ENFERMIDADEENFERMIDADES MENTAISS MENTAIS
QuÉ s0n? Afeccións ou síndromes psíquicos
e condutuais, opostos aos propios dos individuos que gozan de boa saúde mental.
QuÉ pRoVoCaN? Angustia. Deterioro en importantes áreas do funcionamento psíquico. Afectan ao equilibrio emocional, ao rendemento intelectual e á adaptación social.
AlGúNs ExEmPl0s SoN...
Ansiedade.Trastornos Alimentarios.Hiperactividade.
AnSiEdAdEAnSiEdAdETemor anticipado dun peligro futuro, cuxa orixe é
descoñecida ou non se recoñece. Cando a ansiedade se provoca por unha determinada cousa recibe o nome de fobia.
Síntomas:
Intenso malestar mental.Sentimento de non ser capaz de controlar sucesos futuros.Tensión muscular. Súor nas palmas das mans. Molestias estomacais. Respiración entrecortada.Sensación de desmaio inminente. Nervios, fatiga, irritabilidade.Problemas para durmir.
Tratamento:Fármacos.
Psicoterapia: comunicación verbal e emocional.
Modificación de condutas e comportamentos.
Tratamentos de apoio: técnicas de relaxación.
Prevención:- Vivir en lugares tranquilos.
- Respiración controlada e respiración.
- Pensar en cousas relaxantes.
TrAst0Rn0s aLiMeNtAri0s
Anorexia nerviosa Caracterízase polo medo intenso a gañar peso e por unha imaxe
distorsionada do propio corpo (dismorfofobia). Conduce a un grave adelgazamento debido a unha dieta esaxerada e a un exceso de exercicio.
Síntomas:
Negativa a manter o peso corporal por riba dun peso normal mínimo para a idade e a altura.Intenso temor a aumentar de peso ou engordar.Percepción distorsionada do seu corpo. Nas mulleres, a ausencia da regra (amenorrea).Baixa autoestima.Depresión.
Tratamentos: Farmacolóxicos. Dietéticos Nutricionais: establecer hábitos alimentarios
normais. Psicolóxicos. Internamento: en casos extremos.
Prevención: Defenderse do culto excesivo ao corpo. Mellorar a autoestima. Ter uns hábitos alimenticios axeitados. Non deixarse influír polos cánones de beleza.
Consecuencias: Alteracións nos ciclos hormonais. Inmunodepresión con aumento do risco de infeccións. Desnutrición: chegando a provocar a morte.
Bulimia As persoas que padecen bulimia son incapaces de dominar os
impulsos que lles levan a comer, pero o sentimento de culpa e vergoña tras inxerir moitos alimentos lévalles a xaxunar e provocarse vómitos para previr o aumento de peso.
Síntomas:o Sobreinxesta de alimentos: o enfermo come unha grande
cantidade nun espazo moi curto de tempo. Non ten control sobre o que come e, é tal a ansiedade, que cre que non pode parar de comer.
o Para previr o aumento de peso despois dos atracóns provócase vómitos, utiliza fármacos, laxantes,etc.
o Os ciclos de atracóns e vómitos maniféstanse como mínimo 2 veces por semana.
o A autoestima do enfermo é baixa e identíficaa co seu corpo.
Consecuencias: Arritmias que poden desembocar en infartos. Deshidratación. Hernia hiatal. Perforación do esófago. Roturas Gástricas.
Prevención: Non se coñecen medidas preventivas para reducir a incidencia da
bulimia.
Sen embargo, poden reducir a gravidade dos síntomas..... A detección e intervención temperás.
É de gran axuda.... - Ter hábitos alimentarios saudables
- Actitudes realistas en canto o peso e a dieta.
Tratamentos:
Utilízanse terapias de grupo e de condicionamento.Antidepresivos: moitos bulímicos sofren tamén depresión.
HiPeRaCtIvIdAdE Alteración hiperactiva por déficit de atención. Afecta a nenos de
corta idade e maniféstase porque presentan altísimos niveis de actividade, dificultade de concentración, incapacidade para controlar os impulsos, intolerancia para a frustración e, en moitos casos, problemas de comportamento.
Recentes estudios demostran que os nenos afectados pola enfermidade non teñen alteracións orgánicas cerebrais e non padecen un trastorno mental.
Descoñécese a súa causa.
Síntomas:
-Frecuentemente movemento involuntario de mans e pés.
-Levantarse en situacións nas que se debe permanecer sentado.
-Correr ou saltar excesivamente en situacións inapropiadas.
-Dificultade para divertirse en silencio ou tranquilamente.
-Estar sempre en movemento.
-Frecuentemente falan en exceso
-Soen ter unha gran cantidade de accidentes.
Prevención: Non hai posible prevención, pois non se coñece a súa causa.
Tratamento: É controvertido: - Os fármacos estimulantes como o metilfenidato
(Ritalin). - Unha dieta libre de aditivos mellora o cadro clínico. - Programas de educación deseñados específicamente
para estes nenos ata que acaden a adolescencia (período no que melloran estes problemas).
- Aulas cun ambiente que non xere distraccións e técnicas que fomenten a concentración en tarefas sinxelas.
Adela Agrafojo López Marta Bravo Pérez Sara Maceiras Mariño
1º Bach A
Top Related