2 URTEKARIA

aurkezpena

Gazitik gozotik baino gehiago izan du 2013. urteak. Joan berri zaigun urtearen adierazle nagusirik izan bada,bizi dugun egoera sozioekonomiko lazgarria izan da. Asko eta asko izan dira suntsitu diren enpleguak, sortudirenak gutxi eta oso baldintza kaskarrekoak, eta miseria gorriaren atarian geratu diren herritarrak milaka

eta milaka dira. Horrekin zuzenean lotuta daude Espainiako Gobernutik hartutako neurri arduragabeak. Murrizketasozialak eta ekonomikoak alde guztietatik etorri dira, eta herritarrek eskubide urraketak ostiralero hartu ditu de-kretuz Ministroen Kontseiluak, euskal herritarren bizi baldintzetan zuzen-zuzenean eraginez.

Horren aurrean, Eusko Jaurlaritzak eta Nafarroako Gobernuak ez dute behar besteko erantzukizunez jokatu, ez bai-tute Madrildik zetorren murrizketa lasterketa eroari aurre egin nahi izan, eta batean bai eta bestean ere bai makurtuegin direlako inposaketa horien aurrean. Harritzekoa ere ez da, EAJk eta UPNk ia beste inork baino hobeto ordez-katzen dutelako krisi ekonomiko eta sozial honetan murgildu gaituen eredu neoliberala, eta proposatu dituztenerrezeta guztiak ustelduta eta akituta dagoen eredu horren oinarrietan dutelako funtsa.

Herri honek bizi duen bake eta normalizazio politiko prozesuan eman diren aurrerapausoak ere eskasak etaez-nahikoak izan dira, eta albiste baikor bakarrenetakoa EPPK presoen kolektiboaren eskutik etorri da ia urtearenamaieran, gatazkan egindako kaltea onartzean aurrera pausoak emateko ateak parez pare irekita uztean. Berriroere aldebakarrekotasunetik etorri den urratsa izan da, Madril eta Parisetik etorri diren urrats bakarrak prozesuaoztopatzekoak izan direlako, beste behin. Agerian geratu da berriro ezin garela Madrilen zain geratu, eta GernikakoAkordioak zehazten duen bide-orrian jasotako aldebakarrekotasunaren printzipiotik etorriko direla aurrera begirakourratsak.

Horrenbestez, erronka latzak ditugu 2014. urteari begira. Egoera sozioekonomikoa bideratzeko iraultza soziala erai-kitzen joatea, alde batetik. Bake eta normalizazio prozesuak aurrera egin dezan urratsak ematea eta gainontzekoeragile guztiak bide beretik jartzea, beste aldetik. Eta, nola ez, erabakitzeko eskubidea praktikan jarri ahal izatekourratsak ematen joatea. Urte erabakigarria izango da 2014a nazioen erabaki eskubidearentzat, eta Katalunian etaEskozian gertatuko denak eragin zuzena izango du Euskal Herrian. Hortxe dugu, esaterako, Legebiltzarrean abianjarri den estatus berrirako lan-taldea. Aralarretik argi eta garbi diogu, erabaki eskubidea jasotzen ez duen estatusberria ez da onargarria izango, erabaki eskubidea delako demokraziaren oinarria.

Gazitik gozotik baino gehiago

2013URTARRILA OTSAILA MARTXOA

APIRILA MAIATZA EKAINA

UZTAILA ABUZTUA IRAILA

URRIA AZAROA ABENDUA

Mili

tant

es k

urda

s ase

sinad

as e

n Pa

ris

Bate

ragu

ne. M

arch

a a

la c

árce

l de

Logr

oño.

Chip

re in

terv

enid

a po

r la

Troi

ka.

Exig

iend

o ju

sitic

a po

r la

mue

rte

de C

abac

as

Pres

enta

ción

de la

Car

ta d

e De

rech

os So

ciale

s

El G

obie

rno

impi

de q

ue A

LE v

isite

a O

tegi

Aral

ar p

ide

la d

imisi

ón d

e Ra

joy

Rech

azo

inte

rnac

iona

l a la

inte

rven

ción

milit

ar en

Siria

Iñar

ritu

logr

a fin

alm

ente

ent

rar e

n Sá

hara

Mur

o po

pula

r en

torn

o a

Luis

Goñi

Man

ifest

ació

n po

r el D

epar

tam

ento

vas

co

Inte

rior a

pues

ta p

or la

inhu

man

idad

de

las c

once

rtina

s

3ANUARIO

Los diferentes abusos de poder que diferentes altoscargos de UPN realizaron en Caja de Ahorros de Na-varra han evidenciado la corrupción inherente a nues-

tra sociedad y al modelo neoliberal predominante. Fueronvarias las acusaciones y denuncias que presentaron en losjuzgados por parte de la asociación Kontuz y el partido po-lítico UPyD, pero todas esas denuncias han quedado en lanada en lo referente al tema judicial, pero no, en cambio,de cara a la opinión pública.

El conocido como 'caso CAN' ha copado portadas y porta-das en los periódicos, con escándalos éticos como el cobrode las dietas dobles por parte de la dirección de la caja, porunas reuniones que todos los indicios hacen sospechar queno existieron. Entre las personas que cobraron esas vergon-

zantes cantidades de dinero figuraban personalidades como la presidente de Navarra, Yolanda Barcina; el ex-presidente,Miguel Sanz; o el consejero, Álvaro Miranda. Y también dirigentes del PSN, como Roberto Jiménez. Los documentos que sa-lieron a la luz dejaron entrever una manera de gestionar la Caja con claro interés particular. Todas esas personas tuvieronque declarar ante el juez en calidad de imputados, pero nunca serán juzgados por esa causa. Eso si, los documentos publi-cados por la plataforma Kontuz han dejado en evidencia ante la opinión pública a muy altos cargos de UPN y PSN.

Pero no era la trama de las dietas el único hilo de conductor del 'caso CAN'. También ha pasado este año por los juzgadosel asunto de las supuestas concesiones de créditos a familiares directos de la dirección de la Caja, es decir, dirigentes deUPN y PSN. También esta trama quedo en la nada a nivel judicial, a pesar de los esfuerzos realizados por el juez Benito dela Audiencia Provincial Navarra.

A todos estos asuntos judiciales turbios, hay que añadir la esperpéntica actuación de la Guardia Civil, que por orden judicialregistró la sede principal de CAN. Pero a pesar del registro, no se encontraron pruebas suficientes contra las personas inte-grantes de la dirección de la Caja. También en este contexto, llamó poderosamente la atención la declaración realizada porEnrique Goñi, consejero delegado de la CAN, en el Parlamento de Navarra. También declaro en la principal cámara de Navarrael ex-presidente Sanz. Sin lugar a dudas, el caso de la CAN ha dado este año como para un guión de una película policíacade serie B.

Aralar ha denunciado una y otra vez lo acontecido en tornoa la CAN, y ha solicitado aclarar todo lo ocurrido, tanto enlas instituciones como en las diferentes manifestaciones quese han celebrado durante este año. El coordinador generalde Aralar y portavoz de Aralar-NaBai Patxi Zabaleta, señalóque “los comportamientos que UPN y PSN han tenido en laCaja de Ahorros de Navarra han hecho un daño irreparable aNafarroa”. Asimismo, exigió una y otra vez responsabilidadespor la desaparición en práctica de la CAN. “No podemosaceptar que una de las herramientas más importantes paraimpulsar la economía de Navarra desaparezca así por así.Mucho menos podemos admitir que quienes los que en te-oría debían velar por el futuro de la Caja de Ahorros de Na-varra sean los que la han llevado al desastre y la desaparición,y al parecer desviado el patrimonio de los navarros y navarrasa sus propios bolsillos”.

CAN, un misterio sin resolver

4 URTEKARIA

urtarrila

Euskalerria Irratia,lizentziarik gabe

Europako Batzordeak esana zion Nafarroako Gober-nuari: Euskalerria Irratiari emititzeko baimenik ezemateko jokabidea berrikusteko. Euskalerria Irratia,

emisioak 1988an hasi zituenetik, lau aldiz aurkeztua dairrati lizentzien lehiaketetara. Azkena, aurtengo urtarri-lean, baina Nafarroako Gobernuak; Europaren esanari ka-surik egin gabe, lizentziarik gabe utzi zuen EuskalerriaIrratia. Laugarrengoz. Lau puntugatik ez zuen lortu bai-mena —COPEk 76,05 puntu eskuratu ditu; Euskalerria Irra-tiak, 72,05—. “UPNri berdin zaizkio euskaldunon hizkuntzeskubideak eta Europak dioena. Euskararen kontrakoeraso argia da hau”, esan zuen Nekane Perezek.

enero

5ANUARIO

Mundu bat Bilbon

Herrirak deituta, milaka eta milaka herritar el-kartu ziren Bilboko kaleetan, presoen eskubi-deak aldarrikatzeko. Aralarreko ordezkaritza

zabal batek ere bat egin zuen deialdiarekin, eta ur-tero bezala, Bilboko kaleetan izan ziren.

Urtarrilean, alde batetik, Urkullu EAEko Lehenda-kari gisa, bere burua aurkeztera joan zitzaion Es-tatu Buruari. Eta bestetik, Espainiako

Presidentearekin dituen “harreman zuhurren” baitan,Bakea, autogobernua eta Kupoaren likidazioari buruzkoelkar trukaketa izan zuten. Bilera ostean, Urkulluk me-dioetan egindako adierazpenetan: “bilera ona izan da,akordiorako ateak ireki ditugulako Raxoik eta biok”. Iaurtebete pasa den honetan, ikusi dugu zeintzuk izandiren elkarrizketa eta akordioaren ondorioak: bakeanblokeoa;erabaki eskubideari ateak itxita eta Kupoan,txanpon batzuen trukaketa, euskal herritar eta erakun-deei bizkar emanez.

Urkullu Espainiako EstatuBuruarekin etaPresidentearekin

Euskara irizpideakkontratazio publikoetan

Gipuzkoako Aldundiak 2012ko urrian hasitako bi-deari, jarraipena eman zioten 2013ko urtarrileanGipuzkoako 36 udalerrik, Aldundiarekin, UEMA

– udalerri euskaldunen mankomunitatea -rekin etaUrola Kostako udalen elkartearekin, elkarlanean, hiz-kuntza irizpideak kontratazio publikoetan txertatzeko.Hau da: erakundeen ardurapeko lanetan eta zerbitzue-tan langileei eta herritarrei hizkuntza eskubideak ber-matzeko. Euskararen ofizialtasuna egikaritzean etanormalkuntzan urrats beharrezkoa bezain bete beha-rrekoa bere burua euskaldun duen edozein erakunde-rentzat. Urteetan, euskararen ofizialtasun etanormalkuntza lege erredakzio, testu huts eta maila sin-bolikotik garatzeko oztopo eta zailtasun ugariak izanbaititugu. Zalantzarik gabe, ekin beharreko bidea eus-kararen arautze eta ofizialtasunean.

2011urtean erkidegoko hiru kutxen bat egitea eman zenean, fusioaren kontra bozkatzeko arrazoien artean,izaera soziala zein kontrol publikoa desagertze bidean jartzea, gizartegintzaren mantenurako bermerikez eskaintzea, eta bankarizazio tradizionalerako oinarrietatik abiatzea, izan genituen irizpide nagusitzat.

Zoritxarrez denborak arrazoia eman digu. Kutxabank banka kapitalista tradizionalaren eredutik sortu izanak, helburu etaestrategiatzat izan baititu logika sozialetik urrundu eta ildo espekulatiboari eustea. Guztia dago salgai, outlet finantzieroaireki zaigu euskal erkidegoan ere, herritar guztion diruarekin eraikitako harekin merkatu egiteko.

Uhin industrialarekin gertatzen ari dena begiratuz gero, Euskaltel-en zituen partizipazioen %52,93a saldu dela ohartzengara, Corte Inglesa mantentzeko 129 milioi jarri diren bitartean. Ibermatika ere saldu da; industria enpresetan dituen par-tizipazio guztiak, salgai baitaude. Eraikinak salgai dauden moduan. Fagor babesteko interesik ere ez da egon. Hori bai, SanMames Barria eraikitzeko 60 milioitik gora jarri dira.

Inbertsioei begiratuz gero, Sareb edo banku txarrerako mila milioi euro jarri direla ohartzen gara; 500 milioitara ez dirairisten ordea, Araba eta Gipuzkoako patronalarekin adostutako kreditu lerroak. Eta kopururik ez dugu ezagutzen autonomoedo norbanakoentzat irekitako kreditu lerroei buruz.

Gizartegintza ere desagertze bidean da. Horrela, 2013 urte hasierako aurreikuspen eskasenak ere ez dira beteko. Herrigintza,herri kultura, kirola, herritar guztion aurrezkiekin bideratzen ziren jardunak, babesik gabe geratu dira. Gasteizeko Legebil-tzarrak emandako mandatuari muzin egin eta Gipuzkoako Onkologikoa pribatizazio bidean jarri da: Madrileko gerenteaekarri, Osakidetzarekin bideratu beharreko erabateko integrazioa saihestu, aseguru etxe pribatuei ateak ireki, espazioakalokairuan jarri. Osasunarekin negozia egiten hasi da.

Eta zer esan azaroak 1etik bertan behera geratu den IRPH indizea aplikatzen jarraitzeko agertu duen asmoarekin, ehunkaherritarrei hilero 200-400 euro gehiago ordaintzea hipoteka kontratuetan, ekarri diena. Edo etxe kaleratzeei eten beharreandozenaka exekutatzen jarraitu denean.

Bankarizazioa eman zenetik 750 lanpostu galdu dira, eta langileen lan baldintzak prekarizazio bidean jarri dira: kontratuenegonkortasun eza, mugikortasun behartua, erdaldunak leihatiletan, praktika kontratuen hedapena, eta erreforma laboraleneskutik etorri diren murrizketa ezagunak, Kutxabanken ere egonkortzen hasiak dira.

Azken astindua, PP, PSE eta PNVk Madrilen adostutako Izaera Bereziko Fundazioen Legetik dator, IV kapituluak argi jasotzenbaitu kutxa bakoitzak Kutxabanken duen partizipazioen %50 baino gutxiago izan beharko duela. Ireki da hemen ere akzioensalmenta, eutsiko ez dieten kapital anpliazioekin egitea aurreikus dezakegularik.

Egoera honen aurrean, Aralarrek eta Euskal Herria Bildukkutxetan dituen ordezkariek, dozenaka proposamen ze-hatz egin dituzte hilabete hauetan zehar, aurrera egite-rik izan ez dutenak PP, PSE, PNV, CCOO eta sindikatukorporatibisten kontrako bozkekin.

Horregatik 2011ean egiten genuen proposamenak inoizbaino balio handiagoa du: herritarren aurrezkiak herri-tarrengana itzuliak behar dira izan, euskal uhin indus-triala babestera jo behar da, gizartegintza indartzera,klausula abusiboak bertan behera uztera, desjabetzakgelditzera, Euskal Herrian inbertitu eta Euskal Herrirakokudeatzera. Eta horretarako, euskal finantza sistema pu-blikoa eta soziala behar dugu, Kutxabanken eredutikurrunduz.

otsaila

6 URTEKARIA

Euskal kutxen desagertzea Kutxabank-en eskutik

Seaskako afera

Iparraldeko ikastolen elkarteak, Seaskak, urte gogo-rra bizi behar izan du aurten, oraindik bideratzekedagoen arazoan. Hamarkadak darama Seaskak eus-

kara hutsezko ereduan eskolak heziz, nahiz eta Fran-tziako estatuan arautu gabe egon. Baina aurten,Baionako suprefetak aurreko mendeko arauetara jo, etadebekatu egin die udalei Seaskako ikastolei laguntzakematea. Horrek kinka larrian utzi ditu Iparraldeko ikas-tolak, eta hainbat aldiz atera dira kalera beren egoerasalatzera.

febrero

7ANUARIO

Greba Gipuzkoako Zahar egoitzetan

Hilabeteak egin dituzte greban aurten Gipuzkoako zaharegoitzetako langileak. Soldata igoerak KPIra egokitzeaeta egunean 20 minutuko atsedena hartu ahal izatea

eskatzen zuten. Gipuzkoako Diputazioak 8,5 milioi euro jarri zi-

tuen Adegiren esku horretarako, baina patronalak epaitegietaraeraman zuen Diputazioa. Epaitegiek, baina, ez zuen aintzathartu Adegiren salaketa.

Egiaztatze Batzordearen bisita izan genuen Euskal He-rrian, eta aprobetxatu zuten eragile desberdinekin ha-rremanak izateaz gain, alde guztiei “urratsak orain

egiteko eta konfiantza sortzeko neurriak har ditzaten” es-katzeko. Halaber, ziurtatu zuten ETAk bere konpromisoakbetetzen segitzen duela ziurtatzeko: “ETAk bere konpromi-soak betetzen jarraitzen du, su eten orokor, iraunkor etaegiaztagarria iragarri zirenetik bi urte eta jarduera armatuabehin betiko utzi zuenetik hamasei hilabete pasa diren ho-netan”.

Egiaztatze Batzordea EuskalHerrian

Fracking: dos iniciativas populares en 1 año

Mientras en 2013 el Parlamento navarro prohi-bía el fracking, en la CAV Fracking Ez Araba hapresentado dos Iniciativas Legislativas Popu-

lares con el mismo fin. La primera, de enero, la parali-zaron PP y PNV en la mesa del Parlamento Vascoesgrimiendo una propuesta de las JJGG de Araba paraprohibir el fracking solo en espacios protegidos. Tra-mitada esa propuesta, han vuelto a registrar una se-gunda ILP en diciembre para cuya admisión no puedehaber excusas.

8 URTEKARIA

martxoa

14urte beranduago, lehen eguneko ilusio berbera-rekin,beste giro apalagoan bada ere, ekin dio bereibilbideari, Euskal Herriaren Nazio eraikuntza zio

eta helburu. Martxoan ekin zion bere ibilbide berriari, so-rrerako printzipioak berretsiz eta 1.257 hautetsiren babesa-rekin.

Naziogintzan sakontzeko ezinbesteko tresna, Euskal HerriaEstatu gisa ulertzeko eta lantzeko oinarrizko tresna. EuskalHerria hiru administrazioetan desitxuraturik dugun mo-mentutik, euskal herritarron etorkizun komuna lantzekoezinbesteko tresna. Gure arteko harreman sozio-ekonomi-kotan sakondu, sareak areagotu, oinarri kulturalak bateratu,udalen artean ezagutza elkarbanatu, etab. Ez dira gutxi bi-

dean ditugun erronkak, baina, abertzale garen heinean jorratu behar ditugun erronkak direla deritzogu. Eta zergatik ez, abertzaleakez direnekin ere. Beraien iritziak errespetatuz eta kontutan izanez. Beraien kontzientzia demokratikoa astinduz, eta printzipiodemokratikoa den erabakitze eskubidearen bidean sartzeko ahaleginak eginez. Euskal Kontzientzia sortuz eta landuz. Inor baztertugabe, herritar guztiei ateak irekiaz.

Ez da ez, aldaparik gabeko ibilbidea. Aipatzekoa, garai berri hauetan, EAJren hutsunea. Lizarra –Garazi garaietatik urrun, ez soilikdenboran,baita borondate politikoan ere. Badirudi EAJk, bere izaera abertzaleari muzin eginik,Euskal Herriaren egituraketari, na-ziogintza bere jardunetik baztertu dituela. Eta Madrileri so, nahiago duela egonean egon; Euskal Herria ukatzen duten alderdienbidelagun bilakatuz. Hala ere, etorkizunari itxaropenez begiratu nahi diogu. Itxaropenez eta ilusioz, inor alboratu gabe, eta el-kartuko zaizkigunaren esperantzarekin. Beharrezkoak ditugun bidelagun guztiei eskua luzatuz. Eskua luzatuz, eta gure elkarlanaeskainiz guztion etxea den Euskal Herria eraikitzeko, eguneroko txikitasunetik, baina nortasun eta Herri baten handitasunetik.

Aipatu beharra, dagoeneko Udalbiltzak bere zereginak eta lehentasunak jasota dituen plangintza definitua eta garatzen hasiaduela. Plangintzan, lehentasun gisa Lurralde garapena eta kohesio sozioekonomikoa zehaztuz lehentasun gisa bere jardunean,beti ere gainerako ardura eta esparruak ahantzi gabe: nazio egituratzea; nazioartekoa; herrien arteko saretzea, hurbiltze plana;naziotasuna.

Udalbiltza, Euskal Herria Eraikitzen

Euskararen koloreak, Korrikan

Aurten egin da AEK-k bi urtean behin antola-tzen duen euskararen aldeko lasterketa erral-doia. Milaka eta milaka herritarrek parte hartu

dute Andoainen hasi eta Baionan bukatu den ekitaldiarrakastatsu honetan. Horien artean izan dira, nolaez, Aralarreko ordezkariak.

9ANUARIO

marzo

Chavezen azken hatsa

Aurten joan zaigu Hugo Chavez Venezuelakopresidentea, gaixotasun luze bat pairatu on-doren. Aralarrek gogora ekarri zuen bere figura

eta bere lana, eta Hegoamerikarako zein mundu oso-rako ezkerraren erreferente nagusietako bat izan delaazpimarratu zuen.

2013a, urte bat gehiago Euskal He-rriaren historian, baina berriroere abertzaleok, Aberri Egun ba-

teraturik ospatu ezinik. Alderdi Ezkertiar eta Aber-tzaleak, aurtengo Aberri Egunaren bezperan,abertzaletasunaren urtebetze berezi bat ospatuzuten Itsasun.

Izan ere, Iparraldean, direla 50 urte sortu zen EN-BATA mugimendua. Hurrengo egunean, Independen-tistak “Etorkizuna, Independentzia” lelopean burutuzuten aldarrikapen eta festa egunarekin bat eginez.EAJk berriz, azken urteetako ohiturari jarraiki Bilborahurbildu zen, Euskal Herriaren aitorpena ardatz har-tuta, Aberri eguna ospatzeko asmoarekin.

Aberri Eguna Nafarroako ospitaleetako janaria

Zerbitzu sozialen narriaduraren eredu argienetakoNafarroako ospitaleetako janarien kontura biziahal izan ugu aurten. Nafarroako Gobernuak Me-

diterranea Catering enpresari eman zion zerbitzuarenkudeaketa, eta hasiera-hasieratik kexak etorri ziren era-biltzaileen aldetik, eta ospitaleetan ematen zuten ja-nariak gutxieneko kalitate baldintzak ez zituelabetetzen salatu zuten. Aralar-NaBaik eta Bilduk MartaVera Osasun kontseilariaren dimisioa eskatu zuen, ara-zoaren larritasuna ikusita.

Corría el mes de abril cuando en el Parlamentode Navarra se debatió la moción de censura pre-sentada por Aralar-NaBai y Bildu contra la pre-

sidenta de la comunidad foral, Yolanda Barcina. Los dosgrupos firmantes de la moción afirmaban que la situa-ción política, económica y social de Navarra era insos-tenible. UPN estaba (y sigue estando) contra lascuerdas. La pérdida de apoyo parlamentario por partedel PSN, la acuciante situación económica y laboral de la comunidad y los escándalos propiciados por el 'caso CAN' dibujabanuna fotografía desconcertante para la comunidad foral.

Pero el siempre aliado de UPN, que no es otro que el partido socialista, impidió una vez más el cambio democrático en Navarra,y la moción de censura presentada por Aralar-NaBai y Bildu no prosperó al no contar con los votos suficientes. Para lo que sísirvió la moción de censura fue para demostrar la enorme necesidad de cambio político en Navarra y para dejar a las clarasque EH Bildu es la única herramienta real de cambio en Navarra.

El parlamentario de Aralar-NaBai, Juan Carlos Longas fue la persona elegida como candidata alternativa a presidente de lacomunidad foral. En su discurso, Longas explicó el por qué habían decidido presentar la moción de censura: “Hay varios argu-mentos que, a mi juicio, avalan este proceder. El primero, por supuesto, la situación de emergencia política, social y económicaque vive Navarra, con un hartazgo considerable en nuestra sociedad. Se le puede dar el valor que se quiera. Habrá quien no ledé ninguno. Pero se detecta un clamor exigiendo una respuesta a la situación y que la ciudadanía pueda pronunciarse ante unescenario radicalmente distinto al de hace dos años y ante una situación excepcional”. A lo que añadió que “es una obligación

en situaciones extremas en que el interés general queda lasti-mado por la propia actuación gubernamental”.

Longas definió la situación social de Navarra como “desola-dora”. “La crisis ha traído problemas, qué duda cabe, pero laspolíticas de UPN los han convertido en auténticas desgraciaspara la sociedad navarra, hasta el punto de generar un pano-rama desolador que bate récords continuamente, siempre paramal”.

Asimismo, y en lo referente a la situación política de la comu-nidad foral, afirmó que es de “extrema gravedad”, ya que un añomás el Gobierno de Navarra seguía sin tener presupuestos

La propuesta presentada por Longas en nombre de los gruposparlamentarios Aralar-NaBai y Bildu era abierta al consenso,pero PSN apeló una vez más a argumentaciones inocuas parano apoyar la moción de censura y permitir que Barcina siguieseal frente del gobierno foral. Una postura la del partido socia-lista que fue criticada duramente por los dirigentes de Aralar,ya que el partido de Roberto Jiménez volvió a salvar los mue-bles a UPN y bloqueó cualquier posibilidad de cambio políticoen Navarra.

10 URTEKARIA

Moción de censura contraBarcina

apirila

Etxegabetzeak,“escrache”-ak etahipoteka lege berria

PAH hipotekak kaltetuen plataformak Herri Eki-men Legegilea aurkeztu zuen Espainiako Kon-gresuan hipoteka legea aldatzeko. Hipotekaren

ordain gisa etxebizitza ematea aski izan, etxegabe-tzeak eten eta alokairu sozialak lortzea zen ekime-naren helburua. “Escrache”-ak gorabehera, apirileanonartutako erreformak ez ditu nahi horiek ase, al-darrikapen gehienak haintzat ez hartzearren edotabaldintza zorrotzak ezartzearren. Etxegabetzeendramak soluziorik gabe darrai.

11ANUARIO

abril

Askegunea

Udaberriak desobedientzia zibilaren erakusketapraktikoa ekarri zigun Euskal Herrira. Segiko ki-deak izateagatik epaitutako eta zigortutako hain-

bat kideren bila joan zen Ertzaintza Donostian

lehendabizi, eta Ondarroan gero. Herritarrek osatutakoherri-harresiak agerian utzi zuen gizarte honen boron-date eta uste nagusia: epaiketa eta zigor politikoak in-olako zentzurik ez dutela demokrazian.

Recortes en Sanidad = Recortesen Derechos

“Todos los derechos para todas las personas. Tambiénel derecho a la protección y asistencia Sanitaria”. Eslo que hemos estado revindicando, junto diferentes

colectivos como Jatorri Anitz, desde que el Gobierno de Rajoy,entre otras reformas, aprobó el Real Decreto 16/ 2012, másconocido como el Repago o copago entre la ciudadanía. Undecreto que va en contra de lo que hasta ahora ha sido el sis-tema de Salud Público, universal y equitativo. Un decreto queconculca la universalidad y equidad; en la que todas las per-sonas no tendrán acceso en igualdad a la protección y asis-tencia sanitaria. Y que significa mucho más que pagar algomás, los fármacos que hasta ahora nos suponían menos can-tidades económicas. O que 425 fármacos los hayan sacado dela protección del sistema público.

Koke planta, inposizio baten istorioa

Aurtengo apirilean inauguratu zuten azkenean,koke planta Muskizen. Azken urteotan egin-dako enpresa inbertsio erraldoiena bezala

saldu nahi izan zutena, egiaz Petronorrek (Repsol etaKutxabank) herri borondatearen gainetik egindakoinposizioa da. Ingurumen arauak ez betetzeagatikhainbat sententzia tartean izan arren, Josu Jon Imazburu duen Petronorrek bere asmoa aurrera atera etakoke planta eraikitzea eta martxan jartzea lortuzuen. “Proiektu horrek korporazio handien intereseibakarrik erantzuten die eta inolaz ere ez enplegua-ren sorrerari edo eskualdearen beharretara egokitu-tako garapen ereduari”, salatu zuen EH Bilduk,inaugurazio egunean.

maiatza

12 URTEKARIA

Apesar de que se intensificaron las protestas… El gobierno de Rajoy siguió en su empeño, con la aprobación del Proyecto dela Ley Orgánica para la Mejora de la Calidad Educativa, más conocida como LOMCE, en el Consejo de Gobierno. Y a la quese le ha dado luz verde, este otoño, en el Congreso. Sin el visto bueno de la comunidad educativa, ni de la mayoría de la

sociedad.

Rajoy, Aznar, Barcenas, Montoro, Botella, WERT… Podemos seguir largo y tendido con la inagotable lista de los representantes delPartido Popular. Lista larga y amplia de: fraude, imposición, violencia, destrucción, ignorancia, burradas, homofobia, de fracaso.

Da la sensación de que compiten entre ellos a ver quién consigue sacar adelante la reforma más ofensiva contra las personas, yla igualdad de oportunidades, que se supone que tiene que ser el principio básico que tiene regir en un Estado que se denominacomo Estado de Bienestar. Marca España. Marca del fraude, del fracaso.

Reforma ideológica, recentralizadora, identitaria. Con el objetivo de finiquitar los derechos conseguidos durante muchos años delucha por la clase trabajadora. En nombre de la democracia y como no, de la libertad. Destruyendo todo lo que tocan, e imponiendoel fracaso a toda la sociedad.

La educación tampoco ha quedado a salvo de la imposición y dela reforma. Los objetivos de la LOMCE son obvios:

-Finalizar con el derecho a la educación que nos corresponde atodas las personas.

-Convertir en privilegio la educación. Convertiéndola en elitista.La educación según el nivel económico de la persona.

- La educación dependiente del mercado imponiendo reválidas,estableciendo “rankings” entre los centros educativos, reduciendola capacidad de decisión a los centros, familias, comunidad edu-cativa; privatizando la educación, desmantelando el Sistema Pú-blico, actuando en contra de las lenguas cooficiales (euskara,catalán, galego), uniformizando.

La ofensiva es brutal hacia la ciudadanía, seas de donde seas. SeasMadrileño, extremeño, catalán o vasco. En el caso de nuestropueblo, el ataque aún es más violento. Ya que ataca nuestro sis-tema educativo, nuestra realidad, nuestra lengua y nuestra sobe-ranía.

Pero ante esto, ¿Cuál ha sido la actitud de las consejerías de edu-cación de los gobiernos de la CAV y Navarra? Una actitud pasiva.De espera. De la no defensa de nuestro sistema. No han hechoun frente común con los agentes educativos, sino que se han li-mitado a esconder la cabeza. Cuando es momento de actuar confirmeza y determinación ante este ataque adoctrinador. Colabo-rando y actuando como equipo entre todos los agentes, todasla personas que creen en nuestro sistema educativo propio y pú-blico; entre los que creemos en la igualdad de oportunidadespara todas las personas; entre los que creemos que es posibleuna sociedad más justa y más solidaria.

LOMCE, el fin de la igualdad de oportunidades

TAV, el tren queva de ningún ladoa ninguna parte

En mayo, el Consejero de Fomento de Navarra, LuisZarraluki, reconoció que solamente se construiríael tren de Alta Velocidad entre Castejón e Iruña.

La argumentación que utilizó esta vez para ocultar el fracasoanunciado del proyecto, fue que había que adecuar el pro-yecto a la realidad económica y la modificación de plazosen la ejecución. Pero la cruda realidad es tozuda: primeroParis y después Madrid ya han adelantado tanto al gobiernonavarro como al vascongado que en estos momentos el TAVno es su prioridad, y que ya se verá en el futuro. No tienenvoluntad de hacer la conexión Gasteiz-Burgos; en Navarratampoco entrará el TAV y hacia el norte París no va a hacerel tramo Hendaia-Burdeos. Por lo tanto, ha quedado en evi-dencia el despilfarro al que nos han expuesto los gobiernosanteriormente mencionados. Despilfarro del dinero públicoen un proyecto que no da respuesta a nuestras necesidadesde transporte ni vertebra Euskal Herria. Pero a pesar de laevidencia de los datos, se empecinan con seguir ejecután-dolo, cuando el gasto por kilometro es de 10 millones deeuros en Navarra y 40 millones de euros en la CAV. Un che-que en blanco a unas pocas empresas privadas que regalanUPN, PNV, PSN-PSE y PP..

mayo

13ANUARIO

Beharrezko greba orokorra

Azken urteotako zortzigarren greba orokorra egin ge-nuen Hego Euskal Herrian, ELA, LAB, STEE-EILAS,ESK, EHNE, Hiru, CGT eta CNT sindikatuek deituta.

Eragile deitzaileek emandako datien arabera, 86.000 izan

ziren egun horretako mobilizazioetan parte hartu zutenak.Egoera sozioekonomiko eta eskubide sozial eta laboralenaurrean, borroka egiteko premia egin zuen Aralarrek, etagreba orokorreko mobilizazioetan parte aktiboa hartu zuen.

Defizit muga malguagoa

Espainiako estatuko finantza erakundeak erreska-tatzeko plangintzaren barruan, baldintza zorro-tzak ezarri zizkion Bruselak Espainiako Gobernuari,

besteak beste, bere defizit muga zorrotz zaintzea.

Indarrean jartzen ari ziren neurri basati eta zorrotzeneraginkortasun eza bistakoa zen aurtengo urte hasieran,Aralarren bere garaian aurreratu zuen bezala, eta Bruse-lak baldintzak samurtzea erabaki zuen. Era horretara, de-fizit muga malgutu zion Espainiako estatuari. Horrenondorioz, aurtengo aurrekontuetan defizitarekin joka-tzeko aukera handiagoa dute Hego Euskal Herriko insti-tuzioek.

Zerga iruzurrarenkontrako borrokaGipuzkoan

Zerga iruzurraren kontrako bere ageriko asmoen gauza-tzea egin zuen Gipuzkoako Diputazioak, aurteng maia-tzean. Foru Gobernura iritsi zenetik fiskalitatearen arloan

harturiko neurri arautzaileez gainera, Diputazioak lan-taldeberezia osatu du aurten. Zerga-iruzurraren kontrako borrokaizango da soil-soilik lan-talde berri horren egiteko. Horrekinbatera, Gipuzkoako Diputazioak erabakia hartu zuen aurrekourtean baino %12,5 diru gehiago bideratzea zeregin horretara.Giza baliabide eta baliabide teknologiko handiagoak izateaahalbidetu zuen erabaki horrek.

ekaina

14 URTEKARIA

Krisi ekonomikoak eragindako albiste larrienondoan Espainiako iritzi publikoa aztoratzealortu duten berriak ere izan dira aurten, eta

ia guztiak ustelkeria kasuekin lotutakoak izan dira.Azaleratzea lortu den ustelkeria kasuak hainbatizan arren, PP alderdi politikoaren eta EspainiakoMonarkiako hainbat kideren ustezko jarduera us-telek lokaztu dute aktualitate politikoa eta soziala.

Aurtengo ekaina zen, eta hainbat hilabete guztienahotan izatea lortu ondoren, Audientzia Naziona-leko Ruz epaileak Luis Barcenas PPko diruzain ohiabaldintzarik gabe espetxeratzeko agindua emanzuen. Ordurako, PPren diru kontuetan izandakomugimenduen eta balizko B kutxaren gaia herritarororen ahotan zen.

Izan ere, 'Barcenasen paperak' bezala ezagutuakizan ziren agiriak argitaratu zirenean, erabateko ez-tanda mediatikoa gertatu zen Espainiako estatuan,baina ez horrenbeste eztanda politikoa. Hedabideezagun batek argitaratutako eskuizkribuen arabera,Alderdi Popularrak eskupeko handiak jaso zituenurteetan hainbat enpresa handietatik.

Gainera, jasotako diru kopuru horrekin PPko goi-kargu askok gain-soldata handiak jasotzen arituziren urteetan. Barcenasen paperen arabera, gain-soldata horiek jasotakoen artean izan ziren Ma-

riano Rajoy Espainiako presidentea edota Maria Dolores de Cospedal PPkoidazkari nagusia. Epaitegietan ere deklaratu behar izan zuen Cospedalekgai horrengatik.

PP alderdia eta Espainiako Gobernua bera auziak eztanda egin zuenetik Bar-cenasengandik urruntzen ahalegindu izan dira, baina egindako presioen on-dorioz, Rajoy presidenteak azalpenak eman behar izan zituen Kongresuan.Ez zuen zehaztasun gehiegirik eman, eta ardurak diruzain ohiaren kolkoanlagatzeko ahalegina egin zuen behin eta berriro. Horixe izan da Rajoyk Bar-cenasen izena aipatu duen aldi bakarra.

Baina Espainiako Gobernuan dagoen alderdiaz gainera, ustelkeria kasuekEstatu-burua eta haren familiako zenbait kide ere zipriztindu dute. IñakiUrdangarin Juan Carlos Borboi erregearen suhiak egindako ustezko jardunustela albiste izan da. Diru-publikoa ebasteagatik inputatuta dago. Oraindikargitzeke dago haren emazte eta Juan Carlos Borboiaren alaba Cristina in-

Ustelkeriaren kiratsa barreiatuda

Espainiako Gobernuan

dagoen alderdiazgainera, ustelkeria

kasuek Estatu-burua etaharen familiakozenbait kide ere zipriztindu dute.

putatua izango den edo ez, epaileek ikertzen jarraitzen dutelako oraindik.

Aralarrek uste du frankismotik eratorritako sistemak bere erraietan daramala ustelkeria, eta inoiz baino ageriagogeratu dela azken hilabeteetan. Era berean, ustelkeriarekin amaitzeko Zigor Kodea aldatu beharra dagoela azpima-rratu zuen Patxi Zabaleta Aralarreko koordinatzaileak, eta hori egiteko proposamen zehatza ere aurkeztu zuenAmaiurrek Kongresuan, Aralarren ekimenez.

Hauxe zioen Aralarren proposamenak: ustelkeria (koetxo) delituaren tipoa zabaldu, onurak jaso dituztenei ere ezarriahal izateko; gaitasun gabetzeko zigorra, bai politikagintzarako nola administrazioko zeregin eta kontratuetarakozabaldurik eta bizitza osorako iraupenerainokoa ezarri ustelkeria (koetxo) delituaz kondenaturik gertatzen dire-nentzat; erantzunkizun zibil ordezkoa (subsidiarioa) ipini ustelkeria delitua egin duten politikarien alderdiei.

Baina Zigor Kodea aldatzeko eta ustelkeria kasuan aurkako borroka areagotzeko Aralarren proposamena ez zenaintzat hartua izan alderdi nagusiengatik, eta oraindik ere ateak irekita uzten zaizkie ustelkerian aritzen direnei etahaiek babesten dituztenei.

junio

15ANUARIO

Recomendacionesdel Foro Social

Desde Aralar consideramos que estas recomen-daciones son fundamentales y de obligadocumplimiento; sin lugar a dudas, las 12 reco-

mendaciones del Foro Social deben ser referenciales.También la situación de los presos y refugidas, que rei-vindicamos que se solucione en un periodo de tiempolimitado. Las recomendaciones del Foro Social debenser impulsadas por todos los agentes políticos y socia-les y por la propia ciudadanía, para que sean cumplidasen su integridad y con todas las garantías. Se trata deunas recomendaciones que vienen a superar el inmo-vilismo del estado y que dan incluso un paso más, pro-fundizando en el concepto de unilateralidad yotorgando todo el protagonismo a la sociedad vasca.Teniendo siempre como objetivo y pilar los derechoshumanos.

Lurralde Elkargoarenaldarrikapena Baionatik

Ekainean Baionan izandako mobilizazioan, 6000 lagu-nek Euskal Lurralde Elkargoari bidea irekitzeko exijituzioten Hollanderi. Hautetsien Kontseiluak, Garapen

Kontseiluak, Batera Plataformak, Auzepezen Biltzarrak etaBaionako merkatal eta industria ganberak osatutako koor-dinazioak.

Ausardiaz jokatzeko eskatu zioten, egitura instituzionalasortzeko dagoen mamia eta sostengua ikusirik.Parisenerantzun ezkorra ikusirik, azken hilabeteetan Iparraldekoalderdi eta eragileak ez dira atzera bota, eta lanean jarraitudute, Iparraldearen garapenerako ezinbestekotzat duteninstituzioaren alde. Hori dela eta, berriki, azaroak 30ean,berriro ere mobilizazio arrakastatsua burutu zuten jai gi-roan, Maulen.

Lortu da .eus domeinua izatea

Sei urteko lan gogorraren ondoren, PuntuEus elkarteak aur-tengo ekainean eman zuen berria: Interneteko domeinuakkudeatzen dituen ICANN nazioarteko erakundeak oniri-

tzia eman zion .eus domeinuari. Albiste horrek berebiziko ga-rrantzia dauka euskararentzat eta euskal kulturarentzat eta,

beraz, nazio eraikuntzarentzat, euskarak ikusgarritasuna iraba-ziko duelako Sarean. Dena dela, proiektuaren arduradunekagertu zuten hurrengo urteko apirilerako itxaron beharko delawebguneak .eus domeinuarekin erregistratu ahal izateko.

>>

16 URTEKARIA

uztaila

Berrordainketa bat bera ere ez! Ez botiken berrordainketa bezala ezagutzen duguna, alegia 16/2012 dekretuaren bidez aplikatzendena, eta ez ospitaletako farmazietan helarazten diren sendagaiei ezarriko zaien kopagoa, Irailaren 10an, Nazio Osasun etaFarmazia Sistemaren Zerbitzuen Oinarrizko Sailaren Zuzendaritzak onartutako aginduaren bidez ezarri nahi izan dena.

Beharrezkoa da gure Osasun Sistema Publikoaren unibertsaltasuna eta ekitatea defendatzea, pertsona guztiei eskubidez dagozkienosasun babesa eta arreta defendatzeko. Eta eskubide hori bermatua izan dadin, sistema publikoa eraikitzea. Finean, Ongizate Estatusoziala eraikuntzan sakontzeko, eta dagoeneko egina dugun bide apurra ez desegiteko. Askotan, administrazio publikoko arduradunpolitiken ahoetatik behin eta berriro entzun beharra izaten dugu: Osasun Sistema Publiko, unibertsal, ekitatiboa eta kalitatezkoa.Baina dagoeneko unibertsaltasuna ahultzen eta urratzen ari da; berditasuna ere bai. Beraz, non geratzen da kalitatea?

Izan ere, egia baita egunero toki desberdinetan hartzen dugun erabakiekin Euskal Estatua eraiki edo eta deseraiki egiten dugula.Hartzen dugun erabaki txiki bakoitzak eragin zuzena, eta handia baitu, gure eskubideetan, gure erabaki gaitasunetan, eskumenetan,gizarte eredu konkretu bat edo beste eraikitzeko norantzan. Eta osasun arloan zein da gure eredua? Bakoitzak duen maila ekonomi-koaren araberako osasun babes eta arreta izatea? Pertsona guztiak berdin artatuak izango diren babes publikoa eraikitzea?

Baita herri bat, nazio bat eta estatu bat eraikitzerako orduan ere. Eta askotan, era inkontziente batean egiten dugu, baina egiten dugu.Momentu honetan, Urkulluren eta Darpon jaunaren gobernua hartzen ari den erabakiekin ere: Osakidetzako langileen lan baldintzenerabakiak alde bakarrekotasunez hartzerako orduan, autokontzertazioei bidea irekitzerako orduan, botiken berrordainketa aplika-tzerako orduan…

Eta ildo horretan, guk argi daukagu Berrordainketa edo eta Kopagoaren gaia, ez dela murrizketa ekonomiko soil bat.

Argi daukagu fondo ideologiko sakoneko erreforma baten barruan sartzen dela, tantaz tanta planteatua, beste erreforma batzuenartean (Lan erreforma,Tokiko Administrazioen erreforma, Lomce…) baina Sistema Publikoaren izaeran eragiten duena. Zeren guztiokargi daukagu, azken kopago honek, ekonomikoki, bideragarritasun ekonomiko batetatik ere ez duela inolako justifikaziorik. Nonbaitenjustifikazio bilatzekotan... Argi esan du Darpon jaunak, Kopago ospitalario bezala ezagutzen dugunak soilik 220.000-ko aurrezpenasuposatzen duela.

Rajoyren eredua oso argia da, beraz: pertsona bakoitzak duen maila ekonomikoaren araberako babesa izatea, baina babes pribatua,noski. Poliki-poliki babes publikoa, sistema publikoa deseginez. Urteetako borrokaren bidez lortutako eskubideekin amaituz, krisiarenaitzakipean. Ondorioz, guztion osasunarekin ere amaituz.

Baina zein da, EAEko gobernuaren eredua? Darpon jauna eta bere gobernu kideak oso tinko agertu dira azken kopago honen aurka,eta hala izango delakoan gaude. Inork ez du zalantzan jartzen Kopago honek bereziki katebegiko ahulenei eragiten diela. Baina,botiken berrordainketari dagokionean, lehenengo berrordainketari dagokionean irmotasun hori ez dugu ikusi. Akaso, aurrezten direnxoxak kopuru esanguratsua delako, eta irizpide ekonomikoak lehenesten dituelako Urkulluren gobernuak, pertsonen aurretik? Rajoyreneredua konpartitzen duelako, eta irizpide ekonomikoak pertsonen eskubideen aurretik jartzen dituelako?

EAEko gobernua prest agertu da, 18.000 eurotik beherako errenta duten zenbait kolektiborentzat botiken berrordainketa (16/2012dekretuaren bidez aplikatzen dena) indargabetzeko. Baina, bestalde, botiken berrordainketa indargabetzea posible dela erakustendu neurri horrek. Nahiz eta oso neurri partziala eta ahula izan. Eta batzuentzat posible bada, zergatik ez herritar guztiontzat? HorrelaOsasun Sailak txanpon batzuk aurrezten dituelako?

Baina lehenengo etorri zitzaigun berrordainketan badira beste eduki eta neurri batzuk benetan kontutan izan beharrekoak, eta saiatudirenak estaltzen, edo eta ahalik eta oharkabeen pasatzen. Hain zuzen ere, alde batetik 425 botika kanpo geratu direla oinarrizkoprestazioen zorrotik, eta gainera, kanpo geratu diren botika edo eta prestazio horien prezioak igoegin direla. Eta bestetik, pertsonen egoera administratiboaren arabera, alegia “irregularra” edo“erregularra” den, ukatu edo eta irizpide batzuen baitan baldintzatu egiten zaio osasun eskubidea.Pertsonen arteko mailaketa eginez.

Osasun Sistema Publikoa, Unibertsala, Ekitatiboa eta Kalitatezkoa, ez dugu nahi eslogan hutsaizatea. Edukiz bete beharko genuke. Eguneroko erabakiekin, langileen eta herritarren partehartzearekin eraikiz.

Berrordainketa = Murrizketa

17ANUARIO

julio

Ikurrina, sanferminetako protagonista

Eurodiputatu kargua hartu duIrazabalbeitiak

Uztailaren 11n hartu zuen eurodiputatu kargua InakiIrazabalbeitia Aralarren ordezkariak. ERC, BNG,Chunta eta Berdeak alderdiekin koalizioan aurkeztu

zen Aralar azken Europako hauteskundeetara. Diputatukargu bat lortu zuen Herrien Europa koalizioak, eta txan-dakatze sistema erabili dute. Legealdiko azken txanpan, Ira-zabalbeitiari egokitu zaio ardura. Kargua hartzean esanzuenez, «ETAk jarduera armatua behin betiko eten izanakireki dituen aukera errealitate bihurtzea» eta bestelako Eu-ropa bat aldarrikatzea, «demokratikoagoa eta sozialagoa»izango dira bere bi helburu nagusiak.

San Mames barria,esklabutzaren zirkoa

Futbol-zelaia erabat amaitua ez dagoen arren, aurten inau-guratu dute San Mames barria. Baina inaugurazioen etafutbol-partiduen aurretik, obrak egiterakoan langileek pai-

ratutako lan baldintza negargarriak izan ziren albiste. Langileeksalatu zutenez, esklabutza garaian bezalako baldintzetan eginbehar izan dute behar, orduak eta orduak lan eginez soldata mi-serable baten truke. Baina, zorionez, ez dira horrekoak izan ad-ministrazio publikoarekin zerikusia duten lanekin harremanaduten albiste guztiak. Izan ere, kudeatzen ditue instituzio guztiekemandako lan publikoetan klausula sozialak ezartzeko derrigor-tasuna indarrean jarri baitu EH Bildu koalizioak.

Aurtengo sanferminek protagonista bat izan badute,txupinazoaren egunean hiru 'arrantzalek' udaletxearenbalkoaiaren parean eskegitako ikurrina izan da. Ekintza

sinboliko horrekin, agerian utzi zuten Nafarroako agintari po-litikoen ezinegona Euskal Herriarekin zerikusia daukan edo-

zeren aurrean, txupinazoaren ekitaldia ikurrina kendu arteatzeratzeaz gainera, inolako justifikaziorik ez daukan sorgin-ehiza abiatu baitzuten ekintza horren egileen eta balizko la-guntzaileen aurka.

18 URTEKARIA

abuztua

2013an, azken urteen ibilbideari jarraiki, hainbat ekimen ikusteko aukera izan dugu Estaturik gabeko nazioen herritar, eragile desberdineneskutik. Herri bakoitzak bere prozesua darama, bakoitzak bere berezitasunarekin. Baina zalantzarik gabe, herri bakoitzean, nazio ba-koitzean gertatzen denak eta gertatuko denak eragin zuzena izango du ondoko herrian. Beraz, eta ikusirik Eskoziak eta Kataluniakdaramaten ibilbidea, Euskal Herriari dagokion erabaki eskubidearentzat, erabakiorra izango da 2014. urtea. Eta komenigarria ez ezik,beharrezkoa da herrien arteko elkarlana abiatzea.

2013an, arestian esan bezala ekimen desberdinak ikusi ditugu erabaki eskubidearen aldeko defentsan eta atxikimenduen bila. EsaterakoAmaiurrek, ERC eta BNGrekin batera, Espainiako Gorteetan Legez Besteko bat aurkeztu zuen abuztuan, Autodeterminazioari buruzkoeztabaida sustatzeko. Euskal Herria, Katalunia eta Galizako talde horiek, Diputatuen Kongresuan gogorarazi zuten Espainiak nazioarteansinatuta dauzkan hainbat itunetan erabaki eskubidea jasotzen dela, eta eskubide hori legea urratu gabe bete dezakeela.

Kataluniako herriak, Diada egunean, Independentziaren aldeko, “Via Catalana” deituriko giza kate erraldoi bezain hunkigarria burutuzuen. Eta hori gutxi balitz, Parlament-eko gehiengoak galdeketarako data, 2014ko azaroaren 9an, eta galderak ezarri zituen: Kataluniaestatu bat izatea nahi duzu?" eta halabalitz, Katalunia estatu independente izatea nahi duzu?".

Eskozia ere ez da atzean geratu 2013an, ikusita, Britainia Handiarekin adostua duen galdeketarako eguna hurbilduz doala. Alex Salmondlehen ministroak Independentziarako Liburu Zuria aurkeztu zuen, non azaltzen den 2016ko martxoaren 26an lortuko lukeela Inde-pendentzia Eskoziak, datorren urteko erreferendumean baiezko botoa gailenduz gero. Bertan 650 galdera – erantzun baino gehiagojaso dira, erreferendumean botoa emango dutenei zalantzak argitzeko asmoz.

Euskal Herrian ere hasia da eztabaida, nahiz eta oraindik giro epela izan gure artean. Legebiltzarrean Estatus Berriaren balizko po-nentziaren, eta Gure Esku herri ekimenaren inguruan, ekainak 8an, Iruña eta Durango lotuko dituen giza katearen antolakuntza delaeta. EH Bildutik ere, Euskal Bidea, gure bide propioa egiteko eskua eta eskaintza luzatu diegu Euskal Herriko eragile guztiei. Buruja-betzaren bidea.

Ez dugu zalantzarik Nazioa den heinean, bere etorkizuna erabakitzea dagokiola Euskal Herriari. Eta oinarrizko giza eskubidea eta de-mokraziaren oinarria den heinean, erabaki eskubidea legearen gainetik dago. Bere burua demokratatzat duen herritar orok, abertzaleizan zein ez, erabakitzeko eskubidea babestu beharra du, demokrata izateagatik bakarrik. Baina, aldi berean, eta gure herriaren erre-alitatera etorrita, beharrezkoa da erabaki esparru bakoitza errespetatzea. Hala, beharrezkoa deritzogu Iparraldeko, Nafarroako edotaEAEko herritarrek erabaki eskubidea praktikan jartzeko prozesuei ahalik eta atxikimendu zabalena ematea.

Beraz, ez genuke ulertuko erabakitzeko eskubidea jasoko ez lukeen Estatus berririk. Etorkizuna herritarrena delako eta guztion arteaneraiki behar dugulako, eta ez elite batzuen artean. Herriari dagokion erabaki gaitasuna gauzatzeko, gure esku dagoen guztia eginbehar dugu.

2014. urtea mugarri Erabaki Eskubidearentzat

19ANUARIO

agosto

Bilboko txupineraren auzia

Aurtengo udak protagonista triste bat izanbadu, Carlos Urquijo Espainiako GobernuakEAEn daukan ordezkaria izan da. Ikuskizun ta-

malgarria eskaini digu, beste behin Urquijok Bilbokojaietako txupineraren auziarekin. Konpartsek eta Uda-lak osatutako jai batzordeak Jone Artola aukeratuzuen txupinera, baina Urquijok epaitegietara eramanzuen erabakia, Artola preso baten senidea dela argu-

diatuta. Gauza bera egin zuen Laudioko jaien pregoi-lari Pablo Gorostiaga preso politikoarekin. Epaileekbehin betiko erabakia hartu bitartean, ez Artolak etaez Gorostiagak ezin izan zuten bere egitekoa normal-tasunez bete. Dena den, Urquijoren gehiegikerieiaurre egiteko modua aurkitu zuten Bilboko zein Lau-dioko herriek, Espainiako Gobernuko ordezkariarenhaserrea eraginez.

E l año 2013 ha estado indudablemente marcadopor la reforma laboral de 2012. El 8 de juliocientos de miles de trabajadoras y trabajadoras

vascas se quedaron sin convenio, pasando a depen-der de convenios estatales o directamente del Esta-tuto de los Trabajadores, y el 1 de enero se repetirála situación. Mientras, cerramos este año con noti-cias de otra reforma en 2014 con la flexibilización delos contratos a tiempo parcial y los minijobs en elpunto de mira.

Convenios, víctimasde la reforma laboral

Larrialdirako laguntzak, agortuta

Abuztuan ginen, eta ordurako Araba, Bizkai eta Gipuz-koako hamarnaka udalek salatua zuten gizarte la-rrialdi egoeretarako zeukaten aurrekontua agortua

zegoela. Jaurlaritzak jartzen du diru hori, 17 milioi euro 2013.urterako, baina bistan denez, kopuru hori ez da nahikoaizan. Jarritako diru hori udalei kudeatzea egokitzen zaiegero. Egoera hori kontuan izanda, ekimena hartu zuen EHBilduk Legebiltzarrean, eta gizarte larrialdi egoeretarakogordeta dagoen diru-partida bizi dugun errealitate ekono-miko eta sozial larrira egokitzea eskatu zuen.

20 URTEKARIA

iraila

Tras una andadura de más de tres años, la víaabierta en la justicia argentina por el longevoDarío Rivas de 87 años e hijo de alcalde eje-

cutado por los sublevados de Franco, llegaron enseptiembre los finos hilos de la red que con diligen-cia y esmero va tejiendo la jueza Maria Servini enpos de de esclarecer los crímenes de lesa humani-dad cometidos durante el Golpe de Estado y suposterior dictadura, y a sus responsables.

Durante todo este tiempo, la adhesión de familiaresy víctimas del franquismo ha sido incesante, vícti-

mas esperanzadas de encontrar allende los mares lo que el Estado español les ha negado una y otra vez: VERDAD, JUSTICIA y RE-PARACIÓN.

En ese mes llegó a la mesa del Ministro de Asuntos Exteriores, José Manuel Margallo, el exhorto de extradición y las ordenes in-ternacionales de detención de Interpol para el ex escolta de Franco, Celso Galvan Abascal; el ex comisario Jose Ignacio Giralte; elex guardia civil, Jesus Munecas; y el ex inspector de la Policia Nacional, Juan Gonzalez Pacheco “Billy el Nino”. Ante esto, el gobiernoespañol -que tantas veces a apelado, cuando no exigido, la colaboración policial y judicial a otros países-, inició toda una bateríade tretas a fin de dificultar que estos “presuntos” torturadores se enfrentaran a la justicia internacional. De los dos primeros dijosimplemente que habían fallecido sin considerar necesario acreditarlo, de los otros dos, que si la prescripción de los delitos, quesi la Ley de Amnistía del 77, que si las ordenes de detención son escuetas, que si el exhorto no indica todos los detalles, que si...

Poco importa a la marca España, tratándose de los beneficiarios del franquismo, que entidades internacionales de relieve comoONU o Amnistía internacional, le indiquen la conculcación de los tratados internacionales de Derechos Humanos suscritos porel Estado español.

Sin embargo, la determinación de la jueza argentina, que cuenta con todo el apoyo institucional y político de su país, y socialtanto allí como aquí, va logrando forzar la voluntad del gobierno de Rajoya que cumpla con los protocolos establecidos para lassolicitudes de extradición y así el juez Ruz les retiró el pasaporte como medida cautelar ante la negativa de “Billy el Niño” y “elMuñecas” a ser extraditados. Pero no nos engañemos, eso noanula la voluntad del gobierno del PP de poner en marcha nue-vas triquiñuelas que impidan la extradición de estos dos tortu-radores y no porque les tengan en un alto aprecio, sino porquesaben que abriendo esa puerta pueden seguirles ministros, jue-ces, funcionarios de alto rango, etc. Entre ellos, el suegro del mi-nistro Gallardón, José Utrera Molina, señalado por la hermanade Salvador Puig Antich como principal responsable de la cruelejecución de su hermano a garrote vil.

Los pueblos navarro y vasco han expresado alto y claro su apoyoa la querella contra la impunidad del franquismo a través de susparlamentos y de una larga lista de ayuntamientos y diputacio-nes, al igual que el andaluz, el catalán, etc., porque una demo-cracia que se asienta en la impunidad del genocidio no es tal,por mucho que los viejos partidos firmantes de la Transición loavalen.

Juicio al franquismo en Argentina: Verdad, Justicia y Reparación.

Pentsioekin jolasean

Ikasturte politikoa hasi eta berehala, EspainiakoPPren gobernuak iragarri zuen hurrengo urtera be-girako pentsioetan aldaketa handirik ez zela

egongo: KPIa baino %0,25 gehiago ez zen igoko, eta%0,25 gutxiago ere ez. Baina azken urteetan pen-tsioekin egindako ariketek, agerian uzten dute pen-tsio sistema pribatizatzeko ezkutuko asmoa duelaeskuinak, batez ere PPk, era horretara elite ekonomikoeta finantzieroen aspaldiko ametsa gauzatuko delako.

21ANUARIO

septiembre

Xabi Lasa Nafarroako koordinatzaileberria

Irailean egin zuen Nafarroako Aralarrek bere II.Konferentzia Politikoa. Ildo politikoa onartzeazgainera, zuzendaritza berria aukeratu zuten mili-

tanteek. Era horretara, Xabi Lasa Barañaingo alkateaeta parlamentariak hartu du Nafarroako Aralar gida-tzeko ardura, Aritz Romeori lekukoa hartuta.

Beste garai politikoekin lotzen genuen polizia operazioabizi izan genuen joan den irailean, kasu honetan euskalpresoen eskubideak aldarrikatzeaz arduratzen den

Herrira plataformaren aurka. Polizia operazio erraldoia izanzen, guardia zibil kopuru handia mugitu zuena Herrirarenegoitza ezberdinetan. Aldi berean, asko izan ziren atxilotutaeraman zituzten pertsonak, hemezortzi, hain zuzen. Hasiera-hasieratik, euskal gizartearen sektore zabal batek gogor eginzuen operazioaren aurka. Aralarrek ere herri eta hirietakokaleetan egindako mobilizazioetan parte hartu zuen, etaegindakoaren zentzugabekeria azpimarratu zuen.

Herriraren aurkakooperazioa

Acuerdo fiscal

Al inicio del curso político llegó lo que toda laclase política había anunciado meses atrás: elpacto PNV-PSE. En un principio, los protagonis-

tas se empecinaron en presentarlo como un acuerdoque se ceñía exclusivamente a la materia fiscal, peroen el debate presupuestario de las instituciones sepudo evidenciar que el pacto alcanzado iba mucho másallá. Semanas después, fue el PP el que se unió al pacto.EH Bildu denunció desde un principio que los pactosalcanzados por el PNV con socialistas y populares res-pondían más a las necesidades particulares de los par-tidos firmantes que a las verdaderas necesidades denuestra sociedad.

22 URTEKARIA

urria

Urte guztia gogorra eta lazgarriaizan da herri honen langabaziaeta egoera sozio-ekonomikoari

dagokionean. Hilabeteak joan eta hila-beteak etorri, gure sare ekonomikoanesanguratsuak diren enpresen itxierakezagutzen joan gara. Corrugados Azpei-tia, Incoesa... Baina, zalantza barik, urrianheldu zen kolperik gogorrena, FagorEtxetresnak enpresak ateak itxiko zituelajakin genuenean.

Izan ere, Fagor Etxetresnak enpresa bat baino zerbait gehiago da gure sare ekonomiko berezituan, kooperatibismoak eta horrek or-dezkatzen duen guztiaren ikurra da. Zorrak itota, eta Mondragon Corporación kooperatiben erabakigue nagusiak bizkarra eman on-doren, hartzekodunen lehiaketara joateko erabakia baino ez zitzaion geratu Fagorri. Guztira, 1.800 langile baino gehiago kanporatuak,kooperatibako bazkideak gehienak. Mondragon Corporacionek hasieratik esan zuen langile horien taldeko beste kooperatiba batzuetanbirkokatuko zituela. Baina ondorioak ez ziren soilik horientzat, Fagorrentzat lan egiten zuten beste enpresa asko eta asko daudelakobarreiatuta Euskal Herrian, Debagoiena eskualdean, bereziki. Azpeitiako Grumal enpresa izan zen kaltetu nagusietako bat, horrek ereateak itxi behar izan baititu. Fagor Etxetresnak enpresaren barruan dagoen Basauriko Edesa enpresak ere ez du bere jarduerarekin ja-rraituko.

Aralar “oso kezkatuta” azaldu zen Fagorren itxieraren albistearekin, eta neurri eraginkorrak hartzea ezinbestekoa dela azpimarratuzuen Igor Lopez de Munain Hegoaldeko Zuzendaritzako kideak eta legebiltzarkideak. “gure instituzioek sektore estrategikoei buruzkohausnarketa sakona egin behar dutela. Lanpostu asko hartzen dituzte eta, gainera, gure produkzio ehunean oso errotuta daude. Erahorretara, sektore estrategiko horietan plangintza bereziak abian jarri behar dira, Fagorren gertatzen den bezala. Kontua ez da lehen52 milioi euro eman zirela eta orain beste 170 behar direla. Sektore estrategikoa da? Gure ustez, bai; izan ere, 1.800 lanpostu zuzen

eta zeharkako beste 4.000 eragiten ditu. Arazo larriak zeuzkan Fa-gorrek? Bistakoa da baietz. Eta bistakoa da aspaldi hartu beharzirela neurri publikoak, egoera hain dramatikoetara ez iristeko”.

Horrekin batera, etorkizunean sektore estrategikoak zeintzukizango diren asmatu beharra dagoela azaldu zuen Lopez de Mu-nainek. “Eta zer egingo duen sektore publikoak sektore horiek es-trategikoak izateko. Automozioa eta aeronautika aipatzen dirabehin eta berriro, baina horien balizko balio estrategikoareninguruan datu bat bera ere ez da jartzen mahai gainean. Deskola-zioa nagusi den bi sektoretaz ari gara, eta marko ekonomiko etalegal propiorik ez izatean, eta eraikitzeko ere gaitasunik ez dugu-nez, horrek erabat ahultzen gaitu. Eta batez ere, erregai fosiletanoinarritzen diren bi sektore dira, eta egun energia krisi sakoneansartuta gaude”.

“Beharrezkoak diren urratsak eman behar dira industria berdeaeraikitzen joateko, ez marka berdedun industria, baizik eta haz-kunde arduratsuan oinarritutakoa, energia beriztagarrien aldeegingo duena eta horiek gure industrian txertatzea ekarriko duena”,gaineratu zuen.

Ikur baten gainbehera

Donapeako plangintza, baztertua

Erantzun politiko eta sozial handia izan zuenDonapeako plan sektoriala baztertzea erabakizuen azkenean Nafarroako Gobernuak, aurretik

Nafarroako Uniertsitateak proiektutik erretiratzekoasmoa azaldu eta gero. Plan horren arabera, Dona-peako institutua eraistea eta bertan hiru laborategiegiteko asmoa zeukan Opusen Nafarroako Uniber-tsitateak. Aralarrek esan zuen albiste ona zela poiek-tua baztertzea, bai arlo sozialetik eta bai arloekonomikotik, “UPNren gobernuaren asmoa zelakoNafarroako gizartea beste erokeria batean sartzea”.

23ANUARIO

octubre

2013. urtean oraindik makro-epaiketakindarrean

Iraganeko mamuek hartu zuten urrian, berriro ere,euskal gizartea, herritar gehiengoaren bake eta de-mokrazia nahien aurka. Berriro ere, indarrez, eskubide

zibil eta politikoak urratuz, makro-epaiketa bi abian.Gazte mugimendu independentistaren aurka, 26/11 su-mario bezala ezagutzen dena, eta 40 gazte AudientziaNazionalaren aulkietan eseri dituena; eta 35/02 bezalaezagutzen dena, eta hainbat ordezkari politiko eta He-

rriko Taberna zein elkarteko ordezkariak epaitiko di-tuena. Guztira 80 euskal herritar auziperatuen aulkian.Zio eta helburu politiko argiak dituen epaiketa batenaurrean gaude, dena ETA da, estrategiaren baitan. Bake-aren eraikuntza eta normalizazio politikoa oztopatuz;euskal herritarron eta erakundeen eskubide zibil eta po-litikoak ukatuz. Agerian utziz Estatuko botere desberdi-nen jokabide eta izaera antidemokratikoa.

Parot

Entre la impotencia y malas noticias, también nosllego alguna buena noticia en el 2013. Esta vez,la buena noticia llegó de la mano del Tribunal

de Derechos Humanos de Estrasburgo. Llegó la sen-tencia definitiva, que a nuestro entender ha sido unavictoria de los derechos humanos y de Euskal Herria.Una victoria de quienes buscamos la convivencia y lapaz. La denominada Doctrina Parot ha sido injustasiempre y su derogación se basa en unos principios

permanentes como son los derechos humanos, queson y debieron haber sido de aplicación siempre ypara siempre. Resultando patética y escandalosa laactuación del Gobierno español. Es por lo que cree-mos que aparte del cumplimiento estricto de la sen-tencia, lo que procede es repararles a todas laspersonas que se les ha aplicado la Doctrina Parot, porlos perjuicios ocasionados con dicha aplicación in-justa.

24 URTEKARIA

azaroa Después de diez años de interminables discusiones, de po-

lémicas estériles y de tensión social, en Gipuzkoa, volve-mos al sendero que nunca debimos haber abandonado.

El capítulo de la incineradora de residuos parece definitivamentecerrado, gracias al acuerdo alcanzado entre el Consorcio de Re-siduos de Gipuzkoa y las empresas encargadas de su construc-ción. El PNV lo dejó todo atado y bien atado, a pesar de que losvotos populares le habían dado la espalda en las elecciones fo-rales y municipales del 2011. Pero, para que preocuparse de la vo-luntad popular si el negocio estaba a salvo, ¿verdad?. Lo ciertoes que la realidad es tozuda y resulta impensable, en pleno sigloXXI, un tratamiento a los residuos sólidos urbanos que no pasefundamentalmente por el reciclaje y el compostaje. No lo en-tendieron así nuestros próceres de la patria, los ínclitos descen-dientes putativos de Policarpo, aquel que nació en Abando.

En el 2002 aprobaron el Plan de Gestión de Residuos, en el que ni se planteaban la recogida selectiva y compostaje de los residuosorgánicos que todos producimos en casa. En lugar de eso, plantearon enviarlos a una incineradora, por aquello de que nada ardemejor que la peladura de un plátano o la espina de una anchoa.

Pero cuando desplegaron el mapa de Gipuzkoa para decidir en qué pueblo situar la magnífica infraestructura limpia y moderna,descubrieron con horror que, por si acaso, nadie la quería cerca de su casa, ni tan siquiera sus propios alcaldes.

Para entonces la sociedad civil empezaba a movilizarse en contra de la incineradora, a la par que la conciencia ciudadana a favor dela recogida selectiva, del compostaje y del reciclaje se multiplicaba exponencialmente. Eso es algo que siempre habremos deagradecer a los jeltzales.

Es por ello que la conciencia de la sociedad guipuzcoana de hace diez años no tiene nada que ver con la que existe hoy en día. Enmuchos pueblos de Gipuzkoa se ha ido implantando el sistema de recogida puerta a puerta, que incluye también, como no podíaser de otra manera, la recogida de los residuos orgánicos.

Los policarpos de turno abanderan ahora el quinto contendedor, aquel que denostaban hasta anteayer. Incluso les parece bien quela recogida selectiva sea obligatoria. Nola aldatzen diren gauzak, kamarada! Bienvenidos sean, pues, a los planteamientos sosteniblesen la gestión de los residuos urbanos. Les ha costado un rato largo, pero rectificar es de sabios.

Y esa rectificación es la que ha permitido que en otros pueblos de Gipuzkoa se vayan tejiendo acuerdos para experimentar otrossistemas de recogida selectiva, porque lo realmente importante es alcanzar la mayor tasa posible para que el reciclaje y la reutilizaciónde los residuos vayan acercándose, en la medida de lo posible, a la filosofía de “zero zabor”.

Y no solamente nos lo agradecerá el medio ambiente o los habitantes de Zubieta, a los cuales les tocó “acoger” la incineradora detodo el territorio, sino el conjunto de los guipuzcoanos, ya que nos vamos a ahorrar la friolera de unos 300 millones de euros quecostaba el invento. Y en los tiempos que corren no estamos como para quemar recursos públicos.

Pero la cosa no acaba aquí. Tenemos la conciencia ciudadana y el empuje político para que esa conciencia cristalice. Sin embargo,nos faltan las infraestructuras amigas necesarias para llevar a buen término el camino comenzado. Esa es la tarea a la que tanto laDiputación Foral, como las Mancomunidades deberán hacer frente. El primer jalón será la planta de compostaje de Bergara, peroesperamos que hagan falta muchas más porque nadie duda ya del éxito de la experiencia. Ni Policarpo.

No habrá incineradora en Gipuzkoa

25ANUARIO

noviem

bre

Igeldo, Gipuzkoako 89. udalerria

Urteetan zain egon ondoren, Igeldok udalerri izatea nahizuen edo ez bozkatu zuten igeldotarrek, azaroaren 10ean.Baiezkoak izan ziren emandako botien %61, eta horren

ondorioz, bidea ireki zitzaion udalerri izateari. Legeak hala bai-mentzen ez duenez, ez zen berez galdeketa loteslea, baina erabaki

ahalemena duen Gipuzkoako Diputazioak adierazia zeukan gal-deketaren emaitza errespetatuko zuela. Handik aste batzuetara,Igeldo Gipuzkoako 89. udalerria bihurtzea erabaki zuen Diputa-zioak. Dena den, Donostiako Udaleko oposizioak (EAJ-PP-PSE)epaitegietara eramango du erabakia.

En el mes de noviembre se celebró el juicio contralos tres 'tartalaris' que arrojaron tartas a YolandaBarcina en el estado francés, en un acto del TAV,

para denunciar, precisamente, el sinsentido de la obrafaraónica. A pesar de ser claramente un acto de des-obediencia civil, como bien nos mostró la justicia fran-cesa, la presidenta de Navarra presentó una denunciade atentado contra los 'tartalaris', que fueron conde-nados a condenas de cárcel, en otro claro ejemplo dela utilización política de un tribunal de excepcióncomo es la Audiencia Nacional.

Juicio contra los 'tartalaris'

Irakasleen kontrako jazarpenaNafarroan

2013. urtearen amaieran frankismo garaikozenbait egoera ekarri dizkigu gogora.UPNko gobernuak eta Guardia Zibilak Na-

farroako D ereduko irakasleen aurka abiatutako gurutzada ho-rren adibide garbiena da. UPNko zenbait agintarik salatu zutenETA foru erkidegoko hezkuntza sisteman sartzen ari zela, etafroga bezala Guardia Zibilak egindako txosten bat aipatu zuen.Txosten horren arabera, Nafarroako 1.500 irakasle jazartuzituzten guardia zibilek.

2012ko apirilean ertzainek jaurtitako pi-lotakada baten ondorioz hil zenIñigo Cabacas gaztea. Aurten, egun

horretan ertzainek izandako elkarrizketen grabazioak ar-gitaratu ziren. Bertan, Ertzaintzaren jokabidea ezegokia

agerian geratu zen. Hilabete batzuen ondoren, azaroan,lau ertzain inputatzeko erabakia hartu zuen Ana TorresBilboko 10. Instrukzio Epaitegiko epaileak. Dena den, in-putatuen artean ez zegoen pilotakadak jaurtitzeko agin-dua eman zuen ertzaina.

Lau ertzain inputatuta Cabacasen heriotzagatik

26 URTEKARIA

abendu

a

Ante tanto recorte y pérdida de derechos, debemos de insistir quelas mujeres seguimos padeciendo y luchando por enfrentar una crisismúltiple desde siempre, conscientes que en situaciones de emer-

gencia generalizada, la vulneración de derechos se vuelve en contra de no-sotras con mayor fuerza.

Los recortes en prestaciones sociales están generando que aquellos serviciosantes públicos y ahora privatizados en los hogares, supongan mayores cargaspara las mujeres. A lo que hay que sumar los decretos laborales que nosvuelven a situar en los márgenes del empleo y del trabajo invisibilizado, re-ducciones salariales y eliminaciones de prestaciones que nos abocan a tenerque enfrentar jornadas de trabajo múltiples, o subidas de precios que nosobligan a engrosar las filas de quienes sobreviven de una beneficiencia queestá comenzando a ser estructural. Violencias todas ellas de claro sesgo an-drocéntrico, cuya máxima expresión la encontramos en el rebrote de agre-siones a la libertad de decisión, a la autonomía económica, o a la libertadafectivo sexual.

Pero hay más en la vulneración de los derechos de ciudadanía hacia las mujeres. Y es la modificación de la ley del aborto que Gallardónha presentado y aprobado el PP. Único decreto que no se acompaña de justificación económica alguna, y es meramente ideológica,de control sobre la vida y decisión de las mujeres. Decreto que supondrá además una clara diferenciación de clase, pues quienes dis-ponen de capacidad económica para irse al extranjero así lo harán, mientras que aquellas que no tengan su situación administrativaen regla o no dispongan de ingresos suficientes, se verán abocadas a practicarse abortos clandestinos con todos los riesgos que elloconlleva, pretende limitarnos nuestra ciudadanía libre y soberana. Y así se nos sitúa en tiempos que creíamos pasados, donde el olora incienso y los ejecutares franquistas decidían sobre nosotras.

Cabe recordar que quienes últimamente dicen defender el derecho a la vida, no se han movilizado para denunciar y combatir losmúltiples efectos que genera el terrorismo machista. Lejos de de-nunciar la precarización de la vida y la pérdida de la dignidad quelos decretos y recortes aprobados en Madrid e impulsados porGasteiz y Nafarroa, las amparan. Nada dicen sobre la repercusiónque los desahucios, las reducciones sanitarias y formativas, el paro,los efectos que el empobrecimiento tienen en las y los menores.Mientras nos niegan el derecho a la inseminación artificial si somosmujeres solas o lesbianas, es decir si no nos adecuamos a los pa-rámetros tradicionalmente heteropatriarcales, o se nos niega laposibilidad a adoptar en países extranjeros si nos alejamos de losmencionados modelos familiares tradicionales.

Por todo ello, el mensaje ha de ser claro ante los lobbys del opusy grupos católicos fundamentalistas, ante las derechas que pre-tenden regir nuestras vidas, ante quienes a golpe de imposiciónheteropatriarcal desean seguir controlando nuestras vidas y nuestroderecho a decidir: desde una defensa absoluta por defender la vidadigna y libre, sin tutelajes ni imposiciones externas, es que debemosde seguir luchando por unos derechos que a duras penas hemoslogrado mantener desde los márgenes. Porque sobre nuestrocuerpo, nuestra vida y nuestro derecho a decidir, mandamos no-sotras.

Abortando la vida

Ley de SeguridadCiudadana, másallá de una leyantiprotestas

El Consejo de Ministros del gobierno españolaprobó el 29 de noviembre una nueva Ley deSeguridad Ciudadana que vulnera derechos y

libertades democráticas fundamentales, restrin-giendo la libertad de expresión y los derechos dereunión y manifestación. La ley contempla, entreotras cuestiones, cuantiosas sanciones administra-tivas, así como la creación de “listas negras” de per-sonas infractoras, dando un paso más en lacriminalización de la discrepancia.

27ANUARIO

diciem

bre

EPPKren aurrerapausoa

Urtearen amaierarekin batera etorri da EPPKren agiria.Horren bidez, presoen kolektiboak bere gain har-tzen du gatazkan zehar izan duen erantzukizuna. Ha-

laber, preso bakoitzari bere eskubide indibidual propioakdagozkiola azpimarratzen du. Aralarrek balorazio baikorraegin zuen, eta EPPK-k herri honekiko eta bake prozesuare-kiko erakutsi duen konpromisoa azpimarratu zuen. Halaber,erantzukizun maila berarekin jokatzeko eskatu zien RebekaUbera antolaketa idazkariak Madril eta Pariseko gobernuei.

Mandelaren heriotza

Urteko azken hilabeteak, Nelson Mandela He-goafrikako presidente ohiaren eta giza eskubi-deen defendatzaile sutsuenetako baten

heriotza ekarri digu. 95 urterekin joan zaigu Mandela;horietako 27 urte espetxeratuta eman zituen, 'apar-theid'-aren kontra borrokatzeagatik. Elkarbizitzareneraikuntzan eta giza eskubideen aldarrikapenean etadefentsan eredu izateagatik goraipatu zuen AralarrekMandela, bere heriotzaren berri izatean.

10 de Diciembre:Día Internacionalde Derechos Humanos

EH Bildu aprovechó el día Internacional de LosDerechos Humanos, el 10 de diciembre, me-diante un acto que realizó en Gernika para mos-

trar su compromiso con todas la víctimas, sin ningunaexcepción. Y hacer un llamamiento al conjunto de lasociedad, y a los partidos políticos como una expre-sión de la misma, para poner todo nuestro trabajo alservicio de los siguientes objetivos:

-Erradicar toda expresión vulneradora de derechos;

-Lograr el reconocimiento y la reparación de todaslas víctimas sin excepciones

-Establecer la garantía de no repetición de lo ocu-rrido.

Pasos necesarios

Asimismo remarcando la necesidad de implementary desarrollar:

-Políticas de reconocimiento y reparación de todaslas víctimas de vulneraciones de derechos humanos,sin excepciones.

- Definición de una estrategia vasca de convivenciacuyo objetivo será la culminación de un proceso enel que todos y todas seamos vencedores, y el vencidosea la vulneración de derechos y la fractura social.

- Desarrollar iniciativas y acciones que den comienzoal trabajo de reconciliación.

- Promover la convivencia democrática, la superaciónde las razones del conflicto y reparar sus consecuen-cias.

- La reconstrucción de las relaciones dañadas por lasviolencias, pasa también por un cambio de actitudes.En este sentido, se trata de adoptar una actitud dequerer escuchar y entender a la “otra persona” queasuma la igualdad humana y que hace suyo el princi-pio de respeto de todas las ideas y opiniones.