Voces Indignadas Nº 2 Septiembre 2011 Versión digital M15M Lugo

23
- En Lugo diante do Concello Asemblea Aberta os Xoves e Domingos ás 21:00h. INFO de Actividades e Concentracións en acampadalugo.blogspot.com Sabías que.... páx.2 Rir por non chorar páx.2 A visita do Papa páx.3 Reforma da Constitución páx.5 Reforma laboral páx.7 Defensa da sanidade pública páx.8 Que acontece no teu barrio páx.10 Comunicado 15M Lugo páx.12 Actividades páx.13 Opinión páx.16 Cultura páx.19 Axenda e participa páx.23 sumario voces indignadas A REVISTA DO moVEMENTO 15m de Lugo. Nº1-SETEMBRO-2011 A presente publicación nace como unha necesidade expresa do 15M Lugo para retratar e expresar infor- mación que chega ás nosas mans e por razóns de maior peso non están abertas á masa social da cidade. A nosa intención é clara, informar e formar conciencia entre os cida- dáns para que eles despois libre- mente sexan capaces de analizar e creárense a súa propia opinión. editorial

description

Somos cidadáns cunha diversidade ideolóxica, pero con un nome común: indignación e rabia. Somos a xeración enganada a cal lle venderon un gran futuro cun sólido benestar e o mundo aos seus pés. Pola contra, somos a xeración enganada, desprezada e esquecida, a cal creen que esta estancada no sofá ou fronte ó ordenador. Chamanos "Xeración Perdida" . Entón atopámonos. Este grupo de persoas non estamos dispostas a quedar parados vendo como destruen o noso futuro a pasos axigantados. Non estamos dacordo coa xestion política, a xestión dos sindicatos nin con un sector empresarial incapaz de arrima-lo hombro. Esta situación insostible levounos a saír a rua e asumir, finalmente, a nosa responsabilidade co noso futuro e o dos nosos veciños, amigos e familiares.

Transcript of Voces Indignadas Nº 2 Septiembre 2011 Versión digital M15M Lugo

Page 1: Voces Indignadas Nº 2 Septiembre 2011 Versión digital M15M Lugo

- En Lugo diante do Concello Asemblea Aberta os Xoves eDomingos ás 21:00h.

INFO de Actividades e Concentracións enacampadalugo.blogspot.com

Sabías que.... páx.2Rir por non chorar páx.2A visita do Papa páx.3Reforma da Constitución páx.5Reforma laboral páx.7Defensa da sanidade pública páx.8Que acontece no teu barrio páx.10Comunicado 15M Lugo páx.12Actividades páx.13Opinión páx.16Cultura páx.19Axenda e participa páx.23

sumario

voces indignadasA REVISTA DO moVEMENTO 15m de Lugo. Nº1-SETEMBRO-2011

A presente publicación nace comounha necesidade expresa do 15MLugo para retratar e expresar infor-mación que chega ás nosas mans epor razóns de maior peso non estánabertas á masa social da cidade.A nosa intención é clara, informare formar conciencia entre os cida-dáns para que eles despois libre-mente sexan capaces de analizar ecreárense a súa propia opinión.

editorial

Page 2: Voces Indignadas Nº 2 Septiembre 2011 Versión digital M15M Lugo

ABanda Municipal de Música de Lugo é unha das máis antigas deGalicia e que un dos seus grandes directores foi o prestixioso XoánMontes...a Banda Municipal de Lugo arrastra problemas laborais co Concello dende fai máisde 25 años, froito de numerosas promesas incumpridas dos diferentes gobernos...o número mínimo para unha Banda digna poder desempeñar as súas funcións son35 segundo informes reiterados da Dirección da Banda ao Concello. A pesar delo a bandaconta actualmente con 20 compoñentes....nos orzamentos oficiais do Concello de Lugo contémplanse case 5 músicos/as máisdos que realmente son efectivos nos seus postos....a Banda de Lugo non ten Óboe dende fai máis de 6 años, instrumento imprescindíbelnunha agrupación deste tipo

sabías que...

2

Rir por non chorar

Envía os teus artigos (coas fontes utilizadas adxuntas se se trata dun artigo de informa-ción) a: acampadalugo.informació[email protected] ou [email protected]

Page 3: Voces Indignadas Nº 2 Septiembre 2011 Versión digital M15M Lugo

3

JMJ: la visita del Papa.El 19 de Agosto de 1989 llegaba a Santiago de Compostela el PapaJuan Pablo II. Su visita formaba parte de la clausura de la IV Jornada Mundial de la Juven-tud. En esa ocasión, aún tratándose exactamente del mismo tipo de evento que este viernestuvo lugar en Madrid con Benedicto XVI, dicha visita no fue declarada de Interés Público nicontó, por tanto, con el privilegio de las deducciones fiscales, además de no disfrutar decesiones por parte de organismo públicos tal y como ha ocurrido en la reciente JMJ.Tanto el Gobierno Central (PSOE) como la Comunidad de Madrid (PP) contribuyeronactivamente con la organización y realización del evento, además de las muchas empresasprivadas que se verán beneficiadas por exenciones fiscales de hasta el 85% (cuando lasdonaciones a ONG nunca alcanzan más del 10% de exención) gracias a haber sido de-clarada esta JMJ de Excepcional Interés Público por el Congreso de los Diputados. Aunquela Conferencia Episcopal afirma que el presupuesto total de 50,5 millones de euros ha sidototalmente sufragado por peregrinos, donaciones particulares y las susodichas empresasprivadas que gozaron de tales exenciones (que por lo tanto dejaron de tributar a las arcaspúblicas) el diario El Mundo apuntaba que ha habido gastos “no presupuestados” que co-rrieron a cargo del Estado, la Comunidad de Madrid y su Ayuntamiento. Algunos de estosgastos, a pesar de no estar presupuestados, han causado una gran controversia al produ-cirse en una época de recortes sociales que afectan a toda la población en áreas tan im-prescindibles como la educación. Además, cabe destacar que estas cifras dadas por laConferencia Episcopal no dejan satisfechos a los grupos Redes Cristianas, Europa Laica ola Asociación de Librepensadores y Ateos, firmantes en conjunto del Manifiesto "De mis im-puestos, al Papa cero", y uno de sus representantes habla de un gasto total de 100 millonesentre ayudas directas e indirectas, aunque reconoce que esta cifra no se sabrá con exactitud"hasta que se cierren los presupuestos de este año"Citemos algunos datos oficiales con respecto a estas ayudas (directas e indirectas) porparte de organismo públicos del Estado aconfesional español:La Comunidad de Madrid ha asumido el gasto sanitario y de emergencias, cedido 287institutos públicos, 202 colegios públicos, 42 polideportivos, 5 albergues y el Palacio de losDeportes (aún cuando la Conferencia Episcopal sí cobra este servicio de hospedaje a losparticipantes).Pone a disposición de la JMJ unos 4.100 agentes para la seguridad, 600 operarios delimpieza, 12 Centros Culturales, 6 auditorios y 4 zonas verdes (entre ellas El Retiro, dondese instalaron los polémicos 200 confesionarios móviles) Hay que añadir a todo ello loscortes de tráfico que, durante los días de preparación y de visita papal, alteraron el fluirhabitual de los medios de transporte (no solo de los privados sino también de los públicos), así como datos más anecdóticos pero igualmente descriptivos como la retirada de lasmarquesinas de autobuses por motivos de seguridad y que han indignado a muchos usua-rios que se han visto obligados a lo largo de la semana a esperar bajo el sol madrileño deagosto ante la falta de las habituales sombras.

infórmate

Page 4: Voces Indignadas Nº 2 Septiembre 2011 Versión digital M15M Lugo

4

El Gobierno Central asume la mayor parte de los beneficios fiscales, como ya se hadicho, además de haber movilizado a 6.000 efectivos de los Cuerpos y Fuerzas de Seguri-dad del Estado (de los cuales un alto porcentaje se ha desplazado desde otras ComunidadesAutónomas, cobrando dietas diarias de 100 euros). Igualmente ha cedido el aeródromode Cuatro Vientos para la realización de la misa central y no ha cobrado los 60 euros delcoste de visado a los peregrinos provenientes de países a los que normalmente se les exige.Esta visita, adornada con los mejores trajes y la más sofisticada tecnología, no ha dejadoa nadie indiferente. El mensaje de austeridad y modestia de Jesús, que ha sido hace tantotiempo olvidado por la más alta jerarquía de la Iglesia Católica, animó a 120 curas de Ma-drid a censurar públicamente el coste de esta visita en un escrito que titularon "Los Mecenasde Rouco" disponible íntegramente en internet y en el que se puede leer que "el pacto conlas fuerzas económicas y políticas refuerzan la imagen de la Iglesia como una instituciónprivilegiada y cercana al poder". Recordemos algunas de las empresas privadas que parti-cipan de dicho evento: Grupo Prisa, Sogecable, Intereconomía, Vocento, Unidad Editorial,Iberia, El Corte Inglés, Acciona, Abengoa, Telefónica o el Grupo Santander (a modo deanécdota recordemos la cesión de los derechos de uso de música por parte de la SGAE,que tantos años lleva recaudando dinero a costa de Ayuntamientos, empresarios y cualquierotro tipo de usuario, icluyendo cualquiera que hasta hace poco comprase un CD virgen)Las críticas internas y la indignación popular llamaban a una reflexión objetiva, las cifrasalertaban de privilegios, y los últimos recortes en educación (de 40 millones de euros) pormedio de la Ley 4/2010 de 29 de Junio hacían surgir preguntas como: ¿Por qué la Iglesiano utiliza sus propias instalaciones y las de los patrocinadores en vez de los centros de edu-cación pública? ¿Por qué un Estado aconfesional apoya con semejantes medios un acto re-ligioso? ¿Cómo es posible que el sistema educativo sufra tan graves recortes queperjudicarán al país durante todo un año lectivo como mínimo, mientras que una JMJ gastamucho más en tan solo 4 días de celebraciones?Es más, ¿porqué la Iglesia no destina todo ese presupuesto a paliar la desastrosa situa-ción del cuerno de África y recurre a las nuevas tecnologías para expandir su mensaje entrelos más jóvenes? Jesús predicó descalzo. La Constitución reza en su artículo 16.3 que éstees un Estado aconfesional. El presupuesto oficial de 4 días de JMJ supera en 10 millones deeuros a los recortes anuales en materia educativa. Las incoherencias de la tercera visitapapal en un año a nuestro país incrementan las críticas hacia el Vaticano, inmerso en turbiosasuntos especialmente desde que Benedicto XVI se ha convertido en su máximo represen-tante.

Carmen.Más información en:http://www.diariocritico.com/2011/Agosto/investigacion/284387/visita-papa-madrid-espana-jmj.htmlhttp://madrid.tomalaplaza.net/2011/06/11/recogida-de-firmas-la-visita-del-papa-supone-un-gasto-equivalente-a-los-recortes-en-educacion/http://forocurasdemadrid.org/documentos/losmecenasderouco.htmhttp://www.elmundo.es/el-mundo/2011/08/10/madrid/1312963883.htmlhttp://www.catolicos-on-line.org/http://www.conferenciaepiscopal.es/vaticano/spain/tercero.htmhttp://www.madridya.es/noticias/%C2%BFcuanto-cuesta-la-visita-del-papa-a-madrid/7472/http://www.fundacionlealtad.org/web/jsp/informateycolaboraong/

Page 5: Voces Indignadas Nº 2 Septiembre 2011 Versión digital M15M Lugo

5

infórmateLa reforma de la Constitución que planteó el pasado martes 23 deagosto 2011 el presidente del gobierno pretende incluir en su textouna regla que limite el déficit público a todas las administraciones.El objetivo es garantizar por ley -y no la hay de mayor rango- un compromiso de esta-bilidad presupuestaria que ponga un dique al déficit por mandato constitucional. Es la fór-mula que acuñó Alemania hace dos años. Su constitución limita, a partir de 2015, al 0,35%del PIB el déficit público en el que puede incurrir cada año el Gobierno. Otros países comoFrancia o Italia persiguen la misma idea. El texto sobre el que trabajan socialistas y conservadores modifica el artículo 134 y elevaese techo hasta el 0,40% del PIB a partir de 2018, admitiendo excepciones, como las dela fórmula alemana, que contempla la posibilidad de rebasar el límite en caso de catástrofesnaturales o recesiones graves. Además, PSOE y PP pretenden que la reforma incluya unasalvaguarda que garantice el pago de prestaciones como el desempleo. El Gobierno baraja fijar en el 0,40% del PIB el déficit a partir de 2018 Los socialistas habían evitado hasta ahora este mecanismo que rechazan la izquierdaminoritaria y los sindicatos, al entender que antepone los principios de la ley de la selva delos mercados a los del Estado del bienestar. Por el contrario, el PP abrazó la idea despuésde que fuera bendecida por el Gobierno alemán. Las circunstancias han cambiado y en un momento de ralentización económica y turbu-lencias financieras, la reforma verá la luz en el Parlamento el día 2 de septiembre, cuandoserá debatida.En qué nos afecta?:El límite al déficit no es algo abstracto: es lo que va a determinar que tengas o no accesoa la educación o a la sanidad, entre otras muchas cosas. Limitar el déficit es limitar la inver-sión en la sociedad. Con esto, el Gobierno podrá dejar a personas como tú en la cuneta.Pero podemos detener esta iniciativa.La Constitución no exige que esta modificación sea aprobada por referéndum vincu-lante. Para que los ciudadanos seamos consultados sobre esta cuestión fundamental queva a afectar al resto de nuestras vidas es necesario que una décima parte de los miembrosde cualquiera de las Cámaras lo solicite tras su aprobación en el Congreso y el Senado.Esta medida afectaría muy negativamente al Estado del Bienestar español que está hoyfinanciado predominantemente a nivel de las CCAA. Limitar su gasto implica limitar el pocodesarrollado Estado del Bienestar.Esta medida puede significar un ataque frontal al Estado del Bienestar español que tieneuno de los gastos públicos sociales por habitante más bajos de la Unión Europea. Aunquese habla genéricamente de gasto público, la realidad es que este gasto constituye la mayoríadel gasto público y los recortes que se han hecho han sido predominantemente en las pen-siones y en el empleo de los servicios del Estado del Bienestar, tales como sanidad, educa-ción, servicios domiciliarios, servicios sociales, vivienda social, pensiones de vejez y otras,así como otros componentes del Estado del Bienestar.Queremos mostrar nuestro rechazo a una reforma antidemocrática que antepone, unavez más, los intereses de grandes grupos financieros y las exigencias de gobiernos extran-

no a esta reforma de la constitución

Page 6: Voces Indignadas Nº 2 Septiembre 2011 Versión digital M15M Lugo

jeros a los de la ciudadanía. Exigimos que se someta a referéndum vinculante para que alfin la voluntad del pueblo sea soberana. Argumentación del rechazo a la reforma de la Constitución:- Se lleva a cabo por un parlamento moribundo, con gran premura pese a las reticenciaspasadas a reformar la Constitución, y obedeciendo a las directrices europeas de Merkel ySarkozy anunciadas en el Pacto por el Euro. No se tiene en cuenta la opinión de la ciuda-danía ni se informa a la misma sobre las consecuencias reales de la reforma. - Se utiliza una vez más la crisis como excusa para limitar la capacidad de actuación delas administraciones públicas ante el sector privado. De nuevo, los culpables de la crisis sesiguen beneficiando de las medidas que se adoptan, mientras que los recortes socialesavanzan, no se combate el desempleo...- Demuestra para quién gobiernan nuestros supuestos representantes, ya que según elnuevo texto, el pago de la deuda con los bancos será prioritario, mientras que las adminis-traciones públicas adeudan cada vez más a pequeñas y medianas empresas y su gasto so-cial disminuye año a año.- No evitará el déficit público, ya que las políticas impositivas siguen hechas para norecaudar más dinero, ya que los beneficios y exenciones a grandes fortunas y grandes em-presas suponen una sangría para el erario público.Rechazamos el pago de la deuda odiosa, que no reconocemos. Exigimos un referéndumvinculante para aprobar esta reforma de la Constitución, con un proceso democrático quegarantice la posibilidad del debate de las alternativas y el conocimiento por parte de la po-blación de las mismas. Contra la dictadura de los mercados y por la verdadera democracia, No a esta reformade la Constitución. Ni un paso atrás.Más información en:http://www.es.amnesty.org/noticias/noticias/articulo/la-constitucion-debe-reformarse-para-que-el-de-recho-a-la-vivienda-y-a-la-salud-puedan-exigirse-en-l/?espana_ago11mailhttp://puertainfierno.blogspot.com/2011/08/que-supone-para-nuestro-pais-limitar.htmlhttp://www.publico.es/espana/392772/psoe-y-pp-pactan-limitar-el-de-cit-en-la-constitucionhttp://actuable.es/peticiones/pide-referendum-ratificar-reforma-la-constitucionhttp://www.vnavarro.org/http://www.elplural.com/opinion/preguntas-y-respuestas-sobre-la-reforma-encaminada-a-incluir-en-la-constitucion-espanola-el-limite-de-gasto-publico/http://www.publico.es/espana/393416/miles-de-personas-protestan-contra-la-reforma-constitucionalhttp://dosdemayo.tomalosbarrios.net/2011/08/28/comparativa-entre-nuevo-articulo-135-constitucion-espanola-propuesto-frente-al-vigente/http://www.youtube.com/watch?v=OJJESLyikKs

6

Al cierre de esta edición queda por ver qué pasa tras los actos de repulsa que han te-nido lugar en casi toda España, pues la aprobación de tal reforma se daría el día 2 de sep-tiembre, sino hay 35 diputados o 26 senadores que muestren su oposición y lleven lasolicitud de un referéndum. Os informaremos en el próximo número.

Page 7: Voces Indignadas Nº 2 Septiembre 2011 Versión digital M15M Lugo

7

medidas aprobadas el 26 de agosto “contra la crisis”El decreto ley que el viernes 26 de Agosto se aprobó en el Consejo de Ministrospara "fomentar el empleo entre los jóvenes" prevé:-Eliminar, durante un período de dos años, la prohibición de encadenar contratos tem-porales durante más de 24 meses, que viene recogida en el Estatuto de los Trabajadores.Hasta ahora las empresas estaban obligadas a hacer fijos a los empleados que llevabantrabajando este tiempo. -La ampliación del contrato de formación hasta la edad de 30 años -antes era hastahasta los 21, en la anterior Reforma Laboral se amplió a los 25- -La ampliación de las ayuda de 400 euros a las personas que hayan agotado todas lasprestaciones (Plan PREPARA).A esto hay que sumar el decreto convalidado para acelerar la reducción del déficit pú-blico que tiene tres iniciativas clave:-La rebaja temporal del IVA desde el 8 al 4% en la compra de vivienda nueva hasta el31 de diciembre.-La reforma parcial del Impuesto de Sociedades para las grandes empresas. -La reducción del gasto farmacéutico mediante un uso más intensivo de medicamentosgenéricos.Nosotros creemos:-En cuanto a las reformas laborales propuestas:Que el Ejecutivo debería velar por el cumplimiento de la legalidad vigente en lugar demodificarla; que los contratos temporales en muchas ocasiones son un fraude porque lascircunstancias no responden a necesidades eventuales de la producción y solo sirven paraevitar que los trabajadores fijos crezcan en la empresa; que así se consigue que no hayaestabilidad laboral, sino el abaratamiento del despido y la privación de derechos de los tra-bajadores que por su “título” de temporalidad se ven privados, entre otras muchas cosas,de acumular antigüedad.Prolongar el contrato de formación lo único que hará será agravar el problema, pues sereducirán puestos de trabajo “reales” a cambio de puestos de trabajo “muy precarios” consalarios irrisorios y perjuicios varios por ejemplo en cuanto a cotizaciones.-En cuanto a la propuesta de rebajar el IVA por adquisición de vivienda:La rebaja del IVA del 8% al 4% sólo beneficia a los bancos y las inmobiliarias que pro-vocaron la burbuja inmobiliaria; es una medida que no reactiva el empleo, puesto que elparque de vivienda vacía es enorme; igualmente se olvida de las políticas de fomento delalquiler, a las que se comprometió incluso creando un plan para ello: El “Plan Estatal deVivienda y Rehabilitación 2009-2012”.Más información en:http://www.telecinco.es/informativos/nacional/noticia/105121952/Indefinidamente+contrato+tem-pora/https://www.facebook.com/notes/acampadalugo/comunicado-del-grupo-de-econom%C3%ADa-de-sol/181482345257377

Page 8: Voces Indignadas Nº 2 Septiembre 2011 Versión digital M15M Lugo

8

Estamos viviendo cada día más la implantación de modelos privatizadores de la SanidadPública, que ya se están aplicando en ciudades como Madrid y Valencia con resultados de-sastrosos económicos y a nivel asistencial, ahora el Sr. Feijoo y algunos economistas se cen-tran en el establecimiento del repago sanitario favoreciendo así a las aseguradoras privadas.Debemos recordar que la Sanidad Pública ya se paga a través de los impuestos a HaciendaPública, también existe el copago en las recetas de farmacia donde se abona el 40% de suvalor de referencia, excepto los pensionistas que no pagan nada. El “copago” que se pro-pone ahora no soluciona nada:-El “copago” sólo disuade de la utilización de los servicios a los más pobres y a ancianoscon bajos ingresos.-Los costes de gestión del “copago” hacen que al final no se aporte recursos adiciona-les.-Los costes de 10 euros por consulta o 15 euros por urgencias sólo recaudarían un 0.85%del gasto sanitario actual.-Producen costes indirectos como el incremento de ingresos hospitalarios.Por otro lado no es verdad que los ciudadanos hagan un uso desmedido de los serviciossanitarios, la cifra de 9 visitas/persona/año al médico de cabecera no es realista, el datomás fiable es el de 6 visitas/persona/año (según una encuesta realizada a 4.250 pacientesde 18 provincias y en 170 centros sanitarios en septiembre de 2010). Además alrededordel 70% del consumo de los servicios viene decidido por los médicos y por el propio sistema:burocracia, consultas… Una parte importante del gasto sanitario es innecesario y corregible y está relacionadocon deficiencias organizativas e funcionales (mala gestión):-Variabilidad injustificada de la práctica clínica que incrementa el coste y los riesgospara el paciente.-Fragmentación de los centros de compra que incrementa el coste.-Descoordinación entre atención primaria, hospitalaria y atención socio-sanitaria.-Medicina defensiva (no preventiva) que encarece el gasto en un 15 o 20%.-Politización de la gestión.-Baja financiación de la atención primaria que reduce su capacidad de intervención ydificulta su labor resolutiva y de filtro.-Escaso presupuesto que se dedica a la Sanidad Pública (España es donde menos dinerose dedica de los países de la UE y en Galicia estamos en la cola de las Comunidades au-tónomas). La situación en Galicia es preocupante por la estrategia de la actual Xunta de Galiciade recortar gasto sanitario al mismo tiempo que incrementa el endeudamiento oculto a pagarpor el sector privado: Este año se recortó en 200 millones el presupuesto sanitario y, almismo tiempo se pretende financiar los nuevos hospitales y centros de salud recurriendo alsector privado que multiplicará por 6 o 9 veces el coste final de los mismos (Por ej. El NuevoHospital de Vigo pasa de costar 457 millones por financiación pública a más de 1.800 mi-llones a pagar en 20 años a consorcios privados y no figurará como crédito sino comogasto corriente)

En defensa de una sanidad pública y de calidad

Page 9: Voces Indignadas Nº 2 Septiembre 2011 Versión digital M15M Lugo

9

La cesión ante la presión de la industria farmacéutica y los escandalosos beneficios delas Mutuas de Accidentes de Trabajo (que cada vez tienen más poder en la gestión de bajasa cuenta de cargar su costo a la Sanidad Pública de enfermedades profesionales que pre-sentan como enfermedades comunes; en el año 2010 tuvieron unos beneficios de 5.000millones de euros) son también dos grandes lastres.Por otro lado incrementando los seguros privados :-Se reduce la recaudación para el sistema sanitario público-Se incrementan los costes administrativos.-Se aumenta la población sin ningún tipo de cobertura , porque el ciudadano no puedemantener incrementos del 5% interanual de media.-La concentración de seguros elimina la competencia y la libre elección del usuario.Hay otras maneras de mejorar la Sanidad Pública:-Asegurando presupuestos suficientes, incrementando la recaudación fiscal, recuperandoimpuestos y buscando una financiación destinada realmente a sanidad.-Adecuando la utilización tecnológica, poniendo en marcha una agencia central únicay pública para comprar los recursos del sistema. Central de compras para abaratar costes.-Paralizando las privatizaciones, externalizaciones, desregulaciones, fragmentacionesde centros y servicios.-Potenciando la atención primaria, fomentando la prevención y garantizar que la for-mación continuada no responda a intereses privados o corporativos.-Mejorando la coordinación entre atención primaria, hospitalaria, servicios sociales ysocio-sanitarios.-Transparencia en el sistema, por una ley que garantice el acceso público a los datosrelativos a la calidad del sistema y refuerzo de la inspección sanitaria.-Potenciación de la investigación sanitaria en el sector público y desarrollo de una in-dustria pública para los medicamentos más habituales y necesarios, con una dispensaciónde los mismos dentro del sistema. Control y transparencia estrictos de la industria farma-céutica.-Es necesario que desde todas las políticas públicas (educación, política social, me-dioambiente, trabajo, inmigración, urbanismo, economía o hacienda) se analice y evalúeel impacto sobre la salud de las personas que tendrá el desarrollo de las mismas y quetodas ellas se reorienten para evitar desigualdades en la salud.Si privatizamos el sistema será más costoso e insostenible: dejará fuera de la asistenciaa millones de ciudadanos que son los que más lo necesitan.El derecho a la protección de la salud no puede dejar de ser un derecho de todos losciudadanos y pasar a ser un privilegio para aquellos que puedan pagársela, dejando paralos demás un modelo similar a la antigua beneficencia. La sanidad debe ser accesible y decalidad para todas las personas independientemente de su situación legal, administrativa,laboral o económica.Más información en:http://madrid.tomalaplaza.net/2011/07/29/movilizacion-en-defensa-de-los-servicios-publicos/http://www.youtube.com/watch?v=ktfPDkqEp1A&feature=share http://www.sos-sanidadepublica.org/

Page 10: Voces Indignadas Nº 2 Septiembre 2011 Versión digital M15M Lugo

10

Entrevista a Amadora Núñez, Fundadora y Vicepresidentadel Banco de Alimentos de Lugo.

-¿Cómo y cuándo empezó el Banco de Alimentos de Lugo?Empezó en el año 2006 atendiendo a unas poquitas familias. Los de siempre que a lolargo de años han tenido un cierto de desarraigo. Pero cuando empezó la crisis vimos quepasamos de las 17, de las 20, de las 40, de las 70... Y ya a partir de ahí se disparó, peromientras podamos conseguir comida nadie se va a quedar sin ella vengan los que vengan.-¿Cómo funcionáis exactamente?Con la ayuda de todos vosotros, que hicisteis una Operación Kilo, con la ayuda de Ca-rrefour, de Eroski, con la ayuda de plataformas, de ciudadanos que viene aquí y te traen labolsa de arroz, de las cosas más inimaginables... y sobre todo con leche, que es funda-mental para los niños y la gente mayor. Si hay leche y hay pan ya no hay hambre. El panlo tenemos gracias a Ingapan y a Migas y la leche gracias a todas las empresas lácteas deLugo: Puleva, Leche Río, Lactalis, Larsa (que ahora se llama de otra manera)... Todos ellosestán volcados en su ayuda con el Banco de Alimentos.-¿Cuánta gente trabaja aquí?Voluntarios hay entorno a 30 personas, divididos en grupos de diez para el turno dedía y los dos de la noche.-¿Y a cuánta gente ayudáis?Si tienes en cuenta que cada persona representa una familia de más o menos cincomiembros y estamos por 300 y pico personas... Por otra parte ayudamos también a asilosde ancianos y a centros de disminuidos psíquicos y físicos.-¿Qué requisitos son necesarios para recibir ayuda del Banco de Alimentos?Uno fundamental: necesitarla. Y para demostrar que se necesita, en el centro de saludal que vas habitualmente hay una trabajadora social que pide los informes a las personasy que se queda según sus criterio los informes que necesita. La información que nos llegaes de lo más escueta y simplemente con el sello y la firma de la trabajadora social nos con-firma que esa persona por su situación necesita ayuda del Banco.-¿La ayuda tiene algún precio?No hay que pagar nada. Bien es verdad que nosotros no tenemos subvenciones, ni lassolicitamos ni tenemoos socios. En los tiempos que corren aunque estuviéramos subven-cionados, como no queda mucho dinero en la administración, pues seguramente el pro-blema nos lo encontraríamos ahora. ¿Cómo hacemos? Las persona llegan, dejan su carritopara la comida. Las familias de 1 a 3 personas aportan un Euro para poder pagar losgastos que se ocasionan de este local (400€), más luz, agua, recogida de basuras, segurode la camioneta, gasoil... Todo eso se paga con ese euro. Y dos euros las familias grandes.

Que acontece no teu barrio

por Alba Villar Vázquez

Page 11: Voces Indignadas Nº 2 Septiembre 2011 Versión digital M15M Lugo

11

Tenemos también ayuda de la empresa Campomayor que nos manda huevos a un preciosimbólico, prácticamente lo que sería un IVA. Ese precio es lo que aporata la gente (50céntimos). Macan nos manda quesos también por un precio simbólico. Pero para pagarlos gastos de funcionamiento del Banco lo aporta todo la gente. No hay ninguna aportaciónmás, no hay ninguna firma que nos dé dinero, no hay movimientos bancarios ni entidadesni nada de nada, aunque tenemos la consideración de Entidad de Interés Público. Pero sinembargo no tenemos absolutamente ningún tipo de ayuda. Nos dio en su momento la Di-putación 1450€ y la furgoneta de segunda mano para poder recoger las cosas. Nos lo diouna vez y nada más. Y el Parlamente de Galicia nos mandó un año por Navidades 1500€que al parecer antes lo utilizaban para hacer una cena entre ellos o algo así y decidierondarlo a entidades. Nos han venido de perlas porque estábamos bastante asfixiados.. perode todas todas estamos al día . Y cuando no podemos pagar nos dicen que no nos preo-cupemos, que ya les pagaremos... porque en muchos casos la gente no tiene ni el Euro,pero igualmente entran dejan su carro y llevan su comida y cuando pueden lo aportan.-¿Pensasteis alguna en tirar la toalla?En alguna ocasión sí. Nos veíamos desbordados con tantísima gente y no éramos cons-cientes todavía de que podíamos contar con tanta gente para ayudar. Pensamos en tirar latoalla porque todavía no nos creíamos que la gente, que los empresarios estaban dispuestosa ayudar para que esto siguiera adelante. En el momento que constatamos que estabandispuestos a ayudar a la gente y que no dejaban caer ya no hubo más dudas.-¿Qué opinas del 15-M?De vosotros, que os conozco, creo que sois gente muy joven sobradamente preparaday creo que el 15-M tiene futuro siempre y cuando traslade sus reivindicaciones a una pla-taforma política y que de igual a igual que los demás partidos políticos ponga encima dela mesa y represente a esta juventud, a ese 50 de jóvenes que están parados y a tanta otragente que no tiene recursos y que deberíais representar. Estáis sobradamente preparados.No conozco más del 15-M que lo que he visto en los medios y lo que os conozco a vosotros.Y el 15M me parece una idea buena pero que si no la poneis sobre papel con estatutos yrepresentando ante las Cámaras, la Alta y la Baja por supuesto, es un pulso que poquito apoco os va a ir cansando y se va a perder.-¿Qué proyecto había en el barrio de la residencia?Tenemos un proyecto de ayuda a la mujer que consiste en darle un lugar al hombreque se quedó sin nada. Es darle una vivienda digna al hombre que por motivo de una se-paración se queda sin nada. Porque cuando se quedan sin trabajo, sin ningún tipo deayuda, cuando tuvieron que abandonar su casa se cabrean y puede ser peligroso para lamujer. Hay casos de hombres en esta situación que se ven forzados a dormir en su cocheo incluso en una tienda de campaña. Lo que queremos es darles un lugar en el que puedentraer a sus hijos a comer, donde puedan vivir. Para hacerlo había una cesión de un restau-rante en la zona de la Residencia por una cantidad simbólica de 250 euros. El local tieneun bajo que usaríamos para las labores propias del Bando de Alimentos y una parte superiorcon trece habitaciones y un patio. La idea era crear un centro con una habitación paracada hombre y una persona que supervise el lugar, que haga la comida y crear además unpuesto de trabajo.

Page 12: Voces Indignadas Nº 2 Septiembre 2011 Versión digital M15M Lugo

12

-¿Por qué no se pudo llevar a cabo? Porque la presidenta de la Asociación del Barrio de la Residencia se opuso porque noconviene a los intereses de algunas personas del barrio. Para ellos no es algo que convengaa la zona. Pero es un proyecto para hombres normales, no para drogadictos o ladrones...Lo primero que hicimos cuando nos dieron el local fue hablar con ella. De cierto modo leestamos dando movimiento al barrio. A los dos días nos dijeron que no permitían que fué-ramos, que si era necesario le pagaban ellos los 250 euros al dueño del local. Pero nosotroslo seguimos intentando.http://www.bancodealimentoslugo.org/principal/index.html

Na primeira semana de agosto asistimos impotentes ao desmantelamento dosPostos de Información, Arte e Cociña situados na Praza de Sol en Madrid porparte dos servizos de limpeza, baixo a protección das forzas e corpos de segu-ridade do Estado.Así mesmo, ficamos perplexos ante o posterior operativo de ocupación dos espazos pú-blicos, que tivo como resultado a detención de varias persoas, nun pulso delirante que osresponsábeis políticos pretenderon botar á cidadanía. A xogada completárona os mediode comunicación maioritarios reducindo á categoría de residuo o Posto de Arte que aqueldía fora desmantelado e no cal estaba tamén representada a nosa Asemblea, despois dachegada dunha Marcha Indignada que se convertera nunha auténtica marea de creativi-dade consciente. Toda unha sorte de metáfora do que significan para nós uns medios quede novo se preocuparon máis en manipular que en informar.Por todo elo, queremos expresar o noso máis fondo rexeitamento a esta nova actuaciónpolicial e deixar ben claro que sempre estaremos do lado daquelas persoas que, comonesta ocasión fixeron os compañeiros de Madrid, defenden pacificamente os seus dereitosfronte a acción represora do poder político e económico. Alén disto, haberán de saber queno 15M Lugo sentimos en carne propia a aldraxe cometida e por tanto considerámonoslexitimados para lembrarlles que non vamos consentir que a nosa dignidade cidadá sexasubordinada a súa axenda política.Por último, queremos aclarar algo que non terminan de entender. As razóns que impul-san á cidadanía a estar na rúa refórzanse cada vez que tratan de reprimir a actitude críticano canto de entendela. Por elo, este movemento segue a brotar unha e outra vez facendoda nosa unha forza, que digan o que digan, seguirá a ser imparábel.

COMUNICADO DO 15M LUGO SOBRE O DESMANTELAMENTO DOPOSTO DE INFORMACIÓN EN MADRID

Page 13: Voces Indignadas Nº 2 Septiembre 2011 Versión digital M15M Lugo

13

Día 06 de Agosto: III Foro de Acampadas Galegas.Amenceu un día gris e os compañeiros do 15M de Lugo comezamos a preparar oespazo onde ía ter lugar o III Foro de acampadas galegas, tivemos que trocar alocalización inicial por mor da choiva e refuxiarnos no tan socorrido palco damúsica da Praza Maior. Estendemos toldos para gorecernos da choiva e mais do vento.Aos poucos foron chegando os asistentes e como non, en consonancia co espírito de estemovemento, todos, lucenses e foráneos afanáronse en axudar para que todo estivera prontoe comezar a xuntanza ás 10:00 como tiñamos previsto.O ambiente era alegre e paseniño fómonos presentando. Viñeron representantes deMonforte, Ourense, O Morrazo, Acampada Obradoiro (Santiago de Compostela),Vigo, Vi-cálvaro (Madrid), Val da Louriña (Porriño-Mos), Ferrol, Arxentina, Brasil e Lugo, algúns delesnados noutras terras e unha lucense que ata fai pouco estivera cos compañeiros de Lisboa.Presentámonos un por un. En xeral, todos viñemos aprender e con ilusión no move-mento malia as dificultades e coa intención de nos comunicar mais.Despois fixéronse as presentacións das devanditas acampadas: as súas actividades, ex-periencias…Todos estes datos compiláronse nun documento.O seguinte paso foi falr de formas de organizarmos para acadar a maneira de faceracións conxuntas, nesto senso saíron propostas de accións moi interesantes que debdemosdecidir en cada asemblea se as levamos a cabo e como, entre elas sairon: Facer una ILP(Ini-ciativa Lexislativa Popular), Traballar con Democraciadirecta.org para mudarmos os ArtigosConstitucionais 87, 92 e 186, facermos denuncia xudicial colectiva a entidades bancariase políticos, enquisas, Xornadas medioambientais e unha longa lista que debemos seguirtraballando.Así mesmo, cremos importante destacar a participación dos lucenses que se achegaronata alí e quixeron darnos ánimos contarnos as súas inquedanzas e denunciar abertamenteos abusos como o pai dunha meniña con leucemia que denunciaba a supresión de axudasnos hospitais mentres se manteñen outras moito menos produtivas cas que axudan a me-llorar a calidade da vida das familias que teñen que loitar no día a día pola vida dos seusseres queridos .E como non, unha lembranza especial para o señor que non de moi boas maneiras nosmandou a “traballar” e que tivo a valentía de ficar, escoitar e asentir cando lle pareceuoportuno. El non o sabe pero foi unha pequena vitoria para todos nós.Rematamos a xornada co IndignARTE 3.0, onde a música, os monólogos, a poesíae a pintura foron a nosa forma de reivindicación artística. Dándose a man diferentesformas de expresión. Aproveitamos a ocasión para realizaren, ó longo de toda a tarde,outra pintura colectiva que xa foi enviada a Madrid para supli-la que nos “limparon”a primeiros de Agosto cando se desmantelaron os postos de información, arte, heme-roteca e cociña de Sol.

actividades

Page 14: Voces Indignadas Nº 2 Septiembre 2011 Versión digital M15M Lugo

14

Dia 10 de Agosto: Operación Kilo:Oobxectivo desta Actividade era concienciar ás xentes de Lugo que hai moitasfamilias que son usuarios do Banco de Alimentos por non contar con suficientesmedios para alimentarse. Recolléronse moitos xoguetes e uns 80 Kg de arrozxunto a outros alimentos que foron destinados ao Banco de Alimentos.Amadora, fundadora e presidenta desta ONG, falou do funcionamento e outras cues-tións, como os problemas que teñen con distintas institucións. No referente ao financiamentosinalaron que o Banco de Alimentos non conta con subvención algunha.Día 17 de Agosto: Mercadiño da Conciencia:Nesta segunda edición da Feira da Conciencia, que contou con maior participa-ción que a primeira, pretendeuse novamente concienciar sobre os nosos patrónsde consumo e mostrar outras formas de intercambiar bens sen a necesidade deempregar cartos.Así mesmo, fíxose un xogo para comprobar os coñecementos que temos sobre Reciclaxee Reutilización.Día 24 de Agosto: Picnic Sen Fronteiras:Convocatoria para todos aqueles que residen na cidade de Lugo sendo foráneos,ben da península ou doutros países.O Obxectivo era o de concienciar sobre as diferentes realidades culturais que convivenactualmente na cidade e sobre as problemáticas que teñen moitas persoas para ser acep-tadas pola sociedade. Para elo, organizouse una xuntanza á que cada quen podía traerunha comida típica da súa rexión ou país de orixe.Día 31 de Agosto: Taller de Pancartas:Con diversos materiais como tela e parecidos, preténdese elaborar grandes pan-cartas con lemas para despois deixármolas colgadas en diferentes estruturas epuntos da cidade.

Picnic sen Fronteiras. Lugo. Concentración Sol 03/08/11

Page 15: Voces Indignadas Nº 2 Septiembre 2011 Versión digital M15M Lugo

15

Chegou o 23 de Xullo, o final do periplo. Indignados chegados de moitos puntosde España entran na Praza de Sol en Madrid. A emoción explota en cada entradadas distintas Marchas chegadas do Norte, do Sur, do Leste e do Oeste da pe-nínsula…Que canta xente se xuntou alí? Pois é difícil de dicir pero en Sol pouca máis poderíaentrar. Todo estaba a rebentar de xente. A Praza que, minutos antes, estaba tranquila conmoitos curiosos que se achegaban aos diversos puntos de información e outros postos asícomo a unha exposición de fotografías, e tamén a unha cristaleira onde estaban expostosos lenzos enviados polas diferentes acampadas, (entre eles o que se lles mandou desdeLugo); agora era un fervedoiro de persoas, de enerxía positiva que compartía un mesmosentir, unha mesma ilusión. Era difícil non contaxiarse diso. Poucas experiencias na vidacausan unha emoción tan grande. Poderíamos dicir que todos os decibelios dun concertode rock concentrábanse naquela Praza, símbolo de todo un Movemento… Era como tervolto ao embrión onde nacemos, ao retorno a unha casa que aínda non sendo tal ese díapertencía a cada un dos que estabamos alí.Pola noite convocouse unha Asemblea que non foi tal senón un Megáfono Aberto ondepersoas de cada unha das Asembleas de España falaban da súa experiencia na Marcha.Tamén fixéronse contactos en directo con Londres, París e Grecia; onde indignados desespaíses deron a benvida aos camiñantes.Unha noite para lembrar! Unha noite rematada en silencio onde tamén houbo silenciolembrando ás vítimas de Noruega. Un silencio final coas mans en alto, axitándoas; quepoñía fin a un peregrinar indignado desde puntos diferentes de España e que era comezodoutro peregrinar, esta vez a Bruselas que tomará sentido o 15 de Outubro. Ao día seguinte estivo convocada unha manifestación que saíu de Atocha con direccióna Sol. 35.000 persoas aproximadamente percorreron o traxecto. Foi moi intensa e emotiva.A chegada de novo a Sol lembraba un pouco ao día anterior sendo na rúa Preciados quehoubo actos reivindicativos sobre todo diante do Corte Inglés.Estes días tamén foron días de reunións e asembleas onde se trataron diferentes temase tomáronse decisións para futuras accións que se levarían a cabo nas distintas cidades.Actos que xa comezaron o mesmo día 24 cando algúns indignados se achegaron aoCongreso dos Deputados. En días sucesivos entregaron as reivindicacións dentro do Con-greso xa que unha parella puido esquivar o control policial e así entregaron esas propostasa algún deputado.Pouco despois foi o desaloxo do posto de información pola policía e cargando contraos que estaban e axudados polos traballadores da limpeza, queimaron todos os aparellose aqueles lenzos que representaban a cada unha das cidades.

chegada das marchas indignadas a madrid

Page 16: Voces Indignadas Nº 2 Septiembre 2011 Versión digital M15M Lugo

16

Os galegos sempre, sempre, ao longo dos anos, fomos un pobopechado, apoucado, frío. Non demostramos nunca os senti-mentos, gardamos todo para nós, con pequenas excepcións como a nosa ve-nerada Rosalía de Castro. Durante anos, lustros, ou tal vez séculos os galegos estivemosencerrados sempre na casa, ao resgardo do lume que nos quentaba mentres pola ventávíamos como os infinitos verdes campos se empapaban coa choiva que nunca se cansa deacompañarnos. Pero de súpeto, un 15 de maio saímos á rúa todos, como o espertar dun pobo que xanon quería ser o axente pasivo que recibe a opresión. Rosalía falaba do maltrato que senos daba aos galegos, durante anos e anos, que nos levou a acougados e sempre crernosinferiores. Desde unha praza do centro de Madrid, unha noite de Maio, saíu a calor que por fin,tras tanto tempo, conseguiu derreter a coiraza de xeo que nos separaba a uns dos outrose a todos do poder. Ao día seguinte volveuse saír á rúa, enchéndose as prazas como nuncase encheran e todos nos mirabamos sorprendidos, contentos; pero, sobre todo, orgullosos,orgullosos de ter saído do cálido fogar á rúa, a dicir basta por un sistema que nos quitatodo. Orgullosos, por fin, de ser galegos, orgullosos de poder saír a loitar contra a indife-renza, que é a que sempre nos fai pequenos. Pasamos noites nas prazas galegas, noites frías, moitas chuviosas, pero a chama de Soldesde Madrid sempre nos mantivo quentes.Desde o 15 de maio do 2011, os galegos somos un pouco máis grandes.Alejandro Bena de Rette

opinión

Ala pregunta que repetidamente me hace la gente que me rodea ¿que es el movi-miento 15 M? por fin le he encontrado una respuesta:Es como un buen pan hecho con una buena masa madre de la que se pasaban unosvecinos a otros en los hornos de pan comunales; amasado con mucho cariño, fermentadomuy muy lentamente y cocido con intensidad en un fuego de calidad a base de leña.Lo mejor de todo es que una semana después están mejor que el primer díaEnfrente están los panes industriales hechos muy rápido y que al día siguiente ya novalen ni para comer. Flor

el movimiento 15m es como un buen pan

Durante todo o mes leváronse a cabo concentracións de repulsa ante a violencia acae-cida en Madrid a primeiros de mes trala desmantelación dos postos de información, heme-roteca, arte e cociña e a defensa a exercer as nosas liberdades tales como a de expresión,de reunión e de libre circulación nos espazos públicos entre outras tralo “sitio” que sufriuSol. A finais de mes volvemos a concentrarnos para esixir un referéndum vinculante paracalquer cambio na Constitución e para mostrar o noso malestar cara as medidas laboraistomadas “contra” a crise.

Page 17: Voces Indignadas Nº 2 Septiembre 2011 Versión digital M15M Lugo

17

Agrandes rasgos, fueron varios los factores que influyeron en la gestación y naci-miento de la revolución: un gobierno demasiado rígido y endogámico que ya notenía cabida en el contexto de un mundo cambiante; el surgimiento de una for-mada clase media nacida tiempo atrás que había alcanzado poder en el terreno económicoy ahora empezaba a solicitar el poder político; el descontento general del pueblo con lascondiciones de vida; la expansión de nuevas ideas; la crisis económica que imperaba... Lahacienda pública estaba en bancarrota y con una importante deuda externa. La enormedeuda del Estado se vio agravada por un sistema de extrema desigualdad social y de altosimpuestos que los estamentos privilegiados no tenían obligación de pagar, pero que sí opri-mían al resto de la sociedad. Aunque parecen los orígenes del 15 M, son los de la Revolución Francesa. Pero paraser sinceros, son casi indistinguibles, si cambiamos a la monarquía, nobleza y clero por po-líticos, multinacionales y banqueros.La historia nos ha mostrado que los sistemas de gobierno que a priori funcionan biense acaban corrompiendo con el paso del tiempo, y los controles establecidos para que estono ocurra fallan. Hacen falta pocas personas para corromper un sistema y empeorar la so-ciedad, pero hacen falta muchas para mejorarla. Hoy el sistema ha vuelto a fallar. Hoy las grandes empresas, la mayoría de la clase po-lítica y los bancos se reparten casi todos los recursos y el dinero de este planeta, nos ma-nipulan a su antojo y nos utilizan como mercancía y mano de obra barata. Hoy hay millonesde personas muriendo de hambre mientras unas pocas se asfixian entre el dinero de susfortunas privadas a buen recaudo en paraísos fiscales. Pero hoy ha ocurrido algo más. Hoyla ciudadanía está empezando a reaccionar. Ha vuelto la decadencia del sistema, y conella está volviendo la revolución. Hoy tenemos la esperanza de luchar, esta vez de manera pacífica, por conseguir unmundo mejor para todos/as, que es la misma esperanza que ha alimentado todas las re-voluciones de la historia. Queremos una sociedad más justa, con menos ricos y menos po-bres, con un reparto de recursos y capital equitativo. Queremos una democracia verdadera,que nos permita decidir entre todos/as las grandes cuestiones que nos afectan. Queremosun estado sin corrupción y regido por unos principios éticos y morales elevados. Queremosun mundo sostenible ecológicamente. Queremos una vida mejor para nosotros/as y paranuestros hijos. Por eso ningún coste será lo suficientemente alto como para dejar esta lucha,por eso no vamos a renunciar a nuestros objetivos. La gente no se rebela por diversión, ni por un impulso improvisado y fugaz. La gente serebela cuando ya no puede más. Las revoluciones cuestan mucho esfuerzo, mucho tiempoy mucho trabajo. Pero como los beneficios que esperamos obtener son superiores a cual-quier coste, seguiremos adelante. Este movimiento solo terminará cuando consigamos loque queremos.Lo que pedimos es justo y legítimo, y no necesitamos la violencia para conseguirlo, por-que tenemos razón. Marta R.

causas de una revolución histórica

Page 18: Voces Indignadas Nº 2 Septiembre 2011 Versión digital M15M Lugo

18

La idea de formar un partido político con la base del movimiento 15M me planteamuchas preguntas y muchas dudas.En primer lugar aparece el miedo a la división.Si se formase el partido, habría dos facciones claramente posicionadas y el viejo pre-cepto "divide y vencerás" se cumpliría y comenzaría a dar sus frutos. El movimiento se de-bilitaría, los políticos suspirarían aliviados y los mercados sonreirían. Me hace sospechar, además, que desde el primer momento los políticos señalaron laopción de convertirnos en partido como la mejor para la democracia, pero lo cierto es quequerían llevar la guerra a su terreno. Sin embargo, un amigo me explicó que el movimiento debe usar todas las armas queestén en su poder para hacer presión: Fuerza en la calle, fuerza en el parlamento y fuerzaen los medios. Razón no le faltaba, pero... ¿es posible compatibilizar estas presiones sinromper la unión que nos hace más fuertes?Hoy por hoy creo que crear un partido sería debilitarnos, volvernos corruptibles, ademásrepetiríamos la estructura partidista piramidal contra la que estamos luchando y la horizon-talidad se perdería.También sería ingenuo pensar que un partido nuevo fuese capaz de imponer sus inte-reses al PPSOE, quizás en el mejor de los casos, actuar como bisagra al estilo de los partidosnacionalistas es lo mejor a lo que se podría aspirar.¿Compensan los riesgos que se corren con los posibles beneficios?Yo de momento creo que el camino es obligar a los partidos a trabajar por nuestros in-tereses con movilizaciones, huelgas de trabajo y de consumo.Además del trabajo político debemos trabajar en el desaborregamiento y la educación,ya que son pilares básicos para obtener más fuerza.Deberíamos exigir que los programas electorales (si los partidos presentasen alguno)fuesen vinculantes legalmente. Se firmarían ante notario como un contrato y si se rompieselas consecuencias serían el despido en primer lugar y el procesamiento por comportamientoantidemocrático en segundo. ¿Aceptarán esto nuestros “legítimos” representantes?

Pepe Saavedra

formar un partido político

Page 19: Voces Indignadas Nº 2 Septiembre 2011 Versión digital M15M Lugo

19

Pues sí, he descubierto que tenemos alguna cosa en común, yo ya lo sospechaba,el fin de semana del 20 de agosto, coincidiendo con la JMJ Católica lo han con-firmado: son y somos personas, y el objetivo a perseguir ha de ser una sociedadmás justa en la que todo el mundo se sienta bien, que la economía debe estar centrada enlas personas y no al revés, y además que los jóvenes tienen que tener más oportunidades¡estamos de acuerdo!Si además se parecen a mí en la coherencia, o al menos en mi intento diario de cohe-rencia entre lo que digo y lo que hago, y dado que no soy una experta ni en cuestionespastorales ni en política económica, imagino que ya estarán aplicando lo dicho en sus vidasy en sus quehaceres diarios, adaptando su hasta ahora sobrevalorizado nivel de vida a lasnuevas circunstancias y a la austeridad que también salió de sus labios.Así que en los próximos días y meses es probable que nos sorprendan gratamente anun-ciando que van a tener menos posesiones terrenales, que se van a acercar a la realidadsocial escuchando a personas con problemas reales y van a tratar de ayudarlas desde suposición de poder a abrir el camino para una posible solución, sin que se vea nadie bene-ficiado económicamente a través de beneficios fiscales ni rebajas en exigencias a nivel em-presarial; por otro lado, se van a cuidar bien de que las personas de confianza que lesrodean en sus quehaceres también se van a regir por la misma austeridad y honestidad.Ya no va a llegar con un buen currículum o un lindo apellido, van a tener que currarse unabuena reputación de buenos trabajadores. Por todo esto estoy realmente contenta. Flor

yo, el papa y rajoy

culturaIntentan pecharnos a bocae non o conseguirán.Desaloxan, usan a forzapero a violencia non ten a razón.Buscamos Dignidadee nadamos sumidos en Indignación.Berraremos, non temos medo.Escoitaremos, os oídos sempre abertos;pero, sobre todo, actuaremospois o sentido de todo é a acción.A palabra transformada en solución.Coas nosas armas, co noso silencio,coa nosa voz:Non Marcharemos.Todos somos Sol.Sol está en todos nós.

SOL

por Randi Montero

Page 20: Voces Indignadas Nº 2 Septiembre 2011 Versión digital M15M Lugo

20

Amanece en la Plaza, tiendas de campaña y mucha gente que ha dormido sobrecartones y con mantas de las que provee el grupo de “Infraestructura”. Sol no esun grupo antisistema (como reza una de las innúmeras pancartas: “Dos mentirasen dos palabras: cuatro antisistema”), es un sistema en sí mismo, uno que no excluye ni aquienes se quieren sentir excluidos, una democracia que yo nunca antes había experimen-tado, una sociedad que me gustaría vivir a gran escala porque es el reflejo de todos aquellosvalores que aprendemos pero que, en realidad, nunca antes habíamos visto realizados demanera tan clara. La gente (incluye a tantos tipos de persona esta palabra) es cívica y res-petuosa en Sol hasta niveles que no se le podrían presuponer (los carteles incitan a la son-risa, al por favor, al rechazo sistemático de la violencia no solo física sino verbal, el grupode trabajo que empezó siendo “Seguridad” se ha rebautizado como “Respeto” y así rezansus insignias orgullosamente pegadas en los brazos y en los pechos), la gente es joven yson abuelas y abuelos (alguno quizás siendo más libre en este espacio de lo que nunca sehabía imaginado, todos orgullosos, alegres y felices de compartir una tarea común, felicesde colaborar, de sentarse en una de las mesas de “Voluntariado” para gestionar el trabajo,felices de repartir octavillas y sonrientes porque se saben tan participantes, inspiradores eindignados como cualquier otro)A última hora de la noche los muchos voluntarios de “Limpieza” (que antes formabaparte del grupo de “Infraestructura”, que construye con materiales reciclados el soportefísico del Campamento) aprovechaban para reunir los desperdicios y barrer con escobas yrecogedores no solo la Plaza de Sol sino todas las calles adyacentes, de nuevo parece men-tira pero no lo es: a pesar de toda la gente que ha pasado por allí a lo largo del día y detodos los miembros permanentes del campamento, a alguna de las voluntarias le cuestallenar su bolsa porque Sol es un sistema cívico comprometido consigo mismo. Una mujerde unos cincuenta años se asombra ante quienes barren cerca de su portal a la una de lanoche y tras una breve charla se ofrece a donar bolsas de basuras. Las donaciones sonconstantes y provienen de ciudadanas más o menos comprometidas con el movimientopero que sin saber cómo se sienten parte de él, porque son parte de él. Ayer por la tardeotra mujer se acercaba al puesto de “Información” con una bolsa cargada de material sa-nitario para saber a qué puesto de “Enfermería” dirigirse. En los dos que yo vi había enfer-meras, médicas, sicólogas, y no se limitaban a emergencias o curas, trabajaban incansablescomo los demás y no desperdiciaban su tiempo (otra pancarta: “Estamos en paro pero noestamos parados”) daban masajes, hacían reiki y hasta aportaban apoyo emocional paracircunstancias varias.A Sol se acerca gente que ofrece apoyo de muy distintas maneras, escritoras que llegancada día para leer los fragmentos que el Movimiento les ha inspirado, artistas que organizanteatro callejero, pasacalles, danzas a las que se unen los curiosos que no pueden evitarcompartir la alegría generalizada y el rechazo a lo establecido. Hay economistas, periodis-tas, trabajadores de muchas nacionalidades, soñadores que han despertado para realizarpor fin los sueños, hay abogados y muchos de ellos engloban el grupo “Legal” al que cual-quiera se puede dirigir para resolver dudas y que trabaja para preservar los derechos ciu-

la sociedad democrática de solCarta de Carmen y Amaia llevada a Sol desde Lisboa24/07/2011

Page 21: Voces Indignadas Nº 2 Septiembre 2011 Versión digital M15M Lugo

21

dadanos que todos tenemos y que pueden peligrar en cualquier momento en un Movimientoque se sale de los cánones hasta ahora conocidos en el estado español, un Movimientofuera de lo “normal” y que hace gala de ello: “Cuando más locos nosotros seamos, loslocos serán ellos” se lee en letras negras bien grandes.La gente se une en torno a aquello que les une, debate, razona, critica, todo incita aldebate (pero no a aquel que estamos acostumbradas a ver en los medios, sino a uno abier-tamente democrático que no conoce más que respeto), tanto la gente que se acerca a Solcomo los que allí viven comparten ideas (diversas, algunas también convergentes, perotodas respetadas), surgen temas en la mente de los ciudadanos que antes parecían haberolvidado. El grupo de “Medio Ambiente” se reúne en una esquina de la calle, desde cadagrupo se ayuda a gestionar la autosuficiencia del campamento, con placas solares y regletasen las que cualquiera (absolutamente cualquiera) puede recargar móviles, cámaras, mp3y lo que sea que necesite recargar… En las jardineras de la fuente crecen lechugas, tomates,berenjenas,pimientos (se informa del origen de las especies), otra muestra representativa de la ca-pacidad de autogestión que tienen las personas y que tiene sin duda este Campamento. Lazona de biblioteca, cargada de libros (reciclados, donados, liberados, perdidos y encon-trados) refleja la expansión cultural de un Movimiento que cita constantemente a Cervantes,a Luther King y a grandes literatos, artistas y revolucionarios que ya antes han conseguidohacer avanzar a las sociedades de un mundo que es de todas. En la hemeroteca se reflejala verdad de un Movimiento informado, responsable y totalmente preparado para la tareaque tiene por delante, que no es ni será instantánea y que requiere de un arduo trabajo ycompromiso que ya ha florecido para siempre en Sol.Desde el megáfono central la comisión de “Organización” divulga rápidamente los men-sajes más urgentes, llamadas de atención y novedades, en distintos puntos se enciendenmegáfonos que piden voluntarios en cuanto son necesarios y que dan ánimos. Al igual quealimento espiritual los cuerpos necesitan sustento y lo hay en muchos puntos, agua en variospuestos (vasos servidos, también con zumo y otras donaciones, que esperan sobre los mos-tradores a que algún transeúnte de esta magnífica“ciudad” los necesite), el reparto de co-mida (que incluye ayuda social directa, por cierto) se hace cinco veces al día. Hoy almediodía tenían previsto hacer una fabada para 300 personas. Por la mañana, poco des-pués de levantarse, la gente se encuentra con garrafas de chocolate caliente, galletas ydemás. Todo se comparte, no hay interés individual motivando ninguno de los actos, se hacontagiado un espíritu de comunidad que nunca antes había podido experimentar (la pre-ocupación por las personas que te rodean en cada pequeño gesto, no hay moneda que secaiga al suelo que no vuelva al bolsillo del que cayó, si la batucada molesta a los vecinosse informa por megáfono y al instante para, si hay un sitio en el sillón te sientas y si alguiente ve cansado te ofrece un colchón o te da ánimos)El objetivo ambicioso, pero realista, de una Revolución que va más allá de los partidospolíticos (todos los colores son recibidos con los brazos abiertos, incluso todavía más aque-llos que, algunos, insisten en alejar) queda para siempre plasmado en la cooperación y lahumanidad de cada persona que se contagia a su paso por Sol. Y el presente (que somostodos) es ya parte del futuro. Pueden mover el campamento, pero no las ideas que este ha

Page 22: Voces Indignadas Nº 2 Septiembre 2011 Versión digital M15M Lugo

22

generado. Las Asambleas Populares que tienen lugar dos veces al día convocan a cente-nares de ciudadanas que experimentan y son la Democracia Real que se exige, cada puntodecidido en los Grupos de Trabajo se expone allí, en un semicírculo enorme de gente sen-tada que deja cívicamente pasillos dibujados en el suelo, y que vota directamente con susmanos (porque sí, en Sol se vota, se bota, se forma parte de las propuestas y se proponeen cada una de las decenas de Buzones de Sugerencias que cada poco tiempo son abiertosy alrededor de los que se puede ver siempre a gente leyendo, resumiendo y ordenandocada uno de los papeles que allí ha sido depositado por quien quiera que haya querido)Esas Asambleas generales de Sol dan paso en el espacio y el tiempo a las Asambleas delos Barrios que ya se están organizando y gestionando en todo Madrid… el Movimiento nopermanece encerrado en ninguna plaza, se expande cada día con el trabajo intenso, or-ganizado y coordinado de cientos de personas y de las ciudadanas que los reciben cercade sus casas, en sus barrios. Lo que los políticos no han sabido hacer (el trabajo por el cualles pagamos) lo están haciendo sin ninguna voluntad de lucro cientos de ciudadanas for-madas, capacitadas y por fin unidas bajo un mismo estandarte. Estas Asambleas preservanel futuro y el éxito de una Revolución que se está fraguando desde el Movimiento Demo-cracia Real Ya, un futuro por el que para cada persona merece la pena luchar. Ya nadavolverá a ser lo mismo, ya nadie puede permanecer indiferente. Hay que acercarse a lasplazas, a todos los Movimientos y Acampadas, a todas las Asambleas, hay que dejar delado los prejuicios que pretenden propagar los medio de comunicación, hay que informarsepor cuenta propia y así no nos será difícil entender la magnitud del cambio que empezó el15M. Todas, todos somos el Movimiento. Cada cual se puede involucrar en la medida desus posibilidades o expectativas, pero parece imposible mantenerse al margen de la Revo-lución Pacífica, Apolítica y Ciudadana más importante de nuestro tiempo. Sol es el epicentropero la expansión ya la conocemos todas. Ahora volvemos a Lisboa, a la plaza del Rossioque empieza a organizarse con reivindicaciones que afectan concretamente al país lusopero que no deja de nombrar la “Spanish Revolution”, en Portugal igual que en el resto demundo, en Madrid igual que en el resto del país. Hemos hecho un alto en el camino, unaparada en Badajoz para compartir con quien nos quiera leer nuestra experiencia de estosdías. Y aquí nos han recibido, incluso antes de mediar palabra, con un plato de ensalada,con arroz y un vaso de gazpacho (gracias, ánimo y fuerza pacífica en vuestro/nuestro Mo-vimiento). Después de compartir información, comer y hacer algún cartel, ahora de nuevocontinuamos para unirnos a la Acampada de Lisboa, no sin antes acabar de escribir esto yenviároslo, porque tenemos la necesidad de aportar nuestro pequeño grano, una necesidadcreo que compartida con todo el mundo. Ya nunca más estaremos solos, los ciudadanosdel mundo hacemos uso de nuestra libertad, juntos. Ya no hay nubes, solo hay Sol. Hastala próxima!Carmen y Amaia.

Page 23: Voces Indignadas Nº 2 Septiembre 2011 Versión digital M15M Lugo

Setembro:Actividades tódalas semáns: infórmate no noso blog. Día 1: Presentación da revista de Setembro a partir das 19:30h.

Megáfono aberto: Reforma da Constitución ás 20:30h.Día 2: Cine na rúa: Sicko de Michael Moore, a partir das 21:30hCharla pola defensa da Sanidade. SOS Sanidade (data e hora ver blog)Día 21: Mercadiño con conciencia, Trae o que poidas, leva o que necesites.

Megáfono Aberto: Banco de Tempo Libre. A partir das 19:30hEstán por determiñar máis sesións de cine na rúa-ver blog-TÓDOLOS XOVES E DOMINGOS ÁS 21h. ASEMBLEAS ABERTASLuns de 18:30 a 21h. e xoves a partir das 20:30h. Mesa de InformaciónTódolos xoves a partir das 20:30h: Megáfono Aberto, faite escoitar!!MANIFESTACIÓNS CONVOCADAS A NIVEL NACIONAL:Domingo 18: Defensa dos Servicios PúblicosDomingo 25: Defensa da vivenda -ver blog para máis datos-

participa

axenda

Blog oficial de Acampada Lugo.http://acampadalugo.blogspot.com/Correo de contacto de Movemento 15M Lugo:[email protected] ou [email protected] Facebook:asamblea LugoGrupo creado para difundi-las actas e outras informacións que se traten nasasambleas do movemento 15M de Lugo.Este grupo é aberto e calquera o pode consultar, pero non admitiremos mem-bros porque é un grupo INFORMATIVOhttps://www.facebook.com/home.php?sk=group_205468646156164Para participar, opinar e aportan enlaces, fotos... xa existe o grupo orixinalmalestarlugo.http://www.facebook.com/groups/200621709950880/?ap=1acampada Lugo (páxina oficial)https://www.facebook.com/pages/Acampadalugo/147320708673541?sk=infoEn twiter #acampadalugoEdición revista dixital (máis extensa): http://issuu.com/revistam15mlugo

Todo na praza maior