Antonio Vivaldi: «Negua». Bigarren mugimendua

Antonio Vivaldi kaskagorria zen. Ile gorri-gorria zuen.

Oso harro zegoen bere ile gorri politarekin.

Negu batean kalera atera zen eta etxera itzulitakoan ispiluan begiratu zuen... ilea txuri- txuria zeukan!

Zelako zoritxarra! Zer gertatu ote zitzaion bere ile gorri ederrari? Negarrez hasi zen...

—Non dago nire ile gorri ederra?

Handik pasa zen txori batek esan zion:—Ez kezkatu zure ilearen kolore txuriagatik... Jesar zaitez subazterrean eta berriz gorrituko zaizu ilea!

Txoriak esan bezala egin zuen...

Gero begiratu zuen ispiluan eta zer ikusiko eta... bere betiko ile gorria!

Vivaldi kaskagorria zen ostera.»

Gero begiratu zuen ispiluan eta zer ikusiko eta... bere betiko ile gorria!

Vivaldi kaskagorria zen ostera.»