Visita Viveiro Melide

Santiago Gutiérrez Rodríguez

pág. 1

Esta semana fixemos unha visita a un viveiro permanente de producción forestal e

ornamental, e tivemos a ocasión de ver parte do ciclo productivo do mesmo, na ladeira

que levaba a un riachuelo podaban rebrotes de Castanea, así tiñan o esgallo coa

suficiente forza para almacenalo ata a súa venda; reproducían por sementes

Eucalyptus nunha cámara de xerminación cun control máis óptimo da temperatura e

da humidade; e no que era o plantel ou zona de crecemento tiñan máis árbores

ornamentais como coníferas e especies arbustivas en exterior, así como dúas

especies de pinus de orixe tropical de xeito decorativo que chamou a atención

dalguns.

Chegamos dous autobuses de alumnos e profesores e a visita comeza ó baixarnos

onde nos esperaba un encargado do viveiro que nos deu unha introducción sobre a

qué se dedicaban no viveiro e os sistemas que utilizaban para poder xerar unha planta

de boa calidade tendo en conta as enfermidades que afectan ás especies que

traballaban.

Comentou que o chancro e a tinta eran dous dos

principais problemas, aparte dalgunha praga de

avispiña do castano que se combatía con loita

bioloxica, do castano de producción para castaña

principalmente, xa que era o máis común en Galicia, e

por eso cultivaban híbridos resistentes ás

enfermidades como a Castanea hybrida ou castano

híbrido que resistía o ataque do fungo que causa a

enfermidade da tinta, comentou que se había

estudiado que o Phytophthora, causante do ataque,

dábase mellor en zonas costeras hasta 600 msnm,

por riba desa cota non se daban as características

propicias para o seu desenvolvemento. O mesmo

pasa, comentou, co gorgullo do eucalipto, dase mellor

ata os 700 msnm.

Falou dos distintos hibridos que manexaban segundo o uso

que se lles quixera dar, se eran ben para aproveitar o froito

para o que era mellor o Castanea sativa, ou ben para

outros usos. Téñenos identificados por un número posto

nunha etiqueta no pé da árbore, e así recoñecen que

todo o bancal é da mesma especie.

pág. 2

A seguinte parada levounos a unha zona

formada por bancais de distintas especies de

castano que quedaba xusto onde estaba a

entrada do viveiro por fora e onde habían dúas

mulleres traballando.

Estaban podando o que eran os esgallos que

ían aproveitar para ter outra planta máis, para

o cal a labor de corta debería ser precisa

buscando a pequena raíz que permitirá que

ese esgallo prenda ben, e facendo un corte

limpo e oblicuo para evitar a entrada de fungos

ou patóxenos que poidan debilitar a planta nai.

A planta nai plantase tamén por esgallo que

cada ano vai botando multitude de fillos que

gracias ás hormonas de enraizamento terán

esa pequena raíz no esgallo.

En esta parada, amosounos o lugar onde se

aviveiraban en lotes de 10 ou 25 plantas

dependendo do tamaño, tocando coas raíces

no solo para facilitar os movementos dos

castanos e ter as raíces protexidas; no

exterior nunha colina en pendiente, por

especie e tamaño ou idade a raíz núa ata a

súa venda.

Cada lote leva unha identificación que

permite a rapidez á hora de facer movementos

da especie solicitada.

Había boa vista desde esa colina e podíase

ver parte do viveiro que estaban usando como

zona de maduración de planta no exterior de

outras variedades, e tamén un sitio donde

facían o seu propio compost con madeira e

verde.

pág. 3

A seguinte parada á que nos acompañou foi nun

alpendre ó que se accedía dende a entrada que

facía as veces de garaxe onde había un tractor

restaurado, un tractor mais moderno algún coche

todoterreo e un chimpin que apartou para que

poidera sair un traballador cun tractor máis grande.

No medio do alpendre construiuse unha cámara de

xerminado que nese momento estaba ocupada por

sementes de Eucalyptus.

A función da cámara é o manter a temperatura, luz

e humidade óptima para o desenrolo necesario

para a súa xerminación, en bandexas cunha

identificación e colocadas como se pode ver na

foto ó longo de unhas 4 semanas nun ambiente

escuro e húmido a 1-4ºC. O aire corre na cámara

en parte gracias a un estractor instalado ó final da

parte central. A semilla brotará ós poucos días de

sair da cámara.

Éste proceso é imprescindible para maximizar un

porcentaxe de xerminación alto das plantas, ainda

que non todas as plantas precisan pasar polo

xerminado, por se poder multiplicar mediante

esgallo con mais facilidade, dependendo da especie que se queira reporoducir.

Un edificio que estaba a carón do

alpendre era un invernadoiro, foi a

seguinte parada da visita, en donde se

plantaba no chan ordenados en mesas,

ou en bandexas de alveolos varias

especies de Eucalyptus. Dispoñían de

microriego aéreo dentro de todo o

invernadoiro que se activa cada poucos

minutos cun temporizador para manter

a humidade sempre, plantadas sobre

unha terra boa, unha mistura de humus,

e tamén o suelo con malla antiherbas

na zona do camiño e entre mesas de

cultivo. Ó final do pasillo do

invernadoiro colleunos o aspersor como

nota de que o tiñan programado cada

pouco tempo.

pág. 4

Comentounos o traballo que levaba

facer ista labor xa que se facia todo a

man, tanto o plantado da semente como

o repicado.

As plantas de cada mesa estaban

plantadas na mesma data así podíase

ver case os distintos tamaños dende

que o Eucalyptus está recién sembrado

ata o que esta a pouco de saír ao

exterior, porque crecen as raíces e

necesitan ser repicadas, cambiadas de

tiesto e lugar cada certo tempo según

vai medrando; tamén se escollen neste

invernadoiro as plantas que mellor

saúde teñen co raleo e posterior

trasplante.

A visita rematou despois de dar un

paseo pola zona do exterior vendo

plantas de distintas especies e familias

que o seu destino era a producción en

contedor ou con cepellón; o guía dixo

que tiñan venda ó detalle así tamén ó por maior.

Tiñan unha variedade rara de pino de orixe

mexicano chamado Pinus wichiacana cunhas

acículas longas dispostas en grupos de 3 como o

radiata.