VERÓNICA GUTIÉRREZ VALENZUELA 10º PREMIO DE CREACIÓN ... · masterclass impartidos destacan...

10º

PREM

IO D

E C

REAC

IÓN

FO

TOG

RÁFIC

A LU

IS K

SADO

10º PREMIO DE CREACIÓN FOTOGRÁFICA LUIS KSADO

PRIMER PREMIO

• AMADOR LORENZO BLACH“Tudo isto é fado”

FINALISTAS

• VÍCTOR RIVERA JOVE“Os Cabalos de Mariahof”

• KIM MANRESA“Cetrería”

• VERÓNICA GUTIÉRREZ VALENZUELA“La ciudad financiera”

• VICENTE BATALLER ALVENTOSA“Tiro y Arrastre”

• SEBASTIÁN LISTE VICARIO“Urban Quilombo”

• ALBERT GONZÁLEZ FARRAN“Faki, el curandero del Cora� n”

• ELOY ALONSO GONZÁLEZ“Negro Futuro”

• ABEL F. ROS SÁNCHEZ“Lorca renace”

• ANTONIO M. PÁEZ REGADERA“Planos íntimos de la yema de un dedo con lámpara al final”

CUBERTA KSADO:Cubierta.qxd 21/03/13 14:12 Página 1

Presidente da DeputaciónDiego Calvo Pouso

Presidenta da Comisión de Cultura, Educación,Deporte e MocidadeMariel Padín Fernández

Comisario do premio e edición gráficaXurxo Lobato

Xurado do PremioDiego Calvo PousoMariel Padín FernándezXurxo LobatoManuel LópezJoan FontcubertaManuel OutumuroJosé María Díaz MarotoRogelio López Cardalda (secretario)

CoordinadorMarcos Sánchez González

ExposiciónA Forxa Producións, slu

Deseño gráfico do catálogoImago Mundi

TraduciónsJorge Castro Ruso

ImprimeImprenta Provincial

Dep. Legal: C000-2013

Fotografía de cuberta:

Amador Lorenzo Blach

Concellos Colaboradores:Ames, Cariño, Carral, Padrón, Ponteceso, San Sadurniño,Trazo, Valdoviño, Vilasantar, e Vimianzo

Afotografía conta entre as actividades culturais da Deputación da Coruña un lugar des-

tacado. Desde 1997 convocamos o Premio de Creación Fotográfica Luís Ksado como

un xeito de impulsar a creatividade no mundo da imaxe fixa.

Un premio referente en España que xa cumpriu dez edicións e consolidouse como unha das

citas imprescindibles no mundo da foto. Nesta convocatoria presentáronse máis de 170 auto-

res, o que nos dá unha idea da grande acollida que ten entre os fotógrafos españois. Cónstame

que a decisión do xurado foi difícil pola alta calidade das obras presentadas.

Con este galardón, ademais de premiar á mellor serie de imaxes presentadas, queremos

facer un labor de divulgación da fotografía. Con esta intención organízase a exposición itine-

rante que percorre a provincia coruñesa.

Difundir a cultura é un dos nosos obxectivos que seguimos con empeño. Achegar a imaxe

máis creativa aos nosos cidadáns co fin de promocionar a arte é a nosa intención.

Felicito ao gañador, Amador Lorenzo Blach, e agradezo a todos os autores que se presentaron

así como aos membros do xurado, porque sen todos eles non sería posible esta convocatoria.

Diego Calvo Pouso

Presidente da Deputación da Coruña

9º Premio de Creación Fotográfica Luis Ksado ˘ 7

8 ˘ 10º Premio de Creación Fotográfica Luis Ksado

Diego Calvo Souto no seu despachoda Deputación da Coruña

La fotografía cuenta entre las actividades culturales de la Diputación de A Coruña un lugar

destacado. Desde 1997 hemos convocado el Premio de Creación Fotográfica Luis Ksado

como una manera de impulsar la creatividad en el mundo de la imagen fija.

Un premio referente en España que ya ha cumplido diez ediciones y se ha consolidado como

una de las citas imprescindibles en el mundo de la foto. En esta convocatoria se han presenta-

do mas de 170 autores, lo que nos da una idea de la gran acogida que tiene entre los fotógra-

fos españoles. Me consta que la decisión del jurado fue difícil por la alta calidad de las obras

presentadas.

Con este galardón, además de premiar a la mejor serie de imágenes presentadas, queremos

hacer una labor de divulgación de la fotografía. Con esta intención se organiza la exposición iti-

nerante que recorre la provincia coruñesa.

Difundir la cultura es una de nuestros objetivos que seguimos con empeño. Acercar la ima-

gen más creativa a nuestros ciudadanos con el fin de promocionar el arte es nuestra intención.

Felicito al ganador Amador Lorenzo Blach y agradezco a todos los autores que se presentaron,

así como a los miembros del jurado, por que sin todos ellos no sería posible esta convocatoria.

Diego Calvo Pouso

Presidente de la Diputación de A Coruña


O premio Ksado naceu en 1997 con vocación de fomentar a creatividade foto-

gráfica ligada ao fotodocumentalismo. Foi unha iniciativa acollida pola Deputa-

cion da Coruña e mantida ao longo dos anos formando parte dos premios que

se dedican á cultura e a arte. É un premio consolidado e cada ano vai en au-

mento a participación superando este ano os 180 autores, o que nos dá unha

mostra do interese que suscita.

Dende os seus inicios tivo unha vocación de ser un referente entre os con-

cursos que se convocan en España e creo que o conseguimos.

En diferentes convocatorias foron premiados fotógrafos galegos da calidade

de Vari Caramées, Xosé Abad, Xulio Villarino, Fernando Páez, Miguel Harguin-

dey, Miguel Riopa, Amador Lorenzo, e doutras cidades de España: Javier Arce-

nillas e Diego Vergés. E un membro da axencia Magnum photos, Peter Marlow,

foi premiado.

Nas dez convocatorias foron membros dos xurados, entre outros, Manuel

López,Josep Vicent Monzo, Arianna Rinaldo, Marta Daho, César Lucas, Pablo

Julia, Chema Conesa, Oliva Maria Rubio…

En paralelo ao concurso organizáronse talleres de fotografia, cumprindo a

vocación de axudar á formación que ten este certame. Entre os masterclass im-

partidos destacan Joan Fontcuberta e Tino Soriano, de National Geographic.

Da axencia Magnum: Bruno Barbey, Stuart Franklin, Chris Steele-Perkins, Ri-

chard Kalvar.

Outro aspecto do concurso é a mención honorífica que se fai ao fotógrafos

históricos galegos, sendo recoñecidos Manuel Ferrol, Virxilio Vieitez, Alberto

Martí, Tino Quián…

Na vocación divulgadora da fotografía que mantén o concurso enmárcase a

exposición itinerante por diferentes pobos da provincia da Coruña que patroci-

na a Deputación. Acompañada dun catálogo onde ademais da colección gaña-

dora se inclúen as fotos finalistas.

O Ksado, como se lle coñece coloquialmente, é algo máis que un concurso:

é unha aposta pola fotografía en todas as súas facetas: creatividade, difusión,

formación, recoñecemento.

Neste balance de 10 convocatorias hai que recoñecer o compromiso da De-

putación da Coruña coa fotografía como medio de expresión e creación. E o

esforzo que nestes momentos supón.

El premio Ksado nació en 1997 con vocación de fomentar la creatividad foto-

gráfica ligarla al fotodocumentalismo. Fue una iniciativa acogida por la Diputa-

ción de A Coruña y mantenida a lo largo de los años, formando parte de los

premios que se dedican a la cultura y el arte. Es un premio consolidado y cada

año va en aumento la participación, sobrepasando este año los 180 autores, lo

que nos da una muestra del interés que suscita.

Desde sus inicios ha tenido una vocación de ser un referente entre los con-

cursos que se convocan en España y creo que lo hemos conseguido.

En diferentes convocatorias fueron premiados fotógrafos gallegos de la cali-

dad de Vari Caramés, Xosé Abad, Xulio Villarino, Fernando Páez, Miguel Har-

guindey, Miguel Riopa, Amador Lorenzo, y de otros ciudades de España: Javier

Arcenillas y Diego Vergés. Y un miembro de la agencia Magnum photos, Peter

Marlow, fue premiado.

En las diez convocatorias han sido miembros de los jurados, entre otros,

Manuel López, Josep Vicent Monzo, Arianna Rinaldo, Marta Daho, César

Lucas, Pablo Julia, Chema Conesa, Oliva Maria Rubio…

En paralelo al concurso se han organizado talleres de fotografia, cumplien-

do la vocación de ayudar a la formación que tiene este certamen. Entre los

masterclass impartidos destacan Joan Fontcuberta y Tino Soriano, de National

Geographic. De la agencia Magnum: Bruno Barbey, Stuart Franklin, Chris

Steele-Perkins, Richard Kalvar.

Otro aspecto del concurso es la mención honorífica que se hace a los fotó-

grafos históricos gallegos, siendo reconocidos Manuel Ferrol, Virxilio Vieitez,

Alberto Martí, Tino Quián…

En la vocación divulgadora de la fotografia que mantiene el concurso se en-

marca la exposición itinerante por diferentes pueblos de la provincia de A Co-

ruña que patrocina la Diputacion. Acompañada de un catálogo donde ademas

de la colección ganadora se incluyen las fotos finalistas.

El Ksado, como se le conoce coloquialmente, es algo más que un concurso:

es una apuesta por la fotografía en todas sus facetas: creatividad, difusión, for-

mación, reconocimiento.

En este balance de 10 convocatorias hay que reconocer el compromiso de la

Diputacion de A Coruña con la fotografia como medio de expresión y creación.

Y el esfuerzo que en estos momentos supone.

Xurxo Lobato


Comisario 10º premio Creación Fotográfica Luis KsadoComisario 10º premio Creación Fotográfica Luis Ksado

10º PREMIO DE CREACIÓN

Membros do Xurado, de esquerda a dereita: Xurxo Lobato,Manuel López, José María Díaz Maroto, Manuel Outumuro,Mariel Padín, Joan Fontcuberta, Rogelio López Cardalda

FOTOGRÁFICA “LUIS KSADO”

1º premio “Tudo isto é fado”

10º PREMIO DE CREACIÓN

AMADOR LORENZO BLACH

FOTOGRÁFICA “LUIS KSADO”

26 ˘ 10º Premio de Creación Fotográfica Luís Ksado

F INAL ISTAS

VÍCTOR RIVERA JOVE“Os Cabalos de Mariahof”

KIM MANRESA“Cetrería”

VERÓNICA GUTIÉRREZ VALENZUELA“La ciudad financiera”

VICENTE BATALLER ALVENTOSA“Tiro y Arrastre”

SEBASTIÁN LISTE VICARIO“Urban Quilombo”

ALBERT GONZÁLEZ FARRAN“Faki, el curandero del Coran”

ELOY ALONSO GONZÁLEZ“Negro Futuro”

ABEL F. ROS SÁNCHEZ“Lorca renace”

ANTONIO M. PÁEZ REGADERA“Planos íntimos de la yema de un dedo con lámpara al final”

Mariahof é unha granxa do sur de Alemaña. Alí entre pradarías e bos-ques viven o seu merecido retiro unha manda de cabalos purosangueretirados da competición e algún que outro poldro ao que se pretendeforxar o carácter.A convivencia non é doada xa que se trata de animais moi domi-

nantes. A mímica corporal e as tensións xerárquicas son constantes.

Mariahof es una granja del sur de Alemania. Allí entre praderas y bos-ques viven su merecido retiro una manada de caballos purasangre re-tirados de la competición y algún que otro potro al que se pretendeforjar el carácter.La convivencia no es fácil ya que se trata de animales muy dominan-

tes. La mímica corporal y las tensiones jerárquicas son constantes.

VÍCTOR RIVERA JOVE

“LOS CABALLOS DE MARIAHOF“


Terra de soga e ferro ˘ Antonio Deaño ˘ 37

Terra de soga e ferro ˘ Antonio Deaño ˘ 39

10º Premio de Creación Fotográfica Luís Ksado ˘ 41


KIM MANRESA

“LA CETRERÍA: PATRIMONIO DE LA HUMANIDAD“

Pensando naquelas épocas cando modelos de cidade autosustenta-bles cos castelos amurallados funcionaban como unha comunidadepechada xorde un moderno modelo de futuro –non moi lonxe daque-la estrutura medieval– que presenta unha nova visión dos espazos la-borais onde a empresa propón combinar a harmonía coa eficienciaproporcionando as ferramentas de traballo e as instalacións axeitadaspara cubrir necesidades de orde persoal ademais de evidenciar nassúas enormes dimensións o claro rumbo da empresa. A “cidade financeira” do Grupo Santander está situada na localida-

de de Boadilla del Monte en Madrid, España. Esta “cidade” blindada,modelo de arquitectura postmoderna construída nunha área de 250hectáreas foi deseñada co respecto que todo ser humano debe obser-var coa contorna ecolóxica, integrando nos espazos urbanísticos25.000 m2 de cubertas vexetais nas azoteas, 21.000 árbores entremáis dun millón de arbustos plantados, 1.220 oliveiras de diferentesrexións do mundo destacando 11 milenarias e unha reserva de auga amodo de lagos que permiten almacenar 150.000 m3 e fornecer o regoda zona e un campo de golf ademais dunha zona forestal de 69 hec-táreas protexidas de calquera plan urbanístico.

Pensando en aquellas épocas cuando modelos de ciudad autosusten-tables con los castillos amurallados funcionaban como una comunidadcerrada surge un moderno modelo de futuro –no muy lejos de aquellaestructura medieval– que presenta una nueva visión de los espacios la-borales donde la empresa propone combinar la armonía con la efi-ciencia proporcionando las herramientas de trabajo y las instalacionesadecuadas para cubrir necesidades de orden personal además de evi-denciar en sus enormes dimensiones el claro rumbo de la empresa.La “ciudad financiera” del Grupo Santander está situada en la loca-

lidad de Boadilla del Monte en Madrid, España. Esta "ciudad" blinda-da, modelo de arquitectura postmoderna construida en un área de250 hectáreas ha sido diseñada con el respeto que todo ser humanodebe observar con el entrono ecológico, integrando en los espaciosurbanísticos 25.000 m2 de cubiertas vegetales en las azoteas, 21,000árboles entre más de un millón de arbustos plantados, 1.220 olivos dediferentes regiones del mundo destacando 11 milenarios y una reservade agua a modo de lagos que permiten almacenar 150.000 m3 y abas-tecer el riego de la zona y un campo de golf además de una zona fo-restal de 69 hectáreas protegidas de cualquier plan urbanístico.


VERÓNICA GUTIÉRREZ VALENZUELA

“LA CIUDAD FINANCIERA“

A empresa acolle 6.700 postos de traballo distribuídos en oito edifi-cios de oficinas, polo centro de negocios pasan máis de 15.000 visitasao mes e ten un centro de formación e desenvolvemento que recibeunha media de 41.000 profesionais ao ano.A fin de darlle ao traballador a facilidade de integrar as súas necesi-

dades básicas coa súa contorna de traballo a “cidade” conta con ser-vizos como a escola infantil que ten unha capacidade para 500 cativos(cobre coa flexibilidade de calquera xornada laboral), un centro depor-tivo con 2.000 abonados, 9 restaurantes que serven unha media de4.650 menús diarios, 6.700 prazas de aparcamento, centro de xestióne reciclaxe de lixo, centro médico, hotel-residencia, auditorios ...”unhacidade pensada por e para os empregados”... Mediante a miña proposta exponse un modelo da nova visión dos

espazos laborais, onde se funden a urbanidade e a natureza a tal graoque semella que as construcións nacen da natureza e esta á súa vezdas construcións. Centrei a miña mirada non só no empregado que “goza” desta ci-

dade senón tamén no traballador que lle dá mantemento e servizo aesas rechamantes cifras que desde a súa mirada me conta o seu oficioe xuntos conviven nun espazo que conforma unha nova visión laboral.Elixín facer este traballo con cámara de placas (Linhof 4x5) por que

ante o ritmo tan acelerado do que o traballo representa quixen sentira pausa deste formato. O manexo tan harmónico que ten este permí-teme conectarme coa miña creatividade e así, en silencio, darme otempo de compoñer, disparar e confiar.

La empresa acoge 6.700 puestos de trabajo distribuidos en ochoedificios de oficinas, por el centro de negocios pasan mas de 15.000visitas al mes y tiene un centro de formación y desarrollo que recibeuna media de 41.000 profesionales al año.Con el fin de darle al trabajador la facilidad de integrar sus necesida-

des básicas con su entorno de trabajo la "ciudad" cuenta con servicioscomo la escuela infantil que tiene una capacidad para 500 niños (cubrecon la flexibilidad de cualquier jornada laboral), un centro deportivo con2.000 abonados, 9 restaurantes que sirven una media de 4.650 menusdiarios, 6.700 plazas de aparcamiento, centro de gestión y reciclaje debasuras, centro médico, hotel-residencia, auditorios…"una ciudad pen-sada por y para los empleados…Mediante mi propuesta se expone un modelo de la nueva visión de

los espacios laborales, donde se funden la urbanidad y la naturaleza atal grado que pareciera que las construcciones nacen de la naturalezay esta a su vez de las construcciones.He centrado mi mirada en no solo el empleado que “disfruta” de esta

ciudad si no también en el trabajador que le da mantenimiento y servi-cio a esas llamativas cifras que desde su mirada me cuenta su oficio yjuntos conviven en un espacio que conforma una nueva visión laboral.Elegí hacer este trabajo con cámara de placas (Linhof 4x5) por que

ante el ritmo tan acelerado de lo que el trabajo representa quise sentirla pausa de este formato. El manejo tan armónico que tiene este mepermite conectarme con mi creatividad y así, en silencio, darme eltiempo de componer, disparar y confiar.


En la Comunidad Valenciana y, especialmente, en la Ribera del Júcar,aún se mantiene la costumbre de medir la fuerza de los caballos decarga y la habilidad de los arrieros que los conducen mediante los con-cursos de “Tiro y Arrastre”. Esta tradición proviene del oficio de los an-tiguos “carreters”, esto es, los labriegos encargados del transporte demercancías y productos del campo en carros arrastrados por caballos.En este caso se trata del concurso que anualmente se celebra en la

feria de animales de Xátiva (Valencia). Allí acuden “carreters” de dife-rentes pueblos para competir con sus caballos de carga. En lugar desacos de naranjas en el carro se colocan sacos de arena, de modo que elnúmero de kilos a transportar tiene relación directa con el peso del ca-ballo. Existen, según el tamaño del animal, pesos ligeros, medios y pesa-dos. Realizadas estas tres pruebas, se pasa al enganche de dos y luegotres caballos. La competición consiste en recorrer, en el menor tiempoposible, unos 100ms por un camino con una capa profunda de arena.

Na Comunidade Valenciana e, especialmente, na Ribeira do Júcar,aínda se mantén o costume de medir a forza dos cabalos de carga e ahabilidade dos arrieiros que os conducen mediante os concursos de“Tiro e Arrastre”. Esta tradición provén do oficio dos antigos “carre-ters”, isto é, os labregos encargados do transporte de mercadorías eprodutos do campo en carros arrastrados por cabalos.Neste caso trátase do concurso que anualmente se celebra na feira

de animais de Xátiva (Valencia). Alí acoden “carreters” de diferentesvilas para competir cos seus cabalos de carga. En lugar de sacos de la-ranxas no carro colócanse sacos de area, de modo que o número dequilos a transportar ten relación directa co peso do cabalo. Existen, se-gundo o tamaño do animal, pesos lixeiros, medios e pesados. Realiza-das estas tres probas, pásase ao enganche de dous e logo tres cabalos.A competición consiste en percorrer, no menor tempo posible, uns100 m por un camiño cunha capa profunda de area.


VICENTE BATALLER ALVENTOSA

“TIRO Y ARRASTRE“


SEBASTIÁN LISTE VICARIO

“URBAN QUILOMBO“

84 ˘ 10º Premio de Creación Fotográfica

La medicina tradicional en el Darfur (Sudán) está claramente vinculadaa la religión. Los principios islámicos y, en concreto, los versos delCorán están siempre presentes en cualquier ritual. Los curanderos, lla-mados “fakis” en la lengua local, son bien conocidos por sus respecti-vas comunidades y mucha gente en el Darfur ha recurrido a ellos enalgún momento de sus vidas.El conocimiento espiritual del “faki” se transmite de generación en

generación, aunque no todo el mundo puede practicarlo: sólo loshombres que conocen de memoria todos los secretos del Corán.Desde tiempos inmemoriales, la mayoría de las comunidades del

Darfur se han basado en esta curación tradicional para muchos propó-sitos: protegerse contra cualquier amenaza, asegurarse suerte, elimi-nar los malos espíritus, curar enfermedades e incluso encontrar amor.Hay diferentes formas de estas prácticas tradicionales, ya sea por in-

halación de humo, consumo de plantas medicinales, beber la tinta delas escrituras o llevar colgado los “hijab”, los amuletos hechos de pielde cabra.Recurrir al “faki” es una cuestión cultural que no está exenta de po-

lémica. Algunas comunidades musulmanas radicales creen que estapráctica está contra el Islam. Es por eso que la mayoría de las personasno confiesan estos hábitos muy abiertamente.


A medicina tradicional no Darfur (Sudán) está claramente vinculada árelixión. Os principios islámicos e, en concreto, os versos do Coránestán sempre presentes en calquera ritual. Os curandeiros, chamados“fakis” na lingua local, son ben coñecidos polas súas respectivas co-munidades e moita xente no Darfur recorreu a eles nalgún momentodas súas vidas.O coñecemento espiritual do “faki” transmítese de xeración en xe-

ración, inda que non todo o mundo pode practicalo: só os homes quecoñecen de memoria todos os segredos do Corán.Desde tempos inmemoriais, a maioría das comunidades do Darfur

baseáronse nesta curación tradicional para moitos propósitos: prote-xerse contra calquera ameaza, asegurarse sorte, eliminar os malos es-píritos, curar doenzas e ata atopar amor.Hai diferentes formas destas prácticas tradicionais, xa sexa por inhala-

ción de fume, consumo de plantas medicinais, beber a tinta das escritu-ras ou levar colgado os “hijab”, os amuletos feitos de pel de cabra.Recorrer ao “faki” é unha cuestión cultural que non está exenta de

polémica. Algunhas comunidades musulmás radicais cren que estapráctica está contra o Islam. É por iso que a maioría das persoas nonconfesan estes hábitos moi abertamente.

ALBERT GONZÁLEZ FARRAN

“FAKI, EL CURANDERO DEL CORÁN“

ELOY ALONSO GONZÁLEZ

“NEGRO FUTURO“


ABEL F. ROS SÁNCHEZ

“LORCA RENACE“

Serie de 8 fotografías digitales que muestran la tonalidad de la circula-ción sanguínea superficial de la yema de un dedo bajo condicionescambiantes de presión del dedo sobre el objetivo y de luz ambiental.Se observa una progresiva saturación desde la periferia hacia el centro.En la última imagen, realizada con muy poca presión del dedo sobre laparte superior del objetivo, se puede apreciar la lámpara de la estanciaa través del filtro de la propia piel. El conjunto ofrece un aspecto depintura abstracta.

Serie de 8 fotografías dixitais que mostran a tonalidade da circulaciónsanguínea superficial da xema dun dedo baixo condicións cambiantesde presión do dedo sobre o obxectivo e de luz ambiental. Obsérvaseunha progresiva saturación desde a periferia cara ao centro. Na últimaimaxe, realizada con moi pouca presión do dedo sobre a parte superiordo obxectivo, pódese apreciar a lámpada da estancia a través do filtroda propia pel. O conxunto ofrece un aspecto de pintura abstracta.


ANTONIO M. PÁEZ REGADERA

“PLANOS ÍNTIMOS DE LA YEMA DE UN DEDO CON LÁMPARA AL FINAL“


B I O G R A F Í A S


Nado en 1976 na localidade pontevedresa de Bueu, na actuali-dade reside entre A Coruña e Bueu. Comeza a súa vida laboraltraballando na panadería familiar. No ano 2001 trasladase á Co-ruña, onde se formaría como técnico Superior en Imaxe e Son(EIS A Coruña).Traballa como cámara de televisión dende o ano 2002 e no

ano 2005 comeza a traballar como redactor gráfico en prensaescrita. Na actualidade desenvolve a súa actividade profesionalcolaborando con distintos medios de comunicación: Xornal deGalicia, Diario Marca, e El País, ademais de empresas dedicadasao deseño, a arquitectura e o audiovisual. Tamén leva a cabo tra-ballos na industria televisiva destacando a foto fixa na serie reali-zada para Telecinco “Piratas”.No ano 2007 é finalista do VII Premio de Creación Fotográfica

Luís Ksado cunha reportaxe sobre a vida dun veterinario rural nasTerras de Trives. A partires deste ano realiza diversos traballos do-cumentais dentro do ámbito galego. En 2009 recibo varios pre-mios no Certame ÑH6 de deseño xornalístico. No 2011 realiza asúa primeira exposición dentro do Festival S8 de cine periféricona Coruña e participa no Outono Fotográfico cunha exposiciónsobre ao illamento. Ese mesmo ano é finalista no concurso foto-gráfico fototraballo con “Memoria dun neno feirante”.No ano 2012 presenta na galería Zlick “Arquipélago interior”Ese mesmo ano, gaña o X Concurso Internacional Luís Ksado

de fotografía coa serie TUDO ISTO E FDO. En palabras do xura-do “trátase dunha coherente proposta de documentalismo sub-xectivo que, en sintonía coas correntes contemporáneas, evo-

cando a experiencia dun Portugal sumido na crise, mostra comoo fado invade o sentimento do fotografo. As imaxes trazanunha lectura poética e intimista, cun resultado plástico de granforza visual”.Tamén no 2012, é seleccionado para os visionados de portafo-

lios dentro do festival Photoespaña.

AMADOR LORENZO BLACHBueu, Pontevedra 1976


EXPERIENCIA PROFESIONAL / RESUMODende o ano 1997 ata o ano 2001 traballei en empresas deproducións audiovisuais e de contido para exposicións e mu-seos.Neste último ano 2001 é cando decido establecerme como fo-tógrafo independente traballando inicialmente para o GrupoANAYA e con posterioridade, SANTILLANA.No ano 2004 comezo os meus primeiros traballos no sectorpublicitario para as axencias de publicidade ÁREA DE COMU-NICACIÓN, OCCIDENTE, IMAXE, MAXAN e EMPATÍA CO-MUNICACIÓN.

RELACIÓNS DE TRABALLOS POR DATAS / RESUMOAnuario de Portos de Galicia. (Xunta de Galicia) 2004. Costa Ártabra (administracións provincial, rexional, euro-pea) 2004.Tenda AUGA de Francisco Parada (espazos, produtos, moda)2004.Campañas publicitarias (Caixa Galicia) 2004, 2005, 2006,2007.Riber 0, 1906, Cabreiroá (Estrella Galicia) 2004, 2005, 2006.Larsa (Central Lechera Asturiana) 2005.Sanxenxo (FADESA) 2005, 2006.Catálogo de viños (Gadis) 2006.Fotógrafo da produción Kiosco das almas perdidas do Cen-tro Coreográfico Galego 2007, 2008Norte de Portugal, ANAYA Touring Club, Grupo ANAYA2009

Expedición arqueolóxica a Siria, Proxecto ArqueolóxicoMedio Éufrates Sirio 2010Sede da compañía en Alemaña Systronic (Sistemas Elec-trónicos) Illmensee 2011

PUBLICACIÓNS / RESUMOQuercus Portada / caderno 202, Decembro 2002

VÍCTOR RIVERA JOVEFerrol 1972


Catálogo de Bioloxía Mariña do Museo da Sociedade Ga-lega de Historia Natural de Ferrol. Consellería de Agricul-tura, Gandería e Pesca 2008Clio Historia, Una expedición española descubre tablillascuneiformes asirias / ano 9, nº108, 2010National Geographic, Escritos Milenarios / nº Decembro2010National Geographic, Desubicada / nº Maio 2012National Geographic Historia / 2012

RELACIÓN DE PREMIOS / RESUMO2º premio“V Certame Fotográfico de Medio Ambiente 95”Ateneo Ferrolán, Hofman e Olimpus / 1995.Premiado no “I Concurso Fotográfico National Geographic eCanal +” / 1995.Medalla Kodak-George Eastman “III Certamen Fotográfico-Vi-sual sobre ámbitos Marítimo-Costeiros de Galicia” UNESCOGalicia, KODAK / 1996.3º premio Concurso de Fotografía da Asociación CulturalQuintanilla Martínez, Ferrol / 1999.1º premio “Certame Fotográfico de Medio Ambiente, AteneoFerrolán 2007”Seleccionado para a exposición itinerante no Certame de ArtesPlásticas Isaac Díaz Pardo 2009, Deputación Provincial.

2º premio “XXII Certame Fotográfico sobre Medio Ambiente2012” Ateneo Ferrolán, 2012.Finalista no “X Premio de Creación Fotográfica LuísKsado”. Deputación Provincial da Coruña, 2012.

EXPOSICIÓNS / RESUMOOutono fotográfico de Ourense 2000 a 2012.Galería Sargadelos-Ferrol. Sen ir máis lonxe 2003.Aquel que añora el mar. Casa da Cultura do concello dePontedeume 2006 e Ateneo Ferrolán 2007.Vivindo Ferrol. Club de Campo Ferrol, 2011 Galería Sargade-los Ferrol, Sala de exposicións Autoridade Portuaria Ferrol-SanCibrao 2010Proxección no Centro Cultural Caixa Galicia de Ferrol con mo-tivo da Fashion Night Ferrol en outubro de 2011Proxeccións audiovisuais De Uruk a Asiria sobre Arqueoloxíae Historia Antiga no berce da civilización na Fundación Nova-caixagalicia de Ferrol ano 2011.Centro de Recepción de Visitantes do “Parque Natural dasFragas do Eume” IX Certame de Artes Plásticas Isaac Díaz Pardo (Itinerante)2011Sala Exponav Ferrol. Fomos ficando sós (Outono fotográfico)2012


Dende moi novo interesouse polo fotoxornalismo e con quinceanos de idade comezou a publicar as súas fotografías en Telex-press e pouco despois en Mundo Diario. Iniciouse facendo foto-grafías das cargas policiais durante a transición española e podeconsiderarse entre os grupos que continúan co compromiso dafotografía xornalística iniciada nos anos setenta.A súa formación fotográfica é autodidacta nun principio aínda

que logo estivo traballando como axudante de Colita o que llepermitiu unha aprendizaxe máis profunda. Os seus traballos rea-lízanse en gran medida en África e América Central e do Sur,aínda que tamén en Asia, xa que os seus temas adoitan reflectiras condicións de vida neses países. Dende 1985 traballa para LaVanguardia. A reportaxe que tivo unha maior repercusión foi aque realizou durante unha operación de ablación de clítorisdunha nena de cinco anos chamada Kadi, aínda que tamén rea-lizou reportaxes mostrando a cara máis amable da vida no tercei-ro mundo.Unha das súas últimas exposicións reflicte a situación nas esco-

las ao longo de múltiples países. Titúlase Escolas doutros Mun-dos e comprende medio centenar de fotografías froito dun tra-ballo de cinco anos. Acompañan estas imaxes textos de diversosautores entre os que se encontran José Saramago, Dario Fo ouJuan Marsé.Recibiu numerosos premios polo seu traballo entre os que se

encontran o premio Fotopress en varias ocasións, o premio Agus-tín Centelles en 1999, o premio do concello de Barcelona en1994, o premio Godó de fotoxornalismo no ano 1999 ou o pre-mio UNICEF de fotografía 2001.

KIM MANRESABarcelona 1961


FORMACIÓNEstudos de Fotografía Casa da Xuventude, Boadilla del Monte,Madrid (2010-2012)

OBRADOIROS FOTOGRÁFICOSEduardo Momeñe (visión fotográfica, 2011)Jose Manuel Navia (edición, 2011)

EXPOSICIÓNSExposición Viva México.Mostra colectiva, Varese Milán (Outubro, 2011)Exposición individual Casa da Xuventude en Boadilla delMonte, marzo 2012 “México”Finalista no premio IILA de fotografía 2012 V Edición, exposi-ción dentro do Festival Internacional de Roma no MuseoMACRO Testaccio (setembro-novembro 2012)

VERÓNICA GUTIÉRREZ VALENZUELAMéxico 1975


É socio do Club Fotográfico Alacant (CFA), Asociación de Fotó-grafos Setabenses Afeccionados (AFSA) de Xátiva (Valencia) eAsociación Fotográfica Canalina de Afeccionados (AFCA) de Ca-nals (Valencia).Autodidacta. Gústalle a natureza e a reportaxe de rúa. Gañou

varios primeiros premios en concursos nacionais de fotografía:

1997: “Ejército. 1999: “Medio Ambiente” Colmenar V. e CAM “Las Ciudades”.2000: “Buñuel y las miradas del 2000”, “Argulló de Concentai-na” e “Diatest”.

2001: “Retrátame lector” Fraga, “Foment Martinenc” Barcelona.2002: Deputación Alacante, “Terra Alta” en Gandesa e Cadis(Huesca).

2003: “Comercio y C.” G. Valenciana e “Cámara Club” Sabadell.2004: “Roger de Lluria”.2005: ”Carnavales” Alacant.2011: “Ejército”.2012: VII Bienal C. Montcada e Reixac, XV Bienal “Dau 13”Manresa.

A súa obra “Boinas Verdes en Acción” estivo exposta en Ala-cant, Granada, A Coruña, Don Benito, Melilla, Burgos, SantaCruz de Tenerife, As Palmas de Gran Canaria, Madrid, Palma deMallorca, Valladolid e Santoña. Realizou exposicións colectivas en Xátiva, Pinoso (Alacant), Ma-drid, Almería, Alacant, Xaén, e Granada.

Coas súas fotografías ilustrou varios dos libros que publicou(Boinas Verdes, GOE III, Tercio “D. Juan de Austria”), así comomáis de cen artigos que escribiu para revista do ámbito de De-fensa. (“La Legión”, “Ejército e “Defensa Internacional”).

VICENTE BATALLER ALVENTOSAValencia 1953

© Isabel Soler


É licenciado en socioloxía pola UNED e ten un posgrao en Foto-xornalismo na Universidade Autónoma de Barcelona.O seu extenso traballo documental ao longo do mundo levou-

no a fotografar diversas comunidades en máis de 30 países entodo o mundo.Dente hai uns anos, o seu traballo céntrase en América Latina

e a rexión do Mediterráneo, lugares onde naceu e creceu e quecoñece ben. Na actualidade vive e traballa entre Brasil e España.Os seus proxectos fotográficos baséanse nun profundo coñe-

cemento das sociedades, culturas e xentes que fotografa. Nestestraballos Sebastián explora os profundos cambios culturais queocorren no noso mundo contemporáneo, que o levan a docu-mentar a vida en comunidade en rexións remotas ou na súa pro-pia familia.No ano 2010, mentres atendía o posgrao de fotoxornalismo na

UAB gañou a Ian Parry Scolarship en Londres para continuar coseu traballo “Urban Quilombo” que retrata as condicións da vidaextrema que sufrían as ducias de familias que ocuparon unha fá-brica de chocolate abandonada en Salvador de Baía, Brasil.Dende aquela o seu traballo foi publicado en TIME Magazine,

The Sunday Times, Burn, PDN, British Journal of Photography,GUP e Hotshoe Magazine. O seu traballo recoñecéuselle internacionalmente nos premios

POYi, Overseas Press Club, NPPA, Lucie Awards, Center Awards,entre outros.No 2011 atendeu a Joop Swart masterclass de World Press

Photo.

Ao seguinte ano Sebastián recibiu o premio ao xove reporteirodo ano no festival Visa pour l´Image de Perpignan, o Communu-nity Awareness Award nos POYi, unha bolsa de Magnum Foun-dation, o Getty Grant for Editorial Photography. Xa no ano 2013,resultou gañador dunha bolsa Fotopress para continuar o seutraballo fotográfico no Brasil.As súas imaxes foron expostas por todo o mundo, en festivais

como Visa por l´Image, Look3, New York Photo Festival, Noor-derlicht, Lumix Festival for Young Photojournalism, FotoLeggen-do e o festival SCAN.O seu traballo está representado pola axencia Reportage by

Getty Images.

SEBASTIÁN LISTE VICARIOAlicante 1985


Traballa en Darfur (Sudán), dende novembro de 2009, como fo-tógrafo de Comunicación e Información Pública de UNAMID, amisión de paz das Nacións Unidas.Despois dos seus estudos universitarios, Alberto arrancou a súa

carreira como fotoxornalista en 1999 en varios xornais locais deLleida (basicamente, Segre e La Mañana). De 2006 a 2007, foto-grafou para o xornal Irish News de Belfast (Irlanda do Norte) epara a Axencia Photocall Ireland de Dublín. Despois doutro perí-odo de dous anos en Lleida e de dous proxectos curtos en Etiopíae Bosnia, Albert trasládase a Perú, onde foi comisionado poloxornal local Los Andes de Puno, ademais de colaborar alí paramedios españois (Tiempo, Año Cero, Gara e Berria).Albert rematou o ano 2005 cun curso de posgrado en Comu-

nicación para o desenvolvemento na Universidade Pompeu Fabrade Barcelona e no ano 2010 atendeu o curso de fotografía deguerra Covering Conflict Workshop, organizado por War PhotoLimited en Dubrovnik (Croacia). Na actualidade, Albert está acursar un Master de Fotoxornalismo e Fotografía Documentalimpartido pola Universidade das Artes de Londres.

ALBERT GONZÁLEZ FARRANBarcelona 1975


Diplomado universitario en Graduado Social pola Universidadede Oviedo. Fotógrafo de prensa autodidacta exercendo dende1985. Comezou en La Nueva España de Oviedo e na Hoja delLunes. Durante tres anos exerceu como técnico de laboratorio enLa Voz de Asturias, compatibilizando o laboratorio coa corres-pondencia en Asturias de Diario 16 e máis tarde de El Mundo.A finais dos anos oitenta comeza a colaborar con publicacións

do Grupo Z como Interviu, Tiempo ou Panorama, deixando Astu-rias para traballar como freelance en Madrid para a axencia Staff.En 1991 regresa a Oviedo como coordinador de fotografía aoabrir Diario 16 unha edición en Asturias (antigo El Correo deOviedo) e tralo peche volve a facerse cargo da correspondenciagráfica de El Mundo.Dende 1992 colabora como correspondente gráfico do xornal

deportivo As e na actualidade leva case unha década como cola-borador da axencia Reuters no norte de España. Colaborador noxornal Público dende a súa fundación.As súas fotos foron publicadas a través de Reuters nos princi-

pais xornais a nivel nacional e internacional así como nas princi-pais revistas e magazines internacionais: El País, ABC, El Mundo,La Razón, La Vanguardia, The Washington Post, The New YorkTimes, The Times, The Guardian, The Independent, Der Spiegel,Focus, Newsweek... Colabora asiduamente coa ARMH (Asociación para a recupera-

ción da memoria histórica) e é membro fundador da APFA (Aso-ciación profesional de fotoxornalistas asturianos). Ten publicado media ducia de libros e participado en medio

centenar de exposicións colectivas e individuais.

ELOY ALONSO GONZÁLEZAvilés 1963

© Irma Collin


No ano 1995 remata os estudos de imaxe e son no IES Ramón yCajal de Murcia, pero non é ata xuño de 1998 cando ten o seuprimeiro contacto coa fotografía de prensa como axudante noxornal La Opinión e pouco despois como fotógrafo colaboradoren La Verdad de Cartaxena.En 1999 entra a formar parte do cadro de persoal do xornal El

Faro de Cartaxena durante catro anos, sendo nomeado xefe desección en novembro de 2001. En maio de 2003 pasa a traballarnon novo xornal de balde en Benidorm durante un ano “Diariodel Mediterráneo”.En xullo de 2004 crea xunto a catro socios a axencia Enfoque

Comunicación, axencia responsable de suplementos, extras e es-peciais do xornal La Verdad de Murcia, onde realiza e coordina olabor gráfico durante sete anos.No 2012 fai a exposición fotográfica e libro dixital “El Legado

ViBe” dentro dos actos conmemorativos do 150 aniversario donacemento do arquitecto Victor Beltrí, promovido polo concellode Cartaxena. No 2008 realiza a exposición e edición do libro“China, la tierra del medio” con motivo dos XX.OO de Pequín,patrocinada polo concello de Cartaxena, e destaca en Superfotocomo a exposición do mes no número 149.Participa en diversas exposicións colectivas: “Fotografía de

Prensa en la Región de Murcia” durante oito anos, “La Historiade la Fotografía en la Región de Murcia” entre os anos 1940 a2003, realizada polo Centro Histórico Fotográfico Región deMurcia (CEHIFORM) , “Parlamentarios por Murcia” con motivodo 20 Aniversario do Estatuto de Autonomía na Asemblea Rexio-nal, e na sala Nim Art Gallery de Madrid, entre outras.

Finalista no ano 2009 con Enfoque Comunicación no III FestivalInternacional de Comunicación Deportiva da Liga de Fútbol Pro-fesional, como mellor campaña gráfica e finalista na XLVI edicióndos premios Exército 2008.É colaborador dende o ano 2001 do xornal Marca, e das axen-

cias Area1 e Optasport. Ademais realizou publicacións puntuaisno Xornal El Mundo, El País, La Gaceta, La Vanguardia, 20 Minu-tos, e as revistas Época, Sterling Magazine, Marca Motor, DonBalón, Ser Padres, e Cosmopolitan. É membro da asociación de informadores Gráficos da Rexión

de Murcía e da ANIGP-TV.

ABEL F. ROS SÁNCHEZGetafe 1973


Nace en Sevilla pero se traslada coa súa familia a Barcelona du-rante a primeira nenez e residiu na capital catalá dende aquela.Estudou a carreira de Medicina na Universidade Autónoma deBarcelona e, con posterioridade, fíxose especialista en Hematolo-xía e Hemoterapia. Recibiu formación como hematólogo tantoen Barcelona como en Nova York (EE.UU). Despois de rematar os seus estudos de Medicina, estudou a ca-rreira de Ciencias Físicas na Open University do Reino Unido.Na actualidade traballa como responsable dun equipo de in-

vestigación clínica nunha compañía farmacéutica moi coñecidado noso país.Gañou o premio de relatos Premio Platero 2005 outorgado

pola sección de Libro en español de Nacións Unidades de Xene-bra.Na fotografía é autodidacta e comezou a realizar traballos con

intencionalidade artística despois de quedar fascinado coasobras de fotografías cubistas expostas por David Hockney noMuseo Guggenheim de Bilbao. No referente ao tratamento dacor nas súas fotografías, séntese moi influído pola obra de JosefAlbers, Interction of Color, así coma pola pintura abstracta dePollock e Rothko.

ANTONIO M. PÁEZ REGADERA

VERÓNICA GUTIÉRREZ VALENZUELA 10º PREMIO DE CREACIÓN ... · masterclass impartidos destacan...

Documents

Transcript of VERÓNICA GUTIÉRREZ VALENZUELA 10º PREMIO DE CREACIÓN ... · masterclass impartidos destacan...