Unibertsoko ipuinak

23
UNIBERTSOARI BURUZKO IPUINAK 2011ko azaroa Arantzabela ikastola 5. A

description

1. unitatea

Transcript of Unibertsoko ipuinak

Page 1: Unibertsoko ipuinak

UNIBERTSOARI

BURUZKO

IPUINAK

2011ko azaroa Arantzabela ikastola 5. A

Page 2: Unibertsoko ipuinak

Unibertsoa

Baziren behin 2005.ean bi mutil, eta deitzen ziren: Julen eta Gaizka. Julen oso ausarta zen eta Gaizka oso beldurtia. Julenek espaziora joatea nahi zuen, baina Gaizkak, oso beldurtia zenez, ez zuen joan nahi. Horretaz hitz egin ondoren pentsatu zuten biak elkarrekin joatea.

Beste egun batean hartu zuten kohetea eta joan ziren espaziora . Gaizka oso beldurtuta zegoen eta Julen oso pozik.-Beldur zaude, Gaizka?-esan zuen Julenek.-Ez,ez dut beldurrik! -erantzun zuen Gaizkak.-Bale,bale!3 ordu geroago...-Ailegatu gara! -Begira ilargia!-A bai!Julen, kohetea apurtu da! Oooooo! - esan zuen Gaizkak-A bai, eta zer egingo dugu? - NASAra deitu !-Bale!- Eta Julenek NASAra deitu zuen eta astronauta batek eta esan zion berehala joango zela eta joan zen laguntzera.Azkenean Lur planetara etorri ziren salbaturik eta denok pozik zeuden.

Egilea: Adrian Roncero

Page 3: Unibertsoko ipuinak

UNIBERTSO BERRIA

1991. urtean, zoo batean, bazen bere osabarekin bizi zen tximino bat. Osaba espaziora joan zen lehen tximinoa izan zen eta nahi zuen bere ilobak antolatuta zegoen beste bidaia batean parte hartzea beste tximnoekin.

Egun batean, espazioko bidaiak antolatzen zituen neskak hartu zituen bi tximinoak,”osaba eta iloba” eta eraman zituen nabeak gordetzen zituen lekura. Orduan, tximinoekinfrogak egin ondoren, hartu zuten nabe espazial bat eta despegatu zuten... Segidan Quasar handi-handia handi batean sartu ziren eta beste galaxia batera iritsi ziren, Planeten-Bidea deiturikoa.Planeta horretan lurra hartu zutenean, Jamek esan zuen:

-Non gaude?-Beste planeta batean -erantzun zion Morgan tximinoak.Bere beste lagunek esan zioten:-Hemen oso seguru gaude!

Halako batean, Zarkoz izeneko estralutar bat agertu zen eta nabe espaziala lapurtu zien eta Jim, bertan lotan zegoela, eraman zuen.Orduan Jam tximinoak eta Morgan tximinoak jakin nahi zuten zergatik zeuden 3 eguzki eta ere zer gertatuko zen 3 eguzkiak lerrokatzen baziren :

-Ba estaluartar bat aurkitzen badugu galdetuko diogu zer gertatuko den 3 eguzkiak lerrokatzen badira- esan zuen Morganek. Halako batean estralutar bat aurkitu zuten eta galdetu zion Morganek:

-Badakizu zer gertatzen den 3 eguzkiak lerrokatzen direnean?-Sumendiak eztanda egingo duela- Erantzun zion

Hori entzunda, joan ziren bilatzen eta bilatzen eta Zarkozen gordelekua aurkitu zuten eta hiru eguzkiak lerrokatu ziren.Jimek eta tximinoek salto egin zuten eta Lur plantenetara aileatu ziren guztiak

-Oso ondo, orain gutariko bat zara-. Esan zion osabak

EGILEA:AINHIZE

Page 4: Unibertsoko ipuinak

MUNDUAREN AMAIERA2039ko Urriaren 28an astronomoek meteorito bat berreskuratuko dute. Eta meteorito horrek Lurrarekin talka egingo du. Bakarrik 3 egun izango dute krokis bat eramateko meteoritora eta alboratzeko. Urriaren 27an krokisa bukatuko dute, eta espaziora eramateko prest egongo da.-3, 2, 1, 0-. krokisa espazioan izango da..

-Urra!!!-. Orain falta da 200.000 km ailegatzeko.- Zer?-Esango dute astronomoek-.

Urriaren 28an asteroide asko eroriko dira. Lurra arriskuan egongo da.-Goaz meteoritora azkar, Lurra sutan dagoelako!!!!-. Oraindik 200 km falta zaizkigu!- Esango du

astronomo astronomo batek.-Bagoaz, turboa piztu!!!!!-Beste batek.-Hor dago meteoritoa!!!-. Hirugarrenak.-Bagoaz, alboratu!!!!!!!!- Denok batera

-Oso ondo helburua beteta dago eta orain etxera!-. Esango dute denok batera-Bai, guztiok etxera!!!-Esango du batek. Oso ondo, ba kontu handiz amaiera jarriko dut.

AMAIERA. Egilea: Alejandro D. M.

Page 5: Unibertsoko ipuinak

ILARGIKO MARTZIANOAKBaziren behin bi pertsona Neil Amstrong eta Edwin Aldrin izenekoak. Biak Ameriketarrak ziren, Estatu Batuetakoak. Biak, Ilargira joatea nahi zuten, espaziontzi batean. Bat batean, Estatu Batuak eta Errusiak apostu bat egin zuten, “Espazioko lasterketa” deiturikoa.1969 urtean, apirilaren 3an plaza nagusian zeuden anuntzio bat ikusten:-Ilargira joateko pertsonak hemen ipini zaitezten!-esan zuen alkateak.--Guk nahi dugu ilargira joatea!-esan zuten bi lagunek poz-pozik.Biak elkarrekin eszenatokira igo ziren eta konkurtsoa hasi zen.Lehiaketazenbaki bat asmatzea zen. Kasualitatez, bi lagunek irabazi zuten eta esan zuten:-Hurra!Hurra! ilargira goaz eta apostua irabaziko dugu!-esan zuen Neil Amstrongek.-Lehenengo maletak egin behar ditugu-esan zuen Edwin Aldrinek.NASA-ko espaziontzi batean montatu eta Ilargira ailegatu ziren biegunetan.Neil Amstrong lehen pertsona izan zen Ilagia ikutzen, eta Edwin Aldrinbigarren pertsona. Biak egon ziren bi ordu laginak hartzen oso trankil.Baina bat-batean, espaziontzia apurtu egin zen eta ez zeukaten tresnarikkonpontzeko.-Eta orain zer egingo dugu?- esan zuen Neil Amstrongek.-Laguntza eskatuko dugu- esan zuen Edwin Aldrinek. Handik gertu Martziano hiri bat aurkitu zuten eta Martziano mozorratu ziren.Mekanikoarengana joan ziren baina harrapatu zituen .Neil Amstronek haragi zati bat ikusi zuen.Mekanikoak poliziari deitu zion eta biak kartzelara eraman zituzten preso izateko. Neil Amstrongek telefonoa konpondu zuen eta NASA-ko kordinatzaile bati deitu zion. Bi egunetan ailegatu ziren eta bi lagunak etxera eraman zituzten oso pozik.

Egilea:Alex Garcia Caballero

Page 6: Unibertsoko ipuinak

MADDIREN ABENTURAMaddi Parisen bizi zen eta 13 urte zituen, begi berdeak eta ilegorria zen. Oso pekaduna zen eta ezpain nahiko gorriak zituen. Batzuetan buru gogorra zen baina oso-oso majua. Kirola, orokorrean, asko gustatzen zitzaion, baina gehien, tenisa.

Egun batean, bere lagunek Aritz, Olaia, Malen eta Iker bere etxera deitu zuten. Maddik atea ireki zuen eta sorpresa handia hartu zuen, aspaldi ez zituelako ikusi. Musuak eta besarkadak eman ondoren, galdetu zioten ia basora joan nahi zuen, berak baietz esan zuen eta berehala basoan zeuden. Maddi jolasten eta jolasten aritu zen eta konturatu orduko zortziak iritsi ziren, negua zenez, ilun zegoen eta etxera joateko garaia zen. Agurtzeko Maddik esan zuen:- Agur, lagunok, bihar arte!-Agur, Maddi!-Erantzun zioten lagunek. Maddi etxera ailegatu aurretik argi batzuk ikusi zituen . Bertara hurbildu zen eta oihukatu zuen:-Nor dago hor? Gehiago hurbildu zen eta estralutar bat ikusi zuen.-Ala!- Oihukatu zuen.Etralutar bat konturatu zen Maddi han zegoela. Estralutarrek Maddi hartu eta nabean sartu zuten eta Martera eraman zuten. Marte ikusi zuen eta gero Lurrera bueltatu ziren.

Maddi handitan astronomo izan zen eta sari asko irabazi zituen.Urte batzuk pasa eta gero astronomo ospetsuena izan zen eta kometa bat aurkitu zuen.

Egilea:Ane Hidalgo

Page 7: Unibertsoko ipuinak

NEWTON ETA GRABITATEA

Newtonek 40 urte zituen eta asko gustatzen zitzaion irakurtzea, zientzialaria zen. Egun haizetsu batean, sagarrondo baten azpian irakurtzen zegoela, sagar bat erori zen bere buru gainera eta horrela grabitatea deskubritu zuen. Newtonek pentsatu zuen janari eta tresnak guztiek grabitatea zutela eta berak ere bazeukala grabitatea. Orduan, aurkitutakoa jendeari kontatu zion.

-Baina nola? - Esan zuten herritar guztiekNewtonek esan zuen: “baina sagar bat erori zait!”-AAA!. -Esan zuten herriko denak -Ba zuek ez sinetsi- Esan zuen Newtonek-Ez eta ez dugu sinisten. -Esan zuten denek

Orduan, Newtonek sagar bat bota zion mutil bati

eta hori ikusita jendeak sinistu zion eta herriko guztiekkasu egin zioten. Egilea:Arkaitz Estevez

Page 8: Unibertsoko ipuinak

ASTRONAUTA BAT MARTEN

Bazen behin William Smith izeneko gizon bat, 35 urte zituen. Amerikan bizi zen. Astronauta izan nahi zuen.

Egun batean astronauten lekura joan zen. Gizon batzuk galdetu zioten:

-Gurekin ilargira joan nahi duzu?-Bai horixe!- Erantzun zuen-Ba horretarako astronauten azterketak egin beharko dituzu, bihar etorri!- Esan zioten

Hurrengo egunean azterketak egin zituen. Lehenengo gimnasioan, ondoren, azterketa idatzia eta azkenean, espaziontziei buruzkoa. Denak gainditu zituen.

-Bihar etorri, gauez aterako gara espaziora- Esan zioten.Eta egun horretan atera ziren. Ordu batzuk geroago espazioan zeuden. Bat-batean asteroide batek talka egin zuen espaziontziarekin, eta biraka eta biraka hasi zen. 13 ordu pasatu zituzten bueltaka. Halako batean planeta gorri batera iritsi ziren, baina ez zekiten non zeuden. Willianek esan zuen:

-A, nik badakit non gauden, Marterren gaude!-Baina nola itzuliko gara?- Galdetu zuen beste batekHirugarrenak esan zuen:

-Nik irrati bat daukat, deituko dugu eta horrela eramango gaituzte.Handik bi egunetara beste espaziontzi bat joan zitzaien bila.

Azkenean Lurrera bueltatu ziren, oso famatuak egin ziren ´´Gizonak Marterren´´ izenekoak .

Egilea:Asier Ibabe

Page 9: Unibertsoko ipuinak

Tigrea, arratoia eta elefanteaBaziren behin tigre bat, arratoi bat eta elefante bat. Hirurak lagunak ziren. Tigrea oso ausarta zen;arratoia, oso barregarria; eta elefantea, beldurtia . Lur planetan bizi ziren, Ameriketan. Egun batean, borrokan hasi ziren eta arratoia amildegi batetik erori zen . Bere lagunek bitarteannegar egiten zuten .

Halako batean atera zuten amildegitik eta etxera eraman zuten sendatzeko .

Beste egun batean, etxean jolasten zeudela zarata bat entzun zuten. Elefanteak esan zuen:-Begiratukodugu zer zen !!!Azkenik, begiratu zuten zer zen eta meteorito bat zen eta negarrez hasi ziren hirurak, elefantea,, arratoia eta tigrea .

AMAIERA

EGILEA :ASIER MARTIN

Page 10: Unibertsoko ipuinak

MARTEKO MARTZIANO BATBazen behin mutil bat Iker izenekoa. Ikerrek arreba bat zeukan, astronauta

zena. Iker eta Laura bere aitarekin bakarrik bizi ziren, ama kotxe istripu baten ondorioz hil zelako. Ikerrek 15 urte zituen, eta Laurak 25.

Egun batean, Laurak espaziorajoan behar zuen eta Ikerrek ere joan nahi zuen berarekin, baina ezin zuen, zeren eta bera ez zen astronauta eta ez zekien nola egin behar ziren gauzak. Laurak bidaiatu behar zuen egunean, goizeko 6:30etan altxatu eta musu bat eman zion Ikerreri lotan zegoela eta bere aitari, hau ere lotatu zegoen, eta joan zen.

Hurrengo egunean, Laura Martera heldu zen. Ikerrek esan zuen esnatu zenean:-Zer?! Nire arreba Martera joan dela ni gabe? Ez diot berriro hitz egingo nire bizitza osoan!-Errelaxatu, Iker hurrengo hilabetean hemen egongo da berriro. -Esan zion aitak.

Laura Martera heldu eta gero jeitsi zen eta ikertzen hasi zen eta martziano bat aurkitu zuen. Berak laban bat atera zuen eta klabatu zion. Gertatutakoa ez zion inori kontatu, eta etxera heldu zenean kontatu zien Ikerri eta aitari.

Ikerrek eta aitak sekretua ongi gorde zuten.

AmaieraEGILEA :Daniel 5.A

Page 11: Unibertsoko ipuinak

MISTERIO MISTERIOTSUA

Dadne 28 urteko neska bat zen. Ile gorriska eta begiak marroizkak zituen.Morez jantzita ibiltzen zen ia beti. Bere lagunak: Fred, Belma, Saggi eta Eskubi-doo ziren.Fred eta Dadne maiteminduta zeuden.Cristalkou planetan gertatu zen abentura hau.

Egun batean joan ziren Frantziara eta Dadneren lehengusina ikustera eta-Zure lehengusina desagertu zen, atzo goizean -Esan zion Produk toreak-Nor da?-esan zioten Dedneren lagunek.Hurengo goizean hasi ziren probak aztertzen.Eta aurkitu zituzten errautzak eta gargola.Dadnek ideia bat izan zuen:-Familian denek antza dute - Eta mozorrotu zen.

Eta gero gargola atera zen eta hartu zuten, Dadne mozorratuta zegoela.

Azkenean, misterioa konpondu zuten, gargola Dadneren lehengusina zen.

EGILEA:ELORA VILLA.

Page 12: Unibertsoko ipuinak

EGUZKI-SISTEMA Jupiter planeta handiena da,marrak ditu azalera osoan.Espazioan gertatzen da kontatuko dizuedan istorioa.

Behin Lurra Eguzkiaren orbitatik atera zen eta espazioan galdu zen.Jupiter konturatu zenean Lurra Eguzkiaren orbitan ez zegoela, bere bila joan zen espazioan zehar. Pentsatu zuen eguzkiaren orbitara bueltatzea, baina esan zuen bere bururako-Ni handiena naiz eta ez dut amore emango!-Hemen nago Esne-Bidetik ateratzen, lagundu, lagundu mesedez-oihukatu zuen Lurrak.-Oraintxe noa, Lurra!- esan zuen Jupiterrek oihukatuz.

Azkenean, Jupiterrek Lurra erreskatatu ondoren Eguzki-sistemara bueltatu ziren, eta handik aurrera ez zen gertatu horrelako problemarik.

EGILEA:IERAI ORMAZABAL

Page 13: Unibertsoko ipuinak

P E K I D E T E K T I B E A Orain dela 10 urte, Peki, ikastolako mutil bat, 10 urte zituena, unibertsora joan zen eta galdu egin zen.

Peki Marteraino iritsi zen. Mutil aursarta zen, ez zuen arriskurik ikusten. Ez zuen ezeren beldurrik. Pekik begi marroiak zituen eta ile marroia ere.

Marten zegoela estralurtar batekin topo egin zuen. Berak estralurtar hizkuntza ezagutzen zuen eta galdetu zion estralurtarrari: -Lurrera joateko nondik joan behar da?-Iparraldera joan behar duzu- Erantzun zion estralurtarrak.

Pekik Lurra aurkitu zuen eta oso pozik geratu zen eta autografoak eskatu zizkioten , gainera bere lagunek festa handi bat egin zioten. Ja!Ja!Ja!

AMAIERA

EGILEA:IKER GURIDI

Page 14: Unibertsoko ipuinak

ZIRKO EZPAZIALA

mundua

2067.urtean, Neil Amstrong eta bere tximinoa zirko espazial bat eraikitzen hasi ziren.

Handik 5 egunetara ia-ia bukatuta zegoenean...”pan!!!” erori zen lurrera. Neil Phantomaxengana joan zen eta hauxe esan zion:

-Phatomax, nor izan da?-Ez-ez dakit - Esan zuen Phantomaxek.-Zuk izan zara, ezta?-Bai...ni izan naiz.-Madarikatua!!!harrapatzen zaitudanean!!!3 ordu egon ziren korrika egiten eta bat-batean tximinoa atera zen eta Phantomax harrapatu zuen.-Polizia etorri da.- Esan zuen Neilek.Poliziek Phantomax eraman zuten kartzelara.Zirkoa hasi zen eta jendea atera zen. Jendeak Neil Amstron ikusi eta bere ingurura joan ziren autografoak eskatzera.-Eskerrik asko.-Esan zion zuzendariak Neil Amstrongi.

Egilea:IkerM.AMAIERA

BKJHHGFDRIEHHANMZBBZXCVBNMÑLKJHGFDSA

Page 15: Unibertsoko ipuinak

MARTIztARRA

Neska-mutil hauek Cadizen bizi ziren. Neskak Carmen eta Maialen deitzen ziren, eta mutilak Anjel eta Iker. Mutilek 10 urte zituzten eta neskek 9.

Egun batean, espaziora joan nahi zuten eta espazioko nabe bat egin zuten, espaziora atera ziren baina ez zekiten ze planetara joan :

-Nik uste dut Martera joan behar dugula- Esan zuen Maialenek-Bale!!- Oihukatu zuten guztiek.

Eta Martera abiatu ziren.-Marten ez dago ezer- Esan zuen Anjelek.-Egia da -Esan zuen Maialenek.

Eta bat-batean martiztar bat atera zen:-Kaxa laganak -Esan zuen martiztarrak.-Zer esan nahi duzu? -Galdetu zuen Ikerrek

Carmenek esan zuen:-Iker, berak”arekin” hitz egiten du-Aaaaaa!-E, mutilak etxera joan behar dugula! -Esan zuen Ikerrek-Egia da. -Esan zuen Carmenek-Agar !!-Esan zuten guztiek-Agar laganak- Esan zuen martiztarrak

Etxera joan eta guztiei kontatu zieten bizi izandako abentura

EGILEA:ALAITZ

Page 16: Unibertsoko ipuinak

ROBOTAREN BIZITZA2001.urtean Marten bizitza zegoen.

Marten familia bat bizi zen: Arreba, Anaia, Ama,eta txakurra.Gero, aparte gaiztoak bizi ziren.Gaiztoek robot bat egin zuten, lepoko bat ipini zioten beren esklaboa izateko, Marte lehertzeko, familia hiltzeko, beraiek Lur planetara etortzeko eta ondo bizitzeko gure planetako eraikuntzak gustat zitzaizkielako.Anaiak ez zuen nahi Marte lehertzea, eta pentsatu zuen:

-Kenduko diot robotari lepokoa geure familiakoa izateko eta Marte ez suntsitzeko.

Ama eta familia gaiztoen etxera joan ziren lepokoa kentzera eta gaiztoekin akabatzeko asmoarekin.Robota gelditzen zen, lepokoa kendu zioten eta beraien etxera eraman zuten.Gaiztoak hartu eta Merkuriora bidali zituzten. Heldu zirenean ezpaziontzia apurtu zen eta ez ziren Martera bueltatu.

Robota familiaren laguna egin zen eta hori ospatzeko pijamen festa egin zuten.

Egilea: Iraide Perez de Mendiola Zubizarreta Maila:5.A

Page 17: Unibertsoko ipuinak

SATURNO ETA NEPTUNORA

Bazen behin, 2999 urtean, Daniel izeneko mutil bat. Danielek 22 urte zituen. Astronauta zen eta teknologian oso-oso aurretuta zegoen. Danielek 1,60 neurtzen zuen. Ilea horia zeukan eta begiak urdin-urdinak. Oso azkarra zen. Bere hankak luzeak ziren eta oinak ertainak zituen. Irakurtzea gustokoa zuen.

Egun batean, NASAtik deitu zioten Saturnora joateko, traje espazial-espazial batekin. Oso pozik jarri zen hori entzuterakoan, baina, bere amak ez zuen nahi espaziora joatea eta are gutxiago Saturnora. Segidan, ideia bat izan zuen: astronauta izandako lagun bati telefonoz deitzea. Hauxe esan zion:

-Kaixo,laguna!-Kaixo.-Nire semeak Saturnora joan nahi du baina nik ez dut nahi joatea. Eta zu NASAko astronauta izan

zarenez ba, pentsatu dut zu lagundu ahal nauzula.-Bai horixe!Noiz doa?-Gaur da Maiatzaren 14a da, ez?-Bai.-Ba, Maiatzaren 16an.-Oso ondo! Lagunduko dizut.-Eskerrik asko!Maiatzaren 16a iritsi zen eta Daniel Saturnorantz abiatu zen. Baina ama eta laguna bere atzetik joan

ziren NASAko nabean traje espazial-epazial batzuk jantzita . Heldu zirenean Saturno oso polita zen. Danielek nabetik atera behar zuenean amak deitu zion:

-Daniel itxaron,ez joan!-Ama!-Ez dut nahi zu joatea.Orduan Saturnoren asteroide batek eman zion amari:-Aaaaaaaaaaaa!Hain indartsu eman zion, Neprunora bidali zuela asteroideak. Daniel oihuka hasi zen:-Amaa, ez!Eta desagertu zen. Daniel negarrez hasi zen. Amaren laguna kontsolatu hasi zen:-Ez da ezer gertatzen,aurkituko dugu.-Bale.Eta Neptnora joan ziren. Neptunora ailegatu bezain laster. sartu ziren Neptunoren

barruan.Hantxe,aurkitu zuten etzanda. Daniel oso azkar joan zen eta hauxe esan zion:-Ama eztzuten didazu?-Da,da,niel zu zara?-Bai, ni naiz.Danielek hartu zuen besoetatik eta Lurrera eraman zuen.Lurrean ospital batera eraman zuen. Hantxe

ondo zegoela esan zioten eta etxera joan ziren

Etxean. amak esan zion Danieli:-Barkatu.-Ez da ezer gertatu. -Ez zaitut inoiz gehiago gelditu behar. Zu pozik bazara, ni ere.Eta besarkada bat eman zuten elkarri.

Egilea:Joseba Pacios Illera

Page 18: Unibertsoko ipuinak

JUPITERREN BIZITZA

Bazen behin Jupiter zapaldu zuen astronauta. Jupiter planeta normala zen eta berari asko gustatzen zitzaion eguzkiaren inguruan biraka eta biraka ibiltzea. Eguzki- sistema galaxia batean sartuta zegoen eta galaxiari ez zitzaion gustatzen Jupiterrek bira eta bira egitea. Orduan, egun batean, galaxiak esan zuen: -Jupiterrek traba egiten dit eta ezin dut utzi Jupiter hemen Eguzkiaren inguruan bira egiten zarata handia egiten duelako.Galaxiak bota zuen Jupiter Eguzki–sistematik eta, bera bakar-bakarrik, kanpoan gelditu zen.Martek Jupiter ikusi zuen eta esan zion:

-¿Zer gertatzen zaizu? -Ba galaxiak bota nauela.-¿Eta zergatik bota zaitu?- Ba esaten du molestatzen dudala, eta horregatik.Orduan triste joan zen.

Egilea:Lorena Herrero

Page 19: Unibertsoko ipuinak

EGUZKIAREN BILA

Baziren behin hiru izar. Zik txikiena zen beti bere anaiaren atzetik zebilen eta oso alaia zen. Zek haundiena zen oso azkarra zen eta indartsuena ere. Zak, Zik eta Zek lagunak ziren.Egun batean Zik eta Zek izarrak etxean zeuden (Merkurion) eta bat-batean eztanda handi handi bat entzun zen BUMMM!!! Zik eta Zek beldurturik atera ziren kanpora eta eguzkirik ez zegoela ikusi zuten-Non dago gure eguzkia?- Galdetu zuen Zikek-Ba nik ez dakit non egon daiteken eguzkia.- Erantzun zuen Zekek.

Orduan Zikik eta Zekek deitu zioten Zak-i. Zakek gauza bera esan zuen, ez zekiela non egon zitekeen. Zik, Zak eta Zek Merkuriotik hasi ziren bilatzen eta gizon batek esan zien “oso azkarra zela”.Informazio hori hartu eta gero Artizarra planetara joan ziren han egon bezain laster hasi ziren jendea bilatzen eta aurkitu zuten gizon batek esan zien “txikia zela”Informazio hori haruta ilargira joan ziren eta han esan zieten Lur planetara joateko. Lur planetan galdetu zuten: Amerikan, Asian eta Indian. Lur planetan ez zuten informaziorik jaso. Marten bai:”forma arraroa zuela”. Asteroidetik pasatzeko piska bat zaila izan zen zeren eta beti txokatzen ziren. Jupiterra joateko kometa bat hartu zuten, Saturnon sartzeko bere asteroide eraztuna pasatu behar izan zuten. Han asteroide bat hartu eta Uranora joan ziren.Uranon ez zegoen informaziorik baina gauza interesgarri bat aurkitu zuten, Eguzkiaren zati bat, eta aurkitu bezain laster Zakek alde egin zuen eta berehala lapurra atera zen. Zikek eta Zekek lapurra harrapatu zuten eta kapa kendu zioten eta biok harrituta esan zuten:

-Zak, zuk zara!!! -Bai!- esan zuen Zakek

-Baina zergatik lapurtzen duzu eguzkia???- Galdetu zuen Zikek-Hotz piska bat hartzeko, planetan bero handia egiten duelako- Erantzun zuen Zakek.

Zikek eta Zekek Zak kartzelara eraman eta berehala eguzkia bueltatu zen.

EGILEA:MIKEL COLMENERO

Page 20: Unibertsoko ipuinak

TXAKUR DETEKTIBEABazen behin txakur bat, bere jabearekin, Josu, bizi zena.Txakurra Braun deitzen zen, eta honelakoa zen: zuria eta puntu marroiekin. Batzuetan, detektibea zenez, txapel bat eramaten zuen. Bere etsaia Mip izeneko alienigena zen.

Egun batean, Braun Miprengana joan zen eta esan zion:- Ez duzu egingo nahi duzuna!- Bai, egingo dut, unibertso osoa nire esanetara egongo da! Ja! Ja! Ja!- Ze gaiztoa zaren! ezin zara izan pixka bat ona?- Ez, ezin dut! Gainera gustatzen zait gaiztoa izatea!

Mip Martera joan zen eta Braunek esan zion:

-Nora zoaz?-Martera joango naiz!-Ba ni zure atzetik joango naiz!

Biak joan ziren Martera eta borroka egin zuten, Braunek irabazi zuen eta beste egun batean bueltatu zen beste borroka bat egiteko.

Egilea: Naomi Valle Francisco

Page 21: Unibertsoko ipuinak

TEKNOUM!!! SOLDADOA

Bazen behin 11 urteko estralurtar bat soldadoak oso ustuko zituena. . Ezpazioko” Tekno” Galaxian gertatzen da historio harrigarri hau. Hogeita hamargarren mendean. Egun batean, Teknoum ( 11 urteko mutila, protagonista) ibili zen Tekno armadaren barruan espiatzen, beti bezala,baina oraingoan soldado batzuk aurkitu zuten. Teknoum konturatu zen ez zela egoera ona eta korrika hasi zen baina bat-batean komandanteak harrapatu zuen, eta bere kuartel nagusira bidali zuen eta han hitz egiten hasi ziren:

-Zergatik zaude gu espiatzen!?- galdetu zion komandanteak oihukatzen.-Ooooso gugugustutukkko didiiituddddalakkko aarmmmmadadadak.-erantzun zuen

beldurrez.-A, gustoko dituzu?- esan zuen duoinua aldatuz- soldatua izatea gustatuko litzaizuke...?--Bai, komandante!-moztu zion Teknoumek-.-Bihar hasiko zara, orduan! Goizeko seietan- azaldu zion oihu eginez- ez minutu bat geihago

ez gutxiago.--Bihar arte!- esan zion pozik.Hurrengo egunean seiak puntuan azaldu zen eta komandantea hasi zen azaltzen.--Lehenengo hamar flekxio, gero hogei abdominal, jarraitu eskopetarekin praktikatzen,...- oso

bizkor hitz eginez.--Bai komandante!-guztiok batera.Azkenik Teknoumek hain ondo egin zuenez igo zuten nabera eta nabea pilotatzea utzi

zioten, orduan, nabearekin beste galaxia batera joan zen hegan eginez.

EGILEA: Alba Rodriguez

Page 22: Unibertsoko ipuinak

UNIBERTSOAOrain dela asko, 1006. Urtean, mutil batek, atronauta, eta bere lagunek satelite bat bidali zuten espaziora eta egun batean sateliteak planeta berri bat aurkitu zuen. Astronauten nagusiarengana joan zen kohetera bidaia prestatzera. Bitartean, bere semeak joan ziren bere aitaren lagun batengana, zaharra zena, eta galdetu zion Amanak:

– Aizu, ahal duzu zuk gure txakurra bigilatu?-Eta erantzun zion zaharrak:

– Bai! Ahal dut. Baina zure aitak esan dit zuek Samalurrera joateko berarekin.– Bai joango gara. – Baina orain joan behar duzue zure aitarekin!

Aitak janaria eta dena prestatu zuen, eta semeak Saalurrera ailegatu ziren eta astronauta trajeak jantzi zituzten eta jarlekuetan eseri ziren. Horrela, espaziora ailegatu ziren. Halako batean BANK!!! Samalurra txokatu zen. Eta aitak esan zuen:

– Baina zer gertatzen da?.– Uste dut txokatu garela. -Esan zuen Ibaik– Ez??? - Esan zuen Amanak:– Bai!! txokatu gara planeta berriarekin!!!

Eta aita eta umeak Samalurraren atea ireki eta joan ziren- Halako batean : aiba! Martzianoak ikusi zituzten atari bat ipintzen eta ahots misterioso batek esan zuen:

– Atronauta handiena hartu!!! - Eta martzianoek aita hartu eta atarira sartu ziren.Umeek beste misterio bat asmatu behar zuten. Atarian sartu eta mutil bati azaldu zioten zer gertatu zitzaien, eta honek zaharra non zegoen esan zien. Orduan konturatu ziren maltzurra zaharra zela, bere aitarekin joateko esan ziena. Sirak aita kartzelatik atera eta joan ziren.

SAIOA FERNANDEZ

Page 23: Unibertsoko ipuinak

NEIL ASTRON

Behin, Neil Astronek unibertsoan zehar joango zela esan zuen, berak buru handia zuen, altua zen, bere begiak beltzak ziren eta ilea marroia zeukan. Bere besoak luzeak eta bere hankak ere luzeak ziren.

Neil Astronek nahi zuen Ilargia ezagutzea eta lagun batekin abiatu zen ilargirantz . Neil izan zen Ilargia zapaldu zuen lehenengoa munduan; eta bere laguna, bigarrena. Ilargian esploratzen zeudela, harriak eta horrelako gauzak hartzen ari zirela, zeozer mugitzen zela ikusi zuten eta itzuli ziren Lurrera horren berri emateko.

Zientzialeriengana joan zen eta esan zien:-Ilargian ikusi dut mugitzen zen gauza bat!!

Berriz bueltatu ziren eta eta estralutar bat zela ikusi zuten. Ondoren, pistola batekin, lokartu egin zuten eta zoo batera eraman zuten estralutarrak existitzen zirela frogatzeko. Han sartu aurretik ondo aztertu zuten ez zuela minik egiten ziurtatzeko.

Handik aurrera Neil Astron eta bere laguna oso pozik bizi izan ziren..

EGILEA: SHOUKI INOUE MARTINEZ