TICs_traballo inicial

ÍNDICEÍNDICE

1.1. AS TECNOLOXÍAS DA INFORMACIÓN: AS TECNOLOXÍAS DA INFORMACIÓN: EVOLUCIÓN HISTÓRICA.EVOLUCIÓN HISTÓRICA.

2.2. TELECOMUNICACIÓNS.TELECOMUNICACIÓNS. INTELIXENCIA ARTIFICIAL. TECNOLOXÍA MULTIMEDIA.INTELIXENCIA ARTIFICIAL. TECNOLOXÍA MULTIMEDIA.

Telecomunicacións

Intelixencia artificial.

Tecnoloxía multimedia.

3.3. INTERNET: A GLOBALIZACIÓN.INTERNET: A GLOBALIZACIÓN.

4.4. WEB 2.0. APLICACIÓNS SOCIAIS DAS TIC.WEB 2.0. APLICACIÓNS SOCIAIS DAS TIC.

5.5. VALORACIÓN CRÍTICA DAS POSIBILIDADES E RISCOS DAS TECNOLOXÍAS DA VALORACIÓN CRÍTICA DAS POSIBILIDADES E RISCOS DAS TECNOLOXÍAS DA

INFORMACIÓN.INFORMACIÓN.

6.6. BIBLIOGRAFÍA.BIBLIOGRAFÍA.

TRABALLO INICIAL: TECNOLOXÍAS DA INFORMACIÓN E DA COMUNICACIÓN

1.1. AS TECNOLOXÍAS DA INFORMACIÓN: AS TECNOLOXÍAS DA INFORMACIÓN: EVOLUCIÓN HISTÓRICA.EVOLUCIÓN HISTÓRICA.

No século XX prodúcese un desenvolvemento tecnolóxico extraordinadrio. Aparecen os primeiros avións, a electricidade chlegaas cidades e ás fábricas, nace a electrónica que propicia o nacemento dos primeiros ordenadores persoais cara 1980, nace e desenvolve la tecnolxía nuclear, a medicina experimenta grandes avances que prolongan a calidade de vida y la idade do ser humano, nace e desenvoólvese a tecnoloxía espacial que coloca satélites artificiales en órbita (1957), o home chega á Luna (1969) e lánzanse sondas interplanetarias, desenvólvense las grandes redes de comunicación telefónicas fixas y móviles, aparece Internet (1967) e o correo electrónico (1971) e as www.

Nesta época aparecen moitos inventos e innovacións tecnolóxicas, por exemplo, a radio, a televisión, o teléfono móvil, as centraies nucleares, os robots, os CDs e DVDs, o cine, os microprocesadores, os computadores persoais, os electrodomésticos…

~ 1 ~


2.2. TELECOMUNICACIÓNS. TELECOMUNICACIÓNS. INTELIXENCIA ARTIFICIAL. TECNOLOXÍA MULTIMEDIA.INTELIXENCIA ARTIFICIAL. TECNOLOXÍA MULTIMEDIA.

Telecomunicacións:

As telecomunicacións son xa unha constante na vida das persoas e hoxe non é posible concibir o mundo sen elas. Trátase dun conxunto de técnicas que permiten a comunicación a distancia, o que pode referirse ao cuarto do lado ou a unha nave espacial situada a millóns de quilómetros de distancia. As orixes das telecomunicacións remóntanse a moitos séculos atrás, pero é a finais do século XIX, coa aplicación das tecnoloxías emerxentes naquel momento, cando se inicia o seu desenvolvemento acelerado. Ese desenvolvemento foi pasando por diferentes etapas que se encadearon de forma cada vez máis rápida: telegrafía, raio, telegrafa sen fíos, telefonía, televisión, satélites de comunicacións, telefonía móbil, banda ancha, Internet, fibra óptica, redes de nova xeración e outras moitas páxinas que aínda quedan por escribir.

Na actualidade as telecomunicacións son algo imprescindible para as persoas, as empresas e as Administracións Públicas e a súa importancia multiplícase co número de usuarios. Canto máis usuarios haxa conectados aos sistemas de telecomunicacións maiores son as posibilidades e as necesidades de comunicación.Dende o punto de vista dese usuario, a súa utilización baséase nunha serie de terminais (teléfonos fixos, teléfonos móbiles, smartphones, ordenadores, comprimidos, etc.) mediante os cales accede a unha ampla gama de servizos de telecomunicacións fixos ou móbiles, de voz ou de datos. Como elemento complementario dos terminais, e para que sexa posible gozar dos servizos, existe un conxunto de redes de telecomunicación queson creadas e mantidas polos operadores e provedores de servizos. Aínda que para o usuario final non é importante en moitas ocasións o coñecemento da existencia das redes e de cal está a utilizar, son as que fan posibles os servizos. Esas redes contan hoxe en día coas tecnoloxías máis avanzadas como a mobilidade, a banda ancha, os protocolos de Internet (IP), a fibra óptica, os satélites de comunicacións, os cables submarinos, etc. A partir delas é posible ofrecer ao usuario o que demanda: poder conectarse cando queira e onde queira para acceder á información e os servizos que queira. As telecomunicacións serven para transmitir información, pero esa información pode adquirir infinitas formas ou empaquetarse de múltiples maneiras, que se encadran baixo o concepto de contidos. As redes e servizos de telecomunicación manexan os contidos que poden ser de calquera natureza: películas, música, cursos de formación, páxinas web, documentos, fotografías, vídeos ou simple voz. Coas posibilidades tecnolóxicas actuais eses contidos poden estar almacenados nun servidor situado en calquera lugar e ser accesibles dende todos os lugares do planeta. É dicir, están almacenados na "nube", o que permite dispoñer deles con todo tipo de dispositivos e esteas onde esteas.

~ 2 ~


Coa crecente difusión e dispoñibilidade de comprimidos esmartphones tomaron moito protagonismo as aplicacións (apps). Trátase de programas máis ou menos sinxelos, que permiten facer cousas concretas, xogar ou acceder a informacións sobre temas específicos, tanto de ocio e entretemento como profesionais. As aplicacións poden ser gratuítas ou de pagamento, descárganse doadamente e quedan instaladas nos terminais intelixentes, de forma que o seu uso é rápido e inmediato.

Dende a aparición hai xa bastantes anos de Internet, a Rede é o mellor exemplo do que significan as telecomunicacións do século XXI, en canto a posibilidades, dispoñibilidade de contidos e interese de acceso universal. Internet, xunto ás redes sociais, a banda ancha e a mobilidade, son os piares dun elemento que está a transformar a sociedade e a leva a unha sociedade da información e do coñecemento e a un novo mundo dixital. En resumo, as telecomunicacións son unha ferramenta que está a cambiar o mundo e todo o que sucede nel e fai posible cousas que hai pouco non eran máis que un soño dixital

~ 3 ~


Intelixencia artificial:

A noción de intelixencia artificial foi desenvolvida en referencia a certos sistemas creados polos seres humanos que constitúen axentes racionais non vivos . A racionalidade, neste caso, é entendida como a capacidade para maximizar un resultado esperado. A intelixencia artificial, polo tanto, consiste no deseño do proceso que, ao executar sobre unha arquitectura física, producen resultados que maximizan unha certa medida de rendimento. Estes procesos baseanse en secuencias de entradas que son percibidas e almacenadas pola mencionada arquitectura.Os dispositivos que cuontan con intelixencia artificial poden executar distintos procesos análogos ó comportamento humano, como a execución dunha resposta por cada entrada (similar aos actos reflexos dos seres vivos), a búsqueda dun estado entre todos os posibles según unha acción ou a resolución de problemas mediante unha lóxica formal.Intelixencia artificial chámaselle á rama da informática que desenvolve procesos que imitan á intelixencia dos seres vivos. A principal aplicación desta ciencia é a creación de máquinas para a automatización de tarefas que requiran un comportamento intelixente.Algúns exemplos encóntranse na área de control de sistemas, planificación automática, a habilidade de responder a diagnósticos e a consultas dos consumidores, recoñecemento de escritura, recoñecemento do fala e recoñecemento de patróns. Os sistemas de IA actualmente son parte da rutina en campos como economía, mediciña, enxeñaría e a milicia, e usouse en gran variedade de aplicacións de software, xogos de estratexia como xadrez de computador e outros videoxogos.O matemático sudafricano, Seymour Papert, é considerado pioneiro nesta ciencia..

ESCOLAS DE PENSAMENTO

A IA divídese en dúas escolas de pensamento, a intelixencia artificial convencional e a intelixencia computacional.

-Intelixencia artificial convencional:

Baseada en análise formal e estatística do comportamento humano ante diferentes problemas:

Razoamento baseado en casos: axuda a tomar decisións mentres se resolven certos problemas

~ 4 ~


concretos.

Sistemas expertos: infiren unha solución a través do coñecemento previo do contexto en que se aplica e de certas regras ou relacións.

Redes: propón solucións mediante inferencia estatística.

Intelixencia artificial baseada en comportamentos: sistemas complexos que teñen autonomía e poden auto-regularse e controlarse para mellorar.

-Intelixencia artificial computacional:

A intelixencia computacional (tamén coñecida como intelixencia artificial subsimbólica) implica desenvolvemento ou aprendizaxe iterativa (p. ex. modificacións iterativas dos parámetros en sistemasconexionistas). A aprendizaxe realízase baseándose en datos empíricos. Algúns métodos desta rama inclúen:

Máquina de vectores soporte: sistemas que permiten recoñecemento de patróns xenéricos de gran potencia.

Redes neuronais: sistemas con grandes capacidades de recoñecemento de patróns. Modelos ocultos de Markov: aprendizaxe baseada en dependencia temporal de eventos

probabilísticos. Sistemas difusos: técnicas para lograr o razoamento baixo incerteza. Foi amplamente usada na

industria moderna e en produtos de consumo masivo, como as lavadoras. Computación evolutiva: aplica conceptos inspirados na bioloxía, tales como poboación, mutación e

supervivencia do máis apto para xerar solucións sucesivamente mellores para un problema. Estes métodos á súa vez divídense en algoritmos evolutivos (ex. algoritmos xenéticos) e intelixencia colectiva (ex. algoritmos formiga)

O tema de Intelixencia artificial é moi amplo xa que non é algo inalcanzable, senón que ao contrario se encontra presente nas nosas vidas cotiás.

~ 5 ~


Tecnoloxía multimedia:

A tecnoloxía multimedia, é un medio de información que recorre ao uso de múltiples formatos para a presentación de información,incluindo textos, gráficos estáticos ou animados, segmentos de vídeo e información audio. Os sistemas multimedia por ordenador incluen hipermedia e hipertextos. Na tecnoloxía multimedia, a pantalla convirtese nunha zona de percepción na que se sitúan elementos de diversa natureza e que responden, esencialmente, a códigos visuales que comportan unha aprendizaxe e supoñen o incremento da competencia comunicativa nos usuarios.Multimedia, é un término abierto e en contínua evolución. Así, en 1995, Bartolomé definíao como "o conxunto ou suma de medios simultáneos empregados cun obxetivo de formación (típicos paquetes de multimedias utilizados na educación a distancia)". Na actualidade, esta acepción ten unha polisemia moi xeneralizada que abarca tanto a sua acepción referida ao hardware (ordenadores multimedias) como ao software ( sistemas e programas multimedias).

TIPOS DE INFORMACIÓN QUE CONFORMAN A MULTIMEDIA:

1. TEXTO: Un texto é unha composición de signos codificado nun sistema de escritura que forma unha unidade de sentido.

Poden ser:

- Sen formatar. - Formateado. - Lineal e hipertexto.

FORMATOS DE TEXTO:

TXT: texto sen formato

~ 6 ~


RTF: texto enriquecido DOC: documento Word DOCX: documento Word 2007 HTML: documento web ODT: documento openoffice

2. GRÁFICOS: Representacións visuais que o ordenador pode xerar que non sexan texto. Co tempo, o termo xeneralizouse, aplicándose a calquera tipo de imaxe de computador.

FORMATOS GRAFICOS:

Bidimensionais: tanto rasterizados (PNG, GIF, JPEG, etc.), coma vectoriais (SVG,SWF, etc.).

Tridimensionais (VRML, 3DS, MAX, W3D, etc.).

3. IMAXES: Son documentos formados por pixeis. Poden xerarse por copia do ámbito (escanear, fotografía dixital) e tenden a ser ficheiros moi voluminosos.

FORMATOS DE IMAXES:

BMP: Mapa de bits. JPEG: Joint Photographics Expert Groups. GIF: Graphics Interchange Format. PNG: Portable Network Graphics. CDR: Corel Draw. PSD: Photo Shop. TIFF: Tagged Image File Format.

4. ANIMACIÓN: Presentación dun número de gráficos por segundo que xera no observador a sensación de movemento.

FORMATOS DE ANIMACIÓN:

GIF: fotogramas animados. SWF: Arquivo Flash. DCR: Arquivo Shockware. PPT/PPS: PowerPoint.

5. VIDEO: Presentación dun número de imaxes por segundo, que crean no observador a sensación de movemento. Poden ser sintetizadas ou captadas.

FORMATOS DE VIDEO:

AVI: Audio Video Interleave. MPEG: Moving Picture Experts Group. MOV: Video Quick Time. FLV: Video Flash. WMV: Windows Media Video. ASF: Advanced Streaming Format. VOV: Video DVD.

6. SON: É calquera fenómeno que involucre a propagación en forma de ondas elásticas audibles ou case inaudibles, xeralmente a través dun fluído (ou outro medio elástico) que este xerando movemento vibratorio dun corpo.

FORMATOS DE SON:

WAV: Arquivo de onda. MIDI: Musical Instrument Digital Interface. MP3: MPEG-1 Audio Layer III

~ 7 ~


MPEG-1: Audio Player 3. WMA: Windows Media Audio. KAR: Karaoke. RA/RAM/RM: Real Audio Networks

3.3. INTERNET: A GLOBALIZACIÓN.INTERNET: A GLOBALIZACIÓN.

A chegada de Internet, supuxo unha revolución na vida dos que lle tocou vivir nesta época en xeral, e da comunicación en particular.

Internet culminou o proceso de informatización que se ven desenvolvendo dende hai anos, dando lugar ao nacemento dunha nova era, a Dixital. A revolución dixital permitiu que poidamos enviar texto, imaxe e son de forma bastante rápida. Pero la maior revolución supuxoa Internet, sobre todo nos últimos anos, o que rematou acabando coas últimas fronteiras da comunicación. Isto supuxo que a cultura dos distintos países se igualen e confluan hacia unha cultura común, unha cultura de masas.

Como consecuencia desta revolución, o periodista perdeu o monopolio da información, hoxe todo o mundo informa, toda institución, empresarial, cultural ou política, ten o seu propio medio de información. Hoxe en día, na era de Internet, cada un de nos pode transformarse nun vehículo de información. Se a información estivera en varias direcións, e as fontes de orixe non foran sempre as mesmas, este proceso globalizante non sería negativo. Sen embargo, isto dista moito da realidade.

Por tanto, mentres que a información proveña sempre dos mesmos puntos e ademáis se trate de sacar proveito desta situación mediante unha "imposición" duns costumes, unha forma de vida e en definitiva dunha mesma cultura, non podemos decir que Internet favorecera a un enriquecemiento das distintas culturas que poboan o planeta.

~ 8 ~


4.4. WEB 2.0. APLICACIÓNS SOCIAIS DAS TIC:WEB 2.0. APLICACIÓNS SOCIAIS DAS TIC:

Coa aparición do termo Web 2.0. destacamos un cambio sobre a concepción ed Ïnternet e as súas funcionalidades, que abandonan a súa marcada unidireción e oriéntanse máis a facilitar a máxima interación entre os usuarios e desenvolvemento de redes sociais (tecnoloxías sociais onde se poden expresar e opinar, buscar e recibir información de interés, colaborar e crear coñecemento (coñecemento social), compartir contidos.

A Web 2.0. é a representación da evolución das aplicacións tradicionais cara aplicacións web enfocadas ó usuario final. Cando a web se iniciou estabamos nun entorno estático, con páxinas en HTML que sufrían poucas actualizacións e non tiñan interacción co usuario.

En Internet as especulacións foron causantes de grandes burbullas tecnolóxicas e fixeron fracasar a moitos proxectos.Ademais, os nosos proxectos teñen que renovarse e evolucionar. O Web 2.0 non é precisamente unha tecnoloxía, senón é a actitude coa que debemos traballar para desenvolver en Internet.Talvez alí está a reflexión máis importante do Web 2.0 e como os webmasteres deberían de prepararse. Eu xa estou a traballar en renovar e mellorar algúns proxectos, non por que busque etiquetalos con novas versións, senón por que creo firmemente que a única constante debe ser o cambio, e en Internet, o cambio debe de estar presente máis frecuentemente.

~ 9 ~


5.5. VALORACIÓN CRÍTICA DAS POSIBILIDADES E RISCOS DAS TECNOLOXÍAS DA VALORACIÓN CRÍTICA DAS POSIBILIDADES E RISCOS DAS TECNOLOXÍAS DA INFORMACIÓN.INFORMACIÓN.

Na miña opinión as tecnoloxías da información e da comunicación son útiles a hora de ter acceso a información e poder ter converscións e intercambiar información con xente que está a grandes distancias de nos. Creo que e útil pero se a usamos como ferramenta de axuda, hoxe en día pasou de ser una axuda, un extra para o noso traballo e o día a día a convrtirse nunha necesidade para sociedade, en moitos casos non é que sexa só una necesidade, se non que pasa a ser una adición. A chegada de internet aos teléfonos móviles e o acceso a eles para todos os públicos favoreceu a aldea global pero restrínxenos a hora de ter certas liberdades, xa que nos “impide” desconectar así como así do traballo ou dos amigos.

A sociedade na que vivimos oblíganos case de forma directa a ter acceso a internet e una computadora para poder traballar, estudar, facer traballos ou mesmo para ter comunicación directa con compañeiros e incluso para facer entrevistas de traballo. Creo que se nos foi das mans isto da tecnoloxía de información e comunicación, forama tanto parte das nosas vidas que moitos xa non coñcen vida sen elas.

~ 10 ~


6.6. BIBLIOGRAFÍA.BIBLIOGRAFÍA.

http://itcelectronics.blogspot.com.es/2012/02/telecomunicaciones.html

http://www.atinachile.cl/content/view/32395/Documentos-de-estudio-Que-es-la-Web-2-0.html

http://www.peremarques.net/web20.htm

http://definicion.de/inteligencia-artificial/

http://pruebacap.wikispaces.com/Tecnolog%C3%ADa+multimedia

http://www.atc.uniovi.es/teleco/5tm/archives/1intro.pdf

~ 11 ~

http://www.atc.uniovi.es/teleco/5tm/archives/1intro.pdf

http://pruebacap.wikispaces.com/Tecnolog%C3%ADa+multimedia

http://definicion.de/inteligencia-artificial/

http://www.peremarques.net/web20.htm

http://www.atinachile.cl/content/view/32395/Documentos-de-estudio-Que-es-la-Web-2-0.html

TICs_traballo inicial

Documents

Transcript of TICs_traballo inicial