Tema 7 Os espazos de servizos

OS ESPAZOS DE SERVIZOS

TEMA 7

IES Universidade Laboral

Xeografía 2º de Bacharelato 2

O PROCESO DE TERCIARIACIÓN DA ECONOMÍA: 1.- As causas da terciarización O sector terciario está integrado polo conxunto

de actividades que teñen como fin proporcinarlle servizos á sociedade.

É un sector heteroxéneo, que inclúe actividades que non son primarias nin secundarias.

O sector terciario achega case o 70% ó PIB. A poboación ocupada no sector é 64,5%.



O PROCESO DE TERCIARIACIÓN DA ECONOMÍA: 1.- As causas da terciarización Causas do crecemento do sector terciario:

Aumento do nivel de vida Mecanización das tarefas agrarias Industria (a crise de 1975 e tecnoloxía fai que a

man de obra se traslade ao sector terciario) Auxe do turismo Incremento dos servizos públicos Crecemento incorporación da muller ó traballo



O PROCESO DE TERCIARIACIÓN DA ECONOMÍA: 2.- Características do sector terciario.2.1.-A heteroxeneidade dos servizos O sector servizos é moi heteroxéneo e préstase a diferentes

clasificacións. Podemos clasificalos da seguinte maneira: Clasificación básica: diferenza:

Servizos privados ou de mercado que son de empresas privadas e deben ser abonados polos clientes. O seu fin é obter beneficios.

Servizos públicos: ofertados polas administracións grazas aos impostos e son gratuítos. Algúns son deficitarios.

Subsectores: Servizos á empresa: asesorías, estudos de mercado, publicidade, I+D Servizos de distribución: transporte, comunicación, correo, comercio. Servizos sociais: sanidade, educación, Administración,… Servizos ao consumidor: hostalaría, restauración, reparación, ocio, cultura…



O PROCESO DE TERCIARIACIÓN DA ECONOMÍA: 2.- Características do sector terciario.2.2.-Outras características do sector terciario en España As empresas de servizos son as máis numerosas e destacan:

Destaca a comercial Servizos ás empresas Turismo Transporte

A man de obra ocupada no sector foi aumentando e sitúase no 64%. E diferenciamos: Man de obra cualificada máis estable Man de obra non cualificada menos estable

A achega ao PIB está no 66%. Isto que é bo pode ser indicativo de abandono doutras actividades.

Encarecemento dos servizos que poden dar lugar a ser substituídos por bens ou autoprestación de servizos.

Incorporación de novas tecnoloxías



O PROCESO DE TERCIARIACIÓN DA ECONOMÍA: 3.- Os desequilibrios rexionais Existen desequilibrios territoriais debido a que a súa

localización vese influenciada por factores como: Volume de poboación Grao de urbanización Nivel de desenvolvemento Nivel de renda

A)O grao de terciarización do emprego é maior nas comunidades: Turísticas (Canarias, Baleares, Andalucía) Centros rectores do país (Madrid) Ceuta e Melilla.O grao de terciarización é menor nas comunidades con maior peso relativo agrario e agroindustrial (A Rioxa, Galicia, Castela-A Mancha)



O PROCESO DE TERCIARIACIÓN DA ECONOMÍA: 2.- Características do sector

terciario b)A achega dos servizos ao PIB é maior onde predominan os servizos máis avanzados. Os contrastes que se aprecian son:

Servizos máis cualificados como os servizos ás empresas e que predominan enzonas industrializadas e cidades.

Servizos ao consumidor: como a hostalaría que están implantadas nas zonas turísticas.

Terciarización menor en zonas con servizos menos cualificados.

O futuro pasa pola mellora cualitativa e á diversificación de servizos.



OS TRANSPORTES E AS COMUNICACIÓNS: 1.-O sistema de transporte e a súa importancia

É o conxunto de medios que permite o desprazamento de persoas e de mercadorías entre lugares xeográficos.

O sistema de transporte é o conxunto de medios e de infraestruturas que permiten o transporte. Os medios son os elementos móbiles e as infraestruturas son as construción físicas.

A importancia dos transportes débense ás funcións do transporte: Políticas Demográficas Económicas Sociais Culturais Internacionais

Os transportes inflúen na organización territorial nun dobre sentido: Os medios de transporte interactúan:

Por unha banda amosan desequilibrios espaciais na distribución de poboación e no desenvolvemento.

Por outra banda poden introducir cambios no territorio, pois son un factor cláve para o desenvolvemento das rexións.

As redes de transporte vertebran o territorio



OS TRANSPORTES E AS COMUNICACIÓNS 2.-Características e problemas O medio físico é desfavorable: polo accidentado do relevo e o clima

tampouco favorece polas xeadas, precipitacións e néboas. As redes terrestres e aérea son radiais (facer mapa) Predomina a estrada pois permiten o transporte de porta a porta. As características técnicas modernizáronse:

As infraestruturas melloraron Os medios de transporte incrementaron a velocidade, tonelaxe,

especialización… Incorporáronse novas tecnoloxías da información

Desequilibrios territoriais derivados da irregularidade da densidade e calidade da rede. As áreas máis accesibles son as que máis densamente poboadas están e pola contra, as menos poboadas son menos accesibles.

O sistema de transporte exerce un forte impacto ambiental: acústico, contaminación, visual, espacial…

É necesario integrar o sistema español co europeo, facer máis conxesións.



OS TRANSPORTES E AS COMUNICACIÓNS:3.-A política de transporte3.1.-O marco da política de transporte

Competencias sobre o transporte descentralizáronse. No ámbito interno as competencias repártense entre Estado e CCAA e no externo inflúe a UE O estado ten competencia sobre:

o transporte terrestre que discorra por diferentes CCAA mariña mercante os portos Aeroportos Transporte aéreo Correos e telecomunicacións

As CCAA poden asumir competencias exclusivas sobre: o transporte terrestre que discorra integramente pola súa

comunidade. A UE pretende reequilibrar os diferentes modos de transporte e tamén

fomentar redes transeuropeas e sostibles.



OS TRANSPORTES E AS COMUNICACIÓNS:3.-A política de transporte3.2.-O PEIT (Plan estratéxico de infraestruturas de transporte 2005-2020 Corrixir a radialidade da rede peninsular Corrixir o predominio da estrada fomentando o transporte

por ferrocarril, marítimo de cabotaxe Mellorar a eficiencia Fortalecer a cohesión social e equitativas en todo o

territorio mediante a creación de infraestruturas non radiais.

Contribuir á mobilidade sostible, diminuíndo as emisións. Favorecer a integración con Europa.



Rede Tipos. Características técnicas.

Tráfico.

Estrada Radial. Inicio S. XVIII Borbóns 1960 consolidación.

Estatais: 60% do tráfico, autoestradas, autovías, etc. AutonómicasDeputacións.

Estatal:satisfactoria (aglomerado asfáltico, 9 m.) Resto: deficiente. (7 m.)

Maior parte: Viaxeiros e mercadorías por prezo e comunicación

Ferrocarril Radial Arbórea. (secundaria e complementaria).

RENFE: 90% do tráfico, 1998 12.303 km. FEVE: 2000 km, Cornixa Cantábrica.AVE: Madrid-Sevilla, en Madrid-Barcelona e Madrid-Valladolid.

Persisten vías mediocre, sen electrificar, sen dobre vía, fortes pendentes, grandes rodeos.

Viaxeiros: rendible o achegado as grandes cidades.Mercadorías: pesadas e gran volume. Sistema colectores.

Marítimo Estatal: portos comerciais.Autonómica: portos pesqueiros e deportivos.

Cabotaxe.Internacional:

Necesidades moi custosas: de-pósitos, accesos. ZAL (zonas actividade loxística) Alxeciras, Valencia, Barcelona.

Viaxeiros: escaso. (Alxeciras)Cabotaxe: derivados petróleo.Internacional: gran volume.Graneis sólidos (minerais, carbón). Ferrol, Gijón, HuelvaGraneis líquidos: petróleo.Actualmente grandes barcos: container.

Aéreo Ampla, xerárquica e radial (Madrid e Barcelona “hub”)

Viaxeiros: competitivo (rapidez).Mercadorías: escasas. (custo)



Desequilibrios territoriais Actuacións ambientais PEIT (2005-2020) U. E.

Estrada Densidade Alta: -Máis desenvolvidas. Madrid, Cataluña,. P. Valenciano-Poboación máis dispersa. Galicia.-Fragmentación territorial polo relevo. Cornixa Cantábrica, Illas Canarias e Baleares.Baixa:-zonas nivel baixo e poboación concentrada. Estremadura, Aragón, ambas Castelás e Andalucía. Intensidade Alta: -corredores transversais (mediterráneo, cantábrico, Ebro).-concentración urbanas, industriais e turísticas.-AccesibilidadeAlta: Confluencia de vías alta capacidade, zonas turísticas e industriais.Baixa: Galicia, Teruel, Huesca, Estremadura...

Reducir a contaminación e vanse impulsar as estradas verdes onde o tráfico será moderado para os vehículos pesados e ofreceráselle servizos ao viaxeiro.

Accesibilidade. Seguridade.Eixes transversais Norte-surLeste-oeste

Mellora eixes pirenaicos e con Portugal.

Ferrocarril. Vías máis equipadas e inversión: zonas desenv. (Madrid, etc.)Infraestructura deficiente: León, Estremadura, Murcia, And.

Integración paisaxística e proxecto vías verdes.

Incrementar tráfico proximidadeMellorar rede nacional e modernizala e dotar a todo o territorio de accesibilidade ferroviaria.

Integración nas redes transeuropeas mediante enlaces de AVE.Dificultade: ancho de vía e Pirineos.Obxectivo 2010: alta velocidade

Marítimo Dominan: Alxeciras, Valencia, Barcelona, Las Palmas.Nos portos de Las Palmas, Barcelona, Bilbo e Valencia buscan ampliar o seu hinterland. Este concepto aplícase especificamente á rexión interna situada tras un porto, onde se recollen as exportacións e a través da cal se distribúen as importacións.

Vanse esixir ás empresas instaladas un control dos impactos e crearanse actividades de mellora ambiental.

Especialización dos portos. Libro Verde 1998: libre competencia.

Aéreo Pretende unha especialización dos aeroportos así aparecen os“hub”: Madrid e Barcelona.O resto dos aeroportos deben impulsar a súa participación nos servizos intraeuropeos. O plan preve mellorar o acceso urbano aos aeroportos.

Retirar avións máis contaminante se ruidosos.

Infraestructuras (pistas, control aéreo, seguridade en terra).Accesos desde centro cidades. (Madrid)

Integración mediante o Ceo Único Europeo que pretende harmonizar a xestión do tráfico aéreo para evitar conxestións.



OS TRANSPORTES E COMUNICACIÓNS: 4.-Os medios de transporte.4.6.-O transporte intermodal O transporte intermodal significa o emprego de varios

modos da mesma cadea de transporte. Obxectivo:

Corrixir o predominio da estrada e evitar a infraestrutura redundante, é dicir, aquelas rutas e modos máis empregados.

A rede prevista consta de corredores ou nodos ou puntos onde conflúen os diferentes modos.

As plataformas loxísticas serían áreas onde se planifica e organiza e se xestiona o transporte de mercadorías entre dous puntos. Para iso contan con oficinas de loxística. Destacan ou poñemos como exemplo os ZAL (Zonas de actividades loxísticas vinculadas aos portos.

Tamén se preve unha rede de nodos para viaxieiros.



OS TRANSPORTES E COMUNICACIÓNS: 5.-Comunicacións. As comunicacións transmiten información de

emisor a receptor. Os avances foron moi destacados en España, de tal xeito que a telefonía móbil hoxe en día duplica á poboación española.

Tamén hai desequilibrios rexionais.



OS ESPAZOS TURÍSTICOS

Turismo é unha actividade que consiste en desprazarse a un lugar máis dun día pero menos dun ano cunha finalidade cultural ou de pracer, ocio, negocio.

Os excursionistas son aqueles que se desprazan nun tempo inferior a 24 horas.

O turismo inclúe tres modalidades. Turismo receptor Turismo interno Turismo emisor



OS ESPAZOS TURÍSTICOS: 1.-Os recursos turísticos de España Desde a década de 1960 España experimentou un

gran desenvolvemento turístico. Na actualidade é a segunda potencia turística do

mundo por: Número de visitantes recibidos Por ingresos turísticos.

Isto débese a: Recursos naturais Recursos culturais



OS ESPAZOS TURÍSTICOS.

2.-Evolución do turismo

Modelo turísticoTRADICIONAL

A crise do modeloturístico tradicional

1973-1985.

Reconversión cara un novo modelo



OS ESPAZOS TURÍSTICOS: 2.-Evolución do turismo e dos seus factores.2.1.-Modelo turístico tradicional. 2.2.-A crise do modelo turístico tradicional É un modelo implantado en 1960. Era un turismo de masas de sol e praia. A oferta turística era abundante, barata. Dirixíase a unha demanda masiva de clase media ou media baixa. Concentrábase no verán Dependencia dos tour operadores internacionais. Despreocupación polo impacto ambiental.Este modelo consolidouse por factores tanto externos como internos.

Por unha banda o desenvolvemento económico e de transportes así como os recursos que ofrecía España (naturais, culturais, económicos…) e a política estatal.

Logo este modelo entrou en crise entre 1973 e 1985 por problemas de oferta e pola aparición de novos destinos competidores.



OS ESPAZOS TURÍSTICOS: 2.-Evolución do turismo e dos seus factores.2.3.-A reconversión cara a un novo modelo turístico A partir de 1985 recupérase o ritmo ascendentes de

turistas e ingresos turísticos. As causas foron diversas como: Ingreso na UE Crecemento dun turismo interno Inicio da reconversión cara unha calidade e sostenibilidade.

Este turismo vai dirixida a un sector de xente de maior poder adquisitivo e mellor repartido ao longo do tempo con novas modaldiades do turismo. Para iso, preténdese: Calidade da oferta Diversificación da oferta Promoción do turismo (FITUR) Sostenibilidade ambiental.



OS ESPAZOS TURÍSTICOS. 3.-Características do turismo españo. 3.1.-A oferta turística A oferta de aloxamento é moi ampla e concéntrase no litoral

mediterráneo e insular e nos últimos anos medrou a oferta no interior (rural). Establecementos hoteleiros (máis dun millón de prazas de

categoría media e baixa. España constitúe o terceiro país do mundo en plazas tras EE.UU e Italia).

Establecementos extrahoteleiros (apartamentos, campings…que supoñen máis de dez millóns de prazas).

Oferta de manutención (restaurantes, os máis visitados os de dous garfos; cafeterías…)

Oferta de lecer: instalacións deportivas, os parques recreativos, os parques de auga, clubs hípicos…



OS ESPAZOS TURÍSTICOS. 3.-Características do turismo español. 3.2.-A demanda turística Demanda Estranxeira:

Procedencia: italianos, alemáns, británicos, franceses, Benelux, portugueses. É un turismo estival. Diríxese a zonas de sol e praias de Balerares, Canarias. Recorre a paquetes turísticos Alonxamento hoteleiro.

A demanda nacional: Procede das zonas máis industrializadas (Madrid, Cataluña). Repártese ao longo do ano. Escolle a zona do mediterráneo e tamén do interior e do norte No verán acude máis á oferta extrahoteleira.

Excesiva estacionalidade da demanda: A demanda principal coincide coas vacacións de verán (agás nas estacións de esquí e

en Canarias que non hai temporada baixa. A maior estacionalidade preséntaa o turismo estranxeiro. O turismo nacional concéntrase en agosto (aínda que se incrementaron os

desprazamentos de fin de semana e das pontes) Todo isto trae como consecuencia a saturación nas infraestruturas, perda de calidade

e problemas medioambientais.



DEMANDA ESTRANXEIRA DEMANDA NACIONAL

Procedencia Europa occidental e do norte: alemáns, británicos, franceses, do Benelux, italianos e portugueses.

As zonas máis industrializadas de España: Madrid e Cataluña.

Época de maiorafluencia

Maioritariamente estival. Aínda que predomina a época estival, repártese mellor ao longo de todo o ano, grazas ao turismo de fin de semana e das pontes.

Lugarde destino

Prioritariamente, zonas de sol e praia.Os destinos preferidos son Baleares, Canarias, Cataluña, Andalucía e a Comunidade Valenciana.

En verán diríxese para as zonas desol e praia, pero presenta menor polarización, pois tamén acode ás costas do norte peninsular e aos pobos do interior. Os destinos preferidos son Andalucía, a ComunidadeValenciana e Cataluña, seguidas de ambas Castelas e Madrid

Aloxamento Principalmente, en hoteis. En verán acode máis á oferta extrahoteleira,e en fins de semana e pontes, á hoteleira.

Medio de transporte usado Sobre todo, o avión. Sobre todo, o automóbil.



OS ESPAZOS TURÍSTICOS. 4.-Tipos de turismo

O turismo diversificouse moito pois a clientela cada vez é maior e máis diversa. Por tal motivo podemos falar de tipos de turismo:

Sol e praia Montaña Ecolóxico Rural Urbano Cultural Negocios



OS ESPAZOS TURÍSTICOS. 5.-Áreas turísticas.

As densidades turísticas máisaltas danse no litoral mediterráneoBaleares, Canarias e Madrid. Nascostas do norte e noroeste, as densidades non son tan altas, econcéntranse arredor de núcleos máis localizados (Rías galegas,Litoral asturiano e litoral cántabro).Todo o interior peninsular conforma unha zona de baixa densidade turística (agás Madrid) na que só destacan as cidades históricas e monumentais, que atraen un turismo cultural menos afectado pola estacionalidade.



OS ESPAZOS TURÍSTICOS. 6.-Repercusións espaciais do turismo

Repercusións demográficas: incrementa a poboación. Repercusións no poboamento: favorece a creación de

núcleos urbanos. Repercusións económicas. Xera o 12% do emprego. Ten

efecto multiplicador. Achega o 11%. Compensa a balanza comercial freando o endebedamento.

Repercusións políticas, culturais e sociolóxicas: fomenta o achegamento dos pobos.

Repercusións na ordenación do territorio: implanta servizos, pode alterar o medio e pode que entre en conflito con outras actividades.

Repercusións ambientais .



PROBLEMAS DO TURISMO POSIBLES SOLUCIÓNS

- Elevar os ingresos aportados polo turismo.– A proporción de ingresos aportados polo turismo é inferior á do número de visitantes.

– Potenciación do turismo de calidade.

– Encarecemento do sector non acompañado de unha mellora da calidade dos servizos.

– Mellora das infraestruturas, aumento da calidade de servizo e coidado do medio ambiente.

– Rixidez da oferta e escasa adaptación ás novas esixencias da demanda.

– Creación de nova oferta complementaria que se adapte ás novas esixencias da demanda e ás novas modalidades de turismo.

– Estacionalidade da demanda e saturación dasinfraestruturas na época de maior afluencia.

– Paliar a estacionalidade fomentando novas modalidades de turismo (terceira idade, ecoturismo, congresos e convencións, etc.).

– A competencia doutros países mediterráneos do norte de África e o crecente atractivo dos países de Europa do Este.

– Promoción turística baseada na oferta de novos atractivos.

– Dependencia dos tour operadores internacionais, que demandan máis calidade ao tempo que esixen a redución dos prezos.

– Creación de tour operadores nacionais.

– Deterioración do medio ambiente nalgunhas zonas turísticas.

– Estudo do impacto ambiental dos novos proxectos, recuperación das zonas degradadas; políticas de ordenación turística integradas en políticas globais de ordenación territorial.

OS ESPAZOS TURÍSTICOS. 7.-Os problemas e a política turística.



COMERCIO INTERIOR E O COMERCIO EXTERIOR. 1.-Comercio interior.

É a actividade que ofrece os excedentes de produtos e servizos aos consumidores. Pode ser: Comercio interior Comercio exterior



COMERCIO INTERIOR E O COMERCIO EXTERIOR. 1.-Comercio interior. 1.1.-Características Conta con máis de

800.000 locais e ocupa a 3.000.000 de persoas.

Nos últimos anos houbo cambios porque se ampliou a oferta, tamén a clientela é diversa, cómprase máis a miúdo, empréganse novas tecnoloxías.

ANO ACTIVOS OCUPADOS

1996 2.451.830 2.138.700

2006 3.062.930 2.886.850

2007 3.355.100 3.182.000



COMERCIO INTERIOR E O COMERCIO EXTERIOR. 1.-Comercio interior. 1.2.-Tipos de comercio interior. 1.3.Espazos comerciais. 1.4.-A política comercial interior Comercio por xunto: o cómprase os produtos ao fabricante ou almacenista. Comercio ó detall: cómprase o produto ao produtor ou almacenista e véndese ao

consumidor directamente. Comercio tradicional:

Establecementos pequenos Inmobles antigos Dirixidos por empresarios individuais Persoal escaso e normalmente familiar Equipamento anticuado. Negocios en crise.

Novas formas comerciais: Grandes superficies (autoservicios e grandes almacéns) Centros comerciais rexionais integrados

Áreas comerciais: grandes capitais Novas formas de venda como pode ser por catálogo, internet. Espazos comerciais en España existen 101 áreas comerciais cos seus respectivos centros. Lei de comercio que recoñece a liberdade comercial. Plan de mellora de Calidade do Comercio.



COMERCIO INTERIOR E O COMERCIO EXTERIOR. 2.-Comercio exterior

É o intercambio de produtos e servizos dun país co resto do mundo. Importacións (compra de produtos) Exportacións (venda de produtos)

2.1.-Exportacións: Perden importancia os produtos do sector primario a favor de bens

industriais semielaborados; equipo (maquinaria); vehículos de estrada e bens de consumo.

Balanza comercial é deficitaria. Importacións: destacan os produtos enerxéticos, os industriais e os

agrarios. 2.2.-Áreas do comercio exterior:

Modificáronse tras a entrada na UE. O comercio con Asia, Africa e América do norte é deficitario. O comercio de América Latina ofrece un saldo favorable



COMERCIO INTERIOR E O COMERCIO EXTERIOR. 1.-Comercio exterior

2.3.-Política comercial: Influenciada polo establecemento do mercado

único coa UE : Libre circulación de persoas Libre circulación de mercadorías Libre circulación de capital e servizos.

Acordos coa OMC (Organización Mundial do Comercio) que promove a liberalización do comercio mundial.

Tema 7 Os espazos de servizos

Education

Transcript of Tema 7 Os espazos de servizos