revista escolar

Revista escolar

YOUNG EUROPEProxecto Comenius

VOZ NATURAEnerxías renovables

As nosas actividades en galego

CEIP San Xosé Obreiro MeicendeMaio 2013

2 Revista escolar " O Sixto"

ROBERTO VIDAL BOLAÑO

Clase 4º B

3Revista escolar " O Sixto"

GALERÍA DE ARTE


POESÍA


NOTICIAS LOCAISPrograma Voz NaturaUn programa de educación medioambiental que se desenvolve no colexio

Voz Natura é un programa que se desenvolveno colexio para educar sobre a Natureza. Oseu nome quere dicir: Voz, que serve paraconcienciar á xente e Natura de Natureza.O proxecto empezou hai dous anos a cargo de

Xulio, actualmente lévao Marta. A Martapareceulle interesante.

Este ano traballarase sobre enerxíasrenovables (auga, vento e enerxía solar). Foinecesario facer un proxecto. No primeirotrimestre traballouse sobre a auga: o ciclo daauga. Fixéronse pingasde auga e carteis para indicar como aforrala.

No segundo trimestre traballarase na enerxíaeólica (do vento) e no terceiro sobre a enerxíasolar (como producila a través de placassolares. Tentarán facer unha cociña solar).Voz Natura , a través da Fundación, deu 500

euros para o proxecto. Con eles mércase:plantas, sementes, alimentos para o terrario,plantas para o xardín, material paramanualidades...Redactores: Maya, Adrián, Iker, Arrieta,BrianClase 4º B

Manualidades sobre enerxías renovables feitas polos nenos/as de EI de 4 anos

Proxecto ComeniusColaboración de colexios europeos

Logo do proxecto ComeniusO CEIP San Xosé Obreiro de Meicende

participa este curso no proxecto Comenius.O Proxecto consiste en que varios colexios de

Europa participan para saber como traballanen cada sitio. Foi unha idea dun organismoeuropeo, xunto con fondos que aportou unhacomisión. Consideraron que era unha boaoportunidade para que os nenos de variospaíses aprenderan culturas distintas.Oprimeiro proxecto fíxose hai dez anos.Este ano o proxecto chámase "Young people"

e nel, aparte de coñecer diferentes países,

vanse facer postais de Nadal, traballar sobreos valores dos deportes e sobre todo xogostradicionais.

A coordinadora no colexio é Leticia. Osprofesores decidiron participar porque llespareceu interesante para os nenos, profesorese familias. O proxecto durará dez anos.Redactores : Cristian, Alejandro,Xeila e AndraClase 4º B


NOTICIAS LOCAIS

Coñecemos TurquíaTurquía : un país único e especial

Turquía é o único país que está entre douscontinentes, Asia e Europa. Está bañado polomar Negro, o Mediterráneo e o mar deMármara. O estreito do Bósforo serve paracomunicar a parte eruropea coa parteasiática.O seu clima é temperado. A fauna e flora son

variadas, según a zona.O almorzo tradicional de Turquía é o pan,

mel, aceitunas, queixo de ovella, tomate,pepino, ovo e todo é servido con té. Como acomida é moi forte, toman primeiro iogur .Toman carne picada e asada. O prato máiscoñecido é o kebab.

Turquía ten unha serie de edifciosmonumentais: Mezquita Azul, chamada así

porque dentro hai uns alicatados azuis, aíndaque o seu verdadeiro nome é Sultan Ahmet.Foi construída entre 1609 e 1616. O MuseoKariye, ten unha importante decoracióninterior. A Torre Galata, que se usou comocárcere e torre de vixianza, foi construída noséculo XIV. Tamén está Santa Sofía, o pazoTokapi (que ten reliquias sagradas do mundomulsumán) e o Museo de Arte Islámico.A súa cidade máis importante é Estambul,

que está na parte europea.

Redactores: Joan, Joao, Jamile,Manuela, Samara e Henrique.Clase 4º B

Visita ao xornal " El Ideal Gallego"O alumnado de 4º do CEIP San Xose Obreirode Meicende visitan " El Ideal Gallego"

Instalacións do xornalO alumnado de 4º visitou as

instalacións de "El IdealGallego" o 31 de xaneiro do2013. Ao chegar, sacáronlleunha foto ao grupo parapublicar no xornal.Posteriormente, unrepresentante da empresa,ensinoulles como se elaboraun periódico.

O primeiro paso é escolleras noticias que chegan através de axencias, fax,correo electrónico,teléfono, reporteiros queestán na rúa... Todo isto

faise na sección deredacción, onde se elaboranas páxinas.

Estas páxinas envíanse aunhas máquinas que teñenpranchas de aluminioimpregnadas dun produtoquímico que fixa as letras eas fotografías. Cada pranchaten catro páxinas do xornal.A continuación, envíanse árotativa, onde se imprime oxornal para distribuírse.

Preguntado o alumnadosobre a visita, respondeuque lles pareceu interesante

porque aprenderon que osxornais se elaboran en catrocores, con pranchas, comose imprime en papel, que arotativa debe manterselimpa para que o xornal nonsaia sucio, que se imprimenen corenta e cincominutos... Tamén llespareceu un procesocomplicado.Redactores : Clase 4º B


CURIOSIDADES

6º B


GALERÍA DE ARTE

Gisela 3º EP

Judith 3º EP

Nazareth 3º EP

Marta 3º EP


ADIVIÑAS

Por ela subes,por ela baixas,e ti a tesaquí na túa casa.

(Escaleira)

Locomotora non sonmáis cando con vapor vou,deixo todo moi lisose me usan con coidado.

(ferrodepasaravapor)

Che digo e che repitoque se non o adiviñas,non vales un pitoDe vello presumirei:son branco coma a col,todos me saben abrir,nadie me sabe pechar.

Lentes pequeniñas,xóvenes con vellas,se queres tómanose se non déixanos.

Gil Pérez é o meu apelido,máis o meu nome é pan comido.Cambia a letra primeira,zeta borra sen espera,pere cambia do seu ladoe xa está solucionado!

(oté)(oovo)

(aslentellas)

(opirixil)

Sheila 6º B


ADIVIÑAS


ADIVIÑAS1º

B


Durant

eoseg

undot

rimest

reos

nenos

enena

sde4

anostr

aballam

osoS

istema

Solar,

invest

igamo

secoñ

ecimo

smoit

osasp

ectos

sobre

asest

relas,

ospla

netas,

aLúa,

oSol,

osme

diosd

etran

sporte

espaci

al...Ne

stesc

ollages

amosa

mosa

lgunha

sdas

activid

ades

feitas

nacla

seque

deron

comor

esulta

doae

labora

ciónd

unpla

netari

o.Tam

énapr

endimo

salgu

nhasa

diviña

ssobre

osele

mento

sdoS

istema

Solar,

serede

scapa

cesde

acerta

las?

SECCIÓN CIENTÍFICA


CARTAS

Meicende 20 de febreiro 2013Amado Sobre:

Son a carta que vai dentro de ti. O teu interior é moi espacioso, amplo, alegree quente coma un parque soleado cheo de flores e nenos.A pluma faime moitas cóxegas e rióme descontroladamente ata quedar sen

alento. Estou chea de sentimentos que a xente derrama sobre min e síntomealgo especial. Pero, pobre de min cando me dobran! Dóenme as costelas candoquedo encollida e cústame respirar. Despois, chegas ti e comeza a viaxe, osmeneos, a diversión e as aventuras.A entrada no buzón é espeluznante: unha caída en picado e dende as alturas.A primeira vez que o carteiro me colleu nas mans, sentín moito medo. Era un

estraño e manoseábame. Agora, xa non lle temo. Por último, cando me len, unhaenorme felicidade invade o meu papel.

Quérote moitoA Carta Clase 4º B

China 10 de xaneiro do ano 5Querido fillo:Estaba no relaxante, florido, luminoso, espacioso e encantador xardín do pazo fervendo

auga. Como facía moita calor, senteime á sombra dun robusto té silvestre. De súpeto,soplou unha suave brisa, que tirou unhas follas do arbusto á cazola. Eu non me dinconta e bebín. Estaba riquísimo! Mirei no interior da pota e descubrín as follas.Visítame e invítote a probalo.Quérete profundamenteO teu pai, o Emperador Chen-Nung Clase 4º B


ADIVIÑAS

A miña avermellada cabeleiraá paella dou sabor,todo o poño amareloque é unha bonita cor

(Oazafrán)

Si sube, nós imosse baixa, nos quedamos

Cando me observas de ladoparezco unha cordilleirao don que me foi outorgadoé dar forma a madeira

Na herba a encontrei:era un sol en miniaturacando sen pel a deixeifascinoume a súa frescura

Teño orellas largase unha cola diminutae se botamos unha carreiragaño sen desputa

Nin torcida nin inclinadaten que estar a paredepara iso teño plomadae axúdome do nivel(anela)

(aserra) (alaranxa)

(Ocoello) (Oalbanel)

Cynthia 6º B


SAÍDAS

Visita ao "Ideal Gallego "

O día 7 de febreiro de 2013 os nenos de 5º fixemos unha visita ao xornal" O Ideal Galego ", situado no polígono de Pocomaco.Á entrada fixéronnos unha foto, que sairá non xornal do domingo día 17.A persoa encargada de ensinarnos as instalacións do xornal, explicounos

todo o proceso que deben seguir para elaboralo; dende a recollida dasnovas na rúa ata que sae para os lectores.Vimos as impresoras que utilizan para imprimir os xornais, pero estaban

paradas, porque ese traballo fanno de noite ou de madrugada.Por último poidemos facer preguntas sobre o que máis nos gustou ou

interesou.Ao saír déronnos un agasallo: dous xornais e un libro de poemas.Foi unha saída curta pero interesante.

Nenos/as de 5º


CONTOS RIMADOS

Clase 2º B



Durant

eoseg

undot

rimest

reos

nenos

enena

sde4

anostr

aballam

osoS

istema

Solar,

invest

igamo

secoñ

ecimo

smoit

osasp

ectos

sobre

asest

relas,

ospla

netas,

aLúa,

oSol,

osme

diosd

etran

sporte

espaci

al...Ne

stesc

ollages

amosa

mosa

lgunha

sdas

activid

adesfe

itasn

acla

seque

deron

comor

esulta

doae

labora

ciónd

unpla

netari

o.Tam

énapr

endimo

salgu

nhasa

diviña

ssobre

osele

mento

sdoS

istema

Solar,

serede

scapa

cesde

acerta

las?


CONTOS RIMADOS

Clase 2º B


CONTOS RIMADOS

MARZO

* Marzo pardo sinal de bo ano.

* Marzo marzola, trebón e raiola.

* Marzo ventoso e abril chuvioso, sacan a maio florido e

fermoso.* Marzo marzador, se un día é ruín, o outro aínda é peor.

* Marzo marzán, pola mañá cara de rosa e pola tarde cara de

can.


SABEDORÍA POPULAR

XANEIRO

* O San Antón verdadeiro é o dezasete de xaneiro.

* Auga de xaneiro, cada gota vale un diñeiro.

* En xaneiro a faneca sabe a carneiro.

* Sol de xaneiro, sae tarde e ponse cedo.

* Verás xaneiro xeado se o Nadal é mollado.FEBREIRO* Flor de febreiro non chega ao graneiro.* Polo febreiro dúas capas de sombreiro.* Febreiriño corto, corto,cos seus días vinteoito,se non fora polo marzoque lle quita tres,non deixaría can, nin gato,corno ao carneiro,nin orella ao pegureiro.

Clase de 5º EP


SABEDORIA POPULAR


ADIVIÑAS

Sandra 6º B


TRADICIÓNS

Querido Entroido:Escríboche porque este ano e o pasado e os que a miña memoria mepermite recordar voteite de menos...Doume conta que pouco a pouco, as présas nas que vivimos neste

mundo, están a facer que apenas aparezas. Miña nai recorda que,cando viñas, traías bromas, disfraces, festas... a xente sacaba a roupavella e facía que ti entrases nas rúas, nas pandas de rapaces. Taméndi que o teu ruído era unha festa. Agora xa non soas tan forte e atúa voz nestes días case non se oe. Quizás é verdade que adicamosmoito tempo a comer e nistos días só pensamos en vacacións edescanso. Olvidamos chamarte e acercarnos a ti, a vivirte con ilusión.Como facía miña nai e os seus amigos. Por iso, querido Entroido, senapenas coñecerte... vótote de menos, a ti, Entroido, do que escoito falar.Un saúdoIrene 3º EP


TRADICIÓNS

O EntroidoO día 8 de febreiro, celebramos no colexio o Entroido. Viñemos

disfrazados da casa-Tivemos clase normal ata a hora do recreo, despois fixemos a festa.

saímos pola rúa de Meicende, acompañdos polos profes e pola policíalocal. Había moita xente, pais, nais, avós, irmáns, esperando paravernos e sacarnos fotos.Cando rematamos o desfile, volvemos para o colexio, onde nos

esperaba unha riquísima chocolatada, acompañada de orellas, roscase filloas. Estaba todo boísimo! pero o que máis nos gustou foron asfilloas.Cando nos fartamos, estivemos xogando no patio ata a hora de

marchar.Pasámolo moi ben!

Nenos e nenas de 5º EP


ADIVIÑAS CON PASATEMPOS


Encontra estas palabras na sopa de letras :

MAZÁ ‐ PERA ‐ UVA ‐ LARANXA

M U P Q L X MA H L S A M AZ E P E R A FA R U V A X SE T R I N L US A M A X A XT S M A X A XT S Q P A O X

Lucía 3º EP

PASATEMPOS


ADIVIÑAS

* Que ten o rei na panza?(Oembigo)* Que fai o gato ao sol?(asombra)

Lucía 3º EP


ACRÓSTICOS


COMIC


COMIC

4º A


COMIC

CLASE 2º B


Durant

eoseg

undot

rimest

reos

nenos

enena

sde4

anostr

aballam

osoS

istema

Solar,

invest

igamo

secoñ

ecimo

smoit

osasp

ectos

sobre

asest

relas,

ospla

netas,

aLúa,

oSol,

osme

diosd

etran

sporte

espaci

al...Ne

stesc

ollages

amosa

mosa

lgunha

sdas

activid

adesfe

itasn

aclas

eque

deron

comor

esulta

doae

labora

ciónd

unpla

netari

o.Tam

énapr

endimo

salgu

nhasa

diviña

ssobre

osele

mento

sdoS

istema

Solar,

serede

scapa

cesde

acerta

las?



O ENFADO DOS LIBROS

Un día, na clase de 5º de Primaria do colexio " San Xosé Obreiro" , a profedeuse conta de que a todos os alumnos lles faltaban os libros. Pero, como podíaser iso?, pregúntabanse todos.No recreo reuníronse, nas randeeiras, para falar do tema.Lucas dixo:‐ Eu son un gran detective!, porque vexo moitas películas de Sherlock Holmes,

o detective máis famoso do mundo.‐ Primeiro paso, onde estivemos cos libros a última vez?‐ Na Biblioteca do colexio ‐ responderon todos.‐ Pois ímolos buscar!Despois de mirar e mirar; Icía, tropezou cunha estantería vella e chea de po.

Detrás dela había un pasadizo segredo.Eles, sen medo ningún entraron e virontodos os libros reunidos falando e queixándose porque coas novas tecnoloxías, oordenador, a tablet, etc, xa ninguén os utilizaba e eles querían que os nenoslles fixesen caso, que se divertiran léndoos.Ao escoitar a historia quedaron pensativos, miráronse uns a outros, e decidiron

mandar unha nota ao xornal do colexio para que todos se enteraran de que oslibros estaban moi tristes, porque os nenos pasaban deles e preferían xogar." Iso non podía seguir así" , pensaban Lucas e os seus compañeiros.‐ Son uns boísimos amigos! Eles nunca te traizoarían ‐ apuntaba Icía.Cando os libros viron que os nenos se preocupaban por eles, volveron ao colexio

coma sempre.

Autora : Sara VillarIlustradoras : Sara V., Amina CalviñoClase 5º

CONTOS


CONTOS


" O LIBRO QUE LISCABA DA MOCHILA"Había unha vez un libro de 5º curso de primaria, tiña as tapas blancas e azuis, era o

de Matemáticas.Ao abrilo, atopábaste con moitos números, sumas, restas, fraccións, números

decimais, etc.Este libro tiña moi preocupado ao seu dono Antón, un neno de once anos, alto e

delgado, con ollos marróns e un pouco tímido, moi ordenado. Cando remataba defacer os deberes e estudar preparaba todo o que necesitaba para o día seguinte emetía os libros e libretas na mochila.Cando chegaba ao día seguinte á clase e tocaba Matemáticas, o libro non aparecía.Un día, a súa mestra Marta, mandoulle coller o libro e correxir os exercicios, pero

Antón non o tiña, e tivo que aguantar a regañina da profe. Cando chegou á casa viunoenriba da cama e preguntoulle:‐ Deixeite eu aquí?‐ Non, pero non me apetecía ir á escola e escapei eu da mochila.‐ Que che pasa? Véxote moi pensativo e triste. Tes algún problema?‐ Sí, teño moitos.‐ Pois mañá volve a haber Matemáticas, pasa agora mesmo para a mochila, e no

escapes.Ao día seguinte, Marta preguntoulle a Antón:

‐ Hoxe, traerías o libro, ou escapou outra vez.‐ Si.‐ Non creo ese conto, seguro que non fixeches os exercicios. Levas un cero.Antón, moi triste, sentouse e comezou a cavilar e decidiu falar moi seriamente co

libro de Matemáticas, porque non podía soportar levar un cero, sempre lle poñíansobresaínte.Cando chegou á casa, foi ao seu cuarto e viu o libro e preguntoulle:‐ Por que non viñeches hoxe ao cole? Pola túa culpa a profe púxome un cero, agora

vou suspender as Matemáticas ‐ moi enfadado colleuno na man ‐ Dime, por que nonviñeches? Senón, tírote ao lixo.O libro mirou para el e tatexando díxolle:‐ Non quero, non quero, non quero, que escribas nas miñas follas. Estou enfadado

por iso, xa sei que o fas por rematar axiña.Antón abrazouno e prometeulle facer os exercicios sempre na libreta.Na seguinte clase de Matemáticas explicáronlle o sucedido á profe, e esta deulle a

razón ao libro.Desde ese día foron os mellores amigos.

Autor : Sara MartínezIlustradoras : Sara M, Laura García

Clase 5º

CONTOS


GALERÍA DE ARTE


Un tesouro diferenteEste homiño tan simpático de aquí, é o meu amigo Manolo. Éche un rapaz

alto, delgado, cun pelo da televisión, brillante e loiro. El non é ningunhafermosura, pero fáltallle pouco. Iso si, na roupa... non sei cantas veces lledixen que era un trapalleiro, pero nin caso me fixo. Algunha quédalle ancha egrande, pero éche moi amigo do seu estilo. Aínda así, é simpático, bo esempre que te ve saúdate cun sorriso de orella a orella.

Pois non sabedes que lle pasou unha vez?. É unha historia ben curiosa:Manolo ía camiño da taberna da vila. Era a taberna de sempre, pequena e

con todo tipo de cousas. Tiña unhas mesiñas de madeira que levaban o sinaldo paso dos anos. Pero o que máis me chamaba a atención era un alzadeirocun lote de figuras e fotografías antigas de obxectos coma o carro, o arado eoutras cousas que non sabía para que servían. E aínda que non fose a mellor,a xente de alí sempre estaba leda e todos os días xógabase ás cartas ou aoparchís e contábanse contos. Sigamos coa historia. Ao chegar pediu un cafécon leite e tomouno. Nisto, Manolo, viu un papel xa vello no chan que llechamou a atención. Levantouse, colleuno e en canto lle botou un vistazodescubriu que era un mapa dun tesouro. Tiña nomes de rúas como "A Peneira"e no sinal poñía " O TESOURO". Daquela, Manolo marchou a fume de carozo enin siquiera pagou!. Habíano poñer fino cando voltase!Ao chegar a súa casa, unha casiña pequena de pedra, con cheminea, dous

chanzos de pedra na porta e un fermoso xardín, foi dereitiño á cociña, quetiña alicatados brancos coma a neve e unha boa larada na lareira, e sentousena mesa co mapa. Cada día, cando tiña tempo, localizaba cada lugar no mapae asegurábase de que o facía ben. Coidadiño, eh!. Que non lle levou nin tresdías. Do que Manolo non se decatara, foi de que o señor Ramón, dunscincuenta anos, baixo, regordete, sen pelo, ben vestido, cunha miradapenetrante e misteriosa, rico e rácano, observara aquela reacción tan estrañadel e decidiu vixialo para saber o que se cocía.Manolo comezou a búsqueda do tesouro. Era festivo, e tiña tempo, que lle

había facer boa falta para atopalo. O señor Ramón ía detrás del sen quitarlleo ollo de enriba, pero con coidado para que non o vira. Pasaron as primeirasrúas, entre elas A Peneira, e pouco a pouco chegaron á rúa onde se atopaba otesouro, que era coñecida por A Rúa das Pombas, xa que había máis pombas

CONTOS


ca xente. Manolo, como non se percatara de que o señor Ramón o seguía,mirou o mapa e exclamou:‐ Xa atopei o tesouro.

Daquela, o señor Ramón, decatouse do que pasaba e arrincoulle o mapa daman, empurrándoo para que non o seguira. Entón, fixouse no mapa, quepoñía, "ande trinta pasos e entre na tenda". Andou os pasos e en canto estivofrente á tenda entrou sen pensalo sequera. A dependenta preguntoulle quebuscaba e el dixo:‐ O tesouro, onde está o tesouro?.‐ Aquí mesmo ‐ respondiulle a dependenta.‐ No chan? ‐ preguntou sen entender.‐ Non home ‐ díxolle ela.Sacouno fóra e sinalou o cartel " Supermercado O TESOURO". O señor Ramón

empezou a virar de cor vermella coa rabia e Manolo, que estaba preto e nonperdeu detalle, escachou a rir. Iso si, os dous aprenderon a lección de non eouro todo o que reloce.

Alba Pensado6º B

CONTOS


CONTOS


COMICAndrea, Micaela, Yolanda6º A


color

COMIC

Revista subvencionada pola Dirección Xeral de Política,Normalización e Dinamización Lingüística

Andrea, MIcaela, Yolanda6º A

revista escolar

Documents

Transcript of revista escolar