Relevo Peninsular

207
O RELEVO DE ESPAÑA

Transcript of Relevo Peninsular

Page 1: Relevo Peninsular

O RELEVO DE ESPAÑA

Page 2: Relevo Peninsular
Page 3: Relevo Peninsular

UNIDADES DE RELEVO

A Meseta: Submeseta Norte e Submeseta Sur. As Cordilleiras interiores: Sistema Central e Montes

de Toledo. As Cordilleiras periféricas ou rebordes: Montes de

León, Cordilleira Cantábrica, Cordilleira Ibérica, Serra Morena.

As Cordilleiras exteriores: Macizo Galaico, Montes Vascos, Perineos, Cordilleiras Costeiro-Catalanas, Cordilleiras Béticas.

Depresións: Ebro e Guadalquivir. Relevo das illas Baleares Relevo das illas Canarias O litoral español: costa cantábrica, atlántica (galega

e andaluza), mediterránea, arquipélago balear e canario.

Page 4: Relevo Peninsular

A MESETA

Fonte: google maps modificado..

É a unidade fundamental do relevo peninsular. É chaira elevada, resto do antigo Macizo Hespérico, xurdiu na oroxénese herciniana da era primaria. Foi arrasada pola erosión e convertida en zócalo. No terciario foi fracturada e deformada pola oroxénese alpina, de xeito que dentro dela poden diferenciarse o antigo zócolo primario, as cordilleiras e as concas sedimentarias interiores.

(Páx. 38)

Page 5: Relevo Peninsular

A MESETA CENTRAL (Páx. 38)

• Dividida en dúas metades polo Sistema Central:

• Submeseta Setentrional (avenada polo río Duero)

• Submeseta Meridional (avenada polo río Tajo e Guadiana separados polos Montes de Toledo)

Page 6: Relevo Peninsular

A MESETAOeste: antigo zócalo da era primaria

(páx. 38)

-Aflora nas penechairas zamorano-salmantina e extremeña, onde a erosión varreu os materiais terciarios depositados sobre o zócalo e deixou ao descuberto os materiais orixinarios (granito, lousa e cuarcita)

-Relevo constituído por penechairas salpicadas pola presenza de montes illas ou relevos residuais que permanecen sobre a penechaira debido á erosión diferencial.

- Os ríos cavaron profundas gargantas (denominadas arribes ou texos) ao encaixarse sobre os materiais duros en busca do nivel de base.

Page 7: Relevo Peninsular

A MESETA (páx. 38) Oeste: antigo zócalo da era primaria

Restos dun antigo macizo erosionado e convertido nunha superficie de erosión penichá denominada penechaira, da que poden elevarse bloques graníticos ou poden perdurar restos do antigo macizo debido á erosión diferencial, formando montes illas. Neste caso os montes illas son restos dun relevo sedimentario que está en contacto coa penechaira.

Fonte: wikimeidia e elaboración propia

OESTE DA MESETAZÓCOLO

ESTE DA MESETACOBERTEIRA

OE

Granito

Arxila

Calcaria

Page 8: Relevo Peninsular

ALDEÁVILA

ARRIBES DO DUERO

Page 9: Relevo Peninsular

A MESETA (páx. 38) Oeste: antigo zócalo da era primaria

Vista aérea do encaixamento da rede hidrográfica. A rede fluvial no intento por alcanzar o nivel de base, encaixase na penechaira. Os materiais duros que compoñen a penechaira, non facilitan a erosión dos ríos, que responden fundíndose na roca verticalmente polas zonas máis febles, creando relevos de gran pendente. Estes encaixes dos ríos reciben o nome de tajos (de aí o nome do río), riberos, arribes, etc.

Fuente: google maps

Prof. Isaac Buzo Sánchez

Page 10: Relevo Peninsular

A MESETA (páx. 38) Oeste: antigo zócalo da era primaria

Imaxe da vila de Trujillo (Cáceres), que ocupa a parte exterior dun batolito granítico que sobresae da penichaira trujillano-cacereña que a circunda e que pode verse ó fondo de la fotografía. Tamén poden observarse no fondo relevos residuais próximos á cidade de Cáceres (Sierra da Mosca)

Relevo residual

Batolito granítico

Penechaira

Fuente: wikimeidia

Prof. Isaac Buzo Sánchez

Page 11: Relevo Peninsular

A MESETA (páx. 39) Centro e leste: Concas sedimentarias interiores

• Páramo: superficie de erosión ben constituídas que pode estar fosilizada por potentes estratos sedimentarios. Caracterízase por unha, máis ou menos, elevada altitude cunha clara tendencia á planitude por amosar solos pouco desenvolvidos, rochosos ou pedregosos, cunha escasa vexetación. Terreo ermo, raso, desabrigado.

• Cerro testemuña ou oteros ou muelas: resto dunha plataforma nun relevo tabular.

• Campiña: afloramento de margas e arxilas que presenta formas chás levemente onduladas.

• Glacis: suave pendente, (menor do 10%) xeralmente formada pola lixivación e posterior deposición das partículas finas dun cono de dexección ou unha ladeira.

Page 12: Relevo Peninsular

A MESETACentro e leste: Concas sedimentarias interiores (páx. 39)

- Orixe: formáronse na era terciaria cando a oroxénese alpina provocou fallas e o afundimento dalgúns bloques da Meseta, que ó principio constituíron lagos, recheándose con sedimentos terciarios, de tal forma que na parte inferior quedaron materiais brandos (areas, arxilas, xesos e margas) mentres que na parte superior habería materiais máis duros (calcarias lacustres)

- Relevo: cando durante o cuaternario lles afectou a erosión, estableceuse unha paisaxe tabular con páramos, campiñas e costas

Calcaria(Material duro)

Areas, arxilas, xesos e margas (Material brando)

Fuente: wikimeidia

Prof. Isaac Buzo Sánchez

E O

Page 13: Relevo Peninsular

A MESETA (páx. 39) Centro e leste: Concas sedimentarias interiores.

Paisaxe Tabular (Terra de Campos)

PÁRAMO

CAMPIÑA

Page 14: Relevo Peninsular

A MESETA (páx. 39) Centro e leste: Concas sedimentarias interiores.

Campiña (Terra de Campos)

CAMPIÑA

Page 15: Relevo Peninsular

A MESETA (páx. 39) Centro e leste: Concas sedimentarias interiores.

Campiña (TERRA DE CAMPOS)

Campiña

Glacis

Páramo

Page 16: Relevo Peninsular

A MESETA (páx. 39) Centro e leste: Concas sedimentarias interiores

CASCO ANTIGO DE ZAMORA SOBRE UN CERRO TESTEMUÑA

Page 17: Relevo Peninsular

Say

ago

620

m

PENECHAIRACONCA MESETARIA: PÁRAMO E CAMPIÑA

Arr

ibes

del

Du

ero

330

m

Tie

rra

del

Pan

720

m

ram

os

de

To

rozo

s 7

20 m

Rio

Pis

uer

ga

700

m

Pár

amo

s d

e C

erra

to 9

00 m

960

m Co

rnix

a C

an

táb

ric

a 1

45

0 m

CAPA MESOZOICA CALCARIA

SEDIMENTOS ARXILOSOS

ZÓCOLO PALEOZOICO

SO

NE

NE

SO

(páx. 39)

Page 18: Relevo Peninsular

RÍO

CA

RE

S 3

40 m

PIC

OS

DE

EU

RO

PA

2.6

48 m

CR

ES

TA

S M

ER

IDIO

NA

IS 2

.000

m

RA

MO

S D

E R

A 1

.200

m

RA

MO

S D

E T

OR

OZ

OS

850

m

TIE

RR

A D

E C

AM

PO

S 7

50 m

CA

MP

IÑA

S D

O S

DO

DU

ER

O 7

50 m

CA

MP

IÑA

S D

E L

A M

OR

A 8

50 m

DE

ÁV

ILA

1.5

00 m

FO

SA

DE

L A

MB

IES

1.1

00 m

SE

RR

AD

A 2

.204

m

DE

GR

ED

OS

2.6

92 m

FO

SA

DE

L T

IÉT

AR

320

m

N SN

S

(páx. 39)

Page 19: Relevo Peninsular

Centro e leste: Concas sedimentarias interiores

SUBMESETA SUR: ALCARRIAS DO TAJO (páx. 39)

CERROS TESTIGOS OU ALCARRIAS

Page 20: Relevo Peninsular

Centro e leste: Concas sedimentarias interiores

SUBMESETA SUR: LA MANCHA (páx. 39)

Page 21: Relevo Peninsular

Centro e leste: Concas sedimentarias interiores

SUBMESETA SUR: LA MANCHA (páx. 39)

Page 22: Relevo Peninsular

SUBMESETA NORTE E SUR (páx. 39)

• Parecidos: posición e evolución xeomorfolóxica.• Parte occidental afloramento do zócalo paleozoico

ríxido (arrasado pola erosión): penechaira.• Parte oriental: sedimentos (cobertera

sedimentaria) mesozoicos plegados e case totalmente arrasados.

• En resume: chairas rodeadas ou interrompidas por montañas dando unha morfoloxía tabular: Terra de Campos (Norte) ou La Mancha (Sur): uniformidade e monotonía rachada por áreas un pouco máis altas (Páramos)

Page 23: Relevo Peninsular

SUBMESETA NORTE E SUR (páx.

39)

• Diferencias: 1) Submeseta Norte máis homoxénea que a

Submeseta Sur: (avenada polo río Duero fronte Tajo e Guadiana cos Montes de Toledo como interfluvio).

2) Altitude: 850-800 m. fronte 700-500 m: basculamento da Submeseta Sur cara o Atlántico mentres que a Norte mantén unha altitude similar.

3) Submeseta Norte: aillada practicamente por montañas. Sur: aberta cara o oeste.

Page 24: Relevo Peninsular

SUBMESETA SUR (páx. 39) ZONA VOLCÁNICA DO CAMPO DE CALATRAVA

Page 25: Relevo Peninsular

SUBMESETA SUR (páx. 39)

CAMPO DE CALATRAVA: CASTILLEJOS DE LA BIENVENIDA

Page 26: Relevo Peninsular

A MESETA:As serras interiores (páx. 39)

-Orixe: terciario cando como consecuencia da oroxénese alpina, o zócolo fracturouse, elevándose algúns bloques e fundíndose outros.

-Materiais: son iguais que os do resto da penechaira (granito, lousa e gneis) e os cumios son suaves debido a que non son máis que superficies de erosión levantadas.

- Cordilleiras:

-O Sistema Central: Relevo vigoroso que divide a Meseta á metade. As serras máis destacadas son : Ayllón, Somosierra, Guadarrama, Gredos e Gata.

-Montes de Toledo: De menor altitude divide en dous á submeseta sur, separando a conca do Tajo da dol Guadiana. A serra máis importante é a de Guadalupe.

Prof. Isaac Buzo Sánchez

Page 27: Relevo Peninsular

SISTEMA CENTRAL (páx. 39)

• Elevación montañosa de 700 km de lonxitude, esténdese con orientación NL-SO dende a Cordilleira Ibérica ata a Serra da Estrela en Portugal.

Serra de SomosierraSerra de Ayllón

Gua

darr

ama

Serra de Gredos

Serr

a de

Gat

a

Pico del Moro Almanzor, 2.592 m

Page 28: Relevo Peninsular

A MESETA:As serras interiores

Partindo do Macizo Hespérico elevado durante a oroxenia herciniana na era primaria (1), e tralo arrasamento durante o secundario (2), prodúcese a fractura do macizo antigo xerándose unha paisaxe de estrutura xermánica, con bloques elevados e bloques fundidos (3). Os bloques elevados (Horst) son zonas que se rexuvenecen e se transforman nas líñas de cumio (redondeadas porque proveñen dunha penechaira). Os bloques fundidos (Graben) transfórmanse en fosas sedimentarias, de interior.

1

2

3

Fuente: http://www.gredos-norte.com/parque/geologia.html Prof. Isaac Buzo Sánchez

(Páx. 39)

Page 29: Relevo Peninsular

SISTEMA CENTRAL: SIERRA DE GUADARRAMA

(páx. 39)

Page 30: Relevo Peninsular

SISTEMA CENTRAL: SERRA DE GREDOSPICO DEL MORO ALMANZOR (2592 m.)

Page 31: Relevo Peninsular

SISTEMA CENTRAL: SIERRA DE GATA. PEÑA DE GATA (páx. 39)

Page 32: Relevo Peninsular

SISTEMA CENTRAL (DEPRESIÓNS INTERIORES):

VAL DO JERTE E TIÉTAR (páx. 39)

Page 33: Relevo Peninsular

A MESETA: (páx. 39)

As serras interiores: Montes de Toledo

As VilluercasSerra de Guadalupe

Page 34: Relevo Peninsular

A MESETA:(páx. 39 e páx. 36: erosión diferencial)As serras interiores: Montes

de Toledo

Serra de Guadalupe (Cáceres) pertencente aos Montes de Toledo. Exemplo de relevo apalachense. Antigo macizo Hespérico, durante a erosión da era secundaria parte do seu relevo pregado quedou cuberto de material sedimentario. Trala fractura do Macizo Hespérico, durante o terciario, o bloque elevouse, reiniciándose os procesos erosivos sobre os materiais que cubrían os antigos pregues, que saíron de novo á luz. Hoxe pódense observar os anticlinais e os sinclinais.

Prof. Isaac Buzo Sánchez

Page 35: Relevo Peninsular

RELEVO APALACHENSE:EROSIÓN DIFERENCIAL (páx. 36)

• Erosión diferencial: erosión producida en áreas onde a topografía é inicialmente similar (unha chaira) pero os materiais da base (que están distribuídos estratigraficamente inclinados) son diferentes (por exemplo cuarciña e lousa). A erosión fará surcos nos estratos de lousa, mentres nos estratos onde hai cuarzo, formaranse crestóns.

Page 36: Relevo Peninsular

OS REBORDES DA MESETA

• Están formadas polas cordilleiras que rodean a Meseta:

1. Montes de León.

2. Cordilleira Cantábrica.

3. Sistema Ibérico

4. Sierra Morena.

(páx. 40)

Page 37: Relevo Peninsular

OS REBORDES MONTAÑOSOS DA MESETA(páx. 40-41)

Son cordilleiras que se formaron durante a era terciaria polo rexuvenecemento de bloques da Meseta ou polo pregamento dos materiais depositados polo mar durante a era secundaria nos rebordes da Meseta (debido ás transgresiós mariñas). Son o Macizo Galaico-Leonés, a Cordilleira Cantábrica, o Sistema Ibérico e Serra Morena

Fonte: google maps modificado..

Prof. Isaac Buzo Sánchez

Page 38: Relevo Peninsular

OS REBORDES MONTAÑOSOS DA

MESETA MONTES DE LEÓN (páx. 40)

• Situados ao NO da Meseta presentan varios núcleos montañosos que superan os 2000 m. O pico máis alto é o Teleno con 2188 m. Destacan varias serras como as de Segundeira e Cabrera. Ao nordés sitúase a serra dos Ancares, e entre esta e os Montes de León, a fosa do Bierzo. Era o ángulo noroeste do zócolo da Meseta e durante a oroxénese alpina fracturouse e rexuveneceuse. Está formado por materiais da era primaria, e presenta montañas redondeadas de pouca altura, cortadas por multitude de fallas

Page 39: Relevo Peninsular

OS REBORDES MONTAÑOSOS

DA MESETA MONTES DE LEÓN (páx. 40) DEPRESIÓN DO BIERZO: MAPA DA COMARCA

Page 40: Relevo Peninsular

OS REBORDES MONTAÑOSOS DA MESETA MONTES DE LEÓN

DEPRESIÓN DO BIERZO: PONFERRADA (páx. 40)

Page 41: Relevo Peninsular

OS REBORDES MONTAÑOSOS DA MESETA MONTES DE LEÓN

AS MÉDULAS (páx. 40)

Page 42: Relevo Peninsular

OS REBORDES MONTAÑOSOS DA MESETA MONTES DE LEÓN

TELENO (vista dende Astorga) (páx. 40)

Page 43: Relevo Peninsular

OS REBORDES MONTAÑOSOS DA MESETA MONTES DE LEÓN

LAGO DE SANABRIA (páx. 40)

Page 44: Relevo Peninsular

OS REBORDES MONTAÑOSOS DA MESETA MONTES DE LEÓN

LAGO DE SANABRIA (páx. 40)

Page 45: Relevo Peninsular

OS REBORDES MONTAÑOSOS DA MESETA MONTES DE LEÓN

ANCARES LEONESES (páx. 40)

Page 46: Relevo Peninsular

OS REBORDES MONTAÑOSOS

DA MESETA MONTES DE LEÓN (páx. 40) CAMIÑO DE SANTIAGO: FONCEBADÓN (ENTRE O BIERZO E A MARAGATERÍA)

Page 47: Relevo Peninsular

MACIZO GALAICO (páx. 50)

Page 48: Relevo Peninsular
Page 49: Relevo Peninsular
Page 50: Relevo Peninsular

“No centro-oeste de Galicia predominan alineacións N-S; ao bloque externo litoral, onde se entalanas rías, sucede, tras un estreito suco de fosa, o remonte ata os 400-500 m no chanzo de Santiago. Desde esta grade, que coroa un anaco de penechaira cortado pola diseción, outro escarpe eleva o nivel ata 800-1.100 m no horst granítico da Dorsal Galega, da que o trazo de cumes fixa a divisoria entre o Miño e a rede centrífuga das rías, amosando a súa subordinación á tectónica.Ao este da Dorsal esténdese unha sucesión de cubetas con fondo cara aos 500 m e anchura da ordede 50 km desde o norte de Lugo ata o de Ourense, formando no esencial a conca do Miño, polaTerra Cha e a chaira de Monforte, que cara ao sur de Ourense, e tras un leve limiar, dá paso á fosa da Limia. (…)No este de Galicia, o oeste astur-leonés e noroeste de Zamora, o paso ao relevo neto de montañanon implica un simple ascenso en escada de bloques, senón un cruce e puzzle de moles e fallas. as de trazo N-S, paleozoicas reactivadas, ou as armoricanas NO-SE, córtanse coas O-E da tectónica alpina. (…)”

Ricardo Méndez e Fernando Molinero (coords.): Geografía de España. Ed. Ariel.

Page 51: Relevo Peninsular
Page 52: Relevo Peninsular
Page 53: Relevo Peninsular

RÍAS ALTAS, dende Ribadeo

ata Muros

RÍAS BAIXAS,dende Muros

ata a foz do Miño

AS RÍAS

GALEGAS

Page 54: Relevo Peninsular

TIPOS DE

RÍAS

Page 55: Relevo Peninsular

MACIZO GALAICO (páx. 50)

Trátase dun relevo antigo, moi fragmentado que conta coas seguintes unidades:

Serras Orientais (Ancares, Courel) Serras Sudorientais (Eixe, Queixa, Maceda e Xurés) Serras Setentrionais (Xistral e Lourenzá) Meseta ou Penechaira lucense (Terra Cha, Depresión de

Sarria e Lemos Serras Centrais: Faladoira ao Suído. Depresión meridiana Padrón-Tui. Chairas e serras litorais (Capelada, Pindo, Barbanza) Singularizase do Macizo Leonés por: relevo intenso,

predominio de rochas silíceas e polo seu medio bioclimático

Page 56: Relevo Peninsular

MACIZO GALAICO (páx. 50)AS ZONAS MONTAÑOSAS

• Catro grandes unidades de relevo:• Serras Setentrionais situadas ao Norte e son unha barreira

paralela ao mar Cantábrico que separan a costa da meseta central lucense destaca: Serra do Xistral (Cadramón 1.056 m é a cota máis elevada).

• Serras Centrais, que atravesan Galicia de norte a sur e serven de divisoria administrativa entre A Coruña-Lugo e Pontevedra-Ourense: Faladoira, Loba, Cova da Serpe, Faro de Chantada, Farelo, Faro de Avión, Suído.

• Serras Orientais (Ancares (Penarrubia 1.826 m) e Courel) e Sudorientais: Queixa (Cabeza de Manzaneda 1.778 m, San Mamede, Xurés, Eixe e Segundeira (Pena Trevinca 2.124 m))

• Serras Litorais: Capelada, O Pindo, Barbanza, Xiabre, Morrazo.

Page 57: Relevo Peninsular

MACIZO GALAICO (páx. 50)AS TERRAS CHÁS

• Chairas e mesetas.• Meseta de Lugo, situada no interior, é a

chaira máis extensa de Galicia prolóngase cara o norte cara a Terra Cha que ten como centro Vilalba.

• Depresións zonas afundidas por debaixo do nivel das chairas: interiores: Sarria, Monforte, Maceda, A Limia, Monterrei. Litorais: depresión Tui-Padrón.

• Chairas litorais: Bergantiños e Mariña Lucense.

Page 58: Relevo Peninsular

MACIZO GALAICO (páx. 50) SERRAS ORIENTAIS: ANCARES

PIORNEDO. SERRA DOS ANCARES

Page 59: Relevo Peninsular

MACIZO GALAICOSERRAS ORIENTAIS: COUREL

Page 60: Relevo Peninsular

MACIZO GALAICO (páx. 50) SERRAS ORIENTAIS: COUREL

Page 61: Relevo Peninsular

MACIZO GALAICO (páx. 50) ENTRE AS SERRAS ORIENTAIS E SUDORIENTAIS: CAÑÓN DO SIL

Page 62: Relevo Peninsular

MACIZO GALAICO (páx. 50) SERRAS SUDORIENTAIS

SERRA DO XURÉS

Page 63: Relevo Peninsular

MACIZO GALAICO (páx. 50) SERRAS SETENTRIONAIS: SERRA DO XISTRAL

Page 64: Relevo Peninsular

MACIZO GALAICO (páx. 50) MESETA LUCENSE

TERRA CHA: LAGOA DE COSPEITO

Page 65: Relevo Peninsular

MACIZO GALAICO (páx. 50) MESETA LUCENSE: PENECHAIRA DE MONFORTE

Page 66: Relevo Peninsular

MACIZO GALAICO (páx. 50) SERRAS CENTRAIS: SERRA DA FALADOIRA

Page 67: Relevo Peninsular

MACIZO GALAICO (páx. 50) SERRAS CENTRAIS: SERRA DO SUÍDO

Page 68: Relevo Peninsular

MACIZO GALAICO (páx. 50) SERRAS LITORAIS: SERRA DA CAPELADA

Page 69: Relevo Peninsular

MACIZO GALAICO (páx. 50) SERRAS LITORAIS: MONTE PINDO

Page 70: Relevo Peninsular

OS REBORDES MONTAÑOSOS DA MESETA:

A Cordilleira Cantábrica (páx. 40)

• Non hai un rasgo común para toda a cordilleira.

• A grande disimetría N-S: o acceso á Meseta é leve debido a que os desniveis son medios; nembargantes dende a cordilleira ata a costa cantábrica os desniveis son bruscos, provocando que os ríos encaixase en profundas fouces e gargantas.

Page 71: Relevo Peninsular

OS REBORDES MONTAÑOSOS DA MESETA:

A Cordilleira Cantábrica (páx. 40)

• Constitúe o reborde setentrional da Meseta e os seus relevos máis destacados elévanse ao redor dos 2500 m.: Peñavieja, Torre Cerredo, Naranjo de Bulnes e Cordel.

• Mostra unha grande unidade e unha aliñación constante este-oeste aínda que xeolóxica e xeomorfoloxicamente diferéncianse dous sectores: occidental e oriental.

Page 72: Relevo Peninsular

SECTOR ASTURIANOOCCIDENTAL

Page 73: Relevo Peninsular

SECTOR CÁNTABROORIENTAL

Page 74: Relevo Peninsular

OS REBORDES MONTAÑOSOS DA MESETA:

A Cordilleira Cantábrica (páx. 40)

• Sector occidental ou macizo asturiano: xeoloxicamente, prolongación do Macizo Galaico chegando ata Llanes. Os materiais son da era primaria que formaban parte do zócolo da Meseta e rexuveneceron na oroxénese alpina. No seu extremo occidental, a diferente dureza dos materiais (lousas e cuarcitas) deron lugar a exemplos de relevos apalachenses. No seu extremo oriental existe un gran afloramento de calcarias primarias, que constitúe os Picos de Europa, onde se atopan as maiores alturas da Cordilleira (Torre de Cerredo, Peña Vieja e Naranjo de Bulnes) accidentado por fosas tectónicas. O punto de inflexión e contacto co sector central denomínase “xeonllo asturiano”.

Page 75: Relevo Peninsular

OS REBORDES MONTAÑOSOS DA MESETA:

A Cordilleira Cantábrica (páx. 40-37)

• Sector Oriental ou montañas de Santander: de tipo alpino, onde o zócalo desaparece baixo a cobertera que se engrosa e dá lugar a unha zona calcaria que foron depositados polo mar no borde da Meseta de pregues suaves.

• Diferencia de materiais xerou unha erosión diferencial: relevo xurásico. (ver páx. 37)

Page 76: Relevo Peninsular

OS REBORDES MONTAÑOSOS DA MESETA: Cordilleira Cantábrica: Babia (páx. 40)

Page 77: Relevo Peninsular

OS REBORDES MONTAÑOSOS DA MESETA:Cordilleira Cantábrica: Somiedo (páx. 40)

Page 78: Relevo Peninsular

OS REBORDES MONTAÑOSOS DA MESETA:Cordilleira Cantábrica: Pajares e Luna (páx. 40)

Page 79: Relevo Peninsular

OS REBORDES MONTAÑOSOS DA MESETA:Cordilleira Cantábrica: Garganta do Cares. Picos de Europa

(páx. 40)

Page 80: Relevo Peninsular

OS REBORDES MONTAÑOSOS DA MESETA:A Cordilleira Cantábrica: Picos de Europa: Lago Enol (páx. 40)

Page 81: Relevo Peninsular

OS REBORDES MONTAÑOSOS DA MESETA:Cordilleira Cantábrica: Picos de Europa: Naranjo de Bulnes

(páx. 40)

Page 82: Relevo Peninsular

OS REBORDES MONTAÑOSOS DA MESETA:

A Cordilleira Cantábrica: La Liébana. Potes (páx. 40)

Page 83: Relevo Peninsular

OS REBORDES MONTAÑOSOS DA MESETA:A Cordilleira Cantábrica: La Liébana. Potes. Teleférico de Fuente Dé

(páx. 40)

Page 84: Relevo Peninsular

OS REBORDES MONTAÑOSOS DA MESETA:A Cordilleira Cantábrica: Valle del Matienzo. Erosión

diferencial: relevo xurásico (páx. 40-37)

Page 85: Relevo Peninsular

OS REBORDES MONTAÑOSOS DA MESETA:Sistema Ibérico (páx. 40-41)

• A Cordilleira Ibérica que separa a Meseta da depresión do Ebro, non é tan compacta como a serra Cantábrica ou robusta como os Pireneos.

• Amplas concas locais a dividen en varias unidades e quítanlle o carácter de cordilleira continua. É moi variada dentro da sinxeleza das alineacións morfoestruturais podendo distinguirse dende o NO (Serra da Demanda) ata Alcoy -400 Km. de longo- varios sectores diferenciados.

Page 86: Relevo Peninsular

OS REBORDES MONTAÑOSOS DA MESETA:Sistema Ibérico (páx. 40)

Cordilleira intermedia (estrutura saxónica) formada na súa maior parte por materiais da era secundaria depositados polo mar no borde oriental del zócolo da Meseta, que se pregaron na oroxénese alpina. Os materiais primarios só existen nalgúns sectores onde a coberteira de material do terciario era pouco espesa e permitiu o afloramento do zócolo rexuvenecido pola oroxénese alpina. Distínguense dous sectores:

-O tercio norte, de dirección NO-SE, inclúe as maiores alturas da cordilleira (Picos de Urbión, 2235m)

-Dende o Sureste de Soria, o Sistema Ibérico bifurcase en dúas pólas: a póla interior ou castelá (Serra de Albarracín (primaria) e Serranía de Cuenca, calcaria) e a póla exterior ou aragonesa (Serras de Javalambre e Gúdar, de materiais calcarios). Éstán separadas por unha fosa tectónica (a fosa de Calatayud), que se recheou con materiais terciarios.

Page 87: Relevo Peninsular

SISTEMAIBÉRICO

Serra da Demanda

SISTEMA IBÉRICO

DEPRESIÓN DO EBRO

SUBMESETA

NORTE

SISTEMA C

ENTRAL

SUBMESETA

SUR

Pico San Lorenzo

Picos de UrbiónMoncayo

Serra de Albarracín

Serranía deCuenca

Serra de Gúdar

Co

rredo

r de C

alatayud

-Teru

el

Maestrazgo

Serra de Javalambre

Page 88: Relevo Peninsular

OS REBORDES MONTAÑOSOS DA MESETA:Sistema Ibérico (sector norte) (páx. 40-41)

•No tercio NO, a cordilleira elévase bruscamente con alineacións ríxidas e macizos importantes: Demanda, Urbión (2.235 m.) e

Cebollera.

Page 89: Relevo Peninsular

OS REBORDES MONTAÑOSOS DA MESETA:Sistema Ibérico: Picos de Urbión (páx. 40-41)

Picos de Urbión, na Rioja, onde o Sistema Ibérico presenta os materiais máis antigos. É produto da elevación dun bloque do macizo Hespérico durante a oroxenia alpina (estilo xermánico). Atopámonos con materiais da era primaria, nalgunas partes cubertos por materiais sedimentarios máis modernos. Podemos observar modelado glaciar. Aquí atópanse os puntos máis altos do Sistema.

Fuente: wikimeidia

Prof. Isaac Buzo Sánchez

Page 90: Relevo Peninsular

OS REBORDES MONTAÑOSOS DA MESETA:Sistema Ibérico: Picos de Urbión. Laguna Negra

(páx. 40-41)

Page 91: Relevo Peninsular

OS REBORDES MONTAÑOSOS DA MESETA:Sistema Ibérico: Monte Moncayo (páx. 40-41)

Page 92: Relevo Peninsular

OS REBORDES MONTAÑOSOS DA MESETA:Sistema Ibérico (páx. 40-41)

• No tramo medio (dende o SE de Soria ata máis alá de Teruel) perde vigor e queda separado por unha depresión ou fosa duns 200 Km de longo por 10 ou 15 Km de ancho: Depresión lonxitudinal Ibérica de Calatayud-Teruel. Esta fosa, que orientou o río Jiloca recheouse por sedimentos terciarios, divide parte da cordilleira en dúas pólas paralelas:

Page 93: Relevo Peninsular

OS REBORDES MONTAÑOSOS DA MESETA:Sistema Ibérico (páx. 40-41)

• Interior ou Castellana (destacando Serra de Albarracín e Serranía de Cuenca)

• A lindante coa depresión do Ebro ou aragonesa (Moncayo: 2313 m., Gúdar e Javalambre)

• Sector Oriental: Maestrazgo (fallas escalonadas N-S, paralelas á costa que se afunden progresivamente baixo mar (Columbretes, Cofrentes)

Page 94: Relevo Peninsular

OS REBORDES MONTAÑOSOS DA MESETA:Sistema Ibérico: Serra do Albarracín (páx. 40-41)

Page 95: Relevo Peninsular

OS REBORDES MONTAÑOSOS DA MESETA:Sistema Ibérico: Serranía de Cuenca (páx. 40-41)

Page 96: Relevo Peninsular

OS REBORDES MONTAÑOSOS DA MESETA:Sistema Ibérico: Serra do Maestrazgo (Ares del Maestre)

(páx. 40-41)

Page 97: Relevo Peninsular

OS REBORDES MONTAÑOSOS DA MESETA:

Sistema Ibérico: Javalambre-Gúdar (páx. 40-41)

Fonte: www.turismodearagon.com

A rama exterior do Sistema ibérico componse das serras de Gúdar-Javalambre e o Maestrazgo. Arriba Embalses de Balagueras. Pódese observar estratos calizos duros na parte superior dos outeiros.

Page 98: Relevo Peninsular

OS REBORDES MONTAÑOSOS DA MESETA:SERRA MORENA (páx. 41)

- Non é propiamente unha cordilleira, sino máis ben un escalón brusco entre a Meseta e ol Valle do Guadalquivir.- A súa orixe interpretouse como unha xigantesca falla, pero parece que se trata dunha gran flexión fracturada en moits puntos, producida polo empuxe dende o sur ó elevarse as Cordilleiras Béticas.- O roquedo é da era primaria, de cor escura, o que xunto a súa vexetación, tamén escura (xara) dálle o nome á Serra.- As serras máis destacadas son Madrona, Pedroches e Aracena.

Fonte:http://www.cprcalahorra.org/alfaro/Geografi.htm

Page 99: Relevo Peninsular

OS REBORDES MONTAÑOSOS DA MESETA:SERRA MORENA: SERRA DA MADRONA (páx. 41)

Page 100: Relevo Peninsular

OS REBORDES MONTAÑOSOS DA MESETA:SERRA MORENA: DESPEÑAPERROS (páx. 41)

Page 101: Relevo Peninsular

AS CORDILLERAS EXTERIORES DA MESETA (páx. 41)

Trátase daquelas cordilleiras que se formaron durante a oroxénese alpina na era primaria o pregarse os materiais depositados nas fosas oceánicas béticas e pirenaicas.Son:-Montes Vascos-Pireneos-Cordilleira Costeiro Catalana-Cordilleiras Béticas

Fonte: google maps modificado..

Prof. Isaac Buzo Sánchez

Page 102: Relevo Peninsular

MONTES VASCOS: AITZGORRI (páx. 43)

Page 103: Relevo Peninsular

MONTES VASCOS (páx. 43)

• Situados entre a Cordilleira Cantábrica e os Pireneos con 250 km. de lonxitude de O-E. Formados por materiais da era secundaria dobrados, afectados pola oroxenia alpina, nos que predominan as rochas calcarias. Os relevos son pouco elevados e de formas redondeadas pola erosión. Os cumios son Aitzgorri (1544 m) e Peña Gorbeia (1475 m)

Page 104: Relevo Peninsular

MONTES VASCOS: PEÑA GORBEIA (páx. 43)

Page 105: Relevo Peninsular

CORDILLEIRAS EXTERIORESCORDILLEIRAS COSTEIRO CATALANAS (PÁX. 43)

• Aliñación de 270 Km paralela ao litoral Mediterráneo dende o Ampurdán a desembocadura do Ebro (conectando co Maestrazgo)

• A zona norte está formada por materiais da era primaria fracturados pola oroxenia alpina (estructura xermánica)

• A zona sur presenta sedimentos calcarios do secundario, dobrados na oroxenia alpina cunha modelaxe cárstica.

Page 106: Relevo Peninsular

CORDILLEIRAS EXTERIORESCORDILLEIRAS COSTEIRO CATALANAS (PÁX. 43)

• Tres unidades:• Cordilleira Prelitoral: danse as maiores

altitudes no macizo de Montseny e Montserrat.

• Depresión prelitoral: materiais sedimentarios do terciario.

• Cordilleira litoral: paralela a costa relevos pouco elevados (Montenegre, Garraf)

Page 107: Relevo Peninsular

CORDILLEIRAS EXTERIORESCORDILLEIRAS COSTEIRO CATALANAS (PÁX. 43)

Page 108: Relevo Peninsular

CORDILLEIRAS EXTERIORESCORDILLEIRAS COSTEIRO CATALANAS (PÁX. 43)

MONTSENY MONSERRAT

Page 109: Relevo Peninsular

AS CORDILLERAS EXTERIORES DA MESETA

OS PIRENEOS (PÁX. 43)

• 440 Km. de lonxitude entre o golfo de Biscaia e León. Constituíuse durante a oroxenia alpina con materiais da era primaria e secundaria.

• Presenta grandes altitudes: Aneto (3404 m.) Posets (3375 m.)

Page 110: Relevo Peninsular

AS CORDILLERAS EXTERIORES DA MESETA

OS PIRENEOS (PÁX. 43)

Os Pireneos presentan unha estrutura complexa:

- Zona axial de rochedo da era primaria, pertenecente a un antigo macizo herciniano rexuvenecido na oroxénese alpina. É a zona máis alta e de relievo máis abrupto (Montes Malditos co Aneto e Monte Perdido).

- Os prepirineos, ó sur da zona axial, son de materiais secundarios calcarios, depositados na fosa pirenaica e levantados na oroxénese alpina. Son menos altos, de formas máis suaves e se estruturan en dúas alineacións paralelas á zona axial: as serras interiores, pegadas ó Pireneo herciniano, e as serras exteriores, paralelas ás anteriores polo sur.

- A depresión media é unha longa e estreita depresión margosa que separa as serras interiores e as exteriores prepirenaicas.

Page 111: Relevo Peninsular

AS CORDILLERAS EXTERIORES DA MESETA

OS PIRENEOS (PÁX. 43)

Fonte:http://www.cprcalahorra.org/alfaro/Geografi.htm

Page 112: Relevo Peninsular

AS CORDILLERAS EXTERIORES DA MESETA

OS PIRENEOS (PÁX. 43)

Page 113: Relevo Peninsular

AS CORDILLERAS EXTERIORES DA MESETA

OS PIRENEOS: ANETO (PÁX. 43)

Page 114: Relevo Peninsular

AS CORDILLERAS EXTERIORES DA MESETA

OS PIRENEOS (PÁX. 43)

• Pireneo axial: eixo directriz, un fragmento da cordilleira herciniana incorporada a oroxenia alpina e elevado ata a altura na que se atopan as últimas etapas oroxénicas (materiais precámbricos e primarios: lousas e granitos) é o Pireneo propiamente dito, o das máximas altitudes e formas abruptas: Canigó, Posest, Montes Malditos: Aneto (3404 m.) e Monteperdido.

Page 115: Relevo Peninsular

PIRENEO: PARQUE NACIONAL DE

ORDESA-MONTE PERDIDO (PÁX. 43)

Page 116: Relevo Peninsular

AS CORDILLERAS EXTERIORES DA MESETA

OS PIRENEOS (PÁX. 43)

• Prepireneo: constituído pola coberteira secundaria plegada (con materiais sedimentarios de orixe mariño, margas e calcarias)

• O Prepireneo español divídese:• Serras interiores (pegadas ó Pireneo herciniano:

Collarada (2.963 m.), Cadí...• Serras exteriores: paralelas ás anteriores e de

alturas modestas: Leyre, Loarre, Guara.• Depresión media Prepirenaica: Canle de Berdún

avenada polo río Aragón, bacía do Tremp.

Page 117: Relevo Peninsular

PREPIRENEO: CORDILLEIRA INTERIOR: COLLARADA E CADÍ

(PÁX. 43)

Page 118: Relevo Peninsular

DEPRESIÓN MEDIA PREPIRENAICA: CANLE DE BERDÚN (NO EXTREMO JACA) (páx. 43)

Page 119: Relevo Peninsular

SUBPIRENEO: COMARCA GIRONDENSE DA GARROTXA: OLOT (VOLCÁNICA) (páx. 43)

Page 120: Relevo Peninsular

AS CORDILLERAS EXTERIORES DA MESETACordilleiras Béticas (páx. 43)

• Son un conxunto montañoso duns 600 Km. de lonxitude que se prolonga entre Xibraltar e o Cabo da Nao.

• Desaparece polo Mediterráneo e volve a emerxer nas Baleares.

• Creada trala oroxenia alpina ao chocar as placas Ibérica e africana.

• Están formadas por dobras alóctonas desprazadas de S a N e que orixinan mantos de corremento.

• É a área máis inestable da península xeoloxicamente.

Page 121: Relevo Peninsular

AS CORDILLERAS EXTERIORES DA MESETACordilleiras Béticas (páx. 43)

-Presentan unha gran complexidade xeolóxica e as maiores alturas da Península. Os seus pregamentos orixinaron dous grandes conxuntos: a Cordilleira Penibética e a Subbética cunha depresión intermedia.

-A Cordilleira Penibética bordea a costa. Formada por materiais da era primaria pertenecentes ó antigo macizo herciniano bético rifeño que levantado durante a oroxenia alpina. O cumio máis elevado é Serra Nevada cos Picos Mulhacén e Veleta.-A Cordilleira Subbética está no interior e se compón de materiais depositados na fosa bética durante a era secundaria. Alternativamente aparecen estratos duros (calcarias) e brandos (margas), polo que ó pregarse polo acercamento da placa africana á ibérica, orixináronse corrimentos de materiais que se desprazaron de sur a norte grandes distancias. Serras máis destacadas Grazalema, Ubrique e Cazorla.-Entre ambas existe a depresión intrebética, que se atopa fragmentada en varias depresións pequenas (hoya de Ronda, Antequera, Guadix, Baza), recheas con materiais terciarios, que dan lugar a unha paisaxe de badlands dada a aridez do clima.

Page 122: Relevo Peninsular

AS CORDILLERAS EXTERIORES DA MESETACordilleiras Béticas (páx. 43)

Page 123: Relevo Peninsular

AS CORDILLERAS EXTERIORES DA MESETACordilleiras Béticas (páx. 43)

• Dividese en:• Cordilleira Penibética: bordea a costa e ten os

cumios máis elevados: Mulhacén (3478 m.: cumio peninsular), Ronda, Almijara, Tejeda, Baza, Gádor, Filabres e Estancias.

• Cordilleira Subbética arco exterior de plegamento con cumios máis modestos: Grazalema, Pandera, Segura, Cazorla (1830 m.), Sagra e Espuña.

• Depresión Intrabética ou Surco Intrabética: corredor de Boyar, hoya de Antequera, Granada, Guadix e Baza.

Page 124: Relevo Peninsular

Subbética

Page 125: Relevo Peninsular

AS CORDILLERAS EXTERIORES DA MESETACordilleiras Béticas (páx. 43)

Page 126: Relevo Peninsular

AS CORDILLERAS EXTERIORES DA MESETACordilleiras Béticas (páx. 43)

Page 127: Relevo Peninsular

AS CORDILLERAS EXTERIORES DA MESETACordilleiras Béticas: Mulhacén (páx. 43)

Page 128: Relevo Peninsular

AS CORDILLERAS EXTERIORES DA MESETACordilleiras Béticas: Serra Nevada (páx. 43)

Page 129: Relevo Peninsular

AS CORDILLERAS EXTERIORES DA MESETACordilleiras Béticas: Serranía de Ronda (páx.

43)

Page 130: Relevo Peninsular

AS CORDILLERAS EXTERIORES DA MESETACordilleiras Béticas: Serra de Grazalema (páx.

43)

Page 131: Relevo Peninsular

AS CORDILLERAS EXTERIORES DA MESETACordilleiras Béticas: Serra do Segura (páx. 43)

Page 132: Relevo Peninsular

AS CORDILLERAS EXTERIORES DA MESETACordilleiras Béticas: Hoya de Baza (páx. 43)

Page 133: Relevo Peninsular

AS DEPRESIÓNS EXTERIORES DA MESETA (páx. 41-42)

Trátase das depresións do Ebro e do Guadalquivir. Ambas eran fosas prealpinas, que trala oroxénese terciaria quedaron entre as cordilleiras alpinas e os macizos antigos como brazos de mar que entran no continente. Durante o Terciario e o Cuaternario fóronse colmatando dando lugar a relevos horizontais. Como restos de aquel antigo mar que as cubría, atopamos as zonas das marismas do Guadalquivir.

Fonte: google maps modificado..

Prof. Isaac Buzo Sánchez

Page 134: Relevo Peninsular

AS DEPRESIÓNS EXTERIORES DA MESETASIMILITUDES (páx. 41-42)

• Fosas prealpinas ubicadas no reborde dun cratón e unha cordilleira xeosinclinal: Ibérico-Sistema Bético: Guadalquivir. Cratón Ibérico-Pireneos: Ebro.

• Son bacías de subsidencia terciaria: acumulan depósitos das montañas laterais.

• Teñen unha disposición triangular e asimétrica o río Ebro e Guadalquivir está máis perto ao Sistema Ibérico e Serra Morena respectivamente. Por que?

Page 135: Relevo Peninsular

AS DEPRESIÓNS EXTERIORES DA MESETADIFERENCIA (páx. 41-42)

• A subisdencia é máis complexa no Ebro que no Guadalquivir.

• Predominan sedimentos continentais-lacustres no Ebro e mariños no Guadalquivir.

• Ebro maior variedade litolóxica (rochas detríticas, evaporitas e calcarias lacustre) Guadalquivir sedimentos finos margosos e arxilosos.

• Guadalquivir chairas e outeiros redondeadas e de pendentes suaves. Ebro: mesas, costas e crestas.

• Ebro máis pechado ao mar (Cordilleira Costeira Catalana (Mequinenza encaixase coa Serra do Maestrazgo. Guadalquivir ábrese cara o Atlántico.

Page 136: Relevo Peninsular

AS DEPRESIÓNS EXTERIORES DA MESETADepresión do Ebro (páx. 41)

• Sitúase entre o Sistema Ibérico e os Pireneos, nunha zona ancha deprimida de forma triangular. Ten 380 Km. de lonxitude e 150 Km. de anchura máxima.

• No sector oriental afloran terreos mariños (margas). Os terreos continentais e lacustres son areas e conglomerados (brechas, pudingas) que se sitúan no borde da conca e ó pé do Pireneo.

• No centro da conca non chegan estes aportes grosos e por iso predominan os materiais finos arxilosos e areosos instalados entre sales sódicas e potásicas.

Page 137: Relevo Peninsular

AS DEPRESIÓNS EXTERIORES DA MESETADepresión do Ebro (páx. 41)

-É paralela ós Pireneos e atópase pechada por estes, o Sistema Ibérico e a Cordilleira Costero-Catalana. - A depresión estivo ocupada polo mar, colmatándose co tempo, primeiro transformada nun gran lago e logo servindo de cauce ao río Ebro que se abriu camiño cara o mar a través das Cordilleiras Costeiro-Catalanas.- Contén depósitos mariños e continentais, grosos nos rebordes montañosos (conglomerados) e máis finos no centro (arenitos, margas, xesos, calcarias e sales). A diferente dureza dos materiais e o clima árido, deron lugar a diversas formas de relevos:

-Os Somontanos ou Pédemontes pirenaicos e ibéricos: terras chas aínda que lixeiramente inclinadas. Materiales grosos e duros. A erosión dá lugar á formación de Mallos (torreóns rochosos individualizados pola erosión) e hoyas (depresións erosivas en materiais brandos) que poden ser pequena (dando lugar a lagoas) ou grandes (Huesca, Barbastro)-O centro da depresión, os estratos son horizontais e alternan calcarias duras e arxilas, margas e xesos brandos, como resultado dan un relevo de moas ou planas (se conservan as calcarias) ou badlands, onde a aridez é grande.

Page 138: Relevo Peninsular

AS DEPRESIÓNS EXTERIORES DA MESETADepresión do Ebro (páx. 41)

Page 139: Relevo Peninsular

AS DEPRESIÓNS EXTERIORES DA MESETADepresión do Ebro (páx. 41)

ErosiónErosión

Auga Mariña

Colmatación

Fuente: elaboración propiaProf. Isaac Buzo Sánchez

Page 140: Relevo Peninsular

AS DEPRESIÓNS EXTERIORES DA MESETADepresión do Ebro (Mallos de Riglos) (páx. 41)

Page 141: Relevo Peninsular

AS DEPRESIÓNS EXTERIORES DA MESETADepresión do Ebro (Bárdenas Reales. Paisaxe tabular) (páx. 41)

Page 142: Relevo Peninsular

AS DEPRESIÓNS EXTERIORES DA MESETADepresión do Ebro (Monegros) (páx. 41)

Page 143: Relevo Peninsular

AS DEPRESIÓNS EXTERIORES DA MESETADepresión do Ebro (Meandros de Ranitas) (páx. 41)

Page 144: Relevo Peninsular

AS DEPRESIÓNS EXTERIORES DA MESETADepresión do Guadalquivir (páx. 42)

-Paralela ás Cordilleiras Béticas, estivo aberta ó mar, logo convertiuse nun lago litoral ou albufeira e máis tarde por colmatación, en marismas pantanosas.

-Predominan os materiais arxilosos que dan lugar a campiñas suavemente onduladas, Cando aparecen mantos calcarios horizontais, a súa erosión produce mesas e cerros testemuñas.

Page 145: Relevo Peninsular

AS DEPRESIÓNS EXTERIORES DA MESETADepresión do Guadalquivir (páx. 42)

Page 146: Relevo Peninsular

AS DEPRESIÓNS EXTERIORES DA MESETADepresión do Guadalquivir (páx. 42)

Page 147: Relevo Peninsular

AS DEPRESIÓNS EXTERIORES DA MESETADepresión do Guadalquivir (páx. 42)

Page 148: Relevo Peninsular

ILLAS BALEARES (páx. 47)

• O relevo das Illas Baleares Posúe características das cordilleiras Béticas e das Cordilleiras Costeiro Catalás.

• As illas de Mallorca e Eivissa son fragmentos das cordilleiras Béticas que se unen por debaixo da auga, a través dun estreito brazo de mar.

• O relevo de Menorca relaciónase coas Cordilleiras Costeiro Catalás.

Page 149: Relevo Peninsular

ILLAS BALEARES (páx. 47)

Page 150: Relevo Peninsular

ILLAS BALEARES (páx. 47)

• A Illa de Mallorca é a máis montañosa e nela diferéncianse tres sectores de relevo: Serra Tramuntana, Serras de Levante e entrambas as dúas, unha chaira de aluvión moi fértil, que agacha en dous golfos: Baía de Palma e Baía de Alcudia.

Page 151: Relevo Peninsular

ILLAS BALEARES SERRA TRAMUNTANA(VISTA DENDE O TREN QUE VAI A SÓLLER: PUGIMAJOR AO FONDO 1465 m) (páx. 47)

Page 152: Relevo Peninsular

ILLAS BALEARES SERRA TRAMUNTANA (páx. 47)

Page 153: Relevo Peninsular

ILLAS BALEARES SERRA TRAMUNTANA: PUIGMAJOR (páx. 47)

Page 154: Relevo Peninsular

ILLAS BALEARES SERRA TRAMUNTANATORRENT DE PAREIS (páx. 47)

Page 155: Relevo Peninsular

ILLAS BALEARES SERRA TRAMUNTANACABO FORMENTOR (páx. 47)

Page 156: Relevo Peninsular

ILLAS BALEARES: DEPRESIÓN CENTRAL, OU PLAMARISMA DA ALCUDIA (páx. 47)

Page 157: Relevo Peninsular

ILLAS BALEARES (páx. 47)

• Menorca predominan as chairas.

• Eivissa presenta numerosos outeiros de pequenas altitudes. As chairas son pouco extensas e están fragmentadas.

• Existen pequenas illas de forte interese paisaxístico e ecolóxico: Cabrera e Formentera.

Page 158: Relevo Peninsular

ILLAS BALEARES: CABRERA (páx. 47)

Page 159: Relevo Peninsular
Page 160: Relevo Peninsular

ILLAS CANARIAS (páx. 47)

• Debido á súa orixe, predominan nas illas os materiais volcánicos. Formáronse na era terciaria, cando a oroxénse alpina rompeu o fondo do Atlántico e a través das súas fracturas, ascenderon gran cantidade de masas de rochas volcánicas.

• As coadas de lava orixinaron dous tipos de terreo: de superficie lisa ou laxiais e de superficie rugosa e áspera: malpaís.

Page 161: Relevo Peninsular

ILLAS CANARIAS (páx. 47)

• O relevo está determinado polas diferentes erupcións volcánicas e os procesos de erosión, que dan lugar a formas características como os conos volcánicos, caldeiras, malpaíses, diques, roques e barrancos.

Page 162: Relevo Peninsular

ILLAS CANARIAS: LAXIALLAVAS CORDADAS DOS LAXIAIS NA ILLA DE HIERRO (páx. 47)

Terreos abruptosformados ao solidificarse rapidamente as coadasde lava en forma de ondas ou bloques.

Page 163: Relevo Peninsular

ILLAS CANARIAS: MALPAÍSLADEIRA DO TEIDE: TENERIFE (páx. 47)

Terreos abruptosformados ao solidificarse rapidamente as coadasde lava en forma de ondas ou bloques.

Page 164: Relevo Peninsular

• Depresións en forma circular rodeadas de montañas. Ocasionadas pola explosión ou afumdimento dun volcán.

CALDEIRAS: TABURIENTE (LA PALMA)

Las Cañadas (Tenerife)afundimentoBandama (G. Canaria)

Explosión

Page 165: Relevo Peninsular

ILLAS CANARIASBARRANCO DE TENO (TENERIFE)

Vales estreitos, escarpados e de curto percorrido

Page 166: Relevo Peninsular

ILLAS CANARIASROQUE NUBLO (TENERIFE)

• Cordilleiras ou agullas volcánicas de grande lonxitude e forte pendente.

• Condutos de emisión de magma que se encheron de magma solidificada. Forma vertical.

Page 167: Relevo Peninsular

ILLAS CANARIASDIQUES (FUERTEVENTURA)

• Condutos de emisión de magma que se encheron de magma solidificada. Forma horizontal.

Page 168: Relevo Peninsular

ILLAS CANARIASCONOS: TIMANFAYA (LANZAROTE)

• Montañas oroxinadas ao acumularse lava arredor da boca do volcán. Poden seguir o trazado dunha greta e formar un campo de volcáns.

Page 169: Relevo Peninsular

O LITORAL ESPAÑOL

• Ten aproximadamente case 6000 Km. de costa (dos que case 1200 son galegos)

• Case 4000 son continentais.• Máis de 2000 son insulares.• A costa peninsular é predominantemente

rectilínea, excepto Galicia.• Esta formada pola costa cantábrica,

atlántica e mediterránea.

Page 170: Relevo Peninsular

COSTA CANTÁBRICA

• Esténdese dende o Golfo de Biscaia ata o cabo Ortegal. É, en xeral rectilínea, rochosa e escarpada. A Cordilleira Cantábrica afúndese no mar, o que crea formas acantiladas. Os vals fluviais forman as rías como as de Ribadeo e Viveiro na costa galega.

Page 171: Relevo Peninsular

COSTA CANTÁBRICA

Page 172: Relevo Peninsular

COSTA CANTÁBRICA CABO DE PEÑAS

Page 173: Relevo Peninsular

COSTA CANTÁBRICARÍA DO EO

Page 174: Relevo Peninsular

COSTA ATLÁNTICA

• Divídese na galega e a andaluza.

• A costa galega atlántica, entre cabo Ortegal e a fronteira portuguesa, é moi recortada de entrantes e saíntes de terra e de mar a causa das rías e dos cantís, que se alternan con praias areosas.

Page 175: Relevo Peninsular

COSTA GALEGAAS RÍAS

• Tipos de rías: • Rías-embudo: val fluvial inundado: rías

Cantábricas. • Rías tectónicas: Noia, Pontevedra e Vigo.

Fallas NE-SO inundadas. • Rías alveolo: formadas por sumersión de

cubetas terciarias baixo o clima subtropical húmido do Mioceno: Arousa e A Coruña.

• Rías mixtas: Cedeira e Camariñas.

Page 176: Relevo Peninsular
Page 177: Relevo Peninsular

DESEMBOCADURA DO MIÑO

Page 178: Relevo Peninsular

RÍAS GALEGASRÍA DE VIGO

Page 179: Relevo Peninsular

RÍAS GALEGASRÍA DE PONTEVEDRA (ENCE ao fondo)

Page 180: Relevo Peninsular

RÍAS GALEGASRÍA DE AROUSA

Page 181: Relevo Peninsular

RÍA DE MUROS-NOIAMONTE LOURO E LAGOA

Page 182: Relevo Peninsular

RÍAS GALEGASMUROS-NOIA

RÍAS GALEGASRÍA DE MUROS-NOIA

Page 183: Relevo Peninsular

RÍA DE CORCUBIÓN

Page 184: Relevo Peninsular

RÍA DE CAMARIÑASCABO VILANO: ENTRADA DA RÍA

Page 185: Relevo Peninsular

RÍA CORME-LAXEDESEMBOCADURA DO RÍO ANLLÓNS

DENTE O MONTE BRANCO

Page 186: Relevo Peninsular

RÍA DA CORUÑA:O BURGO DESEMBOCADURA DO RÍO MERO

Page 187: Relevo Peninsular

RÍA DE BETANZOSO PEDRIDO

Page 188: Relevo Peninsular

RÍA DE ARESPONTEDEUME (FOTO ANTIGA)

Page 189: Relevo Peninsular

RÍA DE FERROL

Page 190: Relevo Peninsular

CABO PRIOR

Page 191: Relevo Peninsular

PRAIA DE DONIÑOS

Page 192: Relevo Peninsular

PRAIA DA FROUXEIRA

Page 193: Relevo Peninsular

COSTA ATLÁNTICA ANDALUZA

• Esténdese dende a desembocadura do Guadiana ata Xibraltar. Presenta costas baixas e extensas praias, xunto coas marismas do Guadalquivir.

Page 194: Relevo Peninsular

COSTA ATLÁNTICA ANDALUZAZAHARA DE LOS ATUNES

Page 195: Relevo Peninsular

COSTA ATLÁNTICA ANDALUZAPUNTA DE TARIFA

Page 196: Relevo Peninsular

COSTA MEDITERRÁNEA ANDALUZA

• É variada. Esténdese dende o estreito de Xibraltar (Punta de Tarifa) ata o Cabo de Creus.

• A costa bética é alta e rochosa a causa da proximidade da Cordilleira Penibética.

Page 197: Relevo Peninsular

COSTA ALMERIENSE

Page 198: Relevo Peninsular

COSTA ALMERIENSE CABO DE GATA

Page 199: Relevo Peninsular

COSTA MEDITERRÁNEACOSTA LEVANTINA

• Costa baixa e areosa con presencia de cordóns litorais ou mangas.

• A costa levantina presenta unha extensa planicie de praias areosas, así como albufeiras e tómbolos formados por depósitos mariños.

Page 200: Relevo Peninsular

COSTA LEVANTINAMANGA DEL MAR MENOR

Page 201: Relevo Peninsular

COSTA LEVANTINAMANGA DO MAR MENOR

Page 202: Relevo Peninsular

COSTA LEVANTEBENIDORM

Page 203: Relevo Peninsular

COSTA LEVANTEALBUFEIRA

Page 204: Relevo Peninsular

COSTA CATALANA

• Está formada por praias de area e por deltas como o do Ebro (o maior peninsular), así como cantís e pequenas calas de relevo abrupto debido á chegada das Cordilleiras Costeiro Catalás ó mar.

Page 205: Relevo Peninsular

DELTA DO EBRO

Page 206: Relevo Peninsular

COSTA BRAVA: CADAQUES

Page 207: Relevo Peninsular

COSTA BRAVACABO DE CREUS