pomadin4

8
XUTA DE GALICIA º 4, FEBRERO DE 2010 Realización: A revista foi realizada polos alumnos da Aula Hospitalaria de CHOU e polos oseguintes alumnos de 2º de Educa- ción Infantil: Marta Álvarez del Cerro, Sabela Álvarez Pérez, Marta Bolaño López, María Carril Blanco, Olaia Conde Fernández, Noe- lia Conde Prol, Lucia Couceiro Mouriño, Noelia Díaz Álvarez, Cristina Fernández Ruido, Ana García Moldes, Araceli González Froufe, Consuelo González Marra, Lorena Meno Fernández, Andrea Porto Rodríguez, Lorena Ramírez Pérez, Marta Rey Seijo, Octavio Rodríguez García, Yira Rodríguez Novoa, Eva Seguín Villar y Noelia Solleiro González.

description

Murales e manualidades………………………………….Páxina 6 Contamos un Conto: “Los siete cabritillos y el lobo”…....Páxina 5 Os nosos debuxos…………………………………………Páxina 10 Se eu fose a xerente do hospital……………..………...….Páxina 4 As nosas cartas ós reis magos…………………...…...….. Páxina 9 Pasatempos………………………………………………...Páxina 15 SOLUCIONES:

Transcript of pomadin4

Page 1: pomadin4

XU�TA DE GALICIA

�º 4, FEBRERO DE 2010

Realización:

A revista foi realizada polos alumnos da Aula Hospitalaria de CHOU e polos oseguintes alumnos de 2º de Educa-

ción Infantil:

Marta Álvarez del Cerro, Sabela Álvarez Pérez, Marta Bolaño López, María Carril Blanco, Olaia Conde Fernández, Noe-lia Conde Prol, Lucia Couceiro Mouriño, Noelia Díaz Álvarez, Cristina Fernández Ruido, Ana García Moldes, Araceli González Froufe, Consuelo González Marra, Lorena Meno Fernández, Andrea Porto Rodríguez, Lorena Ramírez Pérez, Marta Rey Seijo, Octavio Rodríguez García, Yira Rodríguez Novoa, Eva Seguín Villar y Noelia Solleiro González.

Page 2: pomadin4

15 2

E�TREVISTA 1:

¿Quén é a enfermeira que describimos?.............................Páxina 3

Se eu fose a xerente do hospital……………..………...….Páxina 4

Contamos un Conto: “Los siete cabritillos y el lobo”…....Páxina 5

Murales e manualidades………………………………….Páxina 6

O meu mundo real e imaxinario………………..………...Páxina 7

Fotos: facemos trucos de maxia………………………….Páxina 8

As nosas cartas ós reis magos…………………...…...….. Páxina 9

Os nosos debuxos…………………………………………Páxina 10

Carnaval………………………………..………..……….Páxina11

Chistes e adiviñas………………..………………………..Páxina 12

Conto: “ A pulga e o piollo”……………………………...Páxina 13

E�TREVISTA 2:

¿Quén é a enfermeira que describimos?.............................Páxina 14

Pasatempos………………………………………………...Páxina 15

SOLUCIONES:

Page 3: pomadin4

1.- ¿ Dende cando estás traballando aquí? Na 4º planta hai 3 anos. En prematuros 12 anos e no SERGAS 26. 2.- ¿ Pensabas, ó rematar a túa carreira

que acabarías traballando con nenos peque-

nos?

Si. 3.- ¿Qué é o bo de traballar con nenos?

Que se repoñen rapidamente. Coas persoas adultas a capacidade recompoñerse é máis lon-ga que a dos nenos. 4.- E, ¿O malo?

Que os nenos non razoan, choran moito porque non razoan porque calquera cousa que lle teñas que facer a eles pódelles parecer un trauma e non colaboran. 5.- ¿ En qué consiste exactamente o teu tra-

ballo?

No coidado integral do paciente. 6.- ¿ Estás algunha vez no ciber cos nenos?

Non. 7.- ¿ Qué aspectos consideras ti que son os

máis duros na túa profesión? ¿Senteste ca-

pacitada para afrontalos?

Cando un caso non ten solución. Cando sabes cal é o desenlace e o levas fatal. E si que me sinto capacitada porque senón non estaría aquí. 8.- ¿ Recomendarías ó teu traballo á xente?

¿Por qué?

A rama sanitaria tenche que gustar, é vocacio-

nal. De ese xeito, si que a recomendaría. 9.- A parte de ser enfermeira, ¿qué outra

cousa querías estudar?

No caso de non conseguir a nota naquela época quería facer dereito. 10.- Poderías decirnos algunha manía túa?

Moi meticulosa e perfeccionista e eso é o malo ó traballar en equipo. 11.– Algúns dos teus hobbys son:

O senderismo, ler e viaxar.

¿Quén é a enfermeira que

describimos?

1.- ¿ Dende cando estás traballando aquí? Hai dous anos. 2.- ¿ Pensabas, ó rematar a túa carreira que

acabarías traballando con nenos pequenos?

Nunca o pensei. 3.- ¿Qué é o bo de traballar con nenos?

Que son moi inocentes, agradecidos e frecuente-mente teñen patoloxías leves, con periodos curtos de estancia hospitalaria. 4.- E, ¿O malo?

O proteccionismo dos país. 5.- ¿ En qué consiste exactamente o teu traba-

llo? En coidar ós nenos e aplicar coidados segun-do a súa patoloxía. 6.- ¿ Estás algunha vez no ciber cos nenos?

Non. Non o permiten. 7.- ¿ Qué aspectos consideras ti que son os

máis duros na túa profesión? ¿Sénteste capa-

citada para afrontalos?

Si. O máis duro é a norte dun neno e as enfermi-dades terminais. 8.- ¿ Recomendarías ó teu traballo á xente?

¿Por qué?

O recomendaría si lle gusta moito e se teñen vo-

cación porque é duro, pero moi bonito. 9.- A parte de ser enfermeira, ¿qué outra co-

usa querías estudar?

Estudara traballo social pero eu sabía que quería ser enfermeira. 10.- Poderías dicirnos algunha manía túa?

Son moi desordenada. 11.– Algúns dos teus hobbys son: Camiñar polo monte, ir en bicicleta e ler.

¿Quén é a enfermeira que

describimos?

3 14

Debuxa o teu enfermeiro/a favorito/a

Debuxa o teu enfermeiro/a favorito/a

Page 4: pomadin4

SE EU FOSE A

XERE�TE DO

HOSPITAL:

A pulga e o piolloA pulga e o piolloA pulga e o piolloA pulga e o piollo

A pulga e o piollo queríanse casar,

tan ricos estaban que non tiñan pan.

E saiu a toupa da sua toupeira

Fágase a voda que eu serei panadeira.

Ahora, mi vida, panciño xa temos.

Fáltano-lo viño. ¿Dónde o atoparemos?

Saiu o mosquito do seu mosquiteiro

Fágase a voda, que eu serei taberneiro.

Ahora, mi vida, viñiño xa temos,

fáltano-la carne. ¿Dónde o atoparemos?

E saiu o lobo detrás do outeiro

Fágase a voda, que eu serei carniceiro.

Ahora, mi vida, carniña xa temos

Fáltano-los manteles. ¿Dónde a atoparemos?

E saiu a araña da súa arañeira

Fágase a voda, que eu serei tecedeira.

Ahora, mi vida, manteles xa temos

Fáltano-lo padriño. ¿Dónde o atoparemos?

E saiu o rato detrás do muiño

Se prenden ó gato eu serei padriño.

Ahora, mi vida, padriño xa temos

Fáltano-la madriña. ¿Dónde a atoparemos?

E saiu a rá da súa regueiriña

¡Fágase a voda, que eu serei madriña!

Ahora, mi vida, madriña xa temos

Fáltano-lo danzante. ¿Dónde o atoparemos?

E saiu o sapo de moi arrogante

Fágase a voda, que eu serei danzante.

Ahora, mi vida, danzante xa temos

Fáltano-lo gaiteiro. ¿Dónde o atoparemos?

E saiu o grilo do seu grileiro.

Fágase a voda, que eu serei gaiteiro.

Homes e mulleres, rapaces e todos,

vinde ve-la dote que me deu meu sogro.

Unha cabra vella e un cabrito coxo,

Unha manta vella cun remendo roxo.

No medio da voda houbo un barulliño,

desprendeuse o gato e comeu ó padriño.

13 4

Page 5: pomadin4

CONTAMOS UN CUENTO : CONTAMOS UN CUENTO : CONTAMOS UN CUENTO : CONTAMOS UN CUENTO : “Los siete cabritillos y el lobo”“Los siete cabritillos y el lobo”“Los siete cabritillos y el lobo”“Los siete cabritillos y el lobo”

Era una cabra que tenía siete cabritos. Un día llamó a sus hijos y les dijo: -Voy al bosque a buscar comida para vosotros. No abráis la puerta a nadie. Tened cuidado con el lobo; tiene la voz ronca y las patas negras. Es malo y querrá engañaros.

Los cabritos prometieron no abrir a nadie y la cabra salió. Al poco rato llamaron: ¡Tan! ¡Tan! Abrid, hijos míos, que soy vuestra madre.

- No. No queremos abrirte. Tienes la voz muy ronca. Tú eres el lobo. El lobo se marchó enfadado, pero no dijo nada. Fue a un corral y se comió una docena de

huevos crudos para que se le afinara la voz. Volvió a casa de los cabritos y llamó: ¡Tan! ¡Tan! Abrid, hijos míos, que soy vuestra madre - dijo con una voz muy fina.

- Enséñanos la pata. El lobo levantó la pata y los cabritos al verla dijeron: -No. No queremos abrirte. Tienes la

pata negra. Nuestra madre la tiene blanca. Eres el lobo. El lobo se marchó furioso, pero tampoco dijo nada, fue al molino metió la pata en un saco de

harina y volvió a casa de los cabritos. ¡Tan! ¡Tan¡ Abrid hijos míos, que soy vuestra madre. Los cabritos gritaron: - Enséñanos primero la pata. El lobo levantó la pata y cuando vieron que era blanca, como la de su madre, abrieron la

puerta. Al ver al lobo corrieron a esconderse, muy asustados. Pero el lobo, que era más fuerte, se

abalanzó sobre ellos y se los fue tragando a todos de un bocado. A todos, menos al más chiquitín que se metió en la caja del reloj y no lo encontró. Cuando la cabra llegó a casa vio la puerta abierta. Entró y todas las cosas estaban revueltas y tira-das por el suelo. Empezó a llamar a sus hijos y a buscarlos, pero no los encontró por ninguna parte. De pronto salió el chiquitín de su escondite y le contó a su madre que el lobo había engañado a sus hermanos y se los había comido. La cabra cogió unas tijeras, hilo y aguja, y salió de casa llorando. El cabrito chiquitín la seguía. Cuando llegaron al prado vieron al lobo tumbado a la orilla del río. Estaba dormido y roncaba. La cabra se acercó despacio y vio que tenía la barriga muy abultada. Sacó las tijeras y se la abrió de arriba abajo. Los cabritos salieron saltando. En seguida, la cabra cogió piedras y volvió a llenar la barriga del lobo. Después la cosió con la aguja y el hilo. Cuando el lobo se despertó tenía mucha sed y se levantó para beber agua. Pero las pie-dras le pesaban tanto que rodó y, cayéndose al río, se ahogó.

FINFINFINFIN

CHISTESCHISTESCHISTESCHISTES Esto é unha “pija” que vai cruzar o Amazonas… de pronto, tópase cun crocodilo e empieza a be-rrar: supersocorro!!!!!!!! Supersocorro!!!!!!!!!que me come un Lacoste!

Un amigo pregúntalle a outro: -sabes por que ós cans lles da tanto medo os parques? -porque cáganse nada máis entrar!

Un neno á súa nai: -mamá! mamá! é verdade que descendemos do mono? Ó que a nai lle responde: -no no sei fillo, teu pai nunca quixo presentarme á súa familia!

Atópase Tarzán cun ratón e sóltalle: -Tan pequeno e con bigotes! A lo que o rato responde: -mira quen fala! tan maior e con pañales!

Como se di butanero en galego!! O do jás .

Esto son tres nenos que se chaman Tonto Nadie e Ningún. Tonces vai Ningún e dille á policía Nadie caéuse ó pozo e Ningún estalle axudando. Enton-ces vai a policía e dílle vostede é tonto??.Si moi-to gusto!!!!!!! .

ADIVIÑAS Auga pasa pola miña casa,

Cate polo meu corazón,

O que no o adivine, será un burro ca-

bezón.

Ten ollos e non ve,

Ten auga e non a bebe,

Ten carne e non a come,

Ten barba e non é home.

Son de cor chocolate,

abrándanse coa calor,

e se se meten no forno,

explotan con gran furor.

Teño duro cascarón,

Pulpa blanca

E líquido doce no meu in-

terior.

Son ave e non son llana,

Mais non teño pico

nin tampouco ás.

SOLUCIÓNS:

Aguacate, coco, castañas, coco, avellana.

5 12

Page 6: pomadin4

OS INSTRUMENTOS

MUSICAIS

MURALES

Lapiceiros de

animais

MANUALIDADES

Rosa María, una niña de 12 años escribió:

“Me gusta el carnaval porque me disfrazo

de sevillana, de princesa u otras cosas y

hacemos desfiles”

11 6

Page 7: pomadin4

“ “ “ “ MI MUNDOMI MUNDOMI MUNDOMI MUNDO””””

“ “ “ “ MI MUNDOMI MUNDOMI MUNDOMI MUNDO ””””

7 10

Page 8: pomadin4

9 8