Max und Moritz.pdf

download Max und Moritz.pdf

of 20

Transcript of Max und Moritz.pdf

  • op Liescher Platt

    Max o Moritz sen hier Liewen

    Niemaols liew o brav gebliwwen:

    Hei seihst de a Billern de Gaunereien,

    Mat denen die Zween de Leit geheien,

    Wenn dou daat seihs, da sei nur frouh,

    Deich laoen se bestmmt an Rouh.

    Dach denk daobei nur mmer drun:

    So, wie mat treiwt, so ka mat hun.

    VIERWUERT

    Wat muss ma dach so dacks vu beesen

    Kannern hieern oder liersen!

    Wie hei vun denen, gout bekannt,

    Die Max on Moritz gi genannt;

    Die hun, statt Richtijes ze liern

    On op die aler Leit ze hiern,

    Daodriwwer mastens nur gelaacht

    On hannennaoh hiere Spott gemaach.

    Jao, baal bei jeder Deiwelerei,

    Dao woarn die lao bestmmt daobei!

    De Leit verppeln, de Apel klauen,

    De Dijern traktiern, dao drop konnst de bauen.

    Daat woar jao bestmmt och angenehmer

    O fier die zween gewass bequemer,

    Wie an der Krch oder an der School

    Ze stzen den halwen Daach op em Stouhl.

    Eich kann eich, dir Leit, daofier och nur saon,

    So ebbes, daat werd net ewich so gaohn!

    Wiet ousging? Et woar en terribbel Affr,

    Daodriwwer verzllen eich eich wei nach gr!

    O so as daat, wat die zween hu getriwwen,

    Hei naoh opgemaolt on niddergeschriwwen.

  • DEN EESCHTE STRCH

    Muncheranen get seich Miehj

    Mat dem liewen Fdderviehj;

    Et as jao net fier de er allan,

    Die de Hiehjnercha mmer ln;

    Et as och, weil ma ous der Pann

    Munchmaol e Braoden e kann;

    On och de Fddern sen jao gout

    Fier drop ze leien ganz kammout,

    Stoppt ma die nfach ant Kssen ran,

    Da seiht ma, wie gout ma drop leie kann.

    Daat lao, daat as die Witfraa Bolte,

    Die daat bestmmt och gr so wollte.

    Sei haat der Hiehjner stecker drei

    On en schwiern Hunn daobei.

    Max o Moritz hun iwwerluert

    O sich en Deiwelerei ousgeduert.

    Fiert eescht, dao haatn se nt, zw, drei

    En nfach Steckelschi Brot daobei,

    Daat dalen se a viejer Stecker

    Wie e Fenger so gro, k bssi decker,

    Se haaten och nach e Foddem gefonn,

    Den hun se zw maol zesummegebonn.

    Die Steckcher Brot um Enn vum Foddem,

    Die len se iwwer Kreiz quer op de Boddem;

    Daat alles, daat maachen die ganz genaa

    Hannerm Hous am Haof vun der gouder Fraa.

    Koum haat daat den Hunn gesiehn,

    Mant he gleich, he meest daat kriejn:

    He reeft sein Hiejner, Kickerickieh!!

    gleich daodrop, dao kmmt daat Viehj.

  • Hunn on Hiehjner schlecken raob

    Die Steckelcher Brot an hiere Kraop.

    Daomat, dao haaten se richtich Pech,

    Se konnten nmlich nemmeh wech.

    Se roppen sich gleich kreiz o quer

    Fest un dem Foddem hin on her.

    O fladdern heech, weit an de Loft,

    Et hlft nur neischt, se fladdern oft.

    Flotter, wie mat seich kann denken,

    Bleiwen sei um Aast dou hnken,

    si meeen seich den Hals verrenken.

    De Gurjel, die get mmer enger

    On naoh on naoh och mmer lnger.

  • Jedet lht nach flott en ,

    Gleich danaoh as et vobei.

    Witwe Bolte an der Kummer

    Micht seich daodrop gleich vill Kommer.

    Sprengt flott op o lft siehr rous

    Dabouen seiht et greilich ous!

    Dir Treenen, laaft rous ous den Aaen,

    Lao drun hun eich nach lang ze knaen,

    Vum ganze Liawen mei scheensten Traam,

    Den hngt lao op dem Aapelbaam!

    Zimmlich raosen on diejf gekneckt

    Hot sei e Kneipschi gleich gezeckt,

    Hlt de Dooden raob vum Strank,

    Die haaten dao ze lang gehang.

    On traurich ght se, Steck fier Steck,

    Mat hiehrem Viehj ant Hous zereck.

    Daat lao, daaat woar den eeschten Strch,

    Dach den zwten kmmt wei gleich.

  • DEN ZWTE STRCH

    Fraa Bolte haat seich net ganz voll

    Vun hierm Kommer nach erholl,

    Dou hot se seich schun iwwerluert

    On gurnet lang meh naohgeduert:

    Et wr jao schlecht, diejt ma daat Viehj,

    Wat ganz gewa nach vill ze friehj,

    Gesterwen as, nfach vergen,

    Ma knnt et och als Braoden en.

    Schu leien se geroppt o plaackisch

    Op hierem Herd wei puddelnaackisch,

    Die gster nach gesond o frouh

    All drei mat hierem Hun daozou

    Am Goart opm Boddem remgeschrt,

    Daat haat sei hinnen gr gewhrt.

    Si moo daofier wei nachmaol kreischen,

    Hiere Spitz, den wollt schun nemmeh weichen. -

    Max on Moritz woarn net domm,

    Die sen gleich op et Daach geklomm!

    Et as net schlecht, wenn ma daat kann; -

    De Schuarschtisch riet raop an der Pann

    Siehn sei, et as net schwier ze raoden,

    Ganz nnen schun den Hiehjnerbraoden.

    Grad dou ght matm groen Teller

    Fraa Bolte raob an hiere Keller,

    Fier daomat ous em Kaapesdppen

    Seich en gout Schlaap erouszeschppen.

    E bssi hot se dou gelaacht,

    Weil daat, wennt opgewrmt, gout schmaacht.

  • Die zween Kreln op em Daach,

    Die woaren ganz bei hierer Saach.

    De Max haat gleich schun drugeduert

    On seich en Angel matgebruert.

    Schnuppdiwup! Schun get naoh uawen

    En Hiehjnaschi erousgehuawen.

    Gleich danaoh kmmt Numro zw

    On hannerher de Numro drei;

    Zeletzt kmmt nach de Numro viejer:

    Wei knnt dat siehjn: Se hun all Diejern!

    Den Spitz, den seiht daat ganz genaa,

    On brllt Wauwau! Daat hiert die Fraa.

    Die zween Kerln kraowele frech

    Vum Daach siehr raop o laafe wech.

    Oh je, daat lao get Grommelnzopp,

    Fraa Bolte kmmt schu n erop,

    Sei kuckt och gleich ran an de Pann

    O seiht, dao as jao neischt meh dran!

    Sei hot gleich un den Hond geduert. -

    Spitz!!, woar dou zeeescht hier Wuert.

  • Komm maol her dou Lompenhond,

    Fier deich woar daat lao net gesond!

    Mam Saoelfel, zimlich schwier,

    Ght et wei iwwer hen gleich her.

    Daonaoh, dao hiehrt man zimlich brllen,

    He konnt jao net, wiet woar, verzllen.

    Max o Moritz, Beich wie Sack,

    Schnarchen daonaoh an der Hack,

    On vun dem ganzen Hiehjnerschmous

    Kuckt nur en Hiehnerbhn nach rous.

    Daat lao woar den zwten Strch,

    On den drtten kmmt wei gleich.

  • DEN DRTTEN STRCH

    Jederanen hot hen kannt

    De goude Scheider, Bck genannt.

    Wrtes- on och Sonndesrck,

    Boxen mat zween Boxesack,

    Westen, mstens nach mat Taschen,

    Mntelcher on och Gamaschen,

    All die needich Unziehjsaachen

    Konnt den Bck de Leiden maachen.

    Oder ebbes naozeflecken,

    Aobzeschneiden, unzestecken,

    Oder woar e Boxeknaaf

    Aobgera o fortgelaaf,

    Wie o wo o wann et woar,

    Hannen, vier, t woar jedem kloar,

    Alles micht de Schneider Bck,

    Daat woar jao sei Liawenszweck,

    On so woar de Mster Bck

    Gout ugesiehn, daat woar sei Gleck.

    Max o Moritz hun gemnt,

    dat ma den maol rjern knnt.

    Daat woar fier die en nfach Saach,

    Vier him seim Hous lft jao en Baach.

    Daodriwwer ght, nur en kla Steck,

    E Piadschi mat er holzener Breck.

  • Max o Moritz, die woarn zeeh,

    Hun nfach mat er groer S

    Am Donkeln ous der holzener Breck

    Erous gest en ganz kla Steck.

    Dann hun sei maol bis drei gezllt

    On vun der annerer Seit gebrllt:

    He dou, komm rous! Dou Ge-Bck,

    Schneider, Schneider, meck, meck, meck!

    De Bck, de konnt schu vill vertraon

    Aohne nur e Wuert ze saon,

    Auwer, wenn he so vernannt,

    Hotn seich nemmeh richtich kannt.

    En holzene Knppel an der Hand

    Kmmt hen gleich ous seim Hous gerannt

    On hiert schun ns vun hanner der Breck:

    Komm siehr hei riwwer, meck, meck, meck!

  • Koum op der Breck, schu woar se freckt,

    O wie mat seiht, de Bck woar weg;

    On nachmaol hiehrt ma: Meck, meck, meck!

    Die Gaunerei, die waor perfekt!

    On grad wie lao daat vier as komm,

    Sen dao zw Gnsjer rmgeschwomm,

    Die hot den Bck, net un der Flieht,

    N, un de Fie ze paacke kriehjt.

    Mat den zw Gnsjern an der Hand

    Fladdert hen obt treckene Land.

  • Iwwrijens, och wennt ns gout,

    As lao so ebbes net kammout;

    De Bck, den haat vu lao der Saach

    Sei Moare weh, de ganzen Daach.

    Sein Fraa, die hot hen net gepriejelt

    On gleich de kaale Bouch gebiejelt,

    Den Bck, den spiert daonaoh neischt meh,

    Sei Bouch, de woar schun ns o. k.

    Am Darf, dao saon se, raop wie rop,

    Den Bck, den as ns uawenop.

    Daat lao woar den dretten Strch,

    On den vierten kmmt wei gleich.

  • DEN VIERTEN STRCH

    Ma wll et guernet so gr hiern:

    Fiert Liawen moo ma ebbes liern.

    Net allan daat ABC

    Brengt de Leit schun op den Dreh,

    Och net nur beim Liasen, Schreiwen

    Drf et speeder mmer bleiwen;

    Ma moo jao och mat Rchnungssaachen

    Munchmaol nach seich Arbicht maachen;

    Fier ebbes anneres nach ze liern,

    Moo ma an der School zouhiern.

    Dat daat mat Verstand geschiehjt,

    Micht sich de Lehrer Lmpel miejd.

    Max o Moritz, lao die zween,

    Hun den net so gr gesiehjn;

    On weil sei Deiwelerei am Kaop,

    Passen sei an der School net op.

    Lmpel woar e brave Lehrer

    On vun dem Tubak en Verehrer,

    Daat fnd jeden, aohne Frao,

    Nao der Arbicht och net schrao,

    Weil mat gr em aale Mann

    Jao vun Harzen gnne kann.

    Max o Moritz denke wei

    Un en ganz nei Deiwelerei,

    Se manen, dat sein Tubakspeif

    Fier so ebbes wr dismaol reif.

    Die zween, die sen dao friehjer rous

    On hanneran an him sein Hous,

    Dao hot sein Tubakspeif gestann

    Mat nur em bi Tubak dran.

    Hr Lmpel, den hot sonndes ns,

    Wie mmer an der Krch gess

    On hot de Orjel dao gespillt,

    De Krch, die woar nach gout gefllt.

    Moritz, den hot ous der Tasch

    Gleich rous gehol en Polverflasch,

    Hot dann de Stoppen opgeroppt

    On Polver an de Peif gestoppt.

    Daonaoh sen sei ns siehr erous,

    De Krch woar nmlich grad schun ous.

  • Her Lmpel spert an aller Rouh

    Mam Schlssel schun de Krchdier zou.

    O mat em Booch on Notenheftchern,

    Am Kaop beschfticht mat Geschftchern

    Ght he gemietlich a sein Hous,

    Die Kerln woaren dou schu rous.

    En hot seich dao nach ousgedoun

    O micht seich gleich sei Peifi un.

    Ah! sht hen dou De greete Spaa,

    Hot ma, we ma zefridden as!

    Bauf!! Dao ght de Peif schun loss,

    Wat vun dem Polver komme moo.

    Kaffiekann o Waaerglas,

    Tubaksdous on Tntefaa,

    Uawen, Dsch on och sei Stz

    Alles fliehjt am Polverbltz.

    Wie den Damp seich haat verzueren,

    Seiht ma de Lmpel, net gelueren,

    Wie hen lao opm Recken leit,

    Auwer kuckt, wie hen ousseiht!

    De Uern, Hnn, Nuas o Gesieht,

    Die hun en ganz schwarz Farw wei krieht,

    On opm Koop de letzte Putsch,

  • Den as, ma seiht et, och nach futsch.

    Wen soll wei de Kanner liern,

    Daat kriejn sei wei nach all ze spiern?

    Wen soll wei fier hen nur maachen

    All die anner schwierich Saachen?

    Womat soll he blos wei raachen,

    Daat as guarnet net meh ze maachen?

    DEN FOFFTEN STRCH

    Wen am Darf, wie an der Staadt,

    E liejwen Onkel wunnen haat,

    Den as bei him mst ganz bescheiden,

    Daat kann den Onkel nmlich leiden.

    Morjens st ma: Goude Morgen!

    Hot dier ebbes ze besorjen?

    Brengt him, wat hen brouchen moo:

    Zeidung, Peif o Fidibus,

    Oder juckt et him am Reck,

    Dreckt o beit et dao en Steck,

    As ma gleich mat Frad dabei,

    Krtzt him zoart de Recken frei,

    Oder hot hen haut am Kaop

    Wie fter maol e bssi Schnaop,

    Reeft ma: Gesundheit! mmer gleich,

    Merci! Bestmmt bekmmt et eich!

    Oder kmmt hen speet ant Hous,

    Ziehjt ma him de Stiwweln ous,

    Hlt et Nuatshimp on de Schlappen,

    Brengt fier ze en him en Happen.

    Op all daat as ma dach beduat,

    Weil daat gefllt him fier der Nuat.

    Mat der Zeit get alles hl,

    Blos die Peif, die haat hiern Dl.

    Daat lao woar den vierten Strch,

    Dach de fofften kmmt wei gleich.

  • Max o Moritz, die zween hun

    Mat denen Saachen neischt ze doun.

    Sei hun haut fier den Onkel Fritz

    Am Kaop schun ns e schlechte Witz!

    Jede w, dat et am M

    Mkfer get, mst meh wie zw!

    An de Bamen hin on her,

    dao fliejen se all kreiz on quer.

    Max o Moritz hu mat Stangen

    Se raopgersselt o gefangen.

    Fort damat, on an der Ack

    nnerm Onkel Fritz sein Dack!

    Den Onkel Fritz ght gleich ant Bat

    O mant, dat hen sein Rouh wei htt.

    Schu gleich micht hen sein Aen zou,

    Dreht seich nach rm o schleeft a Rouh.

    Dach die Kfer, kritze, kratz!

    Komme flott ous der Matratz.

    Schu greift den Eechten, de vierdrun,

    Daat ging bis laohin ganz kamout,

    On dann gleich ran an en gro Tuut.

  • Em Onkel Fritz sein Nuas gleich un.

    Bau! brllt hen lout Wat as daat lao?!!

    Gleich sen der nach vill meh schun dao.

    Onkel Fritz seiht ma dou sausen

    Ous seinem Bat, wei get et Bausen.

    Autsch! Schun nachmaol hot hen anen

    Eescht am Geneck, dann un de Banen;

    Hin on her o ronderm

    Kraowelt alles, et as schlmm.

    Onkel Fritz, a seiner Not,

    Schlt o trampelt se all doot.

    Wei knnt dert siehjn, et as vorbei,

    Daat woaren nach vill meh wie drei.

    Onkel Fritz hot wei sein Rouh,

    Micht gleich am Bat sein Aen zou.

    Daat lao woar de foffte Strch,

    Dach de sechsten kmmt wei gleich.

  • DEN SECHSTEN STRCH

    An der scheener Osterzeit,

    mmer, wenn de Bckersleit

    Vill vun siejsen Zockersaachen

    Baacken on zerecht gr maachen,

    Denke Max o Moritz seich,

    Ma meest die all schun kriejn wei gleich.

    De Bcker ahnt schu gleich die Saach,

    Hot liejwert Baackhous zougemaach.

    Daorous wei ebbes nach ze klauen,

    Daat knnen nur die Superschlauen.

    Schu seiht ma hei die zween frech Karlen

    Lao nnerm Schuarschtisch, schwoarz wie Marln.

    Se fallen raob, an de Kst mat Mll,

    Obwoll daat kane so gr wll.

    Wei stehn se lao, wie ma et seiht,

    Se sen rondrm so wei wie Kreid.

    Lao uawen siehjn se Bratzeln leien,

    Die broucht ma denen net ze zeijen.

    Daat Holz vum Stouhl woar zimlich wch;

    Daofier, dao leien se gleich am Dch.

  • De woar ze wch on zimlich zeeh,

    Ma seiht et hei, o jemineh!

    Gleich kmmt he schun, de Mster Bcker,

    O schnappt sich die zween Zockerschlecker.

    nt, zw, drei! En nfach Saach,

    Hen hot gleich Brot ous hinnen gemaach.

    Et woar nach zimlich warm am Uawen,

    Schwupp!! hot hen se dao rageschuawen!

    Hen ziehjt se rous ns ous der Glout,

    Wei sen se broun on zimlich gout.

    Jeden denkt, se se perd!

    Auer n! nach liawen diej!

    Knusper, knasper! wie zw Maisjer

    Fren sei sich dorch hier Heisja;

  • On de Mster Becker brllt:

    Eich haat se dach an dn Dch gefllt!

    Daat lao, daat woar de sechste Strch,

    Dach de letzten kmmt wei gleich.

    DEN LETZTEN STRCH

    Max o Moritz, wei kmmt gleich

    Eiern allerletzte Streich!

    Lcher an de Sack ra schneiden,

    Kann dach scher kane leiden??

    On schun trt de Bauer Meck

    Anen vun denen Sacken weg.

    He broucht dou guernet weit ze laafen,

    Fier de Saack lao wechzeschaafen.

    He wonnert seich o bleift gleich staon:

    Daat lao, daat kann dach net gout goan!

    Gleich hot hen die zween gesiehjn

    On konnt se um Schlawittchen kriejn.

    Schups!! Ganz ran lao an de Saack

    Stoppt hen dou gleich daat Lompepaack.

  • Max on Moritz get et schwl,

    De Bauer trt se an de Mill.

    Mster Miller, reeft hen dann,

    Moll hei de Saack, so flott he kann!

    Her damat! On wie en Gewitter

    Kippt hen die zween ran an den Trieter.

    Rickeracke! Rickeracke!

    Mollt de Mill se, zicke, zacke.

    Wei get et scht on zimlich schrao,

    Die zween, die sen wei nemmeh dao!

    On gleich danaoh, sovill eich w,

    Hot sei daat Fedderviehj gefr!

    SCHLUSS

    Wie ma daat am Darf hot hieern,

    Wollt seich kane meh beschwieern.

    Witwe Bolte st ganz wch:

    Kuck maol lao, eich wosst et gleich!

    Jaojaojao! reeft Mster Bck,

    Gott sei Dank, sen die wei weg!

    Daodrop st de Lehrer Lempel :

    Daat lao as ns en Exempel!

    Jao, so frt de Mster Becker,

    Wofier as de Mensch so lecker?

    On de gouden Onkel Fritz

    St: Daat kmmt vum domme Witz!

    Nur de Bauer, de get un:

    Laomat hun eich neicht ze doun!

    Kuerz, am ganzen Darf ght rm:

    Daat lao as dach guarnet schlmm,

    Wei as et, Gott sei Dank, vorbei

    Mat der iwweler Deiwelerei.