MARROCOS

Capital: Rabat

CLIMA: 4 zonas climáticas• Clima mediterráneo: costas bañadas polo mar Mediterráneo

e interior‐ Veráns calorosos e secos e invernos suaves e húmidos.• Clima oceánico: costas bañadas polo océano Atlántico‐ Veráns calorosos e secos e invernos suaves e húmidos.• Clima desértico: ao sur das montañas do Atlas.‐ Temperaturas moi elevadas, con grandes diferencias entre o

día e a noite.• Clima continental: zonas máis elevadas do interior (cordilleira

do Atlas)‐ Invernos fríos e máis húmidos e veráns cálidos e secos.

Precipitacións:• Concéntranse entre novembro e marzo.• Máis abundantes no norte.• Moi escasas na zona desértica.• En forma de neve nas zonas montañosas do Medio Atlas e o Alto Atlas.

VEXETACIÓN:

• Principales especies: aciñeira, carballo, cedro e piñeiro

• Bioma característico: bosque mediterráneo

FAUNA:

• Animais principais: raposos, coellos, nutrias, esquíos, gacelas, xabarís, panteiras, macacos e víboras cornudas

Bosque de cedros

TRADICIÓN CULINARIA• Considerada como unha das tradicións culinarias máis ricas de África.• Utilización frecuente de especias: coandro, canela, pementón, cravos

de giroflé, comiño, xenxibre, noz moscada...• Produtos tradicionais: tomates, pementos, pepinos, cebolas, cabaciñas, xudías,

berenxenas, uvas, granadas, limóns, laranxas, albaricoques, figos e dátiles(tradicionalmente considerados como “alimentos do deserto”).

• Ao rematar a comida, tómase unha taza de té de menta acompañado de tortas de mel e améndoas. Rexeitar o té constitúe unha ofensa para quen o ofrece.

Té de menta

Plato típico: HARIRA• Sopa quente de garabanzos, carne de terneira en dados, tomate, apio,

cebola, cenoura, salsa de tomate, smen hour (manteiga de leite fresca de vaca derretida), fariña, fideos e especias (xenxibre, pimentón, pimenta, cúrcuma y comiño)

• Tómase especialmente no mes de Ramadán debido a que é moi nutritiva e ao seu alto poder calorífico

VESTIMENTA TRADICIONAL

Caftán femenino (sin capucha) Chilaba femenina

Caftán masculino

FezBabuchas

Mito: AISHA KANDISHA Mentres que aquí os nenos asústanse co

home do saco ou co coco, o personaxe que máis medo dá aos nenos en Marrocos é Aisha Kandisha. Preséntase como unha muller fermosa e seductora, de longos cabelos e patas de carneiro, a quen lle gustan especialmente os lugares con auga: o mar, os ríos, as fontes e os pozos. Seduce aos homes, consegue que se volvan tolos e incluso que se suiciden, e entón convértese na djina que realmente é, unha anciá sen dentes de pelo longo e sucio, despeinada e cunha mirada cruel. Aparécese sempre ao anoitecer e preto dun lugar con auga, adonándose da alma de quen se atope con ela. Este mito tamén é conocido con Lala Aihsa, Aihsa Sudaniva ou Aihsa Elgawia.

Música tradicional: GNAWA