MARI KANELA

Bazen behin,neskatxo bat Mari Kanela deitzen zena. Aitonak jarri zion izena,Mari Kanelari asko gustatzen zaiolako kanelazko izozkia. Mari Kanelak gezur asko esaten zituen.

Behin, Mari Kanelak txokolate almendraduna jaten ari zen, eta barra osoa jan zuen. Amak zabaldu zuenean sukaldeko armairua, txokolatea ez zegoen, eta Mari Kanelari galdetu zion, ea berak jan bazuen. Mari Kanelak ezetz esan zion eta susurra azenario baten moduan jarri zitzaion. Mari Kanelak gezur bat esaten zuenean, gorputzeko atal bat handitu egiten zitzaion. Eskolara zioala txori batzuk kantari zeuden, eta Mari Kanelak hartu nahi zuen bat. Eta zapatak lokatzez zikindu zituen. Eskolara berandu heldu zen. Mari Petral andereñoak galdetu zion, zergatik heldu zelako hain berandu. eta Mari Kanelak gezur bat esan zion. Momentu horretan burua handitu zitzaion. Gero zergatik zeukala zapatak zikinak galdetu zion eta gorputz osoa handitu zitzaion.

Mari Kanelak esan zion andereño Mari Petralari egia eta gorputza normala bihurtu zitzaion.

Hala bazanedo ez bazan,

zar dadila kalabazanbaina zuk badaespada

gezurrik ez esan.