Libro da fantasía

.

“LIBRO DA NOSA

FANTASÍA”

Escrita libre

com fondo

musical

Lémbrome

Non me lembro

Gostame

Non me gosta

Lipograma

Tautograma

S+7

Con fondo musical

Escrita libre

Procedemento: a profe púxonos música e pediunos que

escribiramos o que nos inspirara, que puxeramos os nosos

sentimentos. .

Escoitamos distintos tipos de música: de terror (de distintas

películas), as catro estacións de Vivaldi, música eclesiástica e

despois escollimos nós unha.

Tamén acompañamos a escrita con algúns debuxos e con imaxes

que buscamos na internet.

Aquí vos poñemos algún dos nosos traballos:

MÚSICA DE TERROR

Nunha caixa

Un sentimento de rabia

Contido nunha caixa

Sen chave nen pechadura,

Que é aquilo que vexo ,

Unha loucura? ou unha dúbida

Todos a unha para encontrar

a pechadura.

O ferreiro fixo a chave

e todo quedou nunha nave.(Carlos)

Alumn@s de 5º primaria do C.E.I.P. A PONTE

“LIBRO DA NOSA FANTASÍA” Páxina 2 de 11

Ogros,monstruos e pantasmas

todo é mentira

porque non existe nada deso na vida.

Películas de medo

nada é real

porque todo é un efecto especial.

¡Ai Xesus! ¡Que berros!

parece que estivera

nun inferno. (Andrea G)

AS CATRO ESTACIÓNS DE VIVALDI

Cando a música de Vivaldi escoito,

sinto que chega a primavera ,

leda como unha bolboreta

voando libre polo ceo .

Os paxariños cantan

nos seus niños , fermosos trinos.

Os campos florecen

coma coloridas alfombras.

As árbores recuperan as súas follas,

vístense con bonitos vestidos verdes.

O ceo é un gran mar en calma.

¡Gústame a primavera!

“LIBRO DA NOSA FANTASÍA”

Páxina 3 de 11

Páxina 3 de 11

Indo polos campo

cheos de ledicia.

Cun violín que toca,

ata que a música atopa.

Tristura, ledicia

algo bon para as noticias.

A furia necesaria

para encontrar a alguén,

que che axuda a quitarche a tristura.

Música, sentimentos

algo que está en movemento.

Natureza. (Santi)


MÚSICA ECLESIÁSTICA

Estos cantos

danme tanta tristeza

que me doe a cabeza.

Síntome coma si estivera

nadando sen parar

dentro dunha peceira.

Invádeme a morriña

coma si vivira

lonxe da miña terriña.

Inmortal

A morte é apacible,

pero eu son inmortal.

Cando a vida me chama cara alá,

vou correndo sen parar.

Non son igual que un mortal,

eu non morro porque son inmortal.

Cando acaba unha vida,

a persoa xa non ten saída. (Carlos)

MÚSICA LIBRE

Waka waka(isto é África)

Moito fútbol en África,

xogando e cantando o waka waka.

Goles, paradas e moitas xogadas máis,

para que as disfrutes cos teus pais.

Isto é África e pasarémolo ben,

vas disfrutar así que, ven.

O mundial acabou (Victor)

e a todos felices deixou.


Páxina 5 de 11

Páxina 5 de 11

Procedemento: Aquí tiñamos que escribir sobre cousas que lembrábamos de

cando eramos máis pequenos. Despois foi o que non lembrabamos, o que nos

gostaba, o que non…

Lémbrome

Lémbrome de cando caín da bici.

Lémbrome de cando rompín o brazo.

Lémbrome de cando morreu o meu pai. (Yeray

Lémbrome do cheiro da papilla do meu irmán.

Lémbrome das miñas bonecas.

Lémbrome da viaxe das vacacións.(Andrea)

Lémbrome do día que fomos ao chino.

Lémbrome do baile de fin de curso.

Lémbrome do meu primeiro cabalo. (Jenni)

Lémbrome de cando me castigou a miña nai,

Lémbrome de cando se mancou o meu irmán,

Lémbrome de cando o avó foi ao hospital (Fani)

Lémbrome do cruceiro que nos pagou o avó

Lémbrome de cando fomos esquiar,

Lémbrome da miña festa de cumpleanos (Andrés)


Non me lembro de cando aprendín a ler.

Non me lembro de cando empecei a escola.

Non me lembro de cando era pequeno.

Non me lembro da nai do meu pai

Non me lembro de cando me quitaron as anginas.

Non me lembro

Góstame xogar ao fútbol,

Góstame o Barça

Góstame o xogo de Villa (Santi)

Góstame bailar coas amigas,

Góstanme as festas,

Góstame xogar coa play. (Rocío)

Góstame a fotografía.

Góstame ler cómics (Carlos)

Góstame ---- Non me gosta

Non me gostan os deberes

Non me gosta estudar

Non me gosta traballar

Non me gosta tocar a frauta (Rubén)

Non me gosta o parte

Non me gosta ler

Non me gosta perder ao fútbol (Alberto)


Páxina 7 de 11

Páxina 7 de 11

Lipograma

Isto é coma unha “liposucción”. Nós iamos quitar letras no canto de graxa;

empezamos a facer a actividade de xeito colectivo.

Foi primeiro que faltase unha consoante porque é moito máis sinxelo, logo unha

vogal e para rematar dúas vogais.

B

O ordenador estropeouse ata mañá pola mañá. Aurora usou o

diccionario para aprender frases novas e estudar Lingua Castelá. O

ordenador arreglouse e quedamos felices. (Victor)

Paulo meteu un golazo por toda a escuadra. Despois foi á casa dun

amigo a xogar á <<play station 3 e á <<wi>>. A Paulo metéronlle 5

goles e ao seu amigo Pedro 8 goles na play. (Santi)

Hoxe levanteime cedo para ir ao catecismo. Despois de almorzar

alí. Á tardiña xoguei co tractor e o remolque onde carguei a comida

das vacas (Yeray)

E

Antón camiña chupando unha bola salgada. Traballando duro

chupa outra bola con sal amarga. Mira unnas margaridas laranxas

chupando outra bola azul. (Victor)

Ana non fixo os traballos das cancións. Logo castigárona un ano.

Ana ficou chorando na porta da casa mirando o libro da misa.

(Santi)


Páxina 8 de 11 “LIBRO DA NOSA FANTASÍA”

E Cando xogo ás canicas coas miñas amigas na miña casa, logo nos pasa o día.

Rimos moito xuntas coa miña irmá, a máis cabrita; logo toca a frauta ainda non

moi mal-. Rimos cando a miña irmá toca a frauta, pois fai moita graza. Logo

xogamos ao parchís; cando gaña a miña irmá non paramos de rir (Andrea)

Un día pola tarde, Marcos andaba cazando corzos ao lado da miña casa. Cando

ía marchar, non sabía o camino. Cada minuto ía máis calor, máis calor…Xa

canso das voltas, tirou a mochila ao chan, non podía máis!!

Saíu na súa busca o tío Antonio, camiñou ata cansar. Por fin, ao cabo dunhas

horiñas atopouno!! (Laura)

I

O sábado fun á casa de Encarna, xogamos a un xogo de coches coa PSP

UO Ana atada estaba a Clara

da mañá ata a tarde

na cabaña da cascada

na cascada da baixada (Ángela)

BE

Cuarto ao marcar un gol co marcador a catro; con pouca vista apunta, tira,

marca, gooooooooool (Carlos)


Páxina 9 de 11

Páxina 9 de 11

Tautograma

(Condición que tiñan que aparecer provincias ou comunidades españolas)

Susana sorriu satisfeita , sabendo setenta solucións segredas sen sentido. Sempre

soñou ser SUSANA.

Alberto anda acalourado ata Albacete, alí acompaña a Andrés ata Ávila. A avioneta

achégase a Ávila. Ávila autoriza a aterrizaxe á avioneta.

Andrea abandonou Andalucía andando ata Arteixo, alí agachándose avistou a águia.

(Andrea L.)

(Condición era que aparecerá un verbo de cada conxugación)

Para poder parpadear podo pedir parecer pouco privado por pasar por parva

pensando parecer pouco pesada. (Penelope)

(Condición era que aparecerán nomes propios de persoa)

Carlos camiñaba cantando contento,

Carme cavilaba contenta,

Carlos con Carme, camiñan co colacao

Comendo continuamen Carlos con Carme.

Carlos con Carme cantando cavilando

Carlos canta, Carme cavila. (Andrea G)

Despois de discutir durante dous días, doce duendes de Dinamarca decidiron dividirse

dúas docenas de diamantes de Darío Durán. Darío, despois de descubrilo dixo:

¡Devolvédemelos! Despois de dous días decidiu denuncialos. Dez duendes

desilusionados devolveron diamantes. Despois de decembro, desilusionados de

devolvelos descubriron duascentas docenas de dólares. Despilfarraron durante doce

días. (Laura)


Páxina 10 de 11 “LIBRO DA NOSA FANTASÍA”

Redacción alfabética

Procedemento: Primeiro fixemos unha redacción todos xuntos. Logo fixémolas

todos.

Ana bailaba con Dionisio, entón Felipe garboso hidratou indebidamente longas

macetas no oco pequeno que rezumaba salitre tostada ulindo viño xoven

zorregado. (Carlos)

Antes buscaba cabalos domados e famélicos. Garañóns hábiles invadían

lugares movidos na orixinal parroquia queimada recentemente sen ter unha

veiga xenial zarzallada. (Iago)

S +7

Procedemento: Foi cando mais usamos o dicionário.

*Ana saiu de compras cara o centro comercial e comprou unhas zapatillas de

coiro

Ana saiu de compresa cara a cepa comercial e comprou unha zaranda de col.

(Victor)

*Imos dicir a verdade, non vale dicir mentira que o nariz lle medre a quen verdade

non diga.

Polo mar vai un teixugo, polo monte unha sardiña e vai polo río Louro unha lura en

zapatillas.

Polo maratón vai un telégrafo pola moqueta unha saúde e vai polo riso Louro

unha luz en zarzallos.


Páxina 11 de 11

Páxina 11 de 11

Imos dicir a vergoña, non vale dicir mercadoría que inda a natación lle medre a quen

vergonza non diga.

Polo maratón vai un telégrafo, polo moqueta unha saúde e vai polo riso Louro unha

luza en zarzallas.

Polo maratón vai un telégrafo pola moqueta unha saúde e vai polo riso Louro unha

luz en zarzallos. (Alberto)

Había unha vez dúas vilas gobernadas por dous alcaldes moi brutáns.: Paulo Estaca

e Pedro Garrote. De cativos non foran á escola e é moi posible que chegasen a ser

tan brutáns. Estaban tan atarefados coas estatuas e os palacios que non se

ocupaban de facer escolas.

Había unha vez dúas viandantes gobernadas por dous alces moi brutáns.: Paulo

Estaca e Pedro Garrote. De caudillos non foran á escolopendra e é moi posible que

chegasen a ser tan brutáns. Estaban tan atarefados coas estelas e os paláns que

non se ocupaban de facer escolopendras. (Santi)

Libro da fantasía

Documents

Transcript of Libro da fantasía