Libreria Bilbainaz oroìtuz

1
3iIbao Libreria Bilbainaz oroìtuz Xabier Rintana Aurten gertatu da. Bilboko Plaza Barriko 2. zenbakian ze- P oen Librería Bilbaina itxi da, epe Gorriti Donostiarra, hainbeste urtetan horren zu- zendaritzan izan ondoren, jubi- latu egin delako. Zenbat urte- lan izan da hor? Egia esan, ez dakit, baina niretzat bizitza osokoa izan da, haurtzarotik beti ezaguturiko liburudenda. Izan, liburu-saltoki baten itxiera ez da, berez, halako al- biste aipagarria. Bizkaiko hiri- buruan, gainera, liburudenda asko izan ditugu, baina bero- nek, bilbotar aslíorentzat bede- ren, aparteko esangura berezia izan du. Kontua kontu, Pepe Gorritiren denda, liburuak sal- tzeko tokia baino gehiago ere izan da luzaro: disidente politi- koen elkartokia, biltzeko beste tokirik ez zuten hainbat aber- tzale, sozialista, komunista eta anarkistaren aitorlekua, ezta- baidagune eta zurrumurrute- gia. Artistak eta arte munduko jendea (Oteiza, Ibarrola, Sis- tiaga, Gotzone Etxebarria...). idazleak (Gabriel Aresti, Lu- ciano Rincón, Alfonso Iri- goien, Patxo Unzueta...), ber- tsolariak, politikariak, irakas- leak, pentsalariak (Txabi eta José Etxebarrieta, Abel Mu- niategi. Abel Enbeita, G. Mon- real, Angel Ortiz Alfau, Jesus Idoeta, Etxegarai, German Etxebarria, Gabi Moral, Pe- pón...), profesionariak. gudari zaharrak (Trifon Etxeba- rria...), apezak (Karmelo Za- malloa. Aita Belda jesuita...), ikasleak eta beste jende ugari pasatzen zen handik, liburuak erosi edo ikusteko atxakiaz, diktadore hilezin madarikatua- ren altzairuzko osasuna ea nonbaitetik arrakalatzen hasia ote zen entzun guraz. Bai, Li- brería Bilbaina, nolabait, Baro- jaren elaberrietako gezurretxa- pe horietako bat ere ba ge- nuen, eta horrek, klandestini- tate-garai hartan, aukera ede- rra ematen zigun erregimena- cen aurka geunden guztioi el- kar ezagutu eta tratatzeko, to- lerantzi giro onean. Han bilduok Francoren us- tezko heriotza hurbilari buruz kontu-kontari iharduten ge- nuen maiz, edo greba edo ma- nifestaci debekaturen batez. Halako batean, liburudendara ezezagunen bat sartzen zenean, guztiok ixildu eta apalategieta- Ko liburuei begira hasten gi- nen, ohizko liburuzaleak baci- na bezala, geure konspirazio txikia ezkutatu nahirik. Behin susmagarria joan eta gero, be- rriro ekiten genion eztabaida etenari. Ba dira matematikaz, estatis- tikaz edo ekonomiaz neurtzen diren gauzak, baina ez dira ho- riek gizarte-eragina daten ba- karrak, Don Klaudioren igan- deroko euskal mezak edo Pepe Gorritiren iiburu-txoko hura bezala. Gaur, alderdi politi- koen egoitza sozialak alkohola edateko txosna huts bilakatu zaizkigun garai ustel honetan. -horra hor jendeari gaur es- kaintzen diogun bazka ideolo- gikoa!-, anitzek begi malenko- niatsuekin dakusagu Plaza Ba- rriko liburudenda zahar ho- rren toki gaur hustua. Eta eztabaida eta interes-gi- ro hori guztiori, bereziki, Pepe- ri zor Aren (garai hartako ETAren) panfleto bat, zein Za- morako apez presoen azk poli- tika-espioia, konfidentea, la- guntzaile, eta, batez ere. per- tsona noble, jator eta humore onekoa izaten jakin du. Ikasle gazteoi, misterio handiz, den- dostetik berdin ateratzen zigun PNVren liburu bat. Ruedo Ibé- ricoren argitarapenak, ETAren ^arai hartako ETAren) pan- fleto bat, zein Zamorako apez presoen azken eskutitza. Mihi gaiztoek diotenez -ez dakit hau egia den, baina edonola ere zurrumurrutzat bederen zoragarria iruditzen zait- gazteoi eskaintzen zizki- gun politikazko liburu eta pa- )er klandestinoez gain. Pepek )a zituen bestelako liburu ez- kutuak ere, adineko jendeari are ezkutuagoki eskaintze- koak, literatura berdea alegia, oraingo pornografia gogorra- ren aurrean ordukoa, maiz, t aurko haurrei ironiazko irri- arrea eragingo liekeen arren. Pepek liburuetatik bizitzea, benefizioa baino gehiago, ofi- zioa zuen. Azken denboretan, konkurrentzia handiagoa iza- tean, beste liburudenda batzu pixkanaka, papertegi, aldizka- ri-saltoki edo eskoTa-liburuen banatzaile bilakatzen ari ziren bitartean, berak, duintasun handiz, liburu-salmenta hu- tsean iraun nahi izan zuen. Dendan ginelarik, zenbat aldiz ez ote dugu ikusi etxeko andre burugalduren bat hara sartzen, ez dakit nongo ikastetxetarako bigarren ikasturteko matemati- ka-liburua, borragoma edo karpeta bat eskatzeko. Horre- lakoetan, Gorriti jaunak, bere bibliografi saindutegi hartara norbait txitxarroak edo torlo- juak crosterà sartu izan bali- tzaio bezalako atsekabe-aurpe- »i etsiaz, begikotasunaz baina, peti gauza berbera erantzuten zuen: «Ez andrea, hau LIBU- RUDENDA bat da. Hemen ez dugu lapitzik, paperik eta ho- rrelakorik saltzen, baina begi- ra, hemendik irten eta ezkerre- tara bazoaz, hantxe aurkituko duzu...» Gabriel Aresti poeta bilbota- rak bere poema batetan zioe- nez, galduz doaz, bai, gauza za- harrak, Bizkaiko foruak, Ba- surtuko andre potrodunak eta oraingoan. Bi bo Zaharreko Librería Bilbaina bera ere bai, Plaza Barriko behialako elkar- lekua. Noizko, ordea, Peperekin ha- rén lagun guztiok afari-ome- naldi sonatua egingo? Gure Pe- pe bihotzekoak, gutxien-gu- txienez, horrenbeste merezi duelakoan nago. Lehen harria bota dut, horrekin neure arima bekataria salbatuko ote dudan ez badakit ere. Amnesty International El grupo de Aministía Inter- nacional de Bilbao aprovecha la oportunidad para saludaros y de paso hacer algunos comen- tarios sobre aquello que es su objeto: participar en la defensa de los Derechos Humanos. He- mos presenciado re- cientemente, en junio de 1993. una Conferen- cia Mundial de Dere- chos Humanos. La ver- dadera prueba de lo que se ha logrado se ve- rá en los actos de los gobiernos una vez con- cluida la misma. El ra- sero para evaluar la conferencia mundial va a ser las acciones para detener violaciones de derechos humanos, no las palabras. Si bien es conocido que mientras se celebraba la Confe- rencia se ha seguido trabajando en las cáma- ras de tortura, se ha se- guido asesinando a los ciudadanos en sus do- micilios y en la calle, y los sistemas judiciales corruptos han seguido encarcelando presos de con- ciencia. La Conferencia Mun- dial decidió remitir a la Asam- blea General, para su conside- ración, la propuesta de crear un Alto Comisionado de Dere- chos Humanos. Existen espe- ranzas de que se cree esta figu- ra. Se trataría de alguien con autoridad y recursos para ac- tuar con respecto a las violacio- nes de derechos humanos ocu- rran donde ocurran e intervenir con la premura necesaria para impedir que los problemas se conviertan en graves crisis. To- dos los gobiernos deberían co- locar los derechos humanos en un puesto importante en su agenda de política exterior y deberían presionar a otros go- Vd. pu»ó»añCÉdk$untmbi»alaleboiá»Awmfylnl»mahe- net puêà» haem» aoeta/a d» h oiga^tacfdn, unán* al gnipo hetá mà» jpfUmo, «nvtar un donOViwo «paffet mmMm tono- mtmiot peMelpando tn Oguna d» to» mOm d» eetaboiadom . U h Wem qu* fMtanor Mto Seta y »n\iahaala dhmeelón qut é amnesty, international N O M H W*LiX30( DMCeON lOOHO*© »»ONO ^^artedo803 • 48060 BHt»o :C a|aU boral Popular/Lan Kid« AurruW a • Cta. 73*0.0017874 M « M W 0 M M C M U OfOeW DOftUM: «■wrieflaM« Al OJlOtW WBW IW I.HIHI» ipij Km AX OJwe nwwtii wewaa>ao»gQnaaafln flSCMOto noKitf« dt 6.000 pis-. V >0 iMuMa. pamiiuJtta»i>*laauivcowO9«.M00c«aD. OuMcgiobwa«n«iBuna(i) a»wtoii«dM («mcMaM PO '•AWdnCnwio 4»oc 0onwgu*OMO ctiriM «nooaa eaw): . I m d*A0«BnH UigtMM . Mddi AedBfiM oi Nra d»MMnt .Itod d*AedonM tMKMÿwMid»tana «■•MMrttpoítai .• * de . tMdi «odonMUMcoi .Mad di MdOTNiMgMm .MM 0»AcdOnM AMeCi .IM dl Accttrai dt . Mddt AcaonM Moom biernos para que mejoren su actuación en el campo de los derechos humanos. No se trata de promocionar unos derechos en perjuicio de otros, no es un problema de elección, por ejemplo, entre el hambre o el fin de la tortura, ambos son inaceptables. Existen formas de presionar a fa- vor de los derechos hu- manos. Es importante que los gobiernos ratifi- quen los convenios inter- nacionales que protegen estos derechos, ya que estos actos se convierten en instrumentos para quienes luchan por estos derechos dentro del país. En lo que concierne a Amnistía Internacional, seguirá ejerciendo pre- sión, mientras se propo- ne incrementar la cola- boración con organiza- ciones de derechos hu- manos locales. El verda- dero cambio viene desde dentro. Si también quieres participar en este proyecto, anímate y haz- te socio. 20 * f 'j

Transcript of Libreria Bilbainaz oroìtuz

Page 1: Libreria Bilbainaz oroìtuz

3iIbao

Libreria Bilbainaz oroìtuzXabier Rintana

Aurten gertatu da. Bilboko Plaza B arriko 2. zenbakian ze-

Poen Librería Bilbaina itxi da, epe G orriti Donostiarra, hainbeste urtetan horren zu-

zendaritzan izan ondoren, jubi- latu egin delako. Zenbat urte- lan izan da hor? Egia esan, ez dakit, baina niretzat bizitza osokoa izan da, haurtzarotik beti ezaguturiko liburudenda.

Izan, liburu-saltoki baten itxiera ez da, berez, halako al- biste aipagarria. Bizkaiko hiri- buruan, gainera, liburudenda asko izan ditugu, baina bero- nek, bilbotar aslíorentzat bede- ren, aparteko esangura berezia izan du. K ontua kontu, Pepe Gorritiren denda, liburuak sal- tzeko tokia baino gehiago ere izan da luzaro: disidente politi- koen elkartokia, biltzeko beste tokirik ez zuten hainbat aber- tzale, sozialista, komunista eta anarkistaren aitorlekua, ezta- baidagune eta zurrum urrute- gia.

A rtistak eta arte munduko jendea (O teiza, Ibarrola, Sis- tiaga, G otzone E txebarria...). idazleak (G abriel Aresti, Lu­ciano Rincón, Alfonso Iri- goien, Patxo U nzueta...), ber- tsolariak, politikariak, irakas- leak, pentsalariak (Txabi eta José E txebarrieta, Abel Mu- niategi. Abel Enbeita, G. M on­real, Angel O rtiz Alfau, Jesus Idoeta, Etxegarai, German Etxebarria, Gabi Moral, Pe­pón ...), profesionariak. gudari zaharrak (Trifon E txeba­rria ...), apezak (Karm elo Za- malloa. A ita Belda jesu ita ...), ikasleak eta beste jende ugari pasatzen zen handik, liburuak erosi edo ikusteko atxakiaz,

diktadore hilezin madarikatua- ren altzairuzko osasuna ea nonbaitetik arrakalatzen hasia ote zen entzun guraz. Bai, Li­brería Bilbaina, nolabait, Baro- jaren elaberrietako gezurretxa- pe horietako bat ere ba ge- nuen, eta horrek, klandestini- tate-garai hartan, aukera ede- rra ematen zigun erregimena- cen aurka geunden guztioi el- kar ezagutu eta tratatzeko, to- lerantzi giro onean.

Han bilduok Francoren us- tezko heriotza hurbilari buruz kontu-kontari iharduten ge- nuen maiz, edo greba edo m a­n ifestaci debekaturen batez. Halako batean, liburudendara ezezagunen bat sartzen zenean, guztiok ixildu eta apalategieta- Ko liburuei begira hasten gi- nen, ohizko liburuzaleak baci­na bezala, geure konspirazio txikia ezkutatu nahirik. Behin susmagarria joan eta gero, be- rriro ekiten genion eztabaida etenari.

Ba dira matematikaz, estatis- tikaz edo ekonomiaz neurtzen diren gauzak, baina ez dira ho- riek gizarte-eragina daten ba- karrak, Don Klaudioren igan- deroko euskal mezak edo Pepe Gorritiren iiburu-txoko hura bezala. Gaur, alderdi politi- koen egoitza sozialak alkohola edateko txosna huts bilakatu zaizkigun garai ustel honetan. -ho rra hor jendeari gaur es- kaintzen diogun bazka ideolo- gikoa!-, anitzek begi malenko- niatsuekin dakusagu Plaza Ba­rriko liburudenda zahar ho ­rren toki gaur hustua.

E ta eztabaida eta interes-gi- ro hori guztiori, bereziki, Pepe- ri zor A ren (garai hartako ETAren) panfleto bat, zein Za- morako apez presoen azk poli-

tika-espioia, konfidentea, la- guntzaile, eta, batez ere. per- tsona noble, ja to r e ta humore onekoa izaten jakin du. Ikasle gazteoi, misterio handiz, den- dostetik berdin ateratzen zigun PNVren liburu bat. Ruedo Ibé- ricoren argitarapenak, ETAren ^ a ra i hartako ETA ren) pan­fleto bat, zein Zam orako apez presoen azken eskutitza.

Mihi gaiztoek diotenez -ez dakit hau egia den, baina

edonola ere zurrum urrutzat bederen zoragarria iruditzen za it- gazteoi eskaintzen zizki- gun politikazko liburu eta pa- )er klandestinoez gain. Pepek )a zituen bestelako liburu ez- kutuak ere, adineko jendeari are ezkutuagoki eskaintze- koak, literatura berdea alegia, oraingo pornografia gogorra- ren aurrean ordukoa, maiz,

taurko haurrei ironiazko irri- arrea eragingo liekeen arren.

Pepek liburuetatik bizitzea, benefizioa baino gehiago, ofi- zioa zuen. Azken denboretan, konkurrentzia handiagoa iza- tean, beste liburudenda batzu pixkanaka, papertegi, aldizka- ri-saltoki edo eskoTa-liburuen banatzaile bilakatzen ari ziren bitartean, berak, duintasun handiz, liburu-salmenta hu- tsean iraun nahi izan zuen. Dendan ginelarik, zenbat aldiz ez ote dugu ikusi etxeko andre burugalduren bat hara sartzen, ez dakit nongo ikastetxetarako bigarren ikasturteko matemati- ka-liburua, borragom a edo karpeta bat eskatzeko. H orre- lakoetan, Gorriti jaunak, bere bibliografi saindutegi hartara norbait txitxarroak edo torlo- juak crosterà sartu izan bali- tzaio bezalako atsekabe-aurpe- »i etsiaz, begikotasunaz baina, peti gauza berbera erantzuten zuen: «Ez andrea, hau LIBU- RU D EN D A bat da. H em en ez dugu lapitzik, paperik eta ho- rrelakorik saltzen, baina begi­ra, hemendik irten eta ezkerre- tara bazoaz, hantxe aurkituko duzu...»

Gabriel Aresti poeta bilbota- rak bere poema batetan zioe- nez, galduz doaz, bai, gauza za­harrak, Bizkaiko foruak, Ba­surtuko andre potrodunak eta oraingoan. Bi bo Zaharreko Librería Bilbaina bera ere bai, Plaza Barriko behialako elkar- lekua.

Noizko, ordea, Peperekin ha­rén lagun guztiok afari-ome- naldi sonatua egingo? G ure Pe­pe bihotzekoak, gutxien-gu- txienez, horrenbeste merezi duelakoan nago. Lehen harria bota dut, horrekin neure arima bekataria salbatuko ote dudan ez badakit ere.

Amnesty InternationalEl grupo de Aministía Inter­

nacional de Bilbao aprovecha la oportunidad para saludaros y de paso hacer algunos comen­tarios sobre aquello que es su objeto: participar en la defensa de los D erechos Humanos. H e­mos presenciado re­cientem ente, en junio de 1993. una Conferen­cia M undial de D ere­chos Humanos. La ver­dadera prueba de lo que se ha logrado se ve­rá en los actos de los gobiernos una vez con­cluida la misma. El ra­sero para evaluar la conferencia mundial va a ser las acciones para detener violaciones de derechos humanos, no las palabras. Si bien es conocido que mientras se celebraba la Confe­rencia se ha seguido trabajando en las cáma­ras de to rtura , se ha se­guido asesinando a los ciudadanos en sus do­micilios y en la calle, y los sistemas judiciales corruptos han seguido

encarcelando presos de con­ciencia. La Conferencia Mun­dial decidió rem itir a la Asam ­blea General, para su conside­ración, la propuesta de crear un Alto Comisionado de D ere­chos Humanos. Existen espe-

ranzas de que se cree esta figu­ra. Se trataría de alguien con autoridad y recursos para ac­tuar con respecto a las violacio­nes de derechos humanos ocu­rran donde ocurran e intervenir con la prem ura necesaria para

im pedir que los problem as se conviertan en graves crisis. To­dos los gobiernos deberían co­locar los derechos hum anos en un puesto im portante en su agenda de política exterior y deberían presionar a otros go-

Vd. pu»ó»añCÉdk$untmbi»alaleboiá»Awmfylnl»mahe- net puêà» haem» aoeta/a d» h oiga^tacfdn, unán* al gnipo hetá mà» jpfUmo, «nvtar un donOViw o «paffet mmMm tono- mtmiot peMelpando tn Oguna d» to» mOm d» eetaboiadom . U h Wem qu* fMtanor Mto Seta y »n\iahaala dhmeelón qut

é amnesty, international

N O M H W *L iX 3 0 (

DMCeON lOOHO*© »»ONO

^ ^a rte d o 8 0 3 • 48060 B H t»o:C a |a U b o ra l P op u la r/L a n K id« A u rru W a • C ta. 73*0.0017874

M « M W 0 0 « M M C M U O fOeW DOftUM:

«■wrieflaM« AlOJlOtW WBWIWI.HIHI» ipij Km AXOJwe nwwtii wewaa>ao»gQnaaafln

flSCMOto noKitf « dt 6.000 pis-. V >0 iMuMa. pamiiuJtta»i>*laauivcowO9«.M00c«aD.

OuM cgiobwa «n«iBuna(i) a» wtoi i«dM («mcMaM PO'•AWd nCnwio 4» oc0onw gu* OMO ct iriM «n ooaa eaw):

. Im d* A0«BnH UigtMM

. Md di AedBfiM oi Nra d» MMnt

. Itod d* AedonM tMKMÿwMi d» tana «■•MMrttpoítai

. • * de. tMdi «odonMUMcoi

. Mad di MdOTNi MgMm

. MM 0» AcdOnM AMeCi

. IM dl Accttrai dt

. Md dt AcaonM Moom

biernos para que m ejoren su actuación en el campo de los derechos humanos. No se trata de prom ocionar unos derechos en perjuicio de otros, no es un problem a de elección, por ejemplo, entre el ham bre o el

fin de la tortura, ambos son inaceptables. Existen formas de presionar a fa­vor de los derechos hu­manos. Es im portante que los gobiernos ratifi­quen los convenios inter­nacionales que protegen estos derechos, ya que estos actos se convierten en instrum entos para quienes luchan por estos derechos dentro del país. En lo que concierne a Amnistía Internacional, seguirá ejerciendo pre­sión, mientras se propo­ne increm entar la cola­boración con organiza­ciones de derechos hu­m anos locales. El verda­dero cambio viene desde dentro. Si tú también quieres participar en este proyecto, aním ate y haz­te socio.

20 * f 'j