Páxina 1

Uso AgrarioCa

derno

sdoM

iño-Si

lPlanificación Hidrolóxica

Enténdese como uso da auga calquera clase de utilización do recurso e calquera actividade queteña repercusións significativas no estado das augas. Os usos agrarios e gandeiros teñen unhagrande relevancia dentro desta demarcación. O regadío é o principal consumidor de auga daDHMS, cunha demanda aproximada de 306,4 hm3/ano (o que significa o 70 % da demanda totalde auga da DHMS) e que se concentra sobre todo na época estival (de maio a setembro).

A agricultura no ámbito territorial da Demarcación Hidrográfica do Miño­Sil é maioritariamentecultivo de secán, aínda que tamén destacan cultivos de regadío como tubérculos, cereais,froiteiros e cultivos forraxeiros. A demanda anual de auga para regadío ascende a 293,5hm3/ano de auga, cunha superficie regada de 26.086 has. A iso hai que sumar o consumo deauga para usos gandeiros, principalmente abastecemento á gandaría e regadío de pastos epradarías.

Páxina 2

Cadernos do Miño-Sil

A demanda anual de auga da agricultura e a gandeiría ascende aun volume total de 306,4 hm3/ano de auga, unha demanda que,segundo os censos agrarios e as previsións e efectos da PolíticaAgrícola Común (PAC) manterase nos vindeiros anos. Existen,aproximadamente, 191.204 has destinadas a actividades agrícolas,das cales 26.086 hectareas son de regadío.

Os cultivos de regadío máis importantes na DHMS son os depataca (tubérculos), cereais de gran, froiteiros non cítricos ecultivos forraxeiros. Prevese, para os horizontes de 2015 e 2027,un incremento da superficie de cultivo en secán (principalmentecultivos forraxeiros e de cereal) ao mesmo tempo que a superficiede regadío mantense constante.

Respecto da cabana gandeira (principalmente, bovina, porcina eovina/caprina), prevese, para os horizontes de 2015 e 2027, undescenso do número de cabezas de gando bovino, ovino­ caprino ede equino así como unha suba do número de cabezas de gandoporcino e aves.

Impacto dos usos agrogandeiros sobre os ríos e encoros

A actividade agro­gandeira ten un alto impacto sobre as augas dademarcación, tanto superficiais como soterráneas. Por unha banda,o consumo de auga destinada á rega de cultivos e pastos provocoua existencia dun elevado número de extraccións e derivacións decanles (20.000 m3 de auga derivada para usos agrícolas egandeiros) o que compromete a dispoñibilidade de auga no futuropara o mantemento ou incremento da demanda agraria.

En segundo lugar, a utilización de fertilizantes e pesticidas nasexplotacións agrogandeiras é a causante da contaminación (difusa)das augas superficiais. Máis de 245.000 hectareas da DHMSatópanse afectadas por unha elevada concentración de nitróxeno efósforo e identificáronse procesos de eutrofización en oito lagos ouencoros por elevadas concentracións de nutrientes, fosforo eamonio.

Orde de preferencia de usosO PHMS estabelece a siguinte orde depreferencia entre os diferentes usos da agua:

1º Abastecemento da poboacióna) Abastecemento de núcleosurbánsb) Outros abastecementos dapoboación

2º Outros usos ambientais3º Regadíos e usos agrarios4º Usos industriais para producción de enerxía

eléctrica5º Outros usos industriais

a) Industrias produtoras de bens deconsumo

b) Industrias extractivas6º Acuicultura7º Usos recreativos

a) Usos da auga dun xeito nonconsuntivo

b) Actividades de ocio relacionadascoa auga de modo indirecto

c) Usos que implican derivar auga domedio natural

8º Navegación e transporte acuático9º Outros usos non ambientais

DEMANDA AGRARIA