VERBAS CUM

Isabel Blanco-Rivas

© 2014, Isabel Blanco-Rivas© Das ilustracións: Irene Silva Xiráldez© Desta edición:

2014, Belagua Ediciones y Comunicación, S.L.r/Uruguai, 2-3º D - 36201 Vigo

ISBN: 978-84-941751-3-8Depósito Legal: Imprenta: Tórculo Comunicación Gráfica, S.A.

Todos os dereitos reservados. Esta publicación non pode ser reproducida, nin en todo nin en parte, nin rexistrada en ou transmitida por un sistema de recuperación de información, en ningunha forma nin por ningún medio, sexa mecánico, fotoquímico, electrónico, magnético, electroóptico, por fotocopia ou calquera outro, sen o permiso previo por escrito dos titulares do copyright.

A Clara. Sempre.

A Xaime Zúñiga e Roberto Mera. Grazas a eles, e con eles, a miña

fala xermola coma auga de manancial.

ÍNDICE

Prólogo ................................................................................ 13

Quen fora .......................................................................... 16 Voume vestir de serea ........................................................ 18Bailo coas penas ................................................................ 20A praia .............................................................................. 22Teño un pensamento verde .............................................. 24Ven, meu amor ................................................................. 26O oco dos teus brazos ....................................................... 28Fun verde e fun aie ........................................................... 30Noite ................................................................................. 32Mírame, bícame, fálame ................................................... 34Pase o que pase ................................................................. 36O meu canto ..................................................................... 38Por iso ............................................................................... 40Esperto e durmo ............................................................... 42A tormenta ........................................................................ 44Cando soño contigo .......................................................... 46Os teus ollos verdes ........................................................... 48Pombas ............................................................................. 50Sorrisas ............................................................................. 52A voda ............................................................................... 54Vai lento o aire .................................................................. 56

O primeiro día .................................................................. 58Levanta os ollos ................................................................. 60Vestida de frores ................................................................ 62Tes a pel salgada e a boca doce ........................................ 64Na procura dun amor ....................................................... 66O colar de Rosana ............................................................ 68O berce de Amália ............................................................ 70O festín ............................................................................. 72Sons da memoria .............................................................. 74Aínda levo os teus bicos .................................................... 76

Agradecementos ..................................................................... 79

13

PRÓLOGO

Observando vidas

atopou espellos.

Mergullando espazos

nos mundos alleos.

Naceu Currús no seu propio mar. Falando galego, e con len-tes de mergullo, que levaba sempre postas dende que cum-priu os nove. As lentes, atopounas detrás dunha rocha do vello xardín da casa dos avós, na vila de Loia. Dende ese día, só quitaba as lentes para comer e para durmir.

En Loia era feliz. Tanto, que non quería voltar á cidade. Ademais de xogar, alí cumpríase un dos seus soños: ler sen que ninguén a molestase.

Xa tiña dez anos. A nai suplicaba, pedía, case que enfu-rruñada, que esquecera as lentes por un día. A nena dicía: «¡Non quero quitarmas! ¡Son as lentes de ver ben! E por iso é polo que vexo o mundo tal cal é. O lin nun libro de poesía».

14

Xa era poeta, tamén cantareira de ritmos: ¡téquele, que téquele! Os sábados e domingos, eses días libres de adversi-dades programadas, cantaba dende moi cedo: «Grándola, vila morena / Terra da fraternidade / O povo é quen máis ordena / Dentro de ti ó cidade».

Pasou o tempo, e a nena medrou. Medrou, para loitar arreo pola xustiza.

Medrou, para traballar na procura da igualdade. Medrou, para contar historias. Medrou, para amosar poesía.

Medrou, Currús, para espallar amor todos os días.

LuLa Ferreiro

16

Isabel Blanco-Rivas

Quen Fora

Quen fora aire. Quen fora aire para envolverte. Quen fora. Quen fora riso. Quen fora riso para alegrarte. Quen fora. Quen fora o alento que te ergue. Quen fora aire, riso e alento.Para envolverte, para alegrarte, para erguerte. Para que non marches. Quen fora.

17

Verbas cum

18

Isabel Blanco-Rivas

Voume Vestir de serea

Voume vestir de serea, para cantarte.

Voume vestir do azul do mar,para arrolarte.

Voume vestir de lúa, para durmirte.

Voume vestir do albor e sacudirche o sono, ao mencer, cada día.

Voume vestir de morte, para levarte e que non te leve ela. A ver se así, a enganamos.

A ver se engano a morte, e fico contigo.

19

Verbas cum

20

Isabel Blanco-Rivas

BaiLo coas penas

Bailan as penas no airee eu bailo con elas, levándoas dun lado a outro, movéndoas e axitándoas.

Bailo coas penasa ver se con tanto bailese lles dá a volta ao sentidoe se converten en cantos.

21

Verbas cum

22

Isabel Blanco-Rivas

a praia

Vai o mariñeiro ao mar, veñen as ondas á terra, vai meu amor á praia, quen achegarse puidera.

Quen achegarse puidera, quen ao seu carón vivira, veñen as noites escurase na praia non se mira.

E na praira non se mira, e non pode clarear a lúa, porque o meu amor colleuna para ma entregar se eu ía.

Para ma entregar se eu ía, colleu meu amor a lúa, vou correr na noite escuranon vai ser que fuxira.

23

Verbas cum