Ipuinak 07 2

Euskara BIHOTZ GAZTEA IKASTOLA

Ipuin Bilduma 2007-08

DBH 1B

Bihotz Gaztea Ikastola

2007-08

2

Ipuin Bilduma

DBH 1B

3

AURKIBIDEA:

Iker Blanco Hiru anaien arazoa 5

Markel Cabrejas Autoaren misterioa 9

Ander de Abajo Talisman sakratua 13

Maider Díez Untxi zuria 17

Adrián García Egoitza beldurgarria 21

Itsaso Gil Kattalinen arazoak 27

Irina González Arana mundu berria bilatzen 31

Ander Herrero Antidotoa Santurtzin 35

Eguznerea Lanborena Etxe sorgindua 39

Raquel López Denboraren makila 43

Javi Maqueda Ardia eta otsoa 49

Garazi Martínez Ainara etxe beldurgarrian 51

Leire Ocio Sorginaren etxea 57

Iñigo O. de Salazar Paula eta liburu magikoa 61

Amaia Ovejero Alexen bidaia zoragarria 67

Ainara Palacios Mikel euskal zirkoan 71

Julen Requejo Gerra bateko amodioa 77

Lander Rodríguez Tobi detektibea 81

Naroa Rodríguez Lore fantastikoa 85

Peio Tobio Irlako oihaneko altxorra 89

Ainara Valverde Zuri eta Mantxas 93

Alazne Velado Altxoraren bila 99


2007-08

4

Ipuin Bilduma

DBH 1B

5

Iker Blanco

Baziren behin oso pozik bizi ziren hiru anaia. Egun batean

Antolin eta Itziar

Txominekin

haserretu ziren.

Mate klasea bukatu

ondoren, parkean

zeudenean, esan

zioten zergatia:

patioko gauza

batengatik izan zela.

Txominek ez

zekien zergatik zeuden berarekin haserre; ezin izango


2007-08

6

zen beti beraren kontran daudelako, bestela Txomin

beraiekin haserretu egin beharko zen. Antolin eta Itziar

ez zioten Txomini barkamena eskatu ezta Txominek

beraiei ere. Azkenean Txominek barkamena eskatu

zien, eta haiek galdetu zioten ea zergatik eskatzen zion

berak beraiei barkamena, baina Txominek ez zekienez,

ez zioten barkatu. Haserre jarraitu zuten.

Oraindik Txominek ez daki haserrearen arrazoia.

Etxera joateko ordua denez, hirurak etxera doaz baina

Txomin espaloi batetik eta Antolin eta Itziar beste

espaloitik. Azkenean Antolinek eta Itziarrek Txomini

barkatzen diote, beraiek hark jada dakiela arrazoia uste

dutelako.

Orduan Txomin lasaiago eta oso pozik gelditzen da.

Txominek galdetzen die zergatik zeuden haserretuta eta

beraiek konturatzean ez zekiela arrazoia berriro

haserretzen dira, eta Txomin hain tontoa denez, ez daki

haserrearen arrazoia. Orain Txomin oso txarto sentitzen

da eta orduan ti-ta batean konturatzen da zein den

arrazoia. Orduan beraien bila doa baina konturatzen da

zinemara joan direla. Horren ondorioz, zinemara sartzen

da eta haien ondoan jesartzen da. Haien ondoan

jesartzen denean barkamena eskatzen die eta arrazoia

zein den azaltzen die pentsa dezaten bera arrazoia

dakiela.

Pelikula osoa igaro ondoren zinematik ateratzen dira

etxera heltzen dira eta han Antolinek eta Itziarrek ere

Ipuin Bilduma

DBH 1B

7

barkamena eskatzen diote Txomini egin dioten

guztiagatik. Horren ondorioz, hirurak jolasten jartzen

dira eta lo egiteko ordua heltzen denean ohera doaz, oso

egun handia izan delako. Hurrengo egunean oso pozik

daude hirurak larunbata delako eta betirako oso pozik

eta alai bizi izango zirelako.


2007-08

8

Ipuin Bilduma

DBH 1B

9

Markel Cabrejas

Bazen behin zientzialari

azkar bati gauzak

asmatzea gustatzen

zitzaiola.

Zientzialariak

Tomamiko zuen izena.

Tomamikok 40 urte

zituen eta ile zuria zuen.

Izaera aldetik ez zeukan

umorerik batere ona, jende guztiak gorroto zuen.

Egun batean, asko gorroto zuen jendeak hiltzeko

auto bizkor bat asmatu zuen. Baina ez zen auto normal


2007-08

10

bat, barruan ez zen inor joango; telegidatua baitzen eta

bonbak botatzen zituen.

Hilabete bat geroago, probak egin ondoren, kalera

atera zuen eta lehenago pertsona ikusi zuena labana

handi batekin burua moztu zion. Orduantxe kalean

zeuden pertsonak hil zituen. Horren ondororioz, dena

ondo ateratzen zitzaiola ikustean autoa etxera heldu

bezain pronto beste ideia beldulgarria otu zitzaion. Ideia

hori lau egun beranduxeago kaleratuko zuela erabaki

zuen.

Lehengo eguna, autoan ideia beldurgarrirako

prestatzen hasi zen, txapa metalez aldatu zion,

motorrean turboa jarri zion abiadura gehiago

edukitzeko. Horrez gain, leiho guztiak beltzez margotu

zituen auto mamu bat iruditzeko, barruan nor zegoen ez

jakiteko, etab...

Bigarren egunean, ideia beldurgarri gehiago

planeatzen hasi zen eta berehala ideia ugari sortu

zitzaizkion. Orduan plan ezin hobea zen eta inork ezin

zuen plan hori gelditzen pentsatu zuen. Berak nahi

bazuen bakarrik gelditu ahal izango zen.

Hirugarren egunean plana burutuko zuen lekua

ikustera abiatu zen eta aurreko egunean planoan

marraztutakoa ondo bazegoen eta hori erabat

ziurtatuta, etxera itzuli zen, Te bero bat edan ondoren

Ipuin Bilduma

DBH 1B

11

ohera joan zen. Lo egiten zegoen bitartean honako amets

bat izen zuen: lotería tokatzen zitzaiola:

Kaixo, egun on!

Bai, egun on!

Emadazu loteria billete bat ea gaur tokatzen zaidan.

Tori ba.

Ea zorte daukadan!

Ordu batzuk beranduxeago......

Itxaron pixka bat, uste dut...... Bai, tokatu egin zait!

Hau bai zorte ona!

Laugarren egunean, hau da, plan beldurgarri a

egiteko eguna iritsi zen. Plan beldurgarria egiteko prest

zegoen. Auto telegidatua hartu eta hara joan zen.

Presidentearen etxera hiltzera abiatu zen.

Ordu batzuk geroago bazegoen Presidentearen etxe

aurrean eta bonbak jaurtitzen eta pistolekin tiro egiten

hasi zen Autoa. Han bertan hil egin zen Presidentea,

etxeko teilatua jauzi egin baitzitzaion. Presidentea

George Bush izeneko gizona zen.

Polizia heldu zenerako pistarik aurkitu ez zutenez

eta auto bat izan zela jakin zutenez “autoaren

misterioaren kasua” deitu zioten ez zekitelako nork egin

zuen hain hilketa profesionala.

Tomamiko handik aurrera lasai eta problemarik gabe

bizi izan zen.


2007-08

12

Ipuin Bilduma

DBH 1B

13

Ander de Abajo

Behin batean Txinako Everest

aldean. Jake izeneko hamar urteko

dragoi bat bizi zen. Egun batean Jakek

dragoien talismana desagertu zela

entzun zuen eta Jakek orduan

talismana aurkitzea erabakitzen du

bere lehengusuarekin, Lee izenekoa.

Baina aitak eta aitonak ez diete joaten

uzten. Aitona talismanaren bila joango

zelako eta Jake oso haserre geratzen

da.


2007-08

14

Orduan Jakek eta Leek aitona laguntzeko nahia

sentitzen dute eta halako batean plan bat bururatzen

zaie. Bat-batean Jaken amak telefonoa hartzen du:

Bai,nor da?

Xaolin naiz. Dragoien komiten nagusia.

Baina ez zen bera, Jake baizik.

Behar dut Jakek eta Leek komitean proba

egitea. Esan nirekin elkartzeko Xuan Xen

izeneko herrixkan, Xian Fe tabernan.

Bai, lasai, esango diet. Agur!

Plana oso ondo atera zitzaien baina bidetik oztopo

askorekin aurkitu ziren. Lehenengo troll handi batekin

topatu ziren. Bi metro inguru neurtzen zuen eta oso

itsusia zen. Baina orduan Jake oso indartsua eta

jakintsua zenez, trolla bizpahiru minututan menpe

hartzen du borrokan.

Bigarren ostopoa azkoz beldurgarriagoa izan zen.

Munduko basiliskorik handiena topatu zuten. Leek eta

Jakek oso gogor borrokatu egin zuten baina ez zuten

basiliskoa gainditu eta orduan handik ihes egin zuten.

Bere bidearen bukaerara iristsi zirenean Xaolin

nagusiarekin topatu ziren eta aitonaren zerbait jakin

nahi bazuten esan zioten.

Ipuin Bilduma

DBH 1B

15

Xaolinek esan zuen aitona Everest mendiko

santutegian zegoela eta dragoiak pozik joan ziren.

Santutegira iritsi zirenean aitona ez zegoen,

arrasto bat soilik. Orduan dragoiek arrastoari jarraitu

zioten. Bidean armiarma handi eta beldurgarri bat

zegoen. Jakek eta Leek berarekin borrokatu egin zuten

eta Lee zaurituta geratu zen eta Jakek, hori ikustean,

armiarma hil zuen. Jakek Lee leku babestu batean utzi

eta aitonarengana joaten da. Arrastoari jarraituz

kobazulo handi batera iristsi zen gure laguna. Bertan

aitona aurkitzen du baina hipogrifo baten tranpa zen.

Jake orduan hipogrifoarekin borrokatu egin zuen eta

menperatu zuen. Azkenean aitona askatu egin zuen baina

hipogrifoak talismana Txina osotik gorde zuen. Jake

dragoi guztien ezkerrak entzun zituen baina hoberena

hipogrifo gaiztoa hilda zegoela zen, edo ez…


2007-08

16

Ipuin Bilduma

DBH 1B

17

Maider Díez

Bazen behin, duela urte asko, Bizkaiko baso batean,

untxi zuri eder bat,

basoko animalia

haragijale guztiek

bera jan nahi zutena.

Egun batean,

untxi zuria bere

lagunen etxera

bisitatzera joan zen.

Bidean, animalia

askorekin topatu egin

zen eta beraiekin hitz egiten gelditzen zen.


2007-08

18

Urtxintxarekin hizketan zegoenean, azeri familia

bat ageri zen. Untxia, beldurtuta, zuhaitz baten atzean

ezkutatu egin zen. Azeriek topatu egin zutenean, hitz

egiten hasi ziren:

Kaixo, untxi zuria!

Kaixo, familia -esan zuen untxiak beldurtuta.

Nola zaude? Duela asko ez zintudan basotik

ibiltzen ikusten.

Bai, oso okupatuta egon naiz etxean, gauzak

egiten.

Zera, untxi zuria, gure etxera afaltzera etorri

nahi duzu?

Ezin dut. Lagun batzuen etxera joan behar dut.

Mesedez, umeak oso pozik jarriko dira

etortzen bazara.

Beno, bale, joango naiz, baina gero lagunen

etxera joan beharko dut.

Bidean, untxiari, ideia on bat bururatu zitzaion.

Azerien etxera heltzean, untxia pentsatu gabe korrika

joan zen hortik.

Korrika zegoela, otso batek gelditu zuen esanez:

Kaixo, untxi zuria!

Kaixo, otsoa! Joan behar dut, ezin dut zurekin

hitz egin!

Ipuin Bilduma

DBH 1B

19

Untxi zuria, nire etxera gonbidatuko nizun.

Ezin zara horrela joan -hori esan eta untxiaren

atzean joan zen, harrapatzeko asmoz.

Hartz bat etorri, oihu bat bota eta otso maltzurra

beldurtu egin zuen. Orduan, esan zuen untxia:

Eskerrik asko, hartza!

Ez honengatik, untxia.

Asko eskertzen dizut otso hori nire atzetik

kentzea.

Hemen nago laguntzeko.

Bai egia da. Hartz, zer gertatzen zaizu? Triste

ikusten zaitut.

Ez da ezer. Bakarrik ez daukadala lagunik.

Ez nekien. Baina nik daukat soluzioa.

Bai! Eskerrik asko!

Nire lagunen etxera etorriko zara eta bere

laguna egingo zara.

Bale, untxi zuria!

Hori esan eta gero, untxi zuriaren lagunen etxera

joan, hartza lagunak egin eta festa bat egin zuten,

hartzaren izenean.


2007-08

20

Ipuin Bilduma

DBH 1B

21

Adrián García

Duela denbora gutxi, Iñigok berri ona jaso zuen,

bere klaseak lehenengo saria irabazi zuela.


2007-08

22

Berria jaso bezain pronto, bi aukeraren artean nora

joateko erabakia hartu behar genuen. Iñigok ez zekien

zergatik denei ideia ona iruditu zitzaien, berari egoitza

batean gaua pasatzeak beldurra ematen ziolako.

Nahiz eta ados egon ez, ez zuen ezer esan denek

bidai interesgarria zela oihukatzen zutelako. Gainera,

beldurtia zela pentsatuko zuten eta ez zuen hori nahi.

Hurrengo egunean, Mikelek, klaseko mutil ausartena,

egoitzaren argazkia ekarri zuen. Arratsalde osoa egon

zen interneten informazioa bilatzen. Interneten edozein

gauza aurki daiteke. Egoitzaren itxura ikaragarria zen.

Bazirudien edozein momentutan eraikuntza apurtuko

zela. Bazirudien ere mamuz beteta zegoela. Telebistan

agertzen ziren bezalako etxetzarra zen. Eta horrelako

egoitzetan gauza txarrak, desatseginak gertatzen ziren.

Mikelek kontatu zuen duela urte asko bertan lapur

batzuk ezkutatu zirela eta egun batean desagertu zirela,

inork ez zituela berriro ikusi. Hori dela eta, soinu

arraroak entzuten ziren gau guztietan.

Ikusi duzue, ganbaran gizonaren itzala dago!

Ez izan beldurtia, Iñigo! Badakizu andereñoak

esan zigula bakarrik gu egongo ginela. Utzi

bakean mamuak eta goazen gure logelak

ikustera!

Ipuin Bilduma

DBH 1B

23

Ez naiz koldarra, Mikel. Ikusi dut zerbait. Beti

ibiltzen zara adarra jotzen.

Logelara sartu ondoren, denak lo egitera joan ziren,

nekatuta baitzeuden bidaiagatik. Ordu batzuk pasatu eta

gero, lagun bat altxatu zen oihu bat entzun zuelako. Bere

ondoan zegoenari esan zion entzundakoa, baina lotan

zegoenez bakarrik joan zen.

Gero, denbora bat pasatu ondoren, beste lagun bat

altxatu zen soinu berdina entzun zuelako eta horrela,

segituan, denak joan arte eta galdu arte.

Logelan bakarrik Iñigo eta Mikel geratu ziren.

Iñigok eta Mikelek soinua entzun zuten. Hasiera batean

ez ziren konturatu biak bakarrik zeudela logela ilun

zegoelako, baina konturatzerakoan hasi zen Mikel

beldurra izaten.

Ez zara zu hain ausarta? -Iñigok esan zuen.

Bai, baina uste nuen hau ez zela pasatuko eta

horrexegatik momentu honetan beldurra asko

dut.

Zer egingo dugu Iñigo? -esan zion Mikelek.

Iñigok ez zekien zer egin, baina gauza argi zeukan:

nahiz eta berak beldurra izan, bere lagunak aurkitu

behar izango zituen.


2007-08

24

Mikelek ezetz esan zion, baina Iñigo urrutiraino

joaten zela ikusita, bere atzean segitu zuen. Han

bakarrik geratzeak baino beldur gehiago ematen ziolako

laguntzea baino.

Bat-batean soinu berdina entzun zuten. Gela batean

sartu zirenean ikusi zituzten ia lagun guztiak, bat izan

ezik. Lagun horren itzala geratu zen itsatsita horman,

lapurren gertaera bezalakoa. Inor ez zen ausartzen

pausu bat aurrera ematen.

Gure laguna da -esan zuen Iñigok

Baina norekin jolasten ari da? Horma hori

mamuz beteta dagoela dirudi.

Norbaitekin jolasten ari da, baina ez dut inor

ikusten.

Seguraski lapurren itzalekin. Hau guztia oso

arraroa da. Nik nire etxera joan nahi dut.

Misterio hau konpondu orduko etxera joango

gara -erantzun zion oso haserre Iñigok.

Iñigo konturatu zen bere lagunaren itzalak eta

lapurren itzalek palanka batera seinalatu egiten zutela.

Iñigok jokoa asmatu bezain pronto, palanka altxatu zuen

eta ezkutatuta zegoen atea ireki zuen.

Atea ireki egin zuenean altxorra ikusi zuen eta

altxorraren alboan maisua zegoen. Maisuak planeatu egin

zuen gertatutakoa.

Ipuin Bilduma

DBH 1B

25

Zer egiten ari zara hemen, maisu Kepa? –

galdetu zion Iñigok.

Hau zuen egoera jakiteko proba bat izan da eta

hau espezifikoki Mikel eta Iñigorentzat izan da

–erantzun zion Kepak.

Mikelek lekzioa ikasi egin zuen eta momentu

horretatik aurrera ez zion inori zirikatuko eta Iñigori

ezezagunaren beldurra kendu zitzaion.


2007-08

26

Ipuin Bilduma

DBH 1B

27

Itxaso Gil

Bazen behin Serantes

mendian Kattalin deitzen zen

lehoi bat. Kattalin bere

familiarekin bizi zen, bere

familia oso arriskutsua zen,

baina bera ez, bera oso ona eta

lasaia zen.

Egun eguzkitsu batean

betiko moduan Kattalin

ehizatzera joan zen bere

familiarekin. Bera oraindik oso


2007-08

28

txikia zenez, ez zekien ehizatzen baina asko saiatzen

zen.

Ehiza orduan Kattalinek orein bat ikusi zuen oso

alaia zirudiena; orduan, berarengana joan zen.

Hitz egiten eta hitz egiten egon ondoren lagunak

egin ziren.

Aitak hura ikustean pentsatu zuen Kattalinek oreina

ehizatu nahi zuela. Orduan etxera joatean Kattalinen

aitak esan zion Kattalini gauean oreinarekin gelditzea,

ehizatzeko . Kattalin oso urduri zegoen ez zuen nahi

oreina ehizatzea .

Geroago Kattalinek plan bat pentsatu zuen , plana

zen gaixorik zegoela aitari esatea . Hori guztia

Kattalinek bere

aitari esan

ondoren sinestu

zuen eta

bakean utzi

zion .

Hurrengo

egunean

Kattalin oso

pozik altxatu

zen bere lagunarekin elkartu ahal zelako . Aitak Kattalini

hobeto ikustean oreina ehizatzea eskatu zuen.

Ipuin Bilduma

DBH 1B

29

Kattalin berriro urduri jarri zen baina azkenean

oreinarekin gelditu behar zen ehizatzeko .

Kattalin oreinarekin gelditu zen,gauean zuhaitz

handiaren ondoan. Gaua heltzean Kattalinen aitak gose

handia zeukan oreina jateko. Orduan Kattalinek idei bat

adostu zuen .

Afal orduan bere aitari fruitu handi asko eman zion

gero gosea ez edukitzeko. Kattalin zuhaitz handirantz

joatean oreina aurkitu zuen eta esan zion gertatzen zena

orduan oreina hilarena egin zen eta Kattalinen gainean

jarri zen .

Etxera ailegatzean aita ez zuen ezta janaririk ikusi

nahi. Azkenean ez zuten afaldu oreina eta Kattalin eta

oreina lagunak izan ziren betirako.


2007-08

30

Ipuin Bilduma

DBH 1B

31

Irina González

Bazen behin hamar urteko mutiko bat, basoan bizi

zena. Mutiko hori Arana deitzen zen. Bera bakarrik bizi

zen, bere gurasoek istripu batean hil zirelako.

Aranak ile motza zeukan, altua zen eta pixka bat lodia.

Mutikoak beti eramaten zuen alkandora zuri bat eta

praka marroi batzuk.

Arana egunero goizetan ateratzen zen basora

fruituak eta janaria berarentzat hartzera.

Egun batean Arana basora atera zen (goizean, janaria


2007-08

32

hartzera beti bezala) eta tximino txiki eta polit bat

aurkitu zuen.

Aranak, oso misteriotsua zenez, tximinoari

jarraitzea erabaki zuen; hori dela eta, egunak eta egunak

egon zen jarraitzen tximinoari, ate txiki-txiki bat

aurkitu arte. Arana ate horretatik sartzen ez zenez,

tximinoari galdetu zion :

Nola sar naiteke ate horretatik?

Ba lore zuri eta arrosa bat aurkitzen baduzu

sartu ahal izango zara -erantzun zion

tximinoak.

Orduan Aranak galdetu zion

berriz:

Lore hori, magikoa al

da?

Bai, halaxe da. Lore hori

aurkitzen baduzu bi

mirari eskatu ahal

dizkiozu.

Orduan Arana pozik, bilatzera joan zen, baina

orduak eta orduak zegoela bilatzen ez zuen ezer aurkitu.

Hurrengo egunean berriro bilatzera atera zen eta bere

etxe aurrean zegoen lore hori; orduan korrika

tximinoaren bila joan zen esatera.

Ipuin Bilduma

DBH 1B

33

Heldu zirenean ate txiki horretara, umeak, hau da,

Aranak, loreari probetxurik gabeko mirari bat eskatu

zion. Miraria hau izan zen:

Etxe handi bat edukitzea eskatu zuen, ez zelako

konturatu. Baina tximinoa jakinarazi zion hori txorakeria

zela; orduan bigarren oportunitatea aprobetxatu zuen,

beste gauza baterako eta hau izan zen: ate horren

atzeko pertsona bat ateratzea, orduan atera egin zen.

Aranak ikusi zuen ateratako neska oso txikia zela eta

galdetu zion:

Zergatik zara hain txikia?

Ni maitagarri bat naizelako.

Aranak ez zuen sinesten baina azkenean bai, eta

galdetu zion :

Utziko zenidake horra sartzen?

Teresa deitzen zen maitagarriak erantzun zion:

Nik bai utziko nizuke baina oso handia zara eta

gainera erregeak ere utzi behar zaitu.

Beraiek biak hitz egiten ari ziren bitartean tximinoa

joan zen.

Teresa nola bihurtu ahal naiz txiki-txiki zuek

bezalakoak?


2007-08

34

Ba, lore magiko bat aurkitu behar duzu eta

mirari bat eskatu.

Zein da bere itxura? Zein koloretakoa? Handia

ala txikia?

Txikia da urdina eta horia eta buztan bat du.

Orduan Arana pozik bilatzera joan zen; hori dela

eta, tximinoa ere aurkitu zuen eta biak berriro lorea

bilatzera joan ziren. Aurkitu zuten bat, baina handia

zenez ez zuen balio; orduak geroago beste lore bat

aurkitu zuten eta lore hori txikia zen, urdina eta morea,

gainera buztana zuen.

Aurkitu ondoren, berriro ate txiki horretara joan

ziren eta Teresaren aurrean eskatu zuen:

maitagarri baten altuera izatea, orduan Aranak txiki-

txiki bihurtu zen. Ate horretatik pasa ondoren mundu

magiko bat ikusi zuen, etxeak loreak ziren, zuhaitzek

ostadarreko koloreak zituzten …

Arana hori ikusi zuenean, oso pozik jarri zen eta

lagunen bila joan zen, mundu horretatik kanpo etxea

zeukala, lagunak zituela (bakarrik tximinoa) … ahazturik

Aranari bost axola ematen zion, gainera, mundu horretan

bere gurasoak ikusi zituen! Horrexegatik gelditu zen.

Oraindik tximinoa itxaroten dago kanpoan noiz

etorriko den pentsatzen.

Ipuin Bilduma

DBH 1B

35

Ander Herrero

Kaixo ni Batista naiz:

Atzo hirukoarekin egon ginen

borrokatzen gu (Gran Kali,

Batista eta Rey misterio) eta

hiru legendarekin.

Hiru legenda horiek

maldizio bat zuten: odolaz

irabazten zuenak begi-bistan

edukiko zuen odola betiko.

Guk ezer ez genekienez,


2007-08

36

borrokatu eta irabazi genuen, legenda sortu eta odola

ateratzen hasi zitzaigun aurrerantzean.

Bi urteren buruan, euskara eta gaztelania ikasi eta

Santurtzira joan ginen ospatzeko, gainera titulu bat

lortu genuen. Baina ez ginen Santurtzira hurbildu soilik

ospatzeko; baizik eta entzun genuelako hemen zegoela

gure antidotoa.

Orduak eta orduak egon ginen antidotoa bilatzen

baina ez genuen aurkitu. Sardinerako estatuan eseri

ginen eta Gran Kalik ez genuela inoiz aurkituko esan zuen

eta Rey Misterio baietz esan zuen.

Nik, berriz, txapa bat aurkitu nuen:

“antidotoa aurkitu nahi baduzue, eman eskua eta aurkituko duzue ”

Denbora asko egon ginen asmakizuna argitzeko;

orduan, nik kotxe bat ume bat ez harrapatzeko egin nuen

eta bat-batean odol gutxiago ateratzen zitzaidan

aurpegitik eta hor ulertu genuen hainbat ekintza on egin

behar genuen odola kentzeko: umeei lagundu, katuak

zuhaitzetatik jaitsi…

Baina ordu batzuk geroago, bakarrik ekintza on bat

falta zitzaigun eta lehen txandaka egiten genituen

ekintza onak, eta ekintza hori egiten zuenak ez zuen

izango odolik eta borrokatzen hasi ginen ea nor egingo

Ipuin Bilduma

DBH 1B

37

zuen hurrengo ekintza. Bi orduz egon ginen borrokatzen;

bazen gaua eta azkenean erabaki bat hartu genuen eta

guztiok batera egin genuen ekintza.

Gaur itzuli gara borrokatzera eta gu hirurok oso

lagun onak izan gara.

Gizakiak nik uste baino leloagoak dira. Ja, ja ja

ja ja ja. Itzuliko naiz!

Bat-batean bare itxura hartu eta gizon bat etorri

zen, ikusi eta hain ostikada gogorra emanez Jupiterrera

bidali zuen.


2007-08

38

Ipuin Bilduma

DBH 1B

39

Eguznerea Lanborena

Bazen behin herri txiki bat oso lasaia zena. Sara eta

Martin han bizi ziren eta biak lagunak ziren, 15 urtekoak.

Egun batean, Martin eta Sara herriko plazan zeuden

bitartean, hitz egiten hasi ziren eta pentsatu zuten ideia

ona izango zela txango bat egitea, haiek bakarrik

mendira.

Orduan bakoitzak bere gurasoei baimena eskatu

zien baina zorte txarra izan zuten eta ez zieten utzi.


2007-08

40

Horregatik, pentsatu zuten gurasoei proposamen bat

eginez gero, agian zortea edukiko zutela, eta erabaki

batera heldu ziren; etxeko lanak egitekotan txangoa

egiten utziko zietela. Horrela gertatu zen, gurasoei

proposatu eta gero baimena lortu zuten. Bi egun pasa

zituzten kolada egiten, harrikoa egiten, kotxea

garbitzen... Bi egun pasa eta gero, mendira joan ziren,

motxila eta guztiz. Motxila barruan, janaria eta ura

zeramatzaten, eta beste arropa bat bada ez bada

jausten ziren, zikintzen ziren edo bustitzen ziren.

Mendian zeudenean euria egiten hasi zuen.

Momentu horretan ez zekiten zer egin; orduan,

hurbil zegon etxe batera sartu ziren. Etxeak kanpotik

beldurra ematen zien; horregatik, sartu baino lehen

Ipuin Bilduma

DBH 1B

41

zalantzak eduki zituzten baina segituan sartu ziren, ez

zutelako busti nahi.

Barruan ez zegoen inor, normala zirudien; bat-

batean leihoak irekitzen eta ixten hasi ziren modu

azkarrean; gero berdin gertatu zen ateekin eta

eskaileretatik soinu arraroak ateratzen hasi ziren.

Martin eta Sara oihuka hasi ziren, haien bihotza

argia baino azkarrago zihoan.

Mamuak daude! -esaten hasi ziren eta laguntza

eskatzen ere bai.

Handik minutu batzuetara dena gelditu zen, Martin

eta Sara berehala atera ziren eta korrika joan ziren

etxe horretatik.

Haien etxera heldu zirenean, ia ezin zuten haien

gurasoei gertatu zitzaiena kontatu ,ez zutelako

oxigenorik, hainbat korrika egin ondoren.

Bi minutu atseden hartu ondoren, guztia kontatu zuten.

Gurasoei,umeek kontatutakoa sinestea kostatu zitzaien,

baina azkenean sinestu egin zieten eta berehala alkateari

guztia kontatu zioten.

Hark, herriko langile batzuei, etxe hori kentzea

agindu zien, baina ez zen inoiz desagertu...eta oraindik

hor dago.


2007-08

42

Ipuin Bilduma

DBH 1B

43

Raquel López

Gaur egun, 2008.urtean, ez da

erreza munduan bizitzea, batez

ere Gorkarentzat. Klaseak hasi

dira Santurtzin, Gorka mutil jator

bat da. Urte berri honetan 3.maila

hasten du. Ez da pasatu ezta

lehenengo eguna eta zigortu egin

dute lan bat egiten klasean beste

lagun batekin hitz egiteagatik. Bere Txanelako irakasleak

Historiaurreko lan bat egiteko esan dio, Gorkak bere


2007-08

44

irakasle berriarekin haserretu egin da eta lana ez egitea

erabaki du.

Klasetik atera bezain laster, Gorkak lurrean, makil

laranja bat aurkitzen du eta bere etxera eramaten du.

Makila aztertu eta Gorkak bere lanerako erabil

dezakeela pentsatzen du.

Bere etxeko sukaldera joan, hutsik dagoen botila

bat izozkailutik hartu, moztu eta plastikozko esfera bat

egiten du. Bere aitaren gauzetan zerbait bilatu eta

ordenagailu zahar bat aurkitzen du. Ordenagailua bere

logelara eramaten du, desmuntatu, motor berri bat sortu

ordenagailuak barruan daukanarekin, motorra esferaren

barruan sartu, esfera makilara kolatu eta... bere lana

bukatuta dago!

Orain Gorkak bere asmakizunari izen bat ipini behar

dio. Hamar minutu pentsatu eta gero, ideia bat etortzen

zaio burura: Makila Miresgarria: (MM).

Gorkak Makila Miresgarria hartzen du bere amari

erakusteko, baina lurrera erortzen da eta makilaren

motorra martxan jartzen du.

Gorka lurretik altxatzen denean konturatzen da, ez

dagoela bere etxean.

Leku zabal batean dago, guztia politagoa da han.

Bat-batean soinu bat entzuten du bere bizkarrean,

Ipuin Bilduma

DBH 1B

45

buelta ematen du eta Tyrannosaurio handi batekin topo

egiten du.

Kaixo! -esaten

du dinosauroak.

Gorka oihu bat

botatzen du, baina

Tyrannosaurioak belarri

txikiak dituenez ez du

ezer entzuten.

Lasaitu. Ez naiz

Tyrannosaurio

haragijalea,

belarjalea naiz eta Celopisis deitzen naiz.

Kaixo. Ni...ni Gorka naiz -erantzuten dio

Gorkak, oraindik beldur apur batekin gorputzean.

Nire laguna izan nahi duzu?-galdetzen dio

Celopisis-ek.

Ongi da -Gorkak lasaiago erantzuten dio, orain

konfiantza handiagoa sentitzen duelako

dinosauroarengan.

Gorkak Celopisisen etxea bisitatzera joan da.

Celopisisen etxea kobazulo handi bat da, oso lasaia eta

oso zikina ere bai. Celopisisek bere aita deitu du, lagun


2007-08

46

berri bat egin duela esateko. Aita Tyrannosaurio handia

da eta, gainera, haragijalea da. Celopisisen aitak Gorka

jan nahi du eta bere atzean hasi da korrika egiten.

Aita gelditu! -oihukatzen dio Celopisisek bere

aitari.

Celopisiren aitak debekatu dio bere semeari

Gorkarekin egoten eta horregatik Gorkak handik ihes

egin du.

Gorka bere garaira berriro bueltatzen denean, izena

aldatu dio bere makilari eta Denboraren Makila deitu dio:

(DM).

Hurrengo egunean Denboraren Makila klasera

eraman du eta bere Txanelako irakasleari erakutsi dio.

Txanelako irakasleak barrezka hasi da Gorkaren istorioa

entzunda eta Gorka haserretzea lortu du. Gorkak

amorruarengatik makila lurrera bota du eta klase guztia

Historiaurrera eraman du.

Umeak eta irakaslea dinosauro haragijaleen bilera

batean agertzen dira eta dinosauroak beraiek jaten

saiatzen dira.

Istilu horretatik Celopisis agertzen da eta judoa

egiten hasten da. Gorkak Celopisisi laguntzen dio eta

beste dinosauroei harriak botatzen hasten zaie.

Ipuin Bilduma

DBH 1B

47

Celopisisek eta Gorkak dinosauro guztiekin bukatu dute,

dinosauroak lurrean K.O. eginda daude.

Dinosauroak Celopisisen portaeraz haserretzen dira

eta umeengana joaten dira.

Unibertsoan, O.h.e.z. batean, E.T. lotan dago oso

lasai, baina nahigabe oinarekin botoi bat sakatzen du eta

meteorito bat Lurrera botatzen du. Meteoritoak

dinosauro guztiak iraungitzen ditu Celopisis izan ezik.

Orain Celopisis 2008.urtean bizi da Gorkarekin eta

biak elkarrekin oso pozik bizi dira.


2007-08

48

Ipuin Bilduma

DBH 1B

49

Javi Maqueda

1997ko ostiral batean Bilboko baserri txiki batean

artzain bat ardi eta

otsoarekin bizi zen.

Ardia beldurtia zen

eta otsoa maltzurra

zen. Egun batean

artzain hori ez zuen

ardia jasaten; orduan,

plan bat pentsatu egin

zuen. Joan egin zen

otsoaren bila eta esan

zion:


2007-08

50

Gauza bat esango dizut,nire ardia zutaz txarto

hitz egiten du.

Baina nola da hori? Ardia beldurti samarra da -

esan zion otsoak.

Bai baina esaten du txarra zarela txarto

usaintzen duzula eta kaka asko egiten duzula.

Esan didazuna egia bada bihar konturatuko da

nor naizen ni.

Ardiak, zuhaitzaren atzean zegoelarik, elkarrizketa

entzun egin zuen,eta artzaina gezurtia zela pentsatzen

zuen. Handik ume bat pasatzen zelarik, bere etxera

eraman behar zuela ardiak esan zion eta mutikoak

eraman egin zuen. Otsoak ikusi egin zituen eta umea non

bizi zen ikustera joan zen. Baserri batean bizi zen; han

artzain bat zegoen zelatan. Halakoan otsoak pentsatu

egin zuen gauean joango zela. Gaua heldu zenean otsoa

etxera joan egin zen. Momentu horretan ardiak ikustean

kanpaiak jo egin zuen eta artzaina semearekin otsoaren

bila joan ziren, laban batekin otsoa hil egin zuten.

Azkenean ardia umearekin bizi egin zen eta artzain

gezurtia kartzelara sartu zuten.

Mendiko puntako baserrian artzaina,ardia eta umea

pozik bizi izan ziren.

Ipuin Bilduma

DBH 1B

51

Garazi Martínez

Ainara 13 urteko neska bat zen, Bizkaiko herrixka

lasai eta polit batean bizi zen. Bere etxea mendi maldan

zegoen ibai baten ondoan. Hura bere gurasoekin bizi zen

pozik.

Baina egun batean amak honela esan zion:

Ainara badakizu aitaren lana ez dela batere

erraza.

Bai, eta?

Ba … datorren astean hemendik joan beharko

garela beste herri batera bizitzera.


2007-08

52

Baina nola esaten didazu hori? Nire bizitza hemen

dago nire lagunekin, zuekin, herriko jendearekin …

Benetan sentitzen dut maitea.

Utzidazu paketan!

Korrika batean bere logelan sartu zen eta atea

kolpe batez jo zuen. PUM! Etxe osoan kolpea entzun zen.

Ainara oso triste zegoen baina amak esandakoa

onartu behar zuen. Astea oso laburra iruditu zitzaion eta

bere lagunak agurtzeko ez zuen denborarik izan.

Azkenean heldu zen eguna, Ainara autoan igo eta

negarrez aldendu zen. Arratsaldeko 6etan ailegatu ziren

herrira. Kalean ez zebilen inor, ezta txori bat ere. Bat-

batean Ainara urrunean etxe zahar handi baten aurrean

beltzez jantzitako gizon bat ikusi zuen, bazirudien hori

izango zela bere bizileku berria, Ainara oso beldurtuta

zegoen.

Ipuin Bilduma

DBH 1B

53

Gauean lotan zeuden bitartean Ainarak ahots

batzuk entzun zituen:

Ainaraaaaaa! Ainaraaaaaa! –errepikatzen zuten

denbora osoan.

Zer da hau? -galdetu zuen Ainarak.

Etxe honetako jabeak gara baina orain mamu

bihurtu gara eta zuek etxe honetatik

botatzeko gaude hemen.

Ainarak ez zien kasurik egin eta hurrengo goizean

bakarrik zegoenean berriro entzun zituen gaueko

ahotsak, ordurako Ainara jadanik beldurtuta zegoen.

Orduan Ainara etxeko leku batean ezkutatu zen eta

oihuka hasi zen:

Aaaaaaaa!!! Joan zaitezte hemendik!!

Bat-batean etxeko mamu guztiak desagertu ziren

eta Ainara lasaiago sentitu zen. Baina Ainara guztiz lasai

zegoenean etxeko zoruan zulo bat zabaldu zen eta

bertatik desagertu zen. Leku ilun batera heldu zen, lau

horma gris zeuden eta haietako batean gartzeletako

leiho antzeko bat; dena oso ilun zegoen eta Ainara

ikaratuta zegoen.

Non nago? -galdetzen zuen, baina ez zuen

erantzunik jasotzen.


2007-08

54

Ainara gero eta ikaratuago zegoen. Ordu batzuk

pasa ondoren ilunpean kandela baten argia ikusi zuen,

emakume zahar bat zetorren baina Ainarak ahoa estali

eta arnasa hartu gabe geratu zen segundo batzuetan.

Jarraian emakumeak atzo ahotzarekin galdetu zuen:

Ba al dago inor hor?

Ainarak ez zuen ezer esan eta arnasa hartu gabe

jarraitu zuen. Egunak eman zituen bertan irteera bat

aurkitu zuen arte. Ihes egin zuenean ilargi beteko gaua

zen eta Ainara ohean sartu zen ezer gertatu ez zen

bezala.

Hurrengo egunean gurasoak etxera heldu ziren eta

Ainarak dena kontatu zien:

Ama, aita ez didazue sinetsiko. Etxe honen

azpian kartzela bat dago.

Baina Ainara ez ezazu ezer asmatu, horrekin ez

da jolasten.

Baina egia da, bertan igaro ditut egun hauek.

Zatozte nirekin ikusiko duzue.

Orduan Ainara gurasoekin kartzelara jaitsi zen eta

bertan ikusi zuten atsoa. Ama korrika igo zen Ainarak

aurkitutako irtenbidetik eta poliziari deitu zion. Polizia

berehala heldu zen eta atsoa eraman zuten.

Ipuin Bilduma

DBH 1B

55

Ama, gure herrira buelta gaitezke? -galdetu

zion Ainarak amari.

Bai maitea -erantzun zion amak.

Haien gauza guztiak batu zituzten eta herrixka

politean berriro pozik bizi izan ziren.


2007-08

56

Ipuin Bilduma

DBH 1B

57

Leire Ocio

Irati neska bat zen, herri bateko baserritxo

batetan bera aita-amekin bizi zen. Lagun oso onak zituen;

Aitor onena zen. Iratiren akats bakarra oso beldurtia

zela eta ikara handia zuela zen. Aitorrek askotan esaten

zion gomendio asko beldurra kentzeko baina berak ez

zituen entzun nahi.

Egun batean Aitorrek esan zion etxe misteriotsu

batera joateko. Berak ez zuen nahi beldurra zela eta;

gainera, gurasoengandik debekatua zuen. Iratiren aitak

esaten zuen han ez zela inor bizi eta arratoiez beteta


2007-08

58

zegoela. Aitorrek errepikatu eta errepikatu egin zion

eta, azkenean, nekatuta baietza eman zion.

Goizean jaikitzean korrika joan ziren etxearen

hasieraraino:

Beno, bagaude. Baserri hau sorginduta dagoela

esaten dute - esan zuen Aitorrek etxera

sartzeko gogoz.

Eta bueltatuko bagara etxera eta besteekin

jolastuko badugu.

Iratik ez zuen ezer jakin nahi etxeari buruz. Baina

ez zuen beste interbiderik Aitor etxean sartu zelako.

Irati bere atzetik joan zen atzean ez geratzeko baina

atea jotzerakoan emakume lodi, itsusi eta sudur luzekoa

atera zen.

Ipuin Bilduma

DBH 1B

59

Zain nengoen. Bazen garaia.

Aurrera pasatzeko keinu bat egin zien. Barrura

sartzerakoan atsoaren atzetik joan ziren sukalde

antzeko bateraino iritsi arte. Han katu beltz bat ikusi

zuten.

Beno eta zerk ekarri zaituzte ona? - galdetu

zuen amona

Orduantxe Iratik ikusi zuen mahaipean aizkora bat

zuela. Aitorri abisatu egin nahi zion, berehalaxe ulertu

zuen Irati dardarka egon arren.

Hau bai etxe polita! Eta ate horren atzean zer

dago.

Aitorrek berehalaxe altxatu eta han ze zegoen

ikustera joan zen.

Ez! ate horretatik ez sartu! Lehenengo

erantzun galdera!

Ez zutela entzuten egin eta begiratu egin zuten.

Han liburu bat zegoen "Umeak nola sukaldatu" zuen

izena. Irati eta Aitor atzera begiratu eta atso hori ikusi

zuten; beldurra eman arren, korrika hasi ziren baserritik


2007-08

60

irten arte. Atsoa atzetik zeukaten. Irati lehena izan zen

ateratzen. Gero Aitor izerdi patsetan.

Kaixo lagunok! Ni Mari naiz eta hau jentil da.

Esan zuen ahots batek. Emakume bat eta gizon

erraldoi bat zeuden.

Momentu horretan atsoa atera zen eta gauza

arraroak esaten hasi zen; magia zirudien. Bat-batean

galtzagorri asko agertu ziren eta umeen kontra jo zuten

guztiek batera. Galtzagorriak heldu baino lehen jentilek

etxeko teilatua hartu eta gainera bota zion.

Beno, jentil, guk ia bukatu dugu. Sorgina hil

dugu -esan zuen emakumeak.

Handik aurrera Iratik ez zuen berriro beldurrik

izan eta Aitor lagunei kontatuz ez zen inoiz aspertzen.

Ipuin Bilduma

DBH 1B

61

Iñigo Ortíz de Salazar

Egun hori ez zen Paularen onenetakoa izan. Goizetik

izugarrizko beroa egiten zuen; zerua urdin-urdin zegoen

eta Villasastreko etxeak distiratsu zeuden.

Margarita andereñoak zortzi bat ipini zion Paulari.

Nahiz eta jende normalarentzat zortzi bat nota ona izan,

Paula klaseko onena zen eta bere bizitza osoan bikainak

atera egin zituen.

Ile gaztaina kolore argitsua zuen eta begiak ilea

bezalakoxeak. Sasijakintsu bat zen baina besteei

laguntzeko prest zegoen.


2007-08

62

Martin eta Javier bere

lagun onenak ziren. Martin ile

horikoa zen eta Javik ikatza

bezalako ile beltza zuen. Bi

mutikoek begiak kolore

berdinetakoak zituzten,

berdeak, hain zuzen ere.

Hiru lagunak eskolatik

irteten zirenean, txirringaz

paseatzera joaten ziren. Egun

horretan paseatzen zebiltzan;

halako batean, Paulak horrela

esan zuen:

Aizue, nik etxera joan beharra daukat, gaur

Bilbotik etorriko den lagun bat helduko da, guri

baino lehenago oporrak eman dizkiotelako eta

gure etxera uda pasatzera dator.

Beno ba, bihar arte, Paula -esan zuen penaz

Javik.

Etxera heltzean bazegoen mutikoa. Ander zuen

izena. Ile beltzekoa zen eta begi urdinak zituen. Paula

ikustean burua makurtu zuen eta baxuz “Kaixo” esan

zion. Amak Paulari agindu zion Anderri bere logelara

zekarren gauzekin laguntzeko, eta han geratu zen Ander

afaltzeko ordura arte.

Ipuin Bilduma

DBH 1B

63

Hurrengo egunean Paulak Ander berarekin eraman

zuen buelta bat ematera, Martinekin eta Javirekin.

Martin eta Javi Anderren kontra egiten hasi ziren, Paula

berarekin denbora osoan zegoelako. Paula Ander

defendatzen hasi zen eta bere pazientziarekin agoantatu

ezin izan zuenez, biei zaplazteko itzela eman zien:

Jakin al daiteke zer egin dizuen berak?

Horrela jarraitzen baduzue beste bat hartuko

duzue, ulertuta?

Bai -esan zuten biek batera.

Beno, ba bihar goizeko hamarretan hemen ikusi

nahi zaituztet. Mendian dagoen kobazulora

joango gara.

Goizean abiatu ziren kobazulora motxila gainean

zeramatela. Bidetik hiru mutilek bakeak egin zituzten

eta Paulari aurpegia poztu zitzaion. Jarraian, kobazulora

sartu ziren. Bertan hezetasuna nabaritzen zen. Bidetik

barrura egitean ate zahar batekin topatu ziren. Jakin-

mina eraginda ireki egin zuten eta hizkuntza arraro

batean idatziko liburu zahar bat aurkitu zuten. Denen

artean Paulak geratuko zuela erabaki zuten.

Egunak pasa eta egunak etorri Martinek urtebeteko

festa bat antolatu zuen, baina Paula ez zen inondik ere

agertu.


2007-08

64

Askaldu egin eta gero, Anderrek gauza harrigarri

bat ikusi zuen: Paula airetik zebilen oihuka eta liburu

zaharra baita ere eta kobazulorantz zihoazen.

Bi alditan pentsatu gabe, hirurak festa bertan

behera utzita jarraitu zituzten. Han dauden horma

ziztrin eta likatsuetatik pasa ondoren atea zegoen lekura

heldu ziren, baina...atea ez zegoen! Horren ordez, Paula

lurrean etzanda ikusi zuten, ia indarrik gabe. Beraren

ondoan 15-16 urteko mutiko bat zegoen eta mutikoaren

ondoan liburua.

Hori ikustean, Javik, harriturik, mutikoari galdetu

zion:

Nor zara zu eta zer nahi duzu berataz?

Jesús Antonio dut izena eta duela 50 urteko

oroitzapena naiz. Hau nire egunerokoa da eta

neskari esker berreskuratzen ari naiz, bera

ahultzen doan bitartean. Bera hiltzen denean

berriro bizirik egongo naiz.

Hori entzunda Javiri burutapen bat etorri zitzaion

burura. Mutikoari liburua kendu Martinen urtebeteko

festan hartutako aiztoaz liburua apurtzen hasi zen. Bat

batean, mutikoa leherketa txiki batekin desagertu zen.

Minutuak pasatu ziren Paula bere onera heldu arte.

Gero ospitalera eraman zuten.

Ipuin Bilduma

DBH 1B

65

Asteak joan asteak etorri klaseak amaitu ziren eta

guztiak batera jolastera joan ziren ,zeren... uda guztia

aurretik zuten!


2007-08

66

Ipuin Bilduma

DBH 1B

67

Amaia Ovejero

Bazen behin zientzialari azkar bati gauzak asmatzea

gustatzen zitzaiola. Zientzialariak Tomamiko zuen izena.


2007-08

68

Tomamikok 40 urte zituen eta ile zuria zuen. Izaera

aldetik ez zeukan umorerik batere ona, jende guztiak

gorroto zuen.

Egun batean, asko gorroto zuen jendeak hiltzeko

auto bizkor bat asmatu zuen. Baina ez zen auto normal

bat, barruan ez zen inor joango; telegidatua baitzen eta

bonbak botatzen zituen.

Hilabete bat geroago, probak egin ondoren, kalera

atera zuen eta lehenago pertsona ikusi zuena labana

handi batekin burua moztu zion. Orduantxe kalean

zeuden pertsonak hil zituen. Horren ondororioz, dena

ondo ateratzen zitzaiola ikustean autoa etxera heldu

bezain pronto beste ideia beldulgarria otu zitzaion. Ideia

hori lau egun beranduxeago kaleratuko zuela erabaki

zuen.

Lehenengo egunean, autoan ideia beldurgarrirako

prestatzen hasi zen, txapa metalez aldatu zion,

motorrean turboa jarri zion abiadura gehiago

edukitzeko. Horrez gain, leiho guztiak beltzez margotu

zituen auto mamu bat iruditzeko, barruan nor zegoen ez

jakiteko, etab...

Bigarren egunean, ideia beldurgarri gehiago

planeatzen hasi zen eta berehala ideia ugari sortu

zitzaizkion. Orduan plan ezin hobea zen eta inork ezin

zuen plan hori gelditzen pentsatu zuen. Berak nahi

bazuen bakarrik gelditu ahal izango zen.

Ipuin Bilduma

DBH 1B

69

Hirugarren egunean plana burutuko zuen lekua

ikustera abiatu zen eta aurreko egunean planoan

marraztutakoa ondo bazegoen eta hori erabat

ziurtatuta, etxera itzuli zen, Te bero bat edan ondoren

ohera joan zen. Lo egiten zegoen bitartean honako amets

bat izen zuen: loteria tokatzen zitzaiola:

Kaixo, egun on!

Bai, egun on!

Emadazu loteria billete bat ea gaur tokatzen

zaidan.

Tori ba.

Ea zorte daukadan!

Ordu batzuk beranduxeago......

Itxaron pixka bat, uste dut...... Bai, tokatu egin

zait!

Hau bai zorte ona!

Laugarren egunean, hau da, plan beldurgarri a

egiteko eguna iritsi zen. Plan beldurgarria egiteko prest

zegoen. Auto telegidatua hartu eta hara joan zen.

Presidentearen etxera hiltzera abiatu zen.

Ordu batzuk geroago bazegoen Presidentearen etxe

aurrean eta bonbak jaurtitzen eta pistolekin tiro egiten

hasi zen Autoa. Han bertan hil egin zen Presidentea,


2007-08

70

etxeko teilatua jauzi egin baitzitzaion. Presidentea

George Bush izeneko gizona zen.

Polizia heldu zenerako pistarik aurkitu ez zutenez

eta auto bat izan zela jakin zutenez “autoaren

misterioaren kasua” deitu zioten ez zekitelako nork egin

zuen hain hilketa profesionala.

Tomamiko handik aurrera lasai eta problemarik gabe

bizi izan zen.

Ipuin Bilduma

DBH 1B

71

Ainara Palacios

Bazen behin Mikel

izeneko mutil umezurtz

bat. Bere osaba-izebekin

bizi zen Euskal zirkuan.

Mikelek 10 urte zituen eta

nahiko altua zen bere

adinerako; ile kizkurra eta

gorrixka zeukan eta bere

ametsa lehoi hezitzailea

izatea zen.

Txikitatik hasi zen


2007-08

72

zirkuan lan egiten, bere osaba trapezista oso ona zelako.

Mikel bere osabaren laguntzailea zen: pilotak, uztaiak,

mazak... pasatzen zizkion. Baina bere benetako lana 12

urte bete zituenean hasi zen, bere osaba Patxik eta bere

izeko Karmelek lehoikume bat oparitu ziotenean.

Lehoikume hori zirkuko lehoi zaharraren kumea zen eta

lehoi zaharraren hezitzaileak klase partikularrak ematen

zizkion Mikeli. Mikelek “Indar” deitu zion bere lehoiari.

Hau oso polita zen eta egunero gero eta handiagoa, begi

marroiak zituen eta ilearen kolorea marroia eta

laranjaren nahasketa bat zen.

Mikel oso pozik joaten zen ematen zizkioten

klaseetara, baina egun batean amarru berri bat erakutsi

zioten. Hau esan zion bere osabak:

Mikel zatoz hona! Zure izekok eta nik oso pozik

ikusten zaitugu klase hauetan eta zirkuan atera

zaitezkeela bururatu zaigu. Zer iruditzen

zaizu?

Benetan uste duzu zirkuan ateratzeko prest

nagoela?

Noski baietz! Hiru hilabete egon zara gauza

berriak ikasten eta orain ailegatu da ikasi

duzun guztia jendeari erakusteko momentua.

Noiz izango da nire lehenengo aldia?

Bilbon izango da zure lehenengo ekitaldia, baina

lasai hilabete bat daukazu guztia prestatzeko.

Ipuin Bilduma

DBH 1B

73

Eskerrik asko, osaba: Oraintxe bertan hasiko

naiz prestatzen, irakasleari laguntza eskatuko

diot.

Mikel oso urduri zegoen baina urduriago jarri zen

bere amarru berria azaldu ziotenean. Indar suz

inguratuta zegoen uztai batetik pasa behar zen salto

batez eta jarraian soka saltoan jolastu behar zuen. Oso

arriskutsua zen, baina Mikelek aho zabalik utzi nahi

zituen bere ikusleak; horrexegatik, onartu zuen.

Hasieran surik gabe saiatzen ziren, baina bigarren

astean suarekin hasi ziren. Bi aste geratzen ziren Bilbora

iristeko eta Indarrek bazekien soka saltoan egiten, surik

gabeko uztaiatik pasatzen ..., baina ez zuen lortzen suz

inguratutako uztaiatik pasatzea.


2007-08

74

Ostirala iritsi zen eta Mikelen osaba bera ikustera

joan zen. Mikel oso pozik jarri zen:

Kaixo osaba! Ikusiko duzu ze ondo ateratzen

zaidan nire emanaldia. Eseri han mesedez.

Mikel oso urduri jarri zen, baina nire ustez

urduriago zegoen Indar. Sutatik pasatzeko prest jarri

zen lehoia eta musikarekin batera aurrera joan zen baina

uztaiatik pasatzen zegoela... atzeko ezker hanka erre

zuen. Mikel korrika batean joan zen berarengana eta

bere osabak albaitariari deitu zion. Albaitariak honela

esan zion Mikeli:

Sentitzen dut baina lehoi honek ezin izango du

hankarik mugitu bi aste bitartean.

Baina datorren astean zirkuan atera behar

genuen!

Barkatu baina lehoiak atsedenean egon behar

du, ezin izango da altxatu.

Mikel oso triste jarri zen eta Indarren ondoan igaro

zituen hurrengo bi asteak: janaria eramaten zion, ilea

orrazten zion, ipuinak irakurtzen zizkion..., baina

azkenean altxatu egin zen eta lehen bezala zegoen, ez

zuen inongo minik. Osabak Mikeli esan zion Santurtzin

egongo zirela hurrengo astean eta aukera izango zuela

ikusleak aho zabalik uzteko. Hau entzun ondoren lanean

hasi ziren gau eta egun saiatzen eta Santurtzira heldu

Ipuin Bilduma

DBH 1B

75

baino lehen oso ondo ateratzen zitzaien. Entsegu

orokorrean guztiei gustatu zitzaien biek egindako lana.

Santurtzira iritsi ziren eta zirkua eraikitzen zuten

bitartean, Mikel herritik gonbidapenak banatzera joan

zen bere irakaslearekin. Bidetik alkatearekin topatu

ziren eta honek joango zela hitz eman zien. Zirkura

bueltatzean guztiei kontatu zieten alkatea joango zela

eta osaba Patxik goiz altxatu behar zutela esan zien,

gauza asko geratzen zirela oraindik prestatzeko.

Hurrengo goizean zortzietan altxatu ziren guztiak

Mikel izan ezik urduritasunagatik zazpietan altxatu

zelako. Gosaldu ondoren entseguak egiten hasi ziren

guztiak eta arratsaldean alkatea han zegoen, hitz eman

zuen bezala.

Jende asko joan zen zirkura eta Mikel oso urduri

jarri zen baina aho zabalik utzi zituen ikusleak. Bi ordu

eta erdi iraun zituen zirkuko ekitaldiak eta jendea pozik

zegoela zirudien. Diru asko lortu zuten jantzi

berrietarako eta material berria erosteko, gainera oso

ondo pasatu zuten. Bere bidea jarraitu zuen zirkuak eta

oraindik Euskal Herritik dagoela esaten du jendeak baina

nik oraindik ez dut ikusi.


2007-08

76

Ipuin Bilduma

DBH 1B

77

Julen Requejo

Duela urte asko, bazegoen erreinu bat Katantxe

deitzen zena. Bi printzesa, Sharanda eta Nayarit

izenekoak, bertan bizi ziren, eta oso politak ziren.

Alboko erreinuan bizi zen George izeneko printze polit

bat eta gobernatzen zuen erresuma Matifolia deitzen

zen.

Katantxeko erresuman problema asko zeuden,

Matifoliak inbaditu nahi zuelako. Gainera Katantxeko

erresuman ez zeuden pertsona asko babesteko lurraldea

eta horregatik, George printzeak bi erreinuen erregea

izan nahi zuen botere eta diru gehiago edukitzeko.


2007-08

78

Bi printzesek botere magikoa zituzten: txoriekin

hitz egiteko botere magikoa zen. Txori guztiekin hitz

egin ahal zuten Sharandrak eta Nayaritek erresuma

babesteko eta pentsatzeko denbora pixka bat

edukitzeko eta plan bat egiteko.

George printzeak eraso egiterakoan, ezin zuen

eraso egin txori guztiek Georgeren soldaduei erasotzen

zietelako harriak botaz . Georgeren soldaduek min

handia zutenez, ezin zuten erasoa mantendu eta euren

etxera joan ziren bi egunez atseden hartzeko.

Bi egun

pasa ondoren

George

berriz

etorri zen

Katantxeko

erresumara. Orduan esan

zien bere soldaduei:

Entzun! Katapulta batzuk egin behar ditugu

txoriak hiltzeko eta ni erregea izateko.

Bai George - esan zuten soldaduek.

Ipuin Bilduma

DBH 1B

79

Hurrengo egunean katapultak eginda zeuden, baina

egun horretan txori handiagoak etorri ziren eta nahiz

eta harriak bota katapultekin, ez zuten txoriekin

bukatzerik. Bai, ostera, eraso egin zieten txoriek

Georgeren soldaduei.

Gau horretan, Georgek pentsatu zuen hurrengo

gauean erasotzea, eragin handia egingo zuelakoan, baina

hontzak bahitu behar zituen eraso ahal izateko. Hontzak

bahitu ondoren, eraso egin zuen.

Sharandrak eta Nayaritek ez zuten lorik hartu.

George joan zen bi printzesengana, eta Sharandrak eta

Georgek elkar ikusi zuten. Matemindu egin ziren

momentu horretan, eta Georgek esan zion:

Barkamena eskatu nahi dizuet zuen etxea

erasotzeagatik.

Ongi da, barkatuta zaude baina mesedez ez

eraso egin berriro.

Egun batzuk pasa eta gero, Georgek eskatu zion

Sharandrari ea berarekin ezkondu nahi zuen. Nola ez,

Sharandrak baietz esan zion.


2007-08

80

Ipuin Bilduma

DBH 1B

81

Lander Rodríguez

Bazen behin Santurtzi herrian Tobi izeneko

detektibea.

Egun batean Tobik bere etxean zegoen eta une

horretan mugikorrean mezu bat ailegatu zitzaion; orduan

Tobik mugikorra hartu zuen. Bere nagusia zen, berarekin

elkartzea herriko tabernan nahi zuen. Beraz, Tobi

korrika herriko tabernara joan zen. Bere nagusia aurkitu

zuenean, galdetu zion ea zergatik esan zion herriko

tabernara jaisteko. Nagusiak erantzun zion bere

neskalaguna desagertu egin zela.


2007-08

82

Orduan Tobi ikertzen hasi zen, bi egun lo egin gabe

egon zen. Bere nagusiarekin hitz egin zuen eta esan zion

bazekiela non zegoen bere neskalaguna. Nagusiak

poliziari esaten dio Markelen etxera joateko nagusiaren

neskalaguna berak duelako.

Hala ere, Markelen etxera joaten direnean, ez dago

inor eta ohar bat

aurkitzen dute. Ohar

horretan jartzen du

Markelek duela

neskalaguna. Orduan

Tobik gehiago ikertzen du

eta konturatzen da

Markel eta Ane -

nagusiaren neskalaguna

orduan azkenean aurkitu

zuten Ane eta Tobiri

saria eman zioten: bidaia

egin behar zuen lan

hobeagoren lekura

joateko eta detektibe

hoberena izateko baina

Tobi Londresera ailegatu

zenean konturatu zen

Londresen ez zela hain

ondo egoten eta erabaki egin zuen Bizkaian hobeto

egongo zela eta lehenengo hegazkina hartu egin zuen

Bizkaira joateko. Tobi ailegatu zenean hor zegoen lehen

Tobiren nagusia aireportuan lan egiten zegoen, orduan

Ipuin Bilduma

DBH 1B

83

Tobik konturatu zen bere nagusia bera gabe ez zela ezer

,eta horregatik hortik aurrera erabaki zuen bere

nagusiarekin lan egitea baina Tobi izan zen nagusia eta

bestea izan zen bere langilea. Azkenean Tobi izan zen

nagusirik hoberena eta hortik haurrera Tobiren ekintza

munduko hoberena izan zen.


2007-08

84

Ipuin Bilduma

DBH 1B

85

Naroa Rodríguez

Baziren behin bi ume anaia-arrebak

zirenak:Izaro eta Arkaitz, biek bederatzi urte

zituzten. Izarok ile luze eta horia zeukan, beti

soineko more bat jantzita eta soinekoaren azpian,

alkandora zuri bat. Arkaitz, ordea, oso urduria zen,

alkandora zuria zeraman eta bere gainean panazko

txaleko marroi bat. Haien artean,oso txarto

moldatzen ziren eta beti zirikatzen zioten elkarri,

eta haiek, untxi bat zaindu behar zuten.

Pasa den abuztuan, Santurtzin, haien herrian

zeudelarik, Benidorrera joatea erabaki zuten.


2007-08

86

Benidorren zeudelarik eta bi aste pasa eta gero,

beroagatik, untxia gaixotu egin zen. Bi umeak, basoan

zehar abiatu ziren untxiarentzako pilulen bila. Bertan

zeudelarik, oso seguru zeude pilulak aurkituko

zituzten. Bat-batean, bi bide agertu zitzaizkien.

Ezkerrekoan animaliak ikusten ziren, zerua oskarbi

eta ostadarra zegoen. Baina eskumakoan sugeak,

hostorik gabeko zuhaitzak... zeuden.

Baina bi bideen erdian sorgin bat

zegoen.Sorginak soineko luze eta apurtua zeraman,

sudurrean garau handi eta iletsua zeukan eta buruan

txapela bat.

Orduan umeek galdetu zioten sorginari:

Nondik aurkituko genuke gure

untxiarentzako pilulak? Ezkerretik edo

eskumatik?

Orduan sorginak erantzun zien :

Eskumatik, bertan gauza asko aurkituko

dituzue! Ja,ja,ja,ja!

Orduan umeak bere laguntza eskertu zioten eta

beldurturik korrika eginez bide horretatik sartzen

ziren.

Ipuin Bilduma

DBH 1B

87

Haien gurasoak oso larri zeuden Izaro eta

Arkaitz ez zirelako agertzen. Baina umeek basoan

jarraitzen zuten pilulak bilatzen. Izarok eta

Arkaitzek, sugeen, armiarmen, saguzaharren...kontra

borrokatu zuten bata besteari laguntzen. Gau hartan

bi umeak, logure ziren eta gauza arraro, handi eta

bigun batean lokuluxka bat bota zuten. Goizean

altxatu zirenean, lore erraldoi baten gainean zeudela

konturatu ziren! Eta ezin zirenez jaitsi mugitzen hasi

ziren. Geroxeago , lorea esnatu egin zen eta esan

zuen:


2007-08

88

Zer egiten duzue hemen!

Orduan Arkaitzek erantzun zion:

Ggggu,guuurrre untxxxxiarentzakoppillulen

billa gaaabiltza...

Ah,beno,orduan zortea eduki duzue.

Zergatik? -galdetzen dute biek batera.

Bata.ni lore fantastikoa naizelako eta

bigarrena.hiru desio eskatu ahal dituzuelako.

Benetaaaaan??Orduan...eskatuko dugu:

1. Gure untxiarentzako pilulak.

2. Gure etxera itzuli. Eta...

3. Gehiago ez jo.

Azkenik, bi umeak etxera itzuli ziren

untxiarentzako pilulekin eta gainera ez zioten gehiago

elakrri jo .

Ipuin Bilduma

DBH 1B

89

Peio Tobio

Urrutiko irla baten oihan sakratuan

Anartz bizi zen.

Anartz, 19 urteko mutila zen eta

bere aitak egin zuen bezala, oihanaren

altxorra gordetzearen misioa zeukan.

Egun batean Anartzek soinu arraro

bat entzun zuen, helikoptero baten

soinua, hain zuzen ere. Anartzek ez

zuen sekula ere horrelako gauzarik ikusi bere bizitza

osoan eta oso harriturik geratu zen.


2007-08

90

Helikopterora

hurbildu zenean 3

gizon ikusi zituen,

hauek altxor

bilatzaileak ziren eta

Anartzekin topo egin

zutenean hau esan

zioten:

Barkatu

mutiko, entzun al duzu inoiz hemengo altxorrari

buruzko ezer?

Anartzek bere aitaren hitzak gogoratu zituen: "Ez

esan inori inoiz altxorrari buruzko ezer! "

Ez,nik ez dakit ezer ere horri buruz.

Beno horrela baldin bada hau da hitz egiten

dugun azken momentua.

Hau esan ondoren gizonak joan egin ziren. Anartz

urduri zegoen gizonen asmoak jakinda eta atzetik

jarraitzea bururatu zitzaion. Atzetik jarraika zihoala

zera entzun zuen:

Nik uste dut lehengo mutilak zerbait dakiela

Ez dut uste, baina arraroa da, zer egiten du

mutilak hemen?

Isildu! Zerbait aurkitu dut.

Ipuin Bilduma

DBH 1B

91

Gizonek Anartzen templua aurkitu zuen baina atea

harrizko horma batez inguratuta zegoen.

Kaka zaharra! Dinamita ekarri beharko dugu.

Gizonak joan egin zirenean

Anartz atera egin zen. Ez zekien

zer egin eta orduan bere aitaren

liburu bat topatu zuen, bertan

magiaren ezagutzak idatzita

zeuden. Anartzek gizonak

etortzen ikusi zituen eta

bizkortasun handiz zuhaitz baten

atzean ezkutatu eta zera ezan

zuen: ELEKTRO!

Momentu horretan tximista

bat erori zen gizonen oinetan baina haiek armak atera

zituzten eta kemenez esan zuten:

Inork ez gaitu atzera botako!

Momentuan dinamita jarri eta eztanda egitea lortu

zuten. Hau gertatu eta gero tenpluaren ateak zabaldu

egin ziren. Anartz arazoetan zebilen eta atzetik jarraitu

zien. Berak bazekien tenplua tranpaz beterik zegoela eta

kontuz joan zen.


2007-08

92

Gizonak tranpak pasatu eta altxorretara ailegatu

ziren baina Anartzek zera oihukatu zuen:

Geldi hor!

Bat-batean, hitz magiko batzuk

esan eta suge erraldoi bat agertu

zen. Sugea altxorraren aurrean jarri

zen hau defendatuz eta bere

letagin handiak erakutsi zituen.

Hiru gizonak asko ikaratu ziren eta

korrika batean helikopterora igo

egin ziren sugearengandik ihesi. Modu honetan, Anartzek

magia erabiliz, tenplua konpondu zuen eta bere aitak

esan bezala, altxorra betirako babestu zuen.

Ipuin Bilduma

DBH 1B

93

Ainara Valverde

Bazen behin, duela

urte batzuk, Mantxas

izeneko zaldia. Oso

pozik bizi zen baserri

batean, bere

jabearekin. Baina,

egun batean, jabeak

bere auzokidearekin

apostu bat egin zuen:

ea nork egiten zuen

lan gehiago, auzokidearen traktoreak edo Mantxasek.

Jabeak irabazi nahi zuenez, Mantxas gaizki tratatzen

hasi zen: jo egiten zuen azkarrago joateko, ia-ia ez zion

deskantsurik ematen…


2007-08

94

Orduan, gau batean, Mantxasek baserritik ihes egin

zuen. Egunak eta gauak eman zituen ibiltzen eta

azkenean baso bat aurkitu zuen: Baso Fantastikoa. Oso

handia zen eta zuhaitzak ugariak ziren. Gainera, bertan

bizi ziren izaki guztiak izaki fantastikoak ziren.

Bat-batean Mantxasek itzal bat ikusi zuen sasien

artean. Gehiago hurbildu zen zer zen jakiteko, eta

orduan sasietatik adarbakar hegoduna atera zen. Guztiz

zuria zen, hegoak zituen eta buruan adar eder bat

zeukan.

Kaixo, Zuri naiz, eta zu nor zara?- galdetu zion

izakiak.

Mantxasek susto galanta hartu zuen, baina lasaitu

zenean, Zuriri erantzun zion:

Ni Mantxas naiz.

Kaixo, Mantxas! Ez zara hemengoa ezta?

Nondik zatoz?

Baserri batetik nator. Ihes egin dut nire

jabeak txarto tratatzen ninduelako. Eta zu, zer

zara? Adarra eta hegoak dituzu, beraz,

adarbakarraren eta zaldi hegodunaren nahaste

bat dirudizu!

Bai, egia esan, nire ama adarbakarra zen eta

nire aita zaldi hegoduna.

Ipuin Bilduma

DBH 1B

95

Zuri eta Mantxas oso lagun onak egin ziren, baina

egun batean, zerbait zerutik zetorrela ikusi zuten.

Orduan, bi zaldiak sasi batzuen atzetik ezkutatu ziren.

Izakia gehiago hurbildu zenean, sorgin bat zela ikusi

zuten. Sorgina lurreratu zen, eta inor ez zela izutzen

ikusi zuenean, oihukatzen hasi zen:

Zergatik ez zarete izutzen? Orain ikusiko

duzue izaki ziztrinak!

Eta orduan, sorginak izaki guztiak harri bihurtu

zituen.

Sorgina joan zenean, Zuri eta Mantxas beraien

ezkutalekutik atera, eta harriei begiratu zieten.

Zerbait egin behar dugu!- esan zuen

Mantxasek.

Gauza bat baino ezin dugu egin: iratxo bat

bilatu eta desira bat eskatu.

Hori bai ideia ona! Bihar hasiko gara bilatzen.

Hurrengo goizean, iratxoa bilatzen hastera

zihoazenean, Zurik esan zuen:

Baina, arazo txiki bat dugu, ez dakigu nolakoa

den iratxo bat.

Denei galdetuko diegu orduan!

Ongi da.


2007-08

96

Ibiltzen eta ibiltzen hasi ziren, jende guztiari

galdetuz:

Kaixo, iratxoa zara?

Ez, ni maitagarria naiz.- erantzuten zuten

izakiak.

Ezetz esaten zutenean, ibiltzen jarraitzen zuten.

Kaixo, iratxoa zara?

Ez, ni ipotxa naiz.

Bat-batean, ziklope bat aurkitu zuten. Oso handia

zen, burusoila eta begi bat baino ez zuen.

Kaixo, iratxoa zara?- galdetu zioten.

Ziklopea, gose zenez, ziria sartu zien:

Bai, ni iratxoa naiz. Orain, desira bat eskatu

ahal duzue, baina lehenago,begiak itxi.

Zurik begiak itxi zituen baina, Mantxasek, oso

kuxkuseroa zenez, begi bat baino ez zuen itxi. Orduan,

ziklopea Zuri hartzera joan zenean jateko, Mantxasek,

dena ikusten zegoela, oihukatu egin zuen:

Kontuz, Zuri!

Ipuin Bilduma

DBH 1B

97

Hori entzutean, Zurik begiak ireki eta hegoak

zabaldu zituen. Hegaka hasi zen, eta Mantxas bere

atzetik zihoan korrika.

Ziklopea despistatu zutenean, iratxoa bilatzen

jarraitu zuten. Azkenean aurkitzea lortu zuten:

Kaixo, iratxoa zara?- galdetu zioten izaki txiki

eta bihurri hari.

Bai, iratxoa naiz, orain desira bat eskatu ahal

duzue.

Zurik eta Mantxasek iratxoa Baso Fantastikora

eraman eta harriak erakutsi zizkioten:


2007-08

98

Hauek gure lagunak dira. Sorgin batek harri

bihurtu ditu. Lehen bezalakoak izatea nahi

dugu.

Orduan, iratxoak agindutakoa egin zuen eta izaki

fantastikoak harri izateari utzi zioten. Momentu

horretatik aurrera denak bizi izan ziren poz-pozik Baso

Fantastikoan.

Ipuin Bilduma

DBH 1B

99

Alazne Velado

Maialen 10 urteko neska da. Beltzarana da eta bere

ilea marroia eta luzea. Begi marroiak dauzka. Oso altua

da bere adinarentzat eta oso azkarra ere bai. Ane

deituriko ahizpa bat dauka. Anek 8 urte dauzka eta bere


2007-08

100

ahizpa bezala beltzarana da. Ile marroia eta luzea dauka.

Begiak, ordea, beltz-beltzak dauzka. Biak umezurtzak

dira eta umezurztegi batean bizi dira bere txakur

Pintxorekin. Hirurei asko gustatzen zaie abenturak

bizitzea eta altxorren bilaketaz aritzen diren ipuinak

irakurtzea.

Egun batean Maialen asko aspertzen zen eta

Anerekin ganbarara joan zen. Bat-batean entzun zen:

Ane! Ane! Begira zer aurkitu dudan -esaten dio

Maialenek Aneri- Altxorraren mapa da. Hemen

jartzen du zirku zaharraren ondoan aztarna

bat dagoela altxorra aurkitzeko. Bilatuko dugu

altxorra elkarrekin?

Bai ederki. Goazen bilatzera.

Hasi ziren herri osotik altxorra bilatzen baina mapa

zaharra zen eta ez zekiten non zegoen zirku zaharra.

Orduan okindegi bat ikusi zuten eta ogia erostera sartu

ziren:

Non egongo zen zirku zaharra? -galdetzen zion

Maialenek Aneri.

Okinak entzun eta esan zion:

Kale hau jaitsi eta ezkerrerantz hartu, han

parke bat ikusiko duzue. Han zegoen lehen

zirkua.

Ipuin Bilduma

DBH 1B

101

Eskerrik asko -esan zion Anek. Ogia hartu eta

joan ziren korrika parkea bilatzera.

Parkera heltzerakoan leku guztietatik hasi ziren

bilatzen altxorra baina ez zuten aurkitu. Bat batean

Maialenek esaten du:

Zer da hau ?

“ Altxorra bilatzen baldin ba zaudete erresfreskatzen zaren lekura joan eta han

altxorra bilatu “

Bagaude altxorretik gertu -esaten du Anek

Biak korrika joaten dira igerilekura.

Non egon daiteke altxorra? Igerilekua oso

handia da -esaten du Anek.

Ba agian zuhaitzen atzean, oso altuak dira eta

urte asko daramate han jarrita.

Egia da; goazen bada!

Igerilekura heldu ziren, baina han zuhaitz asko

zeuden eta ez zekiten nondik hasi bilatzen.Hori dela eta,

banatu ziren eta bakoitzak punta batetik hasi ziren

bilatzen. Ordu bat pasa ondoren …

Aurkitu duzu altxorra? -galdetu zuen Anek

Ez, eta zuk? -galdetu zuen Maialenek


2007-08

102

Ezta ere.

Momentu horretan Pintxo iturri batean ura edaten

ikusi zuten.

Agian iturrian dago.

Goazen bilatzera - Maialenek Aneri.

Maialen, Maialen aurkitu dut, hemen dago

altxorra, begira,begira.

Maialen heltzerakoan ireki zuten eta antzinetako

txanpon batzuk zeuden.

Hau dirua da? -galdetu zion Anek Maialeni.

Bai baina antzineko txanponak dira orain ez

dute ezer balio.

Bi ahizpak berriz beraien etxera bueltatu ziren

altxorra eskuetan. Egun hori gogoratzeko.

Ipuinak 07 2

Documents

Transcript of Ipuinak 07 2