Ipuinak 07 1

119
Euskara BIHOTZ GAZTEA IKASTOLA Ipuin Bilduma 2007-08 DBH 1A

description

ipuinak.Dbh 1

Transcript of Ipuinak 07 1

Page 1: Ipuinak 07 1

Euskara

BIHOTZ GAZTEA IKASTOLA

Ipuin Bilduma 2007-08

DBH 1A

Page 2: Ipuinak 07 1

Bihotz Gaztea Ikastola

2007-08

2

Page 3: Ipuinak 07 1

Ipuin Bilduma

DBH 1A

3

AURKIBIDEA:

Borja Aldea Peter eta aitona 5

Nekane Argüello Ariane eta printzea 9

Nora Bañales Mundu ezezaguna 13

Leire Calero Kanika zoragarriak 17

Kebir Colmenero Lauburuaren misterioa 21

Jon Diez Kuadrila baten proiektoa 33

Unai Duran Izotzezko kobazuloko muntsroa 37

Lander Eguskiza Apolo detektibea 43

Ander Etxeberria Ander eta bere arazoak 49

Unai Fraile Peterren bidaia 53

Garikoitz García Santurtziko arrantzaleak 57

Nerea García Iratiren sekretua 61

Garazi Martínez Supertxakurra 67

Josu Mielgo Pailazoaren abenturak 71

Arantza Ortega Leireren abenturak 75

Víctor Plá Kaio sopa 79

Natalia Relloso Super Jonathan 83

Ane Rico Lau lagunen altxorra 87

Iskander Rodríguez Txomin ikastolara doa 91

Nagore Salas Mutil aberatsa 95

Itxaso Sánchez Urdin 101

Nerea Tomás Etxe sorgindua 107

Estibaliz Varela Klaseko tranpola 111

Page 4: Ipuinak 07 1

Bihotz Gaztea Ikastola

2007-08

4

Page 5: Ipuinak 07 1

Ipuin Bilduma

DBH 1A

5

Borja Aldea

Bazen behin Ingalaterrako herri txiki eta

beldurgarri batean Peter izeneko mutil bat. Peter

hamahiru urteko gazte bat zen bera betidanik txikitxoa

zen,baina horrek ez zuen ezer esan nahi. Peter oso

azkarra eta irudimen onekoa zen. Egun batean esan zion

bera amatxori bere aitonaren etxera joan nahi zuela.

Peterren aitonaren etxea oso leku beldurgarri

batean zegoen, leku horretara bakarrik Peterren aitonak

joaten zekien. Etxea mendi gailurrean zegoen; mendi

aurrean baso ilun bat zegoen eta baso hartan haizea beti

Page 6: Ipuinak 07 1

Bihotz Gaztea Ikastola

2007-08

6

bortitz zebilen. Hurrengo egunean motxila sorbaldan

zeukalarik aitonaren etxerantz abiatu zen.

Peter basoaren kilometro batera zegoen herrixkara

heldu zen. Herrixka horretan agure nagusi batekin tipo

egin zuen.

Kaixo, agure ni... nire aitonaren bila nengoen -esan

zuen Peterrek beldurtuta.

Bai badakit. Ni naiz zure aitona.

Peter galdetu zion aitonari zer gertatu zitzaion oso

zahar ikusten zuelako. Aitona hori entzutean berehala

kontatu zion istorioa.

Kontatu ostean

aitonaren etxerantz

abiatu ziren biok.

Basora heltzean

Peter oso beldurtuta

zegoen, basoari

buruz entzun zituen

kondairengatik. Baso

barruan sartzean

haize bortitza hasi

zen eta animalien

zaratak entzuten

hasi ziren.

Bat-batean gizon bat korrika joan zen beraiengana;

gizon horrek esan zien Peter eta bere aitonari dragoi

Page 7: Ipuinak 07 1

Ipuin Bilduma

DBH 1A

7

maltzur batek Kamelot-eko zilar guztia lapurtu zuela.

Gizon horrek espata bana eman zien dragoiari aurre

egiteko eta zilarra berreskuratzeko.

Orduan Peter eta aitona plan bat prestatu zuten eta

plana honakoa zen: aitona harriak botako lituzke leku

zehatz batera; bitartean, Peter leku horretatik oihuka

hasiko litzateke eta dragoiak jarraitu beharko lioke

basoaren kanpo alderantz. Han gerlari asko egongo

lirateke zain. Tartean hiru pertsona zilarraren bila

joango lirateke.

Ordua heldu zen plana martxan jartzeko, aitona

harriak botatzen hasi zen eta Peter oihuka eta dragoia

bere atzetik joan zen; gerlari guztiak prest zeunden

erasorako.

Dragoia basotik atera zen eta gerlari guztiak

erasoka hasi zitzaizkion dragoiari; hau bitartean sua

botatzen hasi zen. Peterrek, bere aitonak eta hiru

gerlari gehiagok zilar guztia hartu zuten. Zilarra prest

zutelarik, basotik irten ziren; beste gerlariek dragoia ez

zutela hil ikustean, Peterrek zilar harri handi bat bota

zuen dragoiaren azpira. Dragoia zilarra ikustean

liluratuta geratu zen eta erasoari utzi zion; bitartean

gerlari batek espata iltzatu zion eta dragoi maltzurra hil

zen.

Page 8: Ipuinak 07 1

Bihotz Gaztea Ikastola

2007-08

8

Azkenean Peter bere aitona amatxoaren etxera

joan ziren betirako eta Peterrek zin egin zuen ez zela

gehiagorik baso horretara joango.

Zilarra ez dugu ahaztu. Zati txiki bat eman zioten

Peterri bera ausardiagatik.

Page 9: Ipuinak 07 1

Ipuin Bilduma

DBH 1A

9

Nekane Argüello

Bazen behin

Ariane deitutako

neska altua, argala,

ilehoria eta begi

urdinak zituen.

Ariane bere

gurasoekin bizi zen;

bere ama Susana eta

bere aita Juan

Carlosekin. Ariane eta

Susana oso antzekoak

ziren baina aita ez zen

Page 10: Ipuinak 07 1

Bihotz Gaztea Ikastola

2007-08

10

ez ilehoria ezta ez zituen begi urdinak; berak begi

marroiak zituen eta ilea baita marroia zen.

Beraiek oso aberatsak ziren eta horregatik gaztelu

handi batean bizi ziren oso pozik. Gazteluaren lau punta

bakoitzak dorre bana zegoen eta hor Ariane eta bere

gurasoen logelak zeuden. Gaztelua ibai antzerako batek

inguratzen zuen eta hor krokodiloak zeuden.

Ariane egun batean basora joen zen buelta bat

bakarrik ematera baina bere gurasoek honela esaten

zioten.

Ezin zara zu bakarrik basora joan.

Baina Arianek egun horretan ez zien bere gurasoei

kasurik ere egin. Gaua heldu zen eta Ariane ez zen

etxera oraindik itzuli bera basoan galduta zegoen. Basoa

oso iluna eta beldurgarria zen eta Arianek beldurra zuen

baina lo gurea hasi zitzaion eta zuhaitz baten ondoan

etzan zen eta hor lo geratu zen.

Eguna heldu zenean Ariane esnatu zen gose samarra

zegoen eta basoan ez zegoen ezer jatekorik. Bat-batean

Ariane lurrera erori zen kolpez. Bere gurasoak oso

larrituta zeudenez, poliziari deitu zioten baina ez zuten

aurkitu.

Egun batean bere amak eta bere aitak gazteluan

kasting batzuk egin zituzten hogei printze polit eta

Page 11: Ipuinak 07 1

Ipuin Bilduma

DBH 1A

11

atsegin aukeratzeko. Printze horiek Arianeren bila joan

behar zuten basora eta aurkitzen zuena Arianerekin

ezkonduko zen.

Kasting horietatik ehun printze pasatu ziren

denetarik zeuen: altuak, baxuak, argalak, lodiak,

ilehoriak, beltzaranak, itsusiak, politak …

Amari hamar mutil gustatzen zizkion eta aitari

bederatzi. Mutil bat falta zen; bat-batean atetik

sartzen da mutil altua, argala, ilehoria eta begi

urdinduna; baita atsegina eta azkarra ere. Aita eta amari

mutil hori gustatu zitzaien.

Orain hogei mutil zeuden eta guztiak Arianeren bila

joan ziren neskaren argazki banarekin nor zen jakiteko.

Egun bat pasatu zen eta ez zituzten bere alabaren

inolako informaziorik. Gurasoak oso larrituta zeudenez,

beste plan bat pentsatzen hasi ziren bere alaba Ariane

aurkitzeko.

Printze politak Ariane basoan etzanda aurkitu zuen

eta esnatzeko musu bat eman zion. Hurrengo egunean

oso goiz Arianeren oihuak entzun ziren kanpotik printze

politarekin. Gurasoak oso azkar kalera atera ziren bere a

Page 12: Ipuinak 07 1

Bihotz Gaztea Ikastola

2007-08

12

Page 13: Ipuinak 07 1

Ipuin Bilduma

DBH 1A

13

Nora Bañales

Bazen behin, Miren izeneko neskato txiki bat.

Mirenek hamar urte zeuzkan eta Lekeitioko kale handi

eta aberats batean bizi zen. Miren oso neska jatorra eta

azkarra zen. Bere lagunen laguna. Fisikoki ez zen

edertasun bat, ile luzea zeukan, beltz kolorekoa. Begi

marroiak eta handiak. Zoritxarrez, uda bukaeran

hortzetako aparatua jarri egin zioten. Gelakide askok

bere lepoaz barre egiten zuten, baina, Mirenek, bere

burua maitatzen zuenez, ez zien kasurik egiten.

Page 14: Ipuinak 07 1

Bihotz Gaztea Ikastola

2007-08

14

Gure protagonistak, lagun asko zituen baina haien

artean bat bakarrik zen bere lagunik hoberena eta hori

Leire zen, dudarik gabe.

Leire oso neska polita eta atsegina zen. Miren eta

berak ez ziren ezertan berdintzen, baina beti elkarrekin

zeuden. Oso lagun onak ziren.

Leire Mirenen auzokidea zen. Mirenek hamasei

zenbakidun portalean bizi zen eta Leirek hamazazpi

zenbakidunean. Haien kalea Aranda kalea deitzen zen.

Oso kale luzea eta aberatsa zen, haien etxeen aurreko

aldean Eroski supermerkatua zegoen. Egunero goxoki

batzuen bila joaten ziren biak batera eskutik helduta

zebrabidea gurutzatuz. Atzeko aldean berriz,

polikiroldegi bat zegoen, "Maximiun polikiroldegia",

deitzen zen. Gune hori ez zuten ezta zapaldu ere egiten.

Baina ezkerralderantz begiratzen zutenean, kalezulo

txiro eta zikin bat ikusten zuten. Han zaborrontzi

guztiak zeuden. Egunean behin kale horretatik pasatu

behar zuten zaborra botatzeko.

Egun batean, monopoly-an jolasten zeudelarik,

Mirenen aitak zaborra botatzeko eskatu zien. Haiek ez

zituzten inolako gogorik baina azkenean joan ziren.

Zaborra hartu eta Mirenen etxetik atera egin ziren.

Korrika egiten zuten ahalik eta lehenago bukatzeko

zeregin nazkagarri horrekin. Kale txiki horretan sartu

eta Leireri beldurra ematen hasi zitzaion. Zabortegi

berdea ireki eta...

Page 15: Ipuinak 07 1

Ipuin Bilduma

DBH 1A

15

Aaaaaaaa!!!...

Ezetz asmatu zer ikusi zuten zabortegi horretan.

Mirenek eta Leirek zaldi arraro bat ikusi zuten, hor

barruan. Adarbakar bat zirudien, baina ez zeuden oso

ziur. Beste gauza arraro bat entzun zuten. Zaldi horrek

hitz egiten zuen eta honako hau esan zien:

Miren zara ezta?- galdetu zion Mireni oso

kezkatuta.

Bai -erantzun zion Mirenek.

Etorri nirekin mesedez, nire munduak zure laguntza

behar du.

Page 16: Ipuinak 07 1

Bihotz Gaztea Ikastola

2007-08

16

Momentu horretan Leire zorabiatu eta lurrera jauzi

zen.

Mirenek beldurrik gabe zaborrontzira sartu zen

zaldiarekin. Zaldiak palanka bati eman eta plastikozko

kutxa handi hori mugitzen hasi zen. Bat-batean

zabortegia gelditu zen. Heldu ziren. Estalki zikina ireki

eta beltz koloreko zerua ikusi zuen. Oso arraroa iruditu

zitzaion, adarbakarra more kolorekoa zelako eta ez zuen

espero halako mundu beltzik. Galdera asko zituen baina

zaldiak gai orokorrera pasatu nahi zuen zuzenean.

Zerua urdin argi-argi kolorekoa jarri zen eta

animalia guztiak haien etxeetatik atera ziren. Dena

bukatu ondoren, zaborrontzi berdean sartu zen zaldi

morearekin. Bueltatzeko ordua iritsi zen eta. Palankari

eman eta bost minutu igaro ondoren, Lekeition zegoen

berriz ere.

Baina bigarren arazo bat sortu zitzaion. Non zegoen

Leire? Bueltak eta bueltak eman zituen bere lagun

maitea bilatzen. Gaueko hamarrak ziren eta Miren

etxera bueltatu zen. Baina bat-batean zer gertatu zen?

Bere aita ez zegoen etxean. Orduan Leireren etxera

joan eta atea ireki zuen. Bere arazoak bukatu egin ziren;

ez zekien nola baina hor zeuden biak. Leire ez zen

ezertaz gogoratzen eta Miren bere abentura berri hori

kontatzen hasi zen. Arazoa zen Leirek ez ziola Mireni

sinesten.

Page 17: Ipuinak 07 1

Ipuin Bilduma

DBH 1A

17

Leire Calero

Gabon goiz batean, Bizkaiko

mendian, Anboton hain zuzen ere, han

zegoen baserri polit batean familia

bat amamarekin; Gabonak ospatzeko

elkartzen zen. Baserria zelaiez

inguratuta zegoen, hainbat zuhaitzen

erdian. Harrizkoa zen, egurrezko ate

eta leihoekin. Bi pisu zeuzkan, goikoa

ganbara handi eta zikina zen, trastuz

beteta, eta behean, pasabidearen

ezkerraldean, sukalde handi eta bero bat tximinia eta

Page 18: Ipuinak 07 1

Bihotz Gaztea Ikastola

2007-08

18

mahai handi batekin zegoen. Mahai honen inguruan

familia osoa elkartzen zen. Eskuinaldean, berriz, hainbat

logela zeunden.

Amamak, gabon gauean desio bat bakoitzarentzat

ematen zuten kanika bereziak ganbaran gordeta zituen.

Sukaldean afaria prestatzen ari zen bitartean, bere

ilobak, Eder izeneko 10 urteko mutiko argal eta politak,

baina baita kakalarri eta bihurriak, amamaren kanikak

aurkitu zituen eta inori galdetu gabe haiekin jolasten

hasi zen, magikoak zirela jakin barik. Baina, bat batean,

logelan zegoen beste joko bat hartzerakoan, kanikak

hortik ahaztuta utzi zituen.

Orduan, amama ganbarara erretilu baten bila joan

zenean, kanikak ez zeudela bere lekuan konturatu zen.

Oso kezkatuta zegoenez, alabari deitu zion:

Miren, mesedez, etorri hona!

Banoa ama. Zer gertatzen da?

Begiratu!! Kanikak desagertu egin dira. Zer egingo

dugu orain?

Lasai zaitez, Gauerako aurkituko ditugu.

Kanikak bilatzen zeudelarik, Mirenek aurkitu zituen

eta amamari erakutsi gabe, bere lekuan gorde zituen.

Gaua heltzean, denak mahai handi horren inguruan

eseri ziren. Afaldu ondoren, kanikei desioak eskatzeko

Page 19: Ipuinak 07 1

Ipuin Bilduma

DBH 1A

19

momentua heldu zenean, osaba Kepa hasi zen bere

desioarekin. Hau zoritxarra hau!

Hemen ez da ezer gertatzen. Nire desioa ez da

bete, eta gainera kanikek ez dute ezta distira

egiten ere ! – esan zuen osabak.

Arrazoia duzu, hauek ez dira benetako kanikak! –

erantzun zuen amamak.

Denak kezkatuta zeunden unean, mutikoak esan zuen:

Lehen, ganbaran zeunden kanika batzuekin jolasten

egon naiz. Ez ziren haiek izango, ezta ?

Eta non utzi dituzu ? –esan zuen osabak.

Azken aldiz amamaren logelan jolastu dudala uste

dut.

Ongi, beraz, hara joango gara.

Orduan, han bilatzen hasi ziren baina ez zituzten

aurkitu. Bat-batean, izebak ohearen behean

begiratzerakoan aurkitu egin zituen. Denok pozik saltoka

zeunden, baina halako batean …

Itxoin momentu batez, oraindik ez dakigu hauexek

diren ala ez -esan zuen osabak.

Egia da -baieztatu zuen izebak.

Goazen ba frogatzera.

Page 20: Ipuinak 07 1

Bihotz Gaztea Ikastola

2007-08

20

Eta halaxe egin zuten. Zorionez, bilatzen ari ziren

kanikak ziren. Azkenean, gabon gau zoragarriaz gozatu

egin ahal izan zuten denek batera beraien desioekin.

Page 21: Ipuinak 07 1

Ipuin Bilduma

DBH 1A

21

Kebir Colmenero

Oso goiz ederra

irten zen 1987.eko

urtarrilaren 7an

Ezkaroz izeneko

herrixkan. Ez zen

biztanleria handiko

komunitatea, 300

pertsona biziko

ziren bertan.

Page 22: Ipuinak 07 1

Bihotz Gaztea Ikastola

2007-08

22

Udazkenean herrian zegoen taberna edota ostatua bete

egiten ziren arrazoi xume bategatik: perretxikoen

bilketa. Klima egokia zegoen zonalde horretan, uda

beroak eta negu hotzak.

Hor igarotzen zituen Hasierrek oporrak bere amona

Martinaren etxean. Martina oso emakume alaia zen,

askotan herriko txikienei istorioak kontatzen zizkien eta

famatua zen horregatik. Ez zen oso altua, begi urdinduna

eta gelditzen zitzaion ile gutxiek urdinxka kolorea

zeukaten baina bere aurpegiak alaitasuna eta poza

adierazten zuen.

Martinak eta Hasierrek oso harreman estua

mantentzen zuten eta horregatik, ahal zuenean bertara

zihoan. Gainera lagunak zituen Ezkarozen; beraien artean

Andoni ,a ze nolako trastoa! Beti leku batetik bestera

zebilen lotsagabekeriak prestatzen edota frontoian

pilotan jolasten.

Andonik arreba bat zeukan Idoia, bera baino 10

hilabete txikiagoa eta ura zen Hasierren arreta

erakartzen zuen emakume bakarra. Hasier mutiko polita

zen, bere ile marroi eta begi urdinekin. Ez zegoen oso

pozik bere altuerarekin, berak altuagoa izan nahi

baitzuen. Idoia neska eder eta pinpirina zen, bere ile

beltzak eta begi marroiek mutiko bat baino gehiagoren

bihotza bereganatu zuten. Idoiak gustukoa zuen Hasier

baina bera baino aktore hobeagoa zenez, ia ez zitzaion

nabaritzen.

Page 23: Ipuinak 07 1

Ipuin Bilduma

DBH 1A

23

Azken finean hirurok oso une polit eta hunkigarriak

igaro zituzten batera.

Kuttuntto!! Jaitsi zaitez gosaltzera, goizeko

hamaika eta erdiak dira eta hamabietan plazan egon

behar duzu -esan zuen amona esnea berotzen

zuelarik.

Banoa amona, aurpegia garbitzen ari naiz

amaitzerakoan noa -erantzun zion urak begiak

garbitzen zizkion bitartean.

Eskailerak hirunaka jaitsi eta mahaira eseri zen

horman zegoen erlojuari begiratuz. Gosaldu ostean

txandala eta kamiseta jantzi eta plazara abiatu zen.

Bertan zain zituen Idoia eta Andoni eskupilotan aritzeko

irrikaz.

Bada garaia mutiko, hamabietan esaten badugu

hamabietan da ez ordu laurden beranduago!! -esan

zuen Andonik arrazoi osoz.

Lasai, nebatxo, behintzat iritsi egin da- esan zuen

Idoiak Hasier defendatuz.

Jarraian hiru lagunak frontoira abiatu ziren partidu

bat jokatzeko asmoz. Han hasi bezain laster, Idoiak

indar gehiegiz jo zuen pilota eta erreboteaz ibaira jaurti

zuen.

Page 24: Ipuinak 07 1

Bihotz Gaztea Ikastola

2007-08

24

Kaka! Larregi indarrekin eman diot, akabo gure

partida! -esan zuen neskatoak hserre.

Ez zaitezte arduratu, agian pilotaren pisuaren

ondorioz hondoratu egin da bakarrik. Garai honetan

Salazar ibaiak oso ur gutxi dauka eta arazorik gabe

hartuko dugu -esan zuen Hasierrek jakin minez

betea.

Ongi oraintxe bertan hartuko dut!

Geldi hemen, ni joango naiz bere bila! -esanez

ibaiaren ertzera abiatu zen.

Mila esker Hasier zu bai lagun ona! -erantzun zion

Idoiak eskerrak emanez.

Hasier ibaiertzera heldu eta pilota ikusi zuen, ez

zegoen oso urrun, eskua ukondoraino sartuz lortuko zuen.

Bat-batean pilotaren alboan distira

egiten zuen zerbait ikusi zuen:

zilarrezko lauburu bat. Liluratuta

bezala nabaritu zen eta hartzen

saiatu zen. Ez zen iristen, agian

pittin bat luzatuz gero ...

PLASTA!!!

Ahhhhhhhhhhhh! -oihukatu

zuen Hasierrek uretara erortzen zen bitartean.

Bat-batean Hasier baso baten erdian jaiki zen,

lauburua lepoan zuelarik. Mutikoak bere ingurua mehatu

zuen. Ipuinetan deskribatzen ziren basoetakoa zirudien

Page 25: Ipuinak 07 1

Ipuin Bilduma

DBH 1A

25

bere zuhaitz handi eta sendoekin edota animalien zarata

atseginekin. Baina hori ez zen ipuin bat.

Baina non demontre nago? Ni pilota hartzera

nindoan, lauburua ikusi, hartzen saiatu eta ibaira

jauzi nintzen -esan zuen mutikoak urduritasunaz

betea.

Ez zekien nola iritsi zen bertara ezta non zegoen.

Hasieran ametsa zela pentsatu zuen; ez zen horrelakoa

izan.

Jijijiji..-entzun zen.

Nor dabil hor?Atera dadila oraintxe bertan! -esan

zuen

Hasierrek leku guztietara begiratzen zuelarik.

Ezertxo ere ez zuen ikusi, baina bat-batean gorantz

begiratzerakoan zuhaitzetatik zintzilik zeuden

pertsonatxoen modukoak ikusi zituen.

Nortzuk zarete?-galdetu zuen mutikoa.

Une horretan ezezagun haiek salto batez lurrera iritsi

ziren. Hasierrek ezin zuen sinetsi. Mikolosak ziren,

metro bateko ipotxen modukoak, ez ziren oso famatuak

beraien bihotz onagatik. Basoetan ibiltzen ziren

pertsonei harriak botatzen zizkieten bertatik

aldentzeko. Baina Euskal Mitologiako pertsonaiak ziren,

Page 26: Ipuinak 07 1

Bihotz Gaztea Ikastola

2007-08

26

edo hala zioen bere amona Martinak kontatutako

kondairak. Metro bateko gizakitxoak ziren, ile luze eta

zuria zeukaten eta kontrolik gabeko bizarrak. Marradun

frakak eta txaleko marroiak zeramaten.

Nor demontre zarete zuek?Ipuinetako pertsonaiak?

-galdetu zien gure protagonistak ametsetan

zegoelarik pentsatzen.

Arrazoi osoa daukazu mutiko, eta zu, zer egiten

duzu gure lurraldeetan? -esan zuen nagusia

zirudienak.

Ez dakit ni Ezkarozekoa naiz eta bat-batean hemen

agertu naiz, espero dut zuek laguntzea -esan zien

laguntza eskatuz.

Ez zaitut sinesten, zu ehiztari bat zara eta gu

harrapatu nahi gaituzu edota hil! Beraz, mutilak,

akabo berarekin!!!! -agindu zien nagusiak bere

gizonei.

Hasierrek bere azkena zela pentsatu zuen baina justu

Mikolatsak bere gainean zituelarik ziztu bizian ihes egin

zuten.

Uff...Eskerrak, salbatuta nago -esan zuen bere

atzeari begiratuz

Atzean 2 metroko gizon indartsu bat ikusi zuen.

Bizarra belaunetaraino heltzen zitzaion eta aurpegia

bizarraz estalia zeukan. Basajauna zen.

Page 27: Ipuinak 07 1

Ipuin Bilduma

DBH 1A

27

Ahhhhhhhhhhh!!!! -oihukatu zuen Hasierrek

Lasai, mutiko, ez dizut ezer egingo, gainera bizia

salbatu dizut -esan zion gizon horrek.

Hasierri ikara pasatu eta lasaitu zenean liluratua

gelditu zen.

Baina zu nor zara? Basajauna? -galdetu zion bere

pentsamenduak ziurtatzeko.

Halaxe da mutiko,eta zu nor zara? -galdetu zion

Nik Hasier dut izena eta ez dakit nola heldu naizen

hona, ezta non nagoen ere -esan zuen

Antzinako Euskal Herrian zaude, Hasier -erantzun

zion

Ezinezkoa da denboran zehar bidaiak egitea, hau

amets bat izan beharko litzateke baina ez dirudi.

Benetakoa da! Gainera nola itzuliko naiz nire

garaira? -esan zuen urduri.

Ez arduratu zure garaira itzultzeko modu bat dago:

hemendik 12 kilometrora dagoen mendiaren beste

aldera igarotzea eta bertan zure lepokoa eskuan

daukazularik honako itzak esan: direnik ez da sinistu behar, ez direla ez da esan behar -erantzun zion

Basajaunak.

Etorri ahal zara nirekin mendiraino Basajaun? -

galdetu zion.

Jakina, gustu handiarekin -esan eta egin.

Page 28: Ipuinak 07 1

Bihotz Gaztea Ikastola

2007-08

28

Biak batera bidaia egin zuten; bitartean Basajaunek

gaur egungo teknologia berriei buruz galdetu zion eta

nolako antolaketa zeukaten. Hasierrek galdera guztiak

erantzun zituen inolako arazorik gabe. Hiru orduz ibili

ostean mendiaren hasierara heldu ziren.

Hasier, hemen gure bideak banatzen dira -esan zuen

Basajaunak.

Zergatik ezin zara nirekin jarraitu mendi

gailurreraino? -galdetu zion.

Mendiaren eremu honetan oso aldapa luzeak eta

harriz beteta daude eta ni nire pisuarekin ezin

izango naiz zutik mantendu, espero dut egunen

batean zu berriro ikustea -esan zuen Basajauna.

Beno, mila esker zure laguntzagatik eta agur! -

agurtu zuen Hasierrek.

Agur mutiko! –erantzun zion egunen batean berriro

ikusteko asmoz.

Hasier mendian gora ibili zen, oso aldapa luzeak eta

arriskutsuak igaro zituen eta gaua heltzear zegoenean,

zuhaitz baten azpian etzanda jarri zen lo egiteko asmoz.

Gauerdia zen, Hasier lotan zegoen baina bat-batean

musika doinu batek esanarazi zuen. Soinuari jarraituz ia

mendiaren gailurreraino iritsi zen eta bertan ikusi zuena

liluratua utzi zuen: hamar emakume borobilean kokatuta

zeuden akelarre baten inguruan!!

Emakumeak edo sorginak ez ziren batere atseginak, ile

zikin eta zuria zeukaten. Beraien begiak perlak bezain

Page 29: Ipuinak 07 1

Ipuin Bilduma

DBH 1A

29

beltzak ziren eta batzuek hortz gutxi zeuzkaten.

Zaharrak ziren. Denak gona luzeak eta alkandorak

zeramatzaten. Beraien buru gainean kono formako

txapela zeramaten gehienak. Akerra altua eta beltza

zen, adar luze eta sendoak zituen bere giharrak bezala.

Gizonaren eta akerraren arteko nahasketa zen, atzazal

luzeak eta hortz mingarriak zituen edonor ikaratzeko

prest.

Denok edaten ari ziren,

sorgin batzuk mozkor zeuden,

akerra ez.

Amatxo maitea! -esan

zuen beldurrez

Bat-batean bere alboan

zegoen zuhaitzean zeuden

hontzak zarataka hasi ziren.

Zerbait gertatzen zaie

hontzei -esan zuen

sorgin batek.

Begira hor mutiko bat dago! -beste batek.

Akaba dezagun, bestela herrian erre egingo

gaituzte sorginak izateagatik! -oihukatu zuen

besteak.

Page 30: Ipuinak 07 1

Bihotz Gaztea Ikastola

2007-08

30

Hasier korrika hasi zen mendiaren gailurrerantz inoiz

baino bizkorrago bere atzean sorginak eta Akerra

zituelarik. Gailurrera heldu ondoren aldapa erraldoi bat

jaitsi zuen abiadura handiz baina bat-batean harri

batekin oztopo egin zuen eta lurrera jausi zen ezkerreko

orkatilan zauri bat eginez.

Sorginek eta Akerrak Hasier harrapatu zuten.

Hauxe da zure azkena mutiko!! -esan zion Akerrak

bere adarrez iltzatzeko asmoarekin.

Orduan Hasier bere lepoan zeraman lauburua bere

esku artean hartu eta esan zuen:

Direnik ez da sinistu behar, ez direla ez da esan

behar! -esan zuen.

Hori esanez Hasier bertatik desagertu eta

Ezkarozeko ibaiaren gainean zegoen zubian agertu zen.

Bere inguruan Idoia,Andoni eta Martina zeuden.

Eskerrak ondo zaudela Hasier. 10 minutu igaro

dituzu ur azpian, ez dakit nola iraun duzun -esan

zion Idoiak 2 malko begietatik irteten zitzaizkiola.

Kutuntto ondo al zaude? -galdetu zion Martinak

E adiskide arduratuta gintuzun! -onartu zuen

Andonik.

Lasai, ondo nago ez da hainbesterako.. -esan zien

Hasierrek.

Page 31: Ipuinak 07 1

Ipuin Bilduma

DBH 1A

31

Hasier, ni zera…, zerbait esan nahi nizun...maite

zaitut -eta hori esanez musu bat eman zion Hasierri

ezpainetan.

Jarraian korrika joan zen bere nebarekin.

-UAU!!!!!!!-ohiukatu zuen Hasierrek poza bere

gorputzaz jabetzen zelarik.

Amonarekin joan zen etxerantz eta bidean 2 gauza

garrantzitsu ikusi zituen:bere lepoan lauburua zegoen

eta ezkerreko hankan zauri bat zeukan.

Page 32: Ipuinak 07 1

Bihotz Gaztea Ikastola

2007-08

32

Page 33: Ipuinak 07 1

Ipuin Bilduma

DBH 1A

33

Jon Díez

Bazen behin, kuadrila bat: Markos, Peru, Gorka,

Arkaitz eta Joseba.

Markos pertsona oso

langilea zen eta nota

onak ateratzen

zituen. Peruri

aldrebes gertatzen

zitzaion, nota

txarrak ateratzen zituen

baina asko ahalegintzen zenez, bostak ipintzen

zizkioten. Gorka pertsona jatorra eta trebea zen

kiroletan. Arkaitzi ere kirolak gustatzen zitzaizkion,

Page 34: Ipuinak 07 1

Bihotz Gaztea Ikastola

2007-08

34

Bizkaiko onena zen ohe elastikoetan. Azkenik, Josebari

informatika asko gustatzen zitzaion.

Klasean irakasleak taldeko proiektu bat egitea

agintzen du. Orduan kuadrilakoek elkarrekin egitea

pentsatzen dute. Lanean jartzen direnean ez dira ados

jartzen nolako proiektua egingo duten. Batek

informatikari buruz egin nahi du, besteak kirolari buruz

eta besteei ez zaie inporta zeri buruz egitea. Horregatik

beraien artean liskarrak hasten dira:

Kirolari buruzko ideia, zurea baino hobeagoa da -

esan zuen Arkaitzek.

Hori ez da egia! Ideia oso arrunta da -esan zuen

Markosek.

Ez da hainbesterako, bi ideiak oso onak dira.

Ez, ideia hoberena, ordenagailu berri bat egitea da.

Zergatik ez dugu puntu batera heltzen eta gauza

bat egiten dugu –bukatu zuen Arkaitzek.

Kotxe bat egingo dugu -denek batera.

Lasaitasunez hitz egin ondoren kotxeaz pentsatzen

dute. Kotxea egiten hasi aurretik, planoak eta

marrazkiak egiten dituzte.

Geroago piezak erosten dituzte kotxea egiten

hasteko. Hasteko, forma orokorra egiten dute eta

gurpilak jartzen dizkiote. Amaitzeko, bolantea eta

pedalak jartzen dizkiote eta gorriz margotu egiten dute,

kuadrila oso pozik ipini zen egindako lanarekin baina

Page 35: Ipuinak 07 1

Ipuin Bilduma

DBH 1A

35

kotxea pizten dutenean motorra ez dabil. Denek triste

jartzen dira uste dutelako ezin izango dutela konpondu.

Lasaitzen direnean motorra begiratu eta konpondu

egiten dute. Bigarren aldiz probatzen dutenean, ondo

dabilela ikusten dute eta denak pozik jartzen dira.

Proiektua irakasleari erakusten diotenean oso urduri ipini

ziren baina hamar bat ateratzen dute. Kuadrilakoek

ondorengoa esan zuten:

Lagunok badaukat ideia bat hamar hori ospatzeko

-esan zuen Josebak.

Ba, esan Joseba.

Bizkaiko jatetxerik hobenera joatea.

Eta nondik aterako dugu dirua? –galdetu zion

zuen Peruk.

Oso erraza, begira! Egin dugun kotxearekin,

entzun dut erakustaldi batera eraman ahal

dugula, eta gure kotxea oso polita bada 1.000€

ematen digute.

Egia al da hori edo gezurretan zaude? -esan zuen

Markosek.

Egia hutsa.

Ez dugu gehiago hitz egingo, non dago

erakustaldi hori? –galdetu zuen Arkaitzek.

Kuadrila guztia bueltatu zen erakustaldi horretatik

oso pozik: hamar bat ateraz gain, 1.000€ irabazi

zutelako. Geroago, Euskal Herriko jatetxe garestien eta

Page 36: Ipuinak 07 1

Bihotz Gaztea Ikastola

2007-08

36

hoberenera joaten dira. Jatetxean bazeuden pertsona

oso dotoreak eta dirudunak. Kuadrila hasi zen jaten…

Jan eta gero etxera joan ziren bakarrik eta pozik.

Egia esanda eduki zuten bere bizitzako egunik hoberena.

Page 37: Ipuinak 07 1

Ipuin Bilduma

DBH 1A

37

Unai Durán

Udako oporrak ziren eta Bizkaiko kostaldean dagoen

herri txiki baten zeuden Aitor, Txentxu eta Miren

belarrean etzanda arratsaldeko azken eguzki izpiak

aprobetxatzen. Aitor mutiko altua zen, ile eta begi

ilunduna eta bihotz onekoa. Txentxu baxua zen, ile

marroia eta begi urdinak zituen eta izaera ezkorra zuen.

Miren, berriz, ez zen altua ez baxua, ile horia eta begi

berdeak zituen eta oso azkarra zen, bere lagunak

laguntzeko beti prest zegoena. Hirurak 12-13 urte

zituzten. Belarrean etzanda zeudelarik, Mireni bururatu

zitzaion:

Page 38: Ipuinak 07 1

Bihotz Gaztea Ikastola

2007-08

38

Zergatik ez goaz bihar goizean hondartzara?

Ideia ona da, bero honekin ondo etorriko zaigu

bainu bat eta -erantzun zion Aitorrek.

Ba, ziur jendez gainezka egongo dela -zirikatu

zuen Txentxuk- baina bere bi lagunek ez zioten

kasurik egin.

Hurrengo

egunean herriko

plazan elkartu

motxila eta guzti

eta hondartzara

abiatu ziren.

Minutu batzuk

zeramatzaten

ibiltzen, baina bat-

batean lurra

beraien oinen

azpian apurtu eta

metro batzuk jauzi

ziren lurraren

kontra jo arte eta

konortea galdu

zuten.

Non gaude? -galdetu

zuen Aitorrek esnatzerakoan.

Ez dakit, zuloren batean seguru asko -erantzun

zuen Mirenek bere alboetara begiratzen.

Page 39: Ipuinak 07 1

Ipuin Bilduma

DBH 1A

39

Baina berehala konturatu ziren non zeuden.

Kobazulo ikaragarri bat zen. Haiek zeuden tokia kupula

erraldoi bat zen, eta norabide guztietara tunel mordoa

zabaltzen ziren. Baina bere tamaina ez zen

ikaragarriena, baizik eta nahiz eta Bizkaiko kostaldean

egon non klima epela zen, koba hori guztiz izoztuta

zegoela zen. Sabaia estalaktitaz josita zegoen eta koba

osoan distira zuriak eta urdinak zeuden.

Baina nola da posible hain kobazulo handi bat

hemen izoztuta egotea? -galdetu zuen

Txentxuk guztiz harrituta.

Ez dakit, baina hoberena hemendik ateratzea

da -erantzun zion Mirenek harrituta ere.

Bila dezagun irteera bat.

Baina orduan burrunba izugarria entzun zuten eta

sabaiko izotza erortzen hasi zen eta hormetako eta

lurreko izotza apurtzen.

Eta zer gertatzen da orain? -galdetu zuen

Txentxuk beldurrez.

Kobazuloko izotza urtzen ari da! -oihukatu zuen

Aitorrek- azkar, atera gaitezen hemendik!

Korrika egiten hasi ziren irteera bat bilatzen, baina

ez zegoen bat ere ez. Orduan, paretan zulo bat ikusi

zuten eta birritan pentsatu gabe zulo horretatik salto

Page 40: Ipuinak 07 1

Bihotz Gaztea Ikastola

2007-08

40

egin eta itsasora jausi ziren. Kostalderaino igeri egin eta

etxera abiatu ziren.

Bi aste igaro ziren bere abenturatxoa gertatu

zenetik eta ez zioten inori ezer kontatu. Baina orduan

kobazulo horren aurkikuntza publikoa egitea erabaki

zuten; hala ere, lehenago kobazuloa berriz ikustera joan

ziren. Oraingo honetan sokak, linternak eta arnesak

eraman zituzten. Tresna hauen laguntzaz kobazulora

berriz jaistea lortu zuten, baina desilusio bat hartu

zuten; izotz guztia desegin zenez kobazulo guztia urez

beteta zegoen. Igeri egin zuten irlatxo bateraino, baina

bertara heldu aurretik uretan burbuilak ateratzen hasi

ziren beraien aurrean.

Zer da hori? -esan zuen Aitorrek.

Baina inork ezer erantzun baino lehenago aho handi

bat atera eta hirurak irentsi zituen. Esnatu zirenean

irentsi zituen munstroaren sabelean zeuden.

Nola aterako gara hemendik? -galdetu zuen

Aitorrek.

Ezin dugu, hemen hilko gara eta ez du inork

jakingo -erantzun zuen Txentxuk.

Ez izan hain ezkorra Txentxu! -Miren haserre-

Hemendik aterako gara eta bizirik!

Baina nola? Munstro hau erraldoia da! -esan

zuen Aitorrek, etsita.

Page 41: Ipuinak 07 1

Ipuin Bilduma

DBH 1A

41

Itxaron momentu batez, munstroa? Nik uste

dut bale bat dela -esan zuen Mirenek,

pentsakor.

Eta balea bada, nola sartu da koban? -galdetu

zion Txentxuk harrokeriaz.

Urez beteta dagoelako eta itsasoarekin

komunikatuta dago. Nonbaitetik sartuko zen -

erantzun zion Aitorrek.

Bai, horrek zentzua du. Eta bale bat bada,

arnasteko erabiltzen duen zulotik atera

gaitezke, pelikuletan bezala -esan zuen

Mirenek oso pozik.

Zeren zain gaude? Goazen zulo horretara! -

oihukatu zuen Aitorrek.

Orduan hirurak abiatu ziren balearen goialdera eta

han ikusi zuten zuloa. Minutu batzuk itxaron zituzten

balea urez beteta egon arte eta orduan ziuuuf! Ziztu

bizian atera ziren eta itsasoan bukatu zuten berriz ere.

Etxera blai-blai eginda iritsi ziren, baina oraingo honetan

guztiei kontatzeko asmoz.

Hurrengo egunean bere abentura eta kobazuloaren

aurkikuntza publikoa egin zuten eta egunkarian agertu

zen, egun batzuk geroago telebistan, gero interneten,

jarraian aldizkarietan … eta ospetsu eta dirudun bizi izan

ziren handik aurrera.

Page 42: Ipuinak 07 1

Bihotz Gaztea Ikastola

2007-08

42

Page 43: Ipuinak 07 1

Ipuin Bilduma

DBH 1A

43

Lander Eguzkiza

Bazen behin

detektibe bat. Kasu

guztiak zorteaz asmatzen

zituena.

Egun batean deitu

zioten gizon batzuek ea

kasu arraro bat asmatu

ahal zuen; ospe handia

zuelako deitu zioten.

Page 44: Ipuinak 07 1

Bihotz Gaztea Ikastola

2007-08

44

Detektibea Apolo deitzen zen ez zen oso altua baina

ezta oso baxua ere, ile beltza eta motza zuen eta

zamarra berde bat praka gorriekin eramaten zuen.

Apolo laguntzaile bat zuen Miles deitzen zena.

Hurrengo egunean eszenatokira joan ziren proben

bila. Etxera heltzean, etxezaina ikusi zuten.

Kaixo, guk detektibeak gara -esan zuen Apolok.

Jarraitu niri -esan zuen etxezainak.

Ongi da, nora garamatzazu? -

galdetu zuen Milesek.

Lehenengo nire jabearekin

hitz egitera eta gero

berarekin eszenatokira.

Orduan Apolok eta Milesek

etxezainari jarraitu zioten.

Kaixo gu detektibeak gara

eta kasu hau argitzera gatoz

-esan zion Milesek jabeari.

Kaixo, nik Ganon dut izena

eta honen guztiaren jabea naiz.

Momentu hartan garbitzailea atera zen oihuak

botaz eta guztiak ikaratzen, Ganon izan ezik. Ganonek

galdetu zion ea zer gertatu zen eta berak erantzun zuen:

Page 45: Ipuinak 07 1

Ipuin Bilduma

DBH 1A

45

Pertsona bat zegoen logelan, pertsonak bi

hortz luze eta zorrotz zituen eta ile beltza.

Goazen logelara askar!!! -esan zuen Apolok

oihukatzen eta korrika joan zen.

Segundo batzuk geroago: BUM!!!!!!!!!! bat entzun zen

eta Apolo itzuli zen galdezka ea non zegoen logela eta

aurpegia kolpeagatik gorrituta zeukan.

Guztiek Ganoni jarraitu zioten logelaraino. Han

Apolo hasi zen pistak bilatzen gizon misteriotsua ez

zegoelako. Apolok ez zuen ezer aurkitu baina zapaten

soka ez zuenez lotu lurrera jauzi zen eta, txiripaz, kapa

beltz eta handi bat ikusi zuen.

Apolok hitz egin baino lehen, Ganonek esan zuen:

Apolo zu itsua zara?

Ez soilik tontoa -esan zuen Milesek.

Orduan nola lortu dut hainbeste kasu argitzea?

-esan suen Apolok zapatak lotzen zituen

bitartean.

ISILDU!!!!!!!- oihukatu zuen etxezainak.

Ondo eginda Lukas -esan zuen Ganonek.

Apolok gose zenez etxezainari galdetu zion ea

zerbait zegoen jateko, etxezainak esan zion baietz eta

joan zen janariaren bila.

Page 46: Ipuinak 07 1

Bihotz Gaztea Ikastola

2007-08

46

Bitartean Milesek galdetu zion Ganoni zertara

etorri ziren.

Garbitzailea esan duenagatik.

Zu ere ikusi duzu pertsona bat?

Bai, nik atzo ikusi nuen goizeko zazpietan gutxi

gora behera, baina ez da hori bakarrik nire

laguntzaileari haginka egin zion garbitzaileak

esan dituen hortzekin.

Laguntzailea ikusi al dugu? -galdetu zion

Milesek.

Ez, medikuarenera eraman dute eta gero

poliziak ikertu behar du.

Ganonek hori esan eta gero polizia etxera sartu zen.

Proben bila zetozela esan zien. Gero etxezainak etorri

banana batekin eta ez zuela ezer gehiago aurkitu esanez,

Apolori eman zion.

Apolo entzun duzu dena?

Bai, ganorabakoa da, bakarrik bananak

geratzea.

Zertaz hitz egiten duzu? -galdetu zion Milesek

Apolori.

Etxezainak esandakoaz eta zuk?

Ganonek esandakoari ez egin kasu handirik,

gose handia dut eta.

Baina oso garrantzitsua izan da!!!

Page 47: Ipuinak 07 1

Ipuin Bilduma

DBH 1A

47

Nik kontatuko diot, zuk jarraitu pistak bilatzen

-esan zion Ganonek Milesi.

Ondo da baina esaten dizut ziur ez duela

ulertuko lehenengoan.

Ganon hasi zen esandako guztia Apolori esaten;

bitartean Miles hasi zen probak bilatzen etxe osotik.

Bukatzean Apolok Milesi deitu zion eta pistak bilatzen

hasi ziren. Apolok banana bukatu zuen eta azala lurrera

bota zuen, gero jarraitu zuen pistak bilatzen.

Ordu batzuk geroago bananaren azala bota zuen

gelara joan zen pistak berriro bilatzera, ez zuelako ezer

aurkitu. Minutu batzuk geroago bananaren azalarekin

lurrera jauzi zen, jauztean botoi ezkutu bat ukitu zuen.

Botoia sakatzean isilpeko gela bat ireki zen.

Guztiak gelara sartu ziren. Han pertsona bat

aurkitu zuten laborategi batean. Ikustean pertsona

korrika joan zen baina oso arin Milesek rezeptor bat

bota zion pertsonari. Rezeptoreaz jakin ahal zuten non

zegoen, baina horretarako telebista bat behar zuten eta

Ganoni eskatu zioten, transzeptorea hartu eta instalatu

zuten telebistaren ondoan eta gero konektatu zuten.

Transzeptoreari ezker jakin zuten non zegoen

gizona eta gaztelu batean bizi zela ikusi zuten.

Garbitzaileak ikustean gaztelu hori ezagutu zuen eta

Page 48: Ipuinak 07 1

Bihotz Gaztea Ikastola

2007-08

48

esan zien non zegoen. Guztiak joan ziren gaztelura etxe-

zaindaria eta garbitzailea izan ezik.

Gaztelura heltzean guztiak zuten beldur apur bat

baina jakinmina handiagoa zen eta sartu ziren. Barruan

pertsona ikusi zuten eta bira ematean guztiek ezagutu

zuten eta guztiak batera ezan zuten beldurtuta:

DRAKULA!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! eta ezagutzean korrika joan ziren

baina atea itxita zegoen.

Drakula hurbiltzen zegoenean ileorde bat lurrera

jausi zitzaion eta drakula burusoil geratu zen guztiak

izutuz baina bera ez zen konturatu eta murtxikatu nahi

izan zuenean bere hortz-haginak lurrera jausi ziren eta

gero bere ileordeaz lurrera jausi zen eta denak barrezka

hasi ziren eta Apolo aprobetxatu zuen Drakula

harrapatzeko. Gero guztiak geratu ziren barrezka

Apolorengatik eta bere zorteagatik eta jakin zuten kasu

guztiak zortez asmatzen zituela.

Page 49: Ipuinak 07 1

Ipuin Bilduma

DBH 1A

49

Ander Etxebarria

Bazen behin mutiko bat beti etxean zegoena, eta

lagunik ez zuena. Mutil hau Ander deitzen zen.

Klasean ez zen inorekin egoten eta gainera bere klaseko

fanfarroiak beti egoten ziren bere lepoaz barrezka eta

bihurrikeriak egiten.

Egun batean Jon deitzen zen bere klaseko mutil bat

hurbildu zitzaion ikastolaren atzealdeko parke batean.

Ander eserleku batean zegoen, eta Anderrek ikusi

zuenean Jon hurbiltzen zela oso kezkaturik eserita

gelditu zen.

Page 50: Ipuinak 07 1

Bihotz Gaztea Ikastola

2007-08

50

Jon ailegatu zenean esan zion:

Zu, Ander, eman poltsikoan daukazun diru

guztia.

Anderrek erantzun zion:

Ez dizut ezer emango.

Jon hori entzutean, haserre galanta hartu zuen eta

horregatik Jonek Anderri jo egin zion.

Ordu batzuk pasa ondoren, Ander etxera ailegatu zen

eta bere ama Maite, oso kezkaturik, Ander begia

ubelduta eta odolez beterik ikusi zuenean joan zen

esatera zer gertatu zitzaion eta Anderrek esan zion:

Jausi naiz zuhaitz batetik eta min handia hartu

dut.

Anderrek bere amari gezurra esan zion baina bere

amak egun gutxi barru enteratu zen zer gertatu zitzaion

benetan. Ander ikastolatik bueltan etxera ailegatu eta

bere amak hau esan zion:

Ander oso haserre nago zurekin gezurra esan

didazulako.

Page 51: Ipuinak 07 1

Ipuin Bilduma

DBH 1A

51

Ander haserre handia hartu zuen eta ohera joan

zen.

Hurrengo egunean

Anderrek ideia bat eduki

zuen eta ideia hori zen

gimnasio batean apuntatzea

boxeoa praktikatzeko.

Ikastolatik atera eta gero,

gimnasiora abiatu zen eta

bere lehen eguna zenez,

entrenatzailea jipoi ona eman

zion entrenamenduarekin.

Ander oso argala zen eta ez

zuen indar askorik.

Hiru aste pasatu eta gero

Ander asko aldatu zen.

Indar handia zeukan eta hasi

zen boxeo partidak egiten.

Bere entrenatzaileak apuntatu zuen txapelketa

batera eta Ander finalera ailegatu zen.

Finalean bere klaseko Jonekin jolastu behar zuen eta

Ander asko entrenatu zen Jon txikitzeko.

Aste bat pasa ondoren finala ailegatu zen eta finala

ikusteko jende pila etorri zen.

Jende guztia animatzen zion Joni; Anderri soilik

animatzen zioten entrenatzaileak eta bere amak.

Page 52: Ipuinak 07 1

Bihotz Gaztea Ikastola

2007-08

52

Anderrek esan zion bere amari irabazten bazuen, bere

aitari dedikatuko ziola garaipena.

Anderren aita hil zen duela 4 urte baina Ander hori

guztia kenduta zuen burutik.

Finala hasi eta Jon hasi zen Anderri kolpatzen.

Gutxi falta zen konbatea bukatzeko eta Anderrek

ukabilkada izugarria eman zion Joni eta K.O utzi zuen

lurrean.

Ander oso pozik zegoen, txapelketa irabazi zuen

eta. Bere ama eta entrenatzailea berarengana joan eta

besarkada bat eman zioten. Azkenean Ander lagun asko

egin zituen eta oso ondo moldatu zen berriro Jonekin.

Page 53: Ipuinak 07 1

Ipuin Bilduma

DBH 1A

53

Unai Fraile

Peter bederatzi urteko estralurtar bat zen. Marte

planetan bizi zen bere gurasoekin. Berari Lurra planeta

aztertzea izugarri

gustatzen zitzaion.

Gainera Lurra

planetako jendearekiko

antza handia zeukan. Ia

ezinezkoa zen bera eta

Lurreko pertsona bat

desberdintzea.

Page 54: Ipuinak 07 1

Bihotz Gaztea Ikastola

2007-08

54

Egun batean Peter lagunekin atera zen eta

itzultzean bere gurasoek alboko ilargi batera erosketak

egitera joatea agindu zioten. Peter hori entzun eta gero,

espaziuntzia hartu zuen. Bat-batean ilargiko bidean

meteorito baten aurka jo egin zuen eta meteoritoak

Peter Lurreraino ekarri zuen. Kolpearen ondorioz

konortea galdu egin zuen.

Ordu batzuk geroago Peter esnatu zen. Orduan

altxatu eta kartel bat ikusi zuen; kartel horretan

Santurtzi esaten zuen eta haren atzean herri handi bat

ikusten zen. Peterrek, hori ikustean herri hori Santurtzi

zela pentsatu zuen. Herrirantz zihoan bideari jarraituz

ikastola bat aurkitu zuen. Ikastolaren horma batean

Bihotz Gaztea ikastola jartzen zuen. Peterrek hori

ikastolaren izena zela pentsatu zuen. Ikastolak bi patio

zituen. Bat beheko aldean zegoen eta bestea teilatuan.

Azkeneko patio honetan ume batzuk jolasten

zenbiltzaten. Peter ikastolan sartu zen eta hori ikustean

han ikasi nahi zuela erabaki zuen. Hori erabaki ondoren

ikastolako zuzendariarengana joan zen. Zuzendariari han

ikasi ahal zuen galdetu zion eta zuzendariak baietz

erantzun zuen. Hurrengo egunean dagoeneko ikasten

zebilen eta ikastolan lagun asko eta handiak egin zituen.

Peter oso pozik zegoen hemen bere planetan baino

hobeto zegoelako.

Hilabete asko pasatu ziren eta Peter lagunekin

jarraitu zuen. Baina egun batean Peterren gurasoak

Page 55: Ipuinak 07 1

Ipuin Bilduma

DBH 1A

55

Lurra planetan agertu ziren. Zirudienez gurasoak Peter

planeta askotan bilatu zuten baina ahalegin guztietan

kale egiten zuten une horretara heldu arte. Peter haien

gurasoak ikustean poza eta tristura sentitzen zuen. Poza

sentitzen zuen bere gurasoak berriro ikusi zituelako eta

tristura segur aski handik joan beharko zuelako.

Gurasoak Peterren tristura ikustean zer gertatzen

zitzaion galdetu zioten eta Peterrek Lurra planetan

gelditu egin nahi zuela erantzun zien. Gurasoak hori

ezinezkoa zela esan zioten eta handik joatea erabaki

zuten. Ikastolako lagunek horretaz jabetzean guztiok

agurra ematera joan ziren. Gurasoak hori ez zuten

espero eta Peter hainbat lagun zituela ikusita iritziz

aldatu zuten. Peterrekin tratu bat egin zuten Peter

Lurra planetan geldituko zen baina asteburuetan

gurasoak bisitatzera joango zen.

Azkenean Peter ikasketak amaitu eta Bihotz

Gazteako irakaslea izan zen eta astebururo bere

jatorrizko planetara itzultzen zen.

Page 56: Ipuinak 07 1

Bihotz Gaztea Ikastola

2007-08

56

Page 57: Ipuinak 07 1

Ipuin Bilduma

DBH 1A

57

Garikoitz García

Baziren behin Santurtzi izeneko herri txiki batean,

bost lagun arrantzale, itsasontziz joaten zirenak

Zierbenako hondartza txiki batera arrantza egitera.

Hondartza horretan ezin da sartu oinez, bakarrik

sar daiteke itsasontziz. Bertan ezin zara bainatu. Oso

hondartza polita da. Mendi askoren artean dago eta

zenbaitetan bero egiten du eta beste batzuetan hotz

egiten du. Leku horretan soilik arrantza egin ahal duzu.

Page 58: Ipuinak 07 1

Bihotz Gaztea Ikastola

2007-08

58

Duela gutxi hasi ziren hondartza horretara joaten,

baina egunez arrain gutxi zeuden.

Orduan esan zuen batek:

Diru asko ari gara galtzen, ez dago arrainik,

zergatik ez gara joaten beste leku batera?

Ez, oraindik ez gara errendituko, jarraituko

dugu aste batez eta ez badu funtzionatzen

beste konponbide bat bilatuko dugu -erantzun

zion kapitainak.

Astea pasa ondoren berriro bueltatu ziren

hondartza horretara eta ikusi zuten nola ateratzen zen

beste itsasontzi bat gauez hortik ibili zena. Orduan esan

zuen kapitaina :

Page 59: Ipuinak 07 1

Ipuin Bilduma

DBH 1A

59

Bueltatuko gara etxera, lo egingo dugu eta

gauez etorriko gara beraiek baino lehenago.

Orduan etxera bueltatu ziren; oheratu ziren guztiak

eta gaueko hamarretan geratu ziren portuan dena

prestatzeko eta hamaiketan ateratzeko.

Gaueko hamarrak heldu ziren, portuan ez zegoen inor,

bakarrik SANTA MARTA 2ko tripulanteak. Kapitainak

esan zuen:

Hamaika bost gutxiagotan ez dagoena

itsasontzian ez doa arrantza egitera eta gaur

ez du kobratuko.

Horrela guztiok egongo ziren ordu horretan

itsasontzian. Gaueko hamaikak bost gutxi heldu ziren,

denak itsasontzian zeuden eta Zierbenerantz abiatu

ziren bostak txalupan.

Zierbenara heltzean beste itsasontzi batekin

topatu ziren eta beste itsasontzikoek esan zieten:

Hondartza hau gurea da, alde hemendik!

Gu, zuek bezala egon ahal gara hondartza

honetan! Gu joaten bagara, zuek ere joango

zarete -erantzun zion SANTA MARTA 2ko

kapitainak.

Page 60: Ipuinak 07 1

Bihotz Gaztea Ikastola

2007-08

60

Orduan lehiaketa bat egin zuten, arrain gehiago

harrapatzen zituena hondartza horretan arrantza egin

ahal izateko.

Orduan SANTA MARTA 2ko tripulanteek 2.455

arrain harrapatu zituzten eta besteek 2.454arrain

harrapatu zituzten.

Azkenik Santurtziarrak geratu ziren hondartza

horrekin eta beti gauez joaten ziren arrantza egitera.

Page 61: Ipuinak 07 1

Ipuin Bilduma

DBH 1A

61

Nerea García

Irati oso neskato jatorra da. Alaia eta oso

eskuzabala; horregatik, ditu hainbeste

lagun edo

adiskide. Neskatoa

sentikorra, baikorra eta

abar da. Bederatzi

urteko neskato normala da,

argala, ez oso altua, ile

beltzekoa… Baina horretaz

aparte badu bere gauza neskato

honek; irakurtzea asko

Page 62: Ipuinak 07 1

Bihotz Gaztea Ikastola

2007-08

62

gustatzen zaionez, oso argia da eta inork ez dakizkien

gauzak dakizki…

Egun batean etxera heltzerakoan bere logelara joan

zen eta liburu potolo-potolo eta zahar bat hartu zuen

ohe-azpitik. Eta honela esan zuen:

Mesedez erakutsi iezadazu hartu behar dudan

bidea, agente jauna.

Bai, bai, ondo entzun duzue!. Gure neskatoa, espioia

da! Eta bere agenteari espioien kitt-a eskatu eta

Egiptora joan zen misio bat betetzera bere agenteak

eskatu zion bezala. Baina ez da hain erraza izango zeren

Shark Doktorea bazegoen jada bere maltzurkeriak

egiteko prest. Shark beti dago gauzak pil-pilean jartzeko

prest. Oso gizaki gaiztoa da eta ez da erraz

errenditzen…

Irati hegazkina hartu eta lasterrera ailegatu zen.

Eta bere misioa zein zen galdetu zion bere agenteari:

Jada hemen nago, eta orain, galdera bakarra,

zer egin behar dut?

Kobazulo zahar bat aurkitu egin behar duzu.

Horretarako hiru piramide famatuengana joan

eta gero deitu iezadazu -erantzun zuen.

Ondo da, ikusi arte, agente jauna.

Irati, esan bezala, martxan jarri zen bere motxila

pisutsuarekin batera. Baina bera ez zuen kontuan hartu,

Page 63: Ipuinak 07 1

Ipuin Bilduma

DBH 1A

63

Shark doktorea hortik hurbil egongo zela eta sorpresa

bat eman zuen:

Berriro elkartu egiten gara, polit hori -esan

zuen doktoreak.

Utz iezadazu bakean ziztrin halakoa! -izan zen

bere erantzuna.

Badakit denbora asko daramazula oinez eta

hori aprobetxatu egin behar da ezta? -

xuxurlatu zuen Shark doktorea.

Ez, mesedez, ez -erantzun zuen Iratik.

Bai!! IZPI UTRAPOTENTEAK!!!!

Eta orduan Iratik protektorea erabilita soilik

bultzakada ederra eman zion eta mesedea egin zion

zeren hiru piramideen alboan bukatu zen. Eta esan

bezala bere agenteari deitu zion eta uste dut gauza

inportantea ezan beharko ziola.

Kaixo esan didazun bezala, deitu egin dizut.

Bai eta berri txar bat dut zuretzat…-dio

agenteak aurpegi txarrarekin.

Zer ba? -erantzun zuen urduri.

Beno, ba, bilatzen gauden altxorra piramide

barruan dagoela -esan zuen.

Zer? Baina ezin naiz horra barrura sartu.

Debekatuta dago!

Badakit baina irteeraren bat bilatu beharko

duzu.

Page 64: Ipuinak 07 1

Bihotz Gaztea Ikastola

2007-08

64

Beno, ongi da, baina material gehiago beharko

dut -dio neskatoak.

Ongi da. Zer behar duzu? -galdetu zion.

Soka bat eta beste linterna bat.

Ongi da, oraintxe goaz -erantzun zuen.

Eta agindu bezala hortxe zeuden, eskatutako

materiala emateko.

Ezkerrik asko -dio Iratik.

Ez dago zergatik, eta zorte on! Beno joan

beharra dut agur.

Agur!

Gaua heltzear zegoen. Zaintzaileak lokartu egin

zirenean, Irati goiko partetik sartzea erabaki zuen. Eta

soilik minutu pare baten ostean bazegoen jada

piramidearen barruan, eta horrexegatik lanean hasi zen.

Berak uste zuena baina errazagoa izan zen barrura

sartzea, eta zerbait arraroa gertatzen ari zela susmatu

zuen. Eta egia zen; bidean tranpa pila batekin aurkitu zen

eta batean hil edo biziko une bat izan zuen, bera trankil-

trankil zegoelako eta bat-batean lurra erortzen hasi zen

eta ia-ia jauzi egin zen heldu zion zuen makila hantze

egon ez balitz. Baina makila hori, ez zen edonolako makila

zeren hori beherantz sakatzean ate bat ireki zen, eta

hara nor zegoen, gure Shark doktorea altxorra hartzeko

prest.

Page 65: Ipuinak 07 1

Ipuin Bilduma

DBH 1A

65

Ez hartu!!! -oihukatu zuen Irati bat-batean,

bera bazekielako zerbait gertatuko zela.

Baina berandu zen; altxorra bere eskuetan zegoen

jada. Eta pentsatu baino lehen Iratik bere detektibeen

defentsa hartu eta ez zitzaion harri bat ere ez gainean

erori, eta ez Shark doktoreari bezala. Doktorea

ondoezik zegoen eta orduan Irati handik ateratzen

lagundu zion. Ateratzea oso erraza zen. Eta jada kanpoan

zeudela, Iratik agenteari deitu zion eta dena kontatu

zion.

Jada eguna zen eta Iratiren ekipo guztia etorri eta

prentsari deitu zioten altxorraren berria emateko.

Azkenean dena ondo atera zen, Shark doktorea izan

ezik, orain ospitalean dago ingresatuta. Baina ez kezkatu

zeren Irati eta bere agentea ostiralero bisitatzera

joaten baitira. Eta logikoa denez Iratiren klasekideak

konturatu egin ziren Iratik zeukan sekretuari buruz eta

hilabete oso batean hoberena zela pentsatzen egon

ziren baina gero dena lehenengo tokira heldu zen.

Baina Irati beti bezala egiten zuen. Misioak egiteari

ez zion utzi asko gustatzen zaiolako eta hori egitea bere

gustuko delako.

Eta horrela geratu da istorio hau lehen hasi den

moduan guztiok normal-normal, beti bezala. Baina hau

gertatu ondoren Iratik bere misioak egiten jarraitu

zuen. Eta Shark doktorea ospitaletik ateratzean

Page 66: Ipuinak 07 1

Bihotz Gaztea Ikastola

2007-08

66

zientzialari egin zen, eta urte batzuk pasatu ondoren

Irati agente sekretu izendatu zuten Europako

enpresarik garrantzitsuenean.

Horrela bukatu zen, guztiak pozik.

Page 67: Ipuinak 07 1

Ipuin Bilduma

DBH 1A

67

Garazi Martínez

Bazen behin mendi magalean zegoen herritxo txiki

bateko etxetxo batean Tara izeneko txakur-eme bat.

Tara ez zen oso handia, baina benetan polita zen. Zuria

zen eta bi lohiduera zeuzkan: bata belarrian eta bestea

bizkarrean. Tara haurdun zegoen eta laster kumeak

izango zituen.

Egun batean, eguzkia azaldu bezain pronto, lau

kumeak han zeuden, eta denak ziren amaren antzekoak.

Egunak igarotzen joan ziren eta aldi berean kumeak

hazten. Egun horietako batean txakur-kumeetako batek,

Page 68: Ipuinak 07 1

Bihotz Gaztea Ikastola

2007-08

68

Chispi zuen izena, hegaka hasi eta bere anai-arrebek

esaten diote:

Alajaina Chispi, hegaka zaude, a ze ondo!

Chispi jaitsi ona oraintxe bertan! Ez zaitut

berriro hegaka ikusi nahi, entzun! -esan zion

amak haserre.

Urteak igaro ziren eta txakur-kumeak hazi eta

bakarrik bizi ziren. Chispi superheroi bihurtu zen eta

SUPERTXAKUR deitzea erabaki zuen.

Hauetako egun batean Chispi lasai-lasai zegoen lotan eta

bat-batean...

Supertxakur! Supertxakur! Lagundu mesedez!

Orduan

Supertxakur kalera irten

eta bere aspaldiko etsaia

MR. ICE ikusi zuen,

berriro ere hirira izoztu

nahian, baina gure

superheroiak ezin zuen

hori jasan; beraz,

zerbait pentsatu zuen.

Orduantxe ispilu bat ikusi zuen. Ispilua eguzkia zegoen

alderantz begira jarri zuen eta Mr. Ice urtu zuen.

Page 69: Ipuinak 07 1

Ipuin Bilduma

DBH 1A

69

Supertxakur etxera itzuli, zerbait jan eta lotara

bueltatu zen.

Konturatu gabe egun osoa eman zuen lotan, oso

nekatuta baitzegoen. Lo gehiago egin nahiko luke, baina

bere super-alarmak zerbait gertatzen zela esan zion, eta

berehala esnatu zen.

Arriskua mendi magaleko basoko lekurik sakonenean

zegoen. Bertan kobazulo bat zegoen eta bertara sartu

zen. Koba oso iluna zen eta bere oinetan lainoa zegoen.

Alboetan hormak zeuden eta saguzarrak entzuten ziren.

Bat-batean oihu bat entzun zen urrunean. Supertxakur

korrika joan zen oihua zetorren tokirantz, eta bertan

ikusi zituen bere jabea eta beraren beste etsaietako

bat: TXOKOEMMA.

Supertxakurrek hau ikustean korrika batean joan

zen TxokoEmma hozkatzera baina honek neska txokolate

bihurtuko zuela esan zion.

Orduan txakurtxoa damutu egin zen, beraz

TxokoEmma entzun zuen. Honek mundua txokolate

bihurtuko zuela eta inork ezin zuela gelditu esan zion.

Bat-batean Supertxakurri ideia bat bururatu zitzaion:

TxokoEmmaren hanka hozkatuko zuen, bera ikusi gabe,

eta orduan jango zuen. Horrela apurtu eta berarekin

akabatuko zuen. Eta horrela egin eta gertatu zen, une

Page 70: Ipuinak 07 1

Bihotz Gaztea Ikastola

2007-08

70

batean guztia zegoen txokolatez beterik.

Azkenean lortu egin zuen bere jabea erreskatatzea, eta

gainera txokolate piloa jan zuen.

Page 71: Ipuinak 07 1

Ipuin Bilduma

DBH 1A

71

Josu Mielgo

Bazen behin zirko

batean pailazo txiki bat

ezertan ona ez zena. Bere

ekitaldia egiten zuenean

jendeak ez zuen barrerik

egiten eta gainera pailazo

zen!!

Jauzten zen,

probatzen zuen dena baina

ezer ez! jendeak ez

Page 72: Ipuinak 07 1

Bihotz Gaztea Ikastola

2007-08

72

barrerik ez ezer. Orduan egun batean gauza bat probatu

nahi zuen baina probatzeko dirua behar omen zuen.

Zirkoan bere emanaldiak zirelako onak ez zioten dirurik

ematen. Arrazoi horregatik beste lan bat bilatu zuen.

Kaletik zihoala kartel bat ikusiz irakurri zuen

(Telepizza). Hori irakurri bezain laster pailazoak hartu

zuen lana eta lan egiten hasi zen.

Berak egin behar zuen lana berarentzat ez zen

erraza, oso zaila baizik. Ez bazituen txarto osagaiak,

salsak kanpora botatzen zituen eta ingurua zikin jartzen

zuen; hau da, hondamendi galanta. Lan horretan oso

txarra zenez, bota zuten kalera.

Bota eta gero ez zekien zer egin... Baina berriro

kaletik zihoala kartel HANDI bat ikusi eta irakurri zuen:

Burger King.

Burger Kingean oso ondo lan egiten zuenez, hortxe

geratu zen hilabete pare bat. Hilabeteak pasa, dirua

eskuetan esan zion nahikoa zeukala eta joaten zela

Burger Kingetik.

Dendan sartu eta esan zuen.

Zera… Kaixo -esan zuen pailazoak

Kaixo, zer behar duzu ba? –dendariak

Ba zure dendako bromarik onena,

Hementxe daukat, sakatu botoi hau eta begira

-esan zuen dendariak.

Page 73: Ipuinak 07 1

Ipuin Bilduma

DBH 1A

73

Woooooooooooow! Hori behar dut nik -esan

zuen pailazoak.

Tori! 25 euro mesedez -esan zuen dendariak.

Pailazoa zirkora joan zen korrika. Bere emanaldiko

ordua zen eta erositako bromaren ordua ailegatu zen...

Botoia sakatu eta... Ez zen ezer

aldatu, ez barrerik ez ezer.

Ergeltzat geratu ondoren joan zen. Etxerako bidean

lagun min batekin aurkitu zen.

Kaixo! Nola doa lana zirkoan?

Kaixo Patxi! Ez oso ondo egia...-esan zuen

pailazoak.

Zer ba?

Jendeak ez du barre egiten nirekin.

Egin behar duzuna hauxe da: naturala izatea.

Probatuko dut. Eskerrik asko eta agur Patxi!.

Agur lagun! -esan zion Patxik

Pailazoak zirkoan naturala izan zen, naturala

izatean jauzi zen bere ekitaldian; jende guztia barrezka

hasi zen. Orduan pailazoak hori ikustean, jauzten eta

jauzten hasi zen bukatu arte.

Page 74: Ipuinak 07 1

Bihotz Gaztea Ikastola

2007-08

74

Page 75: Ipuinak 07 1

Ipuin Bilduma

DBH 1A

75

Arantza Ortega

Bazen behin Leire izeneko neska bat; asko

gustatzen zitzaion herriko mendira joatea.

Asteburu batean mendira joan zen. Mendi hura oso

berde zegoen; ezkerrean etxe handiak zeuden eta

eskuinean lorez jositako zelai bat zegoen.

Leire lagun batzuekin mendira joan zen; eskuineko bidea

hartu zuen: loreen zelaia. Leirek esan zien lagunei:

Zergatik ez dugu zelai honetatik jarraitzen ea

non bukatzen den zelai hau!

Page 76: Ipuinak 07 1

Bihotz Gaztea Ikastola

2007-08

76

Bai, egia da horrela jakin al dugu zer dagoen

zelaiaren atzean -esan zuen lagun batek.

Zelaitik jarraitu zuten eta aurkitu zituzten bi bide:

bata ezkerrera eta bestea eskuinera, lau lagun joaten

ziren; horietako bi alde batetik joan ziren eta besteak

beste aldetik joan ziren.

Leirek eta bere lagunak etxe

bat aurkitu zuten aurrean eta oso

egarri zirenez, etxean sartu ziren.

Etxe barruan neska atsegin bat

zegoen eta gonbidatu zien

askaltzera. Askaldu ondoren joan

ziren loredun zelaira besteak

itxarotera.

Batek galdetu zion besteari:

Zenbat irauten duten, ez?

Bai, eta joango bagara

beraien bila?

Joan ziren beste bidetik

hauen bila. Bat-batean ez zekiten

non zeuden. Ehiztari bat aurkitu zuten bide horretatik.

Orduan Leirek galdetu zion:

Ba al dakizun non gauden?

Bai.

Page 77: Ipuinak 07 1

Ipuin Bilduma

DBH 1A

77

Lagundu ahal diguzu hemendik ateratzen -esan

zion Leirek.

Segi nazazue! -esan zuen ehiztariak.

Leire eta laguna ehiztariaren atzetik joan ziren.

Azkenean beste lagunekin aurkitu ziren loreen zelaian

eta beste egun batean errepikatuko zutela esan zuten

denek.

Page 78: Ipuinak 07 1

Bihotz Gaztea Ikastola

2007-08

78

Page 79: Ipuinak 07 1

Ipuin Bilduma

DBH 1A

79

Víctor Plá

Bazen behin, Afrikako familia txiro bat. Familia hiru

pertsonaia nagusi osatzen zuten: Ama, Aita Benjamin

izenekoa eta beraiek edukitako ume bat, Txomin

izenekoa. Benjamin, arrantzale munduan sartu nahi zuen,

baina sartzeko beste tripulazioarekin, seiehun euro

ordaindu behar ziren sarrera moduan. Orduan, ideia hori

alde batera utzi zuen. Nekazaritza lanari ere ematen

zioten, baina Benjaminek konturatu zen, familia osoa,

nekazal munduari esker bizitzea oso zaila zela.

Erresumaren erregearen bizkartzaina izatea ere

Page 80: Ipuinak 07 1

Bihotz Gaztea Ikastola

2007-08

80

bururatu zitzaion, baina horrekin konturatu zen, eguneko

24 ordu lan egin behar zuela eta, Txomini etxerako lanak

egitea laguntzeko astirik ez zuela.

Orduan erabaki zuen, jo eta ke ibiltzea, arrantzale

postua ordaindu ahal izateko. Familia sei hilabetez lan

eta lan ibili zen, baina uztaren bilketa heldu zenean,

zaparrada itzela jauzi zen. Familia guztia, etxeko

sukaldera abiatu ziren, gertatutakoaz hitz egitera.

Txomin ez zegoen prest berriz hain lan gogorra egiteko,

Ama ezta ere, baina Benjaminek etziko zuela esan zion

familiari.

Benjamin, hala eta guztiz ere, lehen egunetik hasi

zen lanean. Landareak hiru hilabete pasa ondoren, bere

fruituak eman zituzten, berriro ere uzta iritsi zen.

Familia oso pozik zegoen, batez ere Benjamin merezi

zuen eta, bere esfortzuarengatik!!

Benjamin uzta saltzera joan zen porturaino, Kololi

izenekoa. Oso pozik zegoen, 4000€ lortu zituelako. Diru

mordo horrekin arrantzale postua ordaindu ahal zuen.

Beste 3.400€ horiek aurreztuko zituen bere

familiarekin. Benjamin segida batean, arrantzaleko

matrikula erostera joan zen. Baina a ze nolako sorpresa

eraman zuen, Txominen matrikula dohain emango ziotela

jakin eta gero, Benjamin etxera heldu zen bi

matrikulekin.

Page 81: Ipuinak 07 1

Ipuin Bilduma

DBH 1A

81

Gau hartan Txomin ezin izan zuen loak hartu, hura

zerbait txarra gertatuko zela susmatzen zuen. Hurrengo

egunean, Txomin begi bat erdi estalita zuela jaiki zen,

soinu batzuk entzuten zituen gurasoen logelatik.

Txomin begiratzera joan zen, ama eta aita negarrez

ikusi zituen. Honen arrazoia, ama oso triste zegoela,

bakarrik geldituko zelarik ikustean.

Goiza ailegatu zen, aita ateratzeko prest zegoen,

baina Txomin erdi lotan zebilenez berandu iritsi ziren.

Baina tripulazioa hantxe bertan itxaroten zegoen. Biok

amari agur esan zioten keinu bat eginez, portutik atera

eta beraien abentura hasi zen.

Page 82: Ipuinak 07 1

Bihotz Gaztea Ikastola

2007-08

82

Gau hartan marea oso bizia zegoen, eta itsasontzia

hondorapen izugarria izan zuen. Bakarrik azkarrenak

salbatu ziren. Bat-batean, konturatu ziren irla batean

zeundela, oso arriskutsua zen, kanibalak baitzeunden.

Benjamin konturatu zen zer edo zer faltan botatzen

zuela eta hori bere umetxoa zen, beharbada

itsasontziarekin hondoratu zen. Sekulako negarrak bota

ondoren, Benjamin lasaitu zen eta afaltzeko beren

lagunak prestatutako “Kaio Sopa” jan zuen.

Hurrengo goiza heldu zen, eta

salbamendu itsasontzia iritzi zen.

Benjamin “Kololi“ portura heldu zen

eta emazteari ez zekien nola esan

berri txar hura. Emaztea konturatu

zen Txomin falta zela. Biok oso triste, erabaki zuten

jatetxe batera joatea. Menuan “Kaio Sopa” zegoen eta

Benjamin berriz jan zuen. Baina azkeneko sopa ez zuen

lehenengo sopa bezalako zaporea …. Orduan, konturatu

zen bere umea jan zuela!!!

Benjaminek, bere emazteari kontatu zion, jendeak

irlan zer egin zuen bizirik ateratzeko.

Page 83: Ipuinak 07 1

Ipuin Bilduma

DBH 1A

83

Natalia Relloso

Bazen behin 30. urteko mutil bat; Jonathan zeukan

izena; oso polita zen, altua, argala, eta begi urdinekin.

Bera kobazulo batean bizi zen; inoiz ez zuen nahi

kobazulo horretatik atera, kaxa baten modukoa zelako.

Soilik zeukan zulo txiki bat eta hortik ezin zen irten,

baina bera botereak zeuzkan baina bakarrik erabili ahal

zituen eguzkiaren argiarekin.

Eguraldi txar, euritsua eta aire oso gogorreko egun

batean gutun bat heldu zitzaion; bera lotan zegoen.

Gutuna zulo txiki hartatik sartu zen eta bere buru

gainean geratu zen.

Page 84: Ipuinak 07 1

Bihotz Gaztea Ikastola

2007-08

84

Hurrengo goizean altxatu zenean, korrika batean

gutuna hartu eta irakurtzen hasi zen. Gutun horretan

ipintzen zuen bera printzesa bat zela eta oso polita zela,

ile horiarekin, argala, altua eta begi urdinekin.

Berarengana joaten bazen erreskatatzera berarekin

ezkonduko zela ipintzen zuen.

Jonathanek, bere botere

magikoekin, kobazuloa ireki

zuen eta bere zaldi zuria

hartu eta joan zen printzesa

erreskatatzera. Dorre altu

batera heldu zenean bera

beldurtuta samar zegoen,

dorre hori oso altua eta

itsusia zelako; itxura txarra

zeukan, printzesa leihotik

agertu zen eta Jonathani esan

zion igotzeko, beldur zelako;

beraz, printzesak bere ile

luzea leihotik bota zuen, pixka

bat bakarrik falta zen lurrera

heltzeko baina ez zen

garrantzitsua, Jonathan bere

zaldi gainera igo zen.

Heltzerakoan Jonathanek

uste zuen bere arreba zela eta

horrela zen beraiek biak anai-

Page 85: Ipuinak 07 1

Ipuin Bilduma

DBH 1A

85

arrebak ziren.

Dena hori albo batera utzi zuten eta Jonathanek bere

arreba hartu zuen eta Jonathanen kobazulora joan ziren.

Kobazuloan zeudelarik, Jonathan harriturik geratu zen

bere arreba zelako, biak ile horiak, biak altuak eta begi

urdinekoak. Jonathanek hainbat galdera egin zion:

lehenengo nola deitzen zen, urte asko pasa zirelako,

berak Marybel zeukan izena, ea nola eduki ahal zuen ilea

hain luzea galdetu zion, bera esan zion urte asko ile

moztu gabe zeukala.

Printzesak ere botereak zeuzkan. Horiek erabiliz,

kobazulo horretatik irten eta beste tokian agertu ziren.

Ez zeuden ipuin batean; benetako kale batean zeuden;

han zeuden eta aurrean zeukaten telebistako programa

bat. `'TU SI QUE VALES´.

Beraiek ez zekiten zer zen eta sartu egin ziren eta

orduan jende askoren aurrean agertu ziren. Ez zeukaten

arropa askorik, eta beldurra, lotsa eta gauza asko

zituzten beraien gorputzetan. Aurrera begiratu

zutenean 4 aulki ikusi zituzten; aurrerago 4 pertsona,

haiek Angel, Noemi, eta Los Morankos ziren.

Noemik galdetu zien Jonathan eta Marybeli ea zer

egingo ote zuten eta beraiek ez zekiten zer esan.

Halako batean, esan zion Jonathanek Noemiri, ipuin

batetik zetozela. Noemi eta publiko guztia barreka hasi

ziren, baina Los Morankos-ek esan zieten nolakoa zen

Page 86: Ipuinak 07 1

Bihotz Gaztea Ikastola

2007-08

86

programa hura. Orduan Jonathanek deskantsu bat

eskatu zuen eta bere aitonak erakutsitako abesti bat

Marybeli irakatsi zion. Marybelek ondo zekienean,

platora sartu ziren. Angel galdetu zion Jonathani nola

deitzen ziren bera eta bere laguna. Jonathanek esan zien

Jonathan eta Marybel zirela. Los Morankos-ek galdetu

zieten ea zer egingo ote zuten eta Jonathanek esan zuen

abestia eta Noemik esan zuen nahi zutenean hasteko '

NO TE METAS PA LOS ONDOS QUE TU NO SABES

NADAR VETE CON EL YAYO VETE CON LA MAMA

JONATHAN!!!!!!!!!!!!!!!!

Abesti hori oso ezaguna zen eta gustatu zitzaien,

publikoari eta epaileei. Hauek esan zieten baietz

pasatzen zirela beste aldi batera. Bere denbora pasa

zen, dirua eman zieten TU SI QUE VALESekoek.

150.000€ bueltatu ziren ipuinera eta oso ondo bizi ziren

beraien kobazuloan.

Page 87: Ipuinak 07 1

Ipuin Bilduma

DBH 1A

87

Ane Rico

Udako egun eguzkitsu batean, Maialen eta bere

lagunak parkean zeuden jolasten. Bat-batean Maialenek

dorretxea zabalik dagoela ikusten du eta sartzea

erabakitzen dute. Maialenen lagun batek, David

izenekoak, lurzoruko egur zahar bat mugitzean, kaxa

bitxi gorri bat aurkitzen du, eta pozik esaten du:

Begira neskak! Altxor bat aurkitu dut.

Haien lagunek altxorra ireki zuten.

Mapa bat dirudi! -dio Paulak harriduraz.

Bai! Altxorra da! -egiaztatzen du Alaitzek.

Page 88: Ipuinak 07 1

Bihotz Gaztea Ikastola

2007-08

88

Maialenek mapa

hartzen du eta bere

lagunei azaltzen die:

Mapa hau

1830

urtekoa dela

jartzen du.

Gurekin

eramango

dugu!

Momentu

horretan zarata

batzuk entzuten dute

eta asko ikaratzen

dira. Bat-batean ate baten atzean beltzez jantzitako

gizon bat ateratzen da eta lagun guztiek oihu egiten

dute. Orduan dorretxeko zaintzaileak esaten die:

Zer egiten duzue hemen? Hau oso arriskutsua

da. Atera hemendik!

Lau lagunek pozik eta urduri konturatzen dira

maparen altxorra Serantes mendian aurkitzen dela eta

bere aurkikuntzan joatea erabakitzen dute.

Hurrengo goizean parkean gelditzen dira 9:00-etan

mendira igotzeko, eta 10:00-etan lehenengo gazteluan

Page 89: Ipuinak 07 1

Ipuin Bilduma

DBH 1A

89

zeuden. Maialenek mapa zabaltzen du begirada bat

emateko, eta bere lagunei esaten die:

Orain, gazteluaren pasabidetik joan behar

dugu.

Halako batean, linternak hartu eta pasabidetik

jaisten hasi ziren. Pasabidetik ateratzean iturburu bat

ikusten dute, mapa ateratzen dute eta 5 pausu

ekialderantz eman behar dituztela ikusten dute eta

zuhaitzera heltzean harriaren azpialdean begiratu behar

dutela jartzen du.

Lau lagunek batera harria mugitzen hasten dira eta

Paulak dio:

Hau tontakeria! Hemen ez dago ezer.

Page 90: Ipuinak 07 1

Bihotz Gaztea Ikastola

2007-08

90

Baina Alaitzek erantzuten dio:

Berdin da, hau abentura interesgarria da.

Bat-batean Maialenek zerbait gogorra aurkitzen du

eta tiraka hasten da. Orduan tiraka eta tiraka zebilela

bat-batean ezpata handia aurkitzen dute.

Ezpata oso pisutsua izan arren, herrira jaistea

erabakitzen dute. Behin herrian haien aurkikuntza

erakustean herriko museoan altxorra oso garrantzitsua

dela esaten diete San Jorgeren ezpata delako.

Denek oso pozik zeuden; lau lagunak opari asko jaso

zituzten, festa handia egin zuten eta gainera, apirilaren

23an Santurtzin San Jorgeko jaiak ospatzen dira.

Page 91: Ipuinak 07 1

Ipuin Bilduma

DBH 1A

91

Iskander Rodríguez

Txomin 9 urteko mutiko bat da. Nahiko altua,

ile beltza eta argal samarra. Oso jatorra bere lagunekin

eta beti laguntzeko prest. Klasean nota onak ateratzen

ditu.

Txominen urtebetetzerako 19 egun geratzen dira

eta bere gurasoak esaten diote ondo portatzen bada

eta nota onak ateratzen jarraitzen badu, mugikor bat

erosiko diotela eta Txominek zin egin zien bere

gurasoei ondo portatuko zela.

Page 92: Ipuinak 07 1

Bihotz Gaztea Ikastola

2007-08

92

Oso hurbil bizi zirenez, Txomin beti bere lagun

batekin bueltatzen zen etxera ikastola bukatu ondoren.

Luzea, zabala eta itsasoa ikusten zen kale

batetik pasatu ziren egun batean klasetik bueltatzen

zirenean. Txomin bere lagunari esan zion aurrera

joateko, gero harrapatuko zuela, bere laguna joan zen

eta farola bat ikusi zuen.

Txomin gelditu zen eta

farola horrekin hizketan hasi zen,

farola magikoa zenez hitz egiten

zuen.

Beranduago Txomin etxera heldu

zen eta hurrengo

egunean ikastolara joan zenean

bere lagunak

galdetu zion:

Zergatik gelditu zinen

atzo kale

horretan?

Eta Txominek erantzun zion

ezin ziola kontatu, sekretu bat

zela. Egun guztietan jarraitu zuen

Txominek

Page 93: Ipuinak 07 1

Ipuin Bilduma

DBH 1A

93

farolarekin hitz egiten, baina egun batean handik

pasatzen zenean ez zuen farola aurkitu eta oso

triste jarri zen.

Egunak pasa ondoren Txomin klasean txarto

portatzen hasi zen eta nota txarrak ateratzen. 5 egun

geratzen ziren Txominen urtebetetzea heltzeko eta

gurasoek esan zioten, mugikorra nahi bazuen klasean

ondo portatu eta nota onak atera behar zituela.

Hurrengo egunean Txomin beste kale batetatik

bueltatu zen eta han topatu zuen. Farola tokiz aldatu

ziotela ikusi zuen. Berriro nota onak ateratzen hasi zen

eta ondo portatzen, azkenean bere urtebetetze eguna

heldu zen eta bera mugikorra lortu zuen.

Hortik aurrera nota onak ateratzen jarraitu zuen

eta bere lagunen guraso guztiei esan zien mugikor bat

erosteko bere semeei eta horrela egin zuten ume

guztiek mugikor bat zuten eta Txominen mugikorra oso

polita zen.

Egun guztietan Txomin kalera lagunekin

irteten zenean mugikorra eramaten zuen eta aa ze

nolako inbidia zuten Txominen lagunek, bere mugikorra

lagunen taldeko mugikorrik politena zen.

Egun batean Txomin gaueko bederatzietan etxera

bultatzean mugikorra eskuan zeukalarik, gizon altu eta

indartsu batek mugikorra lapurtu zion eta etxe batera

Page 94: Ipuinak 07 1

Bihotz Gaztea Ikastola

2007-08

94

sartu zen gizona. Txomin etxera ailegatzean bere amari

gertatukoa azaldu zion, poliziari deitu eta gizon hori

bilatzen hasi ziren. Gizona aurkitu zuten eta Txominen

mugikorraz gain beste gauza asko ere zituen : dirua,

erlojuak, ordenagailu portatilak ... eta gauza horiek

guztiak lapurtuta zeuden.

Urte batzuen

buruan, Txomin

futbolean jolasten

hasi zen eta bere

herriko taldean

jolasten zuen

atezainez. Urteak

pasa eta profesional

bihurtu eta orain Athleticen jolasten du.

Noizbait San Mamesera joaten ba zarete Txomin!

oihukatu eta begiratzen duena izango da.

Page 95: Ipuinak 07 1

Ipuin Bilduma

DBH 1A

95

Nagore Salas

Gaueko hamarrak ziren, eta Danel bere logela

ilunean zegoen. Esku artean gogoko zuen panpina zuen.

Panpinak Beilly zuen izena, eta… urrezko panpina zen.

Danel mutiko oso aberatsa zen, eskola garestietara

joaten zen eta bere gurasoak oso-oso harro zeuden

beraien ume maitearekin. Danel beti oso maitatuta

sentitu zen gurasoengandik, eta berak asko maite zituen

gurasoak, baina, hamabi urte bete zituenetik gauzak asko

aldatu ziren bere izateko moduan. Askoz gehiago maite

zituen lagunak gurasoak baino, beti haserre eta bakarrik

zegoen etxean, eta nesketan interesa jartzen hasia zen.

Page 96: Ipuinak 07 1

Bihotz Gaztea Ikastola

2007-08

96

Gurasoek ez zuten denbora berarekin hitz egiteko, beti

lanean zeudelako edo laneko jendearekin elkartuta. Danel

oso triste zegoen beti, animatzen zion bakarra bere

panpina zen; beti berarekin eramaten zuen.

Egun batean, Danel bere logelan zegoen

panpinarekin eta telefonoak jo egin zuen. Inor etxean ez

zegoenez, berak hartu behar izan zuen telefonoa. Gizon

baten ahotsak hitz egin zion telefonoan:

Orain logelara joango zara, eta zure Beilly

panpina ez da egongo! -esan zion gizonaren

ahotsak.

Danel telefonoa

utzi eta logelara

korrika joan zen.

Panpina ez zegoela

ikusi zuenean, negarrez

hasi zen. Oso triste,

eta aldi berean

beldurtuta sentitu zen.

Bere logela hutsik eta

ilun ikusi zuen Beilly

gabe. Gaueko bederatzi

eta erdiak ziren;

gurasoak heldu ziren, eta haiekin afaldu ondoren, ohera

joan zen negarrez eta Beilly bere buruan edukiz. Lagun

bat deitu zuen gertatu zen guztia kontatzeko eta

lagunak hau esan zion:

Page 97: Ipuinak 07 1

Ipuin Bilduma

DBH 1A

97

Zu aberatsa zara; beraz, horrelako beste

hamar panpin erosi ahal dituzu.

Beilly bezalako panpinarik ez dago, bera

bakarra da! -erantzun zion Danel lagunari

tristuraz beteriko ahotsa jartzen.

Hurrengo eguna heldu zen, eta Danelek ez zuen bat

ere ondo lo egin. Beilly faltan botatzen zuen. Gosaria

hartu zuen, aulki bat hartu eta telefonoaren aurrean

eseri zen, Beilly non zegoen esango zion deiaren zain.

Bat-batean ama albotik pasatu zen eta galdatu egin zion:

Maitea, zer egiten duzu hemen eserita?

Zuri bost axola! -erantzun zion aurpegira

begiratu gabe.

Ordu bat igaro zen eta inork ez duen deitu. Bat-

batean telefonoak jotzen hasi zen. Danel korrika altxatu

eta telefonoan galdatu zuen:

Bai?Nor da?

Barkatu, Danelen andereñoa naiz, gaur Danel

klasera ez dela etorri jakiteko deitzen dizuet.

Badakit! - erantzun zuen Danelek haserre.

Hamabost minutu igaro ziren, eta telefonoa berriro

jo zuen.

Page 98: Ipuinak 07 1

Bihotz Gaztea Ikastola

2007-08

98

Bai? Nor da?

Zure panpina berreskuratu nahi duzu?

Bai! Noski! Non dago?

Panpina nahi baduzu, zure gurasoei 500€ kendu

behar dizkiezu, poltsa batean sartu eta

hurrengo eguneko hamaiketan poltsa hori

parkean utzi.

Piiii…

Telefonoan ez zuen inork ezer esaten... oso arraroa

zen guztia! Danel pentsatzen hasi zen, baina ez zekien

zer egin. Dirua lapurtzen bazien arazoetan sartuko zen,

eta gurasoekin ez zuen denbora asko pasatzen baina

azken-finean bere gurasoak ziren. Beste aldetik dirua

lapurtzen bazien, Beilly berreskuratuko zuen eta agian

ez ziren ohartuko.

Ez zekien zer egin eta bakarrik egun bat gelditzen

zitzaion dena egiteko. Gaueko hamaikak heldu ziren, eta

gurasoak atetik sartu ziren. Danelek bazekien haiek beti

diru zorroan 500€ baino gehiago zutela, aberatsak

zirelako. Dirua lapurtzea pentsatu zuen eta gurasoek

diru-zorroa sukaldean utzi zutenean, dirua kontuz hartu

egin zuen. Ez zegoen oso zuhur ondo egingo zuela, baina

Beilly berreskuratu nahi zuen.

Gaua urduri pasatu zuen, baina ordua heldu zenean

parkera abiatu zen diruarekin. Bidean zihoala buelta

ematekotan egon zen hainbat alditan, baina aurrera

jarraitu zuen. Parkera heldu zen eta poltsa uzteko zorian

Page 99: Ipuinak 07 1

Ipuin Bilduma

DBH 1A

99

zegoenean, mugikorra jotzen hasi zen. Mezu bat zen; hau

jartzen zuen: “ez du merezi gurasoak engainatzea

panpina baten truke, maite zaituztelako”

Pentsatzen geratu zen, ea norena izan ahal zen

pentsatzen. Minutu bat igaro zen eta ez zuen ezer egin,

baina bat-batean poltsa hartu zuen eta korrika etxera

joan zen. Etxera heldu eta gurasoak besarkatu zituen

eta dena kontatu egin zien. Logelara joan zen, triste

zegoen Beilly galdu zuelako, baina beste alde batetik oso

pozik ondo egin zuela zekielako, eta mezua zioena egia

zen: GURASOAK BETI ZURE ONDOAN EGONGO DIRA

BEHAR DUZUNERAKO, ETA HORREGATIK EZ DA

ALDATU BEHAR HAIEN KONFIANTZA EZERGATIK!

Page 100: Ipuinak 07 1

Bihotz Gaztea Ikastola

2007-08

100

Page 101: Ipuinak 07 1

Ipuin Bilduma

DBH 1A

101

Itxaso Sánchez

Hau Urdin laku eta

mendiak dira. Hemen

iratxoak bizi dira, bizileku

hau oso baketsua da. Mendi

altuak daude, zuhaitza,

belarra, loreak, laku handi

bat, ur-jausi bat

(marrazkian ez da ikusten)...

Mendiak beti elurrez estalita daude han goian hotza

Page 102: Ipuinak 07 1

Bihotz Gaztea Ikastola

2007-08

102

egiten duelako. Zuhaitzen hostoak eta belardiak kolore

berde batez estalita daude. Loreak kolore askotakoak

dira, ia gehienak kolore biziz. Lakuak eta ur-jausiak

zeruko kolore urdina dute. Horrelakoa dira

iratxoak bizi diren tokietan:

Urdin bezalakoak. Iratxoak

Urdin mendietan bizi dira

normalean, han bizitza

oso baketsua da, ez

daude borrokarik, ez

irainik... , iratxoak

eskolara joatea

gustatzen zaio baina ez

zaio gustatzen irakasleak

bronka botatzea, zeren eta

beraiek oso sentikorrak dira

eta azkar mindu daitezke.

Iratxoak bezala beste izaki zirraragarri batzuk

daude: sorginak daude. Sorginak marrazkikoa bezalakoak

dira.

Baina sorginak momentuz utziko ditugu eta

iratxoengana berriro itzuliko gara. Iratxoen artean beti

printze bat egoten da baina beraiek norbait hautatu

behar dute eta legeak esaten duen bezala, DBH 1eko ume

bat hautatu behar da. Urdinen bakarrik eskola bat dago,

baina eskola horretan 150 gela daude klase emateko.

Horietako 1. mailakoak dira. Bosgarren klasean neskato

bat dago Argi izenekoa. Bere bi lagunak Iluntasun eta

Page 103: Ipuinak 07 1

Ipuin Bilduma

DBH 1A

103

Estali zuten izena hiru horiek. Lagun talde misteriotsua

osatzen zuten beste iratxo batzuekin; horietariko

batzuk Saioa, Leonar, Maite...

Beraiek jakin zutenean oso urduri jarri ziren, zeren

eta Laino sorgina zen iratxoen printzea aukeratzen

zuena, baina bera hiru aste lehenago desagertu zen.

Laino sorginaren argazki bat hor goian dago. Baina pixka

zorte ona eduki zuten, zeren eta lapurraren mezu bat

aurkitu zuten Lainoren etxean. Hortxe esaten zuen

Urdin lakuan zegoela ur-jausiaren ondoan. Orduantxe

bururatu zitzaien Laino sorgina berriro hona ekartzea

eta salbu ipintzea.

Beraiek oso harrituta zeuden oso arriskutsua zelako

iratxoentzat Urdin menditik ateratzea eta gainera,

beraiek pentsatzen zuten urrutiago egongo zela. Argik

bere aitonari esan zion, bera bere kutxatxo txiki batetik

mapa bat atera zuen. Mapa hori Urdin mendi eta lakuak

agertzen ziren, oso ondo irudikatzen zen ur-jauziaren

lekua. Bere aitonak esan zion ur-jauziaren atzean mundu

berri eta koloretsu bat zegoela. Bera joan baino

lehenago aitortu zion munduarena kobazulo handi bat

zela. Orduan berari bururatu zitzaion Laino hor egon ahal

zela, ur-jauziaren atzean. Orduantxe korrika etxetik

atera zen beste Lagun misteriotsuei esatera.

Arratsaldeko bostetan atera ziren Laino sorginaren

bila. Lagun guztiak zeuden. Argi zeukan maparekin Urdin

Page 104: Ipuinak 07 1

Bihotz Gaztea Ikastola

2007-08

104

mendietatik arazorik gabe atera ziren. Ordu bat geroago

belardi batean deskantsatzera gelditu ziren. Orduantxe

uretatik izaki arraro bat atera zen. Izaki horrek gorputz

guztia urdin kolorekoa zeukan, belarri handi batzuk

zituen, buruaren gainean antenatxo baten moduko gauza

arraro bat zeukan, txikia zen …

Izaki hori ipotxa zen, baina ez ipotx arrunta,

uretako ipotxak ziren. Ipotx horrek esan zien egun

batzuk lehenago sorgin batzuk pasatzen ikusi zituela eta

ur-jauzirantz abiatzen zirela ikusi zuela iruditzen

zitzaiola. Beraiek esan zioten kobazuloarena zekitela;

orduan uretako ipotxa harrituta gelditu zen ipotxek eta

sorginek soilik zekitelako kobazulo horren ezaguera.

Orduan ipotxak nola zekiten informazio hori galdetu

zien. Argi berehala esan zion bere aitonak esan ziola.

Orduan ipotxak aurpegi hobeagoa jarri zuen. Ipotxak

esan zien non zegoen kobazuloa eta iratxoak lagundu

zituen kobazulora joaten. Kobazuloaren ahora iritsi

zirenean, beldur pixka bat eman zitzaien hor barrura

sartzea.

Bat-batean itzal bat ikusi zuten kobazuloaren

barruan. Itzal txikia eta kurbatua zen eta bere atzean

argi zuri bat. Orduantxe lagun misteriotsuak sartu ziren

kobazuloan bi bider pentsatu gabe, eta korrika hasi ziren

beraren atzean. Izaki hori konturatu zenean, ziztu bizian

korrika hasi zen mutiko talde horrek ez harrapatzeko.

Page 105: Ipuinak 07 1

Ipuin Bilduma

DBH 1A

105

Bost minuturen ondoren, izaki arraro hori harrapatu

zuten eta konturatu ziren Argiren aitona zela eta

Lainorekin zegoela. Denak harrituta gelditzen dira eta

Lainok esan zuen proba bat zela printzea bihurtzeko.

Mendietara itzuli zirenean Lainok lagun misteriotsuen

lagunak iratxoen printze bihurtu zituen.

Hortik aurrera Argi eta bere lagunak pozik bizi

ziren bizitza osorako.

Page 106: Ipuinak 07 1

Bihotz Gaztea Ikastola

2007-08

106

Page 107: Ipuinak 07 1

Ipuin Bilduma

DBH 1A

107

Nerea Tomás

Bazen behin neskato bat, Andrea deitua. Andrea

neska oso alaia, polita eta lagunen laguna zen, bizitzan ez

zeukan problemarik.

Baina egun batean ikastolatik bueltatu zen eta esan

zion bere amak :

Andrea zure aita eta biok ez gara inoiz etxe

berean biziko, dibortziatuko gara.

Page 108: Ipuinak 07 1

Bihotz Gaztea Ikastola

2007-08

108

Egun batzuetara Andrea eta bere ama beste etxe

batera joan ziren bizitzera. Andrea oso haserre zegoen

baina ez zegoen besterik.

Etxe berrira heldu zirenean Andrea esan zuen:

Etxe honek sorginduta dirudi.

Bi egun geroago Andreak mezu bat aurkitu zuen:

SOS

Page 109: Ipuinak 07 1

Ipuin Bilduma

DBH 1A

109

Andrea harrituta geratu zen eta mezua logelan

utzita, bere amari esatera joan zen. Amak ez zion

jaramonik egin; ez zion inork sinesten.

Egun batean etxezaina kontatu zion Andreari hor

bizi izan zela familia zoro bat eta andrea beldurrez

josita bere logelara joan zen. Minutu batzuk geroago

Andrea bere gelatik atera eta etxezaina lurrean erdi

hilda ikusi zuen. Etxezaina esan zion:

Alde etxe honetatik, sorginduta dago eta.

Andreak telefonoa hartu zuen poliziari deitzeko

baina telefonoak ez zeukan linearik; orduan, Andreak

beldurrez hilda galdetu zion etxezainari ea altxatu ahal

zen etxetik irteteko. Etxezaina Andrearen laguntzarekin

etxetik irtetea lortu zuen .

Etxezaina esan zion Andreari mamuak joateko modu

bakarra zela etxea erretzea; orduan, Andrea garajera

joan zen eta gasolinazko bidoi batzuk eta pospolo batzuk

atera zituen eta etxea erre zen. Hiritik sua ikusten zen

eta Andrearen amak ikusi zuen bere etxea zela orduan

poliziari deitu eta etxera joan ziren eta suhiltzaileek sua

itzali zuten eta Andrea eta bere ama beste herri batera

joan ziren bizitzera.

Page 110: Ipuinak 07 1

Bihotz Gaztea Ikastola

2007-08

110

Page 111: Ipuinak 07 1

Ipuin Bilduma

DBH 1A

111

Estibaliz Varela

I. KAPITULUA

- Ama, berandu helduko naiz! -esan zion Anek bere

amari.

Ane ilehoria zen, altua eta oso esku zabala. Begi

handiak eta berdeak zituen. Izaera oso bizia zeukan,

baina kontrolatzen hasia zen.

Etxetik atera zen Itsasoren etxe aldera. Heltzean

Itsaso bazegoen bere zain.

- Ikusi duzu zer ordu den?

Page 112: Ipuinak 07 1

Bihotz Gaztea Ikastola

2007-08

112

- Nire ama izan da, gauzak antolatzen … Baietz, Ane,

baietz …

Itxaso beltzarana zen eta begi handiak eta ilunak

zituen. Oso neska alaia zen, Ane bezalakoa baina izaera

serioagoarekin.

Klasera heldu orduko

lagun guztiak aurkitu

zituzten beraien zain.

- Epa Kepa! Egunon,

Xabi. Zelan oporrak?

- Ondo.

Klase normal bat zen.

Bere mahaiekin,

harbelarekin … beno klase

bat duen guztiarekin.

Baina zerbait sumatzen zuen Anek klase horretan.

Misterio usaina zuen eta Aneri misterioa gustatzen

zitzaion. Klaseak hasi orduko non eseriko ziren erabaki

behar zuten. Denak eseri ziren Ane izan ezik. Klaseko

leku urrunenean esertzea tokatu zitzaion.

Mahaia iluna zen eta misterio usaina zuen. Aneri

misterioak argitzea gustatzen zitzaion eta pozten zen

urte hori misterio batekin hastea.

Page 113: Ipuinak 07 1

Ipuin Bilduma

DBH 1A

113

Klaseak hasi ziren eta soinu arraro batzuk sumatzen

ziren Aneren mahaiaren behealdean. Andereñoa hitz

egiten hasia zen eta Anek ezer ulertu ezin zuenez,

andereñoarengana joan zen zer esan zuen galdetzera,

baina ez zion entzun. Gauza arraroa gertatzen ari zen

baina ez zekien zer.

Jolastordua heldu eta Ane Itsasorengana joan zen

ea zein lan zegoen etxerako.

- Begira Ane ni ezin naiz zure atzetik joan beti zer

dagoen eta zer ez dagoen esanez. Ezer entzun nahi ez

baduzu, zure ardura da ez nirea .

- Baina utzi azaltzen…

- Ez, Ane, nire azken hitza da.

Berriro heldu ziren klase orduak eta Ane bere

eserleku arraroan eseri zen ea oraingoan zerbait

ulertzen zuen.

Andereñoak ekin orduko soinu arraroak hasi ziren

eta berriro lehenengoan gertatutako berdina gertatu

zen. Baina hor ez zen geldituko, argituko zuen.

-Barkatu andereño baina nire eserlekuan zerbait

arraro gertatzen da zu hitz egiten hasi orduko.

-Eta zer da?

- Soinu arraroak gertatzen dira, eta sinesten ez

badidazu, konproba ezazu zure kabuz.

Page 114: Ipuinak 07 1

Bihotz Gaztea Ikastola

2007-08

114

Andereñoak Aneren eserlekura joan zen baina ez

zen ezer berezirik gertatu. Txantxatzat hartu zuen

baina Aneri aurretik esan zion hurrengoan bere saria

izango zuela.

II. KAPITULUA

Klaseak bukatu eta gero etxera joan zen eta amari

arratsalde onak eman ostean, aire arraro bat usaindu

zuen misterio estilokoa. Ama ez zegoen etxean baina, nor

zegoen ba? Gurasoen logelara joan zen eta atea ireki

orduko lasaitu egin zen. Aita han barruan zegoen ingelesa

ikasten.

Askaltzen ari zela klasean gertatutakoa

hausnartzen hasi zen.

“Nik bakarrik entzuten ditut soinu arraroak, nire

lagun onenak ez dit kasurik egiten. Eta orain zer egiten

dut nik ba?”

Denbora pasatzen hasia zen eta soluzioak

pentsatzen hasi zen. Pentsatzen eta pentsatzen zegoela

lo geratu zen. Amets arraroak zituen soinu horiekin.

Lagunak desagertu, ezer ulertu gabe,…

Esnatu zenerako gaua pasatu zen eta korrika eginez

Itsasorengana joan zen. Harengana heldu orduko Itsaso

ez zuen aurkitu eta arraro samarra iruditu zitzaion, beti

itxaroten zion ikastolara biak elkarrekin joateko.

Page 115: Ipuinak 07 1

Ipuin Bilduma

DBH 1A

115

Klasera heldu zen eta denek Aneri begiratzen

zioten erruduna bailitzan. Baina berak ez zekien zergatik

zen eta egun osoan ez zuen jakin.

Klasera sartu eta eserlekuan eseri orduko, soinu

arrarorik ez zuen gehiago entzun baina bai dardarka

batzuk nabaritu zituen eta aulkia mugitzen hasi zen eta

ezin zuen idatzi.

-Barkatu andereño baina eskuan zerbait daukat eta

ezin dut idatzi.

-Ba zoaz komunera eta bota ur pixka bat.

Komunera zihoan bidetik argiak kiskaltzen hasi ziren

amatatu arte. Dena ilun-ilun geratu zen eta ez zuen ezer

ikusten. Klaseko andereñoak ez ziren atera ea zer

gertatu zen ikustera. Oso arraroa zen hori; arraroegia

agian.

Bidetik zihoala zerbaitekin topo egin zuen. Zerbait

biguna, lizunez eginikoa.

-AHHH!!!

-Baina zer gertatzen zaizu neskatila? -esan zion

Gubi jaunak.

- Barkatu Gubi jauna baina zerbait biguna eta lizuna

zenarekin topo egin dut.

- Ba ni hemendik paseatzen nenbilela ez dut ezer

ikusi.

Page 116: Ipuinak 07 1

Bihotz Gaztea Ikastola

2007-08

116

Jolastordua heldu eta Itsasoren bila hasi zen;

berarekin hitz egin nahi zuen. Aurkitu zuenean bere

etsaiarekin hitz egiten zebilen lagun moduan bezala.

-Barka Itsaso baina hori ez zen zure etsaia?

-Bai bazen baina ezin dut lagun berriak egin, ala?

-Ez horixe!, ez ba! Baina ni beste gauza bategatik

nentorren. Zergatik ez didazu gaur goizean itxaron

ikastolara etortzeko?

-Ba Maialenekin etorri naizelako.

-…

Han zerbait arraroa gertatzen zen eta

estalgabetuko zuen.

III. KAPITULUA

Lehenengo hiruhilabetekoa horrela pasatu zen eta

Ane gaixoak oso txarto pasatzen zuen. Ezin zuen gehiago

jasan eta amari kontatzea erabaki zuen.

-Ama!

-Zer nahi duzu oraingoan?

- Ba gauza oso garrantzitsua kontatu behar dizut.

-Ze tripa apurtu zaizu oraingoan?

-Nire klasean inork ez dit laguntzen, Itsasok ez dit

kasurik egiten eta orain zu nitaz paso egiten.

KOKOTERAINO NAGO!!!

-Niri ez hitz egin horrela, e?

Page 117: Ipuinak 07 1

Ipuin Bilduma

DBH 1A

117

Ane gaixoak bere logelan sartu eta ea zer egin zuen

txarto pentsatzen hasi zen. “Agian zorrotzegia izan naiz

nire klaseko guztiekin. Eta horregatik klaseko mahai

madarikatu horrek ez dit baketan uzten, klasekoekin

ondo jokatu arte”

Baina Anek oker zegoen soluzio horrekin ez

baitzuen funtzionatu. Egunak eman zituen ikaskideekin

ondo jokatzen baina ez zegoen modua; denak beren

gauzekin eta Aneri bizkarra ematen egun osoan.

Azkenean soluzio bakarra zen ikastolako liburutegira

joan eta ikastolaren istorioa jakitea ea mahai horren

kontra zerbait aurkitu ahal zuen.

“Hemendik egon behar du… Bai hemen dago. Ea

zerbait dagoen DBH 1A mailako mahai horretaz”

Bilatzen eta bilatzen hasi zen eta azkenean

berarekin topo egin zuen eta irakurtzen hasi zen.“…mahai

horrek hainbat istorio ditu baina bat bakarra da

egiazkoa. Peter Fernandezek mahai batean hitz arraro

batzuk bota eta beltz-beltz geratu zen magia batez

babestuta. Magia hori kentzeko modu bakarra beheko

tranpoletik joatea da eta izaki beltzaganaino heltzea da.

Ba horrela egin zuen. Jolastordu batetan klasera jaitsi

zen eta liburuak esan bezala egin zuen. Han pasabide

mehe bat zegoen eta oso urrun zegoen zulo batera

zeraman. Ane beldurtuta zegoen, hezur guztiak dardarka

zituen eta ezin zion klik-klik-klik soinuari egiteari utzi.

Page 118: Ipuinak 07 1

Bihotz Gaztea Ikastola

2007-08

118

Pasabidetik joan zen eta itogin guztiak bere buruaren

gainean jausten ziren arropa guztiak bustitz.

IV. KAPITULUA

Kobazulo handi eta sakon batera heldu zen. Dena

oso zikin eta liskartsu zegoen. Norbait han barrualdean

zegoela Anek sentitzen zuen. Bere nerbio sistemak

lehertuko zen misterio hori azaltzen ez bazuen eta bere

lagunak berriro bereganatzen. Bat-batean oihu bat

entzun zen. Aneren ahotik irten egin zena izan zen.

Liburuak kontatzen zuen moduan han munstro bat

zebilen bere arnasketa segitua entzuten zelako.

“Hemen ez dago munstro bakar bat baizik eta bat

baino gehiago” -pentsatu zuen Ane bere golkorako.

Bat-batean nola altxatzen zen entzun eta Anek alde

batera egin zuen. Argi izpi batek bere aurpegia islatu

zuen eta ez zuen eser ikusi baizik eta… ITSASOREN

aurpegia!!! Ane harrituta zegoen, nola zen posible Itsaso

izatea gauza guzti horiek egin dituen pertsona bakarra?

“Ezinezkoa da, Ane klasean zegoen soinu horiek

zeudenean, baina Maria ez zen egon hiruhilabeteko

osoan; beraz, adarra jo didate. Oraintxe bertan aterako

naiz eta esango diot niri ziri horiek ez mesedez”

Ane atera egin zen.

Page 119: Ipuinak 07 1

Ipuin Bilduma

DBH 1A

119

-Zer Itsaso nirekin

jolasten, ala?

- Nola jakin duzu?

-Zure aurpegia ikusi

dut. Baina non daude

ikaskide guztiak?

-Zatoz nirekin eta

ikusiko duzu.

Pasa bidetik kanpora

joan ziren eta bat-batean

klaseko lagun guztiak ikusi

zituen.

-SORPRESA!!!

Horixe! Misterio guztiarekin bere urtebetetzeaz

ahaztu zen. Baina han zeuden bere lagun, andereño eta

gurasoak festa alaitzeko.

Bere urtebetetze festa prestatzen ari ziren eta

bera jakin gabe. Zelako tontolapiko izan zen munstro eta

izaki misteriotsuetan pentsatzen. Eskerrak festarekin

dena ahaztu zuela eta oso ondo pasatu zuten. Ze zorte

zuen lagun horiek izatean!