I. Disposicións xerais...2003/01/21 · cellos dispoñan dunha maior capacidade e marxe de...

Suplemento núm. 3 Martes 21 xaneiro 2003 275

I. Disposicións xerais

XEFATURA DO ESTADO25286 LEI 51/2002, do 27 de decembro, de reforma

da Lei 39/1988, do 28 de decembro, regu-ladora das facendas locais. («BOE» 311,do 28-12-2002.)

JUAN CARLOS IREI DE ESPAÑA

Saiban tódolos que a viren e a entenderen que asCortes Xerais aprobaron e eu sanciono a seguinte lei.

EXPOSICIÓN DE MOTIVOS

I

A promulgación da Lei 39/1988, do 28 de decembro,reguladora das facendas locais, supuxo, en palabras dasúa propia exposición de motivos, a incorporación ódereito positivo dunha reforma lexislativa, a da Facendadas entidades locais, a necesidade da cal era, daquela,incuestionable e unanimemente admitida. A publicaciónda referida lei permitiu, basicamente, dar por resolto olongo período de transitoriedade no que se veu desen-volvendo a actividade financeira do sector local desdeque, durante a primeira metade do século XIX, a Facendalocal española perdeu definitivamente o seu carácterpatrimonialista adquirindo un carácter eminentementefiscal, ata a Lei 7/1985, do 2 de abril, reguladora dasbases do réxime local, que, se ben plasmou o modeloprevisto na Constitución para deseña-lo sistema poscons-titucional de financiamento das entidades locais, nonpuido regula-la súa actividade financeira máis que nal-gúns aspectos xerais.

No marco dunha estructuración global dos recursosdas facendas locais, e coa forza que á aplicación dosseus preceptos proporcionaba ou a súa consideracióncomo normas básicas dictadas ó abeiro do artigo149.1.18.a da Constitución, ou o seu tratamento de nor-mas relativas á competencia exclusiva do Estado, a Lei39/1988 tivo un obxectivo especialmente claro desdeo punto de vista material, que foi a efectiva realizacióndos principios de autonomía e suficiencia financeira con-sagrados na Carta Magna española.

Desde logo, se hai un aspecto que neste marco tivounha particular relevancia, foi a racionalización do sis-tema tributario local, coa creación de tres grandes figurasimpositivas: o imposto sobre bens inmobles, o impostosobre actividades económicas e o imposto sobre vehí-culos de tracción mecánica, e a supresión correlativadun número moi superior de tributos que incidían sobrea mesma materia impoñible cós novos, como as con-tribucións territoriais rústica e pecuaria e urbana, oimposto municipal sobre soares, as licencias fiscais deactividades comerciais e industriais e de profesionaise artistas, o imposto municipal sobre radicación e oimposto municipal sobre circulación de vehículos.

II

Con obxecto de analiza-las liñas básicas do novo mar-co de financiamento das facendas locais, mediante reso-lución da Secretaría de Estado de Facenda do 11 dexullo de 2001 creouse a «Comisión para o estudio eproposta de medidas para a reforma do financiamentodas facendas locais», formada por representantes daAdministración xeral do Estado, da Administración local,da Federación Española de Municipios e Provincias edo campo académico. A devandita comisión rendeu oseu informe con data 3 de xullo de 2002. Moitas dassúas propostas e iniciativas foron recollidas no articuladodesta lei, mediante a que se leva a cabo unha modi-ficación parcial da Lei 39/1988, do 28 de decembro,reguladora das facendas locais, culminando así a reformado financiamento das entidades locais, iniciada, nunhaprimeira fase, coas modificacións introducidas na citadaLei 39/1988 pola Lei 50/1998, do 30 de decembro,de medidas fiscais, administrativas e da orde social.

Neste sentido, esta lei introduce importantes modi-ficacións no marco do financiamento local, tanto desdeo punto de vista estrictamente tributario como polo queafecta o ámbito financeiro.

Polo que se refire á regulación dos tributos locais,esta lei modifica o articulado da Lei 39/1988 respectode tódolos impostos locais regulados nela, é dicir, oimposto sobre bens inmobles, o imposto sobre activi-dades económicas, o imposto sobre vehículos de trac-ción mecánica, o imposto sobre construccións, instala-cións e obras e o imposto sobre o incremento de valordos terreos de natureza urbana; así mesmo, a lei intro-duce algunha modificación moi concreta no ámbito dastaxas locais, tendo en conta que a actual regulación delana Lei 39/1988 se debe á Lei 25/1998, do 13 de xullo,de modificación do réxime legal das taxas estatais elocais e de reordenación das prestacións patrimoniaisde carácter público, a través da cal se adaptou a ditaregulación ós criterios expostos polo Tribunal Constitu-cional na sentencia 185/1995, do 14 de decembro.

Unha das facetas fundamentais da lei que agora seaproba é unha nova e completa regulación do impostosobre bens inmobles que, sen embargo, se estende ósaspectos estrictamente tributarios, permitindo así dota-lanormativa reguladora da institución catastral da nece-saria substantividade. As oportunas remisións entre ospreceptos de ámbalas regulacións permiten, non obs-tante, articular aqueles aspectos comúns que, como aidentidade valor catastral-base impoñible, é necesariomanter.

Os outros dous principios que cabe resaltar comobásicos nesta lei son, sen dúbida, o desenvolvementoe potenciación da autonomía municipal e a especial aten-ción prestada ó establecemento de mecanismos que,tanto na esfera catastral como na dos tributos muni-cipais, faciliten a xestión e reduzan as obrigas formaisdos interesados.

Especialmente destacables resultan as modificaciónsintroducidas por esta lei na regulación do imposto sobreactividades económicas, encamiñadas basicamente a

276 Martes 21 xaneiro 2003 Suplemento núm. 3

eximir do pagamento do dito tributo a maior parte dospequenos e medianos negocios, compatibilizando a ditamedida co obxectivo de que o imposto pase a tomaren consideración, para aqueles que continúen suxeitosó pagamento del, as concretas circunstancias econó-micas do obrigado ó pagamento.

Xunto ás modificacións relativas ó imposto sobre acti-vidades económicas, a lei recolle diversas medidas queafectan o resto dos impostos locais regulados na Lei39/1988, tanto os de obrigatoria esixencia polos con-cellos (imposto sobre bens inmobles e imposto sobrevehículos de tracción mecánica) como os de potestativaesixencia por eles (imposto sobre construccións, insta-lacións e obras e imposto sobre o incremento de valordos terreos de natureza urbana).

Como instrumento financeiro que, xunto cos tributospropios, reforzan a materialización do principio de sufi-ciencia financeira das entidades locais establecido noartigo 142 da Constitución, tamén é obxecto de reformao modelo de participación nos tributos do Estado.

Se ben esta reforma non entrará en vigor ata o 1de xaneiro de 2004, incluíuse neste texto normativo porrazóns obvias de economía lexislativa, co fin de evita-laproliferación de reformas e revisións da regulación dunhamesma materia.

O conxunto de modificacións, de índole tributaria efinanceira, que esta lei leva a cabo no articulado da Lei39/1988, ten como finalidade esencial, por unha parte,manter e fortalece-la garantía do principio de suficienciafinanceira das entidades locais proclamado na Consti-tución e, por outra, incrementa-la autonomía municipalno ámbito dos tributos locais, de maneira que os con-cellos dispoñan dunha maior capacidade e marxe dedecisión, dentro dos límites legalmente definidos, enmaterias como a aplicación dos tipos impositivos ou dosincentivos fiscais.

III

A lei estructúrase nun título único, dous capítulos,corenta e catro artigos, doce disposicións adicionais,doce transitorias, unha derrogatoria e dúas derradeiras.

No título único recóllense as modificacións que naLei 39/1988 introduce esta lei en materia tributaria,relativas, como xa se comentou, a tódolos impostoslocais regulados naquela e ás taxas locais, así como áparticipación nos tributos do Estado.

Polo que se refire á regulación do imposto sobre bensinmobles, e mesmo mantendo o esquema xeral da nor-mativa anterior, son importantes as novidades introdu-cidas, que afectan, basicamente, a configuración do feitoimpoñible e dos supostos de non suxeición; a regulacióndas exencións; os suxeitos pasivos, as bases impoñiblee liquidable; a determinación da cota tributaria e o esta-blecemento de bonificacións sobre ela; e, finalmente,as obrigas formais.

En relación co feito impoñible, mellorouse tecnica-mente a súa determinación, efectuando unha remisiónen bloque ó concepto de bens inmobles para efectoscatastrais; especial relevancia ten, respecto disto, a crea-ción dunha nova categoría de inmobles, a de ben inmoblede características especiais. Tamén se regulan explici-tamente os supostos de non suxeición, completando,tal e como prevé o artigo 29 da Lei 230/1963, do 28de decembro, xeral tributaria, a determinación concretado feito impoñible, e incluíndo entre eles supostos queanteriormente se recollían como exencións. En cantoa estas, sistematizouse a súa configuración, distinguí-ronse segundo teñan ou non carácter rogado, perfilá-ronse restrictivamente algúns supostos e outorgóusellesós concellos autonomía respecto ó establecemento econcesión da exención técnica de determinados bens

por razón de criterios de eficiencia e economía na xestiónrecadadora municipal.

En relación co suxeito pasivo, mellorouse sensible-mente a súa configuración, a lei atribúelle a facultadede repercuti-la carga tributaria do imposto conforme asnormas de dereito común. Para a consecución do prin-cipio de neutralidade impositiva, o sistema perfecciónaseco establecemento da repercusión obrigatoria para osconcellos da totalidade da cota líquida do imposto nosque, non reunindo a condición de suxeitos pasivos del,fan uso mediante contraprestación dos seus bens dema-niais ou patrimoniais.

En materia de garantías, a lei limita expresamentea responsabilidade por afección dos bens inmobles ópagamento da cota tributaria. Fortalécese, así mesmo,o principio de seguridade xurídica que ha de presidi-lotráfico inmobiliario ó se tipificar na lei a obriga dos nota-rios de informa-los comparecentes, xa sexan requirentesou outorgantes, das débedas derivadas da exacción doimposto sobre bens inmobles ás que pode quedar afectoo inmoble obxecto do acto ou negocio de que se trate.Conságrase tamén unha regra especial en materia deresponsabilidade solidaria para as entidades sen perso-nalidade xurídica reguladas no artigo 33 da Lei230/1963, do 28 de decembro, xeral tributaria.

A base impoñible continúa sendo o valor catastral,ó tempo que se desprazou a regulación da súa deter-minación, notificación e impugnación, consecuentemen-te, á que respecto a este se contén nas normas regu-ladoras do catastro inmobiliario.

En canto á reducción da base impoñible para a deter-minación da base liquidable, perfecciónase o sistemaestablecido no seu momento na Lei 53/1997, do 27de novembro, pola que se modifica parcialmente a Lei39/1988, do 28 de decembro, reguladora das facendaslocais, e establécese unha reducción na base impoñibledo imposto sobre bens inmobles, e recóllense determi-nados aspectos que viñan sendo demandados, comoa simplificación de supostos na determinación do valorbase ou a compatibilidade da aplicación da reduccióncoa actualización de valores catastrais por coeficientesestablecidos nas leis de orzamentos xerais do Estadopara cada exercicio económico. O seu ámbito de apli-cación, a diferencia do contido na normativa anterior,esténdese tanto a inmobles urbanos coma rústicos, seben quedan excluídos del os bens clasificados como decaracterísticas especiais.

Polo que atinxe á cota, as principais novidades afectana regulación dos tipos de gravame e o establecementode novas bonificacións, todo iso no contexto de lles pro-porcionar ós concellos, como órganos titulares e xestoresdo imposto, un amplo abano de ferramentas para conxu-ga-lo seu potencial recadador coas posibilidades que otributo ofrece como instrumento ó servicio da políticatributaria municipal. Respecto ós primeiros, establécensetipos de gravame específicos para os bens inmobles decaracterísticas especiais, simplifícanse os supostos deincremento de tipos en función das características domunicipio e introdúcese a posibilidade de establecertipos diferenciados en función dos usos que as normasreguladoras do catastro inmobiliario sinalan para as cons-truccións nos bens inmobles urbanos, os grupos de inmo-bles de características especiais e o valor catastral. Des-taca, así mesmo, a posibilidade de lles aplicar unha recar-ga ós inmobles de uso residencial que se encontren deso-cupados para facilita-lo acceso de tódolos cidadáns ógozo dunha vivenda digna e adecuada.

O réxime das bonificacións é, sen dúbida, un dosaspectos onde se concreta de forma máis contundenteo decidido impulso que a lei lle dá ó principio de auto-nomía municipal; en tal sentido remítese con carácterxeral ás ordenanzas municipais a especificación dos prin-


cipais aspectos da súa regulación. Hai que destaca-laintroducción de novos supostos de aplicación destesbeneficios, como os relativos ós titulares de familia nume-rosa ou a grupos de bens de características especiais.

Finalmente, en materia de xestión, as modificaciónsque a lei incorpora van dirixidas, por unha parte, a refor-za-lo principio de colaboración que ha de presidi-las rela-cións entre as administracións públicas para reduci-loscustos indirectos da imposición e facilita-la xestión doimposto en beneficio dos contribuíntes, e, por outra, econ esta finalidade, a simplifica-la xestión do tributo efacilita-la súa comprensión.

Ó primeiro grupo de medidas pertence o establece-mento do procedemento de comunicación municipal,que exonera o suxeito pasivo da obriga de declarar candoos elementos constitutivos do feito impoñible constenna correspondente licencia ou autorización municipal esexan remitidos pola entidade local á Dirección Xeraldo Catastro nos termos e condicións expresados na lei.Tamén pertence a este grupo de medidas o procede-mento de intercambio de información entre as citadasadministracións, que permite axiliza-la exacción doimposto cando a non coincidencia entre titular catastrale suxeito pasivo é coñecida polo órgano xestor do tributona fase de recadación.

Dentro do segundo grupo de medidas cabe destaca-laremisión ás normas reguladoras do catastro inmobiliarioen materia de declaracións, a diferenciación entre osconceptos padrón catastral e lista cobradora e a facul-tade de que dispoñen os concellos para agrupar nunsó documento de cobro tódalas cotas que ten que satis-facer un mesmo suxeito pasivo por te-la titularidadesobre bens inmobles rústicos a que se refire esta lei.

IV

Polo que afecta ó imposto sobre actividades econó-micas, as principais modificacións son as seguintes:

Exímese do pagamento do imposto a tódalas persoasfísicas e, tamén, a outros suxeitos pasivos del que tivesenunha cifra de negocios inferior a un millón de euros.

Exímese do pagamento do imposto ós suxeitos pasi-vos que inicien a súa actividade durante os dous pri-meiros períodos impositivos.

Adáptase a exención dos organismos autónomos áLei 6/1997, do 14 de abril, de organización e funcio-namento da Administración xeral do Estado.

Créase un novo coeficiente, que se aplicará sobreas cotas das tarifas, determinado en función da cifrade negocios do suxeito pasivo.

Unifícanse o actual coeficiente municipal e o actualíndice de situación, nun único coeficiente de situación.

Habilítase os concellos para estableceren unha boni-ficación por creación de emprego e unha bonificacióna favor das empresas con perdas ou con beneficios infe-riores á cifra que determina a ordenanza fiscal.

Habilítase os concellos para estableceren unha boni-ficación pola utilización ou producción de enerxías reno-vables, a realización de actividades industriais fóra dosnúcleos poboados e o establecemento de plans quefomenten un transporte dos traballadores eficiente emenos contaminante.

Suprímese o elemento «número de obreiros» comofactor determinante de parte da cota do imposto.

Créase un epígrafe específico para os operadores detelefonía móbil.

Minórase a cota do imposto en función das superficiesque os suxeitos pasivos destinen a servicios sociocul-turais e a servicios de gardería.

En relación co imposto sobre vehículos de tracciónmecánica, destacan as seguintes novidades:

Mellórase e amplíase o ámbito da exención dos vehí-culos dos discapacitados, atendendo ás recomendaciónsdo Defensor do Pobo, sen vincula-la exención nin á poten-cia fiscal do vehículo nin á súa específica adaptaciónpara a súa conducción polo discapacitado.

Suprímese a diferenciación de coeficientes máximosde incremento de cotas en función da poboación domunicipio, con fixación dun coeficiente máximo únicopara tódolos municipios.

Increméntase o tope máximo de bonificación permi-tido ós concellos para os vehículos pouco contaminan-tes.

No tocante ó imposto sobre construccións, instala-cións e obras, poden sinalarse as seguintes novidades:

Clarifícase a determinación do suxeito pasivo doimposto, en consonancia coa xurisprudencia do TribunalSupremo.

Clarifícase a base impoñible do imposto, de acordocos criterios do Tribunal Supremo.

Suprímese a diferenciación de tipos máximos de gra-vame en función de cál sexa a poboación do municipio,con fixación dun tipo máximo único para tódolos muni-cipios.

Habilítase os concellos para estableceren bonifica-cións a favor das construccións, instalacións ou obrasque contribúan ou se refiran ó uso da enerxía solar, ósplans de fomento do investimento privado en infraes-tructuras, ás vivendas de protección oficial e ás con-dicións de acceso e habitabilidade dos discapacitados.

En canto ó imposto sobre o incremento de valor dosterreos de natureza urbana, cómpre subliña-las seguintesmedidas:

Convértense en supostos de non suxeición os actuaissupostos de exención aplicables ás achegas doscónxuxes á sociedade conxugal e ás transmisións entrecónxuxes ou a favor dos fillos por sentencias de nulidade,separación ou divorcio, para evitar situacións de fraude.

Adáptase a exención dos organismos autónomos áLei 6/1997, do 14 de abril, de organización e funcio-namento da Administración xeral do Estado.

Simplifícase e sistematízase o precepto de determi-nación da base impoñible.

Suprímense as diferencias actuais nas porcentaxesanuais de determinación do incremento de valor en fun-ción da poboación de cada municipio, con fixación dunhaporcentaxe única por cada período de xeración.

Suprímense os diferentes tipos máximos de gravameen función da poboación do municipio, con fixación duntipo máximo único para tódolos municipios.

Por último, no tocante ás taxas locais, inclúense asseguintes medidas:

Suprímese o suposto de taxas por utilización privativaou aproveitamento especial do dominio público local noscasos de instalación de anuncios non situados en terreosde dominio público local, senón unicamente visibles des-de este.

Esténdese a actual «taxa do 1,5 por 100» (dos ingre-sos brutos de facturación) ás entidades que empreganredes alleas para efectua-las súas subministracións, acla-rando, expresamente, que non se inclúen neste réximeos servicios de telefonía móbil.

V

Desde a entrada en vigor da Lei reguladora das facen-das locais, de acordo coa súa redacción inicial, viñéronsedefinindo modelos de participación das entidades locaisnos tributos do Estado referidos a horizontes temporaisquinquenais, que tiñan como obxectivos prioritarios con-


tribuír á suficiencia financeira daquelas e dotar de auto-matismo a fixación dos montantes totais daquela par-ticipación, aplicando uns criterios obxectivos previamen-te definidos.

Nesta reforma, obedecendo tamén a estes obxecti-vos, formúlanse uns mecanismos de financiamento convocación de permanencia no tempo, co establecementoduns criterios similares ós xa definidos para as comu-nidades autónomas de réxime común e cidades con esta-tuto de autonomía.

Así mesmo, afóndase na consecución do obxectivode suficiencia, con recoñecemento da realidade cadavez máis patente do carácter de polo de atracción queveñen ostentando as grandes urbes. Esta situación xeraunhas maiores necesidades financeiras derivadas da for-te presión da demanda de servicios públicos básicose obrigatorios e unha maior actividade económica quepermite un rendemento máis elevado dos impostos esta-tais que gravan as distintas manifestacións dela.

Por este motivo, configúrase, por un lado, unha estruc-tura dual de financiamento, de natureza analítico-sinté-tica, a favor dos grandes municipios e das capitais deprovincia de réxime común. De natureza analítica, porcanto se canaliza cara a estas entidades unha parte dosrendementos obtidos pola Facenda do Estado nas figurasimpositivas de maior potencialidade recadadora, cedidasparcialmente ás comunidades autónomas de réximecomún e cidades con estatuto de autonomía, segundoo disposto na Lei 21/2001, do 27 de decembro, polaque se regulan as medidas fiscais e administrativas doseu novo sistema de financiamento.

De natureza sintética, xa que se fixa para os grandesmunicipios unha participación en tributos do Estado queevolucionará ó mesmo ritmo que os ingresos tributariosdo Estado, con determinación deste índice nos mesmostermos que para as comunidades autónomas. Este com-poñente de participación configúrase como complemen-tario dos recursos que obteñan os municipios pola cesióndos rendementos da recadación nos impostos estataiscitados.

Por outro lado, para o resto de municipios establéceseun modelo de participación en tributos do Estado defi-nido por variables. A reforma tamén alcanza os criteriosque este modelo inclúe para determina-lo montante glo-bal do financiamento e para a súa distribución entreas entidades afectadas.

Polo que se refire ó primeiro grupo de criterios, modi-fícase o índice de evolución aplicable para fixa-lo finan-ciamento global correspondente ós anos distintos doano base, que virá determinado polo ritmo de crece-mento dos ingresos tributarios do Estado, nos termosantes mencionados.

En canto ós criterios de distribución, modifícanse ospesos relativos dalgunhas variables, os coeficientes deponderación aplicables á poboación de dereito e a defi-nición do inverso da capacidade tributaria, con supresión,así mesmo, do número de unidades escolares como cri-terio de reparto.

Polo que se refire á participación en tributos do Estadodas provincias, consellos e cabidos insulares, comuni-dades autónomas uniprovinciais, de réxime común, ecidades con estatuto de autonomía, configúrase taménun modelo de financiamento dual análogo ó definidopara os grandes municipios e capitais de provincia. Igual-mente, defínese a asignación que puidese correspondera cada unha daquelas entidades no fondo de asistenciasanitaria, que se vén recollendo e desenvolvendo nasleis anuais de orzamentos xerais do Estado.

En ningún caso se ceden ás entidades locais, en rela-ción cos impostos estatais nos rendementos da reca-dación dos cales participan, competencias normativas,de xestión, liquidación, recadación e inspección, así

como tampouco en materia de revisión dos actos quese dicten en vía de xestión dos ditos tributos, ó corres-ponder exclusivamente ó Estado a súa titularidade eexercicio.

Finalmente, recoñécese a singularidade das entidadeslocais canarias pola existencia do seu peculiar réximeeconómico e fiscal derivado da súa situación ultrape-riférica que se manifesta, entre outros, na non aplicaciónde determinados impostos estatais indirectos como oIVE ou na non aplicación ou aplicación atenuada de cer-tos impostos especiais de fabricación. En consecuencia,dado que o importe da cesión da recadación de impostoscedidos é inferior no caso das entidades locais das illasCanarias ás que é de aplicación o dito sistema, e sendoasí que o nivel de financiamento estatal delas debe serigual que o das correlativas entidades locais da Penínsulae das Illes Balears, o Fondo Complementario de Finan-ciamento adecuarase a tal circunstancia.

TÍTULO ÚNICO

Modificacións da Lei 39/1988,do 28 de decembro, reguladora

das facendas locais

CAPÍTULO I

Materias tributarias

SECCIÓN 1.a TAXAS

Artigo primeiro. Modificación do artigo 9.

Modifícase o punto 1 do artigo 9, que quedará redac-tado nos seguintes termos:

«1. Non se poderán recoñecer outros benefi-cios fiscais nos tributos locais cós expresamenteprevistos nas normas con rango de lei ou os deri-vados da aplicación dos tratados internacionais.

Non obstante, tamén se poderán recoñece-losbeneficios fiscais que as entidades locais estable-zan nas súas ordenanzas fiscais nos supostos expre-samente previstos pola lei. En particular, e nas con-dicións que poidan preve-las ditas ordenanzas,estas poderán establecer unha bonificación de atao 5 por 100 da cota a favor dos suxeitos pasivosque domicilien as súas débedas de vencementoperiódico nunha entidade financeira, anticipenpagamentos ou realicen actuacións que impliquencolaboración na recadación de ingresos.»

Artigo segundo. Modificación do artigo 10.

Modifícase o artigo 10, que quedará redactado nosseguintes termos:

«Artigo 10.

Na exacción dos tributos locais e dos restantesingresos de dereito público das entidades locais,as recargas e xuros de demora esixiranse e deter-minaranse nos mesmos casos, forma e contía quena exacción dos tributos do Estado.

Cando as ordenanzas fiscais así o prevexan, nonse esixirá xuro de demora nos acordos de apra-zamento ou fraccionamento de pagamento quefosen solicitados en período voluntario, nas con-dicións e termos que prevexa a ordenanza, sempreque se refiran a débedas de vencemento periódicoe notificación colectiva e que o pagamento totaldelas se produza no mesmo exercicio có do seudevengo.»


Artigo terceiro. Modificación do artigo 20.

Modifícase a alínea s) do punto 3 do artigo 20, quequeda redactado nos seguintes termos:

«s) Instalación de anuncios ocupando terreosde dominio público local.»

Artigo cuarto. Modificación do artigo 24.

Modifícase o punto 1 do artigo 24, que queda redac-tado nos seguintes termos:

«1. O importe das taxas previstas pola utiliza-ción privativa ou o aproveitamento especial dodominio público local fixarase de acordo coasseguintes regras:

a) Con carácter xeral, tomando como referen-cia o valor que tería no mercado a utilidade derivadada dita utilización ou aproveitamento, se os bensafectados non fosen de dominio público. Para talfin, as ordenanzas fiscais poderán sinalar en cadacaso, atendendo á natureza específica da utilizaciónprivativa ou do aproveitamento especial de que setrate, os criterios e parámetros que permitan defi-ni-lo valor de mercado da utilidade derivada.

b) Cando se utilicen procedementos de licita-ción pública, o importe da taxa virá determinadopolo valor económico da proposición sobre a querecaia a concesión, autorización ou adxudicación.

c) Cando se trate de taxas por utilización pri-vativa ou aproveitamentos especiais constituídosno solo, subsolo ou no voo das vías públicas muni-cipais, a favor de empresas explotadoras de ser-vicios de subministracións que resulten de interesexeral ou afecten a xeneralidade ou unha parteimportante da veciñanza, o importe daquelas con-sistirá, en todo caso e sen excepción ningunha,no 1,5 por 100 dos ingresos brutos procedentesda facturación que obteñan anualmente en cadatermo municipal as referidas empresas.

Para estes efectos, incluiranse entre as empresasexplotadoras dos ditos servicios as empresas dis-tribuidoras e comercializadoras deles.

Non se incluirán neste réxime especial de cuan-tificación da taxa os servicios de telefonía móbil.

Este réxime especial de cuantificación aplicaraseás empresas a que se refire esta alínea c), tantose son titulares das correspondentes redes a travésdas cales se efectúan as subministracións comose, non sendo titulares das ditas redes, o son dedereitos de uso, acceso ou interconexión a elas.

Para efectos do disposto neste parágrafo, enten-derase por ingresos brutos procedentes da factu-ración aqueles que, sendo imputables a cada enti-dade, fosen obtidos por ela como contraprestaciónpolos servicios prestados en cada termo municipal.

Non se incluirán entre os ingresos brutos, paraestes efectos, os impostos indirectos que gravenos servicios prestados nin as partidas ou cantidadescobradas por conta de terceiros que non constitúanun ingreso propio da entidade á que se apliqueeste réxime especial de cuantificación da taxa.

As empresas que empreguen redes alleas paraefectuaren as subministracións deducirán dos seusingresos brutos de facturación as cantidades satis-feitas a outras empresas en concepto de accesoou interconexión ás redes destas. As empresas titu-lares de tales redes deberán computa-las cantida-des percibidas por tal concepto entre os seus ingre-sos brutos de facturación.

O importe derivado da aplicación deste réximeespecial non poderá ser repercutido ós usuarios

dos servicios de subministración a que se refireesta alínea c).

As taxas reguladas nesta alínea c) son compa-tibles con outras taxas que se poidan establecerpola prestación de servicios ou a realización de acti-vidades de competencia local, das que as empresasa que se refire esta letra deban ser suxeitos pasivosconforme o establecido no artigo 23.1.b) desta lei,quedando excluída, polo pagamento desta taxa, aexacción doutras taxas derivadas da utilización pri-vativa ou o aproveitamento especial constituído nosolo, subsolo ou voo das vías públicas municipais.»

SECCIÓN 2.a IMPOSTOS LOCAIS

Subsección 1.a Imposto sobre bens inmobles

Artigo quinto. Modificación do artigo 61.

Modifícase o artigo 61, que queda redactado nosseguintes termos:

«Artigo 61.O imposto sobre bens inmobles é un tributo

directo de carácter real que grava o valor dos bensinmobles nos termos establecidos nesta lei.»

Artigo sexto. Modificación do artigo 62.


«Artigo 62.1. Constitúe o feito impoñible do imposto a titu-

laridade dos seguintes dereitos sobre os bens inmo-bles rústicos e urbanos e sobre os inmobles decaracterísticas especiais:

a) Dunha concesión administrativa sobre ospropios inmobles ou sobre os servicios públicosa que estean afectos.

b) Dun dereito real de superficie.c) Dun dereito real de usufructo.d) Do dereito de propiedade.

2. A realización do feito impoñible que corres-ponda de entre os definidos no punto anterior polaorde nel establecido determinará a non suxeicióndo inmoble ás restantes modalidades previstas nel.

3. Para os efectos deste imposto terán a con-sideración de bens inmobles rústicos, de bens inmo-bles urbanos e de bens inmobles de característicasespeciais os definidos como tales nas normas regu-ladoras do catastro inmobiliario.

4. No caso de un mesmo inmoble estar loca-lizado en distintos termos municipais entenderase,para efectos deste imposto, que pertence a cadaun deles pola superficie que ocupe no respectivotermo municipal.

5. Non están suxeitos a este imposto:a) As estradas, os camiños, as demais vías

terrestres e os bens do dominio público maríti-mo-terrestre e hidráulico, sempre que sexan deaproveitamento público e gratuíto.

b) Os seguintes bens inmobles propiedade dosmunicipios en que estean situados:

Os de dominio público afectos a uso público.Os de dominio público afectos a un servicio públi-

co xestionado directamente polo concello, exceptocando se trate de inmobles cedidos a terceirosmediante contraprestación.

Os bens patrimoniais, exceptuados igualmenteos cedidos a terceiros mediante contraprestación.»


Artigo sétimo. Modificación do artigo 63.


«Artigo 63.1. Estarán exentos os seguintes inmobles:a) Os que sexan propiedade do Estado, das

comunidades autónomas ou das entidades locaisque estean directamente afectos á seguridade cida-dá e ós servicios educativos e penitenciarios, asícomo os do Estado afectos á defensa nacional.

b) Os bens comunais e os montes veciñais enmancomún.

c) Os da Igrexa católica, nos termos previstosno acordo entre o Estado español e a Santa Sésobre asuntos económicos, do 3 de xaneiro de1979, e os das asociacións confesionais non cató-licas legalmente recoñecidas, nos termos estable-cidos nos respectivos acordos de cooperación subs-critos en virtude do disposto no artigo 16 da Cons-titución.

d) Os da Cruz Vermella Española.e) Os inmobles ós que sexa de aplicación a

exención en virtude de convenios internacionais envigor e, coa condición de reciprocidade, os dosgobernos estranxeiros destinados á súa represen-tación diplomática, consular, ou ós seus organis-mos oficiais.

f) A superficie dos montes poboados con espe-cies de crecemento lento regulamentariamentedeterminadas, que teña como principal aproveita-mento a madeira ou a cortiza, sempre que a den-sidade do arboredo sexa a propia ou normal daespecie de que se trate.

g) Os terreos ocupados polas liñas de ferro-carrís e os edificios enclavados nos mesmosterreos, que estean dedicados a estacións, alma-céns ou a calquera outro servicio indispensablepara a explotación das devanditas liñas. Non estánexentos, por conseguinte, os establecementos dehostalería, espectáculos, comerciais e de lecer, ascasas destinadas a vivendas dos empregados, asoficinas da dirección nin as instalacións fabrís.

2. Así mesmo, logo de solicitude, estarán exentos:a) Os bens inmobles que se destinen ó ensino

por centros docentes acollidos, total ou parcialmen-te, ó réxime de concerto educativo, en canto ásuperficie afectada ó ensino concertado.

Esta exención deberá ser compensada polaAdministración competente.

b) Os declarados expresa e individualizada-mente monumento ou xardín histórico de interesecultural, mediante real decreto na forma estable-cida polo artigo 9 da Lei 16/1985, do 25 de xuño,do patrimonio histórico español, e inscritos no rexis-tro xeral a que se refire o seu artigo 12 como inte-grantes do patrimonio histórico español, así comoos comprendidos nas disposicións adicionais pri-meira, segunda e quinta da dita lei.

Esta exención non alcanzará a calquera clasede bens urbanos situados dentro do perímetro deli-mitativo das zonas arqueolóxicas e sitios e conxun-tos históricos, globalmente integrados neles, senón,exclusivamente, ós que reúnan as seguintes con-dicións:

En zonas arqueolóxicas, os incluídos comoobxecto de especial protección no instrumento deplaneamento urbanístico a que se refire o artigo20 da Lei 16/1985, do 25 de xuño, do patrimoniohistórico español.

En sitios ou conxuntos históricos, os que contencunha antigüidade igual ou superior a cincuenta

anos e estean incluídos no catálogo previsto noReal decreto 2159/1978, do 23 de xuño, polo quese aproba o Regulamento de planeamento para odesenvolvemento e aplicación da Lei sobre réximedo solo e ordenación urbana, como obxecto deprotección integral nos termos previstos no arti-go 21 da Lei 16/1985, do 25 de xuño.

c) A superficie dos montes en que se realicenrepoboacións forestais ou rexeneración de masasde arboredo suxeitas a proxectos de ordenaciónou plans técnicos aprobados pola Administraciónforestal. Esta exención terá unha duración de quin-ce anos, contados a partir do período impositivoseguinte a aquel en que se realice a súa solicitude.

3. As ordenanzas fiscais poderán regular unhaexención a favor dos bens de que sexan titularesos centros sanitarios de titularidade pública, sem-pre que estes estean directamente afectados ócumprimento dos fins específicos dos referidos cen-tros. A regulación dos restantes aspectos substan-tivos e formais desta exención establecerase naordenanza fiscal.

4. Os concellos poderán establecer, en razónde criterios de eficiencia e economía na xestiónrecadadora do tributo, a exención dos inmoblesrústicos e urbanos cunha cota líquida que non supe-re a contía que se determine mediante ordenanzafiscal; para este efecto poderá tomarse en consi-deración, para os primeiros, a cota agrupada queresulte do previsto no punto 2 do artigo 78 destalei.»

Artigo oitavo. Modificación do artigo 64.

Modifícase o artigo 64, que queda redactado nosseguintes termos.

«Artigo 64.1. Son suxeitos pasivos, a título de contribuín-

tes, as persoas naturais e xurídicas e as entidadesa que se refire o artigo 33 da Lei 230/1963, do28 de decembro, xeral tributaria, que teñan a titu-laridade do dereito que, en cada caso, sexa cons-titutivo do feito impoñible deste imposto.

No suposto de concorrencia de varios conce-sionarios sobre un mesmo inmoble de caracterís-ticas especiais, será substituto do contribuínte oque deba satisface-lo maior canon.

2. O disposto no punto anterior será de apli-cación sen prexuízo da facultade do suxeito pasivode repercuti-la carga tributaria soportada conformeas normas de dereito común. Os concellos reper-cutirán a totalidade da cota líquida do imposto nosque, non reunindo a condición de suxeitos pasivosdel, fagan uso mediante contraprestación dos seusbens demaniais ou patrimoniais.

Así mesmo, o substituto do contribuínte poderárepercutir sobre os demais concesionarios a parteda cota líquida que lles corresponda en proporciónós canons que deban satisfacer cada un deles.»

Artigo noveno. Modificación do artigo 65.


«Artigo 65.1. Nos supostos de cambio, por calquera cau-

sa, na titularidade dos dereitos que constitúen ofeito impoñible deste imposto, os bens inmoblesobxecto dos ditos dereitos quedarán afectos ó


pagamento da totalidade da cota tributaria nos ter-mos previstos no artigo 41 da Lei 230/1963, do28 de decembro, xeral tributaria. Para estes efectos,os notarios solicitarán información e advertirán oscomparecentes sobre as débedas pendentes poloimposto sobre bens inmobles asociadas ó inmobleque se transmite.

2. Responden solidariamente da cota desteimposto, e en proporción ás súas respectivas par-ticipacións, os copartícipes ou cotitulares das enti-dades a que se refire o artigo 33 da Lei 230/1963,do 28 de decembro, xeral tributaria, se figuran ins-critos como tales no catastro inmobiliario. De nonfiguraren inscritos, a responsabilidade esixirase porpartes iguais en todo caso.»

Artigo décimo. Modificación do artigo 66.


«Artigo 66.

A base impoñible deste imposto estará consti-tuída polo valor catastral dos bens inmobles, quese determinará, notificará e será susceptible deimpugnación conforme o disposto nas normasreguladoras do catastro inmobiliario.»

Artigo décimo primeiro. Modificación do artigo 67.


«Artigo 67.

1. A base liquidable deste imposto será o resul-tado de practicar na base impoñible a reduccióna que se refiren os artigos seguintes.

2. A base liquidable notificarase conxuntamen-te coa base impoñible nos procedementos de valo-ración colectiva. A devandita notificación incluiráa motivación da reducción aplicada mediante a indi-cación do valor base que corresponda ó inmobleasí como dos importes da dita reducción e da baseliquidable do primeiro ano de vixencia do novo valorcatastral neste imposto.

3. Cando se produzan alteracións de termosmunicipais e mentres non se aprobe unha novaponencia de valores, os bens inmobles que pasena formar parte doutro municipio manterán o mesmoréxime de asignación de bases impoñibles e liqui-dables que tiveran no de orixe.

4. Nos procedementos de valoración colectivaa determinación da base liquidable será compe-tencia da Dirección Xeral do Catastro e susceptiblede recurso ante os tribunais económico-adminis-trativos do Estado.»

Artigo décimo segundo. Modificación do artigo 68.


«Artigo 68.

1. A reducción na base impoñible será aplica-ble a aqueles bens inmobles urbanos e rústicosque se encontren nalgunhas destas dúas situa-cións:

a) Inmobles dos que o valor catastral se incre-mente como consecuencia de procedementos devaloración colectiva de carácter xeral en virtude:

1.o Da aplicación da primeira ponencia total devalores aprobada con posterioridade ó 1 de xaneirode 1997.

2.o Da aplicación de sucesivas ponencias totaisde valores que se aproben unha vez transcorridoo período de reducción establecido no artigo 69.1desta lei.

b) Inmobles situados en municipios para os quese aprobase unha ponencia de valores que deselugar á aplicación da reducción prevista na alíneaa) anterior e da que se altere o seu valor catastralantes de finaliza-lo prazo de reducción, por algunhadas seguintes causas:

1.o Procedementos de valoración colectiva decarácter xeral.

2.o Procedementos de valoración colectiva decarácter parcial.

3.o Procedementos simplificados de valoracióncolectiva.

4.o Procedementos de inscrición mediantedeclaracións, comunicacións, solicitudes, emendade discrepancias e inspección catastral.

2. Esta reducción aplicarase de oficio sen nece-sidade de solicitude previa polos suxeitos pasivosdo imposto e non dará lugar á compensación esta-blecida no artigo 9 desta lei.

3. A reducción establecida neste artigo non seaplicará respecto do incremento da base impoñibledos inmobles que resulte da actualización dos seusvalores catastrais por aplicación dos coeficientesestablecidos nas leis de orzamentos xerais do Estado.

4. En ningún caso será aplicable esta reducciónós bens inmobles clasificados como de caracterís-ticas especiais.»

Artigo décimo terceiro. Modificación do artigo 69.


«Artigo 69.

1. A reducción aplicarase durante un períodode nove anos contados desde a entrada en vigordos novos valores catastrais, sen prexuízo do dis-posto no artigo 71.

2. A contía da reducción será o resultado deaplicar un coeficiente reductor, único para tódolosinmobles afectados do municipio, a un compoñenteindividual da reducción, calculado para cada inmo-ble.

3. O coeficiente reductor terá o valor de 0,9o primeiro ano da súa aplicación e irá diminuíndoen 0,1 anualmente ata a súa desaparición.

4. O compoñente individual da reducción será,en cada ano, a diferencia positiva entre o novovalor catastral que corresponda ó inmoble no pri-meiro exercicio da súa vixencia e o seu valor base.A devandita diferencia dividirase polo último coe-ficiente reductor aplicado cando concorran ossupostos do artigo 68, punto 1.b).2.o e b).3.o»

Artigo décimo cuarto. Modificación do artigo 70.


«Artigo 70.

O valor base será a base liquidable do exercicioinmediato anterior á entrada en vigor do novo valor


catastral, salvo cando concorran as seguintes cir-cunstancias:

a) Para aqueles inmobles nos que, téndose pro-ducido alteracións susceptibles de inscrición catas-tral previamente á modificación do planeamentoou ó 1 de xaneiro do ano anterior á entrada envigor dos valores catastrais resultantes das ponen-cias de valores ás que se refire o artigo 68, aíndanon se modificase o seu valor catastral no momentoda aprobación destas, o valor base será o importeda base liquidable que de acordo coas ditas alte-racións corresponda ó exercicio inmediato anteriorá entrada en vigor dos novos valores catastrais polaaplicación ós mencionados bens da ponencia devalores anterior á última aprobada.

b) Para os inmobles ós que se refire o artigo 68,no seu punto 1.b).4.o, o valor base será o resultadode multiplica-lo novo valor catastral por un cociente,determinado pola Dirección Xeral do Catastro que,calculado cos seus dous primeiros decimais, seobtén de dividi-lo valor catastral medio de tódolosinmobles da mesma clase do municipio incluídosno último padrón entre a media dos valores catas-trais resultantes da aplicación da nova ponenciade valores.

Nos procedementos de valoración colectiva decarácter xeral, unha vez aprobada a correspondenteponencia de valores, a Dirección Xeral do Catastrofará públicos o valor catastral medio de tódolosinmobles da clase de que se trate incluídos no últi-mo padrón do municipio e o valor catastral medioresultante da aplicación da nova ponencia, antesde inicio das notificacións dos valores catastrais.Os anuncios de exposición pública destes valoresmedios publicaranse por edictos no boletín oficialda provincia, indicándose o lugar e prazo, que nonserá inferior a quince días.

Así mesmo, este valor base utilizarase para aque-les inmobles que deban ser novamente valoradoscomo bens de clase diferente da que tiñan.»

Artigo décimo quinto. Modificación do artigo 71.


«Artigo 71.

1. Nos casos contemplados no artigo 68, punto1.b).1.o iniciarase o cómputo dun novo período dereducción e extinguirase o dereito á aplicación doresto da reducción que se viñese aplicando.

2. Nos casos contemplados no artigo 68, pun-tos 1.b).2.o, 3.o e 4.o non se iniciará o cómputodun novo período de reducción e o coeficientereductor aplicado ós inmobles afectados tomaráo valor correspondente ó resto dos inmobles domunicipio.»

Artigo décimo sexto. Modificación do artigo 72.


«Artigo 72.

1. A cota íntegra deste imposto será o resul-tado de aplicar á base liquidable o tipo de gravamea que se refire o artigo seguinte.

2. A cota líquida obterase minorando a cotaíntegra no importe das bonificacións previstas legal-mente.»

Artigo décimo sétimo. Modificación do artigo 73.


«Artigo 73.1. O tipo de gravame mínimo e supletorio será

o 0,4 por 100 cando se trate de bens inmoblesurbanos e o 0,3 por 100 cando se trate de bensinmobles rústicos, e o máximo será o 1,10 por 100para os urbanos e 0,90 por 100 para os rústicos.

2. O tipo de gravame aplicable ós bens inmo-bles de características especiais, que terá caráctersupletorio, será do 0,6 por 100. Os concellos pode-rán establecer para cada grupo deles existentesno municipio, un tipo diferenciado que, en ningúncaso, será inferior ó 0,4 por 100 nin superior ó1,3 por 100.

3. Os concellos respectivos poderán incremen-ta-los tipos fixados no número 1 cos puntos por-centuais que para cada caso se indican, cando con-corra algunha das circunstancias seguintes. Nosuposto de que sexan varias, poderase optar porfacer uso do incremento previsto para unha soa,algunhas ou todas elas:

Puntos porcentuais

Bensurbanos

Bensrústicos

A) Municipios que sexan capital de pro-vincia ou de comunidade autónoma . 0,07 0,06

B) Municipios nos que se preste serviciode transporte público colectivo desuperficie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 0,07 0,05

C) Municipios nos que os concellos pres-ten máis servicios daqueles ós queestean obrigados segundo o dispostono artigo 26 da Lei 7/1985, do 2 deabril . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 0,06 0,06

D) Municipios nos que os terreos denatureza rústica representan máis do80 por 100 da superficie total dotermo . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 0,00 0,15

4. Dentro dos límites resultantes do dispostonos puntos anteriores, os concellos poderán esta-blecer, para os bens inmobles urbanos, excluídosos de uso residencial, tipos diferenciados atenden-do ós usos establecidos na normativa catastral paraa valoración das construccións. Cando os inmoblesteñan atribuídos varios usos aplicarase o tipocorrespondente ó uso da edificación ou dependen-cia principal.

Estes tipos só se poderán aplicar, como máximo,ó 10 por 100 dos bens inmobles urbanos do termomunicipal que, para cada uso, teña maior valorcatastral; para este efecto a ordenanza fiscal doimposto sinalará o correspondente limiar de valorpara todos ou cada un dos usos, a partir do calserán de aplicación os tipos incrementados.

Tratándose de inmobles de uso residencial quese encontren desocupados con carácter permanen-te, por cumpriren as condicións que se determinenregulamentariamente, os concellos poderán esixirunha recarga de ata o 50 por 100 da cota líquidado imposto. A devandita recarga, que se esixiráós suxeitos pasivos deste tributo e á que resultaránaplicables, no non previsto neste parágrafo, as dis-posicións reguladoras del, devengarase o 31 dedecembro e será liquidada anualmente polos con-


cellos, unha vez constatada a desocupación doinmoble, xuntamente co acto administrativo poloque esta se declare.

5. Por excepción, nos municipios nos queentren en vigor novos valores catastrais de inmo-bles rústicos e urbanos, resultantes de procede-mentos de valoración colectiva de carácter xeral,os concellos poderán establecer, durante un perío-do máximo de seis anos, tipos de gravame redu-cidos, que non poderán ser inferiores ó 0,1 por100 para os bens inmobles urbanos nin ó 0,075por 100, tratándose de inmobles rústicos.

6. Os concellos que acorden novos tipos degravame, por estar incurso o municipio respectivoen procedementos de valoración colectiva de carác-ter xeral, deberán aproba-los ditos tipos provisio-nalmente con anterioridade ó inicio das notifica-cións individualizadas dos novos valores e, en todocaso, antes do 1 de xullo do ano inmediatamenteanterior a aquel en que deban producir efecto. Des-te acordo daráselle traslado á Dirección Xeral doCatastro dentro do dito prazo.

7. Nos supostos ós que se refire o punto 3do artigo 67 desta lei, os concellos aplicaranllesós bens inmobles rústicos e urbanos que pasena formar parte do seu termo municipal o tipo degravame vixente no municipio de orixe, agás queacorden establecer outro distinto.»

Artigo décimo oitavo. Modificación do artigo 74.


«Artigo 74.1. Terán dereito a unha bonificación de entre

o 50 e o 90 por 100 na cota íntegra do imposto,sempre que así o soliciten os interesados antesdo inicio das obras, os inmobles que constitúano obxecto da actividade das empresas de urbani-zación, construcción e promoción inmobiliaria tantode obra nova como de rehabilitación equiparablea esta, e non figuren entre os bens do seu inmo-bilizado. En defecto de acordo municipal, aplicaraseós referidos inmobles a bonificación máxima pre-vista neste artigo.

O prazo de aplicación desta bonificación com-prenderá desde o período impositivo seguinte aaquel en que se inicien as obras ata o posteriorá terminación delas, sempre que durante ese tempose realicen obras de urbanización ou construcciónefectiva, e sen que, en ningún caso, poida excederde tres períodos impositivos.

2. Terán dereito a unha bonificación do 50 por100 na cota íntegra do imposto, durante os tresperíodos impositivos seguintes ó do outorgamentoda cualificación definitiva, as vivendas de protec-ción oficial e as que resulten equiparables a estasconforme a normativa da respectiva comunidadeautónoma. A devandita bonificación concederasepor petición do interesado, a cal poderá efectuarseen calquera momento anterior á terminación dostres períodos impositivos de duración dela, e pro-ducirá efectos, se é o caso, desde o período impo-sitivo seguinte a aquel en que se solicite.

Os concellos poderán establecer unha bonifica-ción de ata o 50 por 100 na cota íntegra do impos-to, aplicable ós citados inmobles unha vez trans-corrido o prazo previsto no parágrafo anterior. Aordenanza fiscal determinará a duración e a contíaanual desta bonificación.

3. Terán dereito a unha bonificación do 95 por100 da cota íntegra e, se é o caso, da recarga

do imposto a que se refire o artigo 134 desta lei,os bens rústicos das cooperativas agrarias e deexplotación comunitaria da terra, nos termos esta-blecidos na Lei 20/1990, do 19 de decembro,sobre réxime fiscal das cooperativas.

4. As ordenanzas fiscais especificarán osaspectos substantivos e formais das bonificaciónsindicadas nos puntos anteriores, así como as con-dicións de compatibilidade con outros beneficiosfiscais.»

Artigo décimo noveno. Modificación do artigo 75.


«Artigo 75.1. As ordenanzas fiscais poderán regular unha

bonificación de ata o 90 por 100 da cota íntegrado imposto a favor dos bens inmobles urbanossituados en áreas ou zonas do municipio que, con-forme a lexislación e planeamento urbanísticos,correspondan a asentamentos de poboación sin-gularizados pola súa vinculación ou preeminenciade actividades primarias de carácter agrícola, gan-deiro, forestal, pesqueiro ou análogas e que dis-poñan dun nivel de servicios de competencia muni-cipal, infraestructuras ou equipamentos colectivosinferior ó existente nas áreas ou zonas consolidadasdel, sempre que as súas características económicasaconsellen unha especial protección.

As características peculiares e ámbito dosnúcleos de poboación, áreas ou zonas, así comoas tipoloxías das construccións e usos do solo nece-sarios para a aplicación desta bonificación e a súaduración, contía anual e demais aspectos substan-tivos e formais especificaranse na ordenanza fiscal.

2. Os concellos poderán acordar, para cadaexercicio, a aplicación ós bens inmobles dunhabonificación na cota íntegra do imposto equivalenteá diferencia positiva entre a cota íntegra do exer-cicio e a cota líquida do exercicio anterior multi-plicada esta última polo coeficiente de incrementomáximo anual da cota líquida que estableza a orde-nanza fiscal para cada un dos tramos de valor catas-tral e, se é o caso, para cada unha das diversasclases de cultivos ou aproveitamentos ou de moda-lidades de uso das construccións que nela se fixene en que se sitúen os diferentes bens inmoblesdo municipio.

A devandita bonificación, a duración máxima dacal non poderá exceder de tres períodos imposi-tivos, terá efectividade a partir da entrada en vigorde novos valores catastrais de bens inmobles dunhamesma clase, resultantes dun procedemento devaloración colectiva de carácter xeral de ámbitomunicipal. Así mesmo, a ordenanza fixará as con-dicións de compatibilidade desta bonificación coasdemais que beneficien ós mesmos inmobles.

Sen prexuízo do disposto no parágrafo anterior,no suposto de que a aplicación doutra bonificaciónconclúa no período inmediatamente anterior aaquel en que teña que aplicarse sobre ese mesmoinmoble a bonificación a que se refire este punto,a cota sobre a que se aplicará, se é o caso, o coe-ficiente de incremento máximo anual será a cotaíntegra do exercicio anterior.

Cando nalgún dos períodos impositivos nos quese aplique esta bonificación teña efectividade uncambio no valor catastral dos inmobles, resultantede alteracións susceptibles de inscrición catastral,do cambio de clase do inmoble ou dun cambiode aproveitamento determinado pola modificación


do planeamento urbanístico, para o cálculo da boni-ficación considerarase como cota líquida do exer-cicio anterior a resultante de aplica-lo tipo de gra-vame do dito ano ó valor base determinado con-forme o disposto no artigo 70 desta lei.

As liquidacións tributarias resultantes da aplica-ción desta bonificación rexeranse polo previsto noartigo 124.3 da Lei 230/1963, do 28 de decembro,xeral tributaria, sen que sexa necesaria a súa noti-ficación individual nos casos de establecemento,modificación ou supresión dela como consecuenciada aprobación ou modificación da ordenanza fiscal.

3. Os concellos, mediante ordenanza, poderánregular unha bonificación de ata o 90 por 100 dacota íntegra do imposto a favor de cada grupo debens inmobles de características especiais. A orde-nanza deberá especifica-la duración, contía anuale demais aspectos substantivos e formais relativosa esta bonificación.

4. As ordenanzas fiscais poderán regular unhabonificación de ata o 90 por 100 da cota íntegrado imposto a favor daqueles suxeitos pasivos queteñan a condición de titulares de familia numerosa.A ordenanza deberá especifica-la clase e caracte-rísticas dos bens inmobles a que afecte, duración,contía anual e demais aspectos substantivos e for-mais desta bonificación, así como as condiciónsde compatibilidade con outros beneficios fiscais.»

Artigo vixésimo. Modificación do artigo 76.


«Artigo 76.

1. O imposto devengarase o primeiro día doperíodo impositivo.

2. O período impositivo coincide co ano natu-ral.

3. Os feitos, actos e negocios que deben serobxecto de declaración ou comunicación ante ocatastro inmobiliario terán efectividade no devengodeste imposto inmediatamente posterior ó momen-to en que produzan efectos catastrais. A efectivi-dade das inscricións catastrais resultantes dos pro-cedementos de valoración colectiva e de determi-nación do valor catastral dos bens inmobles decaracterísticas especiais coincidirá coa prevista nasnormas reguladoras do catastro inmobiliario.»

Artigo vixésimo primeiro. Modificación do artigo 77.


«Artigo 77.

1. As alteracións concernentes ós bens inmo-bles susceptibles de inscrición catastral que teñantranscendencia para efectos deste imposto deter-minarán a obriga dos suxeitos pasivos de forma-lizaren as declaracións conducentes á súa inscri-ción no catastro inmobiliario, conforme o estable-cido nas súas normas reguladoras.

2. Sen prexuízo da facultade da Dirección Xeraldo Catastro de lle requirir ó interesado a documen-tación que en cada caso resulte pertinente, nosmunicipios acollidos mediante ordenanza fiscal óprocedemento de comunicación previsto nas nor-mas reguladoras do catastro inmobiliario, as decla-racións ás que alude este artigo entenderanse rea-lizadas cando as circunstancias ou alteracións aque se refiren consten na correspondente licencia

ou autorización municipal, suposto no que o suxeitopasivo quedará exento da obriga de declarar antesmencionada.»

Artigo vixésimo segundo. Modificación do artigo 78.


«Artigo 78.1. A liquidación e recadación, así como a revi-

sión dos actos dictados en vía de xestión tributariadeste imposto, serán competencia exclusiva dosconcellos e comprenderán as funcións de recoñe-cemento e denegación de exencións e bonifica-cións, realización das liquidacións conducentes ádeterminación das débedas tributarias, emisión dosdocumentos de cobro, resolución dos expedientesde devolución de ingresos indebidos, resolucióndos recursos que se interpoñan contra os ditosactos e actuacións para a asistencia e informaciónó contribuínte referidas ás materias comprendidasneste punto.

2. Os concellos poderán agrupar nun únicodocumento de cobro tódalas cotas deste impostorelativas a un mesmo suxeito pasivo cando se tratede bens rústicos sitos nun mesmo municipio.

3. Os concellos determinarán a base liquidablecando a base impoñible resulte da tramitación dosprocedementos de declaración, comunicación, soli-citude, emenda de discrepancias e inspeccióncatastral previstos nas normas reguladoras docatastro inmobiliario.

4. Non será necesaria a notificación individualdas liquidacións tributarias nos supostos en que,de conformidade cos artigos 66 e seguintes destalei, se practicasen previamente as notificacións dovalor catastral e base liquidable previstas nos pro-cedementos de valoración colectiva.

Unha vez transcorrido o prazo de impugnaciónprevisto nas citadas notificacións sen que se uti-lizasen os recursos pertinentes, entenderanse con-sentidas e firmes as bases impoñible e liquidablenotificadas, sen que poidan ser obxecto de novaimpugnación ó procederse á exacción anual doimposto.

5. O imposto xestiónase a partir da informacióncontida no padrón catastral e nos demais documen-tos expresivos das súas variacións elaborados parao efecto pola Dirección Xeral do Catastro, sen prexuí-zo da competencia municipal para a cualificaciónde inmobles de uso residencial desocupados. Odevandito padrón, que se formará anualmente paracada termo municipal, conterá a información relativaós bens inmobles, separadamente para os de cadaclase e será remitido ás entidades xestoras doimposto antes do 1 de marzo de cada ano.

6. Os datos contidos no padrón catastral e nosdemais documentos citados no punto anteriordeberán figurar nas listas cobradoras, documentosde ingreso e xustificantes de pagamento do impos-to sobre bens inmobles.

7. Nos supostos nos que resulte acreditada,con posterioridade á emisión dos documentos aque se refire o punto anterior, a non coincidenciado suxeito pasivo co titular catastral, as rectifica-cións que respecto a aquel poida acorda-lo órganoxestor para efectos de liquidación do impostodevengado polo correspondente exercicio, deberánser inmediatamente comunicadas á Dirección Xeraldo Catastro na forma en que esta determine. Estaliquidación terá carácter provisional cando non exis-ta convenio de delegación de funcións entre o


catastro e o concello ou entidade local correspon-dente.

Neste caso, á vista da información remitida, aDirección Xeral do Catastro confirmará ou modi-ficará o titular catastral mediante acordo que llecomunicará ó concello ou entidade local para quese practique, se é o caso, liquidación definitiva.

8. As competencias que con relación ó impostosobre bens inmobles se atribúen ós concellos nesteartigo serán exercidas directamente por aquelesou a través dos convenios ou outras fórmulas decolaboración que se celebren con calquera dasadministracións públicas nos termos previstos naLei 7/1985, do 2 de abril, reguladora das basesdo réxime local, con aplicación de forma supletoriado disposto no título I da Lei 30/1992, do 26 denovembro, de réxime xurídico das administraciónspúblicas e do procedemento administrativo común.

Sen prexuízo do anterior, as entidades locaisrecoñecidas polas leis e as comunidades autóno-mas uniprovinciais nas que se integren os respec-tivos concellos asumirán o exercicio das referidascompetencias cando así o solicite o concello inte-resado, na forma e prazos que regulamentariamen-te se establezan.»

Subsección 2.a Imposto sobre actividadeseconómicas

Artigo vixésimo terceiro. Modificación do artigo 83.


«Artigo 83.1. Están exentos do imposto:a) O Estado, as comunidades autónomas e as

entidades locais, así como os organismos autóno-mos do Estado e as entidades de dereito públicode análogo carácter das comunidades autónomase das entidades locais.

b) Os suxeitos pasivos que inicien o exercicioda súa actividade en territorio español, durante osdous primeiros períodos impositivos deste impostoen que se desenvolva aquela.

Para estes efectos, non se considerará que seproduciu o inicio do exercicio dunha actividade seesta se desenvolveu anteriormente baixo outra titu-laridade, circunstancia que se entenderá que con-corre, entre outros supostos, nos casos de fusión,escisión ou achega de ramas de actividade.

c) Os seguintes suxeitos pasivos:As persoas físicas.Os suxeitos pasivos do imposto sobre sociedades,

as sociedades civís e as entidades do artigo 33 daLei 230/1963, do 28 de decembro, xeral tributaria,que teñan un importe neto da cifra de negocios infe-rior a 1.000.000 de euros.

En canto ós contribuíntes polo imposto sobrea renda de non residentes, a exención só alcanzaráós que operen en España mediante establecementopermanente, sempre que teñan un importe netoda cifra de negocios inferior a 1.000.000 de euros.

Para efectos da aplicación da exención previstaneste parágrafo, teranse en conta as seguintesregras:

1.a O importe neto da cifra de negocios deter-minarase de acordo co previsto no artigo 191 dotexto refundido da Lei de sociedades anónimas,aprobado polo Real decreto lexislativo 1564/1989,do 22 de decembro.

2.a O importe neto da cifra de negocios será,no caso dos suxeitos pasivos do imposto sobresociedades ou dos contribuíntes polo impostosobre a renda de non residentes, o do período impo-sitivo do que o prazo de presentación de decla-racións polos ditos tributos finalizase o ano anterioró do devengo deste imposto. No caso das socie-dades civís e das entidades a que se refire o artigo33 da Lei 230/1963, do 28 de decembro, xeraltributaria, o importe neto da cifra de negocios seráo que corresponda ó penúltimo ano anterior ó dedevengo deste imposto. Se o dito período impositivotivese unha duración inferior ó ano natural, o importeneto da cifra de negocios elevarase ó ano.

3.a Para o cálculo do importe da cifra de nego-cios do suxeito pasivo, terase en conta o conxuntodas actividades económicas exercidas por el.

Non obstante, cando a entidade forme parte dungrupo de sociedades no sentido do artigo 42 doCódigo de comercio, o importe neto da cifra denegocios referirase ó conxunto de entidades per-tencentes ó dito grupo.

Para efectos do disposto no parágrafo anterior,entenderase que os casos do artigo 42 do Códigode comercio son os recollidos na sección 1.a docapítulo I das normas para a formulación das contasanuais consolidadas, aprobadas por Real decreto1815/1991, do 20 de decembro.

4.a No suposto dos contribuíntes polo impostosobre a renda de non residentes, atenderase óimporte neto da cifra de negocios imputable óconxunto dos establecementos permanentes situa-dos en territorio español.

d) As entidades xestoras da Seguridade Sociale as mutualidades de previsión social reguladasna Lei 30/1995, do 8 de novembro, de ordenacióne supervisión dos seguros privados.

e) Os organismos públicos de investigación, osestablecementos de ensino en tódolos seus graoscusteados integramente con fondos do Estado, dascomunidades autónomas ou das entidades locais,ou por fundacións declaradas benéficas ou de uti-lidade pública, e os establecementos de ensino entódolos seus graos que, carecendo de ánimo delucro, estean en réxime de concerto educativo, mes-mo se lles facilitan ós seus alumnos libros ou artigosde escritorio ou lles prestan os servicios de mediapensión ou internado e aínda que por excepciónvendan no mesmo establecemento os productosdos talleres dedicados ó dito ensino, sempre queo importe desa venda, sen utilidade para ningúnparticular ou terceira persoa, se destine, exclusi-vamente, á adquisición de materias primas ou ósostemento do establecemento.

f) As asociacións e fundacións de diminuídosfísicos, psíquicos e sensoriais, sen ánimo de lucro,polas actividades de carácter pedagóxico, cientí-fico, asistenciais e de emprego que para o ensino,educación, rehabilitación e tutela de minusválidosrealicen, aínda que vendan os productos dos talle-res dedicados ós ditos fins, sempre que o importedesa venda, sen utilidade para ningún particularou terceira persoa, se destine exclusivamente áadquisición de materias primas ou ó sostementodo establecemento.

g) A Cruz Vermella Española.h) Os suxeitos pasivos ós que lles sexa de apli-

cación a exención en virtude de tratados ou con-venios internacionais.

2. Os suxeitos pasivos a que se refiren as alí-neas a), d), g) e h) do punto anterior non estaránobrigados a presentar declaración de alta na matrí-cula do imposto.


3. O ministro de Facenda establecerá en quésupostos a aplicación da exención prevista na alí-nea c) do punto 1 anterior esixirá a presentacióndunha comunicación dirixida á Axencia Estatal deAdministración tributaria na que se faga constarque se cumpren os requisitos establecidos na ditaalínea para a aplicación da exención. A devanditaobriga non se esixirá, en ningún caso, cando setrate de contribuíntes polo imposto sobre a rendadas persoas físicas.

Os suxeitos pasivos que aplicasen a exenciónprevista na alínea b) do punto 1 anterior presen-tarán a comunicación, se é o caso, o ano seguinteó posterior ó de inicio da súa actividade.

Para estes efectos, o ministro de Facenda esta-blecerá o contido, o prazo e a forma de presen-tación da dita comunicación, así como os supostosen que terá de presentarse por vía telemática.

En canto ás variacións que poidan afecta-la exen-ción prevista na alínea c) do punto 1 anterior, segui-rase ó previsto no parágrafo terceiro do punto 2 doartigo 91 desta lei.

4. As exencións previstas nas alíneas b), e) ef) do punto 1 deste artigo terán carácter rogadoe concederanse, cando proceda, por instancia departe.»

Artigo vixésimo cuarto. Modificación do artigo 85.


«Artigo 85.A cota tributaria será a resultante de aplica-las

tarifas do imposto, de acordo cos preceptos con-tidos nesta lei e nas disposicións que a comple-menten e desenvolvan, e os coeficientes e as boni-ficacións previstos pola lei e, se é o caso, acordadospor cada concello e regulados nas ordenanzas fis-cais respectivas.»

Artigo vixésimo quinto. Modificación do artigo 86.

Un. Modifícase o punto 3 do artigo 86, que quedaredactado nos seguintes termos:

«3. Malia o disposto no artigo 92.2 desta lei,a xestión tributaria das cotas provinciais e nacionaisque fixen as tarifas do imposto corresponderalleá Administración tributaria do Estado, sen prexuízodas fórmulas de colaboración que, en relación contal xestión, se poidan establecer con outras enti-dades. Sobre as referidas cotas provinciais e nacio-nais non se poderá establecer nin o coeficientenin a recarga provincial regulados, respectivamen-te, nos artigos 88 e 124 desta lei.»

Dous. Engádese un novo punto 5 ó artigo 86, quequeda redactado nos seguintes termos:

«5. As leis de orzamentos xerais do Estadopoderán modifica-las tarifas do imposto, así comoa instrucción para a súa aplicación, e actualiza-lascotas contidas nelas.

Autorízase o Goberno para dictar cantas dispo-sicións sexan necesarias para o desenvolvementoe aplicación das tarifas e instrucción do imposto.»

Artigo vixésimo sexto. Modificación do artigo 87.


«Artigo 87.Sobre as cotas municipais, provinciais ou nacio-

nais fixadas nas tarifas do imposto aplicarase, en

todo caso, un coeficiente de ponderación, deter-minado en función do importe neto da cifra denegocios do suxeito pasivo.

O devandito coeficiente determinarase de acor-do co seguinte cadro:

Importe neto da cifra de negocios (euros) Coeficiente

Desde 1.000.000,00 ata 5.000.000,00 .. . . . . . . . . 1,29Desde 5.000.000,01 ata 10.000.000,00 .. . . . . . . . . 1,30Desde 10.000.000,01 ata 50.000.000,00 .. . . . . . . . . 1,32Desde 50.000.000,01 ata 100.000.000,00 .. . . . . . . . . 1,33Máis de 100.000.000,00.. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1,35Sen cifra neta de negocio . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1,31

Para os efectos da aplicación do coeficiente aque se refire este artigo, o importe neto da cifrade negocios do suxeito pasivo será o correspon-dente ó conxunto de actividades económicas exer-cidas por el e determinarase de acordo co previstona alínea c) do punto 1 do artigo 83 desta lei.»

Artigo vixésimo sétimo. Modificación do artigo 88.


«Artigo 88.1. Sobre as cotas modificadas pola aplicación

do coeficiente de ponderación previsto no artigoanterior, os concellos poderán establecer unhaescala de coeficientes que pondere a situación físi-ca do local dentro de cada termo municipal, aten-dendo á categoría da rúa en que radique.

2. O devandito coeficiente non poderá ser infe-rior a 0,4 nin superior a 3,8.

3. Para os efectos da fixación do coeficientede situación, o número de categorías de rúas quedebe establecer cada municipio non poderá serinferior a 2 nin superior a 9.

4. Nos municipios nos que non sexa posibledistinguir máis dunha categoría de rúa, non sepoderá establece-lo coeficiente de situación.

5. A diferencia do valor do coeficiente atribuídoa unha rúa con respecto ó atribuído á categoríasuperior ou inferior non poderá ser menor de 0,10.»

Artigo vixésimo oitavo. Modificación do artigo 89.


«Artigo 89.1. Sobre a cota do imposto aplicaranse, en

todo caso, as seguintes bonificacións:a) As cooperativas, así como as unións, fede-

racións e confederacións delas e as sociedadesagrarias de transformación terán a bonificación pre-vista na Lei 20/1990, do 19 de decembro, sobreréxime fiscal das cooperativas.

b) Unha bonificación do 50 por 100 da cotacorrespondente, para os que inicien o exercicio decalquera actividade profesional, durante os cincoanos de actividade seguintes á conclusión dosegundo período impositivo de desenvolvementodela. O período de aplicación da bonificación cadu-cará transcorridos cinco anos desde a finalizaciónda exención prevista na alínea b) do punto 1 doartigo 83 desta lei.


2. Cando as ordenanzas fiscais así o estable-zan, aplicaranse as seguintes bonificacións:

a) Unha bonificación de ata o 50 por 100 dacota correspondente, para os que inicien o exerciciode calquera actividade empresarial e tributen porcota municipal, durante os cinco anos de actividadeseguintes á conclusión do segundo período impo-sitivo de desenvolvemento dela.

A aplicación da bonificación requirirá que a acti-vidade económica non se exercese anteriormentebaixo outra titularidade. Entenderase que a acti-vidade se exerceu anteriormente baixo outra titu-laridade, entre outros, nos supostos de fusión, esci-sión ou achega de ramas de actividade.

O período de aplicación da bonificación caducarátranscorridos cinco anos desde a finalización da exen-ción prevista na alínea b) do punto 1 do artigo 83desta lei.

A bonificación aplicarase á cota tributaria, inte-grada pola cota de tarifa ponderada polo coeficien-te establecido no artigo 87 e modificada, se é ocaso, polo coeficiente establecido no artigo 88 des-ta lei. No suposto de resultar aplicable a bonifi-cación a que alude a alínea a) do punto 1 anterior,a bonificación prevista nesta letra aplicarase á cotaresultante de aplica-la bonificación da citada alíneaa) do punto 1.

b) Unha bonificación por creación de empregode ata o 50 por 100 da cota correspondente, paraos suxeitos pasivos que tributen por cota municipale que incrementasen a media do seu cadro de tra-balladores con contrato indefinido durante o perío-do impositivo inmediato anterior ó da aplicaciónda bonificación, en relación co período anterior aaquel.

A ordenanza fiscal poderá establecer diferentesporcentaxes de bonificación, sen excede-lo límitemáximo fixado no parágrafo anterior, en funciónde cál sexa o incremento medio do cadro de tra-balladores con contrato indefinido.

A bonificación aplicarase á cota resultante deaplicar, se é o caso, as bonificacións a que se refireno punto 1 deste artigo e a alínea a) anterior.

c) Unha bonificación de ata o 50 por 100 dacota correspondente para os suxeitos pasivos quetributen por cota municipal e que:

Utilicen ou produzan enerxía a partir de insta-lacións para o aproveitamento de enerxías reno-vables ou sistemas de coxeración.

Para estes efectos, consideraranse instalaciónspara o aproveitamento das enerxías renovables ascontempladas e definidas como tales no Plan deFomento das Enerxías Renovables. Consideraransesistemas de coxeración os equipos e instalaciónsque permitan a producción conxunta de electrici-dade e enerxía térmica útil.

Realicen as súas actividades industriais, desdeo inicio da súa actividade ou por traslado posterior,en locais ou instalacións afastadas das zonas máispoboadas do termo municipal.

Establezan un plan de transporte para os seustraballadores que teña por obxecto reduci-lo con-sumo de enerxía e as emisións causadas polo des-prazamento ó lugar do posto de traballo e fomen-ta-lo emprego dos medios de transporte máis efi-cientes, como o transporte colectivo ou o compar-tido.

A bonificación aplicarase á cota resultante deaplicar, se é o caso, as bonificacións a que se refireno punto 1 deste artigo e as alíneas a) e b) anteriores.

d) Unha bonificación de ata o 50 por 100 dacota correspondente para os suxeitos pasivos quetributen por cota municipal e teñan unha rendaou rendemento neto da actividade económicanegativos ou inferiores á cantidade que determinea ordenanza fiscal, a cal poderá fixar diferentes por-centaxes de bonificación e límites en función decál sexa a división, agrupación ou grupo das tarifasdo imposto en que se clasifique a actividade eco-nómica realizada.

A bonificación aplicaráselle á cota resultante deaplicar, se é o caso, as bonificacións a que se refireno punto 1 deste artigo e os parágrafos anterioresdeste punto.

3. A ordenanza fiscal correspondente especi-ficará os restantes aspectos substantivos e formaisa que se refire o punto anterior. Entre outras mate-rias, a ordenanza fiscal determinará se todas oualgunhas das citadas bonificacións son ou non apli-cables simultaneamente.»

Artigo vixésimo noveno. Modificación do artigo 91.


«2. Os suxeitos pasivos estarán obrigados a pre-senta-las correspondentes declaracións censuais dealta manifestando tódolos elementos necesariospara a súa inclusión na matrícula nos termos doartigo 91.1 desta lei e dentro do prazo que regu-lamentariamente se estableza. A continuación aAdministración competente practicará a liquidacióncorrespondente, a cal se lle notificará ó suxeito pasi-vo, quen deberá efectua-lo ingreso que proceda.

Así mesmo, os suxeitos pasivos estarán obriga-dos a comunica-las variacións de orde física, eco-nómica ou xurídica que se produzan no exerciciodas actividades gravadas e que teñan transcenden-cia para efectos deste imposto, e formalizaransenos prazos e termos regulamentariamente deter-minados.

En particular, os suxeitos pasivos ós que nonresulte de aplicación a exención prevista na alíneac) do punto 1 do artigo 83 desta lei, deberanllecomunicar á Axencia Estatal de Administración Tri-butaria o importe neto da súa cifra de negocios.Así mesmo, os suxeitos pasivos deberán comuni-ca-las variacións que se produzan no importe netoda súa cifra de negocios cando tal variación supoñaa modificación da aplicación ou non da exenciónprevista na alínea c) do punto 1 do artigo 83 destalei ou unha modificación no tramo que haxa queconsiderar para efectos da aplicación do coeficientede ponderación previsto no artigo 87 desta lei. Oministro de Facenda establecerá os supostos enque se deberán presentar estas comunicacións, oseu contido e o seu prazo e forma de presentación,así como os supostos en que terán que presentarsepor vía telemática.»

Subsección 3.a Imposto sobre vehículos de tracciónmecánica

Artigo trixésimo. Modificación do artigo 94.


«Artigo 94.1. Estarán exentos do imposto:a) Os vehículos oficiais do Estado, das comu-

nidades autónomas e das entidades locais adscritosá defensa nacional ou á seguridade cidadá.


b) Os vehículos de representacións diplomáti-cas, oficinas consulares, axentes diplomáticos efuncionarios consulares de carreira acreditados enEspaña, que sexan súbditos dos respectivos países,externamente identificados e coa condición de reci-procidade na súa extensión e grao.

Así mesmo, os vehículos dos organismos inter-nacionais con sede ou oficina en España e dosseus funcionarios ou membros con estatuto diplo-mático.

c) Os vehículos respecto dos cales así se derivedo disposto en tratados ou convenios internacio-nais.

d) As ambulancias e demais vehículos direc-tamente destinados á asistencia sanitaria ou ó tras-lado de feridos ou enfermos.

e) Os vehículos para persoas de mobilidadereducida a que se refire a letra A do anexo II doRegulamento xeral de vehículos, aprobado poloReal decreto 2822/1998, do 23 de decembro.

Así mesmo, están exentos os vehículos matri-culados a nome de minusválidos para o seu usoexclusivo. Esta exención aplicarase entrementresse manteñan as ditas circunstancias, tanto ós vehí-culos conducidos por persoas con discapacidadecoma ós destinados ó seu transporte.

As exencións previstas nos dous parágrafosanteriores non resultarán aplicables ós suxeitospasivos beneficiarios delas por máis dun vehículosimultaneamente.

Para efectos do disposto neste parágrafo, con-sideraranse persoas con minusvalidez as que teñanesta condición legal en grao igual ou superior ó33 por 100.

f) Os autobuses, microbuses e demais vehícu-los destinados ou adscritos ó servicio de transportepúblico urbano, sempre que teñan unha capacidadeque exceda de nove prazas, incluída a do conductor.

g) Os tractores, remolques, semirremolques emaquinaria provistos de cartilla de inspección agrí-cola.

2. Para poder aplica-las exencións a que se refi-ren as alíneas e) e g) do punto 1 deste artigo, osinteresados deberán insta-la súa concesión indican-do as características do vehículo, a súa matrículae a causa do beneficio. Declarada a exención polaAdministración municipal, expedirase un documen-to que acredite a súa concesión.

En relación coa exención prevista no segundoparágrafo da alínea e) do punto 1 anterior, o inte-resado deberá achega-lo certificado da minusva-lidez emitido polo órgano competente e xustifica-lodestino do vehículo ante o concello da imposición,nos termos que este estableza na correspondenteordenanza fiscal.»

Artigo trixésimo primeiro. Modificación do artigo 96.


«4. Os concellos poderán incrementa-las cotasfixadas no punto 1 deste artigo mediante a apli-cación sobre elas dun coeficiente, o cal non poderáser superior a 2.

Os concellos poderán fixar un coeficiente paracada unha das clases de vehículos previstas nocadro de tarifas recollido no punto 1 deste artigo,o cal poderá ser, pola súa vez, diferente para cadaun dos tramos fixados en cada clase de vehículo,sen exceder en ningún caso o límite máximo fixadono parágrafo anterior.»

Dous. Modifícase o punto 6 do artigo 96, que quedaredactado nos seguintes termos:

«6. As ordenanzas fiscais poderán regular,sobre a cota do imposto, incrementada ou non polaaplicación do coeficiente, as seguintes bonifica-cións:

a) Unha bonificación de ata o 75 por 100 enfunción da clase de carburante que consuma o vehí-culo, en razón á incidencia da combustión do ditocarburante no ambiente.

b) Unha bonificación de ata o 75 por 100 enfunción das características dos motores dos vehí-culos e a súa incidencia no ambiente.

c) Unha bonificación de ata o 100 por 100para os vehículos históricos ou aqueles que teñanunha antigüidade mínima de vintecinco anos, con-tados a partir da data da súa fabricación ou, seesta non se coñecese, tomando como tal a da súaprimeira matriculación ou, no seu defecto, a dataen que o correspondente tipo ou variante se deixoude fabricar.

A regulación dos restantes aspectos substanti-vos e formais das bonificacións a que se refirenas letras anteriores establecerase na ordenanzafiscal.»

Artigo trixésimo segundo. Modificación do artigo 100.


«2. Os titulares dos vehículos, cando lle comu-niquen á Xefatura Provincial de Tráfico a reformadeles, sempre que altere a súa clasificación paraefectos deste imposto, así como tamén nos casosde transferencia, de cambio de domicilio que consteno permiso de circulación do vehículo, ou de baixados ditos vehículos, deberán acreditar previamenteante a referida xefatura provincial o pagamento doúltimo recibo presentado ó cobramento do imposto,sen prexuízo de que sexa esixible por vía de xestióne inspección o pagamento de tódalas débedas polodito concepto devengadas, liquidadas, presentadasó cobramento e non prescritas. Exceptúase da refe-rida obriga de acreditación o suposto das baixasdefinitivas de vehículos con quince ou máis anosde antigüidade.»

Subsección 4.a Imposto sobre construccións,instalacións e obras

Artigo trixésimo terceiro. Modificación do artigo 102.


«Artigo 102.1. Son suxeitos pasivos deste imposto, a título

de contribuíntes, as persoas físicas, persoas xurí-dicas ou entidades do artigo 33 da Lei 230/1963,do 28 de decembro, xeral tributaria, que sexandonos da construcción, instalación ou obra, sexanou non propietarios do inmoble sobre o que serealice aquela.

Para os efectos previstos no parágrafo anteriorterá a consideración de dono da construcción, ins-talación ou obra quen soporte os gastos ou o custoque comporte a súa realización.

2. No suposto de que a construcción, instala-ción ou obra non sexa realizada polo suxeito pasivocontribuínte terán a condición de suxeitos pasivos


substitutos del os que soliciten as correspondenteslicencias ou realicen as construccións, instalaciónsou obras.

O substituto poderá esixir do contribuínte oimporte da cota tributaria satisfeita.»

Artigo trixésimo cuarto. Modificación do artigo 103.


«1. A base impoñible do imposto está cons-tituída polo custo real e efectivo da construcción,instalación ou obra, e enténdese por tal, para estesefectos, o custo de execución material daquela.

Non forman parte da base impoñible o impostosobre o valor engadido e demais impostos análogospropios de réximes especiais, as taxas, prezos públi-cos e demais prestacións patrimoniais de carácterpúblico local relacionadas, se é o caso, coa cons-trucción, instalación ou obra, nin tampouco oshonorarios de profesionais, o beneficio empresarialdo contratista nin calquera outro concepto que nonintegre, estrictamente, o custo de execución mate-rial.»

Dous. Modifícase o punto 3 do artigo 103, que que-da redactado nos seguintes termos:

«3. O tipo de gravame do imposto será o fixadopor cada concello, sen que o dito tipo poida excederdo 4 por 100.»

Artigo trixésimo quinto. Modificación do artigo 104.


«2. As ordenanzas fiscais poderán regula-lasseguintes bonificacións sobre a cota do imposto:

a) Unha bonificación de ata o 95 por 100 afavor das construccións, instalacións ou obras quesexan declaradas de especial interese ou utilidademunicipal por concorreren circunstancias sociais,culturais, histórico-artísticas ou de fomento doemprego que xustifiquen tal declaración. Corres-ponderalle a dita declaración ó Pleno da corpora-ción e acordarase, logo de solicitude do suxeitopasivo, por voto favorable da maioría simple dosseus membros.

b) Unha bonificación de ata o 95 por 100 afavor das construccións, instalacións ou obras nasque se incorporen sistemas para o aproveitamentotérmico ou eléctrico da enerxía solar para autocon-sumo. A aplicación desta bonificación estará con-dicionada a que as instalacións para producciónde calor inclúan colectores que dispoñan da corres-pondente homologación da Administración com-petente.

A bonificación prevista nesta letra aplicarase ácota resultante de aplicar, se é o caso, a bonifi-cación a que se refire a alínea a) anterior.

c) Unha bonificación de ata o 50 por 100 afavor das construccións, instalacións ou obras vin-culadas ós plans de fomento dos investimentos pri-vados en infraestructuras.

A bonificación prevista nesta letra aplicarase ácota resultante de aplicar, se é o caso, as boni-ficacións a que se refiren as alíneas a) e b) ante-riores.

d) Unha bonificación de ata o 50 por 100 afavor das construccións, instalacións ou obras refe-rentes ás vivendas de protección oficial.

A bonificación prevista neste parágrafo aplica-rase á cota resultante de aplicar, se é o caso, asbonificacións a que se refiren os parágrafos ante-riores.

e) Unha bonificación de ata o 90 por 100 afavor das construccións, instalacións ou obras quefavorezan as condicións de acceso e habitabilidadedos discapacitados.

A bonificación prevista neste parágrafo aplica-rase á cota resultante de aplicar, se é o caso, asbonificacións a que se refiren os parágrafos ante-riores.

A regulación dos restantes aspectos substanti-vos e formais das bonificacións a que se refire estepunto establecerase na ordenanza fiscal. Entreoutras materias, a ordenanza fiscal determinará setodas ou algunhas das citadas bonificacións sonou non aplicables simultaneamente.»

Dous. Engádese un novo punto 5 ó artigo 104, quequeda redactado nos seguintes termos:

«5. Os concellos poderán establecer nas súasordenanzas fiscais sistemas de xestión conxuntae coordinada deste imposto e da taxa correspon-dente ó outorgamento da licencia.»

Subsección 5.a Imposto sobre o incremento de valordos terreos de natureza urbana

Artigo trixésimo sexto. Modificación do artigo 105.


«2. Non está suxeito a este imposto o incre-mento de valor que experimenten os terreos queteñan a consideración de rústicos para efectos doimposto sobre bens inmobles. En consecuencia coniso, está suxeito o incremento de valor que expe-rimenten os terreos que deban te-la consideraciónde urbanos, para efectos do dito imposto sobrebens inmobles, con independencia de que esteanou non contemplados como tales no catastro ouno padrón daquel. Para os efectos deste imposto,estará, así mesmo, suxeito a el o incremento devalor que experimenten os terreos integrados nosbens inmobles clasificados como de característicasespeciais para efectos do imposto sobre bens inmo-bles.»

Dous. Engádese un novo punto 3 ó artigo 105, quequedará redactado nos seguintes termos:

«3. Non se producirá a suxeición ó imposto nossupostos de achegas de bens e dereitos realizadaspolos cónxuxes á sociedade conxugal, adxudica-cións que ó seu favor e en pagamento delas severifiquen e transmisións que se fagan ós cónxuxesen pagamento dos seus haberes comúns.

Tampouco se producirá a suxeición ó impostonos supostos de transmisións de bens inmoblesentre cónxuxes ou a favor dos fillos, como con-secuencia do cumprimento de sentencias noscasos de nulidade, separación ou divorcio matri-monial, sexa cal sexa o réxime económico matri-monial.»


Artigo trixésimo sétimo. Modificación do artigo 106.


«Artigo 106.

1. Estarán exentos deste imposto os incremen-tos de valor que se manifesten como consecuenciados seguintes actos:

a) A constitución e transmisión de dereitos deservidume.

b) As transmisións de bens que se encontrendentro do perímetro delimitado como conxunto his-tórico-artístico, ou fosen declarados individualmen-te de interese cultural, segundo o establecido naLei 16/1985, do 25 de xuño, do patrimonio his-tórico español, cando os seus propietarios ou titu-lares de dereitos reais acrediten que realizaron óseu cargo obras de conservación, mellora ou reha-bilitación nos ditos inmobles. Para estes efectos,a ordenanza fiscal establecerá os aspectos subs-tantivos e formais da exención.

2. Así mesmo, estarán exentos deste impostoos correspondentes incrementos de valor candoa obriga de satisfacer aquel recaia sobre as seguin-tes persoas ou entidades:

a) O Estado, as comunidades autónomas e asentidades locais, ás que pertenza o municipio, asícomo os organismos autónomos do Estado e asentidades de dereito público de análogo carácterdas comunidades autónomas e das ditas entidadeslocais.

b) O municipio da imposición e demais enti-dades locais integradas ou nas que se integre odito municipio, así como as súas respectivas enti-dades de dereito público de análogo carácter ósorganismos autónomos do Estado.

c) As institucións que teñan a cualificación debenéficas ou de benéfico-docentes.

d) As entidades xestoras da Seguridade Sociale as mutualidades de previsión social reguladasna Lei 30/1995, do 8 de novembro, de ordenacióne supervisión dos seguros privados.

e) Os titulares de concesións administrativasrevertibles respecto ós terreos afectos a elas.

f) A Cruz Vermella Española.g) As persoas ou entidades a favor das cales

se recoñecese a exención en tratados ou conveniosinternacionais.»

Artigo trixésimo oitavo. Modificación do artigo 108.


«Artigo 108.

1. A base impoñible deste imposto está cons-tituída polo incremento do valor dos terreos, postode manifesto no momento do devengo e experi-mentado ó longo dun período máximo de vinteanos.

Para efectos da determinación da base impo-ñible, deberá terse en conta o valor do terreo nomomento do devengo, de acordo co previsto nospuntos 2 e 3 deste artigo, e a porcentaxe quecorresponda en función do previsto no seu punto 4.

2. O valor do terreo no momento do devengoresultará do establecido nas seguintes regras:

a) Nas transmisións de terreos, o valor destesno momento do devengo será o que teñan deter-

minado no dito momento para efectos do impostosobre bens inmobles.

Non obstante, cando o dito valor sexa conse-cuencia dunha ponencia de valores que non reflictemodificacións de planeamento aprobadas con pos-terioridade á aprobación da citada ponencia, pode-rase liquidar provisionalmente este imposto deacordo con el. Nestes casos, na liquidación defi-nitiva aplicarase o valor dos terreos unha vez quese obtivese conforme os procedementos de valo-ración colectiva que se instrúan, referido á datado devengo. Cando esta data non coincida coa deefectividade dos novos valores catastrais, estescorrixiranse aplicando os coeficientes de actuali-zación que correspondan, establecidos para o efec-to nas leis de orzamentos xerais do Estado.

Cando o terreo, mesmo sendo de natureza urba-na ou integrado nun ben inmoble de característicasespeciais, no momento do devengo do imposto nonteña determinado valor catastral no dito momento,o concello poderá practica-la liquidación cando oreferido valor catastral sexa determinado, referindoo dito valor ó momento do devengo.

b) Na constitución e transmisión de dereitosreais de gozo limitativos do dominio, as porcentaxesanuais contidas no punto 4 deste artigo aplicaransesobre a parte do valor definido na letra anteriorque represente, respecto del, o valor dos referidosdereitos calculado mediante a aplicación das nor-mas fixadas para efectos do imposto sobre trans-misións patrimoniais e actos xurídicos documen-tados.

c) Na constitución ou transmisión do dereitoa elevar unha ou máis plantas sobre un edificioou terreo, ou do dereito de realiza-la construcciónbaixo solo sen implica-la existencia dun dereito realde superficie, as porcentaxes anuais contidas nopunto 4 deste artigo aplicaranse sobre a parte dovalor definido na alínea a) que represente, respectodel, o módulo de proporcionalidade fixado na escri-tura de transmisión ou, no seu defecto, o que resultede establece-la proporción entre a superficie ouvolume das plantas que se van construír en vooou subsolo e a total superficie ou volume edificadosunha vez construídas aquelas.

d) Nos supostos de expropiacións forzosas, asporcentaxes anuais contidas no punto 4 deste arti-go aplicaranse sobre a parte do prezo xusto quecorresponda ó valor do terreo, agás que o valordefinido na alínea a) do punto 2 anterior fose infe-rior, caso en que prevalecerá este último sobre oprezo xusto.

3. Cando se modifiquen os valores catastraiscomo consecuencia dun procedemento de valora-ción colectiva de carácter xeral, tomarase, comovalor do terreo, ou da parte deste que correspondasegundo as regras contidas no punto anterior, oimporte que resulte de aplicar ós novos valorescatastrais a reducción que en cada caso fixen osrespectivos concellos. A devandita reducción apli-carase respecto de cada un dos cinco primeirosanos de efectividade dos novos valores catastrais.

A reducción terá como límite mínimo o 40 por100 e como límite máximo o 60 por 100, apli-cándose, en todo caso, no seu límite máximo nosmunicipios nos que os concellos non fixen reduc-ción ningunha. Os concellos poderán fixar un tipode reducción distinto para cada un dos cinco anosde aplicación da reducción.

A reducción prevista neste punto non será deaplicación ós supostos nos que os valores catastraisresultantes do procedemento de valoración colec-


tiva a que este se refire sexan inferiores ós ataentón vixentes.

O valor catastral reducido en ningún caso poderáser inferior ó valor catastral do terreo antes do pro-cedemento de valoración colectiva.

4. Sobre o valor do terreo no momento dodevengo, derivado do disposto nos puntos 2 e 3anteriores, aplicarase a porcentaxe anual que deter-mine cada concello, sen que poida exceder doslímites seguintes:

a) Período de un ata cinco anos: 3,7.b) Período de ata dez anos: 3,5.c) Período de ata quince anos: 3,2.d) Período de ata vinte anos: 3.

Para determina-la porcentaxe, aplicaranse asregras seguintes:

1.a O incremento de valor de cada operacióngravada polo imposto determinarase consonte aporcentaxe anual fixada polo concello para o perío-do que comprenda o número de anos ó longo doscales se puxese de manifesto o dito incremento.

2.a A porcentaxe que se vaia aplicar sobre ovalor do terreo no momento do devengo será aresultante de multiplica-la porcentaxe anual apli-cable a cada caso concreto polo número de anosó longo dos cales se puxese de manifesto o incre-mento do valor.

3.a Para determina-la porcentaxe anual aplica-ble a cada operación concreta consonte a regra 1.ae para determina-lo número de anos polos que seha de multiplica-la dita porcentaxe anual consontea regra 2.a, só se considerarán os anos completosque integren o período de posta de manifesto doincremento de valor, sen que para tales efectospoidan considerarse as fraccións de anos do devan-dito período.

As porcentaxes anuais fixadas neste punto pode-rán ser modificadas polas leis de orzamentos xeraisdo Estado.»

Artigo trixésimo noveno. Modificación do artigo 109.


«Artigo 109.

1. O tipo de gravame do imposto será o fixadopor cada concello, sen que o dito tipo poida excederdo 30 por 100.

Dentro do límite sinalado no parágrafo anterior,os concellos poderán fixar un só tipo de gravameou un para cada un dos períodos de xeración doincremento de valor indicados no punto 4 do artigoanterior.

2. A cota íntegra do imposto será o resultadode aplicar á base impoñible o tipo de gravame.

3. A cota líquida do imposto será o resultadode aplicar sobre a cota íntegra, se é o caso, a boni-ficación a que se refire o punto seguinte.

4. As ordenanzas fiscais poderán regular unhabonificación de ata o 95 por 100 da cota íntegrado imposto, nas transmisións de terreos, e na trans-misión ou constitución de dereitos reais de gozolimitativos do dominio, realizadas a título lucrativopor causa de morte a favor dos descendentes eadoptados, os cónxuxes e os ascendentes e adop-tantes.

A regulación dos restantes aspectos substanti-vos e formais da bonificación a que se refire o pará-grafo anterior establecerase na ordenanza fiscal.»

Artigo cuadraxésimo. Modificación do artigo 111.


«4. Os concellos quedan facultados para esta-blece-lo sistema de autoliquidación polo suxeitopasivo, que levará consigo o ingreso da cota resul-tante dela dentro dos prazos previstos no punto 2deste artigo. Respecto das ditas autoliquidacións,o concello correspondente só poderá comprobarque se efectuaron mediante a aplicación correctadas normas reguladoras do imposto, sen que poi-dan atribuírse valores, bases ou cotas diferentesdas resultantes de tales normas.

En ningún caso se poderá esixi-lo imposto en réxi-me de autoliquidación cando se trate do suposto aque se refire o parágrafo terceiro da alínea a) dopunto 2 do artigo 108 desta lei.»

CAPÍTULO II

Participación nos tributos do Estado

Artigo cuadraxésimo primeiro. Participación dosmunicipios nos tributos do Estado.

Dáselle unha nova redacción ó capítulo III do título II,que queda redactado nos seguintes termos:

«TÍTULO IIRecursos dos municipios

CAPÍTULO III A)Cesión de recadación de impostos do Estado

SECCIÓN 1.a ALCANCE E CONDICIÓNS XERAIS DA CESIÓN

Artigo 112. Ámbito subxectivo.Co alcance e condicións establecidas neste capí-

tulo, cédese na proporción establecida no artigo112 bis o rendemento obtido polo Estado nosimpostos relacionados nel, en favor dos municipiosnos que concorra algunha das seguintes condi-cións:

a) Que sexan capitais de provincia, ou de comu-nidade autónoma, ou

b) Que teñan poboación de dereito igual ousuperior a 75.000 habitantes. Para estes efectos,considerarase a poboación resultante da actuali-zación do padrón municipal de habitantes vixenteá entrada en vigor do modelo regulado na presentesección.Artigo 112 bis. Obxecto da cesión.

1. A cada un dos municipios incluídos no ámbi-to subxectivo antes fixado cederánselle as seguin-tes porcentaxes dos rendementos que non fosenobxecto de cesión ás comunidades autónomas,obtidos nos impostos estatais que se citan:

a) O 1,6875 por 100 da cota líquida do impos-to sobre a renda das persoas físicas.

b) O 1,7897 por 100 da recadación líquidapolo imposto sobre o valor engadido imputable acada municipio.

c) O 2,0454 por 100 da recadación líquidaimputable a cada municipio polos impostos espe-ciais sobre a cervexa, sobre o viño e as bebidasfermentadas, sobre productos intermedios, sobrealcohol e bebidas derivadas, sobre hidrocarburose sobre elaborados de tabaco.


2. As bases ou rendementos sobre os que seaplicarán as porcentaxes anteriores determinaran-se consonte o disposto no artigo 112 ter seguinte.

3. Os municipios non poderán asumir, en nin-gún caso, competencias normativas, de xestión,liquidación, recadación e inspección dos tributosdos que se lles cede o rendemento, así como tam-pouco en materia de revisión dos actos dictadosen vía de xestión dos ditos tributos, a titularidadee exercicio dos cales lle corresponderá exclusiva-mente ó Estado.

Artigo 112 ter. Rendementos sobre os que se apli-carán as porcentaxes obxecto de cesión.1. Para os efectos do disposto no punto 1 do

artigo anterior, entenderase por importe da cota líqui-da no imposto sobre a renda das persoas físicas:

1.o A parte estatal das cotas líquidas que osresidentes no territorio do municipio consignasenna declaración do imposto sobre a renda das per-soas físicas presentada e ingresada dentro dos pra-zos establecidos pola normativa reguladora doimposto, minorada na parte correspondente dasdeduccións por dobre imposición de dividendos edobre imposición internacional.

2.o A parte estatal das cotas líquidas dos con-tribuíntes residentes no territorio do municipio quenon estean obrigados a declarar e soliciten devo-lución, minorada na parte correspondente dadeducción por dobre imposición de dividendos.

3.o O resultado de aplica-lo 67 por 100 sobreas retencións soportadas polos contribuíntes residen-tes no territorio do municipio que non estean obri-gados a declarar, que non solicitasen devolución eque obteñan rendas superiores a 6.010,12 euros.

4.o A parte da débeda tributaria que, corres-pondente ó Estado, sexa ingresada por actas deinspección, liquidacións practicadas pola Adminis-tración e declaracións presentadas fóra dos prazosestablecidos pola normativa reguladora do imposto.Para estes efectos, entenderase por débeda tribu-taria a constituída pola cota líquida máis os con-ceptos a que se refire o punto 2 do artigo 58 daLei 230/1963, do 28 de decembro, xeral tributaria,con excepción das recargas previstas nas súas alí-neas a) e d). Esta partida minorarase no importedas devolucións por ingresos indebidos que debanimputarse ó Estado, incluídos os xuros legais.

2. Para os mesmos efectos sinalados no puntoanterior, entenderase por importe de recadaciónlíquida no imposto sobre o valor engadido, nosimpostos sobre a cervexa, sobre o viño e as bebidasfermentadas, sobre productos intermedios, sobreo alcohol e bebidas derivadas, sobre hidrocarburos,e sobre os elaborados do tabaco, a porcentaxe noncedida ás comunidades autónomas do conxuntode ingresos líquidos da Facenda estatal polos con-ceptos que integran cada un dos ditos impostos,con criterio de caixa, obtidos unha vez descontadasda recadación bruta as devolucións e as transfe-rencias ou axustes (positivos ou negativos) esta-blecidas no concerto e convenio coas facendasforais do País Vasco e Navarra, respectivamente.

Artigo 112 quáter. Revisión.Con carácter cuadrienal, reservarase o conxunto

de municipios que se incluirán no modelo de cesióndescrito neste capítulo, tendo en conta o cumpri-mento no momento da revisión dos requisitos esta-blecidos para a delimitación do ámbito subxectivoregulado no artigo 112.

SECCIÓN 2.a ALCANCE E CONDICIÓNS ESPECÍFICASDA CESIÓN

Artigo 113. Alcance da cesión e puntos deconexión no imposto sobre a renda das persoasfísicas.

1. Cédese a cada un dos municipios incluídosno ámbito subxectivo do artigo 112 o 1,6875 por100 do rendemento non cedido ás comunidadesautónomas do imposto sobre a renda das persoasfísicas producido no seu territorio, definido no pun-to 1 do artigo 112 ter anterior.

2. Considérase producido no territorio dunmunicipio o rendemento cedido do imposto sobrea renda das persoas físicas que corresponda a aque-les suxeitos pasivos que teñan a súa residenciahabitual nel.

3. Cando os suxeitos pasivos integrados nunhaunidade familiar tivesen a súa residencia habitualen municipios distintos e optasen pola tributaciónconxunta, o rendemento que se cede entenderaseproducido no territorio do municipio onde teña asúa residencia habitual o membro da dita unidadecon maior base liquidable de acordo coas regrasde individualización do imposto.

4. Para efectos do disposto neste capítulo, con-siderarase que as persoas físicas residentes en terri-torio español o son no territorio dun municipio can-do permanezan no seu territorio un maior númerode días do período impositivo no imposto sobrea renda das persoas físicas.

Para determina-lo período de permanencia com-putaranse as ausencias temporais.

Agás proba en contrario, considerarase que unhapersoa física permanece no territorio dun municipiocando no dito territorio radique a súa vivenda habi-tual, definíndose esta conforme o disposto na nor-mativa reguladora do imposto sobre a renda daspersoas físicas.

5. Cando non fose posible determina-la perma-nencia a que se refire o punto anterior, conside-raranse residentes no territorio do municipio ondeteña o seu principal centro de intereses, conside-rarase como tal o territorio onde obteñan a maiorparte da base impoñible do imposto sobre a rendadas persoas físicas, determinada polos seguintescompoñentes de renda:

a) Rendementos do traballo, que se entenderánobtidos onde radique o centro de traballo respec-tivo, se existe.

b) Rendementos do capital inmobiliario eganancias patrimoniais derivadas de bens inmo-bles, que se entenderán obtidos no lugar en queradiquen estes.

c) Rendementos derivados de actividades eco-nómicas, xa sexan empresariais ou profesionais,que se entenderán obtidos onde radique o centrode xestión de cada unha delas.

d) Bases imputadas no réxime de transparenciaprofesional, que se entenderán obtidas no lugarno que se desenvolva a actividade profesional.

6. Cando non poida determinarse a residenciaconforme os criterios establecidos nos dous puntosanteriores, consideraranse residentes no lugar dasúa última residencia declarada para efectos doimposto sobre a renda das persoas físicas.

7. As persoas físicas residentes en territorioespañol que non permanezan no dito territorio máisde cento oitenta e tres días durante o ano natural,consideraranse residentes no territorio do munici-pio en que radique o núcleo principal ou a base


das súas actividades ou dos seus intereses eco-nómicos.

8. As persoas físicas residentes en territorioespañol por aplicación da presunción prevista noparágrafo segundo do artigo 9.1.b) da Lei40/1998, do 9 de decembro, do imposto sobrea renda das persoas físicas, consideraranse resi-dentes no territorio do municipio no que residanhabitualmente o cónxuxe non separado legalmentee os fillos menores de idade que dependan delas.

Artigo 113 bis. Alcance da cesión e punto deconexión no imposto sobre o valor engadido.

1. Cédese a cada un dos municipios incluídosno ámbito subxectivo definido no artigo 112 o1,7897 por 100 do rendemento non cedido áscomunidades autónomas do imposto sobre o valorengadido que se impute producido no seu territorio.

2. Esta imputación determinarase mediante aaplicación do índice de consumo da comunidadeautónoma á que pertenza cada municipio á reca-dación líquida que corresponda ó Estado, nos ter-mos do punto 2 do artigo 112 ter anterior, pon-derando o resultado pola representatividade, noámbito da respectiva comunidade autónoma, dapoboación de dereito do municipio, nos seguintestermos:

PIVEtm = 0,017897 × RLIVEt × ICt

i × (Ptm/Pt

i)

Representando:

O termo PIVEtm, o importe do rendemento do

imposto sobre o valor engadido cedido ó municipiom no ano t.

O termo RLIVEt, a recadación líquida polo impos-to sobre o valor engadido correspondente ó Estadono ano t, que non fose obxecto de cesión ás comu-nidades autónomas.

O termo ICti, o índice de consumo territorial cer-

tificado polo Instituto Nacional de Estatística e ela-borado para efectos da asignación do impostosobre o valor engadido por comunidades autóno-mas, determinado para a comunidade autónomai á que pertence o municipio m, para o ano t.

Os termos Ptm e Pt

i, as poboacións de dereitodo municipio m e da comunidade autónoma i, res-pectivamente, segundo a actualización do padrónmunicipal de habitantes vixente a 31 de decembrodo ano t.

Artigo 113 ter. Alcance da cesión e punto deconexión nos impostos especiais sobre fabrica-ción.

1. Cédese a cada un dos municipios incluídosno ámbito subxectivo definido no artigo 112 o2,0454 por 100 dos rendementos non cedidos áscomunidades autónomas dos impostos sobre a cer-vexa, sobre o viño e as bebidas fermentadas, sobreproductos intermedios, sobre o alcohol e as bebidasderivadas.

2. En canto ós impostos sobre a cervexa, sobreo viño e as bebidas fermentadas, sobre productosintermedios e sobre o alcohol e as bebidas deri-vadas, esta imputación determinarase mediante aaplicación do índice de consumo territorial dacomunidade autónoma á que pertenza cada muni-cipio á recadación líquida que corresponda ó Esta-do, nos termos do punto 2 do artigo 112 ter ante-rior, por cada un dos impostos especiais citados,ponderando o resultado pola representatividade, noámbito da respectiva comunidade autónoma, dapoboación de dereito do municipio.

Polo que se refire ós impostos citados no pará-grafo anterior, o método de cálculo virá determi-nado pola seguinte formulación:

PIIEE(h)tm = 0,020454 × RLIIEE(h)t × ICti(h) ×

× (Ptm/Pt

i)

Representando:

O termo PIIEE(h)tm, o importe do rendementocedido polo imposto especial h ó municipio m noano t. Correspondendo h ós impostos ós que serefire este punto.

O termo RLIIEE(h)t, a recadación líquida poloimposto especial h correspondente ó Estado no anot, que non fose obxecto de cesión ás comunidadesautónomas.

O termo ICti(h), o índice de consumo territorial,

certificado polo Instituto Nacional de Estatística, dacomunidade autónoma i á que pertence o muni-cipio m, para o ano t, e elaborado para efectosda asignación do imposto especial h por comu-nidades autónomas.

Os termos Ptm e Pt

i, as poboacións de dereitodo municipio m e da comunidade autónoma i, res-pectivamente, segundo a actualización do padrónmunicipal de habitantes vixente a 31 de decembrodo ano t.

3. Para os efectos do disposto no punto 1 ante-rior, considerarase producido no territorio dunmunicipio o rendemento cedido do imposto sobrehidrocarburos que corresponda ó índice das entre-gas de gasolinas, gasóleos e fuelóleos no termomunicipal respectivo, segundo datos do Ministeriode Economía, ponderadas polos correspondentestipos impositivos.

Así mesmo, considerarase producido no territo-rio dun municipio o rendemento cedido do impostosobre os elaborados do tabaco que correspondaó índice de vendas a expendedorías de tabaco notermo municipal respectivo, segundo datos doComisionado para o Mercado de Tabacos, ponde-radas polos correspondentes tipos impositivos.

CAPÍTULO III B)

Participación dos municipiosnos tributos do Estado

SECCIÓN 1.a FONDO COMPLEMENTARIO DE FINANCIAMENTO

Artigo 114. Ámbito subxectivo.

Participarán nos tributos do Estado consonte omodelo descrito nesta sección os municipios ósque se refire o artigo 112 desta lei.

Artigo 114 bis. Regra xeral para determina-la par-ticipación no Fondo Complementario de Finan-ciamento.

A participación no Fondo Complementario deFinanciamento determinarase, para cada exercicioe para cada municipio, aplicando un índice de evo-lución á participación que lle corresponda, por esteconcepto, no ano base do novo modelo, segundoesta fórmula xeral:

PFCtm = PFC2004

m × IEt/2004Sendo:

PFCtm e PFC2004

m, a participación no FondoComplementario de Financiamento do municipiom no ano t e no ano 2004, respectivamente.

IEt/2004, o índice de evolución entre o ano basee o ano t.


Para estes efectos, entenderase por ano baseo primeiro de aplicación deste modelo, é dicir, oano 2004.

Artigo 114 ter. Regra para determina-la partici-pación no Fondo Complementario de Financia-mento do ano base.

1. A participación no Fondo Complementariode Financiamento correspondente ó ano base cal-cularase deducindo o importe correspondente ácesión do rendemento de impostos estatais, con-sonte o disposto no capítulo III A) deste título, daparticipación total que resultaría de incrementa-laparticipación en tributos do Estado do ano 2003no índice de evolución establecido consonte o dis-posto no artigo 114 quáter:

PIE2004m = PIE2003

m x IE2004/2003

PFC2004m = PIE2004

m PIRPF2004m — PIVE2004

m —— R PIIEE(h)2004

m

Representando:

PIE2003m e PIE2004

m, a participación total nosingresos do Estado correspondente ó municipio mno último ano de aplicación do modelo anterior,ano 2003, e no ano base do novo modelo, ano2004, respectivamente.

IE2004/2003, o índice de evolución entre os anos2003 e 2004.

PFC2004m, a participación do municipio m no

Fondo Complementario de Financiamento no ano2004.

PIRPF2004m, PIVE2004

m e R PIIEE(h)2004m, impor-

tes dos rendementos cedidos ó municipio m enrelación cos impostos sobre a renda das persoasfísicas, sobre o valor engadido e co conxunto deimpostos especiais sobre fabricación correspon-dentes ó ano 2004 e determinadas consonte odisposto nos artigos 113, 113 bis e 113 ter.

2. A participación en tributos do Estado do ano2003 entenderase para estes efectos en termosbrutos, incluíndo, en relación con cada un destesmunicipios, tódolos elementos e considerando asparticularidades ós que se fai referencia nos puntosdous, tres, catro e cinco do artigo 65 e no puntotres do artigo 72 da Lei 52/2002, do 30 de decem-bro, de orzamentos xerais do Estado para 2003.

Artigo 114 quáter. Índice de evolución.

O índice de evolución determinarase, en todocaso, polo incremento que experimenten os ingre-sos tributarios do Estado (ITE) entre o ano ó quecorresponda a participación e o ano base, nosseguintes termos:

IEt/2004 = ITEt / ITE2004

Os ingresos tributarios do Estado (ITE) estánconstituídos pola recadación estatal, excluída a sus-ceptible de cesión ás comunidades autónomas,polo imposto sobre a renda das persoas físicas,o imposto sobre o valor engadido e os impostosespeciais sobre a cervexa, sobre o viño e as bebidasfermentadas, sobre productos intermedios, sobreo alcohol e as bebidas derivadas, sobre hidrocar-buros e sobre os elaborados de tabaco. Para a súaconcreción seguirase o disposto na Lei 21/2001,do 27 de decembro, pola que se regulan as medidasfiscais e administrativas do novo sistema de finan-ciamento das comunidades autónomas de réximecomún e cidades con estatuto de autonomía.

SECCIÓN 2.a PARTICIPACIÓN DO RESTO DE MUNICIPIOS

Artigo 115. Ámbito subxectivo.Participarán en tributos do Estado consonte o

modelo descrito nesta sección os municipios nonincluídos no artigo 112 desta lei.Artigo 115 bis. Determinación do importe total

da participación.1. A participación total para cada exercicio

determinarase aplicando un índice de evolución ácorrespondente ó ano base, nos seguintes termos:

PIEt* = PIE2004* x IEt/2004

Sendo:PIEt* e PIE2004*, a participación total en ingresos

do Estado no ano t e no ano 2004, respectiva-mente, correspondente ós municipios ós que selles aplica este modelo.

IEt/2004, o índice de evolución entre o ano basee o ano t.

2. Para estes efectos, o índice de evolucióndeterminarase polo incremento que experimentenos ingresos tributarios do Estado entre o ano óque corresponda a participación e o ano base, nostermos do artigo 114 quáter anterior, é dicir

IEt/2004 = ITEt / ITE2004

3. A participación total correspondente ó anobase determinarase incrementando no dito índicede evolución a participación en tributos do Estadoque resulte en 2003 para o conxunto de municipiosmencionados no artigo anterior.

PIE2004* = PIE2003* x D ITE2004/2003

4. A participación en tributos do Estado do ano2003 entenderase para estes efectos en termosbrutos, incluíndo, en relación co citado grupo demunicipios, tódolos elementos e considerando asparticularidades ás que se fai referencia nos puntosdous, tres, catro e cinco do artigo 65 da Lei52/2002, do 30 de decembro, de orzamentosxerais do Estado para 2003.Artigo 115 ter. Distribución do importe total da

participación.1. A participación total determinada consonte

o disposto no anterior artigo distribuirase entre osmunicipios incluídos neste modelo de financiamen-to consonte os seguintes criterios:

a) O 75 por 100 en función do número dehabitantes de dereito de cada municipio, segundoas cifras de poboación aprobadas polo Goberno,que figuren no último padrón municipal vixente,ponderadas polos seguintes coeficientes multipli-cadores:

Estrato Número de habitantes Coeficientes

1 De máis de 50.000 . . . . . . . . . . 1,402 De 20.001 a 50.000 . . . . . . . . 1,303 De 5.001 a 20.000 . . . . . . . . . . 1,174 Ata 5.000 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1,00

b) O 12,5 por 100 en función do esforzo fiscalmedio de cada municipio obtido no segundo exer-cicio anterior ó da Lei de orzamentos xerais doEstado correspondente, ponderado polo número dehabitantes de dereito.


Para estes efectos, entenderase por esforzo fiscalmedio de cada municipio o que para cada exerciciodeterminen as leis de orzamentos xerais do Estadoen función da aplicación que polos municipios sefaga dos tributos contidos nesta lei.

c) O 12,5 por 100 en función do inverso dacapacidade tributaria nos termos que establezanas leis de orzamentos xerais do Estado.

2. En ningún caso, o financiamento de ningúnmunicipio, determinado consonte o disposto nestasección, poderá ser inferior ó que resulte, en termosbrutos, da liquidación definitiva da participación nostributos do Estado do ano 2003, entendéndose estanos mesmos termos recollidos no último punto doartigo precedente. Da aplicación desta regra nonse poderá derivar, para cada exercicio, un importetotal superior ó que resulte do disposto no artigo115 bis desta lei.Artigo 115 quáter. Municipios turísticos.

1. Consideraranse municipios turísticos, paraefectos do disposto neste artigo, aqueles que,encontrándose comprendidos no ámbito subxec-tivo que se define no artigo 115, cumpran, ademais,dúas condicións:

a) Teren unha poboación de dereito superiora 20.000 habitantes.

b) Que o número de vivendas de segunda resi-dencia supere o número de vivendas principais, deacordo cos datos oficiais do último censo de edi-ficios e vivendas.

2. A participación dos municipios turísticos nostributos do Estado dividirase en dúas partes:

a) Cesión de recadación dos impostos sobrehidrocarburos e sobre os elaborados do tabaco,na forma disposta no punto seguinte.

b) Participación nos tributos do Estado, na for-ma disposta no punto 4 seguinte.

3. A cada un dos municipios turísticos cede-ráselle o 2,0454 por 100 dos rendementos quenon fosen obxecto de cesión ás comunidades autó-nomas polos impostos sobre hidrocarburos e sobreos elaborados do tabaco.

Para estes efectos, entenderase por rendementocedido a recadación líquida imputable a cada muni-cipio polos impostos sobre hidrocarburos e sobreos elaborados do tabaco que non fosen obxectode cesión ás comunidades autónomas.

As bases ou rendementos sobre os que se apli-cará a porcentaxe, así como o alcance e condiciónsespecíficas da cesión, determinaranse consonte odisposto no punto 2 do artigo 112 ter e o artigo113 ter, respectivamente. Ós municipios turísticosseralles de aplicación o disposto no punto 3 doartigo 112 bis.

4. Unha vez efectuado o reparto da participa-ción nos tributos do Estado na forma disposta nopunto 1 do artigo 115 ter, a participación individualde cada municipio turístico reducirase na contíaresultante de evolucionar, co índice definido nopunto 2 do artigo 115 bis, a contía da cesión darecadación dos impostos sobre hidrocarburos esobre os elaborados do tabaco calculada no anobase 2004 para o dito municipio.

A participación nos tributos do Estado, reducidana forma descrita no parágrafo anterior, incremen-tarase na contía calculada da cesión da recadacióndos impostos sobre hidrocarburos e sobre os ela-borados do tabaco que corresponda para o anode que se trate.

SECCIÓN 3.a REVISIÓN DO MODELO DESCRITONESTE CAPÍTULO

Artigo 116. Revisión.Con carácter cuadrienal, revisarase o conxunto

de municipios que se incluirán en cada un dosmodelos regulados nas dúas seccións anteriores,tendo en conta o cumprimento no momento darevisión dos requisitos establecidos para a delimi-tación dos ámbitos subxectivos regulados nos arti-gos 114 e 115.»

Artigo cuadraxésimo segundo. Recargas das provin-cias.

Modifícase o punto 2 do artigo 124 da Lei 39/1988,do 28 de decembro, reguladora das facendas locais, quequedará redactado como segue:

«2. A devandita recarga esixiráselles ós mes-mos suxeitos pasivos e nos mesmos casos con-templados na normativa reguladora do imposto econsistirá nunha porcentaxe única que recaerásobre as cotas municipais modificadas pola apli-cación do coeficiente de ponderación previsto noartigo 87 desta lei e o seu tipo non poderá sersuperior ó 40 por 100.»

Artigo cuadraxésimo terceiro. Participación das pro-vincias nos tributos do Estado.

Dáselle unha nova redacción ó capítulo III do título III,que quedará redactado nos seguintes termos:

«TÍTULO IIIRecursos das provincias

CAPÍTULO III A)Cesión de recadación de impostos do Estado

SECCIÓN 1.a ALCANCE E CONDICIÓNS XERAISDA CESIÓN

Artigo 125. Ámbito subxectivo.Co alcance e condicións establecidas neste capí-

tulo, cédese, na proporción establecida no artigo125 bis desta lei, o rendemento obtido polo Estadonos impostos relacionados nel, en favor das pro-vincias así como das comunidades autónomas uni-provinciais que, á entrada en vigor desta lei, nonintegrasen a súa participación en tributos do Estadocomo entidade análoga ás provincias na que llespuidese corresponder consonte a súa natureza ins-titucional como comunidade autónoma.Artigo 125 bis. Obxecto da cesión.

1. A cada unha das provincias e entes asimi-lados incluídos no ámbito subxectivo antes fixadocederánselle as seguintes porcentaxes dos rende-mentos que non fosen obxecto de cesión ás comu-nidades autónomas, obtidas nos impostos estataisque se citan:

a) O 0,9936 por 100 da cota líquida do impos-to sobre a renda das persoas físicas.

b) O 1,0538 por 100 da recadación líquidapolo imposto sobre o valor engadido imputable acada provincia ou ente asimilado.

c) O 1,2044 por 100 da recadación líquidaimputable a cada provincia ou ente asimilado polosimpostos especiais sobre a cervexa, sobre o viñoe as bebidas fermentadas, sobre productos interme-dios, sobre o alcohol e as bebidas derivadas, sobrehidrocarburos e sobre os elaborados do tabaco.


2. As bases ou rendementos sobre os que seaplicarán as porcentaxes anteriores determinaran-se consonte o disposto no artigo 112 ter para osmunicipios, debendo entenderse feitas ás provin-cias as referencias que o dito precepto realice ósmunicipios.

3. As provincias e entes asimilados non pode-rán asumir, en ningún caso, competencias norma-tivas, de xestión, liquidación, recadación e inspec-ción dos tributos dos que se lles cede o rende-mento, así como tampouco en materia de revisióndos actos dictados en vía de xestión dos ditos tri-butos, a titularidade e exercicio dos cales lle corres-ponde exclusivamente ó Estado.

SECCIÓN 2.a ALCANCE E CONDICIÓNS ESPECÍFICASDA CESIÓN

Artigo 125 ter. Alcance da cesión e puntos deconexión no imposto sobre a renda das persoasfísicas.1. Cédese a cada unha das provincias e entes

asimilados incluídos no ámbito subxectivo do artigo125 o 0,9936 por 100 do rendemento non cedidoás comunidades autónomas do imposto sobre arenda das persoas físicas producido no seu terri-torio, definido no punto 1 do artigo 112 ter destalei. As mencións que neste último artigo se realizanós municipios entenderanse feitas ás provincias eentes asimilados.

2. Considérase producido no territorio dunhaprovincia ou ente asimilado o rendemento cedidodo imposto sobre a renda das persoas físicas quecorresponda a aqueles suxeitos pasivos que teñana súa residencia habitual nel.

3. En canto á regra xeral de determinación daresidencia habitual das persoas físicas, presunciónse normas aplicables en supostos específicos, segui-rase o disposto nos puntos 3 a 8 do artigo 113desta lei. Entenderanse realizadas ás provincias eentes asimilados as referencias que estes puntosinclúan ós municipios.Artigo 125 quáter. Alcance da cesión e punto de

conexión no imposto sobre o valor engadido.1. Cédese a cada unha das provincias e entes

asimilados incluídos no ámbito subxectivo do artigo125 o 1,0538 por 100 do rendemento non cedidoás comunidades autónomas do imposto sobre ovalor engadido que se impute producido no seuterritorio.

2. Esta imputación determinarase mediante aaplicación do índice de consumo territorial dacomunidade autónoma á que pertenza cada pro-vincia e ente asimilado á recadación líquida quecorresponda ó Estado, nos termos do punto 2 doartigo 112 ter desta lei, ponderando o resultadopola representatividade, no ámbito da respectivacomunidade autónoma, da poboación de dereitoda provincia e ente asimilado, nos seguintes ter-mos:

PIVEtp = 0,010538 × RLIVEt × ICt

i × (Ptp / Pt

i)Representando:O termo PIVEt

p, o importe do rendemento doimposto sobre o valor engadido cedido á provinciap no ano t.

O termo RLIVEt, a recadación líquida polo impos-to sobre o valor engadido correspondente ó Estadono ano t, que non fose obxecto de cesión ás comu-nidades autónomas.

O termo ICti, o índice de consumo territorial cer-

tificado polo Instituto Nacional de Estatística e ela-

borado para efectos da asignación do impostosobre o valor engadido por comunidades autóno-mas, determinado para a comunidade autónomai á que pertence a provincia p, para o ano t.

3. Os termos Ptp e Pt

i, as poboacións de dereitoda provincia p e da comunidade autónoma i, res-pectivamente, segundo a actualización do padrónmunicipal de habitantes vixente a 31 de decembrodo ano t.Artigo 125 quinquies. Alcance da cesión e punto

de conexión nos impostos especiais sobre fabri-cación.1. Cédese a cada unha das provincias e entes

asimilados incluídos no ámbito subxectivo do artigo125 o 1,2044 por 100 dos rendementos non cedi-dos ás comunidades autónomas dos impostossobre a cervexa, sobre o viño e as bebidas fer-mentadas, sobre productos intermedios, sobre oalcohol e as bebidas derivadas, sobre hidrocarburose sobre os elaborados de tabaco que se imputenproducidos no seu territorio.

2. En canto ós impostos sobre a cervexa, sobreo viño e as bebidas fermentadas, sobre productosintermedios e sobre o alcohol e as bebidas deri-vadas, esta imputación determinarase mediante aaplicación do índice de consumo territorial dacomunidade autónoma á que pertenza cada pro-vincia á recadación líquida que corresponda ó Esta-do, nos termos do punto 2 do artigo 112 ter destalei, por cada un dos impostos especiais citados,ponderando o resultado pola representatividade, noámbito da respectiva comunidade autónoma, dapoboación de dereito da provincia. O método decálculo virá determinado pola seguinte formulación:

PIIEE(h)tp = 0,012044 × RL IIEE(h)t × ICti (h) ×

× (Ptp / Pt

i)

Representando:O termo PIIEE(h)tp, o importe do rendemento

cedido polo imposto especial h á provincia p noano t. Correspondendo h ós impostos ós que serefire este punto.

O termo RL IIEE(h)t, a recadación líquida poloimposto especial h correspondente ó Estado no anot, que non fose obxecto de cesión ás comunidadesautónomas.

O termo ICti (h), o índice de consumo territorial,

certificado polo Instituto Nacional de Estatística, dacomunidade autónoma i á que pertence a provinciap, para o ano t, e elaborado para efectos da asig-nación do imposto especial h por comunidadesautónomas.

Os termos Ptp e Pt

i, as poboacións de dereitoda provincia p e da comunidade autónoma i, res-pectivamente, segundo a actualización do padrónmunicipal de habitantes vixente a 31 de decembrodo ano t.

3. Considerarase producido no territorio dunhaprovincia ou ente asimilado o rendemento cedidodo imposto sobre hidrocarburos que correspondaó índice das entregas de gasolinas, gasóleos e fue-lóleos no dito territorio, segundo datos do Minis-terio de Economía, ponderadas polos correspon-dentes tipos impositivos.

Así mesmo, considerarase producido no territo-rio dunha provincia ou ente asimilado o rendemen-to cedido do imposto sobre os elaborados do taba-co que corresponda ó índice de vendas a expen-dedorías de tabaco no dito territorio, segundo datosdo Comisionado para o Mercado de Tabacos, pon-deradas polos correspondentes tipos impositivos.


CAPÍTULO III.B)

Participación das provincias nos tributosdo Estado

SECCIÓN 1.a PARTICIPACIÓN NO FONDO COMPLEMENTARIODE FINANCIAMENTO


Participarán no modelo regulado nesta secciónas provincias, así como as comunidades autónomasuniprovinciais, que, á entrada en vigor desta lei,non integrasen a súa participación en tributos doEstado como entidade análoga ás provincias naque lles puidese corresponder consonte a súa natu-reza institucional como Comunidade Autónoma, ásque se fixo referencia no artigo 125 desta lei.

Artigo 126 bis. Regra xeral para determina-la par-ticipación no Fondo Complementario de Finan-ciamento.

A participación no Fondo Complementario deFinanciamento determinarase, para cada exercicioe para cada provincia, aplicando un índice de evo-lución á participación que lle corresponda, por esteconcepto, no ano base do novo modelo, nos mes-mos termos establecidos para os municipios no arti-go 114 bis desta lei.

Para estes efectos, entenderase por ano baseo primeiro de aplicación deste modelo, é dicir, oano 2004.

Artigo 126 ter. Regra para determina-la partici-pación no Fondo Complementario de Financia-mento correspondente ó ano base.

1. A participación no Fondo Complementariode Financiamento correspondente ó ano base cal-cularase deducindo o importe que resulte do bloquede participación definido no punto anterior da par-ticipación total que resulte de incrementa-la par-ticipación en tributos do Estado do ano 2003 noíndice de evolución establecido para os municipios,todo iso nos mesmos termos recollidos no punto 1do artigo 114 ter desta lei.

2. A participación en tributos do Estado do ano2003 entenderase para estes efectos en termosbrutos, incluíndo, en relación con cada unha dasentidades ás que se refire esta sección, tódoloselementos e considerando as particularidades ásque se fai referencia nos puntos catro e seis doartigo 66 da Lei de orzamentos xerais do Estadopara 2003.

Artigo 126 quáter. Índice de evolución.

O índice de evolución determinarase, en todocaso, polo incremento que experimenten os ingre-sos tributarios do Estado (ITE) entre o ano ó quecorresponda a participación e o ano base, en idén-ticos termos ós definidos para os municipios, noartigo 114 quáter desta lei.

SECCIÓN 2.a FINANCIAMENTO DA ASISTENCIA SANITARIA

Artigo 126 quinquies. Financiamento da asisten-cia sanitaria.

1. Os orzamentos xerais do Estado incluirán uncrédito para lles dar cobertura ás asignacións des-tinadas ás entidades referidas no artigo 126 ante-rior para o mantemento dos seus centros sanitariosde carácter non psiquiátrico.

2. Estas contías determinaranse para cadaexercicio e para cada entidade aplicando o índicede evolución definido no artigo 126 quáter desta

Lei ó financiamento que, por este concepto, llescorresponda no ano base.

3. A participación das citadas entidades,correspondente ó ano base, determinarase incre-mentando no dito índice de evolución a participa-ción en tributos do Estado que resulte ó seu favoren 2003 por este mesmo concepto, determinadaconsonte o disposto no punto tres do artigo 66da Lei 52/2002, do 30 de decembro, de orzamen-tos xerais do Estado para 2003.

SECCIÓN 3.a PARTICIPACIÓN DO RESTO DE PROVINCIASE ENTES ASIMILADOS


Participarán en tributos do Estado consonte omodelo descrito nesta sección as entidades nonincluídas no artigo 125 desta lei.

Artigo 127 bis. Determinación do importe da par-ticipación.

1. A participación de cada unha das entidadescitadas no artigo precedente, para cada exercicio,determinarase aplicando un índice de evolución ácorrespondente ó ano base.

Para estes efectos, o índice de evolución deter-minarase polo incremento que experimenten osingresos tributarios do Estado entre o ano ó quecorresponda a participación e o ano base, nos ter-mos do artigo 114 quáter desta lei.

2. A participación das citadas entidades,correspondente ó ano base, determinarase incre-mentando no dito índice de evolución a participa-ción en tributos do Estado que lles correspondaen 2003 en concepto de financiamento incondi-cionada, calculada segundo o disposto nos puntoscatro, cinco e sete do artigo 66 da Lei 52/2002,do 30 de decembro, de orzamentos xerais do Esta-do para 2003.»

Artigo cuadraxésimo cuarto. Disposicións especiaisen relación coas entidades locais canarias.

O capítulo II do título V da Lei 39/1988, do 28 dedecembro, reguladora das facendas locais, queda redac-tado nos seguintes termos:

«CAPÍTULO II

Canarias

Artigo 139.

As entidades locais canarias disporán dos recur-sos regulados nesta lei sen prexuízo das peculia-ridades previstas na lexislación do réxime econó-mico e fiscal de Canarias.

En concreto, ós municipios das illas Canarias ósque se refire o artigo 112 desta lei, así como óscabidos insulares, unicamente se lles cederá a por-centaxe correspondente ó imposto sobre a rendadas persoas físicas e dos impostos especiais sobrecervexa, sobre productos intermedios e sobre alco-hol e as bebidas derivadas e, en consecuencia,estas contías son as únicas que serán obxecto dededucción para efectos do disposto nos artigos 114ter e 126 ter desta lei.»

Disposición adicional primeira. Esforzo fiscal.

As bases impoñibles do imposto sobre bens inmoblesque cumpra considerar no cálculo do esforzo fiscal, paraefectos de distribuí-lo financiamento por porcentaxe de


participación nos tributos do Estado a favor dos con-cellos, corresponderanse co importe dos valores catas-trais minorados na contía da reducción establecida nestalei que, se é o caso, corresponda ós inmobles do muni-cipio en cada exercicio económico.

Disposición adicional segunda. Referencias no impos-to sobre actividades económicas.

Tódalas referencias normativas efectuadas ó coefi-ciente e ó índice de situación regulados mediante a ante-rior redacción dos artigos 88 e 89 da Lei 39/1988,do 28 de decembro, reguladora das facendas locais,entenderanse efectuadas ó coeficiente regulado no arti-go 88 da dita Lei 39/1988, na redacción dada a elpor esta lei.

Disposición adicional terceira. Beneficios fiscais.

Para efectos do establecido nesta lei, non será deaplicación o disposto no primeiro parágrafo do punto 2do artigo 9 da Lei 39/1988, do 28 de decembro, regu-ladora das facendas locais.

O disposto no parágrafo anterior non se estenderáa aqueles supostos de beneficios fiscais en relación coscales a normativa vixente si prevé na actualidade a rea-lización de compensacións económicas por parte doEstado.

Disposición adicional cuarta. Tarifas e instrucción doimposto sobre actividades económicas.

As tarifas de instrucción do imposto sobre actividadeseconómicas, aprobadas polo Real decreto lexislativo1175/1990, do 28 de setembro, e o Real decreto lexis-lativo 1259/1991, do 2 de agosto, continuaranse apli-cando, sen prexuízo do disposto nas alíneas b) e c) dopunto 1 da disposición derrogatoria desta lei, coasseguintes modificacións:

a) Naqueles supostos nos cales a cota de tarifa pre-vista no Real decreto lexislativo 1175/1990 veña deter-minada, entre outros, polo elemento tributario «númerode obreiros», como unha cantidade fixa que se vaia satis-facer por cada obreiro, non se aplicará a parte da cotacorrespondente ó dito elemento tributario.

b) Modifícase o grupo 069 da sección primeira dastarifas aprobadas polo Real decreto lexislativo1175/1990, que quedará redactado nos seguintes ter-mos:

«Grupo 069. Outras explotacións gandeiras.

Cota de 66,95 euros.

Nota: este grupo comprende as explotaciónsgandeiras non especificadas nesta división, talescomo as de sericultura, cría de animais para pele-tería, cría de caza en catividade, cría de animaisde laboratorio, caracois, etc.»

c) Modifícase o grupo 761 da sección primeira dastarifas aprobadas polo Real decreto lexislativo1175/1990, que quedará redactado nos seguintes ter-mos:

«Grupo 761. Servicios telefónicos.

Epígrafe 761.1. Servicio de telefonía fixa.

Cota:

Cota mínima municipal de:

por cada 1.000 abonados ou fracción: 62,20euros.

Cota provincial de:por cada 1.000 abonados ou fracción: 137,48

euros.

Cota nacional de:por cada 1.000 abonados ou fracción: 137,48

euros.

Epígrafe 761.2. Servicio de telefonía móbil.

Cota nacional de:por cada 1.000 abonados ou fracción: 632,11

euros;por cada antena: 649,16 euros.

Notas:1.a) Para efectos do cálculo do número de abo-

nados consideraranse tódolos clientes de cada ope-rador de telefonía móbil.

2.a) Entenderase por antena de telefonía móbil,o conxunto de equipos e sistemas radiantes (in-cluíndo os elementos de infraestructura necesariospara o seu soporte e aloxamento), integrantes dunsistema de telefonía móbil, en cada unha das súasmodalidades, que lles permite ós abonados do ditoservicio acceder á rede do operador e ós serviciospor ela soportados. Para estes efectos, considera-ranse exclusivamente as antenas de telefonía móbilcon potencia radiada aparente superior a 10vatios.»

d) Modifícanse o título e a nota do grupo 912 dasección primeira das tarifas aprobadas polo Real decretolexislativo 1175/1990, nos seguintes termos:

«Grupo 912. Servicios forestais e servicios rela-cionados coa pesca e a acuicultura.

Nota: este grupo comprende os servicios fores-tais prestados por persoas ou entidades distintasdos titulares das explotacións e que normalmentese realizan na mesma explotación, tales como loitacontra pragas, defensa contra incendios, etc., asícomo os servicios relacionados coa pesca e a acui-cultura prestados por persoas ou entidades distin-tas dos titulares das explotacións.»

e) Suprímese o grupo 913, «Servicios relacionadoscoa pesca e a acuicultura», da sección primeira das tari-fas aprobadas polo Real decreto lexislativo 1175/1990.

f) Para efectos da determinación do elemento tri-butario «superficie dos locais» non só non se computará,senón que se deducirá especificamente da superficiecorrespondente ós elementos directamente afectos áactividade gravada:

A superficie destinada a gardería ou coidado de fillosdo persoal ou clientes do suxeito pasivo.

A superficie destinada a actividades socioculturais dopersoal do suxeito pasivo.

O disposto neste parágrafo tamén se aplicará paraefectos da determinación daquelas cotas para o cálculodas cales as tarifas do imposto teñan en conta expre-samente, como elemento tributario, a superficie doslocais, computada en metros cadrados, nos que se exer-cen as actividades correspondentes.

A superficie que haxa que deducir en virtude do dis-posto nesta letra non poderá exceder do 10 por 100da superficie computable correspondente ós elementosdirectamente afectos á actividade gravada.

g) Os suxeitos pasivos cunha situación respecto doimposto sobre actividades económicas que resulte afec-tada polas modificacións establecidas nas alíneas c), d)


e e) anteriores deberán presenta-la declaración corres-pondente nos termos previstos nos artigos 5, 6 ou 7,segundo os casos, do Real decreto 243/1995, do 17de febreiro, polo que se dictan normas para a xestióndo imposto sobre actividades económicas e se regulaa delegación de competencias en materia de xestióncensual do dito imposto.

h) Modifícase o punto tres da regra 17.a da ins-trucción do imposto sobre actividades económicas, apro-bada por Real decreto lexislativo 1175/1990, do 28de setembro, que quedará redactado nos seguintes ter-mos:

«Tres. Exacción e distribución de cotas nacio-nais.

1. A exacción das cotas nacionais levaraa acabo a delegación provincial da Axencia Estatal deAdministración Tributaria no ámbito territorial dacal teña o seu domicilio fiscal o suxeito pasivo.

2. O importe das cotas nacionais distribuiraseentre tódolos municipios e as deputacións provin-ciais de territorio común nos termos seguintes:

A) Do dito importe, excluído o correspondenteás cotas dos servicios de telefonía móbil, o 80 por100 corresponderalles ós municipios e o 20 por100 restante ás deputacións provinciais.

B) O 20 por 100 da recadación a que se refireo punto anterior distribuirase entre as deputaciónsprovinciais consonte os criterios seguintes:

a) Unha terceira parte en función da poboaciónde dereito da provincia, entendida esta como asuma da poboación de dereito de tódolos muni-cipios integrados na demarcación provincial, segun-do a definición a que se refire a alínea a) da letra B)do punto dous.2 anterior.

b) Unha terceira parte en función do númerode suxeitos pasivos por cota municipal resultanteda suma de tódolos que consten nas matrículasdos municipios da provincia correspondentes ó anode que se trate.

c) Unha terceira parte en función do importetotal das cotas de tarifa municipais consignadasnas matrículas dos municipios da provincia corres-pondentes ó ano de que se trate. Por conseguinte,non se computará o importe que, se é o caso, resul-te de aplica-lo coeficiente ou a recarga provincial,regulados, respectivamente, nos artigos 88 e 124da Lei 39/1988, do 28 de decembro, reguladoradas facendas locais.

C) O 80 por 100 da recadación a que se refirea letra A) anterior deste punto tres.2 distribuiraseentre os municipios consonte os mesmos criteriose termos cós establecidos nas alíneas a), b) e c)da letra B) do punto dous.2 anterior desta regra.

D) As cotas correspondentes ós servicios detelefonía móbil distribuiranse consonte os seguin-tes criterios:

a) O 20 por 100 da recadación distribuiraseentre as deputacións provinciais consonte os cri-terios seguintes:

A parte de cota nacional correspondente ó ele-mento tributario antenas, en función do númerodestas con potencia radiada aparente superior a10 vatios (PAR T 10 w) instaladas nos municipiosintegrados en cada demarcación provincial e queconten coa licencia municipal correspondente.

A parte de cota nacional correspondente ó ele-mento tributario abonados, en función da poboa-ción de dereito da provincia, entendida esta comoa suma da poboación de dereito de tódolos muni-

cipios integrados na demarcación provincial, segundoa definición a que se refire a alínea a) da letra B)do punto dous.2 anterior.

b) O 80 por 100 restante distribuirase entreos municipios consonte os seguintes criterios:

A parte de cota nacional correspondente ó ele-mento tributario antenas, en función do númerodestas con potencia radiada aparente superior a10 vatios (PAR T 10 w) instaladas nos respectivostermos municipais e que conten coa licencia muni-cipal correspondente.

A parte de cota nacional correspondente ó ele-mento tributario abonados, en función da poboa-ción de dereito do municipio, entendida esta nostermos sinalados na regra 14.1.D) da presente ins-trucción.

E) A distribución de cotas a que se refire estepunto tres será realizada por acordo do directorxeral de Fondos Comunitarios e FinanciamentoTerritorial do Ministerio de Facenda, nos prazos etermos previstos na letra C) do punto dous.2 ante-rior desta regra.»

i) Modifícanse os puntos seis e sete da regra17.a da instrucción do imposto sobre actividades eco-nómicas, aprobada polo Real decreto lexislativo1175/1990, do 28 de setembro, que quedarán redac-tados nos seguintes termos:

«Seis. Fundamentación dos acordos de distri-bución de cotas provinciais.

Os acordos de distribución de cotas que adoptenos delegados provinciais da Axencia Estatal deAdministración Tributaria, consonte o disposto naletra C) do punto dous.2 desta regra, deberán fun-darse na información que subministre, para tal fin,a Dirección Xeral de Fondos Comunitarios e Finan-ciamento Territorial do Ministerio de Facenda.

Sete. Execución dos acordos de distribución decotas.

Os acordos de distribución de cotas provinciaise nacionais, a que se refiren os puntos dous.2 etres.2 desta regra, unha vez adoptados nos prazossinalados nos ditos preceptos, serán executadospola Dirección Xeral de Fondos Comunitarios eFinanciamento Territorial.»

Disposición adicional quinta. Modificación da Lei21/2001, do 27 de decembro, pola que se regulanas medidas fiscais e administrativas do novo sistemade financiamento das comunidades autónomas deréxime común e cidades con estatuto de autonomíaen materia de ITE nacional.

O punto 3 do artigo 15 da Lei 21/2001, do 27 dedecembro, pola que se regulan as medidas fiscais e admi-nistrativas do novo sistema de financiamento das comu-nidades autónomas de réxime común e cidades con esta-tuto de autonomía, queda redactado como segue:

«3. Para estes efectos, o ITE nacional (ITEn)está constituído pola recadación estatal, excluídaa susceptible de cesión ás comunidades autóno-mas, por IRPF, IVE e os impostos especiais de fabri-cación sobre a cervexa, sobre o viño e as bebidasfermentadas, sobre productos intermedios, sobrealcohol e as bebidas derivadas, sobre hidrocarburose sobre elaborados do tabaco.

Por outra parte, o ITE rexional (ITEr) está cons-tituído pola recadación no territorio da comunidade


autónoma, sen exercicio de competencias norma-tivas, por IRPF, IVE e os impostos especiais de fabri-cación sobre a cervexa, sobre o viño e as bebidasfermentadas, sobre productos intermedios, sobrealcohol e as bebidas derivadas, sobre hidrocarburose sobre elaborados do tabaco, cedidos e suscep-tibles de cesión.»

Disposición adicional sexta. Cámaras de comercio,industria e navegación.

Introdúcense as seguintes modificacións na Lei3/1993, do 22 de marzo, básica das cámaras oficiaisde comercio, industria e navegación:

1. A alínea a) do punto 1 do artigo 12 queda redac-tada como segue:

«a) Unha exacción do 2 por 100 que se llesesixirá ós obrigados ó pagamento do recurso came-ral que estean suxeitos e non exentos do impostosobre actividades económicas e que se xirará sobrecada unha das cotas municipais, provinciais ounacionais deste imposto que aqueles deban satis-facer.

As comunidades autónomas con competencianormativa na materia poderán eleva-la alícuotacameral contemplada no presente punto ata queesta alcance o 9 por 100 da base fixada no pará-grafo anterior. A recadación orixinada por esteincremento será atribuída exclusivamente ás cáma-ras da respectiva comunidade autónoma na formaque esta determine.

Agás o disposto no parágrafo seguinte, a cotacameral mínima que deberán satisfacer por estaexacción os obrigados ó pagamento dela será de60 euros por cada cota nacional, provincial e muni-cipal do imposto sobre actividades económicas quelles sexan esixibles. O citado importe actualizaraseanualmente de acordo co índice de prezos ó con-sumo.

Cando unha empresa deba aboar 26 ou máiscotas por esta exacción do recurso cameral a unhamesma cámara, o importe que esta deberá liquidarpor cada unha das cotas mínimas será o resultanteda aplicación da seguinte escala:

Importe por cada cota mínima—

EurosNúmero de cotas mínimas

De 1 a 25 60De 26 a 100 30Máis de 101 10

As cantidades fixadas para cada tramo aplica-ranse ó número de cotas comprendidas nel, conindependencia das que deban aboar polas cotascorrespondentes ós demais tramos.»

2. O punto 2 do artigo 14 queda redactado comosegue:

«2. As liquidacións das exaccións do recursocameral permanente reguladas nas alíneas a), b)e c) do punto 1 do artigo 12 desta lei serán noti-ficadas polas entidades que teñan encomendadaa súa xestión dentro do exercicio seguinte ó doingreso ou presentación da declaración do corres-pondente imposto e os obrigados ó pagamentodeberán efectualo na forma e prazos previstos para

as liquidacións tributarias que son obxecto de noti-ficación individual.

Finalizado o período de pagamento voluntario,o cobramento das cotas non pagadas será trami-tado conforme o procedemento de recadación envía de constrinximento.»

3. As alíneas b) e c) do artigo 15 quedan redactadoscomo segue:

«b) A porción restante das cotas referentes ósimpostos sobre sociedades e sobre a renda daspersoas físicas será distribuída entre as cámarasna demarcación das cales existan establecementos,delegacións ou axencias da persoa física ou xurídicaconsonte os criterios que se establezan, medianteorde do Ministerio de Economía, por proposta doPleno do Consello Superior de Cámaras, se bena porción correspondente á cámara do domiciliodo empresario social ou individual non poderá serinferior ó 30 por 100 da cota total do conceptodo recurso cameral permanente do que se trate.

c) O producto da exacción cameral xiradasobre as cotas do imposto sobre actividades eco-nómicas ingresarase, no prazo máximo dun mesdesde que sexan recadadas, nun fondo intercame-ral para a súa atribución a cada unha das cámarasen función da porcentaxe que represente o númerode persoas, naturais e xurídicas, que realicen acti-vidades comerciais, industriais ou navais e teñano seu domicilio fiscal en cada unha das circuns-cricións territoriais de cada cámara respecto ó totaldas persoas que realicen estas actividades. O Plenodo Consello Superior de Cámaras aprobará as nor-mas de funcionamento deste fondo.»


«As comunidades autónomas con competencianormativa na materia poderán afectar, total ou par-cialmente, a realización das funcións de carácterpúblico administrativo das cámaras, a recadacióndo concepto do recurso cameral permanente xiradosobre as cotas do imposto de actividades econó-micas que proceda da elevación das corresponden-tes alícuotas, por encima do tipo xeral.»


«1. As administracións tributarias estarán obri-gadas a lle facilitar ó Consello Superior e ás cámarasoficiais de comercio, pola súa solicitude, os datoscon transcendencia tributaria que resulten nece-sarios para a xestión das exaccións integradas norecurso cameral permanente.

A referida información só poderá ser utilizadapara o fin previsto no parágrafo anterior e unica-mente terán acceso a ela os empregados de cadacorporación que determine o Pleno. Igualmente, asadministracións tributarias están obrigadas a llesentregar ás cámaras e ó seu Consello Superior osdatos polo imposto de actividades económicas doselectores de cada cámara que sexan necesariospara a confección do censo accesible ó públicoa que se refire o punto 1.h) do artigo 2 e o punto2.d) do artigo 18 desta lei.

O devandito persoal terá, con referencia ós indi-cados datos, o mesmo deber de sixilo cós funcio-narios da Administración tributaria. O incumprimen-to deste deber constituirá, en todo caso, infracciónmoi grave.»


Disposición adicional sétima. Entidades locais cana-rias.

A participación nos tributos do Estado das entidadeslocais canarias regulada no capítulo II desta lei deter-minarase respectando o establecido no seu peculiar réxi-me económico e fiscal.

Disposición adicional oitava. Aplicación temporal noimposto sobre actividades económicas das bonifica-cións potestativas e da exención contemplada no arti-go 83.1.b) da Lei 39/1988, do 28 de decembro,reguladora das facendas locais.

1. As bonificacións potestativas previstas para oimposto sobre actividades económicas na Lei 39/1988,do 28 de decembro, reguladora das facendas locais,serán de aplicación a partir de 1 de xaneiro de 2004.

2. Sen prexuízo do disposto na disposición transi-toria sétima desta lei, a exención prevista na alínea b)do punto 1 do artigo 83 da Lei 39/1988, do 28 dedecembro, reguladora das facendas locais, só será deaplicación ós suxeitos pasivos que inicien o exercicioda súa actividade a partir do 1 de xaneiro de 2003.

Se a actividade se iniciase no período impositivo2002, o coeficiente de ponderación aplicable no ano2003 será o menor dos previstos no cadro que se recolleno artigo 87 da Lei 39/1988, do 28 de decembro, regu-ladora das facendas locais.

Disposición adicional novena. Réxime especial deCeuta e de Melilla.

Modifícase o punto 3 do artigo 140 da Lei reguladoradas facendas locais, que quedará redactado nos seguin-tes termos:

«3. A participación de Ceuta e de Melilla nostributos do Estado determinarase aplicando as nor-mas contidas na sección 2.a do capítulo III B) dotítulo II desta lei polo que se refire ós municipios.Para estes efectos, o esforzo fiscal a que se refireo artigo 115 ter.1.b) desta lei calcularase tomandoen consideración as cotas íntegras dos impostosmunicipais determinadas antes de aplica-la boni-ficación prevista no punto anterior. Así mesmo,aquela participación determinarase aplicando asnormas recollidas na sección 3.a do capítulo III B)do título III desta lei polo que se refire ás provincias.»

Disposición adicional décima. Compensacións a favordas entidades locais por perda de ingresos derivadada reforma do imposto sobre actividades económicas.

1. Coa finalidade de preserva-lo principio de sufi-ciencia financeira das entidades locais e para dar cober-tura á posible mingua de ingresos que aquelas puidesenexperimentar como consecuencia da reforma do impostosobre actividades económicas, o Estado compensará asentidades locais pola perda de recadación deste impostono ano da súa entrada en vigor.

2. A perda compensable será a expresión da dife-rencia entre a recadación líquida do ano 2003 e a reca-dación líquida do ano 2000, entendendo por recadaciónlíquida a recadación tanto do exercicio corrente comade exercicios cerrados. Para o cálculo da recadación líqui-da deberanse efectua-los seguintes axustes:

Na recadación líquida non se incluirá a derivada dasmodificacións incluídas en ordenanzas fiscais que entra-sen en vigor con posterioridade ó 1 de xaneiro de 1999que afecten os coeficientes, índices e recargas reguladosnos artigos 88, 89 e 124 da Lei 39/1998, do 28 dedecembro, reguladora das facendas locais, na redacciónanterior á entrada en vigor desta lei, ou que establezan,conforme o regulado no citado artigo 88 segundo a

redacción dada polo artigo 25 desta lei, un coeficienteinferior ó que resulte de multiplicar, en cada caso, ocoeficiente e o índice vixentes con anterioridade ó 1de xaneiro de 1999 que vaian substituír.

Así mesmo, a recadación líquida do ano 2003 nonincluirá a derivada da distribución da cota nacional esta-blecida no epígrafe 761.2 «Servicio de telefonía móbil»pola disposición adicional cuarta «Tarifas e instruccióndo imposto sobre actividades económicas» desta lei.

3. O importe da dita compensación, minorado narecadación líquida do epígrafe 761.2 «Servicio de tele-fonía móbil», segundo a distribución da cota nacionalque se efectúe entre as entidades locais, consolidaraseno modelo de participación delas nos tributos do Estadodefinido nos artigos 39 e 40 desta lei, de acordo coasseguintes regras:

Aquelas entidades locais ás que se lles cede unhaporcentaxe do rendemento de determinados tributosestatais verán incrementada a súa participación no Fon-do Complementario de Financiamento do ano 2004, defi-nido nos artigos 114 bis e 126 bis da Lei 39/1998,do 28 de decembro, reguladora das facendas locais,segundo a redacción dada polos artigos 39 e 40 destalei, no importe da compensación que se lle recoñezaa cada entidade.

A participación total no ano base dos municipios ósque non se lles cede unha porcentaxe do rendementode determinados tributos estatais, definida no artigo 115bis da Lei 39/1998, do 28 de decembro, reguladoradas facendas locais, segundo a redacción dada polo arti-go 39 desta lei, incrementarase no importe da sumadas compensacións que se lles recoñezan ós ditos muni-cipios. De acordo coas condicións do artigo 115 ter,en ningún caso o financiamento que perciba cada muni-cipio no futuro poderá ser inferior ó que resulte, en ter-mos brutos, da liquidación definitiva do ano 2003 incre-mentada na compensación que se lle recoñeza pola apli-cación desta disposición adicional.

4. No último trimestre do ano 2003 efectuaranseanticipos á conta da previsible mingua de recadación.O Ministerio de Facenda calculará os ditos importestomando como base a matrícula do imposto do ano2000 e un avance da matrícula do ano 2003, consi-derando os contribuíntes susceptibles de seren decla-rados exentos, os coeficientes, índices e recargas apli-cables sobre as cotas mínimas da tarifa do imposto eos axustes recollidos no punto 2 desta disposición adi-cional.

5. Durante o ano 2004 o Ministerio de Facenda,tomando como base os importes certificados polo inter-ventor local ou, se é o caso, polo órgano competenteque teña atribuída a xestión recadadora deste tributo,axustados segundo os criterios do punto 2 desta dis-posición adicional, procederá a calcula-lo importe dacompensación definitiva de cada entidade local e efec-tuará a liquidación dos anticipos á conta.

Para estes efectos, o Ministerio de Facenda poderáfixar prazos preclusivos de remisión da información quese precise tanto para o cálculo das entregas á contacomo da liquidación definitiva. Entenderase que as enti-dades locais que incumpran este prazo renuncian á per-cepción do anticipo á conta ou da propia compensación.

6. A Lei de orzamentos xerais do Estado para oano 2004 determinará o procedemento de cancelación,con cargo á participación dos entes locais nos tributosdo Estado, dos saldos debedores resultantes da liqui-dación das entregas á conta.

7. O Ministerio de Facenda, a través da DirecciónXeral de Fondos Comunitarios e Financiamento Terri-torial, poderá realiza-las actuacións e comprobaciónsnecesarias para a xestión e pagamento destas compen-


sacións, podendo dicta-las instruccións precisas para oefecto e fixar procedementos normalizados de transmi-sión da información tributaria e orzamentaria relativa óimposto sobre actividades económicas.

Disposición adicional décimo primeira. Modificaciónda Lei 19/1991, do 6 de xuño, do imposto sobreo patrimonio.

Con efectos desde o 1 de xaneiro de 2003 modifícaseo punto dous do artigo 4.oitavo da Lei 19/1991, do6 de xuño, do imposto sobre o patrimonio, que quedaráredactado nos seguintes termos:

«Dous. As participacións en entidades, con ousen cotización en mercados organizados, sempreque concorran as condicións seguintes:

a) Que a entidade non teña por actividade prin-cipal a xestión dun patrimonio mobiliario ou inmo-biliario. Entenderase que unha entidade non xes-tiona un patrimonio mobiliario ou inmobiliario eque, polo tanto, realiza unha actividade empresarialcando, por aplicación do establecido no artigo 75da Lei 43/1995, do 27 de decembro, do impostosobre sociedades, a dita entidade non reúna as con-dicións para considerar que máis da metade doseu activo está constituído por valores ou é de meratenza de bens.

b) Que, cando a entidade revista a forma socie-taria, non concorran os supostos establecidos noartigo 75 da Lei 43/1995, do 27 de decembro,do imposto sobre sociedades.

c) Que a participación do suxeito pasivo nocapital da entidade sexa polo menos do 5 por 100,computado de forma individual, ou do 20 por 100conxuntamente co seu cónxuxe, ascendentes, des-cendentes ou colaterais de segundo grao, xa teñaa súa orixe o parentesco na consanguinidade, naafinidade ou na adopción.

d) Que o suxeito pasivo exerza efectivamentefuncións de dirección na entidade, percibindo poriso unha remuneración que represente máis do 50por 100 da totalidade dos rendementos empresa-riais, profesionais e de traballo persoal.

Para efectos do cálculo anterior, non se com-putarán entre os rendementos empresariais, pro-fesionais e de traballo persoal, os rendementos daactividade empresarial á que se refire o número 1deste punto.

Cando a participación na entidade sexa conxuntacon algunha ou algunhas das persoas ás que serefire a letra anterior, as funcións de dirección eas remuneracións derivadas dela deberán cumprir-se polo menos nunha das persoas do grupo doparentesco, sen prexuízo de que todas elas teñandereito á exención.

A exención só alcanzará o valor das participa-cións, determinado conforme as regras que se esta-blecen no artigo 16.un desta lei, na parte quecorresponda á proporción existente entre os activosnecesarios para o exercicio da actividade empre-sarial ou profesional, minorados no importe dasdébedas derivadas dela, e o valor do patrimonioneto da entidade.»

Disposición adicional décimo segunda. Modificaciónde aspectos fiscais do réxime económico fiscal deCanarias.

Modifícase o número 2 do artigo 67 da Lei 20/1991,do 7 de xuño, de modificación dos aspectos fiscais doréxime económico fiscal de Canarias, que quedará redac-tado como segue:

«Para os efectos do arbitrio sobre importaciónse entregas de mercancías en Canarias enténdesepor tal o seguinte:

1.o Entrega de bens, a transmisión do poderde disposición sobre bens mobles corporais. Con-sidéranse bens mobles corporais o gas, a electri-cidade, a calor e as demais formas de enerxía. Nonteñen a condición de entregas de bens as execu-cións de obra que teñan por obxecto a construcciónou rehabilitación de bens mobles.

2.o Empresario, a persoa ou entidade que rea-lice habitualmente actividades empresariais. Sonactividades empresariais as que implican ordena-ción por conta propia de factores de producciónmateriais ou humanos, ou dun deles, coa finalidadede intervir na producción ou distribución de bensou servicios. As sociedades mercantís reputaranseen todo caso empresarios.

3.o Producción empresarial de bens, a realiza-ción de actividades extractivas, agrícolas, gandei-ras, forestais, pesqueiras, industriais e outras aná-logas.

4.o Importación, a entrada definitiva ou tem-poral dos bens mobles corporais no ámbito terri-torial das illas Canarias, calquera que sexa a súaprocedencia, o fin a que se destinen ou a condicióndo importador.

Sen prexuízo do previsto no número anterior,considérase tamén importación:

a) A autorización para o consumo nas illasCanarias dos bens que regulamentariamente seencontren en calquera dos réximes especiais a quese refire o artigo 10 desta lei, así como en zonase depósitos francos. Producirase tamén o feitoimpoñible importación de bens nos supostos deincumprimento dos requisitos establecidos para aconcesión dos réximes a que se refire o parágrafoanterior.

b) A desafectación dos obxectos incorporadosós buques e aeronaves ós que se refiren os números2 e 4 do artigo 71 desta lei, cando a producciónde tales obxectos estivese exenta do arbitrio con-forme o disposto nos números 3 e 5 do mesmoartigo.

c) As adquisicións realizadas nas illas Canariasdos bens dos que a producción ou importación pre-vias se beneficiasen das exencións relativas ós réxi-mes diplomático, consular ou dos organismos inter-nacionais. O disposto nas letras b) e c) anterioresnon será de aplicación despois de transcorridosquince anos desde a realización das importaciónsou produccións exentas a que se refiren as ditasletras.»

Disposición transitoria primeira. Tributación dos bensinmobles de características especiais.

Os bens inmobles de características especiais queá entrada en vigor da presente lei estean inscritos nocatastro inmobiliario consonte a súa anterior natureza,manterán ata o 31 de decembro de 2005 a reducciónna base impoñible que tiveran consonte a normativaanterior, e seranlles de aplicación os tipos de gravamedo imposto sobre bens inmobles previstos para os ditosbens nesta lei. Os restantes bens inmobles de carac-terísticas especiais empezarán a tributar no impostosobre bens inmobles o día un de xaneiro do ano inme-diatamente posterior ó da súa inscrición no catastroinmobiliario.


Disposición transitoria segunda. Base liquidable dosbens inmobles rústicos.

O establecido nesta lei respecto á fixación da baseliquidable do imposto sobre bens inmobles queda ensuspenso respecto ós bens inmobles rústicos ata quemediante lei se estableza a data da súa aplicación.

Disposición transitoria terceira. Beneficios fiscais noimposto sobre bens inmobles.

1. Os beneficios fiscais no imposto sobre bens inmo-bles recoñecidos á entrada en vigor desta lei cuns supos-tos de gozo que se encontren recollidos nela, manteransesen que, en caso de que teñan carácter rogado, sexanecesaria a súa solicitude. Manteranse ata a data dasúa extinción aqueles beneficios fiscais recoñecidos nodito imposto cuns supostos de gozo que non se recollenna presente lei, con excepción da exención prevista naalínea k) do artigo 64 da Lei reguladora das facendaslocais, na súa redacción anterior a esta lei, que quedaextinguida á súa entrada en vigor.

2. Os concellos que á entrada en vigor da presentelei viñesen aplicando a bonificación establecida no artigo74.5 da Lei 39/1988, do 28 de decembro, reguladoradas facendas locais, na redacción que lle proporcionoua Lei 14/2000, do 29 de decembro, de medidas fiscais,administrativas e da orde social, poderán continuar apli-cando a dita bonificación ata a data que determine arespectiva ordenanza fiscal.

3. Ata o momento en que adquiran efectividade osvalores catastrais determinados mediante a aplicaciónde ponencias de valores totais ou especiais aprobadasde conformidade co disposto nas normas reguladorasdo catastro inmobiliario, manteñen a súa vixencia osartigos segundo, terceiro, cuarto, quinto e sexto da Lei53/1997, do 27 de novembro, pola que se modificaparcialmente a Lei 39/1988, do 28 de decembro, regu-ladora das facendas locais, e establécese unha reducciónna base impoñible do imposto sobre bens inmobles, asícomo o artigo 69.3 da citada lei reguladora das facendaslocais, na súa redacción anterior á presente lei, respectoós inmobles rústicos, urbanos e de características espe-ciais situados en municipios nos que se viñese aplicandoa dita reducción.

Disposición transitoria cuarta. Procedementos en tra-mitación.

Ós procedementos iniciados antes da entrada envigor da presente lei non lles será de aplicación esta,e rexeranse pola normativa anterior.

Disposición transitoria quinta. Ordenanzas fiscais eprazos de aprobación do tipo de gravame do impostosobre bens inmobles e das ponencias de valores, denotificación de valores catastrais e de entrega dospadróns catastrais.

1. Con efectos exclusivos para o exercicio de 2003,os concellos que decidan aplicar, en uso da súa capa-cidade normativa, as modificacións establecidas nestalei nos tributos periódicos con devengo o 1 de xaneirodo dito ano deberán aproba-lo texto definitivo das novasordenanzas fiscais e publicalas no boletín oficial corres-pondente, todo iso consonte o disposto no artigo 17da Lei 39/1988, do 28 de decembro, reguladora dasfacendas locais, antes do 1 de abril de 2003.

No suposto de que para o imposto sobre bens inmo-bles non se faga uso da autorización contida no parágrafoanterior, o tipo de gravame aplicable ós bens inmoblesde características especiais será o correspondente ósbens inmobles urbanos.

2. Con vixencia exclusiva para o exercicio 2003,o prazo xeral establecido na presente lei para aproba-lostipos de gravame do imposto sobre bens inmoblesamplíase ata o 31 de outubro de 2003 naqueles muni-cipios afectados por procedementos de valoración colec-tiva que deban producir efecto o 1 de xaneiro de 2004.Dos correspondentes acordos daráselle traslado á Direc-ción Xeral do Catastro dentro do dito prazo.

Así mesmo, e en relación cos indicados municipios,amplíase tamén ata o 31 de outubro de 2003 o prazopara a publicación das ponencias de valores e ata o1 de marzo do ano 2004 o prazo para a notificaciónindividual dos valores catastrais resultantes, sen prexuízoda súa efectividade no ano 2004.

Nestes municipios a entrega do correspondentepadrón catastral poderase adiar ata o día 1 de maiodo ano 2004.

Disposición transitoria sexta. Determinación da baseliquidable do imposto sobre bens inmobles.

Durante os exercicios 2003 e 2004, a determinaciónda base liquidable do imposto sobre bens inmobles, atri-buída ós concellos no punto 3 do artigo 78 da Lei39/1988, do 28 de decembro, reguladora das facendaslocais, será realizada pola Dirección Xeral do Catastro,agás que o concello lle comunique ó dito centro directivoque a indicada competencia será exercida por el. Estacomunicación deberá facerse antes de que finalice omes de febreiro de cada un dos indicados anos.

Disposición transitoria sétima. Bonificacións por ini-cio de actividade no imposto sobre actividades eco-nómicas.

En relación cos suxeitos pasivos do imposto sobreactividades económicas respecto dos cales, á entradaen vigor desta lei, non estando exentos do pagamentodo imposto consonte o disposto nela, se estivesen apli-cando as bonificacións na cota por inicio de actividadeanteriormente reguladas na nota común 2.a á secciónprimeira e na nota común 1.a á sección segunda, dastarifas aprobadas polo Real decreto lexislativo1175/1990, do 28 de setembro, continuarán aplicán-dose as ditas bonificacións, nos termos previstos nascitadas notas comúns, ata a finalización do correspon-dente período de aplicación da bonificación.

Disposición transitoria oitava. Exencións no impostosobre vehículos de tracción mecánica derivadas doartigo 94 da Lei 39/1988, do 28 de decembro, nasúa redacción anterior.

Os vehículos que con anterioridade á entrada en vigordesta lei, resultando exentos do imposto sobre vehículosde tracción mecánica por aplicación da anterior redac-ción do artigo 94.1.d) da Lei 39/1988, do 28 de decem-bro, reguladora das facendas locais, non cumpran osrequisitos fixados para a exención na nova redaccióndada por esta lei ó dito precepto, continuarán tendodereito á aplicación da exención prevista na redacciónanterior do citado precepto, en tanto o vehículo manteñaos requisitos fixados nela para tal exención.

Disposición transitoria novena. Cámaras de comercio,industria e navegación.

Ós obrigados ó pagamento do recurso cameral queestean suxeitos e non exentos do imposto sobre acti-vidades económicas liquidaráselles, no exercicio 2003,a exacción da alínea a) do punto 1 do artigo 12 da


Lei 3/1993, do 22 de marzo, a que se refire a disposiciónadicional sexta desta lei, tomando como base as cotasdo imposto sobre actividades económicas devengadasno ano anterior correspondentes á cota de tarifa senincluí-lo elemento de superficie.

Ós obrigados ó pagamento do recurso que esteanexentos do citado imposto non se lles esixirán as cotasdesta exacción que se devengasen no ano 2002 de con-formidade coa normativa anterior.

As modificacións introducidas por esta lei na alíneaa) do punto 1 do artigo 12 da Lei 3/1993, do 22 demarzo, non afectarán o dereito das cámaras de seguiresixindo, consonte a lexislación anteriormente vixente,as cotas non prescritas desta exacción, liquidadas ouque deberon ser liquidadas sobre as cotas do impostosobre actividades económicas dos exercicios 2001 eanteriores.

Disposición transitoria décima. Tipos de gravame doimposto sobre bens inmobles por usos.

Entrementres non se aproben as novas normas regu-lamentarias en materia de valoración catastral, a dife-renciación de tipos de gravame por usos no impostosobre bens inmobles prevista nesta lei realizarase aten-dendo ós establecidos no cadro de coeficientes do valordas construccións recollido na norma 20 do anexo óReal decreto 1020/1993, do 25 de xuño, polo que seaproban as normas técnicas de valoración e o cadromarco de valores do solo e das construccións para deter-mina-lo valor catastral dos bens inmobles de naturezaurbana, tendo en conta as seguintes especialidades:

1. Cando os inmobles teñan atribuídos varios usos,as normas para a identificación do uso da edificaciónou dependencia principal serán as seguintes:

a) Ós inmobles non sometidos ó réxime de propie-dade horizontal que estean integrados por varias edi-ficacións ou dependencias asignaráselle-lo uso residen-cial cando a suma das superficies deste uso representepolo menos o 20 por 100 da superficie total construídado inmoble, unha vez descontada a destinada a prazasde estacionamento; noutro caso, asignarase o uso demaior superficie, descontada, así mesmo, a destinadaa prazas de estacionamento. Neste último suposto, secoincidisen varios usos coa mesma superficie, atende-rase á seguinte orde de prevalencia: residencial, oficinas,comercial, espectáculos, ocio e hostalería, industrial,almacén-estacionamento, sanidade e beneficencia,deportes, cultural e relixioso e edificio singular.

b) Nos inmobles sometidos a réxime de propiedadehorizontal, cando varios elementos privativos formen par-te dun único ben inmoble, a dependencia principal seráa destinada a uso residencial. Se ningunha delas tiveraeste uso, atenderase á prevalencia citada na alínea a).

2. Para a identificación do uso das edificacións oudependencias que teñan a consideración de ben inmobleseguiranse as seguintes regras:

a) Os garaxes e rochos que se sitúen en edificiosde uso residencial, así como os edificios destinadosexclusivamente a garaxes e estacionamentos, terán asig-nado o uso almacén-estacionamento.

b) Os bares musicais, salas de festas, discotecas,cines, teatros, restaurantes, bares e cafeterías situadosen locais comerciais en edificios destinados a outrosusos, así como os locais comerciais en estructura, teránasignado o uso comercial.

c) Os «cámpings» terán asignado o uso ocio e hos-talería.

d) Os campos de golf terán asignado o uso depor-tivo.

e) Os silos e depósitos para sólidos, líquidos e gasesterán asignado o uso industrial.

f) Os edificios ou inmobles monumentais e ambien-tais ou típicos clasificaranse no uso correspondente áactividade que neles se desenvolva.

g) As obras de urbanización e as obras de xardineríanon se considerarán, para estes efectos, construccións.

Disposición transitoria décimo primeira. Notifica-cións.

Con efectos exclusivos para o ano 2003, as altera-cións que experimenten os elementos determinantes dasdébedas tributarias de cobramento periódico por recibo,como consecuencia das modificacións introducidas polapresente lei ou polas ordenanzas fiscais, notificaransecolectivamente mediante edicto, non sendo necesariaa súa notificación individual.

Disposición transitoria décimo segunda. Xestión cen-sual e inspección do imposto sobre actividades eco-nómicas.

1. As entidades que, de acordo co artigo 22 doReal decreto 243/1995, do 17 de febreiro, polo quese dictan normas para a xestión do imposto sobre acti-vidades económicas e se regula a delegación de com-petencias en materia de xestión censual do dito imposto,poidan solicita-la delegación de competencias en materiade xestión censual e que desexen asumi-la dita com-petencia en 2003, deberán adopta-lo oportuno acordoe presenta-la correspondente solicitude ante o Depar-tamento de Xestión Tributaria da Axencia Estatal deAdministración Tributaria antes do 15 de abril de 2003.

A solicitude deberase presentar mesmo nos casosen que a entidade teña asumida a competencia citadaen 2002, entendéndose noutro caso que se renuncia,con efectos do 1 de xullo de 2003, ó exercicio por dele-gación da dita competencia. As entidades poderán soli-cita-la delegación da xestión censual mesmo cando nonasumisen por delegación en exercicios anteriores a ins-pección do imposto, sempre que para 2003 solicitentamén a delegación da inspección.

A orde do ministro de Facenda que conceda a dele-gación da xestión censual para 2003 publicarase no «Bo-letín Oficial del Estado» antes do 1 de xullo de 2003.Entrementres non se publique a orde citada a xestióncensual do imposto continuaraa exercendo a entidadeque exercese efectivamente a dita competencia en 2002.

2. A delegación da inspección para 2003 solicita-rase no prazo establecido no punto anterior ó Depar-tamento de Inspección Financeira e Tributaria da AxenciaEstatal de Administración Tributaria, sen que neste casosexa necesario presentar unha nova solicitude cando xase exercese a dita competencia por delegación en 2002.O mesmo prazo se aplicará se se desexa renunciar óexercicio da competencia por delegación en 2003.

A orde do ministro de Facenda que conceda a dele-gación da inspección publicarase no «Boletín Oficial delEstado» antes do 1 de xullo de 2003.

Disposición derrogatoria única. Derrogación norma-tiva.

1. A partir da data de entrada en vigor desta lei,quedan derrogadas as normas seguintes:

a) Disposicións adicionais segunda e cuarta e dis-posicións transitorias segunda, puntos 2, 3, 4 e 5, edécimo primeira, en canto se refire á aplicación do impos-to sobre bens inmobles, da Lei 39/1988, do 28 dedecembro, reguladora das facendas locais.


b) A nota común 2.a á sección primeira das tarifasdo imposto sobre actividades económicas, aprobadaspor Real decreto lexislativo 1175/1990, do 28 de setem-bro, polo que se aproban as tarifas e a instrucción doimposto sobre actividades económicas.

c) A nota común 1.a á sección segunda das tarifasdo imposto sobre actividades económicas, aprobadaspolo Real decreto lexislativo 1175/1990, do 28 desetembro, polo que se aproban as tarifas e a instruccióndo imposto sobre actividades económicas.

Así mesmo, quedan derrogadas cantas outras normasse opoñan, contradigan ou resulten incompatibles cospreceptos desta lei.

2. O disposto na alínea a) do punto anterior entén-dese sen prexuízo do previsto nas disposicións transi-torias desta lei.

Disposición derradeira primeira. Desenvolvemento da lei.

1. Facúltase o Goberno para dictar cantas dispo-sicións sexan necesarias para o desenvolvemento e exe-cución desta lei.

2. En particular, facúltase o Goberno para dictar can-tas disposicións sexan necesarias para o desenvolvemen-to e aplicación das tarifas e instrucción do imposto sobreactividades económicas.

3. Facúltase o ministro de Facenda para aproba-losmodelos de comunicación para efectos da aplicaciónda exención no imposto sobre actividades económicasdeterminada en función do importe neto da cifra de nego-cios do suxeito pasivo e da aplicación do coeficientede ponderación dela, así como para determina-los prazose a forma de presentación das comunicacións e os supos-tos nos cales non será necesaria a dita presentación.

Disposición derradeira segunda. Entrada en vigor.

1. Esta lei entrará en vigor o día 1 de xaneiro de2003.

2. O modelo de financiamento das entidades locaisdescrito nos artigos cuadraxésimo primeiro e cuadraxé-simo terceiro desta lei entrará en vigor o 1 de xaneirode 2004 e será obxecto de desenvolvemento anual polasleis de orzamentos xerais do Estado, de conformidadecoas directrices recollidas nesta lei.

Por tanto,Mando a tódolos españois, particulares e autoridades,

que cumpran e fagan cumprir esta lei.Madrid, 27 de decembro de 2002.

JUAN CARLOS R.

O presidente do Goberno,JOSÉ MARÍA AZNAR LÓPEZ

MINISTERIO DE FOMENTO25287 REAL DECRETO 1422/2002, do 27 de

decembro, polo que se modifica o Real decre-to 1032/1999, do 18 de xuño, polo que sedeterminan as normas de seguridade quedeben cumpri-los buques pesqueiros de esloraigual ou superior a 24 metros. («BOE» 311,do 28-12-2002.)

O Real decreto 1032/1999, do 18 de xuño, poloque se determinan as normas de seguridade que deben

cumpri-los buques pesqueiros de eslora igual ou superiora 24 metros, incorporou ó ordenamento xurídico española Directiva 97/70/CE, do Consello, así como a súa modi-ficación, efectuada pola Directiva 99/19/CE, do 18 demarzo de 1999.

Con posterioridade, e co obxecto de modifica-la Direc-tiva 97/70/CE, aprobouse a Directiva 2002/35/CE, daComisión, do 25 de abril, modificación que consiste uni-camente na substitución do anexo I da citada Directiva97/70.

Este real decreto ten por obxecto, precisamente,incorporar ó noso ordenamento xurídico a Directiva2002/35/CE, a cal, como se acaba de dicir, limítasea substituí-lo anexo I da Directiva 97/70 por outro novo,coa finalidade de harmonizar, en certos supostos, cri-terios interpretativos que ata agora se deixaran á dis-crecionalidade dos estados membros, introducindo osoportunos cambios no Real decreto 1032/1999, quequeda subsistente.

Na súa virtude, por proposta do ministro de Fomento,co informe favorable do Ministerio de Agricultura, Pescae Alimentación, de acordo co Consello de Estado e logode deliberación do Consello de Ministros na súa reunióndo día 27 de decembro de 2002,

D I S P O Ñ O :

Artigo único. Modificación do anexo I do Real decreto1032/1999.

O anexo I do Real decreto 1032/1999, do 18 dexuño, polo que se determinan as normas de seguridadeque deben cumpri-los buques pesqueiros de eslora igualou superior a 24 metros, substitúese polo que se insireneste real decreto.

Disposición derrogatoria única. Derrogación norma-tiva.

Quedan derrogadas cantas disposicións de igual ouinferior rango se opoñan ó disposto neste real decreto.

Disposición derradeira primeira. Habilitación norma-tiva.

Facúltase o ministro de Fomento para dicta-las dis-posicións que sexan necesarias para o desenvolvementoe execución deste real decreto.

Disposición derradeira segunda. Entrada en vigor.

Este real decreto entrará en vigor o día seguinte óda súa publicación non «Boletín Oficial del Estado».

Dado en Madrid o 27 de decembro de 2002.JUAN CARLOS R.

O ministro de Fomento,FRANCISCO ÁLVAREZ-CASCOS FERNÁNDEZ

ANEXO I

Para efectos deste anexo entenderase por «buquede pesca construído a partir do 1 de xaneiro de 2003»todo buque de pesca no que concorra algunhas dasseguintes circunstancias:

a) Que se contratase a súa construcción ou algunhatransformación importante a partir do 1 de xaneiro de2003, ou ben que se realizase o dito contrato de cons-trucción ou de transformación importante antes do 1de xaneiro de 2003 e a entrega se produza transcorridos,alomenos, tres anos a partir desa data.

I. Disposicións xerais...2003/01/21 · cellos dispoñan dunha maior capacidade e marxe de...

Documents

Transcript of I. Disposicións xerais...2003/01/21 · cellos dispoñan dunha maior capacidade e marxe de...