I. DISPOSICIÓNS XERAIS lex_res_Lei_10... · reutilización, reciclaxe e outras formas de...

Nº 224 � Martes, 18 de novembro de 2008 20.799DIARIO OFICIAL DE GALICIA

I. DISPOSICIÓNS XERAIS

PRESIDENCIA

Lei 10/2008, do 3 de novembro, de resi-duos de Galicia.

Preámbulo

I

A protección e conservación do ambiente conver-teuse nos últimos anos nunha crecente preocupaciónsocial e nun dos obxectivos esenciais das políticaspúblicas.

A protección do ambiente en canto ben colectivo,aínda que susceptible de gozo individual, quedaencomendada de forma principal pola lexislaciónvixente aos poderes públicos. Configúrase así unhafunción pública de coidado dos recursos naturaisfronte ás actuacións que o poidan lesionar ou utili-zar de forma abusiva e irracional.

A Constitución española, no seu artigo 45, recoñe-ce o dereito de todos os españois a gozaren dunambiente axeitado para a persoa e establece o corre-lativo deber de conservalo. Así mesmo, por mediodos artigos 148 e 149, lévase a cabo unha distribu-ción das competencias entre o Estado e as comuni-dades autónomas, en virtude das cales correspondeao Estado, como competencia exclusiva, a lexisla-ción básica sobre protección do ambiente e ás comu-nidades autónomas a súa xestión, así como o esta-blecemento de normas adicionais de protección.

A Comunidade Autónoma de Galicia asumiu, através do artigo 27.30 do seu Estatuto de autonomía,a competencia exclusiva para aprobar as normasadicionais sobre protección do ambiente e da paisa-xe, nos termos do artigo 149.1.23 da Constitución, e,baseándose nel, veu ditando normas específicassobre a produción e a xestión de residuos.

Así, con base no dito título competencial, apro-báronse as leis 1/1995, do 2 de xaneiro, de protec-ción ambiental de Galicia, como norma marco dereferencia en materia ambiental, pola que se proce-deu a establecer as normas que, no ámbito compe-tencial da Comunidade Autónoma de Galicia, confi-guran o sistema de defensa, protección, conserva-ción e restauración do ambiente en Galicia e asegu-rar unha utilización racional dos recursos naturais, e10/1997, do 22 de agosto, de residuos sólidos urba-nos de Galicia, co obxectivo prioritario de mellorar acalidade de vida da cidadanía, obter un alto nivel deprotección do ambiente e establecer os mecanismosnecesarios para garantir que a xestión dos residuosse efectúe sen poñer en perigo a saúde das persoasnin prexudicar o ambiente.

A presente disposición, que se fundamenta igual-mente no referido título competencial, vén xustifica-da pola necesidade de completar o marco xurídicoxa existente regulando, de conformidade co dispostona normativa básica aprobada nos últimos anos, aprodución e a xestión de residuos no ámbito territo-

rial da Comunidade Autónoma de Galicia, estenden-do o seu ámbito de aplicación non só aos residuosurbanos senón tamén aos residuos xerados polasactividades industriais e comerciais, que ata a datacarecían en Galicia dunha regulación con rango delei.

Esta lei, que foi sometida ao ditame do ConselloEconómico e Social de Galicia, enmárcase no dis-posto na Directiva comunitaria 2006/12/CE, do Par-lamento europeo e do Consello do 5 de abril, relati-va aos residuos, e incorpora os principios estableci-dos nos programas comunitarios de acción en mate-ria de ambiente natural e na Lei básica 10/1998, do21 de abril, entre cuxos obxectivos figuran a preven-ción da produción de residuos e o fomento, por estaorde, da súa redución, reutilización, reciclaxe eoutras formas de valorización. Así mesmo, incorporanon só a xurisprudencia do Tribunal de Xustiza dasComunidades Europeas, que estableceu criteriosbásicos en canto ao concepto de residuo, senóntamén as directrices máis recentes nesta materia,reflectidas na Posición común aprobada polo Conse-llo con vistas á adaptación da Directiva do Parla-mento europeo e do Consello sobre os residuos, nacal se clarifican conceptos clave, en particular osrelativos aos residuos, valorización e eliminación, ese reforzan as medidas relativas á prevención deresiduos e ao valor económico destes.

É, polo tanto, unha lei que se insire no marco legalexistente e cuxo contido pretende proporcionarlle áComunidade Autónoma de Galicia un sistema actua-lizado de protección reforzada do ambiente, dotadode instrumentos máis precisos e adecuados á reali-dade que lle é propia, ao tempo que proporciona unmarco estable en que tanto as actividades e os pro-xectos privados como a planificación pública pode-rán contribuír aos obxectivos de protección ambien-tal que nela se establecen.

Neste contexto, a Lei de residuos de Galicia esta-blece o réxime xurídico xeral aplicable na Comuni-dade Autónoma de Galicia á produción e xestión dosresiduos, e fomenta, por esta orde, a súa redución,reutilización, reciclaxe e outras formas de valoriza-ción. Así mesmo, a lei regula aspectos como a plani-ficación autonómica e local, o réxime de autoriza-ción administrativa para as actividades de produ-ción, posesión e xestión dos residuos, a reparticiónde competencias e a regulación dos solos contamina-dos. Como apoio e garantía da aplicación e efectivi-dade da lei, esta incorpora un réxime de inspeccióne un réxime sancionador.

II

O articulado da lei estrutúrase en dez títulos. Oprimeiro deles recolle as disposicións xerais da leique lles permitirán aos órganos competentes e áspersoas particulares afectadas tanto a súa correctaaplicación a través da delimitación precisa do seuobxecto e do seu ámbito de aplicación como a súaaxeitada interpretación, mediante a definicióndaqueles aspectos que se consideran claves para oseu cumprimento. No título I prevense tamén as

20.800 DIARIO OFICIAL DE GALICIA Nº 224 � Martes, 18 de novembro de 2008

competencias en materia de residuos corresponden-tes ás entidades locais, ás deputacións provinciais, áComunidade Autónoma de Galicia e á SociedadeGalega de Medio Ambiente (Sogama), como socieda-de pública autonómica dependente da consellería.

Por outro lado, o título I establece os principiosxerais da acción das administracións públicas res-pecto da prevención e redución da produción deresiduos, a valorización e a óptima eliminación des-tes, xunto a outros aspectos como a promoción dainformación.

Pola súa banda, no título II da lei establécese aplanificación en materia de residuos, que determi-nará a execución das actividades tanto públicascomo privadas de xestión de residuos no ámbitoterritorial da Comunidade Autónoma de Galicia.

A lei regula, no capítulo I deste título, as disposi-ción xerais e, no capítulo II, os plans de residuos daXunta de Galicia, o seu contido mínimo, o procede-mento de elaboración e os seus efectos -entre oscales destaca o seu carácter vinculante para calque-ra instrumento de plan urbanístico- e a súa duracióne vías de revisión.

O capítulo III regula, pola súa vez, os plans deresiduos que as entidades locais poderán aprobar noámbito das súas competencias e cuxa elaboración oumodificación deberán notificar á Xunta de Galicia.Co obxecto de evitar unha duplicidade de avalia-cións ambientais, a consellería competente en mate-ria de ambiente determinará, caso por caso, a nece-sidade de someter o plan ou a súa modificación aunha avaliación estratéxica ambiental.

O título III da lei establece a constitución dunseguro de responsabilidade civil e/ou a prestaciónde fianza ou garantía a que quedan suxeitas tanto asactividades de xestión de residuos sometidas a auto-rización como quen produza aqueles. Ademais, esta-blécese o réxime económico relativo ao financia-mento para a xestión dos residuos.

O título IV regula o réxime da posta no mercado deprodutos que co seu uso se converten en residuos emais as obrigas derivadas da posta no mercado, asícomo a xestión que dos ditos residuos pode realizarquen sexa responsable deles.

O título V da lei establece, pola súa parte, o réxi-me de intervención administrativa preventiva deprodución e xestión de residuos, prevendo suxeitar áautorización administrativa previa, entre outros, ainstalación de industrias ou actividades produtorasde residuos perigosos e a ampliación e modificaciónsubstancial ou o traslado de industrias produtoras deresiduos perigosos, así como determinadas activida-des de xestión, tales como o almacenamento, valori-zación e eliminación de residuos. Así mesmo preve-se o réxime da mera notificación ao órgano compe-tente, por parte de quen sexa titular de actividadesde produción e xestión de residuos distintas dassinaladas con anterioridade, co obxecto de proceder

ao seu rexistro. Recóllense, así mesmo, outras obri-gas de quen os produza, posúa e xestione.

Como novidade sublíñase a xestión diferenciadaque neste título se prevé para os residuos xeradospolas actividades industriais e comerciais.

O título VI regula a declaración de utilidade públi-ca e interese social para os efectos de expropiaciónforzosa e o establecemento ou a ampliación de insta-lacións de xestión de residuos, e precisa o procede-mento para obter o dito recoñecemento, completan-do así o disposto no artigo 12 da Lei 10/1998, do 21de abril, de residuos.

O título VII regula a declaración de solo contami-nado e establece o prazo dun ano para notificar aresolución de declaración e determinar o contidomínimo desta, non especificado na lexislación esta-tal vixente. En virtude da habilitación recollida noartigo 27.3 da Lei 10/1998, do 21 de abril, de resi-duos, a Comunidade Autónoma de Galicia determi-na o órgano competente que poderá exixir a anota-ción rexistral da declaración de solo contaminado.Así mesmo, queda establecido o contido mínimo dosacordos voluntarios que, se é o caso, poidan sersubscritos para as operacións de limpeza e recupe-ración de solo, que, en todo caso, deberán ser auto-rizados polo órgano competente da Consellería deMedio Ambiente e Desenvolvemento Sostible.

A declaración dun solo como contaminado obrigaá súa descontaminación, calquera que sexa o perío-do transcorrido desde que esa contaminación foiproducida.

Especial atención se presta ás repercusións dadeclaración dun solo contaminado sobre a planifica-ción urbanística, xa que non se poderán executardesenvolvementos urbanísticos nos ámbitos queinclúan solos contaminados.

O capítulo II deste título VII regula a rexeneraciónde espazos degradados e establece que serán res-ponsables desa degradación en primeiro termo apersoa física ou xurídica que efectuou a vertedurainadecuada dos residuos e, solidariamente, quen osproduza ou posúa, agás que estes últimos llos entre-gasen a quen teña autorización para xestionar esaactividade. A maiores, respondendo así á situaciónhistórica peculiar da xestión de residuos en Galicia,caracterizada por unha deficiente xestión dos resi-duos no ámbito local, regúlase que, naqueles supos-tos en que quen teña a responsabilidade da degrada-ción sexa o concello, as actuacións de rexeneraciónnecesarias sexan promovidas polo propio concelloen cuxo territorio se encontre o espazo degradado.

Respecto do fomento da prevención na produciónde residuos, o título VIII recoñece a posibilidade deque a Comunidade Autónoma de Galicia poida con-ceder subvencións para incentivar a produción lim-pa e a implantación das mellores técnicas dispoñi-bles. Igualmente, establécense outras vías de pro-moción, principalmente de carácter educativo, parao cumprimento dos obxectivos da lei.


O título IX regula as competencias e o exerciciodos labores de inspección e vixilancia. Non obstan-te, a lei introduce a obriga para as empresas cuxaactividade se determine regulamentariamente derealizaren unha autoanálise ambiental con periodi-cidade anual, tras a declaración, se procede, deecoeficiencia. Neste título prevese que as funciónsde vixilancia e inspección ambiental poden ser rea-lizadas directamente por persoal funcionario debi-damente acreditado pola consellería competente enambiente ou por organismos de control, igualmenteautorizados pola dita consellería no ámbito dos resi-duos, de conformidade coa Lei 21/1992, do 16 dexullo, de industria, e co Real decreto 2200/1995, do28 de decembro, polo que se aproba o Regulamentoda infraestrutura para a calidade e seguranza indus-trial.

Os mecanismos de inspección atribuídos ás admi-nistracións refórzanse co recoñecemento na lei dafigura do axente da autoridade, que realizará laboresde inspección, coas pertinentes prerrogativas para ocaso.

Por último, o título X, composto, pola súa vez, pordous capítulos, recolle o réxime sancionador, confundamento constitucional no punto 3 do artigo 45da Constitución española. Como consecuencia natu-ral da distribución de competencias establecida notexto legal respecto das actividades incluídas no seuámbito de aplicación, a lei atribúe á Administraciónda comunidade e ás entidades locais a potestadesancionadora para instruír e resolver sobre uns ououtros procedementos. Non obstante, a Administra-ción autonómica será, en calquera caso, competentenaqueles procedementos onde os feitos constitutivosda infracción afectan máis dun termo municipal.

Respecto da graduación das sancións, estascorresponden coas establecidas na Lei 10/1998 eprevese a posibilidade de que os concellos poidanestablecer nas súas ordenanzas, como alternativa ámulta, e no caso de infracción por abandono ou ver-tedura de residuos derivados do consumo privado navía pública e espazos públicos, a posibilidade deque quen cometa unha infracción realice, con carác-ter voluntario, unha prestación persoal de servizosde limpeza na vía pública.

Para os efectos da responsabilidade administrativaestablecida no réxime sancionador do capítulo I, osresiduos terán sempre un titular responsable, calida-de que corresponderá a quen os produza, posúa ouxestione.

Destaca, por outro lado, a regulación das conse-cuencias derivadas de situacións de urxencia,mediante a adopción de medidas provisorias urxen-tes e medidas cautelares.

A lei complétase con dúas disposicións adicionais,unha disposición derrogatoria e dúas disposiciónsderradeiras.

Nas disposicións adicionais establécense normasespecíficas para os residuos de establecementos

sanitarios e a desagregación do custo derivado dacorrecta xestión dos residuos nos pregos de condi-cións administrativas dos contratos administrativos,nun esforzo por regular o que se denomina «contra-tación verde».

Neste sentido, a xestión extracentro dos residuosxerados en áreas de centros sanitarios en que non serealizan actividades especificamente sanitarias, quenon presenten risco para a saúde, correspóndelles ásentidades locais, que os xestionarán directamente oumediante agrupacións ou outras formas de colabora-ción previstas na normativa de réxime local. A xes-tión extracentro do resto de residuos sanitarios, agásdisposición específica en contrario, correspóndelle aquen os produza, e deberá entregalos a quen teñaautorización para xestionar residuos.

Por todo o exposto, o Parlamento de Galicia apro-bou e eu, de conformidade co artigo 13.2º do Estatu-to de Galicia e co artigo 24 da Lei 1/1983, do 23 defebreiro, reguladora da Xunta e da súa Presidencia,promulgo en nome de El-Rei, a Lei de residuos deGalicia.

TÍTULO IDISPOSICIÓNS XERAIS

CAPÍTULO IOBXECTO E ÁMBITO DE APLICACIÓN

Artigo 1º.-Obxecto.

Constitúe o obxecto desta lei, no marco da norma-tiva da Unión Europea e da lexislación básica doEstado, previr a produción de residuos, establecer oréxime xurídico xeral da produción e xestión dosresiduos, fomentando, por esta orde, a súa redución,reutilización, reciclaxe e outras formas de valoriza-ción, e a regulación dos solos contaminados, co finde protexer o ambiente e a saúde humana.

Artigo 2º.-Obxectivos.

O obxectivo desta lei é o de mellorar a calidade devida da cidadanía de Galicia e alcanzar un alto nivelde protección do ambiente, dotando os entes públi-cos competentes dos mecanismos de intervención econtrol necesarios para garantir unha axeitada xes-tión dos residuos e, en particular:

a) Previr os riscos para a saúde e o benestar daspersoas, sen provocar incomodidades polo ruído oupolos olores.

b) Protexer o ambiente sen crear riscos para aauga, o solo, a flora e a fauna.

c) Preservar a paisaxe e, particularmente, os luga-res de especial interese.

d) Reducir a cantidade e nocividade dos residuosxerados en Galicia. Para tal fin, os plans de residuose as normas de desenvolvemento e aplicación destalei fixarán obxectivos concretos.

e) Fomentar a recolla selectiva de residuos e maisa reutilización de produtos e materiais usados, a uti-


lización de materiais reciclados e a súa posta nomercado, así como outras formas de valorización.Para tal fin, as normas de desenvolvemento e aplica-ción desta lei fixarán obxectivos concretos de redu-ción cuantitativa e cualitativa.

f) Conseguir que quen sexa responsable da postano mercado de produtos que co seu uso se convertenen residuos utilice na súa fabricación tecnoloxíaslimpas que permitan o aforro de recursos naturais eelabore produtos que polas súas características favo-rezan a prevención de residuos e faciliten a súa reu-tilización, reciclaxe e valoración.

g) Prohibir o abandono, a vertedura ou a elimina-ción incontroladas dos residuos, así como tender alimitar a eliminación dos residuos a aqueles nonvalorizables.

h) Regular os solos contaminados co obxecto deprevir e reparar os danos no solo.

i) Promover a participación e colaboración activados axentes implicados na produción e na xestióndos residuos na sensibilización e concienciaciónsocial. A este respecto, as administracións actuaráncoa debida transparencia, poñendo á disposiciónpública toda a información relativa aos residuos.

j) Promover a integración de programas de educa-ción en materia de residuos en todos os ciclos forma-tivos, asegurando a información á cidadanía sobre aacción pública nesta materia co fin de promover asúa colaboración para a redución e valorización dosresiduos.

k) Desenvolver instrumentos de planificación, ins-pección e control que favorezan a suficiencia, segu-ranza e eficiencia das actividades de xestión dosresiduos.

l) Promover liñas de I+D cara á produción limpaen Galicia.

Artigo 3º.-Ámbito de aplicación.

1. Esta lei é aplicable a todo tipo de residuos quese orixinen ou xestionen no ámbito territorial daComunidade Autónoma de Galicia, coas seguintesexclusións:

a) As emisións á atmosfera reguladas na Lei34/2007, do 15 de novembro, de calidade do aire eprotección da atmosfera, e na Lei 8/2002, do 18 dedecembro, de protección do ambiente atmosférico deGalicia.

b) Os residuos radioactivos regulados na Lei25/1964, do 29 de abril, de enerxía nuclear.

c) As verteduras de efluentes líquidos ás augascontinentais reguladas no texto refundido da Lei deaugas aprobado polo Real decreto lexislativo1/2001, do 20 de xullo; as verteduras desde terra aomar reguladas pola Lei 22/1988, do 28 de xullo, decostas, e as verteduras desde buques e aeronaves aomar reguladas polos tratados internacionais de queEspaña sexa parte.

2. Esta lei aplicarase supletoriamente, na falta deregulación específica, ás seguintes materias, que serexerán pola súa lexislación específica:

a) A xestión dos residuos resultantes da prospec-ción, extracción, valorización, eliminación e almace-namento de recursos minerais, así como da explota-ción de canteiras, no regulado na Lei 22/1973, do 21de xullo, de minas.

b) A actividade de produción e xestión de subpro-dutos animais non destinados ao consumo humanono non previsto na normativa aplicable.

c) Os residuos producidos nas explotacións agríco-las e gandeiras consistentes en materias fecais eoutras substancias naturais e non perigosas cando seutilicen exclusivamente no marco das explotaciónsagrarias, conforme o disposto na disposición adicio-nal quinta da Lei 10/1998, do 21 de abril, de resi-duos.

d) Os explosivos, cartuchos e artificios pirotécni-cos desclasificados, así como os residuos de mate-rias primas perigosas ou de produtos explosivos uti-lizados na fabricación dos anteriores, no regulado noRegulamento de explosivos, aprobado mediante oReal decreto 230/1998, do 16 de febreiro.

e) As terras separadas nas industrias agroalimen-tarias nas súas fases de recepción e de limpeza pri-maria das materias primas agrícolas, cando esteandestinadas á súa valorización como tratamento dossolos e produzan un beneficio á agricultura ou unhamellora ecolóxica daqueles.

Artigo 4º.-Definicións.

Para os efectos desta lei, e de conformidade coaLei 10/1998, do 21 de abril, de residuos, entendera-se por:

1. Residuo: calquera substancia ou obxecto per-tencente a algunha das categorías que figuran noanexo da Lei 10/1998, do 21 de abril, de residuos,do cal quen o posúa se desprenda ou do cal teña aintención ou a obriga de desprenderse. En todo caso,terán esta consideración aqueles que figuren na Lis-ta europea de residuos (LER), aprobada polas insti-tucións comunitarias.

Non terán a consideración de residuo:

-Os materiais, obxectos ou substancias sobrantesdun proceso de produción, transformación ou consu-mo que non teñan modificadas as súas propiedadese características orixinais e que se utilicen de formadirecta como produto ou materia prima, sen se some-teren previamente a unha operación de valorizaciónou eliminación e sen poñer en perigo a saúde huma-na nin lle causar prexuízos ao ambiente.

-Aqueles materiais, obxectos ou substanciasdefectuosas xeradas nun proceso produtivo que sereincorporan a este.

-Os materiais, obxectos ou substancias que seobteñan tras a valorización dos residuos que seincorporen ao ciclo produtivo.


-As terras e rochas non contaminadas de escava-ción utilizadas para a restauración, acondiciona-mento e recheo, ou con fins de construción.

2. Residuos urbanos ou municipais: os xerados nosdomicilios particulares, comercios, oficinas e servi-zos, así como todos aqueles que non teñan a cualifi-cación de perigosos e que, pola súa natureza oucomposición, se poidan asimilar aos producidos nosanteriores lugares ou actividades.

Terán tamén a consideración de residuos urbanosos seguintes:

-Residuos procedentes da limpeza ordinaria devías públicas, zonas verdes, áreas recreativas epraias.

-Animais de compañía mortos, así como mobles,aparellos e vehículos abandonados. Entenderasecomo animal de compañía os animais que teña noseu poder a persoa humana, sempre que a súa tenzanon teña como destino o seu consumo ou o aprovei-tamento das súas producións, ou non se leve a cabo,en xeral, con fins comerciais ou lucrativos.

-Residuos e entullos procedentes de obras meno-res de construción e reparación domiciliaria.

3. Residuos comerciais: residuos municipais xera-dos pola actividade propia do comercio polo miúdo epor xunto, a hostalaría, os bares, os mercados, as ofi-cinas e os servizos.

Para os efectos do réxime de responsabilidades naxestión, terán tamén esta consideración os residuosnon perigosos xerados pola industria que, pola súanatureza ou composición, sexan asimilables aos resi-duos urbanos ou municipais.

4. Residuos perigosos: os definidos como tales no arti-go 3.c) da Lei 10/1998 e na Decisión 2000/532/CE daComisión do 3 de maio pola que se aproba a Lista europeade residuos, publicada mediante a Orde MAM/304/2002,do 8 de febreiro.

Os residuos perigosos xerados nos domicilios par-ticulares regularanse de conformidade co dispostona normativa de residuos urbanos.

5. Residuos non perigosos: aqueles residuos nonincluídos na definición anterior que se xeran nunproceso de fabricación, transformación, utilización,consumo, limpeza ou mantemento dunha instalaciónou actividade industrial, sanitaria ou gandeira e nonteñan a consideración de residuos urbanos ou muni-cipais.

6. Residuos de construción e demolición: aquelesque se orixinan nos procesos de execución materialdos traballos de construción tanto de nova plantacoma de rehabilitación ou de reparación e das ope-racións de desmontaxe, desmantelamento e derruba-mento de edificios e instalacións e que se encontranincluídos na Lista europea de residuos aprobadapola Orde MAM/304/2002, do 8 de febreiro, polaque se publican as operacións de valorización e eli-minación de residuos e a Lista europea de residuos.

Exclúense da definición anterior:

-Os residuos procedentes de obras menores deconstrución e reparación domiciliaria, que se consi-derarán urbanos e municipais, e entenderanse portales os de sinxela técnica e escasa entidade cons-trutiva e económica que non supoñan alteración dovolume do uso das instalacións e servizos de usocomún ou do número de vivendas e locais nin afec-ten o deseño exterior, a cimentación, a estrutura ouas condicións de habitabilidade ou seguranza dosedificios ou instalacións de todas as clases.

-Os residuos de construción e demolición queteñan a consideración de perigosos, que se rexeránpola súa normativa específica.

7. Residuos inertes: aqueles residuos non perigo-sos que non experimentan transformacións físicas,químicas ou biolóxicas significativas. Os residuosinertes non son solubles nin combustibles e nonreaccionan física nin quimicamente, nin de ningúnoutro modo, non son biodegradables e non os afectannegativamente outras materias con que entran encontacto de maneira que poidan dar lugar á contami-nación do ambiente ou prexudicar a saúde humana.A lixiviabilidade total, o contido de contaminantesdos residuos e a ecotoxicidade do lixiviado deberánser insignificantes e, en particular, non deberánsupoñer un risco para a calidade das augas superfi-ciais e/ou subterráneas.

8. Residuos industriais: aqueles residuos que, sen-do ou non perigosos, se xeran nun proceso de fabri-cación, transformación, utilización, consumo, limpe-za ou mantemento dunha instalación ou actividadeindustrial e dos que quen os produce ou posúe tenvontade de desprenderse.

9. Prevención: o conxunto de medidas destinadasa evitar a xeración de residuos ou a conseguir a súaredución, ou a da cantidade e nocividade de subs-tancias perigosas ou contaminantes presentes neles.

10. Produtor/a de residuos: calquera persoa físicaou xurídica cuxa actividade produza residuos (pro-dutor ou produtora inicial de residuos), excluída aderivada do consumo doméstico, ou que efectúe,logo de autorización, operacións de tratamento pre-vio, de mestura ou doutro tipo que ocasionen uncambio de natureza ou de composición deses resi-duos.

Terá tamén carácter de produtor/a de residuosquen importe ou adquira residuos en calquera Esta-do membro da Unión Europea.

11. Produtor/a de residuos perigosos: aqueles/asprodutores/as que xeren ou importen residuos peri-gosos e aquelas actividades que xeren ou importenprodutos que polo seu uso poidan dar lugar a resi-duos perigosos.

12. Posuidor/a: quen produza os residuos ou a per-soa física ou xurídica que os teña no seu poder e quenon teña a condición de xestor/a de residuos.


13. Xestor/a: a persoa ou a entidade, pública ouprivada, que realice calquera das operacións quecompoñen a xestión dos residuos, sexa ou non quenproduza estes.

14. Responsable da posta no mercado: o/a fabri-cante ou, na súa falta e por esta orde, o/a importa-dor/a, o/a adquirente noutro Estado membro daUnión Europea, o/a axente ou intermediario/a ouos/as axentes económicos dedicados á distribucióndos produtos.

15. Xestión: a recolla, a clasificación, o almacena-mento, o transporte, a valorización e a eliminacióndos residuos, incluída a vixilancia dos lugares dedepósito ou vertedura, despois do seu peche. Para osefectos desta lei, a reutilización non se consideraunha operación de xestión de residuos.

16. Recolla: toda operación, realizada por un xes-tor ou xestora, consistente en recoller, clasificar,agrupar ou preparar residuos para o seu transporte eentrega a xestor/a.

17. Transporte: o traslado dos residuos desde o seulugar de produción ata os centros onde se realizan asoperacións de xestión, así como os traslados de resi-duos destes entre si.

Non se inclúe neste concepto o traslado de resi-duos realizado por quen os posúa ou produza cosseus propios medios ata os centros de recolla e alma-cenamento, cando a cantidade para transportar sexainferior ao límite que se determine regulamentaria-mente, isto sen prexuízo das limitacións que a nor-mativa de transporte de mercadorías poida estable-cer.

18. Almacenamento: o depósito temporal de resi-duos por tempo inferior a dous anos, se o seu desti-no é a valorización, un ano se é a eliminación, ouseis meses, se se trata de residuos perigosos.

Non se inclúe neste concepto o depósito temporalde residuos nas instalacións de produción cos mes-mos fins e por períodos de tempo inferiores aos sina-lados ou os superiores que fosen previamente auto-rizados pola consellería competente en materia deambiente.

19. Reciclaxe: a transformación dos residuos, den-tro dun proceso de produción, para o seu fin inicialou para outros fins, incluída a compostaxe e a bio-metanización, pero non a incineración con recupera-ción de enerxía.

20. Reutilización: o emprego dun produto ou mate-rial usado para o mesmo fin para o cal foi deseñadoorixinariamente sen necesidade de sometelo concarácter previo a ningunha das operacións que figu-ran na lista de operacións de valorización aprobadapolas institucións comunitarias.

21. Rexeneración: procedemento a que é sometidoun produto usado ou desgastado para os efectos delle devolver as calidades orixinais que permitan asúa reutilización.

22. Vertedoiro: instalación de eliminación de resi-duos mediante o seu depósito subterráneo ou nasuperficie, por períodos de tempo superiores aosrecollidos no número 19 anterior.

Inclúense neste concepto as instalacións internasde eliminación de residuos, é dicir, os vertedoiros enque quen os produce elimina os seus residuos nolugar de produción. Non se inclúen as instalaciónsen que se descargan os residuos para a súa prepara-ción para o transporte posterior a outro lugar para asúa valorización, tratamento ou eliminación.

23. Valorización: todo procedemento que permita oaproveitamento dos recursos contidos nos residuossen poñer en perigo a saúde humana e sen utilizarmétodos que poidan causar prexuízos ao ambiente.Inclúese neste concepto o almacenamento previo ávalorización, entendéndose como tal as seguintesoperacións:

-O depósito de residuos que, por formar parte doproceso de valorización, se realice para facilitar ouposibilitar as operacións de valorización.

-O depósito de residuos que se realiza con carác-ter previo a unha actividade de valorización paraposibilitar a súa posta en marcha.

24. Eliminación: todo procedemento dirixido ben ávertedura dos residuos ben á súa destrución, total ouparcial, realizado sen poñer en perigo a saúde huma-na e sen utilizar métodos que poidan causar prexuí-zos ao ambiente. Inclúense neste concepto as insta-lacións de incineración destinadas ao tratamento deresiduos urbanos cando a súa eficiencia enerxéticaresulte inferior ao disposto na normativa de resi-duos; así mesmo, inclúese neste concepto o almace-namento previo á eliminación e enténdese como talas seguintes operacións:

-O depósito de residuos que, por formar parte doproceso de eliminación, se realice para facilitar ouposibilitar as operacións de eliminación.

-O depósito de residuos que se realiza con carác-ter previo a unha actividade de eliminación paraposibilitar a súa posta en marcha.

25. Planta móbil: instalación de valorización oueliminación destinada a permanecer por un tempolimitado nun lugar e deseñada para ser desarmadaou desmantelada para o seu traslado.

26. Solo contaminado: todo aquel cuxas caracterís-ticas físicas, químicas ou biolóxicas foron alteradasnegativamente pola presenza de compoñentes decarácter perigoso de orixe humana, en concentracióntal que comporte un risco para a saúde humana ou oambiente, de acordo cos criterios estándares e pro-cedemento que se determine regulamentariamente.

27. Actividades potencialmente contaminantes:aquelas actividades de tipo industrial ou comercialque, xa polo manexo de substancias perigosas xapola xeración de residuos, poidan contaminar o solo.


28. Espazo degradado: aquel que foi obxecto deverteduras incontroladas ou dun inadecuado depósi-to de residuos.

29. Sistema integrado de xestión: sistema estable-cido e financiado mediante acordo dos axentes eco-nómicos responsables da posta no mercado de pro-dutos que co seu uso se converten en residuos, paragarantir a correcta xestión destes.

30. Empresa xestora do sistema integrado de xes-tión: entidade sen ánimo de lucro cuxa misión é a derealizar as actuacións necesarias para o correctofuncionamento do sistema ou sistemas integrados dexestión constituídos e a consecución dos seus fins.

31. Autodiagnóstico ambiental: autoanálise daactividade das instalacións encamiñada, entreoutros fins, á optimización da ecoeficiencia median-te a aplicación de técnicas de produción limpa e dasmellores tecnoloxías dispoñibles, á implantación daprevención de residuos e doutras fontes contaminan-tes e á adopción de medidas preventivas, para osefectos de minimizar os riscos ambientais.

32. Auditoría ambiental: ferramenta de controlambiental que ten entre os seus fins a colaboracióncoas empresas para a identificación dos puntos crí-ticos ambientais e a cooperación con elas para aadopción de medidas que melloren a súa ecoeficien-cia, incluída a minimización na xeración de resi-duos, así como aqueloutras que contribúan a dimi-nuír os riscos ambientais. Así mesmo, servirá paraverificar os datos subministrados polas empresastanto no documento de autodiagnóstico como nadeclaración de ecoeficiencia (ou declaración de sus-tentabilidade).

33. Declaración de ecoeficiencia (ou declaraciónde sustentabilidade): documento en que se inclúenos resultados da aplicación dun autodiagnóstico.

CAPÍTULO IIORGANIZACIÓN E COMPETENCIAS

Artigo 5º.-Competencias das entidades locais enmateria de residuos.

1. As entidades locais serán competentes para axestión dos residuos urbanos, nos termos previstosnesta lei e na Lei 10/1998, do 21 de abril, de resi-duos.

2. En particular, correspóndelles aos municipios:

a) Prestar, por si sós ou asociados, os servizos deri-vados da xestión dos residuos urbanos ou municipaisna forma que se estableza nas súas respectivas orde-nanzas e, se for o caso, plans de xestión de residuos.

Os municipios xestionarán os servizos públicos derecolla, transporte, valorización e eliminación deresiduos urbanos ou municipais de forma directa ouindirecta.

b) Implantar sistemas de recolla selectiva de resi-duos urbanos ou municipais que posibiliten a súareciclaxe e outras formas de valorización.

c) Chegar a acordos con quen produza residuoscomerciais para a consecución da súa correcta xes-tión.

d) Elaborar os plans de xestión de residuos urba-nos, de acordo co que, se for o caso, se establezanesta lei e nos plans de residuos da ComunidadeAutónoma de Galicia.

e) Xestionar adecuadamente os residuos urbanosou municipais abandonados en vías ou espazospúblicos de titularidade municipal.

f) Vixiar, inspeccionar e sancionar no ámbito dassúas competencias.

g) Exercer as competencias que, se for o caso, llessexan atribuídas con carácter temporal ou perma-nente polas administracións competentes, medianteacordos ou calquera outro instrumento administrati-vo. Este exercicio poderase levar a cabo directamen-te ou mediante a constitución e participación enentes supramunicipais ou doutra índole de entre osprevistos no ordenamento xurídico.

Artigo 6º.-Competencias das deputacións provin-ciais.

Son competencias das deputacións provinciais asseguintes:

1. Adoptar as medidas oportunas para asegurar,conforme o establecido na lexislación vixente enmateria de administracións locais, a colaboraciónprecisa aos concellos na prestación do servizo derecolla e xestión de residuos urbanos, incluíndoestes servizos como de carácter preferente nos plansprovinciais de obras e servizos.

2. Así mesmo, de acordo co contido dos plans deresiduos e nos termos establecidos na lexislación deréxime local, poderán contribuír economicamente áelaboración e execución de plans comarcais e locaisde xestión de residuos.

Artigo 7º.-Competencias da Comunidade Autóno-ma de Galicia.

Son competencias da Comunidade Autónoma deGalicia as seguintes:

a) A autorización, vixilancia, inspección e sancióndas actividades de produción e xestión de residuos.

b) A autorización dos sistemas integrados de xes-tión de residuos que se constitúan en virtude deacordos voluntarios, así como a súa vixilancia, ins-pección e sanción.

c) A declaración de solo contaminado, a realiza-ción dun inventario de solos contaminados e asdemais que, en relación con estes, lle atribúan anormativa básica e esta lei.

d) A autorización de traslados de residuos desdeou cara a países da Unión Europea, regulados nanormativa comunitaria, así como os traslados nointerior do territorio do Estado que teñan a súa ori-xe ou destino na Comunidade Autónoma de Galicia,


e a inspección e, se for o caso, sanción derivada doscitados réximes de traslados.

e) Autorizar a eliminación de residuos procedentesdoutras comunidades autónomas.

f) A elaboración dos plans autonómicos de resi-duos.

g) Declarar como servizo público, de titularidadeautonómica ou municipal, todas ou algunhas dasoperacións de xestión de determinados residuos.

h) Obrigar a quen sexa responsable da posta nomercado de produtos que co uso se convertan enresiduos a elaborar produtos que polas súas caracte-rísticas favorezan a prevención na xeración de resi-duos e faciliten a súa valorización, así como a cons-tituír sistemas integrados de xestión ou a adoptar asmedidas oportunas para garantir a súa correcta xes-tión.

i) Velar pola adecuada prestación dos servizosmunicipais obrigatorios, respectando as competen-cias locais na materia.

j) O exercicio da potestade expropiatoria para oestablecemento ou a ampliación de instalacións dexestión de residuos.

k) Adoptar as medidas excepcionais necesariaspara garantir a xestión dos residuos no caso de cesa-mento de actividade dun sistema integrado de xes-tión.

l) O desenvolvemento de programas de apoio áprodución limpa nas empresas e industrias dentro doterritorio galego.

m) Calquera outra que, en relación con esta lei, llesexa atribuída polo ordenamento xurídico.

n) Calquera outra actividade relacionada cos resi-duos que non veña atribuída por lei á Administra-ción xeral do Estado ou aos entes locais.

Artigo 8º.-Órganos competentes da ComunidadeAutónoma de Galicia.

A actuación da Xunta de Galicia nas materias aque se refire esta lei levarase a cabo a través da con-sellería competente en ambiente, cando non haxalexislación específica que atribúa esa competencia aoutra consellería ou organismo.

Artigo 9º.-Coordinación interadministrativa.

1. As entidades locais galegas coordinarán as súascompetencias entre si, e coa Comunidade Autónomade Galicia e a Administración do Estado, co fin derealizar as accións necesarias para a consecucióndos obxectivos establecidos nesta lei e dos que poi-dan estar previstos nos correspondentes plans deresiduos da Comunidade Autónoma de Galicia.

2. Co fin de asegurar a coherencia da actuacióndas administracións públicas, a Xunta de Galiciadispoñerá dos procedementos previstos na normati-va de réxime local. Así mesmo, e de conformidadeco disposto nos artigos 205 e seguintes da

Lei 5/1997, do 22 de xullo, de Administración localde Galicia, atribúeselle a facultade de coordinar aactuación das entidades locais e, en especial, dasdeputacións provinciais, cando as actividades ou osservizos locais comprendidos dentro dos obxectivosdesta lei transcendan o interese propio das corres-pondentes entidades, incidan ou condicionen rele-vantemente os da Xunta de Galicia ou sexan conco-rrentes ou complementarios desta.

A potestade de coordinación das entidades locaisexercerase a través dos plans de residuos da Comu-nidade Autónoma de Galicia en materia de residuos,que fixarán os obxectivos e as prioridades da acciónpública en materia de residuos e a vinculación dasentidades locais ao seu contido, nos termos previstosna lexislación básica e nesta lei.

CAPÍTULO IIIDA SOCIEDADE GALEGA DO MEDIO AMBIENTE

Artigo 10º.-Sociedade Galega do Medio Ambiente.

1. A Sociedade Galega do Medio Ambiente, S.A.,creada polo Decreto 111/1992, do 11 de abril, éunha sociedade pública autonómica dependente daconsellería competente en materia de residuos, á calcorresponden as seguintes funcións:

a) A xestión dos residuos urbanos a partir domomento en que son depositados nas estacións detransferencia ou plantas de tratamento previstas noplan de xestión de residuos urbanos, coas conse-guintes operacións de transporte, almacenamento,valorización, tratamento, comercialización e depósi-to controlado dos residuos.

b) A xestión daqueloutros residuos que figuren noseu obxecto social.

c) A realización de accións para a mellora da xes-tión e da prevención de residuos, incluídas as actua-cións de formación e sensibilización.

d) Calquera outra que lle sexa atribuída e que teñarelación co seu obxecto social.

2. Toda a xestión da Sociedade Galega do MedioAmbiente, S.A. se realizará de tal forma que segaranta o cumprimento de todos os obxectivos reco-llidos nesta lei, e nos correspondentes plans de resi-duos da Xunta, para o cal deberá concertar as súasaccións coas dos xestores ou xestoras que interveñannas fases iniciais do proceso.

3. Para o cumprimento destes fins a SociedadeGalega do Medio Ambiente, S.A. poderá desenvolveras súas actividades total ou parcialmente mediante atitularidade de accións ou de participacións ensociedades con obxecto idéntico ou análogo.

CAPÍTULO IVACCIÓN DAS ADMINISTRACIÓNS PÚBLICAS

Artigo 11º.-Principios xerais.

1. A Xunta de Galicia e as entidades locais, encolaboración coa Administración do Estado, coordi-


narán as súas competencias para realizar unha exe-cución conxunta das accións necesarias para:

a) Promover entre a cidadanía patróns de consumoresponsables que favorezan a redución en orixe dosresiduos.

b) Acadar obxectivos concretos de redución dacantidade e nocividade dos residuos implementandomedidas de fomento da produción limpa.

c) Acadar obxectivos concretos de valorización dosresiduos a través da súa recolla selectiva, reutiliza-ción, reciclaxe e recuperación enerxética ou calque-ra outro procedemento dirixido ao aproveitamentodos recursos que conteñen.

d) Promover a implantación de instalacións einfraestruturas adecuadas para a xestión dos resi-duos da Comunidade Autónoma de Galicia.

e) Limitar a eliminación dos residuos aos non sus-ceptibles de seren valorizados nas instalaciónssituadas na Comunidade Autónoma de Galicia.

f) Impedir a eliminación incontrolada dos residuose promover a rexeneración dos espazos degradados.

g) Potenciar o uso de produtos procedentes davalorización de residuos.

h) Garantir o traslado de residuos en condiciónsseguras.

i) Impulsar o desenvolvemento de programas deformación ambiental, información, sensibilización econcienciación social que susciten a participación ecolaboración activa da cidadanía, así como facilitaro diálogo entre a Xunta de Galicia e os distintosaxentes económicos e sociais, asociacións ecoloxis-tas e produtores/as e xestores/as, en xeral, en todo ociclo de vida do residuo.

2. Co fin de asegurar a coherencia e a efectividadedestas accións en materia de xestión de residuos,atribúeselle á Xunta de Galicia a facultade de coor-dinar a actuación das entidades locais no exerciciodaquelas competencias que transcendan os intere-ses locais e estean comprendidas dentro dos obxec-tivos desta lei.

3. Co obxecto de facer efectivos os principios deeficacia e eficiencia relativos á actuación das admi-nistracións públicas, previstos nos parágrafos un edous do artigo 3 da Lei 30/1992, do 26 de novembro,de réxime xurídico das administracións públicas edo procedemento administrativo común, as adminis-tracións con competencias en materia de residuosgarantirán na súa execución a suficiencia de medioshumanos e materiais, tanto para a promoción e ofomento como para a información, prevención, vixi-lancia e control.

Artigo 12º.-Prevención de residuos.

Para a prevención de residuos as administraciónspúblicas competentes fomentarán:

a) O uso de tecnoloxías limpas que permitan unmaior aforro dos recursos naturais.

b) O deseño, a fabricación, a comercialización e ouso de produtos que xeren o menor impacto ambien-tal ao longo do seu ciclo de vida, e que permitan asúa máis idónea valorización, prestando especialatención aos envases compostos.

c) A utilización das mellores técnicas dispoñiblespara a eliminación das substancias perigosas conti-das nos residuos destinados a valorización ou elimi-nación.

d) A adopción e o cumprimento de medidas deprevención por parte de quen produza os residuosnos termos previstos nesta lei.

e) O desenvolvemento de programas sectoriais deminimización de residuos e emisións.

Artigo 13º.-Valorización.

1. Co obxecto de acadar a valorización adecuadados residuos as administracións competentes enmateria de residuos fomentarán:

a) A recolla selectiva de todos aqueles compoñen-tes susceptibles de seren reutilizados ou reciclados,incluíndo a posta en marcha de sistemas de recollaque permitan o maior aproveitamento dos recursoscontidos nos residuos.

b) A separación, previamente ao comezo do trata-mento, do resto de compoñentes que, aínda non sen-do recollidos selectivamente, poidan ser obxecto dereciclaxe ou recuperación.

c) A reciclaxe, así como outras formas de recupe-ración nos recursos contidos nos residuos.

2. Os obxectivos da valorización, así como asmedidas para a súa consecución, deberán estar pre-vistos nos plans de residuos.

Artigo 14º.-Optimización na eliminación.

1. Todo residuo potencialmente valorizable, deacordo coas mellores técnicas dispoñibles nas insta-lacións situadas na Comunidade Autónoma de Gali-cia, deberá ser destinado a este fin.

2. A eliminación de residuos realizarase coamellor tecnoloxía dispoñible, respectando os princi-pios de suficiencia, proximidade e responsabilidadecompartida.

3. Excepcionalmente, a pesar do disposto nonúmero 1 deste artigo, e logo da autorización doórgano competente en materia de ambiente, poderánser obxecto das operacións propias de depósito con-trolado ou vertedoiro aquelas fraccións valorizablesque non resulte posible comercializar pola situaciónconxuntural do mercado.

Artigo 15º.-Formación e concienciación.

No marco dos principios xerais de actuación,desenvolveranse accións de formación e conciencia-ción cidadá dirixidas a:

a) Promover a participación activa na mellora darecolla selectiva e, en especial, da separación enorixe de residuos.


b) Fomentar a diminución do uso de envases eembalaxes innecesarios, principalmente os de difícilreutilización ou reciclaxe.

c) Potenciar a educación ambiental e a integraciónde programas de educación en materia de residuosen todos os ciclos formativos.

d) Potenciar a creación de mesas de participación,estudo e traballo conxunto, co fin de plasmar e rea-lizar un seguimento das especificacións do plan deresiduos e do cumprimento do establecido nesta lei.

e) Facilitar a consecución de acordos concretosentre a Xunta de Galicia e quen teña a representa-ción dos sectores produtivos e de asociacionismoecolóxico e cidadán.

f) Favorecer o diálogo e o compromiso entre os sec-tores da industria e do consumo e as administraciónspúblicas no ámbito da protección do ambiente.

g) Informar das consecuencias nocivas para oambiente que pode ter o uso incorrecto dos produtosque xeren residuos tóxicos ou perigosos.

TÍTULO II

PLANIFICACIÓN EN MATERIA DE RESIDUOS

CAPÍTULO I

DISPOSICIÓNS XERAIS

Artigo 16º.-Da planificación.

As actividades, tanto públicas como privadas, dexestión de residuos executaranse conforme os plansde residuos aprobados polas administracións públi-cas competentes.

Artigo 17º.-Obxectivos do Plan autonómico de xes-tión de residuos.

1. A planificación da xestión dos residuos polaComunidade Autónoma de Galicia persegue a coor-dinación entre as diferentes administracións públi-cas con competencias neste ámbito, tendo en contaa incidencia económica, social, cultural, ecolóxica,demográfica e territorial da xestión integral dos resi-duos, para lograr o cumprimento dos seguintesobxectivos:

a) Previr e reducir a produción de residuos e a súanocividade.

b) Garantir que todo residuo susceptible de servalorizado se destinará a tales fins.

c) A determinación e a distribución no territorio doconxunto de instalacións de xestión necesarias paragarantir os principios de autosuficiencia e proximi-dade na xestión de residuos xerados na ComunidadeAutónoma galega.

d) Evitar o depósito incontrolado de residuos.

2. Para a consecución dos obxectivos definidosneste artigo, fomentarase a aplicación das mellorastécnicas dispoñibles.

CAPÍTULO IIPLANIFICACIÓN AUTONÓMICA

Artigo 18º.-Plans de residuos da Xunta de Galicia.

1. Correspóndelle á Xunta de Galicia a elabora-ción e aprobación dos plans de residuos de confor-midade co previsto na normativa básica, nesta lei enas súas normas de desenvolvemento.

2. Os plans de residuos da Xunta de Galicia con-terán polo menos as seguintes determinacións:

a) Ámbito material, territorial e temporal, así comoo procedemento de revisión.

b) Análise e diagnóstico da situación existente eestimación dos residuos obxecto do plan: cantidade,tipoloxía e orixe, así como operacións de xestión aque se someten. Especialmente deberán incluírunha análise e diagnóstico da situación actual enrelación cos núcleos de poboación, actividade eco-nómica e social e medio rural.

c) Principios que deben rexer a xestión dos resi-duos afectados polo plan.

d) Obxectivos específicos de redución, reutiliza-ción, reciclaxe, outras formas de valorización e eli-minación dos residuos, e as medidas que se debenadoptar para a consecución destes obxectivos.

e) Plan de infraestruturas necesarias para a conse-cución dos obxectivos previstos.

f) Criterios que se deben ter en conta para a loca-lización das infraestruturas necesarias.

g) Estimación dos custos de execución do plan.

h) Programación temporal das actuacións previstaspara a execución do plan.

i) Para efectos da coordinación interadministrativaprevista no artigo 9 desta lei, procedemento de inte-gración, se for o caso, das entidades locais no plan.

j) Directrices básicas a que deberán adecuar, sefor o caso, os plans das entidades locais.

3. Como documento anexo formularase un progra-ma financeiro de actuación en que se expresarán evalorarán os custos económico-financeiros derivadostanto da execución do plan como do proceso de xes-tión dos residuos, e propoñerase a súa reparticiónentre todas as persoas e entidades implicadas noplan. Igualmente, establecerase a achega da Xuntade Galicia ao financiamento do plan, así como asaxudas ou subvencións existentes por parte do restodas institucións. Este programa poderá ser revisadoindependentemente do plan propiamente dito.

Artigo 19º.-Procedemento de elaboración.

1. A elaboración dos plans da Xunta de Galicia enmateria de residuos axustarase ao seguinte procede-mento:

a) A consellería competente en materia de ambien-te elaborará un documento de referencia para a rea-lización da avaliación ambiental estratéxica do plan,


sobre a base do cal se redactará o informe de susten-tabilidade ambiental e unha proposta do plan.

b) A proposta do plan, que inclúe o informe de sus-tentabilidade, someterase ao trámite de consultasdefinidas no documento de referencia, que, en todocaso, incluirá a consulta a todas as administraciónspúblicas afectadas, incluídas, se for o caso, as dou-tra comunidade autónoma e as doutro Estado mem-bro. Así mesmo, someterase ao trámite de informa-ción pública durante un período non inferior acorenta e cinco días. O período de informaciónpública anunciarase no Diario Oficial de Galicia, cofin de que o público interesado poida examinalo eformular as alegacións que considere oportunas.

c) Finalizada a fase de consultas, elaborarase unhamemoria ambiental co obxecto de valorar a integra-ción dos aspectos ambientais na proposta do plan. Amemoria ambiental conterá as determinacións finaisque se deberán incorporar á proposta do plan.

d) Tomando en consideración as alegacións formu-ladas nas consultas, o informe de sustentabilidadeambiental e a memoria ambiental, a conselleríacompetente en materia de ambiente, nun prazo nonsuperior a trinta días, elevaralle a proposta do planao Consello da Xunta para a súa aprobación.

e) O plan aprobarase mediante acordo do Conselloda Xunta de Galicia e a consellería competente enmateria de residuos farao público e procederá á súadifusión para garantir o coñecemento á cidadanía eás administracións implicadas. O texto íntegro doplan aprobado será remitido ao Parlamento de Gali-cia.

f) A consellería competente en materia de ambien-te realizará un seguimento dos efectos no ambienteda aplicación ou execución do plan.

2. O programa financeiro de actuación do planserá aprobado directamente polo Consello da Xuntapor proposta da persoa titular da consellería compe-tente en materia de ambiente e non estará suxeitoaos trámites procedementais previstos nos puntosanteriores para o conxunto do plan.

Artigo 20º.-Publicidade do plan.

A consellería competente en materia de ambientepoñerá á disposición das administracións públicasconsultadas e do público afectado a seguinte docu-mentación:

1. O plan aprobado.

2. Unha declaración que resuma como se integra-ron no plan os aspectos ambientais, e como se tomouen consideración o informe de sustentabilidadeambiental, os resultados das consultas, a memoriaambiental e, se for o caso, as discrepancias que pui-deren xurdir no proceso, así como as razóns da esco-lla do plan en relación coas alternativas considera-das.

3. As medidas adoptadas para o seguimento dosefectos no ambiente da aplicación do plan.

4. Un resumo non técnico sobre a documentacióncontida nos números 2 e 3.

Artigo 21º.-Efectos.

1. Os plans en materia de residuos aprobados polaXunta poderanse declarar de incidencia supramuni-cipal de acordo coa normativa de ordenación doterritorio de Galicia.

2. Os plans serán de obrigado cumprimento paraadministracións públicas e particulares, e consti-túen, en especial, un límite vinculante para calque-ra instrumento de plan urbanístico, cuxas determi-nacións non poderán modificar, derrogar ou deixarsen efecto aqueles.

3. Os instrumentos de plan urbanístico deberanseadaptar ás determinacións dos plans da Xunta enmateria de residuos nos prazos que determinen estesplans e, en todo caso, na primeira modificación ourevisión do plan urbanístico.

4. Decláranse de interese público, para os efectosda Lei 10/1995, do 23 de novembro, de ordenacióndo territorio de Galicia, as infraestruturas de xestiónde residuos consideradas nos plans autonómicos deresiduos.

Artigo 22º.-Revisión.

Os plans de residuos da Xunta de Galicia revisa-ranse:

1. Nos prazos previstos neles, que non excederán oprazo máximo de dez anos.

2. En calquera caso, cando concorran circunstan-cias sobrevidas que o fagan necesario, e, especial-mente, para adaptar o seu contido ás exixencias quederiven das modificacións que se produzan na nor-mativa autonómica, estatal e comunitaria na materiade que se trate.

Artigo 23º.-Duración.

Os plans da Xunta en materia de residuos terán aduración prevista neles e prorrogaranse automatica-mente en canto non se aprobe un novo plan que ossubstitúa.

CAPÍTULO III

PLANIFICACIÓN DAS ENTIDADES LOCAIS

Artigo 24º.-Plans de residuos das entidades locais.

1. As entidades locais poderán elaborar e aprobaros seus propios plans de xestión de residuos urba-nos, de conformidade co previsto na normativa bási-ca, nesta lei, nas súas normas de desenvolvemento enos plans autonómicos en materia de residuos.

2. Os plans de residuos urbanos das entidadeslocais respectarán as directrices contidas nos plansde residuos da Xunta, e conterán, como mínimo, asdeterminacións recollidas nos números 2 e 3 do arti-go 18º desta lei, ben que referido ao seu ámbitoterritorial.


Artigo 25º.-Elaboración.

1. A entidade local que se propoña elaborar o seupropio plan en materia de residuos ou modificar osxa existentes notificarallo á Xunta de Galicia.

2. Co obxecto de evitar que se produza unha dupli-cidade de avaliacións ambientais, a consellería com-petente en materia de ambiente determinará, casopor caso, a necesidade de someter o plan ou a súamodificación a unha avaliación estratéxica ambien-tal, de acordo co establecido na Lei 9/2006, do 28 deabril, sobre avaliación dos efectos de determinadosplans e programas no ambiente, e na normativa auto-nómica aplicable.

3. Para os efectos do establecido no punto anterior,antes da súa aprobación definitiva, a entidade localremitiralle á Xunta o texto íntegro do proxecto e asalegacións recibidas durante o período de informa-ción pública, xunto coas súas correspondentes con-testacións e informes técnicos.

4. Unha vez aprobado definitivamente o plan, aentidade local procederá á súa publicación e adop-tará as medidas pertinentes para asegurar a súamáxima difusión e o seu coñecemento pola cidada-nía, e deberá manter á disposición desta e das enti-dades públicas e privadas que o soliciten o seu tex-to íntegro.

Artigo 26º.-Revisión.

Os plans das entidades locais en materia de resi-duos revisaranse no prazo previsto neles e candoconcorran circunstancias sobrevidas que o fagannecesario, e, en todo caso, cando necesiten adaptar-se ás directrices e aos obxectivos do correspondenteplan autonómico de residuos, así como ás exixenciasque deriven das modificacións que se produzan nanormativa autonómica, estatal e comunitaria namateria de que se trate.

Artigo 27º.-Duración.

Os plans dos entes locais en materia de residuosterán a duración prevista neles e prorrogaranse auto-maticamente en canto non se aprobe un novo planque os substitúa.

TÍTULO IIIMEDIDAS ECONÓMICAS E FINANCEIRAS

Artigo 28º.-Garantías financeiras das actividadessometidas a autorización.

1. As autorizacións das actividades de xestión deresiduos quedarán suxeitas á constitución por partede quen as solicite dun seguro de responsabilidadecivil e/ou á prestación dunha fianza ou outra garan-tía equivalente na forma e contía que en cada auto-rización se determine, de acordo co que regulamen-tariamente se estableza.

2. Así mesmo, a consellería competente en materiade ambiente exixirá, cando sexa o caso, a quen pro-duza os residuos a constitución dun seguro de res-ponsabilidade civil e/ou a prestación dunha fianza

ou outra garantía equivalente, na forma que regula-mentariamente se estableza.

3. Estas garantías terán por finalidade asegurar ocumprimento, ante as administracións públicas, dasobrigas que incumban en virtude da autorizaciónexpedida, e das derivadas, se for o caso, da posibleexecución subsidiaria por parte da administracióncompetente, así como da reparación dos posiblesdanos e do custo da restauración.

Artigo 29º.-Recursos económicos.

A xestión dos residuos poderase financiar median-te os seguintes recursos:

a) As taxas e os prezos públicos obtidos pola pres-tación dos servizos de xestión de residuos, recada-dos polas administracións municipal e autonómica.

b) Os prezos privados obtidos polas empresaslegalmente autorizadas para intervir na xestión.

c) As subvencións asignadas a xestores públicosou privados.

d) Calquera outro tributo que se poida establecerpara o financiamento das operacións de xestión deresiduos.

TÍTULO IV

POSTA NO MERCADO DE PRODUTOS QUE CO SEU USO SE CONVERTENEN RESIDUOS

Artigo 30º.-Obrigas.

Quen sexa responsable da posta no mercado deprodutos que co seu uso se convertan en residuosestará obrigado/a, con anterioridade á posta no mer-cado dos primeiros, a:

a) Obter de quen os fabricou información suficien-te sobre a cantidade e as características dos residuosque, previsiblemente, se poidan xerar, e os sistemasde xestión a que estes se deberían someter, así como,no caso de conteren substancias ou preparados peri-gosos, a ficha de datos de seguranza dos correspon-dentes produtos.

b) Adoptar as medidas pertinentes para asegurar aadecuada xestión dos residuos derivados dos seusprodutos cando as características destes non permi-tan a súa xestión a través dos sistemas e instalaciónsen funcionamento no territorio da ComunidadeAutónoma de Galicia.

Artigo 31º.-Réxime xeral.

1. Os axentes económicos responsables da postano mercado de produtos que co seu uso se convertanen residuos optarán por unha das seguintes alterna-tivas:

a) Facerse cargo directamente da xestión dos resi-duos derivados dos seus produtos.

b) Participar nun sistema integrado de xestióndeses residuos.


c) Contribuír economicamente aos sistemas públi-cos de xestión de residuos, en medida tal que secubran os custos atribuíbles á súa xestión.

d) Aceptar un sistema de depósito, devolución eretorno dos residuos derivados dos seus produtos.

2. Regulamentariamente, poderase establecerunha listaxe de produtos que co seu uso se conver-tan en residuos e para os cales sexa obrigatorio optarpor unha das alternativas previstas no número ante-rior.

3. Así mesmo, quen sexa responsable da posta nomercado de produtos que co seu uso se convertan enresiduos deberá informar anualmente o órgano com-petente en materia de ambiente da ComunidadeAutónoma dos residuos producidos na súa activida-de de fabricación e do resultado cualitativo e cuan-titativo das operacións efectuadas para a xestióndeles.

Artigo 32º.-Sistemas integrados de xestión.

1. Para o cumprimento de todas ou dalgunhas dasobrigas previstas no número 1 do artigo anterior,quen sexa responsable da posta no mercado de pro-dutos que co seu uso se convertan en residuos pode-rá establecer os seus propios sistemas integrados dexestión mediante a formalización de acordos volun-tarios autorizados pola Comunidade Autónoma deGalicia.

2. Á solicitude de autorización dos sistemas a quealude o punto primeiro deberase achegar a docu-mentación acreditativa dos seguintes aspectos:

a) Características dos produtos incluídos e dosresiduos que se poidan xerar polo seu uso.

b) Delimitación do seu ámbito territorial de actua-ción.

c) Medidas que se deben adoptar tanto para a pre-vención da súa xeración como, se for o caso, parafacilitar a súa reutilización, reciclaxe ou calqueraoutro tipo de valorización antes da súa eliminación,tendo en conta as particularidades da distribuciónda poboación e dos asentamentos poboacionais enGalicia, así como da súa orografía.

d) Obrigas asumidas por quen sexa responsable daposta no mercado dos produtos e polos demais axen-tes económicos que interveñen no sistema.

e) Mecanismos de control, seguimento e revisión.

f) Alternativas de xestión dos residuos resultantes.

g) Estimación da cantidade de residuos que se poi-dan xerar anualmente no ámbito da ComunidadeAutónoma de Galicia.

h) Obxectivos previstos de redución, reciclaxe evalorización.

i) Designación dunha persoa representante daempresa xestora do sistema integral de xestión queactúe como única interlocutora coa administración.

j) Orzamento anual, no ámbito territorial da Comu-nidade Autónoma de Galicia, do sistema integradode xestión.

k) Acordo adoptado entre os axentes económicosque operen nos sectores interesados e subscritos portodos e cada un deles.

l) Relación e cantidade de produtos postos no mer-cado que co seu uso se convertan en residuos noámbito territorial da Comunidade Autónoma deGalicia.

3. O prazo máximo para resolver e notificar estasautorizacións é de seis meses. Transcorrido este pra-zo sen se notificar resolución expresa, a autorizaciónentenderase denegada.

4. As autorizacións poderán introducir as condi-cións que se consideren necesarias para a súa efec-tividade, así como prever a constitución dunhagarantía que asegure o cumprimento das obrigasasumidas, e o establecemento de obrigas de submi-nistración de información, análise económica eauditorías sobre a xestión dos residuos.

Artigo 33º.-Mecanismos de control.

Cando existan varios sistemas integrados de xes-tión para unha mesma categoría de residuos segun-do a Lista europea de residuos, estes están obrigadosao establecemento dunha oficina de coordinación enque estean representados todos os sistemas.

Artigo 34º.-Suspensión ou revogación da autoriza-ción.

No caso de incumprimento das condicións e dosrequisitos establecidos na autorización, e logo daaudiencia da parte interesada, o órgano competenteen materia de ambiente poderá suspender temporal-mente ou revogar a autorización, sen prexuízo daresponsabilidade administrativa derivada do incum-primento, que se determinará, cando proceda, noexpediente sancionador que se inicie para o efecto.

Artigo 35º.-Convenios de colaboración.

Para o cumprimento de todas ou dalgunhas dasobrigas sinaladas nos artigos anteriores deste título,quen sexa responsable da posta no mercado de pro-dutos que co seu uso se convertan en residuos pode-rá, así mesmo, subscribir convenios de colaboracióncoa Xunta de Galicia.

Artigo 36º.-Medidas excepcionais no caso de cesa-mento de actividade dos sistemas integrados de xes-tión de residuos.

1. Cando un sistema integrado de xestión cese nasúa actividade ou a súa autorización quede suspen-dida ou revogada, a Xunta de Galicia, por propostada consellería competente en materia de ambiente,determinará a forma de xestión dos residuos incluí-dos no sistema.

2. Nos supostos previstos no punto anterior, osaxentes económicos participantes no sistema inte-grado de xestión quedan obrigados a contribuír eco-


nomicamente aos sistemas públicos de xestión deresiduos na medida necesaria para cubrir os custosatribuíbles á xestión deses residuos ata o momentoen que o axente económico correspondente ou benacredite a súa participación nun sistema integradode xestión debidamente autorizado e en funciona-mento ou ben xustifique que o xestiona por si mes-mo.

TÍTULO VRÉXIME DE INTERVENCIÓN ADMINISTRATIVA

Artigo 37º.-Réxime de intervención administrativada produción e xestión de residuos.

1. Están suxeitas a autorización administrativaprevia do órgano competente en materia de ambien-te da Comunidade Autónoma as seguintes industriase actividades:

1.1. Produción de residuos: a instalación de indus-trias ou actividades produtoras de residuos perigo-sos, a ampliación e modificación substancial ou otraslado de industrias ou actividades produtoras deresiduos perigosos, así como aquelas industrias ouactividades produtoras de residuos que non teñen aconsideración de perigosos e figuren nunha listaque, se for o caso, se aprobe por razón das excepcio-nais dificultades que poida presentar a xestión dosresiduos producidos.

1.2. Xestión de residuos: o almacenamento, valori-zación e eliminación de residuos, así como o trans-porte de residuos perigosos cando quen os transpor-ta asuma a titularidade dos residuos no momento darecolla no lugar de produción.

2. As autorizacións deberán ser solicitadas porquen sexa titular das industrias ou actividades afec-tadas.

3. Quen sexa titular das actividades de producióne xestión de residuos distintas das enumeradas nonúmero 1 deberá notificarllo ao órgano competenteen materia de ambiente para a súa inscrición noRexistro de Produtores/as e Xestores/as de Resi-duos.

4. As actividades de xestión de residuos urbanosrealizadas directamente polos concellos ou enteslocais e a produción deles polas persoas particularesnon estarán sometidas ao réxime de control previoprevisto neste artigo.

5. Regulamentariamente establecerase o réximexurídico das autorizacións de xestión e produción eo rexistro das actividades previstas neste artigo, asícomo as actividades de produción de residuos peri-gosos e non perigosos que pola súa escasa inciden-cia ambiental non necesiten a intervención adminis-trativa prevista neste artigo.

6. Quedarán exentas das autorizacións a que serefiren os números anteriores aquelas industrias eactividades a que resulte aplicable a normativasobre prevención e control integrado da contamina-ción.

Artigo 38º.-Obrigas de quen produza, posúa e xes-tione residuos.

Quen produza, posúa e xestione residuos deberácumprir as seguintes obrigas xerais:

1. As previstas na Lei 10/1998, do 21 de abril, deresiduos, sen prexuízo doutras obrigas establecidasna lexislación vixente.

2. As previstas nesta lei e nas normas que a desen-volvan, así como no desenvolvemento regulamenta-rio.

3. Facilitarlle á consellería competente en materiade ambiente a información que esta lles requira enrelación coa natureza, características e composicióndos residuos que posúan, así como nos labores deinspección en relación coas materias reguladas nes-ta lei.

4. Comunicarlle ao órgano ambiental competentecalquera cambio que se produza, no prazo máximodun mes, que se contará desde esa data, con respec-to aos datos e documentos que figuren no RexistroXeral de Produtores/as e Xestores/as de Residuos deGalicia.

5. Quen produza residuos, en función das caracte-rísticas dos seus procesos produtivos, aplicará tec-noloxías que orixinen os menos posibles, así como asprecisas para o control, o tratamento e, se é o caso,a eliminación das substancias perigosas que conte-ñan.

6. Os/As transportistas que asuman a titularidadedos residuos deberán dispoñer dunha infraestruturaadecuada de almacenamento.

7. Quen produza residuos comerciais estará obri-gado/a a entregarlle os seus residuos a un xestor ouxestora autorizado para o seu tratamento, ou ben aacollerse ao sistema de recolla e xestión que o entelocal competente estableza para este tipo de resi-duos.

Artigo 39º.-Importación, adquisición intracomuni-taria, intermediación e axencia.

1. Sen prexuízo do establecido na normativa comu-nitaria e das autorizacións que, cando for o caso,sexan exixibles, quen sexa responsable de importa-cións e adquisicións intracomunitarias, así como deaxencias comerciais ou intermediacións que, ennome propio ou alleo, poñan residuos no mercado ourealicen con eles operacións xurídicas que impli-quen cambios de titularidade posesoria mesmo sencontido transaccional comercial, deberá notificarllopreviamente á consellería competente en materia deambiente para o seu rexistro administrativo, indi-cando, cando menos, as cantidades, natureza, orixese destino dos residuos, así como, se for o caso, ométodo de transporte e o método de valorización oueliminación que se vaia empregar.

2. Regulamentariamente poderase establecer unprocedemento adecuado para o control e supervi-sión.


TÍTULO VI

EXPROPIACIÓN

Artigo 40º.-Declaración de utilidade pública.

1. Declárase de utilidade pública e interese social,para os efectos da lexislación de expropiación forzo-sa, o establecemento ou a ampliación de instalaciónsde xestión de residuos.

2. A declaración de utilidade pública levará implí-cita en todo caso a necesidade de ocupación dosbens ou a adquisición dos dereitos afectados eimplicará a urxente ocupación para os efectos doartigo 52 da Lei de expropiación forzosa do 16 dedecembro de 1954.

Artigo 41º.-Solicitude de recoñecemento de utilida-de pública.

1. Para o recoñecemento da utilidade pública dasinstalacións a que se refire o artigo anterior, seránecesario que a empresa interesada o solicite,incluída unha relación concreta e individualizadados bens ou dereitos que quen faga a solicitude con-sidere de necesaria expropiación.

2. A petición someterase á información pública esolicitarase informe dos organismos afectados.

3. Concluída a tramitación, o recoñecemento dautilidade pública será acordado pola conselleríacompetente en materia de ambiente.

TÍTULO VII

DA CONTAMINACIÓN E DEGRADACIÓN DO SOLO

CAPÍTULO I

SOLOS CONTAMINADOS

Artigo 42º.-Declaración de solo contaminado.

1. A consellería competente en materia deambiente, de acordo coa normativa vixente, declara-rá, delimitará e regulará os solos contaminados e acreación do seu correspondente rexistro. O prazomáximo para a notificación da resolución de decla-ración dun solo como contaminado será dun ano,contado desde o inicio do procedemento para a súadeclaración como tal.

2. A resolución que declare un solo como contami-nado conterá, polo menos, as seguintes determina-cións:

a) Delimitación do solo contaminado.

b) As persoas físicas ou xurídicas obrigadas a levara cabo a limpeza e recuperación.

c) As principais operacións para a súa limpeza erecuperación.

d) Se for o caso, medidas preventivas, de defensa econtrol e de seguimento que se deban adoptar.

e) Os usos a que non se poderá destinar o solo,mentres subsista a declaración.

f) Requisitos xurídicos e técnicos en que se sus-tenta a declaración.

Artigo 43º.-Efectos da declaración.

1. A declaración dun solo como contaminado obri-gará a realizar as actuacións necesarias para proce-der á súa limpeza e recuperación, na forma e prazosque determine o órgano competente da ComunidadeAutónoma.

2. Terá a obriga de realizar as operacións de lim-peza e recuperación quen cause a contaminación, ecando sexan varios/as responderán destas obrigas deforma solidaria e subsidiariamente, por esta orde,os/as posuidores/as dos solos contaminados e os/aspropietarios/as non posuidores/as.

3. Unha vez que a declaración dun solo como con-taminado sexa firme en vía administrativa, esta seráobxecto de nota marxinal no rexistro da propiedade,por iniciativa da consellería competente en materiade ambiente. Esta nota cancelarase unha vez que sedeclare que o solo deixou de ter tal consideración.

4. A firmeza da declaración dun solo como conta-minado implicará a súa inclusión no Rexistro daCalidade dos Solos de Galicia.

Artigo 44º.-Acordos voluntarios e convenios decolaboración.

1. As actuacións para proceder á limpeza e recu-peración dos solos declarados como contaminadospoderanse levar a cabo mediante:

a) Acordos voluntarios subscritos entre quen teñaa obriga de realizar esas operacións e autorizadospolo órgano correspondente da consellería compe-tente en materia de ambiente.

b) Convenios de colaboración entre quen teña aobriga de realizar esas operacións e as administra-cións públicas competentes, que poderán concretarincentivos económicos que poidan servir de axudapara financiar os custos de limpeza e recuperaciónde solos contaminados.

2. En todo caso, os custos de limpeza e recupera-ción de solos contaminados correrán a cargo de quenteña a obriga, en cada caso, de realizar esas opera-cións.

3. Os acordos voluntarios a que alude o punto pri-meiro conterán, polo menos, as seguintes determina-cións:

a) Alcance das operacións de limpeza e recupera-ción que se vai realizar e obrigas asumidas, por cadaunha das partes responsables, en relación con aque-las.

b) Se é o caso, medidas preventivas, de defensa econtrol e de seguimento que se deban adoptar.

c) Prazo de execución.

d) Orzamento e mecanismos de financiamento.


Artigo 45º.-Medidas provisorias.

1. Antes da iniciación do procedemento de decla-ración de solo contaminado, a consellería competen-te en materia de ambiente, de oficio ou por instanciade parte, nos casos en que exista un grave risco paraa saúde das persoas ou o ambiente, poderá adoptaras medidas provisorias que considere oportunas. Asmedidas provisorias deberán ser confirmadas, modi-ficadas ou levantadas no acordo de iniciación doprocedemento, que se deberá efectuar dentro dosquince días seguintes á súa adopción.

En todo caso, as ditas medidas quedarán sen efec-to se non se inicia o procedemento no dito prazo oucando o acordo de iniciación non conteña un pro-nunciamento expreso sobre estas.

2. Unha vez iniciado o procedemento de declara-ción dun solo como contaminado, o órgano corres-pondente da consellería competente en materia deambiente para resolvelo poderá adoptar, de oficio oupor instancia de parte, as medidas provisorias queconsidere oportunas para asegurar a eficacia daresolución que se poida ditar, nos supostos en queexista un grave risco para a saúde das persoas ou oambiente.

3. As medidas provisorias poderán ser alzadas oumodificadas durante a tramitación do procedemento,de oficio ou por instancia de parte, en virtude de cir-cunstancias sobrevidas ou que non puidesen sertidas en conta no momento da súa adopción.

En todo caso, extinguiranse coa eficacia da resolu-ción administrativa que poña fin ao procedemento.

Artigo 46º.-Actividades potencialmente contami-nantes de solos.

1. Quen teña a propiedade de predios en que serealizase algunha das actividades potencialmentecontaminantes de solos terá a obriga, con motivo dasúa transmisión, de declaralo en escritura pública.Este feito será obxecto de nota marxinal no rexistroda propiedade.

2. Quen sexa titular de actividades potencialmentecontaminantes deberá remitirlle ao órgano corres-pondente da consellería competente en materia deambiente un informe de situación, co contido e perio-dicidade que regulamentariamente se estableza.

Artigo 47º.-Relación co plan urbanístico.

1. Non se poderán executar desenvolvementosurbanísticos nos ámbitos que inclúan solos contami-nados en canto a consellería competente en materiade ambiente non declare que os solos deixaron de tertal consideración.

2. En relación cos ditos solos e co obxecto dedeterminar a viabilidade dos usos previstos no ámbi-to que se vai desenvolver, para a tramitación dosplans urbanísticos deberase presentar, xunto coadocumentación exixida pola normativa aplicable, uninforme da calidade do solo.

CAPÍTULO IIESPAZOS DEGRADADOS

Artigo 48º.-Rexeneración de espazos degradados.

Co obxecto de corrixir os efectos causados porunha deficiente xestión dos residuos, acometeranseas obras e instalacións necesarias para restituír osterreos que foron obxecto de verteduras incontrola-das ou dun inadecuado depósito dos residuos porparte de quen os xestione actualmente ás condiciónsambientais que posuían antes da iniciación destasactividades.

Artigo 49º.-Responsables da degradación do terreo.

1. Consideraranse responsables da degradación doterreo e terán, polo tanto, a obriga en primeiro lugarde restauralo:

a) A persoa física ou xurídica que efectuou a ver-tedura inadecuada dos residuos e, solidariamente,quen os producir ou posuír, agás que estes últimosllos entregasen a un xestor ou xestora autorizadopara a dita actividade.

b) Subsidiariamente, quen teña a propiedade doterreo onde se produciu a descarga ou, se é o caso, atitularidade do dominio público afectado.

2. Naqueles supostos en que quen tiver a respon-sabilidade da degradación fose un concello, asactuacións de rexeneración serán acometidas polaentidade local en cuxo territorio se encontre o espa-zo degradado. A Xunta actuará a través da asisten-cia e cooperación coas administracións afectadas.

TÍTULO VIIIFOMENTO

Artigo 50º.-Subvencións.

A Comunidade Autónoma de Galicia, no ámbitodas súas competencias, poderá outorgar subvenciónspara incentivar mecanismos de produción limpa e aimplantación das mellores técnicas dispoñibles naxestión dos residuos.

Artigo 51º.-Promoción.

A consellería competente en materia de ambientepoderá:

a) Desenvolver, con carácter periódico, campañasde formación e concienciación cidadá dirixidas afomentar o cumprimento dos obxectivos desta lei.

b) Potenciar a subscrición de acordos entre a con-sellería competente en materia de ambiente e os sec-tores produtivos, representantes patronais e sindi-cais e do asociacionismo ambiental, das asociaciónsde persoas consumidoras e doutras organizacións departicipación cidadá.

c) Promover convenios con entidades públicas ouprivadas, para a implantación de medidas tendentesá educación, investigación, información e asesora-mento, orientadas especialmente a pemes, paraintroducir nas empresas as tecnoloxías menos conta-


minantes e prácticas de prevención en materia deresiduos.

d) Favorecer, a través de acordos coa conselleríacompetente en materia de educación, a integraciónde contidos en materia de residuos nos ciclos forma-tivos, co fin de mellorar a conciencia ambiental doestudantado e da cidadanía en xeral.

TÍTULO IX

INSPECCIÓN, VIXILANCIA E CONTROL

Artigo 52º.-Órganos competentes.

A inspección, vixilancia e control do cumprimentodesta lei, así como das súas normas de desenvolve-mento, corresponde, no ámbito das súas respectivascompetencias, á consellería competente en materiade ambiente ou ao concello respectivo.

Artigo 53º.-Servizos de inspección e vixilancia daComunidade Autónoma de Galicia.

1. As funcións de vixilancia e inspección ambien-tal da Comunidade Autónoma de Galicia relativas aocumprimento desta lei serán levadas a cabo:

a) Directamente por persoal funcionario debida-mente acreditado pola consellería competente enmateria de ambiente. Este persoal terá o carácter deaxente da autoridade e os feitos constatados por el eformalizados en acta gozarán da presunción de cer-teza para efectos probatorios. Para tal fin, estaráfacultado para realizar exames, controis, tomas demostras e recolla de información e para acceder aaqueles lugares e instalacións onde se desenvolvanas actividades mencionadas nesta lei, logo da iden-tificación e sen necesidade de aviso previo.

b) Por organismos de control debidamente autori-zados pola consellería competente en materia deambiente no ámbito dos residuos.

2. Para o desempeño das súas funcións, os/asaxentes da autoridade poderán ir acompañados/as deasesores/as técnicos debidamente identificados eautorizados por quen sexa titular do órgano de quedependan os servizos de vixilancia e inspección, queen ningún caso terán a consideración de axentes daautoridade nin gozarán das potestades desta. Estepersoal asesor estará obrigado a gardar segredo res-pecto dos datos e informacións que coñeza no exer-cicio destas funcións.

3. Regulamentariamente estableceranse as fun-cións que desenvolverán as entidades ambientais decontrol, así como os requisitos e o procedementopara o seu exercicio. Estas entidades de controlestán obrigadas igualmente a gardar segredo respec-to dos datos e informacións que coñezan no exerci-cio destas funcións de vixilancia e inspección.

Artigo 54º.-Actas de inspección.

Os feitos constatados polos/as axentes da autorida-de formalizaranse nunha acta e gozarán da presun-ción de certeza para efectos probatorios. Esta acta

será asinada polo/a axente da autoridade e entrega-ráselle copia á parte interesada.

Artigo 55º.-Custos dos servizos de inspección.

O custo das inspeccións previas á concesión deautorización, así como aqueloutras que sexan pre-ceptivas, poderá ser imputado a quen solicitaseestas ou a quen sexa titular das instalacións inspec-cionadas, respectivamente. Tamén se poderá impu-tar o custo das inspeccións facultativas cando estasse realicen como consecuencia de non atender quensexa titular da instalación os requirimentos da admi-nistración, cando se realicen no ámbito dun proce-demento sancionador que remate coa imposicióndunha sanción ou cando se aprecie temeridade oumala fe en quen sexa titular da instalación inspec-cionada.

Artigo 56º.-Autodiagnósticos e auditorías.

1. Todas as actividades industriais e/ou empresasque xeren residuos industriais deberán realizarautodiagnósticos ambientais, empregándose comoferramenta de control ambiental a auditoría ambien-tal e a declaración de ecoeficiencia ou de sustenta-bilidade en consonancia coas definicións desta lei.

2. Os documentos de autodiagnóstico ambientalserán aprobados polo órgano de control ambiental,de modo específico para cada sector cando iso sexaposible.

3. A declaración de ecoeficiencia ou de sustenta-bilidade terá como base os datos obtidos previamen-te no documento de autodiagnóstico ambiental.

4. A periodicidade dos autodiagnósticos e declara-cións derivadas destes, a que se refiren os números2 e 3 deste artigo, será anual.

5. Para a verificación da información contida nosdocumentos de autodiagnóstico e nas declaracións,así como para a revisión destes documentos, o órga-no de control ambiental levará a cabo auditoríasambientais.

Artigo 57º.-Deber de colaboración.

Quen sexa titular das actividades a que se refireesta lei que sexan obxecto de vixilancia, inspeccióne auditoría ten a obriga de permitir o acceso, para oexercicio das súas funcións, aos funcionarios e fun-cionarias ou persoal das entidades ambientais decontrol debidamente identificados, así como aos ase-sores e asesoras técnicos que circunstancialmenteacompañen o dito funcionariado, e a prestarlles acolaboración necesaria para a realización de exa-mes, controis, tomas de mostras e recolla de infor-mación e calquera outra operación para o cumpri-mento da súa misión.


TÍTULO X

RÉXIME E PROCEDEMENTO SANCIONADOR

CAPÍTULO I

RÉXIME SANCIONADOR

Artigo 58º.-Potestade sancionadora.

1. O exercicio da potestade sancionadora sobre asactividades sometidas ao disposto nesta lei corres-póndelles aos órganos correspondentes da conselle-ría competente en ambiente e aos concellos, de acor-do cos seus respectivos ámbitos competenciais atri-buídos pola lexislación vixente.

2. A inobservancia ou a vulneración das prescri-cións contidas na lexislación básica estatal, nesta leie nas normas que a desenvolvan, ou nas ordenanzase demais normas municipais, constitúen infracciónadministrativa e serán sancionadas conforme o esta-blecido nos seguintes artigos, sen prexuízo, se é ocaso, das correspondentes responsabilidades civís epenais.

Artigo 59º.-Responsabilidade administrativa.

1. Para os efectos do establecido neste título, osresiduos terán sempre un ou unha titular responsa-ble, calidade que corresponderá a quen os produza,posúa ou xestione.

2. A responsabilidade será solidaria nos seguintessupostos:

a) Cando quen posúa ou xestione os residuos osentregue a persoa física ou xurídica distinta dassinaladas nesta lei.

b) Cando sexan varios/as os/as responsables e nonsexa posible determinar o grao de participación decadaquén na realización da infracción.

3. Cando os danos causados ao ambiente se produ-zan por acumulación de actividades debidas a dife-rentes persoas, a administración competente poderáimputar individualmente esta responsabilidade e osseus efectos económicos.

4. Só haberá exención de responsabilidade admi-nistrativa para quen ceda os residuos a xestores/asautorizados para realizar as operacións que compo-ñen a xestión de residuos, e sempre que a súa entre-ga se realice cumprindo os requisitos establecidosna normativa básica e nesta lei e nas súas normas dedesenvolvemento. En todo caso, a cesión constará endocumento fidedigno.

5. Igualmente, para quen posúa residuos urbanoshaberá exención de responsabilidade polos danosque poidan derivar de tales residuos, sempre quellelos entregasen ás entidades locais ou a xestores/asautorizados por estas, observando as respectivasordenanzas e demais normativa aplicable.

Artigo 60º.-Infraccións.

1. Constitúen infraccións, conforme esta lei, asaccións e omisións tipificadas nela, sen prexuízo das

correspondentes responsabilidades civís e penais aque poidan dar lugar.

2. As infraccións desta lei clasifícanse en moi gra-ves, graves e leves.

Artigo 61º.-Infraccións moi graves.

Son infraccións moi graves:

a) O exercicio dunha actividade descrita nesta leiou na normativa que a desenvolva sen a preceptivaautorización ou con ela caducada, revogada ou sus-pendida, e o incumprimento das obrigas impostasnas autorizacións, así como a actuación en formacontraria ao establecido nesta lei, cando a activida-de non estea suxeita a autorización específica, todoiso sempre que se puxese en perigo grave a saúdedas persoas ou o ambiente ou cando a actuación teñalugar en espazos protexidos en función do seu valorecolóxico.

b) O abandono, a vertedura ou a eliminaciónincontrolados de residuos perigosos.

c) O abandono, a vertedura ou a eliminaciónincontrolados de calquera outro tipo de residuos,sempre que se producise un dano ou deterioracióngrave para o ambiente ou se puxese en perigo gravea saúde das persoas.

d) O incumprimento das obrigas derivadas dasmedidas provisorias e cautelares, agás os supostosde forza maior ou imposibilidade sobrevida.

e) A ocultación ou a alteración maliciosa de datosachegados aos expedientes administrativos para aobtención de autorizacións, licenzas, permisos ouinscricións relacionadas co exercicio das activida-des reguladas nesta lei.

f) A elaboración, importación ou adquisición intra-comunitaria de produtos con substancias ou prepa-rados prohibidos pola normativa vixente pola perigo-sidade dos residuos que xeran.

g) O incumprimento polos axentes económicos res-ponsables da posta no mercado de produtos que coseu uso se convertan en residuos das obrigas sinala-das no artigo 31º.1 desta lei.

h) A non realización das operacións de limpeza erecuperación cando un solo sexa declarado comocontaminado, tras o correspondente requirimento daconsellería competente en materia de ambiente, ou oincumprimento, se é o caso, das obrigas derivadasde acordos voluntarios ou convenios de colabora-ción.

i) A mestura das diferentes categorías de residuosperigosos entre si ou destes cos que non teñan talconsideración, sempre que se producise un dano oudeterioración grave para o ambiente ou se puxese enperigo grave a saúde das persoas.

j) A entrega, venda ou cesión de residuos perigososa persoas físicas ou xurídicas distintas das sinaladasnesta lei, así como a aceptación dos residuos en con-dicións distintas das que aparezan nas corresponden-


tes autorizacións ou nas normas establecidas nestalei e nas súas disposicións de desenvolvemento.

k) A omisión, no caso de residuos perigosos, dosnecesarios plans de seguranza e previsión de acci-dentes, así como dos plans de urxencia interior eexterior das instalacións, exixibles de conformidadecoa normativa aplicable.

l) O incumprimento da obriga de repoñer previstano artigo 72º.

m) A comisión durante un período de tres anos dedúas ou máis infraccións graves sancionadas concarácter firme en vía administrativa.

Artigo 62º.-Infraccións graves.

Son infraccións graves:

a) O exercicio dunha actividade descrita nesta leiou na normativa que a desenvolva sen a preceptivaautorización ou con ela caducada, revogada ou sus-pendida, e o incumprimento das obrigas impostasnas autorizacións, así como a actuación en formacontraria ao establecido nesta lei, cando a activida-de non estea suxeita a autorización específica, todoiso sempre que non se puxese en perigo grave a saú-de das persoas nin se producise un dano ou deterio-ración grave para o ambiente.

b) O abandono, a vertedura ou a eliminaciónincontrolados de calquera tipo de residuos non peri-gosos, sempre que non se puxese en perigo grave asaúde das persoas nin se producise un dano ou dete-rioración grave para o ambiente.

c) O incumprimento das condicións de almacena-mento de calquera tipo de residuos establecidas nanormativa.

d) O incumprimento da obriga de proporcionardocumentación ou información ou a ocultación oufalseamento de datos exixidos pola normativa apli-cable ou polas estipulacións contidas na autoriza-ción, así como o incumprimento da obriga de custo-dia e mantemento da dita documentación.

e) A falta de constitución de seguros, fianzas ououtras garantías, ou da súa renovación, cando sexanobrigatorias.

f) O traslado de residuos con orixe ou destino noterritorio da Comunidade Autónoma de Galicia deresiduos procedentes doutros estados ou doutra par-te do territorio nacional sen os requisitos previstosna lexislación comunitaria, nesta lei ou nas normasque a desenvolvan.

g) No caso de adquisición intercomunitaria de resi-duos, o incumprimento da obriga de notificar a reali-zación da súa valorización ou eliminación, de acordoco establecido no Regulamento 1013/2006/CE.

h) A obstrución á actividade inspectora ou de con-trol das administracións públicas.

i) A falta de etiquetaxe ou a etiquetaxe incorrectaou parcial dos envases que conteñan residuos peri-gosos.

j) A mestura das diferentes categorías de residuosperigosos entre si ou destes cos que non teñan talconsideración, sempre que, como consecuenciadiso, non se puxese en perigo grave a saúde das per-soas nin se producise un dano ou deterioración gra-ve para o ambiente.

k) A entrega, venda ou cesión de residuos non peri-gosos a persoas físicas ou xurídicas distintas das sina-ladas nesta lei, así como a aceptación dos residuos encondicións distintas das que aparezan nas correspon-dentes autorizacións ou nas normas establecidas nes-ta lei e nas súas disposicións de desenvolvemento.

l) O incumprimento por parte das entidades asegura-doras ou do asegurado da obriga de lle notificar á con-sellería competente en materia de ambiente a suspen-sión da cobertura ou a extinción do contrato de seguro.

m) A comisión dalgunha das infraccións indicadasno artigo anterior cando, pola súa escasa contía ouentidade, non merezan a cualificación de moi graves.

n) A comisión durante un período de tres anos dedúas ou máis infraccións leves sancionadas concarácter firme en vía administrativa.

Artigo 63º.-Infraccións leves.

Son infraccións leves:

a) O exercicio dunha actividade descrita nesta leisen a correspondente inscrición nos rexistros admi-nistrativos pertinentes se é o caso.

b) O abandono ou a vertedura de residuos deriva-dos do consumo privado na vía pública e en espazospúblicos.

c) O atraso na subministración da documentaciónou información que deba proporcionárselle á admi-nistración de acordo co establecido pola normativaaplicable ou polas estipulacións contidas nas autori-zacións.

d) A comisión dalgunha das infraccións indicadasno artigo anterior cando, pola súa escasa contía ouentidade, non merezan a cualificación de graves.

e) Calquera infracción do establecido nesta lei,nas súas normas de desenvolvemento ou nas estipu-lacións contidas nas autorizacións, cando non esteatipificada como moi grave ou grave.

Artigo 64º.-Prescrición das infraccións.

1. As infraccións previstas nesta lei prescribiránnos seguintes prazos:

a) As infraccións moi graves, aos cinco anos.

b) As infraccións graves, aos tres anos.

c) As infraccións leves, ao ano.

2. O prazo de prescrición comezará a contarse des-de o día en que a infracción se cometese, coasseguintes particularidades:

a) Cando se trate de infraccións continuadas, oprazo de prescrición comezará a contar desde o


momento da finalización ou cesamento da acción ouomisión que constitúe a infracción.

b) Cando non sexan inmediatamente perceptiblesos danos ao ambiente derivados das infraccións, oprazo de prescrición comezará a contar desde omomento da súa manifestación ou coñecemento.

3. Interromperá a prescrición a iniciación, cocoñecemento da parte interesada, do procedementosancionador, e reiniciarase o prazo de prescrición seo expediente sancionador estiver paralizado durantemáis dun mes por causa non imputable á parte pre-suntamente responsable.

Artigo 65º.-Sancións.

1. Pola comisión das infraccións moi graves pode-rase impoñer algunha das seguintes sancións:

a) Multa desde 31.001 ata 2.000.000 de euros,agás en residuos perigosos, que será desde 301.001ata 2.000.000 de euros.

b) Inhabilitación para o exercicio de calquera dasactividades previstas nesta lei por un período detempo non inferior a un ano nin superior a dez.

c) Nos supostos de infraccións tipificadas nas alí-neas a), d), e), i) e k) do artigo 61º, clausura tempo-ral ou definitiva, total ou parcial, das instalacións ouaparellos.

d) Nos supostos de infraccións tipificadas nas alí-neas a), d), e), f), i), j) e k) do artigo 61º, revogaciónda autorización ou suspensión desta, ou cancelaciónou suspensión da inscrición rexistral, por un temponon inferior a un ano nin superior a dez.

2. Pola comisión das infraccións graves poderaseimpoñer algunha das seguintes sancións:

a) Multa desde 603 ata 31.000 euros, agás nosresiduos perigosos, que será desde 6.020 ata301.000 euros.

b) Inhabilitación para o exercicio de calquera dasactividades previstas nesta lei por un período detempo de ata un ano.

c) Nos supostos de infraccións tipificadas nas alí-neas a), e), f), g), h), i), j) e k) do artigo 62º, revoga-ción da autorización ou suspensión desta, ou cance-lación ou suspensión da inscrición rexistral, por untempo de ata un ano.

3. Pola comisión das infraccións leves poderaseimpoñer a sanción de multa de ata 602 euros, agásen residuos perigosos, que será ata 6.019 euros.

No suposto da infracción tipificada na alínea b) doartigo 63º, os concellos da Comunidade Autónomade Galicia poderán establecer nas súas ordenanzas,como alternativa á multa, a posibilidade de quequen cometeu a infracción realice, con caráctervoluntario, unha prestación persoal de servizos delimpeza na vía pública.

4. A sanción de multa será compatible co resto dassancións previstas nos números anteriores.

5. As persoas físicas ou xurídicas que fosen san-cionadas por faltas graves ou moi graves derivadasdo incumprimento desta lei non poderán obter sub-vencións nin outro tipo de axudas da ComunidadeAutónoma de Galicia ata cumpriren a sanción e, sefor o caso, executaren as medidas correctoras perti-nentes.

Artigo 66º.-Equiparación ao beneficio.

En ningún caso a multa que se impoña pola comi-sión dunha infracción tipificada nesta lei resultarámáis beneficiosa para quen cometeu a infracciónque o cumprimento da disposición infrinxida, e asúa contía poderase incrementar ata o dobre dela,aínda que isto supoña superar as sancións máximasprevistas no artigo precedente. A valoración dobeneficio ilícito realizarase conforme valores e pre-zos de mercado.

Artigo 67º.-Graduación das sancións.

1. Deberase gardar a debida adecuación entre agravidade do feito constitutivo da infracción e a san-ción aplicada, considerándose especialmente osseguintes criterios para a graduación da sanción quese aplique:

a) A natureza do risco ou dano ocasionado, a súarepercusión e transcendencia social, o custo de res-titución ou a irreversibilidade do dano ou deteriora-ción producida na calidade do recurso ou do benprotexido.

b) A existencia de intencionalidade ou reiteración.

c) A contía do beneficio ilícito obtido e o grao departicipación dos suxeitos.

d) A comisión da infracción en espazos naturaisprotexidos pola normativa vixente, así como nosespazos recollidos na Rede Natura 2000 e en áreasde elevado valor paisaxístico, establecidas estasúltimas de acordo coa normativa vixente en materiade protección da paisaxe en Galicia.

e) A reincidencia, pola comisión no termo dun anode máis dunha infracción da mesma natureza candoasí fose declarado por resolución firme.

f) A adopción, con antelación á finalización doprocedemento sancionador, e logo do consentimentodo órgano ambiental competente, de medidascorrectoras que minimicen ou resolvan os efectosprexudiciais que sobre o ambiente deriven dainfracción.

2. Cando a sanción consista no peche temporal doestablecemento ou na suspensión da actividade,incluirase no cómputo da duración da sanción o tem-po que o establecemento estivese pechado ou a acti-vidade suspendida como medida provisoria ou cau-telar.

Artigo 68º.-Causas modificativas.

Poderase ter en conta como circunstancia atenuan-te ou agravante a disposición de quen cometese ainfracción para reparar os danos causados.


Artigo 69º.-Prescrición das sancións.

1. As sancións previstas nesta lei prescribirán nosseguintes prazos:

a) As sancións impostas por infraccións moi gra-ves, aos cinco anos.

b) As sancións impostas por infraccións graves,aos tres anos.

c) As sancións impostas por infraccións leves, aoano.

2. O prazo de prescrición das sancións comezara-se a contar desde o día seguinte a aquel en queadquira firmeza a resolución pola que se impón asanción.

3. Interromperá a prescrición a iniciación, cocoñecemento da parte interesada, do procedementode execución, e volverá transcorrer o prazo se aquelestá paralizado durante máis dun mes por causa nonimputable a quen cometeu a infracción.

Artigo 70º.-Publicidade das sancións.

1. O órgano competente para resolver o procede-mento sancionador poderá acordar que se dea publi-cidade ás sancións impostas pola comisión dasinfraccións graves ou moi graves, por razóns deexemplaridade e sempre que concorra algunha dascircunstancias de risco ou dano efectivo para oambiente, reincidencia ou intencionalidade acredi-tada, unha vez que as ditas sancións adquiran firme-za.

2. A publicidade das sancións efectuarase nosmedios que se consideren oportunos, e na dita publi-cación farase indicación expresa das persoas físicasou xurídicas responsables e das infraccións cometi-das.

Artigo 71º.-Compatibilidade das sancións.

1. Cando a mesma conduta resulte sancionableconforme esta lei e outras normas de protecciónambiental, impoñerase unicamente a sanción máisgrave das que resulten aplicables ou, a igual gravi-dade, a de superior contía e, no caso de igual contía,prevalecerá a norma especial.

2. O punto anterior non será aplicable ás acciónsou omisións que infrinxan normas de protecciónambiental e normas de índole sectorial encamiñadasá protección de bens ou valores distintos, ou se fun-den no incumprimento de diferentes obrigas formais.

Nestes supostos, o órgano ambiental da Comunida-de Autónoma de Galicia deberá remitirlle ao órganocompetente por razón da materia os antecedentesque estean no seu poder e que poidan acreditar adita infracción.

Artigo 72º.-Obriga de repoñer e indemnización dosdanos ao ambiente.

1. Sen prexuízo da sanción penal ou administrati-va que se impoña, quen infrinxa esta lei terá a obri-ga de repoñer ou restaurar as cousas ao ser e estado

anteriores á infracción cometida, na forma e condi-cións establecidas polo órgano que impuxo a san-ción. Para tal fin a resolución sancionadora determi-nará o contido desta obriga, así como o prazo para asúa execución.

2. Quen sexa responsable das infraccións en mate-ria de ambiente deberá indemnizar polos danos eperdas causados. A valoración destes será feita polaadministración, logo da taxación contraditoria candoquen sexa responsable non prestase a súa conformi-dade á valoración realizada.

3. A prescrición de infraccións e sancións nonafectará a obriga de repoñer ou restaurar as cousasao seu ser e estado primitivo, nin a de indemnizarpolos danos e perdas causados.

Artigo 73º.-Multas coercitivas e execución subsidia-ria.

1. Se quen cometeu a infracción non proceder áreposición ou restauración nos prazos e termos fixa-dos na resolución sancionadora, o órgano competen-te poderá acordar a imposición de multas coercitivasde acordo co artigo 99 da Lei 30/1992, do 26 denovembro, de réxime xurídico das administraciónspúblicas e do procedemento administrativo común,que serán reiteradas polos lapsos de tempo suficien-tes para cumprir o ordenado. Estas multas seránindependentes das sancións que se impuxesen polasinfraccións cometidas e compatibles con elas.

2. A contía de cada unha das multas coercitivasnon superará un terzo da multa fixada pola infrac-ción cometida. A contía fixarase tendo en conta oscriterios seguintes:

a) O atraso no cumprimento da obriga de reparar.

b) A existencia de intencionalidade ou reiteración.

c) A natureza dos prexuízos causados e, en concre-to, que o dano afecte recursos ou espazos únicos,escasos ou protexidos.

d) A reincidencia no incumprimento das obrigasde reparación dos danos causados ao ambiente.

3. Así mesmo, nestes casos, o órgano sancionadorpoderá, igualmente, proceder, por si ou a través daspersoas que se determinen, á execución subsidiariapor conta de quen cometeu a infracción e á súa custa.

CAPÍTULO II

PROCEDEMENTO SANCIONADOR

Artigo 74º.-Procedemento sancionador e resolu-ción.

1. A imposición de sancións e a exixencia de res-ponsabilidades conforme esta lei realizarasemediante a instrución do correspondente procede-mento sancionador de acordo co disposto no títu-lo IX da Lei 30/1992, do 26 de novembro, de réximexurídico das administracións públicas e do procede-mento administrativo común, e no Real decre-to 1398/1993, do 4 de agosto, polo que se aproba o


Regulamento do procedemento para o exercicio dapotestade sancionadora, así como nas normas dedesenvolvemento ditadas pola Comunidade Autóno-ma de Galicia.

2. A resolución que poña fin ao procedemento serámotivada, e resolverá todas as cuestións formuladasno expediente. A resolución deberase ditar no prazomáximo dun ano desde a incoación do procedemento.

3. Na resolución non se poderán aceptar feitos dis-tintos dos determinados no curso do procedemento,con independencia da súa diferente valoración xurí-dica.

4. A resolución será executiva cando poña fin á víaadministrativa. Nela adoptaranse, se for o caso, asdisposicións cautelares precisas para garantir a súaeficacia en canto non sexa executiva.

Artigo 75º.-Relación coa orde xurisdicional penal.

1. En calquera momento do procedemento sancio-nador, cando o órgano competente considere que osfeitos tamén poden ser constitutivos de ilícito penal,comunicarallo ao Ministerio Fiscal, solicitándolletestemuño sobre as actuacións practicadas respectoda comunicación.

Nestes supostos, así como cando o órgano compe-tente teña coñecemento de que se está a desenvolverun proceso penal sobre os mesmos feitos, solicitarádo órgano xudicial comunicación sobre as actua-cións adoptadas.

2. Recibida a comunicación, e se se considera queexiste identidade de suxeito, feito e fundamentoentre a infracción administrativa e a infracciónpenal que puider corresponder, o órgano competen-te para a resolución do procedemento sancionadoracordará a súa suspensión ata que se dite resoluciónxudicial.

3. No caso de que a resolución xudicial non estimea existencia de delito ou falta, o órgano competentepoderá continuar a tramitación do procedementosancionador. En todo caso, os feitos declarados pro-bados por resolución xudicial penal firme vincula-rán o órgano administrativo respecto dos procede-mentos sancionadores que substancien.

Artigo 76º.-Medidas provisorias urxentes.

1. Antes da iniciación do procedemento sanciona-dor, quen sexa titular do órgano competente, de ofi-cio ou por instancia de parte, nos casos en que exis-ta un grave risco para a saúde das persoas ou oambiente, poderá adoptar as medidas provisoriasque considere oportunas.

2. As medidas provisorias deberán ser confirma-das, modificadas ou levantadas no acordo de inicia-ción do procedemento dentro dos quince díasseguintes á súa adopción. Esta actuación deberaserealizar logo da audiencia á parte interesada por unprazo de cinco días. En todo caso, tales medidasquedarán sen efecto se non se inicia o procedemen-

to no dito prazo ou cando o acordo de inicio non con-teña un pronunciamento expreso sobre elas.

3. Estas medidas provisorias serán independentesdas resolucións que sobre a solicitude de adopciónde medidas provisorias poidan adoptar os xuíces e asxuízas das ordes civís ou penais debidas ao exerci-cio de accións de responsabilidade por persoas lexi-timadas.

4. O órgano autonómico competente en materia deambiente para a adopción das medidas provisoriasurxentes e os concellos que, se for o caso, adoptasenmedidas provisorias urxentes deberán comunicarentre si -cando estas se ditasen- as súas respectivasresolucións no prazo de dez días desde a súa adop-ción.

Artigo 77º.-Apercibimento.

Se se comproba a existencia de infraccións levescomo consecuencia dunha inspección, o órganocompetente para resolver o procedemento sanciona-dor poderá apercibir a empresa para que emende osdefectos detectados nun prazo determinado, sempree cando non fose apercibida no último ano por unfeito igual ou similar.

Artigo 78º.-Medidas cautelares.

1. Iniciado o procedemento sancionador, o órganoadministrativo competente para resolvelo, de oficioou por instancia de parte, poderá adoptar as medidascautelares que considere necesarias para asegurar aeficacia da resolución que poida recaer, se existirenelementos de xuízo suficientes para isto.

2. As medidas cautelares deberán ser proporciona-das á natureza e gravidade das infraccións cometi-das. Estas medidas poderán consistir en:

a) Medidas de corrección, seguranza ou controlque impidan a continuidade na produción do dano.

b) Precintaxe de aparellos, equipos ou vehículos.

c) Clausura temporal, parcial ou total, do estable-cemento.

d) Suspensión temporal da autorización ou a ins-crición para o exercicio da actividade.

e) Calquera outra medida cautelar tendente a evi-tar a continuidade ou a extensión do dano ambiental.

3. Estas medidas cautelares adoptaranse logo daaudiencia da parte interesada por un prazo de quin-ce días, agás que concorran razóns de urxencia queaconsellen a súa adopción inmediata, baseadas naprodución dun dano grave para a saúde humana ouo ambiente, ou que se trate do exercicio dunha acti-vidade regulada nesta lei sen a preceptiva autoriza-ción ou con ela caducada ou suspendida, casos enque a medida provisoria imposta deberá ser revisa-da, ratificada ou deixada sen efecto tras a audienciadas partes interesadas.

No trámite de audiencia previsto neste númerodaráselles ás partes interesadas un prazo máximo de


quince días para poderen presentar cantas alega-cións, documentos ou informacións consideren con-venientes.

Artigo 79º.-Órganos competentes.

1. Nos casos en que, de acordo co establecido nes-ta lei, a potestade sancionadora corresponda áComunidade Autónoma de Galicia, a incoación einstrución dos procedementos sancionadores serácompetencia da delegación provincial da conselleríacompetente en materia de residuos.

A iniciación do procedemento sancionador poñe-rase en coñecemento da dirección xeral competenteen materia de residuos, que poderá reclamar para sia súa tramitación se considera que a presuntainfracción pon en perigo grave de degradación oambiente. A resolución dos expedientes a que serefire o número anterior corresponderá:

a) Nas infraccións leves, á persoa titular da dele-gación provincial da consellería competente enmateria de residuos.

b) Nas infraccións graves, á persoa titular dadirección xeral competente en materia de residuos.

c) Nas infraccións moi graves, á persoa titular daconsellería competente en materia de residuos.

2. No suposto regulado nos artigos 62º e 63º, nassúas alíneas b), desta lei, cando se trate de residuosurbanos, a potestade sancionadora correspondera-lles ás persoas titulares das alcaldías.

3. A Comunidade Autónoma de Galicia será com-petente, en todo caso, para instruír e resolver os pro-cedementos sancionadores cando os feitos constitu-tivos da infracción afecten máis dun termo munici-pal, e deberá notificarlles aos concellos afectados osactos e as resolucións que se adopten no exerciciodesta competencia.

Artigo 80º.-Coordinación e colaboración interad-ministrativas.

1. O órgano ambiental da Comunidade Autónomade Galicia poñerá en coñecemento da administra-ción competente os feitos de que tiver coñecementoque poidan afectar o ambiente, co fin de que seadopten as medidas necesarias para preservalo e, sefor o caso, se incoe o procedemento sancionadorcorrespondente.

2. Cando, no suposto anterior, a competencia san-cionadora corresponda aos concellos, estes deberáncomunicarlle á consellería competente na materia deambiente as resolucións sancionadoras que adopten,no prazo de quince días desde a súa firmeza en víaadministrativa.

3. Así mesmo, cando os concellos tiveren coñece-mento de feitos que poidan ser constitutivos deinfraccións en materias reguladas nesta lei respectodos que non teñan atribuída competencia sanciona-dora, deberán poñelos en coñecemento do órganoambiental da Comunidade Autónoma de Galicia

inmediatamente, dándolle traslado das actuacións,documentos e canta información estea no seu poder.

Disposicións adicionais

Primeira.-Normas específicas para os residuos deestablecementos sanitarios.

1. A xestión extracentro dos residuos xerados enáreas de centros sanitarios en que non se realizanactividades especificamente sanitarias, que non pre-senten un risco para a saúde e que, pola súa nature-za, son similares aos producidos nos domicilios,correspóndelles ás entidades locais, sempre de con-formidade co establecido nos plans autonómicos deresiduos. Inclúense nesta clase os residuos xeradosen estancias tales como oficinas, almacéns, salas deespera, cafetarías ou comedores.

2. A xestión extracentro do resto de residuos sani-tarios, agás disposición específica en contrario,corresponde a quen os produza, que llelos debeentregar a xestores/as autorizados de residuos; nocaso dos residuos da clase II ou residuos sanitariosasimilados a urbanos, que son aqueles xerados comoresultado da actividade sanitaria propiamente dita,poderanse acoller ao sistema de xestión que estable-za a entidade local competente.

Segunda.-Contratación pública.

Nos pregos de condicións administrativas dos con-tratos administrativos que realicen a ComunidadeAutónoma de Galicia ou as entidades de dereitopúblico vinculadas a esta, detallarase a parte doorzamento de licitación que se deberá destinar parasufragar os custos da correcta xestión dos residuosxerados na súa execución.

Disposición derrogatoria

Única.-Queda derrogada a Lei 10/1997, do 22 deagosto, de residuos sólidos urbanos de Galicia, asícomo todas as normas de igual ou inferior rango noque contradigan ou se opoñan ao disposto nesta lei.

Disposicións derradeiras

Primeira.-Habilitación normativa.

Habilítase o Consello da Xunta de Galicia e a per-soa titular da Consellería de Medio Ambiente eDesenvolvemento Sostible para que, no prazo dunano, dite as disposicións necesarias para o desenvol-vemento e a aplicación desta lei.

Segunda.-Entrada en vigor.

Esta lei entrará en vigor no prazo de tres mesesdesde o día seguinte ao da súa publicación no Dia-rio Oficial de Galicia.

Santiago de Compostela, tres de novembro de dousmil oito.

Emilio Pérez TouriñoPresidente

I. DISPOSICIÓNS XERAIS lex_res_Lei_10... · reutilización, reciclaxe e outras formas de...

Documents

Transcript of I. DISPOSICIÓNS XERAIS lex_res_Lei_10... · reutilización, reciclaxe e outras formas de...