"Anda cos sabios e serás sabio"

Salomón

"Segredos de Salomón" é un libro de fácil lectura, cheo de citas dos sabios antigos e

contemporáneos: Confucio, Séneca, Shakespeare, Og Mandino, Jim Rohn, John

Maxwell, entre outros. O libro foi inspirado en Proverbios de Salomón, que é

considerado por moitos como o rei máis rico e sabio de todos os tempos. Despois de

estudar a vida e obra do rei Salomón, eo porqué da súa gran riqueza e sabedoría, o autor

dá a coñecer os 12 segredos de Salomón para o éxito. Estes segredos transformarán a

súa vida así como fixeron con moitas persoas ao longo da Historia, se os pór en

práctica. Aprende cos sabios e tamén se fará un. E como resultado, experimentará a

prosperidade en todos os ámbitos da súa vida.

Título: Segredos de Salomón, Sabedoría e éxito

Autor: Daniel de Oliveira

Formato: PDF

1ª Edición: 01/12/2014

ISBN: 978-989-20-5310-3

Todos os dereitos reservados © 2014 Daniel de Oliveira

www.danieldeoliveira.net

oliveira.danield@gmail.com

Todos os dereitos reservados. A reprodución desta obra por calquera medio, sen o

consentimento expreso do autor, é proi Bida. A violación destas regras será passível de

procedemento xudicial, segundo o Código do Dereito de Autor e dos dereitos

relacionados.

Sabedoría

A sabedoría é a clave

para riquezas e gloria.

Ten prosperidade

e abundancia duradeira!

Ela ama aos que a aman,

quen a busca, atopa.

A sabedoría trae esperanza,

un futuro e longa vida ...

A misión dela é prosperar,

sabelo dá forza.

Aquel que despreza a corrección

só ten pobreza e deshonra.

Quere mellorar a súa vida,

investindo no mañá?

Busca a sabedoría,

eo éxito o seguirá.

Daniel de Oliveira

(en "Poética IV")

CONTIDOS

Sabedoría

Introdución

Riquezas de Salomón

Segredo 1 - O obstáculo da riqueza

Segredo 2 - A base para o éxito

Segredo 3 - A causa do fracaso

Segredo 4 - A clave para a gloria

Segredo 5 - A orixe da ruína

Segredo 6 - Camiño para a abundancia

Segredo 7 - A trampa da miseria

Segredo 8 - A semente para o crecemento

Segredo 9 - Inimigos da prosperidade

Segredo 10 - Guía para a grandeza

Segredo 11 - A razón para a caída

Segredo 12 - A fonte de todas as cousas

O home máis rico do mundo

Ser como Salomón

O perfil do gañador

Conclusión

Mil Palabras

Apéndice

Bibliografía

Contacto

Todas as citas bíblicas foron extraídas da Tradución "a Biblia para todos"

Copyright © 1993, 2009 Sociedade Bíblica de Portugal

Introdución

"Se ti vivires segundo a natureza, nunca serás pobre;

se vivires segundo a opinión vulgar, nunca serás rico. "

Epicuro

Cal é o segredo dun dos homes máis poderosos que xa existiu?

Salomón, fillo do rei David, foi o terceiro rei de Israel e viviu durante o século X antes

de Cristo. Tornouse famoso por mor da súa gran riqueza e sabedoría, máis grandes do

que calquera outro rei da Terra que viviu antes e despois del. O seu reinado foi longo

(uns 40 anos), cheo de paz e prosperidade. E aínda sen guerras, el recibía o tributo

voluntario de todos os pobos veciños (segundo algunhas cronoloxías, de 971 a 931 aC).

Hoxe en día, estudamos o percorrido ea historia de todos os que alcanzan éxito,

independentemente da súa área de actuación. E podemos aprender sobre os seus

métodos e estratexias que os levaron a alcanzar o éxito. Con todo, considero ser

fundamental: estudar a vida e obra dun dos homes máis exitosos de sempre.

Harv EKER no seu libro "Segredos da Mente Millonaria", revela que cando estaba

nunha fase particularmente difícil, recibiu o seguinte consello que cambiou a súa vida:

"Se pensares como os ricos, e agires como, tamén che tornarás rico. Todo o que tes que

facer é imitar o modo como os ricos pensan. "

Pois ben, eu creo que se pensamos e actuamos como Salomón, experimentaremos

grandes resultados. Porque non foi só rico, pero o máis rico de todos! Entón, el

constitúese como un gran exemplo para nós. Con todo, alerto o desde xa que, a riqueza

que Salomón ofrece vai moito máis alá da riqueza material. Ten que ver coa

prosperidade en todos os sentidos da vida.

Todo o que atopará neste libro non é orixinal. En realidade, se ten algunha esperanza de

atopar algunha "novidade", lamento informarlles lo aínda quedará desilusionado. Como

afirmou Jim Rohn: "Todo o que precisa para un futuro mellor e para acadar o éxito xa se

escribiu".

Persoalmente, eu non teño mérito algún por calquera afirmación neste libro. Todo o que

aprendín foi a través doutros. E incluso as afirmacións de Salomón, non son únicas. Elas

foron ensinadas por moitos sabios ao longo da Historia.

Este feito vén demostrar, precisamente, a universalidade e veracidade destes principios.

Moitas cousas cambian de xeración para xeración pero, en esencia, o ser humano segue

a mesma. Por iso ten sentido, aprender con aqueles que viviron antes de nós. "En

realidade, non hai segredo, pero verdades que todos deberían primeiro aprender e

seguir." (George S. Clason).

Máis que un libro para ler, "Segredos de Salomón" é un manual para reflexionar e

dixerir lentamente. Cada subcapítulo funciona como unha pequena meditación diaria.

Onde aprenderás verdades que poderán cambiar a súa vida, se as pór en práctica.

Benvido a esta xornada.

Daniel de Oliveira

Riquezas de Salomón

O home máis rico e máis sabio

"O rei Salomón tiña máis riqueza e sabedoría do que calquera outro rei da terra."

"Salomón superou en sabedoría todos os sabios do Oriente e do Exipto.

Era o máis sabio de todos os homes. "

I Reis 10:23, 5: 10-11

"Nin sequera a persoa máis escéptica pode negar o que os sabios, reis e raíñas de todo o

mundo xa recoñeceron: Salomón foi o home máis sabio que xa existiu." (Steven K.

Scott). Na historia da humanidade, a palabra "Sabedoría" será sempre asociada ao nome

"Salomón". É imposible disociar ambos. Probablemente, Salomón é o pai de toda a

literatura de desenvolvemento persoal. Por iso, é esencial para nós, volvemos á fonte.

O feito de Salomón ser grande en riqueza e sabedoría, poderá levarnos a pensar se hai

algunha relación entre ambos? Será que a sabedoría ea riqueza están asociadas? Será

que a sabedoría é o camiño natural para a riqueza? E canto máis sabios nós somos, máis

ricos nos tornaremos?

Salomón cría que si. Segundo el, había unha íntima relación entre a verdadeira

sabedoría ea verdadeira riqueza. Sen embargo, advirte que é posible ser "rico" sen ser

sabio. Pero para quen se converte sabio, a riqueza será unha consecuencia natural.

A prosperidade que Salomón promete a quen seguen o camiño da sabedoría, implica

todos os aspectos da vida: espiritual, emocional, intelectual, física, familiar, profesional,

material e social. Segundo o Dicionario, "prosperidade" significa: "calidade ou estado

do que é próspero, felicidade, progreso, riqueza". Este é o destino de quen segue a

sabedoría, ou nas palabras de Steven K. Scott: "O verdadeiro éxito é un resultado

natural da sabedoría de Salomón."

E para o noso beneficio, Salomón escribiu un verdadeiro tratado de sabedoría para todos

aqueles que queren vivir unha vida próspera en todos os ámbitos: o Libro de Proverbios.

Un libro que forma parte da Biblia, o libro máis vendido de todos os tempos!

"Atopamos moita sabedoría nos trinta e un capítulos do libro de Proverbios. Contén

excelentes principios para orientar a nosa vida "(John C. Maxwell). E quen mellor que o

home máis sabio do mundo para ser o noso mentor?

Aprendendo Salomón

"Anda cos sabios e serás sabio."

Proverbios 13:20

Se absorber as verdades contidas neste libro, e poñelas en práctica o seu día a día,

camiñará cara ao éxito. Oia o que di John C. Maxwell, o maior experto en liderado da

actualidade, "Adopte as disciplinas eo carácter suxeridos por Salomón e estará no

camiño de converterse o seu liderazgo."

O teu verdadeiro foco non debe ser alcanzar a "meta", pero ter pracer en camiñar. Se

concentrarse en practicar a sabedoría, o éxito será só unha consecuencia. Pero se queda

"obsesionado" polo éxito, buscará "atallos" para chegar "máis rápido", e prexudicará a ti

mesmo. En realidade, non existen "atallos" para o certo, pleno e duradeiro éxito. O

único camiño viable e seguro, é o que Salomón chama "camiño da sabedoría".

Concéntrase en andar ese camiño, e colherá os bos froitos diso. Desvíe-se dese camiño,

e os froitos serán amargos.

A realidade é que os problemas son problemas de sabedoría. Se buscar a sabedoría en

todas as cousas, atoparás a solución a todos os problemas. E non só hoxe, as persoas

buscan a solución dos seus problemas. O tempo de Salomón, as persoas procuraban

estar xunto a el para aprenderen a exitosas. E elas convertéronse en prósperas. Fai o

mesmo, aprenda con Salomón, e vostede pode tamén prosperar.

OURO E sabedoría?

"Por iso, toda a xente buscaba visita-lo para escoitar a sabedoría que Deus lle

concedera. Cada ano lle levaban presentes: obxectos de prata e de ouro, fundas, armas,

substancias aromáticas, cabalos e mulas. "

I Reis 10: 24-25

Nesta pasaxe, pode observar o seguinte principio: Canto máis sabedoría ten, máis

sabedoría pode compartir. E canto máis sabedoría ten compartir, máis sabedoría pode

ter. En realidade é un ciclo: Se sementar sabedoría - en si mesmo ou nos outros - máis

sabedoría terá.

Tamén podemos observar a relación entre a sabedoría ea riqueza de Salomón. A xente

non tiñan só pracer de escoitar a sabedoría de Salomón, pero tamén eran gratas.

Expresando a súa inmensa gratitude a través de ofertas valiosa, incluso de ouro.

Podemos observar o valor da sabedoría na vida das persoas: ao trocaren o ouro pola

sabedoría!

George S. Clason, no libro "O Home Máis Rico da Babilonia", fai a seguinte pregunta:

"Cal destas cousas, escollía: un saco cheo de ouro ou unha táboa de arxila gravada con

palabras sabias?" Sabe cal é a resposta da maioría das persoas? Elas ignoran a

sabedoría, e escollen o ouro. "O día seguinte, eles choran por non máis ouro." (George

S. Clason).

Que bo sería, se nós compreendêssemos a importancia da sabedoría, como nos tempos

de Salomón. A sabedoría pode transformar a nosa vida. En realidade, a sabedoría é

incomparabelmente máis valiosa do que o ouro.

Un tesouro escondido

"Se procurares intelixencia como quen busca a prata,

a buscares como un tesouro oculto "

Proverbios 2: 3-4

A maioría de nós xa tivo este soño infantil: Atopar un tesouro escondido! Atopar algo

de valioso que transformase a nosa vida! Algo que preenchesse nosa existencia sentido!

Algo que preenchesse noso baleiro ... A sabedoría é ese tesouro de que fala Salomón.

Necesitamos emprender unha verdadeira viaxe en busca deste tesouro!

Salomón xa atopou este tesouro, e quere darnos pistas para chegar alí. Podemos

considerar o libro "Proverbios de Salomón", como un mapa do tesouro! Querido lector,

deixe-se guiar por Salomón mentres le este libro. Deixe que axude a atopar o verdadeiro

tesouro da súa vida! Pero non te esquezas: "Nunca existiu un mapa que puidese

transportar o seu dono a un centímetro de distancia, aínda que os detalles ea escala fosen

exactos." (Og Mandino). Salomón só apunta-nos o camiño, pero somos nós que temos

que camiñar! "Sexa cal sexa a axuda que dea a vostede: será como un gran de area en

comparación coas montañas que ten que mover persoalmente." (Og Mandino).

A base da riqueza

"Todos os anos Salomón recibía case vinte e tres toneladas de ouro,

sen contar co tributo que recibía dos grandes e pequenos negociantes,

dos reis de Arabia e de todos os gobernadores do país. "

I Reis 10: 14-15

A riqueza de Salomón era realmente enorme. Como era posible, un rei ser tan rico e

próspero sen guerras ou violencia? Cando moitos hoxe en día quedan "ricos" por mor da

corrupción, Salomón construíu toda a súa gran prosperidade con base na xustiza!

Segundo el, esta é a única base sólida.

Ao analizamos o manual de éxito (Libro de Proverbios), imos comprobar que os seus

segredos nada teñen que ver co "métodos ou técnicas" de alcanzar a riqueza, pero están

sobre todo baseados no carácter. "Trátase de un libro que fala sobre mellorarmos o

modo como pensamos e actuamos." (John C. Maxwell). O que é moi diferente da

mentalidade actual.

Non é de admirar hoxe en día, na era da información (o século 21 dC), que o ser

humano probe grandes crises a todos os niveis, incluíndo a nivel financeiro (a pesar de

todo o coñecemento dispoñible). Hoxe somos máis instruídos, e temos máis recursos

que as persoas tiñan os tempos de Salomón. Con todo, estas persoas eran máis

prósperas. Seguramente teñen algo para ensinar-nos. Hoxe buscamos mellorar "os

métodos", Salomón procuraba mellorar a xente! Os métodos de Salomón foron

comprobados e comprobados pola experiencia.

A verdadeira riqueza

"Durante o seu reinado, houbo tanta prata e ouro en Xerusalén como pedras,

e os cedros eran tan numerosos como os figueiras bravas na rexión de Chefela. "

II Crónicas 1:15

Cantas pedras, ten gardado na súa casa? Non valora as pedras? Pois ben, o tempo de

Salomón, a prata eo ouro eran tan vulgares como as pedras! Pode sequera imaxinar este

escenario? Vostede me gustaba vivir neses tempos áureos? Salomón di que é posible

vivir eses tempos, en calquera tempo ou lugar!

Segundo el, o problema non está nas persoas, nin nas circunstancias ou o lugar onde

vivimos, o problema está no noso interior. E este problema é un problema de sabedoría.

"Debes é cambiar de alma, non de clima ... Caminhares dun lado para o outro non che

axuda, porque andas sempre contigo mesmo" (Séneca). Lembro que antigamente eu

procuraba cambiar o mundo, agora busco cambiar a min mesmo. Todo cambia cando

cambiamos!

Quere cambiar o mundo ao seu redor? Primeiro ten que vostede mesmo. É no seu

interior, onde todo comeza. Sabe cando a nosa vida vai mellorar? Cando mellorarmos!

"A única forma das cousas cambian para min, será cando cambiar." (Jim Rohn). En

realidade, todo o noso mundo exterior é simplemente un reflexo do noso interior.

"Debemos viaxar polo interior antes de podermos viaxar polo exterior, porque a xornada

do crecemento e éxito comeza no interior." (John C. Maxwell). Lembre que todo o

reinado próspero de Salomón, foi só un espello del mesmo.

Prosperidade PARA TODOS

"A poboación de Xudá e de Israel era tan numerosa como a area das praias do mar;

tiñan comida e bebida en abundancia e vivían felices. "

I Reis 4:20

Agrada-me o feito de que Salomón non era só rico, pero tamén el enriquecía todas as

persoas que o rodeaban. As persoas vivían felices no seu reinado, e tiñan todas as

cousas en abundancia! Por iso, eran tan numerosas "como a area das praias do mar".

Elas non precisaban de emigrar, para mellorar as súas vidas. Creo que moitos

estranxeiros emigraron dos seus países, para viviren no país de Salomón. Porque en

Israel, eles eran prósperos e felices!

Cantos preocúpanse hoxe en día, en enriquecer os demais? Por natureza, tendemos a ser

egoístas. Tendemos a pensar só na nosa felicidade e benestar. Con todo, a nosa

prosperidade aumenta a medida que axudan a outros a prosperar. A nosa felicidade

tamén aumenta a medida que axudan a outros a seren felices.

Entón, non hai que ter só obxectivo de prosperar e ser feliz. Sigamos o exemplo de

Salomón: enriquecer e facer as outras persoas felices! Esa será a maior alegría da nosa

vida.

O camiño da sabedoría

"Salomón dominaba sobre todos os reinos,

desde o río Éufrates ata á terra dos filisteos e ata a fronteira de Exipto;

todos eles pagaban tributo a Salomón e lle quedaron suxeitos ata o final da súa vida. "

I Reis 5: 1

Non é estraño, que dominase outros reinos pero non pola forza? Ao longo da historia,

sempre que un rei quería estender o seu reino tería que facelo a través de guerras. Con

todo, Salomón fíxoo a través da sabedoría! El afirmaba que un sabio, podía conquistar

unha cidade de heroes!

Pode pensar: "Eu non son rei como Salomón, polo tanto, non poderei ser próspero como

el." Con todo, é bo lembrar que ao longo da historia, moitos tiveron a oportunidade de

reinar, e destruíron os seus reinados. O importante non é onde, pero onde está a

camiñar.

Salomón comezou como un rei, pero mellorou moito o seu reino ea prosperidade dos

seus habitantes. Non importa onde vostede se atopa: Se seguir polo camiño da

sabedoría, ten crecerá, e estenderase a influencia. E mellorará non só a súa vida, pero

tamén de todos aqueles que o rodean!

sEGREDO 1

O obstáculo da riqueza

O principal inimigo

"A présa só fai aumentar a distancia."

Séneca

Quen non me gustaba ser próspero? De todas as súas necesidades satisfeitas, e vivir de

forma abundante? Quen non lle gustaba de contribuír a un mundo mellor, e poder

axudar aos máis necesitados? Sería case unha hipocrisía, non responder afirmativamente

a estas cuestións.

De feito, hai un desexo natural no ser humano para a abundancia. O ser humano non

naceu para vivir na miseria (xa sexa material, intelectual, emocional, ou espiritual). Por

iso, nós buscamos combater a pobreza de todas as formas posibles, sexa a través de

pensamentos ou accións. É unha loita constante, e pode chegar a ser ata nunha obsesión.

Con todo, cómpre ter en conta que moitas veces, é precisamente esa "obsesión" que

impide-nos de prosperar. E canto maior sexa a obsesión, maior é o obstáculo. "Se ti tes

présa máis, vas facer mal a ti mesmo." (Tosi 1581).

Press significa: "angustia, ansiedade, urxencia, velocidade, dificultade" (Dicionario). É

dicir, unha persoa con demasiada "présa" sente "angustia" por mor dun problema, e ten

"ansiedade" e "urxencia" para buscar a solución, e por iso actúa con "velocidade", pero

ao final, ela atoparás unha "dificultade" maior!

O foco ERRADO

"Non corras detrás das riquezas, evita poñer a túa ambición nas riquezas.

Pos os ollos nas riquezas e xa desapareceron;

ata parece que as riquezas teñen ás e foxen voando polo ceo como as aguias. "

Proverbios 23: 4-5

A riqueza debe ser unha consecuencia e nunca unha obsesión. Xa debe ter reparado:

Cando estamos obcecados por algo, parece máis difícil logralo. E por outra banda, hai

cousas que nin ambicionamos, e veñen ter con nós. "Cantas cousas nos acontecen e non

esperamos! E cantas cousas esperamos e nunca acontecen" (Séneca).

Por que? Parece existir unha lei que di: Cando cobiza algo, iso foxe de si. E cando

despreza algo, iso alcanzará ti. Podemos ter a certeza: Cando esperamos algo,

quedaremos desiludidos; pero cando non esperamos, quedaremos sorprendidos! Isto

parece incrible: Cantas veces, escoitamos frases como "Querer é poder" ou "Quen

espera, sempre alcanza". Pero cantas veces acontece que "Quen espera, ten

desesperación"

Este ensino de Salomón non é moi doado de explicar, pero o certo é que funciona

sempre. É algo tan intanxible e real á vez! Quere ser próspero? Entón por favor, non

corra detrás diso. "A ambición fainos correr detrás dos bens cobizados e perder os bens

que posuímos." (Marqués de Maricá).

A ambición pon a nosa felicidade no futuro, e di: "Mañá, ti serás feliz". E o día

seguinte, di de novo: "Mañá, ti serás feliz" ... Nunca debemos aprazar a nosa felicidade!

Lembre: O segredo da felicidade está no noso interior. Felicidade é a posibilidade de

gozar cada momento, eo único momento en que podemos ser felices é agora! Hoxe é o

mellor día da nosa vida: Sexamos agradecidos o día de hoxe. A gratitude é unha porta á

felicidade.

A ambición de ser rico fixese a xente facer-se ricas, todo o mundo sería rico. Xa reparou

cantos millóns e millóns de persoas corren detrás das riquezas todas as semanas ao

xogaren nos xogos de azar? O certo é que as riquezas foxen! Alguén dirá: "Se outros

gañan diñeiro, porque non eu?", Pero será este o mellor camiño? "Todos queren gañar

na lotería. Todos queren estar ricos co menor esforzo posible. Pero ... por cada gañador,

hai millóns de perdedores." (Steven K. Scott).

Non haberá un camiño con maior probabilidade de éxito, que ser un entre millóns? Non

debemos poñer os ollos no diñeiro. O diñeiro ama a quen o despreza, e despreza a quen

o ama. Lembra-se da famosa frase de Paulo: "O amor ao diñeiro é a raíz de todos os

males" (1 Timoteo 6:10). Se amar o diñeiro só pode traer males á súa vida. Por incrible

que pareza: "O camiño máis curto para a riqueza é o desprezo da riqueza" (Séneca). Se

desprezar a riqueza, a riqueza alcanzará ti!

O CAMIÑO PARA A pobreza

"O home ganancioso ten présa de ser rico,

pero non sabe que a pobreza caerá sobre el. "

Proverbios 28:22

Cantas persoas teñen a ganancia para enriquecer? Con todo, a ganancia só pode alcanzar

a pobreza! "Se os seus pensamentos e emocións céntranse na obtención de riquezas,

será infetado pola avaricia." (Steven K. Scott).

O home ganancioso vive obsesionado por ser rico, e nin se dá conta que a riqueza foxe.

De feito, a pensar en riqueza, el camiña cara á pobreza! "Salomón ensina claramente a

nós non nos concentrarmos en estar ricos. Facelo é o xeito máis rápido de estar falido."

(Steven K. Scott).

A ambición ea cobiza son os camiños máis rápidos á pobreza. Quen quere realmente

enriquecer, debe aprender a lanzar fóra toda a ambición e cobiza. Son verdadeiras

ratoeiras á miseria! "Os dous asasinos do éxito son a impaciencia ea avaricia." (Jim

Rohn).

Sexa intelixente, Salomón sabía moi ben do que estaba falando. Estímase que foi

realmente o home máis rico que algunha vez xa existiu a face da terra. Certamente, ten

grandes segredos para compartir con nós.

Ilusión das riquezas

"A morte do home malo elimina todas as ilusións,

en especial, as ilusións das riquezas. "

Proverbios 11: 7

Para moitos, as riquezas non pasan dunha ilusión. Non paga a pena buscar a riqueza

exterior, o noso interior é miserable. Que proveito ten o home malo en ser rico? Será

que a riqueza del eliminará a maldade?

Non. Pola contra, ata pode prexudicalo. As riquezas en mans dunha persoa mala, só

servirán para incrementar a súa maldade. "O diñeiro só vai facer que sexa máis do que

xa é. Se é malo, o diñeiro vai dar-lle a oportunidade de ser peor ... De ser xeneroso, máis

diñeiro vai simplemente permítelle ser máis xeneroso." (T. Harv EKER).

Así, as riquezas son como "ferramentas poderosas" que poden ser usadas para o

beneficio ou prexuízo dunha persoa. De aí que as riquezas nunca deben ser un punto,

pero simplemente un medio para acadar determinado fin. "As túas verdadeiras

posesións son só do foro íntimo." (Séneca).

Busquemosa as riquezas interiores, e que as riquezas exteriores fagan-se só unha

consecuencia. Non coloque "o coche diante dos bois", non funcionará. Se o fai, as

riquezas serán só unha ilusión, unha miraxe ao longo do camiño. Nunca alcanzará as

riquezas. E se isto acontecer, as riquezas non satisfarán ti, e poderán incluso

prexudicalo.

FIDELIDADE OU présa?

"O home fiel será cumulado de bendicións;

pero o home que tenta apresuradamente enriquecer, non quedará sen castigo. "

Proverbios 28:20

Para Salomón, o camiño para as bendicións tiña un nome: Fidelidade. Xa escoitou esta

expresión: "Se es fiel no pouco, moi será concedida a ti". Certo, Salomón tiña esa

conciencia: Ser fiel é o camiño para as bendicións.

Pero tamén temos outro camiño: Présa. Para quen non quere ser fiel, este camiño é a

alternativa. En realidade non é un camiño, é un acceso directo. E vostede sabe: "Quen se

mete por atallos, métese en ... traballos" "A maior distancia entre dous puntos é un

atallo." (John C. Maxwell). "Apresurándose se de máis, o viaxeiro avanza menos."

(Proverbio Latino).

Salomón di que hai castigos para quen que camiña polo "atallo" chamado Press. É dicir,

hai trampas, hai buratos, hai penedos terribles e perigosos. É un filme horrible ... "e ao

final, todos morren"

A fidelidade é un proceso, a présa é un momento. Quere basear o seu éxito na sorte ou

no traballo? Se Salomón quixese facer poesía con este ensino, probablemente diría:

"Non hai ningún atallo,

pra todo e calquera traballo.

Se busca a sorte,

poderá atopar a morte. "

Aos poucos

"A riqueza adquirida á présa diminúe;

a riqueza acumulada aos poucos pode facer-se grande. "

Proverbios 13:11

Ve aquí o proceso descrito por Salomón á riqueza duradeira: Aos poucos. O proverbio

popular di: "De gran a gran, enche a galiña a barriga". A riqueza consistente debe ser

alcanzada gradualmente, e non dunha vez soa.

Un exemplo claro diso son as persoas que gañan millóns nas Loterías. "A investigación

demostra varias veces que independentemente da dimensión do que gañan, a maioría

dos vencedores das Loterías acaba por regresar ao seu estado financeiro orixinal, eles

regresan ás cantidades e valores que poden manexar comodamente." (T. Harv EKER).

Todo aquilo que se gaña rápido, perde-se rapidamente. "É difícil manter o que non foi

conseguido a través do desenvolvemento persoal." (Jim Rohn). Por outra banda, todo o

que é difícil de gañar, tamén é difícil de perderse. Salomón di que a riqueza adquirida á

présa pode diminuír. Axiña veu, axiña foi. "A riqueza que chega moi pronto

desaparecerá coa mesma rapidez. A riqueza que permanece para proporcionar goce e

satisfacción ao seu propietario crece gradualmente, como unha "neno" nacida do

coñecemento e da persistencia. "(George S. Clason).

Creo que non é a "prosperidade-ninja" que nós desexamos, que de súpeto aparece e

desaparece, e déixanos totalmente arruinados ... Polo tanto, necesitamos aprender a

construír a nosa riqueza aos poucos, e esquecer por completo a "sorte". Unha vez, o meu

pai dixo a un amigo: "Aínda así, ter diñeiro é poder". Ao que o amigo respondeulle:

"Existe un poder aínda maior que ter diñeiro ... é o poder de mantelo" George S. Clason

advirte: "O ouro foxe para inesperado man daqueles que non saben gardar o ouro con

intelixencia."

Jim Rohn conta: "Recordo de dito ao meu mentor: Se eu tivese máis cartos, eu tería un

plan mellor. El rapidamente respondeu: Eu diría que, se tivese un plan mellor, que tería

máis diñeiro. Vexa ben, non é a cantidade que conta; é o plan que conta. "Cal é o seu

plan? Non ten ningún? Lembre que "o costume de xestionar o seu diñeiro é máis

importante que a cantidade que xestiona. Ata probar que pode xestionar o que ten, non

terá dereito a nada "(T. Harv EKER).

Aprende con George S. Clason, o plan mestre para enriquecer de forma consistente: "Un

décimo de todo o que ti gañas é teu. Paga a ti mesmo primeiro ... A riqueza, como unha

árbore, medra a partir dunha ínfima semente. A túa aforro será a semente a partir da cal

a túa árbore da riqueza crecerá. "

Primeiro ten que pagar a si mesmo o 10% de todo o que recibe (independentemente de

todos os seus gastos e obrigacións persoais, familiares, relixiosas ou sociais, etc.). A

verdadeira riqueza comeza cunha simple semente. Se separar só 10% de todo o que

gañar, esta semente crecerá ata chegar a ser unha gran árbore onde poderá abrigarse

debaixo da súa sombra, e alimentarse dos seus froitos ... "A economía co traballo é unha

preciosa mina de ouro. "(Marqués de Maricá).

ATENCIÓN co entusiasmo

"O entusiasmo sen coñecemento non é bo; o ter présa fainos caer. "

Proverbios 19: 2

Quere tropezar? É só acelerar-se. Con todo, o tropezo pode ser malo. Pode magoar,

destruír, e ata matar ... Non caia nes sa trampa. Que adianta ter entusiasmo pero non ter

coñecemento? Teña moito coidado. Hoxe en día, non faltan persoas a prometeren

riqueza fácil, pero que só serve para facer a xente tropecen ... "o ouro foxe do home que

anhela beneficios imposibles, ou ao home que fai caso aos consellos de mentireiros e

burlões, ou que confía na súa propia inexperiencia e desexos románticos no momento

do investido. "(George S. Clason).

Non permitas que o brillo do ouro cegue os teus ollos. "Os que están cegos pola

ambición aínda ven peor que os cegos por nacemento." (Marqués de Maricá). Fuxamos

de toda especie de "febre" ao diñeiro! "Non se deixen enganar por desexos románticos

de enriquecer rápido ... Non se engana con plans fantásticos de homes sen experiencia,

que pensan sempre que poden arranxar forma de acadar beneficios extraordinariamente

altos." (George S. Clason).

Non podemos eludir connosco. Non se pode construír unha casa sen coñecemento ... é

probable que a casa veña a caer ea ferir os que nela habitan! Todo nesta vida constrúese

co coñecemento. O entusiasmo é marabilloso, pero sen o coñecemento pode ser

desastroso. "A cautela é mellor que o arrepentimento." (George S. Clason). Por iso

Salomón dicía: "Anda cos sabios e serás sabio". É dicir, hai que aprender o

coñecemento, debemos construír a nosa vida no coñecemento, eo coñecemento será

unha base firme e inquebrantable.

moi rápido

"Riqueza alcanzada moi rápido non dá prosperidade ata o final."

Proverbios 20:21

Non debemos querer as cousas rapidamente, nin enriquecer de súpeto. Iso sería

prexudicial, e non daría prosperidade ata o final, eo peor: conduciría á miseria. Creo no

traballo continuo, e non en melloras repentinas. Toda a riqueza construída a pouco

durará. Pero a riqueza que xorde de súpeto, de súpeto acabará. "Debo practicar a arte da

paciencia, porque a natureza nunca ten présa." (Og Mandino).

Non nos iludamos, á espera de que un día a sorte nos baterá á porta ... porque ese día

non chegará. E se ese día chegar non será un agasallo, senón un préstamo con xuros

altos! "Non pezas dun préstamo, excepto a ti mesmo!" (Catón, en Cartas a Lucílio 119:

2).

Andemos polo camiño da fidelidade e non da présa, do traballo e non o atallo. Quizais

poidamos pensar: "Pero se non é por sorte, eu xamais chegarei alí." Pero iso é un erro.

Outros alcanzaron, por que non podemos acadar? Será que eles teñen algo máis que

nós?

Si, pero o que eles teñen, nós tamén podemos ter. "O éxito é unha competencia que

pode ser aprendida. Podes aprender a ser exitoso en todo. "(T. Harv EKER). E é

precisamente iso que Salomón quere ensinar-nos. "O que un home coñece, tamén pode

ser ensinado a outros." (George S. Clason). Se praticarmos os ensinos de Salomón,

iremos probar o mesmo éxito!

Leccións de Sabedoría

Non ir detrás das riquezas.

Non ambicionar riquezas, nin poñer os ollos no diñeiro.

Rexeitar a ambición ea cobiza.

Non atrasar a felicidade, pero ser grata e feliz o día de hoxe.

Buscar riquezas interiores, e ser fiel nas pequenas cousas.

Construír a miña riqueza a pouco, de forma consistente e gradual.

Pagar a min mesmo o 10% de todo o diñeiro que recibe.

Fuxir de toda especie de «febre» ao diñeiro e enriquecemento rápido.

Construír a miña vida, baseado no coñecemento.

sEGREDO 2

A BASE PARA O ÉXITO

A IMPORTANCIA DUNHA BASE

"Riquezas e honras sen xustiza son para min como nubes pasaxeiras."

Confucio

Cales son os fundamentos da súa vida? Cal é a súa base de apoio? Que permítelle vivir

de forma confiado? En quen confía? Todo o mundo está a construír algo, e todo está

feito sobre unha base. Esta base é que dará soporte a todo o resto. Se a base cae, todo o

que estaba construído tamén cae. De aí a importancia dos alicerces na nosa vida. Todo o

éxito sen cimentos firmes, caerá. Se desexamos ser persoas exitosas, necesitamos

prestar moita atención na base. Ela é o máis importante.

O éxito que alcanzamos, debería ser comparado á punta dun iceberg. Cando alguén

observa a punta dun iceberg, non pode imaxinar a magnitude do iceberg debaixo das

augas. O mesmo acontece coas árbores, teñen raíces enormes. E canto máis grande é

unha base, máis seguro queda a parte superior. Se quere chegar ao "principio", non se

esqueza de ter unha base firme e sólida. "A capacidade pode levar ao principio, pero,

para mantelo alí, esíxese que carácter. Non podemos subir alá do noso carácter. "(John

C. Maxwell).

Canto máis alto subirmos, maior pode ser a caída. Necesitamos valorar aquilo que dá

soporte á nosa vida. Moitas persoas non queren perder tempo coa base. Elas queren

aparecer nos focos e ambicionam éxito instantáneo. Pero cando unha persoa alcanza o

éxito desta forma, os resultados poden ser desastrosos. "Canto máis longa sexa o

privilexio exterior, maior será o carácter interior." (John C. Maxwell).

Cando observamos a construción dunha casa, o que leva máis tempo a ser construído?

Os alicerces. Pero despois da casa queda listo podemos ver os cimentos? Non, os

alicerces non se ven, pero eles están alí para garantir a sostibilidade da casa. Así tamén,

os alicerces da nosa vida garanten a sostibilidade do noso éxito.

Practicar boas accións

"É intolerable que os reis practiquen malas accións;

só a práctica da xustiza dá firmeza ao trono. "

Proverbios 16:12

Salomón era rei, e estaba a construír o Reino de Israel. Durante todo o seu reinado, tanto

Salomón como todos os habitantes de Israel, experimentaron unha prosperidade

abundante. Estes tempos son considerados, os tempos áureos de Israel. Senón porque

isto aconteceu? Sobre cal alicerce, Salomón construíu o seu reino? A xustiza foi a base

para todo o reinado de Salomón. El afirmaba: "Só a práctica da xustiza dá firmeza ao

trono".

Xustiza significa: "conforme ao dereito, acto de dar a cada un o que por dereito

pertence, igualdade, rectitude, imparcialidade" (Dicionario) . Ser xusto é respectar os

dereitos dos demais con igualdade e imparcialidade. "Asegura amor aos teus pais,

indulxencia aos familiares, fidelidade aos amigos; xustiza para todos "(DM 30).

Todo o reinado de Salomón estaba firme na xustiza. Para el, era intolerable un rei facer

o mal porque significaba a ruína dun reino. As malas accións non son base firme para

ninguén. Cando unha persoa quere alcanzar o éxito a través de malas accións, está

condenada logo á partida. Será sempre unha ilusión, alguén queira alcanzar un bo fin a

través do medio mal.

Que dá sostibilidade e durabilidade a calquera proxecto é a práctica da xustiza. "A base

de calquera liderado é a verdade, a integridade ea xustiza." (John C. Maxwell, en

"Biblia de Liderado"). A xustiza é a base máis sólida que existe, e non hai nada que

facer derrubar esta base.

A base para a prosperidade

"Un rei que practica a xustiza asegura a prosperidade do país;

mais, cando un rei só pensa nos impostos, arruína o país. "

Proverbios 29: 4

Quen practica a xustiza asegura a prosperidade, pero aquel que practica a inxustiza

asegura a ruína. É imposible pensar en prosperidade duradeira sen xustiza. Iso non

existe. "Só un bo carácter asegura éxito duradeiro ás persoas." (John C. Maxwell).

A falta de xustiza significa perda de prosperidade. É un contrassenso cando alguén "en

nome da prosperidade" comete inxustizas. Iso non vai traer prosperidade, pero só ruína.

Como é que isto ocorre? Simplemente acontece. Non todo na vida é: 1 + 1 = 2. A

prosperidade máis inxustiza, non é igual a prosperidade inxusta. A fórmula correcta

sería: Prosperidade máis inxustiza igual a ruína. É isto que afirma, o especialista Nº1 en

matemático-prosperidade.

Xustiza ou pobreza

"A xustiza é a grandeza das nacións; o pecado é a pobreza dos pobos ".

Proverbios 14:34

Xustiza conduce á grandeza. A inxustiza conduce á pobreza. O que nos fará grandes? A

xustiza. Pero o pecado fai connosco pobres. "Isto significa que os ricos son máis xustos

que os pobres?" De ningún xeito, non podemos xulgar a ninguén. Pero teño unha

certeza: A xustiza enriquece o "rico" eo "pobre" pero a inxustiza empobrece-os.

Desexamos un mundo máis próspero? Entón necesitamos construír un mundo máis

xusto. Non teño a menor dúbida de que a inxustiza é unha das maiores causas da

pobreza. Canto máis xusta é a nosa vida, máis duradeira será a nosa prosperidade.

Pero o pensamento común é todo o contrario. O que non é de admirar, porque o mundo

está como está, será por algunha razón. "Se desexas resolver os teus erros, debes

empezar por corrixir a túa filosofía." (Jim Rohn). Necesitamos cambiar a nosa mente!

Se queremos un destino diferente, cómpre cambiar de camiño. Non se pode facer o

mesmo, e esperar resultados diferentes! "Por riba de todo, debes observar o teu

pensamento; porque a túa vida depende do teu pensamento. "(Salomón). A súa

mentalidade pode determinar a súa realidade. Aquel que segue a maioría, terá un

resultado común. Rexeite o pensamento común para acadar o resultado inusual. Se o

noso presente sexa distinto do noso pasado, o noso futuro será diferente do noso

presente.

Con todo, como tamén ensinou o filósofo romano Séneca: "Por riba de todo, cada un de

nós debe convencerse de que debemos ser xustos sen buscar recompensa ... Non

debemos pensar que será o premio dun acto xusto; o maior premio é o acto xusto ser

practicado. "

Non confiar nas riquezas

"O que confía nas súas riquezas caerá,

pero os xustos crecerán como rebentos de árbore. "

Proverbios 11:28

As riquezas dan moita confianza a quen as ten. Pero en realidade, as riquezas non

debían servir de confianza. As riquezas non son unha base segura para aseguraren

prosperidade ata o final.

O que acontecerá a alguén que confía nas súas riquezas? Caerá. As riquezas non son a

base, senón a consecuencia. Cando alguén confía nas riquezas, é como alguén que

confía nunha casa sen cimentos. Seguramente, esta prosperidade non durará moito

tempo.

Pero o que acontece cando alguén constrúe o éxito baseado na xustiza? Esa persoa

estará sempre a medrar. Salomón fai a comparación con unha árbore: As raíces

representan a xustiza, eo crecemento da árbore representa o crecemento da

prosperidade.

Non importa se unha árbore é moi grande: Cando se cortar as raíces, a árbore caerá eo

froito cesará. Así tamén, non importa se unha persoa é moi próspera: Cando se cortar a

xustiza, a persoa caerá ea riqueza cesará.

XUSTIZA ou fracaso

"Nada vai facer fracasar un home xusto, pero os malos non permanecerán na terra."

Proverbios 10:30

O home xusto será exitoso. Por iso, Albert Einstein dicía: "Buscar ser unha persoa de

valor, en vez de buscar ser unha persoa de éxito. O éxito é consecuencia. "Pero como

pode unha persoa de valor, boa e xusta? "Unha gran parte de bondade consiste

querermos ser bos." (Séneca). Todo comeza cun desexo, unha pequena "semente" que

crece a medida que alimentarse ese desexo diariamente.

Cal é a consecuencia? Nada fará fracasar unha persoa xusta, porque onde hai só xustiza

tamén existe só éxito, non hai lugar para o fracaso. Pero o que acontece ao que sexa

malo e inxusto? Non pode permanecer. A prosperidade (se) está a piques de rematar. "A

competencia non pode substituír a falta de carácter." (John C. Maxwell).

Na lingua portuguesa, a palabra "fracaso" vén da palabra "débil" e ten que ver coa

debilidade. Por que algo é feble? Por que non ten forza. Cal é a consecuencia? A caída.

Por outra banda temos a palabra "éxito", de onde deriva a palabra "sucesión". Ten que

ver con algo continuo, permanente e sucesivo. Cal é o segredo para a nosa prosperidade

non caer senón permanecer continuamente e ata crecer? O segredo é a práctica da

xustiza. O éxito é só unha consecuencia.

Xustiza ou infelicidade

"A casa do home xusto ten gran riqueza;

os rendementos do deshonesto, producen infelicidade. "

Proverbios 15: 6

O que atopamos na casa do xusto? Gran riqueza. Pero o pensamento común raramente

asocia unha persoa xusta a unha persoa rica. Por que? O que pasa é o seguinte: O ser

humano considérase a si mesmo, por suposto "xusto". De feito, construímos unha falsa

idea de nós mesmos. Ata un criminal pode pensar que é unha persoa "xusta". Agora

imaxina o que pensará o cidadán común?

A pregunta é: Somos xustos de verdade? Ou temos unha visión parcial a noso respecto?

Cantas veces, cometemos verdadeiras inxustizas e pensamos: "Isto non ten nada de

mal". Simplemente, nós facemos algo de malo e lavamos as mans como se nada fose.

Pero non nos esquezamos: "O carácter é importante; a pureza interna exerce impacto

sobre a nosa profesión. "(John C. Maxwell).

Que fará de nós persoas xustas non é crer que o somos! Podemos enganar-nos a nós

mesmos, pero será só iso. Fagamos a seguinte pregunta: "Teño vivido honesta, sen

avergoñarse-me do que son, aínda que ninguén está a ver?" (John C. Maxwell).

Salomón di que todo o que se gañou con deshonestidade resultará infelicidade. Bo

cando é alcanzada de forma incorrecta faise unha cousa mala. "Na súa busca por

acelerar a riqueza, a xente disponse a facer o mal, a facer o que é inmoral ou ilegal para

adquirir máis." (Steven K. Scott). Existen varias formas erradas para enriquecer:

mentira, corrupción, ilegalidade, roubo, etc. Hai persoas que ata, desincentivam

enriquecemento como forma de evitar estas "tentacións". O que de certa forma é

prudente.

Con todo, así como existen os métodos errados, tamén existen os métodos correctos

(como os métodos ensino por Salomón). Os métodos errados parece os métodos máis

fáciles e rápidos. Pero os métodos correctos son os mellores, e os únicos que son

duradeiros. É mellor ter un salario honesto aínda que sexa pequeno, que ter grandes

ingresos coa inxustiza. Porque diñeiro roubado é maldicido, e pode danar quen o posúe.

Sabe o que nos fai felices? Non é a riqueza, é a xustiza.

ALEGRÍA DE XUSTIZA

"O home xusto come ata quedar satisfeito; o ventre dos malos queda con fame. "

Proverbios 13:25

A práctica da xustiza será verdadeira satisfacción á nosa vida. Pero toda a maldade só

resultará frustración. A maldade é insaciable. E quen é malo, vive eternamente

insatisfeito. Por moito que tente gozar das cousas, non terá ningún pracer. Esa é a

maldición da maldade: infelicidade.

Buscar tomar decisións xustas, e será unha persoa satisfeita e feliz. "Non temos control

ningún sobre varias cousas da vida. Non escollemos os nosos pais, as circunstancias do

noso nacemento ou da nosa formación. Pero podemos elixir os nosos valores. Nós

realizamos os nosos valores en cada decisión que tomamos. "(John C. Maxwell).

Receo ou desexo

"O que os homes malos recelan, pasa;

o que os homes xustos desexan, reciben. "

Proverbios 10:24

A maldade é motivada polo medo, pero a xustiza é motivada polo desexo. Os homes

malos recelan, pero os homes xustos desexen. O que os homes malos recelan, vai acabar

por pasar-lles. Os homes malos atraen o mal. Pero os homes xustos atraen cousas boas.

Todo aquilo que unha persoa xusta desexa, vai acabar por recibir.

Se é unha persoa xusta, e simplemente di ou pensa: "Ah, como me gustaría ter aquilo".

O teu desexo será concedido (por veces, máis cedo ata do que vostede imaxina).

Pero unha persoa con maldade ten que ter moito coidado. Porque cando a persoa mala

teme algo, moi probablemente vai ocorrer. Basta persoa falar ou pensar no mal, eo mal

xorde. Pero co xusto, non acontece así.

Somos como imáns: Atraímos cousas semellantes a nós. Se somos bos, atraímos cousas

boas. Pero se somos malos, atraímos cousas malas. Teña en conta que: "Cando se

queixa, torna-se un" imán "de cousas malas; O mal que nos Focamos, expande-se." (T.

Harv EKER). Por iso, hai que prestar atención a aquilo que somos. O noso foco debe ser

só no que é bo. "Non se debe perseguir o éxito; o éxito debe ser atraído pola persoa que

é ... A menos que cambie o que é, ten que sempre o que ten. "(Jim Rohn).

Bendicións ou violencia

"O home xusto recibe choivas de benzóns;

pero o home malo acolle a violencia ".

Proverbios 10: 6

Non creo que poidamos catalogar-nos de 100% xusto ou 100% mal. Creo que teñamos

sempre unha mestura de ambos. O punto clave é facer a balanza pesar ao lado correcto.

É dicir, hai que practicar a xustiza e evitar toda clase de maldade.

Salomón afirma que "o home xusto recibe choivas de benzóns". Vostede pode imaxinar

isto? Onde queira que vaia, choivas de benzóns a caer sobre si? Que marabilla, eu

desexo que a miña vida e para a túa. Será un pracer e unha felicidade continua.

E o que se pode esperar da maldade? Ai, violencia constante! A violencia habita dentro

do home malo. E a violencia vén para estar coas súas terribles consecuencias. Cando a

violencia deixará a vida dunha persoa? Só cando a persoa abandonar o mal. A violencia

ea maldade viven sempre xuntas, están "casadas" eternamente. "Para que iludirmo

connosco? O noso mal non vén do exterior, está dentro de nós e enraizado nas nosas

vísceras. "(Séneca).

recompensa garantida

"O home ímpio terá resultados enganosos;

todo aquel que propaga a xustiza ten recompensa segura. "

Proverbios 11:18

A riqueza do home ímpio, é moi enganosa, é só unha ilusión. Pero para quen propaga a

xustiza, haberá sempre unha recompensa segura. O mal será castigado, pero o xusto será

recompensado. Quen fará este xuízo? É a vida, as súas leis son infalíbeis e inmutábeis.

Nesta Terra, quen sementa xustiza pode coller riqueza. Pero quen sementa inxustiza

pode coller pobreza. "Ás veces os inocentes son castigados (quen o nega?), Pero é máis

común que sexan castigados os culpables." (Séneca) .O home ímpio pode ter algunha

especie de pracer temporal, pero acabará por ter a sentenza. O home xusto pode ter

algunha especie de sufrimento temporal, pero acabará por ter a recompensa. É algo

seguro, e que non falla. "A tristeza de hoxe contén a semente do pracer de mañá." (Og

Mandino).

prosperidade CONTINUO

"O home de ben deixa unha herdanza para os herdeiros;

a fortuna do pecador ha aos xustos. "

Proverbios 13:22

A prosperidade do xusto é constante, e permanecerá. Pero a prosperidade do inxusto é

pasaxeira e inevitablemente sairá das súas mans. A fortuna do home de ben pode para

quen? Para os seus herdeiros. Pero a fortuna do pecador ha para quen? Non será para os

seus herdeiros, pero para os xustos. É unha cuestión de tempo.

A prosperidade pertence aos xustos. Son os donos lexítimos. Os xustos son a base de

toda a prosperidade. A prosperidade é como unha árbore cos seus bos froitos, e as súas

raíces son a xustiza. "Se queres cambiar os froitos, primeiro terás que cambiar as

raíces." (T. Harv EKER). Decida construír a súa vida con base na xustiza, e entón

crecerá e dará froitos. Permaneza conectado ás "raíces" da xustiza, ea túa prosperidade

xamais cesará.

Leccións de Sabedoría

A xustiza é a base firme e sólida da miña vida.

Respectar os dereitos dos demais con igualdade e imparcialidade.

Contribuír a un mundo xusto.

Desexa ser unha persoa xusta, e alimentar ese desexo diariamente.

Vivir honestamente, sen ter vergoña de min, aínda que ninguén está a ver.

Non enriquecer de forma incorrecta: mentira, corrupción, ilegalidade ou roubo.

Tomar decisións xustas.

Ser motivado polo desexo e non polo medo, e concentrar-me no que é bo.

Practicar e propagar a xustiza, e evitar toda clase de maldade.

sEGREDO 3

A causa do fracaso

O ben eo mal

"Sete pecados sociais:

Política sen principios; riqueza sen traballo; pracer sen conciencia; coñecemento sen

carácter; negocios sen moralidade; ciencia sen humanidade; e culto sen sacrificio. "

Mahatma Gandhi

Cal é a base para o éxito? Segundo Salomón, a única base sólida para todo o éxito é a

xustiza. Outra cousa é posible producir dano. Non nos debemos eludir. Os fins non

xustifican os medios. "Ti debes axustar os teus métodos, pero non debes comprometer

as túas conviccións ou os teus principios." (John C. Maxwell). Aínda que un

determinado fin parece xusto; o medio elixido para atinxídelo tamén debe ser xusto. A

orixe das cousas determina o final. "Ata os proxectos máis nobres fracasan cando o

liderado é inmoral." (John C. Maxwell).

Existe un pensamento común que di: "O mal por veces compensa". Con todo, iso é só

unha ilusión. Toda a inxustiza pode proporcionar algún pracer, pero ao final pode

producir dano. "O home deshonesto pode retardar o castigo; pero non evita o castigo.

"(Publílio Siro).

Por outra banda, a práctica da xustiza pode proporcionar algunha dor, pero ao final pode

producir beneficios. "En primeiro lugar, hai que discutir acerca do que é honesto; e só

despois, debemos discutir acerca do que é vantaxoso "(Cicerón, De Officiis 1.10). Non

creo que desexamos unha vida baseada no pracer momentáneo, e dor continua; senón

unha vida baseada na dor momentánea, e pracer continuo.

PERDA DA abundancia

"O campo de un home pobre dá alimento abundante,

pero será perdido, se non hai xustiza. "

Proverbios 13:23

Por suposto, a maioría da xente ten compaixón dos pobres e quere a maior felicidade

para eles. Pero aínda así, Salomón afirma: Se os pobres non teñen xustiza non haberá

esperanza para eles.

A pesar do alimento abundante, ea pesar da terra producir as súas colleitas; sen xustiza

todo se perde. Xa reparou que moitas veces a vida aseméllase a un "saco furado": Nós

culleres, nós gardamos, nós investidos; pero sen sabermos por que, de súpeto todo se

perde. "O pouco que se adquire desonestamente fai perder o que se adquire honesta."

(Crisóstomo / Manúcio, Adagia 1397).

Cal é a razón? O "saco furado". A inxustiza crea buratos que non permiten reter

absolutamente nada. Cómpre termos moi coidado con todo tipo de inxustizas, porque

abren fendas na vida das persoas e das organizacións. Salomón ensina que o insensato

practica o mal e sente-se seguro; pero o sabio ve as consecuencias do mal e afástase do

mal. "O sabio teme sempre e evita o mal." (Publílio Siro).

O CAMIÑO DA pobreza

"Aquel que oprime o pobre para engrandecer a si mesmo, ou dá ao rico,

é conducido á pobreza. "

Proverbios 22:16

Aquel que oprime o pobre é tan inxusto, como aquel que dá ao rico. Moitas veces, a

inxustiza é motivada polo auto-engrandecimento. Con todo, auto-engrandecimento

conduce á pobreza. Unha vez máis, Salomón explica-nos unha lei difícil de entender ou

explicar. Pero é un feito. É como sementar e coller: sementamos inxustiza e somos

injustiçados, e perdemos todo. "O noso procedemento bo ou malo, é o mellor amigo ou

peor inimigo." (Marqués de Maricá).

O que significa actuar inxustamente? Significa "ofender os dereitos, e actuar de forma

indebida, ilexitimamente, inxustificadamente, infundadamente sen obedecer ás regras"

(Dicionario) . Actuamos inxustamente con outras persoas; e outras persoas actúan

inxustamente contra nós. É un verdadeiro ciclo.

Se queremos prosperar verdadeiramente debemos saír do "ciclo da inxustiza" o máis

rápido posible! "Preguntas-me como saír desa situación ?! De ningún xeito! "(Séneca).

Alguén cometeu unha inxustiza contra ti? Non siga polo mesmo camiño. O mal está con

quen o practica. Escolle sempre facer o ben e experimentarás bondade abundante na túa

vida.

PRINCIPIO DO bumerangue

"O líder insensato multiplica opresión; o líder sen avaricia terá vida longa. "

Proverbios 28:16

Oprimir os outros é unha insensatez: Quen atormenta os outros tamén será atormentado.

E ai daquel que pensa que está por riba desta lei ... Isto é un erro. A avaricia conduce á

xente a unha vida opresora. Pero ese estilo de vida curta duración. Logo logo, o mal

volverá a quen o practica como un "boomerang".

Vostede coñece o principio bumerangue? "Cando axudan os outros, estamos a axudar-

nos." (John C. Maxwell). O contrario tamén é certo. Cando prejudicamos outros,

estamos a prexudicar connosco. "O que sementa inxustiza colle infortunios, porque a

súa violencia se volverá contra el." (Salomón).

Non nos enganemos: se cavarmos un burato, nós cairemos nel. Pero se por outro lado,

somos benfeitores: estamos a facer o ben a nós mesmos. Todo o ben que facemos, volta

para nós.

O factor da lonxevidade

"Riquezas adquiridas desonestamente son inútiles; a honradez libra da morte. "

Proverbios 10: 2

Hai riquezas que son adquiridas honesta, e hai riquezas que son adquiridas

desonestamente. Non é todo igual? O importante non é ser "rico"? Non, como di o

refrán: "Non todo o que brilla é ouro".

Non debemos pensar que todos os ricos son auténticas ou deshonesta. O tempo será a

proba. Toda a riqueza baseada na xustiza é duradeiro. "O traballo honesto produce

riqueza honrada." (Marqués de Maricá). Pero a riqueza deshonesta ten curta duración, e

ao final, será inútil ou incluso, prexudicial. "A alegría dos pillabáns logo se transforma

en desgraza." (Publílio Siro).

Salomón contrasta as riquezas deshonesta coa honradez, e di que a honradez é capaz ata

de librar a unha persoa da morte. Só a honradez dará lonxevidade ao éxito. Non

debemos pensar que o éxito é unha carreira de velocidade, senón unha maratón. A

honradez é que nos dará a resistencia para chegar á meta. Se alguén buscar o "acceso"

da inxustiza será "desclasificado", e impedido de "competencia" para o éxito de novo.

Non debemos abortar a nosa "competición".

Por veces, a mentira parece máis vantaxosa, con todo, é só unha trampa. "Nós pensamos

que seremos beneficiados cando somos pillabáns, pero calquera que sexa o beneficio

que obteñen sempre de pouca dura. As consecuencias da mentira prolónganse no tempo

e fan a maiores do que os beneficios que obtivemos ... A deshonestidade xa destruíu

vidas, vodas, grandes empresas e mesmo gobernos. "(Steven K. Scott).

A ilusión da mentira

"Riquezas adquiridas a través de mentiras

son a ilusión pasaxeira que arrastra á morte. "

Proverbios 21: 6

Non podemos eludir-nos con "atallos", nin con mentiras. É unha ilusión que arrastra á

morte, ou noutras palabras, é unha ilusión que arrastra ao fracaso. Alguén poderá

pensar: "Pero se eu competencia honesta, eu nunca serei o primeiro". Non podo

asegurar que o home honesto será o primeiro, pero estou seguro de que el chegará á

meta! E será un gañador, porque o verdadeiro gañador non é o que vence as outras

persoas, senón aquel que vence a si mesmo! "¿Por que que che importa coas outras

persoas, se ti venciches a ti mesmo ?!" (Séneca).

Debemos gañar a "tentación" da inxustiza, da mentira, e da práctica do mal. Certo, estes

son os nosos maiores inimigos. Non, eles non están fóra de nós, estes inimigos están

dentro. E ás veces, é a nosa propia mente que nos engana! "Os nosos maiores inimigos

habitan dentro de nós mesmos: son os nosos erros, vicios e paixóns." (Marqués de

Maricá). E se nós venceremos os inimigos interiores, non precisamos de preocuparse

connosco cos inimigos exteriores. Xa están vencidos!

Crea que ten todo o que precisa para gañar. Case sempre o maior obstáculo para a

vitoria, somos nós. Se venceremos a nós mesmos e á nosa inclinación para o mal:

Seremos os grandes vencedores. E a nosa prosperidade será firme e duradeira! "Máis

nos proporciona a favor que o odio, a honestidade que a fraude." (Gualterius Anglicus,

Fabulae Aesopicae 60).

Leccións de Sabedoría

Practicar o ben, aínda que teña algunha desvantaxe inicial.

Temer as malas consecuencias, e afastar-se do mal.

Non oprimir o pobre, nin dar o rico.

Non cometer actos inxustos, ofensivos, inadecuados ou ilexítimos.

Se alguén comete unha inxustiza contra min: eu non fago igual.

Facer o ben aos inimigos.

Non ser insensato, avarento, miserento ou opresor.

Axudar a outros, e non prexudicar.

Ser honrado e honesto.

Non desexar riquezas ilícitas.

Supero a min mesmo, e toda a «tentación» de inxustiza, mentira e práctica do mal.

sEGREDO 4

A clave para a gloria

A clave mestra

"O coñecemento pasou a ser o principal factor de produción e xeración de riqueza."

Bill Gates

Temos algún problema? A todo o problema existe sempre unha solución. Imaxina que

un problema é como unha porta pechada, e non temos a clave. A única solución é

atopamos a clave, ou intentemos arrombar a porta á forza! Moitas veces é así que

tentamos resolver os problemas: a través da forza (o que se fai difícil). Pero onde está a

clave? A sabedoría é a clave para a resolución de todos os problemas: é a clave mestra

que pode abrir todas as portas! A sabedoría é mellor que a forza.

Non é casualidade que Salomón é considerado un dos homes máis ricos de todos os

tempos, e tamén un dos máis sabios. Para el, a sabedoría era o principal. En realidade, é

todo unha cuestión de sabedoría. "Que outra cousa podo facer, ademais de incitar a

conquista da sabedoría?" (Séneca).

Se está a pasar por algún problema que non pode resolver, é porque hai algo que aínda

non sabe. Ter coñecemento do que ten que saber, é o primeiro paso para resolver

calquera problema. "Se ten un gran problema na súa vida, significa que é pequeno!" (T.

Harv EKER). Como podemos ser maiores que os nosos problemas? A través da

sabedoría.

Por iso, o Mestre aconsella-nos a buscarmos a sabedoría abrigo. A sabedoría é a

resposta a todas as demais cousas. E canto máis medrar sabedoría, máis crecerá en todos

os ámbitos da vida. "A recompensa cando atopamos a verdadeira sabedoría está alén da

imaxinación." (Steven K. Scott).

As vantaxes da sabedoría

"A sabedoría ofréceche, por unha banda, longa vida e, por outra, riquezas e gloria.

Seguir os seus pasos e agradable; hai seguridade nos seus camiños. "

Proverbios 3: 16-17

A sabedoría ofrécenos algo, e non é pouco! Salomón afirma que a sabedoría ofrécenos

unha longa vida. A xente di que a vida ofrécenos sabedoría, pero o sabio di que a

sabedoría dános vida! "Quen edifica a súa vida sobre unha base de sabedoría pode vivir

máis tempo." (Steven K. Scott).

E non significa só máis anos de vida ... Pero unha vida próspera e abundante! Salomón

di que a sabedoría non engade só cantidade de vida, pero tamén calidade. É tan

importante ter calidade como ter cantidade. O ideal que a sabedoría nos ofrece é: a

calidade en cantidade! A sabedoría é incomparable. Todo o que poderiamos desexar

nesta vida, non se pode comparar coa sabedoría!

Todo o que necesitamos é de sabedoría. Non necesitamos máis diñeiro, máis saúde,

máis traballo, máis bens, máis amigos ... O que necesitamos é de máis sabedoría, eo

resto virá por acréscimo. "Moitos quéixanse de pouco diñeiro; outros quéixanse de

pouca fortuna, algúns quéixanse de pouca memoria, pero ninguén se queixa de que

pouco xuízo. "(Marqués de Maricá).

A sabedoría pode ofrecer-nos riquezas e gloria, e todo o que nos nin sequera podemos

imaxinar! A sabedoría é incrible, e realiza auténticas marabillas. Sempre que buscar,

atopar e aplicar a sabedoría: A súa vida cambiará para mellor.

O camiño da sabedoría é agradable e seguro. Por unha banda, pode gozar da xornada: O

que outrora era maçador e desagradable, pode facer-se un pracer. E por outra banda, é

unha xornada segura: Non causa frustración nin desilusión, a sabedoría ten a capacidade

incrible de sorprender vostede cada día.

Como sabedoría?

"Amo os que me aman; aqueles que buscan-me: encóntranse me.

Teño comigo riquezas e gloria, éxito e prosperidade duradeira. "

Sabedoría (en Proverbios 8: 17-18)

Cando Salomón fala da sabedoría, parece que está a falar dunha persoa! A sabedoría era

realmente especial para el. Salomón amou a Sabedoría. A Sabedoría amou o Salomón.

Sabedoría significa: "calidade de saber, coñecemento profundo das cousas,

coñecemento obtido ou natural, unha gran cantidade de coñecementos, ciencia,

educación ampla e variada, rectitude, xustiza." (Dicionario).

Desexa ser amado pola Sabedoría? Entón primeiro, ten que amar a Sabedoría. A

Sabedoría xamais rexeitará o teu amor. Se buscar, se atopa a Sabedoría de brazos

abertos para recibila lo e darlle amor e atención. Ao contrario do que moitos pensan, a

Sabedoría non oculta pero está ben visible, non está lonxe pero ben accesible! "A

Sabedoría non oculta pero grita en público! Debemos saír pensar a Sabedoría e sermos

os seus amigos "(John C. Maxwell).

E xa que atope a Sabedoría, hai grandes riquezas para ti. A sabedoría non é pobre, non.

En realidade, a Sabedoría é propietaria de todos os riquezas! E ademais, a Sabedoría ten

gran xenerosidade: ten a gloria, o éxito ea prosperidade duradeira, especialmente para ti.

Alguén pensará: "Pero eu non merezo nada diso ...". Con todo, a Sabedoría non fai

distinción de persoas. Non importa a súa idade, condición social, ou pasado ... A

Sabedoría quere, pode, e vai transformar a túa vida para mellor! E o máis incrible é que

a Sabedoría ten alegría en transformar vidas. "A miña alegría é estar entre os humanos."

(Sabedoría, en "Proverbios de Salomón").

Riquezas e tesouros

"Sigo polo camiño da xustiza, polas veredas da equidade,

para garantir riquezas aos que me aman e aumentar os seus tesouros. "

Sabedoría (en Proverbios 8: 20-21)

Os que aman a Sabedoría, serán debidamente recompensados. O camiño da Sabedoría é

un camiño de xustiza e equidade. Se seguir polo camiño da Sabedoría, é certo que pode

prosperar. A Sabedoría non mente, e pode facer aínda máis do que promete. A

Sabedoría premia os que seguen o seu camiño. "Unha vida feliz é produto da sabedoría"

(Séneca).

O camiño da sabedoría está cheo de riquezas e tesouros. É un percorrido marabilloso.

Salomón xa fixo esta viaxe, e deixou un libro escrito para impulsar todos a percorrer

este percorrido.

Moitos pensan: "Salomão foi un home privilexiado, naceu nun berce de ouro". Pero o

certo é que o único privilexio que Salomón tivo, foi percorrer polo camiño da

Sabedoría. O resto, foi o resultado da Sabedoría na vida del.

E se seguir polo mesmo camiño tamén chegará ao mesmo lugar. Foi por iso que

Salomón dixo: "Anda cos sabios e serás sabio". Noutras palabras: quen anda en

sabedoría tamén terá riquezas, gloria, éxito e prosperidade! "Ciencia é poder, forza e

riqueza; a nación con máis intelixencia e sabedoría será a nación máis poderosa, rica e

forte. "(Marqués de Maricá, no seu libro" As máximas, Pensamentos e Reflexións ").

Aconsellar e dar éxito

"Aconsellar e dar éxito é a miña función;

eu son a intelixencia que transmite novas forzas. "

Sabedoría (en Proverbios 8:14)

A sabedoría ten unha función, unha misión que cumpre escrupulosamente (todos os

días, minutos e segundos). Se non queres prosperar, entón ten que afastarse da

Sabedoría. A sabedoría fai que as persoas teñan éxito, e transforma os maiores

"fracasados" nos grandes vencedores de sempre.

A Sabedoría é a mellor Conselleira. A Sabedoría sabe como podemos conseguir todas

as cousas. "O modo de logralo, só a sabedoría pode indicalo lo." (Séneca). A Sabedoría

coñece todos os segredos para a vitoria, e está sempre dispoñible a compartir eses

segredos cos seus amigos íntimos. Salomón foi un gran amigo da Sabedoría, un dos

seus amigos máis íntimos. Pero a Sabedoría non escolleu Salomón. Foi Salomón quen

escolleu a Sabedoría. Amou e buscou, atopou e seguiu ... Por iso, a Sabedoría tamén o

amou e fíxoo prosperar en todo!

A función da sabedoría é: dar éxito. É a verdadeira "fonte" de todos os logros. Non hai

nada que a Sabedoría non consiga alcanzar. A Sabedoría é a mellor amiga que podemos

ter. É a intelixencia capaz de transmitir novas forzas. Capaz de abastecer todas as nosas

necesidades, axudar e fortalecer cada día. "A verdadeira sabedoría garante unha base

sólida para tomamos boas decisións durante a vida ... Esta sabedoría non é pasiva, senón

moi activa. Pode dar lugar a unha vida de éxito extraordinario e felicidade. "(Steven K.

Scott).

Forza, poder e vitoria

"A sabedoría do home é a súa forza, e quen ten experiencia aumenta o seu poder;

debes facer a guerra con bos plans, pois a vitoria depende dos moitos conselleiros. "

Proverbios 24: 5-6

Cal é o tamaño da túa forza? Consideras che unha persoa forte? Aínda que eu non che

coñeza persoalmente, eu podo responder: A túa forza é igual ao tamaño da túa

sabedoría. "O poder dos homes crece a medida que aumenta o seu saber." (Marqués de

Maricá). Queremos máis poder? Entón, necesitamos sabedoría!

A sabedoría é poder. Calquera debilidade, só revela a falta de sabedoría. A sabedoría é

como unha luz; e onde a luz está, non pode haber escuridade. Non pode haber

debilidade, pobreza nin fracaso ... Onde está a sabedoría: Hai abundancia, riqueza e

gloria!

Sabedoría representa vitoria. E non hai nada, absolutamente nada que poida derrotar a

sabedoría. "Os que buscan consellos sabios antes de dar inicio á acción, teñen maiores

probabilidades de gañar as batallas." (Steven K. Scott). Como conseguir a vitoria? O

"perdedor" apresura-se a dar respostas, o "gañador" comeza por facer preguntas. Para

gañar as batallas, necesitamos bos planos. Canto máis longa sexa a preparación, maior

será a eficacia.

Se está do lado da sabedoría, a vitoria é certa. Pero se estivermos do outro lado e

queremos vencer, só podemos facer unha cousa: Cambiar a outro equipo! O equipo dos

gañadores é o equipo da sabedoría. Os bos conselleiros, os maiores especialistas, o

exército máis grande e potente están do lado da sabedoría. E quen queira que sexa que

loite contra a sabedoría, é un auténtico suicida, está a loitar contra a súa propia vida! "O

que ofende-me, pon en perigo a súa propia vida; os que me detestan, aman a morte.

"(Sabedoría, en Proverbios 8:36).

Ser exitoso

"Aquel que confía só nas súas ideas e insensato;

aquel que actúa con sabedoría será exitoso. "

Proverbios 28:26

En calquera batalla, podemos saber quen será o gañador, mesmo antes da batalla

comezar: O gañador será sempre ... quen ten máis sabedoría! Aquel que procede con

sabedoría, sempre será exitoso. Despois de todos os derrota debiamos preguntar: "Onde

non actuei con sabedoría?" A resposta a esta cuestión determinará a solución do

problema.

Cal é un dos maiores inimigos da sabedoría? A insensatez, que lévanos a confiar nas

nosas propias ideas, e non na sabedoría. O Principio da Ignorancia di: "Só sei que sei

todo." E como afirma o proverbio: "Aquel que presume saber todo, nada sabe". A nosa

insensatez enche-nos de orgullo e vaidade e cega os nosos ollos. A ruína será evidente.

Teña en conta que: "É máis fácil actuar con ignorancia do que buscar sapiencia."

(Steven K. Scott).

Quen confía na súa insensatez é como o home que confía na sorte, é como "dar un tiro

no escuro". A probabilidade de éxito é moi reducida (case nula). No canto de termos

"certezas", é prudente duvidarmos das nosas propias ideas. "Hai tanta sabedoría no

escepticismo dos sabios, como moita ignorancia na credulidade dos necios." (Marqués

de Maricá). Non debemos crer en todo o que pensamos, lembra: A nosa mente tamén

nos engana! "No pasado, eu cría que o que a miña mente me dicía era verdade. Eu

aprendín que, moitas veces, a miña mente era o meu maior obstáculo para conseguir ter

éxito. "(T. Harv EKER).

Necesitamos dubidar das nosas certezas e incertezas! Como Publílio Siro, escritor latino

da Roma antiga, afirmou: "a dúbida é a metade da sabedoría". E a sabedoría é a luz que

ilumina os nosos ollos. Móstranos onde está o problema, e dános a solución. Mostra

onde debemos ir, eo camiño para chegar alí. Non hai nada que a sabedoría non poida

facer por nós.

IMPORTANCIA DA EXPERIENCIA

"Hai que sabedoría para construír unha casa e intelixencia para a tornar segura.

Con experiencia, as habitacións están cheos de obxectos valiosos e de bo gusto. "

Proverbios 24: 3-4

Nada de certo valor constrúese nesta vida, sen a sabedoría. A sabedoría é o arquitecto de

todos os bos proxectos. Todo o que se realiza en base á sabedoría, é seguro e duradeiro.

E ao contrario do que moitos pensan, non é a idade que nos dá sabedoría: "É a través da

reflexión que adquirimos sabedoría ... É a reflexión que nos conduce á sabedoría, non a

idade." (Publílio Siro).

Con todo, os anciáns teñen algo que os máis novos non teñen: Experiencia. "Cando os

mozos buscan o consello dos anciáns, os mozos reciben a sabedoría dos anos." (George

S. Clason). A experiencia é moi valiosa cando reflexionamos, e aprendemos leccións de

sabedoría. "Con xuízo e experiencia, os homes profetizan con moita frecuencia ... A

reflexión ensina moitas verdades; pero a imaxinación ensina moitos erros e ilusións.

"(Marqués de Maricá). Cando aprendemos co pasado, estamos mellor preparados para

afrontar o futuro. E xeralmente, as decisións baseadas nas experiencias do pasado son

máis acertadas. "A experiencia é a nai do saber." (Proverbio Latino).

A nosa vida pode ser comparada a unha casa. Sobre cal cimentos, estamos a construír?

Se non estamos a construír a nosa casa baseados na sabedoría, o máis probable é que

veña a caer. Podemos culpar a "tormenta", os "vendavais" da vida, o infortunio ... Pero o

certo é que a sabedoría prepara connosco para afrontar todas estas cousas, e aínda así,

permanecer de pé.

Cal é o segredo? O segredo é a construción da nosa vida. Se foi construída con

sabedoría ou non. Isto significa que o noso pasado é determinante? Non necesariamente.

A sabedoría pode facer máis por nós neste que o que fixemos ata agora. Coñeces a

expresión: "Eu era cego, e agora vexo"? É exactamente así que nos sentimos cando a

sabedoría abre os nosos ollos. De súpeto ... Un mundo novo aparece ó redor!

Perseguindo a sabedoría

"En casa do home sabio hai ricos e preciosos tesouros;

o insensato gasta todo o que ten. "

Proverbios 21:20

A sabedoría quere encher a nosa casa, a nosa vida, con ricos e preciosos tesouros. "Ah,

quen me dera!". É isto que acontecer con vostede, a sabedoría é a base da súa vida. A

sabedoría é sempre logo de riquezas e gloria. É imposible ter unha cousa e non a outra,

son inseparables. Temos falta de riquezas e gloria na nosa vida? Entón, digamos: "Vén

sabedoría e cambia a miña vida!"

Na súa vida, a sabedoría é benvida? Ou é só un pretexto para outras cousas? En calquera

caso, o importante é amar a sabedoría abrigo. Por que? Cal é a diferencia? Nós

perseguen sempre o que máis amamos. Se amamos a riqueza, nós correremos detrás da

riqueza e fuxirá de nós. Pero se corrermos detrás da sabedoría, a riqueza correrá detrás

de nós. "A ambición que ten por obxectivo a sabedoría ea virtude é unha ambición

nobre e ilustre." (Marqués de Maricá).

De feito, as riquezas perseguen a sabedoría. E mentres camiñar detrás da sabedoría, as

riquezas camiñarán ao seu lado. Con todo, o seu foco debe ser a sabedoría. A sabedoría

é a fonte para todas as cousas. Por que Salomón di: "O home sabio ten; o insensato

gasta todo "? Porque o home sabio ten a "fonte de sabedoría" a brotar riquezas en todo o

tempo. Pero o home insensato non ten a "fonte" continua, e acaba por quedar sen nada.

"Quen pode estimar en moedas de ouro o valor da sabedoría? Sen sabedoría, os que

teñen ouro, perden rapidamente o ouro; pero con sabedoría, o ouro pode ser alcanzado

polos que non o teñen "(George S. Clason).

Riqueza ou estupidez?

"A coroa dos sabios é a súa riqueza; o trono dos insensatos é a súa estupidez. "

Proverbios 14:24

A recompensa da sabedoría é a riqueza, pero a recompensa da insensatez é a estupidez.

Frecuentemente, nós valorados o insignificante e rexeitamos o que ten valor. Sabedoría

ou insensatez? Riqueza ou estupidez? O que será mellor? Pode parecer unha pregunta

estúpida, pero hai persoas que aman a súa estupidez tanto ... máis do que calquera outra

cousa!

"Pero non podemos ir con ambas á vez?" Xamais. A sabedoría detesta a insensatez, e di:

"É a insensatez ou eu?". E a triste realidade é que moitos de nós non estamos dispostos a

abandonar a insensatez e seguir a sabedoría! E despois nos queixamos da nosa miseria

... ou entón, nos rimos estupidamente coa miseria! Pero mentres a insensatez presente, é

e sempre será un obstáculo para a sabedoría.

E cal é a razón? O insensato considera a si mesmo sabio e despreza a sabedoría ...

"Imaxino que moitos podían alcanzar a sabedoría, se non imaxinado, que xa chegaron á

sabedoría." (Séneca, De Tranquillitate Animi 1.16). Podo imaxinar a sabedoría, a

lamentar por nós, dicindo: "Eu quero dar prosperidade; pero eles non queren ... prefiren

a estupidez, no canto do meu riqueza ... "

Pobreza e deshonra

"Pobreza e deshonra virán para quen despreza a corrección;

aquel que acepta a corrección terá grandes honores. "

Proverbios 13:18

Pobreza e deshonra ... son as terribles consecuencias para quen despreza a sabedoría.

"Pero entón, a sabedoría castiga ?!" Non, a sabedoría non castiga a ninguén, o ser

humano é que castiga-se a si mesmo! Hai que ter humildade e ganas de aprender, para

gustar da "corrección" ... pero ese é o camiño do crecemento. "Aquel que queira

aprender, ten pracer en ser modificado; aquel que detesta o reproche queda ignorante ...

Aquel que non acepta a corrección, prexudica-se a si mesmo; aquel que acepta o

reproche adquire entendemento. "(Salomón).

Aquel que despreza a sabedoría, despreza todo aquilo que a sabedoría ten para dar. Se

nós rexeitamos a sabedoría, tamén rexeitamos o resto ... A sabedoría ama os seres

humanos, a sabedoría quere dar prosperidade a todos; con todo, temos que dar a súa

autorización. A sabedoría bate na porta da nosa vida, pero nós somos os únicos que

poden abrir a porta. A sabedoría escoita-nos a chorar no interior, e entón grita do

exterior: "Abre a porta, eu podo axudar-te". Pero nós non cremos ... Nós ata pensamos

que a sabedoría quere roubar connosco!

Roubar? O que temos de tan bo, que a sabedoría quere aproveitar connosco? Nada, a

non ser as nosas miserias ... Iso si, a sabedoría quere eliminar por completo da nosa

vida. Moitas veces, o problema é estarmos tan afeitos, e non desexarmos o cambio ...

Con todo, sen cambio non hai esperanza! "Está aprendendo, se está en constantes

cambios." (John C. Maxwell).

APRENDER A reflectir

"Aquel que aprende a reflexionar, traballa para o seu propio ben,

Quen aplícase ao entendemento atopa a felicidade. "

Proverbios 19: 8

A sabedoría aprende-se. Ninguén nace sabio. Como chegar a ser sabio? A través da

aprendizaxe. A sabedoría medra coa aprendizaxe. E é posible diminuír? Si, a sabedoría

diminúe cando deixamos de aprender. "Se deixa de aprender hoxe, deixa de ser líder

mañá ... Para alguén ser un líder duradeiro, que estar sempre a aprender." (John C.

Maxwell). A vida é unha constante aprendizaxe. Aprender non é un luxo, é unha

necesidade! "Se non está constantemente a aprender, será deixado para tras." (T. Harv

EKER).

O home sabio é un eterno aprendiz. "O sabio é o que se considera a si mesmo o máis

ignorante entre todos; o sabio sabe recoñecer a extensión ilimitada da propia ignorancia.

"(Marqués de Maricá). Coñeces alguén que pensa saber todo? El non sabe nada ... Esta

tamén é unha característica de quen non ten sabedoría: pensan que saben todo. "O

comezo da cura é a autoconsciência do erro." (Epicuro, en Cartas a Lucílio 28: 9).

Aceptar a realidade é o primeiro paso para o cambio!

Vostede sabe cales son as dúas palabras máis perigosas de calquera idioma? "Sei" (T.

Harv EKER). Lembra-se da célebre frase do gran filósofo Sócrates? El dicía: "Só sei

que nada sei". Non saber é o primeiro paso para aprender. "Debes seguir aprendendo ao

longo da vida. Entra en cada situación facendo preguntas, no canto de dar respostas.

"(Steven K. Scott). Hai máis esperanza para os que queren aprender, que para aqueles

que saben todo.

A sabedoría non é un "lago" de augas paradas. A sabedoría é unha "fonte" de augas

vivas, sempre en movemento. E o que "nadar" nestas augas, nunca está parado, está

sempre a aprender cousas novas. A sabedoría é unha verdadeira "fonte" inesgotable, eo

seu saber é infinito! Un home sabio non ten pracer en saber todo ... ten pracer en estar

sempre aprendendo. O sabio ten pracer no coñecemento. Para o sabio, o coñecemento é

máis saborosa que a comida máis deliciosa; e máis valioso do que o ouro puro, é algo

verdadeiramente indescritível!

Perguntarão algúns: "E o que isto ten que ver coa miña felicidade?" Todo! Salomón di

que "aprender a reflexionar é traballar para o noso propio ben". A reflexión é o camiño

da sabedoría, eo destino é a felicidade. Cando o sabio adquire sabedoría, é algo tan

marabilloso que nin se dá conta de que está a traballar! E está a traballar para el mesmo,

para o seu propio ben.

Recórdome dunha enquisa que fixemos na escola, cando eu era adolescente. Unha das

preguntas era: "Cal é o teu maior soño?" Ao analizar as respostas, vin que a resposta da

maioría dos alumnos era: "Eu quero ser feliz". Parece que este é o gran desexo de todo o

ser humano. E como concretar este soño? Salomón dá a resposta: "Quen é aplicable ao

entendemento atopa a felicidade." Guau! Aquí está a resposta que todas as persoas

buscan: A sabedoría é o camiño para a felicidade! "A parte principal do éxito é ter

xuízo." (Erasmo, Adagia 5,1,87).

Será? Si, eu estou seguro porque observo na miña propia vida: Canto máis aprendo

sabedoría, eu teño máis felicidade! Pero aínda non estou satisfeito, sei que a sabedoría

ten moito máis que ofrecer-me. Por iso, teño un desexo: Amar a sabedoría sobre todas

as cousas, e buscar a sabedoría todos os días da miña vida! Estou seguro de que será

unha xornada fantástica.

AMOR sabedoría

"O meu fillo, non esquezas dos meus ensinanzas;

Garda os meus preceptos no teu corazón;

Os meus preceptos aumentarán os teus días de vida

e che darán máis anos de prosperidade ".

Proverbios 3: 1-2

Quero lonxevidade,

eu quero prosperidade ...

te busco, Sabedoría!

Ámote co corazón,

quero-te con paixón,

como amor da miña vida.

Suscribirse teu compañeiro, amigo,

e medrar xunto contigo,

en cada paso da xornada ...

Guiado en ti, estou seguro.

Son feliz, teño futuro

e esperanza renovada!

Es a miña inspiración,

a gran motivación

para ser exitoso.

Máis que pracer,

formas parte do meu ser.

Quero casarme contigo:

"Eu prometer ser fiel,

amar e respectar-te,

amada, Sabedoría.

Na alegría e prosperidade,

na saúde e lonxevidade,

Cada día da miña vida! "

VIDA E ESPERANZA

"Adquire a sabedoría e terás vida;

se atopas a sabedoría terás futuro ea túa esperanza non estará errado. "

Proverbios 24.14

A sabedoría é a fonte de todo. Coa sabedoría, non necesitamos temer o futuro. Antes

polo contrario, existe unha gran esperanza para nós cando camiñamos en sabedoría. E

esa esperanza, xamais será errado. A sabedoría non pode eludir nin decepcionar, a

sabedoría é real. E é a resposta a todas as cousas. É a clave para unha vida vitoriosa e

abundante.

Cantas veces, nós tememos o futuro? E nos preocupa a nosa vida? Para que vivir sen

esperanza? A sabedoría é todo aquilo que necesitamos. Se temos a sabedoría, temos

todo. Debemos buscar a sabedoría práctica para a nosa vida. "Para sermos felices, non é

suficiente coñecermos a teoría, hai que poñer en práctica ... A sabedoría cingue-se ás

accións, non as palabras." (Séneca).

O proceso de aprendizaxe inclúe sempre tres pasos: 1- Coñecemento; 2- Comprender; 3-

Aplicación. Os resultados xorden cando aplicamos na práctica o que coñecemos e

entendemos na teoría. "Ten que aprender a transformar traballo: sabedoría e sentimentos

fortes" (Jim Rohn).

A sabedoría non é algo automático ou inmediato. Cómpre buscar de forma intencionada.

Se amarmos sabedoría sobre todas as cousas, a sabedoría daranos todo aquilo que

necesitamos. Salomón chegou mesmo a dicir: "Por riba de todo, adquire sabedoría e

coñecemento, aínda que che custe todo o que posúes." E por que perder todo o que

temos a cambio de sabedoría e coñecemento? A sabedoría eo coñecemento nos darán

moito máis que nós posuímos. A sabedoría é a clave que pode abrir todas as portas, ata

aquelas portas que nos parecían imposibles!

Leccións de Sabedoría

Por riba de todo, hai que amar a sabedoría.

Buscar a sabedoría de forma intencionada.

Antes de ir á "guerra", preparar unha boa estratexia.

Non ser insensato, confiando só nas propias ideas, nin ter a presunción de saber todo.

Selo prudente, e dubida ti mesmo.

Aprender coa experiencia a través da reflexión.

Tomar decisións en base ás experiencias do pasado.

Estar centrado na sabedoría: perseguir a sabedoría, e non as riquezas.

Desprezar a insensatez e escoitar a sabedoría.

Ter ganas de aprender e gusta de ser modificado.

Aprender a reflexionar a diario, e buscar entender.

Non pensar que é "sabio", pero un aprendiz.

Dicir sempre: "Só sei que nada sei".

No canto de dar respostas, facer preguntas.

Buscar coñecer, comprender e aplicar na práctica o que aprendeu.

sEGREDO 5

A ORIXE DA ruína

Dominar a si mesmo

"O home máis poderoso é o home que ten poder absoluto sobre si mesmo."

Séneca

Cal é a tendencia natural das persoas no camiño para o éxito? Frecuentemente, temos a

tendencia de intentar dominar os outros. Pero este enfoque non podería estar máis

errado. O noso maior obstáculo para alcanzar o éxito non son as outras persoas. De

feito, as persoas son unha gran axuda para nós. O noso maior obstáculo somos nós

mesmos. "Home! Aprende a gañar a ti mesmo, e vencerás a todos. "(Marqués de

Maricá).

É moi fácil apuntar o dedo, e acusar aos demais polo noso propio fracaso, pero

lembremos nos do principio do espello: "A primeira persoa que debemos analizar se a

nós mesmos." (John C. Maxwell). Non paga a pena responsabilizar aos demais pola

nosa actuación, xa que o noso éxito ou fracaso só depende de nós. Nunca nos debemos

esquecer do principio de Bob: "Cando Bob ten problemas con todo o mundo,

xeralmente, o Bob é o problema" (John C. Maxwell). A cuestión é superar a nós

mesmos: hoxe mellor que onte, mañá mellor que hoxe . Salomón afirmaba: "Dominar as

i mesmo é mellor, que conquistar unha cidade."

O máis difícil non é dominar os outros, pero dominar a si mesmo! "O que eu quero para

ti é o dominio sobre ti mesmo" (Séneca). Se quere fracasar, non precisa de preocupar-se

con iso. É só deixar as cousas correren con naturalidade. Pero se quere triunfar, ten que

ser ben intencionada no que pensa, fala ou fai. Non pode haber progreso se non hai

intencionalidade. Sen melloras continuas, non hai progreso.

ATENCIÓN ou neglixencia?

"Aquel que coida das súas palabras, protexe-se a si mesmo;

Aquel que solta a lingua, exponse á ruína. "

Proverbios 13: 3

Aquel que coida dos pensamentos, palabras e accións ... garda, protexe e fai ben a quen?

Está a facer ben a el mesmo. Necesitamos coidar de nós mesmos. Porque se non o

facemos, quen o fará? "A primeira persoa a liderar é a ti mesmo, eo primeiro órgano que

ten que dominar é a súa mente" (John C. Maxwell).

A nosa vida é como un fermoso xardín ... Pero un xardín que precisa coidado. Se non, o

máis probable é converter-se nun auténtico sotobosque! Cheo de silvas, espiñas e bichos

... un terreo totalmente descoidado, feo e abandonado.

Será que estou a esaxerar? Como se atopa un campo abandonado? Sen ter en conta, feo,

desértico ... A nosa vida, a nosa mente, a nosa boca, o noso casamento, os nosos fillos, o

noso traballo ... non pode ser descoidado. Que significa descoido? Significa "non ter

coidado en; neglixencia; desprezar; non facer caso; esquecer. "(Dicionario).

E se somos descoidados, xa sabemos o que nos espera? Ruína! Se este é o noso estado

actual nunha parte da nosa vida, non é necesario desesperar. Iso foi o máis natural que

nos pasou: ruína. É só nós descuidarmos nas palabras ... é só nós actuamos sen pensar ...

é só nós deixamos as cousas andar ... e imos directamente á ruína! "Raras veces nos

arrepentimos do noso silencio; frecuentemente nos arrepentimos de haber falado ...

alcanzamos máis vitorias cando nos calamos, que cando falamos. "(Marqués de

Maricá).

Con todo, mentres haxa posibilidade para o cambio, tamén haberá posibilidade para a

esperanza. E se nós desexarmos cambiar e coidar da nosa propia vida, xa estaremos

dando o primeiro paso para o éxito.

TRABALLO OU conversa?

"Todo o traballo ten recompensa; o moito falar só conduce á pobreza. "

Proverbios 14:23

"Hai traballos que compensan", foi o que Salomón afirmou? Non, "todo o traballo ten

recompensa" Todo o que unha persoas fai, terá a súa debida recompensa. Todo o

traballo é útil e rendible ... Pero sabe o que moitas veces estraga todo? A nosa boca!

O "moi falar" é moi prexudicial. Coñeces persoas que falan, e falan e falan ... pero

nunca fan nada. Isto é moi perigoso, porque segundo Salomón, conduce á pobreza!

"Temos unha soa boca, porén dous brazos; nós debemos ser simple no falar mais fortes

en traballar. "(Marqués de Maricá).

Non debemos caer na trampa das palabras, nin debemos pensar que as palabras son o

traballo. Hai moitas persoas que falan tanto sobre o traballo ... e acaban por non forzas

para traballar! Porque motivo? Falaron, e falaron e falaron ... ata chegaren ao punto de

despender toda a súa enerxía en palabras. Como alí di o proverbio popular: "A roda

máis feble é a roda que fai máis ruído."

Debemos ter coidado, parece "broma" pero é moi serio. Quizais sexa por iso que os

chineses teñen un proverbio que di: "Non penses; fai ". E os chineses son moi

traballadores, porque son prácticos: No canto de gastaren a enerxía en palabras ou

pensamentos gastan enerxía en accións concretas. E segundo Salomón, a recompensa

está no traballo. "O patrimonio crece con actos, non con palabras." (Seybold 267).

Domine a súa boca. "Se podes controlar a súa boca, poderá tamén dominar calquera

outra parte do corpo." (John C. Maxwell). Concéntrase toda a súa enerxía en accións

concretas, e ver que iso trae grandes resultados. Probe adoptar o seguinte lema: "falar

pouco e facer moito" (DAPR 752). Lembre: O segredo está no "segredo".

As murallas DE PROTECCIÓN

"Como unha cidade sen defensa nin murallas

é o home que non domina os seus impulsos. "

Proverbios 25:28

No pasado, os homes construían murallas ao redor das súas cidades, para protexer-se de

posibles inimigos. E Salomón fai a seguinte comparación: Así como unha cidade sen

murallas, non ten protección; tamén unha persoa que non domina os seus impulsos, está

desprotexida. "Na nosa cultura, onde hai tantos que non controlan as emocións, o que

mantén ese control dispón dunha enorme vantaxe. Non só pode gozar dun maior éxito

no lugar de traballo, como é moito máis probable que teña boas relacións na casa.

"(Steven K. Scott).

Canto máis lle dominar a si mesmo (pensamentos, emocións, impulsos, palabras,

accións ...), máis estará protexido contra posibles inimigos. E por que que iso é

importante? Así, gañar é importante, pero non perder tamén é importante. Quere gañar?

Quere prosperar? E despois, perder todo? Claro que non. Pero se non dominamos a nós

mesmos, nós seremos dominados. "O sabio gobernará corazón del; o parvo será escravo

del. "(Publílio Siro).

Tomemos como exemplo o fútbol. Xa viu algunha equipo composto só de medios e

avanzados? Non. Todos os equipos son constituídas tamén dun porteiro e defensas. Para

que? Para defender e impedir o equipo contrario, de marcar un gol. A defensa é tan

importante como o ataque. Existen ata adestradores que din: "A defensa é o mellor

ataque". Como se gañan os partidos de fútbol? Facendo máis goles que o rival (e iso

implica, non só un bo ataque, pero tamén unha boa defensa). É deste xeito, que nós

imos triunfar na vida.

Como defender ben? A través do dominio de si mesmo. Necesitamos defenderse dun

mesmo! Pode ser o seu maior inimigo. A falta de control leva á pobreza, pero o

autodomínio conduce á riqueza. Comezar a construír as súas murallas de protección. A

calquera momento, a protección fará toda a diferenza.

Toma sobre todo coidado coas túas palabras. O teu foco debe estar nas accións, porque

nas accións está o teu potencial. Son as súas accións que lle traerán as maiores

recompensas. Siga o consello de Salomón: dominar a ti mesmo, arregaçar as mangas e

comezar a traballar! Non sexa por palabras ... Parta á acción. O éxito de mañá comeza

hoxe. As pequenas cousas de hoxe, farán unha gran diferenza no mañá! O que fai na

actualidade, determina o que será o futuro. "Os pequenos intentos, repetidos,

completarán calquera obra." (Og Mandino). Deixa un paso de cada vez ... e vostede

pode alcanzar o impensable!

Leccións de Sabedoría

Nunca intentar culpar ou controlar os outros.

O meu foco é dominar a min mesmo.

Non confiar na orde natural das cousas: que pensar, falar e facer de forma intencionada.

Cultivar bos pensamentos e falar boas palabras.

Controlar os meus impulsos e emocións.

Dominar a súa boca, e poñer a enerxía en accións concretas.

Arregaçar as mangas e comezar a traballar.

Adoptar o seguinte lema: "Falar pouco e facer moito".

sEGREDO 6

CAMIÑO PARA A abundancia

A PONTE PARA O ÉXITO

"O único lugar en que o éxito vén antes do traballo é o dicionario,

debido á orde alfabética "

Albert Einstein

Cal é o camiño para a abundancia e éxito? Cal é o camiño para a realización persoal?

Deixe-me dar-lle un consello: Non se preocupe en saber cal é o camiño? A súa

preocupación debe ser en camiñar! "O comezo é só por si a metade da obra." (Séneca).

Questionamo connosco tanto acerca do camiño, e estivemos estancados ... Que difícil é

tomamos decisións? Somos tan asolados pola dúbida eo medo, ao punto de ficarmos

enraizados na nosa "zona de confort".

E aí atopamos un gran problema: Non imos a banda algún, porque permanecen

estancados! Cal é o camiño para a abundancia? Esta pregunta revela-nos algo: hai un

camiño á abundancia. Se desexa abundancia, non pode estar parado. Haberá máis

esperanza para alguén que camiña, ou a alguén que deixa? Unha persoa podería dicir:

"Depende do camiño escollido". Con todo, creo que sempre hai máis esperanza para

quen camiña. Porque aínda que poida seguir o camiño errado (moitas veces), tamén

pode seguir o camiño correcto. Pero para quen está estagnado, as probabilidades son

sempre nulas.

Xamais poderemos alcanzar o éxito, se permanecermos de brazos cruzados.

Imaxinemos que ten un soño: Entre vostede eo seu soño, existe unha gran ponte. E

nunca alcanzará o seu soño, se non atravesar a outro lado da marxe. Se permanecer no

lado de acá, é moito máis cómodo. Pero para alcanzarmos os nosos soños, necesitamos

ter a coraxe suficiente para atravesar a "ponte". Cal é esa "ponte"? Se eu tivese que

darlle un nome, probablemente sería: "Acción". "A acción é o que conduce vos rumbo

aos éxitos que tanto ansían ... Decida o que quere realizar, eo traballo axudar Medirase a

concreta-lo!" (George S. Clason). Nada xorde da nada, para cada resultado hai unha

acción. "A acción é a« ponte »entre o mundo interior eo mundo exterior." (T. Harv

EKER).

O que separa vostede do seu soño é a acción. É necesario, facer algo para alcanzar o seu

soño, e camiñar con perseveranza cara a el. Aínda que os ventos sexan contrarios, aínda

que os outros tentan desanimar vostede, ten que atravesar a "ponte". Jim Rohn,

considerado o máis grande filósofo do mundo dos negocios en Estados Unidos, chama

esa ponte de "Curso". El di: "A disciplina é a ponte entre os obxectivos ea realización."

Salomón chama esa ponte de "Dilixencia". El cría que con dilixencia, poderiamos

alcanzar algo que desejassemos. E sen dilixencia, nada sería alcanzado. Tamén

poderiamos chamar esa ponte de "Perseveranza": Perseveranza é a distancia entre un

soño ea súa concreción. Sen perseveranza nada se alcanza. Como desenvolver a

perseveranza? A través da paixón. Sen paixón non pode haber perseveranza. Toda

acción ten que un motor: Motivación! A motivación é o combustible para a acción.

Ninguén pode deixar un home motivado!

DILIXENCIA OU pobreza?

"As mans inactivas levan á pobreza; As mans industriosas alcanzan a riqueza.

Aquel que recolle o verán é prudente;

Aquel que durmir o tempo da sega merece o desprezo. "

Proverbios 10: 4-5

Salomón fai a distinción de dúas persoas: A persoa inactiva ea persoa dilixente.

Segundo el, o home inactivo está condenado á pobreza, mentres que o home dilixente

está destinado á riqueza. "Dilixente" significa: "celoso; traballador; dedicado; excelente;

activo; áxil. "(Dicionario).

Nada é casualidade. Ninguén é rico ou pobre casualidade. Non se trata de xulgar o

"pobre" eo "rico", nin de catalogar a eles como "inactivo" ou "dilixente". O importante

para nós, é entender que a inactividade leva á pobreza, así como a dilixencia á riqueza.

"A preguiza fainos perder e non gañar; A dilixencia fainos gañar e non perder.

"(Marqués de Maricá).

Necesitamos aprender a sermos persoas industriosas, e comprender que a inacción é

prexudicial. "A iniciativa é mellor que a sesta." (Jim Rohn). Hai unha máxima que di o

seguinte: "Reter o que comer, e non o que facer". Salomón afirma que quen recolle no

verán é prudente. Pero o que está a "durmir" no canto de recoller, merece desprezo. O

que isto significa? Vostede non pode estar parado, cando ten que actuar! "A acción é a

comida ea bebida que alimentará o meu éxito." (Og Mandino).

Quen é dilixente e prudente, porque fai o que debe ser feito. E o dilixente colherá bos

resultados. Pero os que non fan nada, non teñen nada para coller. Pense en cada acción,

como unha boa semente que lanza ao chan. Máis tarde ou máis cedo, isto pode producir

bos froitos para si. E canto máis sementar, máis vostede pode coller. "O solo di: Non me

traia a súa necesidade, traia-me a súa semente." (Jim Rohn).

Traballar a súa TERRA

"Quen cultiva a terra ten pan en abundancia;

Quen persegue futilidades é un insensato. "

Proverbios 12:11

Quen cultiva terá pan en abundancia. Quen non cultiva a terra non terá pan. Debemos

entender que non estamos falando de "agricultura", pero de forma figurativa. Esta é

unha lei fundamental do noso planeta chamado "Terra": Nós culleres aquilo que

sementamos. "Non hai beneficio sen traballo." (Proverbio Latino).

O que temos que cultivar? A nosa propia terra. Debo cultivar a miña terra, e ti debes

cultivar a túa terra. Non podo cultivar a túa terra por ti, e ti non podes facer o mesmo

por min. Cada un é responsable da súa propia vida. Se non cultivamos a nosa terra, quen

o fará? Hai cousas que só podemos facer, e ninguén pode facelo por nós. E cando nós

facemos o que necesitamos facer, teremos sempre un bo resultado.

Pero por que que nós non facemos o que nós deberiamos facer? Debido á nosa

insensatez. En realidade, nós trocamos as nosas responsabilidades por futilidades. É

dicir, cousas sen importancia que non levan a ningures ... E que simplemente fannos

perder o noso precioso tempo. "Vostede debe manter as cousas importantes en primeiro

lugar; A distracción é inimiga da dirección. "(John C. Maxwell).

Cando falamos en "cultivar", estamos falando de traballo. Cando falamos en futilidades,

estamos falando de entretemento. Traballar pode ser difícil, pero o entretemento é

sempre fácil. Cal será a opción máis intelixente? "Se está disposto a facer o que é

doado, a vida será difícil para vostede. Pero se está disposto a facer o que é difícil, a

vida lle será facilitada. "(T. Harv EKER). Non debemos escoller o que é bo, pero o que

é mellor.

TRABALLO OU ilusións

"Aquel que cultiva a terra, terá pan en abundancia;

Aquel que anda detrás de ilusións, só pode ter miseria. "

Proverbios 28:19

Cultivar a terra? Ou andar detrás de ilusións? Unha vida en abundancia ou unha vida de

miseria ... Cantos non teñen a ilusión dunha vida en abundancia, pero nunca traballan a

súa propia terra? "A maior parte das persoas ambicionam a gloria, pero poucos queren

os traballos." (Proverbio Latino). A expectativa xera frustración, o traballo xera

recompensa.

Moitas veces, o noso erro é este: Crer na ilusión dun "camiño fácil" que conduce á

abundancia. Pero lembra: Se fose fácil, xa se alcanzara. Cando un camiño parecer

doado, debemos desconfiar; Cando un camiño parecer difícil, debemos camiñar. Agarde

as dificultades, e estará mellor preparado para o que veña! Que é "fácil" pode chegar a

ser difícil; eo que é "difícil" pode chegar a ser fácil. Unha vida sen loitas é unha vida

sen vitorias. Loite polo que cree, eo seu esforzo non será en balde. Canto maior é a loita,

maior será a vitoria!

Pero cando temos unha mentalidade fácil, calquera cousa que requira un pequeno

esforzo xa é o motivo suficiente para desistir. E sempre que vemos a alguén exitoso,

consideramos esa persoa tivo sorte. Con todo, esquecemos nos de que houbo un prezo a

pagar (e sempre haberá un prezo). "Envexados riqueza, pero non envexados o traballo

de gañar a riqueza." (Marqués de Maricá).

O traballo foi sempre, e sempre será necesario. Necesitamos traballar a nosa propia

terra, necesitamos facer o que ninguén pode facer por nós. Traballar na nosa área, correr

detrás dos nosos propios obxectivos, investir no que é o noso, mellorar, progredir,

avanzar, conquistar ... Manter o noso foco: A concentración é o primeiro paso para

acadar un obxectivo. Canto maior é o foco, maior será o poder. Debemos desviar os

ollos de todo o que ilude e distrae, e impide-nos de traballar. Crer que é posible ter éxito

sen traballo, é pura ilusión. "O sacrificio sempre precede o éxito." (John C. Maxwell).

tratar ben

"Aquel que coida da súa figueira comerá do seu froito;

Aquel que coidar do patrón recibirá honores. "

Proverbios 27:18

O dilixente é aquel que coida do que é del. O dilixente, traballa para el mesmo. Que

pasa a unha persoa dilixente? O dilixente ha coller bos froitos, terá bos resultados do

seu propio traballo. "Lembra que, o traballo ben feito trae satisfacción ao traballador. E

fai-o nun home mellor. "(George S. Clason). O home dilixente estará satisfeito consigo

mesmo, terá pracer no seu traballo, na súa realización persoal. O home dilixente será

premiado con honores, e non terá falta de nada.

A dilixencia, de que fala Salomón, ten moito que ver coa responsabilidade persoal.

Facer o que debe ser feito. O problema é que moitas veces, nós non facemos o que nós

temos que facer, pero si o que queremos. E cando facemos o que queremos, teremos o

que debemos. Pero cando facemos o que debemos, teremos o que queremos. "En

calquera que sexa a área da nosa vida, ser dilixente dános resultados proveitosos."

(Steven K. Scott).

O "froito" é doce, pero o traballo pode ser amargo. Con todo, o que será mellor: t

rabalho doce, e "froito amargo"? Ou, traballo amargo e "froito" doce? Se pesarmos na

balanza, veremos que o final é sempre máis importante que o principio. "O traballo é

amargo; pero os seus froitos son doces e aprazíveis. "(Marqués de Maricá).

DESPERTAR ou empobrecer?

"Se ti pasas o teu tempo a durmir, quedarás pobre: mantense che desperto e terás pan

dabondo."

Proverbios 20:13

Durmir é bo, pero se pasamos o tempo no que é "bo", resultará algo malo. Cando

Salomón fala de durmir, está a falar da inacción. E a inacción conduce á pobreza.

Necesitamos espertar. Durmir fala da nosa zona de confort, fala do aconchego da nosa

"cama", fala do aconchego do noso fogar. Pero para quen queira prosperar, ese non é o

camiño a seguir. Necesitamos de levantar da cama, e ir á batalla. debemos afrontar o

frío do exterior.

Necesitamos saír do confort da pobreza. Si, a pobreza pode ser un confort! Moitas veces

estamos tan afeitos á miseria, que nin imaxinamos vivir doutro xeito! Alguén diría: "Se

eu podía vivir sen ser pobre? Podía, pero non era o mesmo ... ". O ser humano adáptase

a calquera ambiente, e unha vez adaptado queda "acomodado". Estancamento esixe

resignación, progreso esixe cambio.

Cando é que un home pode saír da zona de confort? Cando se sente incómodo co

confort, e comeza a actuar! É nese sentido que as "crises" son tan importantes para nós.

Lévanos ao desexo de cambio, que xamais existiría se non estivésemos a pasar por unha

"crise". "Cada obstáculo é un compañeiro de armas que che obriga a ser mellor ... Cada

desaire é unha oportunidade para avanzar" (Og Mandino).

As dificultades non enfraquecen ti, só fan máis forte. Hai sempre dous xeitos de ver un

problema: como un obstáculo ou un desafío. Un problema é unha oportunidade de

crecemento. Sen problemas, non hai progreso. A necesidade crea a oportunidade.

Encare os seus problemas como oportunidades para avanzar. "A necesidade é mestra."

(Proverbio Latino).

A "miseria" debería dirixir o home á dilixencia, para acadar abundancia. A "pobreza"

debería incomodar un home para traballar e acadar o que lle falta. "Con traballo,

intelixencia e economía; só é pobre, o que non quere ser rico. "(Marqués de Maricá).

O preguiceiro, EO dilixente

"O home preguiceiro é codicioso, pero nada alcanza;

O home dilixente obtén o que quere. "

Proverbios 13: 4

Non se pode acadar un obxectivo que nunca foi definido. "O principal motivo por que a

maioría da xente non teren o que queren é: Non saberen o que queren" (T. Harv EKER).

O problema de moitas persoas é non desexen ou, non teren obxectivos a alcanzar, e, non

teren nada que os motive. Eles cobizan os logros dos demais, eo que eles teñen. Pero

non se apercebem de que, con traballo e dedicación, eles tamén poderían chegar alí ...

Que facer? Establecer os obxectivos, comprometerse, e pensar en estratexias para

chegar a eles ... escribir os seus obxectivos no papel: é o primeiro paso para a súa

materialización. "O compromiso distingue as persoas que fan, e as persoas que soñan."

(John C. Maxwell).

O que fai o dilixente? O dilixente non cobiza as outras persoas, pero obtén o que quere.

O home dilixente non venera os outros como se fosen "semideuses". Non, o dilixente di:

"Se quero algo, podo obtelo; Os outros conseguiron, eu tamén podo ". O "dilixente" é

aquel que fai algo ao respecto. Non só quere, el obtén. E o que fai? Fai algo, e esa é a

diferenza entre o dilixente, eo preguiceiro. "A nosa actitude, moitas veces, é a única

diferenza entre o éxito eo fracaso." (John C. Maxwell).

O dilixente, eo preguiceiro, están na beira dun río, e soñan en chegar ó outro lado. O

home dilixente busca e atopa unha ponte (acción) para alcanzar o soño. Cando o

dilixente chega á outra beira, o preguiceiro avista-o e di: "O dilixente, é un home con

sorte ... oh como me gustaría estar no lugar del!" Pero el nunca di: "Se o home dilixente

alcanzou , eu tamén podo! O que fixo para chegar alí? ". Non, o home preguiceiro soña

co día en que alguén vai invitar para el ir en barco para a outra marxe ...

O preguiceiro está á espera do seu soño ... é pasivo. Pero para que estar esperando, se

podemos ir á loita? O dilixente di: "Se o meu soño non vén a min, vou eu con el". O

dilixente toma sempre a iniciativa. Non espera que as cousas vaian pasar ... el fai as

cousas ocorrer! E esa é a diferenza. "Ousar é alcanzar, en innumerables casos."

(Marqués de Maricá). Crer é o primeiro paso para o imposible ...

A IMPORTANCIA DA actitude

"O home preguiceiro non pode coller unha presa para asar;

O home dilixente conquista a riqueza na montaña "

Proverbios 12.27

O home preguiceiro nada consegue, pero o dilixente di: "Si! Podo ". O home dilixente

cre que consegue, aínda cando ninguén cre. O preguiceiro non cre e por iso mesmo non

fai nada. Ten só un lema: "Eu desisto antes de comezar". Pero cando alguén pregunta ao

home dilixente: "Canto tempo ten que tentar?" El responde: "Ata que acadar". (Jim

Rohn, en «O Tesouro das Citas»).

O preguiceiro non pode suplir as súas propias necesidades. Estas necesidades deberían

conducir o preguiceiro á acción. Pero acomodar-se coas necesidades! "Ah, se eu fose o

dilixente ..."

O que fai o dilixente? Fai, e aí está a diferencia. O preguiceiro non fai nada; o dilixente

fai. E por que? O que os leva a actuar dese xeito? Unha simple palabra que fai toda a

diferenza: Actitude! A actitude deles vai determinar a altitude deles ... É dicir, a actitude

dunha persoa vai determinar o que pode alcanzar. "Onde hai determinación, hai unha

solución." (George S. Clason). Fai todo con actitude, e os resultados xurdirán.

O dilixente e un conquistador! El xamais queda parado. O Dilixente consegue

conquistar moito máis alá das súas necesidades. É como unha "Leoa" en busca da súa

presa ... e xamais desiste do obxectivo del. Pero o home preguiceiro nin consegue comer

só ... El necesita de alguén que lle leve a comida á boca! O problema é, e sempre será a

actitude del.

Coraxe para acadar

"O home valente alcanza riquezas."

Proverbios 11:16

O que necesita o preguiceiro? Coraxe. Coraxe para acadar, gañar, facer ... Sen embargo,

ten medo de avanzar e pregunta: "O que os outros han pensar de min?" Pero o dilixente,

mesmo só, está maioría! "Unha persoa valente fai a maioría." (John C. Maxwell).

O home preguiceiro fala e nunca fai. O dilixente fai e nunca fala! O dilixente di: "Luces,

cámara, acción", e actúa. O home preguiceiro pensa: "Acción, cámara, luces", e queda

parado. "O home preguiceiro quere e non quere." (Grynaeus 54). Por iso, nunca alcanza

o que necesita, porque nunca fai algo ao respecto. O preguiceiro non se atreve a cruzar a

"ponte" (probablemente, ten medo que a ponte poida caer). Pero o dilixente di: "Aínda

que a ponte caia, irei a nado" O seu lema é: "Acción, acción, acción!" "A fortuna

protexe o home audaz, o home medroso é un tropezo para si propio" (Vergílio). Os

homes medrosos se renden, os homes audaces conquistan. Non teña medo de errar, a

vitoria pertence aos ousados! O medo leva á estancamento, a coraxe conduce ao

progreso.

A diferenza entre o preguiceiro eo Dilixente nunca ten que ver coa realidade en si

mesma, senón coa forma distinta de ver a realidade. O que é, vai influír o xeito no que

ve. O preguiceiro ve o vaso medio baleiro, pero o dilixente ve o vaso medio cheo, e se

precisa, el enche-o aínda máis ... El di: "Eu sempre irei dar un paso máis. Se non é

suficiente, darei outro e outro máis. "(Og Mandino).

Ao dilixente a cuestión é: Si? Non? Pero para o preguiceiro é: Si? Non! A diferenza está

nun punto, pero un punto fai toda a diferenza! O preguiceiro só sente-se ben a facer

unha cousa: Facer cousa ningunha. E o resultado de ambos será completamente oposto.

"A fórmula para o desastre é: poder facer, deber facer, e non facer" (Jim Rohn).

Dominar OU ser dominado

"O home dilixente ha dominar; o preguiceiro será dominado. "

Proverbios 12:24

O dilixente domina todo. E cal é a razón? "A Dilixencia pode máis, e pode moi."

(Grynaeus 92). O home preguiceiro non domina nada, e nin tan pouco quere dominar! O

que pode ocorrer? Vai acabar por ser dominado, ao punto de se considerar unha

"vítima" do seu propio destino ...

O certo é esta: o preguiceiro nunca asume o control de nada. Así, a vida del pode ser

controlada (exactamente do xeito que el non quere). No canto de controlar, el acaba por

ser controlado. No canto de dominar, acaba por ser dominado. No canto de vivir a vida

que me gustaba, el acaba por vivir unha vida que detesta.

O ser humano foi creado para dominar (non foi creado para ser dominado). Fomos

creados para dominar a nós mesmos, a nosa propia vida (non fomos creados para

dominar os uns aos outros). Pero o home preguiceiro descoñece o seu potencial! "A

alma dun home libre mira a vida como unha serie de problemas por resolver e resolve-

los; mentres que a alma dun escravo limítase a queixa: Que podo facer, se eu non paso

dun escravo? "(George S. Clason).

Todos temos a capacidade de dominar, ser valente e dilixente. Pero tamén temos a

posibilidade de sermos preguiceiros, sen actitude, e permanecermos na inacción. A

decisión de camiñar na dilixencia, ou adormecer na preguiza, é e sempre será a nosa.

Servir os REIS

"Repara no home que fai ben o seu traballo:

El poderá estar ao servizo de reis, e non de xente insignificante. "

Proverbios 22:29

Que pasa a alguén que é dilixente? Que pasa a alguén que fai ben o seu traballo? Esa

persoa pode estar ao servizo de reis! "A dilixencia fará que unha persoa sexa o

funcionario máis valioso de calquera lugar de traballo" (Steven K. Scott). A persoa

dilixente é como unha luz que brilla na escuridade, e que se fai unha axuda preciosa

para os demais.

Sabía que todos temos polo menos un don, que distingue connosco entre dez mil

persoas? Si, ten un don especial. E o que facer? Cómpre traballar para descubrir cal é o

seu maior talento. Repare naquilo que fai naturalmente ben (por riba da media).

Normalmente, cando é que recibe máis eloxios? Invista nos seus puntos fortes.

Introduza o seu foco no que lle dá maior retorno. "Cando actuamos cos dons que temos,

somos moito máis eficientes." (John C. Maxwell).

Temos que facer o que nós facemos ben e nos distingue dos demais. Non debemos

intentar imitar ou ser igual aos outros. Necesitamos coñecer a nós mesmos. Se descubrir

o que o fai único, está en vantaxe. Por moito que tente ser bo nunha área feble, no

mellor dos casos, é posible que facer se mediocre, ou quen sabe mediano. Quen todo

quere, nada alcanza. Como di o refrán: "Aprendiz de moitas artes, non será mestre en

nada". Pero se investir naquilo en que é naturalmente bo, pode chegar ao cumio! A

fórmula é: Talento + Traballo = Arriba.

Non podemos eludir-nos co simple activismo. "A actividade non sempre significa

realización." (John C. Maxwell). Sabe cal é a fórmula da realización? Propósito +

Acción = Realización. E o teu propósito ten a ver cos teus dons específicos, a túa

vocación persoal. Se deixarse guiar polo seu propósito, terá felicidade e autorrealização.

O propósito é o compás do home.

Ata o preguiceiro ten calidades fenómenos que o colocarían destacados entre miles.

Pero como saberá que ten esas calidades, se nunca pon en práctica? Non basta el talento,

el que de poñer en práctica. Un talento é como unha semente: Non basta ter en conta

que a semente; cómpre semeá-la! A nosa vida pode ser comparada a unha semente:

Podemos ata pensar que somos pequenos e insignificantes ... Porén, cando partimos

para a acción, o incrible acontece ... E os froitos comezan finalmente a xurdir.

Pero cada cousa no seu tempo. Existe un proceso a respectar. Non é, e nunca será algo

instantáneo. "Nós medran de forma diaria, e non un día." (John C. Maxwell). Hai que

talento, compromiso, traballo, continuidade e persistencia para alcanzar o éxito. E non

só para acadar, pero tamén para manter o éxito.

A FONTE DA RIQUEZA

"Debes buscar coñecer o estado das túas ovellas

e tomar moito coidado cos teus rabaños,

porque as riquezas non duran para sempre,

e as coroas non se transmiten indefinidamente ".

Proverbios 27: 23-24

Para finalizar, Salomón anima-nos a coñecer o estado das nosas ovellas e rabaños, é

dicir, do noso propio traballo. Unha vez máis, o Sabio móstranos a importancia de nos

focarmos no traballo e non nas riquezas ou na sorte. "A sorte corresponde ao traballo."

Rezende, 4788.

Cal é a fonte da riqueza? Traballo. E cando a riqueza remata? Cando o traballo remata.

Traballo é como unha fonte de onde flúen as riquezas; ou como unha árbore onde se

recollen os froitos preciosos.

Salomón di que as riquezas non duran para sempre, e nin as coroas (posicións de poder)

transmítense indefinidamente. Porque cando a fonte secar, tamén as augas cesarán de

xurrar. Cando a árbore sexa cortada, tamén os froitos cesarán. "Sen a intelixencia, sen

traballo, ou sen virtudes domésticas e civís, non se alcanza a riqueza ou se perde en

pouco tempo." (Marqués de Maricá).

O que isto ensina? Que os nosos ollos deben estar sempre postos de traballo, que é a

fonte de toda a riqueza. E para o que é dilixente no seu traballo, sempre haberá froitos

en abundancia. "O crecemento é o resultado que se alcanza tras moito traballo duro."

(John C. Maxwell).

Neste sentido, cómpre ter pracer no noso propio traballo, necesitamos ter pracer en

cultivar a nosa terra. E camiñar cara á conquista dos nosos soños. Dando o primeiro eo

último paso. Tendo a iniciativa ea finalización. Desexando e tamén alcanzando.

Arregaçando as mangas, e facendo o que ten que ser feito. A consecuencia natural de

todo isto será: Abundancia que nunca cesa ... Dilixencia constante, riqueza abundante!

Leccións de Sabedoría

Preocupe se en camiñar cara diante, aínda sen coñecer o camiño.

Camiñar con perseveranza ata alcanzar a meta.

Ser dilixente, celoso, coidadoso, aplicado, activo, áxil.

Pensar en cada acción, como unha boa semente plantada no chan.

Non abdicar da responsabilidade por mor da futilidade.

Manter as prioridades.

Non crer que o éxito é fácil.

Poñer o foco no traballo.

Facer o que debo, e non o que quero.

Debo saír da miña zona de confort, e ir á loita.

Definir os meus obxectivos, e pensar en estratexias para chegar a eles.

Ser activo: tomar sempre a iniciativa, e non estar esperando que as cousas acontezan.

Dar un paso máis, e se non é suficiente, dar outro paso e outro aínda.

sEGREDO 7

A trampa da miseria

O primeiro paso

"Ninguén pode alcanzar a sabedoría sen primeiro pasar por insensatez"

Séneca

Cal é o primeiro paso para o fracaso? Non dar un paso! Por veces, ficamos con tanto

medo de errar que acabamos por non facer absolutamente nada. E sen nós

apercebermos, esa é a principal razón para o noso fracaso. O medo de errar é un

impeditivo á verdadeira aprendizaxe. Quen non está disposto a errar, tampouco está

disposto a aprender. "Nunca te envergonhes de emprender algo aínda que veñas a

fracasar; porque o que nunca tivo un fracaso tamén nunca intentou ... Só o verme está

libre de preocupación de tropezar. "(Og Mandino).

Alguén pensará: "Pero non é mellor: non dar un paso, que dar o paso mal" Si, é verdade.

Pero se un home permanece con esa dúbida constante na mente del, el xamais fará algo.

"Todo o mestre foi outrora un desastre." (T. Harv EKER).

Se analizamos a Historia, vemos que todas as grandes conquistas e descubrimentos a

nivel científico e tecnolóxico débense sobre todo ás moitas tentativas falladas de

científicos e investigadores. Thomas Edison, por exemplo, para crear a lámpada

eléctrica, tivo máis de mil experiencias falladas. É dicir, foron máis de mil fracasos,

para ser finalmente gañador!

Lembre: "Onde termina o deserto, crece a verde vexetación." (Og Mandino). Estamos

dispostos a atravesar tal deserto? Ou só temos resistencia para camiños de un día? O

éxito non se alcanza un día, é unha longa xornada chea de perigos e fracasos ... e só

chega á meta, os que son persistentes! Só alcanza o premio, o que alcanza a meta. O que

fai falta para alcanzar a meta? Dar un paso, de cada vez! As grandes logros, están feitas

de pequenos pasos.

A persistencia lévao a onde quere. Quen pode persistir? Os gañadores. Quen pode

desistir? Os perdedores. Se nós desistimos no primeiro intento fallada, o que

acontecerá? Non teremos ningunha posibilidade de alcanzar o éxito. Nós andaremos ás

voltas, sen chegar a ningures ... Quen cambia de cara a cada día, volve sempre ao

principio!

Será que o éxito débese a un momento de inspiración cando? Na maioría dos casos isto

non pasará nada. O máis probable, e ata saudable, é o éxito acadado por medio do

traballo e esforzo continuo. Thomas Edison afirmou unha vez: "Xenio é un por cento de

inspiración, e noventa e nove por cento de transpiración".

O perigo da inacción

"A preguiza fainos durmir de forma profunda; a inacción fainos sufrir fame. "

Proverbios 19:15

Cales son os efectos terribles da preguiza? Fainos durmir de forma profunda. E o

problema é o seguinte: Cando estamos a durmir, conseguimos traballar? Non. Cando

estamos a durmir, conseguimos gañar cartos? Claro que non. Xa estamos a ver as

consecuencias nefastas da preguiza: Pobreza. Hai un proverbio latino que di

precisamente iso: "Preguiça é a clave para a pobreza". Debemos rexeitar esa chave,

porque abre a porta incorrecta!

Salomón afirma categoricamente que a inacción (non facer nada) fainos sufrir fame.

Alguén quere isto? Creo que non. Xa que logo, necesitamos rexeitar a preguiza. A

preguiza é unha mala compañía que leva aos malos camiños da miseria! Preguiza

significa: "aversión ao traballo; tendencia de alguén que non quere traballar;

neglixencia; indolencia; inacción. "(Dicionario).

Xa escoitou falar da lei da inercia? Esta lei afirma: "Todos os corpos son" preguiceiros

"e non desexan modificar o seu estado de movemento: os corpos están en movemento,

queren seguir en movemento; os corpos non están en movemento, non queren moverse.

Esta preguiza é chamada de Inercia polos físicos. "(Wikipedia). É dicir, a preguiza é

esta inercia inicial que necesitamos superar. En principio é necesario empregarmos máis

forza, pero despois faise máis fácil.

Debemos ter ousadía para dar o primeiro paso. Xa experimentou bañarse con auga fría?

Xa nadou nun mar de auga xeada? En calquera dos casos, o máis difícil é dar o primeiro

paso. O máis difícil é: sentir a auga por primeira vez. Logo, logo, auga nos parece máis

quente. O máis difícil é o primeiro impacto. E a única forma de vencer a preguiza: é a

través da ousadía! A ousadía é unha porta para o éxito.

Ata cando?

"Ata cando, preguiceiro, vas durmir? Cando é que ti, te levantarás da cama?

Ti tes sono e, de súpeto, adormeces;

Ti cruzas os teus brazos para te deitares,

e de súpeto a pobreza ea miseria virán atacar-te,

como un vagabundo ou un salteador armado. "

Proverbios 6: 9-11

"Ata cando, preguiceiro, vas durmir?" Entender o poder da preguiza? Fainos durmir de

forma profunda. E cando alguén está a durmir, el non lle gusta ser acordado! "Cando é

que ti, te levantarás da cama?" di Salomón. "Ah, pero me gusta tanto ..." di o

preguiceiro. "Pero, ata cando?" insiste Salomón. "Ata que a pobreza ea miseria viñeren

para atacar-me ..." resmunga o preguiceiro!

Ninguén pense que a preguiza non dá pracer, oh si, dá moito pracer. Dá tanto pracer,

como durmir unha fermosa sesta! O problema é que os seus efectos son completamente

prexudiciais na vida das persoas. O home non vive só de sono. "Poucos son os que se

consideran preguiceiro; pero o certo é que todos temos a preguiza na nosa natureza. Se

non loitamos contra a preguiza, crecerá como unha semente e facer-se un campo que

pode danar un ou máis aspectos da nosa vida. "(Steven K. Scott).

Teoricamente o ser humano gasta un terzo da vida durmindo (33,3%), aínda que o

preguiceiro ten a "capacidade" de durmir moi máis! El pode durmir, mesmo cando está

acordado. Durmir é bo ... durante a noite, pero se alguén o fai durante o día ... a pobreza

virá bater á porta del para acordalo-lo de forma brusca! Con toda a certeza, non pode

gustar diso ... "Ninguén prospera na ociosidade." (George S. Clason).

A preguiza é boa a entreter ... Cóntanos historias para nós poder durmir confort nos

brazos da preguiza! Ata parece que a preguiza é a nosa amiga, a nosa nai, que quere o

mellor para nós ... Pero a intención da preguiza, é moi malicioso! A preguiza quere

facernos durmir profundamente, para deixarnos na miseria ... "Preservar a si mesmo, ten

a tendencia de levar á pobreza." (Jim Rohn).

É tempo de romper as relacións con preguiza, e evitar calquera tipo de proximidade!

Non debemos ceder, nin sequera por un segundo. Necesitamos considerar a preguiza

como unha falsa amiga ... Unha verdadeira inimiga!

A sementeira ea colleita

"O preguiceiro non labra o tempo da sementeira;

o tempo da colleita: el busca, pero nada encontra. "

Proverbios 20: 4

O que que a preguiza fai en nós? Lévanos a non facer nada! A preguiza paraliza

connosco; Nós estivemos inactivos, cando deberiamos estar a traballar! E cando sexa o

tempo de coller, sabe o que atoparemos? Nada, absolutamente nada. E iso condúcenos a

que? A fame ea pobreza.

Se eu non sementar no tempo oportuno, como poderei eu coller algo? Irei coller o que

non sementei? Irei recibir a recompensa por un traballo que eu non fixen? Podo ser moi

optimismo, pero iso non é probable de ocorrer (por non dicir imposible). O preguiceiro

considérase a si mesmo máis intelixente do que o traballador, con todo: "O indolente

prexudica a si mesmo." (Séneca, Epistulae Morales 94.28).

Esta é a realidade cruel do pracer da preguiza: Eu alimento-me co confort da preguiza;

ea preguiza aliméntase coa miña miseria! É unha perfecta cambio de intereses, pero eu

non estou interesado en facer negocios coa Preguiça! Os préstamos son pequenos, pero

os intereses son enormes.

A súa terrible consecuencia, acaba por non compensar o pracer momentáneo. "Custa

máis traballo para moitos, facer-se en miserables; que para outros, facer-se en persoas

afortunadas. "(Marqués de Maricá). Todo o pracer e confort da preguiza, é só unha

trampa ... A preguiza quere amarrar connosco á pobreza para sempre!

Os desexos da preguiza

"Os desexos do home preguiceiro conducen-no á morte,

porque as súas mans non queren traballar. "

Proverbios 21:25

Entender a relación entre: Desexos e preguiceiro? A preguiza ilude-nos con desexos ... e

fainos crer que eses desexos conducen á felicidade! Pero é precisamente o contrario: a

preguiza conduce á morte. A preguiza é un dos maiores ilusionistas que fixan as persoas

á miseria, non debemos deixar-nos enganar ... "O desastre económico comeza coa

filosofía: facer menos e querer máis" (Jim Rohn).

Como é que a preguiza contamina unha persoa? A preguiza distorsiona a nosa

perspectiva: o que é malo pasa a ser bo, eo que é bo se converte malo! Xa reparou que a

preguiceiro: todo o traballo é malo? "O preguiceiro ten só un compromiso: Co ocio. El

presentará ningunha escusa para evitar o traballo honesto "(John C. Maxwell).

Con todo, o traballo será realmente mal? É certo que todo o traballo esixe sempre algún

tipo de esforzo. Pero non é a través del que adquirimos o sustento para vivir? De onde

vén o diñeiro? O alimento? A casa? A roupa? O benestar? E mesmo a autorrealização?

Todo isto vén do traballo. "Moito se perde por falta de intelixencia; porén, moito máis

se perde por preguiza e aversión ao traballo. "(Marqués de Maricá).

Se o traballo é malo, é o mesmo que estar a dicir: "Non quero ter diñeiro, quero ter

fame, quero vivir na rúa; Non quero ter roupa para vestir, quero pasar frío e todo tipo de

necesidades; e quero ser un auténtico frustrado "Xa escoitou a alguén falar así? Eu,

nunca. Con todo, escoitamos ou dicimos frases como: "Eu non teño ganas de traballar

hoxe ... Se eu gañar a lotería eu paro de traballar ... Quen foi o desgraciado que inventou

o traballo ... Eu non me gusta de facer nada ... Eu detesto os luns ... Gustaríame estar de

vacacións para sempre ... "Pero vostede sabe, o que non ten un traballo, non ten

vacacións! "Non se traballar é malo para calquera home." (George S. Clason).

O feito é que o noso traballo debería ser valorado, e visto como algo bo e fonte de lucro.

E non como unha maldición! Que pasa cando vemos o traballo como algo bo?

Traballamos con máis pracer e dedicación, ea nosa produtividade é moi grande! Pero

por que isto non ocorre? O problema é a preguiza que cega os nosos ollos ... e fainos

durmir na pasividade ... E cando finalmente nós despertamos ... pode ser tarde!

Pobreza e miseria

"Pasei un día polo campo do home preguiceiro ea viña do insensato;

o que vin foi: un campo cheo de cardos,

todo cuberto de estrugas eo muro da cerca deitado debaixo.

Ao ver isto, reflexionei e extraelo seguinte pregunta:

Dormes algo, descansas un bocado,

cruzas as túas mans para durmir un pouco máis

ea pobreza ea miseria virán atacar-te,

como un vagabundo ou como un salteador armado. "

Proverbios 24: 30-34

Salomón chama o preguiceiro de "insensato". A preguiza é unha insensatez. O que

caracteriza a alguén insensato? É unha persoa que non ten sentido, é dicir, non ten

sensibilidade para comprender o momento. E isto pode ser tráxico. "A preguiza

consome a vida; como a ferruxe consumen o ferro. "(Marqués de Maricá). Cal é a

importancia dos sentidos? Por exemplo, o noso corpo ten varios órganos dos sentidos,

cuxa misión é transmitir a información sensorial. Cada órgano sensorial é responsable

dunha sensibilidade específica (por exemplo, os cinco sentidos: vista, oído, olfacto,

gusto, tacto). Estes órganos sensoriais son vitais, e por veces, advirten connosco para as

cousas que están mal.

Supoñamos que alguén está a cociñar e sen querer pon a man enriba do lume, o que

pasa? No intre en que el sente que o lume está queimada a pel, ten o instinto inmediato

de desviar a man do lume. É algo instantáneo. El nin sequera necesitou pensar: "Agora

ben, o lume en contacto directo coa miña pel vai provocar unha queimadura e pode

danar a miña saúde ... Por iso, vou retirar a miña man, xa!" Isto non acontece porque a

persoa ten a sensibilidade para sentir a dor provocada polo lume; e vai desviar

inmediatamente a man. Imaxina que esa persoa tiña unha enfermidade que afecta ao

tacto; e non ten a sensibilidade da pel para sentir o lume; o que sucedería? A persoa

permanecería máis tempo coa man no lume, sen te deas conta, ea queimadura sería

moito máis grave!

Cun simple exemplo, vemos a importancia da sensibilidade. E a preguiza, que é o que

fai? A preguiza nos quita a sensibilidade para nós traballar! O preguiceiro non se dá

conta da necesidade de traballar, e permanece na inacción ... Cal é o resultado?

Descoido, neglixencia, indiferenza, distracción, esquecemento, erro ... pobreza e

miseria! "O preguiceiro anda tan devagar, que é alcanzado pola pobreza facilmente."

(Confucio).

Necesitamos reflectir como Salomón, e extraer leccións de sabedoría. A preguiza pode

ser un enorme obstáculo para a riqueza, e unha gran porta á desgraza! Nós debemos

rexeitar totalmente a escuridade ea somnolencia da preguiza, a vernos a vida con outros

ollos. De feito cando facemos iso, os nosos ollos ábrense se ... e comezan finalmente a

contemplar novos horizontes!

Para finalizar, imos aprender un dos menores seres que existen, pero que pode chegar a

ser un dos nosos maiores mestres: A Formiga! "Home preguiceiro, mira para a formiga;

obsérvase como a formiga fai e aprende a lección. "(Salomón). E o que as formigas fan?

"As formigas non precisan dun líder, para lles dicir que deben traballar; As formigas

traballan fielmente e non precisan de unha responsabilidade externa para continuaren a

facer o que é correcto; As formigas traballan con afinco; Cando a seu covil é destruído,

as formigas volven reconstruír; No verán, as formigas almacenan alimentos. "(John C.

Maxwell). Simple, pero sabio. Siga o exemplo de gran mestre (formiga), e prosperará!

Leccións de Sabedoría

Non queda parado, nin ter medo de errar.

Rexeitar toda a preguiza, aversión ao traballo, e inacción.

Ter a ousadía de dar o primeiro paso, e superar a inercia de inicio.

Rexeitar os "praceres" da preguiza, e aceptar con pracer as "dores" do traballo.

Recoñecer que o traballo é bo e é fonte de lucro.

Traballar con decisión e con alegría.

Ser emprendedor, responsable, traballador, persistente e prudente.

sEGREDO 8

A semente para o crecemento

AMOR

"A falta de amor é a pobreza."

Madre Teresa de Calcuta

Cando estudamos as leis de prosperidade do rei Salomón, nós entendemos que estas leis

van contra o pensamento da maioría das persoas. Efectivamente, un mundo coa

mentalidade de Salomón, sería un mundo moi diferente! Certamente sería un mundo

máis feliz; un mundo con máis solidariedade, e tamén un mundo máis próspero. O noso

obxectivo non sería só a nosa felicidade, pero tamén a felicidade dos outros! Xa reparou

que "toda a poboación do mundo, con só unha excepción, está composta polos outros"

(John C. Maxwell). A nosa maior recompensa é servir ao próximo.

Non creo que Salomón fose máis especial do que os outros. No meu entender, todos os

seres humanos son especiais: non polo que fan, pero polo que son. Es especial; Eu son

especial; Todos somos especiais. Cal é a diferencia? A diferenza está no que facemos. E

nese sentido, teño unha certeza: Se seguimos os pasos de Salomón, nós imos chegar ao

mesmo destino. Ese é o propósito deste libro: Aprender, practicar e vivir o que Salomón

viviu. El é un dos mellores exemplos que podemos seguir, para axudarnos a triunfar

(independentemente da nosa área). Todos os segredos de Salomón son universais, polo

que poden aplicarse a calquera persoa, en calquera situación.

Un dos consellos máis comúns que recibimos na área financeira ten que ver cos aforros.

É dicir, "a mellor forma de acumular diñeiro é aforrar". "Aforre diñeiro é lucrar", dirán

algúns. "Quen gardar, ten", dirán outros. Todos estes consellos son moi importantes, e

axúdannos a administrar sabiamente o noso diñeiro. Con todo, hai poucos consellos

financeiros sobre a prosperidade de dar!

Estamos tan afeitos a escoitar estas frases: "Neste mundo, ninguén dá nada a ninguén",

"Cada un por si", ou "estamos en crise", "Non hai diñeiro" ... Cal é a consecuencia deste

tipo de pensamento ? Unha tendencia natural para a avaricia. "Alguén di:« Ben, non

podo preocupar-me con outras persoas. O mellor que eu teño que facer é coidar de min

mesmo ». Ben, entón será sempre pobre. "(Jim Rohn).

Con este tipo de mentalidade: "Dar é algo negativo, porque significa perder o que

temos". E quen sabe: "Un día non lle abonda quizais non teña a ninguén para axudar".

Non somos adestrados a crer na abundancia, pero somos adestrados a temer a escaseza.

E cal será o resultado? Escaseza. "Algunhas veces, apegamo-las nosas posesións porque

temos medo de pasar por dificultades. A vida parece ser moi difícil. Pero, cando cremos

que dar xenerosamente é un modo de vivir, nós iremos producir máis no futuro. A vida

parece ser abundante. "(John C. Maxwell).

Seremos sempre atraídos para o que cremos ou atraídos para o que tememos. O mal que

nos tememos, pasa; E de igual xeito, o ben que nos cremos, tamén acontece. Como unha

vez afirmou o mestre dos mestres: "Non temas, cre só" (Jesús, en Marcos 5:36). Se

queremos prosperar: Non debemos vivir con medo de algo negativo, senón con fe en

algo positivo.

DAR con xenerosidade

"Algúns dan xenerosamente e fican máis ricas;

O UTR a s persoas aforran demasiado e quedan pobres. "

Proverbios 11:24

Salomón fai unha revelación fantástica: Dar é o camiño natural para recibir. "Só cando

dá, será capaz de recibir máis do que xa ten." (Jim Rohn). Parece que quen dá, perde.

Pero en realidade, quen dá, recibe máis. Como isto ocorre? Para comprendermos mellor,

imos facer unha ilustración: Qué acontece cunha semente cando plantada no chan? Ha

xerminar, pode crear raíces, pode medrar ata converterse nunha árbore; ha dar froitos, e

máis sementes, máis árbores, e máis froitos ... Ve o potencial dunha semente?

Agora imaxina que o agricultor gusta tanto da semente que nunca sementa a no chan

con medo de perder a semente ... Parece ridículo, pero é o que acontece con moitas

persoas a nivel financeiro. Están tan agarradas ás súas sementes que teñen medo de

perder, e por iso, nunca chegan a multiplicar. O diñeiro entón é como unha semente? si.

O diñeiro pode multiplicar-se? si. Como? Ao sementar de forma correcta.

É moi bo aforrar e non gastar o diñeiro incorrectamente. Pero tamén é bo saber investir-

lo, de forma a multiplicala lo. O que acontecerá a un agricultor, se non plantar as súas

sementes? As sementes continuarán iguais. (Hai algúns que xa nin sementes teñen, por

que? Comeron as sementes, en vez de sementar!) Pero o que pasa, o agricultor planta as

sementes? El colherá os froitos, e recibirá máis sementes para sementar.

O que nós preferimos: Dar xenerosamente, e ser rico? Ou, aforrar demasiado, e

empobrecer? Somos motivados pola esperanza ou polo medo? Estamos a atraer

prosperidade á nosa vida, ou pobreza? As sementes están nas nosas mans (con todo o

seu potencial), pero a decisión de planta-las ou non, é a nosa.

Moitas veces, nós consideramos o "rico" como alguén ganancioso e avaro. Eu creo que,

como en todo, non podemos xeneralizar. Pero unha cousa sei: A xenerosidade é unha

fonte de riqueza. Xa debe ter reparada como algunhas persoas teñen tanta riqueza e

xenerosidade á vez? Non creo que sexa casualidade, a xenerosidade é sen dúbida un

gran principio de crecemento. Gústame moito esta definición de xenerosidade: "A

calidade que dá e recibe máis" (Steven K. Scott).

Todos coñecen este dito: "Cada un colle o que sementa". Normalmente se aplica cando

alguén comete algo de malo. Pero por que non aplicala lo ao diñeiro? "Cada un colle o

diñeiro que sementa", por que non? Salomón pensaba así.

Xenerosidade = prosperidade

"Un home xeneroso prosperará; e aquel que moi dá, moi recibirá. "

Proverbios 11:25

Que significa ser xeneroso? Significa ser "nobre; educado; ilustre; con sentimentos

elevados; con carácter; bo; amigo de dar; sensible; forte; persoa de valor. "(Dicionario).

En palabras de Salomón, un home xeneroso é o que moito dá. E cal será a

consecuencia? Ha prosperar. É dicir, un home xeneroso recibirá en abundancia. Iremos

sempre recibir, na proporción do que damos. Nada máis, nada menos. Pero non

podemos esquecer o seguinte: Como na agricultura, cada semente ten o seu propio

tempo de dar froito. Non podemos sementar hoxe, pensando coller mañá. Todo o

investidor financeiro debe ser paciente, así como un agricultor é paciente.

Existirá sempre o tempo da sementeira eo tempo da colleita. Quen nunca sementa,

nunca colherá. Aquel que sementar algo, pouco colherá. Quen sementa regularmente,

regularmente pode coller. Quen sementa moito, vai coller moito. E quen non deixa de

sementar, tamén non deixa de ceifar.

Esta é a relación da xenerosidade coa riqueza. Salomón afirma que a xenerosidade é

unha semente da riqueza. Canto máis lle damos, máis iremos recibir. E canto máis

recibimos, máis podemos dar. E canto máis pudermos dar, maior é a nosa capacidade de

recibir ... É o ciclo da prosperidade. Nós sementamos xenerosidade, e culleres riqueza.

Esta é a política financeira agrícola de Salomón!

Non debemos pensar pequeno, porque nós nos facemos o que pensamos. Se pensar

como unha persoa rica, pode dar xenerosamente como unha persoa rica. E máis tarde ou

máis cedo, pode vivir como unha persoa rica. Comezar a ser xeneroso hoxe, se quere

prosperar mañá. "Non pode ser xeneroso en abundancia, se non é xeneroso na

escaseza." (John C. Maxwell). Oia o consello de Jim Rohn: "É mellor comezar a

disciplina da xenerosidade cando as cantidades son pequenas. É doado aproveitar dez

centavos de 1 dólar; é un pouco máis difícil sacar cen mil dun millón. "

E xenerosidade non ten que ver só con diñeiro, podemos ser xenerosos de múltiples

formas: "Non hai que esperar ata ser rico, para ser xeneroso. Pode ser xeneroso co seu

tempo, a súa bondade, as palabras de alento, o seu traballo e os bens materiais "(Steven

K. Scott).

Quizais, mire a si mesmo: e ve só unha semente minúscula. Pero nunca se esqueza:

Unha semente non é o que se pode. A túa vida tamén é como unha simple semente ...

Neste momento, non é o que se pode! Con todo, xa ten todo o potencial dentro de si. Se

comezar a crer e actuar como tal, a incrible transformación comezará a ocorrer.

ser xeneroso

"Aquel que é xeneroso será bendicido,

porque reparte a comida cos pobres. "

Proverbios 22: 9

Que significa ser xeneroso? Significa repartir cos máis necesitados. Entender que hai

aquí unha misión? "A maior vantaxe da riqueza é proporcionar materiais para a

beneficencia." (Marqués de Maricá). Existe un propósito para a prosperidade, que vai

moito máis alá de nós mesmos! Alguén dirá: "Con tanta xente pobre, como podo

atreverse ser rico? Sería unha inxustiza ". E eu pregunto: Como alguén pode atreverse

axudar aos pobres, se tamén é pobre? Existe un gran propósito para a prosperidade:

Axudar aos demais. Eu creo que todo o ser humano debería ser próspero. E, se alguén

xa ten prosperidade, debe axudar a outros a prosperar.

O punto central non é: os ricos facer-se pobre, pero os pobres tornárense máis ricos. O

que necesitamos para iso? Imos comezar polas cousas máis básicas, pero non hai que ir

por aí. Debemos darlles o peixe, si, pero tamén temos que ensino-los a pescar! E haberá

peixe suficiente para todos? Certamente. "Hai abundancia suficiente para todos."

(George S. Clason). Existe maior potencial nesta Terra que nós imaxinamos. Poderemos

crecer máis? Absolutamente. A prosperidade xera máis prosperidade. Así, a nosa

prosperidade aumenta coa prosperidade de todos.

Con todo, a natureza non ten interese no noso confort (só), pero sobre todo na nosa

aprendizaxe. De xeito que, se queremos gozar das súas bendicións, necesitamos

obedecer ás súas leis. Non espera que a vida sexa fácil, a vida pode ser moi difícil para

quen rexeita os seus ensinos. Pero tamén pode ter moitas bendicións a quen segue as

súas leis. É por iso que debemos aprender coa vida, tomar leccións de cada experiencia,

aprender dos nosos erros, escoitar os consellos dos sabios ... Se o facemos, nós

estaremos aptos para gozar da felicidade (mesmo no medio das dificultades).

Se todo o mundo fose xenerosa, todos sería bendicida. Cando máis fas o ben ao

próximo, mellor estás facendo a ti mesmo. Se comezar a repartir, que comezará a

recibir. Coñeces estas palabras de Xesús: "Aquel que dá é máis feliz do que o que

recibe." (Actos 20:35). Esta felicidade non se trata só de algo moral, ou do pracer de

dar, pero tamén algo moi práctico: Aquel que recibe só aquilo que recibiu; pero o que dá

recibirá multiplicado! Entón, é máis feliz quen dá, porque tamén a recompensa é grande.

O dador recibirá sempre máis que o que só recibe! "Dar é mellor que recibir, pois dar

acciona o proceso de recibir." (Jim Rohn).

De que lado quere estar? Do lado dos recebedores ou doadores? Prefire ter unha peza de

"froita", ou ter unha "árbore" con moitas froitas? Prefire gozar só un momento, ou gozar

en calquera momento? Prefire ter pouco ou moito para dar? Vostede cre ou non na lei da

xenerosidade? Practica esta lei, e verás como funciona.

Un bo investimento

"Aquel que dá aos pobres terá todo o que necesita;

pero o que rexeita axudalos terá moitas maldicións. "

Proverbios 28:27

Quen dá, perde? Non. Segundo Salomón, terá todo o que necesitas. Pero o que acontece

a aquel que se rexeita a axudar? Terá moitas maldicións. Pero por que que isto ocorre?

Simplemente acontece. E xamais cambiará. Aínda que nós non concordemos,

necesitamos adaptar-nos. Se desexamos prosperar, necesitamos a cambiar.

"E se eu axudo alguén que é ingrato?" A nosa única preocupación debe ser en facer a

nosa parte. "Sexan benefactores, aínda co risco de facer unha ingrato; A xenuína

beneficencia, non ten necesidade de gratitude. "(Marqués de Maricá). Cando axuda,

sempre recompensado (independentemente, do que fai a outra persoa).

"E se un mendigo pedirme cartos para comida, despois gastar en drogas ... Neste caso,

dar diñeiro non é prexudicial?" Cada un de nós é responsable, unicamente, polas nosas

propias accións. Cando axuda dun mendigo con diñeiro, presuntamente para el

alimentar-se: Crea, xa é bendicido (independentemente do que o mendigo fai con ese

diñeiro). Non debemos ter medo de ser enganados: Por ó axudarnos a outros, estamos a

axudar-nos! "Aquel que se compadece dun desgraciado, está a pensar en si mesmo."

(Publílio Siro).

O mal está con quen o practica. Cando alguén pide axuda e está a mentir, el só está

facendo mal a el mesmo. Pero cando alguén axuda con xenerosidade (aínda que estea a

ser enganado), será sempre bendicido (a recompensa será maior que a doazón). "O que

dá convértese nun investimento que volverá a vostede multiplicado, nalgún punto no

futuro." (Jim Rohn).

Cando é que recibirá? Pode (ou non) o día seguinte, pode (ou non) a próxima semana,

mes ou ano ... pero recibirá. E nunca nos debemos esquecer do seguinte: A recompensa

non vén das persoas que axudan, pero vén doutras formas. Ti nunca vas coller a propia

semente que foi plantada, de igual xeito, a túa recompensa será sempre maior e pode

voltar para ti de forma diferente.

Bondade e felicidade

"Aquel que despreza os outros, está a cometer pecado;

Feliz o home que é bo para os pobres. "

Proverbios 14:21

Algúns dirán: "Pero hai tantas institucións de solidariedade social para axudar os

necesitados ..." Ben, eu prefiro facer parte da sementeira para que tamén poida

participar na colleita. "Outros poden dar ..." Moi ben, pero quero facelo tamén. Ou

mellor: eu teño facelo, se quero multiplicar. "Ao sermos xenerosos cos pobres, non

damos só a eles ou a Deus, pero ata a nós mesmos." (Albertano da Brescia, Sermo

Secundus).

"Pero non estamos a dar por interese? Pensando en recibir? "Non diría que é unha

cuestión de interese, pero unha cuestión de intelixencia! Traballa por interese? Si,

doutra forma non traballaría. Pero é un interesseiro, porque non traballa de balde? Claro

que non. Por moito que che guste de traballar, ten que de pan para vivir!

Co acto de dar é igual. Por moito que eu guste de axudar aos máis necesitados, eu teño

pan para vivir. Porque así como o traballo trae recompensa, o acto de dar tamén. Deste

xeito, non practico a xenerosidade só porque me gusta. Pero tamén porque teño facelo

para multiplicar dalgún xeito. É así que funciona. "A xenerosidade é un dos máis

admirados atributos que un individuo pode amosar ... Pero a admiración ea apreciación

non son os únicos beneficios da xenerosidade. Ademais da alegría sincera que sentimos

cando Satisfacemos as necesidades dos demais, Salomón afirma que quen sexa

xeneroso: nunca carecerá de nada - cada necesidade será satisfeita - e, ao mesmo tempo,

pode prosperar, ea súa prosperidade seguirá sempre aumentando "( Steven K. Scott).

A próxima vez que vexa unha persoa necesitando axuda, pense dúas veces antes de

dicir: "Non". Ten unha grande oportunidade de investimento á súa fronte. E se fai iso

como un estilo de vida, prepare-se a vivir de forma abundante.

O depósito da xenerosidade

"O día do castigo, as riquezas non serven para nada; pero a esmola libra da morte. "

Proverbios 11: 4

Todos os seres humanos cometen erros, e os erros teñen consecuencias. Pero Salomón

ensínanos algo moi importante sobre a xenerosidade: Cando tratamos os outros con

misericordia, tamén seremos tratados con misericordia. O día do castigo (consecuencias

dos nosos erros), non importa o quão rico sexa unha persoa, as súas moitas riquezas non

serven para nada. Pero sabe o que pode facer a diferenza? A xenerosidade que usamos

con outros.

Si, Salomón di que a esmola pode librar dunha persoa da morte. É dicir, a xenerosidade

ten un dobre beneficio: axudar a crecer financeira, e protexer de posibles erros no

futuro. "A esmola non diminúe a riqueza; pola contra, as esmolas promoven, e

santificam riqueza. "(Marqués de Maricá).

Todos deberiamos ter un bo depósito da xenerosidade. Porque iso supón prosperidade e

protección. Sexa xeneroso cos outros, e os outros serán xenerosos consigo. Lembremos

as palabras do Fillo de Deus: "Os misericordiosos alcanzarán misericordia ... Non

xulguedes, e non vos xulgarán." (Mateo 5: 7, Lucas 6:37). Perdoe sempre. E un día, se

pecar, tamén serás perdoado.

Cando bendí alguén que non merece ser bendicido; no futuro, aínda que non mereza,

será bendicido. Neste sentido, nunca deberiamos xulgar os outros coa nosa mente. Pero

si, pensar acerca deles co corazón. Coa mente, debemos xulgar a nós mesmos. Pero en

relación cos outros, debemos pensar co corazón. Actuando así, teremos sempre moi

xenerosidade para ofrecer.

Og Mandino, autor do libro «O Maior Vendedor Mundial», pronunciou unha gran

verdade: "A riqueza, meu fillo, non debe ser nunca a meta da túa vida ... A verdadeira

riqueza está no corazón e non na bolsa". O tamaño do teu corazón determinará o tamaño

da túa riqueza. "A verdadeira riqueza está na alma e non nos bens materiais" (Séneca).

AMIGO dos pobres

"Aquel que acumula fortunas por xuros excesivos,

terá que deixar a súa riqueza para o amigo dos pobres. "

Proverbios 28: 8

Quen é amigo dos pobres é amigo das riquezas. Pero o inimigo dos pobres, verá as súas

riquezas a escaparen das súas mans. E a onde irán as riquezas? Para o que é amigo dos

pobres! "Bos líderes manifestan preocupación polos pobres; malos líderes non reflicten

compaixón por ninguén. "(John C. Maxwell). Entende a importancia da xenerosidade?

A riqueza nunca virá ter consigo casualidade, existe sempre un propósito. Cal é o

propósito? Axudar os necesitados.

E se alguén non o fai, tendo a oportunidade nas mans? A súa prosperidade pode para

quen está preparado. Se ten un corazón de axudar, entón prepare-se para recibir porque

a oportunidade ha xurdir. "Compartir fai vostede máis grande que é ... Canto máis se

doa ao próximo, máis forte será." (Jim Rohn).

Canto máis lle agrega valor ás outras persoas, máis valor será engadido a si. Decida ser

unha persoa xenerosa. Se investir correctamente, pode ter unha colleita abundante. Con

todo, non debe poñer o seu foco no recibir senón no dar (porque o obxectivo é

perseverar, e medrar continuamente). Considero os seguintes pasos, aconsellamos por

John Maxwell, para cultivar a xenerosidade na súa vida:

1. "Sexa agradecido por todo o que tes;

2. Debería nas persoas en primeiro lugar;

3. Non sexa dominado pola avaricia;

4. Considero o diñeiro como un recurso;

5. Teña o costume de facer doazóns e ofertas. "

Leccións de Sabedoría

Crer na abundancia, e non ter medo da escaseza.

Multiplicar o diñeiro dando xenerosa.

Axudar aos máis necesitados: dar o peixe, e ensinar a pescar.

Fago o que é da miña responsabilidade e sen temer ser "enganado".

Ver unha solicitude de axuda, como unha oportunidade de investimento.

Amosar misericordia a outros, e aumentar a miña "conta bancaria" de xenerosidade.

Faite amigo dos pobres e necesitados, e axude-os con alegría.

Poñer a xente en primeiro lugar, e concentrar-me en servir.

Ser grata por todas as cousas, e rexeitar a ganancia.

Considerar o diñeiro como un recurso, e practicar o hábito de facer doazóns e ofertas.

sEGREDO 9

Inimigos da prosperidade

pracer momentáneo

"Se elixas o pracer: debes ter en conta que detrás del

hai alguén que só che traerá tribulacións e arrepentimento. "

Leonardo da Vinci

Como definimos que algo é bo? Algo que nos dá pracer? Necesitamos ter coidado. Hai

moitas cousas na vida que proporcionan un pracer momentáneo, e que ao final conducen

a xente á desgraza! Salomón advirte connosco varias veces: "Hai rutas que para os

homes parecen camiños rectos, pero que, ao final, conducen á morte." (Proverbios

14:12).

Nunca debemos xulgar algo bo, só porque recibimos pracer. O que é realmente bo?

Deixe-me dicir-lle o seguinte: Só o que concede pracer duradeiro é verdadeiramente bo.

"Pero se é tan así simple, porque todo o mundo non prefire iso?" Sobre todo porque o

pracer momentáneo non esixe tempo de espera, é un goce inmediato. Por outra banda, o

pracer duradeiro funciona exactamente ao contrario: Esixe dor e sacrificio no principio,

pero ao final proporciona pracer e descanso. "Se esqueceu-se que é fundamental, se

pode chegar a ser un escravo do inmediato." (John C. Maxwell).

Que pasa con frecuencia, é que as persoas optan polo gozo do momento, porque non

queren sacrificar-se no inicio. O que non se apercebem é que ao final: as consecuencias

negativas serán moito maiores do que o pequeno esforzo inicial (se tivesen feito a

elección ben). Para quen escolle o pracer inmediato, poderá parecer a opción máis

intelixente, pero en realidade, esta é a opción máis tola e precipitada. "As virtudes son

Agri-doces; pero os vicios son doces-amargos. "(Marqués de Maricá).

Para sermos gañadores, necesitamos ter unha visión máis ampliada. É dicir, non

podemos só ollar para o pracer tan apetitoso que nos é ofrecido, pero hai que entender a

"trampa"! O pracer momentáneo pode funcionar como un cebo. Que pasa na pesca?

Ponse o isco na punta do anzol, que é lanzado ao mar ... cando o peixe ve o isco

apetitoso, el tenta comelo de inmediato ... e queda preso no anzol. Ao final, en vez de

comer ... o pobre peixe é que vai ser comido! "Ante calquera beneficio aparente, hai que

deixar con desconfianza e cautela. Tamén a caza ou o peixe son enganados por falsas

esperanzas. Vostedes xulgan que son bendicións dadas pola sorte? son trampas!

Calquera que desexa vivir a vida en seguridade debe evitar estes beneficios fugaces que

nos enganan: Cando xulgamos que posuímos eses beneficios, deixamo connosco coller!

"(Séneca).

É así que acontece repetidas veces cos praceres momentáneos (que tamén son chamados

de "tentacións"). Nós mordemos o isco e logo estivemos presos no "anzol". Podemos ter

a mellor das intencións, buscando o noso propio pracer, pero ao final, só haberá

angustia e dor! "A avaricia promete a posesión de riquezas; A libertinaxe seducir coas

máis diversas especies de pracer; A ambición atrae ... Os vicios son tentadores,

ofrecendo pago a cambio; na vida privada, terás que renunciar ao salario "(Séneca).

Praceres e pobreza

"Quen se entrega aos praceres, acabará na pobreza;

Quen ama o viño e os perfumes nunca será rico. "

Proverbios 21:17

Comprende o proceso? "Quen se entrega aos praceres" (noutras palabras: aquel que

morde o isco, aquel que cae na trampa), "acabará na pobreza". É un triste final, pero é a

dura realidade! Non podemos eludir-nos con iscos saborosos. Estes iscos poden ser

unha delicia para o padal, pero cando se inxeridos provocarán a morte. Non se deixe

eludir polo doce canto das sereas!

É tan importante aprender a prosperar, como é importante aprender a non arruinar.

Sabía que hai moita xente que sabe prosperar, e tamén destruír? A vida delas aseméllase

a unha "montaña rusa", feita de altos e baixos: Onte, ben; Hoxe, moi mal; Mañá é

mellor; Despois de mañá, peor ... Pero non é este tipo de prosperidade "ioiô", que

Salomón quere ensinar-nos. El quere levarnos ao cume dunha montaña firme, onde

existen riquezas incontábeis, fermosos xardíns e paisaxes indescritibles, felicidade e

alegría duradeira!

Salomón di: "O que ama o viño e os perfumes nunca será rico". O que quere dicir con

iso? O que hai de mal en gustar de beber viño (con moderación)? O que hai de mal en

gustar dun bo perfume? Cando Salomón fala de amor para co viño e os perfumes, está a

falar dunha admiración excesiva, un amor e unha paixón imparable, unha dependencia

total ... Quizais queira referirse aos luxos e aos vicios. O que significa un vicio? Vicios

significan: "hábitos de proceder o mal; costumes condenabades; costumes de pouca

importancia; hábitos prexudiciais; excesos; defectos; accións indecorosas que se

practican por costume. "(Dicionario). E como Marqués de Maricá dicía: "As virtudes

enriquecen; os vicios fan empobrecer os homes. "

Case todo na vida pode ser bo e malo á vez. "Os vicios non están nas cousas; os vicios

están na alma. "(Séneca). Por exemplo, a comida é boa ou mala? A comida é boa (sen

comida, morríamos á fame). Con todo, a comida en exceso provoca a obesidade e unha

serie de enfermidades ... Que en definitiva, poderán conducir a unha morte prematura.

E así como falamos de comida, podemos falar doutras cousas: viño; o traballo; xogos;

compra; exposición solar; televisión; Internet ... Todo o que sexa en exceso, ou que crea

algún tipo de dependencia, e se fai nun vicio é prexudicial. E pode afectar

negativamente outras cousas, como: o tempo, as prioridades, o traballo, a saúde, a

familia ... e os cartos. "Os bos hábitos son a clave de todo o éxito. Os malos hábitos son

a porta aberta ao fracaso. "(Og Mandino).

Por iso, hai que evitar estas dúas cousas: ociosidade e soidade. Hai un proverbio que di:

"A ociosidade é a nai de todos os vicios". Como podemos evitar a ociosidade? A través

dunha ocupación constante con cousas boas. "Só un hábito pode superar outro." (Og

Mandino). E como podemos evitar a soidade? Oia o consello de Séneca: "Eu ficarei

satisfeito, se ti agires como se estiveses a ser observado; xa que a soidade é conselleira

de todos os vicios. "Mesmo cando estamos só nós, debemos actuar como se non

estivésemos sós!

E se alguén sabe que algo é prexudicial para a saúde del, porque razón aínda quere?

Simplemente porque aínda ama tanto! "O home vicioso ama os seus inimigos, porque

ama os seus propios vicios." (Marqués de Maricá). Por iso Salomón di: "O que ama

vicios e praceres ... non enriquecerá". É completamente imposible. Nunca poderemos

dirixir-nos a dous lados opostos á vez. Ou virámo connosco cara aos bos costumes ea

prosperidade, ou cara aos praceres e á pobreza ... Así di o sabio Séneca sobre os que

aman os vicios e praceres: "No canto de gozar, fan a escravos do pracer; e, para colmo

da desgraza, acaban por amar aquilo mesmo que os fai desgraciados. "

Sabedoría ou Luxuria

"Quen ama a sabedoría dá alegría ao seu pai;

Aquel que anda con prostitutas esbanja a fortuna. "

Proverbios 29: 3

Agora vemos os dous camiños expostos por Salomón: Por unha banda temos o camiño

da sabedoría, e doutra, o camiño da luxuria. Un conduce á alegría, o outro camiño leva á

pobreza. Salomón dicía: "O insensato divírtese a practicar o mal; o home sabio divírtese

a cultivar a sabedoría ". Dous camiños con dous destinos completamente diferentes. "As

virtudes custa pouco; pero os vicios son caros. "(Marqués de Maricá).

Por que camiño lle seguirá? Non é necesario responder porque eu mesmo sei: Vostede

seguirá polo camiño que máis ama! Se amar a sabedoría, se seguirá pola sabedoría. Pero

se amar a luxuria, vostede seguirá pola luxuria.

O rei David, pai de Salomón, ensináballe así: "Grava as miñas palabras no teu corazón,

fai o que che ordeno e vivirás" (Proverbios 4: 4). Por gravar as palabras no corazón del?

Porque o que máis ama, determina como será a súa vida. E vostede sabe: Que difícil é o

noso corazón ... Moitas veces queremos controlar o noso corazón, pero é el que nos

controla! "Domina as túas paixóns para que as túas paixóns non che dominen." (Publílio

Siro).

Como podemos cambiar? Soamente pola decisión. As túas decisións poden sobrepasar-

se ás túas emocións, se ti así o desejares. Aprende a dicir "non" a si mesmo. "Todos os

homes teñen máis desexos que os que conseguen satisfacer." (George S. Clason). O

problema é que algúns están á espera de sentiren o correcto, para entón despois facer as

cousas ben. E iso non acontece así. Vostede sentirá o correcto, se fai as cousas ben. Non

hai que ser dependentes das emocións; as emocións serán sempre unha consecuencia

das nosas decisións. "Moitos homes de negocios teñen sabotado as súas carreiras por

mor da falta de disciplina, e non por falta de diñeiro." (John C. Maxwell).

Pon sempre as túas decisións polas cousas certas, en primeiro lugar. Doutro xeito, non

controlará as súas emocións, pero será dominado. E o final pode ser ben penoso. "O que

eu necesito é: calmar os meus temores; dominar as paixóns que se espertan; eliminar os

meus erros; reprimir a miña luxuria; aniquilar a miña avaricia "(Séneca).

CONSECUENCIAS DA inmoralidade

"Afástase che da muller leviana; Non te achegues da porta da súa casa,

para non dar a outros túa riqueza e os teus anos a alguén implacable;

para que os estraños non enriquezan as túas posesións, que son froito do teu traballo,

e para ti non teres de chorar ao final, cando o teu corpo está consumido. "

Proverbios 5: 8-11

Cando Salomón fala da muller "leviana" (ou adúltera), noutras palabras, está falando de

todas as cousas ilícitas. É dicir, as cousas prohibidas, que moitas veces son unha gran

tentación (como di o dito: o froito prohibido é o máis apetecido). "Os vicios insinúan-se

máis facilmente a través do pracer." (Séneca).

Imaxina unha parella: Qué acontece se un dos cónxuxes ten relacións sexuais con outra

persoa? Isto é a ruína do propio casamento ... Cando dúas persoas únense se, elas fanse

no ou deberían facelo por amor. Hai unha consagración total á outra persoa, un desexo

de amor eterno, un respecto mutuo pola dignidade do outro. Pero cando ocorre unha

traizón, o que significa isto? Falta de amor, respecto e consideración ... Mentira,

infidelidade, corrupción, falta de carácter. E ninguén lle gusta ser enganado,

especialmente pola persoa que máis ama.

Pero cando alguén cae na tentación da traizón, non está a pensar en ruína da súa voda,

nin na angustia e desolación da outra persoa, dos fillos (se houberen), e das marcas

negativas que quedarán para sempre ... A persoa que trai pensa só no pracer e tolemia

do momento, pero esquece-se que as consecuencias desafortunadas serán permanentes!

"Ningún inimigo inflixe golpes tan duros, como os golpes que certas persoas sofren,

ocasionados polos propios praceres." (Séneca).

Con todo, Salomón non se refire só aos relacións. Poderiamos poñer na mesma

categoría: todo o que provoca pracer momentáneo e desgraza permanente. O que pasa é

un intercambio real: Se nós optamos polos "vicios", tamén estaremos a abdicar da nosa

prosperidade. A nosa riqueza quedaría para os outros, e iso sería cruel.

Marqués de Maricá dicía: "A peor escravitude é a dos vicios e paixóns ... A riqueza non

permanece, por moito tempo cos viciosos." Cómpre ver o panorama xeral, en vez de

estar centrado nun punto de pracer. A imaxe completa pode connosco molestar, e acabar

por eliminar a nós o desexo da cobiza. No canto de amarmos o pequeno pracer, pasamos

a odiar o gran vicio! O que necesitamos é unha intelixencia máis ampliada, para

investirmos na felicidade sostible. E todos gañan con iso: nós, os que están ao noso

redor, e todo o mundo en xeral.

O desprezo da sabedoría

"Dirás entón: Por que eu desprezei os avisos?

Por que non fixen caso das reproches?

Non escoitei a voz dos meus mestres, nin aos meus profesores me dei oídos!

Cheguei a ser presentado como un desgraciado

en presenza de toda a comunidade reunida. "

Proverbios 5: 12-14

Como di o dito: "Quen che avisa, o teu amigo é". Pero cantas veces nos gusta escoitar

avisos, reproches e consellos? Alguén diría: "O consello é ofrecido por que non ten

valor (se tivese valor, sería vendido)". Por que tendemos a desprezar os consellos?

Quizais porque "é máis fácil dar que seguir un bo consello" (John C. Maxwell). Con

todo, para Salomón, o consello sabio era moi importante. El dicía: "Quen pide

consellos, ten sabedoría ... O sabio escoita os consellos ... Aquel que detesta o reproche

queda ignorante."

E por que, alguén dános bos consellos e non os vende? Simplemente, porque lle gusta

de nós e quere o mellor para nós. Por iso, o Sabio aconsella-nos a ouvirmos os nosos

pais. Porque normalmente, os nosos pais son as persoas que nos aman máis, e que

queren connosco sempre ben (son capaces de dar as súas propias vidas por nós)! Polo

tanto, debemos escoitar sempre os consellos daqueles que aman-nos máis. "Se non deres

consellos honestos a unha persoa que amas, certamente, ti odeias esa persoa." (Publílio

Siro).

Aínda que é difícil para o noso ego, debemos escoitar os outros e prestar atención aos

seus consellos. Canto máis escoitamos os outros, máis sabios tornamo connosco.

"Líderes sans buscan consello sabio, aínda que escoiten o que non desexan escoitar."

(John C. Maxwell). Vostede sabe, cal é a porta principal por onde a sabedoría entra na

nosa vida? Son os nosos oídos! Escoitar é o primeiro paso para aprender. Por iso se di:

"O coñecemento fala, pero a sabedoría escoita" Quizais sexa por ese motivo que temos

dous oídos e só unha boca ... "A sabedoría non vén do noso íntimo. A sabedoría

chéganos de fontes exteriores. Lembre: buscar consellos, trae moitos beneficios

"(Steven K. Scott).

Cal é a consecuencia de andar en sabedoría? Vitoria e éxito. Pero para quen rexeita a

sabedoría constantemente, só hai un destino: miseria. Non importa onde nós esteamos,

queremos crecer continuamente? Necesitamos aprender continuamente. Cando

deixamos de aprender, tamén deixamos de crecer. E cando deixamos de crecer,

comezamos a diminuír ... Lembre do Principio do Aprendizado: "Cada persoa que

atopamos ten potencial para ensinar-nos algo" (John C. Maxwell).

Por que moitas persoas despois de acadar o éxito, elas tropezan e caiem? Dalgunha

forma, a determinada altura, esas persoas foron enganadas por algún tipo de cebo ...

"Son os nosos vicios que nos conducen á desesperación." (Séneca).

Debemos manter connosco espertos. "Paz cos inimigos, guerra cos vicios." (Rezende

4741). Cómpre desconfiar e rexeitar todo tipo de praceres prexudiciais, para nós

estarmos habilitados a conquistar a felicidade firme e duradeira. Unha felicidade que

non xera arrepentimento, pero que proporciona un pracer cada vez maior!

Leccións de Sabedoría

Non se debe xulgar algo como bo só porque dá pracer.

Desconfíe do pracer inmediato.

Detestar todo o que é malo, condenable, prexudicial e viciante.

Evitar a ociosidade, e ocuparse de cousas boas.

Evitar a soidade, e cando estea só, hai que actuar como se está con alguén.

Disfrútao con sabedoría, e non co mal.

Dicir "non" a min mesmo, e poñer as decisións por riba das emocións.

Odiar sempre os vicios.

Pensar continuamente a longo prazo, e investir na felicidade sostible.

sEGREDO 10

GUÍA PARA A grandeza

Unha base sólida

"A humildade é a única base sólida de todas as virtudes."

Confucio

O noso desexo é ser unha persoa grande? Debemos ser unha persoa pequena.

Desexamos crecer? Debemos diminuír. Queremos gañar? Necesitamos perder. Parece

algo contraditorio, pero este é o principio de humildade. Canto máis pequeno se fai,

maior será.

A humildade é o maior e mellor "ascensor" que existe. De feito, funciona como un

impulso: Facemos presión para abaixo, e ela eleva connosco para arriba! "Ponche

sempre no chanzo máis baixo, e ser-te-á concedido o máis elevado." (Tomás de Kempis,

De Imitatione Christi 2.10.17).

Se aprender a usar a humildade: ela poderá funcionar como unha gran forza. A

humildade pode conducir a alcanzar algo que desexar. Canto máis lle practicar a

humildade, maior será o impacto que terá na súa vida.

A humildade é o camiño para a vitoria. Por veces, pensamos que a humildade é un sinal

de debilidade, pero en realidade, é unha gran forza. Practicamente todo o que nós

conquistamos na vida, e que é digno de eloxio, é froito da verdadeira humildade.

Que é a humildade? Esta palabra é utilizada erradamente, cando é asociada á miseria e

pobreza. Con todo, a verdadeira humildade conduce á grandeza. En que consiste? Non

se refire a algo exterior, senón interior. É unha forza propulsora. Ten que ver coa

capacidade de facer-se pequeno, e posteriormente converterse en grande. Humildade é a

"virtude que nos dá a conciencia da nosa debilidade, das nosas limitacións; moderación;

simplicidade no carácter; consideración; inferioridade. "(Dicionario).

Por outra banda considera-se grande, facer-se pequeno. Como é que isto funciona? Non

sei, pero funciona! Proba e verás. De feito, todos temos a seguinte experiencia: Sempre

que nos orgullosos; temos vaidade de nós; somos presunçoso; ou, poñemos grandes

expectativas; o que pasa? Experimentamos frustración, humillación, vergoña, e

desilusión. "Moitas veces, somos humillados, e vemos as nosas esperanzas e pretensións

frustradas porque elas eran esaxeradas." (Marqués de Maricá). E cando somos humildes,

o que pasa? Experimentamos a vitoria, a sorpresa, a satisfacción, o recoñecemento, o

éxito!

Necesitamos aprender a sermos persoas humildes, se queremos gañar e triunfar en todos

os ámbitos da vida. Podemos sempre constatar o seguinte principio: As áreas en que

somos máis humildes, son tamén as áreas en que somos mellores. "O home prudente se

humilla pola experiencia; así como o millo maduro, inclínase se. "(Marqués de Maricá).

O camiño cara á gloria

"A humildade é o camiño para a gloria."

Proverbios 18:12

A humildade é un camiño que se debe seguir. Non é un pensamento, un momento, unha

emoción ... É un proceso. A humildade é a guía para a gloria. Cantos non desexan

alcanzar a gloria? Pois ben, é a humildade que conduce ata alí. E por outra banda, a

perda da humildade significa tamén a perda da gloria. "A caída acompaña a petulancia;

a gloria segue a humildade. "(Manúcio, Adagia 1269).

Xa asistiu alguén correctamente nalgunha área, sendo entrevistado na televisión?

Facilmente nós entendemos a actitude de humildade que intenta expresar

(independentemente do seu éxito). Por que? Consciente ou inconscientemente, sabe que

foi a humildade que levou el á gloria. E tamén sabe que se perder a humildade, todo se

perderá. É un feito. Así como a humildade conduce á gloria, a falta de humildade

conduce á caída. Séneca aconsellaba así: "Pon-te nunha posición humilde, onde non

sexa posible ti Caires". Sexa humilde sempre, ea súa vida será chea de gloria.

Que significa gloria? Cando o mestre Salomón fala en gloria, está falando de

abundancia, prosperidade, honra, felicidade, triunfo, alegría, plenitude ... Un verdadeiro

paraíso! A humildade conduce ata alí.

Por que Salomón fala en "camiño"? Porque en realidade trátase de un percorrido. Non

se trata só de humildade en si, pero o que a humildade pode levalo a cabo. A humildade

é unha excelente conselleira, eu diría ata que a humildade é a mellor amiga do home.

Lévanos a traballar de forma persistente, lévanos á aprendizaxe e ao perfeccionamento

constante ... lévanos á conquista e á vitoria! "Unha preparación adecuada é a clave do

éxito." (George S. Clason).

A humildade é unha gran profesora, capaz de transformar a nosa vida. Con todo, ela non

obriga a ninguén a permanecer na súa "Escola", nin a seguir os seus consellos. A

calquera momento, pode desistir da humildade e abandonala. A calquera hora, pode

pensar que a humildade é inútil, ou pode pensar que xa aprendeu todo o que tiña para

aprender. E é aí onde xorden os problemas.

A humildade non é un pai ou unha nai, para ti (se é adulto) saír de casa ... É unha

compañeira para toda a vida! Necesitará sempre da humildade, se quere ter e manter a

gloria. "Un talento pode conducir un líder a un lugar destacado, pero a humildade

capacitará a el a permanecer alí." (John C. Maxwell).

A humildade ea honra

"Antes de recibir honras, hai que ser humilde."

"O humilde obterá honores."

Proverbios 15:33, 29:23

A humildade sempre nos recompensa. Ela é como unha "semente", e os honores son os

seus "froitos". Cantos queren coller o que nunca plantaron? Cada semente produce

segundo a súa especie. Un agricultor quere coller mazás: debe plantar sementes de

mazá. Aínda que sexa un "home de fe" ou con moita forza de vontade, non pode plantar

sementes de bananas crendo que coller mazás.

O que isto significa? Non podemos desexar recibir honores, sen nunca plantar

"sementes" de humildade. Quere ser honrado? Aínda que diga que non, se é humilde

será honrado! "Se quere crecer ademais de si, ten que permanecer humilde e educável."

(John C. Maxwell). Vostede sabe cal é o sinónimo de Humildade? Honra. E o

antónimo? Humillación.

O que quere dicir ser honrado? A honra pode significar moitas cousas: triunfo; éxito;

recompensas; loanza; recoñecemento promoción ... Por veces, nós dicimos cunha

aparente "humildade": "Non quero honra", pero o certo é que isto é só unha escusa para

a nosa propia falta de éxito.

Alguén dirá: "A honra non é o máis importante na vida ... Hai cousas máis importantes

... Isto pode ata ser perigoso". Ser honrado ata pode non ser o máis importante, pero

tamén é importante. E o perigo? A honra (o seu amplo sentido) nunca foi perigosa, pero

a falta de honra é un perigo! "O home humilde non pode caer, nin con moito perigo."

(Publílio Siro).

Cando observamos alguén exitoso, non debemos ter envexa, pero hai que ver esa persoa

como un exemplo a seguir. "As persoas exitosas miran outros de éxito como un medio

de auto motivación. Eles ven a xente exitosas como modelos de aprendizaxe. "(T. Harv

EKER). Ou, se isto nos conforta, podemos pensar como Marqués de Maricá: "Non

debemos envexar os que soben moi por riba de nós: a caída deles pode ser moito máis

dolorosa que a nosa"

Non creo que "eles" sexan máis importantes do que nós. Porque se cremos, todo é

posible. Se nós cremos no fracaso, iso é o que pasa. Pero se crermos no éxito: iso é o

que pode ocorrer! A vida é un libro, e nós somos os escritores: Somos os canteiros do

noso propio destino. O que nós cremos vai determinar quen somos. Un home ten o

tamaño da súa fe. "Se unha árbore con trinta metros tivese a mente dun humano, ía só

crecer ata os tres metros" (T. Harv EKER).

Non hai límites para os que non se limitan a si mesmos ... Todos temos un gran

potencial. A humildade é que fai a diferenza! A humildade cre tanto en nós, ata o punto

de querer levarnos á gloria. Pero como? Non sei, pero a humildade sabe de certo!

Deixe-se guiar pola humildade; e será un verdadeiro éxito. Con humildade, todo se pode

alcanzar.

Prosperidade, respecto e longa vida

"Ser humilde trae prosperidade, estima e unha vida longa."

Proverbios 22: 4

Quere prosperidade e abundancia na súa vida? Quere ser estimado e querido polos

demais? Desexa unha vida longa con felicidade e éxito? A humildade é o camiño para a

prosperidade, o respecto ea lonxevidade. "Líderes duradeiros son notables pola

humildade." (John C. Maxwell).

A humildade é unha excelente profesora: capaz de transformar os pésimos alumnos en

excelentes! Ao longo da historia do ser humano, a humildade houbo resultados

fantásticos. O seu plan é sempre, conducir á gloria quen a seguen: con independencia da

súa idade, nacionalidade, xénero ... humildade non fai distinción de persoas. A

humildade é a mellor mestra do home.

Vostede coñece o dito popular: "Dime con quen andas e che direi quen es"? Salomón

quizais diría: "Dime se tes humildade? e eu che direi se es grande "Alguén dirá:" Eu son

unha persoa moi humilde ", e eu lle diría:" Non presumas ti propio "A partir do

momento en que alguén considera a si mesmo:" humilde "; deixou de selo.

Só podemos encher un vaso que está baleiro. Así tamén, a humildade ten que ver co

feito de baleirar a si mesmo para ser enchido. Unha persoa chea de si mesmo, non pode

recibir. Pero o que se baleira a si mesmo, está sempre preparado para recibir máis. A

humildade é así. É por iso que eu non me considero humilde, pero quero a humildade

como o "pan" de cada día.

É moi fácil dicir que temos "humildade" ... Ben, se está ao alcance de todos. Pero

vostede sabe, non é suficiente para nós: ter humildade, necesitamos a escoitar a

humildade! Cal é a diferenza entre os bos e os malos alumnos nunha clase? Eles non

van á mesma escola? Eles non teñen os mesmos profesores? E as mesmas clases? A

verdadeira diferenza non está no que reciben, pero si no que fan o que reciben! A pesar

da mesma escola, dos mesmos profesores, e das mesmas clases que teñen, o que fan é

diferente. A concentración nas clases é diferente, o estudo persoal na casa é diferente, a

preparación para as probas é diferente, a dedicación nos traballos prácticos é diferente ...

E esa diferenza é que fará toda a diferenza entre os bos e malos alumnos!

O que queremos dicir con isto? Todos temos o mesmo "Escola da Vida", a "profesora

Humildade", e acceso ás súas clases todos os días. Pero, por que non probamos gloria e

honra? Ten que ver coa nosa debida atención a humildade: escoitar os seus consellos;

aprender atención; estudar as súas leccións; comprender e poñer en práctica os seus

ensinos ...

Necesitamos aprender constantemente coa "Dr. Humildade", e non hai que perder as

súas clases! Son importantíssimas. A humildade nos ensinar, e guiar o camiño cara á

gloria. Paso a paso, a humildade lévanos a grandes conquistas! Se non abandonarmos a

humildade, a gloria xamais nos abandonará. De feito, o éxito ea honra fan a unha

constante nas nosas vidas.

Para rematar, considerada o seguinte poema sobre a humildade, escrito por Og

Mandino:

"Se eu tivera unha confianza excesiva,

eu lembrarei os meus fracasos.

Se eu me sentir inclinado aos excesos e boa vida,

lembrarei fames pasadas.

Se eu sentir compracencia,

lembrarei os meus competidores.

Se eu gozar de momentos de grandeza,

eu lembrarei momentos de vergonza.

Se eu sentir-me omnipotente,

eu procurarei deter o vento.

Se eu conseguir grandes riquezas,

lembrarei unha boca famenta.

Se eu me sentir orgulloso en exceso,

lembrarei un momento de debilidade.

Se eu pensar que a miña capacidade non ten igual,

irei contemplar as estrelas ".

(En «O Maior Vendedor Mundial»)

Leccións de Sabedoría

Véxome a min mesmo como unha persoa pequena.

Non confiar en pretensións esaxeradas ou grandes expectativas.

Reducir a unha posición humilde de onde non sexa posible caer.

Manter a humildade na vitoria.

Traballar, aprender e perfeccionar baseado na humildade.

Nunca envexa de alguén exitoso, pero ver a persoa como un exemplo a seguir.

Non me considero unha persoa "humilde".

Debo desexa máis humildade como o "pan" de cada día.

Sempre que tes a tentación de engrandecer a ti mesmo, debes lembrar-te das túas

limitacións e fracasos.

sEGREDO 11

A razón para a caída

O maior inimigo

"O orgullo destrúe a si mesmo."

William Shakespeare

Como seres humanos, temos a tendencia natural de acusar aos demais. Pero o certo é

que somos responsables do noso propio fracaso. Arrisco mesmo a afirmar: "Somos o

maior obstáculo para o noso propio éxito!" Parece incrible, pero é un feito. Non paga a

pena pasarmos a nosa curta vida loitando contra os outros, cando o noso maior inimigo

somos nós. "O maior problema vén de ti mesmo; ti es o responsable prexudicar a ti

mesmo. "(Séneca).

O noso maior reto na vida debería ser: superar a nós mesmos. Cando o facemos,

teremos alcanzado a maior fazaña da nosa vida: Derrota o maior inimigo, e ser o maior

gañador! A cuestión non é derrota os outros, pero a nós mesmos. "Pero isto non parece

ter sentido, o que temos que gañar?" Debemos superar as nosas limitacións e

debilidades, a nosa propia natureza ... En realidade, os nosos maiores inimigos están

dentro de nós.

E un deses inimigos, sen dúbida algunha, é o orgullo. Orgullo significa: "esaxerado

concepto que alguén fai de si mesmo; exaltación de si mesmo; altivez; distinción; brio;

vaidade; arrogancia; algo para orgullo. "(Dicionario).

O orgullo pode-se até presentar como un gran amigo na nosa vida; como o amigo que

máis nos defende! Pero en realidade, trátase de un gran inimigo. Así como a preguiza, o

orgullo é un gran ilusionista: Ao parecer, condúcenos á gloria; pero a súa intención é

facernos caer no abismo! "O noso orgullo elévase nos; para despois, precipitar-nos de

un lugar máis alto. "(Marqués de Maricá).

É máis ou menos así: O orgullo ilude connosco dicindo que quere elevar-nos ao cume

da montaña, onde teremos alcanzado o noso auxe. No cume, nós imos ser maiores que

os demais; e todos se admirarão, prostrados na nosa dirección ... Pero o que acontecerá

realmente? O orgullo leva unha persoa ao cume da montaña? Si! Con todo, no cumio da

montaña hai un gran despenhadeiro ... E a intención do orgullo é: empurrar cara ao

abismo!

O orgullo é un verdadeiro asasino. El detesta connosco. O orgullo só estará satisfeito:

cando provocar a nosa caída, e consecuente destrución. "O orgullo é un inimigo tan

astuto e implacable que, aínda que coñeza o seu poder destrutivo, pode sucumbir ao seu

encanto sedutor." (Steven K. Scott).

Fracaso e caída

"O orgullo conduce ao fracaso; A arrogancia conduce á caída. "

Proverbios 16:18

O noso amigo "orgullo" condúcenos ata onde? Fracaso. El é a Guía turístico do fracaso.

Nunca debemos telo como amigo. Queremos o fracaso? Sexamos orgullosos. Pero se

queremos gañar, teremos que aprender a rexeitar o orgullo! "A nosa arrogancia ou

orgullo natural causa-nos máis problemas do que calquera outra fonte." (Steven K.

Scott).

Cantas veces, o home orgulloso é visto como alguén realmente forte? Pero é un gran

erro. O home orgulloso pode ata ser comparado a un gran "touro enfurecido", e máis

tarde ou máis cedo vai ser "abatido" ... "A xente orgullosas sempre perden." (John C.

Maxwell).

Sa lomão di que antes da caída, elévase o corazón do ser humano. É un feito. Queremos

exaltar connosco? Se si, nós temos que levar un "paracaídas" con nós, porque iremos

caer ... "Non subais tan alto que a caída é mortal." (Marqués de Maricá). Como di o

refrán: "Canto máis alto se sobe, maior é a caída". Xamais debemos elevar-nos a nós

mesmos. "Das alturas, é máis perigoso caer." (Moore 304). Se mantivermos os nosos

pés firmes no chan, estaremos seguros.

O orgullo é un enorme obstáculo para o éxito, e unha gran porta ao fracaso. Se nós

queremos ser un fracaso, só necesitamos ser persoas arrogantes. "Pero ás veces, é

imposible non ser arrogante ...". Pero se nós non controlamos a arrogancia, como

poderemos controlar o éxito? Cando esteamos na "tentación" de ser arrogantes, cómpre

lembrar: "A arrogancia é unha gran trampa". Non podemos confiar neste traizoeiro

trampolín; porque en vez de facernos subir, a arrogancia fainos caer ... E a caída pode

doer!

A ninguén lle gusta caer, por que? Normalmente as persoas magoam-se. E canto maior

sexa a altura da caída, maior será a dor provocada. Tamén poderiamos dicir: Canto

maior sexa o orgullo, maior será o fracaso. Xa reparou que cando a xente fala con

arrogancia, as súas expectativas non se concretan? Cantas palabras, nós lanzamos ao

aire, acaban caendo sobre nós? Teñamos coidado, a arrogancia lévanos sempre ao lugar

oposto.

Atraer a ruína

"Quen gusta de ofender ha provocar querelas; Quen se vangloria atrae a ruína. "

Proverbios 17:19

Que pasa a alguén que se vangloria? Atrae a ruína. É impresionante, non aprendemos

isto na escola; aprendemos na vida real. E por desgraza, con grandes caídas! "Cando

somos guiados polo orgullo, en xeral, experimentamos unha humillación dolorosa."

(Steven K. Scott).

A vanglória é a "semente" da ruína. Lembre que todo na vida é o resultado do que nós

construímos. E cal é o propósito da vanglória? Arruinar todo o que alguén constrúe. E

sempre é máis fácil destruír algo, do que construír algo. O que levou anos e anos a ser

construído, por desgraza, pode ser destruído en pouco tempo.

A vanglória é un virus destrutor; debemos evitar o contaxio. Pode até parecer que nos

fai ben, cando engrandece connosco; con todo, o que pasa realmente é que atrae a ruína!

A vanglória promove-nos co obxectivo de nos destruír. Fai un alarde a noso respecto

aos "ladróns", que queren arruinar a nosa vida. "Non confío na súa propia publicidade."

(John C. Maxwell).

Que facemos coas cousas de valor? Amosamos a toda a xente? Ou temos o coidado de

protexer esas cousas? Cando paseamos pola rúa, non vemos ouro nin diñeiro vista.

Onde as persoas gardan o seu diñeiro? Na base, na caixa forte, na carteira, no colchón ...

Para que? Para que ninguén poida roubar! "Pero o que isto ten que ver coa vanglória?"

A vanglória divulga o seu valor a todos. E así, os "ladróns" poden roubar o que temos

"Fai-se pequeno, para non ser envexado; O odio acompaña case sempre a envexa

"(Marqués de Maricá). É moi sensato da nosa parte, nos humilharmos a nós mesmos.

Para que os outros non o fagan por nós! Cando provocamos a envexa nos outros,

estamos a poñer-nos na posición dun "inimigo a vencer".

Así como a preguiza, a vanglória, a arrogancia eo orgullo son os nosos inimigos. Eles

detestan connosco e queren levarnos á ruína. Debemos aprender coas experiencias

dolorosas dos outros, para nós non sufrirmos o mesmo: "Perdín millóns de dólares e

vivín fracasos persoais e financeiros; porque o orgullo ea arrogancia me invadiron o

pensamento ... Desafortunadamente, cando un individuo fai máis diñeiro, hai máis

probabilidades del chegar a ser unha persoa arrogante ... El corre máis risco. Cando cae,

el fica arrasado. "(Steven K. Scott).

Orgullo e humillación

"O orgullo do home pode humillalo lo."

"O corazón orgulloso pode fracasar."

Proverbios 29:23, 18:12

Ao parecer, parece que o orgullo nos exalta. Pero o certo é o contrario: No canto de

exaltar, humilla connosco. Ou mellor: exalta-nos en principio, e despois pode levarnos a

definitiva humillación! "A gloria do orgulloso logo se transforma deshonra." (Publílio

Siro).

Cristo falou desta lei do seguinte xeito: "Todo aquel que se engrandece será humillado,

e todo o que se humilla será engrandecido" (en Lucas 18:14). É unha verdadeira lei da

vida, e como tal funcionará sempre. Cando nos engrandecemos a nós, máis tarde ou

máis cedo, seremos humillados. E moitas veces, cando temos éxito é que temos que ter

maior precaución. O éxito é un campo fértil para a arrogancia. "Os meus logros

resultaron moitas veces en arrogancia, o que levou aos fracasos que se seguiron."

(Steven K. Scott). Comprende o ciclo? 1. Humildade; 2. Éxito; 3. Arrogancia; 4. ruína.

"O feito é que somos máis sabios na adversidade, mentres que a prosperidade nos afasta

do xusto camiño." (Séneca).

Autoengrandecimento é a "semente" da humillación (e fracaso). Se nós non queremos

iso, debemos rexeitar esas sementes na nosa quinta! É nese sentido, que temos que ter

coidado cos eloxios. O eloxio ten a tendencia de magnificar connosco e, en

consecuencia, lévanos á caída. "A lisonja, que corrompe os homes bos, fai os homes

malos peores." (Marqués de Maricá). "Non te debes conmover pola bajulação,

permanece humilde; do contrario, ti tropeçarás. "(John C. Maxwell). Aínda que un

loanza sexa sincero, nós temos que recibir con humildade. Nada hai que non teñamos

recibido primeiro. E se o recibimos, debemos exaltar o que nos deu.

O obxectivo desta lección é evitarmos a caída. Non creo que alguén queira "subir" na

vida ... e rematar caendo. Tampouco estou defendendo que: "non se debe ter ousadía

para voar máis alto". Que Salomón está transmitindo connosco é que o orgullo, a

arrogancia e toda a vanglória non son elevacións, pero unha gran caída. Son buratos ao

longo do camiño, para facernos tropezar.

E se desexamos triunfar, non é suficiente coñecer: quen está do noso lado, e conduce á

prosperidade. Necesitamos coñecer tamén os nosos inimigos, que queren impedir o noso

progreso! E mesmo cando alcanzamos algún tipo de éxito, estes inimigos como o

orgullo desexan a nosa caída. Polo tanto, debemos ser sabios.

Proveito ou sufrimento

"Se es sabio, é para o teu propio proveito;

se fores arrogante, só ti sofrerás as consecuencias. "

Proverbios 9:12

Normalmente, cando falamos de arrogancia, consideramos que é prexudicial para os

outros. É dicir, ofende as outras persoas e prexudica as relacións. Con todo, a persoa

arrogante será a maior vítima da arrogancia. Así como, a persoa orgullosa é a vítima do

orgullo! "Un dos maiores obstáculos para o adianto e promoción das persoas de grandes

talentos e de gran ciencia, é ordinariamente o orgullo ou presunción." (Marqués de

Maricá).

"Se fores arrogante" di Salomón, "só ti sofrerás as consecuencias". Só eu, e ninguén

máis. Eu ata podo usar a arrogancia como unha arte marcial verbal para intentar ofender

outros. Con todo, o que vai pasar é que irei ferir a min mesmo, coa miña propia espada

(ou mellor, "lingua"!). Non quero entrar nesa batalla ... porque serei o perdedor. Estarei

a loitar contra min mesmo!

Nunca subestime o poder destrutivo da arrogancia. "A arrogancia xa destruíu a vida de

individuos, familias, empresas, e chegou mesmo a levar á caída de nacións enteiras."

(Steven K. Scott). Non existe ningún proveito en ser arrogante, antes polo contrario, só

existen consecuencias negativas. E se queremos manter o éxito, necesitamos rexeitar

totalmente esa arma autodestrutiva. "O orgullo obscurece a perspectiva do líder e lévao

a actuar ilogicamente." (John C. Maxwell).

Como gañar a arrogancia? A través do respecto. "O respecto inhibe a arrogancia"

(Séneca). Unha vez máis, cando falamos de respecto: pensamos sempre en algo que

pode beneficiar os outros. Toda a xente gusta de ser respectado; e todo o ser humano

merece respecto. Con todo: a persoa respectuosa gaña sempre máis do que a persoa

respectada. O respecto funciona como unha protección contra nós! Representa unha

"sobriedade" contra a embriaguez da arrogancia. Que pasa a unha persoa borracha?

Perde o control, fai asneiras, e prexudica a si mesmo ...

"Se es sabio" di Salomón, "é para o teu propio proveito". Unha vez máis, o Mestre

avisa: O único prexudicado ou beneficiado, coa nosa arrogancia, é a nosa sabedoría,

somos nós. Non se pode ser arrogante e sabio á vez. Se eu seguir polo camiño da

arrogancia, eu caerei. Pero se eu seguir polo camiño da sabedoría, serei exitoso.

Creo que nós desexamos camiñar pola sabedoría. Polo tanto, debemos rexeitar calquera

especie de arrogancia e orgullo, e xamais cairemos. O noso camiño será triunfante ata a

vitoria. E mesmo despois de alcanzarmos o éxito, nós permaneceremos firmes!

Leccións de Sabedoría

Considerar o orgullo dunha debilidade, e non unha forza.

Manter os pés ben firmes no chan.

Cando teña a "tentación" de ser arrogante, lembrar-me: "É unha trampa".

Non vangloriar ou promover a ti mesmo, nin provocar envexa nos outros.

Ser cauteloso co éxito, e con eloxios e lisonjas.

Rexeitar un concepto esaxerado ti propio.

Nunca utilizar a arrogancia como "arma" contra as outras persoas.

Superar a arrogancia través do respecto.

sEGREDO 12

A FONTE DE TODAS AS COUSAS

Como todo comezou?

"Deus bendí un home; non porque atopou Deus, senón porque o buscou. "

Victor Hugo

Como todo comezou na vida de Salomón? A Historia cóntanos que un día, el tivo un

soño. Nese soño Deus apareceu, e díxolle: "Pídeme o que queiras! Que queres que che

dea? ". Esta foi a resposta de Salomón: "Dáme sabedoría". Entón, Deus díxolle: "Vou

darche sabedoría, e tamén riquezas e gloria" (I Reis 3: 4-14; II Crónicas 1: 7-12).

Se Deus lle fixese a mesma pregunta, o que diría? Estou seguro de que a resposta da

maioría de nós sería esta: pedir todo ... menos sabedoría! Pero a petición de Salomón

agradou a Deus, e por iso foi atendido. "Deus non escoita súplicas inxustas." (Bernolák

304).

Por que Salomón non pediu riquezas e gloria? Porque sabía que iso era só unha das

consecuencias da verdadeira sabedoría. El comprendeu que a sabedoría era a clave para

todo, e por iso mesmo, el consideraba que a sabedoría tiña máis valor do que todas as

cousas do mundo! "A sabedoría é máis preciosa que as xoias; todo o que ti poidas

desexar, non se pode comparar coa sabedoría. "(Salomón).

Salomón foi considerado o home máis sabio do mundo. Pero cal era a fonte de toda a

sabedoría de Salomón? Deus. Salomón consideraba Deus como a fonte de todo. "Deus é

a fonte principal de sabedoría e da propia vida." (John C. Maxwell). Vemos o seguinte

proceso na vida de Salomón:

Deus

sabedoría

riquezas

gloria

A caída de Salomón

"Deus concedeu a Salomón sabedoría, unha gran intelixencia

e unha comprensión tan profunda como as areas nas praias do mar. "

I Reis 5: 9

En primeiro lugar, Deus concede sabedoría a Salomón. Despois da sabedoría vén as

riquezas. E por último, coas riquezas vén a gloria. Pero cal é a fonte primaria de todo?

Deus. "Deus é o ben universal, eo manancial eterno de todas as bendicións do

Universo." (Marqués de Maricá).

Sabía que Salomón, un dos homes máis poderosos de sempre, tamén tivo a súa caída?

Si, o reino de Israel acabou por perder toda a súa gloria. E foi dividido en dous reinos

(Xudá e Israel), cando o fillo de Salomón (Roboão) tomou posesión do seu reinado.

Por que Salomón non deixou un legado de prosperidade? A Biblia cóntanos que na súa

vellez, deixou de amar a Deus totalmente. El construíu templos en honra de "outros

deuses", e prestou lles culto, por mor das súas 1.000 mulleres que corromperon a el (I

Reis 11: 3). "Como é que o home máis sabio da historia, desviouse de Deus? Cando

atinximos o auxe; facilmente, deixamos de ter anhelo por crecemento e excelencia. Moi

rapidamente, nós quedamos satisfeitos e, moi facilmente, comezan a descender outeiro

abaixo ... Ao final do seu reinado, este brillante rei esqueceuse de algunha maneira do

primeiro principio da sabedoría (Salmos 111: 10 O principio da sabedoría, é o temor do

Señor). "(John C. Maxwell).

A pesar de Salomón posuír o que moitos desexaban: poder, sabedoría, riqueza, fama,

gloria ... Chegou ao final da súa vida, coa seguinte conclusión: "deime conta de que

todo o que se fai neste mundo é realmente ilusión; é como correr atrás do vento.

"(Eclesiastés 1:14). As súas últimas palabras foron: "É tempo de finalizar; Xa todo foi

dito. Debes respectar a Deus e obedecer aos seus mandamentos. Isto é todo para o

home. "(Eclesiastés 12:13).

Salomón non foi un home privilexiado, nin tan pouco un "semideus". Mentres el estivo

ligado á súa fonte orixinal, a prosperidade e gloria fluíron na súa vida. Pero, a partir do

momento en que Salomón desviouse da fonte: tamén a prosperidade cesou.

Esta lección é a última: ea máis importante. O gran segredo de Salomón era a súa fonte:

Deus! El concedía a Salomón: xustiza, sabedoría, dilixencia, xenerosidade e humildade.

E a partir de aí xurdían todas as cousas: grandeza, riquezas, saúde e longa vida,

abundancia, crecemento, éxito, honores e gloria.

A bendición da prosperidade

"Só a bendición do Señor da prosperidade;

O esforzo humano non pode engadir nada. "

Proverbios 10:22

Como Salomón xustificaba toda a súa gran prosperidade? Debido ao seu gran esforzo?

Ou debido á gran bendición de Deus na vida del? El dicía: "De nada serve traballar de

sol a sol e comer un pan ganancia tan fatiga, cando Deus é que dá a prosperidade dos

seus fieis." (Salmos 127: 2). Así di o proverbio: "Máis gaña aquel que Deus axuda, que

o que traballa moito" Ou se o prefire: "Máis alcanza o que traballa co favor de Deus que

o que traballa moito" (Branco 591).

Hai cousas que todos podemos facer. Pero tamén hai cousas que son imposibles de

cumprir. Se vivir só baseado na súa propia forza, existe un límite para o seu potencial.

Pero se vivir coa axuda de Deus, non haberá límites porque o poder del é infinito!

Xamais poderemos chegar sequera a talóns de Salomón sen a axuda de Deus. Ao final,

quen é o creador de todas as cousas? De seguro que non é o home. Hai alguén que está

moi por riba de nós, e ese alguén é Deus.

Os tempos modernos, onde o ser humano considérase o centro do universo, entendo

perfectamente que non está de moda falar de Deus. Quizais por mor do mal exemplo

dos crentes ao longo dos séculos; ou por mor da corrupción de todas as relixións ... en

fin, adquirimos unha imaxe distorsionada acerca de Deus. Con todo, "Deus é

infinitamente máis grande e mellor que os homes poden imaxinar." (Marqués de

Maricá).

Queremos saber quen é Deus? Vexamos o que di o dicionario: "ser supremo, infinito,

perfecto; creador do universo, divindade; causa primeira e fin de todas as cousas ". Eu

non creo nun Deus creado polos homes, pero creo no Deus que nos creou! Dicir que o

universo existe, pero Deus non existe: é como dicir que este libro hai, pero ninguén o

fixo ... A existencia deste libro proba a miña existencia como autor, así como a

existencia da creación proba a existencia do Creador! O propio ateo que nega a

existencia de Deus é a proba viva de que El existe "Deus ensina polas súas obras: a

Natureza é a expositora e demonstradora da súa infinita sabedoría, poder e bondade"

(Marqués de Maricá).

"Pero se Deus existe e é xusto, por que non dá bendicións a todos por igual?"

Exactamente porque é xusto, é que non dá bendicións a todos por igual. Ben, quere

facelo pero a decisión está sempre do noso lado. "Cando subimos a Deus pola oración,

somos bendicidos pola man del." (Marqués de Maricá). A oración a Deus é a fonte de

todas as bendicións. Repare no seguinte: Todas as marabillas que Salomón tivo na súa

vida non foron obra do azar; El pediu especialmente a Deus (algunhas das oracións de

Salomón, foron rexistradas no Salmo 72). Se nós así o desexarmos, tamén podemos

facer de Deus a nosa fonte a través da oración. E ha abastecer todas as nosas

necesidades, e pode axudarnos a prosperar en todas as cousas.

Pero non é tan sinxelo. Xa viu moita xente infelices, e que confesan crer en Deus? "Na

súa maioría, os homes seguen a Deus coas palabras; pero eles foxen del, coas accións.

"(Sweet 181). Necesitamos ir moito máis alá de simplemente "crer", se queremos facer

de Deus a nosa fonte. Cómpre desenvolver unha confianza plena nela. E non confiar no

noso propio esforzo pero dependerá de Deus a 100%.

Respectar o Señor

"... Respectar o Señor trae prosperidade, estima e unha vida longa."

Proverbios 22: 4

A cuestión non é só crer; pero respectar o Señor. Que significa respectar o Señor? En

primeiro lugar, quere dicir que Deus é o Señor da nosa vida (o noso maior referencial).

É dicir, poñemos as nosas vidas nas súas mans, porque sabemos que ten o mellor para

nós. En segundo lugar, significa buscar a Deus; tendo en conta o que di; seguir os seus

consellos; honralo; buscar agradalo lo ... E sobre todo, amar a Deus por riba de todo!

"Debemos amar a Deus por el ser bo; nós o respetamos porque é xusto; nós o amamos e

admiramos porque é onisciente e onipotente. "(Marqués de Maricá).

E cales son os resultados? Prosperidade, estima e unha vida longa. O que ten que ver

unha cousa coa outra? Normalmente, non asociamos Deus con prosperidade. Con todo,

quen é a persoa máis próspera en todo o universo? Deus. Foi el que creou todas as

cousas, e en realidade, todo o que existe pertence a el!

Xa reparou que nada nos pertence? Ata o noso propio corpo, un día, iremos abandonar.

"Todo é falível neste mundo, excepto a esperanza e confianza en Deus." (Marqués de

Maricá). Como dixo o personaxe bíblico Job "Nu sae do ventre da miña nai; e nu hei de

volver ao seo da terra "(Job 1:21). Certo, non levamos nada cando partimos desta vida.

Todo pertence a Deus. E cando alguén decide facer de Deus a súa fonte, el experimenta

unha certa abundancia en todos os aspectos da vida. "Debemos desconfiar de nós; dos

homes e do mundo; pero confía sempre en Deus. "(Marqués de Maricá).

VIDA abundante

"Respectar o Señor conduce á vida, unha vida de abundancia, protexida do mal."

Proverbios 19:23

O respecto por Deus é un camiño, un estilo de vida. Este camiño ten un destino: Vida en

abundancia. Que significa abundancia? Significa ter máis que suficiente; ademais da

"media", algo que reborda ... A nosa vida faise como unha fonte, cuxas augas brotan

continuamente ... Así é a vida de alguén que Deus sacia continuamente.

Creo firmemente que os problemas do ser humano deben-se orixinalmente ao

desrespeito por Deus. "Respectar o Señor é o principio do coñecemento" (Salomón).

Cando alguén non respecta a Deus, non está a respectar a súa propia vida. Dende o

principio, este erro está na orixe de todo a decadencia humana.

Pero sempre que alguén se refire a Deus en todas as cousas, el experimenta un certo

"paraíso"! Se respectar a Deus en todo: todo o que quere pode ser unha consecuencia.

Este é o maior segredo de todos. "O maior obxecto dun líder debería ser honrar e

glorificar a Deus." (John C. Maxwell).

Un bo futuro para nós

"Non teñas envexa dos pecadores; pero mantense te sempre no respecto polo Señor.

Así, poderás entón esperar un bo futuro ea túa esperanza non sairá frustrada. "

Proverbios 23: 17-18

Cantas veces, nós envexados as demais e, nos esquecemos que Deus pode darnos máis

aínda? Por iso Salomón di: "Non invejes ... respecta o Señor e terás todo o que

precisas". Precisa algo? Non busque os que son bendicidos ... debes buscar a Deus que

bendí. Non debemos considerar unha simple criatura: a nosa fonte; volvamos ao noso

Creador. "Deus é a fonte para cada necesidade que veñamos a ter." (John C. Maxwell).

Deus ama vostede así como El amaba Salomón, ou calquera outro ser humano. Es

precioso aos seus ollos. "Ah, pero eu xa fixen tantas cousas malas ...", Deus non o ama

polo que fai, pero polo que é. Te ama co mesmo amor, sempre (con independencia de

calquera pecado). Como acostúmase dicir: "Deus odia o pecado, pero El ama o

pecador". Teña en conta que: "Non nos esquezamos un só día de Deus, porque o autor

da memoria non se esquece un momento de nós." (Marqués de Maricá).

Deixe-me dar-lle o seguinte exemplo: Imaxinemos que alguén ten un cheque dun millón

de dólares na man, e el quere ofrece-lo a vostede. Vostede aceptaría? Supoñamos que si.

Pero antes del entrega-lo a vostede, esa persoa decide cuspir no cheque, e pisa-lo cos

pés. De seguida, el volve a preguntar-te: "Aínda quere este cheque?" Creo que a

resposta será: "Si". Porque o cheque dun millón de dólares, aínda que estea sucio, segue

a ter o mesmo valor.

Así é a nosa vida diante de Deus. Non importa os pecados que cometemos; Non importa

se a outras persoas nos feriron; Non importa se a nosa vida é unha "miseria" ... Aínda

así, temos o mesmo valor ante Deus como cando nacemos! Deus te ama, e quere darche

un bo futuro. O pracer é facerche feliz. Pero para que isto ocorre, ten que respectar a

Deus.

Honrar a Deus

"Honor ao Señor cos teus haberes e cos primeiros froitos das túas colleitas;

Os teus hórreos se encherán de trigo e os teus lagares transbordarão de viño. "

Proverbios 3: 9-10

Como podemos respectar e cumprir a Deus? Coa nosa propia vida, e con todo o que

temos. Cando Honrados a Deus en cada área da nosa vida, por máis pequenina que sexa,

prosperará. Todas as cousas prosperan nas mans de Deus! O que se poña en mans de

Deus: crecerá; ha frutificar; ha rebosar ... Porque onde Deus está, haberá sempre

felicidade e abundancia! "Deus pode realizar máis que o que o home pode entender."

(Tomás de Kempis, De Imitatione Christi 3.18.3).

Mira o que dicía o rei David, pai de Salomón, na súa oración a Deus: "A túa bondade

favorece as colleitas! Por onde queira que vaias hai prosperidade. As pastos do deserto

fan a pastos verdejantes, e os outeiros cóbrense de riqueza "(Salmos 65: 12-13).

"Pero se é así, por que Deus non creou un mundo perfecto?" En realidade, o mundo era

perfecto ... Cando o ser humano tiña respecto por Deus! Lembre: "Todos os problemas

do ser humano deben-se orixinalmente á falta de respecto por Deus". Pero sexa cal sexa

o "caos" que esteamos a pasar, a partir do momento en que pasamos a respectar a Deus:

Podemos vivenciar novo un anaco do ceo na terra!

Ambición ou CONFIANZA?

"O home ambicioso provoca contendas; O que confía no Señor prosperará. "

Proverbios 28:25

Non paga a pena alguén ser moi ambicioso, o gran segredo é confiar en Deus. "A

ambición destrúe os homes." (Marqués de Maricá). Unha vida chea de ambición é unha

vida chea de contendas e frustracións. Pero unha vida de confianza en Deus é unha vida

de prosperidade. "Pero hai xente prósperas, sen Deus?" Non debemos crer nese tipo de

prosperidade ... Non é perfecta, nin completa, nin tan pouco duradeira (ou eterna). "A

felicidade humana sempre fráxil e fugaz cando non ten o seu fundamento no amor e

temor de Deus ... Sen referencia a Deus toda a felicidade é baleira ou incompleta."

(Marqués de Maricá).

A prosperidade non é só cuestión de diñeiro ... Mais ten que ver con todos os aspectos

da vida. "Se a nosa vida non está dentro do propósito de Deus, non pode haber un certo

sentido." (John C. Maxwell). Nunca escoitou falar de alguén moi rico e famoso,

involucrar-se na droga? Ser dependente do alcohol? Estar implicado en casos de

corrupción? Coa familia separada? Ser infeliz nas relacións? Ou incluso, cometer o

suicidio? "Non, meu fillo, non debes ambicionar as riquezas; Nin traballar só para

enriquecer. Debes buscar a felicidade; ser amado e amar; E, o que é máis importante:

procurar a paz de espírito e serenidade "(Og Mandino).

Existen dous tipos de riqueza: a riqueza interior e riqueza exterior. A riqueza interior ten

que ver coa felicidade; a riqueza exterior ten a ver co éxito. A felicidade depende do que

é. O éxito depende do que fai. Pode ser feliz e ser mal sucedido; e ser exitoso e ser

infeliz ... En calquera dos casos, a felicidade é sempre mellor que o éxito. Ser feliz non

significa ser exitoso, e ser exitoso non significa ser feliz. Onde está a virtude? Como di

o dito: "No medio está a virtude". Primeiro a felicidade, e despois do éxito. Pero se ten

que optar: Decida ser feliz, independentemente do éxito! "Nunca serei pobre, mentres

eu poida rir." (Og Mandino).

O MÁIS IMPORTANTE

Repare en que dixo, o home máis rico que viviu, comparando a riqueza espiritual coa

riqueza material: "Máis vale ser pobre e respectar o Señor, que ser rico e vivir

angustiado" (Proverbios 15:16). "Máis vale pouco ganancia honesta, que grandes

beneficios beneficios con inxustiza" (Proverbios 16: 8). "É mellor ter coñecemento e

sabedoría; que ter prata, ouro, xoias (ou algo preciosa) "(Proverbios 8: 10-11). "Máis

vale ter bo nome ea estima dos demais; que grandes riquezas, ouro e prata "(Proverbios

22: 1). "É mellor un prato de verduras onde haxa amor; do que a carne máis saborosa,

onde haxa odio "(Proverbios 15:17). "Máis vale vivir modestamente cos pobres do que

repartir tesouros cos soberbios" (Proverbios 16:19).

Oia a seguinte historia, contada por alguén que é incomparabelmente maior que

Salomón (Lucas 11:31), El é o autor da vida: a persoa máis rica do Universo! "Tede

coidado! Non deixen levar pola cobiza, porque a vida dunha persoa non depende dos

seus bens ... A quinta dun seguro rico dera unha gran colleita. E o home rico púxose a

pensar así: «Que hei de facer? Non teño onde gardar a miña colleita! Eu xa sei: debo

botar abaixo os hórreos e facer outros grandes, onde irei gardar o trigo e todos os meus

bens. Despois poderei dicir para min: Es feliz! Ti tes tantos bens depositados que han

durar por moitos anos. Non te preocupes: debes comer, beber e divertirse-te ». Pero

Deus advertiu o: «Tolo, esta noite vas morrer; eo que ti gardaches, será para quen? ».

Así pasará con aqueles que amoréanse riquezas para si; pero non son ricos do punto de

vista de Deus "(Xesús Cristo, en Lucas 12: 15-21).

Aínda que tivese todo o diñeiro do mundo: sen Deus, non sería unha persoa feliz ... Se

eu tivese que escoller entre Deus ou todas as cousas? Eu prefería Deus! "O maior

tesouro da vida é a esperanza e confianza en Deus." (Marqués de Maricá). Recórdome

dun baldosa na cociña dos meus sogros, onde estaba escrito o seguinte: "pouco con

Deus é moi, moi sen Deus é nada". Se ten Deus, ten todo. Pero sen Deus, aínda que teña

"todo": non ten absolutamente nada. "Con Deus, todo. Sen Deus, nada "(Marqués de

Maricá). Por iso, o gran mestre dos mestres dixo un día: "Procuren primeiro o reino de

Deus ea súa vontade e todo isto darásevos" (Jesús, en Mateo 6:33).

Considere a seguinte oración rexistrada en Proverbios 30: 7-9 "Deus meu, eu pídoche

dúas cousas, concede-me antes de morrer: Afástase de min a vaidade ea mentira. E non

me fagas: home pobre nin rico. Dáme só o necesario para vivir. Porque na abundancia,

podería renegar che e dicir que eu non te coñezo. Na miseria, podería roubar e ofender

así o nome do meu Deus. "(Agur).

O mellor aliado

"Entrega os teus asuntos ao Señor; e os teus proxectos serán realizados. "

Proverbios 16: 3

Todo o que necesitamos é de confiar en Deus. Se poñemos a nosa vida nas súas mans,

El coidará de nós. De feito, cómpre facer de Deus: O gran Mestre da nosa vida. O noso

gran amigo e conselleiro. Non hai nada nin ninguén, que pode substituír a Deus. É

Persoal e insubstituíble. O escritor e político Mariano Fonseca (Marqués de Maricá)

dicía: "Se temos Deus por nós, quen poderá contra nós! O autor da intelixencia e da

forza é o noso maior e mellor aliado ".

Blaise Pascal, o filósofo francés, afirmou: "Hai un baleiro en forma de Deus no corazón

humano, que só Deus pode encher". Non debemos tentar atopar en persoas (ou cousas),

o que só Deus pode dar. "Os líderes sensatos teñen conciencia das súas limitacións e

buscan o sabio consello de Deus." (John C. Maxwell).

Salomón fixo de Deus: a súa fonte. E mentres el actuou así ... Deus bendiga o de todas

as formas. Deixou-nos un bo exemplo: polo lado positivo e tamén polo negativo. E a

través da súa historia de vida, Salomón invítanos a facer de Deus: a nosa Fonte. Ese é o

gran segredo para toda a prosperidade verdadeira. Se nós procedermos así ... nós

viviremos de forma abundante. E se Deus fose sempre a nosa fonte, a nosa prosperidade

xamais terá fin!

Leccións de Sabedoría

Considerar Deus como a fonte de todo.

Lembrar do principio nº 1 da sabedoría: "O temor do Señor".

Non seguir Deus só con palabras, pero con accións.

Ter o Creador como a maior referencia e amar a El abrigo.

Respectar o Señor en todas as cousas, e buscar agradar e honrar a El.

Ante calquera necesidade, recorrer a Deus primeiramente.

Non confiar en prosperidade sen el.

Dar máis valor ás riquezas espirituais que ás riquezas materiais.

Ter conciencia das miñas limitacións e buscar o sabio consello de Deus.

O home máis rico do mundo

"Pois que aproveitaría ao home gañar todo o mundo e perder a súa alma?

Ou que daría o home polo rescate da súa alma? "

Xesucristo

Este é o último capítulo deste libro, e é sen dúbida o máis importante! Quere rematar

con esta pregunta que foi colocada pola persoa máis poderosa que viviu a face da terra:

Xesucristo. "Que aproveitaría ao home gañar todo o mundo e perder a súa alma?"

(Marcos 8: 36-37). Esta é unha pregunta fundamental. Se nós praticarmos todos os

principios de Salomón, certamente imos prosperar na vida. Con todo, paga a pena

pensar: Que adianta vivir unha vida próspera, e despois morrer e perder a miña alma?

A vida, independentemente de todo o que nos poida dar, é moi pasaxeira. E Xesús

alerta-nos para o tema máis importante da vida: a eternidade. Se é un feito que Deus

existe, tamén é un feito que a alma humana é eterna. Ao contrario do que algúns queren

crer, a vida non remata despois da morte. O corpo morre, pero a alma vive. A cuestión é

onde a nosa alma pasará a eternidade: con Deus, ou sen el? No Ceo, ou no inferno? Na

felicidade eterna, ou na eterna perdición?

O que necesitamos facer para termos a certeza de que iremos ao Ceo? En realidade, non

hai nada que poidamos facer. "Por desgraza, ninguén pode rescatar-se a si mesmo, ou

pagar a Deus o debido prezo. O rescate dunha vida é moi caro; todo o diñeiro sería

pouco; e non sería capaz de o librar da morte, nin facer que el vivise eternamente

"(Salmos 49: 7-9). Cando preguntaron a Xesús: "Quen poderá salvar-se?", El

respondeu: "Para os homes que é imposible, pero a Deus todo é posible." (Mateo 19:

25-26).

O que significa isto? O que todos xa sabemos: Todo ser humano é pecador. Por mor da

nosa desobediencia a Deus, somos pecadores por natureza e por decisión. E como tal, é

absolutamente imposible alguén salvarse a si mesmo! Como ninguén é perfecto por

natureza, e que todos xa pecaron por decisión persoal, ninguén pode por si mesmo

alcanzar o dereito a entrar no Ceo. "Pero hai que ser perfecto para entrar no Ceo?"

Precisamente. "Pero entón, estamos todos condenados ao inferno?" Precisamente. "Pero

haberá algunha solución?" Precisamente. Xesús é a solución para todos nós.

Por que? O propósito de Deus enviar o seu fillo a Terra, sobre 2000 anos, foi: "Deus

amou o mundo de tal xeito que deu o seu Fillo único, para que todo aquel que nel cre,

non se perda, mais teña vida eterna. "(Xoán 3:16). Repare: o ser humano estaba

condenado, senón porque Deus nos ama, El enviou o seu Fillo para salvarnos. "Pero o

que Xesús fixo por nós?" El pagou o prezo da nosa salvación! Ao morrer por nós na

cruz, El pagou o prezo dos nosos pecados: o xusto polos inxustos, o santo polos

pecadores. Sufriu a condena, no noso lugar. "Isto significa que todos os seres humanos

xa foron gardados?" Si e non. Si, porque Xesús xa pagou o prezo por toda a

humanidade. Non, porque cada persoa en particular necesita crer nel.

Xesús dixo: "En verdade, en verdade dígovos aquel que cre en min ten a vida eterna."

(Xoán 6:47). Pero como sabemos que iso é verdade? Cando Xesús resucitou dos mortos,

El demostrou que ten o poder sobre a morte e que pode conceder vida eterna: a todos

aqueles que cren nel. Agora, querido lector, que é o punto clave: a vida eterna é a

prosperidade que podemos alcanzar. Non só porque é unha vida eterna (que durará para

sempre - por millóns e millóns de anos - sen nunca acabar), pero tamén porque supón

unha felicidade absoluta e perfecta na presenza de Deus (algo que non podemos nunca

probar aquí na Terra) .

E a mellor noticia de todas é esta: A vida eterna é un agasallo de Deus para todos

aqueles que reciben Xesús nas súas vidas. "A todos cantos recibiron Xesús, El deulles o

poder de seren feitos fillos de Deus: a que cren no seu nome" (Xoán 1:12). Abre o teu

corazón para recibir a maior riqueza do mundo: Xesucristo. Se o fai: Deus perdoará ti,

Xesús pode habitar na súa vida, pode chegar a ser un fillo de Deus, e pode estar seguro

de vida eterna (ademais de moitas outras bendicións ...).

Como recibir Xesús? A través da oración. "Todo aquel que invocar o nome do Señor

será salvo" (Actos 2:21). Se tes este desexo, considerada a seguinte oración a Deus:

"Deus meu, eu recoñezo ante Ti que son un pecador; e que, a través de min mesmo, non

poderei xamais entrar no Ceo. Grazas polo teu amor por min, por teres enviado o teu

Fillo Xesús para me salvar. Eu creo que Xesús é o meu Salvador, que El morreu polos

meus pecados, e que resucitou para me dar unha nova vida. Neste momento: eu te pido

que me perdóns todos os meus pecados; abro o meu corazón para recibir Xesús; Dáme a

vida eterna. De agora en diante, Ti es o meu Pai e eu son o teu fillo. Quero vivir todos

os días contigo, e por toda a eternidade. Quérote e agradézoche para sempre ... En nome

de Xesús, así sexa (Amén) ". (Asine o seu nome, ea data: día, mes, ano).

Que facer agora? Déixame darche só tres consellos: debes ler a Biblia, comezando polo

Novo Testamento, para coñecer mellor a Xesús e aprender a facer a vontade de Deus;

Fala con Deus diariamente, El é o Pai celestial que coida de todas as túas necesidades;

Frecuenta unha igrexa cristiá na túa cidade para coñecer outros cristiáns, te axudarán a

crecer na túa vida espiritual.

Se pór esta última lección en práctica, pode ter unha certeza: Non hai nada máis prezado

neste mundo, que a nosa salvación en Cristo! É a maior prosperidade que podemos

alcanzar nesta vida, e sempre. Non hai ningunha riqueza que se poida comparar ... Se tes

Xesús na súa vida, é a persoa máis rica do mundo! Ten literalmente todo. El é o

verdadeiro Fonte para todas as cousas, é o noso maior tesouro!

"O mellor que todo é crer en Cristo."

Luís de Camões

SER COMO Salomón

O camiño para o éxito

Concluímos a nosa aprendizaxe sobre os segredos de Salomón. A pesar de seren varios

segredos, estamos falando só de un camiño para o éxito. Este camiño inclúe varias

direccións: Deus, xustiza, sabedoría, dilixencia, xenerosidade, humildade. Neste

momento pode estar motivado a percorrelo, pero durante o percorrido que sentirá o

cansazo e fatiga dunha longa xornada. E é neses momentos que será "tentando" a

camiñar por certos atallos.

Cales son os "atallos" para o éxito? Press, inxustiza, neglixencia, preguiza, vicios,

orgullo. Estes atallos Ná presentarán estes nomes, pero moi probablemente como: O

camiño máis rápido para o éxito; Sexa intelixente; Cambia a súa sorte; O mellor para

vostede; Realice todo o que quere; Vostede é o mellor ... Como se pode ver: todos estes

"atallos" son moito máis atractivos que un camiño duro para o éxito. Pero non se engana

con promesas fáciles, nin se debe desanimar ante o "imposible". Como dicía Einstein:

"Non se debe ir detrás de obxectivos fáciles. Hai que buscar o que só se pode alcanzar a

través dos grandes esforzos. "

O segredo está no equilibrio. O verdadeiro éxito non ten que ver co diñeiro só, pero con

todos os ámbitos da vida. Crea: Hai pobres que son máis felices do que ricos. A fórmula

do éxito inclúe moitas variantes alén do simple diñeiro. "Como é triste ver un pai con

cartos, pero que non ten alegría. O home estudou economía, pero nunca estudou a

felicidade. "(Jim Rohn). Non debemos sacrificar a nosa felicidade "en nome do éxito",

porque iso resultará fracaso. Non troque a súa paz interior por riqueza ningunha!

12 segredo de Salomón

Imos lembrar os 12 segredos de Salomón á prosperidade:

Segredo 1 - A présa é o obstáculo da riqueza

Segredo 2 - A xustiza é a base firme do éxito

Segredo 3 - A inxustiza é a causa do fracaso

Segredo 4 - A sabedoría é a clave para a gloria

Segredo 5 - A neglixencia é a orixe da ruína

Segredo 6 - A dilixencia é o camiño para a abundancia

Segredo 7 - A preguiza é a trampa da miseria

Segredo 8 - A xenerosidade é a semente para o crecemento

Segredo 9 - Os vicios son os inimigos para a prosperidade

Segredo 10 - A humildade é a guía para a grandeza

Segredo 11 - O orgullo é a razón da caída

Segredo 12 - Deus é a fonte de todas as cousas

Un segredo cada mes

Porque os segredos de Salomón son 12, e por que hai 12 meses o ano, pode dedicar un

mes para estudar e aplicar cada un dos segredos (desde xaneiro - segredo nº 1, ata

decembro - segredo nº 12).

"Pero non é suficiente ler o libro unha vez?" Teña en conta que: "Libros cerrados non

fan persoas sabias" (Proverbio Latino). "Unha verdade evidente debe ser aprendida a

través da meditación cotiá ... Debemos estudar, non para coñecer máis, pero para

comprender mellor!" (Séneca, na súa obra mestra "Cartas a Lucílio").

Ler, ler de novo, meditar, reflexionar, memorizar ... ata que cada segredo quede

enraizado no interior, e fai-se nun hábito, nun estilo de vida, nunha parte do seu ser.

Cando isto acontecer, o único que fai pode prosperar.

PRINCIPIOS DO éxito e fracaso

Se prestar atención nos 12 principios do éxito de Salomón, verá que: 6 corresponden a

algo positivo, e que hai que practicar. E os outros 6 corresponden a algo negativo, e que

nós debemos evitar. "A antiga sabedoría limitábase a preceituar o que os homes debían

facer ou evitar" (Séneca).

Os seis principios do éxito que debemos seguir son: Deus, xustiza, sabedoría, dilixencia,

xenerosidade e humildade (estes son os factores que nos levan a gañar). E se analizamos

ben, imos ver que estes principios son exactamente opostos aos seis principios do

fracaso - Press, inxustiza, neglixencia, preguiza, vicios e orgullo (estes son os factores

que nos levan a perder).

Lembra que: "Gañar é importante, pero tamén é importante non perder". Por iso, o

equilibrio é fundamental. Non debemos caer ningún dos extremos. O certo crecemento

pasa cando non perdemos o que gañamos.

SEIS CUESTIÓNS SIMPLE

Poderíamos resumir estes segredos en seis temas simple:

Serei fiel ou apresurado?

Serei xusto ou inxusto?

Serei sabio ou neglixente?

Serei dilixente ou preguiceiro?

Serei xeneroso ou egoísta?

Serei humilde ou orgulloso?

Como dicía Shakespeare: "Ser ou non ser, velaí a cuestión". Aquilo que é determina o

que terá. Aquilo que é determina o que fai, eo que fai determina o que ten. Por iso

mesmo: "O éxito non debe ser perseguido; debe ser atraído pola persoa que se fai. "(Jim

Rohn). Vostede atrae o que é.

SEIS REGRAS DE Salomón

Para conservar os doce segredos na nosa memoria, imos resumín los en só seis. As seis

regras de Salomón:

Son fiel e non apresurado.

Son xusto e non inxusto.

Son sabio, non neglixente.

Son dilixente, non preguiceiro.

Son xeneroso, e non egoísta.

Son humilde, e non orgulloso.

Escoller os amigos

"A sabedoría ea ignorancia transmítense como enfermidades;

de aí a necesidade de saber escoller os amigos. "

William Shakespeare

O ser é crucial. O que determina o que somos? As nosas influencias. Como di o dito:

"Dime con quen andas, e dir-te-ei quen es". Os que camiñan con nós,

influenciarão quen somos. "Será como aqueles a quen se uniu" (John C.

Maxwell). Por iso Salomón di: "Anda cos sabios e serás sabio; pero o que anda

cos malos facer-se mal. "(Proverbios 13:20). É dicir, a sabedoría daqueles con

quen nós andamos, pode influír positivamente quen somos. Por outra banda, a

maldade das persoas máis próximas a nós, tamén pode influír negativamente a

nosa vida. "O potencial do líder é determinado polas persoas que lle son máis

próximas." (John C. Maxwell).

Buscar sempre a compañía de persoas fieis, xustas, sabias, industriosas, xenerosas e

humildes, é con esas que ha aprender. O sabio "non só se estimula a el mesmo,

pero tamén é estimulado por outro sabio; A mellor forma de aprender os

principios xustos ... é por convivencia con persoas boas" (Séneca). E non esqueza

da compañía dun bo libro. "De que serve ao insensato ter diñeiro para comprar

sabedoría, se non ten xuízo?" (Salomón). Sabía que pode mercar sabedoría?

Como? Mercar un libro sabio!

"E o que facer coas persoas apresuradas, inxustas, neglixente, preguiceiras, egoístas e

orgullosas?" Ben, estas son aquelas persoas que ten a misión de axudar! "Debes

vivir con aqueles que poidan facerse te mellor; e convivir con quen ti poidas facer

mellores. Hai que usar de reciprocidade: quen ensina, tamén aprende "(Séneca). A

súa maior capacidade de influencia, porén, é a través do seu propio exemplo. As

palabras son levadas polo vento; pero o exemplo é o que permanece. "O exemplo

é o ingrediente principal para influír os outros ... Un bo exemplo vale mil

sermóns." (John C. Maxwell). E por que non recomenda-lles a lectura deste libro?

"Libros non cambian o mundo, o que cambia o mundo son as persoas. Os libros

só cambian a xente "(Mário Quintana). Non se pode pasar por alto o poder de

unha pequena semente: Un bo libro tamén, é como unha semente que pode xerar

moitos froitos.

Para finalizar, o maior consello que podo dar-lle o seguinte: "Ande coa Salomón, e será

como el". Escoita as ensinanzas do sabio Salomón o día a día, e busca poñer-los

en práctica. Ten que facer un sabio, e por suposto que experimentará a

prosperidade en todos os aspectos da súa vida.

O PERFIL DO VENCEDOR

A mente en sabedoría,

o corazón en Deus.

O tronco firmado na xustiza,

Os ombreiros sobre a xenerosidade.

Mans na dilixencia,

Os pés na humildade.

CONCLUSIÓN

Nun mundo cada vez máis en crise, eu considero que é urxente prosperidade para todos!

Foi con esa finalidade que decidín emprender unha "viaxe" na procura de solucións aos

problemas que todos nos enfrontamos. Nesa busca, descubrín o rei Salomón. E cando

analicei, non só a súa historia de vida senón tamén da sociedade en que el viviu,

constatei que eran un exemplo ideal para seguirmos hoxe.

Ao estudar a vida e obra de Salomón, e poñer en práctica os seus principios, eu probei

grandes beneficios. Estou seguro de que o mesmo sucederá consigo, e con calquera

persoa que seguir as pegadas do sabio Salomón.

Aprendín que ao longo da historia, moitas persoas foron influenciadas polos seus

ensinos. É certo que non todas esas persoas revelan ese feito. Pero podemos constatar ao

compararmos moitas das súas palabras, cos escritos de Salomón.

Un destes casos é o célebre filósofo Lucio Séneca (século I dC). Atopamos nos seus

libros, dos principios de Salomón ensino neste libro. Ao estudar a vida de Séneca tamén

puiden constatar que, ademais de sabio foi rico (aínda que vivise modestamente,

desprezando a riqueza). Porque será?

Salomón viviu hai uns 3 milenios atrás, pero a sabedoría existe desde sempre. A

sabedoría é ancestral, e atravesa xeracións. A sabedoría é universal. Aínda que moitos

filósofos (como o caso de Séneca) non teñan coñecido a persoa e obra de Salomón, polo

feito de estaren en sintonía coa sabedoría - é natural que ensinen o mesmo. Séneca dicía:

"Todo canto é certo, pertence me ... as ideas correctas son pertenza de todos." (Cartas a

Lucílio 12:11). A sabedoría pertence a todos os que a buscan.

É curioso ver ao longo dos séculos, como tantos filósofos ensinaron os mesmos

principios de Salomón (aínda que algúns non teñan coñecido Salomón). Eu creo que iso

débese esencialmente a que todos eles viviron no mesmo planeta Terra e descubriron as

mesmas leis que rexen a vida humana.

Aprendemos a sabedoría, esencialmente, a través da práctica. Non ten que ver con

inventar "teorías", pero con observar a natureza e comprender como funciona. "As

verdades non se poden inventar; as verdades descobren-se" (Marqués de Maricá). Por

iso mesmo, eu impulso cada lector a comprobar pola súa propia experiencia todo o que

está escrito neste libro. "Medita nestas palabras continuamente ... Con todo, debes

confirmar por experiencia a veracidade do que tes oído" (Séneca).

Na historia máis recente, xente como Abraham Lincoln, Henry Ford e Thomas Edison,

leron «Proverbios de Salomón» na súa xuventude. E moitas celebridades actuais, como

Bill Gates, Oprah Winfrey e Steven Spielberg alcanzaron os seus soños ao faceren as

mesmas cousas que Salomón ensina.

Outro exemplo é o multimillonario Steven K. Scott. No libro "O Home Máis Rico que

xa existiu", el conta como un día na súa mocidade a través dun amigo (Gary Smalley)

tivo coñecemento do libro "Proverbios de Salomón". A partir de aí, el estudou e aplicou

no seu día a día a sabedoría dos Proverbios, ea súa vida foi completamente transformada

a todos os niveis: persoal, profesional e financeiro.

Siga o exemplo de Steven K. Scott, cando aínda era un mozo pobre, e decida ler un

capítulo do libro de Proverbios por día. Estou seguro de que a súa vida será

transformada. "Mantense te fiel a esta instrución e non a deixes; ponse en en práctica e

este ensino che dará vida" (Salomón). Nese intención, recomendo que use unha

tradución moderna da Biblia para que poida comprender facilmente. Ao facer a súa

lectura, que sempre é unha pluma e un papel a man, para axudar a facer as súas

anotacións diarias. Rexístrese non só algo que aprendeu, pero tamén accións prácticas a

aplicar. E o resultado tamén será marabilloso na súa vida. "Incito-o a seguir o consello

de Salomón e estudando as súas palabras." (Steven K. Scott).

O libro dos Proverbios de Salomón ten 915 versículos. Nesta obra, foron usados preto

de 114 versículos (só unha porcentaxe do 12%, aproximadamente, dos versículos

contidos Proverbios). Aínda pode aprender moito con Salomón.

Os Proverbios están divididos en 31 capítulos, un para cada día do mes (desde o día 1 -

Proverbios 1, ata 31 - Proverbios 31). "E os meses con só 30 días?" Le ata Proverbios

30 (ou no mes de febreiro, Proverbios 28/29). Cada capítulo ten aproximadamente 30

versos, que ocuparán pouco tempo do seu día. Pero cren, estará a facer un bo

investimento. "Se tes estudado no teu proveito, non terás perdido o tempo." (Séneca).

"A reflexión é tan necesaria á nosa alma, como a dixestión ao noso corpo." (Marqués de

Maricá). A palabra é o alimento da alma!

O que se pode obter dos Proverbios? Velaquí algunhas das vantaxes prometidas por

Salomón, para quen practica os seus consellos: "Coñecemento, discreción, xuízos

sensatos, conservación e protección, éxito, mellor saúde, longa vida, honra, abundancia

financeira, favores, loanzas e promocións, independencia financeira, confianza , forza

de carácter, coraxe, feitos extraordinarios, realización persoal, boas relacións, unha vida

con certo significado, amor e admiración por parte dos outros, comprensión, verdadeira

sabedoría. "(Steven K. Scott).

Iso todo? Si. Lembra que: "A súa mentalidade pode determinar a súa realidade". Por iso,

o coñecemento é tan importante para a nosa vida. Salomón afirma que a sabedoría é a

cousa máis importante que temos que buscar - porque pode determinar o resto (pero

lembre de quen é a fonte da sabedoría: Eclesiastés 12: 1).

Estamos a concluír a nosa aprendizaxe, pero a súa xornada non remata aquí: a xornada

só comezou! Asegurese aprender, pero mellor aínda é practicar. Cando practicar os

consellos de Salomón, e comezar a ver os resultados positivos na súa propia vida, terá

un gran entusiasmo para seguir aprendendo e crecer en sabedoría! E lembra: unha

pequena acción vale máis que mil palabras. "Eu oín, e esquezo. Vin, e me lembrei. Eu

fixen, e aprendín "(Proverbio Chinés).

Sexa un aprendiz ...

MIL PALABRAS

Só unha pequena acción,

é mellor que mil palabras!

Todo o coñecemento e van,

sen a aplicación correcta.

Como un castelo de area

esquecido polo mar,

a idea é esquecida

cando é só teoría.

O saber é o principio,

e sen acción nada.

É como un corpo sen vida,

ou como un rei sen poder.

Sabedoría para que?

Se eu cruzo os brazos?

Sei e fallei, por que?

Por non poñer en práctica!

Saber é preciosidade,

pero o gran beneficio:

Non é o que vostede sabe,

pero o que fai iso!

Quere que nunca tivo?

Fai algo que nunca fixo ...

Daniel de Oliveira

APÉNDICE

Leccións de Sabedoría

sEGREDO 1

Non ir detrás das riquezas.

Non ambicionar riquezas, nin poñer os ollos no diñeiro.

Rexeitar a ambición ea cobiza.

Non atrasar a felicidade, pero ser grata e feliz o día de hoxe.

Buscar riquezas interiores, e ser fiel nas pequenas cousas.

Construír a miña riqueza a pouco, de forma consistente e gradual.

Pagar a min mesmo o 10% de todo o diñeiro que recibe.

Fuxir de toda especie de «febre» ao diñeiro e enriquecemento rápido.

Construír a miña vida, baseado no coñecemento.

sEGREDO 2

A xustiza é a base firme e sólida da miña vida.

Respectar os dereitos dos demais con igualdade e imparcialidade.

Contribuír a un mundo xusto.

Desexa ser unha persoa xusta, e alimentar ese desexo diariamente.

Vivir honestamente, sen ter vergoña de min, aínda que ninguén está a ver.

Non enriquecer de forma incorrecta: mentira, corrupción, ilegalidade ou roubo.

Tomar decisións xustas.

Ser motivado polo desexo e non polo medo, e concentrar-me no que é bo.

Practicar e propagar a xustiza, e evitar toda clase de maldade.

sEGREDO 3

Practicar o ben, aínda que teña algunha desvantaxe inicial.

Temer as malas consecuencias, e afastar-se do mal.

Non oprimir o pobre, nin dar o rico.

Non cometer actos inxustos, ofensivos, inadecuados ou ilexítimos.

Se alguén comete unha inxustiza contra min: eu non fago igual.

Facer o ben aos inimigos.

Non ser insensato, avarento, miserento ou opresor.

Axudar a outros, e non prexudicar.

Ser honrado e honesto.

Non desexar riquezas ilícitas.

Supero a min mesmo, e toda a «tentación» de inxustiza, mentira e práctica do mal.

sEGREDO 4

Por riba de todo, hai que amar a sabedoría.

Buscar a sabedoría de forma intencionada.

Antes de ir á "guerra", preparar unha boa estratexia.

Non ser insensato, confiando só nas propias ideas, nin ter a presunción de saber todo.

Selo prudente, e dubida ti mesmo.

Aprender coa experiencia a través da reflexión.

Tomar decisións en base ás experiencias do pasado.

Estar centrado na sabedoría: perseguir a sabedoría, e non as riquezas.

Desprezar a insensatez e escoitar a sabedoría.

Ter ganas de aprender e gusta de ser modificado.

Aprender a reflexionar a diario, e buscar entender.

Non pensar que é "sabio", pero un aprendiz.

Dicir sempre: "Só sei que nada sei".

No canto de dar respostas, facer preguntas.

Buscar coñecer, comprender e aplicar na práctica o que aprendeu.

sEGREDO 5

Nunca intentar culpar ou controlar os outros.

O meu foco é dominar a min mesmo.

Non confiar na orde natural das cousas: que pensar, falar e facer de forma intencionada.

Cultivar bos pensamentos e falar boas palabras.

Controlar os meus impulsos e emocións.

Dominar a súa boca, e poñer a enerxía en accións concretas.

Arregaçar as mangas e comezar a traballar.

Adoptar o seguinte lema: "Falar pouco e facer moito".

sEGREDO 6

Preocupe se en camiñar cara diante, aínda sen coñecer o camiño.

Camiñar con perseveranza ata alcanzar a meta.

Ser dilixente, celoso, coidadoso, aplicado, activo, áxil.

Pensar en cada acción, como unha boa semente plantada no chan.

Non abdicar da responsabilidade por mor da futilidade.

Manter as prioridades.

Non crer que o éxito é fácil.

Poñer o foco no traballo.

Facer o que debo, e non o que quero.

Debo saír da miña zona de confort, e ir á loita.

Definir os meus obxectivos, e pensar en estratexias para chegar a eles.

Ser activo: tomar sempre a iniciativa, e non estar esperando que as cousas acontezan.

Dar un paso máis, e se non é suficiente, dar outro paso e outro aínda.

sEGREDO 7

Non queda parado, nin ter medo de errar.

Rexeitar toda a preguiza, aversión ao traballo, e inacción.

Ter a ousadía de dar o primeiro paso, e superar a inercia de inicio.

Rexeitar os "praceres" da preguiza, e aceptar con pracer as "dores" do traballo.

Recoñecer que o traballo é bo e é fonte de lucro.

Traballar con decisión e con alegría.

Ser emprendedor, responsable, traballador, persistente e prudente.

sEGREDO 8

Crer na abundancia, e non ter medo da escaseza.

Multiplicar o diñeiro dando xenerosa.

Axudar aos máis necesitados: dar o peixe, e ensinar a pescar.

Fago o que é da miña responsabilidade e sen temer ser "enganado".

Ver unha solicitude de axuda, como unha oportunidade de investimento.

Amosar misericordia a outros, e aumentar a miña "conta bancaria" de xenerosidade.

Faite amigo dos pobres e necesitados, e axude-os con alegría.

Poñer a xente en primeiro lugar, e concentrar-me en servir.

Ser grata por todas as cousas, e rexeitar a ganancia.

Considerar o diñeiro como un recurso, e practicar o hábito de facer doazóns e ofertas.

sEGREDO 9

Non se debe xulgar algo como bo só porque dá pracer.

Desconfíe do pracer inmediato.

Detestar todo o que é malo, condenable, prexudicial e viciante.

Evitar a ociosidade, e ocuparse de cousas boas.

Evitar a soidade, e cando estea só, hai que actuar como se está con alguén.

Disfrútao con sabedoría, e non co mal.

Dicir "non" a min mesmo, e poñer as decisións por riba das emocións.

Odiar sempre os vicios.

Pensar continuamente a longo prazo, e investir na felicidade sostible.

sEGREDO 10

Véxome a min mesmo como unha persoa pequena.

Non confiar en pretensións esaxeradas ou grandes expectativas.

Reducir a unha posición humilde de onde non sexa posible caer.

Manter a humildade na vitoria.

Traballar, aprender e perfeccionar baseado na humildade.

Nunca envexa de alguén exitoso, pero ver a persoa como un exemplo a seguir.

Non me considero unha persoa "humilde".

Debo desexa máis humildade como o "pan" de cada día.

Sempre que tes a tentación de engrandecer a ti mesmo, debes lembrar-te das túas

limitacións e fracasos.

sEGREDO 11

Considerar o orgullo dunha debilidade, e non unha forza.

Manter os pés ben firmes no chan.

Cando teña a "tentación" de ser arrogante, lembrar-me: "É unha trampa".

Non vangloriar ou promover a ti mesmo, nin provocar envexa nos outros.

Ser cauteloso co éxito, e con eloxios e lisonjas.

Rexeitar un concepto esaxerado ti propio.

Nunca utilizar a arrogancia como "arma" contra as outras persoas.

Superar a arrogancia través do respecto.

sEGREDO 12

Considerar Deus como a fonte de todo.

Lembrar do principio nº 1 da sabedoría: "O temor do Señor".

Non seguir Deus só con palabras, pero con accións.

Ter o Creador como a maior referencia e amar a El abrigo.

Respectar o Señor en todas as cousas, e buscar agradar e honrar a El.

Ante calquera necesidade, recorrer a Deus primeiramente.

Non confiar en prosperidade sen el.

Dar máis valor ás riquezas espirituais que ás riquezas materiais.

Ter conciencia das miñas limitacións e buscar o sabio consello de Deus.

BIBLIOGRAFÍA

A Biblia Para Todos - Edición Común. Lisboa: Sociedade Bíblica de Portugal, 2009.

Clason, George S - O Home Máis Rico da Babilonia. Barcarena: Editorial Presença

2009.

EKER, T. Harv - Segredos da Mente Millonaria. Mem Martins: Europa-América, 2008.

Kocher, Henerik - Dicionario de frases e oracións latinas. Dispoñible en:

<http://www.hkocher.info/minha_pagina/dicionario/0dicionario.htm>.

MANDINO, Og - O Maior Vendedor Mundial. Cascais: Pergamiño, 2005.

Marica, Mariano José Pereira da Fonseca, Marqués de - As máximas, Pensamentos e

Reflexións. Río de Xaneiro: Ministerio de Educación e Cultura, Casa de Rui Barbosa,

1958.

MAXWELL, John C. - Biblia de Liderado. S. Paulo: Sociedade Bíblica do Brasil, 2007.

Novo Dicionario da Lingua Portuguesa Conforme Acordo Ortográfico. Lisboa: Texto

Editores, 2007.

RODRIGUES, Ângelo (coord.) - Poética IV: A Maior Antoloxía da CPLP. Lisboa:

Minerva, 2014.

Rohn, Jim - O Tesouro das citas. Jim Rohn International, 1994.

SCOTT, Steven K. - O Home Máis Rico que xa existiu. Lisboa: Sinais de Fogo, 2009.

Séneca, Lucio Aneu - Cartas a Lucílio. Lisboa: Fundación Calouste Gulbenkian, 2009.

Siro, Publílio - Sentenzas de Publílio Siro. Dispoñible en:

<Http://www.hkocher.info/minha_pagina/siro/siro.htm>.

CONTACTO

Estimado lector, gusta de ler este libro? Experimentou algunha mudanza positiva na súa

vida? Recomenda a lectura deste libro? Gustaríame moito de escoitar a súa experiencia.

O teu testemuño poderá servir de inspiración para outras persoas. Grazas por compartir.

E como recompensa, quere ofrecerlle o libro "Proverbios de Salomón" en formato

dixital. Escribe-me para o seguinte correo electrónico: oliveira.danield@gmail.com

O seu amigo,

Daniel de Oliveira

Para máis información:

www.danieldeoliveira.net