FETSAC18: QUimeras -...

6
LLAMADA A PARTICIPANTES LLAMADA A PARTICIPANTES FETSAC'18: QUimeras —A veces, pienso que sus conductores no saben cómo es la hierba, ni las flores, porque nunca las ven con deteni- miento —dijo ella—. Si le mostrase a uno de esos chóferes una borrosa mancha verde, diría: ¡oh, sí, es hierba? ¿Una mancha borrosa de color rosado? ¡Es una rosaleda! Las manchas blancas son casas. Las manchas pardas son vacas. Una vez, mi tío condujo lentamente por una carretera. Condujo a sesenta y cinco kilómetros por hora y lo, encarcelaron por dos días. ¿No es curioso, y triste también? —Piensas demasiado —dijo Montag, incómodo. —Casi nunca veo la televisión mural, ni voy a las carreras o a los parques de atracciones. Así, pues, dispongo de muchísimo tiempo para dedicarlos a mis absurdos pensamientos. ¿Ha visto los carteles de sesenta metros que hay fuera de la ciudad? ¿Sabía que hubo una época en que los carteles sólo tenían seis metros de largo? Pero los automóviles empezaron a correr tanto que tuvieron que alargar la publicidad, para que durase un poco más. —¡Lo ignoraba! —Apuesto a que sé algo más que usted desconoce. Por las mañanas, la hierba está cubierta de rocío. De pronto, Montag no pudo recordar si sabía aquello o no, lo que le irritó bastante. [...] Cuando llegaron a la casa de ella, todas sus luces estaban encendidas. —¿Qué sucede? Montag nunca había visto tantas luces en una casa. —¡Oh! ¡Son mis padres y mi tío que están sentados, charlando! Es como ir a pie, aunque más extraño aún. A mi tío, le detuvieron una vez por ir a pie. ¿Se lo había contado ya? ¡Oh! Somos una familia muy extraña. —Pero, ¿de qué charláis? Fahrenheit 451, Ray Bradbury Desde la antigüedad, el arte ha dotado a las sociedades de mo- delos a imitar, aunque es en el presente donde creemos percibir una mayor democratización de los cánones estéticos, sujetos a la perversión y la banalización. En una realidad de contrastes y contrarios, compleja a la par que cambiante, las etiquetas aplicadas hasta la saciedad son muestra de nuestra constante necesidad de pertenencia, que parece reafirmarse en ese intento permanente de diferenciación respecto a “las otras”. Buscando ser suficientemente únicas pero sin salirnos del rebaño. Exclu- sividad y originalidad parecen compatibles con integración y participación. Diferentes subjetividades en una misma persona, alienada en los diferentes roles que, libre o impositivamente elegidos, debe desempeñar a lo largo del día. Vivimos en una sociedad resultado del tejido de las relacio- nes entre sus miembros, redes de confluencia e interacción. Actualmente esas redes se han digitalizado, abandonando las realidades físicas al olvido y la marginación, convirtiéndonos en proyecciones de nuestros anhelos, en representaciones ideales de nuestra verdadera identidad, que ahora parece ser compartida. Las resonancias y los efectos de los agentes de la modernidad tecnológica son patentes en el mundo cotidiano como otrora lo fueron las sensibilidades analógicas y conscientes. Quizás las ca- racterísticas de esta nueva y fría deidad nos hayan transportado a un presente insensible e inconsciente, alejado de la existencia táctil. Quizás lo que está por venir acabe por eliminar los con- trarios y amanezcamos en un realidad horizontal, democrática y estandarizada. O quizás no. Todas estas contradicciones aparecen superpuestas, produ- ciéndose en un mismo tiempo pero en distintos espacios. Las capacidades actuales de comunicación e interacción hacen que todas ellas tomen la misma voz e importancia en función del contexto, en el que el sentido de la información puede produ- cirse de manera sesgada o intencionada. Hace ya un tiempo que habitamos este mundo disuelto y compacto, que progresa y regresa infinitamente. Tal vez el futuro sea una reafirmación de nuestras diferencias, de una sociedad dividida entre el blanco y el negro, donde esta nube de grises que ahora vislumbramos sea exclusivamente fruto del caos e incertidumbre actuales. ¿La superpoblación o el abandono de las ciudades? ¿Conscien- cia o inconsciencia? ¿Eficiencia o bienestar? ¿Amalgama de grises o polarización radical? ¿Globalización total? ¿Recupe- ración de técnica tradicional o realidad completamente tec- nológica? ¿Cuál es el papel de la máquina? ¿Gestión eficaz de los recursos disponibles o exploración incontrolada?¿En quién recae la responsabilidad de los filtros que sufre la información? ¿Es contraproducente la sobreinformación? ¿Mass Media vs Big Data? ¿Terminará nuestro saber heredado sustituido por conocimientos específicos? ¿El acercamiento a elementos tradicionalmente “lejanos” nos distancia de lo propio y local? ¿Cuáles son los verdaderos modelos del presente? ¿En quién o qué se basa nuestra educación? Tal vez seamos simples esclavas del progreso en un mundo que nos empuja a una falsa sensación de libertad. La FETSAC’18 busca reflexionar sobre el momento que vivimos, la sociedad que conformamos y el planeta que habita- mos, con la intención de imaginar cómo se verá traducido en el futuro, las consecuencias en nuestra profesión y si ello nos conducirá a un nuevo estilo hacia una nueva idea de arquitectu- ra. En este contexto iniciamos esta llamada a participantes que crean poder aportar un punto de vista que fomente y dé lugar a una reflexión individual y colectiva. El festival se desarrollará en A Coruña del 9 al 12 de abril de 2018.

Transcript of FETSAC18: QUimeras -...

Page 1: FETSAC18: QUimeras - images.adsttc.comimages.adsttc.com/submissions/opportunities/pdf_file/2013/Llamada... · —¿Qué sucede? Montag nunca había ... donde esta nube de grises que

LL

AM

AD

A

A

PA

RT

IC

IP

AN

TE

SLL

AM

AD

A

A

PA

RT

IC

IP

AN

TE

SF E T S A C ' 1 8 : Q U i m e r a s

—A veces, pienso que sus conductores no saben cómo es la hierba, ni las flores, porque nunca las ven con deteni-miento —dijo ella—. Si le mostrase a uno de esos chóferes una borrosa mancha verde, diría: ¡oh, sí, es hierba? ¿Una mancha borrosa de color rosado? ¡Es una rosaleda! Las manchas blancas son casas. Las manchas pardas son vacas. Una vez, mi tío condujo lentamente por una carretera. Condujo a sesenta y cinco kilómetros por hora y lo, encarcelaron por dos días. ¿No es curioso, y triste también?—Piensas demasiado —dijo Montag, incómodo.—Casi nunca veo la televisión mural, ni voy a las carreras o a los parques de atracciones. Así, pues, dispongo de muchísimo tiempo para dedicarlos a mis absurdos pensamientos. ¿Ha visto los carteles de sesenta metros que hay fuera de la ciudad? ¿Sabía que hubo una época en que los carteles sólo tenían seis metros de largo? Pero los automóviles empezaron a correr tanto que tuvieron que alargar la publicidad, para que durase un poco más.—¡Lo ignoraba!

—Apuesto a que sé algo más que usted desconoce. Por las mañanas, la hierba está cubierta de rocío.De pronto, Montag no pudo recordar si sabía aquello o no, lo que le irritó bastante.[...]Cuando llegaron a la casa de ella, todas sus luces estaban encendidas.—¿Qué sucede? Montag nunca había visto tantas luces en una casa.—¡Oh! ¡Son mis padres y mi tío que están sentados, charlando! Es como ir a pie, aunque más extraño aún. A mi tío, le detuvieron una vez por ir a pie. ¿Se lo había contado ya? ¡Oh! Somos una familia muy extraña.—Pero, ¿de qué charláis?

Fahrenheit 451, Ray Bradbury

Desde la antigüedad, el arte ha dotado a las sociedades de mo-delos a imitar, aunque es en el presente donde creemos percibir una mayor democratización de los cánones estéticos, sujetos a la perversión y la banalización. En una realidad de contrastes y contrarios, compleja a la par que cambiante, las etiquetas aplicadas hasta la saciedad son muestra de nuestra constante necesidad de pertenencia, que parece reafirmarse en ese intento permanente de diferenciación respecto a “las otras”. Buscando ser suficientemente únicas pero sin salirnos del rebaño. Exclu-sividad y originalidad parecen compatibles con integración y participación. Diferentes subjetividades en una misma persona, alienada en los diferentes roles que, libre o impositivamente elegidos, debe desempeñar a lo largo del día.

Vivimos en una sociedad resultado del tejido de las relacio-nes entre sus miembros, redes de confluencia e interacción. Actualmente esas redes se han digitalizado, abandonando las realidades físicas al olvido y la marginación, convirtiéndonos en proyecciones de nuestros anhelos, en representaciones ideales de nuestra verdadera identidad, que ahora parece ser compartida. Las resonancias y los efectos de los agentes de la modernidad tecnológica son patentes en el mundo cotidiano como otrora lo fueron las sensibilidades analógicas y conscientes. Quizás las ca-racterísticas de esta nueva y fría deidad nos hayan transportado a un presente insensible e inconsciente, alejado de la existencia táctil. Quizás lo que está por venir acabe por eliminar los con-trarios y amanezcamos en un realidad horizontal, democrática y estandarizada. O quizás no.

Todas estas contradicciones aparecen superpuestas, produ-ciéndose en un mismo tiempo pero en distintos espacios. Las capacidades actuales de comunicación e interacción hacen que todas ellas tomen la misma voz e importancia en función del contexto, en el que el sentido de la información puede produ-cirse de manera sesgada o intencionada. Hace ya un tiempo que habitamos este mundo disuelto y compacto, que progresa y regresa infinitamente. Tal vez el futuro sea una reafirmación de nuestras diferencias, de una sociedad dividida entre el blanco y el negro, donde esta nube de grises que ahora vislumbramos sea exclusivamente fruto del caos e incertidumbre actuales.

¿La superpoblación o el abandono de las ciudades? ¿Conscien-cia o inconsciencia? ¿Eficiencia o bienestar? ¿Amalgama de grises o polarización radical? ¿Globalización total? ¿Recupe-ración de técnica tradicional o realidad completamente tec-nológica? ¿Cuál es el papel de la máquina? ¿Gestión eficaz de los recursos disponibles o exploración incontrolada?¿En quién recae la responsabilidad de los filtros que sufre la información? ¿Es contraproducente la sobreinformación? ¿Mass Media vs Big Data? ¿Terminará nuestro saber heredado sustituido por conocimientos específicos? ¿El acercamiento a elementos tradicionalmente “lejanos” nos distancia de lo propio y local? ¿Cuáles son los verdaderos modelos del presente? ¿En quién o qué se basa nuestra educación? Tal vez seamos simples esclavas del progreso en un mundo que nos empuja a una falsa sensación de libertad.

La FETSAC’18 busca reflexionar sobre el momento que vivimos, la sociedad que conformamos y el planeta que habita-mos, con la intención de imaginar cómo se verá traducido en el futuro, las consecuencias en nuestra profesión y si ello nos conducirá a un nuevo estilo hacia una nueva idea de arquitectu-ra. En este contexto iniciamos esta llamada a participantes que crean poder aportar un punto de vista que fomente y dé lugar a una reflexión individual y colectiva. El festival se desarrollará en A Coruña del 9 al 12 de abril de 2018.

Page 2: FETSAC18: QUimeras - images.adsttc.comimages.adsttc.com/submissions/opportunities/pdf_file/2013/Llamada... · —¿Qué sucede? Montag nunca había ... donde esta nube de grises que

ch

am

ad

a

A

PA

RT

IC

IP

AN

TE

Sch

am

ad

a

A

PA

RT

IC

IP

AN

TE

SF E T S A C ' 1 8 : Q U i m e r a s

—Ás veces, penso que os seus condutores non saben cómo é a herba, nin as flores, porque nunca as ven con dete-mento —dixo ela—. Se lle mostrase a un desos choferes unha borrosa mancha verde, diría: oh, sí, é herba? Unha mancha borrosa de cor rosada? É unha rosaleda! As manchas brancas son casas. As manchas pardas son vacas. Unha vez, o meu tío conduciu lentamente por unha estrada. Conduciu a sesenta e cinco quilómetros por hora e o, encarceraron por dous días. Non é curioso, e triste tamén.—Pensas demasiado —dixo Montag, incómodo.—Case nunca vexo a televisión mural, nin vou ás carreiras ou aos parques de atraccións. Así, pois, dispoño de moitísimo tempo para adicalos aos meus absurdos pensamentos. Viu os carteis de sesenta metros que hai fóra da cidade? Sabía que houbo unha época en que os carteis só tiñan seis metros de longo? Pero os automóbiles empe-zaron a correr tanto que tiveron que alongar a publicidade, para que durase un pouco máis.—Ignorábao!

—Aposto a que sei algo máis que vostede descoñece. Polas mañás, a herba está cuberta de orballo.De súpeto, Montag non puido lembrar se sabía aquilo ou non, o que lle irritou bastante.[...]Cando chegaron á casa dela, todas as súas luces estaban acendidas.—Que sucede? Montag nunca vira tantas luces nunha casa.—Oh! Son os meus pais e o meu tío que están sentados, charlando! É como ir a pé, aínda que máis estraño aín-da. Ao meu tío, detivéronlle unha vez por ir a pé. Contárallo xa? Oh! Somos unha familia moi estraña.—Pero, de que falades?

Fahrenheit 451, Ray Bradbury

Dende a antigüidade, a arte dotou ás sociedades de modelos a imitar, aínda que é no presente onde cremos percibir unha maior democratización dos canons estéticos, suxeitos á perver-sión e a banalización. Nunha realidade de contrastes e contra-rios, complexa á vez que cambiante, as etiquetas aplicadas ata a saciedade son mostra da nosa constante necesidade de pertenza, que parece reafirmarse nese intento permanente de diferen-ciación respecto “das outras”. Buscando ser suficientemente únicas pero sen saírnos do rabaño. Exclusividade e orixinalidade parecen compatibles con integración e participación. Diferentes subxectividades nunha mesma persoa, alienada nos diferentes roles que, libre ou impositivamente elixidos, debe desempeñar ao longo do día.

Vivimos nunha sociedade resultado do tecido das relacións entre os seus membros, redes de confluencia e interacción. Ac-tualmente esas redes dixitalizáronse, abandonando as realidades físicas ao esquecemento e á marxinación, converténdonos en proxeccións dos nosos anhelos, en representacións ideais da nosa verdadeira identidade, que agora parece ser compartida. As resonancias e os efectos dos axentes da modernidade tecno-lóxica son patentes no mundo cotián como outrora fórono as sensibilidades analóxicas e conscientes. Quizais as caracterís-ticas desta nova e fría deidade transportáronnos a un presente insensible e inconsciente, afastado da existencia táctil. Quizais o que está por vir acabe por eliminar os contrarios e amenza-mos nun realidade horizontal, democrática e estandarizada. Ou quizais non.

Todas estas contradicións aparecen superpostas, producíndose nun mesmo tempo pero en distintos espazos. As capacidades actuais de comunicación e interacción fan que todas elas tomen a mesma voz e importancia en función do contexto, no que o sentido da información pode producirse de maneira sesgada ou intencionada. Hai xa un tempo que habitamos este mundo disolto e compacto, que progresa e regresa infinitamente. Talvez o futuro sexa unha reafirmación das nosas diferenzas, dunha sociedade dividida entre o branco e o negro, onde esta nube de grises que agora albiscamos sexa exclusivamente froito do caos e incerteza actuais.

A superpoboación ou o abandono das cidades? Consciencia ou inconsciencia? Eficiencia ou benestar? Amálgama de grises ou polarización radical? Globalización total? Recuperación da téc-nica tradicional ou realidade completamente tecnolóxica? Cal é o papel da máquina? Xestión eficaz dos recursos dispoñibles ou exploración incontrolada? En quen recae a responsabilidade dos filtros que sofre a información? É contraproducente a sobrein-formación? Mass Media vs Big Data? Terminará o noso saber herdado substituído por coñecementos específicos? O achega-mento a elementos tradicionalmente “afastados” distáncianos do propio e local? Cales son os verdadeiros modelos do presente? En quen ou que se basea a nosa educación? Talvez sexamos simples escravas do progreso nun mundo que nos empuxa a unha falsa sensación de liberdade.

A FETSAC 18 busca reflexionar sobre o momento que vivi-mos, a sociedade que conformamos e o planeta que habitamos, coa intención de imaxinar como se verá traducido no futuro, as consecuencias na nosa profesión e se iso nos conducirá a un novo estilo cara a unha nova idea de arquitectura. Neste contexto iniciamos esta chamada a participantes que crean poder achegar un punto de vista que fomente e dea lugar a unha reflexión individual e colectiva. O festival desenvolverase na Coruña do 9 ao 12 de abril de 2018.

Page 3: FETSAC18: QUimeras - images.adsttc.comimages.adsttc.com/submissions/opportunities/pdf_file/2013/Llamada... · —¿Qué sucede? Montag nunca había ... donde esta nube de grises que

ca

ll

f

or

p

ap

er

sca

ll

f

or

p

ap

er

sF E T S A C ' 1 8 : C h i m e r a s

—I sometimes think drivers don’t know what grass is, or flowers, because they never see them slowly, —she said.— If you showed a driver a green blur, Oh yes! he’d say, that’s grass! A pink blur? That’s a rose-garden! White blurs are houses. Brown blurs are cows. My uncle drove slowly on a highway once. He drove forty miles an hour and they jailed him for two days. Isn’t that funny, and sad, too?—You think too many things, —said Montag, uneasily.—I rarely watch the ‘parlour walls’ or go to races or Fun Parks. So I’ve lots of time for crazy thoughts, I guess. Have you seen the two-hundred-foot-long billboards in the country beyond town? Did you know that once billboards were only twenty feet long? But cars started rushing by so quickly they had to stretch the advertising out so it would last.—I didn’t know that!

—Bet I know something else you don’t. There’s dew on the grass in the morning.He suddenly couldn’t remember if he had known this or not, and it made him quite irritable.[...]When they reached her house all its lights were blazing.—What’s going on? —Montag had rarely seen that many house lights.—Oh, just my mother and father and uncle sitting around, talking. It’s like being a pedestrian, only rarer. My uncle was arrested another time, did I tell you? for being a pedestrian. Oh, we’re most peculiar.—But what do you talk about?

Fahrenheit 451, Ray Bradbury

Since ancient times, the art has endowed societies with the models to be imitated, though it is in the present where we think we perceive a greater democratization of the aesthetic canons, subject to perversion and trivialization. In a reality of contrasts and opposites, complex as well as changing, the labels employed to the full proof of our constant need of belonging, which seems to be reinforced with the attempt of permanent differentiation regarding “the other”. Looking to be sufficiently unique, but without leaving the flock. Uniqueness and origi-nality appear to be compatible with integration and participa-tion. Different subjectivities within the same person, alienated in different roles, free or mandatorily chosen, you must play throughout the day.

We live in a society result of the interconnection of relations between their members, networks of confluence and interac-tion. Currently these networks have been digitalised, aban-doning the physical realities to neglect and marginalization, making us projections of our desires, in ideal representations of our true identity, that now seems to be shared. The resonances and effects of technological modernity agents are evident in the everyday world as once were the sensitivities of the analogue and conscious. Perhaps the characteristics of this new and cold deity have transported us, to a insensible and unconscious pre-sent, out of tactile existence. Perhaps what is to come eventually eliminate opposites and we will awake in a new horizontal reality, democratic and standardised. Or maybe not.

All these contradictions appear overlapped, happening at the same time but in different spaces. The current capabilities of communication and interaction make all of them take the same voice and importance in function of the context, in which the meaning of the information may be biased or intentioned. We have been living in this dissolved and compact world for a long time already, which progresses and returns infinitely. Perhaps the future is a reaffirmation of our differences, a society divided between the white and the black, where this cloud of grey that now we see is exclusively the result of the chaos and uncertainty of today.

Overpopulation or abandonment of the cities? Consciousness or unconsciousness? Efficiency or well-being? Amalgam of gray, or radical polarizationl? Total globalitation? Recovery of traditional technique or completely technological reality? What is the role of the machine? Efficient and effective management of the available resources or uncontrolled exploitation? Who bears the responsibility for the filters that information suffer? Is overinformation counter-productive? Mass Media vs. Big Data? Will be our inherited knowledge replaced by specific knowle-dge? Does the approach to “far” traditional elements distance us from the own and local? What are the true models of this? On who or what is our education based? Perhaps we are mere slaves of progress in a world that pushes us into a false sense of freedom.

FETSAC 18 seeks to reflect the time we live in, the society that we are and the planet we inhabit, with the intention of pictu-ring how it will look translated to the future, the consequences in our profession and if this will lead us to a new style towards a new idea of architecture. In this context, we initiate this call to participants who expect to be able to contribute with a point of view that promotes and gives rise to a both individual and co-llective reflection. The festival will be held in A Coruña, Spain from 9 to 12 April 2018.

Page 4: FETSAC18: QUimeras - images.adsttc.comimages.adsttc.com/submissions/opportunities/pdf_file/2013/Llamada... · —¿Qué sucede? Montag nunca había ... donde esta nube de grises que

ba

se

s

LL

AM

AD

A

A

PA

RT

IC

IP

AN

TE

Sba

se

s

LL

AM

AD

A

A

PA

RT

IC

IP

AN

TE

Sf e t s a c ' 1 8 : b a s e s d e l a c o n v o c at o r i a

BASES:

En esta edición, buscando la multiplicidad de puntos de vista y reflexiones, abrimos este periodo de recepción a pro-puestas de ponencias cortas, que darán lugar a un coloquio entre los ponentes y el público en general.

Además, y para tomarnos un tiempo a otro ritmo, invita-mos a que las personas o colectivos interesados en aportar a la reflexión, propongan al hilo de ésta un taller práctico y participativo en el que podamos empezar a pensar desde el trabajo en equipo, razonando a la par que disfrutando del proceso. No siendo condición necesaria para participar enviar ambas propuestas.

FORMAS DE PARTICIPACIóN:

Taller/acción:- Duración máxima de cuatro horas.- Debe buscar compartir un conocimiento y no impartirlo.- Se valorarán positivamente las propuestas conjuntas de ponencia y taller.- Aceptaremos formatos alternativos, tanto aquellos que presenten un resultado final como aquellos otros que nos permitan perdernos en el proceso.- Debe adecuarse a los contenidos de esta edición.- Presupuesto aproximado de 100€ para la materialización de la acción.

Ponencias:- Duración de entre 20 y 30 minutos para la ponencia individual. - Coloquio posterior entre las ponentes de la jornada y el público asistente.- Brindamos la posibilidad a propuestas de formatos alter-nativos, que rompan con la clásica clase magistral.

CALENDARIO:

04/12/2017Anuncio de la llamada a la participación en la FETSAC’18

07/01/2018Fin del periodo de inscripción y envío de propuestas.

16/01/2018Resolución de propuestas escogidas.

09-12/04/2018Asistencia al festival.

FORMATO DE PRESENTACIóN:

El formato de presentación de la propuesta estará contenido en un máximo de tres A4 en formato PDF. El contenido de las mismas será libre.

Es importante tener claro que para esta edición, hasta el 7 de enero, se tendrán que realizar tanto la inscripción de las perso-nas o colectivos candidatos como el envío de la propuesta.

Todas las propuestas serán valoradas por las personas que organizamos la FETSAC’18.

Se permite más de una propuesta por participante.

El formulario de inscripción se cubrirá en línea y la propuesta será enviada al correo [email protected].

FORMATO DE INSCRIPCIóN:- Título de la propuesta- Nombre de las personas tutoras.- Apellidos de las tutoras.- Correo electrónico- Teléfono de contacto.- Breve CV.- Facultad, institución, asociación, colectivo, etc. a la que pertenece.- Lugar de procedencia.- Modalidad en la que se participa.- Carrera y curso (en caso de ser estudiante).

Información no obligatoria:- Perfil en Instagram.- Perfil en Twitter.- Perfil en Facebook.- Web.

SELECCIóN:Una vez realizado el proceso de selección, las personas o colectivos que hayan participado en esta llamada serán in-formados de si han sido o no seleccionados para esta edición.La organización se hará cargo de los gastos de desplaza-miento así como del alojamiento necesario de las personas participantes.

Page 5: FETSAC18: QUimeras - images.adsttc.comimages.adsttc.com/submissions/opportunities/pdf_file/2013/Llamada... · —¿Qué sucede? Montag nunca había ... donde esta nube de grises que

ba

se

s

ch

am

ad

a

A

PA

RT

IC

IP

AN

TE

Sba

se

s

ch

am

ad

a

A

PA

RT

IC

IP

AN

TE

Sf e t s a c ' 1 8 : b a s e s d a c o n v o c at o r i a

BASES:

Nesta edición, buscando a multiplicidade de puntos de vista e reflexións, abrimos este periodo de recepción a pro-postas de relatorios curtos, que darán lugar a un coloquio entre as poñentes e o público en xeral.

Ademais, e para tomarnos un tempo a outro ritmo, invita-mos a que as persoas ou colectivos interesados en aportar á reflexión, propoñan ao fío desta un taller práctico e partici-pativo no que podamos empezar a pensar desde o traballo en equipo, razoando á vez que gozando do proceso. Non sendo condición necesaria para participar enviar ambas propostas.

FORMAS DE PARTICIPACIóN:

Obradoiro/acción:- Duración máxima de catro horas.- Debe buscar compartir un coñecemento e non impartirlo.- Valoraranse positivamente as propostas conxuntas de relatorio e taller.- Aceptaremos formatos alternativos, tanto aqueles que presenten un resultado final como aqueloutros que nos permitan perdernos no proceso.- Debe adecuarse aos contidos desta edición.- Orzamento aproximado de 100€ para a materialización da acción.

Ponencias:- Duración de entre 20 e 30 minutos para o relatorio individual. - Coloquio posterior entre as poñentes da xornada e o público asistente.- Brindamos a posibilidade a propostas de formatos alter-nativos, que rompan coa clásica clase maxistral.

CALENDARIO:

04/12/2017Anuncio da chamada á participación na FETSAC’18

07/01/2018Fin do periodo de inscripción e envío de propostas.

16/01/2018Resolución de propostas escollidas.

09-12/04/2018Asistencia ao festival.

FORMATO DE PRESENTACIóN:

O formato de presentación da proposta estará contido nun máximo de tres A4 en formato PDF. O contido das mesmas será libre.

É importante ter claro que para esta edición, ata o 7 de xaneiro, teranse que realizar tanto a inscripción das persoas ou colectivos candidatos como o envío da proposta.

Todas as propostas serán valoradas polas persoas que orga-nizamos a FETSAC’18.

Permítese máis dunha proposta por participante.

O formulario de inscripción cubrirase en liña e a proposta será enviada ao correo [email protected].

FORMATO DE INSCRIPCIóN:- Título da proposta- Nome de persoas titoras.- Apelidos das titoras.- Correo electrónico- Teléfono de contacto.- Breve CV.- Facultade, institución, asociación, colectivo, etc. á que pertence.- Lugar de procedencia.- Modalidade na que se participa.- Carreira e curso (en caso de ser estudante).

Información non obrigatoria:- Perfil en Instagram.- Perfil en Twitter.- Perfil en Facebook.- Web.

SELECCIóN: Unha vez realizado o proceso de selección, as persoas ou colectivos que participen nesta chamada serán informadas de si foron ou non seleccionadas para esta edición.A organización farase cargo dos gastos de desprazamento así como do aloxamento necesario das persoas participantes.

Page 6: FETSAC18: QUimeras - images.adsttc.comimages.adsttc.com/submissions/opportunities/pdf_file/2013/Llamada... · —¿Qué sucede? Montag nunca había ... donde esta nube de grises que

gu

id

el

in

es

c

al

l

fo

r

pa

pe

rsg

ui

de

li

ne

s

ca

ll

f

or

p

ap

er

sf e t s a c ' 1 8 : c a l l g u i d e l i n e s

GUIDELINES:

In this edition, we open this short conferences-recep-tion period looking for great variety points of view and thoughts, that will give rise to an open discussion between the speakers and the public.

Besides, we invite people and groups interested in contributing to the reflection, to propose, in connection with it, practical and participatory workshops, where we could start to think collectively, enjoying the process. Sending both proposals, it is not a necessary require-ment to participate.

WAyS TO PARTICIPATE:

Workshop/action:- Maximum lenght: four hours.- It is must to try to find a way to share knowledge and not to teach it.- Speeches and workshops as a hole will be valued positi-vely.- Alternative formats will be accepted, both the ones that show the final result or others that would allows us to get lost in the process.- It is must to be adapted to this edition content.- The rough budget that this action requires to be carried out is 100 €

Presentations:- Individual presentations of 20 or 30 minutes length.- Later discussion between the session speaker and the public.- We provide the opportunity to send proposals with alter-native formats that break with classical masterclass.

CALENDAR:04/12/2017Call for papers FETSAC’18

07/01/2018End of the registration period and submission of proposals.

16/01/2018Selected proposals resolution.

09-12/04/2018Attendance to the festival.

SUBMISSION FORM:

The presentation format will be contained in a maximum of three A4 in PDF. The content is free.

It is important to know, the registration and the proposals submission, made by people or groups, is open until January 7, included.

All the proposals will be valued by the people that organi-ze the FETSAC’18.

Participants can send more than one proposal.

The registration form will be covered online and the pro-posal will be sent to the e-mail [email protected].

REGISTRATION FORM:- Proposal title- Name of the people their guardian.- Surnames of the teachers.- E-mail- Contact telf.- Brief CV.- Faculty, institution, association, group, etc., to which it belongs.- Place of origin.- Modality in which it participates.- Career and course (if student)

This information is not mandatory:- Profile in Instagram.- Profile on Twitter.- Profile on Facebook.- Web.

SELECTION:When selection process is completed, people or groups who have participated in the call, will be informed whether they have been selected or not for this edition.The organization will bear the travel expenses, as well as accommodation of the participants