“El abrazo del oso”

"El cerebro no es un vaso por llenar, sino una lámpara por encender."

Plutarco

"El principio de la educación es predicar con el ejemplo." Turgot

"Para educar a un niño hace falta la tribu entera." Proverbio africano

"Necesitamos buenos educadores, es decir: profesores y padres." Christopher Clouder

(presidente de la Federación de Escuelas Waldorf)

"Si queremos educar a un niño debemos educarle a él y educar también a su ambiente. Puesto que todos los niños viven en un

contexto, debemos educar al niño y al contexto, a los dos." José Antonio Marina.

Por que é importante o estilo educativo da familia?????

Porque a familia constitúe o primeiro lugar de socialización d@ nen@

Porque @s nais-pais son @s PRIMEIR@S e máis IMPORTANTESeducadores d@s seus fill@s.

Porque se colaboramos GARANTIMOS a continuacióndas aprendizaxes da escola

Porque evitamos mensaxes contraditorias para @ nen@.

Porque a familia é a que aportaSEGURIDADE AFECTIVA e APOIO.

Que inflúe

En todas as ÁREAS DO SEU DESENVOLVEMENTO.

1. Cada vez que a nai de Xoán vai a ver a televisión, el comeza a facer

ruído, de tal forma que lle impide ver o seu programa favorito. Que farías

ti se foses a súa nai?.

- Enfadarme e reprenderlle cada vez que fai ruído.

- Poñerlle atención e alabalo cando xogue tranquilamente e non lle

facer caso cando faga ruído.

- Deixo de ver a televisión pois o meu fillo require a miña atención.

- Apago a televisión, e dedícome a outra cousa.

2. Queres que @ túa/teu fill@ faga os deberes na casa. Que farías ti?.

-Dicirlle: "Cando remates os teus deberes poderás ir ao parque".

-Dicirlle: "Se non fas a tarefa, mañá non baixarás ao parque".

-Dicirlle: "Como non fagas os teus deberes enfadareime".

-Dicirlle: "Veña, sento contigo e facémolos xunt@s".

CUESTIONARIO:

3. Un pai dille á súa filla que non pode ir con el xa que non cumpriu a súa

promesa de limpar o seu cuarto. Ela reacciona chorando, queixándose e

prometendo que limpará o seu cuarto cando volvan. -

Que farías ti se foses o seu pai?.

- Como non cumpriu o trato, a ignoras e vaste só.

- Lévala a comprar coa promesa de que mañá limpará o seu

cuarto.

- Calmas á túa filla e axúdaslle a limpar o seu cuarto.

- Enfádaste con ela e castígala sen ver a televisión esa tarde.

4. Luisa algunhas veces di palabras feas, pero unicamente cando está

diante da súa nai. A nai de Luisa explicoulle á súa filla con claridade, o

desagradable que é para ela oir esas palabras. Que farías ti se foses a súa

nai?.

- Dislle: "aínda que o digan @s teus/túas amig@s, non debes dicir

palabras feas".

- Dislle: "Xa verás como cho volva a oir "... ".

- Non lle fas caso cando utiliza esas palabras, e préstaslle

atención cando non o fai.

- Dáslle na boca para que aprenda.

5. Queres que o teu fillo se afaga a recoller o seu prato da mesa.

Que farías?.

- Pensas que cando estea preparado faráo el só sen

necesidade de que se lle ensine.

- Ensínaslle a recoller o seu prato e dislle o ben que o fixo

cando o recolla.

- Recolles o seu prato, el bastante ten con ir a clase todos

os días.

- Enfádaste cada vez que non recolle o seu prato

Como podemos conseguir isto? - Cal é o noso estilo educativo ?

Esixente

NON Esixente

Frío

Cálido

Disponibilidade de resposta=

ALTADisponibilidade

de resposta= BAIXA

AUTORITARIO

PERMISIVO PERMISIVO

AUTORITARIO

CARÁCTERÍSTICASEDUCATIVAS

CONSECUENCIASComo son @s nen@s?

Emprégase frecuentemente o castigo

Nen@s dóciles e disciplinad@s

Emprégase pouco o REFORZOPouco autónom@s: Dependentes do adulto

Esíxese o cumprimento non razoado das normas

Pouco sociables: Insegur@s e frí@s no trato

Existe pouca calidez no tratoEfectos positivos a curto prazoque desaparecen naADOLESCENCIA

ESIXENTE

FRÍO

DISPONIBILIDADE DE RESPOSTA: BAIXA

@S NAIS-PAIS AUTORITARIOS SON:

- Programan de forma exhaustiva as actividades d@s seus fill@s- Máis do 60% dos comentarios que lles fan aos nen@s son paradarlles ORDES.- Cando @s critican non o fan das accións que realizan mal senónda persoa d@ nen@: “eres un inútil”, “mira que eres burro”….

Producen n@s nen@s sentimentos de:

- CULPABILIDADE: non poden cumprir as normas, cupables defacer sufrir aos pais.

- MÁSCARA: ante @s nais-pais aparentan unha cousa peronoutros ambientes fan outra diferente.

- ÁS VECES SON NEN@S AGRESIV@S, QUE PODEN TERPSICOSOMATISMOS.

INDUCTIVO

ESIXENTE

CÁLIDO

DISPONIBILIDADE DE RESPOSTA: ALTA

CARACTERÍSTICASEDUCATIVAS

CONSECUENCIASComo son @s nen@s?

Control firme, consistente e razoado

Son responsables

Aceptación deberes e dereitosd@s nen@s

Son autónom@s

Aceptación pol@s nen@s dos dereitos e deberes d@s nais-pais

Saben comportarse na casa e fora dela

Relación cálida c@s nen@sCrean moi poucos conflitos nasrelacións familiares

PERMISIVO NEGLIXENTE

NON ESIXENTE

FRÍO

DISPONIBILIDADE DE RESPOSTA: BAIXA

CARACTERÍSTICASEDUCATIVAS

CONSECUENCIASComo son @s nen@s?

Falta de implicación paterna naeducación d@s nen@s

Nen@s cun baixo concepto de sí mesm@s

As pautas educativas súplensecon premios e agasallos

Escasos logros nos estudos

Déixase facer aos nen@s con talde que non compliquen a vida

Carecen de autoesixencia

@s nais/pais están absorbid@spolas obrigas familiares, deamizades…

Nen@s con perigo deaproximación á drogadicción ouao alcol

PERMISIVO INDULXENTE

NON ESIXENTE

CÁLIDO

DISPONIBILIDADE DE RESPOSTA: ALTA

CARACTERÍSTICASEDUCATIVAS

CONSECUENCIASComo son @s nen@s?

Falta de normas claras eesixencia de cumprimento

Teñen boa imaxe de sí mesm@se confían nas súas posibilidades

Uso moi infrecuente do castigoFáltalles esixencia propia e autodominio

Fácil cesión aos desexos d@sseus fill@s

Acostuman fracasar nos estudos

Tolerancia elevada ante asexpresións de agresividade ouira d@s nen@s.

Son propens@s a caer nadrogadicción ou no alcol.

Cangurito asomouse ao exterior dende o peto de

mamá Cangura. "Huum" Qué grande é o mundo!

Cando me deixarás saír a percorrelo? "Eu

ensinareicho sen necesidade de que saias do meu

peto. Non quero que coñezas malas compañías, nin

que te expoñas aos perigos do bosque. Eu son unha

canguro responsable e decente". Cangurito lanzou un

suspiro e permaneceu no seu acocho sen protestar.

Aconteceu que Cangurito empezou a medrar e fíxoo

de tal maneira que o peto de mamá canguro rachou

por todos lados. Prohíboche que sigas medrando! E

Cangurito obediente, deixou de medrar naquel

instante. Dentro do peto de mamá canguro comezou

Cangurito a facer preguntas acerca de todo o que vía.

Era un animaliño moi intelixente e amosaba unha

clara vocación de científico. Pero a mamá canguro

molestáballe non atopar a man as respostas

necesarias para satisfacer a afanosa curiosidade do

seu pequeno fillo. Prohíboche que volvas facer máis

preguntas!

O estrano caso do cangurito

E Cangurito que cumpría á perfección o cuarto mandamento, deixou

de preguntar e con cara de cretino aceptou a orde da súa nai. Un

día, as cousas estiveron a punto de volver á normalidade. Aconteceu

que Cangurito viu cruzar ante os seus ollos unha cangurita da súa

mesma idade. Era o exemplar máis fermoso da especie. "Mamá

quero casar con esa cangurita". Oh! Queres abandonarme por unha

canguro calquera? Este é o pagamento que dás aos meus desveos.

Prohíboche que cases! E Cangurito non casou. Cando mamá

canguro morreu, viñeron a sacar a Cangurito do peto da defunta. Era

un animal extrañísimo. O seu corpo era pequeno como o dun recén

nacido, pero a súa cara comezaba a arrugarse como a dun vello

animal. Nada mais tocou a terra, o seu corpo bañouse en suor frío.

Teño...teño medo á terra, parece que baila o meu arredor. E pediu

que o metesen no madeiro dunha árbore. Cangurito pasou o resto do

seu días asomando o fuciño polo oco do madeiro. De vez en cando

escoitábaselle repetir en voz baixa: " Verdadeiramente, que grande é

o mundo...! . Días despois morreu.

Cangurito asomouse ao exterior dende o peto de

mamá Cangura. "Huum" Qué grande é o mundo!

Cando me deixarás saír a percorrelo? "Eu

ensinareicho sen necesidade de que saias do meu

peto. Non quero que coñezas malas compañías, nin

que te expoñas aos perigos do bosque. Eu son unha

canguro responsable e decente". Cangurito lanzou un

suspiro e permaneceu no seu acocho sen protestar.

Aconteceu que Cangurito empezou a medrar e fíxoo

de tal maneira que o peto de mamá canguro rachou

por todos lados. Prohíboche que sigas medrando! E

Cangurito obediente, deixou de medrar naquel

instante. Dentro do peto de mamá canguro comezou

Cangurito a facer preguntas acerca de todo o que vía.

Era un animaliño moi intelixente e amosaba unha

clara vocación de científico. Pero a mamá canguro

molestáballe non atopar a man as respostas

necesarias para satisfacer a afanosa curiosidade do

seu pequeno fillo. Prohíboche que volvas facer máis

preguntas!

O estrano caso do cangurito

E Cangurito que cumpría á perfección o cuarto mandamento, deixou

de preguntar e con cara de cretino aceptou a orde da súa nai. Un

día, as cousas estiveron a punto de volver á normalidade. Aconteceu

que Cangurito viu cruzar ante os seus ollos unha cangurita da súa

mesma idade. Era o exemplar máis fermoso da especie. "Mamá

quero casar con esa cangurita". Oh! Queres abandonarme por unha

canguro calquera? Este é o pagamento que dás aos meus desveos.

Prohíboche que cases! E Cangurito non casou. Cando mamá

canguro morreu, viñeron a sacar a Cangurito do peto da defunta. Era

un animal extrañísimo. O seu corpo era pequeno como o dun recén

nacido, pero a súa cara comezaba a arrugarse como a dun vello

animal. Nada mais tocou a terra, o seu corpo bañouse en suor frío.

Teño...teño medo á terra, parece que baila o meu arredor. E pediu

que o metesen no madeiro dunha árbore. Cangurito pasou o resto do

seu días asomando o fuciño polo oco do madeiro. De vez en cando

escoitábaselle repetir en voz baixa: " Verdadeiramente, que grande é

o mundo...! . Días despois morreu.

IMOS REFLEXIONAR SOBRE ESTE TEXTO:

1.- Que conclusión se che ocorre despois de ler esta fábula?

2.- Como son os personaxes da fábula?

- Mamá canguro:

- O cangurito:

3. - Se foras un-unha amig@ de mamá canguro, que lle aconsellarías?

4.- Buscamos frases que adoitamos empregar na vida cotián e nas que se

dan actitudes semellantes ás de mamá canguro

5.- Por que pode suceder que @s nais-pais adoptemos unha actitude como a

de mamá canguro??

A SOBREPROTECCIÓN:

- @s nais-pais concédenlle ao nen@ todo o que lle piden, podendo dirixir

ou non ao nen@.

- O afecto é mínimo: en realidade non queren ao seu fill@, quérense a sí

mesm@s

- Pensan que:

- @ nen@ sempre é pequen@ e non sirve para nada

- os frecuentes agasallos expresan o cariño que lle ten

- @s nais-pais para satisfacer as necesidades d@ nen@ ,

lémbranlle frecuentemente todo o que fan por el/ela.

Por

que? - entre nai e pai non existe entendemento e poñen ao nen@ polo medio

- @ nen@ tivo algunha enfermidade que fai que precise máis coidados

- nen@s non desexados= sentimento de culpabilidade= exceso de cariño

- Nais e pais inmaduros que teñen necesidade de que @ seu fill@ @s

necesiten

Vexamos exemplos:

María quere mercar unspatíns para patinaxe sobrexeo. Ela quere que eu lle deacartos. Eu sei que ela non osvai usar máis de dúas ou tresveces, e despois…. Algo máisna casa que non usará. Eudíxenlle que alugamos uns,vemos se lle gusta o deportee despois pensamos se oscompramos. Pois non, Maríadí que todas as súas amigasos teñen e que non vai facero ridículo poñéndose unspatíns usados.Ao final non me vai quedarmáis remedio quemercarllos!!!

“Para o pouco tempo quepaso con Xoán non vouempezar a rifarlle polo quenon fai!!”. Trato de sercomprensiva para que eseanaco sexa agradable para osdous. Con seis anos, o outrodía empeñouse en que eu lledese a cea. Coma se fose unneno pequeno. Eu tivera unmal día e non tiña gañas dediscutir.

Dinlle de comer coma unxogo. Despois quixo irdurmir con nós. Non durmínnada en toda a noite.

EXEMPLO 1 EXEMPLO 2

Non o podo atallar. Desdeque comezan os anunciosdo Nadal, @s meus fill@s xaestán: Isto pídomo,Traeranmo os Reis?,Póranme isto na casa dosmeus avós?Despois do Nadal, cada unxúntase con cerca dequince xoguetes. É terribleporque ademáis sacan unhacousa, entretéñense dezminutos, deseguido perdena ilusión e pasan a outra, easí até que ao día seguinteos xoguetes xa perderontodo o seu atractivo equedan arrinconados para oresto do ano.

Cando chega a hora de faceros deberes empezo a pórmeinqueda. É xa unha batallaconseguir que se sente nopupitre e que saque os libros.Volvo á habitación e téñomeque sentar con el, entónrecorre sempre ao mesmo:“Non o entendo”. Facer osdeberes lévanos moito tempo.

Ao final esgota a miñapaciencia e acabo por dicirlleeu o que ten que contestar.Teño a sensación de que omeu fillo abusa da miña boadisposición para axudarlle.

EXEMPLO 3 EXEMPLO 4

Outros exemplos:

Por que é importante o ESTILO EDUCATIVO que empreguemos?

Porque se consolida unha axeitada INTELIXENCIA EMOCIONAL

Porque se adquiren a maioría dos CONCEPTOS BÁSICOS necesarios para as posteriores aprendizaxes:

Relacións espazo - temporais fundamentais Coñecemento do seu esquema corporal Linguaxe oral e a súa expresión Pensamento lóxico e matemático Aproximación á linguaxe escrita

Porque se producen os maiores avances no seu desenvolvemento, en todos os ámbitos:

- social- emocional- cognitivo- físico- da linguaxe

Formar a súa personalidadeComo?:

Sendo tolerantes ante a frustración

Entusiasmándose co que fan

Adquirindo responsabilidades

Vivindo con seguridade e afecto

Poñendo normas claras e sinxelas

Non sobreprotexendo

Tendo en conta que cada nen@ é diferente , con diferentes necesidades

O “NON” TAMÉN AXUDA A MEDRAR

Poñendo normas claras e sinxelas

Como podo establecer normas?

Chegamos a un CONSENSO naquelas que son

negociables.

@s nen@s teñen que saber que as NORMAS hai

que CUMPRILAS.

A NORMA será: sinxela, comprensible e moi

concreta.

Dirémoslle cales son as CONSECUENCIAS

NEGATIVAS se incumpre a norma.

Dirémoslle cales son as CONSECUENCIAS

POSITIVAS se cumpre a norma

@ nen@DESOBEDECE

“castigo” inmediatoretirada de algo desexado pol@ nen@non modificar o “castigo” unha vez

anunciado.proporcional ao erro cometido.realista.aplicado con constancia.

@ nena OBEDECE

“reforzo” relacionado coa condutainmediato á boa condutapremiamos o proceso non o resultado.cumprimos o que prometemos.os “reforzos” serán de actividade ou afectivos

preferentemente.

Como actuar ante unha conduta d@ nen@?

É importante ensinarlles aos nen@s o que se denomina “demora na gratificación”

“Educar as emocións é unha parte importante da PERSONALIDADE HUMANA, aquela que debía capacitarnos para ser felices”

J. Antonio Marina.

Quere (á túa maneira) aos nen@s polo que son.

Valóraos polo importantes que son

Failles saber as súas calidades positivas e aquilo que valoras nel@s.

@s nen@s necesitan de nós para construír o seu amor propio, o seu sentido e a súa identidade.

Coidado coas comparacións.

Necesitan buscar e atopar límites, recoñecer onde empezan el@s e onde empezan os demais.

Ter unha actitude de comprensión máis que de autoridade.

Transmítelles que estás con el@s.

Respecta os seus ritmos.

Transmítelles as normas de forma clara e concisa

Asume a túa responsabilidade para que el@s asuman a súa.

“@ NEN@ NON É UN

RECIPIENTE QUE HAI QUE ENCHER ,

SENÓN UN LUME QUE É

PRECISO ACENDER”

Montaigne