Escultura renacemento

22
ESCULTURA QUATTROCENTO

Transcript of Escultura renacemento

ESCULTURA QUATTROCENTO

Características xerais da escultura do Quattrocento Recuperación das obras clásicasMarcado naturalismo que ten como base ao home (recuperación do desnudo: interese pola anatomía) Búsqueda da beleza ideal baseada na proporción, na harmonía de todas as partes entre si e destas co conxunto da obra, actitude serea. Establecemento dun canon (9/10 cabezas para o tamaño do corpo). Ghiberti: recupera o relevo romano, estilo naturalista… Donatello: a súa obra vai desde un clasicismo pleno ata chegar, ao final da súa vida, a un forte expresionismo. Verrochio (posible discípulo de Donatello).

Baptisterio de Florencia

GhibertiGhiberti. As portas do Paraíso. Nelas, a temática relixiosa (cada unha das escenas inclúe unha historia do Antigo Testamento representada en varias pasaxes) vese xa impregnada por unha conceptualización humanista, onde o marco rectangular xa non condiciona tanto a representación como o cuadrilobulado.Destaca o volume dos corpos, a diferente profundidade do relevo, o naturalismo na paisaxe e nos personaxes, o punto de fuga, e a exquisita atención ao detalle.

1:1: Creación de Adán e Eva. Tentación e expulsión.2:2: Adán arando. Caín e Abel traballando. Sacrificios de Caín e

Abel. Morte de Abel.

GHIBERTI. “Portas do Paraíso”

33:: O diluvio. Saída da arca. Sacrificio de Noé. Embriaguez de Noé.4:4: Abraham recibe aos tres anxos. Sara na tenda. Agar no deserto. Sacrificio de Isaac.

GHIBERTI. “Portas do Paraíso”

5:5: Esaú achégase a Isaac. Raquel e Xacobe. Isaac bendice a Xacobe.6:6: José e os irmáns Exipto. Achádego da copa de prata na bolsa de Benxamín.

GHIBERTI. “Portas do Paraíso”

Ghiberti. Portas do Paraíso. A creación

Fusión deVarias escenas

Movemento sosegado

Canonclásico

Perspetiva lineal

Uso de alto, medio e baixorrelevo

Efectos de “perspectiva

aérea”

Donatello. David (bronce de 1,58 m.)

Un pastor mozo de Belén, repousa despois de ter vencido, coa súa astucia e rapidez, ao xigante Goliat, líder dos filisteos.

A perna dereita soporta firmemente o peso do corpo livián, mentres a esquerda descansa sobre a cabeza do adversario derrotado, Goliat. O ángulo que forma a perna libre é contrarrestado polo brazo esquerdo que o rapaz apoia sobre a cadeira.A superficie pulida e case negra do bronce realza as calidades e o atractivo do corpo xuvenil.

Esta escultura representa a culminación da loita do artista por liberar a escultura das ataduras que a supeditan á arquitectura. O artista retomou nesta obra o espido de tamaño natural da Antigüidade clásica,que durante a Idade Media fora relegado ao esquecemento.

Donatello. Monumento a GattamelataBronce, 3,40 m. alto por 3,90 m. longo

ESCULTURA CINQUECENTO

Miguel Ángel. Virxe da escaleira, c. 1491-93

Imita á “Virxe do Leite” de Donatello, pero apunta xa formas de grande corpulencia. Bota man da técnica do schiacciato (relevo aplanado) para resaltar as figuras mediante o contorno. Resalta o volume.

Miguel Ángel como escultor:- Pon en prática tamén o “non finito”- Dota as súas figuras da terribilitá

- Na súa obra evoluciona dende a busca da beleza ideal (clasicismo renacentista) ata o incremento da expresividade e a expresión dunha Idea

Miguel Anxo. Combate dos centauros e lapitas. 1490. Casa Buonaroti, Florencia.

Contido: represéntase o intre posterior á crucifixión, no que o fillo morto descansa no colo da súa nai. En contra da tradición, o artista decidiu darlle un aspecto xuvenil á Virxe

As dúas figuras conforman unha pirámide pechada. O corpo de Cristo está encadrado dentro do contorno debuxado polo corpo de María, o que fai énfase na unión íntima entre nai e fillo. O seu vestido equilibra a composición e actúa como base da pirámide.

Miguel Ángel. David (4,34 m). Museo da Academia. Florencia. 1501-04

Miguel Ángel. Resultado final do proxecto para o sepulcro de Xulio II

GiambolognaGiambologna. O rapto das Sabinas, mármore, 4,10 m

Miguel ÁngelMiguel Ángel, DavidDonatelloDonatello,

DavidVerrochioVerrochio,

David

COMENTARIO ESCULTURA: LIÑAS BÁSICAS

1. ANÁLISE FORMAL

-Identificar o Tema (paisaxe, retrato, relixioso, mitolóxico, etc.)-Tipo básico (escultura exenta/vulto redondo ou relevo)-Material empregado (madeira, pedra, arxila, bronce, entre outras)-Función (relixiosa, didáctica, ornamental, etc..)-Técnica utilizada: esculpir (p.ex.: pedra) ou modelar (p.ex.:arxila)

1. DESCRICIÓN

-Descrición detallada do que se ve na escultura:-Comentamos a composición ou organización dos elementos da obra, o tratamento das figuras (figurativo ou abstracto), tratamento dos personaxes (tamaño e proporcións), se existe movemento ou non, a luz e a execución (superficie lisa ou rugosa)

1. ASPECTOS ARTÍSTICOS E CULTURAIS

-Identificar a obra, o autor (se existe), época e contextualizar a obra dentro do estilo ao cal pertence (características xerais e algún exemplo similar)

COMENTARIO DA IMAXE

Escultura de bronce de vulto redondo, na que se representa a un mozo espido de pé, co pelo longo e cuberto por un sombreiro e calzado cunhas botas. Sostén unha espada coa man dereita, e unha pedra coa que deixou inconsciente ao seu inimigo na esquerda.

A súa perna dereita soporta firmemente todo o peso do corpo ergueito, mentres que a esquerda descansa sobre a cabeza do seu adversario.

A temática desta obra é relixiosa, bíblica, que tenta expresar o resultado final da loita entre o rei David na súa xuventude contra o xigante Filesteo Goliat.Grazas ao espido, pódese apreciar con maior claridade o suave modelado do seu corpo e o xogo de curvas compositivas que debuxa a súa perfecta anatomía. O autor desta escultura é Donatello e podémola datar nos anos 40 do século XV en Florencia dentro do estilo renacentista. Este escultor soubo establecer unha hábil compensación de volumes a partir dun suave Contrapposto, recreando a famosa curva praxiteliana. Deste xeito, o torso mantense ergueito mentres marca a subida da súa cadeira dereita e flexiona a perna contraria. A sinuosidade dos seus delicados contornos contornos vese reforzada pola perfección anatómica da súa musculatura, que lle imprime á personaxe unha ambigua sexualidade. Esta grácil actitude de repouso é magnificamente correspondida polo seu rostro, que emana un aire de serenidade, produto das súas faccións.