ecozineDRIEMAANDELIJKS TIJDSCHRIFT JUN/JUL/AUG ‘15 JRG. 6 / NUMMER 28 ERKENNINGSNUMMER P3A9044 AFGIFTEKANTOOR ANTWERPEN X

DE ZONZIJDE VAN MOLENBEEK

‘De op 1 na armste gemeente van het land zijn, is geen drempel om hoog te mikken’SCHEPEN ANNALISA GADALETA

In het spoor van bootvluchtelingen

5 waarheden tussen vrijheid

en geluk

Klaver vs Calvo Kristofs

politieke broer wil Nederland

veranderen

Reiskoffer 6 zomertips

voor een duurzame vakantie

2

COLOFONEcozine is een uitgave voor de leden van Groen. Verschijnt 4x per jaar in maart, juni, september en december. Gedrukt op CyclusPrint, papier van 100 procent gerecycleerde vezels, zonder optische witmakers, en met vegetale inkten.

Verantwoordelijke uitgeverMeyrem AlmaciSergeant De Bruynestraat 78-821070 Brussel

ContactTess Vonck u tess.vonck@groen.be u 02 219 19 19

Werkten mee aan dit nummerPhilippe Bossin, Pieterjan Desmet, Tim Devriese, Jonas Dutordoir, Mandy Bekaert, Els Sallets, Sien Verstraeten, Tess Vonck, Tom Zoete, coverfoto Mustafa Er

DrukDruk in de Weer

RINGLAND­FESTIVAL

28 juni 2015 / 13u / Antwerpen dak

Craeybeckxtunnel, Middelheimlaan

Vorig jaar stonden 15.000 feestvierders op het dak van de Craeybeckxtunnel. Wegens overdonderend succes nodigt de burger-beweging opnieuw iedereen uit om het dak boven de Antwerpse ring er – letterlijk – af te feesten en te supporteren voor de over-kappingsdroom. Bovendien kan je gratis concerten meepikken van Fixkes, Slongs Dievanongs, Nathalie Meskens, Merdan Taplak, Nova Star, Het Zesde Metaal, Discobaar A Moeder en vele anderen.

www.ringland.be

BIG JUMP

12 juli 2015 / 15u / heel Vlaanderen

Europa legde haar lidstaten op om tegen dit jaar al haar waterlopen weer proper en leefbaar maken. Omdat er nog veel werk is, springen in heel Europa duizenden mensen in het water. Toon dat ook jij geeft om proper en levend water, spring mee op één van de 30 locaties in Vlaanderen en maak kans op een GoPro camera. Gentse springers kunnen zelfs een glimp opvangen van Sabine Hagedoren in sirene outfit.

www.bigjump.be

FAIR FESTIVAL

5 september 2015 / Gent Dok Noord

Voor de derde keer op rij wordt de oude betonsite in Gent omgetoverd tot een oase van groene inspiratie. Op de markt-plaats geven meer dan 85 standhouders het beste van zichzelf: van biokledij, natuurlijke cosmetica tot tips over tuinie-ren en ecologisch verbouwen. De namiddag staat in het teken van down-to-earth landbouw rond voedsel vroeger, nu en in de toekomst. Denktank Oikos, Terra Reversa en Fair Festival sloegen de handen in elkaar om een conferentie te organiseren die je op een heel andere manier laat nadenken over voeding van productie tot consumptie en onderzoekt de mogelijkheden van de commons als toekomstperspectief voor ons voedselsysteem.

www.fairfestival.be

ESPERANZAH

31 juli-2 augustus / Floreffe

Het frivoolste en groenste zomerfestival onder de taalgrens vind je in de feeërieke abdij in Floreffe, op een boogscheut van Namen. Al van bij het begin zet Esperanzah in op sociale, mondiale en ecologische thema’s. Geen frieten of cola, wel gerecycleerde bekertjes en evenveel feest. Naast documentaires, straatkunst en debatten serveren drie podia bezoe-kers op het kruim van de wereldmuziek met onder andere Asaf Avidan, Melody Gardot, Alpha Blondy, Chinese Man, Nneka, John Butler Trio en Gramatik.

www.esperanzah.be

GROEN EUROPEES ZOMERWEEKEND28-30 augustus 2015 / Floréal Nieuwpoort

Is onderuit zakken in een strand-stoel niets voor jou maar wil je toch het zomergevoel nog even op sterk water zetten? Op zoek naar het per-fecte excuus om de vakantie in stijl af te sluiten en een nieuw strijdlustig jaar met een knal beginnen? Floréal en Centrum Ysara te Nieuwpoort gooien eind augustus hun deuren open voor alweer een boeiende editie van het jaarlijks Europees Groen zomerweekend. Dompel je onder in onverantwoord interes-sante workshops, kom primeurs te weten over onze klimaatcampagne in aanloop naar de klimaattop in Parijs en trakteer jezelf en je gezin op een weekend boordevol Europa en groenwijs entertainment.

www.groen.be/zomerweekend

3

ALLES BEGINT BIJ TRANSPARANTIE

Het was een bewogen voorjaar. De bankencrisis zit nog fris in het geheu-gen en alweer slaan ze ons om de oren met het beleggingsadvies. De financiële sector zit intussen nog steeds in het slop. Sepp Blatter werd herverkozen als voorzitter van de FIFA maar trad af na onthullingen over corruptie van de FBI. In Spanje behaalde Podemos een verpletterende overwinning. Een activiste die het opnam voor gewone mensen kreeg in Barcelona van datzelfde volk het vertrouwen als baas van hun stad.

Voetballiefhebbers, spaarders en ongeruste burgers hebben meer gemeen dan op het eerste zicht lijkt. Ze behoren tot een groeiende onderstroom die zich verzet tegen leiders die enkel voor dezelfde groep van geprivilegieerden rijden en broodnodige hervormingen bevriezen.

Een jaar na de verkiezingen wordt ook hier duidelijk hoe onze regeringen enkel denken, durven en doen in het belang van die één procent: van het gebrek aan ambitie op vlak van klimaat en eerlijke belastingen, megadeals zoals het handelsverdrag TTIP tot nalatigheid om wachtlijsten van wieg tot rusthuis aan te pakken. Verkiezingsbeloften werden vlotjes gebroken. Daarbovenop werd ook de tax shift vakkundig op de lange baan geschoven.

Alles begint bij transparantie. Als groenen vertrekken we steeds vanuit de feiten en de belangen van gewone burgers. De mooipraterij van de meerderheidspartijen en de regeringsleiders doorprikken én alternatie-ven bieden. Omdat ons hart naar u uitgaat, en niet naar de lobbygroepen van de happy few. Omdat we kiezen voor de recepten van de toekomst en niet vasthouden aan de dogmatische en vastgeroeste recepten van het verleden. We kiezen resoluut voor meer zekerheid en meer perspec-tief voor u en uw kinderen, nu en in de toekomst. Hoe dat de voorbije maanden heeft vorm gekregen, kan u alvast in deze Ecozine lezen.

Veel leesgenot.

MEYREM ALMACIPartijvoorzitster

4

15

17

169

8

18

24

11Gebroken beloftes maken leven duurder en moeilijker

7Groene en sociale tax shift

Groen lanceert 4 klimaatuitdagingen

Zorg zoekt: creatieve oplossingen voor wachtlijsten

Geen duurdere bustickets in ZwijndrechtGent bouwt skatewalhalla

12Dubbelportret Klaver & Calvo

VAKANTIETIPS

GAY PRIDE

ZONTAPIJT IN MOLENBEEK

21Geen plaats meer voor spelen op Brusselse speelpleinen

22Goed nieuws uit Europa

20Jong Groen Plus

23Reis dwars door Europa met Tine Hens

Bart Staes over Europa en de vluchtelingenstroom

Journalist Pieter Stockmans

over gelukzoekers op weg naar Europa

4

Eén jaar na de ‘moeder aller verkiezingen’ trok voorzitster Meyrem Almaci

samen met fractieleiders Kristof Calvo en Björn Rzoska naar de Antwerpse

Grote Markt om de gebroken beloftes van de rechtse regeringen aan de

kaak te stellen. Niet alleen hielden N-VA, CD&V en Open VLD zich niet aan

hun dure beloftes, het resultaat breekt de burger nog zuurder op dan ze

lieten uitschijnen. Tekst Jonas Dutordoir / Foto Imagedesk -Katrijn Van Giel / Illustratie Mandy Bekaert

‘Gebroken beloftes maken leven duurder en moeilijker’

1 JAAR NA DE VERKIEZINGEN

5

De balans na één jaar weegt zwaarder dan verwacht. Een tiental cruciale beloftes die de pijn moesten verzach-

ten werden gebroken, waardoor de besparingen dubbel zo hard aankomen. Waarom dat precies nodig was, is niemand buiten de club rond het Antwerps Schoon Verdiep duidelijk.

Het leven werd een pak duurder en moeilijker, vooral voor de gezinnen, werkenden en kwetsbare groepen. Alleen al in 2015 bespaarde de federale regering 1,5 miljard euro op sociale zekerheid. De werkloosheidsuitkeringen, wachtuitkeringen, deeltijds werken, de pensioenbonus, het tijdskrediet… één voor één bij het snoeiafval gezet. Daar moest de regering zelfs niet lang over nadenken, maar de beslissing over een tax shift en een eerlijke bijdrage van de grootste ver-mogens en vervuilers wordt intussen wel op de lange baan geschoven.

Tijdens de campagne hebben de meerderheidspartijen veel beloofd voor de gewone burger, maar na de verkiezingen aarzelden ze niet om die te verbreken.

Björn RzoskaVlaams fractieleider Groen

Ringland, Hart boven Hard, Klimaatzaak, allemaal positieve

en succesvolle initiatieven die tonen dat het

anders kan. Dat is het echte nieuws.

Meyrem AlmaciVoorzitster Groen

Met minister-president Geert Bourgeois (N-VA) staat voor het eerst een natio-nalist aan het Vlaamse roer. Veel blijft er na de kaasschaaf echter niet over van de Vlaamse trots. Van de beloofde engagementen rond onderwijs, leefmi-lieu en zorg kwam niets in huis, terwijl de Vlaming besparingen, budgettair geknoei en megalomane bouwprojecten maar moest slikken. Intussen werd niet dezelfde inspanning gevraagd van de 1%. De karaattaks deed de champagne knallen in de diamantsector, de kaai-mantaks en bankentaks blijken oud lood om ijzer en op vlak van fiscale fraude werd de klok een jaar teruggedraaid.

Dat democratie meer is dan alleen verkiezingen, bewijst het succes van burgerinitiatieven. Ze geven hoopge-vende signalen die verder gaan dan lege beloftes. Verder dan het laatste bommetje op Twitter. Het samenspel tussen burgers en oppositie op dos-siers als Ringland, Uplace en de

tax shift toont dat er iets beweegt. Dat ‘iets’ is geen vluchtige vorm van protest, maar een doordachte samenwerking tussen actieve burgers, middenveld en experten die zich niet zomaar laten wegzetten als het over-tollige zitvlees van de samenleving.

Het succes van die bewegingen houdt politiek een spiegel voor. Ze roeien immers niet enkel tegen de stroom in, maar slagen erin om creativiteit en kritische analyses om te zetten in aantrekkelijke alternatieven die grote groepen burgers kunnen mobiliseren. De optochten van Hart boven Hard en de vakbonden kregen meer burgers op straat dan ooit. Ook het klimaatprotest kreeg met Klimaatzaak onverwachts bijval van unusual suspects: duizenden burgers en BV’s roepen beleidsmakers op het matje voor hun nalatigheid. En dan vergeten we nog de ontelbare ondernemingen, vernieuwers en start-ups die duurzaam en sociaal innoveren op de radar zetten.

6

Als er één belangrijke les is die we uit het voorbije jaar kunnen trekken, is het dat de ultimatumfetisj van deze regering niet alleen creativiteit mist, maar burgers ook sterk onderschat. De grondstroom die toont dat het anders kan, is groter, diverser en ver-rassender dan wordt aangenomen.

De alternatieve begroting die Groen voorstelt, maakt de roep voor de alter-natieven van die onderstroom hard met een hamer van concrete maatregelen die niet de portemonnee of levenskwaliteit van de burger verbrijzelt, maar komaf

De pijnlijke beslissingen zijn al genomen; het perspectief voor de

burger, daar wachten we nog op.

Kristof CalvoFederaal fractieleider Groen

vervolg van blz. 7

maakt met burnouts, wachtlijsten voor zorgbehoevenden en oneerlijke belastingen. Met de groene en sociale tax shift van groen betalen werknemers en werkgevers 5 miljard euro minder op arbeid en grote vermogens en vervuilers

een eerlijke bijdrage. Dat betekent voor een doorsnee gezin met twee kinderen niet alleen meer frisse lucht, maar ook jaarlijks 3.000 euro minder belastingen.

Tax shift gevoeld op 30 plaatsen in Vlaanderen en BrusselTijdens haar actieweekend op 9 mei voerde Groen op een dertigtal plaat-sen in Vlaanderen en Brussel actie. Onder de titel ‘Voel de tax shift’ lieten 27 lokale groepen voorbijgangers op markten, in bibliotheken en winkel-straten de zware lasten op arbeid en de lichtere lasten op milieuver-vuiling en de grootste vermogens letterlijk dragen. ‘Onze tax shift is de grootste lastenverlaging voor gezinnen en werkenden sinds lang. Het is hoog tijd dat de regering eens aan hen denkt, de besparingen hebben hen al genoeg getroffen,’ aldus voorzitter Meyrem Almaci. Dat viel blijkbaar veel passanten in de smaak. Meer dan 10.000 flyers werden verspreid en zowat iedereen reageerde enthousiast. Ook op sociale media barste het debat los, niet het lachen maar vooral de stemmen kleurden groen.

7Wat?

De 10% grootste vermogens bezit-ten samen bijna de helft van alle vermogen in het land maar betalen in verhouding amper lasten terwijl Jan Modaal zich blauw betaalt op arbeid, een huis of erfenis. Dat is niet alleen oneerlijk, maar legt ook een stille bom onder de veerkracht van onze economie. Ons fiscaal systeem maakt ons bovendien ook ziek. Vervuilende activiteiten worden niet hard genoeg aangepakt en soms zelfs mee gesubsidieerd met onze belastingen.

Waarom? Zolang dit niet wordt aangepakt, zal fiscaliteit een struikelblok blijven voor een gezonde samen-leving en economie. Met een groene en sociale tax kan het een krachtig instrument worden in de verduur-zaming van onze economie én de herverdeling van middelen. Daarom pleit Groen voor een grondige her-vorming van het belastingsysteem dat werknemers en werkgevers niet straft omdat ze werken of jobs creëren.

Hoe?

We verlagen de lasten op arbeid met 5 miljard euro en halen dat verlies aan inkomsten op bij de grootste vermo-gens, de grootbanken, de vervuilers, de fraudeurs en de speculanten die momenteel privileges genieten. In plaats van een reeks onduidelijke vermogensheffingen waar nu vooral de doorsnee burger dupe van is, komt een nieuw systeem van vermogen-rendementheffing dat eerlijker en transparanter werkt. Ook vervui-lende activiteiten worden hoger belast en niet meer met belasting-geld betaald.

Groene en sociale tax shiftBelastingen op arbeid wegen in ons land zes keer meer dan op milieuvervuiling of inkomsten uit vermogen. Een duurzaam én realistisch fiscaal systeem dat werklust beloont, zuurstof creëert en met eerlijke maten en gewichten weegt, kan dat? De oplossing ligt al lang op tafel. Met de groene en sociale tax shift betalen burgers 5 miljard minder op arbeid, vervuilers en grote vermogens betalen meer. Tekst Tess Vonck / Illustratie Mandy Bekaert

En jij?

Voor een doornsnee gezin met twee kinderen betekent dit tot 3.000 euro minder belastingen per jaar. Werknemers houden meer loon over en arbeid wordt een stuk goedkoper voor de werkgever. Dat is goed voor de competitiviteit van onze economie en levert heel wat nieuwe jobs op. Ook je spaar-centen zijn veilig, want ze belast

niet het vermogen zelf, maar wel het rendement op dat vermogen. Bovendien is dit systeem voor het merendeel van de gezinnen gunsti-ger. Drie kwart van de burgers zal via dit systeem minder betalen dan nu en 15% van de bevolking zal het verschil niet voelen. Enkel van de rijkste 10% wordt een iets hogere bijdrage gevraagd.

Voel zelf de tax shift en kom meer te weten op

www.groen.be/taxshift

VOEL DE

TAXSHIFT

8

Vorig jaar berekenden journalisten (Migrantfiles.org) wat niemand wilde tellen: het aantal doden aan de grens met Europa sinds 2000. Het cijfer was schokkend: 23.000, de stilte na dit nieuws oorverdovend. Ondertussen staat de teller al op 29.000. Toch duurde het tot april dit jaar, toen de Middellandse zee in één klap 800 levens opslokte, vooraleer Europa tot actie overging. De zenuwen stonden strak gespannen. Vluchtelingen negeren of criminaliseren was niet langer verdedigbaar. Wat nu?

Verdeelsleutels redden geen levens

Het antwoord van de Europese instel-lingen op de humanitaire crisis was

pover. Het debat ging vooral over een betere spreiding van vluchtelingen in Europa. Op zich één van de goede ideeën, maar de uitwerking legt een pijnlijke verdeeldheid bloot die voorbijgaat aan de essentie. Eind mei besliste de Europese Commissie om de komende twee jaar 40.000 mensen uit vluchtelin-genkampen, vooral uit Eritrea en Syrië, in Europa onder te brengen en jaarlijks 20.000 door de VN erkende vluchtelingen toegang te verlenen tot asiel. We doen

alsof we ruimhartig zijn, maar een land als Jordanië, even groot als Vlaanderen, vangt nu al 700.000 vluchtelingen op.

Los van het beschamende gekrakeel over hoeveel vluchtelingen elke lidstaat moet opnemen, het nut van grensbewaking als mensen sterven op zee en het aanzuigeffect dat red-dingsoperaties zouden kosten, gaat het debat voorbij aan een pijnlijke waarheid waar Europa al te lang haar

De vluchtelingencrisis op de Middellandse zee raakte Europa de laatste maanden in het hart. Al minstens 1.800 mensen lieten tijdens de oversteek het leven. 100.000 haalden het wel, maar de gruwel van dit groeiend menselijk drama drukt Europese lidstaten met de neus op de feiten. ‘Tussen mooie woorden en schaamteloos gekibbel over wie hoeveel sukkelaars opneemt, gaat het debat voorbij aan een pijnlijke waarheid’, zegt Europarlementslid Bart Staes. ‘Een waarheid die Europa een Nobelprijs onwaardig maakt.’

Tekst Bart Staes / Foto Photonews

‘Europa moet eerlijk zijn over oorzaken

vluchtelingenstroom’

De kille en technocratische wijze waarop de Europese landen omgaan met dit humane drama is Europa onwaardig.Europees parlementslid (Groen) Bart Staes

9

Het EU-beleid is zelf schuldig aan de migratiedruk van mensen die

op de vlucht slaan voor economische uitzichtloosheid.

ogen voor sluit. Naast oorlog, geopoli-tiek of militaire interventies die chaos veroorzaken, is socio-economische uitzichtloosheid de grootste reden waarom mensen naar Europa vluchten.

Europees beleid schuldig

Ironisch genoeg is het Europese beleid zelf verantwoordelijk voor die uit-zichtloosheid, omdat ze mee schuldig is aan de verarming van Afrikaanse landen. Zo worden Afrikaanse boeren weggeconcurreerd door met EU geld gesubsidieerde westerse producten die hun lokale economieën kapotmaken. Ook het Europese visserij-, handels- en investeringsbeleid spelen ongelijkheid

mee in de hand. Niets nieuws, maar toch gaat men ermee door. In Juni vorig jaar sloot de EU met een aantal partnerlanden nog een economische overeenkomst die volgens de Europese koepel van ontwikkelingsorganisaties vooral de EU goed uitkomt en de West-Afrikaanse landen verder zal verarmen.

De Europese groenen steunen dit soort beleid niet en zullen zich tegen nieuwe overeenkomsten blijven verzetten. De kille en technocratische wijze waarop de Europese landen omgaan met dit humane drama is Europa onwaardig. Bootjes van vissers, opgekocht door mensensmokkelaars, stukschieten is bovendien niet alleen idioot, maar ook gevaarlijk en een Nobelprijswinnaar onwaardig. De nasleep van de humani-taire ramp op haar zee zou wel eens een keerpunt kunnen worden voor Europa. Blijven we een unie van gedeelde waarden of hollen we uit tot een club die enkel nog draait om berekend eigen-belang en economische samenwerking? In dat laatste geval geven we maar beter de Nobelprijs voor de vrede terug.

‘Er is meer draagkracht voor solidariteit dan Europa denkt, maar we kunnen ons niet meer

verbeelden wat dat betekent.’

Wat hebben aangespoelde levens aan de poort van Europa, een morbide kalifaat en Theo Francken met elkaar gemeen? Voor onderzoeksjournalist Pieter Stockmans zijn ze allemaal producten van een chronisch gebrek aan verbeelding. Al tien jaar reist hij in het kielzog van vluchtelingen op hun zoektocht naar vrijheid en geluk. Tot voor kort noemde hij zich liever geen journalist, nu vindt hij het ok dat anderen hem een ‘idealist’ noemen. Het antwoord kwam ergens tussen een theekransje met Al Qaeda en een Milanese pizzatent. De sleutel ligt in vijf waarheden die

Europa al veel te lang ontloopt.

Tekst Tess Vonck / Foto Xander Stockmans

WAARHEDEN VAN JOURNALIST PIETER STOCKMANS (TUSSEN VRIJHEID

& GELUK) OVER GELUKZOEKERS OP WEG NAAR EUROPA

10

1 ’Smokkelaars zijn niet de grootste criminelen’

‘In elke crisis maken mensen (mis)gebruik van de nood aan veiligheid. Er is maar één crimineel groter dan de smokkelaars in de Middellandse Zee: zij die smokkelaars de grootste criminelen noemen om hun eigen verantwoordelijkheid af te schuiven. Dat een Theo Francken mensen bang kan maken met het absurde idee dat ook IS strijders – ja, die met een Europees paspoort – op die boten zitten, is symptomatisch voor een diepe malaise in Europa. We hebben nood aan een boeman om een vinger op het probleem te kunnen leggen. Door boten te verbranden, geef je toe aan angst en open je de oorlog aan vluchtelingen. Een oorlog zet mensenlevens niet op pauze. Dat is de grootste les die we uit de vluchtelingencrisis kunnen trekken.

2 ’De beste remedie tegen angst is werken in stilte’

‘Zolang vluchtelingen onder de radar blijven, is er niets aan de hand. Als ineens 800 mensen op zee sterven, krijg je een maatschappelijk draagvlak voor maatregelen die anders onaanvaard-baar zouden zijn. We overschatten de solidariteit die een menselijk drama teweegbrengt. De eerste reacties van verontwaardiging verstommen al snel in het geschreeuw. Europa gaat daarin mee maar zou beter fluisteren en in stilte aan een goed beleid timmeren. Dan zouden journalisten dit niet moeten vertellen en verstomt de angst vanzelf.’

3 ’Cijfers verhullen meer dan ze verduidelijken’

‘Ze vertellen niet over de besluiteloos-heid van de Syrische vader die in Turkije

hierheen komen, waarom doet ze niets om organisaties te helpen die het leven in de transitlanden mogelijk maken?’

4 ’Een onmenselijk systeem maakt van mensen criminelen’

‘Er is meer draagkracht voor een ander systeem dan we denken. Een jaar gele-den ging ik samen met een vluchteling uit Vilvoorde naar Sicilië om zijn familie te halen die al tien dagen op een gammel bootje dobberde. Mare Nostrum was toen nog actief en de Italiaanse kust-wachter kon Azzam’s familie redden. Op de terugreis heb ik alleen maar solidari-teit gevoeld: van de man in Siracuze die alles liet vallen om ons naar de haven te voeren, tot de Milanese vrouw die onze pizza’s betaalde en het hotelpersoneel in Cannes dat ons onderdak gaf. In een menselijk systeem zijn mensen menselijk. Vandaag maakt het asociale Europese beleid van die mensen crimi-nelen. Ze willen helpen maar worden gedwongen mensen op zee te laten sterven, weg te kijken en bang te zijn.’

5 ’Europa onderschat solidariteit’

‘We voelen die solidariteit, maar kunnen het ons niet meer verbeelden omdat de overheersende grondstroom in de maatschappij anti-solidair is. Europese leiders onderschatten hun eigen kiezers én hun eigen verantwoordelijkheden. Wij hebben niet geloofd in de Arabische lente, wij steunen nu opnieuw dictatu-ren om onze ‘veiligheid’ te beschermen terwijl zij net dat terrorisme hebben voortgebracht. Zo onderhouden we een dynamiek van angst die we zelf hebben gecreëerd en waar we stilaan in verdrinken. Europa heeft leiders nodig die de verbeelding van burgers kunnen aanwakkeren buiten hun eigenbelang.’

vervolg van blz. 5

moet kiezen tussen de toekomst van zijn kinderen en zijn hoop ooit terug te keren. Geen woord over de pijn en eelt op de vingers van drie jonge zussen die een jaar in een vochtige Turkse kelder broeken aan elkaar naaien om weer terug te staan waar het allemaal begon. Niets over de wanhoop van de Syrische leer-kracht die in Istanbul al jaren vrijwillig de kinderen van andere gevluchte families onderwijst terwijl zijn eigen kroost moet gaan werken. Wat ook de reden is, je vlucht vooral ergens heen waar je leven niet voor onbepaalde duur on hold staat en iemand elk moment de resetknop kan indrukken. Dáár ligt je aanzuigeffect. Als Europa niet wil dat al die vluchtelingen

16,7 miljoenmensen op de vlucht in 2013 (wereldwijd)

80%vlucht naar een buurland

9% vlucht naar Europa

280.000vluchten via de Middelandse Zee in 2014 (recordjaar)

29.000bootvluchtelingen verdronken in de Middellandse zee sinds 2000

140.000mensenlevens gered door Mare Nostrum in 1 jaar (2014)

11.400mensenlevens gered door opvolger Triton in 2 maand (eind 2014)

Top 3 herkomstlanden 2014

30% Syrië16% Eritrea12% Sub-Saharische landen

WAARHEDEN VAN JOURNALIST PIETER STOCKMANS (TUSSEN VRIJHEID & GELUK) OVER GELUKZOEKERS OP WEG NAAR EUROPA

11

De inzet?Om de gevolgen van klimaatverandering tegen te gaan is het cruciaal dat de wereldleiders tot een ambitieus en wettelijk bindend internationaal klimaatakkoord komen: 60% minder uitstoot van broeikasgassen tegen 2030 (ten opzichte van 1990). Onze eigen ministers moeten zelf alvast maatregelen nemen. Om hen wakker te schudden, formuleren we de komende maanden 4 uitdagingen.

Waarom?Maatregelen nemen voor het klimaat heeft een positief effect op het leven van mensen: meer jobs, gezondere en meer energieonafhankelijke burgers en meer leefbare steden en gemeenten. Wereldwijd bruist het van de innoverende

Daag minister Turtelboom uit voor een zuiniger en duurzamer energiebeleid en ga mee naar Parijs!

Op vlak van energiezuinigheid is Vlaanderen een slechte leerling. Onze woningen behoren tot de meest energie-verslindende ter wereld en zijn verantwoordelijk voor ongeveer 15% van CO2-uitstoot in Vlaanderen. Door de 300.000 oudere woningen om te vormen tot energie-zuinige woningen, halveren de energiefacturen van de mensen die erin wonen, legt Klimaatsenator Hermes Sanctorum uit. En met de renovatieportefeuille bieden we een eenvoudige pakket aan voor alle woningen.

Woningen isoleren is goed voor het klimaat, maar ook voor ieders portemonnee. Bovendien kan een Green Deal-isolatieprogramma zorgen voor minstens 8.000 nieuwe lokale jobs in de bouw-sector. De verwarming van woningen staat voor ongeveer 15% van de CO2-uitstoot. Door de isolatie van de 300.000 slechtst geïsoleerde woningen stoot Vlaanderen elk jaar een pak minder CO2-uit.’

www.groen.be/klimaatuitdagingen

Zes maand voor de COP21 klimaattop in Parijs trapt Groen haar klimaatcampagne af. De manier waarop we praten

over klimaatverandering biedt vandaag onvoldoende hoop en perspectief. Klimaatverandering gaat niet alleen over

ijsberen maar over het effect op het dagelijkse leven van mensen. Aan de hand van 4 klimaatuitdagingen sporen we

de ministers aan om een versnelling hoger te schakelen binnen hun beleid: Energie, Mobiliteit, Voeding en Economie.

Illustraties Els Sallets en Mandy Bekaert

Het klimaatprobleem heeft minder ijsberen nodig en meer mensen.

GROEN LANCEERT

4 klimaatuitdagingen IN AANLOOP NAAR PARIJS

klimaatinitiatieven. De oplossingen liggen op tafel, nu nog de politieke wil en durf om keuzes te maken.

En jij?Daag mee onze ministers uit om in Parijs kop-loper te zijn en maak kans op één van de vier duotickets op de Climate express naar Parijs.

Hermes SanctorumKlimaatsenator

1212

Op uitnodiging van EénVandaag, een actu-aliteitsmagazine van de Nederlandse openbare omroep, ontmoeten beide

jonge fractieleiders elkaar in Roosendaal, de geboorteplaats van Jesse Klaver, op de Belgisch-Nederlandse grens. Het klikt meteen. Klaver geeft Calvo een rond-leiding in ‘zijn’ stad, Calvo ziet meteen mogelijkheden voor een grensoverschrij-dende festivalzomer.

Sinds Jesse Klaver de nieuwe fractievoorzitter (Nederlands equivalent van partijvoorzitter) is van GroenLinks, scheert

de partij hoge toppen in de peilingen. De jongste Nederlands partijleider ooit valt op door zijn stijl en discours. Hij wil

breken met wat hij het ‘economisme van de Nederlandse samenleving’ noemt. Wat ook opvalt, zijn de gelijkenissen

met onze federale fractieleider Kristof Calvo. Beiden jonge twintigers, begonnen als jongerenvoorzitters en politieke

broers met exotische wortels voor wie het allemaal anders kan en moet. Ze delen een temperament dat niet in een

klassiek maatpak past en een ereplaats als luis in de pels van de ‘oude politieke cultuur’. Waar Klaver het opneemt

tegen de almacht van de grootbanken in Nederland, is Calvo een geduchte tegenstander van energiereuzen.

Tekst Pieterjan Desmet en Tess Vonck / Foto’s Pieterjan Desmet

Jesse, gefeliciteerd! In je eerste speech had je het vaak over het ‘economisme’. Wat bedoel je daar precies mee? En wat stel je ervoor in de plaats?

Jesse: Eenvoudig samengevat? Alles terugbrengen tot geld, elk maatschap-pelijk vraagstuk reduceren tot een economische kwestie met als centrale vraag: verdienen we eraan of niet? Dat is, in het Nederland van vandaag, wat de politiek van links tot rechts domineert. Het gevolg daarvan is eenheidsworst: iedereen pleit voor groei en banen, maar een echt debat over waarden ontbreekt.

DUBBELPORTRET

Ik wil de mythes achter het economisme doorprikken, de status quo veranderen en het idealisme terug in de politiek.

Dat past wel bij onze slogan: het kan anders.

Jesse: (enthousiast) Ja, uitstekende slogan! Links zou meer met zelfver-trouwen mogen spreken over waar ze in gelooft en waar ze voor staat. We zaten te lang in het defensief, gingen gewoon mee in het begrippenkader van het economisme. Een duurzaam alternatief gaat ook verder dan gewoon economie en ecologie combineren. Het debat zou moeten gaan over de invul-ling die we aan begrippen geven. ‘Het kan anders’ betekent voor mij vooral minder pessimisme in de politiek.

Kristof: Tijdens de campagnetijd viel me op dat alle partijen in Nederland zich de mond laten snoeren door Geert Wilders. Dat is hier niet anders. Mensen hunkeren naar een echt nieuw verhaal. Wat ons dan weer van klassiek links onderscheidt, is onze wil om te hervor-men. Alleen als je het alternatief dat je biedt ook kan becijferen, kan je het status quo echt doorprikken. Stevige dromen en een stevige onderbouw slui-ten elkaar niet uit, integendeel, ze vullen elkaar aan. Leve de becijferde dromen!

Besparen, meer markt, minder overheid: het wordt ons ingelepeld als wetenschappelijk dogma. Welke rol heeft de overheid in jullie nieuw verhaal?

Kristof: Groen heeft geen last van dogma’s. Een sterke overheid is soms

nodig. Laat ze maar bankier spelen of als scheidsrechter optreden in de ener-giesector, de laatste crisis in die twee sectoren heeft ons laten zien wat er gebeurt als de markt die rol overneemt. Op andere vlakken mag de overheid krim-pen om creativiteit en engagement zijn werk laten doen, ook op vlak van privacy. De overheid moet vooral beter worden!

Jesse: Een overheid moet investeren in de uitdagers, niet in de winnaars. In de creatieve ondernemers, niet in de Shells van deze wereld. Als vernieuwing moet komen van de spelers die nu al het terrein domineren, dan heb ik daar geen goede hoop op. Een overheid kan daar meer sturend in zijn, mee bepalen wat de uitdagingen van morgen zijn. Voor ons is dat duurzame energie.

CALVO (28)

f Jongste rechtstreeks verkozen

parlementslid ooit (B)

f Spaanse roots

f Kijkt op naar mensen die nee

durven zeggen, Jean-Michel

Javaux (Ecolo) en Barça

f Politiek dier op vervroegd voetbalpensioen

f Luis in de pels van energiereuzen

f Zo groen dat hij geen rijbewijs heeft

f Zomertips voor de lezer: Zomer van

Mechelen, Maanrock, ‘Gratis geld voor

iedereen’ van Rutger Bregman en een

abonnement op decorrespondent.nl

KLAVER (29)

f Jongste fractievoorzitter ooit (NL)

f Marokkaans-Indonesische roots

f Kijkt op naar J. F Kennedy (veel meer dan

maar ook omwille van zijn initialen), Femke

Halsema en Paul Rosenmuller (Groenlinks)

f Verloor zachte ‘g’ ergens tussen

Roosendaal en Den Haag

f Luis in pels van grootbanken

f Zo groen dat hij het vervelend vindt als

mensen denken dat hij opgegroeide

als een Amsterdamse yuppie

f Zomertips voor de lezer: ‘Niet alles

is te koop’ van Michael Sandel, ‘No

time’ van Naomi Klein en ‘JFK’s last

hundred days’ van Thruston Clarke 13

14

Zorg zoekt: creatieve oplossingen voor wachtlijstenDe Vlaamse regering-Bourgeois verdubbelde de zorgpremie.

Zo betalen we samen 104 miljoen euro meer voor zorg, maar

minister van Welzijn Jo Vandeurzen (CD&V) gebruikt dat geld

niet om tekorten op te lossen. Tegelijk hakt de snoeischaar

van N-VA, Open VLD en CD&V in op het Zorgfonds.

Tekst Tom Zoete / Foto Bigstockphoto

Van wieg tot rusthuis wachten we, met duizenden, in een wachtkamer die steeds krapper wordt. Wat deed de Vlaamse regering het afgelopen jaar om die wachtlijsten aan te pakken? Nog wat extra stoeltjes bijzetten, kruimels strooien en besparen.

Wachtlijst geen zorg

‘Heb je al een crèche gevonden?’ Het is de eerste vraag die zwangere vrouwen krijgen. Kinderopvang komt plaatsen tekort. Tegen 2020 moeten er nog 17.500 bijkomen. Ze had een jaar tijd en toch kon de regering slechts 272 plekjes bij creëren. Wat als je kind opgroeit met gedrags- of leerstoornissen? Ondersteuningsmogelijkheden

voor die jongeren zijn er zeker, maar opnieuw geen plaats. Voor de meer dan 7.000 jongeren die maanden – soms jaren – in de wachtkamer van de jeugdzorg staan, kwamen dit jaar slechts 120 extra plaatsen bij.

In die wachtkamer wordt het intus-sen hoe langer hoe minder gezellig. Het afgelopen jaar investeerde de regering 65 miljoen extra in zorg voor mensen met een handicap, een peulenschil van het beloofde bedrag, maar slaagt er niet in de 14.000 wachtenden echte oplossingen te bieden. Kinderen en jongeren met psychologische problemen wachten intussen maanden op een behande-ling in een aangepast centrum. Extra handen en oren die daar vaart kunnen in brengen, worden niet

Beschaving lees je af aan de manier waarop een maatschappij met

de zwakste omgaat. Deze regering zegt:

trek-uw-plan.

Elke Van den BrandtVlaams parlementslid

Ook buiten politiek klinkt de stem van vernieuwing steeds luider. Houdt het succes van die burgerbewegingen politiek een spiegel voor?

Jesse: Er broeit een onderstroom van ‘doendenkers’ in de samenleving, mensen die nadenken over hoe het anders kan en er ook iets aan doen. Bij die groep is ook een soort cynisme ontstaan over de politiek. De regeringspartijen van de afgelopen dertig jaar beloofden iedere verkiezing verandering maar brachten telkens meer van hetzelfde, meer economisering van het leven. Dat burgers het heft in eigen handen nemen is goed, maar politiek blijft een belangrijk middel om de spelregels te veranderen. Groene partijen kunnen laten zien dat politiek niet cynisch is.

Kristof: Politiek is meer dan een mega-foon, het is ook een platform. Natuurlijk gaat politiek alleen de wereld niet veranderen, maar het kan en moet een bondgenoot zijn van zij die verandering willen vormgeven. We omarmen enga-gement, zoals Ringland en Hart boven Hard, met respect voor hun rol en hun enthousiasme, zonder in hun plaats te willen treden. De kruisbestuiving tussen politiek en middenveld, de combinatie van burgerengagement en concrete politieke initiatieven is een vruchtbare basis om heel groot te worden. Laat ons dus vooral samen doen waar we elk goed in zijn!

vervolg van blz. 15

15

aangeworven omdat de overheid het nodig vond op de sector te besparen.

Ook ouderen wachten op thuishulp of een bed in het rusthuis. Een vergrij-zingstsunami staat voor de deur, maar de regering Bourgeois raakt niet verder dan wachtlijsten. De investeringen in infra-structuur worden botweg stopgezet.

Zorggarantie

Schrijnende verhalen halen bijna weke-lijks de voorpagina’s. Druppels op een hete plaat, maar er is geen geld, zegt de regering Bourgeois. Het kan nochtans anders. Groen berekende in haar alter-natieve begroting 1,2 miljard extra voor

welzijn. ‘Daarmee kan er eindelijk een ern-stige aanpak van de wachtlijsten komen’, zegt Vlaams parlementslid Elke Van den Brandt. ‘Politiek gaat om keuzes maken.’

De overheid moet in eerste instantie garanderen dat wie zorg nodig heeft, die ook krijgt. Ook mensen die voor elkaar willen zorgen, verdienen steun van de overheid. ‘Veel mensen willen voor hun ouders, kinderen of naasten zorgen. Maar als we met z’n allen langer moeten werken, krijgen ze daar eenvoudigweg geen kans toe. Als de overheid niet inzet op goede gezinshulp, thuisbege-leiding, mantelzorg... dan wordt het in de praktijk vaak niet mogelijk om in de eigen omgeving verzorgd te worden.’

‘Het moet verder gaan dan wachtlijsten’, zegt Van den Brandt. ‘Ook nadien stop-pen de zorgen niet.’ De betaalbaarheid, van crèche tot rusthuis, betekent voor velen mensen een grote stress. Ook de kwaliteit van de zorg verdient alle aan-dacht. Het personeel in de zorg werkt zich de benen vanonder het lijf. Maar als je met te weinig bent, voor te veel werk, wordt het moeilijk. ‘Beschaving lees je af aan de manier waarop een maatschappij met de zwaksten omgaat. Het kan anders.’

17..500plaatsen in de kinderopvang

nodig tegen 2020

7.427jongeren met problemen wachten

op zorg in een voorziening

14.180volwassen personen met een

handicap wachten op ondersteuning

18.000extra rusthuisbedden

nodig tegen 2025

51 dagenwachten kinderen en jongeren

met psychologische problemen op een intakegesprek in een centrum

voor geestelijke gezondheid

16

De op één na armste gemeente

van het land zijn, is geen drempel

om hoog te mikken. Als het aan

Groen schepen Annalisa Gadaleta

ligt, schijnt het de komende

maanden boven Molenbeek liefst

extra hard. Dankzij burgers en

privé-investeerders liggen sinds

april 668 zonnepanelen op vijf

gemeentelijke gebouwen.

Tekst Tess Vonck / Foto Mustafa Er

De plaatsing van de zonnepanelen past in een ambitieus energie-actieplan. Op drie jaar tijd wil Molenbeek haar energieconsumptie met een vijfde verminderen. Eind vorig jaar ging Groen schepen voor Energie en Duurzame ontwikkeling Annalisa Gadaleta al de uitdaging aan om een groepsaankoop van groene stroom te organiseren. Hoewel de meesten deelnemers nog nooit van leverancier waren veranderd, slaagde Gadaleta erin 1.100 gezinnen warm te maken. Een welkome verademing voor zowel het plaatselijke leefmilieu als de portemonnee.

Eind april gingen ze nog een stapje verder. Een tapijt van 668 zonne-panelen moet vijf gemeentelijke gebouwen, waaronder drie scholen, van energie voorzien. Het zonnetapijt bedekt 1.170 m2, is goed voor 42 ton minder CO2 per jaar (6 huishoudens) en moet jaarlijks 160.000 kWh hernieuw-bare energie produceren. ‘Dit komt neer op de helft van het jaarlijkse verbruik van deze gebouwen, of het

elektriciteitsverbruik van 60 gezinnen’, legt Gadaleta trots uit.

Molenbeek haalt daarmee niet alleen de krachtigste installatie in heel Brussel binnen, maar bepaart ook 12.000 euro op haar jaarlijkse energiefactuur. De gebruikte stroom zal grotendeels ter plaatse worden gebruikt. De gemeente kon de installatie plaatsen via een zoge-heten derde-investeerdersproject. Een privé-investeerder plaatste en verhuurt de panelen gedurende tien jaar in de vorm van energiecertificaten; daarna is de gemeente er zelf eigenaar van.

‘Zonder dit soort alternatieve financie-ring was dit nooit mogelijk geweest’, zegt Gadaleta. Ook de inbreng van bur-gers was onontbeerlijk. ENERGIS, een coöperatieve van burgers voor transitie in Brussel, haalde in totaal 50.000 euro op voor dit project. ‘Ook met weinig middelen kan je je steentje bijdragen om klimaatverandering te stoppen. We kregen veel positieve reacties. Het toont eens een andere, positieve kant van de energie die in Molenbeek bruist.’

Molenbeek legt duurzaam zontapijt

17

Zwijndrecht plooit niet voor duurdere bustickets

Door besparingen die de Vlaamse regering De Lijn heeft opgelegd, rijzen bustarieven bij De Lijn de pan uit. Vooral ouderen en jongeren zijn daar de dupe van. Overal in Vlaanderen is bussen voor hen stilaan onbetaalbaar, behalve in Zwijndrecht.

Teks t Tess Vonck

Zwijndrecht is één van de enige gemeenten in Vlaanderen die zich niet zomaar neerlegt bij dure bustickets als antwoord op besparingen. Groen burgemeester André Van de Vyver dokterde een overeenkomst uit met de busmaatschappij dat een stokje steekt voor de besparingsklem rond het openbaar vervoer. Zo blijft de gratis busregeling voor jongeren er van kracht en kunnen Zwijndrechtenaars genieten van een aantal unieke voordelen.

De gemeente staat al langer in Vlaanderen bekend als één van de hardste verdedigers van alternatieve mobiliteit. ‘De onderhandelingen met De Lijn liepen dit jaar door de harde besparingen van de regering op het openbaar vervoer niet van een leien dakje’, zegt Van de Vyver. ‘Toch zal de nieuwe overeenkomst het openbaar vervoer voor de Zwijndrechtenaar nog voordeliger en aantrekkelijker maken.’

Daarvoor steekt Zwijndrecht zelf een tandje bij. De gemeente komt vanaf januari tussen in alle Buzzypass-abonnementen voor jongeren tot en met 24 jaar zodat zij volledig gratis op het hele net kunnen blijven rijden. Wie ouder is dan 25 kan via dezelfde regeling al voor 28 euro van een jaarabonnement genieten.

Vanaf 1 september stopt ook de gratis busregeling voor 65-plussers. Een jaarabonnement voor ouderen bij De Lijn zal voortaan 50 euro kosten. Zwijndrecht wil haar ouderen vanaf september de helft van hun abon-nementskosten terugbetalen.

Het skatewalhalla moet het parade-paardje worden van de Blaarmeersen, de sportieve groene long van de stad. Het ontwerp moet tegen 2018 klaar zijn, kost 600.000 euro en gebeurt in overleg met vertegenwoordigers uit het Gentse skatemilieu zelf. Skaters in Gent klagen al lang dat de stad niet voldoende goede skatebanen heeft. Ze verwijzen naar kleinere steden als Kortrijk of Aalst, waar de situatie beter is. Het plan ligt al jaren op tafel en komt er nu eindelijk door in het kader van grootse plannen om van Gent een kind- en jeugdvriendelijke stad te maken.

‘De keuze om skaters zelf mee te laten beslissen was ook bewust’, zegt Groen schepen voor Onderwijs, Jeugd en Opvoeding Elke Decruynaere. ‘Ze weten zelf veel beter wat nodig is. Participatie is ook ons huismerk. We willen een stad zijn waar elke Gentenaar zich nauw betrokken voelt. Voor kinderen en jonge-ren willen we ook verder gaan dan enkel een paar plekken creë-ren waar ze hun

ding kunnen doen. Ze moeten overal, op elke straat, zichzelf kunnen zijn en het gevoel moeten hebben dat Gent ook van hen is.’

Voor Ernst De Lanoye, één van de jonge Gentse skaters die mee betrok-ken is in het ontwerp, gaat het verder dan enkel het grootste park hebben.

‘De aantrekkingskracht van een skatepark werd lang onderschat.’ In De Morgen pleitte jongerentrendwat-cher Tom Palmaerts, zelf voormalig skater, onlangs nog dat een skate-bord de beste springplank is voor een succesvolle creatieve carrière.

Van streetartist Banksy, chef-kok Kobe Desramaults tot Pharrell Williams, allemaal leerden ze op hun plank naar eigen zeggen doorbijten, risico’s nemen en blind vertrouwen op hun intuïtie. ‘Het was inderdaad geen sinecure om geld vrij te maken voor dit

project’, zegt Decruynaere. ‘Voor de ontwikkeling van die

jongeren is skaten van onschatbare waarde.’

Gent bouwt grootste skatewalhalla van het land

Met zijn duizenden studenten en creatievo’s heeft Gent één

van de grootste skatescènes in Vlaanderen. Al jaren klagen

skaters dat er niet voldoende infrastructuur is. Met een spitante

Groen schepen voor Jeugd aan het roer komt daar binnenkort

verandering in. Tegen 2018 zal de Arteveldestad het grootste

skatepark van het land huizen, ontworpen voor én door skaters.

Tekst Tess Vonck / Foto Bigstockphoto

Delen is hot! Niet verwonderlijk, gedeeld plezier is ook dubbel plezier. Ook op reis bestaan er heel wat mogelijkheden om te ruilen en delen. Dat scheelt geld, is beter voor het milieu maar ook ideaal om lokale mensen te leren kennen. Maak gebruik van die lege plaats in jouw auto of zoek part-ners in crime om kostendelend elke uithoek van Europa te verkennen. Via deze apps en liftcentrales kan je met andere chauffeurs meerijden of passagiers meenemen.

f www.blablacar.nl f www.covoiturage.fr f www.hitchwiki.org

Meer ziel, meer vreugd

De temperaturen stijgen, de dagen worden langer, shorts en rokjes worden uit de kast

gehaald,… Kortom, de zomer hangt in de lucht! En plots kriebelt het aan je dikke teen: die

onweerstaanbare drang om de wereld te ontdekken. Stop deze tips mee in je koffer en stuur

samen met je smartphone ook de zorgen over je ecologische voetafdruk even op vakantie.

Tekst Tess Vonck / Illustratie Bigstock

6 tipsvoor een duurzame vakantie

18

vergeet vooral ook niet je ijsje, selfie

of zonnemelk te delen!

Genoeg van dure bed-and-breakfasts, het eeuwige gerommel en gesnurk in backpacker-hostels en onpersoonlijke gesprekjes met hotelpersoneel in een all-in? Het kan ook anders. Misschien wil iemand graag de Belgische frietcultuur vanuit je achtertuin opsnuiven en zijn haciënda in één of ander exotisch oord in ruil beschikbaar stellen. Alles is mogelijk en bovendien gratis, want je gastheer krijgt er jouw huis (en kat of cactus) voor in de plaats.

f www.huizenruil.com

Ruil eens je huis

19

Bereken je vakantie - voetafdruk

Op vakantievoetafdruk.nl kan je in 1, 2, 3 berekenen hoe groot de ecologische voetafdruk is van jouw reisstijl. Je krijgt bovendien een hele waslijst tips mee. Ook Wegwijzer.be geeft een overzicht van alle do’s en don’ts voor een ecologisch verantwoord uitje.

De ultieme backpackersbijbel heet niet voor niets ‘Lonely Planet’. Uren en dagen slijt je in dat boek, scrolt door eindeloze fora en obscure reisblogs, op zoek naar dat ene zonderlinge plekje buiten het platgetreden pad om uiteindelijk door een teleurgestelde massa meerwaarde-zoekers vertrappeld te worden die precies dezelfde strategie hadden bedacht.

Via globalgreeternetwork.info kan je aan locals vragen waar het goed eten, wandelen, fotograferen en nietsen is.

f www.globalgreeternetwork.info (internationaal)

f www.greeters.be (België)

BackpackMojo: het eerste participatieve sociale reis-netwerk op maat van back-packers waar je informatie en reisgidsen kan uitwisselen.

f www.backpackmojo.com

Foodsurfing: houd ook je culinaire avon-turen op lokaal niveau en reserveer online een plaats aan tafel bij een local.

f www.livemyfood.eu

When in Rome…

f Wereldwijd 5.500.000 couchsurfers in 207 landen

een bed of sofa aanbieden?

f Een vlucht naar Athene

per persoon meer energie

verbruikt dan het verwarmen

van een eengezinswoning

voor een heel jaar?

f Jaarlijks 16.000 mensen

in de wereld een huis ruilen?

f De datingapp Tinder

een ideale reisbuddy is?

f Een vliegtuig 3x zoveel

impact heeft op het

klimaat dan de auto?

f 80% van het bedrag dat

je betaalt voor een all-inclusive

pakketreis niet naar het

bestemmingsland terugvloeit?

Wist je dat…

Je hoeft helemaal niet in een roeiboot de Atlantische oceaan af te varen, kamperen op de Mount Everest of uit een vliegtuig te springen om avontuurlijk te zijn. Avontuur zit in je hoofd, schrijft micro-avonturier en blogger Alastair Humphrey. Gewoon ergens heengaan waar je nooit eerder bent geweest of doen wat je anders nooit zou doen. Blijf dus gewoon lekker thuis en ontdek hoe spannend Vlaanderen en Wallonië eigenlijk kunnen zijn, door gewoon anders te doen dan je altijd doet. Humphrey’s blog staat bovendien boordevol tips voor een zomer lang micro-avonturieren like a pro.

f www.alastairhumphreys.com

Staycation

Van zetel naar zetel de wereld rondrei-zen zit in de lift. Couchsurfing.org was lang één van de pioniers, tot ze recent in zee gingen met durfkapitalisten. Een kleinschaliger en minder commercieel alternatief op maat van digitale nomaden met een ethisch kompas is Trustroots, een interactieve website waarmee rei-zigers een gratis slaapplek zoeken en de wereld ontmoeten in elkaars zetel. Of wat dacht je van je eigen tent opslaan in iemands tuin?

f www.campinmygarden.com

Zetelsurfen Ter land, ter zee en…niet in de lucht

Een retourtje naar Verweggistan kost al snel veel geld, tijd of gewicht op je ecologische voet. Waarom het niet eens over een heel andere boeg gooien? Vanuit Antwerpen of Rotterdam kan je op een containerschip meevaren naar zo’n 300 havens over de hele wereld. De sportievelingen kunnen zich wagen aan een epische tocht met stalen ros langs de hoogtepunten van een 6000 km lange fietsroute langs de Noordzee.

f www.cargoshipcruises.nl f www.fietsrouteplanner.eu

Een basisinkomen voor iedereen. Het onverkort invoeren van de vermogenswinstbelasting. Gratis openbaar vervoer voor mensen in armoede. Gratis basisgezond-heidszorg, inclusief geestelijke gezondheidszorg. De oprichting van een Gemeenschapshuis, ter vervanging van het huidige OCMW, die alle dienstverlening voor mensen in armoede centraliseert.

Het is maar een greep uit de meer dan 60 beleidsvoorstellen die Jong Groen op zaterdag 18 april op haar congres stemde en die komaf moeten maken met de toenemende armoede en ongelijkheid. 1 op de 11 Vlamingen leeft met een inkomen onder de armoededrempel. Vorig jaar waren opnieuw 7% meer mensen afhankelijk van voedsel-pakketten, de hoogste stijging in 15 jaar. En alle experts concluderen

dat het huidige regerings beleid geen soelaas zal bieden, integen-deel, het zal deze cijfers alleen maar verder doen exploderen.

‘Deze regering trekt de laagste uitkering op met 2%, terwijl de armoedegrens nu al 6% hoger ligt. Dat is geen beleid tegen, maar vóór armoede,’ aldus Céline Van Den Abeele, voorzitter van Jong Groen. ‘De regering laat jaarlijks 680.000 Vlamingen gewoon stikken.’ Armoedebestrijding hoeft nochtans zo moeilijk niet te zijn, zo bewijst Jong Groen. Dat veel Vlamingen net als Jong Groen vinden dat het hoog tijd is om daar verandering in te brengen ook. De hashtag #warmesamenleving die op het congres werd gelanceerd was zelfs trending op sociale media.

jonggroen.be/warmesamenleving

20 GroenPlus verdedigt in Parijs toekomst kleinkinderenHet klimaat kent geen leeftijd. Iedereen krijgt er grijs haar van. Daarom schakelt GroenPlus een versnelling hoger met allerlei acties in de aanloop naar de klimaat top in Parijs. ‘Het gaat immers om de toekomst van onze kleinkinderen,’ zegt voorzitter Hugo Van Dienderen.

Tekst Tess Vonck / Foto GroenPlus

Hevige stormen, overstromingen én droogtes, mislukte oogsten, klimaat-vluchtelingen en conflicten… Niet ons probleem? GroenPlus denkt daar anders over. Het is geen moment om cynisch te worden, vindt voorzitter Van Dienderen.

‘Als er geen doortastend klimaatbeleid komt, staat deze toekomst onze klein-kinderen te wachten.’ Niet bij de pakken blijven zitten, maar die toekomst met beide handen grijpen, is de boodschap.

Om dat te kunnen doen, moet je in de eerste plaats wel goed geïnformeerd zijn. Burgers informeren en mobiliseren, want alleen zo kan je druk uit oefenen op de klimaattop om met concrete maatregelen te komen. In Gent zijn ze goed bezig, ondervond Groen Plus toen Gents schepen Tine Heyse het klimaat-plan van de stropstad kwam toelichten aan een groep enthousiastelingen.

Klimaatcolloquium

De ouderenafdeling van Groen heeft in de aanloop naar de klimaattop ook zelf heel wat acties in petto. Zo moet het Vlaams Parlement op 16 novem-ber plaatsmaken voor een verdiepend klimaatcolloquium met onder-meer Vlaams volksvertegenwoordiger Hermes Sanctorum die de klimaatcam-pagne van Groen leidt en MO* journaliste Alma De Walsche, die al jaren het mon-diale klimaatdebat op de voet volgt.

Te voet, met de fiets of de trein naar Parijs

Op 11 november trekt een groep GroenPlussers haar spoor letterlijk door op een helse pelgrimstocht naar de laatste kans in Parijs. Tien dagen later vertrekt een tweede groep per fiets aan een rato van 50 km per dag en een derde groep springt op 29 november samen met Meyrem Almaci en Jong Groen op de klimaatexpres om deel te nemen aan de internationale manifestatie.

www.groen-plus.be

De armoedecijfers liegen er niet om. Het aantal mensen in armoede is hoog, té hoog. Jong Groen wil een grondige aanpak van het probleem. Het is tijd voor een warme samenleving.

Tekst & foto Sien Verstraeten

naar (w)arme samenleving

21

Vanaf deze zomer worden de Nederlandstalige speelplei-nen in Brussel georganiseerd

door de dienst onderwijs. En dat heeft zo zijn gevolgen voor hun werking én de kinderen zelf. Speelpleinwerkers moeten voortaan een pedagogische vorming ondergaan, hoofdanimatoren worden vervangen door leerkrachten en er komt meer nadruk op taalstimulering en kennis.

Spelen is niet meer de prioriteit, leren is dat wel. Dat zint Groen niet. ‘Het recht op spelen, zonder doel, gewoon om je te amuseren komt in onze prestatiemaatschappij steeds meer onder druk te staan. Altijd moet er iets geleerd worden, alles moet altijd nuttig zijn’, legt Groen parlementslid voor Brussel Bruno De Lille uit.

uit. Zij kregen in het parlement te horen dat ze wel eens hun subsidies kunnen verliezen als ze niet inbinden.

‘Een speelplein is een plek waar kinderen zorgeloos kind kunnen zijn, het mag geen vervangingsschool worden’, meent De Lille. ‘Zoals het voor volwassenen nodig is om af en toe een stoom af te laten, is het ook voor kinderen van levensbelang om te kunnen spelen zonder te moeten presteren.’ De Brusselse Groen-fractie zal de nieuwe manier van werken deze zomer dan ook met argusogen volgen.

‘Het slagen of falen van dit nieuwe plan zal afhangen van hoeveel ruimte voor zorgeloosheid en spelen om te spelen dit nieuwe beleid kinderen laat’, klinkt het.

Geen plaats meer voor spelen op Brusselse speelpleinen

Zitten Brusselse kinderen binnenkort 12 maanden op de schoolbanken? Als het van de Vlaamse gemeenschapscommissie afhangt wel. De Brusselse speelpleinen vallen vanaf deze zomer niet meer onder Jeugd, maar bij Onderwijs. Spelen wordt

dus leren. De Brusselse Groen-fractie zet zich de komende maanden schrap als

waakhond. ‘Speelpleinen mogen geen vervangscholen worden’, luidt het.

Tekst Tim Devriese / Foto Shutterstock

De honderden jongeren die jarenlang als vrijwilliger het speelpleinwerk gedragen hebben, staan voor een moeilijke keuze: meegaan in het nieuwe concept in de hoop een school te zoeken die oren heeft naar de eigenheid van speelpleinwerk of zelf iets nieuws opstarten.

Vraag is hoeveel ruimte scholen nog zullen laten voor het recht op spelen. Wordt spelen enkel nog een middel tot leren? ‘Natuurlijk leer je al spelend bij, maar dat is niet de kern van het recht op spelen’, zegt kinderrechtencommissaris Bruno Vanobbergem. ‘De VN stelt dat de school nu al zo’n sterke plaats inneemt in de tijdsbesteding van kinderen, dat we meer inmenging in het recht op vrije tijd en spel beter vermijden.’

De Brusselse Groen-parlementsleden sluiten zich daar volledig bij aan. Ze hebben dat dan ook meerdere keren in het parlement laten horen maar de meerderheid weigert te luisteren. Organisaties zoals de Vlaamse Dienst Speelpleinwerk (VDS) lieten al in april in een pamflet hun bezorgdheid horen. Hun brief lokte heel wat reacties uit. Ook andere jeugdorganisaties als Chirojeugd Vlaanderen, ouders en zelfs leerkrachten drukten hun ongenoegen

22

Europa bant gratis plastic

Wie een plastic zakje vraagt aan de kassa zal daar sinds kort overal in Europa voor moeten betalen. De gemiddelde Europeaan verbruikt jaarlijks zo’n 500 plastic zakjes, acht miljard belanden elk jaar in natuur en zee. Volgens milieuactivisten zou zonder Europees plan die afvalberg alleen maar groter worden. In april stemden het Europees Parlement een nieuwe Europese wet die win-kels in alle lidstaten oplegt om plastic zakjes niet langer gratis mee te geven. De kostprijs mag elk land apart beslissen. Europa wil zo tegen 2020 80 procent minder plas-tiek zakjes gebruiken.

Grootste pensioenpot ter wereld fossielvrij

Het Noorse pensioenfonds, dat 742 miljard euro beheert en het grootste publieke beleggingsfonds ter wereld is, besliste onlangs om zich terug te trekken uit de fossiele industrie. Wereldwijd zijn er al door meer dan 180 instellingen voor 43 miljard euro beleggingen uit de fossiele sector geschrapt. Voor al die bewegingen en instellingen wordt kapitaal aanhouden in olie-, steenkool of gasbedrijven te riskant. Als we de opwarming van de aarde onder 2° C willen houden, moet immers 80 pro-cent van de beschikbare voorraden fossiele brandstoffen onder de grond blijven zitten.

Oui propere auto’s, non voedselverspilling

Het is Frankrijk menens met de strijd tegen de opwarming van de aarde. Vanaf januari 2016 krijgen Franse auto’s in het hele land een vignet opgeplakt dat aangeeft hoe vervuilend een auto is. Bestuurders van groene wagens krijgen betere parkeerplaatsen en exclusieve toe-gang tot straten die alleen voor hen zijn bestemd. In mei werd ook een wet goedgekeurd die supermarkten verbiedt onverkocht voedsel te ver-nietigen en hen verplicht het weg te schenken of als diervoeder te gebrui-ken. Grote supermarkten riskeren zelfs 75.000 euro boete.

goed nieuwsuit europa

ZOMER 2015Tekst Tess Vonck / Beeld Bigstockphoto

Homoburgemeester ster progressief Polen

Na minder dan een jaar regeren is Robert Biedron, de eerste Poolse homoburgemeester en – off the record – ongekroonde koning van links Polen, zo populair dat vanuit het hele land koppels naar zijn Slupsk komen om door hem in de echt te worden verbonden. Hetero’s wel te verstaan, want Poolse hole-bikoppels kunnen zich niet eens als partner laten registreren. Zelfs de Katholieke Kerk, die nog steeds de plak zwaait in het land, kan hem niet tegenhouden. Onder zijn beleid is Slupsk goed op weg om de meest progressieve stad van het land te worden met meer groen, gratis inter-net, goedkoop openbaar vervoer én minder taboes natuurlijk.

Activiste wordt baas van Barcelona

In Spanje hebben de recente regio-nale en gemeentelijke verkiezingen een politieke aardverschuiving van formaat opgeleverd. De aloude hegemonie van conservatieven en de sociaaldemocraten is op veel plaatsen gebroken. Podemos, de

‘indignados-partij’ die in de Europese verkiezingen vorig jaar uit het niets 5 zetels haalde, zal vanaf nu in veel besturen een vinger in de pap krij-gen. In Madrid sleepten ze een tweede plaats in de wacht en in Barcelona hangt al een burgemeesterslint klaar voor burgerrechtenactiviste Ada Colau. In 2011 liep Colau nog met haar baby op de arm tussen de demon-stranten van de 15 mei-beweging, nu wil ze – nog steeds op teenslip-pers – de tweede grootste stad van Spanje terug bij de mensen brengen. Alvast een pittig voorsmaakje van wat Spanje na de zomer zou kunnen zijn na de nationale verkiezingen…

We gaan er altijd vanuit dat grote veranderingen grote daden nodig hebben om tot revolutie of evolutie te komen, maar de geschiedenis leert ons dat de details minstens even belangrijk waren.

TINE HENS

TINE HENS Grow, eat, share: 120 recepten

van boer tot bord

Vier chefs van vegetarisch

restaurant Avalon bundelen

de meest eigenwijze en

verrukkelijke recepten.

Hoe zou een wereld na kapitalisme eruit zien? Wat als we met z’n allen

beslissen dat niet de economie ons bepaalt, maar dat wij de economie zijn?

Met die vragen trekt journalist Tine Hens door Europa, op zoek naar een ander

verhaal voor concurrentie en groei. Haar boek ‘Het kleine verzet’, tevens ook de

nieuwste Oikospublicatie, zoomt van Helsinki tot Athene in op mensen die heel

hard trappen om niet zo snel vooruit te gaan en toch niet ter plaatse blijven.

Tekst Oikos / Foto EPO

Als je beleidsmakers en economen mag geloven is er maar één werkelijk-heid: die waarin economische groei alles bepaalt. Met haar boek wil Hens breken met de neerslachtigheid in de maatschappij. ‘We worden vandaag voortdurend ontmoedigd om te dromen en te geloven dat het beter of anders kan. ‘Er is geen alternatief’, klinkt het. Ik wil mensen net het gevoel geven van: ‘We kunnen het allemaal!’ Dat hoeft niet groots te zijn. Iets doen is belangrijker dan niets proberen. Hoe klein die daden ook zijn’, zegt Hens.

Het klein verzet is een inspirerend en hoopgevend verhaal over die voetno-ten in de geschieden, over die mensen die op hun manier hun straat, wijk,

dorp of stad een andere richting uit te duwen. De auteur neemt lezers mee langs vergeten utopieën, boeren die elektriciteit verkopen, kiwi’s van eigen kweek, mensen die hebben en kopen inwisselden voor ruilen, delen en geven. Soms werden ze tot dwars-liggen gedwongen door de crisis, elders dan weer gedreven door de gedachte dat het ‘zo niet verder kan’

Het zijn vaak kleine initiatieven, maar ze gaan in tegen de stroom, tegen de gangbare economische logica. ‘We gaan er altijd vanuit dat grote verande-ringen grote daden nodig hebben’, zegt Hens. ‘Maar als je kijkt naar revoluties en evoluties in de geschiedenis, dan zijn de details minstens even belangrijk.’

Oikos is een onafhankelijke denk tank die werkt aan sociaal-ecologische verandering door het maatschappelijk debat te voeden vanuit ecologisch perspectief. De ecologische grenzen van de planeet en de solidariteit wereldwijd en met toekomstige generaties zijn hierbij de uitgangspunten.

www.oikos.be

Bestellen kan via overschrijving op BE29 0015 9877 0164

van Oikos vzw met vermelding ‘Zomeraanbod Ecozine’.

Grow, eat, share

Avalon, 223p.Het klein verzet

Tine Hens, EPO, 292p.44 € IPV 50 €

23

met TINE HENS

REIS DOOR

DWARS EUROPA

IN BEELD Gay Pride 16 mei 2015 Brussel

Voor de 20ste editie van de Gay Pride straalde de Brusselse Beurs opnieuw in een regenbooggloed. Een feest dat ook Groen niet wilde missen. Brussels parlementslid en fractieleider Bruno De Lille stapte feestend mee rond de praalwagen van Groen en Ecolo, in gezelschap van een forse delegatie en twee kleurrijke poolbewoners. België is bijna het meest holebi- en transvriendelijke land van Europa, zo bleek uit de ILGA-Europe Rainbow Index, maar er is nog veel werk aan de winkel. De Lille: ‘Holebi’s worden getolereerd, maar nog steeds niet gerespecteerd. Treed je in de pas van trouwen-werken-huisje-kindje dan ben je het symbool van breeddenkend België, maar wie buiten de norm treedt, heeft het nog steeds veel moeilijker.’

Tekst Tess Vonck / Foto’s Imagedesk-Geertje De Waegeneer