ναι τῷ κλύσματι ndash καὶ φοβερωτάτην ποιεῖτὴν κυματωγὴν καὶ τὸν ἦχον μέγαν καὶ τὸκῦμα πολλάκις αὐτῷ ἰσομέγεθες τῷ σκο-πέλῳ τοιαῦτα καὶ σφᾶς καταλαβεῖν ἔφα-σκεν ὁ ναύκληρος ἔτι καὶ νυκτὸς οὔσης καὶζόφου ἀκριβοῦς ἀλλὰ πρὸς τὴν οἰμωγὴναὐτῶν ἐπικλασθέντας τοὺς θεοὺς πῦρ τεἀναδεῖξαι ἀπὸ τῆς Λυκίας ὡς γνωρίσαιτὸν τόπον ἐκεῖνον καί τινα λαμπρὸνἀστέρα Διοσκούρων τὸν ἕτερον ἐπικαθίσαιτῷ καρχησίῳ καὶ κατευθῦναι τὴν ναῦν ἐπὶτὰ λαιὰ ἐς τὸ πέλαγος ἤδη τῷ κρημνῷπροσφερομένην τοὐντεῦθεν δὲ ἅπαξ τῆςὀρθῆς ἐκπεσόντας διὰ τοῦ Αἰγαίου πλεύσα-ντας ἑβδομηκοστῇ ἀπ Αἰγύπτου ἡμέρᾳπρὸς ἀντίους τοὺς ἐτησίας πλαγιάζονταςἐς Πειραιᾶ χθὲς καθορμίσασθαι τοσοῦτονἀποσυρέντας ἐς τὸ κάτω οὓς ἔδει τὴν Κρή-την δεξιὰν λαβόντας ὑπὲρ τὴν Μαλέανπλεύσαντας ἤδη εἶναι ἐν ἸταλίᾳΛΥΚΙΝΟΣ Νὴ Δία θαυμάσιόν τινα

20

ΛΟΥΚΙΑΝΟΥ

ΛΟΓΟΙ

1

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΑΛΕΧΑΝΔΡΟΥ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί τοῦτο ὦ Ἀλέξανδρεκαὶ σὺ τέθνηκας ὥσπερ καὶ ἡμεῖς ἅπαντεςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ὁρᾷς ὦ Διόγενες οὐπαράδοξον δέ εἰ ἄνθρωπος ὢν ἀπέθανονΔΙΟΓΕΝΗΣ Οὐκοῦν ὁ Ἄμμων ἐψεύδε-το λέγων ἑαυτοῦ σε εἶναι σὺ δὲ Φιλίππουἄρα ἦσθαΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Φιλίππου δηλαδή οὐγὰρ ἂν ἐτεθνήκειν Ἄμμωνος ὤν ΔΙΟΓΕΝΗΣ Καὶ μὴν καὶ περὶ τῆςὈλυμπιάδος ὅμοια ἐλέγετο δράκοντα ὁμι-λεῖν αὐτῇ καὶ βλέπεσθαι ἐν τῇ εὐνῇ εἶταοὕτω σε τεχθῆναι τὸν δὲ Φίλιππον ἐξηπα-τῆσθαι οἰόμενον πατέρα σου εἶναιΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Κἀγὼ ταῦτα ἤκουονὥσπερ σύ νῦν δὲ ὁρῶ ὅτι οὐδὲν ὑγιὲς οὔτεἡ μήτηρ οὔτε οἱ τῶν Ἀμμωνίων προφῆταιἔλεγονΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλὰ τὸ ψεῦδος αὐτῶν οὐκ

98

ἁπάντων ἐσμένΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅρα ὦ Χείρων μὴ πε-ριπίπτῃς σεαυτῷ καὶ ἐς τὸ αὐτό σοι ὁλόγος περιστῇΧΕΙΡΩΝ Πῶς τοῦτο φῄςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅτι εἰ τῶν ἐν τῷ βίῳ τὸὅμοιον ἀεὶ καὶ ταὐτὸν ἐγένετό σοι προσκο-ρές καὶ τἀνταῦθα ὅμοια ὄντα προσκορῆὁμοίως ἂν γένοιτο καὶ δεήσει μεταβολήνσε ζητεῖν τινα καὶ ἐντεῦθεν εἰς ἄλλον βίονὅπερ οἶμαι ἀδύνατονΧΕΙΡΩΝ Τί οὖν ἂν πάθοι τις ὦ Μένιπ-πε ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅπερ οἶμαι φασί συνε-τὸν ὄντα ἀρέσκεσθαι καὶ ἀγαπᾶν τοῖς πα-ροῦσι καὶ μηδὲν αὐτῶν ἀφόρητον οἴεσθαι

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΤΕΙΡΕΣΙΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ Τειρεσία εἰ μὲν καὶ

83

2

θον πλέοντες ἢ ὡς ὁ ἀστὴρ αὐτοὺς ἔσωσενΛΥΚΙΝΟΣ Οὔκ ὦ Τιμόλαε ἀλλὰ νῦνἡδέως ἂν ἀκούσαιμεν ΤΙΜΟΛΑΟΣ Ὁ ναύκληρος αὐτὸς διη-γεῖτό μοι χρηστὸς ἀνὴρ καὶ προσομιλῆσαιδεξιός ἔφη δὲ ἀπὸ τῆς Φάρου ἀπάρανταςοὐ πάνυ βιαίῳ πνεύματι ἑβδομαίους ἰδεῖντὸν Ἀκάμαντα εἶτα ζεφύρου ἀντιπνεύσα-ντος ἀπενεχθῆναι πλαγίους ἄχρι Σιδῶνοςἐκεῖθεν δὲ χειμῶνι μεγάλῳ περιπεσόνταςδεκάτῃ ἐπὶ Χελιδονέας διὰ τοῦ Αὐλῶνοςἐλθεῖν ἔνθα δὴ παρὰ μικρὸν ὑποβρυχίουςδῦναι ἅπαντας οἶδα δέ ποτε παραπλεύσαςκαὶ αὐτὸς Χελιδονέας ἡλίκον ἐν τῷ τόπῳἀνίσταται τὸ κῦμα καὶ μάλιστα περὶ τὸνλίβα ὁπόταν ἐπιλάβῃ καὶ τοῦ νότου κατἐκεῖνο γὰρ δὴ συμβαίνει μερίζεσθαι τὸΠαμφύλιον ἀπὸ τῆς Λυκιακῆς θαλάττηςκαὶ ὁ κλύδων ἅτε ἀπὸ πολλῶν ῥευμάτωνπερὶ τῷ ἀκρωτηρίῳ σχιζόμενος ndash ἀπόξυ-ροι δέ εἰσι πέτραι καὶ ὀξεῖαι παραθηγόμε-

19

τυφλὸς εἶ οὐκέτι διαγνῶναι ῥᾴδιον ἅπασιγὰρ ἡμῖν ὁμοῖα τὰ ὄμματα κενά μόνον δὲαἱ χῶραι αὐτῶν τὰ δ ἄλλα οὐκέτ ἂν εἰπε-ῖν ἔχοις τίς ὁ Φινεὺς ἦν ἢ τίς ὁ Λυγκεύςὅτι μέντοι μάντις ἦσθα καὶ ὅτι ἀμφότεραἐγένου μόνος καὶ ἄρρην καὶ γυνή τῶν ποι-ητῶν ἀκούσας οἶδα πρὸς τῶν θεῶν τοιγα-ροῦν εἰπέ μοι ὁποτέρου ἡδίονος ἐπειράθηςτῶν βίων ὁπότε ἀνὴρ ἦσθα ἢ ὁ γυναικεῖοςἀμείνων ἦνΤΕΙΡΕΣΙΑΣ Παρὰ πολύ ὦ Μένιππε ὁγυναικεῖος ἀπραγμονέστερος γάρ καὶ δε-σπόζουσι τῶν ἀνδρῶν αἱ γυναῖκες καὶοὔτε πολεμεῖν ἀνάγκη αὐταῖς οὔτε παρἔπαλξιν ἑστάναι οὔτ ἐν ἐκκλησίᾳ διαφέρε-σθαι οὔτ ἐν δικαστηρίοις ἐξετάζεσθαιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ γὰρ ἀκήκοας ὦ Τει-ρεσία τῆς Εὐριπίδου Μηδείας οἷα εἶπενοἰκτείρουσα τὸ γυναικεῖον ὡς ἀθλίαςοὔσας καὶ ἀφόρητόν τινα τὸν ἐκ τῶν ὠδί-νων πόνον ὑφισταμένας ἀτὰρ εἰπέ

84

εἶναι τοὺς τὴν προσποίησιν ἐκείνην ἐπικερ-τομοῦντας ὁρῶντας τὸν νεκρὸν τοῦ θεοῦἐκτάδην κείμενον μυδῶντα ἤδη καὶἐξῳδηκότα κατὰ νόμον ἁπάντων τῶν σω-μάτων ἄλλως τε καὶ τοῦτο ὃ χρήσιμονἔφης ὦ Ἀλέξανδρε τὸ διὰ τοῦτο κρατεῖνῥᾳδίως πολὺ τῆς δόξης ἀφῄρει τῶν κατορ-θουμένων πᾶν γὰρ ἐδόκει ἐνδεὲς ὑπὸ θεοῦγίγνεσθαι δοκοῦν ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐ ταῦτα φρονοῦσινοἱ ἄνθρωποι περὶ ἐμοῦ ἀλλὰ Ἡρακλεῖ καὶΔιονύσῳ ἐνάμιλλον τιθέασί με καίτοι τὴνἌορνον ἐκείνην οὐδετέρου ἐκείνων λα-βόντος ἐγὼ μόνος ἐχειρωσάμηνΦΙΛΙΠΠΟΣ Ὁρᾷς ὅτι ταῦτα ὡς Ἄμ-μωνος υἱὸς λέγεις ὃς Ἡρακλεῖ καὶ Διονύ-σῳ παραβάλλεις σεαυτόν καὶ οὐκ αἰσχύνῃὦ Ἀλέξανδρε οὐδὲ τὸν τῦφον ἀπομαθήσῃκαὶ γνώσῃ σεαυτὸν καὶ συνήσεις ἤδη νε-κρὸς ὤν

97

δὲ ἀνάλογον ἡ πρῷρα ὑπερβέβηκεν ἐς τὸπρόσω ἀπομηκυνομένη τὴν ἐπώνυμον τῆςνεὼς θεὸν ἔχουσα τὴν Ἶσιν ἑκατέρωθεν ὁμὲν γὰρ ἄλλος κόσμος αἱ γραφαὶ καὶ τοῦἱστίου τὸ παράσειον πυραυγές καὶ πρὸτούτων αἱ ἄγκυραι καὶ στροφεῖα καὶ περια-γωγεῖς καὶ αἱ κατὰ τὴν πρύμναν οἰκήσειςθαυμάσια πάντα μοι ἔδοξεν καὶ τὸ τῶνναυτῶν πλῆθος στρατοπέδῳ ἄν τιςεἰκάσειεν ἐλέγετο δὲ καὶ τοσοῦτον ἄγεινσῖτον ὡς ἱκανὸν εἶναι πᾶσι τοῖς ἐν τῇ Ἀτ-τικῇ ἐνιαύσιον πρὸς τροφήν κἀκεῖναπάντα μικρός τις ἀνθρωπίσκος γέρων ἤδηἔσωζεν ὑπὸ λεπτῇ κάμακι τὰ τηλικαῦταπηδάλια περιστρέφων ἐδείχθη γάρ μοιἀναφαλαντίας τις οὖλος Ἥρων οἶμαιτοὔνομαΤΙΜΟΛΑΟΣ Θαυμάσιος τὴν τέχνηνὡς ἔφασκον οἱ ἐμπλέοντες καὶ τὰ θαλάτ-τια σοφὸς ὑπὲρ τὸν Πρωτέα ἠκούσατε δὲὅπως δεῦρο κατήγαγε τὸ πλοῖον οἷα ἔπα-

18

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΙΠΟΝΤΑ ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΕΙ ΕΝ ΛΟΓΟΙΣ

Οὐκοῦν Προμηθέα με εἶναι φής εἰ μὲνκατὰ τοῦτο ὦ ἄριστε ὡς πηλίνων κἀμοὶτῶν ἔργων ὄντων γνωρίζω τὴν εἰκόνα καίφημι ὅμοιος εἶναι αὐτῷ οὐδ ἀναίνομαι πη-λοπλάθος ἀκούειν εἰ καὶ φαυλότερος ἐμοὶὁ πηλὸς οἷος ἐκ τριόδου βόρβορός τιςπαρὰ μικρόν εἰ δὲ ὑπερεπαινῶν τοὺςλόγους ὡς δῆθεν εὐμηχάνους ὄντας τὸν σο-φώτατον τῶν Τιτάνων ἐπιφημίζεις αὐτοῖςὅρα μή τις εἰρωνείαν φῇ καὶ μυκτῆρα οἷοντὸν Ἀττικὸν προσεῖναι τῷ ἐπαίνῳ ἢ πόθενγὰρ εὐμήχανον τοὐμόν τίς δὲ ἡ περιττὴ

3

ἀπέσχου τῆς τοῦ Δαρείου γυναικὸς καλῆςοὔσης καὶ τῆς μητρὸς αὐτοῦ καὶ τῶν θυ-γατέρων ἐπεμελήθης βασιλικὰ γὰρ ταῦταΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Τὸ φιλοκίνδυνον δέ ὦπάτερ οὐκ ἐπαινεῖς καὶ τὸ ἐν Ὀξυδράκαιςπρῶτον καθαλέσθαι ἐντὸς τοῦ τείχους καὶτοσαῦτα λαβεῖν τραύματαΦΙΛΙΠΠΟΣ Οὐκ ἐπαινῶ τοῦτο ὦἈλέξανδρε οὐχ ὅτι μὴ καλὸν οἴομαι εἶναικαὶ τιτρώσκεσθαί ποτε τὸν βασιλέα καὶπροκινδυνεύειν τοῦ στρατοῦ ἀλλ ὅτι σοιτὸ τοιοῦτο ἥκιστα συνέφερεν θεὸς γὰρεἶναι δοκῶν εἴ ποτε τρωθείης καὶ βλέποιένσε φοράδην τοῦ πολέμου ἐκκομιζόμενοναἵματι ῥεόμενον οἰμώζοντα ἐπὶ τῷ τραύ-ματι ταῦτα γέλως ἦν τοῖς ὁρῶσιν ᾗ καὶ ὁἌμμων γόης καὶ ψευδόμαντις ἠλέγχετοκαὶ οἱ προφῆται κόλακες ἢ τίς οὐκ ἂνἐγέλασεν ὁρῶν τὸν τοῦ Διὸς υἱὸν ἀποψύχο-ντα δεόμενον τῶν ἰατρῶν βοηθεῖν νῦν μὲνγὰρ ὁπότε ἤδη τέθνηκας οὐκ οἴει πολλοὺς

96

μοι ndash ὑπέμνησε γάρ με τὰ τῆς Μηδείαςἰαμβεῖα ndash καὶ ἔτεκές ποτε ὁπότε γυνὴἦσθα ἢ στεῖρα καὶ ἄγονος διετέλεσας ἐνἐκείνῳ τῷ βίῳΤΕΙΡΕΣΙΑΣ Τί τοῦτο Μένιππε ἐρω-τᾷςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐδὲν χαλεπόν ὦ Τειρε-σία πλὴν ἀπόκριναι εἴ σοι ῥᾴδιονΤΕΙΡΕΣΙΑΣ Οὐ στεῖρα μὲν ἤμην οὐκἔτεκον δ ὅλωςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἱκανὸν τοῦτο εἰ γὰρ καὶμήτραν εἶχες ἐβουλόμην εἰδέναιΤΕΙΡΕΣΙΑΣ Εἶχον δηλαδήΜΕΝΙΠΠΟΣ Χρόνῳ δέ σοι ἡ μήτραἠφανίσθη καὶ τὸ χωρίον τὸ γυναικεῖον ἀπε-φράγη καὶ οἱ μαστοὶ ἀπεστάθησαν καὶ τὸἀνδρεῖον ἀνέφυ καὶ πώγωνα ἐξήνεγκας ἢαὐτίκα ἐκ γυναικὸς ἀνὴρ ἀνεφάνηςΤΕΙΡΕΣΙΑΣ Οὐχ ὁρῶ τί σοι βούλεταιτὸ ἐρώτημα δοκεῖς δ οὖν μοι ἀπιστεῖν εἰτοῦθ οὕτως ἐγένετο

85

σοφία καὶ προμήθεια ἐν τοῖς γράμμασινὡς ἔμοιγε ἱκανὸν εἰ μὴ πάνυ σοι γήϊνα ἔδο-ξεν μηδὲ κομιδῇ ἄξια τοῦ Καυκάσου καί-τοι πόσῳ δικαιότερον ὑμεῖς ἂν εἰκάζοισθετῷ Προμηθεῖ ὁπόσοι ἐν δίκαις εὐδοκιμε-ῖτε ξὺν ἀληθείᾳ ποιούμενοι τοὺς ἀγῶναςζῶα γοῦν ὡς ἀληθῶς καὶ ἔμψυχα ὑμῖν τὰἔργα καὶ νὴ Δία καὶ τὸ θερμὸν αὐτῶν ἐστιδιάπυρον καὶ τοῦτο ἐκ τοῦ Προμηθέως ἂνεἴη πλὴν εἰ μὴ ἑνὶ διαλλάττοιτε ὅτι μὴ ἐκπηλοῦ πλάττετε ἀλλὰ χρυσᾶ ὑμῖν τοῖς πολ-λοῖς τὰ πλάσματα Ἡμεῖς δὲ οἱ ἐς τὰ πλήθη παριόντες καὶτὰς τοιαύτας τῶν ἀκροάσεων ἐπαγγέλλο-ντες εἴδωλα ἄττα ἐπιδεικνύμεθα καὶ τὸμὲν ὅλον ἐν πηλῷ καθάπερ ἔφην μικρὸνἔμπροσθεν ἡ πλαστικὴ κατὰ ταὐτὰ τοῖςκοροπλάθοις τὰ δ ἄλλα οὔτε κίνησιςὁμοία πρόσεστιν οὔτε ψυχῆς δεῖγμά τιἀλλὰ τέρψις ἄλλως καὶ παιδιὰ τὸ πρᾶγμαὥστε μοι ἐνθυμεῖσθαι ἔπεισι μὴ ἄρα οὕτω

4

ΤΙΜΟΛΑΟΣ Μηδαμῶς ἀλλὰ προΐω-μεν εἰκὸς γὰρ ἤδη παρεληλυθέναι ἐκεῖνονἀποσοβοῦντα ἐς τὸ ἄστυ ἐπεὶ μηκέθ ἡμᾶςεὑρεῖν ἐδύνατο εἰ δὲ μή ἀλλ οἶδε τὴν ὁδὸνἈδείμαντος καὶ δέος οὐδὲν μὴ ἀπολειφθε-ὶς ἡμῶν ἀποβουκοληθῇΛΥΚΙΝΟΣ Ὁρᾶτε μὴ σκαιὸν ᾖ φίλονἀπολιπόντας αὐτοὺς ἀπιέναι βαδίζωμεν δὅμως εἰ καὶ Σαμίππῳ τοῦτο δοκεῖΣΑΜΙΠΠΟΣ Καὶ μάλα δοκεῖ ἤν πωςἀνεῳγυῖαν ἔτι τὴν παλαίστραν καταλάβω-μεν ἀλλὰ μεταξὺ λόγων ἡλίκη ναῦς εἴκο-σι καὶ ἑκατὸν πήχεων ἔλεγε ὁ ναυπηγός τὸμῆκος εὖρος δὲ ὑπὲρ τὸ τέταρτον μάλιστατούτου καὶ ἀπὸ τοῦ καταστρώματος ἐςτὸν πυθμένα ᾗ βαθύτατον κατὰ τὸνἄντλον ἐννέα πρὸς τοῖς εἴκοσι τὰ δ ἄλλαἡλίκος μὲν ὁ ἱστός ὅσην δὲ ἀνέχει τὴν κε-ραίαν οἵῳ δὲ προτόνῳ συνέχεται ὡς δὲ ἡπρύμνα μὲν ἐπανέστηκεν ἠρέμα καμπύληχρυσοῦν χηνίσκον ἐπικειμένη καταντικρὺ

17

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ χρὴ γὰρ ἀπιστεῖν ὦΤειρεσία τοῖς τοιούτοις ἀλλὰ καθάπερτινὰ βλᾶκα μὴ ἐξετάζοντα εἴτε δυνατάἐστιν εἴτε καὶ μή παραδέχεσθαιΤΕΙΡΕΣΙΑΣ Σὺ οὖν οὐδὲ τὰ ἄλλα πι-στεύεις οὕτω γενέσθαι ὁπόταν ἀκούσῃςὅτι ὄρνεα ἐκ γυναικῶν ἐγένοντό τινες ἢδένδρα ἢ θηρία τὴν Ἀηδόνα ἢ τὴν Δάφνηνἢ τὴν τοῦ Λυκάονος θυγατέραΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤν που κἀκείναις ἐντύ-χω εἴσομαι ὅ τι καὶ λέγουσι σὺ δέ ὦ βέλ-τιστε ὁπότε γυνὴ ἦσθα καὶ ἐμαντεύουτότε ὥσπερ καὶ ὕστερον ἢ ἅμα ἀνὴρ καὶμάντις ἔμαθες εἶναιΤΕΙΡΕΣΙΑΣ Ὁρᾷς ἀγνοεῖς τὰ περὶἐμοῦ ἅπαντα ὡς καὶ διέλυσά τινα ἔριν τῶνθεῶν καὶ ἡ μὲν Ἥρα ἐπήρωσέν με ὁ δὲΖεὺς παρεμυθήσατο τῇ μαντικῇ τὴν συμ-φοράνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἔτι ἔχῃ ὦ Τειρεσίατῶν ψευσμάτων ἀλλὰ κατὰ τοὺς μάντεις

86

ταφρόνητόν τι ἔργον καὶ ὅμως οὐ διαστή-σας αὐτοὺς οὐδὲ προδοσίαις ὠνούμενος τὰςνίκας ἐκράτουν αὐτῶν οὐδ ἐπιώρκησαπώποτε ἢ ὑποσχόμενος ἐψευσάμην ἢ ἄπι-στον ἔπραξά τι τοῦ νικᾶν ἕνεκα καὶ τοὺςἝλληνας δὲ τοὺς μὲν ἀναιμωτὶ παρέλαβονΘηβαίους δὲ ἴσως ἀκούεις ὅπως μετῆλθονΦΙΛΙΠΠΟΣ Οἶδα ταῦτα πάντα Κλε-ῖτος γὰρ ἀπήγγειλέ μοι ὃν σὺ τῷ δορατίῳδιελάσας μεταξὺ δειπνοῦντα ἐφόνευσαςὅτι με πρὸς τὰς σὰς πράξεις ἐπαινέσαιἐτόλμησεν σὺ δὲ καὶ τὴν Μακεδονικὴνχλαμύδα καταβαλὼν κάνδυν ὥς φασι με-τενέδυς καὶ τιάραν ὀρθὴν ἐπέθου καὶ προ-σκυνεῖσθαι ὑπὸ Μακεδόνων ἐλευθέρων ἀν-δρῶν ἠξίους καὶ τὸ πάντων γελοιότατονἐμιμοῦ τὰ τῶν νενικημένων ἐῶ γὰρ λέγεινὅσα ἄλλα ἔπραξας λέουσι συγκατακλείωνπεπαιδευμένους ἄνδρας καὶ τοσούτους γα-μῶν γάμους καὶ Ἡφαιστίωνα ὑπεραγα-πῶν ἓν ἐπῄνεσα μόνον ἀκούσας ὅτι

95

ἀναπλέκονται ἔστε πρὸς τὸ ἐφηβικόνἔμπαλιν ἢ οἱ πρόγονοι ἡμῶν οἷς ἐδόκει κα-λὸν εἶναι κομᾶν τοὺς γέροντας ἀναδου-μένους κρωβύλον ὑπὸ τέττιγι χρυσῷ ἀνει-λημμένον ΣΑΜΙΠΠΟΣ Εὖ γε ὦ Τιμόλαε ὅτιἡμᾶς ἀναμιμνήσκεις τῶν Θουκυδίδου συγ-γραμμάτων ἃ ἐν τῷ προοιμίῳ περὶ τῆς ἀρ-χαίας ἡμῶν τρυφῆς εἶπεν ἐν τοῖς Ἴωσινὁπότε οἱ τότε συναπῳκίσανΛΥΚΙΝΟΣ Ἀτάρ ὦ Σάμιππε νῦν ἀνε-μνήσθην ὁπόθεν ἡμῶν ἀπελείφθη Ἀδείμα-ντος ὅτε παρὰ τὸν ἱστὸν ἐπὶ πολὺ ἔστημενἀναβλέποντες ἀριθμοῦντες τῶν βυρσῶντὰς ἐπιβολὰς καὶ θαυμάζοντες ἀνιόντα τὸνναύτην διὰ τῶν κάλων εἶτα ἐπὶ τῆς κεραί-ας ἄνω ἀσφαλῶς διαθέοντα τῶν κεροιάκωνἐπειλημμένονΣΑΜΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις τί δ οὖν χρὴποιεῖν ἡμᾶς ἐνταῦθα καραδοκεῖν αὐτόν ἢἐθέλεις ἐγὼ αὖθις ἐπάνειμι ἐς τὸ πλοῖον

16

με Προμηθέα λέγεις εἶναι ὡς ὁ κωμικὸςτὸν Κλέωνα φησὶν δέ οἶσθα περὶ αὐτοῦΚλέων Προμηθεύς ἐστι μετὰ τὰ πράγμα-

τα καὶ αὐτοὶ δὲ Ἀθηναῖοι τοὺς χυτρέαςκαὶ ἱπνοποιοὺς καὶ πάντας ὅσοι πηλουργοίΠρομηθέας ἀπεκάλουν ἐπισκώπτοντες ἐςτὸν πηλὸν ἢ καὶ τὴν ἐν πυρὶ οἶμαι τῶνσκευῶν ὄπτησιν καὶ εἴ γε σοι τοῦτο βούλε-ται εἶναι ὁ Προμηθεύς πάνυ εὐστόχωςἀποτετόξευται καὶ ἐς τὴν Ἀττικὴν δριμύ-τητα τῶν σκωμμάτων ἐπεὶ καὶ εὔθρυπταἡμῖν τὰ ἔργα ὥσπερ ἐκείνοις τὰ χυτρίδιακαὶ μικρόν τις λίθον ἐμβαλὼν συντρίψειενἂν πάντα Καίτοι φαίη τις ἂν παραμυθούμενος οὐταῦτα εἴκασέ σε τῷ Προμηθεῖ ἀλλὰ τὸκαινουργὸν τοῦτο ἐπαινῶν καὶ μὴ πρός τιἄλλο ἀρχέτυπον μεμιμημένον ὥσπερ ἐκε-ῖνος οὐκ ὄντων ἀνθρώπων τέως ἐννοήσαςαὐτοὺς ἀνέπλασεν τοιαῦτα ζῷα μορφώσαςκαὶ διακοσμήσας ὡς εὐκίνητά τε εἴη καὶ

5

βαροι κατεπλάγησάν με καὶ οὐδεὶς ἔτι ἀν-θίστατο οἰόμενοι θεῷ μάχεσθαι ὥστε ῥᾷονἐκράτουν αὐτῶνΦΙΛΙΠΠΟΣ Τίνων δὲ ἐκράτησας σύ γεἀξιομάχων ἀνδρῶν ὃς δειλοῖς ἀεὶ συνη-νέχθης τοξάρια καὶ πελτίδια καὶ γέρραοἰσύϊνα προβεβλημένοις Ἑλλήνων κρατεῖνἔργον ἦν Βοιωτῶν καὶ Φωκέων καὶ Ἀθη-ναίων καὶ τὸ Ἀρκάδων ὁπλιτικὸν καὶ τὴνΘετταλὴν ἵππον καὶ τοὺς Ἠλείων ἀκοντι-στὰς καὶ τὸ Μαντινέων πελταστικὸν ἢΘρᾷκας ἢ Ἰλλυριοὺς ἢ καὶ Παίονας χει-ρώσασθαι ταῦτα μεγάλα Μήδων δὲ καὶΠερσῶν καὶ Χαλδαίων χρυσοφόρων ἀν-θρώπων καὶ ἁβρῶν οὐκ οἶσθα ὡς πρὸ σοῦμύριοι μετὰ Κλεάρχου ἀνελθόντες ἐκράτη-σαν οὐδ εἰς χεῖρας ὑπομεινάντων ἐλθεῖνἐκείνων ἀλλὰ πρὶν ἢ τόξευμα ἐξικνεῖσθαιφυγόντωνΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἀλλ οἱ Σκύθαι γε ὦπάτερ καὶ οἱ Ἰνδῶν ἐλέφαντες οὐκ εὐκα-

94

τοῦτο ποιεῖς ἔθος γὰρ ὑμῖν μηδὲν ὑγιὲςλέγειν

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΑΜΦΙΛΟΧΟΥ ΚΑΙΤΡΟΦΩΝΙΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Σφὼ μέντοι ὦ Τροφώνιεκαὶ Ἀμφίλοχε νεκροὶ ὄντες οὐκ οἶδ ὅπωςναῶν κατηξιώθητε καὶ μάντεις δοκεῖτεκαὶ οἱ μάταιοι τῶν ἀνθρώπων θεοὺς ὑμᾶςὑπειλήφασιν εἶναιΑΜΦΙΛΟΧΟΣ Τί οὖν ἡμεῖς αἴτιοι εἰὑπὸ ἀνοίας ἐκεῖνοι τοιαῦτα περὶ νεκρῶν δο-ξάζουσινΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλ οὐκ ἂν ἐδόξαζον εἰμὴ ζῶντες καὶ ὑμεῖς τοιαῦτα ἐτερατεύεσθεὡς τὰ μέλλοντα προειδότες καὶ προειπεῖνδυνάμενοι τοῖς ἐρομένοιςΤΡΟΦΩΝΙΟΣ Ὦ Μένιππε Ἀμφίλο-χος μὲν οὗτος ἂν εἰδείη ὅ τι αὐτῷ ἀποκρι-

87

ὀφθῆναι χαρίεντα καὶ τὸ μὲν ὅλον ἀρχι-τέκτων αὐτὸς ἦν συνειργάζετο δέ τι καὶ ἡἈθηνᾶ ἐμπνέουσα τὸν πηλὸν καὶ ἔμψυχαποιοῦσα εἶναι τὰ πλάσματα ὁ μὲν ταῦταἂν εἴποι πρός γε τὸ εὐφημότατον ἐξηγού-μενος τὸ εἰρημένον καὶ ἴσως οὗτος ὁ νοῦςἦν τῷ λελεγμένῳ ἐμοὶ δὲ οὐ πάνυ ἱκανόνεἰ καινοποιεῖν δοκοίην μηδὲ ἔχοι τιςλέγειν ἀρχαιότερόν τι τοῦ πλάσματος οὗτοῦτο ἀπόγονόν ἐστιν ἀλλὰ εἰ μὴ καὶχάριεν φαίνοιτο αἰσχυνοίμην ἄν εὖ ἴσθιἐπ αὐτῷ καὶ ξυμπατήσας ἂν ἀφανίσαιμιοὐδ ἂν ὠφελήσειεν αὐτό παρὰ γοῦν ἐμοίἡ καινότης μὴ οὐχὶ συντετρῖφθαι ἄμορφονὄν καὶ εἴ γε μὴ οὕτω φρονοίην ἄξιος ἂνεἶναι μοι δοκῶ ὑπὸ ἑκκαίδεκα γυπῶν κεί-ρεσθαι οὐ συνιεὶς ὡς πολὺ ἀμορφότερα τὰμετὰ τοῦ ξένου αὐτὸ πεπονθότα Πτολεμαῖος γοῦν ὁ Λάγου δύο καινὰ ἐςΑἴγυπτον ἄγων κάμηλόν τε Βακτριανὴνπαμμέλαιναν καὶ δίχρωμον ἄνθρωπον ὡς

6

φράσας τῷ Αἰγυπτίῳ ναυπηγῷ περιηγου-μένῳ τὸ πλοῖον παρέστηκε δακρύωνὥσπερ εἴωθε ταχύδακρυς γὰρ ὁ ἀνὴρ ἐς τὰἐρωτικάΛΥΚΙΝΟΣ Καὶ μὴν οὐ πάνυ καλός ὦΣάμιππε ὁ μειρακίσκος ἔδοξέ μοι ὡς ἂνκαὶ Ἀδείμαντον ἐκπλῆξαι ᾧ τοσοῦτοιἈθήνησι καλοὶ ἕπονται πάντες ἐλεύθεροιστωμύλοι τὸ φθέγμα παλαίστρας ἀπο-πνέοντες οἷς καὶ παραδακρῦσαι οὐκ ἀγεν-νές οὗτος δὲ πρὸς τῷ μελάγχρους εἶναικαὶ πρόχειλός ἐστι καὶ λεπτὸς ἄγαν τοῖνσκελοῖν καὶ ἐφθέγγετο ἐπισεσυρμένον τικαὶ συνεχὲς καὶ ἐπίτροχον Ἑλληνιστὶ μένἐς τὸ πάτριον δὲ τῷ ψόφῳ καὶ τῷ τῆς φω-νῆς τόνῳ ἡ κόμη δὲ καὶ ἐς τοὐπίσω ὁπλόκαμος συνεσπειραμένος οὐκ ἐλεύθερόνφησιν αὐτὸν εἶναιΤΙΜΟΛΑΟΣ Τοῦτο μὲν εὐγενείας ὦΛυκῖνε σημεῖόν ἐστιν Αἰγυπτίοις ἡ κόμηἅπαντες γὰρ αὐτὴν οἱ ἐλεύθεροι παῖδες

15

τέον ὑπὲρ αὑτοῦ ἐγὼ δὲ ἥρως εἰμὶ καὶ μα-ντεύομαι ἤν τις κατέλθῃ παρ ἐμέ σὺ δὲἔοικας οὐκ ἐπιδεδημηκέναι Λεβαδείᾳ τὸπαράπαν οὐ γὰρ ἂν ἠπίστεις σὺ τούτοιςΜΕΝΙΠΠΟΣ Τί φῄς εἰ μὴ εἰς Λε-βάδειαν γὰρ παρέλθω καὶ ἐσταλμένος ταῖςὀθόναις γελοίως μᾶζαν ἐν ταῖν χεροῖν ἔχωνεἰσερπύσω διὰ τοῦ στομίου ταπεινοῦ ὄντοςἐς τὸ σπήλαιον οὐκ ἂν ἠδυνάμην εἰδέναιὅτι νεκρὸς εἶ ὥσπερ ἡμεῖς μόνῃ τῇ γοητείᾳδιαφέρων ἀλλὰ πρὸς τῆς μαντικῆς τί δαὶὁ ἥρως ἐστίν ἀγνοῶ γάρ ΤΡΟΦΩΝΙΟΣ Ἐξ ἀνθρώπου τι καὶθεοῦ σύνθετονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὃ μήτε ἄνθρωπός ἐστινὡς φῄς μήτε θεός καὶ συναμφότερόνἐστιν νῦν οὖν ποῦ σου τὸ θεῶν ἐκεῖνο ἡμί-τομον ἀπελήλυθενΤΡΟΦΩΝΙΟΣ Χρᾷ ὦ Μένιππε ἐνΒοιωτίᾳΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκ οἶδα ὦ Τροφώνιε ὅ

88

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Διογένους τοῦ Σινωπέωςεἴδωλον αὐτὸς δὲ οὐ μὰ Δία ldquoμετ ἀθα-νάτοισι θεοῖσινrdquo ἀλλὰ τοῖς βελτίστοις τῶννεκρῶν σύνεστιν Ὁμήρου καὶ τῆς τοιαύτηςψυχρολογίας καταγελῶν

ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ

ΦΙΛΙΠΠΟΣ Νῦν μέν ὦ Ἀλέξανδρεοὐκ ἂν ἔξαρνος γένοιο μὴ οὐκ ἐμὸς υἱὸςεἶναι οὐ γὰρ ἂν τεθνήκεις Ἄμμωνός γεὤνΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐδ αὐτὸς ἠγνόουνὦ πάτερ ὡς Φιλίππου τοῦ Ἀμύντου υἱόςεἰμι ἀλλ ἐδεξάμην τὸ μάντευμα χρήσιμονεἰς τὰ πράγματα εἶναι οἰόμενοςΦΙΛΙΠΠΟΣ Πῶς λέγεις χρήσιμονἐδόκει σοι τὸ παρέχειν σεαυτὸν ἐξαπατη-θησόμενον ὑπὸ τῶν προφητῶνΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐ τοῦτο ἀλλ οἱ βάρ-

93

ὀψομένους τὸ πλοῖονΛΥΚΙΝΟΣ Νὴ Δία καὶ Ἀδείμαντος ὁΜυρρινούσιος εἵπετο μεθ ἡμῶν ἀλλ οὐκοἶδ ὅπου νῦν ἐκεῖνός ἐστιν ἀποπλανηθεὶςἐν τῷ πλήθει τῶν θεατῶν ἄχρι μὲν γὰρτῆς νεὼς ἅμα ἤλθομεν καὶ ἀνιόντες ἐςαὐτὴν σὺ μέν οἶμαι Σάμιππε προῄειςμετὰ σὲ δὲ ὁ Ἀδείμαντος ἦν εἶτ ἐγὼ μετἐκεῖνον ἐχόμενος αὐτοῦ ἀμφοτέραις καί μεδιὰ τῆς ἀποβάθρας ὅλης παρέπεμψε χειρα-γωγῶν ὑποδεδεμένον ἀνυπόδητος αὐτὸςὤν τὸ ἀπὸ τούτου δὲ οὐκέτι αὐτὸν εἶδονοὔτε ἔνδον οὔτε ἐπεὶ κατεληλύθαμεν ΣΑΜΙΠΠΟΣ Οἶσθα οὖν ὦ Λυκῖνεὅπου ἡμᾶς ἀπέλιπεν ὁπότε οἶμαι τὸ ὡρα-ῖον ἐκεῖνο μειράκιον ἐκ τῆς θαλάμης προ-ῆλθε τὸ τὴν καθαρὰν ὀθόνην ἐνδεδυκόςἀναδεδεμένον ἐς τοὐπίσω τὴν κόμην ἐπἀμφότερα τοῦ μετώπου ἀπηγμένην εἰ τοί-νυν ἐγὼ Ἀδείμαντον οἶδα οἶμαι γλαφυρὸνοὕτω θέαμα ἐκεῖνος ἰδὼν μακρὰ χαίρειν

14

τὸ μὲν ἡμίτομον αὐτοῦ ἀκριβῶς μέλανεἶναι τὸ δὲ ἕτερον ἐς ὑπερβολὴν λευκόνἐπ ἴσης δὲ μεμερισμένον ἐς τὸ θέατρονσυναγαγὼν τοὺς Αἰγυπτίους ἐπεδείκνυτοαὐτοῖς ἄλλα τε πολλὰ θεάματα καὶ τὸ τε-λευταῖον καὶ ταῦτα τὴν κάμηλον καὶ τὸνἡμίλευκον ἄνθρωπον καὶ ᾤετο ἐκπλήξειντῷ θεάματι οἱ δὲ πρὸς μὲν τὴν κάμηλονἐφοβήθησαν καὶ ὀλίγου δεῖν ἔφυγον ἀναθο-ρόντες καίτοι χρυσῷ πᾶσα ἐκεκόσμητοκαὶ ἁλουργίδι ἐπέστρωτο καὶ ὁ χαλινὸς ἦνλιθοκόλλητος Δαρείου τινὸς ἢ Καμβύσουἢ Κύρου αὐτοῦ κειμήλιον πρὸς δὲ τὸν ἄν-θρωπον οἱ μὲν πολλοὶ ἐγέλων οἱ δέ τινεςὡς ἐπὶ τέρατι ἐμυσάττοντο ὥστε ὁ Πτολε-μαῖος συνεὶς ὅτι οὐκ εὐδοκιμεῖ ἐπ αὐτοῖςοὐδὲ θαυμάζεται ὑπὸ τῶν Αἰγυπτίων ἡκαινότης ἀλλὰ πρὸ αὐτῆς τὸ εὔρυθμον καὶτὸ εὔμορφον κρίνουσι μετέστησεν αὐτὰκαὶ οὐκέτι διὰ τιμῆς ἦγεν ὡς πρὸ τοῦ ἀλλἡ μὲν κάμηλος ἀπέθανεν ἀμελουμένη τὸν

7

εἰς ἓν συμπεφυκότες ἄνθρωπός τε καὶθεόςΗΡΑΚΛΗΣ Οὐ γὰρ καὶ πάντες οὕτωςσοι δοκοῦσι συγκεῖσθαι ἐκ δυεῖν ψυχῆςκαὶ σώματος ὥστε τί τὸ κωλῦόν ἐστι τὴνμὲν ψυχὴν ἐν οὐρανῷ εἶναι ἥπερ ἦν ἐκΔιός τὸ δὲ θνητὸν ἐμὲ παρὰ τοῖς νεκροῖςΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλ ὦ βέλτιστε Ἀμφι-τρυωνιάδη καλῶς ἂν ταῦτα ἔλεγες εἰσῶμα ἦσθα νῦν δὲ ἀσώματον εἴδωλον εἶὥστε κινδυνεύεις τριπλοῦν ἤδη ποιῆσαι τὸνἩρακλέαΗΡΑΚΛΗΣ Πῶς τριπλοῦνΔΙΟΓΕΝΗΣ Ὧδέ πως εἰ γὰρ ὁ μέν τιςἐν οὐρανῷ ὁ δὲ παρ ἡμῖν σὺ τὸ εἴδωλοντὸ δὲ σῶμα ἐν Οἴτῃ κόνις ἤδη γενόμενοντρία ταῦτα ἤδη γεγένηται καὶ σκόπει ὅντι-να τὸν τρίτον πατέρα ἐπινοήσεις τῷ σώμα-τιΗΡΑΚΛΗΣ Θρασὺς εἶ καὶ σοφιστήςτίς δαὶ καὶ ὢν τυγχάνεις

92

τι καὶ λέγεις ὅτι μέντοι ὅλος εἶ νεκρὸςἀκριβῶς ὁρῶ

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΗΡΑΚΛΕΟΥΣ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Οὐχ Ἡρακλῆς οὗτόςἐστιν οὐ μὲν οὖν ἄλλος μὰ τὸν Ἡρακλέατὸ τόξον τὸ ῥόπαλον ἡ λεοντῆ τὸ μέγε-θος ὅλος Ἡρακλῆς ἐστιν εἶτα τέθνηκενΔιὸς υἱὸς ὤν εἰπέ μοι ὦ καλλίνικε νεκρὸςεἶ ἐγὼ γάρ σοι ἔθυον ὑπὲρ γῆς ὡς θεῷΗΡΑΚΛΗΣ Καὶ ὀρθῶς ἔθυες αὐτὸς μὲνγὰρ ὁ Ἡρακλῆς ἐν τῷ οὐρανῷ τοῖς θεοῖςσύνεστι ldquoκαὶ ἔχει καλλίσφυρον Ἥβηνrdquoἐγὼ δὲ εἴδωλόν εἰμι αὐτοῦΔΙΟΓΕΝΗΣ Πῶς λέγεις εἴδωλον τοῦθεοῦ καὶ δυνατὸν ἐξ ἡμισείας μέν τιναθεὸν εἶναι τεθνάναι δὲ τῷ ἡμίσει ΗΡΑΚΛΗΣ Ναί οὐ γὰρ ἐκεῖνος τέθνη-κεν ἀλλ ἐγὼ ἡ εἰκὼν αὐτοῦ

89

ἄνθρωπον δὲ τὸν διττὸν Θέσπιδι τῷ αὐλη-τῇ ἐδωρήσατο καλῶς αὐλήσαντι παρὰ τὸνπότον Δέδοικα δὲ μὴ καὶ τοὐμὸν κάμηλος ἐνΑἰγυπτίοις ᾖ οἱ δὲ ἄνθρωποι τὸν χαλινὸνἔτι αὐτῆς θαυμάζωσι καὶ τὴν ἁλουργίδαἐπεὶ οὐδὲ τὸ ἐκ δυοῖν τοῖν καλλίστοιν συ-γκεῖσθαι διαλόγου καὶ κωμῳδίας οὐδὲ το-ῦτο ἀπόχρη εἰς εὐμορφίαν εἰ μὴ καὶ ἡμῖξις ἐναρμόνιος καὶ κατὰ τὸ σύμμετρονγίγνοιτο ἔστι γοῦν ἐκ δύο καλῶν ἀλλόκο-τον τὴν ξυνθήκην εἶναι οἷον ἐκεῖνο τὸ προ-χειρότατον ὁ ἱπποκένταυρος οὐ γὰρ ἂνφαίης ἐπέραστόν τι ζῷον τουτὶ γενέσθαιἀλλὰ καὶ ὑβριστότατον εἰ χρὴ πιστεύειντοῖς ζωγράφοις ἐπιδεικνυμένοις τὰς παροι-νίας καὶ σφαγὰς αὐτῶν τί οὖν οὐχὶ καὶἔμπαλιν γένοιτ ἂν εὔμορφόν τι ἐκ δυοῖντοῖν ἀρίστοιν ξυντεθέν ὥσπερ ἐξ οἴνου καὶμέλιτος τὸ ξυναμφότερον ἥδιστον φημὶἔγωγε οὐ μὴν περί γε τῶν ἐμῶν ἔχω δια-

8

ΠΛΟΙΟΝ Η ΕΥΧΑΙ

ΛΥΚΙΝΟΣ Οὐκ ἐγὼ ἔλεγον ὅτι θᾶττοντοὺς γῦπας ἕωλος νεκρὸς ἐν φανερῷ κείμε-νος ἢ θέαμά τι τῶν παραδόξων Τιμόλαονδιαλάθοι κἂν εἰς Κόρινθον δέοι ἀπνευστὶθέοντα ἀπιέναι διὰ τοῦτο οὕτω φιλοθε-άμων σύ γε καὶ ἄοκνος τὰ τοιαῦταΤΙΜΟΛΑΟΣ Τί γὰρ ἔδει ποιεῖν ὦ Λυ-κῖνε σχολὴν ἄγοντα πυθόμενον οὕτωςὑπερμεγέθη ναῦν καὶ πέρα τοῦ μέτρου ἐςτὸν Πειραιᾶ καταπεπλευκέναι μίαν τῶνἀπ Αἰγύπτου ἐς Ἰταλίαν σιταγωγῶνοἶμαι δὲ καὶ σφώ σέ τε καὶ Σάμιππον του-τονί μὴ κατ ἄλλο τι ἐξ ἄστεος ἥκειν ἢ

13

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Μανθάνω ἄντανδρόν σετῷ Πλούτωνι παραδέδωκεν ἀνθ ἑαυτοῦκαὶ σὺ νῦν ἀντ ἐκείνου νεκρὸς εἶΗΡΑΚΛΗΣ Τοιοῦτό τιΔΙΟΓΕΝΗΣ Πῶς οὖν ἀκριβὴς ὢν ὁΑἰακὸς οὐ διέγνω σε μὴ ὄντα ἐκεῖνον ἀλλὰπαρεδέξατο ὑποβολιμαῖον Ἡρακλέα πα-ρόνταΗΡΑΚΛΗΣ Ὅτι ἐῴκειν ἀκριβῶςΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀληθῆ λέγεις ἀκριβῶςγάρ ὥστε αὐτὸς ἐκεῖνος εἶναι ὅρα γοῦν μὴτὸ ἐναντίον ἐστὶ καὶ σὺ μὲν εἶ ὁ Ἡρακλῆςτὸ δὲ εἴδωλον γεγάμηκεν τὴν Ἥβην παρὰτοῖς θεοῖςΗΡΑΚΛΗΣ Θρασὺς εἶ καὶ λάλος καὶ εἰμὴ παύσῃ σκώπτων εἰς ἐμέ εἴσῃ αὐτίκαοἵου θεοῦ εἴδωλόν εἰμιΔΙΟΓΕΝΗΣ Τὸ μὲν τόξον γυμνὸν καὶπρόχειρον ἐγὼ δὲ τί ἂν ἔτι φοβοίμην σεἅπαξ τεθνεώς ἀτὰρ εἰπέ μοι πρὸς τοῦ σοῦἩρακλέους ὁπότε ἐκεῖνος ἔζη συνῆς

90

αὐτῷ καὶ τότε εἴδωλον ὤν ἢ εἷς μὲν ἦτεπαρὰ τὸν βίον ἐπεὶ δὲ ἀπεθάνετε διαιρε-θέντες ὁ μὲν εἰς θεοὺς ἀπέπτατο σὺ δὲ τὸεἴδωλον ὥσπερ εἰκὸς ἦν εἰς ᾅδου πάρειΗΡΑΚΛΗΣ Ἐχρῆν μὲν μηδὲ ἀποκρίνε-σθαι πρὸς ἄνδρα ἐξεπίτηδες ἐρεσχηλοῦνταὅμως δ οὖν καὶ τοῦτο ἄκουσον ὁπόσονμὲν γὰρ Ἀμφιτρύωνος ἐν τῷ Ἡρακλεῖ ἦντοῦτο τέθνηκεν καί εἰμι ἐγὼ ἐκεῖνο πᾶν ὃδὲ ἦν τοῦ Διός ἐν οὐρανῷ σύνεστι τοῖς θεο-ῖςΔΙΟΓΕΝΗΣ Σαφῶς νῦν μανθάνω δύογὰρ φῂς ἔτεκεν ἡ Ἀλκμήνη κατὰ τὸ αὐτὸἩρακλέας τὸν μὲν ὑπ Ἀμφιτρύωνι τὸνδὲ παρὰ τοῦ Διός ὥστε ἐλελήθειτε δίδυμοιὄντες ὁμομήτριοιΗΡΑΚΛΗΣ Οὔκ ὦ μάταιε ὁ γὰραὐτὸς ἄμφω ἦμενΔΙΟΓΕΝΗΣ Οὐκ ἔστι μαθεῖν τοῦτοῥᾴδιον συνθέτους δύο ὄντας Ἡρακλέαςἐκτὸς εἰ μὴ ὥσπερ ἱπποκένταυρός τις ἦτε

91

12

τείνεσθαι ὡς τοιούτων ὄντων ἀλλὰ δέδιαμὴ τὸ ἑκατέρου κάλλος ἡ μῖξις συνέφθει-ρεν Οὐ πάνυ γοῦν συνήθη καὶ φίλα ἐξ ἀρχῆςἦν ὁ διάλογος καὶ ἡ κωμῳδία εἴ γε ὁ μὲνοἴκοι καθ ἑαυτὸν καὶ νὴ Δία ἐν τοῖς περι-πάτοις μετ ὀλίγων τὰς διατριβὰς ἐποιεῖτοἡ δὲ παραδοῦσα τῷ Διονύσῳ ἑαυτὴν θε-άτρῳ ὡμίλει καὶ ξυνέπαιζε καὶ ἐγελωτο-ποίει καὶ ἐπέσκωπτε καὶ ἐν ῥυθμῷ ἔβαινεπρὸς αὐλὸν ἐνίοτε καὶ τὸ ὅλον ἀναπαίστοιςμέτροις ἐποχουμένη τὰ πολλά τοὺς δὲ τοῦδιαλόγου ἑταίρους ἐχλεύαζε φροντιστὰςκαὶ μετεωρολέσχας καὶ τὰ τοιαῦτα προσα-γορεύουσα καὶ μίαν ταύτην προαίρεσινἐπεποίητο ἐκείνους ἐπισκώπτειν καὶ τὴνΔιονυσιακὴν ἐλευθερίαν καταχεῖν αὐτῶνἄρτι μὲν ἀεροβατοῦντας δεικνύουσα καὶ νε-φέλαις ξυνόντας ἄρτι δὲ ψυλλῶν πηδήμα-τα διαμετροῦντας ὡς δῆθεν τὰ ἀέρια λε-πτολογουμένους ὁ διάλογος δὲ σεμνο-

9

πράγματα μικρὸν μὲν ὑμῖν ὡς ὁρᾶτε τὸσκαφίδιον καὶ ὑπόσαθρόν ἐστιν καὶ διαρρεῖτὰ πολλά καὶ ἢν τραπῇ ἐπὶ θάτερα οἰχή-σεται περιτραπέν ὑμεῖς δὲ τοσοῦτοι ἅμαἥκετε πολλὰ ἐπιφερόμενοι ἕκαστος ἢν οὖνμετὰ τούτων ἐμβῆτε δέδια μὴ ὕστερον με-τανοήσητε καὶ μάλιστα ὁπόσοι νεῖν οὐκἐπίστασθεΕΡΜΗΣ Πῶς οὖν ποιήσαντες εὐπλοήσο-μενΧΑΡΩΝ Ἐγὼ ὑμῖν φράσω γυμνοὺςἐπιβαίνειν χρὴ τὰ περιττὰ ταῦτα πάντα ἐπὶτῆς ἠϊόνος καταλιπόντας μόλις γὰρ ἂν καὶοὕτως δέξαιτο ὑμᾶς τὸ πορθμεῖον σοὶ δέὦ Ἑρμῆ μελήσει τὸ ἀπὸ τούτου μηδέναπαραδέχεσθαι αὐτῶν ὃς ἂν μὴ ψιλὸς ᾖ καὶτὰ ἔπιπλα ὥσπερ ἔφην ἀποβαλών παρὰδὲ τὴν ἀποβάθραν ἑστὼς διαγίνωσκε αὐτο-ὺς καὶ ἀναλάμβανε γυμνοὺς ἐπιβαίνειν ἀνα-γκάζωνΕΡΜΗΣ Εὖ λέγεις καὶ οὕτω ποιήσω-

120

λυπεῖ ταῦτά σε ὑπὲρ τὴν μνήμην ἰόντα τίδακρύεις ὦ μάταιε οὐδὲ ταῦτά σε ὁ σοφὸςἈριστοτέλης ἐπαίδευσεν μὴ οἴεσθαιβέβαια εἶναι τὰ παρὰ τῆς τύχηςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ὁ σοφὸς ἐκεῖνοςἁπάντων κολάκων ἐπιτριπτότατος ὤν ἐμὲμόνον ἔασον τὰ Ἀριστοτέλους εἰδέναι ὅσαμὲν ᾔτησεν παρ ἐμοῦ οἷα δὲ ἐπέστελλενὡς δὲ κατεχρῆτό μου τῇ περὶ παιδείαν φι-λοτιμίᾳ θωπεύων καὶ ἐπαινῶν ἄρτι μὲνπρὸς τὸ κάλλος ὡς καὶ τοῦτο μέρος ὂντἀγαθοῦ ἄρτι δὲ ἐς τὰς πράξεις καὶ τὸνπλοῦτον καὶ γὰρ αὖ καὶ τοῦτο ἀγαθὸν ἡγε-ῖτο εἶναι ὡς μὴ αἰσχύνοιτο καὶ αὐτὸς λαμ-βάνων γόης ὦ Διόγενες ἅνθρωπος καὶ τε-χνίτης πλὴν ἀλλὰ τοῦτό γε ἀπολέλαυκατῆς σοφίας αὐτοῦ τὸ λυπεῖσθαι ὡς ἐπὶ με-γίστοις ἀγαθοῖς ἐκείνοις ἃ κατηριθμήσωμικρῷ γε ἔμπροσθενΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλ οἶσθα ὃ δράσεις ἄκοςγάρ σοι τῆς λύπης ὑποθήσομαι ἐπεὶ ἐντα-

101

τάτας ἐποιεῖτο τὰς συνουσίας φύσεώς τεπέρι καὶ ἀρετῆς φιλοσοφῶν ὥστε τὸ τῶνμουσικῶν τοῦτο δὶς διὰ πασῶν εἶναι τὴνἁρμονίαν ἀπὸ τοῦ ὀξυτάτου ἐς τὸ βαρύτα-τον καὶ ὅμως ἐτολμήσαμεν ἡμεῖς τὰοὕτως ἔχοντα πρὸς ἄλληλα ξυναγαγεῖν καὶξυναρμόσαι οὐ πάνυ πειθόμενα οὐδὲ εὐμα-ρῶς ἀνεχόμενα τὴν κοινωνίαν Δέδια τοίνυν μὴ αὖθις ὅμοιόν τι τῷ Προ-μηθεῖ τῷ σῷ πεποιηκὼς φαίνωμαι τὸ θῆλυτῷ ἄρρενι ἐγκαταμίξας καὶ δι αὐτὸ δίκηνὑπόσχω μᾶλλον δὲ καὶ κατ ἄλλο τι τοιο-ῦτος ἂν φανείην ἐξαπατῶν ἴσως τοὺςἀκούοντας καὶ ὀστᾶ παραθεὶς αὐτοῖς κεκα-λυμμένα τῇ πιμελῇ γέλωτα κωμικὸν ὑπὸσεμνότητι φιλοσόφῳ τὸ γὰρ τῆς κλεπτι-κῆς ndash καὶ γὰρ κλεπτικῆς ὁ θεός ndash ἄπαγετοῦτο μόνον οὐκ ἂν εἴποις ἐνεῖναι τοῖς ἡμε-τέροις ἢ παρὰ τοῦ γὰρ ἂν ἐκλέπτομεν εἰμὴ ἄρα τις ἐμὲ διέλαθεν τοιούτους ἱππο-κάμπους καὶ τραγελάφους καὶ αὐτὸς συ-

10

ντεθεικώς πλὴν ἀλλὰ τί ἂν πάθοιμι ἐμμε-νετέον γὰρ οἷς ἅπαξ προειλόμην ἐπεὶ τόγε μεταβουλεύεσθαι Ἐπιμηθέως ἔργον οὐΠρομηθέως ἐστίν

11

ῦθά γε ἐλλέβορος οὐ φύεται σὺ δὲ κἂν τὸΛήθης ὕδωρ χανδὸν ἐπισπασάμενος πίεκαὶ αὖθις πίε καὶ πολλάκις οὕτω γὰρ ἂνπαύσαιο ἐπὶ τοῖς Ἀριστοτέλους ἀγαθοῖςἀνιώμενος καὶ γὰρ Κλεῖτον ἐκεῖνον ὁρῶκαὶ Καλλισθένην καὶ ἄλλους πολλοὺς ἐπὶσὲ ὁρμῶντας ὡς διασπάσαιντο καὶ ἀμύναι-ντο σε ὧν ἔδρασας αὐτούς ὥστε τὴνἑτέραν σὺ ταύτην βάδιζε καὶ πῖνε πολ-λάκις ὡς ἔφην

ΕΡΜΟΥ ΚΑΙ ΧΑΡΩΝΟΣ

ΕΡΜΗΣ Λογισώμεθα ὦ πορθμεῦ εἰδοκεῖ ὁπόσα μοι ὀφείλεις ἤδη ὅπως μὴαὖθις ἐρίζωμέν τι περὶ αὐτῶν ΧΑΡΩΝ Λογισώμεθα ὦ Ἑρμῆ ἄμει-νον γὰρ ὡρίσθαι καὶ ἀπραγμονέστερονΕΡΜΗΣ Ἄγκυραν ἐντειλαμένῳ ἐκόμισαπέντε δραχμῶν

102

ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Σχεδὸν ἀμφὶ τὰεἴκοσιΣΙΜΥΛΟΣ Ἤδη μανθάνω ἅτινά σοιἐκεῖνος ἐχαρίζετοΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Πλὴν ἀλλὰ πολὺἐκείνων ἀξιώτερος κληρονομεῖν εἰ καὶβάρβαρος ἦν καὶ ὄλεθρος ὃν ἤδη καὶαὐτῶν οἱ ἄριστοι θεραπεύουσιν ἐκεῖνοςτοίνυν ἐκληρονόμησέ μου καὶ νῦν ἐν τοῖςεὐπατρίδαις ἀριθμεῖται ὑπεξυρημένος μὲντὸ γένειον καὶ βαρβαρίζων Κόδρου δὲεὐγενέστερος καὶ Νιρέως καλλίων καὶὈδυσσέως συνετώτερος λεγόμενος εἶναιΣΙΜΥΛΟΣ Οὔ μοι μέλει καὶ στρατη-γησάτω τῆς Ἑλλάδος εἰ δοκεῖ ἐκεῖνοι δὲltμὴgt κληρονομείτωσαν μόνον

ΧΑΡΩΝΟΣ ΚΑΙ ΕΡΜΟΥ

ΧΑΡΩΝ Ἀκούσατε ὡς ἔχει ὑμῖν τὰ

119

δεθῆναί με πρὸς τὸ ἐφίππιον εἰ μέλλω με-νεῖν τε ἄνω καὶ ἕξεσθαι τοῦ χαλινοῦΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἐγώ σοι ὦ Σάμιππεἡγήσομαι τῶν ἱππέων Λυκῖνος δὲ τὸ δεξι-ὸν κέρας ἐχέτω δίκαιος δ ἂν εἴην τυχεῖνπαρὰ σοῦ τῶν μεγίστων τοσούτοις σε μεδί-μνοις δωρησάμενος ἐπισήμου χρυσίουΣΑΜΙΠΠΟΣ Καὶ αὐτοὺς ἐρώμεθα ὦἈδείμαντε τοὺς ἱππέας εἰ δέξονται ἄρχο-ντά σε σφῶν γενέσθαι ὅτῳ δοκεῖ ὦ ἱππε-ῖς Ἀδείμαντον ἱππαρχεῖν ἀνατεινάτω τὴνχεῖραΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Πάντες ὡς ὁρᾷς ὦΣάμιππε ἐχειροτόνησανΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ σὺ μὲν ἄρχε τῆς ἵπ-που Λυκῖνος δὲ ἐχέτω τὸ δεξιόν οὑτοσὶ δὲΤιμόλαος ἐπὶ τοῦ εὐωνύμου τετάξεταιἐγὼ δὲ κατὰ μέσον ὡς νόμος βασιλεῦσιτῶν Περσῶν ἐπειδὰν αὐτοὶ συμπαρῶσιπροΐωμεν δὲ ἤδη τὴν ἐπὶ Κορίνθου διὰ τῆςὀρεινῆς ἐπευξάμενοι τῷ βασιλείῳ Διί

40

φὴς κυβερνήτην τὸν Ἥρωνα ἢ τοῦ Νη-ρέως ἡλικιώτην ὃς τοσοῦτον ἀπεσφάλητῆς ὁδοῦ ἀλλὰ τί τοῦτο οὐκ Ἀδείμαντοςἐκεῖνός ἐστιΤΙΜΟΛΑΟΣ Πάνυ μὲν οὖν Ἀδείμα-ντος αὐτός ἐμβοήσωμεν οὖν Ἀδείμαντεσέ φημι τὸν Μυρρινούσιον τὸν Στρομβί-χουΛΥΚΙΝΟΣ Δυεῖν θάτερον ἢ δυσχεραί-νει καθ ἡμῶν ἢ ἐκκεκώφωται Ἀδείμαντοςγάρ οὐκ ἄλλος τίς ἐστι Πάνυ ἤδη σαφῶςὁρῶ καὶ θοἰμάτιον αὐτοῦ καὶ τὸ βάδισμαἐκείνου καὶ ἐν χρῷ ἡ κουρά ἐπιτείνωμενδὲ ὅμως τὸν περίπατον ὡς καταλάβωμεναὐτόν ἢν μὴ τοῦ ἱματίου λαβόμενοι σε ἐπι-στρέψωμεν ὦ Ἀδείμαντε οὐχ ὑπακούσειἡμῖν βοῶσιν ἀλλὰ καὶ φροντίζοντι ἔοικαςἐπὶ συννοίας τινὸς οὐ μικρὸν οὐδὲ εὐκατα-φρόνητον πρᾶγμα ὡς δοκεῖς ἀνακυκλῶνΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Οὐδέν ὦ Λυκῖνε χα-λεπόν ἀλλά με κενή τις ἔννοια μεταξὺ βα-

21

οὐκ ὀλίγα τῶν ἐραστῶν ἀπολέλαυκα μονο-νουχὶ προσκυνούμενος ὑπ αὐτῶν καὶ ἐθρυ-πτόμην δὲ πολλάκις καὶ ἀπέκλειον αὐτῶντινας ἐνίοτε οἱ δὲ ἡμιλλῶντο καὶ ἀλλήλουςὑπερεβάλλοντο ἐν τῇ περὶ ἐμὲ φιλοτιμίᾳΣΙΜΥΛΟΣ Τέλος δ οὖν πῶς ἐβουλεύ-σω περὶ τῶν κτημάτωνΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Εἰς τὸ φανερὸν μὲνἕκαστον αὐτῶν κληρονόμον ἀπολιπεῖν ἔφα-σκον ὁ δ ἐπίστευέν τε ἂν καὶ κολακευτι-κώτερον παρεσκεύαζεν αὑτόν ἄλλας δὲτὰς ἀληθεῖς διαθήκας ἐκείνας ἔχων κατέλι-πον οἰμώζειν ἅπασι φράσαςΣΙΜΥΛΟΣ Τίνα δὲ αἱ τελευταῖαι τὸνκληρονόμον ἔσχον ἦ πού τινα τῶν ἀπὸ τοῦγένουςΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Οὐ μὰ Δία ἀλλὰ νε-ώνητόν τινα τῶν μειρακίων τῶν ὡραίωνΦρύγα ΣΙΜΥΛΟΣ Ἀμφὶ πόσα ἔτη ὦ Πολύ-στρατε

118

ΧΑΡΩΝ Πολλοῦ λέγειςΕΡΜΗΣ Νὴ τὸν Ἀϊδωνέα τῶν πέντεὠνησάμην καὶ τροπωτῆρα δύο ὀβολῶνΧΑΡΩΝ Τίθει πέντε δραχμὰς καὶ ὀβο-λοὺς δύοΕΡΜΗΣ Καὶ ἀκέστραν ὑπὲρ τοῦ ἱστίουπέντε ὀβολοὺς ἐγὼ κατέβαλονΧΑΡΩΝ Καὶ τούτους προστίθειΕΡΜΗΣ Καὶ κηρὸν ὡς ἐπιπλάσαι τοῦσκαφιδίου τὰ ἀνεῳγότα καὶ ἥλους δὲ καὶκαλῴδιον ἀφ οὗ τὴν ὑπέραν ἐποίησας δύοδραχμῶν ἅπανταΧΑΡΩΝ Καὶ ἄξια ταῦτα ὠνήσω ΕΡΜΗΣ Ταῦτά ἐστιν εἰ μή τι ἄλλοἡμᾶς διέλαθεν ἐν τῷ λογισμῷ πότε δ οὖνταῦτα ἀποδώσειν φῄςΧΑΡΩΝ Νῦν μέν ὦ Ἑρμῆ ἀδύνατονἢν δὲ λοιμός τις ἢ πόλεμος καταπέμψῃἀθρόους τινάς ἐνέσται τότε ἀποκερδᾶναιπαραλογιζόμενον ἐν τῷ πλήθει τὰ πορθμε-ῖα

103

δίζοντα ὑπελθοῦσα παρακοῦσαι ὑμῶν ἐποί-ησεν ἀτενὲς πρὸς αὐτὴν ἅπαντι τῷ λογι-σμῷ ἀποβλέποντα ΛΥΚΙΝΟΣ Τίς αὕτη μὴ γὰρ ὀκνήσῃςεἰπεῖν εἰ μή τίς ἐστι τῶν πάνυ ἀπορρήτωνκαίτοι ἐτελέσθημεν ὡς οἶσθα καὶ σιγᾶνμεμαθήκαμενΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀλλ αἰσχύνομαι ἔγω-γε εἰπεῖν πρὸς ὑμᾶς οὕτω γὰρ μειρακι-ῶδες ὑμῖν δόξει τὸ φρόντισμαΛΥΚΙΝΟΣ Μῶν ἐρωτικόν τί ἐστινοὐδὲ γὰρ οὐδὲ τοῦτο ἀμυήτοις ἡμῖν ἐξαγο-ρεύσεις ἀλλὰ ὑπὸ λαμπρᾷ τῇ δᾳδὶ καὶαὐτοῖς τετελεσμένοιςΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Οὐδέν ὦ θαυμάσιετοιοῦτον ἀλλά τινα πλοῦτον ἐμαυτῷ ἀνε-πλαττόμην ἣν κενὴν μακαρίαν οἱ πολλοὶκαλοῦσιν καί μοι ἐν ἀκμῇ τῆς περιουσίαςκαὶ τρυφῆς ἐπέστητεΛΥΚΙΝΟΣ Οὐκοῦν τὸ προχειρότατοντοῦτο κοινὸς Ἑρμᾶς φασι καὶ ἐς μέσον

22

κόσμει τό τε ἱππικὸν καὶ τοὺς ἀνέρας τοὺςἀσπιδιώτας ἐθέλω γὰρ εἰδέναι οἷ βαδιε-ῖσθε τοσοῦτοι ὄντες ἐξ Ἀρκαδίας ἢ ἐπὶ τί-νας ἀθλίους πρώτους ἀφίξεσθεΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἄκουε ὦ Λυκῖνε μᾶλλονδέ εἴ σοι φίλον ἀκολούθει μεθ ἡμῶν ἵπ-παρχον γάρ σε τῶν πεντακισχιλίων ἀποφα-νῶΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλὰ τῆς μὲν τιμῆς ὦ βα-σιλεῦ χάριν οἶδά σοι καὶ ὑποκύψας ἐς τὸΠερσικὸν προσκυνῶ σε περιαγαγὼν εἰς το-ὐπίσω τὼ χεῖρε τιμῶν τὴν τιάραν ὀρθὴνοὖσαν καὶ τὸ διάδημα σὺ δὲ τῶν ἐρρω-μένων τούτων τινὰ ποίησον ἵππαρχον ἐγὼγάρ σοι δεινῶς ἄφιππός εἰμι καὶ οὐδὲ ὅλωςἐπέβην ἵππου ἐν τῷ πρὸ τοῦ χρόνῳ δέδιατοίνυν μὴ τοῦ σαλπιγκτοῦ ἐποτρύνοντοςκαταπεσὼν ἔγωγε συμπατηθῶ ἐν τῇ τύρβῃὑπὸ τοσαύταις ὁπλαῖς ἢ καὶ θυμοειδὴς ὢνὁ ἵππος ἐξενέγκῃ με τὸν χαλινὸν ἐνδακὼνἐς μέσους τοὺς πολεμίους ἢ δεήσει κατα-

39

ΕΡΜΗΣ Νῦν οὖν ἐγὼ καθεδοῦμαι τὰκάκιστα εὐχόμενος γενέσθαι ὡς ἂν ἀπὸτούτων ἀπολάβοιμιΧΑΡΩΝ Οὐκ ἔστιν ἄλλως ὦ Ἑρμῆνῦν δὲ ὀλίγοι ὡς ὁρᾷς ἀφικνοῦνται ἡμῖνεἰρήνη γάρΕΡΜΗΣ Ἄμεινον οὕτως εἰ καὶ ἡμῖν πα-ρατείνοιτο ὑπὸ σοῦ τὸ ὄφλημα πλὴν ἀλλοἱ μὲν παλαιοί ὦ Χάρων οἶσθα οἷοι παρε-γίγνοντο ἀνδρεῖοι ἅπαντες αἵματοςἀνάπλεῳ καὶ τραυματίαι οἱ πολλοί νῦν δὲἢ φαρμάκῳ τις ὑπὸ τοῦ παιδὸς ἀποθανὼν ἢὑπὸ τῆς γυναικὸς ἢ ὑπὸ τρυφῆς ἐξῳδηκὼςτὴν γαστέρα καὶ τὰ σκέλη ὠχροὶ ἅπαντεςκαὶ ἀγεννεῖς οὐδὲν ὅμοιοι ἐκείνοις οἱ δὲπλεῖστοι αὐτῶν διὰ χρήματα ἥκουσιν ἐπι-βουλεύοντες ἀλλήλοις ὡς ἐοίκασιΧΑΡΩΝ Πάνυ γὰρ περιπόθητά ἐστι τα-ῦτα ΕΡΜΗΣ Οὐκοῦν οὐδ ἐγὼ δόξαιμι ἂνἁμαρτάνειν πικρῶς ἀπαιτῶν τὰ ὀφειλόμε-

104

κοῦτος ὤν ὀδόντας τέτταρας ἔχωνΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Νὴ Δία τοὺς ἀρί-στους γε τῶν ἐν τῇ πόλει καὶ γέροντά μεκαὶ φαλακρόν ὡς ὁρᾷς ὄντα καὶ λημῶνταπροσέτι καὶ κορυζῶντα ὑπερήδοντο θερα-πεύοντες καὶ μακάριος ἦν αὐτῶν ὅντινα ἂνκαὶ μόνον προσέβλεψαΣΙΜΥΛΟΣ Μῶν καὶ σύ τινα ὥσπερ ὁΦάων τὴν Ἀφροδίτην ἐκ Χίου διεπόρθμευ-σας εἶτά σοι εὐξαμένῳ ἔδωκεν νέον εἶναικαὶ καλὸν ἐξ ὑπαρχῆς καὶ ἀξιέραστονΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Οὔκ ἀλλὰ τοιοῦτοςὢν περιπόθητος ἦν ΣΙΜΥΛΟΣ Αἰνίγματα λέγειςΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Καὶ μὴν πρόδηλόςγε ὁ ἔρως οὑτοσὶ πολὺς ὢν ὁ περὶ τοὺςἀτέκνους καὶ πλουσίους γέρονταςΣΙΜΥΛΟΣ Νῦν μανθάνω σου τὸ κάλ-λος ὦ θαυμάσιε ὅτι παρὰ τῆς χρυσῆςἈφροδίτης ἦνΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Ἀτάρ ὦ Σιμύλε

117

ριοι καὶ τὸ πᾶν εἰς πέντε μυριάδας ὁπλιτι-κόν ἱππεῖς δὲ ἀμφὶ τοὺς πεντακισχιλίουςἐγὼ δὲ χειροτονητὸς ὑφ ἁπάντων προκρι-θεὶς ἄρχων ἄριστος εἶναι δόξας ἀνθρώπωνἡγεῖσθαι καὶ πράγμασι χρῆσθαι ὡς τοῦτόγε αὐτὸ ἡδύ μείζω εἶναι τῶν ἄλλων βασι-λέων ἅτε ἀρετῇ προχειρισθέντα ὑπὸ τῆςστρατιᾶς ἄρχειν οὐ κληρονόμον γενόμενονἄλλου πονήσαντος ἐς τὴν βασιλείαν ἐπεὶτῷ Ἀδειμάντου θησαυρῷ παραπλήσιον τὸτοιοῦτο καὶ τὸ πρᾶγμα οὐχ ὅμοιον ἡδύὥσπερ ὅταν ἴδῃ τις αὐτὸς δι αὑτοῦ κτη-σάμενος τὴν δυναστείανΛΥΚΙΝΟΣ Παπαῖ ὦ Σάμιππε οὐδὲνμικρόν ἀλλὰ τὸ κεφάλαιον αὐτὸ τῶν ἀγα-θῶν ἁπάντων σύ γε ᾔτησας ἄρχειν ἀσπί-δος τοσαύτης ἄριστος δὴ προκριθεὶς ὑπὸτῶν πεντακισμυρίων τοιοῦτον ἡμῖν ἡ Μα-ντίνεια θαυμαστὸν βασιλέα καὶ στρατηγὸνἐλελήθει ἀνατρέφουσα πλὴν ἀλλὰ βασί-λευε καὶ ἡγοῦ τῶν στρατιωτῶν καὶ δια-

38

κατατίθει φέρων τὸν πλοῦτον ἄξιον γὰρἀπολαῦσαι τὸ μέρος φίλους ὄντας τῆςἈδειμάντου τρυφῆςΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀπελείφθην μὲν ὑμῶνεὐθὺς ἐν τῇ πρώτῃ ἐς τὴν ναῦν ἐπιβάσειἐπεὶ σέ ὦ Λυκῖνε κατέστησα ἐς τὸ ἀσφα-λές περιμετροῦντος γάρ μου τῆς ἀγκύραςτὸ πάχος οὐκ οἶδ ὅπου ὑμεῖς ἀπέστητεἸδὼν δὲ ὅμως τὰ πάντα ἠρόμην τινὰ τῶνναυτῶν ὁπόσην ἀποφέρει ἡ ναῦς τῷ δε-σπότῃ ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ κατ ἔτος ἕκαστοντὴν μισθοφορίαν ὁ δέ μοι Δώδεκα ἔφηἈττικὰ τάλαντα εἰ πρὸς τοὐλάχιστόν τιςλογίζοιτο τοὐντεῦθεν οὖν ἐπανιὼν ἐλογι-ζόμην εἴ τις θεῶν τὴν ναῦν ἄφνω ἐμὴν ποι-ήσειεν εἶναι οἷον ἄν ὡς εὐδαίμονα βίονἐπεβίωσα εὖ ποιῶν τοὺς φίλους καὶ ἐπι-πλέων ἐνίοτε μὲν αὐτός ἐνίοτε δὲ οἰκέταςἐκπέμπων εἶτα ἐκ τῶν δώδεκα ἐκείνωνταλάντων οἰκίαν τε ἤδη ᾠκοδομησάμην ἐνἐπικαίρῳ μικρὸν ὑπὲρ τὴν Ποικίλην τὴν

23

σοι παράδοξον τοῦτο δόξειΣΙΜΥΛΟΣ Παράδοξον εἰ γέρων τε καὶἀσθενὴς ἄτεκνός τε προσέτι ἥδεσθαι τοῖςἐν τῷ βίῳ ἐδύνασοΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Τὸ μὲν πρῶτον ἅπα-ντα ἐδυνάμην ἔτι καὶ παῖδες ὡραῖοι ἦσανπολλοὶ καὶ γυναῖκες ἁβρόταται καὶ μύρακαὶ οἶνος ἀνθοσμίας καὶ τράπεζα ὑπὲρ τὰςἐν ΣικελίᾳΣΙΜΥΛΟΣ Καινὰ ταῦτα ἐγὼ γάρ σεπάνυ φειδόμενον ἠπιστάμην ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Ἀλλ ἐπέρρει μοι ὦγενναῖε παρὰ ἄλλων τὰ ἀγαθά καὶ ἕωθενμὲν εὐθὺς ἐπὶ θύρας ἐφοίτων μάλα πολλοίμετὰ δὲ παντοῖά μοι δῶρα προσήγετο ἁπα-νταχόθεν τῆς γῆς τὰ κάλλισταΣΙΜΥΛΟΣ Ἐτυράννησας ὦ Πολύστρα-τε μετ ἐμέΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐραστὰςεἶχον μυρίουςΣΙΜΥΛΟΣ Ἐγέλασα ἐραστὰς σὺ τηλι-

116

να παρὰ σοῦ

ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ ΚΑΙ ΕΡΜΟΥ

ΠΛΟΥΤΩΝ Τὸν γέροντα οἶσθα τὸνπάνυ γεγηρακότα λέγω τὸν πλούσιονΕὐκράτην ᾧ παῖδες μὲν οὐκ εἰσίν οἱ τὸνκλῆρον δὲ θηρῶντες πεντακισμύριοιΕΡΜΗΣ Ναί τὸν Σικυώνιον φῄς τίοὖνΠΛΟΥΤΩΝ Ἐκεῖνον μέν ὦ Ἑρμῆζῆν ἔασον ἐπὶ τοῖς ἐνενήκοντα ἔτεσιν ἃ βε-βίωκεν ἐπιμετρήσας ἄλλα τοσαῦτα εἴ γεοἷόν τε ἦν καὶ ἔτι πλείω τοὺς δὲ κόλακαςαὐτοῦ Χαρῖνον τὸν νέον καὶ Δάμωνα καὶτοὺς ἄλλους κατάσπασον ἐφεξῆς ἅπανταςΕΡΜΗΣ Ἄτοπον ἂν δόξειε τὸ τοιοῦτονΠΛΟΥΤΩΝ Οὐ μὲν οὖν ἀλλὰ δι-καιότατον τί γὰρ ἐκεῖνοι παθόντες εὔχο-νται ἀποθανεῖν ἐκεῖνον ἢ τῶν χρημάτων

105

παρὰ τὸν Ἰλισσὸν ἐκείνην τὴν πατρῴανἀφείς καὶ οἰκέτας ὠνούμην καὶ ἐσθῆταςκαὶ ζεύγη καὶ ἵππους νυνὶ δὲ ἤδη καὶἔπλεον ὑφ ἁπάντων εὐδαιμονιζόμενος τῶνἐπιβατῶν φοβερὸς τοῖς ναύταις καὶ μονο-νουχὶ βασιλεὺς νομιζόμενος ἔτι δέ μοι τὰκατὰ τὴν ναῦν εὐθετίζοντι καὶ ἐς λιμέναπόρρωθεν ἀποβλέποντι ἐπιστάς ὦ Λυκῖνεκατέδυσας τὸν πλοῦτον καὶ ἀνέτρεψας εὖφερόμενον τὸ σκάφος οὐρίῳ τῆς εὐχῆςπνεύματιΛΥΚΙΝΟΣ Οὐκοῦν ὦ γενναῖε λαβόμε-νός μου ἄπαγε πρὸς τὸν στρατηγὸν ὥς τιναπειρατὴν ἢ καταποντιστήν ὃς τηλικοῦτονναυάγιον εἴργασμαι καὶ ταῦτα ἐν γῇ κατὰτὴν ἐκ Πειραιῶς ἐς τὸ ἄστυ ἀλλὰ ὅραὅπως παραμυθήσομαί σου τὸ πταῖσμαπέντε γάρ εἰ βούλει καλλίω καὶ μείζω τοῦΑἰγυπτίου πλοίου ἤδη ἔχε καὶ τὸ μέγι-στον οὐδὲ καταδῦναι δυνάμενα καὶ τάχασοι πεντάκις ἐξ Αἰγύπτου κατ ἔτος ἕκα-

24

λεῖς τὴν ὑπόσχεσιν ἀλλὰ σὺ ἤδη ὁ Σάμιπ-πος εὔχουΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἐγὼ δὲ ndash ἠπειρώτης γάρεἰμι Ἀρκὰς ἐκ Μαντινείας ὡς ἴστε ndash ναῦνμὲν οὐκ αἰτήσω μοι γενέσθαι ἥν γε τοῖςπολίταις ἐπιδείξασθαι ἀδύνατον οὐδὲ μι-κρολογήσομαι πρὸς τοὺς θεοὺς θησαυρὸναἰτῶν καὶ μεμετρημένον χρυσίον ἀλλὰ δύ-νανται γὰρ πάντα οἱ θεοί καὶ τὰ μέγισταεἶναι δοκοῦντα καὶ ὁ νόμος τῆς εὐχῆς ὃνΤιμόλαος ἔθηκε φήσας μηδὲν ὀκνεῖν αἰτε-ῖν ὡς ἐκείνων πρὸς οὐδὲν ἀνανευόντωναἰτῶ δὴ βασιλεὺς γενέσθαι οὐχ οἷοςἈλέξανδρος ὁ Φιλίππου ἢ Πτολεμαῖος ἢΜιθριδάτης ἢ εἴ τις ἄλλος ἐκδεξάμενος τὴνβασιλείαν παρὰ πατρὸς ἦρξεν ἀλλά μοι τὸπρῶτον ἀπὸ λῃστείας ἀρξαμένῳ ἑταῖροικαὶ συνωμόται ὅσον τριάκοντα πιστοὶμάλα καὶ πρόθυμοι γενέσθωσαν εἶτα κατὀλίγον τριακόσιοι προσιόντες ἡμῖν ἄλλοςἐπ ἄλλῳ εἶτα χίλιοι καὶ μετ οὐ πολὺ μύ-

37

ἀντιποιοῦνται οὐδὲν προσήκοντες ὃ δὲπάντων ἐστὶ μιαρώτατον ὅτι καὶ τὰ τοια-ῦτα εὐχόμενοι ὅμως θεραπεύουσιν ἔν γε τῷφανερῷ καὶ νοσοῦντος ἃ μὲν βουλεύονταιπᾶσι πρόδηλα θύσειν δὲ ὅμως ὑπισχνο-ῦνται ἢν ῥαΐσῃ καὶ ὅλως ποικίλη τις ἡ κο-λακεία τῶν ἀνδρῶν διὰ ταῦτα ὁ μὲν ἔστωἀθάνατος οἱ δὲ προαπίτωσαν αὐτοῦ μάτηνἐπιχανόντεςΕΡΜΗΣ Γελοῖα πείσονται πανοῦργοιὄντεςΠΛΟΥΤΩΝ Πολλὰ κἀκεῖνος εὖ μάλαδιαβουκολεῖ αὐτοὺς καὶ ἐλπίζει καὶ ὅλωςldquoαἰεὶ θανέοντι ἐοικὼςrdquo ἔρρωται πολὺ μᾶλ-λον τῶν νέων οἱ δὲ ἤδη τὸν κλῆρον ἐν σφί-σι διῃρημένοι βόσκονται ζωὴν μακαρίανπρὸς ἑαυτοὺς τιθέντες Οὐκοῦν ὁ μὲν ἀπο-δυσάμενος τὸ γῆρας ὥσπερ Ἰόλεως ἀνηβη-σάτω οἱ δὲ ἀπὸ μέσων τῶν ἐλπίδων τὸνὀνειροποληθέντα πλοῦτον ἀπολιπόντεςἡκέτωσαν ἤδη κακοὶ κακῶς ἀποθανόντες

106

ἄφνω ἀπέθανον τοῦ τέγους μοι ἐπιπε-σόντος καὶ νῦν Ἑρμόλαος ἔχει τἀμὰὥσπερ τις λάβραξ καὶ τὸ ἄγκιστρον τῷ δε-λέατι συγκατασπάσαςΔΑΜΝΙΠΠΟΣ Οὐ μόνον ἀλλὰ καὶαὐτόν σε τὸν ἁλιέα ὥστε τὸ σόφισμα κατὰσαυτοῦ συντέθεικας ΚΝΗΜΩΝ Ἔοικα οἰμώζω τοιγαροῦν

ΣΙΜΥΛΟΥ ΚΑΙ ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΥ

ΣΙΜΥΛΟΣ Ἥκεις ποτέ ὦ Πολύστρα-τε καὶ σὺ παρ ἡμᾶς ἔτη οἶμαι οὐ πολὺἀποδέοντα τῶν ἑκατὸν βεβιωκώςΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Ὀκτὼ ἐπὶ τοῖς ἐνε-νήκοντα ὦ ΣιμύλεΣΙΜΥΛΟΣ Πῶς δαὶ τὰ μετ ἐμὲ ταῦταἐβίως τριάκοντα ἐγὼ γὰρ ἀμφὶ τὰ ἑβδομή-κοντά σου ὄντος ἀπέθανονΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Ὑπερήδιστα εἰ καί

115

σου πλουσιωτέρους γενομένους ἐκπε-σόντας ἐν βραχεῖ τῶν ἀγαθῶν ἁπάντωνἵνα δέ σοι καὶ τούτους ἀφῶ τό γε ὑγιαίνεινἐχέγγυον οἴει σοι γενήσεσθαι καὶ βέβαιονἢ οὐχ ὁρᾷς πολλοὺς τῶν πλουσίων κακο-δαιμόνως διάγοντας ὑπὸ τῶν ἀλγηδόνωντοὺς μὲν οὐδὲ βαδίζειν δυναμένους ἐνίουςδὲ τυφλοὺς ἢ τῶν ἐντοσθιδίων τι ἀλγο-ῦντας ὅτι μὲν γὰρ οὐκ ἂν ἕλοιο πλουτῶνδὶς τοσοῦτον πλοῦτον ὅμοια πάσχειν Φανο-μάχῳ τῷ πλουσίῳ καὶ θηλύνεσθαι ὡς ἐκε-ῖνος εὖ οἶδα κἂν μὴ εἴπῃς ἐῶ λέγειν ὅσαςἐπιβουλὰς μετὰ τοῦ πλούτου καὶ λῃστὰςκαὶ φθόνον καὶ μῖσος παρὰ τῶν πολλῶνὁρᾷς οἵων σοι πραγμάτων αἴτιος ὁ θησαυ-ρὸς γίγνεταιΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀεὶ σύ μοι ὦ Λυκῖνεὑπεναντίος ὥστε οὐδὲ τὴν χοίνικα ἔτιλήψῃ ἐς τέλος μου τῆς εὐχῆς ἐπηρεάζων ΛΥΚΙΝΟΣ Τοῦτο μὲν ἤδη κατὰ τοὺςπολλοὺς τῶν πλουσίων ἀναδύῃ καὶ ἀνακα-

36

στον σιταγωγείτωσαν σιταγωγίαν εἰ καίὦ ναυκλήρων ἄριστε δῆλος εἶ ἀφόρητοςἡμῖν τότε γενησόμενος ὃς γὰρ ἔτι ἑνὸςπλοίου τουτουὶ δεσπότης ὢν παρήκουεςβοώντων εἰ πέντε κτήσαιο πρὸς τούτῳτριάρμενα πάντα καὶ ἀνώλεθρα οὐδὲ ὄψειδηλαδὴ τοὺς φίλους σὺ μὲν οὖν εὐπλόει ὦβέλτιστε ἡμεῖς δὲ ἐν Πειραιεῖ καθεδούμε-θα τοὺς ἐξ Αἰγύπτου ἢ Ἰταλίας καταπλέο-ντας ἀνακρίνοντες εἴ που τὸ μέγα Ἀδει-μάντου πλοῖον τὴν Ἶσίν τις εἶδενΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ὁρᾷς διὰ τοῦτοὤκνουν εἰπεῖν ἃ ἐνενόουν εἰδὼς ὅτι ἐνγέλωτι καὶ σκώμματι ποιήσεσθέ μου τὴνεὐχήν ὥστε ἐπιστὰς μικρόν ἔστ ἂν ὑμεῖςπροχωρήσητε ἀποπλευσοῦμαι πάλιν ἐπὶτῆς νεώς πολὺ γὰρ ἄμεινον τοῖς ναύταιςπροσλαλεῖν ἢ ὑφ ὑμῶν καταγελᾶσθαιΛΥΚΙΝΟΣ Μηδαμῶς ἐπεὶ συνεμβη-σόμεθά σοι καὶ αὐτοὶ ἐπιστάντεςΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀλλὰ ὑφαιρήσω τὴν

25

ΚΝΗΜΩΝΟΣ ΚΑΙ ΔΑΜΝΙΠΠΟΥ

ΚΝΗΜΩΝ Τοῦτο ἐκεῖνο τὸ τῆς παροι-μίας ὁ νεβρὸς τὸν λέοντα ΔΑΜΝΙΠΠΟΣ Τί ἀγανακτεῖς ὦ Κνή-μωνΚΝΗΜΩΝ Πυνθάνῃ ὅ τι ἀγανακτῶκληρονόμον ἀκούσιον καταλέλοιπα κατα-σοφισθεὶς ἄθλιος οὓς ἐβουλόμην ἂν μάλι-στα σχεῖν τἀμὰ παραλιπώνΔΑΜΝΙΠΠΟΣ Πῶς τοῦτο ἐγένετοΚΝΗΜΩΝ Ἑρμόλαον τὸν πάνυ πλού-σιον ἄτεκνον ὄντα ἐθεράπευον ἐπὶ θανάτῳκἀκεῖνος οὐκ ἀηδῶς τὴν θεραπείαν προσίε-το ἔδοξε δή μοι καὶ σοφὸν τοῦτο εἶναιθέσθαι διαθήκας εἰς τὸ φανερόν ἐν αἷςἐκείνῳ καταλέλοιπα τἀμὰ πάντα ὡς κἀκε-ῖνος ζηλώσειεν καὶ τὰ αὐτὰ πράξειενΔΑΜΝΙΠΠΟΣ Τί οὖν δὴ ἐκεῖνοςΚΝΗΜΩΝ Ὅ τι μὲν αὐτὸς ἐνέγραψενταῖς ἑαυτοῦ διαθήκαις οὐκ οἶδα ἐγὼ γοῦν

114

ΕΡΜΗΣ Ἀμέλησον ὦ Πλούτων μετε-λεύσομαι γάρ σοι ἤδη αὐτοὺς καθ ἕναἑξῆς ἑπτὰ δέ οἶμαι εἰσίΠΛΟΥΤΩΝ Κατάσπα ὁ δὲ παραπέμ-ψει ἕκαστον ἀντὶ γέροντος αὖθις πρωθήβηςγενόμενος

ΤΕΡΨΙΩΝΟΣ ΚΑΙ ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ

ΤΕΡΨΙΩΝ Τοῦτο ὦ Πλούτων δίκαιονἐμὲ μὲν τεθνάναι τριάκοντα ἔτη γεγονότατὸν δὲ ὑπὲρ τὰ ἐνενήκοντα γέροντα Θού-κριτον ζῆν ἔτιΠΛΟΥΤΩΝ Δικαιότατον μὲν οὖν ὦΤερψίων εἴ γε ὁ μὲν ζῇ μηδένα εὐχόμενοςἀποθανεῖν τῶν φίλων σὺ δὲ παρὰ πάντατὸν χρόνον ἐπεβούλευες αὐτῷ περιμένωντὸν κλῆρονΤΕΡΨΙΩΝ Οὐ γὰρ ἐχρῆν γέροντα ὄντακαὶ μηκέτι χρήσασθαι τῷ πλούτῳ αὐτὸν

107

ἀποβάθραν προεισελθώνΛΥΚΙΝΟΣ Οὐκοῦν ἡμεῖς γε προσνη-ξόμεθα ὑμῖν μὴ γὰρ οἴου σοὶ μὲν εἶναιῥᾴδιον τηλικαῦτα πλοῖα κτᾶσθαι μήτεπριαμένῳ μήτε ναυπηγησαμένῳ ἡμεῖς δὲοὐκ αἰτήσομεν παρὰ τῶν θεῶν ἐπὶ πολλοὺςσταδίους ἀκμῆτες δύνασθαι νεῖν καίτοιπρῴην καὶ ἐς Αἴγιναν ἐπὶ τὴν τῆς Ἐνοδίαςτελετὴν οἶσθα ἐν ἡλίκῳ σκαφιδίῳ πάντεςἅμα οἱ φίλοι τεττάρων ἕκαστος ὀβολῶνδιεπλεύσαμεν καὶ οὐδὲν ἐδυσχέραινεςἡμᾶς συμπλέοντας νῦν δὲ ἀγανακτεῖς εἰσυνεμβησόμεθά σοι καὶ τὴν ἀποβάθρανπροεισελθὼν ἀφαιρεῖς ὑπερμαζᾷς γάρ ὦἈδείμαντε καὶ ἐς τὸν κόλπον οὐ πτύειςοὐδὲ οἶσθα ὅστις ὢν ναυκληρεῖς οὕτωςἐπῆρέ σε ἡ οἰκία ἐν καλῷ τῆς πόλεως οἰκο-δομηθεῖσα καὶ τῶν ἀκολούθων τὸ πλῆθοςἀλλ ὦγαθέ πρὸς τῆς Ἴσιδος κἂν τὰ Νει-λῷα ταῦτα ταρίχη τὰ λεπτὰ μέμνησο ἡμῖνἄγειν ἀπ Αἰγύπτου ἢ μύρον ἀπὸ τοῦ Κα-

26

νος εἴρηκα καί μοι ὁ Ἑρμῆς τελεσιουργή-σειεν αὐτάΛΥΚΙΝΟΣ Οἶσθα οὖν ὦ Ἀδείμαντεὡς πάνυ σοι ἀπὸ λεπτῆς κρόκης ὁ πᾶςοὑτοσὶ πλοῦτος ἀπήρτηται καὶ ἢν ἐκείνηἀπορραγῇ πάντα οἴχεται καὶ ἄνθρακές σοιὁ θησαυρὸς ἔσταιΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Πῶς λέγεις ὦ ΛυκῖνεΛΥΚΙΝΟΣ Ὅτι ὦ ἄριστε ἄδηλονὁπόσον χρόνον βιώσει πλουτῶν τίς γὰροἶδεν εἰ ἔτι παρακειμένης σοι τῆς χρυσῆςτραπέζης πρὶν ἐπιβαλεῖν τὴν χεῖρα καὶἀπογεύσασθαι τοῦ ταὼ ἢ τοῦ Νομάδοςἀλεκτρυόνος ἀποφυσήσας τὸ ψυχίδιονἄπει γυψὶ καὶ κόραξι πάντα ἐκεῖνα καταλι-πών ἢ ἐθέλεις καταριθμήσομαί σοι τοὺςμὲν αὐτίκα πρὶν ἀπολαῦσαι τοῦ πλούτουἀποθανόντας ἐνίους δὲ καὶ ζῶντας ἀπο-στερηθέντας ὧν εἶχον ὑπό τινος βασκάνουπρὸς τὰ τοιαῦτα δαίμονος ἀκούεις γάρπου τὸν Κροῖσον καὶ τὸν Πολυκράτην πολύ

35

δυνάμενον ἀπελθεῖν τοῦ βίου παραχωρήσα-ντα τοῖς νέοιςΠΛΟΥΤΩΝ Καινά ὦ Τερψίων νομο-θετεῖς τὸν μηκέτι τῷ πλούτῳ χρήσασθαιδυνάμενον πρὸς ἡδονὴν ἀποθνήσκειν τὸ δὲἄλλως ἡ Μοῖρα καὶ ἡ φύσις διέταξενΤΕΡΨΙΩΝ Οὐκοῦν ταύτης αἰτιῶμαιτῆς διατάξεως ἐχρῆν γὰρ τὸ πρᾶγμα ἑξῆςπως γίνεσθαι τὸν πρεσβύτερον πρότερονκαὶ μετὰ τοῦτον ὅστις καὶ τῇ ἡλικίᾳ μεταὐτόν ἀναστρέφεσθαι δὲ μηδαμῶς μηδὲζῆν μὲν τὸν ὑπέργηρων ὀδόντας τρεῖς ἔτιλοιποὺς ἔχοντα μόγις ὁρῶντα οἰκέταις γετέτταρσιν ἐπικεκυφότα κορύζης μὲν τὴνῥῖνα λήμης δὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς μεστὸνὄντα οὐδὲν ἔτι ἡδὺ εἰδότα ἔμψυχόν τινατάφον ὑπὸ τῶν νέων καταγελώμενον ἀπο-θνήσκειν δὲ καλλίστους καὶ ἐρρωμενε-στάτους νεανίσκους ἄνω γὰρ ποταμῶν το-ῦτό γε ἢ τὸ τελευταῖον εἰδέναι γε ἐχρῆνπότε καὶ τεθνήξεται τῶν γερόντων ἕκα-

108

δώρῳ τὴν ἔχουσαν τὸ φάρμακον τὴν δὲἑτέραν ἐμοί σφαλεὶς οὐκ οἶδ ὅπως ἐμοὶμὲν τὸ φάρμακον Πτοιοδώρῳ δὲ τὸ ἀφάρ-μακτον ἔδωκεν εἶτα ὁ μὲν ἔπινεν ἐγὼ δὲαὐτίκα μάλα ἐκτάδην ἐκείμην ὑποβολιμα-ῖος ἀντ ἐκείνου νεκρός τί τοῦτο γελᾷς ὦΖηνόφαντε καὶ μὴν οὐκ ἔδει γε ἑταίρῳ ἀν-δρὶ ἐπιγελᾶνΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Ἀστεῖα γάρ ὦ Καλ-λιδημίδη πέπονθας ὁ γέρων δὲ τί πρὸς τα-ῦταΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ Πρῶτον μὲν ὑπετα-ράχθη πρὸς τὸ αἰφνίδιον εἶτα συνείςοἶμαι τὸ γεγενημένον ἐγέλα καὶ αὐτός οἷάγε ὁ οἰνοχόος εἴργασταιΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Πλὴν ἀλλ οὐδὲ σὲτὴν ἐπίτομον ἐχρῆν τραπέσθαι ἧκε γὰρ ἄνσοι διὰ τῆς λεωφόρου ἀσφαλέστερον εἰ καὶὀλίγῳ βραδύτερος ἦν

113

τὸ ἀργυροῦν πινάκιον ἢ τὸν σκύφον ἐπιδεί-ξεται Διόνικος ἐν τῇ πομπῇ καὶ μάλισταἐπειδὰν ὁρᾷ τοὺς οἰκέτας τοὺς ἐμοὺς ἀργύ-ρῳ τοσούτῳ χρωμένους τῇ πόλει δὲ ταῦταἐξαίρετα παρ ἐμοῦ ὑπῆρξεν ἄν αἱ μὲν δια-νομαὶ κατὰ μῆνα ἕκαστον δραχμαὶ τῷ μὲνἀστῷ ἑκατόν τῷ δὲ μετοίκῳ ἥμισυ τού-των δημοσίᾳ δὲ ὅσα ἐς κάλλος θέατρα καὶβαλανεῖα καὶ τὴν θάλατταν ἄχρι πρὸς τὸΔίπυλον ἥκειν κἀνταῦθά που λιμένα εἶναιἐπαχθέντος ὀρύγματι μεγάλῳ τοῦ ὕδατοςὡς τὸ πλοῖόν μου πλησίον ὁρμεῖν καταφα-νὲς ὂν ἐκ τοῦ Κεραμεικοῦ τοῖς φίλοις δὲὑμῖν Σαμίππῳ μὲν εἴκοσι μεδίμνους ἐπι-σήμου χρυσίου παραμετρῆσαι τὸν οἰκο-νόμον ἐκέλευσα ἄν Τιμολάῳ δὲ πέντε χοί-νικας Λυκίνῳ δὲ χοίνικα ἀπομεμαγμένηνκαὶ ταύτην ὅτι λάλος ἐστὶ καὶ ἐπισκώπτειμου τὴν εὐχήν τοῦτον ἐβουλόμην βιῶναιτὸν βίον πλουτῶν ἐς ὑπερβολὴν καὶ τρυ-φῶν καὶ πάσαις ἡδοναῖς ἀφθόνως χρώμε-

34

νώπου ἢ ἶβιν ἐκ Μέμφιδος εἰ δὲ ἡ ναῦςἐδύνατο καὶ τῶν πυραμίδων μίανΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἅλις παιδιᾶς ὦ Λυκῖνεὁρᾷς ὡς ἐρυθριᾶν Ἀδείμαντον ἐποίησαςπολλῷ τῷ γέλωτι ἐπικλύσας τὸ πλοῖον ὡςὑπέραντλον εἶναι καὶ μηκέτι ἀντέχειν πρὸςτὸ ἐπιρρέον Καὶ ἐπείπερ ἔτι πολὺ ἡμῖν τὸ λοιπόν ἐστινπρὸς τὸ ἄστυ διελόμενοι τετραχῆ τὴν ὁδὸνκατὰ τοὺς ἐπιβάλλοντας ἑκάστῳ σταδίουςαἰτῶμεν ἅπερ ἂν δοκῇ παρὰ τῶν θεῶνοὕτω γὰρ ἂν ἡμᾶς ὅ τε κάματος λάθοι καὶἅμα εὐφρανούμεθα ὥσπερ ἡδίστῳ ὀνείρατιἑκουσίῳ περιπεσόντες ἐφ ὅσον βουλόμε-θα εὖ ποιήσοντι ἡμᾶς παρ αὐτῷ γὰρἑκάστῳ ἔστω τὸ μέτρον τῆς εὐχῆς καὶ οἱθεοὶ πάντα ὑποκείσθωσαν παρέξοντες εἰκαὶ τῇ φύσει ἀπίθανα ἔσται τὸ δὲ μέγι-στον ἐπίδειξις ἔσται τὸ πρᾶγμα ὅστις ἂνἄριστα χρήσαιτο τῷ πλούτῳ καὶ τῇ εὐχῇδηλώσει γὰρ οἷος ἂν καὶ πλουτήσας ἐγένε-

27

οἶσθα γὰρ καὶ σύ που Πτοιόδωρον τὸνγέρονταΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Τὸν ἄτεκνον τὸνπλούσιον ᾧ σε τὰ πολλὰ ᾔδειν συνόνταΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ Ἐκεῖνον αὐτὸν ἀεὶἐθεράπευον ὑπισχνούμενον ἐπ ἐμοὶ τεθνή-ξεσθαι ἐπεὶ δὲ τὸ πρᾶγμα εἰς μήκιστονἐπεγίνετο καὶ ὑπὲρ τὸν Τιθωνὸν ὁ γέρωνἔζη ἐπίτομόν τινα ὁδὸν ἐπὶ τὸν κλῆρονἐξηῦρον πριάμενος γὰρ φάρμακον ἀνέπει-σα τὸν οἰνοχόον ἐπειδὰν τάχιστα ὁΠτοιόδωρος αἰτήσῃ πιεῖν ndash πίνει δὲ ἐπιει-κῶς ζωρότερον ndash ἐμβαλόντα εἰς κύλικαἕτοιμον ἔχειν αὐτὸ καὶ ἐπιδοῦναι αὐτῷ εἰδὲ τοῦτο ποιήσει ἐλεύθερον ἐπωμοσάμηνἀφήσειν αὐτόνΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Τί οὖν ἐγένετο πάνυγάρ τι παράδοξον ἐρεῖν ἔοικας ΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ Ἐπεὶ τοίνυν λου-σάμενοι ἥκομεν δύο δὴ ὁ μειρακίσκος κύ-λικας ἑτοίμους ἔχων τὴν μὲν τῷ Πτοιο-

112

στος ἵνα μὴ μάτην ἂν ἐνίους ἐθεράπευοννῦν δὲ τὸ τῆς παροιμίας ἡ ἅμαξα τὸν βοῦνπολλάκις ἐκφέρειΠΛΟΥΤΩΝ Ταῦτα μέν ὦ Τερψίωνπολὺ συνετώτερα γίνεται ἤπερ σοὶ δοκεῖκαὶ ὑμεῖς δὲ τί παθόντες ἀλλοτρίοις ἐπι-χαίνετε καὶ τοῖς ἀτέκνοις τῶν γερόντωνεἰσποιεῖτε φέροντες αὑτούς τοιγαροῦνγέλωτα ὀφλισκάνετε πρὸ ἐκείνων κατορυτ-τόμενοι καὶ τὸ πρᾶγμα τοῖς πολλοῖς ἥδι-στον γίνεται ὅσῳ γὰρ ὑμεῖς ἐκείνους ἀπο-θανεῖν εὔχεσθε τοσούτῳ ἅπασιν ἡδὺ προα-ποθανεῖν ὑμᾶς αὐτῶν καινὴν γάρ τινα ταύ-την τὴν τέχνην ἐπινενοήκατε γραῶν καὶγερόντων ἐρῶντες καὶ μάλιστα εἰ ἄτεκνοιεἶεν οἱ δὲ ἔντεκνοι ὑμῖν ἀνέραστοι καίτοιπολλοὶ ἤδη τῶν ἐρωμένων συνέντες ὑμῶντὴν πανουργίαν τοῦ ἔρωτος ἢν καὶ τύχωσιπαῖδας ἔχοντες μισεῖν αὐτοὺς πλάττονταιὡς καὶ αὐτοὶ ἐραστὰς ἔχωσιν εἶτα ἐν ταῖςδιαθήκαις ἀπεκλείσθησαν μὲν οἱ πάλαι δο-

109

το ΣΑΜΙΠΠΟΣ Καλῶς ὦ Τιμόλαε καὶπείθομαί σοι καὶ ὅταν ὁ καιρὸς καλῇ εὔξο-μαι ἅπερ ἂν δοκῇ εἰ μὲν γὰρ Ἀδείμαντοςβούλεται οὐδὲ ἐρωτᾶν οἶμαι ὅς γε δὴ ἐντῇ νηῒ τὸν ἕτερον πόδα ἔχει χρὴ δὲ καὶΛυκίνῳ δοκεῖνΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλὰ πλουτῶμεν εἰ τοῦτοἄμεινον μὴ καὶ βασκαίνειν ἐν ταῖς κοιναῖςεὐτυχίαις δοκῶΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Τίς γοῦν πρῶτος ἄρξε-ταιΛΥΚΙΝΟΣ Σύ ὦ Ἀδείμαντε εἶτα μετὰσὲ οὑτοσὶ Σάμιππος εἶτα Τιμόλαος ἐγὼδὲ ὀλίγον ὅσον ἡμιστάδιον τὸ πρὸ τοῦ Δι-πύλου ἐπιλήψομαι τῇ εὐχῇ καὶ τοῦτο ὡςοἷόν τε παραδραμώνΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Οὐκοῦν ἐγὼ μὲν οὐδὲνῦν ἀποστήσομαι τῆς νεώς ἀλλ ἐπείπερἔξεστιν ἐπιμετρήσω τῇ εὐχῇ ὁ δὲ Ἑρμῆςὁ κερδῷος ἐπινευσάτω ἅπασιν ἔστω γὰρ

28

δόξῃ προκύψας ὥσπερ ὁ ἥλιος ἐκείνων μὲνοὐδ ἐπιβλέψομαι ἐνίους εἰ δέ τις πένηςοἷος ἦν ἐγὼ πρὸ τοῦ θησαυροῦ φιλοφρονή-σομαι τοῦτον καὶ λουσάμενον ἥκειν κελεύ-σω τὴν ὥραν ἐπὶ τὸ δεῖπνον οἱ δὲ ἀποπνι-γήσονται οἱ πλούσιοι ὁρῶντες ὀχήματαἵππους καὶ παῖδας ὡραίους ὅσον δισχιλί-ους ἐξ ἁπάσης ἡλικίας ὅ τι περ τὸ ἀνθη-ρότατον εἶτα δεῖπνα ἐπὶ χρυσοῦ ndash εὐτε-λὴς γὰρ ὁ ἄργυρος καὶ οὐ κατ ἐμέ ndash τάρι-χος μὲν ἐξ Ἰβηρίας οἶνος δὲ ἐξ Ἰταλίαςἔλαιον δὲ ἐξ Ἰβηρίας καὶ τοῦτο μέλι δὲἡμέτερον τὸ ἄπυρον καὶ ὄψα πανταχόθενκαὶ σύες καὶ λαγώς καὶ ὅσα πτηνά ὄρνιςἐκ Φάσιδος καὶ ταὼς ἐξ Ἰνδίας καὶ ἀλε-κτρυὼν ὁ Νομαδικός οἱ δὲ σκευάζοντεςἕκαστα σοφισταί τινες περὶ πέμματα καὶχυμοὺς ἔχοντες εἰ δέ τινι προπίοιμι σκύ-φον ἢ φιάλην αἰτήσας ὁ ἐκπιὼν ἀποφε-ρέτω καὶ τὸ ἔκπωμα οἱ δὲ νῦν πλούσιοιπρὸς ἐμὲ Ἶροι δηλαδὴ ἅπαντες καὶ οὐκέτι

33

ρυφορήσαντες ὁ δὲ παῖς καὶ ἡ φύσιςὥσπερ ἐστὶ δίκαιον κρατοῦσι πάντων οἱδὲ ὑποπρίουσι τοὺς ὀδόντας ἀπομυγέντες ΤΕΡΨΙΩΝ Ἀληθῆ ταῦτα φῄς ἐμοῦγοῦν Θούκριτος πόσα κατέφαγεν ἀεὶ τε-θνήξεσθαι δοκῶν καὶ ὁπότε εἰσίοιμι ὑπο-στένων καὶ μύχιόν τι καθάπερ ἐξ ᾠοῦ νεοτ-τὸς ἀτελὴς ὑποκρώζων ὥστ ἐμὲ ὅσον αὐτί-κα οἰόμενον ἐπιβήσειν αὐτὸν τῆς σοροῦἐσπέμπειν τὰ πολλά ὡς μὴ ὑπερβάλλοιντόμε οἱ ἀντερασταὶ τῇ μεγαλοδωρεᾷ καὶ τὰπολλὰ ὑπὸ φροντίδων ἄγρυπνος ἐκείμηνἀριθμῶν ἕκαστα καὶ διατάττων ταῦταγοῦν μοι καὶ τοῦ ἀποθανεῖν αἴτια γεγένη-ται ἀγρυπνία καὶ φροντίδες ὁ δὲ τοσοῦτόνμοι δέλεαρ καταπιὼν ἐφειστήκει θαπτο-μένῳ πρῴην ἐπιγελῶνΠΛΟΥΤΩΝ Εὖ γε ὦ Θούκριτε ζῴηςἐπὶ μήκιστον πλουτῶν ἅμα καὶ τῶν τοιού-των καταγελῶν μηδὲ πρότερόν γε σὺ ἀπο-θάνοις ἢ προπέμψας πάντας τοὺς κόλακας

110

ΤΕΡΨΙΩΝ Τοῦτο μέν ὦ Πλούτων καὶἐμοὶ ἥδιστον ἤδη εἰ καὶ Χαροιάδης προτε-θνήξεται ΘουκρίτουΠΛΟΥΤΩΝ Θάρρει ὦ Τερψίων καὶΦείδων γὰρ καὶ Μέλανθος καὶ ὅλως ἅπα-ντες προελεύσονται αὐτοῦ ὑπὸ ταῖς αὐταῖςφροντίσινΤΕΡΨΙΩΝ Ἐπαινῶ ταῦτα ζῴης ἐπὶμήκιστον ὦ Θούκριτε

ΖΗΝΟΦΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΟΥ

ΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Σὺ δὲ ὦ Καλλιδημί-δη πῶς ἀπέθανες ἐγὼ μὲν γὰρ ὅτι πα-ράσιτος ὢν Δεινίου πλέον τοῦ ἱκανοῦ ἐμφα-γὼν ἀπεπνίγην οἶσθα παρῆς γὰρ ἀποθνή-σκοντί μοιΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ Παρῆν ὦ Ζηνόφα-ντε τὸ δὲ ἐμὸν παράδοξόν τι ἐγένετο

111

πέζας ὅλας χρυσᾶς ποιήσομαι καὶ τὰς κλί-νας χρυσᾶς εἰ δὲ μὴ σιωπήσῃ καὶ τοὺςδιακόνους αὐτούς ΛΥΚΙΝΟΣ Ὅρα μόνον μὴ ὥσπερ τῷΜίδᾳ καὶ ὁ ἄρτος σοι καὶ τὸ ποτὸν χρυσὸςγένηται καὶ πλουτῶν ἄθλιος ἀπόλῃ λιμῷδιαφθαρεὶς πολυτελεῖΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Τὰ σὰ ῥυθμιεῖς πιθα-νώτερον ὦ Λυκῖνε μετ ὀλίγον ἐπειδὰναὐτὸς αἰτῇς ἐσθὴς ἐπὶ τούτοις ἁλουργὶςκαὶ ὁ βίος οἷος ἁβρότατος ὕπνος ἐφ ὅσονἥδιστος φίλων πρόσοδοι καὶ δεήσεις καὶτὸ ἅπαντας ὑποπτήσσειν καὶ προσκυνεῖνκαὶ οἱ μὲν ἕωθεν πρὸς ταῖς θύραις ἄνω καὶκάτω περιπατήσουσιν ἐν αὐτοῖς δὲ καὶΚλεαίνετος καὶ Δημόκριτος οἱ πάνυ καὶπροσελθοῦσιν γε αὐτοῖς καὶ πρὸ τῶν ἄλλωνεἰσδεχθῆναι ἀξιοῦσι θυρωροὶ ἑπτὰ ἐφε-στῶτες εὐμεγέθεις βάρβαροι προσαρα-ξάτωσαν ἐς τὸ μέτωπον εὐθὺ τὴν θύρανοἷα νῦν αὐτοὶ ποιοῦσιν ἐγὼ δέ ὁπόταν

32

τὸ πλοῖον καὶ τὰ ἐν αὐτῷ πάντα ἐμὰ καὶ ὁφόρτος οἱ ἔμποροι αἱ γυναῖκες οἱ ναῦταικαὶ ἄλλο εἴ τι ἥδιστον κτημάτων ἁπάντωνΣΑΜΙΠΠΟΣ Λέληθας σεαυτὸν ἔχων ἐντῇ νηΐΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Τὸν παῖδα φής ὦΣάμιππε τὸν κομήτην κἀκεῖνος οὖν ἔστωἐμός ὁπόσος δὲ ὁ πυρὸς ἔνδον ἐστίν οὗτοςὁ ἀριθμὸς ἅπας χρυσίον ἐπίσημον γενέσθωτοσοῦτοι δαρεικοίΛΥΚΙΝΟΣ Τί τοῦτο ὦ Ἀδείμαντε κα-ταδύσεταί σοι τὸ πλοῖον οὐ γὰρ ἴσονβάρος πυροῦ καὶ τοῦ ἰσαρίθμου χρυσίουΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Μὴ φθόνει ὦ Λυκῖνεἀλλ ἐπειδὰν εἰς σὲ παρέλθῃ ἡ εὐχή τὴνΠάρνηθα ἐκείνην εἰ θέλεις ὅλην χρυσῆνποιήσας ἔχε κἀγὼ σιωπήσομαί σοιΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλ ὑπὲρ ἀσφαλείας τοῦτοἔγωγε τῆς σῆς ἐποιησάμην ὡς μὴ ἀπο-λέσθαι ἅπαντας μετὰ τοῦ χρυσίου καὶ τὰμὲν ὑμέτερα μέτρια τὸ μειράκιον δὲ τὸ

29

ἀνιᾷ σε τὸ πολλὴν τρυφὴν ἀπολιπόντα τε-θνάναιΠΤΩΧΟΣ Οὐδὲν τοιοῦτο ἀλλ ἔτη μὲνἐγεγόνειν ἀμφὶ τὰ ἐνενήκοντα βίον δὲ ἄπο-ρον ἀπὸ καλάμου καὶ ὁρμιᾶς εἶχον εἰςὑπερβολὴν πτωχὸς ὢν ἄτεκνός τε καὶ προ-σέτι χωλὸς καὶ ἀμυδρὸν βλέπωνΔΙΟΓΕΝΗΣ Εἶτα τοιοῦτος ὢν ζῆν ἤθε-λεςΠΤΩΧΟΣ Ναί ἡδὺ γὰρ ἦν τὸ φῶς καὶτὸ τεθνάναι δεινὸν καὶ φευκτέονΔΙΟΓΕΝΗΣ Παραπαίεις ὦ γέρον καὶμειρακιεύῃ πρὸς τὸ χρεών καὶ ταῦτα ἡλι-κιώτης ὢν τοῦ πορθμέως τί οὖν ἄν τις ἔτιλέγοι περὶ τῶν νέων ὁπότε οἱ τηλικοῦτοιφιλόζωοί εἰσιν οὓς ἐχρῆν διώκειν τὸνθάνατον ὡς τῶν ἐν τῷ γήρᾳ κακῶν φάρμα-κον ἀλλ ἀπίωμεν ἤδη μὴ καί τις ἡμᾶςὑπίδηται ὡς ἀπόδρασιν βουλεύοντας ὁρῶνπερὶ τὸ στόμιον εἰλουμένους

140

μεν ndash Οὑτοσὶ τίς ὁ πρῶτός ἐστινΜΕΝΙΠΠΟΣ Μένιππος ἔγωγε ἀλλἰδοὺ ἡ πήρα μοι ὦ Ἑρμῆ καὶ τὸ βάκτρονεἰς τὴν λίμνην ἀπερρίφθων τὸν τρίβωνα δὲοὐδὲ ἐκόμισα εὖ ποιῶνΕΡΜΗΣ Ἔμβαινε ὦ Μένιππε ἀνδρῶνἄριστε καὶ τὴν προεδρίαν ἔχε παρὰ τὸνκυβερνήτην ἐφ ὑψηλοῦ ὡς ἐπισκοπῇςἅπαντας ὁ καλὸς δ οὗτος τίς ἐστινΧΑΡΜΟΛΕΩΣ Χαρμόλεως ὁ Μεγαρι-κὸς ἐπέραστος οὗ τὸ φίλημα διτάλαντονἦν ΕΡΜΗΣ Ἀπόδυθι τοιγαροῦν τὸ κάλλοςκαὶ τὰ χείλη αὐτοῖς φιλήμασι καὶ τὴνκόμην τὴν βαθεῖαν καὶ τὸ ἐπὶ τῶν παρειῶνἐρύθημα καὶ τὸ δέρμα ὅλον ἔχει καλῶςεὔζωνος εἶ ἐπίβαινε ἤδη ὁ δὲ τὴν πορφυ-ρίδα οὑτοσὶ καὶ τὸ διάδημα ὁ βλοσυρὸς τίςὢν τυγχάνειςΛΑΜΠΙΧΟΣ Λάμπιχος Γελῴων τύραν-νος

121

ὡραῖον ἀποπνιγήσεται ἄθλιον νεῖν οὐκ ἐπι-στάμενονΤΙΜΟΛΑΟΣ Θάρρει ὦ Λυκῖνε οἱ δελ-φῖνες γὰρ αὐτὸ ὑποδύντες ἐξοίσουσιν ἐπὶτὴν γῆν ἢ νομίζεις κιθαρῳδὸν μέν τινασωθῆναι παρ αὐτῶν καὶ ἀπολαβεῖν τὸν μι-σθὸν ἀντὶ τῆς ᾠδῆς καὶ νεκρόν τι ἄλλο παι-δίον ἐς τὸν Ἰσθμὸν ἐπὶ δελφῖνος ὁμοίωςπροσκομισθῆναι τὸν δὲ Ἀδειμάντουοἰκέτην τὸν νεώνητον ἀπορήσειν δελφῖνοςἐρωτικοῦΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Καὶ σὺ γάρ Τιμόλαεμιμῇ Λυκῖνον καὶ ἐπιμετρεῖς τῶν σκωμ-μάτων καὶ ταῦτα εἰσηγητὴς αὐτὸς γενόμε-νος ΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἄμεινον γὰρ ἦν πιθα-νώτερον αὐτὸ ποιεῖν καί τινα θησαυρὸν ὑπὸτῇ κλίνῃ ἀνευρεῖν ὡς μὴ πράγματα ἔχοιςἐκ τοῦ πλοίου μετατιθεὶς χρυσίον ἐς τὸἄστυΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Εὖ λέγεις καὶ ἀνορω-

30

ρύχθω θησαυρὸς ὑπὸ τὸν Ἑρμῆν τὸν λίθι-νον ὅς ἐστιν ἡμῖν ἐν τῇ αὐλῇ μέδιμνοι χί-λιοι ἐπισήμου χρυσίου εὐθὺς οὖν κατὰ τὸνἩσίοδον οἶκος τὸ πρῶτον ὡς ἂν ἐπιση-μότατα οἰκοίην καὶ τὰ περὶ τὸ ἄστυ πάνταὠνησάμην ἤδη πλὴν ὅσα θύμον καὶ λίθοικαὶ ἐν Ἐλευσῖνι ὅσα ἐπὶ θαλάττῃ καὶ περὶτὸν Ἰσθμὸν ὀλίγα τῶν ἀγώνων ἕνεκα εἴποτε δὴ τὰ Ἴσθμια ἐπιδημήσαιμι καὶ τὸΣικυώνιον πεδίον καὶ ὅλως εἴ πού τι ἢ συ-νηρεφὲς ἢ ἔνυδρον ἢ εὔκαρπον ἐν τῇ Ἑλ-λάδι πάντα ἐν ὀλίγῳ Ἀδειμάντου ἔσται ὁχρυσὸς δὲ κοῖλος ἡμῖν ἐμφαγεῖν τὰ δὲ ἐκ-πώματα οὐ κοῦφα ὡς τὰ Ἐχεκράτουςἀλλὰ διτάλαντον ἕκαστον τὴν ὁλκήνΛΥΚΙΝΟΣ Εἶτα πῶς ὁ οἰνοχόος ὀρέξειπλῆρες οὕτω βαρὺ ἔκπωμα ἢ σὺ δέξῃ παραὐτοῦ ἀμογητὶ οὐ σκύφον ἀλλὰ Σισύφειόντι βάρος ἀναδιδόντοςΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἄνθρωπε μή μοιἀνάλυε τὴν εὐχήν ἐγὼ δὲ καὶ τὰς τρα-

31

ΕΡΜΗΣ Τί οὖν ὦ Λάμπιχε τοσαῦταἔχων πάρειΛΑΜΠΙΧΟΣ Τί οὖν ἐχρῆν ὦ Ἑρμῆγυμνὸν ἥκειν τύραννον ἄνδραΕΡΜΗΣ Τύραννον μὲν οὐδαμῶς νεκρὸνδὲ μάλα ὥστε ἀπόθου ταῦταΛΑΜΠΙΧΟΣ Ἰδού σοι ὁ πλοῦτος ἀπέρ-ριπταιΕΡΜΗΣ Καὶ τὸν τῦφον ἀπόρριψον ὦΛάμπιχε καὶ τὴν ὑπεροψίαν βαρήσει γὰρτὸ πορθμεῖον συνεμπεσόνταΛΑΜΠΙΧΟΣ Οὐκοῦν ἀλλὰ τὸ διάδημαἔασόν με ἔχειν καὶ τὴν ἐφεστρίδαΕΡΜΗΣ Οὐδαμῶς ἀλλὰ καὶ ταῦταἄφες ΛΑΜΠΙΧΟΣ Εἶεν τί ἔτι πᾶν γὰρἀφῆκα ὡς ὁρᾷςΕΡΜΗΣ Καὶ τὴν ὠμότητα καὶ τὴνἄνοιαν καὶ τὴν ὕβριν καὶ τὴν ὀργήν καὶ τα-ῦτα ἄφεςΛΑΜΠΙΧΟΣ Ἰδού σοι ψιλός εἰμι

122

ὁ μὲν γὰρ Βλεψίας αὐτὸς ἑαυτοῦ κατηγόρειφθάσας πολλὴν τὴν ἄνοιαν ὡς τὰ χρήματαἐφύλαττεν τοῖς οὐδὲν προσήκουσιν κληρο-νόμοις εἰς ἀεὶ βιώσεσθαι ὁ μάταιος νομί-ζων πλὴν ἔμοιγε οὐ τὴν τυχοῦσαν τερπω-λὴν παρέσχον τότε στένοντες ἀλλ ἤδημὲν ἐπὶ τῷ στομίῳ ἐσμέν ἀποβλέπειν δὲχρὴ καὶ ἀποσκοπεῖν πόρρωθεν τοὺς ἀφι-κνουμένους βαβαί πολλοί γε καὶ ποικίλοικαὶ πάντες δακρύοντες πλὴν τῶν νεογνῶντούτων καὶ νηπίων ἀλλὰ καὶ οἱ πάνυ γέρο-ντες ὀδύρονται τί τοῦτο ἆρα τὸ φίλτροναὐτοὺς ἔχει τοῦ βίου τοῦτον οὖν τὸν ὑπέρ-γηρων ἐρέσθαι βούλομαι τί δακρύεις τηλι-κοῦτος ἀποθανών τί ἀγανακτεῖς ὦ βέλτι-στε καὶ ταῦτα γέρων ἀφιγμένος ἦ που βα-σιλεύς τις ἦσθα ΠΤΩΧΟΣ ΟὐδαμῶςΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλὰ σατράπης τιςΠΤΩΧΟΣ Οὐδὲ τοῦτοΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἆρα οὖν ἐπλούτεις εἶτα

139

ὅλως οἶδε τὰ μετὰ τὸν βίονrdquo ἐνταῦθα δὲοὐ παύσῃ βεβαίως γελῶν καθάπερ ἐγὼνῦν καὶ μάλιστα ἐπειδὰν ὁρᾷς τοὺς πλου-σίους καὶ σατράπας καὶ τυράννους οὕτωταπεινοὺς καὶ ἀσήμους ἐκ μόνης οἰμωγῆςδιαγινωσκομένους καὶ ὅτι μαλθακοὶ καὶἀγεννεῖς εἰσι μεμνημένοι τῶν ἄνω ταῦταλέγε αὐτῷ καὶ προσέτι ἐμπλησάμενον τὴνπήραν ἥκειν θέρμων τε πολλῶν καὶ εἴ πουεὕροι ἐν τῇ τριόδῳ Ἑκάτης δεῖπνον κείμε-νον ἢ ᾠὸν ἐκ καθαρσίου ἤ τι τοιοῦτον ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ἀλλ ἀπαγγελῶ τα-ῦτα ὦ Διόγενες ὅπως δὲ εἰδῶ μάλισταὁποῖός τίς ἐστι τὴν ὄψιν ndashΔΙΟΓΕΝΗΣ Γέρων φαλακρός τρι-βώνιον ἔχων πολύθυρον ἅπαντι ἀνέμῳἀναπεπταμένον καὶ ταῖς ἐπιπτυχαῖς τῶνῥακίων ποικίλον γελᾷ δ ἀεὶ καὶ τὰ πολλὰτοὺς ἀλαζόνας τούτους φιλοσόφους ἐπι-σκώπτειΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ῥᾴδιον εὑρεῖν ἀπό γε

60

κἀπειδὰν τἀν τῇ Ἑλλάδι πάντα ἤδη χειρω-σώμεθα ndash οὐδεὶς γὰρ ὁ ἐναντιωθησόμενοςἡμῖν τὰ ὅπλα τοσούτοις οὖσιν ἀλλ ἀκονιτὶκρατοῦμεν ndash ἐπιβάντες ἐπὶ τὰς τριήρειςκαὶ τοὺς ἵππους εἰς τὰς ἱππαγωγοὺς ἐμβι-βάσαντες ndash παρεσκεύασται δ ἐν Κεγχρεα-ῖς καὶ σῖτος ἱκανὸς καὶ τὰ πλοῖα διαρκῆκαὶ τὰ ἄλλα πάντα ndash διαβάλωμεν τὸνΑἰγαῖον ἐς τὴν Ἰωνίαν εἶτα ἐκεῖ τῇ Ἀρ-τέμιδι θύσαντες καὶ τὰς πόλεις ἀτειχί-στους λαβόντες ῥᾳδίως ἄρχοντας ἀπολι-πόντες προχωρῶμεν ἐπὶ Συρίας διὰ Καρί-ας εἶτα Λυκίας καὶ Παμφυλίας καὶ Πισι-δῶν καὶ τῆς παραλίου καὶ ὀρεινῆς Κιλικί-ας ἄχρι ἂν ἐπὶ τὸν Εὐφράτην ἀφικώμεθαΛΥΚΙΝΟΣ Ἐμέ ὦ βασιλεῦ εἰ δοκεῖσατράπην τῆς Ἑλλάδος κατάλιπε δειλὸςγάρ εἰμι καὶ τῶν οἴκοι πολὺ ἀπελθεῖν οὐκἂν ἡδέως ὑπομείναιμι σὺ δὲ ἔοικας ἐπὶἈρμενίους καὶ Παρθυαίους ἐλάσειν μάχιμαφῦλα καὶ τὴν τοξικὴν εὔστοχα ὥστε ἄλλῳ

41

γὸς ὢν καὶ Δᾶμις ὁ πλούσιος ὁ ἐκ Κορίν-θου συγκατῄεσαν ὁ μὲν Δᾶμις ὑπὸ τοῦπαιδὸς ἐκ φαρμάκων ἀποθανών ὁ δὲΛάμπις δι ἔρωτα Μυρτίου τῆς ἑταίραςἀποσφάξας ἑαυτόν ὁ δὲ Βλεψίας λιμῷἄθλιος ἐλέγετο ἀπεσκληκέναι καὶ ἐδήλουδὲ ὠχρὸς εἰς ὑπερβολὴν καὶ λεπτὸς εἰς τὸἀκριβέστατον φαινόμενος ἐγὼ δὲ καίπερεἰδὼς ἀνέκρινον ὃν τρόπον ἀποθάνοιενεἶτα τῷ μὲν Δάμιδι αἰτιωμένῳ τὸν υἱόνΟὐκ ἄδικα μέντοι ἔπαθες ἔφην ὑπ αὐτοῦεἰ τάλαντα ἔχων ὁμοῦ χίλια καὶ τρυφῶναὐτὸς ἐνενηκοντούτης ὢν ὀκτωκαιδεκαέτεινεανίσκῳ τέτταρας ὀβολοὺς παρεῖχες σὺδέ ὦ Ἀκαρνάν ndash ἔστενε γὰρ κἀκεῖνος καὶκατηρᾶτο τῇ Μυρτίῳ ndash τί αἰτιᾷ τὸν Ἔρω-τα σεαυτὸν δέον ὃς τοὺς μὲν πολεμίουςοὐδεπώποτε ἔτρεσας ἀλλὰ φιλοκινδύνωςἠγωνίζου πρὸ τῶν ἄλλων ἀπὸ δὲ τοῦ τυ-χόντος παιδισκαρίου καὶ δακρύων ἐπι-πλάστων καὶ στεναγμῶν ἑάλως ὁ γενναῖος

138

ΕΡΜΗΣ Ἔμβαινε ἤδη σὺ δὲ ὁ παχύς ὁπολύσαρκος τίς ὢν τυγχάνειςΔΑΜΑΣΙΑΣ Δαμασίας ὁ ἀθλητήςΕΡΜΗΣ Ναί ἔοικας οἶδα γάρ σε πολ-λάκις ἐν ταῖς παλαίστραις ἰδώνΔΑΜΑΣΙΑΣ Ναί ὦ Ἑρμῆ ἀλλὰ πα-ράδεξαί με γυμνὸν ὄνταΕΡΜΗΣ Οὐ γυμνόν ὦ βέλτιστε τοσαύ-τας σάρκας περιβεβλημένον ὥστε ἀπόδυθιαὐτάς ἐπεὶ καταδύσεις τὸ σκάφος τὸν ἕτε-ρον πόδα ὑπερθεὶς μόνον ἀλλὰ καὶ τοὺςστεφάνους τούτους ἀπόρριψον καὶ τὰ κη-ρύγματαΔΑΜΑΣΙΑΣ Ἰδού σοι γυμνός ὡς ὁρᾷςἀληθῶς εἰμι καὶ ἰσοστάσιος τοῖς ἄλλοις νε-κροῖς ΕΡΜΗΣ Οὕτως ἄμεινον ἀβαρῆ εἶναιὥστε ἔμβαινε καὶ σὺ τὸν πλοῦτον ἀπο-θέμενος ὦ Κράτων καὶ τὴν μαλακίαν δὲπροσέτι καὶ τὴν τρυφὴν μηδὲ τὰ ἐντάφιακόμιζε μηδὲ τὰ τῶν προγόνων ἀξιώματα

123

παραδοὺς τὸ δεξιὸν ἐμὲ Ἀντίπατρόν τιναἔασον ἐπὶ τῆς Ἑλλάδος μή με καὶ διαπεί-ρῃ τις οἰστῷ ἄθλιον βαλὼν ἐς τὰ γυμνὰπερὶ Σοῦσα ἢ Βάκτρα ἡγούμενόν σοι τῆςφάλαγγοςΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἀποδιδράσκεις ὦ Λυ-κῖνε τὸν κατάλογον δειλὸς ὤν ὁ δὲ νόμοςἀποτετμῆσθαι τὴν κεφαλήν εἴ τις λιπὼνφαίνοιτο τὴν τάξιν ἀλλ ἐπεὶ κατὰ τὸνΕὐφράτην ἤδη ἐσμὲν καὶ ὁ ποταμὸς ἔζευ-κται καὶ κατόπιν ὁπόσα διεληλύθαμενἀσφαλῶς ἔχει καὶ πάντα ὕπαρχοι κατέχου-σιν ὑπ ἐμοῦ ἑκάστῳ ἔθνει ἐπεισαχθέντεςοἱ δὲ καὶ ἀπίασι τὴν Φοινίκην ἡμῖν ἐν τού-τῳ καὶ τὴν Παλαιστίνην εἶτα καὶ τὴνΑἴγυπτον προσαξόμενοι σὺ πρῶτος ὦΛυκῖνε διάβαινε τὸ δεξιὸν ἄγων εἶτα ἐγὼκαὶ μετ ἐμὲ ὁ Τιμόλαος ἐπὶ πᾶσι δὲ τὸ ἱπ-πικὸν ἄγε σύ ὦ Ἀδείμαντε καὶ διὰ μὲντῆς Μεσοποταμίας οὐδεὶς ἀπήντηκεν ἡμῖνπολέμιος ἀλλὰ ἑκόντες αὑτούς τε καὶ τὰς

42

ΝΕΚΡΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥΔΕΥΚΟΥΣ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ὦ Πολύδευκες ἐντέλλο-μαί σοι ἐπειδὰν τάχιστα ἀνέλθῃς ndash σὸνγάρ ἐστιν οἶμαι ἀναβιῶναι αὔριον ndash ἤνπου ἴδῃς Μένιππον τὸν κύνα ndash εὕροις δἂν αὐτὸν ἐν Κορίνθῳ κατὰ τὸ Κράνειον ἢἐν Λυκείῳ τῶν ἐριζόντων πρὸς ἀλλήλουςφιλοσόφων καταγελῶντα ndash εἰπεῖν πρὸςαὐτόν ὅτι σοί ὦ Μένιππε κελεύει ὁ Διο-γένης εἴ σοι ἱκανῶς τὰ ὑπὲρ γῆς καταγε-γέλασται ἥκειν ἐνθάδε πολλῷ πλείω ἐπι-γελασόμενον ἐκεῖ μὲν γὰρ ἐν ἀμφιβόλῳσοὶ ἔτι ὁ γέλως ἦν καὶ πολὺ τὸ ldquoτίς γὰρ

59

κατάλιπε δὲ καὶ γένος καὶ δόξαν καὶ εἴποτέ σε ἡ πόλις ἀνεκήρυξεν καὶ τὰς τῶνἀνδριάντων ἐπιγραφάς μηδὲ ὅτι μέγαντάφον ἐπί σοι ἔχωσαν λέγε βαρύνει γὰρκαὶ ταῦτα μνημονευόμεναΚΡΑΤΩΝ Οὐχ ἑκὼν μέν ἀπορρίψω δέτί γὰρ ἂν καὶ πάθοιμιΕΡΜΗΣ βαβαί σὺ δὲ ὁ ἔνοπλος τί βού-λει ἢ τί τὸ τρόπαιον τοῦτο φέρειςΣΤΡΑΤΗΓΟΣ Ὅτι ἐνίκησα ὦ Ἑρμῆκαὶ ἠρίστευσα καὶ ἡ πόλις ἐτίμησέν μεΕΡΜΗΣ Ἄφες ὑπὲρ γῆς τὸ τρόπαιον ἐνᾅδου γὰρ εἰρήνη καὶ οὐδὲν ὅπλων δεήσειὁ σεμνὸς δὲ οὗτος ἀπό γε τοῦ σχήματοςκαὶ βρενθυόμενος ὁ τὰς ὀφρῦς ἐπηρκώς ὁἐπὶ τῶν φροντίδων τίς ἐστιν ὁ τὸν βαθὺνπώγωνα καθειμένοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Φιλόσοφός τις ὦ Ἑρμῆμᾶλλον δὲ γόης καὶ τερατείας μεστόςὥστε ἀπόδυσον καὶ τοῦτον ὄψει γὰρ πολ-λὰ καὶ γελοῖα ὑπὸ τῷ ἱματίῳ σκεπόμενα

124

κατιέναι ὁ δέ γε Ὀροίτης καὶ πάνυ ἁπα-λὸς ἦν τὼ πόδε καὶ οὐδ ἑστάναι χαμαίοὐχ ὅπως βαδίζειν ἐδύνατο πάσχουσι δαὐτὸ ἀτεχνῶς Μῆδοι πάντες ἢν ἀποβῶσιτῶν ἵππων ὥσπερ οἱ ἐπὶ τῶν ἀκανθῶνἀκροποδητὶ μόλις βαδίζουσιν ὥστε ἐπεὶκαταβαλὼν ἑαυτὸν ἔκειτο καὶ οὐδεμιᾷ μη-χανῇ ἀνίστασθαι ἤθελεν ὁ βέλτιστος Ἑρ-μῆς ἀράμενος αὐτὸν ἐκόμισεν ἄχρι πρὸς τὸπορθμεῖον ἐγὼ δὲ ἐγέλωνΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Κἀγὼ δὲ ὁπότε κα-τῄειν οὐδ ἀνέμιξα ἐμαυτὸν τοῖς ἄλλοιςἀλλ ἀφεὶς οἰμώζοντας αὐτοὺς προδραμὼνἐπὶ τὸ πορθμεῖον προκατέλαβον χώραν ὡςἂν ἐπιτηδείως πλεύσαιμι καὶ παρὰ τὸνπλοῦν οἱ μὲν ἐδάκρυόν τε καὶ ἐναυτίωνἐγὼ δὲ μάλα ἐτερπόμην ἐπ αὐτοῖςΔΙΟΓΕΝΗΣ Σὺ μέν ὦ Κράτης καὶἈντίσθενες τοιούτων ἐτύχετε τῶν ξυνοδοι-πόρων ἐμοὶ δὲ Βλεψίας τε ὁ δανειστικὸς ὁἐκ Πειραιῶς καὶ Λάμπις ὁ Ἀκαρνὰν ξενα-

137

58

ἀκροπόλεις ἅνθρωποι ἐνεχείρισαν καὶ ἐπὶΒαβυλῶνα ἐλθόντες ἀπροσδόκητοι παρήλ-θομεν εἰς τὸ εἴσω τῶν τειχῶν καὶ ἔχομεντὴν πόλιν ὁ βασιλεὺς δὲ περὶ Κτησιφῶνταδιατρίβων ἤκουσε τὴν ἔφοδον εἶτα εἰς Σε-λεύκειαν παρελθὼν παρασκευάζεται ἱπ-πέας τε ὅτι πλείστους μεταπεμπόμενος καὶτοξότας καὶ σφενδονήτας ἀπαγγέλλουσι δοὖν οἱ σκοποὶ ἀμφὶ τὰς ἑκατὸν ἤδη μυ-ριάδας τοῦ μαχίμου συνειλέχθαι καὶ τού-των εἴκοσιν ἱπποτοξότας καίτοι οὔπω ὁἈρμένιος πάρεστιν οὔτε οἱ κατὰ τὴν Κα-σπίαν θάλατταν οἰκοῦντες οὔτε οἱ ἀπὸΒάκτρων ἀλλ ἐκ τῶν πλησίον καὶ προα-στείων τῆς ἀρχῆς οὕτω ῥᾳδίως τοσαύταςμυριάδας κατέλεξε καιρὸς οὖν ἤδη σκοπε-ῖν ἡμᾶς ὅ τι χρὴ ποιεῖνΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀλλ ἐγὼ μέν φημιδεῖν ὑμᾶς τὸ πεζὸν ἀπιέναι τὴν ἐπὶ Κτησι-φῶντος ἡμᾶς δὲ τὸ ἱππικὸν αὐτοῦ μένειντὴν Βαβυλῶνα διαφυλάξοντας

43

μπλοκῇ ὁ μὲν γὰρ Ἀρσάκης ἐπήλαυνενὡς διηγεῖτο πολὺ τῶν ἄλλων προεξορμή-σας ὑποστὰς δὲ ὁ Θρᾷξ τῇ πέλτῃ μὲν ὑπο-δὺς ἀποσείεται τοῦ Ἀρσάκου τὸν κοντόνὑποθεὶς δὲ τὴν σάρισαν αὐτόν τε διαπείρεικαὶ τὸν ἵππονΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Πῶς οἷόν τε ὦΚράτης μιᾷ πληγῇ τοῦτο γενέσθαιΚΡΑΤΗΣ Ῥᾷστ ὦ Ἀντισθένες ὁ μὲνγὰρ ἐπήλαυνεν εἰκοσάπηχύν τινα κοντὸνπροβεβλημένος ὁ Θρᾷξ δ ἐπειδὴ τῇ πέλ-τῃ παρεκρούσατο τὴν προσβολὴν καὶ πα-ρῆλθεν αὐτὸν ἡ ἀκωκή ἐς τὸ γόνυ ὀκλάσαςδέχεται τῇ σαρίσῃ τὴν ἐπέλασιν καὶ τι-τρώσκει τὸν ἵππον ὑπὸ τὸ στέρνον ὑπὸ θυ-μοῦ καὶ σφοδρότητος ἑαυτὸν διαπείρανταδιελαύνεται δὲ καὶ ὁ Ἀρσάκης ἐκ τοῦ βου-βῶνος διαμπὰξ ἄχρι ὑπὸ τὴν πυγήν ὁρᾷςοἷόν τι ἐγένετο οὐ τοῦ ἀνδρός ἀλλὰ τοῦἵππου μᾶλλον τὸ ἔργον ἠγανάκτει δ ὅμωςὁμότιμος ὢν τοῖς ἄλλοις καὶ ἠξίου ἱππεὺς

136

ΕΡΜΗΣ Κατάθου σὺ τὸ σχῆμα πρῶτονεἶτα καὶ ταυτὶ πάντα ὦ Ζεῦ ὅσην μὲν τὴνἀλαζονείαν κομίζει ὅσην δὲ ἀμαθίαν καὶἔριν καὶ κενοδοξίαν καὶ ἐρωτήσεις ἀπόρουςκαὶ λόγους ἀκανθώδεις καὶ ἐννοίας πολυ-πλόκους ἀλλὰ καὶ ματαιοπονίαν μάλαπολλὴν καὶ λῆρον οὐκ ὀλίγον καὶ ὕθλουςκαὶ μικρολογίαν νὴ Δία καὶ χρυσίον γετουτὶ καὶ ἡδυπάθειαν δὲ καὶ ἀναισχυντίανκαὶ ὀργὴν καὶ τρυφὴν καὶ μαλακίαν οὐλέληθεν γάρ με εἰ καὶ μάλα περικρύπτειςαὐτά καὶ τὸ ψεῦδος δὲ ἀπόθου καὶ τὸντῦφον καὶ τὸ οἴεσθαι ἀμείνων εἶναι τῶν ἄλ-λων ὡς εἴ γε ταῦτα πάντα ἔχων ἐμβαίηςποία πεντηκόντορος δέξαιτο ἄν σεΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Ἀποτίθεμαι τοίνυναὐτά ἐπείπερ οὕτω κελεύειςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ καὶ τὸν πώγωνα το-ῦτον ἀποθέσθω ὦ Ἑρμῆ βαρύν τε ὄντακαὶ λάσιον ὡς ὁρᾷς πέντε μναῖ τριχῶνεἰσι τοὐλάχιστον

125

ΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἀποδειλιᾷς καὶ σύ ὦἈδείμαντε πλησίον τοῦ κινδύνου γενόμε-νος σοὶ δὲ τί δοκεῖ ὦ ΤιμόλαεΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἁπάσῃ τῇ στρατιᾷ βαδί-ζειν ἐπὶ τοὺς πολεμίους μηδὲ περιμένεινἔστ ἂν ἄμεινον παρασκευάσωνται παντα-χόθεν τῶν συμμάχων προσγενομένων ἀλλἕως ἔτι καθ ὁδόν εἰσιν οἱ πολέμιοι ἐπιχει-ρῶμεν αὐτοῖςΣΑΜΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις σὺ δὲ τί ὦ Λυ-κῖνε δοκιμάζεις ΛΥΚΙΝΟΣ Ἐγώ σοι φράσω ἐπειδὴκεκμήκαμεν συντόνως ὁδεύοντες ὁπότεκατῄειμεν ἕωθεν ἐς τὸν Πειραιᾶ καὶ νῦνἤδη τριάκοντά που σταδίους προκεχωρή-καμεν καὶ ὁ ἥλιος πολύς κατὰ μεσημβρίανγὰρ ἤδη μάλιστα ἐνταῦθά που ἐπὶ τὰςἐλαίας ἐπὶ τῆς ἀνατετραμμένης στήλης κα-θίσαντας ἀναπαύσασθαι εἶτα οὕτως ἀνα-στάντας ἀνύειν τὸ λοιπὸν ἐς τὸ ἄστυΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἔτι γὰρ Ἀθήνησιν ὦ μα-

44

τὸ γελάσαι μάλα ἡδέως ἐφ οἷς ὑμεῖς ᾐτή-σατε τοιούτοις οὖσι καὶ ταῦτα φιλοσοφίανἐπαινοῦντες

57

ΕΡΜΗΣ Εὖ λέγεις ἀπόθου καὶ τοῦτονΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Καὶ τίς ὁ ἀποκείρωνἔσταιΕΡΜΗΣ Μένιππος οὑτοσὶ λαβὼν πέλε-κυν τῶν ναυπηγικῶν ἀποκόψει αὐτὸν ἐπι-κόπῳ τῇ ἀποβάθρᾳ χρησάμενος ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔκ ὦ Ἑρμῆ ἀλλὰ πρίο-νά μοι ἀνάδος γελοιότερον γὰρ τοῦτοΕΡΜΗΣ Ὁ πέλεκυς ἱκανός εὖ γε ἀν-θρωπινώτερος νῦν ἀναπέφηνας ἀποθέμενοςσαυτοῦ τὴν κινάβρανΜΕΝΙΠΠΟΣ Βούλει μικρὸν ἀφέλωμαικαὶ τῶν ὀφρύωνΕΡΜΗΣ Μάλιστα ὑπὲρ τὸ μέτωπονγὰρ καὶ ταύτας ἐπῆρκεν οὐκ οἶδα ἐφ ὅτῳἀνατείνων ἑαυτόν τί τοῦτο καὶ δακρύειςὦ κάθαρμα καὶ πρὸς θάνατον ἀποδειλιᾷςἔμβηθι δ οὖνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἓν ἔτι τὸ βαρύτατον ὑπὸμάλης ἔχειΕΡΜΗΣ Τί ὦ Μένιππε

126

νόδωρός τε ὁ πλούσιος ὁ ἡμέτερος καὶ Ἀρ-σάκης ὁ Μηδίας ὕπαρχος καὶ Ὀροίτης ὁἈρμένιος ὁ μὲν οὖν Ἰσμηνόδωρος ndash ἐπε-φόνευτο γὰρ ὑπὸ τῶν λῃστῶν ὑπὸ τὸν Κι-θαιρῶνα Ἐλευσῖνάδε οἶμαι βαδίζων ndashἔστενε καὶ τὸ τραῦμα ἐν ταῖν χεροῖν εἶχεκαὶ τὰ παιδία ἃ νεογνὰ καταλελοίπει ἀνε-καλεῖτο καὶ ἑαυτῷ ἐπεμέμφετο τῆς τόλ-μης ὃς Κιθαιρῶνα ὑπερβάλλων καὶ τὰπερὶ τὰς Ἐλευθερὰς χωρία πανέρημα ὄνταὑπὸ τῶν πολέμων διοδεύων δύο μόνουςοἰκέτας ἐπηγάγετο καὶ ταῦτα φιάλαςπέντε χρυσᾶς καὶ κυμβία τέτταρα μεθἑαυτοῦ κομίζων ὁ δὲ Ἀρσάκης ndash γηραιὸςἤδη καὶ νὴ Δί οὐκ ἄσεμνος τὴν ὄψιν ndash εἰςτὸ βαρβαρικὸν ἤχθετο καὶ ἠγανάκτει πε-ζὸς βαδίζων καὶ ἠξίου τὸν ἵππον αὐτῷπροσαχθῆναι καὶ γὰρ καὶ ὁ ἵππος αὐτῷσυνετεθνήκει μιᾷ πληγῇ ἀμφότεροι διαπα-ρέντες ὑπὸ Θρᾳκός τινος πελταστοῦ ἐν τῇἐπὶ τῷ Ἀράξῃ πρὸς τὸν Καππαδόκην συ-

135

ξαίμην πλουτήσας ἐπ ὀλίγον ὑπηνέμιόντινα πλοῦτον ἀνιᾶσθαι μετ ὀλίγον ψιλὴντὴν μᾶζαν ἐσθίων οἷα ὑμεῖς πείσεσθε μετὀλίγον ἐπειδὰν ἡ εὐδαιμονία μὲν ὑμῖν καὶὁ πολὺς πλοῦτος οἴχηται ἀποπτάμενοςαὐτοὶ δὲ καταβάντες ἀπὸ τῶν θησαυρῶν τεκαὶ διαδημάτων ὥσπερ ἐξ ἡδίστου ὀνείρα-τος ἀνεγρόμενοι ἀνόμοια τὰ ἐπὶ τῆς οἰκίαςεὑρίσκητε ὥσπερ οἱ τοὺς βασιλεῖς ὑποκρι-νόμενοι τραγῳδοὶ ἐξελθόντες ἀπὸ τοῦ θε-άτρου λιμώττοντες οἱ πολλοί καὶ ταῦταπρὸ ὀλίγου Ἀγαμέμνονες ὄντες ἢ Κρέο-ντες λυπήσεσθε οὖν ὡς τὸ εἰκός καὶ δυ-σάρεστοι ἔσεσθε τὰ ἐπὶ τῆς οἰκίας καὶμάλιστα σύ ὦ Τιμόλαε ὁπόταν δέῃ σε τὸαὐτὸ παθεῖν τῷ Ἰκάρῳ τῆς πτερώσεωςδιαλυθείσης καταπεσόντα ἐκ τοῦ οὐρανοῦχαμαὶ βαδίζειν ἀπολέσαντα τοὺς δακτυλί-ους ἐκείνους ἅπαντας ἀπορρυέντας τῶν δα-κτύλων ἐμοὶ δὲ καὶ τοῦτο ἱκανὸν ἀντὶπάντων θησαυρῶν καὶ Βαβυλῶνος αὐτῆς

56

κάριε εἶναι δοκεῖς ὃς ἀμφὶ Βαβυλῶνα ἐντῷ πεδίῳ πρὸ τῶν τειχῶν ἐν τοσούτοιςστρατιώταις κάθησαι περὶ τοῦ πολέμουδιασκοπούμενοςΛΥΚΙΝΟΣ Εὖ γε ὑπέμνησας ἐγὼ δὲνήφειν ᾤμην καὶ ὕπαρ ἀποφανεῖσθαι τὴνγνώμηνΣΑΜΙΠΠΟΣ Πρόσιμεν δή εἴ σοι δοκεῖκαὶ ὅπως ἄνδρες ἀγαθοὶ ἐν τοῖς κινδύνοιςἔσεσθε μηδὲ προδώσετε τὸ πάτριον φρόνη-μα ἤδη γάρ που καὶ οἱ πολέμιοι ἐπιλαμ-βάνουσιν ὥστε τὸ μὲν σύνθημα ἔστωἘνυάλιος ὑμεῖς δὲ ἐπειδὰν σημάνῃ ὁ σαλ-πιγκτής ἀλαλάξαντες καὶ τὰ δόρατα κρού-σαντες πρὸς τὰς ἀσπίδας ἐπείγεσθε συμ-μῖξαι τοῖς ἐναντίοις καὶ ἐντὸς γενέσθαιτῶν τοξευμάτων ὡς μηδὲ πληγὰς λαμ-βάνωμεν ἀκροβολίζεσθαι αὐτοῖς διδόντεςκαὶ ἐπειδὴ ἐς χεῖρας ἤδη συνεληλύθαμεντὸ μὲν εὐώνυμον καὶ ὁ Τιμόλαος ἐτρέψα-ντο τοὺς καθ αὑτοὺς Μήδους ὄντας τὸ δὲ

45

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΘΕΝΟΥΣΚΑΙ ΚΡΑΤΗΤΟΣ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀντίσθενες καὶ Κράτηςσχολὴν ἄγομεν ὥστε τί οὐκ ἄπιμεν εὐθὺτῆς καθόδου περιπατήσοντες ὀψόμενοιτοὺς κατιόντας οἷοί τινές εἰσι καὶ τί ἕκα-στος αὐτῶν ποιεῖΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Ἀπίωμεν ὦ Διόγενεςκαὶ γὰρ ἂν ἡδὺ τὸ θέαμα γένοιτο τοὺς μὲνδακρύοντας αὐτῶν ὁρᾶν τοὺς δὲ ἱκετεύο-ντας ἀφεθῆναι ἐνίους δὲ μόλις κατιόνταςκαὶ ἐπὶ τράχηλον ὠθοῦντος τοῦ Ἑρμοῦὅμως ἀντιβαίνοντας καὶ ὑπτίους ἀντερείδο-ντας οὐδὲν δέονΚΡΑΤΗΣ Ἔγωγ οὖν καὶ διηγήσομαιὑμῖν ἃ εἶδον ὁπότε κατῄειν κατὰ τὴν ὁδόνΔΙΟΓΕΝΗΣ Διήγησαι ὦ Κράτης ἔοι-κας γάρ τινα ἑωρακέναι παγγέλοιαΚΡΑΤΗΣ Καὶ ἄλλοι μὲν πολλοὶ συγκα-τέβαινον ἡμῖν ἐν αὐτοῖς δὲ ἐπίσημοι Ἰσμη-

134

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Κολακείαν ὦ Ἑρμῆ πολ-λὰ ἐν τῷ βίῳ χρησιμεύσασαν αὐτῷΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Οὐκοῦν καὶ σύ ὦΜένιππε ἀπόθου τὴν ἐλευθερίαν καὶ παρ-ρησίαν καὶ τὸ ἄλυπον καὶ τὸ γενναῖον καὶτὸν γέλωτα μόνος γοῦν τῶν ἄλλων γελᾷςΕΡΜΗΣ Μηδαμῶς ἀλλὰ καὶ ἔχε ταῦτακοῦφα γὰρ καὶ πάνυ εὔφορα ὄντα καὶ πρὸςτὸν κατάπλουν χρήσιμα καὶ ὁ ῥήτωρ δὲσὺ ἀπόθου τῶν ῥημάτων τὴν τοσαύτηνἀπεραντολογίαν καὶ ἀντιθέσεις καὶ παρι-σώσεις καὶ περιόδους καὶ βαρβαρισμοὺςκαὶ τὰ ἄλλα βάρη τῶν λόγωνΡΗΤΩΡ Ἢν ἰδού ἀποτίθεμαιΕΡΜΗΣ Εὖ ἔχει ὥστε λύε τὰ ἀπόγειατὴν ἀποβάθραν ἀνελώμεθα τὸ ἀγκύριονἀνεσπάσθω πέτασον τὸ ἱστίον εὔθυνε ὦπορθμεῦ τὸ πηδάλιον εὖ πάθωμεν τίοἰμώζετε ὦ μάταιοι καὶ μάλιστα ὁ φι-λόσοφος σὺ ὁ ἀρτίως τὸν πώγωνα δεδῃω-μένος

127

κατ ἐμὲ ἰσόπαλον ἔτι Πέρσαι γάρ εἰσι καὶὁ βασιλεὺς ἐν αὐτοῖς ἡ δὲ ἵππος ἅπασατῶν βαρβάρων ἐπὶ τὸ δεξιὸν ἡμῶν ἐλαύ-νουσιν ὥστε ὦ Λυκῖνε αὐτός τε ἀνὴρἀγαθὸς γίγνου καὶ τοῖς μετὰ σαυτοῦ παρα-κελεύου δέχεσθαι τὴν ἐπέλασινΛΥΚΙΝΟΣ Ὢ τῆς τύχης ἐπ ἐμὲ γὰροἱ ἱππεῖς ἅπαντες καὶ μόνος ἐπιτήδειοςαὐτοῖς ἔδοξα ἐπελαύνεσθαι καί μοι δοκῶἢν βιάζωνται αὐτομολήσειν προσδραμὼνἐς τὴν παλαίστραν ἔτι πολεμοῦντας ὑμᾶςκαταλιπώνΣΑΜΙΠΠΟΣ Μηδαμῶς κρατεῖς γὰραὐτῶν καὶ σὺ ἤδη τὸ μέρος ἐγὼ δέ ὡςὁρᾷς καὶ μονομαχήσω πρὸς τὸν βασιλέαπροκαλεῖται γάρ με καὶ ἀναδῦναι πάντωςαἰσχρόνΛΥΚΙΝΟΣ Νὴ Δία καὶ τετρώσῃ αὐτίκαμάλα πρὸς αὐτοῦ βασιλικὸν γὰρ καὶ τὸτρωθῆναι περὶ τῆς ἀρχῆς μαχόμενονΣΑΜΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις ἐπιπόλαιον

46

τόδε τί δή ποτε οὐχ εἷς δακτύλιος ἅπανταταῦτα δύναταί σοι ἀλλὰ τοσούτους περι-ημμένος βαδιῇ τὴν ἀριστερὰν πεφορτι-σμένος κατὰ δάκτυλον ἕνα μᾶλλον δὲὑπερπαίει ὁ ἀριθμός καὶ δεήσει καὶ τὴνδεξιὰν συνεπιλαβεῖν καίτοι ἑνὸς τοῦ ἀνα-γκαιοτάτου προσδεῖ ὃς περιθέμενόν σεπαύσει μωραίνοντα τὴν πολλὴν ταύτηνκόρυζαν ἀποξύσας ἢ τοῦτο μὲν καὶ ὁ ἑλ-λέβορος ἱκανὸς ποιῆσαι ζωρότερος ποθείςΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἀλλὰ πάντως ὦ Λυκῖνεκαὶ αὐτὸς εὔξῃ τι ἤδη ποτέ ὡς ἂν μάθω-μεν οἷα αἰτήσεις ἀνεπίληπτα καὶ ἀνέγκλη-τα ὁ συκοφαντῶν τοὺς ἄλλους ΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλ οὐ δέομαι εὐχῆς ἐγώἥκομεν γὰρ δὴ πρὸς τὸ Δίπυλον καὶ ὁ βέλ-τιστος οὑτοσὶ Σάμιππος ἀμφὶ Βαβυλῶναμονομαχῶν καὶ σύ ὦ Τιμόλαε ἀριστῶνμὲν ἐν Συρίᾳ δειπνῶν δὲ ἐν Ἰταλίᾳ καὶτοῖς ἐμοὶ ἐπιβάλλουσι σταδίοις κατεχρήσα-σθε καλῶς ποιοῦντες ἄλλως τε οὐκ ἂν δε-

55

ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Ὅτι ὦ Ἑρμῆ ἀθάνα-τον ᾤμην τὴν ψυχὴν ὑπάρχεινΜΕΝΙΠΠΟΣ Ψεύδεται ἄλλα γὰρ ἔοικελυπεῖν αὐτόνΕΡΜΗΣ Τὰ ποῖαΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅτι μηκέτι δειπνήσειπολυτελῆ δεῖπνα μηδὲ νύκτωρ ἐξιὼν ἅπα-ντας λανθάνων τῷ ἱματίῳ τὴν κεφαλὴν κα-τειλήσας περίεισιν ἐν κύκλῳ τὰ χαμαιτυ-πεῖα καὶ ἕωθεν ἐξαπατῶν τοὺς νέους ἐπὶτῇ σοφίᾳ ἀργύριον λήψεται ταῦτα λυπεῖαὐτόν ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Σὺ γάρ ὦ Μένιππεοὐκ ἄχθῃ ἀποθανώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Πῶς ὃς ἔσπευσα ἐπὶ τὸνθάνατον καλέσαντος μηδενός ἀλλὰ μετα-ξὺ λόγων οὐ κραυγή τις ἀκούεται ὥσπερτινῶν ἀπὸ γῆς βοώντωνΕΡΜΗΣ Ναί ὦ Μένιππε οὐκ ἀφ ἑνόςγε χώρου ἀλλ οἱ μὲν εἰς τὴν ἐκκλησίανσυνελθόντες ἄσμενοι γελῶσι πάντες ἐπὶ τῷ

128

ΚΡΑΤΗΣ Ἀλλ οἱ ἄλλοι ἠμέλουν τῶντοιούτων κτημάτων καὶ οὐδεὶς ἐθεράπευενἡμᾶς κληρονομήσειν προσδοκῶν εἰς δὲ τὸχρυσίον πάντες ἔβλεπονΔΙΟΓΕΝΗΣ Εἰκότως οὐ γὰρ εἶχονἔνθα δέξαιντο τὰ τοιαῦτα παρ ἡμῶν διερ-ρυηκότες ὑπὸ τρυφῆς καθάπερ τὰ σαπρὰτῶν βαλλαντίων ὥστε εἴ ποτε καὶ ἐμβάλοιτις ἐς αὐτοὺς ἢ σοφίαν ἢ παρρησίαν ἢ ἀλή-θειαν ἐξέπιπτεν εὐθὺς καὶ διέρρει τοῦπυθμένος στέγειν οὐ δυναμένου οἷόν τιπάσχουσιν αἱ τοῦ Δαναοῦ αὗται παρθένοιεἰς τὸν τετρυπημένον πίθον ἐπαντλοῦσαιτὸ δὲ χρυσίον ὀδοῦσι καὶ ὄνυξι καὶ πάσῃμηχανῇ ἐφύλαττονΚΡΑΤΗΣ Οὐκοῦν ἡμεῖς μὲν ἕξομενκἀνταῦθα τὸν πλοῦτον οἱ δὲ ὀβολὸν ἥξουσικομίζοντες καὶ τοῦτον ἄχρι τοῦ πορθμέως

133

σκοπεῖν ἔξω βέλους ὑπεραιωρούμενον καὶεἰ δόξειέ μοι προσθέμενος ἂν τοῖς ἡττη-μένοις κοιμίσας τοὺς κρατοῦντας νικᾶν πα-ρεῖχον τοῖς φεύγουσιν ἀναστρέψασιν ἀπὸτῆς τροπῆς καὶ τὸ ὅλον παιδιὰν ἐποιού-μην ἂν τὸν τῶν ἀνθρώπων βίον καὶ πάνταἐμὰ ἦν καὶ θεὸς ἐδόκουν τοῖς ἄλλοις τοῦτοἡ ἄκρα εὐδαιμονία ἐστὶ μήτε ἀπολέσθαιμήτε ἐπιβουλευθῆναι δυναμένη καὶ μάλι-στα μεθ ὑγιείας ἐν μακρῷ τῷ βίῳ τί ἂναἰτιάσαιο ὦ Λυκῖνε τῆς εὐχῆςΛΥΚΙΝΟΣ Οὐδέν ὦ Τιμόλαε οὐδὲγὰρ ἀσφαλὲς ἐναντιοῦσθαι ἀνδρὶ πτηνῷκαὶ ὑπὲρ μυρίους τὴν ἰσχύν πλὴν ἀλλὰἐκεῖνο ἐρήσομαί σε εἴ τινα ἄλλον εἶδες ἐντοσούτοις ἔθνεσιν ὅσα ὑπερέπτης γέρονταἤδη ἄνδρα οὕτω παρακεκινηκότα τὴνγνώμην ἐπὶ δακτυλίου μικροῦ ὀχούμενονὄρη ὅλα κινεῖν ἄκρῳ τῷ δακτύλῳ δυνάμε-νον ἐπέραστον πᾶσι καὶ ταῦτα φαλακρὸνὄντα καὶ τὴν ῥῖνα σιμόν ἀτὰρ εἰπέ μοι καὶ

54

μέντοι τὸ τραῦμα καὶ οὐκ εἰς τὰ φανερὰτοῦ σώματος ὡς μηδὲ τὴν οὐλὴν ὕστερονἄμορφον γενέσθαι πλὴν ἀλλὰ ὁρᾷς ὅπωςἐπελάσας μιᾷ πληγῇ αὐτόν τε καὶ τὸν ἵπ-πον διέπειρα τὴν λόγχην ἀφείς εἶτα τὴνκεφαλὴν ἀποτεμὼν καὶ ἀφελὼν τὸ διάδημαβασιλεὺς ἤδη γέγονα προσκυνούμενος ὑφἁπάντων οἱ βάρβαροι προσκυνείτωσανὑμῶν κατὰ τὸν Ἑλλήνων νόμον ἄρξω εἷςστρατηγὸς ὀνομαζόμενος ἐπὶ τούτοις ἄραἐννοεῖτε ὅσας μὲν πόλεις ἐπωνύμους ἐπἐμαυτοῦ οἰκιῶ ὅσας δὲ καὶ καθαιρήσωἑλὼν κατὰ κράτος αἳ ἂν ὑβρίσωσί τι ἐςτὴν ἀρχήν ἁπάντων δὲ μάλιστα Κυδίαντὸν πλούσιον μετελεύσομαι ὃς ὅμορος ὤνμοι ἐξέωσε τοῦ ἀγροῦ ἐπιβαίνων κατ ὀλί-γον ἐς τὸ εἴσω τῶν ὅρωνΛΥΚΙΝΟΣ Πέπαυσο ἤδη ὦ Σάμιππεκαιρὸς γὰρ σὲ ἤδη μὲν νενικηκότα τηλι-καύτην μάχην ἐν Βαβυλῶνι εὐωχεῖσθαι τὰἐπινίκια ndash ἑκστάδιος γὰρ οἶμαί σοι ἡ ἀρχή

47

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Εὖ ἐποίησαν ἡμεῖς δὲὁπότε ἐν τῷ βίῳ ἦμεν οὐδὲν τοιοῦτον ἐνε-νοοῦμεν περὶ ἀλλήλων οὔτε πώποτεηὐξάμην Ἀντισθένην ἀποθανεῖν ὡς κληρο-νομήσαιμι τῆς βακτηρίας αὐτοῦ ndash εἶχεν δὲπάνυ καρτερὰν ἐκ κοτίνου ποιησάμενος ndashοὔτε οἶμαι σὺ ὁ Κράτης ἐπεθύμεις κληρο-νομεῖν ἀποθανόντος ἐμοῦ τὰ κτήματα καὶτὸν πίθον καὶ τὴν πήραν χοίνικας δύο θέρ-μων ἔχουσανΚΡΑΤΗΣ Οὐδὲν γάρ μοι τούτων ἔδειἀλλ οὐδὲ σοί ὦ Διόγενες ἃ γὰρ ἐχρῆν σύτε Ἀντισθένους ἐκληρονόμησας καὶ ἐγὼσοῦ πολλῷ μείζω καὶ σεμνότερα τῆς Περ-σῶν ἀρχῆς ΔΙΟΓΕΝΗΣ Τίνα ταῦτα φῄςΚΡΑΤΗΣ Σοφίαν αὐτάρκειαν ἀλή-θειαν παρρησίαν ἐλευθερίανΔΙΟΓΕΝΗΣ Νὴ Δία μέμνημαι τοῦτονδιαδεξάμενος τὸν πλοῦτον παρὰ Ἀντι-σθένους καὶ σοὶ ἔτι πλείω καταλιπών

132

Λαμπίχου θανάτῳ καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ συ-νέχεται πρὸς τῶν γυναικῶν καὶ τὰ παιδίανεογνὰ ὄντα ὁμοίως κἀκεῖνα ὑπὸ τῶν παί-δων βάλλεται ἀφθόνοις τοῖς λίθοις ἄλλοιδὲ Διόφαντον τὸν ῥήτορα ἐπαινοῦσιν ἐν Σι-κυῶνι ἐπιταφίους λόγους διεξιόντα ἐπὶΚράτωνι τούτῳ καὶ νὴ Δία γε ἡ Δαμασίουμήτηρ κωκύουσα ἐξάρχει τοῦ θρήνου σὺνγυναιξὶν ἐπὶ τῷ Δαμασίᾳ σὲ δὲ οὐδείς ὦΜένιππε δακρύει καθ ἡσυχίαν δὲ κεῖσαιμόνοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐδαμῶς ἀλλ ἀκούσῃτῶν κυνῶν μετ ὀλίγον ὠρυομένων οἴκτι-στον ἐπ ἐμοὶ καὶ τῶν κοράκων τυπτο-μένων τοῖς πτεροῖς ὁπόταν συνελθόντεςθάπτωσί μεΕΡΜΗΣ Γεννάδας εἶ ὦ Μένιππε ἀλλἐπεὶ καταπεπλεύκαμεν ἡμεῖς ὑμεῖς μὲνἄπιτε πρὸς τὸ δικαστήριον εὐθεῖαν ἐκείνηνπροϊόντες ἐγὼ δὲ καὶ ὁ πορθμεὺς ἄλλουςμετελευσόμεθα

129

ndash Τιμόλαον δὲ ἐν τῷ μέρει εὔχεσθαι ὅπερἂν ἐθέλῃΣΑΜΙΠΠΟΣ Τί δ οὖν ὦ Λυκῖνε οἷάσοι ᾐτῆσθαι δοκῶΛΥΚΙΝΟΣ Παρὰ πολύ ὦ θαυμασιώτα-τε βασιλέων ἐπιπονώτερα καὶ βιαιότερατῶν Ἀδειμάντου παρ ὅσον ἐκεῖνος μὲνἐτρύφα διτάλαντα χρύσεα ἐκπώματα προ-πίνων τοῖς συμπόταις σὺ δὲ καὶ ἐτι-τρώσκου μονομαχῶν καὶ ἐδεδίεις καὶἐφρόντιζες νύκτωρ καὶ μεθ ἡμέραν οὐμόνον γάρ σοι τὰ παρὰ τῶν πολεμίων φο-βερὰ ἦν ἀλλὰ καὶ ἐπιβουλαὶ μυρίαι καὶφθόνος παρὰ τῶν συνόντων καὶ μῖσος καὶκολακεία φίλος δὲ οὐδεὶς ἀληθής ἀλλὰπρὸς τὸ δέος ἅπαντες ἢ πρὸς τὴν ἐλπίδαεὖνοι δοκοῦντες εἶναι ἀπόλαυσις μέν γεοὐδὲ ὄναρ τῶν ἡδέων ἀλλὰ δόξα μόνη καὶπορφυρὶς χρυσῷ ποικίλη καὶ ταινία λευκὴπερὶ τῷ μετώπῳ καὶ δορυφόροι προϊόντεςτὰ δ ἄλλα κάματος ἀφόρητος καὶ ἀηδία

48

ἑώρων ἄν καὶ τὰς πηγὰς δὲ τὰς Νείλουμόνος ἂν ἠπιστάμην καὶ ὅσον τῆς γῆς ἀοί-κητον καὶ εἴ τινες ἀντίποδες ἡμῖν οἰκοῦσιτὸ νότιον τῆς γῆς ἡμίτομον ἔχοντες ἔτι δὲκαὶ ἀστέρων φύσιν καὶ σελήνης καὶ αὐτοῦἡλίου ῥᾳδίως ἔγνων ἂν ἀπαθὴς ὢν τῷ πυρίκαὶ τὸ πάντων ἥδιστον αὐθημερὸν ἀγγε-ῖλαι ἐς Βαβυλῶνα τίς ἐνίκησεν Ὀλύμπιακαὶ ἀριστήσαντα εἰ τύχοι ἐν Συρίᾳ δει-πνῆσαι ἐν Ἰταλίᾳ εἰ δέ τις ἐχθρὸς εἴηἀμύνασθαι καὶ τοῦτον ἐκ τοῦ ἀφανοῦςπέτρον ἐμβαλόντα τῇ κεφαλῇ ὡς ἐπιτε-τρῖφθαι τὸ κρανίον τούς τε αὖ φίλους εὖποιεῖν ἐπιχέαντα κοιμωμένοις αὐτοῖς τὸχρυσίον καὶ μὴν εἴ τις ὑπερόπτης εἴη ἢ τύ-ραννος πλούσιος ὑβριστής ἀράμενος αὐτὸνὅσον ἐπὶ σταδίους εἴκοσιν ἀφῆκα φέρεσθαικατὰ τῶν κρημνῶν τοῖς παιδικοῖς δὲ ὁμι-λεῖν ἀκωλύτως ἂν ἐξῆν εἰσιόντα ἀθέατονκοιμίσαντα ἅπαντας ἄνευ ἐκείνων μόνωνοἷον δὲ κἀκεῖνο ἦν τοὺς πολεμοῦντας ἐπι-

53

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὐπλοεῖτε ὦ Ἑρμῆπροΐωμεν δὲ καὶ ἡμεῖς τί οὖν ἔτι καὶ μέλ-λετε δικασθῆναι δεήσει καὶ τὰς καταδί-κας φασὶν εἶναι βαρείας τροχοὺς καὶ λί-θους καὶ γῦπας δειχθήσεται δὲ ὁ ἑκάστουβίος

ΚΡΑΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ

ΚΡΑΤΗΣ Μοίριχον τὸν πλούσιον ἐγί-νωσκες ὦ Διόγενες τὸν πάνυ πλούσιοντὸν ἐκ Κορίνθου τὸν τὰς πολλὰς ὁλκάδαςἔχοντα οὗ ἀνεψιὸς Ἀριστέας πλούσιος καὶαὐτὸς ὤν τὸ Ὁμηρικὸν ἐκεῖνο εἰώθει ἐπι-λέγειν rsquoἤ μ ἀνάειρ ἢ ἐγὼ σέrsquoΔΙΟΓΕΝΗΣ Τίνος ἕνεκα ὦ ΚράτηςΚΡΑΤΗΣ Ἐθεράπευον ἀλλήλους τοῦκλήρου ἕνεκα ἑκάτερος ἡλικιῶται ὄντεςκαὶ τὰς διαθήκας εἰς τὸ φανερὸν ἐτίθεντοἈριστέαν μὲν ὁ Μοίριχος εἰ προαποθάνοι

130

δεσπότην ἀφιεὶς τῶν ἑαυτοῦ πάντων Μοί-ριχον δὲ ὁ Ἀριστέας εἰ προαπέλθοι αὐτοῦταῦτα μὲν ἐγέγραπτο οἱ δὲ ἐθεράπευονὑπερβαλλόμενοι ἀλλήλους τῇ κολακείᾳκαὶ οἱ μάντεις εἴτε ἀπὸ τῶν ἄστρων τεκ-μαιρόμενοι τὸ μέλλον εἴτε ἀπὸ τῶν ὀνει-ράτων ὥς γε Χαλδαίων παῖδες ἀλλὰ καὶ ὁΠύθιος αὐτὸς ἄρτι μὲν Ἀριστέᾳ παρεῖχε τὸκράτος ἄρτι δὲ Μοιρίχῳ καὶ τὰ τάλανταποτὲ μὲν ἐπὶ τοῦτον νῦν δ ἐπ ἐκεῖνον ἔρ-ρεπεΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί οὖν πέρας ἐγένετο ὦΚράτης ἀκοῦσαι γὰρ ἄξιονΚΡΑΤΗΣ Ἄμφω τεθνᾶσιν ἐπὶ μιᾶςἡμέρας οἱ δὲ κλῆροι εἰς Εὐνόμιον καὶΘρασυκλέα περιῆλθον ἄμφω συγγενεῖςὄντας οὐδὲ πώποτε προμαντευομένουςοὕτω γενέσθαι ταῦτα διαπλέοντες γὰρ ἀπὸΣικυῶνος εἰς Κίρραν κατὰ μέσον τὸν πόρονπλαγίῳ περιπεσόντες τῷ Ἰάπυγι ἀνε-τράπησαν

131

τὰς καὶ τὰ μειράκια ἐπιμεμηνέναι μοι καὶεὐδαίμονα εἶναι δοκεῖν εἴ τινα καὶ μόνονπροσβλέψαιμι αὐτῶν εἰ δ ὑπερορῴηνκἀκεῖνα ὑπὸ λύπης ἀπολλύσθω καὶ ὅλωςὑπὲρ τὸν Ὑάκινθον ἢ Ὕλαν ἢ Φάωνα τὸνΧῖον εἶναί με καὶ ταῦτα πάντα ἔχειν μὴὀλιγοχρόνιον ὄντα μηδὲ κατὰ μέτρονζῶντα τῆς ἀνθρωπίνης βιοτῆς ἀλλ ἔτη χί-λια νέον ἐκ νέου γιγνόμενον διαβιῶναιἀμφὶ τὰ ἑπτακαίδεκα ἔτη ἀεὶ ἀποδυόμενοντὸ γῆρας ὥσπερ οἱ ὄφεις οὐδὲν γὰρ δεήσειμε ταῦτα ἔχοντα πάντα γὰρ ἐμὰ ἦν ἂν τὰτῶν ἄλλων ἐς ὅσον ἀνοίγειν τε τὰς θύραςἐδυνάμην καὶ κοιμίζειν τοὺς φύλακας καὶἀθέατος εἶναι εἰσιών εἰ δέ τι ἐν Ἰνδοῖς ἢὙπερβορέοις θέαμα παράδοξον ἢ κτῆματίμιον ἢ ὅσα ἐμφαγεῖν ἢ πιεῖν ἡδέα οὐ με-ταστειλάμενος ἀλλ αὐτὸς ἐπιπετόμενοςἀπέλαυον ἁπάντων ἐς κόρον καὶ ἐπεὶ γρὺψὑπόπτερον θηρίον ἢ φοῖνιξ ὄρνεον ἐν Ἰνδοῖςἀθέατον τοῖς ἄλλοις ἐγὼ δὲ καὶ τοῦτο

52

πολλή καὶ ἢ χρηματίζειν δεῖ τοῖς παρὰτῶν πολεμίων ἥκουσιν ἢ δικάζειν ἢ κατα-πέμπειν τοῖς ὑπηκόοις ἐπιτάγματα καὶἤτοι ἀφέστηκέ τι ἔθνος ἢ ἐπελαύνουσί τι-νες τῶν ἔξω τῆς ἀρχῆς δεδιέναι οὖν δεῖπάντα καὶ ὑφορᾶσθαι καὶ ὅλως ὑπὸπάντων μᾶλλον ἢ ὑπὸ σεαυτοῦ εὐδαιμονί-ζεσθαι καὶ γὰρ οὖν καὶ τόδε πῶς οὐ ταπει-νόν ὅτι καὶ νοσεῖς τὰ ὅμοια τοῖς ἰδιώταιςκαὶ ὁ πυρετὸς οὐ διαγιγνώσκει σε βασιλέαὄντα οὐδ ὁ θάνατος δέδιε τοὺς δορυ-φόρους ἀλλ ἐπιστάς ὁπόταν αὐτῷ δοκῇἄγει οἰμώζοντα οὐκ αἰδούμενος τὸ διάδη-μα σὺ δὲ ὁ οὕτως ὑψηλὸς καταπεσὼνἀνάσπαστος ἐκ τοῦ βασιλείου θρόνου τὴναὐτὴν ὁδὸν ἄπει τοῖς πολλοῖς ἰσότιμοςἐλαυνόμενος ἐν τῇ ἀγέλῃ τῶν νεκρῶνχῶμα ὑψηλὸν ὑπὲρ γῆς καὶ στήλην μακρὰνἢ πυραμίδα εὔγραμμον τὰς γωνίας ἀπολι-πών ἐκπρόθεσμα καὶ ἀνεπαίσθητα φιλοτι-μήματα εἰκόνες δὲ ἐκεῖναι καὶ νεῴ οὓς

49

τῇ ἀποβάσει ἀπέθανον ὑπὸ τοῦ Ἕκτοροςὁ οὖν ἔρως τῆς γυναικὸς οὐ μετρίως ἀπο-κναίει με ὦ δέσποτα καὶ βούλομαι κἂνπρὸς ὀλίγον ὀφθεὶς αὐτῇ καταβῆναι πάλινΠΛΟΥΤΩΝ Οὐκ ἔπιες ὦ Πρωτεσί-λαε τὸ Λήθης ὕδωρΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Καὶ μάλα ὦ δέσπο-τα τὸ δὲ πρᾶγμα ὑπέρογκον ἦνΠΛΟΥΤΩΝ Οὐκοῦν περίμεινον ἀφίξε-ται γὰρ κἀκείνη ποτὲ καὶ οὐδὲ σὲ ἀνελθεῖνδεήσειΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀλλ οὐ φέρω τὴνδιατριβήν ὦ Πλούτων ἠράσθης δὲ καὶαὐτὸς ἤδη καὶ οἶσθα οἷον τὸ ἐρᾶν ἐστινΠΛΟΥΤΩΝ Εἶτα τί σε ὀνήσει μίανἡμέραν ἀναβιῶναι μετ ὀλίγον τὰ αὐτὰ ὀδυ-ρόμενονΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Οἶμαι πείσειν κἀκεί-νην ἀκολουθεῖν παρ ὑμᾶς ὥστε ἀνθ ἑνὸςδύο νεκροὺς λήψῃ μετ ὀλίγονΠΛΟΥΤΩΝ Οὐ θέμις γενέσθαι ταῦτα

160

ΑΙΑΝΤΟΣ ΚΑΙ ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΟΣ

ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Εἰ σὺ μανείς ὦ Αἶανσεαυτὸν ἐφόνευσας ἐμέλλησας δὲ καὶ ἡμᾶςἅπαντας τί αἰτιᾷ τὸν Ὀδυσσέα καὶ πρῴηνοὔτε προσέβλεψας αὐτόν ὁπότε ἧκεν μα-ντευσόμενος οὔτε προσειπεῖν ἠξίωσας ἄν-δρα συστρατιώτην καὶ ἑταῖρον ἀλλ ὑπερο-πτικῶς μεγάλα βαίνων παρῆλθεςΑΙΑΣ Εἰκότως ὦ Ἀγάμεμνον αὐτὸςγοῦν μοι τῆς μανίας αἴτιος κατέστη μόνοςἀντεξετασθεὶς ἐπὶ τοῖς ὅπλοιςΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Ἠξίους δὲ ἀναντα-γώνιστος εἶναι καὶ ἀκονιτὶ κρατεῖνἁπάντωνΑΙΑΣ Ναί τά γε τοιαῦτα οἰκεία γάρμοι ἦν ἡ πανοπλία τοῦ ἀνεψιοῦ γε οὖσακαὶ ὑμεῖς οἱ ἄλλοι πολὺ ἀμείνους ὄντεςἀπείπασθε τὸν ἀγῶνα καὶ παρεχωρήσατέμοι τῶν ἄθλων ὁ δὲ Λαέρτου ὃν ἐγὼ πολ-λάκις ἔσωσα κινδυνεύοντα κατακεκόφθαι

141

ἀνιστᾶσιν αἱ πόλεις θεραπεύουσαι καὶ τὸμέγα ὄνομα πάντα κατ ὀλίγον ὑπορρεῖ καὶἄπεισιν ἀμελούμενα ἢν δὲ καὶ ὅτι μάλισταἐπὶ πλεῖστον παραμείνῃ τίς ἔτι ἀπόλαυσιςἀναισθήτῳ αὐτῷ γενομένῳ ὁρᾷς οἷα μὲνἔτι ζῶν ἕξεις πράγματα δεδιὼς καὶ φροντί-ζων καὶ κάμνων οἷα δὲ καὶ μετὰ τὴν ἀπαλ-λαγὴν ἔσται Ἀλλ ἤδη σὸν αἰτεῖν ὦ Τιμόλαε καὶ ὅπωςὑπερβαλῇ τούτους ὥσπερ εἰκὸς ἄνδρα συ-νετὸν καὶ πράγμασιν χρῆσθαι εἰδόταΤΙΜΟΛΑΟΣ Σκόπει γοῦν ὦ Λυκῖνε εἴτι ἐπιλήψιμον εὔξομαι καὶ ὅ τι ἂν εὐθῦναίτις δυνηθείη χρυσὸν μὲν οὖν καὶ θησαυρο-ὺς καὶ μεδίμνους νομίσματος ἢ βασιλείαςκαὶ πολέμους καὶ δείματα ὑπὲρ τῆς ἀρχῆςεἰκότως διέβαλες οὐκ αἰτήσομαι ἀβέβαιαγὰρ ταῦτά γε καὶ πολλὰς τὰς ἐπιβουλὰςἔχοντα καὶ πλέον τοῦ ἡδέος τὸ ἀνιαρὸν ἐναὐτοῖς ἦν ἐγὼ δὲ βούλομαι τὸν Ἑρμῆνἐντυχόντα μοι δοῦναι δακτυλίους τινὰς

50

τοιούτους τὴν δύναμιν ἕνα μὲν ὥστε ἀεὶἐρρῶσθαι καὶ ὑγιαίνειν τὸ σῶμα καὶ ἄτρω-τον εἶναι καὶ ἀπαθῆ ἕτερον δὲ ὡς μὴὁρᾶσθαι τὸν περιθέμενον οἷος ἦν ὁ τοῦ Γύ-γου τὸν δέ τινα ὡς ἰσχύειν ὑπὲρ ἄνδραςμυρίους καὶ ὅ τι ἂν ἄχθος ἅμα μυρίοι κι-νῆσαι μόλις δύναιντο τοῦτο ἐμὲ ῥᾳδίωςμόνον ἀνατίθεσθαι ἔτι δὲ καὶ πέτεσθαιπολὺ ἀπὸ τῆς γῆς ἀρθέντα καὶ πρὸς τοῦτοεἶναί μοι δακτύλιόν τινα καὶ μὴν καὶ ἐςὕπνον κατασπᾶν ὁπόσους ἂν ἐθέλω καὶἅπασαν θύραν προσιόντι μοι ἀνοίγεσθαιχαλωμένου τοῦ κλείθρου καὶ τοῦ μοχλοῦἀφαιρουμένου ταῦτα ἀμφότερα εἷς δακτύ-λιος δυνάσθω τὸ δὲ μέγιστον ἄλλος τιςἔστω ἐπὶ πᾶσιν ὁ ἥδιστος ὡς ἐράσμιονεἶναί με περιθέμενον παισὶ τοῖς ὡραίοιςκαὶ γυναιξὶ καὶ δήμοις ὅλοις καὶ μηδέναεἶναι ἀνέραστον καὶ ὅτῳ μὴ ποθεινότατοςἐγὼ καὶ ἀνὰ στόμα ὥστε πολλὰς γυναῖκαςοὐ φερούσας τὸν ἔρωτα καὶ ἀναρτᾶν ἑαυ-

51

ὑπὸ τῶν Φρυγῶν ἀμείνων ἠξίου εἶναι καὶἐπιτηδειότερος ἔχειν τὰ ὅπλα ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Αἰτιῶ τοιγαροῦν ὦγενναῖε τὴν Θέτιν ἣ δέον σοὶ τὴν κληρο-νομίαν τῶν ὅπλων παραδοῦναι συγγενεῖ γεὄντι φέρουσα ἐς τὸ κοινὸν κατέθετο αὐτάΑΙΑΣ Οὔκ ἀλλὰ τὸν Ὀδυσσέα ὃςἀντεποιήθη μόνοςΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Συγγνώμη ὦ Αἶαν εἰἄνθρωπος ὢν ὠρέχθη δόξης ἡδίστου πράγ-ματος ὑπὲρ οὗ καὶ ἡμῶν ἕκαστος κινδυ-νεύειν ὑπέμενεν ἐπεὶ καὶ ἐκράτησέ σου καὶταῦτα ἐπὶ Τρωσὶ δικασταῖςΑΙΑΣ Οἶδα ἐγώ ἥτις μου κατεδίκασενἀλλ οὐ θέμις λέγειν τι περὶ τῶν θεῶν τὸνδ οὖν Ὀδυσσέα μὴ οὐχὶ μισεῖν οὐκ ἂν δυ-ναίμην ὦ Ἀγάμεμνον οὐδ εἰ αὐτή μοι ἡἈθηνᾶ τοῦτο ἐπιτάττοι

142

ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ ΚΑΙΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ

ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ὦ δέσποτα καὶ βασι-λεῦ καὶ ἡμέτερε Ζεῦ καὶ σὺ Δήμητρος θύ-γατερ μὴ ὑπερίδητε δέησιν ἐρωτικήνΠΛΟΥΤΩΝ Σὺ δὲ τίνων δέῃ παρἡμῶν ἢ τίς ὢν τυγχάνειςΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εἰμὶ μὲν Πρωτεσίλα-ος ὁ Ἰφίκλου Φυλάκιος συστρατιώτης τῶνἈχαιῶν καὶ πρῶτος ἀποθανὼν τῶν ἐπἸλίῳ δέομαι δὲ ἀφεθεὶς πρὸς ὀλίγον ἀνα-βιῶναι πάλινΠΛΟΥΤΩΝ Τοῦτον μὲν τὸν ἔρωτα ὦΠρωτεσίλαε πάντες νεκροὶ ἐρῶσιν πλὴνοὐδεὶς ἂν αὐτῶν τύχοιΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀλλ οὐ τοῦ ζῆνἈϊδωνεῦ ἐρῶ ἔγωγε τῆς γυναικὸς δέ ἣννεόγαμον ἔτι ἐν τῷ θαλάμῳ καταλιπὼνᾠχόμην ἀποπλέων εἶτα ὁ κακοδαίμων ἐν

159

πιεῖν οὐ γὰρ σῶμα ἔχεις ἀλλ ἐκεῖνο μὲνἐν Λυδίᾳ που τέθαπται ὅπερ καὶ πεινῆνκαὶ διψῆν ἐδύνατο σὺ δὲ ἡ ψυχὴ πῶς ἂνἔτι ἢ διψῴης ἢ πίοιςΤΑΝΤΑΛΟΣ Τοῦτ αὐτὸ ἡ κόλασίςἐστι τὸ διψῆν τὴν ψυχὴν ὡς σῶμα οὖσανΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ τοῦτο μὲν οὕτωςπιστεύσομεν ἐπεὶ φῂς κολάζεσθαι τῷ δί-ψει τί δ οὖν σοι τὸ δεινὸν ἔσται ἢ δέδιαςμὴ ἐνδείᾳ τοῦ ποτοῦ ἀποθάνῃς οὐχ ὁρῶγὰρ ἄλλον ᾅδην μετὰ τοῦτον ἢ θάνατονἐντεῦθεν εἰς ἕτερον τόπονΤΑΝΤΑΛΟΣ Ὀρθῶς μὲν λέγεις καὶτοῦτο δ οὖν μέρος τῆς καταδίκης τὸ ἐπι-θυμεῖν πιεῖν μηδὲν δεόμενονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ληρεῖς ὦ Τάνταλε καὶὡς ἀληθῶς ποτοῦ δεῖσθαι δοκεῖς ἀκράτουγε ἐλλεβόρου νὴ Δία ὅστις τοὐναντίον τοῖςὑπὸ τῶν λυττώντων κυνῶν δεδηγμένοιςπέπονθας οὐ τὸ ὕδωρ ἀλλὰ τὴν δίψαν πεφο-βημένος

80

τούτωνΔΙΟΓΕΝΗΣ Βούλει καὶ πρὸς αὐτοὺςἐκείνους ἐντείλωμαί τι τοὺς φιλοσόφουςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Λέγε οὐ βαρὺ γὰροὐδὲ τοῦτοΔΙΟΓΕΝΗΣ Τὸ μὲν ὅλον παύσασθαιαὐτοῖς παρεγγύα ληροῦσι καὶ περὶ τῶνὅλων ἐρίζουσιν καὶ κέρατα φύουσιν ἀλλή-λοις καὶ κροκοδείλους ποιοῦσι καὶ τὰ τοια-ῦτα ἄπορα ἐρωτᾶν διδάσκουσι τὸν νοῦνΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ἀλλὰ ἐμὲ ἀμαθῆ καὶἀπαίδευτον εἶναι φάσκουσι κατηγοροῦντατῆς σοφίας αὐτῶν ΔΙΟΓΕΝΗΣ Σὺ δὲ οἰμώζειν αὐτοὺςπαρ ἐμοῦ λέγεΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Καὶ ταῦτα ὦ Διόγε-νες ἀπαγγελῶΔΙΟΓΕΝΗΣ Τοῖς πλουσίοις δ ὦ φίλ-τατον Πολυδεύκιον ἀπάγγελλε ταῦτα παρἡμῶν τί ὦ μάταιοι τὸν χρυσὸν φυλάττε-τε τί δὲ τιμωρεῖσθε ἑαυτοὺς λογιζόμενοι

61

ἦνΑΙΑΚΟΣ Ἐγώ σοι καὶ περὶ τοῦ Ἔρω-τος ἀποκρινοῦμαι τὰ δίκαια φήσει γὰραὐτὸς μὲν τοῦ ἐρᾶν τῷ Πάριδι ἴσως γεγε-νῆσθαι αἴτιος τοῦ θανάτου δέ σοι οὐδέναἄλλον ὦ Πρωτεσίλαε ἢ σεαυτόν ὃς ἐκλα-θόμενος τῆς νεογάμου γυναικός ἐπεὶ προ-σεφέρεσθε τῇ Τρῳάδι οὕτως φιλοκινδύνωςκαὶ ἀπονενοημένως προεπήδησας τῶν ἄλ-λων δόξης ἐρασθείς δι ἣν πρῶτος ἐν τῇἀποβάσει ἀπέθανεςΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Οὐκοῦν καὶ ὑπὲρἐμαυτοῦ σοι ὦ Αἰακέ ἀποκρινοῦμαι δι-καιότερα οὐ γὰρ ἐγὼ τούτων αἴτιος ἀλλὰἡ Μοῖρα καὶ τὸ ἐξ ἀρχῆς οὕτως ἐπικε-κλῶσθαιΑΙΑΚΟΣ Ὀρθῶς τί οὖν τούτους αἰτιᾷ

158

ΜΙΝΩΟΣ ΚΑΙ ΣΩΣΤΡΑΤΟΥ

ΜΙΝΩΣ Ὁ μὲν λῃστὴς οὑτοσὶ Σώστρα-τος εἰς τὸν Πυριφλεγέθοντα ἐμβεβλήσθωὁ δὲ ἱερόσυλος ὑπὸ τῆς Χιμαίρας διασπα-σθήτω ὁ δὲ τύραννος ὦ Ἑρμῆ παρὰ τὸνΤιτυὸν ἀποταθεὶς ὑπὸ τῶν γυπῶν καὶαὐτὸς κειρέσθω τὸ ἧπαρ ὑμεῖς δὲ οἱ ἀγα-θοὶ ἄπιτε κατὰ τάχος εἰς τὸ Ἠλύσιον πεδί-ον καὶ τὰς μακάρων νήσους κατοικεῖτεἀνθ ὧν δίκαια ἐποιεῖτε παρὰ τὸν βίονΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ἄκουσον ὦ Μίνως εἴσοι δίκαια δόξω λέγεινΜΙΝΩΣ Νῦν ἀκούσω αὖθις οὐ γὰρ ἐξε-λήλεγξαι ὦ Σώστρατε πονηρὸς ὢν καὶ το-σούτους ἀπεκτονώςΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ἐλήλεγμαι μέν ἀλλὅρα εἰ δικαίως κολασθήσομαιΜΙΝΩΣ Καὶ πάνυ εἴ γε ἀποτίνειν τὴνἀξίαν δίκαιονΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ὅμως ἀπόκριναί μοι ὦ

143

τοὺς τόκους καὶ τάλαντα ἐπὶ ταλάντοις συ-ντιθέντες οὓς χρὴ ἕνα ὀβολὸν ἔχονταςἥκειν μετ ὀλίγονΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Εἰρήσεται καὶ ταῦταπρὸς ἐκείνουςΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλὰ καὶ τοῖς καλοῖς τεκαὶ ἰσχυροῖς λέγε Μεγίλλῳ τε τῷ Κοριν-θίῳ καὶ Δαμοξένῳ τῷ παλαιστῇ ὅτι παρἡμῖν οὔτε ἡ ξανθὴ κόμη οὔτε τὰ χαροπὰ ἢμέλανα ὄμματα ἢ ἐρύθημα ἐπὶ τοῦ προ-σώπου ἔτι ἔστιν ἢ νεῦρα εὔτονα ἢ ὦμοικαρτεροί ἀλλὰ πάντα μία ἡμῖν κόνιςφασί κρανία γυμνὰ τοῦ κάλλουςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Οὐ χαλεπὸν οὐδὲ τα-ῦτα εἰπεῖν πρὸς τοὺς καλοὺς καὶ ἰσχυρούςΔΙΟΓΕΝΗΣ Καὶ τοῖς πένησιν ὦΛάκων ndash πολλοὶ δ εἰσὶ καὶ ἀχθόμενοι τῷπράγματι καὶ οἰκτείροντες τὴν ἀπορίαν ndashλέγε μήτε δακρύειν μήτε οἰμώζειν διηγη-σάμενος τὴν ἐνταῦθα ἰσοτιμίαν καὶ ὅτιὄψονται τοὺς ἐκεῖ πλουσίους οὐδὲν ἀμεί-

62

νά ὦ Αἰακέ

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΤΑΝΤΑΛΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Τί κλάεις ὦ Τάνταλε ἢτί σεαυτὸν ὀδύρῃ ἐπὶ τῇ λίμνῃ ἑστώςΤΑΝΤΑΛΟΣ Ὅτι ὦ Μένιππεἀπόλωλα ὑπὸ τοῦ δίψουςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὕτως ἀργὸς εἶ ὡς μὴἐπικύψας πιεῖν ἢ καὶ νὴ Δί ἀρυσάμενοςκοίλῃ τῇ χειρίΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲν ὄφελος εἰ ἐπικύ-ψαιμι φεύγει γὰρ τὸ ὕδωρ ἐπειδὰν προ-σιόντα αἴσθηταί με ἢν δέ ποτε καὶ ἀρύσω-μαι καὶ προσενέγκω τῷ στόματι οὐ φθάνωβρέξας ἄκρον τὸ χεῖλος καὶ διὰ τῶν δα-κτύλων διαρρυὲν οὐκ οἶδ ὅπως αὖθις ἀπο-λείπει ξηρὰν τὴν χεῖρά μοιΜΕΝΙΠΠΟΣ Τεράστιόν τι πάσχεις ὦΤάνταλε ἀτὰρ εἰπέ μοι τί δαὶ καὶ δέῃ τοῦ

79

Μίνως βραχὺ γάρ τι ἐρήσομαί σεΜΙΝΩΣ Λέγε μὴ μακρὰ μόνον ὡς καὶτοὺς ἄλλους διακρίνωμεν ἤδηΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ὁπόσα ἔπραττον ἐν τῷβίῳ πότερα ἑκὼν ἔπραττον ἢ ἐπεκέκλω-στό μοι ὑπὸ τῆς ΜοίραςΜΙΝΩΣ Ὑπὸ τῆς Μοίρας δηλαδή ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Οὐκοῦν καὶ οἱ χρηστοὶἅπαντες καὶ οἱ πονηροὶ δοκοῦντες ἡμεῖςἐκείνῃ ὑπηρετοῦντες ταῦτα ἐδρῶμενΜΙΝΩΣ Ναί τῇ Κλωθοῖ ἣ ἑκάστῳἐπέταξε γεννηθέντι τὰ πρακτέαΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Εἰ τοίνυν ἀναγκασθείςτις ὑπ ἄλλου φονεύσειέν τινα οὐ δυνάμενοςἀντιλέγειν ἐκείνῳ βιαζομένῳ οἷον δήμιοςἢ δορυφόρος ὁ μὲν δικαστῇ πεισθείς ὁ δὲτυράννῳ τίνα αἰτιάσῃ τοῦ φόνουΜΙΝΩΣ Δῆλον ὡς τὸν δικαστὴν ἢ τὸντύραννον ἐπεὶ οὐδὲ τὸ ξίφος αὐτό ὑπηρε-τεῖ γὰρ ὄργανον ὂν τοῦτο πρὸς τὸν θυμὸντῷ πρώτῳ παρασχόντι τὴν αἰτίαν

144

Τροίαν ἤγαγενΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εὖ λέγεις ἐκεῖνόνμοι αἰτιατέονΜΕΝΕΛΑΟΣ Οὐκ ἐμέ ὦ βέλτιστεἀλλὰ δικαιότερον τὸν Πάριν ὃς ἐμοῦ τοῦξένου τὴν γυναῖκα παρὰ πάντα τὰ δίκαιαᾤχετο ἁρπάσας οὗτος γὰρ οὐχ ὑπὸ σοῦμόνου ἀλλ ὑπὸ πάντων Ἑλλήνων τε καὶβαρβάρων ἄξιος ἄγχεσθαι τοσούτοις θα-νάτου αἴτιος γεγενημένος ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἄμεινον οὕτω σὲτοιγαροῦν ὦ Δύσπαρι οὐκ ἀφήσω ποτὲἀπὸ τῶν χειρῶνΠΑΡΙΣ Ἄδικα ποιῶν ὦ Πρωτεσίλαεκαὶ ταῦτα ὁμότεχνον ὄντα σοι ἐρωτικὸςγὰρ καὶ αὐτός εἰμι καὶ τῷ αὐτῷ θεῷ κα-τέσχημαι οἶσθα δὲ ὡς ἀκούσιόν τί ἐστινκαί τις ἡμᾶς δαίμων ἄγει ἔνθα ἂν ἐθέλῃκαὶ ἀδύνατόν ἐστιν ἀντιτάττεσθαι αὐτῷΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εὖ λέγεις εἴθε οὖνμοι τὸν Ἔρωτα ἐνταῦθα λαβεῖν δυνατὸν

157

ΣΩΚΡΑΤΗΣ Καὶ αὐτὸς ἔφασκον ταῦταπρὸς αὐτούς οἱ δὲ εἰρωνείαν τὸ πρᾶγμαᾤοντο εἶναιΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δέ εἰσιν οὗτοι οἱπερὶ σέΣΩΚΡΑΤΗΣ Χαρμίδης ὦ Μένιππεκαὶ Φαῖδρος καὶ ὁ τοῦ ΚλεινίουΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε ὦ Σώκρατες ὅτικἀνταῦθα μέτει τὴν σεαυτοῦ τέχνην καὶοὐκ ὀλιγωρεῖς τῶν καλῶνΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί γὰρ ἂν ἥδιον ἄλλοπράττοιμι ἀλλὰ πλησίον ἡμῶν κατάκεισοεἰ δοκεῖΜΕΝΙΠΠΟΣ Μὰ Δί ἐπεὶ παρὰ τὸνΚροῖσον καὶ τὸν Σαρδανάπαλλον ἄπειμιπλησίον οἰκήσων αὐτῶν ἔοικα γοῦν οὐκὀλίγα γελάσεσθαι οἰμωζόντων ἀκούων ΑΙΑΚΟΣ Κἀγὼ ἤδη ἄπειμι μὴ καί τιςἡμᾶς νεκρὸς λάθῃ διαφυγών τὰ πολλὰ δεἰσαῦθις ὄψει ὦ ΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἄπιθι καὶ ταυτὶ γὰρ ἱκα-

78

νους αὑτῶν καὶ Λακεδαιμονίοις δὲ τοῖςσοῖς ταῦτα εἰ δοκεῖ παρ ἐμοῦ ἐπιτίμησονλέγων ἐκλελύσθαι αὐτούςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Μηδέν ὦ Διόγενεςπερὶ Λακεδαιμονίων λέγε οὐ γὰρ ἀνέξομαίγε ἃ δὲ πρὸς τοὺς ἄλλους ἔφησθα ἀπαγγε-λῶΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐάσωμεν τούτους ἐπείσοι δοκεῖ σὺ δὲ οἷς προεῖπον ἀπένεγκονπαρ ἐμοῦ τοὺς λόγους

ΧΑΡΩΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΧΑΡΩΝ Ἀπόδος ὦ κατάρατε τὰ πορ-θμεῖαΜΕΝΙΠΠΟΣ Βόα εἰ τοῦτό σοι ὦΧάρων ἥδιονΧΑΡΩΝ Ἀπόδος φημί ἀνθ ὧν σε διε-πορθμεύσαμενΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκ ἂν λάβοις παρὰ τοῦ

63

ΑΧΙΛΛΕΥΣ Ἑταιρικὴ μὲν ἡ παραίνε-σις ἐμὲ δὲ οὐκ οἶδ ὅπως ἡ μνήμη τῶνπαρὰ τὸν βίον ἀνιᾷ οἶμαι δὲ καὶ ὑμῶν ἕκα-στον εἰ δὲ μὴ ὁμολογεῖτε ταύτῃ χείρουςἐστὲ καθ ἡσυχίαν αὐτὸ πάσχοντες ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Οὔκ ἀλλ ἀμείνους ὦἈχιλλεῦ τὸ γὰρ ἀνωφελὲς τοῦ λέγεινὁρῶμεν σιωπᾶν γὰρ καὶ φέρειν καὶ ἀνέχε-σθαι δέδοκται ἡμῖν μὴ καὶ γέλωτα ὄφλω-μεν ὥσπερ σὺ τοιαῦτα εὐχόμενος

ΑΙΑΚΟΥ ΚΑΙ ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ

ΑΙΑΚΟΣ Τί ἄγχεις ὦ Πρωτεσίλαετὴν Ἑλένην προσπεσώνΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ὅτι διὰ ταύτην ὦΑἰακέ ἀπέθανον ἡμιτελῆ μὲν τὸν δόμονκαταλιπών χήραν τε νεόγαμον γυναῖκαΑΙΑΚΟΣ Αἰτιῶ τοίνυν τὸν Μενέλαονὅστις ὑμᾶς ὑπὲρ τοιαύτης γυναικὸς ἐπὶ

156

ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Εὖ γε ὦ Μίνως ὅτι καὶἐπιδαψιλεύῃ τῷ παραδείγματι ἢν δέ τιςἀποστείλαντος τοῦ δεσπότου ἥκῃ αὐτὸςχρυσὸν ἢ ἄργυρον κομίζων τίνι τὴν χάρινἰστέον ἢ τίνα εὐεργέτην ἀναγραπτέονΜΙΝΩΣ Τὸν πέμψαντα ὦ Σώστρατεδιάκονος γὰρ ὁ κομίσας ἦν ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Οὐκοῦν ὁρᾷς πῶς ἄδικαποιεῖς κολάζων ἡμᾶς ὑπηρέτας γενομένουςὧν ἡ Κλωθὼ προσέταττεν καὶ τούτους τι-μήσας τοὺς διακονησαμένους ἀλλοτρίοιςἀγαθοῖς οὐ γὰρ δὴ ἐκεῖνό γε εἰπεῖν ἔχοιτις ὡς ἀντιλέγειν δυνατὸν ἦν τοῖς μετὰπάσης ἀνάγκης προστεταγμένοιςΜΙΝΩΣ Ὦ Σώστρατε πολλὰ ἴδοις ἂνκαὶ ἄλλα οὐ κατὰ λόγον γιγνόμενα εἰἀκριβῶς ἐξετάζοις πλὴν ἀλλὰ σὺ τοῦτοἀπολαύσεις τῆς ἐπερωτήσεως διότι οὐλῃστὴς μόνον ἀλλὰ καὶ σοφιστής τις εἶναιδοκεῖς ἀπόλυσον αὐτόν ὦ Ἑρμῆ καὶ μη-κέτι κολαζέσθω ὅρα δὲ μὴ καὶ τοὺς ἄλ-

145

μὴ ἔχοντοςΧΑΡΩΝ Ἔστι δέ τις ὀβολὸν μὴ ἔχων ΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἰ μὲν καὶ ἄλλος τις οὐκοἶδα ἐγὼ δ οὐκ ἔχωΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄγξω σε νὴ τὸν Πλού-τωνα ὦ μιαρέ ἢν μὴ ἀποδῷςΜΕΝΙΠΠΟΣ Κἀγὼ τῷ ξύλῳ σου πα-τάξας διαλύσω τὸ κρανίονΧΑΡΩΝ Μάτην οὖν ἔσῃ πεπλευκὼς το-σοῦτον πλοῦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὁ Ἑρμῆς ὑπὲρ ἐμοῦ σοιἀποδότω ὅς με παρέδωκέ σοιΕΡΜΗΣ Νὴ Δί ὀναίμην γε εἰ μέλλωκαὶ ὑπερεκτίνειν τῶν νεκρῶνΧΑΡΩΝ Οὐκ ἀποστήσομαί σουΜΕΝΙΠΠΟΣ Τούτου γε ἕνεκα νεωλκή-σας τὸ πορθμεῖον παράμενε πλὴν ἀλλ ὅ γεμὴ ἔχω πῶς ἂν λάβοιςΧΑΡΩΝ Σὺ δ οὐκ ᾔδεις κομίζειν δέονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤιδειν μέν οὐκ εἶχον δέτί οὖν ἐχρῆν διὰ τοῦτο μὴ ἀποθανεῖν

64

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ τοῦτο ὅμοιον σιμοὶγὰρ ἅπαντεςΣΩΚΡΑΤΗΣ Ἐμὲ ζητεῖς ὦ ΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μάλα ὦ ΣώκρατεςΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί τὰ ἐν ἈθήναιςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πολλοὶ τῶν νέων φιλοσο-φεῖν λέγουσι καὶ τά γε σχήματα αὐτὰ καὶτὰ βαδίσματα εἰ θεάσαιτό τις ἄκροι φι-λόσοφοιΣΩΚΡΑΤΗΣ Μάλα πολλοὺς ἑώρακαΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ ἑώρακας οἶμαιοἷος ἧκε παρὰ σοὶ Ἀρίστιππος ἢ Πλάτωναὐτός ὁ μὲν ἀποπνέων μύρον ὁ δὲ τοὺς ἐνΣικελίᾳ τυράννους θεραπεύειν ἐκμαθών ΣΩΚΡΑΤΗΣ Περὶ ἐμοῦ δὲ τί φρονο-ῦσινΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὐδαίμων ὦ Σώκρατεςἄνθρωπος εἶ τά γε τοιαῦτα πάντες γοῦν σεθαυμάσιον οἴονται ἄνδρα γεγενῆσθαι καὶπάντα ἐγνωκέναι καὶ ταῦτα ndash οἶμαι γὰρτἀληθῆ λέγειν ndash οὐδὲν εἰδότα

77

λους νεκροὺς τὰ ὅμοια ἐρωτᾶν διδάξῃς

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΑΝΝΙΒΟΥ ΜΙΝΩΟΣ ΚΑΙ ΣΚΙΠΙΩΝΟΣ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐμὲ δεῖ προκεκρίσθαισου ὦ Λίβυ ἀμείνων γάρ εἰμιΑΝΝΙΒΑΣ Οὐ μὲν οὖν ἀλλ ἐμέΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκοῦν ὁ Μίνως δικα-σάτω ΜΙΝΩΣ Τίνες δὲ ἐστέΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὗτος μὲν Ἀννίβας ὁΚαρχηδόνιος ἐγὼ δὲ Ἀλέξανδρος ὁ Φιλίπ-πουΜΙΝΩΣ Νὴ Δία ἔνδοξοί γε ἀμφότεροιἀλλὰ περὶ τίνος ὑμῖν ἡ ἔριςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Περὶ προεδρίας φησὶγὰρ οὗτος ἀμείνων γεγενῆσθαι στρατηγὸςἐμοῦ ἐγὼ δέ ὥσπερ ἅπαντες ἴσασιν οὐχὶτούτου μόνον ἀλλὰ πάντων σχεδὸν τῶνπρὸ ἐμοῦ φημι διενεγκεῖν τὰ πολέμια

146

τῷ αὐτῷ ζόφῳ ὅμοιοι καὶ κατ οὐδὲν ἀλλή-λων διαφέροντες καὶ οὔτε οἱ τῶν Τρώωννεκροὶ δεδίασίν με οὔτε οἱ τῶν Ἀχαιῶν θε-ραπεύουσιν ἰσηγορία δὲ ἀκριβὴς καὶ νε-κρὸς ὅμοιος ldquoἠμὲν κακὸς ἠδὲ καὶ ἐσθλόςrdquoταῦτά με ἀνιᾷ καὶ ἄχθομαι ὅτι μὴ θητεύωζῶνΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Ὅμως τί οὖν ἄν τιςπάθοι ὦ Ἀχιλλεῦ ταῦτα γὰρ ἔδοξε τῇ φύ-σει πάντως ἀποθνήσκειν ἅπαντας ὥστεχρὴ ἐμμένειν τῷ νόμῳ καὶ μὴ ἀνιᾶσθαιτοῖς διατεταγμένοις ἄλλως τε ὁρᾷς τῶνἑταίρων ὅσοι περὶ σέ ἐσμεν οἵδε μετὰ μι-κρὸν δὲ καὶ Ὀδυσσεὺς ἀφίξεται πάντωςφέρει δὲ παραμυθίαν καὶ ἡ κοινωνία τοῦπράγματος καὶ τὸ μὴ μόνον αὐτὸν πεπον-θέναι ὁρᾷς τὸν Ἡρακλέα καὶ τὸν Μελέα-γρον καὶ ἄλλους θαυμαστοὺς ἄνδρας οἳοὐκ ἂν οἶμαι δέξαιντο ἀνελθεῖν εἴ τις αὐτο-ὺς ἀναπέμψειε θητεύσοντας ἀκλήροις καὶἀβίοις ἀνδράσιν

155

ΑΙΑΚΟΣ Ἐμπεδοκλῆς ὦ Μένιππεἡμίεφθος ἀπὸ τῆς Αἴτνης παρώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ χαλκόπου βέλτιστε τίπαθὼν σεαυτὸν εἰς τοὺς κρατῆρας ἐνέβα-λεςΕΜΠΕΔΟΚΛΗΣ Μελαγχολία τις ὦΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ μὰ Δί ἀλλὰ κενοδοξίακαὶ τῦφος καὶ πολλὴ κόρυζα ταῦτά σεἀπηνθράκωσεν αὐταῖς κρηπῖσιν οὐκἀνάξιον ὄντα πλὴν οὐδέν σε ὤνησεν τὸσόφισμα ἐφωράθης γὰρ τεθνεώς ὁ Σω-κράτης δέ ὦ Αἰακέ ποῦ ποτε ἄρα ἐστίνΑΙΑΚΟΣ Μετὰ Νέστορος καὶ Παλαμή-δους ἐκεῖνος ληρεῖ τὰ πολλάΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως ἐβουλόμην ἰδεῖναὐτόν εἴ που ἐνθάδε ἐστίν ΑΙΑΚΟΣ Ὁρᾷς τὸν φαλακρόνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἅπαντες φαλακροί εἰσινὥστε πάντων ἂν εἴη τοῦτο τὸ γνώρισμαΑΙΑΚΟΣ Τὸν σιμὸν λέγω

76

ΧΑΡΩΝ Μόνος οὖν αὐχήσεις προῖκαπεπλευκέναιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ προῖκα ὦ βέλτιστεκαὶ γὰρ ἤντλησα καὶ τῆς κώπης συνεπελα-βόμην καὶ οὐκ ἔκλαον μόνος τῶν ἄλλωνἐπιβατῶνΧΑΡΩΝ Οὐδὲν ταῦτα πρὸς πορθμέατὸν ὀβολὸν ἀποδοῦναί σε δεῖ οὐ θέμις ἄλ-λως γενέσθαιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἄπαγέ με αὖθιςἐς τὸν βίονΧΑΡΩΝ Χάριεν λέγεις ἵνα καὶ πληγὰςἐπὶ τούτῳ παρὰ τοῦ Αἰακοῦ προσλάβωΜΕΝΙΠΠΟΣ Μὴ ἐνόχλει οὖνΧΑΡΩΝ Δεῖξον τί ἐν τῇ πήρᾳ ἔχειςΜΕΝΙΠΠΟΣ Θέρμους εἰ θέλεις καὶτῆς Ἑκάτης τὸ δεῖπνονΧΑΡΩΝ Πόθεν τοῦτον ἡμῖν ὦ Ἑρμῆτὸν κύνα ἤγαγες οἷα δὲ καὶ ἐλάλει παρὰτὸν πλοῦν τῶν ἐπιβατῶν ἁπάντων καταγε-λῶν καὶ ἐπισκώπτων καὶ μόνος ᾄδων

65

ἐπάρουρος ὢν θητεύειν παρά τινι τῶνἀκλήρων ldquoᾧ μὴ βίοτος πολὺς εἴηrdquo μᾶλλονἢ πάντων ἀνάσσειν τῶν νεκρῶν ταῦτα μὲνοὖν ἀγεννῆ τινα Φρύγα δειλὸν καὶ πέρατοῦ καλῶς ἔχοντος φιλόζῳον ἴσως ἐχρῆνλέγειν τὸν Πηλέως δὲ υἱόν τὸν φιλοκινδυ-νότατον ἡρώων ἁπάντων ταπεινὰ οὕτωπερὶ αὑτοῦ διανοεῖσθαι πολλὴ αἰσχύνη καὶἐναντιότης πρὸς τὰ πεπραγμένα σοι ἐν τῷβίῳ ὃς ἐξὸν ἀκλεῶς ἐν τῇ Φθιώτιδι πολυ-χρόνιον βασιλεύειν ἑκὼν προείλου τὸνμετὰ τῆς ἀγαθῆς δόξης θάνατονΑΧΙΛΛΕΥΣ Ὦ παῖ Νέστορος ἀλλὰτότε μὲν ἄπειρος ἔτι τῶν ἐνταῦθα ὢν καὶτὸ βέλτιον ἐκείνων ὁπότερον ἦν ἀγνοῶν τὸδύστηνον ἐκεῖνο δοξάριον προετίμων τοῦβίου νῦν δὲ συνίημι ἤδη ὡς ἐκείνη μὲνἀνωφελής εἰ καὶ ὅτι μάλιστα οἱ ἄνω ῥα-ψῳδήσουσιν μετὰ νεκρῶν δὲ ὁμοτιμία καὶοὔτε τὸ κάλλος ἐκεῖνο ὦ Ἀντίλοχε οὔτε ἡἰσχὺς πάρεστιν ἀλλὰ κείμεθα ἅπαντες ὑπὸ

154

ΜΙΝΩΣ Οὐκοῦν ἐν μέρει ἑκάτεροςεἰπάτω σὺ δὲ πρῶτος ὁ Λίβυς λέγεΑΝΝΙΒΑΣ Ἓν μὲν τοῦτο ὦ Μίνωςὠνάμην ὅτι ἐνταῦθα καὶ τὴν Ἑλλάδα φω-νὴν ἐξέμαθον ὥστε οὐδὲ ταύτῃ πλέονοὗτος ἐνέγκαιτό μου φημὶ δὲ τούτουςμάλιστα ἐπαίνου ἀξίους εἶναι ὅσοι τὸ μη-δὲν ἐξ ἀρχῆς ὄντες ὅμως ἐπὶ μέγα προε-χώρησαν δι αὑτῶν δύναμίν τε περιβαλόμε-νοι καὶ ἄξιοι δόξαντες ἀρχῆς ἔγωγ οὖνμετ ὀλίγων ἐξορμήσας εἰς τὴν Ἰβηρίαν τὸπρῶτον ὕπαρχος ὢν τῷ ἀδελφῷ μεγίστωνἠξιώθην ἄριστος κριθείς καὶ τούς τε Κελ-τίβηρας εἷλον καὶ Γαλατῶν ἐκράτησα τῶνἑσπερίων καὶ τὰ μεγάλα ὄρη ὑπερβὰς τὰπερὶ τὸν Ἠριδανὸν ἅπαντα κατέδραμονκαὶ ἀναστάτους ἐποίησα τοσαύτας πόλειςκαὶ τὴν πεδινὴν Ἰταλίαν ἐχειρωσάμην καὶμέχρι τῶν προαστείων τῆς προὐχούσηςπόλεως ἦλθον καὶ τοσούτους ἀπέκτειναμιᾶς ἡμέρας ὥστε τοὺς δακτυλίους αὐτῶν

147

οἰμωζόντων ἐκείνωνΕΡΜΗΣ Ἀγνοεῖς ὦ Χάρων ὅντινα ἄν-δρα διεπόρθμευσας ἐλεύθερον ἀκριβῶςοὐδένος αὐτῷ μέλει οὗτός ἐστιν ὁ Μένιπ-ποςΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄν σε λάβω ποτέ ndashΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἂν λάβῃς ὦ βέλτιστεδὶς δὲ οὐκ ἂν λάβοις

ΝΕΚΡΩΝ ΠΛΟΥΤΩΝΙ ΚΑΤΑ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΚΡΟΙΣΟΣ Οὐ φέρομεν ὦ ΠλούτωνΜένιππον τουτονὶ τὸν κύνα παροικοῦνταὥστε ἢ ἐκεῖνόν ποι κατάστησον ἢ ἡμεῖς με-τοικήσομεν εἰς ἕτερον τόπονΠΛΟΥΤΩΝ Τί δ ὑμᾶς δεινὸν ἐργάζε-ται ὁμόνεκρος ὤνΚΡΟΙΣΟΣ Ἐπειδὰν ἡμεῖς οἰμώζωμενκαὶ στένωμεν ἐκείνων μεμνημένοι τῶν

66

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Χαῖρε ὦ Εὔφορβε ἢἌπολλον ἢ ὅ τι ἂν θέλῃςΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Μὴ καὶ σύ γε ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκέτι χρυσοῦς ὁ μηρόςσοιΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Οὐ γάρ ἀλλὰ φέρε ἴδωεἴ τί σοι ἐδώδιμον ἡ πήρα ἔχειΜΕΝΙΠΠΟΣ Κυάμους ὦγαθέ ὥστε οὐτουτί σοι ἐδώδιμονΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Δὸς μόνον ἄλλα παρὰνεκροῖς δόγματα ἔμαθον γάρ ὡς οὐδὲνἴσον κύαμοι καὶ κεφαλαὶ τοκήων ἐνθάδεΑΙΑΚΟΣ Οὗτος δὲ Σόλων ὁ Ἐξηκεστί-δου καὶ Θαλῆς ἐκεῖνος καὶ παρ αὐτοὺςΠιττακὸς καὶ οἱ ἄλλοι ἑπτὰ δὲ πάντεςεἰσὶν ὡς ὁρᾷς ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἄλυποι ὦ Αἰακέ οὗτοιμόνοι καὶ φαιδροὶ τῶν ἄλλων ὁ δὲ σποδοῦἀνάπλεως καθάπερ ἐγκρυφίας ἄρτος ὁταῖς φλυκταίναις ἐξηνθηκώς τίς ἐστιν

75

μεδίμνοις ἀπομετρῆσαι καὶ τοὺς ποταμοὺςγεφυρῶσαι νεκροῖς καὶ ταῦτα πάντα ἔπρα-ξα οὔτε Ἄμμωνος υἱὸς ὀνομαζόμενος οὔτεθεὸς εἶναι προσποιούμενος ἢ ἐνύπνια τῆςμητρὸς διεξιών ἀλλ ἄνθρωπος εἶναι ὁμο-λογῶν στρατηγοῖς τε τοῖς συνετωτάτοιςἀντεξεταζόμενος καὶ στρατιώταις τοῖς μα-χιμωτάτοις συμπλεκόμενος οὐ Μήδουςκαὶ Ἀρμενίους καταγωνιζόμενος ὑποφεύ-γοντας πρὶν διώκειν τινὰ καὶ τῷ τολμήσα-ντι παραδιδόντας εὐθὺς τὴν νίκην Ἀλέξαν-δρος δὲ πατρῴαν ἀρχὴν παραλαβὼν ηὔξη-σεν καὶ παρὰ πολὺ ἐξέτεινε χρησάμενος τῇτῆς τύχης ὁρμῇ ἐπεὶ δ οὖν ἐνίκησέ τε καὶτὸν ὄλεθρον ἐκεῖνον Δαρεῖον ἐν Ἰσσῷ τεκαὶ Ἀρβήλοις ἐκράτησεν ἀποστὰς τῶν πα-τρῴων προσκυνεῖσθαι ἠξίου καὶ δίαιταντὴν Μηδικὴν μετεδιῄτησεν ἑαυτὸν καὶἐμιαιφόνει ἐν τοῖς συμποσίοις τοὺς φίλουςκαὶ συνελάμβανεν ἐπὶ θανάτῳ ἐγὼ δὲἦρξα ἐπ ἴσης τῆς πατρίδος καὶ ἐπειδὴ με-

148

ΣΚΙΠΙΩΝ Ἀλεξάνδρου μὲν ἥττων εἶναιτοῦ δὲ Ἀννίβου ἀμείνων ὃς ἐδίωξα νική-σας αὐτὸν καὶ φυγεῖν καταναγκάσας ἀτί-μως πῶς οὖν οὐκ ἀναίσχυντος οὗτος ὃςπρὸς Ἀλέξανδρον ἁμιλλᾶται ᾧ οὐδὲ Σκιπί-ων ἐγὼ ὁ νενικηκὼς ἐμαυτὸν παραβάλλε-σθαι ἀξιῶ ΜΙΝΩΣ Νὴ Δί εὐγνώμονα φῄς ὦ Σκι-πίων ὥστε πρῶτος μὲν κεκρίσθω Ἀλέξαν-δρος μετ αὐτὸν δὲ σύ εἶτα εἰ δοκεῖ τρί-τος Ἀννίβας οὐδὲ οὗτος εὐκαταφρόνητοςὤν

ΑΧΙΛΛΕΩΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΛΟΧΟΥ

ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Οἷα πρῴην Ἀχιλλεῦπρὸς τὸν Ὀδυσσέα σοι εἴρηται περὶ τοῦθανάτου ὡς ἀγεννῆ καὶ ἀνάξια τοῖν διδα-σκάλοιν ἀμφοῖν Χείρωνός τε καὶ Φοίνι-κος ἠκροώμην γάρ ὁπότε ἔφης βούλεσθαι

153

πται ἄγνωστα καὶ ἄμορφα κόνις πάντακαὶ λῆρος πολύς ἀμενηνὰ ὡς ἀληθῶςκάρηνα οὗτος δέ ὦ Αἰακέ τίς ἐστινΑΙΑΚΟΣ Κῦρός ἐστιν οὗτος δὲ Κρο-ῖσος ὁ δ ὑπὲρ αὐτὸν Σαρδανάπαλλος ὁ δὑπὲρ τούτους Μίδας ἐκεῖνος δὲ ΞέρξηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα σέ ὦ κάθαρμα ἡἙλλὰς ἔφριττε ζευγνύντα μὲν τὸν Ἑλλή-σποντον διὰ δὲ τῶν ὀρῶν πλεῖν ἐπιθυμο-ῦντα οἷος δὲ καὶ ὁ Κροῖσός ἐστιν τὸν Σαρ-δανάπαλλον δέ ὦ Αἰακέ πατάξαι μοικατὰ κόρρης ἐπίτρεψονΑΙΑΚΟΣ Μηδαμῶς διαθρύπτεις γὰραὐτοῦ τὸ κρανίον γυναικεῖον ὄνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἀλλὰ προσπτύσο-μαί γε πάντως αὐτῷ ἀνδρογύνῳ γε ὄντι ΑΙΑΚΟΣ Βούλει σοὶ ἐπιδείξω καὶ τοὺςσοφούςΜΕΝΙΠΠΟΣ Νὴ Δία γεΑΙΑΚΟΣ Πρῶτος οὗτός σοι ὁ Πυθα-γόρας ἐστί

74

ἄνω Μίδας μὲν οὑτοσὶ τοῦ χρυσίου Σαρ-δανάπαλλος δὲ τῆς πολλῆς τρυφῆς ἐγὼ δὲΚροῖσος τῶν θησαυρῶν ἐπιγελᾷ καὶ ἐξο-νειδίζει ἀνδράποδα καὶ καθάρματα ἡμᾶςἀποκαλῶν ἐνίοτε δὲ καὶ ᾄδων ἐπιταράττειἡμῶν τὰς οἰμωγάς καὶ ὅλως λυπηρόςἐστιν ΠΛΟΥΤΩΝ Τί ταῦτά φασιν ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀληθῆ ὦ Πλούτων μισῶγὰρ αὐτοὺς ἀγεννεῖς καὶ ὀλεθρίους ὄνταςοἷς οὐκ ἀπέχρησεν βιῶναι κακῶς ἀλλὰ καὶἀποθανόντες ἔτι μέμνηνται καὶ περιέχο-νται τῶν ἄνω χαίρω τοιγαροῦν ἀνιῶναὐτούςΠΛΟΥΤΩΝ Ἀλλ οὐ χρή λυποῦνταιγὰρ οὐ μικρῶν στερόμενοιΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ σὺ μωραίνεις ὦΠλούτων ὁμόψηφος ὢν τοῖς τούτων στε-ναγμοῖςΠΛΟΥΤΩΝ Οὐδαμῶς ἀλλ οὐκ ἂν

67

νηρίᾳ καὶ ἀπιστίᾳ καὶ δόλοις νόμιμον δὲ ἢπροφανὲς οὐδέν ἐπεὶ δέ μοι ὠνείδισεν τὴντρυφήν ἐκλελῆσθαί μοι δοκεῖ οἷα ἐποίει ἐνΚαπύῃ ἑταίραις συνὼν καὶ τοὺς τοῦ πο-λέμου καιροὺς ὁ θαυμάσιος καθηδυπαθῶνἐγὼ δὲ εἰ μὴ μικρὰ τὰ ἑσπέρια δόξας ἐπὶτὴν ἕω μᾶλλον ὥρμησα τί ἂν μέγα ἔπραξαἸταλίαν ἀναιμωτὶ λαβὼν καὶ Λιβύην καὶτὰ μέχρι Γαδείρων ὑπαγόμενος ἀλλ οὐκἀξιόμαχα ἔδοξέ μοι ἐκεῖνα ὑποπτήσσονταἤδη καὶ δεσπότην ὁμολογοῦντα εἴρηκα σὺδέ ὦ Μίνως δίκαζε ἱκανὰ γὰρ ἀπὸ πολ-λῶν καὶ ταῦταΣΚΙΠΙΩΝ Μὴ πρότερον ἢν μὴ καὶἐμοῦ ἀκούσῃςΜΙΝΩΣ Τίς γὰρ εἶ ὦ βέλτιστε ἢ πόθενὢν ἐρεῖςΣΚΙΠΙΩΝ Ἰταλιώτης Σκιπίων στρατη-γὸς ὁ καθελὼν Καρχηδόνα καὶ κρατήσαςΛιβύων μεγάλαις μάχαιςΜΙΝΩΣ Τί οὖν καὶ σὺ ἐρεῖς

152

τεπέμπετο τῶν πολεμίων μεγάλῳ στόλῳἐπιπλευσάντων τῇ Λιβύῃ ταχέως ὑπήκου-σα καὶ ἰδιώτην ἐμαυτὸν παρέσχον καὶ κα-ταδικασθεὶς ἤνεγκα εὐγνωμόνως τὸ πρᾶγ-μα καὶ ταῦτα ἔπραξα βάρβαρος ὢν καὶἀπαίδευτος παιδείας τῆς Ἑλληνικῆς καὶοὔτε Ὅμηρον ὥσπερ οὗτος ῥαψῳδῶν οὔτεὑπ Ἀριστοτέλει τῷ σοφιστῇ παιδευθείςμόνῃ δὲ τῇ φύσει ἀγαθῇ χρησάμενος τα-ῦτά ἐστιν ἃ ἐγὼ Ἀλεξάνδρου ἀμείνων φημὶεἶναι εἰ δέ ἐστι καλλίων οὑτοσί διότι δια-δήματι τὴν κεφαλὴν διεδέδετο Μακεδόσιἴσως καὶ ταῦτα σεμνά οὐ μὴν διὰ τοῦτοἀμείνων μὲν δόξειεν ἂν γενναίου καὶ στρα-τηγικοῦ ἀνδρὸς τῇ γνώμῃ πλέον ἤπερ τῇτύχῃ κεχρημένουΜΙΝΩΣ Ὁ μὲν εἴρηκεν οὐκ ἀγεννῆ τὸνλόγον οὐδὲ ὡς Λίβυν εἰκὸς ἦν ὑπὲρ αὑτοῦσὺ δέ ὦ Ἀλέξανδρε τί πρὸς ταῦτα φῄςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐχρῆν μέν ὦ Μίνωςμηδὲν πρὸς ἄνδρα οὕτω θρασὺν ἱκανὴ γὰρ

149

ἐθέλοιμι στασιάζειν ὑμᾶςΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μήν ὦ κάκιστοι Λυ-δῶν καὶ Φρυγῶν καὶ Ἀσσυρίων οὕτω γι-νώσκετε ὡς οὐδὲ παυσομένου μου ἔνθαγὰρ ἂν ἴητε ἀκολουθήσω ἀνιῶν καὶ κα-τᾴδων καὶ καταγελῶνΚΡΟΙΣΟΣ Ταῦτα οὐχ ὕβριςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐκεῖνα ὕβριςἦν ἃ ὑμεῖς ἐποιεῖτε προσκυνεῖσθαι ἀξιο-ῦντες καὶ ἐλευθέροις ἀνδράσιν ἐντρυφῶντεςκαὶ τοῦ θανάτου παράπαν οὐ μνημονεύο-ντες τοιγαροῦν οἰμώξεσθε πάντων ἐκείνωνἀφῃρημένοιΚΡΟΙΣΟΣ Πολλῶν γε ὦ θεοί καὶ με-γάλων κτημάτωνΜΙΔΑΣ Ὅσου μὲν ἐγὼ χρυσοῦΣΑΡΔΑΝΑΠΑΛΛΟΣ Ὅσης δὲ ἐγὼτρυφῆςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε οὕτω ποιεῖτε ὀδύ-ρεσθε μὲν ὑμεῖς ἐγὼ δὲ τὸ γνῶθι σαυτὸνπολλάκις συνείρων ἐπᾴσομαι ὑμῖν πρέποι

68

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΑΙΑΚΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Πρὸς τοῦ Πλούτωνος ὦΑἰακέ περιήγησαί μοι τὰ ἐν ᾅδου πάνταΑΙΑΚΟΣ Οὐ ῥᾴδιον ὦ Μένιππε ἅπα-ντα ὅσα μέντοι κεφαλαιώδη μάνθανεοὗτος μὲν ὅτι Κέρβερός ἐστιν οἶσθα καὶτὸν πορθμέα τοῦτον ὅς σε διεπέρασεν καὶτὴν λίμνην καὶ τὸν Πυριφλεγέθοντα ἤδηἑώρακας εἰσιώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οἶδα ταῦτα καὶ σέ ὅτιπυλωρεῖς καὶ τὸν βασιλέα εἶδον καὶ τὰςἘρινῦς τοὺς δὲ ἀνθρώπους μοι τοὺς πάλαιδεῖξον καὶ μάλιστα τοὺς ἐπισήμους αὐτῶν

ΑΙΑΚΟΣ Οὗτος μὲν Ἀγαμέμνων οὗτοςδὲ Ἀχιλλεύς οὗτος δὲ Ἰδομενεὺς πλησίονοὗτος δὲ Ὀδυσσεύς εἶτα Αἴας καὶ Διομή-δης καὶ οἱ ἄριστοι τῶν ἙλλήνωνΜΕΝΙΠΠΟΣ Βαβαί ὦ Ὅμηρε οἷά σοιτῶν ῥαψῳδιῶν τὰ κεφάλαια χαμαὶ ἔρρι-

73

ἡ φήμη διδάξαι σε οἷος μὲν ἐγὼ βασιλεύςοἷος δὲ οὗτος λῃστὴς ἐγένετο ὅμως δὲ ὅραεἰ κατ ὀλίγον αὐτοῦ διήνεγκα ὃς νέος ὢνἔτι παρελθὼν ἐπὶ τὰ πράγματα καὶ τὴν ἀρ-χὴν τεταραγμένην κατέσχον καὶ τοὺς φο-νέας τοῦ πατρὸς μετῆλθον κᾆτα φοβήσαςτὴν Ἑλλάδα τῇ Θηβαίων ἀπωλείᾳ στρατη-γὸς ὑπ αὐτῶν χειροτονηθεὶς οὐκ ἠξίωσατὴν Μακεδόνων ἀρχὴν περιέπων ἀγαπᾶνἄρχειν ὁπόσων ὁ πατὴρ κατέλιπεν ἀλλὰπᾶσαν ἐπινοήσας τὴν γῆν καὶ δεινὸν ἡγη-σάμενος εἰ μὴ ἁπάντων κρατήσαιμι ὀλί-γους ἄγων εἰσέβαλον εἰς τὴν Ἀσίαν καὶἐπί τε Γρανικῷ ἐκράτησα μεγάλῃ μάχῃκαὶ τὴν Λυδίαν λαβὼν καὶ Ἰωνίαν καὶΦρυγίαν καὶ ὅλως τὰ ἐν ποσὶν ἀεὶ χειρού-μενος ἦλθον ἐπὶ Ἰσσόν ἔνθα Δαρεῖοςὑπέμεινεν μυριάδας πολλὰς στρατοῦ ἄγωνκαὶ τὸ ἀπὸ τούτου ὦ Μίνως ὑμεῖς ἴστεὅσους ὑμῖν νεκροὺς ἐπὶ μιᾶς ἡμέρας κα-τέπεμψα φησὶ γοῦν ὁ πορθμεὺς μὴ διαρ-

150

κέσαι αὐτοῖς τότε τὸ σκάφος ἀλλὰ σχεδίαςδιαπηξαμένους τοὺς πολλοὺς αὐτῶν δια-πλεῦσαι καὶ ταῦτα δὲ ἔπραττον αὐτὸςπροκινδυνεύων καὶ τιτρώσκεσθαι ἀξιῶνκαὶ ἵνα σοὶ μὴ τὰ ἐν Τύρῳ μηδὲ τὰ ἐν Ἀρ-βήλοις διηγήσωμαι ἀλλὰ καὶ μέχρι Ἰνδῶνἦλθον καὶ τὸν Ὠκεανὸν ὅρον ἐποιησάμηντῆς ἀρχῆς καὶ τοὺς ἐλέφαντας αὐτῶν εἶχονκαὶ Πῶρον ἐχειρωσάμην καὶ Σκύθας δὲοὐκ εὐκαταφρονήτους ἄνδρας ὑπερβὰς τὸνΤάναϊν ἐνίκησα μεγάλῃ ἱππομαχίᾳ καὶτοὺς φίλους εὖ ἐποίησα καὶ τοὺς ἐχθροὺςἠμυνάμην εἰ δὲ καὶ θεὸς ἐδόκουν τοῖς ἀν-θρώποις συγγνωστοὶ ἐκεῖνοι πρὸς τὸμέγεθος τῶν πραγμάτων καὶ τοιοῦτόν τιπιστεύσαντες περὶ ἐμοῦ τὸ δ οὖν τελευ-ταῖον ἐγὼ μὲν βασιλεύων ἀπέθανον οὗτοςδὲ ἐν φυγῇ ὢν παρὰ Προυσίᾳ τῷ Βιθυνῷκαθάπερ ἄξιον ἦν πανουργότατον καὶὠμότατον ὄντα ὡς γὰρ δὴ ἐκράτησεν τῶνἸταλῶν ἐῶ λέγειν ὅτι οὐκ ἰσχύι ἀλλὰ πο-

151

νῆες ἐπληρώθησαν ἐξ ἁπάσης τῆς Ἑλ-λάδος καὶ τοσοῦτοι ἔπεσον Ἕλληνές τε καὶβάρβαροι καὶ τοσαῦται πόλεις ἀνάστατοιγεγόνασινΕΡΜΗΣ Ἀλλ οὐκ εἶδες ὦ Μένιππεζῶσαν τὴν γυναῖκα ἔφης γὰρ ἂν καὶ σὺἀνεμέσητον εἶναι ldquoτοιῇδ ἀμφὶ γυναικὶ πο-λὺν χρόνον ἄλγεα πάσχεινrdquo ἐπεὶ καὶ τὰἄνθη ξηρὰ ὄντα εἴ τις βλέποι ἀποβεβλη-κότα τὴν βαφήν ἄμορφα δῆλον ὅτι αὐτῷδόξει ὅτε μέντοι ἀνθεῖ καὶ ἔχει τὴν χρόανκάλλιστά ἐστιν ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν τοῦτο ὦ Ἑρμῆθαυμάζω εἰ μὴ συνίεσαν οἱ Ἀχαιοὶ περὶπράγματος οὕτως ὀλιγοχρονίου καὶ ῥᾳδίωςἀπανθοῦντος πονοῦντεςΕΡΜΗΣ Οὐ σχολή μοι ὦ Μένιππεσυμφιλοσοφεῖν σοι ὥστε σὺ μὲν ἐπιλε-ξάμενος τόπον ἔνθα ἂν ἐθέλῃς κεῖσο κα-ταβαλὼν σεαυτόν ἐγὼ δὲ τοὺς ἄλλους νε-κροὺς ἤδη μετελεύσομαι

72

γὰρ ἂν ταῖς τοιαύταις οἰμωγαῖς ἐπᾳδόμε-νον

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΚΕΡΒΕΡΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ Κέρβερε ndash συγγενὴςγάρ εἰμί σοι κύων καὶ αὐτὸς ὤν ndash εἰπέ μοιπρὸς τῆς Στυγός οἷος ἦν ὁ Σωκράτηςὁπότε κατῄει παρ ὑμᾶς εἰκὸς δέ σε θεὸνὄντα μὴ ὑλακτεῖν μόνον ἀλλὰ καὶ ἀνθρω-πίνως φθέγγεσθαι ὁπότ ἐθέλοιςΚΕΡΒΕΡΟΣ Πόρρωθεν μέν ὦ Μένιππεπαντάπασιν ἐδόκει ἀτρέπτῳ τῷ προσώπῳπροσιέναι καὶ οὐ πάνυ δεδιέναι τὸν θάνα-τον δοκῶν καὶ τοῦτο ἐμφῆναι τοῖς ἔξω τοῦστομίου ἑστῶσιν ἐθέλων ἐπεὶ δὲ κατέκυ-ψεν εἴσω τοῦ χάσματος καὶ εἶδε τὸν ζόφονκἀγὼ ἔτι διαμέλλοντα αὐτὸν δακὼν τῷ κω-νείῳ κατέσπασα τοῦ ποδός ὥσπερ τὰβρέφη ἐκώκυεν καὶ τὰ ἑαυτοῦ παιδία ὠδύ-

69

168

οὐδὲ γέγονε πώποτεΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀναμνήσω σε ὦΠλούτων Ὀρφεῖ γὰρ δι αὐτὴν ταύτην τὴναἰτίαν τὴν Εὐρυδίκην παρέδοτε καὶ τὴνὁμογενῆ μου Ἄλκηστιν παρεπέμψατεἩρακλεῖ χαριζόμενοι ΠΛΟΥΤΩΝ Θελήσεις δὲ οὕτως κρανί-ον γυμνὸν ὢν καὶ ἄμορφον τῇ καλῇ σουἐκείνῃ νύμφῃ φανῆναι πῶς δὲ κἀκείνηπροσήσεταί σε οὐδὲ διαγνῶναι δυναμένηφοβήσεται γὰρ εὖ οἶδα καὶ φεύξεταί σε καὶμάτην ἔσῃ τοσαύτην ὁδὸν ἀνεληλυθώςΠΕΡΣΕΦΟΝΗ Οὐκοῦν ὦ ἄνερ σὺ καὶτοῦτο ἴασαι καὶ τὸν Ἑρμῆν κέλευσον ἐπει-δὰν ἐν τῷ φωτὶ ἤδη ὁ Πρωτεσίλαος ᾖ κα-θικόμενον ἐν τῇ ῥάβδῳ νεανίαν εὐθὺς κα-λὸν ἀπεργάσασθαι αὐτὸν οἷος ἦν ἐκ τοῦπαστοῦΠΛΟΥΤΩΝ Ἐπεὶ Φερσεφόνῃ συνδο-κεῖ ἀναγαγὼν τοῦτον αὖθις ποίησον νυμ-φίον σὺ δὲ μέμνησο μίαν λαβὼν ἡμέραν

161

ρετο καὶ παντοῖος ἐγίνετοΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν σοφιστὴς ὁ ἄν-θρωπος ἦν καὶ οὐκ ἀληθῶς κατεφρόνει τοῦπράγματοςΚΕΡΒΕΡΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐπείπερ ἀναγκα-ῖον αὐτὸ ἑώρα κατεθρασύνετο ὡς δῆθενοὐκ ἄκων πεισόμενος ὃ πάντως ἔδει παθε-ῖν ὡς θαυμάσονται οἱ θεαταί καὶ ὅλωςπερὶ πάντων γε τῶν τοιούτων εἰπεῖν ἂνἔχοιμι ἕως τοῦ στομίου τολμηροὶ καὶ ἀν-δρεῖοι τὰ δὲ ἔνδοθεν ἔλεγχος ἀκριβήςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἐγὼ δὲ πῶς σοι κατελη-λυθέναι ἔδοξαΚΕΡΒΕΡΟΣ Μόνος ὦ Μένιππε ἀξίωςτοῦ γένους καὶ Διογένης πρὸ σοῦ ὅτι μὴἀναγκαζόμενοι ἐσῄειτε μηδ ὠθούμενοιἀλλ ἐθελούσιοι γελῶντες οἰμώζειν πα-ραγγείλαντες ἅπασιν

70

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΕΡΜΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ποῦ δαὶ οἱ καλοί εἰσιν ἢαἱ καλαί Ἑρμῆ ξενάγησόν με νέηλυνὄντα ΕΡΜΗΣ Οὐ σχολὴ μέν ὦ Μένιππεπλὴν κατ ἐκεῖνο ἀπόβλεψον ἐπὶ τὰ δεξιάἔνθα ὁ Ὑάκινθός τέ ἐστιν καὶ Νάρκισσοςκαὶ Νιρεὺς καὶ Ἀχιλλεὺς καὶ Τυρὼ καὶἙλένη καὶ Λήδα καὶ ὅλως τὰ ἀρχαῖαπάντα κάλληΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀστᾶ μόνα ὁρῶ καὶ κρα-νία τῶν σαρκῶν γυμνά ὅμοια τὰ πολλάΕΡΜΗΣ Καὶ μὴν ἐκεῖνά ἐστιν ἃ πάντεςοἱ ποιηταὶ θαυμάζουσι τὰ ὀστᾶ ὧν σὺ ἔοι-κας καταφρονεῖνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως τὴν Ἑλένην μοιδεῖξον οὐ γὰρ ἂν διαγνοίην ἔγωγεΕΡΜΗΣ Τουτὶ τὸ κρανίον ἡ ἙλένηἐστίνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα διὰ τοῦτο αἱ χίλιαι

71

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΥΣΩΛΟΥ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ὦ Κάρ ἐπὶ τίνι μέγα φρο-νεῖς καὶ πάντων ἡμῶν προτιμᾶσθαι ἀξιοῖςΜΑΥΣΩΛΟΣ Καὶ ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ μένὦ Σινωπεῦ ὃς ἐβασίλευσα Καρίας μὲνἁπάσης ἦρξα δὲ καὶ Λυδῶν ἐνίων καὶ νή-σους δέ τινας ὑπηγαγόμην καὶ ἄχρι Μιλή-του ἐπέβην τὰ πολλὰ τῆς Ἰωνίας κατα-στρεφόμενος καὶ καλὸς ἦν καὶ μέγας καὶἐν πολέμοις καρτερός τὸ δὲ μέγιστον ὅτιἐν Ἁλικαρνασσῷ μνῆμα παμμέγεθες ἔχωἐπικείμενον ἡλίκον οὐκ ἄλλος νεκρός ἀλλοὐδὲ οὕτως ἐς κάλλος ἐξησκημένον ἵππωνκαὶ ἀνδρῶν ἐς τὸ ἀκριβέστατον εἰκα-σμένων λίθου τοῦ καλλίστου οἷον οὐδὲνεὼν εὕροι τις ἂν ῥᾳδίως οὐ δοκῶ σοι δι-καίως ἐπὶ τούτοις μέγα φρονεῖνΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ φῄς καὶτῷ κάλλει καὶ τῷ βάρει τοῦ τάφουΜΑΥΣΩΛΟΣ Νὴ Δί ἐπὶ τούτοις

162

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΙΠΟΝΤΑ ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΕΙ ΕΝ ΛΟΓΟΙΣ3ΠΛΟΙΟΝ Η ΕΥΧΑΙ13ΝΕΚΡΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ59

167

ἀγάγῃ σχολὴν ἀπὸ τῶν θορύβων τῶν ἐνποσίν εἰς Αἴγυπτον ἀπαγαγὼν θάψεινἐκεῖ ὡς γενοίμην εἷς τῶν Αἰγυπτίων θεῶνΔΙΟΓΕΝΗΣ Μὴ γελάσω οὖν ὦἈλέξανδρε ὁρῶν καὶ ἐν ᾅδου ἔτι σε μωραί-νοντα καὶ ἐλπίζοντα Ἄνουβιν ἢ Ὄσιρινγενήσεσθαι πλὴν ἀλλὰ ταῦτα μέν ὦθειότατε μὴ ἐλπίσῃς οὐ γὰρ θέμις ἀνελθε-ῖν τινα τῶν ἅπαξ διαπλευσάντων τὴν λί-μνην καὶ εἰς τὸ εἴσω τοῦ στομίου παρελ-θόντων οὐ γὰρ ἀμελὴς ὁ Αἰακὸς οὐδὲ ὁΚέρβερος εὐκαταφρόνητος ἐκεῖνο δέ γεἡδέως ἂν μάθοιμι παρὰ σοῦ πῶς φέρειςὁπόταν ἐννοήσῃς ὅσην εὐδαιμονίαν ὑπὲργῆς ἀπολιπὼν ἀφῖξαι σωματοφύλακας καὶὑπασπιστὰς καὶ σατράπας καὶ χρυσὸν το-σοῦτον καὶ ἔθνη προσκυνοῦντα καὶ Βαβυ-λῶνα καὶ Βάκτρα καὶ τὰ μεγάλα θηρία καὶτιμὴν καὶ δόξαν καὶ τὸ ἐπίσημον εἶναι ἐξε-λαύνοντα διαδεδεμένον ταινίᾳ λευκῇ τὴνκεφαλὴν πορφυρίδα ἐμπεπορπημένον οὐ

100

ΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲ τὸν ἐλλέβορον ὦΜένιππε ἀναίνομαι πιεῖν γένοιτό μοιμόνονΜΕΝΙΠΠΟΣ Θάρρει ὦ Τάνταλε ὡςοὔτε σὺ οὔτε ἄλλος πίεται τῶν νεκρῶνἀδύνατον γάρ καίτοι οὐ πάντες ὥσπερ σὺἐκ καταδίκης διψῶσι τοῦ ὕδατος αὐτοὺςοὐχ ὑπομένοντος

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΧΕΙΡΩΝΟΣ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤκουσα ὦ Χείρων ὡςθεὸς ὢν ἐπεθύμησας ἀποθανεῖνΧΕΙΡΩΝ Ἀληθῆ ταῦτα ἤκουσας ὦΜένιππε καὶ τέθνηκα ὡς ὁρᾷς ἀθάνατοςεἶναι δυνάμενοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίς δαί σε ἔρως τοῦ θα-νάτου ἔσχεν ἀνεράστου τοῖς πολλοῖς χρή-ματοςΧΕΙΡΩΝ Ἐρῶ πρὸς σὲ οὐκ ἀσύνετον

81

ΝΙΡΕΥΣ Καὶ μὴν ἐροῦ Ὅμηρον ὁποῖοςἦν ὁπότε συνεστράτευον τοῖς ἈχαιοῖςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀνείρατά μοι λέγειςἐγὼ δὲ ἃ βλέπω καὶ νῦν ἔχεις ἐκεῖνα δέ οἱτότε ἴσασινΝΙΡΕΥΣ Οὔκουν ἐγὼ ἐνταῦθα εὐμορ-φότερός εἰμι ὦ Μένιππε ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔτε σὺ οὔτε ἄλλοςεὔμορφος ἰσοτιμία γὰρ ἐν ᾅδου καὶ ὅμοιοιἅπαντεςΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἐμοὶ μὲν καὶ τοῦτο ἱκανόν

166

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλ ὦ καλὲ Μαύσωλεοὔτε ἡ ἰσχὺς ἔτι σοι ἐκείνη οὔτε ἡ μορφὴπάρεστιν εἰ γοῦν τινα ἑλοίμεθα δικαστὴνεὐμορφίας πέρι οὐκ ἔχω εἰπεῖν τίνος ἕνε-κα τὸ σὸν κρανίον προτιμηθείη ἂν τοῦἐμοῦ φαλακρὰ γὰρ ἄμφω καὶ γυμνά καὶτοὺς ὀδόντας ὁμοίως προφαίνομεν καὶ τοὺςὀφθαλμοὺς ἀφῃρήμεθα καὶ τὰς ῥῖνας ἀπο-σεσιμώμεθα ὁ δὲ τάφος καὶ οἱ πολυτελεῖςἐκεῖνοι λίθοι Ἁλικαρνασσεῦσι μὲν ἴσωςεἶεν ἐπιδείκνυσθαι καὶ φιλοτιμεῖσθαι πρὸςτοὺς ξένους ὡς δή τι μέγα οἰκοδόμημααὐτοῖς ἐστιν σὺ δέ ὦ βέλτιστε οὐχ ὁρῶ ὅτι ἀπολαύεις αὐτοῦ πλὴν εἰ μὴ τοῦτο φῄςὅτι μᾶλλον ἡμῶν ἀχθοφορεῖς ὑπὸ τηλικού-τοις λίθοις πιεζόμενοςΜΑΥΣΩΛΟΣ Ἀνόνητα οὖν μοι ἐκεῖναπάντα καὶ ἰσότιμος ἔσται Μαύσωλος καὶΔιογένης ΔΙΟΓΕΝΗΣ Οὐκ ἰσότιμος ὦ γεν-ναιότατε οὐ γὰρ Μαύσωλος μὲν γὰρ

163

ὄντα οὐκ ἦν ἔτι ἡδὺ ἀπολαύειν τῆς ἀθανα-σίαςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐχ ἡδὺ ἦν ζῶντα ὁρᾶντὸ φῶςΧΕΙΡΩΝ Οὔκ ὦ Μένιππε τὸ γὰρ ἡδὺἔγωγε ποικίλον τι καὶ οὐχ ἁπλοῦν ἡγοῦμαιεἶναι ἐγὼ δὲ ἔζων ἀεὶ καὶ ἀπέλαυον τῶνὁμοίων ἡλίου φωτός τροφῆς αἱ ὧραι δὲαἱ αὐταὶ καὶ τὰ γινόμενα ἅπαντα ἑξῆς ἕκα-στον ὥσπερ ἀκολουθοῦντα θάτερον θα-τέρῳ ἐνεπλήσθην οὖν αὐτῶν οὐ γὰρ ἐν τῷαὐτῷ ἀεὶ ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ ltμὴgt μετασχεῖνὅλως τὸ τερπνὸν ἦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις ὦ Χείρων τὰἐν ᾅδου δὲ πῶς φέρεις ἀφ οὗ προελόμενοςαὐτὰ ἥκειςΧΕΙΡΩΝ Οὐκ ἀηδῶς ὦ Μένιππε ἡγὰρ ἰσοτιμία πάνυ δημοτικὴ καὶ τὸ πρᾶγ-μα οὐδὲν ἔχει τὸ διάφορον ἐν φωτὶ εἶναι ἢἐν σκότῳ ἄλλως τε οὔτε διψῆν ὥσπερ ἄνωοὔτε πεινῆν δεῖ ἀλλ ἀνεπιδεεῖς τούτων

82

ἄχρηστόν σοι ὦ Ἀλέξανδρε πρὸς τὰπράγματα ἐγένετο πολλοὶ γὰρ ὑπέπτησ-σον θεὸν εἶναί σε νομίζοντες ἀτὰρ εἰπέμοι τίνι τὴν τοσαύτην ἀρχὴν καταλέλοι-παςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκ οἶδα ὦ Διόγενεςοὐ γὰρ ἔφθασα ἐπισκῆψαί τι περὶ αὐτῆς ἢτοῦτο μόνον ὅτι ἀποθνήσκων Περδίκκᾳτὸν δακτύλιον ἐπέδωκα πλὴν ἀλλὰ τί γε-λᾷς ὦ ΔιόγενεςΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί γὰρ ἄλλο ἢ ἀνεμνήσθηνοἷα ἐποίει ἡ Ἑλλάς ἄρτι σε παρειληφότατὴν ἀρχὴν κολακεύοντες καὶ προστάτηναἱρούμενοι καὶ στρατηγὸν ἐπὶ τοὺς βαρ-βάρους ἔνιοι δὲ καὶ τοῖς δώδεκα θεοῖς προ-στιθέντες καὶ οἰκοδομοῦντές σοι νεὼς καὶθύοντες ὡς δράκοντος υἱῷ ἀλλ εἰπέ μοιποῦ σε οἱ Μακεδόνες ἔθαψαν ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἔτι ἐν Βαβυλῶνι κε-ῖμαι τριακοστὴν ἡμέραν ταύτην ὑπισχνε-ῖται δὲ Πτολεμαῖος ὁ ὑπασπιστής ἤν ποτε

99

οἰμώξεται μεμνημένος τῶν ὑπὲρ γῆς ἐνοἷς εὐδαιμονεῖν ᾤετο Διογένης δὲ καταγε-λάσεται αὐτοῦ καὶ τάφον ὁ μὲν ἐν Ἁλικαρ-νασσῷ ἐρεῖ ἑαυτοῦ ὑπὸ Ἀρτεμισίας τῆς γυ-ναικὸς καὶ ἀδελφῆς κατεσκευασμένον ὁΔιογένης δὲ τοῦ μὲν σώματος εἰ καί τινατάφον ἔχει οὐκ οἶδεν οὐδὲ γὰρ ἔμελεναὐτῷ τούτου λόγον δὲ τοῖς ἀρίστοις περὶτούτου καταλέλοιπεν ἀνδρὸς βίον βεβιω-κὼς ὑψηλότερον ὦ Καρῶν ἀνδραποδω-δέστατε τοῦ σοῦ μνήματος καὶ ἐν βεβαιο-τέρῳ χωρίῳ κατεσκευασμένον

ΝΙΡΕΩΣ ΚΑΙ ΘΕΡΣΙΤΟΥ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΝΙΡΕΥΣ Ἰδοὺ δή Μένιππος οὑτοσὶ δι-κάσει πότερος εὐμορφότερός ἐστιν εἰπέὦ Μένιππε οὐ καλλίων σοι δοκῶΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δὲ καὶ ἔστε πρότε-ρον οἶμαι χρὴ γὰρ τοῦτο εἰδέναι

164

ΝΙΡΕΥΣ Νιρεὺς καὶ ΘερσίτηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πότερος οὖν ὁ Νιρεὺς καὶπότερος ὁ Θερσίτης οὐδέπω γὰρ τοῦτοδῆλον ΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἓν μὲν ἤδη τοῦτο ἔχω ὅτιὅμοιός εἰμί σοι καὶ οὐδὲν τηλικοῦτον δια-φέρεις ἡλίκον σε Ὅμηρος ἐκεῖνος ὁ τυ-φλὸς ἐπῄνεσεν ἁπάντων εὐμορφότερονπροσειπών ἀλλ ὁ φοξὸς ἐγὼ καὶ ψεδνὸςοὐδὲν χείρων ἐφάνην τῷ δικαστῇ ὅρα δὲσύ ὦ Μένιππε ὅντινα καὶ εὐμορφότερονἡγῇΝΙΡΕΥΣ Ἐμέ γε τὸν Ἀγλαΐας καὶΧάροπος ldquoὃς κάλλιστος ἀνὴρ ὑπὸ ἼλιονἦλθονrdquoΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλ οὐχὶ καὶ ὑπὸ γῆνὡς οἶμαι κάλλιστος ἦλθες ἀλλὰ τὰ μὲνὀστᾶ ὅμοια τὸ δὲ κρανίον ταύτῃ μόνον ἄραδιακρίνοιτο ἀπὸ τοῦ Θερσίτου κρανίου ὅτιεὔθρυπτον τὸ σόν ἀλαπαδνὸν γὰρ αὐτὸ καὶοὐκ ἀνδρῶδες ἔχεις

165

2

θον πλέοντες ἢ ὡς ὁ ἀστὴρ αὐτοὺς ἔσωσενΛΥΚΙΝΟΣ Οὔκ ὦ Τιμόλαε ἀλλὰ νῦνἡδέως ἂν ἀκούσαιμεν ΤΙΜΟΛΑΟΣ Ὁ ναύκληρος αὐτὸς διη-γεῖτό μοι χρηστὸς ἀνὴρ καὶ προσομιλῆσαιδεξιός ἔφη δὲ ἀπὸ τῆς Φάρου ἀπάρανταςοὐ πάνυ βιαίῳ πνεύματι ἑβδομαίους ἰδεῖντὸν Ἀκάμαντα εἶτα ζεφύρου ἀντιπνεύσα-ντος ἀπενεχθῆναι πλαγίους ἄχρι Σιδῶνοςἐκεῖθεν δὲ χειμῶνι μεγάλῳ περιπεσόνταςδεκάτῃ ἐπὶ Χελιδονέας διὰ τοῦ Αὐλῶνοςἐλθεῖν ἔνθα δὴ παρὰ μικρὸν ὑποβρυχίουςδῦναι ἅπαντας οἶδα δέ ποτε παραπλεύσαςκαὶ αὐτὸς Χελιδονέας ἡλίκον ἐν τῷ τόπῳἀνίσταται τὸ κῦμα καὶ μάλιστα περὶ τὸνλίβα ὁπόταν ἐπιλάβῃ καὶ τοῦ νότου κατἐκεῖνο γὰρ δὴ συμβαίνει μερίζεσθαι τὸΠαμφύλιον ἀπὸ τῆς Λυκιακῆς θαλάττηςκαὶ ὁ κλύδων ἅτε ἀπὸ πολλῶν ῥευμάτωνπερὶ τῷ ἀκρωτηρίῳ σχιζόμενος ndash ἀπόξυ-ροι δέ εἰσι πέτραι καὶ ὀξεῖαι παραθηγόμε-

19

τυφλὸς εἶ οὐκέτι διαγνῶναι ῥᾴδιον ἅπασιγὰρ ἡμῖν ὁμοῖα τὰ ὄμματα κενά μόνον δὲαἱ χῶραι αὐτῶν τὰ δ ἄλλα οὐκέτ ἂν εἰπε-ῖν ἔχοις τίς ὁ Φινεὺς ἦν ἢ τίς ὁ Λυγκεύςὅτι μέντοι μάντις ἦσθα καὶ ὅτι ἀμφότεραἐγένου μόνος καὶ ἄρρην καὶ γυνή τῶν ποι-ητῶν ἀκούσας οἶδα πρὸς τῶν θεῶν τοιγα-ροῦν εἰπέ μοι ὁποτέρου ἡδίονος ἐπειράθηςτῶν βίων ὁπότε ἀνὴρ ἦσθα ἢ ὁ γυναικεῖοςἀμείνων ἦνΤΕΙΡΕΣΙΑΣ Παρὰ πολύ ὦ Μένιππε ὁγυναικεῖος ἀπραγμονέστερος γάρ καὶ δε-σπόζουσι τῶν ἀνδρῶν αἱ γυναῖκες καὶοὔτε πολεμεῖν ἀνάγκη αὐταῖς οὔτε παρἔπαλξιν ἑστάναι οὔτ ἐν ἐκκλησίᾳ διαφέρε-σθαι οὔτ ἐν δικαστηρίοις ἐξετάζεσθαιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ γὰρ ἀκήκοας ὦ Τει-ρεσία τῆς Εὐριπίδου Μηδείας οἷα εἶπενοἰκτείρουσα τὸ γυναικεῖον ὡς ἀθλίαςοὔσας καὶ ἀφόρητόν τινα τὸν ἐκ τῶν ὠδί-νων πόνον ὑφισταμένας ἀτὰρ εἰπέ

84

εἶναι τοὺς τὴν προσποίησιν ἐκείνην ἐπικερ-τομοῦντας ὁρῶντας τὸν νεκρὸν τοῦ θεοῦἐκτάδην κείμενον μυδῶντα ἤδη καὶἐξῳδηκότα κατὰ νόμον ἁπάντων τῶν σω-μάτων ἄλλως τε καὶ τοῦτο ὃ χρήσιμονἔφης ὦ Ἀλέξανδρε τὸ διὰ τοῦτο κρατεῖνῥᾳδίως πολὺ τῆς δόξης ἀφῄρει τῶν κατορ-θουμένων πᾶν γὰρ ἐδόκει ἐνδεὲς ὑπὸ θεοῦγίγνεσθαι δοκοῦν ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐ ταῦτα φρονοῦσινοἱ ἄνθρωποι περὶ ἐμοῦ ἀλλὰ Ἡρακλεῖ καὶΔιονύσῳ ἐνάμιλλον τιθέασί με καίτοι τὴνἌορνον ἐκείνην οὐδετέρου ἐκείνων λα-βόντος ἐγὼ μόνος ἐχειρωσάμηνΦΙΛΙΠΠΟΣ Ὁρᾷς ὅτι ταῦτα ὡς Ἄμ-μωνος υἱὸς λέγεις ὃς Ἡρακλεῖ καὶ Διονύ-σῳ παραβάλλεις σεαυτόν καὶ οὐκ αἰσχύνῃὦ Ἀλέξανδρε οὐδὲ τὸν τῦφον ἀπομαθήσῃκαὶ γνώσῃ σεαυτὸν καὶ συνήσεις ἤδη νε-κρὸς ὤν

97

δὲ ἀνάλογον ἡ πρῷρα ὑπερβέβηκεν ἐς τὸπρόσω ἀπομηκυνομένη τὴν ἐπώνυμον τῆςνεὼς θεὸν ἔχουσα τὴν Ἶσιν ἑκατέρωθεν ὁμὲν γὰρ ἄλλος κόσμος αἱ γραφαὶ καὶ τοῦἱστίου τὸ παράσειον πυραυγές καὶ πρὸτούτων αἱ ἄγκυραι καὶ στροφεῖα καὶ περια-γωγεῖς καὶ αἱ κατὰ τὴν πρύμναν οἰκήσειςθαυμάσια πάντα μοι ἔδοξεν καὶ τὸ τῶνναυτῶν πλῆθος στρατοπέδῳ ἄν τιςεἰκάσειεν ἐλέγετο δὲ καὶ τοσοῦτον ἄγεινσῖτον ὡς ἱκανὸν εἶναι πᾶσι τοῖς ἐν τῇ Ἀτ-τικῇ ἐνιαύσιον πρὸς τροφήν κἀκεῖναπάντα μικρός τις ἀνθρωπίσκος γέρων ἤδηἔσωζεν ὑπὸ λεπτῇ κάμακι τὰ τηλικαῦταπηδάλια περιστρέφων ἐδείχθη γάρ μοιἀναφαλαντίας τις οὖλος Ἥρων οἶμαιτοὔνομαΤΙΜΟΛΑΟΣ Θαυμάσιος τὴν τέχνηνὡς ἔφασκον οἱ ἐμπλέοντες καὶ τὰ θαλάτ-τια σοφὸς ὑπὲρ τὸν Πρωτέα ἠκούσατε δὲὅπως δεῦρο κατήγαγε τὸ πλοῖον οἷα ἔπα-

18

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΙΠΟΝΤΑ ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΕΙ ΕΝ ΛΟΓΟΙΣ

Οὐκοῦν Προμηθέα με εἶναι φής εἰ μὲνκατὰ τοῦτο ὦ ἄριστε ὡς πηλίνων κἀμοὶτῶν ἔργων ὄντων γνωρίζω τὴν εἰκόνα καίφημι ὅμοιος εἶναι αὐτῷ οὐδ ἀναίνομαι πη-λοπλάθος ἀκούειν εἰ καὶ φαυλότερος ἐμοὶὁ πηλὸς οἷος ἐκ τριόδου βόρβορός τιςπαρὰ μικρόν εἰ δὲ ὑπερεπαινῶν τοὺςλόγους ὡς δῆθεν εὐμηχάνους ὄντας τὸν σο-φώτατον τῶν Τιτάνων ἐπιφημίζεις αὐτοῖςὅρα μή τις εἰρωνείαν φῇ καὶ μυκτῆρα οἷοντὸν Ἀττικὸν προσεῖναι τῷ ἐπαίνῳ ἢ πόθενγὰρ εὐμήχανον τοὐμόν τίς δὲ ἡ περιττὴ

3

ἀπέσχου τῆς τοῦ Δαρείου γυναικὸς καλῆςοὔσης καὶ τῆς μητρὸς αὐτοῦ καὶ τῶν θυ-γατέρων ἐπεμελήθης βασιλικὰ γὰρ ταῦταΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Τὸ φιλοκίνδυνον δέ ὦπάτερ οὐκ ἐπαινεῖς καὶ τὸ ἐν Ὀξυδράκαιςπρῶτον καθαλέσθαι ἐντὸς τοῦ τείχους καὶτοσαῦτα λαβεῖν τραύματαΦΙΛΙΠΠΟΣ Οὐκ ἐπαινῶ τοῦτο ὦἈλέξανδρε οὐχ ὅτι μὴ καλὸν οἴομαι εἶναικαὶ τιτρώσκεσθαί ποτε τὸν βασιλέα καὶπροκινδυνεύειν τοῦ στρατοῦ ἀλλ ὅτι σοιτὸ τοιοῦτο ἥκιστα συνέφερεν θεὸς γὰρεἶναι δοκῶν εἴ ποτε τρωθείης καὶ βλέποιένσε φοράδην τοῦ πολέμου ἐκκομιζόμενοναἵματι ῥεόμενον οἰμώζοντα ἐπὶ τῷ τραύ-ματι ταῦτα γέλως ἦν τοῖς ὁρῶσιν ᾗ καὶ ὁἌμμων γόης καὶ ψευδόμαντις ἠλέγχετοκαὶ οἱ προφῆται κόλακες ἢ τίς οὐκ ἂνἐγέλασεν ὁρῶν τὸν τοῦ Διὸς υἱὸν ἀποψύχο-ντα δεόμενον τῶν ἰατρῶν βοηθεῖν νῦν μὲνγὰρ ὁπότε ἤδη τέθνηκας οὐκ οἴει πολλοὺς

96

μοι ndash ὑπέμνησε γάρ με τὰ τῆς Μηδείαςἰαμβεῖα ndash καὶ ἔτεκές ποτε ὁπότε γυνὴἦσθα ἢ στεῖρα καὶ ἄγονος διετέλεσας ἐνἐκείνῳ τῷ βίῳΤΕΙΡΕΣΙΑΣ Τί τοῦτο Μένιππε ἐρω-τᾷςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐδὲν χαλεπόν ὦ Τειρε-σία πλὴν ἀπόκριναι εἴ σοι ῥᾴδιονΤΕΙΡΕΣΙΑΣ Οὐ στεῖρα μὲν ἤμην οὐκἔτεκον δ ὅλωςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἱκανὸν τοῦτο εἰ γὰρ καὶμήτραν εἶχες ἐβουλόμην εἰδέναιΤΕΙΡΕΣΙΑΣ Εἶχον δηλαδήΜΕΝΙΠΠΟΣ Χρόνῳ δέ σοι ἡ μήτραἠφανίσθη καὶ τὸ χωρίον τὸ γυναικεῖον ἀπε-φράγη καὶ οἱ μαστοὶ ἀπεστάθησαν καὶ τὸἀνδρεῖον ἀνέφυ καὶ πώγωνα ἐξήνεγκας ἢαὐτίκα ἐκ γυναικὸς ἀνὴρ ἀνεφάνηςΤΕΙΡΕΣΙΑΣ Οὐχ ὁρῶ τί σοι βούλεταιτὸ ἐρώτημα δοκεῖς δ οὖν μοι ἀπιστεῖν εἰτοῦθ οὕτως ἐγένετο

85

σοφία καὶ προμήθεια ἐν τοῖς γράμμασινὡς ἔμοιγε ἱκανὸν εἰ μὴ πάνυ σοι γήϊνα ἔδο-ξεν μηδὲ κομιδῇ ἄξια τοῦ Καυκάσου καί-τοι πόσῳ δικαιότερον ὑμεῖς ἂν εἰκάζοισθετῷ Προμηθεῖ ὁπόσοι ἐν δίκαις εὐδοκιμε-ῖτε ξὺν ἀληθείᾳ ποιούμενοι τοὺς ἀγῶναςζῶα γοῦν ὡς ἀληθῶς καὶ ἔμψυχα ὑμῖν τὰἔργα καὶ νὴ Δία καὶ τὸ θερμὸν αὐτῶν ἐστιδιάπυρον καὶ τοῦτο ἐκ τοῦ Προμηθέως ἂνεἴη πλὴν εἰ μὴ ἑνὶ διαλλάττοιτε ὅτι μὴ ἐκπηλοῦ πλάττετε ἀλλὰ χρυσᾶ ὑμῖν τοῖς πολ-λοῖς τὰ πλάσματα Ἡμεῖς δὲ οἱ ἐς τὰ πλήθη παριόντες καὶτὰς τοιαύτας τῶν ἀκροάσεων ἐπαγγέλλο-ντες εἴδωλα ἄττα ἐπιδεικνύμεθα καὶ τὸμὲν ὅλον ἐν πηλῷ καθάπερ ἔφην μικρὸνἔμπροσθεν ἡ πλαστικὴ κατὰ ταὐτὰ τοῖςκοροπλάθοις τὰ δ ἄλλα οὔτε κίνησιςὁμοία πρόσεστιν οὔτε ψυχῆς δεῖγμά τιἀλλὰ τέρψις ἄλλως καὶ παιδιὰ τὸ πρᾶγμαὥστε μοι ἐνθυμεῖσθαι ἔπεισι μὴ ἄρα οὕτω

4

ΤΙΜΟΛΑΟΣ Μηδαμῶς ἀλλὰ προΐω-μεν εἰκὸς γὰρ ἤδη παρεληλυθέναι ἐκεῖνονἀποσοβοῦντα ἐς τὸ ἄστυ ἐπεὶ μηκέθ ἡμᾶςεὑρεῖν ἐδύνατο εἰ δὲ μή ἀλλ οἶδε τὴν ὁδὸνἈδείμαντος καὶ δέος οὐδὲν μὴ ἀπολειφθε-ὶς ἡμῶν ἀποβουκοληθῇΛΥΚΙΝΟΣ Ὁρᾶτε μὴ σκαιὸν ᾖ φίλονἀπολιπόντας αὐτοὺς ἀπιέναι βαδίζωμεν δὅμως εἰ καὶ Σαμίππῳ τοῦτο δοκεῖΣΑΜΙΠΠΟΣ Καὶ μάλα δοκεῖ ἤν πωςἀνεῳγυῖαν ἔτι τὴν παλαίστραν καταλάβω-μεν ἀλλὰ μεταξὺ λόγων ἡλίκη ναῦς εἴκο-σι καὶ ἑκατὸν πήχεων ἔλεγε ὁ ναυπηγός τὸμῆκος εὖρος δὲ ὑπὲρ τὸ τέταρτον μάλιστατούτου καὶ ἀπὸ τοῦ καταστρώματος ἐςτὸν πυθμένα ᾗ βαθύτατον κατὰ τὸνἄντλον ἐννέα πρὸς τοῖς εἴκοσι τὰ δ ἄλλαἡλίκος μὲν ὁ ἱστός ὅσην δὲ ἀνέχει τὴν κε-ραίαν οἵῳ δὲ προτόνῳ συνέχεται ὡς δὲ ἡπρύμνα μὲν ἐπανέστηκεν ἠρέμα καμπύληχρυσοῦν χηνίσκον ἐπικειμένη καταντικρὺ

17

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ χρὴ γὰρ ἀπιστεῖν ὦΤειρεσία τοῖς τοιούτοις ἀλλὰ καθάπερτινὰ βλᾶκα μὴ ἐξετάζοντα εἴτε δυνατάἐστιν εἴτε καὶ μή παραδέχεσθαιΤΕΙΡΕΣΙΑΣ Σὺ οὖν οὐδὲ τὰ ἄλλα πι-στεύεις οὕτω γενέσθαι ὁπόταν ἀκούσῃςὅτι ὄρνεα ἐκ γυναικῶν ἐγένοντό τινες ἢδένδρα ἢ θηρία τὴν Ἀηδόνα ἢ τὴν Δάφνηνἢ τὴν τοῦ Λυκάονος θυγατέραΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤν που κἀκείναις ἐντύ-χω εἴσομαι ὅ τι καὶ λέγουσι σὺ δέ ὦ βέλ-τιστε ὁπότε γυνὴ ἦσθα καὶ ἐμαντεύουτότε ὥσπερ καὶ ὕστερον ἢ ἅμα ἀνὴρ καὶμάντις ἔμαθες εἶναιΤΕΙΡΕΣΙΑΣ Ὁρᾷς ἀγνοεῖς τὰ περὶἐμοῦ ἅπαντα ὡς καὶ διέλυσά τινα ἔριν τῶνθεῶν καὶ ἡ μὲν Ἥρα ἐπήρωσέν με ὁ δὲΖεὺς παρεμυθήσατο τῇ μαντικῇ τὴν συμ-φοράνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἔτι ἔχῃ ὦ Τειρεσίατῶν ψευσμάτων ἀλλὰ κατὰ τοὺς μάντεις

86

ταφρόνητόν τι ἔργον καὶ ὅμως οὐ διαστή-σας αὐτοὺς οὐδὲ προδοσίαις ὠνούμενος τὰςνίκας ἐκράτουν αὐτῶν οὐδ ἐπιώρκησαπώποτε ἢ ὑποσχόμενος ἐψευσάμην ἢ ἄπι-στον ἔπραξά τι τοῦ νικᾶν ἕνεκα καὶ τοὺςἝλληνας δὲ τοὺς μὲν ἀναιμωτὶ παρέλαβονΘηβαίους δὲ ἴσως ἀκούεις ὅπως μετῆλθονΦΙΛΙΠΠΟΣ Οἶδα ταῦτα πάντα Κλε-ῖτος γὰρ ἀπήγγειλέ μοι ὃν σὺ τῷ δορατίῳδιελάσας μεταξὺ δειπνοῦντα ἐφόνευσαςὅτι με πρὸς τὰς σὰς πράξεις ἐπαινέσαιἐτόλμησεν σὺ δὲ καὶ τὴν Μακεδονικὴνχλαμύδα καταβαλὼν κάνδυν ὥς φασι με-τενέδυς καὶ τιάραν ὀρθὴν ἐπέθου καὶ προ-σκυνεῖσθαι ὑπὸ Μακεδόνων ἐλευθέρων ἀν-δρῶν ἠξίους καὶ τὸ πάντων γελοιότατονἐμιμοῦ τὰ τῶν νενικημένων ἐῶ γὰρ λέγεινὅσα ἄλλα ἔπραξας λέουσι συγκατακλείωνπεπαιδευμένους ἄνδρας καὶ τοσούτους γα-μῶν γάμους καὶ Ἡφαιστίωνα ὑπεραγα-πῶν ἓν ἐπῄνεσα μόνον ἀκούσας ὅτι

95

ἀναπλέκονται ἔστε πρὸς τὸ ἐφηβικόνἔμπαλιν ἢ οἱ πρόγονοι ἡμῶν οἷς ἐδόκει κα-λὸν εἶναι κομᾶν τοὺς γέροντας ἀναδου-μένους κρωβύλον ὑπὸ τέττιγι χρυσῷ ἀνει-λημμένον ΣΑΜΙΠΠΟΣ Εὖ γε ὦ Τιμόλαε ὅτιἡμᾶς ἀναμιμνήσκεις τῶν Θουκυδίδου συγ-γραμμάτων ἃ ἐν τῷ προοιμίῳ περὶ τῆς ἀρ-χαίας ἡμῶν τρυφῆς εἶπεν ἐν τοῖς Ἴωσινὁπότε οἱ τότε συναπῳκίσανΛΥΚΙΝΟΣ Ἀτάρ ὦ Σάμιππε νῦν ἀνε-μνήσθην ὁπόθεν ἡμῶν ἀπελείφθη Ἀδείμα-ντος ὅτε παρὰ τὸν ἱστὸν ἐπὶ πολὺ ἔστημενἀναβλέποντες ἀριθμοῦντες τῶν βυρσῶντὰς ἐπιβολὰς καὶ θαυμάζοντες ἀνιόντα τὸνναύτην διὰ τῶν κάλων εἶτα ἐπὶ τῆς κεραί-ας ἄνω ἀσφαλῶς διαθέοντα τῶν κεροιάκωνἐπειλημμένονΣΑΜΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις τί δ οὖν χρὴποιεῖν ἡμᾶς ἐνταῦθα καραδοκεῖν αὐτόν ἢἐθέλεις ἐγὼ αὖθις ἐπάνειμι ἐς τὸ πλοῖον

16

με Προμηθέα λέγεις εἶναι ὡς ὁ κωμικὸςτὸν Κλέωνα φησὶν δέ οἶσθα περὶ αὐτοῦΚλέων Προμηθεύς ἐστι μετὰ τὰ πράγμα-

τα καὶ αὐτοὶ δὲ Ἀθηναῖοι τοὺς χυτρέαςκαὶ ἱπνοποιοὺς καὶ πάντας ὅσοι πηλουργοίΠρομηθέας ἀπεκάλουν ἐπισκώπτοντες ἐςτὸν πηλὸν ἢ καὶ τὴν ἐν πυρὶ οἶμαι τῶνσκευῶν ὄπτησιν καὶ εἴ γε σοι τοῦτο βούλε-ται εἶναι ὁ Προμηθεύς πάνυ εὐστόχωςἀποτετόξευται καὶ ἐς τὴν Ἀττικὴν δριμύ-τητα τῶν σκωμμάτων ἐπεὶ καὶ εὔθρυπταἡμῖν τὰ ἔργα ὥσπερ ἐκείνοις τὰ χυτρίδιακαὶ μικρόν τις λίθον ἐμβαλὼν συντρίψειενἂν πάντα Καίτοι φαίη τις ἂν παραμυθούμενος οὐταῦτα εἴκασέ σε τῷ Προμηθεῖ ἀλλὰ τὸκαινουργὸν τοῦτο ἐπαινῶν καὶ μὴ πρός τιἄλλο ἀρχέτυπον μεμιμημένον ὥσπερ ἐκε-ῖνος οὐκ ὄντων ἀνθρώπων τέως ἐννοήσαςαὐτοὺς ἀνέπλασεν τοιαῦτα ζῷα μορφώσαςκαὶ διακοσμήσας ὡς εὐκίνητά τε εἴη καὶ

5

βαροι κατεπλάγησάν με καὶ οὐδεὶς ἔτι ἀν-θίστατο οἰόμενοι θεῷ μάχεσθαι ὥστε ῥᾷονἐκράτουν αὐτῶνΦΙΛΙΠΠΟΣ Τίνων δὲ ἐκράτησας σύ γεἀξιομάχων ἀνδρῶν ὃς δειλοῖς ἀεὶ συνη-νέχθης τοξάρια καὶ πελτίδια καὶ γέρραοἰσύϊνα προβεβλημένοις Ἑλλήνων κρατεῖνἔργον ἦν Βοιωτῶν καὶ Φωκέων καὶ Ἀθη-ναίων καὶ τὸ Ἀρκάδων ὁπλιτικὸν καὶ τὴνΘετταλὴν ἵππον καὶ τοὺς Ἠλείων ἀκοντι-στὰς καὶ τὸ Μαντινέων πελταστικὸν ἢΘρᾷκας ἢ Ἰλλυριοὺς ἢ καὶ Παίονας χει-ρώσασθαι ταῦτα μεγάλα Μήδων δὲ καὶΠερσῶν καὶ Χαλδαίων χρυσοφόρων ἀν-θρώπων καὶ ἁβρῶν οὐκ οἶσθα ὡς πρὸ σοῦμύριοι μετὰ Κλεάρχου ἀνελθόντες ἐκράτη-σαν οὐδ εἰς χεῖρας ὑπομεινάντων ἐλθεῖνἐκείνων ἀλλὰ πρὶν ἢ τόξευμα ἐξικνεῖσθαιφυγόντωνΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἀλλ οἱ Σκύθαι γε ὦπάτερ καὶ οἱ Ἰνδῶν ἐλέφαντες οὐκ εὐκα-

94

τοῦτο ποιεῖς ἔθος γὰρ ὑμῖν μηδὲν ὑγιὲςλέγειν

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΑΜΦΙΛΟΧΟΥ ΚΑΙΤΡΟΦΩΝΙΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Σφὼ μέντοι ὦ Τροφώνιεκαὶ Ἀμφίλοχε νεκροὶ ὄντες οὐκ οἶδ ὅπωςναῶν κατηξιώθητε καὶ μάντεις δοκεῖτεκαὶ οἱ μάταιοι τῶν ἀνθρώπων θεοὺς ὑμᾶςὑπειλήφασιν εἶναιΑΜΦΙΛΟΧΟΣ Τί οὖν ἡμεῖς αἴτιοι εἰὑπὸ ἀνοίας ἐκεῖνοι τοιαῦτα περὶ νεκρῶν δο-ξάζουσινΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλ οὐκ ἂν ἐδόξαζον εἰμὴ ζῶντες καὶ ὑμεῖς τοιαῦτα ἐτερατεύεσθεὡς τὰ μέλλοντα προειδότες καὶ προειπεῖνδυνάμενοι τοῖς ἐρομένοιςΤΡΟΦΩΝΙΟΣ Ὦ Μένιππε Ἀμφίλο-χος μὲν οὗτος ἂν εἰδείη ὅ τι αὐτῷ ἀποκρι-

87

ὀφθῆναι χαρίεντα καὶ τὸ μὲν ὅλον ἀρχι-τέκτων αὐτὸς ἦν συνειργάζετο δέ τι καὶ ἡἈθηνᾶ ἐμπνέουσα τὸν πηλὸν καὶ ἔμψυχαποιοῦσα εἶναι τὰ πλάσματα ὁ μὲν ταῦταἂν εἴποι πρός γε τὸ εὐφημότατον ἐξηγού-μενος τὸ εἰρημένον καὶ ἴσως οὗτος ὁ νοῦςἦν τῷ λελεγμένῳ ἐμοὶ δὲ οὐ πάνυ ἱκανόνεἰ καινοποιεῖν δοκοίην μηδὲ ἔχοι τιςλέγειν ἀρχαιότερόν τι τοῦ πλάσματος οὗτοῦτο ἀπόγονόν ἐστιν ἀλλὰ εἰ μὴ καὶχάριεν φαίνοιτο αἰσχυνοίμην ἄν εὖ ἴσθιἐπ αὐτῷ καὶ ξυμπατήσας ἂν ἀφανίσαιμιοὐδ ἂν ὠφελήσειεν αὐτό παρὰ γοῦν ἐμοίἡ καινότης μὴ οὐχὶ συντετρῖφθαι ἄμορφονὄν καὶ εἴ γε μὴ οὕτω φρονοίην ἄξιος ἂνεἶναι μοι δοκῶ ὑπὸ ἑκκαίδεκα γυπῶν κεί-ρεσθαι οὐ συνιεὶς ὡς πολὺ ἀμορφότερα τὰμετὰ τοῦ ξένου αὐτὸ πεπονθότα Πτολεμαῖος γοῦν ὁ Λάγου δύο καινὰ ἐςΑἴγυπτον ἄγων κάμηλόν τε Βακτριανὴνπαμμέλαιναν καὶ δίχρωμον ἄνθρωπον ὡς

6

φράσας τῷ Αἰγυπτίῳ ναυπηγῷ περιηγου-μένῳ τὸ πλοῖον παρέστηκε δακρύωνὥσπερ εἴωθε ταχύδακρυς γὰρ ὁ ἀνὴρ ἐς τὰἐρωτικάΛΥΚΙΝΟΣ Καὶ μὴν οὐ πάνυ καλός ὦΣάμιππε ὁ μειρακίσκος ἔδοξέ μοι ὡς ἂνκαὶ Ἀδείμαντον ἐκπλῆξαι ᾧ τοσοῦτοιἈθήνησι καλοὶ ἕπονται πάντες ἐλεύθεροιστωμύλοι τὸ φθέγμα παλαίστρας ἀπο-πνέοντες οἷς καὶ παραδακρῦσαι οὐκ ἀγεν-νές οὗτος δὲ πρὸς τῷ μελάγχρους εἶναικαὶ πρόχειλός ἐστι καὶ λεπτὸς ἄγαν τοῖνσκελοῖν καὶ ἐφθέγγετο ἐπισεσυρμένον τικαὶ συνεχὲς καὶ ἐπίτροχον Ἑλληνιστὶ μένἐς τὸ πάτριον δὲ τῷ ψόφῳ καὶ τῷ τῆς φω-νῆς τόνῳ ἡ κόμη δὲ καὶ ἐς τοὐπίσω ὁπλόκαμος συνεσπειραμένος οὐκ ἐλεύθερόνφησιν αὐτὸν εἶναιΤΙΜΟΛΑΟΣ Τοῦτο μὲν εὐγενείας ὦΛυκῖνε σημεῖόν ἐστιν Αἰγυπτίοις ἡ κόμηἅπαντες γὰρ αὐτὴν οἱ ἐλεύθεροι παῖδες

15

τέον ὑπὲρ αὑτοῦ ἐγὼ δὲ ἥρως εἰμὶ καὶ μα-ντεύομαι ἤν τις κατέλθῃ παρ ἐμέ σὺ δὲἔοικας οὐκ ἐπιδεδημηκέναι Λεβαδείᾳ τὸπαράπαν οὐ γὰρ ἂν ἠπίστεις σὺ τούτοιςΜΕΝΙΠΠΟΣ Τί φῄς εἰ μὴ εἰς Λε-βάδειαν γὰρ παρέλθω καὶ ἐσταλμένος ταῖςὀθόναις γελοίως μᾶζαν ἐν ταῖν χεροῖν ἔχωνεἰσερπύσω διὰ τοῦ στομίου ταπεινοῦ ὄντοςἐς τὸ σπήλαιον οὐκ ἂν ἠδυνάμην εἰδέναιὅτι νεκρὸς εἶ ὥσπερ ἡμεῖς μόνῃ τῇ γοητείᾳδιαφέρων ἀλλὰ πρὸς τῆς μαντικῆς τί δαὶὁ ἥρως ἐστίν ἀγνοῶ γάρ ΤΡΟΦΩΝΙΟΣ Ἐξ ἀνθρώπου τι καὶθεοῦ σύνθετονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὃ μήτε ἄνθρωπός ἐστινὡς φῄς μήτε θεός καὶ συναμφότερόνἐστιν νῦν οὖν ποῦ σου τὸ θεῶν ἐκεῖνο ἡμί-τομον ἀπελήλυθενΤΡΟΦΩΝΙΟΣ Χρᾷ ὦ Μένιππε ἐνΒοιωτίᾳΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκ οἶδα ὦ Τροφώνιε ὅ

88

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Διογένους τοῦ Σινωπέωςεἴδωλον αὐτὸς δὲ οὐ μὰ Δία ldquoμετ ἀθα-νάτοισι θεοῖσινrdquo ἀλλὰ τοῖς βελτίστοις τῶννεκρῶν σύνεστιν Ὁμήρου καὶ τῆς τοιαύτηςψυχρολογίας καταγελῶν

ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ

ΦΙΛΙΠΠΟΣ Νῦν μέν ὦ Ἀλέξανδρεοὐκ ἂν ἔξαρνος γένοιο μὴ οὐκ ἐμὸς υἱὸςεἶναι οὐ γὰρ ἂν τεθνήκεις Ἄμμωνός γεὤνΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐδ αὐτὸς ἠγνόουνὦ πάτερ ὡς Φιλίππου τοῦ Ἀμύντου υἱόςεἰμι ἀλλ ἐδεξάμην τὸ μάντευμα χρήσιμονεἰς τὰ πράγματα εἶναι οἰόμενοςΦΙΛΙΠΠΟΣ Πῶς λέγεις χρήσιμονἐδόκει σοι τὸ παρέχειν σεαυτὸν ἐξαπατη-θησόμενον ὑπὸ τῶν προφητῶνΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐ τοῦτο ἀλλ οἱ βάρ-

93

ὀψομένους τὸ πλοῖονΛΥΚΙΝΟΣ Νὴ Δία καὶ Ἀδείμαντος ὁΜυρρινούσιος εἵπετο μεθ ἡμῶν ἀλλ οὐκοἶδ ὅπου νῦν ἐκεῖνός ἐστιν ἀποπλανηθεὶςἐν τῷ πλήθει τῶν θεατῶν ἄχρι μὲν γὰρτῆς νεὼς ἅμα ἤλθομεν καὶ ἀνιόντες ἐςαὐτὴν σὺ μέν οἶμαι Σάμιππε προῄειςμετὰ σὲ δὲ ὁ Ἀδείμαντος ἦν εἶτ ἐγὼ μετἐκεῖνον ἐχόμενος αὐτοῦ ἀμφοτέραις καί μεδιὰ τῆς ἀποβάθρας ὅλης παρέπεμψε χειρα-γωγῶν ὑποδεδεμένον ἀνυπόδητος αὐτὸςὤν τὸ ἀπὸ τούτου δὲ οὐκέτι αὐτὸν εἶδονοὔτε ἔνδον οὔτε ἐπεὶ κατεληλύθαμεν ΣΑΜΙΠΠΟΣ Οἶσθα οὖν ὦ Λυκῖνεὅπου ἡμᾶς ἀπέλιπεν ὁπότε οἶμαι τὸ ὡρα-ῖον ἐκεῖνο μειράκιον ἐκ τῆς θαλάμης προ-ῆλθε τὸ τὴν καθαρὰν ὀθόνην ἐνδεδυκόςἀναδεδεμένον ἐς τοὐπίσω τὴν κόμην ἐπἀμφότερα τοῦ μετώπου ἀπηγμένην εἰ τοί-νυν ἐγὼ Ἀδείμαντον οἶδα οἶμαι γλαφυρὸνοὕτω θέαμα ἐκεῖνος ἰδὼν μακρὰ χαίρειν

14

τὸ μὲν ἡμίτομον αὐτοῦ ἀκριβῶς μέλανεἶναι τὸ δὲ ἕτερον ἐς ὑπερβολὴν λευκόνἐπ ἴσης δὲ μεμερισμένον ἐς τὸ θέατρονσυναγαγὼν τοὺς Αἰγυπτίους ἐπεδείκνυτοαὐτοῖς ἄλλα τε πολλὰ θεάματα καὶ τὸ τε-λευταῖον καὶ ταῦτα τὴν κάμηλον καὶ τὸνἡμίλευκον ἄνθρωπον καὶ ᾤετο ἐκπλήξειντῷ θεάματι οἱ δὲ πρὸς μὲν τὴν κάμηλονἐφοβήθησαν καὶ ὀλίγου δεῖν ἔφυγον ἀναθο-ρόντες καίτοι χρυσῷ πᾶσα ἐκεκόσμητοκαὶ ἁλουργίδι ἐπέστρωτο καὶ ὁ χαλινὸς ἦνλιθοκόλλητος Δαρείου τινὸς ἢ Καμβύσουἢ Κύρου αὐτοῦ κειμήλιον πρὸς δὲ τὸν ἄν-θρωπον οἱ μὲν πολλοὶ ἐγέλων οἱ δέ τινεςὡς ἐπὶ τέρατι ἐμυσάττοντο ὥστε ὁ Πτολε-μαῖος συνεὶς ὅτι οὐκ εὐδοκιμεῖ ἐπ αὐτοῖςοὐδὲ θαυμάζεται ὑπὸ τῶν Αἰγυπτίων ἡκαινότης ἀλλὰ πρὸ αὐτῆς τὸ εὔρυθμον καὶτὸ εὔμορφον κρίνουσι μετέστησεν αὐτὰκαὶ οὐκέτι διὰ τιμῆς ἦγεν ὡς πρὸ τοῦ ἀλλἡ μὲν κάμηλος ἀπέθανεν ἀμελουμένη τὸν

7

εἰς ἓν συμπεφυκότες ἄνθρωπός τε καὶθεόςΗΡΑΚΛΗΣ Οὐ γὰρ καὶ πάντες οὕτωςσοι δοκοῦσι συγκεῖσθαι ἐκ δυεῖν ψυχῆςκαὶ σώματος ὥστε τί τὸ κωλῦόν ἐστι τὴνμὲν ψυχὴν ἐν οὐρανῷ εἶναι ἥπερ ἦν ἐκΔιός τὸ δὲ θνητὸν ἐμὲ παρὰ τοῖς νεκροῖςΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλ ὦ βέλτιστε Ἀμφι-τρυωνιάδη καλῶς ἂν ταῦτα ἔλεγες εἰσῶμα ἦσθα νῦν δὲ ἀσώματον εἴδωλον εἶὥστε κινδυνεύεις τριπλοῦν ἤδη ποιῆσαι τὸνἩρακλέαΗΡΑΚΛΗΣ Πῶς τριπλοῦνΔΙΟΓΕΝΗΣ Ὧδέ πως εἰ γὰρ ὁ μέν τιςἐν οὐρανῷ ὁ δὲ παρ ἡμῖν σὺ τὸ εἴδωλοντὸ δὲ σῶμα ἐν Οἴτῃ κόνις ἤδη γενόμενοντρία ταῦτα ἤδη γεγένηται καὶ σκόπει ὅντι-να τὸν τρίτον πατέρα ἐπινοήσεις τῷ σώμα-τιΗΡΑΚΛΗΣ Θρασὺς εἶ καὶ σοφιστήςτίς δαὶ καὶ ὢν τυγχάνεις

92

τι καὶ λέγεις ὅτι μέντοι ὅλος εἶ νεκρὸςἀκριβῶς ὁρῶ

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΗΡΑΚΛΕΟΥΣ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Οὐχ Ἡρακλῆς οὗτόςἐστιν οὐ μὲν οὖν ἄλλος μὰ τὸν Ἡρακλέατὸ τόξον τὸ ῥόπαλον ἡ λεοντῆ τὸ μέγε-θος ὅλος Ἡρακλῆς ἐστιν εἶτα τέθνηκενΔιὸς υἱὸς ὤν εἰπέ μοι ὦ καλλίνικε νεκρὸςεἶ ἐγὼ γάρ σοι ἔθυον ὑπὲρ γῆς ὡς θεῷΗΡΑΚΛΗΣ Καὶ ὀρθῶς ἔθυες αὐτὸς μὲνγὰρ ὁ Ἡρακλῆς ἐν τῷ οὐρανῷ τοῖς θεοῖςσύνεστι ldquoκαὶ ἔχει καλλίσφυρον Ἥβηνrdquoἐγὼ δὲ εἴδωλόν εἰμι αὐτοῦΔΙΟΓΕΝΗΣ Πῶς λέγεις εἴδωλον τοῦθεοῦ καὶ δυνατὸν ἐξ ἡμισείας μέν τιναθεὸν εἶναι τεθνάναι δὲ τῷ ἡμίσει ΗΡΑΚΛΗΣ Ναί οὐ γὰρ ἐκεῖνος τέθνη-κεν ἀλλ ἐγὼ ἡ εἰκὼν αὐτοῦ

89

ἄνθρωπον δὲ τὸν διττὸν Θέσπιδι τῷ αὐλη-τῇ ἐδωρήσατο καλῶς αὐλήσαντι παρὰ τὸνπότον Δέδοικα δὲ μὴ καὶ τοὐμὸν κάμηλος ἐνΑἰγυπτίοις ᾖ οἱ δὲ ἄνθρωποι τὸν χαλινὸνἔτι αὐτῆς θαυμάζωσι καὶ τὴν ἁλουργίδαἐπεὶ οὐδὲ τὸ ἐκ δυοῖν τοῖν καλλίστοιν συ-γκεῖσθαι διαλόγου καὶ κωμῳδίας οὐδὲ το-ῦτο ἀπόχρη εἰς εὐμορφίαν εἰ μὴ καὶ ἡμῖξις ἐναρμόνιος καὶ κατὰ τὸ σύμμετρονγίγνοιτο ἔστι γοῦν ἐκ δύο καλῶν ἀλλόκο-τον τὴν ξυνθήκην εἶναι οἷον ἐκεῖνο τὸ προ-χειρότατον ὁ ἱπποκένταυρος οὐ γὰρ ἂνφαίης ἐπέραστόν τι ζῷον τουτὶ γενέσθαιἀλλὰ καὶ ὑβριστότατον εἰ χρὴ πιστεύειντοῖς ζωγράφοις ἐπιδεικνυμένοις τὰς παροι-νίας καὶ σφαγὰς αὐτῶν τί οὖν οὐχὶ καὶἔμπαλιν γένοιτ ἂν εὔμορφόν τι ἐκ δυοῖντοῖν ἀρίστοιν ξυντεθέν ὥσπερ ἐξ οἴνου καὶμέλιτος τὸ ξυναμφότερον ἥδιστον φημὶἔγωγε οὐ μὴν περί γε τῶν ἐμῶν ἔχω δια-

8

ΠΛΟΙΟΝ Η ΕΥΧΑΙ

ΛΥΚΙΝΟΣ Οὐκ ἐγὼ ἔλεγον ὅτι θᾶττοντοὺς γῦπας ἕωλος νεκρὸς ἐν φανερῷ κείμε-νος ἢ θέαμά τι τῶν παραδόξων Τιμόλαονδιαλάθοι κἂν εἰς Κόρινθον δέοι ἀπνευστὶθέοντα ἀπιέναι διὰ τοῦτο οὕτω φιλοθε-άμων σύ γε καὶ ἄοκνος τὰ τοιαῦταΤΙΜΟΛΑΟΣ Τί γὰρ ἔδει ποιεῖν ὦ Λυ-κῖνε σχολὴν ἄγοντα πυθόμενον οὕτωςὑπερμεγέθη ναῦν καὶ πέρα τοῦ μέτρου ἐςτὸν Πειραιᾶ καταπεπλευκέναι μίαν τῶνἀπ Αἰγύπτου ἐς Ἰταλίαν σιταγωγῶνοἶμαι δὲ καὶ σφώ σέ τε καὶ Σάμιππον του-τονί μὴ κατ ἄλλο τι ἐξ ἄστεος ἥκειν ἢ

13

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Μανθάνω ἄντανδρόν σετῷ Πλούτωνι παραδέδωκεν ἀνθ ἑαυτοῦκαὶ σὺ νῦν ἀντ ἐκείνου νεκρὸς εἶΗΡΑΚΛΗΣ Τοιοῦτό τιΔΙΟΓΕΝΗΣ Πῶς οὖν ἀκριβὴς ὢν ὁΑἰακὸς οὐ διέγνω σε μὴ ὄντα ἐκεῖνον ἀλλὰπαρεδέξατο ὑποβολιμαῖον Ἡρακλέα πα-ρόνταΗΡΑΚΛΗΣ Ὅτι ἐῴκειν ἀκριβῶςΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀληθῆ λέγεις ἀκριβῶςγάρ ὥστε αὐτὸς ἐκεῖνος εἶναι ὅρα γοῦν μὴτὸ ἐναντίον ἐστὶ καὶ σὺ μὲν εἶ ὁ Ἡρακλῆςτὸ δὲ εἴδωλον γεγάμηκεν τὴν Ἥβην παρὰτοῖς θεοῖςΗΡΑΚΛΗΣ Θρασὺς εἶ καὶ λάλος καὶ εἰμὴ παύσῃ σκώπτων εἰς ἐμέ εἴσῃ αὐτίκαοἵου θεοῦ εἴδωλόν εἰμιΔΙΟΓΕΝΗΣ Τὸ μὲν τόξον γυμνὸν καὶπρόχειρον ἐγὼ δὲ τί ἂν ἔτι φοβοίμην σεἅπαξ τεθνεώς ἀτὰρ εἰπέ μοι πρὸς τοῦ σοῦἩρακλέους ὁπότε ἐκεῖνος ἔζη συνῆς

90

αὐτῷ καὶ τότε εἴδωλον ὤν ἢ εἷς μὲν ἦτεπαρὰ τὸν βίον ἐπεὶ δὲ ἀπεθάνετε διαιρε-θέντες ὁ μὲν εἰς θεοὺς ἀπέπτατο σὺ δὲ τὸεἴδωλον ὥσπερ εἰκὸς ἦν εἰς ᾅδου πάρειΗΡΑΚΛΗΣ Ἐχρῆν μὲν μηδὲ ἀποκρίνε-σθαι πρὸς ἄνδρα ἐξεπίτηδες ἐρεσχηλοῦνταὅμως δ οὖν καὶ τοῦτο ἄκουσον ὁπόσονμὲν γὰρ Ἀμφιτρύωνος ἐν τῷ Ἡρακλεῖ ἦντοῦτο τέθνηκεν καί εἰμι ἐγὼ ἐκεῖνο πᾶν ὃδὲ ἦν τοῦ Διός ἐν οὐρανῷ σύνεστι τοῖς θεο-ῖςΔΙΟΓΕΝΗΣ Σαφῶς νῦν μανθάνω δύογὰρ φῂς ἔτεκεν ἡ Ἀλκμήνη κατὰ τὸ αὐτὸἩρακλέας τὸν μὲν ὑπ Ἀμφιτρύωνι τὸνδὲ παρὰ τοῦ Διός ὥστε ἐλελήθειτε δίδυμοιὄντες ὁμομήτριοιΗΡΑΚΛΗΣ Οὔκ ὦ μάταιε ὁ γὰραὐτὸς ἄμφω ἦμενΔΙΟΓΕΝΗΣ Οὐκ ἔστι μαθεῖν τοῦτοῥᾴδιον συνθέτους δύο ὄντας Ἡρακλέαςἐκτὸς εἰ μὴ ὥσπερ ἱπποκένταυρός τις ἦτε

91

12

τείνεσθαι ὡς τοιούτων ὄντων ἀλλὰ δέδιαμὴ τὸ ἑκατέρου κάλλος ἡ μῖξις συνέφθει-ρεν Οὐ πάνυ γοῦν συνήθη καὶ φίλα ἐξ ἀρχῆςἦν ὁ διάλογος καὶ ἡ κωμῳδία εἴ γε ὁ μὲνοἴκοι καθ ἑαυτὸν καὶ νὴ Δία ἐν τοῖς περι-πάτοις μετ ὀλίγων τὰς διατριβὰς ἐποιεῖτοἡ δὲ παραδοῦσα τῷ Διονύσῳ ἑαυτὴν θε-άτρῳ ὡμίλει καὶ ξυνέπαιζε καὶ ἐγελωτο-ποίει καὶ ἐπέσκωπτε καὶ ἐν ῥυθμῷ ἔβαινεπρὸς αὐλὸν ἐνίοτε καὶ τὸ ὅλον ἀναπαίστοιςμέτροις ἐποχουμένη τὰ πολλά τοὺς δὲ τοῦδιαλόγου ἑταίρους ἐχλεύαζε φροντιστὰςκαὶ μετεωρολέσχας καὶ τὰ τοιαῦτα προσα-γορεύουσα καὶ μίαν ταύτην προαίρεσινἐπεποίητο ἐκείνους ἐπισκώπτειν καὶ τὴνΔιονυσιακὴν ἐλευθερίαν καταχεῖν αὐτῶνἄρτι μὲν ἀεροβατοῦντας δεικνύουσα καὶ νε-φέλαις ξυνόντας ἄρτι δὲ ψυλλῶν πηδήμα-τα διαμετροῦντας ὡς δῆθεν τὰ ἀέρια λε-πτολογουμένους ὁ διάλογος δὲ σεμνο-

9

πράγματα μικρὸν μὲν ὑμῖν ὡς ὁρᾶτε τὸσκαφίδιον καὶ ὑπόσαθρόν ἐστιν καὶ διαρρεῖτὰ πολλά καὶ ἢν τραπῇ ἐπὶ θάτερα οἰχή-σεται περιτραπέν ὑμεῖς δὲ τοσοῦτοι ἅμαἥκετε πολλὰ ἐπιφερόμενοι ἕκαστος ἢν οὖνμετὰ τούτων ἐμβῆτε δέδια μὴ ὕστερον με-τανοήσητε καὶ μάλιστα ὁπόσοι νεῖν οὐκἐπίστασθεΕΡΜΗΣ Πῶς οὖν ποιήσαντες εὐπλοήσο-μενΧΑΡΩΝ Ἐγὼ ὑμῖν φράσω γυμνοὺςἐπιβαίνειν χρὴ τὰ περιττὰ ταῦτα πάντα ἐπὶτῆς ἠϊόνος καταλιπόντας μόλις γὰρ ἂν καὶοὕτως δέξαιτο ὑμᾶς τὸ πορθμεῖον σοὶ δέὦ Ἑρμῆ μελήσει τὸ ἀπὸ τούτου μηδέναπαραδέχεσθαι αὐτῶν ὃς ἂν μὴ ψιλὸς ᾖ καὶτὰ ἔπιπλα ὥσπερ ἔφην ἀποβαλών παρὰδὲ τὴν ἀποβάθραν ἑστὼς διαγίνωσκε αὐτο-ὺς καὶ ἀναλάμβανε γυμνοὺς ἐπιβαίνειν ἀνα-γκάζωνΕΡΜΗΣ Εὖ λέγεις καὶ οὕτω ποιήσω-

120

λυπεῖ ταῦτά σε ὑπὲρ τὴν μνήμην ἰόντα τίδακρύεις ὦ μάταιε οὐδὲ ταῦτά σε ὁ σοφὸςἈριστοτέλης ἐπαίδευσεν μὴ οἴεσθαιβέβαια εἶναι τὰ παρὰ τῆς τύχηςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ὁ σοφὸς ἐκεῖνοςἁπάντων κολάκων ἐπιτριπτότατος ὤν ἐμὲμόνον ἔασον τὰ Ἀριστοτέλους εἰδέναι ὅσαμὲν ᾔτησεν παρ ἐμοῦ οἷα δὲ ἐπέστελλενὡς δὲ κατεχρῆτό μου τῇ περὶ παιδείαν φι-λοτιμίᾳ θωπεύων καὶ ἐπαινῶν ἄρτι μὲνπρὸς τὸ κάλλος ὡς καὶ τοῦτο μέρος ὂντἀγαθοῦ ἄρτι δὲ ἐς τὰς πράξεις καὶ τὸνπλοῦτον καὶ γὰρ αὖ καὶ τοῦτο ἀγαθὸν ἡγε-ῖτο εἶναι ὡς μὴ αἰσχύνοιτο καὶ αὐτὸς λαμ-βάνων γόης ὦ Διόγενες ἅνθρωπος καὶ τε-χνίτης πλὴν ἀλλὰ τοῦτό γε ἀπολέλαυκατῆς σοφίας αὐτοῦ τὸ λυπεῖσθαι ὡς ἐπὶ με-γίστοις ἀγαθοῖς ἐκείνοις ἃ κατηριθμήσωμικρῷ γε ἔμπροσθενΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλ οἶσθα ὃ δράσεις ἄκοςγάρ σοι τῆς λύπης ὑποθήσομαι ἐπεὶ ἐντα-

101

τάτας ἐποιεῖτο τὰς συνουσίας φύσεώς τεπέρι καὶ ἀρετῆς φιλοσοφῶν ὥστε τὸ τῶνμουσικῶν τοῦτο δὶς διὰ πασῶν εἶναι τὴνἁρμονίαν ἀπὸ τοῦ ὀξυτάτου ἐς τὸ βαρύτα-τον καὶ ὅμως ἐτολμήσαμεν ἡμεῖς τὰοὕτως ἔχοντα πρὸς ἄλληλα ξυναγαγεῖν καὶξυναρμόσαι οὐ πάνυ πειθόμενα οὐδὲ εὐμα-ρῶς ἀνεχόμενα τὴν κοινωνίαν Δέδια τοίνυν μὴ αὖθις ὅμοιόν τι τῷ Προ-μηθεῖ τῷ σῷ πεποιηκὼς φαίνωμαι τὸ θῆλυτῷ ἄρρενι ἐγκαταμίξας καὶ δι αὐτὸ δίκηνὑπόσχω μᾶλλον δὲ καὶ κατ ἄλλο τι τοιο-ῦτος ἂν φανείην ἐξαπατῶν ἴσως τοὺςἀκούοντας καὶ ὀστᾶ παραθεὶς αὐτοῖς κεκα-λυμμένα τῇ πιμελῇ γέλωτα κωμικὸν ὑπὸσεμνότητι φιλοσόφῳ τὸ γὰρ τῆς κλεπτι-κῆς ndash καὶ γὰρ κλεπτικῆς ὁ θεός ndash ἄπαγετοῦτο μόνον οὐκ ἂν εἴποις ἐνεῖναι τοῖς ἡμε-τέροις ἢ παρὰ τοῦ γὰρ ἂν ἐκλέπτομεν εἰμὴ ἄρα τις ἐμὲ διέλαθεν τοιούτους ἱππο-κάμπους καὶ τραγελάφους καὶ αὐτὸς συ-

10

ντεθεικώς πλὴν ἀλλὰ τί ἂν πάθοιμι ἐμμε-νετέον γὰρ οἷς ἅπαξ προειλόμην ἐπεὶ τόγε μεταβουλεύεσθαι Ἐπιμηθέως ἔργον οὐΠρομηθέως ἐστίν

11

ῦθά γε ἐλλέβορος οὐ φύεται σὺ δὲ κἂν τὸΛήθης ὕδωρ χανδὸν ἐπισπασάμενος πίεκαὶ αὖθις πίε καὶ πολλάκις οὕτω γὰρ ἂνπαύσαιο ἐπὶ τοῖς Ἀριστοτέλους ἀγαθοῖςἀνιώμενος καὶ γὰρ Κλεῖτον ἐκεῖνον ὁρῶκαὶ Καλλισθένην καὶ ἄλλους πολλοὺς ἐπὶσὲ ὁρμῶντας ὡς διασπάσαιντο καὶ ἀμύναι-ντο σε ὧν ἔδρασας αὐτούς ὥστε τὴνἑτέραν σὺ ταύτην βάδιζε καὶ πῖνε πολ-λάκις ὡς ἔφην

ΕΡΜΟΥ ΚΑΙ ΧΑΡΩΝΟΣ

ΕΡΜΗΣ Λογισώμεθα ὦ πορθμεῦ εἰδοκεῖ ὁπόσα μοι ὀφείλεις ἤδη ὅπως μὴαὖθις ἐρίζωμέν τι περὶ αὐτῶν ΧΑΡΩΝ Λογισώμεθα ὦ Ἑρμῆ ἄμει-νον γὰρ ὡρίσθαι καὶ ἀπραγμονέστερονΕΡΜΗΣ Ἄγκυραν ἐντειλαμένῳ ἐκόμισαπέντε δραχμῶν

102

ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Σχεδὸν ἀμφὶ τὰεἴκοσιΣΙΜΥΛΟΣ Ἤδη μανθάνω ἅτινά σοιἐκεῖνος ἐχαρίζετοΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Πλὴν ἀλλὰ πολὺἐκείνων ἀξιώτερος κληρονομεῖν εἰ καὶβάρβαρος ἦν καὶ ὄλεθρος ὃν ἤδη καὶαὐτῶν οἱ ἄριστοι θεραπεύουσιν ἐκεῖνοςτοίνυν ἐκληρονόμησέ μου καὶ νῦν ἐν τοῖςεὐπατρίδαις ἀριθμεῖται ὑπεξυρημένος μὲντὸ γένειον καὶ βαρβαρίζων Κόδρου δὲεὐγενέστερος καὶ Νιρέως καλλίων καὶὈδυσσέως συνετώτερος λεγόμενος εἶναιΣΙΜΥΛΟΣ Οὔ μοι μέλει καὶ στρατη-γησάτω τῆς Ἑλλάδος εἰ δοκεῖ ἐκεῖνοι δὲltμὴgt κληρονομείτωσαν μόνον

ΧΑΡΩΝΟΣ ΚΑΙ ΕΡΜΟΥ

ΧΑΡΩΝ Ἀκούσατε ὡς ἔχει ὑμῖν τὰ

119

δεθῆναί με πρὸς τὸ ἐφίππιον εἰ μέλλω με-νεῖν τε ἄνω καὶ ἕξεσθαι τοῦ χαλινοῦΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἐγώ σοι ὦ Σάμιππεἡγήσομαι τῶν ἱππέων Λυκῖνος δὲ τὸ δεξι-ὸν κέρας ἐχέτω δίκαιος δ ἂν εἴην τυχεῖνπαρὰ σοῦ τῶν μεγίστων τοσούτοις σε μεδί-μνοις δωρησάμενος ἐπισήμου χρυσίουΣΑΜΙΠΠΟΣ Καὶ αὐτοὺς ἐρώμεθα ὦἈδείμαντε τοὺς ἱππέας εἰ δέξονται ἄρχο-ντά σε σφῶν γενέσθαι ὅτῳ δοκεῖ ὦ ἱππε-ῖς Ἀδείμαντον ἱππαρχεῖν ἀνατεινάτω τὴνχεῖραΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Πάντες ὡς ὁρᾷς ὦΣάμιππε ἐχειροτόνησανΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ σὺ μὲν ἄρχε τῆς ἵπ-που Λυκῖνος δὲ ἐχέτω τὸ δεξιόν οὑτοσὶ δὲΤιμόλαος ἐπὶ τοῦ εὐωνύμου τετάξεταιἐγὼ δὲ κατὰ μέσον ὡς νόμος βασιλεῦσιτῶν Περσῶν ἐπειδὰν αὐτοὶ συμπαρῶσιπροΐωμεν δὲ ἤδη τὴν ἐπὶ Κορίνθου διὰ τῆςὀρεινῆς ἐπευξάμενοι τῷ βασιλείῳ Διί

40

φὴς κυβερνήτην τὸν Ἥρωνα ἢ τοῦ Νη-ρέως ἡλικιώτην ὃς τοσοῦτον ἀπεσφάλητῆς ὁδοῦ ἀλλὰ τί τοῦτο οὐκ Ἀδείμαντοςἐκεῖνός ἐστιΤΙΜΟΛΑΟΣ Πάνυ μὲν οὖν Ἀδείμα-ντος αὐτός ἐμβοήσωμεν οὖν Ἀδείμαντεσέ φημι τὸν Μυρρινούσιον τὸν Στρομβί-χουΛΥΚΙΝΟΣ Δυεῖν θάτερον ἢ δυσχεραί-νει καθ ἡμῶν ἢ ἐκκεκώφωται Ἀδείμαντοςγάρ οὐκ ἄλλος τίς ἐστι Πάνυ ἤδη σαφῶςὁρῶ καὶ θοἰμάτιον αὐτοῦ καὶ τὸ βάδισμαἐκείνου καὶ ἐν χρῷ ἡ κουρά ἐπιτείνωμενδὲ ὅμως τὸν περίπατον ὡς καταλάβωμεναὐτόν ἢν μὴ τοῦ ἱματίου λαβόμενοι σε ἐπι-στρέψωμεν ὦ Ἀδείμαντε οὐχ ὑπακούσειἡμῖν βοῶσιν ἀλλὰ καὶ φροντίζοντι ἔοικαςἐπὶ συννοίας τινὸς οὐ μικρὸν οὐδὲ εὐκατα-φρόνητον πρᾶγμα ὡς δοκεῖς ἀνακυκλῶνΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Οὐδέν ὦ Λυκῖνε χα-λεπόν ἀλλά με κενή τις ἔννοια μεταξὺ βα-

21

οὐκ ὀλίγα τῶν ἐραστῶν ἀπολέλαυκα μονο-νουχὶ προσκυνούμενος ὑπ αὐτῶν καὶ ἐθρυ-πτόμην δὲ πολλάκις καὶ ἀπέκλειον αὐτῶντινας ἐνίοτε οἱ δὲ ἡμιλλῶντο καὶ ἀλλήλουςὑπερεβάλλοντο ἐν τῇ περὶ ἐμὲ φιλοτιμίᾳΣΙΜΥΛΟΣ Τέλος δ οὖν πῶς ἐβουλεύ-σω περὶ τῶν κτημάτωνΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Εἰς τὸ φανερὸν μὲνἕκαστον αὐτῶν κληρονόμον ἀπολιπεῖν ἔφα-σκον ὁ δ ἐπίστευέν τε ἂν καὶ κολακευτι-κώτερον παρεσκεύαζεν αὑτόν ἄλλας δὲτὰς ἀληθεῖς διαθήκας ἐκείνας ἔχων κατέλι-πον οἰμώζειν ἅπασι φράσαςΣΙΜΥΛΟΣ Τίνα δὲ αἱ τελευταῖαι τὸνκληρονόμον ἔσχον ἦ πού τινα τῶν ἀπὸ τοῦγένουςΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Οὐ μὰ Δία ἀλλὰ νε-ώνητόν τινα τῶν μειρακίων τῶν ὡραίωνΦρύγα ΣΙΜΥΛΟΣ Ἀμφὶ πόσα ἔτη ὦ Πολύ-στρατε

118

ΧΑΡΩΝ Πολλοῦ λέγειςΕΡΜΗΣ Νὴ τὸν Ἀϊδωνέα τῶν πέντεὠνησάμην καὶ τροπωτῆρα δύο ὀβολῶνΧΑΡΩΝ Τίθει πέντε δραχμὰς καὶ ὀβο-λοὺς δύοΕΡΜΗΣ Καὶ ἀκέστραν ὑπὲρ τοῦ ἱστίουπέντε ὀβολοὺς ἐγὼ κατέβαλονΧΑΡΩΝ Καὶ τούτους προστίθειΕΡΜΗΣ Καὶ κηρὸν ὡς ἐπιπλάσαι τοῦσκαφιδίου τὰ ἀνεῳγότα καὶ ἥλους δὲ καὶκαλῴδιον ἀφ οὗ τὴν ὑπέραν ἐποίησας δύοδραχμῶν ἅπανταΧΑΡΩΝ Καὶ ἄξια ταῦτα ὠνήσω ΕΡΜΗΣ Ταῦτά ἐστιν εἰ μή τι ἄλλοἡμᾶς διέλαθεν ἐν τῷ λογισμῷ πότε δ οὖνταῦτα ἀποδώσειν φῄςΧΑΡΩΝ Νῦν μέν ὦ Ἑρμῆ ἀδύνατονἢν δὲ λοιμός τις ἢ πόλεμος καταπέμψῃἀθρόους τινάς ἐνέσται τότε ἀποκερδᾶναιπαραλογιζόμενον ἐν τῷ πλήθει τὰ πορθμε-ῖα

103

δίζοντα ὑπελθοῦσα παρακοῦσαι ὑμῶν ἐποί-ησεν ἀτενὲς πρὸς αὐτὴν ἅπαντι τῷ λογι-σμῷ ἀποβλέποντα ΛΥΚΙΝΟΣ Τίς αὕτη μὴ γὰρ ὀκνήσῃςεἰπεῖν εἰ μή τίς ἐστι τῶν πάνυ ἀπορρήτωνκαίτοι ἐτελέσθημεν ὡς οἶσθα καὶ σιγᾶνμεμαθήκαμενΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀλλ αἰσχύνομαι ἔγω-γε εἰπεῖν πρὸς ὑμᾶς οὕτω γὰρ μειρακι-ῶδες ὑμῖν δόξει τὸ φρόντισμαΛΥΚΙΝΟΣ Μῶν ἐρωτικόν τί ἐστινοὐδὲ γὰρ οὐδὲ τοῦτο ἀμυήτοις ἡμῖν ἐξαγο-ρεύσεις ἀλλὰ ὑπὸ λαμπρᾷ τῇ δᾳδὶ καὶαὐτοῖς τετελεσμένοιςΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Οὐδέν ὦ θαυμάσιετοιοῦτον ἀλλά τινα πλοῦτον ἐμαυτῷ ἀνε-πλαττόμην ἣν κενὴν μακαρίαν οἱ πολλοὶκαλοῦσιν καί μοι ἐν ἀκμῇ τῆς περιουσίαςκαὶ τρυφῆς ἐπέστητεΛΥΚΙΝΟΣ Οὐκοῦν τὸ προχειρότατοντοῦτο κοινὸς Ἑρμᾶς φασι καὶ ἐς μέσον

22

κόσμει τό τε ἱππικὸν καὶ τοὺς ἀνέρας τοὺςἀσπιδιώτας ἐθέλω γὰρ εἰδέναι οἷ βαδιε-ῖσθε τοσοῦτοι ὄντες ἐξ Ἀρκαδίας ἢ ἐπὶ τί-νας ἀθλίους πρώτους ἀφίξεσθεΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἄκουε ὦ Λυκῖνε μᾶλλονδέ εἴ σοι φίλον ἀκολούθει μεθ ἡμῶν ἵπ-παρχον γάρ σε τῶν πεντακισχιλίων ἀποφα-νῶΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλὰ τῆς μὲν τιμῆς ὦ βα-σιλεῦ χάριν οἶδά σοι καὶ ὑποκύψας ἐς τὸΠερσικὸν προσκυνῶ σε περιαγαγὼν εἰς το-ὐπίσω τὼ χεῖρε τιμῶν τὴν τιάραν ὀρθὴνοὖσαν καὶ τὸ διάδημα σὺ δὲ τῶν ἐρρω-μένων τούτων τινὰ ποίησον ἵππαρχον ἐγὼγάρ σοι δεινῶς ἄφιππός εἰμι καὶ οὐδὲ ὅλωςἐπέβην ἵππου ἐν τῷ πρὸ τοῦ χρόνῳ δέδιατοίνυν μὴ τοῦ σαλπιγκτοῦ ἐποτρύνοντοςκαταπεσὼν ἔγωγε συμπατηθῶ ἐν τῇ τύρβῃὑπὸ τοσαύταις ὁπλαῖς ἢ καὶ θυμοειδὴς ὢνὁ ἵππος ἐξενέγκῃ με τὸν χαλινὸν ἐνδακὼνἐς μέσους τοὺς πολεμίους ἢ δεήσει κατα-

39

ΕΡΜΗΣ Νῦν οὖν ἐγὼ καθεδοῦμαι τὰκάκιστα εὐχόμενος γενέσθαι ὡς ἂν ἀπὸτούτων ἀπολάβοιμιΧΑΡΩΝ Οὐκ ἔστιν ἄλλως ὦ Ἑρμῆνῦν δὲ ὀλίγοι ὡς ὁρᾷς ἀφικνοῦνται ἡμῖνεἰρήνη γάρΕΡΜΗΣ Ἄμεινον οὕτως εἰ καὶ ἡμῖν πα-ρατείνοιτο ὑπὸ σοῦ τὸ ὄφλημα πλὴν ἀλλοἱ μὲν παλαιοί ὦ Χάρων οἶσθα οἷοι παρε-γίγνοντο ἀνδρεῖοι ἅπαντες αἵματοςἀνάπλεῳ καὶ τραυματίαι οἱ πολλοί νῦν δὲἢ φαρμάκῳ τις ὑπὸ τοῦ παιδὸς ἀποθανὼν ἢὑπὸ τῆς γυναικὸς ἢ ὑπὸ τρυφῆς ἐξῳδηκὼςτὴν γαστέρα καὶ τὰ σκέλη ὠχροὶ ἅπαντεςκαὶ ἀγεννεῖς οὐδὲν ὅμοιοι ἐκείνοις οἱ δὲπλεῖστοι αὐτῶν διὰ χρήματα ἥκουσιν ἐπι-βουλεύοντες ἀλλήλοις ὡς ἐοίκασιΧΑΡΩΝ Πάνυ γὰρ περιπόθητά ἐστι τα-ῦτα ΕΡΜΗΣ Οὐκοῦν οὐδ ἐγὼ δόξαιμι ἂνἁμαρτάνειν πικρῶς ἀπαιτῶν τὰ ὀφειλόμε-

104

κοῦτος ὤν ὀδόντας τέτταρας ἔχωνΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Νὴ Δία τοὺς ἀρί-στους γε τῶν ἐν τῇ πόλει καὶ γέροντά μεκαὶ φαλακρόν ὡς ὁρᾷς ὄντα καὶ λημῶνταπροσέτι καὶ κορυζῶντα ὑπερήδοντο θερα-πεύοντες καὶ μακάριος ἦν αὐτῶν ὅντινα ἂνκαὶ μόνον προσέβλεψαΣΙΜΥΛΟΣ Μῶν καὶ σύ τινα ὥσπερ ὁΦάων τὴν Ἀφροδίτην ἐκ Χίου διεπόρθμευ-σας εἶτά σοι εὐξαμένῳ ἔδωκεν νέον εἶναικαὶ καλὸν ἐξ ὑπαρχῆς καὶ ἀξιέραστονΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Οὔκ ἀλλὰ τοιοῦτοςὢν περιπόθητος ἦν ΣΙΜΥΛΟΣ Αἰνίγματα λέγειςΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Καὶ μὴν πρόδηλόςγε ὁ ἔρως οὑτοσὶ πολὺς ὢν ὁ περὶ τοὺςἀτέκνους καὶ πλουσίους γέρονταςΣΙΜΥΛΟΣ Νῦν μανθάνω σου τὸ κάλ-λος ὦ θαυμάσιε ὅτι παρὰ τῆς χρυσῆςἈφροδίτης ἦνΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Ἀτάρ ὦ Σιμύλε

117

ριοι καὶ τὸ πᾶν εἰς πέντε μυριάδας ὁπλιτι-κόν ἱππεῖς δὲ ἀμφὶ τοὺς πεντακισχιλίουςἐγὼ δὲ χειροτονητὸς ὑφ ἁπάντων προκρι-θεὶς ἄρχων ἄριστος εἶναι δόξας ἀνθρώπωνἡγεῖσθαι καὶ πράγμασι χρῆσθαι ὡς τοῦτόγε αὐτὸ ἡδύ μείζω εἶναι τῶν ἄλλων βασι-λέων ἅτε ἀρετῇ προχειρισθέντα ὑπὸ τῆςστρατιᾶς ἄρχειν οὐ κληρονόμον γενόμενονἄλλου πονήσαντος ἐς τὴν βασιλείαν ἐπεὶτῷ Ἀδειμάντου θησαυρῷ παραπλήσιον τὸτοιοῦτο καὶ τὸ πρᾶγμα οὐχ ὅμοιον ἡδύὥσπερ ὅταν ἴδῃ τις αὐτὸς δι αὑτοῦ κτη-σάμενος τὴν δυναστείανΛΥΚΙΝΟΣ Παπαῖ ὦ Σάμιππε οὐδὲνμικρόν ἀλλὰ τὸ κεφάλαιον αὐτὸ τῶν ἀγα-θῶν ἁπάντων σύ γε ᾔτησας ἄρχειν ἀσπί-δος τοσαύτης ἄριστος δὴ προκριθεὶς ὑπὸτῶν πεντακισμυρίων τοιοῦτον ἡμῖν ἡ Μα-ντίνεια θαυμαστὸν βασιλέα καὶ στρατηγὸνἐλελήθει ἀνατρέφουσα πλὴν ἀλλὰ βασί-λευε καὶ ἡγοῦ τῶν στρατιωτῶν καὶ δια-

38

κατατίθει φέρων τὸν πλοῦτον ἄξιον γὰρἀπολαῦσαι τὸ μέρος φίλους ὄντας τῆςἈδειμάντου τρυφῆςΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀπελείφθην μὲν ὑμῶνεὐθὺς ἐν τῇ πρώτῃ ἐς τὴν ναῦν ἐπιβάσειἐπεὶ σέ ὦ Λυκῖνε κατέστησα ἐς τὸ ἀσφα-λές περιμετροῦντος γάρ μου τῆς ἀγκύραςτὸ πάχος οὐκ οἶδ ὅπου ὑμεῖς ἀπέστητεἸδὼν δὲ ὅμως τὰ πάντα ἠρόμην τινὰ τῶνναυτῶν ὁπόσην ἀποφέρει ἡ ναῦς τῷ δε-σπότῃ ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ κατ ἔτος ἕκαστοντὴν μισθοφορίαν ὁ δέ μοι Δώδεκα ἔφηἈττικὰ τάλαντα εἰ πρὸς τοὐλάχιστόν τιςλογίζοιτο τοὐντεῦθεν οὖν ἐπανιὼν ἐλογι-ζόμην εἴ τις θεῶν τὴν ναῦν ἄφνω ἐμὴν ποι-ήσειεν εἶναι οἷον ἄν ὡς εὐδαίμονα βίονἐπεβίωσα εὖ ποιῶν τοὺς φίλους καὶ ἐπι-πλέων ἐνίοτε μὲν αὐτός ἐνίοτε δὲ οἰκέταςἐκπέμπων εἶτα ἐκ τῶν δώδεκα ἐκείνωνταλάντων οἰκίαν τε ἤδη ᾠκοδομησάμην ἐνἐπικαίρῳ μικρὸν ὑπὲρ τὴν Ποικίλην τὴν

23

σοι παράδοξον τοῦτο δόξειΣΙΜΥΛΟΣ Παράδοξον εἰ γέρων τε καὶἀσθενὴς ἄτεκνός τε προσέτι ἥδεσθαι τοῖςἐν τῷ βίῳ ἐδύνασοΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Τὸ μὲν πρῶτον ἅπα-ντα ἐδυνάμην ἔτι καὶ παῖδες ὡραῖοι ἦσανπολλοὶ καὶ γυναῖκες ἁβρόταται καὶ μύρακαὶ οἶνος ἀνθοσμίας καὶ τράπεζα ὑπὲρ τὰςἐν ΣικελίᾳΣΙΜΥΛΟΣ Καινὰ ταῦτα ἐγὼ γάρ σεπάνυ φειδόμενον ἠπιστάμην ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Ἀλλ ἐπέρρει μοι ὦγενναῖε παρὰ ἄλλων τὰ ἀγαθά καὶ ἕωθενμὲν εὐθὺς ἐπὶ θύρας ἐφοίτων μάλα πολλοίμετὰ δὲ παντοῖά μοι δῶρα προσήγετο ἁπα-νταχόθεν τῆς γῆς τὰ κάλλισταΣΙΜΥΛΟΣ Ἐτυράννησας ὦ Πολύστρα-τε μετ ἐμέΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐραστὰςεἶχον μυρίουςΣΙΜΥΛΟΣ Ἐγέλασα ἐραστὰς σὺ τηλι-

116

να παρὰ σοῦ

ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ ΚΑΙ ΕΡΜΟΥ

ΠΛΟΥΤΩΝ Τὸν γέροντα οἶσθα τὸνπάνυ γεγηρακότα λέγω τὸν πλούσιονΕὐκράτην ᾧ παῖδες μὲν οὐκ εἰσίν οἱ τὸνκλῆρον δὲ θηρῶντες πεντακισμύριοιΕΡΜΗΣ Ναί τὸν Σικυώνιον φῄς τίοὖνΠΛΟΥΤΩΝ Ἐκεῖνον μέν ὦ Ἑρμῆζῆν ἔασον ἐπὶ τοῖς ἐνενήκοντα ἔτεσιν ἃ βε-βίωκεν ἐπιμετρήσας ἄλλα τοσαῦτα εἴ γεοἷόν τε ἦν καὶ ἔτι πλείω τοὺς δὲ κόλακαςαὐτοῦ Χαρῖνον τὸν νέον καὶ Δάμωνα καὶτοὺς ἄλλους κατάσπασον ἐφεξῆς ἅπανταςΕΡΜΗΣ Ἄτοπον ἂν δόξειε τὸ τοιοῦτονΠΛΟΥΤΩΝ Οὐ μὲν οὖν ἀλλὰ δι-καιότατον τί γὰρ ἐκεῖνοι παθόντες εὔχο-νται ἀποθανεῖν ἐκεῖνον ἢ τῶν χρημάτων

105

παρὰ τὸν Ἰλισσὸν ἐκείνην τὴν πατρῴανἀφείς καὶ οἰκέτας ὠνούμην καὶ ἐσθῆταςκαὶ ζεύγη καὶ ἵππους νυνὶ δὲ ἤδη καὶἔπλεον ὑφ ἁπάντων εὐδαιμονιζόμενος τῶνἐπιβατῶν φοβερὸς τοῖς ναύταις καὶ μονο-νουχὶ βασιλεὺς νομιζόμενος ἔτι δέ μοι τὰκατὰ τὴν ναῦν εὐθετίζοντι καὶ ἐς λιμέναπόρρωθεν ἀποβλέποντι ἐπιστάς ὦ Λυκῖνεκατέδυσας τὸν πλοῦτον καὶ ἀνέτρεψας εὖφερόμενον τὸ σκάφος οὐρίῳ τῆς εὐχῆςπνεύματιΛΥΚΙΝΟΣ Οὐκοῦν ὦ γενναῖε λαβόμε-νός μου ἄπαγε πρὸς τὸν στρατηγὸν ὥς τιναπειρατὴν ἢ καταποντιστήν ὃς τηλικοῦτονναυάγιον εἴργασμαι καὶ ταῦτα ἐν γῇ κατὰτὴν ἐκ Πειραιῶς ἐς τὸ ἄστυ ἀλλὰ ὅραὅπως παραμυθήσομαί σου τὸ πταῖσμαπέντε γάρ εἰ βούλει καλλίω καὶ μείζω τοῦΑἰγυπτίου πλοίου ἤδη ἔχε καὶ τὸ μέγι-στον οὐδὲ καταδῦναι δυνάμενα καὶ τάχασοι πεντάκις ἐξ Αἰγύπτου κατ ἔτος ἕκα-

24

λεῖς τὴν ὑπόσχεσιν ἀλλὰ σὺ ἤδη ὁ Σάμιπ-πος εὔχουΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἐγὼ δὲ ndash ἠπειρώτης γάρεἰμι Ἀρκὰς ἐκ Μαντινείας ὡς ἴστε ndash ναῦνμὲν οὐκ αἰτήσω μοι γενέσθαι ἥν γε τοῖςπολίταις ἐπιδείξασθαι ἀδύνατον οὐδὲ μι-κρολογήσομαι πρὸς τοὺς θεοὺς θησαυρὸναἰτῶν καὶ μεμετρημένον χρυσίον ἀλλὰ δύ-νανται γὰρ πάντα οἱ θεοί καὶ τὰ μέγισταεἶναι δοκοῦντα καὶ ὁ νόμος τῆς εὐχῆς ὃνΤιμόλαος ἔθηκε φήσας μηδὲν ὀκνεῖν αἰτε-ῖν ὡς ἐκείνων πρὸς οὐδὲν ἀνανευόντωναἰτῶ δὴ βασιλεὺς γενέσθαι οὐχ οἷοςἈλέξανδρος ὁ Φιλίππου ἢ Πτολεμαῖος ἢΜιθριδάτης ἢ εἴ τις ἄλλος ἐκδεξάμενος τὴνβασιλείαν παρὰ πατρὸς ἦρξεν ἀλλά μοι τὸπρῶτον ἀπὸ λῃστείας ἀρξαμένῳ ἑταῖροικαὶ συνωμόται ὅσον τριάκοντα πιστοὶμάλα καὶ πρόθυμοι γενέσθωσαν εἶτα κατὀλίγον τριακόσιοι προσιόντες ἡμῖν ἄλλοςἐπ ἄλλῳ εἶτα χίλιοι καὶ μετ οὐ πολὺ μύ-

37

ἀντιποιοῦνται οὐδὲν προσήκοντες ὃ δὲπάντων ἐστὶ μιαρώτατον ὅτι καὶ τὰ τοια-ῦτα εὐχόμενοι ὅμως θεραπεύουσιν ἔν γε τῷφανερῷ καὶ νοσοῦντος ἃ μὲν βουλεύονταιπᾶσι πρόδηλα θύσειν δὲ ὅμως ὑπισχνο-ῦνται ἢν ῥαΐσῃ καὶ ὅλως ποικίλη τις ἡ κο-λακεία τῶν ἀνδρῶν διὰ ταῦτα ὁ μὲν ἔστωἀθάνατος οἱ δὲ προαπίτωσαν αὐτοῦ μάτηνἐπιχανόντεςΕΡΜΗΣ Γελοῖα πείσονται πανοῦργοιὄντεςΠΛΟΥΤΩΝ Πολλὰ κἀκεῖνος εὖ μάλαδιαβουκολεῖ αὐτοὺς καὶ ἐλπίζει καὶ ὅλωςldquoαἰεὶ θανέοντι ἐοικὼςrdquo ἔρρωται πολὺ μᾶλ-λον τῶν νέων οἱ δὲ ἤδη τὸν κλῆρον ἐν σφί-σι διῃρημένοι βόσκονται ζωὴν μακαρίανπρὸς ἑαυτοὺς τιθέντες Οὐκοῦν ὁ μὲν ἀπο-δυσάμενος τὸ γῆρας ὥσπερ Ἰόλεως ἀνηβη-σάτω οἱ δὲ ἀπὸ μέσων τῶν ἐλπίδων τὸνὀνειροποληθέντα πλοῦτον ἀπολιπόντεςἡκέτωσαν ἤδη κακοὶ κακῶς ἀποθανόντες

106

ἄφνω ἀπέθανον τοῦ τέγους μοι ἐπιπε-σόντος καὶ νῦν Ἑρμόλαος ἔχει τἀμὰὥσπερ τις λάβραξ καὶ τὸ ἄγκιστρον τῷ δε-λέατι συγκατασπάσαςΔΑΜΝΙΠΠΟΣ Οὐ μόνον ἀλλὰ καὶαὐτόν σε τὸν ἁλιέα ὥστε τὸ σόφισμα κατὰσαυτοῦ συντέθεικας ΚΝΗΜΩΝ Ἔοικα οἰμώζω τοιγαροῦν

ΣΙΜΥΛΟΥ ΚΑΙ ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΥ

ΣΙΜΥΛΟΣ Ἥκεις ποτέ ὦ Πολύστρα-τε καὶ σὺ παρ ἡμᾶς ἔτη οἶμαι οὐ πολὺἀποδέοντα τῶν ἑκατὸν βεβιωκώςΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Ὀκτὼ ἐπὶ τοῖς ἐνε-νήκοντα ὦ ΣιμύλεΣΙΜΥΛΟΣ Πῶς δαὶ τὰ μετ ἐμὲ ταῦταἐβίως τριάκοντα ἐγὼ γὰρ ἀμφὶ τὰ ἑβδομή-κοντά σου ὄντος ἀπέθανονΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Ὑπερήδιστα εἰ καί

115

σου πλουσιωτέρους γενομένους ἐκπε-σόντας ἐν βραχεῖ τῶν ἀγαθῶν ἁπάντωνἵνα δέ σοι καὶ τούτους ἀφῶ τό γε ὑγιαίνεινἐχέγγυον οἴει σοι γενήσεσθαι καὶ βέβαιονἢ οὐχ ὁρᾷς πολλοὺς τῶν πλουσίων κακο-δαιμόνως διάγοντας ὑπὸ τῶν ἀλγηδόνωντοὺς μὲν οὐδὲ βαδίζειν δυναμένους ἐνίουςδὲ τυφλοὺς ἢ τῶν ἐντοσθιδίων τι ἀλγο-ῦντας ὅτι μὲν γὰρ οὐκ ἂν ἕλοιο πλουτῶνδὶς τοσοῦτον πλοῦτον ὅμοια πάσχειν Φανο-μάχῳ τῷ πλουσίῳ καὶ θηλύνεσθαι ὡς ἐκε-ῖνος εὖ οἶδα κἂν μὴ εἴπῃς ἐῶ λέγειν ὅσαςἐπιβουλὰς μετὰ τοῦ πλούτου καὶ λῃστὰςκαὶ φθόνον καὶ μῖσος παρὰ τῶν πολλῶνὁρᾷς οἵων σοι πραγμάτων αἴτιος ὁ θησαυ-ρὸς γίγνεταιΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀεὶ σύ μοι ὦ Λυκῖνεὑπεναντίος ὥστε οὐδὲ τὴν χοίνικα ἔτιλήψῃ ἐς τέλος μου τῆς εὐχῆς ἐπηρεάζων ΛΥΚΙΝΟΣ Τοῦτο μὲν ἤδη κατὰ τοὺςπολλοὺς τῶν πλουσίων ἀναδύῃ καὶ ἀνακα-

36

στον σιταγωγείτωσαν σιταγωγίαν εἰ καίὦ ναυκλήρων ἄριστε δῆλος εἶ ἀφόρητοςἡμῖν τότε γενησόμενος ὃς γὰρ ἔτι ἑνὸςπλοίου τουτουὶ δεσπότης ὢν παρήκουεςβοώντων εἰ πέντε κτήσαιο πρὸς τούτῳτριάρμενα πάντα καὶ ἀνώλεθρα οὐδὲ ὄψειδηλαδὴ τοὺς φίλους σὺ μὲν οὖν εὐπλόει ὦβέλτιστε ἡμεῖς δὲ ἐν Πειραιεῖ καθεδούμε-θα τοὺς ἐξ Αἰγύπτου ἢ Ἰταλίας καταπλέο-ντας ἀνακρίνοντες εἴ που τὸ μέγα Ἀδει-μάντου πλοῖον τὴν Ἶσίν τις εἶδενΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ὁρᾷς διὰ τοῦτοὤκνουν εἰπεῖν ἃ ἐνενόουν εἰδὼς ὅτι ἐνγέλωτι καὶ σκώμματι ποιήσεσθέ μου τὴνεὐχήν ὥστε ἐπιστὰς μικρόν ἔστ ἂν ὑμεῖςπροχωρήσητε ἀποπλευσοῦμαι πάλιν ἐπὶτῆς νεώς πολὺ γὰρ ἄμεινον τοῖς ναύταιςπροσλαλεῖν ἢ ὑφ ὑμῶν καταγελᾶσθαιΛΥΚΙΝΟΣ Μηδαμῶς ἐπεὶ συνεμβη-σόμεθά σοι καὶ αὐτοὶ ἐπιστάντεςΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀλλὰ ὑφαιρήσω τὴν

25

ΚΝΗΜΩΝΟΣ ΚΑΙ ΔΑΜΝΙΠΠΟΥ

ΚΝΗΜΩΝ Τοῦτο ἐκεῖνο τὸ τῆς παροι-μίας ὁ νεβρὸς τὸν λέοντα ΔΑΜΝΙΠΠΟΣ Τί ἀγανακτεῖς ὦ Κνή-μωνΚΝΗΜΩΝ Πυνθάνῃ ὅ τι ἀγανακτῶκληρονόμον ἀκούσιον καταλέλοιπα κατα-σοφισθεὶς ἄθλιος οὓς ἐβουλόμην ἂν μάλι-στα σχεῖν τἀμὰ παραλιπώνΔΑΜΝΙΠΠΟΣ Πῶς τοῦτο ἐγένετοΚΝΗΜΩΝ Ἑρμόλαον τὸν πάνυ πλού-σιον ἄτεκνον ὄντα ἐθεράπευον ἐπὶ θανάτῳκἀκεῖνος οὐκ ἀηδῶς τὴν θεραπείαν προσίε-το ἔδοξε δή μοι καὶ σοφὸν τοῦτο εἶναιθέσθαι διαθήκας εἰς τὸ φανερόν ἐν αἷςἐκείνῳ καταλέλοιπα τἀμὰ πάντα ὡς κἀκε-ῖνος ζηλώσειεν καὶ τὰ αὐτὰ πράξειενΔΑΜΝΙΠΠΟΣ Τί οὖν δὴ ἐκεῖνοςΚΝΗΜΩΝ Ὅ τι μὲν αὐτὸς ἐνέγραψενταῖς ἑαυτοῦ διαθήκαις οὐκ οἶδα ἐγὼ γοῦν

114

ΕΡΜΗΣ Ἀμέλησον ὦ Πλούτων μετε-λεύσομαι γάρ σοι ἤδη αὐτοὺς καθ ἕναἑξῆς ἑπτὰ δέ οἶμαι εἰσίΠΛΟΥΤΩΝ Κατάσπα ὁ δὲ παραπέμ-ψει ἕκαστον ἀντὶ γέροντος αὖθις πρωθήβηςγενόμενος

ΤΕΡΨΙΩΝΟΣ ΚΑΙ ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ

ΤΕΡΨΙΩΝ Τοῦτο ὦ Πλούτων δίκαιονἐμὲ μὲν τεθνάναι τριάκοντα ἔτη γεγονότατὸν δὲ ὑπὲρ τὰ ἐνενήκοντα γέροντα Θού-κριτον ζῆν ἔτιΠΛΟΥΤΩΝ Δικαιότατον μὲν οὖν ὦΤερψίων εἴ γε ὁ μὲν ζῇ μηδένα εὐχόμενοςἀποθανεῖν τῶν φίλων σὺ δὲ παρὰ πάντατὸν χρόνον ἐπεβούλευες αὐτῷ περιμένωντὸν κλῆρονΤΕΡΨΙΩΝ Οὐ γὰρ ἐχρῆν γέροντα ὄντακαὶ μηκέτι χρήσασθαι τῷ πλούτῳ αὐτὸν

107

ἀποβάθραν προεισελθώνΛΥΚΙΝΟΣ Οὐκοῦν ἡμεῖς γε προσνη-ξόμεθα ὑμῖν μὴ γὰρ οἴου σοὶ μὲν εἶναιῥᾴδιον τηλικαῦτα πλοῖα κτᾶσθαι μήτεπριαμένῳ μήτε ναυπηγησαμένῳ ἡμεῖς δὲοὐκ αἰτήσομεν παρὰ τῶν θεῶν ἐπὶ πολλοὺςσταδίους ἀκμῆτες δύνασθαι νεῖν καίτοιπρῴην καὶ ἐς Αἴγιναν ἐπὶ τὴν τῆς Ἐνοδίαςτελετὴν οἶσθα ἐν ἡλίκῳ σκαφιδίῳ πάντεςἅμα οἱ φίλοι τεττάρων ἕκαστος ὀβολῶνδιεπλεύσαμεν καὶ οὐδὲν ἐδυσχέραινεςἡμᾶς συμπλέοντας νῦν δὲ ἀγανακτεῖς εἰσυνεμβησόμεθά σοι καὶ τὴν ἀποβάθρανπροεισελθὼν ἀφαιρεῖς ὑπερμαζᾷς γάρ ὦἈδείμαντε καὶ ἐς τὸν κόλπον οὐ πτύειςοὐδὲ οἶσθα ὅστις ὢν ναυκληρεῖς οὕτωςἐπῆρέ σε ἡ οἰκία ἐν καλῷ τῆς πόλεως οἰκο-δομηθεῖσα καὶ τῶν ἀκολούθων τὸ πλῆθοςἀλλ ὦγαθέ πρὸς τῆς Ἴσιδος κἂν τὰ Νει-λῷα ταῦτα ταρίχη τὰ λεπτὰ μέμνησο ἡμῖνἄγειν ἀπ Αἰγύπτου ἢ μύρον ἀπὸ τοῦ Κα-

26

νος εἴρηκα καί μοι ὁ Ἑρμῆς τελεσιουργή-σειεν αὐτάΛΥΚΙΝΟΣ Οἶσθα οὖν ὦ Ἀδείμαντεὡς πάνυ σοι ἀπὸ λεπτῆς κρόκης ὁ πᾶςοὑτοσὶ πλοῦτος ἀπήρτηται καὶ ἢν ἐκείνηἀπορραγῇ πάντα οἴχεται καὶ ἄνθρακές σοιὁ θησαυρὸς ἔσταιΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Πῶς λέγεις ὦ ΛυκῖνεΛΥΚΙΝΟΣ Ὅτι ὦ ἄριστε ἄδηλονὁπόσον χρόνον βιώσει πλουτῶν τίς γὰροἶδεν εἰ ἔτι παρακειμένης σοι τῆς χρυσῆςτραπέζης πρὶν ἐπιβαλεῖν τὴν χεῖρα καὶἀπογεύσασθαι τοῦ ταὼ ἢ τοῦ Νομάδοςἀλεκτρυόνος ἀποφυσήσας τὸ ψυχίδιονἄπει γυψὶ καὶ κόραξι πάντα ἐκεῖνα καταλι-πών ἢ ἐθέλεις καταριθμήσομαί σοι τοὺςμὲν αὐτίκα πρὶν ἀπολαῦσαι τοῦ πλούτουἀποθανόντας ἐνίους δὲ καὶ ζῶντας ἀπο-στερηθέντας ὧν εἶχον ὑπό τινος βασκάνουπρὸς τὰ τοιαῦτα δαίμονος ἀκούεις γάρπου τὸν Κροῖσον καὶ τὸν Πολυκράτην πολύ

35

δυνάμενον ἀπελθεῖν τοῦ βίου παραχωρήσα-ντα τοῖς νέοιςΠΛΟΥΤΩΝ Καινά ὦ Τερψίων νομο-θετεῖς τὸν μηκέτι τῷ πλούτῳ χρήσασθαιδυνάμενον πρὸς ἡδονὴν ἀποθνήσκειν τὸ δὲἄλλως ἡ Μοῖρα καὶ ἡ φύσις διέταξενΤΕΡΨΙΩΝ Οὐκοῦν ταύτης αἰτιῶμαιτῆς διατάξεως ἐχρῆν γὰρ τὸ πρᾶγμα ἑξῆςπως γίνεσθαι τὸν πρεσβύτερον πρότερονκαὶ μετὰ τοῦτον ὅστις καὶ τῇ ἡλικίᾳ μεταὐτόν ἀναστρέφεσθαι δὲ μηδαμῶς μηδὲζῆν μὲν τὸν ὑπέργηρων ὀδόντας τρεῖς ἔτιλοιποὺς ἔχοντα μόγις ὁρῶντα οἰκέταις γετέτταρσιν ἐπικεκυφότα κορύζης μὲν τὴνῥῖνα λήμης δὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς μεστὸνὄντα οὐδὲν ἔτι ἡδὺ εἰδότα ἔμψυχόν τινατάφον ὑπὸ τῶν νέων καταγελώμενον ἀπο-θνήσκειν δὲ καλλίστους καὶ ἐρρωμενε-στάτους νεανίσκους ἄνω γὰρ ποταμῶν το-ῦτό γε ἢ τὸ τελευταῖον εἰδέναι γε ἐχρῆνπότε καὶ τεθνήξεται τῶν γερόντων ἕκα-

108

δώρῳ τὴν ἔχουσαν τὸ φάρμακον τὴν δὲἑτέραν ἐμοί σφαλεὶς οὐκ οἶδ ὅπως ἐμοὶμὲν τὸ φάρμακον Πτοιοδώρῳ δὲ τὸ ἀφάρ-μακτον ἔδωκεν εἶτα ὁ μὲν ἔπινεν ἐγὼ δὲαὐτίκα μάλα ἐκτάδην ἐκείμην ὑποβολιμα-ῖος ἀντ ἐκείνου νεκρός τί τοῦτο γελᾷς ὦΖηνόφαντε καὶ μὴν οὐκ ἔδει γε ἑταίρῳ ἀν-δρὶ ἐπιγελᾶνΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Ἀστεῖα γάρ ὦ Καλ-λιδημίδη πέπονθας ὁ γέρων δὲ τί πρὸς τα-ῦταΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ Πρῶτον μὲν ὑπετα-ράχθη πρὸς τὸ αἰφνίδιον εἶτα συνείςοἶμαι τὸ γεγενημένον ἐγέλα καὶ αὐτός οἷάγε ὁ οἰνοχόος εἴργασταιΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Πλὴν ἀλλ οὐδὲ σὲτὴν ἐπίτομον ἐχρῆν τραπέσθαι ἧκε γὰρ ἄνσοι διὰ τῆς λεωφόρου ἀσφαλέστερον εἰ καὶὀλίγῳ βραδύτερος ἦν

113

τὸ ἀργυροῦν πινάκιον ἢ τὸν σκύφον ἐπιδεί-ξεται Διόνικος ἐν τῇ πομπῇ καὶ μάλισταἐπειδὰν ὁρᾷ τοὺς οἰκέτας τοὺς ἐμοὺς ἀργύ-ρῳ τοσούτῳ χρωμένους τῇ πόλει δὲ ταῦταἐξαίρετα παρ ἐμοῦ ὑπῆρξεν ἄν αἱ μὲν δια-νομαὶ κατὰ μῆνα ἕκαστον δραχμαὶ τῷ μὲνἀστῷ ἑκατόν τῷ δὲ μετοίκῳ ἥμισυ τού-των δημοσίᾳ δὲ ὅσα ἐς κάλλος θέατρα καὶβαλανεῖα καὶ τὴν θάλατταν ἄχρι πρὸς τὸΔίπυλον ἥκειν κἀνταῦθά που λιμένα εἶναιἐπαχθέντος ὀρύγματι μεγάλῳ τοῦ ὕδατοςὡς τὸ πλοῖόν μου πλησίον ὁρμεῖν καταφα-νὲς ὂν ἐκ τοῦ Κεραμεικοῦ τοῖς φίλοις δὲὑμῖν Σαμίππῳ μὲν εἴκοσι μεδίμνους ἐπι-σήμου χρυσίου παραμετρῆσαι τὸν οἰκο-νόμον ἐκέλευσα ἄν Τιμολάῳ δὲ πέντε χοί-νικας Λυκίνῳ δὲ χοίνικα ἀπομεμαγμένηνκαὶ ταύτην ὅτι λάλος ἐστὶ καὶ ἐπισκώπτειμου τὴν εὐχήν τοῦτον ἐβουλόμην βιῶναιτὸν βίον πλουτῶν ἐς ὑπερβολὴν καὶ τρυ-φῶν καὶ πάσαις ἡδοναῖς ἀφθόνως χρώμε-

34

νώπου ἢ ἶβιν ἐκ Μέμφιδος εἰ δὲ ἡ ναῦςἐδύνατο καὶ τῶν πυραμίδων μίανΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἅλις παιδιᾶς ὦ Λυκῖνεὁρᾷς ὡς ἐρυθριᾶν Ἀδείμαντον ἐποίησαςπολλῷ τῷ γέλωτι ἐπικλύσας τὸ πλοῖον ὡςὑπέραντλον εἶναι καὶ μηκέτι ἀντέχειν πρὸςτὸ ἐπιρρέον Καὶ ἐπείπερ ἔτι πολὺ ἡμῖν τὸ λοιπόν ἐστινπρὸς τὸ ἄστυ διελόμενοι τετραχῆ τὴν ὁδὸνκατὰ τοὺς ἐπιβάλλοντας ἑκάστῳ σταδίουςαἰτῶμεν ἅπερ ἂν δοκῇ παρὰ τῶν θεῶνοὕτω γὰρ ἂν ἡμᾶς ὅ τε κάματος λάθοι καὶἅμα εὐφρανούμεθα ὥσπερ ἡδίστῳ ὀνείρατιἑκουσίῳ περιπεσόντες ἐφ ὅσον βουλόμε-θα εὖ ποιήσοντι ἡμᾶς παρ αὐτῷ γὰρἑκάστῳ ἔστω τὸ μέτρον τῆς εὐχῆς καὶ οἱθεοὶ πάντα ὑποκείσθωσαν παρέξοντες εἰκαὶ τῇ φύσει ἀπίθανα ἔσται τὸ δὲ μέγι-στον ἐπίδειξις ἔσται τὸ πρᾶγμα ὅστις ἂνἄριστα χρήσαιτο τῷ πλούτῳ καὶ τῇ εὐχῇδηλώσει γὰρ οἷος ἂν καὶ πλουτήσας ἐγένε-

27

οἶσθα γὰρ καὶ σύ που Πτοιόδωρον τὸνγέρονταΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Τὸν ἄτεκνον τὸνπλούσιον ᾧ σε τὰ πολλὰ ᾔδειν συνόνταΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ Ἐκεῖνον αὐτὸν ἀεὶἐθεράπευον ὑπισχνούμενον ἐπ ἐμοὶ τεθνή-ξεσθαι ἐπεὶ δὲ τὸ πρᾶγμα εἰς μήκιστονἐπεγίνετο καὶ ὑπὲρ τὸν Τιθωνὸν ὁ γέρωνἔζη ἐπίτομόν τινα ὁδὸν ἐπὶ τὸν κλῆρονἐξηῦρον πριάμενος γὰρ φάρμακον ἀνέπει-σα τὸν οἰνοχόον ἐπειδὰν τάχιστα ὁΠτοιόδωρος αἰτήσῃ πιεῖν ndash πίνει δὲ ἐπιει-κῶς ζωρότερον ndash ἐμβαλόντα εἰς κύλικαἕτοιμον ἔχειν αὐτὸ καὶ ἐπιδοῦναι αὐτῷ εἰδὲ τοῦτο ποιήσει ἐλεύθερον ἐπωμοσάμηνἀφήσειν αὐτόνΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Τί οὖν ἐγένετο πάνυγάρ τι παράδοξον ἐρεῖν ἔοικας ΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ Ἐπεὶ τοίνυν λου-σάμενοι ἥκομεν δύο δὴ ὁ μειρακίσκος κύ-λικας ἑτοίμους ἔχων τὴν μὲν τῷ Πτοιο-

112

στος ἵνα μὴ μάτην ἂν ἐνίους ἐθεράπευοννῦν δὲ τὸ τῆς παροιμίας ἡ ἅμαξα τὸν βοῦνπολλάκις ἐκφέρειΠΛΟΥΤΩΝ Ταῦτα μέν ὦ Τερψίωνπολὺ συνετώτερα γίνεται ἤπερ σοὶ δοκεῖκαὶ ὑμεῖς δὲ τί παθόντες ἀλλοτρίοις ἐπι-χαίνετε καὶ τοῖς ἀτέκνοις τῶν γερόντωνεἰσποιεῖτε φέροντες αὑτούς τοιγαροῦνγέλωτα ὀφλισκάνετε πρὸ ἐκείνων κατορυτ-τόμενοι καὶ τὸ πρᾶγμα τοῖς πολλοῖς ἥδι-στον γίνεται ὅσῳ γὰρ ὑμεῖς ἐκείνους ἀπο-θανεῖν εὔχεσθε τοσούτῳ ἅπασιν ἡδὺ προα-ποθανεῖν ὑμᾶς αὐτῶν καινὴν γάρ τινα ταύ-την τὴν τέχνην ἐπινενοήκατε γραῶν καὶγερόντων ἐρῶντες καὶ μάλιστα εἰ ἄτεκνοιεἶεν οἱ δὲ ἔντεκνοι ὑμῖν ἀνέραστοι καίτοιπολλοὶ ἤδη τῶν ἐρωμένων συνέντες ὑμῶντὴν πανουργίαν τοῦ ἔρωτος ἢν καὶ τύχωσιπαῖδας ἔχοντες μισεῖν αὐτοὺς πλάττονταιὡς καὶ αὐτοὶ ἐραστὰς ἔχωσιν εἶτα ἐν ταῖςδιαθήκαις ἀπεκλείσθησαν μὲν οἱ πάλαι δο-

109

το ΣΑΜΙΠΠΟΣ Καλῶς ὦ Τιμόλαε καὶπείθομαί σοι καὶ ὅταν ὁ καιρὸς καλῇ εὔξο-μαι ἅπερ ἂν δοκῇ εἰ μὲν γὰρ Ἀδείμαντοςβούλεται οὐδὲ ἐρωτᾶν οἶμαι ὅς γε δὴ ἐντῇ νηῒ τὸν ἕτερον πόδα ἔχει χρὴ δὲ καὶΛυκίνῳ δοκεῖνΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλὰ πλουτῶμεν εἰ τοῦτοἄμεινον μὴ καὶ βασκαίνειν ἐν ταῖς κοιναῖςεὐτυχίαις δοκῶΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Τίς γοῦν πρῶτος ἄρξε-ταιΛΥΚΙΝΟΣ Σύ ὦ Ἀδείμαντε εἶτα μετὰσὲ οὑτοσὶ Σάμιππος εἶτα Τιμόλαος ἐγὼδὲ ὀλίγον ὅσον ἡμιστάδιον τὸ πρὸ τοῦ Δι-πύλου ἐπιλήψομαι τῇ εὐχῇ καὶ τοῦτο ὡςοἷόν τε παραδραμώνΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Οὐκοῦν ἐγὼ μὲν οὐδὲνῦν ἀποστήσομαι τῆς νεώς ἀλλ ἐπείπερἔξεστιν ἐπιμετρήσω τῇ εὐχῇ ὁ δὲ Ἑρμῆςὁ κερδῷος ἐπινευσάτω ἅπασιν ἔστω γὰρ

28

δόξῃ προκύψας ὥσπερ ὁ ἥλιος ἐκείνων μὲνοὐδ ἐπιβλέψομαι ἐνίους εἰ δέ τις πένηςοἷος ἦν ἐγὼ πρὸ τοῦ θησαυροῦ φιλοφρονή-σομαι τοῦτον καὶ λουσάμενον ἥκειν κελεύ-σω τὴν ὥραν ἐπὶ τὸ δεῖπνον οἱ δὲ ἀποπνι-γήσονται οἱ πλούσιοι ὁρῶντες ὀχήματαἵππους καὶ παῖδας ὡραίους ὅσον δισχιλί-ους ἐξ ἁπάσης ἡλικίας ὅ τι περ τὸ ἀνθη-ρότατον εἶτα δεῖπνα ἐπὶ χρυσοῦ ndash εὐτε-λὴς γὰρ ὁ ἄργυρος καὶ οὐ κατ ἐμέ ndash τάρι-χος μὲν ἐξ Ἰβηρίας οἶνος δὲ ἐξ Ἰταλίαςἔλαιον δὲ ἐξ Ἰβηρίας καὶ τοῦτο μέλι δὲἡμέτερον τὸ ἄπυρον καὶ ὄψα πανταχόθενκαὶ σύες καὶ λαγώς καὶ ὅσα πτηνά ὄρνιςἐκ Φάσιδος καὶ ταὼς ἐξ Ἰνδίας καὶ ἀλε-κτρυὼν ὁ Νομαδικός οἱ δὲ σκευάζοντεςἕκαστα σοφισταί τινες περὶ πέμματα καὶχυμοὺς ἔχοντες εἰ δέ τινι προπίοιμι σκύ-φον ἢ φιάλην αἰτήσας ὁ ἐκπιὼν ἀποφε-ρέτω καὶ τὸ ἔκπωμα οἱ δὲ νῦν πλούσιοιπρὸς ἐμὲ Ἶροι δηλαδὴ ἅπαντες καὶ οὐκέτι

33

ρυφορήσαντες ὁ δὲ παῖς καὶ ἡ φύσιςὥσπερ ἐστὶ δίκαιον κρατοῦσι πάντων οἱδὲ ὑποπρίουσι τοὺς ὀδόντας ἀπομυγέντες ΤΕΡΨΙΩΝ Ἀληθῆ ταῦτα φῄς ἐμοῦγοῦν Θούκριτος πόσα κατέφαγεν ἀεὶ τε-θνήξεσθαι δοκῶν καὶ ὁπότε εἰσίοιμι ὑπο-στένων καὶ μύχιόν τι καθάπερ ἐξ ᾠοῦ νεοτ-τὸς ἀτελὴς ὑποκρώζων ὥστ ἐμὲ ὅσον αὐτί-κα οἰόμενον ἐπιβήσειν αὐτὸν τῆς σοροῦἐσπέμπειν τὰ πολλά ὡς μὴ ὑπερβάλλοιντόμε οἱ ἀντερασταὶ τῇ μεγαλοδωρεᾷ καὶ τὰπολλὰ ὑπὸ φροντίδων ἄγρυπνος ἐκείμηνἀριθμῶν ἕκαστα καὶ διατάττων ταῦταγοῦν μοι καὶ τοῦ ἀποθανεῖν αἴτια γεγένη-ται ἀγρυπνία καὶ φροντίδες ὁ δὲ τοσοῦτόνμοι δέλεαρ καταπιὼν ἐφειστήκει θαπτο-μένῳ πρῴην ἐπιγελῶνΠΛΟΥΤΩΝ Εὖ γε ὦ Θούκριτε ζῴηςἐπὶ μήκιστον πλουτῶν ἅμα καὶ τῶν τοιού-των καταγελῶν μηδὲ πρότερόν γε σὺ ἀπο-θάνοις ἢ προπέμψας πάντας τοὺς κόλακας

110

ΤΕΡΨΙΩΝ Τοῦτο μέν ὦ Πλούτων καὶἐμοὶ ἥδιστον ἤδη εἰ καὶ Χαροιάδης προτε-θνήξεται ΘουκρίτουΠΛΟΥΤΩΝ Θάρρει ὦ Τερψίων καὶΦείδων γὰρ καὶ Μέλανθος καὶ ὅλως ἅπα-ντες προελεύσονται αὐτοῦ ὑπὸ ταῖς αὐταῖςφροντίσινΤΕΡΨΙΩΝ Ἐπαινῶ ταῦτα ζῴης ἐπὶμήκιστον ὦ Θούκριτε

ΖΗΝΟΦΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΟΥ

ΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Σὺ δὲ ὦ Καλλιδημί-δη πῶς ἀπέθανες ἐγὼ μὲν γὰρ ὅτι πα-ράσιτος ὢν Δεινίου πλέον τοῦ ἱκανοῦ ἐμφα-γὼν ἀπεπνίγην οἶσθα παρῆς γὰρ ἀποθνή-σκοντί μοιΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ Παρῆν ὦ Ζηνόφα-ντε τὸ δὲ ἐμὸν παράδοξόν τι ἐγένετο

111

πέζας ὅλας χρυσᾶς ποιήσομαι καὶ τὰς κλί-νας χρυσᾶς εἰ δὲ μὴ σιωπήσῃ καὶ τοὺςδιακόνους αὐτούς ΛΥΚΙΝΟΣ Ὅρα μόνον μὴ ὥσπερ τῷΜίδᾳ καὶ ὁ ἄρτος σοι καὶ τὸ ποτὸν χρυσὸςγένηται καὶ πλουτῶν ἄθλιος ἀπόλῃ λιμῷδιαφθαρεὶς πολυτελεῖΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Τὰ σὰ ῥυθμιεῖς πιθα-νώτερον ὦ Λυκῖνε μετ ὀλίγον ἐπειδὰναὐτὸς αἰτῇς ἐσθὴς ἐπὶ τούτοις ἁλουργὶςκαὶ ὁ βίος οἷος ἁβρότατος ὕπνος ἐφ ὅσονἥδιστος φίλων πρόσοδοι καὶ δεήσεις καὶτὸ ἅπαντας ὑποπτήσσειν καὶ προσκυνεῖνκαὶ οἱ μὲν ἕωθεν πρὸς ταῖς θύραις ἄνω καὶκάτω περιπατήσουσιν ἐν αὐτοῖς δὲ καὶΚλεαίνετος καὶ Δημόκριτος οἱ πάνυ καὶπροσελθοῦσιν γε αὐτοῖς καὶ πρὸ τῶν ἄλλωνεἰσδεχθῆναι ἀξιοῦσι θυρωροὶ ἑπτὰ ἐφε-στῶτες εὐμεγέθεις βάρβαροι προσαρα-ξάτωσαν ἐς τὸ μέτωπον εὐθὺ τὴν θύρανοἷα νῦν αὐτοὶ ποιοῦσιν ἐγὼ δέ ὁπόταν

32

τὸ πλοῖον καὶ τὰ ἐν αὐτῷ πάντα ἐμὰ καὶ ὁφόρτος οἱ ἔμποροι αἱ γυναῖκες οἱ ναῦταικαὶ ἄλλο εἴ τι ἥδιστον κτημάτων ἁπάντωνΣΑΜΙΠΠΟΣ Λέληθας σεαυτὸν ἔχων ἐντῇ νηΐΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Τὸν παῖδα φής ὦΣάμιππε τὸν κομήτην κἀκεῖνος οὖν ἔστωἐμός ὁπόσος δὲ ὁ πυρὸς ἔνδον ἐστίν οὗτοςὁ ἀριθμὸς ἅπας χρυσίον ἐπίσημον γενέσθωτοσοῦτοι δαρεικοίΛΥΚΙΝΟΣ Τί τοῦτο ὦ Ἀδείμαντε κα-ταδύσεταί σοι τὸ πλοῖον οὐ γὰρ ἴσονβάρος πυροῦ καὶ τοῦ ἰσαρίθμου χρυσίουΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Μὴ φθόνει ὦ Λυκῖνεἀλλ ἐπειδὰν εἰς σὲ παρέλθῃ ἡ εὐχή τὴνΠάρνηθα ἐκείνην εἰ θέλεις ὅλην χρυσῆνποιήσας ἔχε κἀγὼ σιωπήσομαί σοιΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλ ὑπὲρ ἀσφαλείας τοῦτοἔγωγε τῆς σῆς ἐποιησάμην ὡς μὴ ἀπο-λέσθαι ἅπαντας μετὰ τοῦ χρυσίου καὶ τὰμὲν ὑμέτερα μέτρια τὸ μειράκιον δὲ τὸ

29

ἀνιᾷ σε τὸ πολλὴν τρυφὴν ἀπολιπόντα τε-θνάναιΠΤΩΧΟΣ Οὐδὲν τοιοῦτο ἀλλ ἔτη μὲνἐγεγόνειν ἀμφὶ τὰ ἐνενήκοντα βίον δὲ ἄπο-ρον ἀπὸ καλάμου καὶ ὁρμιᾶς εἶχον εἰςὑπερβολὴν πτωχὸς ὢν ἄτεκνός τε καὶ προ-σέτι χωλὸς καὶ ἀμυδρὸν βλέπωνΔΙΟΓΕΝΗΣ Εἶτα τοιοῦτος ὢν ζῆν ἤθε-λεςΠΤΩΧΟΣ Ναί ἡδὺ γὰρ ἦν τὸ φῶς καὶτὸ τεθνάναι δεινὸν καὶ φευκτέονΔΙΟΓΕΝΗΣ Παραπαίεις ὦ γέρον καὶμειρακιεύῃ πρὸς τὸ χρεών καὶ ταῦτα ἡλι-κιώτης ὢν τοῦ πορθμέως τί οὖν ἄν τις ἔτιλέγοι περὶ τῶν νέων ὁπότε οἱ τηλικοῦτοιφιλόζωοί εἰσιν οὓς ἐχρῆν διώκειν τὸνθάνατον ὡς τῶν ἐν τῷ γήρᾳ κακῶν φάρμα-κον ἀλλ ἀπίωμεν ἤδη μὴ καί τις ἡμᾶςὑπίδηται ὡς ἀπόδρασιν βουλεύοντας ὁρῶνπερὶ τὸ στόμιον εἰλουμένους

140

μεν ndash Οὑτοσὶ τίς ὁ πρῶτός ἐστινΜΕΝΙΠΠΟΣ Μένιππος ἔγωγε ἀλλἰδοὺ ἡ πήρα μοι ὦ Ἑρμῆ καὶ τὸ βάκτρονεἰς τὴν λίμνην ἀπερρίφθων τὸν τρίβωνα δὲοὐδὲ ἐκόμισα εὖ ποιῶνΕΡΜΗΣ Ἔμβαινε ὦ Μένιππε ἀνδρῶνἄριστε καὶ τὴν προεδρίαν ἔχε παρὰ τὸνκυβερνήτην ἐφ ὑψηλοῦ ὡς ἐπισκοπῇςἅπαντας ὁ καλὸς δ οὗτος τίς ἐστινΧΑΡΜΟΛΕΩΣ Χαρμόλεως ὁ Μεγαρι-κὸς ἐπέραστος οὗ τὸ φίλημα διτάλαντονἦν ΕΡΜΗΣ Ἀπόδυθι τοιγαροῦν τὸ κάλλοςκαὶ τὰ χείλη αὐτοῖς φιλήμασι καὶ τὴνκόμην τὴν βαθεῖαν καὶ τὸ ἐπὶ τῶν παρειῶνἐρύθημα καὶ τὸ δέρμα ὅλον ἔχει καλῶςεὔζωνος εἶ ἐπίβαινε ἤδη ὁ δὲ τὴν πορφυ-ρίδα οὑτοσὶ καὶ τὸ διάδημα ὁ βλοσυρὸς τίςὢν τυγχάνειςΛΑΜΠΙΧΟΣ Λάμπιχος Γελῴων τύραν-νος

121

ὡραῖον ἀποπνιγήσεται ἄθλιον νεῖν οὐκ ἐπι-στάμενονΤΙΜΟΛΑΟΣ Θάρρει ὦ Λυκῖνε οἱ δελ-φῖνες γὰρ αὐτὸ ὑποδύντες ἐξοίσουσιν ἐπὶτὴν γῆν ἢ νομίζεις κιθαρῳδὸν μέν τινασωθῆναι παρ αὐτῶν καὶ ἀπολαβεῖν τὸν μι-σθὸν ἀντὶ τῆς ᾠδῆς καὶ νεκρόν τι ἄλλο παι-δίον ἐς τὸν Ἰσθμὸν ἐπὶ δελφῖνος ὁμοίωςπροσκομισθῆναι τὸν δὲ Ἀδειμάντουοἰκέτην τὸν νεώνητον ἀπορήσειν δελφῖνοςἐρωτικοῦΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Καὶ σὺ γάρ Τιμόλαεμιμῇ Λυκῖνον καὶ ἐπιμετρεῖς τῶν σκωμ-μάτων καὶ ταῦτα εἰσηγητὴς αὐτὸς γενόμε-νος ΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἄμεινον γὰρ ἦν πιθα-νώτερον αὐτὸ ποιεῖν καί τινα θησαυρὸν ὑπὸτῇ κλίνῃ ἀνευρεῖν ὡς μὴ πράγματα ἔχοιςἐκ τοῦ πλοίου μετατιθεὶς χρυσίον ἐς τὸἄστυΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Εὖ λέγεις καὶ ἀνορω-

30

ρύχθω θησαυρὸς ὑπὸ τὸν Ἑρμῆν τὸν λίθι-νον ὅς ἐστιν ἡμῖν ἐν τῇ αὐλῇ μέδιμνοι χί-λιοι ἐπισήμου χρυσίου εὐθὺς οὖν κατὰ τὸνἩσίοδον οἶκος τὸ πρῶτον ὡς ἂν ἐπιση-μότατα οἰκοίην καὶ τὰ περὶ τὸ ἄστυ πάνταὠνησάμην ἤδη πλὴν ὅσα θύμον καὶ λίθοικαὶ ἐν Ἐλευσῖνι ὅσα ἐπὶ θαλάττῃ καὶ περὶτὸν Ἰσθμὸν ὀλίγα τῶν ἀγώνων ἕνεκα εἴποτε δὴ τὰ Ἴσθμια ἐπιδημήσαιμι καὶ τὸΣικυώνιον πεδίον καὶ ὅλως εἴ πού τι ἢ συ-νηρεφὲς ἢ ἔνυδρον ἢ εὔκαρπον ἐν τῇ Ἑλ-λάδι πάντα ἐν ὀλίγῳ Ἀδειμάντου ἔσται ὁχρυσὸς δὲ κοῖλος ἡμῖν ἐμφαγεῖν τὰ δὲ ἐκ-πώματα οὐ κοῦφα ὡς τὰ Ἐχεκράτουςἀλλὰ διτάλαντον ἕκαστον τὴν ὁλκήνΛΥΚΙΝΟΣ Εἶτα πῶς ὁ οἰνοχόος ὀρέξειπλῆρες οὕτω βαρὺ ἔκπωμα ἢ σὺ δέξῃ παραὐτοῦ ἀμογητὶ οὐ σκύφον ἀλλὰ Σισύφειόντι βάρος ἀναδιδόντοςΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἄνθρωπε μή μοιἀνάλυε τὴν εὐχήν ἐγὼ δὲ καὶ τὰς τρα-

31

ΕΡΜΗΣ Τί οὖν ὦ Λάμπιχε τοσαῦταἔχων πάρειΛΑΜΠΙΧΟΣ Τί οὖν ἐχρῆν ὦ Ἑρμῆγυμνὸν ἥκειν τύραννον ἄνδραΕΡΜΗΣ Τύραννον μὲν οὐδαμῶς νεκρὸνδὲ μάλα ὥστε ἀπόθου ταῦταΛΑΜΠΙΧΟΣ Ἰδού σοι ὁ πλοῦτος ἀπέρ-ριπταιΕΡΜΗΣ Καὶ τὸν τῦφον ἀπόρριψον ὦΛάμπιχε καὶ τὴν ὑπεροψίαν βαρήσει γὰρτὸ πορθμεῖον συνεμπεσόνταΛΑΜΠΙΧΟΣ Οὐκοῦν ἀλλὰ τὸ διάδημαἔασόν με ἔχειν καὶ τὴν ἐφεστρίδαΕΡΜΗΣ Οὐδαμῶς ἀλλὰ καὶ ταῦταἄφες ΛΑΜΠΙΧΟΣ Εἶεν τί ἔτι πᾶν γὰρἀφῆκα ὡς ὁρᾷςΕΡΜΗΣ Καὶ τὴν ὠμότητα καὶ τὴνἄνοιαν καὶ τὴν ὕβριν καὶ τὴν ὀργήν καὶ τα-ῦτα ἄφεςΛΑΜΠΙΧΟΣ Ἰδού σοι ψιλός εἰμι

122

ὁ μὲν γὰρ Βλεψίας αὐτὸς ἑαυτοῦ κατηγόρειφθάσας πολλὴν τὴν ἄνοιαν ὡς τὰ χρήματαἐφύλαττεν τοῖς οὐδὲν προσήκουσιν κληρο-νόμοις εἰς ἀεὶ βιώσεσθαι ὁ μάταιος νομί-ζων πλὴν ἔμοιγε οὐ τὴν τυχοῦσαν τερπω-λὴν παρέσχον τότε στένοντες ἀλλ ἤδημὲν ἐπὶ τῷ στομίῳ ἐσμέν ἀποβλέπειν δὲχρὴ καὶ ἀποσκοπεῖν πόρρωθεν τοὺς ἀφι-κνουμένους βαβαί πολλοί γε καὶ ποικίλοικαὶ πάντες δακρύοντες πλὴν τῶν νεογνῶντούτων καὶ νηπίων ἀλλὰ καὶ οἱ πάνυ γέρο-ντες ὀδύρονται τί τοῦτο ἆρα τὸ φίλτροναὐτοὺς ἔχει τοῦ βίου τοῦτον οὖν τὸν ὑπέρ-γηρων ἐρέσθαι βούλομαι τί δακρύεις τηλι-κοῦτος ἀποθανών τί ἀγανακτεῖς ὦ βέλτι-στε καὶ ταῦτα γέρων ἀφιγμένος ἦ που βα-σιλεύς τις ἦσθα ΠΤΩΧΟΣ ΟὐδαμῶςΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλὰ σατράπης τιςΠΤΩΧΟΣ Οὐδὲ τοῦτοΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἆρα οὖν ἐπλούτεις εἶτα

139

ὅλως οἶδε τὰ μετὰ τὸν βίονrdquo ἐνταῦθα δὲοὐ παύσῃ βεβαίως γελῶν καθάπερ ἐγὼνῦν καὶ μάλιστα ἐπειδὰν ὁρᾷς τοὺς πλου-σίους καὶ σατράπας καὶ τυράννους οὕτωταπεινοὺς καὶ ἀσήμους ἐκ μόνης οἰμωγῆςδιαγινωσκομένους καὶ ὅτι μαλθακοὶ καὶἀγεννεῖς εἰσι μεμνημένοι τῶν ἄνω ταῦταλέγε αὐτῷ καὶ προσέτι ἐμπλησάμενον τὴνπήραν ἥκειν θέρμων τε πολλῶν καὶ εἴ πουεὕροι ἐν τῇ τριόδῳ Ἑκάτης δεῖπνον κείμε-νον ἢ ᾠὸν ἐκ καθαρσίου ἤ τι τοιοῦτον ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ἀλλ ἀπαγγελῶ τα-ῦτα ὦ Διόγενες ὅπως δὲ εἰδῶ μάλισταὁποῖός τίς ἐστι τὴν ὄψιν ndashΔΙΟΓΕΝΗΣ Γέρων φαλακρός τρι-βώνιον ἔχων πολύθυρον ἅπαντι ἀνέμῳἀναπεπταμένον καὶ ταῖς ἐπιπτυχαῖς τῶνῥακίων ποικίλον γελᾷ δ ἀεὶ καὶ τὰ πολλὰτοὺς ἀλαζόνας τούτους φιλοσόφους ἐπι-σκώπτειΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ῥᾴδιον εὑρεῖν ἀπό γε

60

κἀπειδὰν τἀν τῇ Ἑλλάδι πάντα ἤδη χειρω-σώμεθα ndash οὐδεὶς γὰρ ὁ ἐναντιωθησόμενοςἡμῖν τὰ ὅπλα τοσούτοις οὖσιν ἀλλ ἀκονιτὶκρατοῦμεν ndash ἐπιβάντες ἐπὶ τὰς τριήρειςκαὶ τοὺς ἵππους εἰς τὰς ἱππαγωγοὺς ἐμβι-βάσαντες ndash παρεσκεύασται δ ἐν Κεγχρεα-ῖς καὶ σῖτος ἱκανὸς καὶ τὰ πλοῖα διαρκῆκαὶ τὰ ἄλλα πάντα ndash διαβάλωμεν τὸνΑἰγαῖον ἐς τὴν Ἰωνίαν εἶτα ἐκεῖ τῇ Ἀρ-τέμιδι θύσαντες καὶ τὰς πόλεις ἀτειχί-στους λαβόντες ῥᾳδίως ἄρχοντας ἀπολι-πόντες προχωρῶμεν ἐπὶ Συρίας διὰ Καρί-ας εἶτα Λυκίας καὶ Παμφυλίας καὶ Πισι-δῶν καὶ τῆς παραλίου καὶ ὀρεινῆς Κιλικί-ας ἄχρι ἂν ἐπὶ τὸν Εὐφράτην ἀφικώμεθαΛΥΚΙΝΟΣ Ἐμέ ὦ βασιλεῦ εἰ δοκεῖσατράπην τῆς Ἑλλάδος κατάλιπε δειλὸςγάρ εἰμι καὶ τῶν οἴκοι πολὺ ἀπελθεῖν οὐκἂν ἡδέως ὑπομείναιμι σὺ δὲ ἔοικας ἐπὶἈρμενίους καὶ Παρθυαίους ἐλάσειν μάχιμαφῦλα καὶ τὴν τοξικὴν εὔστοχα ὥστε ἄλλῳ

41

γὸς ὢν καὶ Δᾶμις ὁ πλούσιος ὁ ἐκ Κορίν-θου συγκατῄεσαν ὁ μὲν Δᾶμις ὑπὸ τοῦπαιδὸς ἐκ φαρμάκων ἀποθανών ὁ δὲΛάμπις δι ἔρωτα Μυρτίου τῆς ἑταίραςἀποσφάξας ἑαυτόν ὁ δὲ Βλεψίας λιμῷἄθλιος ἐλέγετο ἀπεσκληκέναι καὶ ἐδήλουδὲ ὠχρὸς εἰς ὑπερβολὴν καὶ λεπτὸς εἰς τὸἀκριβέστατον φαινόμενος ἐγὼ δὲ καίπερεἰδὼς ἀνέκρινον ὃν τρόπον ἀποθάνοιενεἶτα τῷ μὲν Δάμιδι αἰτιωμένῳ τὸν υἱόνΟὐκ ἄδικα μέντοι ἔπαθες ἔφην ὑπ αὐτοῦεἰ τάλαντα ἔχων ὁμοῦ χίλια καὶ τρυφῶναὐτὸς ἐνενηκοντούτης ὢν ὀκτωκαιδεκαέτεινεανίσκῳ τέτταρας ὀβολοὺς παρεῖχες σὺδέ ὦ Ἀκαρνάν ndash ἔστενε γὰρ κἀκεῖνος καὶκατηρᾶτο τῇ Μυρτίῳ ndash τί αἰτιᾷ τὸν Ἔρω-τα σεαυτὸν δέον ὃς τοὺς μὲν πολεμίουςοὐδεπώποτε ἔτρεσας ἀλλὰ φιλοκινδύνωςἠγωνίζου πρὸ τῶν ἄλλων ἀπὸ δὲ τοῦ τυ-χόντος παιδισκαρίου καὶ δακρύων ἐπι-πλάστων καὶ στεναγμῶν ἑάλως ὁ γενναῖος

138

ΕΡΜΗΣ Ἔμβαινε ἤδη σὺ δὲ ὁ παχύς ὁπολύσαρκος τίς ὢν τυγχάνειςΔΑΜΑΣΙΑΣ Δαμασίας ὁ ἀθλητήςΕΡΜΗΣ Ναί ἔοικας οἶδα γάρ σε πολ-λάκις ἐν ταῖς παλαίστραις ἰδώνΔΑΜΑΣΙΑΣ Ναί ὦ Ἑρμῆ ἀλλὰ πα-ράδεξαί με γυμνὸν ὄνταΕΡΜΗΣ Οὐ γυμνόν ὦ βέλτιστε τοσαύ-τας σάρκας περιβεβλημένον ὥστε ἀπόδυθιαὐτάς ἐπεὶ καταδύσεις τὸ σκάφος τὸν ἕτε-ρον πόδα ὑπερθεὶς μόνον ἀλλὰ καὶ τοὺςστεφάνους τούτους ἀπόρριψον καὶ τὰ κη-ρύγματαΔΑΜΑΣΙΑΣ Ἰδού σοι γυμνός ὡς ὁρᾷςἀληθῶς εἰμι καὶ ἰσοστάσιος τοῖς ἄλλοις νε-κροῖς ΕΡΜΗΣ Οὕτως ἄμεινον ἀβαρῆ εἶναιὥστε ἔμβαινε καὶ σὺ τὸν πλοῦτον ἀπο-θέμενος ὦ Κράτων καὶ τὴν μαλακίαν δὲπροσέτι καὶ τὴν τρυφὴν μηδὲ τὰ ἐντάφιακόμιζε μηδὲ τὰ τῶν προγόνων ἀξιώματα

123

παραδοὺς τὸ δεξιὸν ἐμὲ Ἀντίπατρόν τιναἔασον ἐπὶ τῆς Ἑλλάδος μή με καὶ διαπεί-ρῃ τις οἰστῷ ἄθλιον βαλὼν ἐς τὰ γυμνὰπερὶ Σοῦσα ἢ Βάκτρα ἡγούμενόν σοι τῆςφάλαγγοςΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἀποδιδράσκεις ὦ Λυ-κῖνε τὸν κατάλογον δειλὸς ὤν ὁ δὲ νόμοςἀποτετμῆσθαι τὴν κεφαλήν εἴ τις λιπὼνφαίνοιτο τὴν τάξιν ἀλλ ἐπεὶ κατὰ τὸνΕὐφράτην ἤδη ἐσμὲν καὶ ὁ ποταμὸς ἔζευ-κται καὶ κατόπιν ὁπόσα διεληλύθαμενἀσφαλῶς ἔχει καὶ πάντα ὕπαρχοι κατέχου-σιν ὑπ ἐμοῦ ἑκάστῳ ἔθνει ἐπεισαχθέντεςοἱ δὲ καὶ ἀπίασι τὴν Φοινίκην ἡμῖν ἐν τού-τῳ καὶ τὴν Παλαιστίνην εἶτα καὶ τὴνΑἴγυπτον προσαξόμενοι σὺ πρῶτος ὦΛυκῖνε διάβαινε τὸ δεξιὸν ἄγων εἶτα ἐγὼκαὶ μετ ἐμὲ ὁ Τιμόλαος ἐπὶ πᾶσι δὲ τὸ ἱπ-πικὸν ἄγε σύ ὦ Ἀδείμαντε καὶ διὰ μὲντῆς Μεσοποταμίας οὐδεὶς ἀπήντηκεν ἡμῖνπολέμιος ἀλλὰ ἑκόντες αὑτούς τε καὶ τὰς

42

ΝΕΚΡΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥΔΕΥΚΟΥΣ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ὦ Πολύδευκες ἐντέλλο-μαί σοι ἐπειδὰν τάχιστα ἀνέλθῃς ndash σὸνγάρ ἐστιν οἶμαι ἀναβιῶναι αὔριον ndash ἤνπου ἴδῃς Μένιππον τὸν κύνα ndash εὕροις δἂν αὐτὸν ἐν Κορίνθῳ κατὰ τὸ Κράνειον ἢἐν Λυκείῳ τῶν ἐριζόντων πρὸς ἀλλήλουςφιλοσόφων καταγελῶντα ndash εἰπεῖν πρὸςαὐτόν ὅτι σοί ὦ Μένιππε κελεύει ὁ Διο-γένης εἴ σοι ἱκανῶς τὰ ὑπὲρ γῆς καταγε-γέλασται ἥκειν ἐνθάδε πολλῷ πλείω ἐπι-γελασόμενον ἐκεῖ μὲν γὰρ ἐν ἀμφιβόλῳσοὶ ἔτι ὁ γέλως ἦν καὶ πολὺ τὸ ldquoτίς γὰρ

59

κατάλιπε δὲ καὶ γένος καὶ δόξαν καὶ εἴποτέ σε ἡ πόλις ἀνεκήρυξεν καὶ τὰς τῶνἀνδριάντων ἐπιγραφάς μηδὲ ὅτι μέγαντάφον ἐπί σοι ἔχωσαν λέγε βαρύνει γὰρκαὶ ταῦτα μνημονευόμεναΚΡΑΤΩΝ Οὐχ ἑκὼν μέν ἀπορρίψω δέτί γὰρ ἂν καὶ πάθοιμιΕΡΜΗΣ βαβαί σὺ δὲ ὁ ἔνοπλος τί βού-λει ἢ τί τὸ τρόπαιον τοῦτο φέρειςΣΤΡΑΤΗΓΟΣ Ὅτι ἐνίκησα ὦ Ἑρμῆκαὶ ἠρίστευσα καὶ ἡ πόλις ἐτίμησέν μεΕΡΜΗΣ Ἄφες ὑπὲρ γῆς τὸ τρόπαιον ἐνᾅδου γὰρ εἰρήνη καὶ οὐδὲν ὅπλων δεήσειὁ σεμνὸς δὲ οὗτος ἀπό γε τοῦ σχήματοςκαὶ βρενθυόμενος ὁ τὰς ὀφρῦς ἐπηρκώς ὁἐπὶ τῶν φροντίδων τίς ἐστιν ὁ τὸν βαθὺνπώγωνα καθειμένοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Φιλόσοφός τις ὦ Ἑρμῆμᾶλλον δὲ γόης καὶ τερατείας μεστόςὥστε ἀπόδυσον καὶ τοῦτον ὄψει γὰρ πολ-λὰ καὶ γελοῖα ὑπὸ τῷ ἱματίῳ σκεπόμενα

124

κατιέναι ὁ δέ γε Ὀροίτης καὶ πάνυ ἁπα-λὸς ἦν τὼ πόδε καὶ οὐδ ἑστάναι χαμαίοὐχ ὅπως βαδίζειν ἐδύνατο πάσχουσι δαὐτὸ ἀτεχνῶς Μῆδοι πάντες ἢν ἀποβῶσιτῶν ἵππων ὥσπερ οἱ ἐπὶ τῶν ἀκανθῶνἀκροποδητὶ μόλις βαδίζουσιν ὥστε ἐπεὶκαταβαλὼν ἑαυτὸν ἔκειτο καὶ οὐδεμιᾷ μη-χανῇ ἀνίστασθαι ἤθελεν ὁ βέλτιστος Ἑρ-μῆς ἀράμενος αὐτὸν ἐκόμισεν ἄχρι πρὸς τὸπορθμεῖον ἐγὼ δὲ ἐγέλωνΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Κἀγὼ δὲ ὁπότε κα-τῄειν οὐδ ἀνέμιξα ἐμαυτὸν τοῖς ἄλλοιςἀλλ ἀφεὶς οἰμώζοντας αὐτοὺς προδραμὼνἐπὶ τὸ πορθμεῖον προκατέλαβον χώραν ὡςἂν ἐπιτηδείως πλεύσαιμι καὶ παρὰ τὸνπλοῦν οἱ μὲν ἐδάκρυόν τε καὶ ἐναυτίωνἐγὼ δὲ μάλα ἐτερπόμην ἐπ αὐτοῖςΔΙΟΓΕΝΗΣ Σὺ μέν ὦ Κράτης καὶἈντίσθενες τοιούτων ἐτύχετε τῶν ξυνοδοι-πόρων ἐμοὶ δὲ Βλεψίας τε ὁ δανειστικὸς ὁἐκ Πειραιῶς καὶ Λάμπις ὁ Ἀκαρνὰν ξενα-

137

58

ἀκροπόλεις ἅνθρωποι ἐνεχείρισαν καὶ ἐπὶΒαβυλῶνα ἐλθόντες ἀπροσδόκητοι παρήλ-θομεν εἰς τὸ εἴσω τῶν τειχῶν καὶ ἔχομεντὴν πόλιν ὁ βασιλεὺς δὲ περὶ Κτησιφῶνταδιατρίβων ἤκουσε τὴν ἔφοδον εἶτα εἰς Σε-λεύκειαν παρελθὼν παρασκευάζεται ἱπ-πέας τε ὅτι πλείστους μεταπεμπόμενος καὶτοξότας καὶ σφενδονήτας ἀπαγγέλλουσι δοὖν οἱ σκοποὶ ἀμφὶ τὰς ἑκατὸν ἤδη μυ-ριάδας τοῦ μαχίμου συνειλέχθαι καὶ τού-των εἴκοσιν ἱπποτοξότας καίτοι οὔπω ὁἈρμένιος πάρεστιν οὔτε οἱ κατὰ τὴν Κα-σπίαν θάλατταν οἰκοῦντες οὔτε οἱ ἀπὸΒάκτρων ἀλλ ἐκ τῶν πλησίον καὶ προα-στείων τῆς ἀρχῆς οὕτω ῥᾳδίως τοσαύταςμυριάδας κατέλεξε καιρὸς οὖν ἤδη σκοπε-ῖν ἡμᾶς ὅ τι χρὴ ποιεῖνΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀλλ ἐγὼ μέν φημιδεῖν ὑμᾶς τὸ πεζὸν ἀπιέναι τὴν ἐπὶ Κτησι-φῶντος ἡμᾶς δὲ τὸ ἱππικὸν αὐτοῦ μένειντὴν Βαβυλῶνα διαφυλάξοντας

43

μπλοκῇ ὁ μὲν γὰρ Ἀρσάκης ἐπήλαυνενὡς διηγεῖτο πολὺ τῶν ἄλλων προεξορμή-σας ὑποστὰς δὲ ὁ Θρᾷξ τῇ πέλτῃ μὲν ὑπο-δὺς ἀποσείεται τοῦ Ἀρσάκου τὸν κοντόνὑποθεὶς δὲ τὴν σάρισαν αὐτόν τε διαπείρεικαὶ τὸν ἵππονΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Πῶς οἷόν τε ὦΚράτης μιᾷ πληγῇ τοῦτο γενέσθαιΚΡΑΤΗΣ Ῥᾷστ ὦ Ἀντισθένες ὁ μὲνγὰρ ἐπήλαυνεν εἰκοσάπηχύν τινα κοντὸνπροβεβλημένος ὁ Θρᾷξ δ ἐπειδὴ τῇ πέλ-τῃ παρεκρούσατο τὴν προσβολὴν καὶ πα-ρῆλθεν αὐτὸν ἡ ἀκωκή ἐς τὸ γόνυ ὀκλάσαςδέχεται τῇ σαρίσῃ τὴν ἐπέλασιν καὶ τι-τρώσκει τὸν ἵππον ὑπὸ τὸ στέρνον ὑπὸ θυ-μοῦ καὶ σφοδρότητος ἑαυτὸν διαπείρανταδιελαύνεται δὲ καὶ ὁ Ἀρσάκης ἐκ τοῦ βου-βῶνος διαμπὰξ ἄχρι ὑπὸ τὴν πυγήν ὁρᾷςοἷόν τι ἐγένετο οὐ τοῦ ἀνδρός ἀλλὰ τοῦἵππου μᾶλλον τὸ ἔργον ἠγανάκτει δ ὅμωςὁμότιμος ὢν τοῖς ἄλλοις καὶ ἠξίου ἱππεὺς

136

ΕΡΜΗΣ Κατάθου σὺ τὸ σχῆμα πρῶτονεἶτα καὶ ταυτὶ πάντα ὦ Ζεῦ ὅσην μὲν τὴνἀλαζονείαν κομίζει ὅσην δὲ ἀμαθίαν καὶἔριν καὶ κενοδοξίαν καὶ ἐρωτήσεις ἀπόρουςκαὶ λόγους ἀκανθώδεις καὶ ἐννοίας πολυ-πλόκους ἀλλὰ καὶ ματαιοπονίαν μάλαπολλὴν καὶ λῆρον οὐκ ὀλίγον καὶ ὕθλουςκαὶ μικρολογίαν νὴ Δία καὶ χρυσίον γετουτὶ καὶ ἡδυπάθειαν δὲ καὶ ἀναισχυντίανκαὶ ὀργὴν καὶ τρυφὴν καὶ μαλακίαν οὐλέληθεν γάρ με εἰ καὶ μάλα περικρύπτειςαὐτά καὶ τὸ ψεῦδος δὲ ἀπόθου καὶ τὸντῦφον καὶ τὸ οἴεσθαι ἀμείνων εἶναι τῶν ἄλ-λων ὡς εἴ γε ταῦτα πάντα ἔχων ἐμβαίηςποία πεντηκόντορος δέξαιτο ἄν σεΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Ἀποτίθεμαι τοίνυναὐτά ἐπείπερ οὕτω κελεύειςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ καὶ τὸν πώγωνα το-ῦτον ἀποθέσθω ὦ Ἑρμῆ βαρύν τε ὄντακαὶ λάσιον ὡς ὁρᾷς πέντε μναῖ τριχῶνεἰσι τοὐλάχιστον

125

ΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἀποδειλιᾷς καὶ σύ ὦἈδείμαντε πλησίον τοῦ κινδύνου γενόμε-νος σοὶ δὲ τί δοκεῖ ὦ ΤιμόλαεΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἁπάσῃ τῇ στρατιᾷ βαδί-ζειν ἐπὶ τοὺς πολεμίους μηδὲ περιμένεινἔστ ἂν ἄμεινον παρασκευάσωνται παντα-χόθεν τῶν συμμάχων προσγενομένων ἀλλἕως ἔτι καθ ὁδόν εἰσιν οἱ πολέμιοι ἐπιχει-ρῶμεν αὐτοῖςΣΑΜΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις σὺ δὲ τί ὦ Λυ-κῖνε δοκιμάζεις ΛΥΚΙΝΟΣ Ἐγώ σοι φράσω ἐπειδὴκεκμήκαμεν συντόνως ὁδεύοντες ὁπότεκατῄειμεν ἕωθεν ἐς τὸν Πειραιᾶ καὶ νῦνἤδη τριάκοντά που σταδίους προκεχωρή-καμεν καὶ ὁ ἥλιος πολύς κατὰ μεσημβρίανγὰρ ἤδη μάλιστα ἐνταῦθά που ἐπὶ τὰςἐλαίας ἐπὶ τῆς ἀνατετραμμένης στήλης κα-θίσαντας ἀναπαύσασθαι εἶτα οὕτως ἀνα-στάντας ἀνύειν τὸ λοιπὸν ἐς τὸ ἄστυΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἔτι γὰρ Ἀθήνησιν ὦ μα-

44

τὸ γελάσαι μάλα ἡδέως ἐφ οἷς ὑμεῖς ᾐτή-σατε τοιούτοις οὖσι καὶ ταῦτα φιλοσοφίανἐπαινοῦντες

57

ΕΡΜΗΣ Εὖ λέγεις ἀπόθου καὶ τοῦτονΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Καὶ τίς ὁ ἀποκείρωνἔσταιΕΡΜΗΣ Μένιππος οὑτοσὶ λαβὼν πέλε-κυν τῶν ναυπηγικῶν ἀποκόψει αὐτὸν ἐπι-κόπῳ τῇ ἀποβάθρᾳ χρησάμενος ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔκ ὦ Ἑρμῆ ἀλλὰ πρίο-νά μοι ἀνάδος γελοιότερον γὰρ τοῦτοΕΡΜΗΣ Ὁ πέλεκυς ἱκανός εὖ γε ἀν-θρωπινώτερος νῦν ἀναπέφηνας ἀποθέμενοςσαυτοῦ τὴν κινάβρανΜΕΝΙΠΠΟΣ Βούλει μικρὸν ἀφέλωμαικαὶ τῶν ὀφρύωνΕΡΜΗΣ Μάλιστα ὑπὲρ τὸ μέτωπονγὰρ καὶ ταύτας ἐπῆρκεν οὐκ οἶδα ἐφ ὅτῳἀνατείνων ἑαυτόν τί τοῦτο καὶ δακρύειςὦ κάθαρμα καὶ πρὸς θάνατον ἀποδειλιᾷςἔμβηθι δ οὖνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἓν ἔτι τὸ βαρύτατον ὑπὸμάλης ἔχειΕΡΜΗΣ Τί ὦ Μένιππε

126

νόδωρός τε ὁ πλούσιος ὁ ἡμέτερος καὶ Ἀρ-σάκης ὁ Μηδίας ὕπαρχος καὶ Ὀροίτης ὁἈρμένιος ὁ μὲν οὖν Ἰσμηνόδωρος ndash ἐπε-φόνευτο γὰρ ὑπὸ τῶν λῃστῶν ὑπὸ τὸν Κι-θαιρῶνα Ἐλευσῖνάδε οἶμαι βαδίζων ndashἔστενε καὶ τὸ τραῦμα ἐν ταῖν χεροῖν εἶχεκαὶ τὰ παιδία ἃ νεογνὰ καταλελοίπει ἀνε-καλεῖτο καὶ ἑαυτῷ ἐπεμέμφετο τῆς τόλ-μης ὃς Κιθαιρῶνα ὑπερβάλλων καὶ τὰπερὶ τὰς Ἐλευθερὰς χωρία πανέρημα ὄνταὑπὸ τῶν πολέμων διοδεύων δύο μόνουςοἰκέτας ἐπηγάγετο καὶ ταῦτα φιάλαςπέντε χρυσᾶς καὶ κυμβία τέτταρα μεθἑαυτοῦ κομίζων ὁ δὲ Ἀρσάκης ndash γηραιὸςἤδη καὶ νὴ Δί οὐκ ἄσεμνος τὴν ὄψιν ndash εἰςτὸ βαρβαρικὸν ἤχθετο καὶ ἠγανάκτει πε-ζὸς βαδίζων καὶ ἠξίου τὸν ἵππον αὐτῷπροσαχθῆναι καὶ γὰρ καὶ ὁ ἵππος αὐτῷσυνετεθνήκει μιᾷ πληγῇ ἀμφότεροι διαπα-ρέντες ὑπὸ Θρᾳκός τινος πελταστοῦ ἐν τῇἐπὶ τῷ Ἀράξῃ πρὸς τὸν Καππαδόκην συ-

135

ξαίμην πλουτήσας ἐπ ὀλίγον ὑπηνέμιόντινα πλοῦτον ἀνιᾶσθαι μετ ὀλίγον ψιλὴντὴν μᾶζαν ἐσθίων οἷα ὑμεῖς πείσεσθε μετὀλίγον ἐπειδὰν ἡ εὐδαιμονία μὲν ὑμῖν καὶὁ πολὺς πλοῦτος οἴχηται ἀποπτάμενοςαὐτοὶ δὲ καταβάντες ἀπὸ τῶν θησαυρῶν τεκαὶ διαδημάτων ὥσπερ ἐξ ἡδίστου ὀνείρα-τος ἀνεγρόμενοι ἀνόμοια τὰ ἐπὶ τῆς οἰκίαςεὑρίσκητε ὥσπερ οἱ τοὺς βασιλεῖς ὑποκρι-νόμενοι τραγῳδοὶ ἐξελθόντες ἀπὸ τοῦ θε-άτρου λιμώττοντες οἱ πολλοί καὶ ταῦταπρὸ ὀλίγου Ἀγαμέμνονες ὄντες ἢ Κρέο-ντες λυπήσεσθε οὖν ὡς τὸ εἰκός καὶ δυ-σάρεστοι ἔσεσθε τὰ ἐπὶ τῆς οἰκίας καὶμάλιστα σύ ὦ Τιμόλαε ὁπόταν δέῃ σε τὸαὐτὸ παθεῖν τῷ Ἰκάρῳ τῆς πτερώσεωςδιαλυθείσης καταπεσόντα ἐκ τοῦ οὐρανοῦχαμαὶ βαδίζειν ἀπολέσαντα τοὺς δακτυλί-ους ἐκείνους ἅπαντας ἀπορρυέντας τῶν δα-κτύλων ἐμοὶ δὲ καὶ τοῦτο ἱκανὸν ἀντὶπάντων θησαυρῶν καὶ Βαβυλῶνος αὐτῆς

56

κάριε εἶναι δοκεῖς ὃς ἀμφὶ Βαβυλῶνα ἐντῷ πεδίῳ πρὸ τῶν τειχῶν ἐν τοσούτοιςστρατιώταις κάθησαι περὶ τοῦ πολέμουδιασκοπούμενοςΛΥΚΙΝΟΣ Εὖ γε ὑπέμνησας ἐγὼ δὲνήφειν ᾤμην καὶ ὕπαρ ἀποφανεῖσθαι τὴνγνώμηνΣΑΜΙΠΠΟΣ Πρόσιμεν δή εἴ σοι δοκεῖκαὶ ὅπως ἄνδρες ἀγαθοὶ ἐν τοῖς κινδύνοιςἔσεσθε μηδὲ προδώσετε τὸ πάτριον φρόνη-μα ἤδη γάρ που καὶ οἱ πολέμιοι ἐπιλαμ-βάνουσιν ὥστε τὸ μὲν σύνθημα ἔστωἘνυάλιος ὑμεῖς δὲ ἐπειδὰν σημάνῃ ὁ σαλ-πιγκτής ἀλαλάξαντες καὶ τὰ δόρατα κρού-σαντες πρὸς τὰς ἀσπίδας ἐπείγεσθε συμ-μῖξαι τοῖς ἐναντίοις καὶ ἐντὸς γενέσθαιτῶν τοξευμάτων ὡς μηδὲ πληγὰς λαμ-βάνωμεν ἀκροβολίζεσθαι αὐτοῖς διδόντεςκαὶ ἐπειδὴ ἐς χεῖρας ἤδη συνεληλύθαμεντὸ μὲν εὐώνυμον καὶ ὁ Τιμόλαος ἐτρέψα-ντο τοὺς καθ αὑτοὺς Μήδους ὄντας τὸ δὲ

45

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΘΕΝΟΥΣΚΑΙ ΚΡΑΤΗΤΟΣ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀντίσθενες καὶ Κράτηςσχολὴν ἄγομεν ὥστε τί οὐκ ἄπιμεν εὐθὺτῆς καθόδου περιπατήσοντες ὀψόμενοιτοὺς κατιόντας οἷοί τινές εἰσι καὶ τί ἕκα-στος αὐτῶν ποιεῖΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Ἀπίωμεν ὦ Διόγενεςκαὶ γὰρ ἂν ἡδὺ τὸ θέαμα γένοιτο τοὺς μὲνδακρύοντας αὐτῶν ὁρᾶν τοὺς δὲ ἱκετεύο-ντας ἀφεθῆναι ἐνίους δὲ μόλις κατιόνταςκαὶ ἐπὶ τράχηλον ὠθοῦντος τοῦ Ἑρμοῦὅμως ἀντιβαίνοντας καὶ ὑπτίους ἀντερείδο-ντας οὐδὲν δέονΚΡΑΤΗΣ Ἔγωγ οὖν καὶ διηγήσομαιὑμῖν ἃ εἶδον ὁπότε κατῄειν κατὰ τὴν ὁδόνΔΙΟΓΕΝΗΣ Διήγησαι ὦ Κράτης ἔοι-κας γάρ τινα ἑωρακέναι παγγέλοιαΚΡΑΤΗΣ Καὶ ἄλλοι μὲν πολλοὶ συγκα-τέβαινον ἡμῖν ἐν αὐτοῖς δὲ ἐπίσημοι Ἰσμη-

134

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Κολακείαν ὦ Ἑρμῆ πολ-λὰ ἐν τῷ βίῳ χρησιμεύσασαν αὐτῷΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Οὐκοῦν καὶ σύ ὦΜένιππε ἀπόθου τὴν ἐλευθερίαν καὶ παρ-ρησίαν καὶ τὸ ἄλυπον καὶ τὸ γενναῖον καὶτὸν γέλωτα μόνος γοῦν τῶν ἄλλων γελᾷςΕΡΜΗΣ Μηδαμῶς ἀλλὰ καὶ ἔχε ταῦτακοῦφα γὰρ καὶ πάνυ εὔφορα ὄντα καὶ πρὸςτὸν κατάπλουν χρήσιμα καὶ ὁ ῥήτωρ δὲσὺ ἀπόθου τῶν ῥημάτων τὴν τοσαύτηνἀπεραντολογίαν καὶ ἀντιθέσεις καὶ παρι-σώσεις καὶ περιόδους καὶ βαρβαρισμοὺςκαὶ τὰ ἄλλα βάρη τῶν λόγωνΡΗΤΩΡ Ἢν ἰδού ἀποτίθεμαιΕΡΜΗΣ Εὖ ἔχει ὥστε λύε τὰ ἀπόγειατὴν ἀποβάθραν ἀνελώμεθα τὸ ἀγκύριονἀνεσπάσθω πέτασον τὸ ἱστίον εὔθυνε ὦπορθμεῦ τὸ πηδάλιον εὖ πάθωμεν τίοἰμώζετε ὦ μάταιοι καὶ μάλιστα ὁ φι-λόσοφος σὺ ὁ ἀρτίως τὸν πώγωνα δεδῃω-μένος

127

κατ ἐμὲ ἰσόπαλον ἔτι Πέρσαι γάρ εἰσι καὶὁ βασιλεὺς ἐν αὐτοῖς ἡ δὲ ἵππος ἅπασατῶν βαρβάρων ἐπὶ τὸ δεξιὸν ἡμῶν ἐλαύ-νουσιν ὥστε ὦ Λυκῖνε αὐτός τε ἀνὴρἀγαθὸς γίγνου καὶ τοῖς μετὰ σαυτοῦ παρα-κελεύου δέχεσθαι τὴν ἐπέλασινΛΥΚΙΝΟΣ Ὢ τῆς τύχης ἐπ ἐμὲ γὰροἱ ἱππεῖς ἅπαντες καὶ μόνος ἐπιτήδειοςαὐτοῖς ἔδοξα ἐπελαύνεσθαι καί μοι δοκῶἢν βιάζωνται αὐτομολήσειν προσδραμὼνἐς τὴν παλαίστραν ἔτι πολεμοῦντας ὑμᾶςκαταλιπώνΣΑΜΙΠΠΟΣ Μηδαμῶς κρατεῖς γὰραὐτῶν καὶ σὺ ἤδη τὸ μέρος ἐγὼ δέ ὡςὁρᾷς καὶ μονομαχήσω πρὸς τὸν βασιλέαπροκαλεῖται γάρ με καὶ ἀναδῦναι πάντωςαἰσχρόνΛΥΚΙΝΟΣ Νὴ Δία καὶ τετρώσῃ αὐτίκαμάλα πρὸς αὐτοῦ βασιλικὸν γὰρ καὶ τὸτρωθῆναι περὶ τῆς ἀρχῆς μαχόμενονΣΑΜΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις ἐπιπόλαιον

46

τόδε τί δή ποτε οὐχ εἷς δακτύλιος ἅπανταταῦτα δύναταί σοι ἀλλὰ τοσούτους περι-ημμένος βαδιῇ τὴν ἀριστερὰν πεφορτι-σμένος κατὰ δάκτυλον ἕνα μᾶλλον δὲὑπερπαίει ὁ ἀριθμός καὶ δεήσει καὶ τὴνδεξιὰν συνεπιλαβεῖν καίτοι ἑνὸς τοῦ ἀνα-γκαιοτάτου προσδεῖ ὃς περιθέμενόν σεπαύσει μωραίνοντα τὴν πολλὴν ταύτηνκόρυζαν ἀποξύσας ἢ τοῦτο μὲν καὶ ὁ ἑλ-λέβορος ἱκανὸς ποιῆσαι ζωρότερος ποθείςΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἀλλὰ πάντως ὦ Λυκῖνεκαὶ αὐτὸς εὔξῃ τι ἤδη ποτέ ὡς ἂν μάθω-μεν οἷα αἰτήσεις ἀνεπίληπτα καὶ ἀνέγκλη-τα ὁ συκοφαντῶν τοὺς ἄλλους ΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλ οὐ δέομαι εὐχῆς ἐγώἥκομεν γὰρ δὴ πρὸς τὸ Δίπυλον καὶ ὁ βέλ-τιστος οὑτοσὶ Σάμιππος ἀμφὶ Βαβυλῶναμονομαχῶν καὶ σύ ὦ Τιμόλαε ἀριστῶνμὲν ἐν Συρίᾳ δειπνῶν δὲ ἐν Ἰταλίᾳ καὶτοῖς ἐμοὶ ἐπιβάλλουσι σταδίοις κατεχρήσα-σθε καλῶς ποιοῦντες ἄλλως τε οὐκ ἂν δε-

55

ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Ὅτι ὦ Ἑρμῆ ἀθάνα-τον ᾤμην τὴν ψυχὴν ὑπάρχεινΜΕΝΙΠΠΟΣ Ψεύδεται ἄλλα γὰρ ἔοικελυπεῖν αὐτόνΕΡΜΗΣ Τὰ ποῖαΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅτι μηκέτι δειπνήσειπολυτελῆ δεῖπνα μηδὲ νύκτωρ ἐξιὼν ἅπα-ντας λανθάνων τῷ ἱματίῳ τὴν κεφαλὴν κα-τειλήσας περίεισιν ἐν κύκλῳ τὰ χαμαιτυ-πεῖα καὶ ἕωθεν ἐξαπατῶν τοὺς νέους ἐπὶτῇ σοφίᾳ ἀργύριον λήψεται ταῦτα λυπεῖαὐτόν ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Σὺ γάρ ὦ Μένιππεοὐκ ἄχθῃ ἀποθανώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Πῶς ὃς ἔσπευσα ἐπὶ τὸνθάνατον καλέσαντος μηδενός ἀλλὰ μετα-ξὺ λόγων οὐ κραυγή τις ἀκούεται ὥσπερτινῶν ἀπὸ γῆς βοώντωνΕΡΜΗΣ Ναί ὦ Μένιππε οὐκ ἀφ ἑνόςγε χώρου ἀλλ οἱ μὲν εἰς τὴν ἐκκλησίανσυνελθόντες ἄσμενοι γελῶσι πάντες ἐπὶ τῷ

128

ΚΡΑΤΗΣ Ἀλλ οἱ ἄλλοι ἠμέλουν τῶντοιούτων κτημάτων καὶ οὐδεὶς ἐθεράπευενἡμᾶς κληρονομήσειν προσδοκῶν εἰς δὲ τὸχρυσίον πάντες ἔβλεπονΔΙΟΓΕΝΗΣ Εἰκότως οὐ γὰρ εἶχονἔνθα δέξαιντο τὰ τοιαῦτα παρ ἡμῶν διερ-ρυηκότες ὑπὸ τρυφῆς καθάπερ τὰ σαπρὰτῶν βαλλαντίων ὥστε εἴ ποτε καὶ ἐμβάλοιτις ἐς αὐτοὺς ἢ σοφίαν ἢ παρρησίαν ἢ ἀλή-θειαν ἐξέπιπτεν εὐθὺς καὶ διέρρει τοῦπυθμένος στέγειν οὐ δυναμένου οἷόν τιπάσχουσιν αἱ τοῦ Δαναοῦ αὗται παρθένοιεἰς τὸν τετρυπημένον πίθον ἐπαντλοῦσαιτὸ δὲ χρυσίον ὀδοῦσι καὶ ὄνυξι καὶ πάσῃμηχανῇ ἐφύλαττονΚΡΑΤΗΣ Οὐκοῦν ἡμεῖς μὲν ἕξομενκἀνταῦθα τὸν πλοῦτον οἱ δὲ ὀβολὸν ἥξουσικομίζοντες καὶ τοῦτον ἄχρι τοῦ πορθμέως

133

σκοπεῖν ἔξω βέλους ὑπεραιωρούμενον καὶεἰ δόξειέ μοι προσθέμενος ἂν τοῖς ἡττη-μένοις κοιμίσας τοὺς κρατοῦντας νικᾶν πα-ρεῖχον τοῖς φεύγουσιν ἀναστρέψασιν ἀπὸτῆς τροπῆς καὶ τὸ ὅλον παιδιὰν ἐποιού-μην ἂν τὸν τῶν ἀνθρώπων βίον καὶ πάνταἐμὰ ἦν καὶ θεὸς ἐδόκουν τοῖς ἄλλοις τοῦτοἡ ἄκρα εὐδαιμονία ἐστὶ μήτε ἀπολέσθαιμήτε ἐπιβουλευθῆναι δυναμένη καὶ μάλι-στα μεθ ὑγιείας ἐν μακρῷ τῷ βίῳ τί ἂναἰτιάσαιο ὦ Λυκῖνε τῆς εὐχῆςΛΥΚΙΝΟΣ Οὐδέν ὦ Τιμόλαε οὐδὲγὰρ ἀσφαλὲς ἐναντιοῦσθαι ἀνδρὶ πτηνῷκαὶ ὑπὲρ μυρίους τὴν ἰσχύν πλὴν ἀλλὰἐκεῖνο ἐρήσομαί σε εἴ τινα ἄλλον εἶδες ἐντοσούτοις ἔθνεσιν ὅσα ὑπερέπτης γέρονταἤδη ἄνδρα οὕτω παρακεκινηκότα τὴνγνώμην ἐπὶ δακτυλίου μικροῦ ὀχούμενονὄρη ὅλα κινεῖν ἄκρῳ τῷ δακτύλῳ δυνάμε-νον ἐπέραστον πᾶσι καὶ ταῦτα φαλακρὸνὄντα καὶ τὴν ῥῖνα σιμόν ἀτὰρ εἰπέ μοι καὶ

54

μέντοι τὸ τραῦμα καὶ οὐκ εἰς τὰ φανερὰτοῦ σώματος ὡς μηδὲ τὴν οὐλὴν ὕστερονἄμορφον γενέσθαι πλὴν ἀλλὰ ὁρᾷς ὅπωςἐπελάσας μιᾷ πληγῇ αὐτόν τε καὶ τὸν ἵπ-πον διέπειρα τὴν λόγχην ἀφείς εἶτα τὴνκεφαλὴν ἀποτεμὼν καὶ ἀφελὼν τὸ διάδημαβασιλεὺς ἤδη γέγονα προσκυνούμενος ὑφἁπάντων οἱ βάρβαροι προσκυνείτωσανὑμῶν κατὰ τὸν Ἑλλήνων νόμον ἄρξω εἷςστρατηγὸς ὀνομαζόμενος ἐπὶ τούτοις ἄραἐννοεῖτε ὅσας μὲν πόλεις ἐπωνύμους ἐπἐμαυτοῦ οἰκιῶ ὅσας δὲ καὶ καθαιρήσωἑλὼν κατὰ κράτος αἳ ἂν ὑβρίσωσί τι ἐςτὴν ἀρχήν ἁπάντων δὲ μάλιστα Κυδίαντὸν πλούσιον μετελεύσομαι ὃς ὅμορος ὤνμοι ἐξέωσε τοῦ ἀγροῦ ἐπιβαίνων κατ ὀλί-γον ἐς τὸ εἴσω τῶν ὅρωνΛΥΚΙΝΟΣ Πέπαυσο ἤδη ὦ Σάμιππεκαιρὸς γὰρ σὲ ἤδη μὲν νενικηκότα τηλι-καύτην μάχην ἐν Βαβυλῶνι εὐωχεῖσθαι τὰἐπινίκια ndash ἑκστάδιος γὰρ οἶμαί σοι ἡ ἀρχή

47

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Εὖ ἐποίησαν ἡμεῖς δὲὁπότε ἐν τῷ βίῳ ἦμεν οὐδὲν τοιοῦτον ἐνε-νοοῦμεν περὶ ἀλλήλων οὔτε πώποτεηὐξάμην Ἀντισθένην ἀποθανεῖν ὡς κληρο-νομήσαιμι τῆς βακτηρίας αὐτοῦ ndash εἶχεν δὲπάνυ καρτερὰν ἐκ κοτίνου ποιησάμενος ndashοὔτε οἶμαι σὺ ὁ Κράτης ἐπεθύμεις κληρο-νομεῖν ἀποθανόντος ἐμοῦ τὰ κτήματα καὶτὸν πίθον καὶ τὴν πήραν χοίνικας δύο θέρ-μων ἔχουσανΚΡΑΤΗΣ Οὐδὲν γάρ μοι τούτων ἔδειἀλλ οὐδὲ σοί ὦ Διόγενες ἃ γὰρ ἐχρῆν σύτε Ἀντισθένους ἐκληρονόμησας καὶ ἐγὼσοῦ πολλῷ μείζω καὶ σεμνότερα τῆς Περ-σῶν ἀρχῆς ΔΙΟΓΕΝΗΣ Τίνα ταῦτα φῄςΚΡΑΤΗΣ Σοφίαν αὐτάρκειαν ἀλή-θειαν παρρησίαν ἐλευθερίανΔΙΟΓΕΝΗΣ Νὴ Δία μέμνημαι τοῦτονδιαδεξάμενος τὸν πλοῦτον παρὰ Ἀντι-σθένους καὶ σοὶ ἔτι πλείω καταλιπών

132

Λαμπίχου θανάτῳ καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ συ-νέχεται πρὸς τῶν γυναικῶν καὶ τὰ παιδίανεογνὰ ὄντα ὁμοίως κἀκεῖνα ὑπὸ τῶν παί-δων βάλλεται ἀφθόνοις τοῖς λίθοις ἄλλοιδὲ Διόφαντον τὸν ῥήτορα ἐπαινοῦσιν ἐν Σι-κυῶνι ἐπιταφίους λόγους διεξιόντα ἐπὶΚράτωνι τούτῳ καὶ νὴ Δία γε ἡ Δαμασίουμήτηρ κωκύουσα ἐξάρχει τοῦ θρήνου σὺνγυναιξὶν ἐπὶ τῷ Δαμασίᾳ σὲ δὲ οὐδείς ὦΜένιππε δακρύει καθ ἡσυχίαν δὲ κεῖσαιμόνοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐδαμῶς ἀλλ ἀκούσῃτῶν κυνῶν μετ ὀλίγον ὠρυομένων οἴκτι-στον ἐπ ἐμοὶ καὶ τῶν κοράκων τυπτο-μένων τοῖς πτεροῖς ὁπόταν συνελθόντεςθάπτωσί μεΕΡΜΗΣ Γεννάδας εἶ ὦ Μένιππε ἀλλἐπεὶ καταπεπλεύκαμεν ἡμεῖς ὑμεῖς μὲνἄπιτε πρὸς τὸ δικαστήριον εὐθεῖαν ἐκείνηνπροϊόντες ἐγὼ δὲ καὶ ὁ πορθμεὺς ἄλλουςμετελευσόμεθα

129

ndash Τιμόλαον δὲ ἐν τῷ μέρει εὔχεσθαι ὅπερἂν ἐθέλῃΣΑΜΙΠΠΟΣ Τί δ οὖν ὦ Λυκῖνε οἷάσοι ᾐτῆσθαι δοκῶΛΥΚΙΝΟΣ Παρὰ πολύ ὦ θαυμασιώτα-τε βασιλέων ἐπιπονώτερα καὶ βιαιότερατῶν Ἀδειμάντου παρ ὅσον ἐκεῖνος μὲνἐτρύφα διτάλαντα χρύσεα ἐκπώματα προ-πίνων τοῖς συμπόταις σὺ δὲ καὶ ἐτι-τρώσκου μονομαχῶν καὶ ἐδεδίεις καὶἐφρόντιζες νύκτωρ καὶ μεθ ἡμέραν οὐμόνον γάρ σοι τὰ παρὰ τῶν πολεμίων φο-βερὰ ἦν ἀλλὰ καὶ ἐπιβουλαὶ μυρίαι καὶφθόνος παρὰ τῶν συνόντων καὶ μῖσος καὶκολακεία φίλος δὲ οὐδεὶς ἀληθής ἀλλὰπρὸς τὸ δέος ἅπαντες ἢ πρὸς τὴν ἐλπίδαεὖνοι δοκοῦντες εἶναι ἀπόλαυσις μέν γεοὐδὲ ὄναρ τῶν ἡδέων ἀλλὰ δόξα μόνη καὶπορφυρὶς χρυσῷ ποικίλη καὶ ταινία λευκὴπερὶ τῷ μετώπῳ καὶ δορυφόροι προϊόντεςτὰ δ ἄλλα κάματος ἀφόρητος καὶ ἀηδία

48

ἑώρων ἄν καὶ τὰς πηγὰς δὲ τὰς Νείλουμόνος ἂν ἠπιστάμην καὶ ὅσον τῆς γῆς ἀοί-κητον καὶ εἴ τινες ἀντίποδες ἡμῖν οἰκοῦσιτὸ νότιον τῆς γῆς ἡμίτομον ἔχοντες ἔτι δὲκαὶ ἀστέρων φύσιν καὶ σελήνης καὶ αὐτοῦἡλίου ῥᾳδίως ἔγνων ἂν ἀπαθὴς ὢν τῷ πυρίκαὶ τὸ πάντων ἥδιστον αὐθημερὸν ἀγγε-ῖλαι ἐς Βαβυλῶνα τίς ἐνίκησεν Ὀλύμπιακαὶ ἀριστήσαντα εἰ τύχοι ἐν Συρίᾳ δει-πνῆσαι ἐν Ἰταλίᾳ εἰ δέ τις ἐχθρὸς εἴηἀμύνασθαι καὶ τοῦτον ἐκ τοῦ ἀφανοῦςπέτρον ἐμβαλόντα τῇ κεφαλῇ ὡς ἐπιτε-τρῖφθαι τὸ κρανίον τούς τε αὖ φίλους εὖποιεῖν ἐπιχέαντα κοιμωμένοις αὐτοῖς τὸχρυσίον καὶ μὴν εἴ τις ὑπερόπτης εἴη ἢ τύ-ραννος πλούσιος ὑβριστής ἀράμενος αὐτὸνὅσον ἐπὶ σταδίους εἴκοσιν ἀφῆκα φέρεσθαικατὰ τῶν κρημνῶν τοῖς παιδικοῖς δὲ ὁμι-λεῖν ἀκωλύτως ἂν ἐξῆν εἰσιόντα ἀθέατονκοιμίσαντα ἅπαντας ἄνευ ἐκείνων μόνωνοἷον δὲ κἀκεῖνο ἦν τοὺς πολεμοῦντας ἐπι-

53

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὐπλοεῖτε ὦ Ἑρμῆπροΐωμεν δὲ καὶ ἡμεῖς τί οὖν ἔτι καὶ μέλ-λετε δικασθῆναι δεήσει καὶ τὰς καταδί-κας φασὶν εἶναι βαρείας τροχοὺς καὶ λί-θους καὶ γῦπας δειχθήσεται δὲ ὁ ἑκάστουβίος

ΚΡΑΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ

ΚΡΑΤΗΣ Μοίριχον τὸν πλούσιον ἐγί-νωσκες ὦ Διόγενες τὸν πάνυ πλούσιοντὸν ἐκ Κορίνθου τὸν τὰς πολλὰς ὁλκάδαςἔχοντα οὗ ἀνεψιὸς Ἀριστέας πλούσιος καὶαὐτὸς ὤν τὸ Ὁμηρικὸν ἐκεῖνο εἰώθει ἐπι-λέγειν rsquoἤ μ ἀνάειρ ἢ ἐγὼ σέrsquoΔΙΟΓΕΝΗΣ Τίνος ἕνεκα ὦ ΚράτηςΚΡΑΤΗΣ Ἐθεράπευον ἀλλήλους τοῦκλήρου ἕνεκα ἑκάτερος ἡλικιῶται ὄντεςκαὶ τὰς διαθήκας εἰς τὸ φανερὸν ἐτίθεντοἈριστέαν μὲν ὁ Μοίριχος εἰ προαποθάνοι

130

δεσπότην ἀφιεὶς τῶν ἑαυτοῦ πάντων Μοί-ριχον δὲ ὁ Ἀριστέας εἰ προαπέλθοι αὐτοῦταῦτα μὲν ἐγέγραπτο οἱ δὲ ἐθεράπευονὑπερβαλλόμενοι ἀλλήλους τῇ κολακείᾳκαὶ οἱ μάντεις εἴτε ἀπὸ τῶν ἄστρων τεκ-μαιρόμενοι τὸ μέλλον εἴτε ἀπὸ τῶν ὀνει-ράτων ὥς γε Χαλδαίων παῖδες ἀλλὰ καὶ ὁΠύθιος αὐτὸς ἄρτι μὲν Ἀριστέᾳ παρεῖχε τὸκράτος ἄρτι δὲ Μοιρίχῳ καὶ τὰ τάλανταποτὲ μὲν ἐπὶ τοῦτον νῦν δ ἐπ ἐκεῖνον ἔρ-ρεπεΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί οὖν πέρας ἐγένετο ὦΚράτης ἀκοῦσαι γὰρ ἄξιονΚΡΑΤΗΣ Ἄμφω τεθνᾶσιν ἐπὶ μιᾶςἡμέρας οἱ δὲ κλῆροι εἰς Εὐνόμιον καὶΘρασυκλέα περιῆλθον ἄμφω συγγενεῖςὄντας οὐδὲ πώποτε προμαντευομένουςοὕτω γενέσθαι ταῦτα διαπλέοντες γὰρ ἀπὸΣικυῶνος εἰς Κίρραν κατὰ μέσον τὸν πόρονπλαγίῳ περιπεσόντες τῷ Ἰάπυγι ἀνε-τράπησαν

131

τὰς καὶ τὰ μειράκια ἐπιμεμηνέναι μοι καὶεὐδαίμονα εἶναι δοκεῖν εἴ τινα καὶ μόνονπροσβλέψαιμι αὐτῶν εἰ δ ὑπερορῴηνκἀκεῖνα ὑπὸ λύπης ἀπολλύσθω καὶ ὅλωςὑπὲρ τὸν Ὑάκινθον ἢ Ὕλαν ἢ Φάωνα τὸνΧῖον εἶναί με καὶ ταῦτα πάντα ἔχειν μὴὀλιγοχρόνιον ὄντα μηδὲ κατὰ μέτρονζῶντα τῆς ἀνθρωπίνης βιοτῆς ἀλλ ἔτη χί-λια νέον ἐκ νέου γιγνόμενον διαβιῶναιἀμφὶ τὰ ἑπτακαίδεκα ἔτη ἀεὶ ἀποδυόμενοντὸ γῆρας ὥσπερ οἱ ὄφεις οὐδὲν γὰρ δεήσειμε ταῦτα ἔχοντα πάντα γὰρ ἐμὰ ἦν ἂν τὰτῶν ἄλλων ἐς ὅσον ἀνοίγειν τε τὰς θύραςἐδυνάμην καὶ κοιμίζειν τοὺς φύλακας καὶἀθέατος εἶναι εἰσιών εἰ δέ τι ἐν Ἰνδοῖς ἢὙπερβορέοις θέαμα παράδοξον ἢ κτῆματίμιον ἢ ὅσα ἐμφαγεῖν ἢ πιεῖν ἡδέα οὐ με-ταστειλάμενος ἀλλ αὐτὸς ἐπιπετόμενοςἀπέλαυον ἁπάντων ἐς κόρον καὶ ἐπεὶ γρὺψὑπόπτερον θηρίον ἢ φοῖνιξ ὄρνεον ἐν Ἰνδοῖςἀθέατον τοῖς ἄλλοις ἐγὼ δὲ καὶ τοῦτο

52

πολλή καὶ ἢ χρηματίζειν δεῖ τοῖς παρὰτῶν πολεμίων ἥκουσιν ἢ δικάζειν ἢ κατα-πέμπειν τοῖς ὑπηκόοις ἐπιτάγματα καὶἤτοι ἀφέστηκέ τι ἔθνος ἢ ἐπελαύνουσί τι-νες τῶν ἔξω τῆς ἀρχῆς δεδιέναι οὖν δεῖπάντα καὶ ὑφορᾶσθαι καὶ ὅλως ὑπὸπάντων μᾶλλον ἢ ὑπὸ σεαυτοῦ εὐδαιμονί-ζεσθαι καὶ γὰρ οὖν καὶ τόδε πῶς οὐ ταπει-νόν ὅτι καὶ νοσεῖς τὰ ὅμοια τοῖς ἰδιώταιςκαὶ ὁ πυρετὸς οὐ διαγιγνώσκει σε βασιλέαὄντα οὐδ ὁ θάνατος δέδιε τοὺς δορυ-φόρους ἀλλ ἐπιστάς ὁπόταν αὐτῷ δοκῇἄγει οἰμώζοντα οὐκ αἰδούμενος τὸ διάδη-μα σὺ δὲ ὁ οὕτως ὑψηλὸς καταπεσὼνἀνάσπαστος ἐκ τοῦ βασιλείου θρόνου τὴναὐτὴν ὁδὸν ἄπει τοῖς πολλοῖς ἰσότιμοςἐλαυνόμενος ἐν τῇ ἀγέλῃ τῶν νεκρῶνχῶμα ὑψηλὸν ὑπὲρ γῆς καὶ στήλην μακρὰνἢ πυραμίδα εὔγραμμον τὰς γωνίας ἀπολι-πών ἐκπρόθεσμα καὶ ἀνεπαίσθητα φιλοτι-μήματα εἰκόνες δὲ ἐκεῖναι καὶ νεῴ οὓς

49

τῇ ἀποβάσει ἀπέθανον ὑπὸ τοῦ Ἕκτοροςὁ οὖν ἔρως τῆς γυναικὸς οὐ μετρίως ἀπο-κναίει με ὦ δέσποτα καὶ βούλομαι κἂνπρὸς ὀλίγον ὀφθεὶς αὐτῇ καταβῆναι πάλινΠΛΟΥΤΩΝ Οὐκ ἔπιες ὦ Πρωτεσί-λαε τὸ Λήθης ὕδωρΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Καὶ μάλα ὦ δέσπο-τα τὸ δὲ πρᾶγμα ὑπέρογκον ἦνΠΛΟΥΤΩΝ Οὐκοῦν περίμεινον ἀφίξε-ται γὰρ κἀκείνη ποτὲ καὶ οὐδὲ σὲ ἀνελθεῖνδεήσειΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀλλ οὐ φέρω τὴνδιατριβήν ὦ Πλούτων ἠράσθης δὲ καὶαὐτὸς ἤδη καὶ οἶσθα οἷον τὸ ἐρᾶν ἐστινΠΛΟΥΤΩΝ Εἶτα τί σε ὀνήσει μίανἡμέραν ἀναβιῶναι μετ ὀλίγον τὰ αὐτὰ ὀδυ-ρόμενονΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Οἶμαι πείσειν κἀκεί-νην ἀκολουθεῖν παρ ὑμᾶς ὥστε ἀνθ ἑνὸςδύο νεκροὺς λήψῃ μετ ὀλίγονΠΛΟΥΤΩΝ Οὐ θέμις γενέσθαι ταῦτα

160

ΑΙΑΝΤΟΣ ΚΑΙ ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΟΣ

ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Εἰ σὺ μανείς ὦ Αἶανσεαυτὸν ἐφόνευσας ἐμέλλησας δὲ καὶ ἡμᾶςἅπαντας τί αἰτιᾷ τὸν Ὀδυσσέα καὶ πρῴηνοὔτε προσέβλεψας αὐτόν ὁπότε ἧκεν μα-ντευσόμενος οὔτε προσειπεῖν ἠξίωσας ἄν-δρα συστρατιώτην καὶ ἑταῖρον ἀλλ ὑπερο-πτικῶς μεγάλα βαίνων παρῆλθεςΑΙΑΣ Εἰκότως ὦ Ἀγάμεμνον αὐτὸςγοῦν μοι τῆς μανίας αἴτιος κατέστη μόνοςἀντεξετασθεὶς ἐπὶ τοῖς ὅπλοιςΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Ἠξίους δὲ ἀναντα-γώνιστος εἶναι καὶ ἀκονιτὶ κρατεῖνἁπάντωνΑΙΑΣ Ναί τά γε τοιαῦτα οἰκεία γάρμοι ἦν ἡ πανοπλία τοῦ ἀνεψιοῦ γε οὖσακαὶ ὑμεῖς οἱ ἄλλοι πολὺ ἀμείνους ὄντεςἀπείπασθε τὸν ἀγῶνα καὶ παρεχωρήσατέμοι τῶν ἄθλων ὁ δὲ Λαέρτου ὃν ἐγὼ πολ-λάκις ἔσωσα κινδυνεύοντα κατακεκόφθαι

141

ἀνιστᾶσιν αἱ πόλεις θεραπεύουσαι καὶ τὸμέγα ὄνομα πάντα κατ ὀλίγον ὑπορρεῖ καὶἄπεισιν ἀμελούμενα ἢν δὲ καὶ ὅτι μάλισταἐπὶ πλεῖστον παραμείνῃ τίς ἔτι ἀπόλαυσιςἀναισθήτῳ αὐτῷ γενομένῳ ὁρᾷς οἷα μὲνἔτι ζῶν ἕξεις πράγματα δεδιὼς καὶ φροντί-ζων καὶ κάμνων οἷα δὲ καὶ μετὰ τὴν ἀπαλ-λαγὴν ἔσται Ἀλλ ἤδη σὸν αἰτεῖν ὦ Τιμόλαε καὶ ὅπωςὑπερβαλῇ τούτους ὥσπερ εἰκὸς ἄνδρα συ-νετὸν καὶ πράγμασιν χρῆσθαι εἰδόταΤΙΜΟΛΑΟΣ Σκόπει γοῦν ὦ Λυκῖνε εἴτι ἐπιλήψιμον εὔξομαι καὶ ὅ τι ἂν εὐθῦναίτις δυνηθείη χρυσὸν μὲν οὖν καὶ θησαυρο-ὺς καὶ μεδίμνους νομίσματος ἢ βασιλείαςκαὶ πολέμους καὶ δείματα ὑπὲρ τῆς ἀρχῆςεἰκότως διέβαλες οὐκ αἰτήσομαι ἀβέβαιαγὰρ ταῦτά γε καὶ πολλὰς τὰς ἐπιβουλὰςἔχοντα καὶ πλέον τοῦ ἡδέος τὸ ἀνιαρὸν ἐναὐτοῖς ἦν ἐγὼ δὲ βούλομαι τὸν Ἑρμῆνἐντυχόντα μοι δοῦναι δακτυλίους τινὰς

50

τοιούτους τὴν δύναμιν ἕνα μὲν ὥστε ἀεὶἐρρῶσθαι καὶ ὑγιαίνειν τὸ σῶμα καὶ ἄτρω-τον εἶναι καὶ ἀπαθῆ ἕτερον δὲ ὡς μὴὁρᾶσθαι τὸν περιθέμενον οἷος ἦν ὁ τοῦ Γύ-γου τὸν δέ τινα ὡς ἰσχύειν ὑπὲρ ἄνδραςμυρίους καὶ ὅ τι ἂν ἄχθος ἅμα μυρίοι κι-νῆσαι μόλις δύναιντο τοῦτο ἐμὲ ῥᾳδίωςμόνον ἀνατίθεσθαι ἔτι δὲ καὶ πέτεσθαιπολὺ ἀπὸ τῆς γῆς ἀρθέντα καὶ πρὸς τοῦτοεἶναί μοι δακτύλιόν τινα καὶ μὴν καὶ ἐςὕπνον κατασπᾶν ὁπόσους ἂν ἐθέλω καὶἅπασαν θύραν προσιόντι μοι ἀνοίγεσθαιχαλωμένου τοῦ κλείθρου καὶ τοῦ μοχλοῦἀφαιρουμένου ταῦτα ἀμφότερα εἷς δακτύ-λιος δυνάσθω τὸ δὲ μέγιστον ἄλλος τιςἔστω ἐπὶ πᾶσιν ὁ ἥδιστος ὡς ἐράσμιονεἶναί με περιθέμενον παισὶ τοῖς ὡραίοιςκαὶ γυναιξὶ καὶ δήμοις ὅλοις καὶ μηδέναεἶναι ἀνέραστον καὶ ὅτῳ μὴ ποθεινότατοςἐγὼ καὶ ἀνὰ στόμα ὥστε πολλὰς γυναῖκαςοὐ φερούσας τὸν ἔρωτα καὶ ἀναρτᾶν ἑαυ-

51

ὑπὸ τῶν Φρυγῶν ἀμείνων ἠξίου εἶναι καὶἐπιτηδειότερος ἔχειν τὰ ὅπλα ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Αἰτιῶ τοιγαροῦν ὦγενναῖε τὴν Θέτιν ἣ δέον σοὶ τὴν κληρο-νομίαν τῶν ὅπλων παραδοῦναι συγγενεῖ γεὄντι φέρουσα ἐς τὸ κοινὸν κατέθετο αὐτάΑΙΑΣ Οὔκ ἀλλὰ τὸν Ὀδυσσέα ὃςἀντεποιήθη μόνοςΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Συγγνώμη ὦ Αἶαν εἰἄνθρωπος ὢν ὠρέχθη δόξης ἡδίστου πράγ-ματος ὑπὲρ οὗ καὶ ἡμῶν ἕκαστος κινδυ-νεύειν ὑπέμενεν ἐπεὶ καὶ ἐκράτησέ σου καὶταῦτα ἐπὶ Τρωσὶ δικασταῖςΑΙΑΣ Οἶδα ἐγώ ἥτις μου κατεδίκασενἀλλ οὐ θέμις λέγειν τι περὶ τῶν θεῶν τὸνδ οὖν Ὀδυσσέα μὴ οὐχὶ μισεῖν οὐκ ἂν δυ-ναίμην ὦ Ἀγάμεμνον οὐδ εἰ αὐτή μοι ἡἈθηνᾶ τοῦτο ἐπιτάττοι

142

ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ ΚΑΙΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ

ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ὦ δέσποτα καὶ βασι-λεῦ καὶ ἡμέτερε Ζεῦ καὶ σὺ Δήμητρος θύ-γατερ μὴ ὑπερίδητε δέησιν ἐρωτικήνΠΛΟΥΤΩΝ Σὺ δὲ τίνων δέῃ παρἡμῶν ἢ τίς ὢν τυγχάνειςΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εἰμὶ μὲν Πρωτεσίλα-ος ὁ Ἰφίκλου Φυλάκιος συστρατιώτης τῶνἈχαιῶν καὶ πρῶτος ἀποθανὼν τῶν ἐπἸλίῳ δέομαι δὲ ἀφεθεὶς πρὸς ὀλίγον ἀνα-βιῶναι πάλινΠΛΟΥΤΩΝ Τοῦτον μὲν τὸν ἔρωτα ὦΠρωτεσίλαε πάντες νεκροὶ ἐρῶσιν πλὴνοὐδεὶς ἂν αὐτῶν τύχοιΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀλλ οὐ τοῦ ζῆνἈϊδωνεῦ ἐρῶ ἔγωγε τῆς γυναικὸς δέ ἣννεόγαμον ἔτι ἐν τῷ θαλάμῳ καταλιπὼνᾠχόμην ἀποπλέων εἶτα ὁ κακοδαίμων ἐν

159

πιεῖν οὐ γὰρ σῶμα ἔχεις ἀλλ ἐκεῖνο μὲνἐν Λυδίᾳ που τέθαπται ὅπερ καὶ πεινῆνκαὶ διψῆν ἐδύνατο σὺ δὲ ἡ ψυχὴ πῶς ἂνἔτι ἢ διψῴης ἢ πίοιςΤΑΝΤΑΛΟΣ Τοῦτ αὐτὸ ἡ κόλασίςἐστι τὸ διψῆν τὴν ψυχὴν ὡς σῶμα οὖσανΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ τοῦτο μὲν οὕτωςπιστεύσομεν ἐπεὶ φῂς κολάζεσθαι τῷ δί-ψει τί δ οὖν σοι τὸ δεινὸν ἔσται ἢ δέδιαςμὴ ἐνδείᾳ τοῦ ποτοῦ ἀποθάνῃς οὐχ ὁρῶγὰρ ἄλλον ᾅδην μετὰ τοῦτον ἢ θάνατονἐντεῦθεν εἰς ἕτερον τόπονΤΑΝΤΑΛΟΣ Ὀρθῶς μὲν λέγεις καὶτοῦτο δ οὖν μέρος τῆς καταδίκης τὸ ἐπι-θυμεῖν πιεῖν μηδὲν δεόμενονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ληρεῖς ὦ Τάνταλε καὶὡς ἀληθῶς ποτοῦ δεῖσθαι δοκεῖς ἀκράτουγε ἐλλεβόρου νὴ Δία ὅστις τοὐναντίον τοῖςὑπὸ τῶν λυττώντων κυνῶν δεδηγμένοιςπέπονθας οὐ τὸ ὕδωρ ἀλλὰ τὴν δίψαν πεφο-βημένος

80

τούτωνΔΙΟΓΕΝΗΣ Βούλει καὶ πρὸς αὐτοὺςἐκείνους ἐντείλωμαί τι τοὺς φιλοσόφουςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Λέγε οὐ βαρὺ γὰροὐδὲ τοῦτοΔΙΟΓΕΝΗΣ Τὸ μὲν ὅλον παύσασθαιαὐτοῖς παρεγγύα ληροῦσι καὶ περὶ τῶνὅλων ἐρίζουσιν καὶ κέρατα φύουσιν ἀλλή-λοις καὶ κροκοδείλους ποιοῦσι καὶ τὰ τοια-ῦτα ἄπορα ἐρωτᾶν διδάσκουσι τὸν νοῦνΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ἀλλὰ ἐμὲ ἀμαθῆ καὶἀπαίδευτον εἶναι φάσκουσι κατηγοροῦντατῆς σοφίας αὐτῶν ΔΙΟΓΕΝΗΣ Σὺ δὲ οἰμώζειν αὐτοὺςπαρ ἐμοῦ λέγεΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Καὶ ταῦτα ὦ Διόγε-νες ἀπαγγελῶΔΙΟΓΕΝΗΣ Τοῖς πλουσίοις δ ὦ φίλ-τατον Πολυδεύκιον ἀπάγγελλε ταῦτα παρἡμῶν τί ὦ μάταιοι τὸν χρυσὸν φυλάττε-τε τί δὲ τιμωρεῖσθε ἑαυτοὺς λογιζόμενοι

61

ἦνΑΙΑΚΟΣ Ἐγώ σοι καὶ περὶ τοῦ Ἔρω-τος ἀποκρινοῦμαι τὰ δίκαια φήσει γὰραὐτὸς μὲν τοῦ ἐρᾶν τῷ Πάριδι ἴσως γεγε-νῆσθαι αἴτιος τοῦ θανάτου δέ σοι οὐδέναἄλλον ὦ Πρωτεσίλαε ἢ σεαυτόν ὃς ἐκλα-θόμενος τῆς νεογάμου γυναικός ἐπεὶ προ-σεφέρεσθε τῇ Τρῳάδι οὕτως φιλοκινδύνωςκαὶ ἀπονενοημένως προεπήδησας τῶν ἄλ-λων δόξης ἐρασθείς δι ἣν πρῶτος ἐν τῇἀποβάσει ἀπέθανεςΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Οὐκοῦν καὶ ὑπὲρἐμαυτοῦ σοι ὦ Αἰακέ ἀποκρινοῦμαι δι-καιότερα οὐ γὰρ ἐγὼ τούτων αἴτιος ἀλλὰἡ Μοῖρα καὶ τὸ ἐξ ἀρχῆς οὕτως ἐπικε-κλῶσθαιΑΙΑΚΟΣ Ὀρθῶς τί οὖν τούτους αἰτιᾷ

158

ΜΙΝΩΟΣ ΚΑΙ ΣΩΣΤΡΑΤΟΥ

ΜΙΝΩΣ Ὁ μὲν λῃστὴς οὑτοσὶ Σώστρα-τος εἰς τὸν Πυριφλεγέθοντα ἐμβεβλήσθωὁ δὲ ἱερόσυλος ὑπὸ τῆς Χιμαίρας διασπα-σθήτω ὁ δὲ τύραννος ὦ Ἑρμῆ παρὰ τὸνΤιτυὸν ἀποταθεὶς ὑπὸ τῶν γυπῶν καὶαὐτὸς κειρέσθω τὸ ἧπαρ ὑμεῖς δὲ οἱ ἀγα-θοὶ ἄπιτε κατὰ τάχος εἰς τὸ Ἠλύσιον πεδί-ον καὶ τὰς μακάρων νήσους κατοικεῖτεἀνθ ὧν δίκαια ἐποιεῖτε παρὰ τὸν βίονΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ἄκουσον ὦ Μίνως εἴσοι δίκαια δόξω λέγεινΜΙΝΩΣ Νῦν ἀκούσω αὖθις οὐ γὰρ ἐξε-λήλεγξαι ὦ Σώστρατε πονηρὸς ὢν καὶ το-σούτους ἀπεκτονώςΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ἐλήλεγμαι μέν ἀλλὅρα εἰ δικαίως κολασθήσομαιΜΙΝΩΣ Καὶ πάνυ εἴ γε ἀποτίνειν τὴνἀξίαν δίκαιονΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ὅμως ἀπόκριναί μοι ὦ

143

τοὺς τόκους καὶ τάλαντα ἐπὶ ταλάντοις συ-ντιθέντες οὓς χρὴ ἕνα ὀβολὸν ἔχονταςἥκειν μετ ὀλίγονΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Εἰρήσεται καὶ ταῦταπρὸς ἐκείνουςΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλὰ καὶ τοῖς καλοῖς τεκαὶ ἰσχυροῖς λέγε Μεγίλλῳ τε τῷ Κοριν-θίῳ καὶ Δαμοξένῳ τῷ παλαιστῇ ὅτι παρἡμῖν οὔτε ἡ ξανθὴ κόμη οὔτε τὰ χαροπὰ ἢμέλανα ὄμματα ἢ ἐρύθημα ἐπὶ τοῦ προ-σώπου ἔτι ἔστιν ἢ νεῦρα εὔτονα ἢ ὦμοικαρτεροί ἀλλὰ πάντα μία ἡμῖν κόνιςφασί κρανία γυμνὰ τοῦ κάλλουςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Οὐ χαλεπὸν οὐδὲ τα-ῦτα εἰπεῖν πρὸς τοὺς καλοὺς καὶ ἰσχυρούςΔΙΟΓΕΝΗΣ Καὶ τοῖς πένησιν ὦΛάκων ndash πολλοὶ δ εἰσὶ καὶ ἀχθόμενοι τῷπράγματι καὶ οἰκτείροντες τὴν ἀπορίαν ndashλέγε μήτε δακρύειν μήτε οἰμώζειν διηγη-σάμενος τὴν ἐνταῦθα ἰσοτιμίαν καὶ ὅτιὄψονται τοὺς ἐκεῖ πλουσίους οὐδὲν ἀμεί-

62

νά ὦ Αἰακέ

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΤΑΝΤΑΛΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Τί κλάεις ὦ Τάνταλε ἢτί σεαυτὸν ὀδύρῃ ἐπὶ τῇ λίμνῃ ἑστώςΤΑΝΤΑΛΟΣ Ὅτι ὦ Μένιππεἀπόλωλα ὑπὸ τοῦ δίψουςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὕτως ἀργὸς εἶ ὡς μὴἐπικύψας πιεῖν ἢ καὶ νὴ Δί ἀρυσάμενοςκοίλῃ τῇ χειρίΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲν ὄφελος εἰ ἐπικύ-ψαιμι φεύγει γὰρ τὸ ὕδωρ ἐπειδὰν προ-σιόντα αἴσθηταί με ἢν δέ ποτε καὶ ἀρύσω-μαι καὶ προσενέγκω τῷ στόματι οὐ φθάνωβρέξας ἄκρον τὸ χεῖλος καὶ διὰ τῶν δα-κτύλων διαρρυὲν οὐκ οἶδ ὅπως αὖθις ἀπο-λείπει ξηρὰν τὴν χεῖρά μοιΜΕΝΙΠΠΟΣ Τεράστιόν τι πάσχεις ὦΤάνταλε ἀτὰρ εἰπέ μοι τί δαὶ καὶ δέῃ τοῦ

79

Μίνως βραχὺ γάρ τι ἐρήσομαί σεΜΙΝΩΣ Λέγε μὴ μακρὰ μόνον ὡς καὶτοὺς ἄλλους διακρίνωμεν ἤδηΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ὁπόσα ἔπραττον ἐν τῷβίῳ πότερα ἑκὼν ἔπραττον ἢ ἐπεκέκλω-στό μοι ὑπὸ τῆς ΜοίραςΜΙΝΩΣ Ὑπὸ τῆς Μοίρας δηλαδή ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Οὐκοῦν καὶ οἱ χρηστοὶἅπαντες καὶ οἱ πονηροὶ δοκοῦντες ἡμεῖςἐκείνῃ ὑπηρετοῦντες ταῦτα ἐδρῶμενΜΙΝΩΣ Ναί τῇ Κλωθοῖ ἣ ἑκάστῳἐπέταξε γεννηθέντι τὰ πρακτέαΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Εἰ τοίνυν ἀναγκασθείςτις ὑπ ἄλλου φονεύσειέν τινα οὐ δυνάμενοςἀντιλέγειν ἐκείνῳ βιαζομένῳ οἷον δήμιοςἢ δορυφόρος ὁ μὲν δικαστῇ πεισθείς ὁ δὲτυράννῳ τίνα αἰτιάσῃ τοῦ φόνουΜΙΝΩΣ Δῆλον ὡς τὸν δικαστὴν ἢ τὸντύραννον ἐπεὶ οὐδὲ τὸ ξίφος αὐτό ὑπηρε-τεῖ γὰρ ὄργανον ὂν τοῦτο πρὸς τὸν θυμὸντῷ πρώτῳ παρασχόντι τὴν αἰτίαν

144

Τροίαν ἤγαγενΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εὖ λέγεις ἐκεῖνόνμοι αἰτιατέονΜΕΝΕΛΑΟΣ Οὐκ ἐμέ ὦ βέλτιστεἀλλὰ δικαιότερον τὸν Πάριν ὃς ἐμοῦ τοῦξένου τὴν γυναῖκα παρὰ πάντα τὰ δίκαιαᾤχετο ἁρπάσας οὗτος γὰρ οὐχ ὑπὸ σοῦμόνου ἀλλ ὑπὸ πάντων Ἑλλήνων τε καὶβαρβάρων ἄξιος ἄγχεσθαι τοσούτοις θα-νάτου αἴτιος γεγενημένος ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἄμεινον οὕτω σὲτοιγαροῦν ὦ Δύσπαρι οὐκ ἀφήσω ποτὲἀπὸ τῶν χειρῶνΠΑΡΙΣ Ἄδικα ποιῶν ὦ Πρωτεσίλαεκαὶ ταῦτα ὁμότεχνον ὄντα σοι ἐρωτικὸςγὰρ καὶ αὐτός εἰμι καὶ τῷ αὐτῷ θεῷ κα-τέσχημαι οἶσθα δὲ ὡς ἀκούσιόν τί ἐστινκαί τις ἡμᾶς δαίμων ἄγει ἔνθα ἂν ἐθέλῃκαὶ ἀδύνατόν ἐστιν ἀντιτάττεσθαι αὐτῷΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εὖ λέγεις εἴθε οὖνμοι τὸν Ἔρωτα ἐνταῦθα λαβεῖν δυνατὸν

157

ΣΩΚΡΑΤΗΣ Καὶ αὐτὸς ἔφασκον ταῦταπρὸς αὐτούς οἱ δὲ εἰρωνείαν τὸ πρᾶγμαᾤοντο εἶναιΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δέ εἰσιν οὗτοι οἱπερὶ σέΣΩΚΡΑΤΗΣ Χαρμίδης ὦ Μένιππεκαὶ Φαῖδρος καὶ ὁ τοῦ ΚλεινίουΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε ὦ Σώκρατες ὅτικἀνταῦθα μέτει τὴν σεαυτοῦ τέχνην καὶοὐκ ὀλιγωρεῖς τῶν καλῶνΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί γὰρ ἂν ἥδιον ἄλλοπράττοιμι ἀλλὰ πλησίον ἡμῶν κατάκεισοεἰ δοκεῖΜΕΝΙΠΠΟΣ Μὰ Δί ἐπεὶ παρὰ τὸνΚροῖσον καὶ τὸν Σαρδανάπαλλον ἄπειμιπλησίον οἰκήσων αὐτῶν ἔοικα γοῦν οὐκὀλίγα γελάσεσθαι οἰμωζόντων ἀκούων ΑΙΑΚΟΣ Κἀγὼ ἤδη ἄπειμι μὴ καί τιςἡμᾶς νεκρὸς λάθῃ διαφυγών τὰ πολλὰ δεἰσαῦθις ὄψει ὦ ΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἄπιθι καὶ ταυτὶ γὰρ ἱκα-

78

νους αὑτῶν καὶ Λακεδαιμονίοις δὲ τοῖςσοῖς ταῦτα εἰ δοκεῖ παρ ἐμοῦ ἐπιτίμησονλέγων ἐκλελύσθαι αὐτούςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Μηδέν ὦ Διόγενεςπερὶ Λακεδαιμονίων λέγε οὐ γὰρ ἀνέξομαίγε ἃ δὲ πρὸς τοὺς ἄλλους ἔφησθα ἀπαγγε-λῶΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐάσωμεν τούτους ἐπείσοι δοκεῖ σὺ δὲ οἷς προεῖπον ἀπένεγκονπαρ ἐμοῦ τοὺς λόγους

ΧΑΡΩΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΧΑΡΩΝ Ἀπόδος ὦ κατάρατε τὰ πορ-θμεῖαΜΕΝΙΠΠΟΣ Βόα εἰ τοῦτό σοι ὦΧάρων ἥδιονΧΑΡΩΝ Ἀπόδος φημί ἀνθ ὧν σε διε-πορθμεύσαμενΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκ ἂν λάβοις παρὰ τοῦ

63

ΑΧΙΛΛΕΥΣ Ἑταιρικὴ μὲν ἡ παραίνε-σις ἐμὲ δὲ οὐκ οἶδ ὅπως ἡ μνήμη τῶνπαρὰ τὸν βίον ἀνιᾷ οἶμαι δὲ καὶ ὑμῶν ἕκα-στον εἰ δὲ μὴ ὁμολογεῖτε ταύτῃ χείρουςἐστὲ καθ ἡσυχίαν αὐτὸ πάσχοντες ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Οὔκ ἀλλ ἀμείνους ὦἈχιλλεῦ τὸ γὰρ ἀνωφελὲς τοῦ λέγεινὁρῶμεν σιωπᾶν γὰρ καὶ φέρειν καὶ ἀνέχε-σθαι δέδοκται ἡμῖν μὴ καὶ γέλωτα ὄφλω-μεν ὥσπερ σὺ τοιαῦτα εὐχόμενος

ΑΙΑΚΟΥ ΚΑΙ ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ

ΑΙΑΚΟΣ Τί ἄγχεις ὦ Πρωτεσίλαετὴν Ἑλένην προσπεσώνΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ὅτι διὰ ταύτην ὦΑἰακέ ἀπέθανον ἡμιτελῆ μὲν τὸν δόμονκαταλιπών χήραν τε νεόγαμον γυναῖκαΑΙΑΚΟΣ Αἰτιῶ τοίνυν τὸν Μενέλαονὅστις ὑμᾶς ὑπὲρ τοιαύτης γυναικὸς ἐπὶ

156

ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Εὖ γε ὦ Μίνως ὅτι καὶἐπιδαψιλεύῃ τῷ παραδείγματι ἢν δέ τιςἀποστείλαντος τοῦ δεσπότου ἥκῃ αὐτὸςχρυσὸν ἢ ἄργυρον κομίζων τίνι τὴν χάρινἰστέον ἢ τίνα εὐεργέτην ἀναγραπτέονΜΙΝΩΣ Τὸν πέμψαντα ὦ Σώστρατεδιάκονος γὰρ ὁ κομίσας ἦν ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Οὐκοῦν ὁρᾷς πῶς ἄδικαποιεῖς κολάζων ἡμᾶς ὑπηρέτας γενομένουςὧν ἡ Κλωθὼ προσέταττεν καὶ τούτους τι-μήσας τοὺς διακονησαμένους ἀλλοτρίοιςἀγαθοῖς οὐ γὰρ δὴ ἐκεῖνό γε εἰπεῖν ἔχοιτις ὡς ἀντιλέγειν δυνατὸν ἦν τοῖς μετὰπάσης ἀνάγκης προστεταγμένοιςΜΙΝΩΣ Ὦ Σώστρατε πολλὰ ἴδοις ἂνκαὶ ἄλλα οὐ κατὰ λόγον γιγνόμενα εἰἀκριβῶς ἐξετάζοις πλὴν ἀλλὰ σὺ τοῦτοἀπολαύσεις τῆς ἐπερωτήσεως διότι οὐλῃστὴς μόνον ἀλλὰ καὶ σοφιστής τις εἶναιδοκεῖς ἀπόλυσον αὐτόν ὦ Ἑρμῆ καὶ μη-κέτι κολαζέσθω ὅρα δὲ μὴ καὶ τοὺς ἄλ-

145

μὴ ἔχοντοςΧΑΡΩΝ Ἔστι δέ τις ὀβολὸν μὴ ἔχων ΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἰ μὲν καὶ ἄλλος τις οὐκοἶδα ἐγὼ δ οὐκ ἔχωΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄγξω σε νὴ τὸν Πλού-τωνα ὦ μιαρέ ἢν μὴ ἀποδῷςΜΕΝΙΠΠΟΣ Κἀγὼ τῷ ξύλῳ σου πα-τάξας διαλύσω τὸ κρανίονΧΑΡΩΝ Μάτην οὖν ἔσῃ πεπλευκὼς το-σοῦτον πλοῦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὁ Ἑρμῆς ὑπὲρ ἐμοῦ σοιἀποδότω ὅς με παρέδωκέ σοιΕΡΜΗΣ Νὴ Δί ὀναίμην γε εἰ μέλλωκαὶ ὑπερεκτίνειν τῶν νεκρῶνΧΑΡΩΝ Οὐκ ἀποστήσομαί σουΜΕΝΙΠΠΟΣ Τούτου γε ἕνεκα νεωλκή-σας τὸ πορθμεῖον παράμενε πλὴν ἀλλ ὅ γεμὴ ἔχω πῶς ἂν λάβοιςΧΑΡΩΝ Σὺ δ οὐκ ᾔδεις κομίζειν δέονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤιδειν μέν οὐκ εἶχον δέτί οὖν ἐχρῆν διὰ τοῦτο μὴ ἀποθανεῖν

64

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ τοῦτο ὅμοιον σιμοὶγὰρ ἅπαντεςΣΩΚΡΑΤΗΣ Ἐμὲ ζητεῖς ὦ ΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μάλα ὦ ΣώκρατεςΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί τὰ ἐν ἈθήναιςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πολλοὶ τῶν νέων φιλοσο-φεῖν λέγουσι καὶ τά γε σχήματα αὐτὰ καὶτὰ βαδίσματα εἰ θεάσαιτό τις ἄκροι φι-λόσοφοιΣΩΚΡΑΤΗΣ Μάλα πολλοὺς ἑώρακαΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ ἑώρακας οἶμαιοἷος ἧκε παρὰ σοὶ Ἀρίστιππος ἢ Πλάτωναὐτός ὁ μὲν ἀποπνέων μύρον ὁ δὲ τοὺς ἐνΣικελίᾳ τυράννους θεραπεύειν ἐκμαθών ΣΩΚΡΑΤΗΣ Περὶ ἐμοῦ δὲ τί φρονο-ῦσινΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὐδαίμων ὦ Σώκρατεςἄνθρωπος εἶ τά γε τοιαῦτα πάντες γοῦν σεθαυμάσιον οἴονται ἄνδρα γεγενῆσθαι καὶπάντα ἐγνωκέναι καὶ ταῦτα ndash οἶμαι γὰρτἀληθῆ λέγειν ndash οὐδὲν εἰδότα

77

λους νεκροὺς τὰ ὅμοια ἐρωτᾶν διδάξῃς

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΑΝΝΙΒΟΥ ΜΙΝΩΟΣ ΚΑΙ ΣΚΙΠΙΩΝΟΣ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐμὲ δεῖ προκεκρίσθαισου ὦ Λίβυ ἀμείνων γάρ εἰμιΑΝΝΙΒΑΣ Οὐ μὲν οὖν ἀλλ ἐμέΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκοῦν ὁ Μίνως δικα-σάτω ΜΙΝΩΣ Τίνες δὲ ἐστέΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὗτος μὲν Ἀννίβας ὁΚαρχηδόνιος ἐγὼ δὲ Ἀλέξανδρος ὁ Φιλίπ-πουΜΙΝΩΣ Νὴ Δία ἔνδοξοί γε ἀμφότεροιἀλλὰ περὶ τίνος ὑμῖν ἡ ἔριςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Περὶ προεδρίας φησὶγὰρ οὗτος ἀμείνων γεγενῆσθαι στρατηγὸςἐμοῦ ἐγὼ δέ ὥσπερ ἅπαντες ἴσασιν οὐχὶτούτου μόνον ἀλλὰ πάντων σχεδὸν τῶνπρὸ ἐμοῦ φημι διενεγκεῖν τὰ πολέμια

146

τῷ αὐτῷ ζόφῳ ὅμοιοι καὶ κατ οὐδὲν ἀλλή-λων διαφέροντες καὶ οὔτε οἱ τῶν Τρώωννεκροὶ δεδίασίν με οὔτε οἱ τῶν Ἀχαιῶν θε-ραπεύουσιν ἰσηγορία δὲ ἀκριβὴς καὶ νε-κρὸς ὅμοιος ldquoἠμὲν κακὸς ἠδὲ καὶ ἐσθλόςrdquoταῦτά με ἀνιᾷ καὶ ἄχθομαι ὅτι μὴ θητεύωζῶνΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Ὅμως τί οὖν ἄν τιςπάθοι ὦ Ἀχιλλεῦ ταῦτα γὰρ ἔδοξε τῇ φύ-σει πάντως ἀποθνήσκειν ἅπαντας ὥστεχρὴ ἐμμένειν τῷ νόμῳ καὶ μὴ ἀνιᾶσθαιτοῖς διατεταγμένοις ἄλλως τε ὁρᾷς τῶνἑταίρων ὅσοι περὶ σέ ἐσμεν οἵδε μετὰ μι-κρὸν δὲ καὶ Ὀδυσσεὺς ἀφίξεται πάντωςφέρει δὲ παραμυθίαν καὶ ἡ κοινωνία τοῦπράγματος καὶ τὸ μὴ μόνον αὐτὸν πεπον-θέναι ὁρᾷς τὸν Ἡρακλέα καὶ τὸν Μελέα-γρον καὶ ἄλλους θαυμαστοὺς ἄνδρας οἳοὐκ ἂν οἶμαι δέξαιντο ἀνελθεῖν εἴ τις αὐτο-ὺς ἀναπέμψειε θητεύσοντας ἀκλήροις καὶἀβίοις ἀνδράσιν

155

ΑΙΑΚΟΣ Ἐμπεδοκλῆς ὦ Μένιππεἡμίεφθος ἀπὸ τῆς Αἴτνης παρώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ χαλκόπου βέλτιστε τίπαθὼν σεαυτὸν εἰς τοὺς κρατῆρας ἐνέβα-λεςΕΜΠΕΔΟΚΛΗΣ Μελαγχολία τις ὦΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ μὰ Δί ἀλλὰ κενοδοξίακαὶ τῦφος καὶ πολλὴ κόρυζα ταῦτά σεἀπηνθράκωσεν αὐταῖς κρηπῖσιν οὐκἀνάξιον ὄντα πλὴν οὐδέν σε ὤνησεν τὸσόφισμα ἐφωράθης γὰρ τεθνεώς ὁ Σω-κράτης δέ ὦ Αἰακέ ποῦ ποτε ἄρα ἐστίνΑΙΑΚΟΣ Μετὰ Νέστορος καὶ Παλαμή-δους ἐκεῖνος ληρεῖ τὰ πολλάΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως ἐβουλόμην ἰδεῖναὐτόν εἴ που ἐνθάδε ἐστίν ΑΙΑΚΟΣ Ὁρᾷς τὸν φαλακρόνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἅπαντες φαλακροί εἰσινὥστε πάντων ἂν εἴη τοῦτο τὸ γνώρισμαΑΙΑΚΟΣ Τὸν σιμὸν λέγω

76

ΧΑΡΩΝ Μόνος οὖν αὐχήσεις προῖκαπεπλευκέναιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ προῖκα ὦ βέλτιστεκαὶ γὰρ ἤντλησα καὶ τῆς κώπης συνεπελα-βόμην καὶ οὐκ ἔκλαον μόνος τῶν ἄλλωνἐπιβατῶνΧΑΡΩΝ Οὐδὲν ταῦτα πρὸς πορθμέατὸν ὀβολὸν ἀποδοῦναί σε δεῖ οὐ θέμις ἄλ-λως γενέσθαιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἄπαγέ με αὖθιςἐς τὸν βίονΧΑΡΩΝ Χάριεν λέγεις ἵνα καὶ πληγὰςἐπὶ τούτῳ παρὰ τοῦ Αἰακοῦ προσλάβωΜΕΝΙΠΠΟΣ Μὴ ἐνόχλει οὖνΧΑΡΩΝ Δεῖξον τί ἐν τῇ πήρᾳ ἔχειςΜΕΝΙΠΠΟΣ Θέρμους εἰ θέλεις καὶτῆς Ἑκάτης τὸ δεῖπνονΧΑΡΩΝ Πόθεν τοῦτον ἡμῖν ὦ Ἑρμῆτὸν κύνα ἤγαγες οἷα δὲ καὶ ἐλάλει παρὰτὸν πλοῦν τῶν ἐπιβατῶν ἁπάντων καταγε-λῶν καὶ ἐπισκώπτων καὶ μόνος ᾄδων

65

ἐπάρουρος ὢν θητεύειν παρά τινι τῶνἀκλήρων ldquoᾧ μὴ βίοτος πολὺς εἴηrdquo μᾶλλονἢ πάντων ἀνάσσειν τῶν νεκρῶν ταῦτα μὲνοὖν ἀγεννῆ τινα Φρύγα δειλὸν καὶ πέρατοῦ καλῶς ἔχοντος φιλόζῳον ἴσως ἐχρῆνλέγειν τὸν Πηλέως δὲ υἱόν τὸν φιλοκινδυ-νότατον ἡρώων ἁπάντων ταπεινὰ οὕτωπερὶ αὑτοῦ διανοεῖσθαι πολλὴ αἰσχύνη καὶἐναντιότης πρὸς τὰ πεπραγμένα σοι ἐν τῷβίῳ ὃς ἐξὸν ἀκλεῶς ἐν τῇ Φθιώτιδι πολυ-χρόνιον βασιλεύειν ἑκὼν προείλου τὸνμετὰ τῆς ἀγαθῆς δόξης θάνατονΑΧΙΛΛΕΥΣ Ὦ παῖ Νέστορος ἀλλὰτότε μὲν ἄπειρος ἔτι τῶν ἐνταῦθα ὢν καὶτὸ βέλτιον ἐκείνων ὁπότερον ἦν ἀγνοῶν τὸδύστηνον ἐκεῖνο δοξάριον προετίμων τοῦβίου νῦν δὲ συνίημι ἤδη ὡς ἐκείνη μὲνἀνωφελής εἰ καὶ ὅτι μάλιστα οἱ ἄνω ῥα-ψῳδήσουσιν μετὰ νεκρῶν δὲ ὁμοτιμία καὶοὔτε τὸ κάλλος ἐκεῖνο ὦ Ἀντίλοχε οὔτε ἡἰσχὺς πάρεστιν ἀλλὰ κείμεθα ἅπαντες ὑπὸ

154

ΜΙΝΩΣ Οὐκοῦν ἐν μέρει ἑκάτεροςεἰπάτω σὺ δὲ πρῶτος ὁ Λίβυς λέγεΑΝΝΙΒΑΣ Ἓν μὲν τοῦτο ὦ Μίνωςὠνάμην ὅτι ἐνταῦθα καὶ τὴν Ἑλλάδα φω-νὴν ἐξέμαθον ὥστε οὐδὲ ταύτῃ πλέονοὗτος ἐνέγκαιτό μου φημὶ δὲ τούτουςμάλιστα ἐπαίνου ἀξίους εἶναι ὅσοι τὸ μη-δὲν ἐξ ἀρχῆς ὄντες ὅμως ἐπὶ μέγα προε-χώρησαν δι αὑτῶν δύναμίν τε περιβαλόμε-νοι καὶ ἄξιοι δόξαντες ἀρχῆς ἔγωγ οὖνμετ ὀλίγων ἐξορμήσας εἰς τὴν Ἰβηρίαν τὸπρῶτον ὕπαρχος ὢν τῷ ἀδελφῷ μεγίστωνἠξιώθην ἄριστος κριθείς καὶ τούς τε Κελ-τίβηρας εἷλον καὶ Γαλατῶν ἐκράτησα τῶνἑσπερίων καὶ τὰ μεγάλα ὄρη ὑπερβὰς τὰπερὶ τὸν Ἠριδανὸν ἅπαντα κατέδραμονκαὶ ἀναστάτους ἐποίησα τοσαύτας πόλειςκαὶ τὴν πεδινὴν Ἰταλίαν ἐχειρωσάμην καὶμέχρι τῶν προαστείων τῆς προὐχούσηςπόλεως ἦλθον καὶ τοσούτους ἀπέκτειναμιᾶς ἡμέρας ὥστε τοὺς δακτυλίους αὐτῶν

147

οἰμωζόντων ἐκείνωνΕΡΜΗΣ Ἀγνοεῖς ὦ Χάρων ὅντινα ἄν-δρα διεπόρθμευσας ἐλεύθερον ἀκριβῶςοὐδένος αὐτῷ μέλει οὗτός ἐστιν ὁ Μένιπ-ποςΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄν σε λάβω ποτέ ndashΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἂν λάβῃς ὦ βέλτιστεδὶς δὲ οὐκ ἂν λάβοις

ΝΕΚΡΩΝ ΠΛΟΥΤΩΝΙ ΚΑΤΑ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΚΡΟΙΣΟΣ Οὐ φέρομεν ὦ ΠλούτωνΜένιππον τουτονὶ τὸν κύνα παροικοῦνταὥστε ἢ ἐκεῖνόν ποι κατάστησον ἢ ἡμεῖς με-τοικήσομεν εἰς ἕτερον τόπονΠΛΟΥΤΩΝ Τί δ ὑμᾶς δεινὸν ἐργάζε-ται ὁμόνεκρος ὤνΚΡΟΙΣΟΣ Ἐπειδὰν ἡμεῖς οἰμώζωμενκαὶ στένωμεν ἐκείνων μεμνημένοι τῶν

66

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Χαῖρε ὦ Εὔφορβε ἢἌπολλον ἢ ὅ τι ἂν θέλῃςΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Μὴ καὶ σύ γε ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκέτι χρυσοῦς ὁ μηρόςσοιΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Οὐ γάρ ἀλλὰ φέρε ἴδωεἴ τί σοι ἐδώδιμον ἡ πήρα ἔχειΜΕΝΙΠΠΟΣ Κυάμους ὦγαθέ ὥστε οὐτουτί σοι ἐδώδιμονΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Δὸς μόνον ἄλλα παρὰνεκροῖς δόγματα ἔμαθον γάρ ὡς οὐδὲνἴσον κύαμοι καὶ κεφαλαὶ τοκήων ἐνθάδεΑΙΑΚΟΣ Οὗτος δὲ Σόλων ὁ Ἐξηκεστί-δου καὶ Θαλῆς ἐκεῖνος καὶ παρ αὐτοὺςΠιττακὸς καὶ οἱ ἄλλοι ἑπτὰ δὲ πάντεςεἰσὶν ὡς ὁρᾷς ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἄλυποι ὦ Αἰακέ οὗτοιμόνοι καὶ φαιδροὶ τῶν ἄλλων ὁ δὲ σποδοῦἀνάπλεως καθάπερ ἐγκρυφίας ἄρτος ὁταῖς φλυκταίναις ἐξηνθηκώς τίς ἐστιν

75

μεδίμνοις ἀπομετρῆσαι καὶ τοὺς ποταμοὺςγεφυρῶσαι νεκροῖς καὶ ταῦτα πάντα ἔπρα-ξα οὔτε Ἄμμωνος υἱὸς ὀνομαζόμενος οὔτεθεὸς εἶναι προσποιούμενος ἢ ἐνύπνια τῆςμητρὸς διεξιών ἀλλ ἄνθρωπος εἶναι ὁμο-λογῶν στρατηγοῖς τε τοῖς συνετωτάτοιςἀντεξεταζόμενος καὶ στρατιώταις τοῖς μα-χιμωτάτοις συμπλεκόμενος οὐ Μήδουςκαὶ Ἀρμενίους καταγωνιζόμενος ὑποφεύ-γοντας πρὶν διώκειν τινὰ καὶ τῷ τολμήσα-ντι παραδιδόντας εὐθὺς τὴν νίκην Ἀλέξαν-δρος δὲ πατρῴαν ἀρχὴν παραλαβὼν ηὔξη-σεν καὶ παρὰ πολὺ ἐξέτεινε χρησάμενος τῇτῆς τύχης ὁρμῇ ἐπεὶ δ οὖν ἐνίκησέ τε καὶτὸν ὄλεθρον ἐκεῖνον Δαρεῖον ἐν Ἰσσῷ τεκαὶ Ἀρβήλοις ἐκράτησεν ἀποστὰς τῶν πα-τρῴων προσκυνεῖσθαι ἠξίου καὶ δίαιταντὴν Μηδικὴν μετεδιῄτησεν ἑαυτὸν καὶἐμιαιφόνει ἐν τοῖς συμποσίοις τοὺς φίλουςκαὶ συνελάμβανεν ἐπὶ θανάτῳ ἐγὼ δὲἦρξα ἐπ ἴσης τῆς πατρίδος καὶ ἐπειδὴ με-

148

ΣΚΙΠΙΩΝ Ἀλεξάνδρου μὲν ἥττων εἶναιτοῦ δὲ Ἀννίβου ἀμείνων ὃς ἐδίωξα νική-σας αὐτὸν καὶ φυγεῖν καταναγκάσας ἀτί-μως πῶς οὖν οὐκ ἀναίσχυντος οὗτος ὃςπρὸς Ἀλέξανδρον ἁμιλλᾶται ᾧ οὐδὲ Σκιπί-ων ἐγὼ ὁ νενικηκὼς ἐμαυτὸν παραβάλλε-σθαι ἀξιῶ ΜΙΝΩΣ Νὴ Δί εὐγνώμονα φῄς ὦ Σκι-πίων ὥστε πρῶτος μὲν κεκρίσθω Ἀλέξαν-δρος μετ αὐτὸν δὲ σύ εἶτα εἰ δοκεῖ τρί-τος Ἀννίβας οὐδὲ οὗτος εὐκαταφρόνητοςὤν

ΑΧΙΛΛΕΩΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΛΟΧΟΥ

ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Οἷα πρῴην Ἀχιλλεῦπρὸς τὸν Ὀδυσσέα σοι εἴρηται περὶ τοῦθανάτου ὡς ἀγεννῆ καὶ ἀνάξια τοῖν διδα-σκάλοιν ἀμφοῖν Χείρωνός τε καὶ Φοίνι-κος ἠκροώμην γάρ ὁπότε ἔφης βούλεσθαι

153

πται ἄγνωστα καὶ ἄμορφα κόνις πάντακαὶ λῆρος πολύς ἀμενηνὰ ὡς ἀληθῶςκάρηνα οὗτος δέ ὦ Αἰακέ τίς ἐστινΑΙΑΚΟΣ Κῦρός ἐστιν οὗτος δὲ Κρο-ῖσος ὁ δ ὑπὲρ αὐτὸν Σαρδανάπαλλος ὁ δὑπὲρ τούτους Μίδας ἐκεῖνος δὲ ΞέρξηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα σέ ὦ κάθαρμα ἡἙλλὰς ἔφριττε ζευγνύντα μὲν τὸν Ἑλλή-σποντον διὰ δὲ τῶν ὀρῶν πλεῖν ἐπιθυμο-ῦντα οἷος δὲ καὶ ὁ Κροῖσός ἐστιν τὸν Σαρ-δανάπαλλον δέ ὦ Αἰακέ πατάξαι μοικατὰ κόρρης ἐπίτρεψονΑΙΑΚΟΣ Μηδαμῶς διαθρύπτεις γὰραὐτοῦ τὸ κρανίον γυναικεῖον ὄνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἀλλὰ προσπτύσο-μαί γε πάντως αὐτῷ ἀνδρογύνῳ γε ὄντι ΑΙΑΚΟΣ Βούλει σοὶ ἐπιδείξω καὶ τοὺςσοφούςΜΕΝΙΠΠΟΣ Νὴ Δία γεΑΙΑΚΟΣ Πρῶτος οὗτός σοι ὁ Πυθα-γόρας ἐστί

74

ἄνω Μίδας μὲν οὑτοσὶ τοῦ χρυσίου Σαρ-δανάπαλλος δὲ τῆς πολλῆς τρυφῆς ἐγὼ δὲΚροῖσος τῶν θησαυρῶν ἐπιγελᾷ καὶ ἐξο-νειδίζει ἀνδράποδα καὶ καθάρματα ἡμᾶςἀποκαλῶν ἐνίοτε δὲ καὶ ᾄδων ἐπιταράττειἡμῶν τὰς οἰμωγάς καὶ ὅλως λυπηρόςἐστιν ΠΛΟΥΤΩΝ Τί ταῦτά φασιν ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀληθῆ ὦ Πλούτων μισῶγὰρ αὐτοὺς ἀγεννεῖς καὶ ὀλεθρίους ὄνταςοἷς οὐκ ἀπέχρησεν βιῶναι κακῶς ἀλλὰ καὶἀποθανόντες ἔτι μέμνηνται καὶ περιέχο-νται τῶν ἄνω χαίρω τοιγαροῦν ἀνιῶναὐτούςΠΛΟΥΤΩΝ Ἀλλ οὐ χρή λυποῦνταιγὰρ οὐ μικρῶν στερόμενοιΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ σὺ μωραίνεις ὦΠλούτων ὁμόψηφος ὢν τοῖς τούτων στε-ναγμοῖςΠΛΟΥΤΩΝ Οὐδαμῶς ἀλλ οὐκ ἂν

67

νηρίᾳ καὶ ἀπιστίᾳ καὶ δόλοις νόμιμον δὲ ἢπροφανὲς οὐδέν ἐπεὶ δέ μοι ὠνείδισεν τὴντρυφήν ἐκλελῆσθαί μοι δοκεῖ οἷα ἐποίει ἐνΚαπύῃ ἑταίραις συνὼν καὶ τοὺς τοῦ πο-λέμου καιροὺς ὁ θαυμάσιος καθηδυπαθῶνἐγὼ δὲ εἰ μὴ μικρὰ τὰ ἑσπέρια δόξας ἐπὶτὴν ἕω μᾶλλον ὥρμησα τί ἂν μέγα ἔπραξαἸταλίαν ἀναιμωτὶ λαβὼν καὶ Λιβύην καὶτὰ μέχρι Γαδείρων ὑπαγόμενος ἀλλ οὐκἀξιόμαχα ἔδοξέ μοι ἐκεῖνα ὑποπτήσσονταἤδη καὶ δεσπότην ὁμολογοῦντα εἴρηκα σὺδέ ὦ Μίνως δίκαζε ἱκανὰ γὰρ ἀπὸ πολ-λῶν καὶ ταῦταΣΚΙΠΙΩΝ Μὴ πρότερον ἢν μὴ καὶἐμοῦ ἀκούσῃςΜΙΝΩΣ Τίς γὰρ εἶ ὦ βέλτιστε ἢ πόθενὢν ἐρεῖςΣΚΙΠΙΩΝ Ἰταλιώτης Σκιπίων στρατη-γὸς ὁ καθελὼν Καρχηδόνα καὶ κρατήσαςΛιβύων μεγάλαις μάχαιςΜΙΝΩΣ Τί οὖν καὶ σὺ ἐρεῖς

152

τεπέμπετο τῶν πολεμίων μεγάλῳ στόλῳἐπιπλευσάντων τῇ Λιβύῃ ταχέως ὑπήκου-σα καὶ ἰδιώτην ἐμαυτὸν παρέσχον καὶ κα-ταδικασθεὶς ἤνεγκα εὐγνωμόνως τὸ πρᾶγ-μα καὶ ταῦτα ἔπραξα βάρβαρος ὢν καὶἀπαίδευτος παιδείας τῆς Ἑλληνικῆς καὶοὔτε Ὅμηρον ὥσπερ οὗτος ῥαψῳδῶν οὔτεὑπ Ἀριστοτέλει τῷ σοφιστῇ παιδευθείςμόνῃ δὲ τῇ φύσει ἀγαθῇ χρησάμενος τα-ῦτά ἐστιν ἃ ἐγὼ Ἀλεξάνδρου ἀμείνων φημὶεἶναι εἰ δέ ἐστι καλλίων οὑτοσί διότι δια-δήματι τὴν κεφαλὴν διεδέδετο Μακεδόσιἴσως καὶ ταῦτα σεμνά οὐ μὴν διὰ τοῦτοἀμείνων μὲν δόξειεν ἂν γενναίου καὶ στρα-τηγικοῦ ἀνδρὸς τῇ γνώμῃ πλέον ἤπερ τῇτύχῃ κεχρημένουΜΙΝΩΣ Ὁ μὲν εἴρηκεν οὐκ ἀγεννῆ τὸνλόγον οὐδὲ ὡς Λίβυν εἰκὸς ἦν ὑπὲρ αὑτοῦσὺ δέ ὦ Ἀλέξανδρε τί πρὸς ταῦτα φῄςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐχρῆν μέν ὦ Μίνωςμηδὲν πρὸς ἄνδρα οὕτω θρασὺν ἱκανὴ γὰρ

149

ἐθέλοιμι στασιάζειν ὑμᾶςΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μήν ὦ κάκιστοι Λυ-δῶν καὶ Φρυγῶν καὶ Ἀσσυρίων οὕτω γι-νώσκετε ὡς οὐδὲ παυσομένου μου ἔνθαγὰρ ἂν ἴητε ἀκολουθήσω ἀνιῶν καὶ κα-τᾴδων καὶ καταγελῶνΚΡΟΙΣΟΣ Ταῦτα οὐχ ὕβριςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐκεῖνα ὕβριςἦν ἃ ὑμεῖς ἐποιεῖτε προσκυνεῖσθαι ἀξιο-ῦντες καὶ ἐλευθέροις ἀνδράσιν ἐντρυφῶντεςκαὶ τοῦ θανάτου παράπαν οὐ μνημονεύο-ντες τοιγαροῦν οἰμώξεσθε πάντων ἐκείνωνἀφῃρημένοιΚΡΟΙΣΟΣ Πολλῶν γε ὦ θεοί καὶ με-γάλων κτημάτωνΜΙΔΑΣ Ὅσου μὲν ἐγὼ χρυσοῦΣΑΡΔΑΝΑΠΑΛΛΟΣ Ὅσης δὲ ἐγὼτρυφῆςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε οὕτω ποιεῖτε ὀδύ-ρεσθε μὲν ὑμεῖς ἐγὼ δὲ τὸ γνῶθι σαυτὸνπολλάκις συνείρων ἐπᾴσομαι ὑμῖν πρέποι

68

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΑΙΑΚΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Πρὸς τοῦ Πλούτωνος ὦΑἰακέ περιήγησαί μοι τὰ ἐν ᾅδου πάνταΑΙΑΚΟΣ Οὐ ῥᾴδιον ὦ Μένιππε ἅπα-ντα ὅσα μέντοι κεφαλαιώδη μάνθανεοὗτος μὲν ὅτι Κέρβερός ἐστιν οἶσθα καὶτὸν πορθμέα τοῦτον ὅς σε διεπέρασεν καὶτὴν λίμνην καὶ τὸν Πυριφλεγέθοντα ἤδηἑώρακας εἰσιώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οἶδα ταῦτα καὶ σέ ὅτιπυλωρεῖς καὶ τὸν βασιλέα εἶδον καὶ τὰςἘρινῦς τοὺς δὲ ἀνθρώπους μοι τοὺς πάλαιδεῖξον καὶ μάλιστα τοὺς ἐπισήμους αὐτῶν

ΑΙΑΚΟΣ Οὗτος μὲν Ἀγαμέμνων οὗτοςδὲ Ἀχιλλεύς οὗτος δὲ Ἰδομενεὺς πλησίονοὗτος δὲ Ὀδυσσεύς εἶτα Αἴας καὶ Διομή-δης καὶ οἱ ἄριστοι τῶν ἙλλήνωνΜΕΝΙΠΠΟΣ Βαβαί ὦ Ὅμηρε οἷά σοιτῶν ῥαψῳδιῶν τὰ κεφάλαια χαμαὶ ἔρρι-

73

ἡ φήμη διδάξαι σε οἷος μὲν ἐγὼ βασιλεύςοἷος δὲ οὗτος λῃστὴς ἐγένετο ὅμως δὲ ὅραεἰ κατ ὀλίγον αὐτοῦ διήνεγκα ὃς νέος ὢνἔτι παρελθὼν ἐπὶ τὰ πράγματα καὶ τὴν ἀρ-χὴν τεταραγμένην κατέσχον καὶ τοὺς φο-νέας τοῦ πατρὸς μετῆλθον κᾆτα φοβήσαςτὴν Ἑλλάδα τῇ Θηβαίων ἀπωλείᾳ στρατη-γὸς ὑπ αὐτῶν χειροτονηθεὶς οὐκ ἠξίωσατὴν Μακεδόνων ἀρχὴν περιέπων ἀγαπᾶνἄρχειν ὁπόσων ὁ πατὴρ κατέλιπεν ἀλλὰπᾶσαν ἐπινοήσας τὴν γῆν καὶ δεινὸν ἡγη-σάμενος εἰ μὴ ἁπάντων κρατήσαιμι ὀλί-γους ἄγων εἰσέβαλον εἰς τὴν Ἀσίαν καὶἐπί τε Γρανικῷ ἐκράτησα μεγάλῃ μάχῃκαὶ τὴν Λυδίαν λαβὼν καὶ Ἰωνίαν καὶΦρυγίαν καὶ ὅλως τὰ ἐν ποσὶν ἀεὶ χειρού-μενος ἦλθον ἐπὶ Ἰσσόν ἔνθα Δαρεῖοςὑπέμεινεν μυριάδας πολλὰς στρατοῦ ἄγωνκαὶ τὸ ἀπὸ τούτου ὦ Μίνως ὑμεῖς ἴστεὅσους ὑμῖν νεκροὺς ἐπὶ μιᾶς ἡμέρας κα-τέπεμψα φησὶ γοῦν ὁ πορθμεὺς μὴ διαρ-

150

κέσαι αὐτοῖς τότε τὸ σκάφος ἀλλὰ σχεδίαςδιαπηξαμένους τοὺς πολλοὺς αὐτῶν δια-πλεῦσαι καὶ ταῦτα δὲ ἔπραττον αὐτὸςπροκινδυνεύων καὶ τιτρώσκεσθαι ἀξιῶνκαὶ ἵνα σοὶ μὴ τὰ ἐν Τύρῳ μηδὲ τὰ ἐν Ἀρ-βήλοις διηγήσωμαι ἀλλὰ καὶ μέχρι Ἰνδῶνἦλθον καὶ τὸν Ὠκεανὸν ὅρον ἐποιησάμηντῆς ἀρχῆς καὶ τοὺς ἐλέφαντας αὐτῶν εἶχονκαὶ Πῶρον ἐχειρωσάμην καὶ Σκύθας δὲοὐκ εὐκαταφρονήτους ἄνδρας ὑπερβὰς τὸνΤάναϊν ἐνίκησα μεγάλῃ ἱππομαχίᾳ καὶτοὺς φίλους εὖ ἐποίησα καὶ τοὺς ἐχθροὺςἠμυνάμην εἰ δὲ καὶ θεὸς ἐδόκουν τοῖς ἀν-θρώποις συγγνωστοὶ ἐκεῖνοι πρὸς τὸμέγεθος τῶν πραγμάτων καὶ τοιοῦτόν τιπιστεύσαντες περὶ ἐμοῦ τὸ δ οὖν τελευ-ταῖον ἐγὼ μὲν βασιλεύων ἀπέθανον οὗτοςδὲ ἐν φυγῇ ὢν παρὰ Προυσίᾳ τῷ Βιθυνῷκαθάπερ ἄξιον ἦν πανουργότατον καὶὠμότατον ὄντα ὡς γὰρ δὴ ἐκράτησεν τῶνἸταλῶν ἐῶ λέγειν ὅτι οὐκ ἰσχύι ἀλλὰ πο-

151

νῆες ἐπληρώθησαν ἐξ ἁπάσης τῆς Ἑλ-λάδος καὶ τοσοῦτοι ἔπεσον Ἕλληνές τε καὶβάρβαροι καὶ τοσαῦται πόλεις ἀνάστατοιγεγόνασινΕΡΜΗΣ Ἀλλ οὐκ εἶδες ὦ Μένιππεζῶσαν τὴν γυναῖκα ἔφης γὰρ ἂν καὶ σὺἀνεμέσητον εἶναι ldquoτοιῇδ ἀμφὶ γυναικὶ πο-λὺν χρόνον ἄλγεα πάσχεινrdquo ἐπεὶ καὶ τὰἄνθη ξηρὰ ὄντα εἴ τις βλέποι ἀποβεβλη-κότα τὴν βαφήν ἄμορφα δῆλον ὅτι αὐτῷδόξει ὅτε μέντοι ἀνθεῖ καὶ ἔχει τὴν χρόανκάλλιστά ἐστιν ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν τοῦτο ὦ Ἑρμῆθαυμάζω εἰ μὴ συνίεσαν οἱ Ἀχαιοὶ περὶπράγματος οὕτως ὀλιγοχρονίου καὶ ῥᾳδίωςἀπανθοῦντος πονοῦντεςΕΡΜΗΣ Οὐ σχολή μοι ὦ Μένιππεσυμφιλοσοφεῖν σοι ὥστε σὺ μὲν ἐπιλε-ξάμενος τόπον ἔνθα ἂν ἐθέλῃς κεῖσο κα-ταβαλὼν σεαυτόν ἐγὼ δὲ τοὺς ἄλλους νε-κροὺς ἤδη μετελεύσομαι

72

γὰρ ἂν ταῖς τοιαύταις οἰμωγαῖς ἐπᾳδόμε-νον

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΚΕΡΒΕΡΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ Κέρβερε ndash συγγενὴςγάρ εἰμί σοι κύων καὶ αὐτὸς ὤν ndash εἰπέ μοιπρὸς τῆς Στυγός οἷος ἦν ὁ Σωκράτηςὁπότε κατῄει παρ ὑμᾶς εἰκὸς δέ σε θεὸνὄντα μὴ ὑλακτεῖν μόνον ἀλλὰ καὶ ἀνθρω-πίνως φθέγγεσθαι ὁπότ ἐθέλοιςΚΕΡΒΕΡΟΣ Πόρρωθεν μέν ὦ Μένιππεπαντάπασιν ἐδόκει ἀτρέπτῳ τῷ προσώπῳπροσιέναι καὶ οὐ πάνυ δεδιέναι τὸν θάνα-τον δοκῶν καὶ τοῦτο ἐμφῆναι τοῖς ἔξω τοῦστομίου ἑστῶσιν ἐθέλων ἐπεὶ δὲ κατέκυ-ψεν εἴσω τοῦ χάσματος καὶ εἶδε τὸν ζόφονκἀγὼ ἔτι διαμέλλοντα αὐτὸν δακὼν τῷ κω-νείῳ κατέσπασα τοῦ ποδός ὥσπερ τὰβρέφη ἐκώκυεν καὶ τὰ ἑαυτοῦ παιδία ὠδύ-

69

168

οὐδὲ γέγονε πώποτεΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀναμνήσω σε ὦΠλούτων Ὀρφεῖ γὰρ δι αὐτὴν ταύτην τὴναἰτίαν τὴν Εὐρυδίκην παρέδοτε καὶ τὴνὁμογενῆ μου Ἄλκηστιν παρεπέμψατεἩρακλεῖ χαριζόμενοι ΠΛΟΥΤΩΝ Θελήσεις δὲ οὕτως κρανί-ον γυμνὸν ὢν καὶ ἄμορφον τῇ καλῇ σουἐκείνῃ νύμφῃ φανῆναι πῶς δὲ κἀκείνηπροσήσεταί σε οὐδὲ διαγνῶναι δυναμένηφοβήσεται γὰρ εὖ οἶδα καὶ φεύξεταί σε καὶμάτην ἔσῃ τοσαύτην ὁδὸν ἀνεληλυθώςΠΕΡΣΕΦΟΝΗ Οὐκοῦν ὦ ἄνερ σὺ καὶτοῦτο ἴασαι καὶ τὸν Ἑρμῆν κέλευσον ἐπει-δὰν ἐν τῷ φωτὶ ἤδη ὁ Πρωτεσίλαος ᾖ κα-θικόμενον ἐν τῇ ῥάβδῳ νεανίαν εὐθὺς κα-λὸν ἀπεργάσασθαι αὐτὸν οἷος ἦν ἐκ τοῦπαστοῦΠΛΟΥΤΩΝ Ἐπεὶ Φερσεφόνῃ συνδο-κεῖ ἀναγαγὼν τοῦτον αὖθις ποίησον νυμ-φίον σὺ δὲ μέμνησο μίαν λαβὼν ἡμέραν

161

ρετο καὶ παντοῖος ἐγίνετοΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν σοφιστὴς ὁ ἄν-θρωπος ἦν καὶ οὐκ ἀληθῶς κατεφρόνει τοῦπράγματοςΚΕΡΒΕΡΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐπείπερ ἀναγκα-ῖον αὐτὸ ἑώρα κατεθρασύνετο ὡς δῆθενοὐκ ἄκων πεισόμενος ὃ πάντως ἔδει παθε-ῖν ὡς θαυμάσονται οἱ θεαταί καὶ ὅλωςπερὶ πάντων γε τῶν τοιούτων εἰπεῖν ἂνἔχοιμι ἕως τοῦ στομίου τολμηροὶ καὶ ἀν-δρεῖοι τὰ δὲ ἔνδοθεν ἔλεγχος ἀκριβήςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἐγὼ δὲ πῶς σοι κατελη-λυθέναι ἔδοξαΚΕΡΒΕΡΟΣ Μόνος ὦ Μένιππε ἀξίωςτοῦ γένους καὶ Διογένης πρὸ σοῦ ὅτι μὴἀναγκαζόμενοι ἐσῄειτε μηδ ὠθούμενοιἀλλ ἐθελούσιοι γελῶντες οἰμώζειν πα-ραγγείλαντες ἅπασιν

70

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΕΡΜΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ποῦ δαὶ οἱ καλοί εἰσιν ἢαἱ καλαί Ἑρμῆ ξενάγησόν με νέηλυνὄντα ΕΡΜΗΣ Οὐ σχολὴ μέν ὦ Μένιππεπλὴν κατ ἐκεῖνο ἀπόβλεψον ἐπὶ τὰ δεξιάἔνθα ὁ Ὑάκινθός τέ ἐστιν καὶ Νάρκισσοςκαὶ Νιρεὺς καὶ Ἀχιλλεὺς καὶ Τυρὼ καὶἙλένη καὶ Λήδα καὶ ὅλως τὰ ἀρχαῖαπάντα κάλληΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀστᾶ μόνα ὁρῶ καὶ κρα-νία τῶν σαρκῶν γυμνά ὅμοια τὰ πολλάΕΡΜΗΣ Καὶ μὴν ἐκεῖνά ἐστιν ἃ πάντεςοἱ ποιηταὶ θαυμάζουσι τὰ ὀστᾶ ὧν σὺ ἔοι-κας καταφρονεῖνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως τὴν Ἑλένην μοιδεῖξον οὐ γὰρ ἂν διαγνοίην ἔγωγεΕΡΜΗΣ Τουτὶ τὸ κρανίον ἡ ἙλένηἐστίνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα διὰ τοῦτο αἱ χίλιαι

71

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΥΣΩΛΟΥ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ὦ Κάρ ἐπὶ τίνι μέγα φρο-νεῖς καὶ πάντων ἡμῶν προτιμᾶσθαι ἀξιοῖςΜΑΥΣΩΛΟΣ Καὶ ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ μένὦ Σινωπεῦ ὃς ἐβασίλευσα Καρίας μὲνἁπάσης ἦρξα δὲ καὶ Λυδῶν ἐνίων καὶ νή-σους δέ τινας ὑπηγαγόμην καὶ ἄχρι Μιλή-του ἐπέβην τὰ πολλὰ τῆς Ἰωνίας κατα-στρεφόμενος καὶ καλὸς ἦν καὶ μέγας καὶἐν πολέμοις καρτερός τὸ δὲ μέγιστον ὅτιἐν Ἁλικαρνασσῷ μνῆμα παμμέγεθες ἔχωἐπικείμενον ἡλίκον οὐκ ἄλλος νεκρός ἀλλοὐδὲ οὕτως ἐς κάλλος ἐξησκημένον ἵππωνκαὶ ἀνδρῶν ἐς τὸ ἀκριβέστατον εἰκα-σμένων λίθου τοῦ καλλίστου οἷον οὐδὲνεὼν εὕροι τις ἂν ῥᾳδίως οὐ δοκῶ σοι δι-καίως ἐπὶ τούτοις μέγα φρονεῖνΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ φῄς καὶτῷ κάλλει καὶ τῷ βάρει τοῦ τάφουΜΑΥΣΩΛΟΣ Νὴ Δί ἐπὶ τούτοις

162

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΙΠΟΝΤΑ ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΕΙ ΕΝ ΛΟΓΟΙΣ3ΠΛΟΙΟΝ Η ΕΥΧΑΙ13ΝΕΚΡΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ59

167

ἀγάγῃ σχολὴν ἀπὸ τῶν θορύβων τῶν ἐνποσίν εἰς Αἴγυπτον ἀπαγαγὼν θάψεινἐκεῖ ὡς γενοίμην εἷς τῶν Αἰγυπτίων θεῶνΔΙΟΓΕΝΗΣ Μὴ γελάσω οὖν ὦἈλέξανδρε ὁρῶν καὶ ἐν ᾅδου ἔτι σε μωραί-νοντα καὶ ἐλπίζοντα Ἄνουβιν ἢ Ὄσιρινγενήσεσθαι πλὴν ἀλλὰ ταῦτα μέν ὦθειότατε μὴ ἐλπίσῃς οὐ γὰρ θέμις ἀνελθε-ῖν τινα τῶν ἅπαξ διαπλευσάντων τὴν λί-μνην καὶ εἰς τὸ εἴσω τοῦ στομίου παρελ-θόντων οὐ γὰρ ἀμελὴς ὁ Αἰακὸς οὐδὲ ὁΚέρβερος εὐκαταφρόνητος ἐκεῖνο δέ γεἡδέως ἂν μάθοιμι παρὰ σοῦ πῶς φέρειςὁπόταν ἐννοήσῃς ὅσην εὐδαιμονίαν ὑπὲργῆς ἀπολιπὼν ἀφῖξαι σωματοφύλακας καὶὑπασπιστὰς καὶ σατράπας καὶ χρυσὸν το-σοῦτον καὶ ἔθνη προσκυνοῦντα καὶ Βαβυ-λῶνα καὶ Βάκτρα καὶ τὰ μεγάλα θηρία καὶτιμὴν καὶ δόξαν καὶ τὸ ἐπίσημον εἶναι ἐξε-λαύνοντα διαδεδεμένον ταινίᾳ λευκῇ τὴνκεφαλὴν πορφυρίδα ἐμπεπορπημένον οὐ

100

ΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲ τὸν ἐλλέβορον ὦΜένιππε ἀναίνομαι πιεῖν γένοιτό μοιμόνονΜΕΝΙΠΠΟΣ Θάρρει ὦ Τάνταλε ὡςοὔτε σὺ οὔτε ἄλλος πίεται τῶν νεκρῶνἀδύνατον γάρ καίτοι οὐ πάντες ὥσπερ σὺἐκ καταδίκης διψῶσι τοῦ ὕδατος αὐτοὺςοὐχ ὑπομένοντος

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΧΕΙΡΩΝΟΣ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤκουσα ὦ Χείρων ὡςθεὸς ὢν ἐπεθύμησας ἀποθανεῖνΧΕΙΡΩΝ Ἀληθῆ ταῦτα ἤκουσας ὦΜένιππε καὶ τέθνηκα ὡς ὁρᾷς ἀθάνατοςεἶναι δυνάμενοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίς δαί σε ἔρως τοῦ θα-νάτου ἔσχεν ἀνεράστου τοῖς πολλοῖς χρή-ματοςΧΕΙΡΩΝ Ἐρῶ πρὸς σὲ οὐκ ἀσύνετον

81

ΝΙΡΕΥΣ Καὶ μὴν ἐροῦ Ὅμηρον ὁποῖοςἦν ὁπότε συνεστράτευον τοῖς ἈχαιοῖςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀνείρατά μοι λέγειςἐγὼ δὲ ἃ βλέπω καὶ νῦν ἔχεις ἐκεῖνα δέ οἱτότε ἴσασινΝΙΡΕΥΣ Οὔκουν ἐγὼ ἐνταῦθα εὐμορ-φότερός εἰμι ὦ Μένιππε ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔτε σὺ οὔτε ἄλλοςεὔμορφος ἰσοτιμία γὰρ ἐν ᾅδου καὶ ὅμοιοιἅπαντεςΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἐμοὶ μὲν καὶ τοῦτο ἱκανόν

166

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλ ὦ καλὲ Μαύσωλεοὔτε ἡ ἰσχὺς ἔτι σοι ἐκείνη οὔτε ἡ μορφὴπάρεστιν εἰ γοῦν τινα ἑλοίμεθα δικαστὴνεὐμορφίας πέρι οὐκ ἔχω εἰπεῖν τίνος ἕνε-κα τὸ σὸν κρανίον προτιμηθείη ἂν τοῦἐμοῦ φαλακρὰ γὰρ ἄμφω καὶ γυμνά καὶτοὺς ὀδόντας ὁμοίως προφαίνομεν καὶ τοὺςὀφθαλμοὺς ἀφῃρήμεθα καὶ τὰς ῥῖνας ἀπο-σεσιμώμεθα ὁ δὲ τάφος καὶ οἱ πολυτελεῖςἐκεῖνοι λίθοι Ἁλικαρνασσεῦσι μὲν ἴσωςεἶεν ἐπιδείκνυσθαι καὶ φιλοτιμεῖσθαι πρὸςτοὺς ξένους ὡς δή τι μέγα οἰκοδόμημααὐτοῖς ἐστιν σὺ δέ ὦ βέλτιστε οὐχ ὁρῶ ὅτι ἀπολαύεις αὐτοῦ πλὴν εἰ μὴ τοῦτο φῄςὅτι μᾶλλον ἡμῶν ἀχθοφορεῖς ὑπὸ τηλικού-τοις λίθοις πιεζόμενοςΜΑΥΣΩΛΟΣ Ἀνόνητα οὖν μοι ἐκεῖναπάντα καὶ ἰσότιμος ἔσται Μαύσωλος καὶΔιογένης ΔΙΟΓΕΝΗΣ Οὐκ ἰσότιμος ὦ γεν-ναιότατε οὐ γὰρ Μαύσωλος μὲν γὰρ

163

ὄντα οὐκ ἦν ἔτι ἡδὺ ἀπολαύειν τῆς ἀθανα-σίαςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐχ ἡδὺ ἦν ζῶντα ὁρᾶντὸ φῶςΧΕΙΡΩΝ Οὔκ ὦ Μένιππε τὸ γὰρ ἡδὺἔγωγε ποικίλον τι καὶ οὐχ ἁπλοῦν ἡγοῦμαιεἶναι ἐγὼ δὲ ἔζων ἀεὶ καὶ ἀπέλαυον τῶνὁμοίων ἡλίου φωτός τροφῆς αἱ ὧραι δὲαἱ αὐταὶ καὶ τὰ γινόμενα ἅπαντα ἑξῆς ἕκα-στον ὥσπερ ἀκολουθοῦντα θάτερον θα-τέρῳ ἐνεπλήσθην οὖν αὐτῶν οὐ γὰρ ἐν τῷαὐτῷ ἀεὶ ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ ltμὴgt μετασχεῖνὅλως τὸ τερπνὸν ἦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις ὦ Χείρων τὰἐν ᾅδου δὲ πῶς φέρεις ἀφ οὗ προελόμενοςαὐτὰ ἥκειςΧΕΙΡΩΝ Οὐκ ἀηδῶς ὦ Μένιππε ἡγὰρ ἰσοτιμία πάνυ δημοτικὴ καὶ τὸ πρᾶγ-μα οὐδὲν ἔχει τὸ διάφορον ἐν φωτὶ εἶναι ἢἐν σκότῳ ἄλλως τε οὔτε διψῆν ὥσπερ ἄνωοὔτε πεινῆν δεῖ ἀλλ ἀνεπιδεεῖς τούτων

82

ἄχρηστόν σοι ὦ Ἀλέξανδρε πρὸς τὰπράγματα ἐγένετο πολλοὶ γὰρ ὑπέπτησ-σον θεὸν εἶναί σε νομίζοντες ἀτὰρ εἰπέμοι τίνι τὴν τοσαύτην ἀρχὴν καταλέλοι-παςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκ οἶδα ὦ Διόγενεςοὐ γὰρ ἔφθασα ἐπισκῆψαί τι περὶ αὐτῆς ἢτοῦτο μόνον ὅτι ἀποθνήσκων Περδίκκᾳτὸν δακτύλιον ἐπέδωκα πλὴν ἀλλὰ τί γε-λᾷς ὦ ΔιόγενεςΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί γὰρ ἄλλο ἢ ἀνεμνήσθηνοἷα ἐποίει ἡ Ἑλλάς ἄρτι σε παρειληφότατὴν ἀρχὴν κολακεύοντες καὶ προστάτηναἱρούμενοι καὶ στρατηγὸν ἐπὶ τοὺς βαρ-βάρους ἔνιοι δὲ καὶ τοῖς δώδεκα θεοῖς προ-στιθέντες καὶ οἰκοδομοῦντές σοι νεὼς καὶθύοντες ὡς δράκοντος υἱῷ ἀλλ εἰπέ μοιποῦ σε οἱ Μακεδόνες ἔθαψαν ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἔτι ἐν Βαβυλῶνι κε-ῖμαι τριακοστὴν ἡμέραν ταύτην ὑπισχνε-ῖται δὲ Πτολεμαῖος ὁ ὑπασπιστής ἤν ποτε

99

οἰμώξεται μεμνημένος τῶν ὑπὲρ γῆς ἐνοἷς εὐδαιμονεῖν ᾤετο Διογένης δὲ καταγε-λάσεται αὐτοῦ καὶ τάφον ὁ μὲν ἐν Ἁλικαρ-νασσῷ ἐρεῖ ἑαυτοῦ ὑπὸ Ἀρτεμισίας τῆς γυ-ναικὸς καὶ ἀδελφῆς κατεσκευασμένον ὁΔιογένης δὲ τοῦ μὲν σώματος εἰ καί τινατάφον ἔχει οὐκ οἶδεν οὐδὲ γὰρ ἔμελεναὐτῷ τούτου λόγον δὲ τοῖς ἀρίστοις περὶτούτου καταλέλοιπεν ἀνδρὸς βίον βεβιω-κὼς ὑψηλότερον ὦ Καρῶν ἀνδραποδω-δέστατε τοῦ σοῦ μνήματος καὶ ἐν βεβαιο-τέρῳ χωρίῳ κατεσκευασμένον

ΝΙΡΕΩΣ ΚΑΙ ΘΕΡΣΙΤΟΥ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΝΙΡΕΥΣ Ἰδοὺ δή Μένιππος οὑτοσὶ δι-κάσει πότερος εὐμορφότερός ἐστιν εἰπέὦ Μένιππε οὐ καλλίων σοι δοκῶΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δὲ καὶ ἔστε πρότε-ρον οἶμαι χρὴ γὰρ τοῦτο εἰδέναι

164

ΝΙΡΕΥΣ Νιρεὺς καὶ ΘερσίτηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πότερος οὖν ὁ Νιρεὺς καὶπότερος ὁ Θερσίτης οὐδέπω γὰρ τοῦτοδῆλον ΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἓν μὲν ἤδη τοῦτο ἔχω ὅτιὅμοιός εἰμί σοι καὶ οὐδὲν τηλικοῦτον δια-φέρεις ἡλίκον σε Ὅμηρος ἐκεῖνος ὁ τυ-φλὸς ἐπῄνεσεν ἁπάντων εὐμορφότερονπροσειπών ἀλλ ὁ φοξὸς ἐγὼ καὶ ψεδνὸςοὐδὲν χείρων ἐφάνην τῷ δικαστῇ ὅρα δὲσύ ὦ Μένιππε ὅντινα καὶ εὐμορφότερονἡγῇΝΙΡΕΥΣ Ἐμέ γε τὸν Ἀγλαΐας καὶΧάροπος ldquoὃς κάλλιστος ἀνὴρ ὑπὸ ἼλιονἦλθονrdquoΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλ οὐχὶ καὶ ὑπὸ γῆνὡς οἶμαι κάλλιστος ἦλθες ἀλλὰ τὰ μὲνὀστᾶ ὅμοια τὸ δὲ κρανίον ταύτῃ μόνον ἄραδιακρίνοιτο ἀπὸ τοῦ Θερσίτου κρανίου ὅτιεὔθρυπτον τὸ σόν ἀλαπαδνὸν γὰρ αὐτὸ καὶοὐκ ἀνδρῶδες ἔχεις

165

δὲ ἀνάλογον ἡ πρῷρα ὑπερβέβηκεν ἐς τὸπρόσω ἀπομηκυνομένη τὴν ἐπώνυμον τῆςνεὼς θεὸν ἔχουσα τὴν Ἶσιν ἑκατέρωθεν ὁμὲν γὰρ ἄλλος κόσμος αἱ γραφαὶ καὶ τοῦἱστίου τὸ παράσειον πυραυγές καὶ πρὸτούτων αἱ ἄγκυραι καὶ στροφεῖα καὶ περια-γωγεῖς καὶ αἱ κατὰ τὴν πρύμναν οἰκήσειςθαυμάσια πάντα μοι ἔδοξεν καὶ τὸ τῶνναυτῶν πλῆθος στρατοπέδῳ ἄν τιςεἰκάσειεν ἐλέγετο δὲ καὶ τοσοῦτον ἄγεινσῖτον ὡς ἱκανὸν εἶναι πᾶσι τοῖς ἐν τῇ Ἀτ-τικῇ ἐνιαύσιον πρὸς τροφήν κἀκεῖναπάντα μικρός τις ἀνθρωπίσκος γέρων ἤδηἔσωζεν ὑπὸ λεπτῇ κάμακι τὰ τηλικαῦταπηδάλια περιστρέφων ἐδείχθη γάρ μοιἀναφαλαντίας τις οὖλος Ἥρων οἶμαιτοὔνομαΤΙΜΟΛΑΟΣ Θαυμάσιος τὴν τέχνηνὡς ἔφασκον οἱ ἐμπλέοντες καὶ τὰ θαλάτ-τια σοφὸς ὑπὲρ τὸν Πρωτέα ἠκούσατε δὲὅπως δεῦρο κατήγαγε τὸ πλοῖον οἷα ἔπα-

18

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΙΠΟΝΤΑ ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΕΙ ΕΝ ΛΟΓΟΙΣ

Οὐκοῦν Προμηθέα με εἶναι φής εἰ μὲνκατὰ τοῦτο ὦ ἄριστε ὡς πηλίνων κἀμοὶτῶν ἔργων ὄντων γνωρίζω τὴν εἰκόνα καίφημι ὅμοιος εἶναι αὐτῷ οὐδ ἀναίνομαι πη-λοπλάθος ἀκούειν εἰ καὶ φαυλότερος ἐμοὶὁ πηλὸς οἷος ἐκ τριόδου βόρβορός τιςπαρὰ μικρόν εἰ δὲ ὑπερεπαινῶν τοὺςλόγους ὡς δῆθεν εὐμηχάνους ὄντας τὸν σο-φώτατον τῶν Τιτάνων ἐπιφημίζεις αὐτοῖςὅρα μή τις εἰρωνείαν φῇ καὶ μυκτῆρα οἷοντὸν Ἀττικὸν προσεῖναι τῷ ἐπαίνῳ ἢ πόθενγὰρ εὐμήχανον τοὐμόν τίς δὲ ἡ περιττὴ

3

ἀπέσχου τῆς τοῦ Δαρείου γυναικὸς καλῆςοὔσης καὶ τῆς μητρὸς αὐτοῦ καὶ τῶν θυ-γατέρων ἐπεμελήθης βασιλικὰ γὰρ ταῦταΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Τὸ φιλοκίνδυνον δέ ὦπάτερ οὐκ ἐπαινεῖς καὶ τὸ ἐν Ὀξυδράκαιςπρῶτον καθαλέσθαι ἐντὸς τοῦ τείχους καὶτοσαῦτα λαβεῖν τραύματαΦΙΛΙΠΠΟΣ Οὐκ ἐπαινῶ τοῦτο ὦἈλέξανδρε οὐχ ὅτι μὴ καλὸν οἴομαι εἶναικαὶ τιτρώσκεσθαί ποτε τὸν βασιλέα καὶπροκινδυνεύειν τοῦ στρατοῦ ἀλλ ὅτι σοιτὸ τοιοῦτο ἥκιστα συνέφερεν θεὸς γὰρεἶναι δοκῶν εἴ ποτε τρωθείης καὶ βλέποιένσε φοράδην τοῦ πολέμου ἐκκομιζόμενοναἵματι ῥεόμενον οἰμώζοντα ἐπὶ τῷ τραύ-ματι ταῦτα γέλως ἦν τοῖς ὁρῶσιν ᾗ καὶ ὁἌμμων γόης καὶ ψευδόμαντις ἠλέγχετοκαὶ οἱ προφῆται κόλακες ἢ τίς οὐκ ἂνἐγέλασεν ὁρῶν τὸν τοῦ Διὸς υἱὸν ἀποψύχο-ντα δεόμενον τῶν ἰατρῶν βοηθεῖν νῦν μὲνγὰρ ὁπότε ἤδη τέθνηκας οὐκ οἴει πολλοὺς

96

μοι ndash ὑπέμνησε γάρ με τὰ τῆς Μηδείαςἰαμβεῖα ndash καὶ ἔτεκές ποτε ὁπότε γυνὴἦσθα ἢ στεῖρα καὶ ἄγονος διετέλεσας ἐνἐκείνῳ τῷ βίῳΤΕΙΡΕΣΙΑΣ Τί τοῦτο Μένιππε ἐρω-τᾷςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐδὲν χαλεπόν ὦ Τειρε-σία πλὴν ἀπόκριναι εἴ σοι ῥᾴδιονΤΕΙΡΕΣΙΑΣ Οὐ στεῖρα μὲν ἤμην οὐκἔτεκον δ ὅλωςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἱκανὸν τοῦτο εἰ γὰρ καὶμήτραν εἶχες ἐβουλόμην εἰδέναιΤΕΙΡΕΣΙΑΣ Εἶχον δηλαδήΜΕΝΙΠΠΟΣ Χρόνῳ δέ σοι ἡ μήτραἠφανίσθη καὶ τὸ χωρίον τὸ γυναικεῖον ἀπε-φράγη καὶ οἱ μαστοὶ ἀπεστάθησαν καὶ τὸἀνδρεῖον ἀνέφυ καὶ πώγωνα ἐξήνεγκας ἢαὐτίκα ἐκ γυναικὸς ἀνὴρ ἀνεφάνηςΤΕΙΡΕΣΙΑΣ Οὐχ ὁρῶ τί σοι βούλεταιτὸ ἐρώτημα δοκεῖς δ οὖν μοι ἀπιστεῖν εἰτοῦθ οὕτως ἐγένετο

85

σοφία καὶ προμήθεια ἐν τοῖς γράμμασινὡς ἔμοιγε ἱκανὸν εἰ μὴ πάνυ σοι γήϊνα ἔδο-ξεν μηδὲ κομιδῇ ἄξια τοῦ Καυκάσου καί-τοι πόσῳ δικαιότερον ὑμεῖς ἂν εἰκάζοισθετῷ Προμηθεῖ ὁπόσοι ἐν δίκαις εὐδοκιμε-ῖτε ξὺν ἀληθείᾳ ποιούμενοι τοὺς ἀγῶναςζῶα γοῦν ὡς ἀληθῶς καὶ ἔμψυχα ὑμῖν τὰἔργα καὶ νὴ Δία καὶ τὸ θερμὸν αὐτῶν ἐστιδιάπυρον καὶ τοῦτο ἐκ τοῦ Προμηθέως ἂνεἴη πλὴν εἰ μὴ ἑνὶ διαλλάττοιτε ὅτι μὴ ἐκπηλοῦ πλάττετε ἀλλὰ χρυσᾶ ὑμῖν τοῖς πολ-λοῖς τὰ πλάσματα Ἡμεῖς δὲ οἱ ἐς τὰ πλήθη παριόντες καὶτὰς τοιαύτας τῶν ἀκροάσεων ἐπαγγέλλο-ντες εἴδωλα ἄττα ἐπιδεικνύμεθα καὶ τὸμὲν ὅλον ἐν πηλῷ καθάπερ ἔφην μικρὸνἔμπροσθεν ἡ πλαστικὴ κατὰ ταὐτὰ τοῖςκοροπλάθοις τὰ δ ἄλλα οὔτε κίνησιςὁμοία πρόσεστιν οὔτε ψυχῆς δεῖγμά τιἀλλὰ τέρψις ἄλλως καὶ παιδιὰ τὸ πρᾶγμαὥστε μοι ἐνθυμεῖσθαι ἔπεισι μὴ ἄρα οὕτω

4

ΤΙΜΟΛΑΟΣ Μηδαμῶς ἀλλὰ προΐω-μεν εἰκὸς γὰρ ἤδη παρεληλυθέναι ἐκεῖνονἀποσοβοῦντα ἐς τὸ ἄστυ ἐπεὶ μηκέθ ἡμᾶςεὑρεῖν ἐδύνατο εἰ δὲ μή ἀλλ οἶδε τὴν ὁδὸνἈδείμαντος καὶ δέος οὐδὲν μὴ ἀπολειφθε-ὶς ἡμῶν ἀποβουκοληθῇΛΥΚΙΝΟΣ Ὁρᾶτε μὴ σκαιὸν ᾖ φίλονἀπολιπόντας αὐτοὺς ἀπιέναι βαδίζωμεν δὅμως εἰ καὶ Σαμίππῳ τοῦτο δοκεῖΣΑΜΙΠΠΟΣ Καὶ μάλα δοκεῖ ἤν πωςἀνεῳγυῖαν ἔτι τὴν παλαίστραν καταλάβω-μεν ἀλλὰ μεταξὺ λόγων ἡλίκη ναῦς εἴκο-σι καὶ ἑκατὸν πήχεων ἔλεγε ὁ ναυπηγός τὸμῆκος εὖρος δὲ ὑπὲρ τὸ τέταρτον μάλιστατούτου καὶ ἀπὸ τοῦ καταστρώματος ἐςτὸν πυθμένα ᾗ βαθύτατον κατὰ τὸνἄντλον ἐννέα πρὸς τοῖς εἴκοσι τὰ δ ἄλλαἡλίκος μὲν ὁ ἱστός ὅσην δὲ ἀνέχει τὴν κε-ραίαν οἵῳ δὲ προτόνῳ συνέχεται ὡς δὲ ἡπρύμνα μὲν ἐπανέστηκεν ἠρέμα καμπύληχρυσοῦν χηνίσκον ἐπικειμένη καταντικρὺ

17

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ χρὴ γὰρ ἀπιστεῖν ὦΤειρεσία τοῖς τοιούτοις ἀλλὰ καθάπερτινὰ βλᾶκα μὴ ἐξετάζοντα εἴτε δυνατάἐστιν εἴτε καὶ μή παραδέχεσθαιΤΕΙΡΕΣΙΑΣ Σὺ οὖν οὐδὲ τὰ ἄλλα πι-στεύεις οὕτω γενέσθαι ὁπόταν ἀκούσῃςὅτι ὄρνεα ἐκ γυναικῶν ἐγένοντό τινες ἢδένδρα ἢ θηρία τὴν Ἀηδόνα ἢ τὴν Δάφνηνἢ τὴν τοῦ Λυκάονος θυγατέραΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤν που κἀκείναις ἐντύ-χω εἴσομαι ὅ τι καὶ λέγουσι σὺ δέ ὦ βέλ-τιστε ὁπότε γυνὴ ἦσθα καὶ ἐμαντεύουτότε ὥσπερ καὶ ὕστερον ἢ ἅμα ἀνὴρ καὶμάντις ἔμαθες εἶναιΤΕΙΡΕΣΙΑΣ Ὁρᾷς ἀγνοεῖς τὰ περὶἐμοῦ ἅπαντα ὡς καὶ διέλυσά τινα ἔριν τῶνθεῶν καὶ ἡ μὲν Ἥρα ἐπήρωσέν με ὁ δὲΖεὺς παρεμυθήσατο τῇ μαντικῇ τὴν συμ-φοράνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἔτι ἔχῃ ὦ Τειρεσίατῶν ψευσμάτων ἀλλὰ κατὰ τοὺς μάντεις

86

ταφρόνητόν τι ἔργον καὶ ὅμως οὐ διαστή-σας αὐτοὺς οὐδὲ προδοσίαις ὠνούμενος τὰςνίκας ἐκράτουν αὐτῶν οὐδ ἐπιώρκησαπώποτε ἢ ὑποσχόμενος ἐψευσάμην ἢ ἄπι-στον ἔπραξά τι τοῦ νικᾶν ἕνεκα καὶ τοὺςἝλληνας δὲ τοὺς μὲν ἀναιμωτὶ παρέλαβονΘηβαίους δὲ ἴσως ἀκούεις ὅπως μετῆλθονΦΙΛΙΠΠΟΣ Οἶδα ταῦτα πάντα Κλε-ῖτος γὰρ ἀπήγγειλέ μοι ὃν σὺ τῷ δορατίῳδιελάσας μεταξὺ δειπνοῦντα ἐφόνευσαςὅτι με πρὸς τὰς σὰς πράξεις ἐπαινέσαιἐτόλμησεν σὺ δὲ καὶ τὴν Μακεδονικὴνχλαμύδα καταβαλὼν κάνδυν ὥς φασι με-τενέδυς καὶ τιάραν ὀρθὴν ἐπέθου καὶ προ-σκυνεῖσθαι ὑπὸ Μακεδόνων ἐλευθέρων ἀν-δρῶν ἠξίους καὶ τὸ πάντων γελοιότατονἐμιμοῦ τὰ τῶν νενικημένων ἐῶ γὰρ λέγεινὅσα ἄλλα ἔπραξας λέουσι συγκατακλείωνπεπαιδευμένους ἄνδρας καὶ τοσούτους γα-μῶν γάμους καὶ Ἡφαιστίωνα ὑπεραγα-πῶν ἓν ἐπῄνεσα μόνον ἀκούσας ὅτι

95

ἀναπλέκονται ἔστε πρὸς τὸ ἐφηβικόνἔμπαλιν ἢ οἱ πρόγονοι ἡμῶν οἷς ἐδόκει κα-λὸν εἶναι κομᾶν τοὺς γέροντας ἀναδου-μένους κρωβύλον ὑπὸ τέττιγι χρυσῷ ἀνει-λημμένον ΣΑΜΙΠΠΟΣ Εὖ γε ὦ Τιμόλαε ὅτιἡμᾶς ἀναμιμνήσκεις τῶν Θουκυδίδου συγ-γραμμάτων ἃ ἐν τῷ προοιμίῳ περὶ τῆς ἀρ-χαίας ἡμῶν τρυφῆς εἶπεν ἐν τοῖς Ἴωσινὁπότε οἱ τότε συναπῳκίσανΛΥΚΙΝΟΣ Ἀτάρ ὦ Σάμιππε νῦν ἀνε-μνήσθην ὁπόθεν ἡμῶν ἀπελείφθη Ἀδείμα-ντος ὅτε παρὰ τὸν ἱστὸν ἐπὶ πολὺ ἔστημενἀναβλέποντες ἀριθμοῦντες τῶν βυρσῶντὰς ἐπιβολὰς καὶ θαυμάζοντες ἀνιόντα τὸνναύτην διὰ τῶν κάλων εἶτα ἐπὶ τῆς κεραί-ας ἄνω ἀσφαλῶς διαθέοντα τῶν κεροιάκωνἐπειλημμένονΣΑΜΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις τί δ οὖν χρὴποιεῖν ἡμᾶς ἐνταῦθα καραδοκεῖν αὐτόν ἢἐθέλεις ἐγὼ αὖθις ἐπάνειμι ἐς τὸ πλοῖον

16

με Προμηθέα λέγεις εἶναι ὡς ὁ κωμικὸςτὸν Κλέωνα φησὶν δέ οἶσθα περὶ αὐτοῦΚλέων Προμηθεύς ἐστι μετὰ τὰ πράγμα-

τα καὶ αὐτοὶ δὲ Ἀθηναῖοι τοὺς χυτρέαςκαὶ ἱπνοποιοὺς καὶ πάντας ὅσοι πηλουργοίΠρομηθέας ἀπεκάλουν ἐπισκώπτοντες ἐςτὸν πηλὸν ἢ καὶ τὴν ἐν πυρὶ οἶμαι τῶνσκευῶν ὄπτησιν καὶ εἴ γε σοι τοῦτο βούλε-ται εἶναι ὁ Προμηθεύς πάνυ εὐστόχωςἀποτετόξευται καὶ ἐς τὴν Ἀττικὴν δριμύ-τητα τῶν σκωμμάτων ἐπεὶ καὶ εὔθρυπταἡμῖν τὰ ἔργα ὥσπερ ἐκείνοις τὰ χυτρίδιακαὶ μικρόν τις λίθον ἐμβαλὼν συντρίψειενἂν πάντα Καίτοι φαίη τις ἂν παραμυθούμενος οὐταῦτα εἴκασέ σε τῷ Προμηθεῖ ἀλλὰ τὸκαινουργὸν τοῦτο ἐπαινῶν καὶ μὴ πρός τιἄλλο ἀρχέτυπον μεμιμημένον ὥσπερ ἐκε-ῖνος οὐκ ὄντων ἀνθρώπων τέως ἐννοήσαςαὐτοὺς ἀνέπλασεν τοιαῦτα ζῷα μορφώσαςκαὶ διακοσμήσας ὡς εὐκίνητά τε εἴη καὶ

5

βαροι κατεπλάγησάν με καὶ οὐδεὶς ἔτι ἀν-θίστατο οἰόμενοι θεῷ μάχεσθαι ὥστε ῥᾷονἐκράτουν αὐτῶνΦΙΛΙΠΠΟΣ Τίνων δὲ ἐκράτησας σύ γεἀξιομάχων ἀνδρῶν ὃς δειλοῖς ἀεὶ συνη-νέχθης τοξάρια καὶ πελτίδια καὶ γέρραοἰσύϊνα προβεβλημένοις Ἑλλήνων κρατεῖνἔργον ἦν Βοιωτῶν καὶ Φωκέων καὶ Ἀθη-ναίων καὶ τὸ Ἀρκάδων ὁπλιτικὸν καὶ τὴνΘετταλὴν ἵππον καὶ τοὺς Ἠλείων ἀκοντι-στὰς καὶ τὸ Μαντινέων πελταστικὸν ἢΘρᾷκας ἢ Ἰλλυριοὺς ἢ καὶ Παίονας χει-ρώσασθαι ταῦτα μεγάλα Μήδων δὲ καὶΠερσῶν καὶ Χαλδαίων χρυσοφόρων ἀν-θρώπων καὶ ἁβρῶν οὐκ οἶσθα ὡς πρὸ σοῦμύριοι μετὰ Κλεάρχου ἀνελθόντες ἐκράτη-σαν οὐδ εἰς χεῖρας ὑπομεινάντων ἐλθεῖνἐκείνων ἀλλὰ πρὶν ἢ τόξευμα ἐξικνεῖσθαιφυγόντωνΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἀλλ οἱ Σκύθαι γε ὦπάτερ καὶ οἱ Ἰνδῶν ἐλέφαντες οὐκ εὐκα-

94

τοῦτο ποιεῖς ἔθος γὰρ ὑμῖν μηδὲν ὑγιὲςλέγειν

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΑΜΦΙΛΟΧΟΥ ΚΑΙΤΡΟΦΩΝΙΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Σφὼ μέντοι ὦ Τροφώνιεκαὶ Ἀμφίλοχε νεκροὶ ὄντες οὐκ οἶδ ὅπωςναῶν κατηξιώθητε καὶ μάντεις δοκεῖτεκαὶ οἱ μάταιοι τῶν ἀνθρώπων θεοὺς ὑμᾶςὑπειλήφασιν εἶναιΑΜΦΙΛΟΧΟΣ Τί οὖν ἡμεῖς αἴτιοι εἰὑπὸ ἀνοίας ἐκεῖνοι τοιαῦτα περὶ νεκρῶν δο-ξάζουσινΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλ οὐκ ἂν ἐδόξαζον εἰμὴ ζῶντες καὶ ὑμεῖς τοιαῦτα ἐτερατεύεσθεὡς τὰ μέλλοντα προειδότες καὶ προειπεῖνδυνάμενοι τοῖς ἐρομένοιςΤΡΟΦΩΝΙΟΣ Ὦ Μένιππε Ἀμφίλο-χος μὲν οὗτος ἂν εἰδείη ὅ τι αὐτῷ ἀποκρι-

87

ὀφθῆναι χαρίεντα καὶ τὸ μὲν ὅλον ἀρχι-τέκτων αὐτὸς ἦν συνειργάζετο δέ τι καὶ ἡἈθηνᾶ ἐμπνέουσα τὸν πηλὸν καὶ ἔμψυχαποιοῦσα εἶναι τὰ πλάσματα ὁ μὲν ταῦταἂν εἴποι πρός γε τὸ εὐφημότατον ἐξηγού-μενος τὸ εἰρημένον καὶ ἴσως οὗτος ὁ νοῦςἦν τῷ λελεγμένῳ ἐμοὶ δὲ οὐ πάνυ ἱκανόνεἰ καινοποιεῖν δοκοίην μηδὲ ἔχοι τιςλέγειν ἀρχαιότερόν τι τοῦ πλάσματος οὗτοῦτο ἀπόγονόν ἐστιν ἀλλὰ εἰ μὴ καὶχάριεν φαίνοιτο αἰσχυνοίμην ἄν εὖ ἴσθιἐπ αὐτῷ καὶ ξυμπατήσας ἂν ἀφανίσαιμιοὐδ ἂν ὠφελήσειεν αὐτό παρὰ γοῦν ἐμοίἡ καινότης μὴ οὐχὶ συντετρῖφθαι ἄμορφονὄν καὶ εἴ γε μὴ οὕτω φρονοίην ἄξιος ἂνεἶναι μοι δοκῶ ὑπὸ ἑκκαίδεκα γυπῶν κεί-ρεσθαι οὐ συνιεὶς ὡς πολὺ ἀμορφότερα τὰμετὰ τοῦ ξένου αὐτὸ πεπονθότα Πτολεμαῖος γοῦν ὁ Λάγου δύο καινὰ ἐςΑἴγυπτον ἄγων κάμηλόν τε Βακτριανὴνπαμμέλαιναν καὶ δίχρωμον ἄνθρωπον ὡς

6

φράσας τῷ Αἰγυπτίῳ ναυπηγῷ περιηγου-μένῳ τὸ πλοῖον παρέστηκε δακρύωνὥσπερ εἴωθε ταχύδακρυς γὰρ ὁ ἀνὴρ ἐς τὰἐρωτικάΛΥΚΙΝΟΣ Καὶ μὴν οὐ πάνυ καλός ὦΣάμιππε ὁ μειρακίσκος ἔδοξέ μοι ὡς ἂνκαὶ Ἀδείμαντον ἐκπλῆξαι ᾧ τοσοῦτοιἈθήνησι καλοὶ ἕπονται πάντες ἐλεύθεροιστωμύλοι τὸ φθέγμα παλαίστρας ἀπο-πνέοντες οἷς καὶ παραδακρῦσαι οὐκ ἀγεν-νές οὗτος δὲ πρὸς τῷ μελάγχρους εἶναικαὶ πρόχειλός ἐστι καὶ λεπτὸς ἄγαν τοῖνσκελοῖν καὶ ἐφθέγγετο ἐπισεσυρμένον τικαὶ συνεχὲς καὶ ἐπίτροχον Ἑλληνιστὶ μένἐς τὸ πάτριον δὲ τῷ ψόφῳ καὶ τῷ τῆς φω-νῆς τόνῳ ἡ κόμη δὲ καὶ ἐς τοὐπίσω ὁπλόκαμος συνεσπειραμένος οὐκ ἐλεύθερόνφησιν αὐτὸν εἶναιΤΙΜΟΛΑΟΣ Τοῦτο μὲν εὐγενείας ὦΛυκῖνε σημεῖόν ἐστιν Αἰγυπτίοις ἡ κόμηἅπαντες γὰρ αὐτὴν οἱ ἐλεύθεροι παῖδες

15

τέον ὑπὲρ αὑτοῦ ἐγὼ δὲ ἥρως εἰμὶ καὶ μα-ντεύομαι ἤν τις κατέλθῃ παρ ἐμέ σὺ δὲἔοικας οὐκ ἐπιδεδημηκέναι Λεβαδείᾳ τὸπαράπαν οὐ γὰρ ἂν ἠπίστεις σὺ τούτοιςΜΕΝΙΠΠΟΣ Τί φῄς εἰ μὴ εἰς Λε-βάδειαν γὰρ παρέλθω καὶ ἐσταλμένος ταῖςὀθόναις γελοίως μᾶζαν ἐν ταῖν χεροῖν ἔχωνεἰσερπύσω διὰ τοῦ στομίου ταπεινοῦ ὄντοςἐς τὸ σπήλαιον οὐκ ἂν ἠδυνάμην εἰδέναιὅτι νεκρὸς εἶ ὥσπερ ἡμεῖς μόνῃ τῇ γοητείᾳδιαφέρων ἀλλὰ πρὸς τῆς μαντικῆς τί δαὶὁ ἥρως ἐστίν ἀγνοῶ γάρ ΤΡΟΦΩΝΙΟΣ Ἐξ ἀνθρώπου τι καὶθεοῦ σύνθετονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὃ μήτε ἄνθρωπός ἐστινὡς φῄς μήτε θεός καὶ συναμφότερόνἐστιν νῦν οὖν ποῦ σου τὸ θεῶν ἐκεῖνο ἡμί-τομον ἀπελήλυθενΤΡΟΦΩΝΙΟΣ Χρᾷ ὦ Μένιππε ἐνΒοιωτίᾳΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκ οἶδα ὦ Τροφώνιε ὅ

88

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Διογένους τοῦ Σινωπέωςεἴδωλον αὐτὸς δὲ οὐ μὰ Δία ldquoμετ ἀθα-νάτοισι θεοῖσινrdquo ἀλλὰ τοῖς βελτίστοις τῶννεκρῶν σύνεστιν Ὁμήρου καὶ τῆς τοιαύτηςψυχρολογίας καταγελῶν

ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ

ΦΙΛΙΠΠΟΣ Νῦν μέν ὦ Ἀλέξανδρεοὐκ ἂν ἔξαρνος γένοιο μὴ οὐκ ἐμὸς υἱὸςεἶναι οὐ γὰρ ἂν τεθνήκεις Ἄμμωνός γεὤνΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐδ αὐτὸς ἠγνόουνὦ πάτερ ὡς Φιλίππου τοῦ Ἀμύντου υἱόςεἰμι ἀλλ ἐδεξάμην τὸ μάντευμα χρήσιμονεἰς τὰ πράγματα εἶναι οἰόμενοςΦΙΛΙΠΠΟΣ Πῶς λέγεις χρήσιμονἐδόκει σοι τὸ παρέχειν σεαυτὸν ἐξαπατη-θησόμενον ὑπὸ τῶν προφητῶνΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐ τοῦτο ἀλλ οἱ βάρ-

93

ὀψομένους τὸ πλοῖονΛΥΚΙΝΟΣ Νὴ Δία καὶ Ἀδείμαντος ὁΜυρρινούσιος εἵπετο μεθ ἡμῶν ἀλλ οὐκοἶδ ὅπου νῦν ἐκεῖνός ἐστιν ἀποπλανηθεὶςἐν τῷ πλήθει τῶν θεατῶν ἄχρι μὲν γὰρτῆς νεὼς ἅμα ἤλθομεν καὶ ἀνιόντες ἐςαὐτὴν σὺ μέν οἶμαι Σάμιππε προῄειςμετὰ σὲ δὲ ὁ Ἀδείμαντος ἦν εἶτ ἐγὼ μετἐκεῖνον ἐχόμενος αὐτοῦ ἀμφοτέραις καί μεδιὰ τῆς ἀποβάθρας ὅλης παρέπεμψε χειρα-γωγῶν ὑποδεδεμένον ἀνυπόδητος αὐτὸςὤν τὸ ἀπὸ τούτου δὲ οὐκέτι αὐτὸν εἶδονοὔτε ἔνδον οὔτε ἐπεὶ κατεληλύθαμεν ΣΑΜΙΠΠΟΣ Οἶσθα οὖν ὦ Λυκῖνεὅπου ἡμᾶς ἀπέλιπεν ὁπότε οἶμαι τὸ ὡρα-ῖον ἐκεῖνο μειράκιον ἐκ τῆς θαλάμης προ-ῆλθε τὸ τὴν καθαρὰν ὀθόνην ἐνδεδυκόςἀναδεδεμένον ἐς τοὐπίσω τὴν κόμην ἐπἀμφότερα τοῦ μετώπου ἀπηγμένην εἰ τοί-νυν ἐγὼ Ἀδείμαντον οἶδα οἶμαι γλαφυρὸνοὕτω θέαμα ἐκεῖνος ἰδὼν μακρὰ χαίρειν

14

τὸ μὲν ἡμίτομον αὐτοῦ ἀκριβῶς μέλανεἶναι τὸ δὲ ἕτερον ἐς ὑπερβολὴν λευκόνἐπ ἴσης δὲ μεμερισμένον ἐς τὸ θέατρονσυναγαγὼν τοὺς Αἰγυπτίους ἐπεδείκνυτοαὐτοῖς ἄλλα τε πολλὰ θεάματα καὶ τὸ τε-λευταῖον καὶ ταῦτα τὴν κάμηλον καὶ τὸνἡμίλευκον ἄνθρωπον καὶ ᾤετο ἐκπλήξειντῷ θεάματι οἱ δὲ πρὸς μὲν τὴν κάμηλονἐφοβήθησαν καὶ ὀλίγου δεῖν ἔφυγον ἀναθο-ρόντες καίτοι χρυσῷ πᾶσα ἐκεκόσμητοκαὶ ἁλουργίδι ἐπέστρωτο καὶ ὁ χαλινὸς ἦνλιθοκόλλητος Δαρείου τινὸς ἢ Καμβύσουἢ Κύρου αὐτοῦ κειμήλιον πρὸς δὲ τὸν ἄν-θρωπον οἱ μὲν πολλοὶ ἐγέλων οἱ δέ τινεςὡς ἐπὶ τέρατι ἐμυσάττοντο ὥστε ὁ Πτολε-μαῖος συνεὶς ὅτι οὐκ εὐδοκιμεῖ ἐπ αὐτοῖςοὐδὲ θαυμάζεται ὑπὸ τῶν Αἰγυπτίων ἡκαινότης ἀλλὰ πρὸ αὐτῆς τὸ εὔρυθμον καὶτὸ εὔμορφον κρίνουσι μετέστησεν αὐτὰκαὶ οὐκέτι διὰ τιμῆς ἦγεν ὡς πρὸ τοῦ ἀλλἡ μὲν κάμηλος ἀπέθανεν ἀμελουμένη τὸν

7

εἰς ἓν συμπεφυκότες ἄνθρωπός τε καὶθεόςΗΡΑΚΛΗΣ Οὐ γὰρ καὶ πάντες οὕτωςσοι δοκοῦσι συγκεῖσθαι ἐκ δυεῖν ψυχῆςκαὶ σώματος ὥστε τί τὸ κωλῦόν ἐστι τὴνμὲν ψυχὴν ἐν οὐρανῷ εἶναι ἥπερ ἦν ἐκΔιός τὸ δὲ θνητὸν ἐμὲ παρὰ τοῖς νεκροῖςΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλ ὦ βέλτιστε Ἀμφι-τρυωνιάδη καλῶς ἂν ταῦτα ἔλεγες εἰσῶμα ἦσθα νῦν δὲ ἀσώματον εἴδωλον εἶὥστε κινδυνεύεις τριπλοῦν ἤδη ποιῆσαι τὸνἩρακλέαΗΡΑΚΛΗΣ Πῶς τριπλοῦνΔΙΟΓΕΝΗΣ Ὧδέ πως εἰ γὰρ ὁ μέν τιςἐν οὐρανῷ ὁ δὲ παρ ἡμῖν σὺ τὸ εἴδωλοντὸ δὲ σῶμα ἐν Οἴτῃ κόνις ἤδη γενόμενοντρία ταῦτα ἤδη γεγένηται καὶ σκόπει ὅντι-να τὸν τρίτον πατέρα ἐπινοήσεις τῷ σώμα-τιΗΡΑΚΛΗΣ Θρασὺς εἶ καὶ σοφιστήςτίς δαὶ καὶ ὢν τυγχάνεις

92

τι καὶ λέγεις ὅτι μέντοι ὅλος εἶ νεκρὸςἀκριβῶς ὁρῶ

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΗΡΑΚΛΕΟΥΣ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Οὐχ Ἡρακλῆς οὗτόςἐστιν οὐ μὲν οὖν ἄλλος μὰ τὸν Ἡρακλέατὸ τόξον τὸ ῥόπαλον ἡ λεοντῆ τὸ μέγε-θος ὅλος Ἡρακλῆς ἐστιν εἶτα τέθνηκενΔιὸς υἱὸς ὤν εἰπέ μοι ὦ καλλίνικε νεκρὸςεἶ ἐγὼ γάρ σοι ἔθυον ὑπὲρ γῆς ὡς θεῷΗΡΑΚΛΗΣ Καὶ ὀρθῶς ἔθυες αὐτὸς μὲνγὰρ ὁ Ἡρακλῆς ἐν τῷ οὐρανῷ τοῖς θεοῖςσύνεστι ldquoκαὶ ἔχει καλλίσφυρον Ἥβηνrdquoἐγὼ δὲ εἴδωλόν εἰμι αὐτοῦΔΙΟΓΕΝΗΣ Πῶς λέγεις εἴδωλον τοῦθεοῦ καὶ δυνατὸν ἐξ ἡμισείας μέν τιναθεὸν εἶναι τεθνάναι δὲ τῷ ἡμίσει ΗΡΑΚΛΗΣ Ναί οὐ γὰρ ἐκεῖνος τέθνη-κεν ἀλλ ἐγὼ ἡ εἰκὼν αὐτοῦ

89

ἄνθρωπον δὲ τὸν διττὸν Θέσπιδι τῷ αὐλη-τῇ ἐδωρήσατο καλῶς αὐλήσαντι παρὰ τὸνπότον Δέδοικα δὲ μὴ καὶ τοὐμὸν κάμηλος ἐνΑἰγυπτίοις ᾖ οἱ δὲ ἄνθρωποι τὸν χαλινὸνἔτι αὐτῆς θαυμάζωσι καὶ τὴν ἁλουργίδαἐπεὶ οὐδὲ τὸ ἐκ δυοῖν τοῖν καλλίστοιν συ-γκεῖσθαι διαλόγου καὶ κωμῳδίας οὐδὲ το-ῦτο ἀπόχρη εἰς εὐμορφίαν εἰ μὴ καὶ ἡμῖξις ἐναρμόνιος καὶ κατὰ τὸ σύμμετρονγίγνοιτο ἔστι γοῦν ἐκ δύο καλῶν ἀλλόκο-τον τὴν ξυνθήκην εἶναι οἷον ἐκεῖνο τὸ προ-χειρότατον ὁ ἱπποκένταυρος οὐ γὰρ ἂνφαίης ἐπέραστόν τι ζῷον τουτὶ γενέσθαιἀλλὰ καὶ ὑβριστότατον εἰ χρὴ πιστεύειντοῖς ζωγράφοις ἐπιδεικνυμένοις τὰς παροι-νίας καὶ σφαγὰς αὐτῶν τί οὖν οὐχὶ καὶἔμπαλιν γένοιτ ἂν εὔμορφόν τι ἐκ δυοῖντοῖν ἀρίστοιν ξυντεθέν ὥσπερ ἐξ οἴνου καὶμέλιτος τὸ ξυναμφότερον ἥδιστον φημὶἔγωγε οὐ μὴν περί γε τῶν ἐμῶν ἔχω δια-

8

ΠΛΟΙΟΝ Η ΕΥΧΑΙ

ΛΥΚΙΝΟΣ Οὐκ ἐγὼ ἔλεγον ὅτι θᾶττοντοὺς γῦπας ἕωλος νεκρὸς ἐν φανερῷ κείμε-νος ἢ θέαμά τι τῶν παραδόξων Τιμόλαονδιαλάθοι κἂν εἰς Κόρινθον δέοι ἀπνευστὶθέοντα ἀπιέναι διὰ τοῦτο οὕτω φιλοθε-άμων σύ γε καὶ ἄοκνος τὰ τοιαῦταΤΙΜΟΛΑΟΣ Τί γὰρ ἔδει ποιεῖν ὦ Λυ-κῖνε σχολὴν ἄγοντα πυθόμενον οὕτωςὑπερμεγέθη ναῦν καὶ πέρα τοῦ μέτρου ἐςτὸν Πειραιᾶ καταπεπλευκέναι μίαν τῶνἀπ Αἰγύπτου ἐς Ἰταλίαν σιταγωγῶνοἶμαι δὲ καὶ σφώ σέ τε καὶ Σάμιππον του-τονί μὴ κατ ἄλλο τι ἐξ ἄστεος ἥκειν ἢ

13

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Μανθάνω ἄντανδρόν σετῷ Πλούτωνι παραδέδωκεν ἀνθ ἑαυτοῦκαὶ σὺ νῦν ἀντ ἐκείνου νεκρὸς εἶΗΡΑΚΛΗΣ Τοιοῦτό τιΔΙΟΓΕΝΗΣ Πῶς οὖν ἀκριβὴς ὢν ὁΑἰακὸς οὐ διέγνω σε μὴ ὄντα ἐκεῖνον ἀλλὰπαρεδέξατο ὑποβολιμαῖον Ἡρακλέα πα-ρόνταΗΡΑΚΛΗΣ Ὅτι ἐῴκειν ἀκριβῶςΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀληθῆ λέγεις ἀκριβῶςγάρ ὥστε αὐτὸς ἐκεῖνος εἶναι ὅρα γοῦν μὴτὸ ἐναντίον ἐστὶ καὶ σὺ μὲν εἶ ὁ Ἡρακλῆςτὸ δὲ εἴδωλον γεγάμηκεν τὴν Ἥβην παρὰτοῖς θεοῖςΗΡΑΚΛΗΣ Θρασὺς εἶ καὶ λάλος καὶ εἰμὴ παύσῃ σκώπτων εἰς ἐμέ εἴσῃ αὐτίκαοἵου θεοῦ εἴδωλόν εἰμιΔΙΟΓΕΝΗΣ Τὸ μὲν τόξον γυμνὸν καὶπρόχειρον ἐγὼ δὲ τί ἂν ἔτι φοβοίμην σεἅπαξ τεθνεώς ἀτὰρ εἰπέ μοι πρὸς τοῦ σοῦἩρακλέους ὁπότε ἐκεῖνος ἔζη συνῆς

90

αὐτῷ καὶ τότε εἴδωλον ὤν ἢ εἷς μὲν ἦτεπαρὰ τὸν βίον ἐπεὶ δὲ ἀπεθάνετε διαιρε-θέντες ὁ μὲν εἰς θεοὺς ἀπέπτατο σὺ δὲ τὸεἴδωλον ὥσπερ εἰκὸς ἦν εἰς ᾅδου πάρειΗΡΑΚΛΗΣ Ἐχρῆν μὲν μηδὲ ἀποκρίνε-σθαι πρὸς ἄνδρα ἐξεπίτηδες ἐρεσχηλοῦνταὅμως δ οὖν καὶ τοῦτο ἄκουσον ὁπόσονμὲν γὰρ Ἀμφιτρύωνος ἐν τῷ Ἡρακλεῖ ἦντοῦτο τέθνηκεν καί εἰμι ἐγὼ ἐκεῖνο πᾶν ὃδὲ ἦν τοῦ Διός ἐν οὐρανῷ σύνεστι τοῖς θεο-ῖςΔΙΟΓΕΝΗΣ Σαφῶς νῦν μανθάνω δύογὰρ φῂς ἔτεκεν ἡ Ἀλκμήνη κατὰ τὸ αὐτὸἩρακλέας τὸν μὲν ὑπ Ἀμφιτρύωνι τὸνδὲ παρὰ τοῦ Διός ὥστε ἐλελήθειτε δίδυμοιὄντες ὁμομήτριοιΗΡΑΚΛΗΣ Οὔκ ὦ μάταιε ὁ γὰραὐτὸς ἄμφω ἦμενΔΙΟΓΕΝΗΣ Οὐκ ἔστι μαθεῖν τοῦτοῥᾴδιον συνθέτους δύο ὄντας Ἡρακλέαςἐκτὸς εἰ μὴ ὥσπερ ἱπποκένταυρός τις ἦτε

91

12

τείνεσθαι ὡς τοιούτων ὄντων ἀλλὰ δέδιαμὴ τὸ ἑκατέρου κάλλος ἡ μῖξις συνέφθει-ρεν Οὐ πάνυ γοῦν συνήθη καὶ φίλα ἐξ ἀρχῆςἦν ὁ διάλογος καὶ ἡ κωμῳδία εἴ γε ὁ μὲνοἴκοι καθ ἑαυτὸν καὶ νὴ Δία ἐν τοῖς περι-πάτοις μετ ὀλίγων τὰς διατριβὰς ἐποιεῖτοἡ δὲ παραδοῦσα τῷ Διονύσῳ ἑαυτὴν θε-άτρῳ ὡμίλει καὶ ξυνέπαιζε καὶ ἐγελωτο-ποίει καὶ ἐπέσκωπτε καὶ ἐν ῥυθμῷ ἔβαινεπρὸς αὐλὸν ἐνίοτε καὶ τὸ ὅλον ἀναπαίστοιςμέτροις ἐποχουμένη τὰ πολλά τοὺς δὲ τοῦδιαλόγου ἑταίρους ἐχλεύαζε φροντιστὰςκαὶ μετεωρολέσχας καὶ τὰ τοιαῦτα προσα-γορεύουσα καὶ μίαν ταύτην προαίρεσινἐπεποίητο ἐκείνους ἐπισκώπτειν καὶ τὴνΔιονυσιακὴν ἐλευθερίαν καταχεῖν αὐτῶνἄρτι μὲν ἀεροβατοῦντας δεικνύουσα καὶ νε-φέλαις ξυνόντας ἄρτι δὲ ψυλλῶν πηδήμα-τα διαμετροῦντας ὡς δῆθεν τὰ ἀέρια λε-πτολογουμένους ὁ διάλογος δὲ σεμνο-

9

πράγματα μικρὸν μὲν ὑμῖν ὡς ὁρᾶτε τὸσκαφίδιον καὶ ὑπόσαθρόν ἐστιν καὶ διαρρεῖτὰ πολλά καὶ ἢν τραπῇ ἐπὶ θάτερα οἰχή-σεται περιτραπέν ὑμεῖς δὲ τοσοῦτοι ἅμαἥκετε πολλὰ ἐπιφερόμενοι ἕκαστος ἢν οὖνμετὰ τούτων ἐμβῆτε δέδια μὴ ὕστερον με-τανοήσητε καὶ μάλιστα ὁπόσοι νεῖν οὐκἐπίστασθεΕΡΜΗΣ Πῶς οὖν ποιήσαντες εὐπλοήσο-μενΧΑΡΩΝ Ἐγὼ ὑμῖν φράσω γυμνοὺςἐπιβαίνειν χρὴ τὰ περιττὰ ταῦτα πάντα ἐπὶτῆς ἠϊόνος καταλιπόντας μόλις γὰρ ἂν καὶοὕτως δέξαιτο ὑμᾶς τὸ πορθμεῖον σοὶ δέὦ Ἑρμῆ μελήσει τὸ ἀπὸ τούτου μηδέναπαραδέχεσθαι αὐτῶν ὃς ἂν μὴ ψιλὸς ᾖ καὶτὰ ἔπιπλα ὥσπερ ἔφην ἀποβαλών παρὰδὲ τὴν ἀποβάθραν ἑστὼς διαγίνωσκε αὐτο-ὺς καὶ ἀναλάμβανε γυμνοὺς ἐπιβαίνειν ἀνα-γκάζωνΕΡΜΗΣ Εὖ λέγεις καὶ οὕτω ποιήσω-

120

λυπεῖ ταῦτά σε ὑπὲρ τὴν μνήμην ἰόντα τίδακρύεις ὦ μάταιε οὐδὲ ταῦτά σε ὁ σοφὸςἈριστοτέλης ἐπαίδευσεν μὴ οἴεσθαιβέβαια εἶναι τὰ παρὰ τῆς τύχηςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ὁ σοφὸς ἐκεῖνοςἁπάντων κολάκων ἐπιτριπτότατος ὤν ἐμὲμόνον ἔασον τὰ Ἀριστοτέλους εἰδέναι ὅσαμὲν ᾔτησεν παρ ἐμοῦ οἷα δὲ ἐπέστελλενὡς δὲ κατεχρῆτό μου τῇ περὶ παιδείαν φι-λοτιμίᾳ θωπεύων καὶ ἐπαινῶν ἄρτι μὲνπρὸς τὸ κάλλος ὡς καὶ τοῦτο μέρος ὂντἀγαθοῦ ἄρτι δὲ ἐς τὰς πράξεις καὶ τὸνπλοῦτον καὶ γὰρ αὖ καὶ τοῦτο ἀγαθὸν ἡγε-ῖτο εἶναι ὡς μὴ αἰσχύνοιτο καὶ αὐτὸς λαμ-βάνων γόης ὦ Διόγενες ἅνθρωπος καὶ τε-χνίτης πλὴν ἀλλὰ τοῦτό γε ἀπολέλαυκατῆς σοφίας αὐτοῦ τὸ λυπεῖσθαι ὡς ἐπὶ με-γίστοις ἀγαθοῖς ἐκείνοις ἃ κατηριθμήσωμικρῷ γε ἔμπροσθενΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλ οἶσθα ὃ δράσεις ἄκοςγάρ σοι τῆς λύπης ὑποθήσομαι ἐπεὶ ἐντα-

101

τάτας ἐποιεῖτο τὰς συνουσίας φύσεώς τεπέρι καὶ ἀρετῆς φιλοσοφῶν ὥστε τὸ τῶνμουσικῶν τοῦτο δὶς διὰ πασῶν εἶναι τὴνἁρμονίαν ἀπὸ τοῦ ὀξυτάτου ἐς τὸ βαρύτα-τον καὶ ὅμως ἐτολμήσαμεν ἡμεῖς τὰοὕτως ἔχοντα πρὸς ἄλληλα ξυναγαγεῖν καὶξυναρμόσαι οὐ πάνυ πειθόμενα οὐδὲ εὐμα-ρῶς ἀνεχόμενα τὴν κοινωνίαν Δέδια τοίνυν μὴ αὖθις ὅμοιόν τι τῷ Προ-μηθεῖ τῷ σῷ πεποιηκὼς φαίνωμαι τὸ θῆλυτῷ ἄρρενι ἐγκαταμίξας καὶ δι αὐτὸ δίκηνὑπόσχω μᾶλλον δὲ καὶ κατ ἄλλο τι τοιο-ῦτος ἂν φανείην ἐξαπατῶν ἴσως τοὺςἀκούοντας καὶ ὀστᾶ παραθεὶς αὐτοῖς κεκα-λυμμένα τῇ πιμελῇ γέλωτα κωμικὸν ὑπὸσεμνότητι φιλοσόφῳ τὸ γὰρ τῆς κλεπτι-κῆς ndash καὶ γὰρ κλεπτικῆς ὁ θεός ndash ἄπαγετοῦτο μόνον οὐκ ἂν εἴποις ἐνεῖναι τοῖς ἡμε-τέροις ἢ παρὰ τοῦ γὰρ ἂν ἐκλέπτομεν εἰμὴ ἄρα τις ἐμὲ διέλαθεν τοιούτους ἱππο-κάμπους καὶ τραγελάφους καὶ αὐτὸς συ-

10

ντεθεικώς πλὴν ἀλλὰ τί ἂν πάθοιμι ἐμμε-νετέον γὰρ οἷς ἅπαξ προειλόμην ἐπεὶ τόγε μεταβουλεύεσθαι Ἐπιμηθέως ἔργον οὐΠρομηθέως ἐστίν

11

ῦθά γε ἐλλέβορος οὐ φύεται σὺ δὲ κἂν τὸΛήθης ὕδωρ χανδὸν ἐπισπασάμενος πίεκαὶ αὖθις πίε καὶ πολλάκις οὕτω γὰρ ἂνπαύσαιο ἐπὶ τοῖς Ἀριστοτέλους ἀγαθοῖςἀνιώμενος καὶ γὰρ Κλεῖτον ἐκεῖνον ὁρῶκαὶ Καλλισθένην καὶ ἄλλους πολλοὺς ἐπὶσὲ ὁρμῶντας ὡς διασπάσαιντο καὶ ἀμύναι-ντο σε ὧν ἔδρασας αὐτούς ὥστε τὴνἑτέραν σὺ ταύτην βάδιζε καὶ πῖνε πολ-λάκις ὡς ἔφην

ΕΡΜΟΥ ΚΑΙ ΧΑΡΩΝΟΣ

ΕΡΜΗΣ Λογισώμεθα ὦ πορθμεῦ εἰδοκεῖ ὁπόσα μοι ὀφείλεις ἤδη ὅπως μὴαὖθις ἐρίζωμέν τι περὶ αὐτῶν ΧΑΡΩΝ Λογισώμεθα ὦ Ἑρμῆ ἄμει-νον γὰρ ὡρίσθαι καὶ ἀπραγμονέστερονΕΡΜΗΣ Ἄγκυραν ἐντειλαμένῳ ἐκόμισαπέντε δραχμῶν

102

ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Σχεδὸν ἀμφὶ τὰεἴκοσιΣΙΜΥΛΟΣ Ἤδη μανθάνω ἅτινά σοιἐκεῖνος ἐχαρίζετοΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Πλὴν ἀλλὰ πολὺἐκείνων ἀξιώτερος κληρονομεῖν εἰ καὶβάρβαρος ἦν καὶ ὄλεθρος ὃν ἤδη καὶαὐτῶν οἱ ἄριστοι θεραπεύουσιν ἐκεῖνοςτοίνυν ἐκληρονόμησέ μου καὶ νῦν ἐν τοῖςεὐπατρίδαις ἀριθμεῖται ὑπεξυρημένος μὲντὸ γένειον καὶ βαρβαρίζων Κόδρου δὲεὐγενέστερος καὶ Νιρέως καλλίων καὶὈδυσσέως συνετώτερος λεγόμενος εἶναιΣΙΜΥΛΟΣ Οὔ μοι μέλει καὶ στρατη-γησάτω τῆς Ἑλλάδος εἰ δοκεῖ ἐκεῖνοι δὲltμὴgt κληρονομείτωσαν μόνον

ΧΑΡΩΝΟΣ ΚΑΙ ΕΡΜΟΥ

ΧΑΡΩΝ Ἀκούσατε ὡς ἔχει ὑμῖν τὰ

119

δεθῆναί με πρὸς τὸ ἐφίππιον εἰ μέλλω με-νεῖν τε ἄνω καὶ ἕξεσθαι τοῦ χαλινοῦΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἐγώ σοι ὦ Σάμιππεἡγήσομαι τῶν ἱππέων Λυκῖνος δὲ τὸ δεξι-ὸν κέρας ἐχέτω δίκαιος δ ἂν εἴην τυχεῖνπαρὰ σοῦ τῶν μεγίστων τοσούτοις σε μεδί-μνοις δωρησάμενος ἐπισήμου χρυσίουΣΑΜΙΠΠΟΣ Καὶ αὐτοὺς ἐρώμεθα ὦἈδείμαντε τοὺς ἱππέας εἰ δέξονται ἄρχο-ντά σε σφῶν γενέσθαι ὅτῳ δοκεῖ ὦ ἱππε-ῖς Ἀδείμαντον ἱππαρχεῖν ἀνατεινάτω τὴνχεῖραΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Πάντες ὡς ὁρᾷς ὦΣάμιππε ἐχειροτόνησανΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ σὺ μὲν ἄρχε τῆς ἵπ-που Λυκῖνος δὲ ἐχέτω τὸ δεξιόν οὑτοσὶ δὲΤιμόλαος ἐπὶ τοῦ εὐωνύμου τετάξεταιἐγὼ δὲ κατὰ μέσον ὡς νόμος βασιλεῦσιτῶν Περσῶν ἐπειδὰν αὐτοὶ συμπαρῶσιπροΐωμεν δὲ ἤδη τὴν ἐπὶ Κορίνθου διὰ τῆςὀρεινῆς ἐπευξάμενοι τῷ βασιλείῳ Διί

40

φὴς κυβερνήτην τὸν Ἥρωνα ἢ τοῦ Νη-ρέως ἡλικιώτην ὃς τοσοῦτον ἀπεσφάλητῆς ὁδοῦ ἀλλὰ τί τοῦτο οὐκ Ἀδείμαντοςἐκεῖνός ἐστιΤΙΜΟΛΑΟΣ Πάνυ μὲν οὖν Ἀδείμα-ντος αὐτός ἐμβοήσωμεν οὖν Ἀδείμαντεσέ φημι τὸν Μυρρινούσιον τὸν Στρομβί-χουΛΥΚΙΝΟΣ Δυεῖν θάτερον ἢ δυσχεραί-νει καθ ἡμῶν ἢ ἐκκεκώφωται Ἀδείμαντοςγάρ οὐκ ἄλλος τίς ἐστι Πάνυ ἤδη σαφῶςὁρῶ καὶ θοἰμάτιον αὐτοῦ καὶ τὸ βάδισμαἐκείνου καὶ ἐν χρῷ ἡ κουρά ἐπιτείνωμενδὲ ὅμως τὸν περίπατον ὡς καταλάβωμεναὐτόν ἢν μὴ τοῦ ἱματίου λαβόμενοι σε ἐπι-στρέψωμεν ὦ Ἀδείμαντε οὐχ ὑπακούσειἡμῖν βοῶσιν ἀλλὰ καὶ φροντίζοντι ἔοικαςἐπὶ συννοίας τινὸς οὐ μικρὸν οὐδὲ εὐκατα-φρόνητον πρᾶγμα ὡς δοκεῖς ἀνακυκλῶνΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Οὐδέν ὦ Λυκῖνε χα-λεπόν ἀλλά με κενή τις ἔννοια μεταξὺ βα-

21

οὐκ ὀλίγα τῶν ἐραστῶν ἀπολέλαυκα μονο-νουχὶ προσκυνούμενος ὑπ αὐτῶν καὶ ἐθρυ-πτόμην δὲ πολλάκις καὶ ἀπέκλειον αὐτῶντινας ἐνίοτε οἱ δὲ ἡμιλλῶντο καὶ ἀλλήλουςὑπερεβάλλοντο ἐν τῇ περὶ ἐμὲ φιλοτιμίᾳΣΙΜΥΛΟΣ Τέλος δ οὖν πῶς ἐβουλεύ-σω περὶ τῶν κτημάτωνΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Εἰς τὸ φανερὸν μὲνἕκαστον αὐτῶν κληρονόμον ἀπολιπεῖν ἔφα-σκον ὁ δ ἐπίστευέν τε ἂν καὶ κολακευτι-κώτερον παρεσκεύαζεν αὑτόν ἄλλας δὲτὰς ἀληθεῖς διαθήκας ἐκείνας ἔχων κατέλι-πον οἰμώζειν ἅπασι φράσαςΣΙΜΥΛΟΣ Τίνα δὲ αἱ τελευταῖαι τὸνκληρονόμον ἔσχον ἦ πού τινα τῶν ἀπὸ τοῦγένουςΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Οὐ μὰ Δία ἀλλὰ νε-ώνητόν τινα τῶν μειρακίων τῶν ὡραίωνΦρύγα ΣΙΜΥΛΟΣ Ἀμφὶ πόσα ἔτη ὦ Πολύ-στρατε

118

ΧΑΡΩΝ Πολλοῦ λέγειςΕΡΜΗΣ Νὴ τὸν Ἀϊδωνέα τῶν πέντεὠνησάμην καὶ τροπωτῆρα δύο ὀβολῶνΧΑΡΩΝ Τίθει πέντε δραχμὰς καὶ ὀβο-λοὺς δύοΕΡΜΗΣ Καὶ ἀκέστραν ὑπὲρ τοῦ ἱστίουπέντε ὀβολοὺς ἐγὼ κατέβαλονΧΑΡΩΝ Καὶ τούτους προστίθειΕΡΜΗΣ Καὶ κηρὸν ὡς ἐπιπλάσαι τοῦσκαφιδίου τὰ ἀνεῳγότα καὶ ἥλους δὲ καὶκαλῴδιον ἀφ οὗ τὴν ὑπέραν ἐποίησας δύοδραχμῶν ἅπανταΧΑΡΩΝ Καὶ ἄξια ταῦτα ὠνήσω ΕΡΜΗΣ Ταῦτά ἐστιν εἰ μή τι ἄλλοἡμᾶς διέλαθεν ἐν τῷ λογισμῷ πότε δ οὖνταῦτα ἀποδώσειν φῄςΧΑΡΩΝ Νῦν μέν ὦ Ἑρμῆ ἀδύνατονἢν δὲ λοιμός τις ἢ πόλεμος καταπέμψῃἀθρόους τινάς ἐνέσται τότε ἀποκερδᾶναιπαραλογιζόμενον ἐν τῷ πλήθει τὰ πορθμε-ῖα

103

δίζοντα ὑπελθοῦσα παρακοῦσαι ὑμῶν ἐποί-ησεν ἀτενὲς πρὸς αὐτὴν ἅπαντι τῷ λογι-σμῷ ἀποβλέποντα ΛΥΚΙΝΟΣ Τίς αὕτη μὴ γὰρ ὀκνήσῃςεἰπεῖν εἰ μή τίς ἐστι τῶν πάνυ ἀπορρήτωνκαίτοι ἐτελέσθημεν ὡς οἶσθα καὶ σιγᾶνμεμαθήκαμενΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀλλ αἰσχύνομαι ἔγω-γε εἰπεῖν πρὸς ὑμᾶς οὕτω γὰρ μειρακι-ῶδες ὑμῖν δόξει τὸ φρόντισμαΛΥΚΙΝΟΣ Μῶν ἐρωτικόν τί ἐστινοὐδὲ γὰρ οὐδὲ τοῦτο ἀμυήτοις ἡμῖν ἐξαγο-ρεύσεις ἀλλὰ ὑπὸ λαμπρᾷ τῇ δᾳδὶ καὶαὐτοῖς τετελεσμένοιςΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Οὐδέν ὦ θαυμάσιετοιοῦτον ἀλλά τινα πλοῦτον ἐμαυτῷ ἀνε-πλαττόμην ἣν κενὴν μακαρίαν οἱ πολλοὶκαλοῦσιν καί μοι ἐν ἀκμῇ τῆς περιουσίαςκαὶ τρυφῆς ἐπέστητεΛΥΚΙΝΟΣ Οὐκοῦν τὸ προχειρότατοντοῦτο κοινὸς Ἑρμᾶς φασι καὶ ἐς μέσον

22

κόσμει τό τε ἱππικὸν καὶ τοὺς ἀνέρας τοὺςἀσπιδιώτας ἐθέλω γὰρ εἰδέναι οἷ βαδιε-ῖσθε τοσοῦτοι ὄντες ἐξ Ἀρκαδίας ἢ ἐπὶ τί-νας ἀθλίους πρώτους ἀφίξεσθεΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἄκουε ὦ Λυκῖνε μᾶλλονδέ εἴ σοι φίλον ἀκολούθει μεθ ἡμῶν ἵπ-παρχον γάρ σε τῶν πεντακισχιλίων ἀποφα-νῶΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλὰ τῆς μὲν τιμῆς ὦ βα-σιλεῦ χάριν οἶδά σοι καὶ ὑποκύψας ἐς τὸΠερσικὸν προσκυνῶ σε περιαγαγὼν εἰς το-ὐπίσω τὼ χεῖρε τιμῶν τὴν τιάραν ὀρθὴνοὖσαν καὶ τὸ διάδημα σὺ δὲ τῶν ἐρρω-μένων τούτων τινὰ ποίησον ἵππαρχον ἐγὼγάρ σοι δεινῶς ἄφιππός εἰμι καὶ οὐδὲ ὅλωςἐπέβην ἵππου ἐν τῷ πρὸ τοῦ χρόνῳ δέδιατοίνυν μὴ τοῦ σαλπιγκτοῦ ἐποτρύνοντοςκαταπεσὼν ἔγωγε συμπατηθῶ ἐν τῇ τύρβῃὑπὸ τοσαύταις ὁπλαῖς ἢ καὶ θυμοειδὴς ὢνὁ ἵππος ἐξενέγκῃ με τὸν χαλινὸν ἐνδακὼνἐς μέσους τοὺς πολεμίους ἢ δεήσει κατα-

39

ΕΡΜΗΣ Νῦν οὖν ἐγὼ καθεδοῦμαι τὰκάκιστα εὐχόμενος γενέσθαι ὡς ἂν ἀπὸτούτων ἀπολάβοιμιΧΑΡΩΝ Οὐκ ἔστιν ἄλλως ὦ Ἑρμῆνῦν δὲ ὀλίγοι ὡς ὁρᾷς ἀφικνοῦνται ἡμῖνεἰρήνη γάρΕΡΜΗΣ Ἄμεινον οὕτως εἰ καὶ ἡμῖν πα-ρατείνοιτο ὑπὸ σοῦ τὸ ὄφλημα πλὴν ἀλλοἱ μὲν παλαιοί ὦ Χάρων οἶσθα οἷοι παρε-γίγνοντο ἀνδρεῖοι ἅπαντες αἵματοςἀνάπλεῳ καὶ τραυματίαι οἱ πολλοί νῦν δὲἢ φαρμάκῳ τις ὑπὸ τοῦ παιδὸς ἀποθανὼν ἢὑπὸ τῆς γυναικὸς ἢ ὑπὸ τρυφῆς ἐξῳδηκὼςτὴν γαστέρα καὶ τὰ σκέλη ὠχροὶ ἅπαντεςκαὶ ἀγεννεῖς οὐδὲν ὅμοιοι ἐκείνοις οἱ δὲπλεῖστοι αὐτῶν διὰ χρήματα ἥκουσιν ἐπι-βουλεύοντες ἀλλήλοις ὡς ἐοίκασιΧΑΡΩΝ Πάνυ γὰρ περιπόθητά ἐστι τα-ῦτα ΕΡΜΗΣ Οὐκοῦν οὐδ ἐγὼ δόξαιμι ἂνἁμαρτάνειν πικρῶς ἀπαιτῶν τὰ ὀφειλόμε-

104

κοῦτος ὤν ὀδόντας τέτταρας ἔχωνΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Νὴ Δία τοὺς ἀρί-στους γε τῶν ἐν τῇ πόλει καὶ γέροντά μεκαὶ φαλακρόν ὡς ὁρᾷς ὄντα καὶ λημῶνταπροσέτι καὶ κορυζῶντα ὑπερήδοντο θερα-πεύοντες καὶ μακάριος ἦν αὐτῶν ὅντινα ἂνκαὶ μόνον προσέβλεψαΣΙΜΥΛΟΣ Μῶν καὶ σύ τινα ὥσπερ ὁΦάων τὴν Ἀφροδίτην ἐκ Χίου διεπόρθμευ-σας εἶτά σοι εὐξαμένῳ ἔδωκεν νέον εἶναικαὶ καλὸν ἐξ ὑπαρχῆς καὶ ἀξιέραστονΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Οὔκ ἀλλὰ τοιοῦτοςὢν περιπόθητος ἦν ΣΙΜΥΛΟΣ Αἰνίγματα λέγειςΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Καὶ μὴν πρόδηλόςγε ὁ ἔρως οὑτοσὶ πολὺς ὢν ὁ περὶ τοὺςἀτέκνους καὶ πλουσίους γέρονταςΣΙΜΥΛΟΣ Νῦν μανθάνω σου τὸ κάλ-λος ὦ θαυμάσιε ὅτι παρὰ τῆς χρυσῆςἈφροδίτης ἦνΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Ἀτάρ ὦ Σιμύλε

117

ριοι καὶ τὸ πᾶν εἰς πέντε μυριάδας ὁπλιτι-κόν ἱππεῖς δὲ ἀμφὶ τοὺς πεντακισχιλίουςἐγὼ δὲ χειροτονητὸς ὑφ ἁπάντων προκρι-θεὶς ἄρχων ἄριστος εἶναι δόξας ἀνθρώπωνἡγεῖσθαι καὶ πράγμασι χρῆσθαι ὡς τοῦτόγε αὐτὸ ἡδύ μείζω εἶναι τῶν ἄλλων βασι-λέων ἅτε ἀρετῇ προχειρισθέντα ὑπὸ τῆςστρατιᾶς ἄρχειν οὐ κληρονόμον γενόμενονἄλλου πονήσαντος ἐς τὴν βασιλείαν ἐπεὶτῷ Ἀδειμάντου θησαυρῷ παραπλήσιον τὸτοιοῦτο καὶ τὸ πρᾶγμα οὐχ ὅμοιον ἡδύὥσπερ ὅταν ἴδῃ τις αὐτὸς δι αὑτοῦ κτη-σάμενος τὴν δυναστείανΛΥΚΙΝΟΣ Παπαῖ ὦ Σάμιππε οὐδὲνμικρόν ἀλλὰ τὸ κεφάλαιον αὐτὸ τῶν ἀγα-θῶν ἁπάντων σύ γε ᾔτησας ἄρχειν ἀσπί-δος τοσαύτης ἄριστος δὴ προκριθεὶς ὑπὸτῶν πεντακισμυρίων τοιοῦτον ἡμῖν ἡ Μα-ντίνεια θαυμαστὸν βασιλέα καὶ στρατηγὸνἐλελήθει ἀνατρέφουσα πλὴν ἀλλὰ βασί-λευε καὶ ἡγοῦ τῶν στρατιωτῶν καὶ δια-

38

κατατίθει φέρων τὸν πλοῦτον ἄξιον γὰρἀπολαῦσαι τὸ μέρος φίλους ὄντας τῆςἈδειμάντου τρυφῆςΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀπελείφθην μὲν ὑμῶνεὐθὺς ἐν τῇ πρώτῃ ἐς τὴν ναῦν ἐπιβάσειἐπεὶ σέ ὦ Λυκῖνε κατέστησα ἐς τὸ ἀσφα-λές περιμετροῦντος γάρ μου τῆς ἀγκύραςτὸ πάχος οὐκ οἶδ ὅπου ὑμεῖς ἀπέστητεἸδὼν δὲ ὅμως τὰ πάντα ἠρόμην τινὰ τῶνναυτῶν ὁπόσην ἀποφέρει ἡ ναῦς τῷ δε-σπότῃ ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ κατ ἔτος ἕκαστοντὴν μισθοφορίαν ὁ δέ μοι Δώδεκα ἔφηἈττικὰ τάλαντα εἰ πρὸς τοὐλάχιστόν τιςλογίζοιτο τοὐντεῦθεν οὖν ἐπανιὼν ἐλογι-ζόμην εἴ τις θεῶν τὴν ναῦν ἄφνω ἐμὴν ποι-ήσειεν εἶναι οἷον ἄν ὡς εὐδαίμονα βίονἐπεβίωσα εὖ ποιῶν τοὺς φίλους καὶ ἐπι-πλέων ἐνίοτε μὲν αὐτός ἐνίοτε δὲ οἰκέταςἐκπέμπων εἶτα ἐκ τῶν δώδεκα ἐκείνωνταλάντων οἰκίαν τε ἤδη ᾠκοδομησάμην ἐνἐπικαίρῳ μικρὸν ὑπὲρ τὴν Ποικίλην τὴν

23

σοι παράδοξον τοῦτο δόξειΣΙΜΥΛΟΣ Παράδοξον εἰ γέρων τε καὶἀσθενὴς ἄτεκνός τε προσέτι ἥδεσθαι τοῖςἐν τῷ βίῳ ἐδύνασοΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Τὸ μὲν πρῶτον ἅπα-ντα ἐδυνάμην ἔτι καὶ παῖδες ὡραῖοι ἦσανπολλοὶ καὶ γυναῖκες ἁβρόταται καὶ μύρακαὶ οἶνος ἀνθοσμίας καὶ τράπεζα ὑπὲρ τὰςἐν ΣικελίᾳΣΙΜΥΛΟΣ Καινὰ ταῦτα ἐγὼ γάρ σεπάνυ φειδόμενον ἠπιστάμην ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Ἀλλ ἐπέρρει μοι ὦγενναῖε παρὰ ἄλλων τὰ ἀγαθά καὶ ἕωθενμὲν εὐθὺς ἐπὶ θύρας ἐφοίτων μάλα πολλοίμετὰ δὲ παντοῖά μοι δῶρα προσήγετο ἁπα-νταχόθεν τῆς γῆς τὰ κάλλισταΣΙΜΥΛΟΣ Ἐτυράννησας ὦ Πολύστρα-τε μετ ἐμέΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐραστὰςεἶχον μυρίουςΣΙΜΥΛΟΣ Ἐγέλασα ἐραστὰς σὺ τηλι-

116

να παρὰ σοῦ

ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ ΚΑΙ ΕΡΜΟΥ

ΠΛΟΥΤΩΝ Τὸν γέροντα οἶσθα τὸνπάνυ γεγηρακότα λέγω τὸν πλούσιονΕὐκράτην ᾧ παῖδες μὲν οὐκ εἰσίν οἱ τὸνκλῆρον δὲ θηρῶντες πεντακισμύριοιΕΡΜΗΣ Ναί τὸν Σικυώνιον φῄς τίοὖνΠΛΟΥΤΩΝ Ἐκεῖνον μέν ὦ Ἑρμῆζῆν ἔασον ἐπὶ τοῖς ἐνενήκοντα ἔτεσιν ἃ βε-βίωκεν ἐπιμετρήσας ἄλλα τοσαῦτα εἴ γεοἷόν τε ἦν καὶ ἔτι πλείω τοὺς δὲ κόλακαςαὐτοῦ Χαρῖνον τὸν νέον καὶ Δάμωνα καὶτοὺς ἄλλους κατάσπασον ἐφεξῆς ἅπανταςΕΡΜΗΣ Ἄτοπον ἂν δόξειε τὸ τοιοῦτονΠΛΟΥΤΩΝ Οὐ μὲν οὖν ἀλλὰ δι-καιότατον τί γὰρ ἐκεῖνοι παθόντες εὔχο-νται ἀποθανεῖν ἐκεῖνον ἢ τῶν χρημάτων

105

παρὰ τὸν Ἰλισσὸν ἐκείνην τὴν πατρῴανἀφείς καὶ οἰκέτας ὠνούμην καὶ ἐσθῆταςκαὶ ζεύγη καὶ ἵππους νυνὶ δὲ ἤδη καὶἔπλεον ὑφ ἁπάντων εὐδαιμονιζόμενος τῶνἐπιβατῶν φοβερὸς τοῖς ναύταις καὶ μονο-νουχὶ βασιλεὺς νομιζόμενος ἔτι δέ μοι τὰκατὰ τὴν ναῦν εὐθετίζοντι καὶ ἐς λιμέναπόρρωθεν ἀποβλέποντι ἐπιστάς ὦ Λυκῖνεκατέδυσας τὸν πλοῦτον καὶ ἀνέτρεψας εὖφερόμενον τὸ σκάφος οὐρίῳ τῆς εὐχῆςπνεύματιΛΥΚΙΝΟΣ Οὐκοῦν ὦ γενναῖε λαβόμε-νός μου ἄπαγε πρὸς τὸν στρατηγὸν ὥς τιναπειρατὴν ἢ καταποντιστήν ὃς τηλικοῦτονναυάγιον εἴργασμαι καὶ ταῦτα ἐν γῇ κατὰτὴν ἐκ Πειραιῶς ἐς τὸ ἄστυ ἀλλὰ ὅραὅπως παραμυθήσομαί σου τὸ πταῖσμαπέντε γάρ εἰ βούλει καλλίω καὶ μείζω τοῦΑἰγυπτίου πλοίου ἤδη ἔχε καὶ τὸ μέγι-στον οὐδὲ καταδῦναι δυνάμενα καὶ τάχασοι πεντάκις ἐξ Αἰγύπτου κατ ἔτος ἕκα-

24

λεῖς τὴν ὑπόσχεσιν ἀλλὰ σὺ ἤδη ὁ Σάμιπ-πος εὔχουΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἐγὼ δὲ ndash ἠπειρώτης γάρεἰμι Ἀρκὰς ἐκ Μαντινείας ὡς ἴστε ndash ναῦνμὲν οὐκ αἰτήσω μοι γενέσθαι ἥν γε τοῖςπολίταις ἐπιδείξασθαι ἀδύνατον οὐδὲ μι-κρολογήσομαι πρὸς τοὺς θεοὺς θησαυρὸναἰτῶν καὶ μεμετρημένον χρυσίον ἀλλὰ δύ-νανται γὰρ πάντα οἱ θεοί καὶ τὰ μέγισταεἶναι δοκοῦντα καὶ ὁ νόμος τῆς εὐχῆς ὃνΤιμόλαος ἔθηκε φήσας μηδὲν ὀκνεῖν αἰτε-ῖν ὡς ἐκείνων πρὸς οὐδὲν ἀνανευόντωναἰτῶ δὴ βασιλεὺς γενέσθαι οὐχ οἷοςἈλέξανδρος ὁ Φιλίππου ἢ Πτολεμαῖος ἢΜιθριδάτης ἢ εἴ τις ἄλλος ἐκδεξάμενος τὴνβασιλείαν παρὰ πατρὸς ἦρξεν ἀλλά μοι τὸπρῶτον ἀπὸ λῃστείας ἀρξαμένῳ ἑταῖροικαὶ συνωμόται ὅσον τριάκοντα πιστοὶμάλα καὶ πρόθυμοι γενέσθωσαν εἶτα κατὀλίγον τριακόσιοι προσιόντες ἡμῖν ἄλλοςἐπ ἄλλῳ εἶτα χίλιοι καὶ μετ οὐ πολὺ μύ-

37

ἀντιποιοῦνται οὐδὲν προσήκοντες ὃ δὲπάντων ἐστὶ μιαρώτατον ὅτι καὶ τὰ τοια-ῦτα εὐχόμενοι ὅμως θεραπεύουσιν ἔν γε τῷφανερῷ καὶ νοσοῦντος ἃ μὲν βουλεύονταιπᾶσι πρόδηλα θύσειν δὲ ὅμως ὑπισχνο-ῦνται ἢν ῥαΐσῃ καὶ ὅλως ποικίλη τις ἡ κο-λακεία τῶν ἀνδρῶν διὰ ταῦτα ὁ μὲν ἔστωἀθάνατος οἱ δὲ προαπίτωσαν αὐτοῦ μάτηνἐπιχανόντεςΕΡΜΗΣ Γελοῖα πείσονται πανοῦργοιὄντεςΠΛΟΥΤΩΝ Πολλὰ κἀκεῖνος εὖ μάλαδιαβουκολεῖ αὐτοὺς καὶ ἐλπίζει καὶ ὅλωςldquoαἰεὶ θανέοντι ἐοικὼςrdquo ἔρρωται πολὺ μᾶλ-λον τῶν νέων οἱ δὲ ἤδη τὸν κλῆρον ἐν σφί-σι διῃρημένοι βόσκονται ζωὴν μακαρίανπρὸς ἑαυτοὺς τιθέντες Οὐκοῦν ὁ μὲν ἀπο-δυσάμενος τὸ γῆρας ὥσπερ Ἰόλεως ἀνηβη-σάτω οἱ δὲ ἀπὸ μέσων τῶν ἐλπίδων τὸνὀνειροποληθέντα πλοῦτον ἀπολιπόντεςἡκέτωσαν ἤδη κακοὶ κακῶς ἀποθανόντες

106

ἄφνω ἀπέθανον τοῦ τέγους μοι ἐπιπε-σόντος καὶ νῦν Ἑρμόλαος ἔχει τἀμὰὥσπερ τις λάβραξ καὶ τὸ ἄγκιστρον τῷ δε-λέατι συγκατασπάσαςΔΑΜΝΙΠΠΟΣ Οὐ μόνον ἀλλὰ καὶαὐτόν σε τὸν ἁλιέα ὥστε τὸ σόφισμα κατὰσαυτοῦ συντέθεικας ΚΝΗΜΩΝ Ἔοικα οἰμώζω τοιγαροῦν

ΣΙΜΥΛΟΥ ΚΑΙ ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΥ

ΣΙΜΥΛΟΣ Ἥκεις ποτέ ὦ Πολύστρα-τε καὶ σὺ παρ ἡμᾶς ἔτη οἶμαι οὐ πολὺἀποδέοντα τῶν ἑκατὸν βεβιωκώςΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Ὀκτὼ ἐπὶ τοῖς ἐνε-νήκοντα ὦ ΣιμύλεΣΙΜΥΛΟΣ Πῶς δαὶ τὰ μετ ἐμὲ ταῦταἐβίως τριάκοντα ἐγὼ γὰρ ἀμφὶ τὰ ἑβδομή-κοντά σου ὄντος ἀπέθανονΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Ὑπερήδιστα εἰ καί

115

σου πλουσιωτέρους γενομένους ἐκπε-σόντας ἐν βραχεῖ τῶν ἀγαθῶν ἁπάντωνἵνα δέ σοι καὶ τούτους ἀφῶ τό γε ὑγιαίνεινἐχέγγυον οἴει σοι γενήσεσθαι καὶ βέβαιονἢ οὐχ ὁρᾷς πολλοὺς τῶν πλουσίων κακο-δαιμόνως διάγοντας ὑπὸ τῶν ἀλγηδόνωντοὺς μὲν οὐδὲ βαδίζειν δυναμένους ἐνίουςδὲ τυφλοὺς ἢ τῶν ἐντοσθιδίων τι ἀλγο-ῦντας ὅτι μὲν γὰρ οὐκ ἂν ἕλοιο πλουτῶνδὶς τοσοῦτον πλοῦτον ὅμοια πάσχειν Φανο-μάχῳ τῷ πλουσίῳ καὶ θηλύνεσθαι ὡς ἐκε-ῖνος εὖ οἶδα κἂν μὴ εἴπῃς ἐῶ λέγειν ὅσαςἐπιβουλὰς μετὰ τοῦ πλούτου καὶ λῃστὰςκαὶ φθόνον καὶ μῖσος παρὰ τῶν πολλῶνὁρᾷς οἵων σοι πραγμάτων αἴτιος ὁ θησαυ-ρὸς γίγνεταιΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀεὶ σύ μοι ὦ Λυκῖνεὑπεναντίος ὥστε οὐδὲ τὴν χοίνικα ἔτιλήψῃ ἐς τέλος μου τῆς εὐχῆς ἐπηρεάζων ΛΥΚΙΝΟΣ Τοῦτο μὲν ἤδη κατὰ τοὺςπολλοὺς τῶν πλουσίων ἀναδύῃ καὶ ἀνακα-

36

στον σιταγωγείτωσαν σιταγωγίαν εἰ καίὦ ναυκλήρων ἄριστε δῆλος εἶ ἀφόρητοςἡμῖν τότε γενησόμενος ὃς γὰρ ἔτι ἑνὸςπλοίου τουτουὶ δεσπότης ὢν παρήκουεςβοώντων εἰ πέντε κτήσαιο πρὸς τούτῳτριάρμενα πάντα καὶ ἀνώλεθρα οὐδὲ ὄψειδηλαδὴ τοὺς φίλους σὺ μὲν οὖν εὐπλόει ὦβέλτιστε ἡμεῖς δὲ ἐν Πειραιεῖ καθεδούμε-θα τοὺς ἐξ Αἰγύπτου ἢ Ἰταλίας καταπλέο-ντας ἀνακρίνοντες εἴ που τὸ μέγα Ἀδει-μάντου πλοῖον τὴν Ἶσίν τις εἶδενΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ὁρᾷς διὰ τοῦτοὤκνουν εἰπεῖν ἃ ἐνενόουν εἰδὼς ὅτι ἐνγέλωτι καὶ σκώμματι ποιήσεσθέ μου τὴνεὐχήν ὥστε ἐπιστὰς μικρόν ἔστ ἂν ὑμεῖςπροχωρήσητε ἀποπλευσοῦμαι πάλιν ἐπὶτῆς νεώς πολὺ γὰρ ἄμεινον τοῖς ναύταιςπροσλαλεῖν ἢ ὑφ ὑμῶν καταγελᾶσθαιΛΥΚΙΝΟΣ Μηδαμῶς ἐπεὶ συνεμβη-σόμεθά σοι καὶ αὐτοὶ ἐπιστάντεςΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀλλὰ ὑφαιρήσω τὴν

25

ΚΝΗΜΩΝΟΣ ΚΑΙ ΔΑΜΝΙΠΠΟΥ

ΚΝΗΜΩΝ Τοῦτο ἐκεῖνο τὸ τῆς παροι-μίας ὁ νεβρὸς τὸν λέοντα ΔΑΜΝΙΠΠΟΣ Τί ἀγανακτεῖς ὦ Κνή-μωνΚΝΗΜΩΝ Πυνθάνῃ ὅ τι ἀγανακτῶκληρονόμον ἀκούσιον καταλέλοιπα κατα-σοφισθεὶς ἄθλιος οὓς ἐβουλόμην ἂν μάλι-στα σχεῖν τἀμὰ παραλιπώνΔΑΜΝΙΠΠΟΣ Πῶς τοῦτο ἐγένετοΚΝΗΜΩΝ Ἑρμόλαον τὸν πάνυ πλού-σιον ἄτεκνον ὄντα ἐθεράπευον ἐπὶ θανάτῳκἀκεῖνος οὐκ ἀηδῶς τὴν θεραπείαν προσίε-το ἔδοξε δή μοι καὶ σοφὸν τοῦτο εἶναιθέσθαι διαθήκας εἰς τὸ φανερόν ἐν αἷςἐκείνῳ καταλέλοιπα τἀμὰ πάντα ὡς κἀκε-ῖνος ζηλώσειεν καὶ τὰ αὐτὰ πράξειενΔΑΜΝΙΠΠΟΣ Τί οὖν δὴ ἐκεῖνοςΚΝΗΜΩΝ Ὅ τι μὲν αὐτὸς ἐνέγραψενταῖς ἑαυτοῦ διαθήκαις οὐκ οἶδα ἐγὼ γοῦν

114

ΕΡΜΗΣ Ἀμέλησον ὦ Πλούτων μετε-λεύσομαι γάρ σοι ἤδη αὐτοὺς καθ ἕναἑξῆς ἑπτὰ δέ οἶμαι εἰσίΠΛΟΥΤΩΝ Κατάσπα ὁ δὲ παραπέμ-ψει ἕκαστον ἀντὶ γέροντος αὖθις πρωθήβηςγενόμενος

ΤΕΡΨΙΩΝΟΣ ΚΑΙ ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ

ΤΕΡΨΙΩΝ Τοῦτο ὦ Πλούτων δίκαιονἐμὲ μὲν τεθνάναι τριάκοντα ἔτη γεγονότατὸν δὲ ὑπὲρ τὰ ἐνενήκοντα γέροντα Θού-κριτον ζῆν ἔτιΠΛΟΥΤΩΝ Δικαιότατον μὲν οὖν ὦΤερψίων εἴ γε ὁ μὲν ζῇ μηδένα εὐχόμενοςἀποθανεῖν τῶν φίλων σὺ δὲ παρὰ πάντατὸν χρόνον ἐπεβούλευες αὐτῷ περιμένωντὸν κλῆρονΤΕΡΨΙΩΝ Οὐ γὰρ ἐχρῆν γέροντα ὄντακαὶ μηκέτι χρήσασθαι τῷ πλούτῳ αὐτὸν

107

ἀποβάθραν προεισελθώνΛΥΚΙΝΟΣ Οὐκοῦν ἡμεῖς γε προσνη-ξόμεθα ὑμῖν μὴ γὰρ οἴου σοὶ μὲν εἶναιῥᾴδιον τηλικαῦτα πλοῖα κτᾶσθαι μήτεπριαμένῳ μήτε ναυπηγησαμένῳ ἡμεῖς δὲοὐκ αἰτήσομεν παρὰ τῶν θεῶν ἐπὶ πολλοὺςσταδίους ἀκμῆτες δύνασθαι νεῖν καίτοιπρῴην καὶ ἐς Αἴγιναν ἐπὶ τὴν τῆς Ἐνοδίαςτελετὴν οἶσθα ἐν ἡλίκῳ σκαφιδίῳ πάντεςἅμα οἱ φίλοι τεττάρων ἕκαστος ὀβολῶνδιεπλεύσαμεν καὶ οὐδὲν ἐδυσχέραινεςἡμᾶς συμπλέοντας νῦν δὲ ἀγανακτεῖς εἰσυνεμβησόμεθά σοι καὶ τὴν ἀποβάθρανπροεισελθὼν ἀφαιρεῖς ὑπερμαζᾷς γάρ ὦἈδείμαντε καὶ ἐς τὸν κόλπον οὐ πτύειςοὐδὲ οἶσθα ὅστις ὢν ναυκληρεῖς οὕτωςἐπῆρέ σε ἡ οἰκία ἐν καλῷ τῆς πόλεως οἰκο-δομηθεῖσα καὶ τῶν ἀκολούθων τὸ πλῆθοςἀλλ ὦγαθέ πρὸς τῆς Ἴσιδος κἂν τὰ Νει-λῷα ταῦτα ταρίχη τὰ λεπτὰ μέμνησο ἡμῖνἄγειν ἀπ Αἰγύπτου ἢ μύρον ἀπὸ τοῦ Κα-

26

νος εἴρηκα καί μοι ὁ Ἑρμῆς τελεσιουργή-σειεν αὐτάΛΥΚΙΝΟΣ Οἶσθα οὖν ὦ Ἀδείμαντεὡς πάνυ σοι ἀπὸ λεπτῆς κρόκης ὁ πᾶςοὑτοσὶ πλοῦτος ἀπήρτηται καὶ ἢν ἐκείνηἀπορραγῇ πάντα οἴχεται καὶ ἄνθρακές σοιὁ θησαυρὸς ἔσταιΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Πῶς λέγεις ὦ ΛυκῖνεΛΥΚΙΝΟΣ Ὅτι ὦ ἄριστε ἄδηλονὁπόσον χρόνον βιώσει πλουτῶν τίς γὰροἶδεν εἰ ἔτι παρακειμένης σοι τῆς χρυσῆςτραπέζης πρὶν ἐπιβαλεῖν τὴν χεῖρα καὶἀπογεύσασθαι τοῦ ταὼ ἢ τοῦ Νομάδοςἀλεκτρυόνος ἀποφυσήσας τὸ ψυχίδιονἄπει γυψὶ καὶ κόραξι πάντα ἐκεῖνα καταλι-πών ἢ ἐθέλεις καταριθμήσομαί σοι τοὺςμὲν αὐτίκα πρὶν ἀπολαῦσαι τοῦ πλούτουἀποθανόντας ἐνίους δὲ καὶ ζῶντας ἀπο-στερηθέντας ὧν εἶχον ὑπό τινος βασκάνουπρὸς τὰ τοιαῦτα δαίμονος ἀκούεις γάρπου τὸν Κροῖσον καὶ τὸν Πολυκράτην πολύ

35

δυνάμενον ἀπελθεῖν τοῦ βίου παραχωρήσα-ντα τοῖς νέοιςΠΛΟΥΤΩΝ Καινά ὦ Τερψίων νομο-θετεῖς τὸν μηκέτι τῷ πλούτῳ χρήσασθαιδυνάμενον πρὸς ἡδονὴν ἀποθνήσκειν τὸ δὲἄλλως ἡ Μοῖρα καὶ ἡ φύσις διέταξενΤΕΡΨΙΩΝ Οὐκοῦν ταύτης αἰτιῶμαιτῆς διατάξεως ἐχρῆν γὰρ τὸ πρᾶγμα ἑξῆςπως γίνεσθαι τὸν πρεσβύτερον πρότερονκαὶ μετὰ τοῦτον ὅστις καὶ τῇ ἡλικίᾳ μεταὐτόν ἀναστρέφεσθαι δὲ μηδαμῶς μηδὲζῆν μὲν τὸν ὑπέργηρων ὀδόντας τρεῖς ἔτιλοιποὺς ἔχοντα μόγις ὁρῶντα οἰκέταις γετέτταρσιν ἐπικεκυφότα κορύζης μὲν τὴνῥῖνα λήμης δὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς μεστὸνὄντα οὐδὲν ἔτι ἡδὺ εἰδότα ἔμψυχόν τινατάφον ὑπὸ τῶν νέων καταγελώμενον ἀπο-θνήσκειν δὲ καλλίστους καὶ ἐρρωμενε-στάτους νεανίσκους ἄνω γὰρ ποταμῶν το-ῦτό γε ἢ τὸ τελευταῖον εἰδέναι γε ἐχρῆνπότε καὶ τεθνήξεται τῶν γερόντων ἕκα-

108

δώρῳ τὴν ἔχουσαν τὸ φάρμακον τὴν δὲἑτέραν ἐμοί σφαλεὶς οὐκ οἶδ ὅπως ἐμοὶμὲν τὸ φάρμακον Πτοιοδώρῳ δὲ τὸ ἀφάρ-μακτον ἔδωκεν εἶτα ὁ μὲν ἔπινεν ἐγὼ δὲαὐτίκα μάλα ἐκτάδην ἐκείμην ὑποβολιμα-ῖος ἀντ ἐκείνου νεκρός τί τοῦτο γελᾷς ὦΖηνόφαντε καὶ μὴν οὐκ ἔδει γε ἑταίρῳ ἀν-δρὶ ἐπιγελᾶνΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Ἀστεῖα γάρ ὦ Καλ-λιδημίδη πέπονθας ὁ γέρων δὲ τί πρὸς τα-ῦταΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ Πρῶτον μὲν ὑπετα-ράχθη πρὸς τὸ αἰφνίδιον εἶτα συνείςοἶμαι τὸ γεγενημένον ἐγέλα καὶ αὐτός οἷάγε ὁ οἰνοχόος εἴργασταιΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Πλὴν ἀλλ οὐδὲ σὲτὴν ἐπίτομον ἐχρῆν τραπέσθαι ἧκε γὰρ ἄνσοι διὰ τῆς λεωφόρου ἀσφαλέστερον εἰ καὶὀλίγῳ βραδύτερος ἦν

113

τὸ ἀργυροῦν πινάκιον ἢ τὸν σκύφον ἐπιδεί-ξεται Διόνικος ἐν τῇ πομπῇ καὶ μάλισταἐπειδὰν ὁρᾷ τοὺς οἰκέτας τοὺς ἐμοὺς ἀργύ-ρῳ τοσούτῳ χρωμένους τῇ πόλει δὲ ταῦταἐξαίρετα παρ ἐμοῦ ὑπῆρξεν ἄν αἱ μὲν δια-νομαὶ κατὰ μῆνα ἕκαστον δραχμαὶ τῷ μὲνἀστῷ ἑκατόν τῷ δὲ μετοίκῳ ἥμισυ τού-των δημοσίᾳ δὲ ὅσα ἐς κάλλος θέατρα καὶβαλανεῖα καὶ τὴν θάλατταν ἄχρι πρὸς τὸΔίπυλον ἥκειν κἀνταῦθά που λιμένα εἶναιἐπαχθέντος ὀρύγματι μεγάλῳ τοῦ ὕδατοςὡς τὸ πλοῖόν μου πλησίον ὁρμεῖν καταφα-νὲς ὂν ἐκ τοῦ Κεραμεικοῦ τοῖς φίλοις δὲὑμῖν Σαμίππῳ μὲν εἴκοσι μεδίμνους ἐπι-σήμου χρυσίου παραμετρῆσαι τὸν οἰκο-νόμον ἐκέλευσα ἄν Τιμολάῳ δὲ πέντε χοί-νικας Λυκίνῳ δὲ χοίνικα ἀπομεμαγμένηνκαὶ ταύτην ὅτι λάλος ἐστὶ καὶ ἐπισκώπτειμου τὴν εὐχήν τοῦτον ἐβουλόμην βιῶναιτὸν βίον πλουτῶν ἐς ὑπερβολὴν καὶ τρυ-φῶν καὶ πάσαις ἡδοναῖς ἀφθόνως χρώμε-

34

νώπου ἢ ἶβιν ἐκ Μέμφιδος εἰ δὲ ἡ ναῦςἐδύνατο καὶ τῶν πυραμίδων μίανΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἅλις παιδιᾶς ὦ Λυκῖνεὁρᾷς ὡς ἐρυθριᾶν Ἀδείμαντον ἐποίησαςπολλῷ τῷ γέλωτι ἐπικλύσας τὸ πλοῖον ὡςὑπέραντλον εἶναι καὶ μηκέτι ἀντέχειν πρὸςτὸ ἐπιρρέον Καὶ ἐπείπερ ἔτι πολὺ ἡμῖν τὸ λοιπόν ἐστινπρὸς τὸ ἄστυ διελόμενοι τετραχῆ τὴν ὁδὸνκατὰ τοὺς ἐπιβάλλοντας ἑκάστῳ σταδίουςαἰτῶμεν ἅπερ ἂν δοκῇ παρὰ τῶν θεῶνοὕτω γὰρ ἂν ἡμᾶς ὅ τε κάματος λάθοι καὶἅμα εὐφρανούμεθα ὥσπερ ἡδίστῳ ὀνείρατιἑκουσίῳ περιπεσόντες ἐφ ὅσον βουλόμε-θα εὖ ποιήσοντι ἡμᾶς παρ αὐτῷ γὰρἑκάστῳ ἔστω τὸ μέτρον τῆς εὐχῆς καὶ οἱθεοὶ πάντα ὑποκείσθωσαν παρέξοντες εἰκαὶ τῇ φύσει ἀπίθανα ἔσται τὸ δὲ μέγι-στον ἐπίδειξις ἔσται τὸ πρᾶγμα ὅστις ἂνἄριστα χρήσαιτο τῷ πλούτῳ καὶ τῇ εὐχῇδηλώσει γὰρ οἷος ἂν καὶ πλουτήσας ἐγένε-

27

οἶσθα γὰρ καὶ σύ που Πτοιόδωρον τὸνγέρονταΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Τὸν ἄτεκνον τὸνπλούσιον ᾧ σε τὰ πολλὰ ᾔδειν συνόνταΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ Ἐκεῖνον αὐτὸν ἀεὶἐθεράπευον ὑπισχνούμενον ἐπ ἐμοὶ τεθνή-ξεσθαι ἐπεὶ δὲ τὸ πρᾶγμα εἰς μήκιστονἐπεγίνετο καὶ ὑπὲρ τὸν Τιθωνὸν ὁ γέρωνἔζη ἐπίτομόν τινα ὁδὸν ἐπὶ τὸν κλῆρονἐξηῦρον πριάμενος γὰρ φάρμακον ἀνέπει-σα τὸν οἰνοχόον ἐπειδὰν τάχιστα ὁΠτοιόδωρος αἰτήσῃ πιεῖν ndash πίνει δὲ ἐπιει-κῶς ζωρότερον ndash ἐμβαλόντα εἰς κύλικαἕτοιμον ἔχειν αὐτὸ καὶ ἐπιδοῦναι αὐτῷ εἰδὲ τοῦτο ποιήσει ἐλεύθερον ἐπωμοσάμηνἀφήσειν αὐτόνΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Τί οὖν ἐγένετο πάνυγάρ τι παράδοξον ἐρεῖν ἔοικας ΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ Ἐπεὶ τοίνυν λου-σάμενοι ἥκομεν δύο δὴ ὁ μειρακίσκος κύ-λικας ἑτοίμους ἔχων τὴν μὲν τῷ Πτοιο-

112

στος ἵνα μὴ μάτην ἂν ἐνίους ἐθεράπευοννῦν δὲ τὸ τῆς παροιμίας ἡ ἅμαξα τὸν βοῦνπολλάκις ἐκφέρειΠΛΟΥΤΩΝ Ταῦτα μέν ὦ Τερψίωνπολὺ συνετώτερα γίνεται ἤπερ σοὶ δοκεῖκαὶ ὑμεῖς δὲ τί παθόντες ἀλλοτρίοις ἐπι-χαίνετε καὶ τοῖς ἀτέκνοις τῶν γερόντωνεἰσποιεῖτε φέροντες αὑτούς τοιγαροῦνγέλωτα ὀφλισκάνετε πρὸ ἐκείνων κατορυτ-τόμενοι καὶ τὸ πρᾶγμα τοῖς πολλοῖς ἥδι-στον γίνεται ὅσῳ γὰρ ὑμεῖς ἐκείνους ἀπο-θανεῖν εὔχεσθε τοσούτῳ ἅπασιν ἡδὺ προα-ποθανεῖν ὑμᾶς αὐτῶν καινὴν γάρ τινα ταύ-την τὴν τέχνην ἐπινενοήκατε γραῶν καὶγερόντων ἐρῶντες καὶ μάλιστα εἰ ἄτεκνοιεἶεν οἱ δὲ ἔντεκνοι ὑμῖν ἀνέραστοι καίτοιπολλοὶ ἤδη τῶν ἐρωμένων συνέντες ὑμῶντὴν πανουργίαν τοῦ ἔρωτος ἢν καὶ τύχωσιπαῖδας ἔχοντες μισεῖν αὐτοὺς πλάττονταιὡς καὶ αὐτοὶ ἐραστὰς ἔχωσιν εἶτα ἐν ταῖςδιαθήκαις ἀπεκλείσθησαν μὲν οἱ πάλαι δο-

109

το ΣΑΜΙΠΠΟΣ Καλῶς ὦ Τιμόλαε καὶπείθομαί σοι καὶ ὅταν ὁ καιρὸς καλῇ εὔξο-μαι ἅπερ ἂν δοκῇ εἰ μὲν γὰρ Ἀδείμαντοςβούλεται οὐδὲ ἐρωτᾶν οἶμαι ὅς γε δὴ ἐντῇ νηῒ τὸν ἕτερον πόδα ἔχει χρὴ δὲ καὶΛυκίνῳ δοκεῖνΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλὰ πλουτῶμεν εἰ τοῦτοἄμεινον μὴ καὶ βασκαίνειν ἐν ταῖς κοιναῖςεὐτυχίαις δοκῶΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Τίς γοῦν πρῶτος ἄρξε-ταιΛΥΚΙΝΟΣ Σύ ὦ Ἀδείμαντε εἶτα μετὰσὲ οὑτοσὶ Σάμιππος εἶτα Τιμόλαος ἐγὼδὲ ὀλίγον ὅσον ἡμιστάδιον τὸ πρὸ τοῦ Δι-πύλου ἐπιλήψομαι τῇ εὐχῇ καὶ τοῦτο ὡςοἷόν τε παραδραμώνΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Οὐκοῦν ἐγὼ μὲν οὐδὲνῦν ἀποστήσομαι τῆς νεώς ἀλλ ἐπείπερἔξεστιν ἐπιμετρήσω τῇ εὐχῇ ὁ δὲ Ἑρμῆςὁ κερδῷος ἐπινευσάτω ἅπασιν ἔστω γὰρ

28

δόξῃ προκύψας ὥσπερ ὁ ἥλιος ἐκείνων μὲνοὐδ ἐπιβλέψομαι ἐνίους εἰ δέ τις πένηςοἷος ἦν ἐγὼ πρὸ τοῦ θησαυροῦ φιλοφρονή-σομαι τοῦτον καὶ λουσάμενον ἥκειν κελεύ-σω τὴν ὥραν ἐπὶ τὸ δεῖπνον οἱ δὲ ἀποπνι-γήσονται οἱ πλούσιοι ὁρῶντες ὀχήματαἵππους καὶ παῖδας ὡραίους ὅσον δισχιλί-ους ἐξ ἁπάσης ἡλικίας ὅ τι περ τὸ ἀνθη-ρότατον εἶτα δεῖπνα ἐπὶ χρυσοῦ ndash εὐτε-λὴς γὰρ ὁ ἄργυρος καὶ οὐ κατ ἐμέ ndash τάρι-χος μὲν ἐξ Ἰβηρίας οἶνος δὲ ἐξ Ἰταλίαςἔλαιον δὲ ἐξ Ἰβηρίας καὶ τοῦτο μέλι δὲἡμέτερον τὸ ἄπυρον καὶ ὄψα πανταχόθενκαὶ σύες καὶ λαγώς καὶ ὅσα πτηνά ὄρνιςἐκ Φάσιδος καὶ ταὼς ἐξ Ἰνδίας καὶ ἀλε-κτρυὼν ὁ Νομαδικός οἱ δὲ σκευάζοντεςἕκαστα σοφισταί τινες περὶ πέμματα καὶχυμοὺς ἔχοντες εἰ δέ τινι προπίοιμι σκύ-φον ἢ φιάλην αἰτήσας ὁ ἐκπιὼν ἀποφε-ρέτω καὶ τὸ ἔκπωμα οἱ δὲ νῦν πλούσιοιπρὸς ἐμὲ Ἶροι δηλαδὴ ἅπαντες καὶ οὐκέτι

33

ρυφορήσαντες ὁ δὲ παῖς καὶ ἡ φύσιςὥσπερ ἐστὶ δίκαιον κρατοῦσι πάντων οἱδὲ ὑποπρίουσι τοὺς ὀδόντας ἀπομυγέντες ΤΕΡΨΙΩΝ Ἀληθῆ ταῦτα φῄς ἐμοῦγοῦν Θούκριτος πόσα κατέφαγεν ἀεὶ τε-θνήξεσθαι δοκῶν καὶ ὁπότε εἰσίοιμι ὑπο-στένων καὶ μύχιόν τι καθάπερ ἐξ ᾠοῦ νεοτ-τὸς ἀτελὴς ὑποκρώζων ὥστ ἐμὲ ὅσον αὐτί-κα οἰόμενον ἐπιβήσειν αὐτὸν τῆς σοροῦἐσπέμπειν τὰ πολλά ὡς μὴ ὑπερβάλλοιντόμε οἱ ἀντερασταὶ τῇ μεγαλοδωρεᾷ καὶ τὰπολλὰ ὑπὸ φροντίδων ἄγρυπνος ἐκείμηνἀριθμῶν ἕκαστα καὶ διατάττων ταῦταγοῦν μοι καὶ τοῦ ἀποθανεῖν αἴτια γεγένη-ται ἀγρυπνία καὶ φροντίδες ὁ δὲ τοσοῦτόνμοι δέλεαρ καταπιὼν ἐφειστήκει θαπτο-μένῳ πρῴην ἐπιγελῶνΠΛΟΥΤΩΝ Εὖ γε ὦ Θούκριτε ζῴηςἐπὶ μήκιστον πλουτῶν ἅμα καὶ τῶν τοιού-των καταγελῶν μηδὲ πρότερόν γε σὺ ἀπο-θάνοις ἢ προπέμψας πάντας τοὺς κόλακας

110

ΤΕΡΨΙΩΝ Τοῦτο μέν ὦ Πλούτων καὶἐμοὶ ἥδιστον ἤδη εἰ καὶ Χαροιάδης προτε-θνήξεται ΘουκρίτουΠΛΟΥΤΩΝ Θάρρει ὦ Τερψίων καὶΦείδων γὰρ καὶ Μέλανθος καὶ ὅλως ἅπα-ντες προελεύσονται αὐτοῦ ὑπὸ ταῖς αὐταῖςφροντίσινΤΕΡΨΙΩΝ Ἐπαινῶ ταῦτα ζῴης ἐπὶμήκιστον ὦ Θούκριτε

ΖΗΝΟΦΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΟΥ

ΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Σὺ δὲ ὦ Καλλιδημί-δη πῶς ἀπέθανες ἐγὼ μὲν γὰρ ὅτι πα-ράσιτος ὢν Δεινίου πλέον τοῦ ἱκανοῦ ἐμφα-γὼν ἀπεπνίγην οἶσθα παρῆς γὰρ ἀποθνή-σκοντί μοιΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ Παρῆν ὦ Ζηνόφα-ντε τὸ δὲ ἐμὸν παράδοξόν τι ἐγένετο

111

πέζας ὅλας χρυσᾶς ποιήσομαι καὶ τὰς κλί-νας χρυσᾶς εἰ δὲ μὴ σιωπήσῃ καὶ τοὺςδιακόνους αὐτούς ΛΥΚΙΝΟΣ Ὅρα μόνον μὴ ὥσπερ τῷΜίδᾳ καὶ ὁ ἄρτος σοι καὶ τὸ ποτὸν χρυσὸςγένηται καὶ πλουτῶν ἄθλιος ἀπόλῃ λιμῷδιαφθαρεὶς πολυτελεῖΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Τὰ σὰ ῥυθμιεῖς πιθα-νώτερον ὦ Λυκῖνε μετ ὀλίγον ἐπειδὰναὐτὸς αἰτῇς ἐσθὴς ἐπὶ τούτοις ἁλουργὶςκαὶ ὁ βίος οἷος ἁβρότατος ὕπνος ἐφ ὅσονἥδιστος φίλων πρόσοδοι καὶ δεήσεις καὶτὸ ἅπαντας ὑποπτήσσειν καὶ προσκυνεῖνκαὶ οἱ μὲν ἕωθεν πρὸς ταῖς θύραις ἄνω καὶκάτω περιπατήσουσιν ἐν αὐτοῖς δὲ καὶΚλεαίνετος καὶ Δημόκριτος οἱ πάνυ καὶπροσελθοῦσιν γε αὐτοῖς καὶ πρὸ τῶν ἄλλωνεἰσδεχθῆναι ἀξιοῦσι θυρωροὶ ἑπτὰ ἐφε-στῶτες εὐμεγέθεις βάρβαροι προσαρα-ξάτωσαν ἐς τὸ μέτωπον εὐθὺ τὴν θύρανοἷα νῦν αὐτοὶ ποιοῦσιν ἐγὼ δέ ὁπόταν

32

τὸ πλοῖον καὶ τὰ ἐν αὐτῷ πάντα ἐμὰ καὶ ὁφόρτος οἱ ἔμποροι αἱ γυναῖκες οἱ ναῦταικαὶ ἄλλο εἴ τι ἥδιστον κτημάτων ἁπάντωνΣΑΜΙΠΠΟΣ Λέληθας σεαυτὸν ἔχων ἐντῇ νηΐΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Τὸν παῖδα φής ὦΣάμιππε τὸν κομήτην κἀκεῖνος οὖν ἔστωἐμός ὁπόσος δὲ ὁ πυρὸς ἔνδον ἐστίν οὗτοςὁ ἀριθμὸς ἅπας χρυσίον ἐπίσημον γενέσθωτοσοῦτοι δαρεικοίΛΥΚΙΝΟΣ Τί τοῦτο ὦ Ἀδείμαντε κα-ταδύσεταί σοι τὸ πλοῖον οὐ γὰρ ἴσονβάρος πυροῦ καὶ τοῦ ἰσαρίθμου χρυσίουΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Μὴ φθόνει ὦ Λυκῖνεἀλλ ἐπειδὰν εἰς σὲ παρέλθῃ ἡ εὐχή τὴνΠάρνηθα ἐκείνην εἰ θέλεις ὅλην χρυσῆνποιήσας ἔχε κἀγὼ σιωπήσομαί σοιΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλ ὑπὲρ ἀσφαλείας τοῦτοἔγωγε τῆς σῆς ἐποιησάμην ὡς μὴ ἀπο-λέσθαι ἅπαντας μετὰ τοῦ χρυσίου καὶ τὰμὲν ὑμέτερα μέτρια τὸ μειράκιον δὲ τὸ

29

ἀνιᾷ σε τὸ πολλὴν τρυφὴν ἀπολιπόντα τε-θνάναιΠΤΩΧΟΣ Οὐδὲν τοιοῦτο ἀλλ ἔτη μὲνἐγεγόνειν ἀμφὶ τὰ ἐνενήκοντα βίον δὲ ἄπο-ρον ἀπὸ καλάμου καὶ ὁρμιᾶς εἶχον εἰςὑπερβολὴν πτωχὸς ὢν ἄτεκνός τε καὶ προ-σέτι χωλὸς καὶ ἀμυδρὸν βλέπωνΔΙΟΓΕΝΗΣ Εἶτα τοιοῦτος ὢν ζῆν ἤθε-λεςΠΤΩΧΟΣ Ναί ἡδὺ γὰρ ἦν τὸ φῶς καὶτὸ τεθνάναι δεινὸν καὶ φευκτέονΔΙΟΓΕΝΗΣ Παραπαίεις ὦ γέρον καὶμειρακιεύῃ πρὸς τὸ χρεών καὶ ταῦτα ἡλι-κιώτης ὢν τοῦ πορθμέως τί οὖν ἄν τις ἔτιλέγοι περὶ τῶν νέων ὁπότε οἱ τηλικοῦτοιφιλόζωοί εἰσιν οὓς ἐχρῆν διώκειν τὸνθάνατον ὡς τῶν ἐν τῷ γήρᾳ κακῶν φάρμα-κον ἀλλ ἀπίωμεν ἤδη μὴ καί τις ἡμᾶςὑπίδηται ὡς ἀπόδρασιν βουλεύοντας ὁρῶνπερὶ τὸ στόμιον εἰλουμένους

140

μεν ndash Οὑτοσὶ τίς ὁ πρῶτός ἐστινΜΕΝΙΠΠΟΣ Μένιππος ἔγωγε ἀλλἰδοὺ ἡ πήρα μοι ὦ Ἑρμῆ καὶ τὸ βάκτρονεἰς τὴν λίμνην ἀπερρίφθων τὸν τρίβωνα δὲοὐδὲ ἐκόμισα εὖ ποιῶνΕΡΜΗΣ Ἔμβαινε ὦ Μένιππε ἀνδρῶνἄριστε καὶ τὴν προεδρίαν ἔχε παρὰ τὸνκυβερνήτην ἐφ ὑψηλοῦ ὡς ἐπισκοπῇςἅπαντας ὁ καλὸς δ οὗτος τίς ἐστινΧΑΡΜΟΛΕΩΣ Χαρμόλεως ὁ Μεγαρι-κὸς ἐπέραστος οὗ τὸ φίλημα διτάλαντονἦν ΕΡΜΗΣ Ἀπόδυθι τοιγαροῦν τὸ κάλλοςκαὶ τὰ χείλη αὐτοῖς φιλήμασι καὶ τὴνκόμην τὴν βαθεῖαν καὶ τὸ ἐπὶ τῶν παρειῶνἐρύθημα καὶ τὸ δέρμα ὅλον ἔχει καλῶςεὔζωνος εἶ ἐπίβαινε ἤδη ὁ δὲ τὴν πορφυ-ρίδα οὑτοσὶ καὶ τὸ διάδημα ὁ βλοσυρὸς τίςὢν τυγχάνειςΛΑΜΠΙΧΟΣ Λάμπιχος Γελῴων τύραν-νος

121

ὡραῖον ἀποπνιγήσεται ἄθλιον νεῖν οὐκ ἐπι-στάμενονΤΙΜΟΛΑΟΣ Θάρρει ὦ Λυκῖνε οἱ δελ-φῖνες γὰρ αὐτὸ ὑποδύντες ἐξοίσουσιν ἐπὶτὴν γῆν ἢ νομίζεις κιθαρῳδὸν μέν τινασωθῆναι παρ αὐτῶν καὶ ἀπολαβεῖν τὸν μι-σθὸν ἀντὶ τῆς ᾠδῆς καὶ νεκρόν τι ἄλλο παι-δίον ἐς τὸν Ἰσθμὸν ἐπὶ δελφῖνος ὁμοίωςπροσκομισθῆναι τὸν δὲ Ἀδειμάντουοἰκέτην τὸν νεώνητον ἀπορήσειν δελφῖνοςἐρωτικοῦΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Καὶ σὺ γάρ Τιμόλαεμιμῇ Λυκῖνον καὶ ἐπιμετρεῖς τῶν σκωμ-μάτων καὶ ταῦτα εἰσηγητὴς αὐτὸς γενόμε-νος ΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἄμεινον γὰρ ἦν πιθα-νώτερον αὐτὸ ποιεῖν καί τινα θησαυρὸν ὑπὸτῇ κλίνῃ ἀνευρεῖν ὡς μὴ πράγματα ἔχοιςἐκ τοῦ πλοίου μετατιθεὶς χρυσίον ἐς τὸἄστυΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Εὖ λέγεις καὶ ἀνορω-

30

ρύχθω θησαυρὸς ὑπὸ τὸν Ἑρμῆν τὸν λίθι-νον ὅς ἐστιν ἡμῖν ἐν τῇ αὐλῇ μέδιμνοι χί-λιοι ἐπισήμου χρυσίου εὐθὺς οὖν κατὰ τὸνἩσίοδον οἶκος τὸ πρῶτον ὡς ἂν ἐπιση-μότατα οἰκοίην καὶ τὰ περὶ τὸ ἄστυ πάνταὠνησάμην ἤδη πλὴν ὅσα θύμον καὶ λίθοικαὶ ἐν Ἐλευσῖνι ὅσα ἐπὶ θαλάττῃ καὶ περὶτὸν Ἰσθμὸν ὀλίγα τῶν ἀγώνων ἕνεκα εἴποτε δὴ τὰ Ἴσθμια ἐπιδημήσαιμι καὶ τὸΣικυώνιον πεδίον καὶ ὅλως εἴ πού τι ἢ συ-νηρεφὲς ἢ ἔνυδρον ἢ εὔκαρπον ἐν τῇ Ἑλ-λάδι πάντα ἐν ὀλίγῳ Ἀδειμάντου ἔσται ὁχρυσὸς δὲ κοῖλος ἡμῖν ἐμφαγεῖν τὰ δὲ ἐκ-πώματα οὐ κοῦφα ὡς τὰ Ἐχεκράτουςἀλλὰ διτάλαντον ἕκαστον τὴν ὁλκήνΛΥΚΙΝΟΣ Εἶτα πῶς ὁ οἰνοχόος ὀρέξειπλῆρες οὕτω βαρὺ ἔκπωμα ἢ σὺ δέξῃ παραὐτοῦ ἀμογητὶ οὐ σκύφον ἀλλὰ Σισύφειόντι βάρος ἀναδιδόντοςΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἄνθρωπε μή μοιἀνάλυε τὴν εὐχήν ἐγὼ δὲ καὶ τὰς τρα-

31

ΕΡΜΗΣ Τί οὖν ὦ Λάμπιχε τοσαῦταἔχων πάρειΛΑΜΠΙΧΟΣ Τί οὖν ἐχρῆν ὦ Ἑρμῆγυμνὸν ἥκειν τύραννον ἄνδραΕΡΜΗΣ Τύραννον μὲν οὐδαμῶς νεκρὸνδὲ μάλα ὥστε ἀπόθου ταῦταΛΑΜΠΙΧΟΣ Ἰδού σοι ὁ πλοῦτος ἀπέρ-ριπταιΕΡΜΗΣ Καὶ τὸν τῦφον ἀπόρριψον ὦΛάμπιχε καὶ τὴν ὑπεροψίαν βαρήσει γὰρτὸ πορθμεῖον συνεμπεσόνταΛΑΜΠΙΧΟΣ Οὐκοῦν ἀλλὰ τὸ διάδημαἔασόν με ἔχειν καὶ τὴν ἐφεστρίδαΕΡΜΗΣ Οὐδαμῶς ἀλλὰ καὶ ταῦταἄφες ΛΑΜΠΙΧΟΣ Εἶεν τί ἔτι πᾶν γὰρἀφῆκα ὡς ὁρᾷςΕΡΜΗΣ Καὶ τὴν ὠμότητα καὶ τὴνἄνοιαν καὶ τὴν ὕβριν καὶ τὴν ὀργήν καὶ τα-ῦτα ἄφεςΛΑΜΠΙΧΟΣ Ἰδού σοι ψιλός εἰμι

122

ὁ μὲν γὰρ Βλεψίας αὐτὸς ἑαυτοῦ κατηγόρειφθάσας πολλὴν τὴν ἄνοιαν ὡς τὰ χρήματαἐφύλαττεν τοῖς οὐδὲν προσήκουσιν κληρο-νόμοις εἰς ἀεὶ βιώσεσθαι ὁ μάταιος νομί-ζων πλὴν ἔμοιγε οὐ τὴν τυχοῦσαν τερπω-λὴν παρέσχον τότε στένοντες ἀλλ ἤδημὲν ἐπὶ τῷ στομίῳ ἐσμέν ἀποβλέπειν δὲχρὴ καὶ ἀποσκοπεῖν πόρρωθεν τοὺς ἀφι-κνουμένους βαβαί πολλοί γε καὶ ποικίλοικαὶ πάντες δακρύοντες πλὴν τῶν νεογνῶντούτων καὶ νηπίων ἀλλὰ καὶ οἱ πάνυ γέρο-ντες ὀδύρονται τί τοῦτο ἆρα τὸ φίλτροναὐτοὺς ἔχει τοῦ βίου τοῦτον οὖν τὸν ὑπέρ-γηρων ἐρέσθαι βούλομαι τί δακρύεις τηλι-κοῦτος ἀποθανών τί ἀγανακτεῖς ὦ βέλτι-στε καὶ ταῦτα γέρων ἀφιγμένος ἦ που βα-σιλεύς τις ἦσθα ΠΤΩΧΟΣ ΟὐδαμῶςΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλὰ σατράπης τιςΠΤΩΧΟΣ Οὐδὲ τοῦτοΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἆρα οὖν ἐπλούτεις εἶτα

139

ὅλως οἶδε τὰ μετὰ τὸν βίονrdquo ἐνταῦθα δὲοὐ παύσῃ βεβαίως γελῶν καθάπερ ἐγὼνῦν καὶ μάλιστα ἐπειδὰν ὁρᾷς τοὺς πλου-σίους καὶ σατράπας καὶ τυράννους οὕτωταπεινοὺς καὶ ἀσήμους ἐκ μόνης οἰμωγῆςδιαγινωσκομένους καὶ ὅτι μαλθακοὶ καὶἀγεννεῖς εἰσι μεμνημένοι τῶν ἄνω ταῦταλέγε αὐτῷ καὶ προσέτι ἐμπλησάμενον τὴνπήραν ἥκειν θέρμων τε πολλῶν καὶ εἴ πουεὕροι ἐν τῇ τριόδῳ Ἑκάτης δεῖπνον κείμε-νον ἢ ᾠὸν ἐκ καθαρσίου ἤ τι τοιοῦτον ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ἀλλ ἀπαγγελῶ τα-ῦτα ὦ Διόγενες ὅπως δὲ εἰδῶ μάλισταὁποῖός τίς ἐστι τὴν ὄψιν ndashΔΙΟΓΕΝΗΣ Γέρων φαλακρός τρι-βώνιον ἔχων πολύθυρον ἅπαντι ἀνέμῳἀναπεπταμένον καὶ ταῖς ἐπιπτυχαῖς τῶνῥακίων ποικίλον γελᾷ δ ἀεὶ καὶ τὰ πολλὰτοὺς ἀλαζόνας τούτους φιλοσόφους ἐπι-σκώπτειΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ῥᾴδιον εὑρεῖν ἀπό γε

60

κἀπειδὰν τἀν τῇ Ἑλλάδι πάντα ἤδη χειρω-σώμεθα ndash οὐδεὶς γὰρ ὁ ἐναντιωθησόμενοςἡμῖν τὰ ὅπλα τοσούτοις οὖσιν ἀλλ ἀκονιτὶκρατοῦμεν ndash ἐπιβάντες ἐπὶ τὰς τριήρειςκαὶ τοὺς ἵππους εἰς τὰς ἱππαγωγοὺς ἐμβι-βάσαντες ndash παρεσκεύασται δ ἐν Κεγχρεα-ῖς καὶ σῖτος ἱκανὸς καὶ τὰ πλοῖα διαρκῆκαὶ τὰ ἄλλα πάντα ndash διαβάλωμεν τὸνΑἰγαῖον ἐς τὴν Ἰωνίαν εἶτα ἐκεῖ τῇ Ἀρ-τέμιδι θύσαντες καὶ τὰς πόλεις ἀτειχί-στους λαβόντες ῥᾳδίως ἄρχοντας ἀπολι-πόντες προχωρῶμεν ἐπὶ Συρίας διὰ Καρί-ας εἶτα Λυκίας καὶ Παμφυλίας καὶ Πισι-δῶν καὶ τῆς παραλίου καὶ ὀρεινῆς Κιλικί-ας ἄχρι ἂν ἐπὶ τὸν Εὐφράτην ἀφικώμεθαΛΥΚΙΝΟΣ Ἐμέ ὦ βασιλεῦ εἰ δοκεῖσατράπην τῆς Ἑλλάδος κατάλιπε δειλὸςγάρ εἰμι καὶ τῶν οἴκοι πολὺ ἀπελθεῖν οὐκἂν ἡδέως ὑπομείναιμι σὺ δὲ ἔοικας ἐπὶἈρμενίους καὶ Παρθυαίους ἐλάσειν μάχιμαφῦλα καὶ τὴν τοξικὴν εὔστοχα ὥστε ἄλλῳ

41

γὸς ὢν καὶ Δᾶμις ὁ πλούσιος ὁ ἐκ Κορίν-θου συγκατῄεσαν ὁ μὲν Δᾶμις ὑπὸ τοῦπαιδὸς ἐκ φαρμάκων ἀποθανών ὁ δὲΛάμπις δι ἔρωτα Μυρτίου τῆς ἑταίραςἀποσφάξας ἑαυτόν ὁ δὲ Βλεψίας λιμῷἄθλιος ἐλέγετο ἀπεσκληκέναι καὶ ἐδήλουδὲ ὠχρὸς εἰς ὑπερβολὴν καὶ λεπτὸς εἰς τὸἀκριβέστατον φαινόμενος ἐγὼ δὲ καίπερεἰδὼς ἀνέκρινον ὃν τρόπον ἀποθάνοιενεἶτα τῷ μὲν Δάμιδι αἰτιωμένῳ τὸν υἱόνΟὐκ ἄδικα μέντοι ἔπαθες ἔφην ὑπ αὐτοῦεἰ τάλαντα ἔχων ὁμοῦ χίλια καὶ τρυφῶναὐτὸς ἐνενηκοντούτης ὢν ὀκτωκαιδεκαέτεινεανίσκῳ τέτταρας ὀβολοὺς παρεῖχες σὺδέ ὦ Ἀκαρνάν ndash ἔστενε γὰρ κἀκεῖνος καὶκατηρᾶτο τῇ Μυρτίῳ ndash τί αἰτιᾷ τὸν Ἔρω-τα σεαυτὸν δέον ὃς τοὺς μὲν πολεμίουςοὐδεπώποτε ἔτρεσας ἀλλὰ φιλοκινδύνωςἠγωνίζου πρὸ τῶν ἄλλων ἀπὸ δὲ τοῦ τυ-χόντος παιδισκαρίου καὶ δακρύων ἐπι-πλάστων καὶ στεναγμῶν ἑάλως ὁ γενναῖος

138

ΕΡΜΗΣ Ἔμβαινε ἤδη σὺ δὲ ὁ παχύς ὁπολύσαρκος τίς ὢν τυγχάνειςΔΑΜΑΣΙΑΣ Δαμασίας ὁ ἀθλητήςΕΡΜΗΣ Ναί ἔοικας οἶδα γάρ σε πολ-λάκις ἐν ταῖς παλαίστραις ἰδώνΔΑΜΑΣΙΑΣ Ναί ὦ Ἑρμῆ ἀλλὰ πα-ράδεξαί με γυμνὸν ὄνταΕΡΜΗΣ Οὐ γυμνόν ὦ βέλτιστε τοσαύ-τας σάρκας περιβεβλημένον ὥστε ἀπόδυθιαὐτάς ἐπεὶ καταδύσεις τὸ σκάφος τὸν ἕτε-ρον πόδα ὑπερθεὶς μόνον ἀλλὰ καὶ τοὺςστεφάνους τούτους ἀπόρριψον καὶ τὰ κη-ρύγματαΔΑΜΑΣΙΑΣ Ἰδού σοι γυμνός ὡς ὁρᾷςἀληθῶς εἰμι καὶ ἰσοστάσιος τοῖς ἄλλοις νε-κροῖς ΕΡΜΗΣ Οὕτως ἄμεινον ἀβαρῆ εἶναιὥστε ἔμβαινε καὶ σὺ τὸν πλοῦτον ἀπο-θέμενος ὦ Κράτων καὶ τὴν μαλακίαν δὲπροσέτι καὶ τὴν τρυφὴν μηδὲ τὰ ἐντάφιακόμιζε μηδὲ τὰ τῶν προγόνων ἀξιώματα

123

παραδοὺς τὸ δεξιὸν ἐμὲ Ἀντίπατρόν τιναἔασον ἐπὶ τῆς Ἑλλάδος μή με καὶ διαπεί-ρῃ τις οἰστῷ ἄθλιον βαλὼν ἐς τὰ γυμνὰπερὶ Σοῦσα ἢ Βάκτρα ἡγούμενόν σοι τῆςφάλαγγοςΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἀποδιδράσκεις ὦ Λυ-κῖνε τὸν κατάλογον δειλὸς ὤν ὁ δὲ νόμοςἀποτετμῆσθαι τὴν κεφαλήν εἴ τις λιπὼνφαίνοιτο τὴν τάξιν ἀλλ ἐπεὶ κατὰ τὸνΕὐφράτην ἤδη ἐσμὲν καὶ ὁ ποταμὸς ἔζευ-κται καὶ κατόπιν ὁπόσα διεληλύθαμενἀσφαλῶς ἔχει καὶ πάντα ὕπαρχοι κατέχου-σιν ὑπ ἐμοῦ ἑκάστῳ ἔθνει ἐπεισαχθέντεςοἱ δὲ καὶ ἀπίασι τὴν Φοινίκην ἡμῖν ἐν τού-τῳ καὶ τὴν Παλαιστίνην εἶτα καὶ τὴνΑἴγυπτον προσαξόμενοι σὺ πρῶτος ὦΛυκῖνε διάβαινε τὸ δεξιὸν ἄγων εἶτα ἐγὼκαὶ μετ ἐμὲ ὁ Τιμόλαος ἐπὶ πᾶσι δὲ τὸ ἱπ-πικὸν ἄγε σύ ὦ Ἀδείμαντε καὶ διὰ μὲντῆς Μεσοποταμίας οὐδεὶς ἀπήντηκεν ἡμῖνπολέμιος ἀλλὰ ἑκόντες αὑτούς τε καὶ τὰς

42

ΝΕΚΡΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥΔΕΥΚΟΥΣ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ὦ Πολύδευκες ἐντέλλο-μαί σοι ἐπειδὰν τάχιστα ἀνέλθῃς ndash σὸνγάρ ἐστιν οἶμαι ἀναβιῶναι αὔριον ndash ἤνπου ἴδῃς Μένιππον τὸν κύνα ndash εὕροις δἂν αὐτὸν ἐν Κορίνθῳ κατὰ τὸ Κράνειον ἢἐν Λυκείῳ τῶν ἐριζόντων πρὸς ἀλλήλουςφιλοσόφων καταγελῶντα ndash εἰπεῖν πρὸςαὐτόν ὅτι σοί ὦ Μένιππε κελεύει ὁ Διο-γένης εἴ σοι ἱκανῶς τὰ ὑπὲρ γῆς καταγε-γέλασται ἥκειν ἐνθάδε πολλῷ πλείω ἐπι-γελασόμενον ἐκεῖ μὲν γὰρ ἐν ἀμφιβόλῳσοὶ ἔτι ὁ γέλως ἦν καὶ πολὺ τὸ ldquoτίς γὰρ

59

κατάλιπε δὲ καὶ γένος καὶ δόξαν καὶ εἴποτέ σε ἡ πόλις ἀνεκήρυξεν καὶ τὰς τῶνἀνδριάντων ἐπιγραφάς μηδὲ ὅτι μέγαντάφον ἐπί σοι ἔχωσαν λέγε βαρύνει γὰρκαὶ ταῦτα μνημονευόμεναΚΡΑΤΩΝ Οὐχ ἑκὼν μέν ἀπορρίψω δέτί γὰρ ἂν καὶ πάθοιμιΕΡΜΗΣ βαβαί σὺ δὲ ὁ ἔνοπλος τί βού-λει ἢ τί τὸ τρόπαιον τοῦτο φέρειςΣΤΡΑΤΗΓΟΣ Ὅτι ἐνίκησα ὦ Ἑρμῆκαὶ ἠρίστευσα καὶ ἡ πόλις ἐτίμησέν μεΕΡΜΗΣ Ἄφες ὑπὲρ γῆς τὸ τρόπαιον ἐνᾅδου γὰρ εἰρήνη καὶ οὐδὲν ὅπλων δεήσειὁ σεμνὸς δὲ οὗτος ἀπό γε τοῦ σχήματοςκαὶ βρενθυόμενος ὁ τὰς ὀφρῦς ἐπηρκώς ὁἐπὶ τῶν φροντίδων τίς ἐστιν ὁ τὸν βαθὺνπώγωνα καθειμένοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Φιλόσοφός τις ὦ Ἑρμῆμᾶλλον δὲ γόης καὶ τερατείας μεστόςὥστε ἀπόδυσον καὶ τοῦτον ὄψει γὰρ πολ-λὰ καὶ γελοῖα ὑπὸ τῷ ἱματίῳ σκεπόμενα

124

κατιέναι ὁ δέ γε Ὀροίτης καὶ πάνυ ἁπα-λὸς ἦν τὼ πόδε καὶ οὐδ ἑστάναι χαμαίοὐχ ὅπως βαδίζειν ἐδύνατο πάσχουσι δαὐτὸ ἀτεχνῶς Μῆδοι πάντες ἢν ἀποβῶσιτῶν ἵππων ὥσπερ οἱ ἐπὶ τῶν ἀκανθῶνἀκροποδητὶ μόλις βαδίζουσιν ὥστε ἐπεὶκαταβαλὼν ἑαυτὸν ἔκειτο καὶ οὐδεμιᾷ μη-χανῇ ἀνίστασθαι ἤθελεν ὁ βέλτιστος Ἑρ-μῆς ἀράμενος αὐτὸν ἐκόμισεν ἄχρι πρὸς τὸπορθμεῖον ἐγὼ δὲ ἐγέλωνΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Κἀγὼ δὲ ὁπότε κα-τῄειν οὐδ ἀνέμιξα ἐμαυτὸν τοῖς ἄλλοιςἀλλ ἀφεὶς οἰμώζοντας αὐτοὺς προδραμὼνἐπὶ τὸ πορθμεῖον προκατέλαβον χώραν ὡςἂν ἐπιτηδείως πλεύσαιμι καὶ παρὰ τὸνπλοῦν οἱ μὲν ἐδάκρυόν τε καὶ ἐναυτίωνἐγὼ δὲ μάλα ἐτερπόμην ἐπ αὐτοῖςΔΙΟΓΕΝΗΣ Σὺ μέν ὦ Κράτης καὶἈντίσθενες τοιούτων ἐτύχετε τῶν ξυνοδοι-πόρων ἐμοὶ δὲ Βλεψίας τε ὁ δανειστικὸς ὁἐκ Πειραιῶς καὶ Λάμπις ὁ Ἀκαρνὰν ξενα-

137

58

ἀκροπόλεις ἅνθρωποι ἐνεχείρισαν καὶ ἐπὶΒαβυλῶνα ἐλθόντες ἀπροσδόκητοι παρήλ-θομεν εἰς τὸ εἴσω τῶν τειχῶν καὶ ἔχομεντὴν πόλιν ὁ βασιλεὺς δὲ περὶ Κτησιφῶνταδιατρίβων ἤκουσε τὴν ἔφοδον εἶτα εἰς Σε-λεύκειαν παρελθὼν παρασκευάζεται ἱπ-πέας τε ὅτι πλείστους μεταπεμπόμενος καὶτοξότας καὶ σφενδονήτας ἀπαγγέλλουσι δοὖν οἱ σκοποὶ ἀμφὶ τὰς ἑκατὸν ἤδη μυ-ριάδας τοῦ μαχίμου συνειλέχθαι καὶ τού-των εἴκοσιν ἱπποτοξότας καίτοι οὔπω ὁἈρμένιος πάρεστιν οὔτε οἱ κατὰ τὴν Κα-σπίαν θάλατταν οἰκοῦντες οὔτε οἱ ἀπὸΒάκτρων ἀλλ ἐκ τῶν πλησίον καὶ προα-στείων τῆς ἀρχῆς οὕτω ῥᾳδίως τοσαύταςμυριάδας κατέλεξε καιρὸς οὖν ἤδη σκοπε-ῖν ἡμᾶς ὅ τι χρὴ ποιεῖνΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀλλ ἐγὼ μέν φημιδεῖν ὑμᾶς τὸ πεζὸν ἀπιέναι τὴν ἐπὶ Κτησι-φῶντος ἡμᾶς δὲ τὸ ἱππικὸν αὐτοῦ μένειντὴν Βαβυλῶνα διαφυλάξοντας

43

μπλοκῇ ὁ μὲν γὰρ Ἀρσάκης ἐπήλαυνενὡς διηγεῖτο πολὺ τῶν ἄλλων προεξορμή-σας ὑποστὰς δὲ ὁ Θρᾷξ τῇ πέλτῃ μὲν ὑπο-δὺς ἀποσείεται τοῦ Ἀρσάκου τὸν κοντόνὑποθεὶς δὲ τὴν σάρισαν αὐτόν τε διαπείρεικαὶ τὸν ἵππονΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Πῶς οἷόν τε ὦΚράτης μιᾷ πληγῇ τοῦτο γενέσθαιΚΡΑΤΗΣ Ῥᾷστ ὦ Ἀντισθένες ὁ μὲνγὰρ ἐπήλαυνεν εἰκοσάπηχύν τινα κοντὸνπροβεβλημένος ὁ Θρᾷξ δ ἐπειδὴ τῇ πέλ-τῃ παρεκρούσατο τὴν προσβολὴν καὶ πα-ρῆλθεν αὐτὸν ἡ ἀκωκή ἐς τὸ γόνυ ὀκλάσαςδέχεται τῇ σαρίσῃ τὴν ἐπέλασιν καὶ τι-τρώσκει τὸν ἵππον ὑπὸ τὸ στέρνον ὑπὸ θυ-μοῦ καὶ σφοδρότητος ἑαυτὸν διαπείρανταδιελαύνεται δὲ καὶ ὁ Ἀρσάκης ἐκ τοῦ βου-βῶνος διαμπὰξ ἄχρι ὑπὸ τὴν πυγήν ὁρᾷςοἷόν τι ἐγένετο οὐ τοῦ ἀνδρός ἀλλὰ τοῦἵππου μᾶλλον τὸ ἔργον ἠγανάκτει δ ὅμωςὁμότιμος ὢν τοῖς ἄλλοις καὶ ἠξίου ἱππεὺς

136

ΕΡΜΗΣ Κατάθου σὺ τὸ σχῆμα πρῶτονεἶτα καὶ ταυτὶ πάντα ὦ Ζεῦ ὅσην μὲν τὴνἀλαζονείαν κομίζει ὅσην δὲ ἀμαθίαν καὶἔριν καὶ κενοδοξίαν καὶ ἐρωτήσεις ἀπόρουςκαὶ λόγους ἀκανθώδεις καὶ ἐννοίας πολυ-πλόκους ἀλλὰ καὶ ματαιοπονίαν μάλαπολλὴν καὶ λῆρον οὐκ ὀλίγον καὶ ὕθλουςκαὶ μικρολογίαν νὴ Δία καὶ χρυσίον γετουτὶ καὶ ἡδυπάθειαν δὲ καὶ ἀναισχυντίανκαὶ ὀργὴν καὶ τρυφὴν καὶ μαλακίαν οὐλέληθεν γάρ με εἰ καὶ μάλα περικρύπτειςαὐτά καὶ τὸ ψεῦδος δὲ ἀπόθου καὶ τὸντῦφον καὶ τὸ οἴεσθαι ἀμείνων εἶναι τῶν ἄλ-λων ὡς εἴ γε ταῦτα πάντα ἔχων ἐμβαίηςποία πεντηκόντορος δέξαιτο ἄν σεΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Ἀποτίθεμαι τοίνυναὐτά ἐπείπερ οὕτω κελεύειςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ καὶ τὸν πώγωνα το-ῦτον ἀποθέσθω ὦ Ἑρμῆ βαρύν τε ὄντακαὶ λάσιον ὡς ὁρᾷς πέντε μναῖ τριχῶνεἰσι τοὐλάχιστον

125

ΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἀποδειλιᾷς καὶ σύ ὦἈδείμαντε πλησίον τοῦ κινδύνου γενόμε-νος σοὶ δὲ τί δοκεῖ ὦ ΤιμόλαεΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἁπάσῃ τῇ στρατιᾷ βαδί-ζειν ἐπὶ τοὺς πολεμίους μηδὲ περιμένεινἔστ ἂν ἄμεινον παρασκευάσωνται παντα-χόθεν τῶν συμμάχων προσγενομένων ἀλλἕως ἔτι καθ ὁδόν εἰσιν οἱ πολέμιοι ἐπιχει-ρῶμεν αὐτοῖςΣΑΜΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις σὺ δὲ τί ὦ Λυ-κῖνε δοκιμάζεις ΛΥΚΙΝΟΣ Ἐγώ σοι φράσω ἐπειδὴκεκμήκαμεν συντόνως ὁδεύοντες ὁπότεκατῄειμεν ἕωθεν ἐς τὸν Πειραιᾶ καὶ νῦνἤδη τριάκοντά που σταδίους προκεχωρή-καμεν καὶ ὁ ἥλιος πολύς κατὰ μεσημβρίανγὰρ ἤδη μάλιστα ἐνταῦθά που ἐπὶ τὰςἐλαίας ἐπὶ τῆς ἀνατετραμμένης στήλης κα-θίσαντας ἀναπαύσασθαι εἶτα οὕτως ἀνα-στάντας ἀνύειν τὸ λοιπὸν ἐς τὸ ἄστυΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἔτι γὰρ Ἀθήνησιν ὦ μα-

44

τὸ γελάσαι μάλα ἡδέως ἐφ οἷς ὑμεῖς ᾐτή-σατε τοιούτοις οὖσι καὶ ταῦτα φιλοσοφίανἐπαινοῦντες

57

ΕΡΜΗΣ Εὖ λέγεις ἀπόθου καὶ τοῦτονΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Καὶ τίς ὁ ἀποκείρωνἔσταιΕΡΜΗΣ Μένιππος οὑτοσὶ λαβὼν πέλε-κυν τῶν ναυπηγικῶν ἀποκόψει αὐτὸν ἐπι-κόπῳ τῇ ἀποβάθρᾳ χρησάμενος ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔκ ὦ Ἑρμῆ ἀλλὰ πρίο-νά μοι ἀνάδος γελοιότερον γὰρ τοῦτοΕΡΜΗΣ Ὁ πέλεκυς ἱκανός εὖ γε ἀν-θρωπινώτερος νῦν ἀναπέφηνας ἀποθέμενοςσαυτοῦ τὴν κινάβρανΜΕΝΙΠΠΟΣ Βούλει μικρὸν ἀφέλωμαικαὶ τῶν ὀφρύωνΕΡΜΗΣ Μάλιστα ὑπὲρ τὸ μέτωπονγὰρ καὶ ταύτας ἐπῆρκεν οὐκ οἶδα ἐφ ὅτῳἀνατείνων ἑαυτόν τί τοῦτο καὶ δακρύειςὦ κάθαρμα καὶ πρὸς θάνατον ἀποδειλιᾷςἔμβηθι δ οὖνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἓν ἔτι τὸ βαρύτατον ὑπὸμάλης ἔχειΕΡΜΗΣ Τί ὦ Μένιππε

126

νόδωρός τε ὁ πλούσιος ὁ ἡμέτερος καὶ Ἀρ-σάκης ὁ Μηδίας ὕπαρχος καὶ Ὀροίτης ὁἈρμένιος ὁ μὲν οὖν Ἰσμηνόδωρος ndash ἐπε-φόνευτο γὰρ ὑπὸ τῶν λῃστῶν ὑπὸ τὸν Κι-θαιρῶνα Ἐλευσῖνάδε οἶμαι βαδίζων ndashἔστενε καὶ τὸ τραῦμα ἐν ταῖν χεροῖν εἶχεκαὶ τὰ παιδία ἃ νεογνὰ καταλελοίπει ἀνε-καλεῖτο καὶ ἑαυτῷ ἐπεμέμφετο τῆς τόλ-μης ὃς Κιθαιρῶνα ὑπερβάλλων καὶ τὰπερὶ τὰς Ἐλευθερὰς χωρία πανέρημα ὄνταὑπὸ τῶν πολέμων διοδεύων δύο μόνουςοἰκέτας ἐπηγάγετο καὶ ταῦτα φιάλαςπέντε χρυσᾶς καὶ κυμβία τέτταρα μεθἑαυτοῦ κομίζων ὁ δὲ Ἀρσάκης ndash γηραιὸςἤδη καὶ νὴ Δί οὐκ ἄσεμνος τὴν ὄψιν ndash εἰςτὸ βαρβαρικὸν ἤχθετο καὶ ἠγανάκτει πε-ζὸς βαδίζων καὶ ἠξίου τὸν ἵππον αὐτῷπροσαχθῆναι καὶ γὰρ καὶ ὁ ἵππος αὐτῷσυνετεθνήκει μιᾷ πληγῇ ἀμφότεροι διαπα-ρέντες ὑπὸ Θρᾳκός τινος πελταστοῦ ἐν τῇἐπὶ τῷ Ἀράξῃ πρὸς τὸν Καππαδόκην συ-

135

ξαίμην πλουτήσας ἐπ ὀλίγον ὑπηνέμιόντινα πλοῦτον ἀνιᾶσθαι μετ ὀλίγον ψιλὴντὴν μᾶζαν ἐσθίων οἷα ὑμεῖς πείσεσθε μετὀλίγον ἐπειδὰν ἡ εὐδαιμονία μὲν ὑμῖν καὶὁ πολὺς πλοῦτος οἴχηται ἀποπτάμενοςαὐτοὶ δὲ καταβάντες ἀπὸ τῶν θησαυρῶν τεκαὶ διαδημάτων ὥσπερ ἐξ ἡδίστου ὀνείρα-τος ἀνεγρόμενοι ἀνόμοια τὰ ἐπὶ τῆς οἰκίαςεὑρίσκητε ὥσπερ οἱ τοὺς βασιλεῖς ὑποκρι-νόμενοι τραγῳδοὶ ἐξελθόντες ἀπὸ τοῦ θε-άτρου λιμώττοντες οἱ πολλοί καὶ ταῦταπρὸ ὀλίγου Ἀγαμέμνονες ὄντες ἢ Κρέο-ντες λυπήσεσθε οὖν ὡς τὸ εἰκός καὶ δυ-σάρεστοι ἔσεσθε τὰ ἐπὶ τῆς οἰκίας καὶμάλιστα σύ ὦ Τιμόλαε ὁπόταν δέῃ σε τὸαὐτὸ παθεῖν τῷ Ἰκάρῳ τῆς πτερώσεωςδιαλυθείσης καταπεσόντα ἐκ τοῦ οὐρανοῦχαμαὶ βαδίζειν ἀπολέσαντα τοὺς δακτυλί-ους ἐκείνους ἅπαντας ἀπορρυέντας τῶν δα-κτύλων ἐμοὶ δὲ καὶ τοῦτο ἱκανὸν ἀντὶπάντων θησαυρῶν καὶ Βαβυλῶνος αὐτῆς

56

κάριε εἶναι δοκεῖς ὃς ἀμφὶ Βαβυλῶνα ἐντῷ πεδίῳ πρὸ τῶν τειχῶν ἐν τοσούτοιςστρατιώταις κάθησαι περὶ τοῦ πολέμουδιασκοπούμενοςΛΥΚΙΝΟΣ Εὖ γε ὑπέμνησας ἐγὼ δὲνήφειν ᾤμην καὶ ὕπαρ ἀποφανεῖσθαι τὴνγνώμηνΣΑΜΙΠΠΟΣ Πρόσιμεν δή εἴ σοι δοκεῖκαὶ ὅπως ἄνδρες ἀγαθοὶ ἐν τοῖς κινδύνοιςἔσεσθε μηδὲ προδώσετε τὸ πάτριον φρόνη-μα ἤδη γάρ που καὶ οἱ πολέμιοι ἐπιλαμ-βάνουσιν ὥστε τὸ μὲν σύνθημα ἔστωἘνυάλιος ὑμεῖς δὲ ἐπειδὰν σημάνῃ ὁ σαλ-πιγκτής ἀλαλάξαντες καὶ τὰ δόρατα κρού-σαντες πρὸς τὰς ἀσπίδας ἐπείγεσθε συμ-μῖξαι τοῖς ἐναντίοις καὶ ἐντὸς γενέσθαιτῶν τοξευμάτων ὡς μηδὲ πληγὰς λαμ-βάνωμεν ἀκροβολίζεσθαι αὐτοῖς διδόντεςκαὶ ἐπειδὴ ἐς χεῖρας ἤδη συνεληλύθαμεντὸ μὲν εὐώνυμον καὶ ὁ Τιμόλαος ἐτρέψα-ντο τοὺς καθ αὑτοὺς Μήδους ὄντας τὸ δὲ

45

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΘΕΝΟΥΣΚΑΙ ΚΡΑΤΗΤΟΣ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀντίσθενες καὶ Κράτηςσχολὴν ἄγομεν ὥστε τί οὐκ ἄπιμεν εὐθὺτῆς καθόδου περιπατήσοντες ὀψόμενοιτοὺς κατιόντας οἷοί τινές εἰσι καὶ τί ἕκα-στος αὐτῶν ποιεῖΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Ἀπίωμεν ὦ Διόγενεςκαὶ γὰρ ἂν ἡδὺ τὸ θέαμα γένοιτο τοὺς μὲνδακρύοντας αὐτῶν ὁρᾶν τοὺς δὲ ἱκετεύο-ντας ἀφεθῆναι ἐνίους δὲ μόλις κατιόνταςκαὶ ἐπὶ τράχηλον ὠθοῦντος τοῦ Ἑρμοῦὅμως ἀντιβαίνοντας καὶ ὑπτίους ἀντερείδο-ντας οὐδὲν δέονΚΡΑΤΗΣ Ἔγωγ οὖν καὶ διηγήσομαιὑμῖν ἃ εἶδον ὁπότε κατῄειν κατὰ τὴν ὁδόνΔΙΟΓΕΝΗΣ Διήγησαι ὦ Κράτης ἔοι-κας γάρ τινα ἑωρακέναι παγγέλοιαΚΡΑΤΗΣ Καὶ ἄλλοι μὲν πολλοὶ συγκα-τέβαινον ἡμῖν ἐν αὐτοῖς δὲ ἐπίσημοι Ἰσμη-

134

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Κολακείαν ὦ Ἑρμῆ πολ-λὰ ἐν τῷ βίῳ χρησιμεύσασαν αὐτῷΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Οὐκοῦν καὶ σύ ὦΜένιππε ἀπόθου τὴν ἐλευθερίαν καὶ παρ-ρησίαν καὶ τὸ ἄλυπον καὶ τὸ γενναῖον καὶτὸν γέλωτα μόνος γοῦν τῶν ἄλλων γελᾷςΕΡΜΗΣ Μηδαμῶς ἀλλὰ καὶ ἔχε ταῦτακοῦφα γὰρ καὶ πάνυ εὔφορα ὄντα καὶ πρὸςτὸν κατάπλουν χρήσιμα καὶ ὁ ῥήτωρ δὲσὺ ἀπόθου τῶν ῥημάτων τὴν τοσαύτηνἀπεραντολογίαν καὶ ἀντιθέσεις καὶ παρι-σώσεις καὶ περιόδους καὶ βαρβαρισμοὺςκαὶ τὰ ἄλλα βάρη τῶν λόγωνΡΗΤΩΡ Ἢν ἰδού ἀποτίθεμαιΕΡΜΗΣ Εὖ ἔχει ὥστε λύε τὰ ἀπόγειατὴν ἀποβάθραν ἀνελώμεθα τὸ ἀγκύριονἀνεσπάσθω πέτασον τὸ ἱστίον εὔθυνε ὦπορθμεῦ τὸ πηδάλιον εὖ πάθωμεν τίοἰμώζετε ὦ μάταιοι καὶ μάλιστα ὁ φι-λόσοφος σὺ ὁ ἀρτίως τὸν πώγωνα δεδῃω-μένος

127

κατ ἐμὲ ἰσόπαλον ἔτι Πέρσαι γάρ εἰσι καὶὁ βασιλεὺς ἐν αὐτοῖς ἡ δὲ ἵππος ἅπασατῶν βαρβάρων ἐπὶ τὸ δεξιὸν ἡμῶν ἐλαύ-νουσιν ὥστε ὦ Λυκῖνε αὐτός τε ἀνὴρἀγαθὸς γίγνου καὶ τοῖς μετὰ σαυτοῦ παρα-κελεύου δέχεσθαι τὴν ἐπέλασινΛΥΚΙΝΟΣ Ὢ τῆς τύχης ἐπ ἐμὲ γὰροἱ ἱππεῖς ἅπαντες καὶ μόνος ἐπιτήδειοςαὐτοῖς ἔδοξα ἐπελαύνεσθαι καί μοι δοκῶἢν βιάζωνται αὐτομολήσειν προσδραμὼνἐς τὴν παλαίστραν ἔτι πολεμοῦντας ὑμᾶςκαταλιπώνΣΑΜΙΠΠΟΣ Μηδαμῶς κρατεῖς γὰραὐτῶν καὶ σὺ ἤδη τὸ μέρος ἐγὼ δέ ὡςὁρᾷς καὶ μονομαχήσω πρὸς τὸν βασιλέαπροκαλεῖται γάρ με καὶ ἀναδῦναι πάντωςαἰσχρόνΛΥΚΙΝΟΣ Νὴ Δία καὶ τετρώσῃ αὐτίκαμάλα πρὸς αὐτοῦ βασιλικὸν γὰρ καὶ τὸτρωθῆναι περὶ τῆς ἀρχῆς μαχόμενονΣΑΜΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις ἐπιπόλαιον

46

τόδε τί δή ποτε οὐχ εἷς δακτύλιος ἅπανταταῦτα δύναταί σοι ἀλλὰ τοσούτους περι-ημμένος βαδιῇ τὴν ἀριστερὰν πεφορτι-σμένος κατὰ δάκτυλον ἕνα μᾶλλον δὲὑπερπαίει ὁ ἀριθμός καὶ δεήσει καὶ τὴνδεξιὰν συνεπιλαβεῖν καίτοι ἑνὸς τοῦ ἀνα-γκαιοτάτου προσδεῖ ὃς περιθέμενόν σεπαύσει μωραίνοντα τὴν πολλὴν ταύτηνκόρυζαν ἀποξύσας ἢ τοῦτο μὲν καὶ ὁ ἑλ-λέβορος ἱκανὸς ποιῆσαι ζωρότερος ποθείςΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἀλλὰ πάντως ὦ Λυκῖνεκαὶ αὐτὸς εὔξῃ τι ἤδη ποτέ ὡς ἂν μάθω-μεν οἷα αἰτήσεις ἀνεπίληπτα καὶ ἀνέγκλη-τα ὁ συκοφαντῶν τοὺς ἄλλους ΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλ οὐ δέομαι εὐχῆς ἐγώἥκομεν γὰρ δὴ πρὸς τὸ Δίπυλον καὶ ὁ βέλ-τιστος οὑτοσὶ Σάμιππος ἀμφὶ Βαβυλῶναμονομαχῶν καὶ σύ ὦ Τιμόλαε ἀριστῶνμὲν ἐν Συρίᾳ δειπνῶν δὲ ἐν Ἰταλίᾳ καὶτοῖς ἐμοὶ ἐπιβάλλουσι σταδίοις κατεχρήσα-σθε καλῶς ποιοῦντες ἄλλως τε οὐκ ἂν δε-

55

ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Ὅτι ὦ Ἑρμῆ ἀθάνα-τον ᾤμην τὴν ψυχὴν ὑπάρχεινΜΕΝΙΠΠΟΣ Ψεύδεται ἄλλα γὰρ ἔοικελυπεῖν αὐτόνΕΡΜΗΣ Τὰ ποῖαΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅτι μηκέτι δειπνήσειπολυτελῆ δεῖπνα μηδὲ νύκτωρ ἐξιὼν ἅπα-ντας λανθάνων τῷ ἱματίῳ τὴν κεφαλὴν κα-τειλήσας περίεισιν ἐν κύκλῳ τὰ χαμαιτυ-πεῖα καὶ ἕωθεν ἐξαπατῶν τοὺς νέους ἐπὶτῇ σοφίᾳ ἀργύριον λήψεται ταῦτα λυπεῖαὐτόν ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Σὺ γάρ ὦ Μένιππεοὐκ ἄχθῃ ἀποθανώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Πῶς ὃς ἔσπευσα ἐπὶ τὸνθάνατον καλέσαντος μηδενός ἀλλὰ μετα-ξὺ λόγων οὐ κραυγή τις ἀκούεται ὥσπερτινῶν ἀπὸ γῆς βοώντωνΕΡΜΗΣ Ναί ὦ Μένιππε οὐκ ἀφ ἑνόςγε χώρου ἀλλ οἱ μὲν εἰς τὴν ἐκκλησίανσυνελθόντες ἄσμενοι γελῶσι πάντες ἐπὶ τῷ

128

ΚΡΑΤΗΣ Ἀλλ οἱ ἄλλοι ἠμέλουν τῶντοιούτων κτημάτων καὶ οὐδεὶς ἐθεράπευενἡμᾶς κληρονομήσειν προσδοκῶν εἰς δὲ τὸχρυσίον πάντες ἔβλεπονΔΙΟΓΕΝΗΣ Εἰκότως οὐ γὰρ εἶχονἔνθα δέξαιντο τὰ τοιαῦτα παρ ἡμῶν διερ-ρυηκότες ὑπὸ τρυφῆς καθάπερ τὰ σαπρὰτῶν βαλλαντίων ὥστε εἴ ποτε καὶ ἐμβάλοιτις ἐς αὐτοὺς ἢ σοφίαν ἢ παρρησίαν ἢ ἀλή-θειαν ἐξέπιπτεν εὐθὺς καὶ διέρρει τοῦπυθμένος στέγειν οὐ δυναμένου οἷόν τιπάσχουσιν αἱ τοῦ Δαναοῦ αὗται παρθένοιεἰς τὸν τετρυπημένον πίθον ἐπαντλοῦσαιτὸ δὲ χρυσίον ὀδοῦσι καὶ ὄνυξι καὶ πάσῃμηχανῇ ἐφύλαττονΚΡΑΤΗΣ Οὐκοῦν ἡμεῖς μὲν ἕξομενκἀνταῦθα τὸν πλοῦτον οἱ δὲ ὀβολὸν ἥξουσικομίζοντες καὶ τοῦτον ἄχρι τοῦ πορθμέως

133

σκοπεῖν ἔξω βέλους ὑπεραιωρούμενον καὶεἰ δόξειέ μοι προσθέμενος ἂν τοῖς ἡττη-μένοις κοιμίσας τοὺς κρατοῦντας νικᾶν πα-ρεῖχον τοῖς φεύγουσιν ἀναστρέψασιν ἀπὸτῆς τροπῆς καὶ τὸ ὅλον παιδιὰν ἐποιού-μην ἂν τὸν τῶν ἀνθρώπων βίον καὶ πάνταἐμὰ ἦν καὶ θεὸς ἐδόκουν τοῖς ἄλλοις τοῦτοἡ ἄκρα εὐδαιμονία ἐστὶ μήτε ἀπολέσθαιμήτε ἐπιβουλευθῆναι δυναμένη καὶ μάλι-στα μεθ ὑγιείας ἐν μακρῷ τῷ βίῳ τί ἂναἰτιάσαιο ὦ Λυκῖνε τῆς εὐχῆςΛΥΚΙΝΟΣ Οὐδέν ὦ Τιμόλαε οὐδὲγὰρ ἀσφαλὲς ἐναντιοῦσθαι ἀνδρὶ πτηνῷκαὶ ὑπὲρ μυρίους τὴν ἰσχύν πλὴν ἀλλὰἐκεῖνο ἐρήσομαί σε εἴ τινα ἄλλον εἶδες ἐντοσούτοις ἔθνεσιν ὅσα ὑπερέπτης γέρονταἤδη ἄνδρα οὕτω παρακεκινηκότα τὴνγνώμην ἐπὶ δακτυλίου μικροῦ ὀχούμενονὄρη ὅλα κινεῖν ἄκρῳ τῷ δακτύλῳ δυνάμε-νον ἐπέραστον πᾶσι καὶ ταῦτα φαλακρὸνὄντα καὶ τὴν ῥῖνα σιμόν ἀτὰρ εἰπέ μοι καὶ

54

μέντοι τὸ τραῦμα καὶ οὐκ εἰς τὰ φανερὰτοῦ σώματος ὡς μηδὲ τὴν οὐλὴν ὕστερονἄμορφον γενέσθαι πλὴν ἀλλὰ ὁρᾷς ὅπωςἐπελάσας μιᾷ πληγῇ αὐτόν τε καὶ τὸν ἵπ-πον διέπειρα τὴν λόγχην ἀφείς εἶτα τὴνκεφαλὴν ἀποτεμὼν καὶ ἀφελὼν τὸ διάδημαβασιλεὺς ἤδη γέγονα προσκυνούμενος ὑφἁπάντων οἱ βάρβαροι προσκυνείτωσανὑμῶν κατὰ τὸν Ἑλλήνων νόμον ἄρξω εἷςστρατηγὸς ὀνομαζόμενος ἐπὶ τούτοις ἄραἐννοεῖτε ὅσας μὲν πόλεις ἐπωνύμους ἐπἐμαυτοῦ οἰκιῶ ὅσας δὲ καὶ καθαιρήσωἑλὼν κατὰ κράτος αἳ ἂν ὑβρίσωσί τι ἐςτὴν ἀρχήν ἁπάντων δὲ μάλιστα Κυδίαντὸν πλούσιον μετελεύσομαι ὃς ὅμορος ὤνμοι ἐξέωσε τοῦ ἀγροῦ ἐπιβαίνων κατ ὀλί-γον ἐς τὸ εἴσω τῶν ὅρωνΛΥΚΙΝΟΣ Πέπαυσο ἤδη ὦ Σάμιππεκαιρὸς γὰρ σὲ ἤδη μὲν νενικηκότα τηλι-καύτην μάχην ἐν Βαβυλῶνι εὐωχεῖσθαι τὰἐπινίκια ndash ἑκστάδιος γὰρ οἶμαί σοι ἡ ἀρχή

47

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Εὖ ἐποίησαν ἡμεῖς δὲὁπότε ἐν τῷ βίῳ ἦμεν οὐδὲν τοιοῦτον ἐνε-νοοῦμεν περὶ ἀλλήλων οὔτε πώποτεηὐξάμην Ἀντισθένην ἀποθανεῖν ὡς κληρο-νομήσαιμι τῆς βακτηρίας αὐτοῦ ndash εἶχεν δὲπάνυ καρτερὰν ἐκ κοτίνου ποιησάμενος ndashοὔτε οἶμαι σὺ ὁ Κράτης ἐπεθύμεις κληρο-νομεῖν ἀποθανόντος ἐμοῦ τὰ κτήματα καὶτὸν πίθον καὶ τὴν πήραν χοίνικας δύο θέρ-μων ἔχουσανΚΡΑΤΗΣ Οὐδὲν γάρ μοι τούτων ἔδειἀλλ οὐδὲ σοί ὦ Διόγενες ἃ γὰρ ἐχρῆν σύτε Ἀντισθένους ἐκληρονόμησας καὶ ἐγὼσοῦ πολλῷ μείζω καὶ σεμνότερα τῆς Περ-σῶν ἀρχῆς ΔΙΟΓΕΝΗΣ Τίνα ταῦτα φῄςΚΡΑΤΗΣ Σοφίαν αὐτάρκειαν ἀλή-θειαν παρρησίαν ἐλευθερίανΔΙΟΓΕΝΗΣ Νὴ Δία μέμνημαι τοῦτονδιαδεξάμενος τὸν πλοῦτον παρὰ Ἀντι-σθένους καὶ σοὶ ἔτι πλείω καταλιπών

132

Λαμπίχου θανάτῳ καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ συ-νέχεται πρὸς τῶν γυναικῶν καὶ τὰ παιδίανεογνὰ ὄντα ὁμοίως κἀκεῖνα ὑπὸ τῶν παί-δων βάλλεται ἀφθόνοις τοῖς λίθοις ἄλλοιδὲ Διόφαντον τὸν ῥήτορα ἐπαινοῦσιν ἐν Σι-κυῶνι ἐπιταφίους λόγους διεξιόντα ἐπὶΚράτωνι τούτῳ καὶ νὴ Δία γε ἡ Δαμασίουμήτηρ κωκύουσα ἐξάρχει τοῦ θρήνου σὺνγυναιξὶν ἐπὶ τῷ Δαμασίᾳ σὲ δὲ οὐδείς ὦΜένιππε δακρύει καθ ἡσυχίαν δὲ κεῖσαιμόνοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐδαμῶς ἀλλ ἀκούσῃτῶν κυνῶν μετ ὀλίγον ὠρυομένων οἴκτι-στον ἐπ ἐμοὶ καὶ τῶν κοράκων τυπτο-μένων τοῖς πτεροῖς ὁπόταν συνελθόντεςθάπτωσί μεΕΡΜΗΣ Γεννάδας εἶ ὦ Μένιππε ἀλλἐπεὶ καταπεπλεύκαμεν ἡμεῖς ὑμεῖς μὲνἄπιτε πρὸς τὸ δικαστήριον εὐθεῖαν ἐκείνηνπροϊόντες ἐγὼ δὲ καὶ ὁ πορθμεὺς ἄλλουςμετελευσόμεθα

129

ndash Τιμόλαον δὲ ἐν τῷ μέρει εὔχεσθαι ὅπερἂν ἐθέλῃΣΑΜΙΠΠΟΣ Τί δ οὖν ὦ Λυκῖνε οἷάσοι ᾐτῆσθαι δοκῶΛΥΚΙΝΟΣ Παρὰ πολύ ὦ θαυμασιώτα-τε βασιλέων ἐπιπονώτερα καὶ βιαιότερατῶν Ἀδειμάντου παρ ὅσον ἐκεῖνος μὲνἐτρύφα διτάλαντα χρύσεα ἐκπώματα προ-πίνων τοῖς συμπόταις σὺ δὲ καὶ ἐτι-τρώσκου μονομαχῶν καὶ ἐδεδίεις καὶἐφρόντιζες νύκτωρ καὶ μεθ ἡμέραν οὐμόνον γάρ σοι τὰ παρὰ τῶν πολεμίων φο-βερὰ ἦν ἀλλὰ καὶ ἐπιβουλαὶ μυρίαι καὶφθόνος παρὰ τῶν συνόντων καὶ μῖσος καὶκολακεία φίλος δὲ οὐδεὶς ἀληθής ἀλλὰπρὸς τὸ δέος ἅπαντες ἢ πρὸς τὴν ἐλπίδαεὖνοι δοκοῦντες εἶναι ἀπόλαυσις μέν γεοὐδὲ ὄναρ τῶν ἡδέων ἀλλὰ δόξα μόνη καὶπορφυρὶς χρυσῷ ποικίλη καὶ ταινία λευκὴπερὶ τῷ μετώπῳ καὶ δορυφόροι προϊόντεςτὰ δ ἄλλα κάματος ἀφόρητος καὶ ἀηδία

48

ἑώρων ἄν καὶ τὰς πηγὰς δὲ τὰς Νείλουμόνος ἂν ἠπιστάμην καὶ ὅσον τῆς γῆς ἀοί-κητον καὶ εἴ τινες ἀντίποδες ἡμῖν οἰκοῦσιτὸ νότιον τῆς γῆς ἡμίτομον ἔχοντες ἔτι δὲκαὶ ἀστέρων φύσιν καὶ σελήνης καὶ αὐτοῦἡλίου ῥᾳδίως ἔγνων ἂν ἀπαθὴς ὢν τῷ πυρίκαὶ τὸ πάντων ἥδιστον αὐθημερὸν ἀγγε-ῖλαι ἐς Βαβυλῶνα τίς ἐνίκησεν Ὀλύμπιακαὶ ἀριστήσαντα εἰ τύχοι ἐν Συρίᾳ δει-πνῆσαι ἐν Ἰταλίᾳ εἰ δέ τις ἐχθρὸς εἴηἀμύνασθαι καὶ τοῦτον ἐκ τοῦ ἀφανοῦςπέτρον ἐμβαλόντα τῇ κεφαλῇ ὡς ἐπιτε-τρῖφθαι τὸ κρανίον τούς τε αὖ φίλους εὖποιεῖν ἐπιχέαντα κοιμωμένοις αὐτοῖς τὸχρυσίον καὶ μὴν εἴ τις ὑπερόπτης εἴη ἢ τύ-ραννος πλούσιος ὑβριστής ἀράμενος αὐτὸνὅσον ἐπὶ σταδίους εἴκοσιν ἀφῆκα φέρεσθαικατὰ τῶν κρημνῶν τοῖς παιδικοῖς δὲ ὁμι-λεῖν ἀκωλύτως ἂν ἐξῆν εἰσιόντα ἀθέατονκοιμίσαντα ἅπαντας ἄνευ ἐκείνων μόνωνοἷον δὲ κἀκεῖνο ἦν τοὺς πολεμοῦντας ἐπι-

53

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὐπλοεῖτε ὦ Ἑρμῆπροΐωμεν δὲ καὶ ἡμεῖς τί οὖν ἔτι καὶ μέλ-λετε δικασθῆναι δεήσει καὶ τὰς καταδί-κας φασὶν εἶναι βαρείας τροχοὺς καὶ λί-θους καὶ γῦπας δειχθήσεται δὲ ὁ ἑκάστουβίος

ΚΡΑΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ

ΚΡΑΤΗΣ Μοίριχον τὸν πλούσιον ἐγί-νωσκες ὦ Διόγενες τὸν πάνυ πλούσιοντὸν ἐκ Κορίνθου τὸν τὰς πολλὰς ὁλκάδαςἔχοντα οὗ ἀνεψιὸς Ἀριστέας πλούσιος καὶαὐτὸς ὤν τὸ Ὁμηρικὸν ἐκεῖνο εἰώθει ἐπι-λέγειν rsquoἤ μ ἀνάειρ ἢ ἐγὼ σέrsquoΔΙΟΓΕΝΗΣ Τίνος ἕνεκα ὦ ΚράτηςΚΡΑΤΗΣ Ἐθεράπευον ἀλλήλους τοῦκλήρου ἕνεκα ἑκάτερος ἡλικιῶται ὄντεςκαὶ τὰς διαθήκας εἰς τὸ φανερὸν ἐτίθεντοἈριστέαν μὲν ὁ Μοίριχος εἰ προαποθάνοι

130

δεσπότην ἀφιεὶς τῶν ἑαυτοῦ πάντων Μοί-ριχον δὲ ὁ Ἀριστέας εἰ προαπέλθοι αὐτοῦταῦτα μὲν ἐγέγραπτο οἱ δὲ ἐθεράπευονὑπερβαλλόμενοι ἀλλήλους τῇ κολακείᾳκαὶ οἱ μάντεις εἴτε ἀπὸ τῶν ἄστρων τεκ-μαιρόμενοι τὸ μέλλον εἴτε ἀπὸ τῶν ὀνει-ράτων ὥς γε Χαλδαίων παῖδες ἀλλὰ καὶ ὁΠύθιος αὐτὸς ἄρτι μὲν Ἀριστέᾳ παρεῖχε τὸκράτος ἄρτι δὲ Μοιρίχῳ καὶ τὰ τάλανταποτὲ μὲν ἐπὶ τοῦτον νῦν δ ἐπ ἐκεῖνον ἔρ-ρεπεΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί οὖν πέρας ἐγένετο ὦΚράτης ἀκοῦσαι γὰρ ἄξιονΚΡΑΤΗΣ Ἄμφω τεθνᾶσιν ἐπὶ μιᾶςἡμέρας οἱ δὲ κλῆροι εἰς Εὐνόμιον καὶΘρασυκλέα περιῆλθον ἄμφω συγγενεῖςὄντας οὐδὲ πώποτε προμαντευομένουςοὕτω γενέσθαι ταῦτα διαπλέοντες γὰρ ἀπὸΣικυῶνος εἰς Κίρραν κατὰ μέσον τὸν πόρονπλαγίῳ περιπεσόντες τῷ Ἰάπυγι ἀνε-τράπησαν

131

τὰς καὶ τὰ μειράκια ἐπιμεμηνέναι μοι καὶεὐδαίμονα εἶναι δοκεῖν εἴ τινα καὶ μόνονπροσβλέψαιμι αὐτῶν εἰ δ ὑπερορῴηνκἀκεῖνα ὑπὸ λύπης ἀπολλύσθω καὶ ὅλωςὑπὲρ τὸν Ὑάκινθον ἢ Ὕλαν ἢ Φάωνα τὸνΧῖον εἶναί με καὶ ταῦτα πάντα ἔχειν μὴὀλιγοχρόνιον ὄντα μηδὲ κατὰ μέτρονζῶντα τῆς ἀνθρωπίνης βιοτῆς ἀλλ ἔτη χί-λια νέον ἐκ νέου γιγνόμενον διαβιῶναιἀμφὶ τὰ ἑπτακαίδεκα ἔτη ἀεὶ ἀποδυόμενοντὸ γῆρας ὥσπερ οἱ ὄφεις οὐδὲν γὰρ δεήσειμε ταῦτα ἔχοντα πάντα γὰρ ἐμὰ ἦν ἂν τὰτῶν ἄλλων ἐς ὅσον ἀνοίγειν τε τὰς θύραςἐδυνάμην καὶ κοιμίζειν τοὺς φύλακας καὶἀθέατος εἶναι εἰσιών εἰ δέ τι ἐν Ἰνδοῖς ἢὙπερβορέοις θέαμα παράδοξον ἢ κτῆματίμιον ἢ ὅσα ἐμφαγεῖν ἢ πιεῖν ἡδέα οὐ με-ταστειλάμενος ἀλλ αὐτὸς ἐπιπετόμενοςἀπέλαυον ἁπάντων ἐς κόρον καὶ ἐπεὶ γρὺψὑπόπτερον θηρίον ἢ φοῖνιξ ὄρνεον ἐν Ἰνδοῖςἀθέατον τοῖς ἄλλοις ἐγὼ δὲ καὶ τοῦτο

52

πολλή καὶ ἢ χρηματίζειν δεῖ τοῖς παρὰτῶν πολεμίων ἥκουσιν ἢ δικάζειν ἢ κατα-πέμπειν τοῖς ὑπηκόοις ἐπιτάγματα καὶἤτοι ἀφέστηκέ τι ἔθνος ἢ ἐπελαύνουσί τι-νες τῶν ἔξω τῆς ἀρχῆς δεδιέναι οὖν δεῖπάντα καὶ ὑφορᾶσθαι καὶ ὅλως ὑπὸπάντων μᾶλλον ἢ ὑπὸ σεαυτοῦ εὐδαιμονί-ζεσθαι καὶ γὰρ οὖν καὶ τόδε πῶς οὐ ταπει-νόν ὅτι καὶ νοσεῖς τὰ ὅμοια τοῖς ἰδιώταιςκαὶ ὁ πυρετὸς οὐ διαγιγνώσκει σε βασιλέαὄντα οὐδ ὁ θάνατος δέδιε τοὺς δορυ-φόρους ἀλλ ἐπιστάς ὁπόταν αὐτῷ δοκῇἄγει οἰμώζοντα οὐκ αἰδούμενος τὸ διάδη-μα σὺ δὲ ὁ οὕτως ὑψηλὸς καταπεσὼνἀνάσπαστος ἐκ τοῦ βασιλείου θρόνου τὴναὐτὴν ὁδὸν ἄπει τοῖς πολλοῖς ἰσότιμοςἐλαυνόμενος ἐν τῇ ἀγέλῃ τῶν νεκρῶνχῶμα ὑψηλὸν ὑπὲρ γῆς καὶ στήλην μακρὰνἢ πυραμίδα εὔγραμμον τὰς γωνίας ἀπολι-πών ἐκπρόθεσμα καὶ ἀνεπαίσθητα φιλοτι-μήματα εἰκόνες δὲ ἐκεῖναι καὶ νεῴ οὓς

49

τῇ ἀποβάσει ἀπέθανον ὑπὸ τοῦ Ἕκτοροςὁ οὖν ἔρως τῆς γυναικὸς οὐ μετρίως ἀπο-κναίει με ὦ δέσποτα καὶ βούλομαι κἂνπρὸς ὀλίγον ὀφθεὶς αὐτῇ καταβῆναι πάλινΠΛΟΥΤΩΝ Οὐκ ἔπιες ὦ Πρωτεσί-λαε τὸ Λήθης ὕδωρΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Καὶ μάλα ὦ δέσπο-τα τὸ δὲ πρᾶγμα ὑπέρογκον ἦνΠΛΟΥΤΩΝ Οὐκοῦν περίμεινον ἀφίξε-ται γὰρ κἀκείνη ποτὲ καὶ οὐδὲ σὲ ἀνελθεῖνδεήσειΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀλλ οὐ φέρω τὴνδιατριβήν ὦ Πλούτων ἠράσθης δὲ καὶαὐτὸς ἤδη καὶ οἶσθα οἷον τὸ ἐρᾶν ἐστινΠΛΟΥΤΩΝ Εἶτα τί σε ὀνήσει μίανἡμέραν ἀναβιῶναι μετ ὀλίγον τὰ αὐτὰ ὀδυ-ρόμενονΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Οἶμαι πείσειν κἀκεί-νην ἀκολουθεῖν παρ ὑμᾶς ὥστε ἀνθ ἑνὸςδύο νεκροὺς λήψῃ μετ ὀλίγονΠΛΟΥΤΩΝ Οὐ θέμις γενέσθαι ταῦτα

160

ΑΙΑΝΤΟΣ ΚΑΙ ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΟΣ

ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Εἰ σὺ μανείς ὦ Αἶανσεαυτὸν ἐφόνευσας ἐμέλλησας δὲ καὶ ἡμᾶςἅπαντας τί αἰτιᾷ τὸν Ὀδυσσέα καὶ πρῴηνοὔτε προσέβλεψας αὐτόν ὁπότε ἧκεν μα-ντευσόμενος οὔτε προσειπεῖν ἠξίωσας ἄν-δρα συστρατιώτην καὶ ἑταῖρον ἀλλ ὑπερο-πτικῶς μεγάλα βαίνων παρῆλθεςΑΙΑΣ Εἰκότως ὦ Ἀγάμεμνον αὐτὸςγοῦν μοι τῆς μανίας αἴτιος κατέστη μόνοςἀντεξετασθεὶς ἐπὶ τοῖς ὅπλοιςΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Ἠξίους δὲ ἀναντα-γώνιστος εἶναι καὶ ἀκονιτὶ κρατεῖνἁπάντωνΑΙΑΣ Ναί τά γε τοιαῦτα οἰκεία γάρμοι ἦν ἡ πανοπλία τοῦ ἀνεψιοῦ γε οὖσακαὶ ὑμεῖς οἱ ἄλλοι πολὺ ἀμείνους ὄντεςἀπείπασθε τὸν ἀγῶνα καὶ παρεχωρήσατέμοι τῶν ἄθλων ὁ δὲ Λαέρτου ὃν ἐγὼ πολ-λάκις ἔσωσα κινδυνεύοντα κατακεκόφθαι

141

ἀνιστᾶσιν αἱ πόλεις θεραπεύουσαι καὶ τὸμέγα ὄνομα πάντα κατ ὀλίγον ὑπορρεῖ καὶἄπεισιν ἀμελούμενα ἢν δὲ καὶ ὅτι μάλισταἐπὶ πλεῖστον παραμείνῃ τίς ἔτι ἀπόλαυσιςἀναισθήτῳ αὐτῷ γενομένῳ ὁρᾷς οἷα μὲνἔτι ζῶν ἕξεις πράγματα δεδιὼς καὶ φροντί-ζων καὶ κάμνων οἷα δὲ καὶ μετὰ τὴν ἀπαλ-λαγὴν ἔσται Ἀλλ ἤδη σὸν αἰτεῖν ὦ Τιμόλαε καὶ ὅπωςὑπερβαλῇ τούτους ὥσπερ εἰκὸς ἄνδρα συ-νετὸν καὶ πράγμασιν χρῆσθαι εἰδόταΤΙΜΟΛΑΟΣ Σκόπει γοῦν ὦ Λυκῖνε εἴτι ἐπιλήψιμον εὔξομαι καὶ ὅ τι ἂν εὐθῦναίτις δυνηθείη χρυσὸν μὲν οὖν καὶ θησαυρο-ὺς καὶ μεδίμνους νομίσματος ἢ βασιλείαςκαὶ πολέμους καὶ δείματα ὑπὲρ τῆς ἀρχῆςεἰκότως διέβαλες οὐκ αἰτήσομαι ἀβέβαιαγὰρ ταῦτά γε καὶ πολλὰς τὰς ἐπιβουλὰςἔχοντα καὶ πλέον τοῦ ἡδέος τὸ ἀνιαρὸν ἐναὐτοῖς ἦν ἐγὼ δὲ βούλομαι τὸν Ἑρμῆνἐντυχόντα μοι δοῦναι δακτυλίους τινὰς

50

τοιούτους τὴν δύναμιν ἕνα μὲν ὥστε ἀεὶἐρρῶσθαι καὶ ὑγιαίνειν τὸ σῶμα καὶ ἄτρω-τον εἶναι καὶ ἀπαθῆ ἕτερον δὲ ὡς μὴὁρᾶσθαι τὸν περιθέμενον οἷος ἦν ὁ τοῦ Γύ-γου τὸν δέ τινα ὡς ἰσχύειν ὑπὲρ ἄνδραςμυρίους καὶ ὅ τι ἂν ἄχθος ἅμα μυρίοι κι-νῆσαι μόλις δύναιντο τοῦτο ἐμὲ ῥᾳδίωςμόνον ἀνατίθεσθαι ἔτι δὲ καὶ πέτεσθαιπολὺ ἀπὸ τῆς γῆς ἀρθέντα καὶ πρὸς τοῦτοεἶναί μοι δακτύλιόν τινα καὶ μὴν καὶ ἐςὕπνον κατασπᾶν ὁπόσους ἂν ἐθέλω καὶἅπασαν θύραν προσιόντι μοι ἀνοίγεσθαιχαλωμένου τοῦ κλείθρου καὶ τοῦ μοχλοῦἀφαιρουμένου ταῦτα ἀμφότερα εἷς δακτύ-λιος δυνάσθω τὸ δὲ μέγιστον ἄλλος τιςἔστω ἐπὶ πᾶσιν ὁ ἥδιστος ὡς ἐράσμιονεἶναί με περιθέμενον παισὶ τοῖς ὡραίοιςκαὶ γυναιξὶ καὶ δήμοις ὅλοις καὶ μηδέναεἶναι ἀνέραστον καὶ ὅτῳ μὴ ποθεινότατοςἐγὼ καὶ ἀνὰ στόμα ὥστε πολλὰς γυναῖκαςοὐ φερούσας τὸν ἔρωτα καὶ ἀναρτᾶν ἑαυ-

51

ὑπὸ τῶν Φρυγῶν ἀμείνων ἠξίου εἶναι καὶἐπιτηδειότερος ἔχειν τὰ ὅπλα ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Αἰτιῶ τοιγαροῦν ὦγενναῖε τὴν Θέτιν ἣ δέον σοὶ τὴν κληρο-νομίαν τῶν ὅπλων παραδοῦναι συγγενεῖ γεὄντι φέρουσα ἐς τὸ κοινὸν κατέθετο αὐτάΑΙΑΣ Οὔκ ἀλλὰ τὸν Ὀδυσσέα ὃςἀντεποιήθη μόνοςΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Συγγνώμη ὦ Αἶαν εἰἄνθρωπος ὢν ὠρέχθη δόξης ἡδίστου πράγ-ματος ὑπὲρ οὗ καὶ ἡμῶν ἕκαστος κινδυ-νεύειν ὑπέμενεν ἐπεὶ καὶ ἐκράτησέ σου καὶταῦτα ἐπὶ Τρωσὶ δικασταῖςΑΙΑΣ Οἶδα ἐγώ ἥτις μου κατεδίκασενἀλλ οὐ θέμις λέγειν τι περὶ τῶν θεῶν τὸνδ οὖν Ὀδυσσέα μὴ οὐχὶ μισεῖν οὐκ ἂν δυ-ναίμην ὦ Ἀγάμεμνον οὐδ εἰ αὐτή μοι ἡἈθηνᾶ τοῦτο ἐπιτάττοι

142

ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ ΚΑΙΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ

ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ὦ δέσποτα καὶ βασι-λεῦ καὶ ἡμέτερε Ζεῦ καὶ σὺ Δήμητρος θύ-γατερ μὴ ὑπερίδητε δέησιν ἐρωτικήνΠΛΟΥΤΩΝ Σὺ δὲ τίνων δέῃ παρἡμῶν ἢ τίς ὢν τυγχάνειςΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εἰμὶ μὲν Πρωτεσίλα-ος ὁ Ἰφίκλου Φυλάκιος συστρατιώτης τῶνἈχαιῶν καὶ πρῶτος ἀποθανὼν τῶν ἐπἸλίῳ δέομαι δὲ ἀφεθεὶς πρὸς ὀλίγον ἀνα-βιῶναι πάλινΠΛΟΥΤΩΝ Τοῦτον μὲν τὸν ἔρωτα ὦΠρωτεσίλαε πάντες νεκροὶ ἐρῶσιν πλὴνοὐδεὶς ἂν αὐτῶν τύχοιΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀλλ οὐ τοῦ ζῆνἈϊδωνεῦ ἐρῶ ἔγωγε τῆς γυναικὸς δέ ἣννεόγαμον ἔτι ἐν τῷ θαλάμῳ καταλιπὼνᾠχόμην ἀποπλέων εἶτα ὁ κακοδαίμων ἐν

159

πιεῖν οὐ γὰρ σῶμα ἔχεις ἀλλ ἐκεῖνο μὲνἐν Λυδίᾳ που τέθαπται ὅπερ καὶ πεινῆνκαὶ διψῆν ἐδύνατο σὺ δὲ ἡ ψυχὴ πῶς ἂνἔτι ἢ διψῴης ἢ πίοιςΤΑΝΤΑΛΟΣ Τοῦτ αὐτὸ ἡ κόλασίςἐστι τὸ διψῆν τὴν ψυχὴν ὡς σῶμα οὖσανΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ τοῦτο μὲν οὕτωςπιστεύσομεν ἐπεὶ φῂς κολάζεσθαι τῷ δί-ψει τί δ οὖν σοι τὸ δεινὸν ἔσται ἢ δέδιαςμὴ ἐνδείᾳ τοῦ ποτοῦ ἀποθάνῃς οὐχ ὁρῶγὰρ ἄλλον ᾅδην μετὰ τοῦτον ἢ θάνατονἐντεῦθεν εἰς ἕτερον τόπονΤΑΝΤΑΛΟΣ Ὀρθῶς μὲν λέγεις καὶτοῦτο δ οὖν μέρος τῆς καταδίκης τὸ ἐπι-θυμεῖν πιεῖν μηδὲν δεόμενονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ληρεῖς ὦ Τάνταλε καὶὡς ἀληθῶς ποτοῦ δεῖσθαι δοκεῖς ἀκράτουγε ἐλλεβόρου νὴ Δία ὅστις τοὐναντίον τοῖςὑπὸ τῶν λυττώντων κυνῶν δεδηγμένοιςπέπονθας οὐ τὸ ὕδωρ ἀλλὰ τὴν δίψαν πεφο-βημένος

80

τούτωνΔΙΟΓΕΝΗΣ Βούλει καὶ πρὸς αὐτοὺςἐκείνους ἐντείλωμαί τι τοὺς φιλοσόφουςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Λέγε οὐ βαρὺ γὰροὐδὲ τοῦτοΔΙΟΓΕΝΗΣ Τὸ μὲν ὅλον παύσασθαιαὐτοῖς παρεγγύα ληροῦσι καὶ περὶ τῶνὅλων ἐρίζουσιν καὶ κέρατα φύουσιν ἀλλή-λοις καὶ κροκοδείλους ποιοῦσι καὶ τὰ τοια-ῦτα ἄπορα ἐρωτᾶν διδάσκουσι τὸν νοῦνΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ἀλλὰ ἐμὲ ἀμαθῆ καὶἀπαίδευτον εἶναι φάσκουσι κατηγοροῦντατῆς σοφίας αὐτῶν ΔΙΟΓΕΝΗΣ Σὺ δὲ οἰμώζειν αὐτοὺςπαρ ἐμοῦ λέγεΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Καὶ ταῦτα ὦ Διόγε-νες ἀπαγγελῶΔΙΟΓΕΝΗΣ Τοῖς πλουσίοις δ ὦ φίλ-τατον Πολυδεύκιον ἀπάγγελλε ταῦτα παρἡμῶν τί ὦ μάταιοι τὸν χρυσὸν φυλάττε-τε τί δὲ τιμωρεῖσθε ἑαυτοὺς λογιζόμενοι

61

ἦνΑΙΑΚΟΣ Ἐγώ σοι καὶ περὶ τοῦ Ἔρω-τος ἀποκρινοῦμαι τὰ δίκαια φήσει γὰραὐτὸς μὲν τοῦ ἐρᾶν τῷ Πάριδι ἴσως γεγε-νῆσθαι αἴτιος τοῦ θανάτου δέ σοι οὐδέναἄλλον ὦ Πρωτεσίλαε ἢ σεαυτόν ὃς ἐκλα-θόμενος τῆς νεογάμου γυναικός ἐπεὶ προ-σεφέρεσθε τῇ Τρῳάδι οὕτως φιλοκινδύνωςκαὶ ἀπονενοημένως προεπήδησας τῶν ἄλ-λων δόξης ἐρασθείς δι ἣν πρῶτος ἐν τῇἀποβάσει ἀπέθανεςΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Οὐκοῦν καὶ ὑπὲρἐμαυτοῦ σοι ὦ Αἰακέ ἀποκρινοῦμαι δι-καιότερα οὐ γὰρ ἐγὼ τούτων αἴτιος ἀλλὰἡ Μοῖρα καὶ τὸ ἐξ ἀρχῆς οὕτως ἐπικε-κλῶσθαιΑΙΑΚΟΣ Ὀρθῶς τί οὖν τούτους αἰτιᾷ

158

ΜΙΝΩΟΣ ΚΑΙ ΣΩΣΤΡΑΤΟΥ

ΜΙΝΩΣ Ὁ μὲν λῃστὴς οὑτοσὶ Σώστρα-τος εἰς τὸν Πυριφλεγέθοντα ἐμβεβλήσθωὁ δὲ ἱερόσυλος ὑπὸ τῆς Χιμαίρας διασπα-σθήτω ὁ δὲ τύραννος ὦ Ἑρμῆ παρὰ τὸνΤιτυὸν ἀποταθεὶς ὑπὸ τῶν γυπῶν καὶαὐτὸς κειρέσθω τὸ ἧπαρ ὑμεῖς δὲ οἱ ἀγα-θοὶ ἄπιτε κατὰ τάχος εἰς τὸ Ἠλύσιον πεδί-ον καὶ τὰς μακάρων νήσους κατοικεῖτεἀνθ ὧν δίκαια ἐποιεῖτε παρὰ τὸν βίονΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ἄκουσον ὦ Μίνως εἴσοι δίκαια δόξω λέγεινΜΙΝΩΣ Νῦν ἀκούσω αὖθις οὐ γὰρ ἐξε-λήλεγξαι ὦ Σώστρατε πονηρὸς ὢν καὶ το-σούτους ἀπεκτονώςΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ἐλήλεγμαι μέν ἀλλὅρα εἰ δικαίως κολασθήσομαιΜΙΝΩΣ Καὶ πάνυ εἴ γε ἀποτίνειν τὴνἀξίαν δίκαιονΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ὅμως ἀπόκριναί μοι ὦ

143

τοὺς τόκους καὶ τάλαντα ἐπὶ ταλάντοις συ-ντιθέντες οὓς χρὴ ἕνα ὀβολὸν ἔχονταςἥκειν μετ ὀλίγονΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Εἰρήσεται καὶ ταῦταπρὸς ἐκείνουςΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλὰ καὶ τοῖς καλοῖς τεκαὶ ἰσχυροῖς λέγε Μεγίλλῳ τε τῷ Κοριν-θίῳ καὶ Δαμοξένῳ τῷ παλαιστῇ ὅτι παρἡμῖν οὔτε ἡ ξανθὴ κόμη οὔτε τὰ χαροπὰ ἢμέλανα ὄμματα ἢ ἐρύθημα ἐπὶ τοῦ προ-σώπου ἔτι ἔστιν ἢ νεῦρα εὔτονα ἢ ὦμοικαρτεροί ἀλλὰ πάντα μία ἡμῖν κόνιςφασί κρανία γυμνὰ τοῦ κάλλουςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Οὐ χαλεπὸν οὐδὲ τα-ῦτα εἰπεῖν πρὸς τοὺς καλοὺς καὶ ἰσχυρούςΔΙΟΓΕΝΗΣ Καὶ τοῖς πένησιν ὦΛάκων ndash πολλοὶ δ εἰσὶ καὶ ἀχθόμενοι τῷπράγματι καὶ οἰκτείροντες τὴν ἀπορίαν ndashλέγε μήτε δακρύειν μήτε οἰμώζειν διηγη-σάμενος τὴν ἐνταῦθα ἰσοτιμίαν καὶ ὅτιὄψονται τοὺς ἐκεῖ πλουσίους οὐδὲν ἀμεί-

62

νά ὦ Αἰακέ

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΤΑΝΤΑΛΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Τί κλάεις ὦ Τάνταλε ἢτί σεαυτὸν ὀδύρῃ ἐπὶ τῇ λίμνῃ ἑστώςΤΑΝΤΑΛΟΣ Ὅτι ὦ Μένιππεἀπόλωλα ὑπὸ τοῦ δίψουςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὕτως ἀργὸς εἶ ὡς μὴἐπικύψας πιεῖν ἢ καὶ νὴ Δί ἀρυσάμενοςκοίλῃ τῇ χειρίΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲν ὄφελος εἰ ἐπικύ-ψαιμι φεύγει γὰρ τὸ ὕδωρ ἐπειδὰν προ-σιόντα αἴσθηταί με ἢν δέ ποτε καὶ ἀρύσω-μαι καὶ προσενέγκω τῷ στόματι οὐ φθάνωβρέξας ἄκρον τὸ χεῖλος καὶ διὰ τῶν δα-κτύλων διαρρυὲν οὐκ οἶδ ὅπως αὖθις ἀπο-λείπει ξηρὰν τὴν χεῖρά μοιΜΕΝΙΠΠΟΣ Τεράστιόν τι πάσχεις ὦΤάνταλε ἀτὰρ εἰπέ μοι τί δαὶ καὶ δέῃ τοῦ

79

Μίνως βραχὺ γάρ τι ἐρήσομαί σεΜΙΝΩΣ Λέγε μὴ μακρὰ μόνον ὡς καὶτοὺς ἄλλους διακρίνωμεν ἤδηΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ὁπόσα ἔπραττον ἐν τῷβίῳ πότερα ἑκὼν ἔπραττον ἢ ἐπεκέκλω-στό μοι ὑπὸ τῆς ΜοίραςΜΙΝΩΣ Ὑπὸ τῆς Μοίρας δηλαδή ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Οὐκοῦν καὶ οἱ χρηστοὶἅπαντες καὶ οἱ πονηροὶ δοκοῦντες ἡμεῖςἐκείνῃ ὑπηρετοῦντες ταῦτα ἐδρῶμενΜΙΝΩΣ Ναί τῇ Κλωθοῖ ἣ ἑκάστῳἐπέταξε γεννηθέντι τὰ πρακτέαΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Εἰ τοίνυν ἀναγκασθείςτις ὑπ ἄλλου φονεύσειέν τινα οὐ δυνάμενοςἀντιλέγειν ἐκείνῳ βιαζομένῳ οἷον δήμιοςἢ δορυφόρος ὁ μὲν δικαστῇ πεισθείς ὁ δὲτυράννῳ τίνα αἰτιάσῃ τοῦ φόνουΜΙΝΩΣ Δῆλον ὡς τὸν δικαστὴν ἢ τὸντύραννον ἐπεὶ οὐδὲ τὸ ξίφος αὐτό ὑπηρε-τεῖ γὰρ ὄργανον ὂν τοῦτο πρὸς τὸν θυμὸντῷ πρώτῳ παρασχόντι τὴν αἰτίαν

144

Τροίαν ἤγαγενΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εὖ λέγεις ἐκεῖνόνμοι αἰτιατέονΜΕΝΕΛΑΟΣ Οὐκ ἐμέ ὦ βέλτιστεἀλλὰ δικαιότερον τὸν Πάριν ὃς ἐμοῦ τοῦξένου τὴν γυναῖκα παρὰ πάντα τὰ δίκαιαᾤχετο ἁρπάσας οὗτος γὰρ οὐχ ὑπὸ σοῦμόνου ἀλλ ὑπὸ πάντων Ἑλλήνων τε καὶβαρβάρων ἄξιος ἄγχεσθαι τοσούτοις θα-νάτου αἴτιος γεγενημένος ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἄμεινον οὕτω σὲτοιγαροῦν ὦ Δύσπαρι οὐκ ἀφήσω ποτὲἀπὸ τῶν χειρῶνΠΑΡΙΣ Ἄδικα ποιῶν ὦ Πρωτεσίλαεκαὶ ταῦτα ὁμότεχνον ὄντα σοι ἐρωτικὸςγὰρ καὶ αὐτός εἰμι καὶ τῷ αὐτῷ θεῷ κα-τέσχημαι οἶσθα δὲ ὡς ἀκούσιόν τί ἐστινκαί τις ἡμᾶς δαίμων ἄγει ἔνθα ἂν ἐθέλῃκαὶ ἀδύνατόν ἐστιν ἀντιτάττεσθαι αὐτῷΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εὖ λέγεις εἴθε οὖνμοι τὸν Ἔρωτα ἐνταῦθα λαβεῖν δυνατὸν

157

ΣΩΚΡΑΤΗΣ Καὶ αὐτὸς ἔφασκον ταῦταπρὸς αὐτούς οἱ δὲ εἰρωνείαν τὸ πρᾶγμαᾤοντο εἶναιΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δέ εἰσιν οὗτοι οἱπερὶ σέΣΩΚΡΑΤΗΣ Χαρμίδης ὦ Μένιππεκαὶ Φαῖδρος καὶ ὁ τοῦ ΚλεινίουΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε ὦ Σώκρατες ὅτικἀνταῦθα μέτει τὴν σεαυτοῦ τέχνην καὶοὐκ ὀλιγωρεῖς τῶν καλῶνΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί γὰρ ἂν ἥδιον ἄλλοπράττοιμι ἀλλὰ πλησίον ἡμῶν κατάκεισοεἰ δοκεῖΜΕΝΙΠΠΟΣ Μὰ Δί ἐπεὶ παρὰ τὸνΚροῖσον καὶ τὸν Σαρδανάπαλλον ἄπειμιπλησίον οἰκήσων αὐτῶν ἔοικα γοῦν οὐκὀλίγα γελάσεσθαι οἰμωζόντων ἀκούων ΑΙΑΚΟΣ Κἀγὼ ἤδη ἄπειμι μὴ καί τιςἡμᾶς νεκρὸς λάθῃ διαφυγών τὰ πολλὰ δεἰσαῦθις ὄψει ὦ ΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἄπιθι καὶ ταυτὶ γὰρ ἱκα-

78

νους αὑτῶν καὶ Λακεδαιμονίοις δὲ τοῖςσοῖς ταῦτα εἰ δοκεῖ παρ ἐμοῦ ἐπιτίμησονλέγων ἐκλελύσθαι αὐτούςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Μηδέν ὦ Διόγενεςπερὶ Λακεδαιμονίων λέγε οὐ γὰρ ἀνέξομαίγε ἃ δὲ πρὸς τοὺς ἄλλους ἔφησθα ἀπαγγε-λῶΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐάσωμεν τούτους ἐπείσοι δοκεῖ σὺ δὲ οἷς προεῖπον ἀπένεγκονπαρ ἐμοῦ τοὺς λόγους

ΧΑΡΩΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΧΑΡΩΝ Ἀπόδος ὦ κατάρατε τὰ πορ-θμεῖαΜΕΝΙΠΠΟΣ Βόα εἰ τοῦτό σοι ὦΧάρων ἥδιονΧΑΡΩΝ Ἀπόδος φημί ἀνθ ὧν σε διε-πορθμεύσαμενΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκ ἂν λάβοις παρὰ τοῦ

63

ΑΧΙΛΛΕΥΣ Ἑταιρικὴ μὲν ἡ παραίνε-σις ἐμὲ δὲ οὐκ οἶδ ὅπως ἡ μνήμη τῶνπαρὰ τὸν βίον ἀνιᾷ οἶμαι δὲ καὶ ὑμῶν ἕκα-στον εἰ δὲ μὴ ὁμολογεῖτε ταύτῃ χείρουςἐστὲ καθ ἡσυχίαν αὐτὸ πάσχοντες ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Οὔκ ἀλλ ἀμείνους ὦἈχιλλεῦ τὸ γὰρ ἀνωφελὲς τοῦ λέγεινὁρῶμεν σιωπᾶν γὰρ καὶ φέρειν καὶ ἀνέχε-σθαι δέδοκται ἡμῖν μὴ καὶ γέλωτα ὄφλω-μεν ὥσπερ σὺ τοιαῦτα εὐχόμενος

ΑΙΑΚΟΥ ΚΑΙ ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ

ΑΙΑΚΟΣ Τί ἄγχεις ὦ Πρωτεσίλαετὴν Ἑλένην προσπεσώνΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ὅτι διὰ ταύτην ὦΑἰακέ ἀπέθανον ἡμιτελῆ μὲν τὸν δόμονκαταλιπών χήραν τε νεόγαμον γυναῖκαΑΙΑΚΟΣ Αἰτιῶ τοίνυν τὸν Μενέλαονὅστις ὑμᾶς ὑπὲρ τοιαύτης γυναικὸς ἐπὶ

156

ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Εὖ γε ὦ Μίνως ὅτι καὶἐπιδαψιλεύῃ τῷ παραδείγματι ἢν δέ τιςἀποστείλαντος τοῦ δεσπότου ἥκῃ αὐτὸςχρυσὸν ἢ ἄργυρον κομίζων τίνι τὴν χάρινἰστέον ἢ τίνα εὐεργέτην ἀναγραπτέονΜΙΝΩΣ Τὸν πέμψαντα ὦ Σώστρατεδιάκονος γὰρ ὁ κομίσας ἦν ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Οὐκοῦν ὁρᾷς πῶς ἄδικαποιεῖς κολάζων ἡμᾶς ὑπηρέτας γενομένουςὧν ἡ Κλωθὼ προσέταττεν καὶ τούτους τι-μήσας τοὺς διακονησαμένους ἀλλοτρίοιςἀγαθοῖς οὐ γὰρ δὴ ἐκεῖνό γε εἰπεῖν ἔχοιτις ὡς ἀντιλέγειν δυνατὸν ἦν τοῖς μετὰπάσης ἀνάγκης προστεταγμένοιςΜΙΝΩΣ Ὦ Σώστρατε πολλὰ ἴδοις ἂνκαὶ ἄλλα οὐ κατὰ λόγον γιγνόμενα εἰἀκριβῶς ἐξετάζοις πλὴν ἀλλὰ σὺ τοῦτοἀπολαύσεις τῆς ἐπερωτήσεως διότι οὐλῃστὴς μόνον ἀλλὰ καὶ σοφιστής τις εἶναιδοκεῖς ἀπόλυσον αὐτόν ὦ Ἑρμῆ καὶ μη-κέτι κολαζέσθω ὅρα δὲ μὴ καὶ τοὺς ἄλ-

145

μὴ ἔχοντοςΧΑΡΩΝ Ἔστι δέ τις ὀβολὸν μὴ ἔχων ΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἰ μὲν καὶ ἄλλος τις οὐκοἶδα ἐγὼ δ οὐκ ἔχωΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄγξω σε νὴ τὸν Πλού-τωνα ὦ μιαρέ ἢν μὴ ἀποδῷςΜΕΝΙΠΠΟΣ Κἀγὼ τῷ ξύλῳ σου πα-τάξας διαλύσω τὸ κρανίονΧΑΡΩΝ Μάτην οὖν ἔσῃ πεπλευκὼς το-σοῦτον πλοῦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὁ Ἑρμῆς ὑπὲρ ἐμοῦ σοιἀποδότω ὅς με παρέδωκέ σοιΕΡΜΗΣ Νὴ Δί ὀναίμην γε εἰ μέλλωκαὶ ὑπερεκτίνειν τῶν νεκρῶνΧΑΡΩΝ Οὐκ ἀποστήσομαί σουΜΕΝΙΠΠΟΣ Τούτου γε ἕνεκα νεωλκή-σας τὸ πορθμεῖον παράμενε πλὴν ἀλλ ὅ γεμὴ ἔχω πῶς ἂν λάβοιςΧΑΡΩΝ Σὺ δ οὐκ ᾔδεις κομίζειν δέονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤιδειν μέν οὐκ εἶχον δέτί οὖν ἐχρῆν διὰ τοῦτο μὴ ἀποθανεῖν

64

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ τοῦτο ὅμοιον σιμοὶγὰρ ἅπαντεςΣΩΚΡΑΤΗΣ Ἐμὲ ζητεῖς ὦ ΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μάλα ὦ ΣώκρατεςΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί τὰ ἐν ἈθήναιςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πολλοὶ τῶν νέων φιλοσο-φεῖν λέγουσι καὶ τά γε σχήματα αὐτὰ καὶτὰ βαδίσματα εἰ θεάσαιτό τις ἄκροι φι-λόσοφοιΣΩΚΡΑΤΗΣ Μάλα πολλοὺς ἑώρακαΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ ἑώρακας οἶμαιοἷος ἧκε παρὰ σοὶ Ἀρίστιππος ἢ Πλάτωναὐτός ὁ μὲν ἀποπνέων μύρον ὁ δὲ τοὺς ἐνΣικελίᾳ τυράννους θεραπεύειν ἐκμαθών ΣΩΚΡΑΤΗΣ Περὶ ἐμοῦ δὲ τί φρονο-ῦσινΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὐδαίμων ὦ Σώκρατεςἄνθρωπος εἶ τά γε τοιαῦτα πάντες γοῦν σεθαυμάσιον οἴονται ἄνδρα γεγενῆσθαι καὶπάντα ἐγνωκέναι καὶ ταῦτα ndash οἶμαι γὰρτἀληθῆ λέγειν ndash οὐδὲν εἰδότα

77

λους νεκροὺς τὰ ὅμοια ἐρωτᾶν διδάξῃς

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΑΝΝΙΒΟΥ ΜΙΝΩΟΣ ΚΑΙ ΣΚΙΠΙΩΝΟΣ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐμὲ δεῖ προκεκρίσθαισου ὦ Λίβυ ἀμείνων γάρ εἰμιΑΝΝΙΒΑΣ Οὐ μὲν οὖν ἀλλ ἐμέΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκοῦν ὁ Μίνως δικα-σάτω ΜΙΝΩΣ Τίνες δὲ ἐστέΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὗτος μὲν Ἀννίβας ὁΚαρχηδόνιος ἐγὼ δὲ Ἀλέξανδρος ὁ Φιλίπ-πουΜΙΝΩΣ Νὴ Δία ἔνδοξοί γε ἀμφότεροιἀλλὰ περὶ τίνος ὑμῖν ἡ ἔριςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Περὶ προεδρίας φησὶγὰρ οὗτος ἀμείνων γεγενῆσθαι στρατηγὸςἐμοῦ ἐγὼ δέ ὥσπερ ἅπαντες ἴσασιν οὐχὶτούτου μόνον ἀλλὰ πάντων σχεδὸν τῶνπρὸ ἐμοῦ φημι διενεγκεῖν τὰ πολέμια

146

τῷ αὐτῷ ζόφῳ ὅμοιοι καὶ κατ οὐδὲν ἀλλή-λων διαφέροντες καὶ οὔτε οἱ τῶν Τρώωννεκροὶ δεδίασίν με οὔτε οἱ τῶν Ἀχαιῶν θε-ραπεύουσιν ἰσηγορία δὲ ἀκριβὴς καὶ νε-κρὸς ὅμοιος ldquoἠμὲν κακὸς ἠδὲ καὶ ἐσθλόςrdquoταῦτά με ἀνιᾷ καὶ ἄχθομαι ὅτι μὴ θητεύωζῶνΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Ὅμως τί οὖν ἄν τιςπάθοι ὦ Ἀχιλλεῦ ταῦτα γὰρ ἔδοξε τῇ φύ-σει πάντως ἀποθνήσκειν ἅπαντας ὥστεχρὴ ἐμμένειν τῷ νόμῳ καὶ μὴ ἀνιᾶσθαιτοῖς διατεταγμένοις ἄλλως τε ὁρᾷς τῶνἑταίρων ὅσοι περὶ σέ ἐσμεν οἵδε μετὰ μι-κρὸν δὲ καὶ Ὀδυσσεὺς ἀφίξεται πάντωςφέρει δὲ παραμυθίαν καὶ ἡ κοινωνία τοῦπράγματος καὶ τὸ μὴ μόνον αὐτὸν πεπον-θέναι ὁρᾷς τὸν Ἡρακλέα καὶ τὸν Μελέα-γρον καὶ ἄλλους θαυμαστοὺς ἄνδρας οἳοὐκ ἂν οἶμαι δέξαιντο ἀνελθεῖν εἴ τις αὐτο-ὺς ἀναπέμψειε θητεύσοντας ἀκλήροις καὶἀβίοις ἀνδράσιν

155

ΑΙΑΚΟΣ Ἐμπεδοκλῆς ὦ Μένιππεἡμίεφθος ἀπὸ τῆς Αἴτνης παρώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ χαλκόπου βέλτιστε τίπαθὼν σεαυτὸν εἰς τοὺς κρατῆρας ἐνέβα-λεςΕΜΠΕΔΟΚΛΗΣ Μελαγχολία τις ὦΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ μὰ Δί ἀλλὰ κενοδοξίακαὶ τῦφος καὶ πολλὴ κόρυζα ταῦτά σεἀπηνθράκωσεν αὐταῖς κρηπῖσιν οὐκἀνάξιον ὄντα πλὴν οὐδέν σε ὤνησεν τὸσόφισμα ἐφωράθης γὰρ τεθνεώς ὁ Σω-κράτης δέ ὦ Αἰακέ ποῦ ποτε ἄρα ἐστίνΑΙΑΚΟΣ Μετὰ Νέστορος καὶ Παλαμή-δους ἐκεῖνος ληρεῖ τὰ πολλάΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως ἐβουλόμην ἰδεῖναὐτόν εἴ που ἐνθάδε ἐστίν ΑΙΑΚΟΣ Ὁρᾷς τὸν φαλακρόνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἅπαντες φαλακροί εἰσινὥστε πάντων ἂν εἴη τοῦτο τὸ γνώρισμαΑΙΑΚΟΣ Τὸν σιμὸν λέγω

76

ΧΑΡΩΝ Μόνος οὖν αὐχήσεις προῖκαπεπλευκέναιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ προῖκα ὦ βέλτιστεκαὶ γὰρ ἤντλησα καὶ τῆς κώπης συνεπελα-βόμην καὶ οὐκ ἔκλαον μόνος τῶν ἄλλωνἐπιβατῶνΧΑΡΩΝ Οὐδὲν ταῦτα πρὸς πορθμέατὸν ὀβολὸν ἀποδοῦναί σε δεῖ οὐ θέμις ἄλ-λως γενέσθαιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἄπαγέ με αὖθιςἐς τὸν βίονΧΑΡΩΝ Χάριεν λέγεις ἵνα καὶ πληγὰςἐπὶ τούτῳ παρὰ τοῦ Αἰακοῦ προσλάβωΜΕΝΙΠΠΟΣ Μὴ ἐνόχλει οὖνΧΑΡΩΝ Δεῖξον τί ἐν τῇ πήρᾳ ἔχειςΜΕΝΙΠΠΟΣ Θέρμους εἰ θέλεις καὶτῆς Ἑκάτης τὸ δεῖπνονΧΑΡΩΝ Πόθεν τοῦτον ἡμῖν ὦ Ἑρμῆτὸν κύνα ἤγαγες οἷα δὲ καὶ ἐλάλει παρὰτὸν πλοῦν τῶν ἐπιβατῶν ἁπάντων καταγε-λῶν καὶ ἐπισκώπτων καὶ μόνος ᾄδων

65

ἐπάρουρος ὢν θητεύειν παρά τινι τῶνἀκλήρων ldquoᾧ μὴ βίοτος πολὺς εἴηrdquo μᾶλλονἢ πάντων ἀνάσσειν τῶν νεκρῶν ταῦτα μὲνοὖν ἀγεννῆ τινα Φρύγα δειλὸν καὶ πέρατοῦ καλῶς ἔχοντος φιλόζῳον ἴσως ἐχρῆνλέγειν τὸν Πηλέως δὲ υἱόν τὸν φιλοκινδυ-νότατον ἡρώων ἁπάντων ταπεινὰ οὕτωπερὶ αὑτοῦ διανοεῖσθαι πολλὴ αἰσχύνη καὶἐναντιότης πρὸς τὰ πεπραγμένα σοι ἐν τῷβίῳ ὃς ἐξὸν ἀκλεῶς ἐν τῇ Φθιώτιδι πολυ-χρόνιον βασιλεύειν ἑκὼν προείλου τὸνμετὰ τῆς ἀγαθῆς δόξης θάνατονΑΧΙΛΛΕΥΣ Ὦ παῖ Νέστορος ἀλλὰτότε μὲν ἄπειρος ἔτι τῶν ἐνταῦθα ὢν καὶτὸ βέλτιον ἐκείνων ὁπότερον ἦν ἀγνοῶν τὸδύστηνον ἐκεῖνο δοξάριον προετίμων τοῦβίου νῦν δὲ συνίημι ἤδη ὡς ἐκείνη μὲνἀνωφελής εἰ καὶ ὅτι μάλιστα οἱ ἄνω ῥα-ψῳδήσουσιν μετὰ νεκρῶν δὲ ὁμοτιμία καὶοὔτε τὸ κάλλος ἐκεῖνο ὦ Ἀντίλοχε οὔτε ἡἰσχὺς πάρεστιν ἀλλὰ κείμεθα ἅπαντες ὑπὸ

154

ΜΙΝΩΣ Οὐκοῦν ἐν μέρει ἑκάτεροςεἰπάτω σὺ δὲ πρῶτος ὁ Λίβυς λέγεΑΝΝΙΒΑΣ Ἓν μὲν τοῦτο ὦ Μίνωςὠνάμην ὅτι ἐνταῦθα καὶ τὴν Ἑλλάδα φω-νὴν ἐξέμαθον ὥστε οὐδὲ ταύτῃ πλέονοὗτος ἐνέγκαιτό μου φημὶ δὲ τούτουςμάλιστα ἐπαίνου ἀξίους εἶναι ὅσοι τὸ μη-δὲν ἐξ ἀρχῆς ὄντες ὅμως ἐπὶ μέγα προε-χώρησαν δι αὑτῶν δύναμίν τε περιβαλόμε-νοι καὶ ἄξιοι δόξαντες ἀρχῆς ἔγωγ οὖνμετ ὀλίγων ἐξορμήσας εἰς τὴν Ἰβηρίαν τὸπρῶτον ὕπαρχος ὢν τῷ ἀδελφῷ μεγίστωνἠξιώθην ἄριστος κριθείς καὶ τούς τε Κελ-τίβηρας εἷλον καὶ Γαλατῶν ἐκράτησα τῶνἑσπερίων καὶ τὰ μεγάλα ὄρη ὑπερβὰς τὰπερὶ τὸν Ἠριδανὸν ἅπαντα κατέδραμονκαὶ ἀναστάτους ἐποίησα τοσαύτας πόλειςκαὶ τὴν πεδινὴν Ἰταλίαν ἐχειρωσάμην καὶμέχρι τῶν προαστείων τῆς προὐχούσηςπόλεως ἦλθον καὶ τοσούτους ἀπέκτειναμιᾶς ἡμέρας ὥστε τοὺς δακτυλίους αὐτῶν

147

οἰμωζόντων ἐκείνωνΕΡΜΗΣ Ἀγνοεῖς ὦ Χάρων ὅντινα ἄν-δρα διεπόρθμευσας ἐλεύθερον ἀκριβῶςοὐδένος αὐτῷ μέλει οὗτός ἐστιν ὁ Μένιπ-ποςΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄν σε λάβω ποτέ ndashΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἂν λάβῃς ὦ βέλτιστεδὶς δὲ οὐκ ἂν λάβοις

ΝΕΚΡΩΝ ΠΛΟΥΤΩΝΙ ΚΑΤΑ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΚΡΟΙΣΟΣ Οὐ φέρομεν ὦ ΠλούτωνΜένιππον τουτονὶ τὸν κύνα παροικοῦνταὥστε ἢ ἐκεῖνόν ποι κατάστησον ἢ ἡμεῖς με-τοικήσομεν εἰς ἕτερον τόπονΠΛΟΥΤΩΝ Τί δ ὑμᾶς δεινὸν ἐργάζε-ται ὁμόνεκρος ὤνΚΡΟΙΣΟΣ Ἐπειδὰν ἡμεῖς οἰμώζωμενκαὶ στένωμεν ἐκείνων μεμνημένοι τῶν

66

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Χαῖρε ὦ Εὔφορβε ἢἌπολλον ἢ ὅ τι ἂν θέλῃςΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Μὴ καὶ σύ γε ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκέτι χρυσοῦς ὁ μηρόςσοιΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Οὐ γάρ ἀλλὰ φέρε ἴδωεἴ τί σοι ἐδώδιμον ἡ πήρα ἔχειΜΕΝΙΠΠΟΣ Κυάμους ὦγαθέ ὥστε οὐτουτί σοι ἐδώδιμονΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Δὸς μόνον ἄλλα παρὰνεκροῖς δόγματα ἔμαθον γάρ ὡς οὐδὲνἴσον κύαμοι καὶ κεφαλαὶ τοκήων ἐνθάδεΑΙΑΚΟΣ Οὗτος δὲ Σόλων ὁ Ἐξηκεστί-δου καὶ Θαλῆς ἐκεῖνος καὶ παρ αὐτοὺςΠιττακὸς καὶ οἱ ἄλλοι ἑπτὰ δὲ πάντεςεἰσὶν ὡς ὁρᾷς ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἄλυποι ὦ Αἰακέ οὗτοιμόνοι καὶ φαιδροὶ τῶν ἄλλων ὁ δὲ σποδοῦἀνάπλεως καθάπερ ἐγκρυφίας ἄρτος ὁταῖς φλυκταίναις ἐξηνθηκώς τίς ἐστιν

75

μεδίμνοις ἀπομετρῆσαι καὶ τοὺς ποταμοὺςγεφυρῶσαι νεκροῖς καὶ ταῦτα πάντα ἔπρα-ξα οὔτε Ἄμμωνος υἱὸς ὀνομαζόμενος οὔτεθεὸς εἶναι προσποιούμενος ἢ ἐνύπνια τῆςμητρὸς διεξιών ἀλλ ἄνθρωπος εἶναι ὁμο-λογῶν στρατηγοῖς τε τοῖς συνετωτάτοιςἀντεξεταζόμενος καὶ στρατιώταις τοῖς μα-χιμωτάτοις συμπλεκόμενος οὐ Μήδουςκαὶ Ἀρμενίους καταγωνιζόμενος ὑποφεύ-γοντας πρὶν διώκειν τινὰ καὶ τῷ τολμήσα-ντι παραδιδόντας εὐθὺς τὴν νίκην Ἀλέξαν-δρος δὲ πατρῴαν ἀρχὴν παραλαβὼν ηὔξη-σεν καὶ παρὰ πολὺ ἐξέτεινε χρησάμενος τῇτῆς τύχης ὁρμῇ ἐπεὶ δ οὖν ἐνίκησέ τε καὶτὸν ὄλεθρον ἐκεῖνον Δαρεῖον ἐν Ἰσσῷ τεκαὶ Ἀρβήλοις ἐκράτησεν ἀποστὰς τῶν πα-τρῴων προσκυνεῖσθαι ἠξίου καὶ δίαιταντὴν Μηδικὴν μετεδιῄτησεν ἑαυτὸν καὶἐμιαιφόνει ἐν τοῖς συμποσίοις τοὺς φίλουςκαὶ συνελάμβανεν ἐπὶ θανάτῳ ἐγὼ δὲἦρξα ἐπ ἴσης τῆς πατρίδος καὶ ἐπειδὴ με-

148

ΣΚΙΠΙΩΝ Ἀλεξάνδρου μὲν ἥττων εἶναιτοῦ δὲ Ἀννίβου ἀμείνων ὃς ἐδίωξα νική-σας αὐτὸν καὶ φυγεῖν καταναγκάσας ἀτί-μως πῶς οὖν οὐκ ἀναίσχυντος οὗτος ὃςπρὸς Ἀλέξανδρον ἁμιλλᾶται ᾧ οὐδὲ Σκιπί-ων ἐγὼ ὁ νενικηκὼς ἐμαυτὸν παραβάλλε-σθαι ἀξιῶ ΜΙΝΩΣ Νὴ Δί εὐγνώμονα φῄς ὦ Σκι-πίων ὥστε πρῶτος μὲν κεκρίσθω Ἀλέξαν-δρος μετ αὐτὸν δὲ σύ εἶτα εἰ δοκεῖ τρί-τος Ἀννίβας οὐδὲ οὗτος εὐκαταφρόνητοςὤν

ΑΧΙΛΛΕΩΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΛΟΧΟΥ

ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Οἷα πρῴην Ἀχιλλεῦπρὸς τὸν Ὀδυσσέα σοι εἴρηται περὶ τοῦθανάτου ὡς ἀγεννῆ καὶ ἀνάξια τοῖν διδα-σκάλοιν ἀμφοῖν Χείρωνός τε καὶ Φοίνι-κος ἠκροώμην γάρ ὁπότε ἔφης βούλεσθαι

153

πται ἄγνωστα καὶ ἄμορφα κόνις πάντακαὶ λῆρος πολύς ἀμενηνὰ ὡς ἀληθῶςκάρηνα οὗτος δέ ὦ Αἰακέ τίς ἐστινΑΙΑΚΟΣ Κῦρός ἐστιν οὗτος δὲ Κρο-ῖσος ὁ δ ὑπὲρ αὐτὸν Σαρδανάπαλλος ὁ δὑπὲρ τούτους Μίδας ἐκεῖνος δὲ ΞέρξηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα σέ ὦ κάθαρμα ἡἙλλὰς ἔφριττε ζευγνύντα μὲν τὸν Ἑλλή-σποντον διὰ δὲ τῶν ὀρῶν πλεῖν ἐπιθυμο-ῦντα οἷος δὲ καὶ ὁ Κροῖσός ἐστιν τὸν Σαρ-δανάπαλλον δέ ὦ Αἰακέ πατάξαι μοικατὰ κόρρης ἐπίτρεψονΑΙΑΚΟΣ Μηδαμῶς διαθρύπτεις γὰραὐτοῦ τὸ κρανίον γυναικεῖον ὄνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἀλλὰ προσπτύσο-μαί γε πάντως αὐτῷ ἀνδρογύνῳ γε ὄντι ΑΙΑΚΟΣ Βούλει σοὶ ἐπιδείξω καὶ τοὺςσοφούςΜΕΝΙΠΠΟΣ Νὴ Δία γεΑΙΑΚΟΣ Πρῶτος οὗτός σοι ὁ Πυθα-γόρας ἐστί

74

ἄνω Μίδας μὲν οὑτοσὶ τοῦ χρυσίου Σαρ-δανάπαλλος δὲ τῆς πολλῆς τρυφῆς ἐγὼ δὲΚροῖσος τῶν θησαυρῶν ἐπιγελᾷ καὶ ἐξο-νειδίζει ἀνδράποδα καὶ καθάρματα ἡμᾶςἀποκαλῶν ἐνίοτε δὲ καὶ ᾄδων ἐπιταράττειἡμῶν τὰς οἰμωγάς καὶ ὅλως λυπηρόςἐστιν ΠΛΟΥΤΩΝ Τί ταῦτά φασιν ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀληθῆ ὦ Πλούτων μισῶγὰρ αὐτοὺς ἀγεννεῖς καὶ ὀλεθρίους ὄνταςοἷς οὐκ ἀπέχρησεν βιῶναι κακῶς ἀλλὰ καὶἀποθανόντες ἔτι μέμνηνται καὶ περιέχο-νται τῶν ἄνω χαίρω τοιγαροῦν ἀνιῶναὐτούςΠΛΟΥΤΩΝ Ἀλλ οὐ χρή λυποῦνταιγὰρ οὐ μικρῶν στερόμενοιΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ σὺ μωραίνεις ὦΠλούτων ὁμόψηφος ὢν τοῖς τούτων στε-ναγμοῖςΠΛΟΥΤΩΝ Οὐδαμῶς ἀλλ οὐκ ἂν

67

νηρίᾳ καὶ ἀπιστίᾳ καὶ δόλοις νόμιμον δὲ ἢπροφανὲς οὐδέν ἐπεὶ δέ μοι ὠνείδισεν τὴντρυφήν ἐκλελῆσθαί μοι δοκεῖ οἷα ἐποίει ἐνΚαπύῃ ἑταίραις συνὼν καὶ τοὺς τοῦ πο-λέμου καιροὺς ὁ θαυμάσιος καθηδυπαθῶνἐγὼ δὲ εἰ μὴ μικρὰ τὰ ἑσπέρια δόξας ἐπὶτὴν ἕω μᾶλλον ὥρμησα τί ἂν μέγα ἔπραξαἸταλίαν ἀναιμωτὶ λαβὼν καὶ Λιβύην καὶτὰ μέχρι Γαδείρων ὑπαγόμενος ἀλλ οὐκἀξιόμαχα ἔδοξέ μοι ἐκεῖνα ὑποπτήσσονταἤδη καὶ δεσπότην ὁμολογοῦντα εἴρηκα σὺδέ ὦ Μίνως δίκαζε ἱκανὰ γὰρ ἀπὸ πολ-λῶν καὶ ταῦταΣΚΙΠΙΩΝ Μὴ πρότερον ἢν μὴ καὶἐμοῦ ἀκούσῃςΜΙΝΩΣ Τίς γὰρ εἶ ὦ βέλτιστε ἢ πόθενὢν ἐρεῖςΣΚΙΠΙΩΝ Ἰταλιώτης Σκιπίων στρατη-γὸς ὁ καθελὼν Καρχηδόνα καὶ κρατήσαςΛιβύων μεγάλαις μάχαιςΜΙΝΩΣ Τί οὖν καὶ σὺ ἐρεῖς

152

τεπέμπετο τῶν πολεμίων μεγάλῳ στόλῳἐπιπλευσάντων τῇ Λιβύῃ ταχέως ὑπήκου-σα καὶ ἰδιώτην ἐμαυτὸν παρέσχον καὶ κα-ταδικασθεὶς ἤνεγκα εὐγνωμόνως τὸ πρᾶγ-μα καὶ ταῦτα ἔπραξα βάρβαρος ὢν καὶἀπαίδευτος παιδείας τῆς Ἑλληνικῆς καὶοὔτε Ὅμηρον ὥσπερ οὗτος ῥαψῳδῶν οὔτεὑπ Ἀριστοτέλει τῷ σοφιστῇ παιδευθείςμόνῃ δὲ τῇ φύσει ἀγαθῇ χρησάμενος τα-ῦτά ἐστιν ἃ ἐγὼ Ἀλεξάνδρου ἀμείνων φημὶεἶναι εἰ δέ ἐστι καλλίων οὑτοσί διότι δια-δήματι τὴν κεφαλὴν διεδέδετο Μακεδόσιἴσως καὶ ταῦτα σεμνά οὐ μὴν διὰ τοῦτοἀμείνων μὲν δόξειεν ἂν γενναίου καὶ στρα-τηγικοῦ ἀνδρὸς τῇ γνώμῃ πλέον ἤπερ τῇτύχῃ κεχρημένουΜΙΝΩΣ Ὁ μὲν εἴρηκεν οὐκ ἀγεννῆ τὸνλόγον οὐδὲ ὡς Λίβυν εἰκὸς ἦν ὑπὲρ αὑτοῦσὺ δέ ὦ Ἀλέξανδρε τί πρὸς ταῦτα φῄςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐχρῆν μέν ὦ Μίνωςμηδὲν πρὸς ἄνδρα οὕτω θρασὺν ἱκανὴ γὰρ

149

ἐθέλοιμι στασιάζειν ὑμᾶςΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μήν ὦ κάκιστοι Λυ-δῶν καὶ Φρυγῶν καὶ Ἀσσυρίων οὕτω γι-νώσκετε ὡς οὐδὲ παυσομένου μου ἔνθαγὰρ ἂν ἴητε ἀκολουθήσω ἀνιῶν καὶ κα-τᾴδων καὶ καταγελῶνΚΡΟΙΣΟΣ Ταῦτα οὐχ ὕβριςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐκεῖνα ὕβριςἦν ἃ ὑμεῖς ἐποιεῖτε προσκυνεῖσθαι ἀξιο-ῦντες καὶ ἐλευθέροις ἀνδράσιν ἐντρυφῶντεςκαὶ τοῦ θανάτου παράπαν οὐ μνημονεύο-ντες τοιγαροῦν οἰμώξεσθε πάντων ἐκείνωνἀφῃρημένοιΚΡΟΙΣΟΣ Πολλῶν γε ὦ θεοί καὶ με-γάλων κτημάτωνΜΙΔΑΣ Ὅσου μὲν ἐγὼ χρυσοῦΣΑΡΔΑΝΑΠΑΛΛΟΣ Ὅσης δὲ ἐγὼτρυφῆςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε οὕτω ποιεῖτε ὀδύ-ρεσθε μὲν ὑμεῖς ἐγὼ δὲ τὸ γνῶθι σαυτὸνπολλάκις συνείρων ἐπᾴσομαι ὑμῖν πρέποι

68

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΑΙΑΚΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Πρὸς τοῦ Πλούτωνος ὦΑἰακέ περιήγησαί μοι τὰ ἐν ᾅδου πάνταΑΙΑΚΟΣ Οὐ ῥᾴδιον ὦ Μένιππε ἅπα-ντα ὅσα μέντοι κεφαλαιώδη μάνθανεοὗτος μὲν ὅτι Κέρβερός ἐστιν οἶσθα καὶτὸν πορθμέα τοῦτον ὅς σε διεπέρασεν καὶτὴν λίμνην καὶ τὸν Πυριφλεγέθοντα ἤδηἑώρακας εἰσιώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οἶδα ταῦτα καὶ σέ ὅτιπυλωρεῖς καὶ τὸν βασιλέα εἶδον καὶ τὰςἘρινῦς τοὺς δὲ ἀνθρώπους μοι τοὺς πάλαιδεῖξον καὶ μάλιστα τοὺς ἐπισήμους αὐτῶν

ΑΙΑΚΟΣ Οὗτος μὲν Ἀγαμέμνων οὗτοςδὲ Ἀχιλλεύς οὗτος δὲ Ἰδομενεὺς πλησίονοὗτος δὲ Ὀδυσσεύς εἶτα Αἴας καὶ Διομή-δης καὶ οἱ ἄριστοι τῶν ἙλλήνωνΜΕΝΙΠΠΟΣ Βαβαί ὦ Ὅμηρε οἷά σοιτῶν ῥαψῳδιῶν τὰ κεφάλαια χαμαὶ ἔρρι-

73

ἡ φήμη διδάξαι σε οἷος μὲν ἐγὼ βασιλεύςοἷος δὲ οὗτος λῃστὴς ἐγένετο ὅμως δὲ ὅραεἰ κατ ὀλίγον αὐτοῦ διήνεγκα ὃς νέος ὢνἔτι παρελθὼν ἐπὶ τὰ πράγματα καὶ τὴν ἀρ-χὴν τεταραγμένην κατέσχον καὶ τοὺς φο-νέας τοῦ πατρὸς μετῆλθον κᾆτα φοβήσαςτὴν Ἑλλάδα τῇ Θηβαίων ἀπωλείᾳ στρατη-γὸς ὑπ αὐτῶν χειροτονηθεὶς οὐκ ἠξίωσατὴν Μακεδόνων ἀρχὴν περιέπων ἀγαπᾶνἄρχειν ὁπόσων ὁ πατὴρ κατέλιπεν ἀλλὰπᾶσαν ἐπινοήσας τὴν γῆν καὶ δεινὸν ἡγη-σάμενος εἰ μὴ ἁπάντων κρατήσαιμι ὀλί-γους ἄγων εἰσέβαλον εἰς τὴν Ἀσίαν καὶἐπί τε Γρανικῷ ἐκράτησα μεγάλῃ μάχῃκαὶ τὴν Λυδίαν λαβὼν καὶ Ἰωνίαν καὶΦρυγίαν καὶ ὅλως τὰ ἐν ποσὶν ἀεὶ χειρού-μενος ἦλθον ἐπὶ Ἰσσόν ἔνθα Δαρεῖοςὑπέμεινεν μυριάδας πολλὰς στρατοῦ ἄγωνκαὶ τὸ ἀπὸ τούτου ὦ Μίνως ὑμεῖς ἴστεὅσους ὑμῖν νεκροὺς ἐπὶ μιᾶς ἡμέρας κα-τέπεμψα φησὶ γοῦν ὁ πορθμεὺς μὴ διαρ-

150

κέσαι αὐτοῖς τότε τὸ σκάφος ἀλλὰ σχεδίαςδιαπηξαμένους τοὺς πολλοὺς αὐτῶν δια-πλεῦσαι καὶ ταῦτα δὲ ἔπραττον αὐτὸςπροκινδυνεύων καὶ τιτρώσκεσθαι ἀξιῶνκαὶ ἵνα σοὶ μὴ τὰ ἐν Τύρῳ μηδὲ τὰ ἐν Ἀρ-βήλοις διηγήσωμαι ἀλλὰ καὶ μέχρι Ἰνδῶνἦλθον καὶ τὸν Ὠκεανὸν ὅρον ἐποιησάμηντῆς ἀρχῆς καὶ τοὺς ἐλέφαντας αὐτῶν εἶχονκαὶ Πῶρον ἐχειρωσάμην καὶ Σκύθας δὲοὐκ εὐκαταφρονήτους ἄνδρας ὑπερβὰς τὸνΤάναϊν ἐνίκησα μεγάλῃ ἱππομαχίᾳ καὶτοὺς φίλους εὖ ἐποίησα καὶ τοὺς ἐχθροὺςἠμυνάμην εἰ δὲ καὶ θεὸς ἐδόκουν τοῖς ἀν-θρώποις συγγνωστοὶ ἐκεῖνοι πρὸς τὸμέγεθος τῶν πραγμάτων καὶ τοιοῦτόν τιπιστεύσαντες περὶ ἐμοῦ τὸ δ οὖν τελευ-ταῖον ἐγὼ μὲν βασιλεύων ἀπέθανον οὗτοςδὲ ἐν φυγῇ ὢν παρὰ Προυσίᾳ τῷ Βιθυνῷκαθάπερ ἄξιον ἦν πανουργότατον καὶὠμότατον ὄντα ὡς γὰρ δὴ ἐκράτησεν τῶνἸταλῶν ἐῶ λέγειν ὅτι οὐκ ἰσχύι ἀλλὰ πο-

151

νῆες ἐπληρώθησαν ἐξ ἁπάσης τῆς Ἑλ-λάδος καὶ τοσοῦτοι ἔπεσον Ἕλληνές τε καὶβάρβαροι καὶ τοσαῦται πόλεις ἀνάστατοιγεγόνασινΕΡΜΗΣ Ἀλλ οὐκ εἶδες ὦ Μένιππεζῶσαν τὴν γυναῖκα ἔφης γὰρ ἂν καὶ σὺἀνεμέσητον εἶναι ldquoτοιῇδ ἀμφὶ γυναικὶ πο-λὺν χρόνον ἄλγεα πάσχεινrdquo ἐπεὶ καὶ τὰἄνθη ξηρὰ ὄντα εἴ τις βλέποι ἀποβεβλη-κότα τὴν βαφήν ἄμορφα δῆλον ὅτι αὐτῷδόξει ὅτε μέντοι ἀνθεῖ καὶ ἔχει τὴν χρόανκάλλιστά ἐστιν ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν τοῦτο ὦ Ἑρμῆθαυμάζω εἰ μὴ συνίεσαν οἱ Ἀχαιοὶ περὶπράγματος οὕτως ὀλιγοχρονίου καὶ ῥᾳδίωςἀπανθοῦντος πονοῦντεςΕΡΜΗΣ Οὐ σχολή μοι ὦ Μένιππεσυμφιλοσοφεῖν σοι ὥστε σὺ μὲν ἐπιλε-ξάμενος τόπον ἔνθα ἂν ἐθέλῃς κεῖσο κα-ταβαλὼν σεαυτόν ἐγὼ δὲ τοὺς ἄλλους νε-κροὺς ἤδη μετελεύσομαι

72

γὰρ ἂν ταῖς τοιαύταις οἰμωγαῖς ἐπᾳδόμε-νον

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΚΕΡΒΕΡΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ Κέρβερε ndash συγγενὴςγάρ εἰμί σοι κύων καὶ αὐτὸς ὤν ndash εἰπέ μοιπρὸς τῆς Στυγός οἷος ἦν ὁ Σωκράτηςὁπότε κατῄει παρ ὑμᾶς εἰκὸς δέ σε θεὸνὄντα μὴ ὑλακτεῖν μόνον ἀλλὰ καὶ ἀνθρω-πίνως φθέγγεσθαι ὁπότ ἐθέλοιςΚΕΡΒΕΡΟΣ Πόρρωθεν μέν ὦ Μένιππεπαντάπασιν ἐδόκει ἀτρέπτῳ τῷ προσώπῳπροσιέναι καὶ οὐ πάνυ δεδιέναι τὸν θάνα-τον δοκῶν καὶ τοῦτο ἐμφῆναι τοῖς ἔξω τοῦστομίου ἑστῶσιν ἐθέλων ἐπεὶ δὲ κατέκυ-ψεν εἴσω τοῦ χάσματος καὶ εἶδε τὸν ζόφονκἀγὼ ἔτι διαμέλλοντα αὐτὸν δακὼν τῷ κω-νείῳ κατέσπασα τοῦ ποδός ὥσπερ τὰβρέφη ἐκώκυεν καὶ τὰ ἑαυτοῦ παιδία ὠδύ-

69

168

οὐδὲ γέγονε πώποτεΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀναμνήσω σε ὦΠλούτων Ὀρφεῖ γὰρ δι αὐτὴν ταύτην τὴναἰτίαν τὴν Εὐρυδίκην παρέδοτε καὶ τὴνὁμογενῆ μου Ἄλκηστιν παρεπέμψατεἩρακλεῖ χαριζόμενοι ΠΛΟΥΤΩΝ Θελήσεις δὲ οὕτως κρανί-ον γυμνὸν ὢν καὶ ἄμορφον τῇ καλῇ σουἐκείνῃ νύμφῃ φανῆναι πῶς δὲ κἀκείνηπροσήσεταί σε οὐδὲ διαγνῶναι δυναμένηφοβήσεται γὰρ εὖ οἶδα καὶ φεύξεταί σε καὶμάτην ἔσῃ τοσαύτην ὁδὸν ἀνεληλυθώςΠΕΡΣΕΦΟΝΗ Οὐκοῦν ὦ ἄνερ σὺ καὶτοῦτο ἴασαι καὶ τὸν Ἑρμῆν κέλευσον ἐπει-δὰν ἐν τῷ φωτὶ ἤδη ὁ Πρωτεσίλαος ᾖ κα-θικόμενον ἐν τῇ ῥάβδῳ νεανίαν εὐθὺς κα-λὸν ἀπεργάσασθαι αὐτὸν οἷος ἦν ἐκ τοῦπαστοῦΠΛΟΥΤΩΝ Ἐπεὶ Φερσεφόνῃ συνδο-κεῖ ἀναγαγὼν τοῦτον αὖθις ποίησον νυμ-φίον σὺ δὲ μέμνησο μίαν λαβὼν ἡμέραν

161

ρετο καὶ παντοῖος ἐγίνετοΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν σοφιστὴς ὁ ἄν-θρωπος ἦν καὶ οὐκ ἀληθῶς κατεφρόνει τοῦπράγματοςΚΕΡΒΕΡΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐπείπερ ἀναγκα-ῖον αὐτὸ ἑώρα κατεθρασύνετο ὡς δῆθενοὐκ ἄκων πεισόμενος ὃ πάντως ἔδει παθε-ῖν ὡς θαυμάσονται οἱ θεαταί καὶ ὅλωςπερὶ πάντων γε τῶν τοιούτων εἰπεῖν ἂνἔχοιμι ἕως τοῦ στομίου τολμηροὶ καὶ ἀν-δρεῖοι τὰ δὲ ἔνδοθεν ἔλεγχος ἀκριβήςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἐγὼ δὲ πῶς σοι κατελη-λυθέναι ἔδοξαΚΕΡΒΕΡΟΣ Μόνος ὦ Μένιππε ἀξίωςτοῦ γένους καὶ Διογένης πρὸ σοῦ ὅτι μὴἀναγκαζόμενοι ἐσῄειτε μηδ ὠθούμενοιἀλλ ἐθελούσιοι γελῶντες οἰμώζειν πα-ραγγείλαντες ἅπασιν

70

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΕΡΜΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ποῦ δαὶ οἱ καλοί εἰσιν ἢαἱ καλαί Ἑρμῆ ξενάγησόν με νέηλυνὄντα ΕΡΜΗΣ Οὐ σχολὴ μέν ὦ Μένιππεπλὴν κατ ἐκεῖνο ἀπόβλεψον ἐπὶ τὰ δεξιάἔνθα ὁ Ὑάκινθός τέ ἐστιν καὶ Νάρκισσοςκαὶ Νιρεὺς καὶ Ἀχιλλεὺς καὶ Τυρὼ καὶἙλένη καὶ Λήδα καὶ ὅλως τὰ ἀρχαῖαπάντα κάλληΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀστᾶ μόνα ὁρῶ καὶ κρα-νία τῶν σαρκῶν γυμνά ὅμοια τὰ πολλάΕΡΜΗΣ Καὶ μὴν ἐκεῖνά ἐστιν ἃ πάντεςοἱ ποιηταὶ θαυμάζουσι τὰ ὀστᾶ ὧν σὺ ἔοι-κας καταφρονεῖνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως τὴν Ἑλένην μοιδεῖξον οὐ γὰρ ἂν διαγνοίην ἔγωγεΕΡΜΗΣ Τουτὶ τὸ κρανίον ἡ ἙλένηἐστίνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα διὰ τοῦτο αἱ χίλιαι

71

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΥΣΩΛΟΥ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ὦ Κάρ ἐπὶ τίνι μέγα φρο-νεῖς καὶ πάντων ἡμῶν προτιμᾶσθαι ἀξιοῖςΜΑΥΣΩΛΟΣ Καὶ ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ μένὦ Σινωπεῦ ὃς ἐβασίλευσα Καρίας μὲνἁπάσης ἦρξα δὲ καὶ Λυδῶν ἐνίων καὶ νή-σους δέ τινας ὑπηγαγόμην καὶ ἄχρι Μιλή-του ἐπέβην τὰ πολλὰ τῆς Ἰωνίας κατα-στρεφόμενος καὶ καλὸς ἦν καὶ μέγας καὶἐν πολέμοις καρτερός τὸ δὲ μέγιστον ὅτιἐν Ἁλικαρνασσῷ μνῆμα παμμέγεθες ἔχωἐπικείμενον ἡλίκον οὐκ ἄλλος νεκρός ἀλλοὐδὲ οὕτως ἐς κάλλος ἐξησκημένον ἵππωνκαὶ ἀνδρῶν ἐς τὸ ἀκριβέστατον εἰκα-σμένων λίθου τοῦ καλλίστου οἷον οὐδὲνεὼν εὕροι τις ἂν ῥᾳδίως οὐ δοκῶ σοι δι-καίως ἐπὶ τούτοις μέγα φρονεῖνΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ φῄς καὶτῷ κάλλει καὶ τῷ βάρει τοῦ τάφουΜΑΥΣΩΛΟΣ Νὴ Δί ἐπὶ τούτοις

162

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΙΠΟΝΤΑ ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΕΙ ΕΝ ΛΟΓΟΙΣ3ΠΛΟΙΟΝ Η ΕΥΧΑΙ13ΝΕΚΡΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ59

167

ἀγάγῃ σχολὴν ἀπὸ τῶν θορύβων τῶν ἐνποσίν εἰς Αἴγυπτον ἀπαγαγὼν θάψεινἐκεῖ ὡς γενοίμην εἷς τῶν Αἰγυπτίων θεῶνΔΙΟΓΕΝΗΣ Μὴ γελάσω οὖν ὦἈλέξανδρε ὁρῶν καὶ ἐν ᾅδου ἔτι σε μωραί-νοντα καὶ ἐλπίζοντα Ἄνουβιν ἢ Ὄσιρινγενήσεσθαι πλὴν ἀλλὰ ταῦτα μέν ὦθειότατε μὴ ἐλπίσῃς οὐ γὰρ θέμις ἀνελθε-ῖν τινα τῶν ἅπαξ διαπλευσάντων τὴν λί-μνην καὶ εἰς τὸ εἴσω τοῦ στομίου παρελ-θόντων οὐ γὰρ ἀμελὴς ὁ Αἰακὸς οὐδὲ ὁΚέρβερος εὐκαταφρόνητος ἐκεῖνο δέ γεἡδέως ἂν μάθοιμι παρὰ σοῦ πῶς φέρειςὁπόταν ἐννοήσῃς ὅσην εὐδαιμονίαν ὑπὲργῆς ἀπολιπὼν ἀφῖξαι σωματοφύλακας καὶὑπασπιστὰς καὶ σατράπας καὶ χρυσὸν το-σοῦτον καὶ ἔθνη προσκυνοῦντα καὶ Βαβυ-λῶνα καὶ Βάκτρα καὶ τὰ μεγάλα θηρία καὶτιμὴν καὶ δόξαν καὶ τὸ ἐπίσημον εἶναι ἐξε-λαύνοντα διαδεδεμένον ταινίᾳ λευκῇ τὴνκεφαλὴν πορφυρίδα ἐμπεπορπημένον οὐ

100

ΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲ τὸν ἐλλέβορον ὦΜένιππε ἀναίνομαι πιεῖν γένοιτό μοιμόνονΜΕΝΙΠΠΟΣ Θάρρει ὦ Τάνταλε ὡςοὔτε σὺ οὔτε ἄλλος πίεται τῶν νεκρῶνἀδύνατον γάρ καίτοι οὐ πάντες ὥσπερ σὺἐκ καταδίκης διψῶσι τοῦ ὕδατος αὐτοὺςοὐχ ὑπομένοντος

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΧΕΙΡΩΝΟΣ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤκουσα ὦ Χείρων ὡςθεὸς ὢν ἐπεθύμησας ἀποθανεῖνΧΕΙΡΩΝ Ἀληθῆ ταῦτα ἤκουσας ὦΜένιππε καὶ τέθνηκα ὡς ὁρᾷς ἀθάνατοςεἶναι δυνάμενοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίς δαί σε ἔρως τοῦ θα-νάτου ἔσχεν ἀνεράστου τοῖς πολλοῖς χρή-ματοςΧΕΙΡΩΝ Ἐρῶ πρὸς σὲ οὐκ ἀσύνετον

81

ΝΙΡΕΥΣ Καὶ μὴν ἐροῦ Ὅμηρον ὁποῖοςἦν ὁπότε συνεστράτευον τοῖς ἈχαιοῖςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀνείρατά μοι λέγειςἐγὼ δὲ ἃ βλέπω καὶ νῦν ἔχεις ἐκεῖνα δέ οἱτότε ἴσασινΝΙΡΕΥΣ Οὔκουν ἐγὼ ἐνταῦθα εὐμορ-φότερός εἰμι ὦ Μένιππε ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔτε σὺ οὔτε ἄλλοςεὔμορφος ἰσοτιμία γὰρ ἐν ᾅδου καὶ ὅμοιοιἅπαντεςΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἐμοὶ μὲν καὶ τοῦτο ἱκανόν

166

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλ ὦ καλὲ Μαύσωλεοὔτε ἡ ἰσχὺς ἔτι σοι ἐκείνη οὔτε ἡ μορφὴπάρεστιν εἰ γοῦν τινα ἑλοίμεθα δικαστὴνεὐμορφίας πέρι οὐκ ἔχω εἰπεῖν τίνος ἕνε-κα τὸ σὸν κρανίον προτιμηθείη ἂν τοῦἐμοῦ φαλακρὰ γὰρ ἄμφω καὶ γυμνά καὶτοὺς ὀδόντας ὁμοίως προφαίνομεν καὶ τοὺςὀφθαλμοὺς ἀφῃρήμεθα καὶ τὰς ῥῖνας ἀπο-σεσιμώμεθα ὁ δὲ τάφος καὶ οἱ πολυτελεῖςἐκεῖνοι λίθοι Ἁλικαρνασσεῦσι μὲν ἴσωςεἶεν ἐπιδείκνυσθαι καὶ φιλοτιμεῖσθαι πρὸςτοὺς ξένους ὡς δή τι μέγα οἰκοδόμημααὐτοῖς ἐστιν σὺ δέ ὦ βέλτιστε οὐχ ὁρῶ ὅτι ἀπολαύεις αὐτοῦ πλὴν εἰ μὴ τοῦτο φῄςὅτι μᾶλλον ἡμῶν ἀχθοφορεῖς ὑπὸ τηλικού-τοις λίθοις πιεζόμενοςΜΑΥΣΩΛΟΣ Ἀνόνητα οὖν μοι ἐκεῖναπάντα καὶ ἰσότιμος ἔσται Μαύσωλος καὶΔιογένης ΔΙΟΓΕΝΗΣ Οὐκ ἰσότιμος ὦ γεν-ναιότατε οὐ γὰρ Μαύσωλος μὲν γὰρ

163

ὄντα οὐκ ἦν ἔτι ἡδὺ ἀπολαύειν τῆς ἀθανα-σίαςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐχ ἡδὺ ἦν ζῶντα ὁρᾶντὸ φῶςΧΕΙΡΩΝ Οὔκ ὦ Μένιππε τὸ γὰρ ἡδὺἔγωγε ποικίλον τι καὶ οὐχ ἁπλοῦν ἡγοῦμαιεἶναι ἐγὼ δὲ ἔζων ἀεὶ καὶ ἀπέλαυον τῶνὁμοίων ἡλίου φωτός τροφῆς αἱ ὧραι δὲαἱ αὐταὶ καὶ τὰ γινόμενα ἅπαντα ἑξῆς ἕκα-στον ὥσπερ ἀκολουθοῦντα θάτερον θα-τέρῳ ἐνεπλήσθην οὖν αὐτῶν οὐ γὰρ ἐν τῷαὐτῷ ἀεὶ ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ ltμὴgt μετασχεῖνὅλως τὸ τερπνὸν ἦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις ὦ Χείρων τὰἐν ᾅδου δὲ πῶς φέρεις ἀφ οὗ προελόμενοςαὐτὰ ἥκειςΧΕΙΡΩΝ Οὐκ ἀηδῶς ὦ Μένιππε ἡγὰρ ἰσοτιμία πάνυ δημοτικὴ καὶ τὸ πρᾶγ-μα οὐδὲν ἔχει τὸ διάφορον ἐν φωτὶ εἶναι ἢἐν σκότῳ ἄλλως τε οὔτε διψῆν ὥσπερ ἄνωοὔτε πεινῆν δεῖ ἀλλ ἀνεπιδεεῖς τούτων

82

ἄχρηστόν σοι ὦ Ἀλέξανδρε πρὸς τὰπράγματα ἐγένετο πολλοὶ γὰρ ὑπέπτησ-σον θεὸν εἶναί σε νομίζοντες ἀτὰρ εἰπέμοι τίνι τὴν τοσαύτην ἀρχὴν καταλέλοι-παςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκ οἶδα ὦ Διόγενεςοὐ γὰρ ἔφθασα ἐπισκῆψαί τι περὶ αὐτῆς ἢτοῦτο μόνον ὅτι ἀποθνήσκων Περδίκκᾳτὸν δακτύλιον ἐπέδωκα πλὴν ἀλλὰ τί γε-λᾷς ὦ ΔιόγενεςΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί γὰρ ἄλλο ἢ ἀνεμνήσθηνοἷα ἐποίει ἡ Ἑλλάς ἄρτι σε παρειληφότατὴν ἀρχὴν κολακεύοντες καὶ προστάτηναἱρούμενοι καὶ στρατηγὸν ἐπὶ τοὺς βαρ-βάρους ἔνιοι δὲ καὶ τοῖς δώδεκα θεοῖς προ-στιθέντες καὶ οἰκοδομοῦντές σοι νεὼς καὶθύοντες ὡς δράκοντος υἱῷ ἀλλ εἰπέ μοιποῦ σε οἱ Μακεδόνες ἔθαψαν ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἔτι ἐν Βαβυλῶνι κε-ῖμαι τριακοστὴν ἡμέραν ταύτην ὑπισχνε-ῖται δὲ Πτολεμαῖος ὁ ὑπασπιστής ἤν ποτε

99

οἰμώξεται μεμνημένος τῶν ὑπὲρ γῆς ἐνοἷς εὐδαιμονεῖν ᾤετο Διογένης δὲ καταγε-λάσεται αὐτοῦ καὶ τάφον ὁ μὲν ἐν Ἁλικαρ-νασσῷ ἐρεῖ ἑαυτοῦ ὑπὸ Ἀρτεμισίας τῆς γυ-ναικὸς καὶ ἀδελφῆς κατεσκευασμένον ὁΔιογένης δὲ τοῦ μὲν σώματος εἰ καί τινατάφον ἔχει οὐκ οἶδεν οὐδὲ γὰρ ἔμελεναὐτῷ τούτου λόγον δὲ τοῖς ἀρίστοις περὶτούτου καταλέλοιπεν ἀνδρὸς βίον βεβιω-κὼς ὑψηλότερον ὦ Καρῶν ἀνδραποδω-δέστατε τοῦ σοῦ μνήματος καὶ ἐν βεβαιο-τέρῳ χωρίῳ κατεσκευασμένον

ΝΙΡΕΩΣ ΚΑΙ ΘΕΡΣΙΤΟΥ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΝΙΡΕΥΣ Ἰδοὺ δή Μένιππος οὑτοσὶ δι-κάσει πότερος εὐμορφότερός ἐστιν εἰπέὦ Μένιππε οὐ καλλίων σοι δοκῶΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δὲ καὶ ἔστε πρότε-ρον οἶμαι χρὴ γὰρ τοῦτο εἰδέναι

164

ΝΙΡΕΥΣ Νιρεὺς καὶ ΘερσίτηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πότερος οὖν ὁ Νιρεὺς καὶπότερος ὁ Θερσίτης οὐδέπω γὰρ τοῦτοδῆλον ΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἓν μὲν ἤδη τοῦτο ἔχω ὅτιὅμοιός εἰμί σοι καὶ οὐδὲν τηλικοῦτον δια-φέρεις ἡλίκον σε Ὅμηρος ἐκεῖνος ὁ τυ-φλὸς ἐπῄνεσεν ἁπάντων εὐμορφότερονπροσειπών ἀλλ ὁ φοξὸς ἐγὼ καὶ ψεδνὸςοὐδὲν χείρων ἐφάνην τῷ δικαστῇ ὅρα δὲσύ ὦ Μένιππε ὅντινα καὶ εὐμορφότερονἡγῇΝΙΡΕΥΣ Ἐμέ γε τὸν Ἀγλαΐας καὶΧάροπος ldquoὃς κάλλιστος ἀνὴρ ὑπὸ ἼλιονἦλθονrdquoΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλ οὐχὶ καὶ ὑπὸ γῆνὡς οἶμαι κάλλιστος ἦλθες ἀλλὰ τὰ μὲνὀστᾶ ὅμοια τὸ δὲ κρανίον ταύτῃ μόνον ἄραδιακρίνοιτο ἀπὸ τοῦ Θερσίτου κρανίου ὅτιεὔθρυπτον τὸ σόν ἀλαπαδνὸν γὰρ αὐτὸ καὶοὐκ ἀνδρῶδες ἔχεις

165

σοφία καὶ προμήθεια ἐν τοῖς γράμμασινὡς ἔμοιγε ἱκανὸν εἰ μὴ πάνυ σοι γήϊνα ἔδο-ξεν μηδὲ κομιδῇ ἄξια τοῦ Καυκάσου καί-τοι πόσῳ δικαιότερον ὑμεῖς ἂν εἰκάζοισθετῷ Προμηθεῖ ὁπόσοι ἐν δίκαις εὐδοκιμε-ῖτε ξὺν ἀληθείᾳ ποιούμενοι τοὺς ἀγῶναςζῶα γοῦν ὡς ἀληθῶς καὶ ἔμψυχα ὑμῖν τὰἔργα καὶ νὴ Δία καὶ τὸ θερμὸν αὐτῶν ἐστιδιάπυρον καὶ τοῦτο ἐκ τοῦ Προμηθέως ἂνεἴη πλὴν εἰ μὴ ἑνὶ διαλλάττοιτε ὅτι μὴ ἐκπηλοῦ πλάττετε ἀλλὰ χρυσᾶ ὑμῖν τοῖς πολ-λοῖς τὰ πλάσματα Ἡμεῖς δὲ οἱ ἐς τὰ πλήθη παριόντες καὶτὰς τοιαύτας τῶν ἀκροάσεων ἐπαγγέλλο-ντες εἴδωλα ἄττα ἐπιδεικνύμεθα καὶ τὸμὲν ὅλον ἐν πηλῷ καθάπερ ἔφην μικρὸνἔμπροσθεν ἡ πλαστικὴ κατὰ ταὐτὰ τοῖςκοροπλάθοις τὰ δ ἄλλα οὔτε κίνησιςὁμοία πρόσεστιν οὔτε ψυχῆς δεῖγμά τιἀλλὰ τέρψις ἄλλως καὶ παιδιὰ τὸ πρᾶγμαὥστε μοι ἐνθυμεῖσθαι ἔπεισι μὴ ἄρα οὕτω

4

ΤΙΜΟΛΑΟΣ Μηδαμῶς ἀλλὰ προΐω-μεν εἰκὸς γὰρ ἤδη παρεληλυθέναι ἐκεῖνονἀποσοβοῦντα ἐς τὸ ἄστυ ἐπεὶ μηκέθ ἡμᾶςεὑρεῖν ἐδύνατο εἰ δὲ μή ἀλλ οἶδε τὴν ὁδὸνἈδείμαντος καὶ δέος οὐδὲν μὴ ἀπολειφθε-ὶς ἡμῶν ἀποβουκοληθῇΛΥΚΙΝΟΣ Ὁρᾶτε μὴ σκαιὸν ᾖ φίλονἀπολιπόντας αὐτοὺς ἀπιέναι βαδίζωμεν δὅμως εἰ καὶ Σαμίππῳ τοῦτο δοκεῖΣΑΜΙΠΠΟΣ Καὶ μάλα δοκεῖ ἤν πωςἀνεῳγυῖαν ἔτι τὴν παλαίστραν καταλάβω-μεν ἀλλὰ μεταξὺ λόγων ἡλίκη ναῦς εἴκο-σι καὶ ἑκατὸν πήχεων ἔλεγε ὁ ναυπηγός τὸμῆκος εὖρος δὲ ὑπὲρ τὸ τέταρτον μάλιστατούτου καὶ ἀπὸ τοῦ καταστρώματος ἐςτὸν πυθμένα ᾗ βαθύτατον κατὰ τὸνἄντλον ἐννέα πρὸς τοῖς εἴκοσι τὰ δ ἄλλαἡλίκος μὲν ὁ ἱστός ὅσην δὲ ἀνέχει τὴν κε-ραίαν οἵῳ δὲ προτόνῳ συνέχεται ὡς δὲ ἡπρύμνα μὲν ἐπανέστηκεν ἠρέμα καμπύληχρυσοῦν χηνίσκον ἐπικειμένη καταντικρὺ

17

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ χρὴ γὰρ ἀπιστεῖν ὦΤειρεσία τοῖς τοιούτοις ἀλλὰ καθάπερτινὰ βλᾶκα μὴ ἐξετάζοντα εἴτε δυνατάἐστιν εἴτε καὶ μή παραδέχεσθαιΤΕΙΡΕΣΙΑΣ Σὺ οὖν οὐδὲ τὰ ἄλλα πι-στεύεις οὕτω γενέσθαι ὁπόταν ἀκούσῃςὅτι ὄρνεα ἐκ γυναικῶν ἐγένοντό τινες ἢδένδρα ἢ θηρία τὴν Ἀηδόνα ἢ τὴν Δάφνηνἢ τὴν τοῦ Λυκάονος θυγατέραΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤν που κἀκείναις ἐντύ-χω εἴσομαι ὅ τι καὶ λέγουσι σὺ δέ ὦ βέλ-τιστε ὁπότε γυνὴ ἦσθα καὶ ἐμαντεύουτότε ὥσπερ καὶ ὕστερον ἢ ἅμα ἀνὴρ καὶμάντις ἔμαθες εἶναιΤΕΙΡΕΣΙΑΣ Ὁρᾷς ἀγνοεῖς τὰ περὶἐμοῦ ἅπαντα ὡς καὶ διέλυσά τινα ἔριν τῶνθεῶν καὶ ἡ μὲν Ἥρα ἐπήρωσέν με ὁ δὲΖεὺς παρεμυθήσατο τῇ μαντικῇ τὴν συμ-φοράνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἔτι ἔχῃ ὦ Τειρεσίατῶν ψευσμάτων ἀλλὰ κατὰ τοὺς μάντεις

86

ταφρόνητόν τι ἔργον καὶ ὅμως οὐ διαστή-σας αὐτοὺς οὐδὲ προδοσίαις ὠνούμενος τὰςνίκας ἐκράτουν αὐτῶν οὐδ ἐπιώρκησαπώποτε ἢ ὑποσχόμενος ἐψευσάμην ἢ ἄπι-στον ἔπραξά τι τοῦ νικᾶν ἕνεκα καὶ τοὺςἝλληνας δὲ τοὺς μὲν ἀναιμωτὶ παρέλαβονΘηβαίους δὲ ἴσως ἀκούεις ὅπως μετῆλθονΦΙΛΙΠΠΟΣ Οἶδα ταῦτα πάντα Κλε-ῖτος γὰρ ἀπήγγειλέ μοι ὃν σὺ τῷ δορατίῳδιελάσας μεταξὺ δειπνοῦντα ἐφόνευσαςὅτι με πρὸς τὰς σὰς πράξεις ἐπαινέσαιἐτόλμησεν σὺ δὲ καὶ τὴν Μακεδονικὴνχλαμύδα καταβαλὼν κάνδυν ὥς φασι με-τενέδυς καὶ τιάραν ὀρθὴν ἐπέθου καὶ προ-σκυνεῖσθαι ὑπὸ Μακεδόνων ἐλευθέρων ἀν-δρῶν ἠξίους καὶ τὸ πάντων γελοιότατονἐμιμοῦ τὰ τῶν νενικημένων ἐῶ γὰρ λέγεινὅσα ἄλλα ἔπραξας λέουσι συγκατακλείωνπεπαιδευμένους ἄνδρας καὶ τοσούτους γα-μῶν γάμους καὶ Ἡφαιστίωνα ὑπεραγα-πῶν ἓν ἐπῄνεσα μόνον ἀκούσας ὅτι

95

ἀναπλέκονται ἔστε πρὸς τὸ ἐφηβικόνἔμπαλιν ἢ οἱ πρόγονοι ἡμῶν οἷς ἐδόκει κα-λὸν εἶναι κομᾶν τοὺς γέροντας ἀναδου-μένους κρωβύλον ὑπὸ τέττιγι χρυσῷ ἀνει-λημμένον ΣΑΜΙΠΠΟΣ Εὖ γε ὦ Τιμόλαε ὅτιἡμᾶς ἀναμιμνήσκεις τῶν Θουκυδίδου συγ-γραμμάτων ἃ ἐν τῷ προοιμίῳ περὶ τῆς ἀρ-χαίας ἡμῶν τρυφῆς εἶπεν ἐν τοῖς Ἴωσινὁπότε οἱ τότε συναπῳκίσανΛΥΚΙΝΟΣ Ἀτάρ ὦ Σάμιππε νῦν ἀνε-μνήσθην ὁπόθεν ἡμῶν ἀπελείφθη Ἀδείμα-ντος ὅτε παρὰ τὸν ἱστὸν ἐπὶ πολὺ ἔστημενἀναβλέποντες ἀριθμοῦντες τῶν βυρσῶντὰς ἐπιβολὰς καὶ θαυμάζοντες ἀνιόντα τὸνναύτην διὰ τῶν κάλων εἶτα ἐπὶ τῆς κεραί-ας ἄνω ἀσφαλῶς διαθέοντα τῶν κεροιάκωνἐπειλημμένονΣΑΜΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις τί δ οὖν χρὴποιεῖν ἡμᾶς ἐνταῦθα καραδοκεῖν αὐτόν ἢἐθέλεις ἐγὼ αὖθις ἐπάνειμι ἐς τὸ πλοῖον

16

με Προμηθέα λέγεις εἶναι ὡς ὁ κωμικὸςτὸν Κλέωνα φησὶν δέ οἶσθα περὶ αὐτοῦΚλέων Προμηθεύς ἐστι μετὰ τὰ πράγμα-

τα καὶ αὐτοὶ δὲ Ἀθηναῖοι τοὺς χυτρέαςκαὶ ἱπνοποιοὺς καὶ πάντας ὅσοι πηλουργοίΠρομηθέας ἀπεκάλουν ἐπισκώπτοντες ἐςτὸν πηλὸν ἢ καὶ τὴν ἐν πυρὶ οἶμαι τῶνσκευῶν ὄπτησιν καὶ εἴ γε σοι τοῦτο βούλε-ται εἶναι ὁ Προμηθεύς πάνυ εὐστόχωςἀποτετόξευται καὶ ἐς τὴν Ἀττικὴν δριμύ-τητα τῶν σκωμμάτων ἐπεὶ καὶ εὔθρυπταἡμῖν τὰ ἔργα ὥσπερ ἐκείνοις τὰ χυτρίδιακαὶ μικρόν τις λίθον ἐμβαλὼν συντρίψειενἂν πάντα Καίτοι φαίη τις ἂν παραμυθούμενος οὐταῦτα εἴκασέ σε τῷ Προμηθεῖ ἀλλὰ τὸκαινουργὸν τοῦτο ἐπαινῶν καὶ μὴ πρός τιἄλλο ἀρχέτυπον μεμιμημένον ὥσπερ ἐκε-ῖνος οὐκ ὄντων ἀνθρώπων τέως ἐννοήσαςαὐτοὺς ἀνέπλασεν τοιαῦτα ζῷα μορφώσαςκαὶ διακοσμήσας ὡς εὐκίνητά τε εἴη καὶ

5

βαροι κατεπλάγησάν με καὶ οὐδεὶς ἔτι ἀν-θίστατο οἰόμενοι θεῷ μάχεσθαι ὥστε ῥᾷονἐκράτουν αὐτῶνΦΙΛΙΠΠΟΣ Τίνων δὲ ἐκράτησας σύ γεἀξιομάχων ἀνδρῶν ὃς δειλοῖς ἀεὶ συνη-νέχθης τοξάρια καὶ πελτίδια καὶ γέρραοἰσύϊνα προβεβλημένοις Ἑλλήνων κρατεῖνἔργον ἦν Βοιωτῶν καὶ Φωκέων καὶ Ἀθη-ναίων καὶ τὸ Ἀρκάδων ὁπλιτικὸν καὶ τὴνΘετταλὴν ἵππον καὶ τοὺς Ἠλείων ἀκοντι-στὰς καὶ τὸ Μαντινέων πελταστικὸν ἢΘρᾷκας ἢ Ἰλλυριοὺς ἢ καὶ Παίονας χει-ρώσασθαι ταῦτα μεγάλα Μήδων δὲ καὶΠερσῶν καὶ Χαλδαίων χρυσοφόρων ἀν-θρώπων καὶ ἁβρῶν οὐκ οἶσθα ὡς πρὸ σοῦμύριοι μετὰ Κλεάρχου ἀνελθόντες ἐκράτη-σαν οὐδ εἰς χεῖρας ὑπομεινάντων ἐλθεῖνἐκείνων ἀλλὰ πρὶν ἢ τόξευμα ἐξικνεῖσθαιφυγόντωνΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἀλλ οἱ Σκύθαι γε ὦπάτερ καὶ οἱ Ἰνδῶν ἐλέφαντες οὐκ εὐκα-

94

τοῦτο ποιεῖς ἔθος γὰρ ὑμῖν μηδὲν ὑγιὲςλέγειν

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΑΜΦΙΛΟΧΟΥ ΚΑΙΤΡΟΦΩΝΙΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Σφὼ μέντοι ὦ Τροφώνιεκαὶ Ἀμφίλοχε νεκροὶ ὄντες οὐκ οἶδ ὅπωςναῶν κατηξιώθητε καὶ μάντεις δοκεῖτεκαὶ οἱ μάταιοι τῶν ἀνθρώπων θεοὺς ὑμᾶςὑπειλήφασιν εἶναιΑΜΦΙΛΟΧΟΣ Τί οὖν ἡμεῖς αἴτιοι εἰὑπὸ ἀνοίας ἐκεῖνοι τοιαῦτα περὶ νεκρῶν δο-ξάζουσινΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλ οὐκ ἂν ἐδόξαζον εἰμὴ ζῶντες καὶ ὑμεῖς τοιαῦτα ἐτερατεύεσθεὡς τὰ μέλλοντα προειδότες καὶ προειπεῖνδυνάμενοι τοῖς ἐρομένοιςΤΡΟΦΩΝΙΟΣ Ὦ Μένιππε Ἀμφίλο-χος μὲν οὗτος ἂν εἰδείη ὅ τι αὐτῷ ἀποκρι-

87

ὀφθῆναι χαρίεντα καὶ τὸ μὲν ὅλον ἀρχι-τέκτων αὐτὸς ἦν συνειργάζετο δέ τι καὶ ἡἈθηνᾶ ἐμπνέουσα τὸν πηλὸν καὶ ἔμψυχαποιοῦσα εἶναι τὰ πλάσματα ὁ μὲν ταῦταἂν εἴποι πρός γε τὸ εὐφημότατον ἐξηγού-μενος τὸ εἰρημένον καὶ ἴσως οὗτος ὁ νοῦςἦν τῷ λελεγμένῳ ἐμοὶ δὲ οὐ πάνυ ἱκανόνεἰ καινοποιεῖν δοκοίην μηδὲ ἔχοι τιςλέγειν ἀρχαιότερόν τι τοῦ πλάσματος οὗτοῦτο ἀπόγονόν ἐστιν ἀλλὰ εἰ μὴ καὶχάριεν φαίνοιτο αἰσχυνοίμην ἄν εὖ ἴσθιἐπ αὐτῷ καὶ ξυμπατήσας ἂν ἀφανίσαιμιοὐδ ἂν ὠφελήσειεν αὐτό παρὰ γοῦν ἐμοίἡ καινότης μὴ οὐχὶ συντετρῖφθαι ἄμορφονὄν καὶ εἴ γε μὴ οὕτω φρονοίην ἄξιος ἂνεἶναι μοι δοκῶ ὑπὸ ἑκκαίδεκα γυπῶν κεί-ρεσθαι οὐ συνιεὶς ὡς πολὺ ἀμορφότερα τὰμετὰ τοῦ ξένου αὐτὸ πεπονθότα Πτολεμαῖος γοῦν ὁ Λάγου δύο καινὰ ἐςΑἴγυπτον ἄγων κάμηλόν τε Βακτριανὴνπαμμέλαιναν καὶ δίχρωμον ἄνθρωπον ὡς

6

φράσας τῷ Αἰγυπτίῳ ναυπηγῷ περιηγου-μένῳ τὸ πλοῖον παρέστηκε δακρύωνὥσπερ εἴωθε ταχύδακρυς γὰρ ὁ ἀνὴρ ἐς τὰἐρωτικάΛΥΚΙΝΟΣ Καὶ μὴν οὐ πάνυ καλός ὦΣάμιππε ὁ μειρακίσκος ἔδοξέ μοι ὡς ἂνκαὶ Ἀδείμαντον ἐκπλῆξαι ᾧ τοσοῦτοιἈθήνησι καλοὶ ἕπονται πάντες ἐλεύθεροιστωμύλοι τὸ φθέγμα παλαίστρας ἀπο-πνέοντες οἷς καὶ παραδακρῦσαι οὐκ ἀγεν-νές οὗτος δὲ πρὸς τῷ μελάγχρους εἶναικαὶ πρόχειλός ἐστι καὶ λεπτὸς ἄγαν τοῖνσκελοῖν καὶ ἐφθέγγετο ἐπισεσυρμένον τικαὶ συνεχὲς καὶ ἐπίτροχον Ἑλληνιστὶ μένἐς τὸ πάτριον δὲ τῷ ψόφῳ καὶ τῷ τῆς φω-νῆς τόνῳ ἡ κόμη δὲ καὶ ἐς τοὐπίσω ὁπλόκαμος συνεσπειραμένος οὐκ ἐλεύθερόνφησιν αὐτὸν εἶναιΤΙΜΟΛΑΟΣ Τοῦτο μὲν εὐγενείας ὦΛυκῖνε σημεῖόν ἐστιν Αἰγυπτίοις ἡ κόμηἅπαντες γὰρ αὐτὴν οἱ ἐλεύθεροι παῖδες

15

τέον ὑπὲρ αὑτοῦ ἐγὼ δὲ ἥρως εἰμὶ καὶ μα-ντεύομαι ἤν τις κατέλθῃ παρ ἐμέ σὺ δὲἔοικας οὐκ ἐπιδεδημηκέναι Λεβαδείᾳ τὸπαράπαν οὐ γὰρ ἂν ἠπίστεις σὺ τούτοιςΜΕΝΙΠΠΟΣ Τί φῄς εἰ μὴ εἰς Λε-βάδειαν γὰρ παρέλθω καὶ ἐσταλμένος ταῖςὀθόναις γελοίως μᾶζαν ἐν ταῖν χεροῖν ἔχωνεἰσερπύσω διὰ τοῦ στομίου ταπεινοῦ ὄντοςἐς τὸ σπήλαιον οὐκ ἂν ἠδυνάμην εἰδέναιὅτι νεκρὸς εἶ ὥσπερ ἡμεῖς μόνῃ τῇ γοητείᾳδιαφέρων ἀλλὰ πρὸς τῆς μαντικῆς τί δαὶὁ ἥρως ἐστίν ἀγνοῶ γάρ ΤΡΟΦΩΝΙΟΣ Ἐξ ἀνθρώπου τι καὶθεοῦ σύνθετονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὃ μήτε ἄνθρωπός ἐστινὡς φῄς μήτε θεός καὶ συναμφότερόνἐστιν νῦν οὖν ποῦ σου τὸ θεῶν ἐκεῖνο ἡμί-τομον ἀπελήλυθενΤΡΟΦΩΝΙΟΣ Χρᾷ ὦ Μένιππε ἐνΒοιωτίᾳΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκ οἶδα ὦ Τροφώνιε ὅ

88

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Διογένους τοῦ Σινωπέωςεἴδωλον αὐτὸς δὲ οὐ μὰ Δία ldquoμετ ἀθα-νάτοισι θεοῖσινrdquo ἀλλὰ τοῖς βελτίστοις τῶννεκρῶν σύνεστιν Ὁμήρου καὶ τῆς τοιαύτηςψυχρολογίας καταγελῶν

ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ

ΦΙΛΙΠΠΟΣ Νῦν μέν ὦ Ἀλέξανδρεοὐκ ἂν ἔξαρνος γένοιο μὴ οὐκ ἐμὸς υἱὸςεἶναι οὐ γὰρ ἂν τεθνήκεις Ἄμμωνός γεὤνΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐδ αὐτὸς ἠγνόουνὦ πάτερ ὡς Φιλίππου τοῦ Ἀμύντου υἱόςεἰμι ἀλλ ἐδεξάμην τὸ μάντευμα χρήσιμονεἰς τὰ πράγματα εἶναι οἰόμενοςΦΙΛΙΠΠΟΣ Πῶς λέγεις χρήσιμονἐδόκει σοι τὸ παρέχειν σεαυτὸν ἐξαπατη-θησόμενον ὑπὸ τῶν προφητῶνΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐ τοῦτο ἀλλ οἱ βάρ-

93

ὀψομένους τὸ πλοῖονΛΥΚΙΝΟΣ Νὴ Δία καὶ Ἀδείμαντος ὁΜυρρινούσιος εἵπετο μεθ ἡμῶν ἀλλ οὐκοἶδ ὅπου νῦν ἐκεῖνός ἐστιν ἀποπλανηθεὶςἐν τῷ πλήθει τῶν θεατῶν ἄχρι μὲν γὰρτῆς νεὼς ἅμα ἤλθομεν καὶ ἀνιόντες ἐςαὐτὴν σὺ μέν οἶμαι Σάμιππε προῄειςμετὰ σὲ δὲ ὁ Ἀδείμαντος ἦν εἶτ ἐγὼ μετἐκεῖνον ἐχόμενος αὐτοῦ ἀμφοτέραις καί μεδιὰ τῆς ἀποβάθρας ὅλης παρέπεμψε χειρα-γωγῶν ὑποδεδεμένον ἀνυπόδητος αὐτὸςὤν τὸ ἀπὸ τούτου δὲ οὐκέτι αὐτὸν εἶδονοὔτε ἔνδον οὔτε ἐπεὶ κατεληλύθαμεν ΣΑΜΙΠΠΟΣ Οἶσθα οὖν ὦ Λυκῖνεὅπου ἡμᾶς ἀπέλιπεν ὁπότε οἶμαι τὸ ὡρα-ῖον ἐκεῖνο μειράκιον ἐκ τῆς θαλάμης προ-ῆλθε τὸ τὴν καθαρὰν ὀθόνην ἐνδεδυκόςἀναδεδεμένον ἐς τοὐπίσω τὴν κόμην ἐπἀμφότερα τοῦ μετώπου ἀπηγμένην εἰ τοί-νυν ἐγὼ Ἀδείμαντον οἶδα οἶμαι γλαφυρὸνοὕτω θέαμα ἐκεῖνος ἰδὼν μακρὰ χαίρειν

14

τὸ μὲν ἡμίτομον αὐτοῦ ἀκριβῶς μέλανεἶναι τὸ δὲ ἕτερον ἐς ὑπερβολὴν λευκόνἐπ ἴσης δὲ μεμερισμένον ἐς τὸ θέατρονσυναγαγὼν τοὺς Αἰγυπτίους ἐπεδείκνυτοαὐτοῖς ἄλλα τε πολλὰ θεάματα καὶ τὸ τε-λευταῖον καὶ ταῦτα τὴν κάμηλον καὶ τὸνἡμίλευκον ἄνθρωπον καὶ ᾤετο ἐκπλήξειντῷ θεάματι οἱ δὲ πρὸς μὲν τὴν κάμηλονἐφοβήθησαν καὶ ὀλίγου δεῖν ἔφυγον ἀναθο-ρόντες καίτοι χρυσῷ πᾶσα ἐκεκόσμητοκαὶ ἁλουργίδι ἐπέστρωτο καὶ ὁ χαλινὸς ἦνλιθοκόλλητος Δαρείου τινὸς ἢ Καμβύσουἢ Κύρου αὐτοῦ κειμήλιον πρὸς δὲ τὸν ἄν-θρωπον οἱ μὲν πολλοὶ ἐγέλων οἱ δέ τινεςὡς ἐπὶ τέρατι ἐμυσάττοντο ὥστε ὁ Πτολε-μαῖος συνεὶς ὅτι οὐκ εὐδοκιμεῖ ἐπ αὐτοῖςοὐδὲ θαυμάζεται ὑπὸ τῶν Αἰγυπτίων ἡκαινότης ἀλλὰ πρὸ αὐτῆς τὸ εὔρυθμον καὶτὸ εὔμορφον κρίνουσι μετέστησεν αὐτὰκαὶ οὐκέτι διὰ τιμῆς ἦγεν ὡς πρὸ τοῦ ἀλλἡ μὲν κάμηλος ἀπέθανεν ἀμελουμένη τὸν

7

εἰς ἓν συμπεφυκότες ἄνθρωπός τε καὶθεόςΗΡΑΚΛΗΣ Οὐ γὰρ καὶ πάντες οὕτωςσοι δοκοῦσι συγκεῖσθαι ἐκ δυεῖν ψυχῆςκαὶ σώματος ὥστε τί τὸ κωλῦόν ἐστι τὴνμὲν ψυχὴν ἐν οὐρανῷ εἶναι ἥπερ ἦν ἐκΔιός τὸ δὲ θνητὸν ἐμὲ παρὰ τοῖς νεκροῖςΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλ ὦ βέλτιστε Ἀμφι-τρυωνιάδη καλῶς ἂν ταῦτα ἔλεγες εἰσῶμα ἦσθα νῦν δὲ ἀσώματον εἴδωλον εἶὥστε κινδυνεύεις τριπλοῦν ἤδη ποιῆσαι τὸνἩρακλέαΗΡΑΚΛΗΣ Πῶς τριπλοῦνΔΙΟΓΕΝΗΣ Ὧδέ πως εἰ γὰρ ὁ μέν τιςἐν οὐρανῷ ὁ δὲ παρ ἡμῖν σὺ τὸ εἴδωλοντὸ δὲ σῶμα ἐν Οἴτῃ κόνις ἤδη γενόμενοντρία ταῦτα ἤδη γεγένηται καὶ σκόπει ὅντι-να τὸν τρίτον πατέρα ἐπινοήσεις τῷ σώμα-τιΗΡΑΚΛΗΣ Θρασὺς εἶ καὶ σοφιστήςτίς δαὶ καὶ ὢν τυγχάνεις

92

τι καὶ λέγεις ὅτι μέντοι ὅλος εἶ νεκρὸςἀκριβῶς ὁρῶ

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΗΡΑΚΛΕΟΥΣ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Οὐχ Ἡρακλῆς οὗτόςἐστιν οὐ μὲν οὖν ἄλλος μὰ τὸν Ἡρακλέατὸ τόξον τὸ ῥόπαλον ἡ λεοντῆ τὸ μέγε-θος ὅλος Ἡρακλῆς ἐστιν εἶτα τέθνηκενΔιὸς υἱὸς ὤν εἰπέ μοι ὦ καλλίνικε νεκρὸςεἶ ἐγὼ γάρ σοι ἔθυον ὑπὲρ γῆς ὡς θεῷΗΡΑΚΛΗΣ Καὶ ὀρθῶς ἔθυες αὐτὸς μὲνγὰρ ὁ Ἡρακλῆς ἐν τῷ οὐρανῷ τοῖς θεοῖςσύνεστι ldquoκαὶ ἔχει καλλίσφυρον Ἥβηνrdquoἐγὼ δὲ εἴδωλόν εἰμι αὐτοῦΔΙΟΓΕΝΗΣ Πῶς λέγεις εἴδωλον τοῦθεοῦ καὶ δυνατὸν ἐξ ἡμισείας μέν τιναθεὸν εἶναι τεθνάναι δὲ τῷ ἡμίσει ΗΡΑΚΛΗΣ Ναί οὐ γὰρ ἐκεῖνος τέθνη-κεν ἀλλ ἐγὼ ἡ εἰκὼν αὐτοῦ

89

ἄνθρωπον δὲ τὸν διττὸν Θέσπιδι τῷ αὐλη-τῇ ἐδωρήσατο καλῶς αὐλήσαντι παρὰ τὸνπότον Δέδοικα δὲ μὴ καὶ τοὐμὸν κάμηλος ἐνΑἰγυπτίοις ᾖ οἱ δὲ ἄνθρωποι τὸν χαλινὸνἔτι αὐτῆς θαυμάζωσι καὶ τὴν ἁλουργίδαἐπεὶ οὐδὲ τὸ ἐκ δυοῖν τοῖν καλλίστοιν συ-γκεῖσθαι διαλόγου καὶ κωμῳδίας οὐδὲ το-ῦτο ἀπόχρη εἰς εὐμορφίαν εἰ μὴ καὶ ἡμῖξις ἐναρμόνιος καὶ κατὰ τὸ σύμμετρονγίγνοιτο ἔστι γοῦν ἐκ δύο καλῶν ἀλλόκο-τον τὴν ξυνθήκην εἶναι οἷον ἐκεῖνο τὸ προ-χειρότατον ὁ ἱπποκένταυρος οὐ γὰρ ἂνφαίης ἐπέραστόν τι ζῷον τουτὶ γενέσθαιἀλλὰ καὶ ὑβριστότατον εἰ χρὴ πιστεύειντοῖς ζωγράφοις ἐπιδεικνυμένοις τὰς παροι-νίας καὶ σφαγὰς αὐτῶν τί οὖν οὐχὶ καὶἔμπαλιν γένοιτ ἂν εὔμορφόν τι ἐκ δυοῖντοῖν ἀρίστοιν ξυντεθέν ὥσπερ ἐξ οἴνου καὶμέλιτος τὸ ξυναμφότερον ἥδιστον φημὶἔγωγε οὐ μὴν περί γε τῶν ἐμῶν ἔχω δια-

8

ΠΛΟΙΟΝ Η ΕΥΧΑΙ

ΛΥΚΙΝΟΣ Οὐκ ἐγὼ ἔλεγον ὅτι θᾶττοντοὺς γῦπας ἕωλος νεκρὸς ἐν φανερῷ κείμε-νος ἢ θέαμά τι τῶν παραδόξων Τιμόλαονδιαλάθοι κἂν εἰς Κόρινθον δέοι ἀπνευστὶθέοντα ἀπιέναι διὰ τοῦτο οὕτω φιλοθε-άμων σύ γε καὶ ἄοκνος τὰ τοιαῦταΤΙΜΟΛΑΟΣ Τί γὰρ ἔδει ποιεῖν ὦ Λυ-κῖνε σχολὴν ἄγοντα πυθόμενον οὕτωςὑπερμεγέθη ναῦν καὶ πέρα τοῦ μέτρου ἐςτὸν Πειραιᾶ καταπεπλευκέναι μίαν τῶνἀπ Αἰγύπτου ἐς Ἰταλίαν σιταγωγῶνοἶμαι δὲ καὶ σφώ σέ τε καὶ Σάμιππον του-τονί μὴ κατ ἄλλο τι ἐξ ἄστεος ἥκειν ἢ

13

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Μανθάνω ἄντανδρόν σετῷ Πλούτωνι παραδέδωκεν ἀνθ ἑαυτοῦκαὶ σὺ νῦν ἀντ ἐκείνου νεκρὸς εἶΗΡΑΚΛΗΣ Τοιοῦτό τιΔΙΟΓΕΝΗΣ Πῶς οὖν ἀκριβὴς ὢν ὁΑἰακὸς οὐ διέγνω σε μὴ ὄντα ἐκεῖνον ἀλλὰπαρεδέξατο ὑποβολιμαῖον Ἡρακλέα πα-ρόνταΗΡΑΚΛΗΣ Ὅτι ἐῴκειν ἀκριβῶςΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀληθῆ λέγεις ἀκριβῶςγάρ ὥστε αὐτὸς ἐκεῖνος εἶναι ὅρα γοῦν μὴτὸ ἐναντίον ἐστὶ καὶ σὺ μὲν εἶ ὁ Ἡρακλῆςτὸ δὲ εἴδωλον γεγάμηκεν τὴν Ἥβην παρὰτοῖς θεοῖςΗΡΑΚΛΗΣ Θρασὺς εἶ καὶ λάλος καὶ εἰμὴ παύσῃ σκώπτων εἰς ἐμέ εἴσῃ αὐτίκαοἵου θεοῦ εἴδωλόν εἰμιΔΙΟΓΕΝΗΣ Τὸ μὲν τόξον γυμνὸν καὶπρόχειρον ἐγὼ δὲ τί ἂν ἔτι φοβοίμην σεἅπαξ τεθνεώς ἀτὰρ εἰπέ μοι πρὸς τοῦ σοῦἩρακλέους ὁπότε ἐκεῖνος ἔζη συνῆς

90

αὐτῷ καὶ τότε εἴδωλον ὤν ἢ εἷς μὲν ἦτεπαρὰ τὸν βίον ἐπεὶ δὲ ἀπεθάνετε διαιρε-θέντες ὁ μὲν εἰς θεοὺς ἀπέπτατο σὺ δὲ τὸεἴδωλον ὥσπερ εἰκὸς ἦν εἰς ᾅδου πάρειΗΡΑΚΛΗΣ Ἐχρῆν μὲν μηδὲ ἀποκρίνε-σθαι πρὸς ἄνδρα ἐξεπίτηδες ἐρεσχηλοῦνταὅμως δ οὖν καὶ τοῦτο ἄκουσον ὁπόσονμὲν γὰρ Ἀμφιτρύωνος ἐν τῷ Ἡρακλεῖ ἦντοῦτο τέθνηκεν καί εἰμι ἐγὼ ἐκεῖνο πᾶν ὃδὲ ἦν τοῦ Διός ἐν οὐρανῷ σύνεστι τοῖς θεο-ῖςΔΙΟΓΕΝΗΣ Σαφῶς νῦν μανθάνω δύογὰρ φῂς ἔτεκεν ἡ Ἀλκμήνη κατὰ τὸ αὐτὸἩρακλέας τὸν μὲν ὑπ Ἀμφιτρύωνι τὸνδὲ παρὰ τοῦ Διός ὥστε ἐλελήθειτε δίδυμοιὄντες ὁμομήτριοιΗΡΑΚΛΗΣ Οὔκ ὦ μάταιε ὁ γὰραὐτὸς ἄμφω ἦμενΔΙΟΓΕΝΗΣ Οὐκ ἔστι μαθεῖν τοῦτοῥᾴδιον συνθέτους δύο ὄντας Ἡρακλέαςἐκτὸς εἰ μὴ ὥσπερ ἱπποκένταυρός τις ἦτε

91

12

τείνεσθαι ὡς τοιούτων ὄντων ἀλλὰ δέδιαμὴ τὸ ἑκατέρου κάλλος ἡ μῖξις συνέφθει-ρεν Οὐ πάνυ γοῦν συνήθη καὶ φίλα ἐξ ἀρχῆςἦν ὁ διάλογος καὶ ἡ κωμῳδία εἴ γε ὁ μὲνοἴκοι καθ ἑαυτὸν καὶ νὴ Δία ἐν τοῖς περι-πάτοις μετ ὀλίγων τὰς διατριβὰς ἐποιεῖτοἡ δὲ παραδοῦσα τῷ Διονύσῳ ἑαυτὴν θε-άτρῳ ὡμίλει καὶ ξυνέπαιζε καὶ ἐγελωτο-ποίει καὶ ἐπέσκωπτε καὶ ἐν ῥυθμῷ ἔβαινεπρὸς αὐλὸν ἐνίοτε καὶ τὸ ὅλον ἀναπαίστοιςμέτροις ἐποχουμένη τὰ πολλά τοὺς δὲ τοῦδιαλόγου ἑταίρους ἐχλεύαζε φροντιστὰςκαὶ μετεωρολέσχας καὶ τὰ τοιαῦτα προσα-γορεύουσα καὶ μίαν ταύτην προαίρεσινἐπεποίητο ἐκείνους ἐπισκώπτειν καὶ τὴνΔιονυσιακὴν ἐλευθερίαν καταχεῖν αὐτῶνἄρτι μὲν ἀεροβατοῦντας δεικνύουσα καὶ νε-φέλαις ξυνόντας ἄρτι δὲ ψυλλῶν πηδήμα-τα διαμετροῦντας ὡς δῆθεν τὰ ἀέρια λε-πτολογουμένους ὁ διάλογος δὲ σεμνο-

9

πράγματα μικρὸν μὲν ὑμῖν ὡς ὁρᾶτε τὸσκαφίδιον καὶ ὑπόσαθρόν ἐστιν καὶ διαρρεῖτὰ πολλά καὶ ἢν τραπῇ ἐπὶ θάτερα οἰχή-σεται περιτραπέν ὑμεῖς δὲ τοσοῦτοι ἅμαἥκετε πολλὰ ἐπιφερόμενοι ἕκαστος ἢν οὖνμετὰ τούτων ἐμβῆτε δέδια μὴ ὕστερον με-τανοήσητε καὶ μάλιστα ὁπόσοι νεῖν οὐκἐπίστασθεΕΡΜΗΣ Πῶς οὖν ποιήσαντες εὐπλοήσο-μενΧΑΡΩΝ Ἐγὼ ὑμῖν φράσω γυμνοὺςἐπιβαίνειν χρὴ τὰ περιττὰ ταῦτα πάντα ἐπὶτῆς ἠϊόνος καταλιπόντας μόλις γὰρ ἂν καὶοὕτως δέξαιτο ὑμᾶς τὸ πορθμεῖον σοὶ δέὦ Ἑρμῆ μελήσει τὸ ἀπὸ τούτου μηδέναπαραδέχεσθαι αὐτῶν ὃς ἂν μὴ ψιλὸς ᾖ καὶτὰ ἔπιπλα ὥσπερ ἔφην ἀποβαλών παρὰδὲ τὴν ἀποβάθραν ἑστὼς διαγίνωσκε αὐτο-ὺς καὶ ἀναλάμβανε γυμνοὺς ἐπιβαίνειν ἀνα-γκάζωνΕΡΜΗΣ Εὖ λέγεις καὶ οὕτω ποιήσω-

120

λυπεῖ ταῦτά σε ὑπὲρ τὴν μνήμην ἰόντα τίδακρύεις ὦ μάταιε οὐδὲ ταῦτά σε ὁ σοφὸςἈριστοτέλης ἐπαίδευσεν μὴ οἴεσθαιβέβαια εἶναι τὰ παρὰ τῆς τύχηςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ὁ σοφὸς ἐκεῖνοςἁπάντων κολάκων ἐπιτριπτότατος ὤν ἐμὲμόνον ἔασον τὰ Ἀριστοτέλους εἰδέναι ὅσαμὲν ᾔτησεν παρ ἐμοῦ οἷα δὲ ἐπέστελλενὡς δὲ κατεχρῆτό μου τῇ περὶ παιδείαν φι-λοτιμίᾳ θωπεύων καὶ ἐπαινῶν ἄρτι μὲνπρὸς τὸ κάλλος ὡς καὶ τοῦτο μέρος ὂντἀγαθοῦ ἄρτι δὲ ἐς τὰς πράξεις καὶ τὸνπλοῦτον καὶ γὰρ αὖ καὶ τοῦτο ἀγαθὸν ἡγε-ῖτο εἶναι ὡς μὴ αἰσχύνοιτο καὶ αὐτὸς λαμ-βάνων γόης ὦ Διόγενες ἅνθρωπος καὶ τε-χνίτης πλὴν ἀλλὰ τοῦτό γε ἀπολέλαυκατῆς σοφίας αὐτοῦ τὸ λυπεῖσθαι ὡς ἐπὶ με-γίστοις ἀγαθοῖς ἐκείνοις ἃ κατηριθμήσωμικρῷ γε ἔμπροσθενΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλ οἶσθα ὃ δράσεις ἄκοςγάρ σοι τῆς λύπης ὑποθήσομαι ἐπεὶ ἐντα-

101

τάτας ἐποιεῖτο τὰς συνουσίας φύσεώς τεπέρι καὶ ἀρετῆς φιλοσοφῶν ὥστε τὸ τῶνμουσικῶν τοῦτο δὶς διὰ πασῶν εἶναι τὴνἁρμονίαν ἀπὸ τοῦ ὀξυτάτου ἐς τὸ βαρύτα-τον καὶ ὅμως ἐτολμήσαμεν ἡμεῖς τὰοὕτως ἔχοντα πρὸς ἄλληλα ξυναγαγεῖν καὶξυναρμόσαι οὐ πάνυ πειθόμενα οὐδὲ εὐμα-ρῶς ἀνεχόμενα τὴν κοινωνίαν Δέδια τοίνυν μὴ αὖθις ὅμοιόν τι τῷ Προ-μηθεῖ τῷ σῷ πεποιηκὼς φαίνωμαι τὸ θῆλυτῷ ἄρρενι ἐγκαταμίξας καὶ δι αὐτὸ δίκηνὑπόσχω μᾶλλον δὲ καὶ κατ ἄλλο τι τοιο-ῦτος ἂν φανείην ἐξαπατῶν ἴσως τοὺςἀκούοντας καὶ ὀστᾶ παραθεὶς αὐτοῖς κεκα-λυμμένα τῇ πιμελῇ γέλωτα κωμικὸν ὑπὸσεμνότητι φιλοσόφῳ τὸ γὰρ τῆς κλεπτι-κῆς ndash καὶ γὰρ κλεπτικῆς ὁ θεός ndash ἄπαγετοῦτο μόνον οὐκ ἂν εἴποις ἐνεῖναι τοῖς ἡμε-τέροις ἢ παρὰ τοῦ γὰρ ἂν ἐκλέπτομεν εἰμὴ ἄρα τις ἐμὲ διέλαθεν τοιούτους ἱππο-κάμπους καὶ τραγελάφους καὶ αὐτὸς συ-

10

ντεθεικώς πλὴν ἀλλὰ τί ἂν πάθοιμι ἐμμε-νετέον γὰρ οἷς ἅπαξ προειλόμην ἐπεὶ τόγε μεταβουλεύεσθαι Ἐπιμηθέως ἔργον οὐΠρομηθέως ἐστίν

11

ῦθά γε ἐλλέβορος οὐ φύεται σὺ δὲ κἂν τὸΛήθης ὕδωρ χανδὸν ἐπισπασάμενος πίεκαὶ αὖθις πίε καὶ πολλάκις οὕτω γὰρ ἂνπαύσαιο ἐπὶ τοῖς Ἀριστοτέλους ἀγαθοῖςἀνιώμενος καὶ γὰρ Κλεῖτον ἐκεῖνον ὁρῶκαὶ Καλλισθένην καὶ ἄλλους πολλοὺς ἐπὶσὲ ὁρμῶντας ὡς διασπάσαιντο καὶ ἀμύναι-ντο σε ὧν ἔδρασας αὐτούς ὥστε τὴνἑτέραν σὺ ταύτην βάδιζε καὶ πῖνε πολ-λάκις ὡς ἔφην

ΕΡΜΟΥ ΚΑΙ ΧΑΡΩΝΟΣ

ΕΡΜΗΣ Λογισώμεθα ὦ πορθμεῦ εἰδοκεῖ ὁπόσα μοι ὀφείλεις ἤδη ὅπως μὴαὖθις ἐρίζωμέν τι περὶ αὐτῶν ΧΑΡΩΝ Λογισώμεθα ὦ Ἑρμῆ ἄμει-νον γὰρ ὡρίσθαι καὶ ἀπραγμονέστερονΕΡΜΗΣ Ἄγκυραν ἐντειλαμένῳ ἐκόμισαπέντε δραχμῶν

102

ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Σχεδὸν ἀμφὶ τὰεἴκοσιΣΙΜΥΛΟΣ Ἤδη μανθάνω ἅτινά σοιἐκεῖνος ἐχαρίζετοΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Πλὴν ἀλλὰ πολὺἐκείνων ἀξιώτερος κληρονομεῖν εἰ καὶβάρβαρος ἦν καὶ ὄλεθρος ὃν ἤδη καὶαὐτῶν οἱ ἄριστοι θεραπεύουσιν ἐκεῖνοςτοίνυν ἐκληρονόμησέ μου καὶ νῦν ἐν τοῖςεὐπατρίδαις ἀριθμεῖται ὑπεξυρημένος μὲντὸ γένειον καὶ βαρβαρίζων Κόδρου δὲεὐγενέστερος καὶ Νιρέως καλλίων καὶὈδυσσέως συνετώτερος λεγόμενος εἶναιΣΙΜΥΛΟΣ Οὔ μοι μέλει καὶ στρατη-γησάτω τῆς Ἑλλάδος εἰ δοκεῖ ἐκεῖνοι δὲltμὴgt κληρονομείτωσαν μόνον

ΧΑΡΩΝΟΣ ΚΑΙ ΕΡΜΟΥ

ΧΑΡΩΝ Ἀκούσατε ὡς ἔχει ὑμῖν τὰ

119

δεθῆναί με πρὸς τὸ ἐφίππιον εἰ μέλλω με-νεῖν τε ἄνω καὶ ἕξεσθαι τοῦ χαλινοῦΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἐγώ σοι ὦ Σάμιππεἡγήσομαι τῶν ἱππέων Λυκῖνος δὲ τὸ δεξι-ὸν κέρας ἐχέτω δίκαιος δ ἂν εἴην τυχεῖνπαρὰ σοῦ τῶν μεγίστων τοσούτοις σε μεδί-μνοις δωρησάμενος ἐπισήμου χρυσίουΣΑΜΙΠΠΟΣ Καὶ αὐτοὺς ἐρώμεθα ὦἈδείμαντε τοὺς ἱππέας εἰ δέξονται ἄρχο-ντά σε σφῶν γενέσθαι ὅτῳ δοκεῖ ὦ ἱππε-ῖς Ἀδείμαντον ἱππαρχεῖν ἀνατεινάτω τὴνχεῖραΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Πάντες ὡς ὁρᾷς ὦΣάμιππε ἐχειροτόνησανΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ σὺ μὲν ἄρχε τῆς ἵπ-που Λυκῖνος δὲ ἐχέτω τὸ δεξιόν οὑτοσὶ δὲΤιμόλαος ἐπὶ τοῦ εὐωνύμου τετάξεταιἐγὼ δὲ κατὰ μέσον ὡς νόμος βασιλεῦσιτῶν Περσῶν ἐπειδὰν αὐτοὶ συμπαρῶσιπροΐωμεν δὲ ἤδη τὴν ἐπὶ Κορίνθου διὰ τῆςὀρεινῆς ἐπευξάμενοι τῷ βασιλείῳ Διί

40

φὴς κυβερνήτην τὸν Ἥρωνα ἢ τοῦ Νη-ρέως ἡλικιώτην ὃς τοσοῦτον ἀπεσφάλητῆς ὁδοῦ ἀλλὰ τί τοῦτο οὐκ Ἀδείμαντοςἐκεῖνός ἐστιΤΙΜΟΛΑΟΣ Πάνυ μὲν οὖν Ἀδείμα-ντος αὐτός ἐμβοήσωμεν οὖν Ἀδείμαντεσέ φημι τὸν Μυρρινούσιον τὸν Στρομβί-χουΛΥΚΙΝΟΣ Δυεῖν θάτερον ἢ δυσχεραί-νει καθ ἡμῶν ἢ ἐκκεκώφωται Ἀδείμαντοςγάρ οὐκ ἄλλος τίς ἐστι Πάνυ ἤδη σαφῶςὁρῶ καὶ θοἰμάτιον αὐτοῦ καὶ τὸ βάδισμαἐκείνου καὶ ἐν χρῷ ἡ κουρά ἐπιτείνωμενδὲ ὅμως τὸν περίπατον ὡς καταλάβωμεναὐτόν ἢν μὴ τοῦ ἱματίου λαβόμενοι σε ἐπι-στρέψωμεν ὦ Ἀδείμαντε οὐχ ὑπακούσειἡμῖν βοῶσιν ἀλλὰ καὶ φροντίζοντι ἔοικαςἐπὶ συννοίας τινὸς οὐ μικρὸν οὐδὲ εὐκατα-φρόνητον πρᾶγμα ὡς δοκεῖς ἀνακυκλῶνΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Οὐδέν ὦ Λυκῖνε χα-λεπόν ἀλλά με κενή τις ἔννοια μεταξὺ βα-

21

οὐκ ὀλίγα τῶν ἐραστῶν ἀπολέλαυκα μονο-νουχὶ προσκυνούμενος ὑπ αὐτῶν καὶ ἐθρυ-πτόμην δὲ πολλάκις καὶ ἀπέκλειον αὐτῶντινας ἐνίοτε οἱ δὲ ἡμιλλῶντο καὶ ἀλλήλουςὑπερεβάλλοντο ἐν τῇ περὶ ἐμὲ φιλοτιμίᾳΣΙΜΥΛΟΣ Τέλος δ οὖν πῶς ἐβουλεύ-σω περὶ τῶν κτημάτωνΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Εἰς τὸ φανερὸν μὲνἕκαστον αὐτῶν κληρονόμον ἀπολιπεῖν ἔφα-σκον ὁ δ ἐπίστευέν τε ἂν καὶ κολακευτι-κώτερον παρεσκεύαζεν αὑτόν ἄλλας δὲτὰς ἀληθεῖς διαθήκας ἐκείνας ἔχων κατέλι-πον οἰμώζειν ἅπασι φράσαςΣΙΜΥΛΟΣ Τίνα δὲ αἱ τελευταῖαι τὸνκληρονόμον ἔσχον ἦ πού τινα τῶν ἀπὸ τοῦγένουςΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Οὐ μὰ Δία ἀλλὰ νε-ώνητόν τινα τῶν μειρακίων τῶν ὡραίωνΦρύγα ΣΙΜΥΛΟΣ Ἀμφὶ πόσα ἔτη ὦ Πολύ-στρατε

118

ΧΑΡΩΝ Πολλοῦ λέγειςΕΡΜΗΣ Νὴ τὸν Ἀϊδωνέα τῶν πέντεὠνησάμην καὶ τροπωτῆρα δύο ὀβολῶνΧΑΡΩΝ Τίθει πέντε δραχμὰς καὶ ὀβο-λοὺς δύοΕΡΜΗΣ Καὶ ἀκέστραν ὑπὲρ τοῦ ἱστίουπέντε ὀβολοὺς ἐγὼ κατέβαλονΧΑΡΩΝ Καὶ τούτους προστίθειΕΡΜΗΣ Καὶ κηρὸν ὡς ἐπιπλάσαι τοῦσκαφιδίου τὰ ἀνεῳγότα καὶ ἥλους δὲ καὶκαλῴδιον ἀφ οὗ τὴν ὑπέραν ἐποίησας δύοδραχμῶν ἅπανταΧΑΡΩΝ Καὶ ἄξια ταῦτα ὠνήσω ΕΡΜΗΣ Ταῦτά ἐστιν εἰ μή τι ἄλλοἡμᾶς διέλαθεν ἐν τῷ λογισμῷ πότε δ οὖνταῦτα ἀποδώσειν φῄςΧΑΡΩΝ Νῦν μέν ὦ Ἑρμῆ ἀδύνατονἢν δὲ λοιμός τις ἢ πόλεμος καταπέμψῃἀθρόους τινάς ἐνέσται τότε ἀποκερδᾶναιπαραλογιζόμενον ἐν τῷ πλήθει τὰ πορθμε-ῖα

103

δίζοντα ὑπελθοῦσα παρακοῦσαι ὑμῶν ἐποί-ησεν ἀτενὲς πρὸς αὐτὴν ἅπαντι τῷ λογι-σμῷ ἀποβλέποντα ΛΥΚΙΝΟΣ Τίς αὕτη μὴ γὰρ ὀκνήσῃςεἰπεῖν εἰ μή τίς ἐστι τῶν πάνυ ἀπορρήτωνκαίτοι ἐτελέσθημεν ὡς οἶσθα καὶ σιγᾶνμεμαθήκαμενΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀλλ αἰσχύνομαι ἔγω-γε εἰπεῖν πρὸς ὑμᾶς οὕτω γὰρ μειρακι-ῶδες ὑμῖν δόξει τὸ φρόντισμαΛΥΚΙΝΟΣ Μῶν ἐρωτικόν τί ἐστινοὐδὲ γὰρ οὐδὲ τοῦτο ἀμυήτοις ἡμῖν ἐξαγο-ρεύσεις ἀλλὰ ὑπὸ λαμπρᾷ τῇ δᾳδὶ καὶαὐτοῖς τετελεσμένοιςΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Οὐδέν ὦ θαυμάσιετοιοῦτον ἀλλά τινα πλοῦτον ἐμαυτῷ ἀνε-πλαττόμην ἣν κενὴν μακαρίαν οἱ πολλοὶκαλοῦσιν καί μοι ἐν ἀκμῇ τῆς περιουσίαςκαὶ τρυφῆς ἐπέστητεΛΥΚΙΝΟΣ Οὐκοῦν τὸ προχειρότατοντοῦτο κοινὸς Ἑρμᾶς φασι καὶ ἐς μέσον

22

κόσμει τό τε ἱππικὸν καὶ τοὺς ἀνέρας τοὺςἀσπιδιώτας ἐθέλω γὰρ εἰδέναι οἷ βαδιε-ῖσθε τοσοῦτοι ὄντες ἐξ Ἀρκαδίας ἢ ἐπὶ τί-νας ἀθλίους πρώτους ἀφίξεσθεΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἄκουε ὦ Λυκῖνε μᾶλλονδέ εἴ σοι φίλον ἀκολούθει μεθ ἡμῶν ἵπ-παρχον γάρ σε τῶν πεντακισχιλίων ἀποφα-νῶΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλὰ τῆς μὲν τιμῆς ὦ βα-σιλεῦ χάριν οἶδά σοι καὶ ὑποκύψας ἐς τὸΠερσικὸν προσκυνῶ σε περιαγαγὼν εἰς το-ὐπίσω τὼ χεῖρε τιμῶν τὴν τιάραν ὀρθὴνοὖσαν καὶ τὸ διάδημα σὺ δὲ τῶν ἐρρω-μένων τούτων τινὰ ποίησον ἵππαρχον ἐγὼγάρ σοι δεινῶς ἄφιππός εἰμι καὶ οὐδὲ ὅλωςἐπέβην ἵππου ἐν τῷ πρὸ τοῦ χρόνῳ δέδιατοίνυν μὴ τοῦ σαλπιγκτοῦ ἐποτρύνοντοςκαταπεσὼν ἔγωγε συμπατηθῶ ἐν τῇ τύρβῃὑπὸ τοσαύταις ὁπλαῖς ἢ καὶ θυμοειδὴς ὢνὁ ἵππος ἐξενέγκῃ με τὸν χαλινὸν ἐνδακὼνἐς μέσους τοὺς πολεμίους ἢ δεήσει κατα-

39

ΕΡΜΗΣ Νῦν οὖν ἐγὼ καθεδοῦμαι τὰκάκιστα εὐχόμενος γενέσθαι ὡς ἂν ἀπὸτούτων ἀπολάβοιμιΧΑΡΩΝ Οὐκ ἔστιν ἄλλως ὦ Ἑρμῆνῦν δὲ ὀλίγοι ὡς ὁρᾷς ἀφικνοῦνται ἡμῖνεἰρήνη γάρΕΡΜΗΣ Ἄμεινον οὕτως εἰ καὶ ἡμῖν πα-ρατείνοιτο ὑπὸ σοῦ τὸ ὄφλημα πλὴν ἀλλοἱ μὲν παλαιοί ὦ Χάρων οἶσθα οἷοι παρε-γίγνοντο ἀνδρεῖοι ἅπαντες αἵματοςἀνάπλεῳ καὶ τραυματίαι οἱ πολλοί νῦν δὲἢ φαρμάκῳ τις ὑπὸ τοῦ παιδὸς ἀποθανὼν ἢὑπὸ τῆς γυναικὸς ἢ ὑπὸ τρυφῆς ἐξῳδηκὼςτὴν γαστέρα καὶ τὰ σκέλη ὠχροὶ ἅπαντεςκαὶ ἀγεννεῖς οὐδὲν ὅμοιοι ἐκείνοις οἱ δὲπλεῖστοι αὐτῶν διὰ χρήματα ἥκουσιν ἐπι-βουλεύοντες ἀλλήλοις ὡς ἐοίκασιΧΑΡΩΝ Πάνυ γὰρ περιπόθητά ἐστι τα-ῦτα ΕΡΜΗΣ Οὐκοῦν οὐδ ἐγὼ δόξαιμι ἂνἁμαρτάνειν πικρῶς ἀπαιτῶν τὰ ὀφειλόμε-

104

κοῦτος ὤν ὀδόντας τέτταρας ἔχωνΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Νὴ Δία τοὺς ἀρί-στους γε τῶν ἐν τῇ πόλει καὶ γέροντά μεκαὶ φαλακρόν ὡς ὁρᾷς ὄντα καὶ λημῶνταπροσέτι καὶ κορυζῶντα ὑπερήδοντο θερα-πεύοντες καὶ μακάριος ἦν αὐτῶν ὅντινα ἂνκαὶ μόνον προσέβλεψαΣΙΜΥΛΟΣ Μῶν καὶ σύ τινα ὥσπερ ὁΦάων τὴν Ἀφροδίτην ἐκ Χίου διεπόρθμευ-σας εἶτά σοι εὐξαμένῳ ἔδωκεν νέον εἶναικαὶ καλὸν ἐξ ὑπαρχῆς καὶ ἀξιέραστονΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Οὔκ ἀλλὰ τοιοῦτοςὢν περιπόθητος ἦν ΣΙΜΥΛΟΣ Αἰνίγματα λέγειςΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Καὶ μὴν πρόδηλόςγε ὁ ἔρως οὑτοσὶ πολὺς ὢν ὁ περὶ τοὺςἀτέκνους καὶ πλουσίους γέρονταςΣΙΜΥΛΟΣ Νῦν μανθάνω σου τὸ κάλ-λος ὦ θαυμάσιε ὅτι παρὰ τῆς χρυσῆςἈφροδίτης ἦνΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Ἀτάρ ὦ Σιμύλε

117

ριοι καὶ τὸ πᾶν εἰς πέντε μυριάδας ὁπλιτι-κόν ἱππεῖς δὲ ἀμφὶ τοὺς πεντακισχιλίουςἐγὼ δὲ χειροτονητὸς ὑφ ἁπάντων προκρι-θεὶς ἄρχων ἄριστος εἶναι δόξας ἀνθρώπωνἡγεῖσθαι καὶ πράγμασι χρῆσθαι ὡς τοῦτόγε αὐτὸ ἡδύ μείζω εἶναι τῶν ἄλλων βασι-λέων ἅτε ἀρετῇ προχειρισθέντα ὑπὸ τῆςστρατιᾶς ἄρχειν οὐ κληρονόμον γενόμενονἄλλου πονήσαντος ἐς τὴν βασιλείαν ἐπεὶτῷ Ἀδειμάντου θησαυρῷ παραπλήσιον τὸτοιοῦτο καὶ τὸ πρᾶγμα οὐχ ὅμοιον ἡδύὥσπερ ὅταν ἴδῃ τις αὐτὸς δι αὑτοῦ κτη-σάμενος τὴν δυναστείανΛΥΚΙΝΟΣ Παπαῖ ὦ Σάμιππε οὐδὲνμικρόν ἀλλὰ τὸ κεφάλαιον αὐτὸ τῶν ἀγα-θῶν ἁπάντων σύ γε ᾔτησας ἄρχειν ἀσπί-δος τοσαύτης ἄριστος δὴ προκριθεὶς ὑπὸτῶν πεντακισμυρίων τοιοῦτον ἡμῖν ἡ Μα-ντίνεια θαυμαστὸν βασιλέα καὶ στρατηγὸνἐλελήθει ἀνατρέφουσα πλὴν ἀλλὰ βασί-λευε καὶ ἡγοῦ τῶν στρατιωτῶν καὶ δια-

38

κατατίθει φέρων τὸν πλοῦτον ἄξιον γὰρἀπολαῦσαι τὸ μέρος φίλους ὄντας τῆςἈδειμάντου τρυφῆςΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀπελείφθην μὲν ὑμῶνεὐθὺς ἐν τῇ πρώτῃ ἐς τὴν ναῦν ἐπιβάσειἐπεὶ σέ ὦ Λυκῖνε κατέστησα ἐς τὸ ἀσφα-λές περιμετροῦντος γάρ μου τῆς ἀγκύραςτὸ πάχος οὐκ οἶδ ὅπου ὑμεῖς ἀπέστητεἸδὼν δὲ ὅμως τὰ πάντα ἠρόμην τινὰ τῶνναυτῶν ὁπόσην ἀποφέρει ἡ ναῦς τῷ δε-σπότῃ ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ κατ ἔτος ἕκαστοντὴν μισθοφορίαν ὁ δέ μοι Δώδεκα ἔφηἈττικὰ τάλαντα εἰ πρὸς τοὐλάχιστόν τιςλογίζοιτο τοὐντεῦθεν οὖν ἐπανιὼν ἐλογι-ζόμην εἴ τις θεῶν τὴν ναῦν ἄφνω ἐμὴν ποι-ήσειεν εἶναι οἷον ἄν ὡς εὐδαίμονα βίονἐπεβίωσα εὖ ποιῶν τοὺς φίλους καὶ ἐπι-πλέων ἐνίοτε μὲν αὐτός ἐνίοτε δὲ οἰκέταςἐκπέμπων εἶτα ἐκ τῶν δώδεκα ἐκείνωνταλάντων οἰκίαν τε ἤδη ᾠκοδομησάμην ἐνἐπικαίρῳ μικρὸν ὑπὲρ τὴν Ποικίλην τὴν

23

σοι παράδοξον τοῦτο δόξειΣΙΜΥΛΟΣ Παράδοξον εἰ γέρων τε καὶἀσθενὴς ἄτεκνός τε προσέτι ἥδεσθαι τοῖςἐν τῷ βίῳ ἐδύνασοΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Τὸ μὲν πρῶτον ἅπα-ντα ἐδυνάμην ἔτι καὶ παῖδες ὡραῖοι ἦσανπολλοὶ καὶ γυναῖκες ἁβρόταται καὶ μύρακαὶ οἶνος ἀνθοσμίας καὶ τράπεζα ὑπὲρ τὰςἐν ΣικελίᾳΣΙΜΥΛΟΣ Καινὰ ταῦτα ἐγὼ γάρ σεπάνυ φειδόμενον ἠπιστάμην ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Ἀλλ ἐπέρρει μοι ὦγενναῖε παρὰ ἄλλων τὰ ἀγαθά καὶ ἕωθενμὲν εὐθὺς ἐπὶ θύρας ἐφοίτων μάλα πολλοίμετὰ δὲ παντοῖά μοι δῶρα προσήγετο ἁπα-νταχόθεν τῆς γῆς τὰ κάλλισταΣΙΜΥΛΟΣ Ἐτυράννησας ὦ Πολύστρα-τε μετ ἐμέΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐραστὰςεἶχον μυρίουςΣΙΜΥΛΟΣ Ἐγέλασα ἐραστὰς σὺ τηλι-

116

να παρὰ σοῦ

ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ ΚΑΙ ΕΡΜΟΥ

ΠΛΟΥΤΩΝ Τὸν γέροντα οἶσθα τὸνπάνυ γεγηρακότα λέγω τὸν πλούσιονΕὐκράτην ᾧ παῖδες μὲν οὐκ εἰσίν οἱ τὸνκλῆρον δὲ θηρῶντες πεντακισμύριοιΕΡΜΗΣ Ναί τὸν Σικυώνιον φῄς τίοὖνΠΛΟΥΤΩΝ Ἐκεῖνον μέν ὦ Ἑρμῆζῆν ἔασον ἐπὶ τοῖς ἐνενήκοντα ἔτεσιν ἃ βε-βίωκεν ἐπιμετρήσας ἄλλα τοσαῦτα εἴ γεοἷόν τε ἦν καὶ ἔτι πλείω τοὺς δὲ κόλακαςαὐτοῦ Χαρῖνον τὸν νέον καὶ Δάμωνα καὶτοὺς ἄλλους κατάσπασον ἐφεξῆς ἅπανταςΕΡΜΗΣ Ἄτοπον ἂν δόξειε τὸ τοιοῦτονΠΛΟΥΤΩΝ Οὐ μὲν οὖν ἀλλὰ δι-καιότατον τί γὰρ ἐκεῖνοι παθόντες εὔχο-νται ἀποθανεῖν ἐκεῖνον ἢ τῶν χρημάτων

105

παρὰ τὸν Ἰλισσὸν ἐκείνην τὴν πατρῴανἀφείς καὶ οἰκέτας ὠνούμην καὶ ἐσθῆταςκαὶ ζεύγη καὶ ἵππους νυνὶ δὲ ἤδη καὶἔπλεον ὑφ ἁπάντων εὐδαιμονιζόμενος τῶνἐπιβατῶν φοβερὸς τοῖς ναύταις καὶ μονο-νουχὶ βασιλεὺς νομιζόμενος ἔτι δέ μοι τὰκατὰ τὴν ναῦν εὐθετίζοντι καὶ ἐς λιμέναπόρρωθεν ἀποβλέποντι ἐπιστάς ὦ Λυκῖνεκατέδυσας τὸν πλοῦτον καὶ ἀνέτρεψας εὖφερόμενον τὸ σκάφος οὐρίῳ τῆς εὐχῆςπνεύματιΛΥΚΙΝΟΣ Οὐκοῦν ὦ γενναῖε λαβόμε-νός μου ἄπαγε πρὸς τὸν στρατηγὸν ὥς τιναπειρατὴν ἢ καταποντιστήν ὃς τηλικοῦτονναυάγιον εἴργασμαι καὶ ταῦτα ἐν γῇ κατὰτὴν ἐκ Πειραιῶς ἐς τὸ ἄστυ ἀλλὰ ὅραὅπως παραμυθήσομαί σου τὸ πταῖσμαπέντε γάρ εἰ βούλει καλλίω καὶ μείζω τοῦΑἰγυπτίου πλοίου ἤδη ἔχε καὶ τὸ μέγι-στον οὐδὲ καταδῦναι δυνάμενα καὶ τάχασοι πεντάκις ἐξ Αἰγύπτου κατ ἔτος ἕκα-

24

λεῖς τὴν ὑπόσχεσιν ἀλλὰ σὺ ἤδη ὁ Σάμιπ-πος εὔχουΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἐγὼ δὲ ndash ἠπειρώτης γάρεἰμι Ἀρκὰς ἐκ Μαντινείας ὡς ἴστε ndash ναῦνμὲν οὐκ αἰτήσω μοι γενέσθαι ἥν γε τοῖςπολίταις ἐπιδείξασθαι ἀδύνατον οὐδὲ μι-κρολογήσομαι πρὸς τοὺς θεοὺς θησαυρὸναἰτῶν καὶ μεμετρημένον χρυσίον ἀλλὰ δύ-νανται γὰρ πάντα οἱ θεοί καὶ τὰ μέγισταεἶναι δοκοῦντα καὶ ὁ νόμος τῆς εὐχῆς ὃνΤιμόλαος ἔθηκε φήσας μηδὲν ὀκνεῖν αἰτε-ῖν ὡς ἐκείνων πρὸς οὐδὲν ἀνανευόντωναἰτῶ δὴ βασιλεὺς γενέσθαι οὐχ οἷοςἈλέξανδρος ὁ Φιλίππου ἢ Πτολεμαῖος ἢΜιθριδάτης ἢ εἴ τις ἄλλος ἐκδεξάμενος τὴνβασιλείαν παρὰ πατρὸς ἦρξεν ἀλλά μοι τὸπρῶτον ἀπὸ λῃστείας ἀρξαμένῳ ἑταῖροικαὶ συνωμόται ὅσον τριάκοντα πιστοὶμάλα καὶ πρόθυμοι γενέσθωσαν εἶτα κατὀλίγον τριακόσιοι προσιόντες ἡμῖν ἄλλοςἐπ ἄλλῳ εἶτα χίλιοι καὶ μετ οὐ πολὺ μύ-

37

ἀντιποιοῦνται οὐδὲν προσήκοντες ὃ δὲπάντων ἐστὶ μιαρώτατον ὅτι καὶ τὰ τοια-ῦτα εὐχόμενοι ὅμως θεραπεύουσιν ἔν γε τῷφανερῷ καὶ νοσοῦντος ἃ μὲν βουλεύονταιπᾶσι πρόδηλα θύσειν δὲ ὅμως ὑπισχνο-ῦνται ἢν ῥαΐσῃ καὶ ὅλως ποικίλη τις ἡ κο-λακεία τῶν ἀνδρῶν διὰ ταῦτα ὁ μὲν ἔστωἀθάνατος οἱ δὲ προαπίτωσαν αὐτοῦ μάτηνἐπιχανόντεςΕΡΜΗΣ Γελοῖα πείσονται πανοῦργοιὄντεςΠΛΟΥΤΩΝ Πολλὰ κἀκεῖνος εὖ μάλαδιαβουκολεῖ αὐτοὺς καὶ ἐλπίζει καὶ ὅλωςldquoαἰεὶ θανέοντι ἐοικὼςrdquo ἔρρωται πολὺ μᾶλ-λον τῶν νέων οἱ δὲ ἤδη τὸν κλῆρον ἐν σφί-σι διῃρημένοι βόσκονται ζωὴν μακαρίανπρὸς ἑαυτοὺς τιθέντες Οὐκοῦν ὁ μὲν ἀπο-δυσάμενος τὸ γῆρας ὥσπερ Ἰόλεως ἀνηβη-σάτω οἱ δὲ ἀπὸ μέσων τῶν ἐλπίδων τὸνὀνειροποληθέντα πλοῦτον ἀπολιπόντεςἡκέτωσαν ἤδη κακοὶ κακῶς ἀποθανόντες

106

ἄφνω ἀπέθανον τοῦ τέγους μοι ἐπιπε-σόντος καὶ νῦν Ἑρμόλαος ἔχει τἀμὰὥσπερ τις λάβραξ καὶ τὸ ἄγκιστρον τῷ δε-λέατι συγκατασπάσαςΔΑΜΝΙΠΠΟΣ Οὐ μόνον ἀλλὰ καὶαὐτόν σε τὸν ἁλιέα ὥστε τὸ σόφισμα κατὰσαυτοῦ συντέθεικας ΚΝΗΜΩΝ Ἔοικα οἰμώζω τοιγαροῦν

ΣΙΜΥΛΟΥ ΚΑΙ ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΥ

ΣΙΜΥΛΟΣ Ἥκεις ποτέ ὦ Πολύστρα-τε καὶ σὺ παρ ἡμᾶς ἔτη οἶμαι οὐ πολὺἀποδέοντα τῶν ἑκατὸν βεβιωκώςΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Ὀκτὼ ἐπὶ τοῖς ἐνε-νήκοντα ὦ ΣιμύλεΣΙΜΥΛΟΣ Πῶς δαὶ τὰ μετ ἐμὲ ταῦταἐβίως τριάκοντα ἐγὼ γὰρ ἀμφὶ τὰ ἑβδομή-κοντά σου ὄντος ἀπέθανονΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Ὑπερήδιστα εἰ καί

115

σου πλουσιωτέρους γενομένους ἐκπε-σόντας ἐν βραχεῖ τῶν ἀγαθῶν ἁπάντωνἵνα δέ σοι καὶ τούτους ἀφῶ τό γε ὑγιαίνεινἐχέγγυον οἴει σοι γενήσεσθαι καὶ βέβαιονἢ οὐχ ὁρᾷς πολλοὺς τῶν πλουσίων κακο-δαιμόνως διάγοντας ὑπὸ τῶν ἀλγηδόνωντοὺς μὲν οὐδὲ βαδίζειν δυναμένους ἐνίουςδὲ τυφλοὺς ἢ τῶν ἐντοσθιδίων τι ἀλγο-ῦντας ὅτι μὲν γὰρ οὐκ ἂν ἕλοιο πλουτῶνδὶς τοσοῦτον πλοῦτον ὅμοια πάσχειν Φανο-μάχῳ τῷ πλουσίῳ καὶ θηλύνεσθαι ὡς ἐκε-ῖνος εὖ οἶδα κἂν μὴ εἴπῃς ἐῶ λέγειν ὅσαςἐπιβουλὰς μετὰ τοῦ πλούτου καὶ λῃστὰςκαὶ φθόνον καὶ μῖσος παρὰ τῶν πολλῶνὁρᾷς οἵων σοι πραγμάτων αἴτιος ὁ θησαυ-ρὸς γίγνεταιΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀεὶ σύ μοι ὦ Λυκῖνεὑπεναντίος ὥστε οὐδὲ τὴν χοίνικα ἔτιλήψῃ ἐς τέλος μου τῆς εὐχῆς ἐπηρεάζων ΛΥΚΙΝΟΣ Τοῦτο μὲν ἤδη κατὰ τοὺςπολλοὺς τῶν πλουσίων ἀναδύῃ καὶ ἀνακα-

36

στον σιταγωγείτωσαν σιταγωγίαν εἰ καίὦ ναυκλήρων ἄριστε δῆλος εἶ ἀφόρητοςἡμῖν τότε γενησόμενος ὃς γὰρ ἔτι ἑνὸςπλοίου τουτουὶ δεσπότης ὢν παρήκουεςβοώντων εἰ πέντε κτήσαιο πρὸς τούτῳτριάρμενα πάντα καὶ ἀνώλεθρα οὐδὲ ὄψειδηλαδὴ τοὺς φίλους σὺ μὲν οὖν εὐπλόει ὦβέλτιστε ἡμεῖς δὲ ἐν Πειραιεῖ καθεδούμε-θα τοὺς ἐξ Αἰγύπτου ἢ Ἰταλίας καταπλέο-ντας ἀνακρίνοντες εἴ που τὸ μέγα Ἀδει-μάντου πλοῖον τὴν Ἶσίν τις εἶδενΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ὁρᾷς διὰ τοῦτοὤκνουν εἰπεῖν ἃ ἐνενόουν εἰδὼς ὅτι ἐνγέλωτι καὶ σκώμματι ποιήσεσθέ μου τὴνεὐχήν ὥστε ἐπιστὰς μικρόν ἔστ ἂν ὑμεῖςπροχωρήσητε ἀποπλευσοῦμαι πάλιν ἐπὶτῆς νεώς πολὺ γὰρ ἄμεινον τοῖς ναύταιςπροσλαλεῖν ἢ ὑφ ὑμῶν καταγελᾶσθαιΛΥΚΙΝΟΣ Μηδαμῶς ἐπεὶ συνεμβη-σόμεθά σοι καὶ αὐτοὶ ἐπιστάντεςΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀλλὰ ὑφαιρήσω τὴν

25

ΚΝΗΜΩΝΟΣ ΚΑΙ ΔΑΜΝΙΠΠΟΥ

ΚΝΗΜΩΝ Τοῦτο ἐκεῖνο τὸ τῆς παροι-μίας ὁ νεβρὸς τὸν λέοντα ΔΑΜΝΙΠΠΟΣ Τί ἀγανακτεῖς ὦ Κνή-μωνΚΝΗΜΩΝ Πυνθάνῃ ὅ τι ἀγανακτῶκληρονόμον ἀκούσιον καταλέλοιπα κατα-σοφισθεὶς ἄθλιος οὓς ἐβουλόμην ἂν μάλι-στα σχεῖν τἀμὰ παραλιπώνΔΑΜΝΙΠΠΟΣ Πῶς τοῦτο ἐγένετοΚΝΗΜΩΝ Ἑρμόλαον τὸν πάνυ πλού-σιον ἄτεκνον ὄντα ἐθεράπευον ἐπὶ θανάτῳκἀκεῖνος οὐκ ἀηδῶς τὴν θεραπείαν προσίε-το ἔδοξε δή μοι καὶ σοφὸν τοῦτο εἶναιθέσθαι διαθήκας εἰς τὸ φανερόν ἐν αἷςἐκείνῳ καταλέλοιπα τἀμὰ πάντα ὡς κἀκε-ῖνος ζηλώσειεν καὶ τὰ αὐτὰ πράξειενΔΑΜΝΙΠΠΟΣ Τί οὖν δὴ ἐκεῖνοςΚΝΗΜΩΝ Ὅ τι μὲν αὐτὸς ἐνέγραψενταῖς ἑαυτοῦ διαθήκαις οὐκ οἶδα ἐγὼ γοῦν

114

ΕΡΜΗΣ Ἀμέλησον ὦ Πλούτων μετε-λεύσομαι γάρ σοι ἤδη αὐτοὺς καθ ἕναἑξῆς ἑπτὰ δέ οἶμαι εἰσίΠΛΟΥΤΩΝ Κατάσπα ὁ δὲ παραπέμ-ψει ἕκαστον ἀντὶ γέροντος αὖθις πρωθήβηςγενόμενος

ΤΕΡΨΙΩΝΟΣ ΚΑΙ ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ

ΤΕΡΨΙΩΝ Τοῦτο ὦ Πλούτων δίκαιονἐμὲ μὲν τεθνάναι τριάκοντα ἔτη γεγονότατὸν δὲ ὑπὲρ τὰ ἐνενήκοντα γέροντα Θού-κριτον ζῆν ἔτιΠΛΟΥΤΩΝ Δικαιότατον μὲν οὖν ὦΤερψίων εἴ γε ὁ μὲν ζῇ μηδένα εὐχόμενοςἀποθανεῖν τῶν φίλων σὺ δὲ παρὰ πάντατὸν χρόνον ἐπεβούλευες αὐτῷ περιμένωντὸν κλῆρονΤΕΡΨΙΩΝ Οὐ γὰρ ἐχρῆν γέροντα ὄντακαὶ μηκέτι χρήσασθαι τῷ πλούτῳ αὐτὸν

107

ἀποβάθραν προεισελθώνΛΥΚΙΝΟΣ Οὐκοῦν ἡμεῖς γε προσνη-ξόμεθα ὑμῖν μὴ γὰρ οἴου σοὶ μὲν εἶναιῥᾴδιον τηλικαῦτα πλοῖα κτᾶσθαι μήτεπριαμένῳ μήτε ναυπηγησαμένῳ ἡμεῖς δὲοὐκ αἰτήσομεν παρὰ τῶν θεῶν ἐπὶ πολλοὺςσταδίους ἀκμῆτες δύνασθαι νεῖν καίτοιπρῴην καὶ ἐς Αἴγιναν ἐπὶ τὴν τῆς Ἐνοδίαςτελετὴν οἶσθα ἐν ἡλίκῳ σκαφιδίῳ πάντεςἅμα οἱ φίλοι τεττάρων ἕκαστος ὀβολῶνδιεπλεύσαμεν καὶ οὐδὲν ἐδυσχέραινεςἡμᾶς συμπλέοντας νῦν δὲ ἀγανακτεῖς εἰσυνεμβησόμεθά σοι καὶ τὴν ἀποβάθρανπροεισελθὼν ἀφαιρεῖς ὑπερμαζᾷς γάρ ὦἈδείμαντε καὶ ἐς τὸν κόλπον οὐ πτύειςοὐδὲ οἶσθα ὅστις ὢν ναυκληρεῖς οὕτωςἐπῆρέ σε ἡ οἰκία ἐν καλῷ τῆς πόλεως οἰκο-δομηθεῖσα καὶ τῶν ἀκολούθων τὸ πλῆθοςἀλλ ὦγαθέ πρὸς τῆς Ἴσιδος κἂν τὰ Νει-λῷα ταῦτα ταρίχη τὰ λεπτὰ μέμνησο ἡμῖνἄγειν ἀπ Αἰγύπτου ἢ μύρον ἀπὸ τοῦ Κα-

26

νος εἴρηκα καί μοι ὁ Ἑρμῆς τελεσιουργή-σειεν αὐτάΛΥΚΙΝΟΣ Οἶσθα οὖν ὦ Ἀδείμαντεὡς πάνυ σοι ἀπὸ λεπτῆς κρόκης ὁ πᾶςοὑτοσὶ πλοῦτος ἀπήρτηται καὶ ἢν ἐκείνηἀπορραγῇ πάντα οἴχεται καὶ ἄνθρακές σοιὁ θησαυρὸς ἔσταιΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Πῶς λέγεις ὦ ΛυκῖνεΛΥΚΙΝΟΣ Ὅτι ὦ ἄριστε ἄδηλονὁπόσον χρόνον βιώσει πλουτῶν τίς γὰροἶδεν εἰ ἔτι παρακειμένης σοι τῆς χρυσῆςτραπέζης πρὶν ἐπιβαλεῖν τὴν χεῖρα καὶἀπογεύσασθαι τοῦ ταὼ ἢ τοῦ Νομάδοςἀλεκτρυόνος ἀποφυσήσας τὸ ψυχίδιονἄπει γυψὶ καὶ κόραξι πάντα ἐκεῖνα καταλι-πών ἢ ἐθέλεις καταριθμήσομαί σοι τοὺςμὲν αὐτίκα πρὶν ἀπολαῦσαι τοῦ πλούτουἀποθανόντας ἐνίους δὲ καὶ ζῶντας ἀπο-στερηθέντας ὧν εἶχον ὑπό τινος βασκάνουπρὸς τὰ τοιαῦτα δαίμονος ἀκούεις γάρπου τὸν Κροῖσον καὶ τὸν Πολυκράτην πολύ

35

δυνάμενον ἀπελθεῖν τοῦ βίου παραχωρήσα-ντα τοῖς νέοιςΠΛΟΥΤΩΝ Καινά ὦ Τερψίων νομο-θετεῖς τὸν μηκέτι τῷ πλούτῳ χρήσασθαιδυνάμενον πρὸς ἡδονὴν ἀποθνήσκειν τὸ δὲἄλλως ἡ Μοῖρα καὶ ἡ φύσις διέταξενΤΕΡΨΙΩΝ Οὐκοῦν ταύτης αἰτιῶμαιτῆς διατάξεως ἐχρῆν γὰρ τὸ πρᾶγμα ἑξῆςπως γίνεσθαι τὸν πρεσβύτερον πρότερονκαὶ μετὰ τοῦτον ὅστις καὶ τῇ ἡλικίᾳ μεταὐτόν ἀναστρέφεσθαι δὲ μηδαμῶς μηδὲζῆν μὲν τὸν ὑπέργηρων ὀδόντας τρεῖς ἔτιλοιποὺς ἔχοντα μόγις ὁρῶντα οἰκέταις γετέτταρσιν ἐπικεκυφότα κορύζης μὲν τὴνῥῖνα λήμης δὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς μεστὸνὄντα οὐδὲν ἔτι ἡδὺ εἰδότα ἔμψυχόν τινατάφον ὑπὸ τῶν νέων καταγελώμενον ἀπο-θνήσκειν δὲ καλλίστους καὶ ἐρρωμενε-στάτους νεανίσκους ἄνω γὰρ ποταμῶν το-ῦτό γε ἢ τὸ τελευταῖον εἰδέναι γε ἐχρῆνπότε καὶ τεθνήξεται τῶν γερόντων ἕκα-

108

δώρῳ τὴν ἔχουσαν τὸ φάρμακον τὴν δὲἑτέραν ἐμοί σφαλεὶς οὐκ οἶδ ὅπως ἐμοὶμὲν τὸ φάρμακον Πτοιοδώρῳ δὲ τὸ ἀφάρ-μακτον ἔδωκεν εἶτα ὁ μὲν ἔπινεν ἐγὼ δὲαὐτίκα μάλα ἐκτάδην ἐκείμην ὑποβολιμα-ῖος ἀντ ἐκείνου νεκρός τί τοῦτο γελᾷς ὦΖηνόφαντε καὶ μὴν οὐκ ἔδει γε ἑταίρῳ ἀν-δρὶ ἐπιγελᾶνΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Ἀστεῖα γάρ ὦ Καλ-λιδημίδη πέπονθας ὁ γέρων δὲ τί πρὸς τα-ῦταΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ Πρῶτον μὲν ὑπετα-ράχθη πρὸς τὸ αἰφνίδιον εἶτα συνείςοἶμαι τὸ γεγενημένον ἐγέλα καὶ αὐτός οἷάγε ὁ οἰνοχόος εἴργασταιΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Πλὴν ἀλλ οὐδὲ σὲτὴν ἐπίτομον ἐχρῆν τραπέσθαι ἧκε γὰρ ἄνσοι διὰ τῆς λεωφόρου ἀσφαλέστερον εἰ καὶὀλίγῳ βραδύτερος ἦν

113

τὸ ἀργυροῦν πινάκιον ἢ τὸν σκύφον ἐπιδεί-ξεται Διόνικος ἐν τῇ πομπῇ καὶ μάλισταἐπειδὰν ὁρᾷ τοὺς οἰκέτας τοὺς ἐμοὺς ἀργύ-ρῳ τοσούτῳ χρωμένους τῇ πόλει δὲ ταῦταἐξαίρετα παρ ἐμοῦ ὑπῆρξεν ἄν αἱ μὲν δια-νομαὶ κατὰ μῆνα ἕκαστον δραχμαὶ τῷ μὲνἀστῷ ἑκατόν τῷ δὲ μετοίκῳ ἥμισυ τού-των δημοσίᾳ δὲ ὅσα ἐς κάλλος θέατρα καὶβαλανεῖα καὶ τὴν θάλατταν ἄχρι πρὸς τὸΔίπυλον ἥκειν κἀνταῦθά που λιμένα εἶναιἐπαχθέντος ὀρύγματι μεγάλῳ τοῦ ὕδατοςὡς τὸ πλοῖόν μου πλησίον ὁρμεῖν καταφα-νὲς ὂν ἐκ τοῦ Κεραμεικοῦ τοῖς φίλοις δὲὑμῖν Σαμίππῳ μὲν εἴκοσι μεδίμνους ἐπι-σήμου χρυσίου παραμετρῆσαι τὸν οἰκο-νόμον ἐκέλευσα ἄν Τιμολάῳ δὲ πέντε χοί-νικας Λυκίνῳ δὲ χοίνικα ἀπομεμαγμένηνκαὶ ταύτην ὅτι λάλος ἐστὶ καὶ ἐπισκώπτειμου τὴν εὐχήν τοῦτον ἐβουλόμην βιῶναιτὸν βίον πλουτῶν ἐς ὑπερβολὴν καὶ τρυ-φῶν καὶ πάσαις ἡδοναῖς ἀφθόνως χρώμε-

34

νώπου ἢ ἶβιν ἐκ Μέμφιδος εἰ δὲ ἡ ναῦςἐδύνατο καὶ τῶν πυραμίδων μίανΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἅλις παιδιᾶς ὦ Λυκῖνεὁρᾷς ὡς ἐρυθριᾶν Ἀδείμαντον ἐποίησαςπολλῷ τῷ γέλωτι ἐπικλύσας τὸ πλοῖον ὡςὑπέραντλον εἶναι καὶ μηκέτι ἀντέχειν πρὸςτὸ ἐπιρρέον Καὶ ἐπείπερ ἔτι πολὺ ἡμῖν τὸ λοιπόν ἐστινπρὸς τὸ ἄστυ διελόμενοι τετραχῆ τὴν ὁδὸνκατὰ τοὺς ἐπιβάλλοντας ἑκάστῳ σταδίουςαἰτῶμεν ἅπερ ἂν δοκῇ παρὰ τῶν θεῶνοὕτω γὰρ ἂν ἡμᾶς ὅ τε κάματος λάθοι καὶἅμα εὐφρανούμεθα ὥσπερ ἡδίστῳ ὀνείρατιἑκουσίῳ περιπεσόντες ἐφ ὅσον βουλόμε-θα εὖ ποιήσοντι ἡμᾶς παρ αὐτῷ γὰρἑκάστῳ ἔστω τὸ μέτρον τῆς εὐχῆς καὶ οἱθεοὶ πάντα ὑποκείσθωσαν παρέξοντες εἰκαὶ τῇ φύσει ἀπίθανα ἔσται τὸ δὲ μέγι-στον ἐπίδειξις ἔσται τὸ πρᾶγμα ὅστις ἂνἄριστα χρήσαιτο τῷ πλούτῳ καὶ τῇ εὐχῇδηλώσει γὰρ οἷος ἂν καὶ πλουτήσας ἐγένε-

27

οἶσθα γὰρ καὶ σύ που Πτοιόδωρον τὸνγέρονταΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Τὸν ἄτεκνον τὸνπλούσιον ᾧ σε τὰ πολλὰ ᾔδειν συνόνταΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ Ἐκεῖνον αὐτὸν ἀεὶἐθεράπευον ὑπισχνούμενον ἐπ ἐμοὶ τεθνή-ξεσθαι ἐπεὶ δὲ τὸ πρᾶγμα εἰς μήκιστονἐπεγίνετο καὶ ὑπὲρ τὸν Τιθωνὸν ὁ γέρωνἔζη ἐπίτομόν τινα ὁδὸν ἐπὶ τὸν κλῆρονἐξηῦρον πριάμενος γὰρ φάρμακον ἀνέπει-σα τὸν οἰνοχόον ἐπειδὰν τάχιστα ὁΠτοιόδωρος αἰτήσῃ πιεῖν ndash πίνει δὲ ἐπιει-κῶς ζωρότερον ndash ἐμβαλόντα εἰς κύλικαἕτοιμον ἔχειν αὐτὸ καὶ ἐπιδοῦναι αὐτῷ εἰδὲ τοῦτο ποιήσει ἐλεύθερον ἐπωμοσάμηνἀφήσειν αὐτόνΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Τί οὖν ἐγένετο πάνυγάρ τι παράδοξον ἐρεῖν ἔοικας ΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ Ἐπεὶ τοίνυν λου-σάμενοι ἥκομεν δύο δὴ ὁ μειρακίσκος κύ-λικας ἑτοίμους ἔχων τὴν μὲν τῷ Πτοιο-

112

στος ἵνα μὴ μάτην ἂν ἐνίους ἐθεράπευοννῦν δὲ τὸ τῆς παροιμίας ἡ ἅμαξα τὸν βοῦνπολλάκις ἐκφέρειΠΛΟΥΤΩΝ Ταῦτα μέν ὦ Τερψίωνπολὺ συνετώτερα γίνεται ἤπερ σοὶ δοκεῖκαὶ ὑμεῖς δὲ τί παθόντες ἀλλοτρίοις ἐπι-χαίνετε καὶ τοῖς ἀτέκνοις τῶν γερόντωνεἰσποιεῖτε φέροντες αὑτούς τοιγαροῦνγέλωτα ὀφλισκάνετε πρὸ ἐκείνων κατορυτ-τόμενοι καὶ τὸ πρᾶγμα τοῖς πολλοῖς ἥδι-στον γίνεται ὅσῳ γὰρ ὑμεῖς ἐκείνους ἀπο-θανεῖν εὔχεσθε τοσούτῳ ἅπασιν ἡδὺ προα-ποθανεῖν ὑμᾶς αὐτῶν καινὴν γάρ τινα ταύ-την τὴν τέχνην ἐπινενοήκατε γραῶν καὶγερόντων ἐρῶντες καὶ μάλιστα εἰ ἄτεκνοιεἶεν οἱ δὲ ἔντεκνοι ὑμῖν ἀνέραστοι καίτοιπολλοὶ ἤδη τῶν ἐρωμένων συνέντες ὑμῶντὴν πανουργίαν τοῦ ἔρωτος ἢν καὶ τύχωσιπαῖδας ἔχοντες μισεῖν αὐτοὺς πλάττονταιὡς καὶ αὐτοὶ ἐραστὰς ἔχωσιν εἶτα ἐν ταῖςδιαθήκαις ἀπεκλείσθησαν μὲν οἱ πάλαι δο-

109

το ΣΑΜΙΠΠΟΣ Καλῶς ὦ Τιμόλαε καὶπείθομαί σοι καὶ ὅταν ὁ καιρὸς καλῇ εὔξο-μαι ἅπερ ἂν δοκῇ εἰ μὲν γὰρ Ἀδείμαντοςβούλεται οὐδὲ ἐρωτᾶν οἶμαι ὅς γε δὴ ἐντῇ νηῒ τὸν ἕτερον πόδα ἔχει χρὴ δὲ καὶΛυκίνῳ δοκεῖνΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλὰ πλουτῶμεν εἰ τοῦτοἄμεινον μὴ καὶ βασκαίνειν ἐν ταῖς κοιναῖςεὐτυχίαις δοκῶΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Τίς γοῦν πρῶτος ἄρξε-ταιΛΥΚΙΝΟΣ Σύ ὦ Ἀδείμαντε εἶτα μετὰσὲ οὑτοσὶ Σάμιππος εἶτα Τιμόλαος ἐγὼδὲ ὀλίγον ὅσον ἡμιστάδιον τὸ πρὸ τοῦ Δι-πύλου ἐπιλήψομαι τῇ εὐχῇ καὶ τοῦτο ὡςοἷόν τε παραδραμώνΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Οὐκοῦν ἐγὼ μὲν οὐδὲνῦν ἀποστήσομαι τῆς νεώς ἀλλ ἐπείπερἔξεστιν ἐπιμετρήσω τῇ εὐχῇ ὁ δὲ Ἑρμῆςὁ κερδῷος ἐπινευσάτω ἅπασιν ἔστω γὰρ

28

δόξῃ προκύψας ὥσπερ ὁ ἥλιος ἐκείνων μὲνοὐδ ἐπιβλέψομαι ἐνίους εἰ δέ τις πένηςοἷος ἦν ἐγὼ πρὸ τοῦ θησαυροῦ φιλοφρονή-σομαι τοῦτον καὶ λουσάμενον ἥκειν κελεύ-σω τὴν ὥραν ἐπὶ τὸ δεῖπνον οἱ δὲ ἀποπνι-γήσονται οἱ πλούσιοι ὁρῶντες ὀχήματαἵππους καὶ παῖδας ὡραίους ὅσον δισχιλί-ους ἐξ ἁπάσης ἡλικίας ὅ τι περ τὸ ἀνθη-ρότατον εἶτα δεῖπνα ἐπὶ χρυσοῦ ndash εὐτε-λὴς γὰρ ὁ ἄργυρος καὶ οὐ κατ ἐμέ ndash τάρι-χος μὲν ἐξ Ἰβηρίας οἶνος δὲ ἐξ Ἰταλίαςἔλαιον δὲ ἐξ Ἰβηρίας καὶ τοῦτο μέλι δὲἡμέτερον τὸ ἄπυρον καὶ ὄψα πανταχόθενκαὶ σύες καὶ λαγώς καὶ ὅσα πτηνά ὄρνιςἐκ Φάσιδος καὶ ταὼς ἐξ Ἰνδίας καὶ ἀλε-κτρυὼν ὁ Νομαδικός οἱ δὲ σκευάζοντεςἕκαστα σοφισταί τινες περὶ πέμματα καὶχυμοὺς ἔχοντες εἰ δέ τινι προπίοιμι σκύ-φον ἢ φιάλην αἰτήσας ὁ ἐκπιὼν ἀποφε-ρέτω καὶ τὸ ἔκπωμα οἱ δὲ νῦν πλούσιοιπρὸς ἐμὲ Ἶροι δηλαδὴ ἅπαντες καὶ οὐκέτι

33

ρυφορήσαντες ὁ δὲ παῖς καὶ ἡ φύσιςὥσπερ ἐστὶ δίκαιον κρατοῦσι πάντων οἱδὲ ὑποπρίουσι τοὺς ὀδόντας ἀπομυγέντες ΤΕΡΨΙΩΝ Ἀληθῆ ταῦτα φῄς ἐμοῦγοῦν Θούκριτος πόσα κατέφαγεν ἀεὶ τε-θνήξεσθαι δοκῶν καὶ ὁπότε εἰσίοιμι ὑπο-στένων καὶ μύχιόν τι καθάπερ ἐξ ᾠοῦ νεοτ-τὸς ἀτελὴς ὑποκρώζων ὥστ ἐμὲ ὅσον αὐτί-κα οἰόμενον ἐπιβήσειν αὐτὸν τῆς σοροῦἐσπέμπειν τὰ πολλά ὡς μὴ ὑπερβάλλοιντόμε οἱ ἀντερασταὶ τῇ μεγαλοδωρεᾷ καὶ τὰπολλὰ ὑπὸ φροντίδων ἄγρυπνος ἐκείμηνἀριθμῶν ἕκαστα καὶ διατάττων ταῦταγοῦν μοι καὶ τοῦ ἀποθανεῖν αἴτια γεγένη-ται ἀγρυπνία καὶ φροντίδες ὁ δὲ τοσοῦτόνμοι δέλεαρ καταπιὼν ἐφειστήκει θαπτο-μένῳ πρῴην ἐπιγελῶνΠΛΟΥΤΩΝ Εὖ γε ὦ Θούκριτε ζῴηςἐπὶ μήκιστον πλουτῶν ἅμα καὶ τῶν τοιού-των καταγελῶν μηδὲ πρότερόν γε σὺ ἀπο-θάνοις ἢ προπέμψας πάντας τοὺς κόλακας

110

ΤΕΡΨΙΩΝ Τοῦτο μέν ὦ Πλούτων καὶἐμοὶ ἥδιστον ἤδη εἰ καὶ Χαροιάδης προτε-θνήξεται ΘουκρίτουΠΛΟΥΤΩΝ Θάρρει ὦ Τερψίων καὶΦείδων γὰρ καὶ Μέλανθος καὶ ὅλως ἅπα-ντες προελεύσονται αὐτοῦ ὑπὸ ταῖς αὐταῖςφροντίσινΤΕΡΨΙΩΝ Ἐπαινῶ ταῦτα ζῴης ἐπὶμήκιστον ὦ Θούκριτε

ΖΗΝΟΦΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΟΥ

ΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Σὺ δὲ ὦ Καλλιδημί-δη πῶς ἀπέθανες ἐγὼ μὲν γὰρ ὅτι πα-ράσιτος ὢν Δεινίου πλέον τοῦ ἱκανοῦ ἐμφα-γὼν ἀπεπνίγην οἶσθα παρῆς γὰρ ἀποθνή-σκοντί μοιΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ Παρῆν ὦ Ζηνόφα-ντε τὸ δὲ ἐμὸν παράδοξόν τι ἐγένετο

111

πέζας ὅλας χρυσᾶς ποιήσομαι καὶ τὰς κλί-νας χρυσᾶς εἰ δὲ μὴ σιωπήσῃ καὶ τοὺςδιακόνους αὐτούς ΛΥΚΙΝΟΣ Ὅρα μόνον μὴ ὥσπερ τῷΜίδᾳ καὶ ὁ ἄρτος σοι καὶ τὸ ποτὸν χρυσὸςγένηται καὶ πλουτῶν ἄθλιος ἀπόλῃ λιμῷδιαφθαρεὶς πολυτελεῖΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Τὰ σὰ ῥυθμιεῖς πιθα-νώτερον ὦ Λυκῖνε μετ ὀλίγον ἐπειδὰναὐτὸς αἰτῇς ἐσθὴς ἐπὶ τούτοις ἁλουργὶςκαὶ ὁ βίος οἷος ἁβρότατος ὕπνος ἐφ ὅσονἥδιστος φίλων πρόσοδοι καὶ δεήσεις καὶτὸ ἅπαντας ὑποπτήσσειν καὶ προσκυνεῖνκαὶ οἱ μὲν ἕωθεν πρὸς ταῖς θύραις ἄνω καὶκάτω περιπατήσουσιν ἐν αὐτοῖς δὲ καὶΚλεαίνετος καὶ Δημόκριτος οἱ πάνυ καὶπροσελθοῦσιν γε αὐτοῖς καὶ πρὸ τῶν ἄλλωνεἰσδεχθῆναι ἀξιοῦσι θυρωροὶ ἑπτὰ ἐφε-στῶτες εὐμεγέθεις βάρβαροι προσαρα-ξάτωσαν ἐς τὸ μέτωπον εὐθὺ τὴν θύρανοἷα νῦν αὐτοὶ ποιοῦσιν ἐγὼ δέ ὁπόταν

32

τὸ πλοῖον καὶ τὰ ἐν αὐτῷ πάντα ἐμὰ καὶ ὁφόρτος οἱ ἔμποροι αἱ γυναῖκες οἱ ναῦταικαὶ ἄλλο εἴ τι ἥδιστον κτημάτων ἁπάντωνΣΑΜΙΠΠΟΣ Λέληθας σεαυτὸν ἔχων ἐντῇ νηΐΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Τὸν παῖδα φής ὦΣάμιππε τὸν κομήτην κἀκεῖνος οὖν ἔστωἐμός ὁπόσος δὲ ὁ πυρὸς ἔνδον ἐστίν οὗτοςὁ ἀριθμὸς ἅπας χρυσίον ἐπίσημον γενέσθωτοσοῦτοι δαρεικοίΛΥΚΙΝΟΣ Τί τοῦτο ὦ Ἀδείμαντε κα-ταδύσεταί σοι τὸ πλοῖον οὐ γὰρ ἴσονβάρος πυροῦ καὶ τοῦ ἰσαρίθμου χρυσίουΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Μὴ φθόνει ὦ Λυκῖνεἀλλ ἐπειδὰν εἰς σὲ παρέλθῃ ἡ εὐχή τὴνΠάρνηθα ἐκείνην εἰ θέλεις ὅλην χρυσῆνποιήσας ἔχε κἀγὼ σιωπήσομαί σοιΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλ ὑπὲρ ἀσφαλείας τοῦτοἔγωγε τῆς σῆς ἐποιησάμην ὡς μὴ ἀπο-λέσθαι ἅπαντας μετὰ τοῦ χρυσίου καὶ τὰμὲν ὑμέτερα μέτρια τὸ μειράκιον δὲ τὸ

29

ἀνιᾷ σε τὸ πολλὴν τρυφὴν ἀπολιπόντα τε-θνάναιΠΤΩΧΟΣ Οὐδὲν τοιοῦτο ἀλλ ἔτη μὲνἐγεγόνειν ἀμφὶ τὰ ἐνενήκοντα βίον δὲ ἄπο-ρον ἀπὸ καλάμου καὶ ὁρμιᾶς εἶχον εἰςὑπερβολὴν πτωχὸς ὢν ἄτεκνός τε καὶ προ-σέτι χωλὸς καὶ ἀμυδρὸν βλέπωνΔΙΟΓΕΝΗΣ Εἶτα τοιοῦτος ὢν ζῆν ἤθε-λεςΠΤΩΧΟΣ Ναί ἡδὺ γὰρ ἦν τὸ φῶς καὶτὸ τεθνάναι δεινὸν καὶ φευκτέονΔΙΟΓΕΝΗΣ Παραπαίεις ὦ γέρον καὶμειρακιεύῃ πρὸς τὸ χρεών καὶ ταῦτα ἡλι-κιώτης ὢν τοῦ πορθμέως τί οὖν ἄν τις ἔτιλέγοι περὶ τῶν νέων ὁπότε οἱ τηλικοῦτοιφιλόζωοί εἰσιν οὓς ἐχρῆν διώκειν τὸνθάνατον ὡς τῶν ἐν τῷ γήρᾳ κακῶν φάρμα-κον ἀλλ ἀπίωμεν ἤδη μὴ καί τις ἡμᾶςὑπίδηται ὡς ἀπόδρασιν βουλεύοντας ὁρῶνπερὶ τὸ στόμιον εἰλουμένους

140

μεν ndash Οὑτοσὶ τίς ὁ πρῶτός ἐστινΜΕΝΙΠΠΟΣ Μένιππος ἔγωγε ἀλλἰδοὺ ἡ πήρα μοι ὦ Ἑρμῆ καὶ τὸ βάκτρονεἰς τὴν λίμνην ἀπερρίφθων τὸν τρίβωνα δὲοὐδὲ ἐκόμισα εὖ ποιῶνΕΡΜΗΣ Ἔμβαινε ὦ Μένιππε ἀνδρῶνἄριστε καὶ τὴν προεδρίαν ἔχε παρὰ τὸνκυβερνήτην ἐφ ὑψηλοῦ ὡς ἐπισκοπῇςἅπαντας ὁ καλὸς δ οὗτος τίς ἐστινΧΑΡΜΟΛΕΩΣ Χαρμόλεως ὁ Μεγαρι-κὸς ἐπέραστος οὗ τὸ φίλημα διτάλαντονἦν ΕΡΜΗΣ Ἀπόδυθι τοιγαροῦν τὸ κάλλοςκαὶ τὰ χείλη αὐτοῖς φιλήμασι καὶ τὴνκόμην τὴν βαθεῖαν καὶ τὸ ἐπὶ τῶν παρειῶνἐρύθημα καὶ τὸ δέρμα ὅλον ἔχει καλῶςεὔζωνος εἶ ἐπίβαινε ἤδη ὁ δὲ τὴν πορφυ-ρίδα οὑτοσὶ καὶ τὸ διάδημα ὁ βλοσυρὸς τίςὢν τυγχάνειςΛΑΜΠΙΧΟΣ Λάμπιχος Γελῴων τύραν-νος

121

ὡραῖον ἀποπνιγήσεται ἄθλιον νεῖν οὐκ ἐπι-στάμενονΤΙΜΟΛΑΟΣ Θάρρει ὦ Λυκῖνε οἱ δελ-φῖνες γὰρ αὐτὸ ὑποδύντες ἐξοίσουσιν ἐπὶτὴν γῆν ἢ νομίζεις κιθαρῳδὸν μέν τινασωθῆναι παρ αὐτῶν καὶ ἀπολαβεῖν τὸν μι-σθὸν ἀντὶ τῆς ᾠδῆς καὶ νεκρόν τι ἄλλο παι-δίον ἐς τὸν Ἰσθμὸν ἐπὶ δελφῖνος ὁμοίωςπροσκομισθῆναι τὸν δὲ Ἀδειμάντουοἰκέτην τὸν νεώνητον ἀπορήσειν δελφῖνοςἐρωτικοῦΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Καὶ σὺ γάρ Τιμόλαεμιμῇ Λυκῖνον καὶ ἐπιμετρεῖς τῶν σκωμ-μάτων καὶ ταῦτα εἰσηγητὴς αὐτὸς γενόμε-νος ΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἄμεινον γὰρ ἦν πιθα-νώτερον αὐτὸ ποιεῖν καί τινα θησαυρὸν ὑπὸτῇ κλίνῃ ἀνευρεῖν ὡς μὴ πράγματα ἔχοιςἐκ τοῦ πλοίου μετατιθεὶς χρυσίον ἐς τὸἄστυΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Εὖ λέγεις καὶ ἀνορω-

30

ρύχθω θησαυρὸς ὑπὸ τὸν Ἑρμῆν τὸν λίθι-νον ὅς ἐστιν ἡμῖν ἐν τῇ αὐλῇ μέδιμνοι χί-λιοι ἐπισήμου χρυσίου εὐθὺς οὖν κατὰ τὸνἩσίοδον οἶκος τὸ πρῶτον ὡς ἂν ἐπιση-μότατα οἰκοίην καὶ τὰ περὶ τὸ ἄστυ πάνταὠνησάμην ἤδη πλὴν ὅσα θύμον καὶ λίθοικαὶ ἐν Ἐλευσῖνι ὅσα ἐπὶ θαλάττῃ καὶ περὶτὸν Ἰσθμὸν ὀλίγα τῶν ἀγώνων ἕνεκα εἴποτε δὴ τὰ Ἴσθμια ἐπιδημήσαιμι καὶ τὸΣικυώνιον πεδίον καὶ ὅλως εἴ πού τι ἢ συ-νηρεφὲς ἢ ἔνυδρον ἢ εὔκαρπον ἐν τῇ Ἑλ-λάδι πάντα ἐν ὀλίγῳ Ἀδειμάντου ἔσται ὁχρυσὸς δὲ κοῖλος ἡμῖν ἐμφαγεῖν τὰ δὲ ἐκ-πώματα οὐ κοῦφα ὡς τὰ Ἐχεκράτουςἀλλὰ διτάλαντον ἕκαστον τὴν ὁλκήνΛΥΚΙΝΟΣ Εἶτα πῶς ὁ οἰνοχόος ὀρέξειπλῆρες οὕτω βαρὺ ἔκπωμα ἢ σὺ δέξῃ παραὐτοῦ ἀμογητὶ οὐ σκύφον ἀλλὰ Σισύφειόντι βάρος ἀναδιδόντοςΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἄνθρωπε μή μοιἀνάλυε τὴν εὐχήν ἐγὼ δὲ καὶ τὰς τρα-

31

ΕΡΜΗΣ Τί οὖν ὦ Λάμπιχε τοσαῦταἔχων πάρειΛΑΜΠΙΧΟΣ Τί οὖν ἐχρῆν ὦ Ἑρμῆγυμνὸν ἥκειν τύραννον ἄνδραΕΡΜΗΣ Τύραννον μὲν οὐδαμῶς νεκρὸνδὲ μάλα ὥστε ἀπόθου ταῦταΛΑΜΠΙΧΟΣ Ἰδού σοι ὁ πλοῦτος ἀπέρ-ριπταιΕΡΜΗΣ Καὶ τὸν τῦφον ἀπόρριψον ὦΛάμπιχε καὶ τὴν ὑπεροψίαν βαρήσει γὰρτὸ πορθμεῖον συνεμπεσόνταΛΑΜΠΙΧΟΣ Οὐκοῦν ἀλλὰ τὸ διάδημαἔασόν με ἔχειν καὶ τὴν ἐφεστρίδαΕΡΜΗΣ Οὐδαμῶς ἀλλὰ καὶ ταῦταἄφες ΛΑΜΠΙΧΟΣ Εἶεν τί ἔτι πᾶν γὰρἀφῆκα ὡς ὁρᾷςΕΡΜΗΣ Καὶ τὴν ὠμότητα καὶ τὴνἄνοιαν καὶ τὴν ὕβριν καὶ τὴν ὀργήν καὶ τα-ῦτα ἄφεςΛΑΜΠΙΧΟΣ Ἰδού σοι ψιλός εἰμι

122

ὁ μὲν γὰρ Βλεψίας αὐτὸς ἑαυτοῦ κατηγόρειφθάσας πολλὴν τὴν ἄνοιαν ὡς τὰ χρήματαἐφύλαττεν τοῖς οὐδὲν προσήκουσιν κληρο-νόμοις εἰς ἀεὶ βιώσεσθαι ὁ μάταιος νομί-ζων πλὴν ἔμοιγε οὐ τὴν τυχοῦσαν τερπω-λὴν παρέσχον τότε στένοντες ἀλλ ἤδημὲν ἐπὶ τῷ στομίῳ ἐσμέν ἀποβλέπειν δὲχρὴ καὶ ἀποσκοπεῖν πόρρωθεν τοὺς ἀφι-κνουμένους βαβαί πολλοί γε καὶ ποικίλοικαὶ πάντες δακρύοντες πλὴν τῶν νεογνῶντούτων καὶ νηπίων ἀλλὰ καὶ οἱ πάνυ γέρο-ντες ὀδύρονται τί τοῦτο ἆρα τὸ φίλτροναὐτοὺς ἔχει τοῦ βίου τοῦτον οὖν τὸν ὑπέρ-γηρων ἐρέσθαι βούλομαι τί δακρύεις τηλι-κοῦτος ἀποθανών τί ἀγανακτεῖς ὦ βέλτι-στε καὶ ταῦτα γέρων ἀφιγμένος ἦ που βα-σιλεύς τις ἦσθα ΠΤΩΧΟΣ ΟὐδαμῶςΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλὰ σατράπης τιςΠΤΩΧΟΣ Οὐδὲ τοῦτοΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἆρα οὖν ἐπλούτεις εἶτα

139

ὅλως οἶδε τὰ μετὰ τὸν βίονrdquo ἐνταῦθα δὲοὐ παύσῃ βεβαίως γελῶν καθάπερ ἐγὼνῦν καὶ μάλιστα ἐπειδὰν ὁρᾷς τοὺς πλου-σίους καὶ σατράπας καὶ τυράννους οὕτωταπεινοὺς καὶ ἀσήμους ἐκ μόνης οἰμωγῆςδιαγινωσκομένους καὶ ὅτι μαλθακοὶ καὶἀγεννεῖς εἰσι μεμνημένοι τῶν ἄνω ταῦταλέγε αὐτῷ καὶ προσέτι ἐμπλησάμενον τὴνπήραν ἥκειν θέρμων τε πολλῶν καὶ εἴ πουεὕροι ἐν τῇ τριόδῳ Ἑκάτης δεῖπνον κείμε-νον ἢ ᾠὸν ἐκ καθαρσίου ἤ τι τοιοῦτον ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ἀλλ ἀπαγγελῶ τα-ῦτα ὦ Διόγενες ὅπως δὲ εἰδῶ μάλισταὁποῖός τίς ἐστι τὴν ὄψιν ndashΔΙΟΓΕΝΗΣ Γέρων φαλακρός τρι-βώνιον ἔχων πολύθυρον ἅπαντι ἀνέμῳἀναπεπταμένον καὶ ταῖς ἐπιπτυχαῖς τῶνῥακίων ποικίλον γελᾷ δ ἀεὶ καὶ τὰ πολλὰτοὺς ἀλαζόνας τούτους φιλοσόφους ἐπι-σκώπτειΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ῥᾴδιον εὑρεῖν ἀπό γε

60

κἀπειδὰν τἀν τῇ Ἑλλάδι πάντα ἤδη χειρω-σώμεθα ndash οὐδεὶς γὰρ ὁ ἐναντιωθησόμενοςἡμῖν τὰ ὅπλα τοσούτοις οὖσιν ἀλλ ἀκονιτὶκρατοῦμεν ndash ἐπιβάντες ἐπὶ τὰς τριήρειςκαὶ τοὺς ἵππους εἰς τὰς ἱππαγωγοὺς ἐμβι-βάσαντες ndash παρεσκεύασται δ ἐν Κεγχρεα-ῖς καὶ σῖτος ἱκανὸς καὶ τὰ πλοῖα διαρκῆκαὶ τὰ ἄλλα πάντα ndash διαβάλωμεν τὸνΑἰγαῖον ἐς τὴν Ἰωνίαν εἶτα ἐκεῖ τῇ Ἀρ-τέμιδι θύσαντες καὶ τὰς πόλεις ἀτειχί-στους λαβόντες ῥᾳδίως ἄρχοντας ἀπολι-πόντες προχωρῶμεν ἐπὶ Συρίας διὰ Καρί-ας εἶτα Λυκίας καὶ Παμφυλίας καὶ Πισι-δῶν καὶ τῆς παραλίου καὶ ὀρεινῆς Κιλικί-ας ἄχρι ἂν ἐπὶ τὸν Εὐφράτην ἀφικώμεθαΛΥΚΙΝΟΣ Ἐμέ ὦ βασιλεῦ εἰ δοκεῖσατράπην τῆς Ἑλλάδος κατάλιπε δειλὸςγάρ εἰμι καὶ τῶν οἴκοι πολὺ ἀπελθεῖν οὐκἂν ἡδέως ὑπομείναιμι σὺ δὲ ἔοικας ἐπὶἈρμενίους καὶ Παρθυαίους ἐλάσειν μάχιμαφῦλα καὶ τὴν τοξικὴν εὔστοχα ὥστε ἄλλῳ

41

γὸς ὢν καὶ Δᾶμις ὁ πλούσιος ὁ ἐκ Κορίν-θου συγκατῄεσαν ὁ μὲν Δᾶμις ὑπὸ τοῦπαιδὸς ἐκ φαρμάκων ἀποθανών ὁ δὲΛάμπις δι ἔρωτα Μυρτίου τῆς ἑταίραςἀποσφάξας ἑαυτόν ὁ δὲ Βλεψίας λιμῷἄθλιος ἐλέγετο ἀπεσκληκέναι καὶ ἐδήλουδὲ ὠχρὸς εἰς ὑπερβολὴν καὶ λεπτὸς εἰς τὸἀκριβέστατον φαινόμενος ἐγὼ δὲ καίπερεἰδὼς ἀνέκρινον ὃν τρόπον ἀποθάνοιενεἶτα τῷ μὲν Δάμιδι αἰτιωμένῳ τὸν υἱόνΟὐκ ἄδικα μέντοι ἔπαθες ἔφην ὑπ αὐτοῦεἰ τάλαντα ἔχων ὁμοῦ χίλια καὶ τρυφῶναὐτὸς ἐνενηκοντούτης ὢν ὀκτωκαιδεκαέτεινεανίσκῳ τέτταρας ὀβολοὺς παρεῖχες σὺδέ ὦ Ἀκαρνάν ndash ἔστενε γὰρ κἀκεῖνος καὶκατηρᾶτο τῇ Μυρτίῳ ndash τί αἰτιᾷ τὸν Ἔρω-τα σεαυτὸν δέον ὃς τοὺς μὲν πολεμίουςοὐδεπώποτε ἔτρεσας ἀλλὰ φιλοκινδύνωςἠγωνίζου πρὸ τῶν ἄλλων ἀπὸ δὲ τοῦ τυ-χόντος παιδισκαρίου καὶ δακρύων ἐπι-πλάστων καὶ στεναγμῶν ἑάλως ὁ γενναῖος

138

ΕΡΜΗΣ Ἔμβαινε ἤδη σὺ δὲ ὁ παχύς ὁπολύσαρκος τίς ὢν τυγχάνειςΔΑΜΑΣΙΑΣ Δαμασίας ὁ ἀθλητήςΕΡΜΗΣ Ναί ἔοικας οἶδα γάρ σε πολ-λάκις ἐν ταῖς παλαίστραις ἰδώνΔΑΜΑΣΙΑΣ Ναί ὦ Ἑρμῆ ἀλλὰ πα-ράδεξαί με γυμνὸν ὄνταΕΡΜΗΣ Οὐ γυμνόν ὦ βέλτιστε τοσαύ-τας σάρκας περιβεβλημένον ὥστε ἀπόδυθιαὐτάς ἐπεὶ καταδύσεις τὸ σκάφος τὸν ἕτε-ρον πόδα ὑπερθεὶς μόνον ἀλλὰ καὶ τοὺςστεφάνους τούτους ἀπόρριψον καὶ τὰ κη-ρύγματαΔΑΜΑΣΙΑΣ Ἰδού σοι γυμνός ὡς ὁρᾷςἀληθῶς εἰμι καὶ ἰσοστάσιος τοῖς ἄλλοις νε-κροῖς ΕΡΜΗΣ Οὕτως ἄμεινον ἀβαρῆ εἶναιὥστε ἔμβαινε καὶ σὺ τὸν πλοῦτον ἀπο-θέμενος ὦ Κράτων καὶ τὴν μαλακίαν δὲπροσέτι καὶ τὴν τρυφὴν μηδὲ τὰ ἐντάφιακόμιζε μηδὲ τὰ τῶν προγόνων ἀξιώματα

123

παραδοὺς τὸ δεξιὸν ἐμὲ Ἀντίπατρόν τιναἔασον ἐπὶ τῆς Ἑλλάδος μή με καὶ διαπεί-ρῃ τις οἰστῷ ἄθλιον βαλὼν ἐς τὰ γυμνὰπερὶ Σοῦσα ἢ Βάκτρα ἡγούμενόν σοι τῆςφάλαγγοςΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἀποδιδράσκεις ὦ Λυ-κῖνε τὸν κατάλογον δειλὸς ὤν ὁ δὲ νόμοςἀποτετμῆσθαι τὴν κεφαλήν εἴ τις λιπὼνφαίνοιτο τὴν τάξιν ἀλλ ἐπεὶ κατὰ τὸνΕὐφράτην ἤδη ἐσμὲν καὶ ὁ ποταμὸς ἔζευ-κται καὶ κατόπιν ὁπόσα διεληλύθαμενἀσφαλῶς ἔχει καὶ πάντα ὕπαρχοι κατέχου-σιν ὑπ ἐμοῦ ἑκάστῳ ἔθνει ἐπεισαχθέντεςοἱ δὲ καὶ ἀπίασι τὴν Φοινίκην ἡμῖν ἐν τού-τῳ καὶ τὴν Παλαιστίνην εἶτα καὶ τὴνΑἴγυπτον προσαξόμενοι σὺ πρῶτος ὦΛυκῖνε διάβαινε τὸ δεξιὸν ἄγων εἶτα ἐγὼκαὶ μετ ἐμὲ ὁ Τιμόλαος ἐπὶ πᾶσι δὲ τὸ ἱπ-πικὸν ἄγε σύ ὦ Ἀδείμαντε καὶ διὰ μὲντῆς Μεσοποταμίας οὐδεὶς ἀπήντηκεν ἡμῖνπολέμιος ἀλλὰ ἑκόντες αὑτούς τε καὶ τὰς

42

ΝΕΚΡΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥΔΕΥΚΟΥΣ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ὦ Πολύδευκες ἐντέλλο-μαί σοι ἐπειδὰν τάχιστα ἀνέλθῃς ndash σὸνγάρ ἐστιν οἶμαι ἀναβιῶναι αὔριον ndash ἤνπου ἴδῃς Μένιππον τὸν κύνα ndash εὕροις δἂν αὐτὸν ἐν Κορίνθῳ κατὰ τὸ Κράνειον ἢἐν Λυκείῳ τῶν ἐριζόντων πρὸς ἀλλήλουςφιλοσόφων καταγελῶντα ndash εἰπεῖν πρὸςαὐτόν ὅτι σοί ὦ Μένιππε κελεύει ὁ Διο-γένης εἴ σοι ἱκανῶς τὰ ὑπὲρ γῆς καταγε-γέλασται ἥκειν ἐνθάδε πολλῷ πλείω ἐπι-γελασόμενον ἐκεῖ μὲν γὰρ ἐν ἀμφιβόλῳσοὶ ἔτι ὁ γέλως ἦν καὶ πολὺ τὸ ldquoτίς γὰρ

59

κατάλιπε δὲ καὶ γένος καὶ δόξαν καὶ εἴποτέ σε ἡ πόλις ἀνεκήρυξεν καὶ τὰς τῶνἀνδριάντων ἐπιγραφάς μηδὲ ὅτι μέγαντάφον ἐπί σοι ἔχωσαν λέγε βαρύνει γὰρκαὶ ταῦτα μνημονευόμεναΚΡΑΤΩΝ Οὐχ ἑκὼν μέν ἀπορρίψω δέτί γὰρ ἂν καὶ πάθοιμιΕΡΜΗΣ βαβαί σὺ δὲ ὁ ἔνοπλος τί βού-λει ἢ τί τὸ τρόπαιον τοῦτο φέρειςΣΤΡΑΤΗΓΟΣ Ὅτι ἐνίκησα ὦ Ἑρμῆκαὶ ἠρίστευσα καὶ ἡ πόλις ἐτίμησέν μεΕΡΜΗΣ Ἄφες ὑπὲρ γῆς τὸ τρόπαιον ἐνᾅδου γὰρ εἰρήνη καὶ οὐδὲν ὅπλων δεήσειὁ σεμνὸς δὲ οὗτος ἀπό γε τοῦ σχήματοςκαὶ βρενθυόμενος ὁ τὰς ὀφρῦς ἐπηρκώς ὁἐπὶ τῶν φροντίδων τίς ἐστιν ὁ τὸν βαθὺνπώγωνα καθειμένοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Φιλόσοφός τις ὦ Ἑρμῆμᾶλλον δὲ γόης καὶ τερατείας μεστόςὥστε ἀπόδυσον καὶ τοῦτον ὄψει γὰρ πολ-λὰ καὶ γελοῖα ὑπὸ τῷ ἱματίῳ σκεπόμενα

124

κατιέναι ὁ δέ γε Ὀροίτης καὶ πάνυ ἁπα-λὸς ἦν τὼ πόδε καὶ οὐδ ἑστάναι χαμαίοὐχ ὅπως βαδίζειν ἐδύνατο πάσχουσι δαὐτὸ ἀτεχνῶς Μῆδοι πάντες ἢν ἀποβῶσιτῶν ἵππων ὥσπερ οἱ ἐπὶ τῶν ἀκανθῶνἀκροποδητὶ μόλις βαδίζουσιν ὥστε ἐπεὶκαταβαλὼν ἑαυτὸν ἔκειτο καὶ οὐδεμιᾷ μη-χανῇ ἀνίστασθαι ἤθελεν ὁ βέλτιστος Ἑρ-μῆς ἀράμενος αὐτὸν ἐκόμισεν ἄχρι πρὸς τὸπορθμεῖον ἐγὼ δὲ ἐγέλωνΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Κἀγὼ δὲ ὁπότε κα-τῄειν οὐδ ἀνέμιξα ἐμαυτὸν τοῖς ἄλλοιςἀλλ ἀφεὶς οἰμώζοντας αὐτοὺς προδραμὼνἐπὶ τὸ πορθμεῖον προκατέλαβον χώραν ὡςἂν ἐπιτηδείως πλεύσαιμι καὶ παρὰ τὸνπλοῦν οἱ μὲν ἐδάκρυόν τε καὶ ἐναυτίωνἐγὼ δὲ μάλα ἐτερπόμην ἐπ αὐτοῖςΔΙΟΓΕΝΗΣ Σὺ μέν ὦ Κράτης καὶἈντίσθενες τοιούτων ἐτύχετε τῶν ξυνοδοι-πόρων ἐμοὶ δὲ Βλεψίας τε ὁ δανειστικὸς ὁἐκ Πειραιῶς καὶ Λάμπις ὁ Ἀκαρνὰν ξενα-

137

58

ἀκροπόλεις ἅνθρωποι ἐνεχείρισαν καὶ ἐπὶΒαβυλῶνα ἐλθόντες ἀπροσδόκητοι παρήλ-θομεν εἰς τὸ εἴσω τῶν τειχῶν καὶ ἔχομεντὴν πόλιν ὁ βασιλεὺς δὲ περὶ Κτησιφῶνταδιατρίβων ἤκουσε τὴν ἔφοδον εἶτα εἰς Σε-λεύκειαν παρελθὼν παρασκευάζεται ἱπ-πέας τε ὅτι πλείστους μεταπεμπόμενος καὶτοξότας καὶ σφενδονήτας ἀπαγγέλλουσι δοὖν οἱ σκοποὶ ἀμφὶ τὰς ἑκατὸν ἤδη μυ-ριάδας τοῦ μαχίμου συνειλέχθαι καὶ τού-των εἴκοσιν ἱπποτοξότας καίτοι οὔπω ὁἈρμένιος πάρεστιν οὔτε οἱ κατὰ τὴν Κα-σπίαν θάλατταν οἰκοῦντες οὔτε οἱ ἀπὸΒάκτρων ἀλλ ἐκ τῶν πλησίον καὶ προα-στείων τῆς ἀρχῆς οὕτω ῥᾳδίως τοσαύταςμυριάδας κατέλεξε καιρὸς οὖν ἤδη σκοπε-ῖν ἡμᾶς ὅ τι χρὴ ποιεῖνΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀλλ ἐγὼ μέν φημιδεῖν ὑμᾶς τὸ πεζὸν ἀπιέναι τὴν ἐπὶ Κτησι-φῶντος ἡμᾶς δὲ τὸ ἱππικὸν αὐτοῦ μένειντὴν Βαβυλῶνα διαφυλάξοντας

43

μπλοκῇ ὁ μὲν γὰρ Ἀρσάκης ἐπήλαυνενὡς διηγεῖτο πολὺ τῶν ἄλλων προεξορμή-σας ὑποστὰς δὲ ὁ Θρᾷξ τῇ πέλτῃ μὲν ὑπο-δὺς ἀποσείεται τοῦ Ἀρσάκου τὸν κοντόνὑποθεὶς δὲ τὴν σάρισαν αὐτόν τε διαπείρεικαὶ τὸν ἵππονΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Πῶς οἷόν τε ὦΚράτης μιᾷ πληγῇ τοῦτο γενέσθαιΚΡΑΤΗΣ Ῥᾷστ ὦ Ἀντισθένες ὁ μὲνγὰρ ἐπήλαυνεν εἰκοσάπηχύν τινα κοντὸνπροβεβλημένος ὁ Θρᾷξ δ ἐπειδὴ τῇ πέλ-τῃ παρεκρούσατο τὴν προσβολὴν καὶ πα-ρῆλθεν αὐτὸν ἡ ἀκωκή ἐς τὸ γόνυ ὀκλάσαςδέχεται τῇ σαρίσῃ τὴν ἐπέλασιν καὶ τι-τρώσκει τὸν ἵππον ὑπὸ τὸ στέρνον ὑπὸ θυ-μοῦ καὶ σφοδρότητος ἑαυτὸν διαπείρανταδιελαύνεται δὲ καὶ ὁ Ἀρσάκης ἐκ τοῦ βου-βῶνος διαμπὰξ ἄχρι ὑπὸ τὴν πυγήν ὁρᾷςοἷόν τι ἐγένετο οὐ τοῦ ἀνδρός ἀλλὰ τοῦἵππου μᾶλλον τὸ ἔργον ἠγανάκτει δ ὅμωςὁμότιμος ὢν τοῖς ἄλλοις καὶ ἠξίου ἱππεὺς

136

ΕΡΜΗΣ Κατάθου σὺ τὸ σχῆμα πρῶτονεἶτα καὶ ταυτὶ πάντα ὦ Ζεῦ ὅσην μὲν τὴνἀλαζονείαν κομίζει ὅσην δὲ ἀμαθίαν καὶἔριν καὶ κενοδοξίαν καὶ ἐρωτήσεις ἀπόρουςκαὶ λόγους ἀκανθώδεις καὶ ἐννοίας πολυ-πλόκους ἀλλὰ καὶ ματαιοπονίαν μάλαπολλὴν καὶ λῆρον οὐκ ὀλίγον καὶ ὕθλουςκαὶ μικρολογίαν νὴ Δία καὶ χρυσίον γετουτὶ καὶ ἡδυπάθειαν δὲ καὶ ἀναισχυντίανκαὶ ὀργὴν καὶ τρυφὴν καὶ μαλακίαν οὐλέληθεν γάρ με εἰ καὶ μάλα περικρύπτειςαὐτά καὶ τὸ ψεῦδος δὲ ἀπόθου καὶ τὸντῦφον καὶ τὸ οἴεσθαι ἀμείνων εἶναι τῶν ἄλ-λων ὡς εἴ γε ταῦτα πάντα ἔχων ἐμβαίηςποία πεντηκόντορος δέξαιτο ἄν σεΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Ἀποτίθεμαι τοίνυναὐτά ἐπείπερ οὕτω κελεύειςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ καὶ τὸν πώγωνα το-ῦτον ἀποθέσθω ὦ Ἑρμῆ βαρύν τε ὄντακαὶ λάσιον ὡς ὁρᾷς πέντε μναῖ τριχῶνεἰσι τοὐλάχιστον

125

ΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἀποδειλιᾷς καὶ σύ ὦἈδείμαντε πλησίον τοῦ κινδύνου γενόμε-νος σοὶ δὲ τί δοκεῖ ὦ ΤιμόλαεΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἁπάσῃ τῇ στρατιᾷ βαδί-ζειν ἐπὶ τοὺς πολεμίους μηδὲ περιμένεινἔστ ἂν ἄμεινον παρασκευάσωνται παντα-χόθεν τῶν συμμάχων προσγενομένων ἀλλἕως ἔτι καθ ὁδόν εἰσιν οἱ πολέμιοι ἐπιχει-ρῶμεν αὐτοῖςΣΑΜΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις σὺ δὲ τί ὦ Λυ-κῖνε δοκιμάζεις ΛΥΚΙΝΟΣ Ἐγώ σοι φράσω ἐπειδὴκεκμήκαμεν συντόνως ὁδεύοντες ὁπότεκατῄειμεν ἕωθεν ἐς τὸν Πειραιᾶ καὶ νῦνἤδη τριάκοντά που σταδίους προκεχωρή-καμεν καὶ ὁ ἥλιος πολύς κατὰ μεσημβρίανγὰρ ἤδη μάλιστα ἐνταῦθά που ἐπὶ τὰςἐλαίας ἐπὶ τῆς ἀνατετραμμένης στήλης κα-θίσαντας ἀναπαύσασθαι εἶτα οὕτως ἀνα-στάντας ἀνύειν τὸ λοιπὸν ἐς τὸ ἄστυΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἔτι γὰρ Ἀθήνησιν ὦ μα-

44

τὸ γελάσαι μάλα ἡδέως ἐφ οἷς ὑμεῖς ᾐτή-σατε τοιούτοις οὖσι καὶ ταῦτα φιλοσοφίανἐπαινοῦντες

57

ΕΡΜΗΣ Εὖ λέγεις ἀπόθου καὶ τοῦτονΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Καὶ τίς ὁ ἀποκείρωνἔσταιΕΡΜΗΣ Μένιππος οὑτοσὶ λαβὼν πέλε-κυν τῶν ναυπηγικῶν ἀποκόψει αὐτὸν ἐπι-κόπῳ τῇ ἀποβάθρᾳ χρησάμενος ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔκ ὦ Ἑρμῆ ἀλλὰ πρίο-νά μοι ἀνάδος γελοιότερον γὰρ τοῦτοΕΡΜΗΣ Ὁ πέλεκυς ἱκανός εὖ γε ἀν-θρωπινώτερος νῦν ἀναπέφηνας ἀποθέμενοςσαυτοῦ τὴν κινάβρανΜΕΝΙΠΠΟΣ Βούλει μικρὸν ἀφέλωμαικαὶ τῶν ὀφρύωνΕΡΜΗΣ Μάλιστα ὑπὲρ τὸ μέτωπονγὰρ καὶ ταύτας ἐπῆρκεν οὐκ οἶδα ἐφ ὅτῳἀνατείνων ἑαυτόν τί τοῦτο καὶ δακρύειςὦ κάθαρμα καὶ πρὸς θάνατον ἀποδειλιᾷςἔμβηθι δ οὖνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἓν ἔτι τὸ βαρύτατον ὑπὸμάλης ἔχειΕΡΜΗΣ Τί ὦ Μένιππε

126

νόδωρός τε ὁ πλούσιος ὁ ἡμέτερος καὶ Ἀρ-σάκης ὁ Μηδίας ὕπαρχος καὶ Ὀροίτης ὁἈρμένιος ὁ μὲν οὖν Ἰσμηνόδωρος ndash ἐπε-φόνευτο γὰρ ὑπὸ τῶν λῃστῶν ὑπὸ τὸν Κι-θαιρῶνα Ἐλευσῖνάδε οἶμαι βαδίζων ndashἔστενε καὶ τὸ τραῦμα ἐν ταῖν χεροῖν εἶχεκαὶ τὰ παιδία ἃ νεογνὰ καταλελοίπει ἀνε-καλεῖτο καὶ ἑαυτῷ ἐπεμέμφετο τῆς τόλ-μης ὃς Κιθαιρῶνα ὑπερβάλλων καὶ τὰπερὶ τὰς Ἐλευθερὰς χωρία πανέρημα ὄνταὑπὸ τῶν πολέμων διοδεύων δύο μόνουςοἰκέτας ἐπηγάγετο καὶ ταῦτα φιάλαςπέντε χρυσᾶς καὶ κυμβία τέτταρα μεθἑαυτοῦ κομίζων ὁ δὲ Ἀρσάκης ndash γηραιὸςἤδη καὶ νὴ Δί οὐκ ἄσεμνος τὴν ὄψιν ndash εἰςτὸ βαρβαρικὸν ἤχθετο καὶ ἠγανάκτει πε-ζὸς βαδίζων καὶ ἠξίου τὸν ἵππον αὐτῷπροσαχθῆναι καὶ γὰρ καὶ ὁ ἵππος αὐτῷσυνετεθνήκει μιᾷ πληγῇ ἀμφότεροι διαπα-ρέντες ὑπὸ Θρᾳκός τινος πελταστοῦ ἐν τῇἐπὶ τῷ Ἀράξῃ πρὸς τὸν Καππαδόκην συ-

135

ξαίμην πλουτήσας ἐπ ὀλίγον ὑπηνέμιόντινα πλοῦτον ἀνιᾶσθαι μετ ὀλίγον ψιλὴντὴν μᾶζαν ἐσθίων οἷα ὑμεῖς πείσεσθε μετὀλίγον ἐπειδὰν ἡ εὐδαιμονία μὲν ὑμῖν καὶὁ πολὺς πλοῦτος οἴχηται ἀποπτάμενοςαὐτοὶ δὲ καταβάντες ἀπὸ τῶν θησαυρῶν τεκαὶ διαδημάτων ὥσπερ ἐξ ἡδίστου ὀνείρα-τος ἀνεγρόμενοι ἀνόμοια τὰ ἐπὶ τῆς οἰκίαςεὑρίσκητε ὥσπερ οἱ τοὺς βασιλεῖς ὑποκρι-νόμενοι τραγῳδοὶ ἐξελθόντες ἀπὸ τοῦ θε-άτρου λιμώττοντες οἱ πολλοί καὶ ταῦταπρὸ ὀλίγου Ἀγαμέμνονες ὄντες ἢ Κρέο-ντες λυπήσεσθε οὖν ὡς τὸ εἰκός καὶ δυ-σάρεστοι ἔσεσθε τὰ ἐπὶ τῆς οἰκίας καὶμάλιστα σύ ὦ Τιμόλαε ὁπόταν δέῃ σε τὸαὐτὸ παθεῖν τῷ Ἰκάρῳ τῆς πτερώσεωςδιαλυθείσης καταπεσόντα ἐκ τοῦ οὐρανοῦχαμαὶ βαδίζειν ἀπολέσαντα τοὺς δακτυλί-ους ἐκείνους ἅπαντας ἀπορρυέντας τῶν δα-κτύλων ἐμοὶ δὲ καὶ τοῦτο ἱκανὸν ἀντὶπάντων θησαυρῶν καὶ Βαβυλῶνος αὐτῆς

56

κάριε εἶναι δοκεῖς ὃς ἀμφὶ Βαβυλῶνα ἐντῷ πεδίῳ πρὸ τῶν τειχῶν ἐν τοσούτοιςστρατιώταις κάθησαι περὶ τοῦ πολέμουδιασκοπούμενοςΛΥΚΙΝΟΣ Εὖ γε ὑπέμνησας ἐγὼ δὲνήφειν ᾤμην καὶ ὕπαρ ἀποφανεῖσθαι τὴνγνώμηνΣΑΜΙΠΠΟΣ Πρόσιμεν δή εἴ σοι δοκεῖκαὶ ὅπως ἄνδρες ἀγαθοὶ ἐν τοῖς κινδύνοιςἔσεσθε μηδὲ προδώσετε τὸ πάτριον φρόνη-μα ἤδη γάρ που καὶ οἱ πολέμιοι ἐπιλαμ-βάνουσιν ὥστε τὸ μὲν σύνθημα ἔστωἘνυάλιος ὑμεῖς δὲ ἐπειδὰν σημάνῃ ὁ σαλ-πιγκτής ἀλαλάξαντες καὶ τὰ δόρατα κρού-σαντες πρὸς τὰς ἀσπίδας ἐπείγεσθε συμ-μῖξαι τοῖς ἐναντίοις καὶ ἐντὸς γενέσθαιτῶν τοξευμάτων ὡς μηδὲ πληγὰς λαμ-βάνωμεν ἀκροβολίζεσθαι αὐτοῖς διδόντεςκαὶ ἐπειδὴ ἐς χεῖρας ἤδη συνεληλύθαμεντὸ μὲν εὐώνυμον καὶ ὁ Τιμόλαος ἐτρέψα-ντο τοὺς καθ αὑτοὺς Μήδους ὄντας τὸ δὲ

45

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΘΕΝΟΥΣΚΑΙ ΚΡΑΤΗΤΟΣ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀντίσθενες καὶ Κράτηςσχολὴν ἄγομεν ὥστε τί οὐκ ἄπιμεν εὐθὺτῆς καθόδου περιπατήσοντες ὀψόμενοιτοὺς κατιόντας οἷοί τινές εἰσι καὶ τί ἕκα-στος αὐτῶν ποιεῖΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Ἀπίωμεν ὦ Διόγενεςκαὶ γὰρ ἂν ἡδὺ τὸ θέαμα γένοιτο τοὺς μὲνδακρύοντας αὐτῶν ὁρᾶν τοὺς δὲ ἱκετεύο-ντας ἀφεθῆναι ἐνίους δὲ μόλις κατιόνταςκαὶ ἐπὶ τράχηλον ὠθοῦντος τοῦ Ἑρμοῦὅμως ἀντιβαίνοντας καὶ ὑπτίους ἀντερείδο-ντας οὐδὲν δέονΚΡΑΤΗΣ Ἔγωγ οὖν καὶ διηγήσομαιὑμῖν ἃ εἶδον ὁπότε κατῄειν κατὰ τὴν ὁδόνΔΙΟΓΕΝΗΣ Διήγησαι ὦ Κράτης ἔοι-κας γάρ τινα ἑωρακέναι παγγέλοιαΚΡΑΤΗΣ Καὶ ἄλλοι μὲν πολλοὶ συγκα-τέβαινον ἡμῖν ἐν αὐτοῖς δὲ ἐπίσημοι Ἰσμη-

134

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Κολακείαν ὦ Ἑρμῆ πολ-λὰ ἐν τῷ βίῳ χρησιμεύσασαν αὐτῷΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Οὐκοῦν καὶ σύ ὦΜένιππε ἀπόθου τὴν ἐλευθερίαν καὶ παρ-ρησίαν καὶ τὸ ἄλυπον καὶ τὸ γενναῖον καὶτὸν γέλωτα μόνος γοῦν τῶν ἄλλων γελᾷςΕΡΜΗΣ Μηδαμῶς ἀλλὰ καὶ ἔχε ταῦτακοῦφα γὰρ καὶ πάνυ εὔφορα ὄντα καὶ πρὸςτὸν κατάπλουν χρήσιμα καὶ ὁ ῥήτωρ δὲσὺ ἀπόθου τῶν ῥημάτων τὴν τοσαύτηνἀπεραντολογίαν καὶ ἀντιθέσεις καὶ παρι-σώσεις καὶ περιόδους καὶ βαρβαρισμοὺςκαὶ τὰ ἄλλα βάρη τῶν λόγωνΡΗΤΩΡ Ἢν ἰδού ἀποτίθεμαιΕΡΜΗΣ Εὖ ἔχει ὥστε λύε τὰ ἀπόγειατὴν ἀποβάθραν ἀνελώμεθα τὸ ἀγκύριονἀνεσπάσθω πέτασον τὸ ἱστίον εὔθυνε ὦπορθμεῦ τὸ πηδάλιον εὖ πάθωμεν τίοἰμώζετε ὦ μάταιοι καὶ μάλιστα ὁ φι-λόσοφος σὺ ὁ ἀρτίως τὸν πώγωνα δεδῃω-μένος

127

κατ ἐμὲ ἰσόπαλον ἔτι Πέρσαι γάρ εἰσι καὶὁ βασιλεὺς ἐν αὐτοῖς ἡ δὲ ἵππος ἅπασατῶν βαρβάρων ἐπὶ τὸ δεξιὸν ἡμῶν ἐλαύ-νουσιν ὥστε ὦ Λυκῖνε αὐτός τε ἀνὴρἀγαθὸς γίγνου καὶ τοῖς μετὰ σαυτοῦ παρα-κελεύου δέχεσθαι τὴν ἐπέλασινΛΥΚΙΝΟΣ Ὢ τῆς τύχης ἐπ ἐμὲ γὰροἱ ἱππεῖς ἅπαντες καὶ μόνος ἐπιτήδειοςαὐτοῖς ἔδοξα ἐπελαύνεσθαι καί μοι δοκῶἢν βιάζωνται αὐτομολήσειν προσδραμὼνἐς τὴν παλαίστραν ἔτι πολεμοῦντας ὑμᾶςκαταλιπώνΣΑΜΙΠΠΟΣ Μηδαμῶς κρατεῖς γὰραὐτῶν καὶ σὺ ἤδη τὸ μέρος ἐγὼ δέ ὡςὁρᾷς καὶ μονομαχήσω πρὸς τὸν βασιλέαπροκαλεῖται γάρ με καὶ ἀναδῦναι πάντωςαἰσχρόνΛΥΚΙΝΟΣ Νὴ Δία καὶ τετρώσῃ αὐτίκαμάλα πρὸς αὐτοῦ βασιλικὸν γὰρ καὶ τὸτρωθῆναι περὶ τῆς ἀρχῆς μαχόμενονΣΑΜΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις ἐπιπόλαιον

46

τόδε τί δή ποτε οὐχ εἷς δακτύλιος ἅπανταταῦτα δύναταί σοι ἀλλὰ τοσούτους περι-ημμένος βαδιῇ τὴν ἀριστερὰν πεφορτι-σμένος κατὰ δάκτυλον ἕνα μᾶλλον δὲὑπερπαίει ὁ ἀριθμός καὶ δεήσει καὶ τὴνδεξιὰν συνεπιλαβεῖν καίτοι ἑνὸς τοῦ ἀνα-γκαιοτάτου προσδεῖ ὃς περιθέμενόν σεπαύσει μωραίνοντα τὴν πολλὴν ταύτηνκόρυζαν ἀποξύσας ἢ τοῦτο μὲν καὶ ὁ ἑλ-λέβορος ἱκανὸς ποιῆσαι ζωρότερος ποθείςΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἀλλὰ πάντως ὦ Λυκῖνεκαὶ αὐτὸς εὔξῃ τι ἤδη ποτέ ὡς ἂν μάθω-μεν οἷα αἰτήσεις ἀνεπίληπτα καὶ ἀνέγκλη-τα ὁ συκοφαντῶν τοὺς ἄλλους ΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλ οὐ δέομαι εὐχῆς ἐγώἥκομεν γὰρ δὴ πρὸς τὸ Δίπυλον καὶ ὁ βέλ-τιστος οὑτοσὶ Σάμιππος ἀμφὶ Βαβυλῶναμονομαχῶν καὶ σύ ὦ Τιμόλαε ἀριστῶνμὲν ἐν Συρίᾳ δειπνῶν δὲ ἐν Ἰταλίᾳ καὶτοῖς ἐμοὶ ἐπιβάλλουσι σταδίοις κατεχρήσα-σθε καλῶς ποιοῦντες ἄλλως τε οὐκ ἂν δε-

55

ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Ὅτι ὦ Ἑρμῆ ἀθάνα-τον ᾤμην τὴν ψυχὴν ὑπάρχεινΜΕΝΙΠΠΟΣ Ψεύδεται ἄλλα γὰρ ἔοικελυπεῖν αὐτόνΕΡΜΗΣ Τὰ ποῖαΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅτι μηκέτι δειπνήσειπολυτελῆ δεῖπνα μηδὲ νύκτωρ ἐξιὼν ἅπα-ντας λανθάνων τῷ ἱματίῳ τὴν κεφαλὴν κα-τειλήσας περίεισιν ἐν κύκλῳ τὰ χαμαιτυ-πεῖα καὶ ἕωθεν ἐξαπατῶν τοὺς νέους ἐπὶτῇ σοφίᾳ ἀργύριον λήψεται ταῦτα λυπεῖαὐτόν ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Σὺ γάρ ὦ Μένιππεοὐκ ἄχθῃ ἀποθανώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Πῶς ὃς ἔσπευσα ἐπὶ τὸνθάνατον καλέσαντος μηδενός ἀλλὰ μετα-ξὺ λόγων οὐ κραυγή τις ἀκούεται ὥσπερτινῶν ἀπὸ γῆς βοώντωνΕΡΜΗΣ Ναί ὦ Μένιππε οὐκ ἀφ ἑνόςγε χώρου ἀλλ οἱ μὲν εἰς τὴν ἐκκλησίανσυνελθόντες ἄσμενοι γελῶσι πάντες ἐπὶ τῷ

128

ΚΡΑΤΗΣ Ἀλλ οἱ ἄλλοι ἠμέλουν τῶντοιούτων κτημάτων καὶ οὐδεὶς ἐθεράπευενἡμᾶς κληρονομήσειν προσδοκῶν εἰς δὲ τὸχρυσίον πάντες ἔβλεπονΔΙΟΓΕΝΗΣ Εἰκότως οὐ γὰρ εἶχονἔνθα δέξαιντο τὰ τοιαῦτα παρ ἡμῶν διερ-ρυηκότες ὑπὸ τρυφῆς καθάπερ τὰ σαπρὰτῶν βαλλαντίων ὥστε εἴ ποτε καὶ ἐμβάλοιτις ἐς αὐτοὺς ἢ σοφίαν ἢ παρρησίαν ἢ ἀλή-θειαν ἐξέπιπτεν εὐθὺς καὶ διέρρει τοῦπυθμένος στέγειν οὐ δυναμένου οἷόν τιπάσχουσιν αἱ τοῦ Δαναοῦ αὗται παρθένοιεἰς τὸν τετρυπημένον πίθον ἐπαντλοῦσαιτὸ δὲ χρυσίον ὀδοῦσι καὶ ὄνυξι καὶ πάσῃμηχανῇ ἐφύλαττονΚΡΑΤΗΣ Οὐκοῦν ἡμεῖς μὲν ἕξομενκἀνταῦθα τὸν πλοῦτον οἱ δὲ ὀβολὸν ἥξουσικομίζοντες καὶ τοῦτον ἄχρι τοῦ πορθμέως

133

σκοπεῖν ἔξω βέλους ὑπεραιωρούμενον καὶεἰ δόξειέ μοι προσθέμενος ἂν τοῖς ἡττη-μένοις κοιμίσας τοὺς κρατοῦντας νικᾶν πα-ρεῖχον τοῖς φεύγουσιν ἀναστρέψασιν ἀπὸτῆς τροπῆς καὶ τὸ ὅλον παιδιὰν ἐποιού-μην ἂν τὸν τῶν ἀνθρώπων βίον καὶ πάνταἐμὰ ἦν καὶ θεὸς ἐδόκουν τοῖς ἄλλοις τοῦτοἡ ἄκρα εὐδαιμονία ἐστὶ μήτε ἀπολέσθαιμήτε ἐπιβουλευθῆναι δυναμένη καὶ μάλι-στα μεθ ὑγιείας ἐν μακρῷ τῷ βίῳ τί ἂναἰτιάσαιο ὦ Λυκῖνε τῆς εὐχῆςΛΥΚΙΝΟΣ Οὐδέν ὦ Τιμόλαε οὐδὲγὰρ ἀσφαλὲς ἐναντιοῦσθαι ἀνδρὶ πτηνῷκαὶ ὑπὲρ μυρίους τὴν ἰσχύν πλὴν ἀλλὰἐκεῖνο ἐρήσομαί σε εἴ τινα ἄλλον εἶδες ἐντοσούτοις ἔθνεσιν ὅσα ὑπερέπτης γέρονταἤδη ἄνδρα οὕτω παρακεκινηκότα τὴνγνώμην ἐπὶ δακτυλίου μικροῦ ὀχούμενονὄρη ὅλα κινεῖν ἄκρῳ τῷ δακτύλῳ δυνάμε-νον ἐπέραστον πᾶσι καὶ ταῦτα φαλακρὸνὄντα καὶ τὴν ῥῖνα σιμόν ἀτὰρ εἰπέ μοι καὶ

54

μέντοι τὸ τραῦμα καὶ οὐκ εἰς τὰ φανερὰτοῦ σώματος ὡς μηδὲ τὴν οὐλὴν ὕστερονἄμορφον γενέσθαι πλὴν ἀλλὰ ὁρᾷς ὅπωςἐπελάσας μιᾷ πληγῇ αὐτόν τε καὶ τὸν ἵπ-πον διέπειρα τὴν λόγχην ἀφείς εἶτα τὴνκεφαλὴν ἀποτεμὼν καὶ ἀφελὼν τὸ διάδημαβασιλεὺς ἤδη γέγονα προσκυνούμενος ὑφἁπάντων οἱ βάρβαροι προσκυνείτωσανὑμῶν κατὰ τὸν Ἑλλήνων νόμον ἄρξω εἷςστρατηγὸς ὀνομαζόμενος ἐπὶ τούτοις ἄραἐννοεῖτε ὅσας μὲν πόλεις ἐπωνύμους ἐπἐμαυτοῦ οἰκιῶ ὅσας δὲ καὶ καθαιρήσωἑλὼν κατὰ κράτος αἳ ἂν ὑβρίσωσί τι ἐςτὴν ἀρχήν ἁπάντων δὲ μάλιστα Κυδίαντὸν πλούσιον μετελεύσομαι ὃς ὅμορος ὤνμοι ἐξέωσε τοῦ ἀγροῦ ἐπιβαίνων κατ ὀλί-γον ἐς τὸ εἴσω τῶν ὅρωνΛΥΚΙΝΟΣ Πέπαυσο ἤδη ὦ Σάμιππεκαιρὸς γὰρ σὲ ἤδη μὲν νενικηκότα τηλι-καύτην μάχην ἐν Βαβυλῶνι εὐωχεῖσθαι τὰἐπινίκια ndash ἑκστάδιος γὰρ οἶμαί σοι ἡ ἀρχή

47

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Εὖ ἐποίησαν ἡμεῖς δὲὁπότε ἐν τῷ βίῳ ἦμεν οὐδὲν τοιοῦτον ἐνε-νοοῦμεν περὶ ἀλλήλων οὔτε πώποτεηὐξάμην Ἀντισθένην ἀποθανεῖν ὡς κληρο-νομήσαιμι τῆς βακτηρίας αὐτοῦ ndash εἶχεν δὲπάνυ καρτερὰν ἐκ κοτίνου ποιησάμενος ndashοὔτε οἶμαι σὺ ὁ Κράτης ἐπεθύμεις κληρο-νομεῖν ἀποθανόντος ἐμοῦ τὰ κτήματα καὶτὸν πίθον καὶ τὴν πήραν χοίνικας δύο θέρ-μων ἔχουσανΚΡΑΤΗΣ Οὐδὲν γάρ μοι τούτων ἔδειἀλλ οὐδὲ σοί ὦ Διόγενες ἃ γὰρ ἐχρῆν σύτε Ἀντισθένους ἐκληρονόμησας καὶ ἐγὼσοῦ πολλῷ μείζω καὶ σεμνότερα τῆς Περ-σῶν ἀρχῆς ΔΙΟΓΕΝΗΣ Τίνα ταῦτα φῄςΚΡΑΤΗΣ Σοφίαν αὐτάρκειαν ἀλή-θειαν παρρησίαν ἐλευθερίανΔΙΟΓΕΝΗΣ Νὴ Δία μέμνημαι τοῦτονδιαδεξάμενος τὸν πλοῦτον παρὰ Ἀντι-σθένους καὶ σοὶ ἔτι πλείω καταλιπών

132

Λαμπίχου θανάτῳ καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ συ-νέχεται πρὸς τῶν γυναικῶν καὶ τὰ παιδίανεογνὰ ὄντα ὁμοίως κἀκεῖνα ὑπὸ τῶν παί-δων βάλλεται ἀφθόνοις τοῖς λίθοις ἄλλοιδὲ Διόφαντον τὸν ῥήτορα ἐπαινοῦσιν ἐν Σι-κυῶνι ἐπιταφίους λόγους διεξιόντα ἐπὶΚράτωνι τούτῳ καὶ νὴ Δία γε ἡ Δαμασίουμήτηρ κωκύουσα ἐξάρχει τοῦ θρήνου σὺνγυναιξὶν ἐπὶ τῷ Δαμασίᾳ σὲ δὲ οὐδείς ὦΜένιππε δακρύει καθ ἡσυχίαν δὲ κεῖσαιμόνοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐδαμῶς ἀλλ ἀκούσῃτῶν κυνῶν μετ ὀλίγον ὠρυομένων οἴκτι-στον ἐπ ἐμοὶ καὶ τῶν κοράκων τυπτο-μένων τοῖς πτεροῖς ὁπόταν συνελθόντεςθάπτωσί μεΕΡΜΗΣ Γεννάδας εἶ ὦ Μένιππε ἀλλἐπεὶ καταπεπλεύκαμεν ἡμεῖς ὑμεῖς μὲνἄπιτε πρὸς τὸ δικαστήριον εὐθεῖαν ἐκείνηνπροϊόντες ἐγὼ δὲ καὶ ὁ πορθμεὺς ἄλλουςμετελευσόμεθα

129

ndash Τιμόλαον δὲ ἐν τῷ μέρει εὔχεσθαι ὅπερἂν ἐθέλῃΣΑΜΙΠΠΟΣ Τί δ οὖν ὦ Λυκῖνε οἷάσοι ᾐτῆσθαι δοκῶΛΥΚΙΝΟΣ Παρὰ πολύ ὦ θαυμασιώτα-τε βασιλέων ἐπιπονώτερα καὶ βιαιότερατῶν Ἀδειμάντου παρ ὅσον ἐκεῖνος μὲνἐτρύφα διτάλαντα χρύσεα ἐκπώματα προ-πίνων τοῖς συμπόταις σὺ δὲ καὶ ἐτι-τρώσκου μονομαχῶν καὶ ἐδεδίεις καὶἐφρόντιζες νύκτωρ καὶ μεθ ἡμέραν οὐμόνον γάρ σοι τὰ παρὰ τῶν πολεμίων φο-βερὰ ἦν ἀλλὰ καὶ ἐπιβουλαὶ μυρίαι καὶφθόνος παρὰ τῶν συνόντων καὶ μῖσος καὶκολακεία φίλος δὲ οὐδεὶς ἀληθής ἀλλὰπρὸς τὸ δέος ἅπαντες ἢ πρὸς τὴν ἐλπίδαεὖνοι δοκοῦντες εἶναι ἀπόλαυσις μέν γεοὐδὲ ὄναρ τῶν ἡδέων ἀλλὰ δόξα μόνη καὶπορφυρὶς χρυσῷ ποικίλη καὶ ταινία λευκὴπερὶ τῷ μετώπῳ καὶ δορυφόροι προϊόντεςτὰ δ ἄλλα κάματος ἀφόρητος καὶ ἀηδία

48

ἑώρων ἄν καὶ τὰς πηγὰς δὲ τὰς Νείλουμόνος ἂν ἠπιστάμην καὶ ὅσον τῆς γῆς ἀοί-κητον καὶ εἴ τινες ἀντίποδες ἡμῖν οἰκοῦσιτὸ νότιον τῆς γῆς ἡμίτομον ἔχοντες ἔτι δὲκαὶ ἀστέρων φύσιν καὶ σελήνης καὶ αὐτοῦἡλίου ῥᾳδίως ἔγνων ἂν ἀπαθὴς ὢν τῷ πυρίκαὶ τὸ πάντων ἥδιστον αὐθημερὸν ἀγγε-ῖλαι ἐς Βαβυλῶνα τίς ἐνίκησεν Ὀλύμπιακαὶ ἀριστήσαντα εἰ τύχοι ἐν Συρίᾳ δει-πνῆσαι ἐν Ἰταλίᾳ εἰ δέ τις ἐχθρὸς εἴηἀμύνασθαι καὶ τοῦτον ἐκ τοῦ ἀφανοῦςπέτρον ἐμβαλόντα τῇ κεφαλῇ ὡς ἐπιτε-τρῖφθαι τὸ κρανίον τούς τε αὖ φίλους εὖποιεῖν ἐπιχέαντα κοιμωμένοις αὐτοῖς τὸχρυσίον καὶ μὴν εἴ τις ὑπερόπτης εἴη ἢ τύ-ραννος πλούσιος ὑβριστής ἀράμενος αὐτὸνὅσον ἐπὶ σταδίους εἴκοσιν ἀφῆκα φέρεσθαικατὰ τῶν κρημνῶν τοῖς παιδικοῖς δὲ ὁμι-λεῖν ἀκωλύτως ἂν ἐξῆν εἰσιόντα ἀθέατονκοιμίσαντα ἅπαντας ἄνευ ἐκείνων μόνωνοἷον δὲ κἀκεῖνο ἦν τοὺς πολεμοῦντας ἐπι-

53

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὐπλοεῖτε ὦ Ἑρμῆπροΐωμεν δὲ καὶ ἡμεῖς τί οὖν ἔτι καὶ μέλ-λετε δικασθῆναι δεήσει καὶ τὰς καταδί-κας φασὶν εἶναι βαρείας τροχοὺς καὶ λί-θους καὶ γῦπας δειχθήσεται δὲ ὁ ἑκάστουβίος

ΚΡΑΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ

ΚΡΑΤΗΣ Μοίριχον τὸν πλούσιον ἐγί-νωσκες ὦ Διόγενες τὸν πάνυ πλούσιοντὸν ἐκ Κορίνθου τὸν τὰς πολλὰς ὁλκάδαςἔχοντα οὗ ἀνεψιὸς Ἀριστέας πλούσιος καὶαὐτὸς ὤν τὸ Ὁμηρικὸν ἐκεῖνο εἰώθει ἐπι-λέγειν rsquoἤ μ ἀνάειρ ἢ ἐγὼ σέrsquoΔΙΟΓΕΝΗΣ Τίνος ἕνεκα ὦ ΚράτηςΚΡΑΤΗΣ Ἐθεράπευον ἀλλήλους τοῦκλήρου ἕνεκα ἑκάτερος ἡλικιῶται ὄντεςκαὶ τὰς διαθήκας εἰς τὸ φανερὸν ἐτίθεντοἈριστέαν μὲν ὁ Μοίριχος εἰ προαποθάνοι

130

δεσπότην ἀφιεὶς τῶν ἑαυτοῦ πάντων Μοί-ριχον δὲ ὁ Ἀριστέας εἰ προαπέλθοι αὐτοῦταῦτα μὲν ἐγέγραπτο οἱ δὲ ἐθεράπευονὑπερβαλλόμενοι ἀλλήλους τῇ κολακείᾳκαὶ οἱ μάντεις εἴτε ἀπὸ τῶν ἄστρων τεκ-μαιρόμενοι τὸ μέλλον εἴτε ἀπὸ τῶν ὀνει-ράτων ὥς γε Χαλδαίων παῖδες ἀλλὰ καὶ ὁΠύθιος αὐτὸς ἄρτι μὲν Ἀριστέᾳ παρεῖχε τὸκράτος ἄρτι δὲ Μοιρίχῳ καὶ τὰ τάλανταποτὲ μὲν ἐπὶ τοῦτον νῦν δ ἐπ ἐκεῖνον ἔρ-ρεπεΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί οὖν πέρας ἐγένετο ὦΚράτης ἀκοῦσαι γὰρ ἄξιονΚΡΑΤΗΣ Ἄμφω τεθνᾶσιν ἐπὶ μιᾶςἡμέρας οἱ δὲ κλῆροι εἰς Εὐνόμιον καὶΘρασυκλέα περιῆλθον ἄμφω συγγενεῖςὄντας οὐδὲ πώποτε προμαντευομένουςοὕτω γενέσθαι ταῦτα διαπλέοντες γὰρ ἀπὸΣικυῶνος εἰς Κίρραν κατὰ μέσον τὸν πόρονπλαγίῳ περιπεσόντες τῷ Ἰάπυγι ἀνε-τράπησαν

131

τὰς καὶ τὰ μειράκια ἐπιμεμηνέναι μοι καὶεὐδαίμονα εἶναι δοκεῖν εἴ τινα καὶ μόνονπροσβλέψαιμι αὐτῶν εἰ δ ὑπερορῴηνκἀκεῖνα ὑπὸ λύπης ἀπολλύσθω καὶ ὅλωςὑπὲρ τὸν Ὑάκινθον ἢ Ὕλαν ἢ Φάωνα τὸνΧῖον εἶναί με καὶ ταῦτα πάντα ἔχειν μὴὀλιγοχρόνιον ὄντα μηδὲ κατὰ μέτρονζῶντα τῆς ἀνθρωπίνης βιοτῆς ἀλλ ἔτη χί-λια νέον ἐκ νέου γιγνόμενον διαβιῶναιἀμφὶ τὰ ἑπτακαίδεκα ἔτη ἀεὶ ἀποδυόμενοντὸ γῆρας ὥσπερ οἱ ὄφεις οὐδὲν γὰρ δεήσειμε ταῦτα ἔχοντα πάντα γὰρ ἐμὰ ἦν ἂν τὰτῶν ἄλλων ἐς ὅσον ἀνοίγειν τε τὰς θύραςἐδυνάμην καὶ κοιμίζειν τοὺς φύλακας καὶἀθέατος εἶναι εἰσιών εἰ δέ τι ἐν Ἰνδοῖς ἢὙπερβορέοις θέαμα παράδοξον ἢ κτῆματίμιον ἢ ὅσα ἐμφαγεῖν ἢ πιεῖν ἡδέα οὐ με-ταστειλάμενος ἀλλ αὐτὸς ἐπιπετόμενοςἀπέλαυον ἁπάντων ἐς κόρον καὶ ἐπεὶ γρὺψὑπόπτερον θηρίον ἢ φοῖνιξ ὄρνεον ἐν Ἰνδοῖςἀθέατον τοῖς ἄλλοις ἐγὼ δὲ καὶ τοῦτο

52

πολλή καὶ ἢ χρηματίζειν δεῖ τοῖς παρὰτῶν πολεμίων ἥκουσιν ἢ δικάζειν ἢ κατα-πέμπειν τοῖς ὑπηκόοις ἐπιτάγματα καὶἤτοι ἀφέστηκέ τι ἔθνος ἢ ἐπελαύνουσί τι-νες τῶν ἔξω τῆς ἀρχῆς δεδιέναι οὖν δεῖπάντα καὶ ὑφορᾶσθαι καὶ ὅλως ὑπὸπάντων μᾶλλον ἢ ὑπὸ σεαυτοῦ εὐδαιμονί-ζεσθαι καὶ γὰρ οὖν καὶ τόδε πῶς οὐ ταπει-νόν ὅτι καὶ νοσεῖς τὰ ὅμοια τοῖς ἰδιώταιςκαὶ ὁ πυρετὸς οὐ διαγιγνώσκει σε βασιλέαὄντα οὐδ ὁ θάνατος δέδιε τοὺς δορυ-φόρους ἀλλ ἐπιστάς ὁπόταν αὐτῷ δοκῇἄγει οἰμώζοντα οὐκ αἰδούμενος τὸ διάδη-μα σὺ δὲ ὁ οὕτως ὑψηλὸς καταπεσὼνἀνάσπαστος ἐκ τοῦ βασιλείου θρόνου τὴναὐτὴν ὁδὸν ἄπει τοῖς πολλοῖς ἰσότιμοςἐλαυνόμενος ἐν τῇ ἀγέλῃ τῶν νεκρῶνχῶμα ὑψηλὸν ὑπὲρ γῆς καὶ στήλην μακρὰνἢ πυραμίδα εὔγραμμον τὰς γωνίας ἀπολι-πών ἐκπρόθεσμα καὶ ἀνεπαίσθητα φιλοτι-μήματα εἰκόνες δὲ ἐκεῖναι καὶ νεῴ οὓς

49

τῇ ἀποβάσει ἀπέθανον ὑπὸ τοῦ Ἕκτοροςὁ οὖν ἔρως τῆς γυναικὸς οὐ μετρίως ἀπο-κναίει με ὦ δέσποτα καὶ βούλομαι κἂνπρὸς ὀλίγον ὀφθεὶς αὐτῇ καταβῆναι πάλινΠΛΟΥΤΩΝ Οὐκ ἔπιες ὦ Πρωτεσί-λαε τὸ Λήθης ὕδωρΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Καὶ μάλα ὦ δέσπο-τα τὸ δὲ πρᾶγμα ὑπέρογκον ἦνΠΛΟΥΤΩΝ Οὐκοῦν περίμεινον ἀφίξε-ται γὰρ κἀκείνη ποτὲ καὶ οὐδὲ σὲ ἀνελθεῖνδεήσειΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀλλ οὐ φέρω τὴνδιατριβήν ὦ Πλούτων ἠράσθης δὲ καὶαὐτὸς ἤδη καὶ οἶσθα οἷον τὸ ἐρᾶν ἐστινΠΛΟΥΤΩΝ Εἶτα τί σε ὀνήσει μίανἡμέραν ἀναβιῶναι μετ ὀλίγον τὰ αὐτὰ ὀδυ-ρόμενονΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Οἶμαι πείσειν κἀκεί-νην ἀκολουθεῖν παρ ὑμᾶς ὥστε ἀνθ ἑνὸςδύο νεκροὺς λήψῃ μετ ὀλίγονΠΛΟΥΤΩΝ Οὐ θέμις γενέσθαι ταῦτα

160

ΑΙΑΝΤΟΣ ΚΑΙ ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΟΣ

ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Εἰ σὺ μανείς ὦ Αἶανσεαυτὸν ἐφόνευσας ἐμέλλησας δὲ καὶ ἡμᾶςἅπαντας τί αἰτιᾷ τὸν Ὀδυσσέα καὶ πρῴηνοὔτε προσέβλεψας αὐτόν ὁπότε ἧκεν μα-ντευσόμενος οὔτε προσειπεῖν ἠξίωσας ἄν-δρα συστρατιώτην καὶ ἑταῖρον ἀλλ ὑπερο-πτικῶς μεγάλα βαίνων παρῆλθεςΑΙΑΣ Εἰκότως ὦ Ἀγάμεμνον αὐτὸςγοῦν μοι τῆς μανίας αἴτιος κατέστη μόνοςἀντεξετασθεὶς ἐπὶ τοῖς ὅπλοιςΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Ἠξίους δὲ ἀναντα-γώνιστος εἶναι καὶ ἀκονιτὶ κρατεῖνἁπάντωνΑΙΑΣ Ναί τά γε τοιαῦτα οἰκεία γάρμοι ἦν ἡ πανοπλία τοῦ ἀνεψιοῦ γε οὖσακαὶ ὑμεῖς οἱ ἄλλοι πολὺ ἀμείνους ὄντεςἀπείπασθε τὸν ἀγῶνα καὶ παρεχωρήσατέμοι τῶν ἄθλων ὁ δὲ Λαέρτου ὃν ἐγὼ πολ-λάκις ἔσωσα κινδυνεύοντα κατακεκόφθαι

141

ἀνιστᾶσιν αἱ πόλεις θεραπεύουσαι καὶ τὸμέγα ὄνομα πάντα κατ ὀλίγον ὑπορρεῖ καὶἄπεισιν ἀμελούμενα ἢν δὲ καὶ ὅτι μάλισταἐπὶ πλεῖστον παραμείνῃ τίς ἔτι ἀπόλαυσιςἀναισθήτῳ αὐτῷ γενομένῳ ὁρᾷς οἷα μὲνἔτι ζῶν ἕξεις πράγματα δεδιὼς καὶ φροντί-ζων καὶ κάμνων οἷα δὲ καὶ μετὰ τὴν ἀπαλ-λαγὴν ἔσται Ἀλλ ἤδη σὸν αἰτεῖν ὦ Τιμόλαε καὶ ὅπωςὑπερβαλῇ τούτους ὥσπερ εἰκὸς ἄνδρα συ-νετὸν καὶ πράγμασιν χρῆσθαι εἰδόταΤΙΜΟΛΑΟΣ Σκόπει γοῦν ὦ Λυκῖνε εἴτι ἐπιλήψιμον εὔξομαι καὶ ὅ τι ἂν εὐθῦναίτις δυνηθείη χρυσὸν μὲν οὖν καὶ θησαυρο-ὺς καὶ μεδίμνους νομίσματος ἢ βασιλείαςκαὶ πολέμους καὶ δείματα ὑπὲρ τῆς ἀρχῆςεἰκότως διέβαλες οὐκ αἰτήσομαι ἀβέβαιαγὰρ ταῦτά γε καὶ πολλὰς τὰς ἐπιβουλὰςἔχοντα καὶ πλέον τοῦ ἡδέος τὸ ἀνιαρὸν ἐναὐτοῖς ἦν ἐγὼ δὲ βούλομαι τὸν Ἑρμῆνἐντυχόντα μοι δοῦναι δακτυλίους τινὰς

50

τοιούτους τὴν δύναμιν ἕνα μὲν ὥστε ἀεὶἐρρῶσθαι καὶ ὑγιαίνειν τὸ σῶμα καὶ ἄτρω-τον εἶναι καὶ ἀπαθῆ ἕτερον δὲ ὡς μὴὁρᾶσθαι τὸν περιθέμενον οἷος ἦν ὁ τοῦ Γύ-γου τὸν δέ τινα ὡς ἰσχύειν ὑπὲρ ἄνδραςμυρίους καὶ ὅ τι ἂν ἄχθος ἅμα μυρίοι κι-νῆσαι μόλις δύναιντο τοῦτο ἐμὲ ῥᾳδίωςμόνον ἀνατίθεσθαι ἔτι δὲ καὶ πέτεσθαιπολὺ ἀπὸ τῆς γῆς ἀρθέντα καὶ πρὸς τοῦτοεἶναί μοι δακτύλιόν τινα καὶ μὴν καὶ ἐςὕπνον κατασπᾶν ὁπόσους ἂν ἐθέλω καὶἅπασαν θύραν προσιόντι μοι ἀνοίγεσθαιχαλωμένου τοῦ κλείθρου καὶ τοῦ μοχλοῦἀφαιρουμένου ταῦτα ἀμφότερα εἷς δακτύ-λιος δυνάσθω τὸ δὲ μέγιστον ἄλλος τιςἔστω ἐπὶ πᾶσιν ὁ ἥδιστος ὡς ἐράσμιονεἶναί με περιθέμενον παισὶ τοῖς ὡραίοιςκαὶ γυναιξὶ καὶ δήμοις ὅλοις καὶ μηδέναεἶναι ἀνέραστον καὶ ὅτῳ μὴ ποθεινότατοςἐγὼ καὶ ἀνὰ στόμα ὥστε πολλὰς γυναῖκαςοὐ φερούσας τὸν ἔρωτα καὶ ἀναρτᾶν ἑαυ-

51

ὑπὸ τῶν Φρυγῶν ἀμείνων ἠξίου εἶναι καὶἐπιτηδειότερος ἔχειν τὰ ὅπλα ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Αἰτιῶ τοιγαροῦν ὦγενναῖε τὴν Θέτιν ἣ δέον σοὶ τὴν κληρο-νομίαν τῶν ὅπλων παραδοῦναι συγγενεῖ γεὄντι φέρουσα ἐς τὸ κοινὸν κατέθετο αὐτάΑΙΑΣ Οὔκ ἀλλὰ τὸν Ὀδυσσέα ὃςἀντεποιήθη μόνοςΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Συγγνώμη ὦ Αἶαν εἰἄνθρωπος ὢν ὠρέχθη δόξης ἡδίστου πράγ-ματος ὑπὲρ οὗ καὶ ἡμῶν ἕκαστος κινδυ-νεύειν ὑπέμενεν ἐπεὶ καὶ ἐκράτησέ σου καὶταῦτα ἐπὶ Τρωσὶ δικασταῖςΑΙΑΣ Οἶδα ἐγώ ἥτις μου κατεδίκασενἀλλ οὐ θέμις λέγειν τι περὶ τῶν θεῶν τὸνδ οὖν Ὀδυσσέα μὴ οὐχὶ μισεῖν οὐκ ἂν δυ-ναίμην ὦ Ἀγάμεμνον οὐδ εἰ αὐτή μοι ἡἈθηνᾶ τοῦτο ἐπιτάττοι

142

ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ ΚΑΙΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ

ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ὦ δέσποτα καὶ βασι-λεῦ καὶ ἡμέτερε Ζεῦ καὶ σὺ Δήμητρος θύ-γατερ μὴ ὑπερίδητε δέησιν ἐρωτικήνΠΛΟΥΤΩΝ Σὺ δὲ τίνων δέῃ παρἡμῶν ἢ τίς ὢν τυγχάνειςΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εἰμὶ μὲν Πρωτεσίλα-ος ὁ Ἰφίκλου Φυλάκιος συστρατιώτης τῶνἈχαιῶν καὶ πρῶτος ἀποθανὼν τῶν ἐπἸλίῳ δέομαι δὲ ἀφεθεὶς πρὸς ὀλίγον ἀνα-βιῶναι πάλινΠΛΟΥΤΩΝ Τοῦτον μὲν τὸν ἔρωτα ὦΠρωτεσίλαε πάντες νεκροὶ ἐρῶσιν πλὴνοὐδεὶς ἂν αὐτῶν τύχοιΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀλλ οὐ τοῦ ζῆνἈϊδωνεῦ ἐρῶ ἔγωγε τῆς γυναικὸς δέ ἣννεόγαμον ἔτι ἐν τῷ θαλάμῳ καταλιπὼνᾠχόμην ἀποπλέων εἶτα ὁ κακοδαίμων ἐν

159

πιεῖν οὐ γὰρ σῶμα ἔχεις ἀλλ ἐκεῖνο μὲνἐν Λυδίᾳ που τέθαπται ὅπερ καὶ πεινῆνκαὶ διψῆν ἐδύνατο σὺ δὲ ἡ ψυχὴ πῶς ἂνἔτι ἢ διψῴης ἢ πίοιςΤΑΝΤΑΛΟΣ Τοῦτ αὐτὸ ἡ κόλασίςἐστι τὸ διψῆν τὴν ψυχὴν ὡς σῶμα οὖσανΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ τοῦτο μὲν οὕτωςπιστεύσομεν ἐπεὶ φῂς κολάζεσθαι τῷ δί-ψει τί δ οὖν σοι τὸ δεινὸν ἔσται ἢ δέδιαςμὴ ἐνδείᾳ τοῦ ποτοῦ ἀποθάνῃς οὐχ ὁρῶγὰρ ἄλλον ᾅδην μετὰ τοῦτον ἢ θάνατονἐντεῦθεν εἰς ἕτερον τόπονΤΑΝΤΑΛΟΣ Ὀρθῶς μὲν λέγεις καὶτοῦτο δ οὖν μέρος τῆς καταδίκης τὸ ἐπι-θυμεῖν πιεῖν μηδὲν δεόμενονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ληρεῖς ὦ Τάνταλε καὶὡς ἀληθῶς ποτοῦ δεῖσθαι δοκεῖς ἀκράτουγε ἐλλεβόρου νὴ Δία ὅστις τοὐναντίον τοῖςὑπὸ τῶν λυττώντων κυνῶν δεδηγμένοιςπέπονθας οὐ τὸ ὕδωρ ἀλλὰ τὴν δίψαν πεφο-βημένος

80

τούτωνΔΙΟΓΕΝΗΣ Βούλει καὶ πρὸς αὐτοὺςἐκείνους ἐντείλωμαί τι τοὺς φιλοσόφουςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Λέγε οὐ βαρὺ γὰροὐδὲ τοῦτοΔΙΟΓΕΝΗΣ Τὸ μὲν ὅλον παύσασθαιαὐτοῖς παρεγγύα ληροῦσι καὶ περὶ τῶνὅλων ἐρίζουσιν καὶ κέρατα φύουσιν ἀλλή-λοις καὶ κροκοδείλους ποιοῦσι καὶ τὰ τοια-ῦτα ἄπορα ἐρωτᾶν διδάσκουσι τὸν νοῦνΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ἀλλὰ ἐμὲ ἀμαθῆ καὶἀπαίδευτον εἶναι φάσκουσι κατηγοροῦντατῆς σοφίας αὐτῶν ΔΙΟΓΕΝΗΣ Σὺ δὲ οἰμώζειν αὐτοὺςπαρ ἐμοῦ λέγεΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Καὶ ταῦτα ὦ Διόγε-νες ἀπαγγελῶΔΙΟΓΕΝΗΣ Τοῖς πλουσίοις δ ὦ φίλ-τατον Πολυδεύκιον ἀπάγγελλε ταῦτα παρἡμῶν τί ὦ μάταιοι τὸν χρυσὸν φυλάττε-τε τί δὲ τιμωρεῖσθε ἑαυτοὺς λογιζόμενοι

61

ἦνΑΙΑΚΟΣ Ἐγώ σοι καὶ περὶ τοῦ Ἔρω-τος ἀποκρινοῦμαι τὰ δίκαια φήσει γὰραὐτὸς μὲν τοῦ ἐρᾶν τῷ Πάριδι ἴσως γεγε-νῆσθαι αἴτιος τοῦ θανάτου δέ σοι οὐδέναἄλλον ὦ Πρωτεσίλαε ἢ σεαυτόν ὃς ἐκλα-θόμενος τῆς νεογάμου γυναικός ἐπεὶ προ-σεφέρεσθε τῇ Τρῳάδι οὕτως φιλοκινδύνωςκαὶ ἀπονενοημένως προεπήδησας τῶν ἄλ-λων δόξης ἐρασθείς δι ἣν πρῶτος ἐν τῇἀποβάσει ἀπέθανεςΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Οὐκοῦν καὶ ὑπὲρἐμαυτοῦ σοι ὦ Αἰακέ ἀποκρινοῦμαι δι-καιότερα οὐ γὰρ ἐγὼ τούτων αἴτιος ἀλλὰἡ Μοῖρα καὶ τὸ ἐξ ἀρχῆς οὕτως ἐπικε-κλῶσθαιΑΙΑΚΟΣ Ὀρθῶς τί οὖν τούτους αἰτιᾷ

158

ΜΙΝΩΟΣ ΚΑΙ ΣΩΣΤΡΑΤΟΥ

ΜΙΝΩΣ Ὁ μὲν λῃστὴς οὑτοσὶ Σώστρα-τος εἰς τὸν Πυριφλεγέθοντα ἐμβεβλήσθωὁ δὲ ἱερόσυλος ὑπὸ τῆς Χιμαίρας διασπα-σθήτω ὁ δὲ τύραννος ὦ Ἑρμῆ παρὰ τὸνΤιτυὸν ἀποταθεὶς ὑπὸ τῶν γυπῶν καὶαὐτὸς κειρέσθω τὸ ἧπαρ ὑμεῖς δὲ οἱ ἀγα-θοὶ ἄπιτε κατὰ τάχος εἰς τὸ Ἠλύσιον πεδί-ον καὶ τὰς μακάρων νήσους κατοικεῖτεἀνθ ὧν δίκαια ἐποιεῖτε παρὰ τὸν βίονΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ἄκουσον ὦ Μίνως εἴσοι δίκαια δόξω λέγεινΜΙΝΩΣ Νῦν ἀκούσω αὖθις οὐ γὰρ ἐξε-λήλεγξαι ὦ Σώστρατε πονηρὸς ὢν καὶ το-σούτους ἀπεκτονώςΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ἐλήλεγμαι μέν ἀλλὅρα εἰ δικαίως κολασθήσομαιΜΙΝΩΣ Καὶ πάνυ εἴ γε ἀποτίνειν τὴνἀξίαν δίκαιονΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ὅμως ἀπόκριναί μοι ὦ

143

τοὺς τόκους καὶ τάλαντα ἐπὶ ταλάντοις συ-ντιθέντες οὓς χρὴ ἕνα ὀβολὸν ἔχονταςἥκειν μετ ὀλίγονΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Εἰρήσεται καὶ ταῦταπρὸς ἐκείνουςΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλὰ καὶ τοῖς καλοῖς τεκαὶ ἰσχυροῖς λέγε Μεγίλλῳ τε τῷ Κοριν-θίῳ καὶ Δαμοξένῳ τῷ παλαιστῇ ὅτι παρἡμῖν οὔτε ἡ ξανθὴ κόμη οὔτε τὰ χαροπὰ ἢμέλανα ὄμματα ἢ ἐρύθημα ἐπὶ τοῦ προ-σώπου ἔτι ἔστιν ἢ νεῦρα εὔτονα ἢ ὦμοικαρτεροί ἀλλὰ πάντα μία ἡμῖν κόνιςφασί κρανία γυμνὰ τοῦ κάλλουςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Οὐ χαλεπὸν οὐδὲ τα-ῦτα εἰπεῖν πρὸς τοὺς καλοὺς καὶ ἰσχυρούςΔΙΟΓΕΝΗΣ Καὶ τοῖς πένησιν ὦΛάκων ndash πολλοὶ δ εἰσὶ καὶ ἀχθόμενοι τῷπράγματι καὶ οἰκτείροντες τὴν ἀπορίαν ndashλέγε μήτε δακρύειν μήτε οἰμώζειν διηγη-σάμενος τὴν ἐνταῦθα ἰσοτιμίαν καὶ ὅτιὄψονται τοὺς ἐκεῖ πλουσίους οὐδὲν ἀμεί-

62

νά ὦ Αἰακέ

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΤΑΝΤΑΛΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Τί κλάεις ὦ Τάνταλε ἢτί σεαυτὸν ὀδύρῃ ἐπὶ τῇ λίμνῃ ἑστώςΤΑΝΤΑΛΟΣ Ὅτι ὦ Μένιππεἀπόλωλα ὑπὸ τοῦ δίψουςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὕτως ἀργὸς εἶ ὡς μὴἐπικύψας πιεῖν ἢ καὶ νὴ Δί ἀρυσάμενοςκοίλῃ τῇ χειρίΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲν ὄφελος εἰ ἐπικύ-ψαιμι φεύγει γὰρ τὸ ὕδωρ ἐπειδὰν προ-σιόντα αἴσθηταί με ἢν δέ ποτε καὶ ἀρύσω-μαι καὶ προσενέγκω τῷ στόματι οὐ φθάνωβρέξας ἄκρον τὸ χεῖλος καὶ διὰ τῶν δα-κτύλων διαρρυὲν οὐκ οἶδ ὅπως αὖθις ἀπο-λείπει ξηρὰν τὴν χεῖρά μοιΜΕΝΙΠΠΟΣ Τεράστιόν τι πάσχεις ὦΤάνταλε ἀτὰρ εἰπέ μοι τί δαὶ καὶ δέῃ τοῦ

79

Μίνως βραχὺ γάρ τι ἐρήσομαί σεΜΙΝΩΣ Λέγε μὴ μακρὰ μόνον ὡς καὶτοὺς ἄλλους διακρίνωμεν ἤδηΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ὁπόσα ἔπραττον ἐν τῷβίῳ πότερα ἑκὼν ἔπραττον ἢ ἐπεκέκλω-στό μοι ὑπὸ τῆς ΜοίραςΜΙΝΩΣ Ὑπὸ τῆς Μοίρας δηλαδή ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Οὐκοῦν καὶ οἱ χρηστοὶἅπαντες καὶ οἱ πονηροὶ δοκοῦντες ἡμεῖςἐκείνῃ ὑπηρετοῦντες ταῦτα ἐδρῶμενΜΙΝΩΣ Ναί τῇ Κλωθοῖ ἣ ἑκάστῳἐπέταξε γεννηθέντι τὰ πρακτέαΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Εἰ τοίνυν ἀναγκασθείςτις ὑπ ἄλλου φονεύσειέν τινα οὐ δυνάμενοςἀντιλέγειν ἐκείνῳ βιαζομένῳ οἷον δήμιοςἢ δορυφόρος ὁ μὲν δικαστῇ πεισθείς ὁ δὲτυράννῳ τίνα αἰτιάσῃ τοῦ φόνουΜΙΝΩΣ Δῆλον ὡς τὸν δικαστὴν ἢ τὸντύραννον ἐπεὶ οὐδὲ τὸ ξίφος αὐτό ὑπηρε-τεῖ γὰρ ὄργανον ὂν τοῦτο πρὸς τὸν θυμὸντῷ πρώτῳ παρασχόντι τὴν αἰτίαν

144

Τροίαν ἤγαγενΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εὖ λέγεις ἐκεῖνόνμοι αἰτιατέονΜΕΝΕΛΑΟΣ Οὐκ ἐμέ ὦ βέλτιστεἀλλὰ δικαιότερον τὸν Πάριν ὃς ἐμοῦ τοῦξένου τὴν γυναῖκα παρὰ πάντα τὰ δίκαιαᾤχετο ἁρπάσας οὗτος γὰρ οὐχ ὑπὸ σοῦμόνου ἀλλ ὑπὸ πάντων Ἑλλήνων τε καὶβαρβάρων ἄξιος ἄγχεσθαι τοσούτοις θα-νάτου αἴτιος γεγενημένος ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἄμεινον οὕτω σὲτοιγαροῦν ὦ Δύσπαρι οὐκ ἀφήσω ποτὲἀπὸ τῶν χειρῶνΠΑΡΙΣ Ἄδικα ποιῶν ὦ Πρωτεσίλαεκαὶ ταῦτα ὁμότεχνον ὄντα σοι ἐρωτικὸςγὰρ καὶ αὐτός εἰμι καὶ τῷ αὐτῷ θεῷ κα-τέσχημαι οἶσθα δὲ ὡς ἀκούσιόν τί ἐστινκαί τις ἡμᾶς δαίμων ἄγει ἔνθα ἂν ἐθέλῃκαὶ ἀδύνατόν ἐστιν ἀντιτάττεσθαι αὐτῷΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εὖ λέγεις εἴθε οὖνμοι τὸν Ἔρωτα ἐνταῦθα λαβεῖν δυνατὸν

157

ΣΩΚΡΑΤΗΣ Καὶ αὐτὸς ἔφασκον ταῦταπρὸς αὐτούς οἱ δὲ εἰρωνείαν τὸ πρᾶγμαᾤοντο εἶναιΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δέ εἰσιν οὗτοι οἱπερὶ σέΣΩΚΡΑΤΗΣ Χαρμίδης ὦ Μένιππεκαὶ Φαῖδρος καὶ ὁ τοῦ ΚλεινίουΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε ὦ Σώκρατες ὅτικἀνταῦθα μέτει τὴν σεαυτοῦ τέχνην καὶοὐκ ὀλιγωρεῖς τῶν καλῶνΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί γὰρ ἂν ἥδιον ἄλλοπράττοιμι ἀλλὰ πλησίον ἡμῶν κατάκεισοεἰ δοκεῖΜΕΝΙΠΠΟΣ Μὰ Δί ἐπεὶ παρὰ τὸνΚροῖσον καὶ τὸν Σαρδανάπαλλον ἄπειμιπλησίον οἰκήσων αὐτῶν ἔοικα γοῦν οὐκὀλίγα γελάσεσθαι οἰμωζόντων ἀκούων ΑΙΑΚΟΣ Κἀγὼ ἤδη ἄπειμι μὴ καί τιςἡμᾶς νεκρὸς λάθῃ διαφυγών τὰ πολλὰ δεἰσαῦθις ὄψει ὦ ΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἄπιθι καὶ ταυτὶ γὰρ ἱκα-

78

νους αὑτῶν καὶ Λακεδαιμονίοις δὲ τοῖςσοῖς ταῦτα εἰ δοκεῖ παρ ἐμοῦ ἐπιτίμησονλέγων ἐκλελύσθαι αὐτούςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Μηδέν ὦ Διόγενεςπερὶ Λακεδαιμονίων λέγε οὐ γὰρ ἀνέξομαίγε ἃ δὲ πρὸς τοὺς ἄλλους ἔφησθα ἀπαγγε-λῶΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐάσωμεν τούτους ἐπείσοι δοκεῖ σὺ δὲ οἷς προεῖπον ἀπένεγκονπαρ ἐμοῦ τοὺς λόγους

ΧΑΡΩΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΧΑΡΩΝ Ἀπόδος ὦ κατάρατε τὰ πορ-θμεῖαΜΕΝΙΠΠΟΣ Βόα εἰ τοῦτό σοι ὦΧάρων ἥδιονΧΑΡΩΝ Ἀπόδος φημί ἀνθ ὧν σε διε-πορθμεύσαμενΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκ ἂν λάβοις παρὰ τοῦ

63

ΑΧΙΛΛΕΥΣ Ἑταιρικὴ μὲν ἡ παραίνε-σις ἐμὲ δὲ οὐκ οἶδ ὅπως ἡ μνήμη τῶνπαρὰ τὸν βίον ἀνιᾷ οἶμαι δὲ καὶ ὑμῶν ἕκα-στον εἰ δὲ μὴ ὁμολογεῖτε ταύτῃ χείρουςἐστὲ καθ ἡσυχίαν αὐτὸ πάσχοντες ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Οὔκ ἀλλ ἀμείνους ὦἈχιλλεῦ τὸ γὰρ ἀνωφελὲς τοῦ λέγεινὁρῶμεν σιωπᾶν γὰρ καὶ φέρειν καὶ ἀνέχε-σθαι δέδοκται ἡμῖν μὴ καὶ γέλωτα ὄφλω-μεν ὥσπερ σὺ τοιαῦτα εὐχόμενος

ΑΙΑΚΟΥ ΚΑΙ ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ

ΑΙΑΚΟΣ Τί ἄγχεις ὦ Πρωτεσίλαετὴν Ἑλένην προσπεσώνΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ὅτι διὰ ταύτην ὦΑἰακέ ἀπέθανον ἡμιτελῆ μὲν τὸν δόμονκαταλιπών χήραν τε νεόγαμον γυναῖκαΑΙΑΚΟΣ Αἰτιῶ τοίνυν τὸν Μενέλαονὅστις ὑμᾶς ὑπὲρ τοιαύτης γυναικὸς ἐπὶ

156

ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Εὖ γε ὦ Μίνως ὅτι καὶἐπιδαψιλεύῃ τῷ παραδείγματι ἢν δέ τιςἀποστείλαντος τοῦ δεσπότου ἥκῃ αὐτὸςχρυσὸν ἢ ἄργυρον κομίζων τίνι τὴν χάρινἰστέον ἢ τίνα εὐεργέτην ἀναγραπτέονΜΙΝΩΣ Τὸν πέμψαντα ὦ Σώστρατεδιάκονος γὰρ ὁ κομίσας ἦν ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Οὐκοῦν ὁρᾷς πῶς ἄδικαποιεῖς κολάζων ἡμᾶς ὑπηρέτας γενομένουςὧν ἡ Κλωθὼ προσέταττεν καὶ τούτους τι-μήσας τοὺς διακονησαμένους ἀλλοτρίοιςἀγαθοῖς οὐ γὰρ δὴ ἐκεῖνό γε εἰπεῖν ἔχοιτις ὡς ἀντιλέγειν δυνατὸν ἦν τοῖς μετὰπάσης ἀνάγκης προστεταγμένοιςΜΙΝΩΣ Ὦ Σώστρατε πολλὰ ἴδοις ἂνκαὶ ἄλλα οὐ κατὰ λόγον γιγνόμενα εἰἀκριβῶς ἐξετάζοις πλὴν ἀλλὰ σὺ τοῦτοἀπολαύσεις τῆς ἐπερωτήσεως διότι οὐλῃστὴς μόνον ἀλλὰ καὶ σοφιστής τις εἶναιδοκεῖς ἀπόλυσον αὐτόν ὦ Ἑρμῆ καὶ μη-κέτι κολαζέσθω ὅρα δὲ μὴ καὶ τοὺς ἄλ-

145

μὴ ἔχοντοςΧΑΡΩΝ Ἔστι δέ τις ὀβολὸν μὴ ἔχων ΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἰ μὲν καὶ ἄλλος τις οὐκοἶδα ἐγὼ δ οὐκ ἔχωΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄγξω σε νὴ τὸν Πλού-τωνα ὦ μιαρέ ἢν μὴ ἀποδῷςΜΕΝΙΠΠΟΣ Κἀγὼ τῷ ξύλῳ σου πα-τάξας διαλύσω τὸ κρανίονΧΑΡΩΝ Μάτην οὖν ἔσῃ πεπλευκὼς το-σοῦτον πλοῦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὁ Ἑρμῆς ὑπὲρ ἐμοῦ σοιἀποδότω ὅς με παρέδωκέ σοιΕΡΜΗΣ Νὴ Δί ὀναίμην γε εἰ μέλλωκαὶ ὑπερεκτίνειν τῶν νεκρῶνΧΑΡΩΝ Οὐκ ἀποστήσομαί σουΜΕΝΙΠΠΟΣ Τούτου γε ἕνεκα νεωλκή-σας τὸ πορθμεῖον παράμενε πλὴν ἀλλ ὅ γεμὴ ἔχω πῶς ἂν λάβοιςΧΑΡΩΝ Σὺ δ οὐκ ᾔδεις κομίζειν δέονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤιδειν μέν οὐκ εἶχον δέτί οὖν ἐχρῆν διὰ τοῦτο μὴ ἀποθανεῖν

64

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ τοῦτο ὅμοιον σιμοὶγὰρ ἅπαντεςΣΩΚΡΑΤΗΣ Ἐμὲ ζητεῖς ὦ ΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μάλα ὦ ΣώκρατεςΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί τὰ ἐν ἈθήναιςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πολλοὶ τῶν νέων φιλοσο-φεῖν λέγουσι καὶ τά γε σχήματα αὐτὰ καὶτὰ βαδίσματα εἰ θεάσαιτό τις ἄκροι φι-λόσοφοιΣΩΚΡΑΤΗΣ Μάλα πολλοὺς ἑώρακαΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ ἑώρακας οἶμαιοἷος ἧκε παρὰ σοὶ Ἀρίστιππος ἢ Πλάτωναὐτός ὁ μὲν ἀποπνέων μύρον ὁ δὲ τοὺς ἐνΣικελίᾳ τυράννους θεραπεύειν ἐκμαθών ΣΩΚΡΑΤΗΣ Περὶ ἐμοῦ δὲ τί φρονο-ῦσινΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὐδαίμων ὦ Σώκρατεςἄνθρωπος εἶ τά γε τοιαῦτα πάντες γοῦν σεθαυμάσιον οἴονται ἄνδρα γεγενῆσθαι καὶπάντα ἐγνωκέναι καὶ ταῦτα ndash οἶμαι γὰρτἀληθῆ λέγειν ndash οὐδὲν εἰδότα

77

λους νεκροὺς τὰ ὅμοια ἐρωτᾶν διδάξῃς

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΑΝΝΙΒΟΥ ΜΙΝΩΟΣ ΚΑΙ ΣΚΙΠΙΩΝΟΣ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐμὲ δεῖ προκεκρίσθαισου ὦ Λίβυ ἀμείνων γάρ εἰμιΑΝΝΙΒΑΣ Οὐ μὲν οὖν ἀλλ ἐμέΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκοῦν ὁ Μίνως δικα-σάτω ΜΙΝΩΣ Τίνες δὲ ἐστέΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὗτος μὲν Ἀννίβας ὁΚαρχηδόνιος ἐγὼ δὲ Ἀλέξανδρος ὁ Φιλίπ-πουΜΙΝΩΣ Νὴ Δία ἔνδοξοί γε ἀμφότεροιἀλλὰ περὶ τίνος ὑμῖν ἡ ἔριςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Περὶ προεδρίας φησὶγὰρ οὗτος ἀμείνων γεγενῆσθαι στρατηγὸςἐμοῦ ἐγὼ δέ ὥσπερ ἅπαντες ἴσασιν οὐχὶτούτου μόνον ἀλλὰ πάντων σχεδὸν τῶνπρὸ ἐμοῦ φημι διενεγκεῖν τὰ πολέμια

146

τῷ αὐτῷ ζόφῳ ὅμοιοι καὶ κατ οὐδὲν ἀλλή-λων διαφέροντες καὶ οὔτε οἱ τῶν Τρώωννεκροὶ δεδίασίν με οὔτε οἱ τῶν Ἀχαιῶν θε-ραπεύουσιν ἰσηγορία δὲ ἀκριβὴς καὶ νε-κρὸς ὅμοιος ldquoἠμὲν κακὸς ἠδὲ καὶ ἐσθλόςrdquoταῦτά με ἀνιᾷ καὶ ἄχθομαι ὅτι μὴ θητεύωζῶνΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Ὅμως τί οὖν ἄν τιςπάθοι ὦ Ἀχιλλεῦ ταῦτα γὰρ ἔδοξε τῇ φύ-σει πάντως ἀποθνήσκειν ἅπαντας ὥστεχρὴ ἐμμένειν τῷ νόμῳ καὶ μὴ ἀνιᾶσθαιτοῖς διατεταγμένοις ἄλλως τε ὁρᾷς τῶνἑταίρων ὅσοι περὶ σέ ἐσμεν οἵδε μετὰ μι-κρὸν δὲ καὶ Ὀδυσσεὺς ἀφίξεται πάντωςφέρει δὲ παραμυθίαν καὶ ἡ κοινωνία τοῦπράγματος καὶ τὸ μὴ μόνον αὐτὸν πεπον-θέναι ὁρᾷς τὸν Ἡρακλέα καὶ τὸν Μελέα-γρον καὶ ἄλλους θαυμαστοὺς ἄνδρας οἳοὐκ ἂν οἶμαι δέξαιντο ἀνελθεῖν εἴ τις αὐτο-ὺς ἀναπέμψειε θητεύσοντας ἀκλήροις καὶἀβίοις ἀνδράσιν

155

ΑΙΑΚΟΣ Ἐμπεδοκλῆς ὦ Μένιππεἡμίεφθος ἀπὸ τῆς Αἴτνης παρώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ χαλκόπου βέλτιστε τίπαθὼν σεαυτὸν εἰς τοὺς κρατῆρας ἐνέβα-λεςΕΜΠΕΔΟΚΛΗΣ Μελαγχολία τις ὦΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ μὰ Δί ἀλλὰ κενοδοξίακαὶ τῦφος καὶ πολλὴ κόρυζα ταῦτά σεἀπηνθράκωσεν αὐταῖς κρηπῖσιν οὐκἀνάξιον ὄντα πλὴν οὐδέν σε ὤνησεν τὸσόφισμα ἐφωράθης γὰρ τεθνεώς ὁ Σω-κράτης δέ ὦ Αἰακέ ποῦ ποτε ἄρα ἐστίνΑΙΑΚΟΣ Μετὰ Νέστορος καὶ Παλαμή-δους ἐκεῖνος ληρεῖ τὰ πολλάΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως ἐβουλόμην ἰδεῖναὐτόν εἴ που ἐνθάδε ἐστίν ΑΙΑΚΟΣ Ὁρᾷς τὸν φαλακρόνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἅπαντες φαλακροί εἰσινὥστε πάντων ἂν εἴη τοῦτο τὸ γνώρισμαΑΙΑΚΟΣ Τὸν σιμὸν λέγω

76

ΧΑΡΩΝ Μόνος οὖν αὐχήσεις προῖκαπεπλευκέναιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ προῖκα ὦ βέλτιστεκαὶ γὰρ ἤντλησα καὶ τῆς κώπης συνεπελα-βόμην καὶ οὐκ ἔκλαον μόνος τῶν ἄλλωνἐπιβατῶνΧΑΡΩΝ Οὐδὲν ταῦτα πρὸς πορθμέατὸν ὀβολὸν ἀποδοῦναί σε δεῖ οὐ θέμις ἄλ-λως γενέσθαιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἄπαγέ με αὖθιςἐς τὸν βίονΧΑΡΩΝ Χάριεν λέγεις ἵνα καὶ πληγὰςἐπὶ τούτῳ παρὰ τοῦ Αἰακοῦ προσλάβωΜΕΝΙΠΠΟΣ Μὴ ἐνόχλει οὖνΧΑΡΩΝ Δεῖξον τί ἐν τῇ πήρᾳ ἔχειςΜΕΝΙΠΠΟΣ Θέρμους εἰ θέλεις καὶτῆς Ἑκάτης τὸ δεῖπνονΧΑΡΩΝ Πόθεν τοῦτον ἡμῖν ὦ Ἑρμῆτὸν κύνα ἤγαγες οἷα δὲ καὶ ἐλάλει παρὰτὸν πλοῦν τῶν ἐπιβατῶν ἁπάντων καταγε-λῶν καὶ ἐπισκώπτων καὶ μόνος ᾄδων

65

ἐπάρουρος ὢν θητεύειν παρά τινι τῶνἀκλήρων ldquoᾧ μὴ βίοτος πολὺς εἴηrdquo μᾶλλονἢ πάντων ἀνάσσειν τῶν νεκρῶν ταῦτα μὲνοὖν ἀγεννῆ τινα Φρύγα δειλὸν καὶ πέρατοῦ καλῶς ἔχοντος φιλόζῳον ἴσως ἐχρῆνλέγειν τὸν Πηλέως δὲ υἱόν τὸν φιλοκινδυ-νότατον ἡρώων ἁπάντων ταπεινὰ οὕτωπερὶ αὑτοῦ διανοεῖσθαι πολλὴ αἰσχύνη καὶἐναντιότης πρὸς τὰ πεπραγμένα σοι ἐν τῷβίῳ ὃς ἐξὸν ἀκλεῶς ἐν τῇ Φθιώτιδι πολυ-χρόνιον βασιλεύειν ἑκὼν προείλου τὸνμετὰ τῆς ἀγαθῆς δόξης θάνατονΑΧΙΛΛΕΥΣ Ὦ παῖ Νέστορος ἀλλὰτότε μὲν ἄπειρος ἔτι τῶν ἐνταῦθα ὢν καὶτὸ βέλτιον ἐκείνων ὁπότερον ἦν ἀγνοῶν τὸδύστηνον ἐκεῖνο δοξάριον προετίμων τοῦβίου νῦν δὲ συνίημι ἤδη ὡς ἐκείνη μὲνἀνωφελής εἰ καὶ ὅτι μάλιστα οἱ ἄνω ῥα-ψῳδήσουσιν μετὰ νεκρῶν δὲ ὁμοτιμία καὶοὔτε τὸ κάλλος ἐκεῖνο ὦ Ἀντίλοχε οὔτε ἡἰσχὺς πάρεστιν ἀλλὰ κείμεθα ἅπαντες ὑπὸ

154

ΜΙΝΩΣ Οὐκοῦν ἐν μέρει ἑκάτεροςεἰπάτω σὺ δὲ πρῶτος ὁ Λίβυς λέγεΑΝΝΙΒΑΣ Ἓν μὲν τοῦτο ὦ Μίνωςὠνάμην ὅτι ἐνταῦθα καὶ τὴν Ἑλλάδα φω-νὴν ἐξέμαθον ὥστε οὐδὲ ταύτῃ πλέονοὗτος ἐνέγκαιτό μου φημὶ δὲ τούτουςμάλιστα ἐπαίνου ἀξίους εἶναι ὅσοι τὸ μη-δὲν ἐξ ἀρχῆς ὄντες ὅμως ἐπὶ μέγα προε-χώρησαν δι αὑτῶν δύναμίν τε περιβαλόμε-νοι καὶ ἄξιοι δόξαντες ἀρχῆς ἔγωγ οὖνμετ ὀλίγων ἐξορμήσας εἰς τὴν Ἰβηρίαν τὸπρῶτον ὕπαρχος ὢν τῷ ἀδελφῷ μεγίστωνἠξιώθην ἄριστος κριθείς καὶ τούς τε Κελ-τίβηρας εἷλον καὶ Γαλατῶν ἐκράτησα τῶνἑσπερίων καὶ τὰ μεγάλα ὄρη ὑπερβὰς τὰπερὶ τὸν Ἠριδανὸν ἅπαντα κατέδραμονκαὶ ἀναστάτους ἐποίησα τοσαύτας πόλειςκαὶ τὴν πεδινὴν Ἰταλίαν ἐχειρωσάμην καὶμέχρι τῶν προαστείων τῆς προὐχούσηςπόλεως ἦλθον καὶ τοσούτους ἀπέκτειναμιᾶς ἡμέρας ὥστε τοὺς δακτυλίους αὐτῶν

147

οἰμωζόντων ἐκείνωνΕΡΜΗΣ Ἀγνοεῖς ὦ Χάρων ὅντινα ἄν-δρα διεπόρθμευσας ἐλεύθερον ἀκριβῶςοὐδένος αὐτῷ μέλει οὗτός ἐστιν ὁ Μένιπ-ποςΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄν σε λάβω ποτέ ndashΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἂν λάβῃς ὦ βέλτιστεδὶς δὲ οὐκ ἂν λάβοις

ΝΕΚΡΩΝ ΠΛΟΥΤΩΝΙ ΚΑΤΑ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΚΡΟΙΣΟΣ Οὐ φέρομεν ὦ ΠλούτωνΜένιππον τουτονὶ τὸν κύνα παροικοῦνταὥστε ἢ ἐκεῖνόν ποι κατάστησον ἢ ἡμεῖς με-τοικήσομεν εἰς ἕτερον τόπονΠΛΟΥΤΩΝ Τί δ ὑμᾶς δεινὸν ἐργάζε-ται ὁμόνεκρος ὤνΚΡΟΙΣΟΣ Ἐπειδὰν ἡμεῖς οἰμώζωμενκαὶ στένωμεν ἐκείνων μεμνημένοι τῶν

66

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Χαῖρε ὦ Εὔφορβε ἢἌπολλον ἢ ὅ τι ἂν θέλῃςΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Μὴ καὶ σύ γε ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκέτι χρυσοῦς ὁ μηρόςσοιΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Οὐ γάρ ἀλλὰ φέρε ἴδωεἴ τί σοι ἐδώδιμον ἡ πήρα ἔχειΜΕΝΙΠΠΟΣ Κυάμους ὦγαθέ ὥστε οὐτουτί σοι ἐδώδιμονΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Δὸς μόνον ἄλλα παρὰνεκροῖς δόγματα ἔμαθον γάρ ὡς οὐδὲνἴσον κύαμοι καὶ κεφαλαὶ τοκήων ἐνθάδεΑΙΑΚΟΣ Οὗτος δὲ Σόλων ὁ Ἐξηκεστί-δου καὶ Θαλῆς ἐκεῖνος καὶ παρ αὐτοὺςΠιττακὸς καὶ οἱ ἄλλοι ἑπτὰ δὲ πάντεςεἰσὶν ὡς ὁρᾷς ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἄλυποι ὦ Αἰακέ οὗτοιμόνοι καὶ φαιδροὶ τῶν ἄλλων ὁ δὲ σποδοῦἀνάπλεως καθάπερ ἐγκρυφίας ἄρτος ὁταῖς φλυκταίναις ἐξηνθηκώς τίς ἐστιν

75

μεδίμνοις ἀπομετρῆσαι καὶ τοὺς ποταμοὺςγεφυρῶσαι νεκροῖς καὶ ταῦτα πάντα ἔπρα-ξα οὔτε Ἄμμωνος υἱὸς ὀνομαζόμενος οὔτεθεὸς εἶναι προσποιούμενος ἢ ἐνύπνια τῆςμητρὸς διεξιών ἀλλ ἄνθρωπος εἶναι ὁμο-λογῶν στρατηγοῖς τε τοῖς συνετωτάτοιςἀντεξεταζόμενος καὶ στρατιώταις τοῖς μα-χιμωτάτοις συμπλεκόμενος οὐ Μήδουςκαὶ Ἀρμενίους καταγωνιζόμενος ὑποφεύ-γοντας πρὶν διώκειν τινὰ καὶ τῷ τολμήσα-ντι παραδιδόντας εὐθὺς τὴν νίκην Ἀλέξαν-δρος δὲ πατρῴαν ἀρχὴν παραλαβὼν ηὔξη-σεν καὶ παρὰ πολὺ ἐξέτεινε χρησάμενος τῇτῆς τύχης ὁρμῇ ἐπεὶ δ οὖν ἐνίκησέ τε καὶτὸν ὄλεθρον ἐκεῖνον Δαρεῖον ἐν Ἰσσῷ τεκαὶ Ἀρβήλοις ἐκράτησεν ἀποστὰς τῶν πα-τρῴων προσκυνεῖσθαι ἠξίου καὶ δίαιταντὴν Μηδικὴν μετεδιῄτησεν ἑαυτὸν καὶἐμιαιφόνει ἐν τοῖς συμποσίοις τοὺς φίλουςκαὶ συνελάμβανεν ἐπὶ θανάτῳ ἐγὼ δὲἦρξα ἐπ ἴσης τῆς πατρίδος καὶ ἐπειδὴ με-

148

ΣΚΙΠΙΩΝ Ἀλεξάνδρου μὲν ἥττων εἶναιτοῦ δὲ Ἀννίβου ἀμείνων ὃς ἐδίωξα νική-σας αὐτὸν καὶ φυγεῖν καταναγκάσας ἀτί-μως πῶς οὖν οὐκ ἀναίσχυντος οὗτος ὃςπρὸς Ἀλέξανδρον ἁμιλλᾶται ᾧ οὐδὲ Σκιπί-ων ἐγὼ ὁ νενικηκὼς ἐμαυτὸν παραβάλλε-σθαι ἀξιῶ ΜΙΝΩΣ Νὴ Δί εὐγνώμονα φῄς ὦ Σκι-πίων ὥστε πρῶτος μὲν κεκρίσθω Ἀλέξαν-δρος μετ αὐτὸν δὲ σύ εἶτα εἰ δοκεῖ τρί-τος Ἀννίβας οὐδὲ οὗτος εὐκαταφρόνητοςὤν

ΑΧΙΛΛΕΩΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΛΟΧΟΥ

ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Οἷα πρῴην Ἀχιλλεῦπρὸς τὸν Ὀδυσσέα σοι εἴρηται περὶ τοῦθανάτου ὡς ἀγεννῆ καὶ ἀνάξια τοῖν διδα-σκάλοιν ἀμφοῖν Χείρωνός τε καὶ Φοίνι-κος ἠκροώμην γάρ ὁπότε ἔφης βούλεσθαι

153

πται ἄγνωστα καὶ ἄμορφα κόνις πάντακαὶ λῆρος πολύς ἀμενηνὰ ὡς ἀληθῶςκάρηνα οὗτος δέ ὦ Αἰακέ τίς ἐστινΑΙΑΚΟΣ Κῦρός ἐστιν οὗτος δὲ Κρο-ῖσος ὁ δ ὑπὲρ αὐτὸν Σαρδανάπαλλος ὁ δὑπὲρ τούτους Μίδας ἐκεῖνος δὲ ΞέρξηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα σέ ὦ κάθαρμα ἡἙλλὰς ἔφριττε ζευγνύντα μὲν τὸν Ἑλλή-σποντον διὰ δὲ τῶν ὀρῶν πλεῖν ἐπιθυμο-ῦντα οἷος δὲ καὶ ὁ Κροῖσός ἐστιν τὸν Σαρ-δανάπαλλον δέ ὦ Αἰακέ πατάξαι μοικατὰ κόρρης ἐπίτρεψονΑΙΑΚΟΣ Μηδαμῶς διαθρύπτεις γὰραὐτοῦ τὸ κρανίον γυναικεῖον ὄνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἀλλὰ προσπτύσο-μαί γε πάντως αὐτῷ ἀνδρογύνῳ γε ὄντι ΑΙΑΚΟΣ Βούλει σοὶ ἐπιδείξω καὶ τοὺςσοφούςΜΕΝΙΠΠΟΣ Νὴ Δία γεΑΙΑΚΟΣ Πρῶτος οὗτός σοι ὁ Πυθα-γόρας ἐστί

74

ἄνω Μίδας μὲν οὑτοσὶ τοῦ χρυσίου Σαρ-δανάπαλλος δὲ τῆς πολλῆς τρυφῆς ἐγὼ δὲΚροῖσος τῶν θησαυρῶν ἐπιγελᾷ καὶ ἐξο-νειδίζει ἀνδράποδα καὶ καθάρματα ἡμᾶςἀποκαλῶν ἐνίοτε δὲ καὶ ᾄδων ἐπιταράττειἡμῶν τὰς οἰμωγάς καὶ ὅλως λυπηρόςἐστιν ΠΛΟΥΤΩΝ Τί ταῦτά φασιν ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀληθῆ ὦ Πλούτων μισῶγὰρ αὐτοὺς ἀγεννεῖς καὶ ὀλεθρίους ὄνταςοἷς οὐκ ἀπέχρησεν βιῶναι κακῶς ἀλλὰ καὶἀποθανόντες ἔτι μέμνηνται καὶ περιέχο-νται τῶν ἄνω χαίρω τοιγαροῦν ἀνιῶναὐτούςΠΛΟΥΤΩΝ Ἀλλ οὐ χρή λυποῦνταιγὰρ οὐ μικρῶν στερόμενοιΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ σὺ μωραίνεις ὦΠλούτων ὁμόψηφος ὢν τοῖς τούτων στε-ναγμοῖςΠΛΟΥΤΩΝ Οὐδαμῶς ἀλλ οὐκ ἂν

67

νηρίᾳ καὶ ἀπιστίᾳ καὶ δόλοις νόμιμον δὲ ἢπροφανὲς οὐδέν ἐπεὶ δέ μοι ὠνείδισεν τὴντρυφήν ἐκλελῆσθαί μοι δοκεῖ οἷα ἐποίει ἐνΚαπύῃ ἑταίραις συνὼν καὶ τοὺς τοῦ πο-λέμου καιροὺς ὁ θαυμάσιος καθηδυπαθῶνἐγὼ δὲ εἰ μὴ μικρὰ τὰ ἑσπέρια δόξας ἐπὶτὴν ἕω μᾶλλον ὥρμησα τί ἂν μέγα ἔπραξαἸταλίαν ἀναιμωτὶ λαβὼν καὶ Λιβύην καὶτὰ μέχρι Γαδείρων ὑπαγόμενος ἀλλ οὐκἀξιόμαχα ἔδοξέ μοι ἐκεῖνα ὑποπτήσσονταἤδη καὶ δεσπότην ὁμολογοῦντα εἴρηκα σὺδέ ὦ Μίνως δίκαζε ἱκανὰ γὰρ ἀπὸ πολ-λῶν καὶ ταῦταΣΚΙΠΙΩΝ Μὴ πρότερον ἢν μὴ καὶἐμοῦ ἀκούσῃςΜΙΝΩΣ Τίς γὰρ εἶ ὦ βέλτιστε ἢ πόθενὢν ἐρεῖςΣΚΙΠΙΩΝ Ἰταλιώτης Σκιπίων στρατη-γὸς ὁ καθελὼν Καρχηδόνα καὶ κρατήσαςΛιβύων μεγάλαις μάχαιςΜΙΝΩΣ Τί οὖν καὶ σὺ ἐρεῖς

152

τεπέμπετο τῶν πολεμίων μεγάλῳ στόλῳἐπιπλευσάντων τῇ Λιβύῃ ταχέως ὑπήκου-σα καὶ ἰδιώτην ἐμαυτὸν παρέσχον καὶ κα-ταδικασθεὶς ἤνεγκα εὐγνωμόνως τὸ πρᾶγ-μα καὶ ταῦτα ἔπραξα βάρβαρος ὢν καὶἀπαίδευτος παιδείας τῆς Ἑλληνικῆς καὶοὔτε Ὅμηρον ὥσπερ οὗτος ῥαψῳδῶν οὔτεὑπ Ἀριστοτέλει τῷ σοφιστῇ παιδευθείςμόνῃ δὲ τῇ φύσει ἀγαθῇ χρησάμενος τα-ῦτά ἐστιν ἃ ἐγὼ Ἀλεξάνδρου ἀμείνων φημὶεἶναι εἰ δέ ἐστι καλλίων οὑτοσί διότι δια-δήματι τὴν κεφαλὴν διεδέδετο Μακεδόσιἴσως καὶ ταῦτα σεμνά οὐ μὴν διὰ τοῦτοἀμείνων μὲν δόξειεν ἂν γενναίου καὶ στρα-τηγικοῦ ἀνδρὸς τῇ γνώμῃ πλέον ἤπερ τῇτύχῃ κεχρημένουΜΙΝΩΣ Ὁ μὲν εἴρηκεν οὐκ ἀγεννῆ τὸνλόγον οὐδὲ ὡς Λίβυν εἰκὸς ἦν ὑπὲρ αὑτοῦσὺ δέ ὦ Ἀλέξανδρε τί πρὸς ταῦτα φῄςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐχρῆν μέν ὦ Μίνωςμηδὲν πρὸς ἄνδρα οὕτω θρασὺν ἱκανὴ γὰρ

149

ἐθέλοιμι στασιάζειν ὑμᾶςΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μήν ὦ κάκιστοι Λυ-δῶν καὶ Φρυγῶν καὶ Ἀσσυρίων οὕτω γι-νώσκετε ὡς οὐδὲ παυσομένου μου ἔνθαγὰρ ἂν ἴητε ἀκολουθήσω ἀνιῶν καὶ κα-τᾴδων καὶ καταγελῶνΚΡΟΙΣΟΣ Ταῦτα οὐχ ὕβριςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐκεῖνα ὕβριςἦν ἃ ὑμεῖς ἐποιεῖτε προσκυνεῖσθαι ἀξιο-ῦντες καὶ ἐλευθέροις ἀνδράσιν ἐντρυφῶντεςκαὶ τοῦ θανάτου παράπαν οὐ μνημονεύο-ντες τοιγαροῦν οἰμώξεσθε πάντων ἐκείνωνἀφῃρημένοιΚΡΟΙΣΟΣ Πολλῶν γε ὦ θεοί καὶ με-γάλων κτημάτωνΜΙΔΑΣ Ὅσου μὲν ἐγὼ χρυσοῦΣΑΡΔΑΝΑΠΑΛΛΟΣ Ὅσης δὲ ἐγὼτρυφῆςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε οὕτω ποιεῖτε ὀδύ-ρεσθε μὲν ὑμεῖς ἐγὼ δὲ τὸ γνῶθι σαυτὸνπολλάκις συνείρων ἐπᾴσομαι ὑμῖν πρέποι

68

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΑΙΑΚΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Πρὸς τοῦ Πλούτωνος ὦΑἰακέ περιήγησαί μοι τὰ ἐν ᾅδου πάνταΑΙΑΚΟΣ Οὐ ῥᾴδιον ὦ Μένιππε ἅπα-ντα ὅσα μέντοι κεφαλαιώδη μάνθανεοὗτος μὲν ὅτι Κέρβερός ἐστιν οἶσθα καὶτὸν πορθμέα τοῦτον ὅς σε διεπέρασεν καὶτὴν λίμνην καὶ τὸν Πυριφλεγέθοντα ἤδηἑώρακας εἰσιώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οἶδα ταῦτα καὶ σέ ὅτιπυλωρεῖς καὶ τὸν βασιλέα εἶδον καὶ τὰςἘρινῦς τοὺς δὲ ἀνθρώπους μοι τοὺς πάλαιδεῖξον καὶ μάλιστα τοὺς ἐπισήμους αὐτῶν

ΑΙΑΚΟΣ Οὗτος μὲν Ἀγαμέμνων οὗτοςδὲ Ἀχιλλεύς οὗτος δὲ Ἰδομενεὺς πλησίονοὗτος δὲ Ὀδυσσεύς εἶτα Αἴας καὶ Διομή-δης καὶ οἱ ἄριστοι τῶν ἙλλήνωνΜΕΝΙΠΠΟΣ Βαβαί ὦ Ὅμηρε οἷά σοιτῶν ῥαψῳδιῶν τὰ κεφάλαια χαμαὶ ἔρρι-

73

ἡ φήμη διδάξαι σε οἷος μὲν ἐγὼ βασιλεύςοἷος δὲ οὗτος λῃστὴς ἐγένετο ὅμως δὲ ὅραεἰ κατ ὀλίγον αὐτοῦ διήνεγκα ὃς νέος ὢνἔτι παρελθὼν ἐπὶ τὰ πράγματα καὶ τὴν ἀρ-χὴν τεταραγμένην κατέσχον καὶ τοὺς φο-νέας τοῦ πατρὸς μετῆλθον κᾆτα φοβήσαςτὴν Ἑλλάδα τῇ Θηβαίων ἀπωλείᾳ στρατη-γὸς ὑπ αὐτῶν χειροτονηθεὶς οὐκ ἠξίωσατὴν Μακεδόνων ἀρχὴν περιέπων ἀγαπᾶνἄρχειν ὁπόσων ὁ πατὴρ κατέλιπεν ἀλλὰπᾶσαν ἐπινοήσας τὴν γῆν καὶ δεινὸν ἡγη-σάμενος εἰ μὴ ἁπάντων κρατήσαιμι ὀλί-γους ἄγων εἰσέβαλον εἰς τὴν Ἀσίαν καὶἐπί τε Γρανικῷ ἐκράτησα μεγάλῃ μάχῃκαὶ τὴν Λυδίαν λαβὼν καὶ Ἰωνίαν καὶΦρυγίαν καὶ ὅλως τὰ ἐν ποσὶν ἀεὶ χειρού-μενος ἦλθον ἐπὶ Ἰσσόν ἔνθα Δαρεῖοςὑπέμεινεν μυριάδας πολλὰς στρατοῦ ἄγωνκαὶ τὸ ἀπὸ τούτου ὦ Μίνως ὑμεῖς ἴστεὅσους ὑμῖν νεκροὺς ἐπὶ μιᾶς ἡμέρας κα-τέπεμψα φησὶ γοῦν ὁ πορθμεὺς μὴ διαρ-

150

κέσαι αὐτοῖς τότε τὸ σκάφος ἀλλὰ σχεδίαςδιαπηξαμένους τοὺς πολλοὺς αὐτῶν δια-πλεῦσαι καὶ ταῦτα δὲ ἔπραττον αὐτὸςπροκινδυνεύων καὶ τιτρώσκεσθαι ἀξιῶνκαὶ ἵνα σοὶ μὴ τὰ ἐν Τύρῳ μηδὲ τὰ ἐν Ἀρ-βήλοις διηγήσωμαι ἀλλὰ καὶ μέχρι Ἰνδῶνἦλθον καὶ τὸν Ὠκεανὸν ὅρον ἐποιησάμηντῆς ἀρχῆς καὶ τοὺς ἐλέφαντας αὐτῶν εἶχονκαὶ Πῶρον ἐχειρωσάμην καὶ Σκύθας δὲοὐκ εὐκαταφρονήτους ἄνδρας ὑπερβὰς τὸνΤάναϊν ἐνίκησα μεγάλῃ ἱππομαχίᾳ καὶτοὺς φίλους εὖ ἐποίησα καὶ τοὺς ἐχθροὺςἠμυνάμην εἰ δὲ καὶ θεὸς ἐδόκουν τοῖς ἀν-θρώποις συγγνωστοὶ ἐκεῖνοι πρὸς τὸμέγεθος τῶν πραγμάτων καὶ τοιοῦτόν τιπιστεύσαντες περὶ ἐμοῦ τὸ δ οὖν τελευ-ταῖον ἐγὼ μὲν βασιλεύων ἀπέθανον οὗτοςδὲ ἐν φυγῇ ὢν παρὰ Προυσίᾳ τῷ Βιθυνῷκαθάπερ ἄξιον ἦν πανουργότατον καὶὠμότατον ὄντα ὡς γὰρ δὴ ἐκράτησεν τῶνἸταλῶν ἐῶ λέγειν ὅτι οὐκ ἰσχύι ἀλλὰ πο-

151

νῆες ἐπληρώθησαν ἐξ ἁπάσης τῆς Ἑλ-λάδος καὶ τοσοῦτοι ἔπεσον Ἕλληνές τε καὶβάρβαροι καὶ τοσαῦται πόλεις ἀνάστατοιγεγόνασινΕΡΜΗΣ Ἀλλ οὐκ εἶδες ὦ Μένιππεζῶσαν τὴν γυναῖκα ἔφης γὰρ ἂν καὶ σὺἀνεμέσητον εἶναι ldquoτοιῇδ ἀμφὶ γυναικὶ πο-λὺν χρόνον ἄλγεα πάσχεινrdquo ἐπεὶ καὶ τὰἄνθη ξηρὰ ὄντα εἴ τις βλέποι ἀποβεβλη-κότα τὴν βαφήν ἄμορφα δῆλον ὅτι αὐτῷδόξει ὅτε μέντοι ἀνθεῖ καὶ ἔχει τὴν χρόανκάλλιστά ἐστιν ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν τοῦτο ὦ Ἑρμῆθαυμάζω εἰ μὴ συνίεσαν οἱ Ἀχαιοὶ περὶπράγματος οὕτως ὀλιγοχρονίου καὶ ῥᾳδίωςἀπανθοῦντος πονοῦντεςΕΡΜΗΣ Οὐ σχολή μοι ὦ Μένιππεσυμφιλοσοφεῖν σοι ὥστε σὺ μὲν ἐπιλε-ξάμενος τόπον ἔνθα ἂν ἐθέλῃς κεῖσο κα-ταβαλὼν σεαυτόν ἐγὼ δὲ τοὺς ἄλλους νε-κροὺς ἤδη μετελεύσομαι

72

γὰρ ἂν ταῖς τοιαύταις οἰμωγαῖς ἐπᾳδόμε-νον

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΚΕΡΒΕΡΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ Κέρβερε ndash συγγενὴςγάρ εἰμί σοι κύων καὶ αὐτὸς ὤν ndash εἰπέ μοιπρὸς τῆς Στυγός οἷος ἦν ὁ Σωκράτηςὁπότε κατῄει παρ ὑμᾶς εἰκὸς δέ σε θεὸνὄντα μὴ ὑλακτεῖν μόνον ἀλλὰ καὶ ἀνθρω-πίνως φθέγγεσθαι ὁπότ ἐθέλοιςΚΕΡΒΕΡΟΣ Πόρρωθεν μέν ὦ Μένιππεπαντάπασιν ἐδόκει ἀτρέπτῳ τῷ προσώπῳπροσιέναι καὶ οὐ πάνυ δεδιέναι τὸν θάνα-τον δοκῶν καὶ τοῦτο ἐμφῆναι τοῖς ἔξω τοῦστομίου ἑστῶσιν ἐθέλων ἐπεὶ δὲ κατέκυ-ψεν εἴσω τοῦ χάσματος καὶ εἶδε τὸν ζόφονκἀγὼ ἔτι διαμέλλοντα αὐτὸν δακὼν τῷ κω-νείῳ κατέσπασα τοῦ ποδός ὥσπερ τὰβρέφη ἐκώκυεν καὶ τὰ ἑαυτοῦ παιδία ὠδύ-

69

168

οὐδὲ γέγονε πώποτεΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀναμνήσω σε ὦΠλούτων Ὀρφεῖ γὰρ δι αὐτὴν ταύτην τὴναἰτίαν τὴν Εὐρυδίκην παρέδοτε καὶ τὴνὁμογενῆ μου Ἄλκηστιν παρεπέμψατεἩρακλεῖ χαριζόμενοι ΠΛΟΥΤΩΝ Θελήσεις δὲ οὕτως κρανί-ον γυμνὸν ὢν καὶ ἄμορφον τῇ καλῇ σουἐκείνῃ νύμφῃ φανῆναι πῶς δὲ κἀκείνηπροσήσεταί σε οὐδὲ διαγνῶναι δυναμένηφοβήσεται γὰρ εὖ οἶδα καὶ φεύξεταί σε καὶμάτην ἔσῃ τοσαύτην ὁδὸν ἀνεληλυθώςΠΕΡΣΕΦΟΝΗ Οὐκοῦν ὦ ἄνερ σὺ καὶτοῦτο ἴασαι καὶ τὸν Ἑρμῆν κέλευσον ἐπει-δὰν ἐν τῷ φωτὶ ἤδη ὁ Πρωτεσίλαος ᾖ κα-θικόμενον ἐν τῇ ῥάβδῳ νεανίαν εὐθὺς κα-λὸν ἀπεργάσασθαι αὐτὸν οἷος ἦν ἐκ τοῦπαστοῦΠΛΟΥΤΩΝ Ἐπεὶ Φερσεφόνῃ συνδο-κεῖ ἀναγαγὼν τοῦτον αὖθις ποίησον νυμ-φίον σὺ δὲ μέμνησο μίαν λαβὼν ἡμέραν

161

ρετο καὶ παντοῖος ἐγίνετοΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν σοφιστὴς ὁ ἄν-θρωπος ἦν καὶ οὐκ ἀληθῶς κατεφρόνει τοῦπράγματοςΚΕΡΒΕΡΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐπείπερ ἀναγκα-ῖον αὐτὸ ἑώρα κατεθρασύνετο ὡς δῆθενοὐκ ἄκων πεισόμενος ὃ πάντως ἔδει παθε-ῖν ὡς θαυμάσονται οἱ θεαταί καὶ ὅλωςπερὶ πάντων γε τῶν τοιούτων εἰπεῖν ἂνἔχοιμι ἕως τοῦ στομίου τολμηροὶ καὶ ἀν-δρεῖοι τὰ δὲ ἔνδοθεν ἔλεγχος ἀκριβήςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἐγὼ δὲ πῶς σοι κατελη-λυθέναι ἔδοξαΚΕΡΒΕΡΟΣ Μόνος ὦ Μένιππε ἀξίωςτοῦ γένους καὶ Διογένης πρὸ σοῦ ὅτι μὴἀναγκαζόμενοι ἐσῄειτε μηδ ὠθούμενοιἀλλ ἐθελούσιοι γελῶντες οἰμώζειν πα-ραγγείλαντες ἅπασιν

70

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΕΡΜΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ποῦ δαὶ οἱ καλοί εἰσιν ἢαἱ καλαί Ἑρμῆ ξενάγησόν με νέηλυνὄντα ΕΡΜΗΣ Οὐ σχολὴ μέν ὦ Μένιππεπλὴν κατ ἐκεῖνο ἀπόβλεψον ἐπὶ τὰ δεξιάἔνθα ὁ Ὑάκινθός τέ ἐστιν καὶ Νάρκισσοςκαὶ Νιρεὺς καὶ Ἀχιλλεὺς καὶ Τυρὼ καὶἙλένη καὶ Λήδα καὶ ὅλως τὰ ἀρχαῖαπάντα κάλληΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀστᾶ μόνα ὁρῶ καὶ κρα-νία τῶν σαρκῶν γυμνά ὅμοια τὰ πολλάΕΡΜΗΣ Καὶ μὴν ἐκεῖνά ἐστιν ἃ πάντεςοἱ ποιηταὶ θαυμάζουσι τὰ ὀστᾶ ὧν σὺ ἔοι-κας καταφρονεῖνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως τὴν Ἑλένην μοιδεῖξον οὐ γὰρ ἂν διαγνοίην ἔγωγεΕΡΜΗΣ Τουτὶ τὸ κρανίον ἡ ἙλένηἐστίνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα διὰ τοῦτο αἱ χίλιαι

71

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΥΣΩΛΟΥ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ὦ Κάρ ἐπὶ τίνι μέγα φρο-νεῖς καὶ πάντων ἡμῶν προτιμᾶσθαι ἀξιοῖςΜΑΥΣΩΛΟΣ Καὶ ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ μένὦ Σινωπεῦ ὃς ἐβασίλευσα Καρίας μὲνἁπάσης ἦρξα δὲ καὶ Λυδῶν ἐνίων καὶ νή-σους δέ τινας ὑπηγαγόμην καὶ ἄχρι Μιλή-του ἐπέβην τὰ πολλὰ τῆς Ἰωνίας κατα-στρεφόμενος καὶ καλὸς ἦν καὶ μέγας καὶἐν πολέμοις καρτερός τὸ δὲ μέγιστον ὅτιἐν Ἁλικαρνασσῷ μνῆμα παμμέγεθες ἔχωἐπικείμενον ἡλίκον οὐκ ἄλλος νεκρός ἀλλοὐδὲ οὕτως ἐς κάλλος ἐξησκημένον ἵππωνκαὶ ἀνδρῶν ἐς τὸ ἀκριβέστατον εἰκα-σμένων λίθου τοῦ καλλίστου οἷον οὐδὲνεὼν εὕροι τις ἂν ῥᾳδίως οὐ δοκῶ σοι δι-καίως ἐπὶ τούτοις μέγα φρονεῖνΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ φῄς καὶτῷ κάλλει καὶ τῷ βάρει τοῦ τάφουΜΑΥΣΩΛΟΣ Νὴ Δί ἐπὶ τούτοις

162

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΙΠΟΝΤΑ ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΕΙ ΕΝ ΛΟΓΟΙΣ3ΠΛΟΙΟΝ Η ΕΥΧΑΙ13ΝΕΚΡΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ59

167

ἀγάγῃ σχολὴν ἀπὸ τῶν θορύβων τῶν ἐνποσίν εἰς Αἴγυπτον ἀπαγαγὼν θάψεινἐκεῖ ὡς γενοίμην εἷς τῶν Αἰγυπτίων θεῶνΔΙΟΓΕΝΗΣ Μὴ γελάσω οὖν ὦἈλέξανδρε ὁρῶν καὶ ἐν ᾅδου ἔτι σε μωραί-νοντα καὶ ἐλπίζοντα Ἄνουβιν ἢ Ὄσιρινγενήσεσθαι πλὴν ἀλλὰ ταῦτα μέν ὦθειότατε μὴ ἐλπίσῃς οὐ γὰρ θέμις ἀνελθε-ῖν τινα τῶν ἅπαξ διαπλευσάντων τὴν λί-μνην καὶ εἰς τὸ εἴσω τοῦ στομίου παρελ-θόντων οὐ γὰρ ἀμελὴς ὁ Αἰακὸς οὐδὲ ὁΚέρβερος εὐκαταφρόνητος ἐκεῖνο δέ γεἡδέως ἂν μάθοιμι παρὰ σοῦ πῶς φέρειςὁπόταν ἐννοήσῃς ὅσην εὐδαιμονίαν ὑπὲργῆς ἀπολιπὼν ἀφῖξαι σωματοφύλακας καὶὑπασπιστὰς καὶ σατράπας καὶ χρυσὸν το-σοῦτον καὶ ἔθνη προσκυνοῦντα καὶ Βαβυ-λῶνα καὶ Βάκτρα καὶ τὰ μεγάλα θηρία καὶτιμὴν καὶ δόξαν καὶ τὸ ἐπίσημον εἶναι ἐξε-λαύνοντα διαδεδεμένον ταινίᾳ λευκῇ τὴνκεφαλὴν πορφυρίδα ἐμπεπορπημένον οὐ

100

ΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲ τὸν ἐλλέβορον ὦΜένιππε ἀναίνομαι πιεῖν γένοιτό μοιμόνονΜΕΝΙΠΠΟΣ Θάρρει ὦ Τάνταλε ὡςοὔτε σὺ οὔτε ἄλλος πίεται τῶν νεκρῶνἀδύνατον γάρ καίτοι οὐ πάντες ὥσπερ σὺἐκ καταδίκης διψῶσι τοῦ ὕδατος αὐτοὺςοὐχ ὑπομένοντος

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΧΕΙΡΩΝΟΣ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤκουσα ὦ Χείρων ὡςθεὸς ὢν ἐπεθύμησας ἀποθανεῖνΧΕΙΡΩΝ Ἀληθῆ ταῦτα ἤκουσας ὦΜένιππε καὶ τέθνηκα ὡς ὁρᾷς ἀθάνατοςεἶναι δυνάμενοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίς δαί σε ἔρως τοῦ θα-νάτου ἔσχεν ἀνεράστου τοῖς πολλοῖς χρή-ματοςΧΕΙΡΩΝ Ἐρῶ πρὸς σὲ οὐκ ἀσύνετον

81

ΝΙΡΕΥΣ Καὶ μὴν ἐροῦ Ὅμηρον ὁποῖοςἦν ὁπότε συνεστράτευον τοῖς ἈχαιοῖςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀνείρατά μοι λέγειςἐγὼ δὲ ἃ βλέπω καὶ νῦν ἔχεις ἐκεῖνα δέ οἱτότε ἴσασινΝΙΡΕΥΣ Οὔκουν ἐγὼ ἐνταῦθα εὐμορ-φότερός εἰμι ὦ Μένιππε ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔτε σὺ οὔτε ἄλλοςεὔμορφος ἰσοτιμία γὰρ ἐν ᾅδου καὶ ὅμοιοιἅπαντεςΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἐμοὶ μὲν καὶ τοῦτο ἱκανόν

166

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλ ὦ καλὲ Μαύσωλεοὔτε ἡ ἰσχὺς ἔτι σοι ἐκείνη οὔτε ἡ μορφὴπάρεστιν εἰ γοῦν τινα ἑλοίμεθα δικαστὴνεὐμορφίας πέρι οὐκ ἔχω εἰπεῖν τίνος ἕνε-κα τὸ σὸν κρανίον προτιμηθείη ἂν τοῦἐμοῦ φαλακρὰ γὰρ ἄμφω καὶ γυμνά καὶτοὺς ὀδόντας ὁμοίως προφαίνομεν καὶ τοὺςὀφθαλμοὺς ἀφῃρήμεθα καὶ τὰς ῥῖνας ἀπο-σεσιμώμεθα ὁ δὲ τάφος καὶ οἱ πολυτελεῖςἐκεῖνοι λίθοι Ἁλικαρνασσεῦσι μὲν ἴσωςεἶεν ἐπιδείκνυσθαι καὶ φιλοτιμεῖσθαι πρὸςτοὺς ξένους ὡς δή τι μέγα οἰκοδόμημααὐτοῖς ἐστιν σὺ δέ ὦ βέλτιστε οὐχ ὁρῶ ὅτι ἀπολαύεις αὐτοῦ πλὴν εἰ μὴ τοῦτο φῄςὅτι μᾶλλον ἡμῶν ἀχθοφορεῖς ὑπὸ τηλικού-τοις λίθοις πιεζόμενοςΜΑΥΣΩΛΟΣ Ἀνόνητα οὖν μοι ἐκεῖναπάντα καὶ ἰσότιμος ἔσται Μαύσωλος καὶΔιογένης ΔΙΟΓΕΝΗΣ Οὐκ ἰσότιμος ὦ γεν-ναιότατε οὐ γὰρ Μαύσωλος μὲν γὰρ

163

ὄντα οὐκ ἦν ἔτι ἡδὺ ἀπολαύειν τῆς ἀθανα-σίαςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐχ ἡδὺ ἦν ζῶντα ὁρᾶντὸ φῶςΧΕΙΡΩΝ Οὔκ ὦ Μένιππε τὸ γὰρ ἡδὺἔγωγε ποικίλον τι καὶ οὐχ ἁπλοῦν ἡγοῦμαιεἶναι ἐγὼ δὲ ἔζων ἀεὶ καὶ ἀπέλαυον τῶνὁμοίων ἡλίου φωτός τροφῆς αἱ ὧραι δὲαἱ αὐταὶ καὶ τὰ γινόμενα ἅπαντα ἑξῆς ἕκα-στον ὥσπερ ἀκολουθοῦντα θάτερον θα-τέρῳ ἐνεπλήσθην οὖν αὐτῶν οὐ γὰρ ἐν τῷαὐτῷ ἀεὶ ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ ltμὴgt μετασχεῖνὅλως τὸ τερπνὸν ἦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις ὦ Χείρων τὰἐν ᾅδου δὲ πῶς φέρεις ἀφ οὗ προελόμενοςαὐτὰ ἥκειςΧΕΙΡΩΝ Οὐκ ἀηδῶς ὦ Μένιππε ἡγὰρ ἰσοτιμία πάνυ δημοτικὴ καὶ τὸ πρᾶγ-μα οὐδὲν ἔχει τὸ διάφορον ἐν φωτὶ εἶναι ἢἐν σκότῳ ἄλλως τε οὔτε διψῆν ὥσπερ ἄνωοὔτε πεινῆν δεῖ ἀλλ ἀνεπιδεεῖς τούτων

82

ἄχρηστόν σοι ὦ Ἀλέξανδρε πρὸς τὰπράγματα ἐγένετο πολλοὶ γὰρ ὑπέπτησ-σον θεὸν εἶναί σε νομίζοντες ἀτὰρ εἰπέμοι τίνι τὴν τοσαύτην ἀρχὴν καταλέλοι-παςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκ οἶδα ὦ Διόγενεςοὐ γὰρ ἔφθασα ἐπισκῆψαί τι περὶ αὐτῆς ἢτοῦτο μόνον ὅτι ἀποθνήσκων Περδίκκᾳτὸν δακτύλιον ἐπέδωκα πλὴν ἀλλὰ τί γε-λᾷς ὦ ΔιόγενεςΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί γὰρ ἄλλο ἢ ἀνεμνήσθηνοἷα ἐποίει ἡ Ἑλλάς ἄρτι σε παρειληφότατὴν ἀρχὴν κολακεύοντες καὶ προστάτηναἱρούμενοι καὶ στρατηγὸν ἐπὶ τοὺς βαρ-βάρους ἔνιοι δὲ καὶ τοῖς δώδεκα θεοῖς προ-στιθέντες καὶ οἰκοδομοῦντές σοι νεὼς καὶθύοντες ὡς δράκοντος υἱῷ ἀλλ εἰπέ μοιποῦ σε οἱ Μακεδόνες ἔθαψαν ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἔτι ἐν Βαβυλῶνι κε-ῖμαι τριακοστὴν ἡμέραν ταύτην ὑπισχνε-ῖται δὲ Πτολεμαῖος ὁ ὑπασπιστής ἤν ποτε

99

οἰμώξεται μεμνημένος τῶν ὑπὲρ γῆς ἐνοἷς εὐδαιμονεῖν ᾤετο Διογένης δὲ καταγε-λάσεται αὐτοῦ καὶ τάφον ὁ μὲν ἐν Ἁλικαρ-νασσῷ ἐρεῖ ἑαυτοῦ ὑπὸ Ἀρτεμισίας τῆς γυ-ναικὸς καὶ ἀδελφῆς κατεσκευασμένον ὁΔιογένης δὲ τοῦ μὲν σώματος εἰ καί τινατάφον ἔχει οὐκ οἶδεν οὐδὲ γὰρ ἔμελεναὐτῷ τούτου λόγον δὲ τοῖς ἀρίστοις περὶτούτου καταλέλοιπεν ἀνδρὸς βίον βεβιω-κὼς ὑψηλότερον ὦ Καρῶν ἀνδραποδω-δέστατε τοῦ σοῦ μνήματος καὶ ἐν βεβαιο-τέρῳ χωρίῳ κατεσκευασμένον

ΝΙΡΕΩΣ ΚΑΙ ΘΕΡΣΙΤΟΥ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΝΙΡΕΥΣ Ἰδοὺ δή Μένιππος οὑτοσὶ δι-κάσει πότερος εὐμορφότερός ἐστιν εἰπέὦ Μένιππε οὐ καλλίων σοι δοκῶΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δὲ καὶ ἔστε πρότε-ρον οἶμαι χρὴ γὰρ τοῦτο εἰδέναι

164

ΝΙΡΕΥΣ Νιρεὺς καὶ ΘερσίτηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πότερος οὖν ὁ Νιρεὺς καὶπότερος ὁ Θερσίτης οὐδέπω γὰρ τοῦτοδῆλον ΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἓν μὲν ἤδη τοῦτο ἔχω ὅτιὅμοιός εἰμί σοι καὶ οὐδὲν τηλικοῦτον δια-φέρεις ἡλίκον σε Ὅμηρος ἐκεῖνος ὁ τυ-φλὸς ἐπῄνεσεν ἁπάντων εὐμορφότερονπροσειπών ἀλλ ὁ φοξὸς ἐγὼ καὶ ψεδνὸςοὐδὲν χείρων ἐφάνην τῷ δικαστῇ ὅρα δὲσύ ὦ Μένιππε ὅντινα καὶ εὐμορφότερονἡγῇΝΙΡΕΥΣ Ἐμέ γε τὸν Ἀγλαΐας καὶΧάροπος ldquoὃς κάλλιστος ἀνὴρ ὑπὸ ἼλιονἦλθονrdquoΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλ οὐχὶ καὶ ὑπὸ γῆνὡς οἶμαι κάλλιστος ἦλθες ἀλλὰ τὰ μὲνὀστᾶ ὅμοια τὸ δὲ κρανίον ταύτῃ μόνον ἄραδιακρίνοιτο ἀπὸ τοῦ Θερσίτου κρανίου ὅτιεὔθρυπτον τὸ σόν ἀλαπαδνὸν γὰρ αὐτὸ καὶοὐκ ἀνδρῶδες ἔχεις

165

ἀναπλέκονται ἔστε πρὸς τὸ ἐφηβικόνἔμπαλιν ἢ οἱ πρόγονοι ἡμῶν οἷς ἐδόκει κα-λὸν εἶναι κομᾶν τοὺς γέροντας ἀναδου-μένους κρωβύλον ὑπὸ τέττιγι χρυσῷ ἀνει-λημμένον ΣΑΜΙΠΠΟΣ Εὖ γε ὦ Τιμόλαε ὅτιἡμᾶς ἀναμιμνήσκεις τῶν Θουκυδίδου συγ-γραμμάτων ἃ ἐν τῷ προοιμίῳ περὶ τῆς ἀρ-χαίας ἡμῶν τρυφῆς εἶπεν ἐν τοῖς Ἴωσινὁπότε οἱ τότε συναπῳκίσανΛΥΚΙΝΟΣ Ἀτάρ ὦ Σάμιππε νῦν ἀνε-μνήσθην ὁπόθεν ἡμῶν ἀπελείφθη Ἀδείμα-ντος ὅτε παρὰ τὸν ἱστὸν ἐπὶ πολὺ ἔστημενἀναβλέποντες ἀριθμοῦντες τῶν βυρσῶντὰς ἐπιβολὰς καὶ θαυμάζοντες ἀνιόντα τὸνναύτην διὰ τῶν κάλων εἶτα ἐπὶ τῆς κεραί-ας ἄνω ἀσφαλῶς διαθέοντα τῶν κεροιάκωνἐπειλημμένονΣΑΜΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις τί δ οὖν χρὴποιεῖν ἡμᾶς ἐνταῦθα καραδοκεῖν αὐτόν ἢἐθέλεις ἐγὼ αὖθις ἐπάνειμι ἐς τὸ πλοῖον

16

με Προμηθέα λέγεις εἶναι ὡς ὁ κωμικὸςτὸν Κλέωνα φησὶν δέ οἶσθα περὶ αὐτοῦΚλέων Προμηθεύς ἐστι μετὰ τὰ πράγμα-

τα καὶ αὐτοὶ δὲ Ἀθηναῖοι τοὺς χυτρέαςκαὶ ἱπνοποιοὺς καὶ πάντας ὅσοι πηλουργοίΠρομηθέας ἀπεκάλουν ἐπισκώπτοντες ἐςτὸν πηλὸν ἢ καὶ τὴν ἐν πυρὶ οἶμαι τῶνσκευῶν ὄπτησιν καὶ εἴ γε σοι τοῦτο βούλε-ται εἶναι ὁ Προμηθεύς πάνυ εὐστόχωςἀποτετόξευται καὶ ἐς τὴν Ἀττικὴν δριμύ-τητα τῶν σκωμμάτων ἐπεὶ καὶ εὔθρυπταἡμῖν τὰ ἔργα ὥσπερ ἐκείνοις τὰ χυτρίδιακαὶ μικρόν τις λίθον ἐμβαλὼν συντρίψειενἂν πάντα Καίτοι φαίη τις ἂν παραμυθούμενος οὐταῦτα εἴκασέ σε τῷ Προμηθεῖ ἀλλὰ τὸκαινουργὸν τοῦτο ἐπαινῶν καὶ μὴ πρός τιἄλλο ἀρχέτυπον μεμιμημένον ὥσπερ ἐκε-ῖνος οὐκ ὄντων ἀνθρώπων τέως ἐννοήσαςαὐτοὺς ἀνέπλασεν τοιαῦτα ζῷα μορφώσαςκαὶ διακοσμήσας ὡς εὐκίνητά τε εἴη καὶ

5

βαροι κατεπλάγησάν με καὶ οὐδεὶς ἔτι ἀν-θίστατο οἰόμενοι θεῷ μάχεσθαι ὥστε ῥᾷονἐκράτουν αὐτῶνΦΙΛΙΠΠΟΣ Τίνων δὲ ἐκράτησας σύ γεἀξιομάχων ἀνδρῶν ὃς δειλοῖς ἀεὶ συνη-νέχθης τοξάρια καὶ πελτίδια καὶ γέρραοἰσύϊνα προβεβλημένοις Ἑλλήνων κρατεῖνἔργον ἦν Βοιωτῶν καὶ Φωκέων καὶ Ἀθη-ναίων καὶ τὸ Ἀρκάδων ὁπλιτικὸν καὶ τὴνΘετταλὴν ἵππον καὶ τοὺς Ἠλείων ἀκοντι-στὰς καὶ τὸ Μαντινέων πελταστικὸν ἢΘρᾷκας ἢ Ἰλλυριοὺς ἢ καὶ Παίονας χει-ρώσασθαι ταῦτα μεγάλα Μήδων δὲ καὶΠερσῶν καὶ Χαλδαίων χρυσοφόρων ἀν-θρώπων καὶ ἁβρῶν οὐκ οἶσθα ὡς πρὸ σοῦμύριοι μετὰ Κλεάρχου ἀνελθόντες ἐκράτη-σαν οὐδ εἰς χεῖρας ὑπομεινάντων ἐλθεῖνἐκείνων ἀλλὰ πρὶν ἢ τόξευμα ἐξικνεῖσθαιφυγόντωνΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἀλλ οἱ Σκύθαι γε ὦπάτερ καὶ οἱ Ἰνδῶν ἐλέφαντες οὐκ εὐκα-

94

τοῦτο ποιεῖς ἔθος γὰρ ὑμῖν μηδὲν ὑγιὲςλέγειν

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΑΜΦΙΛΟΧΟΥ ΚΑΙΤΡΟΦΩΝΙΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Σφὼ μέντοι ὦ Τροφώνιεκαὶ Ἀμφίλοχε νεκροὶ ὄντες οὐκ οἶδ ὅπωςναῶν κατηξιώθητε καὶ μάντεις δοκεῖτεκαὶ οἱ μάταιοι τῶν ἀνθρώπων θεοὺς ὑμᾶςὑπειλήφασιν εἶναιΑΜΦΙΛΟΧΟΣ Τί οὖν ἡμεῖς αἴτιοι εἰὑπὸ ἀνοίας ἐκεῖνοι τοιαῦτα περὶ νεκρῶν δο-ξάζουσινΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλ οὐκ ἂν ἐδόξαζον εἰμὴ ζῶντες καὶ ὑμεῖς τοιαῦτα ἐτερατεύεσθεὡς τὰ μέλλοντα προειδότες καὶ προειπεῖνδυνάμενοι τοῖς ἐρομένοιςΤΡΟΦΩΝΙΟΣ Ὦ Μένιππε Ἀμφίλο-χος μὲν οὗτος ἂν εἰδείη ὅ τι αὐτῷ ἀποκρι-

87

ὀφθῆναι χαρίεντα καὶ τὸ μὲν ὅλον ἀρχι-τέκτων αὐτὸς ἦν συνειργάζετο δέ τι καὶ ἡἈθηνᾶ ἐμπνέουσα τὸν πηλὸν καὶ ἔμψυχαποιοῦσα εἶναι τὰ πλάσματα ὁ μὲν ταῦταἂν εἴποι πρός γε τὸ εὐφημότατον ἐξηγού-μενος τὸ εἰρημένον καὶ ἴσως οὗτος ὁ νοῦςἦν τῷ λελεγμένῳ ἐμοὶ δὲ οὐ πάνυ ἱκανόνεἰ καινοποιεῖν δοκοίην μηδὲ ἔχοι τιςλέγειν ἀρχαιότερόν τι τοῦ πλάσματος οὗτοῦτο ἀπόγονόν ἐστιν ἀλλὰ εἰ μὴ καὶχάριεν φαίνοιτο αἰσχυνοίμην ἄν εὖ ἴσθιἐπ αὐτῷ καὶ ξυμπατήσας ἂν ἀφανίσαιμιοὐδ ἂν ὠφελήσειεν αὐτό παρὰ γοῦν ἐμοίἡ καινότης μὴ οὐχὶ συντετρῖφθαι ἄμορφονὄν καὶ εἴ γε μὴ οὕτω φρονοίην ἄξιος ἂνεἶναι μοι δοκῶ ὑπὸ ἑκκαίδεκα γυπῶν κεί-ρεσθαι οὐ συνιεὶς ὡς πολὺ ἀμορφότερα τὰμετὰ τοῦ ξένου αὐτὸ πεπονθότα Πτολεμαῖος γοῦν ὁ Λάγου δύο καινὰ ἐςΑἴγυπτον ἄγων κάμηλόν τε Βακτριανὴνπαμμέλαιναν καὶ δίχρωμον ἄνθρωπον ὡς

6

φράσας τῷ Αἰγυπτίῳ ναυπηγῷ περιηγου-μένῳ τὸ πλοῖον παρέστηκε δακρύωνὥσπερ εἴωθε ταχύδακρυς γὰρ ὁ ἀνὴρ ἐς τὰἐρωτικάΛΥΚΙΝΟΣ Καὶ μὴν οὐ πάνυ καλός ὦΣάμιππε ὁ μειρακίσκος ἔδοξέ μοι ὡς ἂνκαὶ Ἀδείμαντον ἐκπλῆξαι ᾧ τοσοῦτοιἈθήνησι καλοὶ ἕπονται πάντες ἐλεύθεροιστωμύλοι τὸ φθέγμα παλαίστρας ἀπο-πνέοντες οἷς καὶ παραδακρῦσαι οὐκ ἀγεν-νές οὗτος δὲ πρὸς τῷ μελάγχρους εἶναικαὶ πρόχειλός ἐστι καὶ λεπτὸς ἄγαν τοῖνσκελοῖν καὶ ἐφθέγγετο ἐπισεσυρμένον τικαὶ συνεχὲς καὶ ἐπίτροχον Ἑλληνιστὶ μένἐς τὸ πάτριον δὲ τῷ ψόφῳ καὶ τῷ τῆς φω-νῆς τόνῳ ἡ κόμη δὲ καὶ ἐς τοὐπίσω ὁπλόκαμος συνεσπειραμένος οὐκ ἐλεύθερόνφησιν αὐτὸν εἶναιΤΙΜΟΛΑΟΣ Τοῦτο μὲν εὐγενείας ὦΛυκῖνε σημεῖόν ἐστιν Αἰγυπτίοις ἡ κόμηἅπαντες γὰρ αὐτὴν οἱ ἐλεύθεροι παῖδες

15

τέον ὑπὲρ αὑτοῦ ἐγὼ δὲ ἥρως εἰμὶ καὶ μα-ντεύομαι ἤν τις κατέλθῃ παρ ἐμέ σὺ δὲἔοικας οὐκ ἐπιδεδημηκέναι Λεβαδείᾳ τὸπαράπαν οὐ γὰρ ἂν ἠπίστεις σὺ τούτοιςΜΕΝΙΠΠΟΣ Τί φῄς εἰ μὴ εἰς Λε-βάδειαν γὰρ παρέλθω καὶ ἐσταλμένος ταῖςὀθόναις γελοίως μᾶζαν ἐν ταῖν χεροῖν ἔχωνεἰσερπύσω διὰ τοῦ στομίου ταπεινοῦ ὄντοςἐς τὸ σπήλαιον οὐκ ἂν ἠδυνάμην εἰδέναιὅτι νεκρὸς εἶ ὥσπερ ἡμεῖς μόνῃ τῇ γοητείᾳδιαφέρων ἀλλὰ πρὸς τῆς μαντικῆς τί δαὶὁ ἥρως ἐστίν ἀγνοῶ γάρ ΤΡΟΦΩΝΙΟΣ Ἐξ ἀνθρώπου τι καὶθεοῦ σύνθετονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὃ μήτε ἄνθρωπός ἐστινὡς φῄς μήτε θεός καὶ συναμφότερόνἐστιν νῦν οὖν ποῦ σου τὸ θεῶν ἐκεῖνο ἡμί-τομον ἀπελήλυθενΤΡΟΦΩΝΙΟΣ Χρᾷ ὦ Μένιππε ἐνΒοιωτίᾳΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκ οἶδα ὦ Τροφώνιε ὅ

88

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Διογένους τοῦ Σινωπέωςεἴδωλον αὐτὸς δὲ οὐ μὰ Δία ldquoμετ ἀθα-νάτοισι θεοῖσινrdquo ἀλλὰ τοῖς βελτίστοις τῶννεκρῶν σύνεστιν Ὁμήρου καὶ τῆς τοιαύτηςψυχρολογίας καταγελῶν

ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ

ΦΙΛΙΠΠΟΣ Νῦν μέν ὦ Ἀλέξανδρεοὐκ ἂν ἔξαρνος γένοιο μὴ οὐκ ἐμὸς υἱὸςεἶναι οὐ γὰρ ἂν τεθνήκεις Ἄμμωνός γεὤνΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐδ αὐτὸς ἠγνόουνὦ πάτερ ὡς Φιλίππου τοῦ Ἀμύντου υἱόςεἰμι ἀλλ ἐδεξάμην τὸ μάντευμα χρήσιμονεἰς τὰ πράγματα εἶναι οἰόμενοςΦΙΛΙΠΠΟΣ Πῶς λέγεις χρήσιμονἐδόκει σοι τὸ παρέχειν σεαυτὸν ἐξαπατη-θησόμενον ὑπὸ τῶν προφητῶνΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐ τοῦτο ἀλλ οἱ βάρ-

93

ὀψομένους τὸ πλοῖονΛΥΚΙΝΟΣ Νὴ Δία καὶ Ἀδείμαντος ὁΜυρρινούσιος εἵπετο μεθ ἡμῶν ἀλλ οὐκοἶδ ὅπου νῦν ἐκεῖνός ἐστιν ἀποπλανηθεὶςἐν τῷ πλήθει τῶν θεατῶν ἄχρι μὲν γὰρτῆς νεὼς ἅμα ἤλθομεν καὶ ἀνιόντες ἐςαὐτὴν σὺ μέν οἶμαι Σάμιππε προῄειςμετὰ σὲ δὲ ὁ Ἀδείμαντος ἦν εἶτ ἐγὼ μετἐκεῖνον ἐχόμενος αὐτοῦ ἀμφοτέραις καί μεδιὰ τῆς ἀποβάθρας ὅλης παρέπεμψε χειρα-γωγῶν ὑποδεδεμένον ἀνυπόδητος αὐτὸςὤν τὸ ἀπὸ τούτου δὲ οὐκέτι αὐτὸν εἶδονοὔτε ἔνδον οὔτε ἐπεὶ κατεληλύθαμεν ΣΑΜΙΠΠΟΣ Οἶσθα οὖν ὦ Λυκῖνεὅπου ἡμᾶς ἀπέλιπεν ὁπότε οἶμαι τὸ ὡρα-ῖον ἐκεῖνο μειράκιον ἐκ τῆς θαλάμης προ-ῆλθε τὸ τὴν καθαρὰν ὀθόνην ἐνδεδυκόςἀναδεδεμένον ἐς τοὐπίσω τὴν κόμην ἐπἀμφότερα τοῦ μετώπου ἀπηγμένην εἰ τοί-νυν ἐγὼ Ἀδείμαντον οἶδα οἶμαι γλαφυρὸνοὕτω θέαμα ἐκεῖνος ἰδὼν μακρὰ χαίρειν

14

τὸ μὲν ἡμίτομον αὐτοῦ ἀκριβῶς μέλανεἶναι τὸ δὲ ἕτερον ἐς ὑπερβολὴν λευκόνἐπ ἴσης δὲ μεμερισμένον ἐς τὸ θέατρονσυναγαγὼν τοὺς Αἰγυπτίους ἐπεδείκνυτοαὐτοῖς ἄλλα τε πολλὰ θεάματα καὶ τὸ τε-λευταῖον καὶ ταῦτα τὴν κάμηλον καὶ τὸνἡμίλευκον ἄνθρωπον καὶ ᾤετο ἐκπλήξειντῷ θεάματι οἱ δὲ πρὸς μὲν τὴν κάμηλονἐφοβήθησαν καὶ ὀλίγου δεῖν ἔφυγον ἀναθο-ρόντες καίτοι χρυσῷ πᾶσα ἐκεκόσμητοκαὶ ἁλουργίδι ἐπέστρωτο καὶ ὁ χαλινὸς ἦνλιθοκόλλητος Δαρείου τινὸς ἢ Καμβύσουἢ Κύρου αὐτοῦ κειμήλιον πρὸς δὲ τὸν ἄν-θρωπον οἱ μὲν πολλοὶ ἐγέλων οἱ δέ τινεςὡς ἐπὶ τέρατι ἐμυσάττοντο ὥστε ὁ Πτολε-μαῖος συνεὶς ὅτι οὐκ εὐδοκιμεῖ ἐπ αὐτοῖςοὐδὲ θαυμάζεται ὑπὸ τῶν Αἰγυπτίων ἡκαινότης ἀλλὰ πρὸ αὐτῆς τὸ εὔρυθμον καὶτὸ εὔμορφον κρίνουσι μετέστησεν αὐτὰκαὶ οὐκέτι διὰ τιμῆς ἦγεν ὡς πρὸ τοῦ ἀλλἡ μὲν κάμηλος ἀπέθανεν ἀμελουμένη τὸν

7

εἰς ἓν συμπεφυκότες ἄνθρωπός τε καὶθεόςΗΡΑΚΛΗΣ Οὐ γὰρ καὶ πάντες οὕτωςσοι δοκοῦσι συγκεῖσθαι ἐκ δυεῖν ψυχῆςκαὶ σώματος ὥστε τί τὸ κωλῦόν ἐστι τὴνμὲν ψυχὴν ἐν οὐρανῷ εἶναι ἥπερ ἦν ἐκΔιός τὸ δὲ θνητὸν ἐμὲ παρὰ τοῖς νεκροῖςΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλ ὦ βέλτιστε Ἀμφι-τρυωνιάδη καλῶς ἂν ταῦτα ἔλεγες εἰσῶμα ἦσθα νῦν δὲ ἀσώματον εἴδωλον εἶὥστε κινδυνεύεις τριπλοῦν ἤδη ποιῆσαι τὸνἩρακλέαΗΡΑΚΛΗΣ Πῶς τριπλοῦνΔΙΟΓΕΝΗΣ Ὧδέ πως εἰ γὰρ ὁ μέν τιςἐν οὐρανῷ ὁ δὲ παρ ἡμῖν σὺ τὸ εἴδωλοντὸ δὲ σῶμα ἐν Οἴτῃ κόνις ἤδη γενόμενοντρία ταῦτα ἤδη γεγένηται καὶ σκόπει ὅντι-να τὸν τρίτον πατέρα ἐπινοήσεις τῷ σώμα-τιΗΡΑΚΛΗΣ Θρασὺς εἶ καὶ σοφιστήςτίς δαὶ καὶ ὢν τυγχάνεις

92

τι καὶ λέγεις ὅτι μέντοι ὅλος εἶ νεκρὸςἀκριβῶς ὁρῶ

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΗΡΑΚΛΕΟΥΣ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Οὐχ Ἡρακλῆς οὗτόςἐστιν οὐ μὲν οὖν ἄλλος μὰ τὸν Ἡρακλέατὸ τόξον τὸ ῥόπαλον ἡ λεοντῆ τὸ μέγε-θος ὅλος Ἡρακλῆς ἐστιν εἶτα τέθνηκενΔιὸς υἱὸς ὤν εἰπέ μοι ὦ καλλίνικε νεκρὸςεἶ ἐγὼ γάρ σοι ἔθυον ὑπὲρ γῆς ὡς θεῷΗΡΑΚΛΗΣ Καὶ ὀρθῶς ἔθυες αὐτὸς μὲνγὰρ ὁ Ἡρακλῆς ἐν τῷ οὐρανῷ τοῖς θεοῖςσύνεστι ldquoκαὶ ἔχει καλλίσφυρον Ἥβηνrdquoἐγὼ δὲ εἴδωλόν εἰμι αὐτοῦΔΙΟΓΕΝΗΣ Πῶς λέγεις εἴδωλον τοῦθεοῦ καὶ δυνατὸν ἐξ ἡμισείας μέν τιναθεὸν εἶναι τεθνάναι δὲ τῷ ἡμίσει ΗΡΑΚΛΗΣ Ναί οὐ γὰρ ἐκεῖνος τέθνη-κεν ἀλλ ἐγὼ ἡ εἰκὼν αὐτοῦ

89

ἄνθρωπον δὲ τὸν διττὸν Θέσπιδι τῷ αὐλη-τῇ ἐδωρήσατο καλῶς αὐλήσαντι παρὰ τὸνπότον Δέδοικα δὲ μὴ καὶ τοὐμὸν κάμηλος ἐνΑἰγυπτίοις ᾖ οἱ δὲ ἄνθρωποι τὸν χαλινὸνἔτι αὐτῆς θαυμάζωσι καὶ τὴν ἁλουργίδαἐπεὶ οὐδὲ τὸ ἐκ δυοῖν τοῖν καλλίστοιν συ-γκεῖσθαι διαλόγου καὶ κωμῳδίας οὐδὲ το-ῦτο ἀπόχρη εἰς εὐμορφίαν εἰ μὴ καὶ ἡμῖξις ἐναρμόνιος καὶ κατὰ τὸ σύμμετρονγίγνοιτο ἔστι γοῦν ἐκ δύο καλῶν ἀλλόκο-τον τὴν ξυνθήκην εἶναι οἷον ἐκεῖνο τὸ προ-χειρότατον ὁ ἱπποκένταυρος οὐ γὰρ ἂνφαίης ἐπέραστόν τι ζῷον τουτὶ γενέσθαιἀλλὰ καὶ ὑβριστότατον εἰ χρὴ πιστεύειντοῖς ζωγράφοις ἐπιδεικνυμένοις τὰς παροι-νίας καὶ σφαγὰς αὐτῶν τί οὖν οὐχὶ καὶἔμπαλιν γένοιτ ἂν εὔμορφόν τι ἐκ δυοῖντοῖν ἀρίστοιν ξυντεθέν ὥσπερ ἐξ οἴνου καὶμέλιτος τὸ ξυναμφότερον ἥδιστον φημὶἔγωγε οὐ μὴν περί γε τῶν ἐμῶν ἔχω δια-

8

ΠΛΟΙΟΝ Η ΕΥΧΑΙ

ΛΥΚΙΝΟΣ Οὐκ ἐγὼ ἔλεγον ὅτι θᾶττοντοὺς γῦπας ἕωλος νεκρὸς ἐν φανερῷ κείμε-νος ἢ θέαμά τι τῶν παραδόξων Τιμόλαονδιαλάθοι κἂν εἰς Κόρινθον δέοι ἀπνευστὶθέοντα ἀπιέναι διὰ τοῦτο οὕτω φιλοθε-άμων σύ γε καὶ ἄοκνος τὰ τοιαῦταΤΙΜΟΛΑΟΣ Τί γὰρ ἔδει ποιεῖν ὦ Λυ-κῖνε σχολὴν ἄγοντα πυθόμενον οὕτωςὑπερμεγέθη ναῦν καὶ πέρα τοῦ μέτρου ἐςτὸν Πειραιᾶ καταπεπλευκέναι μίαν τῶνἀπ Αἰγύπτου ἐς Ἰταλίαν σιταγωγῶνοἶμαι δὲ καὶ σφώ σέ τε καὶ Σάμιππον του-τονί μὴ κατ ἄλλο τι ἐξ ἄστεος ἥκειν ἢ

13

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Μανθάνω ἄντανδρόν σετῷ Πλούτωνι παραδέδωκεν ἀνθ ἑαυτοῦκαὶ σὺ νῦν ἀντ ἐκείνου νεκρὸς εἶΗΡΑΚΛΗΣ Τοιοῦτό τιΔΙΟΓΕΝΗΣ Πῶς οὖν ἀκριβὴς ὢν ὁΑἰακὸς οὐ διέγνω σε μὴ ὄντα ἐκεῖνον ἀλλὰπαρεδέξατο ὑποβολιμαῖον Ἡρακλέα πα-ρόνταΗΡΑΚΛΗΣ Ὅτι ἐῴκειν ἀκριβῶςΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀληθῆ λέγεις ἀκριβῶςγάρ ὥστε αὐτὸς ἐκεῖνος εἶναι ὅρα γοῦν μὴτὸ ἐναντίον ἐστὶ καὶ σὺ μὲν εἶ ὁ Ἡρακλῆςτὸ δὲ εἴδωλον γεγάμηκεν τὴν Ἥβην παρὰτοῖς θεοῖςΗΡΑΚΛΗΣ Θρασὺς εἶ καὶ λάλος καὶ εἰμὴ παύσῃ σκώπτων εἰς ἐμέ εἴσῃ αὐτίκαοἵου θεοῦ εἴδωλόν εἰμιΔΙΟΓΕΝΗΣ Τὸ μὲν τόξον γυμνὸν καὶπρόχειρον ἐγὼ δὲ τί ἂν ἔτι φοβοίμην σεἅπαξ τεθνεώς ἀτὰρ εἰπέ μοι πρὸς τοῦ σοῦἩρακλέους ὁπότε ἐκεῖνος ἔζη συνῆς

90

αὐτῷ καὶ τότε εἴδωλον ὤν ἢ εἷς μὲν ἦτεπαρὰ τὸν βίον ἐπεὶ δὲ ἀπεθάνετε διαιρε-θέντες ὁ μὲν εἰς θεοὺς ἀπέπτατο σὺ δὲ τὸεἴδωλον ὥσπερ εἰκὸς ἦν εἰς ᾅδου πάρειΗΡΑΚΛΗΣ Ἐχρῆν μὲν μηδὲ ἀποκρίνε-σθαι πρὸς ἄνδρα ἐξεπίτηδες ἐρεσχηλοῦνταὅμως δ οὖν καὶ τοῦτο ἄκουσον ὁπόσονμὲν γὰρ Ἀμφιτρύωνος ἐν τῷ Ἡρακλεῖ ἦντοῦτο τέθνηκεν καί εἰμι ἐγὼ ἐκεῖνο πᾶν ὃδὲ ἦν τοῦ Διός ἐν οὐρανῷ σύνεστι τοῖς θεο-ῖςΔΙΟΓΕΝΗΣ Σαφῶς νῦν μανθάνω δύογὰρ φῂς ἔτεκεν ἡ Ἀλκμήνη κατὰ τὸ αὐτὸἩρακλέας τὸν μὲν ὑπ Ἀμφιτρύωνι τὸνδὲ παρὰ τοῦ Διός ὥστε ἐλελήθειτε δίδυμοιὄντες ὁμομήτριοιΗΡΑΚΛΗΣ Οὔκ ὦ μάταιε ὁ γὰραὐτὸς ἄμφω ἦμενΔΙΟΓΕΝΗΣ Οὐκ ἔστι μαθεῖν τοῦτοῥᾴδιον συνθέτους δύο ὄντας Ἡρακλέαςἐκτὸς εἰ μὴ ὥσπερ ἱπποκένταυρός τις ἦτε

91

12

τείνεσθαι ὡς τοιούτων ὄντων ἀλλὰ δέδιαμὴ τὸ ἑκατέρου κάλλος ἡ μῖξις συνέφθει-ρεν Οὐ πάνυ γοῦν συνήθη καὶ φίλα ἐξ ἀρχῆςἦν ὁ διάλογος καὶ ἡ κωμῳδία εἴ γε ὁ μὲνοἴκοι καθ ἑαυτὸν καὶ νὴ Δία ἐν τοῖς περι-πάτοις μετ ὀλίγων τὰς διατριβὰς ἐποιεῖτοἡ δὲ παραδοῦσα τῷ Διονύσῳ ἑαυτὴν θε-άτρῳ ὡμίλει καὶ ξυνέπαιζε καὶ ἐγελωτο-ποίει καὶ ἐπέσκωπτε καὶ ἐν ῥυθμῷ ἔβαινεπρὸς αὐλὸν ἐνίοτε καὶ τὸ ὅλον ἀναπαίστοιςμέτροις ἐποχουμένη τὰ πολλά τοὺς δὲ τοῦδιαλόγου ἑταίρους ἐχλεύαζε φροντιστὰςκαὶ μετεωρολέσχας καὶ τὰ τοιαῦτα προσα-γορεύουσα καὶ μίαν ταύτην προαίρεσινἐπεποίητο ἐκείνους ἐπισκώπτειν καὶ τὴνΔιονυσιακὴν ἐλευθερίαν καταχεῖν αὐτῶνἄρτι μὲν ἀεροβατοῦντας δεικνύουσα καὶ νε-φέλαις ξυνόντας ἄρτι δὲ ψυλλῶν πηδήμα-τα διαμετροῦντας ὡς δῆθεν τὰ ἀέρια λε-πτολογουμένους ὁ διάλογος δὲ σεμνο-

9

πράγματα μικρὸν μὲν ὑμῖν ὡς ὁρᾶτε τὸσκαφίδιον καὶ ὑπόσαθρόν ἐστιν καὶ διαρρεῖτὰ πολλά καὶ ἢν τραπῇ ἐπὶ θάτερα οἰχή-σεται περιτραπέν ὑμεῖς δὲ τοσοῦτοι ἅμαἥκετε πολλὰ ἐπιφερόμενοι ἕκαστος ἢν οὖνμετὰ τούτων ἐμβῆτε δέδια μὴ ὕστερον με-τανοήσητε καὶ μάλιστα ὁπόσοι νεῖν οὐκἐπίστασθεΕΡΜΗΣ Πῶς οὖν ποιήσαντες εὐπλοήσο-μενΧΑΡΩΝ Ἐγὼ ὑμῖν φράσω γυμνοὺςἐπιβαίνειν χρὴ τὰ περιττὰ ταῦτα πάντα ἐπὶτῆς ἠϊόνος καταλιπόντας μόλις γὰρ ἂν καὶοὕτως δέξαιτο ὑμᾶς τὸ πορθμεῖον σοὶ δέὦ Ἑρμῆ μελήσει τὸ ἀπὸ τούτου μηδέναπαραδέχεσθαι αὐτῶν ὃς ἂν μὴ ψιλὸς ᾖ καὶτὰ ἔπιπλα ὥσπερ ἔφην ἀποβαλών παρὰδὲ τὴν ἀποβάθραν ἑστὼς διαγίνωσκε αὐτο-ὺς καὶ ἀναλάμβανε γυμνοὺς ἐπιβαίνειν ἀνα-γκάζωνΕΡΜΗΣ Εὖ λέγεις καὶ οὕτω ποιήσω-

120

λυπεῖ ταῦτά σε ὑπὲρ τὴν μνήμην ἰόντα τίδακρύεις ὦ μάταιε οὐδὲ ταῦτά σε ὁ σοφὸςἈριστοτέλης ἐπαίδευσεν μὴ οἴεσθαιβέβαια εἶναι τὰ παρὰ τῆς τύχηςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ὁ σοφὸς ἐκεῖνοςἁπάντων κολάκων ἐπιτριπτότατος ὤν ἐμὲμόνον ἔασον τὰ Ἀριστοτέλους εἰδέναι ὅσαμὲν ᾔτησεν παρ ἐμοῦ οἷα δὲ ἐπέστελλενὡς δὲ κατεχρῆτό μου τῇ περὶ παιδείαν φι-λοτιμίᾳ θωπεύων καὶ ἐπαινῶν ἄρτι μὲνπρὸς τὸ κάλλος ὡς καὶ τοῦτο μέρος ὂντἀγαθοῦ ἄρτι δὲ ἐς τὰς πράξεις καὶ τὸνπλοῦτον καὶ γὰρ αὖ καὶ τοῦτο ἀγαθὸν ἡγε-ῖτο εἶναι ὡς μὴ αἰσχύνοιτο καὶ αὐτὸς λαμ-βάνων γόης ὦ Διόγενες ἅνθρωπος καὶ τε-χνίτης πλὴν ἀλλὰ τοῦτό γε ἀπολέλαυκατῆς σοφίας αὐτοῦ τὸ λυπεῖσθαι ὡς ἐπὶ με-γίστοις ἀγαθοῖς ἐκείνοις ἃ κατηριθμήσωμικρῷ γε ἔμπροσθενΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλ οἶσθα ὃ δράσεις ἄκοςγάρ σοι τῆς λύπης ὑποθήσομαι ἐπεὶ ἐντα-

101

τάτας ἐποιεῖτο τὰς συνουσίας φύσεώς τεπέρι καὶ ἀρετῆς φιλοσοφῶν ὥστε τὸ τῶνμουσικῶν τοῦτο δὶς διὰ πασῶν εἶναι τὴνἁρμονίαν ἀπὸ τοῦ ὀξυτάτου ἐς τὸ βαρύτα-τον καὶ ὅμως ἐτολμήσαμεν ἡμεῖς τὰοὕτως ἔχοντα πρὸς ἄλληλα ξυναγαγεῖν καὶξυναρμόσαι οὐ πάνυ πειθόμενα οὐδὲ εὐμα-ρῶς ἀνεχόμενα τὴν κοινωνίαν Δέδια τοίνυν μὴ αὖθις ὅμοιόν τι τῷ Προ-μηθεῖ τῷ σῷ πεποιηκὼς φαίνωμαι τὸ θῆλυτῷ ἄρρενι ἐγκαταμίξας καὶ δι αὐτὸ δίκηνὑπόσχω μᾶλλον δὲ καὶ κατ ἄλλο τι τοιο-ῦτος ἂν φανείην ἐξαπατῶν ἴσως τοὺςἀκούοντας καὶ ὀστᾶ παραθεὶς αὐτοῖς κεκα-λυμμένα τῇ πιμελῇ γέλωτα κωμικὸν ὑπὸσεμνότητι φιλοσόφῳ τὸ γὰρ τῆς κλεπτι-κῆς ndash καὶ γὰρ κλεπτικῆς ὁ θεός ndash ἄπαγετοῦτο μόνον οὐκ ἂν εἴποις ἐνεῖναι τοῖς ἡμε-τέροις ἢ παρὰ τοῦ γὰρ ἂν ἐκλέπτομεν εἰμὴ ἄρα τις ἐμὲ διέλαθεν τοιούτους ἱππο-κάμπους καὶ τραγελάφους καὶ αὐτὸς συ-

10

ντεθεικώς πλὴν ἀλλὰ τί ἂν πάθοιμι ἐμμε-νετέον γὰρ οἷς ἅπαξ προειλόμην ἐπεὶ τόγε μεταβουλεύεσθαι Ἐπιμηθέως ἔργον οὐΠρομηθέως ἐστίν

11

ῦθά γε ἐλλέβορος οὐ φύεται σὺ δὲ κἂν τὸΛήθης ὕδωρ χανδὸν ἐπισπασάμενος πίεκαὶ αὖθις πίε καὶ πολλάκις οὕτω γὰρ ἂνπαύσαιο ἐπὶ τοῖς Ἀριστοτέλους ἀγαθοῖςἀνιώμενος καὶ γὰρ Κλεῖτον ἐκεῖνον ὁρῶκαὶ Καλλισθένην καὶ ἄλλους πολλοὺς ἐπὶσὲ ὁρμῶντας ὡς διασπάσαιντο καὶ ἀμύναι-ντο σε ὧν ἔδρασας αὐτούς ὥστε τὴνἑτέραν σὺ ταύτην βάδιζε καὶ πῖνε πολ-λάκις ὡς ἔφην

ΕΡΜΟΥ ΚΑΙ ΧΑΡΩΝΟΣ

ΕΡΜΗΣ Λογισώμεθα ὦ πορθμεῦ εἰδοκεῖ ὁπόσα μοι ὀφείλεις ἤδη ὅπως μὴαὖθις ἐρίζωμέν τι περὶ αὐτῶν ΧΑΡΩΝ Λογισώμεθα ὦ Ἑρμῆ ἄμει-νον γὰρ ὡρίσθαι καὶ ἀπραγμονέστερονΕΡΜΗΣ Ἄγκυραν ἐντειλαμένῳ ἐκόμισαπέντε δραχμῶν

102

ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Σχεδὸν ἀμφὶ τὰεἴκοσιΣΙΜΥΛΟΣ Ἤδη μανθάνω ἅτινά σοιἐκεῖνος ἐχαρίζετοΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Πλὴν ἀλλὰ πολὺἐκείνων ἀξιώτερος κληρονομεῖν εἰ καὶβάρβαρος ἦν καὶ ὄλεθρος ὃν ἤδη καὶαὐτῶν οἱ ἄριστοι θεραπεύουσιν ἐκεῖνοςτοίνυν ἐκληρονόμησέ μου καὶ νῦν ἐν τοῖςεὐπατρίδαις ἀριθμεῖται ὑπεξυρημένος μὲντὸ γένειον καὶ βαρβαρίζων Κόδρου δὲεὐγενέστερος καὶ Νιρέως καλλίων καὶὈδυσσέως συνετώτερος λεγόμενος εἶναιΣΙΜΥΛΟΣ Οὔ μοι μέλει καὶ στρατη-γησάτω τῆς Ἑλλάδος εἰ δοκεῖ ἐκεῖνοι δὲltμὴgt κληρονομείτωσαν μόνον

ΧΑΡΩΝΟΣ ΚΑΙ ΕΡΜΟΥ

ΧΑΡΩΝ Ἀκούσατε ὡς ἔχει ὑμῖν τὰ

119

δεθῆναί με πρὸς τὸ ἐφίππιον εἰ μέλλω με-νεῖν τε ἄνω καὶ ἕξεσθαι τοῦ χαλινοῦΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἐγώ σοι ὦ Σάμιππεἡγήσομαι τῶν ἱππέων Λυκῖνος δὲ τὸ δεξι-ὸν κέρας ἐχέτω δίκαιος δ ἂν εἴην τυχεῖνπαρὰ σοῦ τῶν μεγίστων τοσούτοις σε μεδί-μνοις δωρησάμενος ἐπισήμου χρυσίουΣΑΜΙΠΠΟΣ Καὶ αὐτοὺς ἐρώμεθα ὦἈδείμαντε τοὺς ἱππέας εἰ δέξονται ἄρχο-ντά σε σφῶν γενέσθαι ὅτῳ δοκεῖ ὦ ἱππε-ῖς Ἀδείμαντον ἱππαρχεῖν ἀνατεινάτω τὴνχεῖραΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Πάντες ὡς ὁρᾷς ὦΣάμιππε ἐχειροτόνησανΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ σὺ μὲν ἄρχε τῆς ἵπ-που Λυκῖνος δὲ ἐχέτω τὸ δεξιόν οὑτοσὶ δὲΤιμόλαος ἐπὶ τοῦ εὐωνύμου τετάξεταιἐγὼ δὲ κατὰ μέσον ὡς νόμος βασιλεῦσιτῶν Περσῶν ἐπειδὰν αὐτοὶ συμπαρῶσιπροΐωμεν δὲ ἤδη τὴν ἐπὶ Κορίνθου διὰ τῆςὀρεινῆς ἐπευξάμενοι τῷ βασιλείῳ Διί

40

φὴς κυβερνήτην τὸν Ἥρωνα ἢ τοῦ Νη-ρέως ἡλικιώτην ὃς τοσοῦτον ἀπεσφάλητῆς ὁδοῦ ἀλλὰ τί τοῦτο οὐκ Ἀδείμαντοςἐκεῖνός ἐστιΤΙΜΟΛΑΟΣ Πάνυ μὲν οὖν Ἀδείμα-ντος αὐτός ἐμβοήσωμεν οὖν Ἀδείμαντεσέ φημι τὸν Μυρρινούσιον τὸν Στρομβί-χουΛΥΚΙΝΟΣ Δυεῖν θάτερον ἢ δυσχεραί-νει καθ ἡμῶν ἢ ἐκκεκώφωται Ἀδείμαντοςγάρ οὐκ ἄλλος τίς ἐστι Πάνυ ἤδη σαφῶςὁρῶ καὶ θοἰμάτιον αὐτοῦ καὶ τὸ βάδισμαἐκείνου καὶ ἐν χρῷ ἡ κουρά ἐπιτείνωμενδὲ ὅμως τὸν περίπατον ὡς καταλάβωμεναὐτόν ἢν μὴ τοῦ ἱματίου λαβόμενοι σε ἐπι-στρέψωμεν ὦ Ἀδείμαντε οὐχ ὑπακούσειἡμῖν βοῶσιν ἀλλὰ καὶ φροντίζοντι ἔοικαςἐπὶ συννοίας τινὸς οὐ μικρὸν οὐδὲ εὐκατα-φρόνητον πρᾶγμα ὡς δοκεῖς ἀνακυκλῶνΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Οὐδέν ὦ Λυκῖνε χα-λεπόν ἀλλά με κενή τις ἔννοια μεταξὺ βα-

21

οὐκ ὀλίγα τῶν ἐραστῶν ἀπολέλαυκα μονο-νουχὶ προσκυνούμενος ὑπ αὐτῶν καὶ ἐθρυ-πτόμην δὲ πολλάκις καὶ ἀπέκλειον αὐτῶντινας ἐνίοτε οἱ δὲ ἡμιλλῶντο καὶ ἀλλήλουςὑπερεβάλλοντο ἐν τῇ περὶ ἐμὲ φιλοτιμίᾳΣΙΜΥΛΟΣ Τέλος δ οὖν πῶς ἐβουλεύ-σω περὶ τῶν κτημάτωνΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Εἰς τὸ φανερὸν μὲνἕκαστον αὐτῶν κληρονόμον ἀπολιπεῖν ἔφα-σκον ὁ δ ἐπίστευέν τε ἂν καὶ κολακευτι-κώτερον παρεσκεύαζεν αὑτόν ἄλλας δὲτὰς ἀληθεῖς διαθήκας ἐκείνας ἔχων κατέλι-πον οἰμώζειν ἅπασι φράσαςΣΙΜΥΛΟΣ Τίνα δὲ αἱ τελευταῖαι τὸνκληρονόμον ἔσχον ἦ πού τινα τῶν ἀπὸ τοῦγένουςΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Οὐ μὰ Δία ἀλλὰ νε-ώνητόν τινα τῶν μειρακίων τῶν ὡραίωνΦρύγα ΣΙΜΥΛΟΣ Ἀμφὶ πόσα ἔτη ὦ Πολύ-στρατε

118

ΧΑΡΩΝ Πολλοῦ λέγειςΕΡΜΗΣ Νὴ τὸν Ἀϊδωνέα τῶν πέντεὠνησάμην καὶ τροπωτῆρα δύο ὀβολῶνΧΑΡΩΝ Τίθει πέντε δραχμὰς καὶ ὀβο-λοὺς δύοΕΡΜΗΣ Καὶ ἀκέστραν ὑπὲρ τοῦ ἱστίουπέντε ὀβολοὺς ἐγὼ κατέβαλονΧΑΡΩΝ Καὶ τούτους προστίθειΕΡΜΗΣ Καὶ κηρὸν ὡς ἐπιπλάσαι τοῦσκαφιδίου τὰ ἀνεῳγότα καὶ ἥλους δὲ καὶκαλῴδιον ἀφ οὗ τὴν ὑπέραν ἐποίησας δύοδραχμῶν ἅπανταΧΑΡΩΝ Καὶ ἄξια ταῦτα ὠνήσω ΕΡΜΗΣ Ταῦτά ἐστιν εἰ μή τι ἄλλοἡμᾶς διέλαθεν ἐν τῷ λογισμῷ πότε δ οὖνταῦτα ἀποδώσειν φῄςΧΑΡΩΝ Νῦν μέν ὦ Ἑρμῆ ἀδύνατονἢν δὲ λοιμός τις ἢ πόλεμος καταπέμψῃἀθρόους τινάς ἐνέσται τότε ἀποκερδᾶναιπαραλογιζόμενον ἐν τῷ πλήθει τὰ πορθμε-ῖα

103

δίζοντα ὑπελθοῦσα παρακοῦσαι ὑμῶν ἐποί-ησεν ἀτενὲς πρὸς αὐτὴν ἅπαντι τῷ λογι-σμῷ ἀποβλέποντα ΛΥΚΙΝΟΣ Τίς αὕτη μὴ γὰρ ὀκνήσῃςεἰπεῖν εἰ μή τίς ἐστι τῶν πάνυ ἀπορρήτωνκαίτοι ἐτελέσθημεν ὡς οἶσθα καὶ σιγᾶνμεμαθήκαμενΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀλλ αἰσχύνομαι ἔγω-γε εἰπεῖν πρὸς ὑμᾶς οὕτω γὰρ μειρακι-ῶδες ὑμῖν δόξει τὸ φρόντισμαΛΥΚΙΝΟΣ Μῶν ἐρωτικόν τί ἐστινοὐδὲ γὰρ οὐδὲ τοῦτο ἀμυήτοις ἡμῖν ἐξαγο-ρεύσεις ἀλλὰ ὑπὸ λαμπρᾷ τῇ δᾳδὶ καὶαὐτοῖς τετελεσμένοιςΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Οὐδέν ὦ θαυμάσιετοιοῦτον ἀλλά τινα πλοῦτον ἐμαυτῷ ἀνε-πλαττόμην ἣν κενὴν μακαρίαν οἱ πολλοὶκαλοῦσιν καί μοι ἐν ἀκμῇ τῆς περιουσίαςκαὶ τρυφῆς ἐπέστητεΛΥΚΙΝΟΣ Οὐκοῦν τὸ προχειρότατοντοῦτο κοινὸς Ἑρμᾶς φασι καὶ ἐς μέσον

22

κόσμει τό τε ἱππικὸν καὶ τοὺς ἀνέρας τοὺςἀσπιδιώτας ἐθέλω γὰρ εἰδέναι οἷ βαδιε-ῖσθε τοσοῦτοι ὄντες ἐξ Ἀρκαδίας ἢ ἐπὶ τί-νας ἀθλίους πρώτους ἀφίξεσθεΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἄκουε ὦ Λυκῖνε μᾶλλονδέ εἴ σοι φίλον ἀκολούθει μεθ ἡμῶν ἵπ-παρχον γάρ σε τῶν πεντακισχιλίων ἀποφα-νῶΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλὰ τῆς μὲν τιμῆς ὦ βα-σιλεῦ χάριν οἶδά σοι καὶ ὑποκύψας ἐς τὸΠερσικὸν προσκυνῶ σε περιαγαγὼν εἰς το-ὐπίσω τὼ χεῖρε τιμῶν τὴν τιάραν ὀρθὴνοὖσαν καὶ τὸ διάδημα σὺ δὲ τῶν ἐρρω-μένων τούτων τινὰ ποίησον ἵππαρχον ἐγὼγάρ σοι δεινῶς ἄφιππός εἰμι καὶ οὐδὲ ὅλωςἐπέβην ἵππου ἐν τῷ πρὸ τοῦ χρόνῳ δέδιατοίνυν μὴ τοῦ σαλπιγκτοῦ ἐποτρύνοντοςκαταπεσὼν ἔγωγε συμπατηθῶ ἐν τῇ τύρβῃὑπὸ τοσαύταις ὁπλαῖς ἢ καὶ θυμοειδὴς ὢνὁ ἵππος ἐξενέγκῃ με τὸν χαλινὸν ἐνδακὼνἐς μέσους τοὺς πολεμίους ἢ δεήσει κατα-

39

ΕΡΜΗΣ Νῦν οὖν ἐγὼ καθεδοῦμαι τὰκάκιστα εὐχόμενος γενέσθαι ὡς ἂν ἀπὸτούτων ἀπολάβοιμιΧΑΡΩΝ Οὐκ ἔστιν ἄλλως ὦ Ἑρμῆνῦν δὲ ὀλίγοι ὡς ὁρᾷς ἀφικνοῦνται ἡμῖνεἰρήνη γάρΕΡΜΗΣ Ἄμεινον οὕτως εἰ καὶ ἡμῖν πα-ρατείνοιτο ὑπὸ σοῦ τὸ ὄφλημα πλὴν ἀλλοἱ μὲν παλαιοί ὦ Χάρων οἶσθα οἷοι παρε-γίγνοντο ἀνδρεῖοι ἅπαντες αἵματοςἀνάπλεῳ καὶ τραυματίαι οἱ πολλοί νῦν δὲἢ φαρμάκῳ τις ὑπὸ τοῦ παιδὸς ἀποθανὼν ἢὑπὸ τῆς γυναικὸς ἢ ὑπὸ τρυφῆς ἐξῳδηκὼςτὴν γαστέρα καὶ τὰ σκέλη ὠχροὶ ἅπαντεςκαὶ ἀγεννεῖς οὐδὲν ὅμοιοι ἐκείνοις οἱ δὲπλεῖστοι αὐτῶν διὰ χρήματα ἥκουσιν ἐπι-βουλεύοντες ἀλλήλοις ὡς ἐοίκασιΧΑΡΩΝ Πάνυ γὰρ περιπόθητά ἐστι τα-ῦτα ΕΡΜΗΣ Οὐκοῦν οὐδ ἐγὼ δόξαιμι ἂνἁμαρτάνειν πικρῶς ἀπαιτῶν τὰ ὀφειλόμε-

104

κοῦτος ὤν ὀδόντας τέτταρας ἔχωνΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Νὴ Δία τοὺς ἀρί-στους γε τῶν ἐν τῇ πόλει καὶ γέροντά μεκαὶ φαλακρόν ὡς ὁρᾷς ὄντα καὶ λημῶνταπροσέτι καὶ κορυζῶντα ὑπερήδοντο θερα-πεύοντες καὶ μακάριος ἦν αὐτῶν ὅντινα ἂνκαὶ μόνον προσέβλεψαΣΙΜΥΛΟΣ Μῶν καὶ σύ τινα ὥσπερ ὁΦάων τὴν Ἀφροδίτην ἐκ Χίου διεπόρθμευ-σας εἶτά σοι εὐξαμένῳ ἔδωκεν νέον εἶναικαὶ καλὸν ἐξ ὑπαρχῆς καὶ ἀξιέραστονΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Οὔκ ἀλλὰ τοιοῦτοςὢν περιπόθητος ἦν ΣΙΜΥΛΟΣ Αἰνίγματα λέγειςΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Καὶ μὴν πρόδηλόςγε ὁ ἔρως οὑτοσὶ πολὺς ὢν ὁ περὶ τοὺςἀτέκνους καὶ πλουσίους γέρονταςΣΙΜΥΛΟΣ Νῦν μανθάνω σου τὸ κάλ-λος ὦ θαυμάσιε ὅτι παρὰ τῆς χρυσῆςἈφροδίτης ἦνΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Ἀτάρ ὦ Σιμύλε

117

ριοι καὶ τὸ πᾶν εἰς πέντε μυριάδας ὁπλιτι-κόν ἱππεῖς δὲ ἀμφὶ τοὺς πεντακισχιλίουςἐγὼ δὲ χειροτονητὸς ὑφ ἁπάντων προκρι-θεὶς ἄρχων ἄριστος εἶναι δόξας ἀνθρώπωνἡγεῖσθαι καὶ πράγμασι χρῆσθαι ὡς τοῦτόγε αὐτὸ ἡδύ μείζω εἶναι τῶν ἄλλων βασι-λέων ἅτε ἀρετῇ προχειρισθέντα ὑπὸ τῆςστρατιᾶς ἄρχειν οὐ κληρονόμον γενόμενονἄλλου πονήσαντος ἐς τὴν βασιλείαν ἐπεὶτῷ Ἀδειμάντου θησαυρῷ παραπλήσιον τὸτοιοῦτο καὶ τὸ πρᾶγμα οὐχ ὅμοιον ἡδύὥσπερ ὅταν ἴδῃ τις αὐτὸς δι αὑτοῦ κτη-σάμενος τὴν δυναστείανΛΥΚΙΝΟΣ Παπαῖ ὦ Σάμιππε οὐδὲνμικρόν ἀλλὰ τὸ κεφάλαιον αὐτὸ τῶν ἀγα-θῶν ἁπάντων σύ γε ᾔτησας ἄρχειν ἀσπί-δος τοσαύτης ἄριστος δὴ προκριθεὶς ὑπὸτῶν πεντακισμυρίων τοιοῦτον ἡμῖν ἡ Μα-ντίνεια θαυμαστὸν βασιλέα καὶ στρατηγὸνἐλελήθει ἀνατρέφουσα πλὴν ἀλλὰ βασί-λευε καὶ ἡγοῦ τῶν στρατιωτῶν καὶ δια-

38

κατατίθει φέρων τὸν πλοῦτον ἄξιον γὰρἀπολαῦσαι τὸ μέρος φίλους ὄντας τῆςἈδειμάντου τρυφῆςΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀπελείφθην μὲν ὑμῶνεὐθὺς ἐν τῇ πρώτῃ ἐς τὴν ναῦν ἐπιβάσειἐπεὶ σέ ὦ Λυκῖνε κατέστησα ἐς τὸ ἀσφα-λές περιμετροῦντος γάρ μου τῆς ἀγκύραςτὸ πάχος οὐκ οἶδ ὅπου ὑμεῖς ἀπέστητεἸδὼν δὲ ὅμως τὰ πάντα ἠρόμην τινὰ τῶνναυτῶν ὁπόσην ἀποφέρει ἡ ναῦς τῷ δε-σπότῃ ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ κατ ἔτος ἕκαστοντὴν μισθοφορίαν ὁ δέ μοι Δώδεκα ἔφηἈττικὰ τάλαντα εἰ πρὸς τοὐλάχιστόν τιςλογίζοιτο τοὐντεῦθεν οὖν ἐπανιὼν ἐλογι-ζόμην εἴ τις θεῶν τὴν ναῦν ἄφνω ἐμὴν ποι-ήσειεν εἶναι οἷον ἄν ὡς εὐδαίμονα βίονἐπεβίωσα εὖ ποιῶν τοὺς φίλους καὶ ἐπι-πλέων ἐνίοτε μὲν αὐτός ἐνίοτε δὲ οἰκέταςἐκπέμπων εἶτα ἐκ τῶν δώδεκα ἐκείνωνταλάντων οἰκίαν τε ἤδη ᾠκοδομησάμην ἐνἐπικαίρῳ μικρὸν ὑπὲρ τὴν Ποικίλην τὴν

23

σοι παράδοξον τοῦτο δόξειΣΙΜΥΛΟΣ Παράδοξον εἰ γέρων τε καὶἀσθενὴς ἄτεκνός τε προσέτι ἥδεσθαι τοῖςἐν τῷ βίῳ ἐδύνασοΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Τὸ μὲν πρῶτον ἅπα-ντα ἐδυνάμην ἔτι καὶ παῖδες ὡραῖοι ἦσανπολλοὶ καὶ γυναῖκες ἁβρόταται καὶ μύρακαὶ οἶνος ἀνθοσμίας καὶ τράπεζα ὑπὲρ τὰςἐν ΣικελίᾳΣΙΜΥΛΟΣ Καινὰ ταῦτα ἐγὼ γάρ σεπάνυ φειδόμενον ἠπιστάμην ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Ἀλλ ἐπέρρει μοι ὦγενναῖε παρὰ ἄλλων τὰ ἀγαθά καὶ ἕωθενμὲν εὐθὺς ἐπὶ θύρας ἐφοίτων μάλα πολλοίμετὰ δὲ παντοῖά μοι δῶρα προσήγετο ἁπα-νταχόθεν τῆς γῆς τὰ κάλλισταΣΙΜΥΛΟΣ Ἐτυράννησας ὦ Πολύστρα-τε μετ ἐμέΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐραστὰςεἶχον μυρίουςΣΙΜΥΛΟΣ Ἐγέλασα ἐραστὰς σὺ τηλι-

116

να παρὰ σοῦ

ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ ΚΑΙ ΕΡΜΟΥ

ΠΛΟΥΤΩΝ Τὸν γέροντα οἶσθα τὸνπάνυ γεγηρακότα λέγω τὸν πλούσιονΕὐκράτην ᾧ παῖδες μὲν οὐκ εἰσίν οἱ τὸνκλῆρον δὲ θηρῶντες πεντακισμύριοιΕΡΜΗΣ Ναί τὸν Σικυώνιον φῄς τίοὖνΠΛΟΥΤΩΝ Ἐκεῖνον μέν ὦ Ἑρμῆζῆν ἔασον ἐπὶ τοῖς ἐνενήκοντα ἔτεσιν ἃ βε-βίωκεν ἐπιμετρήσας ἄλλα τοσαῦτα εἴ γεοἷόν τε ἦν καὶ ἔτι πλείω τοὺς δὲ κόλακαςαὐτοῦ Χαρῖνον τὸν νέον καὶ Δάμωνα καὶτοὺς ἄλλους κατάσπασον ἐφεξῆς ἅπανταςΕΡΜΗΣ Ἄτοπον ἂν δόξειε τὸ τοιοῦτονΠΛΟΥΤΩΝ Οὐ μὲν οὖν ἀλλὰ δι-καιότατον τί γὰρ ἐκεῖνοι παθόντες εὔχο-νται ἀποθανεῖν ἐκεῖνον ἢ τῶν χρημάτων

105

παρὰ τὸν Ἰλισσὸν ἐκείνην τὴν πατρῴανἀφείς καὶ οἰκέτας ὠνούμην καὶ ἐσθῆταςκαὶ ζεύγη καὶ ἵππους νυνὶ δὲ ἤδη καὶἔπλεον ὑφ ἁπάντων εὐδαιμονιζόμενος τῶνἐπιβατῶν φοβερὸς τοῖς ναύταις καὶ μονο-νουχὶ βασιλεὺς νομιζόμενος ἔτι δέ μοι τὰκατὰ τὴν ναῦν εὐθετίζοντι καὶ ἐς λιμέναπόρρωθεν ἀποβλέποντι ἐπιστάς ὦ Λυκῖνεκατέδυσας τὸν πλοῦτον καὶ ἀνέτρεψας εὖφερόμενον τὸ σκάφος οὐρίῳ τῆς εὐχῆςπνεύματιΛΥΚΙΝΟΣ Οὐκοῦν ὦ γενναῖε λαβόμε-νός μου ἄπαγε πρὸς τὸν στρατηγὸν ὥς τιναπειρατὴν ἢ καταποντιστήν ὃς τηλικοῦτονναυάγιον εἴργασμαι καὶ ταῦτα ἐν γῇ κατὰτὴν ἐκ Πειραιῶς ἐς τὸ ἄστυ ἀλλὰ ὅραὅπως παραμυθήσομαί σου τὸ πταῖσμαπέντε γάρ εἰ βούλει καλλίω καὶ μείζω τοῦΑἰγυπτίου πλοίου ἤδη ἔχε καὶ τὸ μέγι-στον οὐδὲ καταδῦναι δυνάμενα καὶ τάχασοι πεντάκις ἐξ Αἰγύπτου κατ ἔτος ἕκα-

24

λεῖς τὴν ὑπόσχεσιν ἀλλὰ σὺ ἤδη ὁ Σάμιπ-πος εὔχουΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἐγὼ δὲ ndash ἠπειρώτης γάρεἰμι Ἀρκὰς ἐκ Μαντινείας ὡς ἴστε ndash ναῦνμὲν οὐκ αἰτήσω μοι γενέσθαι ἥν γε τοῖςπολίταις ἐπιδείξασθαι ἀδύνατον οὐδὲ μι-κρολογήσομαι πρὸς τοὺς θεοὺς θησαυρὸναἰτῶν καὶ μεμετρημένον χρυσίον ἀλλὰ δύ-νανται γὰρ πάντα οἱ θεοί καὶ τὰ μέγισταεἶναι δοκοῦντα καὶ ὁ νόμος τῆς εὐχῆς ὃνΤιμόλαος ἔθηκε φήσας μηδὲν ὀκνεῖν αἰτε-ῖν ὡς ἐκείνων πρὸς οὐδὲν ἀνανευόντωναἰτῶ δὴ βασιλεὺς γενέσθαι οὐχ οἷοςἈλέξανδρος ὁ Φιλίππου ἢ Πτολεμαῖος ἢΜιθριδάτης ἢ εἴ τις ἄλλος ἐκδεξάμενος τὴνβασιλείαν παρὰ πατρὸς ἦρξεν ἀλλά μοι τὸπρῶτον ἀπὸ λῃστείας ἀρξαμένῳ ἑταῖροικαὶ συνωμόται ὅσον τριάκοντα πιστοὶμάλα καὶ πρόθυμοι γενέσθωσαν εἶτα κατὀλίγον τριακόσιοι προσιόντες ἡμῖν ἄλλοςἐπ ἄλλῳ εἶτα χίλιοι καὶ μετ οὐ πολὺ μύ-

37

ἀντιποιοῦνται οὐδὲν προσήκοντες ὃ δὲπάντων ἐστὶ μιαρώτατον ὅτι καὶ τὰ τοια-ῦτα εὐχόμενοι ὅμως θεραπεύουσιν ἔν γε τῷφανερῷ καὶ νοσοῦντος ἃ μὲν βουλεύονταιπᾶσι πρόδηλα θύσειν δὲ ὅμως ὑπισχνο-ῦνται ἢν ῥαΐσῃ καὶ ὅλως ποικίλη τις ἡ κο-λακεία τῶν ἀνδρῶν διὰ ταῦτα ὁ μὲν ἔστωἀθάνατος οἱ δὲ προαπίτωσαν αὐτοῦ μάτηνἐπιχανόντεςΕΡΜΗΣ Γελοῖα πείσονται πανοῦργοιὄντεςΠΛΟΥΤΩΝ Πολλὰ κἀκεῖνος εὖ μάλαδιαβουκολεῖ αὐτοὺς καὶ ἐλπίζει καὶ ὅλωςldquoαἰεὶ θανέοντι ἐοικὼςrdquo ἔρρωται πολὺ μᾶλ-λον τῶν νέων οἱ δὲ ἤδη τὸν κλῆρον ἐν σφί-σι διῃρημένοι βόσκονται ζωὴν μακαρίανπρὸς ἑαυτοὺς τιθέντες Οὐκοῦν ὁ μὲν ἀπο-δυσάμενος τὸ γῆρας ὥσπερ Ἰόλεως ἀνηβη-σάτω οἱ δὲ ἀπὸ μέσων τῶν ἐλπίδων τὸνὀνειροποληθέντα πλοῦτον ἀπολιπόντεςἡκέτωσαν ἤδη κακοὶ κακῶς ἀποθανόντες

106

ἄφνω ἀπέθανον τοῦ τέγους μοι ἐπιπε-σόντος καὶ νῦν Ἑρμόλαος ἔχει τἀμὰὥσπερ τις λάβραξ καὶ τὸ ἄγκιστρον τῷ δε-λέατι συγκατασπάσαςΔΑΜΝΙΠΠΟΣ Οὐ μόνον ἀλλὰ καὶαὐτόν σε τὸν ἁλιέα ὥστε τὸ σόφισμα κατὰσαυτοῦ συντέθεικας ΚΝΗΜΩΝ Ἔοικα οἰμώζω τοιγαροῦν

ΣΙΜΥΛΟΥ ΚΑΙ ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΥ

ΣΙΜΥΛΟΣ Ἥκεις ποτέ ὦ Πολύστρα-τε καὶ σὺ παρ ἡμᾶς ἔτη οἶμαι οὐ πολὺἀποδέοντα τῶν ἑκατὸν βεβιωκώςΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Ὀκτὼ ἐπὶ τοῖς ἐνε-νήκοντα ὦ ΣιμύλεΣΙΜΥΛΟΣ Πῶς δαὶ τὰ μετ ἐμὲ ταῦταἐβίως τριάκοντα ἐγὼ γὰρ ἀμφὶ τὰ ἑβδομή-κοντά σου ὄντος ἀπέθανονΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Ὑπερήδιστα εἰ καί

115

σου πλουσιωτέρους γενομένους ἐκπε-σόντας ἐν βραχεῖ τῶν ἀγαθῶν ἁπάντωνἵνα δέ σοι καὶ τούτους ἀφῶ τό γε ὑγιαίνεινἐχέγγυον οἴει σοι γενήσεσθαι καὶ βέβαιονἢ οὐχ ὁρᾷς πολλοὺς τῶν πλουσίων κακο-δαιμόνως διάγοντας ὑπὸ τῶν ἀλγηδόνωντοὺς μὲν οὐδὲ βαδίζειν δυναμένους ἐνίουςδὲ τυφλοὺς ἢ τῶν ἐντοσθιδίων τι ἀλγο-ῦντας ὅτι μὲν γὰρ οὐκ ἂν ἕλοιο πλουτῶνδὶς τοσοῦτον πλοῦτον ὅμοια πάσχειν Φανο-μάχῳ τῷ πλουσίῳ καὶ θηλύνεσθαι ὡς ἐκε-ῖνος εὖ οἶδα κἂν μὴ εἴπῃς ἐῶ λέγειν ὅσαςἐπιβουλὰς μετὰ τοῦ πλούτου καὶ λῃστὰςκαὶ φθόνον καὶ μῖσος παρὰ τῶν πολλῶνὁρᾷς οἵων σοι πραγμάτων αἴτιος ὁ θησαυ-ρὸς γίγνεταιΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀεὶ σύ μοι ὦ Λυκῖνεὑπεναντίος ὥστε οὐδὲ τὴν χοίνικα ἔτιλήψῃ ἐς τέλος μου τῆς εὐχῆς ἐπηρεάζων ΛΥΚΙΝΟΣ Τοῦτο μὲν ἤδη κατὰ τοὺςπολλοὺς τῶν πλουσίων ἀναδύῃ καὶ ἀνακα-

36

στον σιταγωγείτωσαν σιταγωγίαν εἰ καίὦ ναυκλήρων ἄριστε δῆλος εἶ ἀφόρητοςἡμῖν τότε γενησόμενος ὃς γὰρ ἔτι ἑνὸςπλοίου τουτουὶ δεσπότης ὢν παρήκουεςβοώντων εἰ πέντε κτήσαιο πρὸς τούτῳτριάρμενα πάντα καὶ ἀνώλεθρα οὐδὲ ὄψειδηλαδὴ τοὺς φίλους σὺ μὲν οὖν εὐπλόει ὦβέλτιστε ἡμεῖς δὲ ἐν Πειραιεῖ καθεδούμε-θα τοὺς ἐξ Αἰγύπτου ἢ Ἰταλίας καταπλέο-ντας ἀνακρίνοντες εἴ που τὸ μέγα Ἀδει-μάντου πλοῖον τὴν Ἶσίν τις εἶδενΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ὁρᾷς διὰ τοῦτοὤκνουν εἰπεῖν ἃ ἐνενόουν εἰδὼς ὅτι ἐνγέλωτι καὶ σκώμματι ποιήσεσθέ μου τὴνεὐχήν ὥστε ἐπιστὰς μικρόν ἔστ ἂν ὑμεῖςπροχωρήσητε ἀποπλευσοῦμαι πάλιν ἐπὶτῆς νεώς πολὺ γὰρ ἄμεινον τοῖς ναύταιςπροσλαλεῖν ἢ ὑφ ὑμῶν καταγελᾶσθαιΛΥΚΙΝΟΣ Μηδαμῶς ἐπεὶ συνεμβη-σόμεθά σοι καὶ αὐτοὶ ἐπιστάντεςΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀλλὰ ὑφαιρήσω τὴν

25

ΚΝΗΜΩΝΟΣ ΚΑΙ ΔΑΜΝΙΠΠΟΥ

ΚΝΗΜΩΝ Τοῦτο ἐκεῖνο τὸ τῆς παροι-μίας ὁ νεβρὸς τὸν λέοντα ΔΑΜΝΙΠΠΟΣ Τί ἀγανακτεῖς ὦ Κνή-μωνΚΝΗΜΩΝ Πυνθάνῃ ὅ τι ἀγανακτῶκληρονόμον ἀκούσιον καταλέλοιπα κατα-σοφισθεὶς ἄθλιος οὓς ἐβουλόμην ἂν μάλι-στα σχεῖν τἀμὰ παραλιπώνΔΑΜΝΙΠΠΟΣ Πῶς τοῦτο ἐγένετοΚΝΗΜΩΝ Ἑρμόλαον τὸν πάνυ πλού-σιον ἄτεκνον ὄντα ἐθεράπευον ἐπὶ θανάτῳκἀκεῖνος οὐκ ἀηδῶς τὴν θεραπείαν προσίε-το ἔδοξε δή μοι καὶ σοφὸν τοῦτο εἶναιθέσθαι διαθήκας εἰς τὸ φανερόν ἐν αἷςἐκείνῳ καταλέλοιπα τἀμὰ πάντα ὡς κἀκε-ῖνος ζηλώσειεν καὶ τὰ αὐτὰ πράξειενΔΑΜΝΙΠΠΟΣ Τί οὖν δὴ ἐκεῖνοςΚΝΗΜΩΝ Ὅ τι μὲν αὐτὸς ἐνέγραψενταῖς ἑαυτοῦ διαθήκαις οὐκ οἶδα ἐγὼ γοῦν

114

ΕΡΜΗΣ Ἀμέλησον ὦ Πλούτων μετε-λεύσομαι γάρ σοι ἤδη αὐτοὺς καθ ἕναἑξῆς ἑπτὰ δέ οἶμαι εἰσίΠΛΟΥΤΩΝ Κατάσπα ὁ δὲ παραπέμ-ψει ἕκαστον ἀντὶ γέροντος αὖθις πρωθήβηςγενόμενος

ΤΕΡΨΙΩΝΟΣ ΚΑΙ ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ

ΤΕΡΨΙΩΝ Τοῦτο ὦ Πλούτων δίκαιονἐμὲ μὲν τεθνάναι τριάκοντα ἔτη γεγονότατὸν δὲ ὑπὲρ τὰ ἐνενήκοντα γέροντα Θού-κριτον ζῆν ἔτιΠΛΟΥΤΩΝ Δικαιότατον μὲν οὖν ὦΤερψίων εἴ γε ὁ μὲν ζῇ μηδένα εὐχόμενοςἀποθανεῖν τῶν φίλων σὺ δὲ παρὰ πάντατὸν χρόνον ἐπεβούλευες αὐτῷ περιμένωντὸν κλῆρονΤΕΡΨΙΩΝ Οὐ γὰρ ἐχρῆν γέροντα ὄντακαὶ μηκέτι χρήσασθαι τῷ πλούτῳ αὐτὸν

107

ἀποβάθραν προεισελθώνΛΥΚΙΝΟΣ Οὐκοῦν ἡμεῖς γε προσνη-ξόμεθα ὑμῖν μὴ γὰρ οἴου σοὶ μὲν εἶναιῥᾴδιον τηλικαῦτα πλοῖα κτᾶσθαι μήτεπριαμένῳ μήτε ναυπηγησαμένῳ ἡμεῖς δὲοὐκ αἰτήσομεν παρὰ τῶν θεῶν ἐπὶ πολλοὺςσταδίους ἀκμῆτες δύνασθαι νεῖν καίτοιπρῴην καὶ ἐς Αἴγιναν ἐπὶ τὴν τῆς Ἐνοδίαςτελετὴν οἶσθα ἐν ἡλίκῳ σκαφιδίῳ πάντεςἅμα οἱ φίλοι τεττάρων ἕκαστος ὀβολῶνδιεπλεύσαμεν καὶ οὐδὲν ἐδυσχέραινεςἡμᾶς συμπλέοντας νῦν δὲ ἀγανακτεῖς εἰσυνεμβησόμεθά σοι καὶ τὴν ἀποβάθρανπροεισελθὼν ἀφαιρεῖς ὑπερμαζᾷς γάρ ὦἈδείμαντε καὶ ἐς τὸν κόλπον οὐ πτύειςοὐδὲ οἶσθα ὅστις ὢν ναυκληρεῖς οὕτωςἐπῆρέ σε ἡ οἰκία ἐν καλῷ τῆς πόλεως οἰκο-δομηθεῖσα καὶ τῶν ἀκολούθων τὸ πλῆθοςἀλλ ὦγαθέ πρὸς τῆς Ἴσιδος κἂν τὰ Νει-λῷα ταῦτα ταρίχη τὰ λεπτὰ μέμνησο ἡμῖνἄγειν ἀπ Αἰγύπτου ἢ μύρον ἀπὸ τοῦ Κα-

26

νος εἴρηκα καί μοι ὁ Ἑρμῆς τελεσιουργή-σειεν αὐτάΛΥΚΙΝΟΣ Οἶσθα οὖν ὦ Ἀδείμαντεὡς πάνυ σοι ἀπὸ λεπτῆς κρόκης ὁ πᾶςοὑτοσὶ πλοῦτος ἀπήρτηται καὶ ἢν ἐκείνηἀπορραγῇ πάντα οἴχεται καὶ ἄνθρακές σοιὁ θησαυρὸς ἔσταιΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Πῶς λέγεις ὦ ΛυκῖνεΛΥΚΙΝΟΣ Ὅτι ὦ ἄριστε ἄδηλονὁπόσον χρόνον βιώσει πλουτῶν τίς γὰροἶδεν εἰ ἔτι παρακειμένης σοι τῆς χρυσῆςτραπέζης πρὶν ἐπιβαλεῖν τὴν χεῖρα καὶἀπογεύσασθαι τοῦ ταὼ ἢ τοῦ Νομάδοςἀλεκτρυόνος ἀποφυσήσας τὸ ψυχίδιονἄπει γυψὶ καὶ κόραξι πάντα ἐκεῖνα καταλι-πών ἢ ἐθέλεις καταριθμήσομαί σοι τοὺςμὲν αὐτίκα πρὶν ἀπολαῦσαι τοῦ πλούτουἀποθανόντας ἐνίους δὲ καὶ ζῶντας ἀπο-στερηθέντας ὧν εἶχον ὑπό τινος βασκάνουπρὸς τὰ τοιαῦτα δαίμονος ἀκούεις γάρπου τὸν Κροῖσον καὶ τὸν Πολυκράτην πολύ

35

δυνάμενον ἀπελθεῖν τοῦ βίου παραχωρήσα-ντα τοῖς νέοιςΠΛΟΥΤΩΝ Καινά ὦ Τερψίων νομο-θετεῖς τὸν μηκέτι τῷ πλούτῳ χρήσασθαιδυνάμενον πρὸς ἡδονὴν ἀποθνήσκειν τὸ δὲἄλλως ἡ Μοῖρα καὶ ἡ φύσις διέταξενΤΕΡΨΙΩΝ Οὐκοῦν ταύτης αἰτιῶμαιτῆς διατάξεως ἐχρῆν γὰρ τὸ πρᾶγμα ἑξῆςπως γίνεσθαι τὸν πρεσβύτερον πρότερονκαὶ μετὰ τοῦτον ὅστις καὶ τῇ ἡλικίᾳ μεταὐτόν ἀναστρέφεσθαι δὲ μηδαμῶς μηδὲζῆν μὲν τὸν ὑπέργηρων ὀδόντας τρεῖς ἔτιλοιποὺς ἔχοντα μόγις ὁρῶντα οἰκέταις γετέτταρσιν ἐπικεκυφότα κορύζης μὲν τὴνῥῖνα λήμης δὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς μεστὸνὄντα οὐδὲν ἔτι ἡδὺ εἰδότα ἔμψυχόν τινατάφον ὑπὸ τῶν νέων καταγελώμενον ἀπο-θνήσκειν δὲ καλλίστους καὶ ἐρρωμενε-στάτους νεανίσκους ἄνω γὰρ ποταμῶν το-ῦτό γε ἢ τὸ τελευταῖον εἰδέναι γε ἐχρῆνπότε καὶ τεθνήξεται τῶν γερόντων ἕκα-

108

δώρῳ τὴν ἔχουσαν τὸ φάρμακον τὴν δὲἑτέραν ἐμοί σφαλεὶς οὐκ οἶδ ὅπως ἐμοὶμὲν τὸ φάρμακον Πτοιοδώρῳ δὲ τὸ ἀφάρ-μακτον ἔδωκεν εἶτα ὁ μὲν ἔπινεν ἐγὼ δὲαὐτίκα μάλα ἐκτάδην ἐκείμην ὑποβολιμα-ῖος ἀντ ἐκείνου νεκρός τί τοῦτο γελᾷς ὦΖηνόφαντε καὶ μὴν οὐκ ἔδει γε ἑταίρῳ ἀν-δρὶ ἐπιγελᾶνΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Ἀστεῖα γάρ ὦ Καλ-λιδημίδη πέπονθας ὁ γέρων δὲ τί πρὸς τα-ῦταΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ Πρῶτον μὲν ὑπετα-ράχθη πρὸς τὸ αἰφνίδιον εἶτα συνείςοἶμαι τὸ γεγενημένον ἐγέλα καὶ αὐτός οἷάγε ὁ οἰνοχόος εἴργασταιΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Πλὴν ἀλλ οὐδὲ σὲτὴν ἐπίτομον ἐχρῆν τραπέσθαι ἧκε γὰρ ἄνσοι διὰ τῆς λεωφόρου ἀσφαλέστερον εἰ καὶὀλίγῳ βραδύτερος ἦν

113

τὸ ἀργυροῦν πινάκιον ἢ τὸν σκύφον ἐπιδεί-ξεται Διόνικος ἐν τῇ πομπῇ καὶ μάλισταἐπειδὰν ὁρᾷ τοὺς οἰκέτας τοὺς ἐμοὺς ἀργύ-ρῳ τοσούτῳ χρωμένους τῇ πόλει δὲ ταῦταἐξαίρετα παρ ἐμοῦ ὑπῆρξεν ἄν αἱ μὲν δια-νομαὶ κατὰ μῆνα ἕκαστον δραχμαὶ τῷ μὲνἀστῷ ἑκατόν τῷ δὲ μετοίκῳ ἥμισυ τού-των δημοσίᾳ δὲ ὅσα ἐς κάλλος θέατρα καὶβαλανεῖα καὶ τὴν θάλατταν ἄχρι πρὸς τὸΔίπυλον ἥκειν κἀνταῦθά που λιμένα εἶναιἐπαχθέντος ὀρύγματι μεγάλῳ τοῦ ὕδατοςὡς τὸ πλοῖόν μου πλησίον ὁρμεῖν καταφα-νὲς ὂν ἐκ τοῦ Κεραμεικοῦ τοῖς φίλοις δὲὑμῖν Σαμίππῳ μὲν εἴκοσι μεδίμνους ἐπι-σήμου χρυσίου παραμετρῆσαι τὸν οἰκο-νόμον ἐκέλευσα ἄν Τιμολάῳ δὲ πέντε χοί-νικας Λυκίνῳ δὲ χοίνικα ἀπομεμαγμένηνκαὶ ταύτην ὅτι λάλος ἐστὶ καὶ ἐπισκώπτειμου τὴν εὐχήν τοῦτον ἐβουλόμην βιῶναιτὸν βίον πλουτῶν ἐς ὑπερβολὴν καὶ τρυ-φῶν καὶ πάσαις ἡδοναῖς ἀφθόνως χρώμε-

34

νώπου ἢ ἶβιν ἐκ Μέμφιδος εἰ δὲ ἡ ναῦςἐδύνατο καὶ τῶν πυραμίδων μίανΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἅλις παιδιᾶς ὦ Λυκῖνεὁρᾷς ὡς ἐρυθριᾶν Ἀδείμαντον ἐποίησαςπολλῷ τῷ γέλωτι ἐπικλύσας τὸ πλοῖον ὡςὑπέραντλον εἶναι καὶ μηκέτι ἀντέχειν πρὸςτὸ ἐπιρρέον Καὶ ἐπείπερ ἔτι πολὺ ἡμῖν τὸ λοιπόν ἐστινπρὸς τὸ ἄστυ διελόμενοι τετραχῆ τὴν ὁδὸνκατὰ τοὺς ἐπιβάλλοντας ἑκάστῳ σταδίουςαἰτῶμεν ἅπερ ἂν δοκῇ παρὰ τῶν θεῶνοὕτω γὰρ ἂν ἡμᾶς ὅ τε κάματος λάθοι καὶἅμα εὐφρανούμεθα ὥσπερ ἡδίστῳ ὀνείρατιἑκουσίῳ περιπεσόντες ἐφ ὅσον βουλόμε-θα εὖ ποιήσοντι ἡμᾶς παρ αὐτῷ γὰρἑκάστῳ ἔστω τὸ μέτρον τῆς εὐχῆς καὶ οἱθεοὶ πάντα ὑποκείσθωσαν παρέξοντες εἰκαὶ τῇ φύσει ἀπίθανα ἔσται τὸ δὲ μέγι-στον ἐπίδειξις ἔσται τὸ πρᾶγμα ὅστις ἂνἄριστα χρήσαιτο τῷ πλούτῳ καὶ τῇ εὐχῇδηλώσει γὰρ οἷος ἂν καὶ πλουτήσας ἐγένε-

27

οἶσθα γὰρ καὶ σύ που Πτοιόδωρον τὸνγέρονταΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Τὸν ἄτεκνον τὸνπλούσιον ᾧ σε τὰ πολλὰ ᾔδειν συνόνταΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ Ἐκεῖνον αὐτὸν ἀεὶἐθεράπευον ὑπισχνούμενον ἐπ ἐμοὶ τεθνή-ξεσθαι ἐπεὶ δὲ τὸ πρᾶγμα εἰς μήκιστονἐπεγίνετο καὶ ὑπὲρ τὸν Τιθωνὸν ὁ γέρωνἔζη ἐπίτομόν τινα ὁδὸν ἐπὶ τὸν κλῆρονἐξηῦρον πριάμενος γὰρ φάρμακον ἀνέπει-σα τὸν οἰνοχόον ἐπειδὰν τάχιστα ὁΠτοιόδωρος αἰτήσῃ πιεῖν ndash πίνει δὲ ἐπιει-κῶς ζωρότερον ndash ἐμβαλόντα εἰς κύλικαἕτοιμον ἔχειν αὐτὸ καὶ ἐπιδοῦναι αὐτῷ εἰδὲ τοῦτο ποιήσει ἐλεύθερον ἐπωμοσάμηνἀφήσειν αὐτόνΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Τί οὖν ἐγένετο πάνυγάρ τι παράδοξον ἐρεῖν ἔοικας ΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ Ἐπεὶ τοίνυν λου-σάμενοι ἥκομεν δύο δὴ ὁ μειρακίσκος κύ-λικας ἑτοίμους ἔχων τὴν μὲν τῷ Πτοιο-

112

στος ἵνα μὴ μάτην ἂν ἐνίους ἐθεράπευοννῦν δὲ τὸ τῆς παροιμίας ἡ ἅμαξα τὸν βοῦνπολλάκις ἐκφέρειΠΛΟΥΤΩΝ Ταῦτα μέν ὦ Τερψίωνπολὺ συνετώτερα γίνεται ἤπερ σοὶ δοκεῖκαὶ ὑμεῖς δὲ τί παθόντες ἀλλοτρίοις ἐπι-χαίνετε καὶ τοῖς ἀτέκνοις τῶν γερόντωνεἰσποιεῖτε φέροντες αὑτούς τοιγαροῦνγέλωτα ὀφλισκάνετε πρὸ ἐκείνων κατορυτ-τόμενοι καὶ τὸ πρᾶγμα τοῖς πολλοῖς ἥδι-στον γίνεται ὅσῳ γὰρ ὑμεῖς ἐκείνους ἀπο-θανεῖν εὔχεσθε τοσούτῳ ἅπασιν ἡδὺ προα-ποθανεῖν ὑμᾶς αὐτῶν καινὴν γάρ τινα ταύ-την τὴν τέχνην ἐπινενοήκατε γραῶν καὶγερόντων ἐρῶντες καὶ μάλιστα εἰ ἄτεκνοιεἶεν οἱ δὲ ἔντεκνοι ὑμῖν ἀνέραστοι καίτοιπολλοὶ ἤδη τῶν ἐρωμένων συνέντες ὑμῶντὴν πανουργίαν τοῦ ἔρωτος ἢν καὶ τύχωσιπαῖδας ἔχοντες μισεῖν αὐτοὺς πλάττονταιὡς καὶ αὐτοὶ ἐραστὰς ἔχωσιν εἶτα ἐν ταῖςδιαθήκαις ἀπεκλείσθησαν μὲν οἱ πάλαι δο-

109

το ΣΑΜΙΠΠΟΣ Καλῶς ὦ Τιμόλαε καὶπείθομαί σοι καὶ ὅταν ὁ καιρὸς καλῇ εὔξο-μαι ἅπερ ἂν δοκῇ εἰ μὲν γὰρ Ἀδείμαντοςβούλεται οὐδὲ ἐρωτᾶν οἶμαι ὅς γε δὴ ἐντῇ νηῒ τὸν ἕτερον πόδα ἔχει χρὴ δὲ καὶΛυκίνῳ δοκεῖνΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλὰ πλουτῶμεν εἰ τοῦτοἄμεινον μὴ καὶ βασκαίνειν ἐν ταῖς κοιναῖςεὐτυχίαις δοκῶΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Τίς γοῦν πρῶτος ἄρξε-ταιΛΥΚΙΝΟΣ Σύ ὦ Ἀδείμαντε εἶτα μετὰσὲ οὑτοσὶ Σάμιππος εἶτα Τιμόλαος ἐγὼδὲ ὀλίγον ὅσον ἡμιστάδιον τὸ πρὸ τοῦ Δι-πύλου ἐπιλήψομαι τῇ εὐχῇ καὶ τοῦτο ὡςοἷόν τε παραδραμώνΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Οὐκοῦν ἐγὼ μὲν οὐδὲνῦν ἀποστήσομαι τῆς νεώς ἀλλ ἐπείπερἔξεστιν ἐπιμετρήσω τῇ εὐχῇ ὁ δὲ Ἑρμῆςὁ κερδῷος ἐπινευσάτω ἅπασιν ἔστω γὰρ

28

δόξῃ προκύψας ὥσπερ ὁ ἥλιος ἐκείνων μὲνοὐδ ἐπιβλέψομαι ἐνίους εἰ δέ τις πένηςοἷος ἦν ἐγὼ πρὸ τοῦ θησαυροῦ φιλοφρονή-σομαι τοῦτον καὶ λουσάμενον ἥκειν κελεύ-σω τὴν ὥραν ἐπὶ τὸ δεῖπνον οἱ δὲ ἀποπνι-γήσονται οἱ πλούσιοι ὁρῶντες ὀχήματαἵππους καὶ παῖδας ὡραίους ὅσον δισχιλί-ους ἐξ ἁπάσης ἡλικίας ὅ τι περ τὸ ἀνθη-ρότατον εἶτα δεῖπνα ἐπὶ χρυσοῦ ndash εὐτε-λὴς γὰρ ὁ ἄργυρος καὶ οὐ κατ ἐμέ ndash τάρι-χος μὲν ἐξ Ἰβηρίας οἶνος δὲ ἐξ Ἰταλίαςἔλαιον δὲ ἐξ Ἰβηρίας καὶ τοῦτο μέλι δὲἡμέτερον τὸ ἄπυρον καὶ ὄψα πανταχόθενκαὶ σύες καὶ λαγώς καὶ ὅσα πτηνά ὄρνιςἐκ Φάσιδος καὶ ταὼς ἐξ Ἰνδίας καὶ ἀλε-κτρυὼν ὁ Νομαδικός οἱ δὲ σκευάζοντεςἕκαστα σοφισταί τινες περὶ πέμματα καὶχυμοὺς ἔχοντες εἰ δέ τινι προπίοιμι σκύ-φον ἢ φιάλην αἰτήσας ὁ ἐκπιὼν ἀποφε-ρέτω καὶ τὸ ἔκπωμα οἱ δὲ νῦν πλούσιοιπρὸς ἐμὲ Ἶροι δηλαδὴ ἅπαντες καὶ οὐκέτι

33

ρυφορήσαντες ὁ δὲ παῖς καὶ ἡ φύσιςὥσπερ ἐστὶ δίκαιον κρατοῦσι πάντων οἱδὲ ὑποπρίουσι τοὺς ὀδόντας ἀπομυγέντες ΤΕΡΨΙΩΝ Ἀληθῆ ταῦτα φῄς ἐμοῦγοῦν Θούκριτος πόσα κατέφαγεν ἀεὶ τε-θνήξεσθαι δοκῶν καὶ ὁπότε εἰσίοιμι ὑπο-στένων καὶ μύχιόν τι καθάπερ ἐξ ᾠοῦ νεοτ-τὸς ἀτελὴς ὑποκρώζων ὥστ ἐμὲ ὅσον αὐτί-κα οἰόμενον ἐπιβήσειν αὐτὸν τῆς σοροῦἐσπέμπειν τὰ πολλά ὡς μὴ ὑπερβάλλοιντόμε οἱ ἀντερασταὶ τῇ μεγαλοδωρεᾷ καὶ τὰπολλὰ ὑπὸ φροντίδων ἄγρυπνος ἐκείμηνἀριθμῶν ἕκαστα καὶ διατάττων ταῦταγοῦν μοι καὶ τοῦ ἀποθανεῖν αἴτια γεγένη-ται ἀγρυπνία καὶ φροντίδες ὁ δὲ τοσοῦτόνμοι δέλεαρ καταπιὼν ἐφειστήκει θαπτο-μένῳ πρῴην ἐπιγελῶνΠΛΟΥΤΩΝ Εὖ γε ὦ Θούκριτε ζῴηςἐπὶ μήκιστον πλουτῶν ἅμα καὶ τῶν τοιού-των καταγελῶν μηδὲ πρότερόν γε σὺ ἀπο-θάνοις ἢ προπέμψας πάντας τοὺς κόλακας

110

ΤΕΡΨΙΩΝ Τοῦτο μέν ὦ Πλούτων καὶἐμοὶ ἥδιστον ἤδη εἰ καὶ Χαροιάδης προτε-θνήξεται ΘουκρίτουΠΛΟΥΤΩΝ Θάρρει ὦ Τερψίων καὶΦείδων γὰρ καὶ Μέλανθος καὶ ὅλως ἅπα-ντες προελεύσονται αὐτοῦ ὑπὸ ταῖς αὐταῖςφροντίσινΤΕΡΨΙΩΝ Ἐπαινῶ ταῦτα ζῴης ἐπὶμήκιστον ὦ Θούκριτε

ΖΗΝΟΦΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΟΥ

ΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Σὺ δὲ ὦ Καλλιδημί-δη πῶς ἀπέθανες ἐγὼ μὲν γὰρ ὅτι πα-ράσιτος ὢν Δεινίου πλέον τοῦ ἱκανοῦ ἐμφα-γὼν ἀπεπνίγην οἶσθα παρῆς γὰρ ἀποθνή-σκοντί μοιΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ Παρῆν ὦ Ζηνόφα-ντε τὸ δὲ ἐμὸν παράδοξόν τι ἐγένετο

111

πέζας ὅλας χρυσᾶς ποιήσομαι καὶ τὰς κλί-νας χρυσᾶς εἰ δὲ μὴ σιωπήσῃ καὶ τοὺςδιακόνους αὐτούς ΛΥΚΙΝΟΣ Ὅρα μόνον μὴ ὥσπερ τῷΜίδᾳ καὶ ὁ ἄρτος σοι καὶ τὸ ποτὸν χρυσὸςγένηται καὶ πλουτῶν ἄθλιος ἀπόλῃ λιμῷδιαφθαρεὶς πολυτελεῖΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Τὰ σὰ ῥυθμιεῖς πιθα-νώτερον ὦ Λυκῖνε μετ ὀλίγον ἐπειδὰναὐτὸς αἰτῇς ἐσθὴς ἐπὶ τούτοις ἁλουργὶςκαὶ ὁ βίος οἷος ἁβρότατος ὕπνος ἐφ ὅσονἥδιστος φίλων πρόσοδοι καὶ δεήσεις καὶτὸ ἅπαντας ὑποπτήσσειν καὶ προσκυνεῖνκαὶ οἱ μὲν ἕωθεν πρὸς ταῖς θύραις ἄνω καὶκάτω περιπατήσουσιν ἐν αὐτοῖς δὲ καὶΚλεαίνετος καὶ Δημόκριτος οἱ πάνυ καὶπροσελθοῦσιν γε αὐτοῖς καὶ πρὸ τῶν ἄλλωνεἰσδεχθῆναι ἀξιοῦσι θυρωροὶ ἑπτὰ ἐφε-στῶτες εὐμεγέθεις βάρβαροι προσαρα-ξάτωσαν ἐς τὸ μέτωπον εὐθὺ τὴν θύρανοἷα νῦν αὐτοὶ ποιοῦσιν ἐγὼ δέ ὁπόταν

32

τὸ πλοῖον καὶ τὰ ἐν αὐτῷ πάντα ἐμὰ καὶ ὁφόρτος οἱ ἔμποροι αἱ γυναῖκες οἱ ναῦταικαὶ ἄλλο εἴ τι ἥδιστον κτημάτων ἁπάντωνΣΑΜΙΠΠΟΣ Λέληθας σεαυτὸν ἔχων ἐντῇ νηΐΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Τὸν παῖδα φής ὦΣάμιππε τὸν κομήτην κἀκεῖνος οὖν ἔστωἐμός ὁπόσος δὲ ὁ πυρὸς ἔνδον ἐστίν οὗτοςὁ ἀριθμὸς ἅπας χρυσίον ἐπίσημον γενέσθωτοσοῦτοι δαρεικοίΛΥΚΙΝΟΣ Τί τοῦτο ὦ Ἀδείμαντε κα-ταδύσεταί σοι τὸ πλοῖον οὐ γὰρ ἴσονβάρος πυροῦ καὶ τοῦ ἰσαρίθμου χρυσίουΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Μὴ φθόνει ὦ Λυκῖνεἀλλ ἐπειδὰν εἰς σὲ παρέλθῃ ἡ εὐχή τὴνΠάρνηθα ἐκείνην εἰ θέλεις ὅλην χρυσῆνποιήσας ἔχε κἀγὼ σιωπήσομαί σοιΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλ ὑπὲρ ἀσφαλείας τοῦτοἔγωγε τῆς σῆς ἐποιησάμην ὡς μὴ ἀπο-λέσθαι ἅπαντας μετὰ τοῦ χρυσίου καὶ τὰμὲν ὑμέτερα μέτρια τὸ μειράκιον δὲ τὸ

29

ἀνιᾷ σε τὸ πολλὴν τρυφὴν ἀπολιπόντα τε-θνάναιΠΤΩΧΟΣ Οὐδὲν τοιοῦτο ἀλλ ἔτη μὲνἐγεγόνειν ἀμφὶ τὰ ἐνενήκοντα βίον δὲ ἄπο-ρον ἀπὸ καλάμου καὶ ὁρμιᾶς εἶχον εἰςὑπερβολὴν πτωχὸς ὢν ἄτεκνός τε καὶ προ-σέτι χωλὸς καὶ ἀμυδρὸν βλέπωνΔΙΟΓΕΝΗΣ Εἶτα τοιοῦτος ὢν ζῆν ἤθε-λεςΠΤΩΧΟΣ Ναί ἡδὺ γὰρ ἦν τὸ φῶς καὶτὸ τεθνάναι δεινὸν καὶ φευκτέονΔΙΟΓΕΝΗΣ Παραπαίεις ὦ γέρον καὶμειρακιεύῃ πρὸς τὸ χρεών καὶ ταῦτα ἡλι-κιώτης ὢν τοῦ πορθμέως τί οὖν ἄν τις ἔτιλέγοι περὶ τῶν νέων ὁπότε οἱ τηλικοῦτοιφιλόζωοί εἰσιν οὓς ἐχρῆν διώκειν τὸνθάνατον ὡς τῶν ἐν τῷ γήρᾳ κακῶν φάρμα-κον ἀλλ ἀπίωμεν ἤδη μὴ καί τις ἡμᾶςὑπίδηται ὡς ἀπόδρασιν βουλεύοντας ὁρῶνπερὶ τὸ στόμιον εἰλουμένους

140

μεν ndash Οὑτοσὶ τίς ὁ πρῶτός ἐστινΜΕΝΙΠΠΟΣ Μένιππος ἔγωγε ἀλλἰδοὺ ἡ πήρα μοι ὦ Ἑρμῆ καὶ τὸ βάκτρονεἰς τὴν λίμνην ἀπερρίφθων τὸν τρίβωνα δὲοὐδὲ ἐκόμισα εὖ ποιῶνΕΡΜΗΣ Ἔμβαινε ὦ Μένιππε ἀνδρῶνἄριστε καὶ τὴν προεδρίαν ἔχε παρὰ τὸνκυβερνήτην ἐφ ὑψηλοῦ ὡς ἐπισκοπῇςἅπαντας ὁ καλὸς δ οὗτος τίς ἐστινΧΑΡΜΟΛΕΩΣ Χαρμόλεως ὁ Μεγαρι-κὸς ἐπέραστος οὗ τὸ φίλημα διτάλαντονἦν ΕΡΜΗΣ Ἀπόδυθι τοιγαροῦν τὸ κάλλοςκαὶ τὰ χείλη αὐτοῖς φιλήμασι καὶ τὴνκόμην τὴν βαθεῖαν καὶ τὸ ἐπὶ τῶν παρειῶνἐρύθημα καὶ τὸ δέρμα ὅλον ἔχει καλῶςεὔζωνος εἶ ἐπίβαινε ἤδη ὁ δὲ τὴν πορφυ-ρίδα οὑτοσὶ καὶ τὸ διάδημα ὁ βλοσυρὸς τίςὢν τυγχάνειςΛΑΜΠΙΧΟΣ Λάμπιχος Γελῴων τύραν-νος

121

ὡραῖον ἀποπνιγήσεται ἄθλιον νεῖν οὐκ ἐπι-στάμενονΤΙΜΟΛΑΟΣ Θάρρει ὦ Λυκῖνε οἱ δελ-φῖνες γὰρ αὐτὸ ὑποδύντες ἐξοίσουσιν ἐπὶτὴν γῆν ἢ νομίζεις κιθαρῳδὸν μέν τινασωθῆναι παρ αὐτῶν καὶ ἀπολαβεῖν τὸν μι-σθὸν ἀντὶ τῆς ᾠδῆς καὶ νεκρόν τι ἄλλο παι-δίον ἐς τὸν Ἰσθμὸν ἐπὶ δελφῖνος ὁμοίωςπροσκομισθῆναι τὸν δὲ Ἀδειμάντουοἰκέτην τὸν νεώνητον ἀπορήσειν δελφῖνοςἐρωτικοῦΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Καὶ σὺ γάρ Τιμόλαεμιμῇ Λυκῖνον καὶ ἐπιμετρεῖς τῶν σκωμ-μάτων καὶ ταῦτα εἰσηγητὴς αὐτὸς γενόμε-νος ΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἄμεινον γὰρ ἦν πιθα-νώτερον αὐτὸ ποιεῖν καί τινα θησαυρὸν ὑπὸτῇ κλίνῃ ἀνευρεῖν ὡς μὴ πράγματα ἔχοιςἐκ τοῦ πλοίου μετατιθεὶς χρυσίον ἐς τὸἄστυΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Εὖ λέγεις καὶ ἀνορω-

30

ρύχθω θησαυρὸς ὑπὸ τὸν Ἑρμῆν τὸν λίθι-νον ὅς ἐστιν ἡμῖν ἐν τῇ αὐλῇ μέδιμνοι χί-λιοι ἐπισήμου χρυσίου εὐθὺς οὖν κατὰ τὸνἩσίοδον οἶκος τὸ πρῶτον ὡς ἂν ἐπιση-μότατα οἰκοίην καὶ τὰ περὶ τὸ ἄστυ πάνταὠνησάμην ἤδη πλὴν ὅσα θύμον καὶ λίθοικαὶ ἐν Ἐλευσῖνι ὅσα ἐπὶ θαλάττῃ καὶ περὶτὸν Ἰσθμὸν ὀλίγα τῶν ἀγώνων ἕνεκα εἴποτε δὴ τὰ Ἴσθμια ἐπιδημήσαιμι καὶ τὸΣικυώνιον πεδίον καὶ ὅλως εἴ πού τι ἢ συ-νηρεφὲς ἢ ἔνυδρον ἢ εὔκαρπον ἐν τῇ Ἑλ-λάδι πάντα ἐν ὀλίγῳ Ἀδειμάντου ἔσται ὁχρυσὸς δὲ κοῖλος ἡμῖν ἐμφαγεῖν τὰ δὲ ἐκ-πώματα οὐ κοῦφα ὡς τὰ Ἐχεκράτουςἀλλὰ διτάλαντον ἕκαστον τὴν ὁλκήνΛΥΚΙΝΟΣ Εἶτα πῶς ὁ οἰνοχόος ὀρέξειπλῆρες οὕτω βαρὺ ἔκπωμα ἢ σὺ δέξῃ παραὐτοῦ ἀμογητὶ οὐ σκύφον ἀλλὰ Σισύφειόντι βάρος ἀναδιδόντοςΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἄνθρωπε μή μοιἀνάλυε τὴν εὐχήν ἐγὼ δὲ καὶ τὰς τρα-

31

ΕΡΜΗΣ Τί οὖν ὦ Λάμπιχε τοσαῦταἔχων πάρειΛΑΜΠΙΧΟΣ Τί οὖν ἐχρῆν ὦ Ἑρμῆγυμνὸν ἥκειν τύραννον ἄνδραΕΡΜΗΣ Τύραννον μὲν οὐδαμῶς νεκρὸνδὲ μάλα ὥστε ἀπόθου ταῦταΛΑΜΠΙΧΟΣ Ἰδού σοι ὁ πλοῦτος ἀπέρ-ριπταιΕΡΜΗΣ Καὶ τὸν τῦφον ἀπόρριψον ὦΛάμπιχε καὶ τὴν ὑπεροψίαν βαρήσει γὰρτὸ πορθμεῖον συνεμπεσόνταΛΑΜΠΙΧΟΣ Οὐκοῦν ἀλλὰ τὸ διάδημαἔασόν με ἔχειν καὶ τὴν ἐφεστρίδαΕΡΜΗΣ Οὐδαμῶς ἀλλὰ καὶ ταῦταἄφες ΛΑΜΠΙΧΟΣ Εἶεν τί ἔτι πᾶν γὰρἀφῆκα ὡς ὁρᾷςΕΡΜΗΣ Καὶ τὴν ὠμότητα καὶ τὴνἄνοιαν καὶ τὴν ὕβριν καὶ τὴν ὀργήν καὶ τα-ῦτα ἄφεςΛΑΜΠΙΧΟΣ Ἰδού σοι ψιλός εἰμι

122

ὁ μὲν γὰρ Βλεψίας αὐτὸς ἑαυτοῦ κατηγόρειφθάσας πολλὴν τὴν ἄνοιαν ὡς τὰ χρήματαἐφύλαττεν τοῖς οὐδὲν προσήκουσιν κληρο-νόμοις εἰς ἀεὶ βιώσεσθαι ὁ μάταιος νομί-ζων πλὴν ἔμοιγε οὐ τὴν τυχοῦσαν τερπω-λὴν παρέσχον τότε στένοντες ἀλλ ἤδημὲν ἐπὶ τῷ στομίῳ ἐσμέν ἀποβλέπειν δὲχρὴ καὶ ἀποσκοπεῖν πόρρωθεν τοὺς ἀφι-κνουμένους βαβαί πολλοί γε καὶ ποικίλοικαὶ πάντες δακρύοντες πλὴν τῶν νεογνῶντούτων καὶ νηπίων ἀλλὰ καὶ οἱ πάνυ γέρο-ντες ὀδύρονται τί τοῦτο ἆρα τὸ φίλτροναὐτοὺς ἔχει τοῦ βίου τοῦτον οὖν τὸν ὑπέρ-γηρων ἐρέσθαι βούλομαι τί δακρύεις τηλι-κοῦτος ἀποθανών τί ἀγανακτεῖς ὦ βέλτι-στε καὶ ταῦτα γέρων ἀφιγμένος ἦ που βα-σιλεύς τις ἦσθα ΠΤΩΧΟΣ ΟὐδαμῶςΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλὰ σατράπης τιςΠΤΩΧΟΣ Οὐδὲ τοῦτοΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἆρα οὖν ἐπλούτεις εἶτα

139

ὅλως οἶδε τὰ μετὰ τὸν βίονrdquo ἐνταῦθα δὲοὐ παύσῃ βεβαίως γελῶν καθάπερ ἐγὼνῦν καὶ μάλιστα ἐπειδὰν ὁρᾷς τοὺς πλου-σίους καὶ σατράπας καὶ τυράννους οὕτωταπεινοὺς καὶ ἀσήμους ἐκ μόνης οἰμωγῆςδιαγινωσκομένους καὶ ὅτι μαλθακοὶ καὶἀγεννεῖς εἰσι μεμνημένοι τῶν ἄνω ταῦταλέγε αὐτῷ καὶ προσέτι ἐμπλησάμενον τὴνπήραν ἥκειν θέρμων τε πολλῶν καὶ εἴ πουεὕροι ἐν τῇ τριόδῳ Ἑκάτης δεῖπνον κείμε-νον ἢ ᾠὸν ἐκ καθαρσίου ἤ τι τοιοῦτον ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ἀλλ ἀπαγγελῶ τα-ῦτα ὦ Διόγενες ὅπως δὲ εἰδῶ μάλισταὁποῖός τίς ἐστι τὴν ὄψιν ndashΔΙΟΓΕΝΗΣ Γέρων φαλακρός τρι-βώνιον ἔχων πολύθυρον ἅπαντι ἀνέμῳἀναπεπταμένον καὶ ταῖς ἐπιπτυχαῖς τῶνῥακίων ποικίλον γελᾷ δ ἀεὶ καὶ τὰ πολλὰτοὺς ἀλαζόνας τούτους φιλοσόφους ἐπι-σκώπτειΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ῥᾴδιον εὑρεῖν ἀπό γε

60

κἀπειδὰν τἀν τῇ Ἑλλάδι πάντα ἤδη χειρω-σώμεθα ndash οὐδεὶς γὰρ ὁ ἐναντιωθησόμενοςἡμῖν τὰ ὅπλα τοσούτοις οὖσιν ἀλλ ἀκονιτὶκρατοῦμεν ndash ἐπιβάντες ἐπὶ τὰς τριήρειςκαὶ τοὺς ἵππους εἰς τὰς ἱππαγωγοὺς ἐμβι-βάσαντες ndash παρεσκεύασται δ ἐν Κεγχρεα-ῖς καὶ σῖτος ἱκανὸς καὶ τὰ πλοῖα διαρκῆκαὶ τὰ ἄλλα πάντα ndash διαβάλωμεν τὸνΑἰγαῖον ἐς τὴν Ἰωνίαν εἶτα ἐκεῖ τῇ Ἀρ-τέμιδι θύσαντες καὶ τὰς πόλεις ἀτειχί-στους λαβόντες ῥᾳδίως ἄρχοντας ἀπολι-πόντες προχωρῶμεν ἐπὶ Συρίας διὰ Καρί-ας εἶτα Λυκίας καὶ Παμφυλίας καὶ Πισι-δῶν καὶ τῆς παραλίου καὶ ὀρεινῆς Κιλικί-ας ἄχρι ἂν ἐπὶ τὸν Εὐφράτην ἀφικώμεθαΛΥΚΙΝΟΣ Ἐμέ ὦ βασιλεῦ εἰ δοκεῖσατράπην τῆς Ἑλλάδος κατάλιπε δειλὸςγάρ εἰμι καὶ τῶν οἴκοι πολὺ ἀπελθεῖν οὐκἂν ἡδέως ὑπομείναιμι σὺ δὲ ἔοικας ἐπὶἈρμενίους καὶ Παρθυαίους ἐλάσειν μάχιμαφῦλα καὶ τὴν τοξικὴν εὔστοχα ὥστε ἄλλῳ

41

γὸς ὢν καὶ Δᾶμις ὁ πλούσιος ὁ ἐκ Κορίν-θου συγκατῄεσαν ὁ μὲν Δᾶμις ὑπὸ τοῦπαιδὸς ἐκ φαρμάκων ἀποθανών ὁ δὲΛάμπις δι ἔρωτα Μυρτίου τῆς ἑταίραςἀποσφάξας ἑαυτόν ὁ δὲ Βλεψίας λιμῷἄθλιος ἐλέγετο ἀπεσκληκέναι καὶ ἐδήλουδὲ ὠχρὸς εἰς ὑπερβολὴν καὶ λεπτὸς εἰς τὸἀκριβέστατον φαινόμενος ἐγὼ δὲ καίπερεἰδὼς ἀνέκρινον ὃν τρόπον ἀποθάνοιενεἶτα τῷ μὲν Δάμιδι αἰτιωμένῳ τὸν υἱόνΟὐκ ἄδικα μέντοι ἔπαθες ἔφην ὑπ αὐτοῦεἰ τάλαντα ἔχων ὁμοῦ χίλια καὶ τρυφῶναὐτὸς ἐνενηκοντούτης ὢν ὀκτωκαιδεκαέτεινεανίσκῳ τέτταρας ὀβολοὺς παρεῖχες σὺδέ ὦ Ἀκαρνάν ndash ἔστενε γὰρ κἀκεῖνος καὶκατηρᾶτο τῇ Μυρτίῳ ndash τί αἰτιᾷ τὸν Ἔρω-τα σεαυτὸν δέον ὃς τοὺς μὲν πολεμίουςοὐδεπώποτε ἔτρεσας ἀλλὰ φιλοκινδύνωςἠγωνίζου πρὸ τῶν ἄλλων ἀπὸ δὲ τοῦ τυ-χόντος παιδισκαρίου καὶ δακρύων ἐπι-πλάστων καὶ στεναγμῶν ἑάλως ὁ γενναῖος

138

ΕΡΜΗΣ Ἔμβαινε ἤδη σὺ δὲ ὁ παχύς ὁπολύσαρκος τίς ὢν τυγχάνειςΔΑΜΑΣΙΑΣ Δαμασίας ὁ ἀθλητήςΕΡΜΗΣ Ναί ἔοικας οἶδα γάρ σε πολ-λάκις ἐν ταῖς παλαίστραις ἰδώνΔΑΜΑΣΙΑΣ Ναί ὦ Ἑρμῆ ἀλλὰ πα-ράδεξαί με γυμνὸν ὄνταΕΡΜΗΣ Οὐ γυμνόν ὦ βέλτιστε τοσαύ-τας σάρκας περιβεβλημένον ὥστε ἀπόδυθιαὐτάς ἐπεὶ καταδύσεις τὸ σκάφος τὸν ἕτε-ρον πόδα ὑπερθεὶς μόνον ἀλλὰ καὶ τοὺςστεφάνους τούτους ἀπόρριψον καὶ τὰ κη-ρύγματαΔΑΜΑΣΙΑΣ Ἰδού σοι γυμνός ὡς ὁρᾷςἀληθῶς εἰμι καὶ ἰσοστάσιος τοῖς ἄλλοις νε-κροῖς ΕΡΜΗΣ Οὕτως ἄμεινον ἀβαρῆ εἶναιὥστε ἔμβαινε καὶ σὺ τὸν πλοῦτον ἀπο-θέμενος ὦ Κράτων καὶ τὴν μαλακίαν δὲπροσέτι καὶ τὴν τρυφὴν μηδὲ τὰ ἐντάφιακόμιζε μηδὲ τὰ τῶν προγόνων ἀξιώματα

123

παραδοὺς τὸ δεξιὸν ἐμὲ Ἀντίπατρόν τιναἔασον ἐπὶ τῆς Ἑλλάδος μή με καὶ διαπεί-ρῃ τις οἰστῷ ἄθλιον βαλὼν ἐς τὰ γυμνὰπερὶ Σοῦσα ἢ Βάκτρα ἡγούμενόν σοι τῆςφάλαγγοςΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἀποδιδράσκεις ὦ Λυ-κῖνε τὸν κατάλογον δειλὸς ὤν ὁ δὲ νόμοςἀποτετμῆσθαι τὴν κεφαλήν εἴ τις λιπὼνφαίνοιτο τὴν τάξιν ἀλλ ἐπεὶ κατὰ τὸνΕὐφράτην ἤδη ἐσμὲν καὶ ὁ ποταμὸς ἔζευ-κται καὶ κατόπιν ὁπόσα διεληλύθαμενἀσφαλῶς ἔχει καὶ πάντα ὕπαρχοι κατέχου-σιν ὑπ ἐμοῦ ἑκάστῳ ἔθνει ἐπεισαχθέντεςοἱ δὲ καὶ ἀπίασι τὴν Φοινίκην ἡμῖν ἐν τού-τῳ καὶ τὴν Παλαιστίνην εἶτα καὶ τὴνΑἴγυπτον προσαξόμενοι σὺ πρῶτος ὦΛυκῖνε διάβαινε τὸ δεξιὸν ἄγων εἶτα ἐγὼκαὶ μετ ἐμὲ ὁ Τιμόλαος ἐπὶ πᾶσι δὲ τὸ ἱπ-πικὸν ἄγε σύ ὦ Ἀδείμαντε καὶ διὰ μὲντῆς Μεσοποταμίας οὐδεὶς ἀπήντηκεν ἡμῖνπολέμιος ἀλλὰ ἑκόντες αὑτούς τε καὶ τὰς

42

ΝΕΚΡΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥΔΕΥΚΟΥΣ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ὦ Πολύδευκες ἐντέλλο-μαί σοι ἐπειδὰν τάχιστα ἀνέλθῃς ndash σὸνγάρ ἐστιν οἶμαι ἀναβιῶναι αὔριον ndash ἤνπου ἴδῃς Μένιππον τὸν κύνα ndash εὕροις δἂν αὐτὸν ἐν Κορίνθῳ κατὰ τὸ Κράνειον ἢἐν Λυκείῳ τῶν ἐριζόντων πρὸς ἀλλήλουςφιλοσόφων καταγελῶντα ndash εἰπεῖν πρὸςαὐτόν ὅτι σοί ὦ Μένιππε κελεύει ὁ Διο-γένης εἴ σοι ἱκανῶς τὰ ὑπὲρ γῆς καταγε-γέλασται ἥκειν ἐνθάδε πολλῷ πλείω ἐπι-γελασόμενον ἐκεῖ μὲν γὰρ ἐν ἀμφιβόλῳσοὶ ἔτι ὁ γέλως ἦν καὶ πολὺ τὸ ldquoτίς γὰρ

59

κατάλιπε δὲ καὶ γένος καὶ δόξαν καὶ εἴποτέ σε ἡ πόλις ἀνεκήρυξεν καὶ τὰς τῶνἀνδριάντων ἐπιγραφάς μηδὲ ὅτι μέγαντάφον ἐπί σοι ἔχωσαν λέγε βαρύνει γὰρκαὶ ταῦτα μνημονευόμεναΚΡΑΤΩΝ Οὐχ ἑκὼν μέν ἀπορρίψω δέτί γὰρ ἂν καὶ πάθοιμιΕΡΜΗΣ βαβαί σὺ δὲ ὁ ἔνοπλος τί βού-λει ἢ τί τὸ τρόπαιον τοῦτο φέρειςΣΤΡΑΤΗΓΟΣ Ὅτι ἐνίκησα ὦ Ἑρμῆκαὶ ἠρίστευσα καὶ ἡ πόλις ἐτίμησέν μεΕΡΜΗΣ Ἄφες ὑπὲρ γῆς τὸ τρόπαιον ἐνᾅδου γὰρ εἰρήνη καὶ οὐδὲν ὅπλων δεήσειὁ σεμνὸς δὲ οὗτος ἀπό γε τοῦ σχήματοςκαὶ βρενθυόμενος ὁ τὰς ὀφρῦς ἐπηρκώς ὁἐπὶ τῶν φροντίδων τίς ἐστιν ὁ τὸν βαθὺνπώγωνα καθειμένοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Φιλόσοφός τις ὦ Ἑρμῆμᾶλλον δὲ γόης καὶ τερατείας μεστόςὥστε ἀπόδυσον καὶ τοῦτον ὄψει γὰρ πολ-λὰ καὶ γελοῖα ὑπὸ τῷ ἱματίῳ σκεπόμενα

124

κατιέναι ὁ δέ γε Ὀροίτης καὶ πάνυ ἁπα-λὸς ἦν τὼ πόδε καὶ οὐδ ἑστάναι χαμαίοὐχ ὅπως βαδίζειν ἐδύνατο πάσχουσι δαὐτὸ ἀτεχνῶς Μῆδοι πάντες ἢν ἀποβῶσιτῶν ἵππων ὥσπερ οἱ ἐπὶ τῶν ἀκανθῶνἀκροποδητὶ μόλις βαδίζουσιν ὥστε ἐπεὶκαταβαλὼν ἑαυτὸν ἔκειτο καὶ οὐδεμιᾷ μη-χανῇ ἀνίστασθαι ἤθελεν ὁ βέλτιστος Ἑρ-μῆς ἀράμενος αὐτὸν ἐκόμισεν ἄχρι πρὸς τὸπορθμεῖον ἐγὼ δὲ ἐγέλωνΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Κἀγὼ δὲ ὁπότε κα-τῄειν οὐδ ἀνέμιξα ἐμαυτὸν τοῖς ἄλλοιςἀλλ ἀφεὶς οἰμώζοντας αὐτοὺς προδραμὼνἐπὶ τὸ πορθμεῖον προκατέλαβον χώραν ὡςἂν ἐπιτηδείως πλεύσαιμι καὶ παρὰ τὸνπλοῦν οἱ μὲν ἐδάκρυόν τε καὶ ἐναυτίωνἐγὼ δὲ μάλα ἐτερπόμην ἐπ αὐτοῖςΔΙΟΓΕΝΗΣ Σὺ μέν ὦ Κράτης καὶἈντίσθενες τοιούτων ἐτύχετε τῶν ξυνοδοι-πόρων ἐμοὶ δὲ Βλεψίας τε ὁ δανειστικὸς ὁἐκ Πειραιῶς καὶ Λάμπις ὁ Ἀκαρνὰν ξενα-

137

58

ἀκροπόλεις ἅνθρωποι ἐνεχείρισαν καὶ ἐπὶΒαβυλῶνα ἐλθόντες ἀπροσδόκητοι παρήλ-θομεν εἰς τὸ εἴσω τῶν τειχῶν καὶ ἔχομεντὴν πόλιν ὁ βασιλεὺς δὲ περὶ Κτησιφῶνταδιατρίβων ἤκουσε τὴν ἔφοδον εἶτα εἰς Σε-λεύκειαν παρελθὼν παρασκευάζεται ἱπ-πέας τε ὅτι πλείστους μεταπεμπόμενος καὶτοξότας καὶ σφενδονήτας ἀπαγγέλλουσι δοὖν οἱ σκοποὶ ἀμφὶ τὰς ἑκατὸν ἤδη μυ-ριάδας τοῦ μαχίμου συνειλέχθαι καὶ τού-των εἴκοσιν ἱπποτοξότας καίτοι οὔπω ὁἈρμένιος πάρεστιν οὔτε οἱ κατὰ τὴν Κα-σπίαν θάλατταν οἰκοῦντες οὔτε οἱ ἀπὸΒάκτρων ἀλλ ἐκ τῶν πλησίον καὶ προα-στείων τῆς ἀρχῆς οὕτω ῥᾳδίως τοσαύταςμυριάδας κατέλεξε καιρὸς οὖν ἤδη σκοπε-ῖν ἡμᾶς ὅ τι χρὴ ποιεῖνΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀλλ ἐγὼ μέν φημιδεῖν ὑμᾶς τὸ πεζὸν ἀπιέναι τὴν ἐπὶ Κτησι-φῶντος ἡμᾶς δὲ τὸ ἱππικὸν αὐτοῦ μένειντὴν Βαβυλῶνα διαφυλάξοντας

43

μπλοκῇ ὁ μὲν γὰρ Ἀρσάκης ἐπήλαυνενὡς διηγεῖτο πολὺ τῶν ἄλλων προεξορμή-σας ὑποστὰς δὲ ὁ Θρᾷξ τῇ πέλτῃ μὲν ὑπο-δὺς ἀποσείεται τοῦ Ἀρσάκου τὸν κοντόνὑποθεὶς δὲ τὴν σάρισαν αὐτόν τε διαπείρεικαὶ τὸν ἵππονΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Πῶς οἷόν τε ὦΚράτης μιᾷ πληγῇ τοῦτο γενέσθαιΚΡΑΤΗΣ Ῥᾷστ ὦ Ἀντισθένες ὁ μὲνγὰρ ἐπήλαυνεν εἰκοσάπηχύν τινα κοντὸνπροβεβλημένος ὁ Θρᾷξ δ ἐπειδὴ τῇ πέλ-τῃ παρεκρούσατο τὴν προσβολὴν καὶ πα-ρῆλθεν αὐτὸν ἡ ἀκωκή ἐς τὸ γόνυ ὀκλάσαςδέχεται τῇ σαρίσῃ τὴν ἐπέλασιν καὶ τι-τρώσκει τὸν ἵππον ὑπὸ τὸ στέρνον ὑπὸ θυ-μοῦ καὶ σφοδρότητος ἑαυτὸν διαπείρανταδιελαύνεται δὲ καὶ ὁ Ἀρσάκης ἐκ τοῦ βου-βῶνος διαμπὰξ ἄχρι ὑπὸ τὴν πυγήν ὁρᾷςοἷόν τι ἐγένετο οὐ τοῦ ἀνδρός ἀλλὰ τοῦἵππου μᾶλλον τὸ ἔργον ἠγανάκτει δ ὅμωςὁμότιμος ὢν τοῖς ἄλλοις καὶ ἠξίου ἱππεὺς

136

ΕΡΜΗΣ Κατάθου σὺ τὸ σχῆμα πρῶτονεἶτα καὶ ταυτὶ πάντα ὦ Ζεῦ ὅσην μὲν τὴνἀλαζονείαν κομίζει ὅσην δὲ ἀμαθίαν καὶἔριν καὶ κενοδοξίαν καὶ ἐρωτήσεις ἀπόρουςκαὶ λόγους ἀκανθώδεις καὶ ἐννοίας πολυ-πλόκους ἀλλὰ καὶ ματαιοπονίαν μάλαπολλὴν καὶ λῆρον οὐκ ὀλίγον καὶ ὕθλουςκαὶ μικρολογίαν νὴ Δία καὶ χρυσίον γετουτὶ καὶ ἡδυπάθειαν δὲ καὶ ἀναισχυντίανκαὶ ὀργὴν καὶ τρυφὴν καὶ μαλακίαν οὐλέληθεν γάρ με εἰ καὶ μάλα περικρύπτειςαὐτά καὶ τὸ ψεῦδος δὲ ἀπόθου καὶ τὸντῦφον καὶ τὸ οἴεσθαι ἀμείνων εἶναι τῶν ἄλ-λων ὡς εἴ γε ταῦτα πάντα ἔχων ἐμβαίηςποία πεντηκόντορος δέξαιτο ἄν σεΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Ἀποτίθεμαι τοίνυναὐτά ἐπείπερ οὕτω κελεύειςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ καὶ τὸν πώγωνα το-ῦτον ἀποθέσθω ὦ Ἑρμῆ βαρύν τε ὄντακαὶ λάσιον ὡς ὁρᾷς πέντε μναῖ τριχῶνεἰσι τοὐλάχιστον

125

ΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἀποδειλιᾷς καὶ σύ ὦἈδείμαντε πλησίον τοῦ κινδύνου γενόμε-νος σοὶ δὲ τί δοκεῖ ὦ ΤιμόλαεΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἁπάσῃ τῇ στρατιᾷ βαδί-ζειν ἐπὶ τοὺς πολεμίους μηδὲ περιμένεινἔστ ἂν ἄμεινον παρασκευάσωνται παντα-χόθεν τῶν συμμάχων προσγενομένων ἀλλἕως ἔτι καθ ὁδόν εἰσιν οἱ πολέμιοι ἐπιχει-ρῶμεν αὐτοῖςΣΑΜΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις σὺ δὲ τί ὦ Λυ-κῖνε δοκιμάζεις ΛΥΚΙΝΟΣ Ἐγώ σοι φράσω ἐπειδὴκεκμήκαμεν συντόνως ὁδεύοντες ὁπότεκατῄειμεν ἕωθεν ἐς τὸν Πειραιᾶ καὶ νῦνἤδη τριάκοντά που σταδίους προκεχωρή-καμεν καὶ ὁ ἥλιος πολύς κατὰ μεσημβρίανγὰρ ἤδη μάλιστα ἐνταῦθά που ἐπὶ τὰςἐλαίας ἐπὶ τῆς ἀνατετραμμένης στήλης κα-θίσαντας ἀναπαύσασθαι εἶτα οὕτως ἀνα-στάντας ἀνύειν τὸ λοιπὸν ἐς τὸ ἄστυΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἔτι γὰρ Ἀθήνησιν ὦ μα-

44

τὸ γελάσαι μάλα ἡδέως ἐφ οἷς ὑμεῖς ᾐτή-σατε τοιούτοις οὖσι καὶ ταῦτα φιλοσοφίανἐπαινοῦντες

57

ΕΡΜΗΣ Εὖ λέγεις ἀπόθου καὶ τοῦτονΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Καὶ τίς ὁ ἀποκείρωνἔσταιΕΡΜΗΣ Μένιππος οὑτοσὶ λαβὼν πέλε-κυν τῶν ναυπηγικῶν ἀποκόψει αὐτὸν ἐπι-κόπῳ τῇ ἀποβάθρᾳ χρησάμενος ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔκ ὦ Ἑρμῆ ἀλλὰ πρίο-νά μοι ἀνάδος γελοιότερον γὰρ τοῦτοΕΡΜΗΣ Ὁ πέλεκυς ἱκανός εὖ γε ἀν-θρωπινώτερος νῦν ἀναπέφηνας ἀποθέμενοςσαυτοῦ τὴν κινάβρανΜΕΝΙΠΠΟΣ Βούλει μικρὸν ἀφέλωμαικαὶ τῶν ὀφρύωνΕΡΜΗΣ Μάλιστα ὑπὲρ τὸ μέτωπονγὰρ καὶ ταύτας ἐπῆρκεν οὐκ οἶδα ἐφ ὅτῳἀνατείνων ἑαυτόν τί τοῦτο καὶ δακρύειςὦ κάθαρμα καὶ πρὸς θάνατον ἀποδειλιᾷςἔμβηθι δ οὖνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἓν ἔτι τὸ βαρύτατον ὑπὸμάλης ἔχειΕΡΜΗΣ Τί ὦ Μένιππε

126

νόδωρός τε ὁ πλούσιος ὁ ἡμέτερος καὶ Ἀρ-σάκης ὁ Μηδίας ὕπαρχος καὶ Ὀροίτης ὁἈρμένιος ὁ μὲν οὖν Ἰσμηνόδωρος ndash ἐπε-φόνευτο γὰρ ὑπὸ τῶν λῃστῶν ὑπὸ τὸν Κι-θαιρῶνα Ἐλευσῖνάδε οἶμαι βαδίζων ndashἔστενε καὶ τὸ τραῦμα ἐν ταῖν χεροῖν εἶχεκαὶ τὰ παιδία ἃ νεογνὰ καταλελοίπει ἀνε-καλεῖτο καὶ ἑαυτῷ ἐπεμέμφετο τῆς τόλ-μης ὃς Κιθαιρῶνα ὑπερβάλλων καὶ τὰπερὶ τὰς Ἐλευθερὰς χωρία πανέρημα ὄνταὑπὸ τῶν πολέμων διοδεύων δύο μόνουςοἰκέτας ἐπηγάγετο καὶ ταῦτα φιάλαςπέντε χρυσᾶς καὶ κυμβία τέτταρα μεθἑαυτοῦ κομίζων ὁ δὲ Ἀρσάκης ndash γηραιὸςἤδη καὶ νὴ Δί οὐκ ἄσεμνος τὴν ὄψιν ndash εἰςτὸ βαρβαρικὸν ἤχθετο καὶ ἠγανάκτει πε-ζὸς βαδίζων καὶ ἠξίου τὸν ἵππον αὐτῷπροσαχθῆναι καὶ γὰρ καὶ ὁ ἵππος αὐτῷσυνετεθνήκει μιᾷ πληγῇ ἀμφότεροι διαπα-ρέντες ὑπὸ Θρᾳκός τινος πελταστοῦ ἐν τῇἐπὶ τῷ Ἀράξῃ πρὸς τὸν Καππαδόκην συ-

135

ξαίμην πλουτήσας ἐπ ὀλίγον ὑπηνέμιόντινα πλοῦτον ἀνιᾶσθαι μετ ὀλίγον ψιλὴντὴν μᾶζαν ἐσθίων οἷα ὑμεῖς πείσεσθε μετὀλίγον ἐπειδὰν ἡ εὐδαιμονία μὲν ὑμῖν καὶὁ πολὺς πλοῦτος οἴχηται ἀποπτάμενοςαὐτοὶ δὲ καταβάντες ἀπὸ τῶν θησαυρῶν τεκαὶ διαδημάτων ὥσπερ ἐξ ἡδίστου ὀνείρα-τος ἀνεγρόμενοι ἀνόμοια τὰ ἐπὶ τῆς οἰκίαςεὑρίσκητε ὥσπερ οἱ τοὺς βασιλεῖς ὑποκρι-νόμενοι τραγῳδοὶ ἐξελθόντες ἀπὸ τοῦ θε-άτρου λιμώττοντες οἱ πολλοί καὶ ταῦταπρὸ ὀλίγου Ἀγαμέμνονες ὄντες ἢ Κρέο-ντες λυπήσεσθε οὖν ὡς τὸ εἰκός καὶ δυ-σάρεστοι ἔσεσθε τὰ ἐπὶ τῆς οἰκίας καὶμάλιστα σύ ὦ Τιμόλαε ὁπόταν δέῃ σε τὸαὐτὸ παθεῖν τῷ Ἰκάρῳ τῆς πτερώσεωςδιαλυθείσης καταπεσόντα ἐκ τοῦ οὐρανοῦχαμαὶ βαδίζειν ἀπολέσαντα τοὺς δακτυλί-ους ἐκείνους ἅπαντας ἀπορρυέντας τῶν δα-κτύλων ἐμοὶ δὲ καὶ τοῦτο ἱκανὸν ἀντὶπάντων θησαυρῶν καὶ Βαβυλῶνος αὐτῆς

56

κάριε εἶναι δοκεῖς ὃς ἀμφὶ Βαβυλῶνα ἐντῷ πεδίῳ πρὸ τῶν τειχῶν ἐν τοσούτοιςστρατιώταις κάθησαι περὶ τοῦ πολέμουδιασκοπούμενοςΛΥΚΙΝΟΣ Εὖ γε ὑπέμνησας ἐγὼ δὲνήφειν ᾤμην καὶ ὕπαρ ἀποφανεῖσθαι τὴνγνώμηνΣΑΜΙΠΠΟΣ Πρόσιμεν δή εἴ σοι δοκεῖκαὶ ὅπως ἄνδρες ἀγαθοὶ ἐν τοῖς κινδύνοιςἔσεσθε μηδὲ προδώσετε τὸ πάτριον φρόνη-μα ἤδη γάρ που καὶ οἱ πολέμιοι ἐπιλαμ-βάνουσιν ὥστε τὸ μὲν σύνθημα ἔστωἘνυάλιος ὑμεῖς δὲ ἐπειδὰν σημάνῃ ὁ σαλ-πιγκτής ἀλαλάξαντες καὶ τὰ δόρατα κρού-σαντες πρὸς τὰς ἀσπίδας ἐπείγεσθε συμ-μῖξαι τοῖς ἐναντίοις καὶ ἐντὸς γενέσθαιτῶν τοξευμάτων ὡς μηδὲ πληγὰς λαμ-βάνωμεν ἀκροβολίζεσθαι αὐτοῖς διδόντεςκαὶ ἐπειδὴ ἐς χεῖρας ἤδη συνεληλύθαμεντὸ μὲν εὐώνυμον καὶ ὁ Τιμόλαος ἐτρέψα-ντο τοὺς καθ αὑτοὺς Μήδους ὄντας τὸ δὲ

45

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΘΕΝΟΥΣΚΑΙ ΚΡΑΤΗΤΟΣ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀντίσθενες καὶ Κράτηςσχολὴν ἄγομεν ὥστε τί οὐκ ἄπιμεν εὐθὺτῆς καθόδου περιπατήσοντες ὀψόμενοιτοὺς κατιόντας οἷοί τινές εἰσι καὶ τί ἕκα-στος αὐτῶν ποιεῖΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Ἀπίωμεν ὦ Διόγενεςκαὶ γὰρ ἂν ἡδὺ τὸ θέαμα γένοιτο τοὺς μὲνδακρύοντας αὐτῶν ὁρᾶν τοὺς δὲ ἱκετεύο-ντας ἀφεθῆναι ἐνίους δὲ μόλις κατιόνταςκαὶ ἐπὶ τράχηλον ὠθοῦντος τοῦ Ἑρμοῦὅμως ἀντιβαίνοντας καὶ ὑπτίους ἀντερείδο-ντας οὐδὲν δέονΚΡΑΤΗΣ Ἔγωγ οὖν καὶ διηγήσομαιὑμῖν ἃ εἶδον ὁπότε κατῄειν κατὰ τὴν ὁδόνΔΙΟΓΕΝΗΣ Διήγησαι ὦ Κράτης ἔοι-κας γάρ τινα ἑωρακέναι παγγέλοιαΚΡΑΤΗΣ Καὶ ἄλλοι μὲν πολλοὶ συγκα-τέβαινον ἡμῖν ἐν αὐτοῖς δὲ ἐπίσημοι Ἰσμη-

134

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Κολακείαν ὦ Ἑρμῆ πολ-λὰ ἐν τῷ βίῳ χρησιμεύσασαν αὐτῷΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Οὐκοῦν καὶ σύ ὦΜένιππε ἀπόθου τὴν ἐλευθερίαν καὶ παρ-ρησίαν καὶ τὸ ἄλυπον καὶ τὸ γενναῖον καὶτὸν γέλωτα μόνος γοῦν τῶν ἄλλων γελᾷςΕΡΜΗΣ Μηδαμῶς ἀλλὰ καὶ ἔχε ταῦτακοῦφα γὰρ καὶ πάνυ εὔφορα ὄντα καὶ πρὸςτὸν κατάπλουν χρήσιμα καὶ ὁ ῥήτωρ δὲσὺ ἀπόθου τῶν ῥημάτων τὴν τοσαύτηνἀπεραντολογίαν καὶ ἀντιθέσεις καὶ παρι-σώσεις καὶ περιόδους καὶ βαρβαρισμοὺςκαὶ τὰ ἄλλα βάρη τῶν λόγωνΡΗΤΩΡ Ἢν ἰδού ἀποτίθεμαιΕΡΜΗΣ Εὖ ἔχει ὥστε λύε τὰ ἀπόγειατὴν ἀποβάθραν ἀνελώμεθα τὸ ἀγκύριονἀνεσπάσθω πέτασον τὸ ἱστίον εὔθυνε ὦπορθμεῦ τὸ πηδάλιον εὖ πάθωμεν τίοἰμώζετε ὦ μάταιοι καὶ μάλιστα ὁ φι-λόσοφος σὺ ὁ ἀρτίως τὸν πώγωνα δεδῃω-μένος

127

κατ ἐμὲ ἰσόπαλον ἔτι Πέρσαι γάρ εἰσι καὶὁ βασιλεὺς ἐν αὐτοῖς ἡ δὲ ἵππος ἅπασατῶν βαρβάρων ἐπὶ τὸ δεξιὸν ἡμῶν ἐλαύ-νουσιν ὥστε ὦ Λυκῖνε αὐτός τε ἀνὴρἀγαθὸς γίγνου καὶ τοῖς μετὰ σαυτοῦ παρα-κελεύου δέχεσθαι τὴν ἐπέλασινΛΥΚΙΝΟΣ Ὢ τῆς τύχης ἐπ ἐμὲ γὰροἱ ἱππεῖς ἅπαντες καὶ μόνος ἐπιτήδειοςαὐτοῖς ἔδοξα ἐπελαύνεσθαι καί μοι δοκῶἢν βιάζωνται αὐτομολήσειν προσδραμὼνἐς τὴν παλαίστραν ἔτι πολεμοῦντας ὑμᾶςκαταλιπώνΣΑΜΙΠΠΟΣ Μηδαμῶς κρατεῖς γὰραὐτῶν καὶ σὺ ἤδη τὸ μέρος ἐγὼ δέ ὡςὁρᾷς καὶ μονομαχήσω πρὸς τὸν βασιλέαπροκαλεῖται γάρ με καὶ ἀναδῦναι πάντωςαἰσχρόνΛΥΚΙΝΟΣ Νὴ Δία καὶ τετρώσῃ αὐτίκαμάλα πρὸς αὐτοῦ βασιλικὸν γὰρ καὶ τὸτρωθῆναι περὶ τῆς ἀρχῆς μαχόμενονΣΑΜΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις ἐπιπόλαιον

46

τόδε τί δή ποτε οὐχ εἷς δακτύλιος ἅπανταταῦτα δύναταί σοι ἀλλὰ τοσούτους περι-ημμένος βαδιῇ τὴν ἀριστερὰν πεφορτι-σμένος κατὰ δάκτυλον ἕνα μᾶλλον δὲὑπερπαίει ὁ ἀριθμός καὶ δεήσει καὶ τὴνδεξιὰν συνεπιλαβεῖν καίτοι ἑνὸς τοῦ ἀνα-γκαιοτάτου προσδεῖ ὃς περιθέμενόν σεπαύσει μωραίνοντα τὴν πολλὴν ταύτηνκόρυζαν ἀποξύσας ἢ τοῦτο μὲν καὶ ὁ ἑλ-λέβορος ἱκανὸς ποιῆσαι ζωρότερος ποθείςΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἀλλὰ πάντως ὦ Λυκῖνεκαὶ αὐτὸς εὔξῃ τι ἤδη ποτέ ὡς ἂν μάθω-μεν οἷα αἰτήσεις ἀνεπίληπτα καὶ ἀνέγκλη-τα ὁ συκοφαντῶν τοὺς ἄλλους ΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλ οὐ δέομαι εὐχῆς ἐγώἥκομεν γὰρ δὴ πρὸς τὸ Δίπυλον καὶ ὁ βέλ-τιστος οὑτοσὶ Σάμιππος ἀμφὶ Βαβυλῶναμονομαχῶν καὶ σύ ὦ Τιμόλαε ἀριστῶνμὲν ἐν Συρίᾳ δειπνῶν δὲ ἐν Ἰταλίᾳ καὶτοῖς ἐμοὶ ἐπιβάλλουσι σταδίοις κατεχρήσα-σθε καλῶς ποιοῦντες ἄλλως τε οὐκ ἂν δε-

55

ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Ὅτι ὦ Ἑρμῆ ἀθάνα-τον ᾤμην τὴν ψυχὴν ὑπάρχεινΜΕΝΙΠΠΟΣ Ψεύδεται ἄλλα γὰρ ἔοικελυπεῖν αὐτόνΕΡΜΗΣ Τὰ ποῖαΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅτι μηκέτι δειπνήσειπολυτελῆ δεῖπνα μηδὲ νύκτωρ ἐξιὼν ἅπα-ντας λανθάνων τῷ ἱματίῳ τὴν κεφαλὴν κα-τειλήσας περίεισιν ἐν κύκλῳ τὰ χαμαιτυ-πεῖα καὶ ἕωθεν ἐξαπατῶν τοὺς νέους ἐπὶτῇ σοφίᾳ ἀργύριον λήψεται ταῦτα λυπεῖαὐτόν ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Σὺ γάρ ὦ Μένιππεοὐκ ἄχθῃ ἀποθανώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Πῶς ὃς ἔσπευσα ἐπὶ τὸνθάνατον καλέσαντος μηδενός ἀλλὰ μετα-ξὺ λόγων οὐ κραυγή τις ἀκούεται ὥσπερτινῶν ἀπὸ γῆς βοώντωνΕΡΜΗΣ Ναί ὦ Μένιππε οὐκ ἀφ ἑνόςγε χώρου ἀλλ οἱ μὲν εἰς τὴν ἐκκλησίανσυνελθόντες ἄσμενοι γελῶσι πάντες ἐπὶ τῷ

128

ΚΡΑΤΗΣ Ἀλλ οἱ ἄλλοι ἠμέλουν τῶντοιούτων κτημάτων καὶ οὐδεὶς ἐθεράπευενἡμᾶς κληρονομήσειν προσδοκῶν εἰς δὲ τὸχρυσίον πάντες ἔβλεπονΔΙΟΓΕΝΗΣ Εἰκότως οὐ γὰρ εἶχονἔνθα δέξαιντο τὰ τοιαῦτα παρ ἡμῶν διερ-ρυηκότες ὑπὸ τρυφῆς καθάπερ τὰ σαπρὰτῶν βαλλαντίων ὥστε εἴ ποτε καὶ ἐμβάλοιτις ἐς αὐτοὺς ἢ σοφίαν ἢ παρρησίαν ἢ ἀλή-θειαν ἐξέπιπτεν εὐθὺς καὶ διέρρει τοῦπυθμένος στέγειν οὐ δυναμένου οἷόν τιπάσχουσιν αἱ τοῦ Δαναοῦ αὗται παρθένοιεἰς τὸν τετρυπημένον πίθον ἐπαντλοῦσαιτὸ δὲ χρυσίον ὀδοῦσι καὶ ὄνυξι καὶ πάσῃμηχανῇ ἐφύλαττονΚΡΑΤΗΣ Οὐκοῦν ἡμεῖς μὲν ἕξομενκἀνταῦθα τὸν πλοῦτον οἱ δὲ ὀβολὸν ἥξουσικομίζοντες καὶ τοῦτον ἄχρι τοῦ πορθμέως

133

σκοπεῖν ἔξω βέλους ὑπεραιωρούμενον καὶεἰ δόξειέ μοι προσθέμενος ἂν τοῖς ἡττη-μένοις κοιμίσας τοὺς κρατοῦντας νικᾶν πα-ρεῖχον τοῖς φεύγουσιν ἀναστρέψασιν ἀπὸτῆς τροπῆς καὶ τὸ ὅλον παιδιὰν ἐποιού-μην ἂν τὸν τῶν ἀνθρώπων βίον καὶ πάνταἐμὰ ἦν καὶ θεὸς ἐδόκουν τοῖς ἄλλοις τοῦτοἡ ἄκρα εὐδαιμονία ἐστὶ μήτε ἀπολέσθαιμήτε ἐπιβουλευθῆναι δυναμένη καὶ μάλι-στα μεθ ὑγιείας ἐν μακρῷ τῷ βίῳ τί ἂναἰτιάσαιο ὦ Λυκῖνε τῆς εὐχῆςΛΥΚΙΝΟΣ Οὐδέν ὦ Τιμόλαε οὐδὲγὰρ ἀσφαλὲς ἐναντιοῦσθαι ἀνδρὶ πτηνῷκαὶ ὑπὲρ μυρίους τὴν ἰσχύν πλὴν ἀλλὰἐκεῖνο ἐρήσομαί σε εἴ τινα ἄλλον εἶδες ἐντοσούτοις ἔθνεσιν ὅσα ὑπερέπτης γέρονταἤδη ἄνδρα οὕτω παρακεκινηκότα τὴνγνώμην ἐπὶ δακτυλίου μικροῦ ὀχούμενονὄρη ὅλα κινεῖν ἄκρῳ τῷ δακτύλῳ δυνάμε-νον ἐπέραστον πᾶσι καὶ ταῦτα φαλακρὸνὄντα καὶ τὴν ῥῖνα σιμόν ἀτὰρ εἰπέ μοι καὶ

54

μέντοι τὸ τραῦμα καὶ οὐκ εἰς τὰ φανερὰτοῦ σώματος ὡς μηδὲ τὴν οὐλὴν ὕστερονἄμορφον γενέσθαι πλὴν ἀλλὰ ὁρᾷς ὅπωςἐπελάσας μιᾷ πληγῇ αὐτόν τε καὶ τὸν ἵπ-πον διέπειρα τὴν λόγχην ἀφείς εἶτα τὴνκεφαλὴν ἀποτεμὼν καὶ ἀφελὼν τὸ διάδημαβασιλεὺς ἤδη γέγονα προσκυνούμενος ὑφἁπάντων οἱ βάρβαροι προσκυνείτωσανὑμῶν κατὰ τὸν Ἑλλήνων νόμον ἄρξω εἷςστρατηγὸς ὀνομαζόμενος ἐπὶ τούτοις ἄραἐννοεῖτε ὅσας μὲν πόλεις ἐπωνύμους ἐπἐμαυτοῦ οἰκιῶ ὅσας δὲ καὶ καθαιρήσωἑλὼν κατὰ κράτος αἳ ἂν ὑβρίσωσί τι ἐςτὴν ἀρχήν ἁπάντων δὲ μάλιστα Κυδίαντὸν πλούσιον μετελεύσομαι ὃς ὅμορος ὤνμοι ἐξέωσε τοῦ ἀγροῦ ἐπιβαίνων κατ ὀλί-γον ἐς τὸ εἴσω τῶν ὅρωνΛΥΚΙΝΟΣ Πέπαυσο ἤδη ὦ Σάμιππεκαιρὸς γὰρ σὲ ἤδη μὲν νενικηκότα τηλι-καύτην μάχην ἐν Βαβυλῶνι εὐωχεῖσθαι τὰἐπινίκια ndash ἑκστάδιος γὰρ οἶμαί σοι ἡ ἀρχή

47

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Εὖ ἐποίησαν ἡμεῖς δὲὁπότε ἐν τῷ βίῳ ἦμεν οὐδὲν τοιοῦτον ἐνε-νοοῦμεν περὶ ἀλλήλων οὔτε πώποτεηὐξάμην Ἀντισθένην ἀποθανεῖν ὡς κληρο-νομήσαιμι τῆς βακτηρίας αὐτοῦ ndash εἶχεν δὲπάνυ καρτερὰν ἐκ κοτίνου ποιησάμενος ndashοὔτε οἶμαι σὺ ὁ Κράτης ἐπεθύμεις κληρο-νομεῖν ἀποθανόντος ἐμοῦ τὰ κτήματα καὶτὸν πίθον καὶ τὴν πήραν χοίνικας δύο θέρ-μων ἔχουσανΚΡΑΤΗΣ Οὐδὲν γάρ μοι τούτων ἔδειἀλλ οὐδὲ σοί ὦ Διόγενες ἃ γὰρ ἐχρῆν σύτε Ἀντισθένους ἐκληρονόμησας καὶ ἐγὼσοῦ πολλῷ μείζω καὶ σεμνότερα τῆς Περ-σῶν ἀρχῆς ΔΙΟΓΕΝΗΣ Τίνα ταῦτα φῄςΚΡΑΤΗΣ Σοφίαν αὐτάρκειαν ἀλή-θειαν παρρησίαν ἐλευθερίανΔΙΟΓΕΝΗΣ Νὴ Δία μέμνημαι τοῦτονδιαδεξάμενος τὸν πλοῦτον παρὰ Ἀντι-σθένους καὶ σοὶ ἔτι πλείω καταλιπών

132

Λαμπίχου θανάτῳ καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ συ-νέχεται πρὸς τῶν γυναικῶν καὶ τὰ παιδίανεογνὰ ὄντα ὁμοίως κἀκεῖνα ὑπὸ τῶν παί-δων βάλλεται ἀφθόνοις τοῖς λίθοις ἄλλοιδὲ Διόφαντον τὸν ῥήτορα ἐπαινοῦσιν ἐν Σι-κυῶνι ἐπιταφίους λόγους διεξιόντα ἐπὶΚράτωνι τούτῳ καὶ νὴ Δία γε ἡ Δαμασίουμήτηρ κωκύουσα ἐξάρχει τοῦ θρήνου σὺνγυναιξὶν ἐπὶ τῷ Δαμασίᾳ σὲ δὲ οὐδείς ὦΜένιππε δακρύει καθ ἡσυχίαν δὲ κεῖσαιμόνοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐδαμῶς ἀλλ ἀκούσῃτῶν κυνῶν μετ ὀλίγον ὠρυομένων οἴκτι-στον ἐπ ἐμοὶ καὶ τῶν κοράκων τυπτο-μένων τοῖς πτεροῖς ὁπόταν συνελθόντεςθάπτωσί μεΕΡΜΗΣ Γεννάδας εἶ ὦ Μένιππε ἀλλἐπεὶ καταπεπλεύκαμεν ἡμεῖς ὑμεῖς μὲνἄπιτε πρὸς τὸ δικαστήριον εὐθεῖαν ἐκείνηνπροϊόντες ἐγὼ δὲ καὶ ὁ πορθμεὺς ἄλλουςμετελευσόμεθα

129

ndash Τιμόλαον δὲ ἐν τῷ μέρει εὔχεσθαι ὅπερἂν ἐθέλῃΣΑΜΙΠΠΟΣ Τί δ οὖν ὦ Λυκῖνε οἷάσοι ᾐτῆσθαι δοκῶΛΥΚΙΝΟΣ Παρὰ πολύ ὦ θαυμασιώτα-τε βασιλέων ἐπιπονώτερα καὶ βιαιότερατῶν Ἀδειμάντου παρ ὅσον ἐκεῖνος μὲνἐτρύφα διτάλαντα χρύσεα ἐκπώματα προ-πίνων τοῖς συμπόταις σὺ δὲ καὶ ἐτι-τρώσκου μονομαχῶν καὶ ἐδεδίεις καὶἐφρόντιζες νύκτωρ καὶ μεθ ἡμέραν οὐμόνον γάρ σοι τὰ παρὰ τῶν πολεμίων φο-βερὰ ἦν ἀλλὰ καὶ ἐπιβουλαὶ μυρίαι καὶφθόνος παρὰ τῶν συνόντων καὶ μῖσος καὶκολακεία φίλος δὲ οὐδεὶς ἀληθής ἀλλὰπρὸς τὸ δέος ἅπαντες ἢ πρὸς τὴν ἐλπίδαεὖνοι δοκοῦντες εἶναι ἀπόλαυσις μέν γεοὐδὲ ὄναρ τῶν ἡδέων ἀλλὰ δόξα μόνη καὶπορφυρὶς χρυσῷ ποικίλη καὶ ταινία λευκὴπερὶ τῷ μετώπῳ καὶ δορυφόροι προϊόντεςτὰ δ ἄλλα κάματος ἀφόρητος καὶ ἀηδία

48

ἑώρων ἄν καὶ τὰς πηγὰς δὲ τὰς Νείλουμόνος ἂν ἠπιστάμην καὶ ὅσον τῆς γῆς ἀοί-κητον καὶ εἴ τινες ἀντίποδες ἡμῖν οἰκοῦσιτὸ νότιον τῆς γῆς ἡμίτομον ἔχοντες ἔτι δὲκαὶ ἀστέρων φύσιν καὶ σελήνης καὶ αὐτοῦἡλίου ῥᾳδίως ἔγνων ἂν ἀπαθὴς ὢν τῷ πυρίκαὶ τὸ πάντων ἥδιστον αὐθημερὸν ἀγγε-ῖλαι ἐς Βαβυλῶνα τίς ἐνίκησεν Ὀλύμπιακαὶ ἀριστήσαντα εἰ τύχοι ἐν Συρίᾳ δει-πνῆσαι ἐν Ἰταλίᾳ εἰ δέ τις ἐχθρὸς εἴηἀμύνασθαι καὶ τοῦτον ἐκ τοῦ ἀφανοῦςπέτρον ἐμβαλόντα τῇ κεφαλῇ ὡς ἐπιτε-τρῖφθαι τὸ κρανίον τούς τε αὖ φίλους εὖποιεῖν ἐπιχέαντα κοιμωμένοις αὐτοῖς τὸχρυσίον καὶ μὴν εἴ τις ὑπερόπτης εἴη ἢ τύ-ραννος πλούσιος ὑβριστής ἀράμενος αὐτὸνὅσον ἐπὶ σταδίους εἴκοσιν ἀφῆκα φέρεσθαικατὰ τῶν κρημνῶν τοῖς παιδικοῖς δὲ ὁμι-λεῖν ἀκωλύτως ἂν ἐξῆν εἰσιόντα ἀθέατονκοιμίσαντα ἅπαντας ἄνευ ἐκείνων μόνωνοἷον δὲ κἀκεῖνο ἦν τοὺς πολεμοῦντας ἐπι-

53

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὐπλοεῖτε ὦ Ἑρμῆπροΐωμεν δὲ καὶ ἡμεῖς τί οὖν ἔτι καὶ μέλ-λετε δικασθῆναι δεήσει καὶ τὰς καταδί-κας φασὶν εἶναι βαρείας τροχοὺς καὶ λί-θους καὶ γῦπας δειχθήσεται δὲ ὁ ἑκάστουβίος

ΚΡΑΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ

ΚΡΑΤΗΣ Μοίριχον τὸν πλούσιον ἐγί-νωσκες ὦ Διόγενες τὸν πάνυ πλούσιοντὸν ἐκ Κορίνθου τὸν τὰς πολλὰς ὁλκάδαςἔχοντα οὗ ἀνεψιὸς Ἀριστέας πλούσιος καὶαὐτὸς ὤν τὸ Ὁμηρικὸν ἐκεῖνο εἰώθει ἐπι-λέγειν rsquoἤ μ ἀνάειρ ἢ ἐγὼ σέrsquoΔΙΟΓΕΝΗΣ Τίνος ἕνεκα ὦ ΚράτηςΚΡΑΤΗΣ Ἐθεράπευον ἀλλήλους τοῦκλήρου ἕνεκα ἑκάτερος ἡλικιῶται ὄντεςκαὶ τὰς διαθήκας εἰς τὸ φανερὸν ἐτίθεντοἈριστέαν μὲν ὁ Μοίριχος εἰ προαποθάνοι

130

δεσπότην ἀφιεὶς τῶν ἑαυτοῦ πάντων Μοί-ριχον δὲ ὁ Ἀριστέας εἰ προαπέλθοι αὐτοῦταῦτα μὲν ἐγέγραπτο οἱ δὲ ἐθεράπευονὑπερβαλλόμενοι ἀλλήλους τῇ κολακείᾳκαὶ οἱ μάντεις εἴτε ἀπὸ τῶν ἄστρων τεκ-μαιρόμενοι τὸ μέλλον εἴτε ἀπὸ τῶν ὀνει-ράτων ὥς γε Χαλδαίων παῖδες ἀλλὰ καὶ ὁΠύθιος αὐτὸς ἄρτι μὲν Ἀριστέᾳ παρεῖχε τὸκράτος ἄρτι δὲ Μοιρίχῳ καὶ τὰ τάλανταποτὲ μὲν ἐπὶ τοῦτον νῦν δ ἐπ ἐκεῖνον ἔρ-ρεπεΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί οὖν πέρας ἐγένετο ὦΚράτης ἀκοῦσαι γὰρ ἄξιονΚΡΑΤΗΣ Ἄμφω τεθνᾶσιν ἐπὶ μιᾶςἡμέρας οἱ δὲ κλῆροι εἰς Εὐνόμιον καὶΘρασυκλέα περιῆλθον ἄμφω συγγενεῖςὄντας οὐδὲ πώποτε προμαντευομένουςοὕτω γενέσθαι ταῦτα διαπλέοντες γὰρ ἀπὸΣικυῶνος εἰς Κίρραν κατὰ μέσον τὸν πόρονπλαγίῳ περιπεσόντες τῷ Ἰάπυγι ἀνε-τράπησαν

131

τὰς καὶ τὰ μειράκια ἐπιμεμηνέναι μοι καὶεὐδαίμονα εἶναι δοκεῖν εἴ τινα καὶ μόνονπροσβλέψαιμι αὐτῶν εἰ δ ὑπερορῴηνκἀκεῖνα ὑπὸ λύπης ἀπολλύσθω καὶ ὅλωςὑπὲρ τὸν Ὑάκινθον ἢ Ὕλαν ἢ Φάωνα τὸνΧῖον εἶναί με καὶ ταῦτα πάντα ἔχειν μὴὀλιγοχρόνιον ὄντα μηδὲ κατὰ μέτρονζῶντα τῆς ἀνθρωπίνης βιοτῆς ἀλλ ἔτη χί-λια νέον ἐκ νέου γιγνόμενον διαβιῶναιἀμφὶ τὰ ἑπτακαίδεκα ἔτη ἀεὶ ἀποδυόμενοντὸ γῆρας ὥσπερ οἱ ὄφεις οὐδὲν γὰρ δεήσειμε ταῦτα ἔχοντα πάντα γὰρ ἐμὰ ἦν ἂν τὰτῶν ἄλλων ἐς ὅσον ἀνοίγειν τε τὰς θύραςἐδυνάμην καὶ κοιμίζειν τοὺς φύλακας καὶἀθέατος εἶναι εἰσιών εἰ δέ τι ἐν Ἰνδοῖς ἢὙπερβορέοις θέαμα παράδοξον ἢ κτῆματίμιον ἢ ὅσα ἐμφαγεῖν ἢ πιεῖν ἡδέα οὐ με-ταστειλάμενος ἀλλ αὐτὸς ἐπιπετόμενοςἀπέλαυον ἁπάντων ἐς κόρον καὶ ἐπεὶ γρὺψὑπόπτερον θηρίον ἢ φοῖνιξ ὄρνεον ἐν Ἰνδοῖςἀθέατον τοῖς ἄλλοις ἐγὼ δὲ καὶ τοῦτο

52

πολλή καὶ ἢ χρηματίζειν δεῖ τοῖς παρὰτῶν πολεμίων ἥκουσιν ἢ δικάζειν ἢ κατα-πέμπειν τοῖς ὑπηκόοις ἐπιτάγματα καὶἤτοι ἀφέστηκέ τι ἔθνος ἢ ἐπελαύνουσί τι-νες τῶν ἔξω τῆς ἀρχῆς δεδιέναι οὖν δεῖπάντα καὶ ὑφορᾶσθαι καὶ ὅλως ὑπὸπάντων μᾶλλον ἢ ὑπὸ σεαυτοῦ εὐδαιμονί-ζεσθαι καὶ γὰρ οὖν καὶ τόδε πῶς οὐ ταπει-νόν ὅτι καὶ νοσεῖς τὰ ὅμοια τοῖς ἰδιώταιςκαὶ ὁ πυρετὸς οὐ διαγιγνώσκει σε βασιλέαὄντα οὐδ ὁ θάνατος δέδιε τοὺς δορυ-φόρους ἀλλ ἐπιστάς ὁπόταν αὐτῷ δοκῇἄγει οἰμώζοντα οὐκ αἰδούμενος τὸ διάδη-μα σὺ δὲ ὁ οὕτως ὑψηλὸς καταπεσὼνἀνάσπαστος ἐκ τοῦ βασιλείου θρόνου τὴναὐτὴν ὁδὸν ἄπει τοῖς πολλοῖς ἰσότιμοςἐλαυνόμενος ἐν τῇ ἀγέλῃ τῶν νεκρῶνχῶμα ὑψηλὸν ὑπὲρ γῆς καὶ στήλην μακρὰνἢ πυραμίδα εὔγραμμον τὰς γωνίας ἀπολι-πών ἐκπρόθεσμα καὶ ἀνεπαίσθητα φιλοτι-μήματα εἰκόνες δὲ ἐκεῖναι καὶ νεῴ οὓς

49

τῇ ἀποβάσει ἀπέθανον ὑπὸ τοῦ Ἕκτοροςὁ οὖν ἔρως τῆς γυναικὸς οὐ μετρίως ἀπο-κναίει με ὦ δέσποτα καὶ βούλομαι κἂνπρὸς ὀλίγον ὀφθεὶς αὐτῇ καταβῆναι πάλινΠΛΟΥΤΩΝ Οὐκ ἔπιες ὦ Πρωτεσί-λαε τὸ Λήθης ὕδωρΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Καὶ μάλα ὦ δέσπο-τα τὸ δὲ πρᾶγμα ὑπέρογκον ἦνΠΛΟΥΤΩΝ Οὐκοῦν περίμεινον ἀφίξε-ται γὰρ κἀκείνη ποτὲ καὶ οὐδὲ σὲ ἀνελθεῖνδεήσειΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀλλ οὐ φέρω τὴνδιατριβήν ὦ Πλούτων ἠράσθης δὲ καὶαὐτὸς ἤδη καὶ οἶσθα οἷον τὸ ἐρᾶν ἐστινΠΛΟΥΤΩΝ Εἶτα τί σε ὀνήσει μίανἡμέραν ἀναβιῶναι μετ ὀλίγον τὰ αὐτὰ ὀδυ-ρόμενονΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Οἶμαι πείσειν κἀκεί-νην ἀκολουθεῖν παρ ὑμᾶς ὥστε ἀνθ ἑνὸςδύο νεκροὺς λήψῃ μετ ὀλίγονΠΛΟΥΤΩΝ Οὐ θέμις γενέσθαι ταῦτα

160

ΑΙΑΝΤΟΣ ΚΑΙ ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΟΣ

ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Εἰ σὺ μανείς ὦ Αἶανσεαυτὸν ἐφόνευσας ἐμέλλησας δὲ καὶ ἡμᾶςἅπαντας τί αἰτιᾷ τὸν Ὀδυσσέα καὶ πρῴηνοὔτε προσέβλεψας αὐτόν ὁπότε ἧκεν μα-ντευσόμενος οὔτε προσειπεῖν ἠξίωσας ἄν-δρα συστρατιώτην καὶ ἑταῖρον ἀλλ ὑπερο-πτικῶς μεγάλα βαίνων παρῆλθεςΑΙΑΣ Εἰκότως ὦ Ἀγάμεμνον αὐτὸςγοῦν μοι τῆς μανίας αἴτιος κατέστη μόνοςἀντεξετασθεὶς ἐπὶ τοῖς ὅπλοιςΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Ἠξίους δὲ ἀναντα-γώνιστος εἶναι καὶ ἀκονιτὶ κρατεῖνἁπάντωνΑΙΑΣ Ναί τά γε τοιαῦτα οἰκεία γάρμοι ἦν ἡ πανοπλία τοῦ ἀνεψιοῦ γε οὖσακαὶ ὑμεῖς οἱ ἄλλοι πολὺ ἀμείνους ὄντεςἀπείπασθε τὸν ἀγῶνα καὶ παρεχωρήσατέμοι τῶν ἄθλων ὁ δὲ Λαέρτου ὃν ἐγὼ πολ-λάκις ἔσωσα κινδυνεύοντα κατακεκόφθαι

141

ἀνιστᾶσιν αἱ πόλεις θεραπεύουσαι καὶ τὸμέγα ὄνομα πάντα κατ ὀλίγον ὑπορρεῖ καὶἄπεισιν ἀμελούμενα ἢν δὲ καὶ ὅτι μάλισταἐπὶ πλεῖστον παραμείνῃ τίς ἔτι ἀπόλαυσιςἀναισθήτῳ αὐτῷ γενομένῳ ὁρᾷς οἷα μὲνἔτι ζῶν ἕξεις πράγματα δεδιὼς καὶ φροντί-ζων καὶ κάμνων οἷα δὲ καὶ μετὰ τὴν ἀπαλ-λαγὴν ἔσται Ἀλλ ἤδη σὸν αἰτεῖν ὦ Τιμόλαε καὶ ὅπωςὑπερβαλῇ τούτους ὥσπερ εἰκὸς ἄνδρα συ-νετὸν καὶ πράγμασιν χρῆσθαι εἰδόταΤΙΜΟΛΑΟΣ Σκόπει γοῦν ὦ Λυκῖνε εἴτι ἐπιλήψιμον εὔξομαι καὶ ὅ τι ἂν εὐθῦναίτις δυνηθείη χρυσὸν μὲν οὖν καὶ θησαυρο-ὺς καὶ μεδίμνους νομίσματος ἢ βασιλείαςκαὶ πολέμους καὶ δείματα ὑπὲρ τῆς ἀρχῆςεἰκότως διέβαλες οὐκ αἰτήσομαι ἀβέβαιαγὰρ ταῦτά γε καὶ πολλὰς τὰς ἐπιβουλὰςἔχοντα καὶ πλέον τοῦ ἡδέος τὸ ἀνιαρὸν ἐναὐτοῖς ἦν ἐγὼ δὲ βούλομαι τὸν Ἑρμῆνἐντυχόντα μοι δοῦναι δακτυλίους τινὰς

50

τοιούτους τὴν δύναμιν ἕνα μὲν ὥστε ἀεὶἐρρῶσθαι καὶ ὑγιαίνειν τὸ σῶμα καὶ ἄτρω-τον εἶναι καὶ ἀπαθῆ ἕτερον δὲ ὡς μὴὁρᾶσθαι τὸν περιθέμενον οἷος ἦν ὁ τοῦ Γύ-γου τὸν δέ τινα ὡς ἰσχύειν ὑπὲρ ἄνδραςμυρίους καὶ ὅ τι ἂν ἄχθος ἅμα μυρίοι κι-νῆσαι μόλις δύναιντο τοῦτο ἐμὲ ῥᾳδίωςμόνον ἀνατίθεσθαι ἔτι δὲ καὶ πέτεσθαιπολὺ ἀπὸ τῆς γῆς ἀρθέντα καὶ πρὸς τοῦτοεἶναί μοι δακτύλιόν τινα καὶ μὴν καὶ ἐςὕπνον κατασπᾶν ὁπόσους ἂν ἐθέλω καὶἅπασαν θύραν προσιόντι μοι ἀνοίγεσθαιχαλωμένου τοῦ κλείθρου καὶ τοῦ μοχλοῦἀφαιρουμένου ταῦτα ἀμφότερα εἷς δακτύ-λιος δυνάσθω τὸ δὲ μέγιστον ἄλλος τιςἔστω ἐπὶ πᾶσιν ὁ ἥδιστος ὡς ἐράσμιονεἶναί με περιθέμενον παισὶ τοῖς ὡραίοιςκαὶ γυναιξὶ καὶ δήμοις ὅλοις καὶ μηδέναεἶναι ἀνέραστον καὶ ὅτῳ μὴ ποθεινότατοςἐγὼ καὶ ἀνὰ στόμα ὥστε πολλὰς γυναῖκαςοὐ φερούσας τὸν ἔρωτα καὶ ἀναρτᾶν ἑαυ-

51

ὑπὸ τῶν Φρυγῶν ἀμείνων ἠξίου εἶναι καὶἐπιτηδειότερος ἔχειν τὰ ὅπλα ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Αἰτιῶ τοιγαροῦν ὦγενναῖε τὴν Θέτιν ἣ δέον σοὶ τὴν κληρο-νομίαν τῶν ὅπλων παραδοῦναι συγγενεῖ γεὄντι φέρουσα ἐς τὸ κοινὸν κατέθετο αὐτάΑΙΑΣ Οὔκ ἀλλὰ τὸν Ὀδυσσέα ὃςἀντεποιήθη μόνοςΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Συγγνώμη ὦ Αἶαν εἰἄνθρωπος ὢν ὠρέχθη δόξης ἡδίστου πράγ-ματος ὑπὲρ οὗ καὶ ἡμῶν ἕκαστος κινδυ-νεύειν ὑπέμενεν ἐπεὶ καὶ ἐκράτησέ σου καὶταῦτα ἐπὶ Τρωσὶ δικασταῖςΑΙΑΣ Οἶδα ἐγώ ἥτις μου κατεδίκασενἀλλ οὐ θέμις λέγειν τι περὶ τῶν θεῶν τὸνδ οὖν Ὀδυσσέα μὴ οὐχὶ μισεῖν οὐκ ἂν δυ-ναίμην ὦ Ἀγάμεμνον οὐδ εἰ αὐτή μοι ἡἈθηνᾶ τοῦτο ἐπιτάττοι

142

ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ ΚΑΙΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ

ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ὦ δέσποτα καὶ βασι-λεῦ καὶ ἡμέτερε Ζεῦ καὶ σὺ Δήμητρος θύ-γατερ μὴ ὑπερίδητε δέησιν ἐρωτικήνΠΛΟΥΤΩΝ Σὺ δὲ τίνων δέῃ παρἡμῶν ἢ τίς ὢν τυγχάνειςΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εἰμὶ μὲν Πρωτεσίλα-ος ὁ Ἰφίκλου Φυλάκιος συστρατιώτης τῶνἈχαιῶν καὶ πρῶτος ἀποθανὼν τῶν ἐπἸλίῳ δέομαι δὲ ἀφεθεὶς πρὸς ὀλίγον ἀνα-βιῶναι πάλινΠΛΟΥΤΩΝ Τοῦτον μὲν τὸν ἔρωτα ὦΠρωτεσίλαε πάντες νεκροὶ ἐρῶσιν πλὴνοὐδεὶς ἂν αὐτῶν τύχοιΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀλλ οὐ τοῦ ζῆνἈϊδωνεῦ ἐρῶ ἔγωγε τῆς γυναικὸς δέ ἣννεόγαμον ἔτι ἐν τῷ θαλάμῳ καταλιπὼνᾠχόμην ἀποπλέων εἶτα ὁ κακοδαίμων ἐν

159

πιεῖν οὐ γὰρ σῶμα ἔχεις ἀλλ ἐκεῖνο μὲνἐν Λυδίᾳ που τέθαπται ὅπερ καὶ πεινῆνκαὶ διψῆν ἐδύνατο σὺ δὲ ἡ ψυχὴ πῶς ἂνἔτι ἢ διψῴης ἢ πίοιςΤΑΝΤΑΛΟΣ Τοῦτ αὐτὸ ἡ κόλασίςἐστι τὸ διψῆν τὴν ψυχὴν ὡς σῶμα οὖσανΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ τοῦτο μὲν οὕτωςπιστεύσομεν ἐπεὶ φῂς κολάζεσθαι τῷ δί-ψει τί δ οὖν σοι τὸ δεινὸν ἔσται ἢ δέδιαςμὴ ἐνδείᾳ τοῦ ποτοῦ ἀποθάνῃς οὐχ ὁρῶγὰρ ἄλλον ᾅδην μετὰ τοῦτον ἢ θάνατονἐντεῦθεν εἰς ἕτερον τόπονΤΑΝΤΑΛΟΣ Ὀρθῶς μὲν λέγεις καὶτοῦτο δ οὖν μέρος τῆς καταδίκης τὸ ἐπι-θυμεῖν πιεῖν μηδὲν δεόμενονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ληρεῖς ὦ Τάνταλε καὶὡς ἀληθῶς ποτοῦ δεῖσθαι δοκεῖς ἀκράτουγε ἐλλεβόρου νὴ Δία ὅστις τοὐναντίον τοῖςὑπὸ τῶν λυττώντων κυνῶν δεδηγμένοιςπέπονθας οὐ τὸ ὕδωρ ἀλλὰ τὴν δίψαν πεφο-βημένος

80

τούτωνΔΙΟΓΕΝΗΣ Βούλει καὶ πρὸς αὐτοὺςἐκείνους ἐντείλωμαί τι τοὺς φιλοσόφουςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Λέγε οὐ βαρὺ γὰροὐδὲ τοῦτοΔΙΟΓΕΝΗΣ Τὸ μὲν ὅλον παύσασθαιαὐτοῖς παρεγγύα ληροῦσι καὶ περὶ τῶνὅλων ἐρίζουσιν καὶ κέρατα φύουσιν ἀλλή-λοις καὶ κροκοδείλους ποιοῦσι καὶ τὰ τοια-ῦτα ἄπορα ἐρωτᾶν διδάσκουσι τὸν νοῦνΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ἀλλὰ ἐμὲ ἀμαθῆ καὶἀπαίδευτον εἶναι φάσκουσι κατηγοροῦντατῆς σοφίας αὐτῶν ΔΙΟΓΕΝΗΣ Σὺ δὲ οἰμώζειν αὐτοὺςπαρ ἐμοῦ λέγεΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Καὶ ταῦτα ὦ Διόγε-νες ἀπαγγελῶΔΙΟΓΕΝΗΣ Τοῖς πλουσίοις δ ὦ φίλ-τατον Πολυδεύκιον ἀπάγγελλε ταῦτα παρἡμῶν τί ὦ μάταιοι τὸν χρυσὸν φυλάττε-τε τί δὲ τιμωρεῖσθε ἑαυτοὺς λογιζόμενοι

61

ἦνΑΙΑΚΟΣ Ἐγώ σοι καὶ περὶ τοῦ Ἔρω-τος ἀποκρινοῦμαι τὰ δίκαια φήσει γὰραὐτὸς μὲν τοῦ ἐρᾶν τῷ Πάριδι ἴσως γεγε-νῆσθαι αἴτιος τοῦ θανάτου δέ σοι οὐδέναἄλλον ὦ Πρωτεσίλαε ἢ σεαυτόν ὃς ἐκλα-θόμενος τῆς νεογάμου γυναικός ἐπεὶ προ-σεφέρεσθε τῇ Τρῳάδι οὕτως φιλοκινδύνωςκαὶ ἀπονενοημένως προεπήδησας τῶν ἄλ-λων δόξης ἐρασθείς δι ἣν πρῶτος ἐν τῇἀποβάσει ἀπέθανεςΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Οὐκοῦν καὶ ὑπὲρἐμαυτοῦ σοι ὦ Αἰακέ ἀποκρινοῦμαι δι-καιότερα οὐ γὰρ ἐγὼ τούτων αἴτιος ἀλλὰἡ Μοῖρα καὶ τὸ ἐξ ἀρχῆς οὕτως ἐπικε-κλῶσθαιΑΙΑΚΟΣ Ὀρθῶς τί οὖν τούτους αἰτιᾷ

158

ΜΙΝΩΟΣ ΚΑΙ ΣΩΣΤΡΑΤΟΥ

ΜΙΝΩΣ Ὁ μὲν λῃστὴς οὑτοσὶ Σώστρα-τος εἰς τὸν Πυριφλεγέθοντα ἐμβεβλήσθωὁ δὲ ἱερόσυλος ὑπὸ τῆς Χιμαίρας διασπα-σθήτω ὁ δὲ τύραννος ὦ Ἑρμῆ παρὰ τὸνΤιτυὸν ἀποταθεὶς ὑπὸ τῶν γυπῶν καὶαὐτὸς κειρέσθω τὸ ἧπαρ ὑμεῖς δὲ οἱ ἀγα-θοὶ ἄπιτε κατὰ τάχος εἰς τὸ Ἠλύσιον πεδί-ον καὶ τὰς μακάρων νήσους κατοικεῖτεἀνθ ὧν δίκαια ἐποιεῖτε παρὰ τὸν βίονΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ἄκουσον ὦ Μίνως εἴσοι δίκαια δόξω λέγεινΜΙΝΩΣ Νῦν ἀκούσω αὖθις οὐ γὰρ ἐξε-λήλεγξαι ὦ Σώστρατε πονηρὸς ὢν καὶ το-σούτους ἀπεκτονώςΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ἐλήλεγμαι μέν ἀλλὅρα εἰ δικαίως κολασθήσομαιΜΙΝΩΣ Καὶ πάνυ εἴ γε ἀποτίνειν τὴνἀξίαν δίκαιονΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ὅμως ἀπόκριναί μοι ὦ

143

τοὺς τόκους καὶ τάλαντα ἐπὶ ταλάντοις συ-ντιθέντες οὓς χρὴ ἕνα ὀβολὸν ἔχονταςἥκειν μετ ὀλίγονΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Εἰρήσεται καὶ ταῦταπρὸς ἐκείνουςΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλὰ καὶ τοῖς καλοῖς τεκαὶ ἰσχυροῖς λέγε Μεγίλλῳ τε τῷ Κοριν-θίῳ καὶ Δαμοξένῳ τῷ παλαιστῇ ὅτι παρἡμῖν οὔτε ἡ ξανθὴ κόμη οὔτε τὰ χαροπὰ ἢμέλανα ὄμματα ἢ ἐρύθημα ἐπὶ τοῦ προ-σώπου ἔτι ἔστιν ἢ νεῦρα εὔτονα ἢ ὦμοικαρτεροί ἀλλὰ πάντα μία ἡμῖν κόνιςφασί κρανία γυμνὰ τοῦ κάλλουςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Οὐ χαλεπὸν οὐδὲ τα-ῦτα εἰπεῖν πρὸς τοὺς καλοὺς καὶ ἰσχυρούςΔΙΟΓΕΝΗΣ Καὶ τοῖς πένησιν ὦΛάκων ndash πολλοὶ δ εἰσὶ καὶ ἀχθόμενοι τῷπράγματι καὶ οἰκτείροντες τὴν ἀπορίαν ndashλέγε μήτε δακρύειν μήτε οἰμώζειν διηγη-σάμενος τὴν ἐνταῦθα ἰσοτιμίαν καὶ ὅτιὄψονται τοὺς ἐκεῖ πλουσίους οὐδὲν ἀμεί-

62

νά ὦ Αἰακέ

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΤΑΝΤΑΛΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Τί κλάεις ὦ Τάνταλε ἢτί σεαυτὸν ὀδύρῃ ἐπὶ τῇ λίμνῃ ἑστώςΤΑΝΤΑΛΟΣ Ὅτι ὦ Μένιππεἀπόλωλα ὑπὸ τοῦ δίψουςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὕτως ἀργὸς εἶ ὡς μὴἐπικύψας πιεῖν ἢ καὶ νὴ Δί ἀρυσάμενοςκοίλῃ τῇ χειρίΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲν ὄφελος εἰ ἐπικύ-ψαιμι φεύγει γὰρ τὸ ὕδωρ ἐπειδὰν προ-σιόντα αἴσθηταί με ἢν δέ ποτε καὶ ἀρύσω-μαι καὶ προσενέγκω τῷ στόματι οὐ φθάνωβρέξας ἄκρον τὸ χεῖλος καὶ διὰ τῶν δα-κτύλων διαρρυὲν οὐκ οἶδ ὅπως αὖθις ἀπο-λείπει ξηρὰν τὴν χεῖρά μοιΜΕΝΙΠΠΟΣ Τεράστιόν τι πάσχεις ὦΤάνταλε ἀτὰρ εἰπέ μοι τί δαὶ καὶ δέῃ τοῦ

79

Μίνως βραχὺ γάρ τι ἐρήσομαί σεΜΙΝΩΣ Λέγε μὴ μακρὰ μόνον ὡς καὶτοὺς ἄλλους διακρίνωμεν ἤδηΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ὁπόσα ἔπραττον ἐν τῷβίῳ πότερα ἑκὼν ἔπραττον ἢ ἐπεκέκλω-στό μοι ὑπὸ τῆς ΜοίραςΜΙΝΩΣ Ὑπὸ τῆς Μοίρας δηλαδή ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Οὐκοῦν καὶ οἱ χρηστοὶἅπαντες καὶ οἱ πονηροὶ δοκοῦντες ἡμεῖςἐκείνῃ ὑπηρετοῦντες ταῦτα ἐδρῶμενΜΙΝΩΣ Ναί τῇ Κλωθοῖ ἣ ἑκάστῳἐπέταξε γεννηθέντι τὰ πρακτέαΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Εἰ τοίνυν ἀναγκασθείςτις ὑπ ἄλλου φονεύσειέν τινα οὐ δυνάμενοςἀντιλέγειν ἐκείνῳ βιαζομένῳ οἷον δήμιοςἢ δορυφόρος ὁ μὲν δικαστῇ πεισθείς ὁ δὲτυράννῳ τίνα αἰτιάσῃ τοῦ φόνουΜΙΝΩΣ Δῆλον ὡς τὸν δικαστὴν ἢ τὸντύραννον ἐπεὶ οὐδὲ τὸ ξίφος αὐτό ὑπηρε-τεῖ γὰρ ὄργανον ὂν τοῦτο πρὸς τὸν θυμὸντῷ πρώτῳ παρασχόντι τὴν αἰτίαν

144

Τροίαν ἤγαγενΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εὖ λέγεις ἐκεῖνόνμοι αἰτιατέονΜΕΝΕΛΑΟΣ Οὐκ ἐμέ ὦ βέλτιστεἀλλὰ δικαιότερον τὸν Πάριν ὃς ἐμοῦ τοῦξένου τὴν γυναῖκα παρὰ πάντα τὰ δίκαιαᾤχετο ἁρπάσας οὗτος γὰρ οὐχ ὑπὸ σοῦμόνου ἀλλ ὑπὸ πάντων Ἑλλήνων τε καὶβαρβάρων ἄξιος ἄγχεσθαι τοσούτοις θα-νάτου αἴτιος γεγενημένος ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἄμεινον οὕτω σὲτοιγαροῦν ὦ Δύσπαρι οὐκ ἀφήσω ποτὲἀπὸ τῶν χειρῶνΠΑΡΙΣ Ἄδικα ποιῶν ὦ Πρωτεσίλαεκαὶ ταῦτα ὁμότεχνον ὄντα σοι ἐρωτικὸςγὰρ καὶ αὐτός εἰμι καὶ τῷ αὐτῷ θεῷ κα-τέσχημαι οἶσθα δὲ ὡς ἀκούσιόν τί ἐστινκαί τις ἡμᾶς δαίμων ἄγει ἔνθα ἂν ἐθέλῃκαὶ ἀδύνατόν ἐστιν ἀντιτάττεσθαι αὐτῷΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εὖ λέγεις εἴθε οὖνμοι τὸν Ἔρωτα ἐνταῦθα λαβεῖν δυνατὸν

157

ΣΩΚΡΑΤΗΣ Καὶ αὐτὸς ἔφασκον ταῦταπρὸς αὐτούς οἱ δὲ εἰρωνείαν τὸ πρᾶγμαᾤοντο εἶναιΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δέ εἰσιν οὗτοι οἱπερὶ σέΣΩΚΡΑΤΗΣ Χαρμίδης ὦ Μένιππεκαὶ Φαῖδρος καὶ ὁ τοῦ ΚλεινίουΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε ὦ Σώκρατες ὅτικἀνταῦθα μέτει τὴν σεαυτοῦ τέχνην καὶοὐκ ὀλιγωρεῖς τῶν καλῶνΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί γὰρ ἂν ἥδιον ἄλλοπράττοιμι ἀλλὰ πλησίον ἡμῶν κατάκεισοεἰ δοκεῖΜΕΝΙΠΠΟΣ Μὰ Δί ἐπεὶ παρὰ τὸνΚροῖσον καὶ τὸν Σαρδανάπαλλον ἄπειμιπλησίον οἰκήσων αὐτῶν ἔοικα γοῦν οὐκὀλίγα γελάσεσθαι οἰμωζόντων ἀκούων ΑΙΑΚΟΣ Κἀγὼ ἤδη ἄπειμι μὴ καί τιςἡμᾶς νεκρὸς λάθῃ διαφυγών τὰ πολλὰ δεἰσαῦθις ὄψει ὦ ΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἄπιθι καὶ ταυτὶ γὰρ ἱκα-

78

νους αὑτῶν καὶ Λακεδαιμονίοις δὲ τοῖςσοῖς ταῦτα εἰ δοκεῖ παρ ἐμοῦ ἐπιτίμησονλέγων ἐκλελύσθαι αὐτούςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Μηδέν ὦ Διόγενεςπερὶ Λακεδαιμονίων λέγε οὐ γὰρ ἀνέξομαίγε ἃ δὲ πρὸς τοὺς ἄλλους ἔφησθα ἀπαγγε-λῶΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐάσωμεν τούτους ἐπείσοι δοκεῖ σὺ δὲ οἷς προεῖπον ἀπένεγκονπαρ ἐμοῦ τοὺς λόγους

ΧΑΡΩΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΧΑΡΩΝ Ἀπόδος ὦ κατάρατε τὰ πορ-θμεῖαΜΕΝΙΠΠΟΣ Βόα εἰ τοῦτό σοι ὦΧάρων ἥδιονΧΑΡΩΝ Ἀπόδος φημί ἀνθ ὧν σε διε-πορθμεύσαμενΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκ ἂν λάβοις παρὰ τοῦ

63

ΑΧΙΛΛΕΥΣ Ἑταιρικὴ μὲν ἡ παραίνε-σις ἐμὲ δὲ οὐκ οἶδ ὅπως ἡ μνήμη τῶνπαρὰ τὸν βίον ἀνιᾷ οἶμαι δὲ καὶ ὑμῶν ἕκα-στον εἰ δὲ μὴ ὁμολογεῖτε ταύτῃ χείρουςἐστὲ καθ ἡσυχίαν αὐτὸ πάσχοντες ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Οὔκ ἀλλ ἀμείνους ὦἈχιλλεῦ τὸ γὰρ ἀνωφελὲς τοῦ λέγεινὁρῶμεν σιωπᾶν γὰρ καὶ φέρειν καὶ ἀνέχε-σθαι δέδοκται ἡμῖν μὴ καὶ γέλωτα ὄφλω-μεν ὥσπερ σὺ τοιαῦτα εὐχόμενος

ΑΙΑΚΟΥ ΚΑΙ ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ

ΑΙΑΚΟΣ Τί ἄγχεις ὦ Πρωτεσίλαετὴν Ἑλένην προσπεσώνΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ὅτι διὰ ταύτην ὦΑἰακέ ἀπέθανον ἡμιτελῆ μὲν τὸν δόμονκαταλιπών χήραν τε νεόγαμον γυναῖκαΑΙΑΚΟΣ Αἰτιῶ τοίνυν τὸν Μενέλαονὅστις ὑμᾶς ὑπὲρ τοιαύτης γυναικὸς ἐπὶ

156

ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Εὖ γε ὦ Μίνως ὅτι καὶἐπιδαψιλεύῃ τῷ παραδείγματι ἢν δέ τιςἀποστείλαντος τοῦ δεσπότου ἥκῃ αὐτὸςχρυσὸν ἢ ἄργυρον κομίζων τίνι τὴν χάρινἰστέον ἢ τίνα εὐεργέτην ἀναγραπτέονΜΙΝΩΣ Τὸν πέμψαντα ὦ Σώστρατεδιάκονος γὰρ ὁ κομίσας ἦν ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Οὐκοῦν ὁρᾷς πῶς ἄδικαποιεῖς κολάζων ἡμᾶς ὑπηρέτας γενομένουςὧν ἡ Κλωθὼ προσέταττεν καὶ τούτους τι-μήσας τοὺς διακονησαμένους ἀλλοτρίοιςἀγαθοῖς οὐ γὰρ δὴ ἐκεῖνό γε εἰπεῖν ἔχοιτις ὡς ἀντιλέγειν δυνατὸν ἦν τοῖς μετὰπάσης ἀνάγκης προστεταγμένοιςΜΙΝΩΣ Ὦ Σώστρατε πολλὰ ἴδοις ἂνκαὶ ἄλλα οὐ κατὰ λόγον γιγνόμενα εἰἀκριβῶς ἐξετάζοις πλὴν ἀλλὰ σὺ τοῦτοἀπολαύσεις τῆς ἐπερωτήσεως διότι οὐλῃστὴς μόνον ἀλλὰ καὶ σοφιστής τις εἶναιδοκεῖς ἀπόλυσον αὐτόν ὦ Ἑρμῆ καὶ μη-κέτι κολαζέσθω ὅρα δὲ μὴ καὶ τοὺς ἄλ-

145

μὴ ἔχοντοςΧΑΡΩΝ Ἔστι δέ τις ὀβολὸν μὴ ἔχων ΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἰ μὲν καὶ ἄλλος τις οὐκοἶδα ἐγὼ δ οὐκ ἔχωΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄγξω σε νὴ τὸν Πλού-τωνα ὦ μιαρέ ἢν μὴ ἀποδῷςΜΕΝΙΠΠΟΣ Κἀγὼ τῷ ξύλῳ σου πα-τάξας διαλύσω τὸ κρανίονΧΑΡΩΝ Μάτην οὖν ἔσῃ πεπλευκὼς το-σοῦτον πλοῦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὁ Ἑρμῆς ὑπὲρ ἐμοῦ σοιἀποδότω ὅς με παρέδωκέ σοιΕΡΜΗΣ Νὴ Δί ὀναίμην γε εἰ μέλλωκαὶ ὑπερεκτίνειν τῶν νεκρῶνΧΑΡΩΝ Οὐκ ἀποστήσομαί σουΜΕΝΙΠΠΟΣ Τούτου γε ἕνεκα νεωλκή-σας τὸ πορθμεῖον παράμενε πλὴν ἀλλ ὅ γεμὴ ἔχω πῶς ἂν λάβοιςΧΑΡΩΝ Σὺ δ οὐκ ᾔδεις κομίζειν δέονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤιδειν μέν οὐκ εἶχον δέτί οὖν ἐχρῆν διὰ τοῦτο μὴ ἀποθανεῖν

64

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ τοῦτο ὅμοιον σιμοὶγὰρ ἅπαντεςΣΩΚΡΑΤΗΣ Ἐμὲ ζητεῖς ὦ ΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μάλα ὦ ΣώκρατεςΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί τὰ ἐν ἈθήναιςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πολλοὶ τῶν νέων φιλοσο-φεῖν λέγουσι καὶ τά γε σχήματα αὐτὰ καὶτὰ βαδίσματα εἰ θεάσαιτό τις ἄκροι φι-λόσοφοιΣΩΚΡΑΤΗΣ Μάλα πολλοὺς ἑώρακαΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ ἑώρακας οἶμαιοἷος ἧκε παρὰ σοὶ Ἀρίστιππος ἢ Πλάτωναὐτός ὁ μὲν ἀποπνέων μύρον ὁ δὲ τοὺς ἐνΣικελίᾳ τυράννους θεραπεύειν ἐκμαθών ΣΩΚΡΑΤΗΣ Περὶ ἐμοῦ δὲ τί φρονο-ῦσινΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὐδαίμων ὦ Σώκρατεςἄνθρωπος εἶ τά γε τοιαῦτα πάντες γοῦν σεθαυμάσιον οἴονται ἄνδρα γεγενῆσθαι καὶπάντα ἐγνωκέναι καὶ ταῦτα ndash οἶμαι γὰρτἀληθῆ λέγειν ndash οὐδὲν εἰδότα

77

λους νεκροὺς τὰ ὅμοια ἐρωτᾶν διδάξῃς

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΑΝΝΙΒΟΥ ΜΙΝΩΟΣ ΚΑΙ ΣΚΙΠΙΩΝΟΣ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐμὲ δεῖ προκεκρίσθαισου ὦ Λίβυ ἀμείνων γάρ εἰμιΑΝΝΙΒΑΣ Οὐ μὲν οὖν ἀλλ ἐμέΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκοῦν ὁ Μίνως δικα-σάτω ΜΙΝΩΣ Τίνες δὲ ἐστέΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὗτος μὲν Ἀννίβας ὁΚαρχηδόνιος ἐγὼ δὲ Ἀλέξανδρος ὁ Φιλίπ-πουΜΙΝΩΣ Νὴ Δία ἔνδοξοί γε ἀμφότεροιἀλλὰ περὶ τίνος ὑμῖν ἡ ἔριςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Περὶ προεδρίας φησὶγὰρ οὗτος ἀμείνων γεγενῆσθαι στρατηγὸςἐμοῦ ἐγὼ δέ ὥσπερ ἅπαντες ἴσασιν οὐχὶτούτου μόνον ἀλλὰ πάντων σχεδὸν τῶνπρὸ ἐμοῦ φημι διενεγκεῖν τὰ πολέμια

146

τῷ αὐτῷ ζόφῳ ὅμοιοι καὶ κατ οὐδὲν ἀλλή-λων διαφέροντες καὶ οὔτε οἱ τῶν Τρώωννεκροὶ δεδίασίν με οὔτε οἱ τῶν Ἀχαιῶν θε-ραπεύουσιν ἰσηγορία δὲ ἀκριβὴς καὶ νε-κρὸς ὅμοιος ldquoἠμὲν κακὸς ἠδὲ καὶ ἐσθλόςrdquoταῦτά με ἀνιᾷ καὶ ἄχθομαι ὅτι μὴ θητεύωζῶνΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Ὅμως τί οὖν ἄν τιςπάθοι ὦ Ἀχιλλεῦ ταῦτα γὰρ ἔδοξε τῇ φύ-σει πάντως ἀποθνήσκειν ἅπαντας ὥστεχρὴ ἐμμένειν τῷ νόμῳ καὶ μὴ ἀνιᾶσθαιτοῖς διατεταγμένοις ἄλλως τε ὁρᾷς τῶνἑταίρων ὅσοι περὶ σέ ἐσμεν οἵδε μετὰ μι-κρὸν δὲ καὶ Ὀδυσσεὺς ἀφίξεται πάντωςφέρει δὲ παραμυθίαν καὶ ἡ κοινωνία τοῦπράγματος καὶ τὸ μὴ μόνον αὐτὸν πεπον-θέναι ὁρᾷς τὸν Ἡρακλέα καὶ τὸν Μελέα-γρον καὶ ἄλλους θαυμαστοὺς ἄνδρας οἳοὐκ ἂν οἶμαι δέξαιντο ἀνελθεῖν εἴ τις αὐτο-ὺς ἀναπέμψειε θητεύσοντας ἀκλήροις καὶἀβίοις ἀνδράσιν

155

ΑΙΑΚΟΣ Ἐμπεδοκλῆς ὦ Μένιππεἡμίεφθος ἀπὸ τῆς Αἴτνης παρώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ χαλκόπου βέλτιστε τίπαθὼν σεαυτὸν εἰς τοὺς κρατῆρας ἐνέβα-λεςΕΜΠΕΔΟΚΛΗΣ Μελαγχολία τις ὦΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ μὰ Δί ἀλλὰ κενοδοξίακαὶ τῦφος καὶ πολλὴ κόρυζα ταῦτά σεἀπηνθράκωσεν αὐταῖς κρηπῖσιν οὐκἀνάξιον ὄντα πλὴν οὐδέν σε ὤνησεν τὸσόφισμα ἐφωράθης γὰρ τεθνεώς ὁ Σω-κράτης δέ ὦ Αἰακέ ποῦ ποτε ἄρα ἐστίνΑΙΑΚΟΣ Μετὰ Νέστορος καὶ Παλαμή-δους ἐκεῖνος ληρεῖ τὰ πολλάΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως ἐβουλόμην ἰδεῖναὐτόν εἴ που ἐνθάδε ἐστίν ΑΙΑΚΟΣ Ὁρᾷς τὸν φαλακρόνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἅπαντες φαλακροί εἰσινὥστε πάντων ἂν εἴη τοῦτο τὸ γνώρισμαΑΙΑΚΟΣ Τὸν σιμὸν λέγω

76

ΧΑΡΩΝ Μόνος οὖν αὐχήσεις προῖκαπεπλευκέναιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ προῖκα ὦ βέλτιστεκαὶ γὰρ ἤντλησα καὶ τῆς κώπης συνεπελα-βόμην καὶ οὐκ ἔκλαον μόνος τῶν ἄλλωνἐπιβατῶνΧΑΡΩΝ Οὐδὲν ταῦτα πρὸς πορθμέατὸν ὀβολὸν ἀποδοῦναί σε δεῖ οὐ θέμις ἄλ-λως γενέσθαιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἄπαγέ με αὖθιςἐς τὸν βίονΧΑΡΩΝ Χάριεν λέγεις ἵνα καὶ πληγὰςἐπὶ τούτῳ παρὰ τοῦ Αἰακοῦ προσλάβωΜΕΝΙΠΠΟΣ Μὴ ἐνόχλει οὖνΧΑΡΩΝ Δεῖξον τί ἐν τῇ πήρᾳ ἔχειςΜΕΝΙΠΠΟΣ Θέρμους εἰ θέλεις καὶτῆς Ἑκάτης τὸ δεῖπνονΧΑΡΩΝ Πόθεν τοῦτον ἡμῖν ὦ Ἑρμῆτὸν κύνα ἤγαγες οἷα δὲ καὶ ἐλάλει παρὰτὸν πλοῦν τῶν ἐπιβατῶν ἁπάντων καταγε-λῶν καὶ ἐπισκώπτων καὶ μόνος ᾄδων

65

ἐπάρουρος ὢν θητεύειν παρά τινι τῶνἀκλήρων ldquoᾧ μὴ βίοτος πολὺς εἴηrdquo μᾶλλονἢ πάντων ἀνάσσειν τῶν νεκρῶν ταῦτα μὲνοὖν ἀγεννῆ τινα Φρύγα δειλὸν καὶ πέρατοῦ καλῶς ἔχοντος φιλόζῳον ἴσως ἐχρῆνλέγειν τὸν Πηλέως δὲ υἱόν τὸν φιλοκινδυ-νότατον ἡρώων ἁπάντων ταπεινὰ οὕτωπερὶ αὑτοῦ διανοεῖσθαι πολλὴ αἰσχύνη καὶἐναντιότης πρὸς τὰ πεπραγμένα σοι ἐν τῷβίῳ ὃς ἐξὸν ἀκλεῶς ἐν τῇ Φθιώτιδι πολυ-χρόνιον βασιλεύειν ἑκὼν προείλου τὸνμετὰ τῆς ἀγαθῆς δόξης θάνατονΑΧΙΛΛΕΥΣ Ὦ παῖ Νέστορος ἀλλὰτότε μὲν ἄπειρος ἔτι τῶν ἐνταῦθα ὢν καὶτὸ βέλτιον ἐκείνων ὁπότερον ἦν ἀγνοῶν τὸδύστηνον ἐκεῖνο δοξάριον προετίμων τοῦβίου νῦν δὲ συνίημι ἤδη ὡς ἐκείνη μὲνἀνωφελής εἰ καὶ ὅτι μάλιστα οἱ ἄνω ῥα-ψῳδήσουσιν μετὰ νεκρῶν δὲ ὁμοτιμία καὶοὔτε τὸ κάλλος ἐκεῖνο ὦ Ἀντίλοχε οὔτε ἡἰσχὺς πάρεστιν ἀλλὰ κείμεθα ἅπαντες ὑπὸ

154

ΜΙΝΩΣ Οὐκοῦν ἐν μέρει ἑκάτεροςεἰπάτω σὺ δὲ πρῶτος ὁ Λίβυς λέγεΑΝΝΙΒΑΣ Ἓν μὲν τοῦτο ὦ Μίνωςὠνάμην ὅτι ἐνταῦθα καὶ τὴν Ἑλλάδα φω-νὴν ἐξέμαθον ὥστε οὐδὲ ταύτῃ πλέονοὗτος ἐνέγκαιτό μου φημὶ δὲ τούτουςμάλιστα ἐπαίνου ἀξίους εἶναι ὅσοι τὸ μη-δὲν ἐξ ἀρχῆς ὄντες ὅμως ἐπὶ μέγα προε-χώρησαν δι αὑτῶν δύναμίν τε περιβαλόμε-νοι καὶ ἄξιοι δόξαντες ἀρχῆς ἔγωγ οὖνμετ ὀλίγων ἐξορμήσας εἰς τὴν Ἰβηρίαν τὸπρῶτον ὕπαρχος ὢν τῷ ἀδελφῷ μεγίστωνἠξιώθην ἄριστος κριθείς καὶ τούς τε Κελ-τίβηρας εἷλον καὶ Γαλατῶν ἐκράτησα τῶνἑσπερίων καὶ τὰ μεγάλα ὄρη ὑπερβὰς τὰπερὶ τὸν Ἠριδανὸν ἅπαντα κατέδραμονκαὶ ἀναστάτους ἐποίησα τοσαύτας πόλειςκαὶ τὴν πεδινὴν Ἰταλίαν ἐχειρωσάμην καὶμέχρι τῶν προαστείων τῆς προὐχούσηςπόλεως ἦλθον καὶ τοσούτους ἀπέκτειναμιᾶς ἡμέρας ὥστε τοὺς δακτυλίους αὐτῶν

147

οἰμωζόντων ἐκείνωνΕΡΜΗΣ Ἀγνοεῖς ὦ Χάρων ὅντινα ἄν-δρα διεπόρθμευσας ἐλεύθερον ἀκριβῶςοὐδένος αὐτῷ μέλει οὗτός ἐστιν ὁ Μένιπ-ποςΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄν σε λάβω ποτέ ndashΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἂν λάβῃς ὦ βέλτιστεδὶς δὲ οὐκ ἂν λάβοις

ΝΕΚΡΩΝ ΠΛΟΥΤΩΝΙ ΚΑΤΑ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΚΡΟΙΣΟΣ Οὐ φέρομεν ὦ ΠλούτωνΜένιππον τουτονὶ τὸν κύνα παροικοῦνταὥστε ἢ ἐκεῖνόν ποι κατάστησον ἢ ἡμεῖς με-τοικήσομεν εἰς ἕτερον τόπονΠΛΟΥΤΩΝ Τί δ ὑμᾶς δεινὸν ἐργάζε-ται ὁμόνεκρος ὤνΚΡΟΙΣΟΣ Ἐπειδὰν ἡμεῖς οἰμώζωμενκαὶ στένωμεν ἐκείνων μεμνημένοι τῶν

66

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Χαῖρε ὦ Εὔφορβε ἢἌπολλον ἢ ὅ τι ἂν θέλῃςΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Μὴ καὶ σύ γε ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκέτι χρυσοῦς ὁ μηρόςσοιΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Οὐ γάρ ἀλλὰ φέρε ἴδωεἴ τί σοι ἐδώδιμον ἡ πήρα ἔχειΜΕΝΙΠΠΟΣ Κυάμους ὦγαθέ ὥστε οὐτουτί σοι ἐδώδιμονΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Δὸς μόνον ἄλλα παρὰνεκροῖς δόγματα ἔμαθον γάρ ὡς οὐδὲνἴσον κύαμοι καὶ κεφαλαὶ τοκήων ἐνθάδεΑΙΑΚΟΣ Οὗτος δὲ Σόλων ὁ Ἐξηκεστί-δου καὶ Θαλῆς ἐκεῖνος καὶ παρ αὐτοὺςΠιττακὸς καὶ οἱ ἄλλοι ἑπτὰ δὲ πάντεςεἰσὶν ὡς ὁρᾷς ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἄλυποι ὦ Αἰακέ οὗτοιμόνοι καὶ φαιδροὶ τῶν ἄλλων ὁ δὲ σποδοῦἀνάπλεως καθάπερ ἐγκρυφίας ἄρτος ὁταῖς φλυκταίναις ἐξηνθηκώς τίς ἐστιν

75

μεδίμνοις ἀπομετρῆσαι καὶ τοὺς ποταμοὺςγεφυρῶσαι νεκροῖς καὶ ταῦτα πάντα ἔπρα-ξα οὔτε Ἄμμωνος υἱὸς ὀνομαζόμενος οὔτεθεὸς εἶναι προσποιούμενος ἢ ἐνύπνια τῆςμητρὸς διεξιών ἀλλ ἄνθρωπος εἶναι ὁμο-λογῶν στρατηγοῖς τε τοῖς συνετωτάτοιςἀντεξεταζόμενος καὶ στρατιώταις τοῖς μα-χιμωτάτοις συμπλεκόμενος οὐ Μήδουςκαὶ Ἀρμενίους καταγωνιζόμενος ὑποφεύ-γοντας πρὶν διώκειν τινὰ καὶ τῷ τολμήσα-ντι παραδιδόντας εὐθὺς τὴν νίκην Ἀλέξαν-δρος δὲ πατρῴαν ἀρχὴν παραλαβὼν ηὔξη-σεν καὶ παρὰ πολὺ ἐξέτεινε χρησάμενος τῇτῆς τύχης ὁρμῇ ἐπεὶ δ οὖν ἐνίκησέ τε καὶτὸν ὄλεθρον ἐκεῖνον Δαρεῖον ἐν Ἰσσῷ τεκαὶ Ἀρβήλοις ἐκράτησεν ἀποστὰς τῶν πα-τρῴων προσκυνεῖσθαι ἠξίου καὶ δίαιταντὴν Μηδικὴν μετεδιῄτησεν ἑαυτὸν καὶἐμιαιφόνει ἐν τοῖς συμποσίοις τοὺς φίλουςκαὶ συνελάμβανεν ἐπὶ θανάτῳ ἐγὼ δὲἦρξα ἐπ ἴσης τῆς πατρίδος καὶ ἐπειδὴ με-

148

ΣΚΙΠΙΩΝ Ἀλεξάνδρου μὲν ἥττων εἶναιτοῦ δὲ Ἀννίβου ἀμείνων ὃς ἐδίωξα νική-σας αὐτὸν καὶ φυγεῖν καταναγκάσας ἀτί-μως πῶς οὖν οὐκ ἀναίσχυντος οὗτος ὃςπρὸς Ἀλέξανδρον ἁμιλλᾶται ᾧ οὐδὲ Σκιπί-ων ἐγὼ ὁ νενικηκὼς ἐμαυτὸν παραβάλλε-σθαι ἀξιῶ ΜΙΝΩΣ Νὴ Δί εὐγνώμονα φῄς ὦ Σκι-πίων ὥστε πρῶτος μὲν κεκρίσθω Ἀλέξαν-δρος μετ αὐτὸν δὲ σύ εἶτα εἰ δοκεῖ τρί-τος Ἀννίβας οὐδὲ οὗτος εὐκαταφρόνητοςὤν

ΑΧΙΛΛΕΩΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΛΟΧΟΥ

ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Οἷα πρῴην Ἀχιλλεῦπρὸς τὸν Ὀδυσσέα σοι εἴρηται περὶ τοῦθανάτου ὡς ἀγεννῆ καὶ ἀνάξια τοῖν διδα-σκάλοιν ἀμφοῖν Χείρωνός τε καὶ Φοίνι-κος ἠκροώμην γάρ ὁπότε ἔφης βούλεσθαι

153

πται ἄγνωστα καὶ ἄμορφα κόνις πάντακαὶ λῆρος πολύς ἀμενηνὰ ὡς ἀληθῶςκάρηνα οὗτος δέ ὦ Αἰακέ τίς ἐστινΑΙΑΚΟΣ Κῦρός ἐστιν οὗτος δὲ Κρο-ῖσος ὁ δ ὑπὲρ αὐτὸν Σαρδανάπαλλος ὁ δὑπὲρ τούτους Μίδας ἐκεῖνος δὲ ΞέρξηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα σέ ὦ κάθαρμα ἡἙλλὰς ἔφριττε ζευγνύντα μὲν τὸν Ἑλλή-σποντον διὰ δὲ τῶν ὀρῶν πλεῖν ἐπιθυμο-ῦντα οἷος δὲ καὶ ὁ Κροῖσός ἐστιν τὸν Σαρ-δανάπαλλον δέ ὦ Αἰακέ πατάξαι μοικατὰ κόρρης ἐπίτρεψονΑΙΑΚΟΣ Μηδαμῶς διαθρύπτεις γὰραὐτοῦ τὸ κρανίον γυναικεῖον ὄνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἀλλὰ προσπτύσο-μαί γε πάντως αὐτῷ ἀνδρογύνῳ γε ὄντι ΑΙΑΚΟΣ Βούλει σοὶ ἐπιδείξω καὶ τοὺςσοφούςΜΕΝΙΠΠΟΣ Νὴ Δία γεΑΙΑΚΟΣ Πρῶτος οὗτός σοι ὁ Πυθα-γόρας ἐστί

74

ἄνω Μίδας μὲν οὑτοσὶ τοῦ χρυσίου Σαρ-δανάπαλλος δὲ τῆς πολλῆς τρυφῆς ἐγὼ δὲΚροῖσος τῶν θησαυρῶν ἐπιγελᾷ καὶ ἐξο-νειδίζει ἀνδράποδα καὶ καθάρματα ἡμᾶςἀποκαλῶν ἐνίοτε δὲ καὶ ᾄδων ἐπιταράττειἡμῶν τὰς οἰμωγάς καὶ ὅλως λυπηρόςἐστιν ΠΛΟΥΤΩΝ Τί ταῦτά φασιν ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀληθῆ ὦ Πλούτων μισῶγὰρ αὐτοὺς ἀγεννεῖς καὶ ὀλεθρίους ὄνταςοἷς οὐκ ἀπέχρησεν βιῶναι κακῶς ἀλλὰ καὶἀποθανόντες ἔτι μέμνηνται καὶ περιέχο-νται τῶν ἄνω χαίρω τοιγαροῦν ἀνιῶναὐτούςΠΛΟΥΤΩΝ Ἀλλ οὐ χρή λυποῦνταιγὰρ οὐ μικρῶν στερόμενοιΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ σὺ μωραίνεις ὦΠλούτων ὁμόψηφος ὢν τοῖς τούτων στε-ναγμοῖςΠΛΟΥΤΩΝ Οὐδαμῶς ἀλλ οὐκ ἂν

67

νηρίᾳ καὶ ἀπιστίᾳ καὶ δόλοις νόμιμον δὲ ἢπροφανὲς οὐδέν ἐπεὶ δέ μοι ὠνείδισεν τὴντρυφήν ἐκλελῆσθαί μοι δοκεῖ οἷα ἐποίει ἐνΚαπύῃ ἑταίραις συνὼν καὶ τοὺς τοῦ πο-λέμου καιροὺς ὁ θαυμάσιος καθηδυπαθῶνἐγὼ δὲ εἰ μὴ μικρὰ τὰ ἑσπέρια δόξας ἐπὶτὴν ἕω μᾶλλον ὥρμησα τί ἂν μέγα ἔπραξαἸταλίαν ἀναιμωτὶ λαβὼν καὶ Λιβύην καὶτὰ μέχρι Γαδείρων ὑπαγόμενος ἀλλ οὐκἀξιόμαχα ἔδοξέ μοι ἐκεῖνα ὑποπτήσσονταἤδη καὶ δεσπότην ὁμολογοῦντα εἴρηκα σὺδέ ὦ Μίνως δίκαζε ἱκανὰ γὰρ ἀπὸ πολ-λῶν καὶ ταῦταΣΚΙΠΙΩΝ Μὴ πρότερον ἢν μὴ καὶἐμοῦ ἀκούσῃςΜΙΝΩΣ Τίς γὰρ εἶ ὦ βέλτιστε ἢ πόθενὢν ἐρεῖςΣΚΙΠΙΩΝ Ἰταλιώτης Σκιπίων στρατη-γὸς ὁ καθελὼν Καρχηδόνα καὶ κρατήσαςΛιβύων μεγάλαις μάχαιςΜΙΝΩΣ Τί οὖν καὶ σὺ ἐρεῖς

152

τεπέμπετο τῶν πολεμίων μεγάλῳ στόλῳἐπιπλευσάντων τῇ Λιβύῃ ταχέως ὑπήκου-σα καὶ ἰδιώτην ἐμαυτὸν παρέσχον καὶ κα-ταδικασθεὶς ἤνεγκα εὐγνωμόνως τὸ πρᾶγ-μα καὶ ταῦτα ἔπραξα βάρβαρος ὢν καὶἀπαίδευτος παιδείας τῆς Ἑλληνικῆς καὶοὔτε Ὅμηρον ὥσπερ οὗτος ῥαψῳδῶν οὔτεὑπ Ἀριστοτέλει τῷ σοφιστῇ παιδευθείςμόνῃ δὲ τῇ φύσει ἀγαθῇ χρησάμενος τα-ῦτά ἐστιν ἃ ἐγὼ Ἀλεξάνδρου ἀμείνων φημὶεἶναι εἰ δέ ἐστι καλλίων οὑτοσί διότι δια-δήματι τὴν κεφαλὴν διεδέδετο Μακεδόσιἴσως καὶ ταῦτα σεμνά οὐ μὴν διὰ τοῦτοἀμείνων μὲν δόξειεν ἂν γενναίου καὶ στρα-τηγικοῦ ἀνδρὸς τῇ γνώμῃ πλέον ἤπερ τῇτύχῃ κεχρημένουΜΙΝΩΣ Ὁ μὲν εἴρηκεν οὐκ ἀγεννῆ τὸνλόγον οὐδὲ ὡς Λίβυν εἰκὸς ἦν ὑπὲρ αὑτοῦσὺ δέ ὦ Ἀλέξανδρε τί πρὸς ταῦτα φῄςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐχρῆν μέν ὦ Μίνωςμηδὲν πρὸς ἄνδρα οὕτω θρασὺν ἱκανὴ γὰρ

149

ἐθέλοιμι στασιάζειν ὑμᾶςΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μήν ὦ κάκιστοι Λυ-δῶν καὶ Φρυγῶν καὶ Ἀσσυρίων οὕτω γι-νώσκετε ὡς οὐδὲ παυσομένου μου ἔνθαγὰρ ἂν ἴητε ἀκολουθήσω ἀνιῶν καὶ κα-τᾴδων καὶ καταγελῶνΚΡΟΙΣΟΣ Ταῦτα οὐχ ὕβριςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐκεῖνα ὕβριςἦν ἃ ὑμεῖς ἐποιεῖτε προσκυνεῖσθαι ἀξιο-ῦντες καὶ ἐλευθέροις ἀνδράσιν ἐντρυφῶντεςκαὶ τοῦ θανάτου παράπαν οὐ μνημονεύο-ντες τοιγαροῦν οἰμώξεσθε πάντων ἐκείνωνἀφῃρημένοιΚΡΟΙΣΟΣ Πολλῶν γε ὦ θεοί καὶ με-γάλων κτημάτωνΜΙΔΑΣ Ὅσου μὲν ἐγὼ χρυσοῦΣΑΡΔΑΝΑΠΑΛΛΟΣ Ὅσης δὲ ἐγὼτρυφῆςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε οὕτω ποιεῖτε ὀδύ-ρεσθε μὲν ὑμεῖς ἐγὼ δὲ τὸ γνῶθι σαυτὸνπολλάκις συνείρων ἐπᾴσομαι ὑμῖν πρέποι

68

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΑΙΑΚΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Πρὸς τοῦ Πλούτωνος ὦΑἰακέ περιήγησαί μοι τὰ ἐν ᾅδου πάνταΑΙΑΚΟΣ Οὐ ῥᾴδιον ὦ Μένιππε ἅπα-ντα ὅσα μέντοι κεφαλαιώδη μάνθανεοὗτος μὲν ὅτι Κέρβερός ἐστιν οἶσθα καὶτὸν πορθμέα τοῦτον ὅς σε διεπέρασεν καὶτὴν λίμνην καὶ τὸν Πυριφλεγέθοντα ἤδηἑώρακας εἰσιώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οἶδα ταῦτα καὶ σέ ὅτιπυλωρεῖς καὶ τὸν βασιλέα εἶδον καὶ τὰςἘρινῦς τοὺς δὲ ἀνθρώπους μοι τοὺς πάλαιδεῖξον καὶ μάλιστα τοὺς ἐπισήμους αὐτῶν

ΑΙΑΚΟΣ Οὗτος μὲν Ἀγαμέμνων οὗτοςδὲ Ἀχιλλεύς οὗτος δὲ Ἰδομενεὺς πλησίονοὗτος δὲ Ὀδυσσεύς εἶτα Αἴας καὶ Διομή-δης καὶ οἱ ἄριστοι τῶν ἙλλήνωνΜΕΝΙΠΠΟΣ Βαβαί ὦ Ὅμηρε οἷά σοιτῶν ῥαψῳδιῶν τὰ κεφάλαια χαμαὶ ἔρρι-

73

ἡ φήμη διδάξαι σε οἷος μὲν ἐγὼ βασιλεύςοἷος δὲ οὗτος λῃστὴς ἐγένετο ὅμως δὲ ὅραεἰ κατ ὀλίγον αὐτοῦ διήνεγκα ὃς νέος ὢνἔτι παρελθὼν ἐπὶ τὰ πράγματα καὶ τὴν ἀρ-χὴν τεταραγμένην κατέσχον καὶ τοὺς φο-νέας τοῦ πατρὸς μετῆλθον κᾆτα φοβήσαςτὴν Ἑλλάδα τῇ Θηβαίων ἀπωλείᾳ στρατη-γὸς ὑπ αὐτῶν χειροτονηθεὶς οὐκ ἠξίωσατὴν Μακεδόνων ἀρχὴν περιέπων ἀγαπᾶνἄρχειν ὁπόσων ὁ πατὴρ κατέλιπεν ἀλλὰπᾶσαν ἐπινοήσας τὴν γῆν καὶ δεινὸν ἡγη-σάμενος εἰ μὴ ἁπάντων κρατήσαιμι ὀλί-γους ἄγων εἰσέβαλον εἰς τὴν Ἀσίαν καὶἐπί τε Γρανικῷ ἐκράτησα μεγάλῃ μάχῃκαὶ τὴν Λυδίαν λαβὼν καὶ Ἰωνίαν καὶΦρυγίαν καὶ ὅλως τὰ ἐν ποσὶν ἀεὶ χειρού-μενος ἦλθον ἐπὶ Ἰσσόν ἔνθα Δαρεῖοςὑπέμεινεν μυριάδας πολλὰς στρατοῦ ἄγωνκαὶ τὸ ἀπὸ τούτου ὦ Μίνως ὑμεῖς ἴστεὅσους ὑμῖν νεκροὺς ἐπὶ μιᾶς ἡμέρας κα-τέπεμψα φησὶ γοῦν ὁ πορθμεὺς μὴ διαρ-

150

κέσαι αὐτοῖς τότε τὸ σκάφος ἀλλὰ σχεδίαςδιαπηξαμένους τοὺς πολλοὺς αὐτῶν δια-πλεῦσαι καὶ ταῦτα δὲ ἔπραττον αὐτὸςπροκινδυνεύων καὶ τιτρώσκεσθαι ἀξιῶνκαὶ ἵνα σοὶ μὴ τὰ ἐν Τύρῳ μηδὲ τὰ ἐν Ἀρ-βήλοις διηγήσωμαι ἀλλὰ καὶ μέχρι Ἰνδῶνἦλθον καὶ τὸν Ὠκεανὸν ὅρον ἐποιησάμηντῆς ἀρχῆς καὶ τοὺς ἐλέφαντας αὐτῶν εἶχονκαὶ Πῶρον ἐχειρωσάμην καὶ Σκύθας δὲοὐκ εὐκαταφρονήτους ἄνδρας ὑπερβὰς τὸνΤάναϊν ἐνίκησα μεγάλῃ ἱππομαχίᾳ καὶτοὺς φίλους εὖ ἐποίησα καὶ τοὺς ἐχθροὺςἠμυνάμην εἰ δὲ καὶ θεὸς ἐδόκουν τοῖς ἀν-θρώποις συγγνωστοὶ ἐκεῖνοι πρὸς τὸμέγεθος τῶν πραγμάτων καὶ τοιοῦτόν τιπιστεύσαντες περὶ ἐμοῦ τὸ δ οὖν τελευ-ταῖον ἐγὼ μὲν βασιλεύων ἀπέθανον οὗτοςδὲ ἐν φυγῇ ὢν παρὰ Προυσίᾳ τῷ Βιθυνῷκαθάπερ ἄξιον ἦν πανουργότατον καὶὠμότατον ὄντα ὡς γὰρ δὴ ἐκράτησεν τῶνἸταλῶν ἐῶ λέγειν ὅτι οὐκ ἰσχύι ἀλλὰ πο-

151

νῆες ἐπληρώθησαν ἐξ ἁπάσης τῆς Ἑλ-λάδος καὶ τοσοῦτοι ἔπεσον Ἕλληνές τε καὶβάρβαροι καὶ τοσαῦται πόλεις ἀνάστατοιγεγόνασινΕΡΜΗΣ Ἀλλ οὐκ εἶδες ὦ Μένιππεζῶσαν τὴν γυναῖκα ἔφης γὰρ ἂν καὶ σὺἀνεμέσητον εἶναι ldquoτοιῇδ ἀμφὶ γυναικὶ πο-λὺν χρόνον ἄλγεα πάσχεινrdquo ἐπεὶ καὶ τὰἄνθη ξηρὰ ὄντα εἴ τις βλέποι ἀποβεβλη-κότα τὴν βαφήν ἄμορφα δῆλον ὅτι αὐτῷδόξει ὅτε μέντοι ἀνθεῖ καὶ ἔχει τὴν χρόανκάλλιστά ἐστιν ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν τοῦτο ὦ Ἑρμῆθαυμάζω εἰ μὴ συνίεσαν οἱ Ἀχαιοὶ περὶπράγματος οὕτως ὀλιγοχρονίου καὶ ῥᾳδίωςἀπανθοῦντος πονοῦντεςΕΡΜΗΣ Οὐ σχολή μοι ὦ Μένιππεσυμφιλοσοφεῖν σοι ὥστε σὺ μὲν ἐπιλε-ξάμενος τόπον ἔνθα ἂν ἐθέλῃς κεῖσο κα-ταβαλὼν σεαυτόν ἐγὼ δὲ τοὺς ἄλλους νε-κροὺς ἤδη μετελεύσομαι

72

γὰρ ἂν ταῖς τοιαύταις οἰμωγαῖς ἐπᾳδόμε-νον

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΚΕΡΒΕΡΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ Κέρβερε ndash συγγενὴςγάρ εἰμί σοι κύων καὶ αὐτὸς ὤν ndash εἰπέ μοιπρὸς τῆς Στυγός οἷος ἦν ὁ Σωκράτηςὁπότε κατῄει παρ ὑμᾶς εἰκὸς δέ σε θεὸνὄντα μὴ ὑλακτεῖν μόνον ἀλλὰ καὶ ἀνθρω-πίνως φθέγγεσθαι ὁπότ ἐθέλοιςΚΕΡΒΕΡΟΣ Πόρρωθεν μέν ὦ Μένιππεπαντάπασιν ἐδόκει ἀτρέπτῳ τῷ προσώπῳπροσιέναι καὶ οὐ πάνυ δεδιέναι τὸν θάνα-τον δοκῶν καὶ τοῦτο ἐμφῆναι τοῖς ἔξω τοῦστομίου ἑστῶσιν ἐθέλων ἐπεὶ δὲ κατέκυ-ψεν εἴσω τοῦ χάσματος καὶ εἶδε τὸν ζόφονκἀγὼ ἔτι διαμέλλοντα αὐτὸν δακὼν τῷ κω-νείῳ κατέσπασα τοῦ ποδός ὥσπερ τὰβρέφη ἐκώκυεν καὶ τὰ ἑαυτοῦ παιδία ὠδύ-

69

168

οὐδὲ γέγονε πώποτεΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀναμνήσω σε ὦΠλούτων Ὀρφεῖ γὰρ δι αὐτὴν ταύτην τὴναἰτίαν τὴν Εὐρυδίκην παρέδοτε καὶ τὴνὁμογενῆ μου Ἄλκηστιν παρεπέμψατεἩρακλεῖ χαριζόμενοι ΠΛΟΥΤΩΝ Θελήσεις δὲ οὕτως κρανί-ον γυμνὸν ὢν καὶ ἄμορφον τῇ καλῇ σουἐκείνῃ νύμφῃ φανῆναι πῶς δὲ κἀκείνηπροσήσεταί σε οὐδὲ διαγνῶναι δυναμένηφοβήσεται γὰρ εὖ οἶδα καὶ φεύξεταί σε καὶμάτην ἔσῃ τοσαύτην ὁδὸν ἀνεληλυθώςΠΕΡΣΕΦΟΝΗ Οὐκοῦν ὦ ἄνερ σὺ καὶτοῦτο ἴασαι καὶ τὸν Ἑρμῆν κέλευσον ἐπει-δὰν ἐν τῷ φωτὶ ἤδη ὁ Πρωτεσίλαος ᾖ κα-θικόμενον ἐν τῇ ῥάβδῳ νεανίαν εὐθὺς κα-λὸν ἀπεργάσασθαι αὐτὸν οἷος ἦν ἐκ τοῦπαστοῦΠΛΟΥΤΩΝ Ἐπεὶ Φερσεφόνῃ συνδο-κεῖ ἀναγαγὼν τοῦτον αὖθις ποίησον νυμ-φίον σὺ δὲ μέμνησο μίαν λαβὼν ἡμέραν

161

ρετο καὶ παντοῖος ἐγίνετοΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν σοφιστὴς ὁ ἄν-θρωπος ἦν καὶ οὐκ ἀληθῶς κατεφρόνει τοῦπράγματοςΚΕΡΒΕΡΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐπείπερ ἀναγκα-ῖον αὐτὸ ἑώρα κατεθρασύνετο ὡς δῆθενοὐκ ἄκων πεισόμενος ὃ πάντως ἔδει παθε-ῖν ὡς θαυμάσονται οἱ θεαταί καὶ ὅλωςπερὶ πάντων γε τῶν τοιούτων εἰπεῖν ἂνἔχοιμι ἕως τοῦ στομίου τολμηροὶ καὶ ἀν-δρεῖοι τὰ δὲ ἔνδοθεν ἔλεγχος ἀκριβήςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἐγὼ δὲ πῶς σοι κατελη-λυθέναι ἔδοξαΚΕΡΒΕΡΟΣ Μόνος ὦ Μένιππε ἀξίωςτοῦ γένους καὶ Διογένης πρὸ σοῦ ὅτι μὴἀναγκαζόμενοι ἐσῄειτε μηδ ὠθούμενοιἀλλ ἐθελούσιοι γελῶντες οἰμώζειν πα-ραγγείλαντες ἅπασιν

70

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΕΡΜΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ποῦ δαὶ οἱ καλοί εἰσιν ἢαἱ καλαί Ἑρμῆ ξενάγησόν με νέηλυνὄντα ΕΡΜΗΣ Οὐ σχολὴ μέν ὦ Μένιππεπλὴν κατ ἐκεῖνο ἀπόβλεψον ἐπὶ τὰ δεξιάἔνθα ὁ Ὑάκινθός τέ ἐστιν καὶ Νάρκισσοςκαὶ Νιρεὺς καὶ Ἀχιλλεὺς καὶ Τυρὼ καὶἙλένη καὶ Λήδα καὶ ὅλως τὰ ἀρχαῖαπάντα κάλληΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀστᾶ μόνα ὁρῶ καὶ κρα-νία τῶν σαρκῶν γυμνά ὅμοια τὰ πολλάΕΡΜΗΣ Καὶ μὴν ἐκεῖνά ἐστιν ἃ πάντεςοἱ ποιηταὶ θαυμάζουσι τὰ ὀστᾶ ὧν σὺ ἔοι-κας καταφρονεῖνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως τὴν Ἑλένην μοιδεῖξον οὐ γὰρ ἂν διαγνοίην ἔγωγεΕΡΜΗΣ Τουτὶ τὸ κρανίον ἡ ἙλένηἐστίνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα διὰ τοῦτο αἱ χίλιαι

71

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΥΣΩΛΟΥ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ὦ Κάρ ἐπὶ τίνι μέγα φρο-νεῖς καὶ πάντων ἡμῶν προτιμᾶσθαι ἀξιοῖςΜΑΥΣΩΛΟΣ Καὶ ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ μένὦ Σινωπεῦ ὃς ἐβασίλευσα Καρίας μὲνἁπάσης ἦρξα δὲ καὶ Λυδῶν ἐνίων καὶ νή-σους δέ τινας ὑπηγαγόμην καὶ ἄχρι Μιλή-του ἐπέβην τὰ πολλὰ τῆς Ἰωνίας κατα-στρεφόμενος καὶ καλὸς ἦν καὶ μέγας καὶἐν πολέμοις καρτερός τὸ δὲ μέγιστον ὅτιἐν Ἁλικαρνασσῷ μνῆμα παμμέγεθες ἔχωἐπικείμενον ἡλίκον οὐκ ἄλλος νεκρός ἀλλοὐδὲ οὕτως ἐς κάλλος ἐξησκημένον ἵππωνκαὶ ἀνδρῶν ἐς τὸ ἀκριβέστατον εἰκα-σμένων λίθου τοῦ καλλίστου οἷον οὐδὲνεὼν εὕροι τις ἂν ῥᾳδίως οὐ δοκῶ σοι δι-καίως ἐπὶ τούτοις μέγα φρονεῖνΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ φῄς καὶτῷ κάλλει καὶ τῷ βάρει τοῦ τάφουΜΑΥΣΩΛΟΣ Νὴ Δί ἐπὶ τούτοις

162

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΙΠΟΝΤΑ ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΕΙ ΕΝ ΛΟΓΟΙΣ3ΠΛΟΙΟΝ Η ΕΥΧΑΙ13ΝΕΚΡΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ59

167

ἀγάγῃ σχολὴν ἀπὸ τῶν θορύβων τῶν ἐνποσίν εἰς Αἴγυπτον ἀπαγαγὼν θάψεινἐκεῖ ὡς γενοίμην εἷς τῶν Αἰγυπτίων θεῶνΔΙΟΓΕΝΗΣ Μὴ γελάσω οὖν ὦἈλέξανδρε ὁρῶν καὶ ἐν ᾅδου ἔτι σε μωραί-νοντα καὶ ἐλπίζοντα Ἄνουβιν ἢ Ὄσιρινγενήσεσθαι πλὴν ἀλλὰ ταῦτα μέν ὦθειότατε μὴ ἐλπίσῃς οὐ γὰρ θέμις ἀνελθε-ῖν τινα τῶν ἅπαξ διαπλευσάντων τὴν λί-μνην καὶ εἰς τὸ εἴσω τοῦ στομίου παρελ-θόντων οὐ γὰρ ἀμελὴς ὁ Αἰακὸς οὐδὲ ὁΚέρβερος εὐκαταφρόνητος ἐκεῖνο δέ γεἡδέως ἂν μάθοιμι παρὰ σοῦ πῶς φέρειςὁπόταν ἐννοήσῃς ὅσην εὐδαιμονίαν ὑπὲργῆς ἀπολιπὼν ἀφῖξαι σωματοφύλακας καὶὑπασπιστὰς καὶ σατράπας καὶ χρυσὸν το-σοῦτον καὶ ἔθνη προσκυνοῦντα καὶ Βαβυ-λῶνα καὶ Βάκτρα καὶ τὰ μεγάλα θηρία καὶτιμὴν καὶ δόξαν καὶ τὸ ἐπίσημον εἶναι ἐξε-λαύνοντα διαδεδεμένον ταινίᾳ λευκῇ τὴνκεφαλὴν πορφυρίδα ἐμπεπορπημένον οὐ

100

ΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲ τὸν ἐλλέβορον ὦΜένιππε ἀναίνομαι πιεῖν γένοιτό μοιμόνονΜΕΝΙΠΠΟΣ Θάρρει ὦ Τάνταλε ὡςοὔτε σὺ οὔτε ἄλλος πίεται τῶν νεκρῶνἀδύνατον γάρ καίτοι οὐ πάντες ὥσπερ σὺἐκ καταδίκης διψῶσι τοῦ ὕδατος αὐτοὺςοὐχ ὑπομένοντος

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΧΕΙΡΩΝΟΣ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤκουσα ὦ Χείρων ὡςθεὸς ὢν ἐπεθύμησας ἀποθανεῖνΧΕΙΡΩΝ Ἀληθῆ ταῦτα ἤκουσας ὦΜένιππε καὶ τέθνηκα ὡς ὁρᾷς ἀθάνατοςεἶναι δυνάμενοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίς δαί σε ἔρως τοῦ θα-νάτου ἔσχεν ἀνεράστου τοῖς πολλοῖς χρή-ματοςΧΕΙΡΩΝ Ἐρῶ πρὸς σὲ οὐκ ἀσύνετον

81

ΝΙΡΕΥΣ Καὶ μὴν ἐροῦ Ὅμηρον ὁποῖοςἦν ὁπότε συνεστράτευον τοῖς ἈχαιοῖςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀνείρατά μοι λέγειςἐγὼ δὲ ἃ βλέπω καὶ νῦν ἔχεις ἐκεῖνα δέ οἱτότε ἴσασινΝΙΡΕΥΣ Οὔκουν ἐγὼ ἐνταῦθα εὐμορ-φότερός εἰμι ὦ Μένιππε ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔτε σὺ οὔτε ἄλλοςεὔμορφος ἰσοτιμία γὰρ ἐν ᾅδου καὶ ὅμοιοιἅπαντεςΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἐμοὶ μὲν καὶ τοῦτο ἱκανόν

166

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλ ὦ καλὲ Μαύσωλεοὔτε ἡ ἰσχὺς ἔτι σοι ἐκείνη οὔτε ἡ μορφὴπάρεστιν εἰ γοῦν τινα ἑλοίμεθα δικαστὴνεὐμορφίας πέρι οὐκ ἔχω εἰπεῖν τίνος ἕνε-κα τὸ σὸν κρανίον προτιμηθείη ἂν τοῦἐμοῦ φαλακρὰ γὰρ ἄμφω καὶ γυμνά καὶτοὺς ὀδόντας ὁμοίως προφαίνομεν καὶ τοὺςὀφθαλμοὺς ἀφῃρήμεθα καὶ τὰς ῥῖνας ἀπο-σεσιμώμεθα ὁ δὲ τάφος καὶ οἱ πολυτελεῖςἐκεῖνοι λίθοι Ἁλικαρνασσεῦσι μὲν ἴσωςεἶεν ἐπιδείκνυσθαι καὶ φιλοτιμεῖσθαι πρὸςτοὺς ξένους ὡς δή τι μέγα οἰκοδόμημααὐτοῖς ἐστιν σὺ δέ ὦ βέλτιστε οὐχ ὁρῶ ὅτι ἀπολαύεις αὐτοῦ πλὴν εἰ μὴ τοῦτο φῄςὅτι μᾶλλον ἡμῶν ἀχθοφορεῖς ὑπὸ τηλικού-τοις λίθοις πιεζόμενοςΜΑΥΣΩΛΟΣ Ἀνόνητα οὖν μοι ἐκεῖναπάντα καὶ ἰσότιμος ἔσται Μαύσωλος καὶΔιογένης ΔΙΟΓΕΝΗΣ Οὐκ ἰσότιμος ὦ γεν-ναιότατε οὐ γὰρ Μαύσωλος μὲν γὰρ

163

ὄντα οὐκ ἦν ἔτι ἡδὺ ἀπολαύειν τῆς ἀθανα-σίαςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐχ ἡδὺ ἦν ζῶντα ὁρᾶντὸ φῶςΧΕΙΡΩΝ Οὔκ ὦ Μένιππε τὸ γὰρ ἡδὺἔγωγε ποικίλον τι καὶ οὐχ ἁπλοῦν ἡγοῦμαιεἶναι ἐγὼ δὲ ἔζων ἀεὶ καὶ ἀπέλαυον τῶνὁμοίων ἡλίου φωτός τροφῆς αἱ ὧραι δὲαἱ αὐταὶ καὶ τὰ γινόμενα ἅπαντα ἑξῆς ἕκα-στον ὥσπερ ἀκολουθοῦντα θάτερον θα-τέρῳ ἐνεπλήσθην οὖν αὐτῶν οὐ γὰρ ἐν τῷαὐτῷ ἀεὶ ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ ltμὴgt μετασχεῖνὅλως τὸ τερπνὸν ἦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις ὦ Χείρων τὰἐν ᾅδου δὲ πῶς φέρεις ἀφ οὗ προελόμενοςαὐτὰ ἥκειςΧΕΙΡΩΝ Οὐκ ἀηδῶς ὦ Μένιππε ἡγὰρ ἰσοτιμία πάνυ δημοτικὴ καὶ τὸ πρᾶγ-μα οὐδὲν ἔχει τὸ διάφορον ἐν φωτὶ εἶναι ἢἐν σκότῳ ἄλλως τε οὔτε διψῆν ὥσπερ ἄνωοὔτε πεινῆν δεῖ ἀλλ ἀνεπιδεεῖς τούτων

82

ἄχρηστόν σοι ὦ Ἀλέξανδρε πρὸς τὰπράγματα ἐγένετο πολλοὶ γὰρ ὑπέπτησ-σον θεὸν εἶναί σε νομίζοντες ἀτὰρ εἰπέμοι τίνι τὴν τοσαύτην ἀρχὴν καταλέλοι-παςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκ οἶδα ὦ Διόγενεςοὐ γὰρ ἔφθασα ἐπισκῆψαί τι περὶ αὐτῆς ἢτοῦτο μόνον ὅτι ἀποθνήσκων Περδίκκᾳτὸν δακτύλιον ἐπέδωκα πλὴν ἀλλὰ τί γε-λᾷς ὦ ΔιόγενεςΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί γὰρ ἄλλο ἢ ἀνεμνήσθηνοἷα ἐποίει ἡ Ἑλλάς ἄρτι σε παρειληφότατὴν ἀρχὴν κολακεύοντες καὶ προστάτηναἱρούμενοι καὶ στρατηγὸν ἐπὶ τοὺς βαρ-βάρους ἔνιοι δὲ καὶ τοῖς δώδεκα θεοῖς προ-στιθέντες καὶ οἰκοδομοῦντές σοι νεὼς καὶθύοντες ὡς δράκοντος υἱῷ ἀλλ εἰπέ μοιποῦ σε οἱ Μακεδόνες ἔθαψαν ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἔτι ἐν Βαβυλῶνι κε-ῖμαι τριακοστὴν ἡμέραν ταύτην ὑπισχνε-ῖται δὲ Πτολεμαῖος ὁ ὑπασπιστής ἤν ποτε

99

οἰμώξεται μεμνημένος τῶν ὑπὲρ γῆς ἐνοἷς εὐδαιμονεῖν ᾤετο Διογένης δὲ καταγε-λάσεται αὐτοῦ καὶ τάφον ὁ μὲν ἐν Ἁλικαρ-νασσῷ ἐρεῖ ἑαυτοῦ ὑπὸ Ἀρτεμισίας τῆς γυ-ναικὸς καὶ ἀδελφῆς κατεσκευασμένον ὁΔιογένης δὲ τοῦ μὲν σώματος εἰ καί τινατάφον ἔχει οὐκ οἶδεν οὐδὲ γὰρ ἔμελεναὐτῷ τούτου λόγον δὲ τοῖς ἀρίστοις περὶτούτου καταλέλοιπεν ἀνδρὸς βίον βεβιω-κὼς ὑψηλότερον ὦ Καρῶν ἀνδραποδω-δέστατε τοῦ σοῦ μνήματος καὶ ἐν βεβαιο-τέρῳ χωρίῳ κατεσκευασμένον

ΝΙΡΕΩΣ ΚΑΙ ΘΕΡΣΙΤΟΥ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΝΙΡΕΥΣ Ἰδοὺ δή Μένιππος οὑτοσὶ δι-κάσει πότερος εὐμορφότερός ἐστιν εἰπέὦ Μένιππε οὐ καλλίων σοι δοκῶΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δὲ καὶ ἔστε πρότε-ρον οἶμαι χρὴ γὰρ τοῦτο εἰδέναι

164

ΝΙΡΕΥΣ Νιρεὺς καὶ ΘερσίτηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πότερος οὖν ὁ Νιρεὺς καὶπότερος ὁ Θερσίτης οὐδέπω γὰρ τοῦτοδῆλον ΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἓν μὲν ἤδη τοῦτο ἔχω ὅτιὅμοιός εἰμί σοι καὶ οὐδὲν τηλικοῦτον δια-φέρεις ἡλίκον σε Ὅμηρος ἐκεῖνος ὁ τυ-φλὸς ἐπῄνεσεν ἁπάντων εὐμορφότερονπροσειπών ἀλλ ὁ φοξὸς ἐγὼ καὶ ψεδνὸςοὐδὲν χείρων ἐφάνην τῷ δικαστῇ ὅρα δὲσύ ὦ Μένιππε ὅντινα καὶ εὐμορφότερονἡγῇΝΙΡΕΥΣ Ἐμέ γε τὸν Ἀγλαΐας καὶΧάροπος ldquoὃς κάλλιστος ἀνὴρ ὑπὸ ἼλιονἦλθονrdquoΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλ οὐχὶ καὶ ὑπὸ γῆνὡς οἶμαι κάλλιστος ἦλθες ἀλλὰ τὰ μὲνὀστᾶ ὅμοια τὸ δὲ κρανίον ταύτῃ μόνον ἄραδιακρίνοιτο ἀπὸ τοῦ Θερσίτου κρανίου ὅτιεὔθρυπτον τὸ σόν ἀλαπαδνὸν γὰρ αὐτὸ καὶοὐκ ἀνδρῶδες ἔχεις

165

ὀφθῆναι χαρίεντα καὶ τὸ μὲν ὅλον ἀρχι-τέκτων αὐτὸς ἦν συνειργάζετο δέ τι καὶ ἡἈθηνᾶ ἐμπνέουσα τὸν πηλὸν καὶ ἔμψυχαποιοῦσα εἶναι τὰ πλάσματα ὁ μὲν ταῦταἂν εἴποι πρός γε τὸ εὐφημότατον ἐξηγού-μενος τὸ εἰρημένον καὶ ἴσως οὗτος ὁ νοῦςἦν τῷ λελεγμένῳ ἐμοὶ δὲ οὐ πάνυ ἱκανόνεἰ καινοποιεῖν δοκοίην μηδὲ ἔχοι τιςλέγειν ἀρχαιότερόν τι τοῦ πλάσματος οὗτοῦτο ἀπόγονόν ἐστιν ἀλλὰ εἰ μὴ καὶχάριεν φαίνοιτο αἰσχυνοίμην ἄν εὖ ἴσθιἐπ αὐτῷ καὶ ξυμπατήσας ἂν ἀφανίσαιμιοὐδ ἂν ὠφελήσειεν αὐτό παρὰ γοῦν ἐμοίἡ καινότης μὴ οὐχὶ συντετρῖφθαι ἄμορφονὄν καὶ εἴ γε μὴ οὕτω φρονοίην ἄξιος ἂνεἶναι μοι δοκῶ ὑπὸ ἑκκαίδεκα γυπῶν κεί-ρεσθαι οὐ συνιεὶς ὡς πολὺ ἀμορφότερα τὰμετὰ τοῦ ξένου αὐτὸ πεπονθότα Πτολεμαῖος γοῦν ὁ Λάγου δύο καινὰ ἐςΑἴγυπτον ἄγων κάμηλόν τε Βακτριανὴνπαμμέλαιναν καὶ δίχρωμον ἄνθρωπον ὡς

6

φράσας τῷ Αἰγυπτίῳ ναυπηγῷ περιηγου-μένῳ τὸ πλοῖον παρέστηκε δακρύωνὥσπερ εἴωθε ταχύδακρυς γὰρ ὁ ἀνὴρ ἐς τὰἐρωτικάΛΥΚΙΝΟΣ Καὶ μὴν οὐ πάνυ καλός ὦΣάμιππε ὁ μειρακίσκος ἔδοξέ μοι ὡς ἂνκαὶ Ἀδείμαντον ἐκπλῆξαι ᾧ τοσοῦτοιἈθήνησι καλοὶ ἕπονται πάντες ἐλεύθεροιστωμύλοι τὸ φθέγμα παλαίστρας ἀπο-πνέοντες οἷς καὶ παραδακρῦσαι οὐκ ἀγεν-νές οὗτος δὲ πρὸς τῷ μελάγχρους εἶναικαὶ πρόχειλός ἐστι καὶ λεπτὸς ἄγαν τοῖνσκελοῖν καὶ ἐφθέγγετο ἐπισεσυρμένον τικαὶ συνεχὲς καὶ ἐπίτροχον Ἑλληνιστὶ μένἐς τὸ πάτριον δὲ τῷ ψόφῳ καὶ τῷ τῆς φω-νῆς τόνῳ ἡ κόμη δὲ καὶ ἐς τοὐπίσω ὁπλόκαμος συνεσπειραμένος οὐκ ἐλεύθερόνφησιν αὐτὸν εἶναιΤΙΜΟΛΑΟΣ Τοῦτο μὲν εὐγενείας ὦΛυκῖνε σημεῖόν ἐστιν Αἰγυπτίοις ἡ κόμηἅπαντες γὰρ αὐτὴν οἱ ἐλεύθεροι παῖδες

15

τέον ὑπὲρ αὑτοῦ ἐγὼ δὲ ἥρως εἰμὶ καὶ μα-ντεύομαι ἤν τις κατέλθῃ παρ ἐμέ σὺ δὲἔοικας οὐκ ἐπιδεδημηκέναι Λεβαδείᾳ τὸπαράπαν οὐ γὰρ ἂν ἠπίστεις σὺ τούτοιςΜΕΝΙΠΠΟΣ Τί φῄς εἰ μὴ εἰς Λε-βάδειαν γὰρ παρέλθω καὶ ἐσταλμένος ταῖςὀθόναις γελοίως μᾶζαν ἐν ταῖν χεροῖν ἔχωνεἰσερπύσω διὰ τοῦ στομίου ταπεινοῦ ὄντοςἐς τὸ σπήλαιον οὐκ ἂν ἠδυνάμην εἰδέναιὅτι νεκρὸς εἶ ὥσπερ ἡμεῖς μόνῃ τῇ γοητείᾳδιαφέρων ἀλλὰ πρὸς τῆς μαντικῆς τί δαὶὁ ἥρως ἐστίν ἀγνοῶ γάρ ΤΡΟΦΩΝΙΟΣ Ἐξ ἀνθρώπου τι καὶθεοῦ σύνθετονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὃ μήτε ἄνθρωπός ἐστινὡς φῄς μήτε θεός καὶ συναμφότερόνἐστιν νῦν οὖν ποῦ σου τὸ θεῶν ἐκεῖνο ἡμί-τομον ἀπελήλυθενΤΡΟΦΩΝΙΟΣ Χρᾷ ὦ Μένιππε ἐνΒοιωτίᾳΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκ οἶδα ὦ Τροφώνιε ὅ

88

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Διογένους τοῦ Σινωπέωςεἴδωλον αὐτὸς δὲ οὐ μὰ Δία ldquoμετ ἀθα-νάτοισι θεοῖσινrdquo ἀλλὰ τοῖς βελτίστοις τῶννεκρῶν σύνεστιν Ὁμήρου καὶ τῆς τοιαύτηςψυχρολογίας καταγελῶν

ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ

ΦΙΛΙΠΠΟΣ Νῦν μέν ὦ Ἀλέξανδρεοὐκ ἂν ἔξαρνος γένοιο μὴ οὐκ ἐμὸς υἱὸςεἶναι οὐ γὰρ ἂν τεθνήκεις Ἄμμωνός γεὤνΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐδ αὐτὸς ἠγνόουνὦ πάτερ ὡς Φιλίππου τοῦ Ἀμύντου υἱόςεἰμι ἀλλ ἐδεξάμην τὸ μάντευμα χρήσιμονεἰς τὰ πράγματα εἶναι οἰόμενοςΦΙΛΙΠΠΟΣ Πῶς λέγεις χρήσιμονἐδόκει σοι τὸ παρέχειν σεαυτὸν ἐξαπατη-θησόμενον ὑπὸ τῶν προφητῶνΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐ τοῦτο ἀλλ οἱ βάρ-

93

ὀψομένους τὸ πλοῖονΛΥΚΙΝΟΣ Νὴ Δία καὶ Ἀδείμαντος ὁΜυρρινούσιος εἵπετο μεθ ἡμῶν ἀλλ οὐκοἶδ ὅπου νῦν ἐκεῖνός ἐστιν ἀποπλανηθεὶςἐν τῷ πλήθει τῶν θεατῶν ἄχρι μὲν γὰρτῆς νεὼς ἅμα ἤλθομεν καὶ ἀνιόντες ἐςαὐτὴν σὺ μέν οἶμαι Σάμιππε προῄειςμετὰ σὲ δὲ ὁ Ἀδείμαντος ἦν εἶτ ἐγὼ μετἐκεῖνον ἐχόμενος αὐτοῦ ἀμφοτέραις καί μεδιὰ τῆς ἀποβάθρας ὅλης παρέπεμψε χειρα-γωγῶν ὑποδεδεμένον ἀνυπόδητος αὐτὸςὤν τὸ ἀπὸ τούτου δὲ οὐκέτι αὐτὸν εἶδονοὔτε ἔνδον οὔτε ἐπεὶ κατεληλύθαμεν ΣΑΜΙΠΠΟΣ Οἶσθα οὖν ὦ Λυκῖνεὅπου ἡμᾶς ἀπέλιπεν ὁπότε οἶμαι τὸ ὡρα-ῖον ἐκεῖνο μειράκιον ἐκ τῆς θαλάμης προ-ῆλθε τὸ τὴν καθαρὰν ὀθόνην ἐνδεδυκόςἀναδεδεμένον ἐς τοὐπίσω τὴν κόμην ἐπἀμφότερα τοῦ μετώπου ἀπηγμένην εἰ τοί-νυν ἐγὼ Ἀδείμαντον οἶδα οἶμαι γλαφυρὸνοὕτω θέαμα ἐκεῖνος ἰδὼν μακρὰ χαίρειν

14

τὸ μὲν ἡμίτομον αὐτοῦ ἀκριβῶς μέλανεἶναι τὸ δὲ ἕτερον ἐς ὑπερβολὴν λευκόνἐπ ἴσης δὲ μεμερισμένον ἐς τὸ θέατρονσυναγαγὼν τοὺς Αἰγυπτίους ἐπεδείκνυτοαὐτοῖς ἄλλα τε πολλὰ θεάματα καὶ τὸ τε-λευταῖον καὶ ταῦτα τὴν κάμηλον καὶ τὸνἡμίλευκον ἄνθρωπον καὶ ᾤετο ἐκπλήξειντῷ θεάματι οἱ δὲ πρὸς μὲν τὴν κάμηλονἐφοβήθησαν καὶ ὀλίγου δεῖν ἔφυγον ἀναθο-ρόντες καίτοι χρυσῷ πᾶσα ἐκεκόσμητοκαὶ ἁλουργίδι ἐπέστρωτο καὶ ὁ χαλινὸς ἦνλιθοκόλλητος Δαρείου τινὸς ἢ Καμβύσουἢ Κύρου αὐτοῦ κειμήλιον πρὸς δὲ τὸν ἄν-θρωπον οἱ μὲν πολλοὶ ἐγέλων οἱ δέ τινεςὡς ἐπὶ τέρατι ἐμυσάττοντο ὥστε ὁ Πτολε-μαῖος συνεὶς ὅτι οὐκ εὐδοκιμεῖ ἐπ αὐτοῖςοὐδὲ θαυμάζεται ὑπὸ τῶν Αἰγυπτίων ἡκαινότης ἀλλὰ πρὸ αὐτῆς τὸ εὔρυθμον καὶτὸ εὔμορφον κρίνουσι μετέστησεν αὐτὰκαὶ οὐκέτι διὰ τιμῆς ἦγεν ὡς πρὸ τοῦ ἀλλἡ μὲν κάμηλος ἀπέθανεν ἀμελουμένη τὸν

7

εἰς ἓν συμπεφυκότες ἄνθρωπός τε καὶθεόςΗΡΑΚΛΗΣ Οὐ γὰρ καὶ πάντες οὕτωςσοι δοκοῦσι συγκεῖσθαι ἐκ δυεῖν ψυχῆςκαὶ σώματος ὥστε τί τὸ κωλῦόν ἐστι τὴνμὲν ψυχὴν ἐν οὐρανῷ εἶναι ἥπερ ἦν ἐκΔιός τὸ δὲ θνητὸν ἐμὲ παρὰ τοῖς νεκροῖςΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλ ὦ βέλτιστε Ἀμφι-τρυωνιάδη καλῶς ἂν ταῦτα ἔλεγες εἰσῶμα ἦσθα νῦν δὲ ἀσώματον εἴδωλον εἶὥστε κινδυνεύεις τριπλοῦν ἤδη ποιῆσαι τὸνἩρακλέαΗΡΑΚΛΗΣ Πῶς τριπλοῦνΔΙΟΓΕΝΗΣ Ὧδέ πως εἰ γὰρ ὁ μέν τιςἐν οὐρανῷ ὁ δὲ παρ ἡμῖν σὺ τὸ εἴδωλοντὸ δὲ σῶμα ἐν Οἴτῃ κόνις ἤδη γενόμενοντρία ταῦτα ἤδη γεγένηται καὶ σκόπει ὅντι-να τὸν τρίτον πατέρα ἐπινοήσεις τῷ σώμα-τιΗΡΑΚΛΗΣ Θρασὺς εἶ καὶ σοφιστήςτίς δαὶ καὶ ὢν τυγχάνεις

92

τι καὶ λέγεις ὅτι μέντοι ὅλος εἶ νεκρὸςἀκριβῶς ὁρῶ

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΗΡΑΚΛΕΟΥΣ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Οὐχ Ἡρακλῆς οὗτόςἐστιν οὐ μὲν οὖν ἄλλος μὰ τὸν Ἡρακλέατὸ τόξον τὸ ῥόπαλον ἡ λεοντῆ τὸ μέγε-θος ὅλος Ἡρακλῆς ἐστιν εἶτα τέθνηκενΔιὸς υἱὸς ὤν εἰπέ μοι ὦ καλλίνικε νεκρὸςεἶ ἐγὼ γάρ σοι ἔθυον ὑπὲρ γῆς ὡς θεῷΗΡΑΚΛΗΣ Καὶ ὀρθῶς ἔθυες αὐτὸς μὲνγὰρ ὁ Ἡρακλῆς ἐν τῷ οὐρανῷ τοῖς θεοῖςσύνεστι ldquoκαὶ ἔχει καλλίσφυρον Ἥβηνrdquoἐγὼ δὲ εἴδωλόν εἰμι αὐτοῦΔΙΟΓΕΝΗΣ Πῶς λέγεις εἴδωλον τοῦθεοῦ καὶ δυνατὸν ἐξ ἡμισείας μέν τιναθεὸν εἶναι τεθνάναι δὲ τῷ ἡμίσει ΗΡΑΚΛΗΣ Ναί οὐ γὰρ ἐκεῖνος τέθνη-κεν ἀλλ ἐγὼ ἡ εἰκὼν αὐτοῦ

89

ἄνθρωπον δὲ τὸν διττὸν Θέσπιδι τῷ αὐλη-τῇ ἐδωρήσατο καλῶς αὐλήσαντι παρὰ τὸνπότον Δέδοικα δὲ μὴ καὶ τοὐμὸν κάμηλος ἐνΑἰγυπτίοις ᾖ οἱ δὲ ἄνθρωποι τὸν χαλινὸνἔτι αὐτῆς θαυμάζωσι καὶ τὴν ἁλουργίδαἐπεὶ οὐδὲ τὸ ἐκ δυοῖν τοῖν καλλίστοιν συ-γκεῖσθαι διαλόγου καὶ κωμῳδίας οὐδὲ το-ῦτο ἀπόχρη εἰς εὐμορφίαν εἰ μὴ καὶ ἡμῖξις ἐναρμόνιος καὶ κατὰ τὸ σύμμετρονγίγνοιτο ἔστι γοῦν ἐκ δύο καλῶν ἀλλόκο-τον τὴν ξυνθήκην εἶναι οἷον ἐκεῖνο τὸ προ-χειρότατον ὁ ἱπποκένταυρος οὐ γὰρ ἂνφαίης ἐπέραστόν τι ζῷον τουτὶ γενέσθαιἀλλὰ καὶ ὑβριστότατον εἰ χρὴ πιστεύειντοῖς ζωγράφοις ἐπιδεικνυμένοις τὰς παροι-νίας καὶ σφαγὰς αὐτῶν τί οὖν οὐχὶ καὶἔμπαλιν γένοιτ ἂν εὔμορφόν τι ἐκ δυοῖντοῖν ἀρίστοιν ξυντεθέν ὥσπερ ἐξ οἴνου καὶμέλιτος τὸ ξυναμφότερον ἥδιστον φημὶἔγωγε οὐ μὴν περί γε τῶν ἐμῶν ἔχω δια-

8

ΠΛΟΙΟΝ Η ΕΥΧΑΙ

ΛΥΚΙΝΟΣ Οὐκ ἐγὼ ἔλεγον ὅτι θᾶττοντοὺς γῦπας ἕωλος νεκρὸς ἐν φανερῷ κείμε-νος ἢ θέαμά τι τῶν παραδόξων Τιμόλαονδιαλάθοι κἂν εἰς Κόρινθον δέοι ἀπνευστὶθέοντα ἀπιέναι διὰ τοῦτο οὕτω φιλοθε-άμων σύ γε καὶ ἄοκνος τὰ τοιαῦταΤΙΜΟΛΑΟΣ Τί γὰρ ἔδει ποιεῖν ὦ Λυ-κῖνε σχολὴν ἄγοντα πυθόμενον οὕτωςὑπερμεγέθη ναῦν καὶ πέρα τοῦ μέτρου ἐςτὸν Πειραιᾶ καταπεπλευκέναι μίαν τῶνἀπ Αἰγύπτου ἐς Ἰταλίαν σιταγωγῶνοἶμαι δὲ καὶ σφώ σέ τε καὶ Σάμιππον του-τονί μὴ κατ ἄλλο τι ἐξ ἄστεος ἥκειν ἢ

13

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Μανθάνω ἄντανδρόν σετῷ Πλούτωνι παραδέδωκεν ἀνθ ἑαυτοῦκαὶ σὺ νῦν ἀντ ἐκείνου νεκρὸς εἶΗΡΑΚΛΗΣ Τοιοῦτό τιΔΙΟΓΕΝΗΣ Πῶς οὖν ἀκριβὴς ὢν ὁΑἰακὸς οὐ διέγνω σε μὴ ὄντα ἐκεῖνον ἀλλὰπαρεδέξατο ὑποβολιμαῖον Ἡρακλέα πα-ρόνταΗΡΑΚΛΗΣ Ὅτι ἐῴκειν ἀκριβῶςΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀληθῆ λέγεις ἀκριβῶςγάρ ὥστε αὐτὸς ἐκεῖνος εἶναι ὅρα γοῦν μὴτὸ ἐναντίον ἐστὶ καὶ σὺ μὲν εἶ ὁ Ἡρακλῆςτὸ δὲ εἴδωλον γεγάμηκεν τὴν Ἥβην παρὰτοῖς θεοῖςΗΡΑΚΛΗΣ Θρασὺς εἶ καὶ λάλος καὶ εἰμὴ παύσῃ σκώπτων εἰς ἐμέ εἴσῃ αὐτίκαοἵου θεοῦ εἴδωλόν εἰμιΔΙΟΓΕΝΗΣ Τὸ μὲν τόξον γυμνὸν καὶπρόχειρον ἐγὼ δὲ τί ἂν ἔτι φοβοίμην σεἅπαξ τεθνεώς ἀτὰρ εἰπέ μοι πρὸς τοῦ σοῦἩρακλέους ὁπότε ἐκεῖνος ἔζη συνῆς

90

αὐτῷ καὶ τότε εἴδωλον ὤν ἢ εἷς μὲν ἦτεπαρὰ τὸν βίον ἐπεὶ δὲ ἀπεθάνετε διαιρε-θέντες ὁ μὲν εἰς θεοὺς ἀπέπτατο σὺ δὲ τὸεἴδωλον ὥσπερ εἰκὸς ἦν εἰς ᾅδου πάρειΗΡΑΚΛΗΣ Ἐχρῆν μὲν μηδὲ ἀποκρίνε-σθαι πρὸς ἄνδρα ἐξεπίτηδες ἐρεσχηλοῦνταὅμως δ οὖν καὶ τοῦτο ἄκουσον ὁπόσονμὲν γὰρ Ἀμφιτρύωνος ἐν τῷ Ἡρακλεῖ ἦντοῦτο τέθνηκεν καί εἰμι ἐγὼ ἐκεῖνο πᾶν ὃδὲ ἦν τοῦ Διός ἐν οὐρανῷ σύνεστι τοῖς θεο-ῖςΔΙΟΓΕΝΗΣ Σαφῶς νῦν μανθάνω δύογὰρ φῂς ἔτεκεν ἡ Ἀλκμήνη κατὰ τὸ αὐτὸἩρακλέας τὸν μὲν ὑπ Ἀμφιτρύωνι τὸνδὲ παρὰ τοῦ Διός ὥστε ἐλελήθειτε δίδυμοιὄντες ὁμομήτριοιΗΡΑΚΛΗΣ Οὔκ ὦ μάταιε ὁ γὰραὐτὸς ἄμφω ἦμενΔΙΟΓΕΝΗΣ Οὐκ ἔστι μαθεῖν τοῦτοῥᾴδιον συνθέτους δύο ὄντας Ἡρακλέαςἐκτὸς εἰ μὴ ὥσπερ ἱπποκένταυρός τις ἦτε

91

12

τείνεσθαι ὡς τοιούτων ὄντων ἀλλὰ δέδιαμὴ τὸ ἑκατέρου κάλλος ἡ μῖξις συνέφθει-ρεν Οὐ πάνυ γοῦν συνήθη καὶ φίλα ἐξ ἀρχῆςἦν ὁ διάλογος καὶ ἡ κωμῳδία εἴ γε ὁ μὲνοἴκοι καθ ἑαυτὸν καὶ νὴ Δία ἐν τοῖς περι-πάτοις μετ ὀλίγων τὰς διατριβὰς ἐποιεῖτοἡ δὲ παραδοῦσα τῷ Διονύσῳ ἑαυτὴν θε-άτρῳ ὡμίλει καὶ ξυνέπαιζε καὶ ἐγελωτο-ποίει καὶ ἐπέσκωπτε καὶ ἐν ῥυθμῷ ἔβαινεπρὸς αὐλὸν ἐνίοτε καὶ τὸ ὅλον ἀναπαίστοιςμέτροις ἐποχουμένη τὰ πολλά τοὺς δὲ τοῦδιαλόγου ἑταίρους ἐχλεύαζε φροντιστὰςκαὶ μετεωρολέσχας καὶ τὰ τοιαῦτα προσα-γορεύουσα καὶ μίαν ταύτην προαίρεσινἐπεποίητο ἐκείνους ἐπισκώπτειν καὶ τὴνΔιονυσιακὴν ἐλευθερίαν καταχεῖν αὐτῶνἄρτι μὲν ἀεροβατοῦντας δεικνύουσα καὶ νε-φέλαις ξυνόντας ἄρτι δὲ ψυλλῶν πηδήμα-τα διαμετροῦντας ὡς δῆθεν τὰ ἀέρια λε-πτολογουμένους ὁ διάλογος δὲ σεμνο-

9

πράγματα μικρὸν μὲν ὑμῖν ὡς ὁρᾶτε τὸσκαφίδιον καὶ ὑπόσαθρόν ἐστιν καὶ διαρρεῖτὰ πολλά καὶ ἢν τραπῇ ἐπὶ θάτερα οἰχή-σεται περιτραπέν ὑμεῖς δὲ τοσοῦτοι ἅμαἥκετε πολλὰ ἐπιφερόμενοι ἕκαστος ἢν οὖνμετὰ τούτων ἐμβῆτε δέδια μὴ ὕστερον με-τανοήσητε καὶ μάλιστα ὁπόσοι νεῖν οὐκἐπίστασθεΕΡΜΗΣ Πῶς οὖν ποιήσαντες εὐπλοήσο-μενΧΑΡΩΝ Ἐγὼ ὑμῖν φράσω γυμνοὺςἐπιβαίνειν χρὴ τὰ περιττὰ ταῦτα πάντα ἐπὶτῆς ἠϊόνος καταλιπόντας μόλις γὰρ ἂν καὶοὕτως δέξαιτο ὑμᾶς τὸ πορθμεῖον σοὶ δέὦ Ἑρμῆ μελήσει τὸ ἀπὸ τούτου μηδέναπαραδέχεσθαι αὐτῶν ὃς ἂν μὴ ψιλὸς ᾖ καὶτὰ ἔπιπλα ὥσπερ ἔφην ἀποβαλών παρὰδὲ τὴν ἀποβάθραν ἑστὼς διαγίνωσκε αὐτο-ὺς καὶ ἀναλάμβανε γυμνοὺς ἐπιβαίνειν ἀνα-γκάζωνΕΡΜΗΣ Εὖ λέγεις καὶ οὕτω ποιήσω-

120

λυπεῖ ταῦτά σε ὑπὲρ τὴν μνήμην ἰόντα τίδακρύεις ὦ μάταιε οὐδὲ ταῦτά σε ὁ σοφὸςἈριστοτέλης ἐπαίδευσεν μὴ οἴεσθαιβέβαια εἶναι τὰ παρὰ τῆς τύχηςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ὁ σοφὸς ἐκεῖνοςἁπάντων κολάκων ἐπιτριπτότατος ὤν ἐμὲμόνον ἔασον τὰ Ἀριστοτέλους εἰδέναι ὅσαμὲν ᾔτησεν παρ ἐμοῦ οἷα δὲ ἐπέστελλενὡς δὲ κατεχρῆτό μου τῇ περὶ παιδείαν φι-λοτιμίᾳ θωπεύων καὶ ἐπαινῶν ἄρτι μὲνπρὸς τὸ κάλλος ὡς καὶ τοῦτο μέρος ὂντἀγαθοῦ ἄρτι δὲ ἐς τὰς πράξεις καὶ τὸνπλοῦτον καὶ γὰρ αὖ καὶ τοῦτο ἀγαθὸν ἡγε-ῖτο εἶναι ὡς μὴ αἰσχύνοιτο καὶ αὐτὸς λαμ-βάνων γόης ὦ Διόγενες ἅνθρωπος καὶ τε-χνίτης πλὴν ἀλλὰ τοῦτό γε ἀπολέλαυκατῆς σοφίας αὐτοῦ τὸ λυπεῖσθαι ὡς ἐπὶ με-γίστοις ἀγαθοῖς ἐκείνοις ἃ κατηριθμήσωμικρῷ γε ἔμπροσθενΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλ οἶσθα ὃ δράσεις ἄκοςγάρ σοι τῆς λύπης ὑποθήσομαι ἐπεὶ ἐντα-

101

τάτας ἐποιεῖτο τὰς συνουσίας φύσεώς τεπέρι καὶ ἀρετῆς φιλοσοφῶν ὥστε τὸ τῶνμουσικῶν τοῦτο δὶς διὰ πασῶν εἶναι τὴνἁρμονίαν ἀπὸ τοῦ ὀξυτάτου ἐς τὸ βαρύτα-τον καὶ ὅμως ἐτολμήσαμεν ἡμεῖς τὰοὕτως ἔχοντα πρὸς ἄλληλα ξυναγαγεῖν καὶξυναρμόσαι οὐ πάνυ πειθόμενα οὐδὲ εὐμα-ρῶς ἀνεχόμενα τὴν κοινωνίαν Δέδια τοίνυν μὴ αὖθις ὅμοιόν τι τῷ Προ-μηθεῖ τῷ σῷ πεποιηκὼς φαίνωμαι τὸ θῆλυτῷ ἄρρενι ἐγκαταμίξας καὶ δι αὐτὸ δίκηνὑπόσχω μᾶλλον δὲ καὶ κατ ἄλλο τι τοιο-ῦτος ἂν φανείην ἐξαπατῶν ἴσως τοὺςἀκούοντας καὶ ὀστᾶ παραθεὶς αὐτοῖς κεκα-λυμμένα τῇ πιμελῇ γέλωτα κωμικὸν ὑπὸσεμνότητι φιλοσόφῳ τὸ γὰρ τῆς κλεπτι-κῆς ndash καὶ γὰρ κλεπτικῆς ὁ θεός ndash ἄπαγετοῦτο μόνον οὐκ ἂν εἴποις ἐνεῖναι τοῖς ἡμε-τέροις ἢ παρὰ τοῦ γὰρ ἂν ἐκλέπτομεν εἰμὴ ἄρα τις ἐμὲ διέλαθεν τοιούτους ἱππο-κάμπους καὶ τραγελάφους καὶ αὐτὸς συ-

10

ντεθεικώς πλὴν ἀλλὰ τί ἂν πάθοιμι ἐμμε-νετέον γὰρ οἷς ἅπαξ προειλόμην ἐπεὶ τόγε μεταβουλεύεσθαι Ἐπιμηθέως ἔργον οὐΠρομηθέως ἐστίν

11

ῦθά γε ἐλλέβορος οὐ φύεται σὺ δὲ κἂν τὸΛήθης ὕδωρ χανδὸν ἐπισπασάμενος πίεκαὶ αὖθις πίε καὶ πολλάκις οὕτω γὰρ ἂνπαύσαιο ἐπὶ τοῖς Ἀριστοτέλους ἀγαθοῖςἀνιώμενος καὶ γὰρ Κλεῖτον ἐκεῖνον ὁρῶκαὶ Καλλισθένην καὶ ἄλλους πολλοὺς ἐπὶσὲ ὁρμῶντας ὡς διασπάσαιντο καὶ ἀμύναι-ντο σε ὧν ἔδρασας αὐτούς ὥστε τὴνἑτέραν σὺ ταύτην βάδιζε καὶ πῖνε πολ-λάκις ὡς ἔφην

ΕΡΜΟΥ ΚΑΙ ΧΑΡΩΝΟΣ

ΕΡΜΗΣ Λογισώμεθα ὦ πορθμεῦ εἰδοκεῖ ὁπόσα μοι ὀφείλεις ἤδη ὅπως μὴαὖθις ἐρίζωμέν τι περὶ αὐτῶν ΧΑΡΩΝ Λογισώμεθα ὦ Ἑρμῆ ἄμει-νον γὰρ ὡρίσθαι καὶ ἀπραγμονέστερονΕΡΜΗΣ Ἄγκυραν ἐντειλαμένῳ ἐκόμισαπέντε δραχμῶν

102

ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Σχεδὸν ἀμφὶ τὰεἴκοσιΣΙΜΥΛΟΣ Ἤδη μανθάνω ἅτινά σοιἐκεῖνος ἐχαρίζετοΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Πλὴν ἀλλὰ πολὺἐκείνων ἀξιώτερος κληρονομεῖν εἰ καὶβάρβαρος ἦν καὶ ὄλεθρος ὃν ἤδη καὶαὐτῶν οἱ ἄριστοι θεραπεύουσιν ἐκεῖνοςτοίνυν ἐκληρονόμησέ μου καὶ νῦν ἐν τοῖςεὐπατρίδαις ἀριθμεῖται ὑπεξυρημένος μὲντὸ γένειον καὶ βαρβαρίζων Κόδρου δὲεὐγενέστερος καὶ Νιρέως καλλίων καὶὈδυσσέως συνετώτερος λεγόμενος εἶναιΣΙΜΥΛΟΣ Οὔ μοι μέλει καὶ στρατη-γησάτω τῆς Ἑλλάδος εἰ δοκεῖ ἐκεῖνοι δὲltμὴgt κληρονομείτωσαν μόνον

ΧΑΡΩΝΟΣ ΚΑΙ ΕΡΜΟΥ

ΧΑΡΩΝ Ἀκούσατε ὡς ἔχει ὑμῖν τὰ

119

δεθῆναί με πρὸς τὸ ἐφίππιον εἰ μέλλω με-νεῖν τε ἄνω καὶ ἕξεσθαι τοῦ χαλινοῦΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἐγώ σοι ὦ Σάμιππεἡγήσομαι τῶν ἱππέων Λυκῖνος δὲ τὸ δεξι-ὸν κέρας ἐχέτω δίκαιος δ ἂν εἴην τυχεῖνπαρὰ σοῦ τῶν μεγίστων τοσούτοις σε μεδί-μνοις δωρησάμενος ἐπισήμου χρυσίουΣΑΜΙΠΠΟΣ Καὶ αὐτοὺς ἐρώμεθα ὦἈδείμαντε τοὺς ἱππέας εἰ δέξονται ἄρχο-ντά σε σφῶν γενέσθαι ὅτῳ δοκεῖ ὦ ἱππε-ῖς Ἀδείμαντον ἱππαρχεῖν ἀνατεινάτω τὴνχεῖραΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Πάντες ὡς ὁρᾷς ὦΣάμιππε ἐχειροτόνησανΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ σὺ μὲν ἄρχε τῆς ἵπ-που Λυκῖνος δὲ ἐχέτω τὸ δεξιόν οὑτοσὶ δὲΤιμόλαος ἐπὶ τοῦ εὐωνύμου τετάξεταιἐγὼ δὲ κατὰ μέσον ὡς νόμος βασιλεῦσιτῶν Περσῶν ἐπειδὰν αὐτοὶ συμπαρῶσιπροΐωμεν δὲ ἤδη τὴν ἐπὶ Κορίνθου διὰ τῆςὀρεινῆς ἐπευξάμενοι τῷ βασιλείῳ Διί

40

φὴς κυβερνήτην τὸν Ἥρωνα ἢ τοῦ Νη-ρέως ἡλικιώτην ὃς τοσοῦτον ἀπεσφάλητῆς ὁδοῦ ἀλλὰ τί τοῦτο οὐκ Ἀδείμαντοςἐκεῖνός ἐστιΤΙΜΟΛΑΟΣ Πάνυ μὲν οὖν Ἀδείμα-ντος αὐτός ἐμβοήσωμεν οὖν Ἀδείμαντεσέ φημι τὸν Μυρρινούσιον τὸν Στρομβί-χουΛΥΚΙΝΟΣ Δυεῖν θάτερον ἢ δυσχεραί-νει καθ ἡμῶν ἢ ἐκκεκώφωται Ἀδείμαντοςγάρ οὐκ ἄλλος τίς ἐστι Πάνυ ἤδη σαφῶςὁρῶ καὶ θοἰμάτιον αὐτοῦ καὶ τὸ βάδισμαἐκείνου καὶ ἐν χρῷ ἡ κουρά ἐπιτείνωμενδὲ ὅμως τὸν περίπατον ὡς καταλάβωμεναὐτόν ἢν μὴ τοῦ ἱματίου λαβόμενοι σε ἐπι-στρέψωμεν ὦ Ἀδείμαντε οὐχ ὑπακούσειἡμῖν βοῶσιν ἀλλὰ καὶ φροντίζοντι ἔοικαςἐπὶ συννοίας τινὸς οὐ μικρὸν οὐδὲ εὐκατα-φρόνητον πρᾶγμα ὡς δοκεῖς ἀνακυκλῶνΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Οὐδέν ὦ Λυκῖνε χα-λεπόν ἀλλά με κενή τις ἔννοια μεταξὺ βα-

21

οὐκ ὀλίγα τῶν ἐραστῶν ἀπολέλαυκα μονο-νουχὶ προσκυνούμενος ὑπ αὐτῶν καὶ ἐθρυ-πτόμην δὲ πολλάκις καὶ ἀπέκλειον αὐτῶντινας ἐνίοτε οἱ δὲ ἡμιλλῶντο καὶ ἀλλήλουςὑπερεβάλλοντο ἐν τῇ περὶ ἐμὲ φιλοτιμίᾳΣΙΜΥΛΟΣ Τέλος δ οὖν πῶς ἐβουλεύ-σω περὶ τῶν κτημάτωνΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Εἰς τὸ φανερὸν μὲνἕκαστον αὐτῶν κληρονόμον ἀπολιπεῖν ἔφα-σκον ὁ δ ἐπίστευέν τε ἂν καὶ κολακευτι-κώτερον παρεσκεύαζεν αὑτόν ἄλλας δὲτὰς ἀληθεῖς διαθήκας ἐκείνας ἔχων κατέλι-πον οἰμώζειν ἅπασι φράσαςΣΙΜΥΛΟΣ Τίνα δὲ αἱ τελευταῖαι τὸνκληρονόμον ἔσχον ἦ πού τινα τῶν ἀπὸ τοῦγένουςΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Οὐ μὰ Δία ἀλλὰ νε-ώνητόν τινα τῶν μειρακίων τῶν ὡραίωνΦρύγα ΣΙΜΥΛΟΣ Ἀμφὶ πόσα ἔτη ὦ Πολύ-στρατε

118

ΧΑΡΩΝ Πολλοῦ λέγειςΕΡΜΗΣ Νὴ τὸν Ἀϊδωνέα τῶν πέντεὠνησάμην καὶ τροπωτῆρα δύο ὀβολῶνΧΑΡΩΝ Τίθει πέντε δραχμὰς καὶ ὀβο-λοὺς δύοΕΡΜΗΣ Καὶ ἀκέστραν ὑπὲρ τοῦ ἱστίουπέντε ὀβολοὺς ἐγὼ κατέβαλονΧΑΡΩΝ Καὶ τούτους προστίθειΕΡΜΗΣ Καὶ κηρὸν ὡς ἐπιπλάσαι τοῦσκαφιδίου τὰ ἀνεῳγότα καὶ ἥλους δὲ καὶκαλῴδιον ἀφ οὗ τὴν ὑπέραν ἐποίησας δύοδραχμῶν ἅπανταΧΑΡΩΝ Καὶ ἄξια ταῦτα ὠνήσω ΕΡΜΗΣ Ταῦτά ἐστιν εἰ μή τι ἄλλοἡμᾶς διέλαθεν ἐν τῷ λογισμῷ πότε δ οὖνταῦτα ἀποδώσειν φῄςΧΑΡΩΝ Νῦν μέν ὦ Ἑρμῆ ἀδύνατονἢν δὲ λοιμός τις ἢ πόλεμος καταπέμψῃἀθρόους τινάς ἐνέσται τότε ἀποκερδᾶναιπαραλογιζόμενον ἐν τῷ πλήθει τὰ πορθμε-ῖα

103

δίζοντα ὑπελθοῦσα παρακοῦσαι ὑμῶν ἐποί-ησεν ἀτενὲς πρὸς αὐτὴν ἅπαντι τῷ λογι-σμῷ ἀποβλέποντα ΛΥΚΙΝΟΣ Τίς αὕτη μὴ γὰρ ὀκνήσῃςεἰπεῖν εἰ μή τίς ἐστι τῶν πάνυ ἀπορρήτωνκαίτοι ἐτελέσθημεν ὡς οἶσθα καὶ σιγᾶνμεμαθήκαμενΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀλλ αἰσχύνομαι ἔγω-γε εἰπεῖν πρὸς ὑμᾶς οὕτω γὰρ μειρακι-ῶδες ὑμῖν δόξει τὸ φρόντισμαΛΥΚΙΝΟΣ Μῶν ἐρωτικόν τί ἐστινοὐδὲ γὰρ οὐδὲ τοῦτο ἀμυήτοις ἡμῖν ἐξαγο-ρεύσεις ἀλλὰ ὑπὸ λαμπρᾷ τῇ δᾳδὶ καὶαὐτοῖς τετελεσμένοιςΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Οὐδέν ὦ θαυμάσιετοιοῦτον ἀλλά τινα πλοῦτον ἐμαυτῷ ἀνε-πλαττόμην ἣν κενὴν μακαρίαν οἱ πολλοὶκαλοῦσιν καί μοι ἐν ἀκμῇ τῆς περιουσίαςκαὶ τρυφῆς ἐπέστητεΛΥΚΙΝΟΣ Οὐκοῦν τὸ προχειρότατοντοῦτο κοινὸς Ἑρμᾶς φασι καὶ ἐς μέσον

22

κόσμει τό τε ἱππικὸν καὶ τοὺς ἀνέρας τοὺςἀσπιδιώτας ἐθέλω γὰρ εἰδέναι οἷ βαδιε-ῖσθε τοσοῦτοι ὄντες ἐξ Ἀρκαδίας ἢ ἐπὶ τί-νας ἀθλίους πρώτους ἀφίξεσθεΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἄκουε ὦ Λυκῖνε μᾶλλονδέ εἴ σοι φίλον ἀκολούθει μεθ ἡμῶν ἵπ-παρχον γάρ σε τῶν πεντακισχιλίων ἀποφα-νῶΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλὰ τῆς μὲν τιμῆς ὦ βα-σιλεῦ χάριν οἶδά σοι καὶ ὑποκύψας ἐς τὸΠερσικὸν προσκυνῶ σε περιαγαγὼν εἰς το-ὐπίσω τὼ χεῖρε τιμῶν τὴν τιάραν ὀρθὴνοὖσαν καὶ τὸ διάδημα σὺ δὲ τῶν ἐρρω-μένων τούτων τινὰ ποίησον ἵππαρχον ἐγὼγάρ σοι δεινῶς ἄφιππός εἰμι καὶ οὐδὲ ὅλωςἐπέβην ἵππου ἐν τῷ πρὸ τοῦ χρόνῳ δέδιατοίνυν μὴ τοῦ σαλπιγκτοῦ ἐποτρύνοντοςκαταπεσὼν ἔγωγε συμπατηθῶ ἐν τῇ τύρβῃὑπὸ τοσαύταις ὁπλαῖς ἢ καὶ θυμοειδὴς ὢνὁ ἵππος ἐξενέγκῃ με τὸν χαλινὸν ἐνδακὼνἐς μέσους τοὺς πολεμίους ἢ δεήσει κατα-

39

ΕΡΜΗΣ Νῦν οὖν ἐγὼ καθεδοῦμαι τὰκάκιστα εὐχόμενος γενέσθαι ὡς ἂν ἀπὸτούτων ἀπολάβοιμιΧΑΡΩΝ Οὐκ ἔστιν ἄλλως ὦ Ἑρμῆνῦν δὲ ὀλίγοι ὡς ὁρᾷς ἀφικνοῦνται ἡμῖνεἰρήνη γάρΕΡΜΗΣ Ἄμεινον οὕτως εἰ καὶ ἡμῖν πα-ρατείνοιτο ὑπὸ σοῦ τὸ ὄφλημα πλὴν ἀλλοἱ μὲν παλαιοί ὦ Χάρων οἶσθα οἷοι παρε-γίγνοντο ἀνδρεῖοι ἅπαντες αἵματοςἀνάπλεῳ καὶ τραυματίαι οἱ πολλοί νῦν δὲἢ φαρμάκῳ τις ὑπὸ τοῦ παιδὸς ἀποθανὼν ἢὑπὸ τῆς γυναικὸς ἢ ὑπὸ τρυφῆς ἐξῳδηκὼςτὴν γαστέρα καὶ τὰ σκέλη ὠχροὶ ἅπαντεςκαὶ ἀγεννεῖς οὐδὲν ὅμοιοι ἐκείνοις οἱ δὲπλεῖστοι αὐτῶν διὰ χρήματα ἥκουσιν ἐπι-βουλεύοντες ἀλλήλοις ὡς ἐοίκασιΧΑΡΩΝ Πάνυ γὰρ περιπόθητά ἐστι τα-ῦτα ΕΡΜΗΣ Οὐκοῦν οὐδ ἐγὼ δόξαιμι ἂνἁμαρτάνειν πικρῶς ἀπαιτῶν τὰ ὀφειλόμε-

104

κοῦτος ὤν ὀδόντας τέτταρας ἔχωνΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Νὴ Δία τοὺς ἀρί-στους γε τῶν ἐν τῇ πόλει καὶ γέροντά μεκαὶ φαλακρόν ὡς ὁρᾷς ὄντα καὶ λημῶνταπροσέτι καὶ κορυζῶντα ὑπερήδοντο θερα-πεύοντες καὶ μακάριος ἦν αὐτῶν ὅντινα ἂνκαὶ μόνον προσέβλεψαΣΙΜΥΛΟΣ Μῶν καὶ σύ τινα ὥσπερ ὁΦάων τὴν Ἀφροδίτην ἐκ Χίου διεπόρθμευ-σας εἶτά σοι εὐξαμένῳ ἔδωκεν νέον εἶναικαὶ καλὸν ἐξ ὑπαρχῆς καὶ ἀξιέραστονΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Οὔκ ἀλλὰ τοιοῦτοςὢν περιπόθητος ἦν ΣΙΜΥΛΟΣ Αἰνίγματα λέγειςΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Καὶ μὴν πρόδηλόςγε ὁ ἔρως οὑτοσὶ πολὺς ὢν ὁ περὶ τοὺςἀτέκνους καὶ πλουσίους γέρονταςΣΙΜΥΛΟΣ Νῦν μανθάνω σου τὸ κάλ-λος ὦ θαυμάσιε ὅτι παρὰ τῆς χρυσῆςἈφροδίτης ἦνΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Ἀτάρ ὦ Σιμύλε

117

ριοι καὶ τὸ πᾶν εἰς πέντε μυριάδας ὁπλιτι-κόν ἱππεῖς δὲ ἀμφὶ τοὺς πεντακισχιλίουςἐγὼ δὲ χειροτονητὸς ὑφ ἁπάντων προκρι-θεὶς ἄρχων ἄριστος εἶναι δόξας ἀνθρώπωνἡγεῖσθαι καὶ πράγμασι χρῆσθαι ὡς τοῦτόγε αὐτὸ ἡδύ μείζω εἶναι τῶν ἄλλων βασι-λέων ἅτε ἀρετῇ προχειρισθέντα ὑπὸ τῆςστρατιᾶς ἄρχειν οὐ κληρονόμον γενόμενονἄλλου πονήσαντος ἐς τὴν βασιλείαν ἐπεὶτῷ Ἀδειμάντου θησαυρῷ παραπλήσιον τὸτοιοῦτο καὶ τὸ πρᾶγμα οὐχ ὅμοιον ἡδύὥσπερ ὅταν ἴδῃ τις αὐτὸς δι αὑτοῦ κτη-σάμενος τὴν δυναστείανΛΥΚΙΝΟΣ Παπαῖ ὦ Σάμιππε οὐδὲνμικρόν ἀλλὰ τὸ κεφάλαιον αὐτὸ τῶν ἀγα-θῶν ἁπάντων σύ γε ᾔτησας ἄρχειν ἀσπί-δος τοσαύτης ἄριστος δὴ προκριθεὶς ὑπὸτῶν πεντακισμυρίων τοιοῦτον ἡμῖν ἡ Μα-ντίνεια θαυμαστὸν βασιλέα καὶ στρατηγὸνἐλελήθει ἀνατρέφουσα πλὴν ἀλλὰ βασί-λευε καὶ ἡγοῦ τῶν στρατιωτῶν καὶ δια-

38

κατατίθει φέρων τὸν πλοῦτον ἄξιον γὰρἀπολαῦσαι τὸ μέρος φίλους ὄντας τῆςἈδειμάντου τρυφῆςΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀπελείφθην μὲν ὑμῶνεὐθὺς ἐν τῇ πρώτῃ ἐς τὴν ναῦν ἐπιβάσειἐπεὶ σέ ὦ Λυκῖνε κατέστησα ἐς τὸ ἀσφα-λές περιμετροῦντος γάρ μου τῆς ἀγκύραςτὸ πάχος οὐκ οἶδ ὅπου ὑμεῖς ἀπέστητεἸδὼν δὲ ὅμως τὰ πάντα ἠρόμην τινὰ τῶνναυτῶν ὁπόσην ἀποφέρει ἡ ναῦς τῷ δε-σπότῃ ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ κατ ἔτος ἕκαστοντὴν μισθοφορίαν ὁ δέ μοι Δώδεκα ἔφηἈττικὰ τάλαντα εἰ πρὸς τοὐλάχιστόν τιςλογίζοιτο τοὐντεῦθεν οὖν ἐπανιὼν ἐλογι-ζόμην εἴ τις θεῶν τὴν ναῦν ἄφνω ἐμὴν ποι-ήσειεν εἶναι οἷον ἄν ὡς εὐδαίμονα βίονἐπεβίωσα εὖ ποιῶν τοὺς φίλους καὶ ἐπι-πλέων ἐνίοτε μὲν αὐτός ἐνίοτε δὲ οἰκέταςἐκπέμπων εἶτα ἐκ τῶν δώδεκα ἐκείνωνταλάντων οἰκίαν τε ἤδη ᾠκοδομησάμην ἐνἐπικαίρῳ μικρὸν ὑπὲρ τὴν Ποικίλην τὴν

23

σοι παράδοξον τοῦτο δόξειΣΙΜΥΛΟΣ Παράδοξον εἰ γέρων τε καὶἀσθενὴς ἄτεκνός τε προσέτι ἥδεσθαι τοῖςἐν τῷ βίῳ ἐδύνασοΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Τὸ μὲν πρῶτον ἅπα-ντα ἐδυνάμην ἔτι καὶ παῖδες ὡραῖοι ἦσανπολλοὶ καὶ γυναῖκες ἁβρόταται καὶ μύρακαὶ οἶνος ἀνθοσμίας καὶ τράπεζα ὑπὲρ τὰςἐν ΣικελίᾳΣΙΜΥΛΟΣ Καινὰ ταῦτα ἐγὼ γάρ σεπάνυ φειδόμενον ἠπιστάμην ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Ἀλλ ἐπέρρει μοι ὦγενναῖε παρὰ ἄλλων τὰ ἀγαθά καὶ ἕωθενμὲν εὐθὺς ἐπὶ θύρας ἐφοίτων μάλα πολλοίμετὰ δὲ παντοῖά μοι δῶρα προσήγετο ἁπα-νταχόθεν τῆς γῆς τὰ κάλλισταΣΙΜΥΛΟΣ Ἐτυράννησας ὦ Πολύστρα-τε μετ ἐμέΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐραστὰςεἶχον μυρίουςΣΙΜΥΛΟΣ Ἐγέλασα ἐραστὰς σὺ τηλι-

116

να παρὰ σοῦ

ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ ΚΑΙ ΕΡΜΟΥ

ΠΛΟΥΤΩΝ Τὸν γέροντα οἶσθα τὸνπάνυ γεγηρακότα λέγω τὸν πλούσιονΕὐκράτην ᾧ παῖδες μὲν οὐκ εἰσίν οἱ τὸνκλῆρον δὲ θηρῶντες πεντακισμύριοιΕΡΜΗΣ Ναί τὸν Σικυώνιον φῄς τίοὖνΠΛΟΥΤΩΝ Ἐκεῖνον μέν ὦ Ἑρμῆζῆν ἔασον ἐπὶ τοῖς ἐνενήκοντα ἔτεσιν ἃ βε-βίωκεν ἐπιμετρήσας ἄλλα τοσαῦτα εἴ γεοἷόν τε ἦν καὶ ἔτι πλείω τοὺς δὲ κόλακαςαὐτοῦ Χαρῖνον τὸν νέον καὶ Δάμωνα καὶτοὺς ἄλλους κατάσπασον ἐφεξῆς ἅπανταςΕΡΜΗΣ Ἄτοπον ἂν δόξειε τὸ τοιοῦτονΠΛΟΥΤΩΝ Οὐ μὲν οὖν ἀλλὰ δι-καιότατον τί γὰρ ἐκεῖνοι παθόντες εὔχο-νται ἀποθανεῖν ἐκεῖνον ἢ τῶν χρημάτων

105

παρὰ τὸν Ἰλισσὸν ἐκείνην τὴν πατρῴανἀφείς καὶ οἰκέτας ὠνούμην καὶ ἐσθῆταςκαὶ ζεύγη καὶ ἵππους νυνὶ δὲ ἤδη καὶἔπλεον ὑφ ἁπάντων εὐδαιμονιζόμενος τῶνἐπιβατῶν φοβερὸς τοῖς ναύταις καὶ μονο-νουχὶ βασιλεὺς νομιζόμενος ἔτι δέ μοι τὰκατὰ τὴν ναῦν εὐθετίζοντι καὶ ἐς λιμέναπόρρωθεν ἀποβλέποντι ἐπιστάς ὦ Λυκῖνεκατέδυσας τὸν πλοῦτον καὶ ἀνέτρεψας εὖφερόμενον τὸ σκάφος οὐρίῳ τῆς εὐχῆςπνεύματιΛΥΚΙΝΟΣ Οὐκοῦν ὦ γενναῖε λαβόμε-νός μου ἄπαγε πρὸς τὸν στρατηγὸν ὥς τιναπειρατὴν ἢ καταποντιστήν ὃς τηλικοῦτονναυάγιον εἴργασμαι καὶ ταῦτα ἐν γῇ κατὰτὴν ἐκ Πειραιῶς ἐς τὸ ἄστυ ἀλλὰ ὅραὅπως παραμυθήσομαί σου τὸ πταῖσμαπέντε γάρ εἰ βούλει καλλίω καὶ μείζω τοῦΑἰγυπτίου πλοίου ἤδη ἔχε καὶ τὸ μέγι-στον οὐδὲ καταδῦναι δυνάμενα καὶ τάχασοι πεντάκις ἐξ Αἰγύπτου κατ ἔτος ἕκα-

24

λεῖς τὴν ὑπόσχεσιν ἀλλὰ σὺ ἤδη ὁ Σάμιπ-πος εὔχουΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἐγὼ δὲ ndash ἠπειρώτης γάρεἰμι Ἀρκὰς ἐκ Μαντινείας ὡς ἴστε ndash ναῦνμὲν οὐκ αἰτήσω μοι γενέσθαι ἥν γε τοῖςπολίταις ἐπιδείξασθαι ἀδύνατον οὐδὲ μι-κρολογήσομαι πρὸς τοὺς θεοὺς θησαυρὸναἰτῶν καὶ μεμετρημένον χρυσίον ἀλλὰ δύ-νανται γὰρ πάντα οἱ θεοί καὶ τὰ μέγισταεἶναι δοκοῦντα καὶ ὁ νόμος τῆς εὐχῆς ὃνΤιμόλαος ἔθηκε φήσας μηδὲν ὀκνεῖν αἰτε-ῖν ὡς ἐκείνων πρὸς οὐδὲν ἀνανευόντωναἰτῶ δὴ βασιλεὺς γενέσθαι οὐχ οἷοςἈλέξανδρος ὁ Φιλίππου ἢ Πτολεμαῖος ἢΜιθριδάτης ἢ εἴ τις ἄλλος ἐκδεξάμενος τὴνβασιλείαν παρὰ πατρὸς ἦρξεν ἀλλά μοι τὸπρῶτον ἀπὸ λῃστείας ἀρξαμένῳ ἑταῖροικαὶ συνωμόται ὅσον τριάκοντα πιστοὶμάλα καὶ πρόθυμοι γενέσθωσαν εἶτα κατὀλίγον τριακόσιοι προσιόντες ἡμῖν ἄλλοςἐπ ἄλλῳ εἶτα χίλιοι καὶ μετ οὐ πολὺ μύ-

37

ἀντιποιοῦνται οὐδὲν προσήκοντες ὃ δὲπάντων ἐστὶ μιαρώτατον ὅτι καὶ τὰ τοια-ῦτα εὐχόμενοι ὅμως θεραπεύουσιν ἔν γε τῷφανερῷ καὶ νοσοῦντος ἃ μὲν βουλεύονταιπᾶσι πρόδηλα θύσειν δὲ ὅμως ὑπισχνο-ῦνται ἢν ῥαΐσῃ καὶ ὅλως ποικίλη τις ἡ κο-λακεία τῶν ἀνδρῶν διὰ ταῦτα ὁ μὲν ἔστωἀθάνατος οἱ δὲ προαπίτωσαν αὐτοῦ μάτηνἐπιχανόντεςΕΡΜΗΣ Γελοῖα πείσονται πανοῦργοιὄντεςΠΛΟΥΤΩΝ Πολλὰ κἀκεῖνος εὖ μάλαδιαβουκολεῖ αὐτοὺς καὶ ἐλπίζει καὶ ὅλωςldquoαἰεὶ θανέοντι ἐοικὼςrdquo ἔρρωται πολὺ μᾶλ-λον τῶν νέων οἱ δὲ ἤδη τὸν κλῆρον ἐν σφί-σι διῃρημένοι βόσκονται ζωὴν μακαρίανπρὸς ἑαυτοὺς τιθέντες Οὐκοῦν ὁ μὲν ἀπο-δυσάμενος τὸ γῆρας ὥσπερ Ἰόλεως ἀνηβη-σάτω οἱ δὲ ἀπὸ μέσων τῶν ἐλπίδων τὸνὀνειροποληθέντα πλοῦτον ἀπολιπόντεςἡκέτωσαν ἤδη κακοὶ κακῶς ἀποθανόντες

106

ἄφνω ἀπέθανον τοῦ τέγους μοι ἐπιπε-σόντος καὶ νῦν Ἑρμόλαος ἔχει τἀμὰὥσπερ τις λάβραξ καὶ τὸ ἄγκιστρον τῷ δε-λέατι συγκατασπάσαςΔΑΜΝΙΠΠΟΣ Οὐ μόνον ἀλλὰ καὶαὐτόν σε τὸν ἁλιέα ὥστε τὸ σόφισμα κατὰσαυτοῦ συντέθεικας ΚΝΗΜΩΝ Ἔοικα οἰμώζω τοιγαροῦν

ΣΙΜΥΛΟΥ ΚΑΙ ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΥ

ΣΙΜΥΛΟΣ Ἥκεις ποτέ ὦ Πολύστρα-τε καὶ σὺ παρ ἡμᾶς ἔτη οἶμαι οὐ πολὺἀποδέοντα τῶν ἑκατὸν βεβιωκώςΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Ὀκτὼ ἐπὶ τοῖς ἐνε-νήκοντα ὦ ΣιμύλεΣΙΜΥΛΟΣ Πῶς δαὶ τὰ μετ ἐμὲ ταῦταἐβίως τριάκοντα ἐγὼ γὰρ ἀμφὶ τὰ ἑβδομή-κοντά σου ὄντος ἀπέθανονΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Ὑπερήδιστα εἰ καί

115

σου πλουσιωτέρους γενομένους ἐκπε-σόντας ἐν βραχεῖ τῶν ἀγαθῶν ἁπάντωνἵνα δέ σοι καὶ τούτους ἀφῶ τό γε ὑγιαίνεινἐχέγγυον οἴει σοι γενήσεσθαι καὶ βέβαιονἢ οὐχ ὁρᾷς πολλοὺς τῶν πλουσίων κακο-δαιμόνως διάγοντας ὑπὸ τῶν ἀλγηδόνωντοὺς μὲν οὐδὲ βαδίζειν δυναμένους ἐνίουςδὲ τυφλοὺς ἢ τῶν ἐντοσθιδίων τι ἀλγο-ῦντας ὅτι μὲν γὰρ οὐκ ἂν ἕλοιο πλουτῶνδὶς τοσοῦτον πλοῦτον ὅμοια πάσχειν Φανο-μάχῳ τῷ πλουσίῳ καὶ θηλύνεσθαι ὡς ἐκε-ῖνος εὖ οἶδα κἂν μὴ εἴπῃς ἐῶ λέγειν ὅσαςἐπιβουλὰς μετὰ τοῦ πλούτου καὶ λῃστὰςκαὶ φθόνον καὶ μῖσος παρὰ τῶν πολλῶνὁρᾷς οἵων σοι πραγμάτων αἴτιος ὁ θησαυ-ρὸς γίγνεταιΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀεὶ σύ μοι ὦ Λυκῖνεὑπεναντίος ὥστε οὐδὲ τὴν χοίνικα ἔτιλήψῃ ἐς τέλος μου τῆς εὐχῆς ἐπηρεάζων ΛΥΚΙΝΟΣ Τοῦτο μὲν ἤδη κατὰ τοὺςπολλοὺς τῶν πλουσίων ἀναδύῃ καὶ ἀνακα-

36

στον σιταγωγείτωσαν σιταγωγίαν εἰ καίὦ ναυκλήρων ἄριστε δῆλος εἶ ἀφόρητοςἡμῖν τότε γενησόμενος ὃς γὰρ ἔτι ἑνὸςπλοίου τουτουὶ δεσπότης ὢν παρήκουεςβοώντων εἰ πέντε κτήσαιο πρὸς τούτῳτριάρμενα πάντα καὶ ἀνώλεθρα οὐδὲ ὄψειδηλαδὴ τοὺς φίλους σὺ μὲν οὖν εὐπλόει ὦβέλτιστε ἡμεῖς δὲ ἐν Πειραιεῖ καθεδούμε-θα τοὺς ἐξ Αἰγύπτου ἢ Ἰταλίας καταπλέο-ντας ἀνακρίνοντες εἴ που τὸ μέγα Ἀδει-μάντου πλοῖον τὴν Ἶσίν τις εἶδενΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ὁρᾷς διὰ τοῦτοὤκνουν εἰπεῖν ἃ ἐνενόουν εἰδὼς ὅτι ἐνγέλωτι καὶ σκώμματι ποιήσεσθέ μου τὴνεὐχήν ὥστε ἐπιστὰς μικρόν ἔστ ἂν ὑμεῖςπροχωρήσητε ἀποπλευσοῦμαι πάλιν ἐπὶτῆς νεώς πολὺ γὰρ ἄμεινον τοῖς ναύταιςπροσλαλεῖν ἢ ὑφ ὑμῶν καταγελᾶσθαιΛΥΚΙΝΟΣ Μηδαμῶς ἐπεὶ συνεμβη-σόμεθά σοι καὶ αὐτοὶ ἐπιστάντεςΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀλλὰ ὑφαιρήσω τὴν

25

ΚΝΗΜΩΝΟΣ ΚΑΙ ΔΑΜΝΙΠΠΟΥ

ΚΝΗΜΩΝ Τοῦτο ἐκεῖνο τὸ τῆς παροι-μίας ὁ νεβρὸς τὸν λέοντα ΔΑΜΝΙΠΠΟΣ Τί ἀγανακτεῖς ὦ Κνή-μωνΚΝΗΜΩΝ Πυνθάνῃ ὅ τι ἀγανακτῶκληρονόμον ἀκούσιον καταλέλοιπα κατα-σοφισθεὶς ἄθλιος οὓς ἐβουλόμην ἂν μάλι-στα σχεῖν τἀμὰ παραλιπώνΔΑΜΝΙΠΠΟΣ Πῶς τοῦτο ἐγένετοΚΝΗΜΩΝ Ἑρμόλαον τὸν πάνυ πλού-σιον ἄτεκνον ὄντα ἐθεράπευον ἐπὶ θανάτῳκἀκεῖνος οὐκ ἀηδῶς τὴν θεραπείαν προσίε-το ἔδοξε δή μοι καὶ σοφὸν τοῦτο εἶναιθέσθαι διαθήκας εἰς τὸ φανερόν ἐν αἷςἐκείνῳ καταλέλοιπα τἀμὰ πάντα ὡς κἀκε-ῖνος ζηλώσειεν καὶ τὰ αὐτὰ πράξειενΔΑΜΝΙΠΠΟΣ Τί οὖν δὴ ἐκεῖνοςΚΝΗΜΩΝ Ὅ τι μὲν αὐτὸς ἐνέγραψενταῖς ἑαυτοῦ διαθήκαις οὐκ οἶδα ἐγὼ γοῦν

114

ΕΡΜΗΣ Ἀμέλησον ὦ Πλούτων μετε-λεύσομαι γάρ σοι ἤδη αὐτοὺς καθ ἕναἑξῆς ἑπτὰ δέ οἶμαι εἰσίΠΛΟΥΤΩΝ Κατάσπα ὁ δὲ παραπέμ-ψει ἕκαστον ἀντὶ γέροντος αὖθις πρωθήβηςγενόμενος

ΤΕΡΨΙΩΝΟΣ ΚΑΙ ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ

ΤΕΡΨΙΩΝ Τοῦτο ὦ Πλούτων δίκαιονἐμὲ μὲν τεθνάναι τριάκοντα ἔτη γεγονότατὸν δὲ ὑπὲρ τὰ ἐνενήκοντα γέροντα Θού-κριτον ζῆν ἔτιΠΛΟΥΤΩΝ Δικαιότατον μὲν οὖν ὦΤερψίων εἴ γε ὁ μὲν ζῇ μηδένα εὐχόμενοςἀποθανεῖν τῶν φίλων σὺ δὲ παρὰ πάντατὸν χρόνον ἐπεβούλευες αὐτῷ περιμένωντὸν κλῆρονΤΕΡΨΙΩΝ Οὐ γὰρ ἐχρῆν γέροντα ὄντακαὶ μηκέτι χρήσασθαι τῷ πλούτῳ αὐτὸν

107

ἀποβάθραν προεισελθώνΛΥΚΙΝΟΣ Οὐκοῦν ἡμεῖς γε προσνη-ξόμεθα ὑμῖν μὴ γὰρ οἴου σοὶ μὲν εἶναιῥᾴδιον τηλικαῦτα πλοῖα κτᾶσθαι μήτεπριαμένῳ μήτε ναυπηγησαμένῳ ἡμεῖς δὲοὐκ αἰτήσομεν παρὰ τῶν θεῶν ἐπὶ πολλοὺςσταδίους ἀκμῆτες δύνασθαι νεῖν καίτοιπρῴην καὶ ἐς Αἴγιναν ἐπὶ τὴν τῆς Ἐνοδίαςτελετὴν οἶσθα ἐν ἡλίκῳ σκαφιδίῳ πάντεςἅμα οἱ φίλοι τεττάρων ἕκαστος ὀβολῶνδιεπλεύσαμεν καὶ οὐδὲν ἐδυσχέραινεςἡμᾶς συμπλέοντας νῦν δὲ ἀγανακτεῖς εἰσυνεμβησόμεθά σοι καὶ τὴν ἀποβάθρανπροεισελθὼν ἀφαιρεῖς ὑπερμαζᾷς γάρ ὦἈδείμαντε καὶ ἐς τὸν κόλπον οὐ πτύειςοὐδὲ οἶσθα ὅστις ὢν ναυκληρεῖς οὕτωςἐπῆρέ σε ἡ οἰκία ἐν καλῷ τῆς πόλεως οἰκο-δομηθεῖσα καὶ τῶν ἀκολούθων τὸ πλῆθοςἀλλ ὦγαθέ πρὸς τῆς Ἴσιδος κἂν τὰ Νει-λῷα ταῦτα ταρίχη τὰ λεπτὰ μέμνησο ἡμῖνἄγειν ἀπ Αἰγύπτου ἢ μύρον ἀπὸ τοῦ Κα-

26

νος εἴρηκα καί μοι ὁ Ἑρμῆς τελεσιουργή-σειεν αὐτάΛΥΚΙΝΟΣ Οἶσθα οὖν ὦ Ἀδείμαντεὡς πάνυ σοι ἀπὸ λεπτῆς κρόκης ὁ πᾶςοὑτοσὶ πλοῦτος ἀπήρτηται καὶ ἢν ἐκείνηἀπορραγῇ πάντα οἴχεται καὶ ἄνθρακές σοιὁ θησαυρὸς ἔσταιΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Πῶς λέγεις ὦ ΛυκῖνεΛΥΚΙΝΟΣ Ὅτι ὦ ἄριστε ἄδηλονὁπόσον χρόνον βιώσει πλουτῶν τίς γὰροἶδεν εἰ ἔτι παρακειμένης σοι τῆς χρυσῆςτραπέζης πρὶν ἐπιβαλεῖν τὴν χεῖρα καὶἀπογεύσασθαι τοῦ ταὼ ἢ τοῦ Νομάδοςἀλεκτρυόνος ἀποφυσήσας τὸ ψυχίδιονἄπει γυψὶ καὶ κόραξι πάντα ἐκεῖνα καταλι-πών ἢ ἐθέλεις καταριθμήσομαί σοι τοὺςμὲν αὐτίκα πρὶν ἀπολαῦσαι τοῦ πλούτουἀποθανόντας ἐνίους δὲ καὶ ζῶντας ἀπο-στερηθέντας ὧν εἶχον ὑπό τινος βασκάνουπρὸς τὰ τοιαῦτα δαίμονος ἀκούεις γάρπου τὸν Κροῖσον καὶ τὸν Πολυκράτην πολύ

35

δυνάμενον ἀπελθεῖν τοῦ βίου παραχωρήσα-ντα τοῖς νέοιςΠΛΟΥΤΩΝ Καινά ὦ Τερψίων νομο-θετεῖς τὸν μηκέτι τῷ πλούτῳ χρήσασθαιδυνάμενον πρὸς ἡδονὴν ἀποθνήσκειν τὸ δὲἄλλως ἡ Μοῖρα καὶ ἡ φύσις διέταξενΤΕΡΨΙΩΝ Οὐκοῦν ταύτης αἰτιῶμαιτῆς διατάξεως ἐχρῆν γὰρ τὸ πρᾶγμα ἑξῆςπως γίνεσθαι τὸν πρεσβύτερον πρότερονκαὶ μετὰ τοῦτον ὅστις καὶ τῇ ἡλικίᾳ μεταὐτόν ἀναστρέφεσθαι δὲ μηδαμῶς μηδὲζῆν μὲν τὸν ὑπέργηρων ὀδόντας τρεῖς ἔτιλοιποὺς ἔχοντα μόγις ὁρῶντα οἰκέταις γετέτταρσιν ἐπικεκυφότα κορύζης μὲν τὴνῥῖνα λήμης δὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς μεστὸνὄντα οὐδὲν ἔτι ἡδὺ εἰδότα ἔμψυχόν τινατάφον ὑπὸ τῶν νέων καταγελώμενον ἀπο-θνήσκειν δὲ καλλίστους καὶ ἐρρωμενε-στάτους νεανίσκους ἄνω γὰρ ποταμῶν το-ῦτό γε ἢ τὸ τελευταῖον εἰδέναι γε ἐχρῆνπότε καὶ τεθνήξεται τῶν γερόντων ἕκα-

108

δώρῳ τὴν ἔχουσαν τὸ φάρμακον τὴν δὲἑτέραν ἐμοί σφαλεὶς οὐκ οἶδ ὅπως ἐμοὶμὲν τὸ φάρμακον Πτοιοδώρῳ δὲ τὸ ἀφάρ-μακτον ἔδωκεν εἶτα ὁ μὲν ἔπινεν ἐγὼ δὲαὐτίκα μάλα ἐκτάδην ἐκείμην ὑποβολιμα-ῖος ἀντ ἐκείνου νεκρός τί τοῦτο γελᾷς ὦΖηνόφαντε καὶ μὴν οὐκ ἔδει γε ἑταίρῳ ἀν-δρὶ ἐπιγελᾶνΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Ἀστεῖα γάρ ὦ Καλ-λιδημίδη πέπονθας ὁ γέρων δὲ τί πρὸς τα-ῦταΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ Πρῶτον μὲν ὑπετα-ράχθη πρὸς τὸ αἰφνίδιον εἶτα συνείςοἶμαι τὸ γεγενημένον ἐγέλα καὶ αὐτός οἷάγε ὁ οἰνοχόος εἴργασταιΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Πλὴν ἀλλ οὐδὲ σὲτὴν ἐπίτομον ἐχρῆν τραπέσθαι ἧκε γὰρ ἄνσοι διὰ τῆς λεωφόρου ἀσφαλέστερον εἰ καὶὀλίγῳ βραδύτερος ἦν

113

τὸ ἀργυροῦν πινάκιον ἢ τὸν σκύφον ἐπιδεί-ξεται Διόνικος ἐν τῇ πομπῇ καὶ μάλισταἐπειδὰν ὁρᾷ τοὺς οἰκέτας τοὺς ἐμοὺς ἀργύ-ρῳ τοσούτῳ χρωμένους τῇ πόλει δὲ ταῦταἐξαίρετα παρ ἐμοῦ ὑπῆρξεν ἄν αἱ μὲν δια-νομαὶ κατὰ μῆνα ἕκαστον δραχμαὶ τῷ μὲνἀστῷ ἑκατόν τῷ δὲ μετοίκῳ ἥμισυ τού-των δημοσίᾳ δὲ ὅσα ἐς κάλλος θέατρα καὶβαλανεῖα καὶ τὴν θάλατταν ἄχρι πρὸς τὸΔίπυλον ἥκειν κἀνταῦθά που λιμένα εἶναιἐπαχθέντος ὀρύγματι μεγάλῳ τοῦ ὕδατοςὡς τὸ πλοῖόν μου πλησίον ὁρμεῖν καταφα-νὲς ὂν ἐκ τοῦ Κεραμεικοῦ τοῖς φίλοις δὲὑμῖν Σαμίππῳ μὲν εἴκοσι μεδίμνους ἐπι-σήμου χρυσίου παραμετρῆσαι τὸν οἰκο-νόμον ἐκέλευσα ἄν Τιμολάῳ δὲ πέντε χοί-νικας Λυκίνῳ δὲ χοίνικα ἀπομεμαγμένηνκαὶ ταύτην ὅτι λάλος ἐστὶ καὶ ἐπισκώπτειμου τὴν εὐχήν τοῦτον ἐβουλόμην βιῶναιτὸν βίον πλουτῶν ἐς ὑπερβολὴν καὶ τρυ-φῶν καὶ πάσαις ἡδοναῖς ἀφθόνως χρώμε-

34

νώπου ἢ ἶβιν ἐκ Μέμφιδος εἰ δὲ ἡ ναῦςἐδύνατο καὶ τῶν πυραμίδων μίανΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἅλις παιδιᾶς ὦ Λυκῖνεὁρᾷς ὡς ἐρυθριᾶν Ἀδείμαντον ἐποίησαςπολλῷ τῷ γέλωτι ἐπικλύσας τὸ πλοῖον ὡςὑπέραντλον εἶναι καὶ μηκέτι ἀντέχειν πρὸςτὸ ἐπιρρέον Καὶ ἐπείπερ ἔτι πολὺ ἡμῖν τὸ λοιπόν ἐστινπρὸς τὸ ἄστυ διελόμενοι τετραχῆ τὴν ὁδὸνκατὰ τοὺς ἐπιβάλλοντας ἑκάστῳ σταδίουςαἰτῶμεν ἅπερ ἂν δοκῇ παρὰ τῶν θεῶνοὕτω γὰρ ἂν ἡμᾶς ὅ τε κάματος λάθοι καὶἅμα εὐφρανούμεθα ὥσπερ ἡδίστῳ ὀνείρατιἑκουσίῳ περιπεσόντες ἐφ ὅσον βουλόμε-θα εὖ ποιήσοντι ἡμᾶς παρ αὐτῷ γὰρἑκάστῳ ἔστω τὸ μέτρον τῆς εὐχῆς καὶ οἱθεοὶ πάντα ὑποκείσθωσαν παρέξοντες εἰκαὶ τῇ φύσει ἀπίθανα ἔσται τὸ δὲ μέγι-στον ἐπίδειξις ἔσται τὸ πρᾶγμα ὅστις ἂνἄριστα χρήσαιτο τῷ πλούτῳ καὶ τῇ εὐχῇδηλώσει γὰρ οἷος ἂν καὶ πλουτήσας ἐγένε-

27

οἶσθα γὰρ καὶ σύ που Πτοιόδωρον τὸνγέρονταΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Τὸν ἄτεκνον τὸνπλούσιον ᾧ σε τὰ πολλὰ ᾔδειν συνόνταΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ Ἐκεῖνον αὐτὸν ἀεὶἐθεράπευον ὑπισχνούμενον ἐπ ἐμοὶ τεθνή-ξεσθαι ἐπεὶ δὲ τὸ πρᾶγμα εἰς μήκιστονἐπεγίνετο καὶ ὑπὲρ τὸν Τιθωνὸν ὁ γέρωνἔζη ἐπίτομόν τινα ὁδὸν ἐπὶ τὸν κλῆρονἐξηῦρον πριάμενος γὰρ φάρμακον ἀνέπει-σα τὸν οἰνοχόον ἐπειδὰν τάχιστα ὁΠτοιόδωρος αἰτήσῃ πιεῖν ndash πίνει δὲ ἐπιει-κῶς ζωρότερον ndash ἐμβαλόντα εἰς κύλικαἕτοιμον ἔχειν αὐτὸ καὶ ἐπιδοῦναι αὐτῷ εἰδὲ τοῦτο ποιήσει ἐλεύθερον ἐπωμοσάμηνἀφήσειν αὐτόνΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Τί οὖν ἐγένετο πάνυγάρ τι παράδοξον ἐρεῖν ἔοικας ΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ Ἐπεὶ τοίνυν λου-σάμενοι ἥκομεν δύο δὴ ὁ μειρακίσκος κύ-λικας ἑτοίμους ἔχων τὴν μὲν τῷ Πτοιο-

112

στος ἵνα μὴ μάτην ἂν ἐνίους ἐθεράπευοννῦν δὲ τὸ τῆς παροιμίας ἡ ἅμαξα τὸν βοῦνπολλάκις ἐκφέρειΠΛΟΥΤΩΝ Ταῦτα μέν ὦ Τερψίωνπολὺ συνετώτερα γίνεται ἤπερ σοὶ δοκεῖκαὶ ὑμεῖς δὲ τί παθόντες ἀλλοτρίοις ἐπι-χαίνετε καὶ τοῖς ἀτέκνοις τῶν γερόντωνεἰσποιεῖτε φέροντες αὑτούς τοιγαροῦνγέλωτα ὀφλισκάνετε πρὸ ἐκείνων κατορυτ-τόμενοι καὶ τὸ πρᾶγμα τοῖς πολλοῖς ἥδι-στον γίνεται ὅσῳ γὰρ ὑμεῖς ἐκείνους ἀπο-θανεῖν εὔχεσθε τοσούτῳ ἅπασιν ἡδὺ προα-ποθανεῖν ὑμᾶς αὐτῶν καινὴν γάρ τινα ταύ-την τὴν τέχνην ἐπινενοήκατε γραῶν καὶγερόντων ἐρῶντες καὶ μάλιστα εἰ ἄτεκνοιεἶεν οἱ δὲ ἔντεκνοι ὑμῖν ἀνέραστοι καίτοιπολλοὶ ἤδη τῶν ἐρωμένων συνέντες ὑμῶντὴν πανουργίαν τοῦ ἔρωτος ἢν καὶ τύχωσιπαῖδας ἔχοντες μισεῖν αὐτοὺς πλάττονταιὡς καὶ αὐτοὶ ἐραστὰς ἔχωσιν εἶτα ἐν ταῖςδιαθήκαις ἀπεκλείσθησαν μὲν οἱ πάλαι δο-

109

το ΣΑΜΙΠΠΟΣ Καλῶς ὦ Τιμόλαε καὶπείθομαί σοι καὶ ὅταν ὁ καιρὸς καλῇ εὔξο-μαι ἅπερ ἂν δοκῇ εἰ μὲν γὰρ Ἀδείμαντοςβούλεται οὐδὲ ἐρωτᾶν οἶμαι ὅς γε δὴ ἐντῇ νηῒ τὸν ἕτερον πόδα ἔχει χρὴ δὲ καὶΛυκίνῳ δοκεῖνΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλὰ πλουτῶμεν εἰ τοῦτοἄμεινον μὴ καὶ βασκαίνειν ἐν ταῖς κοιναῖςεὐτυχίαις δοκῶΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Τίς γοῦν πρῶτος ἄρξε-ταιΛΥΚΙΝΟΣ Σύ ὦ Ἀδείμαντε εἶτα μετὰσὲ οὑτοσὶ Σάμιππος εἶτα Τιμόλαος ἐγὼδὲ ὀλίγον ὅσον ἡμιστάδιον τὸ πρὸ τοῦ Δι-πύλου ἐπιλήψομαι τῇ εὐχῇ καὶ τοῦτο ὡςοἷόν τε παραδραμώνΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Οὐκοῦν ἐγὼ μὲν οὐδὲνῦν ἀποστήσομαι τῆς νεώς ἀλλ ἐπείπερἔξεστιν ἐπιμετρήσω τῇ εὐχῇ ὁ δὲ Ἑρμῆςὁ κερδῷος ἐπινευσάτω ἅπασιν ἔστω γὰρ

28

δόξῃ προκύψας ὥσπερ ὁ ἥλιος ἐκείνων μὲνοὐδ ἐπιβλέψομαι ἐνίους εἰ δέ τις πένηςοἷος ἦν ἐγὼ πρὸ τοῦ θησαυροῦ φιλοφρονή-σομαι τοῦτον καὶ λουσάμενον ἥκειν κελεύ-σω τὴν ὥραν ἐπὶ τὸ δεῖπνον οἱ δὲ ἀποπνι-γήσονται οἱ πλούσιοι ὁρῶντες ὀχήματαἵππους καὶ παῖδας ὡραίους ὅσον δισχιλί-ους ἐξ ἁπάσης ἡλικίας ὅ τι περ τὸ ἀνθη-ρότατον εἶτα δεῖπνα ἐπὶ χρυσοῦ ndash εὐτε-λὴς γὰρ ὁ ἄργυρος καὶ οὐ κατ ἐμέ ndash τάρι-χος μὲν ἐξ Ἰβηρίας οἶνος δὲ ἐξ Ἰταλίαςἔλαιον δὲ ἐξ Ἰβηρίας καὶ τοῦτο μέλι δὲἡμέτερον τὸ ἄπυρον καὶ ὄψα πανταχόθενκαὶ σύες καὶ λαγώς καὶ ὅσα πτηνά ὄρνιςἐκ Φάσιδος καὶ ταὼς ἐξ Ἰνδίας καὶ ἀλε-κτρυὼν ὁ Νομαδικός οἱ δὲ σκευάζοντεςἕκαστα σοφισταί τινες περὶ πέμματα καὶχυμοὺς ἔχοντες εἰ δέ τινι προπίοιμι σκύ-φον ἢ φιάλην αἰτήσας ὁ ἐκπιὼν ἀποφε-ρέτω καὶ τὸ ἔκπωμα οἱ δὲ νῦν πλούσιοιπρὸς ἐμὲ Ἶροι δηλαδὴ ἅπαντες καὶ οὐκέτι

33

ρυφορήσαντες ὁ δὲ παῖς καὶ ἡ φύσιςὥσπερ ἐστὶ δίκαιον κρατοῦσι πάντων οἱδὲ ὑποπρίουσι τοὺς ὀδόντας ἀπομυγέντες ΤΕΡΨΙΩΝ Ἀληθῆ ταῦτα φῄς ἐμοῦγοῦν Θούκριτος πόσα κατέφαγεν ἀεὶ τε-θνήξεσθαι δοκῶν καὶ ὁπότε εἰσίοιμι ὑπο-στένων καὶ μύχιόν τι καθάπερ ἐξ ᾠοῦ νεοτ-τὸς ἀτελὴς ὑποκρώζων ὥστ ἐμὲ ὅσον αὐτί-κα οἰόμενον ἐπιβήσειν αὐτὸν τῆς σοροῦἐσπέμπειν τὰ πολλά ὡς μὴ ὑπερβάλλοιντόμε οἱ ἀντερασταὶ τῇ μεγαλοδωρεᾷ καὶ τὰπολλὰ ὑπὸ φροντίδων ἄγρυπνος ἐκείμηνἀριθμῶν ἕκαστα καὶ διατάττων ταῦταγοῦν μοι καὶ τοῦ ἀποθανεῖν αἴτια γεγένη-ται ἀγρυπνία καὶ φροντίδες ὁ δὲ τοσοῦτόνμοι δέλεαρ καταπιὼν ἐφειστήκει θαπτο-μένῳ πρῴην ἐπιγελῶνΠΛΟΥΤΩΝ Εὖ γε ὦ Θούκριτε ζῴηςἐπὶ μήκιστον πλουτῶν ἅμα καὶ τῶν τοιού-των καταγελῶν μηδὲ πρότερόν γε σὺ ἀπο-θάνοις ἢ προπέμψας πάντας τοὺς κόλακας

110

ΤΕΡΨΙΩΝ Τοῦτο μέν ὦ Πλούτων καὶἐμοὶ ἥδιστον ἤδη εἰ καὶ Χαροιάδης προτε-θνήξεται ΘουκρίτουΠΛΟΥΤΩΝ Θάρρει ὦ Τερψίων καὶΦείδων γὰρ καὶ Μέλανθος καὶ ὅλως ἅπα-ντες προελεύσονται αὐτοῦ ὑπὸ ταῖς αὐταῖςφροντίσινΤΕΡΨΙΩΝ Ἐπαινῶ ταῦτα ζῴης ἐπὶμήκιστον ὦ Θούκριτε

ΖΗΝΟΦΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΟΥ

ΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Σὺ δὲ ὦ Καλλιδημί-δη πῶς ἀπέθανες ἐγὼ μὲν γὰρ ὅτι πα-ράσιτος ὢν Δεινίου πλέον τοῦ ἱκανοῦ ἐμφα-γὼν ἀπεπνίγην οἶσθα παρῆς γὰρ ἀποθνή-σκοντί μοιΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ Παρῆν ὦ Ζηνόφα-ντε τὸ δὲ ἐμὸν παράδοξόν τι ἐγένετο

111

πέζας ὅλας χρυσᾶς ποιήσομαι καὶ τὰς κλί-νας χρυσᾶς εἰ δὲ μὴ σιωπήσῃ καὶ τοὺςδιακόνους αὐτούς ΛΥΚΙΝΟΣ Ὅρα μόνον μὴ ὥσπερ τῷΜίδᾳ καὶ ὁ ἄρτος σοι καὶ τὸ ποτὸν χρυσὸςγένηται καὶ πλουτῶν ἄθλιος ἀπόλῃ λιμῷδιαφθαρεὶς πολυτελεῖΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Τὰ σὰ ῥυθμιεῖς πιθα-νώτερον ὦ Λυκῖνε μετ ὀλίγον ἐπειδὰναὐτὸς αἰτῇς ἐσθὴς ἐπὶ τούτοις ἁλουργὶςκαὶ ὁ βίος οἷος ἁβρότατος ὕπνος ἐφ ὅσονἥδιστος φίλων πρόσοδοι καὶ δεήσεις καὶτὸ ἅπαντας ὑποπτήσσειν καὶ προσκυνεῖνκαὶ οἱ μὲν ἕωθεν πρὸς ταῖς θύραις ἄνω καὶκάτω περιπατήσουσιν ἐν αὐτοῖς δὲ καὶΚλεαίνετος καὶ Δημόκριτος οἱ πάνυ καὶπροσελθοῦσιν γε αὐτοῖς καὶ πρὸ τῶν ἄλλωνεἰσδεχθῆναι ἀξιοῦσι θυρωροὶ ἑπτὰ ἐφε-στῶτες εὐμεγέθεις βάρβαροι προσαρα-ξάτωσαν ἐς τὸ μέτωπον εὐθὺ τὴν θύρανοἷα νῦν αὐτοὶ ποιοῦσιν ἐγὼ δέ ὁπόταν

32

τὸ πλοῖον καὶ τὰ ἐν αὐτῷ πάντα ἐμὰ καὶ ὁφόρτος οἱ ἔμποροι αἱ γυναῖκες οἱ ναῦταικαὶ ἄλλο εἴ τι ἥδιστον κτημάτων ἁπάντωνΣΑΜΙΠΠΟΣ Λέληθας σεαυτὸν ἔχων ἐντῇ νηΐΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Τὸν παῖδα φής ὦΣάμιππε τὸν κομήτην κἀκεῖνος οὖν ἔστωἐμός ὁπόσος δὲ ὁ πυρὸς ἔνδον ἐστίν οὗτοςὁ ἀριθμὸς ἅπας χρυσίον ἐπίσημον γενέσθωτοσοῦτοι δαρεικοίΛΥΚΙΝΟΣ Τί τοῦτο ὦ Ἀδείμαντε κα-ταδύσεταί σοι τὸ πλοῖον οὐ γὰρ ἴσονβάρος πυροῦ καὶ τοῦ ἰσαρίθμου χρυσίουΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Μὴ φθόνει ὦ Λυκῖνεἀλλ ἐπειδὰν εἰς σὲ παρέλθῃ ἡ εὐχή τὴνΠάρνηθα ἐκείνην εἰ θέλεις ὅλην χρυσῆνποιήσας ἔχε κἀγὼ σιωπήσομαί σοιΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλ ὑπὲρ ἀσφαλείας τοῦτοἔγωγε τῆς σῆς ἐποιησάμην ὡς μὴ ἀπο-λέσθαι ἅπαντας μετὰ τοῦ χρυσίου καὶ τὰμὲν ὑμέτερα μέτρια τὸ μειράκιον δὲ τὸ

29

ἀνιᾷ σε τὸ πολλὴν τρυφὴν ἀπολιπόντα τε-θνάναιΠΤΩΧΟΣ Οὐδὲν τοιοῦτο ἀλλ ἔτη μὲνἐγεγόνειν ἀμφὶ τὰ ἐνενήκοντα βίον δὲ ἄπο-ρον ἀπὸ καλάμου καὶ ὁρμιᾶς εἶχον εἰςὑπερβολὴν πτωχὸς ὢν ἄτεκνός τε καὶ προ-σέτι χωλὸς καὶ ἀμυδρὸν βλέπωνΔΙΟΓΕΝΗΣ Εἶτα τοιοῦτος ὢν ζῆν ἤθε-λεςΠΤΩΧΟΣ Ναί ἡδὺ γὰρ ἦν τὸ φῶς καὶτὸ τεθνάναι δεινὸν καὶ φευκτέονΔΙΟΓΕΝΗΣ Παραπαίεις ὦ γέρον καὶμειρακιεύῃ πρὸς τὸ χρεών καὶ ταῦτα ἡλι-κιώτης ὢν τοῦ πορθμέως τί οὖν ἄν τις ἔτιλέγοι περὶ τῶν νέων ὁπότε οἱ τηλικοῦτοιφιλόζωοί εἰσιν οὓς ἐχρῆν διώκειν τὸνθάνατον ὡς τῶν ἐν τῷ γήρᾳ κακῶν φάρμα-κον ἀλλ ἀπίωμεν ἤδη μὴ καί τις ἡμᾶςὑπίδηται ὡς ἀπόδρασιν βουλεύοντας ὁρῶνπερὶ τὸ στόμιον εἰλουμένους

140

μεν ndash Οὑτοσὶ τίς ὁ πρῶτός ἐστινΜΕΝΙΠΠΟΣ Μένιππος ἔγωγε ἀλλἰδοὺ ἡ πήρα μοι ὦ Ἑρμῆ καὶ τὸ βάκτρονεἰς τὴν λίμνην ἀπερρίφθων τὸν τρίβωνα δὲοὐδὲ ἐκόμισα εὖ ποιῶνΕΡΜΗΣ Ἔμβαινε ὦ Μένιππε ἀνδρῶνἄριστε καὶ τὴν προεδρίαν ἔχε παρὰ τὸνκυβερνήτην ἐφ ὑψηλοῦ ὡς ἐπισκοπῇςἅπαντας ὁ καλὸς δ οὗτος τίς ἐστινΧΑΡΜΟΛΕΩΣ Χαρμόλεως ὁ Μεγαρι-κὸς ἐπέραστος οὗ τὸ φίλημα διτάλαντονἦν ΕΡΜΗΣ Ἀπόδυθι τοιγαροῦν τὸ κάλλοςκαὶ τὰ χείλη αὐτοῖς φιλήμασι καὶ τὴνκόμην τὴν βαθεῖαν καὶ τὸ ἐπὶ τῶν παρειῶνἐρύθημα καὶ τὸ δέρμα ὅλον ἔχει καλῶςεὔζωνος εἶ ἐπίβαινε ἤδη ὁ δὲ τὴν πορφυ-ρίδα οὑτοσὶ καὶ τὸ διάδημα ὁ βλοσυρὸς τίςὢν τυγχάνειςΛΑΜΠΙΧΟΣ Λάμπιχος Γελῴων τύραν-νος

121

ὡραῖον ἀποπνιγήσεται ἄθλιον νεῖν οὐκ ἐπι-στάμενονΤΙΜΟΛΑΟΣ Θάρρει ὦ Λυκῖνε οἱ δελ-φῖνες γὰρ αὐτὸ ὑποδύντες ἐξοίσουσιν ἐπὶτὴν γῆν ἢ νομίζεις κιθαρῳδὸν μέν τινασωθῆναι παρ αὐτῶν καὶ ἀπολαβεῖν τὸν μι-σθὸν ἀντὶ τῆς ᾠδῆς καὶ νεκρόν τι ἄλλο παι-δίον ἐς τὸν Ἰσθμὸν ἐπὶ δελφῖνος ὁμοίωςπροσκομισθῆναι τὸν δὲ Ἀδειμάντουοἰκέτην τὸν νεώνητον ἀπορήσειν δελφῖνοςἐρωτικοῦΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Καὶ σὺ γάρ Τιμόλαεμιμῇ Λυκῖνον καὶ ἐπιμετρεῖς τῶν σκωμ-μάτων καὶ ταῦτα εἰσηγητὴς αὐτὸς γενόμε-νος ΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἄμεινον γὰρ ἦν πιθα-νώτερον αὐτὸ ποιεῖν καί τινα θησαυρὸν ὑπὸτῇ κλίνῃ ἀνευρεῖν ὡς μὴ πράγματα ἔχοιςἐκ τοῦ πλοίου μετατιθεὶς χρυσίον ἐς τὸἄστυΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Εὖ λέγεις καὶ ἀνορω-

30

ρύχθω θησαυρὸς ὑπὸ τὸν Ἑρμῆν τὸν λίθι-νον ὅς ἐστιν ἡμῖν ἐν τῇ αὐλῇ μέδιμνοι χί-λιοι ἐπισήμου χρυσίου εὐθὺς οὖν κατὰ τὸνἩσίοδον οἶκος τὸ πρῶτον ὡς ἂν ἐπιση-μότατα οἰκοίην καὶ τὰ περὶ τὸ ἄστυ πάνταὠνησάμην ἤδη πλὴν ὅσα θύμον καὶ λίθοικαὶ ἐν Ἐλευσῖνι ὅσα ἐπὶ θαλάττῃ καὶ περὶτὸν Ἰσθμὸν ὀλίγα τῶν ἀγώνων ἕνεκα εἴποτε δὴ τὰ Ἴσθμια ἐπιδημήσαιμι καὶ τὸΣικυώνιον πεδίον καὶ ὅλως εἴ πού τι ἢ συ-νηρεφὲς ἢ ἔνυδρον ἢ εὔκαρπον ἐν τῇ Ἑλ-λάδι πάντα ἐν ὀλίγῳ Ἀδειμάντου ἔσται ὁχρυσὸς δὲ κοῖλος ἡμῖν ἐμφαγεῖν τὰ δὲ ἐκ-πώματα οὐ κοῦφα ὡς τὰ Ἐχεκράτουςἀλλὰ διτάλαντον ἕκαστον τὴν ὁλκήνΛΥΚΙΝΟΣ Εἶτα πῶς ὁ οἰνοχόος ὀρέξειπλῆρες οὕτω βαρὺ ἔκπωμα ἢ σὺ δέξῃ παραὐτοῦ ἀμογητὶ οὐ σκύφον ἀλλὰ Σισύφειόντι βάρος ἀναδιδόντοςΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἄνθρωπε μή μοιἀνάλυε τὴν εὐχήν ἐγὼ δὲ καὶ τὰς τρα-

31

ΕΡΜΗΣ Τί οὖν ὦ Λάμπιχε τοσαῦταἔχων πάρειΛΑΜΠΙΧΟΣ Τί οὖν ἐχρῆν ὦ Ἑρμῆγυμνὸν ἥκειν τύραννον ἄνδραΕΡΜΗΣ Τύραννον μὲν οὐδαμῶς νεκρὸνδὲ μάλα ὥστε ἀπόθου ταῦταΛΑΜΠΙΧΟΣ Ἰδού σοι ὁ πλοῦτος ἀπέρ-ριπταιΕΡΜΗΣ Καὶ τὸν τῦφον ἀπόρριψον ὦΛάμπιχε καὶ τὴν ὑπεροψίαν βαρήσει γὰρτὸ πορθμεῖον συνεμπεσόνταΛΑΜΠΙΧΟΣ Οὐκοῦν ἀλλὰ τὸ διάδημαἔασόν με ἔχειν καὶ τὴν ἐφεστρίδαΕΡΜΗΣ Οὐδαμῶς ἀλλὰ καὶ ταῦταἄφες ΛΑΜΠΙΧΟΣ Εἶεν τί ἔτι πᾶν γὰρἀφῆκα ὡς ὁρᾷςΕΡΜΗΣ Καὶ τὴν ὠμότητα καὶ τὴνἄνοιαν καὶ τὴν ὕβριν καὶ τὴν ὀργήν καὶ τα-ῦτα ἄφεςΛΑΜΠΙΧΟΣ Ἰδού σοι ψιλός εἰμι

122

ὁ μὲν γὰρ Βλεψίας αὐτὸς ἑαυτοῦ κατηγόρειφθάσας πολλὴν τὴν ἄνοιαν ὡς τὰ χρήματαἐφύλαττεν τοῖς οὐδὲν προσήκουσιν κληρο-νόμοις εἰς ἀεὶ βιώσεσθαι ὁ μάταιος νομί-ζων πλὴν ἔμοιγε οὐ τὴν τυχοῦσαν τερπω-λὴν παρέσχον τότε στένοντες ἀλλ ἤδημὲν ἐπὶ τῷ στομίῳ ἐσμέν ἀποβλέπειν δὲχρὴ καὶ ἀποσκοπεῖν πόρρωθεν τοὺς ἀφι-κνουμένους βαβαί πολλοί γε καὶ ποικίλοικαὶ πάντες δακρύοντες πλὴν τῶν νεογνῶντούτων καὶ νηπίων ἀλλὰ καὶ οἱ πάνυ γέρο-ντες ὀδύρονται τί τοῦτο ἆρα τὸ φίλτροναὐτοὺς ἔχει τοῦ βίου τοῦτον οὖν τὸν ὑπέρ-γηρων ἐρέσθαι βούλομαι τί δακρύεις τηλι-κοῦτος ἀποθανών τί ἀγανακτεῖς ὦ βέλτι-στε καὶ ταῦτα γέρων ἀφιγμένος ἦ που βα-σιλεύς τις ἦσθα ΠΤΩΧΟΣ ΟὐδαμῶςΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλὰ σατράπης τιςΠΤΩΧΟΣ Οὐδὲ τοῦτοΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἆρα οὖν ἐπλούτεις εἶτα

139

ὅλως οἶδε τὰ μετὰ τὸν βίονrdquo ἐνταῦθα δὲοὐ παύσῃ βεβαίως γελῶν καθάπερ ἐγὼνῦν καὶ μάλιστα ἐπειδὰν ὁρᾷς τοὺς πλου-σίους καὶ σατράπας καὶ τυράννους οὕτωταπεινοὺς καὶ ἀσήμους ἐκ μόνης οἰμωγῆςδιαγινωσκομένους καὶ ὅτι μαλθακοὶ καὶἀγεννεῖς εἰσι μεμνημένοι τῶν ἄνω ταῦταλέγε αὐτῷ καὶ προσέτι ἐμπλησάμενον τὴνπήραν ἥκειν θέρμων τε πολλῶν καὶ εἴ πουεὕροι ἐν τῇ τριόδῳ Ἑκάτης δεῖπνον κείμε-νον ἢ ᾠὸν ἐκ καθαρσίου ἤ τι τοιοῦτον ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ἀλλ ἀπαγγελῶ τα-ῦτα ὦ Διόγενες ὅπως δὲ εἰδῶ μάλισταὁποῖός τίς ἐστι τὴν ὄψιν ndashΔΙΟΓΕΝΗΣ Γέρων φαλακρός τρι-βώνιον ἔχων πολύθυρον ἅπαντι ἀνέμῳἀναπεπταμένον καὶ ταῖς ἐπιπτυχαῖς τῶνῥακίων ποικίλον γελᾷ δ ἀεὶ καὶ τὰ πολλὰτοὺς ἀλαζόνας τούτους φιλοσόφους ἐπι-σκώπτειΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ῥᾴδιον εὑρεῖν ἀπό γε

60

κἀπειδὰν τἀν τῇ Ἑλλάδι πάντα ἤδη χειρω-σώμεθα ndash οὐδεὶς γὰρ ὁ ἐναντιωθησόμενοςἡμῖν τὰ ὅπλα τοσούτοις οὖσιν ἀλλ ἀκονιτὶκρατοῦμεν ndash ἐπιβάντες ἐπὶ τὰς τριήρειςκαὶ τοὺς ἵππους εἰς τὰς ἱππαγωγοὺς ἐμβι-βάσαντες ndash παρεσκεύασται δ ἐν Κεγχρεα-ῖς καὶ σῖτος ἱκανὸς καὶ τὰ πλοῖα διαρκῆκαὶ τὰ ἄλλα πάντα ndash διαβάλωμεν τὸνΑἰγαῖον ἐς τὴν Ἰωνίαν εἶτα ἐκεῖ τῇ Ἀρ-τέμιδι θύσαντες καὶ τὰς πόλεις ἀτειχί-στους λαβόντες ῥᾳδίως ἄρχοντας ἀπολι-πόντες προχωρῶμεν ἐπὶ Συρίας διὰ Καρί-ας εἶτα Λυκίας καὶ Παμφυλίας καὶ Πισι-δῶν καὶ τῆς παραλίου καὶ ὀρεινῆς Κιλικί-ας ἄχρι ἂν ἐπὶ τὸν Εὐφράτην ἀφικώμεθαΛΥΚΙΝΟΣ Ἐμέ ὦ βασιλεῦ εἰ δοκεῖσατράπην τῆς Ἑλλάδος κατάλιπε δειλὸςγάρ εἰμι καὶ τῶν οἴκοι πολὺ ἀπελθεῖν οὐκἂν ἡδέως ὑπομείναιμι σὺ δὲ ἔοικας ἐπὶἈρμενίους καὶ Παρθυαίους ἐλάσειν μάχιμαφῦλα καὶ τὴν τοξικὴν εὔστοχα ὥστε ἄλλῳ

41

γὸς ὢν καὶ Δᾶμις ὁ πλούσιος ὁ ἐκ Κορίν-θου συγκατῄεσαν ὁ μὲν Δᾶμις ὑπὸ τοῦπαιδὸς ἐκ φαρμάκων ἀποθανών ὁ δὲΛάμπις δι ἔρωτα Μυρτίου τῆς ἑταίραςἀποσφάξας ἑαυτόν ὁ δὲ Βλεψίας λιμῷἄθλιος ἐλέγετο ἀπεσκληκέναι καὶ ἐδήλουδὲ ὠχρὸς εἰς ὑπερβολὴν καὶ λεπτὸς εἰς τὸἀκριβέστατον φαινόμενος ἐγὼ δὲ καίπερεἰδὼς ἀνέκρινον ὃν τρόπον ἀποθάνοιενεἶτα τῷ μὲν Δάμιδι αἰτιωμένῳ τὸν υἱόνΟὐκ ἄδικα μέντοι ἔπαθες ἔφην ὑπ αὐτοῦεἰ τάλαντα ἔχων ὁμοῦ χίλια καὶ τρυφῶναὐτὸς ἐνενηκοντούτης ὢν ὀκτωκαιδεκαέτεινεανίσκῳ τέτταρας ὀβολοὺς παρεῖχες σὺδέ ὦ Ἀκαρνάν ndash ἔστενε γὰρ κἀκεῖνος καὶκατηρᾶτο τῇ Μυρτίῳ ndash τί αἰτιᾷ τὸν Ἔρω-τα σεαυτὸν δέον ὃς τοὺς μὲν πολεμίουςοὐδεπώποτε ἔτρεσας ἀλλὰ φιλοκινδύνωςἠγωνίζου πρὸ τῶν ἄλλων ἀπὸ δὲ τοῦ τυ-χόντος παιδισκαρίου καὶ δακρύων ἐπι-πλάστων καὶ στεναγμῶν ἑάλως ὁ γενναῖος

138

ΕΡΜΗΣ Ἔμβαινε ἤδη σὺ δὲ ὁ παχύς ὁπολύσαρκος τίς ὢν τυγχάνειςΔΑΜΑΣΙΑΣ Δαμασίας ὁ ἀθλητήςΕΡΜΗΣ Ναί ἔοικας οἶδα γάρ σε πολ-λάκις ἐν ταῖς παλαίστραις ἰδώνΔΑΜΑΣΙΑΣ Ναί ὦ Ἑρμῆ ἀλλὰ πα-ράδεξαί με γυμνὸν ὄνταΕΡΜΗΣ Οὐ γυμνόν ὦ βέλτιστε τοσαύ-τας σάρκας περιβεβλημένον ὥστε ἀπόδυθιαὐτάς ἐπεὶ καταδύσεις τὸ σκάφος τὸν ἕτε-ρον πόδα ὑπερθεὶς μόνον ἀλλὰ καὶ τοὺςστεφάνους τούτους ἀπόρριψον καὶ τὰ κη-ρύγματαΔΑΜΑΣΙΑΣ Ἰδού σοι γυμνός ὡς ὁρᾷςἀληθῶς εἰμι καὶ ἰσοστάσιος τοῖς ἄλλοις νε-κροῖς ΕΡΜΗΣ Οὕτως ἄμεινον ἀβαρῆ εἶναιὥστε ἔμβαινε καὶ σὺ τὸν πλοῦτον ἀπο-θέμενος ὦ Κράτων καὶ τὴν μαλακίαν δὲπροσέτι καὶ τὴν τρυφὴν μηδὲ τὰ ἐντάφιακόμιζε μηδὲ τὰ τῶν προγόνων ἀξιώματα

123

παραδοὺς τὸ δεξιὸν ἐμὲ Ἀντίπατρόν τιναἔασον ἐπὶ τῆς Ἑλλάδος μή με καὶ διαπεί-ρῃ τις οἰστῷ ἄθλιον βαλὼν ἐς τὰ γυμνὰπερὶ Σοῦσα ἢ Βάκτρα ἡγούμενόν σοι τῆςφάλαγγοςΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἀποδιδράσκεις ὦ Λυ-κῖνε τὸν κατάλογον δειλὸς ὤν ὁ δὲ νόμοςἀποτετμῆσθαι τὴν κεφαλήν εἴ τις λιπὼνφαίνοιτο τὴν τάξιν ἀλλ ἐπεὶ κατὰ τὸνΕὐφράτην ἤδη ἐσμὲν καὶ ὁ ποταμὸς ἔζευ-κται καὶ κατόπιν ὁπόσα διεληλύθαμενἀσφαλῶς ἔχει καὶ πάντα ὕπαρχοι κατέχου-σιν ὑπ ἐμοῦ ἑκάστῳ ἔθνει ἐπεισαχθέντεςοἱ δὲ καὶ ἀπίασι τὴν Φοινίκην ἡμῖν ἐν τού-τῳ καὶ τὴν Παλαιστίνην εἶτα καὶ τὴνΑἴγυπτον προσαξόμενοι σὺ πρῶτος ὦΛυκῖνε διάβαινε τὸ δεξιὸν ἄγων εἶτα ἐγὼκαὶ μετ ἐμὲ ὁ Τιμόλαος ἐπὶ πᾶσι δὲ τὸ ἱπ-πικὸν ἄγε σύ ὦ Ἀδείμαντε καὶ διὰ μὲντῆς Μεσοποταμίας οὐδεὶς ἀπήντηκεν ἡμῖνπολέμιος ἀλλὰ ἑκόντες αὑτούς τε καὶ τὰς

42

ΝΕΚΡΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥΔΕΥΚΟΥΣ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ὦ Πολύδευκες ἐντέλλο-μαί σοι ἐπειδὰν τάχιστα ἀνέλθῃς ndash σὸνγάρ ἐστιν οἶμαι ἀναβιῶναι αὔριον ndash ἤνπου ἴδῃς Μένιππον τὸν κύνα ndash εὕροις δἂν αὐτὸν ἐν Κορίνθῳ κατὰ τὸ Κράνειον ἢἐν Λυκείῳ τῶν ἐριζόντων πρὸς ἀλλήλουςφιλοσόφων καταγελῶντα ndash εἰπεῖν πρὸςαὐτόν ὅτι σοί ὦ Μένιππε κελεύει ὁ Διο-γένης εἴ σοι ἱκανῶς τὰ ὑπὲρ γῆς καταγε-γέλασται ἥκειν ἐνθάδε πολλῷ πλείω ἐπι-γελασόμενον ἐκεῖ μὲν γὰρ ἐν ἀμφιβόλῳσοὶ ἔτι ὁ γέλως ἦν καὶ πολὺ τὸ ldquoτίς γὰρ

59

κατάλιπε δὲ καὶ γένος καὶ δόξαν καὶ εἴποτέ σε ἡ πόλις ἀνεκήρυξεν καὶ τὰς τῶνἀνδριάντων ἐπιγραφάς μηδὲ ὅτι μέγαντάφον ἐπί σοι ἔχωσαν λέγε βαρύνει γὰρκαὶ ταῦτα μνημονευόμεναΚΡΑΤΩΝ Οὐχ ἑκὼν μέν ἀπορρίψω δέτί γὰρ ἂν καὶ πάθοιμιΕΡΜΗΣ βαβαί σὺ δὲ ὁ ἔνοπλος τί βού-λει ἢ τί τὸ τρόπαιον τοῦτο φέρειςΣΤΡΑΤΗΓΟΣ Ὅτι ἐνίκησα ὦ Ἑρμῆκαὶ ἠρίστευσα καὶ ἡ πόλις ἐτίμησέν μεΕΡΜΗΣ Ἄφες ὑπὲρ γῆς τὸ τρόπαιον ἐνᾅδου γὰρ εἰρήνη καὶ οὐδὲν ὅπλων δεήσειὁ σεμνὸς δὲ οὗτος ἀπό γε τοῦ σχήματοςκαὶ βρενθυόμενος ὁ τὰς ὀφρῦς ἐπηρκώς ὁἐπὶ τῶν φροντίδων τίς ἐστιν ὁ τὸν βαθὺνπώγωνα καθειμένοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Φιλόσοφός τις ὦ Ἑρμῆμᾶλλον δὲ γόης καὶ τερατείας μεστόςὥστε ἀπόδυσον καὶ τοῦτον ὄψει γὰρ πολ-λὰ καὶ γελοῖα ὑπὸ τῷ ἱματίῳ σκεπόμενα

124

κατιέναι ὁ δέ γε Ὀροίτης καὶ πάνυ ἁπα-λὸς ἦν τὼ πόδε καὶ οὐδ ἑστάναι χαμαίοὐχ ὅπως βαδίζειν ἐδύνατο πάσχουσι δαὐτὸ ἀτεχνῶς Μῆδοι πάντες ἢν ἀποβῶσιτῶν ἵππων ὥσπερ οἱ ἐπὶ τῶν ἀκανθῶνἀκροποδητὶ μόλις βαδίζουσιν ὥστε ἐπεὶκαταβαλὼν ἑαυτὸν ἔκειτο καὶ οὐδεμιᾷ μη-χανῇ ἀνίστασθαι ἤθελεν ὁ βέλτιστος Ἑρ-μῆς ἀράμενος αὐτὸν ἐκόμισεν ἄχρι πρὸς τὸπορθμεῖον ἐγὼ δὲ ἐγέλωνΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Κἀγὼ δὲ ὁπότε κα-τῄειν οὐδ ἀνέμιξα ἐμαυτὸν τοῖς ἄλλοιςἀλλ ἀφεὶς οἰμώζοντας αὐτοὺς προδραμὼνἐπὶ τὸ πορθμεῖον προκατέλαβον χώραν ὡςἂν ἐπιτηδείως πλεύσαιμι καὶ παρὰ τὸνπλοῦν οἱ μὲν ἐδάκρυόν τε καὶ ἐναυτίωνἐγὼ δὲ μάλα ἐτερπόμην ἐπ αὐτοῖςΔΙΟΓΕΝΗΣ Σὺ μέν ὦ Κράτης καὶἈντίσθενες τοιούτων ἐτύχετε τῶν ξυνοδοι-πόρων ἐμοὶ δὲ Βλεψίας τε ὁ δανειστικὸς ὁἐκ Πειραιῶς καὶ Λάμπις ὁ Ἀκαρνὰν ξενα-

137

58

ἀκροπόλεις ἅνθρωποι ἐνεχείρισαν καὶ ἐπὶΒαβυλῶνα ἐλθόντες ἀπροσδόκητοι παρήλ-θομεν εἰς τὸ εἴσω τῶν τειχῶν καὶ ἔχομεντὴν πόλιν ὁ βασιλεὺς δὲ περὶ Κτησιφῶνταδιατρίβων ἤκουσε τὴν ἔφοδον εἶτα εἰς Σε-λεύκειαν παρελθὼν παρασκευάζεται ἱπ-πέας τε ὅτι πλείστους μεταπεμπόμενος καὶτοξότας καὶ σφενδονήτας ἀπαγγέλλουσι δοὖν οἱ σκοποὶ ἀμφὶ τὰς ἑκατὸν ἤδη μυ-ριάδας τοῦ μαχίμου συνειλέχθαι καὶ τού-των εἴκοσιν ἱπποτοξότας καίτοι οὔπω ὁἈρμένιος πάρεστιν οὔτε οἱ κατὰ τὴν Κα-σπίαν θάλατταν οἰκοῦντες οὔτε οἱ ἀπὸΒάκτρων ἀλλ ἐκ τῶν πλησίον καὶ προα-στείων τῆς ἀρχῆς οὕτω ῥᾳδίως τοσαύταςμυριάδας κατέλεξε καιρὸς οὖν ἤδη σκοπε-ῖν ἡμᾶς ὅ τι χρὴ ποιεῖνΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀλλ ἐγὼ μέν φημιδεῖν ὑμᾶς τὸ πεζὸν ἀπιέναι τὴν ἐπὶ Κτησι-φῶντος ἡμᾶς δὲ τὸ ἱππικὸν αὐτοῦ μένειντὴν Βαβυλῶνα διαφυλάξοντας

43

μπλοκῇ ὁ μὲν γὰρ Ἀρσάκης ἐπήλαυνενὡς διηγεῖτο πολὺ τῶν ἄλλων προεξορμή-σας ὑποστὰς δὲ ὁ Θρᾷξ τῇ πέλτῃ μὲν ὑπο-δὺς ἀποσείεται τοῦ Ἀρσάκου τὸν κοντόνὑποθεὶς δὲ τὴν σάρισαν αὐτόν τε διαπείρεικαὶ τὸν ἵππονΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Πῶς οἷόν τε ὦΚράτης μιᾷ πληγῇ τοῦτο γενέσθαιΚΡΑΤΗΣ Ῥᾷστ ὦ Ἀντισθένες ὁ μὲνγὰρ ἐπήλαυνεν εἰκοσάπηχύν τινα κοντὸνπροβεβλημένος ὁ Θρᾷξ δ ἐπειδὴ τῇ πέλ-τῃ παρεκρούσατο τὴν προσβολὴν καὶ πα-ρῆλθεν αὐτὸν ἡ ἀκωκή ἐς τὸ γόνυ ὀκλάσαςδέχεται τῇ σαρίσῃ τὴν ἐπέλασιν καὶ τι-τρώσκει τὸν ἵππον ὑπὸ τὸ στέρνον ὑπὸ θυ-μοῦ καὶ σφοδρότητος ἑαυτὸν διαπείρανταδιελαύνεται δὲ καὶ ὁ Ἀρσάκης ἐκ τοῦ βου-βῶνος διαμπὰξ ἄχρι ὑπὸ τὴν πυγήν ὁρᾷςοἷόν τι ἐγένετο οὐ τοῦ ἀνδρός ἀλλὰ τοῦἵππου μᾶλλον τὸ ἔργον ἠγανάκτει δ ὅμωςὁμότιμος ὢν τοῖς ἄλλοις καὶ ἠξίου ἱππεὺς

136

ΕΡΜΗΣ Κατάθου σὺ τὸ σχῆμα πρῶτονεἶτα καὶ ταυτὶ πάντα ὦ Ζεῦ ὅσην μὲν τὴνἀλαζονείαν κομίζει ὅσην δὲ ἀμαθίαν καὶἔριν καὶ κενοδοξίαν καὶ ἐρωτήσεις ἀπόρουςκαὶ λόγους ἀκανθώδεις καὶ ἐννοίας πολυ-πλόκους ἀλλὰ καὶ ματαιοπονίαν μάλαπολλὴν καὶ λῆρον οὐκ ὀλίγον καὶ ὕθλουςκαὶ μικρολογίαν νὴ Δία καὶ χρυσίον γετουτὶ καὶ ἡδυπάθειαν δὲ καὶ ἀναισχυντίανκαὶ ὀργὴν καὶ τρυφὴν καὶ μαλακίαν οὐλέληθεν γάρ με εἰ καὶ μάλα περικρύπτειςαὐτά καὶ τὸ ψεῦδος δὲ ἀπόθου καὶ τὸντῦφον καὶ τὸ οἴεσθαι ἀμείνων εἶναι τῶν ἄλ-λων ὡς εἴ γε ταῦτα πάντα ἔχων ἐμβαίηςποία πεντηκόντορος δέξαιτο ἄν σεΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Ἀποτίθεμαι τοίνυναὐτά ἐπείπερ οὕτω κελεύειςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ καὶ τὸν πώγωνα το-ῦτον ἀποθέσθω ὦ Ἑρμῆ βαρύν τε ὄντακαὶ λάσιον ὡς ὁρᾷς πέντε μναῖ τριχῶνεἰσι τοὐλάχιστον

125

ΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἀποδειλιᾷς καὶ σύ ὦἈδείμαντε πλησίον τοῦ κινδύνου γενόμε-νος σοὶ δὲ τί δοκεῖ ὦ ΤιμόλαεΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἁπάσῃ τῇ στρατιᾷ βαδί-ζειν ἐπὶ τοὺς πολεμίους μηδὲ περιμένεινἔστ ἂν ἄμεινον παρασκευάσωνται παντα-χόθεν τῶν συμμάχων προσγενομένων ἀλλἕως ἔτι καθ ὁδόν εἰσιν οἱ πολέμιοι ἐπιχει-ρῶμεν αὐτοῖςΣΑΜΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις σὺ δὲ τί ὦ Λυ-κῖνε δοκιμάζεις ΛΥΚΙΝΟΣ Ἐγώ σοι φράσω ἐπειδὴκεκμήκαμεν συντόνως ὁδεύοντες ὁπότεκατῄειμεν ἕωθεν ἐς τὸν Πειραιᾶ καὶ νῦνἤδη τριάκοντά που σταδίους προκεχωρή-καμεν καὶ ὁ ἥλιος πολύς κατὰ μεσημβρίανγὰρ ἤδη μάλιστα ἐνταῦθά που ἐπὶ τὰςἐλαίας ἐπὶ τῆς ἀνατετραμμένης στήλης κα-θίσαντας ἀναπαύσασθαι εἶτα οὕτως ἀνα-στάντας ἀνύειν τὸ λοιπὸν ἐς τὸ ἄστυΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἔτι γὰρ Ἀθήνησιν ὦ μα-

44

τὸ γελάσαι μάλα ἡδέως ἐφ οἷς ὑμεῖς ᾐτή-σατε τοιούτοις οὖσι καὶ ταῦτα φιλοσοφίανἐπαινοῦντες

57

ΕΡΜΗΣ Εὖ λέγεις ἀπόθου καὶ τοῦτονΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Καὶ τίς ὁ ἀποκείρωνἔσταιΕΡΜΗΣ Μένιππος οὑτοσὶ λαβὼν πέλε-κυν τῶν ναυπηγικῶν ἀποκόψει αὐτὸν ἐπι-κόπῳ τῇ ἀποβάθρᾳ χρησάμενος ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔκ ὦ Ἑρμῆ ἀλλὰ πρίο-νά μοι ἀνάδος γελοιότερον γὰρ τοῦτοΕΡΜΗΣ Ὁ πέλεκυς ἱκανός εὖ γε ἀν-θρωπινώτερος νῦν ἀναπέφηνας ἀποθέμενοςσαυτοῦ τὴν κινάβρανΜΕΝΙΠΠΟΣ Βούλει μικρὸν ἀφέλωμαικαὶ τῶν ὀφρύωνΕΡΜΗΣ Μάλιστα ὑπὲρ τὸ μέτωπονγὰρ καὶ ταύτας ἐπῆρκεν οὐκ οἶδα ἐφ ὅτῳἀνατείνων ἑαυτόν τί τοῦτο καὶ δακρύειςὦ κάθαρμα καὶ πρὸς θάνατον ἀποδειλιᾷςἔμβηθι δ οὖνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἓν ἔτι τὸ βαρύτατον ὑπὸμάλης ἔχειΕΡΜΗΣ Τί ὦ Μένιππε

126

νόδωρός τε ὁ πλούσιος ὁ ἡμέτερος καὶ Ἀρ-σάκης ὁ Μηδίας ὕπαρχος καὶ Ὀροίτης ὁἈρμένιος ὁ μὲν οὖν Ἰσμηνόδωρος ndash ἐπε-φόνευτο γὰρ ὑπὸ τῶν λῃστῶν ὑπὸ τὸν Κι-θαιρῶνα Ἐλευσῖνάδε οἶμαι βαδίζων ndashἔστενε καὶ τὸ τραῦμα ἐν ταῖν χεροῖν εἶχεκαὶ τὰ παιδία ἃ νεογνὰ καταλελοίπει ἀνε-καλεῖτο καὶ ἑαυτῷ ἐπεμέμφετο τῆς τόλ-μης ὃς Κιθαιρῶνα ὑπερβάλλων καὶ τὰπερὶ τὰς Ἐλευθερὰς χωρία πανέρημα ὄνταὑπὸ τῶν πολέμων διοδεύων δύο μόνουςοἰκέτας ἐπηγάγετο καὶ ταῦτα φιάλαςπέντε χρυσᾶς καὶ κυμβία τέτταρα μεθἑαυτοῦ κομίζων ὁ δὲ Ἀρσάκης ndash γηραιὸςἤδη καὶ νὴ Δί οὐκ ἄσεμνος τὴν ὄψιν ndash εἰςτὸ βαρβαρικὸν ἤχθετο καὶ ἠγανάκτει πε-ζὸς βαδίζων καὶ ἠξίου τὸν ἵππον αὐτῷπροσαχθῆναι καὶ γὰρ καὶ ὁ ἵππος αὐτῷσυνετεθνήκει μιᾷ πληγῇ ἀμφότεροι διαπα-ρέντες ὑπὸ Θρᾳκός τινος πελταστοῦ ἐν τῇἐπὶ τῷ Ἀράξῃ πρὸς τὸν Καππαδόκην συ-

135

ξαίμην πλουτήσας ἐπ ὀλίγον ὑπηνέμιόντινα πλοῦτον ἀνιᾶσθαι μετ ὀλίγον ψιλὴντὴν μᾶζαν ἐσθίων οἷα ὑμεῖς πείσεσθε μετὀλίγον ἐπειδὰν ἡ εὐδαιμονία μὲν ὑμῖν καὶὁ πολὺς πλοῦτος οἴχηται ἀποπτάμενοςαὐτοὶ δὲ καταβάντες ἀπὸ τῶν θησαυρῶν τεκαὶ διαδημάτων ὥσπερ ἐξ ἡδίστου ὀνείρα-τος ἀνεγρόμενοι ἀνόμοια τὰ ἐπὶ τῆς οἰκίαςεὑρίσκητε ὥσπερ οἱ τοὺς βασιλεῖς ὑποκρι-νόμενοι τραγῳδοὶ ἐξελθόντες ἀπὸ τοῦ θε-άτρου λιμώττοντες οἱ πολλοί καὶ ταῦταπρὸ ὀλίγου Ἀγαμέμνονες ὄντες ἢ Κρέο-ντες λυπήσεσθε οὖν ὡς τὸ εἰκός καὶ δυ-σάρεστοι ἔσεσθε τὰ ἐπὶ τῆς οἰκίας καὶμάλιστα σύ ὦ Τιμόλαε ὁπόταν δέῃ σε τὸαὐτὸ παθεῖν τῷ Ἰκάρῳ τῆς πτερώσεωςδιαλυθείσης καταπεσόντα ἐκ τοῦ οὐρανοῦχαμαὶ βαδίζειν ἀπολέσαντα τοὺς δακτυλί-ους ἐκείνους ἅπαντας ἀπορρυέντας τῶν δα-κτύλων ἐμοὶ δὲ καὶ τοῦτο ἱκανὸν ἀντὶπάντων θησαυρῶν καὶ Βαβυλῶνος αὐτῆς

56

κάριε εἶναι δοκεῖς ὃς ἀμφὶ Βαβυλῶνα ἐντῷ πεδίῳ πρὸ τῶν τειχῶν ἐν τοσούτοιςστρατιώταις κάθησαι περὶ τοῦ πολέμουδιασκοπούμενοςΛΥΚΙΝΟΣ Εὖ γε ὑπέμνησας ἐγὼ δὲνήφειν ᾤμην καὶ ὕπαρ ἀποφανεῖσθαι τὴνγνώμηνΣΑΜΙΠΠΟΣ Πρόσιμεν δή εἴ σοι δοκεῖκαὶ ὅπως ἄνδρες ἀγαθοὶ ἐν τοῖς κινδύνοιςἔσεσθε μηδὲ προδώσετε τὸ πάτριον φρόνη-μα ἤδη γάρ που καὶ οἱ πολέμιοι ἐπιλαμ-βάνουσιν ὥστε τὸ μὲν σύνθημα ἔστωἘνυάλιος ὑμεῖς δὲ ἐπειδὰν σημάνῃ ὁ σαλ-πιγκτής ἀλαλάξαντες καὶ τὰ δόρατα κρού-σαντες πρὸς τὰς ἀσπίδας ἐπείγεσθε συμ-μῖξαι τοῖς ἐναντίοις καὶ ἐντὸς γενέσθαιτῶν τοξευμάτων ὡς μηδὲ πληγὰς λαμ-βάνωμεν ἀκροβολίζεσθαι αὐτοῖς διδόντεςκαὶ ἐπειδὴ ἐς χεῖρας ἤδη συνεληλύθαμεντὸ μὲν εὐώνυμον καὶ ὁ Τιμόλαος ἐτρέψα-ντο τοὺς καθ αὑτοὺς Μήδους ὄντας τὸ δὲ

45

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΘΕΝΟΥΣΚΑΙ ΚΡΑΤΗΤΟΣ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀντίσθενες καὶ Κράτηςσχολὴν ἄγομεν ὥστε τί οὐκ ἄπιμεν εὐθὺτῆς καθόδου περιπατήσοντες ὀψόμενοιτοὺς κατιόντας οἷοί τινές εἰσι καὶ τί ἕκα-στος αὐτῶν ποιεῖΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Ἀπίωμεν ὦ Διόγενεςκαὶ γὰρ ἂν ἡδὺ τὸ θέαμα γένοιτο τοὺς μὲνδακρύοντας αὐτῶν ὁρᾶν τοὺς δὲ ἱκετεύο-ντας ἀφεθῆναι ἐνίους δὲ μόλις κατιόνταςκαὶ ἐπὶ τράχηλον ὠθοῦντος τοῦ Ἑρμοῦὅμως ἀντιβαίνοντας καὶ ὑπτίους ἀντερείδο-ντας οὐδὲν δέονΚΡΑΤΗΣ Ἔγωγ οὖν καὶ διηγήσομαιὑμῖν ἃ εἶδον ὁπότε κατῄειν κατὰ τὴν ὁδόνΔΙΟΓΕΝΗΣ Διήγησαι ὦ Κράτης ἔοι-κας γάρ τινα ἑωρακέναι παγγέλοιαΚΡΑΤΗΣ Καὶ ἄλλοι μὲν πολλοὶ συγκα-τέβαινον ἡμῖν ἐν αὐτοῖς δὲ ἐπίσημοι Ἰσμη-

134

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Κολακείαν ὦ Ἑρμῆ πολ-λὰ ἐν τῷ βίῳ χρησιμεύσασαν αὐτῷΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Οὐκοῦν καὶ σύ ὦΜένιππε ἀπόθου τὴν ἐλευθερίαν καὶ παρ-ρησίαν καὶ τὸ ἄλυπον καὶ τὸ γενναῖον καὶτὸν γέλωτα μόνος γοῦν τῶν ἄλλων γελᾷςΕΡΜΗΣ Μηδαμῶς ἀλλὰ καὶ ἔχε ταῦτακοῦφα γὰρ καὶ πάνυ εὔφορα ὄντα καὶ πρὸςτὸν κατάπλουν χρήσιμα καὶ ὁ ῥήτωρ δὲσὺ ἀπόθου τῶν ῥημάτων τὴν τοσαύτηνἀπεραντολογίαν καὶ ἀντιθέσεις καὶ παρι-σώσεις καὶ περιόδους καὶ βαρβαρισμοὺςκαὶ τὰ ἄλλα βάρη τῶν λόγωνΡΗΤΩΡ Ἢν ἰδού ἀποτίθεμαιΕΡΜΗΣ Εὖ ἔχει ὥστε λύε τὰ ἀπόγειατὴν ἀποβάθραν ἀνελώμεθα τὸ ἀγκύριονἀνεσπάσθω πέτασον τὸ ἱστίον εὔθυνε ὦπορθμεῦ τὸ πηδάλιον εὖ πάθωμεν τίοἰμώζετε ὦ μάταιοι καὶ μάλιστα ὁ φι-λόσοφος σὺ ὁ ἀρτίως τὸν πώγωνα δεδῃω-μένος

127

κατ ἐμὲ ἰσόπαλον ἔτι Πέρσαι γάρ εἰσι καὶὁ βασιλεὺς ἐν αὐτοῖς ἡ δὲ ἵππος ἅπασατῶν βαρβάρων ἐπὶ τὸ δεξιὸν ἡμῶν ἐλαύ-νουσιν ὥστε ὦ Λυκῖνε αὐτός τε ἀνὴρἀγαθὸς γίγνου καὶ τοῖς μετὰ σαυτοῦ παρα-κελεύου δέχεσθαι τὴν ἐπέλασινΛΥΚΙΝΟΣ Ὢ τῆς τύχης ἐπ ἐμὲ γὰροἱ ἱππεῖς ἅπαντες καὶ μόνος ἐπιτήδειοςαὐτοῖς ἔδοξα ἐπελαύνεσθαι καί μοι δοκῶἢν βιάζωνται αὐτομολήσειν προσδραμὼνἐς τὴν παλαίστραν ἔτι πολεμοῦντας ὑμᾶςκαταλιπώνΣΑΜΙΠΠΟΣ Μηδαμῶς κρατεῖς γὰραὐτῶν καὶ σὺ ἤδη τὸ μέρος ἐγὼ δέ ὡςὁρᾷς καὶ μονομαχήσω πρὸς τὸν βασιλέαπροκαλεῖται γάρ με καὶ ἀναδῦναι πάντωςαἰσχρόνΛΥΚΙΝΟΣ Νὴ Δία καὶ τετρώσῃ αὐτίκαμάλα πρὸς αὐτοῦ βασιλικὸν γὰρ καὶ τὸτρωθῆναι περὶ τῆς ἀρχῆς μαχόμενονΣΑΜΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις ἐπιπόλαιον

46

τόδε τί δή ποτε οὐχ εἷς δακτύλιος ἅπανταταῦτα δύναταί σοι ἀλλὰ τοσούτους περι-ημμένος βαδιῇ τὴν ἀριστερὰν πεφορτι-σμένος κατὰ δάκτυλον ἕνα μᾶλλον δὲὑπερπαίει ὁ ἀριθμός καὶ δεήσει καὶ τὴνδεξιὰν συνεπιλαβεῖν καίτοι ἑνὸς τοῦ ἀνα-γκαιοτάτου προσδεῖ ὃς περιθέμενόν σεπαύσει μωραίνοντα τὴν πολλὴν ταύτηνκόρυζαν ἀποξύσας ἢ τοῦτο μὲν καὶ ὁ ἑλ-λέβορος ἱκανὸς ποιῆσαι ζωρότερος ποθείςΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἀλλὰ πάντως ὦ Λυκῖνεκαὶ αὐτὸς εὔξῃ τι ἤδη ποτέ ὡς ἂν μάθω-μεν οἷα αἰτήσεις ἀνεπίληπτα καὶ ἀνέγκλη-τα ὁ συκοφαντῶν τοὺς ἄλλους ΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλ οὐ δέομαι εὐχῆς ἐγώἥκομεν γὰρ δὴ πρὸς τὸ Δίπυλον καὶ ὁ βέλ-τιστος οὑτοσὶ Σάμιππος ἀμφὶ Βαβυλῶναμονομαχῶν καὶ σύ ὦ Τιμόλαε ἀριστῶνμὲν ἐν Συρίᾳ δειπνῶν δὲ ἐν Ἰταλίᾳ καὶτοῖς ἐμοὶ ἐπιβάλλουσι σταδίοις κατεχρήσα-σθε καλῶς ποιοῦντες ἄλλως τε οὐκ ἂν δε-

55

ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Ὅτι ὦ Ἑρμῆ ἀθάνα-τον ᾤμην τὴν ψυχὴν ὑπάρχεινΜΕΝΙΠΠΟΣ Ψεύδεται ἄλλα γὰρ ἔοικελυπεῖν αὐτόνΕΡΜΗΣ Τὰ ποῖαΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅτι μηκέτι δειπνήσειπολυτελῆ δεῖπνα μηδὲ νύκτωρ ἐξιὼν ἅπα-ντας λανθάνων τῷ ἱματίῳ τὴν κεφαλὴν κα-τειλήσας περίεισιν ἐν κύκλῳ τὰ χαμαιτυ-πεῖα καὶ ἕωθεν ἐξαπατῶν τοὺς νέους ἐπὶτῇ σοφίᾳ ἀργύριον λήψεται ταῦτα λυπεῖαὐτόν ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Σὺ γάρ ὦ Μένιππεοὐκ ἄχθῃ ἀποθανώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Πῶς ὃς ἔσπευσα ἐπὶ τὸνθάνατον καλέσαντος μηδενός ἀλλὰ μετα-ξὺ λόγων οὐ κραυγή τις ἀκούεται ὥσπερτινῶν ἀπὸ γῆς βοώντωνΕΡΜΗΣ Ναί ὦ Μένιππε οὐκ ἀφ ἑνόςγε χώρου ἀλλ οἱ μὲν εἰς τὴν ἐκκλησίανσυνελθόντες ἄσμενοι γελῶσι πάντες ἐπὶ τῷ

128

ΚΡΑΤΗΣ Ἀλλ οἱ ἄλλοι ἠμέλουν τῶντοιούτων κτημάτων καὶ οὐδεὶς ἐθεράπευενἡμᾶς κληρονομήσειν προσδοκῶν εἰς δὲ τὸχρυσίον πάντες ἔβλεπονΔΙΟΓΕΝΗΣ Εἰκότως οὐ γὰρ εἶχονἔνθα δέξαιντο τὰ τοιαῦτα παρ ἡμῶν διερ-ρυηκότες ὑπὸ τρυφῆς καθάπερ τὰ σαπρὰτῶν βαλλαντίων ὥστε εἴ ποτε καὶ ἐμβάλοιτις ἐς αὐτοὺς ἢ σοφίαν ἢ παρρησίαν ἢ ἀλή-θειαν ἐξέπιπτεν εὐθὺς καὶ διέρρει τοῦπυθμένος στέγειν οὐ δυναμένου οἷόν τιπάσχουσιν αἱ τοῦ Δαναοῦ αὗται παρθένοιεἰς τὸν τετρυπημένον πίθον ἐπαντλοῦσαιτὸ δὲ χρυσίον ὀδοῦσι καὶ ὄνυξι καὶ πάσῃμηχανῇ ἐφύλαττονΚΡΑΤΗΣ Οὐκοῦν ἡμεῖς μὲν ἕξομενκἀνταῦθα τὸν πλοῦτον οἱ δὲ ὀβολὸν ἥξουσικομίζοντες καὶ τοῦτον ἄχρι τοῦ πορθμέως

133

σκοπεῖν ἔξω βέλους ὑπεραιωρούμενον καὶεἰ δόξειέ μοι προσθέμενος ἂν τοῖς ἡττη-μένοις κοιμίσας τοὺς κρατοῦντας νικᾶν πα-ρεῖχον τοῖς φεύγουσιν ἀναστρέψασιν ἀπὸτῆς τροπῆς καὶ τὸ ὅλον παιδιὰν ἐποιού-μην ἂν τὸν τῶν ἀνθρώπων βίον καὶ πάνταἐμὰ ἦν καὶ θεὸς ἐδόκουν τοῖς ἄλλοις τοῦτοἡ ἄκρα εὐδαιμονία ἐστὶ μήτε ἀπολέσθαιμήτε ἐπιβουλευθῆναι δυναμένη καὶ μάλι-στα μεθ ὑγιείας ἐν μακρῷ τῷ βίῳ τί ἂναἰτιάσαιο ὦ Λυκῖνε τῆς εὐχῆςΛΥΚΙΝΟΣ Οὐδέν ὦ Τιμόλαε οὐδὲγὰρ ἀσφαλὲς ἐναντιοῦσθαι ἀνδρὶ πτηνῷκαὶ ὑπὲρ μυρίους τὴν ἰσχύν πλὴν ἀλλὰἐκεῖνο ἐρήσομαί σε εἴ τινα ἄλλον εἶδες ἐντοσούτοις ἔθνεσιν ὅσα ὑπερέπτης γέρονταἤδη ἄνδρα οὕτω παρακεκινηκότα τὴνγνώμην ἐπὶ δακτυλίου μικροῦ ὀχούμενονὄρη ὅλα κινεῖν ἄκρῳ τῷ δακτύλῳ δυνάμε-νον ἐπέραστον πᾶσι καὶ ταῦτα φαλακρὸνὄντα καὶ τὴν ῥῖνα σιμόν ἀτὰρ εἰπέ μοι καὶ

54

μέντοι τὸ τραῦμα καὶ οὐκ εἰς τὰ φανερὰτοῦ σώματος ὡς μηδὲ τὴν οὐλὴν ὕστερονἄμορφον γενέσθαι πλὴν ἀλλὰ ὁρᾷς ὅπωςἐπελάσας μιᾷ πληγῇ αὐτόν τε καὶ τὸν ἵπ-πον διέπειρα τὴν λόγχην ἀφείς εἶτα τὴνκεφαλὴν ἀποτεμὼν καὶ ἀφελὼν τὸ διάδημαβασιλεὺς ἤδη γέγονα προσκυνούμενος ὑφἁπάντων οἱ βάρβαροι προσκυνείτωσανὑμῶν κατὰ τὸν Ἑλλήνων νόμον ἄρξω εἷςστρατηγὸς ὀνομαζόμενος ἐπὶ τούτοις ἄραἐννοεῖτε ὅσας μὲν πόλεις ἐπωνύμους ἐπἐμαυτοῦ οἰκιῶ ὅσας δὲ καὶ καθαιρήσωἑλὼν κατὰ κράτος αἳ ἂν ὑβρίσωσί τι ἐςτὴν ἀρχήν ἁπάντων δὲ μάλιστα Κυδίαντὸν πλούσιον μετελεύσομαι ὃς ὅμορος ὤνμοι ἐξέωσε τοῦ ἀγροῦ ἐπιβαίνων κατ ὀλί-γον ἐς τὸ εἴσω τῶν ὅρωνΛΥΚΙΝΟΣ Πέπαυσο ἤδη ὦ Σάμιππεκαιρὸς γὰρ σὲ ἤδη μὲν νενικηκότα τηλι-καύτην μάχην ἐν Βαβυλῶνι εὐωχεῖσθαι τὰἐπινίκια ndash ἑκστάδιος γὰρ οἶμαί σοι ἡ ἀρχή

47

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Εὖ ἐποίησαν ἡμεῖς δὲὁπότε ἐν τῷ βίῳ ἦμεν οὐδὲν τοιοῦτον ἐνε-νοοῦμεν περὶ ἀλλήλων οὔτε πώποτεηὐξάμην Ἀντισθένην ἀποθανεῖν ὡς κληρο-νομήσαιμι τῆς βακτηρίας αὐτοῦ ndash εἶχεν δὲπάνυ καρτερὰν ἐκ κοτίνου ποιησάμενος ndashοὔτε οἶμαι σὺ ὁ Κράτης ἐπεθύμεις κληρο-νομεῖν ἀποθανόντος ἐμοῦ τὰ κτήματα καὶτὸν πίθον καὶ τὴν πήραν χοίνικας δύο θέρ-μων ἔχουσανΚΡΑΤΗΣ Οὐδὲν γάρ μοι τούτων ἔδειἀλλ οὐδὲ σοί ὦ Διόγενες ἃ γὰρ ἐχρῆν σύτε Ἀντισθένους ἐκληρονόμησας καὶ ἐγὼσοῦ πολλῷ μείζω καὶ σεμνότερα τῆς Περ-σῶν ἀρχῆς ΔΙΟΓΕΝΗΣ Τίνα ταῦτα φῄςΚΡΑΤΗΣ Σοφίαν αὐτάρκειαν ἀλή-θειαν παρρησίαν ἐλευθερίανΔΙΟΓΕΝΗΣ Νὴ Δία μέμνημαι τοῦτονδιαδεξάμενος τὸν πλοῦτον παρὰ Ἀντι-σθένους καὶ σοὶ ἔτι πλείω καταλιπών

132

Λαμπίχου θανάτῳ καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ συ-νέχεται πρὸς τῶν γυναικῶν καὶ τὰ παιδίανεογνὰ ὄντα ὁμοίως κἀκεῖνα ὑπὸ τῶν παί-δων βάλλεται ἀφθόνοις τοῖς λίθοις ἄλλοιδὲ Διόφαντον τὸν ῥήτορα ἐπαινοῦσιν ἐν Σι-κυῶνι ἐπιταφίους λόγους διεξιόντα ἐπὶΚράτωνι τούτῳ καὶ νὴ Δία γε ἡ Δαμασίουμήτηρ κωκύουσα ἐξάρχει τοῦ θρήνου σὺνγυναιξὶν ἐπὶ τῷ Δαμασίᾳ σὲ δὲ οὐδείς ὦΜένιππε δακρύει καθ ἡσυχίαν δὲ κεῖσαιμόνοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐδαμῶς ἀλλ ἀκούσῃτῶν κυνῶν μετ ὀλίγον ὠρυομένων οἴκτι-στον ἐπ ἐμοὶ καὶ τῶν κοράκων τυπτο-μένων τοῖς πτεροῖς ὁπόταν συνελθόντεςθάπτωσί μεΕΡΜΗΣ Γεννάδας εἶ ὦ Μένιππε ἀλλἐπεὶ καταπεπλεύκαμεν ἡμεῖς ὑμεῖς μὲνἄπιτε πρὸς τὸ δικαστήριον εὐθεῖαν ἐκείνηνπροϊόντες ἐγὼ δὲ καὶ ὁ πορθμεὺς ἄλλουςμετελευσόμεθα

129

ndash Τιμόλαον δὲ ἐν τῷ μέρει εὔχεσθαι ὅπερἂν ἐθέλῃΣΑΜΙΠΠΟΣ Τί δ οὖν ὦ Λυκῖνε οἷάσοι ᾐτῆσθαι δοκῶΛΥΚΙΝΟΣ Παρὰ πολύ ὦ θαυμασιώτα-τε βασιλέων ἐπιπονώτερα καὶ βιαιότερατῶν Ἀδειμάντου παρ ὅσον ἐκεῖνος μὲνἐτρύφα διτάλαντα χρύσεα ἐκπώματα προ-πίνων τοῖς συμπόταις σὺ δὲ καὶ ἐτι-τρώσκου μονομαχῶν καὶ ἐδεδίεις καὶἐφρόντιζες νύκτωρ καὶ μεθ ἡμέραν οὐμόνον γάρ σοι τὰ παρὰ τῶν πολεμίων φο-βερὰ ἦν ἀλλὰ καὶ ἐπιβουλαὶ μυρίαι καὶφθόνος παρὰ τῶν συνόντων καὶ μῖσος καὶκολακεία φίλος δὲ οὐδεὶς ἀληθής ἀλλὰπρὸς τὸ δέος ἅπαντες ἢ πρὸς τὴν ἐλπίδαεὖνοι δοκοῦντες εἶναι ἀπόλαυσις μέν γεοὐδὲ ὄναρ τῶν ἡδέων ἀλλὰ δόξα μόνη καὶπορφυρὶς χρυσῷ ποικίλη καὶ ταινία λευκὴπερὶ τῷ μετώπῳ καὶ δορυφόροι προϊόντεςτὰ δ ἄλλα κάματος ἀφόρητος καὶ ἀηδία

48

ἑώρων ἄν καὶ τὰς πηγὰς δὲ τὰς Νείλουμόνος ἂν ἠπιστάμην καὶ ὅσον τῆς γῆς ἀοί-κητον καὶ εἴ τινες ἀντίποδες ἡμῖν οἰκοῦσιτὸ νότιον τῆς γῆς ἡμίτομον ἔχοντες ἔτι δὲκαὶ ἀστέρων φύσιν καὶ σελήνης καὶ αὐτοῦἡλίου ῥᾳδίως ἔγνων ἂν ἀπαθὴς ὢν τῷ πυρίκαὶ τὸ πάντων ἥδιστον αὐθημερὸν ἀγγε-ῖλαι ἐς Βαβυλῶνα τίς ἐνίκησεν Ὀλύμπιακαὶ ἀριστήσαντα εἰ τύχοι ἐν Συρίᾳ δει-πνῆσαι ἐν Ἰταλίᾳ εἰ δέ τις ἐχθρὸς εἴηἀμύνασθαι καὶ τοῦτον ἐκ τοῦ ἀφανοῦςπέτρον ἐμβαλόντα τῇ κεφαλῇ ὡς ἐπιτε-τρῖφθαι τὸ κρανίον τούς τε αὖ φίλους εὖποιεῖν ἐπιχέαντα κοιμωμένοις αὐτοῖς τὸχρυσίον καὶ μὴν εἴ τις ὑπερόπτης εἴη ἢ τύ-ραννος πλούσιος ὑβριστής ἀράμενος αὐτὸνὅσον ἐπὶ σταδίους εἴκοσιν ἀφῆκα φέρεσθαικατὰ τῶν κρημνῶν τοῖς παιδικοῖς δὲ ὁμι-λεῖν ἀκωλύτως ἂν ἐξῆν εἰσιόντα ἀθέατονκοιμίσαντα ἅπαντας ἄνευ ἐκείνων μόνωνοἷον δὲ κἀκεῖνο ἦν τοὺς πολεμοῦντας ἐπι-

53

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὐπλοεῖτε ὦ Ἑρμῆπροΐωμεν δὲ καὶ ἡμεῖς τί οὖν ἔτι καὶ μέλ-λετε δικασθῆναι δεήσει καὶ τὰς καταδί-κας φασὶν εἶναι βαρείας τροχοὺς καὶ λί-θους καὶ γῦπας δειχθήσεται δὲ ὁ ἑκάστουβίος

ΚΡΑΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ

ΚΡΑΤΗΣ Μοίριχον τὸν πλούσιον ἐγί-νωσκες ὦ Διόγενες τὸν πάνυ πλούσιοντὸν ἐκ Κορίνθου τὸν τὰς πολλὰς ὁλκάδαςἔχοντα οὗ ἀνεψιὸς Ἀριστέας πλούσιος καὶαὐτὸς ὤν τὸ Ὁμηρικὸν ἐκεῖνο εἰώθει ἐπι-λέγειν rsquoἤ μ ἀνάειρ ἢ ἐγὼ σέrsquoΔΙΟΓΕΝΗΣ Τίνος ἕνεκα ὦ ΚράτηςΚΡΑΤΗΣ Ἐθεράπευον ἀλλήλους τοῦκλήρου ἕνεκα ἑκάτερος ἡλικιῶται ὄντεςκαὶ τὰς διαθήκας εἰς τὸ φανερὸν ἐτίθεντοἈριστέαν μὲν ὁ Μοίριχος εἰ προαποθάνοι

130

δεσπότην ἀφιεὶς τῶν ἑαυτοῦ πάντων Μοί-ριχον δὲ ὁ Ἀριστέας εἰ προαπέλθοι αὐτοῦταῦτα μὲν ἐγέγραπτο οἱ δὲ ἐθεράπευονὑπερβαλλόμενοι ἀλλήλους τῇ κολακείᾳκαὶ οἱ μάντεις εἴτε ἀπὸ τῶν ἄστρων τεκ-μαιρόμενοι τὸ μέλλον εἴτε ἀπὸ τῶν ὀνει-ράτων ὥς γε Χαλδαίων παῖδες ἀλλὰ καὶ ὁΠύθιος αὐτὸς ἄρτι μὲν Ἀριστέᾳ παρεῖχε τὸκράτος ἄρτι δὲ Μοιρίχῳ καὶ τὰ τάλανταποτὲ μὲν ἐπὶ τοῦτον νῦν δ ἐπ ἐκεῖνον ἔρ-ρεπεΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί οὖν πέρας ἐγένετο ὦΚράτης ἀκοῦσαι γὰρ ἄξιονΚΡΑΤΗΣ Ἄμφω τεθνᾶσιν ἐπὶ μιᾶςἡμέρας οἱ δὲ κλῆροι εἰς Εὐνόμιον καὶΘρασυκλέα περιῆλθον ἄμφω συγγενεῖςὄντας οὐδὲ πώποτε προμαντευομένουςοὕτω γενέσθαι ταῦτα διαπλέοντες γὰρ ἀπὸΣικυῶνος εἰς Κίρραν κατὰ μέσον τὸν πόρονπλαγίῳ περιπεσόντες τῷ Ἰάπυγι ἀνε-τράπησαν

131

τὰς καὶ τὰ μειράκια ἐπιμεμηνέναι μοι καὶεὐδαίμονα εἶναι δοκεῖν εἴ τινα καὶ μόνονπροσβλέψαιμι αὐτῶν εἰ δ ὑπερορῴηνκἀκεῖνα ὑπὸ λύπης ἀπολλύσθω καὶ ὅλωςὑπὲρ τὸν Ὑάκινθον ἢ Ὕλαν ἢ Φάωνα τὸνΧῖον εἶναί με καὶ ταῦτα πάντα ἔχειν μὴὀλιγοχρόνιον ὄντα μηδὲ κατὰ μέτρονζῶντα τῆς ἀνθρωπίνης βιοτῆς ἀλλ ἔτη χί-λια νέον ἐκ νέου γιγνόμενον διαβιῶναιἀμφὶ τὰ ἑπτακαίδεκα ἔτη ἀεὶ ἀποδυόμενοντὸ γῆρας ὥσπερ οἱ ὄφεις οὐδὲν γὰρ δεήσειμε ταῦτα ἔχοντα πάντα γὰρ ἐμὰ ἦν ἂν τὰτῶν ἄλλων ἐς ὅσον ἀνοίγειν τε τὰς θύραςἐδυνάμην καὶ κοιμίζειν τοὺς φύλακας καὶἀθέατος εἶναι εἰσιών εἰ δέ τι ἐν Ἰνδοῖς ἢὙπερβορέοις θέαμα παράδοξον ἢ κτῆματίμιον ἢ ὅσα ἐμφαγεῖν ἢ πιεῖν ἡδέα οὐ με-ταστειλάμενος ἀλλ αὐτὸς ἐπιπετόμενοςἀπέλαυον ἁπάντων ἐς κόρον καὶ ἐπεὶ γρὺψὑπόπτερον θηρίον ἢ φοῖνιξ ὄρνεον ἐν Ἰνδοῖςἀθέατον τοῖς ἄλλοις ἐγὼ δὲ καὶ τοῦτο

52

πολλή καὶ ἢ χρηματίζειν δεῖ τοῖς παρὰτῶν πολεμίων ἥκουσιν ἢ δικάζειν ἢ κατα-πέμπειν τοῖς ὑπηκόοις ἐπιτάγματα καὶἤτοι ἀφέστηκέ τι ἔθνος ἢ ἐπελαύνουσί τι-νες τῶν ἔξω τῆς ἀρχῆς δεδιέναι οὖν δεῖπάντα καὶ ὑφορᾶσθαι καὶ ὅλως ὑπὸπάντων μᾶλλον ἢ ὑπὸ σεαυτοῦ εὐδαιμονί-ζεσθαι καὶ γὰρ οὖν καὶ τόδε πῶς οὐ ταπει-νόν ὅτι καὶ νοσεῖς τὰ ὅμοια τοῖς ἰδιώταιςκαὶ ὁ πυρετὸς οὐ διαγιγνώσκει σε βασιλέαὄντα οὐδ ὁ θάνατος δέδιε τοὺς δορυ-φόρους ἀλλ ἐπιστάς ὁπόταν αὐτῷ δοκῇἄγει οἰμώζοντα οὐκ αἰδούμενος τὸ διάδη-μα σὺ δὲ ὁ οὕτως ὑψηλὸς καταπεσὼνἀνάσπαστος ἐκ τοῦ βασιλείου θρόνου τὴναὐτὴν ὁδὸν ἄπει τοῖς πολλοῖς ἰσότιμοςἐλαυνόμενος ἐν τῇ ἀγέλῃ τῶν νεκρῶνχῶμα ὑψηλὸν ὑπὲρ γῆς καὶ στήλην μακρὰνἢ πυραμίδα εὔγραμμον τὰς γωνίας ἀπολι-πών ἐκπρόθεσμα καὶ ἀνεπαίσθητα φιλοτι-μήματα εἰκόνες δὲ ἐκεῖναι καὶ νεῴ οὓς

49

τῇ ἀποβάσει ἀπέθανον ὑπὸ τοῦ Ἕκτοροςὁ οὖν ἔρως τῆς γυναικὸς οὐ μετρίως ἀπο-κναίει με ὦ δέσποτα καὶ βούλομαι κἂνπρὸς ὀλίγον ὀφθεὶς αὐτῇ καταβῆναι πάλινΠΛΟΥΤΩΝ Οὐκ ἔπιες ὦ Πρωτεσί-λαε τὸ Λήθης ὕδωρΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Καὶ μάλα ὦ δέσπο-τα τὸ δὲ πρᾶγμα ὑπέρογκον ἦνΠΛΟΥΤΩΝ Οὐκοῦν περίμεινον ἀφίξε-ται γὰρ κἀκείνη ποτὲ καὶ οὐδὲ σὲ ἀνελθεῖνδεήσειΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀλλ οὐ φέρω τὴνδιατριβήν ὦ Πλούτων ἠράσθης δὲ καὶαὐτὸς ἤδη καὶ οἶσθα οἷον τὸ ἐρᾶν ἐστινΠΛΟΥΤΩΝ Εἶτα τί σε ὀνήσει μίανἡμέραν ἀναβιῶναι μετ ὀλίγον τὰ αὐτὰ ὀδυ-ρόμενονΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Οἶμαι πείσειν κἀκεί-νην ἀκολουθεῖν παρ ὑμᾶς ὥστε ἀνθ ἑνὸςδύο νεκροὺς λήψῃ μετ ὀλίγονΠΛΟΥΤΩΝ Οὐ θέμις γενέσθαι ταῦτα

160

ΑΙΑΝΤΟΣ ΚΑΙ ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΟΣ

ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Εἰ σὺ μανείς ὦ Αἶανσεαυτὸν ἐφόνευσας ἐμέλλησας δὲ καὶ ἡμᾶςἅπαντας τί αἰτιᾷ τὸν Ὀδυσσέα καὶ πρῴηνοὔτε προσέβλεψας αὐτόν ὁπότε ἧκεν μα-ντευσόμενος οὔτε προσειπεῖν ἠξίωσας ἄν-δρα συστρατιώτην καὶ ἑταῖρον ἀλλ ὑπερο-πτικῶς μεγάλα βαίνων παρῆλθεςΑΙΑΣ Εἰκότως ὦ Ἀγάμεμνον αὐτὸςγοῦν μοι τῆς μανίας αἴτιος κατέστη μόνοςἀντεξετασθεὶς ἐπὶ τοῖς ὅπλοιςΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Ἠξίους δὲ ἀναντα-γώνιστος εἶναι καὶ ἀκονιτὶ κρατεῖνἁπάντωνΑΙΑΣ Ναί τά γε τοιαῦτα οἰκεία γάρμοι ἦν ἡ πανοπλία τοῦ ἀνεψιοῦ γε οὖσακαὶ ὑμεῖς οἱ ἄλλοι πολὺ ἀμείνους ὄντεςἀπείπασθε τὸν ἀγῶνα καὶ παρεχωρήσατέμοι τῶν ἄθλων ὁ δὲ Λαέρτου ὃν ἐγὼ πολ-λάκις ἔσωσα κινδυνεύοντα κατακεκόφθαι

141

ἀνιστᾶσιν αἱ πόλεις θεραπεύουσαι καὶ τὸμέγα ὄνομα πάντα κατ ὀλίγον ὑπορρεῖ καὶἄπεισιν ἀμελούμενα ἢν δὲ καὶ ὅτι μάλισταἐπὶ πλεῖστον παραμείνῃ τίς ἔτι ἀπόλαυσιςἀναισθήτῳ αὐτῷ γενομένῳ ὁρᾷς οἷα μὲνἔτι ζῶν ἕξεις πράγματα δεδιὼς καὶ φροντί-ζων καὶ κάμνων οἷα δὲ καὶ μετὰ τὴν ἀπαλ-λαγὴν ἔσται Ἀλλ ἤδη σὸν αἰτεῖν ὦ Τιμόλαε καὶ ὅπωςὑπερβαλῇ τούτους ὥσπερ εἰκὸς ἄνδρα συ-νετὸν καὶ πράγμασιν χρῆσθαι εἰδόταΤΙΜΟΛΑΟΣ Σκόπει γοῦν ὦ Λυκῖνε εἴτι ἐπιλήψιμον εὔξομαι καὶ ὅ τι ἂν εὐθῦναίτις δυνηθείη χρυσὸν μὲν οὖν καὶ θησαυρο-ὺς καὶ μεδίμνους νομίσματος ἢ βασιλείαςκαὶ πολέμους καὶ δείματα ὑπὲρ τῆς ἀρχῆςεἰκότως διέβαλες οὐκ αἰτήσομαι ἀβέβαιαγὰρ ταῦτά γε καὶ πολλὰς τὰς ἐπιβουλὰςἔχοντα καὶ πλέον τοῦ ἡδέος τὸ ἀνιαρὸν ἐναὐτοῖς ἦν ἐγὼ δὲ βούλομαι τὸν Ἑρμῆνἐντυχόντα μοι δοῦναι δακτυλίους τινὰς

50

τοιούτους τὴν δύναμιν ἕνα μὲν ὥστε ἀεὶἐρρῶσθαι καὶ ὑγιαίνειν τὸ σῶμα καὶ ἄτρω-τον εἶναι καὶ ἀπαθῆ ἕτερον δὲ ὡς μὴὁρᾶσθαι τὸν περιθέμενον οἷος ἦν ὁ τοῦ Γύ-γου τὸν δέ τινα ὡς ἰσχύειν ὑπὲρ ἄνδραςμυρίους καὶ ὅ τι ἂν ἄχθος ἅμα μυρίοι κι-νῆσαι μόλις δύναιντο τοῦτο ἐμὲ ῥᾳδίωςμόνον ἀνατίθεσθαι ἔτι δὲ καὶ πέτεσθαιπολὺ ἀπὸ τῆς γῆς ἀρθέντα καὶ πρὸς τοῦτοεἶναί μοι δακτύλιόν τινα καὶ μὴν καὶ ἐςὕπνον κατασπᾶν ὁπόσους ἂν ἐθέλω καὶἅπασαν θύραν προσιόντι μοι ἀνοίγεσθαιχαλωμένου τοῦ κλείθρου καὶ τοῦ μοχλοῦἀφαιρουμένου ταῦτα ἀμφότερα εἷς δακτύ-λιος δυνάσθω τὸ δὲ μέγιστον ἄλλος τιςἔστω ἐπὶ πᾶσιν ὁ ἥδιστος ὡς ἐράσμιονεἶναί με περιθέμενον παισὶ τοῖς ὡραίοιςκαὶ γυναιξὶ καὶ δήμοις ὅλοις καὶ μηδέναεἶναι ἀνέραστον καὶ ὅτῳ μὴ ποθεινότατοςἐγὼ καὶ ἀνὰ στόμα ὥστε πολλὰς γυναῖκαςοὐ φερούσας τὸν ἔρωτα καὶ ἀναρτᾶν ἑαυ-

51

ὑπὸ τῶν Φρυγῶν ἀμείνων ἠξίου εἶναι καὶἐπιτηδειότερος ἔχειν τὰ ὅπλα ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Αἰτιῶ τοιγαροῦν ὦγενναῖε τὴν Θέτιν ἣ δέον σοὶ τὴν κληρο-νομίαν τῶν ὅπλων παραδοῦναι συγγενεῖ γεὄντι φέρουσα ἐς τὸ κοινὸν κατέθετο αὐτάΑΙΑΣ Οὔκ ἀλλὰ τὸν Ὀδυσσέα ὃςἀντεποιήθη μόνοςΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Συγγνώμη ὦ Αἶαν εἰἄνθρωπος ὢν ὠρέχθη δόξης ἡδίστου πράγ-ματος ὑπὲρ οὗ καὶ ἡμῶν ἕκαστος κινδυ-νεύειν ὑπέμενεν ἐπεὶ καὶ ἐκράτησέ σου καὶταῦτα ἐπὶ Τρωσὶ δικασταῖςΑΙΑΣ Οἶδα ἐγώ ἥτις μου κατεδίκασενἀλλ οὐ θέμις λέγειν τι περὶ τῶν θεῶν τὸνδ οὖν Ὀδυσσέα μὴ οὐχὶ μισεῖν οὐκ ἂν δυ-ναίμην ὦ Ἀγάμεμνον οὐδ εἰ αὐτή μοι ἡἈθηνᾶ τοῦτο ἐπιτάττοι

142

ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ ΚΑΙΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ

ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ὦ δέσποτα καὶ βασι-λεῦ καὶ ἡμέτερε Ζεῦ καὶ σὺ Δήμητρος θύ-γατερ μὴ ὑπερίδητε δέησιν ἐρωτικήνΠΛΟΥΤΩΝ Σὺ δὲ τίνων δέῃ παρἡμῶν ἢ τίς ὢν τυγχάνειςΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εἰμὶ μὲν Πρωτεσίλα-ος ὁ Ἰφίκλου Φυλάκιος συστρατιώτης τῶνἈχαιῶν καὶ πρῶτος ἀποθανὼν τῶν ἐπἸλίῳ δέομαι δὲ ἀφεθεὶς πρὸς ὀλίγον ἀνα-βιῶναι πάλινΠΛΟΥΤΩΝ Τοῦτον μὲν τὸν ἔρωτα ὦΠρωτεσίλαε πάντες νεκροὶ ἐρῶσιν πλὴνοὐδεὶς ἂν αὐτῶν τύχοιΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀλλ οὐ τοῦ ζῆνἈϊδωνεῦ ἐρῶ ἔγωγε τῆς γυναικὸς δέ ἣννεόγαμον ἔτι ἐν τῷ θαλάμῳ καταλιπὼνᾠχόμην ἀποπλέων εἶτα ὁ κακοδαίμων ἐν

159

πιεῖν οὐ γὰρ σῶμα ἔχεις ἀλλ ἐκεῖνο μὲνἐν Λυδίᾳ που τέθαπται ὅπερ καὶ πεινῆνκαὶ διψῆν ἐδύνατο σὺ δὲ ἡ ψυχὴ πῶς ἂνἔτι ἢ διψῴης ἢ πίοιςΤΑΝΤΑΛΟΣ Τοῦτ αὐτὸ ἡ κόλασίςἐστι τὸ διψῆν τὴν ψυχὴν ὡς σῶμα οὖσανΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ τοῦτο μὲν οὕτωςπιστεύσομεν ἐπεὶ φῂς κολάζεσθαι τῷ δί-ψει τί δ οὖν σοι τὸ δεινὸν ἔσται ἢ δέδιαςμὴ ἐνδείᾳ τοῦ ποτοῦ ἀποθάνῃς οὐχ ὁρῶγὰρ ἄλλον ᾅδην μετὰ τοῦτον ἢ θάνατονἐντεῦθεν εἰς ἕτερον τόπονΤΑΝΤΑΛΟΣ Ὀρθῶς μὲν λέγεις καὶτοῦτο δ οὖν μέρος τῆς καταδίκης τὸ ἐπι-θυμεῖν πιεῖν μηδὲν δεόμενονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ληρεῖς ὦ Τάνταλε καὶὡς ἀληθῶς ποτοῦ δεῖσθαι δοκεῖς ἀκράτουγε ἐλλεβόρου νὴ Δία ὅστις τοὐναντίον τοῖςὑπὸ τῶν λυττώντων κυνῶν δεδηγμένοιςπέπονθας οὐ τὸ ὕδωρ ἀλλὰ τὴν δίψαν πεφο-βημένος

80

τούτωνΔΙΟΓΕΝΗΣ Βούλει καὶ πρὸς αὐτοὺςἐκείνους ἐντείλωμαί τι τοὺς φιλοσόφουςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Λέγε οὐ βαρὺ γὰροὐδὲ τοῦτοΔΙΟΓΕΝΗΣ Τὸ μὲν ὅλον παύσασθαιαὐτοῖς παρεγγύα ληροῦσι καὶ περὶ τῶνὅλων ἐρίζουσιν καὶ κέρατα φύουσιν ἀλλή-λοις καὶ κροκοδείλους ποιοῦσι καὶ τὰ τοια-ῦτα ἄπορα ἐρωτᾶν διδάσκουσι τὸν νοῦνΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ἀλλὰ ἐμὲ ἀμαθῆ καὶἀπαίδευτον εἶναι φάσκουσι κατηγοροῦντατῆς σοφίας αὐτῶν ΔΙΟΓΕΝΗΣ Σὺ δὲ οἰμώζειν αὐτοὺςπαρ ἐμοῦ λέγεΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Καὶ ταῦτα ὦ Διόγε-νες ἀπαγγελῶΔΙΟΓΕΝΗΣ Τοῖς πλουσίοις δ ὦ φίλ-τατον Πολυδεύκιον ἀπάγγελλε ταῦτα παρἡμῶν τί ὦ μάταιοι τὸν χρυσὸν φυλάττε-τε τί δὲ τιμωρεῖσθε ἑαυτοὺς λογιζόμενοι

61

ἦνΑΙΑΚΟΣ Ἐγώ σοι καὶ περὶ τοῦ Ἔρω-τος ἀποκρινοῦμαι τὰ δίκαια φήσει γὰραὐτὸς μὲν τοῦ ἐρᾶν τῷ Πάριδι ἴσως γεγε-νῆσθαι αἴτιος τοῦ θανάτου δέ σοι οὐδέναἄλλον ὦ Πρωτεσίλαε ἢ σεαυτόν ὃς ἐκλα-θόμενος τῆς νεογάμου γυναικός ἐπεὶ προ-σεφέρεσθε τῇ Τρῳάδι οὕτως φιλοκινδύνωςκαὶ ἀπονενοημένως προεπήδησας τῶν ἄλ-λων δόξης ἐρασθείς δι ἣν πρῶτος ἐν τῇἀποβάσει ἀπέθανεςΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Οὐκοῦν καὶ ὑπὲρἐμαυτοῦ σοι ὦ Αἰακέ ἀποκρινοῦμαι δι-καιότερα οὐ γὰρ ἐγὼ τούτων αἴτιος ἀλλὰἡ Μοῖρα καὶ τὸ ἐξ ἀρχῆς οὕτως ἐπικε-κλῶσθαιΑΙΑΚΟΣ Ὀρθῶς τί οὖν τούτους αἰτιᾷ

158

ΜΙΝΩΟΣ ΚΑΙ ΣΩΣΤΡΑΤΟΥ

ΜΙΝΩΣ Ὁ μὲν λῃστὴς οὑτοσὶ Σώστρα-τος εἰς τὸν Πυριφλεγέθοντα ἐμβεβλήσθωὁ δὲ ἱερόσυλος ὑπὸ τῆς Χιμαίρας διασπα-σθήτω ὁ δὲ τύραννος ὦ Ἑρμῆ παρὰ τὸνΤιτυὸν ἀποταθεὶς ὑπὸ τῶν γυπῶν καὶαὐτὸς κειρέσθω τὸ ἧπαρ ὑμεῖς δὲ οἱ ἀγα-θοὶ ἄπιτε κατὰ τάχος εἰς τὸ Ἠλύσιον πεδί-ον καὶ τὰς μακάρων νήσους κατοικεῖτεἀνθ ὧν δίκαια ἐποιεῖτε παρὰ τὸν βίονΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ἄκουσον ὦ Μίνως εἴσοι δίκαια δόξω λέγεινΜΙΝΩΣ Νῦν ἀκούσω αὖθις οὐ γὰρ ἐξε-λήλεγξαι ὦ Σώστρατε πονηρὸς ὢν καὶ το-σούτους ἀπεκτονώςΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ἐλήλεγμαι μέν ἀλλὅρα εἰ δικαίως κολασθήσομαιΜΙΝΩΣ Καὶ πάνυ εἴ γε ἀποτίνειν τὴνἀξίαν δίκαιονΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ὅμως ἀπόκριναί μοι ὦ

143

τοὺς τόκους καὶ τάλαντα ἐπὶ ταλάντοις συ-ντιθέντες οὓς χρὴ ἕνα ὀβολὸν ἔχονταςἥκειν μετ ὀλίγονΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Εἰρήσεται καὶ ταῦταπρὸς ἐκείνουςΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλὰ καὶ τοῖς καλοῖς τεκαὶ ἰσχυροῖς λέγε Μεγίλλῳ τε τῷ Κοριν-θίῳ καὶ Δαμοξένῳ τῷ παλαιστῇ ὅτι παρἡμῖν οὔτε ἡ ξανθὴ κόμη οὔτε τὰ χαροπὰ ἢμέλανα ὄμματα ἢ ἐρύθημα ἐπὶ τοῦ προ-σώπου ἔτι ἔστιν ἢ νεῦρα εὔτονα ἢ ὦμοικαρτεροί ἀλλὰ πάντα μία ἡμῖν κόνιςφασί κρανία γυμνὰ τοῦ κάλλουςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Οὐ χαλεπὸν οὐδὲ τα-ῦτα εἰπεῖν πρὸς τοὺς καλοὺς καὶ ἰσχυρούςΔΙΟΓΕΝΗΣ Καὶ τοῖς πένησιν ὦΛάκων ndash πολλοὶ δ εἰσὶ καὶ ἀχθόμενοι τῷπράγματι καὶ οἰκτείροντες τὴν ἀπορίαν ndashλέγε μήτε δακρύειν μήτε οἰμώζειν διηγη-σάμενος τὴν ἐνταῦθα ἰσοτιμίαν καὶ ὅτιὄψονται τοὺς ἐκεῖ πλουσίους οὐδὲν ἀμεί-

62

νά ὦ Αἰακέ

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΤΑΝΤΑΛΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Τί κλάεις ὦ Τάνταλε ἢτί σεαυτὸν ὀδύρῃ ἐπὶ τῇ λίμνῃ ἑστώςΤΑΝΤΑΛΟΣ Ὅτι ὦ Μένιππεἀπόλωλα ὑπὸ τοῦ δίψουςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὕτως ἀργὸς εἶ ὡς μὴἐπικύψας πιεῖν ἢ καὶ νὴ Δί ἀρυσάμενοςκοίλῃ τῇ χειρίΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲν ὄφελος εἰ ἐπικύ-ψαιμι φεύγει γὰρ τὸ ὕδωρ ἐπειδὰν προ-σιόντα αἴσθηταί με ἢν δέ ποτε καὶ ἀρύσω-μαι καὶ προσενέγκω τῷ στόματι οὐ φθάνωβρέξας ἄκρον τὸ χεῖλος καὶ διὰ τῶν δα-κτύλων διαρρυὲν οὐκ οἶδ ὅπως αὖθις ἀπο-λείπει ξηρὰν τὴν χεῖρά μοιΜΕΝΙΠΠΟΣ Τεράστιόν τι πάσχεις ὦΤάνταλε ἀτὰρ εἰπέ μοι τί δαὶ καὶ δέῃ τοῦ

79

Μίνως βραχὺ γάρ τι ἐρήσομαί σεΜΙΝΩΣ Λέγε μὴ μακρὰ μόνον ὡς καὶτοὺς ἄλλους διακρίνωμεν ἤδηΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ὁπόσα ἔπραττον ἐν τῷβίῳ πότερα ἑκὼν ἔπραττον ἢ ἐπεκέκλω-στό μοι ὑπὸ τῆς ΜοίραςΜΙΝΩΣ Ὑπὸ τῆς Μοίρας δηλαδή ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Οὐκοῦν καὶ οἱ χρηστοὶἅπαντες καὶ οἱ πονηροὶ δοκοῦντες ἡμεῖςἐκείνῃ ὑπηρετοῦντες ταῦτα ἐδρῶμενΜΙΝΩΣ Ναί τῇ Κλωθοῖ ἣ ἑκάστῳἐπέταξε γεννηθέντι τὰ πρακτέαΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Εἰ τοίνυν ἀναγκασθείςτις ὑπ ἄλλου φονεύσειέν τινα οὐ δυνάμενοςἀντιλέγειν ἐκείνῳ βιαζομένῳ οἷον δήμιοςἢ δορυφόρος ὁ μὲν δικαστῇ πεισθείς ὁ δὲτυράννῳ τίνα αἰτιάσῃ τοῦ φόνουΜΙΝΩΣ Δῆλον ὡς τὸν δικαστὴν ἢ τὸντύραννον ἐπεὶ οὐδὲ τὸ ξίφος αὐτό ὑπηρε-τεῖ γὰρ ὄργανον ὂν τοῦτο πρὸς τὸν θυμὸντῷ πρώτῳ παρασχόντι τὴν αἰτίαν

144

Τροίαν ἤγαγενΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εὖ λέγεις ἐκεῖνόνμοι αἰτιατέονΜΕΝΕΛΑΟΣ Οὐκ ἐμέ ὦ βέλτιστεἀλλὰ δικαιότερον τὸν Πάριν ὃς ἐμοῦ τοῦξένου τὴν γυναῖκα παρὰ πάντα τὰ δίκαιαᾤχετο ἁρπάσας οὗτος γὰρ οὐχ ὑπὸ σοῦμόνου ἀλλ ὑπὸ πάντων Ἑλλήνων τε καὶβαρβάρων ἄξιος ἄγχεσθαι τοσούτοις θα-νάτου αἴτιος γεγενημένος ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἄμεινον οὕτω σὲτοιγαροῦν ὦ Δύσπαρι οὐκ ἀφήσω ποτὲἀπὸ τῶν χειρῶνΠΑΡΙΣ Ἄδικα ποιῶν ὦ Πρωτεσίλαεκαὶ ταῦτα ὁμότεχνον ὄντα σοι ἐρωτικὸςγὰρ καὶ αὐτός εἰμι καὶ τῷ αὐτῷ θεῷ κα-τέσχημαι οἶσθα δὲ ὡς ἀκούσιόν τί ἐστινκαί τις ἡμᾶς δαίμων ἄγει ἔνθα ἂν ἐθέλῃκαὶ ἀδύνατόν ἐστιν ἀντιτάττεσθαι αὐτῷΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εὖ λέγεις εἴθε οὖνμοι τὸν Ἔρωτα ἐνταῦθα λαβεῖν δυνατὸν

157

ΣΩΚΡΑΤΗΣ Καὶ αὐτὸς ἔφασκον ταῦταπρὸς αὐτούς οἱ δὲ εἰρωνείαν τὸ πρᾶγμαᾤοντο εἶναιΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δέ εἰσιν οὗτοι οἱπερὶ σέΣΩΚΡΑΤΗΣ Χαρμίδης ὦ Μένιππεκαὶ Φαῖδρος καὶ ὁ τοῦ ΚλεινίουΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε ὦ Σώκρατες ὅτικἀνταῦθα μέτει τὴν σεαυτοῦ τέχνην καὶοὐκ ὀλιγωρεῖς τῶν καλῶνΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί γὰρ ἂν ἥδιον ἄλλοπράττοιμι ἀλλὰ πλησίον ἡμῶν κατάκεισοεἰ δοκεῖΜΕΝΙΠΠΟΣ Μὰ Δί ἐπεὶ παρὰ τὸνΚροῖσον καὶ τὸν Σαρδανάπαλλον ἄπειμιπλησίον οἰκήσων αὐτῶν ἔοικα γοῦν οὐκὀλίγα γελάσεσθαι οἰμωζόντων ἀκούων ΑΙΑΚΟΣ Κἀγὼ ἤδη ἄπειμι μὴ καί τιςἡμᾶς νεκρὸς λάθῃ διαφυγών τὰ πολλὰ δεἰσαῦθις ὄψει ὦ ΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἄπιθι καὶ ταυτὶ γὰρ ἱκα-

78

νους αὑτῶν καὶ Λακεδαιμονίοις δὲ τοῖςσοῖς ταῦτα εἰ δοκεῖ παρ ἐμοῦ ἐπιτίμησονλέγων ἐκλελύσθαι αὐτούςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Μηδέν ὦ Διόγενεςπερὶ Λακεδαιμονίων λέγε οὐ γὰρ ἀνέξομαίγε ἃ δὲ πρὸς τοὺς ἄλλους ἔφησθα ἀπαγγε-λῶΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐάσωμεν τούτους ἐπείσοι δοκεῖ σὺ δὲ οἷς προεῖπον ἀπένεγκονπαρ ἐμοῦ τοὺς λόγους

ΧΑΡΩΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΧΑΡΩΝ Ἀπόδος ὦ κατάρατε τὰ πορ-θμεῖαΜΕΝΙΠΠΟΣ Βόα εἰ τοῦτό σοι ὦΧάρων ἥδιονΧΑΡΩΝ Ἀπόδος φημί ἀνθ ὧν σε διε-πορθμεύσαμενΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκ ἂν λάβοις παρὰ τοῦ

63

ΑΧΙΛΛΕΥΣ Ἑταιρικὴ μὲν ἡ παραίνε-σις ἐμὲ δὲ οὐκ οἶδ ὅπως ἡ μνήμη τῶνπαρὰ τὸν βίον ἀνιᾷ οἶμαι δὲ καὶ ὑμῶν ἕκα-στον εἰ δὲ μὴ ὁμολογεῖτε ταύτῃ χείρουςἐστὲ καθ ἡσυχίαν αὐτὸ πάσχοντες ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Οὔκ ἀλλ ἀμείνους ὦἈχιλλεῦ τὸ γὰρ ἀνωφελὲς τοῦ λέγεινὁρῶμεν σιωπᾶν γὰρ καὶ φέρειν καὶ ἀνέχε-σθαι δέδοκται ἡμῖν μὴ καὶ γέλωτα ὄφλω-μεν ὥσπερ σὺ τοιαῦτα εὐχόμενος

ΑΙΑΚΟΥ ΚΑΙ ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ

ΑΙΑΚΟΣ Τί ἄγχεις ὦ Πρωτεσίλαετὴν Ἑλένην προσπεσώνΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ὅτι διὰ ταύτην ὦΑἰακέ ἀπέθανον ἡμιτελῆ μὲν τὸν δόμονκαταλιπών χήραν τε νεόγαμον γυναῖκαΑΙΑΚΟΣ Αἰτιῶ τοίνυν τὸν Μενέλαονὅστις ὑμᾶς ὑπὲρ τοιαύτης γυναικὸς ἐπὶ

156

ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Εὖ γε ὦ Μίνως ὅτι καὶἐπιδαψιλεύῃ τῷ παραδείγματι ἢν δέ τιςἀποστείλαντος τοῦ δεσπότου ἥκῃ αὐτὸςχρυσὸν ἢ ἄργυρον κομίζων τίνι τὴν χάρινἰστέον ἢ τίνα εὐεργέτην ἀναγραπτέονΜΙΝΩΣ Τὸν πέμψαντα ὦ Σώστρατεδιάκονος γὰρ ὁ κομίσας ἦν ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Οὐκοῦν ὁρᾷς πῶς ἄδικαποιεῖς κολάζων ἡμᾶς ὑπηρέτας γενομένουςὧν ἡ Κλωθὼ προσέταττεν καὶ τούτους τι-μήσας τοὺς διακονησαμένους ἀλλοτρίοιςἀγαθοῖς οὐ γὰρ δὴ ἐκεῖνό γε εἰπεῖν ἔχοιτις ὡς ἀντιλέγειν δυνατὸν ἦν τοῖς μετὰπάσης ἀνάγκης προστεταγμένοιςΜΙΝΩΣ Ὦ Σώστρατε πολλὰ ἴδοις ἂνκαὶ ἄλλα οὐ κατὰ λόγον γιγνόμενα εἰἀκριβῶς ἐξετάζοις πλὴν ἀλλὰ σὺ τοῦτοἀπολαύσεις τῆς ἐπερωτήσεως διότι οὐλῃστὴς μόνον ἀλλὰ καὶ σοφιστής τις εἶναιδοκεῖς ἀπόλυσον αὐτόν ὦ Ἑρμῆ καὶ μη-κέτι κολαζέσθω ὅρα δὲ μὴ καὶ τοὺς ἄλ-

145

μὴ ἔχοντοςΧΑΡΩΝ Ἔστι δέ τις ὀβολὸν μὴ ἔχων ΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἰ μὲν καὶ ἄλλος τις οὐκοἶδα ἐγὼ δ οὐκ ἔχωΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄγξω σε νὴ τὸν Πλού-τωνα ὦ μιαρέ ἢν μὴ ἀποδῷςΜΕΝΙΠΠΟΣ Κἀγὼ τῷ ξύλῳ σου πα-τάξας διαλύσω τὸ κρανίονΧΑΡΩΝ Μάτην οὖν ἔσῃ πεπλευκὼς το-σοῦτον πλοῦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὁ Ἑρμῆς ὑπὲρ ἐμοῦ σοιἀποδότω ὅς με παρέδωκέ σοιΕΡΜΗΣ Νὴ Δί ὀναίμην γε εἰ μέλλωκαὶ ὑπερεκτίνειν τῶν νεκρῶνΧΑΡΩΝ Οὐκ ἀποστήσομαί σουΜΕΝΙΠΠΟΣ Τούτου γε ἕνεκα νεωλκή-σας τὸ πορθμεῖον παράμενε πλὴν ἀλλ ὅ γεμὴ ἔχω πῶς ἂν λάβοιςΧΑΡΩΝ Σὺ δ οὐκ ᾔδεις κομίζειν δέονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤιδειν μέν οὐκ εἶχον δέτί οὖν ἐχρῆν διὰ τοῦτο μὴ ἀποθανεῖν

64

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ τοῦτο ὅμοιον σιμοὶγὰρ ἅπαντεςΣΩΚΡΑΤΗΣ Ἐμὲ ζητεῖς ὦ ΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μάλα ὦ ΣώκρατεςΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί τὰ ἐν ἈθήναιςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πολλοὶ τῶν νέων φιλοσο-φεῖν λέγουσι καὶ τά γε σχήματα αὐτὰ καὶτὰ βαδίσματα εἰ θεάσαιτό τις ἄκροι φι-λόσοφοιΣΩΚΡΑΤΗΣ Μάλα πολλοὺς ἑώρακαΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ ἑώρακας οἶμαιοἷος ἧκε παρὰ σοὶ Ἀρίστιππος ἢ Πλάτωναὐτός ὁ μὲν ἀποπνέων μύρον ὁ δὲ τοὺς ἐνΣικελίᾳ τυράννους θεραπεύειν ἐκμαθών ΣΩΚΡΑΤΗΣ Περὶ ἐμοῦ δὲ τί φρονο-ῦσινΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὐδαίμων ὦ Σώκρατεςἄνθρωπος εἶ τά γε τοιαῦτα πάντες γοῦν σεθαυμάσιον οἴονται ἄνδρα γεγενῆσθαι καὶπάντα ἐγνωκέναι καὶ ταῦτα ndash οἶμαι γὰρτἀληθῆ λέγειν ndash οὐδὲν εἰδότα

77

λους νεκροὺς τὰ ὅμοια ἐρωτᾶν διδάξῃς

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΑΝΝΙΒΟΥ ΜΙΝΩΟΣ ΚΑΙ ΣΚΙΠΙΩΝΟΣ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐμὲ δεῖ προκεκρίσθαισου ὦ Λίβυ ἀμείνων γάρ εἰμιΑΝΝΙΒΑΣ Οὐ μὲν οὖν ἀλλ ἐμέΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκοῦν ὁ Μίνως δικα-σάτω ΜΙΝΩΣ Τίνες δὲ ἐστέΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὗτος μὲν Ἀννίβας ὁΚαρχηδόνιος ἐγὼ δὲ Ἀλέξανδρος ὁ Φιλίπ-πουΜΙΝΩΣ Νὴ Δία ἔνδοξοί γε ἀμφότεροιἀλλὰ περὶ τίνος ὑμῖν ἡ ἔριςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Περὶ προεδρίας φησὶγὰρ οὗτος ἀμείνων γεγενῆσθαι στρατηγὸςἐμοῦ ἐγὼ δέ ὥσπερ ἅπαντες ἴσασιν οὐχὶτούτου μόνον ἀλλὰ πάντων σχεδὸν τῶνπρὸ ἐμοῦ φημι διενεγκεῖν τὰ πολέμια

146

τῷ αὐτῷ ζόφῳ ὅμοιοι καὶ κατ οὐδὲν ἀλλή-λων διαφέροντες καὶ οὔτε οἱ τῶν Τρώωννεκροὶ δεδίασίν με οὔτε οἱ τῶν Ἀχαιῶν θε-ραπεύουσιν ἰσηγορία δὲ ἀκριβὴς καὶ νε-κρὸς ὅμοιος ldquoἠμὲν κακὸς ἠδὲ καὶ ἐσθλόςrdquoταῦτά με ἀνιᾷ καὶ ἄχθομαι ὅτι μὴ θητεύωζῶνΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Ὅμως τί οὖν ἄν τιςπάθοι ὦ Ἀχιλλεῦ ταῦτα γὰρ ἔδοξε τῇ φύ-σει πάντως ἀποθνήσκειν ἅπαντας ὥστεχρὴ ἐμμένειν τῷ νόμῳ καὶ μὴ ἀνιᾶσθαιτοῖς διατεταγμένοις ἄλλως τε ὁρᾷς τῶνἑταίρων ὅσοι περὶ σέ ἐσμεν οἵδε μετὰ μι-κρὸν δὲ καὶ Ὀδυσσεὺς ἀφίξεται πάντωςφέρει δὲ παραμυθίαν καὶ ἡ κοινωνία τοῦπράγματος καὶ τὸ μὴ μόνον αὐτὸν πεπον-θέναι ὁρᾷς τὸν Ἡρακλέα καὶ τὸν Μελέα-γρον καὶ ἄλλους θαυμαστοὺς ἄνδρας οἳοὐκ ἂν οἶμαι δέξαιντο ἀνελθεῖν εἴ τις αὐτο-ὺς ἀναπέμψειε θητεύσοντας ἀκλήροις καὶἀβίοις ἀνδράσιν

155

ΑΙΑΚΟΣ Ἐμπεδοκλῆς ὦ Μένιππεἡμίεφθος ἀπὸ τῆς Αἴτνης παρώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ χαλκόπου βέλτιστε τίπαθὼν σεαυτὸν εἰς τοὺς κρατῆρας ἐνέβα-λεςΕΜΠΕΔΟΚΛΗΣ Μελαγχολία τις ὦΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ μὰ Δί ἀλλὰ κενοδοξίακαὶ τῦφος καὶ πολλὴ κόρυζα ταῦτά σεἀπηνθράκωσεν αὐταῖς κρηπῖσιν οὐκἀνάξιον ὄντα πλὴν οὐδέν σε ὤνησεν τὸσόφισμα ἐφωράθης γὰρ τεθνεώς ὁ Σω-κράτης δέ ὦ Αἰακέ ποῦ ποτε ἄρα ἐστίνΑΙΑΚΟΣ Μετὰ Νέστορος καὶ Παλαμή-δους ἐκεῖνος ληρεῖ τὰ πολλάΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως ἐβουλόμην ἰδεῖναὐτόν εἴ που ἐνθάδε ἐστίν ΑΙΑΚΟΣ Ὁρᾷς τὸν φαλακρόνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἅπαντες φαλακροί εἰσινὥστε πάντων ἂν εἴη τοῦτο τὸ γνώρισμαΑΙΑΚΟΣ Τὸν σιμὸν λέγω

76

ΧΑΡΩΝ Μόνος οὖν αὐχήσεις προῖκαπεπλευκέναιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ προῖκα ὦ βέλτιστεκαὶ γὰρ ἤντλησα καὶ τῆς κώπης συνεπελα-βόμην καὶ οὐκ ἔκλαον μόνος τῶν ἄλλωνἐπιβατῶνΧΑΡΩΝ Οὐδὲν ταῦτα πρὸς πορθμέατὸν ὀβολὸν ἀποδοῦναί σε δεῖ οὐ θέμις ἄλ-λως γενέσθαιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἄπαγέ με αὖθιςἐς τὸν βίονΧΑΡΩΝ Χάριεν λέγεις ἵνα καὶ πληγὰςἐπὶ τούτῳ παρὰ τοῦ Αἰακοῦ προσλάβωΜΕΝΙΠΠΟΣ Μὴ ἐνόχλει οὖνΧΑΡΩΝ Δεῖξον τί ἐν τῇ πήρᾳ ἔχειςΜΕΝΙΠΠΟΣ Θέρμους εἰ θέλεις καὶτῆς Ἑκάτης τὸ δεῖπνονΧΑΡΩΝ Πόθεν τοῦτον ἡμῖν ὦ Ἑρμῆτὸν κύνα ἤγαγες οἷα δὲ καὶ ἐλάλει παρὰτὸν πλοῦν τῶν ἐπιβατῶν ἁπάντων καταγε-λῶν καὶ ἐπισκώπτων καὶ μόνος ᾄδων

65

ἐπάρουρος ὢν θητεύειν παρά τινι τῶνἀκλήρων ldquoᾧ μὴ βίοτος πολὺς εἴηrdquo μᾶλλονἢ πάντων ἀνάσσειν τῶν νεκρῶν ταῦτα μὲνοὖν ἀγεννῆ τινα Φρύγα δειλὸν καὶ πέρατοῦ καλῶς ἔχοντος φιλόζῳον ἴσως ἐχρῆνλέγειν τὸν Πηλέως δὲ υἱόν τὸν φιλοκινδυ-νότατον ἡρώων ἁπάντων ταπεινὰ οὕτωπερὶ αὑτοῦ διανοεῖσθαι πολλὴ αἰσχύνη καὶἐναντιότης πρὸς τὰ πεπραγμένα σοι ἐν τῷβίῳ ὃς ἐξὸν ἀκλεῶς ἐν τῇ Φθιώτιδι πολυ-χρόνιον βασιλεύειν ἑκὼν προείλου τὸνμετὰ τῆς ἀγαθῆς δόξης θάνατονΑΧΙΛΛΕΥΣ Ὦ παῖ Νέστορος ἀλλὰτότε μὲν ἄπειρος ἔτι τῶν ἐνταῦθα ὢν καὶτὸ βέλτιον ἐκείνων ὁπότερον ἦν ἀγνοῶν τὸδύστηνον ἐκεῖνο δοξάριον προετίμων τοῦβίου νῦν δὲ συνίημι ἤδη ὡς ἐκείνη μὲνἀνωφελής εἰ καὶ ὅτι μάλιστα οἱ ἄνω ῥα-ψῳδήσουσιν μετὰ νεκρῶν δὲ ὁμοτιμία καὶοὔτε τὸ κάλλος ἐκεῖνο ὦ Ἀντίλοχε οὔτε ἡἰσχὺς πάρεστιν ἀλλὰ κείμεθα ἅπαντες ὑπὸ

154

ΜΙΝΩΣ Οὐκοῦν ἐν μέρει ἑκάτεροςεἰπάτω σὺ δὲ πρῶτος ὁ Λίβυς λέγεΑΝΝΙΒΑΣ Ἓν μὲν τοῦτο ὦ Μίνωςὠνάμην ὅτι ἐνταῦθα καὶ τὴν Ἑλλάδα φω-νὴν ἐξέμαθον ὥστε οὐδὲ ταύτῃ πλέονοὗτος ἐνέγκαιτό μου φημὶ δὲ τούτουςμάλιστα ἐπαίνου ἀξίους εἶναι ὅσοι τὸ μη-δὲν ἐξ ἀρχῆς ὄντες ὅμως ἐπὶ μέγα προε-χώρησαν δι αὑτῶν δύναμίν τε περιβαλόμε-νοι καὶ ἄξιοι δόξαντες ἀρχῆς ἔγωγ οὖνμετ ὀλίγων ἐξορμήσας εἰς τὴν Ἰβηρίαν τὸπρῶτον ὕπαρχος ὢν τῷ ἀδελφῷ μεγίστωνἠξιώθην ἄριστος κριθείς καὶ τούς τε Κελ-τίβηρας εἷλον καὶ Γαλατῶν ἐκράτησα τῶνἑσπερίων καὶ τὰ μεγάλα ὄρη ὑπερβὰς τὰπερὶ τὸν Ἠριδανὸν ἅπαντα κατέδραμονκαὶ ἀναστάτους ἐποίησα τοσαύτας πόλειςκαὶ τὴν πεδινὴν Ἰταλίαν ἐχειρωσάμην καὶμέχρι τῶν προαστείων τῆς προὐχούσηςπόλεως ἦλθον καὶ τοσούτους ἀπέκτειναμιᾶς ἡμέρας ὥστε τοὺς δακτυλίους αὐτῶν

147

οἰμωζόντων ἐκείνωνΕΡΜΗΣ Ἀγνοεῖς ὦ Χάρων ὅντινα ἄν-δρα διεπόρθμευσας ἐλεύθερον ἀκριβῶςοὐδένος αὐτῷ μέλει οὗτός ἐστιν ὁ Μένιπ-ποςΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄν σε λάβω ποτέ ndashΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἂν λάβῃς ὦ βέλτιστεδὶς δὲ οὐκ ἂν λάβοις

ΝΕΚΡΩΝ ΠΛΟΥΤΩΝΙ ΚΑΤΑ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΚΡΟΙΣΟΣ Οὐ φέρομεν ὦ ΠλούτωνΜένιππον τουτονὶ τὸν κύνα παροικοῦνταὥστε ἢ ἐκεῖνόν ποι κατάστησον ἢ ἡμεῖς με-τοικήσομεν εἰς ἕτερον τόπονΠΛΟΥΤΩΝ Τί δ ὑμᾶς δεινὸν ἐργάζε-ται ὁμόνεκρος ὤνΚΡΟΙΣΟΣ Ἐπειδὰν ἡμεῖς οἰμώζωμενκαὶ στένωμεν ἐκείνων μεμνημένοι τῶν

66

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Χαῖρε ὦ Εὔφορβε ἢἌπολλον ἢ ὅ τι ἂν θέλῃςΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Μὴ καὶ σύ γε ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκέτι χρυσοῦς ὁ μηρόςσοιΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Οὐ γάρ ἀλλὰ φέρε ἴδωεἴ τί σοι ἐδώδιμον ἡ πήρα ἔχειΜΕΝΙΠΠΟΣ Κυάμους ὦγαθέ ὥστε οὐτουτί σοι ἐδώδιμονΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Δὸς μόνον ἄλλα παρὰνεκροῖς δόγματα ἔμαθον γάρ ὡς οὐδὲνἴσον κύαμοι καὶ κεφαλαὶ τοκήων ἐνθάδεΑΙΑΚΟΣ Οὗτος δὲ Σόλων ὁ Ἐξηκεστί-δου καὶ Θαλῆς ἐκεῖνος καὶ παρ αὐτοὺςΠιττακὸς καὶ οἱ ἄλλοι ἑπτὰ δὲ πάντεςεἰσὶν ὡς ὁρᾷς ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἄλυποι ὦ Αἰακέ οὗτοιμόνοι καὶ φαιδροὶ τῶν ἄλλων ὁ δὲ σποδοῦἀνάπλεως καθάπερ ἐγκρυφίας ἄρτος ὁταῖς φλυκταίναις ἐξηνθηκώς τίς ἐστιν

75

μεδίμνοις ἀπομετρῆσαι καὶ τοὺς ποταμοὺςγεφυρῶσαι νεκροῖς καὶ ταῦτα πάντα ἔπρα-ξα οὔτε Ἄμμωνος υἱὸς ὀνομαζόμενος οὔτεθεὸς εἶναι προσποιούμενος ἢ ἐνύπνια τῆςμητρὸς διεξιών ἀλλ ἄνθρωπος εἶναι ὁμο-λογῶν στρατηγοῖς τε τοῖς συνετωτάτοιςἀντεξεταζόμενος καὶ στρατιώταις τοῖς μα-χιμωτάτοις συμπλεκόμενος οὐ Μήδουςκαὶ Ἀρμενίους καταγωνιζόμενος ὑποφεύ-γοντας πρὶν διώκειν τινὰ καὶ τῷ τολμήσα-ντι παραδιδόντας εὐθὺς τὴν νίκην Ἀλέξαν-δρος δὲ πατρῴαν ἀρχὴν παραλαβὼν ηὔξη-σεν καὶ παρὰ πολὺ ἐξέτεινε χρησάμενος τῇτῆς τύχης ὁρμῇ ἐπεὶ δ οὖν ἐνίκησέ τε καὶτὸν ὄλεθρον ἐκεῖνον Δαρεῖον ἐν Ἰσσῷ τεκαὶ Ἀρβήλοις ἐκράτησεν ἀποστὰς τῶν πα-τρῴων προσκυνεῖσθαι ἠξίου καὶ δίαιταντὴν Μηδικὴν μετεδιῄτησεν ἑαυτὸν καὶἐμιαιφόνει ἐν τοῖς συμποσίοις τοὺς φίλουςκαὶ συνελάμβανεν ἐπὶ θανάτῳ ἐγὼ δὲἦρξα ἐπ ἴσης τῆς πατρίδος καὶ ἐπειδὴ με-

148

ΣΚΙΠΙΩΝ Ἀλεξάνδρου μὲν ἥττων εἶναιτοῦ δὲ Ἀννίβου ἀμείνων ὃς ἐδίωξα νική-σας αὐτὸν καὶ φυγεῖν καταναγκάσας ἀτί-μως πῶς οὖν οὐκ ἀναίσχυντος οὗτος ὃςπρὸς Ἀλέξανδρον ἁμιλλᾶται ᾧ οὐδὲ Σκιπί-ων ἐγὼ ὁ νενικηκὼς ἐμαυτὸν παραβάλλε-σθαι ἀξιῶ ΜΙΝΩΣ Νὴ Δί εὐγνώμονα φῄς ὦ Σκι-πίων ὥστε πρῶτος μὲν κεκρίσθω Ἀλέξαν-δρος μετ αὐτὸν δὲ σύ εἶτα εἰ δοκεῖ τρί-τος Ἀννίβας οὐδὲ οὗτος εὐκαταφρόνητοςὤν

ΑΧΙΛΛΕΩΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΛΟΧΟΥ

ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Οἷα πρῴην Ἀχιλλεῦπρὸς τὸν Ὀδυσσέα σοι εἴρηται περὶ τοῦθανάτου ὡς ἀγεννῆ καὶ ἀνάξια τοῖν διδα-σκάλοιν ἀμφοῖν Χείρωνός τε καὶ Φοίνι-κος ἠκροώμην γάρ ὁπότε ἔφης βούλεσθαι

153

πται ἄγνωστα καὶ ἄμορφα κόνις πάντακαὶ λῆρος πολύς ἀμενηνὰ ὡς ἀληθῶςκάρηνα οὗτος δέ ὦ Αἰακέ τίς ἐστινΑΙΑΚΟΣ Κῦρός ἐστιν οὗτος δὲ Κρο-ῖσος ὁ δ ὑπὲρ αὐτὸν Σαρδανάπαλλος ὁ δὑπὲρ τούτους Μίδας ἐκεῖνος δὲ ΞέρξηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα σέ ὦ κάθαρμα ἡἙλλὰς ἔφριττε ζευγνύντα μὲν τὸν Ἑλλή-σποντον διὰ δὲ τῶν ὀρῶν πλεῖν ἐπιθυμο-ῦντα οἷος δὲ καὶ ὁ Κροῖσός ἐστιν τὸν Σαρ-δανάπαλλον δέ ὦ Αἰακέ πατάξαι μοικατὰ κόρρης ἐπίτρεψονΑΙΑΚΟΣ Μηδαμῶς διαθρύπτεις γὰραὐτοῦ τὸ κρανίον γυναικεῖον ὄνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἀλλὰ προσπτύσο-μαί γε πάντως αὐτῷ ἀνδρογύνῳ γε ὄντι ΑΙΑΚΟΣ Βούλει σοὶ ἐπιδείξω καὶ τοὺςσοφούςΜΕΝΙΠΠΟΣ Νὴ Δία γεΑΙΑΚΟΣ Πρῶτος οὗτός σοι ὁ Πυθα-γόρας ἐστί

74

ἄνω Μίδας μὲν οὑτοσὶ τοῦ χρυσίου Σαρ-δανάπαλλος δὲ τῆς πολλῆς τρυφῆς ἐγὼ δὲΚροῖσος τῶν θησαυρῶν ἐπιγελᾷ καὶ ἐξο-νειδίζει ἀνδράποδα καὶ καθάρματα ἡμᾶςἀποκαλῶν ἐνίοτε δὲ καὶ ᾄδων ἐπιταράττειἡμῶν τὰς οἰμωγάς καὶ ὅλως λυπηρόςἐστιν ΠΛΟΥΤΩΝ Τί ταῦτά φασιν ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀληθῆ ὦ Πλούτων μισῶγὰρ αὐτοὺς ἀγεννεῖς καὶ ὀλεθρίους ὄνταςοἷς οὐκ ἀπέχρησεν βιῶναι κακῶς ἀλλὰ καὶἀποθανόντες ἔτι μέμνηνται καὶ περιέχο-νται τῶν ἄνω χαίρω τοιγαροῦν ἀνιῶναὐτούςΠΛΟΥΤΩΝ Ἀλλ οὐ χρή λυποῦνταιγὰρ οὐ μικρῶν στερόμενοιΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ σὺ μωραίνεις ὦΠλούτων ὁμόψηφος ὢν τοῖς τούτων στε-ναγμοῖςΠΛΟΥΤΩΝ Οὐδαμῶς ἀλλ οὐκ ἂν

67

νηρίᾳ καὶ ἀπιστίᾳ καὶ δόλοις νόμιμον δὲ ἢπροφανὲς οὐδέν ἐπεὶ δέ μοι ὠνείδισεν τὴντρυφήν ἐκλελῆσθαί μοι δοκεῖ οἷα ἐποίει ἐνΚαπύῃ ἑταίραις συνὼν καὶ τοὺς τοῦ πο-λέμου καιροὺς ὁ θαυμάσιος καθηδυπαθῶνἐγὼ δὲ εἰ μὴ μικρὰ τὰ ἑσπέρια δόξας ἐπὶτὴν ἕω μᾶλλον ὥρμησα τί ἂν μέγα ἔπραξαἸταλίαν ἀναιμωτὶ λαβὼν καὶ Λιβύην καὶτὰ μέχρι Γαδείρων ὑπαγόμενος ἀλλ οὐκἀξιόμαχα ἔδοξέ μοι ἐκεῖνα ὑποπτήσσονταἤδη καὶ δεσπότην ὁμολογοῦντα εἴρηκα σὺδέ ὦ Μίνως δίκαζε ἱκανὰ γὰρ ἀπὸ πολ-λῶν καὶ ταῦταΣΚΙΠΙΩΝ Μὴ πρότερον ἢν μὴ καὶἐμοῦ ἀκούσῃςΜΙΝΩΣ Τίς γὰρ εἶ ὦ βέλτιστε ἢ πόθενὢν ἐρεῖςΣΚΙΠΙΩΝ Ἰταλιώτης Σκιπίων στρατη-γὸς ὁ καθελὼν Καρχηδόνα καὶ κρατήσαςΛιβύων μεγάλαις μάχαιςΜΙΝΩΣ Τί οὖν καὶ σὺ ἐρεῖς

152

τεπέμπετο τῶν πολεμίων μεγάλῳ στόλῳἐπιπλευσάντων τῇ Λιβύῃ ταχέως ὑπήκου-σα καὶ ἰδιώτην ἐμαυτὸν παρέσχον καὶ κα-ταδικασθεὶς ἤνεγκα εὐγνωμόνως τὸ πρᾶγ-μα καὶ ταῦτα ἔπραξα βάρβαρος ὢν καὶἀπαίδευτος παιδείας τῆς Ἑλληνικῆς καὶοὔτε Ὅμηρον ὥσπερ οὗτος ῥαψῳδῶν οὔτεὑπ Ἀριστοτέλει τῷ σοφιστῇ παιδευθείςμόνῃ δὲ τῇ φύσει ἀγαθῇ χρησάμενος τα-ῦτά ἐστιν ἃ ἐγὼ Ἀλεξάνδρου ἀμείνων φημὶεἶναι εἰ δέ ἐστι καλλίων οὑτοσί διότι δια-δήματι τὴν κεφαλὴν διεδέδετο Μακεδόσιἴσως καὶ ταῦτα σεμνά οὐ μὴν διὰ τοῦτοἀμείνων μὲν δόξειεν ἂν γενναίου καὶ στρα-τηγικοῦ ἀνδρὸς τῇ γνώμῃ πλέον ἤπερ τῇτύχῃ κεχρημένουΜΙΝΩΣ Ὁ μὲν εἴρηκεν οὐκ ἀγεννῆ τὸνλόγον οὐδὲ ὡς Λίβυν εἰκὸς ἦν ὑπὲρ αὑτοῦσὺ δέ ὦ Ἀλέξανδρε τί πρὸς ταῦτα φῄςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐχρῆν μέν ὦ Μίνωςμηδὲν πρὸς ἄνδρα οὕτω θρασὺν ἱκανὴ γὰρ

149

ἐθέλοιμι στασιάζειν ὑμᾶςΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μήν ὦ κάκιστοι Λυ-δῶν καὶ Φρυγῶν καὶ Ἀσσυρίων οὕτω γι-νώσκετε ὡς οὐδὲ παυσομένου μου ἔνθαγὰρ ἂν ἴητε ἀκολουθήσω ἀνιῶν καὶ κα-τᾴδων καὶ καταγελῶνΚΡΟΙΣΟΣ Ταῦτα οὐχ ὕβριςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐκεῖνα ὕβριςἦν ἃ ὑμεῖς ἐποιεῖτε προσκυνεῖσθαι ἀξιο-ῦντες καὶ ἐλευθέροις ἀνδράσιν ἐντρυφῶντεςκαὶ τοῦ θανάτου παράπαν οὐ μνημονεύο-ντες τοιγαροῦν οἰμώξεσθε πάντων ἐκείνωνἀφῃρημένοιΚΡΟΙΣΟΣ Πολλῶν γε ὦ θεοί καὶ με-γάλων κτημάτωνΜΙΔΑΣ Ὅσου μὲν ἐγὼ χρυσοῦΣΑΡΔΑΝΑΠΑΛΛΟΣ Ὅσης δὲ ἐγὼτρυφῆςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε οὕτω ποιεῖτε ὀδύ-ρεσθε μὲν ὑμεῖς ἐγὼ δὲ τὸ γνῶθι σαυτὸνπολλάκις συνείρων ἐπᾴσομαι ὑμῖν πρέποι

68

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΑΙΑΚΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Πρὸς τοῦ Πλούτωνος ὦΑἰακέ περιήγησαί μοι τὰ ἐν ᾅδου πάνταΑΙΑΚΟΣ Οὐ ῥᾴδιον ὦ Μένιππε ἅπα-ντα ὅσα μέντοι κεφαλαιώδη μάνθανεοὗτος μὲν ὅτι Κέρβερός ἐστιν οἶσθα καὶτὸν πορθμέα τοῦτον ὅς σε διεπέρασεν καὶτὴν λίμνην καὶ τὸν Πυριφλεγέθοντα ἤδηἑώρακας εἰσιώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οἶδα ταῦτα καὶ σέ ὅτιπυλωρεῖς καὶ τὸν βασιλέα εἶδον καὶ τὰςἘρινῦς τοὺς δὲ ἀνθρώπους μοι τοὺς πάλαιδεῖξον καὶ μάλιστα τοὺς ἐπισήμους αὐτῶν

ΑΙΑΚΟΣ Οὗτος μὲν Ἀγαμέμνων οὗτοςδὲ Ἀχιλλεύς οὗτος δὲ Ἰδομενεὺς πλησίονοὗτος δὲ Ὀδυσσεύς εἶτα Αἴας καὶ Διομή-δης καὶ οἱ ἄριστοι τῶν ἙλλήνωνΜΕΝΙΠΠΟΣ Βαβαί ὦ Ὅμηρε οἷά σοιτῶν ῥαψῳδιῶν τὰ κεφάλαια χαμαὶ ἔρρι-

73

ἡ φήμη διδάξαι σε οἷος μὲν ἐγὼ βασιλεύςοἷος δὲ οὗτος λῃστὴς ἐγένετο ὅμως δὲ ὅραεἰ κατ ὀλίγον αὐτοῦ διήνεγκα ὃς νέος ὢνἔτι παρελθὼν ἐπὶ τὰ πράγματα καὶ τὴν ἀρ-χὴν τεταραγμένην κατέσχον καὶ τοὺς φο-νέας τοῦ πατρὸς μετῆλθον κᾆτα φοβήσαςτὴν Ἑλλάδα τῇ Θηβαίων ἀπωλείᾳ στρατη-γὸς ὑπ αὐτῶν χειροτονηθεὶς οὐκ ἠξίωσατὴν Μακεδόνων ἀρχὴν περιέπων ἀγαπᾶνἄρχειν ὁπόσων ὁ πατὴρ κατέλιπεν ἀλλὰπᾶσαν ἐπινοήσας τὴν γῆν καὶ δεινὸν ἡγη-σάμενος εἰ μὴ ἁπάντων κρατήσαιμι ὀλί-γους ἄγων εἰσέβαλον εἰς τὴν Ἀσίαν καὶἐπί τε Γρανικῷ ἐκράτησα μεγάλῃ μάχῃκαὶ τὴν Λυδίαν λαβὼν καὶ Ἰωνίαν καὶΦρυγίαν καὶ ὅλως τὰ ἐν ποσὶν ἀεὶ χειρού-μενος ἦλθον ἐπὶ Ἰσσόν ἔνθα Δαρεῖοςὑπέμεινεν μυριάδας πολλὰς στρατοῦ ἄγωνκαὶ τὸ ἀπὸ τούτου ὦ Μίνως ὑμεῖς ἴστεὅσους ὑμῖν νεκροὺς ἐπὶ μιᾶς ἡμέρας κα-τέπεμψα φησὶ γοῦν ὁ πορθμεὺς μὴ διαρ-

150

κέσαι αὐτοῖς τότε τὸ σκάφος ἀλλὰ σχεδίαςδιαπηξαμένους τοὺς πολλοὺς αὐτῶν δια-πλεῦσαι καὶ ταῦτα δὲ ἔπραττον αὐτὸςπροκινδυνεύων καὶ τιτρώσκεσθαι ἀξιῶνκαὶ ἵνα σοὶ μὴ τὰ ἐν Τύρῳ μηδὲ τὰ ἐν Ἀρ-βήλοις διηγήσωμαι ἀλλὰ καὶ μέχρι Ἰνδῶνἦλθον καὶ τὸν Ὠκεανὸν ὅρον ἐποιησάμηντῆς ἀρχῆς καὶ τοὺς ἐλέφαντας αὐτῶν εἶχονκαὶ Πῶρον ἐχειρωσάμην καὶ Σκύθας δὲοὐκ εὐκαταφρονήτους ἄνδρας ὑπερβὰς τὸνΤάναϊν ἐνίκησα μεγάλῃ ἱππομαχίᾳ καὶτοὺς φίλους εὖ ἐποίησα καὶ τοὺς ἐχθροὺςἠμυνάμην εἰ δὲ καὶ θεὸς ἐδόκουν τοῖς ἀν-θρώποις συγγνωστοὶ ἐκεῖνοι πρὸς τὸμέγεθος τῶν πραγμάτων καὶ τοιοῦτόν τιπιστεύσαντες περὶ ἐμοῦ τὸ δ οὖν τελευ-ταῖον ἐγὼ μὲν βασιλεύων ἀπέθανον οὗτοςδὲ ἐν φυγῇ ὢν παρὰ Προυσίᾳ τῷ Βιθυνῷκαθάπερ ἄξιον ἦν πανουργότατον καὶὠμότατον ὄντα ὡς γὰρ δὴ ἐκράτησεν τῶνἸταλῶν ἐῶ λέγειν ὅτι οὐκ ἰσχύι ἀλλὰ πο-

151

νῆες ἐπληρώθησαν ἐξ ἁπάσης τῆς Ἑλ-λάδος καὶ τοσοῦτοι ἔπεσον Ἕλληνές τε καὶβάρβαροι καὶ τοσαῦται πόλεις ἀνάστατοιγεγόνασινΕΡΜΗΣ Ἀλλ οὐκ εἶδες ὦ Μένιππεζῶσαν τὴν γυναῖκα ἔφης γὰρ ἂν καὶ σὺἀνεμέσητον εἶναι ldquoτοιῇδ ἀμφὶ γυναικὶ πο-λὺν χρόνον ἄλγεα πάσχεινrdquo ἐπεὶ καὶ τὰἄνθη ξηρὰ ὄντα εἴ τις βλέποι ἀποβεβλη-κότα τὴν βαφήν ἄμορφα δῆλον ὅτι αὐτῷδόξει ὅτε μέντοι ἀνθεῖ καὶ ἔχει τὴν χρόανκάλλιστά ἐστιν ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν τοῦτο ὦ Ἑρμῆθαυμάζω εἰ μὴ συνίεσαν οἱ Ἀχαιοὶ περὶπράγματος οὕτως ὀλιγοχρονίου καὶ ῥᾳδίωςἀπανθοῦντος πονοῦντεςΕΡΜΗΣ Οὐ σχολή μοι ὦ Μένιππεσυμφιλοσοφεῖν σοι ὥστε σὺ μὲν ἐπιλε-ξάμενος τόπον ἔνθα ἂν ἐθέλῃς κεῖσο κα-ταβαλὼν σεαυτόν ἐγὼ δὲ τοὺς ἄλλους νε-κροὺς ἤδη μετελεύσομαι

72

γὰρ ἂν ταῖς τοιαύταις οἰμωγαῖς ἐπᾳδόμε-νον

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΚΕΡΒΕΡΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ Κέρβερε ndash συγγενὴςγάρ εἰμί σοι κύων καὶ αὐτὸς ὤν ndash εἰπέ μοιπρὸς τῆς Στυγός οἷος ἦν ὁ Σωκράτηςὁπότε κατῄει παρ ὑμᾶς εἰκὸς δέ σε θεὸνὄντα μὴ ὑλακτεῖν μόνον ἀλλὰ καὶ ἀνθρω-πίνως φθέγγεσθαι ὁπότ ἐθέλοιςΚΕΡΒΕΡΟΣ Πόρρωθεν μέν ὦ Μένιππεπαντάπασιν ἐδόκει ἀτρέπτῳ τῷ προσώπῳπροσιέναι καὶ οὐ πάνυ δεδιέναι τὸν θάνα-τον δοκῶν καὶ τοῦτο ἐμφῆναι τοῖς ἔξω τοῦστομίου ἑστῶσιν ἐθέλων ἐπεὶ δὲ κατέκυ-ψεν εἴσω τοῦ χάσματος καὶ εἶδε τὸν ζόφονκἀγὼ ἔτι διαμέλλοντα αὐτὸν δακὼν τῷ κω-νείῳ κατέσπασα τοῦ ποδός ὥσπερ τὰβρέφη ἐκώκυεν καὶ τὰ ἑαυτοῦ παιδία ὠδύ-

69

168

οὐδὲ γέγονε πώποτεΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀναμνήσω σε ὦΠλούτων Ὀρφεῖ γὰρ δι αὐτὴν ταύτην τὴναἰτίαν τὴν Εὐρυδίκην παρέδοτε καὶ τὴνὁμογενῆ μου Ἄλκηστιν παρεπέμψατεἩρακλεῖ χαριζόμενοι ΠΛΟΥΤΩΝ Θελήσεις δὲ οὕτως κρανί-ον γυμνὸν ὢν καὶ ἄμορφον τῇ καλῇ σουἐκείνῃ νύμφῃ φανῆναι πῶς δὲ κἀκείνηπροσήσεταί σε οὐδὲ διαγνῶναι δυναμένηφοβήσεται γὰρ εὖ οἶδα καὶ φεύξεταί σε καὶμάτην ἔσῃ τοσαύτην ὁδὸν ἀνεληλυθώςΠΕΡΣΕΦΟΝΗ Οὐκοῦν ὦ ἄνερ σὺ καὶτοῦτο ἴασαι καὶ τὸν Ἑρμῆν κέλευσον ἐπει-δὰν ἐν τῷ φωτὶ ἤδη ὁ Πρωτεσίλαος ᾖ κα-θικόμενον ἐν τῇ ῥάβδῳ νεανίαν εὐθὺς κα-λὸν ἀπεργάσασθαι αὐτὸν οἷος ἦν ἐκ τοῦπαστοῦΠΛΟΥΤΩΝ Ἐπεὶ Φερσεφόνῃ συνδο-κεῖ ἀναγαγὼν τοῦτον αὖθις ποίησον νυμ-φίον σὺ δὲ μέμνησο μίαν λαβὼν ἡμέραν

161

ρετο καὶ παντοῖος ἐγίνετοΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν σοφιστὴς ὁ ἄν-θρωπος ἦν καὶ οὐκ ἀληθῶς κατεφρόνει τοῦπράγματοςΚΕΡΒΕΡΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐπείπερ ἀναγκα-ῖον αὐτὸ ἑώρα κατεθρασύνετο ὡς δῆθενοὐκ ἄκων πεισόμενος ὃ πάντως ἔδει παθε-ῖν ὡς θαυμάσονται οἱ θεαταί καὶ ὅλωςπερὶ πάντων γε τῶν τοιούτων εἰπεῖν ἂνἔχοιμι ἕως τοῦ στομίου τολμηροὶ καὶ ἀν-δρεῖοι τὰ δὲ ἔνδοθεν ἔλεγχος ἀκριβήςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἐγὼ δὲ πῶς σοι κατελη-λυθέναι ἔδοξαΚΕΡΒΕΡΟΣ Μόνος ὦ Μένιππε ἀξίωςτοῦ γένους καὶ Διογένης πρὸ σοῦ ὅτι μὴἀναγκαζόμενοι ἐσῄειτε μηδ ὠθούμενοιἀλλ ἐθελούσιοι γελῶντες οἰμώζειν πα-ραγγείλαντες ἅπασιν

70

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΕΡΜΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ποῦ δαὶ οἱ καλοί εἰσιν ἢαἱ καλαί Ἑρμῆ ξενάγησόν με νέηλυνὄντα ΕΡΜΗΣ Οὐ σχολὴ μέν ὦ Μένιππεπλὴν κατ ἐκεῖνο ἀπόβλεψον ἐπὶ τὰ δεξιάἔνθα ὁ Ὑάκινθός τέ ἐστιν καὶ Νάρκισσοςκαὶ Νιρεὺς καὶ Ἀχιλλεὺς καὶ Τυρὼ καὶἙλένη καὶ Λήδα καὶ ὅλως τὰ ἀρχαῖαπάντα κάλληΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀστᾶ μόνα ὁρῶ καὶ κρα-νία τῶν σαρκῶν γυμνά ὅμοια τὰ πολλάΕΡΜΗΣ Καὶ μὴν ἐκεῖνά ἐστιν ἃ πάντεςοἱ ποιηταὶ θαυμάζουσι τὰ ὀστᾶ ὧν σὺ ἔοι-κας καταφρονεῖνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως τὴν Ἑλένην μοιδεῖξον οὐ γὰρ ἂν διαγνοίην ἔγωγεΕΡΜΗΣ Τουτὶ τὸ κρανίον ἡ ἙλένηἐστίνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα διὰ τοῦτο αἱ χίλιαι

71

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΥΣΩΛΟΥ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ὦ Κάρ ἐπὶ τίνι μέγα φρο-νεῖς καὶ πάντων ἡμῶν προτιμᾶσθαι ἀξιοῖςΜΑΥΣΩΛΟΣ Καὶ ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ μένὦ Σινωπεῦ ὃς ἐβασίλευσα Καρίας μὲνἁπάσης ἦρξα δὲ καὶ Λυδῶν ἐνίων καὶ νή-σους δέ τινας ὑπηγαγόμην καὶ ἄχρι Μιλή-του ἐπέβην τὰ πολλὰ τῆς Ἰωνίας κατα-στρεφόμενος καὶ καλὸς ἦν καὶ μέγας καὶἐν πολέμοις καρτερός τὸ δὲ μέγιστον ὅτιἐν Ἁλικαρνασσῷ μνῆμα παμμέγεθες ἔχωἐπικείμενον ἡλίκον οὐκ ἄλλος νεκρός ἀλλοὐδὲ οὕτως ἐς κάλλος ἐξησκημένον ἵππωνκαὶ ἀνδρῶν ἐς τὸ ἀκριβέστατον εἰκα-σμένων λίθου τοῦ καλλίστου οἷον οὐδὲνεὼν εὕροι τις ἂν ῥᾳδίως οὐ δοκῶ σοι δι-καίως ἐπὶ τούτοις μέγα φρονεῖνΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ φῄς καὶτῷ κάλλει καὶ τῷ βάρει τοῦ τάφουΜΑΥΣΩΛΟΣ Νὴ Δί ἐπὶ τούτοις

162

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΙΠΟΝΤΑ ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΕΙ ΕΝ ΛΟΓΟΙΣ3ΠΛΟΙΟΝ Η ΕΥΧΑΙ13ΝΕΚΡΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ59

167

ἀγάγῃ σχολὴν ἀπὸ τῶν θορύβων τῶν ἐνποσίν εἰς Αἴγυπτον ἀπαγαγὼν θάψεινἐκεῖ ὡς γενοίμην εἷς τῶν Αἰγυπτίων θεῶνΔΙΟΓΕΝΗΣ Μὴ γελάσω οὖν ὦἈλέξανδρε ὁρῶν καὶ ἐν ᾅδου ἔτι σε μωραί-νοντα καὶ ἐλπίζοντα Ἄνουβιν ἢ Ὄσιρινγενήσεσθαι πλὴν ἀλλὰ ταῦτα μέν ὦθειότατε μὴ ἐλπίσῃς οὐ γὰρ θέμις ἀνελθε-ῖν τινα τῶν ἅπαξ διαπλευσάντων τὴν λί-μνην καὶ εἰς τὸ εἴσω τοῦ στομίου παρελ-θόντων οὐ γὰρ ἀμελὴς ὁ Αἰακὸς οὐδὲ ὁΚέρβερος εὐκαταφρόνητος ἐκεῖνο δέ γεἡδέως ἂν μάθοιμι παρὰ σοῦ πῶς φέρειςὁπόταν ἐννοήσῃς ὅσην εὐδαιμονίαν ὑπὲργῆς ἀπολιπὼν ἀφῖξαι σωματοφύλακας καὶὑπασπιστὰς καὶ σατράπας καὶ χρυσὸν το-σοῦτον καὶ ἔθνη προσκυνοῦντα καὶ Βαβυ-λῶνα καὶ Βάκτρα καὶ τὰ μεγάλα θηρία καὶτιμὴν καὶ δόξαν καὶ τὸ ἐπίσημον εἶναι ἐξε-λαύνοντα διαδεδεμένον ταινίᾳ λευκῇ τὴνκεφαλὴν πορφυρίδα ἐμπεπορπημένον οὐ

100

ΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲ τὸν ἐλλέβορον ὦΜένιππε ἀναίνομαι πιεῖν γένοιτό μοιμόνονΜΕΝΙΠΠΟΣ Θάρρει ὦ Τάνταλε ὡςοὔτε σὺ οὔτε ἄλλος πίεται τῶν νεκρῶνἀδύνατον γάρ καίτοι οὐ πάντες ὥσπερ σὺἐκ καταδίκης διψῶσι τοῦ ὕδατος αὐτοὺςοὐχ ὑπομένοντος

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΧΕΙΡΩΝΟΣ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤκουσα ὦ Χείρων ὡςθεὸς ὢν ἐπεθύμησας ἀποθανεῖνΧΕΙΡΩΝ Ἀληθῆ ταῦτα ἤκουσας ὦΜένιππε καὶ τέθνηκα ὡς ὁρᾷς ἀθάνατοςεἶναι δυνάμενοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίς δαί σε ἔρως τοῦ θα-νάτου ἔσχεν ἀνεράστου τοῖς πολλοῖς χρή-ματοςΧΕΙΡΩΝ Ἐρῶ πρὸς σὲ οὐκ ἀσύνετον

81

ΝΙΡΕΥΣ Καὶ μὴν ἐροῦ Ὅμηρον ὁποῖοςἦν ὁπότε συνεστράτευον τοῖς ἈχαιοῖςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀνείρατά μοι λέγειςἐγὼ δὲ ἃ βλέπω καὶ νῦν ἔχεις ἐκεῖνα δέ οἱτότε ἴσασινΝΙΡΕΥΣ Οὔκουν ἐγὼ ἐνταῦθα εὐμορ-φότερός εἰμι ὦ Μένιππε ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔτε σὺ οὔτε ἄλλοςεὔμορφος ἰσοτιμία γὰρ ἐν ᾅδου καὶ ὅμοιοιἅπαντεςΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἐμοὶ μὲν καὶ τοῦτο ἱκανόν

166

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλ ὦ καλὲ Μαύσωλεοὔτε ἡ ἰσχὺς ἔτι σοι ἐκείνη οὔτε ἡ μορφὴπάρεστιν εἰ γοῦν τινα ἑλοίμεθα δικαστὴνεὐμορφίας πέρι οὐκ ἔχω εἰπεῖν τίνος ἕνε-κα τὸ σὸν κρανίον προτιμηθείη ἂν τοῦἐμοῦ φαλακρὰ γὰρ ἄμφω καὶ γυμνά καὶτοὺς ὀδόντας ὁμοίως προφαίνομεν καὶ τοὺςὀφθαλμοὺς ἀφῃρήμεθα καὶ τὰς ῥῖνας ἀπο-σεσιμώμεθα ὁ δὲ τάφος καὶ οἱ πολυτελεῖςἐκεῖνοι λίθοι Ἁλικαρνασσεῦσι μὲν ἴσωςεἶεν ἐπιδείκνυσθαι καὶ φιλοτιμεῖσθαι πρὸςτοὺς ξένους ὡς δή τι μέγα οἰκοδόμημααὐτοῖς ἐστιν σὺ δέ ὦ βέλτιστε οὐχ ὁρῶ ὅτι ἀπολαύεις αὐτοῦ πλὴν εἰ μὴ τοῦτο φῄςὅτι μᾶλλον ἡμῶν ἀχθοφορεῖς ὑπὸ τηλικού-τοις λίθοις πιεζόμενοςΜΑΥΣΩΛΟΣ Ἀνόνητα οὖν μοι ἐκεῖναπάντα καὶ ἰσότιμος ἔσται Μαύσωλος καὶΔιογένης ΔΙΟΓΕΝΗΣ Οὐκ ἰσότιμος ὦ γεν-ναιότατε οὐ γὰρ Μαύσωλος μὲν γὰρ

163

ὄντα οὐκ ἦν ἔτι ἡδὺ ἀπολαύειν τῆς ἀθανα-σίαςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐχ ἡδὺ ἦν ζῶντα ὁρᾶντὸ φῶςΧΕΙΡΩΝ Οὔκ ὦ Μένιππε τὸ γὰρ ἡδὺἔγωγε ποικίλον τι καὶ οὐχ ἁπλοῦν ἡγοῦμαιεἶναι ἐγὼ δὲ ἔζων ἀεὶ καὶ ἀπέλαυον τῶνὁμοίων ἡλίου φωτός τροφῆς αἱ ὧραι δὲαἱ αὐταὶ καὶ τὰ γινόμενα ἅπαντα ἑξῆς ἕκα-στον ὥσπερ ἀκολουθοῦντα θάτερον θα-τέρῳ ἐνεπλήσθην οὖν αὐτῶν οὐ γὰρ ἐν τῷαὐτῷ ἀεὶ ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ ltμὴgt μετασχεῖνὅλως τὸ τερπνὸν ἦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις ὦ Χείρων τὰἐν ᾅδου δὲ πῶς φέρεις ἀφ οὗ προελόμενοςαὐτὰ ἥκειςΧΕΙΡΩΝ Οὐκ ἀηδῶς ὦ Μένιππε ἡγὰρ ἰσοτιμία πάνυ δημοτικὴ καὶ τὸ πρᾶγ-μα οὐδὲν ἔχει τὸ διάφορον ἐν φωτὶ εἶναι ἢἐν σκότῳ ἄλλως τε οὔτε διψῆν ὥσπερ ἄνωοὔτε πεινῆν δεῖ ἀλλ ἀνεπιδεεῖς τούτων

82

ἄχρηστόν σοι ὦ Ἀλέξανδρε πρὸς τὰπράγματα ἐγένετο πολλοὶ γὰρ ὑπέπτησ-σον θεὸν εἶναί σε νομίζοντες ἀτὰρ εἰπέμοι τίνι τὴν τοσαύτην ἀρχὴν καταλέλοι-παςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκ οἶδα ὦ Διόγενεςοὐ γὰρ ἔφθασα ἐπισκῆψαί τι περὶ αὐτῆς ἢτοῦτο μόνον ὅτι ἀποθνήσκων Περδίκκᾳτὸν δακτύλιον ἐπέδωκα πλὴν ἀλλὰ τί γε-λᾷς ὦ ΔιόγενεςΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί γὰρ ἄλλο ἢ ἀνεμνήσθηνοἷα ἐποίει ἡ Ἑλλάς ἄρτι σε παρειληφότατὴν ἀρχὴν κολακεύοντες καὶ προστάτηναἱρούμενοι καὶ στρατηγὸν ἐπὶ τοὺς βαρ-βάρους ἔνιοι δὲ καὶ τοῖς δώδεκα θεοῖς προ-στιθέντες καὶ οἰκοδομοῦντές σοι νεὼς καὶθύοντες ὡς δράκοντος υἱῷ ἀλλ εἰπέ μοιποῦ σε οἱ Μακεδόνες ἔθαψαν ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἔτι ἐν Βαβυλῶνι κε-ῖμαι τριακοστὴν ἡμέραν ταύτην ὑπισχνε-ῖται δὲ Πτολεμαῖος ὁ ὑπασπιστής ἤν ποτε

99

οἰμώξεται μεμνημένος τῶν ὑπὲρ γῆς ἐνοἷς εὐδαιμονεῖν ᾤετο Διογένης δὲ καταγε-λάσεται αὐτοῦ καὶ τάφον ὁ μὲν ἐν Ἁλικαρ-νασσῷ ἐρεῖ ἑαυτοῦ ὑπὸ Ἀρτεμισίας τῆς γυ-ναικὸς καὶ ἀδελφῆς κατεσκευασμένον ὁΔιογένης δὲ τοῦ μὲν σώματος εἰ καί τινατάφον ἔχει οὐκ οἶδεν οὐδὲ γὰρ ἔμελεναὐτῷ τούτου λόγον δὲ τοῖς ἀρίστοις περὶτούτου καταλέλοιπεν ἀνδρὸς βίον βεβιω-κὼς ὑψηλότερον ὦ Καρῶν ἀνδραποδω-δέστατε τοῦ σοῦ μνήματος καὶ ἐν βεβαιο-τέρῳ χωρίῳ κατεσκευασμένον

ΝΙΡΕΩΣ ΚΑΙ ΘΕΡΣΙΤΟΥ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΝΙΡΕΥΣ Ἰδοὺ δή Μένιππος οὑτοσὶ δι-κάσει πότερος εὐμορφότερός ἐστιν εἰπέὦ Μένιππε οὐ καλλίων σοι δοκῶΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δὲ καὶ ἔστε πρότε-ρον οἶμαι χρὴ γὰρ τοῦτο εἰδέναι

164

ΝΙΡΕΥΣ Νιρεὺς καὶ ΘερσίτηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πότερος οὖν ὁ Νιρεὺς καὶπότερος ὁ Θερσίτης οὐδέπω γὰρ τοῦτοδῆλον ΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἓν μὲν ἤδη τοῦτο ἔχω ὅτιὅμοιός εἰμί σοι καὶ οὐδὲν τηλικοῦτον δια-φέρεις ἡλίκον σε Ὅμηρος ἐκεῖνος ὁ τυ-φλὸς ἐπῄνεσεν ἁπάντων εὐμορφότερονπροσειπών ἀλλ ὁ φοξὸς ἐγὼ καὶ ψεδνὸςοὐδὲν χείρων ἐφάνην τῷ δικαστῇ ὅρα δὲσύ ὦ Μένιππε ὅντινα καὶ εὐμορφότερονἡγῇΝΙΡΕΥΣ Ἐμέ γε τὸν Ἀγλαΐας καὶΧάροπος ldquoὃς κάλλιστος ἀνὴρ ὑπὸ ἼλιονἦλθονrdquoΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλ οὐχὶ καὶ ὑπὸ γῆνὡς οἶμαι κάλλιστος ἦλθες ἀλλὰ τὰ μὲνὀστᾶ ὅμοια τὸ δὲ κρανίον ταύτῃ μόνον ἄραδιακρίνοιτο ἀπὸ τοῦ Θερσίτου κρανίου ὅτιεὔθρυπτον τὸ σόν ἀλαπαδνὸν γὰρ αὐτὸ καὶοὐκ ἀνδρῶδες ἔχεις

165

ὀψομένους τὸ πλοῖονΛΥΚΙΝΟΣ Νὴ Δία καὶ Ἀδείμαντος ὁΜυρρινούσιος εἵπετο μεθ ἡμῶν ἀλλ οὐκοἶδ ὅπου νῦν ἐκεῖνός ἐστιν ἀποπλανηθεὶςἐν τῷ πλήθει τῶν θεατῶν ἄχρι μὲν γὰρτῆς νεὼς ἅμα ἤλθομεν καὶ ἀνιόντες ἐςαὐτὴν σὺ μέν οἶμαι Σάμιππε προῄειςμετὰ σὲ δὲ ὁ Ἀδείμαντος ἦν εἶτ ἐγὼ μετἐκεῖνον ἐχόμενος αὐτοῦ ἀμφοτέραις καί μεδιὰ τῆς ἀποβάθρας ὅλης παρέπεμψε χειρα-γωγῶν ὑποδεδεμένον ἀνυπόδητος αὐτὸςὤν τὸ ἀπὸ τούτου δὲ οὐκέτι αὐτὸν εἶδονοὔτε ἔνδον οὔτε ἐπεὶ κατεληλύθαμεν ΣΑΜΙΠΠΟΣ Οἶσθα οὖν ὦ Λυκῖνεὅπου ἡμᾶς ἀπέλιπεν ὁπότε οἶμαι τὸ ὡρα-ῖον ἐκεῖνο μειράκιον ἐκ τῆς θαλάμης προ-ῆλθε τὸ τὴν καθαρὰν ὀθόνην ἐνδεδυκόςἀναδεδεμένον ἐς τοὐπίσω τὴν κόμην ἐπἀμφότερα τοῦ μετώπου ἀπηγμένην εἰ τοί-νυν ἐγὼ Ἀδείμαντον οἶδα οἶμαι γλαφυρὸνοὕτω θέαμα ἐκεῖνος ἰδὼν μακρὰ χαίρειν

14

τὸ μὲν ἡμίτομον αὐτοῦ ἀκριβῶς μέλανεἶναι τὸ δὲ ἕτερον ἐς ὑπερβολὴν λευκόνἐπ ἴσης δὲ μεμερισμένον ἐς τὸ θέατρονσυναγαγὼν τοὺς Αἰγυπτίους ἐπεδείκνυτοαὐτοῖς ἄλλα τε πολλὰ θεάματα καὶ τὸ τε-λευταῖον καὶ ταῦτα τὴν κάμηλον καὶ τὸνἡμίλευκον ἄνθρωπον καὶ ᾤετο ἐκπλήξειντῷ θεάματι οἱ δὲ πρὸς μὲν τὴν κάμηλονἐφοβήθησαν καὶ ὀλίγου δεῖν ἔφυγον ἀναθο-ρόντες καίτοι χρυσῷ πᾶσα ἐκεκόσμητοκαὶ ἁλουργίδι ἐπέστρωτο καὶ ὁ χαλινὸς ἦνλιθοκόλλητος Δαρείου τινὸς ἢ Καμβύσουἢ Κύρου αὐτοῦ κειμήλιον πρὸς δὲ τὸν ἄν-θρωπον οἱ μὲν πολλοὶ ἐγέλων οἱ δέ τινεςὡς ἐπὶ τέρατι ἐμυσάττοντο ὥστε ὁ Πτολε-μαῖος συνεὶς ὅτι οὐκ εὐδοκιμεῖ ἐπ αὐτοῖςοὐδὲ θαυμάζεται ὑπὸ τῶν Αἰγυπτίων ἡκαινότης ἀλλὰ πρὸ αὐτῆς τὸ εὔρυθμον καὶτὸ εὔμορφον κρίνουσι μετέστησεν αὐτὰκαὶ οὐκέτι διὰ τιμῆς ἦγεν ὡς πρὸ τοῦ ἀλλἡ μὲν κάμηλος ἀπέθανεν ἀμελουμένη τὸν

7

εἰς ἓν συμπεφυκότες ἄνθρωπός τε καὶθεόςΗΡΑΚΛΗΣ Οὐ γὰρ καὶ πάντες οὕτωςσοι δοκοῦσι συγκεῖσθαι ἐκ δυεῖν ψυχῆςκαὶ σώματος ὥστε τί τὸ κωλῦόν ἐστι τὴνμὲν ψυχὴν ἐν οὐρανῷ εἶναι ἥπερ ἦν ἐκΔιός τὸ δὲ θνητὸν ἐμὲ παρὰ τοῖς νεκροῖςΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλ ὦ βέλτιστε Ἀμφι-τρυωνιάδη καλῶς ἂν ταῦτα ἔλεγες εἰσῶμα ἦσθα νῦν δὲ ἀσώματον εἴδωλον εἶὥστε κινδυνεύεις τριπλοῦν ἤδη ποιῆσαι τὸνἩρακλέαΗΡΑΚΛΗΣ Πῶς τριπλοῦνΔΙΟΓΕΝΗΣ Ὧδέ πως εἰ γὰρ ὁ μέν τιςἐν οὐρανῷ ὁ δὲ παρ ἡμῖν σὺ τὸ εἴδωλοντὸ δὲ σῶμα ἐν Οἴτῃ κόνις ἤδη γενόμενοντρία ταῦτα ἤδη γεγένηται καὶ σκόπει ὅντι-να τὸν τρίτον πατέρα ἐπινοήσεις τῷ σώμα-τιΗΡΑΚΛΗΣ Θρασὺς εἶ καὶ σοφιστήςτίς δαὶ καὶ ὢν τυγχάνεις

92

τι καὶ λέγεις ὅτι μέντοι ὅλος εἶ νεκρὸςἀκριβῶς ὁρῶ

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΗΡΑΚΛΕΟΥΣ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Οὐχ Ἡρακλῆς οὗτόςἐστιν οὐ μὲν οὖν ἄλλος μὰ τὸν Ἡρακλέατὸ τόξον τὸ ῥόπαλον ἡ λεοντῆ τὸ μέγε-θος ὅλος Ἡρακλῆς ἐστιν εἶτα τέθνηκενΔιὸς υἱὸς ὤν εἰπέ μοι ὦ καλλίνικε νεκρὸςεἶ ἐγὼ γάρ σοι ἔθυον ὑπὲρ γῆς ὡς θεῷΗΡΑΚΛΗΣ Καὶ ὀρθῶς ἔθυες αὐτὸς μὲνγὰρ ὁ Ἡρακλῆς ἐν τῷ οὐρανῷ τοῖς θεοῖςσύνεστι ldquoκαὶ ἔχει καλλίσφυρον Ἥβηνrdquoἐγὼ δὲ εἴδωλόν εἰμι αὐτοῦΔΙΟΓΕΝΗΣ Πῶς λέγεις εἴδωλον τοῦθεοῦ καὶ δυνατὸν ἐξ ἡμισείας μέν τιναθεὸν εἶναι τεθνάναι δὲ τῷ ἡμίσει ΗΡΑΚΛΗΣ Ναί οὐ γὰρ ἐκεῖνος τέθνη-κεν ἀλλ ἐγὼ ἡ εἰκὼν αὐτοῦ

89

ἄνθρωπον δὲ τὸν διττὸν Θέσπιδι τῷ αὐλη-τῇ ἐδωρήσατο καλῶς αὐλήσαντι παρὰ τὸνπότον Δέδοικα δὲ μὴ καὶ τοὐμὸν κάμηλος ἐνΑἰγυπτίοις ᾖ οἱ δὲ ἄνθρωποι τὸν χαλινὸνἔτι αὐτῆς θαυμάζωσι καὶ τὴν ἁλουργίδαἐπεὶ οὐδὲ τὸ ἐκ δυοῖν τοῖν καλλίστοιν συ-γκεῖσθαι διαλόγου καὶ κωμῳδίας οὐδὲ το-ῦτο ἀπόχρη εἰς εὐμορφίαν εἰ μὴ καὶ ἡμῖξις ἐναρμόνιος καὶ κατὰ τὸ σύμμετρονγίγνοιτο ἔστι γοῦν ἐκ δύο καλῶν ἀλλόκο-τον τὴν ξυνθήκην εἶναι οἷον ἐκεῖνο τὸ προ-χειρότατον ὁ ἱπποκένταυρος οὐ γὰρ ἂνφαίης ἐπέραστόν τι ζῷον τουτὶ γενέσθαιἀλλὰ καὶ ὑβριστότατον εἰ χρὴ πιστεύειντοῖς ζωγράφοις ἐπιδεικνυμένοις τὰς παροι-νίας καὶ σφαγὰς αὐτῶν τί οὖν οὐχὶ καὶἔμπαλιν γένοιτ ἂν εὔμορφόν τι ἐκ δυοῖντοῖν ἀρίστοιν ξυντεθέν ὥσπερ ἐξ οἴνου καὶμέλιτος τὸ ξυναμφότερον ἥδιστον φημὶἔγωγε οὐ μὴν περί γε τῶν ἐμῶν ἔχω δια-

8

ΠΛΟΙΟΝ Η ΕΥΧΑΙ

ΛΥΚΙΝΟΣ Οὐκ ἐγὼ ἔλεγον ὅτι θᾶττοντοὺς γῦπας ἕωλος νεκρὸς ἐν φανερῷ κείμε-νος ἢ θέαμά τι τῶν παραδόξων Τιμόλαονδιαλάθοι κἂν εἰς Κόρινθον δέοι ἀπνευστὶθέοντα ἀπιέναι διὰ τοῦτο οὕτω φιλοθε-άμων σύ γε καὶ ἄοκνος τὰ τοιαῦταΤΙΜΟΛΑΟΣ Τί γὰρ ἔδει ποιεῖν ὦ Λυ-κῖνε σχολὴν ἄγοντα πυθόμενον οὕτωςὑπερμεγέθη ναῦν καὶ πέρα τοῦ μέτρου ἐςτὸν Πειραιᾶ καταπεπλευκέναι μίαν τῶνἀπ Αἰγύπτου ἐς Ἰταλίαν σιταγωγῶνοἶμαι δὲ καὶ σφώ σέ τε καὶ Σάμιππον του-τονί μὴ κατ ἄλλο τι ἐξ ἄστεος ἥκειν ἢ

13

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Μανθάνω ἄντανδρόν σετῷ Πλούτωνι παραδέδωκεν ἀνθ ἑαυτοῦκαὶ σὺ νῦν ἀντ ἐκείνου νεκρὸς εἶΗΡΑΚΛΗΣ Τοιοῦτό τιΔΙΟΓΕΝΗΣ Πῶς οὖν ἀκριβὴς ὢν ὁΑἰακὸς οὐ διέγνω σε μὴ ὄντα ἐκεῖνον ἀλλὰπαρεδέξατο ὑποβολιμαῖον Ἡρακλέα πα-ρόνταΗΡΑΚΛΗΣ Ὅτι ἐῴκειν ἀκριβῶςΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀληθῆ λέγεις ἀκριβῶςγάρ ὥστε αὐτὸς ἐκεῖνος εἶναι ὅρα γοῦν μὴτὸ ἐναντίον ἐστὶ καὶ σὺ μὲν εἶ ὁ Ἡρακλῆςτὸ δὲ εἴδωλον γεγάμηκεν τὴν Ἥβην παρὰτοῖς θεοῖςΗΡΑΚΛΗΣ Θρασὺς εἶ καὶ λάλος καὶ εἰμὴ παύσῃ σκώπτων εἰς ἐμέ εἴσῃ αὐτίκαοἵου θεοῦ εἴδωλόν εἰμιΔΙΟΓΕΝΗΣ Τὸ μὲν τόξον γυμνὸν καὶπρόχειρον ἐγὼ δὲ τί ἂν ἔτι φοβοίμην σεἅπαξ τεθνεώς ἀτὰρ εἰπέ μοι πρὸς τοῦ σοῦἩρακλέους ὁπότε ἐκεῖνος ἔζη συνῆς

90

αὐτῷ καὶ τότε εἴδωλον ὤν ἢ εἷς μὲν ἦτεπαρὰ τὸν βίον ἐπεὶ δὲ ἀπεθάνετε διαιρε-θέντες ὁ μὲν εἰς θεοὺς ἀπέπτατο σὺ δὲ τὸεἴδωλον ὥσπερ εἰκὸς ἦν εἰς ᾅδου πάρειΗΡΑΚΛΗΣ Ἐχρῆν μὲν μηδὲ ἀποκρίνε-σθαι πρὸς ἄνδρα ἐξεπίτηδες ἐρεσχηλοῦνταὅμως δ οὖν καὶ τοῦτο ἄκουσον ὁπόσονμὲν γὰρ Ἀμφιτρύωνος ἐν τῷ Ἡρακλεῖ ἦντοῦτο τέθνηκεν καί εἰμι ἐγὼ ἐκεῖνο πᾶν ὃδὲ ἦν τοῦ Διός ἐν οὐρανῷ σύνεστι τοῖς θεο-ῖςΔΙΟΓΕΝΗΣ Σαφῶς νῦν μανθάνω δύογὰρ φῂς ἔτεκεν ἡ Ἀλκμήνη κατὰ τὸ αὐτὸἩρακλέας τὸν μὲν ὑπ Ἀμφιτρύωνι τὸνδὲ παρὰ τοῦ Διός ὥστε ἐλελήθειτε δίδυμοιὄντες ὁμομήτριοιΗΡΑΚΛΗΣ Οὔκ ὦ μάταιε ὁ γὰραὐτὸς ἄμφω ἦμενΔΙΟΓΕΝΗΣ Οὐκ ἔστι μαθεῖν τοῦτοῥᾴδιον συνθέτους δύο ὄντας Ἡρακλέαςἐκτὸς εἰ μὴ ὥσπερ ἱπποκένταυρός τις ἦτε

91

12

τείνεσθαι ὡς τοιούτων ὄντων ἀλλὰ δέδιαμὴ τὸ ἑκατέρου κάλλος ἡ μῖξις συνέφθει-ρεν Οὐ πάνυ γοῦν συνήθη καὶ φίλα ἐξ ἀρχῆςἦν ὁ διάλογος καὶ ἡ κωμῳδία εἴ γε ὁ μὲνοἴκοι καθ ἑαυτὸν καὶ νὴ Δία ἐν τοῖς περι-πάτοις μετ ὀλίγων τὰς διατριβὰς ἐποιεῖτοἡ δὲ παραδοῦσα τῷ Διονύσῳ ἑαυτὴν θε-άτρῳ ὡμίλει καὶ ξυνέπαιζε καὶ ἐγελωτο-ποίει καὶ ἐπέσκωπτε καὶ ἐν ῥυθμῷ ἔβαινεπρὸς αὐλὸν ἐνίοτε καὶ τὸ ὅλον ἀναπαίστοιςμέτροις ἐποχουμένη τὰ πολλά τοὺς δὲ τοῦδιαλόγου ἑταίρους ἐχλεύαζε φροντιστὰςκαὶ μετεωρολέσχας καὶ τὰ τοιαῦτα προσα-γορεύουσα καὶ μίαν ταύτην προαίρεσινἐπεποίητο ἐκείνους ἐπισκώπτειν καὶ τὴνΔιονυσιακὴν ἐλευθερίαν καταχεῖν αὐτῶνἄρτι μὲν ἀεροβατοῦντας δεικνύουσα καὶ νε-φέλαις ξυνόντας ἄρτι δὲ ψυλλῶν πηδήμα-τα διαμετροῦντας ὡς δῆθεν τὰ ἀέρια λε-πτολογουμένους ὁ διάλογος δὲ σεμνο-

9

πράγματα μικρὸν μὲν ὑμῖν ὡς ὁρᾶτε τὸσκαφίδιον καὶ ὑπόσαθρόν ἐστιν καὶ διαρρεῖτὰ πολλά καὶ ἢν τραπῇ ἐπὶ θάτερα οἰχή-σεται περιτραπέν ὑμεῖς δὲ τοσοῦτοι ἅμαἥκετε πολλὰ ἐπιφερόμενοι ἕκαστος ἢν οὖνμετὰ τούτων ἐμβῆτε δέδια μὴ ὕστερον με-τανοήσητε καὶ μάλιστα ὁπόσοι νεῖν οὐκἐπίστασθεΕΡΜΗΣ Πῶς οὖν ποιήσαντες εὐπλοήσο-μενΧΑΡΩΝ Ἐγὼ ὑμῖν φράσω γυμνοὺςἐπιβαίνειν χρὴ τὰ περιττὰ ταῦτα πάντα ἐπὶτῆς ἠϊόνος καταλιπόντας μόλις γὰρ ἂν καὶοὕτως δέξαιτο ὑμᾶς τὸ πορθμεῖον σοὶ δέὦ Ἑρμῆ μελήσει τὸ ἀπὸ τούτου μηδέναπαραδέχεσθαι αὐτῶν ὃς ἂν μὴ ψιλὸς ᾖ καὶτὰ ἔπιπλα ὥσπερ ἔφην ἀποβαλών παρὰδὲ τὴν ἀποβάθραν ἑστὼς διαγίνωσκε αὐτο-ὺς καὶ ἀναλάμβανε γυμνοὺς ἐπιβαίνειν ἀνα-γκάζωνΕΡΜΗΣ Εὖ λέγεις καὶ οὕτω ποιήσω-

120

λυπεῖ ταῦτά σε ὑπὲρ τὴν μνήμην ἰόντα τίδακρύεις ὦ μάταιε οὐδὲ ταῦτά σε ὁ σοφὸςἈριστοτέλης ἐπαίδευσεν μὴ οἴεσθαιβέβαια εἶναι τὰ παρὰ τῆς τύχηςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ὁ σοφὸς ἐκεῖνοςἁπάντων κολάκων ἐπιτριπτότατος ὤν ἐμὲμόνον ἔασον τὰ Ἀριστοτέλους εἰδέναι ὅσαμὲν ᾔτησεν παρ ἐμοῦ οἷα δὲ ἐπέστελλενὡς δὲ κατεχρῆτό μου τῇ περὶ παιδείαν φι-λοτιμίᾳ θωπεύων καὶ ἐπαινῶν ἄρτι μὲνπρὸς τὸ κάλλος ὡς καὶ τοῦτο μέρος ὂντἀγαθοῦ ἄρτι δὲ ἐς τὰς πράξεις καὶ τὸνπλοῦτον καὶ γὰρ αὖ καὶ τοῦτο ἀγαθὸν ἡγε-ῖτο εἶναι ὡς μὴ αἰσχύνοιτο καὶ αὐτὸς λαμ-βάνων γόης ὦ Διόγενες ἅνθρωπος καὶ τε-χνίτης πλὴν ἀλλὰ τοῦτό γε ἀπολέλαυκατῆς σοφίας αὐτοῦ τὸ λυπεῖσθαι ὡς ἐπὶ με-γίστοις ἀγαθοῖς ἐκείνοις ἃ κατηριθμήσωμικρῷ γε ἔμπροσθενΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλ οἶσθα ὃ δράσεις ἄκοςγάρ σοι τῆς λύπης ὑποθήσομαι ἐπεὶ ἐντα-

101

τάτας ἐποιεῖτο τὰς συνουσίας φύσεώς τεπέρι καὶ ἀρετῆς φιλοσοφῶν ὥστε τὸ τῶνμουσικῶν τοῦτο δὶς διὰ πασῶν εἶναι τὴνἁρμονίαν ἀπὸ τοῦ ὀξυτάτου ἐς τὸ βαρύτα-τον καὶ ὅμως ἐτολμήσαμεν ἡμεῖς τὰοὕτως ἔχοντα πρὸς ἄλληλα ξυναγαγεῖν καὶξυναρμόσαι οὐ πάνυ πειθόμενα οὐδὲ εὐμα-ρῶς ἀνεχόμενα τὴν κοινωνίαν Δέδια τοίνυν μὴ αὖθις ὅμοιόν τι τῷ Προ-μηθεῖ τῷ σῷ πεποιηκὼς φαίνωμαι τὸ θῆλυτῷ ἄρρενι ἐγκαταμίξας καὶ δι αὐτὸ δίκηνὑπόσχω μᾶλλον δὲ καὶ κατ ἄλλο τι τοιο-ῦτος ἂν φανείην ἐξαπατῶν ἴσως τοὺςἀκούοντας καὶ ὀστᾶ παραθεὶς αὐτοῖς κεκα-λυμμένα τῇ πιμελῇ γέλωτα κωμικὸν ὑπὸσεμνότητι φιλοσόφῳ τὸ γὰρ τῆς κλεπτι-κῆς ndash καὶ γὰρ κλεπτικῆς ὁ θεός ndash ἄπαγετοῦτο μόνον οὐκ ἂν εἴποις ἐνεῖναι τοῖς ἡμε-τέροις ἢ παρὰ τοῦ γὰρ ἂν ἐκλέπτομεν εἰμὴ ἄρα τις ἐμὲ διέλαθεν τοιούτους ἱππο-κάμπους καὶ τραγελάφους καὶ αὐτὸς συ-

10

ντεθεικώς πλὴν ἀλλὰ τί ἂν πάθοιμι ἐμμε-νετέον γὰρ οἷς ἅπαξ προειλόμην ἐπεὶ τόγε μεταβουλεύεσθαι Ἐπιμηθέως ἔργον οὐΠρομηθέως ἐστίν

11

ῦθά γε ἐλλέβορος οὐ φύεται σὺ δὲ κἂν τὸΛήθης ὕδωρ χανδὸν ἐπισπασάμενος πίεκαὶ αὖθις πίε καὶ πολλάκις οὕτω γὰρ ἂνπαύσαιο ἐπὶ τοῖς Ἀριστοτέλους ἀγαθοῖςἀνιώμενος καὶ γὰρ Κλεῖτον ἐκεῖνον ὁρῶκαὶ Καλλισθένην καὶ ἄλλους πολλοὺς ἐπὶσὲ ὁρμῶντας ὡς διασπάσαιντο καὶ ἀμύναι-ντο σε ὧν ἔδρασας αὐτούς ὥστε τὴνἑτέραν σὺ ταύτην βάδιζε καὶ πῖνε πολ-λάκις ὡς ἔφην

ΕΡΜΟΥ ΚΑΙ ΧΑΡΩΝΟΣ

ΕΡΜΗΣ Λογισώμεθα ὦ πορθμεῦ εἰδοκεῖ ὁπόσα μοι ὀφείλεις ἤδη ὅπως μὴαὖθις ἐρίζωμέν τι περὶ αὐτῶν ΧΑΡΩΝ Λογισώμεθα ὦ Ἑρμῆ ἄμει-νον γὰρ ὡρίσθαι καὶ ἀπραγμονέστερονΕΡΜΗΣ Ἄγκυραν ἐντειλαμένῳ ἐκόμισαπέντε δραχμῶν

102

ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Σχεδὸν ἀμφὶ τὰεἴκοσιΣΙΜΥΛΟΣ Ἤδη μανθάνω ἅτινά σοιἐκεῖνος ἐχαρίζετοΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Πλὴν ἀλλὰ πολὺἐκείνων ἀξιώτερος κληρονομεῖν εἰ καὶβάρβαρος ἦν καὶ ὄλεθρος ὃν ἤδη καὶαὐτῶν οἱ ἄριστοι θεραπεύουσιν ἐκεῖνοςτοίνυν ἐκληρονόμησέ μου καὶ νῦν ἐν τοῖςεὐπατρίδαις ἀριθμεῖται ὑπεξυρημένος μὲντὸ γένειον καὶ βαρβαρίζων Κόδρου δὲεὐγενέστερος καὶ Νιρέως καλλίων καὶὈδυσσέως συνετώτερος λεγόμενος εἶναιΣΙΜΥΛΟΣ Οὔ μοι μέλει καὶ στρατη-γησάτω τῆς Ἑλλάδος εἰ δοκεῖ ἐκεῖνοι δὲltμὴgt κληρονομείτωσαν μόνον

ΧΑΡΩΝΟΣ ΚΑΙ ΕΡΜΟΥ

ΧΑΡΩΝ Ἀκούσατε ὡς ἔχει ὑμῖν τὰ

119

δεθῆναί με πρὸς τὸ ἐφίππιον εἰ μέλλω με-νεῖν τε ἄνω καὶ ἕξεσθαι τοῦ χαλινοῦΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἐγώ σοι ὦ Σάμιππεἡγήσομαι τῶν ἱππέων Λυκῖνος δὲ τὸ δεξι-ὸν κέρας ἐχέτω δίκαιος δ ἂν εἴην τυχεῖνπαρὰ σοῦ τῶν μεγίστων τοσούτοις σε μεδί-μνοις δωρησάμενος ἐπισήμου χρυσίουΣΑΜΙΠΠΟΣ Καὶ αὐτοὺς ἐρώμεθα ὦἈδείμαντε τοὺς ἱππέας εἰ δέξονται ἄρχο-ντά σε σφῶν γενέσθαι ὅτῳ δοκεῖ ὦ ἱππε-ῖς Ἀδείμαντον ἱππαρχεῖν ἀνατεινάτω τὴνχεῖραΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Πάντες ὡς ὁρᾷς ὦΣάμιππε ἐχειροτόνησανΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ σὺ μὲν ἄρχε τῆς ἵπ-που Λυκῖνος δὲ ἐχέτω τὸ δεξιόν οὑτοσὶ δὲΤιμόλαος ἐπὶ τοῦ εὐωνύμου τετάξεταιἐγὼ δὲ κατὰ μέσον ὡς νόμος βασιλεῦσιτῶν Περσῶν ἐπειδὰν αὐτοὶ συμπαρῶσιπροΐωμεν δὲ ἤδη τὴν ἐπὶ Κορίνθου διὰ τῆςὀρεινῆς ἐπευξάμενοι τῷ βασιλείῳ Διί

40

φὴς κυβερνήτην τὸν Ἥρωνα ἢ τοῦ Νη-ρέως ἡλικιώτην ὃς τοσοῦτον ἀπεσφάλητῆς ὁδοῦ ἀλλὰ τί τοῦτο οὐκ Ἀδείμαντοςἐκεῖνός ἐστιΤΙΜΟΛΑΟΣ Πάνυ μὲν οὖν Ἀδείμα-ντος αὐτός ἐμβοήσωμεν οὖν Ἀδείμαντεσέ φημι τὸν Μυρρινούσιον τὸν Στρομβί-χουΛΥΚΙΝΟΣ Δυεῖν θάτερον ἢ δυσχεραί-νει καθ ἡμῶν ἢ ἐκκεκώφωται Ἀδείμαντοςγάρ οὐκ ἄλλος τίς ἐστι Πάνυ ἤδη σαφῶςὁρῶ καὶ θοἰμάτιον αὐτοῦ καὶ τὸ βάδισμαἐκείνου καὶ ἐν χρῷ ἡ κουρά ἐπιτείνωμενδὲ ὅμως τὸν περίπατον ὡς καταλάβωμεναὐτόν ἢν μὴ τοῦ ἱματίου λαβόμενοι σε ἐπι-στρέψωμεν ὦ Ἀδείμαντε οὐχ ὑπακούσειἡμῖν βοῶσιν ἀλλὰ καὶ φροντίζοντι ἔοικαςἐπὶ συννοίας τινὸς οὐ μικρὸν οὐδὲ εὐκατα-φρόνητον πρᾶγμα ὡς δοκεῖς ἀνακυκλῶνΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Οὐδέν ὦ Λυκῖνε χα-λεπόν ἀλλά με κενή τις ἔννοια μεταξὺ βα-

21

οὐκ ὀλίγα τῶν ἐραστῶν ἀπολέλαυκα μονο-νουχὶ προσκυνούμενος ὑπ αὐτῶν καὶ ἐθρυ-πτόμην δὲ πολλάκις καὶ ἀπέκλειον αὐτῶντινας ἐνίοτε οἱ δὲ ἡμιλλῶντο καὶ ἀλλήλουςὑπερεβάλλοντο ἐν τῇ περὶ ἐμὲ φιλοτιμίᾳΣΙΜΥΛΟΣ Τέλος δ οὖν πῶς ἐβουλεύ-σω περὶ τῶν κτημάτωνΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Εἰς τὸ φανερὸν μὲνἕκαστον αὐτῶν κληρονόμον ἀπολιπεῖν ἔφα-σκον ὁ δ ἐπίστευέν τε ἂν καὶ κολακευτι-κώτερον παρεσκεύαζεν αὑτόν ἄλλας δὲτὰς ἀληθεῖς διαθήκας ἐκείνας ἔχων κατέλι-πον οἰμώζειν ἅπασι φράσαςΣΙΜΥΛΟΣ Τίνα δὲ αἱ τελευταῖαι τὸνκληρονόμον ἔσχον ἦ πού τινα τῶν ἀπὸ τοῦγένουςΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Οὐ μὰ Δία ἀλλὰ νε-ώνητόν τινα τῶν μειρακίων τῶν ὡραίωνΦρύγα ΣΙΜΥΛΟΣ Ἀμφὶ πόσα ἔτη ὦ Πολύ-στρατε

118

ΧΑΡΩΝ Πολλοῦ λέγειςΕΡΜΗΣ Νὴ τὸν Ἀϊδωνέα τῶν πέντεὠνησάμην καὶ τροπωτῆρα δύο ὀβολῶνΧΑΡΩΝ Τίθει πέντε δραχμὰς καὶ ὀβο-λοὺς δύοΕΡΜΗΣ Καὶ ἀκέστραν ὑπὲρ τοῦ ἱστίουπέντε ὀβολοὺς ἐγὼ κατέβαλονΧΑΡΩΝ Καὶ τούτους προστίθειΕΡΜΗΣ Καὶ κηρὸν ὡς ἐπιπλάσαι τοῦσκαφιδίου τὰ ἀνεῳγότα καὶ ἥλους δὲ καὶκαλῴδιον ἀφ οὗ τὴν ὑπέραν ἐποίησας δύοδραχμῶν ἅπανταΧΑΡΩΝ Καὶ ἄξια ταῦτα ὠνήσω ΕΡΜΗΣ Ταῦτά ἐστιν εἰ μή τι ἄλλοἡμᾶς διέλαθεν ἐν τῷ λογισμῷ πότε δ οὖνταῦτα ἀποδώσειν φῄςΧΑΡΩΝ Νῦν μέν ὦ Ἑρμῆ ἀδύνατονἢν δὲ λοιμός τις ἢ πόλεμος καταπέμψῃἀθρόους τινάς ἐνέσται τότε ἀποκερδᾶναιπαραλογιζόμενον ἐν τῷ πλήθει τὰ πορθμε-ῖα

103

δίζοντα ὑπελθοῦσα παρακοῦσαι ὑμῶν ἐποί-ησεν ἀτενὲς πρὸς αὐτὴν ἅπαντι τῷ λογι-σμῷ ἀποβλέποντα ΛΥΚΙΝΟΣ Τίς αὕτη μὴ γὰρ ὀκνήσῃςεἰπεῖν εἰ μή τίς ἐστι τῶν πάνυ ἀπορρήτωνκαίτοι ἐτελέσθημεν ὡς οἶσθα καὶ σιγᾶνμεμαθήκαμενΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀλλ αἰσχύνομαι ἔγω-γε εἰπεῖν πρὸς ὑμᾶς οὕτω γὰρ μειρακι-ῶδες ὑμῖν δόξει τὸ φρόντισμαΛΥΚΙΝΟΣ Μῶν ἐρωτικόν τί ἐστινοὐδὲ γὰρ οὐδὲ τοῦτο ἀμυήτοις ἡμῖν ἐξαγο-ρεύσεις ἀλλὰ ὑπὸ λαμπρᾷ τῇ δᾳδὶ καὶαὐτοῖς τετελεσμένοιςΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Οὐδέν ὦ θαυμάσιετοιοῦτον ἀλλά τινα πλοῦτον ἐμαυτῷ ἀνε-πλαττόμην ἣν κενὴν μακαρίαν οἱ πολλοὶκαλοῦσιν καί μοι ἐν ἀκμῇ τῆς περιουσίαςκαὶ τρυφῆς ἐπέστητεΛΥΚΙΝΟΣ Οὐκοῦν τὸ προχειρότατοντοῦτο κοινὸς Ἑρμᾶς φασι καὶ ἐς μέσον

22

κόσμει τό τε ἱππικὸν καὶ τοὺς ἀνέρας τοὺςἀσπιδιώτας ἐθέλω γὰρ εἰδέναι οἷ βαδιε-ῖσθε τοσοῦτοι ὄντες ἐξ Ἀρκαδίας ἢ ἐπὶ τί-νας ἀθλίους πρώτους ἀφίξεσθεΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἄκουε ὦ Λυκῖνε μᾶλλονδέ εἴ σοι φίλον ἀκολούθει μεθ ἡμῶν ἵπ-παρχον γάρ σε τῶν πεντακισχιλίων ἀποφα-νῶΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλὰ τῆς μὲν τιμῆς ὦ βα-σιλεῦ χάριν οἶδά σοι καὶ ὑποκύψας ἐς τὸΠερσικὸν προσκυνῶ σε περιαγαγὼν εἰς το-ὐπίσω τὼ χεῖρε τιμῶν τὴν τιάραν ὀρθὴνοὖσαν καὶ τὸ διάδημα σὺ δὲ τῶν ἐρρω-μένων τούτων τινὰ ποίησον ἵππαρχον ἐγὼγάρ σοι δεινῶς ἄφιππός εἰμι καὶ οὐδὲ ὅλωςἐπέβην ἵππου ἐν τῷ πρὸ τοῦ χρόνῳ δέδιατοίνυν μὴ τοῦ σαλπιγκτοῦ ἐποτρύνοντοςκαταπεσὼν ἔγωγε συμπατηθῶ ἐν τῇ τύρβῃὑπὸ τοσαύταις ὁπλαῖς ἢ καὶ θυμοειδὴς ὢνὁ ἵππος ἐξενέγκῃ με τὸν χαλινὸν ἐνδακὼνἐς μέσους τοὺς πολεμίους ἢ δεήσει κατα-

39

ΕΡΜΗΣ Νῦν οὖν ἐγὼ καθεδοῦμαι τὰκάκιστα εὐχόμενος γενέσθαι ὡς ἂν ἀπὸτούτων ἀπολάβοιμιΧΑΡΩΝ Οὐκ ἔστιν ἄλλως ὦ Ἑρμῆνῦν δὲ ὀλίγοι ὡς ὁρᾷς ἀφικνοῦνται ἡμῖνεἰρήνη γάρΕΡΜΗΣ Ἄμεινον οὕτως εἰ καὶ ἡμῖν πα-ρατείνοιτο ὑπὸ σοῦ τὸ ὄφλημα πλὴν ἀλλοἱ μὲν παλαιοί ὦ Χάρων οἶσθα οἷοι παρε-γίγνοντο ἀνδρεῖοι ἅπαντες αἵματοςἀνάπλεῳ καὶ τραυματίαι οἱ πολλοί νῦν δὲἢ φαρμάκῳ τις ὑπὸ τοῦ παιδὸς ἀποθανὼν ἢὑπὸ τῆς γυναικὸς ἢ ὑπὸ τρυφῆς ἐξῳδηκὼςτὴν γαστέρα καὶ τὰ σκέλη ὠχροὶ ἅπαντεςκαὶ ἀγεννεῖς οὐδὲν ὅμοιοι ἐκείνοις οἱ δὲπλεῖστοι αὐτῶν διὰ χρήματα ἥκουσιν ἐπι-βουλεύοντες ἀλλήλοις ὡς ἐοίκασιΧΑΡΩΝ Πάνυ γὰρ περιπόθητά ἐστι τα-ῦτα ΕΡΜΗΣ Οὐκοῦν οὐδ ἐγὼ δόξαιμι ἂνἁμαρτάνειν πικρῶς ἀπαιτῶν τὰ ὀφειλόμε-

104

κοῦτος ὤν ὀδόντας τέτταρας ἔχωνΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Νὴ Δία τοὺς ἀρί-στους γε τῶν ἐν τῇ πόλει καὶ γέροντά μεκαὶ φαλακρόν ὡς ὁρᾷς ὄντα καὶ λημῶνταπροσέτι καὶ κορυζῶντα ὑπερήδοντο θερα-πεύοντες καὶ μακάριος ἦν αὐτῶν ὅντινα ἂνκαὶ μόνον προσέβλεψαΣΙΜΥΛΟΣ Μῶν καὶ σύ τινα ὥσπερ ὁΦάων τὴν Ἀφροδίτην ἐκ Χίου διεπόρθμευ-σας εἶτά σοι εὐξαμένῳ ἔδωκεν νέον εἶναικαὶ καλὸν ἐξ ὑπαρχῆς καὶ ἀξιέραστονΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Οὔκ ἀλλὰ τοιοῦτοςὢν περιπόθητος ἦν ΣΙΜΥΛΟΣ Αἰνίγματα λέγειςΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Καὶ μὴν πρόδηλόςγε ὁ ἔρως οὑτοσὶ πολὺς ὢν ὁ περὶ τοὺςἀτέκνους καὶ πλουσίους γέρονταςΣΙΜΥΛΟΣ Νῦν μανθάνω σου τὸ κάλ-λος ὦ θαυμάσιε ὅτι παρὰ τῆς χρυσῆςἈφροδίτης ἦνΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Ἀτάρ ὦ Σιμύλε

117

ριοι καὶ τὸ πᾶν εἰς πέντε μυριάδας ὁπλιτι-κόν ἱππεῖς δὲ ἀμφὶ τοὺς πεντακισχιλίουςἐγὼ δὲ χειροτονητὸς ὑφ ἁπάντων προκρι-θεὶς ἄρχων ἄριστος εἶναι δόξας ἀνθρώπωνἡγεῖσθαι καὶ πράγμασι χρῆσθαι ὡς τοῦτόγε αὐτὸ ἡδύ μείζω εἶναι τῶν ἄλλων βασι-λέων ἅτε ἀρετῇ προχειρισθέντα ὑπὸ τῆςστρατιᾶς ἄρχειν οὐ κληρονόμον γενόμενονἄλλου πονήσαντος ἐς τὴν βασιλείαν ἐπεὶτῷ Ἀδειμάντου θησαυρῷ παραπλήσιον τὸτοιοῦτο καὶ τὸ πρᾶγμα οὐχ ὅμοιον ἡδύὥσπερ ὅταν ἴδῃ τις αὐτὸς δι αὑτοῦ κτη-σάμενος τὴν δυναστείανΛΥΚΙΝΟΣ Παπαῖ ὦ Σάμιππε οὐδὲνμικρόν ἀλλὰ τὸ κεφάλαιον αὐτὸ τῶν ἀγα-θῶν ἁπάντων σύ γε ᾔτησας ἄρχειν ἀσπί-δος τοσαύτης ἄριστος δὴ προκριθεὶς ὑπὸτῶν πεντακισμυρίων τοιοῦτον ἡμῖν ἡ Μα-ντίνεια θαυμαστὸν βασιλέα καὶ στρατηγὸνἐλελήθει ἀνατρέφουσα πλὴν ἀλλὰ βασί-λευε καὶ ἡγοῦ τῶν στρατιωτῶν καὶ δια-

38

κατατίθει φέρων τὸν πλοῦτον ἄξιον γὰρἀπολαῦσαι τὸ μέρος φίλους ὄντας τῆςἈδειμάντου τρυφῆςΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀπελείφθην μὲν ὑμῶνεὐθὺς ἐν τῇ πρώτῃ ἐς τὴν ναῦν ἐπιβάσειἐπεὶ σέ ὦ Λυκῖνε κατέστησα ἐς τὸ ἀσφα-λές περιμετροῦντος γάρ μου τῆς ἀγκύραςτὸ πάχος οὐκ οἶδ ὅπου ὑμεῖς ἀπέστητεἸδὼν δὲ ὅμως τὰ πάντα ἠρόμην τινὰ τῶνναυτῶν ὁπόσην ἀποφέρει ἡ ναῦς τῷ δε-σπότῃ ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ κατ ἔτος ἕκαστοντὴν μισθοφορίαν ὁ δέ μοι Δώδεκα ἔφηἈττικὰ τάλαντα εἰ πρὸς τοὐλάχιστόν τιςλογίζοιτο τοὐντεῦθεν οὖν ἐπανιὼν ἐλογι-ζόμην εἴ τις θεῶν τὴν ναῦν ἄφνω ἐμὴν ποι-ήσειεν εἶναι οἷον ἄν ὡς εὐδαίμονα βίονἐπεβίωσα εὖ ποιῶν τοὺς φίλους καὶ ἐπι-πλέων ἐνίοτε μὲν αὐτός ἐνίοτε δὲ οἰκέταςἐκπέμπων εἶτα ἐκ τῶν δώδεκα ἐκείνωνταλάντων οἰκίαν τε ἤδη ᾠκοδομησάμην ἐνἐπικαίρῳ μικρὸν ὑπὲρ τὴν Ποικίλην τὴν

23

σοι παράδοξον τοῦτο δόξειΣΙΜΥΛΟΣ Παράδοξον εἰ γέρων τε καὶἀσθενὴς ἄτεκνός τε προσέτι ἥδεσθαι τοῖςἐν τῷ βίῳ ἐδύνασοΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Τὸ μὲν πρῶτον ἅπα-ντα ἐδυνάμην ἔτι καὶ παῖδες ὡραῖοι ἦσανπολλοὶ καὶ γυναῖκες ἁβρόταται καὶ μύρακαὶ οἶνος ἀνθοσμίας καὶ τράπεζα ὑπὲρ τὰςἐν ΣικελίᾳΣΙΜΥΛΟΣ Καινὰ ταῦτα ἐγὼ γάρ σεπάνυ φειδόμενον ἠπιστάμην ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Ἀλλ ἐπέρρει μοι ὦγενναῖε παρὰ ἄλλων τὰ ἀγαθά καὶ ἕωθενμὲν εὐθὺς ἐπὶ θύρας ἐφοίτων μάλα πολλοίμετὰ δὲ παντοῖά μοι δῶρα προσήγετο ἁπα-νταχόθεν τῆς γῆς τὰ κάλλισταΣΙΜΥΛΟΣ Ἐτυράννησας ὦ Πολύστρα-τε μετ ἐμέΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐραστὰςεἶχον μυρίουςΣΙΜΥΛΟΣ Ἐγέλασα ἐραστὰς σὺ τηλι-

116

να παρὰ σοῦ

ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ ΚΑΙ ΕΡΜΟΥ

ΠΛΟΥΤΩΝ Τὸν γέροντα οἶσθα τὸνπάνυ γεγηρακότα λέγω τὸν πλούσιονΕὐκράτην ᾧ παῖδες μὲν οὐκ εἰσίν οἱ τὸνκλῆρον δὲ θηρῶντες πεντακισμύριοιΕΡΜΗΣ Ναί τὸν Σικυώνιον φῄς τίοὖνΠΛΟΥΤΩΝ Ἐκεῖνον μέν ὦ Ἑρμῆζῆν ἔασον ἐπὶ τοῖς ἐνενήκοντα ἔτεσιν ἃ βε-βίωκεν ἐπιμετρήσας ἄλλα τοσαῦτα εἴ γεοἷόν τε ἦν καὶ ἔτι πλείω τοὺς δὲ κόλακαςαὐτοῦ Χαρῖνον τὸν νέον καὶ Δάμωνα καὶτοὺς ἄλλους κατάσπασον ἐφεξῆς ἅπανταςΕΡΜΗΣ Ἄτοπον ἂν δόξειε τὸ τοιοῦτονΠΛΟΥΤΩΝ Οὐ μὲν οὖν ἀλλὰ δι-καιότατον τί γὰρ ἐκεῖνοι παθόντες εὔχο-νται ἀποθανεῖν ἐκεῖνον ἢ τῶν χρημάτων

105

παρὰ τὸν Ἰλισσὸν ἐκείνην τὴν πατρῴανἀφείς καὶ οἰκέτας ὠνούμην καὶ ἐσθῆταςκαὶ ζεύγη καὶ ἵππους νυνὶ δὲ ἤδη καὶἔπλεον ὑφ ἁπάντων εὐδαιμονιζόμενος τῶνἐπιβατῶν φοβερὸς τοῖς ναύταις καὶ μονο-νουχὶ βασιλεὺς νομιζόμενος ἔτι δέ μοι τὰκατὰ τὴν ναῦν εὐθετίζοντι καὶ ἐς λιμέναπόρρωθεν ἀποβλέποντι ἐπιστάς ὦ Λυκῖνεκατέδυσας τὸν πλοῦτον καὶ ἀνέτρεψας εὖφερόμενον τὸ σκάφος οὐρίῳ τῆς εὐχῆςπνεύματιΛΥΚΙΝΟΣ Οὐκοῦν ὦ γενναῖε λαβόμε-νός μου ἄπαγε πρὸς τὸν στρατηγὸν ὥς τιναπειρατὴν ἢ καταποντιστήν ὃς τηλικοῦτονναυάγιον εἴργασμαι καὶ ταῦτα ἐν γῇ κατὰτὴν ἐκ Πειραιῶς ἐς τὸ ἄστυ ἀλλὰ ὅραὅπως παραμυθήσομαί σου τὸ πταῖσμαπέντε γάρ εἰ βούλει καλλίω καὶ μείζω τοῦΑἰγυπτίου πλοίου ἤδη ἔχε καὶ τὸ μέγι-στον οὐδὲ καταδῦναι δυνάμενα καὶ τάχασοι πεντάκις ἐξ Αἰγύπτου κατ ἔτος ἕκα-

24

λεῖς τὴν ὑπόσχεσιν ἀλλὰ σὺ ἤδη ὁ Σάμιπ-πος εὔχουΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἐγὼ δὲ ndash ἠπειρώτης γάρεἰμι Ἀρκὰς ἐκ Μαντινείας ὡς ἴστε ndash ναῦνμὲν οὐκ αἰτήσω μοι γενέσθαι ἥν γε τοῖςπολίταις ἐπιδείξασθαι ἀδύνατον οὐδὲ μι-κρολογήσομαι πρὸς τοὺς θεοὺς θησαυρὸναἰτῶν καὶ μεμετρημένον χρυσίον ἀλλὰ δύ-νανται γὰρ πάντα οἱ θεοί καὶ τὰ μέγισταεἶναι δοκοῦντα καὶ ὁ νόμος τῆς εὐχῆς ὃνΤιμόλαος ἔθηκε φήσας μηδὲν ὀκνεῖν αἰτε-ῖν ὡς ἐκείνων πρὸς οὐδὲν ἀνανευόντωναἰτῶ δὴ βασιλεὺς γενέσθαι οὐχ οἷοςἈλέξανδρος ὁ Φιλίππου ἢ Πτολεμαῖος ἢΜιθριδάτης ἢ εἴ τις ἄλλος ἐκδεξάμενος τὴνβασιλείαν παρὰ πατρὸς ἦρξεν ἀλλά μοι τὸπρῶτον ἀπὸ λῃστείας ἀρξαμένῳ ἑταῖροικαὶ συνωμόται ὅσον τριάκοντα πιστοὶμάλα καὶ πρόθυμοι γενέσθωσαν εἶτα κατὀλίγον τριακόσιοι προσιόντες ἡμῖν ἄλλοςἐπ ἄλλῳ εἶτα χίλιοι καὶ μετ οὐ πολὺ μύ-

37

ἀντιποιοῦνται οὐδὲν προσήκοντες ὃ δὲπάντων ἐστὶ μιαρώτατον ὅτι καὶ τὰ τοια-ῦτα εὐχόμενοι ὅμως θεραπεύουσιν ἔν γε τῷφανερῷ καὶ νοσοῦντος ἃ μὲν βουλεύονταιπᾶσι πρόδηλα θύσειν δὲ ὅμως ὑπισχνο-ῦνται ἢν ῥαΐσῃ καὶ ὅλως ποικίλη τις ἡ κο-λακεία τῶν ἀνδρῶν διὰ ταῦτα ὁ μὲν ἔστωἀθάνατος οἱ δὲ προαπίτωσαν αὐτοῦ μάτηνἐπιχανόντεςΕΡΜΗΣ Γελοῖα πείσονται πανοῦργοιὄντεςΠΛΟΥΤΩΝ Πολλὰ κἀκεῖνος εὖ μάλαδιαβουκολεῖ αὐτοὺς καὶ ἐλπίζει καὶ ὅλωςldquoαἰεὶ θανέοντι ἐοικὼςrdquo ἔρρωται πολὺ μᾶλ-λον τῶν νέων οἱ δὲ ἤδη τὸν κλῆρον ἐν σφί-σι διῃρημένοι βόσκονται ζωὴν μακαρίανπρὸς ἑαυτοὺς τιθέντες Οὐκοῦν ὁ μὲν ἀπο-δυσάμενος τὸ γῆρας ὥσπερ Ἰόλεως ἀνηβη-σάτω οἱ δὲ ἀπὸ μέσων τῶν ἐλπίδων τὸνὀνειροποληθέντα πλοῦτον ἀπολιπόντεςἡκέτωσαν ἤδη κακοὶ κακῶς ἀποθανόντες

106

ἄφνω ἀπέθανον τοῦ τέγους μοι ἐπιπε-σόντος καὶ νῦν Ἑρμόλαος ἔχει τἀμὰὥσπερ τις λάβραξ καὶ τὸ ἄγκιστρον τῷ δε-λέατι συγκατασπάσαςΔΑΜΝΙΠΠΟΣ Οὐ μόνον ἀλλὰ καὶαὐτόν σε τὸν ἁλιέα ὥστε τὸ σόφισμα κατὰσαυτοῦ συντέθεικας ΚΝΗΜΩΝ Ἔοικα οἰμώζω τοιγαροῦν

ΣΙΜΥΛΟΥ ΚΑΙ ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΥ

ΣΙΜΥΛΟΣ Ἥκεις ποτέ ὦ Πολύστρα-τε καὶ σὺ παρ ἡμᾶς ἔτη οἶμαι οὐ πολὺἀποδέοντα τῶν ἑκατὸν βεβιωκώςΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Ὀκτὼ ἐπὶ τοῖς ἐνε-νήκοντα ὦ ΣιμύλεΣΙΜΥΛΟΣ Πῶς δαὶ τὰ μετ ἐμὲ ταῦταἐβίως τριάκοντα ἐγὼ γὰρ ἀμφὶ τὰ ἑβδομή-κοντά σου ὄντος ἀπέθανονΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Ὑπερήδιστα εἰ καί

115

σου πλουσιωτέρους γενομένους ἐκπε-σόντας ἐν βραχεῖ τῶν ἀγαθῶν ἁπάντωνἵνα δέ σοι καὶ τούτους ἀφῶ τό γε ὑγιαίνεινἐχέγγυον οἴει σοι γενήσεσθαι καὶ βέβαιονἢ οὐχ ὁρᾷς πολλοὺς τῶν πλουσίων κακο-δαιμόνως διάγοντας ὑπὸ τῶν ἀλγηδόνωντοὺς μὲν οὐδὲ βαδίζειν δυναμένους ἐνίουςδὲ τυφλοὺς ἢ τῶν ἐντοσθιδίων τι ἀλγο-ῦντας ὅτι μὲν γὰρ οὐκ ἂν ἕλοιο πλουτῶνδὶς τοσοῦτον πλοῦτον ὅμοια πάσχειν Φανο-μάχῳ τῷ πλουσίῳ καὶ θηλύνεσθαι ὡς ἐκε-ῖνος εὖ οἶδα κἂν μὴ εἴπῃς ἐῶ λέγειν ὅσαςἐπιβουλὰς μετὰ τοῦ πλούτου καὶ λῃστὰςκαὶ φθόνον καὶ μῖσος παρὰ τῶν πολλῶνὁρᾷς οἵων σοι πραγμάτων αἴτιος ὁ θησαυ-ρὸς γίγνεταιΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀεὶ σύ μοι ὦ Λυκῖνεὑπεναντίος ὥστε οὐδὲ τὴν χοίνικα ἔτιλήψῃ ἐς τέλος μου τῆς εὐχῆς ἐπηρεάζων ΛΥΚΙΝΟΣ Τοῦτο μὲν ἤδη κατὰ τοὺςπολλοὺς τῶν πλουσίων ἀναδύῃ καὶ ἀνακα-

36

στον σιταγωγείτωσαν σιταγωγίαν εἰ καίὦ ναυκλήρων ἄριστε δῆλος εἶ ἀφόρητοςἡμῖν τότε γενησόμενος ὃς γὰρ ἔτι ἑνὸςπλοίου τουτουὶ δεσπότης ὢν παρήκουεςβοώντων εἰ πέντε κτήσαιο πρὸς τούτῳτριάρμενα πάντα καὶ ἀνώλεθρα οὐδὲ ὄψειδηλαδὴ τοὺς φίλους σὺ μὲν οὖν εὐπλόει ὦβέλτιστε ἡμεῖς δὲ ἐν Πειραιεῖ καθεδούμε-θα τοὺς ἐξ Αἰγύπτου ἢ Ἰταλίας καταπλέο-ντας ἀνακρίνοντες εἴ που τὸ μέγα Ἀδει-μάντου πλοῖον τὴν Ἶσίν τις εἶδενΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ὁρᾷς διὰ τοῦτοὤκνουν εἰπεῖν ἃ ἐνενόουν εἰδὼς ὅτι ἐνγέλωτι καὶ σκώμματι ποιήσεσθέ μου τὴνεὐχήν ὥστε ἐπιστὰς μικρόν ἔστ ἂν ὑμεῖςπροχωρήσητε ἀποπλευσοῦμαι πάλιν ἐπὶτῆς νεώς πολὺ γὰρ ἄμεινον τοῖς ναύταιςπροσλαλεῖν ἢ ὑφ ὑμῶν καταγελᾶσθαιΛΥΚΙΝΟΣ Μηδαμῶς ἐπεὶ συνεμβη-σόμεθά σοι καὶ αὐτοὶ ἐπιστάντεςΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀλλὰ ὑφαιρήσω τὴν

25

ΚΝΗΜΩΝΟΣ ΚΑΙ ΔΑΜΝΙΠΠΟΥ

ΚΝΗΜΩΝ Τοῦτο ἐκεῖνο τὸ τῆς παροι-μίας ὁ νεβρὸς τὸν λέοντα ΔΑΜΝΙΠΠΟΣ Τί ἀγανακτεῖς ὦ Κνή-μωνΚΝΗΜΩΝ Πυνθάνῃ ὅ τι ἀγανακτῶκληρονόμον ἀκούσιον καταλέλοιπα κατα-σοφισθεὶς ἄθλιος οὓς ἐβουλόμην ἂν μάλι-στα σχεῖν τἀμὰ παραλιπώνΔΑΜΝΙΠΠΟΣ Πῶς τοῦτο ἐγένετοΚΝΗΜΩΝ Ἑρμόλαον τὸν πάνυ πλού-σιον ἄτεκνον ὄντα ἐθεράπευον ἐπὶ θανάτῳκἀκεῖνος οὐκ ἀηδῶς τὴν θεραπείαν προσίε-το ἔδοξε δή μοι καὶ σοφὸν τοῦτο εἶναιθέσθαι διαθήκας εἰς τὸ φανερόν ἐν αἷςἐκείνῳ καταλέλοιπα τἀμὰ πάντα ὡς κἀκε-ῖνος ζηλώσειεν καὶ τὰ αὐτὰ πράξειενΔΑΜΝΙΠΠΟΣ Τί οὖν δὴ ἐκεῖνοςΚΝΗΜΩΝ Ὅ τι μὲν αὐτὸς ἐνέγραψενταῖς ἑαυτοῦ διαθήκαις οὐκ οἶδα ἐγὼ γοῦν

114

ΕΡΜΗΣ Ἀμέλησον ὦ Πλούτων μετε-λεύσομαι γάρ σοι ἤδη αὐτοὺς καθ ἕναἑξῆς ἑπτὰ δέ οἶμαι εἰσίΠΛΟΥΤΩΝ Κατάσπα ὁ δὲ παραπέμ-ψει ἕκαστον ἀντὶ γέροντος αὖθις πρωθήβηςγενόμενος

ΤΕΡΨΙΩΝΟΣ ΚΑΙ ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ

ΤΕΡΨΙΩΝ Τοῦτο ὦ Πλούτων δίκαιονἐμὲ μὲν τεθνάναι τριάκοντα ἔτη γεγονότατὸν δὲ ὑπὲρ τὰ ἐνενήκοντα γέροντα Θού-κριτον ζῆν ἔτιΠΛΟΥΤΩΝ Δικαιότατον μὲν οὖν ὦΤερψίων εἴ γε ὁ μὲν ζῇ μηδένα εὐχόμενοςἀποθανεῖν τῶν φίλων σὺ δὲ παρὰ πάντατὸν χρόνον ἐπεβούλευες αὐτῷ περιμένωντὸν κλῆρονΤΕΡΨΙΩΝ Οὐ γὰρ ἐχρῆν γέροντα ὄντακαὶ μηκέτι χρήσασθαι τῷ πλούτῳ αὐτὸν

107

ἀποβάθραν προεισελθώνΛΥΚΙΝΟΣ Οὐκοῦν ἡμεῖς γε προσνη-ξόμεθα ὑμῖν μὴ γὰρ οἴου σοὶ μὲν εἶναιῥᾴδιον τηλικαῦτα πλοῖα κτᾶσθαι μήτεπριαμένῳ μήτε ναυπηγησαμένῳ ἡμεῖς δὲοὐκ αἰτήσομεν παρὰ τῶν θεῶν ἐπὶ πολλοὺςσταδίους ἀκμῆτες δύνασθαι νεῖν καίτοιπρῴην καὶ ἐς Αἴγιναν ἐπὶ τὴν τῆς Ἐνοδίαςτελετὴν οἶσθα ἐν ἡλίκῳ σκαφιδίῳ πάντεςἅμα οἱ φίλοι τεττάρων ἕκαστος ὀβολῶνδιεπλεύσαμεν καὶ οὐδὲν ἐδυσχέραινεςἡμᾶς συμπλέοντας νῦν δὲ ἀγανακτεῖς εἰσυνεμβησόμεθά σοι καὶ τὴν ἀποβάθρανπροεισελθὼν ἀφαιρεῖς ὑπερμαζᾷς γάρ ὦἈδείμαντε καὶ ἐς τὸν κόλπον οὐ πτύειςοὐδὲ οἶσθα ὅστις ὢν ναυκληρεῖς οὕτωςἐπῆρέ σε ἡ οἰκία ἐν καλῷ τῆς πόλεως οἰκο-δομηθεῖσα καὶ τῶν ἀκολούθων τὸ πλῆθοςἀλλ ὦγαθέ πρὸς τῆς Ἴσιδος κἂν τὰ Νει-λῷα ταῦτα ταρίχη τὰ λεπτὰ μέμνησο ἡμῖνἄγειν ἀπ Αἰγύπτου ἢ μύρον ἀπὸ τοῦ Κα-

26

νος εἴρηκα καί μοι ὁ Ἑρμῆς τελεσιουργή-σειεν αὐτάΛΥΚΙΝΟΣ Οἶσθα οὖν ὦ Ἀδείμαντεὡς πάνυ σοι ἀπὸ λεπτῆς κρόκης ὁ πᾶςοὑτοσὶ πλοῦτος ἀπήρτηται καὶ ἢν ἐκείνηἀπορραγῇ πάντα οἴχεται καὶ ἄνθρακές σοιὁ θησαυρὸς ἔσταιΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Πῶς λέγεις ὦ ΛυκῖνεΛΥΚΙΝΟΣ Ὅτι ὦ ἄριστε ἄδηλονὁπόσον χρόνον βιώσει πλουτῶν τίς γὰροἶδεν εἰ ἔτι παρακειμένης σοι τῆς χρυσῆςτραπέζης πρὶν ἐπιβαλεῖν τὴν χεῖρα καὶἀπογεύσασθαι τοῦ ταὼ ἢ τοῦ Νομάδοςἀλεκτρυόνος ἀποφυσήσας τὸ ψυχίδιονἄπει γυψὶ καὶ κόραξι πάντα ἐκεῖνα καταλι-πών ἢ ἐθέλεις καταριθμήσομαί σοι τοὺςμὲν αὐτίκα πρὶν ἀπολαῦσαι τοῦ πλούτουἀποθανόντας ἐνίους δὲ καὶ ζῶντας ἀπο-στερηθέντας ὧν εἶχον ὑπό τινος βασκάνουπρὸς τὰ τοιαῦτα δαίμονος ἀκούεις γάρπου τὸν Κροῖσον καὶ τὸν Πολυκράτην πολύ

35

δυνάμενον ἀπελθεῖν τοῦ βίου παραχωρήσα-ντα τοῖς νέοιςΠΛΟΥΤΩΝ Καινά ὦ Τερψίων νομο-θετεῖς τὸν μηκέτι τῷ πλούτῳ χρήσασθαιδυνάμενον πρὸς ἡδονὴν ἀποθνήσκειν τὸ δὲἄλλως ἡ Μοῖρα καὶ ἡ φύσις διέταξενΤΕΡΨΙΩΝ Οὐκοῦν ταύτης αἰτιῶμαιτῆς διατάξεως ἐχρῆν γὰρ τὸ πρᾶγμα ἑξῆςπως γίνεσθαι τὸν πρεσβύτερον πρότερονκαὶ μετὰ τοῦτον ὅστις καὶ τῇ ἡλικίᾳ μεταὐτόν ἀναστρέφεσθαι δὲ μηδαμῶς μηδὲζῆν μὲν τὸν ὑπέργηρων ὀδόντας τρεῖς ἔτιλοιποὺς ἔχοντα μόγις ὁρῶντα οἰκέταις γετέτταρσιν ἐπικεκυφότα κορύζης μὲν τὴνῥῖνα λήμης δὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς μεστὸνὄντα οὐδὲν ἔτι ἡδὺ εἰδότα ἔμψυχόν τινατάφον ὑπὸ τῶν νέων καταγελώμενον ἀπο-θνήσκειν δὲ καλλίστους καὶ ἐρρωμενε-στάτους νεανίσκους ἄνω γὰρ ποταμῶν το-ῦτό γε ἢ τὸ τελευταῖον εἰδέναι γε ἐχρῆνπότε καὶ τεθνήξεται τῶν γερόντων ἕκα-

108

δώρῳ τὴν ἔχουσαν τὸ φάρμακον τὴν δὲἑτέραν ἐμοί σφαλεὶς οὐκ οἶδ ὅπως ἐμοὶμὲν τὸ φάρμακον Πτοιοδώρῳ δὲ τὸ ἀφάρ-μακτον ἔδωκεν εἶτα ὁ μὲν ἔπινεν ἐγὼ δὲαὐτίκα μάλα ἐκτάδην ἐκείμην ὑποβολιμα-ῖος ἀντ ἐκείνου νεκρός τί τοῦτο γελᾷς ὦΖηνόφαντε καὶ μὴν οὐκ ἔδει γε ἑταίρῳ ἀν-δρὶ ἐπιγελᾶνΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Ἀστεῖα γάρ ὦ Καλ-λιδημίδη πέπονθας ὁ γέρων δὲ τί πρὸς τα-ῦταΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ Πρῶτον μὲν ὑπετα-ράχθη πρὸς τὸ αἰφνίδιον εἶτα συνείςοἶμαι τὸ γεγενημένον ἐγέλα καὶ αὐτός οἷάγε ὁ οἰνοχόος εἴργασταιΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Πλὴν ἀλλ οὐδὲ σὲτὴν ἐπίτομον ἐχρῆν τραπέσθαι ἧκε γὰρ ἄνσοι διὰ τῆς λεωφόρου ἀσφαλέστερον εἰ καὶὀλίγῳ βραδύτερος ἦν

113

τὸ ἀργυροῦν πινάκιον ἢ τὸν σκύφον ἐπιδεί-ξεται Διόνικος ἐν τῇ πομπῇ καὶ μάλισταἐπειδὰν ὁρᾷ τοὺς οἰκέτας τοὺς ἐμοὺς ἀργύ-ρῳ τοσούτῳ χρωμένους τῇ πόλει δὲ ταῦταἐξαίρετα παρ ἐμοῦ ὑπῆρξεν ἄν αἱ μὲν δια-νομαὶ κατὰ μῆνα ἕκαστον δραχμαὶ τῷ μὲνἀστῷ ἑκατόν τῷ δὲ μετοίκῳ ἥμισυ τού-των δημοσίᾳ δὲ ὅσα ἐς κάλλος θέατρα καὶβαλανεῖα καὶ τὴν θάλατταν ἄχρι πρὸς τὸΔίπυλον ἥκειν κἀνταῦθά που λιμένα εἶναιἐπαχθέντος ὀρύγματι μεγάλῳ τοῦ ὕδατοςὡς τὸ πλοῖόν μου πλησίον ὁρμεῖν καταφα-νὲς ὂν ἐκ τοῦ Κεραμεικοῦ τοῖς φίλοις δὲὑμῖν Σαμίππῳ μὲν εἴκοσι μεδίμνους ἐπι-σήμου χρυσίου παραμετρῆσαι τὸν οἰκο-νόμον ἐκέλευσα ἄν Τιμολάῳ δὲ πέντε χοί-νικας Λυκίνῳ δὲ χοίνικα ἀπομεμαγμένηνκαὶ ταύτην ὅτι λάλος ἐστὶ καὶ ἐπισκώπτειμου τὴν εὐχήν τοῦτον ἐβουλόμην βιῶναιτὸν βίον πλουτῶν ἐς ὑπερβολὴν καὶ τρυ-φῶν καὶ πάσαις ἡδοναῖς ἀφθόνως χρώμε-

34

νώπου ἢ ἶβιν ἐκ Μέμφιδος εἰ δὲ ἡ ναῦςἐδύνατο καὶ τῶν πυραμίδων μίανΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἅλις παιδιᾶς ὦ Λυκῖνεὁρᾷς ὡς ἐρυθριᾶν Ἀδείμαντον ἐποίησαςπολλῷ τῷ γέλωτι ἐπικλύσας τὸ πλοῖον ὡςὑπέραντλον εἶναι καὶ μηκέτι ἀντέχειν πρὸςτὸ ἐπιρρέον Καὶ ἐπείπερ ἔτι πολὺ ἡμῖν τὸ λοιπόν ἐστινπρὸς τὸ ἄστυ διελόμενοι τετραχῆ τὴν ὁδὸνκατὰ τοὺς ἐπιβάλλοντας ἑκάστῳ σταδίουςαἰτῶμεν ἅπερ ἂν δοκῇ παρὰ τῶν θεῶνοὕτω γὰρ ἂν ἡμᾶς ὅ τε κάματος λάθοι καὶἅμα εὐφρανούμεθα ὥσπερ ἡδίστῳ ὀνείρατιἑκουσίῳ περιπεσόντες ἐφ ὅσον βουλόμε-θα εὖ ποιήσοντι ἡμᾶς παρ αὐτῷ γὰρἑκάστῳ ἔστω τὸ μέτρον τῆς εὐχῆς καὶ οἱθεοὶ πάντα ὑποκείσθωσαν παρέξοντες εἰκαὶ τῇ φύσει ἀπίθανα ἔσται τὸ δὲ μέγι-στον ἐπίδειξις ἔσται τὸ πρᾶγμα ὅστις ἂνἄριστα χρήσαιτο τῷ πλούτῳ καὶ τῇ εὐχῇδηλώσει γὰρ οἷος ἂν καὶ πλουτήσας ἐγένε-

27

οἶσθα γὰρ καὶ σύ που Πτοιόδωρον τὸνγέρονταΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Τὸν ἄτεκνον τὸνπλούσιον ᾧ σε τὰ πολλὰ ᾔδειν συνόνταΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ Ἐκεῖνον αὐτὸν ἀεὶἐθεράπευον ὑπισχνούμενον ἐπ ἐμοὶ τεθνή-ξεσθαι ἐπεὶ δὲ τὸ πρᾶγμα εἰς μήκιστονἐπεγίνετο καὶ ὑπὲρ τὸν Τιθωνὸν ὁ γέρωνἔζη ἐπίτομόν τινα ὁδὸν ἐπὶ τὸν κλῆρονἐξηῦρον πριάμενος γὰρ φάρμακον ἀνέπει-σα τὸν οἰνοχόον ἐπειδὰν τάχιστα ὁΠτοιόδωρος αἰτήσῃ πιεῖν ndash πίνει δὲ ἐπιει-κῶς ζωρότερον ndash ἐμβαλόντα εἰς κύλικαἕτοιμον ἔχειν αὐτὸ καὶ ἐπιδοῦναι αὐτῷ εἰδὲ τοῦτο ποιήσει ἐλεύθερον ἐπωμοσάμηνἀφήσειν αὐτόνΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Τί οὖν ἐγένετο πάνυγάρ τι παράδοξον ἐρεῖν ἔοικας ΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ Ἐπεὶ τοίνυν λου-σάμενοι ἥκομεν δύο δὴ ὁ μειρακίσκος κύ-λικας ἑτοίμους ἔχων τὴν μὲν τῷ Πτοιο-

112

στος ἵνα μὴ μάτην ἂν ἐνίους ἐθεράπευοννῦν δὲ τὸ τῆς παροιμίας ἡ ἅμαξα τὸν βοῦνπολλάκις ἐκφέρειΠΛΟΥΤΩΝ Ταῦτα μέν ὦ Τερψίωνπολὺ συνετώτερα γίνεται ἤπερ σοὶ δοκεῖκαὶ ὑμεῖς δὲ τί παθόντες ἀλλοτρίοις ἐπι-χαίνετε καὶ τοῖς ἀτέκνοις τῶν γερόντωνεἰσποιεῖτε φέροντες αὑτούς τοιγαροῦνγέλωτα ὀφλισκάνετε πρὸ ἐκείνων κατορυτ-τόμενοι καὶ τὸ πρᾶγμα τοῖς πολλοῖς ἥδι-στον γίνεται ὅσῳ γὰρ ὑμεῖς ἐκείνους ἀπο-θανεῖν εὔχεσθε τοσούτῳ ἅπασιν ἡδὺ προα-ποθανεῖν ὑμᾶς αὐτῶν καινὴν γάρ τινα ταύ-την τὴν τέχνην ἐπινενοήκατε γραῶν καὶγερόντων ἐρῶντες καὶ μάλιστα εἰ ἄτεκνοιεἶεν οἱ δὲ ἔντεκνοι ὑμῖν ἀνέραστοι καίτοιπολλοὶ ἤδη τῶν ἐρωμένων συνέντες ὑμῶντὴν πανουργίαν τοῦ ἔρωτος ἢν καὶ τύχωσιπαῖδας ἔχοντες μισεῖν αὐτοὺς πλάττονταιὡς καὶ αὐτοὶ ἐραστὰς ἔχωσιν εἶτα ἐν ταῖςδιαθήκαις ἀπεκλείσθησαν μὲν οἱ πάλαι δο-

109

το ΣΑΜΙΠΠΟΣ Καλῶς ὦ Τιμόλαε καὶπείθομαί σοι καὶ ὅταν ὁ καιρὸς καλῇ εὔξο-μαι ἅπερ ἂν δοκῇ εἰ μὲν γὰρ Ἀδείμαντοςβούλεται οὐδὲ ἐρωτᾶν οἶμαι ὅς γε δὴ ἐντῇ νηῒ τὸν ἕτερον πόδα ἔχει χρὴ δὲ καὶΛυκίνῳ δοκεῖνΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλὰ πλουτῶμεν εἰ τοῦτοἄμεινον μὴ καὶ βασκαίνειν ἐν ταῖς κοιναῖςεὐτυχίαις δοκῶΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Τίς γοῦν πρῶτος ἄρξε-ταιΛΥΚΙΝΟΣ Σύ ὦ Ἀδείμαντε εἶτα μετὰσὲ οὑτοσὶ Σάμιππος εἶτα Τιμόλαος ἐγὼδὲ ὀλίγον ὅσον ἡμιστάδιον τὸ πρὸ τοῦ Δι-πύλου ἐπιλήψομαι τῇ εὐχῇ καὶ τοῦτο ὡςοἷόν τε παραδραμώνΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Οὐκοῦν ἐγὼ μὲν οὐδὲνῦν ἀποστήσομαι τῆς νεώς ἀλλ ἐπείπερἔξεστιν ἐπιμετρήσω τῇ εὐχῇ ὁ δὲ Ἑρμῆςὁ κερδῷος ἐπινευσάτω ἅπασιν ἔστω γὰρ

28

δόξῃ προκύψας ὥσπερ ὁ ἥλιος ἐκείνων μὲνοὐδ ἐπιβλέψομαι ἐνίους εἰ δέ τις πένηςοἷος ἦν ἐγὼ πρὸ τοῦ θησαυροῦ φιλοφρονή-σομαι τοῦτον καὶ λουσάμενον ἥκειν κελεύ-σω τὴν ὥραν ἐπὶ τὸ δεῖπνον οἱ δὲ ἀποπνι-γήσονται οἱ πλούσιοι ὁρῶντες ὀχήματαἵππους καὶ παῖδας ὡραίους ὅσον δισχιλί-ους ἐξ ἁπάσης ἡλικίας ὅ τι περ τὸ ἀνθη-ρότατον εἶτα δεῖπνα ἐπὶ χρυσοῦ ndash εὐτε-λὴς γὰρ ὁ ἄργυρος καὶ οὐ κατ ἐμέ ndash τάρι-χος μὲν ἐξ Ἰβηρίας οἶνος δὲ ἐξ Ἰταλίαςἔλαιον δὲ ἐξ Ἰβηρίας καὶ τοῦτο μέλι δὲἡμέτερον τὸ ἄπυρον καὶ ὄψα πανταχόθενκαὶ σύες καὶ λαγώς καὶ ὅσα πτηνά ὄρνιςἐκ Φάσιδος καὶ ταὼς ἐξ Ἰνδίας καὶ ἀλε-κτρυὼν ὁ Νομαδικός οἱ δὲ σκευάζοντεςἕκαστα σοφισταί τινες περὶ πέμματα καὶχυμοὺς ἔχοντες εἰ δέ τινι προπίοιμι σκύ-φον ἢ φιάλην αἰτήσας ὁ ἐκπιὼν ἀποφε-ρέτω καὶ τὸ ἔκπωμα οἱ δὲ νῦν πλούσιοιπρὸς ἐμὲ Ἶροι δηλαδὴ ἅπαντες καὶ οὐκέτι

33

ρυφορήσαντες ὁ δὲ παῖς καὶ ἡ φύσιςὥσπερ ἐστὶ δίκαιον κρατοῦσι πάντων οἱδὲ ὑποπρίουσι τοὺς ὀδόντας ἀπομυγέντες ΤΕΡΨΙΩΝ Ἀληθῆ ταῦτα φῄς ἐμοῦγοῦν Θούκριτος πόσα κατέφαγεν ἀεὶ τε-θνήξεσθαι δοκῶν καὶ ὁπότε εἰσίοιμι ὑπο-στένων καὶ μύχιόν τι καθάπερ ἐξ ᾠοῦ νεοτ-τὸς ἀτελὴς ὑποκρώζων ὥστ ἐμὲ ὅσον αὐτί-κα οἰόμενον ἐπιβήσειν αὐτὸν τῆς σοροῦἐσπέμπειν τὰ πολλά ὡς μὴ ὑπερβάλλοιντόμε οἱ ἀντερασταὶ τῇ μεγαλοδωρεᾷ καὶ τὰπολλὰ ὑπὸ φροντίδων ἄγρυπνος ἐκείμηνἀριθμῶν ἕκαστα καὶ διατάττων ταῦταγοῦν μοι καὶ τοῦ ἀποθανεῖν αἴτια γεγένη-ται ἀγρυπνία καὶ φροντίδες ὁ δὲ τοσοῦτόνμοι δέλεαρ καταπιὼν ἐφειστήκει θαπτο-μένῳ πρῴην ἐπιγελῶνΠΛΟΥΤΩΝ Εὖ γε ὦ Θούκριτε ζῴηςἐπὶ μήκιστον πλουτῶν ἅμα καὶ τῶν τοιού-των καταγελῶν μηδὲ πρότερόν γε σὺ ἀπο-θάνοις ἢ προπέμψας πάντας τοὺς κόλακας

110

ΤΕΡΨΙΩΝ Τοῦτο μέν ὦ Πλούτων καὶἐμοὶ ἥδιστον ἤδη εἰ καὶ Χαροιάδης προτε-θνήξεται ΘουκρίτουΠΛΟΥΤΩΝ Θάρρει ὦ Τερψίων καὶΦείδων γὰρ καὶ Μέλανθος καὶ ὅλως ἅπα-ντες προελεύσονται αὐτοῦ ὑπὸ ταῖς αὐταῖςφροντίσινΤΕΡΨΙΩΝ Ἐπαινῶ ταῦτα ζῴης ἐπὶμήκιστον ὦ Θούκριτε

ΖΗΝΟΦΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΟΥ

ΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Σὺ δὲ ὦ Καλλιδημί-δη πῶς ἀπέθανες ἐγὼ μὲν γὰρ ὅτι πα-ράσιτος ὢν Δεινίου πλέον τοῦ ἱκανοῦ ἐμφα-γὼν ἀπεπνίγην οἶσθα παρῆς γὰρ ἀποθνή-σκοντί μοιΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ Παρῆν ὦ Ζηνόφα-ντε τὸ δὲ ἐμὸν παράδοξόν τι ἐγένετο

111

πέζας ὅλας χρυσᾶς ποιήσομαι καὶ τὰς κλί-νας χρυσᾶς εἰ δὲ μὴ σιωπήσῃ καὶ τοὺςδιακόνους αὐτούς ΛΥΚΙΝΟΣ Ὅρα μόνον μὴ ὥσπερ τῷΜίδᾳ καὶ ὁ ἄρτος σοι καὶ τὸ ποτὸν χρυσὸςγένηται καὶ πλουτῶν ἄθλιος ἀπόλῃ λιμῷδιαφθαρεὶς πολυτελεῖΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Τὰ σὰ ῥυθμιεῖς πιθα-νώτερον ὦ Λυκῖνε μετ ὀλίγον ἐπειδὰναὐτὸς αἰτῇς ἐσθὴς ἐπὶ τούτοις ἁλουργὶςκαὶ ὁ βίος οἷος ἁβρότατος ὕπνος ἐφ ὅσονἥδιστος φίλων πρόσοδοι καὶ δεήσεις καὶτὸ ἅπαντας ὑποπτήσσειν καὶ προσκυνεῖνκαὶ οἱ μὲν ἕωθεν πρὸς ταῖς θύραις ἄνω καὶκάτω περιπατήσουσιν ἐν αὐτοῖς δὲ καὶΚλεαίνετος καὶ Δημόκριτος οἱ πάνυ καὶπροσελθοῦσιν γε αὐτοῖς καὶ πρὸ τῶν ἄλλωνεἰσδεχθῆναι ἀξιοῦσι θυρωροὶ ἑπτὰ ἐφε-στῶτες εὐμεγέθεις βάρβαροι προσαρα-ξάτωσαν ἐς τὸ μέτωπον εὐθὺ τὴν θύρανοἷα νῦν αὐτοὶ ποιοῦσιν ἐγὼ δέ ὁπόταν

32

τὸ πλοῖον καὶ τὰ ἐν αὐτῷ πάντα ἐμὰ καὶ ὁφόρτος οἱ ἔμποροι αἱ γυναῖκες οἱ ναῦταικαὶ ἄλλο εἴ τι ἥδιστον κτημάτων ἁπάντωνΣΑΜΙΠΠΟΣ Λέληθας σεαυτὸν ἔχων ἐντῇ νηΐΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Τὸν παῖδα φής ὦΣάμιππε τὸν κομήτην κἀκεῖνος οὖν ἔστωἐμός ὁπόσος δὲ ὁ πυρὸς ἔνδον ἐστίν οὗτοςὁ ἀριθμὸς ἅπας χρυσίον ἐπίσημον γενέσθωτοσοῦτοι δαρεικοίΛΥΚΙΝΟΣ Τί τοῦτο ὦ Ἀδείμαντε κα-ταδύσεταί σοι τὸ πλοῖον οὐ γὰρ ἴσονβάρος πυροῦ καὶ τοῦ ἰσαρίθμου χρυσίουΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Μὴ φθόνει ὦ Λυκῖνεἀλλ ἐπειδὰν εἰς σὲ παρέλθῃ ἡ εὐχή τὴνΠάρνηθα ἐκείνην εἰ θέλεις ὅλην χρυσῆνποιήσας ἔχε κἀγὼ σιωπήσομαί σοιΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλ ὑπὲρ ἀσφαλείας τοῦτοἔγωγε τῆς σῆς ἐποιησάμην ὡς μὴ ἀπο-λέσθαι ἅπαντας μετὰ τοῦ χρυσίου καὶ τὰμὲν ὑμέτερα μέτρια τὸ μειράκιον δὲ τὸ

29

ἀνιᾷ σε τὸ πολλὴν τρυφὴν ἀπολιπόντα τε-θνάναιΠΤΩΧΟΣ Οὐδὲν τοιοῦτο ἀλλ ἔτη μὲνἐγεγόνειν ἀμφὶ τὰ ἐνενήκοντα βίον δὲ ἄπο-ρον ἀπὸ καλάμου καὶ ὁρμιᾶς εἶχον εἰςὑπερβολὴν πτωχὸς ὢν ἄτεκνός τε καὶ προ-σέτι χωλὸς καὶ ἀμυδρὸν βλέπωνΔΙΟΓΕΝΗΣ Εἶτα τοιοῦτος ὢν ζῆν ἤθε-λεςΠΤΩΧΟΣ Ναί ἡδὺ γὰρ ἦν τὸ φῶς καὶτὸ τεθνάναι δεινὸν καὶ φευκτέονΔΙΟΓΕΝΗΣ Παραπαίεις ὦ γέρον καὶμειρακιεύῃ πρὸς τὸ χρεών καὶ ταῦτα ἡλι-κιώτης ὢν τοῦ πορθμέως τί οὖν ἄν τις ἔτιλέγοι περὶ τῶν νέων ὁπότε οἱ τηλικοῦτοιφιλόζωοί εἰσιν οὓς ἐχρῆν διώκειν τὸνθάνατον ὡς τῶν ἐν τῷ γήρᾳ κακῶν φάρμα-κον ἀλλ ἀπίωμεν ἤδη μὴ καί τις ἡμᾶςὑπίδηται ὡς ἀπόδρασιν βουλεύοντας ὁρῶνπερὶ τὸ στόμιον εἰλουμένους

140

μεν ndash Οὑτοσὶ τίς ὁ πρῶτός ἐστινΜΕΝΙΠΠΟΣ Μένιππος ἔγωγε ἀλλἰδοὺ ἡ πήρα μοι ὦ Ἑρμῆ καὶ τὸ βάκτρονεἰς τὴν λίμνην ἀπερρίφθων τὸν τρίβωνα δὲοὐδὲ ἐκόμισα εὖ ποιῶνΕΡΜΗΣ Ἔμβαινε ὦ Μένιππε ἀνδρῶνἄριστε καὶ τὴν προεδρίαν ἔχε παρὰ τὸνκυβερνήτην ἐφ ὑψηλοῦ ὡς ἐπισκοπῇςἅπαντας ὁ καλὸς δ οὗτος τίς ἐστινΧΑΡΜΟΛΕΩΣ Χαρμόλεως ὁ Μεγαρι-κὸς ἐπέραστος οὗ τὸ φίλημα διτάλαντονἦν ΕΡΜΗΣ Ἀπόδυθι τοιγαροῦν τὸ κάλλοςκαὶ τὰ χείλη αὐτοῖς φιλήμασι καὶ τὴνκόμην τὴν βαθεῖαν καὶ τὸ ἐπὶ τῶν παρειῶνἐρύθημα καὶ τὸ δέρμα ὅλον ἔχει καλῶςεὔζωνος εἶ ἐπίβαινε ἤδη ὁ δὲ τὴν πορφυ-ρίδα οὑτοσὶ καὶ τὸ διάδημα ὁ βλοσυρὸς τίςὢν τυγχάνειςΛΑΜΠΙΧΟΣ Λάμπιχος Γελῴων τύραν-νος

121

ὡραῖον ἀποπνιγήσεται ἄθλιον νεῖν οὐκ ἐπι-στάμενονΤΙΜΟΛΑΟΣ Θάρρει ὦ Λυκῖνε οἱ δελ-φῖνες γὰρ αὐτὸ ὑποδύντες ἐξοίσουσιν ἐπὶτὴν γῆν ἢ νομίζεις κιθαρῳδὸν μέν τινασωθῆναι παρ αὐτῶν καὶ ἀπολαβεῖν τὸν μι-σθὸν ἀντὶ τῆς ᾠδῆς καὶ νεκρόν τι ἄλλο παι-δίον ἐς τὸν Ἰσθμὸν ἐπὶ δελφῖνος ὁμοίωςπροσκομισθῆναι τὸν δὲ Ἀδειμάντουοἰκέτην τὸν νεώνητον ἀπορήσειν δελφῖνοςἐρωτικοῦΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Καὶ σὺ γάρ Τιμόλαεμιμῇ Λυκῖνον καὶ ἐπιμετρεῖς τῶν σκωμ-μάτων καὶ ταῦτα εἰσηγητὴς αὐτὸς γενόμε-νος ΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἄμεινον γὰρ ἦν πιθα-νώτερον αὐτὸ ποιεῖν καί τινα θησαυρὸν ὑπὸτῇ κλίνῃ ἀνευρεῖν ὡς μὴ πράγματα ἔχοιςἐκ τοῦ πλοίου μετατιθεὶς χρυσίον ἐς τὸἄστυΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Εὖ λέγεις καὶ ἀνορω-

30

ρύχθω θησαυρὸς ὑπὸ τὸν Ἑρμῆν τὸν λίθι-νον ὅς ἐστιν ἡμῖν ἐν τῇ αὐλῇ μέδιμνοι χί-λιοι ἐπισήμου χρυσίου εὐθὺς οὖν κατὰ τὸνἩσίοδον οἶκος τὸ πρῶτον ὡς ἂν ἐπιση-μότατα οἰκοίην καὶ τὰ περὶ τὸ ἄστυ πάνταὠνησάμην ἤδη πλὴν ὅσα θύμον καὶ λίθοικαὶ ἐν Ἐλευσῖνι ὅσα ἐπὶ θαλάττῃ καὶ περὶτὸν Ἰσθμὸν ὀλίγα τῶν ἀγώνων ἕνεκα εἴποτε δὴ τὰ Ἴσθμια ἐπιδημήσαιμι καὶ τὸΣικυώνιον πεδίον καὶ ὅλως εἴ πού τι ἢ συ-νηρεφὲς ἢ ἔνυδρον ἢ εὔκαρπον ἐν τῇ Ἑλ-λάδι πάντα ἐν ὀλίγῳ Ἀδειμάντου ἔσται ὁχρυσὸς δὲ κοῖλος ἡμῖν ἐμφαγεῖν τὰ δὲ ἐκ-πώματα οὐ κοῦφα ὡς τὰ Ἐχεκράτουςἀλλὰ διτάλαντον ἕκαστον τὴν ὁλκήνΛΥΚΙΝΟΣ Εἶτα πῶς ὁ οἰνοχόος ὀρέξειπλῆρες οὕτω βαρὺ ἔκπωμα ἢ σὺ δέξῃ παραὐτοῦ ἀμογητὶ οὐ σκύφον ἀλλὰ Σισύφειόντι βάρος ἀναδιδόντοςΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἄνθρωπε μή μοιἀνάλυε τὴν εὐχήν ἐγὼ δὲ καὶ τὰς τρα-

31

ΕΡΜΗΣ Τί οὖν ὦ Λάμπιχε τοσαῦταἔχων πάρειΛΑΜΠΙΧΟΣ Τί οὖν ἐχρῆν ὦ Ἑρμῆγυμνὸν ἥκειν τύραννον ἄνδραΕΡΜΗΣ Τύραννον μὲν οὐδαμῶς νεκρὸνδὲ μάλα ὥστε ἀπόθου ταῦταΛΑΜΠΙΧΟΣ Ἰδού σοι ὁ πλοῦτος ἀπέρ-ριπταιΕΡΜΗΣ Καὶ τὸν τῦφον ἀπόρριψον ὦΛάμπιχε καὶ τὴν ὑπεροψίαν βαρήσει γὰρτὸ πορθμεῖον συνεμπεσόνταΛΑΜΠΙΧΟΣ Οὐκοῦν ἀλλὰ τὸ διάδημαἔασόν με ἔχειν καὶ τὴν ἐφεστρίδαΕΡΜΗΣ Οὐδαμῶς ἀλλὰ καὶ ταῦταἄφες ΛΑΜΠΙΧΟΣ Εἶεν τί ἔτι πᾶν γὰρἀφῆκα ὡς ὁρᾷςΕΡΜΗΣ Καὶ τὴν ὠμότητα καὶ τὴνἄνοιαν καὶ τὴν ὕβριν καὶ τὴν ὀργήν καὶ τα-ῦτα ἄφεςΛΑΜΠΙΧΟΣ Ἰδού σοι ψιλός εἰμι

122

ὁ μὲν γὰρ Βλεψίας αὐτὸς ἑαυτοῦ κατηγόρειφθάσας πολλὴν τὴν ἄνοιαν ὡς τὰ χρήματαἐφύλαττεν τοῖς οὐδὲν προσήκουσιν κληρο-νόμοις εἰς ἀεὶ βιώσεσθαι ὁ μάταιος νομί-ζων πλὴν ἔμοιγε οὐ τὴν τυχοῦσαν τερπω-λὴν παρέσχον τότε στένοντες ἀλλ ἤδημὲν ἐπὶ τῷ στομίῳ ἐσμέν ἀποβλέπειν δὲχρὴ καὶ ἀποσκοπεῖν πόρρωθεν τοὺς ἀφι-κνουμένους βαβαί πολλοί γε καὶ ποικίλοικαὶ πάντες δακρύοντες πλὴν τῶν νεογνῶντούτων καὶ νηπίων ἀλλὰ καὶ οἱ πάνυ γέρο-ντες ὀδύρονται τί τοῦτο ἆρα τὸ φίλτροναὐτοὺς ἔχει τοῦ βίου τοῦτον οὖν τὸν ὑπέρ-γηρων ἐρέσθαι βούλομαι τί δακρύεις τηλι-κοῦτος ἀποθανών τί ἀγανακτεῖς ὦ βέλτι-στε καὶ ταῦτα γέρων ἀφιγμένος ἦ που βα-σιλεύς τις ἦσθα ΠΤΩΧΟΣ ΟὐδαμῶςΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλὰ σατράπης τιςΠΤΩΧΟΣ Οὐδὲ τοῦτοΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἆρα οὖν ἐπλούτεις εἶτα

139

ὅλως οἶδε τὰ μετὰ τὸν βίονrdquo ἐνταῦθα δὲοὐ παύσῃ βεβαίως γελῶν καθάπερ ἐγὼνῦν καὶ μάλιστα ἐπειδὰν ὁρᾷς τοὺς πλου-σίους καὶ σατράπας καὶ τυράννους οὕτωταπεινοὺς καὶ ἀσήμους ἐκ μόνης οἰμωγῆςδιαγινωσκομένους καὶ ὅτι μαλθακοὶ καὶἀγεννεῖς εἰσι μεμνημένοι τῶν ἄνω ταῦταλέγε αὐτῷ καὶ προσέτι ἐμπλησάμενον τὴνπήραν ἥκειν θέρμων τε πολλῶν καὶ εἴ πουεὕροι ἐν τῇ τριόδῳ Ἑκάτης δεῖπνον κείμε-νον ἢ ᾠὸν ἐκ καθαρσίου ἤ τι τοιοῦτον ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ἀλλ ἀπαγγελῶ τα-ῦτα ὦ Διόγενες ὅπως δὲ εἰδῶ μάλισταὁποῖός τίς ἐστι τὴν ὄψιν ndashΔΙΟΓΕΝΗΣ Γέρων φαλακρός τρι-βώνιον ἔχων πολύθυρον ἅπαντι ἀνέμῳἀναπεπταμένον καὶ ταῖς ἐπιπτυχαῖς τῶνῥακίων ποικίλον γελᾷ δ ἀεὶ καὶ τὰ πολλὰτοὺς ἀλαζόνας τούτους φιλοσόφους ἐπι-σκώπτειΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ῥᾴδιον εὑρεῖν ἀπό γε

60

κἀπειδὰν τἀν τῇ Ἑλλάδι πάντα ἤδη χειρω-σώμεθα ndash οὐδεὶς γὰρ ὁ ἐναντιωθησόμενοςἡμῖν τὰ ὅπλα τοσούτοις οὖσιν ἀλλ ἀκονιτὶκρατοῦμεν ndash ἐπιβάντες ἐπὶ τὰς τριήρειςκαὶ τοὺς ἵππους εἰς τὰς ἱππαγωγοὺς ἐμβι-βάσαντες ndash παρεσκεύασται δ ἐν Κεγχρεα-ῖς καὶ σῖτος ἱκανὸς καὶ τὰ πλοῖα διαρκῆκαὶ τὰ ἄλλα πάντα ndash διαβάλωμεν τὸνΑἰγαῖον ἐς τὴν Ἰωνίαν εἶτα ἐκεῖ τῇ Ἀρ-τέμιδι θύσαντες καὶ τὰς πόλεις ἀτειχί-στους λαβόντες ῥᾳδίως ἄρχοντας ἀπολι-πόντες προχωρῶμεν ἐπὶ Συρίας διὰ Καρί-ας εἶτα Λυκίας καὶ Παμφυλίας καὶ Πισι-δῶν καὶ τῆς παραλίου καὶ ὀρεινῆς Κιλικί-ας ἄχρι ἂν ἐπὶ τὸν Εὐφράτην ἀφικώμεθαΛΥΚΙΝΟΣ Ἐμέ ὦ βασιλεῦ εἰ δοκεῖσατράπην τῆς Ἑλλάδος κατάλιπε δειλὸςγάρ εἰμι καὶ τῶν οἴκοι πολὺ ἀπελθεῖν οὐκἂν ἡδέως ὑπομείναιμι σὺ δὲ ἔοικας ἐπὶἈρμενίους καὶ Παρθυαίους ἐλάσειν μάχιμαφῦλα καὶ τὴν τοξικὴν εὔστοχα ὥστε ἄλλῳ

41

γὸς ὢν καὶ Δᾶμις ὁ πλούσιος ὁ ἐκ Κορίν-θου συγκατῄεσαν ὁ μὲν Δᾶμις ὑπὸ τοῦπαιδὸς ἐκ φαρμάκων ἀποθανών ὁ δὲΛάμπις δι ἔρωτα Μυρτίου τῆς ἑταίραςἀποσφάξας ἑαυτόν ὁ δὲ Βλεψίας λιμῷἄθλιος ἐλέγετο ἀπεσκληκέναι καὶ ἐδήλουδὲ ὠχρὸς εἰς ὑπερβολὴν καὶ λεπτὸς εἰς τὸἀκριβέστατον φαινόμενος ἐγὼ δὲ καίπερεἰδὼς ἀνέκρινον ὃν τρόπον ἀποθάνοιενεἶτα τῷ μὲν Δάμιδι αἰτιωμένῳ τὸν υἱόνΟὐκ ἄδικα μέντοι ἔπαθες ἔφην ὑπ αὐτοῦεἰ τάλαντα ἔχων ὁμοῦ χίλια καὶ τρυφῶναὐτὸς ἐνενηκοντούτης ὢν ὀκτωκαιδεκαέτεινεανίσκῳ τέτταρας ὀβολοὺς παρεῖχες σὺδέ ὦ Ἀκαρνάν ndash ἔστενε γὰρ κἀκεῖνος καὶκατηρᾶτο τῇ Μυρτίῳ ndash τί αἰτιᾷ τὸν Ἔρω-τα σεαυτὸν δέον ὃς τοὺς μὲν πολεμίουςοὐδεπώποτε ἔτρεσας ἀλλὰ φιλοκινδύνωςἠγωνίζου πρὸ τῶν ἄλλων ἀπὸ δὲ τοῦ τυ-χόντος παιδισκαρίου καὶ δακρύων ἐπι-πλάστων καὶ στεναγμῶν ἑάλως ὁ γενναῖος

138

ΕΡΜΗΣ Ἔμβαινε ἤδη σὺ δὲ ὁ παχύς ὁπολύσαρκος τίς ὢν τυγχάνειςΔΑΜΑΣΙΑΣ Δαμασίας ὁ ἀθλητήςΕΡΜΗΣ Ναί ἔοικας οἶδα γάρ σε πολ-λάκις ἐν ταῖς παλαίστραις ἰδώνΔΑΜΑΣΙΑΣ Ναί ὦ Ἑρμῆ ἀλλὰ πα-ράδεξαί με γυμνὸν ὄνταΕΡΜΗΣ Οὐ γυμνόν ὦ βέλτιστε τοσαύ-τας σάρκας περιβεβλημένον ὥστε ἀπόδυθιαὐτάς ἐπεὶ καταδύσεις τὸ σκάφος τὸν ἕτε-ρον πόδα ὑπερθεὶς μόνον ἀλλὰ καὶ τοὺςστεφάνους τούτους ἀπόρριψον καὶ τὰ κη-ρύγματαΔΑΜΑΣΙΑΣ Ἰδού σοι γυμνός ὡς ὁρᾷςἀληθῶς εἰμι καὶ ἰσοστάσιος τοῖς ἄλλοις νε-κροῖς ΕΡΜΗΣ Οὕτως ἄμεινον ἀβαρῆ εἶναιὥστε ἔμβαινε καὶ σὺ τὸν πλοῦτον ἀπο-θέμενος ὦ Κράτων καὶ τὴν μαλακίαν δὲπροσέτι καὶ τὴν τρυφὴν μηδὲ τὰ ἐντάφιακόμιζε μηδὲ τὰ τῶν προγόνων ἀξιώματα

123

παραδοὺς τὸ δεξιὸν ἐμὲ Ἀντίπατρόν τιναἔασον ἐπὶ τῆς Ἑλλάδος μή με καὶ διαπεί-ρῃ τις οἰστῷ ἄθλιον βαλὼν ἐς τὰ γυμνὰπερὶ Σοῦσα ἢ Βάκτρα ἡγούμενόν σοι τῆςφάλαγγοςΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἀποδιδράσκεις ὦ Λυ-κῖνε τὸν κατάλογον δειλὸς ὤν ὁ δὲ νόμοςἀποτετμῆσθαι τὴν κεφαλήν εἴ τις λιπὼνφαίνοιτο τὴν τάξιν ἀλλ ἐπεὶ κατὰ τὸνΕὐφράτην ἤδη ἐσμὲν καὶ ὁ ποταμὸς ἔζευ-κται καὶ κατόπιν ὁπόσα διεληλύθαμενἀσφαλῶς ἔχει καὶ πάντα ὕπαρχοι κατέχου-σιν ὑπ ἐμοῦ ἑκάστῳ ἔθνει ἐπεισαχθέντεςοἱ δὲ καὶ ἀπίασι τὴν Φοινίκην ἡμῖν ἐν τού-τῳ καὶ τὴν Παλαιστίνην εἶτα καὶ τὴνΑἴγυπτον προσαξόμενοι σὺ πρῶτος ὦΛυκῖνε διάβαινε τὸ δεξιὸν ἄγων εἶτα ἐγὼκαὶ μετ ἐμὲ ὁ Τιμόλαος ἐπὶ πᾶσι δὲ τὸ ἱπ-πικὸν ἄγε σύ ὦ Ἀδείμαντε καὶ διὰ μὲντῆς Μεσοποταμίας οὐδεὶς ἀπήντηκεν ἡμῖνπολέμιος ἀλλὰ ἑκόντες αὑτούς τε καὶ τὰς

42

ΝΕΚΡΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥΔΕΥΚΟΥΣ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ὦ Πολύδευκες ἐντέλλο-μαί σοι ἐπειδὰν τάχιστα ἀνέλθῃς ndash σὸνγάρ ἐστιν οἶμαι ἀναβιῶναι αὔριον ndash ἤνπου ἴδῃς Μένιππον τὸν κύνα ndash εὕροις δἂν αὐτὸν ἐν Κορίνθῳ κατὰ τὸ Κράνειον ἢἐν Λυκείῳ τῶν ἐριζόντων πρὸς ἀλλήλουςφιλοσόφων καταγελῶντα ndash εἰπεῖν πρὸςαὐτόν ὅτι σοί ὦ Μένιππε κελεύει ὁ Διο-γένης εἴ σοι ἱκανῶς τὰ ὑπὲρ γῆς καταγε-γέλασται ἥκειν ἐνθάδε πολλῷ πλείω ἐπι-γελασόμενον ἐκεῖ μὲν γὰρ ἐν ἀμφιβόλῳσοὶ ἔτι ὁ γέλως ἦν καὶ πολὺ τὸ ldquoτίς γὰρ

59

κατάλιπε δὲ καὶ γένος καὶ δόξαν καὶ εἴποτέ σε ἡ πόλις ἀνεκήρυξεν καὶ τὰς τῶνἀνδριάντων ἐπιγραφάς μηδὲ ὅτι μέγαντάφον ἐπί σοι ἔχωσαν λέγε βαρύνει γὰρκαὶ ταῦτα μνημονευόμεναΚΡΑΤΩΝ Οὐχ ἑκὼν μέν ἀπορρίψω δέτί γὰρ ἂν καὶ πάθοιμιΕΡΜΗΣ βαβαί σὺ δὲ ὁ ἔνοπλος τί βού-λει ἢ τί τὸ τρόπαιον τοῦτο φέρειςΣΤΡΑΤΗΓΟΣ Ὅτι ἐνίκησα ὦ Ἑρμῆκαὶ ἠρίστευσα καὶ ἡ πόλις ἐτίμησέν μεΕΡΜΗΣ Ἄφες ὑπὲρ γῆς τὸ τρόπαιον ἐνᾅδου γὰρ εἰρήνη καὶ οὐδὲν ὅπλων δεήσειὁ σεμνὸς δὲ οὗτος ἀπό γε τοῦ σχήματοςκαὶ βρενθυόμενος ὁ τὰς ὀφρῦς ἐπηρκώς ὁἐπὶ τῶν φροντίδων τίς ἐστιν ὁ τὸν βαθὺνπώγωνα καθειμένοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Φιλόσοφός τις ὦ Ἑρμῆμᾶλλον δὲ γόης καὶ τερατείας μεστόςὥστε ἀπόδυσον καὶ τοῦτον ὄψει γὰρ πολ-λὰ καὶ γελοῖα ὑπὸ τῷ ἱματίῳ σκεπόμενα

124

κατιέναι ὁ δέ γε Ὀροίτης καὶ πάνυ ἁπα-λὸς ἦν τὼ πόδε καὶ οὐδ ἑστάναι χαμαίοὐχ ὅπως βαδίζειν ἐδύνατο πάσχουσι δαὐτὸ ἀτεχνῶς Μῆδοι πάντες ἢν ἀποβῶσιτῶν ἵππων ὥσπερ οἱ ἐπὶ τῶν ἀκανθῶνἀκροποδητὶ μόλις βαδίζουσιν ὥστε ἐπεὶκαταβαλὼν ἑαυτὸν ἔκειτο καὶ οὐδεμιᾷ μη-χανῇ ἀνίστασθαι ἤθελεν ὁ βέλτιστος Ἑρ-μῆς ἀράμενος αὐτὸν ἐκόμισεν ἄχρι πρὸς τὸπορθμεῖον ἐγὼ δὲ ἐγέλωνΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Κἀγὼ δὲ ὁπότε κα-τῄειν οὐδ ἀνέμιξα ἐμαυτὸν τοῖς ἄλλοιςἀλλ ἀφεὶς οἰμώζοντας αὐτοὺς προδραμὼνἐπὶ τὸ πορθμεῖον προκατέλαβον χώραν ὡςἂν ἐπιτηδείως πλεύσαιμι καὶ παρὰ τὸνπλοῦν οἱ μὲν ἐδάκρυόν τε καὶ ἐναυτίωνἐγὼ δὲ μάλα ἐτερπόμην ἐπ αὐτοῖςΔΙΟΓΕΝΗΣ Σὺ μέν ὦ Κράτης καὶἈντίσθενες τοιούτων ἐτύχετε τῶν ξυνοδοι-πόρων ἐμοὶ δὲ Βλεψίας τε ὁ δανειστικὸς ὁἐκ Πειραιῶς καὶ Λάμπις ὁ Ἀκαρνὰν ξενα-

137

58

ἀκροπόλεις ἅνθρωποι ἐνεχείρισαν καὶ ἐπὶΒαβυλῶνα ἐλθόντες ἀπροσδόκητοι παρήλ-θομεν εἰς τὸ εἴσω τῶν τειχῶν καὶ ἔχομεντὴν πόλιν ὁ βασιλεὺς δὲ περὶ Κτησιφῶνταδιατρίβων ἤκουσε τὴν ἔφοδον εἶτα εἰς Σε-λεύκειαν παρελθὼν παρασκευάζεται ἱπ-πέας τε ὅτι πλείστους μεταπεμπόμενος καὶτοξότας καὶ σφενδονήτας ἀπαγγέλλουσι δοὖν οἱ σκοποὶ ἀμφὶ τὰς ἑκατὸν ἤδη μυ-ριάδας τοῦ μαχίμου συνειλέχθαι καὶ τού-των εἴκοσιν ἱπποτοξότας καίτοι οὔπω ὁἈρμένιος πάρεστιν οὔτε οἱ κατὰ τὴν Κα-σπίαν θάλατταν οἰκοῦντες οὔτε οἱ ἀπὸΒάκτρων ἀλλ ἐκ τῶν πλησίον καὶ προα-στείων τῆς ἀρχῆς οὕτω ῥᾳδίως τοσαύταςμυριάδας κατέλεξε καιρὸς οὖν ἤδη σκοπε-ῖν ἡμᾶς ὅ τι χρὴ ποιεῖνΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀλλ ἐγὼ μέν φημιδεῖν ὑμᾶς τὸ πεζὸν ἀπιέναι τὴν ἐπὶ Κτησι-φῶντος ἡμᾶς δὲ τὸ ἱππικὸν αὐτοῦ μένειντὴν Βαβυλῶνα διαφυλάξοντας

43

μπλοκῇ ὁ μὲν γὰρ Ἀρσάκης ἐπήλαυνενὡς διηγεῖτο πολὺ τῶν ἄλλων προεξορμή-σας ὑποστὰς δὲ ὁ Θρᾷξ τῇ πέλτῃ μὲν ὑπο-δὺς ἀποσείεται τοῦ Ἀρσάκου τὸν κοντόνὑποθεὶς δὲ τὴν σάρισαν αὐτόν τε διαπείρεικαὶ τὸν ἵππονΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Πῶς οἷόν τε ὦΚράτης μιᾷ πληγῇ τοῦτο γενέσθαιΚΡΑΤΗΣ Ῥᾷστ ὦ Ἀντισθένες ὁ μὲνγὰρ ἐπήλαυνεν εἰκοσάπηχύν τινα κοντὸνπροβεβλημένος ὁ Θρᾷξ δ ἐπειδὴ τῇ πέλ-τῃ παρεκρούσατο τὴν προσβολὴν καὶ πα-ρῆλθεν αὐτὸν ἡ ἀκωκή ἐς τὸ γόνυ ὀκλάσαςδέχεται τῇ σαρίσῃ τὴν ἐπέλασιν καὶ τι-τρώσκει τὸν ἵππον ὑπὸ τὸ στέρνον ὑπὸ θυ-μοῦ καὶ σφοδρότητος ἑαυτὸν διαπείρανταδιελαύνεται δὲ καὶ ὁ Ἀρσάκης ἐκ τοῦ βου-βῶνος διαμπὰξ ἄχρι ὑπὸ τὴν πυγήν ὁρᾷςοἷόν τι ἐγένετο οὐ τοῦ ἀνδρός ἀλλὰ τοῦἵππου μᾶλλον τὸ ἔργον ἠγανάκτει δ ὅμωςὁμότιμος ὢν τοῖς ἄλλοις καὶ ἠξίου ἱππεὺς

136

ΕΡΜΗΣ Κατάθου σὺ τὸ σχῆμα πρῶτονεἶτα καὶ ταυτὶ πάντα ὦ Ζεῦ ὅσην μὲν τὴνἀλαζονείαν κομίζει ὅσην δὲ ἀμαθίαν καὶἔριν καὶ κενοδοξίαν καὶ ἐρωτήσεις ἀπόρουςκαὶ λόγους ἀκανθώδεις καὶ ἐννοίας πολυ-πλόκους ἀλλὰ καὶ ματαιοπονίαν μάλαπολλὴν καὶ λῆρον οὐκ ὀλίγον καὶ ὕθλουςκαὶ μικρολογίαν νὴ Δία καὶ χρυσίον γετουτὶ καὶ ἡδυπάθειαν δὲ καὶ ἀναισχυντίανκαὶ ὀργὴν καὶ τρυφὴν καὶ μαλακίαν οὐλέληθεν γάρ με εἰ καὶ μάλα περικρύπτειςαὐτά καὶ τὸ ψεῦδος δὲ ἀπόθου καὶ τὸντῦφον καὶ τὸ οἴεσθαι ἀμείνων εἶναι τῶν ἄλ-λων ὡς εἴ γε ταῦτα πάντα ἔχων ἐμβαίηςποία πεντηκόντορος δέξαιτο ἄν σεΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Ἀποτίθεμαι τοίνυναὐτά ἐπείπερ οὕτω κελεύειςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ καὶ τὸν πώγωνα το-ῦτον ἀποθέσθω ὦ Ἑρμῆ βαρύν τε ὄντακαὶ λάσιον ὡς ὁρᾷς πέντε μναῖ τριχῶνεἰσι τοὐλάχιστον

125

ΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἀποδειλιᾷς καὶ σύ ὦἈδείμαντε πλησίον τοῦ κινδύνου γενόμε-νος σοὶ δὲ τί δοκεῖ ὦ ΤιμόλαεΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἁπάσῃ τῇ στρατιᾷ βαδί-ζειν ἐπὶ τοὺς πολεμίους μηδὲ περιμένεινἔστ ἂν ἄμεινον παρασκευάσωνται παντα-χόθεν τῶν συμμάχων προσγενομένων ἀλλἕως ἔτι καθ ὁδόν εἰσιν οἱ πολέμιοι ἐπιχει-ρῶμεν αὐτοῖςΣΑΜΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις σὺ δὲ τί ὦ Λυ-κῖνε δοκιμάζεις ΛΥΚΙΝΟΣ Ἐγώ σοι φράσω ἐπειδὴκεκμήκαμεν συντόνως ὁδεύοντες ὁπότεκατῄειμεν ἕωθεν ἐς τὸν Πειραιᾶ καὶ νῦνἤδη τριάκοντά που σταδίους προκεχωρή-καμεν καὶ ὁ ἥλιος πολύς κατὰ μεσημβρίανγὰρ ἤδη μάλιστα ἐνταῦθά που ἐπὶ τὰςἐλαίας ἐπὶ τῆς ἀνατετραμμένης στήλης κα-θίσαντας ἀναπαύσασθαι εἶτα οὕτως ἀνα-στάντας ἀνύειν τὸ λοιπὸν ἐς τὸ ἄστυΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἔτι γὰρ Ἀθήνησιν ὦ μα-

44

τὸ γελάσαι μάλα ἡδέως ἐφ οἷς ὑμεῖς ᾐτή-σατε τοιούτοις οὖσι καὶ ταῦτα φιλοσοφίανἐπαινοῦντες

57

ΕΡΜΗΣ Εὖ λέγεις ἀπόθου καὶ τοῦτονΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Καὶ τίς ὁ ἀποκείρωνἔσταιΕΡΜΗΣ Μένιππος οὑτοσὶ λαβὼν πέλε-κυν τῶν ναυπηγικῶν ἀποκόψει αὐτὸν ἐπι-κόπῳ τῇ ἀποβάθρᾳ χρησάμενος ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔκ ὦ Ἑρμῆ ἀλλὰ πρίο-νά μοι ἀνάδος γελοιότερον γὰρ τοῦτοΕΡΜΗΣ Ὁ πέλεκυς ἱκανός εὖ γε ἀν-θρωπινώτερος νῦν ἀναπέφηνας ἀποθέμενοςσαυτοῦ τὴν κινάβρανΜΕΝΙΠΠΟΣ Βούλει μικρὸν ἀφέλωμαικαὶ τῶν ὀφρύωνΕΡΜΗΣ Μάλιστα ὑπὲρ τὸ μέτωπονγὰρ καὶ ταύτας ἐπῆρκεν οὐκ οἶδα ἐφ ὅτῳἀνατείνων ἑαυτόν τί τοῦτο καὶ δακρύειςὦ κάθαρμα καὶ πρὸς θάνατον ἀποδειλιᾷςἔμβηθι δ οὖνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἓν ἔτι τὸ βαρύτατον ὑπὸμάλης ἔχειΕΡΜΗΣ Τί ὦ Μένιππε

126

νόδωρός τε ὁ πλούσιος ὁ ἡμέτερος καὶ Ἀρ-σάκης ὁ Μηδίας ὕπαρχος καὶ Ὀροίτης ὁἈρμένιος ὁ μὲν οὖν Ἰσμηνόδωρος ndash ἐπε-φόνευτο γὰρ ὑπὸ τῶν λῃστῶν ὑπὸ τὸν Κι-θαιρῶνα Ἐλευσῖνάδε οἶμαι βαδίζων ndashἔστενε καὶ τὸ τραῦμα ἐν ταῖν χεροῖν εἶχεκαὶ τὰ παιδία ἃ νεογνὰ καταλελοίπει ἀνε-καλεῖτο καὶ ἑαυτῷ ἐπεμέμφετο τῆς τόλ-μης ὃς Κιθαιρῶνα ὑπερβάλλων καὶ τὰπερὶ τὰς Ἐλευθερὰς χωρία πανέρημα ὄνταὑπὸ τῶν πολέμων διοδεύων δύο μόνουςοἰκέτας ἐπηγάγετο καὶ ταῦτα φιάλαςπέντε χρυσᾶς καὶ κυμβία τέτταρα μεθἑαυτοῦ κομίζων ὁ δὲ Ἀρσάκης ndash γηραιὸςἤδη καὶ νὴ Δί οὐκ ἄσεμνος τὴν ὄψιν ndash εἰςτὸ βαρβαρικὸν ἤχθετο καὶ ἠγανάκτει πε-ζὸς βαδίζων καὶ ἠξίου τὸν ἵππον αὐτῷπροσαχθῆναι καὶ γὰρ καὶ ὁ ἵππος αὐτῷσυνετεθνήκει μιᾷ πληγῇ ἀμφότεροι διαπα-ρέντες ὑπὸ Θρᾳκός τινος πελταστοῦ ἐν τῇἐπὶ τῷ Ἀράξῃ πρὸς τὸν Καππαδόκην συ-

135

ξαίμην πλουτήσας ἐπ ὀλίγον ὑπηνέμιόντινα πλοῦτον ἀνιᾶσθαι μετ ὀλίγον ψιλὴντὴν μᾶζαν ἐσθίων οἷα ὑμεῖς πείσεσθε μετὀλίγον ἐπειδὰν ἡ εὐδαιμονία μὲν ὑμῖν καὶὁ πολὺς πλοῦτος οἴχηται ἀποπτάμενοςαὐτοὶ δὲ καταβάντες ἀπὸ τῶν θησαυρῶν τεκαὶ διαδημάτων ὥσπερ ἐξ ἡδίστου ὀνείρα-τος ἀνεγρόμενοι ἀνόμοια τὰ ἐπὶ τῆς οἰκίαςεὑρίσκητε ὥσπερ οἱ τοὺς βασιλεῖς ὑποκρι-νόμενοι τραγῳδοὶ ἐξελθόντες ἀπὸ τοῦ θε-άτρου λιμώττοντες οἱ πολλοί καὶ ταῦταπρὸ ὀλίγου Ἀγαμέμνονες ὄντες ἢ Κρέο-ντες λυπήσεσθε οὖν ὡς τὸ εἰκός καὶ δυ-σάρεστοι ἔσεσθε τὰ ἐπὶ τῆς οἰκίας καὶμάλιστα σύ ὦ Τιμόλαε ὁπόταν δέῃ σε τὸαὐτὸ παθεῖν τῷ Ἰκάρῳ τῆς πτερώσεωςδιαλυθείσης καταπεσόντα ἐκ τοῦ οὐρανοῦχαμαὶ βαδίζειν ἀπολέσαντα τοὺς δακτυλί-ους ἐκείνους ἅπαντας ἀπορρυέντας τῶν δα-κτύλων ἐμοὶ δὲ καὶ τοῦτο ἱκανὸν ἀντὶπάντων θησαυρῶν καὶ Βαβυλῶνος αὐτῆς

56

κάριε εἶναι δοκεῖς ὃς ἀμφὶ Βαβυλῶνα ἐντῷ πεδίῳ πρὸ τῶν τειχῶν ἐν τοσούτοιςστρατιώταις κάθησαι περὶ τοῦ πολέμουδιασκοπούμενοςΛΥΚΙΝΟΣ Εὖ γε ὑπέμνησας ἐγὼ δὲνήφειν ᾤμην καὶ ὕπαρ ἀποφανεῖσθαι τὴνγνώμηνΣΑΜΙΠΠΟΣ Πρόσιμεν δή εἴ σοι δοκεῖκαὶ ὅπως ἄνδρες ἀγαθοὶ ἐν τοῖς κινδύνοιςἔσεσθε μηδὲ προδώσετε τὸ πάτριον φρόνη-μα ἤδη γάρ που καὶ οἱ πολέμιοι ἐπιλαμ-βάνουσιν ὥστε τὸ μὲν σύνθημα ἔστωἘνυάλιος ὑμεῖς δὲ ἐπειδὰν σημάνῃ ὁ σαλ-πιγκτής ἀλαλάξαντες καὶ τὰ δόρατα κρού-σαντες πρὸς τὰς ἀσπίδας ἐπείγεσθε συμ-μῖξαι τοῖς ἐναντίοις καὶ ἐντὸς γενέσθαιτῶν τοξευμάτων ὡς μηδὲ πληγὰς λαμ-βάνωμεν ἀκροβολίζεσθαι αὐτοῖς διδόντεςκαὶ ἐπειδὴ ἐς χεῖρας ἤδη συνεληλύθαμεντὸ μὲν εὐώνυμον καὶ ὁ Τιμόλαος ἐτρέψα-ντο τοὺς καθ αὑτοὺς Μήδους ὄντας τὸ δὲ

45

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΘΕΝΟΥΣΚΑΙ ΚΡΑΤΗΤΟΣ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀντίσθενες καὶ Κράτηςσχολὴν ἄγομεν ὥστε τί οὐκ ἄπιμεν εὐθὺτῆς καθόδου περιπατήσοντες ὀψόμενοιτοὺς κατιόντας οἷοί τινές εἰσι καὶ τί ἕκα-στος αὐτῶν ποιεῖΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Ἀπίωμεν ὦ Διόγενεςκαὶ γὰρ ἂν ἡδὺ τὸ θέαμα γένοιτο τοὺς μὲνδακρύοντας αὐτῶν ὁρᾶν τοὺς δὲ ἱκετεύο-ντας ἀφεθῆναι ἐνίους δὲ μόλις κατιόνταςκαὶ ἐπὶ τράχηλον ὠθοῦντος τοῦ Ἑρμοῦὅμως ἀντιβαίνοντας καὶ ὑπτίους ἀντερείδο-ντας οὐδὲν δέονΚΡΑΤΗΣ Ἔγωγ οὖν καὶ διηγήσομαιὑμῖν ἃ εἶδον ὁπότε κατῄειν κατὰ τὴν ὁδόνΔΙΟΓΕΝΗΣ Διήγησαι ὦ Κράτης ἔοι-κας γάρ τινα ἑωρακέναι παγγέλοιαΚΡΑΤΗΣ Καὶ ἄλλοι μὲν πολλοὶ συγκα-τέβαινον ἡμῖν ἐν αὐτοῖς δὲ ἐπίσημοι Ἰσμη-

134

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Κολακείαν ὦ Ἑρμῆ πολ-λὰ ἐν τῷ βίῳ χρησιμεύσασαν αὐτῷΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Οὐκοῦν καὶ σύ ὦΜένιππε ἀπόθου τὴν ἐλευθερίαν καὶ παρ-ρησίαν καὶ τὸ ἄλυπον καὶ τὸ γενναῖον καὶτὸν γέλωτα μόνος γοῦν τῶν ἄλλων γελᾷςΕΡΜΗΣ Μηδαμῶς ἀλλὰ καὶ ἔχε ταῦτακοῦφα γὰρ καὶ πάνυ εὔφορα ὄντα καὶ πρὸςτὸν κατάπλουν χρήσιμα καὶ ὁ ῥήτωρ δὲσὺ ἀπόθου τῶν ῥημάτων τὴν τοσαύτηνἀπεραντολογίαν καὶ ἀντιθέσεις καὶ παρι-σώσεις καὶ περιόδους καὶ βαρβαρισμοὺςκαὶ τὰ ἄλλα βάρη τῶν λόγωνΡΗΤΩΡ Ἢν ἰδού ἀποτίθεμαιΕΡΜΗΣ Εὖ ἔχει ὥστε λύε τὰ ἀπόγειατὴν ἀποβάθραν ἀνελώμεθα τὸ ἀγκύριονἀνεσπάσθω πέτασον τὸ ἱστίον εὔθυνε ὦπορθμεῦ τὸ πηδάλιον εὖ πάθωμεν τίοἰμώζετε ὦ μάταιοι καὶ μάλιστα ὁ φι-λόσοφος σὺ ὁ ἀρτίως τὸν πώγωνα δεδῃω-μένος

127

κατ ἐμὲ ἰσόπαλον ἔτι Πέρσαι γάρ εἰσι καὶὁ βασιλεὺς ἐν αὐτοῖς ἡ δὲ ἵππος ἅπασατῶν βαρβάρων ἐπὶ τὸ δεξιὸν ἡμῶν ἐλαύ-νουσιν ὥστε ὦ Λυκῖνε αὐτός τε ἀνὴρἀγαθὸς γίγνου καὶ τοῖς μετὰ σαυτοῦ παρα-κελεύου δέχεσθαι τὴν ἐπέλασινΛΥΚΙΝΟΣ Ὢ τῆς τύχης ἐπ ἐμὲ γὰροἱ ἱππεῖς ἅπαντες καὶ μόνος ἐπιτήδειοςαὐτοῖς ἔδοξα ἐπελαύνεσθαι καί μοι δοκῶἢν βιάζωνται αὐτομολήσειν προσδραμὼνἐς τὴν παλαίστραν ἔτι πολεμοῦντας ὑμᾶςκαταλιπώνΣΑΜΙΠΠΟΣ Μηδαμῶς κρατεῖς γὰραὐτῶν καὶ σὺ ἤδη τὸ μέρος ἐγὼ δέ ὡςὁρᾷς καὶ μονομαχήσω πρὸς τὸν βασιλέαπροκαλεῖται γάρ με καὶ ἀναδῦναι πάντωςαἰσχρόνΛΥΚΙΝΟΣ Νὴ Δία καὶ τετρώσῃ αὐτίκαμάλα πρὸς αὐτοῦ βασιλικὸν γὰρ καὶ τὸτρωθῆναι περὶ τῆς ἀρχῆς μαχόμενονΣΑΜΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις ἐπιπόλαιον

46

τόδε τί δή ποτε οὐχ εἷς δακτύλιος ἅπανταταῦτα δύναταί σοι ἀλλὰ τοσούτους περι-ημμένος βαδιῇ τὴν ἀριστερὰν πεφορτι-σμένος κατὰ δάκτυλον ἕνα μᾶλλον δὲὑπερπαίει ὁ ἀριθμός καὶ δεήσει καὶ τὴνδεξιὰν συνεπιλαβεῖν καίτοι ἑνὸς τοῦ ἀνα-γκαιοτάτου προσδεῖ ὃς περιθέμενόν σεπαύσει μωραίνοντα τὴν πολλὴν ταύτηνκόρυζαν ἀποξύσας ἢ τοῦτο μὲν καὶ ὁ ἑλ-λέβορος ἱκανὸς ποιῆσαι ζωρότερος ποθείςΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἀλλὰ πάντως ὦ Λυκῖνεκαὶ αὐτὸς εὔξῃ τι ἤδη ποτέ ὡς ἂν μάθω-μεν οἷα αἰτήσεις ἀνεπίληπτα καὶ ἀνέγκλη-τα ὁ συκοφαντῶν τοὺς ἄλλους ΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλ οὐ δέομαι εὐχῆς ἐγώἥκομεν γὰρ δὴ πρὸς τὸ Δίπυλον καὶ ὁ βέλ-τιστος οὑτοσὶ Σάμιππος ἀμφὶ Βαβυλῶναμονομαχῶν καὶ σύ ὦ Τιμόλαε ἀριστῶνμὲν ἐν Συρίᾳ δειπνῶν δὲ ἐν Ἰταλίᾳ καὶτοῖς ἐμοὶ ἐπιβάλλουσι σταδίοις κατεχρήσα-σθε καλῶς ποιοῦντες ἄλλως τε οὐκ ἂν δε-

55

ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Ὅτι ὦ Ἑρμῆ ἀθάνα-τον ᾤμην τὴν ψυχὴν ὑπάρχεινΜΕΝΙΠΠΟΣ Ψεύδεται ἄλλα γὰρ ἔοικελυπεῖν αὐτόνΕΡΜΗΣ Τὰ ποῖαΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅτι μηκέτι δειπνήσειπολυτελῆ δεῖπνα μηδὲ νύκτωρ ἐξιὼν ἅπα-ντας λανθάνων τῷ ἱματίῳ τὴν κεφαλὴν κα-τειλήσας περίεισιν ἐν κύκλῳ τὰ χαμαιτυ-πεῖα καὶ ἕωθεν ἐξαπατῶν τοὺς νέους ἐπὶτῇ σοφίᾳ ἀργύριον λήψεται ταῦτα λυπεῖαὐτόν ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Σὺ γάρ ὦ Μένιππεοὐκ ἄχθῃ ἀποθανώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Πῶς ὃς ἔσπευσα ἐπὶ τὸνθάνατον καλέσαντος μηδενός ἀλλὰ μετα-ξὺ λόγων οὐ κραυγή τις ἀκούεται ὥσπερτινῶν ἀπὸ γῆς βοώντωνΕΡΜΗΣ Ναί ὦ Μένιππε οὐκ ἀφ ἑνόςγε χώρου ἀλλ οἱ μὲν εἰς τὴν ἐκκλησίανσυνελθόντες ἄσμενοι γελῶσι πάντες ἐπὶ τῷ

128

ΚΡΑΤΗΣ Ἀλλ οἱ ἄλλοι ἠμέλουν τῶντοιούτων κτημάτων καὶ οὐδεὶς ἐθεράπευενἡμᾶς κληρονομήσειν προσδοκῶν εἰς δὲ τὸχρυσίον πάντες ἔβλεπονΔΙΟΓΕΝΗΣ Εἰκότως οὐ γὰρ εἶχονἔνθα δέξαιντο τὰ τοιαῦτα παρ ἡμῶν διερ-ρυηκότες ὑπὸ τρυφῆς καθάπερ τὰ σαπρὰτῶν βαλλαντίων ὥστε εἴ ποτε καὶ ἐμβάλοιτις ἐς αὐτοὺς ἢ σοφίαν ἢ παρρησίαν ἢ ἀλή-θειαν ἐξέπιπτεν εὐθὺς καὶ διέρρει τοῦπυθμένος στέγειν οὐ δυναμένου οἷόν τιπάσχουσιν αἱ τοῦ Δαναοῦ αὗται παρθένοιεἰς τὸν τετρυπημένον πίθον ἐπαντλοῦσαιτὸ δὲ χρυσίον ὀδοῦσι καὶ ὄνυξι καὶ πάσῃμηχανῇ ἐφύλαττονΚΡΑΤΗΣ Οὐκοῦν ἡμεῖς μὲν ἕξομενκἀνταῦθα τὸν πλοῦτον οἱ δὲ ὀβολὸν ἥξουσικομίζοντες καὶ τοῦτον ἄχρι τοῦ πορθμέως

133

σκοπεῖν ἔξω βέλους ὑπεραιωρούμενον καὶεἰ δόξειέ μοι προσθέμενος ἂν τοῖς ἡττη-μένοις κοιμίσας τοὺς κρατοῦντας νικᾶν πα-ρεῖχον τοῖς φεύγουσιν ἀναστρέψασιν ἀπὸτῆς τροπῆς καὶ τὸ ὅλον παιδιὰν ἐποιού-μην ἂν τὸν τῶν ἀνθρώπων βίον καὶ πάνταἐμὰ ἦν καὶ θεὸς ἐδόκουν τοῖς ἄλλοις τοῦτοἡ ἄκρα εὐδαιμονία ἐστὶ μήτε ἀπολέσθαιμήτε ἐπιβουλευθῆναι δυναμένη καὶ μάλι-στα μεθ ὑγιείας ἐν μακρῷ τῷ βίῳ τί ἂναἰτιάσαιο ὦ Λυκῖνε τῆς εὐχῆςΛΥΚΙΝΟΣ Οὐδέν ὦ Τιμόλαε οὐδὲγὰρ ἀσφαλὲς ἐναντιοῦσθαι ἀνδρὶ πτηνῷκαὶ ὑπὲρ μυρίους τὴν ἰσχύν πλὴν ἀλλὰἐκεῖνο ἐρήσομαί σε εἴ τινα ἄλλον εἶδες ἐντοσούτοις ἔθνεσιν ὅσα ὑπερέπτης γέρονταἤδη ἄνδρα οὕτω παρακεκινηκότα τὴνγνώμην ἐπὶ δακτυλίου μικροῦ ὀχούμενονὄρη ὅλα κινεῖν ἄκρῳ τῷ δακτύλῳ δυνάμε-νον ἐπέραστον πᾶσι καὶ ταῦτα φαλακρὸνὄντα καὶ τὴν ῥῖνα σιμόν ἀτὰρ εἰπέ μοι καὶ

54

μέντοι τὸ τραῦμα καὶ οὐκ εἰς τὰ φανερὰτοῦ σώματος ὡς μηδὲ τὴν οὐλὴν ὕστερονἄμορφον γενέσθαι πλὴν ἀλλὰ ὁρᾷς ὅπωςἐπελάσας μιᾷ πληγῇ αὐτόν τε καὶ τὸν ἵπ-πον διέπειρα τὴν λόγχην ἀφείς εἶτα τὴνκεφαλὴν ἀποτεμὼν καὶ ἀφελὼν τὸ διάδημαβασιλεὺς ἤδη γέγονα προσκυνούμενος ὑφἁπάντων οἱ βάρβαροι προσκυνείτωσανὑμῶν κατὰ τὸν Ἑλλήνων νόμον ἄρξω εἷςστρατηγὸς ὀνομαζόμενος ἐπὶ τούτοις ἄραἐννοεῖτε ὅσας μὲν πόλεις ἐπωνύμους ἐπἐμαυτοῦ οἰκιῶ ὅσας δὲ καὶ καθαιρήσωἑλὼν κατὰ κράτος αἳ ἂν ὑβρίσωσί τι ἐςτὴν ἀρχήν ἁπάντων δὲ μάλιστα Κυδίαντὸν πλούσιον μετελεύσομαι ὃς ὅμορος ὤνμοι ἐξέωσε τοῦ ἀγροῦ ἐπιβαίνων κατ ὀλί-γον ἐς τὸ εἴσω τῶν ὅρωνΛΥΚΙΝΟΣ Πέπαυσο ἤδη ὦ Σάμιππεκαιρὸς γὰρ σὲ ἤδη μὲν νενικηκότα τηλι-καύτην μάχην ἐν Βαβυλῶνι εὐωχεῖσθαι τὰἐπινίκια ndash ἑκστάδιος γὰρ οἶμαί σοι ἡ ἀρχή

47

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Εὖ ἐποίησαν ἡμεῖς δὲὁπότε ἐν τῷ βίῳ ἦμεν οὐδὲν τοιοῦτον ἐνε-νοοῦμεν περὶ ἀλλήλων οὔτε πώποτεηὐξάμην Ἀντισθένην ἀποθανεῖν ὡς κληρο-νομήσαιμι τῆς βακτηρίας αὐτοῦ ndash εἶχεν δὲπάνυ καρτερὰν ἐκ κοτίνου ποιησάμενος ndashοὔτε οἶμαι σὺ ὁ Κράτης ἐπεθύμεις κληρο-νομεῖν ἀποθανόντος ἐμοῦ τὰ κτήματα καὶτὸν πίθον καὶ τὴν πήραν χοίνικας δύο θέρ-μων ἔχουσανΚΡΑΤΗΣ Οὐδὲν γάρ μοι τούτων ἔδειἀλλ οὐδὲ σοί ὦ Διόγενες ἃ γὰρ ἐχρῆν σύτε Ἀντισθένους ἐκληρονόμησας καὶ ἐγὼσοῦ πολλῷ μείζω καὶ σεμνότερα τῆς Περ-σῶν ἀρχῆς ΔΙΟΓΕΝΗΣ Τίνα ταῦτα φῄςΚΡΑΤΗΣ Σοφίαν αὐτάρκειαν ἀλή-θειαν παρρησίαν ἐλευθερίανΔΙΟΓΕΝΗΣ Νὴ Δία μέμνημαι τοῦτονδιαδεξάμενος τὸν πλοῦτον παρὰ Ἀντι-σθένους καὶ σοὶ ἔτι πλείω καταλιπών

132

Λαμπίχου θανάτῳ καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ συ-νέχεται πρὸς τῶν γυναικῶν καὶ τὰ παιδίανεογνὰ ὄντα ὁμοίως κἀκεῖνα ὑπὸ τῶν παί-δων βάλλεται ἀφθόνοις τοῖς λίθοις ἄλλοιδὲ Διόφαντον τὸν ῥήτορα ἐπαινοῦσιν ἐν Σι-κυῶνι ἐπιταφίους λόγους διεξιόντα ἐπὶΚράτωνι τούτῳ καὶ νὴ Δία γε ἡ Δαμασίουμήτηρ κωκύουσα ἐξάρχει τοῦ θρήνου σὺνγυναιξὶν ἐπὶ τῷ Δαμασίᾳ σὲ δὲ οὐδείς ὦΜένιππε δακρύει καθ ἡσυχίαν δὲ κεῖσαιμόνοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐδαμῶς ἀλλ ἀκούσῃτῶν κυνῶν μετ ὀλίγον ὠρυομένων οἴκτι-στον ἐπ ἐμοὶ καὶ τῶν κοράκων τυπτο-μένων τοῖς πτεροῖς ὁπόταν συνελθόντεςθάπτωσί μεΕΡΜΗΣ Γεννάδας εἶ ὦ Μένιππε ἀλλἐπεὶ καταπεπλεύκαμεν ἡμεῖς ὑμεῖς μὲνἄπιτε πρὸς τὸ δικαστήριον εὐθεῖαν ἐκείνηνπροϊόντες ἐγὼ δὲ καὶ ὁ πορθμεὺς ἄλλουςμετελευσόμεθα

129

ndash Τιμόλαον δὲ ἐν τῷ μέρει εὔχεσθαι ὅπερἂν ἐθέλῃΣΑΜΙΠΠΟΣ Τί δ οὖν ὦ Λυκῖνε οἷάσοι ᾐτῆσθαι δοκῶΛΥΚΙΝΟΣ Παρὰ πολύ ὦ θαυμασιώτα-τε βασιλέων ἐπιπονώτερα καὶ βιαιότερατῶν Ἀδειμάντου παρ ὅσον ἐκεῖνος μὲνἐτρύφα διτάλαντα χρύσεα ἐκπώματα προ-πίνων τοῖς συμπόταις σὺ δὲ καὶ ἐτι-τρώσκου μονομαχῶν καὶ ἐδεδίεις καὶἐφρόντιζες νύκτωρ καὶ μεθ ἡμέραν οὐμόνον γάρ σοι τὰ παρὰ τῶν πολεμίων φο-βερὰ ἦν ἀλλὰ καὶ ἐπιβουλαὶ μυρίαι καὶφθόνος παρὰ τῶν συνόντων καὶ μῖσος καὶκολακεία φίλος δὲ οὐδεὶς ἀληθής ἀλλὰπρὸς τὸ δέος ἅπαντες ἢ πρὸς τὴν ἐλπίδαεὖνοι δοκοῦντες εἶναι ἀπόλαυσις μέν γεοὐδὲ ὄναρ τῶν ἡδέων ἀλλὰ δόξα μόνη καὶπορφυρὶς χρυσῷ ποικίλη καὶ ταινία λευκὴπερὶ τῷ μετώπῳ καὶ δορυφόροι προϊόντεςτὰ δ ἄλλα κάματος ἀφόρητος καὶ ἀηδία

48

ἑώρων ἄν καὶ τὰς πηγὰς δὲ τὰς Νείλουμόνος ἂν ἠπιστάμην καὶ ὅσον τῆς γῆς ἀοί-κητον καὶ εἴ τινες ἀντίποδες ἡμῖν οἰκοῦσιτὸ νότιον τῆς γῆς ἡμίτομον ἔχοντες ἔτι δὲκαὶ ἀστέρων φύσιν καὶ σελήνης καὶ αὐτοῦἡλίου ῥᾳδίως ἔγνων ἂν ἀπαθὴς ὢν τῷ πυρίκαὶ τὸ πάντων ἥδιστον αὐθημερὸν ἀγγε-ῖλαι ἐς Βαβυλῶνα τίς ἐνίκησεν Ὀλύμπιακαὶ ἀριστήσαντα εἰ τύχοι ἐν Συρίᾳ δει-πνῆσαι ἐν Ἰταλίᾳ εἰ δέ τις ἐχθρὸς εἴηἀμύνασθαι καὶ τοῦτον ἐκ τοῦ ἀφανοῦςπέτρον ἐμβαλόντα τῇ κεφαλῇ ὡς ἐπιτε-τρῖφθαι τὸ κρανίον τούς τε αὖ φίλους εὖποιεῖν ἐπιχέαντα κοιμωμένοις αὐτοῖς τὸχρυσίον καὶ μὴν εἴ τις ὑπερόπτης εἴη ἢ τύ-ραννος πλούσιος ὑβριστής ἀράμενος αὐτὸνὅσον ἐπὶ σταδίους εἴκοσιν ἀφῆκα φέρεσθαικατὰ τῶν κρημνῶν τοῖς παιδικοῖς δὲ ὁμι-λεῖν ἀκωλύτως ἂν ἐξῆν εἰσιόντα ἀθέατονκοιμίσαντα ἅπαντας ἄνευ ἐκείνων μόνωνοἷον δὲ κἀκεῖνο ἦν τοὺς πολεμοῦντας ἐπι-

53

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὐπλοεῖτε ὦ Ἑρμῆπροΐωμεν δὲ καὶ ἡμεῖς τί οὖν ἔτι καὶ μέλ-λετε δικασθῆναι δεήσει καὶ τὰς καταδί-κας φασὶν εἶναι βαρείας τροχοὺς καὶ λί-θους καὶ γῦπας δειχθήσεται δὲ ὁ ἑκάστουβίος

ΚΡΑΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ

ΚΡΑΤΗΣ Μοίριχον τὸν πλούσιον ἐγί-νωσκες ὦ Διόγενες τὸν πάνυ πλούσιοντὸν ἐκ Κορίνθου τὸν τὰς πολλὰς ὁλκάδαςἔχοντα οὗ ἀνεψιὸς Ἀριστέας πλούσιος καὶαὐτὸς ὤν τὸ Ὁμηρικὸν ἐκεῖνο εἰώθει ἐπι-λέγειν rsquoἤ μ ἀνάειρ ἢ ἐγὼ σέrsquoΔΙΟΓΕΝΗΣ Τίνος ἕνεκα ὦ ΚράτηςΚΡΑΤΗΣ Ἐθεράπευον ἀλλήλους τοῦκλήρου ἕνεκα ἑκάτερος ἡλικιῶται ὄντεςκαὶ τὰς διαθήκας εἰς τὸ φανερὸν ἐτίθεντοἈριστέαν μὲν ὁ Μοίριχος εἰ προαποθάνοι

130

δεσπότην ἀφιεὶς τῶν ἑαυτοῦ πάντων Μοί-ριχον δὲ ὁ Ἀριστέας εἰ προαπέλθοι αὐτοῦταῦτα μὲν ἐγέγραπτο οἱ δὲ ἐθεράπευονὑπερβαλλόμενοι ἀλλήλους τῇ κολακείᾳκαὶ οἱ μάντεις εἴτε ἀπὸ τῶν ἄστρων τεκ-μαιρόμενοι τὸ μέλλον εἴτε ἀπὸ τῶν ὀνει-ράτων ὥς γε Χαλδαίων παῖδες ἀλλὰ καὶ ὁΠύθιος αὐτὸς ἄρτι μὲν Ἀριστέᾳ παρεῖχε τὸκράτος ἄρτι δὲ Μοιρίχῳ καὶ τὰ τάλανταποτὲ μὲν ἐπὶ τοῦτον νῦν δ ἐπ ἐκεῖνον ἔρ-ρεπεΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί οὖν πέρας ἐγένετο ὦΚράτης ἀκοῦσαι γὰρ ἄξιονΚΡΑΤΗΣ Ἄμφω τεθνᾶσιν ἐπὶ μιᾶςἡμέρας οἱ δὲ κλῆροι εἰς Εὐνόμιον καὶΘρασυκλέα περιῆλθον ἄμφω συγγενεῖςὄντας οὐδὲ πώποτε προμαντευομένουςοὕτω γενέσθαι ταῦτα διαπλέοντες γὰρ ἀπὸΣικυῶνος εἰς Κίρραν κατὰ μέσον τὸν πόρονπλαγίῳ περιπεσόντες τῷ Ἰάπυγι ἀνε-τράπησαν

131

τὰς καὶ τὰ μειράκια ἐπιμεμηνέναι μοι καὶεὐδαίμονα εἶναι δοκεῖν εἴ τινα καὶ μόνονπροσβλέψαιμι αὐτῶν εἰ δ ὑπερορῴηνκἀκεῖνα ὑπὸ λύπης ἀπολλύσθω καὶ ὅλωςὑπὲρ τὸν Ὑάκινθον ἢ Ὕλαν ἢ Φάωνα τὸνΧῖον εἶναί με καὶ ταῦτα πάντα ἔχειν μὴὀλιγοχρόνιον ὄντα μηδὲ κατὰ μέτρονζῶντα τῆς ἀνθρωπίνης βιοτῆς ἀλλ ἔτη χί-λια νέον ἐκ νέου γιγνόμενον διαβιῶναιἀμφὶ τὰ ἑπτακαίδεκα ἔτη ἀεὶ ἀποδυόμενοντὸ γῆρας ὥσπερ οἱ ὄφεις οὐδὲν γὰρ δεήσειμε ταῦτα ἔχοντα πάντα γὰρ ἐμὰ ἦν ἂν τὰτῶν ἄλλων ἐς ὅσον ἀνοίγειν τε τὰς θύραςἐδυνάμην καὶ κοιμίζειν τοὺς φύλακας καὶἀθέατος εἶναι εἰσιών εἰ δέ τι ἐν Ἰνδοῖς ἢὙπερβορέοις θέαμα παράδοξον ἢ κτῆματίμιον ἢ ὅσα ἐμφαγεῖν ἢ πιεῖν ἡδέα οὐ με-ταστειλάμενος ἀλλ αὐτὸς ἐπιπετόμενοςἀπέλαυον ἁπάντων ἐς κόρον καὶ ἐπεὶ γρὺψὑπόπτερον θηρίον ἢ φοῖνιξ ὄρνεον ἐν Ἰνδοῖςἀθέατον τοῖς ἄλλοις ἐγὼ δὲ καὶ τοῦτο

52

πολλή καὶ ἢ χρηματίζειν δεῖ τοῖς παρὰτῶν πολεμίων ἥκουσιν ἢ δικάζειν ἢ κατα-πέμπειν τοῖς ὑπηκόοις ἐπιτάγματα καὶἤτοι ἀφέστηκέ τι ἔθνος ἢ ἐπελαύνουσί τι-νες τῶν ἔξω τῆς ἀρχῆς δεδιέναι οὖν δεῖπάντα καὶ ὑφορᾶσθαι καὶ ὅλως ὑπὸπάντων μᾶλλον ἢ ὑπὸ σεαυτοῦ εὐδαιμονί-ζεσθαι καὶ γὰρ οὖν καὶ τόδε πῶς οὐ ταπει-νόν ὅτι καὶ νοσεῖς τὰ ὅμοια τοῖς ἰδιώταιςκαὶ ὁ πυρετὸς οὐ διαγιγνώσκει σε βασιλέαὄντα οὐδ ὁ θάνατος δέδιε τοὺς δορυ-φόρους ἀλλ ἐπιστάς ὁπόταν αὐτῷ δοκῇἄγει οἰμώζοντα οὐκ αἰδούμενος τὸ διάδη-μα σὺ δὲ ὁ οὕτως ὑψηλὸς καταπεσὼνἀνάσπαστος ἐκ τοῦ βασιλείου θρόνου τὴναὐτὴν ὁδὸν ἄπει τοῖς πολλοῖς ἰσότιμοςἐλαυνόμενος ἐν τῇ ἀγέλῃ τῶν νεκρῶνχῶμα ὑψηλὸν ὑπὲρ γῆς καὶ στήλην μακρὰνἢ πυραμίδα εὔγραμμον τὰς γωνίας ἀπολι-πών ἐκπρόθεσμα καὶ ἀνεπαίσθητα φιλοτι-μήματα εἰκόνες δὲ ἐκεῖναι καὶ νεῴ οὓς

49

τῇ ἀποβάσει ἀπέθανον ὑπὸ τοῦ Ἕκτοροςὁ οὖν ἔρως τῆς γυναικὸς οὐ μετρίως ἀπο-κναίει με ὦ δέσποτα καὶ βούλομαι κἂνπρὸς ὀλίγον ὀφθεὶς αὐτῇ καταβῆναι πάλινΠΛΟΥΤΩΝ Οὐκ ἔπιες ὦ Πρωτεσί-λαε τὸ Λήθης ὕδωρΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Καὶ μάλα ὦ δέσπο-τα τὸ δὲ πρᾶγμα ὑπέρογκον ἦνΠΛΟΥΤΩΝ Οὐκοῦν περίμεινον ἀφίξε-ται γὰρ κἀκείνη ποτὲ καὶ οὐδὲ σὲ ἀνελθεῖνδεήσειΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀλλ οὐ φέρω τὴνδιατριβήν ὦ Πλούτων ἠράσθης δὲ καὶαὐτὸς ἤδη καὶ οἶσθα οἷον τὸ ἐρᾶν ἐστινΠΛΟΥΤΩΝ Εἶτα τί σε ὀνήσει μίανἡμέραν ἀναβιῶναι μετ ὀλίγον τὰ αὐτὰ ὀδυ-ρόμενονΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Οἶμαι πείσειν κἀκεί-νην ἀκολουθεῖν παρ ὑμᾶς ὥστε ἀνθ ἑνὸςδύο νεκροὺς λήψῃ μετ ὀλίγονΠΛΟΥΤΩΝ Οὐ θέμις γενέσθαι ταῦτα

160

ΑΙΑΝΤΟΣ ΚΑΙ ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΟΣ

ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Εἰ σὺ μανείς ὦ Αἶανσεαυτὸν ἐφόνευσας ἐμέλλησας δὲ καὶ ἡμᾶςἅπαντας τί αἰτιᾷ τὸν Ὀδυσσέα καὶ πρῴηνοὔτε προσέβλεψας αὐτόν ὁπότε ἧκεν μα-ντευσόμενος οὔτε προσειπεῖν ἠξίωσας ἄν-δρα συστρατιώτην καὶ ἑταῖρον ἀλλ ὑπερο-πτικῶς μεγάλα βαίνων παρῆλθεςΑΙΑΣ Εἰκότως ὦ Ἀγάμεμνον αὐτὸςγοῦν μοι τῆς μανίας αἴτιος κατέστη μόνοςἀντεξετασθεὶς ἐπὶ τοῖς ὅπλοιςΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Ἠξίους δὲ ἀναντα-γώνιστος εἶναι καὶ ἀκονιτὶ κρατεῖνἁπάντωνΑΙΑΣ Ναί τά γε τοιαῦτα οἰκεία γάρμοι ἦν ἡ πανοπλία τοῦ ἀνεψιοῦ γε οὖσακαὶ ὑμεῖς οἱ ἄλλοι πολὺ ἀμείνους ὄντεςἀπείπασθε τὸν ἀγῶνα καὶ παρεχωρήσατέμοι τῶν ἄθλων ὁ δὲ Λαέρτου ὃν ἐγὼ πολ-λάκις ἔσωσα κινδυνεύοντα κατακεκόφθαι

141

ἀνιστᾶσιν αἱ πόλεις θεραπεύουσαι καὶ τὸμέγα ὄνομα πάντα κατ ὀλίγον ὑπορρεῖ καὶἄπεισιν ἀμελούμενα ἢν δὲ καὶ ὅτι μάλισταἐπὶ πλεῖστον παραμείνῃ τίς ἔτι ἀπόλαυσιςἀναισθήτῳ αὐτῷ γενομένῳ ὁρᾷς οἷα μὲνἔτι ζῶν ἕξεις πράγματα δεδιὼς καὶ φροντί-ζων καὶ κάμνων οἷα δὲ καὶ μετὰ τὴν ἀπαλ-λαγὴν ἔσται Ἀλλ ἤδη σὸν αἰτεῖν ὦ Τιμόλαε καὶ ὅπωςὑπερβαλῇ τούτους ὥσπερ εἰκὸς ἄνδρα συ-νετὸν καὶ πράγμασιν χρῆσθαι εἰδόταΤΙΜΟΛΑΟΣ Σκόπει γοῦν ὦ Λυκῖνε εἴτι ἐπιλήψιμον εὔξομαι καὶ ὅ τι ἂν εὐθῦναίτις δυνηθείη χρυσὸν μὲν οὖν καὶ θησαυρο-ὺς καὶ μεδίμνους νομίσματος ἢ βασιλείαςκαὶ πολέμους καὶ δείματα ὑπὲρ τῆς ἀρχῆςεἰκότως διέβαλες οὐκ αἰτήσομαι ἀβέβαιαγὰρ ταῦτά γε καὶ πολλὰς τὰς ἐπιβουλὰςἔχοντα καὶ πλέον τοῦ ἡδέος τὸ ἀνιαρὸν ἐναὐτοῖς ἦν ἐγὼ δὲ βούλομαι τὸν Ἑρμῆνἐντυχόντα μοι δοῦναι δακτυλίους τινὰς

50

τοιούτους τὴν δύναμιν ἕνα μὲν ὥστε ἀεὶἐρρῶσθαι καὶ ὑγιαίνειν τὸ σῶμα καὶ ἄτρω-τον εἶναι καὶ ἀπαθῆ ἕτερον δὲ ὡς μὴὁρᾶσθαι τὸν περιθέμενον οἷος ἦν ὁ τοῦ Γύ-γου τὸν δέ τινα ὡς ἰσχύειν ὑπὲρ ἄνδραςμυρίους καὶ ὅ τι ἂν ἄχθος ἅμα μυρίοι κι-νῆσαι μόλις δύναιντο τοῦτο ἐμὲ ῥᾳδίωςμόνον ἀνατίθεσθαι ἔτι δὲ καὶ πέτεσθαιπολὺ ἀπὸ τῆς γῆς ἀρθέντα καὶ πρὸς τοῦτοεἶναί μοι δακτύλιόν τινα καὶ μὴν καὶ ἐςὕπνον κατασπᾶν ὁπόσους ἂν ἐθέλω καὶἅπασαν θύραν προσιόντι μοι ἀνοίγεσθαιχαλωμένου τοῦ κλείθρου καὶ τοῦ μοχλοῦἀφαιρουμένου ταῦτα ἀμφότερα εἷς δακτύ-λιος δυνάσθω τὸ δὲ μέγιστον ἄλλος τιςἔστω ἐπὶ πᾶσιν ὁ ἥδιστος ὡς ἐράσμιονεἶναί με περιθέμενον παισὶ τοῖς ὡραίοιςκαὶ γυναιξὶ καὶ δήμοις ὅλοις καὶ μηδέναεἶναι ἀνέραστον καὶ ὅτῳ μὴ ποθεινότατοςἐγὼ καὶ ἀνὰ στόμα ὥστε πολλὰς γυναῖκαςοὐ φερούσας τὸν ἔρωτα καὶ ἀναρτᾶν ἑαυ-

51

ὑπὸ τῶν Φρυγῶν ἀμείνων ἠξίου εἶναι καὶἐπιτηδειότερος ἔχειν τὰ ὅπλα ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Αἰτιῶ τοιγαροῦν ὦγενναῖε τὴν Θέτιν ἣ δέον σοὶ τὴν κληρο-νομίαν τῶν ὅπλων παραδοῦναι συγγενεῖ γεὄντι φέρουσα ἐς τὸ κοινὸν κατέθετο αὐτάΑΙΑΣ Οὔκ ἀλλὰ τὸν Ὀδυσσέα ὃςἀντεποιήθη μόνοςΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Συγγνώμη ὦ Αἶαν εἰἄνθρωπος ὢν ὠρέχθη δόξης ἡδίστου πράγ-ματος ὑπὲρ οὗ καὶ ἡμῶν ἕκαστος κινδυ-νεύειν ὑπέμενεν ἐπεὶ καὶ ἐκράτησέ σου καὶταῦτα ἐπὶ Τρωσὶ δικασταῖςΑΙΑΣ Οἶδα ἐγώ ἥτις μου κατεδίκασενἀλλ οὐ θέμις λέγειν τι περὶ τῶν θεῶν τὸνδ οὖν Ὀδυσσέα μὴ οὐχὶ μισεῖν οὐκ ἂν δυ-ναίμην ὦ Ἀγάμεμνον οὐδ εἰ αὐτή μοι ἡἈθηνᾶ τοῦτο ἐπιτάττοι

142

ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ ΚΑΙΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ

ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ὦ δέσποτα καὶ βασι-λεῦ καὶ ἡμέτερε Ζεῦ καὶ σὺ Δήμητρος θύ-γατερ μὴ ὑπερίδητε δέησιν ἐρωτικήνΠΛΟΥΤΩΝ Σὺ δὲ τίνων δέῃ παρἡμῶν ἢ τίς ὢν τυγχάνειςΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εἰμὶ μὲν Πρωτεσίλα-ος ὁ Ἰφίκλου Φυλάκιος συστρατιώτης τῶνἈχαιῶν καὶ πρῶτος ἀποθανὼν τῶν ἐπἸλίῳ δέομαι δὲ ἀφεθεὶς πρὸς ὀλίγον ἀνα-βιῶναι πάλινΠΛΟΥΤΩΝ Τοῦτον μὲν τὸν ἔρωτα ὦΠρωτεσίλαε πάντες νεκροὶ ἐρῶσιν πλὴνοὐδεὶς ἂν αὐτῶν τύχοιΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀλλ οὐ τοῦ ζῆνἈϊδωνεῦ ἐρῶ ἔγωγε τῆς γυναικὸς δέ ἣννεόγαμον ἔτι ἐν τῷ θαλάμῳ καταλιπὼνᾠχόμην ἀποπλέων εἶτα ὁ κακοδαίμων ἐν

159

πιεῖν οὐ γὰρ σῶμα ἔχεις ἀλλ ἐκεῖνο μὲνἐν Λυδίᾳ που τέθαπται ὅπερ καὶ πεινῆνκαὶ διψῆν ἐδύνατο σὺ δὲ ἡ ψυχὴ πῶς ἂνἔτι ἢ διψῴης ἢ πίοιςΤΑΝΤΑΛΟΣ Τοῦτ αὐτὸ ἡ κόλασίςἐστι τὸ διψῆν τὴν ψυχὴν ὡς σῶμα οὖσανΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ τοῦτο μὲν οὕτωςπιστεύσομεν ἐπεὶ φῂς κολάζεσθαι τῷ δί-ψει τί δ οὖν σοι τὸ δεινὸν ἔσται ἢ δέδιαςμὴ ἐνδείᾳ τοῦ ποτοῦ ἀποθάνῃς οὐχ ὁρῶγὰρ ἄλλον ᾅδην μετὰ τοῦτον ἢ θάνατονἐντεῦθεν εἰς ἕτερον τόπονΤΑΝΤΑΛΟΣ Ὀρθῶς μὲν λέγεις καὶτοῦτο δ οὖν μέρος τῆς καταδίκης τὸ ἐπι-θυμεῖν πιεῖν μηδὲν δεόμενονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ληρεῖς ὦ Τάνταλε καὶὡς ἀληθῶς ποτοῦ δεῖσθαι δοκεῖς ἀκράτουγε ἐλλεβόρου νὴ Δία ὅστις τοὐναντίον τοῖςὑπὸ τῶν λυττώντων κυνῶν δεδηγμένοιςπέπονθας οὐ τὸ ὕδωρ ἀλλὰ τὴν δίψαν πεφο-βημένος

80

τούτωνΔΙΟΓΕΝΗΣ Βούλει καὶ πρὸς αὐτοὺςἐκείνους ἐντείλωμαί τι τοὺς φιλοσόφουςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Λέγε οὐ βαρὺ γὰροὐδὲ τοῦτοΔΙΟΓΕΝΗΣ Τὸ μὲν ὅλον παύσασθαιαὐτοῖς παρεγγύα ληροῦσι καὶ περὶ τῶνὅλων ἐρίζουσιν καὶ κέρατα φύουσιν ἀλλή-λοις καὶ κροκοδείλους ποιοῦσι καὶ τὰ τοια-ῦτα ἄπορα ἐρωτᾶν διδάσκουσι τὸν νοῦνΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ἀλλὰ ἐμὲ ἀμαθῆ καὶἀπαίδευτον εἶναι φάσκουσι κατηγοροῦντατῆς σοφίας αὐτῶν ΔΙΟΓΕΝΗΣ Σὺ δὲ οἰμώζειν αὐτοὺςπαρ ἐμοῦ λέγεΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Καὶ ταῦτα ὦ Διόγε-νες ἀπαγγελῶΔΙΟΓΕΝΗΣ Τοῖς πλουσίοις δ ὦ φίλ-τατον Πολυδεύκιον ἀπάγγελλε ταῦτα παρἡμῶν τί ὦ μάταιοι τὸν χρυσὸν φυλάττε-τε τί δὲ τιμωρεῖσθε ἑαυτοὺς λογιζόμενοι

61

ἦνΑΙΑΚΟΣ Ἐγώ σοι καὶ περὶ τοῦ Ἔρω-τος ἀποκρινοῦμαι τὰ δίκαια φήσει γὰραὐτὸς μὲν τοῦ ἐρᾶν τῷ Πάριδι ἴσως γεγε-νῆσθαι αἴτιος τοῦ θανάτου δέ σοι οὐδέναἄλλον ὦ Πρωτεσίλαε ἢ σεαυτόν ὃς ἐκλα-θόμενος τῆς νεογάμου γυναικός ἐπεὶ προ-σεφέρεσθε τῇ Τρῳάδι οὕτως φιλοκινδύνωςκαὶ ἀπονενοημένως προεπήδησας τῶν ἄλ-λων δόξης ἐρασθείς δι ἣν πρῶτος ἐν τῇἀποβάσει ἀπέθανεςΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Οὐκοῦν καὶ ὑπὲρἐμαυτοῦ σοι ὦ Αἰακέ ἀποκρινοῦμαι δι-καιότερα οὐ γὰρ ἐγὼ τούτων αἴτιος ἀλλὰἡ Μοῖρα καὶ τὸ ἐξ ἀρχῆς οὕτως ἐπικε-κλῶσθαιΑΙΑΚΟΣ Ὀρθῶς τί οὖν τούτους αἰτιᾷ

158

ΜΙΝΩΟΣ ΚΑΙ ΣΩΣΤΡΑΤΟΥ

ΜΙΝΩΣ Ὁ μὲν λῃστὴς οὑτοσὶ Σώστρα-τος εἰς τὸν Πυριφλεγέθοντα ἐμβεβλήσθωὁ δὲ ἱερόσυλος ὑπὸ τῆς Χιμαίρας διασπα-σθήτω ὁ δὲ τύραννος ὦ Ἑρμῆ παρὰ τὸνΤιτυὸν ἀποταθεὶς ὑπὸ τῶν γυπῶν καὶαὐτὸς κειρέσθω τὸ ἧπαρ ὑμεῖς δὲ οἱ ἀγα-θοὶ ἄπιτε κατὰ τάχος εἰς τὸ Ἠλύσιον πεδί-ον καὶ τὰς μακάρων νήσους κατοικεῖτεἀνθ ὧν δίκαια ἐποιεῖτε παρὰ τὸν βίονΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ἄκουσον ὦ Μίνως εἴσοι δίκαια δόξω λέγεινΜΙΝΩΣ Νῦν ἀκούσω αὖθις οὐ γὰρ ἐξε-λήλεγξαι ὦ Σώστρατε πονηρὸς ὢν καὶ το-σούτους ἀπεκτονώςΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ἐλήλεγμαι μέν ἀλλὅρα εἰ δικαίως κολασθήσομαιΜΙΝΩΣ Καὶ πάνυ εἴ γε ἀποτίνειν τὴνἀξίαν δίκαιονΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ὅμως ἀπόκριναί μοι ὦ

143

τοὺς τόκους καὶ τάλαντα ἐπὶ ταλάντοις συ-ντιθέντες οὓς χρὴ ἕνα ὀβολὸν ἔχονταςἥκειν μετ ὀλίγονΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Εἰρήσεται καὶ ταῦταπρὸς ἐκείνουςΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλὰ καὶ τοῖς καλοῖς τεκαὶ ἰσχυροῖς λέγε Μεγίλλῳ τε τῷ Κοριν-θίῳ καὶ Δαμοξένῳ τῷ παλαιστῇ ὅτι παρἡμῖν οὔτε ἡ ξανθὴ κόμη οὔτε τὰ χαροπὰ ἢμέλανα ὄμματα ἢ ἐρύθημα ἐπὶ τοῦ προ-σώπου ἔτι ἔστιν ἢ νεῦρα εὔτονα ἢ ὦμοικαρτεροί ἀλλὰ πάντα μία ἡμῖν κόνιςφασί κρανία γυμνὰ τοῦ κάλλουςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Οὐ χαλεπὸν οὐδὲ τα-ῦτα εἰπεῖν πρὸς τοὺς καλοὺς καὶ ἰσχυρούςΔΙΟΓΕΝΗΣ Καὶ τοῖς πένησιν ὦΛάκων ndash πολλοὶ δ εἰσὶ καὶ ἀχθόμενοι τῷπράγματι καὶ οἰκτείροντες τὴν ἀπορίαν ndashλέγε μήτε δακρύειν μήτε οἰμώζειν διηγη-σάμενος τὴν ἐνταῦθα ἰσοτιμίαν καὶ ὅτιὄψονται τοὺς ἐκεῖ πλουσίους οὐδὲν ἀμεί-

62

νά ὦ Αἰακέ

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΤΑΝΤΑΛΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Τί κλάεις ὦ Τάνταλε ἢτί σεαυτὸν ὀδύρῃ ἐπὶ τῇ λίμνῃ ἑστώςΤΑΝΤΑΛΟΣ Ὅτι ὦ Μένιππεἀπόλωλα ὑπὸ τοῦ δίψουςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὕτως ἀργὸς εἶ ὡς μὴἐπικύψας πιεῖν ἢ καὶ νὴ Δί ἀρυσάμενοςκοίλῃ τῇ χειρίΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲν ὄφελος εἰ ἐπικύ-ψαιμι φεύγει γὰρ τὸ ὕδωρ ἐπειδὰν προ-σιόντα αἴσθηταί με ἢν δέ ποτε καὶ ἀρύσω-μαι καὶ προσενέγκω τῷ στόματι οὐ φθάνωβρέξας ἄκρον τὸ χεῖλος καὶ διὰ τῶν δα-κτύλων διαρρυὲν οὐκ οἶδ ὅπως αὖθις ἀπο-λείπει ξηρὰν τὴν χεῖρά μοιΜΕΝΙΠΠΟΣ Τεράστιόν τι πάσχεις ὦΤάνταλε ἀτὰρ εἰπέ μοι τί δαὶ καὶ δέῃ τοῦ

79

Μίνως βραχὺ γάρ τι ἐρήσομαί σεΜΙΝΩΣ Λέγε μὴ μακρὰ μόνον ὡς καὶτοὺς ἄλλους διακρίνωμεν ἤδηΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ὁπόσα ἔπραττον ἐν τῷβίῳ πότερα ἑκὼν ἔπραττον ἢ ἐπεκέκλω-στό μοι ὑπὸ τῆς ΜοίραςΜΙΝΩΣ Ὑπὸ τῆς Μοίρας δηλαδή ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Οὐκοῦν καὶ οἱ χρηστοὶἅπαντες καὶ οἱ πονηροὶ δοκοῦντες ἡμεῖςἐκείνῃ ὑπηρετοῦντες ταῦτα ἐδρῶμενΜΙΝΩΣ Ναί τῇ Κλωθοῖ ἣ ἑκάστῳἐπέταξε γεννηθέντι τὰ πρακτέαΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Εἰ τοίνυν ἀναγκασθείςτις ὑπ ἄλλου φονεύσειέν τινα οὐ δυνάμενοςἀντιλέγειν ἐκείνῳ βιαζομένῳ οἷον δήμιοςἢ δορυφόρος ὁ μὲν δικαστῇ πεισθείς ὁ δὲτυράννῳ τίνα αἰτιάσῃ τοῦ φόνουΜΙΝΩΣ Δῆλον ὡς τὸν δικαστὴν ἢ τὸντύραννον ἐπεὶ οὐδὲ τὸ ξίφος αὐτό ὑπηρε-τεῖ γὰρ ὄργανον ὂν τοῦτο πρὸς τὸν θυμὸντῷ πρώτῳ παρασχόντι τὴν αἰτίαν

144

Τροίαν ἤγαγενΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εὖ λέγεις ἐκεῖνόνμοι αἰτιατέονΜΕΝΕΛΑΟΣ Οὐκ ἐμέ ὦ βέλτιστεἀλλὰ δικαιότερον τὸν Πάριν ὃς ἐμοῦ τοῦξένου τὴν γυναῖκα παρὰ πάντα τὰ δίκαιαᾤχετο ἁρπάσας οὗτος γὰρ οὐχ ὑπὸ σοῦμόνου ἀλλ ὑπὸ πάντων Ἑλλήνων τε καὶβαρβάρων ἄξιος ἄγχεσθαι τοσούτοις θα-νάτου αἴτιος γεγενημένος ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἄμεινον οὕτω σὲτοιγαροῦν ὦ Δύσπαρι οὐκ ἀφήσω ποτὲἀπὸ τῶν χειρῶνΠΑΡΙΣ Ἄδικα ποιῶν ὦ Πρωτεσίλαεκαὶ ταῦτα ὁμότεχνον ὄντα σοι ἐρωτικὸςγὰρ καὶ αὐτός εἰμι καὶ τῷ αὐτῷ θεῷ κα-τέσχημαι οἶσθα δὲ ὡς ἀκούσιόν τί ἐστινκαί τις ἡμᾶς δαίμων ἄγει ἔνθα ἂν ἐθέλῃκαὶ ἀδύνατόν ἐστιν ἀντιτάττεσθαι αὐτῷΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εὖ λέγεις εἴθε οὖνμοι τὸν Ἔρωτα ἐνταῦθα λαβεῖν δυνατὸν

157

ΣΩΚΡΑΤΗΣ Καὶ αὐτὸς ἔφασκον ταῦταπρὸς αὐτούς οἱ δὲ εἰρωνείαν τὸ πρᾶγμαᾤοντο εἶναιΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δέ εἰσιν οὗτοι οἱπερὶ σέΣΩΚΡΑΤΗΣ Χαρμίδης ὦ Μένιππεκαὶ Φαῖδρος καὶ ὁ τοῦ ΚλεινίουΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε ὦ Σώκρατες ὅτικἀνταῦθα μέτει τὴν σεαυτοῦ τέχνην καὶοὐκ ὀλιγωρεῖς τῶν καλῶνΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί γὰρ ἂν ἥδιον ἄλλοπράττοιμι ἀλλὰ πλησίον ἡμῶν κατάκεισοεἰ δοκεῖΜΕΝΙΠΠΟΣ Μὰ Δί ἐπεὶ παρὰ τὸνΚροῖσον καὶ τὸν Σαρδανάπαλλον ἄπειμιπλησίον οἰκήσων αὐτῶν ἔοικα γοῦν οὐκὀλίγα γελάσεσθαι οἰμωζόντων ἀκούων ΑΙΑΚΟΣ Κἀγὼ ἤδη ἄπειμι μὴ καί τιςἡμᾶς νεκρὸς λάθῃ διαφυγών τὰ πολλὰ δεἰσαῦθις ὄψει ὦ ΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἄπιθι καὶ ταυτὶ γὰρ ἱκα-

78

νους αὑτῶν καὶ Λακεδαιμονίοις δὲ τοῖςσοῖς ταῦτα εἰ δοκεῖ παρ ἐμοῦ ἐπιτίμησονλέγων ἐκλελύσθαι αὐτούςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Μηδέν ὦ Διόγενεςπερὶ Λακεδαιμονίων λέγε οὐ γὰρ ἀνέξομαίγε ἃ δὲ πρὸς τοὺς ἄλλους ἔφησθα ἀπαγγε-λῶΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐάσωμεν τούτους ἐπείσοι δοκεῖ σὺ δὲ οἷς προεῖπον ἀπένεγκονπαρ ἐμοῦ τοὺς λόγους

ΧΑΡΩΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΧΑΡΩΝ Ἀπόδος ὦ κατάρατε τὰ πορ-θμεῖαΜΕΝΙΠΠΟΣ Βόα εἰ τοῦτό σοι ὦΧάρων ἥδιονΧΑΡΩΝ Ἀπόδος φημί ἀνθ ὧν σε διε-πορθμεύσαμενΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκ ἂν λάβοις παρὰ τοῦ

63

ΑΧΙΛΛΕΥΣ Ἑταιρικὴ μὲν ἡ παραίνε-σις ἐμὲ δὲ οὐκ οἶδ ὅπως ἡ μνήμη τῶνπαρὰ τὸν βίον ἀνιᾷ οἶμαι δὲ καὶ ὑμῶν ἕκα-στον εἰ δὲ μὴ ὁμολογεῖτε ταύτῃ χείρουςἐστὲ καθ ἡσυχίαν αὐτὸ πάσχοντες ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Οὔκ ἀλλ ἀμείνους ὦἈχιλλεῦ τὸ γὰρ ἀνωφελὲς τοῦ λέγεινὁρῶμεν σιωπᾶν γὰρ καὶ φέρειν καὶ ἀνέχε-σθαι δέδοκται ἡμῖν μὴ καὶ γέλωτα ὄφλω-μεν ὥσπερ σὺ τοιαῦτα εὐχόμενος

ΑΙΑΚΟΥ ΚΑΙ ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ

ΑΙΑΚΟΣ Τί ἄγχεις ὦ Πρωτεσίλαετὴν Ἑλένην προσπεσώνΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ὅτι διὰ ταύτην ὦΑἰακέ ἀπέθανον ἡμιτελῆ μὲν τὸν δόμονκαταλιπών χήραν τε νεόγαμον γυναῖκαΑΙΑΚΟΣ Αἰτιῶ τοίνυν τὸν Μενέλαονὅστις ὑμᾶς ὑπὲρ τοιαύτης γυναικὸς ἐπὶ

156

ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Εὖ γε ὦ Μίνως ὅτι καὶἐπιδαψιλεύῃ τῷ παραδείγματι ἢν δέ τιςἀποστείλαντος τοῦ δεσπότου ἥκῃ αὐτὸςχρυσὸν ἢ ἄργυρον κομίζων τίνι τὴν χάρινἰστέον ἢ τίνα εὐεργέτην ἀναγραπτέονΜΙΝΩΣ Τὸν πέμψαντα ὦ Σώστρατεδιάκονος γὰρ ὁ κομίσας ἦν ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Οὐκοῦν ὁρᾷς πῶς ἄδικαποιεῖς κολάζων ἡμᾶς ὑπηρέτας γενομένουςὧν ἡ Κλωθὼ προσέταττεν καὶ τούτους τι-μήσας τοὺς διακονησαμένους ἀλλοτρίοιςἀγαθοῖς οὐ γὰρ δὴ ἐκεῖνό γε εἰπεῖν ἔχοιτις ὡς ἀντιλέγειν δυνατὸν ἦν τοῖς μετὰπάσης ἀνάγκης προστεταγμένοιςΜΙΝΩΣ Ὦ Σώστρατε πολλὰ ἴδοις ἂνκαὶ ἄλλα οὐ κατὰ λόγον γιγνόμενα εἰἀκριβῶς ἐξετάζοις πλὴν ἀλλὰ σὺ τοῦτοἀπολαύσεις τῆς ἐπερωτήσεως διότι οὐλῃστὴς μόνον ἀλλὰ καὶ σοφιστής τις εἶναιδοκεῖς ἀπόλυσον αὐτόν ὦ Ἑρμῆ καὶ μη-κέτι κολαζέσθω ὅρα δὲ μὴ καὶ τοὺς ἄλ-

145

μὴ ἔχοντοςΧΑΡΩΝ Ἔστι δέ τις ὀβολὸν μὴ ἔχων ΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἰ μὲν καὶ ἄλλος τις οὐκοἶδα ἐγὼ δ οὐκ ἔχωΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄγξω σε νὴ τὸν Πλού-τωνα ὦ μιαρέ ἢν μὴ ἀποδῷςΜΕΝΙΠΠΟΣ Κἀγὼ τῷ ξύλῳ σου πα-τάξας διαλύσω τὸ κρανίονΧΑΡΩΝ Μάτην οὖν ἔσῃ πεπλευκὼς το-σοῦτον πλοῦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὁ Ἑρμῆς ὑπὲρ ἐμοῦ σοιἀποδότω ὅς με παρέδωκέ σοιΕΡΜΗΣ Νὴ Δί ὀναίμην γε εἰ μέλλωκαὶ ὑπερεκτίνειν τῶν νεκρῶνΧΑΡΩΝ Οὐκ ἀποστήσομαί σουΜΕΝΙΠΠΟΣ Τούτου γε ἕνεκα νεωλκή-σας τὸ πορθμεῖον παράμενε πλὴν ἀλλ ὅ γεμὴ ἔχω πῶς ἂν λάβοιςΧΑΡΩΝ Σὺ δ οὐκ ᾔδεις κομίζειν δέονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤιδειν μέν οὐκ εἶχον δέτί οὖν ἐχρῆν διὰ τοῦτο μὴ ἀποθανεῖν

64

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ τοῦτο ὅμοιον σιμοὶγὰρ ἅπαντεςΣΩΚΡΑΤΗΣ Ἐμὲ ζητεῖς ὦ ΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μάλα ὦ ΣώκρατεςΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί τὰ ἐν ἈθήναιςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πολλοὶ τῶν νέων φιλοσο-φεῖν λέγουσι καὶ τά γε σχήματα αὐτὰ καὶτὰ βαδίσματα εἰ θεάσαιτό τις ἄκροι φι-λόσοφοιΣΩΚΡΑΤΗΣ Μάλα πολλοὺς ἑώρακαΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ ἑώρακας οἶμαιοἷος ἧκε παρὰ σοὶ Ἀρίστιππος ἢ Πλάτωναὐτός ὁ μὲν ἀποπνέων μύρον ὁ δὲ τοὺς ἐνΣικελίᾳ τυράννους θεραπεύειν ἐκμαθών ΣΩΚΡΑΤΗΣ Περὶ ἐμοῦ δὲ τί φρονο-ῦσινΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὐδαίμων ὦ Σώκρατεςἄνθρωπος εἶ τά γε τοιαῦτα πάντες γοῦν σεθαυμάσιον οἴονται ἄνδρα γεγενῆσθαι καὶπάντα ἐγνωκέναι καὶ ταῦτα ndash οἶμαι γὰρτἀληθῆ λέγειν ndash οὐδὲν εἰδότα

77

λους νεκροὺς τὰ ὅμοια ἐρωτᾶν διδάξῃς

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΑΝΝΙΒΟΥ ΜΙΝΩΟΣ ΚΑΙ ΣΚΙΠΙΩΝΟΣ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐμὲ δεῖ προκεκρίσθαισου ὦ Λίβυ ἀμείνων γάρ εἰμιΑΝΝΙΒΑΣ Οὐ μὲν οὖν ἀλλ ἐμέΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκοῦν ὁ Μίνως δικα-σάτω ΜΙΝΩΣ Τίνες δὲ ἐστέΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὗτος μὲν Ἀννίβας ὁΚαρχηδόνιος ἐγὼ δὲ Ἀλέξανδρος ὁ Φιλίπ-πουΜΙΝΩΣ Νὴ Δία ἔνδοξοί γε ἀμφότεροιἀλλὰ περὶ τίνος ὑμῖν ἡ ἔριςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Περὶ προεδρίας φησὶγὰρ οὗτος ἀμείνων γεγενῆσθαι στρατηγὸςἐμοῦ ἐγὼ δέ ὥσπερ ἅπαντες ἴσασιν οὐχὶτούτου μόνον ἀλλὰ πάντων σχεδὸν τῶνπρὸ ἐμοῦ φημι διενεγκεῖν τὰ πολέμια

146

τῷ αὐτῷ ζόφῳ ὅμοιοι καὶ κατ οὐδὲν ἀλλή-λων διαφέροντες καὶ οὔτε οἱ τῶν Τρώωννεκροὶ δεδίασίν με οὔτε οἱ τῶν Ἀχαιῶν θε-ραπεύουσιν ἰσηγορία δὲ ἀκριβὴς καὶ νε-κρὸς ὅμοιος ldquoἠμὲν κακὸς ἠδὲ καὶ ἐσθλόςrdquoταῦτά με ἀνιᾷ καὶ ἄχθομαι ὅτι μὴ θητεύωζῶνΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Ὅμως τί οὖν ἄν τιςπάθοι ὦ Ἀχιλλεῦ ταῦτα γὰρ ἔδοξε τῇ φύ-σει πάντως ἀποθνήσκειν ἅπαντας ὥστεχρὴ ἐμμένειν τῷ νόμῳ καὶ μὴ ἀνιᾶσθαιτοῖς διατεταγμένοις ἄλλως τε ὁρᾷς τῶνἑταίρων ὅσοι περὶ σέ ἐσμεν οἵδε μετὰ μι-κρὸν δὲ καὶ Ὀδυσσεὺς ἀφίξεται πάντωςφέρει δὲ παραμυθίαν καὶ ἡ κοινωνία τοῦπράγματος καὶ τὸ μὴ μόνον αὐτὸν πεπον-θέναι ὁρᾷς τὸν Ἡρακλέα καὶ τὸν Μελέα-γρον καὶ ἄλλους θαυμαστοὺς ἄνδρας οἳοὐκ ἂν οἶμαι δέξαιντο ἀνελθεῖν εἴ τις αὐτο-ὺς ἀναπέμψειε θητεύσοντας ἀκλήροις καὶἀβίοις ἀνδράσιν

155

ΑΙΑΚΟΣ Ἐμπεδοκλῆς ὦ Μένιππεἡμίεφθος ἀπὸ τῆς Αἴτνης παρώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ χαλκόπου βέλτιστε τίπαθὼν σεαυτὸν εἰς τοὺς κρατῆρας ἐνέβα-λεςΕΜΠΕΔΟΚΛΗΣ Μελαγχολία τις ὦΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ μὰ Δί ἀλλὰ κενοδοξίακαὶ τῦφος καὶ πολλὴ κόρυζα ταῦτά σεἀπηνθράκωσεν αὐταῖς κρηπῖσιν οὐκἀνάξιον ὄντα πλὴν οὐδέν σε ὤνησεν τὸσόφισμα ἐφωράθης γὰρ τεθνεώς ὁ Σω-κράτης δέ ὦ Αἰακέ ποῦ ποτε ἄρα ἐστίνΑΙΑΚΟΣ Μετὰ Νέστορος καὶ Παλαμή-δους ἐκεῖνος ληρεῖ τὰ πολλάΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως ἐβουλόμην ἰδεῖναὐτόν εἴ που ἐνθάδε ἐστίν ΑΙΑΚΟΣ Ὁρᾷς τὸν φαλακρόνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἅπαντες φαλακροί εἰσινὥστε πάντων ἂν εἴη τοῦτο τὸ γνώρισμαΑΙΑΚΟΣ Τὸν σιμὸν λέγω

76

ΧΑΡΩΝ Μόνος οὖν αὐχήσεις προῖκαπεπλευκέναιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ προῖκα ὦ βέλτιστεκαὶ γὰρ ἤντλησα καὶ τῆς κώπης συνεπελα-βόμην καὶ οὐκ ἔκλαον μόνος τῶν ἄλλωνἐπιβατῶνΧΑΡΩΝ Οὐδὲν ταῦτα πρὸς πορθμέατὸν ὀβολὸν ἀποδοῦναί σε δεῖ οὐ θέμις ἄλ-λως γενέσθαιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἄπαγέ με αὖθιςἐς τὸν βίονΧΑΡΩΝ Χάριεν λέγεις ἵνα καὶ πληγὰςἐπὶ τούτῳ παρὰ τοῦ Αἰακοῦ προσλάβωΜΕΝΙΠΠΟΣ Μὴ ἐνόχλει οὖνΧΑΡΩΝ Δεῖξον τί ἐν τῇ πήρᾳ ἔχειςΜΕΝΙΠΠΟΣ Θέρμους εἰ θέλεις καὶτῆς Ἑκάτης τὸ δεῖπνονΧΑΡΩΝ Πόθεν τοῦτον ἡμῖν ὦ Ἑρμῆτὸν κύνα ἤγαγες οἷα δὲ καὶ ἐλάλει παρὰτὸν πλοῦν τῶν ἐπιβατῶν ἁπάντων καταγε-λῶν καὶ ἐπισκώπτων καὶ μόνος ᾄδων

65

ἐπάρουρος ὢν θητεύειν παρά τινι τῶνἀκλήρων ldquoᾧ μὴ βίοτος πολὺς εἴηrdquo μᾶλλονἢ πάντων ἀνάσσειν τῶν νεκρῶν ταῦτα μὲνοὖν ἀγεννῆ τινα Φρύγα δειλὸν καὶ πέρατοῦ καλῶς ἔχοντος φιλόζῳον ἴσως ἐχρῆνλέγειν τὸν Πηλέως δὲ υἱόν τὸν φιλοκινδυ-νότατον ἡρώων ἁπάντων ταπεινὰ οὕτωπερὶ αὑτοῦ διανοεῖσθαι πολλὴ αἰσχύνη καὶἐναντιότης πρὸς τὰ πεπραγμένα σοι ἐν τῷβίῳ ὃς ἐξὸν ἀκλεῶς ἐν τῇ Φθιώτιδι πολυ-χρόνιον βασιλεύειν ἑκὼν προείλου τὸνμετὰ τῆς ἀγαθῆς δόξης θάνατονΑΧΙΛΛΕΥΣ Ὦ παῖ Νέστορος ἀλλὰτότε μὲν ἄπειρος ἔτι τῶν ἐνταῦθα ὢν καὶτὸ βέλτιον ἐκείνων ὁπότερον ἦν ἀγνοῶν τὸδύστηνον ἐκεῖνο δοξάριον προετίμων τοῦβίου νῦν δὲ συνίημι ἤδη ὡς ἐκείνη μὲνἀνωφελής εἰ καὶ ὅτι μάλιστα οἱ ἄνω ῥα-ψῳδήσουσιν μετὰ νεκρῶν δὲ ὁμοτιμία καὶοὔτε τὸ κάλλος ἐκεῖνο ὦ Ἀντίλοχε οὔτε ἡἰσχὺς πάρεστιν ἀλλὰ κείμεθα ἅπαντες ὑπὸ

154

ΜΙΝΩΣ Οὐκοῦν ἐν μέρει ἑκάτεροςεἰπάτω σὺ δὲ πρῶτος ὁ Λίβυς λέγεΑΝΝΙΒΑΣ Ἓν μὲν τοῦτο ὦ Μίνωςὠνάμην ὅτι ἐνταῦθα καὶ τὴν Ἑλλάδα φω-νὴν ἐξέμαθον ὥστε οὐδὲ ταύτῃ πλέονοὗτος ἐνέγκαιτό μου φημὶ δὲ τούτουςμάλιστα ἐπαίνου ἀξίους εἶναι ὅσοι τὸ μη-δὲν ἐξ ἀρχῆς ὄντες ὅμως ἐπὶ μέγα προε-χώρησαν δι αὑτῶν δύναμίν τε περιβαλόμε-νοι καὶ ἄξιοι δόξαντες ἀρχῆς ἔγωγ οὖνμετ ὀλίγων ἐξορμήσας εἰς τὴν Ἰβηρίαν τὸπρῶτον ὕπαρχος ὢν τῷ ἀδελφῷ μεγίστωνἠξιώθην ἄριστος κριθείς καὶ τούς τε Κελ-τίβηρας εἷλον καὶ Γαλατῶν ἐκράτησα τῶνἑσπερίων καὶ τὰ μεγάλα ὄρη ὑπερβὰς τὰπερὶ τὸν Ἠριδανὸν ἅπαντα κατέδραμονκαὶ ἀναστάτους ἐποίησα τοσαύτας πόλειςκαὶ τὴν πεδινὴν Ἰταλίαν ἐχειρωσάμην καὶμέχρι τῶν προαστείων τῆς προὐχούσηςπόλεως ἦλθον καὶ τοσούτους ἀπέκτειναμιᾶς ἡμέρας ὥστε τοὺς δακτυλίους αὐτῶν

147

οἰμωζόντων ἐκείνωνΕΡΜΗΣ Ἀγνοεῖς ὦ Χάρων ὅντινα ἄν-δρα διεπόρθμευσας ἐλεύθερον ἀκριβῶςοὐδένος αὐτῷ μέλει οὗτός ἐστιν ὁ Μένιπ-ποςΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄν σε λάβω ποτέ ndashΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἂν λάβῃς ὦ βέλτιστεδὶς δὲ οὐκ ἂν λάβοις

ΝΕΚΡΩΝ ΠΛΟΥΤΩΝΙ ΚΑΤΑ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΚΡΟΙΣΟΣ Οὐ φέρομεν ὦ ΠλούτωνΜένιππον τουτονὶ τὸν κύνα παροικοῦνταὥστε ἢ ἐκεῖνόν ποι κατάστησον ἢ ἡμεῖς με-τοικήσομεν εἰς ἕτερον τόπονΠΛΟΥΤΩΝ Τί δ ὑμᾶς δεινὸν ἐργάζε-ται ὁμόνεκρος ὤνΚΡΟΙΣΟΣ Ἐπειδὰν ἡμεῖς οἰμώζωμενκαὶ στένωμεν ἐκείνων μεμνημένοι τῶν

66

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Χαῖρε ὦ Εὔφορβε ἢἌπολλον ἢ ὅ τι ἂν θέλῃςΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Μὴ καὶ σύ γε ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκέτι χρυσοῦς ὁ μηρόςσοιΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Οὐ γάρ ἀλλὰ φέρε ἴδωεἴ τί σοι ἐδώδιμον ἡ πήρα ἔχειΜΕΝΙΠΠΟΣ Κυάμους ὦγαθέ ὥστε οὐτουτί σοι ἐδώδιμονΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Δὸς μόνον ἄλλα παρὰνεκροῖς δόγματα ἔμαθον γάρ ὡς οὐδὲνἴσον κύαμοι καὶ κεφαλαὶ τοκήων ἐνθάδεΑΙΑΚΟΣ Οὗτος δὲ Σόλων ὁ Ἐξηκεστί-δου καὶ Θαλῆς ἐκεῖνος καὶ παρ αὐτοὺςΠιττακὸς καὶ οἱ ἄλλοι ἑπτὰ δὲ πάντεςεἰσὶν ὡς ὁρᾷς ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἄλυποι ὦ Αἰακέ οὗτοιμόνοι καὶ φαιδροὶ τῶν ἄλλων ὁ δὲ σποδοῦἀνάπλεως καθάπερ ἐγκρυφίας ἄρτος ὁταῖς φλυκταίναις ἐξηνθηκώς τίς ἐστιν

75

μεδίμνοις ἀπομετρῆσαι καὶ τοὺς ποταμοὺςγεφυρῶσαι νεκροῖς καὶ ταῦτα πάντα ἔπρα-ξα οὔτε Ἄμμωνος υἱὸς ὀνομαζόμενος οὔτεθεὸς εἶναι προσποιούμενος ἢ ἐνύπνια τῆςμητρὸς διεξιών ἀλλ ἄνθρωπος εἶναι ὁμο-λογῶν στρατηγοῖς τε τοῖς συνετωτάτοιςἀντεξεταζόμενος καὶ στρατιώταις τοῖς μα-χιμωτάτοις συμπλεκόμενος οὐ Μήδουςκαὶ Ἀρμενίους καταγωνιζόμενος ὑποφεύ-γοντας πρὶν διώκειν τινὰ καὶ τῷ τολμήσα-ντι παραδιδόντας εὐθὺς τὴν νίκην Ἀλέξαν-δρος δὲ πατρῴαν ἀρχὴν παραλαβὼν ηὔξη-σεν καὶ παρὰ πολὺ ἐξέτεινε χρησάμενος τῇτῆς τύχης ὁρμῇ ἐπεὶ δ οὖν ἐνίκησέ τε καὶτὸν ὄλεθρον ἐκεῖνον Δαρεῖον ἐν Ἰσσῷ τεκαὶ Ἀρβήλοις ἐκράτησεν ἀποστὰς τῶν πα-τρῴων προσκυνεῖσθαι ἠξίου καὶ δίαιταντὴν Μηδικὴν μετεδιῄτησεν ἑαυτὸν καὶἐμιαιφόνει ἐν τοῖς συμποσίοις τοὺς φίλουςκαὶ συνελάμβανεν ἐπὶ θανάτῳ ἐγὼ δὲἦρξα ἐπ ἴσης τῆς πατρίδος καὶ ἐπειδὴ με-

148

ΣΚΙΠΙΩΝ Ἀλεξάνδρου μὲν ἥττων εἶναιτοῦ δὲ Ἀννίβου ἀμείνων ὃς ἐδίωξα νική-σας αὐτὸν καὶ φυγεῖν καταναγκάσας ἀτί-μως πῶς οὖν οὐκ ἀναίσχυντος οὗτος ὃςπρὸς Ἀλέξανδρον ἁμιλλᾶται ᾧ οὐδὲ Σκιπί-ων ἐγὼ ὁ νενικηκὼς ἐμαυτὸν παραβάλλε-σθαι ἀξιῶ ΜΙΝΩΣ Νὴ Δί εὐγνώμονα φῄς ὦ Σκι-πίων ὥστε πρῶτος μὲν κεκρίσθω Ἀλέξαν-δρος μετ αὐτὸν δὲ σύ εἶτα εἰ δοκεῖ τρί-τος Ἀννίβας οὐδὲ οὗτος εὐκαταφρόνητοςὤν

ΑΧΙΛΛΕΩΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΛΟΧΟΥ

ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Οἷα πρῴην Ἀχιλλεῦπρὸς τὸν Ὀδυσσέα σοι εἴρηται περὶ τοῦθανάτου ὡς ἀγεννῆ καὶ ἀνάξια τοῖν διδα-σκάλοιν ἀμφοῖν Χείρωνός τε καὶ Φοίνι-κος ἠκροώμην γάρ ὁπότε ἔφης βούλεσθαι

153

πται ἄγνωστα καὶ ἄμορφα κόνις πάντακαὶ λῆρος πολύς ἀμενηνὰ ὡς ἀληθῶςκάρηνα οὗτος δέ ὦ Αἰακέ τίς ἐστινΑΙΑΚΟΣ Κῦρός ἐστιν οὗτος δὲ Κρο-ῖσος ὁ δ ὑπὲρ αὐτὸν Σαρδανάπαλλος ὁ δὑπὲρ τούτους Μίδας ἐκεῖνος δὲ ΞέρξηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα σέ ὦ κάθαρμα ἡἙλλὰς ἔφριττε ζευγνύντα μὲν τὸν Ἑλλή-σποντον διὰ δὲ τῶν ὀρῶν πλεῖν ἐπιθυμο-ῦντα οἷος δὲ καὶ ὁ Κροῖσός ἐστιν τὸν Σαρ-δανάπαλλον δέ ὦ Αἰακέ πατάξαι μοικατὰ κόρρης ἐπίτρεψονΑΙΑΚΟΣ Μηδαμῶς διαθρύπτεις γὰραὐτοῦ τὸ κρανίον γυναικεῖον ὄνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἀλλὰ προσπτύσο-μαί γε πάντως αὐτῷ ἀνδρογύνῳ γε ὄντι ΑΙΑΚΟΣ Βούλει σοὶ ἐπιδείξω καὶ τοὺςσοφούςΜΕΝΙΠΠΟΣ Νὴ Δία γεΑΙΑΚΟΣ Πρῶτος οὗτός σοι ὁ Πυθα-γόρας ἐστί

74

ἄνω Μίδας μὲν οὑτοσὶ τοῦ χρυσίου Σαρ-δανάπαλλος δὲ τῆς πολλῆς τρυφῆς ἐγὼ δὲΚροῖσος τῶν θησαυρῶν ἐπιγελᾷ καὶ ἐξο-νειδίζει ἀνδράποδα καὶ καθάρματα ἡμᾶςἀποκαλῶν ἐνίοτε δὲ καὶ ᾄδων ἐπιταράττειἡμῶν τὰς οἰμωγάς καὶ ὅλως λυπηρόςἐστιν ΠΛΟΥΤΩΝ Τί ταῦτά φασιν ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀληθῆ ὦ Πλούτων μισῶγὰρ αὐτοὺς ἀγεννεῖς καὶ ὀλεθρίους ὄνταςοἷς οὐκ ἀπέχρησεν βιῶναι κακῶς ἀλλὰ καὶἀποθανόντες ἔτι μέμνηνται καὶ περιέχο-νται τῶν ἄνω χαίρω τοιγαροῦν ἀνιῶναὐτούςΠΛΟΥΤΩΝ Ἀλλ οὐ χρή λυποῦνταιγὰρ οὐ μικρῶν στερόμενοιΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ σὺ μωραίνεις ὦΠλούτων ὁμόψηφος ὢν τοῖς τούτων στε-ναγμοῖςΠΛΟΥΤΩΝ Οὐδαμῶς ἀλλ οὐκ ἂν

67

νηρίᾳ καὶ ἀπιστίᾳ καὶ δόλοις νόμιμον δὲ ἢπροφανὲς οὐδέν ἐπεὶ δέ μοι ὠνείδισεν τὴντρυφήν ἐκλελῆσθαί μοι δοκεῖ οἷα ἐποίει ἐνΚαπύῃ ἑταίραις συνὼν καὶ τοὺς τοῦ πο-λέμου καιροὺς ὁ θαυμάσιος καθηδυπαθῶνἐγὼ δὲ εἰ μὴ μικρὰ τὰ ἑσπέρια δόξας ἐπὶτὴν ἕω μᾶλλον ὥρμησα τί ἂν μέγα ἔπραξαἸταλίαν ἀναιμωτὶ λαβὼν καὶ Λιβύην καὶτὰ μέχρι Γαδείρων ὑπαγόμενος ἀλλ οὐκἀξιόμαχα ἔδοξέ μοι ἐκεῖνα ὑποπτήσσονταἤδη καὶ δεσπότην ὁμολογοῦντα εἴρηκα σὺδέ ὦ Μίνως δίκαζε ἱκανὰ γὰρ ἀπὸ πολ-λῶν καὶ ταῦταΣΚΙΠΙΩΝ Μὴ πρότερον ἢν μὴ καὶἐμοῦ ἀκούσῃςΜΙΝΩΣ Τίς γὰρ εἶ ὦ βέλτιστε ἢ πόθενὢν ἐρεῖςΣΚΙΠΙΩΝ Ἰταλιώτης Σκιπίων στρατη-γὸς ὁ καθελὼν Καρχηδόνα καὶ κρατήσαςΛιβύων μεγάλαις μάχαιςΜΙΝΩΣ Τί οὖν καὶ σὺ ἐρεῖς

152

τεπέμπετο τῶν πολεμίων μεγάλῳ στόλῳἐπιπλευσάντων τῇ Λιβύῃ ταχέως ὑπήκου-σα καὶ ἰδιώτην ἐμαυτὸν παρέσχον καὶ κα-ταδικασθεὶς ἤνεγκα εὐγνωμόνως τὸ πρᾶγ-μα καὶ ταῦτα ἔπραξα βάρβαρος ὢν καὶἀπαίδευτος παιδείας τῆς Ἑλληνικῆς καὶοὔτε Ὅμηρον ὥσπερ οὗτος ῥαψῳδῶν οὔτεὑπ Ἀριστοτέλει τῷ σοφιστῇ παιδευθείςμόνῃ δὲ τῇ φύσει ἀγαθῇ χρησάμενος τα-ῦτά ἐστιν ἃ ἐγὼ Ἀλεξάνδρου ἀμείνων φημὶεἶναι εἰ δέ ἐστι καλλίων οὑτοσί διότι δια-δήματι τὴν κεφαλὴν διεδέδετο Μακεδόσιἴσως καὶ ταῦτα σεμνά οὐ μὴν διὰ τοῦτοἀμείνων μὲν δόξειεν ἂν γενναίου καὶ στρα-τηγικοῦ ἀνδρὸς τῇ γνώμῃ πλέον ἤπερ τῇτύχῃ κεχρημένουΜΙΝΩΣ Ὁ μὲν εἴρηκεν οὐκ ἀγεννῆ τὸνλόγον οὐδὲ ὡς Λίβυν εἰκὸς ἦν ὑπὲρ αὑτοῦσὺ δέ ὦ Ἀλέξανδρε τί πρὸς ταῦτα φῄςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐχρῆν μέν ὦ Μίνωςμηδὲν πρὸς ἄνδρα οὕτω θρασὺν ἱκανὴ γὰρ

149

ἐθέλοιμι στασιάζειν ὑμᾶςΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μήν ὦ κάκιστοι Λυ-δῶν καὶ Φρυγῶν καὶ Ἀσσυρίων οὕτω γι-νώσκετε ὡς οὐδὲ παυσομένου μου ἔνθαγὰρ ἂν ἴητε ἀκολουθήσω ἀνιῶν καὶ κα-τᾴδων καὶ καταγελῶνΚΡΟΙΣΟΣ Ταῦτα οὐχ ὕβριςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐκεῖνα ὕβριςἦν ἃ ὑμεῖς ἐποιεῖτε προσκυνεῖσθαι ἀξιο-ῦντες καὶ ἐλευθέροις ἀνδράσιν ἐντρυφῶντεςκαὶ τοῦ θανάτου παράπαν οὐ μνημονεύο-ντες τοιγαροῦν οἰμώξεσθε πάντων ἐκείνωνἀφῃρημένοιΚΡΟΙΣΟΣ Πολλῶν γε ὦ θεοί καὶ με-γάλων κτημάτωνΜΙΔΑΣ Ὅσου μὲν ἐγὼ χρυσοῦΣΑΡΔΑΝΑΠΑΛΛΟΣ Ὅσης δὲ ἐγὼτρυφῆςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε οὕτω ποιεῖτε ὀδύ-ρεσθε μὲν ὑμεῖς ἐγὼ δὲ τὸ γνῶθι σαυτὸνπολλάκις συνείρων ἐπᾴσομαι ὑμῖν πρέποι

68

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΑΙΑΚΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Πρὸς τοῦ Πλούτωνος ὦΑἰακέ περιήγησαί μοι τὰ ἐν ᾅδου πάνταΑΙΑΚΟΣ Οὐ ῥᾴδιον ὦ Μένιππε ἅπα-ντα ὅσα μέντοι κεφαλαιώδη μάνθανεοὗτος μὲν ὅτι Κέρβερός ἐστιν οἶσθα καὶτὸν πορθμέα τοῦτον ὅς σε διεπέρασεν καὶτὴν λίμνην καὶ τὸν Πυριφλεγέθοντα ἤδηἑώρακας εἰσιώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οἶδα ταῦτα καὶ σέ ὅτιπυλωρεῖς καὶ τὸν βασιλέα εἶδον καὶ τὰςἘρινῦς τοὺς δὲ ἀνθρώπους μοι τοὺς πάλαιδεῖξον καὶ μάλιστα τοὺς ἐπισήμους αὐτῶν

ΑΙΑΚΟΣ Οὗτος μὲν Ἀγαμέμνων οὗτοςδὲ Ἀχιλλεύς οὗτος δὲ Ἰδομενεὺς πλησίονοὗτος δὲ Ὀδυσσεύς εἶτα Αἴας καὶ Διομή-δης καὶ οἱ ἄριστοι τῶν ἙλλήνωνΜΕΝΙΠΠΟΣ Βαβαί ὦ Ὅμηρε οἷά σοιτῶν ῥαψῳδιῶν τὰ κεφάλαια χαμαὶ ἔρρι-

73

ἡ φήμη διδάξαι σε οἷος μὲν ἐγὼ βασιλεύςοἷος δὲ οὗτος λῃστὴς ἐγένετο ὅμως δὲ ὅραεἰ κατ ὀλίγον αὐτοῦ διήνεγκα ὃς νέος ὢνἔτι παρελθὼν ἐπὶ τὰ πράγματα καὶ τὴν ἀρ-χὴν τεταραγμένην κατέσχον καὶ τοὺς φο-νέας τοῦ πατρὸς μετῆλθον κᾆτα φοβήσαςτὴν Ἑλλάδα τῇ Θηβαίων ἀπωλείᾳ στρατη-γὸς ὑπ αὐτῶν χειροτονηθεὶς οὐκ ἠξίωσατὴν Μακεδόνων ἀρχὴν περιέπων ἀγαπᾶνἄρχειν ὁπόσων ὁ πατὴρ κατέλιπεν ἀλλὰπᾶσαν ἐπινοήσας τὴν γῆν καὶ δεινὸν ἡγη-σάμενος εἰ μὴ ἁπάντων κρατήσαιμι ὀλί-γους ἄγων εἰσέβαλον εἰς τὴν Ἀσίαν καὶἐπί τε Γρανικῷ ἐκράτησα μεγάλῃ μάχῃκαὶ τὴν Λυδίαν λαβὼν καὶ Ἰωνίαν καὶΦρυγίαν καὶ ὅλως τὰ ἐν ποσὶν ἀεὶ χειρού-μενος ἦλθον ἐπὶ Ἰσσόν ἔνθα Δαρεῖοςὑπέμεινεν μυριάδας πολλὰς στρατοῦ ἄγωνκαὶ τὸ ἀπὸ τούτου ὦ Μίνως ὑμεῖς ἴστεὅσους ὑμῖν νεκροὺς ἐπὶ μιᾶς ἡμέρας κα-τέπεμψα φησὶ γοῦν ὁ πορθμεὺς μὴ διαρ-

150

κέσαι αὐτοῖς τότε τὸ σκάφος ἀλλὰ σχεδίαςδιαπηξαμένους τοὺς πολλοὺς αὐτῶν δια-πλεῦσαι καὶ ταῦτα δὲ ἔπραττον αὐτὸςπροκινδυνεύων καὶ τιτρώσκεσθαι ἀξιῶνκαὶ ἵνα σοὶ μὴ τὰ ἐν Τύρῳ μηδὲ τὰ ἐν Ἀρ-βήλοις διηγήσωμαι ἀλλὰ καὶ μέχρι Ἰνδῶνἦλθον καὶ τὸν Ὠκεανὸν ὅρον ἐποιησάμηντῆς ἀρχῆς καὶ τοὺς ἐλέφαντας αὐτῶν εἶχονκαὶ Πῶρον ἐχειρωσάμην καὶ Σκύθας δὲοὐκ εὐκαταφρονήτους ἄνδρας ὑπερβὰς τὸνΤάναϊν ἐνίκησα μεγάλῃ ἱππομαχίᾳ καὶτοὺς φίλους εὖ ἐποίησα καὶ τοὺς ἐχθροὺςἠμυνάμην εἰ δὲ καὶ θεὸς ἐδόκουν τοῖς ἀν-θρώποις συγγνωστοὶ ἐκεῖνοι πρὸς τὸμέγεθος τῶν πραγμάτων καὶ τοιοῦτόν τιπιστεύσαντες περὶ ἐμοῦ τὸ δ οὖν τελευ-ταῖον ἐγὼ μὲν βασιλεύων ἀπέθανον οὗτοςδὲ ἐν φυγῇ ὢν παρὰ Προυσίᾳ τῷ Βιθυνῷκαθάπερ ἄξιον ἦν πανουργότατον καὶὠμότατον ὄντα ὡς γὰρ δὴ ἐκράτησεν τῶνἸταλῶν ἐῶ λέγειν ὅτι οὐκ ἰσχύι ἀλλὰ πο-

151

νῆες ἐπληρώθησαν ἐξ ἁπάσης τῆς Ἑλ-λάδος καὶ τοσοῦτοι ἔπεσον Ἕλληνές τε καὶβάρβαροι καὶ τοσαῦται πόλεις ἀνάστατοιγεγόνασινΕΡΜΗΣ Ἀλλ οὐκ εἶδες ὦ Μένιππεζῶσαν τὴν γυναῖκα ἔφης γὰρ ἂν καὶ σὺἀνεμέσητον εἶναι ldquoτοιῇδ ἀμφὶ γυναικὶ πο-λὺν χρόνον ἄλγεα πάσχεινrdquo ἐπεὶ καὶ τὰἄνθη ξηρὰ ὄντα εἴ τις βλέποι ἀποβεβλη-κότα τὴν βαφήν ἄμορφα δῆλον ὅτι αὐτῷδόξει ὅτε μέντοι ἀνθεῖ καὶ ἔχει τὴν χρόανκάλλιστά ἐστιν ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν τοῦτο ὦ Ἑρμῆθαυμάζω εἰ μὴ συνίεσαν οἱ Ἀχαιοὶ περὶπράγματος οὕτως ὀλιγοχρονίου καὶ ῥᾳδίωςἀπανθοῦντος πονοῦντεςΕΡΜΗΣ Οὐ σχολή μοι ὦ Μένιππεσυμφιλοσοφεῖν σοι ὥστε σὺ μὲν ἐπιλε-ξάμενος τόπον ἔνθα ἂν ἐθέλῃς κεῖσο κα-ταβαλὼν σεαυτόν ἐγὼ δὲ τοὺς ἄλλους νε-κροὺς ἤδη μετελεύσομαι

72

γὰρ ἂν ταῖς τοιαύταις οἰμωγαῖς ἐπᾳδόμε-νον

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΚΕΡΒΕΡΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ Κέρβερε ndash συγγενὴςγάρ εἰμί σοι κύων καὶ αὐτὸς ὤν ndash εἰπέ μοιπρὸς τῆς Στυγός οἷος ἦν ὁ Σωκράτηςὁπότε κατῄει παρ ὑμᾶς εἰκὸς δέ σε θεὸνὄντα μὴ ὑλακτεῖν μόνον ἀλλὰ καὶ ἀνθρω-πίνως φθέγγεσθαι ὁπότ ἐθέλοιςΚΕΡΒΕΡΟΣ Πόρρωθεν μέν ὦ Μένιππεπαντάπασιν ἐδόκει ἀτρέπτῳ τῷ προσώπῳπροσιέναι καὶ οὐ πάνυ δεδιέναι τὸν θάνα-τον δοκῶν καὶ τοῦτο ἐμφῆναι τοῖς ἔξω τοῦστομίου ἑστῶσιν ἐθέλων ἐπεὶ δὲ κατέκυ-ψεν εἴσω τοῦ χάσματος καὶ εἶδε τὸν ζόφονκἀγὼ ἔτι διαμέλλοντα αὐτὸν δακὼν τῷ κω-νείῳ κατέσπασα τοῦ ποδός ὥσπερ τὰβρέφη ἐκώκυεν καὶ τὰ ἑαυτοῦ παιδία ὠδύ-

69

168

οὐδὲ γέγονε πώποτεΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀναμνήσω σε ὦΠλούτων Ὀρφεῖ γὰρ δι αὐτὴν ταύτην τὴναἰτίαν τὴν Εὐρυδίκην παρέδοτε καὶ τὴνὁμογενῆ μου Ἄλκηστιν παρεπέμψατεἩρακλεῖ χαριζόμενοι ΠΛΟΥΤΩΝ Θελήσεις δὲ οὕτως κρανί-ον γυμνὸν ὢν καὶ ἄμορφον τῇ καλῇ σουἐκείνῃ νύμφῃ φανῆναι πῶς δὲ κἀκείνηπροσήσεταί σε οὐδὲ διαγνῶναι δυναμένηφοβήσεται γὰρ εὖ οἶδα καὶ φεύξεταί σε καὶμάτην ἔσῃ τοσαύτην ὁδὸν ἀνεληλυθώςΠΕΡΣΕΦΟΝΗ Οὐκοῦν ὦ ἄνερ σὺ καὶτοῦτο ἴασαι καὶ τὸν Ἑρμῆν κέλευσον ἐπει-δὰν ἐν τῷ φωτὶ ἤδη ὁ Πρωτεσίλαος ᾖ κα-θικόμενον ἐν τῇ ῥάβδῳ νεανίαν εὐθὺς κα-λὸν ἀπεργάσασθαι αὐτὸν οἷος ἦν ἐκ τοῦπαστοῦΠΛΟΥΤΩΝ Ἐπεὶ Φερσεφόνῃ συνδο-κεῖ ἀναγαγὼν τοῦτον αὖθις ποίησον νυμ-φίον σὺ δὲ μέμνησο μίαν λαβὼν ἡμέραν

161

ρετο καὶ παντοῖος ἐγίνετοΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν σοφιστὴς ὁ ἄν-θρωπος ἦν καὶ οὐκ ἀληθῶς κατεφρόνει τοῦπράγματοςΚΕΡΒΕΡΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐπείπερ ἀναγκα-ῖον αὐτὸ ἑώρα κατεθρασύνετο ὡς δῆθενοὐκ ἄκων πεισόμενος ὃ πάντως ἔδει παθε-ῖν ὡς θαυμάσονται οἱ θεαταί καὶ ὅλωςπερὶ πάντων γε τῶν τοιούτων εἰπεῖν ἂνἔχοιμι ἕως τοῦ στομίου τολμηροὶ καὶ ἀν-δρεῖοι τὰ δὲ ἔνδοθεν ἔλεγχος ἀκριβήςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἐγὼ δὲ πῶς σοι κατελη-λυθέναι ἔδοξαΚΕΡΒΕΡΟΣ Μόνος ὦ Μένιππε ἀξίωςτοῦ γένους καὶ Διογένης πρὸ σοῦ ὅτι μὴἀναγκαζόμενοι ἐσῄειτε μηδ ὠθούμενοιἀλλ ἐθελούσιοι γελῶντες οἰμώζειν πα-ραγγείλαντες ἅπασιν

70

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΕΡΜΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ποῦ δαὶ οἱ καλοί εἰσιν ἢαἱ καλαί Ἑρμῆ ξενάγησόν με νέηλυνὄντα ΕΡΜΗΣ Οὐ σχολὴ μέν ὦ Μένιππεπλὴν κατ ἐκεῖνο ἀπόβλεψον ἐπὶ τὰ δεξιάἔνθα ὁ Ὑάκινθός τέ ἐστιν καὶ Νάρκισσοςκαὶ Νιρεὺς καὶ Ἀχιλλεὺς καὶ Τυρὼ καὶἙλένη καὶ Λήδα καὶ ὅλως τὰ ἀρχαῖαπάντα κάλληΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀστᾶ μόνα ὁρῶ καὶ κρα-νία τῶν σαρκῶν γυμνά ὅμοια τὰ πολλάΕΡΜΗΣ Καὶ μὴν ἐκεῖνά ἐστιν ἃ πάντεςοἱ ποιηταὶ θαυμάζουσι τὰ ὀστᾶ ὧν σὺ ἔοι-κας καταφρονεῖνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως τὴν Ἑλένην μοιδεῖξον οὐ γὰρ ἂν διαγνοίην ἔγωγεΕΡΜΗΣ Τουτὶ τὸ κρανίον ἡ ἙλένηἐστίνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα διὰ τοῦτο αἱ χίλιαι

71

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΥΣΩΛΟΥ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ὦ Κάρ ἐπὶ τίνι μέγα φρο-νεῖς καὶ πάντων ἡμῶν προτιμᾶσθαι ἀξιοῖςΜΑΥΣΩΛΟΣ Καὶ ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ μένὦ Σινωπεῦ ὃς ἐβασίλευσα Καρίας μὲνἁπάσης ἦρξα δὲ καὶ Λυδῶν ἐνίων καὶ νή-σους δέ τινας ὑπηγαγόμην καὶ ἄχρι Μιλή-του ἐπέβην τὰ πολλὰ τῆς Ἰωνίας κατα-στρεφόμενος καὶ καλὸς ἦν καὶ μέγας καὶἐν πολέμοις καρτερός τὸ δὲ μέγιστον ὅτιἐν Ἁλικαρνασσῷ μνῆμα παμμέγεθες ἔχωἐπικείμενον ἡλίκον οὐκ ἄλλος νεκρός ἀλλοὐδὲ οὕτως ἐς κάλλος ἐξησκημένον ἵππωνκαὶ ἀνδρῶν ἐς τὸ ἀκριβέστατον εἰκα-σμένων λίθου τοῦ καλλίστου οἷον οὐδὲνεὼν εὕροι τις ἂν ῥᾳδίως οὐ δοκῶ σοι δι-καίως ἐπὶ τούτοις μέγα φρονεῖνΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ φῄς καὶτῷ κάλλει καὶ τῷ βάρει τοῦ τάφουΜΑΥΣΩΛΟΣ Νὴ Δί ἐπὶ τούτοις

162

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΙΠΟΝΤΑ ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΕΙ ΕΝ ΛΟΓΟΙΣ3ΠΛΟΙΟΝ Η ΕΥΧΑΙ13ΝΕΚΡΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ59

167

ἀγάγῃ σχολὴν ἀπὸ τῶν θορύβων τῶν ἐνποσίν εἰς Αἴγυπτον ἀπαγαγὼν θάψεινἐκεῖ ὡς γενοίμην εἷς τῶν Αἰγυπτίων θεῶνΔΙΟΓΕΝΗΣ Μὴ γελάσω οὖν ὦἈλέξανδρε ὁρῶν καὶ ἐν ᾅδου ἔτι σε μωραί-νοντα καὶ ἐλπίζοντα Ἄνουβιν ἢ Ὄσιρινγενήσεσθαι πλὴν ἀλλὰ ταῦτα μέν ὦθειότατε μὴ ἐλπίσῃς οὐ γὰρ θέμις ἀνελθε-ῖν τινα τῶν ἅπαξ διαπλευσάντων τὴν λί-μνην καὶ εἰς τὸ εἴσω τοῦ στομίου παρελ-θόντων οὐ γὰρ ἀμελὴς ὁ Αἰακὸς οὐδὲ ὁΚέρβερος εὐκαταφρόνητος ἐκεῖνο δέ γεἡδέως ἂν μάθοιμι παρὰ σοῦ πῶς φέρειςὁπόταν ἐννοήσῃς ὅσην εὐδαιμονίαν ὑπὲργῆς ἀπολιπὼν ἀφῖξαι σωματοφύλακας καὶὑπασπιστὰς καὶ σατράπας καὶ χρυσὸν το-σοῦτον καὶ ἔθνη προσκυνοῦντα καὶ Βαβυ-λῶνα καὶ Βάκτρα καὶ τὰ μεγάλα θηρία καὶτιμὴν καὶ δόξαν καὶ τὸ ἐπίσημον εἶναι ἐξε-λαύνοντα διαδεδεμένον ταινίᾳ λευκῇ τὴνκεφαλὴν πορφυρίδα ἐμπεπορπημένον οὐ

100

ΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲ τὸν ἐλλέβορον ὦΜένιππε ἀναίνομαι πιεῖν γένοιτό μοιμόνονΜΕΝΙΠΠΟΣ Θάρρει ὦ Τάνταλε ὡςοὔτε σὺ οὔτε ἄλλος πίεται τῶν νεκρῶνἀδύνατον γάρ καίτοι οὐ πάντες ὥσπερ σὺἐκ καταδίκης διψῶσι τοῦ ὕδατος αὐτοὺςοὐχ ὑπομένοντος

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΧΕΙΡΩΝΟΣ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤκουσα ὦ Χείρων ὡςθεὸς ὢν ἐπεθύμησας ἀποθανεῖνΧΕΙΡΩΝ Ἀληθῆ ταῦτα ἤκουσας ὦΜένιππε καὶ τέθνηκα ὡς ὁρᾷς ἀθάνατοςεἶναι δυνάμενοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίς δαί σε ἔρως τοῦ θα-νάτου ἔσχεν ἀνεράστου τοῖς πολλοῖς χρή-ματοςΧΕΙΡΩΝ Ἐρῶ πρὸς σὲ οὐκ ἀσύνετον

81

ΝΙΡΕΥΣ Καὶ μὴν ἐροῦ Ὅμηρον ὁποῖοςἦν ὁπότε συνεστράτευον τοῖς ἈχαιοῖςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀνείρατά μοι λέγειςἐγὼ δὲ ἃ βλέπω καὶ νῦν ἔχεις ἐκεῖνα δέ οἱτότε ἴσασινΝΙΡΕΥΣ Οὔκουν ἐγὼ ἐνταῦθα εὐμορ-φότερός εἰμι ὦ Μένιππε ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔτε σὺ οὔτε ἄλλοςεὔμορφος ἰσοτιμία γὰρ ἐν ᾅδου καὶ ὅμοιοιἅπαντεςΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἐμοὶ μὲν καὶ τοῦτο ἱκανόν

166

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλ ὦ καλὲ Μαύσωλεοὔτε ἡ ἰσχὺς ἔτι σοι ἐκείνη οὔτε ἡ μορφὴπάρεστιν εἰ γοῦν τινα ἑλοίμεθα δικαστὴνεὐμορφίας πέρι οὐκ ἔχω εἰπεῖν τίνος ἕνε-κα τὸ σὸν κρανίον προτιμηθείη ἂν τοῦἐμοῦ φαλακρὰ γὰρ ἄμφω καὶ γυμνά καὶτοὺς ὀδόντας ὁμοίως προφαίνομεν καὶ τοὺςὀφθαλμοὺς ἀφῃρήμεθα καὶ τὰς ῥῖνας ἀπο-σεσιμώμεθα ὁ δὲ τάφος καὶ οἱ πολυτελεῖςἐκεῖνοι λίθοι Ἁλικαρνασσεῦσι μὲν ἴσωςεἶεν ἐπιδείκνυσθαι καὶ φιλοτιμεῖσθαι πρὸςτοὺς ξένους ὡς δή τι μέγα οἰκοδόμημααὐτοῖς ἐστιν σὺ δέ ὦ βέλτιστε οὐχ ὁρῶ ὅτι ἀπολαύεις αὐτοῦ πλὴν εἰ μὴ τοῦτο φῄςὅτι μᾶλλον ἡμῶν ἀχθοφορεῖς ὑπὸ τηλικού-τοις λίθοις πιεζόμενοςΜΑΥΣΩΛΟΣ Ἀνόνητα οὖν μοι ἐκεῖναπάντα καὶ ἰσότιμος ἔσται Μαύσωλος καὶΔιογένης ΔΙΟΓΕΝΗΣ Οὐκ ἰσότιμος ὦ γεν-ναιότατε οὐ γὰρ Μαύσωλος μὲν γὰρ

163

ὄντα οὐκ ἦν ἔτι ἡδὺ ἀπολαύειν τῆς ἀθανα-σίαςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐχ ἡδὺ ἦν ζῶντα ὁρᾶντὸ φῶςΧΕΙΡΩΝ Οὔκ ὦ Μένιππε τὸ γὰρ ἡδὺἔγωγε ποικίλον τι καὶ οὐχ ἁπλοῦν ἡγοῦμαιεἶναι ἐγὼ δὲ ἔζων ἀεὶ καὶ ἀπέλαυον τῶνὁμοίων ἡλίου φωτός τροφῆς αἱ ὧραι δὲαἱ αὐταὶ καὶ τὰ γινόμενα ἅπαντα ἑξῆς ἕκα-στον ὥσπερ ἀκολουθοῦντα θάτερον θα-τέρῳ ἐνεπλήσθην οὖν αὐτῶν οὐ γὰρ ἐν τῷαὐτῷ ἀεὶ ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ ltμὴgt μετασχεῖνὅλως τὸ τερπνὸν ἦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις ὦ Χείρων τὰἐν ᾅδου δὲ πῶς φέρεις ἀφ οὗ προελόμενοςαὐτὰ ἥκειςΧΕΙΡΩΝ Οὐκ ἀηδῶς ὦ Μένιππε ἡγὰρ ἰσοτιμία πάνυ δημοτικὴ καὶ τὸ πρᾶγ-μα οὐδὲν ἔχει τὸ διάφορον ἐν φωτὶ εἶναι ἢἐν σκότῳ ἄλλως τε οὔτε διψῆν ὥσπερ ἄνωοὔτε πεινῆν δεῖ ἀλλ ἀνεπιδεεῖς τούτων

82

ἄχρηστόν σοι ὦ Ἀλέξανδρε πρὸς τὰπράγματα ἐγένετο πολλοὶ γὰρ ὑπέπτησ-σον θεὸν εἶναί σε νομίζοντες ἀτὰρ εἰπέμοι τίνι τὴν τοσαύτην ἀρχὴν καταλέλοι-παςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκ οἶδα ὦ Διόγενεςοὐ γὰρ ἔφθασα ἐπισκῆψαί τι περὶ αὐτῆς ἢτοῦτο μόνον ὅτι ἀποθνήσκων Περδίκκᾳτὸν δακτύλιον ἐπέδωκα πλὴν ἀλλὰ τί γε-λᾷς ὦ ΔιόγενεςΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί γὰρ ἄλλο ἢ ἀνεμνήσθηνοἷα ἐποίει ἡ Ἑλλάς ἄρτι σε παρειληφότατὴν ἀρχὴν κολακεύοντες καὶ προστάτηναἱρούμενοι καὶ στρατηγὸν ἐπὶ τοὺς βαρ-βάρους ἔνιοι δὲ καὶ τοῖς δώδεκα θεοῖς προ-στιθέντες καὶ οἰκοδομοῦντές σοι νεὼς καὶθύοντες ὡς δράκοντος υἱῷ ἀλλ εἰπέ μοιποῦ σε οἱ Μακεδόνες ἔθαψαν ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἔτι ἐν Βαβυλῶνι κε-ῖμαι τριακοστὴν ἡμέραν ταύτην ὑπισχνε-ῖται δὲ Πτολεμαῖος ὁ ὑπασπιστής ἤν ποτε

99

οἰμώξεται μεμνημένος τῶν ὑπὲρ γῆς ἐνοἷς εὐδαιμονεῖν ᾤετο Διογένης δὲ καταγε-λάσεται αὐτοῦ καὶ τάφον ὁ μὲν ἐν Ἁλικαρ-νασσῷ ἐρεῖ ἑαυτοῦ ὑπὸ Ἀρτεμισίας τῆς γυ-ναικὸς καὶ ἀδελφῆς κατεσκευασμένον ὁΔιογένης δὲ τοῦ μὲν σώματος εἰ καί τινατάφον ἔχει οὐκ οἶδεν οὐδὲ γὰρ ἔμελεναὐτῷ τούτου λόγον δὲ τοῖς ἀρίστοις περὶτούτου καταλέλοιπεν ἀνδρὸς βίον βεβιω-κὼς ὑψηλότερον ὦ Καρῶν ἀνδραποδω-δέστατε τοῦ σοῦ μνήματος καὶ ἐν βεβαιο-τέρῳ χωρίῳ κατεσκευασμένον

ΝΙΡΕΩΣ ΚΑΙ ΘΕΡΣΙΤΟΥ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΝΙΡΕΥΣ Ἰδοὺ δή Μένιππος οὑτοσὶ δι-κάσει πότερος εὐμορφότερός ἐστιν εἰπέὦ Μένιππε οὐ καλλίων σοι δοκῶΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δὲ καὶ ἔστε πρότε-ρον οἶμαι χρὴ γὰρ τοῦτο εἰδέναι

164

ΝΙΡΕΥΣ Νιρεὺς καὶ ΘερσίτηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πότερος οὖν ὁ Νιρεὺς καὶπότερος ὁ Θερσίτης οὐδέπω γὰρ τοῦτοδῆλον ΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἓν μὲν ἤδη τοῦτο ἔχω ὅτιὅμοιός εἰμί σοι καὶ οὐδὲν τηλικοῦτον δια-φέρεις ἡλίκον σε Ὅμηρος ἐκεῖνος ὁ τυ-φλὸς ἐπῄνεσεν ἁπάντων εὐμορφότερονπροσειπών ἀλλ ὁ φοξὸς ἐγὼ καὶ ψεδνὸςοὐδὲν χείρων ἐφάνην τῷ δικαστῇ ὅρα δὲσύ ὦ Μένιππε ὅντινα καὶ εὐμορφότερονἡγῇΝΙΡΕΥΣ Ἐμέ γε τὸν Ἀγλαΐας καὶΧάροπος ldquoὃς κάλλιστος ἀνὴρ ὑπὸ ἼλιονἦλθονrdquoΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλ οὐχὶ καὶ ὑπὸ γῆνὡς οἶμαι κάλλιστος ἦλθες ἀλλὰ τὰ μὲνὀστᾶ ὅμοια τὸ δὲ κρανίον ταύτῃ μόνον ἄραδιακρίνοιτο ἀπὸ τοῦ Θερσίτου κρανίου ὅτιεὔθρυπτον τὸ σόν ἀλαπαδνὸν γὰρ αὐτὸ καὶοὐκ ἀνδρῶδες ἔχεις

165

ἄνθρωπον δὲ τὸν διττὸν Θέσπιδι τῷ αὐλη-τῇ ἐδωρήσατο καλῶς αὐλήσαντι παρὰ τὸνπότον Δέδοικα δὲ μὴ καὶ τοὐμὸν κάμηλος ἐνΑἰγυπτίοις ᾖ οἱ δὲ ἄνθρωποι τὸν χαλινὸνἔτι αὐτῆς θαυμάζωσι καὶ τὴν ἁλουργίδαἐπεὶ οὐδὲ τὸ ἐκ δυοῖν τοῖν καλλίστοιν συ-γκεῖσθαι διαλόγου καὶ κωμῳδίας οὐδὲ το-ῦτο ἀπόχρη εἰς εὐμορφίαν εἰ μὴ καὶ ἡμῖξις ἐναρμόνιος καὶ κατὰ τὸ σύμμετρονγίγνοιτο ἔστι γοῦν ἐκ δύο καλῶν ἀλλόκο-τον τὴν ξυνθήκην εἶναι οἷον ἐκεῖνο τὸ προ-χειρότατον ὁ ἱπποκένταυρος οὐ γὰρ ἂνφαίης ἐπέραστόν τι ζῷον τουτὶ γενέσθαιἀλλὰ καὶ ὑβριστότατον εἰ χρὴ πιστεύειντοῖς ζωγράφοις ἐπιδεικνυμένοις τὰς παροι-νίας καὶ σφαγὰς αὐτῶν τί οὖν οὐχὶ καὶἔμπαλιν γένοιτ ἂν εὔμορφόν τι ἐκ δυοῖντοῖν ἀρίστοιν ξυντεθέν ὥσπερ ἐξ οἴνου καὶμέλιτος τὸ ξυναμφότερον ἥδιστον φημὶἔγωγε οὐ μὴν περί γε τῶν ἐμῶν ἔχω δια-

8

ΠΛΟΙΟΝ Η ΕΥΧΑΙ

ΛΥΚΙΝΟΣ Οὐκ ἐγὼ ἔλεγον ὅτι θᾶττοντοὺς γῦπας ἕωλος νεκρὸς ἐν φανερῷ κείμε-νος ἢ θέαμά τι τῶν παραδόξων Τιμόλαονδιαλάθοι κἂν εἰς Κόρινθον δέοι ἀπνευστὶθέοντα ἀπιέναι διὰ τοῦτο οὕτω φιλοθε-άμων σύ γε καὶ ἄοκνος τὰ τοιαῦταΤΙΜΟΛΑΟΣ Τί γὰρ ἔδει ποιεῖν ὦ Λυ-κῖνε σχολὴν ἄγοντα πυθόμενον οὕτωςὑπερμεγέθη ναῦν καὶ πέρα τοῦ μέτρου ἐςτὸν Πειραιᾶ καταπεπλευκέναι μίαν τῶνἀπ Αἰγύπτου ἐς Ἰταλίαν σιταγωγῶνοἶμαι δὲ καὶ σφώ σέ τε καὶ Σάμιππον του-τονί μὴ κατ ἄλλο τι ἐξ ἄστεος ἥκειν ἢ

13

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Μανθάνω ἄντανδρόν σετῷ Πλούτωνι παραδέδωκεν ἀνθ ἑαυτοῦκαὶ σὺ νῦν ἀντ ἐκείνου νεκρὸς εἶΗΡΑΚΛΗΣ Τοιοῦτό τιΔΙΟΓΕΝΗΣ Πῶς οὖν ἀκριβὴς ὢν ὁΑἰακὸς οὐ διέγνω σε μὴ ὄντα ἐκεῖνον ἀλλὰπαρεδέξατο ὑποβολιμαῖον Ἡρακλέα πα-ρόνταΗΡΑΚΛΗΣ Ὅτι ἐῴκειν ἀκριβῶςΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀληθῆ λέγεις ἀκριβῶςγάρ ὥστε αὐτὸς ἐκεῖνος εἶναι ὅρα γοῦν μὴτὸ ἐναντίον ἐστὶ καὶ σὺ μὲν εἶ ὁ Ἡρακλῆςτὸ δὲ εἴδωλον γεγάμηκεν τὴν Ἥβην παρὰτοῖς θεοῖςΗΡΑΚΛΗΣ Θρασὺς εἶ καὶ λάλος καὶ εἰμὴ παύσῃ σκώπτων εἰς ἐμέ εἴσῃ αὐτίκαοἵου θεοῦ εἴδωλόν εἰμιΔΙΟΓΕΝΗΣ Τὸ μὲν τόξον γυμνὸν καὶπρόχειρον ἐγὼ δὲ τί ἂν ἔτι φοβοίμην σεἅπαξ τεθνεώς ἀτὰρ εἰπέ μοι πρὸς τοῦ σοῦἩρακλέους ὁπότε ἐκεῖνος ἔζη συνῆς

90

αὐτῷ καὶ τότε εἴδωλον ὤν ἢ εἷς μὲν ἦτεπαρὰ τὸν βίον ἐπεὶ δὲ ἀπεθάνετε διαιρε-θέντες ὁ μὲν εἰς θεοὺς ἀπέπτατο σὺ δὲ τὸεἴδωλον ὥσπερ εἰκὸς ἦν εἰς ᾅδου πάρειΗΡΑΚΛΗΣ Ἐχρῆν μὲν μηδὲ ἀποκρίνε-σθαι πρὸς ἄνδρα ἐξεπίτηδες ἐρεσχηλοῦνταὅμως δ οὖν καὶ τοῦτο ἄκουσον ὁπόσονμὲν γὰρ Ἀμφιτρύωνος ἐν τῷ Ἡρακλεῖ ἦντοῦτο τέθνηκεν καί εἰμι ἐγὼ ἐκεῖνο πᾶν ὃδὲ ἦν τοῦ Διός ἐν οὐρανῷ σύνεστι τοῖς θεο-ῖςΔΙΟΓΕΝΗΣ Σαφῶς νῦν μανθάνω δύογὰρ φῂς ἔτεκεν ἡ Ἀλκμήνη κατὰ τὸ αὐτὸἩρακλέας τὸν μὲν ὑπ Ἀμφιτρύωνι τὸνδὲ παρὰ τοῦ Διός ὥστε ἐλελήθειτε δίδυμοιὄντες ὁμομήτριοιΗΡΑΚΛΗΣ Οὔκ ὦ μάταιε ὁ γὰραὐτὸς ἄμφω ἦμενΔΙΟΓΕΝΗΣ Οὐκ ἔστι μαθεῖν τοῦτοῥᾴδιον συνθέτους δύο ὄντας Ἡρακλέαςἐκτὸς εἰ μὴ ὥσπερ ἱπποκένταυρός τις ἦτε

91

12

τείνεσθαι ὡς τοιούτων ὄντων ἀλλὰ δέδιαμὴ τὸ ἑκατέρου κάλλος ἡ μῖξις συνέφθει-ρεν Οὐ πάνυ γοῦν συνήθη καὶ φίλα ἐξ ἀρχῆςἦν ὁ διάλογος καὶ ἡ κωμῳδία εἴ γε ὁ μὲνοἴκοι καθ ἑαυτὸν καὶ νὴ Δία ἐν τοῖς περι-πάτοις μετ ὀλίγων τὰς διατριβὰς ἐποιεῖτοἡ δὲ παραδοῦσα τῷ Διονύσῳ ἑαυτὴν θε-άτρῳ ὡμίλει καὶ ξυνέπαιζε καὶ ἐγελωτο-ποίει καὶ ἐπέσκωπτε καὶ ἐν ῥυθμῷ ἔβαινεπρὸς αὐλὸν ἐνίοτε καὶ τὸ ὅλον ἀναπαίστοιςμέτροις ἐποχουμένη τὰ πολλά τοὺς δὲ τοῦδιαλόγου ἑταίρους ἐχλεύαζε φροντιστὰςκαὶ μετεωρολέσχας καὶ τὰ τοιαῦτα προσα-γορεύουσα καὶ μίαν ταύτην προαίρεσινἐπεποίητο ἐκείνους ἐπισκώπτειν καὶ τὴνΔιονυσιακὴν ἐλευθερίαν καταχεῖν αὐτῶνἄρτι μὲν ἀεροβατοῦντας δεικνύουσα καὶ νε-φέλαις ξυνόντας ἄρτι δὲ ψυλλῶν πηδήμα-τα διαμετροῦντας ὡς δῆθεν τὰ ἀέρια λε-πτολογουμένους ὁ διάλογος δὲ σεμνο-

9

πράγματα μικρὸν μὲν ὑμῖν ὡς ὁρᾶτε τὸσκαφίδιον καὶ ὑπόσαθρόν ἐστιν καὶ διαρρεῖτὰ πολλά καὶ ἢν τραπῇ ἐπὶ θάτερα οἰχή-σεται περιτραπέν ὑμεῖς δὲ τοσοῦτοι ἅμαἥκετε πολλὰ ἐπιφερόμενοι ἕκαστος ἢν οὖνμετὰ τούτων ἐμβῆτε δέδια μὴ ὕστερον με-τανοήσητε καὶ μάλιστα ὁπόσοι νεῖν οὐκἐπίστασθεΕΡΜΗΣ Πῶς οὖν ποιήσαντες εὐπλοήσο-μενΧΑΡΩΝ Ἐγὼ ὑμῖν φράσω γυμνοὺςἐπιβαίνειν χρὴ τὰ περιττὰ ταῦτα πάντα ἐπὶτῆς ἠϊόνος καταλιπόντας μόλις γὰρ ἂν καὶοὕτως δέξαιτο ὑμᾶς τὸ πορθμεῖον σοὶ δέὦ Ἑρμῆ μελήσει τὸ ἀπὸ τούτου μηδέναπαραδέχεσθαι αὐτῶν ὃς ἂν μὴ ψιλὸς ᾖ καὶτὰ ἔπιπλα ὥσπερ ἔφην ἀποβαλών παρὰδὲ τὴν ἀποβάθραν ἑστὼς διαγίνωσκε αὐτο-ὺς καὶ ἀναλάμβανε γυμνοὺς ἐπιβαίνειν ἀνα-γκάζωνΕΡΜΗΣ Εὖ λέγεις καὶ οὕτω ποιήσω-

120

λυπεῖ ταῦτά σε ὑπὲρ τὴν μνήμην ἰόντα τίδακρύεις ὦ μάταιε οὐδὲ ταῦτά σε ὁ σοφὸςἈριστοτέλης ἐπαίδευσεν μὴ οἴεσθαιβέβαια εἶναι τὰ παρὰ τῆς τύχηςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ὁ σοφὸς ἐκεῖνοςἁπάντων κολάκων ἐπιτριπτότατος ὤν ἐμὲμόνον ἔασον τὰ Ἀριστοτέλους εἰδέναι ὅσαμὲν ᾔτησεν παρ ἐμοῦ οἷα δὲ ἐπέστελλενὡς δὲ κατεχρῆτό μου τῇ περὶ παιδείαν φι-λοτιμίᾳ θωπεύων καὶ ἐπαινῶν ἄρτι μὲνπρὸς τὸ κάλλος ὡς καὶ τοῦτο μέρος ὂντἀγαθοῦ ἄρτι δὲ ἐς τὰς πράξεις καὶ τὸνπλοῦτον καὶ γὰρ αὖ καὶ τοῦτο ἀγαθὸν ἡγε-ῖτο εἶναι ὡς μὴ αἰσχύνοιτο καὶ αὐτὸς λαμ-βάνων γόης ὦ Διόγενες ἅνθρωπος καὶ τε-χνίτης πλὴν ἀλλὰ τοῦτό γε ἀπολέλαυκατῆς σοφίας αὐτοῦ τὸ λυπεῖσθαι ὡς ἐπὶ με-γίστοις ἀγαθοῖς ἐκείνοις ἃ κατηριθμήσωμικρῷ γε ἔμπροσθενΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλ οἶσθα ὃ δράσεις ἄκοςγάρ σοι τῆς λύπης ὑποθήσομαι ἐπεὶ ἐντα-

101

τάτας ἐποιεῖτο τὰς συνουσίας φύσεώς τεπέρι καὶ ἀρετῆς φιλοσοφῶν ὥστε τὸ τῶνμουσικῶν τοῦτο δὶς διὰ πασῶν εἶναι τὴνἁρμονίαν ἀπὸ τοῦ ὀξυτάτου ἐς τὸ βαρύτα-τον καὶ ὅμως ἐτολμήσαμεν ἡμεῖς τὰοὕτως ἔχοντα πρὸς ἄλληλα ξυναγαγεῖν καὶξυναρμόσαι οὐ πάνυ πειθόμενα οὐδὲ εὐμα-ρῶς ἀνεχόμενα τὴν κοινωνίαν Δέδια τοίνυν μὴ αὖθις ὅμοιόν τι τῷ Προ-μηθεῖ τῷ σῷ πεποιηκὼς φαίνωμαι τὸ θῆλυτῷ ἄρρενι ἐγκαταμίξας καὶ δι αὐτὸ δίκηνὑπόσχω μᾶλλον δὲ καὶ κατ ἄλλο τι τοιο-ῦτος ἂν φανείην ἐξαπατῶν ἴσως τοὺςἀκούοντας καὶ ὀστᾶ παραθεὶς αὐτοῖς κεκα-λυμμένα τῇ πιμελῇ γέλωτα κωμικὸν ὑπὸσεμνότητι φιλοσόφῳ τὸ γὰρ τῆς κλεπτι-κῆς ndash καὶ γὰρ κλεπτικῆς ὁ θεός ndash ἄπαγετοῦτο μόνον οὐκ ἂν εἴποις ἐνεῖναι τοῖς ἡμε-τέροις ἢ παρὰ τοῦ γὰρ ἂν ἐκλέπτομεν εἰμὴ ἄρα τις ἐμὲ διέλαθεν τοιούτους ἱππο-κάμπους καὶ τραγελάφους καὶ αὐτὸς συ-

10

ντεθεικώς πλὴν ἀλλὰ τί ἂν πάθοιμι ἐμμε-νετέον γὰρ οἷς ἅπαξ προειλόμην ἐπεὶ τόγε μεταβουλεύεσθαι Ἐπιμηθέως ἔργον οὐΠρομηθέως ἐστίν

11

ῦθά γε ἐλλέβορος οὐ φύεται σὺ δὲ κἂν τὸΛήθης ὕδωρ χανδὸν ἐπισπασάμενος πίεκαὶ αὖθις πίε καὶ πολλάκις οὕτω γὰρ ἂνπαύσαιο ἐπὶ τοῖς Ἀριστοτέλους ἀγαθοῖςἀνιώμενος καὶ γὰρ Κλεῖτον ἐκεῖνον ὁρῶκαὶ Καλλισθένην καὶ ἄλλους πολλοὺς ἐπὶσὲ ὁρμῶντας ὡς διασπάσαιντο καὶ ἀμύναι-ντο σε ὧν ἔδρασας αὐτούς ὥστε τὴνἑτέραν σὺ ταύτην βάδιζε καὶ πῖνε πολ-λάκις ὡς ἔφην

ΕΡΜΟΥ ΚΑΙ ΧΑΡΩΝΟΣ

ΕΡΜΗΣ Λογισώμεθα ὦ πορθμεῦ εἰδοκεῖ ὁπόσα μοι ὀφείλεις ἤδη ὅπως μὴαὖθις ἐρίζωμέν τι περὶ αὐτῶν ΧΑΡΩΝ Λογισώμεθα ὦ Ἑρμῆ ἄμει-νον γὰρ ὡρίσθαι καὶ ἀπραγμονέστερονΕΡΜΗΣ Ἄγκυραν ἐντειλαμένῳ ἐκόμισαπέντε δραχμῶν

102

ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Σχεδὸν ἀμφὶ τὰεἴκοσιΣΙΜΥΛΟΣ Ἤδη μανθάνω ἅτινά σοιἐκεῖνος ἐχαρίζετοΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Πλὴν ἀλλὰ πολὺἐκείνων ἀξιώτερος κληρονομεῖν εἰ καὶβάρβαρος ἦν καὶ ὄλεθρος ὃν ἤδη καὶαὐτῶν οἱ ἄριστοι θεραπεύουσιν ἐκεῖνοςτοίνυν ἐκληρονόμησέ μου καὶ νῦν ἐν τοῖςεὐπατρίδαις ἀριθμεῖται ὑπεξυρημένος μὲντὸ γένειον καὶ βαρβαρίζων Κόδρου δὲεὐγενέστερος καὶ Νιρέως καλλίων καὶὈδυσσέως συνετώτερος λεγόμενος εἶναιΣΙΜΥΛΟΣ Οὔ μοι μέλει καὶ στρατη-γησάτω τῆς Ἑλλάδος εἰ δοκεῖ ἐκεῖνοι δὲltμὴgt κληρονομείτωσαν μόνον

ΧΑΡΩΝΟΣ ΚΑΙ ΕΡΜΟΥ

ΧΑΡΩΝ Ἀκούσατε ὡς ἔχει ὑμῖν τὰ

119

δεθῆναί με πρὸς τὸ ἐφίππιον εἰ μέλλω με-νεῖν τε ἄνω καὶ ἕξεσθαι τοῦ χαλινοῦΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἐγώ σοι ὦ Σάμιππεἡγήσομαι τῶν ἱππέων Λυκῖνος δὲ τὸ δεξι-ὸν κέρας ἐχέτω δίκαιος δ ἂν εἴην τυχεῖνπαρὰ σοῦ τῶν μεγίστων τοσούτοις σε μεδί-μνοις δωρησάμενος ἐπισήμου χρυσίουΣΑΜΙΠΠΟΣ Καὶ αὐτοὺς ἐρώμεθα ὦἈδείμαντε τοὺς ἱππέας εἰ δέξονται ἄρχο-ντά σε σφῶν γενέσθαι ὅτῳ δοκεῖ ὦ ἱππε-ῖς Ἀδείμαντον ἱππαρχεῖν ἀνατεινάτω τὴνχεῖραΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Πάντες ὡς ὁρᾷς ὦΣάμιππε ἐχειροτόνησανΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ σὺ μὲν ἄρχε τῆς ἵπ-που Λυκῖνος δὲ ἐχέτω τὸ δεξιόν οὑτοσὶ δὲΤιμόλαος ἐπὶ τοῦ εὐωνύμου τετάξεταιἐγὼ δὲ κατὰ μέσον ὡς νόμος βασιλεῦσιτῶν Περσῶν ἐπειδὰν αὐτοὶ συμπαρῶσιπροΐωμεν δὲ ἤδη τὴν ἐπὶ Κορίνθου διὰ τῆςὀρεινῆς ἐπευξάμενοι τῷ βασιλείῳ Διί

40

φὴς κυβερνήτην τὸν Ἥρωνα ἢ τοῦ Νη-ρέως ἡλικιώτην ὃς τοσοῦτον ἀπεσφάλητῆς ὁδοῦ ἀλλὰ τί τοῦτο οὐκ Ἀδείμαντοςἐκεῖνός ἐστιΤΙΜΟΛΑΟΣ Πάνυ μὲν οὖν Ἀδείμα-ντος αὐτός ἐμβοήσωμεν οὖν Ἀδείμαντεσέ φημι τὸν Μυρρινούσιον τὸν Στρομβί-χουΛΥΚΙΝΟΣ Δυεῖν θάτερον ἢ δυσχεραί-νει καθ ἡμῶν ἢ ἐκκεκώφωται Ἀδείμαντοςγάρ οὐκ ἄλλος τίς ἐστι Πάνυ ἤδη σαφῶςὁρῶ καὶ θοἰμάτιον αὐτοῦ καὶ τὸ βάδισμαἐκείνου καὶ ἐν χρῷ ἡ κουρά ἐπιτείνωμενδὲ ὅμως τὸν περίπατον ὡς καταλάβωμεναὐτόν ἢν μὴ τοῦ ἱματίου λαβόμενοι σε ἐπι-στρέψωμεν ὦ Ἀδείμαντε οὐχ ὑπακούσειἡμῖν βοῶσιν ἀλλὰ καὶ φροντίζοντι ἔοικαςἐπὶ συννοίας τινὸς οὐ μικρὸν οὐδὲ εὐκατα-φρόνητον πρᾶγμα ὡς δοκεῖς ἀνακυκλῶνΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Οὐδέν ὦ Λυκῖνε χα-λεπόν ἀλλά με κενή τις ἔννοια μεταξὺ βα-

21

οὐκ ὀλίγα τῶν ἐραστῶν ἀπολέλαυκα μονο-νουχὶ προσκυνούμενος ὑπ αὐτῶν καὶ ἐθρυ-πτόμην δὲ πολλάκις καὶ ἀπέκλειον αὐτῶντινας ἐνίοτε οἱ δὲ ἡμιλλῶντο καὶ ἀλλήλουςὑπερεβάλλοντο ἐν τῇ περὶ ἐμὲ φιλοτιμίᾳΣΙΜΥΛΟΣ Τέλος δ οὖν πῶς ἐβουλεύ-σω περὶ τῶν κτημάτωνΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Εἰς τὸ φανερὸν μὲνἕκαστον αὐτῶν κληρονόμον ἀπολιπεῖν ἔφα-σκον ὁ δ ἐπίστευέν τε ἂν καὶ κολακευτι-κώτερον παρεσκεύαζεν αὑτόν ἄλλας δὲτὰς ἀληθεῖς διαθήκας ἐκείνας ἔχων κατέλι-πον οἰμώζειν ἅπασι φράσαςΣΙΜΥΛΟΣ Τίνα δὲ αἱ τελευταῖαι τὸνκληρονόμον ἔσχον ἦ πού τινα τῶν ἀπὸ τοῦγένουςΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Οὐ μὰ Δία ἀλλὰ νε-ώνητόν τινα τῶν μειρακίων τῶν ὡραίωνΦρύγα ΣΙΜΥΛΟΣ Ἀμφὶ πόσα ἔτη ὦ Πολύ-στρατε

118

ΧΑΡΩΝ Πολλοῦ λέγειςΕΡΜΗΣ Νὴ τὸν Ἀϊδωνέα τῶν πέντεὠνησάμην καὶ τροπωτῆρα δύο ὀβολῶνΧΑΡΩΝ Τίθει πέντε δραχμὰς καὶ ὀβο-λοὺς δύοΕΡΜΗΣ Καὶ ἀκέστραν ὑπὲρ τοῦ ἱστίουπέντε ὀβολοὺς ἐγὼ κατέβαλονΧΑΡΩΝ Καὶ τούτους προστίθειΕΡΜΗΣ Καὶ κηρὸν ὡς ἐπιπλάσαι τοῦσκαφιδίου τὰ ἀνεῳγότα καὶ ἥλους δὲ καὶκαλῴδιον ἀφ οὗ τὴν ὑπέραν ἐποίησας δύοδραχμῶν ἅπανταΧΑΡΩΝ Καὶ ἄξια ταῦτα ὠνήσω ΕΡΜΗΣ Ταῦτά ἐστιν εἰ μή τι ἄλλοἡμᾶς διέλαθεν ἐν τῷ λογισμῷ πότε δ οὖνταῦτα ἀποδώσειν φῄςΧΑΡΩΝ Νῦν μέν ὦ Ἑρμῆ ἀδύνατονἢν δὲ λοιμός τις ἢ πόλεμος καταπέμψῃἀθρόους τινάς ἐνέσται τότε ἀποκερδᾶναιπαραλογιζόμενον ἐν τῷ πλήθει τὰ πορθμε-ῖα

103

δίζοντα ὑπελθοῦσα παρακοῦσαι ὑμῶν ἐποί-ησεν ἀτενὲς πρὸς αὐτὴν ἅπαντι τῷ λογι-σμῷ ἀποβλέποντα ΛΥΚΙΝΟΣ Τίς αὕτη μὴ γὰρ ὀκνήσῃςεἰπεῖν εἰ μή τίς ἐστι τῶν πάνυ ἀπορρήτωνκαίτοι ἐτελέσθημεν ὡς οἶσθα καὶ σιγᾶνμεμαθήκαμενΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀλλ αἰσχύνομαι ἔγω-γε εἰπεῖν πρὸς ὑμᾶς οὕτω γὰρ μειρακι-ῶδες ὑμῖν δόξει τὸ φρόντισμαΛΥΚΙΝΟΣ Μῶν ἐρωτικόν τί ἐστινοὐδὲ γὰρ οὐδὲ τοῦτο ἀμυήτοις ἡμῖν ἐξαγο-ρεύσεις ἀλλὰ ὑπὸ λαμπρᾷ τῇ δᾳδὶ καὶαὐτοῖς τετελεσμένοιςΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Οὐδέν ὦ θαυμάσιετοιοῦτον ἀλλά τινα πλοῦτον ἐμαυτῷ ἀνε-πλαττόμην ἣν κενὴν μακαρίαν οἱ πολλοὶκαλοῦσιν καί μοι ἐν ἀκμῇ τῆς περιουσίαςκαὶ τρυφῆς ἐπέστητεΛΥΚΙΝΟΣ Οὐκοῦν τὸ προχειρότατοντοῦτο κοινὸς Ἑρμᾶς φασι καὶ ἐς μέσον

22

κόσμει τό τε ἱππικὸν καὶ τοὺς ἀνέρας τοὺςἀσπιδιώτας ἐθέλω γὰρ εἰδέναι οἷ βαδιε-ῖσθε τοσοῦτοι ὄντες ἐξ Ἀρκαδίας ἢ ἐπὶ τί-νας ἀθλίους πρώτους ἀφίξεσθεΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἄκουε ὦ Λυκῖνε μᾶλλονδέ εἴ σοι φίλον ἀκολούθει μεθ ἡμῶν ἵπ-παρχον γάρ σε τῶν πεντακισχιλίων ἀποφα-νῶΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλὰ τῆς μὲν τιμῆς ὦ βα-σιλεῦ χάριν οἶδά σοι καὶ ὑποκύψας ἐς τὸΠερσικὸν προσκυνῶ σε περιαγαγὼν εἰς το-ὐπίσω τὼ χεῖρε τιμῶν τὴν τιάραν ὀρθὴνοὖσαν καὶ τὸ διάδημα σὺ δὲ τῶν ἐρρω-μένων τούτων τινὰ ποίησον ἵππαρχον ἐγὼγάρ σοι δεινῶς ἄφιππός εἰμι καὶ οὐδὲ ὅλωςἐπέβην ἵππου ἐν τῷ πρὸ τοῦ χρόνῳ δέδιατοίνυν μὴ τοῦ σαλπιγκτοῦ ἐποτρύνοντοςκαταπεσὼν ἔγωγε συμπατηθῶ ἐν τῇ τύρβῃὑπὸ τοσαύταις ὁπλαῖς ἢ καὶ θυμοειδὴς ὢνὁ ἵππος ἐξενέγκῃ με τὸν χαλινὸν ἐνδακὼνἐς μέσους τοὺς πολεμίους ἢ δεήσει κατα-

39

ΕΡΜΗΣ Νῦν οὖν ἐγὼ καθεδοῦμαι τὰκάκιστα εὐχόμενος γενέσθαι ὡς ἂν ἀπὸτούτων ἀπολάβοιμιΧΑΡΩΝ Οὐκ ἔστιν ἄλλως ὦ Ἑρμῆνῦν δὲ ὀλίγοι ὡς ὁρᾷς ἀφικνοῦνται ἡμῖνεἰρήνη γάρΕΡΜΗΣ Ἄμεινον οὕτως εἰ καὶ ἡμῖν πα-ρατείνοιτο ὑπὸ σοῦ τὸ ὄφλημα πλὴν ἀλλοἱ μὲν παλαιοί ὦ Χάρων οἶσθα οἷοι παρε-γίγνοντο ἀνδρεῖοι ἅπαντες αἵματοςἀνάπλεῳ καὶ τραυματίαι οἱ πολλοί νῦν δὲἢ φαρμάκῳ τις ὑπὸ τοῦ παιδὸς ἀποθανὼν ἢὑπὸ τῆς γυναικὸς ἢ ὑπὸ τρυφῆς ἐξῳδηκὼςτὴν γαστέρα καὶ τὰ σκέλη ὠχροὶ ἅπαντεςκαὶ ἀγεννεῖς οὐδὲν ὅμοιοι ἐκείνοις οἱ δὲπλεῖστοι αὐτῶν διὰ χρήματα ἥκουσιν ἐπι-βουλεύοντες ἀλλήλοις ὡς ἐοίκασιΧΑΡΩΝ Πάνυ γὰρ περιπόθητά ἐστι τα-ῦτα ΕΡΜΗΣ Οὐκοῦν οὐδ ἐγὼ δόξαιμι ἂνἁμαρτάνειν πικρῶς ἀπαιτῶν τὰ ὀφειλόμε-

104

κοῦτος ὤν ὀδόντας τέτταρας ἔχωνΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Νὴ Δία τοὺς ἀρί-στους γε τῶν ἐν τῇ πόλει καὶ γέροντά μεκαὶ φαλακρόν ὡς ὁρᾷς ὄντα καὶ λημῶνταπροσέτι καὶ κορυζῶντα ὑπερήδοντο θερα-πεύοντες καὶ μακάριος ἦν αὐτῶν ὅντινα ἂνκαὶ μόνον προσέβλεψαΣΙΜΥΛΟΣ Μῶν καὶ σύ τινα ὥσπερ ὁΦάων τὴν Ἀφροδίτην ἐκ Χίου διεπόρθμευ-σας εἶτά σοι εὐξαμένῳ ἔδωκεν νέον εἶναικαὶ καλὸν ἐξ ὑπαρχῆς καὶ ἀξιέραστονΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Οὔκ ἀλλὰ τοιοῦτοςὢν περιπόθητος ἦν ΣΙΜΥΛΟΣ Αἰνίγματα λέγειςΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Καὶ μὴν πρόδηλόςγε ὁ ἔρως οὑτοσὶ πολὺς ὢν ὁ περὶ τοὺςἀτέκνους καὶ πλουσίους γέρονταςΣΙΜΥΛΟΣ Νῦν μανθάνω σου τὸ κάλ-λος ὦ θαυμάσιε ὅτι παρὰ τῆς χρυσῆςἈφροδίτης ἦνΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Ἀτάρ ὦ Σιμύλε

117

ριοι καὶ τὸ πᾶν εἰς πέντε μυριάδας ὁπλιτι-κόν ἱππεῖς δὲ ἀμφὶ τοὺς πεντακισχιλίουςἐγὼ δὲ χειροτονητὸς ὑφ ἁπάντων προκρι-θεὶς ἄρχων ἄριστος εἶναι δόξας ἀνθρώπωνἡγεῖσθαι καὶ πράγμασι χρῆσθαι ὡς τοῦτόγε αὐτὸ ἡδύ μείζω εἶναι τῶν ἄλλων βασι-λέων ἅτε ἀρετῇ προχειρισθέντα ὑπὸ τῆςστρατιᾶς ἄρχειν οὐ κληρονόμον γενόμενονἄλλου πονήσαντος ἐς τὴν βασιλείαν ἐπεὶτῷ Ἀδειμάντου θησαυρῷ παραπλήσιον τὸτοιοῦτο καὶ τὸ πρᾶγμα οὐχ ὅμοιον ἡδύὥσπερ ὅταν ἴδῃ τις αὐτὸς δι αὑτοῦ κτη-σάμενος τὴν δυναστείανΛΥΚΙΝΟΣ Παπαῖ ὦ Σάμιππε οὐδὲνμικρόν ἀλλὰ τὸ κεφάλαιον αὐτὸ τῶν ἀγα-θῶν ἁπάντων σύ γε ᾔτησας ἄρχειν ἀσπί-δος τοσαύτης ἄριστος δὴ προκριθεὶς ὑπὸτῶν πεντακισμυρίων τοιοῦτον ἡμῖν ἡ Μα-ντίνεια θαυμαστὸν βασιλέα καὶ στρατηγὸνἐλελήθει ἀνατρέφουσα πλὴν ἀλλὰ βασί-λευε καὶ ἡγοῦ τῶν στρατιωτῶν καὶ δια-

38

κατατίθει φέρων τὸν πλοῦτον ἄξιον γὰρἀπολαῦσαι τὸ μέρος φίλους ὄντας τῆςἈδειμάντου τρυφῆςΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀπελείφθην μὲν ὑμῶνεὐθὺς ἐν τῇ πρώτῃ ἐς τὴν ναῦν ἐπιβάσειἐπεὶ σέ ὦ Λυκῖνε κατέστησα ἐς τὸ ἀσφα-λές περιμετροῦντος γάρ μου τῆς ἀγκύραςτὸ πάχος οὐκ οἶδ ὅπου ὑμεῖς ἀπέστητεἸδὼν δὲ ὅμως τὰ πάντα ἠρόμην τινὰ τῶνναυτῶν ὁπόσην ἀποφέρει ἡ ναῦς τῷ δε-σπότῃ ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ κατ ἔτος ἕκαστοντὴν μισθοφορίαν ὁ δέ μοι Δώδεκα ἔφηἈττικὰ τάλαντα εἰ πρὸς τοὐλάχιστόν τιςλογίζοιτο τοὐντεῦθεν οὖν ἐπανιὼν ἐλογι-ζόμην εἴ τις θεῶν τὴν ναῦν ἄφνω ἐμὴν ποι-ήσειεν εἶναι οἷον ἄν ὡς εὐδαίμονα βίονἐπεβίωσα εὖ ποιῶν τοὺς φίλους καὶ ἐπι-πλέων ἐνίοτε μὲν αὐτός ἐνίοτε δὲ οἰκέταςἐκπέμπων εἶτα ἐκ τῶν δώδεκα ἐκείνωνταλάντων οἰκίαν τε ἤδη ᾠκοδομησάμην ἐνἐπικαίρῳ μικρὸν ὑπὲρ τὴν Ποικίλην τὴν

23

σοι παράδοξον τοῦτο δόξειΣΙΜΥΛΟΣ Παράδοξον εἰ γέρων τε καὶἀσθενὴς ἄτεκνός τε προσέτι ἥδεσθαι τοῖςἐν τῷ βίῳ ἐδύνασοΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Τὸ μὲν πρῶτον ἅπα-ντα ἐδυνάμην ἔτι καὶ παῖδες ὡραῖοι ἦσανπολλοὶ καὶ γυναῖκες ἁβρόταται καὶ μύρακαὶ οἶνος ἀνθοσμίας καὶ τράπεζα ὑπὲρ τὰςἐν ΣικελίᾳΣΙΜΥΛΟΣ Καινὰ ταῦτα ἐγὼ γάρ σεπάνυ φειδόμενον ἠπιστάμην ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Ἀλλ ἐπέρρει μοι ὦγενναῖε παρὰ ἄλλων τὰ ἀγαθά καὶ ἕωθενμὲν εὐθὺς ἐπὶ θύρας ἐφοίτων μάλα πολλοίμετὰ δὲ παντοῖά μοι δῶρα προσήγετο ἁπα-νταχόθεν τῆς γῆς τὰ κάλλισταΣΙΜΥΛΟΣ Ἐτυράννησας ὦ Πολύστρα-τε μετ ἐμέΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐραστὰςεἶχον μυρίουςΣΙΜΥΛΟΣ Ἐγέλασα ἐραστὰς σὺ τηλι-

116

να παρὰ σοῦ

ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ ΚΑΙ ΕΡΜΟΥ

ΠΛΟΥΤΩΝ Τὸν γέροντα οἶσθα τὸνπάνυ γεγηρακότα λέγω τὸν πλούσιονΕὐκράτην ᾧ παῖδες μὲν οὐκ εἰσίν οἱ τὸνκλῆρον δὲ θηρῶντες πεντακισμύριοιΕΡΜΗΣ Ναί τὸν Σικυώνιον φῄς τίοὖνΠΛΟΥΤΩΝ Ἐκεῖνον μέν ὦ Ἑρμῆζῆν ἔασον ἐπὶ τοῖς ἐνενήκοντα ἔτεσιν ἃ βε-βίωκεν ἐπιμετρήσας ἄλλα τοσαῦτα εἴ γεοἷόν τε ἦν καὶ ἔτι πλείω τοὺς δὲ κόλακαςαὐτοῦ Χαρῖνον τὸν νέον καὶ Δάμωνα καὶτοὺς ἄλλους κατάσπασον ἐφεξῆς ἅπανταςΕΡΜΗΣ Ἄτοπον ἂν δόξειε τὸ τοιοῦτονΠΛΟΥΤΩΝ Οὐ μὲν οὖν ἀλλὰ δι-καιότατον τί γὰρ ἐκεῖνοι παθόντες εὔχο-νται ἀποθανεῖν ἐκεῖνον ἢ τῶν χρημάτων

105

παρὰ τὸν Ἰλισσὸν ἐκείνην τὴν πατρῴανἀφείς καὶ οἰκέτας ὠνούμην καὶ ἐσθῆταςκαὶ ζεύγη καὶ ἵππους νυνὶ δὲ ἤδη καὶἔπλεον ὑφ ἁπάντων εὐδαιμονιζόμενος τῶνἐπιβατῶν φοβερὸς τοῖς ναύταις καὶ μονο-νουχὶ βασιλεὺς νομιζόμενος ἔτι δέ μοι τὰκατὰ τὴν ναῦν εὐθετίζοντι καὶ ἐς λιμέναπόρρωθεν ἀποβλέποντι ἐπιστάς ὦ Λυκῖνεκατέδυσας τὸν πλοῦτον καὶ ἀνέτρεψας εὖφερόμενον τὸ σκάφος οὐρίῳ τῆς εὐχῆςπνεύματιΛΥΚΙΝΟΣ Οὐκοῦν ὦ γενναῖε λαβόμε-νός μου ἄπαγε πρὸς τὸν στρατηγὸν ὥς τιναπειρατὴν ἢ καταποντιστήν ὃς τηλικοῦτονναυάγιον εἴργασμαι καὶ ταῦτα ἐν γῇ κατὰτὴν ἐκ Πειραιῶς ἐς τὸ ἄστυ ἀλλὰ ὅραὅπως παραμυθήσομαί σου τὸ πταῖσμαπέντε γάρ εἰ βούλει καλλίω καὶ μείζω τοῦΑἰγυπτίου πλοίου ἤδη ἔχε καὶ τὸ μέγι-στον οὐδὲ καταδῦναι δυνάμενα καὶ τάχασοι πεντάκις ἐξ Αἰγύπτου κατ ἔτος ἕκα-

24

λεῖς τὴν ὑπόσχεσιν ἀλλὰ σὺ ἤδη ὁ Σάμιπ-πος εὔχουΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἐγὼ δὲ ndash ἠπειρώτης γάρεἰμι Ἀρκὰς ἐκ Μαντινείας ὡς ἴστε ndash ναῦνμὲν οὐκ αἰτήσω μοι γενέσθαι ἥν γε τοῖςπολίταις ἐπιδείξασθαι ἀδύνατον οὐδὲ μι-κρολογήσομαι πρὸς τοὺς θεοὺς θησαυρὸναἰτῶν καὶ μεμετρημένον χρυσίον ἀλλὰ δύ-νανται γὰρ πάντα οἱ θεοί καὶ τὰ μέγισταεἶναι δοκοῦντα καὶ ὁ νόμος τῆς εὐχῆς ὃνΤιμόλαος ἔθηκε φήσας μηδὲν ὀκνεῖν αἰτε-ῖν ὡς ἐκείνων πρὸς οὐδὲν ἀνανευόντωναἰτῶ δὴ βασιλεὺς γενέσθαι οὐχ οἷοςἈλέξανδρος ὁ Φιλίππου ἢ Πτολεμαῖος ἢΜιθριδάτης ἢ εἴ τις ἄλλος ἐκδεξάμενος τὴνβασιλείαν παρὰ πατρὸς ἦρξεν ἀλλά μοι τὸπρῶτον ἀπὸ λῃστείας ἀρξαμένῳ ἑταῖροικαὶ συνωμόται ὅσον τριάκοντα πιστοὶμάλα καὶ πρόθυμοι γενέσθωσαν εἶτα κατὀλίγον τριακόσιοι προσιόντες ἡμῖν ἄλλοςἐπ ἄλλῳ εἶτα χίλιοι καὶ μετ οὐ πολὺ μύ-

37

ἀντιποιοῦνται οὐδὲν προσήκοντες ὃ δὲπάντων ἐστὶ μιαρώτατον ὅτι καὶ τὰ τοια-ῦτα εὐχόμενοι ὅμως θεραπεύουσιν ἔν γε τῷφανερῷ καὶ νοσοῦντος ἃ μὲν βουλεύονταιπᾶσι πρόδηλα θύσειν δὲ ὅμως ὑπισχνο-ῦνται ἢν ῥαΐσῃ καὶ ὅλως ποικίλη τις ἡ κο-λακεία τῶν ἀνδρῶν διὰ ταῦτα ὁ μὲν ἔστωἀθάνατος οἱ δὲ προαπίτωσαν αὐτοῦ μάτηνἐπιχανόντεςΕΡΜΗΣ Γελοῖα πείσονται πανοῦργοιὄντεςΠΛΟΥΤΩΝ Πολλὰ κἀκεῖνος εὖ μάλαδιαβουκολεῖ αὐτοὺς καὶ ἐλπίζει καὶ ὅλωςldquoαἰεὶ θανέοντι ἐοικὼςrdquo ἔρρωται πολὺ μᾶλ-λον τῶν νέων οἱ δὲ ἤδη τὸν κλῆρον ἐν σφί-σι διῃρημένοι βόσκονται ζωὴν μακαρίανπρὸς ἑαυτοὺς τιθέντες Οὐκοῦν ὁ μὲν ἀπο-δυσάμενος τὸ γῆρας ὥσπερ Ἰόλεως ἀνηβη-σάτω οἱ δὲ ἀπὸ μέσων τῶν ἐλπίδων τὸνὀνειροποληθέντα πλοῦτον ἀπολιπόντεςἡκέτωσαν ἤδη κακοὶ κακῶς ἀποθανόντες

106

ἄφνω ἀπέθανον τοῦ τέγους μοι ἐπιπε-σόντος καὶ νῦν Ἑρμόλαος ἔχει τἀμὰὥσπερ τις λάβραξ καὶ τὸ ἄγκιστρον τῷ δε-λέατι συγκατασπάσαςΔΑΜΝΙΠΠΟΣ Οὐ μόνον ἀλλὰ καὶαὐτόν σε τὸν ἁλιέα ὥστε τὸ σόφισμα κατὰσαυτοῦ συντέθεικας ΚΝΗΜΩΝ Ἔοικα οἰμώζω τοιγαροῦν

ΣΙΜΥΛΟΥ ΚΑΙ ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΥ

ΣΙΜΥΛΟΣ Ἥκεις ποτέ ὦ Πολύστρα-τε καὶ σὺ παρ ἡμᾶς ἔτη οἶμαι οὐ πολὺἀποδέοντα τῶν ἑκατὸν βεβιωκώςΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Ὀκτὼ ἐπὶ τοῖς ἐνε-νήκοντα ὦ ΣιμύλεΣΙΜΥΛΟΣ Πῶς δαὶ τὰ μετ ἐμὲ ταῦταἐβίως τριάκοντα ἐγὼ γὰρ ἀμφὶ τὰ ἑβδομή-κοντά σου ὄντος ἀπέθανονΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Ὑπερήδιστα εἰ καί

115

σου πλουσιωτέρους γενομένους ἐκπε-σόντας ἐν βραχεῖ τῶν ἀγαθῶν ἁπάντωνἵνα δέ σοι καὶ τούτους ἀφῶ τό γε ὑγιαίνεινἐχέγγυον οἴει σοι γενήσεσθαι καὶ βέβαιονἢ οὐχ ὁρᾷς πολλοὺς τῶν πλουσίων κακο-δαιμόνως διάγοντας ὑπὸ τῶν ἀλγηδόνωντοὺς μὲν οὐδὲ βαδίζειν δυναμένους ἐνίουςδὲ τυφλοὺς ἢ τῶν ἐντοσθιδίων τι ἀλγο-ῦντας ὅτι μὲν γὰρ οὐκ ἂν ἕλοιο πλουτῶνδὶς τοσοῦτον πλοῦτον ὅμοια πάσχειν Φανο-μάχῳ τῷ πλουσίῳ καὶ θηλύνεσθαι ὡς ἐκε-ῖνος εὖ οἶδα κἂν μὴ εἴπῃς ἐῶ λέγειν ὅσαςἐπιβουλὰς μετὰ τοῦ πλούτου καὶ λῃστὰςκαὶ φθόνον καὶ μῖσος παρὰ τῶν πολλῶνὁρᾷς οἵων σοι πραγμάτων αἴτιος ὁ θησαυ-ρὸς γίγνεταιΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀεὶ σύ μοι ὦ Λυκῖνεὑπεναντίος ὥστε οὐδὲ τὴν χοίνικα ἔτιλήψῃ ἐς τέλος μου τῆς εὐχῆς ἐπηρεάζων ΛΥΚΙΝΟΣ Τοῦτο μὲν ἤδη κατὰ τοὺςπολλοὺς τῶν πλουσίων ἀναδύῃ καὶ ἀνακα-

36

στον σιταγωγείτωσαν σιταγωγίαν εἰ καίὦ ναυκλήρων ἄριστε δῆλος εἶ ἀφόρητοςἡμῖν τότε γενησόμενος ὃς γὰρ ἔτι ἑνὸςπλοίου τουτουὶ δεσπότης ὢν παρήκουεςβοώντων εἰ πέντε κτήσαιο πρὸς τούτῳτριάρμενα πάντα καὶ ἀνώλεθρα οὐδὲ ὄψειδηλαδὴ τοὺς φίλους σὺ μὲν οὖν εὐπλόει ὦβέλτιστε ἡμεῖς δὲ ἐν Πειραιεῖ καθεδούμε-θα τοὺς ἐξ Αἰγύπτου ἢ Ἰταλίας καταπλέο-ντας ἀνακρίνοντες εἴ που τὸ μέγα Ἀδει-μάντου πλοῖον τὴν Ἶσίν τις εἶδενΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ὁρᾷς διὰ τοῦτοὤκνουν εἰπεῖν ἃ ἐνενόουν εἰδὼς ὅτι ἐνγέλωτι καὶ σκώμματι ποιήσεσθέ μου τὴνεὐχήν ὥστε ἐπιστὰς μικρόν ἔστ ἂν ὑμεῖςπροχωρήσητε ἀποπλευσοῦμαι πάλιν ἐπὶτῆς νεώς πολὺ γὰρ ἄμεινον τοῖς ναύταιςπροσλαλεῖν ἢ ὑφ ὑμῶν καταγελᾶσθαιΛΥΚΙΝΟΣ Μηδαμῶς ἐπεὶ συνεμβη-σόμεθά σοι καὶ αὐτοὶ ἐπιστάντεςΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀλλὰ ὑφαιρήσω τὴν

25

ΚΝΗΜΩΝΟΣ ΚΑΙ ΔΑΜΝΙΠΠΟΥ

ΚΝΗΜΩΝ Τοῦτο ἐκεῖνο τὸ τῆς παροι-μίας ὁ νεβρὸς τὸν λέοντα ΔΑΜΝΙΠΠΟΣ Τί ἀγανακτεῖς ὦ Κνή-μωνΚΝΗΜΩΝ Πυνθάνῃ ὅ τι ἀγανακτῶκληρονόμον ἀκούσιον καταλέλοιπα κατα-σοφισθεὶς ἄθλιος οὓς ἐβουλόμην ἂν μάλι-στα σχεῖν τἀμὰ παραλιπώνΔΑΜΝΙΠΠΟΣ Πῶς τοῦτο ἐγένετοΚΝΗΜΩΝ Ἑρμόλαον τὸν πάνυ πλού-σιον ἄτεκνον ὄντα ἐθεράπευον ἐπὶ θανάτῳκἀκεῖνος οὐκ ἀηδῶς τὴν θεραπείαν προσίε-το ἔδοξε δή μοι καὶ σοφὸν τοῦτο εἶναιθέσθαι διαθήκας εἰς τὸ φανερόν ἐν αἷςἐκείνῳ καταλέλοιπα τἀμὰ πάντα ὡς κἀκε-ῖνος ζηλώσειεν καὶ τὰ αὐτὰ πράξειενΔΑΜΝΙΠΠΟΣ Τί οὖν δὴ ἐκεῖνοςΚΝΗΜΩΝ Ὅ τι μὲν αὐτὸς ἐνέγραψενταῖς ἑαυτοῦ διαθήκαις οὐκ οἶδα ἐγὼ γοῦν

114

ΕΡΜΗΣ Ἀμέλησον ὦ Πλούτων μετε-λεύσομαι γάρ σοι ἤδη αὐτοὺς καθ ἕναἑξῆς ἑπτὰ δέ οἶμαι εἰσίΠΛΟΥΤΩΝ Κατάσπα ὁ δὲ παραπέμ-ψει ἕκαστον ἀντὶ γέροντος αὖθις πρωθήβηςγενόμενος

ΤΕΡΨΙΩΝΟΣ ΚΑΙ ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ

ΤΕΡΨΙΩΝ Τοῦτο ὦ Πλούτων δίκαιονἐμὲ μὲν τεθνάναι τριάκοντα ἔτη γεγονότατὸν δὲ ὑπὲρ τὰ ἐνενήκοντα γέροντα Θού-κριτον ζῆν ἔτιΠΛΟΥΤΩΝ Δικαιότατον μὲν οὖν ὦΤερψίων εἴ γε ὁ μὲν ζῇ μηδένα εὐχόμενοςἀποθανεῖν τῶν φίλων σὺ δὲ παρὰ πάντατὸν χρόνον ἐπεβούλευες αὐτῷ περιμένωντὸν κλῆρονΤΕΡΨΙΩΝ Οὐ γὰρ ἐχρῆν γέροντα ὄντακαὶ μηκέτι χρήσασθαι τῷ πλούτῳ αὐτὸν

107

ἀποβάθραν προεισελθώνΛΥΚΙΝΟΣ Οὐκοῦν ἡμεῖς γε προσνη-ξόμεθα ὑμῖν μὴ γὰρ οἴου σοὶ μὲν εἶναιῥᾴδιον τηλικαῦτα πλοῖα κτᾶσθαι μήτεπριαμένῳ μήτε ναυπηγησαμένῳ ἡμεῖς δὲοὐκ αἰτήσομεν παρὰ τῶν θεῶν ἐπὶ πολλοὺςσταδίους ἀκμῆτες δύνασθαι νεῖν καίτοιπρῴην καὶ ἐς Αἴγιναν ἐπὶ τὴν τῆς Ἐνοδίαςτελετὴν οἶσθα ἐν ἡλίκῳ σκαφιδίῳ πάντεςἅμα οἱ φίλοι τεττάρων ἕκαστος ὀβολῶνδιεπλεύσαμεν καὶ οὐδὲν ἐδυσχέραινεςἡμᾶς συμπλέοντας νῦν δὲ ἀγανακτεῖς εἰσυνεμβησόμεθά σοι καὶ τὴν ἀποβάθρανπροεισελθὼν ἀφαιρεῖς ὑπερμαζᾷς γάρ ὦἈδείμαντε καὶ ἐς τὸν κόλπον οὐ πτύειςοὐδὲ οἶσθα ὅστις ὢν ναυκληρεῖς οὕτωςἐπῆρέ σε ἡ οἰκία ἐν καλῷ τῆς πόλεως οἰκο-δομηθεῖσα καὶ τῶν ἀκολούθων τὸ πλῆθοςἀλλ ὦγαθέ πρὸς τῆς Ἴσιδος κἂν τὰ Νει-λῷα ταῦτα ταρίχη τὰ λεπτὰ μέμνησο ἡμῖνἄγειν ἀπ Αἰγύπτου ἢ μύρον ἀπὸ τοῦ Κα-

26

νος εἴρηκα καί μοι ὁ Ἑρμῆς τελεσιουργή-σειεν αὐτάΛΥΚΙΝΟΣ Οἶσθα οὖν ὦ Ἀδείμαντεὡς πάνυ σοι ἀπὸ λεπτῆς κρόκης ὁ πᾶςοὑτοσὶ πλοῦτος ἀπήρτηται καὶ ἢν ἐκείνηἀπορραγῇ πάντα οἴχεται καὶ ἄνθρακές σοιὁ θησαυρὸς ἔσταιΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Πῶς λέγεις ὦ ΛυκῖνεΛΥΚΙΝΟΣ Ὅτι ὦ ἄριστε ἄδηλονὁπόσον χρόνον βιώσει πλουτῶν τίς γὰροἶδεν εἰ ἔτι παρακειμένης σοι τῆς χρυσῆςτραπέζης πρὶν ἐπιβαλεῖν τὴν χεῖρα καὶἀπογεύσασθαι τοῦ ταὼ ἢ τοῦ Νομάδοςἀλεκτρυόνος ἀποφυσήσας τὸ ψυχίδιονἄπει γυψὶ καὶ κόραξι πάντα ἐκεῖνα καταλι-πών ἢ ἐθέλεις καταριθμήσομαί σοι τοὺςμὲν αὐτίκα πρὶν ἀπολαῦσαι τοῦ πλούτουἀποθανόντας ἐνίους δὲ καὶ ζῶντας ἀπο-στερηθέντας ὧν εἶχον ὑπό τινος βασκάνουπρὸς τὰ τοιαῦτα δαίμονος ἀκούεις γάρπου τὸν Κροῖσον καὶ τὸν Πολυκράτην πολύ

35

δυνάμενον ἀπελθεῖν τοῦ βίου παραχωρήσα-ντα τοῖς νέοιςΠΛΟΥΤΩΝ Καινά ὦ Τερψίων νομο-θετεῖς τὸν μηκέτι τῷ πλούτῳ χρήσασθαιδυνάμενον πρὸς ἡδονὴν ἀποθνήσκειν τὸ δὲἄλλως ἡ Μοῖρα καὶ ἡ φύσις διέταξενΤΕΡΨΙΩΝ Οὐκοῦν ταύτης αἰτιῶμαιτῆς διατάξεως ἐχρῆν γὰρ τὸ πρᾶγμα ἑξῆςπως γίνεσθαι τὸν πρεσβύτερον πρότερονκαὶ μετὰ τοῦτον ὅστις καὶ τῇ ἡλικίᾳ μεταὐτόν ἀναστρέφεσθαι δὲ μηδαμῶς μηδὲζῆν μὲν τὸν ὑπέργηρων ὀδόντας τρεῖς ἔτιλοιποὺς ἔχοντα μόγις ὁρῶντα οἰκέταις γετέτταρσιν ἐπικεκυφότα κορύζης μὲν τὴνῥῖνα λήμης δὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς μεστὸνὄντα οὐδὲν ἔτι ἡδὺ εἰδότα ἔμψυχόν τινατάφον ὑπὸ τῶν νέων καταγελώμενον ἀπο-θνήσκειν δὲ καλλίστους καὶ ἐρρωμενε-στάτους νεανίσκους ἄνω γὰρ ποταμῶν το-ῦτό γε ἢ τὸ τελευταῖον εἰδέναι γε ἐχρῆνπότε καὶ τεθνήξεται τῶν γερόντων ἕκα-

108

δώρῳ τὴν ἔχουσαν τὸ φάρμακον τὴν δὲἑτέραν ἐμοί σφαλεὶς οὐκ οἶδ ὅπως ἐμοὶμὲν τὸ φάρμακον Πτοιοδώρῳ δὲ τὸ ἀφάρ-μακτον ἔδωκεν εἶτα ὁ μὲν ἔπινεν ἐγὼ δὲαὐτίκα μάλα ἐκτάδην ἐκείμην ὑποβολιμα-ῖος ἀντ ἐκείνου νεκρός τί τοῦτο γελᾷς ὦΖηνόφαντε καὶ μὴν οὐκ ἔδει γε ἑταίρῳ ἀν-δρὶ ἐπιγελᾶνΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Ἀστεῖα γάρ ὦ Καλ-λιδημίδη πέπονθας ὁ γέρων δὲ τί πρὸς τα-ῦταΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ Πρῶτον μὲν ὑπετα-ράχθη πρὸς τὸ αἰφνίδιον εἶτα συνείςοἶμαι τὸ γεγενημένον ἐγέλα καὶ αὐτός οἷάγε ὁ οἰνοχόος εἴργασταιΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Πλὴν ἀλλ οὐδὲ σὲτὴν ἐπίτομον ἐχρῆν τραπέσθαι ἧκε γὰρ ἄνσοι διὰ τῆς λεωφόρου ἀσφαλέστερον εἰ καὶὀλίγῳ βραδύτερος ἦν

113

τὸ ἀργυροῦν πινάκιον ἢ τὸν σκύφον ἐπιδεί-ξεται Διόνικος ἐν τῇ πομπῇ καὶ μάλισταἐπειδὰν ὁρᾷ τοὺς οἰκέτας τοὺς ἐμοὺς ἀργύ-ρῳ τοσούτῳ χρωμένους τῇ πόλει δὲ ταῦταἐξαίρετα παρ ἐμοῦ ὑπῆρξεν ἄν αἱ μὲν δια-νομαὶ κατὰ μῆνα ἕκαστον δραχμαὶ τῷ μὲνἀστῷ ἑκατόν τῷ δὲ μετοίκῳ ἥμισυ τού-των δημοσίᾳ δὲ ὅσα ἐς κάλλος θέατρα καὶβαλανεῖα καὶ τὴν θάλατταν ἄχρι πρὸς τὸΔίπυλον ἥκειν κἀνταῦθά που λιμένα εἶναιἐπαχθέντος ὀρύγματι μεγάλῳ τοῦ ὕδατοςὡς τὸ πλοῖόν μου πλησίον ὁρμεῖν καταφα-νὲς ὂν ἐκ τοῦ Κεραμεικοῦ τοῖς φίλοις δὲὑμῖν Σαμίππῳ μὲν εἴκοσι μεδίμνους ἐπι-σήμου χρυσίου παραμετρῆσαι τὸν οἰκο-νόμον ἐκέλευσα ἄν Τιμολάῳ δὲ πέντε χοί-νικας Λυκίνῳ δὲ χοίνικα ἀπομεμαγμένηνκαὶ ταύτην ὅτι λάλος ἐστὶ καὶ ἐπισκώπτειμου τὴν εὐχήν τοῦτον ἐβουλόμην βιῶναιτὸν βίον πλουτῶν ἐς ὑπερβολὴν καὶ τρυ-φῶν καὶ πάσαις ἡδοναῖς ἀφθόνως χρώμε-

34

νώπου ἢ ἶβιν ἐκ Μέμφιδος εἰ δὲ ἡ ναῦςἐδύνατο καὶ τῶν πυραμίδων μίανΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἅλις παιδιᾶς ὦ Λυκῖνεὁρᾷς ὡς ἐρυθριᾶν Ἀδείμαντον ἐποίησαςπολλῷ τῷ γέλωτι ἐπικλύσας τὸ πλοῖον ὡςὑπέραντλον εἶναι καὶ μηκέτι ἀντέχειν πρὸςτὸ ἐπιρρέον Καὶ ἐπείπερ ἔτι πολὺ ἡμῖν τὸ λοιπόν ἐστινπρὸς τὸ ἄστυ διελόμενοι τετραχῆ τὴν ὁδὸνκατὰ τοὺς ἐπιβάλλοντας ἑκάστῳ σταδίουςαἰτῶμεν ἅπερ ἂν δοκῇ παρὰ τῶν θεῶνοὕτω γὰρ ἂν ἡμᾶς ὅ τε κάματος λάθοι καὶἅμα εὐφρανούμεθα ὥσπερ ἡδίστῳ ὀνείρατιἑκουσίῳ περιπεσόντες ἐφ ὅσον βουλόμε-θα εὖ ποιήσοντι ἡμᾶς παρ αὐτῷ γὰρἑκάστῳ ἔστω τὸ μέτρον τῆς εὐχῆς καὶ οἱθεοὶ πάντα ὑποκείσθωσαν παρέξοντες εἰκαὶ τῇ φύσει ἀπίθανα ἔσται τὸ δὲ μέγι-στον ἐπίδειξις ἔσται τὸ πρᾶγμα ὅστις ἂνἄριστα χρήσαιτο τῷ πλούτῳ καὶ τῇ εὐχῇδηλώσει γὰρ οἷος ἂν καὶ πλουτήσας ἐγένε-

27

οἶσθα γὰρ καὶ σύ που Πτοιόδωρον τὸνγέρονταΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Τὸν ἄτεκνον τὸνπλούσιον ᾧ σε τὰ πολλὰ ᾔδειν συνόνταΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ Ἐκεῖνον αὐτὸν ἀεὶἐθεράπευον ὑπισχνούμενον ἐπ ἐμοὶ τεθνή-ξεσθαι ἐπεὶ δὲ τὸ πρᾶγμα εἰς μήκιστονἐπεγίνετο καὶ ὑπὲρ τὸν Τιθωνὸν ὁ γέρωνἔζη ἐπίτομόν τινα ὁδὸν ἐπὶ τὸν κλῆρονἐξηῦρον πριάμενος γὰρ φάρμακον ἀνέπει-σα τὸν οἰνοχόον ἐπειδὰν τάχιστα ὁΠτοιόδωρος αἰτήσῃ πιεῖν ndash πίνει δὲ ἐπιει-κῶς ζωρότερον ndash ἐμβαλόντα εἰς κύλικαἕτοιμον ἔχειν αὐτὸ καὶ ἐπιδοῦναι αὐτῷ εἰδὲ τοῦτο ποιήσει ἐλεύθερον ἐπωμοσάμηνἀφήσειν αὐτόνΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Τί οὖν ἐγένετο πάνυγάρ τι παράδοξον ἐρεῖν ἔοικας ΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ Ἐπεὶ τοίνυν λου-σάμενοι ἥκομεν δύο δὴ ὁ μειρακίσκος κύ-λικας ἑτοίμους ἔχων τὴν μὲν τῷ Πτοιο-

112

στος ἵνα μὴ μάτην ἂν ἐνίους ἐθεράπευοννῦν δὲ τὸ τῆς παροιμίας ἡ ἅμαξα τὸν βοῦνπολλάκις ἐκφέρειΠΛΟΥΤΩΝ Ταῦτα μέν ὦ Τερψίωνπολὺ συνετώτερα γίνεται ἤπερ σοὶ δοκεῖκαὶ ὑμεῖς δὲ τί παθόντες ἀλλοτρίοις ἐπι-χαίνετε καὶ τοῖς ἀτέκνοις τῶν γερόντωνεἰσποιεῖτε φέροντες αὑτούς τοιγαροῦνγέλωτα ὀφλισκάνετε πρὸ ἐκείνων κατορυτ-τόμενοι καὶ τὸ πρᾶγμα τοῖς πολλοῖς ἥδι-στον γίνεται ὅσῳ γὰρ ὑμεῖς ἐκείνους ἀπο-θανεῖν εὔχεσθε τοσούτῳ ἅπασιν ἡδὺ προα-ποθανεῖν ὑμᾶς αὐτῶν καινὴν γάρ τινα ταύ-την τὴν τέχνην ἐπινενοήκατε γραῶν καὶγερόντων ἐρῶντες καὶ μάλιστα εἰ ἄτεκνοιεἶεν οἱ δὲ ἔντεκνοι ὑμῖν ἀνέραστοι καίτοιπολλοὶ ἤδη τῶν ἐρωμένων συνέντες ὑμῶντὴν πανουργίαν τοῦ ἔρωτος ἢν καὶ τύχωσιπαῖδας ἔχοντες μισεῖν αὐτοὺς πλάττονταιὡς καὶ αὐτοὶ ἐραστὰς ἔχωσιν εἶτα ἐν ταῖςδιαθήκαις ἀπεκλείσθησαν μὲν οἱ πάλαι δο-

109

το ΣΑΜΙΠΠΟΣ Καλῶς ὦ Τιμόλαε καὶπείθομαί σοι καὶ ὅταν ὁ καιρὸς καλῇ εὔξο-μαι ἅπερ ἂν δοκῇ εἰ μὲν γὰρ Ἀδείμαντοςβούλεται οὐδὲ ἐρωτᾶν οἶμαι ὅς γε δὴ ἐντῇ νηῒ τὸν ἕτερον πόδα ἔχει χρὴ δὲ καὶΛυκίνῳ δοκεῖνΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλὰ πλουτῶμεν εἰ τοῦτοἄμεινον μὴ καὶ βασκαίνειν ἐν ταῖς κοιναῖςεὐτυχίαις δοκῶΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Τίς γοῦν πρῶτος ἄρξε-ταιΛΥΚΙΝΟΣ Σύ ὦ Ἀδείμαντε εἶτα μετὰσὲ οὑτοσὶ Σάμιππος εἶτα Τιμόλαος ἐγὼδὲ ὀλίγον ὅσον ἡμιστάδιον τὸ πρὸ τοῦ Δι-πύλου ἐπιλήψομαι τῇ εὐχῇ καὶ τοῦτο ὡςοἷόν τε παραδραμώνΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Οὐκοῦν ἐγὼ μὲν οὐδὲνῦν ἀποστήσομαι τῆς νεώς ἀλλ ἐπείπερἔξεστιν ἐπιμετρήσω τῇ εὐχῇ ὁ δὲ Ἑρμῆςὁ κερδῷος ἐπινευσάτω ἅπασιν ἔστω γὰρ

28

δόξῃ προκύψας ὥσπερ ὁ ἥλιος ἐκείνων μὲνοὐδ ἐπιβλέψομαι ἐνίους εἰ δέ τις πένηςοἷος ἦν ἐγὼ πρὸ τοῦ θησαυροῦ φιλοφρονή-σομαι τοῦτον καὶ λουσάμενον ἥκειν κελεύ-σω τὴν ὥραν ἐπὶ τὸ δεῖπνον οἱ δὲ ἀποπνι-γήσονται οἱ πλούσιοι ὁρῶντες ὀχήματαἵππους καὶ παῖδας ὡραίους ὅσον δισχιλί-ους ἐξ ἁπάσης ἡλικίας ὅ τι περ τὸ ἀνθη-ρότατον εἶτα δεῖπνα ἐπὶ χρυσοῦ ndash εὐτε-λὴς γὰρ ὁ ἄργυρος καὶ οὐ κατ ἐμέ ndash τάρι-χος μὲν ἐξ Ἰβηρίας οἶνος δὲ ἐξ Ἰταλίαςἔλαιον δὲ ἐξ Ἰβηρίας καὶ τοῦτο μέλι δὲἡμέτερον τὸ ἄπυρον καὶ ὄψα πανταχόθενκαὶ σύες καὶ λαγώς καὶ ὅσα πτηνά ὄρνιςἐκ Φάσιδος καὶ ταὼς ἐξ Ἰνδίας καὶ ἀλε-κτρυὼν ὁ Νομαδικός οἱ δὲ σκευάζοντεςἕκαστα σοφισταί τινες περὶ πέμματα καὶχυμοὺς ἔχοντες εἰ δέ τινι προπίοιμι σκύ-φον ἢ φιάλην αἰτήσας ὁ ἐκπιὼν ἀποφε-ρέτω καὶ τὸ ἔκπωμα οἱ δὲ νῦν πλούσιοιπρὸς ἐμὲ Ἶροι δηλαδὴ ἅπαντες καὶ οὐκέτι

33

ρυφορήσαντες ὁ δὲ παῖς καὶ ἡ φύσιςὥσπερ ἐστὶ δίκαιον κρατοῦσι πάντων οἱδὲ ὑποπρίουσι τοὺς ὀδόντας ἀπομυγέντες ΤΕΡΨΙΩΝ Ἀληθῆ ταῦτα φῄς ἐμοῦγοῦν Θούκριτος πόσα κατέφαγεν ἀεὶ τε-θνήξεσθαι δοκῶν καὶ ὁπότε εἰσίοιμι ὑπο-στένων καὶ μύχιόν τι καθάπερ ἐξ ᾠοῦ νεοτ-τὸς ἀτελὴς ὑποκρώζων ὥστ ἐμὲ ὅσον αὐτί-κα οἰόμενον ἐπιβήσειν αὐτὸν τῆς σοροῦἐσπέμπειν τὰ πολλά ὡς μὴ ὑπερβάλλοιντόμε οἱ ἀντερασταὶ τῇ μεγαλοδωρεᾷ καὶ τὰπολλὰ ὑπὸ φροντίδων ἄγρυπνος ἐκείμηνἀριθμῶν ἕκαστα καὶ διατάττων ταῦταγοῦν μοι καὶ τοῦ ἀποθανεῖν αἴτια γεγένη-ται ἀγρυπνία καὶ φροντίδες ὁ δὲ τοσοῦτόνμοι δέλεαρ καταπιὼν ἐφειστήκει θαπτο-μένῳ πρῴην ἐπιγελῶνΠΛΟΥΤΩΝ Εὖ γε ὦ Θούκριτε ζῴηςἐπὶ μήκιστον πλουτῶν ἅμα καὶ τῶν τοιού-των καταγελῶν μηδὲ πρότερόν γε σὺ ἀπο-θάνοις ἢ προπέμψας πάντας τοὺς κόλακας

110

ΤΕΡΨΙΩΝ Τοῦτο μέν ὦ Πλούτων καὶἐμοὶ ἥδιστον ἤδη εἰ καὶ Χαροιάδης προτε-θνήξεται ΘουκρίτουΠΛΟΥΤΩΝ Θάρρει ὦ Τερψίων καὶΦείδων γὰρ καὶ Μέλανθος καὶ ὅλως ἅπα-ντες προελεύσονται αὐτοῦ ὑπὸ ταῖς αὐταῖςφροντίσινΤΕΡΨΙΩΝ Ἐπαινῶ ταῦτα ζῴης ἐπὶμήκιστον ὦ Θούκριτε

ΖΗΝΟΦΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΟΥ

ΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Σὺ δὲ ὦ Καλλιδημί-δη πῶς ἀπέθανες ἐγὼ μὲν γὰρ ὅτι πα-ράσιτος ὢν Δεινίου πλέον τοῦ ἱκανοῦ ἐμφα-γὼν ἀπεπνίγην οἶσθα παρῆς γὰρ ἀποθνή-σκοντί μοιΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ Παρῆν ὦ Ζηνόφα-ντε τὸ δὲ ἐμὸν παράδοξόν τι ἐγένετο

111

πέζας ὅλας χρυσᾶς ποιήσομαι καὶ τὰς κλί-νας χρυσᾶς εἰ δὲ μὴ σιωπήσῃ καὶ τοὺςδιακόνους αὐτούς ΛΥΚΙΝΟΣ Ὅρα μόνον μὴ ὥσπερ τῷΜίδᾳ καὶ ὁ ἄρτος σοι καὶ τὸ ποτὸν χρυσὸςγένηται καὶ πλουτῶν ἄθλιος ἀπόλῃ λιμῷδιαφθαρεὶς πολυτελεῖΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Τὰ σὰ ῥυθμιεῖς πιθα-νώτερον ὦ Λυκῖνε μετ ὀλίγον ἐπειδὰναὐτὸς αἰτῇς ἐσθὴς ἐπὶ τούτοις ἁλουργὶςκαὶ ὁ βίος οἷος ἁβρότατος ὕπνος ἐφ ὅσονἥδιστος φίλων πρόσοδοι καὶ δεήσεις καὶτὸ ἅπαντας ὑποπτήσσειν καὶ προσκυνεῖνκαὶ οἱ μὲν ἕωθεν πρὸς ταῖς θύραις ἄνω καὶκάτω περιπατήσουσιν ἐν αὐτοῖς δὲ καὶΚλεαίνετος καὶ Δημόκριτος οἱ πάνυ καὶπροσελθοῦσιν γε αὐτοῖς καὶ πρὸ τῶν ἄλλωνεἰσδεχθῆναι ἀξιοῦσι θυρωροὶ ἑπτὰ ἐφε-στῶτες εὐμεγέθεις βάρβαροι προσαρα-ξάτωσαν ἐς τὸ μέτωπον εὐθὺ τὴν θύρανοἷα νῦν αὐτοὶ ποιοῦσιν ἐγὼ δέ ὁπόταν

32

τὸ πλοῖον καὶ τὰ ἐν αὐτῷ πάντα ἐμὰ καὶ ὁφόρτος οἱ ἔμποροι αἱ γυναῖκες οἱ ναῦταικαὶ ἄλλο εἴ τι ἥδιστον κτημάτων ἁπάντωνΣΑΜΙΠΠΟΣ Λέληθας σεαυτὸν ἔχων ἐντῇ νηΐΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Τὸν παῖδα φής ὦΣάμιππε τὸν κομήτην κἀκεῖνος οὖν ἔστωἐμός ὁπόσος δὲ ὁ πυρὸς ἔνδον ἐστίν οὗτοςὁ ἀριθμὸς ἅπας χρυσίον ἐπίσημον γενέσθωτοσοῦτοι δαρεικοίΛΥΚΙΝΟΣ Τί τοῦτο ὦ Ἀδείμαντε κα-ταδύσεταί σοι τὸ πλοῖον οὐ γὰρ ἴσονβάρος πυροῦ καὶ τοῦ ἰσαρίθμου χρυσίουΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Μὴ φθόνει ὦ Λυκῖνεἀλλ ἐπειδὰν εἰς σὲ παρέλθῃ ἡ εὐχή τὴνΠάρνηθα ἐκείνην εἰ θέλεις ὅλην χρυσῆνποιήσας ἔχε κἀγὼ σιωπήσομαί σοιΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλ ὑπὲρ ἀσφαλείας τοῦτοἔγωγε τῆς σῆς ἐποιησάμην ὡς μὴ ἀπο-λέσθαι ἅπαντας μετὰ τοῦ χρυσίου καὶ τὰμὲν ὑμέτερα μέτρια τὸ μειράκιον δὲ τὸ

29

ἀνιᾷ σε τὸ πολλὴν τρυφὴν ἀπολιπόντα τε-θνάναιΠΤΩΧΟΣ Οὐδὲν τοιοῦτο ἀλλ ἔτη μὲνἐγεγόνειν ἀμφὶ τὰ ἐνενήκοντα βίον δὲ ἄπο-ρον ἀπὸ καλάμου καὶ ὁρμιᾶς εἶχον εἰςὑπερβολὴν πτωχὸς ὢν ἄτεκνός τε καὶ προ-σέτι χωλὸς καὶ ἀμυδρὸν βλέπωνΔΙΟΓΕΝΗΣ Εἶτα τοιοῦτος ὢν ζῆν ἤθε-λεςΠΤΩΧΟΣ Ναί ἡδὺ γὰρ ἦν τὸ φῶς καὶτὸ τεθνάναι δεινὸν καὶ φευκτέονΔΙΟΓΕΝΗΣ Παραπαίεις ὦ γέρον καὶμειρακιεύῃ πρὸς τὸ χρεών καὶ ταῦτα ἡλι-κιώτης ὢν τοῦ πορθμέως τί οὖν ἄν τις ἔτιλέγοι περὶ τῶν νέων ὁπότε οἱ τηλικοῦτοιφιλόζωοί εἰσιν οὓς ἐχρῆν διώκειν τὸνθάνατον ὡς τῶν ἐν τῷ γήρᾳ κακῶν φάρμα-κον ἀλλ ἀπίωμεν ἤδη μὴ καί τις ἡμᾶςὑπίδηται ὡς ἀπόδρασιν βουλεύοντας ὁρῶνπερὶ τὸ στόμιον εἰλουμένους

140

μεν ndash Οὑτοσὶ τίς ὁ πρῶτός ἐστινΜΕΝΙΠΠΟΣ Μένιππος ἔγωγε ἀλλἰδοὺ ἡ πήρα μοι ὦ Ἑρμῆ καὶ τὸ βάκτρονεἰς τὴν λίμνην ἀπερρίφθων τὸν τρίβωνα δὲοὐδὲ ἐκόμισα εὖ ποιῶνΕΡΜΗΣ Ἔμβαινε ὦ Μένιππε ἀνδρῶνἄριστε καὶ τὴν προεδρίαν ἔχε παρὰ τὸνκυβερνήτην ἐφ ὑψηλοῦ ὡς ἐπισκοπῇςἅπαντας ὁ καλὸς δ οὗτος τίς ἐστινΧΑΡΜΟΛΕΩΣ Χαρμόλεως ὁ Μεγαρι-κὸς ἐπέραστος οὗ τὸ φίλημα διτάλαντονἦν ΕΡΜΗΣ Ἀπόδυθι τοιγαροῦν τὸ κάλλοςκαὶ τὰ χείλη αὐτοῖς φιλήμασι καὶ τὴνκόμην τὴν βαθεῖαν καὶ τὸ ἐπὶ τῶν παρειῶνἐρύθημα καὶ τὸ δέρμα ὅλον ἔχει καλῶςεὔζωνος εἶ ἐπίβαινε ἤδη ὁ δὲ τὴν πορφυ-ρίδα οὑτοσὶ καὶ τὸ διάδημα ὁ βλοσυρὸς τίςὢν τυγχάνειςΛΑΜΠΙΧΟΣ Λάμπιχος Γελῴων τύραν-νος

121

ὡραῖον ἀποπνιγήσεται ἄθλιον νεῖν οὐκ ἐπι-στάμενονΤΙΜΟΛΑΟΣ Θάρρει ὦ Λυκῖνε οἱ δελ-φῖνες γὰρ αὐτὸ ὑποδύντες ἐξοίσουσιν ἐπὶτὴν γῆν ἢ νομίζεις κιθαρῳδὸν μέν τινασωθῆναι παρ αὐτῶν καὶ ἀπολαβεῖν τὸν μι-σθὸν ἀντὶ τῆς ᾠδῆς καὶ νεκρόν τι ἄλλο παι-δίον ἐς τὸν Ἰσθμὸν ἐπὶ δελφῖνος ὁμοίωςπροσκομισθῆναι τὸν δὲ Ἀδειμάντουοἰκέτην τὸν νεώνητον ἀπορήσειν δελφῖνοςἐρωτικοῦΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Καὶ σὺ γάρ Τιμόλαεμιμῇ Λυκῖνον καὶ ἐπιμετρεῖς τῶν σκωμ-μάτων καὶ ταῦτα εἰσηγητὴς αὐτὸς γενόμε-νος ΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἄμεινον γὰρ ἦν πιθα-νώτερον αὐτὸ ποιεῖν καί τινα θησαυρὸν ὑπὸτῇ κλίνῃ ἀνευρεῖν ὡς μὴ πράγματα ἔχοιςἐκ τοῦ πλοίου μετατιθεὶς χρυσίον ἐς τὸἄστυΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Εὖ λέγεις καὶ ἀνορω-

30

ρύχθω θησαυρὸς ὑπὸ τὸν Ἑρμῆν τὸν λίθι-νον ὅς ἐστιν ἡμῖν ἐν τῇ αὐλῇ μέδιμνοι χί-λιοι ἐπισήμου χρυσίου εὐθὺς οὖν κατὰ τὸνἩσίοδον οἶκος τὸ πρῶτον ὡς ἂν ἐπιση-μότατα οἰκοίην καὶ τὰ περὶ τὸ ἄστυ πάνταὠνησάμην ἤδη πλὴν ὅσα θύμον καὶ λίθοικαὶ ἐν Ἐλευσῖνι ὅσα ἐπὶ θαλάττῃ καὶ περὶτὸν Ἰσθμὸν ὀλίγα τῶν ἀγώνων ἕνεκα εἴποτε δὴ τὰ Ἴσθμια ἐπιδημήσαιμι καὶ τὸΣικυώνιον πεδίον καὶ ὅλως εἴ πού τι ἢ συ-νηρεφὲς ἢ ἔνυδρον ἢ εὔκαρπον ἐν τῇ Ἑλ-λάδι πάντα ἐν ὀλίγῳ Ἀδειμάντου ἔσται ὁχρυσὸς δὲ κοῖλος ἡμῖν ἐμφαγεῖν τὰ δὲ ἐκ-πώματα οὐ κοῦφα ὡς τὰ Ἐχεκράτουςἀλλὰ διτάλαντον ἕκαστον τὴν ὁλκήνΛΥΚΙΝΟΣ Εἶτα πῶς ὁ οἰνοχόος ὀρέξειπλῆρες οὕτω βαρὺ ἔκπωμα ἢ σὺ δέξῃ παραὐτοῦ ἀμογητὶ οὐ σκύφον ἀλλὰ Σισύφειόντι βάρος ἀναδιδόντοςΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἄνθρωπε μή μοιἀνάλυε τὴν εὐχήν ἐγὼ δὲ καὶ τὰς τρα-

31

ΕΡΜΗΣ Τί οὖν ὦ Λάμπιχε τοσαῦταἔχων πάρειΛΑΜΠΙΧΟΣ Τί οὖν ἐχρῆν ὦ Ἑρμῆγυμνὸν ἥκειν τύραννον ἄνδραΕΡΜΗΣ Τύραννον μὲν οὐδαμῶς νεκρὸνδὲ μάλα ὥστε ἀπόθου ταῦταΛΑΜΠΙΧΟΣ Ἰδού σοι ὁ πλοῦτος ἀπέρ-ριπταιΕΡΜΗΣ Καὶ τὸν τῦφον ἀπόρριψον ὦΛάμπιχε καὶ τὴν ὑπεροψίαν βαρήσει γὰρτὸ πορθμεῖον συνεμπεσόνταΛΑΜΠΙΧΟΣ Οὐκοῦν ἀλλὰ τὸ διάδημαἔασόν με ἔχειν καὶ τὴν ἐφεστρίδαΕΡΜΗΣ Οὐδαμῶς ἀλλὰ καὶ ταῦταἄφες ΛΑΜΠΙΧΟΣ Εἶεν τί ἔτι πᾶν γὰρἀφῆκα ὡς ὁρᾷςΕΡΜΗΣ Καὶ τὴν ὠμότητα καὶ τὴνἄνοιαν καὶ τὴν ὕβριν καὶ τὴν ὀργήν καὶ τα-ῦτα ἄφεςΛΑΜΠΙΧΟΣ Ἰδού σοι ψιλός εἰμι

122

ὁ μὲν γὰρ Βλεψίας αὐτὸς ἑαυτοῦ κατηγόρειφθάσας πολλὴν τὴν ἄνοιαν ὡς τὰ χρήματαἐφύλαττεν τοῖς οὐδὲν προσήκουσιν κληρο-νόμοις εἰς ἀεὶ βιώσεσθαι ὁ μάταιος νομί-ζων πλὴν ἔμοιγε οὐ τὴν τυχοῦσαν τερπω-λὴν παρέσχον τότε στένοντες ἀλλ ἤδημὲν ἐπὶ τῷ στομίῳ ἐσμέν ἀποβλέπειν δὲχρὴ καὶ ἀποσκοπεῖν πόρρωθεν τοὺς ἀφι-κνουμένους βαβαί πολλοί γε καὶ ποικίλοικαὶ πάντες δακρύοντες πλὴν τῶν νεογνῶντούτων καὶ νηπίων ἀλλὰ καὶ οἱ πάνυ γέρο-ντες ὀδύρονται τί τοῦτο ἆρα τὸ φίλτροναὐτοὺς ἔχει τοῦ βίου τοῦτον οὖν τὸν ὑπέρ-γηρων ἐρέσθαι βούλομαι τί δακρύεις τηλι-κοῦτος ἀποθανών τί ἀγανακτεῖς ὦ βέλτι-στε καὶ ταῦτα γέρων ἀφιγμένος ἦ που βα-σιλεύς τις ἦσθα ΠΤΩΧΟΣ ΟὐδαμῶςΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλὰ σατράπης τιςΠΤΩΧΟΣ Οὐδὲ τοῦτοΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἆρα οὖν ἐπλούτεις εἶτα

139

ὅλως οἶδε τὰ μετὰ τὸν βίονrdquo ἐνταῦθα δὲοὐ παύσῃ βεβαίως γελῶν καθάπερ ἐγὼνῦν καὶ μάλιστα ἐπειδὰν ὁρᾷς τοὺς πλου-σίους καὶ σατράπας καὶ τυράννους οὕτωταπεινοὺς καὶ ἀσήμους ἐκ μόνης οἰμωγῆςδιαγινωσκομένους καὶ ὅτι μαλθακοὶ καὶἀγεννεῖς εἰσι μεμνημένοι τῶν ἄνω ταῦταλέγε αὐτῷ καὶ προσέτι ἐμπλησάμενον τὴνπήραν ἥκειν θέρμων τε πολλῶν καὶ εἴ πουεὕροι ἐν τῇ τριόδῳ Ἑκάτης δεῖπνον κείμε-νον ἢ ᾠὸν ἐκ καθαρσίου ἤ τι τοιοῦτον ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ἀλλ ἀπαγγελῶ τα-ῦτα ὦ Διόγενες ὅπως δὲ εἰδῶ μάλισταὁποῖός τίς ἐστι τὴν ὄψιν ndashΔΙΟΓΕΝΗΣ Γέρων φαλακρός τρι-βώνιον ἔχων πολύθυρον ἅπαντι ἀνέμῳἀναπεπταμένον καὶ ταῖς ἐπιπτυχαῖς τῶνῥακίων ποικίλον γελᾷ δ ἀεὶ καὶ τὰ πολλὰτοὺς ἀλαζόνας τούτους φιλοσόφους ἐπι-σκώπτειΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ῥᾴδιον εὑρεῖν ἀπό γε

60

κἀπειδὰν τἀν τῇ Ἑλλάδι πάντα ἤδη χειρω-σώμεθα ndash οὐδεὶς γὰρ ὁ ἐναντιωθησόμενοςἡμῖν τὰ ὅπλα τοσούτοις οὖσιν ἀλλ ἀκονιτὶκρατοῦμεν ndash ἐπιβάντες ἐπὶ τὰς τριήρειςκαὶ τοὺς ἵππους εἰς τὰς ἱππαγωγοὺς ἐμβι-βάσαντες ndash παρεσκεύασται δ ἐν Κεγχρεα-ῖς καὶ σῖτος ἱκανὸς καὶ τὰ πλοῖα διαρκῆκαὶ τὰ ἄλλα πάντα ndash διαβάλωμεν τὸνΑἰγαῖον ἐς τὴν Ἰωνίαν εἶτα ἐκεῖ τῇ Ἀρ-τέμιδι θύσαντες καὶ τὰς πόλεις ἀτειχί-στους λαβόντες ῥᾳδίως ἄρχοντας ἀπολι-πόντες προχωρῶμεν ἐπὶ Συρίας διὰ Καρί-ας εἶτα Λυκίας καὶ Παμφυλίας καὶ Πισι-δῶν καὶ τῆς παραλίου καὶ ὀρεινῆς Κιλικί-ας ἄχρι ἂν ἐπὶ τὸν Εὐφράτην ἀφικώμεθαΛΥΚΙΝΟΣ Ἐμέ ὦ βασιλεῦ εἰ δοκεῖσατράπην τῆς Ἑλλάδος κατάλιπε δειλὸςγάρ εἰμι καὶ τῶν οἴκοι πολὺ ἀπελθεῖν οὐκἂν ἡδέως ὑπομείναιμι σὺ δὲ ἔοικας ἐπὶἈρμενίους καὶ Παρθυαίους ἐλάσειν μάχιμαφῦλα καὶ τὴν τοξικὴν εὔστοχα ὥστε ἄλλῳ

41

γὸς ὢν καὶ Δᾶμις ὁ πλούσιος ὁ ἐκ Κορίν-θου συγκατῄεσαν ὁ μὲν Δᾶμις ὑπὸ τοῦπαιδὸς ἐκ φαρμάκων ἀποθανών ὁ δὲΛάμπις δι ἔρωτα Μυρτίου τῆς ἑταίραςἀποσφάξας ἑαυτόν ὁ δὲ Βλεψίας λιμῷἄθλιος ἐλέγετο ἀπεσκληκέναι καὶ ἐδήλουδὲ ὠχρὸς εἰς ὑπερβολὴν καὶ λεπτὸς εἰς τὸἀκριβέστατον φαινόμενος ἐγὼ δὲ καίπερεἰδὼς ἀνέκρινον ὃν τρόπον ἀποθάνοιενεἶτα τῷ μὲν Δάμιδι αἰτιωμένῳ τὸν υἱόνΟὐκ ἄδικα μέντοι ἔπαθες ἔφην ὑπ αὐτοῦεἰ τάλαντα ἔχων ὁμοῦ χίλια καὶ τρυφῶναὐτὸς ἐνενηκοντούτης ὢν ὀκτωκαιδεκαέτεινεανίσκῳ τέτταρας ὀβολοὺς παρεῖχες σὺδέ ὦ Ἀκαρνάν ndash ἔστενε γὰρ κἀκεῖνος καὶκατηρᾶτο τῇ Μυρτίῳ ndash τί αἰτιᾷ τὸν Ἔρω-τα σεαυτὸν δέον ὃς τοὺς μὲν πολεμίουςοὐδεπώποτε ἔτρεσας ἀλλὰ φιλοκινδύνωςἠγωνίζου πρὸ τῶν ἄλλων ἀπὸ δὲ τοῦ τυ-χόντος παιδισκαρίου καὶ δακρύων ἐπι-πλάστων καὶ στεναγμῶν ἑάλως ὁ γενναῖος

138

ΕΡΜΗΣ Ἔμβαινε ἤδη σὺ δὲ ὁ παχύς ὁπολύσαρκος τίς ὢν τυγχάνειςΔΑΜΑΣΙΑΣ Δαμασίας ὁ ἀθλητήςΕΡΜΗΣ Ναί ἔοικας οἶδα γάρ σε πολ-λάκις ἐν ταῖς παλαίστραις ἰδώνΔΑΜΑΣΙΑΣ Ναί ὦ Ἑρμῆ ἀλλὰ πα-ράδεξαί με γυμνὸν ὄνταΕΡΜΗΣ Οὐ γυμνόν ὦ βέλτιστε τοσαύ-τας σάρκας περιβεβλημένον ὥστε ἀπόδυθιαὐτάς ἐπεὶ καταδύσεις τὸ σκάφος τὸν ἕτε-ρον πόδα ὑπερθεὶς μόνον ἀλλὰ καὶ τοὺςστεφάνους τούτους ἀπόρριψον καὶ τὰ κη-ρύγματαΔΑΜΑΣΙΑΣ Ἰδού σοι γυμνός ὡς ὁρᾷςἀληθῶς εἰμι καὶ ἰσοστάσιος τοῖς ἄλλοις νε-κροῖς ΕΡΜΗΣ Οὕτως ἄμεινον ἀβαρῆ εἶναιὥστε ἔμβαινε καὶ σὺ τὸν πλοῦτον ἀπο-θέμενος ὦ Κράτων καὶ τὴν μαλακίαν δὲπροσέτι καὶ τὴν τρυφὴν μηδὲ τὰ ἐντάφιακόμιζε μηδὲ τὰ τῶν προγόνων ἀξιώματα

123

παραδοὺς τὸ δεξιὸν ἐμὲ Ἀντίπατρόν τιναἔασον ἐπὶ τῆς Ἑλλάδος μή με καὶ διαπεί-ρῃ τις οἰστῷ ἄθλιον βαλὼν ἐς τὰ γυμνὰπερὶ Σοῦσα ἢ Βάκτρα ἡγούμενόν σοι τῆςφάλαγγοςΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἀποδιδράσκεις ὦ Λυ-κῖνε τὸν κατάλογον δειλὸς ὤν ὁ δὲ νόμοςἀποτετμῆσθαι τὴν κεφαλήν εἴ τις λιπὼνφαίνοιτο τὴν τάξιν ἀλλ ἐπεὶ κατὰ τὸνΕὐφράτην ἤδη ἐσμὲν καὶ ὁ ποταμὸς ἔζευ-κται καὶ κατόπιν ὁπόσα διεληλύθαμενἀσφαλῶς ἔχει καὶ πάντα ὕπαρχοι κατέχου-σιν ὑπ ἐμοῦ ἑκάστῳ ἔθνει ἐπεισαχθέντεςοἱ δὲ καὶ ἀπίασι τὴν Φοινίκην ἡμῖν ἐν τού-τῳ καὶ τὴν Παλαιστίνην εἶτα καὶ τὴνΑἴγυπτον προσαξόμενοι σὺ πρῶτος ὦΛυκῖνε διάβαινε τὸ δεξιὸν ἄγων εἶτα ἐγὼκαὶ μετ ἐμὲ ὁ Τιμόλαος ἐπὶ πᾶσι δὲ τὸ ἱπ-πικὸν ἄγε σύ ὦ Ἀδείμαντε καὶ διὰ μὲντῆς Μεσοποταμίας οὐδεὶς ἀπήντηκεν ἡμῖνπολέμιος ἀλλὰ ἑκόντες αὑτούς τε καὶ τὰς

42

ΝΕΚΡΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥΔΕΥΚΟΥΣ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ὦ Πολύδευκες ἐντέλλο-μαί σοι ἐπειδὰν τάχιστα ἀνέλθῃς ndash σὸνγάρ ἐστιν οἶμαι ἀναβιῶναι αὔριον ndash ἤνπου ἴδῃς Μένιππον τὸν κύνα ndash εὕροις δἂν αὐτὸν ἐν Κορίνθῳ κατὰ τὸ Κράνειον ἢἐν Λυκείῳ τῶν ἐριζόντων πρὸς ἀλλήλουςφιλοσόφων καταγελῶντα ndash εἰπεῖν πρὸςαὐτόν ὅτι σοί ὦ Μένιππε κελεύει ὁ Διο-γένης εἴ σοι ἱκανῶς τὰ ὑπὲρ γῆς καταγε-γέλασται ἥκειν ἐνθάδε πολλῷ πλείω ἐπι-γελασόμενον ἐκεῖ μὲν γὰρ ἐν ἀμφιβόλῳσοὶ ἔτι ὁ γέλως ἦν καὶ πολὺ τὸ ldquoτίς γὰρ

59

κατάλιπε δὲ καὶ γένος καὶ δόξαν καὶ εἴποτέ σε ἡ πόλις ἀνεκήρυξεν καὶ τὰς τῶνἀνδριάντων ἐπιγραφάς μηδὲ ὅτι μέγαντάφον ἐπί σοι ἔχωσαν λέγε βαρύνει γὰρκαὶ ταῦτα μνημονευόμεναΚΡΑΤΩΝ Οὐχ ἑκὼν μέν ἀπορρίψω δέτί γὰρ ἂν καὶ πάθοιμιΕΡΜΗΣ βαβαί σὺ δὲ ὁ ἔνοπλος τί βού-λει ἢ τί τὸ τρόπαιον τοῦτο φέρειςΣΤΡΑΤΗΓΟΣ Ὅτι ἐνίκησα ὦ Ἑρμῆκαὶ ἠρίστευσα καὶ ἡ πόλις ἐτίμησέν μεΕΡΜΗΣ Ἄφες ὑπὲρ γῆς τὸ τρόπαιον ἐνᾅδου γὰρ εἰρήνη καὶ οὐδὲν ὅπλων δεήσειὁ σεμνὸς δὲ οὗτος ἀπό γε τοῦ σχήματοςκαὶ βρενθυόμενος ὁ τὰς ὀφρῦς ἐπηρκώς ὁἐπὶ τῶν φροντίδων τίς ἐστιν ὁ τὸν βαθὺνπώγωνα καθειμένοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Φιλόσοφός τις ὦ Ἑρμῆμᾶλλον δὲ γόης καὶ τερατείας μεστόςὥστε ἀπόδυσον καὶ τοῦτον ὄψει γὰρ πολ-λὰ καὶ γελοῖα ὑπὸ τῷ ἱματίῳ σκεπόμενα

124

κατιέναι ὁ δέ γε Ὀροίτης καὶ πάνυ ἁπα-λὸς ἦν τὼ πόδε καὶ οὐδ ἑστάναι χαμαίοὐχ ὅπως βαδίζειν ἐδύνατο πάσχουσι δαὐτὸ ἀτεχνῶς Μῆδοι πάντες ἢν ἀποβῶσιτῶν ἵππων ὥσπερ οἱ ἐπὶ τῶν ἀκανθῶνἀκροποδητὶ μόλις βαδίζουσιν ὥστε ἐπεὶκαταβαλὼν ἑαυτὸν ἔκειτο καὶ οὐδεμιᾷ μη-χανῇ ἀνίστασθαι ἤθελεν ὁ βέλτιστος Ἑρ-μῆς ἀράμενος αὐτὸν ἐκόμισεν ἄχρι πρὸς τὸπορθμεῖον ἐγὼ δὲ ἐγέλωνΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Κἀγὼ δὲ ὁπότε κα-τῄειν οὐδ ἀνέμιξα ἐμαυτὸν τοῖς ἄλλοιςἀλλ ἀφεὶς οἰμώζοντας αὐτοὺς προδραμὼνἐπὶ τὸ πορθμεῖον προκατέλαβον χώραν ὡςἂν ἐπιτηδείως πλεύσαιμι καὶ παρὰ τὸνπλοῦν οἱ μὲν ἐδάκρυόν τε καὶ ἐναυτίωνἐγὼ δὲ μάλα ἐτερπόμην ἐπ αὐτοῖςΔΙΟΓΕΝΗΣ Σὺ μέν ὦ Κράτης καὶἈντίσθενες τοιούτων ἐτύχετε τῶν ξυνοδοι-πόρων ἐμοὶ δὲ Βλεψίας τε ὁ δανειστικὸς ὁἐκ Πειραιῶς καὶ Λάμπις ὁ Ἀκαρνὰν ξενα-

137

58

ἀκροπόλεις ἅνθρωποι ἐνεχείρισαν καὶ ἐπὶΒαβυλῶνα ἐλθόντες ἀπροσδόκητοι παρήλ-θομεν εἰς τὸ εἴσω τῶν τειχῶν καὶ ἔχομεντὴν πόλιν ὁ βασιλεὺς δὲ περὶ Κτησιφῶνταδιατρίβων ἤκουσε τὴν ἔφοδον εἶτα εἰς Σε-λεύκειαν παρελθὼν παρασκευάζεται ἱπ-πέας τε ὅτι πλείστους μεταπεμπόμενος καὶτοξότας καὶ σφενδονήτας ἀπαγγέλλουσι δοὖν οἱ σκοποὶ ἀμφὶ τὰς ἑκατὸν ἤδη μυ-ριάδας τοῦ μαχίμου συνειλέχθαι καὶ τού-των εἴκοσιν ἱπποτοξότας καίτοι οὔπω ὁἈρμένιος πάρεστιν οὔτε οἱ κατὰ τὴν Κα-σπίαν θάλατταν οἰκοῦντες οὔτε οἱ ἀπὸΒάκτρων ἀλλ ἐκ τῶν πλησίον καὶ προα-στείων τῆς ἀρχῆς οὕτω ῥᾳδίως τοσαύταςμυριάδας κατέλεξε καιρὸς οὖν ἤδη σκοπε-ῖν ἡμᾶς ὅ τι χρὴ ποιεῖνΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀλλ ἐγὼ μέν φημιδεῖν ὑμᾶς τὸ πεζὸν ἀπιέναι τὴν ἐπὶ Κτησι-φῶντος ἡμᾶς δὲ τὸ ἱππικὸν αὐτοῦ μένειντὴν Βαβυλῶνα διαφυλάξοντας

43

μπλοκῇ ὁ μὲν γὰρ Ἀρσάκης ἐπήλαυνενὡς διηγεῖτο πολὺ τῶν ἄλλων προεξορμή-σας ὑποστὰς δὲ ὁ Θρᾷξ τῇ πέλτῃ μὲν ὑπο-δὺς ἀποσείεται τοῦ Ἀρσάκου τὸν κοντόνὑποθεὶς δὲ τὴν σάρισαν αὐτόν τε διαπείρεικαὶ τὸν ἵππονΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Πῶς οἷόν τε ὦΚράτης μιᾷ πληγῇ τοῦτο γενέσθαιΚΡΑΤΗΣ Ῥᾷστ ὦ Ἀντισθένες ὁ μὲνγὰρ ἐπήλαυνεν εἰκοσάπηχύν τινα κοντὸνπροβεβλημένος ὁ Θρᾷξ δ ἐπειδὴ τῇ πέλ-τῃ παρεκρούσατο τὴν προσβολὴν καὶ πα-ρῆλθεν αὐτὸν ἡ ἀκωκή ἐς τὸ γόνυ ὀκλάσαςδέχεται τῇ σαρίσῃ τὴν ἐπέλασιν καὶ τι-τρώσκει τὸν ἵππον ὑπὸ τὸ στέρνον ὑπὸ θυ-μοῦ καὶ σφοδρότητος ἑαυτὸν διαπείρανταδιελαύνεται δὲ καὶ ὁ Ἀρσάκης ἐκ τοῦ βου-βῶνος διαμπὰξ ἄχρι ὑπὸ τὴν πυγήν ὁρᾷςοἷόν τι ἐγένετο οὐ τοῦ ἀνδρός ἀλλὰ τοῦἵππου μᾶλλον τὸ ἔργον ἠγανάκτει δ ὅμωςὁμότιμος ὢν τοῖς ἄλλοις καὶ ἠξίου ἱππεὺς

136

ΕΡΜΗΣ Κατάθου σὺ τὸ σχῆμα πρῶτονεἶτα καὶ ταυτὶ πάντα ὦ Ζεῦ ὅσην μὲν τὴνἀλαζονείαν κομίζει ὅσην δὲ ἀμαθίαν καὶἔριν καὶ κενοδοξίαν καὶ ἐρωτήσεις ἀπόρουςκαὶ λόγους ἀκανθώδεις καὶ ἐννοίας πολυ-πλόκους ἀλλὰ καὶ ματαιοπονίαν μάλαπολλὴν καὶ λῆρον οὐκ ὀλίγον καὶ ὕθλουςκαὶ μικρολογίαν νὴ Δία καὶ χρυσίον γετουτὶ καὶ ἡδυπάθειαν δὲ καὶ ἀναισχυντίανκαὶ ὀργὴν καὶ τρυφὴν καὶ μαλακίαν οὐλέληθεν γάρ με εἰ καὶ μάλα περικρύπτειςαὐτά καὶ τὸ ψεῦδος δὲ ἀπόθου καὶ τὸντῦφον καὶ τὸ οἴεσθαι ἀμείνων εἶναι τῶν ἄλ-λων ὡς εἴ γε ταῦτα πάντα ἔχων ἐμβαίηςποία πεντηκόντορος δέξαιτο ἄν σεΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Ἀποτίθεμαι τοίνυναὐτά ἐπείπερ οὕτω κελεύειςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ καὶ τὸν πώγωνα το-ῦτον ἀποθέσθω ὦ Ἑρμῆ βαρύν τε ὄντακαὶ λάσιον ὡς ὁρᾷς πέντε μναῖ τριχῶνεἰσι τοὐλάχιστον

125

ΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἀποδειλιᾷς καὶ σύ ὦἈδείμαντε πλησίον τοῦ κινδύνου γενόμε-νος σοὶ δὲ τί δοκεῖ ὦ ΤιμόλαεΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἁπάσῃ τῇ στρατιᾷ βαδί-ζειν ἐπὶ τοὺς πολεμίους μηδὲ περιμένεινἔστ ἂν ἄμεινον παρασκευάσωνται παντα-χόθεν τῶν συμμάχων προσγενομένων ἀλλἕως ἔτι καθ ὁδόν εἰσιν οἱ πολέμιοι ἐπιχει-ρῶμεν αὐτοῖςΣΑΜΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις σὺ δὲ τί ὦ Λυ-κῖνε δοκιμάζεις ΛΥΚΙΝΟΣ Ἐγώ σοι φράσω ἐπειδὴκεκμήκαμεν συντόνως ὁδεύοντες ὁπότεκατῄειμεν ἕωθεν ἐς τὸν Πειραιᾶ καὶ νῦνἤδη τριάκοντά που σταδίους προκεχωρή-καμεν καὶ ὁ ἥλιος πολύς κατὰ μεσημβρίανγὰρ ἤδη μάλιστα ἐνταῦθά που ἐπὶ τὰςἐλαίας ἐπὶ τῆς ἀνατετραμμένης στήλης κα-θίσαντας ἀναπαύσασθαι εἶτα οὕτως ἀνα-στάντας ἀνύειν τὸ λοιπὸν ἐς τὸ ἄστυΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἔτι γὰρ Ἀθήνησιν ὦ μα-

44

τὸ γελάσαι μάλα ἡδέως ἐφ οἷς ὑμεῖς ᾐτή-σατε τοιούτοις οὖσι καὶ ταῦτα φιλοσοφίανἐπαινοῦντες

57

ΕΡΜΗΣ Εὖ λέγεις ἀπόθου καὶ τοῦτονΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Καὶ τίς ὁ ἀποκείρωνἔσταιΕΡΜΗΣ Μένιππος οὑτοσὶ λαβὼν πέλε-κυν τῶν ναυπηγικῶν ἀποκόψει αὐτὸν ἐπι-κόπῳ τῇ ἀποβάθρᾳ χρησάμενος ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔκ ὦ Ἑρμῆ ἀλλὰ πρίο-νά μοι ἀνάδος γελοιότερον γὰρ τοῦτοΕΡΜΗΣ Ὁ πέλεκυς ἱκανός εὖ γε ἀν-θρωπινώτερος νῦν ἀναπέφηνας ἀποθέμενοςσαυτοῦ τὴν κινάβρανΜΕΝΙΠΠΟΣ Βούλει μικρὸν ἀφέλωμαικαὶ τῶν ὀφρύωνΕΡΜΗΣ Μάλιστα ὑπὲρ τὸ μέτωπονγὰρ καὶ ταύτας ἐπῆρκεν οὐκ οἶδα ἐφ ὅτῳἀνατείνων ἑαυτόν τί τοῦτο καὶ δακρύειςὦ κάθαρμα καὶ πρὸς θάνατον ἀποδειλιᾷςἔμβηθι δ οὖνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἓν ἔτι τὸ βαρύτατον ὑπὸμάλης ἔχειΕΡΜΗΣ Τί ὦ Μένιππε

126

νόδωρός τε ὁ πλούσιος ὁ ἡμέτερος καὶ Ἀρ-σάκης ὁ Μηδίας ὕπαρχος καὶ Ὀροίτης ὁἈρμένιος ὁ μὲν οὖν Ἰσμηνόδωρος ndash ἐπε-φόνευτο γὰρ ὑπὸ τῶν λῃστῶν ὑπὸ τὸν Κι-θαιρῶνα Ἐλευσῖνάδε οἶμαι βαδίζων ndashἔστενε καὶ τὸ τραῦμα ἐν ταῖν χεροῖν εἶχεκαὶ τὰ παιδία ἃ νεογνὰ καταλελοίπει ἀνε-καλεῖτο καὶ ἑαυτῷ ἐπεμέμφετο τῆς τόλ-μης ὃς Κιθαιρῶνα ὑπερβάλλων καὶ τὰπερὶ τὰς Ἐλευθερὰς χωρία πανέρημα ὄνταὑπὸ τῶν πολέμων διοδεύων δύο μόνουςοἰκέτας ἐπηγάγετο καὶ ταῦτα φιάλαςπέντε χρυσᾶς καὶ κυμβία τέτταρα μεθἑαυτοῦ κομίζων ὁ δὲ Ἀρσάκης ndash γηραιὸςἤδη καὶ νὴ Δί οὐκ ἄσεμνος τὴν ὄψιν ndash εἰςτὸ βαρβαρικὸν ἤχθετο καὶ ἠγανάκτει πε-ζὸς βαδίζων καὶ ἠξίου τὸν ἵππον αὐτῷπροσαχθῆναι καὶ γὰρ καὶ ὁ ἵππος αὐτῷσυνετεθνήκει μιᾷ πληγῇ ἀμφότεροι διαπα-ρέντες ὑπὸ Θρᾳκός τινος πελταστοῦ ἐν τῇἐπὶ τῷ Ἀράξῃ πρὸς τὸν Καππαδόκην συ-

135

ξαίμην πλουτήσας ἐπ ὀλίγον ὑπηνέμιόντινα πλοῦτον ἀνιᾶσθαι μετ ὀλίγον ψιλὴντὴν μᾶζαν ἐσθίων οἷα ὑμεῖς πείσεσθε μετὀλίγον ἐπειδὰν ἡ εὐδαιμονία μὲν ὑμῖν καὶὁ πολὺς πλοῦτος οἴχηται ἀποπτάμενοςαὐτοὶ δὲ καταβάντες ἀπὸ τῶν θησαυρῶν τεκαὶ διαδημάτων ὥσπερ ἐξ ἡδίστου ὀνείρα-τος ἀνεγρόμενοι ἀνόμοια τὰ ἐπὶ τῆς οἰκίαςεὑρίσκητε ὥσπερ οἱ τοὺς βασιλεῖς ὑποκρι-νόμενοι τραγῳδοὶ ἐξελθόντες ἀπὸ τοῦ θε-άτρου λιμώττοντες οἱ πολλοί καὶ ταῦταπρὸ ὀλίγου Ἀγαμέμνονες ὄντες ἢ Κρέο-ντες λυπήσεσθε οὖν ὡς τὸ εἰκός καὶ δυ-σάρεστοι ἔσεσθε τὰ ἐπὶ τῆς οἰκίας καὶμάλιστα σύ ὦ Τιμόλαε ὁπόταν δέῃ σε τὸαὐτὸ παθεῖν τῷ Ἰκάρῳ τῆς πτερώσεωςδιαλυθείσης καταπεσόντα ἐκ τοῦ οὐρανοῦχαμαὶ βαδίζειν ἀπολέσαντα τοὺς δακτυλί-ους ἐκείνους ἅπαντας ἀπορρυέντας τῶν δα-κτύλων ἐμοὶ δὲ καὶ τοῦτο ἱκανὸν ἀντὶπάντων θησαυρῶν καὶ Βαβυλῶνος αὐτῆς

56

κάριε εἶναι δοκεῖς ὃς ἀμφὶ Βαβυλῶνα ἐντῷ πεδίῳ πρὸ τῶν τειχῶν ἐν τοσούτοιςστρατιώταις κάθησαι περὶ τοῦ πολέμουδιασκοπούμενοςΛΥΚΙΝΟΣ Εὖ γε ὑπέμνησας ἐγὼ δὲνήφειν ᾤμην καὶ ὕπαρ ἀποφανεῖσθαι τὴνγνώμηνΣΑΜΙΠΠΟΣ Πρόσιμεν δή εἴ σοι δοκεῖκαὶ ὅπως ἄνδρες ἀγαθοὶ ἐν τοῖς κινδύνοιςἔσεσθε μηδὲ προδώσετε τὸ πάτριον φρόνη-μα ἤδη γάρ που καὶ οἱ πολέμιοι ἐπιλαμ-βάνουσιν ὥστε τὸ μὲν σύνθημα ἔστωἘνυάλιος ὑμεῖς δὲ ἐπειδὰν σημάνῃ ὁ σαλ-πιγκτής ἀλαλάξαντες καὶ τὰ δόρατα κρού-σαντες πρὸς τὰς ἀσπίδας ἐπείγεσθε συμ-μῖξαι τοῖς ἐναντίοις καὶ ἐντὸς γενέσθαιτῶν τοξευμάτων ὡς μηδὲ πληγὰς λαμ-βάνωμεν ἀκροβολίζεσθαι αὐτοῖς διδόντεςκαὶ ἐπειδὴ ἐς χεῖρας ἤδη συνεληλύθαμεντὸ μὲν εὐώνυμον καὶ ὁ Τιμόλαος ἐτρέψα-ντο τοὺς καθ αὑτοὺς Μήδους ὄντας τὸ δὲ

45

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΘΕΝΟΥΣΚΑΙ ΚΡΑΤΗΤΟΣ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀντίσθενες καὶ Κράτηςσχολὴν ἄγομεν ὥστε τί οὐκ ἄπιμεν εὐθὺτῆς καθόδου περιπατήσοντες ὀψόμενοιτοὺς κατιόντας οἷοί τινές εἰσι καὶ τί ἕκα-στος αὐτῶν ποιεῖΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Ἀπίωμεν ὦ Διόγενεςκαὶ γὰρ ἂν ἡδὺ τὸ θέαμα γένοιτο τοὺς μὲνδακρύοντας αὐτῶν ὁρᾶν τοὺς δὲ ἱκετεύο-ντας ἀφεθῆναι ἐνίους δὲ μόλις κατιόνταςκαὶ ἐπὶ τράχηλον ὠθοῦντος τοῦ Ἑρμοῦὅμως ἀντιβαίνοντας καὶ ὑπτίους ἀντερείδο-ντας οὐδὲν δέονΚΡΑΤΗΣ Ἔγωγ οὖν καὶ διηγήσομαιὑμῖν ἃ εἶδον ὁπότε κατῄειν κατὰ τὴν ὁδόνΔΙΟΓΕΝΗΣ Διήγησαι ὦ Κράτης ἔοι-κας γάρ τινα ἑωρακέναι παγγέλοιαΚΡΑΤΗΣ Καὶ ἄλλοι μὲν πολλοὶ συγκα-τέβαινον ἡμῖν ἐν αὐτοῖς δὲ ἐπίσημοι Ἰσμη-

134

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Κολακείαν ὦ Ἑρμῆ πολ-λὰ ἐν τῷ βίῳ χρησιμεύσασαν αὐτῷΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Οὐκοῦν καὶ σύ ὦΜένιππε ἀπόθου τὴν ἐλευθερίαν καὶ παρ-ρησίαν καὶ τὸ ἄλυπον καὶ τὸ γενναῖον καὶτὸν γέλωτα μόνος γοῦν τῶν ἄλλων γελᾷςΕΡΜΗΣ Μηδαμῶς ἀλλὰ καὶ ἔχε ταῦτακοῦφα γὰρ καὶ πάνυ εὔφορα ὄντα καὶ πρὸςτὸν κατάπλουν χρήσιμα καὶ ὁ ῥήτωρ δὲσὺ ἀπόθου τῶν ῥημάτων τὴν τοσαύτηνἀπεραντολογίαν καὶ ἀντιθέσεις καὶ παρι-σώσεις καὶ περιόδους καὶ βαρβαρισμοὺςκαὶ τὰ ἄλλα βάρη τῶν λόγωνΡΗΤΩΡ Ἢν ἰδού ἀποτίθεμαιΕΡΜΗΣ Εὖ ἔχει ὥστε λύε τὰ ἀπόγειατὴν ἀποβάθραν ἀνελώμεθα τὸ ἀγκύριονἀνεσπάσθω πέτασον τὸ ἱστίον εὔθυνε ὦπορθμεῦ τὸ πηδάλιον εὖ πάθωμεν τίοἰμώζετε ὦ μάταιοι καὶ μάλιστα ὁ φι-λόσοφος σὺ ὁ ἀρτίως τὸν πώγωνα δεδῃω-μένος

127

κατ ἐμὲ ἰσόπαλον ἔτι Πέρσαι γάρ εἰσι καὶὁ βασιλεὺς ἐν αὐτοῖς ἡ δὲ ἵππος ἅπασατῶν βαρβάρων ἐπὶ τὸ δεξιὸν ἡμῶν ἐλαύ-νουσιν ὥστε ὦ Λυκῖνε αὐτός τε ἀνὴρἀγαθὸς γίγνου καὶ τοῖς μετὰ σαυτοῦ παρα-κελεύου δέχεσθαι τὴν ἐπέλασινΛΥΚΙΝΟΣ Ὢ τῆς τύχης ἐπ ἐμὲ γὰροἱ ἱππεῖς ἅπαντες καὶ μόνος ἐπιτήδειοςαὐτοῖς ἔδοξα ἐπελαύνεσθαι καί μοι δοκῶἢν βιάζωνται αὐτομολήσειν προσδραμὼνἐς τὴν παλαίστραν ἔτι πολεμοῦντας ὑμᾶςκαταλιπώνΣΑΜΙΠΠΟΣ Μηδαμῶς κρατεῖς γὰραὐτῶν καὶ σὺ ἤδη τὸ μέρος ἐγὼ δέ ὡςὁρᾷς καὶ μονομαχήσω πρὸς τὸν βασιλέαπροκαλεῖται γάρ με καὶ ἀναδῦναι πάντωςαἰσχρόνΛΥΚΙΝΟΣ Νὴ Δία καὶ τετρώσῃ αὐτίκαμάλα πρὸς αὐτοῦ βασιλικὸν γὰρ καὶ τὸτρωθῆναι περὶ τῆς ἀρχῆς μαχόμενονΣΑΜΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις ἐπιπόλαιον

46

τόδε τί δή ποτε οὐχ εἷς δακτύλιος ἅπανταταῦτα δύναταί σοι ἀλλὰ τοσούτους περι-ημμένος βαδιῇ τὴν ἀριστερὰν πεφορτι-σμένος κατὰ δάκτυλον ἕνα μᾶλλον δὲὑπερπαίει ὁ ἀριθμός καὶ δεήσει καὶ τὴνδεξιὰν συνεπιλαβεῖν καίτοι ἑνὸς τοῦ ἀνα-γκαιοτάτου προσδεῖ ὃς περιθέμενόν σεπαύσει μωραίνοντα τὴν πολλὴν ταύτηνκόρυζαν ἀποξύσας ἢ τοῦτο μὲν καὶ ὁ ἑλ-λέβορος ἱκανὸς ποιῆσαι ζωρότερος ποθείςΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἀλλὰ πάντως ὦ Λυκῖνεκαὶ αὐτὸς εὔξῃ τι ἤδη ποτέ ὡς ἂν μάθω-μεν οἷα αἰτήσεις ἀνεπίληπτα καὶ ἀνέγκλη-τα ὁ συκοφαντῶν τοὺς ἄλλους ΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλ οὐ δέομαι εὐχῆς ἐγώἥκομεν γὰρ δὴ πρὸς τὸ Δίπυλον καὶ ὁ βέλ-τιστος οὑτοσὶ Σάμιππος ἀμφὶ Βαβυλῶναμονομαχῶν καὶ σύ ὦ Τιμόλαε ἀριστῶνμὲν ἐν Συρίᾳ δειπνῶν δὲ ἐν Ἰταλίᾳ καὶτοῖς ἐμοὶ ἐπιβάλλουσι σταδίοις κατεχρήσα-σθε καλῶς ποιοῦντες ἄλλως τε οὐκ ἂν δε-

55

ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Ὅτι ὦ Ἑρμῆ ἀθάνα-τον ᾤμην τὴν ψυχὴν ὑπάρχεινΜΕΝΙΠΠΟΣ Ψεύδεται ἄλλα γὰρ ἔοικελυπεῖν αὐτόνΕΡΜΗΣ Τὰ ποῖαΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅτι μηκέτι δειπνήσειπολυτελῆ δεῖπνα μηδὲ νύκτωρ ἐξιὼν ἅπα-ντας λανθάνων τῷ ἱματίῳ τὴν κεφαλὴν κα-τειλήσας περίεισιν ἐν κύκλῳ τὰ χαμαιτυ-πεῖα καὶ ἕωθεν ἐξαπατῶν τοὺς νέους ἐπὶτῇ σοφίᾳ ἀργύριον λήψεται ταῦτα λυπεῖαὐτόν ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Σὺ γάρ ὦ Μένιππεοὐκ ἄχθῃ ἀποθανώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Πῶς ὃς ἔσπευσα ἐπὶ τὸνθάνατον καλέσαντος μηδενός ἀλλὰ μετα-ξὺ λόγων οὐ κραυγή τις ἀκούεται ὥσπερτινῶν ἀπὸ γῆς βοώντωνΕΡΜΗΣ Ναί ὦ Μένιππε οὐκ ἀφ ἑνόςγε χώρου ἀλλ οἱ μὲν εἰς τὴν ἐκκλησίανσυνελθόντες ἄσμενοι γελῶσι πάντες ἐπὶ τῷ

128

ΚΡΑΤΗΣ Ἀλλ οἱ ἄλλοι ἠμέλουν τῶντοιούτων κτημάτων καὶ οὐδεὶς ἐθεράπευενἡμᾶς κληρονομήσειν προσδοκῶν εἰς δὲ τὸχρυσίον πάντες ἔβλεπονΔΙΟΓΕΝΗΣ Εἰκότως οὐ γὰρ εἶχονἔνθα δέξαιντο τὰ τοιαῦτα παρ ἡμῶν διερ-ρυηκότες ὑπὸ τρυφῆς καθάπερ τὰ σαπρὰτῶν βαλλαντίων ὥστε εἴ ποτε καὶ ἐμβάλοιτις ἐς αὐτοὺς ἢ σοφίαν ἢ παρρησίαν ἢ ἀλή-θειαν ἐξέπιπτεν εὐθὺς καὶ διέρρει τοῦπυθμένος στέγειν οὐ δυναμένου οἷόν τιπάσχουσιν αἱ τοῦ Δαναοῦ αὗται παρθένοιεἰς τὸν τετρυπημένον πίθον ἐπαντλοῦσαιτὸ δὲ χρυσίον ὀδοῦσι καὶ ὄνυξι καὶ πάσῃμηχανῇ ἐφύλαττονΚΡΑΤΗΣ Οὐκοῦν ἡμεῖς μὲν ἕξομενκἀνταῦθα τὸν πλοῦτον οἱ δὲ ὀβολὸν ἥξουσικομίζοντες καὶ τοῦτον ἄχρι τοῦ πορθμέως

133

σκοπεῖν ἔξω βέλους ὑπεραιωρούμενον καὶεἰ δόξειέ μοι προσθέμενος ἂν τοῖς ἡττη-μένοις κοιμίσας τοὺς κρατοῦντας νικᾶν πα-ρεῖχον τοῖς φεύγουσιν ἀναστρέψασιν ἀπὸτῆς τροπῆς καὶ τὸ ὅλον παιδιὰν ἐποιού-μην ἂν τὸν τῶν ἀνθρώπων βίον καὶ πάνταἐμὰ ἦν καὶ θεὸς ἐδόκουν τοῖς ἄλλοις τοῦτοἡ ἄκρα εὐδαιμονία ἐστὶ μήτε ἀπολέσθαιμήτε ἐπιβουλευθῆναι δυναμένη καὶ μάλι-στα μεθ ὑγιείας ἐν μακρῷ τῷ βίῳ τί ἂναἰτιάσαιο ὦ Λυκῖνε τῆς εὐχῆςΛΥΚΙΝΟΣ Οὐδέν ὦ Τιμόλαε οὐδὲγὰρ ἀσφαλὲς ἐναντιοῦσθαι ἀνδρὶ πτηνῷκαὶ ὑπὲρ μυρίους τὴν ἰσχύν πλὴν ἀλλὰἐκεῖνο ἐρήσομαί σε εἴ τινα ἄλλον εἶδες ἐντοσούτοις ἔθνεσιν ὅσα ὑπερέπτης γέρονταἤδη ἄνδρα οὕτω παρακεκινηκότα τὴνγνώμην ἐπὶ δακτυλίου μικροῦ ὀχούμενονὄρη ὅλα κινεῖν ἄκρῳ τῷ δακτύλῳ δυνάμε-νον ἐπέραστον πᾶσι καὶ ταῦτα φαλακρὸνὄντα καὶ τὴν ῥῖνα σιμόν ἀτὰρ εἰπέ μοι καὶ

54

μέντοι τὸ τραῦμα καὶ οὐκ εἰς τὰ φανερὰτοῦ σώματος ὡς μηδὲ τὴν οὐλὴν ὕστερονἄμορφον γενέσθαι πλὴν ἀλλὰ ὁρᾷς ὅπωςἐπελάσας μιᾷ πληγῇ αὐτόν τε καὶ τὸν ἵπ-πον διέπειρα τὴν λόγχην ἀφείς εἶτα τὴνκεφαλὴν ἀποτεμὼν καὶ ἀφελὼν τὸ διάδημαβασιλεὺς ἤδη γέγονα προσκυνούμενος ὑφἁπάντων οἱ βάρβαροι προσκυνείτωσανὑμῶν κατὰ τὸν Ἑλλήνων νόμον ἄρξω εἷςστρατηγὸς ὀνομαζόμενος ἐπὶ τούτοις ἄραἐννοεῖτε ὅσας μὲν πόλεις ἐπωνύμους ἐπἐμαυτοῦ οἰκιῶ ὅσας δὲ καὶ καθαιρήσωἑλὼν κατὰ κράτος αἳ ἂν ὑβρίσωσί τι ἐςτὴν ἀρχήν ἁπάντων δὲ μάλιστα Κυδίαντὸν πλούσιον μετελεύσομαι ὃς ὅμορος ὤνμοι ἐξέωσε τοῦ ἀγροῦ ἐπιβαίνων κατ ὀλί-γον ἐς τὸ εἴσω τῶν ὅρωνΛΥΚΙΝΟΣ Πέπαυσο ἤδη ὦ Σάμιππεκαιρὸς γὰρ σὲ ἤδη μὲν νενικηκότα τηλι-καύτην μάχην ἐν Βαβυλῶνι εὐωχεῖσθαι τὰἐπινίκια ndash ἑκστάδιος γὰρ οἶμαί σοι ἡ ἀρχή

47

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Εὖ ἐποίησαν ἡμεῖς δὲὁπότε ἐν τῷ βίῳ ἦμεν οὐδὲν τοιοῦτον ἐνε-νοοῦμεν περὶ ἀλλήλων οὔτε πώποτεηὐξάμην Ἀντισθένην ἀποθανεῖν ὡς κληρο-νομήσαιμι τῆς βακτηρίας αὐτοῦ ndash εἶχεν δὲπάνυ καρτερὰν ἐκ κοτίνου ποιησάμενος ndashοὔτε οἶμαι σὺ ὁ Κράτης ἐπεθύμεις κληρο-νομεῖν ἀποθανόντος ἐμοῦ τὰ κτήματα καὶτὸν πίθον καὶ τὴν πήραν χοίνικας δύο θέρ-μων ἔχουσανΚΡΑΤΗΣ Οὐδὲν γάρ μοι τούτων ἔδειἀλλ οὐδὲ σοί ὦ Διόγενες ἃ γὰρ ἐχρῆν σύτε Ἀντισθένους ἐκληρονόμησας καὶ ἐγὼσοῦ πολλῷ μείζω καὶ σεμνότερα τῆς Περ-σῶν ἀρχῆς ΔΙΟΓΕΝΗΣ Τίνα ταῦτα φῄςΚΡΑΤΗΣ Σοφίαν αὐτάρκειαν ἀλή-θειαν παρρησίαν ἐλευθερίανΔΙΟΓΕΝΗΣ Νὴ Δία μέμνημαι τοῦτονδιαδεξάμενος τὸν πλοῦτον παρὰ Ἀντι-σθένους καὶ σοὶ ἔτι πλείω καταλιπών

132

Λαμπίχου θανάτῳ καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ συ-νέχεται πρὸς τῶν γυναικῶν καὶ τὰ παιδίανεογνὰ ὄντα ὁμοίως κἀκεῖνα ὑπὸ τῶν παί-δων βάλλεται ἀφθόνοις τοῖς λίθοις ἄλλοιδὲ Διόφαντον τὸν ῥήτορα ἐπαινοῦσιν ἐν Σι-κυῶνι ἐπιταφίους λόγους διεξιόντα ἐπὶΚράτωνι τούτῳ καὶ νὴ Δία γε ἡ Δαμασίουμήτηρ κωκύουσα ἐξάρχει τοῦ θρήνου σὺνγυναιξὶν ἐπὶ τῷ Δαμασίᾳ σὲ δὲ οὐδείς ὦΜένιππε δακρύει καθ ἡσυχίαν δὲ κεῖσαιμόνοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐδαμῶς ἀλλ ἀκούσῃτῶν κυνῶν μετ ὀλίγον ὠρυομένων οἴκτι-στον ἐπ ἐμοὶ καὶ τῶν κοράκων τυπτο-μένων τοῖς πτεροῖς ὁπόταν συνελθόντεςθάπτωσί μεΕΡΜΗΣ Γεννάδας εἶ ὦ Μένιππε ἀλλἐπεὶ καταπεπλεύκαμεν ἡμεῖς ὑμεῖς μὲνἄπιτε πρὸς τὸ δικαστήριον εὐθεῖαν ἐκείνηνπροϊόντες ἐγὼ δὲ καὶ ὁ πορθμεὺς ἄλλουςμετελευσόμεθα

129

ndash Τιμόλαον δὲ ἐν τῷ μέρει εὔχεσθαι ὅπερἂν ἐθέλῃΣΑΜΙΠΠΟΣ Τί δ οὖν ὦ Λυκῖνε οἷάσοι ᾐτῆσθαι δοκῶΛΥΚΙΝΟΣ Παρὰ πολύ ὦ θαυμασιώτα-τε βασιλέων ἐπιπονώτερα καὶ βιαιότερατῶν Ἀδειμάντου παρ ὅσον ἐκεῖνος μὲνἐτρύφα διτάλαντα χρύσεα ἐκπώματα προ-πίνων τοῖς συμπόταις σὺ δὲ καὶ ἐτι-τρώσκου μονομαχῶν καὶ ἐδεδίεις καὶἐφρόντιζες νύκτωρ καὶ μεθ ἡμέραν οὐμόνον γάρ σοι τὰ παρὰ τῶν πολεμίων φο-βερὰ ἦν ἀλλὰ καὶ ἐπιβουλαὶ μυρίαι καὶφθόνος παρὰ τῶν συνόντων καὶ μῖσος καὶκολακεία φίλος δὲ οὐδεὶς ἀληθής ἀλλὰπρὸς τὸ δέος ἅπαντες ἢ πρὸς τὴν ἐλπίδαεὖνοι δοκοῦντες εἶναι ἀπόλαυσις μέν γεοὐδὲ ὄναρ τῶν ἡδέων ἀλλὰ δόξα μόνη καὶπορφυρὶς χρυσῷ ποικίλη καὶ ταινία λευκὴπερὶ τῷ μετώπῳ καὶ δορυφόροι προϊόντεςτὰ δ ἄλλα κάματος ἀφόρητος καὶ ἀηδία

48

ἑώρων ἄν καὶ τὰς πηγὰς δὲ τὰς Νείλουμόνος ἂν ἠπιστάμην καὶ ὅσον τῆς γῆς ἀοί-κητον καὶ εἴ τινες ἀντίποδες ἡμῖν οἰκοῦσιτὸ νότιον τῆς γῆς ἡμίτομον ἔχοντες ἔτι δὲκαὶ ἀστέρων φύσιν καὶ σελήνης καὶ αὐτοῦἡλίου ῥᾳδίως ἔγνων ἂν ἀπαθὴς ὢν τῷ πυρίκαὶ τὸ πάντων ἥδιστον αὐθημερὸν ἀγγε-ῖλαι ἐς Βαβυλῶνα τίς ἐνίκησεν Ὀλύμπιακαὶ ἀριστήσαντα εἰ τύχοι ἐν Συρίᾳ δει-πνῆσαι ἐν Ἰταλίᾳ εἰ δέ τις ἐχθρὸς εἴηἀμύνασθαι καὶ τοῦτον ἐκ τοῦ ἀφανοῦςπέτρον ἐμβαλόντα τῇ κεφαλῇ ὡς ἐπιτε-τρῖφθαι τὸ κρανίον τούς τε αὖ φίλους εὖποιεῖν ἐπιχέαντα κοιμωμένοις αὐτοῖς τὸχρυσίον καὶ μὴν εἴ τις ὑπερόπτης εἴη ἢ τύ-ραννος πλούσιος ὑβριστής ἀράμενος αὐτὸνὅσον ἐπὶ σταδίους εἴκοσιν ἀφῆκα φέρεσθαικατὰ τῶν κρημνῶν τοῖς παιδικοῖς δὲ ὁμι-λεῖν ἀκωλύτως ἂν ἐξῆν εἰσιόντα ἀθέατονκοιμίσαντα ἅπαντας ἄνευ ἐκείνων μόνωνοἷον δὲ κἀκεῖνο ἦν τοὺς πολεμοῦντας ἐπι-

53

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὐπλοεῖτε ὦ Ἑρμῆπροΐωμεν δὲ καὶ ἡμεῖς τί οὖν ἔτι καὶ μέλ-λετε δικασθῆναι δεήσει καὶ τὰς καταδί-κας φασὶν εἶναι βαρείας τροχοὺς καὶ λί-θους καὶ γῦπας δειχθήσεται δὲ ὁ ἑκάστουβίος

ΚΡΑΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ

ΚΡΑΤΗΣ Μοίριχον τὸν πλούσιον ἐγί-νωσκες ὦ Διόγενες τὸν πάνυ πλούσιοντὸν ἐκ Κορίνθου τὸν τὰς πολλὰς ὁλκάδαςἔχοντα οὗ ἀνεψιὸς Ἀριστέας πλούσιος καὶαὐτὸς ὤν τὸ Ὁμηρικὸν ἐκεῖνο εἰώθει ἐπι-λέγειν rsquoἤ μ ἀνάειρ ἢ ἐγὼ σέrsquoΔΙΟΓΕΝΗΣ Τίνος ἕνεκα ὦ ΚράτηςΚΡΑΤΗΣ Ἐθεράπευον ἀλλήλους τοῦκλήρου ἕνεκα ἑκάτερος ἡλικιῶται ὄντεςκαὶ τὰς διαθήκας εἰς τὸ φανερὸν ἐτίθεντοἈριστέαν μὲν ὁ Μοίριχος εἰ προαποθάνοι

130

δεσπότην ἀφιεὶς τῶν ἑαυτοῦ πάντων Μοί-ριχον δὲ ὁ Ἀριστέας εἰ προαπέλθοι αὐτοῦταῦτα μὲν ἐγέγραπτο οἱ δὲ ἐθεράπευονὑπερβαλλόμενοι ἀλλήλους τῇ κολακείᾳκαὶ οἱ μάντεις εἴτε ἀπὸ τῶν ἄστρων τεκ-μαιρόμενοι τὸ μέλλον εἴτε ἀπὸ τῶν ὀνει-ράτων ὥς γε Χαλδαίων παῖδες ἀλλὰ καὶ ὁΠύθιος αὐτὸς ἄρτι μὲν Ἀριστέᾳ παρεῖχε τὸκράτος ἄρτι δὲ Μοιρίχῳ καὶ τὰ τάλανταποτὲ μὲν ἐπὶ τοῦτον νῦν δ ἐπ ἐκεῖνον ἔρ-ρεπεΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί οὖν πέρας ἐγένετο ὦΚράτης ἀκοῦσαι γὰρ ἄξιονΚΡΑΤΗΣ Ἄμφω τεθνᾶσιν ἐπὶ μιᾶςἡμέρας οἱ δὲ κλῆροι εἰς Εὐνόμιον καὶΘρασυκλέα περιῆλθον ἄμφω συγγενεῖςὄντας οὐδὲ πώποτε προμαντευομένουςοὕτω γενέσθαι ταῦτα διαπλέοντες γὰρ ἀπὸΣικυῶνος εἰς Κίρραν κατὰ μέσον τὸν πόρονπλαγίῳ περιπεσόντες τῷ Ἰάπυγι ἀνε-τράπησαν

131

τὰς καὶ τὰ μειράκια ἐπιμεμηνέναι μοι καὶεὐδαίμονα εἶναι δοκεῖν εἴ τινα καὶ μόνονπροσβλέψαιμι αὐτῶν εἰ δ ὑπερορῴηνκἀκεῖνα ὑπὸ λύπης ἀπολλύσθω καὶ ὅλωςὑπὲρ τὸν Ὑάκινθον ἢ Ὕλαν ἢ Φάωνα τὸνΧῖον εἶναί με καὶ ταῦτα πάντα ἔχειν μὴὀλιγοχρόνιον ὄντα μηδὲ κατὰ μέτρονζῶντα τῆς ἀνθρωπίνης βιοτῆς ἀλλ ἔτη χί-λια νέον ἐκ νέου γιγνόμενον διαβιῶναιἀμφὶ τὰ ἑπτακαίδεκα ἔτη ἀεὶ ἀποδυόμενοντὸ γῆρας ὥσπερ οἱ ὄφεις οὐδὲν γὰρ δεήσειμε ταῦτα ἔχοντα πάντα γὰρ ἐμὰ ἦν ἂν τὰτῶν ἄλλων ἐς ὅσον ἀνοίγειν τε τὰς θύραςἐδυνάμην καὶ κοιμίζειν τοὺς φύλακας καὶἀθέατος εἶναι εἰσιών εἰ δέ τι ἐν Ἰνδοῖς ἢὙπερβορέοις θέαμα παράδοξον ἢ κτῆματίμιον ἢ ὅσα ἐμφαγεῖν ἢ πιεῖν ἡδέα οὐ με-ταστειλάμενος ἀλλ αὐτὸς ἐπιπετόμενοςἀπέλαυον ἁπάντων ἐς κόρον καὶ ἐπεὶ γρὺψὑπόπτερον θηρίον ἢ φοῖνιξ ὄρνεον ἐν Ἰνδοῖςἀθέατον τοῖς ἄλλοις ἐγὼ δὲ καὶ τοῦτο

52

πολλή καὶ ἢ χρηματίζειν δεῖ τοῖς παρὰτῶν πολεμίων ἥκουσιν ἢ δικάζειν ἢ κατα-πέμπειν τοῖς ὑπηκόοις ἐπιτάγματα καὶἤτοι ἀφέστηκέ τι ἔθνος ἢ ἐπελαύνουσί τι-νες τῶν ἔξω τῆς ἀρχῆς δεδιέναι οὖν δεῖπάντα καὶ ὑφορᾶσθαι καὶ ὅλως ὑπὸπάντων μᾶλλον ἢ ὑπὸ σεαυτοῦ εὐδαιμονί-ζεσθαι καὶ γὰρ οὖν καὶ τόδε πῶς οὐ ταπει-νόν ὅτι καὶ νοσεῖς τὰ ὅμοια τοῖς ἰδιώταιςκαὶ ὁ πυρετὸς οὐ διαγιγνώσκει σε βασιλέαὄντα οὐδ ὁ θάνατος δέδιε τοὺς δορυ-φόρους ἀλλ ἐπιστάς ὁπόταν αὐτῷ δοκῇἄγει οἰμώζοντα οὐκ αἰδούμενος τὸ διάδη-μα σὺ δὲ ὁ οὕτως ὑψηλὸς καταπεσὼνἀνάσπαστος ἐκ τοῦ βασιλείου θρόνου τὴναὐτὴν ὁδὸν ἄπει τοῖς πολλοῖς ἰσότιμοςἐλαυνόμενος ἐν τῇ ἀγέλῃ τῶν νεκρῶνχῶμα ὑψηλὸν ὑπὲρ γῆς καὶ στήλην μακρὰνἢ πυραμίδα εὔγραμμον τὰς γωνίας ἀπολι-πών ἐκπρόθεσμα καὶ ἀνεπαίσθητα φιλοτι-μήματα εἰκόνες δὲ ἐκεῖναι καὶ νεῴ οὓς

49

τῇ ἀποβάσει ἀπέθανον ὑπὸ τοῦ Ἕκτοροςὁ οὖν ἔρως τῆς γυναικὸς οὐ μετρίως ἀπο-κναίει με ὦ δέσποτα καὶ βούλομαι κἂνπρὸς ὀλίγον ὀφθεὶς αὐτῇ καταβῆναι πάλινΠΛΟΥΤΩΝ Οὐκ ἔπιες ὦ Πρωτεσί-λαε τὸ Λήθης ὕδωρΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Καὶ μάλα ὦ δέσπο-τα τὸ δὲ πρᾶγμα ὑπέρογκον ἦνΠΛΟΥΤΩΝ Οὐκοῦν περίμεινον ἀφίξε-ται γὰρ κἀκείνη ποτὲ καὶ οὐδὲ σὲ ἀνελθεῖνδεήσειΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀλλ οὐ φέρω τὴνδιατριβήν ὦ Πλούτων ἠράσθης δὲ καὶαὐτὸς ἤδη καὶ οἶσθα οἷον τὸ ἐρᾶν ἐστινΠΛΟΥΤΩΝ Εἶτα τί σε ὀνήσει μίανἡμέραν ἀναβιῶναι μετ ὀλίγον τὰ αὐτὰ ὀδυ-ρόμενονΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Οἶμαι πείσειν κἀκεί-νην ἀκολουθεῖν παρ ὑμᾶς ὥστε ἀνθ ἑνὸςδύο νεκροὺς λήψῃ μετ ὀλίγονΠΛΟΥΤΩΝ Οὐ θέμις γενέσθαι ταῦτα

160

ΑΙΑΝΤΟΣ ΚΑΙ ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΟΣ

ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Εἰ σὺ μανείς ὦ Αἶανσεαυτὸν ἐφόνευσας ἐμέλλησας δὲ καὶ ἡμᾶςἅπαντας τί αἰτιᾷ τὸν Ὀδυσσέα καὶ πρῴηνοὔτε προσέβλεψας αὐτόν ὁπότε ἧκεν μα-ντευσόμενος οὔτε προσειπεῖν ἠξίωσας ἄν-δρα συστρατιώτην καὶ ἑταῖρον ἀλλ ὑπερο-πτικῶς μεγάλα βαίνων παρῆλθεςΑΙΑΣ Εἰκότως ὦ Ἀγάμεμνον αὐτὸςγοῦν μοι τῆς μανίας αἴτιος κατέστη μόνοςἀντεξετασθεὶς ἐπὶ τοῖς ὅπλοιςΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Ἠξίους δὲ ἀναντα-γώνιστος εἶναι καὶ ἀκονιτὶ κρατεῖνἁπάντωνΑΙΑΣ Ναί τά γε τοιαῦτα οἰκεία γάρμοι ἦν ἡ πανοπλία τοῦ ἀνεψιοῦ γε οὖσακαὶ ὑμεῖς οἱ ἄλλοι πολὺ ἀμείνους ὄντεςἀπείπασθε τὸν ἀγῶνα καὶ παρεχωρήσατέμοι τῶν ἄθλων ὁ δὲ Λαέρτου ὃν ἐγὼ πολ-λάκις ἔσωσα κινδυνεύοντα κατακεκόφθαι

141

ἀνιστᾶσιν αἱ πόλεις θεραπεύουσαι καὶ τὸμέγα ὄνομα πάντα κατ ὀλίγον ὑπορρεῖ καὶἄπεισιν ἀμελούμενα ἢν δὲ καὶ ὅτι μάλισταἐπὶ πλεῖστον παραμείνῃ τίς ἔτι ἀπόλαυσιςἀναισθήτῳ αὐτῷ γενομένῳ ὁρᾷς οἷα μὲνἔτι ζῶν ἕξεις πράγματα δεδιὼς καὶ φροντί-ζων καὶ κάμνων οἷα δὲ καὶ μετὰ τὴν ἀπαλ-λαγὴν ἔσται Ἀλλ ἤδη σὸν αἰτεῖν ὦ Τιμόλαε καὶ ὅπωςὑπερβαλῇ τούτους ὥσπερ εἰκὸς ἄνδρα συ-νετὸν καὶ πράγμασιν χρῆσθαι εἰδόταΤΙΜΟΛΑΟΣ Σκόπει γοῦν ὦ Λυκῖνε εἴτι ἐπιλήψιμον εὔξομαι καὶ ὅ τι ἂν εὐθῦναίτις δυνηθείη χρυσὸν μὲν οὖν καὶ θησαυρο-ὺς καὶ μεδίμνους νομίσματος ἢ βασιλείαςκαὶ πολέμους καὶ δείματα ὑπὲρ τῆς ἀρχῆςεἰκότως διέβαλες οὐκ αἰτήσομαι ἀβέβαιαγὰρ ταῦτά γε καὶ πολλὰς τὰς ἐπιβουλὰςἔχοντα καὶ πλέον τοῦ ἡδέος τὸ ἀνιαρὸν ἐναὐτοῖς ἦν ἐγὼ δὲ βούλομαι τὸν Ἑρμῆνἐντυχόντα μοι δοῦναι δακτυλίους τινὰς

50

τοιούτους τὴν δύναμιν ἕνα μὲν ὥστε ἀεὶἐρρῶσθαι καὶ ὑγιαίνειν τὸ σῶμα καὶ ἄτρω-τον εἶναι καὶ ἀπαθῆ ἕτερον δὲ ὡς μὴὁρᾶσθαι τὸν περιθέμενον οἷος ἦν ὁ τοῦ Γύ-γου τὸν δέ τινα ὡς ἰσχύειν ὑπὲρ ἄνδραςμυρίους καὶ ὅ τι ἂν ἄχθος ἅμα μυρίοι κι-νῆσαι μόλις δύναιντο τοῦτο ἐμὲ ῥᾳδίωςμόνον ἀνατίθεσθαι ἔτι δὲ καὶ πέτεσθαιπολὺ ἀπὸ τῆς γῆς ἀρθέντα καὶ πρὸς τοῦτοεἶναί μοι δακτύλιόν τινα καὶ μὴν καὶ ἐςὕπνον κατασπᾶν ὁπόσους ἂν ἐθέλω καὶἅπασαν θύραν προσιόντι μοι ἀνοίγεσθαιχαλωμένου τοῦ κλείθρου καὶ τοῦ μοχλοῦἀφαιρουμένου ταῦτα ἀμφότερα εἷς δακτύ-λιος δυνάσθω τὸ δὲ μέγιστον ἄλλος τιςἔστω ἐπὶ πᾶσιν ὁ ἥδιστος ὡς ἐράσμιονεἶναί με περιθέμενον παισὶ τοῖς ὡραίοιςκαὶ γυναιξὶ καὶ δήμοις ὅλοις καὶ μηδέναεἶναι ἀνέραστον καὶ ὅτῳ μὴ ποθεινότατοςἐγὼ καὶ ἀνὰ στόμα ὥστε πολλὰς γυναῖκαςοὐ φερούσας τὸν ἔρωτα καὶ ἀναρτᾶν ἑαυ-

51

ὑπὸ τῶν Φρυγῶν ἀμείνων ἠξίου εἶναι καὶἐπιτηδειότερος ἔχειν τὰ ὅπλα ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Αἰτιῶ τοιγαροῦν ὦγενναῖε τὴν Θέτιν ἣ δέον σοὶ τὴν κληρο-νομίαν τῶν ὅπλων παραδοῦναι συγγενεῖ γεὄντι φέρουσα ἐς τὸ κοινὸν κατέθετο αὐτάΑΙΑΣ Οὔκ ἀλλὰ τὸν Ὀδυσσέα ὃςἀντεποιήθη μόνοςΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Συγγνώμη ὦ Αἶαν εἰἄνθρωπος ὢν ὠρέχθη δόξης ἡδίστου πράγ-ματος ὑπὲρ οὗ καὶ ἡμῶν ἕκαστος κινδυ-νεύειν ὑπέμενεν ἐπεὶ καὶ ἐκράτησέ σου καὶταῦτα ἐπὶ Τρωσὶ δικασταῖςΑΙΑΣ Οἶδα ἐγώ ἥτις μου κατεδίκασενἀλλ οὐ θέμις λέγειν τι περὶ τῶν θεῶν τὸνδ οὖν Ὀδυσσέα μὴ οὐχὶ μισεῖν οὐκ ἂν δυ-ναίμην ὦ Ἀγάμεμνον οὐδ εἰ αὐτή μοι ἡἈθηνᾶ τοῦτο ἐπιτάττοι

142

ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ ΚΑΙΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ

ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ὦ δέσποτα καὶ βασι-λεῦ καὶ ἡμέτερε Ζεῦ καὶ σὺ Δήμητρος θύ-γατερ μὴ ὑπερίδητε δέησιν ἐρωτικήνΠΛΟΥΤΩΝ Σὺ δὲ τίνων δέῃ παρἡμῶν ἢ τίς ὢν τυγχάνειςΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εἰμὶ μὲν Πρωτεσίλα-ος ὁ Ἰφίκλου Φυλάκιος συστρατιώτης τῶνἈχαιῶν καὶ πρῶτος ἀποθανὼν τῶν ἐπἸλίῳ δέομαι δὲ ἀφεθεὶς πρὸς ὀλίγον ἀνα-βιῶναι πάλινΠΛΟΥΤΩΝ Τοῦτον μὲν τὸν ἔρωτα ὦΠρωτεσίλαε πάντες νεκροὶ ἐρῶσιν πλὴνοὐδεὶς ἂν αὐτῶν τύχοιΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀλλ οὐ τοῦ ζῆνἈϊδωνεῦ ἐρῶ ἔγωγε τῆς γυναικὸς δέ ἣννεόγαμον ἔτι ἐν τῷ θαλάμῳ καταλιπὼνᾠχόμην ἀποπλέων εἶτα ὁ κακοδαίμων ἐν

159

πιεῖν οὐ γὰρ σῶμα ἔχεις ἀλλ ἐκεῖνο μὲνἐν Λυδίᾳ που τέθαπται ὅπερ καὶ πεινῆνκαὶ διψῆν ἐδύνατο σὺ δὲ ἡ ψυχὴ πῶς ἂνἔτι ἢ διψῴης ἢ πίοιςΤΑΝΤΑΛΟΣ Τοῦτ αὐτὸ ἡ κόλασίςἐστι τὸ διψῆν τὴν ψυχὴν ὡς σῶμα οὖσανΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ τοῦτο μὲν οὕτωςπιστεύσομεν ἐπεὶ φῂς κολάζεσθαι τῷ δί-ψει τί δ οὖν σοι τὸ δεινὸν ἔσται ἢ δέδιαςμὴ ἐνδείᾳ τοῦ ποτοῦ ἀποθάνῃς οὐχ ὁρῶγὰρ ἄλλον ᾅδην μετὰ τοῦτον ἢ θάνατονἐντεῦθεν εἰς ἕτερον τόπονΤΑΝΤΑΛΟΣ Ὀρθῶς μὲν λέγεις καὶτοῦτο δ οὖν μέρος τῆς καταδίκης τὸ ἐπι-θυμεῖν πιεῖν μηδὲν δεόμενονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ληρεῖς ὦ Τάνταλε καὶὡς ἀληθῶς ποτοῦ δεῖσθαι δοκεῖς ἀκράτουγε ἐλλεβόρου νὴ Δία ὅστις τοὐναντίον τοῖςὑπὸ τῶν λυττώντων κυνῶν δεδηγμένοιςπέπονθας οὐ τὸ ὕδωρ ἀλλὰ τὴν δίψαν πεφο-βημένος

80

τούτωνΔΙΟΓΕΝΗΣ Βούλει καὶ πρὸς αὐτοὺςἐκείνους ἐντείλωμαί τι τοὺς φιλοσόφουςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Λέγε οὐ βαρὺ γὰροὐδὲ τοῦτοΔΙΟΓΕΝΗΣ Τὸ μὲν ὅλον παύσασθαιαὐτοῖς παρεγγύα ληροῦσι καὶ περὶ τῶνὅλων ἐρίζουσιν καὶ κέρατα φύουσιν ἀλλή-λοις καὶ κροκοδείλους ποιοῦσι καὶ τὰ τοια-ῦτα ἄπορα ἐρωτᾶν διδάσκουσι τὸν νοῦνΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ἀλλὰ ἐμὲ ἀμαθῆ καὶἀπαίδευτον εἶναι φάσκουσι κατηγοροῦντατῆς σοφίας αὐτῶν ΔΙΟΓΕΝΗΣ Σὺ δὲ οἰμώζειν αὐτοὺςπαρ ἐμοῦ λέγεΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Καὶ ταῦτα ὦ Διόγε-νες ἀπαγγελῶΔΙΟΓΕΝΗΣ Τοῖς πλουσίοις δ ὦ φίλ-τατον Πολυδεύκιον ἀπάγγελλε ταῦτα παρἡμῶν τί ὦ μάταιοι τὸν χρυσὸν φυλάττε-τε τί δὲ τιμωρεῖσθε ἑαυτοὺς λογιζόμενοι

61

ἦνΑΙΑΚΟΣ Ἐγώ σοι καὶ περὶ τοῦ Ἔρω-τος ἀποκρινοῦμαι τὰ δίκαια φήσει γὰραὐτὸς μὲν τοῦ ἐρᾶν τῷ Πάριδι ἴσως γεγε-νῆσθαι αἴτιος τοῦ θανάτου δέ σοι οὐδέναἄλλον ὦ Πρωτεσίλαε ἢ σεαυτόν ὃς ἐκλα-θόμενος τῆς νεογάμου γυναικός ἐπεὶ προ-σεφέρεσθε τῇ Τρῳάδι οὕτως φιλοκινδύνωςκαὶ ἀπονενοημένως προεπήδησας τῶν ἄλ-λων δόξης ἐρασθείς δι ἣν πρῶτος ἐν τῇἀποβάσει ἀπέθανεςΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Οὐκοῦν καὶ ὑπὲρἐμαυτοῦ σοι ὦ Αἰακέ ἀποκρινοῦμαι δι-καιότερα οὐ γὰρ ἐγὼ τούτων αἴτιος ἀλλὰἡ Μοῖρα καὶ τὸ ἐξ ἀρχῆς οὕτως ἐπικε-κλῶσθαιΑΙΑΚΟΣ Ὀρθῶς τί οὖν τούτους αἰτιᾷ

158

ΜΙΝΩΟΣ ΚΑΙ ΣΩΣΤΡΑΤΟΥ

ΜΙΝΩΣ Ὁ μὲν λῃστὴς οὑτοσὶ Σώστρα-τος εἰς τὸν Πυριφλεγέθοντα ἐμβεβλήσθωὁ δὲ ἱερόσυλος ὑπὸ τῆς Χιμαίρας διασπα-σθήτω ὁ δὲ τύραννος ὦ Ἑρμῆ παρὰ τὸνΤιτυὸν ἀποταθεὶς ὑπὸ τῶν γυπῶν καὶαὐτὸς κειρέσθω τὸ ἧπαρ ὑμεῖς δὲ οἱ ἀγα-θοὶ ἄπιτε κατὰ τάχος εἰς τὸ Ἠλύσιον πεδί-ον καὶ τὰς μακάρων νήσους κατοικεῖτεἀνθ ὧν δίκαια ἐποιεῖτε παρὰ τὸν βίονΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ἄκουσον ὦ Μίνως εἴσοι δίκαια δόξω λέγεινΜΙΝΩΣ Νῦν ἀκούσω αὖθις οὐ γὰρ ἐξε-λήλεγξαι ὦ Σώστρατε πονηρὸς ὢν καὶ το-σούτους ἀπεκτονώςΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ἐλήλεγμαι μέν ἀλλὅρα εἰ δικαίως κολασθήσομαιΜΙΝΩΣ Καὶ πάνυ εἴ γε ἀποτίνειν τὴνἀξίαν δίκαιονΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ὅμως ἀπόκριναί μοι ὦ

143

τοὺς τόκους καὶ τάλαντα ἐπὶ ταλάντοις συ-ντιθέντες οὓς χρὴ ἕνα ὀβολὸν ἔχονταςἥκειν μετ ὀλίγονΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Εἰρήσεται καὶ ταῦταπρὸς ἐκείνουςΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλὰ καὶ τοῖς καλοῖς τεκαὶ ἰσχυροῖς λέγε Μεγίλλῳ τε τῷ Κοριν-θίῳ καὶ Δαμοξένῳ τῷ παλαιστῇ ὅτι παρἡμῖν οὔτε ἡ ξανθὴ κόμη οὔτε τὰ χαροπὰ ἢμέλανα ὄμματα ἢ ἐρύθημα ἐπὶ τοῦ προ-σώπου ἔτι ἔστιν ἢ νεῦρα εὔτονα ἢ ὦμοικαρτεροί ἀλλὰ πάντα μία ἡμῖν κόνιςφασί κρανία γυμνὰ τοῦ κάλλουςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Οὐ χαλεπὸν οὐδὲ τα-ῦτα εἰπεῖν πρὸς τοὺς καλοὺς καὶ ἰσχυρούςΔΙΟΓΕΝΗΣ Καὶ τοῖς πένησιν ὦΛάκων ndash πολλοὶ δ εἰσὶ καὶ ἀχθόμενοι τῷπράγματι καὶ οἰκτείροντες τὴν ἀπορίαν ndashλέγε μήτε δακρύειν μήτε οἰμώζειν διηγη-σάμενος τὴν ἐνταῦθα ἰσοτιμίαν καὶ ὅτιὄψονται τοὺς ἐκεῖ πλουσίους οὐδὲν ἀμεί-

62

νά ὦ Αἰακέ

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΤΑΝΤΑΛΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Τί κλάεις ὦ Τάνταλε ἢτί σεαυτὸν ὀδύρῃ ἐπὶ τῇ λίμνῃ ἑστώςΤΑΝΤΑΛΟΣ Ὅτι ὦ Μένιππεἀπόλωλα ὑπὸ τοῦ δίψουςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὕτως ἀργὸς εἶ ὡς μὴἐπικύψας πιεῖν ἢ καὶ νὴ Δί ἀρυσάμενοςκοίλῃ τῇ χειρίΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲν ὄφελος εἰ ἐπικύ-ψαιμι φεύγει γὰρ τὸ ὕδωρ ἐπειδὰν προ-σιόντα αἴσθηταί με ἢν δέ ποτε καὶ ἀρύσω-μαι καὶ προσενέγκω τῷ στόματι οὐ φθάνωβρέξας ἄκρον τὸ χεῖλος καὶ διὰ τῶν δα-κτύλων διαρρυὲν οὐκ οἶδ ὅπως αὖθις ἀπο-λείπει ξηρὰν τὴν χεῖρά μοιΜΕΝΙΠΠΟΣ Τεράστιόν τι πάσχεις ὦΤάνταλε ἀτὰρ εἰπέ μοι τί δαὶ καὶ δέῃ τοῦ

79

Μίνως βραχὺ γάρ τι ἐρήσομαί σεΜΙΝΩΣ Λέγε μὴ μακρὰ μόνον ὡς καὶτοὺς ἄλλους διακρίνωμεν ἤδηΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ὁπόσα ἔπραττον ἐν τῷβίῳ πότερα ἑκὼν ἔπραττον ἢ ἐπεκέκλω-στό μοι ὑπὸ τῆς ΜοίραςΜΙΝΩΣ Ὑπὸ τῆς Μοίρας δηλαδή ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Οὐκοῦν καὶ οἱ χρηστοὶἅπαντες καὶ οἱ πονηροὶ δοκοῦντες ἡμεῖςἐκείνῃ ὑπηρετοῦντες ταῦτα ἐδρῶμενΜΙΝΩΣ Ναί τῇ Κλωθοῖ ἣ ἑκάστῳἐπέταξε γεννηθέντι τὰ πρακτέαΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Εἰ τοίνυν ἀναγκασθείςτις ὑπ ἄλλου φονεύσειέν τινα οὐ δυνάμενοςἀντιλέγειν ἐκείνῳ βιαζομένῳ οἷον δήμιοςἢ δορυφόρος ὁ μὲν δικαστῇ πεισθείς ὁ δὲτυράννῳ τίνα αἰτιάσῃ τοῦ φόνουΜΙΝΩΣ Δῆλον ὡς τὸν δικαστὴν ἢ τὸντύραννον ἐπεὶ οὐδὲ τὸ ξίφος αὐτό ὑπηρε-τεῖ γὰρ ὄργανον ὂν τοῦτο πρὸς τὸν θυμὸντῷ πρώτῳ παρασχόντι τὴν αἰτίαν

144

Τροίαν ἤγαγενΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εὖ λέγεις ἐκεῖνόνμοι αἰτιατέονΜΕΝΕΛΑΟΣ Οὐκ ἐμέ ὦ βέλτιστεἀλλὰ δικαιότερον τὸν Πάριν ὃς ἐμοῦ τοῦξένου τὴν γυναῖκα παρὰ πάντα τὰ δίκαιαᾤχετο ἁρπάσας οὗτος γὰρ οὐχ ὑπὸ σοῦμόνου ἀλλ ὑπὸ πάντων Ἑλλήνων τε καὶβαρβάρων ἄξιος ἄγχεσθαι τοσούτοις θα-νάτου αἴτιος γεγενημένος ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἄμεινον οὕτω σὲτοιγαροῦν ὦ Δύσπαρι οὐκ ἀφήσω ποτὲἀπὸ τῶν χειρῶνΠΑΡΙΣ Ἄδικα ποιῶν ὦ Πρωτεσίλαεκαὶ ταῦτα ὁμότεχνον ὄντα σοι ἐρωτικὸςγὰρ καὶ αὐτός εἰμι καὶ τῷ αὐτῷ θεῷ κα-τέσχημαι οἶσθα δὲ ὡς ἀκούσιόν τί ἐστινκαί τις ἡμᾶς δαίμων ἄγει ἔνθα ἂν ἐθέλῃκαὶ ἀδύνατόν ἐστιν ἀντιτάττεσθαι αὐτῷΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εὖ λέγεις εἴθε οὖνμοι τὸν Ἔρωτα ἐνταῦθα λαβεῖν δυνατὸν

157

ΣΩΚΡΑΤΗΣ Καὶ αὐτὸς ἔφασκον ταῦταπρὸς αὐτούς οἱ δὲ εἰρωνείαν τὸ πρᾶγμαᾤοντο εἶναιΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δέ εἰσιν οὗτοι οἱπερὶ σέΣΩΚΡΑΤΗΣ Χαρμίδης ὦ Μένιππεκαὶ Φαῖδρος καὶ ὁ τοῦ ΚλεινίουΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε ὦ Σώκρατες ὅτικἀνταῦθα μέτει τὴν σεαυτοῦ τέχνην καὶοὐκ ὀλιγωρεῖς τῶν καλῶνΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί γὰρ ἂν ἥδιον ἄλλοπράττοιμι ἀλλὰ πλησίον ἡμῶν κατάκεισοεἰ δοκεῖΜΕΝΙΠΠΟΣ Μὰ Δί ἐπεὶ παρὰ τὸνΚροῖσον καὶ τὸν Σαρδανάπαλλον ἄπειμιπλησίον οἰκήσων αὐτῶν ἔοικα γοῦν οὐκὀλίγα γελάσεσθαι οἰμωζόντων ἀκούων ΑΙΑΚΟΣ Κἀγὼ ἤδη ἄπειμι μὴ καί τιςἡμᾶς νεκρὸς λάθῃ διαφυγών τὰ πολλὰ δεἰσαῦθις ὄψει ὦ ΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἄπιθι καὶ ταυτὶ γὰρ ἱκα-

78

νους αὑτῶν καὶ Λακεδαιμονίοις δὲ τοῖςσοῖς ταῦτα εἰ δοκεῖ παρ ἐμοῦ ἐπιτίμησονλέγων ἐκλελύσθαι αὐτούςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Μηδέν ὦ Διόγενεςπερὶ Λακεδαιμονίων λέγε οὐ γὰρ ἀνέξομαίγε ἃ δὲ πρὸς τοὺς ἄλλους ἔφησθα ἀπαγγε-λῶΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐάσωμεν τούτους ἐπείσοι δοκεῖ σὺ δὲ οἷς προεῖπον ἀπένεγκονπαρ ἐμοῦ τοὺς λόγους

ΧΑΡΩΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΧΑΡΩΝ Ἀπόδος ὦ κατάρατε τὰ πορ-θμεῖαΜΕΝΙΠΠΟΣ Βόα εἰ τοῦτό σοι ὦΧάρων ἥδιονΧΑΡΩΝ Ἀπόδος φημί ἀνθ ὧν σε διε-πορθμεύσαμενΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκ ἂν λάβοις παρὰ τοῦ

63

ΑΧΙΛΛΕΥΣ Ἑταιρικὴ μὲν ἡ παραίνε-σις ἐμὲ δὲ οὐκ οἶδ ὅπως ἡ μνήμη τῶνπαρὰ τὸν βίον ἀνιᾷ οἶμαι δὲ καὶ ὑμῶν ἕκα-στον εἰ δὲ μὴ ὁμολογεῖτε ταύτῃ χείρουςἐστὲ καθ ἡσυχίαν αὐτὸ πάσχοντες ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Οὔκ ἀλλ ἀμείνους ὦἈχιλλεῦ τὸ γὰρ ἀνωφελὲς τοῦ λέγεινὁρῶμεν σιωπᾶν γὰρ καὶ φέρειν καὶ ἀνέχε-σθαι δέδοκται ἡμῖν μὴ καὶ γέλωτα ὄφλω-μεν ὥσπερ σὺ τοιαῦτα εὐχόμενος

ΑΙΑΚΟΥ ΚΑΙ ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ

ΑΙΑΚΟΣ Τί ἄγχεις ὦ Πρωτεσίλαετὴν Ἑλένην προσπεσώνΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ὅτι διὰ ταύτην ὦΑἰακέ ἀπέθανον ἡμιτελῆ μὲν τὸν δόμονκαταλιπών χήραν τε νεόγαμον γυναῖκαΑΙΑΚΟΣ Αἰτιῶ τοίνυν τὸν Μενέλαονὅστις ὑμᾶς ὑπὲρ τοιαύτης γυναικὸς ἐπὶ

156

ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Εὖ γε ὦ Μίνως ὅτι καὶἐπιδαψιλεύῃ τῷ παραδείγματι ἢν δέ τιςἀποστείλαντος τοῦ δεσπότου ἥκῃ αὐτὸςχρυσὸν ἢ ἄργυρον κομίζων τίνι τὴν χάρινἰστέον ἢ τίνα εὐεργέτην ἀναγραπτέονΜΙΝΩΣ Τὸν πέμψαντα ὦ Σώστρατεδιάκονος γὰρ ὁ κομίσας ἦν ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Οὐκοῦν ὁρᾷς πῶς ἄδικαποιεῖς κολάζων ἡμᾶς ὑπηρέτας γενομένουςὧν ἡ Κλωθὼ προσέταττεν καὶ τούτους τι-μήσας τοὺς διακονησαμένους ἀλλοτρίοιςἀγαθοῖς οὐ γὰρ δὴ ἐκεῖνό γε εἰπεῖν ἔχοιτις ὡς ἀντιλέγειν δυνατὸν ἦν τοῖς μετὰπάσης ἀνάγκης προστεταγμένοιςΜΙΝΩΣ Ὦ Σώστρατε πολλὰ ἴδοις ἂνκαὶ ἄλλα οὐ κατὰ λόγον γιγνόμενα εἰἀκριβῶς ἐξετάζοις πλὴν ἀλλὰ σὺ τοῦτοἀπολαύσεις τῆς ἐπερωτήσεως διότι οὐλῃστὴς μόνον ἀλλὰ καὶ σοφιστής τις εἶναιδοκεῖς ἀπόλυσον αὐτόν ὦ Ἑρμῆ καὶ μη-κέτι κολαζέσθω ὅρα δὲ μὴ καὶ τοὺς ἄλ-

145

μὴ ἔχοντοςΧΑΡΩΝ Ἔστι δέ τις ὀβολὸν μὴ ἔχων ΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἰ μὲν καὶ ἄλλος τις οὐκοἶδα ἐγὼ δ οὐκ ἔχωΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄγξω σε νὴ τὸν Πλού-τωνα ὦ μιαρέ ἢν μὴ ἀποδῷςΜΕΝΙΠΠΟΣ Κἀγὼ τῷ ξύλῳ σου πα-τάξας διαλύσω τὸ κρανίονΧΑΡΩΝ Μάτην οὖν ἔσῃ πεπλευκὼς το-σοῦτον πλοῦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὁ Ἑρμῆς ὑπὲρ ἐμοῦ σοιἀποδότω ὅς με παρέδωκέ σοιΕΡΜΗΣ Νὴ Δί ὀναίμην γε εἰ μέλλωκαὶ ὑπερεκτίνειν τῶν νεκρῶνΧΑΡΩΝ Οὐκ ἀποστήσομαί σουΜΕΝΙΠΠΟΣ Τούτου γε ἕνεκα νεωλκή-σας τὸ πορθμεῖον παράμενε πλὴν ἀλλ ὅ γεμὴ ἔχω πῶς ἂν λάβοιςΧΑΡΩΝ Σὺ δ οὐκ ᾔδεις κομίζειν δέονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤιδειν μέν οὐκ εἶχον δέτί οὖν ἐχρῆν διὰ τοῦτο μὴ ἀποθανεῖν

64

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ τοῦτο ὅμοιον σιμοὶγὰρ ἅπαντεςΣΩΚΡΑΤΗΣ Ἐμὲ ζητεῖς ὦ ΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μάλα ὦ ΣώκρατεςΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί τὰ ἐν ἈθήναιςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πολλοὶ τῶν νέων φιλοσο-φεῖν λέγουσι καὶ τά γε σχήματα αὐτὰ καὶτὰ βαδίσματα εἰ θεάσαιτό τις ἄκροι φι-λόσοφοιΣΩΚΡΑΤΗΣ Μάλα πολλοὺς ἑώρακαΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ ἑώρακας οἶμαιοἷος ἧκε παρὰ σοὶ Ἀρίστιππος ἢ Πλάτωναὐτός ὁ μὲν ἀποπνέων μύρον ὁ δὲ τοὺς ἐνΣικελίᾳ τυράννους θεραπεύειν ἐκμαθών ΣΩΚΡΑΤΗΣ Περὶ ἐμοῦ δὲ τί φρονο-ῦσινΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὐδαίμων ὦ Σώκρατεςἄνθρωπος εἶ τά γε τοιαῦτα πάντες γοῦν σεθαυμάσιον οἴονται ἄνδρα γεγενῆσθαι καὶπάντα ἐγνωκέναι καὶ ταῦτα ndash οἶμαι γὰρτἀληθῆ λέγειν ndash οὐδὲν εἰδότα

77

λους νεκροὺς τὰ ὅμοια ἐρωτᾶν διδάξῃς

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΑΝΝΙΒΟΥ ΜΙΝΩΟΣ ΚΑΙ ΣΚΙΠΙΩΝΟΣ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐμὲ δεῖ προκεκρίσθαισου ὦ Λίβυ ἀμείνων γάρ εἰμιΑΝΝΙΒΑΣ Οὐ μὲν οὖν ἀλλ ἐμέΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκοῦν ὁ Μίνως δικα-σάτω ΜΙΝΩΣ Τίνες δὲ ἐστέΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὗτος μὲν Ἀννίβας ὁΚαρχηδόνιος ἐγὼ δὲ Ἀλέξανδρος ὁ Φιλίπ-πουΜΙΝΩΣ Νὴ Δία ἔνδοξοί γε ἀμφότεροιἀλλὰ περὶ τίνος ὑμῖν ἡ ἔριςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Περὶ προεδρίας φησὶγὰρ οὗτος ἀμείνων γεγενῆσθαι στρατηγὸςἐμοῦ ἐγὼ δέ ὥσπερ ἅπαντες ἴσασιν οὐχὶτούτου μόνον ἀλλὰ πάντων σχεδὸν τῶνπρὸ ἐμοῦ φημι διενεγκεῖν τὰ πολέμια

146

τῷ αὐτῷ ζόφῳ ὅμοιοι καὶ κατ οὐδὲν ἀλλή-λων διαφέροντες καὶ οὔτε οἱ τῶν Τρώωννεκροὶ δεδίασίν με οὔτε οἱ τῶν Ἀχαιῶν θε-ραπεύουσιν ἰσηγορία δὲ ἀκριβὴς καὶ νε-κρὸς ὅμοιος ldquoἠμὲν κακὸς ἠδὲ καὶ ἐσθλόςrdquoταῦτά με ἀνιᾷ καὶ ἄχθομαι ὅτι μὴ θητεύωζῶνΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Ὅμως τί οὖν ἄν τιςπάθοι ὦ Ἀχιλλεῦ ταῦτα γὰρ ἔδοξε τῇ φύ-σει πάντως ἀποθνήσκειν ἅπαντας ὥστεχρὴ ἐμμένειν τῷ νόμῳ καὶ μὴ ἀνιᾶσθαιτοῖς διατεταγμένοις ἄλλως τε ὁρᾷς τῶνἑταίρων ὅσοι περὶ σέ ἐσμεν οἵδε μετὰ μι-κρὸν δὲ καὶ Ὀδυσσεὺς ἀφίξεται πάντωςφέρει δὲ παραμυθίαν καὶ ἡ κοινωνία τοῦπράγματος καὶ τὸ μὴ μόνον αὐτὸν πεπον-θέναι ὁρᾷς τὸν Ἡρακλέα καὶ τὸν Μελέα-γρον καὶ ἄλλους θαυμαστοὺς ἄνδρας οἳοὐκ ἂν οἶμαι δέξαιντο ἀνελθεῖν εἴ τις αὐτο-ὺς ἀναπέμψειε θητεύσοντας ἀκλήροις καὶἀβίοις ἀνδράσιν

155

ΑΙΑΚΟΣ Ἐμπεδοκλῆς ὦ Μένιππεἡμίεφθος ἀπὸ τῆς Αἴτνης παρώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ χαλκόπου βέλτιστε τίπαθὼν σεαυτὸν εἰς τοὺς κρατῆρας ἐνέβα-λεςΕΜΠΕΔΟΚΛΗΣ Μελαγχολία τις ὦΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ μὰ Δί ἀλλὰ κενοδοξίακαὶ τῦφος καὶ πολλὴ κόρυζα ταῦτά σεἀπηνθράκωσεν αὐταῖς κρηπῖσιν οὐκἀνάξιον ὄντα πλὴν οὐδέν σε ὤνησεν τὸσόφισμα ἐφωράθης γὰρ τεθνεώς ὁ Σω-κράτης δέ ὦ Αἰακέ ποῦ ποτε ἄρα ἐστίνΑΙΑΚΟΣ Μετὰ Νέστορος καὶ Παλαμή-δους ἐκεῖνος ληρεῖ τὰ πολλάΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως ἐβουλόμην ἰδεῖναὐτόν εἴ που ἐνθάδε ἐστίν ΑΙΑΚΟΣ Ὁρᾷς τὸν φαλακρόνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἅπαντες φαλακροί εἰσινὥστε πάντων ἂν εἴη τοῦτο τὸ γνώρισμαΑΙΑΚΟΣ Τὸν σιμὸν λέγω

76

ΧΑΡΩΝ Μόνος οὖν αὐχήσεις προῖκαπεπλευκέναιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ προῖκα ὦ βέλτιστεκαὶ γὰρ ἤντλησα καὶ τῆς κώπης συνεπελα-βόμην καὶ οὐκ ἔκλαον μόνος τῶν ἄλλωνἐπιβατῶνΧΑΡΩΝ Οὐδὲν ταῦτα πρὸς πορθμέατὸν ὀβολὸν ἀποδοῦναί σε δεῖ οὐ θέμις ἄλ-λως γενέσθαιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἄπαγέ με αὖθιςἐς τὸν βίονΧΑΡΩΝ Χάριεν λέγεις ἵνα καὶ πληγὰςἐπὶ τούτῳ παρὰ τοῦ Αἰακοῦ προσλάβωΜΕΝΙΠΠΟΣ Μὴ ἐνόχλει οὖνΧΑΡΩΝ Δεῖξον τί ἐν τῇ πήρᾳ ἔχειςΜΕΝΙΠΠΟΣ Θέρμους εἰ θέλεις καὶτῆς Ἑκάτης τὸ δεῖπνονΧΑΡΩΝ Πόθεν τοῦτον ἡμῖν ὦ Ἑρμῆτὸν κύνα ἤγαγες οἷα δὲ καὶ ἐλάλει παρὰτὸν πλοῦν τῶν ἐπιβατῶν ἁπάντων καταγε-λῶν καὶ ἐπισκώπτων καὶ μόνος ᾄδων

65

ἐπάρουρος ὢν θητεύειν παρά τινι τῶνἀκλήρων ldquoᾧ μὴ βίοτος πολὺς εἴηrdquo μᾶλλονἢ πάντων ἀνάσσειν τῶν νεκρῶν ταῦτα μὲνοὖν ἀγεννῆ τινα Φρύγα δειλὸν καὶ πέρατοῦ καλῶς ἔχοντος φιλόζῳον ἴσως ἐχρῆνλέγειν τὸν Πηλέως δὲ υἱόν τὸν φιλοκινδυ-νότατον ἡρώων ἁπάντων ταπεινὰ οὕτωπερὶ αὑτοῦ διανοεῖσθαι πολλὴ αἰσχύνη καὶἐναντιότης πρὸς τὰ πεπραγμένα σοι ἐν τῷβίῳ ὃς ἐξὸν ἀκλεῶς ἐν τῇ Φθιώτιδι πολυ-χρόνιον βασιλεύειν ἑκὼν προείλου τὸνμετὰ τῆς ἀγαθῆς δόξης θάνατονΑΧΙΛΛΕΥΣ Ὦ παῖ Νέστορος ἀλλὰτότε μὲν ἄπειρος ἔτι τῶν ἐνταῦθα ὢν καὶτὸ βέλτιον ἐκείνων ὁπότερον ἦν ἀγνοῶν τὸδύστηνον ἐκεῖνο δοξάριον προετίμων τοῦβίου νῦν δὲ συνίημι ἤδη ὡς ἐκείνη μὲνἀνωφελής εἰ καὶ ὅτι μάλιστα οἱ ἄνω ῥα-ψῳδήσουσιν μετὰ νεκρῶν δὲ ὁμοτιμία καὶοὔτε τὸ κάλλος ἐκεῖνο ὦ Ἀντίλοχε οὔτε ἡἰσχὺς πάρεστιν ἀλλὰ κείμεθα ἅπαντες ὑπὸ

154

ΜΙΝΩΣ Οὐκοῦν ἐν μέρει ἑκάτεροςεἰπάτω σὺ δὲ πρῶτος ὁ Λίβυς λέγεΑΝΝΙΒΑΣ Ἓν μὲν τοῦτο ὦ Μίνωςὠνάμην ὅτι ἐνταῦθα καὶ τὴν Ἑλλάδα φω-νὴν ἐξέμαθον ὥστε οὐδὲ ταύτῃ πλέονοὗτος ἐνέγκαιτό μου φημὶ δὲ τούτουςμάλιστα ἐπαίνου ἀξίους εἶναι ὅσοι τὸ μη-δὲν ἐξ ἀρχῆς ὄντες ὅμως ἐπὶ μέγα προε-χώρησαν δι αὑτῶν δύναμίν τε περιβαλόμε-νοι καὶ ἄξιοι δόξαντες ἀρχῆς ἔγωγ οὖνμετ ὀλίγων ἐξορμήσας εἰς τὴν Ἰβηρίαν τὸπρῶτον ὕπαρχος ὢν τῷ ἀδελφῷ μεγίστωνἠξιώθην ἄριστος κριθείς καὶ τούς τε Κελ-τίβηρας εἷλον καὶ Γαλατῶν ἐκράτησα τῶνἑσπερίων καὶ τὰ μεγάλα ὄρη ὑπερβὰς τὰπερὶ τὸν Ἠριδανὸν ἅπαντα κατέδραμονκαὶ ἀναστάτους ἐποίησα τοσαύτας πόλειςκαὶ τὴν πεδινὴν Ἰταλίαν ἐχειρωσάμην καὶμέχρι τῶν προαστείων τῆς προὐχούσηςπόλεως ἦλθον καὶ τοσούτους ἀπέκτειναμιᾶς ἡμέρας ὥστε τοὺς δακτυλίους αὐτῶν

147

οἰμωζόντων ἐκείνωνΕΡΜΗΣ Ἀγνοεῖς ὦ Χάρων ὅντινα ἄν-δρα διεπόρθμευσας ἐλεύθερον ἀκριβῶςοὐδένος αὐτῷ μέλει οὗτός ἐστιν ὁ Μένιπ-ποςΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄν σε λάβω ποτέ ndashΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἂν λάβῃς ὦ βέλτιστεδὶς δὲ οὐκ ἂν λάβοις

ΝΕΚΡΩΝ ΠΛΟΥΤΩΝΙ ΚΑΤΑ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΚΡΟΙΣΟΣ Οὐ φέρομεν ὦ ΠλούτωνΜένιππον τουτονὶ τὸν κύνα παροικοῦνταὥστε ἢ ἐκεῖνόν ποι κατάστησον ἢ ἡμεῖς με-τοικήσομεν εἰς ἕτερον τόπονΠΛΟΥΤΩΝ Τί δ ὑμᾶς δεινὸν ἐργάζε-ται ὁμόνεκρος ὤνΚΡΟΙΣΟΣ Ἐπειδὰν ἡμεῖς οἰμώζωμενκαὶ στένωμεν ἐκείνων μεμνημένοι τῶν

66

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Χαῖρε ὦ Εὔφορβε ἢἌπολλον ἢ ὅ τι ἂν θέλῃςΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Μὴ καὶ σύ γε ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκέτι χρυσοῦς ὁ μηρόςσοιΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Οὐ γάρ ἀλλὰ φέρε ἴδωεἴ τί σοι ἐδώδιμον ἡ πήρα ἔχειΜΕΝΙΠΠΟΣ Κυάμους ὦγαθέ ὥστε οὐτουτί σοι ἐδώδιμονΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Δὸς μόνον ἄλλα παρὰνεκροῖς δόγματα ἔμαθον γάρ ὡς οὐδὲνἴσον κύαμοι καὶ κεφαλαὶ τοκήων ἐνθάδεΑΙΑΚΟΣ Οὗτος δὲ Σόλων ὁ Ἐξηκεστί-δου καὶ Θαλῆς ἐκεῖνος καὶ παρ αὐτοὺςΠιττακὸς καὶ οἱ ἄλλοι ἑπτὰ δὲ πάντεςεἰσὶν ὡς ὁρᾷς ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἄλυποι ὦ Αἰακέ οὗτοιμόνοι καὶ φαιδροὶ τῶν ἄλλων ὁ δὲ σποδοῦἀνάπλεως καθάπερ ἐγκρυφίας ἄρτος ὁταῖς φλυκταίναις ἐξηνθηκώς τίς ἐστιν

75

μεδίμνοις ἀπομετρῆσαι καὶ τοὺς ποταμοὺςγεφυρῶσαι νεκροῖς καὶ ταῦτα πάντα ἔπρα-ξα οὔτε Ἄμμωνος υἱὸς ὀνομαζόμενος οὔτεθεὸς εἶναι προσποιούμενος ἢ ἐνύπνια τῆςμητρὸς διεξιών ἀλλ ἄνθρωπος εἶναι ὁμο-λογῶν στρατηγοῖς τε τοῖς συνετωτάτοιςἀντεξεταζόμενος καὶ στρατιώταις τοῖς μα-χιμωτάτοις συμπλεκόμενος οὐ Μήδουςκαὶ Ἀρμενίους καταγωνιζόμενος ὑποφεύ-γοντας πρὶν διώκειν τινὰ καὶ τῷ τολμήσα-ντι παραδιδόντας εὐθὺς τὴν νίκην Ἀλέξαν-δρος δὲ πατρῴαν ἀρχὴν παραλαβὼν ηὔξη-σεν καὶ παρὰ πολὺ ἐξέτεινε χρησάμενος τῇτῆς τύχης ὁρμῇ ἐπεὶ δ οὖν ἐνίκησέ τε καὶτὸν ὄλεθρον ἐκεῖνον Δαρεῖον ἐν Ἰσσῷ τεκαὶ Ἀρβήλοις ἐκράτησεν ἀποστὰς τῶν πα-τρῴων προσκυνεῖσθαι ἠξίου καὶ δίαιταντὴν Μηδικὴν μετεδιῄτησεν ἑαυτὸν καὶἐμιαιφόνει ἐν τοῖς συμποσίοις τοὺς φίλουςκαὶ συνελάμβανεν ἐπὶ θανάτῳ ἐγὼ δὲἦρξα ἐπ ἴσης τῆς πατρίδος καὶ ἐπειδὴ με-

148

ΣΚΙΠΙΩΝ Ἀλεξάνδρου μὲν ἥττων εἶναιτοῦ δὲ Ἀννίβου ἀμείνων ὃς ἐδίωξα νική-σας αὐτὸν καὶ φυγεῖν καταναγκάσας ἀτί-μως πῶς οὖν οὐκ ἀναίσχυντος οὗτος ὃςπρὸς Ἀλέξανδρον ἁμιλλᾶται ᾧ οὐδὲ Σκιπί-ων ἐγὼ ὁ νενικηκὼς ἐμαυτὸν παραβάλλε-σθαι ἀξιῶ ΜΙΝΩΣ Νὴ Δί εὐγνώμονα φῄς ὦ Σκι-πίων ὥστε πρῶτος μὲν κεκρίσθω Ἀλέξαν-δρος μετ αὐτὸν δὲ σύ εἶτα εἰ δοκεῖ τρί-τος Ἀννίβας οὐδὲ οὗτος εὐκαταφρόνητοςὤν

ΑΧΙΛΛΕΩΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΛΟΧΟΥ

ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Οἷα πρῴην Ἀχιλλεῦπρὸς τὸν Ὀδυσσέα σοι εἴρηται περὶ τοῦθανάτου ὡς ἀγεννῆ καὶ ἀνάξια τοῖν διδα-σκάλοιν ἀμφοῖν Χείρωνός τε καὶ Φοίνι-κος ἠκροώμην γάρ ὁπότε ἔφης βούλεσθαι

153

πται ἄγνωστα καὶ ἄμορφα κόνις πάντακαὶ λῆρος πολύς ἀμενηνὰ ὡς ἀληθῶςκάρηνα οὗτος δέ ὦ Αἰακέ τίς ἐστινΑΙΑΚΟΣ Κῦρός ἐστιν οὗτος δὲ Κρο-ῖσος ὁ δ ὑπὲρ αὐτὸν Σαρδανάπαλλος ὁ δὑπὲρ τούτους Μίδας ἐκεῖνος δὲ ΞέρξηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα σέ ὦ κάθαρμα ἡἙλλὰς ἔφριττε ζευγνύντα μὲν τὸν Ἑλλή-σποντον διὰ δὲ τῶν ὀρῶν πλεῖν ἐπιθυμο-ῦντα οἷος δὲ καὶ ὁ Κροῖσός ἐστιν τὸν Σαρ-δανάπαλλον δέ ὦ Αἰακέ πατάξαι μοικατὰ κόρρης ἐπίτρεψονΑΙΑΚΟΣ Μηδαμῶς διαθρύπτεις γὰραὐτοῦ τὸ κρανίον γυναικεῖον ὄνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἀλλὰ προσπτύσο-μαί γε πάντως αὐτῷ ἀνδρογύνῳ γε ὄντι ΑΙΑΚΟΣ Βούλει σοὶ ἐπιδείξω καὶ τοὺςσοφούςΜΕΝΙΠΠΟΣ Νὴ Δία γεΑΙΑΚΟΣ Πρῶτος οὗτός σοι ὁ Πυθα-γόρας ἐστί

74

ἄνω Μίδας μὲν οὑτοσὶ τοῦ χρυσίου Σαρ-δανάπαλλος δὲ τῆς πολλῆς τρυφῆς ἐγὼ δὲΚροῖσος τῶν θησαυρῶν ἐπιγελᾷ καὶ ἐξο-νειδίζει ἀνδράποδα καὶ καθάρματα ἡμᾶςἀποκαλῶν ἐνίοτε δὲ καὶ ᾄδων ἐπιταράττειἡμῶν τὰς οἰμωγάς καὶ ὅλως λυπηρόςἐστιν ΠΛΟΥΤΩΝ Τί ταῦτά φασιν ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀληθῆ ὦ Πλούτων μισῶγὰρ αὐτοὺς ἀγεννεῖς καὶ ὀλεθρίους ὄνταςοἷς οὐκ ἀπέχρησεν βιῶναι κακῶς ἀλλὰ καὶἀποθανόντες ἔτι μέμνηνται καὶ περιέχο-νται τῶν ἄνω χαίρω τοιγαροῦν ἀνιῶναὐτούςΠΛΟΥΤΩΝ Ἀλλ οὐ χρή λυποῦνταιγὰρ οὐ μικρῶν στερόμενοιΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ σὺ μωραίνεις ὦΠλούτων ὁμόψηφος ὢν τοῖς τούτων στε-ναγμοῖςΠΛΟΥΤΩΝ Οὐδαμῶς ἀλλ οὐκ ἂν

67

νηρίᾳ καὶ ἀπιστίᾳ καὶ δόλοις νόμιμον δὲ ἢπροφανὲς οὐδέν ἐπεὶ δέ μοι ὠνείδισεν τὴντρυφήν ἐκλελῆσθαί μοι δοκεῖ οἷα ἐποίει ἐνΚαπύῃ ἑταίραις συνὼν καὶ τοὺς τοῦ πο-λέμου καιροὺς ὁ θαυμάσιος καθηδυπαθῶνἐγὼ δὲ εἰ μὴ μικρὰ τὰ ἑσπέρια δόξας ἐπὶτὴν ἕω μᾶλλον ὥρμησα τί ἂν μέγα ἔπραξαἸταλίαν ἀναιμωτὶ λαβὼν καὶ Λιβύην καὶτὰ μέχρι Γαδείρων ὑπαγόμενος ἀλλ οὐκἀξιόμαχα ἔδοξέ μοι ἐκεῖνα ὑποπτήσσονταἤδη καὶ δεσπότην ὁμολογοῦντα εἴρηκα σὺδέ ὦ Μίνως δίκαζε ἱκανὰ γὰρ ἀπὸ πολ-λῶν καὶ ταῦταΣΚΙΠΙΩΝ Μὴ πρότερον ἢν μὴ καὶἐμοῦ ἀκούσῃςΜΙΝΩΣ Τίς γὰρ εἶ ὦ βέλτιστε ἢ πόθενὢν ἐρεῖςΣΚΙΠΙΩΝ Ἰταλιώτης Σκιπίων στρατη-γὸς ὁ καθελὼν Καρχηδόνα καὶ κρατήσαςΛιβύων μεγάλαις μάχαιςΜΙΝΩΣ Τί οὖν καὶ σὺ ἐρεῖς

152

τεπέμπετο τῶν πολεμίων μεγάλῳ στόλῳἐπιπλευσάντων τῇ Λιβύῃ ταχέως ὑπήκου-σα καὶ ἰδιώτην ἐμαυτὸν παρέσχον καὶ κα-ταδικασθεὶς ἤνεγκα εὐγνωμόνως τὸ πρᾶγ-μα καὶ ταῦτα ἔπραξα βάρβαρος ὢν καὶἀπαίδευτος παιδείας τῆς Ἑλληνικῆς καὶοὔτε Ὅμηρον ὥσπερ οὗτος ῥαψῳδῶν οὔτεὑπ Ἀριστοτέλει τῷ σοφιστῇ παιδευθείςμόνῃ δὲ τῇ φύσει ἀγαθῇ χρησάμενος τα-ῦτά ἐστιν ἃ ἐγὼ Ἀλεξάνδρου ἀμείνων φημὶεἶναι εἰ δέ ἐστι καλλίων οὑτοσί διότι δια-δήματι τὴν κεφαλὴν διεδέδετο Μακεδόσιἴσως καὶ ταῦτα σεμνά οὐ μὴν διὰ τοῦτοἀμείνων μὲν δόξειεν ἂν γενναίου καὶ στρα-τηγικοῦ ἀνδρὸς τῇ γνώμῃ πλέον ἤπερ τῇτύχῃ κεχρημένουΜΙΝΩΣ Ὁ μὲν εἴρηκεν οὐκ ἀγεννῆ τὸνλόγον οὐδὲ ὡς Λίβυν εἰκὸς ἦν ὑπὲρ αὑτοῦσὺ δέ ὦ Ἀλέξανδρε τί πρὸς ταῦτα φῄςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐχρῆν μέν ὦ Μίνωςμηδὲν πρὸς ἄνδρα οὕτω θρασὺν ἱκανὴ γὰρ

149

ἐθέλοιμι στασιάζειν ὑμᾶςΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μήν ὦ κάκιστοι Λυ-δῶν καὶ Φρυγῶν καὶ Ἀσσυρίων οὕτω γι-νώσκετε ὡς οὐδὲ παυσομένου μου ἔνθαγὰρ ἂν ἴητε ἀκολουθήσω ἀνιῶν καὶ κα-τᾴδων καὶ καταγελῶνΚΡΟΙΣΟΣ Ταῦτα οὐχ ὕβριςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐκεῖνα ὕβριςἦν ἃ ὑμεῖς ἐποιεῖτε προσκυνεῖσθαι ἀξιο-ῦντες καὶ ἐλευθέροις ἀνδράσιν ἐντρυφῶντεςκαὶ τοῦ θανάτου παράπαν οὐ μνημονεύο-ντες τοιγαροῦν οἰμώξεσθε πάντων ἐκείνωνἀφῃρημένοιΚΡΟΙΣΟΣ Πολλῶν γε ὦ θεοί καὶ με-γάλων κτημάτωνΜΙΔΑΣ Ὅσου μὲν ἐγὼ χρυσοῦΣΑΡΔΑΝΑΠΑΛΛΟΣ Ὅσης δὲ ἐγὼτρυφῆςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε οὕτω ποιεῖτε ὀδύ-ρεσθε μὲν ὑμεῖς ἐγὼ δὲ τὸ γνῶθι σαυτὸνπολλάκις συνείρων ἐπᾴσομαι ὑμῖν πρέποι

68

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΑΙΑΚΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Πρὸς τοῦ Πλούτωνος ὦΑἰακέ περιήγησαί μοι τὰ ἐν ᾅδου πάνταΑΙΑΚΟΣ Οὐ ῥᾴδιον ὦ Μένιππε ἅπα-ντα ὅσα μέντοι κεφαλαιώδη μάνθανεοὗτος μὲν ὅτι Κέρβερός ἐστιν οἶσθα καὶτὸν πορθμέα τοῦτον ὅς σε διεπέρασεν καὶτὴν λίμνην καὶ τὸν Πυριφλεγέθοντα ἤδηἑώρακας εἰσιώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οἶδα ταῦτα καὶ σέ ὅτιπυλωρεῖς καὶ τὸν βασιλέα εἶδον καὶ τὰςἘρινῦς τοὺς δὲ ἀνθρώπους μοι τοὺς πάλαιδεῖξον καὶ μάλιστα τοὺς ἐπισήμους αὐτῶν

ΑΙΑΚΟΣ Οὗτος μὲν Ἀγαμέμνων οὗτοςδὲ Ἀχιλλεύς οὗτος δὲ Ἰδομενεὺς πλησίονοὗτος δὲ Ὀδυσσεύς εἶτα Αἴας καὶ Διομή-δης καὶ οἱ ἄριστοι τῶν ἙλλήνωνΜΕΝΙΠΠΟΣ Βαβαί ὦ Ὅμηρε οἷά σοιτῶν ῥαψῳδιῶν τὰ κεφάλαια χαμαὶ ἔρρι-

73

ἡ φήμη διδάξαι σε οἷος μὲν ἐγὼ βασιλεύςοἷος δὲ οὗτος λῃστὴς ἐγένετο ὅμως δὲ ὅραεἰ κατ ὀλίγον αὐτοῦ διήνεγκα ὃς νέος ὢνἔτι παρελθὼν ἐπὶ τὰ πράγματα καὶ τὴν ἀρ-χὴν τεταραγμένην κατέσχον καὶ τοὺς φο-νέας τοῦ πατρὸς μετῆλθον κᾆτα φοβήσαςτὴν Ἑλλάδα τῇ Θηβαίων ἀπωλείᾳ στρατη-γὸς ὑπ αὐτῶν χειροτονηθεὶς οὐκ ἠξίωσατὴν Μακεδόνων ἀρχὴν περιέπων ἀγαπᾶνἄρχειν ὁπόσων ὁ πατὴρ κατέλιπεν ἀλλὰπᾶσαν ἐπινοήσας τὴν γῆν καὶ δεινὸν ἡγη-σάμενος εἰ μὴ ἁπάντων κρατήσαιμι ὀλί-γους ἄγων εἰσέβαλον εἰς τὴν Ἀσίαν καὶἐπί τε Γρανικῷ ἐκράτησα μεγάλῃ μάχῃκαὶ τὴν Λυδίαν λαβὼν καὶ Ἰωνίαν καὶΦρυγίαν καὶ ὅλως τὰ ἐν ποσὶν ἀεὶ χειρού-μενος ἦλθον ἐπὶ Ἰσσόν ἔνθα Δαρεῖοςὑπέμεινεν μυριάδας πολλὰς στρατοῦ ἄγωνκαὶ τὸ ἀπὸ τούτου ὦ Μίνως ὑμεῖς ἴστεὅσους ὑμῖν νεκροὺς ἐπὶ μιᾶς ἡμέρας κα-τέπεμψα φησὶ γοῦν ὁ πορθμεὺς μὴ διαρ-

150

κέσαι αὐτοῖς τότε τὸ σκάφος ἀλλὰ σχεδίαςδιαπηξαμένους τοὺς πολλοὺς αὐτῶν δια-πλεῦσαι καὶ ταῦτα δὲ ἔπραττον αὐτὸςπροκινδυνεύων καὶ τιτρώσκεσθαι ἀξιῶνκαὶ ἵνα σοὶ μὴ τὰ ἐν Τύρῳ μηδὲ τὰ ἐν Ἀρ-βήλοις διηγήσωμαι ἀλλὰ καὶ μέχρι Ἰνδῶνἦλθον καὶ τὸν Ὠκεανὸν ὅρον ἐποιησάμηντῆς ἀρχῆς καὶ τοὺς ἐλέφαντας αὐτῶν εἶχονκαὶ Πῶρον ἐχειρωσάμην καὶ Σκύθας δὲοὐκ εὐκαταφρονήτους ἄνδρας ὑπερβὰς τὸνΤάναϊν ἐνίκησα μεγάλῃ ἱππομαχίᾳ καὶτοὺς φίλους εὖ ἐποίησα καὶ τοὺς ἐχθροὺςἠμυνάμην εἰ δὲ καὶ θεὸς ἐδόκουν τοῖς ἀν-θρώποις συγγνωστοὶ ἐκεῖνοι πρὸς τὸμέγεθος τῶν πραγμάτων καὶ τοιοῦτόν τιπιστεύσαντες περὶ ἐμοῦ τὸ δ οὖν τελευ-ταῖον ἐγὼ μὲν βασιλεύων ἀπέθανον οὗτοςδὲ ἐν φυγῇ ὢν παρὰ Προυσίᾳ τῷ Βιθυνῷκαθάπερ ἄξιον ἦν πανουργότατον καὶὠμότατον ὄντα ὡς γὰρ δὴ ἐκράτησεν τῶνἸταλῶν ἐῶ λέγειν ὅτι οὐκ ἰσχύι ἀλλὰ πο-

151

νῆες ἐπληρώθησαν ἐξ ἁπάσης τῆς Ἑλ-λάδος καὶ τοσοῦτοι ἔπεσον Ἕλληνές τε καὶβάρβαροι καὶ τοσαῦται πόλεις ἀνάστατοιγεγόνασινΕΡΜΗΣ Ἀλλ οὐκ εἶδες ὦ Μένιππεζῶσαν τὴν γυναῖκα ἔφης γὰρ ἂν καὶ σὺἀνεμέσητον εἶναι ldquoτοιῇδ ἀμφὶ γυναικὶ πο-λὺν χρόνον ἄλγεα πάσχεινrdquo ἐπεὶ καὶ τὰἄνθη ξηρὰ ὄντα εἴ τις βλέποι ἀποβεβλη-κότα τὴν βαφήν ἄμορφα δῆλον ὅτι αὐτῷδόξει ὅτε μέντοι ἀνθεῖ καὶ ἔχει τὴν χρόανκάλλιστά ἐστιν ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν τοῦτο ὦ Ἑρμῆθαυμάζω εἰ μὴ συνίεσαν οἱ Ἀχαιοὶ περὶπράγματος οὕτως ὀλιγοχρονίου καὶ ῥᾳδίωςἀπανθοῦντος πονοῦντεςΕΡΜΗΣ Οὐ σχολή μοι ὦ Μένιππεσυμφιλοσοφεῖν σοι ὥστε σὺ μὲν ἐπιλε-ξάμενος τόπον ἔνθα ἂν ἐθέλῃς κεῖσο κα-ταβαλὼν σεαυτόν ἐγὼ δὲ τοὺς ἄλλους νε-κροὺς ἤδη μετελεύσομαι

72

γὰρ ἂν ταῖς τοιαύταις οἰμωγαῖς ἐπᾳδόμε-νον

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΚΕΡΒΕΡΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ Κέρβερε ndash συγγενὴςγάρ εἰμί σοι κύων καὶ αὐτὸς ὤν ndash εἰπέ μοιπρὸς τῆς Στυγός οἷος ἦν ὁ Σωκράτηςὁπότε κατῄει παρ ὑμᾶς εἰκὸς δέ σε θεὸνὄντα μὴ ὑλακτεῖν μόνον ἀλλὰ καὶ ἀνθρω-πίνως φθέγγεσθαι ὁπότ ἐθέλοιςΚΕΡΒΕΡΟΣ Πόρρωθεν μέν ὦ Μένιππεπαντάπασιν ἐδόκει ἀτρέπτῳ τῷ προσώπῳπροσιέναι καὶ οὐ πάνυ δεδιέναι τὸν θάνα-τον δοκῶν καὶ τοῦτο ἐμφῆναι τοῖς ἔξω τοῦστομίου ἑστῶσιν ἐθέλων ἐπεὶ δὲ κατέκυ-ψεν εἴσω τοῦ χάσματος καὶ εἶδε τὸν ζόφονκἀγὼ ἔτι διαμέλλοντα αὐτὸν δακὼν τῷ κω-νείῳ κατέσπασα τοῦ ποδός ὥσπερ τὰβρέφη ἐκώκυεν καὶ τὰ ἑαυτοῦ παιδία ὠδύ-

69

168

οὐδὲ γέγονε πώποτεΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀναμνήσω σε ὦΠλούτων Ὀρφεῖ γὰρ δι αὐτὴν ταύτην τὴναἰτίαν τὴν Εὐρυδίκην παρέδοτε καὶ τὴνὁμογενῆ μου Ἄλκηστιν παρεπέμψατεἩρακλεῖ χαριζόμενοι ΠΛΟΥΤΩΝ Θελήσεις δὲ οὕτως κρανί-ον γυμνὸν ὢν καὶ ἄμορφον τῇ καλῇ σουἐκείνῃ νύμφῃ φανῆναι πῶς δὲ κἀκείνηπροσήσεταί σε οὐδὲ διαγνῶναι δυναμένηφοβήσεται γὰρ εὖ οἶδα καὶ φεύξεταί σε καὶμάτην ἔσῃ τοσαύτην ὁδὸν ἀνεληλυθώςΠΕΡΣΕΦΟΝΗ Οὐκοῦν ὦ ἄνερ σὺ καὶτοῦτο ἴασαι καὶ τὸν Ἑρμῆν κέλευσον ἐπει-δὰν ἐν τῷ φωτὶ ἤδη ὁ Πρωτεσίλαος ᾖ κα-θικόμενον ἐν τῇ ῥάβδῳ νεανίαν εὐθὺς κα-λὸν ἀπεργάσασθαι αὐτὸν οἷος ἦν ἐκ τοῦπαστοῦΠΛΟΥΤΩΝ Ἐπεὶ Φερσεφόνῃ συνδο-κεῖ ἀναγαγὼν τοῦτον αὖθις ποίησον νυμ-φίον σὺ δὲ μέμνησο μίαν λαβὼν ἡμέραν

161

ρετο καὶ παντοῖος ἐγίνετοΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν σοφιστὴς ὁ ἄν-θρωπος ἦν καὶ οὐκ ἀληθῶς κατεφρόνει τοῦπράγματοςΚΕΡΒΕΡΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐπείπερ ἀναγκα-ῖον αὐτὸ ἑώρα κατεθρασύνετο ὡς δῆθενοὐκ ἄκων πεισόμενος ὃ πάντως ἔδει παθε-ῖν ὡς θαυμάσονται οἱ θεαταί καὶ ὅλωςπερὶ πάντων γε τῶν τοιούτων εἰπεῖν ἂνἔχοιμι ἕως τοῦ στομίου τολμηροὶ καὶ ἀν-δρεῖοι τὰ δὲ ἔνδοθεν ἔλεγχος ἀκριβήςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἐγὼ δὲ πῶς σοι κατελη-λυθέναι ἔδοξαΚΕΡΒΕΡΟΣ Μόνος ὦ Μένιππε ἀξίωςτοῦ γένους καὶ Διογένης πρὸ σοῦ ὅτι μὴἀναγκαζόμενοι ἐσῄειτε μηδ ὠθούμενοιἀλλ ἐθελούσιοι γελῶντες οἰμώζειν πα-ραγγείλαντες ἅπασιν

70

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΕΡΜΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ποῦ δαὶ οἱ καλοί εἰσιν ἢαἱ καλαί Ἑρμῆ ξενάγησόν με νέηλυνὄντα ΕΡΜΗΣ Οὐ σχολὴ μέν ὦ Μένιππεπλὴν κατ ἐκεῖνο ἀπόβλεψον ἐπὶ τὰ δεξιάἔνθα ὁ Ὑάκινθός τέ ἐστιν καὶ Νάρκισσοςκαὶ Νιρεὺς καὶ Ἀχιλλεὺς καὶ Τυρὼ καὶἙλένη καὶ Λήδα καὶ ὅλως τὰ ἀρχαῖαπάντα κάλληΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀστᾶ μόνα ὁρῶ καὶ κρα-νία τῶν σαρκῶν γυμνά ὅμοια τὰ πολλάΕΡΜΗΣ Καὶ μὴν ἐκεῖνά ἐστιν ἃ πάντεςοἱ ποιηταὶ θαυμάζουσι τὰ ὀστᾶ ὧν σὺ ἔοι-κας καταφρονεῖνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως τὴν Ἑλένην μοιδεῖξον οὐ γὰρ ἂν διαγνοίην ἔγωγεΕΡΜΗΣ Τουτὶ τὸ κρανίον ἡ ἙλένηἐστίνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα διὰ τοῦτο αἱ χίλιαι

71

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΥΣΩΛΟΥ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ὦ Κάρ ἐπὶ τίνι μέγα φρο-νεῖς καὶ πάντων ἡμῶν προτιμᾶσθαι ἀξιοῖςΜΑΥΣΩΛΟΣ Καὶ ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ μένὦ Σινωπεῦ ὃς ἐβασίλευσα Καρίας μὲνἁπάσης ἦρξα δὲ καὶ Λυδῶν ἐνίων καὶ νή-σους δέ τινας ὑπηγαγόμην καὶ ἄχρι Μιλή-του ἐπέβην τὰ πολλὰ τῆς Ἰωνίας κατα-στρεφόμενος καὶ καλὸς ἦν καὶ μέγας καὶἐν πολέμοις καρτερός τὸ δὲ μέγιστον ὅτιἐν Ἁλικαρνασσῷ μνῆμα παμμέγεθες ἔχωἐπικείμενον ἡλίκον οὐκ ἄλλος νεκρός ἀλλοὐδὲ οὕτως ἐς κάλλος ἐξησκημένον ἵππωνκαὶ ἀνδρῶν ἐς τὸ ἀκριβέστατον εἰκα-σμένων λίθου τοῦ καλλίστου οἷον οὐδὲνεὼν εὕροι τις ἂν ῥᾳδίως οὐ δοκῶ σοι δι-καίως ἐπὶ τούτοις μέγα φρονεῖνΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ φῄς καὶτῷ κάλλει καὶ τῷ βάρει τοῦ τάφουΜΑΥΣΩΛΟΣ Νὴ Δί ἐπὶ τούτοις

162

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΙΠΟΝΤΑ ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΕΙ ΕΝ ΛΟΓΟΙΣ3ΠΛΟΙΟΝ Η ΕΥΧΑΙ13ΝΕΚΡΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ59

167

ἀγάγῃ σχολὴν ἀπὸ τῶν θορύβων τῶν ἐνποσίν εἰς Αἴγυπτον ἀπαγαγὼν θάψεινἐκεῖ ὡς γενοίμην εἷς τῶν Αἰγυπτίων θεῶνΔΙΟΓΕΝΗΣ Μὴ γελάσω οὖν ὦἈλέξανδρε ὁρῶν καὶ ἐν ᾅδου ἔτι σε μωραί-νοντα καὶ ἐλπίζοντα Ἄνουβιν ἢ Ὄσιρινγενήσεσθαι πλὴν ἀλλὰ ταῦτα μέν ὦθειότατε μὴ ἐλπίσῃς οὐ γὰρ θέμις ἀνελθε-ῖν τινα τῶν ἅπαξ διαπλευσάντων τὴν λί-μνην καὶ εἰς τὸ εἴσω τοῦ στομίου παρελ-θόντων οὐ γὰρ ἀμελὴς ὁ Αἰακὸς οὐδὲ ὁΚέρβερος εὐκαταφρόνητος ἐκεῖνο δέ γεἡδέως ἂν μάθοιμι παρὰ σοῦ πῶς φέρειςὁπόταν ἐννοήσῃς ὅσην εὐδαιμονίαν ὑπὲργῆς ἀπολιπὼν ἀφῖξαι σωματοφύλακας καὶὑπασπιστὰς καὶ σατράπας καὶ χρυσὸν το-σοῦτον καὶ ἔθνη προσκυνοῦντα καὶ Βαβυ-λῶνα καὶ Βάκτρα καὶ τὰ μεγάλα θηρία καὶτιμὴν καὶ δόξαν καὶ τὸ ἐπίσημον εἶναι ἐξε-λαύνοντα διαδεδεμένον ταινίᾳ λευκῇ τὴνκεφαλὴν πορφυρίδα ἐμπεπορπημένον οὐ

100

ΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲ τὸν ἐλλέβορον ὦΜένιππε ἀναίνομαι πιεῖν γένοιτό μοιμόνονΜΕΝΙΠΠΟΣ Θάρρει ὦ Τάνταλε ὡςοὔτε σὺ οὔτε ἄλλος πίεται τῶν νεκρῶνἀδύνατον γάρ καίτοι οὐ πάντες ὥσπερ σὺἐκ καταδίκης διψῶσι τοῦ ὕδατος αὐτοὺςοὐχ ὑπομένοντος

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΧΕΙΡΩΝΟΣ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤκουσα ὦ Χείρων ὡςθεὸς ὢν ἐπεθύμησας ἀποθανεῖνΧΕΙΡΩΝ Ἀληθῆ ταῦτα ἤκουσας ὦΜένιππε καὶ τέθνηκα ὡς ὁρᾷς ἀθάνατοςεἶναι δυνάμενοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίς δαί σε ἔρως τοῦ θα-νάτου ἔσχεν ἀνεράστου τοῖς πολλοῖς χρή-ματοςΧΕΙΡΩΝ Ἐρῶ πρὸς σὲ οὐκ ἀσύνετον

81

ΝΙΡΕΥΣ Καὶ μὴν ἐροῦ Ὅμηρον ὁποῖοςἦν ὁπότε συνεστράτευον τοῖς ἈχαιοῖςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀνείρατά μοι λέγειςἐγὼ δὲ ἃ βλέπω καὶ νῦν ἔχεις ἐκεῖνα δέ οἱτότε ἴσασινΝΙΡΕΥΣ Οὔκουν ἐγὼ ἐνταῦθα εὐμορ-φότερός εἰμι ὦ Μένιππε ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔτε σὺ οὔτε ἄλλοςεὔμορφος ἰσοτιμία γὰρ ἐν ᾅδου καὶ ὅμοιοιἅπαντεςΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἐμοὶ μὲν καὶ τοῦτο ἱκανόν

166

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλ ὦ καλὲ Μαύσωλεοὔτε ἡ ἰσχὺς ἔτι σοι ἐκείνη οὔτε ἡ μορφὴπάρεστιν εἰ γοῦν τινα ἑλοίμεθα δικαστὴνεὐμορφίας πέρι οὐκ ἔχω εἰπεῖν τίνος ἕνε-κα τὸ σὸν κρανίον προτιμηθείη ἂν τοῦἐμοῦ φαλακρὰ γὰρ ἄμφω καὶ γυμνά καὶτοὺς ὀδόντας ὁμοίως προφαίνομεν καὶ τοὺςὀφθαλμοὺς ἀφῃρήμεθα καὶ τὰς ῥῖνας ἀπο-σεσιμώμεθα ὁ δὲ τάφος καὶ οἱ πολυτελεῖςἐκεῖνοι λίθοι Ἁλικαρνασσεῦσι μὲν ἴσωςεἶεν ἐπιδείκνυσθαι καὶ φιλοτιμεῖσθαι πρὸςτοὺς ξένους ὡς δή τι μέγα οἰκοδόμημααὐτοῖς ἐστιν σὺ δέ ὦ βέλτιστε οὐχ ὁρῶ ὅτι ἀπολαύεις αὐτοῦ πλὴν εἰ μὴ τοῦτο φῄςὅτι μᾶλλον ἡμῶν ἀχθοφορεῖς ὑπὸ τηλικού-τοις λίθοις πιεζόμενοςΜΑΥΣΩΛΟΣ Ἀνόνητα οὖν μοι ἐκεῖναπάντα καὶ ἰσότιμος ἔσται Μαύσωλος καὶΔιογένης ΔΙΟΓΕΝΗΣ Οὐκ ἰσότιμος ὦ γεν-ναιότατε οὐ γὰρ Μαύσωλος μὲν γὰρ

163

ὄντα οὐκ ἦν ἔτι ἡδὺ ἀπολαύειν τῆς ἀθανα-σίαςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐχ ἡδὺ ἦν ζῶντα ὁρᾶντὸ φῶςΧΕΙΡΩΝ Οὔκ ὦ Μένιππε τὸ γὰρ ἡδὺἔγωγε ποικίλον τι καὶ οὐχ ἁπλοῦν ἡγοῦμαιεἶναι ἐγὼ δὲ ἔζων ἀεὶ καὶ ἀπέλαυον τῶνὁμοίων ἡλίου φωτός τροφῆς αἱ ὧραι δὲαἱ αὐταὶ καὶ τὰ γινόμενα ἅπαντα ἑξῆς ἕκα-στον ὥσπερ ἀκολουθοῦντα θάτερον θα-τέρῳ ἐνεπλήσθην οὖν αὐτῶν οὐ γὰρ ἐν τῷαὐτῷ ἀεὶ ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ ltμὴgt μετασχεῖνὅλως τὸ τερπνὸν ἦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις ὦ Χείρων τὰἐν ᾅδου δὲ πῶς φέρεις ἀφ οὗ προελόμενοςαὐτὰ ἥκειςΧΕΙΡΩΝ Οὐκ ἀηδῶς ὦ Μένιππε ἡγὰρ ἰσοτιμία πάνυ δημοτικὴ καὶ τὸ πρᾶγ-μα οὐδὲν ἔχει τὸ διάφορον ἐν φωτὶ εἶναι ἢἐν σκότῳ ἄλλως τε οὔτε διψῆν ὥσπερ ἄνωοὔτε πεινῆν δεῖ ἀλλ ἀνεπιδεεῖς τούτων

82

ἄχρηστόν σοι ὦ Ἀλέξανδρε πρὸς τὰπράγματα ἐγένετο πολλοὶ γὰρ ὑπέπτησ-σον θεὸν εἶναί σε νομίζοντες ἀτὰρ εἰπέμοι τίνι τὴν τοσαύτην ἀρχὴν καταλέλοι-παςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκ οἶδα ὦ Διόγενεςοὐ γὰρ ἔφθασα ἐπισκῆψαί τι περὶ αὐτῆς ἢτοῦτο μόνον ὅτι ἀποθνήσκων Περδίκκᾳτὸν δακτύλιον ἐπέδωκα πλὴν ἀλλὰ τί γε-λᾷς ὦ ΔιόγενεςΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί γὰρ ἄλλο ἢ ἀνεμνήσθηνοἷα ἐποίει ἡ Ἑλλάς ἄρτι σε παρειληφότατὴν ἀρχὴν κολακεύοντες καὶ προστάτηναἱρούμενοι καὶ στρατηγὸν ἐπὶ τοὺς βαρ-βάρους ἔνιοι δὲ καὶ τοῖς δώδεκα θεοῖς προ-στιθέντες καὶ οἰκοδομοῦντές σοι νεὼς καὶθύοντες ὡς δράκοντος υἱῷ ἀλλ εἰπέ μοιποῦ σε οἱ Μακεδόνες ἔθαψαν ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἔτι ἐν Βαβυλῶνι κε-ῖμαι τριακοστὴν ἡμέραν ταύτην ὑπισχνε-ῖται δὲ Πτολεμαῖος ὁ ὑπασπιστής ἤν ποτε

99

οἰμώξεται μεμνημένος τῶν ὑπὲρ γῆς ἐνοἷς εὐδαιμονεῖν ᾤετο Διογένης δὲ καταγε-λάσεται αὐτοῦ καὶ τάφον ὁ μὲν ἐν Ἁλικαρ-νασσῷ ἐρεῖ ἑαυτοῦ ὑπὸ Ἀρτεμισίας τῆς γυ-ναικὸς καὶ ἀδελφῆς κατεσκευασμένον ὁΔιογένης δὲ τοῦ μὲν σώματος εἰ καί τινατάφον ἔχει οὐκ οἶδεν οὐδὲ γὰρ ἔμελεναὐτῷ τούτου λόγον δὲ τοῖς ἀρίστοις περὶτούτου καταλέλοιπεν ἀνδρὸς βίον βεβιω-κὼς ὑψηλότερον ὦ Καρῶν ἀνδραποδω-δέστατε τοῦ σοῦ μνήματος καὶ ἐν βεβαιο-τέρῳ χωρίῳ κατεσκευασμένον

ΝΙΡΕΩΣ ΚΑΙ ΘΕΡΣΙΤΟΥ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΝΙΡΕΥΣ Ἰδοὺ δή Μένιππος οὑτοσὶ δι-κάσει πότερος εὐμορφότερός ἐστιν εἰπέὦ Μένιππε οὐ καλλίων σοι δοκῶΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δὲ καὶ ἔστε πρότε-ρον οἶμαι χρὴ γὰρ τοῦτο εἰδέναι

164

ΝΙΡΕΥΣ Νιρεὺς καὶ ΘερσίτηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πότερος οὖν ὁ Νιρεὺς καὶπότερος ὁ Θερσίτης οὐδέπω γὰρ τοῦτοδῆλον ΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἓν μὲν ἤδη τοῦτο ἔχω ὅτιὅμοιός εἰμί σοι καὶ οὐδὲν τηλικοῦτον δια-φέρεις ἡλίκον σε Ὅμηρος ἐκεῖνος ὁ τυ-φλὸς ἐπῄνεσεν ἁπάντων εὐμορφότερονπροσειπών ἀλλ ὁ φοξὸς ἐγὼ καὶ ψεδνὸςοὐδὲν χείρων ἐφάνην τῷ δικαστῇ ὅρα δὲσύ ὦ Μένιππε ὅντινα καὶ εὐμορφότερονἡγῇΝΙΡΕΥΣ Ἐμέ γε τὸν Ἀγλαΐας καὶΧάροπος ldquoὃς κάλλιστος ἀνὴρ ὑπὸ ἼλιονἦλθονrdquoΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλ οὐχὶ καὶ ὑπὸ γῆνὡς οἶμαι κάλλιστος ἦλθες ἀλλὰ τὰ μὲνὀστᾶ ὅμοια τὸ δὲ κρανίον ταύτῃ μόνον ἄραδιακρίνοιτο ἀπὸ τοῦ Θερσίτου κρανίου ὅτιεὔθρυπτον τὸ σόν ἀλαπαδνὸν γὰρ αὐτὸ καὶοὐκ ἀνδρῶδες ἔχεις

165

12

τείνεσθαι ὡς τοιούτων ὄντων ἀλλὰ δέδιαμὴ τὸ ἑκατέρου κάλλος ἡ μῖξις συνέφθει-ρεν Οὐ πάνυ γοῦν συνήθη καὶ φίλα ἐξ ἀρχῆςἦν ὁ διάλογος καὶ ἡ κωμῳδία εἴ γε ὁ μὲνοἴκοι καθ ἑαυτὸν καὶ νὴ Δία ἐν τοῖς περι-πάτοις μετ ὀλίγων τὰς διατριβὰς ἐποιεῖτοἡ δὲ παραδοῦσα τῷ Διονύσῳ ἑαυτὴν θε-άτρῳ ὡμίλει καὶ ξυνέπαιζε καὶ ἐγελωτο-ποίει καὶ ἐπέσκωπτε καὶ ἐν ῥυθμῷ ἔβαινεπρὸς αὐλὸν ἐνίοτε καὶ τὸ ὅλον ἀναπαίστοιςμέτροις ἐποχουμένη τὰ πολλά τοὺς δὲ τοῦδιαλόγου ἑταίρους ἐχλεύαζε φροντιστὰςκαὶ μετεωρολέσχας καὶ τὰ τοιαῦτα προσα-γορεύουσα καὶ μίαν ταύτην προαίρεσινἐπεποίητο ἐκείνους ἐπισκώπτειν καὶ τὴνΔιονυσιακὴν ἐλευθερίαν καταχεῖν αὐτῶνἄρτι μὲν ἀεροβατοῦντας δεικνύουσα καὶ νε-φέλαις ξυνόντας ἄρτι δὲ ψυλλῶν πηδήμα-τα διαμετροῦντας ὡς δῆθεν τὰ ἀέρια λε-πτολογουμένους ὁ διάλογος δὲ σεμνο-

9

πράγματα μικρὸν μὲν ὑμῖν ὡς ὁρᾶτε τὸσκαφίδιον καὶ ὑπόσαθρόν ἐστιν καὶ διαρρεῖτὰ πολλά καὶ ἢν τραπῇ ἐπὶ θάτερα οἰχή-σεται περιτραπέν ὑμεῖς δὲ τοσοῦτοι ἅμαἥκετε πολλὰ ἐπιφερόμενοι ἕκαστος ἢν οὖνμετὰ τούτων ἐμβῆτε δέδια μὴ ὕστερον με-τανοήσητε καὶ μάλιστα ὁπόσοι νεῖν οὐκἐπίστασθεΕΡΜΗΣ Πῶς οὖν ποιήσαντες εὐπλοήσο-μενΧΑΡΩΝ Ἐγὼ ὑμῖν φράσω γυμνοὺςἐπιβαίνειν χρὴ τὰ περιττὰ ταῦτα πάντα ἐπὶτῆς ἠϊόνος καταλιπόντας μόλις γὰρ ἂν καὶοὕτως δέξαιτο ὑμᾶς τὸ πορθμεῖον σοὶ δέὦ Ἑρμῆ μελήσει τὸ ἀπὸ τούτου μηδέναπαραδέχεσθαι αὐτῶν ὃς ἂν μὴ ψιλὸς ᾖ καὶτὰ ἔπιπλα ὥσπερ ἔφην ἀποβαλών παρὰδὲ τὴν ἀποβάθραν ἑστὼς διαγίνωσκε αὐτο-ὺς καὶ ἀναλάμβανε γυμνοὺς ἐπιβαίνειν ἀνα-γκάζωνΕΡΜΗΣ Εὖ λέγεις καὶ οὕτω ποιήσω-

120

λυπεῖ ταῦτά σε ὑπὲρ τὴν μνήμην ἰόντα τίδακρύεις ὦ μάταιε οὐδὲ ταῦτά σε ὁ σοφὸςἈριστοτέλης ἐπαίδευσεν μὴ οἴεσθαιβέβαια εἶναι τὰ παρὰ τῆς τύχηςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ὁ σοφὸς ἐκεῖνοςἁπάντων κολάκων ἐπιτριπτότατος ὤν ἐμὲμόνον ἔασον τὰ Ἀριστοτέλους εἰδέναι ὅσαμὲν ᾔτησεν παρ ἐμοῦ οἷα δὲ ἐπέστελλενὡς δὲ κατεχρῆτό μου τῇ περὶ παιδείαν φι-λοτιμίᾳ θωπεύων καὶ ἐπαινῶν ἄρτι μὲνπρὸς τὸ κάλλος ὡς καὶ τοῦτο μέρος ὂντἀγαθοῦ ἄρτι δὲ ἐς τὰς πράξεις καὶ τὸνπλοῦτον καὶ γὰρ αὖ καὶ τοῦτο ἀγαθὸν ἡγε-ῖτο εἶναι ὡς μὴ αἰσχύνοιτο καὶ αὐτὸς λαμ-βάνων γόης ὦ Διόγενες ἅνθρωπος καὶ τε-χνίτης πλὴν ἀλλὰ τοῦτό γε ἀπολέλαυκατῆς σοφίας αὐτοῦ τὸ λυπεῖσθαι ὡς ἐπὶ με-γίστοις ἀγαθοῖς ἐκείνοις ἃ κατηριθμήσωμικρῷ γε ἔμπροσθενΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλ οἶσθα ὃ δράσεις ἄκοςγάρ σοι τῆς λύπης ὑποθήσομαι ἐπεὶ ἐντα-

101

τάτας ἐποιεῖτο τὰς συνουσίας φύσεώς τεπέρι καὶ ἀρετῆς φιλοσοφῶν ὥστε τὸ τῶνμουσικῶν τοῦτο δὶς διὰ πασῶν εἶναι τὴνἁρμονίαν ἀπὸ τοῦ ὀξυτάτου ἐς τὸ βαρύτα-τον καὶ ὅμως ἐτολμήσαμεν ἡμεῖς τὰοὕτως ἔχοντα πρὸς ἄλληλα ξυναγαγεῖν καὶξυναρμόσαι οὐ πάνυ πειθόμενα οὐδὲ εὐμα-ρῶς ἀνεχόμενα τὴν κοινωνίαν Δέδια τοίνυν μὴ αὖθις ὅμοιόν τι τῷ Προ-μηθεῖ τῷ σῷ πεποιηκὼς φαίνωμαι τὸ θῆλυτῷ ἄρρενι ἐγκαταμίξας καὶ δι αὐτὸ δίκηνὑπόσχω μᾶλλον δὲ καὶ κατ ἄλλο τι τοιο-ῦτος ἂν φανείην ἐξαπατῶν ἴσως τοὺςἀκούοντας καὶ ὀστᾶ παραθεὶς αὐτοῖς κεκα-λυμμένα τῇ πιμελῇ γέλωτα κωμικὸν ὑπὸσεμνότητι φιλοσόφῳ τὸ γὰρ τῆς κλεπτι-κῆς ndash καὶ γὰρ κλεπτικῆς ὁ θεός ndash ἄπαγετοῦτο μόνον οὐκ ἂν εἴποις ἐνεῖναι τοῖς ἡμε-τέροις ἢ παρὰ τοῦ γὰρ ἂν ἐκλέπτομεν εἰμὴ ἄρα τις ἐμὲ διέλαθεν τοιούτους ἱππο-κάμπους καὶ τραγελάφους καὶ αὐτὸς συ-

10

ντεθεικώς πλὴν ἀλλὰ τί ἂν πάθοιμι ἐμμε-νετέον γὰρ οἷς ἅπαξ προειλόμην ἐπεὶ τόγε μεταβουλεύεσθαι Ἐπιμηθέως ἔργον οὐΠρομηθέως ἐστίν

11

ῦθά γε ἐλλέβορος οὐ φύεται σὺ δὲ κἂν τὸΛήθης ὕδωρ χανδὸν ἐπισπασάμενος πίεκαὶ αὖθις πίε καὶ πολλάκις οὕτω γὰρ ἂνπαύσαιο ἐπὶ τοῖς Ἀριστοτέλους ἀγαθοῖςἀνιώμενος καὶ γὰρ Κλεῖτον ἐκεῖνον ὁρῶκαὶ Καλλισθένην καὶ ἄλλους πολλοὺς ἐπὶσὲ ὁρμῶντας ὡς διασπάσαιντο καὶ ἀμύναι-ντο σε ὧν ἔδρασας αὐτούς ὥστε τὴνἑτέραν σὺ ταύτην βάδιζε καὶ πῖνε πολ-λάκις ὡς ἔφην

ΕΡΜΟΥ ΚΑΙ ΧΑΡΩΝΟΣ

ΕΡΜΗΣ Λογισώμεθα ὦ πορθμεῦ εἰδοκεῖ ὁπόσα μοι ὀφείλεις ἤδη ὅπως μὴαὖθις ἐρίζωμέν τι περὶ αὐτῶν ΧΑΡΩΝ Λογισώμεθα ὦ Ἑρμῆ ἄμει-νον γὰρ ὡρίσθαι καὶ ἀπραγμονέστερονΕΡΜΗΣ Ἄγκυραν ἐντειλαμένῳ ἐκόμισαπέντε δραχμῶν

102

ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Σχεδὸν ἀμφὶ τὰεἴκοσιΣΙΜΥΛΟΣ Ἤδη μανθάνω ἅτινά σοιἐκεῖνος ἐχαρίζετοΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Πλὴν ἀλλὰ πολὺἐκείνων ἀξιώτερος κληρονομεῖν εἰ καὶβάρβαρος ἦν καὶ ὄλεθρος ὃν ἤδη καὶαὐτῶν οἱ ἄριστοι θεραπεύουσιν ἐκεῖνοςτοίνυν ἐκληρονόμησέ μου καὶ νῦν ἐν τοῖςεὐπατρίδαις ἀριθμεῖται ὑπεξυρημένος μὲντὸ γένειον καὶ βαρβαρίζων Κόδρου δὲεὐγενέστερος καὶ Νιρέως καλλίων καὶὈδυσσέως συνετώτερος λεγόμενος εἶναιΣΙΜΥΛΟΣ Οὔ μοι μέλει καὶ στρατη-γησάτω τῆς Ἑλλάδος εἰ δοκεῖ ἐκεῖνοι δὲltμὴgt κληρονομείτωσαν μόνον

ΧΑΡΩΝΟΣ ΚΑΙ ΕΡΜΟΥ

ΧΑΡΩΝ Ἀκούσατε ὡς ἔχει ὑμῖν τὰ

119

δεθῆναί με πρὸς τὸ ἐφίππιον εἰ μέλλω με-νεῖν τε ἄνω καὶ ἕξεσθαι τοῦ χαλινοῦΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἐγώ σοι ὦ Σάμιππεἡγήσομαι τῶν ἱππέων Λυκῖνος δὲ τὸ δεξι-ὸν κέρας ἐχέτω δίκαιος δ ἂν εἴην τυχεῖνπαρὰ σοῦ τῶν μεγίστων τοσούτοις σε μεδί-μνοις δωρησάμενος ἐπισήμου χρυσίουΣΑΜΙΠΠΟΣ Καὶ αὐτοὺς ἐρώμεθα ὦἈδείμαντε τοὺς ἱππέας εἰ δέξονται ἄρχο-ντά σε σφῶν γενέσθαι ὅτῳ δοκεῖ ὦ ἱππε-ῖς Ἀδείμαντον ἱππαρχεῖν ἀνατεινάτω τὴνχεῖραΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Πάντες ὡς ὁρᾷς ὦΣάμιππε ἐχειροτόνησανΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ σὺ μὲν ἄρχε τῆς ἵπ-που Λυκῖνος δὲ ἐχέτω τὸ δεξιόν οὑτοσὶ δὲΤιμόλαος ἐπὶ τοῦ εὐωνύμου τετάξεταιἐγὼ δὲ κατὰ μέσον ὡς νόμος βασιλεῦσιτῶν Περσῶν ἐπειδὰν αὐτοὶ συμπαρῶσιπροΐωμεν δὲ ἤδη τὴν ἐπὶ Κορίνθου διὰ τῆςὀρεινῆς ἐπευξάμενοι τῷ βασιλείῳ Διί

40

φὴς κυβερνήτην τὸν Ἥρωνα ἢ τοῦ Νη-ρέως ἡλικιώτην ὃς τοσοῦτον ἀπεσφάλητῆς ὁδοῦ ἀλλὰ τί τοῦτο οὐκ Ἀδείμαντοςἐκεῖνός ἐστιΤΙΜΟΛΑΟΣ Πάνυ μὲν οὖν Ἀδείμα-ντος αὐτός ἐμβοήσωμεν οὖν Ἀδείμαντεσέ φημι τὸν Μυρρινούσιον τὸν Στρομβί-χουΛΥΚΙΝΟΣ Δυεῖν θάτερον ἢ δυσχεραί-νει καθ ἡμῶν ἢ ἐκκεκώφωται Ἀδείμαντοςγάρ οὐκ ἄλλος τίς ἐστι Πάνυ ἤδη σαφῶςὁρῶ καὶ θοἰμάτιον αὐτοῦ καὶ τὸ βάδισμαἐκείνου καὶ ἐν χρῷ ἡ κουρά ἐπιτείνωμενδὲ ὅμως τὸν περίπατον ὡς καταλάβωμεναὐτόν ἢν μὴ τοῦ ἱματίου λαβόμενοι σε ἐπι-στρέψωμεν ὦ Ἀδείμαντε οὐχ ὑπακούσειἡμῖν βοῶσιν ἀλλὰ καὶ φροντίζοντι ἔοικαςἐπὶ συννοίας τινὸς οὐ μικρὸν οὐδὲ εὐκατα-φρόνητον πρᾶγμα ὡς δοκεῖς ἀνακυκλῶνΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Οὐδέν ὦ Λυκῖνε χα-λεπόν ἀλλά με κενή τις ἔννοια μεταξὺ βα-

21

οὐκ ὀλίγα τῶν ἐραστῶν ἀπολέλαυκα μονο-νουχὶ προσκυνούμενος ὑπ αὐτῶν καὶ ἐθρυ-πτόμην δὲ πολλάκις καὶ ἀπέκλειον αὐτῶντινας ἐνίοτε οἱ δὲ ἡμιλλῶντο καὶ ἀλλήλουςὑπερεβάλλοντο ἐν τῇ περὶ ἐμὲ φιλοτιμίᾳΣΙΜΥΛΟΣ Τέλος δ οὖν πῶς ἐβουλεύ-σω περὶ τῶν κτημάτωνΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Εἰς τὸ φανερὸν μὲνἕκαστον αὐτῶν κληρονόμον ἀπολιπεῖν ἔφα-σκον ὁ δ ἐπίστευέν τε ἂν καὶ κολακευτι-κώτερον παρεσκεύαζεν αὑτόν ἄλλας δὲτὰς ἀληθεῖς διαθήκας ἐκείνας ἔχων κατέλι-πον οἰμώζειν ἅπασι φράσαςΣΙΜΥΛΟΣ Τίνα δὲ αἱ τελευταῖαι τὸνκληρονόμον ἔσχον ἦ πού τινα τῶν ἀπὸ τοῦγένουςΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Οὐ μὰ Δία ἀλλὰ νε-ώνητόν τινα τῶν μειρακίων τῶν ὡραίωνΦρύγα ΣΙΜΥΛΟΣ Ἀμφὶ πόσα ἔτη ὦ Πολύ-στρατε

118

ΧΑΡΩΝ Πολλοῦ λέγειςΕΡΜΗΣ Νὴ τὸν Ἀϊδωνέα τῶν πέντεὠνησάμην καὶ τροπωτῆρα δύο ὀβολῶνΧΑΡΩΝ Τίθει πέντε δραχμὰς καὶ ὀβο-λοὺς δύοΕΡΜΗΣ Καὶ ἀκέστραν ὑπὲρ τοῦ ἱστίουπέντε ὀβολοὺς ἐγὼ κατέβαλονΧΑΡΩΝ Καὶ τούτους προστίθειΕΡΜΗΣ Καὶ κηρὸν ὡς ἐπιπλάσαι τοῦσκαφιδίου τὰ ἀνεῳγότα καὶ ἥλους δὲ καὶκαλῴδιον ἀφ οὗ τὴν ὑπέραν ἐποίησας δύοδραχμῶν ἅπανταΧΑΡΩΝ Καὶ ἄξια ταῦτα ὠνήσω ΕΡΜΗΣ Ταῦτά ἐστιν εἰ μή τι ἄλλοἡμᾶς διέλαθεν ἐν τῷ λογισμῷ πότε δ οὖνταῦτα ἀποδώσειν φῄςΧΑΡΩΝ Νῦν μέν ὦ Ἑρμῆ ἀδύνατονἢν δὲ λοιμός τις ἢ πόλεμος καταπέμψῃἀθρόους τινάς ἐνέσται τότε ἀποκερδᾶναιπαραλογιζόμενον ἐν τῷ πλήθει τὰ πορθμε-ῖα

103

δίζοντα ὑπελθοῦσα παρακοῦσαι ὑμῶν ἐποί-ησεν ἀτενὲς πρὸς αὐτὴν ἅπαντι τῷ λογι-σμῷ ἀποβλέποντα ΛΥΚΙΝΟΣ Τίς αὕτη μὴ γὰρ ὀκνήσῃςεἰπεῖν εἰ μή τίς ἐστι τῶν πάνυ ἀπορρήτωνκαίτοι ἐτελέσθημεν ὡς οἶσθα καὶ σιγᾶνμεμαθήκαμενΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀλλ αἰσχύνομαι ἔγω-γε εἰπεῖν πρὸς ὑμᾶς οὕτω γὰρ μειρακι-ῶδες ὑμῖν δόξει τὸ φρόντισμαΛΥΚΙΝΟΣ Μῶν ἐρωτικόν τί ἐστινοὐδὲ γὰρ οὐδὲ τοῦτο ἀμυήτοις ἡμῖν ἐξαγο-ρεύσεις ἀλλὰ ὑπὸ λαμπρᾷ τῇ δᾳδὶ καὶαὐτοῖς τετελεσμένοιςΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Οὐδέν ὦ θαυμάσιετοιοῦτον ἀλλά τινα πλοῦτον ἐμαυτῷ ἀνε-πλαττόμην ἣν κενὴν μακαρίαν οἱ πολλοὶκαλοῦσιν καί μοι ἐν ἀκμῇ τῆς περιουσίαςκαὶ τρυφῆς ἐπέστητεΛΥΚΙΝΟΣ Οὐκοῦν τὸ προχειρότατοντοῦτο κοινὸς Ἑρμᾶς φασι καὶ ἐς μέσον

22

κόσμει τό τε ἱππικὸν καὶ τοὺς ἀνέρας τοὺςἀσπιδιώτας ἐθέλω γὰρ εἰδέναι οἷ βαδιε-ῖσθε τοσοῦτοι ὄντες ἐξ Ἀρκαδίας ἢ ἐπὶ τί-νας ἀθλίους πρώτους ἀφίξεσθεΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἄκουε ὦ Λυκῖνε μᾶλλονδέ εἴ σοι φίλον ἀκολούθει μεθ ἡμῶν ἵπ-παρχον γάρ σε τῶν πεντακισχιλίων ἀποφα-νῶΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλὰ τῆς μὲν τιμῆς ὦ βα-σιλεῦ χάριν οἶδά σοι καὶ ὑποκύψας ἐς τὸΠερσικὸν προσκυνῶ σε περιαγαγὼν εἰς το-ὐπίσω τὼ χεῖρε τιμῶν τὴν τιάραν ὀρθὴνοὖσαν καὶ τὸ διάδημα σὺ δὲ τῶν ἐρρω-μένων τούτων τινὰ ποίησον ἵππαρχον ἐγὼγάρ σοι δεινῶς ἄφιππός εἰμι καὶ οὐδὲ ὅλωςἐπέβην ἵππου ἐν τῷ πρὸ τοῦ χρόνῳ δέδιατοίνυν μὴ τοῦ σαλπιγκτοῦ ἐποτρύνοντοςκαταπεσὼν ἔγωγε συμπατηθῶ ἐν τῇ τύρβῃὑπὸ τοσαύταις ὁπλαῖς ἢ καὶ θυμοειδὴς ὢνὁ ἵππος ἐξενέγκῃ με τὸν χαλινὸν ἐνδακὼνἐς μέσους τοὺς πολεμίους ἢ δεήσει κατα-

39

ΕΡΜΗΣ Νῦν οὖν ἐγὼ καθεδοῦμαι τὰκάκιστα εὐχόμενος γενέσθαι ὡς ἂν ἀπὸτούτων ἀπολάβοιμιΧΑΡΩΝ Οὐκ ἔστιν ἄλλως ὦ Ἑρμῆνῦν δὲ ὀλίγοι ὡς ὁρᾷς ἀφικνοῦνται ἡμῖνεἰρήνη γάρΕΡΜΗΣ Ἄμεινον οὕτως εἰ καὶ ἡμῖν πα-ρατείνοιτο ὑπὸ σοῦ τὸ ὄφλημα πλὴν ἀλλοἱ μὲν παλαιοί ὦ Χάρων οἶσθα οἷοι παρε-γίγνοντο ἀνδρεῖοι ἅπαντες αἵματοςἀνάπλεῳ καὶ τραυματίαι οἱ πολλοί νῦν δὲἢ φαρμάκῳ τις ὑπὸ τοῦ παιδὸς ἀποθανὼν ἢὑπὸ τῆς γυναικὸς ἢ ὑπὸ τρυφῆς ἐξῳδηκὼςτὴν γαστέρα καὶ τὰ σκέλη ὠχροὶ ἅπαντεςκαὶ ἀγεννεῖς οὐδὲν ὅμοιοι ἐκείνοις οἱ δὲπλεῖστοι αὐτῶν διὰ χρήματα ἥκουσιν ἐπι-βουλεύοντες ἀλλήλοις ὡς ἐοίκασιΧΑΡΩΝ Πάνυ γὰρ περιπόθητά ἐστι τα-ῦτα ΕΡΜΗΣ Οὐκοῦν οὐδ ἐγὼ δόξαιμι ἂνἁμαρτάνειν πικρῶς ἀπαιτῶν τὰ ὀφειλόμε-

104

κοῦτος ὤν ὀδόντας τέτταρας ἔχωνΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Νὴ Δία τοὺς ἀρί-στους γε τῶν ἐν τῇ πόλει καὶ γέροντά μεκαὶ φαλακρόν ὡς ὁρᾷς ὄντα καὶ λημῶνταπροσέτι καὶ κορυζῶντα ὑπερήδοντο θερα-πεύοντες καὶ μακάριος ἦν αὐτῶν ὅντινα ἂνκαὶ μόνον προσέβλεψαΣΙΜΥΛΟΣ Μῶν καὶ σύ τινα ὥσπερ ὁΦάων τὴν Ἀφροδίτην ἐκ Χίου διεπόρθμευ-σας εἶτά σοι εὐξαμένῳ ἔδωκεν νέον εἶναικαὶ καλὸν ἐξ ὑπαρχῆς καὶ ἀξιέραστονΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Οὔκ ἀλλὰ τοιοῦτοςὢν περιπόθητος ἦν ΣΙΜΥΛΟΣ Αἰνίγματα λέγειςΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Καὶ μὴν πρόδηλόςγε ὁ ἔρως οὑτοσὶ πολὺς ὢν ὁ περὶ τοὺςἀτέκνους καὶ πλουσίους γέρονταςΣΙΜΥΛΟΣ Νῦν μανθάνω σου τὸ κάλ-λος ὦ θαυμάσιε ὅτι παρὰ τῆς χρυσῆςἈφροδίτης ἦνΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Ἀτάρ ὦ Σιμύλε

117

ριοι καὶ τὸ πᾶν εἰς πέντε μυριάδας ὁπλιτι-κόν ἱππεῖς δὲ ἀμφὶ τοὺς πεντακισχιλίουςἐγὼ δὲ χειροτονητὸς ὑφ ἁπάντων προκρι-θεὶς ἄρχων ἄριστος εἶναι δόξας ἀνθρώπωνἡγεῖσθαι καὶ πράγμασι χρῆσθαι ὡς τοῦτόγε αὐτὸ ἡδύ μείζω εἶναι τῶν ἄλλων βασι-λέων ἅτε ἀρετῇ προχειρισθέντα ὑπὸ τῆςστρατιᾶς ἄρχειν οὐ κληρονόμον γενόμενονἄλλου πονήσαντος ἐς τὴν βασιλείαν ἐπεὶτῷ Ἀδειμάντου θησαυρῷ παραπλήσιον τὸτοιοῦτο καὶ τὸ πρᾶγμα οὐχ ὅμοιον ἡδύὥσπερ ὅταν ἴδῃ τις αὐτὸς δι αὑτοῦ κτη-σάμενος τὴν δυναστείανΛΥΚΙΝΟΣ Παπαῖ ὦ Σάμιππε οὐδὲνμικρόν ἀλλὰ τὸ κεφάλαιον αὐτὸ τῶν ἀγα-θῶν ἁπάντων σύ γε ᾔτησας ἄρχειν ἀσπί-δος τοσαύτης ἄριστος δὴ προκριθεὶς ὑπὸτῶν πεντακισμυρίων τοιοῦτον ἡμῖν ἡ Μα-ντίνεια θαυμαστὸν βασιλέα καὶ στρατηγὸνἐλελήθει ἀνατρέφουσα πλὴν ἀλλὰ βασί-λευε καὶ ἡγοῦ τῶν στρατιωτῶν καὶ δια-

38

κατατίθει φέρων τὸν πλοῦτον ἄξιον γὰρἀπολαῦσαι τὸ μέρος φίλους ὄντας τῆςἈδειμάντου τρυφῆςΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀπελείφθην μὲν ὑμῶνεὐθὺς ἐν τῇ πρώτῃ ἐς τὴν ναῦν ἐπιβάσειἐπεὶ σέ ὦ Λυκῖνε κατέστησα ἐς τὸ ἀσφα-λές περιμετροῦντος γάρ μου τῆς ἀγκύραςτὸ πάχος οὐκ οἶδ ὅπου ὑμεῖς ἀπέστητεἸδὼν δὲ ὅμως τὰ πάντα ἠρόμην τινὰ τῶνναυτῶν ὁπόσην ἀποφέρει ἡ ναῦς τῷ δε-σπότῃ ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ κατ ἔτος ἕκαστοντὴν μισθοφορίαν ὁ δέ μοι Δώδεκα ἔφηἈττικὰ τάλαντα εἰ πρὸς τοὐλάχιστόν τιςλογίζοιτο τοὐντεῦθεν οὖν ἐπανιὼν ἐλογι-ζόμην εἴ τις θεῶν τὴν ναῦν ἄφνω ἐμὴν ποι-ήσειεν εἶναι οἷον ἄν ὡς εὐδαίμονα βίονἐπεβίωσα εὖ ποιῶν τοὺς φίλους καὶ ἐπι-πλέων ἐνίοτε μὲν αὐτός ἐνίοτε δὲ οἰκέταςἐκπέμπων εἶτα ἐκ τῶν δώδεκα ἐκείνωνταλάντων οἰκίαν τε ἤδη ᾠκοδομησάμην ἐνἐπικαίρῳ μικρὸν ὑπὲρ τὴν Ποικίλην τὴν

23

σοι παράδοξον τοῦτο δόξειΣΙΜΥΛΟΣ Παράδοξον εἰ γέρων τε καὶἀσθενὴς ἄτεκνός τε προσέτι ἥδεσθαι τοῖςἐν τῷ βίῳ ἐδύνασοΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Τὸ μὲν πρῶτον ἅπα-ντα ἐδυνάμην ἔτι καὶ παῖδες ὡραῖοι ἦσανπολλοὶ καὶ γυναῖκες ἁβρόταται καὶ μύρακαὶ οἶνος ἀνθοσμίας καὶ τράπεζα ὑπὲρ τὰςἐν ΣικελίᾳΣΙΜΥΛΟΣ Καινὰ ταῦτα ἐγὼ γάρ σεπάνυ φειδόμενον ἠπιστάμην ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Ἀλλ ἐπέρρει μοι ὦγενναῖε παρὰ ἄλλων τὰ ἀγαθά καὶ ἕωθενμὲν εὐθὺς ἐπὶ θύρας ἐφοίτων μάλα πολλοίμετὰ δὲ παντοῖά μοι δῶρα προσήγετο ἁπα-νταχόθεν τῆς γῆς τὰ κάλλισταΣΙΜΥΛΟΣ Ἐτυράννησας ὦ Πολύστρα-τε μετ ἐμέΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐραστὰςεἶχον μυρίουςΣΙΜΥΛΟΣ Ἐγέλασα ἐραστὰς σὺ τηλι-

116

να παρὰ σοῦ

ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ ΚΑΙ ΕΡΜΟΥ

ΠΛΟΥΤΩΝ Τὸν γέροντα οἶσθα τὸνπάνυ γεγηρακότα λέγω τὸν πλούσιονΕὐκράτην ᾧ παῖδες μὲν οὐκ εἰσίν οἱ τὸνκλῆρον δὲ θηρῶντες πεντακισμύριοιΕΡΜΗΣ Ναί τὸν Σικυώνιον φῄς τίοὖνΠΛΟΥΤΩΝ Ἐκεῖνον μέν ὦ Ἑρμῆζῆν ἔασον ἐπὶ τοῖς ἐνενήκοντα ἔτεσιν ἃ βε-βίωκεν ἐπιμετρήσας ἄλλα τοσαῦτα εἴ γεοἷόν τε ἦν καὶ ἔτι πλείω τοὺς δὲ κόλακαςαὐτοῦ Χαρῖνον τὸν νέον καὶ Δάμωνα καὶτοὺς ἄλλους κατάσπασον ἐφεξῆς ἅπανταςΕΡΜΗΣ Ἄτοπον ἂν δόξειε τὸ τοιοῦτονΠΛΟΥΤΩΝ Οὐ μὲν οὖν ἀλλὰ δι-καιότατον τί γὰρ ἐκεῖνοι παθόντες εὔχο-νται ἀποθανεῖν ἐκεῖνον ἢ τῶν χρημάτων

105

παρὰ τὸν Ἰλισσὸν ἐκείνην τὴν πατρῴανἀφείς καὶ οἰκέτας ὠνούμην καὶ ἐσθῆταςκαὶ ζεύγη καὶ ἵππους νυνὶ δὲ ἤδη καὶἔπλεον ὑφ ἁπάντων εὐδαιμονιζόμενος τῶνἐπιβατῶν φοβερὸς τοῖς ναύταις καὶ μονο-νουχὶ βασιλεὺς νομιζόμενος ἔτι δέ μοι τὰκατὰ τὴν ναῦν εὐθετίζοντι καὶ ἐς λιμέναπόρρωθεν ἀποβλέποντι ἐπιστάς ὦ Λυκῖνεκατέδυσας τὸν πλοῦτον καὶ ἀνέτρεψας εὖφερόμενον τὸ σκάφος οὐρίῳ τῆς εὐχῆςπνεύματιΛΥΚΙΝΟΣ Οὐκοῦν ὦ γενναῖε λαβόμε-νός μου ἄπαγε πρὸς τὸν στρατηγὸν ὥς τιναπειρατὴν ἢ καταποντιστήν ὃς τηλικοῦτονναυάγιον εἴργασμαι καὶ ταῦτα ἐν γῇ κατὰτὴν ἐκ Πειραιῶς ἐς τὸ ἄστυ ἀλλὰ ὅραὅπως παραμυθήσομαί σου τὸ πταῖσμαπέντε γάρ εἰ βούλει καλλίω καὶ μείζω τοῦΑἰγυπτίου πλοίου ἤδη ἔχε καὶ τὸ μέγι-στον οὐδὲ καταδῦναι δυνάμενα καὶ τάχασοι πεντάκις ἐξ Αἰγύπτου κατ ἔτος ἕκα-

24

λεῖς τὴν ὑπόσχεσιν ἀλλὰ σὺ ἤδη ὁ Σάμιπ-πος εὔχουΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἐγὼ δὲ ndash ἠπειρώτης γάρεἰμι Ἀρκὰς ἐκ Μαντινείας ὡς ἴστε ndash ναῦνμὲν οὐκ αἰτήσω μοι γενέσθαι ἥν γε τοῖςπολίταις ἐπιδείξασθαι ἀδύνατον οὐδὲ μι-κρολογήσομαι πρὸς τοὺς θεοὺς θησαυρὸναἰτῶν καὶ μεμετρημένον χρυσίον ἀλλὰ δύ-νανται γὰρ πάντα οἱ θεοί καὶ τὰ μέγισταεἶναι δοκοῦντα καὶ ὁ νόμος τῆς εὐχῆς ὃνΤιμόλαος ἔθηκε φήσας μηδὲν ὀκνεῖν αἰτε-ῖν ὡς ἐκείνων πρὸς οὐδὲν ἀνανευόντωναἰτῶ δὴ βασιλεὺς γενέσθαι οὐχ οἷοςἈλέξανδρος ὁ Φιλίππου ἢ Πτολεμαῖος ἢΜιθριδάτης ἢ εἴ τις ἄλλος ἐκδεξάμενος τὴνβασιλείαν παρὰ πατρὸς ἦρξεν ἀλλά μοι τὸπρῶτον ἀπὸ λῃστείας ἀρξαμένῳ ἑταῖροικαὶ συνωμόται ὅσον τριάκοντα πιστοὶμάλα καὶ πρόθυμοι γενέσθωσαν εἶτα κατὀλίγον τριακόσιοι προσιόντες ἡμῖν ἄλλοςἐπ ἄλλῳ εἶτα χίλιοι καὶ μετ οὐ πολὺ μύ-

37

ἀντιποιοῦνται οὐδὲν προσήκοντες ὃ δὲπάντων ἐστὶ μιαρώτατον ὅτι καὶ τὰ τοια-ῦτα εὐχόμενοι ὅμως θεραπεύουσιν ἔν γε τῷφανερῷ καὶ νοσοῦντος ἃ μὲν βουλεύονταιπᾶσι πρόδηλα θύσειν δὲ ὅμως ὑπισχνο-ῦνται ἢν ῥαΐσῃ καὶ ὅλως ποικίλη τις ἡ κο-λακεία τῶν ἀνδρῶν διὰ ταῦτα ὁ μὲν ἔστωἀθάνατος οἱ δὲ προαπίτωσαν αὐτοῦ μάτηνἐπιχανόντεςΕΡΜΗΣ Γελοῖα πείσονται πανοῦργοιὄντεςΠΛΟΥΤΩΝ Πολλὰ κἀκεῖνος εὖ μάλαδιαβουκολεῖ αὐτοὺς καὶ ἐλπίζει καὶ ὅλωςldquoαἰεὶ θανέοντι ἐοικὼςrdquo ἔρρωται πολὺ μᾶλ-λον τῶν νέων οἱ δὲ ἤδη τὸν κλῆρον ἐν σφί-σι διῃρημένοι βόσκονται ζωὴν μακαρίανπρὸς ἑαυτοὺς τιθέντες Οὐκοῦν ὁ μὲν ἀπο-δυσάμενος τὸ γῆρας ὥσπερ Ἰόλεως ἀνηβη-σάτω οἱ δὲ ἀπὸ μέσων τῶν ἐλπίδων τὸνὀνειροποληθέντα πλοῦτον ἀπολιπόντεςἡκέτωσαν ἤδη κακοὶ κακῶς ἀποθανόντες

106

ἄφνω ἀπέθανον τοῦ τέγους μοι ἐπιπε-σόντος καὶ νῦν Ἑρμόλαος ἔχει τἀμὰὥσπερ τις λάβραξ καὶ τὸ ἄγκιστρον τῷ δε-λέατι συγκατασπάσαςΔΑΜΝΙΠΠΟΣ Οὐ μόνον ἀλλὰ καὶαὐτόν σε τὸν ἁλιέα ὥστε τὸ σόφισμα κατὰσαυτοῦ συντέθεικας ΚΝΗΜΩΝ Ἔοικα οἰμώζω τοιγαροῦν

ΣΙΜΥΛΟΥ ΚΑΙ ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΥ

ΣΙΜΥΛΟΣ Ἥκεις ποτέ ὦ Πολύστρα-τε καὶ σὺ παρ ἡμᾶς ἔτη οἶμαι οὐ πολὺἀποδέοντα τῶν ἑκατὸν βεβιωκώςΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Ὀκτὼ ἐπὶ τοῖς ἐνε-νήκοντα ὦ ΣιμύλεΣΙΜΥΛΟΣ Πῶς δαὶ τὰ μετ ἐμὲ ταῦταἐβίως τριάκοντα ἐγὼ γὰρ ἀμφὶ τὰ ἑβδομή-κοντά σου ὄντος ἀπέθανονΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Ὑπερήδιστα εἰ καί

115

σου πλουσιωτέρους γενομένους ἐκπε-σόντας ἐν βραχεῖ τῶν ἀγαθῶν ἁπάντωνἵνα δέ σοι καὶ τούτους ἀφῶ τό γε ὑγιαίνεινἐχέγγυον οἴει σοι γενήσεσθαι καὶ βέβαιονἢ οὐχ ὁρᾷς πολλοὺς τῶν πλουσίων κακο-δαιμόνως διάγοντας ὑπὸ τῶν ἀλγηδόνωντοὺς μὲν οὐδὲ βαδίζειν δυναμένους ἐνίουςδὲ τυφλοὺς ἢ τῶν ἐντοσθιδίων τι ἀλγο-ῦντας ὅτι μὲν γὰρ οὐκ ἂν ἕλοιο πλουτῶνδὶς τοσοῦτον πλοῦτον ὅμοια πάσχειν Φανο-μάχῳ τῷ πλουσίῳ καὶ θηλύνεσθαι ὡς ἐκε-ῖνος εὖ οἶδα κἂν μὴ εἴπῃς ἐῶ λέγειν ὅσαςἐπιβουλὰς μετὰ τοῦ πλούτου καὶ λῃστὰςκαὶ φθόνον καὶ μῖσος παρὰ τῶν πολλῶνὁρᾷς οἵων σοι πραγμάτων αἴτιος ὁ θησαυ-ρὸς γίγνεταιΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀεὶ σύ μοι ὦ Λυκῖνεὑπεναντίος ὥστε οὐδὲ τὴν χοίνικα ἔτιλήψῃ ἐς τέλος μου τῆς εὐχῆς ἐπηρεάζων ΛΥΚΙΝΟΣ Τοῦτο μὲν ἤδη κατὰ τοὺςπολλοὺς τῶν πλουσίων ἀναδύῃ καὶ ἀνακα-

36

στον σιταγωγείτωσαν σιταγωγίαν εἰ καίὦ ναυκλήρων ἄριστε δῆλος εἶ ἀφόρητοςἡμῖν τότε γενησόμενος ὃς γὰρ ἔτι ἑνὸςπλοίου τουτουὶ δεσπότης ὢν παρήκουεςβοώντων εἰ πέντε κτήσαιο πρὸς τούτῳτριάρμενα πάντα καὶ ἀνώλεθρα οὐδὲ ὄψειδηλαδὴ τοὺς φίλους σὺ μὲν οὖν εὐπλόει ὦβέλτιστε ἡμεῖς δὲ ἐν Πειραιεῖ καθεδούμε-θα τοὺς ἐξ Αἰγύπτου ἢ Ἰταλίας καταπλέο-ντας ἀνακρίνοντες εἴ που τὸ μέγα Ἀδει-μάντου πλοῖον τὴν Ἶσίν τις εἶδενΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ὁρᾷς διὰ τοῦτοὤκνουν εἰπεῖν ἃ ἐνενόουν εἰδὼς ὅτι ἐνγέλωτι καὶ σκώμματι ποιήσεσθέ μου τὴνεὐχήν ὥστε ἐπιστὰς μικρόν ἔστ ἂν ὑμεῖςπροχωρήσητε ἀποπλευσοῦμαι πάλιν ἐπὶτῆς νεώς πολὺ γὰρ ἄμεινον τοῖς ναύταιςπροσλαλεῖν ἢ ὑφ ὑμῶν καταγελᾶσθαιΛΥΚΙΝΟΣ Μηδαμῶς ἐπεὶ συνεμβη-σόμεθά σοι καὶ αὐτοὶ ἐπιστάντεςΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀλλὰ ὑφαιρήσω τὴν

25

ΚΝΗΜΩΝΟΣ ΚΑΙ ΔΑΜΝΙΠΠΟΥ

ΚΝΗΜΩΝ Τοῦτο ἐκεῖνο τὸ τῆς παροι-μίας ὁ νεβρὸς τὸν λέοντα ΔΑΜΝΙΠΠΟΣ Τί ἀγανακτεῖς ὦ Κνή-μωνΚΝΗΜΩΝ Πυνθάνῃ ὅ τι ἀγανακτῶκληρονόμον ἀκούσιον καταλέλοιπα κατα-σοφισθεὶς ἄθλιος οὓς ἐβουλόμην ἂν μάλι-στα σχεῖν τἀμὰ παραλιπώνΔΑΜΝΙΠΠΟΣ Πῶς τοῦτο ἐγένετοΚΝΗΜΩΝ Ἑρμόλαον τὸν πάνυ πλού-σιον ἄτεκνον ὄντα ἐθεράπευον ἐπὶ θανάτῳκἀκεῖνος οὐκ ἀηδῶς τὴν θεραπείαν προσίε-το ἔδοξε δή μοι καὶ σοφὸν τοῦτο εἶναιθέσθαι διαθήκας εἰς τὸ φανερόν ἐν αἷςἐκείνῳ καταλέλοιπα τἀμὰ πάντα ὡς κἀκε-ῖνος ζηλώσειεν καὶ τὰ αὐτὰ πράξειενΔΑΜΝΙΠΠΟΣ Τί οὖν δὴ ἐκεῖνοςΚΝΗΜΩΝ Ὅ τι μὲν αὐτὸς ἐνέγραψενταῖς ἑαυτοῦ διαθήκαις οὐκ οἶδα ἐγὼ γοῦν

114

ΕΡΜΗΣ Ἀμέλησον ὦ Πλούτων μετε-λεύσομαι γάρ σοι ἤδη αὐτοὺς καθ ἕναἑξῆς ἑπτὰ δέ οἶμαι εἰσίΠΛΟΥΤΩΝ Κατάσπα ὁ δὲ παραπέμ-ψει ἕκαστον ἀντὶ γέροντος αὖθις πρωθήβηςγενόμενος

ΤΕΡΨΙΩΝΟΣ ΚΑΙ ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ

ΤΕΡΨΙΩΝ Τοῦτο ὦ Πλούτων δίκαιονἐμὲ μὲν τεθνάναι τριάκοντα ἔτη γεγονότατὸν δὲ ὑπὲρ τὰ ἐνενήκοντα γέροντα Θού-κριτον ζῆν ἔτιΠΛΟΥΤΩΝ Δικαιότατον μὲν οὖν ὦΤερψίων εἴ γε ὁ μὲν ζῇ μηδένα εὐχόμενοςἀποθανεῖν τῶν φίλων σὺ δὲ παρὰ πάντατὸν χρόνον ἐπεβούλευες αὐτῷ περιμένωντὸν κλῆρονΤΕΡΨΙΩΝ Οὐ γὰρ ἐχρῆν γέροντα ὄντακαὶ μηκέτι χρήσασθαι τῷ πλούτῳ αὐτὸν

107

ἀποβάθραν προεισελθώνΛΥΚΙΝΟΣ Οὐκοῦν ἡμεῖς γε προσνη-ξόμεθα ὑμῖν μὴ γὰρ οἴου σοὶ μὲν εἶναιῥᾴδιον τηλικαῦτα πλοῖα κτᾶσθαι μήτεπριαμένῳ μήτε ναυπηγησαμένῳ ἡμεῖς δὲοὐκ αἰτήσομεν παρὰ τῶν θεῶν ἐπὶ πολλοὺςσταδίους ἀκμῆτες δύνασθαι νεῖν καίτοιπρῴην καὶ ἐς Αἴγιναν ἐπὶ τὴν τῆς Ἐνοδίαςτελετὴν οἶσθα ἐν ἡλίκῳ σκαφιδίῳ πάντεςἅμα οἱ φίλοι τεττάρων ἕκαστος ὀβολῶνδιεπλεύσαμεν καὶ οὐδὲν ἐδυσχέραινεςἡμᾶς συμπλέοντας νῦν δὲ ἀγανακτεῖς εἰσυνεμβησόμεθά σοι καὶ τὴν ἀποβάθρανπροεισελθὼν ἀφαιρεῖς ὑπερμαζᾷς γάρ ὦἈδείμαντε καὶ ἐς τὸν κόλπον οὐ πτύειςοὐδὲ οἶσθα ὅστις ὢν ναυκληρεῖς οὕτωςἐπῆρέ σε ἡ οἰκία ἐν καλῷ τῆς πόλεως οἰκο-δομηθεῖσα καὶ τῶν ἀκολούθων τὸ πλῆθοςἀλλ ὦγαθέ πρὸς τῆς Ἴσιδος κἂν τὰ Νει-λῷα ταῦτα ταρίχη τὰ λεπτὰ μέμνησο ἡμῖνἄγειν ἀπ Αἰγύπτου ἢ μύρον ἀπὸ τοῦ Κα-

26

νος εἴρηκα καί μοι ὁ Ἑρμῆς τελεσιουργή-σειεν αὐτάΛΥΚΙΝΟΣ Οἶσθα οὖν ὦ Ἀδείμαντεὡς πάνυ σοι ἀπὸ λεπτῆς κρόκης ὁ πᾶςοὑτοσὶ πλοῦτος ἀπήρτηται καὶ ἢν ἐκείνηἀπορραγῇ πάντα οἴχεται καὶ ἄνθρακές σοιὁ θησαυρὸς ἔσταιΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Πῶς λέγεις ὦ ΛυκῖνεΛΥΚΙΝΟΣ Ὅτι ὦ ἄριστε ἄδηλονὁπόσον χρόνον βιώσει πλουτῶν τίς γὰροἶδεν εἰ ἔτι παρακειμένης σοι τῆς χρυσῆςτραπέζης πρὶν ἐπιβαλεῖν τὴν χεῖρα καὶἀπογεύσασθαι τοῦ ταὼ ἢ τοῦ Νομάδοςἀλεκτρυόνος ἀποφυσήσας τὸ ψυχίδιονἄπει γυψὶ καὶ κόραξι πάντα ἐκεῖνα καταλι-πών ἢ ἐθέλεις καταριθμήσομαί σοι τοὺςμὲν αὐτίκα πρὶν ἀπολαῦσαι τοῦ πλούτουἀποθανόντας ἐνίους δὲ καὶ ζῶντας ἀπο-στερηθέντας ὧν εἶχον ὑπό τινος βασκάνουπρὸς τὰ τοιαῦτα δαίμονος ἀκούεις γάρπου τὸν Κροῖσον καὶ τὸν Πολυκράτην πολύ

35

δυνάμενον ἀπελθεῖν τοῦ βίου παραχωρήσα-ντα τοῖς νέοιςΠΛΟΥΤΩΝ Καινά ὦ Τερψίων νομο-θετεῖς τὸν μηκέτι τῷ πλούτῳ χρήσασθαιδυνάμενον πρὸς ἡδονὴν ἀποθνήσκειν τὸ δὲἄλλως ἡ Μοῖρα καὶ ἡ φύσις διέταξενΤΕΡΨΙΩΝ Οὐκοῦν ταύτης αἰτιῶμαιτῆς διατάξεως ἐχρῆν γὰρ τὸ πρᾶγμα ἑξῆςπως γίνεσθαι τὸν πρεσβύτερον πρότερονκαὶ μετὰ τοῦτον ὅστις καὶ τῇ ἡλικίᾳ μεταὐτόν ἀναστρέφεσθαι δὲ μηδαμῶς μηδὲζῆν μὲν τὸν ὑπέργηρων ὀδόντας τρεῖς ἔτιλοιποὺς ἔχοντα μόγις ὁρῶντα οἰκέταις γετέτταρσιν ἐπικεκυφότα κορύζης μὲν τὴνῥῖνα λήμης δὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς μεστὸνὄντα οὐδὲν ἔτι ἡδὺ εἰδότα ἔμψυχόν τινατάφον ὑπὸ τῶν νέων καταγελώμενον ἀπο-θνήσκειν δὲ καλλίστους καὶ ἐρρωμενε-στάτους νεανίσκους ἄνω γὰρ ποταμῶν το-ῦτό γε ἢ τὸ τελευταῖον εἰδέναι γε ἐχρῆνπότε καὶ τεθνήξεται τῶν γερόντων ἕκα-

108

δώρῳ τὴν ἔχουσαν τὸ φάρμακον τὴν δὲἑτέραν ἐμοί σφαλεὶς οὐκ οἶδ ὅπως ἐμοὶμὲν τὸ φάρμακον Πτοιοδώρῳ δὲ τὸ ἀφάρ-μακτον ἔδωκεν εἶτα ὁ μὲν ἔπινεν ἐγὼ δὲαὐτίκα μάλα ἐκτάδην ἐκείμην ὑποβολιμα-ῖος ἀντ ἐκείνου νεκρός τί τοῦτο γελᾷς ὦΖηνόφαντε καὶ μὴν οὐκ ἔδει γε ἑταίρῳ ἀν-δρὶ ἐπιγελᾶνΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Ἀστεῖα γάρ ὦ Καλ-λιδημίδη πέπονθας ὁ γέρων δὲ τί πρὸς τα-ῦταΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ Πρῶτον μὲν ὑπετα-ράχθη πρὸς τὸ αἰφνίδιον εἶτα συνείςοἶμαι τὸ γεγενημένον ἐγέλα καὶ αὐτός οἷάγε ὁ οἰνοχόος εἴργασταιΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Πλὴν ἀλλ οὐδὲ σὲτὴν ἐπίτομον ἐχρῆν τραπέσθαι ἧκε γὰρ ἄνσοι διὰ τῆς λεωφόρου ἀσφαλέστερον εἰ καὶὀλίγῳ βραδύτερος ἦν

113

τὸ ἀργυροῦν πινάκιον ἢ τὸν σκύφον ἐπιδεί-ξεται Διόνικος ἐν τῇ πομπῇ καὶ μάλισταἐπειδὰν ὁρᾷ τοὺς οἰκέτας τοὺς ἐμοὺς ἀργύ-ρῳ τοσούτῳ χρωμένους τῇ πόλει δὲ ταῦταἐξαίρετα παρ ἐμοῦ ὑπῆρξεν ἄν αἱ μὲν δια-νομαὶ κατὰ μῆνα ἕκαστον δραχμαὶ τῷ μὲνἀστῷ ἑκατόν τῷ δὲ μετοίκῳ ἥμισυ τού-των δημοσίᾳ δὲ ὅσα ἐς κάλλος θέατρα καὶβαλανεῖα καὶ τὴν θάλατταν ἄχρι πρὸς τὸΔίπυλον ἥκειν κἀνταῦθά που λιμένα εἶναιἐπαχθέντος ὀρύγματι μεγάλῳ τοῦ ὕδατοςὡς τὸ πλοῖόν μου πλησίον ὁρμεῖν καταφα-νὲς ὂν ἐκ τοῦ Κεραμεικοῦ τοῖς φίλοις δὲὑμῖν Σαμίππῳ μὲν εἴκοσι μεδίμνους ἐπι-σήμου χρυσίου παραμετρῆσαι τὸν οἰκο-νόμον ἐκέλευσα ἄν Τιμολάῳ δὲ πέντε χοί-νικας Λυκίνῳ δὲ χοίνικα ἀπομεμαγμένηνκαὶ ταύτην ὅτι λάλος ἐστὶ καὶ ἐπισκώπτειμου τὴν εὐχήν τοῦτον ἐβουλόμην βιῶναιτὸν βίον πλουτῶν ἐς ὑπερβολὴν καὶ τρυ-φῶν καὶ πάσαις ἡδοναῖς ἀφθόνως χρώμε-

34

νώπου ἢ ἶβιν ἐκ Μέμφιδος εἰ δὲ ἡ ναῦςἐδύνατο καὶ τῶν πυραμίδων μίανΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἅλις παιδιᾶς ὦ Λυκῖνεὁρᾷς ὡς ἐρυθριᾶν Ἀδείμαντον ἐποίησαςπολλῷ τῷ γέλωτι ἐπικλύσας τὸ πλοῖον ὡςὑπέραντλον εἶναι καὶ μηκέτι ἀντέχειν πρὸςτὸ ἐπιρρέον Καὶ ἐπείπερ ἔτι πολὺ ἡμῖν τὸ λοιπόν ἐστινπρὸς τὸ ἄστυ διελόμενοι τετραχῆ τὴν ὁδὸνκατὰ τοὺς ἐπιβάλλοντας ἑκάστῳ σταδίουςαἰτῶμεν ἅπερ ἂν δοκῇ παρὰ τῶν θεῶνοὕτω γὰρ ἂν ἡμᾶς ὅ τε κάματος λάθοι καὶἅμα εὐφρανούμεθα ὥσπερ ἡδίστῳ ὀνείρατιἑκουσίῳ περιπεσόντες ἐφ ὅσον βουλόμε-θα εὖ ποιήσοντι ἡμᾶς παρ αὐτῷ γὰρἑκάστῳ ἔστω τὸ μέτρον τῆς εὐχῆς καὶ οἱθεοὶ πάντα ὑποκείσθωσαν παρέξοντες εἰκαὶ τῇ φύσει ἀπίθανα ἔσται τὸ δὲ μέγι-στον ἐπίδειξις ἔσται τὸ πρᾶγμα ὅστις ἂνἄριστα χρήσαιτο τῷ πλούτῳ καὶ τῇ εὐχῇδηλώσει γὰρ οἷος ἂν καὶ πλουτήσας ἐγένε-

27

οἶσθα γὰρ καὶ σύ που Πτοιόδωρον τὸνγέρονταΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Τὸν ἄτεκνον τὸνπλούσιον ᾧ σε τὰ πολλὰ ᾔδειν συνόνταΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ Ἐκεῖνον αὐτὸν ἀεὶἐθεράπευον ὑπισχνούμενον ἐπ ἐμοὶ τεθνή-ξεσθαι ἐπεὶ δὲ τὸ πρᾶγμα εἰς μήκιστονἐπεγίνετο καὶ ὑπὲρ τὸν Τιθωνὸν ὁ γέρωνἔζη ἐπίτομόν τινα ὁδὸν ἐπὶ τὸν κλῆρονἐξηῦρον πριάμενος γὰρ φάρμακον ἀνέπει-σα τὸν οἰνοχόον ἐπειδὰν τάχιστα ὁΠτοιόδωρος αἰτήσῃ πιεῖν ndash πίνει δὲ ἐπιει-κῶς ζωρότερον ndash ἐμβαλόντα εἰς κύλικαἕτοιμον ἔχειν αὐτὸ καὶ ἐπιδοῦναι αὐτῷ εἰδὲ τοῦτο ποιήσει ἐλεύθερον ἐπωμοσάμηνἀφήσειν αὐτόνΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Τί οὖν ἐγένετο πάνυγάρ τι παράδοξον ἐρεῖν ἔοικας ΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ Ἐπεὶ τοίνυν λου-σάμενοι ἥκομεν δύο δὴ ὁ μειρακίσκος κύ-λικας ἑτοίμους ἔχων τὴν μὲν τῷ Πτοιο-

112

στος ἵνα μὴ μάτην ἂν ἐνίους ἐθεράπευοννῦν δὲ τὸ τῆς παροιμίας ἡ ἅμαξα τὸν βοῦνπολλάκις ἐκφέρειΠΛΟΥΤΩΝ Ταῦτα μέν ὦ Τερψίωνπολὺ συνετώτερα γίνεται ἤπερ σοὶ δοκεῖκαὶ ὑμεῖς δὲ τί παθόντες ἀλλοτρίοις ἐπι-χαίνετε καὶ τοῖς ἀτέκνοις τῶν γερόντωνεἰσποιεῖτε φέροντες αὑτούς τοιγαροῦνγέλωτα ὀφλισκάνετε πρὸ ἐκείνων κατορυτ-τόμενοι καὶ τὸ πρᾶγμα τοῖς πολλοῖς ἥδι-στον γίνεται ὅσῳ γὰρ ὑμεῖς ἐκείνους ἀπο-θανεῖν εὔχεσθε τοσούτῳ ἅπασιν ἡδὺ προα-ποθανεῖν ὑμᾶς αὐτῶν καινὴν γάρ τινα ταύ-την τὴν τέχνην ἐπινενοήκατε γραῶν καὶγερόντων ἐρῶντες καὶ μάλιστα εἰ ἄτεκνοιεἶεν οἱ δὲ ἔντεκνοι ὑμῖν ἀνέραστοι καίτοιπολλοὶ ἤδη τῶν ἐρωμένων συνέντες ὑμῶντὴν πανουργίαν τοῦ ἔρωτος ἢν καὶ τύχωσιπαῖδας ἔχοντες μισεῖν αὐτοὺς πλάττονταιὡς καὶ αὐτοὶ ἐραστὰς ἔχωσιν εἶτα ἐν ταῖςδιαθήκαις ἀπεκλείσθησαν μὲν οἱ πάλαι δο-

109

το ΣΑΜΙΠΠΟΣ Καλῶς ὦ Τιμόλαε καὶπείθομαί σοι καὶ ὅταν ὁ καιρὸς καλῇ εὔξο-μαι ἅπερ ἂν δοκῇ εἰ μὲν γὰρ Ἀδείμαντοςβούλεται οὐδὲ ἐρωτᾶν οἶμαι ὅς γε δὴ ἐντῇ νηῒ τὸν ἕτερον πόδα ἔχει χρὴ δὲ καὶΛυκίνῳ δοκεῖνΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλὰ πλουτῶμεν εἰ τοῦτοἄμεινον μὴ καὶ βασκαίνειν ἐν ταῖς κοιναῖςεὐτυχίαις δοκῶΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Τίς γοῦν πρῶτος ἄρξε-ταιΛΥΚΙΝΟΣ Σύ ὦ Ἀδείμαντε εἶτα μετὰσὲ οὑτοσὶ Σάμιππος εἶτα Τιμόλαος ἐγὼδὲ ὀλίγον ὅσον ἡμιστάδιον τὸ πρὸ τοῦ Δι-πύλου ἐπιλήψομαι τῇ εὐχῇ καὶ τοῦτο ὡςοἷόν τε παραδραμώνΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Οὐκοῦν ἐγὼ μὲν οὐδὲνῦν ἀποστήσομαι τῆς νεώς ἀλλ ἐπείπερἔξεστιν ἐπιμετρήσω τῇ εὐχῇ ὁ δὲ Ἑρμῆςὁ κερδῷος ἐπινευσάτω ἅπασιν ἔστω γὰρ

28

δόξῃ προκύψας ὥσπερ ὁ ἥλιος ἐκείνων μὲνοὐδ ἐπιβλέψομαι ἐνίους εἰ δέ τις πένηςοἷος ἦν ἐγὼ πρὸ τοῦ θησαυροῦ φιλοφρονή-σομαι τοῦτον καὶ λουσάμενον ἥκειν κελεύ-σω τὴν ὥραν ἐπὶ τὸ δεῖπνον οἱ δὲ ἀποπνι-γήσονται οἱ πλούσιοι ὁρῶντες ὀχήματαἵππους καὶ παῖδας ὡραίους ὅσον δισχιλί-ους ἐξ ἁπάσης ἡλικίας ὅ τι περ τὸ ἀνθη-ρότατον εἶτα δεῖπνα ἐπὶ χρυσοῦ ndash εὐτε-λὴς γὰρ ὁ ἄργυρος καὶ οὐ κατ ἐμέ ndash τάρι-χος μὲν ἐξ Ἰβηρίας οἶνος δὲ ἐξ Ἰταλίαςἔλαιον δὲ ἐξ Ἰβηρίας καὶ τοῦτο μέλι δὲἡμέτερον τὸ ἄπυρον καὶ ὄψα πανταχόθενκαὶ σύες καὶ λαγώς καὶ ὅσα πτηνά ὄρνιςἐκ Φάσιδος καὶ ταὼς ἐξ Ἰνδίας καὶ ἀλε-κτρυὼν ὁ Νομαδικός οἱ δὲ σκευάζοντεςἕκαστα σοφισταί τινες περὶ πέμματα καὶχυμοὺς ἔχοντες εἰ δέ τινι προπίοιμι σκύ-φον ἢ φιάλην αἰτήσας ὁ ἐκπιὼν ἀποφε-ρέτω καὶ τὸ ἔκπωμα οἱ δὲ νῦν πλούσιοιπρὸς ἐμὲ Ἶροι δηλαδὴ ἅπαντες καὶ οὐκέτι

33

ρυφορήσαντες ὁ δὲ παῖς καὶ ἡ φύσιςὥσπερ ἐστὶ δίκαιον κρατοῦσι πάντων οἱδὲ ὑποπρίουσι τοὺς ὀδόντας ἀπομυγέντες ΤΕΡΨΙΩΝ Ἀληθῆ ταῦτα φῄς ἐμοῦγοῦν Θούκριτος πόσα κατέφαγεν ἀεὶ τε-θνήξεσθαι δοκῶν καὶ ὁπότε εἰσίοιμι ὑπο-στένων καὶ μύχιόν τι καθάπερ ἐξ ᾠοῦ νεοτ-τὸς ἀτελὴς ὑποκρώζων ὥστ ἐμὲ ὅσον αὐτί-κα οἰόμενον ἐπιβήσειν αὐτὸν τῆς σοροῦἐσπέμπειν τὰ πολλά ὡς μὴ ὑπερβάλλοιντόμε οἱ ἀντερασταὶ τῇ μεγαλοδωρεᾷ καὶ τὰπολλὰ ὑπὸ φροντίδων ἄγρυπνος ἐκείμηνἀριθμῶν ἕκαστα καὶ διατάττων ταῦταγοῦν μοι καὶ τοῦ ἀποθανεῖν αἴτια γεγένη-ται ἀγρυπνία καὶ φροντίδες ὁ δὲ τοσοῦτόνμοι δέλεαρ καταπιὼν ἐφειστήκει θαπτο-μένῳ πρῴην ἐπιγελῶνΠΛΟΥΤΩΝ Εὖ γε ὦ Θούκριτε ζῴηςἐπὶ μήκιστον πλουτῶν ἅμα καὶ τῶν τοιού-των καταγελῶν μηδὲ πρότερόν γε σὺ ἀπο-θάνοις ἢ προπέμψας πάντας τοὺς κόλακας

110

ΤΕΡΨΙΩΝ Τοῦτο μέν ὦ Πλούτων καὶἐμοὶ ἥδιστον ἤδη εἰ καὶ Χαροιάδης προτε-θνήξεται ΘουκρίτουΠΛΟΥΤΩΝ Θάρρει ὦ Τερψίων καὶΦείδων γὰρ καὶ Μέλανθος καὶ ὅλως ἅπα-ντες προελεύσονται αὐτοῦ ὑπὸ ταῖς αὐταῖςφροντίσινΤΕΡΨΙΩΝ Ἐπαινῶ ταῦτα ζῴης ἐπὶμήκιστον ὦ Θούκριτε

ΖΗΝΟΦΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΟΥ

ΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Σὺ δὲ ὦ Καλλιδημί-δη πῶς ἀπέθανες ἐγὼ μὲν γὰρ ὅτι πα-ράσιτος ὢν Δεινίου πλέον τοῦ ἱκανοῦ ἐμφα-γὼν ἀπεπνίγην οἶσθα παρῆς γὰρ ἀποθνή-σκοντί μοιΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ Παρῆν ὦ Ζηνόφα-ντε τὸ δὲ ἐμὸν παράδοξόν τι ἐγένετο

111

πέζας ὅλας χρυσᾶς ποιήσομαι καὶ τὰς κλί-νας χρυσᾶς εἰ δὲ μὴ σιωπήσῃ καὶ τοὺςδιακόνους αὐτούς ΛΥΚΙΝΟΣ Ὅρα μόνον μὴ ὥσπερ τῷΜίδᾳ καὶ ὁ ἄρτος σοι καὶ τὸ ποτὸν χρυσὸςγένηται καὶ πλουτῶν ἄθλιος ἀπόλῃ λιμῷδιαφθαρεὶς πολυτελεῖΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Τὰ σὰ ῥυθμιεῖς πιθα-νώτερον ὦ Λυκῖνε μετ ὀλίγον ἐπειδὰναὐτὸς αἰτῇς ἐσθὴς ἐπὶ τούτοις ἁλουργὶςκαὶ ὁ βίος οἷος ἁβρότατος ὕπνος ἐφ ὅσονἥδιστος φίλων πρόσοδοι καὶ δεήσεις καὶτὸ ἅπαντας ὑποπτήσσειν καὶ προσκυνεῖνκαὶ οἱ μὲν ἕωθεν πρὸς ταῖς θύραις ἄνω καὶκάτω περιπατήσουσιν ἐν αὐτοῖς δὲ καὶΚλεαίνετος καὶ Δημόκριτος οἱ πάνυ καὶπροσελθοῦσιν γε αὐτοῖς καὶ πρὸ τῶν ἄλλωνεἰσδεχθῆναι ἀξιοῦσι θυρωροὶ ἑπτὰ ἐφε-στῶτες εὐμεγέθεις βάρβαροι προσαρα-ξάτωσαν ἐς τὸ μέτωπον εὐθὺ τὴν θύρανοἷα νῦν αὐτοὶ ποιοῦσιν ἐγὼ δέ ὁπόταν

32

τὸ πλοῖον καὶ τὰ ἐν αὐτῷ πάντα ἐμὰ καὶ ὁφόρτος οἱ ἔμποροι αἱ γυναῖκες οἱ ναῦταικαὶ ἄλλο εἴ τι ἥδιστον κτημάτων ἁπάντωνΣΑΜΙΠΠΟΣ Λέληθας σεαυτὸν ἔχων ἐντῇ νηΐΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Τὸν παῖδα φής ὦΣάμιππε τὸν κομήτην κἀκεῖνος οὖν ἔστωἐμός ὁπόσος δὲ ὁ πυρὸς ἔνδον ἐστίν οὗτοςὁ ἀριθμὸς ἅπας χρυσίον ἐπίσημον γενέσθωτοσοῦτοι δαρεικοίΛΥΚΙΝΟΣ Τί τοῦτο ὦ Ἀδείμαντε κα-ταδύσεταί σοι τὸ πλοῖον οὐ γὰρ ἴσονβάρος πυροῦ καὶ τοῦ ἰσαρίθμου χρυσίουΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Μὴ φθόνει ὦ Λυκῖνεἀλλ ἐπειδὰν εἰς σὲ παρέλθῃ ἡ εὐχή τὴνΠάρνηθα ἐκείνην εἰ θέλεις ὅλην χρυσῆνποιήσας ἔχε κἀγὼ σιωπήσομαί σοιΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλ ὑπὲρ ἀσφαλείας τοῦτοἔγωγε τῆς σῆς ἐποιησάμην ὡς μὴ ἀπο-λέσθαι ἅπαντας μετὰ τοῦ χρυσίου καὶ τὰμὲν ὑμέτερα μέτρια τὸ μειράκιον δὲ τὸ

29

ἀνιᾷ σε τὸ πολλὴν τρυφὴν ἀπολιπόντα τε-θνάναιΠΤΩΧΟΣ Οὐδὲν τοιοῦτο ἀλλ ἔτη μὲνἐγεγόνειν ἀμφὶ τὰ ἐνενήκοντα βίον δὲ ἄπο-ρον ἀπὸ καλάμου καὶ ὁρμιᾶς εἶχον εἰςὑπερβολὴν πτωχὸς ὢν ἄτεκνός τε καὶ προ-σέτι χωλὸς καὶ ἀμυδρὸν βλέπωνΔΙΟΓΕΝΗΣ Εἶτα τοιοῦτος ὢν ζῆν ἤθε-λεςΠΤΩΧΟΣ Ναί ἡδὺ γὰρ ἦν τὸ φῶς καὶτὸ τεθνάναι δεινὸν καὶ φευκτέονΔΙΟΓΕΝΗΣ Παραπαίεις ὦ γέρον καὶμειρακιεύῃ πρὸς τὸ χρεών καὶ ταῦτα ἡλι-κιώτης ὢν τοῦ πορθμέως τί οὖν ἄν τις ἔτιλέγοι περὶ τῶν νέων ὁπότε οἱ τηλικοῦτοιφιλόζωοί εἰσιν οὓς ἐχρῆν διώκειν τὸνθάνατον ὡς τῶν ἐν τῷ γήρᾳ κακῶν φάρμα-κον ἀλλ ἀπίωμεν ἤδη μὴ καί τις ἡμᾶςὑπίδηται ὡς ἀπόδρασιν βουλεύοντας ὁρῶνπερὶ τὸ στόμιον εἰλουμένους

140

μεν ndash Οὑτοσὶ τίς ὁ πρῶτός ἐστινΜΕΝΙΠΠΟΣ Μένιππος ἔγωγε ἀλλἰδοὺ ἡ πήρα μοι ὦ Ἑρμῆ καὶ τὸ βάκτρονεἰς τὴν λίμνην ἀπερρίφθων τὸν τρίβωνα δὲοὐδὲ ἐκόμισα εὖ ποιῶνΕΡΜΗΣ Ἔμβαινε ὦ Μένιππε ἀνδρῶνἄριστε καὶ τὴν προεδρίαν ἔχε παρὰ τὸνκυβερνήτην ἐφ ὑψηλοῦ ὡς ἐπισκοπῇςἅπαντας ὁ καλὸς δ οὗτος τίς ἐστινΧΑΡΜΟΛΕΩΣ Χαρμόλεως ὁ Μεγαρι-κὸς ἐπέραστος οὗ τὸ φίλημα διτάλαντονἦν ΕΡΜΗΣ Ἀπόδυθι τοιγαροῦν τὸ κάλλοςκαὶ τὰ χείλη αὐτοῖς φιλήμασι καὶ τὴνκόμην τὴν βαθεῖαν καὶ τὸ ἐπὶ τῶν παρειῶνἐρύθημα καὶ τὸ δέρμα ὅλον ἔχει καλῶςεὔζωνος εἶ ἐπίβαινε ἤδη ὁ δὲ τὴν πορφυ-ρίδα οὑτοσὶ καὶ τὸ διάδημα ὁ βλοσυρὸς τίςὢν τυγχάνειςΛΑΜΠΙΧΟΣ Λάμπιχος Γελῴων τύραν-νος

121

ὡραῖον ἀποπνιγήσεται ἄθλιον νεῖν οὐκ ἐπι-στάμενονΤΙΜΟΛΑΟΣ Θάρρει ὦ Λυκῖνε οἱ δελ-φῖνες γὰρ αὐτὸ ὑποδύντες ἐξοίσουσιν ἐπὶτὴν γῆν ἢ νομίζεις κιθαρῳδὸν μέν τινασωθῆναι παρ αὐτῶν καὶ ἀπολαβεῖν τὸν μι-σθὸν ἀντὶ τῆς ᾠδῆς καὶ νεκρόν τι ἄλλο παι-δίον ἐς τὸν Ἰσθμὸν ἐπὶ δελφῖνος ὁμοίωςπροσκομισθῆναι τὸν δὲ Ἀδειμάντουοἰκέτην τὸν νεώνητον ἀπορήσειν δελφῖνοςἐρωτικοῦΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Καὶ σὺ γάρ Τιμόλαεμιμῇ Λυκῖνον καὶ ἐπιμετρεῖς τῶν σκωμ-μάτων καὶ ταῦτα εἰσηγητὴς αὐτὸς γενόμε-νος ΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἄμεινον γὰρ ἦν πιθα-νώτερον αὐτὸ ποιεῖν καί τινα θησαυρὸν ὑπὸτῇ κλίνῃ ἀνευρεῖν ὡς μὴ πράγματα ἔχοιςἐκ τοῦ πλοίου μετατιθεὶς χρυσίον ἐς τὸἄστυΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Εὖ λέγεις καὶ ἀνορω-

30

ρύχθω θησαυρὸς ὑπὸ τὸν Ἑρμῆν τὸν λίθι-νον ὅς ἐστιν ἡμῖν ἐν τῇ αὐλῇ μέδιμνοι χί-λιοι ἐπισήμου χρυσίου εὐθὺς οὖν κατὰ τὸνἩσίοδον οἶκος τὸ πρῶτον ὡς ἂν ἐπιση-μότατα οἰκοίην καὶ τὰ περὶ τὸ ἄστυ πάνταὠνησάμην ἤδη πλὴν ὅσα θύμον καὶ λίθοικαὶ ἐν Ἐλευσῖνι ὅσα ἐπὶ θαλάττῃ καὶ περὶτὸν Ἰσθμὸν ὀλίγα τῶν ἀγώνων ἕνεκα εἴποτε δὴ τὰ Ἴσθμια ἐπιδημήσαιμι καὶ τὸΣικυώνιον πεδίον καὶ ὅλως εἴ πού τι ἢ συ-νηρεφὲς ἢ ἔνυδρον ἢ εὔκαρπον ἐν τῇ Ἑλ-λάδι πάντα ἐν ὀλίγῳ Ἀδειμάντου ἔσται ὁχρυσὸς δὲ κοῖλος ἡμῖν ἐμφαγεῖν τὰ δὲ ἐκ-πώματα οὐ κοῦφα ὡς τὰ Ἐχεκράτουςἀλλὰ διτάλαντον ἕκαστον τὴν ὁλκήνΛΥΚΙΝΟΣ Εἶτα πῶς ὁ οἰνοχόος ὀρέξειπλῆρες οὕτω βαρὺ ἔκπωμα ἢ σὺ δέξῃ παραὐτοῦ ἀμογητὶ οὐ σκύφον ἀλλὰ Σισύφειόντι βάρος ἀναδιδόντοςΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἄνθρωπε μή μοιἀνάλυε τὴν εὐχήν ἐγὼ δὲ καὶ τὰς τρα-

31

ΕΡΜΗΣ Τί οὖν ὦ Λάμπιχε τοσαῦταἔχων πάρειΛΑΜΠΙΧΟΣ Τί οὖν ἐχρῆν ὦ Ἑρμῆγυμνὸν ἥκειν τύραννον ἄνδραΕΡΜΗΣ Τύραννον μὲν οὐδαμῶς νεκρὸνδὲ μάλα ὥστε ἀπόθου ταῦταΛΑΜΠΙΧΟΣ Ἰδού σοι ὁ πλοῦτος ἀπέρ-ριπταιΕΡΜΗΣ Καὶ τὸν τῦφον ἀπόρριψον ὦΛάμπιχε καὶ τὴν ὑπεροψίαν βαρήσει γὰρτὸ πορθμεῖον συνεμπεσόνταΛΑΜΠΙΧΟΣ Οὐκοῦν ἀλλὰ τὸ διάδημαἔασόν με ἔχειν καὶ τὴν ἐφεστρίδαΕΡΜΗΣ Οὐδαμῶς ἀλλὰ καὶ ταῦταἄφες ΛΑΜΠΙΧΟΣ Εἶεν τί ἔτι πᾶν γὰρἀφῆκα ὡς ὁρᾷςΕΡΜΗΣ Καὶ τὴν ὠμότητα καὶ τὴνἄνοιαν καὶ τὴν ὕβριν καὶ τὴν ὀργήν καὶ τα-ῦτα ἄφεςΛΑΜΠΙΧΟΣ Ἰδού σοι ψιλός εἰμι

122

ὁ μὲν γὰρ Βλεψίας αὐτὸς ἑαυτοῦ κατηγόρειφθάσας πολλὴν τὴν ἄνοιαν ὡς τὰ χρήματαἐφύλαττεν τοῖς οὐδὲν προσήκουσιν κληρο-νόμοις εἰς ἀεὶ βιώσεσθαι ὁ μάταιος νομί-ζων πλὴν ἔμοιγε οὐ τὴν τυχοῦσαν τερπω-λὴν παρέσχον τότε στένοντες ἀλλ ἤδημὲν ἐπὶ τῷ στομίῳ ἐσμέν ἀποβλέπειν δὲχρὴ καὶ ἀποσκοπεῖν πόρρωθεν τοὺς ἀφι-κνουμένους βαβαί πολλοί γε καὶ ποικίλοικαὶ πάντες δακρύοντες πλὴν τῶν νεογνῶντούτων καὶ νηπίων ἀλλὰ καὶ οἱ πάνυ γέρο-ντες ὀδύρονται τί τοῦτο ἆρα τὸ φίλτροναὐτοὺς ἔχει τοῦ βίου τοῦτον οὖν τὸν ὑπέρ-γηρων ἐρέσθαι βούλομαι τί δακρύεις τηλι-κοῦτος ἀποθανών τί ἀγανακτεῖς ὦ βέλτι-στε καὶ ταῦτα γέρων ἀφιγμένος ἦ που βα-σιλεύς τις ἦσθα ΠΤΩΧΟΣ ΟὐδαμῶςΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλὰ σατράπης τιςΠΤΩΧΟΣ Οὐδὲ τοῦτοΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἆρα οὖν ἐπλούτεις εἶτα

139

ὅλως οἶδε τὰ μετὰ τὸν βίονrdquo ἐνταῦθα δὲοὐ παύσῃ βεβαίως γελῶν καθάπερ ἐγὼνῦν καὶ μάλιστα ἐπειδὰν ὁρᾷς τοὺς πλου-σίους καὶ σατράπας καὶ τυράννους οὕτωταπεινοὺς καὶ ἀσήμους ἐκ μόνης οἰμωγῆςδιαγινωσκομένους καὶ ὅτι μαλθακοὶ καὶἀγεννεῖς εἰσι μεμνημένοι τῶν ἄνω ταῦταλέγε αὐτῷ καὶ προσέτι ἐμπλησάμενον τὴνπήραν ἥκειν θέρμων τε πολλῶν καὶ εἴ πουεὕροι ἐν τῇ τριόδῳ Ἑκάτης δεῖπνον κείμε-νον ἢ ᾠὸν ἐκ καθαρσίου ἤ τι τοιοῦτον ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ἀλλ ἀπαγγελῶ τα-ῦτα ὦ Διόγενες ὅπως δὲ εἰδῶ μάλισταὁποῖός τίς ἐστι τὴν ὄψιν ndashΔΙΟΓΕΝΗΣ Γέρων φαλακρός τρι-βώνιον ἔχων πολύθυρον ἅπαντι ἀνέμῳἀναπεπταμένον καὶ ταῖς ἐπιπτυχαῖς τῶνῥακίων ποικίλον γελᾷ δ ἀεὶ καὶ τὰ πολλὰτοὺς ἀλαζόνας τούτους φιλοσόφους ἐπι-σκώπτειΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ῥᾴδιον εὑρεῖν ἀπό γε

60

κἀπειδὰν τἀν τῇ Ἑλλάδι πάντα ἤδη χειρω-σώμεθα ndash οὐδεὶς γὰρ ὁ ἐναντιωθησόμενοςἡμῖν τὰ ὅπλα τοσούτοις οὖσιν ἀλλ ἀκονιτὶκρατοῦμεν ndash ἐπιβάντες ἐπὶ τὰς τριήρειςκαὶ τοὺς ἵππους εἰς τὰς ἱππαγωγοὺς ἐμβι-βάσαντες ndash παρεσκεύασται δ ἐν Κεγχρεα-ῖς καὶ σῖτος ἱκανὸς καὶ τὰ πλοῖα διαρκῆκαὶ τὰ ἄλλα πάντα ndash διαβάλωμεν τὸνΑἰγαῖον ἐς τὴν Ἰωνίαν εἶτα ἐκεῖ τῇ Ἀρ-τέμιδι θύσαντες καὶ τὰς πόλεις ἀτειχί-στους λαβόντες ῥᾳδίως ἄρχοντας ἀπολι-πόντες προχωρῶμεν ἐπὶ Συρίας διὰ Καρί-ας εἶτα Λυκίας καὶ Παμφυλίας καὶ Πισι-δῶν καὶ τῆς παραλίου καὶ ὀρεινῆς Κιλικί-ας ἄχρι ἂν ἐπὶ τὸν Εὐφράτην ἀφικώμεθαΛΥΚΙΝΟΣ Ἐμέ ὦ βασιλεῦ εἰ δοκεῖσατράπην τῆς Ἑλλάδος κατάλιπε δειλὸςγάρ εἰμι καὶ τῶν οἴκοι πολὺ ἀπελθεῖν οὐκἂν ἡδέως ὑπομείναιμι σὺ δὲ ἔοικας ἐπὶἈρμενίους καὶ Παρθυαίους ἐλάσειν μάχιμαφῦλα καὶ τὴν τοξικὴν εὔστοχα ὥστε ἄλλῳ

41

γὸς ὢν καὶ Δᾶμις ὁ πλούσιος ὁ ἐκ Κορίν-θου συγκατῄεσαν ὁ μὲν Δᾶμις ὑπὸ τοῦπαιδὸς ἐκ φαρμάκων ἀποθανών ὁ δὲΛάμπις δι ἔρωτα Μυρτίου τῆς ἑταίραςἀποσφάξας ἑαυτόν ὁ δὲ Βλεψίας λιμῷἄθλιος ἐλέγετο ἀπεσκληκέναι καὶ ἐδήλουδὲ ὠχρὸς εἰς ὑπερβολὴν καὶ λεπτὸς εἰς τὸἀκριβέστατον φαινόμενος ἐγὼ δὲ καίπερεἰδὼς ἀνέκρινον ὃν τρόπον ἀποθάνοιενεἶτα τῷ μὲν Δάμιδι αἰτιωμένῳ τὸν υἱόνΟὐκ ἄδικα μέντοι ἔπαθες ἔφην ὑπ αὐτοῦεἰ τάλαντα ἔχων ὁμοῦ χίλια καὶ τρυφῶναὐτὸς ἐνενηκοντούτης ὢν ὀκτωκαιδεκαέτεινεανίσκῳ τέτταρας ὀβολοὺς παρεῖχες σὺδέ ὦ Ἀκαρνάν ndash ἔστενε γὰρ κἀκεῖνος καὶκατηρᾶτο τῇ Μυρτίῳ ndash τί αἰτιᾷ τὸν Ἔρω-τα σεαυτὸν δέον ὃς τοὺς μὲν πολεμίουςοὐδεπώποτε ἔτρεσας ἀλλὰ φιλοκινδύνωςἠγωνίζου πρὸ τῶν ἄλλων ἀπὸ δὲ τοῦ τυ-χόντος παιδισκαρίου καὶ δακρύων ἐπι-πλάστων καὶ στεναγμῶν ἑάλως ὁ γενναῖος

138

ΕΡΜΗΣ Ἔμβαινε ἤδη σὺ δὲ ὁ παχύς ὁπολύσαρκος τίς ὢν τυγχάνειςΔΑΜΑΣΙΑΣ Δαμασίας ὁ ἀθλητήςΕΡΜΗΣ Ναί ἔοικας οἶδα γάρ σε πολ-λάκις ἐν ταῖς παλαίστραις ἰδώνΔΑΜΑΣΙΑΣ Ναί ὦ Ἑρμῆ ἀλλὰ πα-ράδεξαί με γυμνὸν ὄνταΕΡΜΗΣ Οὐ γυμνόν ὦ βέλτιστε τοσαύ-τας σάρκας περιβεβλημένον ὥστε ἀπόδυθιαὐτάς ἐπεὶ καταδύσεις τὸ σκάφος τὸν ἕτε-ρον πόδα ὑπερθεὶς μόνον ἀλλὰ καὶ τοὺςστεφάνους τούτους ἀπόρριψον καὶ τὰ κη-ρύγματαΔΑΜΑΣΙΑΣ Ἰδού σοι γυμνός ὡς ὁρᾷςἀληθῶς εἰμι καὶ ἰσοστάσιος τοῖς ἄλλοις νε-κροῖς ΕΡΜΗΣ Οὕτως ἄμεινον ἀβαρῆ εἶναιὥστε ἔμβαινε καὶ σὺ τὸν πλοῦτον ἀπο-θέμενος ὦ Κράτων καὶ τὴν μαλακίαν δὲπροσέτι καὶ τὴν τρυφὴν μηδὲ τὰ ἐντάφιακόμιζε μηδὲ τὰ τῶν προγόνων ἀξιώματα

123

παραδοὺς τὸ δεξιὸν ἐμὲ Ἀντίπατρόν τιναἔασον ἐπὶ τῆς Ἑλλάδος μή με καὶ διαπεί-ρῃ τις οἰστῷ ἄθλιον βαλὼν ἐς τὰ γυμνὰπερὶ Σοῦσα ἢ Βάκτρα ἡγούμενόν σοι τῆςφάλαγγοςΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἀποδιδράσκεις ὦ Λυ-κῖνε τὸν κατάλογον δειλὸς ὤν ὁ δὲ νόμοςἀποτετμῆσθαι τὴν κεφαλήν εἴ τις λιπὼνφαίνοιτο τὴν τάξιν ἀλλ ἐπεὶ κατὰ τὸνΕὐφράτην ἤδη ἐσμὲν καὶ ὁ ποταμὸς ἔζευ-κται καὶ κατόπιν ὁπόσα διεληλύθαμενἀσφαλῶς ἔχει καὶ πάντα ὕπαρχοι κατέχου-σιν ὑπ ἐμοῦ ἑκάστῳ ἔθνει ἐπεισαχθέντεςοἱ δὲ καὶ ἀπίασι τὴν Φοινίκην ἡμῖν ἐν τού-τῳ καὶ τὴν Παλαιστίνην εἶτα καὶ τὴνΑἴγυπτον προσαξόμενοι σὺ πρῶτος ὦΛυκῖνε διάβαινε τὸ δεξιὸν ἄγων εἶτα ἐγὼκαὶ μετ ἐμὲ ὁ Τιμόλαος ἐπὶ πᾶσι δὲ τὸ ἱπ-πικὸν ἄγε σύ ὦ Ἀδείμαντε καὶ διὰ μὲντῆς Μεσοποταμίας οὐδεὶς ἀπήντηκεν ἡμῖνπολέμιος ἀλλὰ ἑκόντες αὑτούς τε καὶ τὰς

42

ΝΕΚΡΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥΔΕΥΚΟΥΣ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ὦ Πολύδευκες ἐντέλλο-μαί σοι ἐπειδὰν τάχιστα ἀνέλθῃς ndash σὸνγάρ ἐστιν οἶμαι ἀναβιῶναι αὔριον ndash ἤνπου ἴδῃς Μένιππον τὸν κύνα ndash εὕροις δἂν αὐτὸν ἐν Κορίνθῳ κατὰ τὸ Κράνειον ἢἐν Λυκείῳ τῶν ἐριζόντων πρὸς ἀλλήλουςφιλοσόφων καταγελῶντα ndash εἰπεῖν πρὸςαὐτόν ὅτι σοί ὦ Μένιππε κελεύει ὁ Διο-γένης εἴ σοι ἱκανῶς τὰ ὑπὲρ γῆς καταγε-γέλασται ἥκειν ἐνθάδε πολλῷ πλείω ἐπι-γελασόμενον ἐκεῖ μὲν γὰρ ἐν ἀμφιβόλῳσοὶ ἔτι ὁ γέλως ἦν καὶ πολὺ τὸ ldquoτίς γὰρ

59

κατάλιπε δὲ καὶ γένος καὶ δόξαν καὶ εἴποτέ σε ἡ πόλις ἀνεκήρυξεν καὶ τὰς τῶνἀνδριάντων ἐπιγραφάς μηδὲ ὅτι μέγαντάφον ἐπί σοι ἔχωσαν λέγε βαρύνει γὰρκαὶ ταῦτα μνημονευόμεναΚΡΑΤΩΝ Οὐχ ἑκὼν μέν ἀπορρίψω δέτί γὰρ ἂν καὶ πάθοιμιΕΡΜΗΣ βαβαί σὺ δὲ ὁ ἔνοπλος τί βού-λει ἢ τί τὸ τρόπαιον τοῦτο φέρειςΣΤΡΑΤΗΓΟΣ Ὅτι ἐνίκησα ὦ Ἑρμῆκαὶ ἠρίστευσα καὶ ἡ πόλις ἐτίμησέν μεΕΡΜΗΣ Ἄφες ὑπὲρ γῆς τὸ τρόπαιον ἐνᾅδου γὰρ εἰρήνη καὶ οὐδὲν ὅπλων δεήσειὁ σεμνὸς δὲ οὗτος ἀπό γε τοῦ σχήματοςκαὶ βρενθυόμενος ὁ τὰς ὀφρῦς ἐπηρκώς ὁἐπὶ τῶν φροντίδων τίς ἐστιν ὁ τὸν βαθὺνπώγωνα καθειμένοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Φιλόσοφός τις ὦ Ἑρμῆμᾶλλον δὲ γόης καὶ τερατείας μεστόςὥστε ἀπόδυσον καὶ τοῦτον ὄψει γὰρ πολ-λὰ καὶ γελοῖα ὑπὸ τῷ ἱματίῳ σκεπόμενα

124

κατιέναι ὁ δέ γε Ὀροίτης καὶ πάνυ ἁπα-λὸς ἦν τὼ πόδε καὶ οὐδ ἑστάναι χαμαίοὐχ ὅπως βαδίζειν ἐδύνατο πάσχουσι δαὐτὸ ἀτεχνῶς Μῆδοι πάντες ἢν ἀποβῶσιτῶν ἵππων ὥσπερ οἱ ἐπὶ τῶν ἀκανθῶνἀκροποδητὶ μόλις βαδίζουσιν ὥστε ἐπεὶκαταβαλὼν ἑαυτὸν ἔκειτο καὶ οὐδεμιᾷ μη-χανῇ ἀνίστασθαι ἤθελεν ὁ βέλτιστος Ἑρ-μῆς ἀράμενος αὐτὸν ἐκόμισεν ἄχρι πρὸς τὸπορθμεῖον ἐγὼ δὲ ἐγέλωνΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Κἀγὼ δὲ ὁπότε κα-τῄειν οὐδ ἀνέμιξα ἐμαυτὸν τοῖς ἄλλοιςἀλλ ἀφεὶς οἰμώζοντας αὐτοὺς προδραμὼνἐπὶ τὸ πορθμεῖον προκατέλαβον χώραν ὡςἂν ἐπιτηδείως πλεύσαιμι καὶ παρὰ τὸνπλοῦν οἱ μὲν ἐδάκρυόν τε καὶ ἐναυτίωνἐγὼ δὲ μάλα ἐτερπόμην ἐπ αὐτοῖςΔΙΟΓΕΝΗΣ Σὺ μέν ὦ Κράτης καὶἈντίσθενες τοιούτων ἐτύχετε τῶν ξυνοδοι-πόρων ἐμοὶ δὲ Βλεψίας τε ὁ δανειστικὸς ὁἐκ Πειραιῶς καὶ Λάμπις ὁ Ἀκαρνὰν ξενα-

137

58

ἀκροπόλεις ἅνθρωποι ἐνεχείρισαν καὶ ἐπὶΒαβυλῶνα ἐλθόντες ἀπροσδόκητοι παρήλ-θομεν εἰς τὸ εἴσω τῶν τειχῶν καὶ ἔχομεντὴν πόλιν ὁ βασιλεὺς δὲ περὶ Κτησιφῶνταδιατρίβων ἤκουσε τὴν ἔφοδον εἶτα εἰς Σε-λεύκειαν παρελθὼν παρασκευάζεται ἱπ-πέας τε ὅτι πλείστους μεταπεμπόμενος καὶτοξότας καὶ σφενδονήτας ἀπαγγέλλουσι δοὖν οἱ σκοποὶ ἀμφὶ τὰς ἑκατὸν ἤδη μυ-ριάδας τοῦ μαχίμου συνειλέχθαι καὶ τού-των εἴκοσιν ἱπποτοξότας καίτοι οὔπω ὁἈρμένιος πάρεστιν οὔτε οἱ κατὰ τὴν Κα-σπίαν θάλατταν οἰκοῦντες οὔτε οἱ ἀπὸΒάκτρων ἀλλ ἐκ τῶν πλησίον καὶ προα-στείων τῆς ἀρχῆς οὕτω ῥᾳδίως τοσαύταςμυριάδας κατέλεξε καιρὸς οὖν ἤδη σκοπε-ῖν ἡμᾶς ὅ τι χρὴ ποιεῖνΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀλλ ἐγὼ μέν φημιδεῖν ὑμᾶς τὸ πεζὸν ἀπιέναι τὴν ἐπὶ Κτησι-φῶντος ἡμᾶς δὲ τὸ ἱππικὸν αὐτοῦ μένειντὴν Βαβυλῶνα διαφυλάξοντας

43

μπλοκῇ ὁ μὲν γὰρ Ἀρσάκης ἐπήλαυνενὡς διηγεῖτο πολὺ τῶν ἄλλων προεξορμή-σας ὑποστὰς δὲ ὁ Θρᾷξ τῇ πέλτῃ μὲν ὑπο-δὺς ἀποσείεται τοῦ Ἀρσάκου τὸν κοντόνὑποθεὶς δὲ τὴν σάρισαν αὐτόν τε διαπείρεικαὶ τὸν ἵππονΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Πῶς οἷόν τε ὦΚράτης μιᾷ πληγῇ τοῦτο γενέσθαιΚΡΑΤΗΣ Ῥᾷστ ὦ Ἀντισθένες ὁ μὲνγὰρ ἐπήλαυνεν εἰκοσάπηχύν τινα κοντὸνπροβεβλημένος ὁ Θρᾷξ δ ἐπειδὴ τῇ πέλ-τῃ παρεκρούσατο τὴν προσβολὴν καὶ πα-ρῆλθεν αὐτὸν ἡ ἀκωκή ἐς τὸ γόνυ ὀκλάσαςδέχεται τῇ σαρίσῃ τὴν ἐπέλασιν καὶ τι-τρώσκει τὸν ἵππον ὑπὸ τὸ στέρνον ὑπὸ θυ-μοῦ καὶ σφοδρότητος ἑαυτὸν διαπείρανταδιελαύνεται δὲ καὶ ὁ Ἀρσάκης ἐκ τοῦ βου-βῶνος διαμπὰξ ἄχρι ὑπὸ τὴν πυγήν ὁρᾷςοἷόν τι ἐγένετο οὐ τοῦ ἀνδρός ἀλλὰ τοῦἵππου μᾶλλον τὸ ἔργον ἠγανάκτει δ ὅμωςὁμότιμος ὢν τοῖς ἄλλοις καὶ ἠξίου ἱππεὺς

136

ΕΡΜΗΣ Κατάθου σὺ τὸ σχῆμα πρῶτονεἶτα καὶ ταυτὶ πάντα ὦ Ζεῦ ὅσην μὲν τὴνἀλαζονείαν κομίζει ὅσην δὲ ἀμαθίαν καὶἔριν καὶ κενοδοξίαν καὶ ἐρωτήσεις ἀπόρουςκαὶ λόγους ἀκανθώδεις καὶ ἐννοίας πολυ-πλόκους ἀλλὰ καὶ ματαιοπονίαν μάλαπολλὴν καὶ λῆρον οὐκ ὀλίγον καὶ ὕθλουςκαὶ μικρολογίαν νὴ Δία καὶ χρυσίον γετουτὶ καὶ ἡδυπάθειαν δὲ καὶ ἀναισχυντίανκαὶ ὀργὴν καὶ τρυφὴν καὶ μαλακίαν οὐλέληθεν γάρ με εἰ καὶ μάλα περικρύπτειςαὐτά καὶ τὸ ψεῦδος δὲ ἀπόθου καὶ τὸντῦφον καὶ τὸ οἴεσθαι ἀμείνων εἶναι τῶν ἄλ-λων ὡς εἴ γε ταῦτα πάντα ἔχων ἐμβαίηςποία πεντηκόντορος δέξαιτο ἄν σεΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Ἀποτίθεμαι τοίνυναὐτά ἐπείπερ οὕτω κελεύειςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ καὶ τὸν πώγωνα το-ῦτον ἀποθέσθω ὦ Ἑρμῆ βαρύν τε ὄντακαὶ λάσιον ὡς ὁρᾷς πέντε μναῖ τριχῶνεἰσι τοὐλάχιστον

125

ΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἀποδειλιᾷς καὶ σύ ὦἈδείμαντε πλησίον τοῦ κινδύνου γενόμε-νος σοὶ δὲ τί δοκεῖ ὦ ΤιμόλαεΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἁπάσῃ τῇ στρατιᾷ βαδί-ζειν ἐπὶ τοὺς πολεμίους μηδὲ περιμένεινἔστ ἂν ἄμεινον παρασκευάσωνται παντα-χόθεν τῶν συμμάχων προσγενομένων ἀλλἕως ἔτι καθ ὁδόν εἰσιν οἱ πολέμιοι ἐπιχει-ρῶμεν αὐτοῖςΣΑΜΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις σὺ δὲ τί ὦ Λυ-κῖνε δοκιμάζεις ΛΥΚΙΝΟΣ Ἐγώ σοι φράσω ἐπειδὴκεκμήκαμεν συντόνως ὁδεύοντες ὁπότεκατῄειμεν ἕωθεν ἐς τὸν Πειραιᾶ καὶ νῦνἤδη τριάκοντά που σταδίους προκεχωρή-καμεν καὶ ὁ ἥλιος πολύς κατὰ μεσημβρίανγὰρ ἤδη μάλιστα ἐνταῦθά που ἐπὶ τὰςἐλαίας ἐπὶ τῆς ἀνατετραμμένης στήλης κα-θίσαντας ἀναπαύσασθαι εἶτα οὕτως ἀνα-στάντας ἀνύειν τὸ λοιπὸν ἐς τὸ ἄστυΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἔτι γὰρ Ἀθήνησιν ὦ μα-

44

τὸ γελάσαι μάλα ἡδέως ἐφ οἷς ὑμεῖς ᾐτή-σατε τοιούτοις οὖσι καὶ ταῦτα φιλοσοφίανἐπαινοῦντες

57

ΕΡΜΗΣ Εὖ λέγεις ἀπόθου καὶ τοῦτονΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Καὶ τίς ὁ ἀποκείρωνἔσταιΕΡΜΗΣ Μένιππος οὑτοσὶ λαβὼν πέλε-κυν τῶν ναυπηγικῶν ἀποκόψει αὐτὸν ἐπι-κόπῳ τῇ ἀποβάθρᾳ χρησάμενος ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔκ ὦ Ἑρμῆ ἀλλὰ πρίο-νά μοι ἀνάδος γελοιότερον γὰρ τοῦτοΕΡΜΗΣ Ὁ πέλεκυς ἱκανός εὖ γε ἀν-θρωπινώτερος νῦν ἀναπέφηνας ἀποθέμενοςσαυτοῦ τὴν κινάβρανΜΕΝΙΠΠΟΣ Βούλει μικρὸν ἀφέλωμαικαὶ τῶν ὀφρύωνΕΡΜΗΣ Μάλιστα ὑπὲρ τὸ μέτωπονγὰρ καὶ ταύτας ἐπῆρκεν οὐκ οἶδα ἐφ ὅτῳἀνατείνων ἑαυτόν τί τοῦτο καὶ δακρύειςὦ κάθαρμα καὶ πρὸς θάνατον ἀποδειλιᾷςἔμβηθι δ οὖνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἓν ἔτι τὸ βαρύτατον ὑπὸμάλης ἔχειΕΡΜΗΣ Τί ὦ Μένιππε

126

νόδωρός τε ὁ πλούσιος ὁ ἡμέτερος καὶ Ἀρ-σάκης ὁ Μηδίας ὕπαρχος καὶ Ὀροίτης ὁἈρμένιος ὁ μὲν οὖν Ἰσμηνόδωρος ndash ἐπε-φόνευτο γὰρ ὑπὸ τῶν λῃστῶν ὑπὸ τὸν Κι-θαιρῶνα Ἐλευσῖνάδε οἶμαι βαδίζων ndashἔστενε καὶ τὸ τραῦμα ἐν ταῖν χεροῖν εἶχεκαὶ τὰ παιδία ἃ νεογνὰ καταλελοίπει ἀνε-καλεῖτο καὶ ἑαυτῷ ἐπεμέμφετο τῆς τόλ-μης ὃς Κιθαιρῶνα ὑπερβάλλων καὶ τὰπερὶ τὰς Ἐλευθερὰς χωρία πανέρημα ὄνταὑπὸ τῶν πολέμων διοδεύων δύο μόνουςοἰκέτας ἐπηγάγετο καὶ ταῦτα φιάλαςπέντε χρυσᾶς καὶ κυμβία τέτταρα μεθἑαυτοῦ κομίζων ὁ δὲ Ἀρσάκης ndash γηραιὸςἤδη καὶ νὴ Δί οὐκ ἄσεμνος τὴν ὄψιν ndash εἰςτὸ βαρβαρικὸν ἤχθετο καὶ ἠγανάκτει πε-ζὸς βαδίζων καὶ ἠξίου τὸν ἵππον αὐτῷπροσαχθῆναι καὶ γὰρ καὶ ὁ ἵππος αὐτῷσυνετεθνήκει μιᾷ πληγῇ ἀμφότεροι διαπα-ρέντες ὑπὸ Θρᾳκός τινος πελταστοῦ ἐν τῇἐπὶ τῷ Ἀράξῃ πρὸς τὸν Καππαδόκην συ-

135

ξαίμην πλουτήσας ἐπ ὀλίγον ὑπηνέμιόντινα πλοῦτον ἀνιᾶσθαι μετ ὀλίγον ψιλὴντὴν μᾶζαν ἐσθίων οἷα ὑμεῖς πείσεσθε μετὀλίγον ἐπειδὰν ἡ εὐδαιμονία μὲν ὑμῖν καὶὁ πολὺς πλοῦτος οἴχηται ἀποπτάμενοςαὐτοὶ δὲ καταβάντες ἀπὸ τῶν θησαυρῶν τεκαὶ διαδημάτων ὥσπερ ἐξ ἡδίστου ὀνείρα-τος ἀνεγρόμενοι ἀνόμοια τὰ ἐπὶ τῆς οἰκίαςεὑρίσκητε ὥσπερ οἱ τοὺς βασιλεῖς ὑποκρι-νόμενοι τραγῳδοὶ ἐξελθόντες ἀπὸ τοῦ θε-άτρου λιμώττοντες οἱ πολλοί καὶ ταῦταπρὸ ὀλίγου Ἀγαμέμνονες ὄντες ἢ Κρέο-ντες λυπήσεσθε οὖν ὡς τὸ εἰκός καὶ δυ-σάρεστοι ἔσεσθε τὰ ἐπὶ τῆς οἰκίας καὶμάλιστα σύ ὦ Τιμόλαε ὁπόταν δέῃ σε τὸαὐτὸ παθεῖν τῷ Ἰκάρῳ τῆς πτερώσεωςδιαλυθείσης καταπεσόντα ἐκ τοῦ οὐρανοῦχαμαὶ βαδίζειν ἀπολέσαντα τοὺς δακτυλί-ους ἐκείνους ἅπαντας ἀπορρυέντας τῶν δα-κτύλων ἐμοὶ δὲ καὶ τοῦτο ἱκανὸν ἀντὶπάντων θησαυρῶν καὶ Βαβυλῶνος αὐτῆς

56

κάριε εἶναι δοκεῖς ὃς ἀμφὶ Βαβυλῶνα ἐντῷ πεδίῳ πρὸ τῶν τειχῶν ἐν τοσούτοιςστρατιώταις κάθησαι περὶ τοῦ πολέμουδιασκοπούμενοςΛΥΚΙΝΟΣ Εὖ γε ὑπέμνησας ἐγὼ δὲνήφειν ᾤμην καὶ ὕπαρ ἀποφανεῖσθαι τὴνγνώμηνΣΑΜΙΠΠΟΣ Πρόσιμεν δή εἴ σοι δοκεῖκαὶ ὅπως ἄνδρες ἀγαθοὶ ἐν τοῖς κινδύνοιςἔσεσθε μηδὲ προδώσετε τὸ πάτριον φρόνη-μα ἤδη γάρ που καὶ οἱ πολέμιοι ἐπιλαμ-βάνουσιν ὥστε τὸ μὲν σύνθημα ἔστωἘνυάλιος ὑμεῖς δὲ ἐπειδὰν σημάνῃ ὁ σαλ-πιγκτής ἀλαλάξαντες καὶ τὰ δόρατα κρού-σαντες πρὸς τὰς ἀσπίδας ἐπείγεσθε συμ-μῖξαι τοῖς ἐναντίοις καὶ ἐντὸς γενέσθαιτῶν τοξευμάτων ὡς μηδὲ πληγὰς λαμ-βάνωμεν ἀκροβολίζεσθαι αὐτοῖς διδόντεςκαὶ ἐπειδὴ ἐς χεῖρας ἤδη συνεληλύθαμεντὸ μὲν εὐώνυμον καὶ ὁ Τιμόλαος ἐτρέψα-ντο τοὺς καθ αὑτοὺς Μήδους ὄντας τὸ δὲ

45

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΘΕΝΟΥΣΚΑΙ ΚΡΑΤΗΤΟΣ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀντίσθενες καὶ Κράτηςσχολὴν ἄγομεν ὥστε τί οὐκ ἄπιμεν εὐθὺτῆς καθόδου περιπατήσοντες ὀψόμενοιτοὺς κατιόντας οἷοί τινές εἰσι καὶ τί ἕκα-στος αὐτῶν ποιεῖΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Ἀπίωμεν ὦ Διόγενεςκαὶ γὰρ ἂν ἡδὺ τὸ θέαμα γένοιτο τοὺς μὲνδακρύοντας αὐτῶν ὁρᾶν τοὺς δὲ ἱκετεύο-ντας ἀφεθῆναι ἐνίους δὲ μόλις κατιόνταςκαὶ ἐπὶ τράχηλον ὠθοῦντος τοῦ Ἑρμοῦὅμως ἀντιβαίνοντας καὶ ὑπτίους ἀντερείδο-ντας οὐδὲν δέονΚΡΑΤΗΣ Ἔγωγ οὖν καὶ διηγήσομαιὑμῖν ἃ εἶδον ὁπότε κατῄειν κατὰ τὴν ὁδόνΔΙΟΓΕΝΗΣ Διήγησαι ὦ Κράτης ἔοι-κας γάρ τινα ἑωρακέναι παγγέλοιαΚΡΑΤΗΣ Καὶ ἄλλοι μὲν πολλοὶ συγκα-τέβαινον ἡμῖν ἐν αὐτοῖς δὲ ἐπίσημοι Ἰσμη-

134

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Κολακείαν ὦ Ἑρμῆ πολ-λὰ ἐν τῷ βίῳ χρησιμεύσασαν αὐτῷΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Οὐκοῦν καὶ σύ ὦΜένιππε ἀπόθου τὴν ἐλευθερίαν καὶ παρ-ρησίαν καὶ τὸ ἄλυπον καὶ τὸ γενναῖον καὶτὸν γέλωτα μόνος γοῦν τῶν ἄλλων γελᾷςΕΡΜΗΣ Μηδαμῶς ἀλλὰ καὶ ἔχε ταῦτακοῦφα γὰρ καὶ πάνυ εὔφορα ὄντα καὶ πρὸςτὸν κατάπλουν χρήσιμα καὶ ὁ ῥήτωρ δὲσὺ ἀπόθου τῶν ῥημάτων τὴν τοσαύτηνἀπεραντολογίαν καὶ ἀντιθέσεις καὶ παρι-σώσεις καὶ περιόδους καὶ βαρβαρισμοὺςκαὶ τὰ ἄλλα βάρη τῶν λόγωνΡΗΤΩΡ Ἢν ἰδού ἀποτίθεμαιΕΡΜΗΣ Εὖ ἔχει ὥστε λύε τὰ ἀπόγειατὴν ἀποβάθραν ἀνελώμεθα τὸ ἀγκύριονἀνεσπάσθω πέτασον τὸ ἱστίον εὔθυνε ὦπορθμεῦ τὸ πηδάλιον εὖ πάθωμεν τίοἰμώζετε ὦ μάταιοι καὶ μάλιστα ὁ φι-λόσοφος σὺ ὁ ἀρτίως τὸν πώγωνα δεδῃω-μένος

127

κατ ἐμὲ ἰσόπαλον ἔτι Πέρσαι γάρ εἰσι καὶὁ βασιλεὺς ἐν αὐτοῖς ἡ δὲ ἵππος ἅπασατῶν βαρβάρων ἐπὶ τὸ δεξιὸν ἡμῶν ἐλαύ-νουσιν ὥστε ὦ Λυκῖνε αὐτός τε ἀνὴρἀγαθὸς γίγνου καὶ τοῖς μετὰ σαυτοῦ παρα-κελεύου δέχεσθαι τὴν ἐπέλασινΛΥΚΙΝΟΣ Ὢ τῆς τύχης ἐπ ἐμὲ γὰροἱ ἱππεῖς ἅπαντες καὶ μόνος ἐπιτήδειοςαὐτοῖς ἔδοξα ἐπελαύνεσθαι καί μοι δοκῶἢν βιάζωνται αὐτομολήσειν προσδραμὼνἐς τὴν παλαίστραν ἔτι πολεμοῦντας ὑμᾶςκαταλιπώνΣΑΜΙΠΠΟΣ Μηδαμῶς κρατεῖς γὰραὐτῶν καὶ σὺ ἤδη τὸ μέρος ἐγὼ δέ ὡςὁρᾷς καὶ μονομαχήσω πρὸς τὸν βασιλέαπροκαλεῖται γάρ με καὶ ἀναδῦναι πάντωςαἰσχρόνΛΥΚΙΝΟΣ Νὴ Δία καὶ τετρώσῃ αὐτίκαμάλα πρὸς αὐτοῦ βασιλικὸν γὰρ καὶ τὸτρωθῆναι περὶ τῆς ἀρχῆς μαχόμενονΣΑΜΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις ἐπιπόλαιον

46

τόδε τί δή ποτε οὐχ εἷς δακτύλιος ἅπανταταῦτα δύναταί σοι ἀλλὰ τοσούτους περι-ημμένος βαδιῇ τὴν ἀριστερὰν πεφορτι-σμένος κατὰ δάκτυλον ἕνα μᾶλλον δὲὑπερπαίει ὁ ἀριθμός καὶ δεήσει καὶ τὴνδεξιὰν συνεπιλαβεῖν καίτοι ἑνὸς τοῦ ἀνα-γκαιοτάτου προσδεῖ ὃς περιθέμενόν σεπαύσει μωραίνοντα τὴν πολλὴν ταύτηνκόρυζαν ἀποξύσας ἢ τοῦτο μὲν καὶ ὁ ἑλ-λέβορος ἱκανὸς ποιῆσαι ζωρότερος ποθείςΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἀλλὰ πάντως ὦ Λυκῖνεκαὶ αὐτὸς εὔξῃ τι ἤδη ποτέ ὡς ἂν μάθω-μεν οἷα αἰτήσεις ἀνεπίληπτα καὶ ἀνέγκλη-τα ὁ συκοφαντῶν τοὺς ἄλλους ΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλ οὐ δέομαι εὐχῆς ἐγώἥκομεν γὰρ δὴ πρὸς τὸ Δίπυλον καὶ ὁ βέλ-τιστος οὑτοσὶ Σάμιππος ἀμφὶ Βαβυλῶναμονομαχῶν καὶ σύ ὦ Τιμόλαε ἀριστῶνμὲν ἐν Συρίᾳ δειπνῶν δὲ ἐν Ἰταλίᾳ καὶτοῖς ἐμοὶ ἐπιβάλλουσι σταδίοις κατεχρήσα-σθε καλῶς ποιοῦντες ἄλλως τε οὐκ ἂν δε-

55

ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Ὅτι ὦ Ἑρμῆ ἀθάνα-τον ᾤμην τὴν ψυχὴν ὑπάρχεινΜΕΝΙΠΠΟΣ Ψεύδεται ἄλλα γὰρ ἔοικελυπεῖν αὐτόνΕΡΜΗΣ Τὰ ποῖαΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅτι μηκέτι δειπνήσειπολυτελῆ δεῖπνα μηδὲ νύκτωρ ἐξιὼν ἅπα-ντας λανθάνων τῷ ἱματίῳ τὴν κεφαλὴν κα-τειλήσας περίεισιν ἐν κύκλῳ τὰ χαμαιτυ-πεῖα καὶ ἕωθεν ἐξαπατῶν τοὺς νέους ἐπὶτῇ σοφίᾳ ἀργύριον λήψεται ταῦτα λυπεῖαὐτόν ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Σὺ γάρ ὦ Μένιππεοὐκ ἄχθῃ ἀποθανώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Πῶς ὃς ἔσπευσα ἐπὶ τὸνθάνατον καλέσαντος μηδενός ἀλλὰ μετα-ξὺ λόγων οὐ κραυγή τις ἀκούεται ὥσπερτινῶν ἀπὸ γῆς βοώντωνΕΡΜΗΣ Ναί ὦ Μένιππε οὐκ ἀφ ἑνόςγε χώρου ἀλλ οἱ μὲν εἰς τὴν ἐκκλησίανσυνελθόντες ἄσμενοι γελῶσι πάντες ἐπὶ τῷ

128

ΚΡΑΤΗΣ Ἀλλ οἱ ἄλλοι ἠμέλουν τῶντοιούτων κτημάτων καὶ οὐδεὶς ἐθεράπευενἡμᾶς κληρονομήσειν προσδοκῶν εἰς δὲ τὸχρυσίον πάντες ἔβλεπονΔΙΟΓΕΝΗΣ Εἰκότως οὐ γὰρ εἶχονἔνθα δέξαιντο τὰ τοιαῦτα παρ ἡμῶν διερ-ρυηκότες ὑπὸ τρυφῆς καθάπερ τὰ σαπρὰτῶν βαλλαντίων ὥστε εἴ ποτε καὶ ἐμβάλοιτις ἐς αὐτοὺς ἢ σοφίαν ἢ παρρησίαν ἢ ἀλή-θειαν ἐξέπιπτεν εὐθὺς καὶ διέρρει τοῦπυθμένος στέγειν οὐ δυναμένου οἷόν τιπάσχουσιν αἱ τοῦ Δαναοῦ αὗται παρθένοιεἰς τὸν τετρυπημένον πίθον ἐπαντλοῦσαιτὸ δὲ χρυσίον ὀδοῦσι καὶ ὄνυξι καὶ πάσῃμηχανῇ ἐφύλαττονΚΡΑΤΗΣ Οὐκοῦν ἡμεῖς μὲν ἕξομενκἀνταῦθα τὸν πλοῦτον οἱ δὲ ὀβολὸν ἥξουσικομίζοντες καὶ τοῦτον ἄχρι τοῦ πορθμέως

133

σκοπεῖν ἔξω βέλους ὑπεραιωρούμενον καὶεἰ δόξειέ μοι προσθέμενος ἂν τοῖς ἡττη-μένοις κοιμίσας τοὺς κρατοῦντας νικᾶν πα-ρεῖχον τοῖς φεύγουσιν ἀναστρέψασιν ἀπὸτῆς τροπῆς καὶ τὸ ὅλον παιδιὰν ἐποιού-μην ἂν τὸν τῶν ἀνθρώπων βίον καὶ πάνταἐμὰ ἦν καὶ θεὸς ἐδόκουν τοῖς ἄλλοις τοῦτοἡ ἄκρα εὐδαιμονία ἐστὶ μήτε ἀπολέσθαιμήτε ἐπιβουλευθῆναι δυναμένη καὶ μάλι-στα μεθ ὑγιείας ἐν μακρῷ τῷ βίῳ τί ἂναἰτιάσαιο ὦ Λυκῖνε τῆς εὐχῆςΛΥΚΙΝΟΣ Οὐδέν ὦ Τιμόλαε οὐδὲγὰρ ἀσφαλὲς ἐναντιοῦσθαι ἀνδρὶ πτηνῷκαὶ ὑπὲρ μυρίους τὴν ἰσχύν πλὴν ἀλλὰἐκεῖνο ἐρήσομαί σε εἴ τινα ἄλλον εἶδες ἐντοσούτοις ἔθνεσιν ὅσα ὑπερέπτης γέρονταἤδη ἄνδρα οὕτω παρακεκινηκότα τὴνγνώμην ἐπὶ δακτυλίου μικροῦ ὀχούμενονὄρη ὅλα κινεῖν ἄκρῳ τῷ δακτύλῳ δυνάμε-νον ἐπέραστον πᾶσι καὶ ταῦτα φαλακρὸνὄντα καὶ τὴν ῥῖνα σιμόν ἀτὰρ εἰπέ μοι καὶ

54

μέντοι τὸ τραῦμα καὶ οὐκ εἰς τὰ φανερὰτοῦ σώματος ὡς μηδὲ τὴν οὐλὴν ὕστερονἄμορφον γενέσθαι πλὴν ἀλλὰ ὁρᾷς ὅπωςἐπελάσας μιᾷ πληγῇ αὐτόν τε καὶ τὸν ἵπ-πον διέπειρα τὴν λόγχην ἀφείς εἶτα τὴνκεφαλὴν ἀποτεμὼν καὶ ἀφελὼν τὸ διάδημαβασιλεὺς ἤδη γέγονα προσκυνούμενος ὑφἁπάντων οἱ βάρβαροι προσκυνείτωσανὑμῶν κατὰ τὸν Ἑλλήνων νόμον ἄρξω εἷςστρατηγὸς ὀνομαζόμενος ἐπὶ τούτοις ἄραἐννοεῖτε ὅσας μὲν πόλεις ἐπωνύμους ἐπἐμαυτοῦ οἰκιῶ ὅσας δὲ καὶ καθαιρήσωἑλὼν κατὰ κράτος αἳ ἂν ὑβρίσωσί τι ἐςτὴν ἀρχήν ἁπάντων δὲ μάλιστα Κυδίαντὸν πλούσιον μετελεύσομαι ὃς ὅμορος ὤνμοι ἐξέωσε τοῦ ἀγροῦ ἐπιβαίνων κατ ὀλί-γον ἐς τὸ εἴσω τῶν ὅρωνΛΥΚΙΝΟΣ Πέπαυσο ἤδη ὦ Σάμιππεκαιρὸς γὰρ σὲ ἤδη μὲν νενικηκότα τηλι-καύτην μάχην ἐν Βαβυλῶνι εὐωχεῖσθαι τὰἐπινίκια ndash ἑκστάδιος γὰρ οἶμαί σοι ἡ ἀρχή

47

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Εὖ ἐποίησαν ἡμεῖς δὲὁπότε ἐν τῷ βίῳ ἦμεν οὐδὲν τοιοῦτον ἐνε-νοοῦμεν περὶ ἀλλήλων οὔτε πώποτεηὐξάμην Ἀντισθένην ἀποθανεῖν ὡς κληρο-νομήσαιμι τῆς βακτηρίας αὐτοῦ ndash εἶχεν δὲπάνυ καρτερὰν ἐκ κοτίνου ποιησάμενος ndashοὔτε οἶμαι σὺ ὁ Κράτης ἐπεθύμεις κληρο-νομεῖν ἀποθανόντος ἐμοῦ τὰ κτήματα καὶτὸν πίθον καὶ τὴν πήραν χοίνικας δύο θέρ-μων ἔχουσανΚΡΑΤΗΣ Οὐδὲν γάρ μοι τούτων ἔδειἀλλ οὐδὲ σοί ὦ Διόγενες ἃ γὰρ ἐχρῆν σύτε Ἀντισθένους ἐκληρονόμησας καὶ ἐγὼσοῦ πολλῷ μείζω καὶ σεμνότερα τῆς Περ-σῶν ἀρχῆς ΔΙΟΓΕΝΗΣ Τίνα ταῦτα φῄςΚΡΑΤΗΣ Σοφίαν αὐτάρκειαν ἀλή-θειαν παρρησίαν ἐλευθερίανΔΙΟΓΕΝΗΣ Νὴ Δία μέμνημαι τοῦτονδιαδεξάμενος τὸν πλοῦτον παρὰ Ἀντι-σθένους καὶ σοὶ ἔτι πλείω καταλιπών

132

Λαμπίχου θανάτῳ καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ συ-νέχεται πρὸς τῶν γυναικῶν καὶ τὰ παιδίανεογνὰ ὄντα ὁμοίως κἀκεῖνα ὑπὸ τῶν παί-δων βάλλεται ἀφθόνοις τοῖς λίθοις ἄλλοιδὲ Διόφαντον τὸν ῥήτορα ἐπαινοῦσιν ἐν Σι-κυῶνι ἐπιταφίους λόγους διεξιόντα ἐπὶΚράτωνι τούτῳ καὶ νὴ Δία γε ἡ Δαμασίουμήτηρ κωκύουσα ἐξάρχει τοῦ θρήνου σὺνγυναιξὶν ἐπὶ τῷ Δαμασίᾳ σὲ δὲ οὐδείς ὦΜένιππε δακρύει καθ ἡσυχίαν δὲ κεῖσαιμόνοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐδαμῶς ἀλλ ἀκούσῃτῶν κυνῶν μετ ὀλίγον ὠρυομένων οἴκτι-στον ἐπ ἐμοὶ καὶ τῶν κοράκων τυπτο-μένων τοῖς πτεροῖς ὁπόταν συνελθόντεςθάπτωσί μεΕΡΜΗΣ Γεννάδας εἶ ὦ Μένιππε ἀλλἐπεὶ καταπεπλεύκαμεν ἡμεῖς ὑμεῖς μὲνἄπιτε πρὸς τὸ δικαστήριον εὐθεῖαν ἐκείνηνπροϊόντες ἐγὼ δὲ καὶ ὁ πορθμεὺς ἄλλουςμετελευσόμεθα

129

ndash Τιμόλαον δὲ ἐν τῷ μέρει εὔχεσθαι ὅπερἂν ἐθέλῃΣΑΜΙΠΠΟΣ Τί δ οὖν ὦ Λυκῖνε οἷάσοι ᾐτῆσθαι δοκῶΛΥΚΙΝΟΣ Παρὰ πολύ ὦ θαυμασιώτα-τε βασιλέων ἐπιπονώτερα καὶ βιαιότερατῶν Ἀδειμάντου παρ ὅσον ἐκεῖνος μὲνἐτρύφα διτάλαντα χρύσεα ἐκπώματα προ-πίνων τοῖς συμπόταις σὺ δὲ καὶ ἐτι-τρώσκου μονομαχῶν καὶ ἐδεδίεις καὶἐφρόντιζες νύκτωρ καὶ μεθ ἡμέραν οὐμόνον γάρ σοι τὰ παρὰ τῶν πολεμίων φο-βερὰ ἦν ἀλλὰ καὶ ἐπιβουλαὶ μυρίαι καὶφθόνος παρὰ τῶν συνόντων καὶ μῖσος καὶκολακεία φίλος δὲ οὐδεὶς ἀληθής ἀλλὰπρὸς τὸ δέος ἅπαντες ἢ πρὸς τὴν ἐλπίδαεὖνοι δοκοῦντες εἶναι ἀπόλαυσις μέν γεοὐδὲ ὄναρ τῶν ἡδέων ἀλλὰ δόξα μόνη καὶπορφυρὶς χρυσῷ ποικίλη καὶ ταινία λευκὴπερὶ τῷ μετώπῳ καὶ δορυφόροι προϊόντεςτὰ δ ἄλλα κάματος ἀφόρητος καὶ ἀηδία

48

ἑώρων ἄν καὶ τὰς πηγὰς δὲ τὰς Νείλουμόνος ἂν ἠπιστάμην καὶ ὅσον τῆς γῆς ἀοί-κητον καὶ εἴ τινες ἀντίποδες ἡμῖν οἰκοῦσιτὸ νότιον τῆς γῆς ἡμίτομον ἔχοντες ἔτι δὲκαὶ ἀστέρων φύσιν καὶ σελήνης καὶ αὐτοῦἡλίου ῥᾳδίως ἔγνων ἂν ἀπαθὴς ὢν τῷ πυρίκαὶ τὸ πάντων ἥδιστον αὐθημερὸν ἀγγε-ῖλαι ἐς Βαβυλῶνα τίς ἐνίκησεν Ὀλύμπιακαὶ ἀριστήσαντα εἰ τύχοι ἐν Συρίᾳ δει-πνῆσαι ἐν Ἰταλίᾳ εἰ δέ τις ἐχθρὸς εἴηἀμύνασθαι καὶ τοῦτον ἐκ τοῦ ἀφανοῦςπέτρον ἐμβαλόντα τῇ κεφαλῇ ὡς ἐπιτε-τρῖφθαι τὸ κρανίον τούς τε αὖ φίλους εὖποιεῖν ἐπιχέαντα κοιμωμένοις αὐτοῖς τὸχρυσίον καὶ μὴν εἴ τις ὑπερόπτης εἴη ἢ τύ-ραννος πλούσιος ὑβριστής ἀράμενος αὐτὸνὅσον ἐπὶ σταδίους εἴκοσιν ἀφῆκα φέρεσθαικατὰ τῶν κρημνῶν τοῖς παιδικοῖς δὲ ὁμι-λεῖν ἀκωλύτως ἂν ἐξῆν εἰσιόντα ἀθέατονκοιμίσαντα ἅπαντας ἄνευ ἐκείνων μόνωνοἷον δὲ κἀκεῖνο ἦν τοὺς πολεμοῦντας ἐπι-

53

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὐπλοεῖτε ὦ Ἑρμῆπροΐωμεν δὲ καὶ ἡμεῖς τί οὖν ἔτι καὶ μέλ-λετε δικασθῆναι δεήσει καὶ τὰς καταδί-κας φασὶν εἶναι βαρείας τροχοὺς καὶ λί-θους καὶ γῦπας δειχθήσεται δὲ ὁ ἑκάστουβίος

ΚΡΑΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ

ΚΡΑΤΗΣ Μοίριχον τὸν πλούσιον ἐγί-νωσκες ὦ Διόγενες τὸν πάνυ πλούσιοντὸν ἐκ Κορίνθου τὸν τὰς πολλὰς ὁλκάδαςἔχοντα οὗ ἀνεψιὸς Ἀριστέας πλούσιος καὶαὐτὸς ὤν τὸ Ὁμηρικὸν ἐκεῖνο εἰώθει ἐπι-λέγειν rsquoἤ μ ἀνάειρ ἢ ἐγὼ σέrsquoΔΙΟΓΕΝΗΣ Τίνος ἕνεκα ὦ ΚράτηςΚΡΑΤΗΣ Ἐθεράπευον ἀλλήλους τοῦκλήρου ἕνεκα ἑκάτερος ἡλικιῶται ὄντεςκαὶ τὰς διαθήκας εἰς τὸ φανερὸν ἐτίθεντοἈριστέαν μὲν ὁ Μοίριχος εἰ προαποθάνοι

130

δεσπότην ἀφιεὶς τῶν ἑαυτοῦ πάντων Μοί-ριχον δὲ ὁ Ἀριστέας εἰ προαπέλθοι αὐτοῦταῦτα μὲν ἐγέγραπτο οἱ δὲ ἐθεράπευονὑπερβαλλόμενοι ἀλλήλους τῇ κολακείᾳκαὶ οἱ μάντεις εἴτε ἀπὸ τῶν ἄστρων τεκ-μαιρόμενοι τὸ μέλλον εἴτε ἀπὸ τῶν ὀνει-ράτων ὥς γε Χαλδαίων παῖδες ἀλλὰ καὶ ὁΠύθιος αὐτὸς ἄρτι μὲν Ἀριστέᾳ παρεῖχε τὸκράτος ἄρτι δὲ Μοιρίχῳ καὶ τὰ τάλανταποτὲ μὲν ἐπὶ τοῦτον νῦν δ ἐπ ἐκεῖνον ἔρ-ρεπεΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί οὖν πέρας ἐγένετο ὦΚράτης ἀκοῦσαι γὰρ ἄξιονΚΡΑΤΗΣ Ἄμφω τεθνᾶσιν ἐπὶ μιᾶςἡμέρας οἱ δὲ κλῆροι εἰς Εὐνόμιον καὶΘρασυκλέα περιῆλθον ἄμφω συγγενεῖςὄντας οὐδὲ πώποτε προμαντευομένουςοὕτω γενέσθαι ταῦτα διαπλέοντες γὰρ ἀπὸΣικυῶνος εἰς Κίρραν κατὰ μέσον τὸν πόρονπλαγίῳ περιπεσόντες τῷ Ἰάπυγι ἀνε-τράπησαν

131

τὰς καὶ τὰ μειράκια ἐπιμεμηνέναι μοι καὶεὐδαίμονα εἶναι δοκεῖν εἴ τινα καὶ μόνονπροσβλέψαιμι αὐτῶν εἰ δ ὑπερορῴηνκἀκεῖνα ὑπὸ λύπης ἀπολλύσθω καὶ ὅλωςὑπὲρ τὸν Ὑάκινθον ἢ Ὕλαν ἢ Φάωνα τὸνΧῖον εἶναί με καὶ ταῦτα πάντα ἔχειν μὴὀλιγοχρόνιον ὄντα μηδὲ κατὰ μέτρονζῶντα τῆς ἀνθρωπίνης βιοτῆς ἀλλ ἔτη χί-λια νέον ἐκ νέου γιγνόμενον διαβιῶναιἀμφὶ τὰ ἑπτακαίδεκα ἔτη ἀεὶ ἀποδυόμενοντὸ γῆρας ὥσπερ οἱ ὄφεις οὐδὲν γὰρ δεήσειμε ταῦτα ἔχοντα πάντα γὰρ ἐμὰ ἦν ἂν τὰτῶν ἄλλων ἐς ὅσον ἀνοίγειν τε τὰς θύραςἐδυνάμην καὶ κοιμίζειν τοὺς φύλακας καὶἀθέατος εἶναι εἰσιών εἰ δέ τι ἐν Ἰνδοῖς ἢὙπερβορέοις θέαμα παράδοξον ἢ κτῆματίμιον ἢ ὅσα ἐμφαγεῖν ἢ πιεῖν ἡδέα οὐ με-ταστειλάμενος ἀλλ αὐτὸς ἐπιπετόμενοςἀπέλαυον ἁπάντων ἐς κόρον καὶ ἐπεὶ γρὺψὑπόπτερον θηρίον ἢ φοῖνιξ ὄρνεον ἐν Ἰνδοῖςἀθέατον τοῖς ἄλλοις ἐγὼ δὲ καὶ τοῦτο

52

πολλή καὶ ἢ χρηματίζειν δεῖ τοῖς παρὰτῶν πολεμίων ἥκουσιν ἢ δικάζειν ἢ κατα-πέμπειν τοῖς ὑπηκόοις ἐπιτάγματα καὶἤτοι ἀφέστηκέ τι ἔθνος ἢ ἐπελαύνουσί τι-νες τῶν ἔξω τῆς ἀρχῆς δεδιέναι οὖν δεῖπάντα καὶ ὑφορᾶσθαι καὶ ὅλως ὑπὸπάντων μᾶλλον ἢ ὑπὸ σεαυτοῦ εὐδαιμονί-ζεσθαι καὶ γὰρ οὖν καὶ τόδε πῶς οὐ ταπει-νόν ὅτι καὶ νοσεῖς τὰ ὅμοια τοῖς ἰδιώταιςκαὶ ὁ πυρετὸς οὐ διαγιγνώσκει σε βασιλέαὄντα οὐδ ὁ θάνατος δέδιε τοὺς δορυ-φόρους ἀλλ ἐπιστάς ὁπόταν αὐτῷ δοκῇἄγει οἰμώζοντα οὐκ αἰδούμενος τὸ διάδη-μα σὺ δὲ ὁ οὕτως ὑψηλὸς καταπεσὼνἀνάσπαστος ἐκ τοῦ βασιλείου θρόνου τὴναὐτὴν ὁδὸν ἄπει τοῖς πολλοῖς ἰσότιμοςἐλαυνόμενος ἐν τῇ ἀγέλῃ τῶν νεκρῶνχῶμα ὑψηλὸν ὑπὲρ γῆς καὶ στήλην μακρὰνἢ πυραμίδα εὔγραμμον τὰς γωνίας ἀπολι-πών ἐκπρόθεσμα καὶ ἀνεπαίσθητα φιλοτι-μήματα εἰκόνες δὲ ἐκεῖναι καὶ νεῴ οὓς

49

τῇ ἀποβάσει ἀπέθανον ὑπὸ τοῦ Ἕκτοροςὁ οὖν ἔρως τῆς γυναικὸς οὐ μετρίως ἀπο-κναίει με ὦ δέσποτα καὶ βούλομαι κἂνπρὸς ὀλίγον ὀφθεὶς αὐτῇ καταβῆναι πάλινΠΛΟΥΤΩΝ Οὐκ ἔπιες ὦ Πρωτεσί-λαε τὸ Λήθης ὕδωρΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Καὶ μάλα ὦ δέσπο-τα τὸ δὲ πρᾶγμα ὑπέρογκον ἦνΠΛΟΥΤΩΝ Οὐκοῦν περίμεινον ἀφίξε-ται γὰρ κἀκείνη ποτὲ καὶ οὐδὲ σὲ ἀνελθεῖνδεήσειΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀλλ οὐ φέρω τὴνδιατριβήν ὦ Πλούτων ἠράσθης δὲ καὶαὐτὸς ἤδη καὶ οἶσθα οἷον τὸ ἐρᾶν ἐστινΠΛΟΥΤΩΝ Εἶτα τί σε ὀνήσει μίανἡμέραν ἀναβιῶναι μετ ὀλίγον τὰ αὐτὰ ὀδυ-ρόμενονΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Οἶμαι πείσειν κἀκεί-νην ἀκολουθεῖν παρ ὑμᾶς ὥστε ἀνθ ἑνὸςδύο νεκροὺς λήψῃ μετ ὀλίγονΠΛΟΥΤΩΝ Οὐ θέμις γενέσθαι ταῦτα

160

ΑΙΑΝΤΟΣ ΚΑΙ ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΟΣ

ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Εἰ σὺ μανείς ὦ Αἶανσεαυτὸν ἐφόνευσας ἐμέλλησας δὲ καὶ ἡμᾶςἅπαντας τί αἰτιᾷ τὸν Ὀδυσσέα καὶ πρῴηνοὔτε προσέβλεψας αὐτόν ὁπότε ἧκεν μα-ντευσόμενος οὔτε προσειπεῖν ἠξίωσας ἄν-δρα συστρατιώτην καὶ ἑταῖρον ἀλλ ὑπερο-πτικῶς μεγάλα βαίνων παρῆλθεςΑΙΑΣ Εἰκότως ὦ Ἀγάμεμνον αὐτὸςγοῦν μοι τῆς μανίας αἴτιος κατέστη μόνοςἀντεξετασθεὶς ἐπὶ τοῖς ὅπλοιςΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Ἠξίους δὲ ἀναντα-γώνιστος εἶναι καὶ ἀκονιτὶ κρατεῖνἁπάντωνΑΙΑΣ Ναί τά γε τοιαῦτα οἰκεία γάρμοι ἦν ἡ πανοπλία τοῦ ἀνεψιοῦ γε οὖσακαὶ ὑμεῖς οἱ ἄλλοι πολὺ ἀμείνους ὄντεςἀπείπασθε τὸν ἀγῶνα καὶ παρεχωρήσατέμοι τῶν ἄθλων ὁ δὲ Λαέρτου ὃν ἐγὼ πολ-λάκις ἔσωσα κινδυνεύοντα κατακεκόφθαι

141

ἀνιστᾶσιν αἱ πόλεις θεραπεύουσαι καὶ τὸμέγα ὄνομα πάντα κατ ὀλίγον ὑπορρεῖ καὶἄπεισιν ἀμελούμενα ἢν δὲ καὶ ὅτι μάλισταἐπὶ πλεῖστον παραμείνῃ τίς ἔτι ἀπόλαυσιςἀναισθήτῳ αὐτῷ γενομένῳ ὁρᾷς οἷα μὲνἔτι ζῶν ἕξεις πράγματα δεδιὼς καὶ φροντί-ζων καὶ κάμνων οἷα δὲ καὶ μετὰ τὴν ἀπαλ-λαγὴν ἔσται Ἀλλ ἤδη σὸν αἰτεῖν ὦ Τιμόλαε καὶ ὅπωςὑπερβαλῇ τούτους ὥσπερ εἰκὸς ἄνδρα συ-νετὸν καὶ πράγμασιν χρῆσθαι εἰδόταΤΙΜΟΛΑΟΣ Σκόπει γοῦν ὦ Λυκῖνε εἴτι ἐπιλήψιμον εὔξομαι καὶ ὅ τι ἂν εὐθῦναίτις δυνηθείη χρυσὸν μὲν οὖν καὶ θησαυρο-ὺς καὶ μεδίμνους νομίσματος ἢ βασιλείαςκαὶ πολέμους καὶ δείματα ὑπὲρ τῆς ἀρχῆςεἰκότως διέβαλες οὐκ αἰτήσομαι ἀβέβαιαγὰρ ταῦτά γε καὶ πολλὰς τὰς ἐπιβουλὰςἔχοντα καὶ πλέον τοῦ ἡδέος τὸ ἀνιαρὸν ἐναὐτοῖς ἦν ἐγὼ δὲ βούλομαι τὸν Ἑρμῆνἐντυχόντα μοι δοῦναι δακτυλίους τινὰς

50

τοιούτους τὴν δύναμιν ἕνα μὲν ὥστε ἀεὶἐρρῶσθαι καὶ ὑγιαίνειν τὸ σῶμα καὶ ἄτρω-τον εἶναι καὶ ἀπαθῆ ἕτερον δὲ ὡς μὴὁρᾶσθαι τὸν περιθέμενον οἷος ἦν ὁ τοῦ Γύ-γου τὸν δέ τινα ὡς ἰσχύειν ὑπὲρ ἄνδραςμυρίους καὶ ὅ τι ἂν ἄχθος ἅμα μυρίοι κι-νῆσαι μόλις δύναιντο τοῦτο ἐμὲ ῥᾳδίωςμόνον ἀνατίθεσθαι ἔτι δὲ καὶ πέτεσθαιπολὺ ἀπὸ τῆς γῆς ἀρθέντα καὶ πρὸς τοῦτοεἶναί μοι δακτύλιόν τινα καὶ μὴν καὶ ἐςὕπνον κατασπᾶν ὁπόσους ἂν ἐθέλω καὶἅπασαν θύραν προσιόντι μοι ἀνοίγεσθαιχαλωμένου τοῦ κλείθρου καὶ τοῦ μοχλοῦἀφαιρουμένου ταῦτα ἀμφότερα εἷς δακτύ-λιος δυνάσθω τὸ δὲ μέγιστον ἄλλος τιςἔστω ἐπὶ πᾶσιν ὁ ἥδιστος ὡς ἐράσμιονεἶναί με περιθέμενον παισὶ τοῖς ὡραίοιςκαὶ γυναιξὶ καὶ δήμοις ὅλοις καὶ μηδέναεἶναι ἀνέραστον καὶ ὅτῳ μὴ ποθεινότατοςἐγὼ καὶ ἀνὰ στόμα ὥστε πολλὰς γυναῖκαςοὐ φερούσας τὸν ἔρωτα καὶ ἀναρτᾶν ἑαυ-

51

ὑπὸ τῶν Φρυγῶν ἀμείνων ἠξίου εἶναι καὶἐπιτηδειότερος ἔχειν τὰ ὅπλα ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Αἰτιῶ τοιγαροῦν ὦγενναῖε τὴν Θέτιν ἣ δέον σοὶ τὴν κληρο-νομίαν τῶν ὅπλων παραδοῦναι συγγενεῖ γεὄντι φέρουσα ἐς τὸ κοινὸν κατέθετο αὐτάΑΙΑΣ Οὔκ ἀλλὰ τὸν Ὀδυσσέα ὃςἀντεποιήθη μόνοςΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Συγγνώμη ὦ Αἶαν εἰἄνθρωπος ὢν ὠρέχθη δόξης ἡδίστου πράγ-ματος ὑπὲρ οὗ καὶ ἡμῶν ἕκαστος κινδυ-νεύειν ὑπέμενεν ἐπεὶ καὶ ἐκράτησέ σου καὶταῦτα ἐπὶ Τρωσὶ δικασταῖςΑΙΑΣ Οἶδα ἐγώ ἥτις μου κατεδίκασενἀλλ οὐ θέμις λέγειν τι περὶ τῶν θεῶν τὸνδ οὖν Ὀδυσσέα μὴ οὐχὶ μισεῖν οὐκ ἂν δυ-ναίμην ὦ Ἀγάμεμνον οὐδ εἰ αὐτή μοι ἡἈθηνᾶ τοῦτο ἐπιτάττοι

142

ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ ΚΑΙΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ

ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ὦ δέσποτα καὶ βασι-λεῦ καὶ ἡμέτερε Ζεῦ καὶ σὺ Δήμητρος θύ-γατερ μὴ ὑπερίδητε δέησιν ἐρωτικήνΠΛΟΥΤΩΝ Σὺ δὲ τίνων δέῃ παρἡμῶν ἢ τίς ὢν τυγχάνειςΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εἰμὶ μὲν Πρωτεσίλα-ος ὁ Ἰφίκλου Φυλάκιος συστρατιώτης τῶνἈχαιῶν καὶ πρῶτος ἀποθανὼν τῶν ἐπἸλίῳ δέομαι δὲ ἀφεθεὶς πρὸς ὀλίγον ἀνα-βιῶναι πάλινΠΛΟΥΤΩΝ Τοῦτον μὲν τὸν ἔρωτα ὦΠρωτεσίλαε πάντες νεκροὶ ἐρῶσιν πλὴνοὐδεὶς ἂν αὐτῶν τύχοιΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀλλ οὐ τοῦ ζῆνἈϊδωνεῦ ἐρῶ ἔγωγε τῆς γυναικὸς δέ ἣννεόγαμον ἔτι ἐν τῷ θαλάμῳ καταλιπὼνᾠχόμην ἀποπλέων εἶτα ὁ κακοδαίμων ἐν

159

πιεῖν οὐ γὰρ σῶμα ἔχεις ἀλλ ἐκεῖνο μὲνἐν Λυδίᾳ που τέθαπται ὅπερ καὶ πεινῆνκαὶ διψῆν ἐδύνατο σὺ δὲ ἡ ψυχὴ πῶς ἂνἔτι ἢ διψῴης ἢ πίοιςΤΑΝΤΑΛΟΣ Τοῦτ αὐτὸ ἡ κόλασίςἐστι τὸ διψῆν τὴν ψυχὴν ὡς σῶμα οὖσανΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ τοῦτο μὲν οὕτωςπιστεύσομεν ἐπεὶ φῂς κολάζεσθαι τῷ δί-ψει τί δ οὖν σοι τὸ δεινὸν ἔσται ἢ δέδιαςμὴ ἐνδείᾳ τοῦ ποτοῦ ἀποθάνῃς οὐχ ὁρῶγὰρ ἄλλον ᾅδην μετὰ τοῦτον ἢ θάνατονἐντεῦθεν εἰς ἕτερον τόπονΤΑΝΤΑΛΟΣ Ὀρθῶς μὲν λέγεις καὶτοῦτο δ οὖν μέρος τῆς καταδίκης τὸ ἐπι-θυμεῖν πιεῖν μηδὲν δεόμενονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ληρεῖς ὦ Τάνταλε καὶὡς ἀληθῶς ποτοῦ δεῖσθαι δοκεῖς ἀκράτουγε ἐλλεβόρου νὴ Δία ὅστις τοὐναντίον τοῖςὑπὸ τῶν λυττώντων κυνῶν δεδηγμένοιςπέπονθας οὐ τὸ ὕδωρ ἀλλὰ τὴν δίψαν πεφο-βημένος

80

τούτωνΔΙΟΓΕΝΗΣ Βούλει καὶ πρὸς αὐτοὺςἐκείνους ἐντείλωμαί τι τοὺς φιλοσόφουςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Λέγε οὐ βαρὺ γὰροὐδὲ τοῦτοΔΙΟΓΕΝΗΣ Τὸ μὲν ὅλον παύσασθαιαὐτοῖς παρεγγύα ληροῦσι καὶ περὶ τῶνὅλων ἐρίζουσιν καὶ κέρατα φύουσιν ἀλλή-λοις καὶ κροκοδείλους ποιοῦσι καὶ τὰ τοια-ῦτα ἄπορα ἐρωτᾶν διδάσκουσι τὸν νοῦνΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ἀλλὰ ἐμὲ ἀμαθῆ καὶἀπαίδευτον εἶναι φάσκουσι κατηγοροῦντατῆς σοφίας αὐτῶν ΔΙΟΓΕΝΗΣ Σὺ δὲ οἰμώζειν αὐτοὺςπαρ ἐμοῦ λέγεΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Καὶ ταῦτα ὦ Διόγε-νες ἀπαγγελῶΔΙΟΓΕΝΗΣ Τοῖς πλουσίοις δ ὦ φίλ-τατον Πολυδεύκιον ἀπάγγελλε ταῦτα παρἡμῶν τί ὦ μάταιοι τὸν χρυσὸν φυλάττε-τε τί δὲ τιμωρεῖσθε ἑαυτοὺς λογιζόμενοι

61

ἦνΑΙΑΚΟΣ Ἐγώ σοι καὶ περὶ τοῦ Ἔρω-τος ἀποκρινοῦμαι τὰ δίκαια φήσει γὰραὐτὸς μὲν τοῦ ἐρᾶν τῷ Πάριδι ἴσως γεγε-νῆσθαι αἴτιος τοῦ θανάτου δέ σοι οὐδέναἄλλον ὦ Πρωτεσίλαε ἢ σεαυτόν ὃς ἐκλα-θόμενος τῆς νεογάμου γυναικός ἐπεὶ προ-σεφέρεσθε τῇ Τρῳάδι οὕτως φιλοκινδύνωςκαὶ ἀπονενοημένως προεπήδησας τῶν ἄλ-λων δόξης ἐρασθείς δι ἣν πρῶτος ἐν τῇἀποβάσει ἀπέθανεςΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Οὐκοῦν καὶ ὑπὲρἐμαυτοῦ σοι ὦ Αἰακέ ἀποκρινοῦμαι δι-καιότερα οὐ γὰρ ἐγὼ τούτων αἴτιος ἀλλὰἡ Μοῖρα καὶ τὸ ἐξ ἀρχῆς οὕτως ἐπικε-κλῶσθαιΑΙΑΚΟΣ Ὀρθῶς τί οὖν τούτους αἰτιᾷ

158

ΜΙΝΩΟΣ ΚΑΙ ΣΩΣΤΡΑΤΟΥ

ΜΙΝΩΣ Ὁ μὲν λῃστὴς οὑτοσὶ Σώστρα-τος εἰς τὸν Πυριφλεγέθοντα ἐμβεβλήσθωὁ δὲ ἱερόσυλος ὑπὸ τῆς Χιμαίρας διασπα-σθήτω ὁ δὲ τύραννος ὦ Ἑρμῆ παρὰ τὸνΤιτυὸν ἀποταθεὶς ὑπὸ τῶν γυπῶν καὶαὐτὸς κειρέσθω τὸ ἧπαρ ὑμεῖς δὲ οἱ ἀγα-θοὶ ἄπιτε κατὰ τάχος εἰς τὸ Ἠλύσιον πεδί-ον καὶ τὰς μακάρων νήσους κατοικεῖτεἀνθ ὧν δίκαια ἐποιεῖτε παρὰ τὸν βίονΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ἄκουσον ὦ Μίνως εἴσοι δίκαια δόξω λέγεινΜΙΝΩΣ Νῦν ἀκούσω αὖθις οὐ γὰρ ἐξε-λήλεγξαι ὦ Σώστρατε πονηρὸς ὢν καὶ το-σούτους ἀπεκτονώςΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ἐλήλεγμαι μέν ἀλλὅρα εἰ δικαίως κολασθήσομαιΜΙΝΩΣ Καὶ πάνυ εἴ γε ἀποτίνειν τὴνἀξίαν δίκαιονΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ὅμως ἀπόκριναί μοι ὦ

143

τοὺς τόκους καὶ τάλαντα ἐπὶ ταλάντοις συ-ντιθέντες οὓς χρὴ ἕνα ὀβολὸν ἔχονταςἥκειν μετ ὀλίγονΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Εἰρήσεται καὶ ταῦταπρὸς ἐκείνουςΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλὰ καὶ τοῖς καλοῖς τεκαὶ ἰσχυροῖς λέγε Μεγίλλῳ τε τῷ Κοριν-θίῳ καὶ Δαμοξένῳ τῷ παλαιστῇ ὅτι παρἡμῖν οὔτε ἡ ξανθὴ κόμη οὔτε τὰ χαροπὰ ἢμέλανα ὄμματα ἢ ἐρύθημα ἐπὶ τοῦ προ-σώπου ἔτι ἔστιν ἢ νεῦρα εὔτονα ἢ ὦμοικαρτεροί ἀλλὰ πάντα μία ἡμῖν κόνιςφασί κρανία γυμνὰ τοῦ κάλλουςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Οὐ χαλεπὸν οὐδὲ τα-ῦτα εἰπεῖν πρὸς τοὺς καλοὺς καὶ ἰσχυρούςΔΙΟΓΕΝΗΣ Καὶ τοῖς πένησιν ὦΛάκων ndash πολλοὶ δ εἰσὶ καὶ ἀχθόμενοι τῷπράγματι καὶ οἰκτείροντες τὴν ἀπορίαν ndashλέγε μήτε δακρύειν μήτε οἰμώζειν διηγη-σάμενος τὴν ἐνταῦθα ἰσοτιμίαν καὶ ὅτιὄψονται τοὺς ἐκεῖ πλουσίους οὐδὲν ἀμεί-

62

νά ὦ Αἰακέ

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΤΑΝΤΑΛΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Τί κλάεις ὦ Τάνταλε ἢτί σεαυτὸν ὀδύρῃ ἐπὶ τῇ λίμνῃ ἑστώςΤΑΝΤΑΛΟΣ Ὅτι ὦ Μένιππεἀπόλωλα ὑπὸ τοῦ δίψουςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὕτως ἀργὸς εἶ ὡς μὴἐπικύψας πιεῖν ἢ καὶ νὴ Δί ἀρυσάμενοςκοίλῃ τῇ χειρίΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲν ὄφελος εἰ ἐπικύ-ψαιμι φεύγει γὰρ τὸ ὕδωρ ἐπειδὰν προ-σιόντα αἴσθηταί με ἢν δέ ποτε καὶ ἀρύσω-μαι καὶ προσενέγκω τῷ στόματι οὐ φθάνωβρέξας ἄκρον τὸ χεῖλος καὶ διὰ τῶν δα-κτύλων διαρρυὲν οὐκ οἶδ ὅπως αὖθις ἀπο-λείπει ξηρὰν τὴν χεῖρά μοιΜΕΝΙΠΠΟΣ Τεράστιόν τι πάσχεις ὦΤάνταλε ἀτὰρ εἰπέ μοι τί δαὶ καὶ δέῃ τοῦ

79

Μίνως βραχὺ γάρ τι ἐρήσομαί σεΜΙΝΩΣ Λέγε μὴ μακρὰ μόνον ὡς καὶτοὺς ἄλλους διακρίνωμεν ἤδηΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ὁπόσα ἔπραττον ἐν τῷβίῳ πότερα ἑκὼν ἔπραττον ἢ ἐπεκέκλω-στό μοι ὑπὸ τῆς ΜοίραςΜΙΝΩΣ Ὑπὸ τῆς Μοίρας δηλαδή ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Οὐκοῦν καὶ οἱ χρηστοὶἅπαντες καὶ οἱ πονηροὶ δοκοῦντες ἡμεῖςἐκείνῃ ὑπηρετοῦντες ταῦτα ἐδρῶμενΜΙΝΩΣ Ναί τῇ Κλωθοῖ ἣ ἑκάστῳἐπέταξε γεννηθέντι τὰ πρακτέαΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Εἰ τοίνυν ἀναγκασθείςτις ὑπ ἄλλου φονεύσειέν τινα οὐ δυνάμενοςἀντιλέγειν ἐκείνῳ βιαζομένῳ οἷον δήμιοςἢ δορυφόρος ὁ μὲν δικαστῇ πεισθείς ὁ δὲτυράννῳ τίνα αἰτιάσῃ τοῦ φόνουΜΙΝΩΣ Δῆλον ὡς τὸν δικαστὴν ἢ τὸντύραννον ἐπεὶ οὐδὲ τὸ ξίφος αὐτό ὑπηρε-τεῖ γὰρ ὄργανον ὂν τοῦτο πρὸς τὸν θυμὸντῷ πρώτῳ παρασχόντι τὴν αἰτίαν

144

Τροίαν ἤγαγενΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εὖ λέγεις ἐκεῖνόνμοι αἰτιατέονΜΕΝΕΛΑΟΣ Οὐκ ἐμέ ὦ βέλτιστεἀλλὰ δικαιότερον τὸν Πάριν ὃς ἐμοῦ τοῦξένου τὴν γυναῖκα παρὰ πάντα τὰ δίκαιαᾤχετο ἁρπάσας οὗτος γὰρ οὐχ ὑπὸ σοῦμόνου ἀλλ ὑπὸ πάντων Ἑλλήνων τε καὶβαρβάρων ἄξιος ἄγχεσθαι τοσούτοις θα-νάτου αἴτιος γεγενημένος ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἄμεινον οὕτω σὲτοιγαροῦν ὦ Δύσπαρι οὐκ ἀφήσω ποτὲἀπὸ τῶν χειρῶνΠΑΡΙΣ Ἄδικα ποιῶν ὦ Πρωτεσίλαεκαὶ ταῦτα ὁμότεχνον ὄντα σοι ἐρωτικὸςγὰρ καὶ αὐτός εἰμι καὶ τῷ αὐτῷ θεῷ κα-τέσχημαι οἶσθα δὲ ὡς ἀκούσιόν τί ἐστινκαί τις ἡμᾶς δαίμων ἄγει ἔνθα ἂν ἐθέλῃκαὶ ἀδύνατόν ἐστιν ἀντιτάττεσθαι αὐτῷΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εὖ λέγεις εἴθε οὖνμοι τὸν Ἔρωτα ἐνταῦθα λαβεῖν δυνατὸν

157

ΣΩΚΡΑΤΗΣ Καὶ αὐτὸς ἔφασκον ταῦταπρὸς αὐτούς οἱ δὲ εἰρωνείαν τὸ πρᾶγμαᾤοντο εἶναιΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δέ εἰσιν οὗτοι οἱπερὶ σέΣΩΚΡΑΤΗΣ Χαρμίδης ὦ Μένιππεκαὶ Φαῖδρος καὶ ὁ τοῦ ΚλεινίουΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε ὦ Σώκρατες ὅτικἀνταῦθα μέτει τὴν σεαυτοῦ τέχνην καὶοὐκ ὀλιγωρεῖς τῶν καλῶνΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί γὰρ ἂν ἥδιον ἄλλοπράττοιμι ἀλλὰ πλησίον ἡμῶν κατάκεισοεἰ δοκεῖΜΕΝΙΠΠΟΣ Μὰ Δί ἐπεὶ παρὰ τὸνΚροῖσον καὶ τὸν Σαρδανάπαλλον ἄπειμιπλησίον οἰκήσων αὐτῶν ἔοικα γοῦν οὐκὀλίγα γελάσεσθαι οἰμωζόντων ἀκούων ΑΙΑΚΟΣ Κἀγὼ ἤδη ἄπειμι μὴ καί τιςἡμᾶς νεκρὸς λάθῃ διαφυγών τὰ πολλὰ δεἰσαῦθις ὄψει ὦ ΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἄπιθι καὶ ταυτὶ γὰρ ἱκα-

78

νους αὑτῶν καὶ Λακεδαιμονίοις δὲ τοῖςσοῖς ταῦτα εἰ δοκεῖ παρ ἐμοῦ ἐπιτίμησονλέγων ἐκλελύσθαι αὐτούςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Μηδέν ὦ Διόγενεςπερὶ Λακεδαιμονίων λέγε οὐ γὰρ ἀνέξομαίγε ἃ δὲ πρὸς τοὺς ἄλλους ἔφησθα ἀπαγγε-λῶΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐάσωμεν τούτους ἐπείσοι δοκεῖ σὺ δὲ οἷς προεῖπον ἀπένεγκονπαρ ἐμοῦ τοὺς λόγους

ΧΑΡΩΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΧΑΡΩΝ Ἀπόδος ὦ κατάρατε τὰ πορ-θμεῖαΜΕΝΙΠΠΟΣ Βόα εἰ τοῦτό σοι ὦΧάρων ἥδιονΧΑΡΩΝ Ἀπόδος φημί ἀνθ ὧν σε διε-πορθμεύσαμενΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκ ἂν λάβοις παρὰ τοῦ

63

ΑΧΙΛΛΕΥΣ Ἑταιρικὴ μὲν ἡ παραίνε-σις ἐμὲ δὲ οὐκ οἶδ ὅπως ἡ μνήμη τῶνπαρὰ τὸν βίον ἀνιᾷ οἶμαι δὲ καὶ ὑμῶν ἕκα-στον εἰ δὲ μὴ ὁμολογεῖτε ταύτῃ χείρουςἐστὲ καθ ἡσυχίαν αὐτὸ πάσχοντες ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Οὔκ ἀλλ ἀμείνους ὦἈχιλλεῦ τὸ γὰρ ἀνωφελὲς τοῦ λέγεινὁρῶμεν σιωπᾶν γὰρ καὶ φέρειν καὶ ἀνέχε-σθαι δέδοκται ἡμῖν μὴ καὶ γέλωτα ὄφλω-μεν ὥσπερ σὺ τοιαῦτα εὐχόμενος

ΑΙΑΚΟΥ ΚΑΙ ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ

ΑΙΑΚΟΣ Τί ἄγχεις ὦ Πρωτεσίλαετὴν Ἑλένην προσπεσώνΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ὅτι διὰ ταύτην ὦΑἰακέ ἀπέθανον ἡμιτελῆ μὲν τὸν δόμονκαταλιπών χήραν τε νεόγαμον γυναῖκαΑΙΑΚΟΣ Αἰτιῶ τοίνυν τὸν Μενέλαονὅστις ὑμᾶς ὑπὲρ τοιαύτης γυναικὸς ἐπὶ

156

ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Εὖ γε ὦ Μίνως ὅτι καὶἐπιδαψιλεύῃ τῷ παραδείγματι ἢν δέ τιςἀποστείλαντος τοῦ δεσπότου ἥκῃ αὐτὸςχρυσὸν ἢ ἄργυρον κομίζων τίνι τὴν χάρινἰστέον ἢ τίνα εὐεργέτην ἀναγραπτέονΜΙΝΩΣ Τὸν πέμψαντα ὦ Σώστρατεδιάκονος γὰρ ὁ κομίσας ἦν ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Οὐκοῦν ὁρᾷς πῶς ἄδικαποιεῖς κολάζων ἡμᾶς ὑπηρέτας γενομένουςὧν ἡ Κλωθὼ προσέταττεν καὶ τούτους τι-μήσας τοὺς διακονησαμένους ἀλλοτρίοιςἀγαθοῖς οὐ γὰρ δὴ ἐκεῖνό γε εἰπεῖν ἔχοιτις ὡς ἀντιλέγειν δυνατὸν ἦν τοῖς μετὰπάσης ἀνάγκης προστεταγμένοιςΜΙΝΩΣ Ὦ Σώστρατε πολλὰ ἴδοις ἂνκαὶ ἄλλα οὐ κατὰ λόγον γιγνόμενα εἰἀκριβῶς ἐξετάζοις πλὴν ἀλλὰ σὺ τοῦτοἀπολαύσεις τῆς ἐπερωτήσεως διότι οὐλῃστὴς μόνον ἀλλὰ καὶ σοφιστής τις εἶναιδοκεῖς ἀπόλυσον αὐτόν ὦ Ἑρμῆ καὶ μη-κέτι κολαζέσθω ὅρα δὲ μὴ καὶ τοὺς ἄλ-

145

μὴ ἔχοντοςΧΑΡΩΝ Ἔστι δέ τις ὀβολὸν μὴ ἔχων ΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἰ μὲν καὶ ἄλλος τις οὐκοἶδα ἐγὼ δ οὐκ ἔχωΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄγξω σε νὴ τὸν Πλού-τωνα ὦ μιαρέ ἢν μὴ ἀποδῷςΜΕΝΙΠΠΟΣ Κἀγὼ τῷ ξύλῳ σου πα-τάξας διαλύσω τὸ κρανίονΧΑΡΩΝ Μάτην οὖν ἔσῃ πεπλευκὼς το-σοῦτον πλοῦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὁ Ἑρμῆς ὑπὲρ ἐμοῦ σοιἀποδότω ὅς με παρέδωκέ σοιΕΡΜΗΣ Νὴ Δί ὀναίμην γε εἰ μέλλωκαὶ ὑπερεκτίνειν τῶν νεκρῶνΧΑΡΩΝ Οὐκ ἀποστήσομαί σουΜΕΝΙΠΠΟΣ Τούτου γε ἕνεκα νεωλκή-σας τὸ πορθμεῖον παράμενε πλὴν ἀλλ ὅ γεμὴ ἔχω πῶς ἂν λάβοιςΧΑΡΩΝ Σὺ δ οὐκ ᾔδεις κομίζειν δέονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤιδειν μέν οὐκ εἶχον δέτί οὖν ἐχρῆν διὰ τοῦτο μὴ ἀποθανεῖν

64

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ τοῦτο ὅμοιον σιμοὶγὰρ ἅπαντεςΣΩΚΡΑΤΗΣ Ἐμὲ ζητεῖς ὦ ΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μάλα ὦ ΣώκρατεςΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί τὰ ἐν ἈθήναιςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πολλοὶ τῶν νέων φιλοσο-φεῖν λέγουσι καὶ τά γε σχήματα αὐτὰ καὶτὰ βαδίσματα εἰ θεάσαιτό τις ἄκροι φι-λόσοφοιΣΩΚΡΑΤΗΣ Μάλα πολλοὺς ἑώρακαΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ ἑώρακας οἶμαιοἷος ἧκε παρὰ σοὶ Ἀρίστιππος ἢ Πλάτωναὐτός ὁ μὲν ἀποπνέων μύρον ὁ δὲ τοὺς ἐνΣικελίᾳ τυράννους θεραπεύειν ἐκμαθών ΣΩΚΡΑΤΗΣ Περὶ ἐμοῦ δὲ τί φρονο-ῦσινΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὐδαίμων ὦ Σώκρατεςἄνθρωπος εἶ τά γε τοιαῦτα πάντες γοῦν σεθαυμάσιον οἴονται ἄνδρα γεγενῆσθαι καὶπάντα ἐγνωκέναι καὶ ταῦτα ndash οἶμαι γὰρτἀληθῆ λέγειν ndash οὐδὲν εἰδότα

77

λους νεκροὺς τὰ ὅμοια ἐρωτᾶν διδάξῃς

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΑΝΝΙΒΟΥ ΜΙΝΩΟΣ ΚΑΙ ΣΚΙΠΙΩΝΟΣ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐμὲ δεῖ προκεκρίσθαισου ὦ Λίβυ ἀμείνων γάρ εἰμιΑΝΝΙΒΑΣ Οὐ μὲν οὖν ἀλλ ἐμέΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκοῦν ὁ Μίνως δικα-σάτω ΜΙΝΩΣ Τίνες δὲ ἐστέΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὗτος μὲν Ἀννίβας ὁΚαρχηδόνιος ἐγὼ δὲ Ἀλέξανδρος ὁ Φιλίπ-πουΜΙΝΩΣ Νὴ Δία ἔνδοξοί γε ἀμφότεροιἀλλὰ περὶ τίνος ὑμῖν ἡ ἔριςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Περὶ προεδρίας φησὶγὰρ οὗτος ἀμείνων γεγενῆσθαι στρατηγὸςἐμοῦ ἐγὼ δέ ὥσπερ ἅπαντες ἴσασιν οὐχὶτούτου μόνον ἀλλὰ πάντων σχεδὸν τῶνπρὸ ἐμοῦ φημι διενεγκεῖν τὰ πολέμια

146

τῷ αὐτῷ ζόφῳ ὅμοιοι καὶ κατ οὐδὲν ἀλλή-λων διαφέροντες καὶ οὔτε οἱ τῶν Τρώωννεκροὶ δεδίασίν με οὔτε οἱ τῶν Ἀχαιῶν θε-ραπεύουσιν ἰσηγορία δὲ ἀκριβὴς καὶ νε-κρὸς ὅμοιος ldquoἠμὲν κακὸς ἠδὲ καὶ ἐσθλόςrdquoταῦτά με ἀνιᾷ καὶ ἄχθομαι ὅτι μὴ θητεύωζῶνΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Ὅμως τί οὖν ἄν τιςπάθοι ὦ Ἀχιλλεῦ ταῦτα γὰρ ἔδοξε τῇ φύ-σει πάντως ἀποθνήσκειν ἅπαντας ὥστεχρὴ ἐμμένειν τῷ νόμῳ καὶ μὴ ἀνιᾶσθαιτοῖς διατεταγμένοις ἄλλως τε ὁρᾷς τῶνἑταίρων ὅσοι περὶ σέ ἐσμεν οἵδε μετὰ μι-κρὸν δὲ καὶ Ὀδυσσεὺς ἀφίξεται πάντωςφέρει δὲ παραμυθίαν καὶ ἡ κοινωνία τοῦπράγματος καὶ τὸ μὴ μόνον αὐτὸν πεπον-θέναι ὁρᾷς τὸν Ἡρακλέα καὶ τὸν Μελέα-γρον καὶ ἄλλους θαυμαστοὺς ἄνδρας οἳοὐκ ἂν οἶμαι δέξαιντο ἀνελθεῖν εἴ τις αὐτο-ὺς ἀναπέμψειε θητεύσοντας ἀκλήροις καὶἀβίοις ἀνδράσιν

155

ΑΙΑΚΟΣ Ἐμπεδοκλῆς ὦ Μένιππεἡμίεφθος ἀπὸ τῆς Αἴτνης παρώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ χαλκόπου βέλτιστε τίπαθὼν σεαυτὸν εἰς τοὺς κρατῆρας ἐνέβα-λεςΕΜΠΕΔΟΚΛΗΣ Μελαγχολία τις ὦΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ μὰ Δί ἀλλὰ κενοδοξίακαὶ τῦφος καὶ πολλὴ κόρυζα ταῦτά σεἀπηνθράκωσεν αὐταῖς κρηπῖσιν οὐκἀνάξιον ὄντα πλὴν οὐδέν σε ὤνησεν τὸσόφισμα ἐφωράθης γὰρ τεθνεώς ὁ Σω-κράτης δέ ὦ Αἰακέ ποῦ ποτε ἄρα ἐστίνΑΙΑΚΟΣ Μετὰ Νέστορος καὶ Παλαμή-δους ἐκεῖνος ληρεῖ τὰ πολλάΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως ἐβουλόμην ἰδεῖναὐτόν εἴ που ἐνθάδε ἐστίν ΑΙΑΚΟΣ Ὁρᾷς τὸν φαλακρόνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἅπαντες φαλακροί εἰσινὥστε πάντων ἂν εἴη τοῦτο τὸ γνώρισμαΑΙΑΚΟΣ Τὸν σιμὸν λέγω

76

ΧΑΡΩΝ Μόνος οὖν αὐχήσεις προῖκαπεπλευκέναιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ προῖκα ὦ βέλτιστεκαὶ γὰρ ἤντλησα καὶ τῆς κώπης συνεπελα-βόμην καὶ οὐκ ἔκλαον μόνος τῶν ἄλλωνἐπιβατῶνΧΑΡΩΝ Οὐδὲν ταῦτα πρὸς πορθμέατὸν ὀβολὸν ἀποδοῦναί σε δεῖ οὐ θέμις ἄλ-λως γενέσθαιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἄπαγέ με αὖθιςἐς τὸν βίονΧΑΡΩΝ Χάριεν λέγεις ἵνα καὶ πληγὰςἐπὶ τούτῳ παρὰ τοῦ Αἰακοῦ προσλάβωΜΕΝΙΠΠΟΣ Μὴ ἐνόχλει οὖνΧΑΡΩΝ Δεῖξον τί ἐν τῇ πήρᾳ ἔχειςΜΕΝΙΠΠΟΣ Θέρμους εἰ θέλεις καὶτῆς Ἑκάτης τὸ δεῖπνονΧΑΡΩΝ Πόθεν τοῦτον ἡμῖν ὦ Ἑρμῆτὸν κύνα ἤγαγες οἷα δὲ καὶ ἐλάλει παρὰτὸν πλοῦν τῶν ἐπιβατῶν ἁπάντων καταγε-λῶν καὶ ἐπισκώπτων καὶ μόνος ᾄδων

65

ἐπάρουρος ὢν θητεύειν παρά τινι τῶνἀκλήρων ldquoᾧ μὴ βίοτος πολὺς εἴηrdquo μᾶλλονἢ πάντων ἀνάσσειν τῶν νεκρῶν ταῦτα μὲνοὖν ἀγεννῆ τινα Φρύγα δειλὸν καὶ πέρατοῦ καλῶς ἔχοντος φιλόζῳον ἴσως ἐχρῆνλέγειν τὸν Πηλέως δὲ υἱόν τὸν φιλοκινδυ-νότατον ἡρώων ἁπάντων ταπεινὰ οὕτωπερὶ αὑτοῦ διανοεῖσθαι πολλὴ αἰσχύνη καὶἐναντιότης πρὸς τὰ πεπραγμένα σοι ἐν τῷβίῳ ὃς ἐξὸν ἀκλεῶς ἐν τῇ Φθιώτιδι πολυ-χρόνιον βασιλεύειν ἑκὼν προείλου τὸνμετὰ τῆς ἀγαθῆς δόξης θάνατονΑΧΙΛΛΕΥΣ Ὦ παῖ Νέστορος ἀλλὰτότε μὲν ἄπειρος ἔτι τῶν ἐνταῦθα ὢν καὶτὸ βέλτιον ἐκείνων ὁπότερον ἦν ἀγνοῶν τὸδύστηνον ἐκεῖνο δοξάριον προετίμων τοῦβίου νῦν δὲ συνίημι ἤδη ὡς ἐκείνη μὲνἀνωφελής εἰ καὶ ὅτι μάλιστα οἱ ἄνω ῥα-ψῳδήσουσιν μετὰ νεκρῶν δὲ ὁμοτιμία καὶοὔτε τὸ κάλλος ἐκεῖνο ὦ Ἀντίλοχε οὔτε ἡἰσχὺς πάρεστιν ἀλλὰ κείμεθα ἅπαντες ὑπὸ

154

ΜΙΝΩΣ Οὐκοῦν ἐν μέρει ἑκάτεροςεἰπάτω σὺ δὲ πρῶτος ὁ Λίβυς λέγεΑΝΝΙΒΑΣ Ἓν μὲν τοῦτο ὦ Μίνωςὠνάμην ὅτι ἐνταῦθα καὶ τὴν Ἑλλάδα φω-νὴν ἐξέμαθον ὥστε οὐδὲ ταύτῃ πλέονοὗτος ἐνέγκαιτό μου φημὶ δὲ τούτουςμάλιστα ἐπαίνου ἀξίους εἶναι ὅσοι τὸ μη-δὲν ἐξ ἀρχῆς ὄντες ὅμως ἐπὶ μέγα προε-χώρησαν δι αὑτῶν δύναμίν τε περιβαλόμε-νοι καὶ ἄξιοι δόξαντες ἀρχῆς ἔγωγ οὖνμετ ὀλίγων ἐξορμήσας εἰς τὴν Ἰβηρίαν τὸπρῶτον ὕπαρχος ὢν τῷ ἀδελφῷ μεγίστωνἠξιώθην ἄριστος κριθείς καὶ τούς τε Κελ-τίβηρας εἷλον καὶ Γαλατῶν ἐκράτησα τῶνἑσπερίων καὶ τὰ μεγάλα ὄρη ὑπερβὰς τὰπερὶ τὸν Ἠριδανὸν ἅπαντα κατέδραμονκαὶ ἀναστάτους ἐποίησα τοσαύτας πόλειςκαὶ τὴν πεδινὴν Ἰταλίαν ἐχειρωσάμην καὶμέχρι τῶν προαστείων τῆς προὐχούσηςπόλεως ἦλθον καὶ τοσούτους ἀπέκτειναμιᾶς ἡμέρας ὥστε τοὺς δακτυλίους αὐτῶν

147

οἰμωζόντων ἐκείνωνΕΡΜΗΣ Ἀγνοεῖς ὦ Χάρων ὅντινα ἄν-δρα διεπόρθμευσας ἐλεύθερον ἀκριβῶςοὐδένος αὐτῷ μέλει οὗτός ἐστιν ὁ Μένιπ-ποςΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄν σε λάβω ποτέ ndashΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἂν λάβῃς ὦ βέλτιστεδὶς δὲ οὐκ ἂν λάβοις

ΝΕΚΡΩΝ ΠΛΟΥΤΩΝΙ ΚΑΤΑ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΚΡΟΙΣΟΣ Οὐ φέρομεν ὦ ΠλούτωνΜένιππον τουτονὶ τὸν κύνα παροικοῦνταὥστε ἢ ἐκεῖνόν ποι κατάστησον ἢ ἡμεῖς με-τοικήσομεν εἰς ἕτερον τόπονΠΛΟΥΤΩΝ Τί δ ὑμᾶς δεινὸν ἐργάζε-ται ὁμόνεκρος ὤνΚΡΟΙΣΟΣ Ἐπειδὰν ἡμεῖς οἰμώζωμενκαὶ στένωμεν ἐκείνων μεμνημένοι τῶν

66

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Χαῖρε ὦ Εὔφορβε ἢἌπολλον ἢ ὅ τι ἂν θέλῃςΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Μὴ καὶ σύ γε ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκέτι χρυσοῦς ὁ μηρόςσοιΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Οὐ γάρ ἀλλὰ φέρε ἴδωεἴ τί σοι ἐδώδιμον ἡ πήρα ἔχειΜΕΝΙΠΠΟΣ Κυάμους ὦγαθέ ὥστε οὐτουτί σοι ἐδώδιμονΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Δὸς μόνον ἄλλα παρὰνεκροῖς δόγματα ἔμαθον γάρ ὡς οὐδὲνἴσον κύαμοι καὶ κεφαλαὶ τοκήων ἐνθάδεΑΙΑΚΟΣ Οὗτος δὲ Σόλων ὁ Ἐξηκεστί-δου καὶ Θαλῆς ἐκεῖνος καὶ παρ αὐτοὺςΠιττακὸς καὶ οἱ ἄλλοι ἑπτὰ δὲ πάντεςεἰσὶν ὡς ὁρᾷς ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἄλυποι ὦ Αἰακέ οὗτοιμόνοι καὶ φαιδροὶ τῶν ἄλλων ὁ δὲ σποδοῦἀνάπλεως καθάπερ ἐγκρυφίας ἄρτος ὁταῖς φλυκταίναις ἐξηνθηκώς τίς ἐστιν

75

μεδίμνοις ἀπομετρῆσαι καὶ τοὺς ποταμοὺςγεφυρῶσαι νεκροῖς καὶ ταῦτα πάντα ἔπρα-ξα οὔτε Ἄμμωνος υἱὸς ὀνομαζόμενος οὔτεθεὸς εἶναι προσποιούμενος ἢ ἐνύπνια τῆςμητρὸς διεξιών ἀλλ ἄνθρωπος εἶναι ὁμο-λογῶν στρατηγοῖς τε τοῖς συνετωτάτοιςἀντεξεταζόμενος καὶ στρατιώταις τοῖς μα-χιμωτάτοις συμπλεκόμενος οὐ Μήδουςκαὶ Ἀρμενίους καταγωνιζόμενος ὑποφεύ-γοντας πρὶν διώκειν τινὰ καὶ τῷ τολμήσα-ντι παραδιδόντας εὐθὺς τὴν νίκην Ἀλέξαν-δρος δὲ πατρῴαν ἀρχὴν παραλαβὼν ηὔξη-σεν καὶ παρὰ πολὺ ἐξέτεινε χρησάμενος τῇτῆς τύχης ὁρμῇ ἐπεὶ δ οὖν ἐνίκησέ τε καὶτὸν ὄλεθρον ἐκεῖνον Δαρεῖον ἐν Ἰσσῷ τεκαὶ Ἀρβήλοις ἐκράτησεν ἀποστὰς τῶν πα-τρῴων προσκυνεῖσθαι ἠξίου καὶ δίαιταντὴν Μηδικὴν μετεδιῄτησεν ἑαυτὸν καὶἐμιαιφόνει ἐν τοῖς συμποσίοις τοὺς φίλουςκαὶ συνελάμβανεν ἐπὶ θανάτῳ ἐγὼ δὲἦρξα ἐπ ἴσης τῆς πατρίδος καὶ ἐπειδὴ με-

148

ΣΚΙΠΙΩΝ Ἀλεξάνδρου μὲν ἥττων εἶναιτοῦ δὲ Ἀννίβου ἀμείνων ὃς ἐδίωξα νική-σας αὐτὸν καὶ φυγεῖν καταναγκάσας ἀτί-μως πῶς οὖν οὐκ ἀναίσχυντος οὗτος ὃςπρὸς Ἀλέξανδρον ἁμιλλᾶται ᾧ οὐδὲ Σκιπί-ων ἐγὼ ὁ νενικηκὼς ἐμαυτὸν παραβάλλε-σθαι ἀξιῶ ΜΙΝΩΣ Νὴ Δί εὐγνώμονα φῄς ὦ Σκι-πίων ὥστε πρῶτος μὲν κεκρίσθω Ἀλέξαν-δρος μετ αὐτὸν δὲ σύ εἶτα εἰ δοκεῖ τρί-τος Ἀννίβας οὐδὲ οὗτος εὐκαταφρόνητοςὤν

ΑΧΙΛΛΕΩΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΛΟΧΟΥ

ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Οἷα πρῴην Ἀχιλλεῦπρὸς τὸν Ὀδυσσέα σοι εἴρηται περὶ τοῦθανάτου ὡς ἀγεννῆ καὶ ἀνάξια τοῖν διδα-σκάλοιν ἀμφοῖν Χείρωνός τε καὶ Φοίνι-κος ἠκροώμην γάρ ὁπότε ἔφης βούλεσθαι

153

πται ἄγνωστα καὶ ἄμορφα κόνις πάντακαὶ λῆρος πολύς ἀμενηνὰ ὡς ἀληθῶςκάρηνα οὗτος δέ ὦ Αἰακέ τίς ἐστινΑΙΑΚΟΣ Κῦρός ἐστιν οὗτος δὲ Κρο-ῖσος ὁ δ ὑπὲρ αὐτὸν Σαρδανάπαλλος ὁ δὑπὲρ τούτους Μίδας ἐκεῖνος δὲ ΞέρξηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα σέ ὦ κάθαρμα ἡἙλλὰς ἔφριττε ζευγνύντα μὲν τὸν Ἑλλή-σποντον διὰ δὲ τῶν ὀρῶν πλεῖν ἐπιθυμο-ῦντα οἷος δὲ καὶ ὁ Κροῖσός ἐστιν τὸν Σαρ-δανάπαλλον δέ ὦ Αἰακέ πατάξαι μοικατὰ κόρρης ἐπίτρεψονΑΙΑΚΟΣ Μηδαμῶς διαθρύπτεις γὰραὐτοῦ τὸ κρανίον γυναικεῖον ὄνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἀλλὰ προσπτύσο-μαί γε πάντως αὐτῷ ἀνδρογύνῳ γε ὄντι ΑΙΑΚΟΣ Βούλει σοὶ ἐπιδείξω καὶ τοὺςσοφούςΜΕΝΙΠΠΟΣ Νὴ Δία γεΑΙΑΚΟΣ Πρῶτος οὗτός σοι ὁ Πυθα-γόρας ἐστί

74

ἄνω Μίδας μὲν οὑτοσὶ τοῦ χρυσίου Σαρ-δανάπαλλος δὲ τῆς πολλῆς τρυφῆς ἐγὼ δὲΚροῖσος τῶν θησαυρῶν ἐπιγελᾷ καὶ ἐξο-νειδίζει ἀνδράποδα καὶ καθάρματα ἡμᾶςἀποκαλῶν ἐνίοτε δὲ καὶ ᾄδων ἐπιταράττειἡμῶν τὰς οἰμωγάς καὶ ὅλως λυπηρόςἐστιν ΠΛΟΥΤΩΝ Τί ταῦτά φασιν ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀληθῆ ὦ Πλούτων μισῶγὰρ αὐτοὺς ἀγεννεῖς καὶ ὀλεθρίους ὄνταςοἷς οὐκ ἀπέχρησεν βιῶναι κακῶς ἀλλὰ καὶἀποθανόντες ἔτι μέμνηνται καὶ περιέχο-νται τῶν ἄνω χαίρω τοιγαροῦν ἀνιῶναὐτούςΠΛΟΥΤΩΝ Ἀλλ οὐ χρή λυποῦνταιγὰρ οὐ μικρῶν στερόμενοιΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ σὺ μωραίνεις ὦΠλούτων ὁμόψηφος ὢν τοῖς τούτων στε-ναγμοῖςΠΛΟΥΤΩΝ Οὐδαμῶς ἀλλ οὐκ ἂν

67

νηρίᾳ καὶ ἀπιστίᾳ καὶ δόλοις νόμιμον δὲ ἢπροφανὲς οὐδέν ἐπεὶ δέ μοι ὠνείδισεν τὴντρυφήν ἐκλελῆσθαί μοι δοκεῖ οἷα ἐποίει ἐνΚαπύῃ ἑταίραις συνὼν καὶ τοὺς τοῦ πο-λέμου καιροὺς ὁ θαυμάσιος καθηδυπαθῶνἐγὼ δὲ εἰ μὴ μικρὰ τὰ ἑσπέρια δόξας ἐπὶτὴν ἕω μᾶλλον ὥρμησα τί ἂν μέγα ἔπραξαἸταλίαν ἀναιμωτὶ λαβὼν καὶ Λιβύην καὶτὰ μέχρι Γαδείρων ὑπαγόμενος ἀλλ οὐκἀξιόμαχα ἔδοξέ μοι ἐκεῖνα ὑποπτήσσονταἤδη καὶ δεσπότην ὁμολογοῦντα εἴρηκα σὺδέ ὦ Μίνως δίκαζε ἱκανὰ γὰρ ἀπὸ πολ-λῶν καὶ ταῦταΣΚΙΠΙΩΝ Μὴ πρότερον ἢν μὴ καὶἐμοῦ ἀκούσῃςΜΙΝΩΣ Τίς γὰρ εἶ ὦ βέλτιστε ἢ πόθενὢν ἐρεῖςΣΚΙΠΙΩΝ Ἰταλιώτης Σκιπίων στρατη-γὸς ὁ καθελὼν Καρχηδόνα καὶ κρατήσαςΛιβύων μεγάλαις μάχαιςΜΙΝΩΣ Τί οὖν καὶ σὺ ἐρεῖς

152

τεπέμπετο τῶν πολεμίων μεγάλῳ στόλῳἐπιπλευσάντων τῇ Λιβύῃ ταχέως ὑπήκου-σα καὶ ἰδιώτην ἐμαυτὸν παρέσχον καὶ κα-ταδικασθεὶς ἤνεγκα εὐγνωμόνως τὸ πρᾶγ-μα καὶ ταῦτα ἔπραξα βάρβαρος ὢν καὶἀπαίδευτος παιδείας τῆς Ἑλληνικῆς καὶοὔτε Ὅμηρον ὥσπερ οὗτος ῥαψῳδῶν οὔτεὑπ Ἀριστοτέλει τῷ σοφιστῇ παιδευθείςμόνῃ δὲ τῇ φύσει ἀγαθῇ χρησάμενος τα-ῦτά ἐστιν ἃ ἐγὼ Ἀλεξάνδρου ἀμείνων φημὶεἶναι εἰ δέ ἐστι καλλίων οὑτοσί διότι δια-δήματι τὴν κεφαλὴν διεδέδετο Μακεδόσιἴσως καὶ ταῦτα σεμνά οὐ μὴν διὰ τοῦτοἀμείνων μὲν δόξειεν ἂν γενναίου καὶ στρα-τηγικοῦ ἀνδρὸς τῇ γνώμῃ πλέον ἤπερ τῇτύχῃ κεχρημένουΜΙΝΩΣ Ὁ μὲν εἴρηκεν οὐκ ἀγεννῆ τὸνλόγον οὐδὲ ὡς Λίβυν εἰκὸς ἦν ὑπὲρ αὑτοῦσὺ δέ ὦ Ἀλέξανδρε τί πρὸς ταῦτα φῄςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐχρῆν μέν ὦ Μίνωςμηδὲν πρὸς ἄνδρα οὕτω θρασὺν ἱκανὴ γὰρ

149

ἐθέλοιμι στασιάζειν ὑμᾶςΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μήν ὦ κάκιστοι Λυ-δῶν καὶ Φρυγῶν καὶ Ἀσσυρίων οὕτω γι-νώσκετε ὡς οὐδὲ παυσομένου μου ἔνθαγὰρ ἂν ἴητε ἀκολουθήσω ἀνιῶν καὶ κα-τᾴδων καὶ καταγελῶνΚΡΟΙΣΟΣ Ταῦτα οὐχ ὕβριςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐκεῖνα ὕβριςἦν ἃ ὑμεῖς ἐποιεῖτε προσκυνεῖσθαι ἀξιο-ῦντες καὶ ἐλευθέροις ἀνδράσιν ἐντρυφῶντεςκαὶ τοῦ θανάτου παράπαν οὐ μνημονεύο-ντες τοιγαροῦν οἰμώξεσθε πάντων ἐκείνωνἀφῃρημένοιΚΡΟΙΣΟΣ Πολλῶν γε ὦ θεοί καὶ με-γάλων κτημάτωνΜΙΔΑΣ Ὅσου μὲν ἐγὼ χρυσοῦΣΑΡΔΑΝΑΠΑΛΛΟΣ Ὅσης δὲ ἐγὼτρυφῆςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε οὕτω ποιεῖτε ὀδύ-ρεσθε μὲν ὑμεῖς ἐγὼ δὲ τὸ γνῶθι σαυτὸνπολλάκις συνείρων ἐπᾴσομαι ὑμῖν πρέποι

68

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΑΙΑΚΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Πρὸς τοῦ Πλούτωνος ὦΑἰακέ περιήγησαί μοι τὰ ἐν ᾅδου πάνταΑΙΑΚΟΣ Οὐ ῥᾴδιον ὦ Μένιππε ἅπα-ντα ὅσα μέντοι κεφαλαιώδη μάνθανεοὗτος μὲν ὅτι Κέρβερός ἐστιν οἶσθα καὶτὸν πορθμέα τοῦτον ὅς σε διεπέρασεν καὶτὴν λίμνην καὶ τὸν Πυριφλεγέθοντα ἤδηἑώρακας εἰσιώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οἶδα ταῦτα καὶ σέ ὅτιπυλωρεῖς καὶ τὸν βασιλέα εἶδον καὶ τὰςἘρινῦς τοὺς δὲ ἀνθρώπους μοι τοὺς πάλαιδεῖξον καὶ μάλιστα τοὺς ἐπισήμους αὐτῶν

ΑΙΑΚΟΣ Οὗτος μὲν Ἀγαμέμνων οὗτοςδὲ Ἀχιλλεύς οὗτος δὲ Ἰδομενεὺς πλησίονοὗτος δὲ Ὀδυσσεύς εἶτα Αἴας καὶ Διομή-δης καὶ οἱ ἄριστοι τῶν ἙλλήνωνΜΕΝΙΠΠΟΣ Βαβαί ὦ Ὅμηρε οἷά σοιτῶν ῥαψῳδιῶν τὰ κεφάλαια χαμαὶ ἔρρι-

73

ἡ φήμη διδάξαι σε οἷος μὲν ἐγὼ βασιλεύςοἷος δὲ οὗτος λῃστὴς ἐγένετο ὅμως δὲ ὅραεἰ κατ ὀλίγον αὐτοῦ διήνεγκα ὃς νέος ὢνἔτι παρελθὼν ἐπὶ τὰ πράγματα καὶ τὴν ἀρ-χὴν τεταραγμένην κατέσχον καὶ τοὺς φο-νέας τοῦ πατρὸς μετῆλθον κᾆτα φοβήσαςτὴν Ἑλλάδα τῇ Θηβαίων ἀπωλείᾳ στρατη-γὸς ὑπ αὐτῶν χειροτονηθεὶς οὐκ ἠξίωσατὴν Μακεδόνων ἀρχὴν περιέπων ἀγαπᾶνἄρχειν ὁπόσων ὁ πατὴρ κατέλιπεν ἀλλὰπᾶσαν ἐπινοήσας τὴν γῆν καὶ δεινὸν ἡγη-σάμενος εἰ μὴ ἁπάντων κρατήσαιμι ὀλί-γους ἄγων εἰσέβαλον εἰς τὴν Ἀσίαν καὶἐπί τε Γρανικῷ ἐκράτησα μεγάλῃ μάχῃκαὶ τὴν Λυδίαν λαβὼν καὶ Ἰωνίαν καὶΦρυγίαν καὶ ὅλως τὰ ἐν ποσὶν ἀεὶ χειρού-μενος ἦλθον ἐπὶ Ἰσσόν ἔνθα Δαρεῖοςὑπέμεινεν μυριάδας πολλὰς στρατοῦ ἄγωνκαὶ τὸ ἀπὸ τούτου ὦ Μίνως ὑμεῖς ἴστεὅσους ὑμῖν νεκροὺς ἐπὶ μιᾶς ἡμέρας κα-τέπεμψα φησὶ γοῦν ὁ πορθμεὺς μὴ διαρ-

150

κέσαι αὐτοῖς τότε τὸ σκάφος ἀλλὰ σχεδίαςδιαπηξαμένους τοὺς πολλοὺς αὐτῶν δια-πλεῦσαι καὶ ταῦτα δὲ ἔπραττον αὐτὸςπροκινδυνεύων καὶ τιτρώσκεσθαι ἀξιῶνκαὶ ἵνα σοὶ μὴ τὰ ἐν Τύρῳ μηδὲ τὰ ἐν Ἀρ-βήλοις διηγήσωμαι ἀλλὰ καὶ μέχρι Ἰνδῶνἦλθον καὶ τὸν Ὠκεανὸν ὅρον ἐποιησάμηντῆς ἀρχῆς καὶ τοὺς ἐλέφαντας αὐτῶν εἶχονκαὶ Πῶρον ἐχειρωσάμην καὶ Σκύθας δὲοὐκ εὐκαταφρονήτους ἄνδρας ὑπερβὰς τὸνΤάναϊν ἐνίκησα μεγάλῃ ἱππομαχίᾳ καὶτοὺς φίλους εὖ ἐποίησα καὶ τοὺς ἐχθροὺςἠμυνάμην εἰ δὲ καὶ θεὸς ἐδόκουν τοῖς ἀν-θρώποις συγγνωστοὶ ἐκεῖνοι πρὸς τὸμέγεθος τῶν πραγμάτων καὶ τοιοῦτόν τιπιστεύσαντες περὶ ἐμοῦ τὸ δ οὖν τελευ-ταῖον ἐγὼ μὲν βασιλεύων ἀπέθανον οὗτοςδὲ ἐν φυγῇ ὢν παρὰ Προυσίᾳ τῷ Βιθυνῷκαθάπερ ἄξιον ἦν πανουργότατον καὶὠμότατον ὄντα ὡς γὰρ δὴ ἐκράτησεν τῶνἸταλῶν ἐῶ λέγειν ὅτι οὐκ ἰσχύι ἀλλὰ πο-

151

νῆες ἐπληρώθησαν ἐξ ἁπάσης τῆς Ἑλ-λάδος καὶ τοσοῦτοι ἔπεσον Ἕλληνές τε καὶβάρβαροι καὶ τοσαῦται πόλεις ἀνάστατοιγεγόνασινΕΡΜΗΣ Ἀλλ οὐκ εἶδες ὦ Μένιππεζῶσαν τὴν γυναῖκα ἔφης γὰρ ἂν καὶ σὺἀνεμέσητον εἶναι ldquoτοιῇδ ἀμφὶ γυναικὶ πο-λὺν χρόνον ἄλγεα πάσχεινrdquo ἐπεὶ καὶ τὰἄνθη ξηρὰ ὄντα εἴ τις βλέποι ἀποβεβλη-κότα τὴν βαφήν ἄμορφα δῆλον ὅτι αὐτῷδόξει ὅτε μέντοι ἀνθεῖ καὶ ἔχει τὴν χρόανκάλλιστά ἐστιν ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν τοῦτο ὦ Ἑρμῆθαυμάζω εἰ μὴ συνίεσαν οἱ Ἀχαιοὶ περὶπράγματος οὕτως ὀλιγοχρονίου καὶ ῥᾳδίωςἀπανθοῦντος πονοῦντεςΕΡΜΗΣ Οὐ σχολή μοι ὦ Μένιππεσυμφιλοσοφεῖν σοι ὥστε σὺ μὲν ἐπιλε-ξάμενος τόπον ἔνθα ἂν ἐθέλῃς κεῖσο κα-ταβαλὼν σεαυτόν ἐγὼ δὲ τοὺς ἄλλους νε-κροὺς ἤδη μετελεύσομαι

72

γὰρ ἂν ταῖς τοιαύταις οἰμωγαῖς ἐπᾳδόμε-νον

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΚΕΡΒΕΡΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ Κέρβερε ndash συγγενὴςγάρ εἰμί σοι κύων καὶ αὐτὸς ὤν ndash εἰπέ μοιπρὸς τῆς Στυγός οἷος ἦν ὁ Σωκράτηςὁπότε κατῄει παρ ὑμᾶς εἰκὸς δέ σε θεὸνὄντα μὴ ὑλακτεῖν μόνον ἀλλὰ καὶ ἀνθρω-πίνως φθέγγεσθαι ὁπότ ἐθέλοιςΚΕΡΒΕΡΟΣ Πόρρωθεν μέν ὦ Μένιππεπαντάπασιν ἐδόκει ἀτρέπτῳ τῷ προσώπῳπροσιέναι καὶ οὐ πάνυ δεδιέναι τὸν θάνα-τον δοκῶν καὶ τοῦτο ἐμφῆναι τοῖς ἔξω τοῦστομίου ἑστῶσιν ἐθέλων ἐπεὶ δὲ κατέκυ-ψεν εἴσω τοῦ χάσματος καὶ εἶδε τὸν ζόφονκἀγὼ ἔτι διαμέλλοντα αὐτὸν δακὼν τῷ κω-νείῳ κατέσπασα τοῦ ποδός ὥσπερ τὰβρέφη ἐκώκυεν καὶ τὰ ἑαυτοῦ παιδία ὠδύ-

69

168

οὐδὲ γέγονε πώποτεΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀναμνήσω σε ὦΠλούτων Ὀρφεῖ γὰρ δι αὐτὴν ταύτην τὴναἰτίαν τὴν Εὐρυδίκην παρέδοτε καὶ τὴνὁμογενῆ μου Ἄλκηστιν παρεπέμψατεἩρακλεῖ χαριζόμενοι ΠΛΟΥΤΩΝ Θελήσεις δὲ οὕτως κρανί-ον γυμνὸν ὢν καὶ ἄμορφον τῇ καλῇ σουἐκείνῃ νύμφῃ φανῆναι πῶς δὲ κἀκείνηπροσήσεταί σε οὐδὲ διαγνῶναι δυναμένηφοβήσεται γὰρ εὖ οἶδα καὶ φεύξεταί σε καὶμάτην ἔσῃ τοσαύτην ὁδὸν ἀνεληλυθώςΠΕΡΣΕΦΟΝΗ Οὐκοῦν ὦ ἄνερ σὺ καὶτοῦτο ἴασαι καὶ τὸν Ἑρμῆν κέλευσον ἐπει-δὰν ἐν τῷ φωτὶ ἤδη ὁ Πρωτεσίλαος ᾖ κα-θικόμενον ἐν τῇ ῥάβδῳ νεανίαν εὐθὺς κα-λὸν ἀπεργάσασθαι αὐτὸν οἷος ἦν ἐκ τοῦπαστοῦΠΛΟΥΤΩΝ Ἐπεὶ Φερσεφόνῃ συνδο-κεῖ ἀναγαγὼν τοῦτον αὖθις ποίησον νυμ-φίον σὺ δὲ μέμνησο μίαν λαβὼν ἡμέραν

161

ρετο καὶ παντοῖος ἐγίνετοΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν σοφιστὴς ὁ ἄν-θρωπος ἦν καὶ οὐκ ἀληθῶς κατεφρόνει τοῦπράγματοςΚΕΡΒΕΡΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐπείπερ ἀναγκα-ῖον αὐτὸ ἑώρα κατεθρασύνετο ὡς δῆθενοὐκ ἄκων πεισόμενος ὃ πάντως ἔδει παθε-ῖν ὡς θαυμάσονται οἱ θεαταί καὶ ὅλωςπερὶ πάντων γε τῶν τοιούτων εἰπεῖν ἂνἔχοιμι ἕως τοῦ στομίου τολμηροὶ καὶ ἀν-δρεῖοι τὰ δὲ ἔνδοθεν ἔλεγχος ἀκριβήςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἐγὼ δὲ πῶς σοι κατελη-λυθέναι ἔδοξαΚΕΡΒΕΡΟΣ Μόνος ὦ Μένιππε ἀξίωςτοῦ γένους καὶ Διογένης πρὸ σοῦ ὅτι μὴἀναγκαζόμενοι ἐσῄειτε μηδ ὠθούμενοιἀλλ ἐθελούσιοι γελῶντες οἰμώζειν πα-ραγγείλαντες ἅπασιν

70

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΕΡΜΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ποῦ δαὶ οἱ καλοί εἰσιν ἢαἱ καλαί Ἑρμῆ ξενάγησόν με νέηλυνὄντα ΕΡΜΗΣ Οὐ σχολὴ μέν ὦ Μένιππεπλὴν κατ ἐκεῖνο ἀπόβλεψον ἐπὶ τὰ δεξιάἔνθα ὁ Ὑάκινθός τέ ἐστιν καὶ Νάρκισσοςκαὶ Νιρεὺς καὶ Ἀχιλλεὺς καὶ Τυρὼ καὶἙλένη καὶ Λήδα καὶ ὅλως τὰ ἀρχαῖαπάντα κάλληΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀστᾶ μόνα ὁρῶ καὶ κρα-νία τῶν σαρκῶν γυμνά ὅμοια τὰ πολλάΕΡΜΗΣ Καὶ μὴν ἐκεῖνά ἐστιν ἃ πάντεςοἱ ποιηταὶ θαυμάζουσι τὰ ὀστᾶ ὧν σὺ ἔοι-κας καταφρονεῖνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως τὴν Ἑλένην μοιδεῖξον οὐ γὰρ ἂν διαγνοίην ἔγωγεΕΡΜΗΣ Τουτὶ τὸ κρανίον ἡ ἙλένηἐστίνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα διὰ τοῦτο αἱ χίλιαι

71

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΥΣΩΛΟΥ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ὦ Κάρ ἐπὶ τίνι μέγα φρο-νεῖς καὶ πάντων ἡμῶν προτιμᾶσθαι ἀξιοῖςΜΑΥΣΩΛΟΣ Καὶ ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ μένὦ Σινωπεῦ ὃς ἐβασίλευσα Καρίας μὲνἁπάσης ἦρξα δὲ καὶ Λυδῶν ἐνίων καὶ νή-σους δέ τινας ὑπηγαγόμην καὶ ἄχρι Μιλή-του ἐπέβην τὰ πολλὰ τῆς Ἰωνίας κατα-στρεφόμενος καὶ καλὸς ἦν καὶ μέγας καὶἐν πολέμοις καρτερός τὸ δὲ μέγιστον ὅτιἐν Ἁλικαρνασσῷ μνῆμα παμμέγεθες ἔχωἐπικείμενον ἡλίκον οὐκ ἄλλος νεκρός ἀλλοὐδὲ οὕτως ἐς κάλλος ἐξησκημένον ἵππωνκαὶ ἀνδρῶν ἐς τὸ ἀκριβέστατον εἰκα-σμένων λίθου τοῦ καλλίστου οἷον οὐδὲνεὼν εὕροι τις ἂν ῥᾳδίως οὐ δοκῶ σοι δι-καίως ἐπὶ τούτοις μέγα φρονεῖνΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ φῄς καὶτῷ κάλλει καὶ τῷ βάρει τοῦ τάφουΜΑΥΣΩΛΟΣ Νὴ Δί ἐπὶ τούτοις

162

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΙΠΟΝΤΑ ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΕΙ ΕΝ ΛΟΓΟΙΣ3ΠΛΟΙΟΝ Η ΕΥΧΑΙ13ΝΕΚΡΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ59

167

ἀγάγῃ σχολὴν ἀπὸ τῶν θορύβων τῶν ἐνποσίν εἰς Αἴγυπτον ἀπαγαγὼν θάψεινἐκεῖ ὡς γενοίμην εἷς τῶν Αἰγυπτίων θεῶνΔΙΟΓΕΝΗΣ Μὴ γελάσω οὖν ὦἈλέξανδρε ὁρῶν καὶ ἐν ᾅδου ἔτι σε μωραί-νοντα καὶ ἐλπίζοντα Ἄνουβιν ἢ Ὄσιρινγενήσεσθαι πλὴν ἀλλὰ ταῦτα μέν ὦθειότατε μὴ ἐλπίσῃς οὐ γὰρ θέμις ἀνελθε-ῖν τινα τῶν ἅπαξ διαπλευσάντων τὴν λί-μνην καὶ εἰς τὸ εἴσω τοῦ στομίου παρελ-θόντων οὐ γὰρ ἀμελὴς ὁ Αἰακὸς οὐδὲ ὁΚέρβερος εὐκαταφρόνητος ἐκεῖνο δέ γεἡδέως ἂν μάθοιμι παρὰ σοῦ πῶς φέρειςὁπόταν ἐννοήσῃς ὅσην εὐδαιμονίαν ὑπὲργῆς ἀπολιπὼν ἀφῖξαι σωματοφύλακας καὶὑπασπιστὰς καὶ σατράπας καὶ χρυσὸν το-σοῦτον καὶ ἔθνη προσκυνοῦντα καὶ Βαβυ-λῶνα καὶ Βάκτρα καὶ τὰ μεγάλα θηρία καὶτιμὴν καὶ δόξαν καὶ τὸ ἐπίσημον εἶναι ἐξε-λαύνοντα διαδεδεμένον ταινίᾳ λευκῇ τὴνκεφαλὴν πορφυρίδα ἐμπεπορπημένον οὐ

100

ΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲ τὸν ἐλλέβορον ὦΜένιππε ἀναίνομαι πιεῖν γένοιτό μοιμόνονΜΕΝΙΠΠΟΣ Θάρρει ὦ Τάνταλε ὡςοὔτε σὺ οὔτε ἄλλος πίεται τῶν νεκρῶνἀδύνατον γάρ καίτοι οὐ πάντες ὥσπερ σὺἐκ καταδίκης διψῶσι τοῦ ὕδατος αὐτοὺςοὐχ ὑπομένοντος

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΧΕΙΡΩΝΟΣ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤκουσα ὦ Χείρων ὡςθεὸς ὢν ἐπεθύμησας ἀποθανεῖνΧΕΙΡΩΝ Ἀληθῆ ταῦτα ἤκουσας ὦΜένιππε καὶ τέθνηκα ὡς ὁρᾷς ἀθάνατοςεἶναι δυνάμενοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίς δαί σε ἔρως τοῦ θα-νάτου ἔσχεν ἀνεράστου τοῖς πολλοῖς χρή-ματοςΧΕΙΡΩΝ Ἐρῶ πρὸς σὲ οὐκ ἀσύνετον

81

ΝΙΡΕΥΣ Καὶ μὴν ἐροῦ Ὅμηρον ὁποῖοςἦν ὁπότε συνεστράτευον τοῖς ἈχαιοῖςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀνείρατά μοι λέγειςἐγὼ δὲ ἃ βλέπω καὶ νῦν ἔχεις ἐκεῖνα δέ οἱτότε ἴσασινΝΙΡΕΥΣ Οὔκουν ἐγὼ ἐνταῦθα εὐμορ-φότερός εἰμι ὦ Μένιππε ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔτε σὺ οὔτε ἄλλοςεὔμορφος ἰσοτιμία γὰρ ἐν ᾅδου καὶ ὅμοιοιἅπαντεςΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἐμοὶ μὲν καὶ τοῦτο ἱκανόν

166

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλ ὦ καλὲ Μαύσωλεοὔτε ἡ ἰσχὺς ἔτι σοι ἐκείνη οὔτε ἡ μορφὴπάρεστιν εἰ γοῦν τινα ἑλοίμεθα δικαστὴνεὐμορφίας πέρι οὐκ ἔχω εἰπεῖν τίνος ἕνε-κα τὸ σὸν κρανίον προτιμηθείη ἂν τοῦἐμοῦ φαλακρὰ γὰρ ἄμφω καὶ γυμνά καὶτοὺς ὀδόντας ὁμοίως προφαίνομεν καὶ τοὺςὀφθαλμοὺς ἀφῃρήμεθα καὶ τὰς ῥῖνας ἀπο-σεσιμώμεθα ὁ δὲ τάφος καὶ οἱ πολυτελεῖςἐκεῖνοι λίθοι Ἁλικαρνασσεῦσι μὲν ἴσωςεἶεν ἐπιδείκνυσθαι καὶ φιλοτιμεῖσθαι πρὸςτοὺς ξένους ὡς δή τι μέγα οἰκοδόμημααὐτοῖς ἐστιν σὺ δέ ὦ βέλτιστε οὐχ ὁρῶ ὅτι ἀπολαύεις αὐτοῦ πλὴν εἰ μὴ τοῦτο φῄςὅτι μᾶλλον ἡμῶν ἀχθοφορεῖς ὑπὸ τηλικού-τοις λίθοις πιεζόμενοςΜΑΥΣΩΛΟΣ Ἀνόνητα οὖν μοι ἐκεῖναπάντα καὶ ἰσότιμος ἔσται Μαύσωλος καὶΔιογένης ΔΙΟΓΕΝΗΣ Οὐκ ἰσότιμος ὦ γεν-ναιότατε οὐ γὰρ Μαύσωλος μὲν γὰρ

163

ὄντα οὐκ ἦν ἔτι ἡδὺ ἀπολαύειν τῆς ἀθανα-σίαςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐχ ἡδὺ ἦν ζῶντα ὁρᾶντὸ φῶςΧΕΙΡΩΝ Οὔκ ὦ Μένιππε τὸ γὰρ ἡδὺἔγωγε ποικίλον τι καὶ οὐχ ἁπλοῦν ἡγοῦμαιεἶναι ἐγὼ δὲ ἔζων ἀεὶ καὶ ἀπέλαυον τῶνὁμοίων ἡλίου φωτός τροφῆς αἱ ὧραι δὲαἱ αὐταὶ καὶ τὰ γινόμενα ἅπαντα ἑξῆς ἕκα-στον ὥσπερ ἀκολουθοῦντα θάτερον θα-τέρῳ ἐνεπλήσθην οὖν αὐτῶν οὐ γὰρ ἐν τῷαὐτῷ ἀεὶ ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ ltμὴgt μετασχεῖνὅλως τὸ τερπνὸν ἦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις ὦ Χείρων τὰἐν ᾅδου δὲ πῶς φέρεις ἀφ οὗ προελόμενοςαὐτὰ ἥκειςΧΕΙΡΩΝ Οὐκ ἀηδῶς ὦ Μένιππε ἡγὰρ ἰσοτιμία πάνυ δημοτικὴ καὶ τὸ πρᾶγ-μα οὐδὲν ἔχει τὸ διάφορον ἐν φωτὶ εἶναι ἢἐν σκότῳ ἄλλως τε οὔτε διψῆν ὥσπερ ἄνωοὔτε πεινῆν δεῖ ἀλλ ἀνεπιδεεῖς τούτων

82

ἄχρηστόν σοι ὦ Ἀλέξανδρε πρὸς τὰπράγματα ἐγένετο πολλοὶ γὰρ ὑπέπτησ-σον θεὸν εἶναί σε νομίζοντες ἀτὰρ εἰπέμοι τίνι τὴν τοσαύτην ἀρχὴν καταλέλοι-παςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκ οἶδα ὦ Διόγενεςοὐ γὰρ ἔφθασα ἐπισκῆψαί τι περὶ αὐτῆς ἢτοῦτο μόνον ὅτι ἀποθνήσκων Περδίκκᾳτὸν δακτύλιον ἐπέδωκα πλὴν ἀλλὰ τί γε-λᾷς ὦ ΔιόγενεςΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί γὰρ ἄλλο ἢ ἀνεμνήσθηνοἷα ἐποίει ἡ Ἑλλάς ἄρτι σε παρειληφότατὴν ἀρχὴν κολακεύοντες καὶ προστάτηναἱρούμενοι καὶ στρατηγὸν ἐπὶ τοὺς βαρ-βάρους ἔνιοι δὲ καὶ τοῖς δώδεκα θεοῖς προ-στιθέντες καὶ οἰκοδομοῦντές σοι νεὼς καὶθύοντες ὡς δράκοντος υἱῷ ἀλλ εἰπέ μοιποῦ σε οἱ Μακεδόνες ἔθαψαν ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἔτι ἐν Βαβυλῶνι κε-ῖμαι τριακοστὴν ἡμέραν ταύτην ὑπισχνε-ῖται δὲ Πτολεμαῖος ὁ ὑπασπιστής ἤν ποτε

99

οἰμώξεται μεμνημένος τῶν ὑπὲρ γῆς ἐνοἷς εὐδαιμονεῖν ᾤετο Διογένης δὲ καταγε-λάσεται αὐτοῦ καὶ τάφον ὁ μὲν ἐν Ἁλικαρ-νασσῷ ἐρεῖ ἑαυτοῦ ὑπὸ Ἀρτεμισίας τῆς γυ-ναικὸς καὶ ἀδελφῆς κατεσκευασμένον ὁΔιογένης δὲ τοῦ μὲν σώματος εἰ καί τινατάφον ἔχει οὐκ οἶδεν οὐδὲ γὰρ ἔμελεναὐτῷ τούτου λόγον δὲ τοῖς ἀρίστοις περὶτούτου καταλέλοιπεν ἀνδρὸς βίον βεβιω-κὼς ὑψηλότερον ὦ Καρῶν ἀνδραποδω-δέστατε τοῦ σοῦ μνήματος καὶ ἐν βεβαιο-τέρῳ χωρίῳ κατεσκευασμένον

ΝΙΡΕΩΣ ΚΑΙ ΘΕΡΣΙΤΟΥ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΝΙΡΕΥΣ Ἰδοὺ δή Μένιππος οὑτοσὶ δι-κάσει πότερος εὐμορφότερός ἐστιν εἰπέὦ Μένιππε οὐ καλλίων σοι δοκῶΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δὲ καὶ ἔστε πρότε-ρον οἶμαι χρὴ γὰρ τοῦτο εἰδέναι

164

ΝΙΡΕΥΣ Νιρεὺς καὶ ΘερσίτηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πότερος οὖν ὁ Νιρεὺς καὶπότερος ὁ Θερσίτης οὐδέπω γὰρ τοῦτοδῆλον ΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἓν μὲν ἤδη τοῦτο ἔχω ὅτιὅμοιός εἰμί σοι καὶ οὐδὲν τηλικοῦτον δια-φέρεις ἡλίκον σε Ὅμηρος ἐκεῖνος ὁ τυ-φλὸς ἐπῄνεσεν ἁπάντων εὐμορφότερονπροσειπών ἀλλ ὁ φοξὸς ἐγὼ καὶ ψεδνὸςοὐδὲν χείρων ἐφάνην τῷ δικαστῇ ὅρα δὲσύ ὦ Μένιππε ὅντινα καὶ εὐμορφότερονἡγῇΝΙΡΕΥΣ Ἐμέ γε τὸν Ἀγλαΐας καὶΧάροπος ldquoὃς κάλλιστος ἀνὴρ ὑπὸ ἼλιονἦλθονrdquoΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλ οὐχὶ καὶ ὑπὸ γῆνὡς οἶμαι κάλλιστος ἦλθες ἀλλὰ τὰ μὲνὀστᾶ ὅμοια τὸ δὲ κρανίον ταύτῃ μόνον ἄραδιακρίνοιτο ἀπὸ τοῦ Θερσίτου κρανίου ὅτιεὔθρυπτον τὸ σόν ἀλαπαδνὸν γὰρ αὐτὸ καὶοὐκ ἀνδρῶδες ἔχεις

165

τάτας ἐποιεῖτο τὰς συνουσίας φύσεώς τεπέρι καὶ ἀρετῆς φιλοσοφῶν ὥστε τὸ τῶνμουσικῶν τοῦτο δὶς διὰ πασῶν εἶναι τὴνἁρμονίαν ἀπὸ τοῦ ὀξυτάτου ἐς τὸ βαρύτα-τον καὶ ὅμως ἐτολμήσαμεν ἡμεῖς τὰοὕτως ἔχοντα πρὸς ἄλληλα ξυναγαγεῖν καὶξυναρμόσαι οὐ πάνυ πειθόμενα οὐδὲ εὐμα-ρῶς ἀνεχόμενα τὴν κοινωνίαν Δέδια τοίνυν μὴ αὖθις ὅμοιόν τι τῷ Προ-μηθεῖ τῷ σῷ πεποιηκὼς φαίνωμαι τὸ θῆλυτῷ ἄρρενι ἐγκαταμίξας καὶ δι αὐτὸ δίκηνὑπόσχω μᾶλλον δὲ καὶ κατ ἄλλο τι τοιο-ῦτος ἂν φανείην ἐξαπατῶν ἴσως τοὺςἀκούοντας καὶ ὀστᾶ παραθεὶς αὐτοῖς κεκα-λυμμένα τῇ πιμελῇ γέλωτα κωμικὸν ὑπὸσεμνότητι φιλοσόφῳ τὸ γὰρ τῆς κλεπτι-κῆς ndash καὶ γὰρ κλεπτικῆς ὁ θεός ndash ἄπαγετοῦτο μόνον οὐκ ἂν εἴποις ἐνεῖναι τοῖς ἡμε-τέροις ἢ παρὰ τοῦ γὰρ ἂν ἐκλέπτομεν εἰμὴ ἄρα τις ἐμὲ διέλαθεν τοιούτους ἱππο-κάμπους καὶ τραγελάφους καὶ αὐτὸς συ-

10

ντεθεικώς πλὴν ἀλλὰ τί ἂν πάθοιμι ἐμμε-νετέον γὰρ οἷς ἅπαξ προειλόμην ἐπεὶ τόγε μεταβουλεύεσθαι Ἐπιμηθέως ἔργον οὐΠρομηθέως ἐστίν

11

ῦθά γε ἐλλέβορος οὐ φύεται σὺ δὲ κἂν τὸΛήθης ὕδωρ χανδὸν ἐπισπασάμενος πίεκαὶ αὖθις πίε καὶ πολλάκις οὕτω γὰρ ἂνπαύσαιο ἐπὶ τοῖς Ἀριστοτέλους ἀγαθοῖςἀνιώμενος καὶ γὰρ Κλεῖτον ἐκεῖνον ὁρῶκαὶ Καλλισθένην καὶ ἄλλους πολλοὺς ἐπὶσὲ ὁρμῶντας ὡς διασπάσαιντο καὶ ἀμύναι-ντο σε ὧν ἔδρασας αὐτούς ὥστε τὴνἑτέραν σὺ ταύτην βάδιζε καὶ πῖνε πολ-λάκις ὡς ἔφην

ΕΡΜΟΥ ΚΑΙ ΧΑΡΩΝΟΣ

ΕΡΜΗΣ Λογισώμεθα ὦ πορθμεῦ εἰδοκεῖ ὁπόσα μοι ὀφείλεις ἤδη ὅπως μὴαὖθις ἐρίζωμέν τι περὶ αὐτῶν ΧΑΡΩΝ Λογισώμεθα ὦ Ἑρμῆ ἄμει-νον γὰρ ὡρίσθαι καὶ ἀπραγμονέστερονΕΡΜΗΣ Ἄγκυραν ἐντειλαμένῳ ἐκόμισαπέντε δραχμῶν

102

ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Σχεδὸν ἀμφὶ τὰεἴκοσιΣΙΜΥΛΟΣ Ἤδη μανθάνω ἅτινά σοιἐκεῖνος ἐχαρίζετοΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Πλὴν ἀλλὰ πολὺἐκείνων ἀξιώτερος κληρονομεῖν εἰ καὶβάρβαρος ἦν καὶ ὄλεθρος ὃν ἤδη καὶαὐτῶν οἱ ἄριστοι θεραπεύουσιν ἐκεῖνοςτοίνυν ἐκληρονόμησέ μου καὶ νῦν ἐν τοῖςεὐπατρίδαις ἀριθμεῖται ὑπεξυρημένος μὲντὸ γένειον καὶ βαρβαρίζων Κόδρου δὲεὐγενέστερος καὶ Νιρέως καλλίων καὶὈδυσσέως συνετώτερος λεγόμενος εἶναιΣΙΜΥΛΟΣ Οὔ μοι μέλει καὶ στρατη-γησάτω τῆς Ἑλλάδος εἰ δοκεῖ ἐκεῖνοι δὲltμὴgt κληρονομείτωσαν μόνον

ΧΑΡΩΝΟΣ ΚΑΙ ΕΡΜΟΥ

ΧΑΡΩΝ Ἀκούσατε ὡς ἔχει ὑμῖν τὰ

119

δεθῆναί με πρὸς τὸ ἐφίππιον εἰ μέλλω με-νεῖν τε ἄνω καὶ ἕξεσθαι τοῦ χαλινοῦΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἐγώ σοι ὦ Σάμιππεἡγήσομαι τῶν ἱππέων Λυκῖνος δὲ τὸ δεξι-ὸν κέρας ἐχέτω δίκαιος δ ἂν εἴην τυχεῖνπαρὰ σοῦ τῶν μεγίστων τοσούτοις σε μεδί-μνοις δωρησάμενος ἐπισήμου χρυσίουΣΑΜΙΠΠΟΣ Καὶ αὐτοὺς ἐρώμεθα ὦἈδείμαντε τοὺς ἱππέας εἰ δέξονται ἄρχο-ντά σε σφῶν γενέσθαι ὅτῳ δοκεῖ ὦ ἱππε-ῖς Ἀδείμαντον ἱππαρχεῖν ἀνατεινάτω τὴνχεῖραΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Πάντες ὡς ὁρᾷς ὦΣάμιππε ἐχειροτόνησανΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ σὺ μὲν ἄρχε τῆς ἵπ-που Λυκῖνος δὲ ἐχέτω τὸ δεξιόν οὑτοσὶ δὲΤιμόλαος ἐπὶ τοῦ εὐωνύμου τετάξεταιἐγὼ δὲ κατὰ μέσον ὡς νόμος βασιλεῦσιτῶν Περσῶν ἐπειδὰν αὐτοὶ συμπαρῶσιπροΐωμεν δὲ ἤδη τὴν ἐπὶ Κορίνθου διὰ τῆςὀρεινῆς ἐπευξάμενοι τῷ βασιλείῳ Διί

40

φὴς κυβερνήτην τὸν Ἥρωνα ἢ τοῦ Νη-ρέως ἡλικιώτην ὃς τοσοῦτον ἀπεσφάλητῆς ὁδοῦ ἀλλὰ τί τοῦτο οὐκ Ἀδείμαντοςἐκεῖνός ἐστιΤΙΜΟΛΑΟΣ Πάνυ μὲν οὖν Ἀδείμα-ντος αὐτός ἐμβοήσωμεν οὖν Ἀδείμαντεσέ φημι τὸν Μυρρινούσιον τὸν Στρομβί-χουΛΥΚΙΝΟΣ Δυεῖν θάτερον ἢ δυσχεραί-νει καθ ἡμῶν ἢ ἐκκεκώφωται Ἀδείμαντοςγάρ οὐκ ἄλλος τίς ἐστι Πάνυ ἤδη σαφῶςὁρῶ καὶ θοἰμάτιον αὐτοῦ καὶ τὸ βάδισμαἐκείνου καὶ ἐν χρῷ ἡ κουρά ἐπιτείνωμενδὲ ὅμως τὸν περίπατον ὡς καταλάβωμεναὐτόν ἢν μὴ τοῦ ἱματίου λαβόμενοι σε ἐπι-στρέψωμεν ὦ Ἀδείμαντε οὐχ ὑπακούσειἡμῖν βοῶσιν ἀλλὰ καὶ φροντίζοντι ἔοικαςἐπὶ συννοίας τινὸς οὐ μικρὸν οὐδὲ εὐκατα-φρόνητον πρᾶγμα ὡς δοκεῖς ἀνακυκλῶνΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Οὐδέν ὦ Λυκῖνε χα-λεπόν ἀλλά με κενή τις ἔννοια μεταξὺ βα-

21

οὐκ ὀλίγα τῶν ἐραστῶν ἀπολέλαυκα μονο-νουχὶ προσκυνούμενος ὑπ αὐτῶν καὶ ἐθρυ-πτόμην δὲ πολλάκις καὶ ἀπέκλειον αὐτῶντινας ἐνίοτε οἱ δὲ ἡμιλλῶντο καὶ ἀλλήλουςὑπερεβάλλοντο ἐν τῇ περὶ ἐμὲ φιλοτιμίᾳΣΙΜΥΛΟΣ Τέλος δ οὖν πῶς ἐβουλεύ-σω περὶ τῶν κτημάτωνΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Εἰς τὸ φανερὸν μὲνἕκαστον αὐτῶν κληρονόμον ἀπολιπεῖν ἔφα-σκον ὁ δ ἐπίστευέν τε ἂν καὶ κολακευτι-κώτερον παρεσκεύαζεν αὑτόν ἄλλας δὲτὰς ἀληθεῖς διαθήκας ἐκείνας ἔχων κατέλι-πον οἰμώζειν ἅπασι φράσαςΣΙΜΥΛΟΣ Τίνα δὲ αἱ τελευταῖαι τὸνκληρονόμον ἔσχον ἦ πού τινα τῶν ἀπὸ τοῦγένουςΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Οὐ μὰ Δία ἀλλὰ νε-ώνητόν τινα τῶν μειρακίων τῶν ὡραίωνΦρύγα ΣΙΜΥΛΟΣ Ἀμφὶ πόσα ἔτη ὦ Πολύ-στρατε

118

ΧΑΡΩΝ Πολλοῦ λέγειςΕΡΜΗΣ Νὴ τὸν Ἀϊδωνέα τῶν πέντεὠνησάμην καὶ τροπωτῆρα δύο ὀβολῶνΧΑΡΩΝ Τίθει πέντε δραχμὰς καὶ ὀβο-λοὺς δύοΕΡΜΗΣ Καὶ ἀκέστραν ὑπὲρ τοῦ ἱστίουπέντε ὀβολοὺς ἐγὼ κατέβαλονΧΑΡΩΝ Καὶ τούτους προστίθειΕΡΜΗΣ Καὶ κηρὸν ὡς ἐπιπλάσαι τοῦσκαφιδίου τὰ ἀνεῳγότα καὶ ἥλους δὲ καὶκαλῴδιον ἀφ οὗ τὴν ὑπέραν ἐποίησας δύοδραχμῶν ἅπανταΧΑΡΩΝ Καὶ ἄξια ταῦτα ὠνήσω ΕΡΜΗΣ Ταῦτά ἐστιν εἰ μή τι ἄλλοἡμᾶς διέλαθεν ἐν τῷ λογισμῷ πότε δ οὖνταῦτα ἀποδώσειν φῄςΧΑΡΩΝ Νῦν μέν ὦ Ἑρμῆ ἀδύνατονἢν δὲ λοιμός τις ἢ πόλεμος καταπέμψῃἀθρόους τινάς ἐνέσται τότε ἀποκερδᾶναιπαραλογιζόμενον ἐν τῷ πλήθει τὰ πορθμε-ῖα

103

δίζοντα ὑπελθοῦσα παρακοῦσαι ὑμῶν ἐποί-ησεν ἀτενὲς πρὸς αὐτὴν ἅπαντι τῷ λογι-σμῷ ἀποβλέποντα ΛΥΚΙΝΟΣ Τίς αὕτη μὴ γὰρ ὀκνήσῃςεἰπεῖν εἰ μή τίς ἐστι τῶν πάνυ ἀπορρήτωνκαίτοι ἐτελέσθημεν ὡς οἶσθα καὶ σιγᾶνμεμαθήκαμενΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀλλ αἰσχύνομαι ἔγω-γε εἰπεῖν πρὸς ὑμᾶς οὕτω γὰρ μειρακι-ῶδες ὑμῖν δόξει τὸ φρόντισμαΛΥΚΙΝΟΣ Μῶν ἐρωτικόν τί ἐστινοὐδὲ γὰρ οὐδὲ τοῦτο ἀμυήτοις ἡμῖν ἐξαγο-ρεύσεις ἀλλὰ ὑπὸ λαμπρᾷ τῇ δᾳδὶ καὶαὐτοῖς τετελεσμένοιςΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Οὐδέν ὦ θαυμάσιετοιοῦτον ἀλλά τινα πλοῦτον ἐμαυτῷ ἀνε-πλαττόμην ἣν κενὴν μακαρίαν οἱ πολλοὶκαλοῦσιν καί μοι ἐν ἀκμῇ τῆς περιουσίαςκαὶ τρυφῆς ἐπέστητεΛΥΚΙΝΟΣ Οὐκοῦν τὸ προχειρότατοντοῦτο κοινὸς Ἑρμᾶς φασι καὶ ἐς μέσον

22

κόσμει τό τε ἱππικὸν καὶ τοὺς ἀνέρας τοὺςἀσπιδιώτας ἐθέλω γὰρ εἰδέναι οἷ βαδιε-ῖσθε τοσοῦτοι ὄντες ἐξ Ἀρκαδίας ἢ ἐπὶ τί-νας ἀθλίους πρώτους ἀφίξεσθεΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἄκουε ὦ Λυκῖνε μᾶλλονδέ εἴ σοι φίλον ἀκολούθει μεθ ἡμῶν ἵπ-παρχον γάρ σε τῶν πεντακισχιλίων ἀποφα-νῶΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλὰ τῆς μὲν τιμῆς ὦ βα-σιλεῦ χάριν οἶδά σοι καὶ ὑποκύψας ἐς τὸΠερσικὸν προσκυνῶ σε περιαγαγὼν εἰς το-ὐπίσω τὼ χεῖρε τιμῶν τὴν τιάραν ὀρθὴνοὖσαν καὶ τὸ διάδημα σὺ δὲ τῶν ἐρρω-μένων τούτων τινὰ ποίησον ἵππαρχον ἐγὼγάρ σοι δεινῶς ἄφιππός εἰμι καὶ οὐδὲ ὅλωςἐπέβην ἵππου ἐν τῷ πρὸ τοῦ χρόνῳ δέδιατοίνυν μὴ τοῦ σαλπιγκτοῦ ἐποτρύνοντοςκαταπεσὼν ἔγωγε συμπατηθῶ ἐν τῇ τύρβῃὑπὸ τοσαύταις ὁπλαῖς ἢ καὶ θυμοειδὴς ὢνὁ ἵππος ἐξενέγκῃ με τὸν χαλινὸν ἐνδακὼνἐς μέσους τοὺς πολεμίους ἢ δεήσει κατα-

39

ΕΡΜΗΣ Νῦν οὖν ἐγὼ καθεδοῦμαι τὰκάκιστα εὐχόμενος γενέσθαι ὡς ἂν ἀπὸτούτων ἀπολάβοιμιΧΑΡΩΝ Οὐκ ἔστιν ἄλλως ὦ Ἑρμῆνῦν δὲ ὀλίγοι ὡς ὁρᾷς ἀφικνοῦνται ἡμῖνεἰρήνη γάρΕΡΜΗΣ Ἄμεινον οὕτως εἰ καὶ ἡμῖν πα-ρατείνοιτο ὑπὸ σοῦ τὸ ὄφλημα πλὴν ἀλλοἱ μὲν παλαιοί ὦ Χάρων οἶσθα οἷοι παρε-γίγνοντο ἀνδρεῖοι ἅπαντες αἵματοςἀνάπλεῳ καὶ τραυματίαι οἱ πολλοί νῦν δὲἢ φαρμάκῳ τις ὑπὸ τοῦ παιδὸς ἀποθανὼν ἢὑπὸ τῆς γυναικὸς ἢ ὑπὸ τρυφῆς ἐξῳδηκὼςτὴν γαστέρα καὶ τὰ σκέλη ὠχροὶ ἅπαντεςκαὶ ἀγεννεῖς οὐδὲν ὅμοιοι ἐκείνοις οἱ δὲπλεῖστοι αὐτῶν διὰ χρήματα ἥκουσιν ἐπι-βουλεύοντες ἀλλήλοις ὡς ἐοίκασιΧΑΡΩΝ Πάνυ γὰρ περιπόθητά ἐστι τα-ῦτα ΕΡΜΗΣ Οὐκοῦν οὐδ ἐγὼ δόξαιμι ἂνἁμαρτάνειν πικρῶς ἀπαιτῶν τὰ ὀφειλόμε-

104

κοῦτος ὤν ὀδόντας τέτταρας ἔχωνΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Νὴ Δία τοὺς ἀρί-στους γε τῶν ἐν τῇ πόλει καὶ γέροντά μεκαὶ φαλακρόν ὡς ὁρᾷς ὄντα καὶ λημῶνταπροσέτι καὶ κορυζῶντα ὑπερήδοντο θερα-πεύοντες καὶ μακάριος ἦν αὐτῶν ὅντινα ἂνκαὶ μόνον προσέβλεψαΣΙΜΥΛΟΣ Μῶν καὶ σύ τινα ὥσπερ ὁΦάων τὴν Ἀφροδίτην ἐκ Χίου διεπόρθμευ-σας εἶτά σοι εὐξαμένῳ ἔδωκεν νέον εἶναικαὶ καλὸν ἐξ ὑπαρχῆς καὶ ἀξιέραστονΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Οὔκ ἀλλὰ τοιοῦτοςὢν περιπόθητος ἦν ΣΙΜΥΛΟΣ Αἰνίγματα λέγειςΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Καὶ μὴν πρόδηλόςγε ὁ ἔρως οὑτοσὶ πολὺς ὢν ὁ περὶ τοὺςἀτέκνους καὶ πλουσίους γέρονταςΣΙΜΥΛΟΣ Νῦν μανθάνω σου τὸ κάλ-λος ὦ θαυμάσιε ὅτι παρὰ τῆς χρυσῆςἈφροδίτης ἦνΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Ἀτάρ ὦ Σιμύλε

117

ριοι καὶ τὸ πᾶν εἰς πέντε μυριάδας ὁπλιτι-κόν ἱππεῖς δὲ ἀμφὶ τοὺς πεντακισχιλίουςἐγὼ δὲ χειροτονητὸς ὑφ ἁπάντων προκρι-θεὶς ἄρχων ἄριστος εἶναι δόξας ἀνθρώπωνἡγεῖσθαι καὶ πράγμασι χρῆσθαι ὡς τοῦτόγε αὐτὸ ἡδύ μείζω εἶναι τῶν ἄλλων βασι-λέων ἅτε ἀρετῇ προχειρισθέντα ὑπὸ τῆςστρατιᾶς ἄρχειν οὐ κληρονόμον γενόμενονἄλλου πονήσαντος ἐς τὴν βασιλείαν ἐπεὶτῷ Ἀδειμάντου θησαυρῷ παραπλήσιον τὸτοιοῦτο καὶ τὸ πρᾶγμα οὐχ ὅμοιον ἡδύὥσπερ ὅταν ἴδῃ τις αὐτὸς δι αὑτοῦ κτη-σάμενος τὴν δυναστείανΛΥΚΙΝΟΣ Παπαῖ ὦ Σάμιππε οὐδὲνμικρόν ἀλλὰ τὸ κεφάλαιον αὐτὸ τῶν ἀγα-θῶν ἁπάντων σύ γε ᾔτησας ἄρχειν ἀσπί-δος τοσαύτης ἄριστος δὴ προκριθεὶς ὑπὸτῶν πεντακισμυρίων τοιοῦτον ἡμῖν ἡ Μα-ντίνεια θαυμαστὸν βασιλέα καὶ στρατηγὸνἐλελήθει ἀνατρέφουσα πλὴν ἀλλὰ βασί-λευε καὶ ἡγοῦ τῶν στρατιωτῶν καὶ δια-

38

κατατίθει φέρων τὸν πλοῦτον ἄξιον γὰρἀπολαῦσαι τὸ μέρος φίλους ὄντας τῆςἈδειμάντου τρυφῆςΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀπελείφθην μὲν ὑμῶνεὐθὺς ἐν τῇ πρώτῃ ἐς τὴν ναῦν ἐπιβάσειἐπεὶ σέ ὦ Λυκῖνε κατέστησα ἐς τὸ ἀσφα-λές περιμετροῦντος γάρ μου τῆς ἀγκύραςτὸ πάχος οὐκ οἶδ ὅπου ὑμεῖς ἀπέστητεἸδὼν δὲ ὅμως τὰ πάντα ἠρόμην τινὰ τῶνναυτῶν ὁπόσην ἀποφέρει ἡ ναῦς τῷ δε-σπότῃ ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ κατ ἔτος ἕκαστοντὴν μισθοφορίαν ὁ δέ μοι Δώδεκα ἔφηἈττικὰ τάλαντα εἰ πρὸς τοὐλάχιστόν τιςλογίζοιτο τοὐντεῦθεν οὖν ἐπανιὼν ἐλογι-ζόμην εἴ τις θεῶν τὴν ναῦν ἄφνω ἐμὴν ποι-ήσειεν εἶναι οἷον ἄν ὡς εὐδαίμονα βίονἐπεβίωσα εὖ ποιῶν τοὺς φίλους καὶ ἐπι-πλέων ἐνίοτε μὲν αὐτός ἐνίοτε δὲ οἰκέταςἐκπέμπων εἶτα ἐκ τῶν δώδεκα ἐκείνωνταλάντων οἰκίαν τε ἤδη ᾠκοδομησάμην ἐνἐπικαίρῳ μικρὸν ὑπὲρ τὴν Ποικίλην τὴν

23

σοι παράδοξον τοῦτο δόξειΣΙΜΥΛΟΣ Παράδοξον εἰ γέρων τε καὶἀσθενὴς ἄτεκνός τε προσέτι ἥδεσθαι τοῖςἐν τῷ βίῳ ἐδύνασοΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Τὸ μὲν πρῶτον ἅπα-ντα ἐδυνάμην ἔτι καὶ παῖδες ὡραῖοι ἦσανπολλοὶ καὶ γυναῖκες ἁβρόταται καὶ μύρακαὶ οἶνος ἀνθοσμίας καὶ τράπεζα ὑπὲρ τὰςἐν ΣικελίᾳΣΙΜΥΛΟΣ Καινὰ ταῦτα ἐγὼ γάρ σεπάνυ φειδόμενον ἠπιστάμην ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Ἀλλ ἐπέρρει μοι ὦγενναῖε παρὰ ἄλλων τὰ ἀγαθά καὶ ἕωθενμὲν εὐθὺς ἐπὶ θύρας ἐφοίτων μάλα πολλοίμετὰ δὲ παντοῖά μοι δῶρα προσήγετο ἁπα-νταχόθεν τῆς γῆς τὰ κάλλισταΣΙΜΥΛΟΣ Ἐτυράννησας ὦ Πολύστρα-τε μετ ἐμέΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐραστὰςεἶχον μυρίουςΣΙΜΥΛΟΣ Ἐγέλασα ἐραστὰς σὺ τηλι-

116

να παρὰ σοῦ

ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ ΚΑΙ ΕΡΜΟΥ

ΠΛΟΥΤΩΝ Τὸν γέροντα οἶσθα τὸνπάνυ γεγηρακότα λέγω τὸν πλούσιονΕὐκράτην ᾧ παῖδες μὲν οὐκ εἰσίν οἱ τὸνκλῆρον δὲ θηρῶντες πεντακισμύριοιΕΡΜΗΣ Ναί τὸν Σικυώνιον φῄς τίοὖνΠΛΟΥΤΩΝ Ἐκεῖνον μέν ὦ Ἑρμῆζῆν ἔασον ἐπὶ τοῖς ἐνενήκοντα ἔτεσιν ἃ βε-βίωκεν ἐπιμετρήσας ἄλλα τοσαῦτα εἴ γεοἷόν τε ἦν καὶ ἔτι πλείω τοὺς δὲ κόλακαςαὐτοῦ Χαρῖνον τὸν νέον καὶ Δάμωνα καὶτοὺς ἄλλους κατάσπασον ἐφεξῆς ἅπανταςΕΡΜΗΣ Ἄτοπον ἂν δόξειε τὸ τοιοῦτονΠΛΟΥΤΩΝ Οὐ μὲν οὖν ἀλλὰ δι-καιότατον τί γὰρ ἐκεῖνοι παθόντες εὔχο-νται ἀποθανεῖν ἐκεῖνον ἢ τῶν χρημάτων

105

παρὰ τὸν Ἰλισσὸν ἐκείνην τὴν πατρῴανἀφείς καὶ οἰκέτας ὠνούμην καὶ ἐσθῆταςκαὶ ζεύγη καὶ ἵππους νυνὶ δὲ ἤδη καὶἔπλεον ὑφ ἁπάντων εὐδαιμονιζόμενος τῶνἐπιβατῶν φοβερὸς τοῖς ναύταις καὶ μονο-νουχὶ βασιλεὺς νομιζόμενος ἔτι δέ μοι τὰκατὰ τὴν ναῦν εὐθετίζοντι καὶ ἐς λιμέναπόρρωθεν ἀποβλέποντι ἐπιστάς ὦ Λυκῖνεκατέδυσας τὸν πλοῦτον καὶ ἀνέτρεψας εὖφερόμενον τὸ σκάφος οὐρίῳ τῆς εὐχῆςπνεύματιΛΥΚΙΝΟΣ Οὐκοῦν ὦ γενναῖε λαβόμε-νός μου ἄπαγε πρὸς τὸν στρατηγὸν ὥς τιναπειρατὴν ἢ καταποντιστήν ὃς τηλικοῦτονναυάγιον εἴργασμαι καὶ ταῦτα ἐν γῇ κατὰτὴν ἐκ Πειραιῶς ἐς τὸ ἄστυ ἀλλὰ ὅραὅπως παραμυθήσομαί σου τὸ πταῖσμαπέντε γάρ εἰ βούλει καλλίω καὶ μείζω τοῦΑἰγυπτίου πλοίου ἤδη ἔχε καὶ τὸ μέγι-στον οὐδὲ καταδῦναι δυνάμενα καὶ τάχασοι πεντάκις ἐξ Αἰγύπτου κατ ἔτος ἕκα-

24

λεῖς τὴν ὑπόσχεσιν ἀλλὰ σὺ ἤδη ὁ Σάμιπ-πος εὔχουΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἐγὼ δὲ ndash ἠπειρώτης γάρεἰμι Ἀρκὰς ἐκ Μαντινείας ὡς ἴστε ndash ναῦνμὲν οὐκ αἰτήσω μοι γενέσθαι ἥν γε τοῖςπολίταις ἐπιδείξασθαι ἀδύνατον οὐδὲ μι-κρολογήσομαι πρὸς τοὺς θεοὺς θησαυρὸναἰτῶν καὶ μεμετρημένον χρυσίον ἀλλὰ δύ-νανται γὰρ πάντα οἱ θεοί καὶ τὰ μέγισταεἶναι δοκοῦντα καὶ ὁ νόμος τῆς εὐχῆς ὃνΤιμόλαος ἔθηκε φήσας μηδὲν ὀκνεῖν αἰτε-ῖν ὡς ἐκείνων πρὸς οὐδὲν ἀνανευόντωναἰτῶ δὴ βασιλεὺς γενέσθαι οὐχ οἷοςἈλέξανδρος ὁ Φιλίππου ἢ Πτολεμαῖος ἢΜιθριδάτης ἢ εἴ τις ἄλλος ἐκδεξάμενος τὴνβασιλείαν παρὰ πατρὸς ἦρξεν ἀλλά μοι τὸπρῶτον ἀπὸ λῃστείας ἀρξαμένῳ ἑταῖροικαὶ συνωμόται ὅσον τριάκοντα πιστοὶμάλα καὶ πρόθυμοι γενέσθωσαν εἶτα κατὀλίγον τριακόσιοι προσιόντες ἡμῖν ἄλλοςἐπ ἄλλῳ εἶτα χίλιοι καὶ μετ οὐ πολὺ μύ-

37

ἀντιποιοῦνται οὐδὲν προσήκοντες ὃ δὲπάντων ἐστὶ μιαρώτατον ὅτι καὶ τὰ τοια-ῦτα εὐχόμενοι ὅμως θεραπεύουσιν ἔν γε τῷφανερῷ καὶ νοσοῦντος ἃ μὲν βουλεύονταιπᾶσι πρόδηλα θύσειν δὲ ὅμως ὑπισχνο-ῦνται ἢν ῥαΐσῃ καὶ ὅλως ποικίλη τις ἡ κο-λακεία τῶν ἀνδρῶν διὰ ταῦτα ὁ μὲν ἔστωἀθάνατος οἱ δὲ προαπίτωσαν αὐτοῦ μάτηνἐπιχανόντεςΕΡΜΗΣ Γελοῖα πείσονται πανοῦργοιὄντεςΠΛΟΥΤΩΝ Πολλὰ κἀκεῖνος εὖ μάλαδιαβουκολεῖ αὐτοὺς καὶ ἐλπίζει καὶ ὅλωςldquoαἰεὶ θανέοντι ἐοικὼςrdquo ἔρρωται πολὺ μᾶλ-λον τῶν νέων οἱ δὲ ἤδη τὸν κλῆρον ἐν σφί-σι διῃρημένοι βόσκονται ζωὴν μακαρίανπρὸς ἑαυτοὺς τιθέντες Οὐκοῦν ὁ μὲν ἀπο-δυσάμενος τὸ γῆρας ὥσπερ Ἰόλεως ἀνηβη-σάτω οἱ δὲ ἀπὸ μέσων τῶν ἐλπίδων τὸνὀνειροποληθέντα πλοῦτον ἀπολιπόντεςἡκέτωσαν ἤδη κακοὶ κακῶς ἀποθανόντες

106

ἄφνω ἀπέθανον τοῦ τέγους μοι ἐπιπε-σόντος καὶ νῦν Ἑρμόλαος ἔχει τἀμὰὥσπερ τις λάβραξ καὶ τὸ ἄγκιστρον τῷ δε-λέατι συγκατασπάσαςΔΑΜΝΙΠΠΟΣ Οὐ μόνον ἀλλὰ καὶαὐτόν σε τὸν ἁλιέα ὥστε τὸ σόφισμα κατὰσαυτοῦ συντέθεικας ΚΝΗΜΩΝ Ἔοικα οἰμώζω τοιγαροῦν

ΣΙΜΥΛΟΥ ΚΑΙ ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΥ

ΣΙΜΥΛΟΣ Ἥκεις ποτέ ὦ Πολύστρα-τε καὶ σὺ παρ ἡμᾶς ἔτη οἶμαι οὐ πολὺἀποδέοντα τῶν ἑκατὸν βεβιωκώςΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Ὀκτὼ ἐπὶ τοῖς ἐνε-νήκοντα ὦ ΣιμύλεΣΙΜΥΛΟΣ Πῶς δαὶ τὰ μετ ἐμὲ ταῦταἐβίως τριάκοντα ἐγὼ γὰρ ἀμφὶ τὰ ἑβδομή-κοντά σου ὄντος ἀπέθανονΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Ὑπερήδιστα εἰ καί

115

σου πλουσιωτέρους γενομένους ἐκπε-σόντας ἐν βραχεῖ τῶν ἀγαθῶν ἁπάντωνἵνα δέ σοι καὶ τούτους ἀφῶ τό γε ὑγιαίνεινἐχέγγυον οἴει σοι γενήσεσθαι καὶ βέβαιονἢ οὐχ ὁρᾷς πολλοὺς τῶν πλουσίων κακο-δαιμόνως διάγοντας ὑπὸ τῶν ἀλγηδόνωντοὺς μὲν οὐδὲ βαδίζειν δυναμένους ἐνίουςδὲ τυφλοὺς ἢ τῶν ἐντοσθιδίων τι ἀλγο-ῦντας ὅτι μὲν γὰρ οὐκ ἂν ἕλοιο πλουτῶνδὶς τοσοῦτον πλοῦτον ὅμοια πάσχειν Φανο-μάχῳ τῷ πλουσίῳ καὶ θηλύνεσθαι ὡς ἐκε-ῖνος εὖ οἶδα κἂν μὴ εἴπῃς ἐῶ λέγειν ὅσαςἐπιβουλὰς μετὰ τοῦ πλούτου καὶ λῃστὰςκαὶ φθόνον καὶ μῖσος παρὰ τῶν πολλῶνὁρᾷς οἵων σοι πραγμάτων αἴτιος ὁ θησαυ-ρὸς γίγνεταιΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀεὶ σύ μοι ὦ Λυκῖνεὑπεναντίος ὥστε οὐδὲ τὴν χοίνικα ἔτιλήψῃ ἐς τέλος μου τῆς εὐχῆς ἐπηρεάζων ΛΥΚΙΝΟΣ Τοῦτο μὲν ἤδη κατὰ τοὺςπολλοὺς τῶν πλουσίων ἀναδύῃ καὶ ἀνακα-

36

στον σιταγωγείτωσαν σιταγωγίαν εἰ καίὦ ναυκλήρων ἄριστε δῆλος εἶ ἀφόρητοςἡμῖν τότε γενησόμενος ὃς γὰρ ἔτι ἑνὸςπλοίου τουτουὶ δεσπότης ὢν παρήκουεςβοώντων εἰ πέντε κτήσαιο πρὸς τούτῳτριάρμενα πάντα καὶ ἀνώλεθρα οὐδὲ ὄψειδηλαδὴ τοὺς φίλους σὺ μὲν οὖν εὐπλόει ὦβέλτιστε ἡμεῖς δὲ ἐν Πειραιεῖ καθεδούμε-θα τοὺς ἐξ Αἰγύπτου ἢ Ἰταλίας καταπλέο-ντας ἀνακρίνοντες εἴ που τὸ μέγα Ἀδει-μάντου πλοῖον τὴν Ἶσίν τις εἶδενΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ὁρᾷς διὰ τοῦτοὤκνουν εἰπεῖν ἃ ἐνενόουν εἰδὼς ὅτι ἐνγέλωτι καὶ σκώμματι ποιήσεσθέ μου τὴνεὐχήν ὥστε ἐπιστὰς μικρόν ἔστ ἂν ὑμεῖςπροχωρήσητε ἀποπλευσοῦμαι πάλιν ἐπὶτῆς νεώς πολὺ γὰρ ἄμεινον τοῖς ναύταιςπροσλαλεῖν ἢ ὑφ ὑμῶν καταγελᾶσθαιΛΥΚΙΝΟΣ Μηδαμῶς ἐπεὶ συνεμβη-σόμεθά σοι καὶ αὐτοὶ ἐπιστάντεςΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀλλὰ ὑφαιρήσω τὴν

25

ΚΝΗΜΩΝΟΣ ΚΑΙ ΔΑΜΝΙΠΠΟΥ

ΚΝΗΜΩΝ Τοῦτο ἐκεῖνο τὸ τῆς παροι-μίας ὁ νεβρὸς τὸν λέοντα ΔΑΜΝΙΠΠΟΣ Τί ἀγανακτεῖς ὦ Κνή-μωνΚΝΗΜΩΝ Πυνθάνῃ ὅ τι ἀγανακτῶκληρονόμον ἀκούσιον καταλέλοιπα κατα-σοφισθεὶς ἄθλιος οὓς ἐβουλόμην ἂν μάλι-στα σχεῖν τἀμὰ παραλιπώνΔΑΜΝΙΠΠΟΣ Πῶς τοῦτο ἐγένετοΚΝΗΜΩΝ Ἑρμόλαον τὸν πάνυ πλού-σιον ἄτεκνον ὄντα ἐθεράπευον ἐπὶ θανάτῳκἀκεῖνος οὐκ ἀηδῶς τὴν θεραπείαν προσίε-το ἔδοξε δή μοι καὶ σοφὸν τοῦτο εἶναιθέσθαι διαθήκας εἰς τὸ φανερόν ἐν αἷςἐκείνῳ καταλέλοιπα τἀμὰ πάντα ὡς κἀκε-ῖνος ζηλώσειεν καὶ τὰ αὐτὰ πράξειενΔΑΜΝΙΠΠΟΣ Τί οὖν δὴ ἐκεῖνοςΚΝΗΜΩΝ Ὅ τι μὲν αὐτὸς ἐνέγραψενταῖς ἑαυτοῦ διαθήκαις οὐκ οἶδα ἐγὼ γοῦν

114

ΕΡΜΗΣ Ἀμέλησον ὦ Πλούτων μετε-λεύσομαι γάρ σοι ἤδη αὐτοὺς καθ ἕναἑξῆς ἑπτὰ δέ οἶμαι εἰσίΠΛΟΥΤΩΝ Κατάσπα ὁ δὲ παραπέμ-ψει ἕκαστον ἀντὶ γέροντος αὖθις πρωθήβηςγενόμενος

ΤΕΡΨΙΩΝΟΣ ΚΑΙ ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ

ΤΕΡΨΙΩΝ Τοῦτο ὦ Πλούτων δίκαιονἐμὲ μὲν τεθνάναι τριάκοντα ἔτη γεγονότατὸν δὲ ὑπὲρ τὰ ἐνενήκοντα γέροντα Θού-κριτον ζῆν ἔτιΠΛΟΥΤΩΝ Δικαιότατον μὲν οὖν ὦΤερψίων εἴ γε ὁ μὲν ζῇ μηδένα εὐχόμενοςἀποθανεῖν τῶν φίλων σὺ δὲ παρὰ πάντατὸν χρόνον ἐπεβούλευες αὐτῷ περιμένωντὸν κλῆρονΤΕΡΨΙΩΝ Οὐ γὰρ ἐχρῆν γέροντα ὄντακαὶ μηκέτι χρήσασθαι τῷ πλούτῳ αὐτὸν

107

ἀποβάθραν προεισελθώνΛΥΚΙΝΟΣ Οὐκοῦν ἡμεῖς γε προσνη-ξόμεθα ὑμῖν μὴ γὰρ οἴου σοὶ μὲν εἶναιῥᾴδιον τηλικαῦτα πλοῖα κτᾶσθαι μήτεπριαμένῳ μήτε ναυπηγησαμένῳ ἡμεῖς δὲοὐκ αἰτήσομεν παρὰ τῶν θεῶν ἐπὶ πολλοὺςσταδίους ἀκμῆτες δύνασθαι νεῖν καίτοιπρῴην καὶ ἐς Αἴγιναν ἐπὶ τὴν τῆς Ἐνοδίαςτελετὴν οἶσθα ἐν ἡλίκῳ σκαφιδίῳ πάντεςἅμα οἱ φίλοι τεττάρων ἕκαστος ὀβολῶνδιεπλεύσαμεν καὶ οὐδὲν ἐδυσχέραινεςἡμᾶς συμπλέοντας νῦν δὲ ἀγανακτεῖς εἰσυνεμβησόμεθά σοι καὶ τὴν ἀποβάθρανπροεισελθὼν ἀφαιρεῖς ὑπερμαζᾷς γάρ ὦἈδείμαντε καὶ ἐς τὸν κόλπον οὐ πτύειςοὐδὲ οἶσθα ὅστις ὢν ναυκληρεῖς οὕτωςἐπῆρέ σε ἡ οἰκία ἐν καλῷ τῆς πόλεως οἰκο-δομηθεῖσα καὶ τῶν ἀκολούθων τὸ πλῆθοςἀλλ ὦγαθέ πρὸς τῆς Ἴσιδος κἂν τὰ Νει-λῷα ταῦτα ταρίχη τὰ λεπτὰ μέμνησο ἡμῖνἄγειν ἀπ Αἰγύπτου ἢ μύρον ἀπὸ τοῦ Κα-

26

νος εἴρηκα καί μοι ὁ Ἑρμῆς τελεσιουργή-σειεν αὐτάΛΥΚΙΝΟΣ Οἶσθα οὖν ὦ Ἀδείμαντεὡς πάνυ σοι ἀπὸ λεπτῆς κρόκης ὁ πᾶςοὑτοσὶ πλοῦτος ἀπήρτηται καὶ ἢν ἐκείνηἀπορραγῇ πάντα οἴχεται καὶ ἄνθρακές σοιὁ θησαυρὸς ἔσταιΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Πῶς λέγεις ὦ ΛυκῖνεΛΥΚΙΝΟΣ Ὅτι ὦ ἄριστε ἄδηλονὁπόσον χρόνον βιώσει πλουτῶν τίς γὰροἶδεν εἰ ἔτι παρακειμένης σοι τῆς χρυσῆςτραπέζης πρὶν ἐπιβαλεῖν τὴν χεῖρα καὶἀπογεύσασθαι τοῦ ταὼ ἢ τοῦ Νομάδοςἀλεκτρυόνος ἀποφυσήσας τὸ ψυχίδιονἄπει γυψὶ καὶ κόραξι πάντα ἐκεῖνα καταλι-πών ἢ ἐθέλεις καταριθμήσομαί σοι τοὺςμὲν αὐτίκα πρὶν ἀπολαῦσαι τοῦ πλούτουἀποθανόντας ἐνίους δὲ καὶ ζῶντας ἀπο-στερηθέντας ὧν εἶχον ὑπό τινος βασκάνουπρὸς τὰ τοιαῦτα δαίμονος ἀκούεις γάρπου τὸν Κροῖσον καὶ τὸν Πολυκράτην πολύ

35

δυνάμενον ἀπελθεῖν τοῦ βίου παραχωρήσα-ντα τοῖς νέοιςΠΛΟΥΤΩΝ Καινά ὦ Τερψίων νομο-θετεῖς τὸν μηκέτι τῷ πλούτῳ χρήσασθαιδυνάμενον πρὸς ἡδονὴν ἀποθνήσκειν τὸ δὲἄλλως ἡ Μοῖρα καὶ ἡ φύσις διέταξενΤΕΡΨΙΩΝ Οὐκοῦν ταύτης αἰτιῶμαιτῆς διατάξεως ἐχρῆν γὰρ τὸ πρᾶγμα ἑξῆςπως γίνεσθαι τὸν πρεσβύτερον πρότερονκαὶ μετὰ τοῦτον ὅστις καὶ τῇ ἡλικίᾳ μεταὐτόν ἀναστρέφεσθαι δὲ μηδαμῶς μηδὲζῆν μὲν τὸν ὑπέργηρων ὀδόντας τρεῖς ἔτιλοιποὺς ἔχοντα μόγις ὁρῶντα οἰκέταις γετέτταρσιν ἐπικεκυφότα κορύζης μὲν τὴνῥῖνα λήμης δὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς μεστὸνὄντα οὐδὲν ἔτι ἡδὺ εἰδότα ἔμψυχόν τινατάφον ὑπὸ τῶν νέων καταγελώμενον ἀπο-θνήσκειν δὲ καλλίστους καὶ ἐρρωμενε-στάτους νεανίσκους ἄνω γὰρ ποταμῶν το-ῦτό γε ἢ τὸ τελευταῖον εἰδέναι γε ἐχρῆνπότε καὶ τεθνήξεται τῶν γερόντων ἕκα-

108

δώρῳ τὴν ἔχουσαν τὸ φάρμακον τὴν δὲἑτέραν ἐμοί σφαλεὶς οὐκ οἶδ ὅπως ἐμοὶμὲν τὸ φάρμακον Πτοιοδώρῳ δὲ τὸ ἀφάρ-μακτον ἔδωκεν εἶτα ὁ μὲν ἔπινεν ἐγὼ δὲαὐτίκα μάλα ἐκτάδην ἐκείμην ὑποβολιμα-ῖος ἀντ ἐκείνου νεκρός τί τοῦτο γελᾷς ὦΖηνόφαντε καὶ μὴν οὐκ ἔδει γε ἑταίρῳ ἀν-δρὶ ἐπιγελᾶνΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Ἀστεῖα γάρ ὦ Καλ-λιδημίδη πέπονθας ὁ γέρων δὲ τί πρὸς τα-ῦταΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ Πρῶτον μὲν ὑπετα-ράχθη πρὸς τὸ αἰφνίδιον εἶτα συνείςοἶμαι τὸ γεγενημένον ἐγέλα καὶ αὐτός οἷάγε ὁ οἰνοχόος εἴργασταιΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Πλὴν ἀλλ οὐδὲ σὲτὴν ἐπίτομον ἐχρῆν τραπέσθαι ἧκε γὰρ ἄνσοι διὰ τῆς λεωφόρου ἀσφαλέστερον εἰ καὶὀλίγῳ βραδύτερος ἦν

113

τὸ ἀργυροῦν πινάκιον ἢ τὸν σκύφον ἐπιδεί-ξεται Διόνικος ἐν τῇ πομπῇ καὶ μάλισταἐπειδὰν ὁρᾷ τοὺς οἰκέτας τοὺς ἐμοὺς ἀργύ-ρῳ τοσούτῳ χρωμένους τῇ πόλει δὲ ταῦταἐξαίρετα παρ ἐμοῦ ὑπῆρξεν ἄν αἱ μὲν δια-νομαὶ κατὰ μῆνα ἕκαστον δραχμαὶ τῷ μὲνἀστῷ ἑκατόν τῷ δὲ μετοίκῳ ἥμισυ τού-των δημοσίᾳ δὲ ὅσα ἐς κάλλος θέατρα καὶβαλανεῖα καὶ τὴν θάλατταν ἄχρι πρὸς τὸΔίπυλον ἥκειν κἀνταῦθά που λιμένα εἶναιἐπαχθέντος ὀρύγματι μεγάλῳ τοῦ ὕδατοςὡς τὸ πλοῖόν μου πλησίον ὁρμεῖν καταφα-νὲς ὂν ἐκ τοῦ Κεραμεικοῦ τοῖς φίλοις δὲὑμῖν Σαμίππῳ μὲν εἴκοσι μεδίμνους ἐπι-σήμου χρυσίου παραμετρῆσαι τὸν οἰκο-νόμον ἐκέλευσα ἄν Τιμολάῳ δὲ πέντε χοί-νικας Λυκίνῳ δὲ χοίνικα ἀπομεμαγμένηνκαὶ ταύτην ὅτι λάλος ἐστὶ καὶ ἐπισκώπτειμου τὴν εὐχήν τοῦτον ἐβουλόμην βιῶναιτὸν βίον πλουτῶν ἐς ὑπερβολὴν καὶ τρυ-φῶν καὶ πάσαις ἡδοναῖς ἀφθόνως χρώμε-

34

νώπου ἢ ἶβιν ἐκ Μέμφιδος εἰ δὲ ἡ ναῦςἐδύνατο καὶ τῶν πυραμίδων μίανΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἅλις παιδιᾶς ὦ Λυκῖνεὁρᾷς ὡς ἐρυθριᾶν Ἀδείμαντον ἐποίησαςπολλῷ τῷ γέλωτι ἐπικλύσας τὸ πλοῖον ὡςὑπέραντλον εἶναι καὶ μηκέτι ἀντέχειν πρὸςτὸ ἐπιρρέον Καὶ ἐπείπερ ἔτι πολὺ ἡμῖν τὸ λοιπόν ἐστινπρὸς τὸ ἄστυ διελόμενοι τετραχῆ τὴν ὁδὸνκατὰ τοὺς ἐπιβάλλοντας ἑκάστῳ σταδίουςαἰτῶμεν ἅπερ ἂν δοκῇ παρὰ τῶν θεῶνοὕτω γὰρ ἂν ἡμᾶς ὅ τε κάματος λάθοι καὶἅμα εὐφρανούμεθα ὥσπερ ἡδίστῳ ὀνείρατιἑκουσίῳ περιπεσόντες ἐφ ὅσον βουλόμε-θα εὖ ποιήσοντι ἡμᾶς παρ αὐτῷ γὰρἑκάστῳ ἔστω τὸ μέτρον τῆς εὐχῆς καὶ οἱθεοὶ πάντα ὑποκείσθωσαν παρέξοντες εἰκαὶ τῇ φύσει ἀπίθανα ἔσται τὸ δὲ μέγι-στον ἐπίδειξις ἔσται τὸ πρᾶγμα ὅστις ἂνἄριστα χρήσαιτο τῷ πλούτῳ καὶ τῇ εὐχῇδηλώσει γὰρ οἷος ἂν καὶ πλουτήσας ἐγένε-

27

οἶσθα γὰρ καὶ σύ που Πτοιόδωρον τὸνγέρονταΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Τὸν ἄτεκνον τὸνπλούσιον ᾧ σε τὰ πολλὰ ᾔδειν συνόνταΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ Ἐκεῖνον αὐτὸν ἀεὶἐθεράπευον ὑπισχνούμενον ἐπ ἐμοὶ τεθνή-ξεσθαι ἐπεὶ δὲ τὸ πρᾶγμα εἰς μήκιστονἐπεγίνετο καὶ ὑπὲρ τὸν Τιθωνὸν ὁ γέρωνἔζη ἐπίτομόν τινα ὁδὸν ἐπὶ τὸν κλῆρονἐξηῦρον πριάμενος γὰρ φάρμακον ἀνέπει-σα τὸν οἰνοχόον ἐπειδὰν τάχιστα ὁΠτοιόδωρος αἰτήσῃ πιεῖν ndash πίνει δὲ ἐπιει-κῶς ζωρότερον ndash ἐμβαλόντα εἰς κύλικαἕτοιμον ἔχειν αὐτὸ καὶ ἐπιδοῦναι αὐτῷ εἰδὲ τοῦτο ποιήσει ἐλεύθερον ἐπωμοσάμηνἀφήσειν αὐτόνΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Τί οὖν ἐγένετο πάνυγάρ τι παράδοξον ἐρεῖν ἔοικας ΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ Ἐπεὶ τοίνυν λου-σάμενοι ἥκομεν δύο δὴ ὁ μειρακίσκος κύ-λικας ἑτοίμους ἔχων τὴν μὲν τῷ Πτοιο-

112

στος ἵνα μὴ μάτην ἂν ἐνίους ἐθεράπευοννῦν δὲ τὸ τῆς παροιμίας ἡ ἅμαξα τὸν βοῦνπολλάκις ἐκφέρειΠΛΟΥΤΩΝ Ταῦτα μέν ὦ Τερψίωνπολὺ συνετώτερα γίνεται ἤπερ σοὶ δοκεῖκαὶ ὑμεῖς δὲ τί παθόντες ἀλλοτρίοις ἐπι-χαίνετε καὶ τοῖς ἀτέκνοις τῶν γερόντωνεἰσποιεῖτε φέροντες αὑτούς τοιγαροῦνγέλωτα ὀφλισκάνετε πρὸ ἐκείνων κατορυτ-τόμενοι καὶ τὸ πρᾶγμα τοῖς πολλοῖς ἥδι-στον γίνεται ὅσῳ γὰρ ὑμεῖς ἐκείνους ἀπο-θανεῖν εὔχεσθε τοσούτῳ ἅπασιν ἡδὺ προα-ποθανεῖν ὑμᾶς αὐτῶν καινὴν γάρ τινα ταύ-την τὴν τέχνην ἐπινενοήκατε γραῶν καὶγερόντων ἐρῶντες καὶ μάλιστα εἰ ἄτεκνοιεἶεν οἱ δὲ ἔντεκνοι ὑμῖν ἀνέραστοι καίτοιπολλοὶ ἤδη τῶν ἐρωμένων συνέντες ὑμῶντὴν πανουργίαν τοῦ ἔρωτος ἢν καὶ τύχωσιπαῖδας ἔχοντες μισεῖν αὐτοὺς πλάττονταιὡς καὶ αὐτοὶ ἐραστὰς ἔχωσιν εἶτα ἐν ταῖςδιαθήκαις ἀπεκλείσθησαν μὲν οἱ πάλαι δο-

109

το ΣΑΜΙΠΠΟΣ Καλῶς ὦ Τιμόλαε καὶπείθομαί σοι καὶ ὅταν ὁ καιρὸς καλῇ εὔξο-μαι ἅπερ ἂν δοκῇ εἰ μὲν γὰρ Ἀδείμαντοςβούλεται οὐδὲ ἐρωτᾶν οἶμαι ὅς γε δὴ ἐντῇ νηῒ τὸν ἕτερον πόδα ἔχει χρὴ δὲ καὶΛυκίνῳ δοκεῖνΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλὰ πλουτῶμεν εἰ τοῦτοἄμεινον μὴ καὶ βασκαίνειν ἐν ταῖς κοιναῖςεὐτυχίαις δοκῶΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Τίς γοῦν πρῶτος ἄρξε-ταιΛΥΚΙΝΟΣ Σύ ὦ Ἀδείμαντε εἶτα μετὰσὲ οὑτοσὶ Σάμιππος εἶτα Τιμόλαος ἐγὼδὲ ὀλίγον ὅσον ἡμιστάδιον τὸ πρὸ τοῦ Δι-πύλου ἐπιλήψομαι τῇ εὐχῇ καὶ τοῦτο ὡςοἷόν τε παραδραμώνΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Οὐκοῦν ἐγὼ μὲν οὐδὲνῦν ἀποστήσομαι τῆς νεώς ἀλλ ἐπείπερἔξεστιν ἐπιμετρήσω τῇ εὐχῇ ὁ δὲ Ἑρμῆςὁ κερδῷος ἐπινευσάτω ἅπασιν ἔστω γὰρ

28

δόξῃ προκύψας ὥσπερ ὁ ἥλιος ἐκείνων μὲνοὐδ ἐπιβλέψομαι ἐνίους εἰ δέ τις πένηςοἷος ἦν ἐγὼ πρὸ τοῦ θησαυροῦ φιλοφρονή-σομαι τοῦτον καὶ λουσάμενον ἥκειν κελεύ-σω τὴν ὥραν ἐπὶ τὸ δεῖπνον οἱ δὲ ἀποπνι-γήσονται οἱ πλούσιοι ὁρῶντες ὀχήματαἵππους καὶ παῖδας ὡραίους ὅσον δισχιλί-ους ἐξ ἁπάσης ἡλικίας ὅ τι περ τὸ ἀνθη-ρότατον εἶτα δεῖπνα ἐπὶ χρυσοῦ ndash εὐτε-λὴς γὰρ ὁ ἄργυρος καὶ οὐ κατ ἐμέ ndash τάρι-χος μὲν ἐξ Ἰβηρίας οἶνος δὲ ἐξ Ἰταλίαςἔλαιον δὲ ἐξ Ἰβηρίας καὶ τοῦτο μέλι δὲἡμέτερον τὸ ἄπυρον καὶ ὄψα πανταχόθενκαὶ σύες καὶ λαγώς καὶ ὅσα πτηνά ὄρνιςἐκ Φάσιδος καὶ ταὼς ἐξ Ἰνδίας καὶ ἀλε-κτρυὼν ὁ Νομαδικός οἱ δὲ σκευάζοντεςἕκαστα σοφισταί τινες περὶ πέμματα καὶχυμοὺς ἔχοντες εἰ δέ τινι προπίοιμι σκύ-φον ἢ φιάλην αἰτήσας ὁ ἐκπιὼν ἀποφε-ρέτω καὶ τὸ ἔκπωμα οἱ δὲ νῦν πλούσιοιπρὸς ἐμὲ Ἶροι δηλαδὴ ἅπαντες καὶ οὐκέτι

33

ρυφορήσαντες ὁ δὲ παῖς καὶ ἡ φύσιςὥσπερ ἐστὶ δίκαιον κρατοῦσι πάντων οἱδὲ ὑποπρίουσι τοὺς ὀδόντας ἀπομυγέντες ΤΕΡΨΙΩΝ Ἀληθῆ ταῦτα φῄς ἐμοῦγοῦν Θούκριτος πόσα κατέφαγεν ἀεὶ τε-θνήξεσθαι δοκῶν καὶ ὁπότε εἰσίοιμι ὑπο-στένων καὶ μύχιόν τι καθάπερ ἐξ ᾠοῦ νεοτ-τὸς ἀτελὴς ὑποκρώζων ὥστ ἐμὲ ὅσον αὐτί-κα οἰόμενον ἐπιβήσειν αὐτὸν τῆς σοροῦἐσπέμπειν τὰ πολλά ὡς μὴ ὑπερβάλλοιντόμε οἱ ἀντερασταὶ τῇ μεγαλοδωρεᾷ καὶ τὰπολλὰ ὑπὸ φροντίδων ἄγρυπνος ἐκείμηνἀριθμῶν ἕκαστα καὶ διατάττων ταῦταγοῦν μοι καὶ τοῦ ἀποθανεῖν αἴτια γεγένη-ται ἀγρυπνία καὶ φροντίδες ὁ δὲ τοσοῦτόνμοι δέλεαρ καταπιὼν ἐφειστήκει θαπτο-μένῳ πρῴην ἐπιγελῶνΠΛΟΥΤΩΝ Εὖ γε ὦ Θούκριτε ζῴηςἐπὶ μήκιστον πλουτῶν ἅμα καὶ τῶν τοιού-των καταγελῶν μηδὲ πρότερόν γε σὺ ἀπο-θάνοις ἢ προπέμψας πάντας τοὺς κόλακας

110

ΤΕΡΨΙΩΝ Τοῦτο μέν ὦ Πλούτων καὶἐμοὶ ἥδιστον ἤδη εἰ καὶ Χαροιάδης προτε-θνήξεται ΘουκρίτουΠΛΟΥΤΩΝ Θάρρει ὦ Τερψίων καὶΦείδων γὰρ καὶ Μέλανθος καὶ ὅλως ἅπα-ντες προελεύσονται αὐτοῦ ὑπὸ ταῖς αὐταῖςφροντίσινΤΕΡΨΙΩΝ Ἐπαινῶ ταῦτα ζῴης ἐπὶμήκιστον ὦ Θούκριτε

ΖΗΝΟΦΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΟΥ

ΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Σὺ δὲ ὦ Καλλιδημί-δη πῶς ἀπέθανες ἐγὼ μὲν γὰρ ὅτι πα-ράσιτος ὢν Δεινίου πλέον τοῦ ἱκανοῦ ἐμφα-γὼν ἀπεπνίγην οἶσθα παρῆς γὰρ ἀποθνή-σκοντί μοιΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ Παρῆν ὦ Ζηνόφα-ντε τὸ δὲ ἐμὸν παράδοξόν τι ἐγένετο

111

πέζας ὅλας χρυσᾶς ποιήσομαι καὶ τὰς κλί-νας χρυσᾶς εἰ δὲ μὴ σιωπήσῃ καὶ τοὺςδιακόνους αὐτούς ΛΥΚΙΝΟΣ Ὅρα μόνον μὴ ὥσπερ τῷΜίδᾳ καὶ ὁ ἄρτος σοι καὶ τὸ ποτὸν χρυσὸςγένηται καὶ πλουτῶν ἄθλιος ἀπόλῃ λιμῷδιαφθαρεὶς πολυτελεῖΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Τὰ σὰ ῥυθμιεῖς πιθα-νώτερον ὦ Λυκῖνε μετ ὀλίγον ἐπειδὰναὐτὸς αἰτῇς ἐσθὴς ἐπὶ τούτοις ἁλουργὶςκαὶ ὁ βίος οἷος ἁβρότατος ὕπνος ἐφ ὅσονἥδιστος φίλων πρόσοδοι καὶ δεήσεις καὶτὸ ἅπαντας ὑποπτήσσειν καὶ προσκυνεῖνκαὶ οἱ μὲν ἕωθεν πρὸς ταῖς θύραις ἄνω καὶκάτω περιπατήσουσιν ἐν αὐτοῖς δὲ καὶΚλεαίνετος καὶ Δημόκριτος οἱ πάνυ καὶπροσελθοῦσιν γε αὐτοῖς καὶ πρὸ τῶν ἄλλωνεἰσδεχθῆναι ἀξιοῦσι θυρωροὶ ἑπτὰ ἐφε-στῶτες εὐμεγέθεις βάρβαροι προσαρα-ξάτωσαν ἐς τὸ μέτωπον εὐθὺ τὴν θύρανοἷα νῦν αὐτοὶ ποιοῦσιν ἐγὼ δέ ὁπόταν

32

τὸ πλοῖον καὶ τὰ ἐν αὐτῷ πάντα ἐμὰ καὶ ὁφόρτος οἱ ἔμποροι αἱ γυναῖκες οἱ ναῦταικαὶ ἄλλο εἴ τι ἥδιστον κτημάτων ἁπάντωνΣΑΜΙΠΠΟΣ Λέληθας σεαυτὸν ἔχων ἐντῇ νηΐΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Τὸν παῖδα φής ὦΣάμιππε τὸν κομήτην κἀκεῖνος οὖν ἔστωἐμός ὁπόσος δὲ ὁ πυρὸς ἔνδον ἐστίν οὗτοςὁ ἀριθμὸς ἅπας χρυσίον ἐπίσημον γενέσθωτοσοῦτοι δαρεικοίΛΥΚΙΝΟΣ Τί τοῦτο ὦ Ἀδείμαντε κα-ταδύσεταί σοι τὸ πλοῖον οὐ γὰρ ἴσονβάρος πυροῦ καὶ τοῦ ἰσαρίθμου χρυσίουΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Μὴ φθόνει ὦ Λυκῖνεἀλλ ἐπειδὰν εἰς σὲ παρέλθῃ ἡ εὐχή τὴνΠάρνηθα ἐκείνην εἰ θέλεις ὅλην χρυσῆνποιήσας ἔχε κἀγὼ σιωπήσομαί σοιΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλ ὑπὲρ ἀσφαλείας τοῦτοἔγωγε τῆς σῆς ἐποιησάμην ὡς μὴ ἀπο-λέσθαι ἅπαντας μετὰ τοῦ χρυσίου καὶ τὰμὲν ὑμέτερα μέτρια τὸ μειράκιον δὲ τὸ

29

ἀνιᾷ σε τὸ πολλὴν τρυφὴν ἀπολιπόντα τε-θνάναιΠΤΩΧΟΣ Οὐδὲν τοιοῦτο ἀλλ ἔτη μὲνἐγεγόνειν ἀμφὶ τὰ ἐνενήκοντα βίον δὲ ἄπο-ρον ἀπὸ καλάμου καὶ ὁρμιᾶς εἶχον εἰςὑπερβολὴν πτωχὸς ὢν ἄτεκνός τε καὶ προ-σέτι χωλὸς καὶ ἀμυδρὸν βλέπωνΔΙΟΓΕΝΗΣ Εἶτα τοιοῦτος ὢν ζῆν ἤθε-λεςΠΤΩΧΟΣ Ναί ἡδὺ γὰρ ἦν τὸ φῶς καὶτὸ τεθνάναι δεινὸν καὶ φευκτέονΔΙΟΓΕΝΗΣ Παραπαίεις ὦ γέρον καὶμειρακιεύῃ πρὸς τὸ χρεών καὶ ταῦτα ἡλι-κιώτης ὢν τοῦ πορθμέως τί οὖν ἄν τις ἔτιλέγοι περὶ τῶν νέων ὁπότε οἱ τηλικοῦτοιφιλόζωοί εἰσιν οὓς ἐχρῆν διώκειν τὸνθάνατον ὡς τῶν ἐν τῷ γήρᾳ κακῶν φάρμα-κον ἀλλ ἀπίωμεν ἤδη μὴ καί τις ἡμᾶςὑπίδηται ὡς ἀπόδρασιν βουλεύοντας ὁρῶνπερὶ τὸ στόμιον εἰλουμένους

140

μεν ndash Οὑτοσὶ τίς ὁ πρῶτός ἐστινΜΕΝΙΠΠΟΣ Μένιππος ἔγωγε ἀλλἰδοὺ ἡ πήρα μοι ὦ Ἑρμῆ καὶ τὸ βάκτρονεἰς τὴν λίμνην ἀπερρίφθων τὸν τρίβωνα δὲοὐδὲ ἐκόμισα εὖ ποιῶνΕΡΜΗΣ Ἔμβαινε ὦ Μένιππε ἀνδρῶνἄριστε καὶ τὴν προεδρίαν ἔχε παρὰ τὸνκυβερνήτην ἐφ ὑψηλοῦ ὡς ἐπισκοπῇςἅπαντας ὁ καλὸς δ οὗτος τίς ἐστινΧΑΡΜΟΛΕΩΣ Χαρμόλεως ὁ Μεγαρι-κὸς ἐπέραστος οὗ τὸ φίλημα διτάλαντονἦν ΕΡΜΗΣ Ἀπόδυθι τοιγαροῦν τὸ κάλλοςκαὶ τὰ χείλη αὐτοῖς φιλήμασι καὶ τὴνκόμην τὴν βαθεῖαν καὶ τὸ ἐπὶ τῶν παρειῶνἐρύθημα καὶ τὸ δέρμα ὅλον ἔχει καλῶςεὔζωνος εἶ ἐπίβαινε ἤδη ὁ δὲ τὴν πορφυ-ρίδα οὑτοσὶ καὶ τὸ διάδημα ὁ βλοσυρὸς τίςὢν τυγχάνειςΛΑΜΠΙΧΟΣ Λάμπιχος Γελῴων τύραν-νος

121

ὡραῖον ἀποπνιγήσεται ἄθλιον νεῖν οὐκ ἐπι-στάμενονΤΙΜΟΛΑΟΣ Θάρρει ὦ Λυκῖνε οἱ δελ-φῖνες γὰρ αὐτὸ ὑποδύντες ἐξοίσουσιν ἐπὶτὴν γῆν ἢ νομίζεις κιθαρῳδὸν μέν τινασωθῆναι παρ αὐτῶν καὶ ἀπολαβεῖν τὸν μι-σθὸν ἀντὶ τῆς ᾠδῆς καὶ νεκρόν τι ἄλλο παι-δίον ἐς τὸν Ἰσθμὸν ἐπὶ δελφῖνος ὁμοίωςπροσκομισθῆναι τὸν δὲ Ἀδειμάντουοἰκέτην τὸν νεώνητον ἀπορήσειν δελφῖνοςἐρωτικοῦΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Καὶ σὺ γάρ Τιμόλαεμιμῇ Λυκῖνον καὶ ἐπιμετρεῖς τῶν σκωμ-μάτων καὶ ταῦτα εἰσηγητὴς αὐτὸς γενόμε-νος ΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἄμεινον γὰρ ἦν πιθα-νώτερον αὐτὸ ποιεῖν καί τινα θησαυρὸν ὑπὸτῇ κλίνῃ ἀνευρεῖν ὡς μὴ πράγματα ἔχοιςἐκ τοῦ πλοίου μετατιθεὶς χρυσίον ἐς τὸἄστυΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Εὖ λέγεις καὶ ἀνορω-

30

ρύχθω θησαυρὸς ὑπὸ τὸν Ἑρμῆν τὸν λίθι-νον ὅς ἐστιν ἡμῖν ἐν τῇ αὐλῇ μέδιμνοι χί-λιοι ἐπισήμου χρυσίου εὐθὺς οὖν κατὰ τὸνἩσίοδον οἶκος τὸ πρῶτον ὡς ἂν ἐπιση-μότατα οἰκοίην καὶ τὰ περὶ τὸ ἄστυ πάνταὠνησάμην ἤδη πλὴν ὅσα θύμον καὶ λίθοικαὶ ἐν Ἐλευσῖνι ὅσα ἐπὶ θαλάττῃ καὶ περὶτὸν Ἰσθμὸν ὀλίγα τῶν ἀγώνων ἕνεκα εἴποτε δὴ τὰ Ἴσθμια ἐπιδημήσαιμι καὶ τὸΣικυώνιον πεδίον καὶ ὅλως εἴ πού τι ἢ συ-νηρεφὲς ἢ ἔνυδρον ἢ εὔκαρπον ἐν τῇ Ἑλ-λάδι πάντα ἐν ὀλίγῳ Ἀδειμάντου ἔσται ὁχρυσὸς δὲ κοῖλος ἡμῖν ἐμφαγεῖν τὰ δὲ ἐκ-πώματα οὐ κοῦφα ὡς τὰ Ἐχεκράτουςἀλλὰ διτάλαντον ἕκαστον τὴν ὁλκήνΛΥΚΙΝΟΣ Εἶτα πῶς ὁ οἰνοχόος ὀρέξειπλῆρες οὕτω βαρὺ ἔκπωμα ἢ σὺ δέξῃ παραὐτοῦ ἀμογητὶ οὐ σκύφον ἀλλὰ Σισύφειόντι βάρος ἀναδιδόντοςΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἄνθρωπε μή μοιἀνάλυε τὴν εὐχήν ἐγὼ δὲ καὶ τὰς τρα-

31

ΕΡΜΗΣ Τί οὖν ὦ Λάμπιχε τοσαῦταἔχων πάρειΛΑΜΠΙΧΟΣ Τί οὖν ἐχρῆν ὦ Ἑρμῆγυμνὸν ἥκειν τύραννον ἄνδραΕΡΜΗΣ Τύραννον μὲν οὐδαμῶς νεκρὸνδὲ μάλα ὥστε ἀπόθου ταῦταΛΑΜΠΙΧΟΣ Ἰδού σοι ὁ πλοῦτος ἀπέρ-ριπταιΕΡΜΗΣ Καὶ τὸν τῦφον ἀπόρριψον ὦΛάμπιχε καὶ τὴν ὑπεροψίαν βαρήσει γὰρτὸ πορθμεῖον συνεμπεσόνταΛΑΜΠΙΧΟΣ Οὐκοῦν ἀλλὰ τὸ διάδημαἔασόν με ἔχειν καὶ τὴν ἐφεστρίδαΕΡΜΗΣ Οὐδαμῶς ἀλλὰ καὶ ταῦταἄφες ΛΑΜΠΙΧΟΣ Εἶεν τί ἔτι πᾶν γὰρἀφῆκα ὡς ὁρᾷςΕΡΜΗΣ Καὶ τὴν ὠμότητα καὶ τὴνἄνοιαν καὶ τὴν ὕβριν καὶ τὴν ὀργήν καὶ τα-ῦτα ἄφεςΛΑΜΠΙΧΟΣ Ἰδού σοι ψιλός εἰμι

122

ὁ μὲν γὰρ Βλεψίας αὐτὸς ἑαυτοῦ κατηγόρειφθάσας πολλὴν τὴν ἄνοιαν ὡς τὰ χρήματαἐφύλαττεν τοῖς οὐδὲν προσήκουσιν κληρο-νόμοις εἰς ἀεὶ βιώσεσθαι ὁ μάταιος νομί-ζων πλὴν ἔμοιγε οὐ τὴν τυχοῦσαν τερπω-λὴν παρέσχον τότε στένοντες ἀλλ ἤδημὲν ἐπὶ τῷ στομίῳ ἐσμέν ἀποβλέπειν δὲχρὴ καὶ ἀποσκοπεῖν πόρρωθεν τοὺς ἀφι-κνουμένους βαβαί πολλοί γε καὶ ποικίλοικαὶ πάντες δακρύοντες πλὴν τῶν νεογνῶντούτων καὶ νηπίων ἀλλὰ καὶ οἱ πάνυ γέρο-ντες ὀδύρονται τί τοῦτο ἆρα τὸ φίλτροναὐτοὺς ἔχει τοῦ βίου τοῦτον οὖν τὸν ὑπέρ-γηρων ἐρέσθαι βούλομαι τί δακρύεις τηλι-κοῦτος ἀποθανών τί ἀγανακτεῖς ὦ βέλτι-στε καὶ ταῦτα γέρων ἀφιγμένος ἦ που βα-σιλεύς τις ἦσθα ΠΤΩΧΟΣ ΟὐδαμῶςΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλὰ σατράπης τιςΠΤΩΧΟΣ Οὐδὲ τοῦτοΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἆρα οὖν ἐπλούτεις εἶτα

139

ὅλως οἶδε τὰ μετὰ τὸν βίονrdquo ἐνταῦθα δὲοὐ παύσῃ βεβαίως γελῶν καθάπερ ἐγὼνῦν καὶ μάλιστα ἐπειδὰν ὁρᾷς τοὺς πλου-σίους καὶ σατράπας καὶ τυράννους οὕτωταπεινοὺς καὶ ἀσήμους ἐκ μόνης οἰμωγῆςδιαγινωσκομένους καὶ ὅτι μαλθακοὶ καὶἀγεννεῖς εἰσι μεμνημένοι τῶν ἄνω ταῦταλέγε αὐτῷ καὶ προσέτι ἐμπλησάμενον τὴνπήραν ἥκειν θέρμων τε πολλῶν καὶ εἴ πουεὕροι ἐν τῇ τριόδῳ Ἑκάτης δεῖπνον κείμε-νον ἢ ᾠὸν ἐκ καθαρσίου ἤ τι τοιοῦτον ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ἀλλ ἀπαγγελῶ τα-ῦτα ὦ Διόγενες ὅπως δὲ εἰδῶ μάλισταὁποῖός τίς ἐστι τὴν ὄψιν ndashΔΙΟΓΕΝΗΣ Γέρων φαλακρός τρι-βώνιον ἔχων πολύθυρον ἅπαντι ἀνέμῳἀναπεπταμένον καὶ ταῖς ἐπιπτυχαῖς τῶνῥακίων ποικίλον γελᾷ δ ἀεὶ καὶ τὰ πολλὰτοὺς ἀλαζόνας τούτους φιλοσόφους ἐπι-σκώπτειΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ῥᾴδιον εὑρεῖν ἀπό γε

60

κἀπειδὰν τἀν τῇ Ἑλλάδι πάντα ἤδη χειρω-σώμεθα ndash οὐδεὶς γὰρ ὁ ἐναντιωθησόμενοςἡμῖν τὰ ὅπλα τοσούτοις οὖσιν ἀλλ ἀκονιτὶκρατοῦμεν ndash ἐπιβάντες ἐπὶ τὰς τριήρειςκαὶ τοὺς ἵππους εἰς τὰς ἱππαγωγοὺς ἐμβι-βάσαντες ndash παρεσκεύασται δ ἐν Κεγχρεα-ῖς καὶ σῖτος ἱκανὸς καὶ τὰ πλοῖα διαρκῆκαὶ τὰ ἄλλα πάντα ndash διαβάλωμεν τὸνΑἰγαῖον ἐς τὴν Ἰωνίαν εἶτα ἐκεῖ τῇ Ἀρ-τέμιδι θύσαντες καὶ τὰς πόλεις ἀτειχί-στους λαβόντες ῥᾳδίως ἄρχοντας ἀπολι-πόντες προχωρῶμεν ἐπὶ Συρίας διὰ Καρί-ας εἶτα Λυκίας καὶ Παμφυλίας καὶ Πισι-δῶν καὶ τῆς παραλίου καὶ ὀρεινῆς Κιλικί-ας ἄχρι ἂν ἐπὶ τὸν Εὐφράτην ἀφικώμεθαΛΥΚΙΝΟΣ Ἐμέ ὦ βασιλεῦ εἰ δοκεῖσατράπην τῆς Ἑλλάδος κατάλιπε δειλὸςγάρ εἰμι καὶ τῶν οἴκοι πολὺ ἀπελθεῖν οὐκἂν ἡδέως ὑπομείναιμι σὺ δὲ ἔοικας ἐπὶἈρμενίους καὶ Παρθυαίους ἐλάσειν μάχιμαφῦλα καὶ τὴν τοξικὴν εὔστοχα ὥστε ἄλλῳ

41

γὸς ὢν καὶ Δᾶμις ὁ πλούσιος ὁ ἐκ Κορίν-θου συγκατῄεσαν ὁ μὲν Δᾶμις ὑπὸ τοῦπαιδὸς ἐκ φαρμάκων ἀποθανών ὁ δὲΛάμπις δι ἔρωτα Μυρτίου τῆς ἑταίραςἀποσφάξας ἑαυτόν ὁ δὲ Βλεψίας λιμῷἄθλιος ἐλέγετο ἀπεσκληκέναι καὶ ἐδήλουδὲ ὠχρὸς εἰς ὑπερβολὴν καὶ λεπτὸς εἰς τὸἀκριβέστατον φαινόμενος ἐγὼ δὲ καίπερεἰδὼς ἀνέκρινον ὃν τρόπον ἀποθάνοιενεἶτα τῷ μὲν Δάμιδι αἰτιωμένῳ τὸν υἱόνΟὐκ ἄδικα μέντοι ἔπαθες ἔφην ὑπ αὐτοῦεἰ τάλαντα ἔχων ὁμοῦ χίλια καὶ τρυφῶναὐτὸς ἐνενηκοντούτης ὢν ὀκτωκαιδεκαέτεινεανίσκῳ τέτταρας ὀβολοὺς παρεῖχες σὺδέ ὦ Ἀκαρνάν ndash ἔστενε γὰρ κἀκεῖνος καὶκατηρᾶτο τῇ Μυρτίῳ ndash τί αἰτιᾷ τὸν Ἔρω-τα σεαυτὸν δέον ὃς τοὺς μὲν πολεμίουςοὐδεπώποτε ἔτρεσας ἀλλὰ φιλοκινδύνωςἠγωνίζου πρὸ τῶν ἄλλων ἀπὸ δὲ τοῦ τυ-χόντος παιδισκαρίου καὶ δακρύων ἐπι-πλάστων καὶ στεναγμῶν ἑάλως ὁ γενναῖος

138

ΕΡΜΗΣ Ἔμβαινε ἤδη σὺ δὲ ὁ παχύς ὁπολύσαρκος τίς ὢν τυγχάνειςΔΑΜΑΣΙΑΣ Δαμασίας ὁ ἀθλητήςΕΡΜΗΣ Ναί ἔοικας οἶδα γάρ σε πολ-λάκις ἐν ταῖς παλαίστραις ἰδώνΔΑΜΑΣΙΑΣ Ναί ὦ Ἑρμῆ ἀλλὰ πα-ράδεξαί με γυμνὸν ὄνταΕΡΜΗΣ Οὐ γυμνόν ὦ βέλτιστε τοσαύ-τας σάρκας περιβεβλημένον ὥστε ἀπόδυθιαὐτάς ἐπεὶ καταδύσεις τὸ σκάφος τὸν ἕτε-ρον πόδα ὑπερθεὶς μόνον ἀλλὰ καὶ τοὺςστεφάνους τούτους ἀπόρριψον καὶ τὰ κη-ρύγματαΔΑΜΑΣΙΑΣ Ἰδού σοι γυμνός ὡς ὁρᾷςἀληθῶς εἰμι καὶ ἰσοστάσιος τοῖς ἄλλοις νε-κροῖς ΕΡΜΗΣ Οὕτως ἄμεινον ἀβαρῆ εἶναιὥστε ἔμβαινε καὶ σὺ τὸν πλοῦτον ἀπο-θέμενος ὦ Κράτων καὶ τὴν μαλακίαν δὲπροσέτι καὶ τὴν τρυφὴν μηδὲ τὰ ἐντάφιακόμιζε μηδὲ τὰ τῶν προγόνων ἀξιώματα

123

παραδοὺς τὸ δεξιὸν ἐμὲ Ἀντίπατρόν τιναἔασον ἐπὶ τῆς Ἑλλάδος μή με καὶ διαπεί-ρῃ τις οἰστῷ ἄθλιον βαλὼν ἐς τὰ γυμνὰπερὶ Σοῦσα ἢ Βάκτρα ἡγούμενόν σοι τῆςφάλαγγοςΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἀποδιδράσκεις ὦ Λυ-κῖνε τὸν κατάλογον δειλὸς ὤν ὁ δὲ νόμοςἀποτετμῆσθαι τὴν κεφαλήν εἴ τις λιπὼνφαίνοιτο τὴν τάξιν ἀλλ ἐπεὶ κατὰ τὸνΕὐφράτην ἤδη ἐσμὲν καὶ ὁ ποταμὸς ἔζευ-κται καὶ κατόπιν ὁπόσα διεληλύθαμενἀσφαλῶς ἔχει καὶ πάντα ὕπαρχοι κατέχου-σιν ὑπ ἐμοῦ ἑκάστῳ ἔθνει ἐπεισαχθέντεςοἱ δὲ καὶ ἀπίασι τὴν Φοινίκην ἡμῖν ἐν τού-τῳ καὶ τὴν Παλαιστίνην εἶτα καὶ τὴνΑἴγυπτον προσαξόμενοι σὺ πρῶτος ὦΛυκῖνε διάβαινε τὸ δεξιὸν ἄγων εἶτα ἐγὼκαὶ μετ ἐμὲ ὁ Τιμόλαος ἐπὶ πᾶσι δὲ τὸ ἱπ-πικὸν ἄγε σύ ὦ Ἀδείμαντε καὶ διὰ μὲντῆς Μεσοποταμίας οὐδεὶς ἀπήντηκεν ἡμῖνπολέμιος ἀλλὰ ἑκόντες αὑτούς τε καὶ τὰς

42

ΝΕΚΡΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥΔΕΥΚΟΥΣ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ὦ Πολύδευκες ἐντέλλο-μαί σοι ἐπειδὰν τάχιστα ἀνέλθῃς ndash σὸνγάρ ἐστιν οἶμαι ἀναβιῶναι αὔριον ndash ἤνπου ἴδῃς Μένιππον τὸν κύνα ndash εὕροις δἂν αὐτὸν ἐν Κορίνθῳ κατὰ τὸ Κράνειον ἢἐν Λυκείῳ τῶν ἐριζόντων πρὸς ἀλλήλουςφιλοσόφων καταγελῶντα ndash εἰπεῖν πρὸςαὐτόν ὅτι σοί ὦ Μένιππε κελεύει ὁ Διο-γένης εἴ σοι ἱκανῶς τὰ ὑπὲρ γῆς καταγε-γέλασται ἥκειν ἐνθάδε πολλῷ πλείω ἐπι-γελασόμενον ἐκεῖ μὲν γὰρ ἐν ἀμφιβόλῳσοὶ ἔτι ὁ γέλως ἦν καὶ πολὺ τὸ ldquoτίς γὰρ

59

κατάλιπε δὲ καὶ γένος καὶ δόξαν καὶ εἴποτέ σε ἡ πόλις ἀνεκήρυξεν καὶ τὰς τῶνἀνδριάντων ἐπιγραφάς μηδὲ ὅτι μέγαντάφον ἐπί σοι ἔχωσαν λέγε βαρύνει γὰρκαὶ ταῦτα μνημονευόμεναΚΡΑΤΩΝ Οὐχ ἑκὼν μέν ἀπορρίψω δέτί γὰρ ἂν καὶ πάθοιμιΕΡΜΗΣ βαβαί σὺ δὲ ὁ ἔνοπλος τί βού-λει ἢ τί τὸ τρόπαιον τοῦτο φέρειςΣΤΡΑΤΗΓΟΣ Ὅτι ἐνίκησα ὦ Ἑρμῆκαὶ ἠρίστευσα καὶ ἡ πόλις ἐτίμησέν μεΕΡΜΗΣ Ἄφες ὑπὲρ γῆς τὸ τρόπαιον ἐνᾅδου γὰρ εἰρήνη καὶ οὐδὲν ὅπλων δεήσειὁ σεμνὸς δὲ οὗτος ἀπό γε τοῦ σχήματοςκαὶ βρενθυόμενος ὁ τὰς ὀφρῦς ἐπηρκώς ὁἐπὶ τῶν φροντίδων τίς ἐστιν ὁ τὸν βαθὺνπώγωνα καθειμένοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Φιλόσοφός τις ὦ Ἑρμῆμᾶλλον δὲ γόης καὶ τερατείας μεστόςὥστε ἀπόδυσον καὶ τοῦτον ὄψει γὰρ πολ-λὰ καὶ γελοῖα ὑπὸ τῷ ἱματίῳ σκεπόμενα

124

κατιέναι ὁ δέ γε Ὀροίτης καὶ πάνυ ἁπα-λὸς ἦν τὼ πόδε καὶ οὐδ ἑστάναι χαμαίοὐχ ὅπως βαδίζειν ἐδύνατο πάσχουσι δαὐτὸ ἀτεχνῶς Μῆδοι πάντες ἢν ἀποβῶσιτῶν ἵππων ὥσπερ οἱ ἐπὶ τῶν ἀκανθῶνἀκροποδητὶ μόλις βαδίζουσιν ὥστε ἐπεὶκαταβαλὼν ἑαυτὸν ἔκειτο καὶ οὐδεμιᾷ μη-χανῇ ἀνίστασθαι ἤθελεν ὁ βέλτιστος Ἑρ-μῆς ἀράμενος αὐτὸν ἐκόμισεν ἄχρι πρὸς τὸπορθμεῖον ἐγὼ δὲ ἐγέλωνΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Κἀγὼ δὲ ὁπότε κα-τῄειν οὐδ ἀνέμιξα ἐμαυτὸν τοῖς ἄλλοιςἀλλ ἀφεὶς οἰμώζοντας αὐτοὺς προδραμὼνἐπὶ τὸ πορθμεῖον προκατέλαβον χώραν ὡςἂν ἐπιτηδείως πλεύσαιμι καὶ παρὰ τὸνπλοῦν οἱ μὲν ἐδάκρυόν τε καὶ ἐναυτίωνἐγὼ δὲ μάλα ἐτερπόμην ἐπ αὐτοῖςΔΙΟΓΕΝΗΣ Σὺ μέν ὦ Κράτης καὶἈντίσθενες τοιούτων ἐτύχετε τῶν ξυνοδοι-πόρων ἐμοὶ δὲ Βλεψίας τε ὁ δανειστικὸς ὁἐκ Πειραιῶς καὶ Λάμπις ὁ Ἀκαρνὰν ξενα-

137

58

ἀκροπόλεις ἅνθρωποι ἐνεχείρισαν καὶ ἐπὶΒαβυλῶνα ἐλθόντες ἀπροσδόκητοι παρήλ-θομεν εἰς τὸ εἴσω τῶν τειχῶν καὶ ἔχομεντὴν πόλιν ὁ βασιλεὺς δὲ περὶ Κτησιφῶνταδιατρίβων ἤκουσε τὴν ἔφοδον εἶτα εἰς Σε-λεύκειαν παρελθὼν παρασκευάζεται ἱπ-πέας τε ὅτι πλείστους μεταπεμπόμενος καὶτοξότας καὶ σφενδονήτας ἀπαγγέλλουσι δοὖν οἱ σκοποὶ ἀμφὶ τὰς ἑκατὸν ἤδη μυ-ριάδας τοῦ μαχίμου συνειλέχθαι καὶ τού-των εἴκοσιν ἱπποτοξότας καίτοι οὔπω ὁἈρμένιος πάρεστιν οὔτε οἱ κατὰ τὴν Κα-σπίαν θάλατταν οἰκοῦντες οὔτε οἱ ἀπὸΒάκτρων ἀλλ ἐκ τῶν πλησίον καὶ προα-στείων τῆς ἀρχῆς οὕτω ῥᾳδίως τοσαύταςμυριάδας κατέλεξε καιρὸς οὖν ἤδη σκοπε-ῖν ἡμᾶς ὅ τι χρὴ ποιεῖνΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀλλ ἐγὼ μέν φημιδεῖν ὑμᾶς τὸ πεζὸν ἀπιέναι τὴν ἐπὶ Κτησι-φῶντος ἡμᾶς δὲ τὸ ἱππικὸν αὐτοῦ μένειντὴν Βαβυλῶνα διαφυλάξοντας

43

μπλοκῇ ὁ μὲν γὰρ Ἀρσάκης ἐπήλαυνενὡς διηγεῖτο πολὺ τῶν ἄλλων προεξορμή-σας ὑποστὰς δὲ ὁ Θρᾷξ τῇ πέλτῃ μὲν ὑπο-δὺς ἀποσείεται τοῦ Ἀρσάκου τὸν κοντόνὑποθεὶς δὲ τὴν σάρισαν αὐτόν τε διαπείρεικαὶ τὸν ἵππονΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Πῶς οἷόν τε ὦΚράτης μιᾷ πληγῇ τοῦτο γενέσθαιΚΡΑΤΗΣ Ῥᾷστ ὦ Ἀντισθένες ὁ μὲνγὰρ ἐπήλαυνεν εἰκοσάπηχύν τινα κοντὸνπροβεβλημένος ὁ Θρᾷξ δ ἐπειδὴ τῇ πέλ-τῃ παρεκρούσατο τὴν προσβολὴν καὶ πα-ρῆλθεν αὐτὸν ἡ ἀκωκή ἐς τὸ γόνυ ὀκλάσαςδέχεται τῇ σαρίσῃ τὴν ἐπέλασιν καὶ τι-τρώσκει τὸν ἵππον ὑπὸ τὸ στέρνον ὑπὸ θυ-μοῦ καὶ σφοδρότητος ἑαυτὸν διαπείρανταδιελαύνεται δὲ καὶ ὁ Ἀρσάκης ἐκ τοῦ βου-βῶνος διαμπὰξ ἄχρι ὑπὸ τὴν πυγήν ὁρᾷςοἷόν τι ἐγένετο οὐ τοῦ ἀνδρός ἀλλὰ τοῦἵππου μᾶλλον τὸ ἔργον ἠγανάκτει δ ὅμωςὁμότιμος ὢν τοῖς ἄλλοις καὶ ἠξίου ἱππεὺς

136

ΕΡΜΗΣ Κατάθου σὺ τὸ σχῆμα πρῶτονεἶτα καὶ ταυτὶ πάντα ὦ Ζεῦ ὅσην μὲν τὴνἀλαζονείαν κομίζει ὅσην δὲ ἀμαθίαν καὶἔριν καὶ κενοδοξίαν καὶ ἐρωτήσεις ἀπόρουςκαὶ λόγους ἀκανθώδεις καὶ ἐννοίας πολυ-πλόκους ἀλλὰ καὶ ματαιοπονίαν μάλαπολλὴν καὶ λῆρον οὐκ ὀλίγον καὶ ὕθλουςκαὶ μικρολογίαν νὴ Δία καὶ χρυσίον γετουτὶ καὶ ἡδυπάθειαν δὲ καὶ ἀναισχυντίανκαὶ ὀργὴν καὶ τρυφὴν καὶ μαλακίαν οὐλέληθεν γάρ με εἰ καὶ μάλα περικρύπτειςαὐτά καὶ τὸ ψεῦδος δὲ ἀπόθου καὶ τὸντῦφον καὶ τὸ οἴεσθαι ἀμείνων εἶναι τῶν ἄλ-λων ὡς εἴ γε ταῦτα πάντα ἔχων ἐμβαίηςποία πεντηκόντορος δέξαιτο ἄν σεΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Ἀποτίθεμαι τοίνυναὐτά ἐπείπερ οὕτω κελεύειςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ καὶ τὸν πώγωνα το-ῦτον ἀποθέσθω ὦ Ἑρμῆ βαρύν τε ὄντακαὶ λάσιον ὡς ὁρᾷς πέντε μναῖ τριχῶνεἰσι τοὐλάχιστον

125

ΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἀποδειλιᾷς καὶ σύ ὦἈδείμαντε πλησίον τοῦ κινδύνου γενόμε-νος σοὶ δὲ τί δοκεῖ ὦ ΤιμόλαεΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἁπάσῃ τῇ στρατιᾷ βαδί-ζειν ἐπὶ τοὺς πολεμίους μηδὲ περιμένεινἔστ ἂν ἄμεινον παρασκευάσωνται παντα-χόθεν τῶν συμμάχων προσγενομένων ἀλλἕως ἔτι καθ ὁδόν εἰσιν οἱ πολέμιοι ἐπιχει-ρῶμεν αὐτοῖςΣΑΜΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις σὺ δὲ τί ὦ Λυ-κῖνε δοκιμάζεις ΛΥΚΙΝΟΣ Ἐγώ σοι φράσω ἐπειδὴκεκμήκαμεν συντόνως ὁδεύοντες ὁπότεκατῄειμεν ἕωθεν ἐς τὸν Πειραιᾶ καὶ νῦνἤδη τριάκοντά που σταδίους προκεχωρή-καμεν καὶ ὁ ἥλιος πολύς κατὰ μεσημβρίανγὰρ ἤδη μάλιστα ἐνταῦθά που ἐπὶ τὰςἐλαίας ἐπὶ τῆς ἀνατετραμμένης στήλης κα-θίσαντας ἀναπαύσασθαι εἶτα οὕτως ἀνα-στάντας ἀνύειν τὸ λοιπὸν ἐς τὸ ἄστυΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἔτι γὰρ Ἀθήνησιν ὦ μα-

44

τὸ γελάσαι μάλα ἡδέως ἐφ οἷς ὑμεῖς ᾐτή-σατε τοιούτοις οὖσι καὶ ταῦτα φιλοσοφίανἐπαινοῦντες

57

ΕΡΜΗΣ Εὖ λέγεις ἀπόθου καὶ τοῦτονΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Καὶ τίς ὁ ἀποκείρωνἔσταιΕΡΜΗΣ Μένιππος οὑτοσὶ λαβὼν πέλε-κυν τῶν ναυπηγικῶν ἀποκόψει αὐτὸν ἐπι-κόπῳ τῇ ἀποβάθρᾳ χρησάμενος ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔκ ὦ Ἑρμῆ ἀλλὰ πρίο-νά μοι ἀνάδος γελοιότερον γὰρ τοῦτοΕΡΜΗΣ Ὁ πέλεκυς ἱκανός εὖ γε ἀν-θρωπινώτερος νῦν ἀναπέφηνας ἀποθέμενοςσαυτοῦ τὴν κινάβρανΜΕΝΙΠΠΟΣ Βούλει μικρὸν ἀφέλωμαικαὶ τῶν ὀφρύωνΕΡΜΗΣ Μάλιστα ὑπὲρ τὸ μέτωπονγὰρ καὶ ταύτας ἐπῆρκεν οὐκ οἶδα ἐφ ὅτῳἀνατείνων ἑαυτόν τί τοῦτο καὶ δακρύειςὦ κάθαρμα καὶ πρὸς θάνατον ἀποδειλιᾷςἔμβηθι δ οὖνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἓν ἔτι τὸ βαρύτατον ὑπὸμάλης ἔχειΕΡΜΗΣ Τί ὦ Μένιππε

126

νόδωρός τε ὁ πλούσιος ὁ ἡμέτερος καὶ Ἀρ-σάκης ὁ Μηδίας ὕπαρχος καὶ Ὀροίτης ὁἈρμένιος ὁ μὲν οὖν Ἰσμηνόδωρος ndash ἐπε-φόνευτο γὰρ ὑπὸ τῶν λῃστῶν ὑπὸ τὸν Κι-θαιρῶνα Ἐλευσῖνάδε οἶμαι βαδίζων ndashἔστενε καὶ τὸ τραῦμα ἐν ταῖν χεροῖν εἶχεκαὶ τὰ παιδία ἃ νεογνὰ καταλελοίπει ἀνε-καλεῖτο καὶ ἑαυτῷ ἐπεμέμφετο τῆς τόλ-μης ὃς Κιθαιρῶνα ὑπερβάλλων καὶ τὰπερὶ τὰς Ἐλευθερὰς χωρία πανέρημα ὄνταὑπὸ τῶν πολέμων διοδεύων δύο μόνουςοἰκέτας ἐπηγάγετο καὶ ταῦτα φιάλαςπέντε χρυσᾶς καὶ κυμβία τέτταρα μεθἑαυτοῦ κομίζων ὁ δὲ Ἀρσάκης ndash γηραιὸςἤδη καὶ νὴ Δί οὐκ ἄσεμνος τὴν ὄψιν ndash εἰςτὸ βαρβαρικὸν ἤχθετο καὶ ἠγανάκτει πε-ζὸς βαδίζων καὶ ἠξίου τὸν ἵππον αὐτῷπροσαχθῆναι καὶ γὰρ καὶ ὁ ἵππος αὐτῷσυνετεθνήκει μιᾷ πληγῇ ἀμφότεροι διαπα-ρέντες ὑπὸ Θρᾳκός τινος πελταστοῦ ἐν τῇἐπὶ τῷ Ἀράξῃ πρὸς τὸν Καππαδόκην συ-

135

ξαίμην πλουτήσας ἐπ ὀλίγον ὑπηνέμιόντινα πλοῦτον ἀνιᾶσθαι μετ ὀλίγον ψιλὴντὴν μᾶζαν ἐσθίων οἷα ὑμεῖς πείσεσθε μετὀλίγον ἐπειδὰν ἡ εὐδαιμονία μὲν ὑμῖν καὶὁ πολὺς πλοῦτος οἴχηται ἀποπτάμενοςαὐτοὶ δὲ καταβάντες ἀπὸ τῶν θησαυρῶν τεκαὶ διαδημάτων ὥσπερ ἐξ ἡδίστου ὀνείρα-τος ἀνεγρόμενοι ἀνόμοια τὰ ἐπὶ τῆς οἰκίαςεὑρίσκητε ὥσπερ οἱ τοὺς βασιλεῖς ὑποκρι-νόμενοι τραγῳδοὶ ἐξελθόντες ἀπὸ τοῦ θε-άτρου λιμώττοντες οἱ πολλοί καὶ ταῦταπρὸ ὀλίγου Ἀγαμέμνονες ὄντες ἢ Κρέο-ντες λυπήσεσθε οὖν ὡς τὸ εἰκός καὶ δυ-σάρεστοι ἔσεσθε τὰ ἐπὶ τῆς οἰκίας καὶμάλιστα σύ ὦ Τιμόλαε ὁπόταν δέῃ σε τὸαὐτὸ παθεῖν τῷ Ἰκάρῳ τῆς πτερώσεωςδιαλυθείσης καταπεσόντα ἐκ τοῦ οὐρανοῦχαμαὶ βαδίζειν ἀπολέσαντα τοὺς δακτυλί-ους ἐκείνους ἅπαντας ἀπορρυέντας τῶν δα-κτύλων ἐμοὶ δὲ καὶ τοῦτο ἱκανὸν ἀντὶπάντων θησαυρῶν καὶ Βαβυλῶνος αὐτῆς

56

κάριε εἶναι δοκεῖς ὃς ἀμφὶ Βαβυλῶνα ἐντῷ πεδίῳ πρὸ τῶν τειχῶν ἐν τοσούτοιςστρατιώταις κάθησαι περὶ τοῦ πολέμουδιασκοπούμενοςΛΥΚΙΝΟΣ Εὖ γε ὑπέμνησας ἐγὼ δὲνήφειν ᾤμην καὶ ὕπαρ ἀποφανεῖσθαι τὴνγνώμηνΣΑΜΙΠΠΟΣ Πρόσιμεν δή εἴ σοι δοκεῖκαὶ ὅπως ἄνδρες ἀγαθοὶ ἐν τοῖς κινδύνοιςἔσεσθε μηδὲ προδώσετε τὸ πάτριον φρόνη-μα ἤδη γάρ που καὶ οἱ πολέμιοι ἐπιλαμ-βάνουσιν ὥστε τὸ μὲν σύνθημα ἔστωἘνυάλιος ὑμεῖς δὲ ἐπειδὰν σημάνῃ ὁ σαλ-πιγκτής ἀλαλάξαντες καὶ τὰ δόρατα κρού-σαντες πρὸς τὰς ἀσπίδας ἐπείγεσθε συμ-μῖξαι τοῖς ἐναντίοις καὶ ἐντὸς γενέσθαιτῶν τοξευμάτων ὡς μηδὲ πληγὰς λαμ-βάνωμεν ἀκροβολίζεσθαι αὐτοῖς διδόντεςκαὶ ἐπειδὴ ἐς χεῖρας ἤδη συνεληλύθαμεντὸ μὲν εὐώνυμον καὶ ὁ Τιμόλαος ἐτρέψα-ντο τοὺς καθ αὑτοὺς Μήδους ὄντας τὸ δὲ

45

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΘΕΝΟΥΣΚΑΙ ΚΡΑΤΗΤΟΣ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀντίσθενες καὶ Κράτηςσχολὴν ἄγομεν ὥστε τί οὐκ ἄπιμεν εὐθὺτῆς καθόδου περιπατήσοντες ὀψόμενοιτοὺς κατιόντας οἷοί τινές εἰσι καὶ τί ἕκα-στος αὐτῶν ποιεῖΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Ἀπίωμεν ὦ Διόγενεςκαὶ γὰρ ἂν ἡδὺ τὸ θέαμα γένοιτο τοὺς μὲνδακρύοντας αὐτῶν ὁρᾶν τοὺς δὲ ἱκετεύο-ντας ἀφεθῆναι ἐνίους δὲ μόλις κατιόνταςκαὶ ἐπὶ τράχηλον ὠθοῦντος τοῦ Ἑρμοῦὅμως ἀντιβαίνοντας καὶ ὑπτίους ἀντερείδο-ντας οὐδὲν δέονΚΡΑΤΗΣ Ἔγωγ οὖν καὶ διηγήσομαιὑμῖν ἃ εἶδον ὁπότε κατῄειν κατὰ τὴν ὁδόνΔΙΟΓΕΝΗΣ Διήγησαι ὦ Κράτης ἔοι-κας γάρ τινα ἑωρακέναι παγγέλοιαΚΡΑΤΗΣ Καὶ ἄλλοι μὲν πολλοὶ συγκα-τέβαινον ἡμῖν ἐν αὐτοῖς δὲ ἐπίσημοι Ἰσμη-

134

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Κολακείαν ὦ Ἑρμῆ πολ-λὰ ἐν τῷ βίῳ χρησιμεύσασαν αὐτῷΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Οὐκοῦν καὶ σύ ὦΜένιππε ἀπόθου τὴν ἐλευθερίαν καὶ παρ-ρησίαν καὶ τὸ ἄλυπον καὶ τὸ γενναῖον καὶτὸν γέλωτα μόνος γοῦν τῶν ἄλλων γελᾷςΕΡΜΗΣ Μηδαμῶς ἀλλὰ καὶ ἔχε ταῦτακοῦφα γὰρ καὶ πάνυ εὔφορα ὄντα καὶ πρὸςτὸν κατάπλουν χρήσιμα καὶ ὁ ῥήτωρ δὲσὺ ἀπόθου τῶν ῥημάτων τὴν τοσαύτηνἀπεραντολογίαν καὶ ἀντιθέσεις καὶ παρι-σώσεις καὶ περιόδους καὶ βαρβαρισμοὺςκαὶ τὰ ἄλλα βάρη τῶν λόγωνΡΗΤΩΡ Ἢν ἰδού ἀποτίθεμαιΕΡΜΗΣ Εὖ ἔχει ὥστε λύε τὰ ἀπόγειατὴν ἀποβάθραν ἀνελώμεθα τὸ ἀγκύριονἀνεσπάσθω πέτασον τὸ ἱστίον εὔθυνε ὦπορθμεῦ τὸ πηδάλιον εὖ πάθωμεν τίοἰμώζετε ὦ μάταιοι καὶ μάλιστα ὁ φι-λόσοφος σὺ ὁ ἀρτίως τὸν πώγωνα δεδῃω-μένος

127

κατ ἐμὲ ἰσόπαλον ἔτι Πέρσαι γάρ εἰσι καὶὁ βασιλεὺς ἐν αὐτοῖς ἡ δὲ ἵππος ἅπασατῶν βαρβάρων ἐπὶ τὸ δεξιὸν ἡμῶν ἐλαύ-νουσιν ὥστε ὦ Λυκῖνε αὐτός τε ἀνὴρἀγαθὸς γίγνου καὶ τοῖς μετὰ σαυτοῦ παρα-κελεύου δέχεσθαι τὴν ἐπέλασινΛΥΚΙΝΟΣ Ὢ τῆς τύχης ἐπ ἐμὲ γὰροἱ ἱππεῖς ἅπαντες καὶ μόνος ἐπιτήδειοςαὐτοῖς ἔδοξα ἐπελαύνεσθαι καί μοι δοκῶἢν βιάζωνται αὐτομολήσειν προσδραμὼνἐς τὴν παλαίστραν ἔτι πολεμοῦντας ὑμᾶςκαταλιπώνΣΑΜΙΠΠΟΣ Μηδαμῶς κρατεῖς γὰραὐτῶν καὶ σὺ ἤδη τὸ μέρος ἐγὼ δέ ὡςὁρᾷς καὶ μονομαχήσω πρὸς τὸν βασιλέαπροκαλεῖται γάρ με καὶ ἀναδῦναι πάντωςαἰσχρόνΛΥΚΙΝΟΣ Νὴ Δία καὶ τετρώσῃ αὐτίκαμάλα πρὸς αὐτοῦ βασιλικὸν γὰρ καὶ τὸτρωθῆναι περὶ τῆς ἀρχῆς μαχόμενονΣΑΜΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις ἐπιπόλαιον

46

τόδε τί δή ποτε οὐχ εἷς δακτύλιος ἅπανταταῦτα δύναταί σοι ἀλλὰ τοσούτους περι-ημμένος βαδιῇ τὴν ἀριστερὰν πεφορτι-σμένος κατὰ δάκτυλον ἕνα μᾶλλον δὲὑπερπαίει ὁ ἀριθμός καὶ δεήσει καὶ τὴνδεξιὰν συνεπιλαβεῖν καίτοι ἑνὸς τοῦ ἀνα-γκαιοτάτου προσδεῖ ὃς περιθέμενόν σεπαύσει μωραίνοντα τὴν πολλὴν ταύτηνκόρυζαν ἀποξύσας ἢ τοῦτο μὲν καὶ ὁ ἑλ-λέβορος ἱκανὸς ποιῆσαι ζωρότερος ποθείςΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἀλλὰ πάντως ὦ Λυκῖνεκαὶ αὐτὸς εὔξῃ τι ἤδη ποτέ ὡς ἂν μάθω-μεν οἷα αἰτήσεις ἀνεπίληπτα καὶ ἀνέγκλη-τα ὁ συκοφαντῶν τοὺς ἄλλους ΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλ οὐ δέομαι εὐχῆς ἐγώἥκομεν γὰρ δὴ πρὸς τὸ Δίπυλον καὶ ὁ βέλ-τιστος οὑτοσὶ Σάμιππος ἀμφὶ Βαβυλῶναμονομαχῶν καὶ σύ ὦ Τιμόλαε ἀριστῶνμὲν ἐν Συρίᾳ δειπνῶν δὲ ἐν Ἰταλίᾳ καὶτοῖς ἐμοὶ ἐπιβάλλουσι σταδίοις κατεχρήσα-σθε καλῶς ποιοῦντες ἄλλως τε οὐκ ἂν δε-

55

ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Ὅτι ὦ Ἑρμῆ ἀθάνα-τον ᾤμην τὴν ψυχὴν ὑπάρχεινΜΕΝΙΠΠΟΣ Ψεύδεται ἄλλα γὰρ ἔοικελυπεῖν αὐτόνΕΡΜΗΣ Τὰ ποῖαΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅτι μηκέτι δειπνήσειπολυτελῆ δεῖπνα μηδὲ νύκτωρ ἐξιὼν ἅπα-ντας λανθάνων τῷ ἱματίῳ τὴν κεφαλὴν κα-τειλήσας περίεισιν ἐν κύκλῳ τὰ χαμαιτυ-πεῖα καὶ ἕωθεν ἐξαπατῶν τοὺς νέους ἐπὶτῇ σοφίᾳ ἀργύριον λήψεται ταῦτα λυπεῖαὐτόν ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Σὺ γάρ ὦ Μένιππεοὐκ ἄχθῃ ἀποθανώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Πῶς ὃς ἔσπευσα ἐπὶ τὸνθάνατον καλέσαντος μηδενός ἀλλὰ μετα-ξὺ λόγων οὐ κραυγή τις ἀκούεται ὥσπερτινῶν ἀπὸ γῆς βοώντωνΕΡΜΗΣ Ναί ὦ Μένιππε οὐκ ἀφ ἑνόςγε χώρου ἀλλ οἱ μὲν εἰς τὴν ἐκκλησίανσυνελθόντες ἄσμενοι γελῶσι πάντες ἐπὶ τῷ

128

ΚΡΑΤΗΣ Ἀλλ οἱ ἄλλοι ἠμέλουν τῶντοιούτων κτημάτων καὶ οὐδεὶς ἐθεράπευενἡμᾶς κληρονομήσειν προσδοκῶν εἰς δὲ τὸχρυσίον πάντες ἔβλεπονΔΙΟΓΕΝΗΣ Εἰκότως οὐ γὰρ εἶχονἔνθα δέξαιντο τὰ τοιαῦτα παρ ἡμῶν διερ-ρυηκότες ὑπὸ τρυφῆς καθάπερ τὰ σαπρὰτῶν βαλλαντίων ὥστε εἴ ποτε καὶ ἐμβάλοιτις ἐς αὐτοὺς ἢ σοφίαν ἢ παρρησίαν ἢ ἀλή-θειαν ἐξέπιπτεν εὐθὺς καὶ διέρρει τοῦπυθμένος στέγειν οὐ δυναμένου οἷόν τιπάσχουσιν αἱ τοῦ Δαναοῦ αὗται παρθένοιεἰς τὸν τετρυπημένον πίθον ἐπαντλοῦσαιτὸ δὲ χρυσίον ὀδοῦσι καὶ ὄνυξι καὶ πάσῃμηχανῇ ἐφύλαττονΚΡΑΤΗΣ Οὐκοῦν ἡμεῖς μὲν ἕξομενκἀνταῦθα τὸν πλοῦτον οἱ δὲ ὀβολὸν ἥξουσικομίζοντες καὶ τοῦτον ἄχρι τοῦ πορθμέως

133

σκοπεῖν ἔξω βέλους ὑπεραιωρούμενον καὶεἰ δόξειέ μοι προσθέμενος ἂν τοῖς ἡττη-μένοις κοιμίσας τοὺς κρατοῦντας νικᾶν πα-ρεῖχον τοῖς φεύγουσιν ἀναστρέψασιν ἀπὸτῆς τροπῆς καὶ τὸ ὅλον παιδιὰν ἐποιού-μην ἂν τὸν τῶν ἀνθρώπων βίον καὶ πάνταἐμὰ ἦν καὶ θεὸς ἐδόκουν τοῖς ἄλλοις τοῦτοἡ ἄκρα εὐδαιμονία ἐστὶ μήτε ἀπολέσθαιμήτε ἐπιβουλευθῆναι δυναμένη καὶ μάλι-στα μεθ ὑγιείας ἐν μακρῷ τῷ βίῳ τί ἂναἰτιάσαιο ὦ Λυκῖνε τῆς εὐχῆςΛΥΚΙΝΟΣ Οὐδέν ὦ Τιμόλαε οὐδὲγὰρ ἀσφαλὲς ἐναντιοῦσθαι ἀνδρὶ πτηνῷκαὶ ὑπὲρ μυρίους τὴν ἰσχύν πλὴν ἀλλὰἐκεῖνο ἐρήσομαί σε εἴ τινα ἄλλον εἶδες ἐντοσούτοις ἔθνεσιν ὅσα ὑπερέπτης γέρονταἤδη ἄνδρα οὕτω παρακεκινηκότα τὴνγνώμην ἐπὶ δακτυλίου μικροῦ ὀχούμενονὄρη ὅλα κινεῖν ἄκρῳ τῷ δακτύλῳ δυνάμε-νον ἐπέραστον πᾶσι καὶ ταῦτα φαλακρὸνὄντα καὶ τὴν ῥῖνα σιμόν ἀτὰρ εἰπέ μοι καὶ

54

μέντοι τὸ τραῦμα καὶ οὐκ εἰς τὰ φανερὰτοῦ σώματος ὡς μηδὲ τὴν οὐλὴν ὕστερονἄμορφον γενέσθαι πλὴν ἀλλὰ ὁρᾷς ὅπωςἐπελάσας μιᾷ πληγῇ αὐτόν τε καὶ τὸν ἵπ-πον διέπειρα τὴν λόγχην ἀφείς εἶτα τὴνκεφαλὴν ἀποτεμὼν καὶ ἀφελὼν τὸ διάδημαβασιλεὺς ἤδη γέγονα προσκυνούμενος ὑφἁπάντων οἱ βάρβαροι προσκυνείτωσανὑμῶν κατὰ τὸν Ἑλλήνων νόμον ἄρξω εἷςστρατηγὸς ὀνομαζόμενος ἐπὶ τούτοις ἄραἐννοεῖτε ὅσας μὲν πόλεις ἐπωνύμους ἐπἐμαυτοῦ οἰκιῶ ὅσας δὲ καὶ καθαιρήσωἑλὼν κατὰ κράτος αἳ ἂν ὑβρίσωσί τι ἐςτὴν ἀρχήν ἁπάντων δὲ μάλιστα Κυδίαντὸν πλούσιον μετελεύσομαι ὃς ὅμορος ὤνμοι ἐξέωσε τοῦ ἀγροῦ ἐπιβαίνων κατ ὀλί-γον ἐς τὸ εἴσω τῶν ὅρωνΛΥΚΙΝΟΣ Πέπαυσο ἤδη ὦ Σάμιππεκαιρὸς γὰρ σὲ ἤδη μὲν νενικηκότα τηλι-καύτην μάχην ἐν Βαβυλῶνι εὐωχεῖσθαι τὰἐπινίκια ndash ἑκστάδιος γὰρ οἶμαί σοι ἡ ἀρχή

47

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Εὖ ἐποίησαν ἡμεῖς δὲὁπότε ἐν τῷ βίῳ ἦμεν οὐδὲν τοιοῦτον ἐνε-νοοῦμεν περὶ ἀλλήλων οὔτε πώποτεηὐξάμην Ἀντισθένην ἀποθανεῖν ὡς κληρο-νομήσαιμι τῆς βακτηρίας αὐτοῦ ndash εἶχεν δὲπάνυ καρτερὰν ἐκ κοτίνου ποιησάμενος ndashοὔτε οἶμαι σὺ ὁ Κράτης ἐπεθύμεις κληρο-νομεῖν ἀποθανόντος ἐμοῦ τὰ κτήματα καὶτὸν πίθον καὶ τὴν πήραν χοίνικας δύο θέρ-μων ἔχουσανΚΡΑΤΗΣ Οὐδὲν γάρ μοι τούτων ἔδειἀλλ οὐδὲ σοί ὦ Διόγενες ἃ γὰρ ἐχρῆν σύτε Ἀντισθένους ἐκληρονόμησας καὶ ἐγὼσοῦ πολλῷ μείζω καὶ σεμνότερα τῆς Περ-σῶν ἀρχῆς ΔΙΟΓΕΝΗΣ Τίνα ταῦτα φῄςΚΡΑΤΗΣ Σοφίαν αὐτάρκειαν ἀλή-θειαν παρρησίαν ἐλευθερίανΔΙΟΓΕΝΗΣ Νὴ Δία μέμνημαι τοῦτονδιαδεξάμενος τὸν πλοῦτον παρὰ Ἀντι-σθένους καὶ σοὶ ἔτι πλείω καταλιπών

132

Λαμπίχου θανάτῳ καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ συ-νέχεται πρὸς τῶν γυναικῶν καὶ τὰ παιδίανεογνὰ ὄντα ὁμοίως κἀκεῖνα ὑπὸ τῶν παί-δων βάλλεται ἀφθόνοις τοῖς λίθοις ἄλλοιδὲ Διόφαντον τὸν ῥήτορα ἐπαινοῦσιν ἐν Σι-κυῶνι ἐπιταφίους λόγους διεξιόντα ἐπὶΚράτωνι τούτῳ καὶ νὴ Δία γε ἡ Δαμασίουμήτηρ κωκύουσα ἐξάρχει τοῦ θρήνου σὺνγυναιξὶν ἐπὶ τῷ Δαμασίᾳ σὲ δὲ οὐδείς ὦΜένιππε δακρύει καθ ἡσυχίαν δὲ κεῖσαιμόνοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐδαμῶς ἀλλ ἀκούσῃτῶν κυνῶν μετ ὀλίγον ὠρυομένων οἴκτι-στον ἐπ ἐμοὶ καὶ τῶν κοράκων τυπτο-μένων τοῖς πτεροῖς ὁπόταν συνελθόντεςθάπτωσί μεΕΡΜΗΣ Γεννάδας εἶ ὦ Μένιππε ἀλλἐπεὶ καταπεπλεύκαμεν ἡμεῖς ὑμεῖς μὲνἄπιτε πρὸς τὸ δικαστήριον εὐθεῖαν ἐκείνηνπροϊόντες ἐγὼ δὲ καὶ ὁ πορθμεὺς ἄλλουςμετελευσόμεθα

129

ndash Τιμόλαον δὲ ἐν τῷ μέρει εὔχεσθαι ὅπερἂν ἐθέλῃΣΑΜΙΠΠΟΣ Τί δ οὖν ὦ Λυκῖνε οἷάσοι ᾐτῆσθαι δοκῶΛΥΚΙΝΟΣ Παρὰ πολύ ὦ θαυμασιώτα-τε βασιλέων ἐπιπονώτερα καὶ βιαιότερατῶν Ἀδειμάντου παρ ὅσον ἐκεῖνος μὲνἐτρύφα διτάλαντα χρύσεα ἐκπώματα προ-πίνων τοῖς συμπόταις σὺ δὲ καὶ ἐτι-τρώσκου μονομαχῶν καὶ ἐδεδίεις καὶἐφρόντιζες νύκτωρ καὶ μεθ ἡμέραν οὐμόνον γάρ σοι τὰ παρὰ τῶν πολεμίων φο-βερὰ ἦν ἀλλὰ καὶ ἐπιβουλαὶ μυρίαι καὶφθόνος παρὰ τῶν συνόντων καὶ μῖσος καὶκολακεία φίλος δὲ οὐδεὶς ἀληθής ἀλλὰπρὸς τὸ δέος ἅπαντες ἢ πρὸς τὴν ἐλπίδαεὖνοι δοκοῦντες εἶναι ἀπόλαυσις μέν γεοὐδὲ ὄναρ τῶν ἡδέων ἀλλὰ δόξα μόνη καὶπορφυρὶς χρυσῷ ποικίλη καὶ ταινία λευκὴπερὶ τῷ μετώπῳ καὶ δορυφόροι προϊόντεςτὰ δ ἄλλα κάματος ἀφόρητος καὶ ἀηδία

48

ἑώρων ἄν καὶ τὰς πηγὰς δὲ τὰς Νείλουμόνος ἂν ἠπιστάμην καὶ ὅσον τῆς γῆς ἀοί-κητον καὶ εἴ τινες ἀντίποδες ἡμῖν οἰκοῦσιτὸ νότιον τῆς γῆς ἡμίτομον ἔχοντες ἔτι δὲκαὶ ἀστέρων φύσιν καὶ σελήνης καὶ αὐτοῦἡλίου ῥᾳδίως ἔγνων ἂν ἀπαθὴς ὢν τῷ πυρίκαὶ τὸ πάντων ἥδιστον αὐθημερὸν ἀγγε-ῖλαι ἐς Βαβυλῶνα τίς ἐνίκησεν Ὀλύμπιακαὶ ἀριστήσαντα εἰ τύχοι ἐν Συρίᾳ δει-πνῆσαι ἐν Ἰταλίᾳ εἰ δέ τις ἐχθρὸς εἴηἀμύνασθαι καὶ τοῦτον ἐκ τοῦ ἀφανοῦςπέτρον ἐμβαλόντα τῇ κεφαλῇ ὡς ἐπιτε-τρῖφθαι τὸ κρανίον τούς τε αὖ φίλους εὖποιεῖν ἐπιχέαντα κοιμωμένοις αὐτοῖς τὸχρυσίον καὶ μὴν εἴ τις ὑπερόπτης εἴη ἢ τύ-ραννος πλούσιος ὑβριστής ἀράμενος αὐτὸνὅσον ἐπὶ σταδίους εἴκοσιν ἀφῆκα φέρεσθαικατὰ τῶν κρημνῶν τοῖς παιδικοῖς δὲ ὁμι-λεῖν ἀκωλύτως ἂν ἐξῆν εἰσιόντα ἀθέατονκοιμίσαντα ἅπαντας ἄνευ ἐκείνων μόνωνοἷον δὲ κἀκεῖνο ἦν τοὺς πολεμοῦντας ἐπι-

53

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὐπλοεῖτε ὦ Ἑρμῆπροΐωμεν δὲ καὶ ἡμεῖς τί οὖν ἔτι καὶ μέλ-λετε δικασθῆναι δεήσει καὶ τὰς καταδί-κας φασὶν εἶναι βαρείας τροχοὺς καὶ λί-θους καὶ γῦπας δειχθήσεται δὲ ὁ ἑκάστουβίος

ΚΡΑΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ

ΚΡΑΤΗΣ Μοίριχον τὸν πλούσιον ἐγί-νωσκες ὦ Διόγενες τὸν πάνυ πλούσιοντὸν ἐκ Κορίνθου τὸν τὰς πολλὰς ὁλκάδαςἔχοντα οὗ ἀνεψιὸς Ἀριστέας πλούσιος καὶαὐτὸς ὤν τὸ Ὁμηρικὸν ἐκεῖνο εἰώθει ἐπι-λέγειν rsquoἤ μ ἀνάειρ ἢ ἐγὼ σέrsquoΔΙΟΓΕΝΗΣ Τίνος ἕνεκα ὦ ΚράτηςΚΡΑΤΗΣ Ἐθεράπευον ἀλλήλους τοῦκλήρου ἕνεκα ἑκάτερος ἡλικιῶται ὄντεςκαὶ τὰς διαθήκας εἰς τὸ φανερὸν ἐτίθεντοἈριστέαν μὲν ὁ Μοίριχος εἰ προαποθάνοι

130

δεσπότην ἀφιεὶς τῶν ἑαυτοῦ πάντων Μοί-ριχον δὲ ὁ Ἀριστέας εἰ προαπέλθοι αὐτοῦταῦτα μὲν ἐγέγραπτο οἱ δὲ ἐθεράπευονὑπερβαλλόμενοι ἀλλήλους τῇ κολακείᾳκαὶ οἱ μάντεις εἴτε ἀπὸ τῶν ἄστρων τεκ-μαιρόμενοι τὸ μέλλον εἴτε ἀπὸ τῶν ὀνει-ράτων ὥς γε Χαλδαίων παῖδες ἀλλὰ καὶ ὁΠύθιος αὐτὸς ἄρτι μὲν Ἀριστέᾳ παρεῖχε τὸκράτος ἄρτι δὲ Μοιρίχῳ καὶ τὰ τάλανταποτὲ μὲν ἐπὶ τοῦτον νῦν δ ἐπ ἐκεῖνον ἔρ-ρεπεΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί οὖν πέρας ἐγένετο ὦΚράτης ἀκοῦσαι γὰρ ἄξιονΚΡΑΤΗΣ Ἄμφω τεθνᾶσιν ἐπὶ μιᾶςἡμέρας οἱ δὲ κλῆροι εἰς Εὐνόμιον καὶΘρασυκλέα περιῆλθον ἄμφω συγγενεῖςὄντας οὐδὲ πώποτε προμαντευομένουςοὕτω γενέσθαι ταῦτα διαπλέοντες γὰρ ἀπὸΣικυῶνος εἰς Κίρραν κατὰ μέσον τὸν πόρονπλαγίῳ περιπεσόντες τῷ Ἰάπυγι ἀνε-τράπησαν

131

τὰς καὶ τὰ μειράκια ἐπιμεμηνέναι μοι καὶεὐδαίμονα εἶναι δοκεῖν εἴ τινα καὶ μόνονπροσβλέψαιμι αὐτῶν εἰ δ ὑπερορῴηνκἀκεῖνα ὑπὸ λύπης ἀπολλύσθω καὶ ὅλωςὑπὲρ τὸν Ὑάκινθον ἢ Ὕλαν ἢ Φάωνα τὸνΧῖον εἶναί με καὶ ταῦτα πάντα ἔχειν μὴὀλιγοχρόνιον ὄντα μηδὲ κατὰ μέτρονζῶντα τῆς ἀνθρωπίνης βιοτῆς ἀλλ ἔτη χί-λια νέον ἐκ νέου γιγνόμενον διαβιῶναιἀμφὶ τὰ ἑπτακαίδεκα ἔτη ἀεὶ ἀποδυόμενοντὸ γῆρας ὥσπερ οἱ ὄφεις οὐδὲν γὰρ δεήσειμε ταῦτα ἔχοντα πάντα γὰρ ἐμὰ ἦν ἂν τὰτῶν ἄλλων ἐς ὅσον ἀνοίγειν τε τὰς θύραςἐδυνάμην καὶ κοιμίζειν τοὺς φύλακας καὶἀθέατος εἶναι εἰσιών εἰ δέ τι ἐν Ἰνδοῖς ἢὙπερβορέοις θέαμα παράδοξον ἢ κτῆματίμιον ἢ ὅσα ἐμφαγεῖν ἢ πιεῖν ἡδέα οὐ με-ταστειλάμενος ἀλλ αὐτὸς ἐπιπετόμενοςἀπέλαυον ἁπάντων ἐς κόρον καὶ ἐπεὶ γρὺψὑπόπτερον θηρίον ἢ φοῖνιξ ὄρνεον ἐν Ἰνδοῖςἀθέατον τοῖς ἄλλοις ἐγὼ δὲ καὶ τοῦτο

52

πολλή καὶ ἢ χρηματίζειν δεῖ τοῖς παρὰτῶν πολεμίων ἥκουσιν ἢ δικάζειν ἢ κατα-πέμπειν τοῖς ὑπηκόοις ἐπιτάγματα καὶἤτοι ἀφέστηκέ τι ἔθνος ἢ ἐπελαύνουσί τι-νες τῶν ἔξω τῆς ἀρχῆς δεδιέναι οὖν δεῖπάντα καὶ ὑφορᾶσθαι καὶ ὅλως ὑπὸπάντων μᾶλλον ἢ ὑπὸ σεαυτοῦ εὐδαιμονί-ζεσθαι καὶ γὰρ οὖν καὶ τόδε πῶς οὐ ταπει-νόν ὅτι καὶ νοσεῖς τὰ ὅμοια τοῖς ἰδιώταιςκαὶ ὁ πυρετὸς οὐ διαγιγνώσκει σε βασιλέαὄντα οὐδ ὁ θάνατος δέδιε τοὺς δορυ-φόρους ἀλλ ἐπιστάς ὁπόταν αὐτῷ δοκῇἄγει οἰμώζοντα οὐκ αἰδούμενος τὸ διάδη-μα σὺ δὲ ὁ οὕτως ὑψηλὸς καταπεσὼνἀνάσπαστος ἐκ τοῦ βασιλείου θρόνου τὴναὐτὴν ὁδὸν ἄπει τοῖς πολλοῖς ἰσότιμοςἐλαυνόμενος ἐν τῇ ἀγέλῃ τῶν νεκρῶνχῶμα ὑψηλὸν ὑπὲρ γῆς καὶ στήλην μακρὰνἢ πυραμίδα εὔγραμμον τὰς γωνίας ἀπολι-πών ἐκπρόθεσμα καὶ ἀνεπαίσθητα φιλοτι-μήματα εἰκόνες δὲ ἐκεῖναι καὶ νεῴ οὓς

49

τῇ ἀποβάσει ἀπέθανον ὑπὸ τοῦ Ἕκτοροςὁ οὖν ἔρως τῆς γυναικὸς οὐ μετρίως ἀπο-κναίει με ὦ δέσποτα καὶ βούλομαι κἂνπρὸς ὀλίγον ὀφθεὶς αὐτῇ καταβῆναι πάλινΠΛΟΥΤΩΝ Οὐκ ἔπιες ὦ Πρωτεσί-λαε τὸ Λήθης ὕδωρΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Καὶ μάλα ὦ δέσπο-τα τὸ δὲ πρᾶγμα ὑπέρογκον ἦνΠΛΟΥΤΩΝ Οὐκοῦν περίμεινον ἀφίξε-ται γὰρ κἀκείνη ποτὲ καὶ οὐδὲ σὲ ἀνελθεῖνδεήσειΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀλλ οὐ φέρω τὴνδιατριβήν ὦ Πλούτων ἠράσθης δὲ καὶαὐτὸς ἤδη καὶ οἶσθα οἷον τὸ ἐρᾶν ἐστινΠΛΟΥΤΩΝ Εἶτα τί σε ὀνήσει μίανἡμέραν ἀναβιῶναι μετ ὀλίγον τὰ αὐτὰ ὀδυ-ρόμενονΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Οἶμαι πείσειν κἀκεί-νην ἀκολουθεῖν παρ ὑμᾶς ὥστε ἀνθ ἑνὸςδύο νεκροὺς λήψῃ μετ ὀλίγονΠΛΟΥΤΩΝ Οὐ θέμις γενέσθαι ταῦτα

160

ΑΙΑΝΤΟΣ ΚΑΙ ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΟΣ

ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Εἰ σὺ μανείς ὦ Αἶανσεαυτὸν ἐφόνευσας ἐμέλλησας δὲ καὶ ἡμᾶςἅπαντας τί αἰτιᾷ τὸν Ὀδυσσέα καὶ πρῴηνοὔτε προσέβλεψας αὐτόν ὁπότε ἧκεν μα-ντευσόμενος οὔτε προσειπεῖν ἠξίωσας ἄν-δρα συστρατιώτην καὶ ἑταῖρον ἀλλ ὑπερο-πτικῶς μεγάλα βαίνων παρῆλθεςΑΙΑΣ Εἰκότως ὦ Ἀγάμεμνον αὐτὸςγοῦν μοι τῆς μανίας αἴτιος κατέστη μόνοςἀντεξετασθεὶς ἐπὶ τοῖς ὅπλοιςΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Ἠξίους δὲ ἀναντα-γώνιστος εἶναι καὶ ἀκονιτὶ κρατεῖνἁπάντωνΑΙΑΣ Ναί τά γε τοιαῦτα οἰκεία γάρμοι ἦν ἡ πανοπλία τοῦ ἀνεψιοῦ γε οὖσακαὶ ὑμεῖς οἱ ἄλλοι πολὺ ἀμείνους ὄντεςἀπείπασθε τὸν ἀγῶνα καὶ παρεχωρήσατέμοι τῶν ἄθλων ὁ δὲ Λαέρτου ὃν ἐγὼ πολ-λάκις ἔσωσα κινδυνεύοντα κατακεκόφθαι

141

ἀνιστᾶσιν αἱ πόλεις θεραπεύουσαι καὶ τὸμέγα ὄνομα πάντα κατ ὀλίγον ὑπορρεῖ καὶἄπεισιν ἀμελούμενα ἢν δὲ καὶ ὅτι μάλισταἐπὶ πλεῖστον παραμείνῃ τίς ἔτι ἀπόλαυσιςἀναισθήτῳ αὐτῷ γενομένῳ ὁρᾷς οἷα μὲνἔτι ζῶν ἕξεις πράγματα δεδιὼς καὶ φροντί-ζων καὶ κάμνων οἷα δὲ καὶ μετὰ τὴν ἀπαλ-λαγὴν ἔσται Ἀλλ ἤδη σὸν αἰτεῖν ὦ Τιμόλαε καὶ ὅπωςὑπερβαλῇ τούτους ὥσπερ εἰκὸς ἄνδρα συ-νετὸν καὶ πράγμασιν χρῆσθαι εἰδόταΤΙΜΟΛΑΟΣ Σκόπει γοῦν ὦ Λυκῖνε εἴτι ἐπιλήψιμον εὔξομαι καὶ ὅ τι ἂν εὐθῦναίτις δυνηθείη χρυσὸν μὲν οὖν καὶ θησαυρο-ὺς καὶ μεδίμνους νομίσματος ἢ βασιλείαςκαὶ πολέμους καὶ δείματα ὑπὲρ τῆς ἀρχῆςεἰκότως διέβαλες οὐκ αἰτήσομαι ἀβέβαιαγὰρ ταῦτά γε καὶ πολλὰς τὰς ἐπιβουλὰςἔχοντα καὶ πλέον τοῦ ἡδέος τὸ ἀνιαρὸν ἐναὐτοῖς ἦν ἐγὼ δὲ βούλομαι τὸν Ἑρμῆνἐντυχόντα μοι δοῦναι δακτυλίους τινὰς

50

τοιούτους τὴν δύναμιν ἕνα μὲν ὥστε ἀεὶἐρρῶσθαι καὶ ὑγιαίνειν τὸ σῶμα καὶ ἄτρω-τον εἶναι καὶ ἀπαθῆ ἕτερον δὲ ὡς μὴὁρᾶσθαι τὸν περιθέμενον οἷος ἦν ὁ τοῦ Γύ-γου τὸν δέ τινα ὡς ἰσχύειν ὑπὲρ ἄνδραςμυρίους καὶ ὅ τι ἂν ἄχθος ἅμα μυρίοι κι-νῆσαι μόλις δύναιντο τοῦτο ἐμὲ ῥᾳδίωςμόνον ἀνατίθεσθαι ἔτι δὲ καὶ πέτεσθαιπολὺ ἀπὸ τῆς γῆς ἀρθέντα καὶ πρὸς τοῦτοεἶναί μοι δακτύλιόν τινα καὶ μὴν καὶ ἐςὕπνον κατασπᾶν ὁπόσους ἂν ἐθέλω καὶἅπασαν θύραν προσιόντι μοι ἀνοίγεσθαιχαλωμένου τοῦ κλείθρου καὶ τοῦ μοχλοῦἀφαιρουμένου ταῦτα ἀμφότερα εἷς δακτύ-λιος δυνάσθω τὸ δὲ μέγιστον ἄλλος τιςἔστω ἐπὶ πᾶσιν ὁ ἥδιστος ὡς ἐράσμιονεἶναί με περιθέμενον παισὶ τοῖς ὡραίοιςκαὶ γυναιξὶ καὶ δήμοις ὅλοις καὶ μηδέναεἶναι ἀνέραστον καὶ ὅτῳ μὴ ποθεινότατοςἐγὼ καὶ ἀνὰ στόμα ὥστε πολλὰς γυναῖκαςοὐ φερούσας τὸν ἔρωτα καὶ ἀναρτᾶν ἑαυ-

51

ὑπὸ τῶν Φρυγῶν ἀμείνων ἠξίου εἶναι καὶἐπιτηδειότερος ἔχειν τὰ ὅπλα ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Αἰτιῶ τοιγαροῦν ὦγενναῖε τὴν Θέτιν ἣ δέον σοὶ τὴν κληρο-νομίαν τῶν ὅπλων παραδοῦναι συγγενεῖ γεὄντι φέρουσα ἐς τὸ κοινὸν κατέθετο αὐτάΑΙΑΣ Οὔκ ἀλλὰ τὸν Ὀδυσσέα ὃςἀντεποιήθη μόνοςΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Συγγνώμη ὦ Αἶαν εἰἄνθρωπος ὢν ὠρέχθη δόξης ἡδίστου πράγ-ματος ὑπὲρ οὗ καὶ ἡμῶν ἕκαστος κινδυ-νεύειν ὑπέμενεν ἐπεὶ καὶ ἐκράτησέ σου καὶταῦτα ἐπὶ Τρωσὶ δικασταῖςΑΙΑΣ Οἶδα ἐγώ ἥτις μου κατεδίκασενἀλλ οὐ θέμις λέγειν τι περὶ τῶν θεῶν τὸνδ οὖν Ὀδυσσέα μὴ οὐχὶ μισεῖν οὐκ ἂν δυ-ναίμην ὦ Ἀγάμεμνον οὐδ εἰ αὐτή μοι ἡἈθηνᾶ τοῦτο ἐπιτάττοι

142

ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ ΚΑΙΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ

ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ὦ δέσποτα καὶ βασι-λεῦ καὶ ἡμέτερε Ζεῦ καὶ σὺ Δήμητρος θύ-γατερ μὴ ὑπερίδητε δέησιν ἐρωτικήνΠΛΟΥΤΩΝ Σὺ δὲ τίνων δέῃ παρἡμῶν ἢ τίς ὢν τυγχάνειςΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εἰμὶ μὲν Πρωτεσίλα-ος ὁ Ἰφίκλου Φυλάκιος συστρατιώτης τῶνἈχαιῶν καὶ πρῶτος ἀποθανὼν τῶν ἐπἸλίῳ δέομαι δὲ ἀφεθεὶς πρὸς ὀλίγον ἀνα-βιῶναι πάλινΠΛΟΥΤΩΝ Τοῦτον μὲν τὸν ἔρωτα ὦΠρωτεσίλαε πάντες νεκροὶ ἐρῶσιν πλὴνοὐδεὶς ἂν αὐτῶν τύχοιΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀλλ οὐ τοῦ ζῆνἈϊδωνεῦ ἐρῶ ἔγωγε τῆς γυναικὸς δέ ἣννεόγαμον ἔτι ἐν τῷ θαλάμῳ καταλιπὼνᾠχόμην ἀποπλέων εἶτα ὁ κακοδαίμων ἐν

159

πιεῖν οὐ γὰρ σῶμα ἔχεις ἀλλ ἐκεῖνο μὲνἐν Λυδίᾳ που τέθαπται ὅπερ καὶ πεινῆνκαὶ διψῆν ἐδύνατο σὺ δὲ ἡ ψυχὴ πῶς ἂνἔτι ἢ διψῴης ἢ πίοιςΤΑΝΤΑΛΟΣ Τοῦτ αὐτὸ ἡ κόλασίςἐστι τὸ διψῆν τὴν ψυχὴν ὡς σῶμα οὖσανΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ τοῦτο μὲν οὕτωςπιστεύσομεν ἐπεὶ φῂς κολάζεσθαι τῷ δί-ψει τί δ οὖν σοι τὸ δεινὸν ἔσται ἢ δέδιαςμὴ ἐνδείᾳ τοῦ ποτοῦ ἀποθάνῃς οὐχ ὁρῶγὰρ ἄλλον ᾅδην μετὰ τοῦτον ἢ θάνατονἐντεῦθεν εἰς ἕτερον τόπονΤΑΝΤΑΛΟΣ Ὀρθῶς μὲν λέγεις καὶτοῦτο δ οὖν μέρος τῆς καταδίκης τὸ ἐπι-θυμεῖν πιεῖν μηδὲν δεόμενονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ληρεῖς ὦ Τάνταλε καὶὡς ἀληθῶς ποτοῦ δεῖσθαι δοκεῖς ἀκράτουγε ἐλλεβόρου νὴ Δία ὅστις τοὐναντίον τοῖςὑπὸ τῶν λυττώντων κυνῶν δεδηγμένοιςπέπονθας οὐ τὸ ὕδωρ ἀλλὰ τὴν δίψαν πεφο-βημένος

80

τούτωνΔΙΟΓΕΝΗΣ Βούλει καὶ πρὸς αὐτοὺςἐκείνους ἐντείλωμαί τι τοὺς φιλοσόφουςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Λέγε οὐ βαρὺ γὰροὐδὲ τοῦτοΔΙΟΓΕΝΗΣ Τὸ μὲν ὅλον παύσασθαιαὐτοῖς παρεγγύα ληροῦσι καὶ περὶ τῶνὅλων ἐρίζουσιν καὶ κέρατα φύουσιν ἀλλή-λοις καὶ κροκοδείλους ποιοῦσι καὶ τὰ τοια-ῦτα ἄπορα ἐρωτᾶν διδάσκουσι τὸν νοῦνΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ἀλλὰ ἐμὲ ἀμαθῆ καὶἀπαίδευτον εἶναι φάσκουσι κατηγοροῦντατῆς σοφίας αὐτῶν ΔΙΟΓΕΝΗΣ Σὺ δὲ οἰμώζειν αὐτοὺςπαρ ἐμοῦ λέγεΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Καὶ ταῦτα ὦ Διόγε-νες ἀπαγγελῶΔΙΟΓΕΝΗΣ Τοῖς πλουσίοις δ ὦ φίλ-τατον Πολυδεύκιον ἀπάγγελλε ταῦτα παρἡμῶν τί ὦ μάταιοι τὸν χρυσὸν φυλάττε-τε τί δὲ τιμωρεῖσθε ἑαυτοὺς λογιζόμενοι

61

ἦνΑΙΑΚΟΣ Ἐγώ σοι καὶ περὶ τοῦ Ἔρω-τος ἀποκρινοῦμαι τὰ δίκαια φήσει γὰραὐτὸς μὲν τοῦ ἐρᾶν τῷ Πάριδι ἴσως γεγε-νῆσθαι αἴτιος τοῦ θανάτου δέ σοι οὐδέναἄλλον ὦ Πρωτεσίλαε ἢ σεαυτόν ὃς ἐκλα-θόμενος τῆς νεογάμου γυναικός ἐπεὶ προ-σεφέρεσθε τῇ Τρῳάδι οὕτως φιλοκινδύνωςκαὶ ἀπονενοημένως προεπήδησας τῶν ἄλ-λων δόξης ἐρασθείς δι ἣν πρῶτος ἐν τῇἀποβάσει ἀπέθανεςΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Οὐκοῦν καὶ ὑπὲρἐμαυτοῦ σοι ὦ Αἰακέ ἀποκρινοῦμαι δι-καιότερα οὐ γὰρ ἐγὼ τούτων αἴτιος ἀλλὰἡ Μοῖρα καὶ τὸ ἐξ ἀρχῆς οὕτως ἐπικε-κλῶσθαιΑΙΑΚΟΣ Ὀρθῶς τί οὖν τούτους αἰτιᾷ

158

ΜΙΝΩΟΣ ΚΑΙ ΣΩΣΤΡΑΤΟΥ

ΜΙΝΩΣ Ὁ μὲν λῃστὴς οὑτοσὶ Σώστρα-τος εἰς τὸν Πυριφλεγέθοντα ἐμβεβλήσθωὁ δὲ ἱερόσυλος ὑπὸ τῆς Χιμαίρας διασπα-σθήτω ὁ δὲ τύραννος ὦ Ἑρμῆ παρὰ τὸνΤιτυὸν ἀποταθεὶς ὑπὸ τῶν γυπῶν καὶαὐτὸς κειρέσθω τὸ ἧπαρ ὑμεῖς δὲ οἱ ἀγα-θοὶ ἄπιτε κατὰ τάχος εἰς τὸ Ἠλύσιον πεδί-ον καὶ τὰς μακάρων νήσους κατοικεῖτεἀνθ ὧν δίκαια ἐποιεῖτε παρὰ τὸν βίονΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ἄκουσον ὦ Μίνως εἴσοι δίκαια δόξω λέγεινΜΙΝΩΣ Νῦν ἀκούσω αὖθις οὐ γὰρ ἐξε-λήλεγξαι ὦ Σώστρατε πονηρὸς ὢν καὶ το-σούτους ἀπεκτονώςΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ἐλήλεγμαι μέν ἀλλὅρα εἰ δικαίως κολασθήσομαιΜΙΝΩΣ Καὶ πάνυ εἴ γε ἀποτίνειν τὴνἀξίαν δίκαιονΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ὅμως ἀπόκριναί μοι ὦ

143

τοὺς τόκους καὶ τάλαντα ἐπὶ ταλάντοις συ-ντιθέντες οὓς χρὴ ἕνα ὀβολὸν ἔχονταςἥκειν μετ ὀλίγονΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Εἰρήσεται καὶ ταῦταπρὸς ἐκείνουςΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλὰ καὶ τοῖς καλοῖς τεκαὶ ἰσχυροῖς λέγε Μεγίλλῳ τε τῷ Κοριν-θίῳ καὶ Δαμοξένῳ τῷ παλαιστῇ ὅτι παρἡμῖν οὔτε ἡ ξανθὴ κόμη οὔτε τὰ χαροπὰ ἢμέλανα ὄμματα ἢ ἐρύθημα ἐπὶ τοῦ προ-σώπου ἔτι ἔστιν ἢ νεῦρα εὔτονα ἢ ὦμοικαρτεροί ἀλλὰ πάντα μία ἡμῖν κόνιςφασί κρανία γυμνὰ τοῦ κάλλουςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Οὐ χαλεπὸν οὐδὲ τα-ῦτα εἰπεῖν πρὸς τοὺς καλοὺς καὶ ἰσχυρούςΔΙΟΓΕΝΗΣ Καὶ τοῖς πένησιν ὦΛάκων ndash πολλοὶ δ εἰσὶ καὶ ἀχθόμενοι τῷπράγματι καὶ οἰκτείροντες τὴν ἀπορίαν ndashλέγε μήτε δακρύειν μήτε οἰμώζειν διηγη-σάμενος τὴν ἐνταῦθα ἰσοτιμίαν καὶ ὅτιὄψονται τοὺς ἐκεῖ πλουσίους οὐδὲν ἀμεί-

62

νά ὦ Αἰακέ

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΤΑΝΤΑΛΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Τί κλάεις ὦ Τάνταλε ἢτί σεαυτὸν ὀδύρῃ ἐπὶ τῇ λίμνῃ ἑστώςΤΑΝΤΑΛΟΣ Ὅτι ὦ Μένιππεἀπόλωλα ὑπὸ τοῦ δίψουςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὕτως ἀργὸς εἶ ὡς μὴἐπικύψας πιεῖν ἢ καὶ νὴ Δί ἀρυσάμενοςκοίλῃ τῇ χειρίΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲν ὄφελος εἰ ἐπικύ-ψαιμι φεύγει γὰρ τὸ ὕδωρ ἐπειδὰν προ-σιόντα αἴσθηταί με ἢν δέ ποτε καὶ ἀρύσω-μαι καὶ προσενέγκω τῷ στόματι οὐ φθάνωβρέξας ἄκρον τὸ χεῖλος καὶ διὰ τῶν δα-κτύλων διαρρυὲν οὐκ οἶδ ὅπως αὖθις ἀπο-λείπει ξηρὰν τὴν χεῖρά μοιΜΕΝΙΠΠΟΣ Τεράστιόν τι πάσχεις ὦΤάνταλε ἀτὰρ εἰπέ μοι τί δαὶ καὶ δέῃ τοῦ

79

Μίνως βραχὺ γάρ τι ἐρήσομαί σεΜΙΝΩΣ Λέγε μὴ μακρὰ μόνον ὡς καὶτοὺς ἄλλους διακρίνωμεν ἤδηΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ὁπόσα ἔπραττον ἐν τῷβίῳ πότερα ἑκὼν ἔπραττον ἢ ἐπεκέκλω-στό μοι ὑπὸ τῆς ΜοίραςΜΙΝΩΣ Ὑπὸ τῆς Μοίρας δηλαδή ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Οὐκοῦν καὶ οἱ χρηστοὶἅπαντες καὶ οἱ πονηροὶ δοκοῦντες ἡμεῖςἐκείνῃ ὑπηρετοῦντες ταῦτα ἐδρῶμενΜΙΝΩΣ Ναί τῇ Κλωθοῖ ἣ ἑκάστῳἐπέταξε γεννηθέντι τὰ πρακτέαΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Εἰ τοίνυν ἀναγκασθείςτις ὑπ ἄλλου φονεύσειέν τινα οὐ δυνάμενοςἀντιλέγειν ἐκείνῳ βιαζομένῳ οἷον δήμιοςἢ δορυφόρος ὁ μὲν δικαστῇ πεισθείς ὁ δὲτυράννῳ τίνα αἰτιάσῃ τοῦ φόνουΜΙΝΩΣ Δῆλον ὡς τὸν δικαστὴν ἢ τὸντύραννον ἐπεὶ οὐδὲ τὸ ξίφος αὐτό ὑπηρε-τεῖ γὰρ ὄργανον ὂν τοῦτο πρὸς τὸν θυμὸντῷ πρώτῳ παρασχόντι τὴν αἰτίαν

144

Τροίαν ἤγαγενΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εὖ λέγεις ἐκεῖνόνμοι αἰτιατέονΜΕΝΕΛΑΟΣ Οὐκ ἐμέ ὦ βέλτιστεἀλλὰ δικαιότερον τὸν Πάριν ὃς ἐμοῦ τοῦξένου τὴν γυναῖκα παρὰ πάντα τὰ δίκαιαᾤχετο ἁρπάσας οὗτος γὰρ οὐχ ὑπὸ σοῦμόνου ἀλλ ὑπὸ πάντων Ἑλλήνων τε καὶβαρβάρων ἄξιος ἄγχεσθαι τοσούτοις θα-νάτου αἴτιος γεγενημένος ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἄμεινον οὕτω σὲτοιγαροῦν ὦ Δύσπαρι οὐκ ἀφήσω ποτὲἀπὸ τῶν χειρῶνΠΑΡΙΣ Ἄδικα ποιῶν ὦ Πρωτεσίλαεκαὶ ταῦτα ὁμότεχνον ὄντα σοι ἐρωτικὸςγὰρ καὶ αὐτός εἰμι καὶ τῷ αὐτῷ θεῷ κα-τέσχημαι οἶσθα δὲ ὡς ἀκούσιόν τί ἐστινκαί τις ἡμᾶς δαίμων ἄγει ἔνθα ἂν ἐθέλῃκαὶ ἀδύνατόν ἐστιν ἀντιτάττεσθαι αὐτῷΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εὖ λέγεις εἴθε οὖνμοι τὸν Ἔρωτα ἐνταῦθα λαβεῖν δυνατὸν

157

ΣΩΚΡΑΤΗΣ Καὶ αὐτὸς ἔφασκον ταῦταπρὸς αὐτούς οἱ δὲ εἰρωνείαν τὸ πρᾶγμαᾤοντο εἶναιΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δέ εἰσιν οὗτοι οἱπερὶ σέΣΩΚΡΑΤΗΣ Χαρμίδης ὦ Μένιππεκαὶ Φαῖδρος καὶ ὁ τοῦ ΚλεινίουΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε ὦ Σώκρατες ὅτικἀνταῦθα μέτει τὴν σεαυτοῦ τέχνην καὶοὐκ ὀλιγωρεῖς τῶν καλῶνΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί γὰρ ἂν ἥδιον ἄλλοπράττοιμι ἀλλὰ πλησίον ἡμῶν κατάκεισοεἰ δοκεῖΜΕΝΙΠΠΟΣ Μὰ Δί ἐπεὶ παρὰ τὸνΚροῖσον καὶ τὸν Σαρδανάπαλλον ἄπειμιπλησίον οἰκήσων αὐτῶν ἔοικα γοῦν οὐκὀλίγα γελάσεσθαι οἰμωζόντων ἀκούων ΑΙΑΚΟΣ Κἀγὼ ἤδη ἄπειμι μὴ καί τιςἡμᾶς νεκρὸς λάθῃ διαφυγών τὰ πολλὰ δεἰσαῦθις ὄψει ὦ ΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἄπιθι καὶ ταυτὶ γὰρ ἱκα-

78

νους αὑτῶν καὶ Λακεδαιμονίοις δὲ τοῖςσοῖς ταῦτα εἰ δοκεῖ παρ ἐμοῦ ἐπιτίμησονλέγων ἐκλελύσθαι αὐτούςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Μηδέν ὦ Διόγενεςπερὶ Λακεδαιμονίων λέγε οὐ γὰρ ἀνέξομαίγε ἃ δὲ πρὸς τοὺς ἄλλους ἔφησθα ἀπαγγε-λῶΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐάσωμεν τούτους ἐπείσοι δοκεῖ σὺ δὲ οἷς προεῖπον ἀπένεγκονπαρ ἐμοῦ τοὺς λόγους

ΧΑΡΩΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΧΑΡΩΝ Ἀπόδος ὦ κατάρατε τὰ πορ-θμεῖαΜΕΝΙΠΠΟΣ Βόα εἰ τοῦτό σοι ὦΧάρων ἥδιονΧΑΡΩΝ Ἀπόδος φημί ἀνθ ὧν σε διε-πορθμεύσαμενΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκ ἂν λάβοις παρὰ τοῦ

63

ΑΧΙΛΛΕΥΣ Ἑταιρικὴ μὲν ἡ παραίνε-σις ἐμὲ δὲ οὐκ οἶδ ὅπως ἡ μνήμη τῶνπαρὰ τὸν βίον ἀνιᾷ οἶμαι δὲ καὶ ὑμῶν ἕκα-στον εἰ δὲ μὴ ὁμολογεῖτε ταύτῃ χείρουςἐστὲ καθ ἡσυχίαν αὐτὸ πάσχοντες ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Οὔκ ἀλλ ἀμείνους ὦἈχιλλεῦ τὸ γὰρ ἀνωφελὲς τοῦ λέγεινὁρῶμεν σιωπᾶν γὰρ καὶ φέρειν καὶ ἀνέχε-σθαι δέδοκται ἡμῖν μὴ καὶ γέλωτα ὄφλω-μεν ὥσπερ σὺ τοιαῦτα εὐχόμενος

ΑΙΑΚΟΥ ΚΑΙ ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ

ΑΙΑΚΟΣ Τί ἄγχεις ὦ Πρωτεσίλαετὴν Ἑλένην προσπεσώνΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ὅτι διὰ ταύτην ὦΑἰακέ ἀπέθανον ἡμιτελῆ μὲν τὸν δόμονκαταλιπών χήραν τε νεόγαμον γυναῖκαΑΙΑΚΟΣ Αἰτιῶ τοίνυν τὸν Μενέλαονὅστις ὑμᾶς ὑπὲρ τοιαύτης γυναικὸς ἐπὶ

156

ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Εὖ γε ὦ Μίνως ὅτι καὶἐπιδαψιλεύῃ τῷ παραδείγματι ἢν δέ τιςἀποστείλαντος τοῦ δεσπότου ἥκῃ αὐτὸςχρυσὸν ἢ ἄργυρον κομίζων τίνι τὴν χάρινἰστέον ἢ τίνα εὐεργέτην ἀναγραπτέονΜΙΝΩΣ Τὸν πέμψαντα ὦ Σώστρατεδιάκονος γὰρ ὁ κομίσας ἦν ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Οὐκοῦν ὁρᾷς πῶς ἄδικαποιεῖς κολάζων ἡμᾶς ὑπηρέτας γενομένουςὧν ἡ Κλωθὼ προσέταττεν καὶ τούτους τι-μήσας τοὺς διακονησαμένους ἀλλοτρίοιςἀγαθοῖς οὐ γὰρ δὴ ἐκεῖνό γε εἰπεῖν ἔχοιτις ὡς ἀντιλέγειν δυνατὸν ἦν τοῖς μετὰπάσης ἀνάγκης προστεταγμένοιςΜΙΝΩΣ Ὦ Σώστρατε πολλὰ ἴδοις ἂνκαὶ ἄλλα οὐ κατὰ λόγον γιγνόμενα εἰἀκριβῶς ἐξετάζοις πλὴν ἀλλὰ σὺ τοῦτοἀπολαύσεις τῆς ἐπερωτήσεως διότι οὐλῃστὴς μόνον ἀλλὰ καὶ σοφιστής τις εἶναιδοκεῖς ἀπόλυσον αὐτόν ὦ Ἑρμῆ καὶ μη-κέτι κολαζέσθω ὅρα δὲ μὴ καὶ τοὺς ἄλ-

145

μὴ ἔχοντοςΧΑΡΩΝ Ἔστι δέ τις ὀβολὸν μὴ ἔχων ΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἰ μὲν καὶ ἄλλος τις οὐκοἶδα ἐγὼ δ οὐκ ἔχωΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄγξω σε νὴ τὸν Πλού-τωνα ὦ μιαρέ ἢν μὴ ἀποδῷςΜΕΝΙΠΠΟΣ Κἀγὼ τῷ ξύλῳ σου πα-τάξας διαλύσω τὸ κρανίονΧΑΡΩΝ Μάτην οὖν ἔσῃ πεπλευκὼς το-σοῦτον πλοῦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὁ Ἑρμῆς ὑπὲρ ἐμοῦ σοιἀποδότω ὅς με παρέδωκέ σοιΕΡΜΗΣ Νὴ Δί ὀναίμην γε εἰ μέλλωκαὶ ὑπερεκτίνειν τῶν νεκρῶνΧΑΡΩΝ Οὐκ ἀποστήσομαί σουΜΕΝΙΠΠΟΣ Τούτου γε ἕνεκα νεωλκή-σας τὸ πορθμεῖον παράμενε πλὴν ἀλλ ὅ γεμὴ ἔχω πῶς ἂν λάβοιςΧΑΡΩΝ Σὺ δ οὐκ ᾔδεις κομίζειν δέονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤιδειν μέν οὐκ εἶχον δέτί οὖν ἐχρῆν διὰ τοῦτο μὴ ἀποθανεῖν

64

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ τοῦτο ὅμοιον σιμοὶγὰρ ἅπαντεςΣΩΚΡΑΤΗΣ Ἐμὲ ζητεῖς ὦ ΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μάλα ὦ ΣώκρατεςΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί τὰ ἐν ἈθήναιςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πολλοὶ τῶν νέων φιλοσο-φεῖν λέγουσι καὶ τά γε σχήματα αὐτὰ καὶτὰ βαδίσματα εἰ θεάσαιτό τις ἄκροι φι-λόσοφοιΣΩΚΡΑΤΗΣ Μάλα πολλοὺς ἑώρακαΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ ἑώρακας οἶμαιοἷος ἧκε παρὰ σοὶ Ἀρίστιππος ἢ Πλάτωναὐτός ὁ μὲν ἀποπνέων μύρον ὁ δὲ τοὺς ἐνΣικελίᾳ τυράννους θεραπεύειν ἐκμαθών ΣΩΚΡΑΤΗΣ Περὶ ἐμοῦ δὲ τί φρονο-ῦσινΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὐδαίμων ὦ Σώκρατεςἄνθρωπος εἶ τά γε τοιαῦτα πάντες γοῦν σεθαυμάσιον οἴονται ἄνδρα γεγενῆσθαι καὶπάντα ἐγνωκέναι καὶ ταῦτα ndash οἶμαι γὰρτἀληθῆ λέγειν ndash οὐδὲν εἰδότα

77

λους νεκροὺς τὰ ὅμοια ἐρωτᾶν διδάξῃς

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΑΝΝΙΒΟΥ ΜΙΝΩΟΣ ΚΑΙ ΣΚΙΠΙΩΝΟΣ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐμὲ δεῖ προκεκρίσθαισου ὦ Λίβυ ἀμείνων γάρ εἰμιΑΝΝΙΒΑΣ Οὐ μὲν οὖν ἀλλ ἐμέΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκοῦν ὁ Μίνως δικα-σάτω ΜΙΝΩΣ Τίνες δὲ ἐστέΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὗτος μὲν Ἀννίβας ὁΚαρχηδόνιος ἐγὼ δὲ Ἀλέξανδρος ὁ Φιλίπ-πουΜΙΝΩΣ Νὴ Δία ἔνδοξοί γε ἀμφότεροιἀλλὰ περὶ τίνος ὑμῖν ἡ ἔριςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Περὶ προεδρίας φησὶγὰρ οὗτος ἀμείνων γεγενῆσθαι στρατηγὸςἐμοῦ ἐγὼ δέ ὥσπερ ἅπαντες ἴσασιν οὐχὶτούτου μόνον ἀλλὰ πάντων σχεδὸν τῶνπρὸ ἐμοῦ φημι διενεγκεῖν τὰ πολέμια

146

τῷ αὐτῷ ζόφῳ ὅμοιοι καὶ κατ οὐδὲν ἀλλή-λων διαφέροντες καὶ οὔτε οἱ τῶν Τρώωννεκροὶ δεδίασίν με οὔτε οἱ τῶν Ἀχαιῶν θε-ραπεύουσιν ἰσηγορία δὲ ἀκριβὴς καὶ νε-κρὸς ὅμοιος ldquoἠμὲν κακὸς ἠδὲ καὶ ἐσθλόςrdquoταῦτά με ἀνιᾷ καὶ ἄχθομαι ὅτι μὴ θητεύωζῶνΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Ὅμως τί οὖν ἄν τιςπάθοι ὦ Ἀχιλλεῦ ταῦτα γὰρ ἔδοξε τῇ φύ-σει πάντως ἀποθνήσκειν ἅπαντας ὥστεχρὴ ἐμμένειν τῷ νόμῳ καὶ μὴ ἀνιᾶσθαιτοῖς διατεταγμένοις ἄλλως τε ὁρᾷς τῶνἑταίρων ὅσοι περὶ σέ ἐσμεν οἵδε μετὰ μι-κρὸν δὲ καὶ Ὀδυσσεὺς ἀφίξεται πάντωςφέρει δὲ παραμυθίαν καὶ ἡ κοινωνία τοῦπράγματος καὶ τὸ μὴ μόνον αὐτὸν πεπον-θέναι ὁρᾷς τὸν Ἡρακλέα καὶ τὸν Μελέα-γρον καὶ ἄλλους θαυμαστοὺς ἄνδρας οἳοὐκ ἂν οἶμαι δέξαιντο ἀνελθεῖν εἴ τις αὐτο-ὺς ἀναπέμψειε θητεύσοντας ἀκλήροις καὶἀβίοις ἀνδράσιν

155

ΑΙΑΚΟΣ Ἐμπεδοκλῆς ὦ Μένιππεἡμίεφθος ἀπὸ τῆς Αἴτνης παρώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ χαλκόπου βέλτιστε τίπαθὼν σεαυτὸν εἰς τοὺς κρατῆρας ἐνέβα-λεςΕΜΠΕΔΟΚΛΗΣ Μελαγχολία τις ὦΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ μὰ Δί ἀλλὰ κενοδοξίακαὶ τῦφος καὶ πολλὴ κόρυζα ταῦτά σεἀπηνθράκωσεν αὐταῖς κρηπῖσιν οὐκἀνάξιον ὄντα πλὴν οὐδέν σε ὤνησεν τὸσόφισμα ἐφωράθης γὰρ τεθνεώς ὁ Σω-κράτης δέ ὦ Αἰακέ ποῦ ποτε ἄρα ἐστίνΑΙΑΚΟΣ Μετὰ Νέστορος καὶ Παλαμή-δους ἐκεῖνος ληρεῖ τὰ πολλάΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως ἐβουλόμην ἰδεῖναὐτόν εἴ που ἐνθάδε ἐστίν ΑΙΑΚΟΣ Ὁρᾷς τὸν φαλακρόνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἅπαντες φαλακροί εἰσινὥστε πάντων ἂν εἴη τοῦτο τὸ γνώρισμαΑΙΑΚΟΣ Τὸν σιμὸν λέγω

76

ΧΑΡΩΝ Μόνος οὖν αὐχήσεις προῖκαπεπλευκέναιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ προῖκα ὦ βέλτιστεκαὶ γὰρ ἤντλησα καὶ τῆς κώπης συνεπελα-βόμην καὶ οὐκ ἔκλαον μόνος τῶν ἄλλωνἐπιβατῶνΧΑΡΩΝ Οὐδὲν ταῦτα πρὸς πορθμέατὸν ὀβολὸν ἀποδοῦναί σε δεῖ οὐ θέμις ἄλ-λως γενέσθαιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἄπαγέ με αὖθιςἐς τὸν βίονΧΑΡΩΝ Χάριεν λέγεις ἵνα καὶ πληγὰςἐπὶ τούτῳ παρὰ τοῦ Αἰακοῦ προσλάβωΜΕΝΙΠΠΟΣ Μὴ ἐνόχλει οὖνΧΑΡΩΝ Δεῖξον τί ἐν τῇ πήρᾳ ἔχειςΜΕΝΙΠΠΟΣ Θέρμους εἰ θέλεις καὶτῆς Ἑκάτης τὸ δεῖπνονΧΑΡΩΝ Πόθεν τοῦτον ἡμῖν ὦ Ἑρμῆτὸν κύνα ἤγαγες οἷα δὲ καὶ ἐλάλει παρὰτὸν πλοῦν τῶν ἐπιβατῶν ἁπάντων καταγε-λῶν καὶ ἐπισκώπτων καὶ μόνος ᾄδων

65

ἐπάρουρος ὢν θητεύειν παρά τινι τῶνἀκλήρων ldquoᾧ μὴ βίοτος πολὺς εἴηrdquo μᾶλλονἢ πάντων ἀνάσσειν τῶν νεκρῶν ταῦτα μὲνοὖν ἀγεννῆ τινα Φρύγα δειλὸν καὶ πέρατοῦ καλῶς ἔχοντος φιλόζῳον ἴσως ἐχρῆνλέγειν τὸν Πηλέως δὲ υἱόν τὸν φιλοκινδυ-νότατον ἡρώων ἁπάντων ταπεινὰ οὕτωπερὶ αὑτοῦ διανοεῖσθαι πολλὴ αἰσχύνη καὶἐναντιότης πρὸς τὰ πεπραγμένα σοι ἐν τῷβίῳ ὃς ἐξὸν ἀκλεῶς ἐν τῇ Φθιώτιδι πολυ-χρόνιον βασιλεύειν ἑκὼν προείλου τὸνμετὰ τῆς ἀγαθῆς δόξης θάνατονΑΧΙΛΛΕΥΣ Ὦ παῖ Νέστορος ἀλλὰτότε μὲν ἄπειρος ἔτι τῶν ἐνταῦθα ὢν καὶτὸ βέλτιον ἐκείνων ὁπότερον ἦν ἀγνοῶν τὸδύστηνον ἐκεῖνο δοξάριον προετίμων τοῦβίου νῦν δὲ συνίημι ἤδη ὡς ἐκείνη μὲνἀνωφελής εἰ καὶ ὅτι μάλιστα οἱ ἄνω ῥα-ψῳδήσουσιν μετὰ νεκρῶν δὲ ὁμοτιμία καὶοὔτε τὸ κάλλος ἐκεῖνο ὦ Ἀντίλοχε οὔτε ἡἰσχὺς πάρεστιν ἀλλὰ κείμεθα ἅπαντες ὑπὸ

154

ΜΙΝΩΣ Οὐκοῦν ἐν μέρει ἑκάτεροςεἰπάτω σὺ δὲ πρῶτος ὁ Λίβυς λέγεΑΝΝΙΒΑΣ Ἓν μὲν τοῦτο ὦ Μίνωςὠνάμην ὅτι ἐνταῦθα καὶ τὴν Ἑλλάδα φω-νὴν ἐξέμαθον ὥστε οὐδὲ ταύτῃ πλέονοὗτος ἐνέγκαιτό μου φημὶ δὲ τούτουςμάλιστα ἐπαίνου ἀξίους εἶναι ὅσοι τὸ μη-δὲν ἐξ ἀρχῆς ὄντες ὅμως ἐπὶ μέγα προε-χώρησαν δι αὑτῶν δύναμίν τε περιβαλόμε-νοι καὶ ἄξιοι δόξαντες ἀρχῆς ἔγωγ οὖνμετ ὀλίγων ἐξορμήσας εἰς τὴν Ἰβηρίαν τὸπρῶτον ὕπαρχος ὢν τῷ ἀδελφῷ μεγίστωνἠξιώθην ἄριστος κριθείς καὶ τούς τε Κελ-τίβηρας εἷλον καὶ Γαλατῶν ἐκράτησα τῶνἑσπερίων καὶ τὰ μεγάλα ὄρη ὑπερβὰς τὰπερὶ τὸν Ἠριδανὸν ἅπαντα κατέδραμονκαὶ ἀναστάτους ἐποίησα τοσαύτας πόλειςκαὶ τὴν πεδινὴν Ἰταλίαν ἐχειρωσάμην καὶμέχρι τῶν προαστείων τῆς προὐχούσηςπόλεως ἦλθον καὶ τοσούτους ἀπέκτειναμιᾶς ἡμέρας ὥστε τοὺς δακτυλίους αὐτῶν

147

οἰμωζόντων ἐκείνωνΕΡΜΗΣ Ἀγνοεῖς ὦ Χάρων ὅντινα ἄν-δρα διεπόρθμευσας ἐλεύθερον ἀκριβῶςοὐδένος αὐτῷ μέλει οὗτός ἐστιν ὁ Μένιπ-ποςΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄν σε λάβω ποτέ ndashΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἂν λάβῃς ὦ βέλτιστεδὶς δὲ οὐκ ἂν λάβοις

ΝΕΚΡΩΝ ΠΛΟΥΤΩΝΙ ΚΑΤΑ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΚΡΟΙΣΟΣ Οὐ φέρομεν ὦ ΠλούτωνΜένιππον τουτονὶ τὸν κύνα παροικοῦνταὥστε ἢ ἐκεῖνόν ποι κατάστησον ἢ ἡμεῖς με-τοικήσομεν εἰς ἕτερον τόπονΠΛΟΥΤΩΝ Τί δ ὑμᾶς δεινὸν ἐργάζε-ται ὁμόνεκρος ὤνΚΡΟΙΣΟΣ Ἐπειδὰν ἡμεῖς οἰμώζωμενκαὶ στένωμεν ἐκείνων μεμνημένοι τῶν

66

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Χαῖρε ὦ Εὔφορβε ἢἌπολλον ἢ ὅ τι ἂν θέλῃςΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Μὴ καὶ σύ γε ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκέτι χρυσοῦς ὁ μηρόςσοιΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Οὐ γάρ ἀλλὰ φέρε ἴδωεἴ τί σοι ἐδώδιμον ἡ πήρα ἔχειΜΕΝΙΠΠΟΣ Κυάμους ὦγαθέ ὥστε οὐτουτί σοι ἐδώδιμονΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Δὸς μόνον ἄλλα παρὰνεκροῖς δόγματα ἔμαθον γάρ ὡς οὐδὲνἴσον κύαμοι καὶ κεφαλαὶ τοκήων ἐνθάδεΑΙΑΚΟΣ Οὗτος δὲ Σόλων ὁ Ἐξηκεστί-δου καὶ Θαλῆς ἐκεῖνος καὶ παρ αὐτοὺςΠιττακὸς καὶ οἱ ἄλλοι ἑπτὰ δὲ πάντεςεἰσὶν ὡς ὁρᾷς ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἄλυποι ὦ Αἰακέ οὗτοιμόνοι καὶ φαιδροὶ τῶν ἄλλων ὁ δὲ σποδοῦἀνάπλεως καθάπερ ἐγκρυφίας ἄρτος ὁταῖς φλυκταίναις ἐξηνθηκώς τίς ἐστιν

75

μεδίμνοις ἀπομετρῆσαι καὶ τοὺς ποταμοὺςγεφυρῶσαι νεκροῖς καὶ ταῦτα πάντα ἔπρα-ξα οὔτε Ἄμμωνος υἱὸς ὀνομαζόμενος οὔτεθεὸς εἶναι προσποιούμενος ἢ ἐνύπνια τῆςμητρὸς διεξιών ἀλλ ἄνθρωπος εἶναι ὁμο-λογῶν στρατηγοῖς τε τοῖς συνετωτάτοιςἀντεξεταζόμενος καὶ στρατιώταις τοῖς μα-χιμωτάτοις συμπλεκόμενος οὐ Μήδουςκαὶ Ἀρμενίους καταγωνιζόμενος ὑποφεύ-γοντας πρὶν διώκειν τινὰ καὶ τῷ τολμήσα-ντι παραδιδόντας εὐθὺς τὴν νίκην Ἀλέξαν-δρος δὲ πατρῴαν ἀρχὴν παραλαβὼν ηὔξη-σεν καὶ παρὰ πολὺ ἐξέτεινε χρησάμενος τῇτῆς τύχης ὁρμῇ ἐπεὶ δ οὖν ἐνίκησέ τε καὶτὸν ὄλεθρον ἐκεῖνον Δαρεῖον ἐν Ἰσσῷ τεκαὶ Ἀρβήλοις ἐκράτησεν ἀποστὰς τῶν πα-τρῴων προσκυνεῖσθαι ἠξίου καὶ δίαιταντὴν Μηδικὴν μετεδιῄτησεν ἑαυτὸν καὶἐμιαιφόνει ἐν τοῖς συμποσίοις τοὺς φίλουςκαὶ συνελάμβανεν ἐπὶ θανάτῳ ἐγὼ δὲἦρξα ἐπ ἴσης τῆς πατρίδος καὶ ἐπειδὴ με-

148

ΣΚΙΠΙΩΝ Ἀλεξάνδρου μὲν ἥττων εἶναιτοῦ δὲ Ἀννίβου ἀμείνων ὃς ἐδίωξα νική-σας αὐτὸν καὶ φυγεῖν καταναγκάσας ἀτί-μως πῶς οὖν οὐκ ἀναίσχυντος οὗτος ὃςπρὸς Ἀλέξανδρον ἁμιλλᾶται ᾧ οὐδὲ Σκιπί-ων ἐγὼ ὁ νενικηκὼς ἐμαυτὸν παραβάλλε-σθαι ἀξιῶ ΜΙΝΩΣ Νὴ Δί εὐγνώμονα φῄς ὦ Σκι-πίων ὥστε πρῶτος μὲν κεκρίσθω Ἀλέξαν-δρος μετ αὐτὸν δὲ σύ εἶτα εἰ δοκεῖ τρί-τος Ἀννίβας οὐδὲ οὗτος εὐκαταφρόνητοςὤν

ΑΧΙΛΛΕΩΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΛΟΧΟΥ

ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Οἷα πρῴην Ἀχιλλεῦπρὸς τὸν Ὀδυσσέα σοι εἴρηται περὶ τοῦθανάτου ὡς ἀγεννῆ καὶ ἀνάξια τοῖν διδα-σκάλοιν ἀμφοῖν Χείρωνός τε καὶ Φοίνι-κος ἠκροώμην γάρ ὁπότε ἔφης βούλεσθαι

153

πται ἄγνωστα καὶ ἄμορφα κόνις πάντακαὶ λῆρος πολύς ἀμενηνὰ ὡς ἀληθῶςκάρηνα οὗτος δέ ὦ Αἰακέ τίς ἐστινΑΙΑΚΟΣ Κῦρός ἐστιν οὗτος δὲ Κρο-ῖσος ὁ δ ὑπὲρ αὐτὸν Σαρδανάπαλλος ὁ δὑπὲρ τούτους Μίδας ἐκεῖνος δὲ ΞέρξηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα σέ ὦ κάθαρμα ἡἙλλὰς ἔφριττε ζευγνύντα μὲν τὸν Ἑλλή-σποντον διὰ δὲ τῶν ὀρῶν πλεῖν ἐπιθυμο-ῦντα οἷος δὲ καὶ ὁ Κροῖσός ἐστιν τὸν Σαρ-δανάπαλλον δέ ὦ Αἰακέ πατάξαι μοικατὰ κόρρης ἐπίτρεψονΑΙΑΚΟΣ Μηδαμῶς διαθρύπτεις γὰραὐτοῦ τὸ κρανίον γυναικεῖον ὄνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἀλλὰ προσπτύσο-μαί γε πάντως αὐτῷ ἀνδρογύνῳ γε ὄντι ΑΙΑΚΟΣ Βούλει σοὶ ἐπιδείξω καὶ τοὺςσοφούςΜΕΝΙΠΠΟΣ Νὴ Δία γεΑΙΑΚΟΣ Πρῶτος οὗτός σοι ὁ Πυθα-γόρας ἐστί

74

ἄνω Μίδας μὲν οὑτοσὶ τοῦ χρυσίου Σαρ-δανάπαλλος δὲ τῆς πολλῆς τρυφῆς ἐγὼ δὲΚροῖσος τῶν θησαυρῶν ἐπιγελᾷ καὶ ἐξο-νειδίζει ἀνδράποδα καὶ καθάρματα ἡμᾶςἀποκαλῶν ἐνίοτε δὲ καὶ ᾄδων ἐπιταράττειἡμῶν τὰς οἰμωγάς καὶ ὅλως λυπηρόςἐστιν ΠΛΟΥΤΩΝ Τί ταῦτά φασιν ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀληθῆ ὦ Πλούτων μισῶγὰρ αὐτοὺς ἀγεννεῖς καὶ ὀλεθρίους ὄνταςοἷς οὐκ ἀπέχρησεν βιῶναι κακῶς ἀλλὰ καὶἀποθανόντες ἔτι μέμνηνται καὶ περιέχο-νται τῶν ἄνω χαίρω τοιγαροῦν ἀνιῶναὐτούςΠΛΟΥΤΩΝ Ἀλλ οὐ χρή λυποῦνταιγὰρ οὐ μικρῶν στερόμενοιΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ σὺ μωραίνεις ὦΠλούτων ὁμόψηφος ὢν τοῖς τούτων στε-ναγμοῖςΠΛΟΥΤΩΝ Οὐδαμῶς ἀλλ οὐκ ἂν

67

νηρίᾳ καὶ ἀπιστίᾳ καὶ δόλοις νόμιμον δὲ ἢπροφανὲς οὐδέν ἐπεὶ δέ μοι ὠνείδισεν τὴντρυφήν ἐκλελῆσθαί μοι δοκεῖ οἷα ἐποίει ἐνΚαπύῃ ἑταίραις συνὼν καὶ τοὺς τοῦ πο-λέμου καιροὺς ὁ θαυμάσιος καθηδυπαθῶνἐγὼ δὲ εἰ μὴ μικρὰ τὰ ἑσπέρια δόξας ἐπὶτὴν ἕω μᾶλλον ὥρμησα τί ἂν μέγα ἔπραξαἸταλίαν ἀναιμωτὶ λαβὼν καὶ Λιβύην καὶτὰ μέχρι Γαδείρων ὑπαγόμενος ἀλλ οὐκἀξιόμαχα ἔδοξέ μοι ἐκεῖνα ὑποπτήσσονταἤδη καὶ δεσπότην ὁμολογοῦντα εἴρηκα σὺδέ ὦ Μίνως δίκαζε ἱκανὰ γὰρ ἀπὸ πολ-λῶν καὶ ταῦταΣΚΙΠΙΩΝ Μὴ πρότερον ἢν μὴ καὶἐμοῦ ἀκούσῃςΜΙΝΩΣ Τίς γὰρ εἶ ὦ βέλτιστε ἢ πόθενὢν ἐρεῖςΣΚΙΠΙΩΝ Ἰταλιώτης Σκιπίων στρατη-γὸς ὁ καθελὼν Καρχηδόνα καὶ κρατήσαςΛιβύων μεγάλαις μάχαιςΜΙΝΩΣ Τί οὖν καὶ σὺ ἐρεῖς

152

τεπέμπετο τῶν πολεμίων μεγάλῳ στόλῳἐπιπλευσάντων τῇ Λιβύῃ ταχέως ὑπήκου-σα καὶ ἰδιώτην ἐμαυτὸν παρέσχον καὶ κα-ταδικασθεὶς ἤνεγκα εὐγνωμόνως τὸ πρᾶγ-μα καὶ ταῦτα ἔπραξα βάρβαρος ὢν καὶἀπαίδευτος παιδείας τῆς Ἑλληνικῆς καὶοὔτε Ὅμηρον ὥσπερ οὗτος ῥαψῳδῶν οὔτεὑπ Ἀριστοτέλει τῷ σοφιστῇ παιδευθείςμόνῃ δὲ τῇ φύσει ἀγαθῇ χρησάμενος τα-ῦτά ἐστιν ἃ ἐγὼ Ἀλεξάνδρου ἀμείνων φημὶεἶναι εἰ δέ ἐστι καλλίων οὑτοσί διότι δια-δήματι τὴν κεφαλὴν διεδέδετο Μακεδόσιἴσως καὶ ταῦτα σεμνά οὐ μὴν διὰ τοῦτοἀμείνων μὲν δόξειεν ἂν γενναίου καὶ στρα-τηγικοῦ ἀνδρὸς τῇ γνώμῃ πλέον ἤπερ τῇτύχῃ κεχρημένουΜΙΝΩΣ Ὁ μὲν εἴρηκεν οὐκ ἀγεννῆ τὸνλόγον οὐδὲ ὡς Λίβυν εἰκὸς ἦν ὑπὲρ αὑτοῦσὺ δέ ὦ Ἀλέξανδρε τί πρὸς ταῦτα φῄςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐχρῆν μέν ὦ Μίνωςμηδὲν πρὸς ἄνδρα οὕτω θρασὺν ἱκανὴ γὰρ

149

ἐθέλοιμι στασιάζειν ὑμᾶςΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μήν ὦ κάκιστοι Λυ-δῶν καὶ Φρυγῶν καὶ Ἀσσυρίων οὕτω γι-νώσκετε ὡς οὐδὲ παυσομένου μου ἔνθαγὰρ ἂν ἴητε ἀκολουθήσω ἀνιῶν καὶ κα-τᾴδων καὶ καταγελῶνΚΡΟΙΣΟΣ Ταῦτα οὐχ ὕβριςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐκεῖνα ὕβριςἦν ἃ ὑμεῖς ἐποιεῖτε προσκυνεῖσθαι ἀξιο-ῦντες καὶ ἐλευθέροις ἀνδράσιν ἐντρυφῶντεςκαὶ τοῦ θανάτου παράπαν οὐ μνημονεύο-ντες τοιγαροῦν οἰμώξεσθε πάντων ἐκείνωνἀφῃρημένοιΚΡΟΙΣΟΣ Πολλῶν γε ὦ θεοί καὶ με-γάλων κτημάτωνΜΙΔΑΣ Ὅσου μὲν ἐγὼ χρυσοῦΣΑΡΔΑΝΑΠΑΛΛΟΣ Ὅσης δὲ ἐγὼτρυφῆςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε οὕτω ποιεῖτε ὀδύ-ρεσθε μὲν ὑμεῖς ἐγὼ δὲ τὸ γνῶθι σαυτὸνπολλάκις συνείρων ἐπᾴσομαι ὑμῖν πρέποι

68

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΑΙΑΚΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Πρὸς τοῦ Πλούτωνος ὦΑἰακέ περιήγησαί μοι τὰ ἐν ᾅδου πάνταΑΙΑΚΟΣ Οὐ ῥᾴδιον ὦ Μένιππε ἅπα-ντα ὅσα μέντοι κεφαλαιώδη μάνθανεοὗτος μὲν ὅτι Κέρβερός ἐστιν οἶσθα καὶτὸν πορθμέα τοῦτον ὅς σε διεπέρασεν καὶτὴν λίμνην καὶ τὸν Πυριφλεγέθοντα ἤδηἑώρακας εἰσιώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οἶδα ταῦτα καὶ σέ ὅτιπυλωρεῖς καὶ τὸν βασιλέα εἶδον καὶ τὰςἘρινῦς τοὺς δὲ ἀνθρώπους μοι τοὺς πάλαιδεῖξον καὶ μάλιστα τοὺς ἐπισήμους αὐτῶν

ΑΙΑΚΟΣ Οὗτος μὲν Ἀγαμέμνων οὗτοςδὲ Ἀχιλλεύς οὗτος δὲ Ἰδομενεὺς πλησίονοὗτος δὲ Ὀδυσσεύς εἶτα Αἴας καὶ Διομή-δης καὶ οἱ ἄριστοι τῶν ἙλλήνωνΜΕΝΙΠΠΟΣ Βαβαί ὦ Ὅμηρε οἷά σοιτῶν ῥαψῳδιῶν τὰ κεφάλαια χαμαὶ ἔρρι-

73

ἡ φήμη διδάξαι σε οἷος μὲν ἐγὼ βασιλεύςοἷος δὲ οὗτος λῃστὴς ἐγένετο ὅμως δὲ ὅραεἰ κατ ὀλίγον αὐτοῦ διήνεγκα ὃς νέος ὢνἔτι παρελθὼν ἐπὶ τὰ πράγματα καὶ τὴν ἀρ-χὴν τεταραγμένην κατέσχον καὶ τοὺς φο-νέας τοῦ πατρὸς μετῆλθον κᾆτα φοβήσαςτὴν Ἑλλάδα τῇ Θηβαίων ἀπωλείᾳ στρατη-γὸς ὑπ αὐτῶν χειροτονηθεὶς οὐκ ἠξίωσατὴν Μακεδόνων ἀρχὴν περιέπων ἀγαπᾶνἄρχειν ὁπόσων ὁ πατὴρ κατέλιπεν ἀλλὰπᾶσαν ἐπινοήσας τὴν γῆν καὶ δεινὸν ἡγη-σάμενος εἰ μὴ ἁπάντων κρατήσαιμι ὀλί-γους ἄγων εἰσέβαλον εἰς τὴν Ἀσίαν καὶἐπί τε Γρανικῷ ἐκράτησα μεγάλῃ μάχῃκαὶ τὴν Λυδίαν λαβὼν καὶ Ἰωνίαν καὶΦρυγίαν καὶ ὅλως τὰ ἐν ποσὶν ἀεὶ χειρού-μενος ἦλθον ἐπὶ Ἰσσόν ἔνθα Δαρεῖοςὑπέμεινεν μυριάδας πολλὰς στρατοῦ ἄγωνκαὶ τὸ ἀπὸ τούτου ὦ Μίνως ὑμεῖς ἴστεὅσους ὑμῖν νεκροὺς ἐπὶ μιᾶς ἡμέρας κα-τέπεμψα φησὶ γοῦν ὁ πορθμεὺς μὴ διαρ-

150

κέσαι αὐτοῖς τότε τὸ σκάφος ἀλλὰ σχεδίαςδιαπηξαμένους τοὺς πολλοὺς αὐτῶν δια-πλεῦσαι καὶ ταῦτα δὲ ἔπραττον αὐτὸςπροκινδυνεύων καὶ τιτρώσκεσθαι ἀξιῶνκαὶ ἵνα σοὶ μὴ τὰ ἐν Τύρῳ μηδὲ τὰ ἐν Ἀρ-βήλοις διηγήσωμαι ἀλλὰ καὶ μέχρι Ἰνδῶνἦλθον καὶ τὸν Ὠκεανὸν ὅρον ἐποιησάμηντῆς ἀρχῆς καὶ τοὺς ἐλέφαντας αὐτῶν εἶχονκαὶ Πῶρον ἐχειρωσάμην καὶ Σκύθας δὲοὐκ εὐκαταφρονήτους ἄνδρας ὑπερβὰς τὸνΤάναϊν ἐνίκησα μεγάλῃ ἱππομαχίᾳ καὶτοὺς φίλους εὖ ἐποίησα καὶ τοὺς ἐχθροὺςἠμυνάμην εἰ δὲ καὶ θεὸς ἐδόκουν τοῖς ἀν-θρώποις συγγνωστοὶ ἐκεῖνοι πρὸς τὸμέγεθος τῶν πραγμάτων καὶ τοιοῦτόν τιπιστεύσαντες περὶ ἐμοῦ τὸ δ οὖν τελευ-ταῖον ἐγὼ μὲν βασιλεύων ἀπέθανον οὗτοςδὲ ἐν φυγῇ ὢν παρὰ Προυσίᾳ τῷ Βιθυνῷκαθάπερ ἄξιον ἦν πανουργότατον καὶὠμότατον ὄντα ὡς γὰρ δὴ ἐκράτησεν τῶνἸταλῶν ἐῶ λέγειν ὅτι οὐκ ἰσχύι ἀλλὰ πο-

151

νῆες ἐπληρώθησαν ἐξ ἁπάσης τῆς Ἑλ-λάδος καὶ τοσοῦτοι ἔπεσον Ἕλληνές τε καὶβάρβαροι καὶ τοσαῦται πόλεις ἀνάστατοιγεγόνασινΕΡΜΗΣ Ἀλλ οὐκ εἶδες ὦ Μένιππεζῶσαν τὴν γυναῖκα ἔφης γὰρ ἂν καὶ σὺἀνεμέσητον εἶναι ldquoτοιῇδ ἀμφὶ γυναικὶ πο-λὺν χρόνον ἄλγεα πάσχεινrdquo ἐπεὶ καὶ τὰἄνθη ξηρὰ ὄντα εἴ τις βλέποι ἀποβεβλη-κότα τὴν βαφήν ἄμορφα δῆλον ὅτι αὐτῷδόξει ὅτε μέντοι ἀνθεῖ καὶ ἔχει τὴν χρόανκάλλιστά ἐστιν ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν τοῦτο ὦ Ἑρμῆθαυμάζω εἰ μὴ συνίεσαν οἱ Ἀχαιοὶ περὶπράγματος οὕτως ὀλιγοχρονίου καὶ ῥᾳδίωςἀπανθοῦντος πονοῦντεςΕΡΜΗΣ Οὐ σχολή μοι ὦ Μένιππεσυμφιλοσοφεῖν σοι ὥστε σὺ μὲν ἐπιλε-ξάμενος τόπον ἔνθα ἂν ἐθέλῃς κεῖσο κα-ταβαλὼν σεαυτόν ἐγὼ δὲ τοὺς ἄλλους νε-κροὺς ἤδη μετελεύσομαι

72

γὰρ ἂν ταῖς τοιαύταις οἰμωγαῖς ἐπᾳδόμε-νον

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΚΕΡΒΕΡΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ Κέρβερε ndash συγγενὴςγάρ εἰμί σοι κύων καὶ αὐτὸς ὤν ndash εἰπέ μοιπρὸς τῆς Στυγός οἷος ἦν ὁ Σωκράτηςὁπότε κατῄει παρ ὑμᾶς εἰκὸς δέ σε θεὸνὄντα μὴ ὑλακτεῖν μόνον ἀλλὰ καὶ ἀνθρω-πίνως φθέγγεσθαι ὁπότ ἐθέλοιςΚΕΡΒΕΡΟΣ Πόρρωθεν μέν ὦ Μένιππεπαντάπασιν ἐδόκει ἀτρέπτῳ τῷ προσώπῳπροσιέναι καὶ οὐ πάνυ δεδιέναι τὸν θάνα-τον δοκῶν καὶ τοῦτο ἐμφῆναι τοῖς ἔξω τοῦστομίου ἑστῶσιν ἐθέλων ἐπεὶ δὲ κατέκυ-ψεν εἴσω τοῦ χάσματος καὶ εἶδε τὸν ζόφονκἀγὼ ἔτι διαμέλλοντα αὐτὸν δακὼν τῷ κω-νείῳ κατέσπασα τοῦ ποδός ὥσπερ τὰβρέφη ἐκώκυεν καὶ τὰ ἑαυτοῦ παιδία ὠδύ-

69

168

οὐδὲ γέγονε πώποτεΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀναμνήσω σε ὦΠλούτων Ὀρφεῖ γὰρ δι αὐτὴν ταύτην τὴναἰτίαν τὴν Εὐρυδίκην παρέδοτε καὶ τὴνὁμογενῆ μου Ἄλκηστιν παρεπέμψατεἩρακλεῖ χαριζόμενοι ΠΛΟΥΤΩΝ Θελήσεις δὲ οὕτως κρανί-ον γυμνὸν ὢν καὶ ἄμορφον τῇ καλῇ σουἐκείνῃ νύμφῃ φανῆναι πῶς δὲ κἀκείνηπροσήσεταί σε οὐδὲ διαγνῶναι δυναμένηφοβήσεται γὰρ εὖ οἶδα καὶ φεύξεταί σε καὶμάτην ἔσῃ τοσαύτην ὁδὸν ἀνεληλυθώςΠΕΡΣΕΦΟΝΗ Οὐκοῦν ὦ ἄνερ σὺ καὶτοῦτο ἴασαι καὶ τὸν Ἑρμῆν κέλευσον ἐπει-δὰν ἐν τῷ φωτὶ ἤδη ὁ Πρωτεσίλαος ᾖ κα-θικόμενον ἐν τῇ ῥάβδῳ νεανίαν εὐθὺς κα-λὸν ἀπεργάσασθαι αὐτὸν οἷος ἦν ἐκ τοῦπαστοῦΠΛΟΥΤΩΝ Ἐπεὶ Φερσεφόνῃ συνδο-κεῖ ἀναγαγὼν τοῦτον αὖθις ποίησον νυμ-φίον σὺ δὲ μέμνησο μίαν λαβὼν ἡμέραν

161

ρετο καὶ παντοῖος ἐγίνετοΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν σοφιστὴς ὁ ἄν-θρωπος ἦν καὶ οὐκ ἀληθῶς κατεφρόνει τοῦπράγματοςΚΕΡΒΕΡΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐπείπερ ἀναγκα-ῖον αὐτὸ ἑώρα κατεθρασύνετο ὡς δῆθενοὐκ ἄκων πεισόμενος ὃ πάντως ἔδει παθε-ῖν ὡς θαυμάσονται οἱ θεαταί καὶ ὅλωςπερὶ πάντων γε τῶν τοιούτων εἰπεῖν ἂνἔχοιμι ἕως τοῦ στομίου τολμηροὶ καὶ ἀν-δρεῖοι τὰ δὲ ἔνδοθεν ἔλεγχος ἀκριβήςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἐγὼ δὲ πῶς σοι κατελη-λυθέναι ἔδοξαΚΕΡΒΕΡΟΣ Μόνος ὦ Μένιππε ἀξίωςτοῦ γένους καὶ Διογένης πρὸ σοῦ ὅτι μὴἀναγκαζόμενοι ἐσῄειτε μηδ ὠθούμενοιἀλλ ἐθελούσιοι γελῶντες οἰμώζειν πα-ραγγείλαντες ἅπασιν

70

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΕΡΜΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ποῦ δαὶ οἱ καλοί εἰσιν ἢαἱ καλαί Ἑρμῆ ξενάγησόν με νέηλυνὄντα ΕΡΜΗΣ Οὐ σχολὴ μέν ὦ Μένιππεπλὴν κατ ἐκεῖνο ἀπόβλεψον ἐπὶ τὰ δεξιάἔνθα ὁ Ὑάκινθός τέ ἐστιν καὶ Νάρκισσοςκαὶ Νιρεὺς καὶ Ἀχιλλεὺς καὶ Τυρὼ καὶἙλένη καὶ Λήδα καὶ ὅλως τὰ ἀρχαῖαπάντα κάλληΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀστᾶ μόνα ὁρῶ καὶ κρα-νία τῶν σαρκῶν γυμνά ὅμοια τὰ πολλάΕΡΜΗΣ Καὶ μὴν ἐκεῖνά ἐστιν ἃ πάντεςοἱ ποιηταὶ θαυμάζουσι τὰ ὀστᾶ ὧν σὺ ἔοι-κας καταφρονεῖνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως τὴν Ἑλένην μοιδεῖξον οὐ γὰρ ἂν διαγνοίην ἔγωγεΕΡΜΗΣ Τουτὶ τὸ κρανίον ἡ ἙλένηἐστίνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα διὰ τοῦτο αἱ χίλιαι

71

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΥΣΩΛΟΥ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ὦ Κάρ ἐπὶ τίνι μέγα φρο-νεῖς καὶ πάντων ἡμῶν προτιμᾶσθαι ἀξιοῖςΜΑΥΣΩΛΟΣ Καὶ ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ μένὦ Σινωπεῦ ὃς ἐβασίλευσα Καρίας μὲνἁπάσης ἦρξα δὲ καὶ Λυδῶν ἐνίων καὶ νή-σους δέ τινας ὑπηγαγόμην καὶ ἄχρι Μιλή-του ἐπέβην τὰ πολλὰ τῆς Ἰωνίας κατα-στρεφόμενος καὶ καλὸς ἦν καὶ μέγας καὶἐν πολέμοις καρτερός τὸ δὲ μέγιστον ὅτιἐν Ἁλικαρνασσῷ μνῆμα παμμέγεθες ἔχωἐπικείμενον ἡλίκον οὐκ ἄλλος νεκρός ἀλλοὐδὲ οὕτως ἐς κάλλος ἐξησκημένον ἵππωνκαὶ ἀνδρῶν ἐς τὸ ἀκριβέστατον εἰκα-σμένων λίθου τοῦ καλλίστου οἷον οὐδὲνεὼν εὕροι τις ἂν ῥᾳδίως οὐ δοκῶ σοι δι-καίως ἐπὶ τούτοις μέγα φρονεῖνΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ φῄς καὶτῷ κάλλει καὶ τῷ βάρει τοῦ τάφουΜΑΥΣΩΛΟΣ Νὴ Δί ἐπὶ τούτοις

162

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΙΠΟΝΤΑ ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΕΙ ΕΝ ΛΟΓΟΙΣ3ΠΛΟΙΟΝ Η ΕΥΧΑΙ13ΝΕΚΡΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ59

167

ἀγάγῃ σχολὴν ἀπὸ τῶν θορύβων τῶν ἐνποσίν εἰς Αἴγυπτον ἀπαγαγὼν θάψεινἐκεῖ ὡς γενοίμην εἷς τῶν Αἰγυπτίων θεῶνΔΙΟΓΕΝΗΣ Μὴ γελάσω οὖν ὦἈλέξανδρε ὁρῶν καὶ ἐν ᾅδου ἔτι σε μωραί-νοντα καὶ ἐλπίζοντα Ἄνουβιν ἢ Ὄσιρινγενήσεσθαι πλὴν ἀλλὰ ταῦτα μέν ὦθειότατε μὴ ἐλπίσῃς οὐ γὰρ θέμις ἀνελθε-ῖν τινα τῶν ἅπαξ διαπλευσάντων τὴν λί-μνην καὶ εἰς τὸ εἴσω τοῦ στομίου παρελ-θόντων οὐ γὰρ ἀμελὴς ὁ Αἰακὸς οὐδὲ ὁΚέρβερος εὐκαταφρόνητος ἐκεῖνο δέ γεἡδέως ἂν μάθοιμι παρὰ σοῦ πῶς φέρειςὁπόταν ἐννοήσῃς ὅσην εὐδαιμονίαν ὑπὲργῆς ἀπολιπὼν ἀφῖξαι σωματοφύλακας καὶὑπασπιστὰς καὶ σατράπας καὶ χρυσὸν το-σοῦτον καὶ ἔθνη προσκυνοῦντα καὶ Βαβυ-λῶνα καὶ Βάκτρα καὶ τὰ μεγάλα θηρία καὶτιμὴν καὶ δόξαν καὶ τὸ ἐπίσημον εἶναι ἐξε-λαύνοντα διαδεδεμένον ταινίᾳ λευκῇ τὴνκεφαλὴν πορφυρίδα ἐμπεπορπημένον οὐ

100

ΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲ τὸν ἐλλέβορον ὦΜένιππε ἀναίνομαι πιεῖν γένοιτό μοιμόνονΜΕΝΙΠΠΟΣ Θάρρει ὦ Τάνταλε ὡςοὔτε σὺ οὔτε ἄλλος πίεται τῶν νεκρῶνἀδύνατον γάρ καίτοι οὐ πάντες ὥσπερ σὺἐκ καταδίκης διψῶσι τοῦ ὕδατος αὐτοὺςοὐχ ὑπομένοντος

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΧΕΙΡΩΝΟΣ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤκουσα ὦ Χείρων ὡςθεὸς ὢν ἐπεθύμησας ἀποθανεῖνΧΕΙΡΩΝ Ἀληθῆ ταῦτα ἤκουσας ὦΜένιππε καὶ τέθνηκα ὡς ὁρᾷς ἀθάνατοςεἶναι δυνάμενοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίς δαί σε ἔρως τοῦ θα-νάτου ἔσχεν ἀνεράστου τοῖς πολλοῖς χρή-ματοςΧΕΙΡΩΝ Ἐρῶ πρὸς σὲ οὐκ ἀσύνετον

81

ΝΙΡΕΥΣ Καὶ μὴν ἐροῦ Ὅμηρον ὁποῖοςἦν ὁπότε συνεστράτευον τοῖς ἈχαιοῖςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀνείρατά μοι λέγειςἐγὼ δὲ ἃ βλέπω καὶ νῦν ἔχεις ἐκεῖνα δέ οἱτότε ἴσασινΝΙΡΕΥΣ Οὔκουν ἐγὼ ἐνταῦθα εὐμορ-φότερός εἰμι ὦ Μένιππε ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔτε σὺ οὔτε ἄλλοςεὔμορφος ἰσοτιμία γὰρ ἐν ᾅδου καὶ ὅμοιοιἅπαντεςΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἐμοὶ μὲν καὶ τοῦτο ἱκανόν

166

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλ ὦ καλὲ Μαύσωλεοὔτε ἡ ἰσχὺς ἔτι σοι ἐκείνη οὔτε ἡ μορφὴπάρεστιν εἰ γοῦν τινα ἑλοίμεθα δικαστὴνεὐμορφίας πέρι οὐκ ἔχω εἰπεῖν τίνος ἕνε-κα τὸ σὸν κρανίον προτιμηθείη ἂν τοῦἐμοῦ φαλακρὰ γὰρ ἄμφω καὶ γυμνά καὶτοὺς ὀδόντας ὁμοίως προφαίνομεν καὶ τοὺςὀφθαλμοὺς ἀφῃρήμεθα καὶ τὰς ῥῖνας ἀπο-σεσιμώμεθα ὁ δὲ τάφος καὶ οἱ πολυτελεῖςἐκεῖνοι λίθοι Ἁλικαρνασσεῦσι μὲν ἴσωςεἶεν ἐπιδείκνυσθαι καὶ φιλοτιμεῖσθαι πρὸςτοὺς ξένους ὡς δή τι μέγα οἰκοδόμημααὐτοῖς ἐστιν σὺ δέ ὦ βέλτιστε οὐχ ὁρῶ ὅτι ἀπολαύεις αὐτοῦ πλὴν εἰ μὴ τοῦτο φῄςὅτι μᾶλλον ἡμῶν ἀχθοφορεῖς ὑπὸ τηλικού-τοις λίθοις πιεζόμενοςΜΑΥΣΩΛΟΣ Ἀνόνητα οὖν μοι ἐκεῖναπάντα καὶ ἰσότιμος ἔσται Μαύσωλος καὶΔιογένης ΔΙΟΓΕΝΗΣ Οὐκ ἰσότιμος ὦ γεν-ναιότατε οὐ γὰρ Μαύσωλος μὲν γὰρ

163

ὄντα οὐκ ἦν ἔτι ἡδὺ ἀπολαύειν τῆς ἀθανα-σίαςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐχ ἡδὺ ἦν ζῶντα ὁρᾶντὸ φῶςΧΕΙΡΩΝ Οὔκ ὦ Μένιππε τὸ γὰρ ἡδὺἔγωγε ποικίλον τι καὶ οὐχ ἁπλοῦν ἡγοῦμαιεἶναι ἐγὼ δὲ ἔζων ἀεὶ καὶ ἀπέλαυον τῶνὁμοίων ἡλίου φωτός τροφῆς αἱ ὧραι δὲαἱ αὐταὶ καὶ τὰ γινόμενα ἅπαντα ἑξῆς ἕκα-στον ὥσπερ ἀκολουθοῦντα θάτερον θα-τέρῳ ἐνεπλήσθην οὖν αὐτῶν οὐ γὰρ ἐν τῷαὐτῷ ἀεὶ ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ ltμὴgt μετασχεῖνὅλως τὸ τερπνὸν ἦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις ὦ Χείρων τὰἐν ᾅδου δὲ πῶς φέρεις ἀφ οὗ προελόμενοςαὐτὰ ἥκειςΧΕΙΡΩΝ Οὐκ ἀηδῶς ὦ Μένιππε ἡγὰρ ἰσοτιμία πάνυ δημοτικὴ καὶ τὸ πρᾶγ-μα οὐδὲν ἔχει τὸ διάφορον ἐν φωτὶ εἶναι ἢἐν σκότῳ ἄλλως τε οὔτε διψῆν ὥσπερ ἄνωοὔτε πεινῆν δεῖ ἀλλ ἀνεπιδεεῖς τούτων

82

ἄχρηστόν σοι ὦ Ἀλέξανδρε πρὸς τὰπράγματα ἐγένετο πολλοὶ γὰρ ὑπέπτησ-σον θεὸν εἶναί σε νομίζοντες ἀτὰρ εἰπέμοι τίνι τὴν τοσαύτην ἀρχὴν καταλέλοι-παςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκ οἶδα ὦ Διόγενεςοὐ γὰρ ἔφθασα ἐπισκῆψαί τι περὶ αὐτῆς ἢτοῦτο μόνον ὅτι ἀποθνήσκων Περδίκκᾳτὸν δακτύλιον ἐπέδωκα πλὴν ἀλλὰ τί γε-λᾷς ὦ ΔιόγενεςΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί γὰρ ἄλλο ἢ ἀνεμνήσθηνοἷα ἐποίει ἡ Ἑλλάς ἄρτι σε παρειληφότατὴν ἀρχὴν κολακεύοντες καὶ προστάτηναἱρούμενοι καὶ στρατηγὸν ἐπὶ τοὺς βαρ-βάρους ἔνιοι δὲ καὶ τοῖς δώδεκα θεοῖς προ-στιθέντες καὶ οἰκοδομοῦντές σοι νεὼς καὶθύοντες ὡς δράκοντος υἱῷ ἀλλ εἰπέ μοιποῦ σε οἱ Μακεδόνες ἔθαψαν ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἔτι ἐν Βαβυλῶνι κε-ῖμαι τριακοστὴν ἡμέραν ταύτην ὑπισχνε-ῖται δὲ Πτολεμαῖος ὁ ὑπασπιστής ἤν ποτε

99

οἰμώξεται μεμνημένος τῶν ὑπὲρ γῆς ἐνοἷς εὐδαιμονεῖν ᾤετο Διογένης δὲ καταγε-λάσεται αὐτοῦ καὶ τάφον ὁ μὲν ἐν Ἁλικαρ-νασσῷ ἐρεῖ ἑαυτοῦ ὑπὸ Ἀρτεμισίας τῆς γυ-ναικὸς καὶ ἀδελφῆς κατεσκευασμένον ὁΔιογένης δὲ τοῦ μὲν σώματος εἰ καί τινατάφον ἔχει οὐκ οἶδεν οὐδὲ γὰρ ἔμελεναὐτῷ τούτου λόγον δὲ τοῖς ἀρίστοις περὶτούτου καταλέλοιπεν ἀνδρὸς βίον βεβιω-κὼς ὑψηλότερον ὦ Καρῶν ἀνδραποδω-δέστατε τοῦ σοῦ μνήματος καὶ ἐν βεβαιο-τέρῳ χωρίῳ κατεσκευασμένον

ΝΙΡΕΩΣ ΚΑΙ ΘΕΡΣΙΤΟΥ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΝΙΡΕΥΣ Ἰδοὺ δή Μένιππος οὑτοσὶ δι-κάσει πότερος εὐμορφότερός ἐστιν εἰπέὦ Μένιππε οὐ καλλίων σοι δοκῶΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δὲ καὶ ἔστε πρότε-ρον οἶμαι χρὴ γὰρ τοῦτο εἰδέναι

164

ΝΙΡΕΥΣ Νιρεὺς καὶ ΘερσίτηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πότερος οὖν ὁ Νιρεὺς καὶπότερος ὁ Θερσίτης οὐδέπω γὰρ τοῦτοδῆλον ΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἓν μὲν ἤδη τοῦτο ἔχω ὅτιὅμοιός εἰμί σοι καὶ οὐδὲν τηλικοῦτον δια-φέρεις ἡλίκον σε Ὅμηρος ἐκεῖνος ὁ τυ-φλὸς ἐπῄνεσεν ἁπάντων εὐμορφότερονπροσειπών ἀλλ ὁ φοξὸς ἐγὼ καὶ ψεδνὸςοὐδὲν χείρων ἐφάνην τῷ δικαστῇ ὅρα δὲσύ ὦ Μένιππε ὅντινα καὶ εὐμορφότερονἡγῇΝΙΡΕΥΣ Ἐμέ γε τὸν Ἀγλαΐας καὶΧάροπος ldquoὃς κάλλιστος ἀνὴρ ὑπὸ ἼλιονἦλθονrdquoΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλ οὐχὶ καὶ ὑπὸ γῆνὡς οἶμαι κάλλιστος ἦλθες ἀλλὰ τὰ μὲνὀστᾶ ὅμοια τὸ δὲ κρανίον ταύτῃ μόνον ἄραδιακρίνοιτο ἀπὸ τοῦ Θερσίτου κρανίου ὅτιεὔθρυπτον τὸ σόν ἀλαπαδνὸν γὰρ αὐτὸ καὶοὐκ ἀνδρῶδες ἔχεις

165

δεθῆναί με πρὸς τὸ ἐφίππιον εἰ μέλλω με-νεῖν τε ἄνω καὶ ἕξεσθαι τοῦ χαλινοῦΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἐγώ σοι ὦ Σάμιππεἡγήσομαι τῶν ἱππέων Λυκῖνος δὲ τὸ δεξι-ὸν κέρας ἐχέτω δίκαιος δ ἂν εἴην τυχεῖνπαρὰ σοῦ τῶν μεγίστων τοσούτοις σε μεδί-μνοις δωρησάμενος ἐπισήμου χρυσίουΣΑΜΙΠΠΟΣ Καὶ αὐτοὺς ἐρώμεθα ὦἈδείμαντε τοὺς ἱππέας εἰ δέξονται ἄρχο-ντά σε σφῶν γενέσθαι ὅτῳ δοκεῖ ὦ ἱππε-ῖς Ἀδείμαντον ἱππαρχεῖν ἀνατεινάτω τὴνχεῖραΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Πάντες ὡς ὁρᾷς ὦΣάμιππε ἐχειροτόνησανΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ σὺ μὲν ἄρχε τῆς ἵπ-που Λυκῖνος δὲ ἐχέτω τὸ δεξιόν οὑτοσὶ δὲΤιμόλαος ἐπὶ τοῦ εὐωνύμου τετάξεταιἐγὼ δὲ κατὰ μέσον ὡς νόμος βασιλεῦσιτῶν Περσῶν ἐπειδὰν αὐτοὶ συμπαρῶσιπροΐωμεν δὲ ἤδη τὴν ἐπὶ Κορίνθου διὰ τῆςὀρεινῆς ἐπευξάμενοι τῷ βασιλείῳ Διί

40

φὴς κυβερνήτην τὸν Ἥρωνα ἢ τοῦ Νη-ρέως ἡλικιώτην ὃς τοσοῦτον ἀπεσφάλητῆς ὁδοῦ ἀλλὰ τί τοῦτο οὐκ Ἀδείμαντοςἐκεῖνός ἐστιΤΙΜΟΛΑΟΣ Πάνυ μὲν οὖν Ἀδείμα-ντος αὐτός ἐμβοήσωμεν οὖν Ἀδείμαντεσέ φημι τὸν Μυρρινούσιον τὸν Στρομβί-χουΛΥΚΙΝΟΣ Δυεῖν θάτερον ἢ δυσχεραί-νει καθ ἡμῶν ἢ ἐκκεκώφωται Ἀδείμαντοςγάρ οὐκ ἄλλος τίς ἐστι Πάνυ ἤδη σαφῶςὁρῶ καὶ θοἰμάτιον αὐτοῦ καὶ τὸ βάδισμαἐκείνου καὶ ἐν χρῷ ἡ κουρά ἐπιτείνωμενδὲ ὅμως τὸν περίπατον ὡς καταλάβωμεναὐτόν ἢν μὴ τοῦ ἱματίου λαβόμενοι σε ἐπι-στρέψωμεν ὦ Ἀδείμαντε οὐχ ὑπακούσειἡμῖν βοῶσιν ἀλλὰ καὶ φροντίζοντι ἔοικαςἐπὶ συννοίας τινὸς οὐ μικρὸν οὐδὲ εὐκατα-φρόνητον πρᾶγμα ὡς δοκεῖς ἀνακυκλῶνΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Οὐδέν ὦ Λυκῖνε χα-λεπόν ἀλλά με κενή τις ἔννοια μεταξὺ βα-

21

οὐκ ὀλίγα τῶν ἐραστῶν ἀπολέλαυκα μονο-νουχὶ προσκυνούμενος ὑπ αὐτῶν καὶ ἐθρυ-πτόμην δὲ πολλάκις καὶ ἀπέκλειον αὐτῶντινας ἐνίοτε οἱ δὲ ἡμιλλῶντο καὶ ἀλλήλουςὑπερεβάλλοντο ἐν τῇ περὶ ἐμὲ φιλοτιμίᾳΣΙΜΥΛΟΣ Τέλος δ οὖν πῶς ἐβουλεύ-σω περὶ τῶν κτημάτωνΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Εἰς τὸ φανερὸν μὲνἕκαστον αὐτῶν κληρονόμον ἀπολιπεῖν ἔφα-σκον ὁ δ ἐπίστευέν τε ἂν καὶ κολακευτι-κώτερον παρεσκεύαζεν αὑτόν ἄλλας δὲτὰς ἀληθεῖς διαθήκας ἐκείνας ἔχων κατέλι-πον οἰμώζειν ἅπασι φράσαςΣΙΜΥΛΟΣ Τίνα δὲ αἱ τελευταῖαι τὸνκληρονόμον ἔσχον ἦ πού τινα τῶν ἀπὸ τοῦγένουςΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Οὐ μὰ Δία ἀλλὰ νε-ώνητόν τινα τῶν μειρακίων τῶν ὡραίωνΦρύγα ΣΙΜΥΛΟΣ Ἀμφὶ πόσα ἔτη ὦ Πολύ-στρατε

118

ΧΑΡΩΝ Πολλοῦ λέγειςΕΡΜΗΣ Νὴ τὸν Ἀϊδωνέα τῶν πέντεὠνησάμην καὶ τροπωτῆρα δύο ὀβολῶνΧΑΡΩΝ Τίθει πέντε δραχμὰς καὶ ὀβο-λοὺς δύοΕΡΜΗΣ Καὶ ἀκέστραν ὑπὲρ τοῦ ἱστίουπέντε ὀβολοὺς ἐγὼ κατέβαλονΧΑΡΩΝ Καὶ τούτους προστίθειΕΡΜΗΣ Καὶ κηρὸν ὡς ἐπιπλάσαι τοῦσκαφιδίου τὰ ἀνεῳγότα καὶ ἥλους δὲ καὶκαλῴδιον ἀφ οὗ τὴν ὑπέραν ἐποίησας δύοδραχμῶν ἅπανταΧΑΡΩΝ Καὶ ἄξια ταῦτα ὠνήσω ΕΡΜΗΣ Ταῦτά ἐστιν εἰ μή τι ἄλλοἡμᾶς διέλαθεν ἐν τῷ λογισμῷ πότε δ οὖνταῦτα ἀποδώσειν φῄςΧΑΡΩΝ Νῦν μέν ὦ Ἑρμῆ ἀδύνατονἢν δὲ λοιμός τις ἢ πόλεμος καταπέμψῃἀθρόους τινάς ἐνέσται τότε ἀποκερδᾶναιπαραλογιζόμενον ἐν τῷ πλήθει τὰ πορθμε-ῖα

103

δίζοντα ὑπελθοῦσα παρακοῦσαι ὑμῶν ἐποί-ησεν ἀτενὲς πρὸς αὐτὴν ἅπαντι τῷ λογι-σμῷ ἀποβλέποντα ΛΥΚΙΝΟΣ Τίς αὕτη μὴ γὰρ ὀκνήσῃςεἰπεῖν εἰ μή τίς ἐστι τῶν πάνυ ἀπορρήτωνκαίτοι ἐτελέσθημεν ὡς οἶσθα καὶ σιγᾶνμεμαθήκαμενΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀλλ αἰσχύνομαι ἔγω-γε εἰπεῖν πρὸς ὑμᾶς οὕτω γὰρ μειρακι-ῶδες ὑμῖν δόξει τὸ φρόντισμαΛΥΚΙΝΟΣ Μῶν ἐρωτικόν τί ἐστινοὐδὲ γὰρ οὐδὲ τοῦτο ἀμυήτοις ἡμῖν ἐξαγο-ρεύσεις ἀλλὰ ὑπὸ λαμπρᾷ τῇ δᾳδὶ καὶαὐτοῖς τετελεσμένοιςΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Οὐδέν ὦ θαυμάσιετοιοῦτον ἀλλά τινα πλοῦτον ἐμαυτῷ ἀνε-πλαττόμην ἣν κενὴν μακαρίαν οἱ πολλοὶκαλοῦσιν καί μοι ἐν ἀκμῇ τῆς περιουσίαςκαὶ τρυφῆς ἐπέστητεΛΥΚΙΝΟΣ Οὐκοῦν τὸ προχειρότατοντοῦτο κοινὸς Ἑρμᾶς φασι καὶ ἐς μέσον

22

κόσμει τό τε ἱππικὸν καὶ τοὺς ἀνέρας τοὺςἀσπιδιώτας ἐθέλω γὰρ εἰδέναι οἷ βαδιε-ῖσθε τοσοῦτοι ὄντες ἐξ Ἀρκαδίας ἢ ἐπὶ τί-νας ἀθλίους πρώτους ἀφίξεσθεΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἄκουε ὦ Λυκῖνε μᾶλλονδέ εἴ σοι φίλον ἀκολούθει μεθ ἡμῶν ἵπ-παρχον γάρ σε τῶν πεντακισχιλίων ἀποφα-νῶΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλὰ τῆς μὲν τιμῆς ὦ βα-σιλεῦ χάριν οἶδά σοι καὶ ὑποκύψας ἐς τὸΠερσικὸν προσκυνῶ σε περιαγαγὼν εἰς το-ὐπίσω τὼ χεῖρε τιμῶν τὴν τιάραν ὀρθὴνοὖσαν καὶ τὸ διάδημα σὺ δὲ τῶν ἐρρω-μένων τούτων τινὰ ποίησον ἵππαρχον ἐγὼγάρ σοι δεινῶς ἄφιππός εἰμι καὶ οὐδὲ ὅλωςἐπέβην ἵππου ἐν τῷ πρὸ τοῦ χρόνῳ δέδιατοίνυν μὴ τοῦ σαλπιγκτοῦ ἐποτρύνοντοςκαταπεσὼν ἔγωγε συμπατηθῶ ἐν τῇ τύρβῃὑπὸ τοσαύταις ὁπλαῖς ἢ καὶ θυμοειδὴς ὢνὁ ἵππος ἐξενέγκῃ με τὸν χαλινὸν ἐνδακὼνἐς μέσους τοὺς πολεμίους ἢ δεήσει κατα-

39

ΕΡΜΗΣ Νῦν οὖν ἐγὼ καθεδοῦμαι τὰκάκιστα εὐχόμενος γενέσθαι ὡς ἂν ἀπὸτούτων ἀπολάβοιμιΧΑΡΩΝ Οὐκ ἔστιν ἄλλως ὦ Ἑρμῆνῦν δὲ ὀλίγοι ὡς ὁρᾷς ἀφικνοῦνται ἡμῖνεἰρήνη γάρΕΡΜΗΣ Ἄμεινον οὕτως εἰ καὶ ἡμῖν πα-ρατείνοιτο ὑπὸ σοῦ τὸ ὄφλημα πλὴν ἀλλοἱ μὲν παλαιοί ὦ Χάρων οἶσθα οἷοι παρε-γίγνοντο ἀνδρεῖοι ἅπαντες αἵματοςἀνάπλεῳ καὶ τραυματίαι οἱ πολλοί νῦν δὲἢ φαρμάκῳ τις ὑπὸ τοῦ παιδὸς ἀποθανὼν ἢὑπὸ τῆς γυναικὸς ἢ ὑπὸ τρυφῆς ἐξῳδηκὼςτὴν γαστέρα καὶ τὰ σκέλη ὠχροὶ ἅπαντεςκαὶ ἀγεννεῖς οὐδὲν ὅμοιοι ἐκείνοις οἱ δὲπλεῖστοι αὐτῶν διὰ χρήματα ἥκουσιν ἐπι-βουλεύοντες ἀλλήλοις ὡς ἐοίκασιΧΑΡΩΝ Πάνυ γὰρ περιπόθητά ἐστι τα-ῦτα ΕΡΜΗΣ Οὐκοῦν οὐδ ἐγὼ δόξαιμι ἂνἁμαρτάνειν πικρῶς ἀπαιτῶν τὰ ὀφειλόμε-

104

κοῦτος ὤν ὀδόντας τέτταρας ἔχωνΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Νὴ Δία τοὺς ἀρί-στους γε τῶν ἐν τῇ πόλει καὶ γέροντά μεκαὶ φαλακρόν ὡς ὁρᾷς ὄντα καὶ λημῶνταπροσέτι καὶ κορυζῶντα ὑπερήδοντο θερα-πεύοντες καὶ μακάριος ἦν αὐτῶν ὅντινα ἂνκαὶ μόνον προσέβλεψαΣΙΜΥΛΟΣ Μῶν καὶ σύ τινα ὥσπερ ὁΦάων τὴν Ἀφροδίτην ἐκ Χίου διεπόρθμευ-σας εἶτά σοι εὐξαμένῳ ἔδωκεν νέον εἶναικαὶ καλὸν ἐξ ὑπαρχῆς καὶ ἀξιέραστονΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Οὔκ ἀλλὰ τοιοῦτοςὢν περιπόθητος ἦν ΣΙΜΥΛΟΣ Αἰνίγματα λέγειςΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Καὶ μὴν πρόδηλόςγε ὁ ἔρως οὑτοσὶ πολὺς ὢν ὁ περὶ τοὺςἀτέκνους καὶ πλουσίους γέρονταςΣΙΜΥΛΟΣ Νῦν μανθάνω σου τὸ κάλ-λος ὦ θαυμάσιε ὅτι παρὰ τῆς χρυσῆςἈφροδίτης ἦνΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Ἀτάρ ὦ Σιμύλε

117

ριοι καὶ τὸ πᾶν εἰς πέντε μυριάδας ὁπλιτι-κόν ἱππεῖς δὲ ἀμφὶ τοὺς πεντακισχιλίουςἐγὼ δὲ χειροτονητὸς ὑφ ἁπάντων προκρι-θεὶς ἄρχων ἄριστος εἶναι δόξας ἀνθρώπωνἡγεῖσθαι καὶ πράγμασι χρῆσθαι ὡς τοῦτόγε αὐτὸ ἡδύ μείζω εἶναι τῶν ἄλλων βασι-λέων ἅτε ἀρετῇ προχειρισθέντα ὑπὸ τῆςστρατιᾶς ἄρχειν οὐ κληρονόμον γενόμενονἄλλου πονήσαντος ἐς τὴν βασιλείαν ἐπεὶτῷ Ἀδειμάντου θησαυρῷ παραπλήσιον τὸτοιοῦτο καὶ τὸ πρᾶγμα οὐχ ὅμοιον ἡδύὥσπερ ὅταν ἴδῃ τις αὐτὸς δι αὑτοῦ κτη-σάμενος τὴν δυναστείανΛΥΚΙΝΟΣ Παπαῖ ὦ Σάμιππε οὐδὲνμικρόν ἀλλὰ τὸ κεφάλαιον αὐτὸ τῶν ἀγα-θῶν ἁπάντων σύ γε ᾔτησας ἄρχειν ἀσπί-δος τοσαύτης ἄριστος δὴ προκριθεὶς ὑπὸτῶν πεντακισμυρίων τοιοῦτον ἡμῖν ἡ Μα-ντίνεια θαυμαστὸν βασιλέα καὶ στρατηγὸνἐλελήθει ἀνατρέφουσα πλὴν ἀλλὰ βασί-λευε καὶ ἡγοῦ τῶν στρατιωτῶν καὶ δια-

38

κατατίθει φέρων τὸν πλοῦτον ἄξιον γὰρἀπολαῦσαι τὸ μέρος φίλους ὄντας τῆςἈδειμάντου τρυφῆςΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀπελείφθην μὲν ὑμῶνεὐθὺς ἐν τῇ πρώτῃ ἐς τὴν ναῦν ἐπιβάσειἐπεὶ σέ ὦ Λυκῖνε κατέστησα ἐς τὸ ἀσφα-λές περιμετροῦντος γάρ μου τῆς ἀγκύραςτὸ πάχος οὐκ οἶδ ὅπου ὑμεῖς ἀπέστητεἸδὼν δὲ ὅμως τὰ πάντα ἠρόμην τινὰ τῶνναυτῶν ὁπόσην ἀποφέρει ἡ ναῦς τῷ δε-σπότῃ ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ κατ ἔτος ἕκαστοντὴν μισθοφορίαν ὁ δέ μοι Δώδεκα ἔφηἈττικὰ τάλαντα εἰ πρὸς τοὐλάχιστόν τιςλογίζοιτο τοὐντεῦθεν οὖν ἐπανιὼν ἐλογι-ζόμην εἴ τις θεῶν τὴν ναῦν ἄφνω ἐμὴν ποι-ήσειεν εἶναι οἷον ἄν ὡς εὐδαίμονα βίονἐπεβίωσα εὖ ποιῶν τοὺς φίλους καὶ ἐπι-πλέων ἐνίοτε μὲν αὐτός ἐνίοτε δὲ οἰκέταςἐκπέμπων εἶτα ἐκ τῶν δώδεκα ἐκείνωνταλάντων οἰκίαν τε ἤδη ᾠκοδομησάμην ἐνἐπικαίρῳ μικρὸν ὑπὲρ τὴν Ποικίλην τὴν

23

σοι παράδοξον τοῦτο δόξειΣΙΜΥΛΟΣ Παράδοξον εἰ γέρων τε καὶἀσθενὴς ἄτεκνός τε προσέτι ἥδεσθαι τοῖςἐν τῷ βίῳ ἐδύνασοΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Τὸ μὲν πρῶτον ἅπα-ντα ἐδυνάμην ἔτι καὶ παῖδες ὡραῖοι ἦσανπολλοὶ καὶ γυναῖκες ἁβρόταται καὶ μύρακαὶ οἶνος ἀνθοσμίας καὶ τράπεζα ὑπὲρ τὰςἐν ΣικελίᾳΣΙΜΥΛΟΣ Καινὰ ταῦτα ἐγὼ γάρ σεπάνυ φειδόμενον ἠπιστάμην ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Ἀλλ ἐπέρρει μοι ὦγενναῖε παρὰ ἄλλων τὰ ἀγαθά καὶ ἕωθενμὲν εὐθὺς ἐπὶ θύρας ἐφοίτων μάλα πολλοίμετὰ δὲ παντοῖά μοι δῶρα προσήγετο ἁπα-νταχόθεν τῆς γῆς τὰ κάλλισταΣΙΜΥΛΟΣ Ἐτυράννησας ὦ Πολύστρα-τε μετ ἐμέΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐραστὰςεἶχον μυρίουςΣΙΜΥΛΟΣ Ἐγέλασα ἐραστὰς σὺ τηλι-

116

να παρὰ σοῦ

ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ ΚΑΙ ΕΡΜΟΥ

ΠΛΟΥΤΩΝ Τὸν γέροντα οἶσθα τὸνπάνυ γεγηρακότα λέγω τὸν πλούσιονΕὐκράτην ᾧ παῖδες μὲν οὐκ εἰσίν οἱ τὸνκλῆρον δὲ θηρῶντες πεντακισμύριοιΕΡΜΗΣ Ναί τὸν Σικυώνιον φῄς τίοὖνΠΛΟΥΤΩΝ Ἐκεῖνον μέν ὦ Ἑρμῆζῆν ἔασον ἐπὶ τοῖς ἐνενήκοντα ἔτεσιν ἃ βε-βίωκεν ἐπιμετρήσας ἄλλα τοσαῦτα εἴ γεοἷόν τε ἦν καὶ ἔτι πλείω τοὺς δὲ κόλακαςαὐτοῦ Χαρῖνον τὸν νέον καὶ Δάμωνα καὶτοὺς ἄλλους κατάσπασον ἐφεξῆς ἅπανταςΕΡΜΗΣ Ἄτοπον ἂν δόξειε τὸ τοιοῦτονΠΛΟΥΤΩΝ Οὐ μὲν οὖν ἀλλὰ δι-καιότατον τί γὰρ ἐκεῖνοι παθόντες εὔχο-νται ἀποθανεῖν ἐκεῖνον ἢ τῶν χρημάτων

105

παρὰ τὸν Ἰλισσὸν ἐκείνην τὴν πατρῴανἀφείς καὶ οἰκέτας ὠνούμην καὶ ἐσθῆταςκαὶ ζεύγη καὶ ἵππους νυνὶ δὲ ἤδη καὶἔπλεον ὑφ ἁπάντων εὐδαιμονιζόμενος τῶνἐπιβατῶν φοβερὸς τοῖς ναύταις καὶ μονο-νουχὶ βασιλεὺς νομιζόμενος ἔτι δέ μοι τὰκατὰ τὴν ναῦν εὐθετίζοντι καὶ ἐς λιμέναπόρρωθεν ἀποβλέποντι ἐπιστάς ὦ Λυκῖνεκατέδυσας τὸν πλοῦτον καὶ ἀνέτρεψας εὖφερόμενον τὸ σκάφος οὐρίῳ τῆς εὐχῆςπνεύματιΛΥΚΙΝΟΣ Οὐκοῦν ὦ γενναῖε λαβόμε-νός μου ἄπαγε πρὸς τὸν στρατηγὸν ὥς τιναπειρατὴν ἢ καταποντιστήν ὃς τηλικοῦτονναυάγιον εἴργασμαι καὶ ταῦτα ἐν γῇ κατὰτὴν ἐκ Πειραιῶς ἐς τὸ ἄστυ ἀλλὰ ὅραὅπως παραμυθήσομαί σου τὸ πταῖσμαπέντε γάρ εἰ βούλει καλλίω καὶ μείζω τοῦΑἰγυπτίου πλοίου ἤδη ἔχε καὶ τὸ μέγι-στον οὐδὲ καταδῦναι δυνάμενα καὶ τάχασοι πεντάκις ἐξ Αἰγύπτου κατ ἔτος ἕκα-

24

λεῖς τὴν ὑπόσχεσιν ἀλλὰ σὺ ἤδη ὁ Σάμιπ-πος εὔχουΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἐγὼ δὲ ndash ἠπειρώτης γάρεἰμι Ἀρκὰς ἐκ Μαντινείας ὡς ἴστε ndash ναῦνμὲν οὐκ αἰτήσω μοι γενέσθαι ἥν γε τοῖςπολίταις ἐπιδείξασθαι ἀδύνατον οὐδὲ μι-κρολογήσομαι πρὸς τοὺς θεοὺς θησαυρὸναἰτῶν καὶ μεμετρημένον χρυσίον ἀλλὰ δύ-νανται γὰρ πάντα οἱ θεοί καὶ τὰ μέγισταεἶναι δοκοῦντα καὶ ὁ νόμος τῆς εὐχῆς ὃνΤιμόλαος ἔθηκε φήσας μηδὲν ὀκνεῖν αἰτε-ῖν ὡς ἐκείνων πρὸς οὐδὲν ἀνανευόντωναἰτῶ δὴ βασιλεὺς γενέσθαι οὐχ οἷοςἈλέξανδρος ὁ Φιλίππου ἢ Πτολεμαῖος ἢΜιθριδάτης ἢ εἴ τις ἄλλος ἐκδεξάμενος τὴνβασιλείαν παρὰ πατρὸς ἦρξεν ἀλλά μοι τὸπρῶτον ἀπὸ λῃστείας ἀρξαμένῳ ἑταῖροικαὶ συνωμόται ὅσον τριάκοντα πιστοὶμάλα καὶ πρόθυμοι γενέσθωσαν εἶτα κατὀλίγον τριακόσιοι προσιόντες ἡμῖν ἄλλοςἐπ ἄλλῳ εἶτα χίλιοι καὶ μετ οὐ πολὺ μύ-

37

ἀντιποιοῦνται οὐδὲν προσήκοντες ὃ δὲπάντων ἐστὶ μιαρώτατον ὅτι καὶ τὰ τοια-ῦτα εὐχόμενοι ὅμως θεραπεύουσιν ἔν γε τῷφανερῷ καὶ νοσοῦντος ἃ μὲν βουλεύονταιπᾶσι πρόδηλα θύσειν δὲ ὅμως ὑπισχνο-ῦνται ἢν ῥαΐσῃ καὶ ὅλως ποικίλη τις ἡ κο-λακεία τῶν ἀνδρῶν διὰ ταῦτα ὁ μὲν ἔστωἀθάνατος οἱ δὲ προαπίτωσαν αὐτοῦ μάτηνἐπιχανόντεςΕΡΜΗΣ Γελοῖα πείσονται πανοῦργοιὄντεςΠΛΟΥΤΩΝ Πολλὰ κἀκεῖνος εὖ μάλαδιαβουκολεῖ αὐτοὺς καὶ ἐλπίζει καὶ ὅλωςldquoαἰεὶ θανέοντι ἐοικὼςrdquo ἔρρωται πολὺ μᾶλ-λον τῶν νέων οἱ δὲ ἤδη τὸν κλῆρον ἐν σφί-σι διῃρημένοι βόσκονται ζωὴν μακαρίανπρὸς ἑαυτοὺς τιθέντες Οὐκοῦν ὁ μὲν ἀπο-δυσάμενος τὸ γῆρας ὥσπερ Ἰόλεως ἀνηβη-σάτω οἱ δὲ ἀπὸ μέσων τῶν ἐλπίδων τὸνὀνειροποληθέντα πλοῦτον ἀπολιπόντεςἡκέτωσαν ἤδη κακοὶ κακῶς ἀποθανόντες

106

ἄφνω ἀπέθανον τοῦ τέγους μοι ἐπιπε-σόντος καὶ νῦν Ἑρμόλαος ἔχει τἀμὰὥσπερ τις λάβραξ καὶ τὸ ἄγκιστρον τῷ δε-λέατι συγκατασπάσαςΔΑΜΝΙΠΠΟΣ Οὐ μόνον ἀλλὰ καὶαὐτόν σε τὸν ἁλιέα ὥστε τὸ σόφισμα κατὰσαυτοῦ συντέθεικας ΚΝΗΜΩΝ Ἔοικα οἰμώζω τοιγαροῦν

ΣΙΜΥΛΟΥ ΚΑΙ ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΥ

ΣΙΜΥΛΟΣ Ἥκεις ποτέ ὦ Πολύστρα-τε καὶ σὺ παρ ἡμᾶς ἔτη οἶμαι οὐ πολὺἀποδέοντα τῶν ἑκατὸν βεβιωκώςΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Ὀκτὼ ἐπὶ τοῖς ἐνε-νήκοντα ὦ ΣιμύλεΣΙΜΥΛΟΣ Πῶς δαὶ τὰ μετ ἐμὲ ταῦταἐβίως τριάκοντα ἐγὼ γὰρ ἀμφὶ τὰ ἑβδομή-κοντά σου ὄντος ἀπέθανονΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Ὑπερήδιστα εἰ καί

115

σου πλουσιωτέρους γενομένους ἐκπε-σόντας ἐν βραχεῖ τῶν ἀγαθῶν ἁπάντωνἵνα δέ σοι καὶ τούτους ἀφῶ τό γε ὑγιαίνεινἐχέγγυον οἴει σοι γενήσεσθαι καὶ βέβαιονἢ οὐχ ὁρᾷς πολλοὺς τῶν πλουσίων κακο-δαιμόνως διάγοντας ὑπὸ τῶν ἀλγηδόνωντοὺς μὲν οὐδὲ βαδίζειν δυναμένους ἐνίουςδὲ τυφλοὺς ἢ τῶν ἐντοσθιδίων τι ἀλγο-ῦντας ὅτι μὲν γὰρ οὐκ ἂν ἕλοιο πλουτῶνδὶς τοσοῦτον πλοῦτον ὅμοια πάσχειν Φανο-μάχῳ τῷ πλουσίῳ καὶ θηλύνεσθαι ὡς ἐκε-ῖνος εὖ οἶδα κἂν μὴ εἴπῃς ἐῶ λέγειν ὅσαςἐπιβουλὰς μετὰ τοῦ πλούτου καὶ λῃστὰςκαὶ φθόνον καὶ μῖσος παρὰ τῶν πολλῶνὁρᾷς οἵων σοι πραγμάτων αἴτιος ὁ θησαυ-ρὸς γίγνεταιΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀεὶ σύ μοι ὦ Λυκῖνεὑπεναντίος ὥστε οὐδὲ τὴν χοίνικα ἔτιλήψῃ ἐς τέλος μου τῆς εὐχῆς ἐπηρεάζων ΛΥΚΙΝΟΣ Τοῦτο μὲν ἤδη κατὰ τοὺςπολλοὺς τῶν πλουσίων ἀναδύῃ καὶ ἀνακα-

36

στον σιταγωγείτωσαν σιταγωγίαν εἰ καίὦ ναυκλήρων ἄριστε δῆλος εἶ ἀφόρητοςἡμῖν τότε γενησόμενος ὃς γὰρ ἔτι ἑνὸςπλοίου τουτουὶ δεσπότης ὢν παρήκουεςβοώντων εἰ πέντε κτήσαιο πρὸς τούτῳτριάρμενα πάντα καὶ ἀνώλεθρα οὐδὲ ὄψειδηλαδὴ τοὺς φίλους σὺ μὲν οὖν εὐπλόει ὦβέλτιστε ἡμεῖς δὲ ἐν Πειραιεῖ καθεδούμε-θα τοὺς ἐξ Αἰγύπτου ἢ Ἰταλίας καταπλέο-ντας ἀνακρίνοντες εἴ που τὸ μέγα Ἀδει-μάντου πλοῖον τὴν Ἶσίν τις εἶδενΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ὁρᾷς διὰ τοῦτοὤκνουν εἰπεῖν ἃ ἐνενόουν εἰδὼς ὅτι ἐνγέλωτι καὶ σκώμματι ποιήσεσθέ μου τὴνεὐχήν ὥστε ἐπιστὰς μικρόν ἔστ ἂν ὑμεῖςπροχωρήσητε ἀποπλευσοῦμαι πάλιν ἐπὶτῆς νεώς πολὺ γὰρ ἄμεινον τοῖς ναύταιςπροσλαλεῖν ἢ ὑφ ὑμῶν καταγελᾶσθαιΛΥΚΙΝΟΣ Μηδαμῶς ἐπεὶ συνεμβη-σόμεθά σοι καὶ αὐτοὶ ἐπιστάντεςΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀλλὰ ὑφαιρήσω τὴν

25

ΚΝΗΜΩΝΟΣ ΚΑΙ ΔΑΜΝΙΠΠΟΥ

ΚΝΗΜΩΝ Τοῦτο ἐκεῖνο τὸ τῆς παροι-μίας ὁ νεβρὸς τὸν λέοντα ΔΑΜΝΙΠΠΟΣ Τί ἀγανακτεῖς ὦ Κνή-μωνΚΝΗΜΩΝ Πυνθάνῃ ὅ τι ἀγανακτῶκληρονόμον ἀκούσιον καταλέλοιπα κατα-σοφισθεὶς ἄθλιος οὓς ἐβουλόμην ἂν μάλι-στα σχεῖν τἀμὰ παραλιπώνΔΑΜΝΙΠΠΟΣ Πῶς τοῦτο ἐγένετοΚΝΗΜΩΝ Ἑρμόλαον τὸν πάνυ πλού-σιον ἄτεκνον ὄντα ἐθεράπευον ἐπὶ θανάτῳκἀκεῖνος οὐκ ἀηδῶς τὴν θεραπείαν προσίε-το ἔδοξε δή μοι καὶ σοφὸν τοῦτο εἶναιθέσθαι διαθήκας εἰς τὸ φανερόν ἐν αἷςἐκείνῳ καταλέλοιπα τἀμὰ πάντα ὡς κἀκε-ῖνος ζηλώσειεν καὶ τὰ αὐτὰ πράξειενΔΑΜΝΙΠΠΟΣ Τί οὖν δὴ ἐκεῖνοςΚΝΗΜΩΝ Ὅ τι μὲν αὐτὸς ἐνέγραψενταῖς ἑαυτοῦ διαθήκαις οὐκ οἶδα ἐγὼ γοῦν

114

ΕΡΜΗΣ Ἀμέλησον ὦ Πλούτων μετε-λεύσομαι γάρ σοι ἤδη αὐτοὺς καθ ἕναἑξῆς ἑπτὰ δέ οἶμαι εἰσίΠΛΟΥΤΩΝ Κατάσπα ὁ δὲ παραπέμ-ψει ἕκαστον ἀντὶ γέροντος αὖθις πρωθήβηςγενόμενος

ΤΕΡΨΙΩΝΟΣ ΚΑΙ ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ

ΤΕΡΨΙΩΝ Τοῦτο ὦ Πλούτων δίκαιονἐμὲ μὲν τεθνάναι τριάκοντα ἔτη γεγονότατὸν δὲ ὑπὲρ τὰ ἐνενήκοντα γέροντα Θού-κριτον ζῆν ἔτιΠΛΟΥΤΩΝ Δικαιότατον μὲν οὖν ὦΤερψίων εἴ γε ὁ μὲν ζῇ μηδένα εὐχόμενοςἀποθανεῖν τῶν φίλων σὺ δὲ παρὰ πάντατὸν χρόνον ἐπεβούλευες αὐτῷ περιμένωντὸν κλῆρονΤΕΡΨΙΩΝ Οὐ γὰρ ἐχρῆν γέροντα ὄντακαὶ μηκέτι χρήσασθαι τῷ πλούτῳ αὐτὸν

107

ἀποβάθραν προεισελθώνΛΥΚΙΝΟΣ Οὐκοῦν ἡμεῖς γε προσνη-ξόμεθα ὑμῖν μὴ γὰρ οἴου σοὶ μὲν εἶναιῥᾴδιον τηλικαῦτα πλοῖα κτᾶσθαι μήτεπριαμένῳ μήτε ναυπηγησαμένῳ ἡμεῖς δὲοὐκ αἰτήσομεν παρὰ τῶν θεῶν ἐπὶ πολλοὺςσταδίους ἀκμῆτες δύνασθαι νεῖν καίτοιπρῴην καὶ ἐς Αἴγιναν ἐπὶ τὴν τῆς Ἐνοδίαςτελετὴν οἶσθα ἐν ἡλίκῳ σκαφιδίῳ πάντεςἅμα οἱ φίλοι τεττάρων ἕκαστος ὀβολῶνδιεπλεύσαμεν καὶ οὐδὲν ἐδυσχέραινεςἡμᾶς συμπλέοντας νῦν δὲ ἀγανακτεῖς εἰσυνεμβησόμεθά σοι καὶ τὴν ἀποβάθρανπροεισελθὼν ἀφαιρεῖς ὑπερμαζᾷς γάρ ὦἈδείμαντε καὶ ἐς τὸν κόλπον οὐ πτύειςοὐδὲ οἶσθα ὅστις ὢν ναυκληρεῖς οὕτωςἐπῆρέ σε ἡ οἰκία ἐν καλῷ τῆς πόλεως οἰκο-δομηθεῖσα καὶ τῶν ἀκολούθων τὸ πλῆθοςἀλλ ὦγαθέ πρὸς τῆς Ἴσιδος κἂν τὰ Νει-λῷα ταῦτα ταρίχη τὰ λεπτὰ μέμνησο ἡμῖνἄγειν ἀπ Αἰγύπτου ἢ μύρον ἀπὸ τοῦ Κα-

26

νος εἴρηκα καί μοι ὁ Ἑρμῆς τελεσιουργή-σειεν αὐτάΛΥΚΙΝΟΣ Οἶσθα οὖν ὦ Ἀδείμαντεὡς πάνυ σοι ἀπὸ λεπτῆς κρόκης ὁ πᾶςοὑτοσὶ πλοῦτος ἀπήρτηται καὶ ἢν ἐκείνηἀπορραγῇ πάντα οἴχεται καὶ ἄνθρακές σοιὁ θησαυρὸς ἔσταιΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Πῶς λέγεις ὦ ΛυκῖνεΛΥΚΙΝΟΣ Ὅτι ὦ ἄριστε ἄδηλονὁπόσον χρόνον βιώσει πλουτῶν τίς γὰροἶδεν εἰ ἔτι παρακειμένης σοι τῆς χρυσῆςτραπέζης πρὶν ἐπιβαλεῖν τὴν χεῖρα καὶἀπογεύσασθαι τοῦ ταὼ ἢ τοῦ Νομάδοςἀλεκτρυόνος ἀποφυσήσας τὸ ψυχίδιονἄπει γυψὶ καὶ κόραξι πάντα ἐκεῖνα καταλι-πών ἢ ἐθέλεις καταριθμήσομαί σοι τοὺςμὲν αὐτίκα πρὶν ἀπολαῦσαι τοῦ πλούτουἀποθανόντας ἐνίους δὲ καὶ ζῶντας ἀπο-στερηθέντας ὧν εἶχον ὑπό τινος βασκάνουπρὸς τὰ τοιαῦτα δαίμονος ἀκούεις γάρπου τὸν Κροῖσον καὶ τὸν Πολυκράτην πολύ

35

δυνάμενον ἀπελθεῖν τοῦ βίου παραχωρήσα-ντα τοῖς νέοιςΠΛΟΥΤΩΝ Καινά ὦ Τερψίων νομο-θετεῖς τὸν μηκέτι τῷ πλούτῳ χρήσασθαιδυνάμενον πρὸς ἡδονὴν ἀποθνήσκειν τὸ δὲἄλλως ἡ Μοῖρα καὶ ἡ φύσις διέταξενΤΕΡΨΙΩΝ Οὐκοῦν ταύτης αἰτιῶμαιτῆς διατάξεως ἐχρῆν γὰρ τὸ πρᾶγμα ἑξῆςπως γίνεσθαι τὸν πρεσβύτερον πρότερονκαὶ μετὰ τοῦτον ὅστις καὶ τῇ ἡλικίᾳ μεταὐτόν ἀναστρέφεσθαι δὲ μηδαμῶς μηδὲζῆν μὲν τὸν ὑπέργηρων ὀδόντας τρεῖς ἔτιλοιποὺς ἔχοντα μόγις ὁρῶντα οἰκέταις γετέτταρσιν ἐπικεκυφότα κορύζης μὲν τὴνῥῖνα λήμης δὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς μεστὸνὄντα οὐδὲν ἔτι ἡδὺ εἰδότα ἔμψυχόν τινατάφον ὑπὸ τῶν νέων καταγελώμενον ἀπο-θνήσκειν δὲ καλλίστους καὶ ἐρρωμενε-στάτους νεανίσκους ἄνω γὰρ ποταμῶν το-ῦτό γε ἢ τὸ τελευταῖον εἰδέναι γε ἐχρῆνπότε καὶ τεθνήξεται τῶν γερόντων ἕκα-

108

δώρῳ τὴν ἔχουσαν τὸ φάρμακον τὴν δὲἑτέραν ἐμοί σφαλεὶς οὐκ οἶδ ὅπως ἐμοὶμὲν τὸ φάρμακον Πτοιοδώρῳ δὲ τὸ ἀφάρ-μακτον ἔδωκεν εἶτα ὁ μὲν ἔπινεν ἐγὼ δὲαὐτίκα μάλα ἐκτάδην ἐκείμην ὑποβολιμα-ῖος ἀντ ἐκείνου νεκρός τί τοῦτο γελᾷς ὦΖηνόφαντε καὶ μὴν οὐκ ἔδει γε ἑταίρῳ ἀν-δρὶ ἐπιγελᾶνΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Ἀστεῖα γάρ ὦ Καλ-λιδημίδη πέπονθας ὁ γέρων δὲ τί πρὸς τα-ῦταΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ Πρῶτον μὲν ὑπετα-ράχθη πρὸς τὸ αἰφνίδιον εἶτα συνείςοἶμαι τὸ γεγενημένον ἐγέλα καὶ αὐτός οἷάγε ὁ οἰνοχόος εἴργασταιΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Πλὴν ἀλλ οὐδὲ σὲτὴν ἐπίτομον ἐχρῆν τραπέσθαι ἧκε γὰρ ἄνσοι διὰ τῆς λεωφόρου ἀσφαλέστερον εἰ καὶὀλίγῳ βραδύτερος ἦν

113

τὸ ἀργυροῦν πινάκιον ἢ τὸν σκύφον ἐπιδεί-ξεται Διόνικος ἐν τῇ πομπῇ καὶ μάλισταἐπειδὰν ὁρᾷ τοὺς οἰκέτας τοὺς ἐμοὺς ἀργύ-ρῳ τοσούτῳ χρωμένους τῇ πόλει δὲ ταῦταἐξαίρετα παρ ἐμοῦ ὑπῆρξεν ἄν αἱ μὲν δια-νομαὶ κατὰ μῆνα ἕκαστον δραχμαὶ τῷ μὲνἀστῷ ἑκατόν τῷ δὲ μετοίκῳ ἥμισυ τού-των δημοσίᾳ δὲ ὅσα ἐς κάλλος θέατρα καὶβαλανεῖα καὶ τὴν θάλατταν ἄχρι πρὸς τὸΔίπυλον ἥκειν κἀνταῦθά που λιμένα εἶναιἐπαχθέντος ὀρύγματι μεγάλῳ τοῦ ὕδατοςὡς τὸ πλοῖόν μου πλησίον ὁρμεῖν καταφα-νὲς ὂν ἐκ τοῦ Κεραμεικοῦ τοῖς φίλοις δὲὑμῖν Σαμίππῳ μὲν εἴκοσι μεδίμνους ἐπι-σήμου χρυσίου παραμετρῆσαι τὸν οἰκο-νόμον ἐκέλευσα ἄν Τιμολάῳ δὲ πέντε χοί-νικας Λυκίνῳ δὲ χοίνικα ἀπομεμαγμένηνκαὶ ταύτην ὅτι λάλος ἐστὶ καὶ ἐπισκώπτειμου τὴν εὐχήν τοῦτον ἐβουλόμην βιῶναιτὸν βίον πλουτῶν ἐς ὑπερβολὴν καὶ τρυ-φῶν καὶ πάσαις ἡδοναῖς ἀφθόνως χρώμε-

34

νώπου ἢ ἶβιν ἐκ Μέμφιδος εἰ δὲ ἡ ναῦςἐδύνατο καὶ τῶν πυραμίδων μίανΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἅλις παιδιᾶς ὦ Λυκῖνεὁρᾷς ὡς ἐρυθριᾶν Ἀδείμαντον ἐποίησαςπολλῷ τῷ γέλωτι ἐπικλύσας τὸ πλοῖον ὡςὑπέραντλον εἶναι καὶ μηκέτι ἀντέχειν πρὸςτὸ ἐπιρρέον Καὶ ἐπείπερ ἔτι πολὺ ἡμῖν τὸ λοιπόν ἐστινπρὸς τὸ ἄστυ διελόμενοι τετραχῆ τὴν ὁδὸνκατὰ τοὺς ἐπιβάλλοντας ἑκάστῳ σταδίουςαἰτῶμεν ἅπερ ἂν δοκῇ παρὰ τῶν θεῶνοὕτω γὰρ ἂν ἡμᾶς ὅ τε κάματος λάθοι καὶἅμα εὐφρανούμεθα ὥσπερ ἡδίστῳ ὀνείρατιἑκουσίῳ περιπεσόντες ἐφ ὅσον βουλόμε-θα εὖ ποιήσοντι ἡμᾶς παρ αὐτῷ γὰρἑκάστῳ ἔστω τὸ μέτρον τῆς εὐχῆς καὶ οἱθεοὶ πάντα ὑποκείσθωσαν παρέξοντες εἰκαὶ τῇ φύσει ἀπίθανα ἔσται τὸ δὲ μέγι-στον ἐπίδειξις ἔσται τὸ πρᾶγμα ὅστις ἂνἄριστα χρήσαιτο τῷ πλούτῳ καὶ τῇ εὐχῇδηλώσει γὰρ οἷος ἂν καὶ πλουτήσας ἐγένε-

27

οἶσθα γὰρ καὶ σύ που Πτοιόδωρον τὸνγέρονταΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Τὸν ἄτεκνον τὸνπλούσιον ᾧ σε τὰ πολλὰ ᾔδειν συνόνταΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ Ἐκεῖνον αὐτὸν ἀεὶἐθεράπευον ὑπισχνούμενον ἐπ ἐμοὶ τεθνή-ξεσθαι ἐπεὶ δὲ τὸ πρᾶγμα εἰς μήκιστονἐπεγίνετο καὶ ὑπὲρ τὸν Τιθωνὸν ὁ γέρωνἔζη ἐπίτομόν τινα ὁδὸν ἐπὶ τὸν κλῆρονἐξηῦρον πριάμενος γὰρ φάρμακον ἀνέπει-σα τὸν οἰνοχόον ἐπειδὰν τάχιστα ὁΠτοιόδωρος αἰτήσῃ πιεῖν ndash πίνει δὲ ἐπιει-κῶς ζωρότερον ndash ἐμβαλόντα εἰς κύλικαἕτοιμον ἔχειν αὐτὸ καὶ ἐπιδοῦναι αὐτῷ εἰδὲ τοῦτο ποιήσει ἐλεύθερον ἐπωμοσάμηνἀφήσειν αὐτόνΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Τί οὖν ἐγένετο πάνυγάρ τι παράδοξον ἐρεῖν ἔοικας ΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ Ἐπεὶ τοίνυν λου-σάμενοι ἥκομεν δύο δὴ ὁ μειρακίσκος κύ-λικας ἑτοίμους ἔχων τὴν μὲν τῷ Πτοιο-

112

στος ἵνα μὴ μάτην ἂν ἐνίους ἐθεράπευοννῦν δὲ τὸ τῆς παροιμίας ἡ ἅμαξα τὸν βοῦνπολλάκις ἐκφέρειΠΛΟΥΤΩΝ Ταῦτα μέν ὦ Τερψίωνπολὺ συνετώτερα γίνεται ἤπερ σοὶ δοκεῖκαὶ ὑμεῖς δὲ τί παθόντες ἀλλοτρίοις ἐπι-χαίνετε καὶ τοῖς ἀτέκνοις τῶν γερόντωνεἰσποιεῖτε φέροντες αὑτούς τοιγαροῦνγέλωτα ὀφλισκάνετε πρὸ ἐκείνων κατορυτ-τόμενοι καὶ τὸ πρᾶγμα τοῖς πολλοῖς ἥδι-στον γίνεται ὅσῳ γὰρ ὑμεῖς ἐκείνους ἀπο-θανεῖν εὔχεσθε τοσούτῳ ἅπασιν ἡδὺ προα-ποθανεῖν ὑμᾶς αὐτῶν καινὴν γάρ τινα ταύ-την τὴν τέχνην ἐπινενοήκατε γραῶν καὶγερόντων ἐρῶντες καὶ μάλιστα εἰ ἄτεκνοιεἶεν οἱ δὲ ἔντεκνοι ὑμῖν ἀνέραστοι καίτοιπολλοὶ ἤδη τῶν ἐρωμένων συνέντες ὑμῶντὴν πανουργίαν τοῦ ἔρωτος ἢν καὶ τύχωσιπαῖδας ἔχοντες μισεῖν αὐτοὺς πλάττονταιὡς καὶ αὐτοὶ ἐραστὰς ἔχωσιν εἶτα ἐν ταῖςδιαθήκαις ἀπεκλείσθησαν μὲν οἱ πάλαι δο-

109

το ΣΑΜΙΠΠΟΣ Καλῶς ὦ Τιμόλαε καὶπείθομαί σοι καὶ ὅταν ὁ καιρὸς καλῇ εὔξο-μαι ἅπερ ἂν δοκῇ εἰ μὲν γὰρ Ἀδείμαντοςβούλεται οὐδὲ ἐρωτᾶν οἶμαι ὅς γε δὴ ἐντῇ νηῒ τὸν ἕτερον πόδα ἔχει χρὴ δὲ καὶΛυκίνῳ δοκεῖνΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλὰ πλουτῶμεν εἰ τοῦτοἄμεινον μὴ καὶ βασκαίνειν ἐν ταῖς κοιναῖςεὐτυχίαις δοκῶΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Τίς γοῦν πρῶτος ἄρξε-ταιΛΥΚΙΝΟΣ Σύ ὦ Ἀδείμαντε εἶτα μετὰσὲ οὑτοσὶ Σάμιππος εἶτα Τιμόλαος ἐγὼδὲ ὀλίγον ὅσον ἡμιστάδιον τὸ πρὸ τοῦ Δι-πύλου ἐπιλήψομαι τῇ εὐχῇ καὶ τοῦτο ὡςοἷόν τε παραδραμώνΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Οὐκοῦν ἐγὼ μὲν οὐδὲνῦν ἀποστήσομαι τῆς νεώς ἀλλ ἐπείπερἔξεστιν ἐπιμετρήσω τῇ εὐχῇ ὁ δὲ Ἑρμῆςὁ κερδῷος ἐπινευσάτω ἅπασιν ἔστω γὰρ

28

δόξῃ προκύψας ὥσπερ ὁ ἥλιος ἐκείνων μὲνοὐδ ἐπιβλέψομαι ἐνίους εἰ δέ τις πένηςοἷος ἦν ἐγὼ πρὸ τοῦ θησαυροῦ φιλοφρονή-σομαι τοῦτον καὶ λουσάμενον ἥκειν κελεύ-σω τὴν ὥραν ἐπὶ τὸ δεῖπνον οἱ δὲ ἀποπνι-γήσονται οἱ πλούσιοι ὁρῶντες ὀχήματαἵππους καὶ παῖδας ὡραίους ὅσον δισχιλί-ους ἐξ ἁπάσης ἡλικίας ὅ τι περ τὸ ἀνθη-ρότατον εἶτα δεῖπνα ἐπὶ χρυσοῦ ndash εὐτε-λὴς γὰρ ὁ ἄργυρος καὶ οὐ κατ ἐμέ ndash τάρι-χος μὲν ἐξ Ἰβηρίας οἶνος δὲ ἐξ Ἰταλίαςἔλαιον δὲ ἐξ Ἰβηρίας καὶ τοῦτο μέλι δὲἡμέτερον τὸ ἄπυρον καὶ ὄψα πανταχόθενκαὶ σύες καὶ λαγώς καὶ ὅσα πτηνά ὄρνιςἐκ Φάσιδος καὶ ταὼς ἐξ Ἰνδίας καὶ ἀλε-κτρυὼν ὁ Νομαδικός οἱ δὲ σκευάζοντεςἕκαστα σοφισταί τινες περὶ πέμματα καὶχυμοὺς ἔχοντες εἰ δέ τινι προπίοιμι σκύ-φον ἢ φιάλην αἰτήσας ὁ ἐκπιὼν ἀποφε-ρέτω καὶ τὸ ἔκπωμα οἱ δὲ νῦν πλούσιοιπρὸς ἐμὲ Ἶροι δηλαδὴ ἅπαντες καὶ οὐκέτι

33

ρυφορήσαντες ὁ δὲ παῖς καὶ ἡ φύσιςὥσπερ ἐστὶ δίκαιον κρατοῦσι πάντων οἱδὲ ὑποπρίουσι τοὺς ὀδόντας ἀπομυγέντες ΤΕΡΨΙΩΝ Ἀληθῆ ταῦτα φῄς ἐμοῦγοῦν Θούκριτος πόσα κατέφαγεν ἀεὶ τε-θνήξεσθαι δοκῶν καὶ ὁπότε εἰσίοιμι ὑπο-στένων καὶ μύχιόν τι καθάπερ ἐξ ᾠοῦ νεοτ-τὸς ἀτελὴς ὑποκρώζων ὥστ ἐμὲ ὅσον αὐτί-κα οἰόμενον ἐπιβήσειν αὐτὸν τῆς σοροῦἐσπέμπειν τὰ πολλά ὡς μὴ ὑπερβάλλοιντόμε οἱ ἀντερασταὶ τῇ μεγαλοδωρεᾷ καὶ τὰπολλὰ ὑπὸ φροντίδων ἄγρυπνος ἐκείμηνἀριθμῶν ἕκαστα καὶ διατάττων ταῦταγοῦν μοι καὶ τοῦ ἀποθανεῖν αἴτια γεγένη-ται ἀγρυπνία καὶ φροντίδες ὁ δὲ τοσοῦτόνμοι δέλεαρ καταπιὼν ἐφειστήκει θαπτο-μένῳ πρῴην ἐπιγελῶνΠΛΟΥΤΩΝ Εὖ γε ὦ Θούκριτε ζῴηςἐπὶ μήκιστον πλουτῶν ἅμα καὶ τῶν τοιού-των καταγελῶν μηδὲ πρότερόν γε σὺ ἀπο-θάνοις ἢ προπέμψας πάντας τοὺς κόλακας

110

ΤΕΡΨΙΩΝ Τοῦτο μέν ὦ Πλούτων καὶἐμοὶ ἥδιστον ἤδη εἰ καὶ Χαροιάδης προτε-θνήξεται ΘουκρίτουΠΛΟΥΤΩΝ Θάρρει ὦ Τερψίων καὶΦείδων γὰρ καὶ Μέλανθος καὶ ὅλως ἅπα-ντες προελεύσονται αὐτοῦ ὑπὸ ταῖς αὐταῖςφροντίσινΤΕΡΨΙΩΝ Ἐπαινῶ ταῦτα ζῴης ἐπὶμήκιστον ὦ Θούκριτε

ΖΗΝΟΦΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΟΥ

ΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Σὺ δὲ ὦ Καλλιδημί-δη πῶς ἀπέθανες ἐγὼ μὲν γὰρ ὅτι πα-ράσιτος ὢν Δεινίου πλέον τοῦ ἱκανοῦ ἐμφα-γὼν ἀπεπνίγην οἶσθα παρῆς γὰρ ἀποθνή-σκοντί μοιΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ Παρῆν ὦ Ζηνόφα-ντε τὸ δὲ ἐμὸν παράδοξόν τι ἐγένετο

111

πέζας ὅλας χρυσᾶς ποιήσομαι καὶ τὰς κλί-νας χρυσᾶς εἰ δὲ μὴ σιωπήσῃ καὶ τοὺςδιακόνους αὐτούς ΛΥΚΙΝΟΣ Ὅρα μόνον μὴ ὥσπερ τῷΜίδᾳ καὶ ὁ ἄρτος σοι καὶ τὸ ποτὸν χρυσὸςγένηται καὶ πλουτῶν ἄθλιος ἀπόλῃ λιμῷδιαφθαρεὶς πολυτελεῖΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Τὰ σὰ ῥυθμιεῖς πιθα-νώτερον ὦ Λυκῖνε μετ ὀλίγον ἐπειδὰναὐτὸς αἰτῇς ἐσθὴς ἐπὶ τούτοις ἁλουργὶςκαὶ ὁ βίος οἷος ἁβρότατος ὕπνος ἐφ ὅσονἥδιστος φίλων πρόσοδοι καὶ δεήσεις καὶτὸ ἅπαντας ὑποπτήσσειν καὶ προσκυνεῖνκαὶ οἱ μὲν ἕωθεν πρὸς ταῖς θύραις ἄνω καὶκάτω περιπατήσουσιν ἐν αὐτοῖς δὲ καὶΚλεαίνετος καὶ Δημόκριτος οἱ πάνυ καὶπροσελθοῦσιν γε αὐτοῖς καὶ πρὸ τῶν ἄλλωνεἰσδεχθῆναι ἀξιοῦσι θυρωροὶ ἑπτὰ ἐφε-στῶτες εὐμεγέθεις βάρβαροι προσαρα-ξάτωσαν ἐς τὸ μέτωπον εὐθὺ τὴν θύρανοἷα νῦν αὐτοὶ ποιοῦσιν ἐγὼ δέ ὁπόταν

32

τὸ πλοῖον καὶ τὰ ἐν αὐτῷ πάντα ἐμὰ καὶ ὁφόρτος οἱ ἔμποροι αἱ γυναῖκες οἱ ναῦταικαὶ ἄλλο εἴ τι ἥδιστον κτημάτων ἁπάντωνΣΑΜΙΠΠΟΣ Λέληθας σεαυτὸν ἔχων ἐντῇ νηΐΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Τὸν παῖδα φής ὦΣάμιππε τὸν κομήτην κἀκεῖνος οὖν ἔστωἐμός ὁπόσος δὲ ὁ πυρὸς ἔνδον ἐστίν οὗτοςὁ ἀριθμὸς ἅπας χρυσίον ἐπίσημον γενέσθωτοσοῦτοι δαρεικοίΛΥΚΙΝΟΣ Τί τοῦτο ὦ Ἀδείμαντε κα-ταδύσεταί σοι τὸ πλοῖον οὐ γὰρ ἴσονβάρος πυροῦ καὶ τοῦ ἰσαρίθμου χρυσίουΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Μὴ φθόνει ὦ Λυκῖνεἀλλ ἐπειδὰν εἰς σὲ παρέλθῃ ἡ εὐχή τὴνΠάρνηθα ἐκείνην εἰ θέλεις ὅλην χρυσῆνποιήσας ἔχε κἀγὼ σιωπήσομαί σοιΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλ ὑπὲρ ἀσφαλείας τοῦτοἔγωγε τῆς σῆς ἐποιησάμην ὡς μὴ ἀπο-λέσθαι ἅπαντας μετὰ τοῦ χρυσίου καὶ τὰμὲν ὑμέτερα μέτρια τὸ μειράκιον δὲ τὸ

29

ἀνιᾷ σε τὸ πολλὴν τρυφὴν ἀπολιπόντα τε-θνάναιΠΤΩΧΟΣ Οὐδὲν τοιοῦτο ἀλλ ἔτη μὲνἐγεγόνειν ἀμφὶ τὰ ἐνενήκοντα βίον δὲ ἄπο-ρον ἀπὸ καλάμου καὶ ὁρμιᾶς εἶχον εἰςὑπερβολὴν πτωχὸς ὢν ἄτεκνός τε καὶ προ-σέτι χωλὸς καὶ ἀμυδρὸν βλέπωνΔΙΟΓΕΝΗΣ Εἶτα τοιοῦτος ὢν ζῆν ἤθε-λεςΠΤΩΧΟΣ Ναί ἡδὺ γὰρ ἦν τὸ φῶς καὶτὸ τεθνάναι δεινὸν καὶ φευκτέονΔΙΟΓΕΝΗΣ Παραπαίεις ὦ γέρον καὶμειρακιεύῃ πρὸς τὸ χρεών καὶ ταῦτα ἡλι-κιώτης ὢν τοῦ πορθμέως τί οὖν ἄν τις ἔτιλέγοι περὶ τῶν νέων ὁπότε οἱ τηλικοῦτοιφιλόζωοί εἰσιν οὓς ἐχρῆν διώκειν τὸνθάνατον ὡς τῶν ἐν τῷ γήρᾳ κακῶν φάρμα-κον ἀλλ ἀπίωμεν ἤδη μὴ καί τις ἡμᾶςὑπίδηται ὡς ἀπόδρασιν βουλεύοντας ὁρῶνπερὶ τὸ στόμιον εἰλουμένους

140

μεν ndash Οὑτοσὶ τίς ὁ πρῶτός ἐστινΜΕΝΙΠΠΟΣ Μένιππος ἔγωγε ἀλλἰδοὺ ἡ πήρα μοι ὦ Ἑρμῆ καὶ τὸ βάκτρονεἰς τὴν λίμνην ἀπερρίφθων τὸν τρίβωνα δὲοὐδὲ ἐκόμισα εὖ ποιῶνΕΡΜΗΣ Ἔμβαινε ὦ Μένιππε ἀνδρῶνἄριστε καὶ τὴν προεδρίαν ἔχε παρὰ τὸνκυβερνήτην ἐφ ὑψηλοῦ ὡς ἐπισκοπῇςἅπαντας ὁ καλὸς δ οὗτος τίς ἐστινΧΑΡΜΟΛΕΩΣ Χαρμόλεως ὁ Μεγαρι-κὸς ἐπέραστος οὗ τὸ φίλημα διτάλαντονἦν ΕΡΜΗΣ Ἀπόδυθι τοιγαροῦν τὸ κάλλοςκαὶ τὰ χείλη αὐτοῖς φιλήμασι καὶ τὴνκόμην τὴν βαθεῖαν καὶ τὸ ἐπὶ τῶν παρειῶνἐρύθημα καὶ τὸ δέρμα ὅλον ἔχει καλῶςεὔζωνος εἶ ἐπίβαινε ἤδη ὁ δὲ τὴν πορφυ-ρίδα οὑτοσὶ καὶ τὸ διάδημα ὁ βλοσυρὸς τίςὢν τυγχάνειςΛΑΜΠΙΧΟΣ Λάμπιχος Γελῴων τύραν-νος

121

ὡραῖον ἀποπνιγήσεται ἄθλιον νεῖν οὐκ ἐπι-στάμενονΤΙΜΟΛΑΟΣ Θάρρει ὦ Λυκῖνε οἱ δελ-φῖνες γὰρ αὐτὸ ὑποδύντες ἐξοίσουσιν ἐπὶτὴν γῆν ἢ νομίζεις κιθαρῳδὸν μέν τινασωθῆναι παρ αὐτῶν καὶ ἀπολαβεῖν τὸν μι-σθὸν ἀντὶ τῆς ᾠδῆς καὶ νεκρόν τι ἄλλο παι-δίον ἐς τὸν Ἰσθμὸν ἐπὶ δελφῖνος ὁμοίωςπροσκομισθῆναι τὸν δὲ Ἀδειμάντουοἰκέτην τὸν νεώνητον ἀπορήσειν δελφῖνοςἐρωτικοῦΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Καὶ σὺ γάρ Τιμόλαεμιμῇ Λυκῖνον καὶ ἐπιμετρεῖς τῶν σκωμ-μάτων καὶ ταῦτα εἰσηγητὴς αὐτὸς γενόμε-νος ΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἄμεινον γὰρ ἦν πιθα-νώτερον αὐτὸ ποιεῖν καί τινα θησαυρὸν ὑπὸτῇ κλίνῃ ἀνευρεῖν ὡς μὴ πράγματα ἔχοιςἐκ τοῦ πλοίου μετατιθεὶς χρυσίον ἐς τὸἄστυΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Εὖ λέγεις καὶ ἀνορω-

30

ρύχθω θησαυρὸς ὑπὸ τὸν Ἑρμῆν τὸν λίθι-νον ὅς ἐστιν ἡμῖν ἐν τῇ αὐλῇ μέδιμνοι χί-λιοι ἐπισήμου χρυσίου εὐθὺς οὖν κατὰ τὸνἩσίοδον οἶκος τὸ πρῶτον ὡς ἂν ἐπιση-μότατα οἰκοίην καὶ τὰ περὶ τὸ ἄστυ πάνταὠνησάμην ἤδη πλὴν ὅσα θύμον καὶ λίθοικαὶ ἐν Ἐλευσῖνι ὅσα ἐπὶ θαλάττῃ καὶ περὶτὸν Ἰσθμὸν ὀλίγα τῶν ἀγώνων ἕνεκα εἴποτε δὴ τὰ Ἴσθμια ἐπιδημήσαιμι καὶ τὸΣικυώνιον πεδίον καὶ ὅλως εἴ πού τι ἢ συ-νηρεφὲς ἢ ἔνυδρον ἢ εὔκαρπον ἐν τῇ Ἑλ-λάδι πάντα ἐν ὀλίγῳ Ἀδειμάντου ἔσται ὁχρυσὸς δὲ κοῖλος ἡμῖν ἐμφαγεῖν τὰ δὲ ἐκ-πώματα οὐ κοῦφα ὡς τὰ Ἐχεκράτουςἀλλὰ διτάλαντον ἕκαστον τὴν ὁλκήνΛΥΚΙΝΟΣ Εἶτα πῶς ὁ οἰνοχόος ὀρέξειπλῆρες οὕτω βαρὺ ἔκπωμα ἢ σὺ δέξῃ παραὐτοῦ ἀμογητὶ οὐ σκύφον ἀλλὰ Σισύφειόντι βάρος ἀναδιδόντοςΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἄνθρωπε μή μοιἀνάλυε τὴν εὐχήν ἐγὼ δὲ καὶ τὰς τρα-

31

ΕΡΜΗΣ Τί οὖν ὦ Λάμπιχε τοσαῦταἔχων πάρειΛΑΜΠΙΧΟΣ Τί οὖν ἐχρῆν ὦ Ἑρμῆγυμνὸν ἥκειν τύραννον ἄνδραΕΡΜΗΣ Τύραννον μὲν οὐδαμῶς νεκρὸνδὲ μάλα ὥστε ἀπόθου ταῦταΛΑΜΠΙΧΟΣ Ἰδού σοι ὁ πλοῦτος ἀπέρ-ριπταιΕΡΜΗΣ Καὶ τὸν τῦφον ἀπόρριψον ὦΛάμπιχε καὶ τὴν ὑπεροψίαν βαρήσει γὰρτὸ πορθμεῖον συνεμπεσόνταΛΑΜΠΙΧΟΣ Οὐκοῦν ἀλλὰ τὸ διάδημαἔασόν με ἔχειν καὶ τὴν ἐφεστρίδαΕΡΜΗΣ Οὐδαμῶς ἀλλὰ καὶ ταῦταἄφες ΛΑΜΠΙΧΟΣ Εἶεν τί ἔτι πᾶν γὰρἀφῆκα ὡς ὁρᾷςΕΡΜΗΣ Καὶ τὴν ὠμότητα καὶ τὴνἄνοιαν καὶ τὴν ὕβριν καὶ τὴν ὀργήν καὶ τα-ῦτα ἄφεςΛΑΜΠΙΧΟΣ Ἰδού σοι ψιλός εἰμι

122

ὁ μὲν γὰρ Βλεψίας αὐτὸς ἑαυτοῦ κατηγόρειφθάσας πολλὴν τὴν ἄνοιαν ὡς τὰ χρήματαἐφύλαττεν τοῖς οὐδὲν προσήκουσιν κληρο-νόμοις εἰς ἀεὶ βιώσεσθαι ὁ μάταιος νομί-ζων πλὴν ἔμοιγε οὐ τὴν τυχοῦσαν τερπω-λὴν παρέσχον τότε στένοντες ἀλλ ἤδημὲν ἐπὶ τῷ στομίῳ ἐσμέν ἀποβλέπειν δὲχρὴ καὶ ἀποσκοπεῖν πόρρωθεν τοὺς ἀφι-κνουμένους βαβαί πολλοί γε καὶ ποικίλοικαὶ πάντες δακρύοντες πλὴν τῶν νεογνῶντούτων καὶ νηπίων ἀλλὰ καὶ οἱ πάνυ γέρο-ντες ὀδύρονται τί τοῦτο ἆρα τὸ φίλτροναὐτοὺς ἔχει τοῦ βίου τοῦτον οὖν τὸν ὑπέρ-γηρων ἐρέσθαι βούλομαι τί δακρύεις τηλι-κοῦτος ἀποθανών τί ἀγανακτεῖς ὦ βέλτι-στε καὶ ταῦτα γέρων ἀφιγμένος ἦ που βα-σιλεύς τις ἦσθα ΠΤΩΧΟΣ ΟὐδαμῶςΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλὰ σατράπης τιςΠΤΩΧΟΣ Οὐδὲ τοῦτοΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἆρα οὖν ἐπλούτεις εἶτα

139

ὅλως οἶδε τὰ μετὰ τὸν βίονrdquo ἐνταῦθα δὲοὐ παύσῃ βεβαίως γελῶν καθάπερ ἐγὼνῦν καὶ μάλιστα ἐπειδὰν ὁρᾷς τοὺς πλου-σίους καὶ σατράπας καὶ τυράννους οὕτωταπεινοὺς καὶ ἀσήμους ἐκ μόνης οἰμωγῆςδιαγινωσκομένους καὶ ὅτι μαλθακοὶ καὶἀγεννεῖς εἰσι μεμνημένοι τῶν ἄνω ταῦταλέγε αὐτῷ καὶ προσέτι ἐμπλησάμενον τὴνπήραν ἥκειν θέρμων τε πολλῶν καὶ εἴ πουεὕροι ἐν τῇ τριόδῳ Ἑκάτης δεῖπνον κείμε-νον ἢ ᾠὸν ἐκ καθαρσίου ἤ τι τοιοῦτον ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ἀλλ ἀπαγγελῶ τα-ῦτα ὦ Διόγενες ὅπως δὲ εἰδῶ μάλισταὁποῖός τίς ἐστι τὴν ὄψιν ndashΔΙΟΓΕΝΗΣ Γέρων φαλακρός τρι-βώνιον ἔχων πολύθυρον ἅπαντι ἀνέμῳἀναπεπταμένον καὶ ταῖς ἐπιπτυχαῖς τῶνῥακίων ποικίλον γελᾷ δ ἀεὶ καὶ τὰ πολλὰτοὺς ἀλαζόνας τούτους φιλοσόφους ἐπι-σκώπτειΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ῥᾴδιον εὑρεῖν ἀπό γε

60

κἀπειδὰν τἀν τῇ Ἑλλάδι πάντα ἤδη χειρω-σώμεθα ndash οὐδεὶς γὰρ ὁ ἐναντιωθησόμενοςἡμῖν τὰ ὅπλα τοσούτοις οὖσιν ἀλλ ἀκονιτὶκρατοῦμεν ndash ἐπιβάντες ἐπὶ τὰς τριήρειςκαὶ τοὺς ἵππους εἰς τὰς ἱππαγωγοὺς ἐμβι-βάσαντες ndash παρεσκεύασται δ ἐν Κεγχρεα-ῖς καὶ σῖτος ἱκανὸς καὶ τὰ πλοῖα διαρκῆκαὶ τὰ ἄλλα πάντα ndash διαβάλωμεν τὸνΑἰγαῖον ἐς τὴν Ἰωνίαν εἶτα ἐκεῖ τῇ Ἀρ-τέμιδι θύσαντες καὶ τὰς πόλεις ἀτειχί-στους λαβόντες ῥᾳδίως ἄρχοντας ἀπολι-πόντες προχωρῶμεν ἐπὶ Συρίας διὰ Καρί-ας εἶτα Λυκίας καὶ Παμφυλίας καὶ Πισι-δῶν καὶ τῆς παραλίου καὶ ὀρεινῆς Κιλικί-ας ἄχρι ἂν ἐπὶ τὸν Εὐφράτην ἀφικώμεθαΛΥΚΙΝΟΣ Ἐμέ ὦ βασιλεῦ εἰ δοκεῖσατράπην τῆς Ἑλλάδος κατάλιπε δειλὸςγάρ εἰμι καὶ τῶν οἴκοι πολὺ ἀπελθεῖν οὐκἂν ἡδέως ὑπομείναιμι σὺ δὲ ἔοικας ἐπὶἈρμενίους καὶ Παρθυαίους ἐλάσειν μάχιμαφῦλα καὶ τὴν τοξικὴν εὔστοχα ὥστε ἄλλῳ

41

γὸς ὢν καὶ Δᾶμις ὁ πλούσιος ὁ ἐκ Κορίν-θου συγκατῄεσαν ὁ μὲν Δᾶμις ὑπὸ τοῦπαιδὸς ἐκ φαρμάκων ἀποθανών ὁ δὲΛάμπις δι ἔρωτα Μυρτίου τῆς ἑταίραςἀποσφάξας ἑαυτόν ὁ δὲ Βλεψίας λιμῷἄθλιος ἐλέγετο ἀπεσκληκέναι καὶ ἐδήλουδὲ ὠχρὸς εἰς ὑπερβολὴν καὶ λεπτὸς εἰς τὸἀκριβέστατον φαινόμενος ἐγὼ δὲ καίπερεἰδὼς ἀνέκρινον ὃν τρόπον ἀποθάνοιενεἶτα τῷ μὲν Δάμιδι αἰτιωμένῳ τὸν υἱόνΟὐκ ἄδικα μέντοι ἔπαθες ἔφην ὑπ αὐτοῦεἰ τάλαντα ἔχων ὁμοῦ χίλια καὶ τρυφῶναὐτὸς ἐνενηκοντούτης ὢν ὀκτωκαιδεκαέτεινεανίσκῳ τέτταρας ὀβολοὺς παρεῖχες σὺδέ ὦ Ἀκαρνάν ndash ἔστενε γὰρ κἀκεῖνος καὶκατηρᾶτο τῇ Μυρτίῳ ndash τί αἰτιᾷ τὸν Ἔρω-τα σεαυτὸν δέον ὃς τοὺς μὲν πολεμίουςοὐδεπώποτε ἔτρεσας ἀλλὰ φιλοκινδύνωςἠγωνίζου πρὸ τῶν ἄλλων ἀπὸ δὲ τοῦ τυ-χόντος παιδισκαρίου καὶ δακρύων ἐπι-πλάστων καὶ στεναγμῶν ἑάλως ὁ γενναῖος

138

ΕΡΜΗΣ Ἔμβαινε ἤδη σὺ δὲ ὁ παχύς ὁπολύσαρκος τίς ὢν τυγχάνειςΔΑΜΑΣΙΑΣ Δαμασίας ὁ ἀθλητήςΕΡΜΗΣ Ναί ἔοικας οἶδα γάρ σε πολ-λάκις ἐν ταῖς παλαίστραις ἰδώνΔΑΜΑΣΙΑΣ Ναί ὦ Ἑρμῆ ἀλλὰ πα-ράδεξαί με γυμνὸν ὄνταΕΡΜΗΣ Οὐ γυμνόν ὦ βέλτιστε τοσαύ-τας σάρκας περιβεβλημένον ὥστε ἀπόδυθιαὐτάς ἐπεὶ καταδύσεις τὸ σκάφος τὸν ἕτε-ρον πόδα ὑπερθεὶς μόνον ἀλλὰ καὶ τοὺςστεφάνους τούτους ἀπόρριψον καὶ τὰ κη-ρύγματαΔΑΜΑΣΙΑΣ Ἰδού σοι γυμνός ὡς ὁρᾷςἀληθῶς εἰμι καὶ ἰσοστάσιος τοῖς ἄλλοις νε-κροῖς ΕΡΜΗΣ Οὕτως ἄμεινον ἀβαρῆ εἶναιὥστε ἔμβαινε καὶ σὺ τὸν πλοῦτον ἀπο-θέμενος ὦ Κράτων καὶ τὴν μαλακίαν δὲπροσέτι καὶ τὴν τρυφὴν μηδὲ τὰ ἐντάφιακόμιζε μηδὲ τὰ τῶν προγόνων ἀξιώματα

123

παραδοὺς τὸ δεξιὸν ἐμὲ Ἀντίπατρόν τιναἔασον ἐπὶ τῆς Ἑλλάδος μή με καὶ διαπεί-ρῃ τις οἰστῷ ἄθλιον βαλὼν ἐς τὰ γυμνὰπερὶ Σοῦσα ἢ Βάκτρα ἡγούμενόν σοι τῆςφάλαγγοςΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἀποδιδράσκεις ὦ Λυ-κῖνε τὸν κατάλογον δειλὸς ὤν ὁ δὲ νόμοςἀποτετμῆσθαι τὴν κεφαλήν εἴ τις λιπὼνφαίνοιτο τὴν τάξιν ἀλλ ἐπεὶ κατὰ τὸνΕὐφράτην ἤδη ἐσμὲν καὶ ὁ ποταμὸς ἔζευ-κται καὶ κατόπιν ὁπόσα διεληλύθαμενἀσφαλῶς ἔχει καὶ πάντα ὕπαρχοι κατέχου-σιν ὑπ ἐμοῦ ἑκάστῳ ἔθνει ἐπεισαχθέντεςοἱ δὲ καὶ ἀπίασι τὴν Φοινίκην ἡμῖν ἐν τού-τῳ καὶ τὴν Παλαιστίνην εἶτα καὶ τὴνΑἴγυπτον προσαξόμενοι σὺ πρῶτος ὦΛυκῖνε διάβαινε τὸ δεξιὸν ἄγων εἶτα ἐγὼκαὶ μετ ἐμὲ ὁ Τιμόλαος ἐπὶ πᾶσι δὲ τὸ ἱπ-πικὸν ἄγε σύ ὦ Ἀδείμαντε καὶ διὰ μὲντῆς Μεσοποταμίας οὐδεὶς ἀπήντηκεν ἡμῖνπολέμιος ἀλλὰ ἑκόντες αὑτούς τε καὶ τὰς

42

ΝΕΚΡΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥΔΕΥΚΟΥΣ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ὦ Πολύδευκες ἐντέλλο-μαί σοι ἐπειδὰν τάχιστα ἀνέλθῃς ndash σὸνγάρ ἐστιν οἶμαι ἀναβιῶναι αὔριον ndash ἤνπου ἴδῃς Μένιππον τὸν κύνα ndash εὕροις δἂν αὐτὸν ἐν Κορίνθῳ κατὰ τὸ Κράνειον ἢἐν Λυκείῳ τῶν ἐριζόντων πρὸς ἀλλήλουςφιλοσόφων καταγελῶντα ndash εἰπεῖν πρὸςαὐτόν ὅτι σοί ὦ Μένιππε κελεύει ὁ Διο-γένης εἴ σοι ἱκανῶς τὰ ὑπὲρ γῆς καταγε-γέλασται ἥκειν ἐνθάδε πολλῷ πλείω ἐπι-γελασόμενον ἐκεῖ μὲν γὰρ ἐν ἀμφιβόλῳσοὶ ἔτι ὁ γέλως ἦν καὶ πολὺ τὸ ldquoτίς γὰρ

59

κατάλιπε δὲ καὶ γένος καὶ δόξαν καὶ εἴποτέ σε ἡ πόλις ἀνεκήρυξεν καὶ τὰς τῶνἀνδριάντων ἐπιγραφάς μηδὲ ὅτι μέγαντάφον ἐπί σοι ἔχωσαν λέγε βαρύνει γὰρκαὶ ταῦτα μνημονευόμεναΚΡΑΤΩΝ Οὐχ ἑκὼν μέν ἀπορρίψω δέτί γὰρ ἂν καὶ πάθοιμιΕΡΜΗΣ βαβαί σὺ δὲ ὁ ἔνοπλος τί βού-λει ἢ τί τὸ τρόπαιον τοῦτο φέρειςΣΤΡΑΤΗΓΟΣ Ὅτι ἐνίκησα ὦ Ἑρμῆκαὶ ἠρίστευσα καὶ ἡ πόλις ἐτίμησέν μεΕΡΜΗΣ Ἄφες ὑπὲρ γῆς τὸ τρόπαιον ἐνᾅδου γὰρ εἰρήνη καὶ οὐδὲν ὅπλων δεήσειὁ σεμνὸς δὲ οὗτος ἀπό γε τοῦ σχήματοςκαὶ βρενθυόμενος ὁ τὰς ὀφρῦς ἐπηρκώς ὁἐπὶ τῶν φροντίδων τίς ἐστιν ὁ τὸν βαθὺνπώγωνα καθειμένοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Φιλόσοφός τις ὦ Ἑρμῆμᾶλλον δὲ γόης καὶ τερατείας μεστόςὥστε ἀπόδυσον καὶ τοῦτον ὄψει γὰρ πολ-λὰ καὶ γελοῖα ὑπὸ τῷ ἱματίῳ σκεπόμενα

124

κατιέναι ὁ δέ γε Ὀροίτης καὶ πάνυ ἁπα-λὸς ἦν τὼ πόδε καὶ οὐδ ἑστάναι χαμαίοὐχ ὅπως βαδίζειν ἐδύνατο πάσχουσι δαὐτὸ ἀτεχνῶς Μῆδοι πάντες ἢν ἀποβῶσιτῶν ἵππων ὥσπερ οἱ ἐπὶ τῶν ἀκανθῶνἀκροποδητὶ μόλις βαδίζουσιν ὥστε ἐπεὶκαταβαλὼν ἑαυτὸν ἔκειτο καὶ οὐδεμιᾷ μη-χανῇ ἀνίστασθαι ἤθελεν ὁ βέλτιστος Ἑρ-μῆς ἀράμενος αὐτὸν ἐκόμισεν ἄχρι πρὸς τὸπορθμεῖον ἐγὼ δὲ ἐγέλωνΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Κἀγὼ δὲ ὁπότε κα-τῄειν οὐδ ἀνέμιξα ἐμαυτὸν τοῖς ἄλλοιςἀλλ ἀφεὶς οἰμώζοντας αὐτοὺς προδραμὼνἐπὶ τὸ πορθμεῖον προκατέλαβον χώραν ὡςἂν ἐπιτηδείως πλεύσαιμι καὶ παρὰ τὸνπλοῦν οἱ μὲν ἐδάκρυόν τε καὶ ἐναυτίωνἐγὼ δὲ μάλα ἐτερπόμην ἐπ αὐτοῖςΔΙΟΓΕΝΗΣ Σὺ μέν ὦ Κράτης καὶἈντίσθενες τοιούτων ἐτύχετε τῶν ξυνοδοι-πόρων ἐμοὶ δὲ Βλεψίας τε ὁ δανειστικὸς ὁἐκ Πειραιῶς καὶ Λάμπις ὁ Ἀκαρνὰν ξενα-

137

58

ἀκροπόλεις ἅνθρωποι ἐνεχείρισαν καὶ ἐπὶΒαβυλῶνα ἐλθόντες ἀπροσδόκητοι παρήλ-θομεν εἰς τὸ εἴσω τῶν τειχῶν καὶ ἔχομεντὴν πόλιν ὁ βασιλεὺς δὲ περὶ Κτησιφῶνταδιατρίβων ἤκουσε τὴν ἔφοδον εἶτα εἰς Σε-λεύκειαν παρελθὼν παρασκευάζεται ἱπ-πέας τε ὅτι πλείστους μεταπεμπόμενος καὶτοξότας καὶ σφενδονήτας ἀπαγγέλλουσι δοὖν οἱ σκοποὶ ἀμφὶ τὰς ἑκατὸν ἤδη μυ-ριάδας τοῦ μαχίμου συνειλέχθαι καὶ τού-των εἴκοσιν ἱπποτοξότας καίτοι οὔπω ὁἈρμένιος πάρεστιν οὔτε οἱ κατὰ τὴν Κα-σπίαν θάλατταν οἰκοῦντες οὔτε οἱ ἀπὸΒάκτρων ἀλλ ἐκ τῶν πλησίον καὶ προα-στείων τῆς ἀρχῆς οὕτω ῥᾳδίως τοσαύταςμυριάδας κατέλεξε καιρὸς οὖν ἤδη σκοπε-ῖν ἡμᾶς ὅ τι χρὴ ποιεῖνΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀλλ ἐγὼ μέν φημιδεῖν ὑμᾶς τὸ πεζὸν ἀπιέναι τὴν ἐπὶ Κτησι-φῶντος ἡμᾶς δὲ τὸ ἱππικὸν αὐτοῦ μένειντὴν Βαβυλῶνα διαφυλάξοντας

43

μπλοκῇ ὁ μὲν γὰρ Ἀρσάκης ἐπήλαυνενὡς διηγεῖτο πολὺ τῶν ἄλλων προεξορμή-σας ὑποστὰς δὲ ὁ Θρᾷξ τῇ πέλτῃ μὲν ὑπο-δὺς ἀποσείεται τοῦ Ἀρσάκου τὸν κοντόνὑποθεὶς δὲ τὴν σάρισαν αὐτόν τε διαπείρεικαὶ τὸν ἵππονΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Πῶς οἷόν τε ὦΚράτης μιᾷ πληγῇ τοῦτο γενέσθαιΚΡΑΤΗΣ Ῥᾷστ ὦ Ἀντισθένες ὁ μὲνγὰρ ἐπήλαυνεν εἰκοσάπηχύν τινα κοντὸνπροβεβλημένος ὁ Θρᾷξ δ ἐπειδὴ τῇ πέλ-τῃ παρεκρούσατο τὴν προσβολὴν καὶ πα-ρῆλθεν αὐτὸν ἡ ἀκωκή ἐς τὸ γόνυ ὀκλάσαςδέχεται τῇ σαρίσῃ τὴν ἐπέλασιν καὶ τι-τρώσκει τὸν ἵππον ὑπὸ τὸ στέρνον ὑπὸ θυ-μοῦ καὶ σφοδρότητος ἑαυτὸν διαπείρανταδιελαύνεται δὲ καὶ ὁ Ἀρσάκης ἐκ τοῦ βου-βῶνος διαμπὰξ ἄχρι ὑπὸ τὴν πυγήν ὁρᾷςοἷόν τι ἐγένετο οὐ τοῦ ἀνδρός ἀλλὰ τοῦἵππου μᾶλλον τὸ ἔργον ἠγανάκτει δ ὅμωςὁμότιμος ὢν τοῖς ἄλλοις καὶ ἠξίου ἱππεὺς

136

ΕΡΜΗΣ Κατάθου σὺ τὸ σχῆμα πρῶτονεἶτα καὶ ταυτὶ πάντα ὦ Ζεῦ ὅσην μὲν τὴνἀλαζονείαν κομίζει ὅσην δὲ ἀμαθίαν καὶἔριν καὶ κενοδοξίαν καὶ ἐρωτήσεις ἀπόρουςκαὶ λόγους ἀκανθώδεις καὶ ἐννοίας πολυ-πλόκους ἀλλὰ καὶ ματαιοπονίαν μάλαπολλὴν καὶ λῆρον οὐκ ὀλίγον καὶ ὕθλουςκαὶ μικρολογίαν νὴ Δία καὶ χρυσίον γετουτὶ καὶ ἡδυπάθειαν δὲ καὶ ἀναισχυντίανκαὶ ὀργὴν καὶ τρυφὴν καὶ μαλακίαν οὐλέληθεν γάρ με εἰ καὶ μάλα περικρύπτειςαὐτά καὶ τὸ ψεῦδος δὲ ἀπόθου καὶ τὸντῦφον καὶ τὸ οἴεσθαι ἀμείνων εἶναι τῶν ἄλ-λων ὡς εἴ γε ταῦτα πάντα ἔχων ἐμβαίηςποία πεντηκόντορος δέξαιτο ἄν σεΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Ἀποτίθεμαι τοίνυναὐτά ἐπείπερ οὕτω κελεύειςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ καὶ τὸν πώγωνα το-ῦτον ἀποθέσθω ὦ Ἑρμῆ βαρύν τε ὄντακαὶ λάσιον ὡς ὁρᾷς πέντε μναῖ τριχῶνεἰσι τοὐλάχιστον

125

ΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἀποδειλιᾷς καὶ σύ ὦἈδείμαντε πλησίον τοῦ κινδύνου γενόμε-νος σοὶ δὲ τί δοκεῖ ὦ ΤιμόλαεΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἁπάσῃ τῇ στρατιᾷ βαδί-ζειν ἐπὶ τοὺς πολεμίους μηδὲ περιμένεινἔστ ἂν ἄμεινον παρασκευάσωνται παντα-χόθεν τῶν συμμάχων προσγενομένων ἀλλἕως ἔτι καθ ὁδόν εἰσιν οἱ πολέμιοι ἐπιχει-ρῶμεν αὐτοῖςΣΑΜΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις σὺ δὲ τί ὦ Λυ-κῖνε δοκιμάζεις ΛΥΚΙΝΟΣ Ἐγώ σοι φράσω ἐπειδὴκεκμήκαμεν συντόνως ὁδεύοντες ὁπότεκατῄειμεν ἕωθεν ἐς τὸν Πειραιᾶ καὶ νῦνἤδη τριάκοντά που σταδίους προκεχωρή-καμεν καὶ ὁ ἥλιος πολύς κατὰ μεσημβρίανγὰρ ἤδη μάλιστα ἐνταῦθά που ἐπὶ τὰςἐλαίας ἐπὶ τῆς ἀνατετραμμένης στήλης κα-θίσαντας ἀναπαύσασθαι εἶτα οὕτως ἀνα-στάντας ἀνύειν τὸ λοιπὸν ἐς τὸ ἄστυΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἔτι γὰρ Ἀθήνησιν ὦ μα-

44

τὸ γελάσαι μάλα ἡδέως ἐφ οἷς ὑμεῖς ᾐτή-σατε τοιούτοις οὖσι καὶ ταῦτα φιλοσοφίανἐπαινοῦντες

57

ΕΡΜΗΣ Εὖ λέγεις ἀπόθου καὶ τοῦτονΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Καὶ τίς ὁ ἀποκείρωνἔσταιΕΡΜΗΣ Μένιππος οὑτοσὶ λαβὼν πέλε-κυν τῶν ναυπηγικῶν ἀποκόψει αὐτὸν ἐπι-κόπῳ τῇ ἀποβάθρᾳ χρησάμενος ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔκ ὦ Ἑρμῆ ἀλλὰ πρίο-νά μοι ἀνάδος γελοιότερον γὰρ τοῦτοΕΡΜΗΣ Ὁ πέλεκυς ἱκανός εὖ γε ἀν-θρωπινώτερος νῦν ἀναπέφηνας ἀποθέμενοςσαυτοῦ τὴν κινάβρανΜΕΝΙΠΠΟΣ Βούλει μικρὸν ἀφέλωμαικαὶ τῶν ὀφρύωνΕΡΜΗΣ Μάλιστα ὑπὲρ τὸ μέτωπονγὰρ καὶ ταύτας ἐπῆρκεν οὐκ οἶδα ἐφ ὅτῳἀνατείνων ἑαυτόν τί τοῦτο καὶ δακρύειςὦ κάθαρμα καὶ πρὸς θάνατον ἀποδειλιᾷςἔμβηθι δ οὖνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἓν ἔτι τὸ βαρύτατον ὑπὸμάλης ἔχειΕΡΜΗΣ Τί ὦ Μένιππε

126

νόδωρός τε ὁ πλούσιος ὁ ἡμέτερος καὶ Ἀρ-σάκης ὁ Μηδίας ὕπαρχος καὶ Ὀροίτης ὁἈρμένιος ὁ μὲν οὖν Ἰσμηνόδωρος ndash ἐπε-φόνευτο γὰρ ὑπὸ τῶν λῃστῶν ὑπὸ τὸν Κι-θαιρῶνα Ἐλευσῖνάδε οἶμαι βαδίζων ndashἔστενε καὶ τὸ τραῦμα ἐν ταῖν χεροῖν εἶχεκαὶ τὰ παιδία ἃ νεογνὰ καταλελοίπει ἀνε-καλεῖτο καὶ ἑαυτῷ ἐπεμέμφετο τῆς τόλ-μης ὃς Κιθαιρῶνα ὑπερβάλλων καὶ τὰπερὶ τὰς Ἐλευθερὰς χωρία πανέρημα ὄνταὑπὸ τῶν πολέμων διοδεύων δύο μόνουςοἰκέτας ἐπηγάγετο καὶ ταῦτα φιάλαςπέντε χρυσᾶς καὶ κυμβία τέτταρα μεθἑαυτοῦ κομίζων ὁ δὲ Ἀρσάκης ndash γηραιὸςἤδη καὶ νὴ Δί οὐκ ἄσεμνος τὴν ὄψιν ndash εἰςτὸ βαρβαρικὸν ἤχθετο καὶ ἠγανάκτει πε-ζὸς βαδίζων καὶ ἠξίου τὸν ἵππον αὐτῷπροσαχθῆναι καὶ γὰρ καὶ ὁ ἵππος αὐτῷσυνετεθνήκει μιᾷ πληγῇ ἀμφότεροι διαπα-ρέντες ὑπὸ Θρᾳκός τινος πελταστοῦ ἐν τῇἐπὶ τῷ Ἀράξῃ πρὸς τὸν Καππαδόκην συ-

135

ξαίμην πλουτήσας ἐπ ὀλίγον ὑπηνέμιόντινα πλοῦτον ἀνιᾶσθαι μετ ὀλίγον ψιλὴντὴν μᾶζαν ἐσθίων οἷα ὑμεῖς πείσεσθε μετὀλίγον ἐπειδὰν ἡ εὐδαιμονία μὲν ὑμῖν καὶὁ πολὺς πλοῦτος οἴχηται ἀποπτάμενοςαὐτοὶ δὲ καταβάντες ἀπὸ τῶν θησαυρῶν τεκαὶ διαδημάτων ὥσπερ ἐξ ἡδίστου ὀνείρα-τος ἀνεγρόμενοι ἀνόμοια τὰ ἐπὶ τῆς οἰκίαςεὑρίσκητε ὥσπερ οἱ τοὺς βασιλεῖς ὑποκρι-νόμενοι τραγῳδοὶ ἐξελθόντες ἀπὸ τοῦ θε-άτρου λιμώττοντες οἱ πολλοί καὶ ταῦταπρὸ ὀλίγου Ἀγαμέμνονες ὄντες ἢ Κρέο-ντες λυπήσεσθε οὖν ὡς τὸ εἰκός καὶ δυ-σάρεστοι ἔσεσθε τὰ ἐπὶ τῆς οἰκίας καὶμάλιστα σύ ὦ Τιμόλαε ὁπόταν δέῃ σε τὸαὐτὸ παθεῖν τῷ Ἰκάρῳ τῆς πτερώσεωςδιαλυθείσης καταπεσόντα ἐκ τοῦ οὐρανοῦχαμαὶ βαδίζειν ἀπολέσαντα τοὺς δακτυλί-ους ἐκείνους ἅπαντας ἀπορρυέντας τῶν δα-κτύλων ἐμοὶ δὲ καὶ τοῦτο ἱκανὸν ἀντὶπάντων θησαυρῶν καὶ Βαβυλῶνος αὐτῆς

56

κάριε εἶναι δοκεῖς ὃς ἀμφὶ Βαβυλῶνα ἐντῷ πεδίῳ πρὸ τῶν τειχῶν ἐν τοσούτοιςστρατιώταις κάθησαι περὶ τοῦ πολέμουδιασκοπούμενοςΛΥΚΙΝΟΣ Εὖ γε ὑπέμνησας ἐγὼ δὲνήφειν ᾤμην καὶ ὕπαρ ἀποφανεῖσθαι τὴνγνώμηνΣΑΜΙΠΠΟΣ Πρόσιμεν δή εἴ σοι δοκεῖκαὶ ὅπως ἄνδρες ἀγαθοὶ ἐν τοῖς κινδύνοιςἔσεσθε μηδὲ προδώσετε τὸ πάτριον φρόνη-μα ἤδη γάρ που καὶ οἱ πολέμιοι ἐπιλαμ-βάνουσιν ὥστε τὸ μὲν σύνθημα ἔστωἘνυάλιος ὑμεῖς δὲ ἐπειδὰν σημάνῃ ὁ σαλ-πιγκτής ἀλαλάξαντες καὶ τὰ δόρατα κρού-σαντες πρὸς τὰς ἀσπίδας ἐπείγεσθε συμ-μῖξαι τοῖς ἐναντίοις καὶ ἐντὸς γενέσθαιτῶν τοξευμάτων ὡς μηδὲ πληγὰς λαμ-βάνωμεν ἀκροβολίζεσθαι αὐτοῖς διδόντεςκαὶ ἐπειδὴ ἐς χεῖρας ἤδη συνεληλύθαμεντὸ μὲν εὐώνυμον καὶ ὁ Τιμόλαος ἐτρέψα-ντο τοὺς καθ αὑτοὺς Μήδους ὄντας τὸ δὲ

45

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΘΕΝΟΥΣΚΑΙ ΚΡΑΤΗΤΟΣ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀντίσθενες καὶ Κράτηςσχολὴν ἄγομεν ὥστε τί οὐκ ἄπιμεν εὐθὺτῆς καθόδου περιπατήσοντες ὀψόμενοιτοὺς κατιόντας οἷοί τινές εἰσι καὶ τί ἕκα-στος αὐτῶν ποιεῖΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Ἀπίωμεν ὦ Διόγενεςκαὶ γὰρ ἂν ἡδὺ τὸ θέαμα γένοιτο τοὺς μὲνδακρύοντας αὐτῶν ὁρᾶν τοὺς δὲ ἱκετεύο-ντας ἀφεθῆναι ἐνίους δὲ μόλις κατιόνταςκαὶ ἐπὶ τράχηλον ὠθοῦντος τοῦ Ἑρμοῦὅμως ἀντιβαίνοντας καὶ ὑπτίους ἀντερείδο-ντας οὐδὲν δέονΚΡΑΤΗΣ Ἔγωγ οὖν καὶ διηγήσομαιὑμῖν ἃ εἶδον ὁπότε κατῄειν κατὰ τὴν ὁδόνΔΙΟΓΕΝΗΣ Διήγησαι ὦ Κράτης ἔοι-κας γάρ τινα ἑωρακέναι παγγέλοιαΚΡΑΤΗΣ Καὶ ἄλλοι μὲν πολλοὶ συγκα-τέβαινον ἡμῖν ἐν αὐτοῖς δὲ ἐπίσημοι Ἰσμη-

134

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Κολακείαν ὦ Ἑρμῆ πολ-λὰ ἐν τῷ βίῳ χρησιμεύσασαν αὐτῷΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Οὐκοῦν καὶ σύ ὦΜένιππε ἀπόθου τὴν ἐλευθερίαν καὶ παρ-ρησίαν καὶ τὸ ἄλυπον καὶ τὸ γενναῖον καὶτὸν γέλωτα μόνος γοῦν τῶν ἄλλων γελᾷςΕΡΜΗΣ Μηδαμῶς ἀλλὰ καὶ ἔχε ταῦτακοῦφα γὰρ καὶ πάνυ εὔφορα ὄντα καὶ πρὸςτὸν κατάπλουν χρήσιμα καὶ ὁ ῥήτωρ δὲσὺ ἀπόθου τῶν ῥημάτων τὴν τοσαύτηνἀπεραντολογίαν καὶ ἀντιθέσεις καὶ παρι-σώσεις καὶ περιόδους καὶ βαρβαρισμοὺςκαὶ τὰ ἄλλα βάρη τῶν λόγωνΡΗΤΩΡ Ἢν ἰδού ἀποτίθεμαιΕΡΜΗΣ Εὖ ἔχει ὥστε λύε τὰ ἀπόγειατὴν ἀποβάθραν ἀνελώμεθα τὸ ἀγκύριονἀνεσπάσθω πέτασον τὸ ἱστίον εὔθυνε ὦπορθμεῦ τὸ πηδάλιον εὖ πάθωμεν τίοἰμώζετε ὦ μάταιοι καὶ μάλιστα ὁ φι-λόσοφος σὺ ὁ ἀρτίως τὸν πώγωνα δεδῃω-μένος

127

κατ ἐμὲ ἰσόπαλον ἔτι Πέρσαι γάρ εἰσι καὶὁ βασιλεὺς ἐν αὐτοῖς ἡ δὲ ἵππος ἅπασατῶν βαρβάρων ἐπὶ τὸ δεξιὸν ἡμῶν ἐλαύ-νουσιν ὥστε ὦ Λυκῖνε αὐτός τε ἀνὴρἀγαθὸς γίγνου καὶ τοῖς μετὰ σαυτοῦ παρα-κελεύου δέχεσθαι τὴν ἐπέλασινΛΥΚΙΝΟΣ Ὢ τῆς τύχης ἐπ ἐμὲ γὰροἱ ἱππεῖς ἅπαντες καὶ μόνος ἐπιτήδειοςαὐτοῖς ἔδοξα ἐπελαύνεσθαι καί μοι δοκῶἢν βιάζωνται αὐτομολήσειν προσδραμὼνἐς τὴν παλαίστραν ἔτι πολεμοῦντας ὑμᾶςκαταλιπώνΣΑΜΙΠΠΟΣ Μηδαμῶς κρατεῖς γὰραὐτῶν καὶ σὺ ἤδη τὸ μέρος ἐγὼ δέ ὡςὁρᾷς καὶ μονομαχήσω πρὸς τὸν βασιλέαπροκαλεῖται γάρ με καὶ ἀναδῦναι πάντωςαἰσχρόνΛΥΚΙΝΟΣ Νὴ Δία καὶ τετρώσῃ αὐτίκαμάλα πρὸς αὐτοῦ βασιλικὸν γὰρ καὶ τὸτρωθῆναι περὶ τῆς ἀρχῆς μαχόμενονΣΑΜΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις ἐπιπόλαιον

46

τόδε τί δή ποτε οὐχ εἷς δακτύλιος ἅπανταταῦτα δύναταί σοι ἀλλὰ τοσούτους περι-ημμένος βαδιῇ τὴν ἀριστερὰν πεφορτι-σμένος κατὰ δάκτυλον ἕνα μᾶλλον δὲὑπερπαίει ὁ ἀριθμός καὶ δεήσει καὶ τὴνδεξιὰν συνεπιλαβεῖν καίτοι ἑνὸς τοῦ ἀνα-γκαιοτάτου προσδεῖ ὃς περιθέμενόν σεπαύσει μωραίνοντα τὴν πολλὴν ταύτηνκόρυζαν ἀποξύσας ἢ τοῦτο μὲν καὶ ὁ ἑλ-λέβορος ἱκανὸς ποιῆσαι ζωρότερος ποθείςΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἀλλὰ πάντως ὦ Λυκῖνεκαὶ αὐτὸς εὔξῃ τι ἤδη ποτέ ὡς ἂν μάθω-μεν οἷα αἰτήσεις ἀνεπίληπτα καὶ ἀνέγκλη-τα ὁ συκοφαντῶν τοὺς ἄλλους ΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλ οὐ δέομαι εὐχῆς ἐγώἥκομεν γὰρ δὴ πρὸς τὸ Δίπυλον καὶ ὁ βέλ-τιστος οὑτοσὶ Σάμιππος ἀμφὶ Βαβυλῶναμονομαχῶν καὶ σύ ὦ Τιμόλαε ἀριστῶνμὲν ἐν Συρίᾳ δειπνῶν δὲ ἐν Ἰταλίᾳ καὶτοῖς ἐμοὶ ἐπιβάλλουσι σταδίοις κατεχρήσα-σθε καλῶς ποιοῦντες ἄλλως τε οὐκ ἂν δε-

55

ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Ὅτι ὦ Ἑρμῆ ἀθάνα-τον ᾤμην τὴν ψυχὴν ὑπάρχεινΜΕΝΙΠΠΟΣ Ψεύδεται ἄλλα γὰρ ἔοικελυπεῖν αὐτόνΕΡΜΗΣ Τὰ ποῖαΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅτι μηκέτι δειπνήσειπολυτελῆ δεῖπνα μηδὲ νύκτωρ ἐξιὼν ἅπα-ντας λανθάνων τῷ ἱματίῳ τὴν κεφαλὴν κα-τειλήσας περίεισιν ἐν κύκλῳ τὰ χαμαιτυ-πεῖα καὶ ἕωθεν ἐξαπατῶν τοὺς νέους ἐπὶτῇ σοφίᾳ ἀργύριον λήψεται ταῦτα λυπεῖαὐτόν ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Σὺ γάρ ὦ Μένιππεοὐκ ἄχθῃ ἀποθανώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Πῶς ὃς ἔσπευσα ἐπὶ τὸνθάνατον καλέσαντος μηδενός ἀλλὰ μετα-ξὺ λόγων οὐ κραυγή τις ἀκούεται ὥσπερτινῶν ἀπὸ γῆς βοώντωνΕΡΜΗΣ Ναί ὦ Μένιππε οὐκ ἀφ ἑνόςγε χώρου ἀλλ οἱ μὲν εἰς τὴν ἐκκλησίανσυνελθόντες ἄσμενοι γελῶσι πάντες ἐπὶ τῷ

128

ΚΡΑΤΗΣ Ἀλλ οἱ ἄλλοι ἠμέλουν τῶντοιούτων κτημάτων καὶ οὐδεὶς ἐθεράπευενἡμᾶς κληρονομήσειν προσδοκῶν εἰς δὲ τὸχρυσίον πάντες ἔβλεπονΔΙΟΓΕΝΗΣ Εἰκότως οὐ γὰρ εἶχονἔνθα δέξαιντο τὰ τοιαῦτα παρ ἡμῶν διερ-ρυηκότες ὑπὸ τρυφῆς καθάπερ τὰ σαπρὰτῶν βαλλαντίων ὥστε εἴ ποτε καὶ ἐμβάλοιτις ἐς αὐτοὺς ἢ σοφίαν ἢ παρρησίαν ἢ ἀλή-θειαν ἐξέπιπτεν εὐθὺς καὶ διέρρει τοῦπυθμένος στέγειν οὐ δυναμένου οἷόν τιπάσχουσιν αἱ τοῦ Δαναοῦ αὗται παρθένοιεἰς τὸν τετρυπημένον πίθον ἐπαντλοῦσαιτὸ δὲ χρυσίον ὀδοῦσι καὶ ὄνυξι καὶ πάσῃμηχανῇ ἐφύλαττονΚΡΑΤΗΣ Οὐκοῦν ἡμεῖς μὲν ἕξομενκἀνταῦθα τὸν πλοῦτον οἱ δὲ ὀβολὸν ἥξουσικομίζοντες καὶ τοῦτον ἄχρι τοῦ πορθμέως

133

σκοπεῖν ἔξω βέλους ὑπεραιωρούμενον καὶεἰ δόξειέ μοι προσθέμενος ἂν τοῖς ἡττη-μένοις κοιμίσας τοὺς κρατοῦντας νικᾶν πα-ρεῖχον τοῖς φεύγουσιν ἀναστρέψασιν ἀπὸτῆς τροπῆς καὶ τὸ ὅλον παιδιὰν ἐποιού-μην ἂν τὸν τῶν ἀνθρώπων βίον καὶ πάνταἐμὰ ἦν καὶ θεὸς ἐδόκουν τοῖς ἄλλοις τοῦτοἡ ἄκρα εὐδαιμονία ἐστὶ μήτε ἀπολέσθαιμήτε ἐπιβουλευθῆναι δυναμένη καὶ μάλι-στα μεθ ὑγιείας ἐν μακρῷ τῷ βίῳ τί ἂναἰτιάσαιο ὦ Λυκῖνε τῆς εὐχῆςΛΥΚΙΝΟΣ Οὐδέν ὦ Τιμόλαε οὐδὲγὰρ ἀσφαλὲς ἐναντιοῦσθαι ἀνδρὶ πτηνῷκαὶ ὑπὲρ μυρίους τὴν ἰσχύν πλὴν ἀλλὰἐκεῖνο ἐρήσομαί σε εἴ τινα ἄλλον εἶδες ἐντοσούτοις ἔθνεσιν ὅσα ὑπερέπτης γέρονταἤδη ἄνδρα οὕτω παρακεκινηκότα τὴνγνώμην ἐπὶ δακτυλίου μικροῦ ὀχούμενονὄρη ὅλα κινεῖν ἄκρῳ τῷ δακτύλῳ δυνάμε-νον ἐπέραστον πᾶσι καὶ ταῦτα φαλακρὸνὄντα καὶ τὴν ῥῖνα σιμόν ἀτὰρ εἰπέ μοι καὶ

54

μέντοι τὸ τραῦμα καὶ οὐκ εἰς τὰ φανερὰτοῦ σώματος ὡς μηδὲ τὴν οὐλὴν ὕστερονἄμορφον γενέσθαι πλὴν ἀλλὰ ὁρᾷς ὅπωςἐπελάσας μιᾷ πληγῇ αὐτόν τε καὶ τὸν ἵπ-πον διέπειρα τὴν λόγχην ἀφείς εἶτα τὴνκεφαλὴν ἀποτεμὼν καὶ ἀφελὼν τὸ διάδημαβασιλεὺς ἤδη γέγονα προσκυνούμενος ὑφἁπάντων οἱ βάρβαροι προσκυνείτωσανὑμῶν κατὰ τὸν Ἑλλήνων νόμον ἄρξω εἷςστρατηγὸς ὀνομαζόμενος ἐπὶ τούτοις ἄραἐννοεῖτε ὅσας μὲν πόλεις ἐπωνύμους ἐπἐμαυτοῦ οἰκιῶ ὅσας δὲ καὶ καθαιρήσωἑλὼν κατὰ κράτος αἳ ἂν ὑβρίσωσί τι ἐςτὴν ἀρχήν ἁπάντων δὲ μάλιστα Κυδίαντὸν πλούσιον μετελεύσομαι ὃς ὅμορος ὤνμοι ἐξέωσε τοῦ ἀγροῦ ἐπιβαίνων κατ ὀλί-γον ἐς τὸ εἴσω τῶν ὅρωνΛΥΚΙΝΟΣ Πέπαυσο ἤδη ὦ Σάμιππεκαιρὸς γὰρ σὲ ἤδη μὲν νενικηκότα τηλι-καύτην μάχην ἐν Βαβυλῶνι εὐωχεῖσθαι τὰἐπινίκια ndash ἑκστάδιος γὰρ οἶμαί σοι ἡ ἀρχή

47

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Εὖ ἐποίησαν ἡμεῖς δὲὁπότε ἐν τῷ βίῳ ἦμεν οὐδὲν τοιοῦτον ἐνε-νοοῦμεν περὶ ἀλλήλων οὔτε πώποτεηὐξάμην Ἀντισθένην ἀποθανεῖν ὡς κληρο-νομήσαιμι τῆς βακτηρίας αὐτοῦ ndash εἶχεν δὲπάνυ καρτερὰν ἐκ κοτίνου ποιησάμενος ndashοὔτε οἶμαι σὺ ὁ Κράτης ἐπεθύμεις κληρο-νομεῖν ἀποθανόντος ἐμοῦ τὰ κτήματα καὶτὸν πίθον καὶ τὴν πήραν χοίνικας δύο θέρ-μων ἔχουσανΚΡΑΤΗΣ Οὐδὲν γάρ μοι τούτων ἔδειἀλλ οὐδὲ σοί ὦ Διόγενες ἃ γὰρ ἐχρῆν σύτε Ἀντισθένους ἐκληρονόμησας καὶ ἐγὼσοῦ πολλῷ μείζω καὶ σεμνότερα τῆς Περ-σῶν ἀρχῆς ΔΙΟΓΕΝΗΣ Τίνα ταῦτα φῄςΚΡΑΤΗΣ Σοφίαν αὐτάρκειαν ἀλή-θειαν παρρησίαν ἐλευθερίανΔΙΟΓΕΝΗΣ Νὴ Δία μέμνημαι τοῦτονδιαδεξάμενος τὸν πλοῦτον παρὰ Ἀντι-σθένους καὶ σοὶ ἔτι πλείω καταλιπών

132

Λαμπίχου θανάτῳ καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ συ-νέχεται πρὸς τῶν γυναικῶν καὶ τὰ παιδίανεογνὰ ὄντα ὁμοίως κἀκεῖνα ὑπὸ τῶν παί-δων βάλλεται ἀφθόνοις τοῖς λίθοις ἄλλοιδὲ Διόφαντον τὸν ῥήτορα ἐπαινοῦσιν ἐν Σι-κυῶνι ἐπιταφίους λόγους διεξιόντα ἐπὶΚράτωνι τούτῳ καὶ νὴ Δία γε ἡ Δαμασίουμήτηρ κωκύουσα ἐξάρχει τοῦ θρήνου σὺνγυναιξὶν ἐπὶ τῷ Δαμασίᾳ σὲ δὲ οὐδείς ὦΜένιππε δακρύει καθ ἡσυχίαν δὲ κεῖσαιμόνοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐδαμῶς ἀλλ ἀκούσῃτῶν κυνῶν μετ ὀλίγον ὠρυομένων οἴκτι-στον ἐπ ἐμοὶ καὶ τῶν κοράκων τυπτο-μένων τοῖς πτεροῖς ὁπόταν συνελθόντεςθάπτωσί μεΕΡΜΗΣ Γεννάδας εἶ ὦ Μένιππε ἀλλἐπεὶ καταπεπλεύκαμεν ἡμεῖς ὑμεῖς μὲνἄπιτε πρὸς τὸ δικαστήριον εὐθεῖαν ἐκείνηνπροϊόντες ἐγὼ δὲ καὶ ὁ πορθμεὺς ἄλλουςμετελευσόμεθα

129

ndash Τιμόλαον δὲ ἐν τῷ μέρει εὔχεσθαι ὅπερἂν ἐθέλῃΣΑΜΙΠΠΟΣ Τί δ οὖν ὦ Λυκῖνε οἷάσοι ᾐτῆσθαι δοκῶΛΥΚΙΝΟΣ Παρὰ πολύ ὦ θαυμασιώτα-τε βασιλέων ἐπιπονώτερα καὶ βιαιότερατῶν Ἀδειμάντου παρ ὅσον ἐκεῖνος μὲνἐτρύφα διτάλαντα χρύσεα ἐκπώματα προ-πίνων τοῖς συμπόταις σὺ δὲ καὶ ἐτι-τρώσκου μονομαχῶν καὶ ἐδεδίεις καὶἐφρόντιζες νύκτωρ καὶ μεθ ἡμέραν οὐμόνον γάρ σοι τὰ παρὰ τῶν πολεμίων φο-βερὰ ἦν ἀλλὰ καὶ ἐπιβουλαὶ μυρίαι καὶφθόνος παρὰ τῶν συνόντων καὶ μῖσος καὶκολακεία φίλος δὲ οὐδεὶς ἀληθής ἀλλὰπρὸς τὸ δέος ἅπαντες ἢ πρὸς τὴν ἐλπίδαεὖνοι δοκοῦντες εἶναι ἀπόλαυσις μέν γεοὐδὲ ὄναρ τῶν ἡδέων ἀλλὰ δόξα μόνη καὶπορφυρὶς χρυσῷ ποικίλη καὶ ταινία λευκὴπερὶ τῷ μετώπῳ καὶ δορυφόροι προϊόντεςτὰ δ ἄλλα κάματος ἀφόρητος καὶ ἀηδία

48

ἑώρων ἄν καὶ τὰς πηγὰς δὲ τὰς Νείλουμόνος ἂν ἠπιστάμην καὶ ὅσον τῆς γῆς ἀοί-κητον καὶ εἴ τινες ἀντίποδες ἡμῖν οἰκοῦσιτὸ νότιον τῆς γῆς ἡμίτομον ἔχοντες ἔτι δὲκαὶ ἀστέρων φύσιν καὶ σελήνης καὶ αὐτοῦἡλίου ῥᾳδίως ἔγνων ἂν ἀπαθὴς ὢν τῷ πυρίκαὶ τὸ πάντων ἥδιστον αὐθημερὸν ἀγγε-ῖλαι ἐς Βαβυλῶνα τίς ἐνίκησεν Ὀλύμπιακαὶ ἀριστήσαντα εἰ τύχοι ἐν Συρίᾳ δει-πνῆσαι ἐν Ἰταλίᾳ εἰ δέ τις ἐχθρὸς εἴηἀμύνασθαι καὶ τοῦτον ἐκ τοῦ ἀφανοῦςπέτρον ἐμβαλόντα τῇ κεφαλῇ ὡς ἐπιτε-τρῖφθαι τὸ κρανίον τούς τε αὖ φίλους εὖποιεῖν ἐπιχέαντα κοιμωμένοις αὐτοῖς τὸχρυσίον καὶ μὴν εἴ τις ὑπερόπτης εἴη ἢ τύ-ραννος πλούσιος ὑβριστής ἀράμενος αὐτὸνὅσον ἐπὶ σταδίους εἴκοσιν ἀφῆκα φέρεσθαικατὰ τῶν κρημνῶν τοῖς παιδικοῖς δὲ ὁμι-λεῖν ἀκωλύτως ἂν ἐξῆν εἰσιόντα ἀθέατονκοιμίσαντα ἅπαντας ἄνευ ἐκείνων μόνωνοἷον δὲ κἀκεῖνο ἦν τοὺς πολεμοῦντας ἐπι-

53

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὐπλοεῖτε ὦ Ἑρμῆπροΐωμεν δὲ καὶ ἡμεῖς τί οὖν ἔτι καὶ μέλ-λετε δικασθῆναι δεήσει καὶ τὰς καταδί-κας φασὶν εἶναι βαρείας τροχοὺς καὶ λί-θους καὶ γῦπας δειχθήσεται δὲ ὁ ἑκάστουβίος

ΚΡΑΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ

ΚΡΑΤΗΣ Μοίριχον τὸν πλούσιον ἐγί-νωσκες ὦ Διόγενες τὸν πάνυ πλούσιοντὸν ἐκ Κορίνθου τὸν τὰς πολλὰς ὁλκάδαςἔχοντα οὗ ἀνεψιὸς Ἀριστέας πλούσιος καὶαὐτὸς ὤν τὸ Ὁμηρικὸν ἐκεῖνο εἰώθει ἐπι-λέγειν rsquoἤ μ ἀνάειρ ἢ ἐγὼ σέrsquoΔΙΟΓΕΝΗΣ Τίνος ἕνεκα ὦ ΚράτηςΚΡΑΤΗΣ Ἐθεράπευον ἀλλήλους τοῦκλήρου ἕνεκα ἑκάτερος ἡλικιῶται ὄντεςκαὶ τὰς διαθήκας εἰς τὸ φανερὸν ἐτίθεντοἈριστέαν μὲν ὁ Μοίριχος εἰ προαποθάνοι

130

δεσπότην ἀφιεὶς τῶν ἑαυτοῦ πάντων Μοί-ριχον δὲ ὁ Ἀριστέας εἰ προαπέλθοι αὐτοῦταῦτα μὲν ἐγέγραπτο οἱ δὲ ἐθεράπευονὑπερβαλλόμενοι ἀλλήλους τῇ κολακείᾳκαὶ οἱ μάντεις εἴτε ἀπὸ τῶν ἄστρων τεκ-μαιρόμενοι τὸ μέλλον εἴτε ἀπὸ τῶν ὀνει-ράτων ὥς γε Χαλδαίων παῖδες ἀλλὰ καὶ ὁΠύθιος αὐτὸς ἄρτι μὲν Ἀριστέᾳ παρεῖχε τὸκράτος ἄρτι δὲ Μοιρίχῳ καὶ τὰ τάλανταποτὲ μὲν ἐπὶ τοῦτον νῦν δ ἐπ ἐκεῖνον ἔρ-ρεπεΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί οὖν πέρας ἐγένετο ὦΚράτης ἀκοῦσαι γὰρ ἄξιονΚΡΑΤΗΣ Ἄμφω τεθνᾶσιν ἐπὶ μιᾶςἡμέρας οἱ δὲ κλῆροι εἰς Εὐνόμιον καὶΘρασυκλέα περιῆλθον ἄμφω συγγενεῖςὄντας οὐδὲ πώποτε προμαντευομένουςοὕτω γενέσθαι ταῦτα διαπλέοντες γὰρ ἀπὸΣικυῶνος εἰς Κίρραν κατὰ μέσον τὸν πόρονπλαγίῳ περιπεσόντες τῷ Ἰάπυγι ἀνε-τράπησαν

131

τὰς καὶ τὰ μειράκια ἐπιμεμηνέναι μοι καὶεὐδαίμονα εἶναι δοκεῖν εἴ τινα καὶ μόνονπροσβλέψαιμι αὐτῶν εἰ δ ὑπερορῴηνκἀκεῖνα ὑπὸ λύπης ἀπολλύσθω καὶ ὅλωςὑπὲρ τὸν Ὑάκινθον ἢ Ὕλαν ἢ Φάωνα τὸνΧῖον εἶναί με καὶ ταῦτα πάντα ἔχειν μὴὀλιγοχρόνιον ὄντα μηδὲ κατὰ μέτρονζῶντα τῆς ἀνθρωπίνης βιοτῆς ἀλλ ἔτη χί-λια νέον ἐκ νέου γιγνόμενον διαβιῶναιἀμφὶ τὰ ἑπτακαίδεκα ἔτη ἀεὶ ἀποδυόμενοντὸ γῆρας ὥσπερ οἱ ὄφεις οὐδὲν γὰρ δεήσειμε ταῦτα ἔχοντα πάντα γὰρ ἐμὰ ἦν ἂν τὰτῶν ἄλλων ἐς ὅσον ἀνοίγειν τε τὰς θύραςἐδυνάμην καὶ κοιμίζειν τοὺς φύλακας καὶἀθέατος εἶναι εἰσιών εἰ δέ τι ἐν Ἰνδοῖς ἢὙπερβορέοις θέαμα παράδοξον ἢ κτῆματίμιον ἢ ὅσα ἐμφαγεῖν ἢ πιεῖν ἡδέα οὐ με-ταστειλάμενος ἀλλ αὐτὸς ἐπιπετόμενοςἀπέλαυον ἁπάντων ἐς κόρον καὶ ἐπεὶ γρὺψὑπόπτερον θηρίον ἢ φοῖνιξ ὄρνεον ἐν Ἰνδοῖςἀθέατον τοῖς ἄλλοις ἐγὼ δὲ καὶ τοῦτο

52

πολλή καὶ ἢ χρηματίζειν δεῖ τοῖς παρὰτῶν πολεμίων ἥκουσιν ἢ δικάζειν ἢ κατα-πέμπειν τοῖς ὑπηκόοις ἐπιτάγματα καὶἤτοι ἀφέστηκέ τι ἔθνος ἢ ἐπελαύνουσί τι-νες τῶν ἔξω τῆς ἀρχῆς δεδιέναι οὖν δεῖπάντα καὶ ὑφορᾶσθαι καὶ ὅλως ὑπὸπάντων μᾶλλον ἢ ὑπὸ σεαυτοῦ εὐδαιμονί-ζεσθαι καὶ γὰρ οὖν καὶ τόδε πῶς οὐ ταπει-νόν ὅτι καὶ νοσεῖς τὰ ὅμοια τοῖς ἰδιώταιςκαὶ ὁ πυρετὸς οὐ διαγιγνώσκει σε βασιλέαὄντα οὐδ ὁ θάνατος δέδιε τοὺς δορυ-φόρους ἀλλ ἐπιστάς ὁπόταν αὐτῷ δοκῇἄγει οἰμώζοντα οὐκ αἰδούμενος τὸ διάδη-μα σὺ δὲ ὁ οὕτως ὑψηλὸς καταπεσὼνἀνάσπαστος ἐκ τοῦ βασιλείου θρόνου τὴναὐτὴν ὁδὸν ἄπει τοῖς πολλοῖς ἰσότιμοςἐλαυνόμενος ἐν τῇ ἀγέλῃ τῶν νεκρῶνχῶμα ὑψηλὸν ὑπὲρ γῆς καὶ στήλην μακρὰνἢ πυραμίδα εὔγραμμον τὰς γωνίας ἀπολι-πών ἐκπρόθεσμα καὶ ἀνεπαίσθητα φιλοτι-μήματα εἰκόνες δὲ ἐκεῖναι καὶ νεῴ οὓς

49

τῇ ἀποβάσει ἀπέθανον ὑπὸ τοῦ Ἕκτοροςὁ οὖν ἔρως τῆς γυναικὸς οὐ μετρίως ἀπο-κναίει με ὦ δέσποτα καὶ βούλομαι κἂνπρὸς ὀλίγον ὀφθεὶς αὐτῇ καταβῆναι πάλινΠΛΟΥΤΩΝ Οὐκ ἔπιες ὦ Πρωτεσί-λαε τὸ Λήθης ὕδωρΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Καὶ μάλα ὦ δέσπο-τα τὸ δὲ πρᾶγμα ὑπέρογκον ἦνΠΛΟΥΤΩΝ Οὐκοῦν περίμεινον ἀφίξε-ται γὰρ κἀκείνη ποτὲ καὶ οὐδὲ σὲ ἀνελθεῖνδεήσειΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀλλ οὐ φέρω τὴνδιατριβήν ὦ Πλούτων ἠράσθης δὲ καὶαὐτὸς ἤδη καὶ οἶσθα οἷον τὸ ἐρᾶν ἐστινΠΛΟΥΤΩΝ Εἶτα τί σε ὀνήσει μίανἡμέραν ἀναβιῶναι μετ ὀλίγον τὰ αὐτὰ ὀδυ-ρόμενονΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Οἶμαι πείσειν κἀκεί-νην ἀκολουθεῖν παρ ὑμᾶς ὥστε ἀνθ ἑνὸςδύο νεκροὺς λήψῃ μετ ὀλίγονΠΛΟΥΤΩΝ Οὐ θέμις γενέσθαι ταῦτα

160

ΑΙΑΝΤΟΣ ΚΑΙ ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΟΣ

ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Εἰ σὺ μανείς ὦ Αἶανσεαυτὸν ἐφόνευσας ἐμέλλησας δὲ καὶ ἡμᾶςἅπαντας τί αἰτιᾷ τὸν Ὀδυσσέα καὶ πρῴηνοὔτε προσέβλεψας αὐτόν ὁπότε ἧκεν μα-ντευσόμενος οὔτε προσειπεῖν ἠξίωσας ἄν-δρα συστρατιώτην καὶ ἑταῖρον ἀλλ ὑπερο-πτικῶς μεγάλα βαίνων παρῆλθεςΑΙΑΣ Εἰκότως ὦ Ἀγάμεμνον αὐτὸςγοῦν μοι τῆς μανίας αἴτιος κατέστη μόνοςἀντεξετασθεὶς ἐπὶ τοῖς ὅπλοιςΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Ἠξίους δὲ ἀναντα-γώνιστος εἶναι καὶ ἀκονιτὶ κρατεῖνἁπάντωνΑΙΑΣ Ναί τά γε τοιαῦτα οἰκεία γάρμοι ἦν ἡ πανοπλία τοῦ ἀνεψιοῦ γε οὖσακαὶ ὑμεῖς οἱ ἄλλοι πολὺ ἀμείνους ὄντεςἀπείπασθε τὸν ἀγῶνα καὶ παρεχωρήσατέμοι τῶν ἄθλων ὁ δὲ Λαέρτου ὃν ἐγὼ πολ-λάκις ἔσωσα κινδυνεύοντα κατακεκόφθαι

141

ἀνιστᾶσιν αἱ πόλεις θεραπεύουσαι καὶ τὸμέγα ὄνομα πάντα κατ ὀλίγον ὑπορρεῖ καὶἄπεισιν ἀμελούμενα ἢν δὲ καὶ ὅτι μάλισταἐπὶ πλεῖστον παραμείνῃ τίς ἔτι ἀπόλαυσιςἀναισθήτῳ αὐτῷ γενομένῳ ὁρᾷς οἷα μὲνἔτι ζῶν ἕξεις πράγματα δεδιὼς καὶ φροντί-ζων καὶ κάμνων οἷα δὲ καὶ μετὰ τὴν ἀπαλ-λαγὴν ἔσται Ἀλλ ἤδη σὸν αἰτεῖν ὦ Τιμόλαε καὶ ὅπωςὑπερβαλῇ τούτους ὥσπερ εἰκὸς ἄνδρα συ-νετὸν καὶ πράγμασιν χρῆσθαι εἰδόταΤΙΜΟΛΑΟΣ Σκόπει γοῦν ὦ Λυκῖνε εἴτι ἐπιλήψιμον εὔξομαι καὶ ὅ τι ἂν εὐθῦναίτις δυνηθείη χρυσὸν μὲν οὖν καὶ θησαυρο-ὺς καὶ μεδίμνους νομίσματος ἢ βασιλείαςκαὶ πολέμους καὶ δείματα ὑπὲρ τῆς ἀρχῆςεἰκότως διέβαλες οὐκ αἰτήσομαι ἀβέβαιαγὰρ ταῦτά γε καὶ πολλὰς τὰς ἐπιβουλὰςἔχοντα καὶ πλέον τοῦ ἡδέος τὸ ἀνιαρὸν ἐναὐτοῖς ἦν ἐγὼ δὲ βούλομαι τὸν Ἑρμῆνἐντυχόντα μοι δοῦναι δακτυλίους τινὰς

50

τοιούτους τὴν δύναμιν ἕνα μὲν ὥστε ἀεὶἐρρῶσθαι καὶ ὑγιαίνειν τὸ σῶμα καὶ ἄτρω-τον εἶναι καὶ ἀπαθῆ ἕτερον δὲ ὡς μὴὁρᾶσθαι τὸν περιθέμενον οἷος ἦν ὁ τοῦ Γύ-γου τὸν δέ τινα ὡς ἰσχύειν ὑπὲρ ἄνδραςμυρίους καὶ ὅ τι ἂν ἄχθος ἅμα μυρίοι κι-νῆσαι μόλις δύναιντο τοῦτο ἐμὲ ῥᾳδίωςμόνον ἀνατίθεσθαι ἔτι δὲ καὶ πέτεσθαιπολὺ ἀπὸ τῆς γῆς ἀρθέντα καὶ πρὸς τοῦτοεἶναί μοι δακτύλιόν τινα καὶ μὴν καὶ ἐςὕπνον κατασπᾶν ὁπόσους ἂν ἐθέλω καὶἅπασαν θύραν προσιόντι μοι ἀνοίγεσθαιχαλωμένου τοῦ κλείθρου καὶ τοῦ μοχλοῦἀφαιρουμένου ταῦτα ἀμφότερα εἷς δακτύ-λιος δυνάσθω τὸ δὲ μέγιστον ἄλλος τιςἔστω ἐπὶ πᾶσιν ὁ ἥδιστος ὡς ἐράσμιονεἶναί με περιθέμενον παισὶ τοῖς ὡραίοιςκαὶ γυναιξὶ καὶ δήμοις ὅλοις καὶ μηδέναεἶναι ἀνέραστον καὶ ὅτῳ μὴ ποθεινότατοςἐγὼ καὶ ἀνὰ στόμα ὥστε πολλὰς γυναῖκαςοὐ φερούσας τὸν ἔρωτα καὶ ἀναρτᾶν ἑαυ-

51

ὑπὸ τῶν Φρυγῶν ἀμείνων ἠξίου εἶναι καὶἐπιτηδειότερος ἔχειν τὰ ὅπλα ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Αἰτιῶ τοιγαροῦν ὦγενναῖε τὴν Θέτιν ἣ δέον σοὶ τὴν κληρο-νομίαν τῶν ὅπλων παραδοῦναι συγγενεῖ γεὄντι φέρουσα ἐς τὸ κοινὸν κατέθετο αὐτάΑΙΑΣ Οὔκ ἀλλὰ τὸν Ὀδυσσέα ὃςἀντεποιήθη μόνοςΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Συγγνώμη ὦ Αἶαν εἰἄνθρωπος ὢν ὠρέχθη δόξης ἡδίστου πράγ-ματος ὑπὲρ οὗ καὶ ἡμῶν ἕκαστος κινδυ-νεύειν ὑπέμενεν ἐπεὶ καὶ ἐκράτησέ σου καὶταῦτα ἐπὶ Τρωσὶ δικασταῖςΑΙΑΣ Οἶδα ἐγώ ἥτις μου κατεδίκασενἀλλ οὐ θέμις λέγειν τι περὶ τῶν θεῶν τὸνδ οὖν Ὀδυσσέα μὴ οὐχὶ μισεῖν οὐκ ἂν δυ-ναίμην ὦ Ἀγάμεμνον οὐδ εἰ αὐτή μοι ἡἈθηνᾶ τοῦτο ἐπιτάττοι

142

ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ ΚΑΙΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ

ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ὦ δέσποτα καὶ βασι-λεῦ καὶ ἡμέτερε Ζεῦ καὶ σὺ Δήμητρος θύ-γατερ μὴ ὑπερίδητε δέησιν ἐρωτικήνΠΛΟΥΤΩΝ Σὺ δὲ τίνων δέῃ παρἡμῶν ἢ τίς ὢν τυγχάνειςΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εἰμὶ μὲν Πρωτεσίλα-ος ὁ Ἰφίκλου Φυλάκιος συστρατιώτης τῶνἈχαιῶν καὶ πρῶτος ἀποθανὼν τῶν ἐπἸλίῳ δέομαι δὲ ἀφεθεὶς πρὸς ὀλίγον ἀνα-βιῶναι πάλινΠΛΟΥΤΩΝ Τοῦτον μὲν τὸν ἔρωτα ὦΠρωτεσίλαε πάντες νεκροὶ ἐρῶσιν πλὴνοὐδεὶς ἂν αὐτῶν τύχοιΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀλλ οὐ τοῦ ζῆνἈϊδωνεῦ ἐρῶ ἔγωγε τῆς γυναικὸς δέ ἣννεόγαμον ἔτι ἐν τῷ θαλάμῳ καταλιπὼνᾠχόμην ἀποπλέων εἶτα ὁ κακοδαίμων ἐν

159

πιεῖν οὐ γὰρ σῶμα ἔχεις ἀλλ ἐκεῖνο μὲνἐν Λυδίᾳ που τέθαπται ὅπερ καὶ πεινῆνκαὶ διψῆν ἐδύνατο σὺ δὲ ἡ ψυχὴ πῶς ἂνἔτι ἢ διψῴης ἢ πίοιςΤΑΝΤΑΛΟΣ Τοῦτ αὐτὸ ἡ κόλασίςἐστι τὸ διψῆν τὴν ψυχὴν ὡς σῶμα οὖσανΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ τοῦτο μὲν οὕτωςπιστεύσομεν ἐπεὶ φῂς κολάζεσθαι τῷ δί-ψει τί δ οὖν σοι τὸ δεινὸν ἔσται ἢ δέδιαςμὴ ἐνδείᾳ τοῦ ποτοῦ ἀποθάνῃς οὐχ ὁρῶγὰρ ἄλλον ᾅδην μετὰ τοῦτον ἢ θάνατονἐντεῦθεν εἰς ἕτερον τόπονΤΑΝΤΑΛΟΣ Ὀρθῶς μὲν λέγεις καὶτοῦτο δ οὖν μέρος τῆς καταδίκης τὸ ἐπι-θυμεῖν πιεῖν μηδὲν δεόμενονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ληρεῖς ὦ Τάνταλε καὶὡς ἀληθῶς ποτοῦ δεῖσθαι δοκεῖς ἀκράτουγε ἐλλεβόρου νὴ Δία ὅστις τοὐναντίον τοῖςὑπὸ τῶν λυττώντων κυνῶν δεδηγμένοιςπέπονθας οὐ τὸ ὕδωρ ἀλλὰ τὴν δίψαν πεφο-βημένος

80

τούτωνΔΙΟΓΕΝΗΣ Βούλει καὶ πρὸς αὐτοὺςἐκείνους ἐντείλωμαί τι τοὺς φιλοσόφουςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Λέγε οὐ βαρὺ γὰροὐδὲ τοῦτοΔΙΟΓΕΝΗΣ Τὸ μὲν ὅλον παύσασθαιαὐτοῖς παρεγγύα ληροῦσι καὶ περὶ τῶνὅλων ἐρίζουσιν καὶ κέρατα φύουσιν ἀλλή-λοις καὶ κροκοδείλους ποιοῦσι καὶ τὰ τοια-ῦτα ἄπορα ἐρωτᾶν διδάσκουσι τὸν νοῦνΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ἀλλὰ ἐμὲ ἀμαθῆ καὶἀπαίδευτον εἶναι φάσκουσι κατηγοροῦντατῆς σοφίας αὐτῶν ΔΙΟΓΕΝΗΣ Σὺ δὲ οἰμώζειν αὐτοὺςπαρ ἐμοῦ λέγεΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Καὶ ταῦτα ὦ Διόγε-νες ἀπαγγελῶΔΙΟΓΕΝΗΣ Τοῖς πλουσίοις δ ὦ φίλ-τατον Πολυδεύκιον ἀπάγγελλε ταῦτα παρἡμῶν τί ὦ μάταιοι τὸν χρυσὸν φυλάττε-τε τί δὲ τιμωρεῖσθε ἑαυτοὺς λογιζόμενοι

61

ἦνΑΙΑΚΟΣ Ἐγώ σοι καὶ περὶ τοῦ Ἔρω-τος ἀποκρινοῦμαι τὰ δίκαια φήσει γὰραὐτὸς μὲν τοῦ ἐρᾶν τῷ Πάριδι ἴσως γεγε-νῆσθαι αἴτιος τοῦ θανάτου δέ σοι οὐδέναἄλλον ὦ Πρωτεσίλαε ἢ σεαυτόν ὃς ἐκλα-θόμενος τῆς νεογάμου γυναικός ἐπεὶ προ-σεφέρεσθε τῇ Τρῳάδι οὕτως φιλοκινδύνωςκαὶ ἀπονενοημένως προεπήδησας τῶν ἄλ-λων δόξης ἐρασθείς δι ἣν πρῶτος ἐν τῇἀποβάσει ἀπέθανεςΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Οὐκοῦν καὶ ὑπὲρἐμαυτοῦ σοι ὦ Αἰακέ ἀποκρινοῦμαι δι-καιότερα οὐ γὰρ ἐγὼ τούτων αἴτιος ἀλλὰἡ Μοῖρα καὶ τὸ ἐξ ἀρχῆς οὕτως ἐπικε-κλῶσθαιΑΙΑΚΟΣ Ὀρθῶς τί οὖν τούτους αἰτιᾷ

158

ΜΙΝΩΟΣ ΚΑΙ ΣΩΣΤΡΑΤΟΥ

ΜΙΝΩΣ Ὁ μὲν λῃστὴς οὑτοσὶ Σώστρα-τος εἰς τὸν Πυριφλεγέθοντα ἐμβεβλήσθωὁ δὲ ἱερόσυλος ὑπὸ τῆς Χιμαίρας διασπα-σθήτω ὁ δὲ τύραννος ὦ Ἑρμῆ παρὰ τὸνΤιτυὸν ἀποταθεὶς ὑπὸ τῶν γυπῶν καὶαὐτὸς κειρέσθω τὸ ἧπαρ ὑμεῖς δὲ οἱ ἀγα-θοὶ ἄπιτε κατὰ τάχος εἰς τὸ Ἠλύσιον πεδί-ον καὶ τὰς μακάρων νήσους κατοικεῖτεἀνθ ὧν δίκαια ἐποιεῖτε παρὰ τὸν βίονΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ἄκουσον ὦ Μίνως εἴσοι δίκαια δόξω λέγεινΜΙΝΩΣ Νῦν ἀκούσω αὖθις οὐ γὰρ ἐξε-λήλεγξαι ὦ Σώστρατε πονηρὸς ὢν καὶ το-σούτους ἀπεκτονώςΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ἐλήλεγμαι μέν ἀλλὅρα εἰ δικαίως κολασθήσομαιΜΙΝΩΣ Καὶ πάνυ εἴ γε ἀποτίνειν τὴνἀξίαν δίκαιονΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ὅμως ἀπόκριναί μοι ὦ

143

τοὺς τόκους καὶ τάλαντα ἐπὶ ταλάντοις συ-ντιθέντες οὓς χρὴ ἕνα ὀβολὸν ἔχονταςἥκειν μετ ὀλίγονΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Εἰρήσεται καὶ ταῦταπρὸς ἐκείνουςΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλὰ καὶ τοῖς καλοῖς τεκαὶ ἰσχυροῖς λέγε Μεγίλλῳ τε τῷ Κοριν-θίῳ καὶ Δαμοξένῳ τῷ παλαιστῇ ὅτι παρἡμῖν οὔτε ἡ ξανθὴ κόμη οὔτε τὰ χαροπὰ ἢμέλανα ὄμματα ἢ ἐρύθημα ἐπὶ τοῦ προ-σώπου ἔτι ἔστιν ἢ νεῦρα εὔτονα ἢ ὦμοικαρτεροί ἀλλὰ πάντα μία ἡμῖν κόνιςφασί κρανία γυμνὰ τοῦ κάλλουςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Οὐ χαλεπὸν οὐδὲ τα-ῦτα εἰπεῖν πρὸς τοὺς καλοὺς καὶ ἰσχυρούςΔΙΟΓΕΝΗΣ Καὶ τοῖς πένησιν ὦΛάκων ndash πολλοὶ δ εἰσὶ καὶ ἀχθόμενοι τῷπράγματι καὶ οἰκτείροντες τὴν ἀπορίαν ndashλέγε μήτε δακρύειν μήτε οἰμώζειν διηγη-σάμενος τὴν ἐνταῦθα ἰσοτιμίαν καὶ ὅτιὄψονται τοὺς ἐκεῖ πλουσίους οὐδὲν ἀμεί-

62

νά ὦ Αἰακέ

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΤΑΝΤΑΛΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Τί κλάεις ὦ Τάνταλε ἢτί σεαυτὸν ὀδύρῃ ἐπὶ τῇ λίμνῃ ἑστώςΤΑΝΤΑΛΟΣ Ὅτι ὦ Μένιππεἀπόλωλα ὑπὸ τοῦ δίψουςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὕτως ἀργὸς εἶ ὡς μὴἐπικύψας πιεῖν ἢ καὶ νὴ Δί ἀρυσάμενοςκοίλῃ τῇ χειρίΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲν ὄφελος εἰ ἐπικύ-ψαιμι φεύγει γὰρ τὸ ὕδωρ ἐπειδὰν προ-σιόντα αἴσθηταί με ἢν δέ ποτε καὶ ἀρύσω-μαι καὶ προσενέγκω τῷ στόματι οὐ φθάνωβρέξας ἄκρον τὸ χεῖλος καὶ διὰ τῶν δα-κτύλων διαρρυὲν οὐκ οἶδ ὅπως αὖθις ἀπο-λείπει ξηρὰν τὴν χεῖρά μοιΜΕΝΙΠΠΟΣ Τεράστιόν τι πάσχεις ὦΤάνταλε ἀτὰρ εἰπέ μοι τί δαὶ καὶ δέῃ τοῦ

79

Μίνως βραχὺ γάρ τι ἐρήσομαί σεΜΙΝΩΣ Λέγε μὴ μακρὰ μόνον ὡς καὶτοὺς ἄλλους διακρίνωμεν ἤδηΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ὁπόσα ἔπραττον ἐν τῷβίῳ πότερα ἑκὼν ἔπραττον ἢ ἐπεκέκλω-στό μοι ὑπὸ τῆς ΜοίραςΜΙΝΩΣ Ὑπὸ τῆς Μοίρας δηλαδή ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Οὐκοῦν καὶ οἱ χρηστοὶἅπαντες καὶ οἱ πονηροὶ δοκοῦντες ἡμεῖςἐκείνῃ ὑπηρετοῦντες ταῦτα ἐδρῶμενΜΙΝΩΣ Ναί τῇ Κλωθοῖ ἣ ἑκάστῳἐπέταξε γεννηθέντι τὰ πρακτέαΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Εἰ τοίνυν ἀναγκασθείςτις ὑπ ἄλλου φονεύσειέν τινα οὐ δυνάμενοςἀντιλέγειν ἐκείνῳ βιαζομένῳ οἷον δήμιοςἢ δορυφόρος ὁ μὲν δικαστῇ πεισθείς ὁ δὲτυράννῳ τίνα αἰτιάσῃ τοῦ φόνουΜΙΝΩΣ Δῆλον ὡς τὸν δικαστὴν ἢ τὸντύραννον ἐπεὶ οὐδὲ τὸ ξίφος αὐτό ὑπηρε-τεῖ γὰρ ὄργανον ὂν τοῦτο πρὸς τὸν θυμὸντῷ πρώτῳ παρασχόντι τὴν αἰτίαν

144

Τροίαν ἤγαγενΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εὖ λέγεις ἐκεῖνόνμοι αἰτιατέονΜΕΝΕΛΑΟΣ Οὐκ ἐμέ ὦ βέλτιστεἀλλὰ δικαιότερον τὸν Πάριν ὃς ἐμοῦ τοῦξένου τὴν γυναῖκα παρὰ πάντα τὰ δίκαιαᾤχετο ἁρπάσας οὗτος γὰρ οὐχ ὑπὸ σοῦμόνου ἀλλ ὑπὸ πάντων Ἑλλήνων τε καὶβαρβάρων ἄξιος ἄγχεσθαι τοσούτοις θα-νάτου αἴτιος γεγενημένος ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἄμεινον οὕτω σὲτοιγαροῦν ὦ Δύσπαρι οὐκ ἀφήσω ποτὲἀπὸ τῶν χειρῶνΠΑΡΙΣ Ἄδικα ποιῶν ὦ Πρωτεσίλαεκαὶ ταῦτα ὁμότεχνον ὄντα σοι ἐρωτικὸςγὰρ καὶ αὐτός εἰμι καὶ τῷ αὐτῷ θεῷ κα-τέσχημαι οἶσθα δὲ ὡς ἀκούσιόν τί ἐστινκαί τις ἡμᾶς δαίμων ἄγει ἔνθα ἂν ἐθέλῃκαὶ ἀδύνατόν ἐστιν ἀντιτάττεσθαι αὐτῷΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εὖ λέγεις εἴθε οὖνμοι τὸν Ἔρωτα ἐνταῦθα λαβεῖν δυνατὸν

157

ΣΩΚΡΑΤΗΣ Καὶ αὐτὸς ἔφασκον ταῦταπρὸς αὐτούς οἱ δὲ εἰρωνείαν τὸ πρᾶγμαᾤοντο εἶναιΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δέ εἰσιν οὗτοι οἱπερὶ σέΣΩΚΡΑΤΗΣ Χαρμίδης ὦ Μένιππεκαὶ Φαῖδρος καὶ ὁ τοῦ ΚλεινίουΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε ὦ Σώκρατες ὅτικἀνταῦθα μέτει τὴν σεαυτοῦ τέχνην καὶοὐκ ὀλιγωρεῖς τῶν καλῶνΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί γὰρ ἂν ἥδιον ἄλλοπράττοιμι ἀλλὰ πλησίον ἡμῶν κατάκεισοεἰ δοκεῖΜΕΝΙΠΠΟΣ Μὰ Δί ἐπεὶ παρὰ τὸνΚροῖσον καὶ τὸν Σαρδανάπαλλον ἄπειμιπλησίον οἰκήσων αὐτῶν ἔοικα γοῦν οὐκὀλίγα γελάσεσθαι οἰμωζόντων ἀκούων ΑΙΑΚΟΣ Κἀγὼ ἤδη ἄπειμι μὴ καί τιςἡμᾶς νεκρὸς λάθῃ διαφυγών τὰ πολλὰ δεἰσαῦθις ὄψει ὦ ΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἄπιθι καὶ ταυτὶ γὰρ ἱκα-

78

νους αὑτῶν καὶ Λακεδαιμονίοις δὲ τοῖςσοῖς ταῦτα εἰ δοκεῖ παρ ἐμοῦ ἐπιτίμησονλέγων ἐκλελύσθαι αὐτούςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Μηδέν ὦ Διόγενεςπερὶ Λακεδαιμονίων λέγε οὐ γὰρ ἀνέξομαίγε ἃ δὲ πρὸς τοὺς ἄλλους ἔφησθα ἀπαγγε-λῶΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐάσωμεν τούτους ἐπείσοι δοκεῖ σὺ δὲ οἷς προεῖπον ἀπένεγκονπαρ ἐμοῦ τοὺς λόγους

ΧΑΡΩΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΧΑΡΩΝ Ἀπόδος ὦ κατάρατε τὰ πορ-θμεῖαΜΕΝΙΠΠΟΣ Βόα εἰ τοῦτό σοι ὦΧάρων ἥδιονΧΑΡΩΝ Ἀπόδος φημί ἀνθ ὧν σε διε-πορθμεύσαμενΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκ ἂν λάβοις παρὰ τοῦ

63

ΑΧΙΛΛΕΥΣ Ἑταιρικὴ μὲν ἡ παραίνε-σις ἐμὲ δὲ οὐκ οἶδ ὅπως ἡ μνήμη τῶνπαρὰ τὸν βίον ἀνιᾷ οἶμαι δὲ καὶ ὑμῶν ἕκα-στον εἰ δὲ μὴ ὁμολογεῖτε ταύτῃ χείρουςἐστὲ καθ ἡσυχίαν αὐτὸ πάσχοντες ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Οὔκ ἀλλ ἀμείνους ὦἈχιλλεῦ τὸ γὰρ ἀνωφελὲς τοῦ λέγεινὁρῶμεν σιωπᾶν γὰρ καὶ φέρειν καὶ ἀνέχε-σθαι δέδοκται ἡμῖν μὴ καὶ γέλωτα ὄφλω-μεν ὥσπερ σὺ τοιαῦτα εὐχόμενος

ΑΙΑΚΟΥ ΚΑΙ ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ

ΑΙΑΚΟΣ Τί ἄγχεις ὦ Πρωτεσίλαετὴν Ἑλένην προσπεσώνΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ὅτι διὰ ταύτην ὦΑἰακέ ἀπέθανον ἡμιτελῆ μὲν τὸν δόμονκαταλιπών χήραν τε νεόγαμον γυναῖκαΑΙΑΚΟΣ Αἰτιῶ τοίνυν τὸν Μενέλαονὅστις ὑμᾶς ὑπὲρ τοιαύτης γυναικὸς ἐπὶ

156

ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Εὖ γε ὦ Μίνως ὅτι καὶἐπιδαψιλεύῃ τῷ παραδείγματι ἢν δέ τιςἀποστείλαντος τοῦ δεσπότου ἥκῃ αὐτὸςχρυσὸν ἢ ἄργυρον κομίζων τίνι τὴν χάρινἰστέον ἢ τίνα εὐεργέτην ἀναγραπτέονΜΙΝΩΣ Τὸν πέμψαντα ὦ Σώστρατεδιάκονος γὰρ ὁ κομίσας ἦν ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Οὐκοῦν ὁρᾷς πῶς ἄδικαποιεῖς κολάζων ἡμᾶς ὑπηρέτας γενομένουςὧν ἡ Κλωθὼ προσέταττεν καὶ τούτους τι-μήσας τοὺς διακονησαμένους ἀλλοτρίοιςἀγαθοῖς οὐ γὰρ δὴ ἐκεῖνό γε εἰπεῖν ἔχοιτις ὡς ἀντιλέγειν δυνατὸν ἦν τοῖς μετὰπάσης ἀνάγκης προστεταγμένοιςΜΙΝΩΣ Ὦ Σώστρατε πολλὰ ἴδοις ἂνκαὶ ἄλλα οὐ κατὰ λόγον γιγνόμενα εἰἀκριβῶς ἐξετάζοις πλὴν ἀλλὰ σὺ τοῦτοἀπολαύσεις τῆς ἐπερωτήσεως διότι οὐλῃστὴς μόνον ἀλλὰ καὶ σοφιστής τις εἶναιδοκεῖς ἀπόλυσον αὐτόν ὦ Ἑρμῆ καὶ μη-κέτι κολαζέσθω ὅρα δὲ μὴ καὶ τοὺς ἄλ-

145

μὴ ἔχοντοςΧΑΡΩΝ Ἔστι δέ τις ὀβολὸν μὴ ἔχων ΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἰ μὲν καὶ ἄλλος τις οὐκοἶδα ἐγὼ δ οὐκ ἔχωΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄγξω σε νὴ τὸν Πλού-τωνα ὦ μιαρέ ἢν μὴ ἀποδῷςΜΕΝΙΠΠΟΣ Κἀγὼ τῷ ξύλῳ σου πα-τάξας διαλύσω τὸ κρανίονΧΑΡΩΝ Μάτην οὖν ἔσῃ πεπλευκὼς το-σοῦτον πλοῦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὁ Ἑρμῆς ὑπὲρ ἐμοῦ σοιἀποδότω ὅς με παρέδωκέ σοιΕΡΜΗΣ Νὴ Δί ὀναίμην γε εἰ μέλλωκαὶ ὑπερεκτίνειν τῶν νεκρῶνΧΑΡΩΝ Οὐκ ἀποστήσομαί σουΜΕΝΙΠΠΟΣ Τούτου γε ἕνεκα νεωλκή-σας τὸ πορθμεῖον παράμενε πλὴν ἀλλ ὅ γεμὴ ἔχω πῶς ἂν λάβοιςΧΑΡΩΝ Σὺ δ οὐκ ᾔδεις κομίζειν δέονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤιδειν μέν οὐκ εἶχον δέτί οὖν ἐχρῆν διὰ τοῦτο μὴ ἀποθανεῖν

64

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ τοῦτο ὅμοιον σιμοὶγὰρ ἅπαντεςΣΩΚΡΑΤΗΣ Ἐμὲ ζητεῖς ὦ ΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μάλα ὦ ΣώκρατεςΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί τὰ ἐν ἈθήναιςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πολλοὶ τῶν νέων φιλοσο-φεῖν λέγουσι καὶ τά γε σχήματα αὐτὰ καὶτὰ βαδίσματα εἰ θεάσαιτό τις ἄκροι φι-λόσοφοιΣΩΚΡΑΤΗΣ Μάλα πολλοὺς ἑώρακαΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ ἑώρακας οἶμαιοἷος ἧκε παρὰ σοὶ Ἀρίστιππος ἢ Πλάτωναὐτός ὁ μὲν ἀποπνέων μύρον ὁ δὲ τοὺς ἐνΣικελίᾳ τυράννους θεραπεύειν ἐκμαθών ΣΩΚΡΑΤΗΣ Περὶ ἐμοῦ δὲ τί φρονο-ῦσινΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὐδαίμων ὦ Σώκρατεςἄνθρωπος εἶ τά γε τοιαῦτα πάντες γοῦν σεθαυμάσιον οἴονται ἄνδρα γεγενῆσθαι καὶπάντα ἐγνωκέναι καὶ ταῦτα ndash οἶμαι γὰρτἀληθῆ λέγειν ndash οὐδὲν εἰδότα

77

λους νεκροὺς τὰ ὅμοια ἐρωτᾶν διδάξῃς

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΑΝΝΙΒΟΥ ΜΙΝΩΟΣ ΚΑΙ ΣΚΙΠΙΩΝΟΣ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐμὲ δεῖ προκεκρίσθαισου ὦ Λίβυ ἀμείνων γάρ εἰμιΑΝΝΙΒΑΣ Οὐ μὲν οὖν ἀλλ ἐμέΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκοῦν ὁ Μίνως δικα-σάτω ΜΙΝΩΣ Τίνες δὲ ἐστέΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὗτος μὲν Ἀννίβας ὁΚαρχηδόνιος ἐγὼ δὲ Ἀλέξανδρος ὁ Φιλίπ-πουΜΙΝΩΣ Νὴ Δία ἔνδοξοί γε ἀμφότεροιἀλλὰ περὶ τίνος ὑμῖν ἡ ἔριςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Περὶ προεδρίας φησὶγὰρ οὗτος ἀμείνων γεγενῆσθαι στρατηγὸςἐμοῦ ἐγὼ δέ ὥσπερ ἅπαντες ἴσασιν οὐχὶτούτου μόνον ἀλλὰ πάντων σχεδὸν τῶνπρὸ ἐμοῦ φημι διενεγκεῖν τὰ πολέμια

146

τῷ αὐτῷ ζόφῳ ὅμοιοι καὶ κατ οὐδὲν ἀλλή-λων διαφέροντες καὶ οὔτε οἱ τῶν Τρώωννεκροὶ δεδίασίν με οὔτε οἱ τῶν Ἀχαιῶν θε-ραπεύουσιν ἰσηγορία δὲ ἀκριβὴς καὶ νε-κρὸς ὅμοιος ldquoἠμὲν κακὸς ἠδὲ καὶ ἐσθλόςrdquoταῦτά με ἀνιᾷ καὶ ἄχθομαι ὅτι μὴ θητεύωζῶνΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Ὅμως τί οὖν ἄν τιςπάθοι ὦ Ἀχιλλεῦ ταῦτα γὰρ ἔδοξε τῇ φύ-σει πάντως ἀποθνήσκειν ἅπαντας ὥστεχρὴ ἐμμένειν τῷ νόμῳ καὶ μὴ ἀνιᾶσθαιτοῖς διατεταγμένοις ἄλλως τε ὁρᾷς τῶνἑταίρων ὅσοι περὶ σέ ἐσμεν οἵδε μετὰ μι-κρὸν δὲ καὶ Ὀδυσσεὺς ἀφίξεται πάντωςφέρει δὲ παραμυθίαν καὶ ἡ κοινωνία τοῦπράγματος καὶ τὸ μὴ μόνον αὐτὸν πεπον-θέναι ὁρᾷς τὸν Ἡρακλέα καὶ τὸν Μελέα-γρον καὶ ἄλλους θαυμαστοὺς ἄνδρας οἳοὐκ ἂν οἶμαι δέξαιντο ἀνελθεῖν εἴ τις αὐτο-ὺς ἀναπέμψειε θητεύσοντας ἀκλήροις καὶἀβίοις ἀνδράσιν

155

ΑΙΑΚΟΣ Ἐμπεδοκλῆς ὦ Μένιππεἡμίεφθος ἀπὸ τῆς Αἴτνης παρώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ χαλκόπου βέλτιστε τίπαθὼν σεαυτὸν εἰς τοὺς κρατῆρας ἐνέβα-λεςΕΜΠΕΔΟΚΛΗΣ Μελαγχολία τις ὦΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ μὰ Δί ἀλλὰ κενοδοξίακαὶ τῦφος καὶ πολλὴ κόρυζα ταῦτά σεἀπηνθράκωσεν αὐταῖς κρηπῖσιν οὐκἀνάξιον ὄντα πλὴν οὐδέν σε ὤνησεν τὸσόφισμα ἐφωράθης γὰρ τεθνεώς ὁ Σω-κράτης δέ ὦ Αἰακέ ποῦ ποτε ἄρα ἐστίνΑΙΑΚΟΣ Μετὰ Νέστορος καὶ Παλαμή-δους ἐκεῖνος ληρεῖ τὰ πολλάΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως ἐβουλόμην ἰδεῖναὐτόν εἴ που ἐνθάδε ἐστίν ΑΙΑΚΟΣ Ὁρᾷς τὸν φαλακρόνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἅπαντες φαλακροί εἰσινὥστε πάντων ἂν εἴη τοῦτο τὸ γνώρισμαΑΙΑΚΟΣ Τὸν σιμὸν λέγω

76

ΧΑΡΩΝ Μόνος οὖν αὐχήσεις προῖκαπεπλευκέναιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ προῖκα ὦ βέλτιστεκαὶ γὰρ ἤντλησα καὶ τῆς κώπης συνεπελα-βόμην καὶ οὐκ ἔκλαον μόνος τῶν ἄλλωνἐπιβατῶνΧΑΡΩΝ Οὐδὲν ταῦτα πρὸς πορθμέατὸν ὀβολὸν ἀποδοῦναί σε δεῖ οὐ θέμις ἄλ-λως γενέσθαιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἄπαγέ με αὖθιςἐς τὸν βίονΧΑΡΩΝ Χάριεν λέγεις ἵνα καὶ πληγὰςἐπὶ τούτῳ παρὰ τοῦ Αἰακοῦ προσλάβωΜΕΝΙΠΠΟΣ Μὴ ἐνόχλει οὖνΧΑΡΩΝ Δεῖξον τί ἐν τῇ πήρᾳ ἔχειςΜΕΝΙΠΠΟΣ Θέρμους εἰ θέλεις καὶτῆς Ἑκάτης τὸ δεῖπνονΧΑΡΩΝ Πόθεν τοῦτον ἡμῖν ὦ Ἑρμῆτὸν κύνα ἤγαγες οἷα δὲ καὶ ἐλάλει παρὰτὸν πλοῦν τῶν ἐπιβατῶν ἁπάντων καταγε-λῶν καὶ ἐπισκώπτων καὶ μόνος ᾄδων

65

ἐπάρουρος ὢν θητεύειν παρά τινι τῶνἀκλήρων ldquoᾧ μὴ βίοτος πολὺς εἴηrdquo μᾶλλονἢ πάντων ἀνάσσειν τῶν νεκρῶν ταῦτα μὲνοὖν ἀγεννῆ τινα Φρύγα δειλὸν καὶ πέρατοῦ καλῶς ἔχοντος φιλόζῳον ἴσως ἐχρῆνλέγειν τὸν Πηλέως δὲ υἱόν τὸν φιλοκινδυ-νότατον ἡρώων ἁπάντων ταπεινὰ οὕτωπερὶ αὑτοῦ διανοεῖσθαι πολλὴ αἰσχύνη καὶἐναντιότης πρὸς τὰ πεπραγμένα σοι ἐν τῷβίῳ ὃς ἐξὸν ἀκλεῶς ἐν τῇ Φθιώτιδι πολυ-χρόνιον βασιλεύειν ἑκὼν προείλου τὸνμετὰ τῆς ἀγαθῆς δόξης θάνατονΑΧΙΛΛΕΥΣ Ὦ παῖ Νέστορος ἀλλὰτότε μὲν ἄπειρος ἔτι τῶν ἐνταῦθα ὢν καὶτὸ βέλτιον ἐκείνων ὁπότερον ἦν ἀγνοῶν τὸδύστηνον ἐκεῖνο δοξάριον προετίμων τοῦβίου νῦν δὲ συνίημι ἤδη ὡς ἐκείνη μὲνἀνωφελής εἰ καὶ ὅτι μάλιστα οἱ ἄνω ῥα-ψῳδήσουσιν μετὰ νεκρῶν δὲ ὁμοτιμία καὶοὔτε τὸ κάλλος ἐκεῖνο ὦ Ἀντίλοχε οὔτε ἡἰσχὺς πάρεστιν ἀλλὰ κείμεθα ἅπαντες ὑπὸ

154

ΜΙΝΩΣ Οὐκοῦν ἐν μέρει ἑκάτεροςεἰπάτω σὺ δὲ πρῶτος ὁ Λίβυς λέγεΑΝΝΙΒΑΣ Ἓν μὲν τοῦτο ὦ Μίνωςὠνάμην ὅτι ἐνταῦθα καὶ τὴν Ἑλλάδα φω-νὴν ἐξέμαθον ὥστε οὐδὲ ταύτῃ πλέονοὗτος ἐνέγκαιτό μου φημὶ δὲ τούτουςμάλιστα ἐπαίνου ἀξίους εἶναι ὅσοι τὸ μη-δὲν ἐξ ἀρχῆς ὄντες ὅμως ἐπὶ μέγα προε-χώρησαν δι αὑτῶν δύναμίν τε περιβαλόμε-νοι καὶ ἄξιοι δόξαντες ἀρχῆς ἔγωγ οὖνμετ ὀλίγων ἐξορμήσας εἰς τὴν Ἰβηρίαν τὸπρῶτον ὕπαρχος ὢν τῷ ἀδελφῷ μεγίστωνἠξιώθην ἄριστος κριθείς καὶ τούς τε Κελ-τίβηρας εἷλον καὶ Γαλατῶν ἐκράτησα τῶνἑσπερίων καὶ τὰ μεγάλα ὄρη ὑπερβὰς τὰπερὶ τὸν Ἠριδανὸν ἅπαντα κατέδραμονκαὶ ἀναστάτους ἐποίησα τοσαύτας πόλειςκαὶ τὴν πεδινὴν Ἰταλίαν ἐχειρωσάμην καὶμέχρι τῶν προαστείων τῆς προὐχούσηςπόλεως ἦλθον καὶ τοσούτους ἀπέκτειναμιᾶς ἡμέρας ὥστε τοὺς δακτυλίους αὐτῶν

147

οἰμωζόντων ἐκείνωνΕΡΜΗΣ Ἀγνοεῖς ὦ Χάρων ὅντινα ἄν-δρα διεπόρθμευσας ἐλεύθερον ἀκριβῶςοὐδένος αὐτῷ μέλει οὗτός ἐστιν ὁ Μένιπ-ποςΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄν σε λάβω ποτέ ndashΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἂν λάβῃς ὦ βέλτιστεδὶς δὲ οὐκ ἂν λάβοις

ΝΕΚΡΩΝ ΠΛΟΥΤΩΝΙ ΚΑΤΑ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΚΡΟΙΣΟΣ Οὐ φέρομεν ὦ ΠλούτωνΜένιππον τουτονὶ τὸν κύνα παροικοῦνταὥστε ἢ ἐκεῖνόν ποι κατάστησον ἢ ἡμεῖς με-τοικήσομεν εἰς ἕτερον τόπονΠΛΟΥΤΩΝ Τί δ ὑμᾶς δεινὸν ἐργάζε-ται ὁμόνεκρος ὤνΚΡΟΙΣΟΣ Ἐπειδὰν ἡμεῖς οἰμώζωμενκαὶ στένωμεν ἐκείνων μεμνημένοι τῶν

66

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Χαῖρε ὦ Εὔφορβε ἢἌπολλον ἢ ὅ τι ἂν θέλῃςΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Μὴ καὶ σύ γε ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκέτι χρυσοῦς ὁ μηρόςσοιΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Οὐ γάρ ἀλλὰ φέρε ἴδωεἴ τί σοι ἐδώδιμον ἡ πήρα ἔχειΜΕΝΙΠΠΟΣ Κυάμους ὦγαθέ ὥστε οὐτουτί σοι ἐδώδιμονΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Δὸς μόνον ἄλλα παρὰνεκροῖς δόγματα ἔμαθον γάρ ὡς οὐδὲνἴσον κύαμοι καὶ κεφαλαὶ τοκήων ἐνθάδεΑΙΑΚΟΣ Οὗτος δὲ Σόλων ὁ Ἐξηκεστί-δου καὶ Θαλῆς ἐκεῖνος καὶ παρ αὐτοὺςΠιττακὸς καὶ οἱ ἄλλοι ἑπτὰ δὲ πάντεςεἰσὶν ὡς ὁρᾷς ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἄλυποι ὦ Αἰακέ οὗτοιμόνοι καὶ φαιδροὶ τῶν ἄλλων ὁ δὲ σποδοῦἀνάπλεως καθάπερ ἐγκρυφίας ἄρτος ὁταῖς φλυκταίναις ἐξηνθηκώς τίς ἐστιν

75

μεδίμνοις ἀπομετρῆσαι καὶ τοὺς ποταμοὺςγεφυρῶσαι νεκροῖς καὶ ταῦτα πάντα ἔπρα-ξα οὔτε Ἄμμωνος υἱὸς ὀνομαζόμενος οὔτεθεὸς εἶναι προσποιούμενος ἢ ἐνύπνια τῆςμητρὸς διεξιών ἀλλ ἄνθρωπος εἶναι ὁμο-λογῶν στρατηγοῖς τε τοῖς συνετωτάτοιςἀντεξεταζόμενος καὶ στρατιώταις τοῖς μα-χιμωτάτοις συμπλεκόμενος οὐ Μήδουςκαὶ Ἀρμενίους καταγωνιζόμενος ὑποφεύ-γοντας πρὶν διώκειν τινὰ καὶ τῷ τολμήσα-ντι παραδιδόντας εὐθὺς τὴν νίκην Ἀλέξαν-δρος δὲ πατρῴαν ἀρχὴν παραλαβὼν ηὔξη-σεν καὶ παρὰ πολὺ ἐξέτεινε χρησάμενος τῇτῆς τύχης ὁρμῇ ἐπεὶ δ οὖν ἐνίκησέ τε καὶτὸν ὄλεθρον ἐκεῖνον Δαρεῖον ἐν Ἰσσῷ τεκαὶ Ἀρβήλοις ἐκράτησεν ἀποστὰς τῶν πα-τρῴων προσκυνεῖσθαι ἠξίου καὶ δίαιταντὴν Μηδικὴν μετεδιῄτησεν ἑαυτὸν καὶἐμιαιφόνει ἐν τοῖς συμποσίοις τοὺς φίλουςκαὶ συνελάμβανεν ἐπὶ θανάτῳ ἐγὼ δὲἦρξα ἐπ ἴσης τῆς πατρίδος καὶ ἐπειδὴ με-

148

ΣΚΙΠΙΩΝ Ἀλεξάνδρου μὲν ἥττων εἶναιτοῦ δὲ Ἀννίβου ἀμείνων ὃς ἐδίωξα νική-σας αὐτὸν καὶ φυγεῖν καταναγκάσας ἀτί-μως πῶς οὖν οὐκ ἀναίσχυντος οὗτος ὃςπρὸς Ἀλέξανδρον ἁμιλλᾶται ᾧ οὐδὲ Σκιπί-ων ἐγὼ ὁ νενικηκὼς ἐμαυτὸν παραβάλλε-σθαι ἀξιῶ ΜΙΝΩΣ Νὴ Δί εὐγνώμονα φῄς ὦ Σκι-πίων ὥστε πρῶτος μὲν κεκρίσθω Ἀλέξαν-δρος μετ αὐτὸν δὲ σύ εἶτα εἰ δοκεῖ τρί-τος Ἀννίβας οὐδὲ οὗτος εὐκαταφρόνητοςὤν

ΑΧΙΛΛΕΩΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΛΟΧΟΥ

ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Οἷα πρῴην Ἀχιλλεῦπρὸς τὸν Ὀδυσσέα σοι εἴρηται περὶ τοῦθανάτου ὡς ἀγεννῆ καὶ ἀνάξια τοῖν διδα-σκάλοιν ἀμφοῖν Χείρωνός τε καὶ Φοίνι-κος ἠκροώμην γάρ ὁπότε ἔφης βούλεσθαι

153

πται ἄγνωστα καὶ ἄμορφα κόνις πάντακαὶ λῆρος πολύς ἀμενηνὰ ὡς ἀληθῶςκάρηνα οὗτος δέ ὦ Αἰακέ τίς ἐστινΑΙΑΚΟΣ Κῦρός ἐστιν οὗτος δὲ Κρο-ῖσος ὁ δ ὑπὲρ αὐτὸν Σαρδανάπαλλος ὁ δὑπὲρ τούτους Μίδας ἐκεῖνος δὲ ΞέρξηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα σέ ὦ κάθαρμα ἡἙλλὰς ἔφριττε ζευγνύντα μὲν τὸν Ἑλλή-σποντον διὰ δὲ τῶν ὀρῶν πλεῖν ἐπιθυμο-ῦντα οἷος δὲ καὶ ὁ Κροῖσός ἐστιν τὸν Σαρ-δανάπαλλον δέ ὦ Αἰακέ πατάξαι μοικατὰ κόρρης ἐπίτρεψονΑΙΑΚΟΣ Μηδαμῶς διαθρύπτεις γὰραὐτοῦ τὸ κρανίον γυναικεῖον ὄνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἀλλὰ προσπτύσο-μαί γε πάντως αὐτῷ ἀνδρογύνῳ γε ὄντι ΑΙΑΚΟΣ Βούλει σοὶ ἐπιδείξω καὶ τοὺςσοφούςΜΕΝΙΠΠΟΣ Νὴ Δία γεΑΙΑΚΟΣ Πρῶτος οὗτός σοι ὁ Πυθα-γόρας ἐστί

74

ἄνω Μίδας μὲν οὑτοσὶ τοῦ χρυσίου Σαρ-δανάπαλλος δὲ τῆς πολλῆς τρυφῆς ἐγὼ δὲΚροῖσος τῶν θησαυρῶν ἐπιγελᾷ καὶ ἐξο-νειδίζει ἀνδράποδα καὶ καθάρματα ἡμᾶςἀποκαλῶν ἐνίοτε δὲ καὶ ᾄδων ἐπιταράττειἡμῶν τὰς οἰμωγάς καὶ ὅλως λυπηρόςἐστιν ΠΛΟΥΤΩΝ Τί ταῦτά φασιν ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀληθῆ ὦ Πλούτων μισῶγὰρ αὐτοὺς ἀγεννεῖς καὶ ὀλεθρίους ὄνταςοἷς οὐκ ἀπέχρησεν βιῶναι κακῶς ἀλλὰ καὶἀποθανόντες ἔτι μέμνηνται καὶ περιέχο-νται τῶν ἄνω χαίρω τοιγαροῦν ἀνιῶναὐτούςΠΛΟΥΤΩΝ Ἀλλ οὐ χρή λυποῦνταιγὰρ οὐ μικρῶν στερόμενοιΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ σὺ μωραίνεις ὦΠλούτων ὁμόψηφος ὢν τοῖς τούτων στε-ναγμοῖςΠΛΟΥΤΩΝ Οὐδαμῶς ἀλλ οὐκ ἂν

67

νηρίᾳ καὶ ἀπιστίᾳ καὶ δόλοις νόμιμον δὲ ἢπροφανὲς οὐδέν ἐπεὶ δέ μοι ὠνείδισεν τὴντρυφήν ἐκλελῆσθαί μοι δοκεῖ οἷα ἐποίει ἐνΚαπύῃ ἑταίραις συνὼν καὶ τοὺς τοῦ πο-λέμου καιροὺς ὁ θαυμάσιος καθηδυπαθῶνἐγὼ δὲ εἰ μὴ μικρὰ τὰ ἑσπέρια δόξας ἐπὶτὴν ἕω μᾶλλον ὥρμησα τί ἂν μέγα ἔπραξαἸταλίαν ἀναιμωτὶ λαβὼν καὶ Λιβύην καὶτὰ μέχρι Γαδείρων ὑπαγόμενος ἀλλ οὐκἀξιόμαχα ἔδοξέ μοι ἐκεῖνα ὑποπτήσσονταἤδη καὶ δεσπότην ὁμολογοῦντα εἴρηκα σὺδέ ὦ Μίνως δίκαζε ἱκανὰ γὰρ ἀπὸ πολ-λῶν καὶ ταῦταΣΚΙΠΙΩΝ Μὴ πρότερον ἢν μὴ καὶἐμοῦ ἀκούσῃςΜΙΝΩΣ Τίς γὰρ εἶ ὦ βέλτιστε ἢ πόθενὢν ἐρεῖςΣΚΙΠΙΩΝ Ἰταλιώτης Σκιπίων στρατη-γὸς ὁ καθελὼν Καρχηδόνα καὶ κρατήσαςΛιβύων μεγάλαις μάχαιςΜΙΝΩΣ Τί οὖν καὶ σὺ ἐρεῖς

152

τεπέμπετο τῶν πολεμίων μεγάλῳ στόλῳἐπιπλευσάντων τῇ Λιβύῃ ταχέως ὑπήκου-σα καὶ ἰδιώτην ἐμαυτὸν παρέσχον καὶ κα-ταδικασθεὶς ἤνεγκα εὐγνωμόνως τὸ πρᾶγ-μα καὶ ταῦτα ἔπραξα βάρβαρος ὢν καὶἀπαίδευτος παιδείας τῆς Ἑλληνικῆς καὶοὔτε Ὅμηρον ὥσπερ οὗτος ῥαψῳδῶν οὔτεὑπ Ἀριστοτέλει τῷ σοφιστῇ παιδευθείςμόνῃ δὲ τῇ φύσει ἀγαθῇ χρησάμενος τα-ῦτά ἐστιν ἃ ἐγὼ Ἀλεξάνδρου ἀμείνων φημὶεἶναι εἰ δέ ἐστι καλλίων οὑτοσί διότι δια-δήματι τὴν κεφαλὴν διεδέδετο Μακεδόσιἴσως καὶ ταῦτα σεμνά οὐ μὴν διὰ τοῦτοἀμείνων μὲν δόξειεν ἂν γενναίου καὶ στρα-τηγικοῦ ἀνδρὸς τῇ γνώμῃ πλέον ἤπερ τῇτύχῃ κεχρημένουΜΙΝΩΣ Ὁ μὲν εἴρηκεν οὐκ ἀγεννῆ τὸνλόγον οὐδὲ ὡς Λίβυν εἰκὸς ἦν ὑπὲρ αὑτοῦσὺ δέ ὦ Ἀλέξανδρε τί πρὸς ταῦτα φῄςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐχρῆν μέν ὦ Μίνωςμηδὲν πρὸς ἄνδρα οὕτω θρασὺν ἱκανὴ γὰρ

149

ἐθέλοιμι στασιάζειν ὑμᾶςΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μήν ὦ κάκιστοι Λυ-δῶν καὶ Φρυγῶν καὶ Ἀσσυρίων οὕτω γι-νώσκετε ὡς οὐδὲ παυσομένου μου ἔνθαγὰρ ἂν ἴητε ἀκολουθήσω ἀνιῶν καὶ κα-τᾴδων καὶ καταγελῶνΚΡΟΙΣΟΣ Ταῦτα οὐχ ὕβριςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐκεῖνα ὕβριςἦν ἃ ὑμεῖς ἐποιεῖτε προσκυνεῖσθαι ἀξιο-ῦντες καὶ ἐλευθέροις ἀνδράσιν ἐντρυφῶντεςκαὶ τοῦ θανάτου παράπαν οὐ μνημονεύο-ντες τοιγαροῦν οἰμώξεσθε πάντων ἐκείνωνἀφῃρημένοιΚΡΟΙΣΟΣ Πολλῶν γε ὦ θεοί καὶ με-γάλων κτημάτωνΜΙΔΑΣ Ὅσου μὲν ἐγὼ χρυσοῦΣΑΡΔΑΝΑΠΑΛΛΟΣ Ὅσης δὲ ἐγὼτρυφῆςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε οὕτω ποιεῖτε ὀδύ-ρεσθε μὲν ὑμεῖς ἐγὼ δὲ τὸ γνῶθι σαυτὸνπολλάκις συνείρων ἐπᾴσομαι ὑμῖν πρέποι

68

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΑΙΑΚΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Πρὸς τοῦ Πλούτωνος ὦΑἰακέ περιήγησαί μοι τὰ ἐν ᾅδου πάνταΑΙΑΚΟΣ Οὐ ῥᾴδιον ὦ Μένιππε ἅπα-ντα ὅσα μέντοι κεφαλαιώδη μάνθανεοὗτος μὲν ὅτι Κέρβερός ἐστιν οἶσθα καὶτὸν πορθμέα τοῦτον ὅς σε διεπέρασεν καὶτὴν λίμνην καὶ τὸν Πυριφλεγέθοντα ἤδηἑώρακας εἰσιώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οἶδα ταῦτα καὶ σέ ὅτιπυλωρεῖς καὶ τὸν βασιλέα εἶδον καὶ τὰςἘρινῦς τοὺς δὲ ἀνθρώπους μοι τοὺς πάλαιδεῖξον καὶ μάλιστα τοὺς ἐπισήμους αὐτῶν

ΑΙΑΚΟΣ Οὗτος μὲν Ἀγαμέμνων οὗτοςδὲ Ἀχιλλεύς οὗτος δὲ Ἰδομενεὺς πλησίονοὗτος δὲ Ὀδυσσεύς εἶτα Αἴας καὶ Διομή-δης καὶ οἱ ἄριστοι τῶν ἙλλήνωνΜΕΝΙΠΠΟΣ Βαβαί ὦ Ὅμηρε οἷά σοιτῶν ῥαψῳδιῶν τὰ κεφάλαια χαμαὶ ἔρρι-

73

ἡ φήμη διδάξαι σε οἷος μὲν ἐγὼ βασιλεύςοἷος δὲ οὗτος λῃστὴς ἐγένετο ὅμως δὲ ὅραεἰ κατ ὀλίγον αὐτοῦ διήνεγκα ὃς νέος ὢνἔτι παρελθὼν ἐπὶ τὰ πράγματα καὶ τὴν ἀρ-χὴν τεταραγμένην κατέσχον καὶ τοὺς φο-νέας τοῦ πατρὸς μετῆλθον κᾆτα φοβήσαςτὴν Ἑλλάδα τῇ Θηβαίων ἀπωλείᾳ στρατη-γὸς ὑπ αὐτῶν χειροτονηθεὶς οὐκ ἠξίωσατὴν Μακεδόνων ἀρχὴν περιέπων ἀγαπᾶνἄρχειν ὁπόσων ὁ πατὴρ κατέλιπεν ἀλλὰπᾶσαν ἐπινοήσας τὴν γῆν καὶ δεινὸν ἡγη-σάμενος εἰ μὴ ἁπάντων κρατήσαιμι ὀλί-γους ἄγων εἰσέβαλον εἰς τὴν Ἀσίαν καὶἐπί τε Γρανικῷ ἐκράτησα μεγάλῃ μάχῃκαὶ τὴν Λυδίαν λαβὼν καὶ Ἰωνίαν καὶΦρυγίαν καὶ ὅλως τὰ ἐν ποσὶν ἀεὶ χειρού-μενος ἦλθον ἐπὶ Ἰσσόν ἔνθα Δαρεῖοςὑπέμεινεν μυριάδας πολλὰς στρατοῦ ἄγωνκαὶ τὸ ἀπὸ τούτου ὦ Μίνως ὑμεῖς ἴστεὅσους ὑμῖν νεκροὺς ἐπὶ μιᾶς ἡμέρας κα-τέπεμψα φησὶ γοῦν ὁ πορθμεὺς μὴ διαρ-

150

κέσαι αὐτοῖς τότε τὸ σκάφος ἀλλὰ σχεδίαςδιαπηξαμένους τοὺς πολλοὺς αὐτῶν δια-πλεῦσαι καὶ ταῦτα δὲ ἔπραττον αὐτὸςπροκινδυνεύων καὶ τιτρώσκεσθαι ἀξιῶνκαὶ ἵνα σοὶ μὴ τὰ ἐν Τύρῳ μηδὲ τὰ ἐν Ἀρ-βήλοις διηγήσωμαι ἀλλὰ καὶ μέχρι Ἰνδῶνἦλθον καὶ τὸν Ὠκεανὸν ὅρον ἐποιησάμηντῆς ἀρχῆς καὶ τοὺς ἐλέφαντας αὐτῶν εἶχονκαὶ Πῶρον ἐχειρωσάμην καὶ Σκύθας δὲοὐκ εὐκαταφρονήτους ἄνδρας ὑπερβὰς τὸνΤάναϊν ἐνίκησα μεγάλῃ ἱππομαχίᾳ καὶτοὺς φίλους εὖ ἐποίησα καὶ τοὺς ἐχθροὺςἠμυνάμην εἰ δὲ καὶ θεὸς ἐδόκουν τοῖς ἀν-θρώποις συγγνωστοὶ ἐκεῖνοι πρὸς τὸμέγεθος τῶν πραγμάτων καὶ τοιοῦτόν τιπιστεύσαντες περὶ ἐμοῦ τὸ δ οὖν τελευ-ταῖον ἐγὼ μὲν βασιλεύων ἀπέθανον οὗτοςδὲ ἐν φυγῇ ὢν παρὰ Προυσίᾳ τῷ Βιθυνῷκαθάπερ ἄξιον ἦν πανουργότατον καὶὠμότατον ὄντα ὡς γὰρ δὴ ἐκράτησεν τῶνἸταλῶν ἐῶ λέγειν ὅτι οὐκ ἰσχύι ἀλλὰ πο-

151

νῆες ἐπληρώθησαν ἐξ ἁπάσης τῆς Ἑλ-λάδος καὶ τοσοῦτοι ἔπεσον Ἕλληνές τε καὶβάρβαροι καὶ τοσαῦται πόλεις ἀνάστατοιγεγόνασινΕΡΜΗΣ Ἀλλ οὐκ εἶδες ὦ Μένιππεζῶσαν τὴν γυναῖκα ἔφης γὰρ ἂν καὶ σὺἀνεμέσητον εἶναι ldquoτοιῇδ ἀμφὶ γυναικὶ πο-λὺν χρόνον ἄλγεα πάσχεινrdquo ἐπεὶ καὶ τὰἄνθη ξηρὰ ὄντα εἴ τις βλέποι ἀποβεβλη-κότα τὴν βαφήν ἄμορφα δῆλον ὅτι αὐτῷδόξει ὅτε μέντοι ἀνθεῖ καὶ ἔχει τὴν χρόανκάλλιστά ἐστιν ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν τοῦτο ὦ Ἑρμῆθαυμάζω εἰ μὴ συνίεσαν οἱ Ἀχαιοὶ περὶπράγματος οὕτως ὀλιγοχρονίου καὶ ῥᾳδίωςἀπανθοῦντος πονοῦντεςΕΡΜΗΣ Οὐ σχολή μοι ὦ Μένιππεσυμφιλοσοφεῖν σοι ὥστε σὺ μὲν ἐπιλε-ξάμενος τόπον ἔνθα ἂν ἐθέλῃς κεῖσο κα-ταβαλὼν σεαυτόν ἐγὼ δὲ τοὺς ἄλλους νε-κροὺς ἤδη μετελεύσομαι

72

γὰρ ἂν ταῖς τοιαύταις οἰμωγαῖς ἐπᾳδόμε-νον

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΚΕΡΒΕΡΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ Κέρβερε ndash συγγενὴςγάρ εἰμί σοι κύων καὶ αὐτὸς ὤν ndash εἰπέ μοιπρὸς τῆς Στυγός οἷος ἦν ὁ Σωκράτηςὁπότε κατῄει παρ ὑμᾶς εἰκὸς δέ σε θεὸνὄντα μὴ ὑλακτεῖν μόνον ἀλλὰ καὶ ἀνθρω-πίνως φθέγγεσθαι ὁπότ ἐθέλοιςΚΕΡΒΕΡΟΣ Πόρρωθεν μέν ὦ Μένιππεπαντάπασιν ἐδόκει ἀτρέπτῳ τῷ προσώπῳπροσιέναι καὶ οὐ πάνυ δεδιέναι τὸν θάνα-τον δοκῶν καὶ τοῦτο ἐμφῆναι τοῖς ἔξω τοῦστομίου ἑστῶσιν ἐθέλων ἐπεὶ δὲ κατέκυ-ψεν εἴσω τοῦ χάσματος καὶ εἶδε τὸν ζόφονκἀγὼ ἔτι διαμέλλοντα αὐτὸν δακὼν τῷ κω-νείῳ κατέσπασα τοῦ ποδός ὥσπερ τὰβρέφη ἐκώκυεν καὶ τὰ ἑαυτοῦ παιδία ὠδύ-

69

168

οὐδὲ γέγονε πώποτεΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀναμνήσω σε ὦΠλούτων Ὀρφεῖ γὰρ δι αὐτὴν ταύτην τὴναἰτίαν τὴν Εὐρυδίκην παρέδοτε καὶ τὴνὁμογενῆ μου Ἄλκηστιν παρεπέμψατεἩρακλεῖ χαριζόμενοι ΠΛΟΥΤΩΝ Θελήσεις δὲ οὕτως κρανί-ον γυμνὸν ὢν καὶ ἄμορφον τῇ καλῇ σουἐκείνῃ νύμφῃ φανῆναι πῶς δὲ κἀκείνηπροσήσεταί σε οὐδὲ διαγνῶναι δυναμένηφοβήσεται γὰρ εὖ οἶδα καὶ φεύξεταί σε καὶμάτην ἔσῃ τοσαύτην ὁδὸν ἀνεληλυθώςΠΕΡΣΕΦΟΝΗ Οὐκοῦν ὦ ἄνερ σὺ καὶτοῦτο ἴασαι καὶ τὸν Ἑρμῆν κέλευσον ἐπει-δὰν ἐν τῷ φωτὶ ἤδη ὁ Πρωτεσίλαος ᾖ κα-θικόμενον ἐν τῇ ῥάβδῳ νεανίαν εὐθὺς κα-λὸν ἀπεργάσασθαι αὐτὸν οἷος ἦν ἐκ τοῦπαστοῦΠΛΟΥΤΩΝ Ἐπεὶ Φερσεφόνῃ συνδο-κεῖ ἀναγαγὼν τοῦτον αὖθις ποίησον νυμ-φίον σὺ δὲ μέμνησο μίαν λαβὼν ἡμέραν

161

ρετο καὶ παντοῖος ἐγίνετοΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν σοφιστὴς ὁ ἄν-θρωπος ἦν καὶ οὐκ ἀληθῶς κατεφρόνει τοῦπράγματοςΚΕΡΒΕΡΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐπείπερ ἀναγκα-ῖον αὐτὸ ἑώρα κατεθρασύνετο ὡς δῆθενοὐκ ἄκων πεισόμενος ὃ πάντως ἔδει παθε-ῖν ὡς θαυμάσονται οἱ θεαταί καὶ ὅλωςπερὶ πάντων γε τῶν τοιούτων εἰπεῖν ἂνἔχοιμι ἕως τοῦ στομίου τολμηροὶ καὶ ἀν-δρεῖοι τὰ δὲ ἔνδοθεν ἔλεγχος ἀκριβήςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἐγὼ δὲ πῶς σοι κατελη-λυθέναι ἔδοξαΚΕΡΒΕΡΟΣ Μόνος ὦ Μένιππε ἀξίωςτοῦ γένους καὶ Διογένης πρὸ σοῦ ὅτι μὴἀναγκαζόμενοι ἐσῄειτε μηδ ὠθούμενοιἀλλ ἐθελούσιοι γελῶντες οἰμώζειν πα-ραγγείλαντες ἅπασιν

70

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΕΡΜΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ποῦ δαὶ οἱ καλοί εἰσιν ἢαἱ καλαί Ἑρμῆ ξενάγησόν με νέηλυνὄντα ΕΡΜΗΣ Οὐ σχολὴ μέν ὦ Μένιππεπλὴν κατ ἐκεῖνο ἀπόβλεψον ἐπὶ τὰ δεξιάἔνθα ὁ Ὑάκινθός τέ ἐστιν καὶ Νάρκισσοςκαὶ Νιρεὺς καὶ Ἀχιλλεὺς καὶ Τυρὼ καὶἙλένη καὶ Λήδα καὶ ὅλως τὰ ἀρχαῖαπάντα κάλληΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀστᾶ μόνα ὁρῶ καὶ κρα-νία τῶν σαρκῶν γυμνά ὅμοια τὰ πολλάΕΡΜΗΣ Καὶ μὴν ἐκεῖνά ἐστιν ἃ πάντεςοἱ ποιηταὶ θαυμάζουσι τὰ ὀστᾶ ὧν σὺ ἔοι-κας καταφρονεῖνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως τὴν Ἑλένην μοιδεῖξον οὐ γὰρ ἂν διαγνοίην ἔγωγεΕΡΜΗΣ Τουτὶ τὸ κρανίον ἡ ἙλένηἐστίνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα διὰ τοῦτο αἱ χίλιαι

71

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΥΣΩΛΟΥ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ὦ Κάρ ἐπὶ τίνι μέγα φρο-νεῖς καὶ πάντων ἡμῶν προτιμᾶσθαι ἀξιοῖςΜΑΥΣΩΛΟΣ Καὶ ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ μένὦ Σινωπεῦ ὃς ἐβασίλευσα Καρίας μὲνἁπάσης ἦρξα δὲ καὶ Λυδῶν ἐνίων καὶ νή-σους δέ τινας ὑπηγαγόμην καὶ ἄχρι Μιλή-του ἐπέβην τὰ πολλὰ τῆς Ἰωνίας κατα-στρεφόμενος καὶ καλὸς ἦν καὶ μέγας καὶἐν πολέμοις καρτερός τὸ δὲ μέγιστον ὅτιἐν Ἁλικαρνασσῷ μνῆμα παμμέγεθες ἔχωἐπικείμενον ἡλίκον οὐκ ἄλλος νεκρός ἀλλοὐδὲ οὕτως ἐς κάλλος ἐξησκημένον ἵππωνκαὶ ἀνδρῶν ἐς τὸ ἀκριβέστατον εἰκα-σμένων λίθου τοῦ καλλίστου οἷον οὐδὲνεὼν εὕροι τις ἂν ῥᾳδίως οὐ δοκῶ σοι δι-καίως ἐπὶ τούτοις μέγα φρονεῖνΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ φῄς καὶτῷ κάλλει καὶ τῷ βάρει τοῦ τάφουΜΑΥΣΩΛΟΣ Νὴ Δί ἐπὶ τούτοις

162

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΙΠΟΝΤΑ ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΕΙ ΕΝ ΛΟΓΟΙΣ3ΠΛΟΙΟΝ Η ΕΥΧΑΙ13ΝΕΚΡΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ59

167

ἀγάγῃ σχολὴν ἀπὸ τῶν θορύβων τῶν ἐνποσίν εἰς Αἴγυπτον ἀπαγαγὼν θάψεινἐκεῖ ὡς γενοίμην εἷς τῶν Αἰγυπτίων θεῶνΔΙΟΓΕΝΗΣ Μὴ γελάσω οὖν ὦἈλέξανδρε ὁρῶν καὶ ἐν ᾅδου ἔτι σε μωραί-νοντα καὶ ἐλπίζοντα Ἄνουβιν ἢ Ὄσιρινγενήσεσθαι πλὴν ἀλλὰ ταῦτα μέν ὦθειότατε μὴ ἐλπίσῃς οὐ γὰρ θέμις ἀνελθε-ῖν τινα τῶν ἅπαξ διαπλευσάντων τὴν λί-μνην καὶ εἰς τὸ εἴσω τοῦ στομίου παρελ-θόντων οὐ γὰρ ἀμελὴς ὁ Αἰακὸς οὐδὲ ὁΚέρβερος εὐκαταφρόνητος ἐκεῖνο δέ γεἡδέως ἂν μάθοιμι παρὰ σοῦ πῶς φέρειςὁπόταν ἐννοήσῃς ὅσην εὐδαιμονίαν ὑπὲργῆς ἀπολιπὼν ἀφῖξαι σωματοφύλακας καὶὑπασπιστὰς καὶ σατράπας καὶ χρυσὸν το-σοῦτον καὶ ἔθνη προσκυνοῦντα καὶ Βαβυ-λῶνα καὶ Βάκτρα καὶ τὰ μεγάλα θηρία καὶτιμὴν καὶ δόξαν καὶ τὸ ἐπίσημον εἶναι ἐξε-λαύνοντα διαδεδεμένον ταινίᾳ λευκῇ τὴνκεφαλὴν πορφυρίδα ἐμπεπορπημένον οὐ

100

ΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲ τὸν ἐλλέβορον ὦΜένιππε ἀναίνομαι πιεῖν γένοιτό μοιμόνονΜΕΝΙΠΠΟΣ Θάρρει ὦ Τάνταλε ὡςοὔτε σὺ οὔτε ἄλλος πίεται τῶν νεκρῶνἀδύνατον γάρ καίτοι οὐ πάντες ὥσπερ σὺἐκ καταδίκης διψῶσι τοῦ ὕδατος αὐτοὺςοὐχ ὑπομένοντος

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΧΕΙΡΩΝΟΣ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤκουσα ὦ Χείρων ὡςθεὸς ὢν ἐπεθύμησας ἀποθανεῖνΧΕΙΡΩΝ Ἀληθῆ ταῦτα ἤκουσας ὦΜένιππε καὶ τέθνηκα ὡς ὁρᾷς ἀθάνατοςεἶναι δυνάμενοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίς δαί σε ἔρως τοῦ θα-νάτου ἔσχεν ἀνεράστου τοῖς πολλοῖς χρή-ματοςΧΕΙΡΩΝ Ἐρῶ πρὸς σὲ οὐκ ἀσύνετον

81

ΝΙΡΕΥΣ Καὶ μὴν ἐροῦ Ὅμηρον ὁποῖοςἦν ὁπότε συνεστράτευον τοῖς ἈχαιοῖςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀνείρατά μοι λέγειςἐγὼ δὲ ἃ βλέπω καὶ νῦν ἔχεις ἐκεῖνα δέ οἱτότε ἴσασινΝΙΡΕΥΣ Οὔκουν ἐγὼ ἐνταῦθα εὐμορ-φότερός εἰμι ὦ Μένιππε ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔτε σὺ οὔτε ἄλλοςεὔμορφος ἰσοτιμία γὰρ ἐν ᾅδου καὶ ὅμοιοιἅπαντεςΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἐμοὶ μὲν καὶ τοῦτο ἱκανόν

166

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλ ὦ καλὲ Μαύσωλεοὔτε ἡ ἰσχὺς ἔτι σοι ἐκείνη οὔτε ἡ μορφὴπάρεστιν εἰ γοῦν τινα ἑλοίμεθα δικαστὴνεὐμορφίας πέρι οὐκ ἔχω εἰπεῖν τίνος ἕνε-κα τὸ σὸν κρανίον προτιμηθείη ἂν τοῦἐμοῦ φαλακρὰ γὰρ ἄμφω καὶ γυμνά καὶτοὺς ὀδόντας ὁμοίως προφαίνομεν καὶ τοὺςὀφθαλμοὺς ἀφῃρήμεθα καὶ τὰς ῥῖνας ἀπο-σεσιμώμεθα ὁ δὲ τάφος καὶ οἱ πολυτελεῖςἐκεῖνοι λίθοι Ἁλικαρνασσεῦσι μὲν ἴσωςεἶεν ἐπιδείκνυσθαι καὶ φιλοτιμεῖσθαι πρὸςτοὺς ξένους ὡς δή τι μέγα οἰκοδόμημααὐτοῖς ἐστιν σὺ δέ ὦ βέλτιστε οὐχ ὁρῶ ὅτι ἀπολαύεις αὐτοῦ πλὴν εἰ μὴ τοῦτο φῄςὅτι μᾶλλον ἡμῶν ἀχθοφορεῖς ὑπὸ τηλικού-τοις λίθοις πιεζόμενοςΜΑΥΣΩΛΟΣ Ἀνόνητα οὖν μοι ἐκεῖναπάντα καὶ ἰσότιμος ἔσται Μαύσωλος καὶΔιογένης ΔΙΟΓΕΝΗΣ Οὐκ ἰσότιμος ὦ γεν-ναιότατε οὐ γὰρ Μαύσωλος μὲν γὰρ

163

ὄντα οὐκ ἦν ἔτι ἡδὺ ἀπολαύειν τῆς ἀθανα-σίαςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐχ ἡδὺ ἦν ζῶντα ὁρᾶντὸ φῶςΧΕΙΡΩΝ Οὔκ ὦ Μένιππε τὸ γὰρ ἡδὺἔγωγε ποικίλον τι καὶ οὐχ ἁπλοῦν ἡγοῦμαιεἶναι ἐγὼ δὲ ἔζων ἀεὶ καὶ ἀπέλαυον τῶνὁμοίων ἡλίου φωτός τροφῆς αἱ ὧραι δὲαἱ αὐταὶ καὶ τὰ γινόμενα ἅπαντα ἑξῆς ἕκα-στον ὥσπερ ἀκολουθοῦντα θάτερον θα-τέρῳ ἐνεπλήσθην οὖν αὐτῶν οὐ γὰρ ἐν τῷαὐτῷ ἀεὶ ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ ltμὴgt μετασχεῖνὅλως τὸ τερπνὸν ἦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις ὦ Χείρων τὰἐν ᾅδου δὲ πῶς φέρεις ἀφ οὗ προελόμενοςαὐτὰ ἥκειςΧΕΙΡΩΝ Οὐκ ἀηδῶς ὦ Μένιππε ἡγὰρ ἰσοτιμία πάνυ δημοτικὴ καὶ τὸ πρᾶγ-μα οὐδὲν ἔχει τὸ διάφορον ἐν φωτὶ εἶναι ἢἐν σκότῳ ἄλλως τε οὔτε διψῆν ὥσπερ ἄνωοὔτε πεινῆν δεῖ ἀλλ ἀνεπιδεεῖς τούτων

82

ἄχρηστόν σοι ὦ Ἀλέξανδρε πρὸς τὰπράγματα ἐγένετο πολλοὶ γὰρ ὑπέπτησ-σον θεὸν εἶναί σε νομίζοντες ἀτὰρ εἰπέμοι τίνι τὴν τοσαύτην ἀρχὴν καταλέλοι-παςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκ οἶδα ὦ Διόγενεςοὐ γὰρ ἔφθασα ἐπισκῆψαί τι περὶ αὐτῆς ἢτοῦτο μόνον ὅτι ἀποθνήσκων Περδίκκᾳτὸν δακτύλιον ἐπέδωκα πλὴν ἀλλὰ τί γε-λᾷς ὦ ΔιόγενεςΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί γὰρ ἄλλο ἢ ἀνεμνήσθηνοἷα ἐποίει ἡ Ἑλλάς ἄρτι σε παρειληφότατὴν ἀρχὴν κολακεύοντες καὶ προστάτηναἱρούμενοι καὶ στρατηγὸν ἐπὶ τοὺς βαρ-βάρους ἔνιοι δὲ καὶ τοῖς δώδεκα θεοῖς προ-στιθέντες καὶ οἰκοδομοῦντές σοι νεὼς καὶθύοντες ὡς δράκοντος υἱῷ ἀλλ εἰπέ μοιποῦ σε οἱ Μακεδόνες ἔθαψαν ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἔτι ἐν Βαβυλῶνι κε-ῖμαι τριακοστὴν ἡμέραν ταύτην ὑπισχνε-ῖται δὲ Πτολεμαῖος ὁ ὑπασπιστής ἤν ποτε

99

οἰμώξεται μεμνημένος τῶν ὑπὲρ γῆς ἐνοἷς εὐδαιμονεῖν ᾤετο Διογένης δὲ καταγε-λάσεται αὐτοῦ καὶ τάφον ὁ μὲν ἐν Ἁλικαρ-νασσῷ ἐρεῖ ἑαυτοῦ ὑπὸ Ἀρτεμισίας τῆς γυ-ναικὸς καὶ ἀδελφῆς κατεσκευασμένον ὁΔιογένης δὲ τοῦ μὲν σώματος εἰ καί τινατάφον ἔχει οὐκ οἶδεν οὐδὲ γὰρ ἔμελεναὐτῷ τούτου λόγον δὲ τοῖς ἀρίστοις περὶτούτου καταλέλοιπεν ἀνδρὸς βίον βεβιω-κὼς ὑψηλότερον ὦ Καρῶν ἀνδραποδω-δέστατε τοῦ σοῦ μνήματος καὶ ἐν βεβαιο-τέρῳ χωρίῳ κατεσκευασμένον

ΝΙΡΕΩΣ ΚΑΙ ΘΕΡΣΙΤΟΥ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΝΙΡΕΥΣ Ἰδοὺ δή Μένιππος οὑτοσὶ δι-κάσει πότερος εὐμορφότερός ἐστιν εἰπέὦ Μένιππε οὐ καλλίων σοι δοκῶΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δὲ καὶ ἔστε πρότε-ρον οἶμαι χρὴ γὰρ τοῦτο εἰδέναι

164

ΝΙΡΕΥΣ Νιρεὺς καὶ ΘερσίτηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πότερος οὖν ὁ Νιρεὺς καὶπότερος ὁ Θερσίτης οὐδέπω γὰρ τοῦτοδῆλον ΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἓν μὲν ἤδη τοῦτο ἔχω ὅτιὅμοιός εἰμί σοι καὶ οὐδὲν τηλικοῦτον δια-φέρεις ἡλίκον σε Ὅμηρος ἐκεῖνος ὁ τυ-φλὸς ἐπῄνεσεν ἁπάντων εὐμορφότερονπροσειπών ἀλλ ὁ φοξὸς ἐγὼ καὶ ψεδνὸςοὐδὲν χείρων ἐφάνην τῷ δικαστῇ ὅρα δὲσύ ὦ Μένιππε ὅντινα καὶ εὐμορφότερονἡγῇΝΙΡΕΥΣ Ἐμέ γε τὸν Ἀγλαΐας καὶΧάροπος ldquoὃς κάλλιστος ἀνὴρ ὑπὸ ἼλιονἦλθονrdquoΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλ οὐχὶ καὶ ὑπὸ γῆνὡς οἶμαι κάλλιστος ἦλθες ἀλλὰ τὰ μὲνὀστᾶ ὅμοια τὸ δὲ κρανίον ταύτῃ μόνον ἄραδιακρίνοιτο ἀπὸ τοῦ Θερσίτου κρανίου ὅτιεὔθρυπτον τὸ σόν ἀλαπαδνὸν γὰρ αὐτὸ καὶοὐκ ἀνδρῶδες ἔχεις

165

δίζοντα ὑπελθοῦσα παρακοῦσαι ὑμῶν ἐποί-ησεν ἀτενὲς πρὸς αὐτὴν ἅπαντι τῷ λογι-σμῷ ἀποβλέποντα ΛΥΚΙΝΟΣ Τίς αὕτη μὴ γὰρ ὀκνήσῃςεἰπεῖν εἰ μή τίς ἐστι τῶν πάνυ ἀπορρήτωνκαίτοι ἐτελέσθημεν ὡς οἶσθα καὶ σιγᾶνμεμαθήκαμενΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀλλ αἰσχύνομαι ἔγω-γε εἰπεῖν πρὸς ὑμᾶς οὕτω γὰρ μειρακι-ῶδες ὑμῖν δόξει τὸ φρόντισμαΛΥΚΙΝΟΣ Μῶν ἐρωτικόν τί ἐστινοὐδὲ γὰρ οὐδὲ τοῦτο ἀμυήτοις ἡμῖν ἐξαγο-ρεύσεις ἀλλὰ ὑπὸ λαμπρᾷ τῇ δᾳδὶ καὶαὐτοῖς τετελεσμένοιςΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Οὐδέν ὦ θαυμάσιετοιοῦτον ἀλλά τινα πλοῦτον ἐμαυτῷ ἀνε-πλαττόμην ἣν κενὴν μακαρίαν οἱ πολλοὶκαλοῦσιν καί μοι ἐν ἀκμῇ τῆς περιουσίαςκαὶ τρυφῆς ἐπέστητεΛΥΚΙΝΟΣ Οὐκοῦν τὸ προχειρότατοντοῦτο κοινὸς Ἑρμᾶς φασι καὶ ἐς μέσον

22

κόσμει τό τε ἱππικὸν καὶ τοὺς ἀνέρας τοὺςἀσπιδιώτας ἐθέλω γὰρ εἰδέναι οἷ βαδιε-ῖσθε τοσοῦτοι ὄντες ἐξ Ἀρκαδίας ἢ ἐπὶ τί-νας ἀθλίους πρώτους ἀφίξεσθεΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἄκουε ὦ Λυκῖνε μᾶλλονδέ εἴ σοι φίλον ἀκολούθει μεθ ἡμῶν ἵπ-παρχον γάρ σε τῶν πεντακισχιλίων ἀποφα-νῶΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλὰ τῆς μὲν τιμῆς ὦ βα-σιλεῦ χάριν οἶδά σοι καὶ ὑποκύψας ἐς τὸΠερσικὸν προσκυνῶ σε περιαγαγὼν εἰς το-ὐπίσω τὼ χεῖρε τιμῶν τὴν τιάραν ὀρθὴνοὖσαν καὶ τὸ διάδημα σὺ δὲ τῶν ἐρρω-μένων τούτων τινὰ ποίησον ἵππαρχον ἐγὼγάρ σοι δεινῶς ἄφιππός εἰμι καὶ οὐδὲ ὅλωςἐπέβην ἵππου ἐν τῷ πρὸ τοῦ χρόνῳ δέδιατοίνυν μὴ τοῦ σαλπιγκτοῦ ἐποτρύνοντοςκαταπεσὼν ἔγωγε συμπατηθῶ ἐν τῇ τύρβῃὑπὸ τοσαύταις ὁπλαῖς ἢ καὶ θυμοειδὴς ὢνὁ ἵππος ἐξενέγκῃ με τὸν χαλινὸν ἐνδακὼνἐς μέσους τοὺς πολεμίους ἢ δεήσει κατα-

39

ΕΡΜΗΣ Νῦν οὖν ἐγὼ καθεδοῦμαι τὰκάκιστα εὐχόμενος γενέσθαι ὡς ἂν ἀπὸτούτων ἀπολάβοιμιΧΑΡΩΝ Οὐκ ἔστιν ἄλλως ὦ Ἑρμῆνῦν δὲ ὀλίγοι ὡς ὁρᾷς ἀφικνοῦνται ἡμῖνεἰρήνη γάρΕΡΜΗΣ Ἄμεινον οὕτως εἰ καὶ ἡμῖν πα-ρατείνοιτο ὑπὸ σοῦ τὸ ὄφλημα πλὴν ἀλλοἱ μὲν παλαιοί ὦ Χάρων οἶσθα οἷοι παρε-γίγνοντο ἀνδρεῖοι ἅπαντες αἵματοςἀνάπλεῳ καὶ τραυματίαι οἱ πολλοί νῦν δὲἢ φαρμάκῳ τις ὑπὸ τοῦ παιδὸς ἀποθανὼν ἢὑπὸ τῆς γυναικὸς ἢ ὑπὸ τρυφῆς ἐξῳδηκὼςτὴν γαστέρα καὶ τὰ σκέλη ὠχροὶ ἅπαντεςκαὶ ἀγεννεῖς οὐδὲν ὅμοιοι ἐκείνοις οἱ δὲπλεῖστοι αὐτῶν διὰ χρήματα ἥκουσιν ἐπι-βουλεύοντες ἀλλήλοις ὡς ἐοίκασιΧΑΡΩΝ Πάνυ γὰρ περιπόθητά ἐστι τα-ῦτα ΕΡΜΗΣ Οὐκοῦν οὐδ ἐγὼ δόξαιμι ἂνἁμαρτάνειν πικρῶς ἀπαιτῶν τὰ ὀφειλόμε-

104

κοῦτος ὤν ὀδόντας τέτταρας ἔχωνΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Νὴ Δία τοὺς ἀρί-στους γε τῶν ἐν τῇ πόλει καὶ γέροντά μεκαὶ φαλακρόν ὡς ὁρᾷς ὄντα καὶ λημῶνταπροσέτι καὶ κορυζῶντα ὑπερήδοντο θερα-πεύοντες καὶ μακάριος ἦν αὐτῶν ὅντινα ἂνκαὶ μόνον προσέβλεψαΣΙΜΥΛΟΣ Μῶν καὶ σύ τινα ὥσπερ ὁΦάων τὴν Ἀφροδίτην ἐκ Χίου διεπόρθμευ-σας εἶτά σοι εὐξαμένῳ ἔδωκεν νέον εἶναικαὶ καλὸν ἐξ ὑπαρχῆς καὶ ἀξιέραστονΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Οὔκ ἀλλὰ τοιοῦτοςὢν περιπόθητος ἦν ΣΙΜΥΛΟΣ Αἰνίγματα λέγειςΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Καὶ μὴν πρόδηλόςγε ὁ ἔρως οὑτοσὶ πολὺς ὢν ὁ περὶ τοὺςἀτέκνους καὶ πλουσίους γέρονταςΣΙΜΥΛΟΣ Νῦν μανθάνω σου τὸ κάλ-λος ὦ θαυμάσιε ὅτι παρὰ τῆς χρυσῆςἈφροδίτης ἦνΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Ἀτάρ ὦ Σιμύλε

117

ριοι καὶ τὸ πᾶν εἰς πέντε μυριάδας ὁπλιτι-κόν ἱππεῖς δὲ ἀμφὶ τοὺς πεντακισχιλίουςἐγὼ δὲ χειροτονητὸς ὑφ ἁπάντων προκρι-θεὶς ἄρχων ἄριστος εἶναι δόξας ἀνθρώπωνἡγεῖσθαι καὶ πράγμασι χρῆσθαι ὡς τοῦτόγε αὐτὸ ἡδύ μείζω εἶναι τῶν ἄλλων βασι-λέων ἅτε ἀρετῇ προχειρισθέντα ὑπὸ τῆςστρατιᾶς ἄρχειν οὐ κληρονόμον γενόμενονἄλλου πονήσαντος ἐς τὴν βασιλείαν ἐπεὶτῷ Ἀδειμάντου θησαυρῷ παραπλήσιον τὸτοιοῦτο καὶ τὸ πρᾶγμα οὐχ ὅμοιον ἡδύὥσπερ ὅταν ἴδῃ τις αὐτὸς δι αὑτοῦ κτη-σάμενος τὴν δυναστείανΛΥΚΙΝΟΣ Παπαῖ ὦ Σάμιππε οὐδὲνμικρόν ἀλλὰ τὸ κεφάλαιον αὐτὸ τῶν ἀγα-θῶν ἁπάντων σύ γε ᾔτησας ἄρχειν ἀσπί-δος τοσαύτης ἄριστος δὴ προκριθεὶς ὑπὸτῶν πεντακισμυρίων τοιοῦτον ἡμῖν ἡ Μα-ντίνεια θαυμαστὸν βασιλέα καὶ στρατηγὸνἐλελήθει ἀνατρέφουσα πλὴν ἀλλὰ βασί-λευε καὶ ἡγοῦ τῶν στρατιωτῶν καὶ δια-

38

κατατίθει φέρων τὸν πλοῦτον ἄξιον γὰρἀπολαῦσαι τὸ μέρος φίλους ὄντας τῆςἈδειμάντου τρυφῆςΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀπελείφθην μὲν ὑμῶνεὐθὺς ἐν τῇ πρώτῃ ἐς τὴν ναῦν ἐπιβάσειἐπεὶ σέ ὦ Λυκῖνε κατέστησα ἐς τὸ ἀσφα-λές περιμετροῦντος γάρ μου τῆς ἀγκύραςτὸ πάχος οὐκ οἶδ ὅπου ὑμεῖς ἀπέστητεἸδὼν δὲ ὅμως τὰ πάντα ἠρόμην τινὰ τῶνναυτῶν ὁπόσην ἀποφέρει ἡ ναῦς τῷ δε-σπότῃ ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ κατ ἔτος ἕκαστοντὴν μισθοφορίαν ὁ δέ μοι Δώδεκα ἔφηἈττικὰ τάλαντα εἰ πρὸς τοὐλάχιστόν τιςλογίζοιτο τοὐντεῦθεν οὖν ἐπανιὼν ἐλογι-ζόμην εἴ τις θεῶν τὴν ναῦν ἄφνω ἐμὴν ποι-ήσειεν εἶναι οἷον ἄν ὡς εὐδαίμονα βίονἐπεβίωσα εὖ ποιῶν τοὺς φίλους καὶ ἐπι-πλέων ἐνίοτε μὲν αὐτός ἐνίοτε δὲ οἰκέταςἐκπέμπων εἶτα ἐκ τῶν δώδεκα ἐκείνωνταλάντων οἰκίαν τε ἤδη ᾠκοδομησάμην ἐνἐπικαίρῳ μικρὸν ὑπὲρ τὴν Ποικίλην τὴν

23

σοι παράδοξον τοῦτο δόξειΣΙΜΥΛΟΣ Παράδοξον εἰ γέρων τε καὶἀσθενὴς ἄτεκνός τε προσέτι ἥδεσθαι τοῖςἐν τῷ βίῳ ἐδύνασοΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Τὸ μὲν πρῶτον ἅπα-ντα ἐδυνάμην ἔτι καὶ παῖδες ὡραῖοι ἦσανπολλοὶ καὶ γυναῖκες ἁβρόταται καὶ μύρακαὶ οἶνος ἀνθοσμίας καὶ τράπεζα ὑπὲρ τὰςἐν ΣικελίᾳΣΙΜΥΛΟΣ Καινὰ ταῦτα ἐγὼ γάρ σεπάνυ φειδόμενον ἠπιστάμην ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Ἀλλ ἐπέρρει μοι ὦγενναῖε παρὰ ἄλλων τὰ ἀγαθά καὶ ἕωθενμὲν εὐθὺς ἐπὶ θύρας ἐφοίτων μάλα πολλοίμετὰ δὲ παντοῖά μοι δῶρα προσήγετο ἁπα-νταχόθεν τῆς γῆς τὰ κάλλισταΣΙΜΥΛΟΣ Ἐτυράννησας ὦ Πολύστρα-τε μετ ἐμέΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐραστὰςεἶχον μυρίουςΣΙΜΥΛΟΣ Ἐγέλασα ἐραστὰς σὺ τηλι-

116

να παρὰ σοῦ

ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ ΚΑΙ ΕΡΜΟΥ

ΠΛΟΥΤΩΝ Τὸν γέροντα οἶσθα τὸνπάνυ γεγηρακότα λέγω τὸν πλούσιονΕὐκράτην ᾧ παῖδες μὲν οὐκ εἰσίν οἱ τὸνκλῆρον δὲ θηρῶντες πεντακισμύριοιΕΡΜΗΣ Ναί τὸν Σικυώνιον φῄς τίοὖνΠΛΟΥΤΩΝ Ἐκεῖνον μέν ὦ Ἑρμῆζῆν ἔασον ἐπὶ τοῖς ἐνενήκοντα ἔτεσιν ἃ βε-βίωκεν ἐπιμετρήσας ἄλλα τοσαῦτα εἴ γεοἷόν τε ἦν καὶ ἔτι πλείω τοὺς δὲ κόλακαςαὐτοῦ Χαρῖνον τὸν νέον καὶ Δάμωνα καὶτοὺς ἄλλους κατάσπασον ἐφεξῆς ἅπανταςΕΡΜΗΣ Ἄτοπον ἂν δόξειε τὸ τοιοῦτονΠΛΟΥΤΩΝ Οὐ μὲν οὖν ἀλλὰ δι-καιότατον τί γὰρ ἐκεῖνοι παθόντες εὔχο-νται ἀποθανεῖν ἐκεῖνον ἢ τῶν χρημάτων

105

παρὰ τὸν Ἰλισσὸν ἐκείνην τὴν πατρῴανἀφείς καὶ οἰκέτας ὠνούμην καὶ ἐσθῆταςκαὶ ζεύγη καὶ ἵππους νυνὶ δὲ ἤδη καὶἔπλεον ὑφ ἁπάντων εὐδαιμονιζόμενος τῶνἐπιβατῶν φοβερὸς τοῖς ναύταις καὶ μονο-νουχὶ βασιλεὺς νομιζόμενος ἔτι δέ μοι τὰκατὰ τὴν ναῦν εὐθετίζοντι καὶ ἐς λιμέναπόρρωθεν ἀποβλέποντι ἐπιστάς ὦ Λυκῖνεκατέδυσας τὸν πλοῦτον καὶ ἀνέτρεψας εὖφερόμενον τὸ σκάφος οὐρίῳ τῆς εὐχῆςπνεύματιΛΥΚΙΝΟΣ Οὐκοῦν ὦ γενναῖε λαβόμε-νός μου ἄπαγε πρὸς τὸν στρατηγὸν ὥς τιναπειρατὴν ἢ καταποντιστήν ὃς τηλικοῦτονναυάγιον εἴργασμαι καὶ ταῦτα ἐν γῇ κατὰτὴν ἐκ Πειραιῶς ἐς τὸ ἄστυ ἀλλὰ ὅραὅπως παραμυθήσομαί σου τὸ πταῖσμαπέντε γάρ εἰ βούλει καλλίω καὶ μείζω τοῦΑἰγυπτίου πλοίου ἤδη ἔχε καὶ τὸ μέγι-στον οὐδὲ καταδῦναι δυνάμενα καὶ τάχασοι πεντάκις ἐξ Αἰγύπτου κατ ἔτος ἕκα-

24

λεῖς τὴν ὑπόσχεσιν ἀλλὰ σὺ ἤδη ὁ Σάμιπ-πος εὔχουΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἐγὼ δὲ ndash ἠπειρώτης γάρεἰμι Ἀρκὰς ἐκ Μαντινείας ὡς ἴστε ndash ναῦνμὲν οὐκ αἰτήσω μοι γενέσθαι ἥν γε τοῖςπολίταις ἐπιδείξασθαι ἀδύνατον οὐδὲ μι-κρολογήσομαι πρὸς τοὺς θεοὺς θησαυρὸναἰτῶν καὶ μεμετρημένον χρυσίον ἀλλὰ δύ-νανται γὰρ πάντα οἱ θεοί καὶ τὰ μέγισταεἶναι δοκοῦντα καὶ ὁ νόμος τῆς εὐχῆς ὃνΤιμόλαος ἔθηκε φήσας μηδὲν ὀκνεῖν αἰτε-ῖν ὡς ἐκείνων πρὸς οὐδὲν ἀνανευόντωναἰτῶ δὴ βασιλεὺς γενέσθαι οὐχ οἷοςἈλέξανδρος ὁ Φιλίππου ἢ Πτολεμαῖος ἢΜιθριδάτης ἢ εἴ τις ἄλλος ἐκδεξάμενος τὴνβασιλείαν παρὰ πατρὸς ἦρξεν ἀλλά μοι τὸπρῶτον ἀπὸ λῃστείας ἀρξαμένῳ ἑταῖροικαὶ συνωμόται ὅσον τριάκοντα πιστοὶμάλα καὶ πρόθυμοι γενέσθωσαν εἶτα κατὀλίγον τριακόσιοι προσιόντες ἡμῖν ἄλλοςἐπ ἄλλῳ εἶτα χίλιοι καὶ μετ οὐ πολὺ μύ-

37

ἀντιποιοῦνται οὐδὲν προσήκοντες ὃ δὲπάντων ἐστὶ μιαρώτατον ὅτι καὶ τὰ τοια-ῦτα εὐχόμενοι ὅμως θεραπεύουσιν ἔν γε τῷφανερῷ καὶ νοσοῦντος ἃ μὲν βουλεύονταιπᾶσι πρόδηλα θύσειν δὲ ὅμως ὑπισχνο-ῦνται ἢν ῥαΐσῃ καὶ ὅλως ποικίλη τις ἡ κο-λακεία τῶν ἀνδρῶν διὰ ταῦτα ὁ μὲν ἔστωἀθάνατος οἱ δὲ προαπίτωσαν αὐτοῦ μάτηνἐπιχανόντεςΕΡΜΗΣ Γελοῖα πείσονται πανοῦργοιὄντεςΠΛΟΥΤΩΝ Πολλὰ κἀκεῖνος εὖ μάλαδιαβουκολεῖ αὐτοὺς καὶ ἐλπίζει καὶ ὅλωςldquoαἰεὶ θανέοντι ἐοικὼςrdquo ἔρρωται πολὺ μᾶλ-λον τῶν νέων οἱ δὲ ἤδη τὸν κλῆρον ἐν σφί-σι διῃρημένοι βόσκονται ζωὴν μακαρίανπρὸς ἑαυτοὺς τιθέντες Οὐκοῦν ὁ μὲν ἀπο-δυσάμενος τὸ γῆρας ὥσπερ Ἰόλεως ἀνηβη-σάτω οἱ δὲ ἀπὸ μέσων τῶν ἐλπίδων τὸνὀνειροποληθέντα πλοῦτον ἀπολιπόντεςἡκέτωσαν ἤδη κακοὶ κακῶς ἀποθανόντες

106

ἄφνω ἀπέθανον τοῦ τέγους μοι ἐπιπε-σόντος καὶ νῦν Ἑρμόλαος ἔχει τἀμὰὥσπερ τις λάβραξ καὶ τὸ ἄγκιστρον τῷ δε-λέατι συγκατασπάσαςΔΑΜΝΙΠΠΟΣ Οὐ μόνον ἀλλὰ καὶαὐτόν σε τὸν ἁλιέα ὥστε τὸ σόφισμα κατὰσαυτοῦ συντέθεικας ΚΝΗΜΩΝ Ἔοικα οἰμώζω τοιγαροῦν

ΣΙΜΥΛΟΥ ΚΑΙ ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΥ

ΣΙΜΥΛΟΣ Ἥκεις ποτέ ὦ Πολύστρα-τε καὶ σὺ παρ ἡμᾶς ἔτη οἶμαι οὐ πολὺἀποδέοντα τῶν ἑκατὸν βεβιωκώςΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Ὀκτὼ ἐπὶ τοῖς ἐνε-νήκοντα ὦ ΣιμύλεΣΙΜΥΛΟΣ Πῶς δαὶ τὰ μετ ἐμὲ ταῦταἐβίως τριάκοντα ἐγὼ γὰρ ἀμφὶ τὰ ἑβδομή-κοντά σου ὄντος ἀπέθανονΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Ὑπερήδιστα εἰ καί

115

σου πλουσιωτέρους γενομένους ἐκπε-σόντας ἐν βραχεῖ τῶν ἀγαθῶν ἁπάντωνἵνα δέ σοι καὶ τούτους ἀφῶ τό γε ὑγιαίνεινἐχέγγυον οἴει σοι γενήσεσθαι καὶ βέβαιονἢ οὐχ ὁρᾷς πολλοὺς τῶν πλουσίων κακο-δαιμόνως διάγοντας ὑπὸ τῶν ἀλγηδόνωντοὺς μὲν οὐδὲ βαδίζειν δυναμένους ἐνίουςδὲ τυφλοὺς ἢ τῶν ἐντοσθιδίων τι ἀλγο-ῦντας ὅτι μὲν γὰρ οὐκ ἂν ἕλοιο πλουτῶνδὶς τοσοῦτον πλοῦτον ὅμοια πάσχειν Φανο-μάχῳ τῷ πλουσίῳ καὶ θηλύνεσθαι ὡς ἐκε-ῖνος εὖ οἶδα κἂν μὴ εἴπῃς ἐῶ λέγειν ὅσαςἐπιβουλὰς μετὰ τοῦ πλούτου καὶ λῃστὰςκαὶ φθόνον καὶ μῖσος παρὰ τῶν πολλῶνὁρᾷς οἵων σοι πραγμάτων αἴτιος ὁ θησαυ-ρὸς γίγνεταιΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀεὶ σύ μοι ὦ Λυκῖνεὑπεναντίος ὥστε οὐδὲ τὴν χοίνικα ἔτιλήψῃ ἐς τέλος μου τῆς εὐχῆς ἐπηρεάζων ΛΥΚΙΝΟΣ Τοῦτο μὲν ἤδη κατὰ τοὺςπολλοὺς τῶν πλουσίων ἀναδύῃ καὶ ἀνακα-

36

στον σιταγωγείτωσαν σιταγωγίαν εἰ καίὦ ναυκλήρων ἄριστε δῆλος εἶ ἀφόρητοςἡμῖν τότε γενησόμενος ὃς γὰρ ἔτι ἑνὸςπλοίου τουτουὶ δεσπότης ὢν παρήκουεςβοώντων εἰ πέντε κτήσαιο πρὸς τούτῳτριάρμενα πάντα καὶ ἀνώλεθρα οὐδὲ ὄψειδηλαδὴ τοὺς φίλους σὺ μὲν οὖν εὐπλόει ὦβέλτιστε ἡμεῖς δὲ ἐν Πειραιεῖ καθεδούμε-θα τοὺς ἐξ Αἰγύπτου ἢ Ἰταλίας καταπλέο-ντας ἀνακρίνοντες εἴ που τὸ μέγα Ἀδει-μάντου πλοῖον τὴν Ἶσίν τις εἶδενΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ὁρᾷς διὰ τοῦτοὤκνουν εἰπεῖν ἃ ἐνενόουν εἰδὼς ὅτι ἐνγέλωτι καὶ σκώμματι ποιήσεσθέ μου τὴνεὐχήν ὥστε ἐπιστὰς μικρόν ἔστ ἂν ὑμεῖςπροχωρήσητε ἀποπλευσοῦμαι πάλιν ἐπὶτῆς νεώς πολὺ γὰρ ἄμεινον τοῖς ναύταιςπροσλαλεῖν ἢ ὑφ ὑμῶν καταγελᾶσθαιΛΥΚΙΝΟΣ Μηδαμῶς ἐπεὶ συνεμβη-σόμεθά σοι καὶ αὐτοὶ ἐπιστάντεςΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀλλὰ ὑφαιρήσω τὴν

25

ΚΝΗΜΩΝΟΣ ΚΑΙ ΔΑΜΝΙΠΠΟΥ

ΚΝΗΜΩΝ Τοῦτο ἐκεῖνο τὸ τῆς παροι-μίας ὁ νεβρὸς τὸν λέοντα ΔΑΜΝΙΠΠΟΣ Τί ἀγανακτεῖς ὦ Κνή-μωνΚΝΗΜΩΝ Πυνθάνῃ ὅ τι ἀγανακτῶκληρονόμον ἀκούσιον καταλέλοιπα κατα-σοφισθεὶς ἄθλιος οὓς ἐβουλόμην ἂν μάλι-στα σχεῖν τἀμὰ παραλιπώνΔΑΜΝΙΠΠΟΣ Πῶς τοῦτο ἐγένετοΚΝΗΜΩΝ Ἑρμόλαον τὸν πάνυ πλού-σιον ἄτεκνον ὄντα ἐθεράπευον ἐπὶ θανάτῳκἀκεῖνος οὐκ ἀηδῶς τὴν θεραπείαν προσίε-το ἔδοξε δή μοι καὶ σοφὸν τοῦτο εἶναιθέσθαι διαθήκας εἰς τὸ φανερόν ἐν αἷςἐκείνῳ καταλέλοιπα τἀμὰ πάντα ὡς κἀκε-ῖνος ζηλώσειεν καὶ τὰ αὐτὰ πράξειενΔΑΜΝΙΠΠΟΣ Τί οὖν δὴ ἐκεῖνοςΚΝΗΜΩΝ Ὅ τι μὲν αὐτὸς ἐνέγραψενταῖς ἑαυτοῦ διαθήκαις οὐκ οἶδα ἐγὼ γοῦν

114

ΕΡΜΗΣ Ἀμέλησον ὦ Πλούτων μετε-λεύσομαι γάρ σοι ἤδη αὐτοὺς καθ ἕναἑξῆς ἑπτὰ δέ οἶμαι εἰσίΠΛΟΥΤΩΝ Κατάσπα ὁ δὲ παραπέμ-ψει ἕκαστον ἀντὶ γέροντος αὖθις πρωθήβηςγενόμενος

ΤΕΡΨΙΩΝΟΣ ΚΑΙ ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ

ΤΕΡΨΙΩΝ Τοῦτο ὦ Πλούτων δίκαιονἐμὲ μὲν τεθνάναι τριάκοντα ἔτη γεγονότατὸν δὲ ὑπὲρ τὰ ἐνενήκοντα γέροντα Θού-κριτον ζῆν ἔτιΠΛΟΥΤΩΝ Δικαιότατον μὲν οὖν ὦΤερψίων εἴ γε ὁ μὲν ζῇ μηδένα εὐχόμενοςἀποθανεῖν τῶν φίλων σὺ δὲ παρὰ πάντατὸν χρόνον ἐπεβούλευες αὐτῷ περιμένωντὸν κλῆρονΤΕΡΨΙΩΝ Οὐ γὰρ ἐχρῆν γέροντα ὄντακαὶ μηκέτι χρήσασθαι τῷ πλούτῳ αὐτὸν

107

ἀποβάθραν προεισελθώνΛΥΚΙΝΟΣ Οὐκοῦν ἡμεῖς γε προσνη-ξόμεθα ὑμῖν μὴ γὰρ οἴου σοὶ μὲν εἶναιῥᾴδιον τηλικαῦτα πλοῖα κτᾶσθαι μήτεπριαμένῳ μήτε ναυπηγησαμένῳ ἡμεῖς δὲοὐκ αἰτήσομεν παρὰ τῶν θεῶν ἐπὶ πολλοὺςσταδίους ἀκμῆτες δύνασθαι νεῖν καίτοιπρῴην καὶ ἐς Αἴγιναν ἐπὶ τὴν τῆς Ἐνοδίαςτελετὴν οἶσθα ἐν ἡλίκῳ σκαφιδίῳ πάντεςἅμα οἱ φίλοι τεττάρων ἕκαστος ὀβολῶνδιεπλεύσαμεν καὶ οὐδὲν ἐδυσχέραινεςἡμᾶς συμπλέοντας νῦν δὲ ἀγανακτεῖς εἰσυνεμβησόμεθά σοι καὶ τὴν ἀποβάθρανπροεισελθὼν ἀφαιρεῖς ὑπερμαζᾷς γάρ ὦἈδείμαντε καὶ ἐς τὸν κόλπον οὐ πτύειςοὐδὲ οἶσθα ὅστις ὢν ναυκληρεῖς οὕτωςἐπῆρέ σε ἡ οἰκία ἐν καλῷ τῆς πόλεως οἰκο-δομηθεῖσα καὶ τῶν ἀκολούθων τὸ πλῆθοςἀλλ ὦγαθέ πρὸς τῆς Ἴσιδος κἂν τὰ Νει-λῷα ταῦτα ταρίχη τὰ λεπτὰ μέμνησο ἡμῖνἄγειν ἀπ Αἰγύπτου ἢ μύρον ἀπὸ τοῦ Κα-

26

νος εἴρηκα καί μοι ὁ Ἑρμῆς τελεσιουργή-σειεν αὐτάΛΥΚΙΝΟΣ Οἶσθα οὖν ὦ Ἀδείμαντεὡς πάνυ σοι ἀπὸ λεπτῆς κρόκης ὁ πᾶςοὑτοσὶ πλοῦτος ἀπήρτηται καὶ ἢν ἐκείνηἀπορραγῇ πάντα οἴχεται καὶ ἄνθρακές σοιὁ θησαυρὸς ἔσταιΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Πῶς λέγεις ὦ ΛυκῖνεΛΥΚΙΝΟΣ Ὅτι ὦ ἄριστε ἄδηλονὁπόσον χρόνον βιώσει πλουτῶν τίς γὰροἶδεν εἰ ἔτι παρακειμένης σοι τῆς χρυσῆςτραπέζης πρὶν ἐπιβαλεῖν τὴν χεῖρα καὶἀπογεύσασθαι τοῦ ταὼ ἢ τοῦ Νομάδοςἀλεκτρυόνος ἀποφυσήσας τὸ ψυχίδιονἄπει γυψὶ καὶ κόραξι πάντα ἐκεῖνα καταλι-πών ἢ ἐθέλεις καταριθμήσομαί σοι τοὺςμὲν αὐτίκα πρὶν ἀπολαῦσαι τοῦ πλούτουἀποθανόντας ἐνίους δὲ καὶ ζῶντας ἀπο-στερηθέντας ὧν εἶχον ὑπό τινος βασκάνουπρὸς τὰ τοιαῦτα δαίμονος ἀκούεις γάρπου τὸν Κροῖσον καὶ τὸν Πολυκράτην πολύ

35

δυνάμενον ἀπελθεῖν τοῦ βίου παραχωρήσα-ντα τοῖς νέοιςΠΛΟΥΤΩΝ Καινά ὦ Τερψίων νομο-θετεῖς τὸν μηκέτι τῷ πλούτῳ χρήσασθαιδυνάμενον πρὸς ἡδονὴν ἀποθνήσκειν τὸ δὲἄλλως ἡ Μοῖρα καὶ ἡ φύσις διέταξενΤΕΡΨΙΩΝ Οὐκοῦν ταύτης αἰτιῶμαιτῆς διατάξεως ἐχρῆν γὰρ τὸ πρᾶγμα ἑξῆςπως γίνεσθαι τὸν πρεσβύτερον πρότερονκαὶ μετὰ τοῦτον ὅστις καὶ τῇ ἡλικίᾳ μεταὐτόν ἀναστρέφεσθαι δὲ μηδαμῶς μηδὲζῆν μὲν τὸν ὑπέργηρων ὀδόντας τρεῖς ἔτιλοιποὺς ἔχοντα μόγις ὁρῶντα οἰκέταις γετέτταρσιν ἐπικεκυφότα κορύζης μὲν τὴνῥῖνα λήμης δὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς μεστὸνὄντα οὐδὲν ἔτι ἡδὺ εἰδότα ἔμψυχόν τινατάφον ὑπὸ τῶν νέων καταγελώμενον ἀπο-θνήσκειν δὲ καλλίστους καὶ ἐρρωμενε-στάτους νεανίσκους ἄνω γὰρ ποταμῶν το-ῦτό γε ἢ τὸ τελευταῖον εἰδέναι γε ἐχρῆνπότε καὶ τεθνήξεται τῶν γερόντων ἕκα-

108

δώρῳ τὴν ἔχουσαν τὸ φάρμακον τὴν δὲἑτέραν ἐμοί σφαλεὶς οὐκ οἶδ ὅπως ἐμοὶμὲν τὸ φάρμακον Πτοιοδώρῳ δὲ τὸ ἀφάρ-μακτον ἔδωκεν εἶτα ὁ μὲν ἔπινεν ἐγὼ δὲαὐτίκα μάλα ἐκτάδην ἐκείμην ὑποβολιμα-ῖος ἀντ ἐκείνου νεκρός τί τοῦτο γελᾷς ὦΖηνόφαντε καὶ μὴν οὐκ ἔδει γε ἑταίρῳ ἀν-δρὶ ἐπιγελᾶνΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Ἀστεῖα γάρ ὦ Καλ-λιδημίδη πέπονθας ὁ γέρων δὲ τί πρὸς τα-ῦταΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ Πρῶτον μὲν ὑπετα-ράχθη πρὸς τὸ αἰφνίδιον εἶτα συνείςοἶμαι τὸ γεγενημένον ἐγέλα καὶ αὐτός οἷάγε ὁ οἰνοχόος εἴργασταιΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Πλὴν ἀλλ οὐδὲ σὲτὴν ἐπίτομον ἐχρῆν τραπέσθαι ἧκε γὰρ ἄνσοι διὰ τῆς λεωφόρου ἀσφαλέστερον εἰ καὶὀλίγῳ βραδύτερος ἦν

113

τὸ ἀργυροῦν πινάκιον ἢ τὸν σκύφον ἐπιδεί-ξεται Διόνικος ἐν τῇ πομπῇ καὶ μάλισταἐπειδὰν ὁρᾷ τοὺς οἰκέτας τοὺς ἐμοὺς ἀργύ-ρῳ τοσούτῳ χρωμένους τῇ πόλει δὲ ταῦταἐξαίρετα παρ ἐμοῦ ὑπῆρξεν ἄν αἱ μὲν δια-νομαὶ κατὰ μῆνα ἕκαστον δραχμαὶ τῷ μὲνἀστῷ ἑκατόν τῷ δὲ μετοίκῳ ἥμισυ τού-των δημοσίᾳ δὲ ὅσα ἐς κάλλος θέατρα καὶβαλανεῖα καὶ τὴν θάλατταν ἄχρι πρὸς τὸΔίπυλον ἥκειν κἀνταῦθά που λιμένα εἶναιἐπαχθέντος ὀρύγματι μεγάλῳ τοῦ ὕδατοςὡς τὸ πλοῖόν μου πλησίον ὁρμεῖν καταφα-νὲς ὂν ἐκ τοῦ Κεραμεικοῦ τοῖς φίλοις δὲὑμῖν Σαμίππῳ μὲν εἴκοσι μεδίμνους ἐπι-σήμου χρυσίου παραμετρῆσαι τὸν οἰκο-νόμον ἐκέλευσα ἄν Τιμολάῳ δὲ πέντε χοί-νικας Λυκίνῳ δὲ χοίνικα ἀπομεμαγμένηνκαὶ ταύτην ὅτι λάλος ἐστὶ καὶ ἐπισκώπτειμου τὴν εὐχήν τοῦτον ἐβουλόμην βιῶναιτὸν βίον πλουτῶν ἐς ὑπερβολὴν καὶ τρυ-φῶν καὶ πάσαις ἡδοναῖς ἀφθόνως χρώμε-

34

νώπου ἢ ἶβιν ἐκ Μέμφιδος εἰ δὲ ἡ ναῦςἐδύνατο καὶ τῶν πυραμίδων μίανΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἅλις παιδιᾶς ὦ Λυκῖνεὁρᾷς ὡς ἐρυθριᾶν Ἀδείμαντον ἐποίησαςπολλῷ τῷ γέλωτι ἐπικλύσας τὸ πλοῖον ὡςὑπέραντλον εἶναι καὶ μηκέτι ἀντέχειν πρὸςτὸ ἐπιρρέον Καὶ ἐπείπερ ἔτι πολὺ ἡμῖν τὸ λοιπόν ἐστινπρὸς τὸ ἄστυ διελόμενοι τετραχῆ τὴν ὁδὸνκατὰ τοὺς ἐπιβάλλοντας ἑκάστῳ σταδίουςαἰτῶμεν ἅπερ ἂν δοκῇ παρὰ τῶν θεῶνοὕτω γὰρ ἂν ἡμᾶς ὅ τε κάματος λάθοι καὶἅμα εὐφρανούμεθα ὥσπερ ἡδίστῳ ὀνείρατιἑκουσίῳ περιπεσόντες ἐφ ὅσον βουλόμε-θα εὖ ποιήσοντι ἡμᾶς παρ αὐτῷ γὰρἑκάστῳ ἔστω τὸ μέτρον τῆς εὐχῆς καὶ οἱθεοὶ πάντα ὑποκείσθωσαν παρέξοντες εἰκαὶ τῇ φύσει ἀπίθανα ἔσται τὸ δὲ μέγι-στον ἐπίδειξις ἔσται τὸ πρᾶγμα ὅστις ἂνἄριστα χρήσαιτο τῷ πλούτῳ καὶ τῇ εὐχῇδηλώσει γὰρ οἷος ἂν καὶ πλουτήσας ἐγένε-

27

οἶσθα γὰρ καὶ σύ που Πτοιόδωρον τὸνγέρονταΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Τὸν ἄτεκνον τὸνπλούσιον ᾧ σε τὰ πολλὰ ᾔδειν συνόνταΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ Ἐκεῖνον αὐτὸν ἀεὶἐθεράπευον ὑπισχνούμενον ἐπ ἐμοὶ τεθνή-ξεσθαι ἐπεὶ δὲ τὸ πρᾶγμα εἰς μήκιστονἐπεγίνετο καὶ ὑπὲρ τὸν Τιθωνὸν ὁ γέρωνἔζη ἐπίτομόν τινα ὁδὸν ἐπὶ τὸν κλῆρονἐξηῦρον πριάμενος γὰρ φάρμακον ἀνέπει-σα τὸν οἰνοχόον ἐπειδὰν τάχιστα ὁΠτοιόδωρος αἰτήσῃ πιεῖν ndash πίνει δὲ ἐπιει-κῶς ζωρότερον ndash ἐμβαλόντα εἰς κύλικαἕτοιμον ἔχειν αὐτὸ καὶ ἐπιδοῦναι αὐτῷ εἰδὲ τοῦτο ποιήσει ἐλεύθερον ἐπωμοσάμηνἀφήσειν αὐτόνΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Τί οὖν ἐγένετο πάνυγάρ τι παράδοξον ἐρεῖν ἔοικας ΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ Ἐπεὶ τοίνυν λου-σάμενοι ἥκομεν δύο δὴ ὁ μειρακίσκος κύ-λικας ἑτοίμους ἔχων τὴν μὲν τῷ Πτοιο-

112

στος ἵνα μὴ μάτην ἂν ἐνίους ἐθεράπευοννῦν δὲ τὸ τῆς παροιμίας ἡ ἅμαξα τὸν βοῦνπολλάκις ἐκφέρειΠΛΟΥΤΩΝ Ταῦτα μέν ὦ Τερψίωνπολὺ συνετώτερα γίνεται ἤπερ σοὶ δοκεῖκαὶ ὑμεῖς δὲ τί παθόντες ἀλλοτρίοις ἐπι-χαίνετε καὶ τοῖς ἀτέκνοις τῶν γερόντωνεἰσποιεῖτε φέροντες αὑτούς τοιγαροῦνγέλωτα ὀφλισκάνετε πρὸ ἐκείνων κατορυτ-τόμενοι καὶ τὸ πρᾶγμα τοῖς πολλοῖς ἥδι-στον γίνεται ὅσῳ γὰρ ὑμεῖς ἐκείνους ἀπο-θανεῖν εὔχεσθε τοσούτῳ ἅπασιν ἡδὺ προα-ποθανεῖν ὑμᾶς αὐτῶν καινὴν γάρ τινα ταύ-την τὴν τέχνην ἐπινενοήκατε γραῶν καὶγερόντων ἐρῶντες καὶ μάλιστα εἰ ἄτεκνοιεἶεν οἱ δὲ ἔντεκνοι ὑμῖν ἀνέραστοι καίτοιπολλοὶ ἤδη τῶν ἐρωμένων συνέντες ὑμῶντὴν πανουργίαν τοῦ ἔρωτος ἢν καὶ τύχωσιπαῖδας ἔχοντες μισεῖν αὐτοὺς πλάττονταιὡς καὶ αὐτοὶ ἐραστὰς ἔχωσιν εἶτα ἐν ταῖςδιαθήκαις ἀπεκλείσθησαν μὲν οἱ πάλαι δο-

109

το ΣΑΜΙΠΠΟΣ Καλῶς ὦ Τιμόλαε καὶπείθομαί σοι καὶ ὅταν ὁ καιρὸς καλῇ εὔξο-μαι ἅπερ ἂν δοκῇ εἰ μὲν γὰρ Ἀδείμαντοςβούλεται οὐδὲ ἐρωτᾶν οἶμαι ὅς γε δὴ ἐντῇ νηῒ τὸν ἕτερον πόδα ἔχει χρὴ δὲ καὶΛυκίνῳ δοκεῖνΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλὰ πλουτῶμεν εἰ τοῦτοἄμεινον μὴ καὶ βασκαίνειν ἐν ταῖς κοιναῖςεὐτυχίαις δοκῶΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Τίς γοῦν πρῶτος ἄρξε-ταιΛΥΚΙΝΟΣ Σύ ὦ Ἀδείμαντε εἶτα μετὰσὲ οὑτοσὶ Σάμιππος εἶτα Τιμόλαος ἐγὼδὲ ὀλίγον ὅσον ἡμιστάδιον τὸ πρὸ τοῦ Δι-πύλου ἐπιλήψομαι τῇ εὐχῇ καὶ τοῦτο ὡςοἷόν τε παραδραμώνΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Οὐκοῦν ἐγὼ μὲν οὐδὲνῦν ἀποστήσομαι τῆς νεώς ἀλλ ἐπείπερἔξεστιν ἐπιμετρήσω τῇ εὐχῇ ὁ δὲ Ἑρμῆςὁ κερδῷος ἐπινευσάτω ἅπασιν ἔστω γὰρ

28

δόξῃ προκύψας ὥσπερ ὁ ἥλιος ἐκείνων μὲνοὐδ ἐπιβλέψομαι ἐνίους εἰ δέ τις πένηςοἷος ἦν ἐγὼ πρὸ τοῦ θησαυροῦ φιλοφρονή-σομαι τοῦτον καὶ λουσάμενον ἥκειν κελεύ-σω τὴν ὥραν ἐπὶ τὸ δεῖπνον οἱ δὲ ἀποπνι-γήσονται οἱ πλούσιοι ὁρῶντες ὀχήματαἵππους καὶ παῖδας ὡραίους ὅσον δισχιλί-ους ἐξ ἁπάσης ἡλικίας ὅ τι περ τὸ ἀνθη-ρότατον εἶτα δεῖπνα ἐπὶ χρυσοῦ ndash εὐτε-λὴς γὰρ ὁ ἄργυρος καὶ οὐ κατ ἐμέ ndash τάρι-χος μὲν ἐξ Ἰβηρίας οἶνος δὲ ἐξ Ἰταλίαςἔλαιον δὲ ἐξ Ἰβηρίας καὶ τοῦτο μέλι δὲἡμέτερον τὸ ἄπυρον καὶ ὄψα πανταχόθενκαὶ σύες καὶ λαγώς καὶ ὅσα πτηνά ὄρνιςἐκ Φάσιδος καὶ ταὼς ἐξ Ἰνδίας καὶ ἀλε-κτρυὼν ὁ Νομαδικός οἱ δὲ σκευάζοντεςἕκαστα σοφισταί τινες περὶ πέμματα καὶχυμοὺς ἔχοντες εἰ δέ τινι προπίοιμι σκύ-φον ἢ φιάλην αἰτήσας ὁ ἐκπιὼν ἀποφε-ρέτω καὶ τὸ ἔκπωμα οἱ δὲ νῦν πλούσιοιπρὸς ἐμὲ Ἶροι δηλαδὴ ἅπαντες καὶ οὐκέτι

33

ρυφορήσαντες ὁ δὲ παῖς καὶ ἡ φύσιςὥσπερ ἐστὶ δίκαιον κρατοῦσι πάντων οἱδὲ ὑποπρίουσι τοὺς ὀδόντας ἀπομυγέντες ΤΕΡΨΙΩΝ Ἀληθῆ ταῦτα φῄς ἐμοῦγοῦν Θούκριτος πόσα κατέφαγεν ἀεὶ τε-θνήξεσθαι δοκῶν καὶ ὁπότε εἰσίοιμι ὑπο-στένων καὶ μύχιόν τι καθάπερ ἐξ ᾠοῦ νεοτ-τὸς ἀτελὴς ὑποκρώζων ὥστ ἐμὲ ὅσον αὐτί-κα οἰόμενον ἐπιβήσειν αὐτὸν τῆς σοροῦἐσπέμπειν τὰ πολλά ὡς μὴ ὑπερβάλλοιντόμε οἱ ἀντερασταὶ τῇ μεγαλοδωρεᾷ καὶ τὰπολλὰ ὑπὸ φροντίδων ἄγρυπνος ἐκείμηνἀριθμῶν ἕκαστα καὶ διατάττων ταῦταγοῦν μοι καὶ τοῦ ἀποθανεῖν αἴτια γεγένη-ται ἀγρυπνία καὶ φροντίδες ὁ δὲ τοσοῦτόνμοι δέλεαρ καταπιὼν ἐφειστήκει θαπτο-μένῳ πρῴην ἐπιγελῶνΠΛΟΥΤΩΝ Εὖ γε ὦ Θούκριτε ζῴηςἐπὶ μήκιστον πλουτῶν ἅμα καὶ τῶν τοιού-των καταγελῶν μηδὲ πρότερόν γε σὺ ἀπο-θάνοις ἢ προπέμψας πάντας τοὺς κόλακας

110

ΤΕΡΨΙΩΝ Τοῦτο μέν ὦ Πλούτων καὶἐμοὶ ἥδιστον ἤδη εἰ καὶ Χαροιάδης προτε-θνήξεται ΘουκρίτουΠΛΟΥΤΩΝ Θάρρει ὦ Τερψίων καὶΦείδων γὰρ καὶ Μέλανθος καὶ ὅλως ἅπα-ντες προελεύσονται αὐτοῦ ὑπὸ ταῖς αὐταῖςφροντίσινΤΕΡΨΙΩΝ Ἐπαινῶ ταῦτα ζῴης ἐπὶμήκιστον ὦ Θούκριτε

ΖΗΝΟΦΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΟΥ

ΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Σὺ δὲ ὦ Καλλιδημί-δη πῶς ἀπέθανες ἐγὼ μὲν γὰρ ὅτι πα-ράσιτος ὢν Δεινίου πλέον τοῦ ἱκανοῦ ἐμφα-γὼν ἀπεπνίγην οἶσθα παρῆς γὰρ ἀποθνή-σκοντί μοιΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ Παρῆν ὦ Ζηνόφα-ντε τὸ δὲ ἐμὸν παράδοξόν τι ἐγένετο

111

πέζας ὅλας χρυσᾶς ποιήσομαι καὶ τὰς κλί-νας χρυσᾶς εἰ δὲ μὴ σιωπήσῃ καὶ τοὺςδιακόνους αὐτούς ΛΥΚΙΝΟΣ Ὅρα μόνον μὴ ὥσπερ τῷΜίδᾳ καὶ ὁ ἄρτος σοι καὶ τὸ ποτὸν χρυσὸςγένηται καὶ πλουτῶν ἄθλιος ἀπόλῃ λιμῷδιαφθαρεὶς πολυτελεῖΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Τὰ σὰ ῥυθμιεῖς πιθα-νώτερον ὦ Λυκῖνε μετ ὀλίγον ἐπειδὰναὐτὸς αἰτῇς ἐσθὴς ἐπὶ τούτοις ἁλουργὶςκαὶ ὁ βίος οἷος ἁβρότατος ὕπνος ἐφ ὅσονἥδιστος φίλων πρόσοδοι καὶ δεήσεις καὶτὸ ἅπαντας ὑποπτήσσειν καὶ προσκυνεῖνκαὶ οἱ μὲν ἕωθεν πρὸς ταῖς θύραις ἄνω καὶκάτω περιπατήσουσιν ἐν αὐτοῖς δὲ καὶΚλεαίνετος καὶ Δημόκριτος οἱ πάνυ καὶπροσελθοῦσιν γε αὐτοῖς καὶ πρὸ τῶν ἄλλωνεἰσδεχθῆναι ἀξιοῦσι θυρωροὶ ἑπτὰ ἐφε-στῶτες εὐμεγέθεις βάρβαροι προσαρα-ξάτωσαν ἐς τὸ μέτωπον εὐθὺ τὴν θύρανοἷα νῦν αὐτοὶ ποιοῦσιν ἐγὼ δέ ὁπόταν

32

τὸ πλοῖον καὶ τὰ ἐν αὐτῷ πάντα ἐμὰ καὶ ὁφόρτος οἱ ἔμποροι αἱ γυναῖκες οἱ ναῦταικαὶ ἄλλο εἴ τι ἥδιστον κτημάτων ἁπάντωνΣΑΜΙΠΠΟΣ Λέληθας σεαυτὸν ἔχων ἐντῇ νηΐΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Τὸν παῖδα φής ὦΣάμιππε τὸν κομήτην κἀκεῖνος οὖν ἔστωἐμός ὁπόσος δὲ ὁ πυρὸς ἔνδον ἐστίν οὗτοςὁ ἀριθμὸς ἅπας χρυσίον ἐπίσημον γενέσθωτοσοῦτοι δαρεικοίΛΥΚΙΝΟΣ Τί τοῦτο ὦ Ἀδείμαντε κα-ταδύσεταί σοι τὸ πλοῖον οὐ γὰρ ἴσονβάρος πυροῦ καὶ τοῦ ἰσαρίθμου χρυσίουΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Μὴ φθόνει ὦ Λυκῖνεἀλλ ἐπειδὰν εἰς σὲ παρέλθῃ ἡ εὐχή τὴνΠάρνηθα ἐκείνην εἰ θέλεις ὅλην χρυσῆνποιήσας ἔχε κἀγὼ σιωπήσομαί σοιΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλ ὑπὲρ ἀσφαλείας τοῦτοἔγωγε τῆς σῆς ἐποιησάμην ὡς μὴ ἀπο-λέσθαι ἅπαντας μετὰ τοῦ χρυσίου καὶ τὰμὲν ὑμέτερα μέτρια τὸ μειράκιον δὲ τὸ

29

ἀνιᾷ σε τὸ πολλὴν τρυφὴν ἀπολιπόντα τε-θνάναιΠΤΩΧΟΣ Οὐδὲν τοιοῦτο ἀλλ ἔτη μὲνἐγεγόνειν ἀμφὶ τὰ ἐνενήκοντα βίον δὲ ἄπο-ρον ἀπὸ καλάμου καὶ ὁρμιᾶς εἶχον εἰςὑπερβολὴν πτωχὸς ὢν ἄτεκνός τε καὶ προ-σέτι χωλὸς καὶ ἀμυδρὸν βλέπωνΔΙΟΓΕΝΗΣ Εἶτα τοιοῦτος ὢν ζῆν ἤθε-λεςΠΤΩΧΟΣ Ναί ἡδὺ γὰρ ἦν τὸ φῶς καὶτὸ τεθνάναι δεινὸν καὶ φευκτέονΔΙΟΓΕΝΗΣ Παραπαίεις ὦ γέρον καὶμειρακιεύῃ πρὸς τὸ χρεών καὶ ταῦτα ἡλι-κιώτης ὢν τοῦ πορθμέως τί οὖν ἄν τις ἔτιλέγοι περὶ τῶν νέων ὁπότε οἱ τηλικοῦτοιφιλόζωοί εἰσιν οὓς ἐχρῆν διώκειν τὸνθάνατον ὡς τῶν ἐν τῷ γήρᾳ κακῶν φάρμα-κον ἀλλ ἀπίωμεν ἤδη μὴ καί τις ἡμᾶςὑπίδηται ὡς ἀπόδρασιν βουλεύοντας ὁρῶνπερὶ τὸ στόμιον εἰλουμένους

140

μεν ndash Οὑτοσὶ τίς ὁ πρῶτός ἐστινΜΕΝΙΠΠΟΣ Μένιππος ἔγωγε ἀλλἰδοὺ ἡ πήρα μοι ὦ Ἑρμῆ καὶ τὸ βάκτρονεἰς τὴν λίμνην ἀπερρίφθων τὸν τρίβωνα δὲοὐδὲ ἐκόμισα εὖ ποιῶνΕΡΜΗΣ Ἔμβαινε ὦ Μένιππε ἀνδρῶνἄριστε καὶ τὴν προεδρίαν ἔχε παρὰ τὸνκυβερνήτην ἐφ ὑψηλοῦ ὡς ἐπισκοπῇςἅπαντας ὁ καλὸς δ οὗτος τίς ἐστινΧΑΡΜΟΛΕΩΣ Χαρμόλεως ὁ Μεγαρι-κὸς ἐπέραστος οὗ τὸ φίλημα διτάλαντονἦν ΕΡΜΗΣ Ἀπόδυθι τοιγαροῦν τὸ κάλλοςκαὶ τὰ χείλη αὐτοῖς φιλήμασι καὶ τὴνκόμην τὴν βαθεῖαν καὶ τὸ ἐπὶ τῶν παρειῶνἐρύθημα καὶ τὸ δέρμα ὅλον ἔχει καλῶςεὔζωνος εἶ ἐπίβαινε ἤδη ὁ δὲ τὴν πορφυ-ρίδα οὑτοσὶ καὶ τὸ διάδημα ὁ βλοσυρὸς τίςὢν τυγχάνειςΛΑΜΠΙΧΟΣ Λάμπιχος Γελῴων τύραν-νος

121

ὡραῖον ἀποπνιγήσεται ἄθλιον νεῖν οὐκ ἐπι-στάμενονΤΙΜΟΛΑΟΣ Θάρρει ὦ Λυκῖνε οἱ δελ-φῖνες γὰρ αὐτὸ ὑποδύντες ἐξοίσουσιν ἐπὶτὴν γῆν ἢ νομίζεις κιθαρῳδὸν μέν τινασωθῆναι παρ αὐτῶν καὶ ἀπολαβεῖν τὸν μι-σθὸν ἀντὶ τῆς ᾠδῆς καὶ νεκρόν τι ἄλλο παι-δίον ἐς τὸν Ἰσθμὸν ἐπὶ δελφῖνος ὁμοίωςπροσκομισθῆναι τὸν δὲ Ἀδειμάντουοἰκέτην τὸν νεώνητον ἀπορήσειν δελφῖνοςἐρωτικοῦΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Καὶ σὺ γάρ Τιμόλαεμιμῇ Λυκῖνον καὶ ἐπιμετρεῖς τῶν σκωμ-μάτων καὶ ταῦτα εἰσηγητὴς αὐτὸς γενόμε-νος ΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἄμεινον γὰρ ἦν πιθα-νώτερον αὐτὸ ποιεῖν καί τινα θησαυρὸν ὑπὸτῇ κλίνῃ ἀνευρεῖν ὡς μὴ πράγματα ἔχοιςἐκ τοῦ πλοίου μετατιθεὶς χρυσίον ἐς τὸἄστυΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Εὖ λέγεις καὶ ἀνορω-

30

ρύχθω θησαυρὸς ὑπὸ τὸν Ἑρμῆν τὸν λίθι-νον ὅς ἐστιν ἡμῖν ἐν τῇ αὐλῇ μέδιμνοι χί-λιοι ἐπισήμου χρυσίου εὐθὺς οὖν κατὰ τὸνἩσίοδον οἶκος τὸ πρῶτον ὡς ἂν ἐπιση-μότατα οἰκοίην καὶ τὰ περὶ τὸ ἄστυ πάνταὠνησάμην ἤδη πλὴν ὅσα θύμον καὶ λίθοικαὶ ἐν Ἐλευσῖνι ὅσα ἐπὶ θαλάττῃ καὶ περὶτὸν Ἰσθμὸν ὀλίγα τῶν ἀγώνων ἕνεκα εἴποτε δὴ τὰ Ἴσθμια ἐπιδημήσαιμι καὶ τὸΣικυώνιον πεδίον καὶ ὅλως εἴ πού τι ἢ συ-νηρεφὲς ἢ ἔνυδρον ἢ εὔκαρπον ἐν τῇ Ἑλ-λάδι πάντα ἐν ὀλίγῳ Ἀδειμάντου ἔσται ὁχρυσὸς δὲ κοῖλος ἡμῖν ἐμφαγεῖν τὰ δὲ ἐκ-πώματα οὐ κοῦφα ὡς τὰ Ἐχεκράτουςἀλλὰ διτάλαντον ἕκαστον τὴν ὁλκήνΛΥΚΙΝΟΣ Εἶτα πῶς ὁ οἰνοχόος ὀρέξειπλῆρες οὕτω βαρὺ ἔκπωμα ἢ σὺ δέξῃ παραὐτοῦ ἀμογητὶ οὐ σκύφον ἀλλὰ Σισύφειόντι βάρος ἀναδιδόντοςΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἄνθρωπε μή μοιἀνάλυε τὴν εὐχήν ἐγὼ δὲ καὶ τὰς τρα-

31

ΕΡΜΗΣ Τί οὖν ὦ Λάμπιχε τοσαῦταἔχων πάρειΛΑΜΠΙΧΟΣ Τί οὖν ἐχρῆν ὦ Ἑρμῆγυμνὸν ἥκειν τύραννον ἄνδραΕΡΜΗΣ Τύραννον μὲν οὐδαμῶς νεκρὸνδὲ μάλα ὥστε ἀπόθου ταῦταΛΑΜΠΙΧΟΣ Ἰδού σοι ὁ πλοῦτος ἀπέρ-ριπταιΕΡΜΗΣ Καὶ τὸν τῦφον ἀπόρριψον ὦΛάμπιχε καὶ τὴν ὑπεροψίαν βαρήσει γὰρτὸ πορθμεῖον συνεμπεσόνταΛΑΜΠΙΧΟΣ Οὐκοῦν ἀλλὰ τὸ διάδημαἔασόν με ἔχειν καὶ τὴν ἐφεστρίδαΕΡΜΗΣ Οὐδαμῶς ἀλλὰ καὶ ταῦταἄφες ΛΑΜΠΙΧΟΣ Εἶεν τί ἔτι πᾶν γὰρἀφῆκα ὡς ὁρᾷςΕΡΜΗΣ Καὶ τὴν ὠμότητα καὶ τὴνἄνοιαν καὶ τὴν ὕβριν καὶ τὴν ὀργήν καὶ τα-ῦτα ἄφεςΛΑΜΠΙΧΟΣ Ἰδού σοι ψιλός εἰμι

122

ὁ μὲν γὰρ Βλεψίας αὐτὸς ἑαυτοῦ κατηγόρειφθάσας πολλὴν τὴν ἄνοιαν ὡς τὰ χρήματαἐφύλαττεν τοῖς οὐδὲν προσήκουσιν κληρο-νόμοις εἰς ἀεὶ βιώσεσθαι ὁ μάταιος νομί-ζων πλὴν ἔμοιγε οὐ τὴν τυχοῦσαν τερπω-λὴν παρέσχον τότε στένοντες ἀλλ ἤδημὲν ἐπὶ τῷ στομίῳ ἐσμέν ἀποβλέπειν δὲχρὴ καὶ ἀποσκοπεῖν πόρρωθεν τοὺς ἀφι-κνουμένους βαβαί πολλοί γε καὶ ποικίλοικαὶ πάντες δακρύοντες πλὴν τῶν νεογνῶντούτων καὶ νηπίων ἀλλὰ καὶ οἱ πάνυ γέρο-ντες ὀδύρονται τί τοῦτο ἆρα τὸ φίλτροναὐτοὺς ἔχει τοῦ βίου τοῦτον οὖν τὸν ὑπέρ-γηρων ἐρέσθαι βούλομαι τί δακρύεις τηλι-κοῦτος ἀποθανών τί ἀγανακτεῖς ὦ βέλτι-στε καὶ ταῦτα γέρων ἀφιγμένος ἦ που βα-σιλεύς τις ἦσθα ΠΤΩΧΟΣ ΟὐδαμῶςΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλὰ σατράπης τιςΠΤΩΧΟΣ Οὐδὲ τοῦτοΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἆρα οὖν ἐπλούτεις εἶτα

139

ὅλως οἶδε τὰ μετὰ τὸν βίονrdquo ἐνταῦθα δὲοὐ παύσῃ βεβαίως γελῶν καθάπερ ἐγὼνῦν καὶ μάλιστα ἐπειδὰν ὁρᾷς τοὺς πλου-σίους καὶ σατράπας καὶ τυράννους οὕτωταπεινοὺς καὶ ἀσήμους ἐκ μόνης οἰμωγῆςδιαγινωσκομένους καὶ ὅτι μαλθακοὶ καὶἀγεννεῖς εἰσι μεμνημένοι τῶν ἄνω ταῦταλέγε αὐτῷ καὶ προσέτι ἐμπλησάμενον τὴνπήραν ἥκειν θέρμων τε πολλῶν καὶ εἴ πουεὕροι ἐν τῇ τριόδῳ Ἑκάτης δεῖπνον κείμε-νον ἢ ᾠὸν ἐκ καθαρσίου ἤ τι τοιοῦτον ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ἀλλ ἀπαγγελῶ τα-ῦτα ὦ Διόγενες ὅπως δὲ εἰδῶ μάλισταὁποῖός τίς ἐστι τὴν ὄψιν ndashΔΙΟΓΕΝΗΣ Γέρων φαλακρός τρι-βώνιον ἔχων πολύθυρον ἅπαντι ἀνέμῳἀναπεπταμένον καὶ ταῖς ἐπιπτυχαῖς τῶνῥακίων ποικίλον γελᾷ δ ἀεὶ καὶ τὰ πολλὰτοὺς ἀλαζόνας τούτους φιλοσόφους ἐπι-σκώπτειΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ῥᾴδιον εὑρεῖν ἀπό γε

60

κἀπειδὰν τἀν τῇ Ἑλλάδι πάντα ἤδη χειρω-σώμεθα ndash οὐδεὶς γὰρ ὁ ἐναντιωθησόμενοςἡμῖν τὰ ὅπλα τοσούτοις οὖσιν ἀλλ ἀκονιτὶκρατοῦμεν ndash ἐπιβάντες ἐπὶ τὰς τριήρειςκαὶ τοὺς ἵππους εἰς τὰς ἱππαγωγοὺς ἐμβι-βάσαντες ndash παρεσκεύασται δ ἐν Κεγχρεα-ῖς καὶ σῖτος ἱκανὸς καὶ τὰ πλοῖα διαρκῆκαὶ τὰ ἄλλα πάντα ndash διαβάλωμεν τὸνΑἰγαῖον ἐς τὴν Ἰωνίαν εἶτα ἐκεῖ τῇ Ἀρ-τέμιδι θύσαντες καὶ τὰς πόλεις ἀτειχί-στους λαβόντες ῥᾳδίως ἄρχοντας ἀπολι-πόντες προχωρῶμεν ἐπὶ Συρίας διὰ Καρί-ας εἶτα Λυκίας καὶ Παμφυλίας καὶ Πισι-δῶν καὶ τῆς παραλίου καὶ ὀρεινῆς Κιλικί-ας ἄχρι ἂν ἐπὶ τὸν Εὐφράτην ἀφικώμεθαΛΥΚΙΝΟΣ Ἐμέ ὦ βασιλεῦ εἰ δοκεῖσατράπην τῆς Ἑλλάδος κατάλιπε δειλὸςγάρ εἰμι καὶ τῶν οἴκοι πολὺ ἀπελθεῖν οὐκἂν ἡδέως ὑπομείναιμι σὺ δὲ ἔοικας ἐπὶἈρμενίους καὶ Παρθυαίους ἐλάσειν μάχιμαφῦλα καὶ τὴν τοξικὴν εὔστοχα ὥστε ἄλλῳ

41

γὸς ὢν καὶ Δᾶμις ὁ πλούσιος ὁ ἐκ Κορίν-θου συγκατῄεσαν ὁ μὲν Δᾶμις ὑπὸ τοῦπαιδὸς ἐκ φαρμάκων ἀποθανών ὁ δὲΛάμπις δι ἔρωτα Μυρτίου τῆς ἑταίραςἀποσφάξας ἑαυτόν ὁ δὲ Βλεψίας λιμῷἄθλιος ἐλέγετο ἀπεσκληκέναι καὶ ἐδήλουδὲ ὠχρὸς εἰς ὑπερβολὴν καὶ λεπτὸς εἰς τὸἀκριβέστατον φαινόμενος ἐγὼ δὲ καίπερεἰδὼς ἀνέκρινον ὃν τρόπον ἀποθάνοιενεἶτα τῷ μὲν Δάμιδι αἰτιωμένῳ τὸν υἱόνΟὐκ ἄδικα μέντοι ἔπαθες ἔφην ὑπ αὐτοῦεἰ τάλαντα ἔχων ὁμοῦ χίλια καὶ τρυφῶναὐτὸς ἐνενηκοντούτης ὢν ὀκτωκαιδεκαέτεινεανίσκῳ τέτταρας ὀβολοὺς παρεῖχες σὺδέ ὦ Ἀκαρνάν ndash ἔστενε γὰρ κἀκεῖνος καὶκατηρᾶτο τῇ Μυρτίῳ ndash τί αἰτιᾷ τὸν Ἔρω-τα σεαυτὸν δέον ὃς τοὺς μὲν πολεμίουςοὐδεπώποτε ἔτρεσας ἀλλὰ φιλοκινδύνωςἠγωνίζου πρὸ τῶν ἄλλων ἀπὸ δὲ τοῦ τυ-χόντος παιδισκαρίου καὶ δακρύων ἐπι-πλάστων καὶ στεναγμῶν ἑάλως ὁ γενναῖος

138

ΕΡΜΗΣ Ἔμβαινε ἤδη σὺ δὲ ὁ παχύς ὁπολύσαρκος τίς ὢν τυγχάνειςΔΑΜΑΣΙΑΣ Δαμασίας ὁ ἀθλητήςΕΡΜΗΣ Ναί ἔοικας οἶδα γάρ σε πολ-λάκις ἐν ταῖς παλαίστραις ἰδώνΔΑΜΑΣΙΑΣ Ναί ὦ Ἑρμῆ ἀλλὰ πα-ράδεξαί με γυμνὸν ὄνταΕΡΜΗΣ Οὐ γυμνόν ὦ βέλτιστε τοσαύ-τας σάρκας περιβεβλημένον ὥστε ἀπόδυθιαὐτάς ἐπεὶ καταδύσεις τὸ σκάφος τὸν ἕτε-ρον πόδα ὑπερθεὶς μόνον ἀλλὰ καὶ τοὺςστεφάνους τούτους ἀπόρριψον καὶ τὰ κη-ρύγματαΔΑΜΑΣΙΑΣ Ἰδού σοι γυμνός ὡς ὁρᾷςἀληθῶς εἰμι καὶ ἰσοστάσιος τοῖς ἄλλοις νε-κροῖς ΕΡΜΗΣ Οὕτως ἄμεινον ἀβαρῆ εἶναιὥστε ἔμβαινε καὶ σὺ τὸν πλοῦτον ἀπο-θέμενος ὦ Κράτων καὶ τὴν μαλακίαν δὲπροσέτι καὶ τὴν τρυφὴν μηδὲ τὰ ἐντάφιακόμιζε μηδὲ τὰ τῶν προγόνων ἀξιώματα

123

παραδοὺς τὸ δεξιὸν ἐμὲ Ἀντίπατρόν τιναἔασον ἐπὶ τῆς Ἑλλάδος μή με καὶ διαπεί-ρῃ τις οἰστῷ ἄθλιον βαλὼν ἐς τὰ γυμνὰπερὶ Σοῦσα ἢ Βάκτρα ἡγούμενόν σοι τῆςφάλαγγοςΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἀποδιδράσκεις ὦ Λυ-κῖνε τὸν κατάλογον δειλὸς ὤν ὁ δὲ νόμοςἀποτετμῆσθαι τὴν κεφαλήν εἴ τις λιπὼνφαίνοιτο τὴν τάξιν ἀλλ ἐπεὶ κατὰ τὸνΕὐφράτην ἤδη ἐσμὲν καὶ ὁ ποταμὸς ἔζευ-κται καὶ κατόπιν ὁπόσα διεληλύθαμενἀσφαλῶς ἔχει καὶ πάντα ὕπαρχοι κατέχου-σιν ὑπ ἐμοῦ ἑκάστῳ ἔθνει ἐπεισαχθέντεςοἱ δὲ καὶ ἀπίασι τὴν Φοινίκην ἡμῖν ἐν τού-τῳ καὶ τὴν Παλαιστίνην εἶτα καὶ τὴνΑἴγυπτον προσαξόμενοι σὺ πρῶτος ὦΛυκῖνε διάβαινε τὸ δεξιὸν ἄγων εἶτα ἐγὼκαὶ μετ ἐμὲ ὁ Τιμόλαος ἐπὶ πᾶσι δὲ τὸ ἱπ-πικὸν ἄγε σύ ὦ Ἀδείμαντε καὶ διὰ μὲντῆς Μεσοποταμίας οὐδεὶς ἀπήντηκεν ἡμῖνπολέμιος ἀλλὰ ἑκόντες αὑτούς τε καὶ τὰς

42

ΝΕΚΡΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥΔΕΥΚΟΥΣ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ὦ Πολύδευκες ἐντέλλο-μαί σοι ἐπειδὰν τάχιστα ἀνέλθῃς ndash σὸνγάρ ἐστιν οἶμαι ἀναβιῶναι αὔριον ndash ἤνπου ἴδῃς Μένιππον τὸν κύνα ndash εὕροις δἂν αὐτὸν ἐν Κορίνθῳ κατὰ τὸ Κράνειον ἢἐν Λυκείῳ τῶν ἐριζόντων πρὸς ἀλλήλουςφιλοσόφων καταγελῶντα ndash εἰπεῖν πρὸςαὐτόν ὅτι σοί ὦ Μένιππε κελεύει ὁ Διο-γένης εἴ σοι ἱκανῶς τὰ ὑπὲρ γῆς καταγε-γέλασται ἥκειν ἐνθάδε πολλῷ πλείω ἐπι-γελασόμενον ἐκεῖ μὲν γὰρ ἐν ἀμφιβόλῳσοὶ ἔτι ὁ γέλως ἦν καὶ πολὺ τὸ ldquoτίς γὰρ

59

κατάλιπε δὲ καὶ γένος καὶ δόξαν καὶ εἴποτέ σε ἡ πόλις ἀνεκήρυξεν καὶ τὰς τῶνἀνδριάντων ἐπιγραφάς μηδὲ ὅτι μέγαντάφον ἐπί σοι ἔχωσαν λέγε βαρύνει γὰρκαὶ ταῦτα μνημονευόμεναΚΡΑΤΩΝ Οὐχ ἑκὼν μέν ἀπορρίψω δέτί γὰρ ἂν καὶ πάθοιμιΕΡΜΗΣ βαβαί σὺ δὲ ὁ ἔνοπλος τί βού-λει ἢ τί τὸ τρόπαιον τοῦτο φέρειςΣΤΡΑΤΗΓΟΣ Ὅτι ἐνίκησα ὦ Ἑρμῆκαὶ ἠρίστευσα καὶ ἡ πόλις ἐτίμησέν μεΕΡΜΗΣ Ἄφες ὑπὲρ γῆς τὸ τρόπαιον ἐνᾅδου γὰρ εἰρήνη καὶ οὐδὲν ὅπλων δεήσειὁ σεμνὸς δὲ οὗτος ἀπό γε τοῦ σχήματοςκαὶ βρενθυόμενος ὁ τὰς ὀφρῦς ἐπηρκώς ὁἐπὶ τῶν φροντίδων τίς ἐστιν ὁ τὸν βαθὺνπώγωνα καθειμένοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Φιλόσοφός τις ὦ Ἑρμῆμᾶλλον δὲ γόης καὶ τερατείας μεστόςὥστε ἀπόδυσον καὶ τοῦτον ὄψει γὰρ πολ-λὰ καὶ γελοῖα ὑπὸ τῷ ἱματίῳ σκεπόμενα

124

κατιέναι ὁ δέ γε Ὀροίτης καὶ πάνυ ἁπα-λὸς ἦν τὼ πόδε καὶ οὐδ ἑστάναι χαμαίοὐχ ὅπως βαδίζειν ἐδύνατο πάσχουσι δαὐτὸ ἀτεχνῶς Μῆδοι πάντες ἢν ἀποβῶσιτῶν ἵππων ὥσπερ οἱ ἐπὶ τῶν ἀκανθῶνἀκροποδητὶ μόλις βαδίζουσιν ὥστε ἐπεὶκαταβαλὼν ἑαυτὸν ἔκειτο καὶ οὐδεμιᾷ μη-χανῇ ἀνίστασθαι ἤθελεν ὁ βέλτιστος Ἑρ-μῆς ἀράμενος αὐτὸν ἐκόμισεν ἄχρι πρὸς τὸπορθμεῖον ἐγὼ δὲ ἐγέλωνΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Κἀγὼ δὲ ὁπότε κα-τῄειν οὐδ ἀνέμιξα ἐμαυτὸν τοῖς ἄλλοιςἀλλ ἀφεὶς οἰμώζοντας αὐτοὺς προδραμὼνἐπὶ τὸ πορθμεῖον προκατέλαβον χώραν ὡςἂν ἐπιτηδείως πλεύσαιμι καὶ παρὰ τὸνπλοῦν οἱ μὲν ἐδάκρυόν τε καὶ ἐναυτίωνἐγὼ δὲ μάλα ἐτερπόμην ἐπ αὐτοῖςΔΙΟΓΕΝΗΣ Σὺ μέν ὦ Κράτης καὶἈντίσθενες τοιούτων ἐτύχετε τῶν ξυνοδοι-πόρων ἐμοὶ δὲ Βλεψίας τε ὁ δανειστικὸς ὁἐκ Πειραιῶς καὶ Λάμπις ὁ Ἀκαρνὰν ξενα-

137

58

ἀκροπόλεις ἅνθρωποι ἐνεχείρισαν καὶ ἐπὶΒαβυλῶνα ἐλθόντες ἀπροσδόκητοι παρήλ-θομεν εἰς τὸ εἴσω τῶν τειχῶν καὶ ἔχομεντὴν πόλιν ὁ βασιλεὺς δὲ περὶ Κτησιφῶνταδιατρίβων ἤκουσε τὴν ἔφοδον εἶτα εἰς Σε-λεύκειαν παρελθὼν παρασκευάζεται ἱπ-πέας τε ὅτι πλείστους μεταπεμπόμενος καὶτοξότας καὶ σφενδονήτας ἀπαγγέλλουσι δοὖν οἱ σκοποὶ ἀμφὶ τὰς ἑκατὸν ἤδη μυ-ριάδας τοῦ μαχίμου συνειλέχθαι καὶ τού-των εἴκοσιν ἱπποτοξότας καίτοι οὔπω ὁἈρμένιος πάρεστιν οὔτε οἱ κατὰ τὴν Κα-σπίαν θάλατταν οἰκοῦντες οὔτε οἱ ἀπὸΒάκτρων ἀλλ ἐκ τῶν πλησίον καὶ προα-στείων τῆς ἀρχῆς οὕτω ῥᾳδίως τοσαύταςμυριάδας κατέλεξε καιρὸς οὖν ἤδη σκοπε-ῖν ἡμᾶς ὅ τι χρὴ ποιεῖνΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀλλ ἐγὼ μέν φημιδεῖν ὑμᾶς τὸ πεζὸν ἀπιέναι τὴν ἐπὶ Κτησι-φῶντος ἡμᾶς δὲ τὸ ἱππικὸν αὐτοῦ μένειντὴν Βαβυλῶνα διαφυλάξοντας

43

μπλοκῇ ὁ μὲν γὰρ Ἀρσάκης ἐπήλαυνενὡς διηγεῖτο πολὺ τῶν ἄλλων προεξορμή-σας ὑποστὰς δὲ ὁ Θρᾷξ τῇ πέλτῃ μὲν ὑπο-δὺς ἀποσείεται τοῦ Ἀρσάκου τὸν κοντόνὑποθεὶς δὲ τὴν σάρισαν αὐτόν τε διαπείρεικαὶ τὸν ἵππονΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Πῶς οἷόν τε ὦΚράτης μιᾷ πληγῇ τοῦτο γενέσθαιΚΡΑΤΗΣ Ῥᾷστ ὦ Ἀντισθένες ὁ μὲνγὰρ ἐπήλαυνεν εἰκοσάπηχύν τινα κοντὸνπροβεβλημένος ὁ Θρᾷξ δ ἐπειδὴ τῇ πέλ-τῃ παρεκρούσατο τὴν προσβολὴν καὶ πα-ρῆλθεν αὐτὸν ἡ ἀκωκή ἐς τὸ γόνυ ὀκλάσαςδέχεται τῇ σαρίσῃ τὴν ἐπέλασιν καὶ τι-τρώσκει τὸν ἵππον ὑπὸ τὸ στέρνον ὑπὸ θυ-μοῦ καὶ σφοδρότητος ἑαυτὸν διαπείρανταδιελαύνεται δὲ καὶ ὁ Ἀρσάκης ἐκ τοῦ βου-βῶνος διαμπὰξ ἄχρι ὑπὸ τὴν πυγήν ὁρᾷςοἷόν τι ἐγένετο οὐ τοῦ ἀνδρός ἀλλὰ τοῦἵππου μᾶλλον τὸ ἔργον ἠγανάκτει δ ὅμωςὁμότιμος ὢν τοῖς ἄλλοις καὶ ἠξίου ἱππεὺς

136

ΕΡΜΗΣ Κατάθου σὺ τὸ σχῆμα πρῶτονεἶτα καὶ ταυτὶ πάντα ὦ Ζεῦ ὅσην μὲν τὴνἀλαζονείαν κομίζει ὅσην δὲ ἀμαθίαν καὶἔριν καὶ κενοδοξίαν καὶ ἐρωτήσεις ἀπόρουςκαὶ λόγους ἀκανθώδεις καὶ ἐννοίας πολυ-πλόκους ἀλλὰ καὶ ματαιοπονίαν μάλαπολλὴν καὶ λῆρον οὐκ ὀλίγον καὶ ὕθλουςκαὶ μικρολογίαν νὴ Δία καὶ χρυσίον γετουτὶ καὶ ἡδυπάθειαν δὲ καὶ ἀναισχυντίανκαὶ ὀργὴν καὶ τρυφὴν καὶ μαλακίαν οὐλέληθεν γάρ με εἰ καὶ μάλα περικρύπτειςαὐτά καὶ τὸ ψεῦδος δὲ ἀπόθου καὶ τὸντῦφον καὶ τὸ οἴεσθαι ἀμείνων εἶναι τῶν ἄλ-λων ὡς εἴ γε ταῦτα πάντα ἔχων ἐμβαίηςποία πεντηκόντορος δέξαιτο ἄν σεΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Ἀποτίθεμαι τοίνυναὐτά ἐπείπερ οὕτω κελεύειςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ καὶ τὸν πώγωνα το-ῦτον ἀποθέσθω ὦ Ἑρμῆ βαρύν τε ὄντακαὶ λάσιον ὡς ὁρᾷς πέντε μναῖ τριχῶνεἰσι τοὐλάχιστον

125

ΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἀποδειλιᾷς καὶ σύ ὦἈδείμαντε πλησίον τοῦ κινδύνου γενόμε-νος σοὶ δὲ τί δοκεῖ ὦ ΤιμόλαεΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἁπάσῃ τῇ στρατιᾷ βαδί-ζειν ἐπὶ τοὺς πολεμίους μηδὲ περιμένεινἔστ ἂν ἄμεινον παρασκευάσωνται παντα-χόθεν τῶν συμμάχων προσγενομένων ἀλλἕως ἔτι καθ ὁδόν εἰσιν οἱ πολέμιοι ἐπιχει-ρῶμεν αὐτοῖςΣΑΜΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις σὺ δὲ τί ὦ Λυ-κῖνε δοκιμάζεις ΛΥΚΙΝΟΣ Ἐγώ σοι φράσω ἐπειδὴκεκμήκαμεν συντόνως ὁδεύοντες ὁπότεκατῄειμεν ἕωθεν ἐς τὸν Πειραιᾶ καὶ νῦνἤδη τριάκοντά που σταδίους προκεχωρή-καμεν καὶ ὁ ἥλιος πολύς κατὰ μεσημβρίανγὰρ ἤδη μάλιστα ἐνταῦθά που ἐπὶ τὰςἐλαίας ἐπὶ τῆς ἀνατετραμμένης στήλης κα-θίσαντας ἀναπαύσασθαι εἶτα οὕτως ἀνα-στάντας ἀνύειν τὸ λοιπὸν ἐς τὸ ἄστυΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἔτι γὰρ Ἀθήνησιν ὦ μα-

44

τὸ γελάσαι μάλα ἡδέως ἐφ οἷς ὑμεῖς ᾐτή-σατε τοιούτοις οὖσι καὶ ταῦτα φιλοσοφίανἐπαινοῦντες

57

ΕΡΜΗΣ Εὖ λέγεις ἀπόθου καὶ τοῦτονΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Καὶ τίς ὁ ἀποκείρωνἔσταιΕΡΜΗΣ Μένιππος οὑτοσὶ λαβὼν πέλε-κυν τῶν ναυπηγικῶν ἀποκόψει αὐτὸν ἐπι-κόπῳ τῇ ἀποβάθρᾳ χρησάμενος ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔκ ὦ Ἑρμῆ ἀλλὰ πρίο-νά μοι ἀνάδος γελοιότερον γὰρ τοῦτοΕΡΜΗΣ Ὁ πέλεκυς ἱκανός εὖ γε ἀν-θρωπινώτερος νῦν ἀναπέφηνας ἀποθέμενοςσαυτοῦ τὴν κινάβρανΜΕΝΙΠΠΟΣ Βούλει μικρὸν ἀφέλωμαικαὶ τῶν ὀφρύωνΕΡΜΗΣ Μάλιστα ὑπὲρ τὸ μέτωπονγὰρ καὶ ταύτας ἐπῆρκεν οὐκ οἶδα ἐφ ὅτῳἀνατείνων ἑαυτόν τί τοῦτο καὶ δακρύειςὦ κάθαρμα καὶ πρὸς θάνατον ἀποδειλιᾷςἔμβηθι δ οὖνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἓν ἔτι τὸ βαρύτατον ὑπὸμάλης ἔχειΕΡΜΗΣ Τί ὦ Μένιππε

126

νόδωρός τε ὁ πλούσιος ὁ ἡμέτερος καὶ Ἀρ-σάκης ὁ Μηδίας ὕπαρχος καὶ Ὀροίτης ὁἈρμένιος ὁ μὲν οὖν Ἰσμηνόδωρος ndash ἐπε-φόνευτο γὰρ ὑπὸ τῶν λῃστῶν ὑπὸ τὸν Κι-θαιρῶνα Ἐλευσῖνάδε οἶμαι βαδίζων ndashἔστενε καὶ τὸ τραῦμα ἐν ταῖν χεροῖν εἶχεκαὶ τὰ παιδία ἃ νεογνὰ καταλελοίπει ἀνε-καλεῖτο καὶ ἑαυτῷ ἐπεμέμφετο τῆς τόλ-μης ὃς Κιθαιρῶνα ὑπερβάλλων καὶ τὰπερὶ τὰς Ἐλευθερὰς χωρία πανέρημα ὄνταὑπὸ τῶν πολέμων διοδεύων δύο μόνουςοἰκέτας ἐπηγάγετο καὶ ταῦτα φιάλαςπέντε χρυσᾶς καὶ κυμβία τέτταρα μεθἑαυτοῦ κομίζων ὁ δὲ Ἀρσάκης ndash γηραιὸςἤδη καὶ νὴ Δί οὐκ ἄσεμνος τὴν ὄψιν ndash εἰςτὸ βαρβαρικὸν ἤχθετο καὶ ἠγανάκτει πε-ζὸς βαδίζων καὶ ἠξίου τὸν ἵππον αὐτῷπροσαχθῆναι καὶ γὰρ καὶ ὁ ἵππος αὐτῷσυνετεθνήκει μιᾷ πληγῇ ἀμφότεροι διαπα-ρέντες ὑπὸ Θρᾳκός τινος πελταστοῦ ἐν τῇἐπὶ τῷ Ἀράξῃ πρὸς τὸν Καππαδόκην συ-

135

ξαίμην πλουτήσας ἐπ ὀλίγον ὑπηνέμιόντινα πλοῦτον ἀνιᾶσθαι μετ ὀλίγον ψιλὴντὴν μᾶζαν ἐσθίων οἷα ὑμεῖς πείσεσθε μετὀλίγον ἐπειδὰν ἡ εὐδαιμονία μὲν ὑμῖν καὶὁ πολὺς πλοῦτος οἴχηται ἀποπτάμενοςαὐτοὶ δὲ καταβάντες ἀπὸ τῶν θησαυρῶν τεκαὶ διαδημάτων ὥσπερ ἐξ ἡδίστου ὀνείρα-τος ἀνεγρόμενοι ἀνόμοια τὰ ἐπὶ τῆς οἰκίαςεὑρίσκητε ὥσπερ οἱ τοὺς βασιλεῖς ὑποκρι-νόμενοι τραγῳδοὶ ἐξελθόντες ἀπὸ τοῦ θε-άτρου λιμώττοντες οἱ πολλοί καὶ ταῦταπρὸ ὀλίγου Ἀγαμέμνονες ὄντες ἢ Κρέο-ντες λυπήσεσθε οὖν ὡς τὸ εἰκός καὶ δυ-σάρεστοι ἔσεσθε τὰ ἐπὶ τῆς οἰκίας καὶμάλιστα σύ ὦ Τιμόλαε ὁπόταν δέῃ σε τὸαὐτὸ παθεῖν τῷ Ἰκάρῳ τῆς πτερώσεωςδιαλυθείσης καταπεσόντα ἐκ τοῦ οὐρανοῦχαμαὶ βαδίζειν ἀπολέσαντα τοὺς δακτυλί-ους ἐκείνους ἅπαντας ἀπορρυέντας τῶν δα-κτύλων ἐμοὶ δὲ καὶ τοῦτο ἱκανὸν ἀντὶπάντων θησαυρῶν καὶ Βαβυλῶνος αὐτῆς

56

κάριε εἶναι δοκεῖς ὃς ἀμφὶ Βαβυλῶνα ἐντῷ πεδίῳ πρὸ τῶν τειχῶν ἐν τοσούτοιςστρατιώταις κάθησαι περὶ τοῦ πολέμουδιασκοπούμενοςΛΥΚΙΝΟΣ Εὖ γε ὑπέμνησας ἐγὼ δὲνήφειν ᾤμην καὶ ὕπαρ ἀποφανεῖσθαι τὴνγνώμηνΣΑΜΙΠΠΟΣ Πρόσιμεν δή εἴ σοι δοκεῖκαὶ ὅπως ἄνδρες ἀγαθοὶ ἐν τοῖς κινδύνοιςἔσεσθε μηδὲ προδώσετε τὸ πάτριον φρόνη-μα ἤδη γάρ που καὶ οἱ πολέμιοι ἐπιλαμ-βάνουσιν ὥστε τὸ μὲν σύνθημα ἔστωἘνυάλιος ὑμεῖς δὲ ἐπειδὰν σημάνῃ ὁ σαλ-πιγκτής ἀλαλάξαντες καὶ τὰ δόρατα κρού-σαντες πρὸς τὰς ἀσπίδας ἐπείγεσθε συμ-μῖξαι τοῖς ἐναντίοις καὶ ἐντὸς γενέσθαιτῶν τοξευμάτων ὡς μηδὲ πληγὰς λαμ-βάνωμεν ἀκροβολίζεσθαι αὐτοῖς διδόντεςκαὶ ἐπειδὴ ἐς χεῖρας ἤδη συνεληλύθαμεντὸ μὲν εὐώνυμον καὶ ὁ Τιμόλαος ἐτρέψα-ντο τοὺς καθ αὑτοὺς Μήδους ὄντας τὸ δὲ

45

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΘΕΝΟΥΣΚΑΙ ΚΡΑΤΗΤΟΣ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀντίσθενες καὶ Κράτηςσχολὴν ἄγομεν ὥστε τί οὐκ ἄπιμεν εὐθὺτῆς καθόδου περιπατήσοντες ὀψόμενοιτοὺς κατιόντας οἷοί τινές εἰσι καὶ τί ἕκα-στος αὐτῶν ποιεῖΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Ἀπίωμεν ὦ Διόγενεςκαὶ γὰρ ἂν ἡδὺ τὸ θέαμα γένοιτο τοὺς μὲνδακρύοντας αὐτῶν ὁρᾶν τοὺς δὲ ἱκετεύο-ντας ἀφεθῆναι ἐνίους δὲ μόλις κατιόνταςκαὶ ἐπὶ τράχηλον ὠθοῦντος τοῦ Ἑρμοῦὅμως ἀντιβαίνοντας καὶ ὑπτίους ἀντερείδο-ντας οὐδὲν δέονΚΡΑΤΗΣ Ἔγωγ οὖν καὶ διηγήσομαιὑμῖν ἃ εἶδον ὁπότε κατῄειν κατὰ τὴν ὁδόνΔΙΟΓΕΝΗΣ Διήγησαι ὦ Κράτης ἔοι-κας γάρ τινα ἑωρακέναι παγγέλοιαΚΡΑΤΗΣ Καὶ ἄλλοι μὲν πολλοὶ συγκα-τέβαινον ἡμῖν ἐν αὐτοῖς δὲ ἐπίσημοι Ἰσμη-

134

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Κολακείαν ὦ Ἑρμῆ πολ-λὰ ἐν τῷ βίῳ χρησιμεύσασαν αὐτῷΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Οὐκοῦν καὶ σύ ὦΜένιππε ἀπόθου τὴν ἐλευθερίαν καὶ παρ-ρησίαν καὶ τὸ ἄλυπον καὶ τὸ γενναῖον καὶτὸν γέλωτα μόνος γοῦν τῶν ἄλλων γελᾷςΕΡΜΗΣ Μηδαμῶς ἀλλὰ καὶ ἔχε ταῦτακοῦφα γὰρ καὶ πάνυ εὔφορα ὄντα καὶ πρὸςτὸν κατάπλουν χρήσιμα καὶ ὁ ῥήτωρ δὲσὺ ἀπόθου τῶν ῥημάτων τὴν τοσαύτηνἀπεραντολογίαν καὶ ἀντιθέσεις καὶ παρι-σώσεις καὶ περιόδους καὶ βαρβαρισμοὺςκαὶ τὰ ἄλλα βάρη τῶν λόγωνΡΗΤΩΡ Ἢν ἰδού ἀποτίθεμαιΕΡΜΗΣ Εὖ ἔχει ὥστε λύε τὰ ἀπόγειατὴν ἀποβάθραν ἀνελώμεθα τὸ ἀγκύριονἀνεσπάσθω πέτασον τὸ ἱστίον εὔθυνε ὦπορθμεῦ τὸ πηδάλιον εὖ πάθωμεν τίοἰμώζετε ὦ μάταιοι καὶ μάλιστα ὁ φι-λόσοφος σὺ ὁ ἀρτίως τὸν πώγωνα δεδῃω-μένος

127

κατ ἐμὲ ἰσόπαλον ἔτι Πέρσαι γάρ εἰσι καὶὁ βασιλεὺς ἐν αὐτοῖς ἡ δὲ ἵππος ἅπασατῶν βαρβάρων ἐπὶ τὸ δεξιὸν ἡμῶν ἐλαύ-νουσιν ὥστε ὦ Λυκῖνε αὐτός τε ἀνὴρἀγαθὸς γίγνου καὶ τοῖς μετὰ σαυτοῦ παρα-κελεύου δέχεσθαι τὴν ἐπέλασινΛΥΚΙΝΟΣ Ὢ τῆς τύχης ἐπ ἐμὲ γὰροἱ ἱππεῖς ἅπαντες καὶ μόνος ἐπιτήδειοςαὐτοῖς ἔδοξα ἐπελαύνεσθαι καί μοι δοκῶἢν βιάζωνται αὐτομολήσειν προσδραμὼνἐς τὴν παλαίστραν ἔτι πολεμοῦντας ὑμᾶςκαταλιπώνΣΑΜΙΠΠΟΣ Μηδαμῶς κρατεῖς γὰραὐτῶν καὶ σὺ ἤδη τὸ μέρος ἐγὼ δέ ὡςὁρᾷς καὶ μονομαχήσω πρὸς τὸν βασιλέαπροκαλεῖται γάρ με καὶ ἀναδῦναι πάντωςαἰσχρόνΛΥΚΙΝΟΣ Νὴ Δία καὶ τετρώσῃ αὐτίκαμάλα πρὸς αὐτοῦ βασιλικὸν γὰρ καὶ τὸτρωθῆναι περὶ τῆς ἀρχῆς μαχόμενονΣΑΜΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις ἐπιπόλαιον

46

τόδε τί δή ποτε οὐχ εἷς δακτύλιος ἅπανταταῦτα δύναταί σοι ἀλλὰ τοσούτους περι-ημμένος βαδιῇ τὴν ἀριστερὰν πεφορτι-σμένος κατὰ δάκτυλον ἕνα μᾶλλον δὲὑπερπαίει ὁ ἀριθμός καὶ δεήσει καὶ τὴνδεξιὰν συνεπιλαβεῖν καίτοι ἑνὸς τοῦ ἀνα-γκαιοτάτου προσδεῖ ὃς περιθέμενόν σεπαύσει μωραίνοντα τὴν πολλὴν ταύτηνκόρυζαν ἀποξύσας ἢ τοῦτο μὲν καὶ ὁ ἑλ-λέβορος ἱκανὸς ποιῆσαι ζωρότερος ποθείςΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἀλλὰ πάντως ὦ Λυκῖνεκαὶ αὐτὸς εὔξῃ τι ἤδη ποτέ ὡς ἂν μάθω-μεν οἷα αἰτήσεις ἀνεπίληπτα καὶ ἀνέγκλη-τα ὁ συκοφαντῶν τοὺς ἄλλους ΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλ οὐ δέομαι εὐχῆς ἐγώἥκομεν γὰρ δὴ πρὸς τὸ Δίπυλον καὶ ὁ βέλ-τιστος οὑτοσὶ Σάμιππος ἀμφὶ Βαβυλῶναμονομαχῶν καὶ σύ ὦ Τιμόλαε ἀριστῶνμὲν ἐν Συρίᾳ δειπνῶν δὲ ἐν Ἰταλίᾳ καὶτοῖς ἐμοὶ ἐπιβάλλουσι σταδίοις κατεχρήσα-σθε καλῶς ποιοῦντες ἄλλως τε οὐκ ἂν δε-

55

ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Ὅτι ὦ Ἑρμῆ ἀθάνα-τον ᾤμην τὴν ψυχὴν ὑπάρχεινΜΕΝΙΠΠΟΣ Ψεύδεται ἄλλα γὰρ ἔοικελυπεῖν αὐτόνΕΡΜΗΣ Τὰ ποῖαΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅτι μηκέτι δειπνήσειπολυτελῆ δεῖπνα μηδὲ νύκτωρ ἐξιὼν ἅπα-ντας λανθάνων τῷ ἱματίῳ τὴν κεφαλὴν κα-τειλήσας περίεισιν ἐν κύκλῳ τὰ χαμαιτυ-πεῖα καὶ ἕωθεν ἐξαπατῶν τοὺς νέους ἐπὶτῇ σοφίᾳ ἀργύριον λήψεται ταῦτα λυπεῖαὐτόν ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Σὺ γάρ ὦ Μένιππεοὐκ ἄχθῃ ἀποθανώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Πῶς ὃς ἔσπευσα ἐπὶ τὸνθάνατον καλέσαντος μηδενός ἀλλὰ μετα-ξὺ λόγων οὐ κραυγή τις ἀκούεται ὥσπερτινῶν ἀπὸ γῆς βοώντωνΕΡΜΗΣ Ναί ὦ Μένιππε οὐκ ἀφ ἑνόςγε χώρου ἀλλ οἱ μὲν εἰς τὴν ἐκκλησίανσυνελθόντες ἄσμενοι γελῶσι πάντες ἐπὶ τῷ

128

ΚΡΑΤΗΣ Ἀλλ οἱ ἄλλοι ἠμέλουν τῶντοιούτων κτημάτων καὶ οὐδεὶς ἐθεράπευενἡμᾶς κληρονομήσειν προσδοκῶν εἰς δὲ τὸχρυσίον πάντες ἔβλεπονΔΙΟΓΕΝΗΣ Εἰκότως οὐ γὰρ εἶχονἔνθα δέξαιντο τὰ τοιαῦτα παρ ἡμῶν διερ-ρυηκότες ὑπὸ τρυφῆς καθάπερ τὰ σαπρὰτῶν βαλλαντίων ὥστε εἴ ποτε καὶ ἐμβάλοιτις ἐς αὐτοὺς ἢ σοφίαν ἢ παρρησίαν ἢ ἀλή-θειαν ἐξέπιπτεν εὐθὺς καὶ διέρρει τοῦπυθμένος στέγειν οὐ δυναμένου οἷόν τιπάσχουσιν αἱ τοῦ Δαναοῦ αὗται παρθένοιεἰς τὸν τετρυπημένον πίθον ἐπαντλοῦσαιτὸ δὲ χρυσίον ὀδοῦσι καὶ ὄνυξι καὶ πάσῃμηχανῇ ἐφύλαττονΚΡΑΤΗΣ Οὐκοῦν ἡμεῖς μὲν ἕξομενκἀνταῦθα τὸν πλοῦτον οἱ δὲ ὀβολὸν ἥξουσικομίζοντες καὶ τοῦτον ἄχρι τοῦ πορθμέως

133

σκοπεῖν ἔξω βέλους ὑπεραιωρούμενον καὶεἰ δόξειέ μοι προσθέμενος ἂν τοῖς ἡττη-μένοις κοιμίσας τοὺς κρατοῦντας νικᾶν πα-ρεῖχον τοῖς φεύγουσιν ἀναστρέψασιν ἀπὸτῆς τροπῆς καὶ τὸ ὅλον παιδιὰν ἐποιού-μην ἂν τὸν τῶν ἀνθρώπων βίον καὶ πάνταἐμὰ ἦν καὶ θεὸς ἐδόκουν τοῖς ἄλλοις τοῦτοἡ ἄκρα εὐδαιμονία ἐστὶ μήτε ἀπολέσθαιμήτε ἐπιβουλευθῆναι δυναμένη καὶ μάλι-στα μεθ ὑγιείας ἐν μακρῷ τῷ βίῳ τί ἂναἰτιάσαιο ὦ Λυκῖνε τῆς εὐχῆςΛΥΚΙΝΟΣ Οὐδέν ὦ Τιμόλαε οὐδὲγὰρ ἀσφαλὲς ἐναντιοῦσθαι ἀνδρὶ πτηνῷκαὶ ὑπὲρ μυρίους τὴν ἰσχύν πλὴν ἀλλὰἐκεῖνο ἐρήσομαί σε εἴ τινα ἄλλον εἶδες ἐντοσούτοις ἔθνεσιν ὅσα ὑπερέπτης γέρονταἤδη ἄνδρα οὕτω παρακεκινηκότα τὴνγνώμην ἐπὶ δακτυλίου μικροῦ ὀχούμενονὄρη ὅλα κινεῖν ἄκρῳ τῷ δακτύλῳ δυνάμε-νον ἐπέραστον πᾶσι καὶ ταῦτα φαλακρὸνὄντα καὶ τὴν ῥῖνα σιμόν ἀτὰρ εἰπέ μοι καὶ

54

μέντοι τὸ τραῦμα καὶ οὐκ εἰς τὰ φανερὰτοῦ σώματος ὡς μηδὲ τὴν οὐλὴν ὕστερονἄμορφον γενέσθαι πλὴν ἀλλὰ ὁρᾷς ὅπωςἐπελάσας μιᾷ πληγῇ αὐτόν τε καὶ τὸν ἵπ-πον διέπειρα τὴν λόγχην ἀφείς εἶτα τὴνκεφαλὴν ἀποτεμὼν καὶ ἀφελὼν τὸ διάδημαβασιλεὺς ἤδη γέγονα προσκυνούμενος ὑφἁπάντων οἱ βάρβαροι προσκυνείτωσανὑμῶν κατὰ τὸν Ἑλλήνων νόμον ἄρξω εἷςστρατηγὸς ὀνομαζόμενος ἐπὶ τούτοις ἄραἐννοεῖτε ὅσας μὲν πόλεις ἐπωνύμους ἐπἐμαυτοῦ οἰκιῶ ὅσας δὲ καὶ καθαιρήσωἑλὼν κατὰ κράτος αἳ ἂν ὑβρίσωσί τι ἐςτὴν ἀρχήν ἁπάντων δὲ μάλιστα Κυδίαντὸν πλούσιον μετελεύσομαι ὃς ὅμορος ὤνμοι ἐξέωσε τοῦ ἀγροῦ ἐπιβαίνων κατ ὀλί-γον ἐς τὸ εἴσω τῶν ὅρωνΛΥΚΙΝΟΣ Πέπαυσο ἤδη ὦ Σάμιππεκαιρὸς γὰρ σὲ ἤδη μὲν νενικηκότα τηλι-καύτην μάχην ἐν Βαβυλῶνι εὐωχεῖσθαι τὰἐπινίκια ndash ἑκστάδιος γὰρ οἶμαί σοι ἡ ἀρχή

47

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Εὖ ἐποίησαν ἡμεῖς δὲὁπότε ἐν τῷ βίῳ ἦμεν οὐδὲν τοιοῦτον ἐνε-νοοῦμεν περὶ ἀλλήλων οὔτε πώποτεηὐξάμην Ἀντισθένην ἀποθανεῖν ὡς κληρο-νομήσαιμι τῆς βακτηρίας αὐτοῦ ndash εἶχεν δὲπάνυ καρτερὰν ἐκ κοτίνου ποιησάμενος ndashοὔτε οἶμαι σὺ ὁ Κράτης ἐπεθύμεις κληρο-νομεῖν ἀποθανόντος ἐμοῦ τὰ κτήματα καὶτὸν πίθον καὶ τὴν πήραν χοίνικας δύο θέρ-μων ἔχουσανΚΡΑΤΗΣ Οὐδὲν γάρ μοι τούτων ἔδειἀλλ οὐδὲ σοί ὦ Διόγενες ἃ γὰρ ἐχρῆν σύτε Ἀντισθένους ἐκληρονόμησας καὶ ἐγὼσοῦ πολλῷ μείζω καὶ σεμνότερα τῆς Περ-σῶν ἀρχῆς ΔΙΟΓΕΝΗΣ Τίνα ταῦτα φῄςΚΡΑΤΗΣ Σοφίαν αὐτάρκειαν ἀλή-θειαν παρρησίαν ἐλευθερίανΔΙΟΓΕΝΗΣ Νὴ Δία μέμνημαι τοῦτονδιαδεξάμενος τὸν πλοῦτον παρὰ Ἀντι-σθένους καὶ σοὶ ἔτι πλείω καταλιπών

132

Λαμπίχου θανάτῳ καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ συ-νέχεται πρὸς τῶν γυναικῶν καὶ τὰ παιδίανεογνὰ ὄντα ὁμοίως κἀκεῖνα ὑπὸ τῶν παί-δων βάλλεται ἀφθόνοις τοῖς λίθοις ἄλλοιδὲ Διόφαντον τὸν ῥήτορα ἐπαινοῦσιν ἐν Σι-κυῶνι ἐπιταφίους λόγους διεξιόντα ἐπὶΚράτωνι τούτῳ καὶ νὴ Δία γε ἡ Δαμασίουμήτηρ κωκύουσα ἐξάρχει τοῦ θρήνου σὺνγυναιξὶν ἐπὶ τῷ Δαμασίᾳ σὲ δὲ οὐδείς ὦΜένιππε δακρύει καθ ἡσυχίαν δὲ κεῖσαιμόνοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐδαμῶς ἀλλ ἀκούσῃτῶν κυνῶν μετ ὀλίγον ὠρυομένων οἴκτι-στον ἐπ ἐμοὶ καὶ τῶν κοράκων τυπτο-μένων τοῖς πτεροῖς ὁπόταν συνελθόντεςθάπτωσί μεΕΡΜΗΣ Γεννάδας εἶ ὦ Μένιππε ἀλλἐπεὶ καταπεπλεύκαμεν ἡμεῖς ὑμεῖς μὲνἄπιτε πρὸς τὸ δικαστήριον εὐθεῖαν ἐκείνηνπροϊόντες ἐγὼ δὲ καὶ ὁ πορθμεὺς ἄλλουςμετελευσόμεθα

129

ndash Τιμόλαον δὲ ἐν τῷ μέρει εὔχεσθαι ὅπερἂν ἐθέλῃΣΑΜΙΠΠΟΣ Τί δ οὖν ὦ Λυκῖνε οἷάσοι ᾐτῆσθαι δοκῶΛΥΚΙΝΟΣ Παρὰ πολύ ὦ θαυμασιώτα-τε βασιλέων ἐπιπονώτερα καὶ βιαιότερατῶν Ἀδειμάντου παρ ὅσον ἐκεῖνος μὲνἐτρύφα διτάλαντα χρύσεα ἐκπώματα προ-πίνων τοῖς συμπόταις σὺ δὲ καὶ ἐτι-τρώσκου μονομαχῶν καὶ ἐδεδίεις καὶἐφρόντιζες νύκτωρ καὶ μεθ ἡμέραν οὐμόνον γάρ σοι τὰ παρὰ τῶν πολεμίων φο-βερὰ ἦν ἀλλὰ καὶ ἐπιβουλαὶ μυρίαι καὶφθόνος παρὰ τῶν συνόντων καὶ μῖσος καὶκολακεία φίλος δὲ οὐδεὶς ἀληθής ἀλλὰπρὸς τὸ δέος ἅπαντες ἢ πρὸς τὴν ἐλπίδαεὖνοι δοκοῦντες εἶναι ἀπόλαυσις μέν γεοὐδὲ ὄναρ τῶν ἡδέων ἀλλὰ δόξα μόνη καὶπορφυρὶς χρυσῷ ποικίλη καὶ ταινία λευκὴπερὶ τῷ μετώπῳ καὶ δορυφόροι προϊόντεςτὰ δ ἄλλα κάματος ἀφόρητος καὶ ἀηδία

48

ἑώρων ἄν καὶ τὰς πηγὰς δὲ τὰς Νείλουμόνος ἂν ἠπιστάμην καὶ ὅσον τῆς γῆς ἀοί-κητον καὶ εἴ τινες ἀντίποδες ἡμῖν οἰκοῦσιτὸ νότιον τῆς γῆς ἡμίτομον ἔχοντες ἔτι δὲκαὶ ἀστέρων φύσιν καὶ σελήνης καὶ αὐτοῦἡλίου ῥᾳδίως ἔγνων ἂν ἀπαθὴς ὢν τῷ πυρίκαὶ τὸ πάντων ἥδιστον αὐθημερὸν ἀγγε-ῖλαι ἐς Βαβυλῶνα τίς ἐνίκησεν Ὀλύμπιακαὶ ἀριστήσαντα εἰ τύχοι ἐν Συρίᾳ δει-πνῆσαι ἐν Ἰταλίᾳ εἰ δέ τις ἐχθρὸς εἴηἀμύνασθαι καὶ τοῦτον ἐκ τοῦ ἀφανοῦςπέτρον ἐμβαλόντα τῇ κεφαλῇ ὡς ἐπιτε-τρῖφθαι τὸ κρανίον τούς τε αὖ φίλους εὖποιεῖν ἐπιχέαντα κοιμωμένοις αὐτοῖς τὸχρυσίον καὶ μὴν εἴ τις ὑπερόπτης εἴη ἢ τύ-ραννος πλούσιος ὑβριστής ἀράμενος αὐτὸνὅσον ἐπὶ σταδίους εἴκοσιν ἀφῆκα φέρεσθαικατὰ τῶν κρημνῶν τοῖς παιδικοῖς δὲ ὁμι-λεῖν ἀκωλύτως ἂν ἐξῆν εἰσιόντα ἀθέατονκοιμίσαντα ἅπαντας ἄνευ ἐκείνων μόνωνοἷον δὲ κἀκεῖνο ἦν τοὺς πολεμοῦντας ἐπι-

53

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὐπλοεῖτε ὦ Ἑρμῆπροΐωμεν δὲ καὶ ἡμεῖς τί οὖν ἔτι καὶ μέλ-λετε δικασθῆναι δεήσει καὶ τὰς καταδί-κας φασὶν εἶναι βαρείας τροχοὺς καὶ λί-θους καὶ γῦπας δειχθήσεται δὲ ὁ ἑκάστουβίος

ΚΡΑΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ

ΚΡΑΤΗΣ Μοίριχον τὸν πλούσιον ἐγί-νωσκες ὦ Διόγενες τὸν πάνυ πλούσιοντὸν ἐκ Κορίνθου τὸν τὰς πολλὰς ὁλκάδαςἔχοντα οὗ ἀνεψιὸς Ἀριστέας πλούσιος καὶαὐτὸς ὤν τὸ Ὁμηρικὸν ἐκεῖνο εἰώθει ἐπι-λέγειν rsquoἤ μ ἀνάειρ ἢ ἐγὼ σέrsquoΔΙΟΓΕΝΗΣ Τίνος ἕνεκα ὦ ΚράτηςΚΡΑΤΗΣ Ἐθεράπευον ἀλλήλους τοῦκλήρου ἕνεκα ἑκάτερος ἡλικιῶται ὄντεςκαὶ τὰς διαθήκας εἰς τὸ φανερὸν ἐτίθεντοἈριστέαν μὲν ὁ Μοίριχος εἰ προαποθάνοι

130

δεσπότην ἀφιεὶς τῶν ἑαυτοῦ πάντων Μοί-ριχον δὲ ὁ Ἀριστέας εἰ προαπέλθοι αὐτοῦταῦτα μὲν ἐγέγραπτο οἱ δὲ ἐθεράπευονὑπερβαλλόμενοι ἀλλήλους τῇ κολακείᾳκαὶ οἱ μάντεις εἴτε ἀπὸ τῶν ἄστρων τεκ-μαιρόμενοι τὸ μέλλον εἴτε ἀπὸ τῶν ὀνει-ράτων ὥς γε Χαλδαίων παῖδες ἀλλὰ καὶ ὁΠύθιος αὐτὸς ἄρτι μὲν Ἀριστέᾳ παρεῖχε τὸκράτος ἄρτι δὲ Μοιρίχῳ καὶ τὰ τάλανταποτὲ μὲν ἐπὶ τοῦτον νῦν δ ἐπ ἐκεῖνον ἔρ-ρεπεΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί οὖν πέρας ἐγένετο ὦΚράτης ἀκοῦσαι γὰρ ἄξιονΚΡΑΤΗΣ Ἄμφω τεθνᾶσιν ἐπὶ μιᾶςἡμέρας οἱ δὲ κλῆροι εἰς Εὐνόμιον καὶΘρασυκλέα περιῆλθον ἄμφω συγγενεῖςὄντας οὐδὲ πώποτε προμαντευομένουςοὕτω γενέσθαι ταῦτα διαπλέοντες γὰρ ἀπὸΣικυῶνος εἰς Κίρραν κατὰ μέσον τὸν πόρονπλαγίῳ περιπεσόντες τῷ Ἰάπυγι ἀνε-τράπησαν

131

τὰς καὶ τὰ μειράκια ἐπιμεμηνέναι μοι καὶεὐδαίμονα εἶναι δοκεῖν εἴ τινα καὶ μόνονπροσβλέψαιμι αὐτῶν εἰ δ ὑπερορῴηνκἀκεῖνα ὑπὸ λύπης ἀπολλύσθω καὶ ὅλωςὑπὲρ τὸν Ὑάκινθον ἢ Ὕλαν ἢ Φάωνα τὸνΧῖον εἶναί με καὶ ταῦτα πάντα ἔχειν μὴὀλιγοχρόνιον ὄντα μηδὲ κατὰ μέτρονζῶντα τῆς ἀνθρωπίνης βιοτῆς ἀλλ ἔτη χί-λια νέον ἐκ νέου γιγνόμενον διαβιῶναιἀμφὶ τὰ ἑπτακαίδεκα ἔτη ἀεὶ ἀποδυόμενοντὸ γῆρας ὥσπερ οἱ ὄφεις οὐδὲν γὰρ δεήσειμε ταῦτα ἔχοντα πάντα γὰρ ἐμὰ ἦν ἂν τὰτῶν ἄλλων ἐς ὅσον ἀνοίγειν τε τὰς θύραςἐδυνάμην καὶ κοιμίζειν τοὺς φύλακας καὶἀθέατος εἶναι εἰσιών εἰ δέ τι ἐν Ἰνδοῖς ἢὙπερβορέοις θέαμα παράδοξον ἢ κτῆματίμιον ἢ ὅσα ἐμφαγεῖν ἢ πιεῖν ἡδέα οὐ με-ταστειλάμενος ἀλλ αὐτὸς ἐπιπετόμενοςἀπέλαυον ἁπάντων ἐς κόρον καὶ ἐπεὶ γρὺψὑπόπτερον θηρίον ἢ φοῖνιξ ὄρνεον ἐν Ἰνδοῖςἀθέατον τοῖς ἄλλοις ἐγὼ δὲ καὶ τοῦτο

52

πολλή καὶ ἢ χρηματίζειν δεῖ τοῖς παρὰτῶν πολεμίων ἥκουσιν ἢ δικάζειν ἢ κατα-πέμπειν τοῖς ὑπηκόοις ἐπιτάγματα καὶἤτοι ἀφέστηκέ τι ἔθνος ἢ ἐπελαύνουσί τι-νες τῶν ἔξω τῆς ἀρχῆς δεδιέναι οὖν δεῖπάντα καὶ ὑφορᾶσθαι καὶ ὅλως ὑπὸπάντων μᾶλλον ἢ ὑπὸ σεαυτοῦ εὐδαιμονί-ζεσθαι καὶ γὰρ οὖν καὶ τόδε πῶς οὐ ταπει-νόν ὅτι καὶ νοσεῖς τὰ ὅμοια τοῖς ἰδιώταιςκαὶ ὁ πυρετὸς οὐ διαγιγνώσκει σε βασιλέαὄντα οὐδ ὁ θάνατος δέδιε τοὺς δορυ-φόρους ἀλλ ἐπιστάς ὁπόταν αὐτῷ δοκῇἄγει οἰμώζοντα οὐκ αἰδούμενος τὸ διάδη-μα σὺ δὲ ὁ οὕτως ὑψηλὸς καταπεσὼνἀνάσπαστος ἐκ τοῦ βασιλείου θρόνου τὴναὐτὴν ὁδὸν ἄπει τοῖς πολλοῖς ἰσότιμοςἐλαυνόμενος ἐν τῇ ἀγέλῃ τῶν νεκρῶνχῶμα ὑψηλὸν ὑπὲρ γῆς καὶ στήλην μακρὰνἢ πυραμίδα εὔγραμμον τὰς γωνίας ἀπολι-πών ἐκπρόθεσμα καὶ ἀνεπαίσθητα φιλοτι-μήματα εἰκόνες δὲ ἐκεῖναι καὶ νεῴ οὓς

49

τῇ ἀποβάσει ἀπέθανον ὑπὸ τοῦ Ἕκτοροςὁ οὖν ἔρως τῆς γυναικὸς οὐ μετρίως ἀπο-κναίει με ὦ δέσποτα καὶ βούλομαι κἂνπρὸς ὀλίγον ὀφθεὶς αὐτῇ καταβῆναι πάλινΠΛΟΥΤΩΝ Οὐκ ἔπιες ὦ Πρωτεσί-λαε τὸ Λήθης ὕδωρΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Καὶ μάλα ὦ δέσπο-τα τὸ δὲ πρᾶγμα ὑπέρογκον ἦνΠΛΟΥΤΩΝ Οὐκοῦν περίμεινον ἀφίξε-ται γὰρ κἀκείνη ποτὲ καὶ οὐδὲ σὲ ἀνελθεῖνδεήσειΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀλλ οὐ φέρω τὴνδιατριβήν ὦ Πλούτων ἠράσθης δὲ καὶαὐτὸς ἤδη καὶ οἶσθα οἷον τὸ ἐρᾶν ἐστινΠΛΟΥΤΩΝ Εἶτα τί σε ὀνήσει μίανἡμέραν ἀναβιῶναι μετ ὀλίγον τὰ αὐτὰ ὀδυ-ρόμενονΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Οἶμαι πείσειν κἀκεί-νην ἀκολουθεῖν παρ ὑμᾶς ὥστε ἀνθ ἑνὸςδύο νεκροὺς λήψῃ μετ ὀλίγονΠΛΟΥΤΩΝ Οὐ θέμις γενέσθαι ταῦτα

160

ΑΙΑΝΤΟΣ ΚΑΙ ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΟΣ

ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Εἰ σὺ μανείς ὦ Αἶανσεαυτὸν ἐφόνευσας ἐμέλλησας δὲ καὶ ἡμᾶςἅπαντας τί αἰτιᾷ τὸν Ὀδυσσέα καὶ πρῴηνοὔτε προσέβλεψας αὐτόν ὁπότε ἧκεν μα-ντευσόμενος οὔτε προσειπεῖν ἠξίωσας ἄν-δρα συστρατιώτην καὶ ἑταῖρον ἀλλ ὑπερο-πτικῶς μεγάλα βαίνων παρῆλθεςΑΙΑΣ Εἰκότως ὦ Ἀγάμεμνον αὐτὸςγοῦν μοι τῆς μανίας αἴτιος κατέστη μόνοςἀντεξετασθεὶς ἐπὶ τοῖς ὅπλοιςΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Ἠξίους δὲ ἀναντα-γώνιστος εἶναι καὶ ἀκονιτὶ κρατεῖνἁπάντωνΑΙΑΣ Ναί τά γε τοιαῦτα οἰκεία γάρμοι ἦν ἡ πανοπλία τοῦ ἀνεψιοῦ γε οὖσακαὶ ὑμεῖς οἱ ἄλλοι πολὺ ἀμείνους ὄντεςἀπείπασθε τὸν ἀγῶνα καὶ παρεχωρήσατέμοι τῶν ἄθλων ὁ δὲ Λαέρτου ὃν ἐγὼ πολ-λάκις ἔσωσα κινδυνεύοντα κατακεκόφθαι

141

ἀνιστᾶσιν αἱ πόλεις θεραπεύουσαι καὶ τὸμέγα ὄνομα πάντα κατ ὀλίγον ὑπορρεῖ καὶἄπεισιν ἀμελούμενα ἢν δὲ καὶ ὅτι μάλισταἐπὶ πλεῖστον παραμείνῃ τίς ἔτι ἀπόλαυσιςἀναισθήτῳ αὐτῷ γενομένῳ ὁρᾷς οἷα μὲνἔτι ζῶν ἕξεις πράγματα δεδιὼς καὶ φροντί-ζων καὶ κάμνων οἷα δὲ καὶ μετὰ τὴν ἀπαλ-λαγὴν ἔσται Ἀλλ ἤδη σὸν αἰτεῖν ὦ Τιμόλαε καὶ ὅπωςὑπερβαλῇ τούτους ὥσπερ εἰκὸς ἄνδρα συ-νετὸν καὶ πράγμασιν χρῆσθαι εἰδόταΤΙΜΟΛΑΟΣ Σκόπει γοῦν ὦ Λυκῖνε εἴτι ἐπιλήψιμον εὔξομαι καὶ ὅ τι ἂν εὐθῦναίτις δυνηθείη χρυσὸν μὲν οὖν καὶ θησαυρο-ὺς καὶ μεδίμνους νομίσματος ἢ βασιλείαςκαὶ πολέμους καὶ δείματα ὑπὲρ τῆς ἀρχῆςεἰκότως διέβαλες οὐκ αἰτήσομαι ἀβέβαιαγὰρ ταῦτά γε καὶ πολλὰς τὰς ἐπιβουλὰςἔχοντα καὶ πλέον τοῦ ἡδέος τὸ ἀνιαρὸν ἐναὐτοῖς ἦν ἐγὼ δὲ βούλομαι τὸν Ἑρμῆνἐντυχόντα μοι δοῦναι δακτυλίους τινὰς

50

τοιούτους τὴν δύναμιν ἕνα μὲν ὥστε ἀεὶἐρρῶσθαι καὶ ὑγιαίνειν τὸ σῶμα καὶ ἄτρω-τον εἶναι καὶ ἀπαθῆ ἕτερον δὲ ὡς μὴὁρᾶσθαι τὸν περιθέμενον οἷος ἦν ὁ τοῦ Γύ-γου τὸν δέ τινα ὡς ἰσχύειν ὑπὲρ ἄνδραςμυρίους καὶ ὅ τι ἂν ἄχθος ἅμα μυρίοι κι-νῆσαι μόλις δύναιντο τοῦτο ἐμὲ ῥᾳδίωςμόνον ἀνατίθεσθαι ἔτι δὲ καὶ πέτεσθαιπολὺ ἀπὸ τῆς γῆς ἀρθέντα καὶ πρὸς τοῦτοεἶναί μοι δακτύλιόν τινα καὶ μὴν καὶ ἐςὕπνον κατασπᾶν ὁπόσους ἂν ἐθέλω καὶἅπασαν θύραν προσιόντι μοι ἀνοίγεσθαιχαλωμένου τοῦ κλείθρου καὶ τοῦ μοχλοῦἀφαιρουμένου ταῦτα ἀμφότερα εἷς δακτύ-λιος δυνάσθω τὸ δὲ μέγιστον ἄλλος τιςἔστω ἐπὶ πᾶσιν ὁ ἥδιστος ὡς ἐράσμιονεἶναί με περιθέμενον παισὶ τοῖς ὡραίοιςκαὶ γυναιξὶ καὶ δήμοις ὅλοις καὶ μηδέναεἶναι ἀνέραστον καὶ ὅτῳ μὴ ποθεινότατοςἐγὼ καὶ ἀνὰ στόμα ὥστε πολλὰς γυναῖκαςοὐ φερούσας τὸν ἔρωτα καὶ ἀναρτᾶν ἑαυ-

51

ὑπὸ τῶν Φρυγῶν ἀμείνων ἠξίου εἶναι καὶἐπιτηδειότερος ἔχειν τὰ ὅπλα ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Αἰτιῶ τοιγαροῦν ὦγενναῖε τὴν Θέτιν ἣ δέον σοὶ τὴν κληρο-νομίαν τῶν ὅπλων παραδοῦναι συγγενεῖ γεὄντι φέρουσα ἐς τὸ κοινὸν κατέθετο αὐτάΑΙΑΣ Οὔκ ἀλλὰ τὸν Ὀδυσσέα ὃςἀντεποιήθη μόνοςΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Συγγνώμη ὦ Αἶαν εἰἄνθρωπος ὢν ὠρέχθη δόξης ἡδίστου πράγ-ματος ὑπὲρ οὗ καὶ ἡμῶν ἕκαστος κινδυ-νεύειν ὑπέμενεν ἐπεὶ καὶ ἐκράτησέ σου καὶταῦτα ἐπὶ Τρωσὶ δικασταῖςΑΙΑΣ Οἶδα ἐγώ ἥτις μου κατεδίκασενἀλλ οὐ θέμις λέγειν τι περὶ τῶν θεῶν τὸνδ οὖν Ὀδυσσέα μὴ οὐχὶ μισεῖν οὐκ ἂν δυ-ναίμην ὦ Ἀγάμεμνον οὐδ εἰ αὐτή μοι ἡἈθηνᾶ τοῦτο ἐπιτάττοι

142

ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ ΚΑΙΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ

ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ὦ δέσποτα καὶ βασι-λεῦ καὶ ἡμέτερε Ζεῦ καὶ σὺ Δήμητρος θύ-γατερ μὴ ὑπερίδητε δέησιν ἐρωτικήνΠΛΟΥΤΩΝ Σὺ δὲ τίνων δέῃ παρἡμῶν ἢ τίς ὢν τυγχάνειςΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εἰμὶ μὲν Πρωτεσίλα-ος ὁ Ἰφίκλου Φυλάκιος συστρατιώτης τῶνἈχαιῶν καὶ πρῶτος ἀποθανὼν τῶν ἐπἸλίῳ δέομαι δὲ ἀφεθεὶς πρὸς ὀλίγον ἀνα-βιῶναι πάλινΠΛΟΥΤΩΝ Τοῦτον μὲν τὸν ἔρωτα ὦΠρωτεσίλαε πάντες νεκροὶ ἐρῶσιν πλὴνοὐδεὶς ἂν αὐτῶν τύχοιΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀλλ οὐ τοῦ ζῆνἈϊδωνεῦ ἐρῶ ἔγωγε τῆς γυναικὸς δέ ἣννεόγαμον ἔτι ἐν τῷ θαλάμῳ καταλιπὼνᾠχόμην ἀποπλέων εἶτα ὁ κακοδαίμων ἐν

159

πιεῖν οὐ γὰρ σῶμα ἔχεις ἀλλ ἐκεῖνο μὲνἐν Λυδίᾳ που τέθαπται ὅπερ καὶ πεινῆνκαὶ διψῆν ἐδύνατο σὺ δὲ ἡ ψυχὴ πῶς ἂνἔτι ἢ διψῴης ἢ πίοιςΤΑΝΤΑΛΟΣ Τοῦτ αὐτὸ ἡ κόλασίςἐστι τὸ διψῆν τὴν ψυχὴν ὡς σῶμα οὖσανΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ τοῦτο μὲν οὕτωςπιστεύσομεν ἐπεὶ φῂς κολάζεσθαι τῷ δί-ψει τί δ οὖν σοι τὸ δεινὸν ἔσται ἢ δέδιαςμὴ ἐνδείᾳ τοῦ ποτοῦ ἀποθάνῃς οὐχ ὁρῶγὰρ ἄλλον ᾅδην μετὰ τοῦτον ἢ θάνατονἐντεῦθεν εἰς ἕτερον τόπονΤΑΝΤΑΛΟΣ Ὀρθῶς μὲν λέγεις καὶτοῦτο δ οὖν μέρος τῆς καταδίκης τὸ ἐπι-θυμεῖν πιεῖν μηδὲν δεόμενονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ληρεῖς ὦ Τάνταλε καὶὡς ἀληθῶς ποτοῦ δεῖσθαι δοκεῖς ἀκράτουγε ἐλλεβόρου νὴ Δία ὅστις τοὐναντίον τοῖςὑπὸ τῶν λυττώντων κυνῶν δεδηγμένοιςπέπονθας οὐ τὸ ὕδωρ ἀλλὰ τὴν δίψαν πεφο-βημένος

80

τούτωνΔΙΟΓΕΝΗΣ Βούλει καὶ πρὸς αὐτοὺςἐκείνους ἐντείλωμαί τι τοὺς φιλοσόφουςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Λέγε οὐ βαρὺ γὰροὐδὲ τοῦτοΔΙΟΓΕΝΗΣ Τὸ μὲν ὅλον παύσασθαιαὐτοῖς παρεγγύα ληροῦσι καὶ περὶ τῶνὅλων ἐρίζουσιν καὶ κέρατα φύουσιν ἀλλή-λοις καὶ κροκοδείλους ποιοῦσι καὶ τὰ τοια-ῦτα ἄπορα ἐρωτᾶν διδάσκουσι τὸν νοῦνΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ἀλλὰ ἐμὲ ἀμαθῆ καὶἀπαίδευτον εἶναι φάσκουσι κατηγοροῦντατῆς σοφίας αὐτῶν ΔΙΟΓΕΝΗΣ Σὺ δὲ οἰμώζειν αὐτοὺςπαρ ἐμοῦ λέγεΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Καὶ ταῦτα ὦ Διόγε-νες ἀπαγγελῶΔΙΟΓΕΝΗΣ Τοῖς πλουσίοις δ ὦ φίλ-τατον Πολυδεύκιον ἀπάγγελλε ταῦτα παρἡμῶν τί ὦ μάταιοι τὸν χρυσὸν φυλάττε-τε τί δὲ τιμωρεῖσθε ἑαυτοὺς λογιζόμενοι

61

ἦνΑΙΑΚΟΣ Ἐγώ σοι καὶ περὶ τοῦ Ἔρω-τος ἀποκρινοῦμαι τὰ δίκαια φήσει γὰραὐτὸς μὲν τοῦ ἐρᾶν τῷ Πάριδι ἴσως γεγε-νῆσθαι αἴτιος τοῦ θανάτου δέ σοι οὐδέναἄλλον ὦ Πρωτεσίλαε ἢ σεαυτόν ὃς ἐκλα-θόμενος τῆς νεογάμου γυναικός ἐπεὶ προ-σεφέρεσθε τῇ Τρῳάδι οὕτως φιλοκινδύνωςκαὶ ἀπονενοημένως προεπήδησας τῶν ἄλ-λων δόξης ἐρασθείς δι ἣν πρῶτος ἐν τῇἀποβάσει ἀπέθανεςΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Οὐκοῦν καὶ ὑπὲρἐμαυτοῦ σοι ὦ Αἰακέ ἀποκρινοῦμαι δι-καιότερα οὐ γὰρ ἐγὼ τούτων αἴτιος ἀλλὰἡ Μοῖρα καὶ τὸ ἐξ ἀρχῆς οὕτως ἐπικε-κλῶσθαιΑΙΑΚΟΣ Ὀρθῶς τί οὖν τούτους αἰτιᾷ

158

ΜΙΝΩΟΣ ΚΑΙ ΣΩΣΤΡΑΤΟΥ

ΜΙΝΩΣ Ὁ μὲν λῃστὴς οὑτοσὶ Σώστρα-τος εἰς τὸν Πυριφλεγέθοντα ἐμβεβλήσθωὁ δὲ ἱερόσυλος ὑπὸ τῆς Χιμαίρας διασπα-σθήτω ὁ δὲ τύραννος ὦ Ἑρμῆ παρὰ τὸνΤιτυὸν ἀποταθεὶς ὑπὸ τῶν γυπῶν καὶαὐτὸς κειρέσθω τὸ ἧπαρ ὑμεῖς δὲ οἱ ἀγα-θοὶ ἄπιτε κατὰ τάχος εἰς τὸ Ἠλύσιον πεδί-ον καὶ τὰς μακάρων νήσους κατοικεῖτεἀνθ ὧν δίκαια ἐποιεῖτε παρὰ τὸν βίονΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ἄκουσον ὦ Μίνως εἴσοι δίκαια δόξω λέγεινΜΙΝΩΣ Νῦν ἀκούσω αὖθις οὐ γὰρ ἐξε-λήλεγξαι ὦ Σώστρατε πονηρὸς ὢν καὶ το-σούτους ἀπεκτονώςΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ἐλήλεγμαι μέν ἀλλὅρα εἰ δικαίως κολασθήσομαιΜΙΝΩΣ Καὶ πάνυ εἴ γε ἀποτίνειν τὴνἀξίαν δίκαιονΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ὅμως ἀπόκριναί μοι ὦ

143

τοὺς τόκους καὶ τάλαντα ἐπὶ ταλάντοις συ-ντιθέντες οὓς χρὴ ἕνα ὀβολὸν ἔχονταςἥκειν μετ ὀλίγονΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Εἰρήσεται καὶ ταῦταπρὸς ἐκείνουςΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλὰ καὶ τοῖς καλοῖς τεκαὶ ἰσχυροῖς λέγε Μεγίλλῳ τε τῷ Κοριν-θίῳ καὶ Δαμοξένῳ τῷ παλαιστῇ ὅτι παρἡμῖν οὔτε ἡ ξανθὴ κόμη οὔτε τὰ χαροπὰ ἢμέλανα ὄμματα ἢ ἐρύθημα ἐπὶ τοῦ προ-σώπου ἔτι ἔστιν ἢ νεῦρα εὔτονα ἢ ὦμοικαρτεροί ἀλλὰ πάντα μία ἡμῖν κόνιςφασί κρανία γυμνὰ τοῦ κάλλουςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Οὐ χαλεπὸν οὐδὲ τα-ῦτα εἰπεῖν πρὸς τοὺς καλοὺς καὶ ἰσχυρούςΔΙΟΓΕΝΗΣ Καὶ τοῖς πένησιν ὦΛάκων ndash πολλοὶ δ εἰσὶ καὶ ἀχθόμενοι τῷπράγματι καὶ οἰκτείροντες τὴν ἀπορίαν ndashλέγε μήτε δακρύειν μήτε οἰμώζειν διηγη-σάμενος τὴν ἐνταῦθα ἰσοτιμίαν καὶ ὅτιὄψονται τοὺς ἐκεῖ πλουσίους οὐδὲν ἀμεί-

62

νά ὦ Αἰακέ

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΤΑΝΤΑΛΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Τί κλάεις ὦ Τάνταλε ἢτί σεαυτὸν ὀδύρῃ ἐπὶ τῇ λίμνῃ ἑστώςΤΑΝΤΑΛΟΣ Ὅτι ὦ Μένιππεἀπόλωλα ὑπὸ τοῦ δίψουςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὕτως ἀργὸς εἶ ὡς μὴἐπικύψας πιεῖν ἢ καὶ νὴ Δί ἀρυσάμενοςκοίλῃ τῇ χειρίΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲν ὄφελος εἰ ἐπικύ-ψαιμι φεύγει γὰρ τὸ ὕδωρ ἐπειδὰν προ-σιόντα αἴσθηταί με ἢν δέ ποτε καὶ ἀρύσω-μαι καὶ προσενέγκω τῷ στόματι οὐ φθάνωβρέξας ἄκρον τὸ χεῖλος καὶ διὰ τῶν δα-κτύλων διαρρυὲν οὐκ οἶδ ὅπως αὖθις ἀπο-λείπει ξηρὰν τὴν χεῖρά μοιΜΕΝΙΠΠΟΣ Τεράστιόν τι πάσχεις ὦΤάνταλε ἀτὰρ εἰπέ μοι τί δαὶ καὶ δέῃ τοῦ

79

Μίνως βραχὺ γάρ τι ἐρήσομαί σεΜΙΝΩΣ Λέγε μὴ μακρὰ μόνον ὡς καὶτοὺς ἄλλους διακρίνωμεν ἤδηΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ὁπόσα ἔπραττον ἐν τῷβίῳ πότερα ἑκὼν ἔπραττον ἢ ἐπεκέκλω-στό μοι ὑπὸ τῆς ΜοίραςΜΙΝΩΣ Ὑπὸ τῆς Μοίρας δηλαδή ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Οὐκοῦν καὶ οἱ χρηστοὶἅπαντες καὶ οἱ πονηροὶ δοκοῦντες ἡμεῖςἐκείνῃ ὑπηρετοῦντες ταῦτα ἐδρῶμενΜΙΝΩΣ Ναί τῇ Κλωθοῖ ἣ ἑκάστῳἐπέταξε γεννηθέντι τὰ πρακτέαΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Εἰ τοίνυν ἀναγκασθείςτις ὑπ ἄλλου φονεύσειέν τινα οὐ δυνάμενοςἀντιλέγειν ἐκείνῳ βιαζομένῳ οἷον δήμιοςἢ δορυφόρος ὁ μὲν δικαστῇ πεισθείς ὁ δὲτυράννῳ τίνα αἰτιάσῃ τοῦ φόνουΜΙΝΩΣ Δῆλον ὡς τὸν δικαστὴν ἢ τὸντύραννον ἐπεὶ οὐδὲ τὸ ξίφος αὐτό ὑπηρε-τεῖ γὰρ ὄργανον ὂν τοῦτο πρὸς τὸν θυμὸντῷ πρώτῳ παρασχόντι τὴν αἰτίαν

144

Τροίαν ἤγαγενΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εὖ λέγεις ἐκεῖνόνμοι αἰτιατέονΜΕΝΕΛΑΟΣ Οὐκ ἐμέ ὦ βέλτιστεἀλλὰ δικαιότερον τὸν Πάριν ὃς ἐμοῦ τοῦξένου τὴν γυναῖκα παρὰ πάντα τὰ δίκαιαᾤχετο ἁρπάσας οὗτος γὰρ οὐχ ὑπὸ σοῦμόνου ἀλλ ὑπὸ πάντων Ἑλλήνων τε καὶβαρβάρων ἄξιος ἄγχεσθαι τοσούτοις θα-νάτου αἴτιος γεγενημένος ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἄμεινον οὕτω σὲτοιγαροῦν ὦ Δύσπαρι οὐκ ἀφήσω ποτὲἀπὸ τῶν χειρῶνΠΑΡΙΣ Ἄδικα ποιῶν ὦ Πρωτεσίλαεκαὶ ταῦτα ὁμότεχνον ὄντα σοι ἐρωτικὸςγὰρ καὶ αὐτός εἰμι καὶ τῷ αὐτῷ θεῷ κα-τέσχημαι οἶσθα δὲ ὡς ἀκούσιόν τί ἐστινκαί τις ἡμᾶς δαίμων ἄγει ἔνθα ἂν ἐθέλῃκαὶ ἀδύνατόν ἐστιν ἀντιτάττεσθαι αὐτῷΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εὖ λέγεις εἴθε οὖνμοι τὸν Ἔρωτα ἐνταῦθα λαβεῖν δυνατὸν

157

ΣΩΚΡΑΤΗΣ Καὶ αὐτὸς ἔφασκον ταῦταπρὸς αὐτούς οἱ δὲ εἰρωνείαν τὸ πρᾶγμαᾤοντο εἶναιΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δέ εἰσιν οὗτοι οἱπερὶ σέΣΩΚΡΑΤΗΣ Χαρμίδης ὦ Μένιππεκαὶ Φαῖδρος καὶ ὁ τοῦ ΚλεινίουΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε ὦ Σώκρατες ὅτικἀνταῦθα μέτει τὴν σεαυτοῦ τέχνην καὶοὐκ ὀλιγωρεῖς τῶν καλῶνΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί γὰρ ἂν ἥδιον ἄλλοπράττοιμι ἀλλὰ πλησίον ἡμῶν κατάκεισοεἰ δοκεῖΜΕΝΙΠΠΟΣ Μὰ Δί ἐπεὶ παρὰ τὸνΚροῖσον καὶ τὸν Σαρδανάπαλλον ἄπειμιπλησίον οἰκήσων αὐτῶν ἔοικα γοῦν οὐκὀλίγα γελάσεσθαι οἰμωζόντων ἀκούων ΑΙΑΚΟΣ Κἀγὼ ἤδη ἄπειμι μὴ καί τιςἡμᾶς νεκρὸς λάθῃ διαφυγών τὰ πολλὰ δεἰσαῦθις ὄψει ὦ ΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἄπιθι καὶ ταυτὶ γὰρ ἱκα-

78

νους αὑτῶν καὶ Λακεδαιμονίοις δὲ τοῖςσοῖς ταῦτα εἰ δοκεῖ παρ ἐμοῦ ἐπιτίμησονλέγων ἐκλελύσθαι αὐτούςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Μηδέν ὦ Διόγενεςπερὶ Λακεδαιμονίων λέγε οὐ γὰρ ἀνέξομαίγε ἃ δὲ πρὸς τοὺς ἄλλους ἔφησθα ἀπαγγε-λῶΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐάσωμεν τούτους ἐπείσοι δοκεῖ σὺ δὲ οἷς προεῖπον ἀπένεγκονπαρ ἐμοῦ τοὺς λόγους

ΧΑΡΩΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΧΑΡΩΝ Ἀπόδος ὦ κατάρατε τὰ πορ-θμεῖαΜΕΝΙΠΠΟΣ Βόα εἰ τοῦτό σοι ὦΧάρων ἥδιονΧΑΡΩΝ Ἀπόδος φημί ἀνθ ὧν σε διε-πορθμεύσαμενΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκ ἂν λάβοις παρὰ τοῦ

63

ΑΧΙΛΛΕΥΣ Ἑταιρικὴ μὲν ἡ παραίνε-σις ἐμὲ δὲ οὐκ οἶδ ὅπως ἡ μνήμη τῶνπαρὰ τὸν βίον ἀνιᾷ οἶμαι δὲ καὶ ὑμῶν ἕκα-στον εἰ δὲ μὴ ὁμολογεῖτε ταύτῃ χείρουςἐστὲ καθ ἡσυχίαν αὐτὸ πάσχοντες ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Οὔκ ἀλλ ἀμείνους ὦἈχιλλεῦ τὸ γὰρ ἀνωφελὲς τοῦ λέγεινὁρῶμεν σιωπᾶν γὰρ καὶ φέρειν καὶ ἀνέχε-σθαι δέδοκται ἡμῖν μὴ καὶ γέλωτα ὄφλω-μεν ὥσπερ σὺ τοιαῦτα εὐχόμενος

ΑΙΑΚΟΥ ΚΑΙ ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ

ΑΙΑΚΟΣ Τί ἄγχεις ὦ Πρωτεσίλαετὴν Ἑλένην προσπεσώνΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ὅτι διὰ ταύτην ὦΑἰακέ ἀπέθανον ἡμιτελῆ μὲν τὸν δόμονκαταλιπών χήραν τε νεόγαμον γυναῖκαΑΙΑΚΟΣ Αἰτιῶ τοίνυν τὸν Μενέλαονὅστις ὑμᾶς ὑπὲρ τοιαύτης γυναικὸς ἐπὶ

156

ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Εὖ γε ὦ Μίνως ὅτι καὶἐπιδαψιλεύῃ τῷ παραδείγματι ἢν δέ τιςἀποστείλαντος τοῦ δεσπότου ἥκῃ αὐτὸςχρυσὸν ἢ ἄργυρον κομίζων τίνι τὴν χάρινἰστέον ἢ τίνα εὐεργέτην ἀναγραπτέονΜΙΝΩΣ Τὸν πέμψαντα ὦ Σώστρατεδιάκονος γὰρ ὁ κομίσας ἦν ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Οὐκοῦν ὁρᾷς πῶς ἄδικαποιεῖς κολάζων ἡμᾶς ὑπηρέτας γενομένουςὧν ἡ Κλωθὼ προσέταττεν καὶ τούτους τι-μήσας τοὺς διακονησαμένους ἀλλοτρίοιςἀγαθοῖς οὐ γὰρ δὴ ἐκεῖνό γε εἰπεῖν ἔχοιτις ὡς ἀντιλέγειν δυνατὸν ἦν τοῖς μετὰπάσης ἀνάγκης προστεταγμένοιςΜΙΝΩΣ Ὦ Σώστρατε πολλὰ ἴδοις ἂνκαὶ ἄλλα οὐ κατὰ λόγον γιγνόμενα εἰἀκριβῶς ἐξετάζοις πλὴν ἀλλὰ σὺ τοῦτοἀπολαύσεις τῆς ἐπερωτήσεως διότι οὐλῃστὴς μόνον ἀλλὰ καὶ σοφιστής τις εἶναιδοκεῖς ἀπόλυσον αὐτόν ὦ Ἑρμῆ καὶ μη-κέτι κολαζέσθω ὅρα δὲ μὴ καὶ τοὺς ἄλ-

145

μὴ ἔχοντοςΧΑΡΩΝ Ἔστι δέ τις ὀβολὸν μὴ ἔχων ΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἰ μὲν καὶ ἄλλος τις οὐκοἶδα ἐγὼ δ οὐκ ἔχωΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄγξω σε νὴ τὸν Πλού-τωνα ὦ μιαρέ ἢν μὴ ἀποδῷςΜΕΝΙΠΠΟΣ Κἀγὼ τῷ ξύλῳ σου πα-τάξας διαλύσω τὸ κρανίονΧΑΡΩΝ Μάτην οὖν ἔσῃ πεπλευκὼς το-σοῦτον πλοῦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὁ Ἑρμῆς ὑπὲρ ἐμοῦ σοιἀποδότω ὅς με παρέδωκέ σοιΕΡΜΗΣ Νὴ Δί ὀναίμην γε εἰ μέλλωκαὶ ὑπερεκτίνειν τῶν νεκρῶνΧΑΡΩΝ Οὐκ ἀποστήσομαί σουΜΕΝΙΠΠΟΣ Τούτου γε ἕνεκα νεωλκή-σας τὸ πορθμεῖον παράμενε πλὴν ἀλλ ὅ γεμὴ ἔχω πῶς ἂν λάβοιςΧΑΡΩΝ Σὺ δ οὐκ ᾔδεις κομίζειν δέονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤιδειν μέν οὐκ εἶχον δέτί οὖν ἐχρῆν διὰ τοῦτο μὴ ἀποθανεῖν

64

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ τοῦτο ὅμοιον σιμοὶγὰρ ἅπαντεςΣΩΚΡΑΤΗΣ Ἐμὲ ζητεῖς ὦ ΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μάλα ὦ ΣώκρατεςΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί τὰ ἐν ἈθήναιςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πολλοὶ τῶν νέων φιλοσο-φεῖν λέγουσι καὶ τά γε σχήματα αὐτὰ καὶτὰ βαδίσματα εἰ θεάσαιτό τις ἄκροι φι-λόσοφοιΣΩΚΡΑΤΗΣ Μάλα πολλοὺς ἑώρακαΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ ἑώρακας οἶμαιοἷος ἧκε παρὰ σοὶ Ἀρίστιππος ἢ Πλάτωναὐτός ὁ μὲν ἀποπνέων μύρον ὁ δὲ τοὺς ἐνΣικελίᾳ τυράννους θεραπεύειν ἐκμαθών ΣΩΚΡΑΤΗΣ Περὶ ἐμοῦ δὲ τί φρονο-ῦσινΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὐδαίμων ὦ Σώκρατεςἄνθρωπος εἶ τά γε τοιαῦτα πάντες γοῦν σεθαυμάσιον οἴονται ἄνδρα γεγενῆσθαι καὶπάντα ἐγνωκέναι καὶ ταῦτα ndash οἶμαι γὰρτἀληθῆ λέγειν ndash οὐδὲν εἰδότα

77

λους νεκροὺς τὰ ὅμοια ἐρωτᾶν διδάξῃς

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΑΝΝΙΒΟΥ ΜΙΝΩΟΣ ΚΑΙ ΣΚΙΠΙΩΝΟΣ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐμὲ δεῖ προκεκρίσθαισου ὦ Λίβυ ἀμείνων γάρ εἰμιΑΝΝΙΒΑΣ Οὐ μὲν οὖν ἀλλ ἐμέΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκοῦν ὁ Μίνως δικα-σάτω ΜΙΝΩΣ Τίνες δὲ ἐστέΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὗτος μὲν Ἀννίβας ὁΚαρχηδόνιος ἐγὼ δὲ Ἀλέξανδρος ὁ Φιλίπ-πουΜΙΝΩΣ Νὴ Δία ἔνδοξοί γε ἀμφότεροιἀλλὰ περὶ τίνος ὑμῖν ἡ ἔριςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Περὶ προεδρίας φησὶγὰρ οὗτος ἀμείνων γεγενῆσθαι στρατηγὸςἐμοῦ ἐγὼ δέ ὥσπερ ἅπαντες ἴσασιν οὐχὶτούτου μόνον ἀλλὰ πάντων σχεδὸν τῶνπρὸ ἐμοῦ φημι διενεγκεῖν τὰ πολέμια

146

τῷ αὐτῷ ζόφῳ ὅμοιοι καὶ κατ οὐδὲν ἀλλή-λων διαφέροντες καὶ οὔτε οἱ τῶν Τρώωννεκροὶ δεδίασίν με οὔτε οἱ τῶν Ἀχαιῶν θε-ραπεύουσιν ἰσηγορία δὲ ἀκριβὴς καὶ νε-κρὸς ὅμοιος ldquoἠμὲν κακὸς ἠδὲ καὶ ἐσθλόςrdquoταῦτά με ἀνιᾷ καὶ ἄχθομαι ὅτι μὴ θητεύωζῶνΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Ὅμως τί οὖν ἄν τιςπάθοι ὦ Ἀχιλλεῦ ταῦτα γὰρ ἔδοξε τῇ φύ-σει πάντως ἀποθνήσκειν ἅπαντας ὥστεχρὴ ἐμμένειν τῷ νόμῳ καὶ μὴ ἀνιᾶσθαιτοῖς διατεταγμένοις ἄλλως τε ὁρᾷς τῶνἑταίρων ὅσοι περὶ σέ ἐσμεν οἵδε μετὰ μι-κρὸν δὲ καὶ Ὀδυσσεὺς ἀφίξεται πάντωςφέρει δὲ παραμυθίαν καὶ ἡ κοινωνία τοῦπράγματος καὶ τὸ μὴ μόνον αὐτὸν πεπον-θέναι ὁρᾷς τὸν Ἡρακλέα καὶ τὸν Μελέα-γρον καὶ ἄλλους θαυμαστοὺς ἄνδρας οἳοὐκ ἂν οἶμαι δέξαιντο ἀνελθεῖν εἴ τις αὐτο-ὺς ἀναπέμψειε θητεύσοντας ἀκλήροις καὶἀβίοις ἀνδράσιν

155

ΑΙΑΚΟΣ Ἐμπεδοκλῆς ὦ Μένιππεἡμίεφθος ἀπὸ τῆς Αἴτνης παρώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ χαλκόπου βέλτιστε τίπαθὼν σεαυτὸν εἰς τοὺς κρατῆρας ἐνέβα-λεςΕΜΠΕΔΟΚΛΗΣ Μελαγχολία τις ὦΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ μὰ Δί ἀλλὰ κενοδοξίακαὶ τῦφος καὶ πολλὴ κόρυζα ταῦτά σεἀπηνθράκωσεν αὐταῖς κρηπῖσιν οὐκἀνάξιον ὄντα πλὴν οὐδέν σε ὤνησεν τὸσόφισμα ἐφωράθης γὰρ τεθνεώς ὁ Σω-κράτης δέ ὦ Αἰακέ ποῦ ποτε ἄρα ἐστίνΑΙΑΚΟΣ Μετὰ Νέστορος καὶ Παλαμή-δους ἐκεῖνος ληρεῖ τὰ πολλάΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως ἐβουλόμην ἰδεῖναὐτόν εἴ που ἐνθάδε ἐστίν ΑΙΑΚΟΣ Ὁρᾷς τὸν φαλακρόνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἅπαντες φαλακροί εἰσινὥστε πάντων ἂν εἴη τοῦτο τὸ γνώρισμαΑΙΑΚΟΣ Τὸν σιμὸν λέγω

76

ΧΑΡΩΝ Μόνος οὖν αὐχήσεις προῖκαπεπλευκέναιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ προῖκα ὦ βέλτιστεκαὶ γὰρ ἤντλησα καὶ τῆς κώπης συνεπελα-βόμην καὶ οὐκ ἔκλαον μόνος τῶν ἄλλωνἐπιβατῶνΧΑΡΩΝ Οὐδὲν ταῦτα πρὸς πορθμέατὸν ὀβολὸν ἀποδοῦναί σε δεῖ οὐ θέμις ἄλ-λως γενέσθαιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἄπαγέ με αὖθιςἐς τὸν βίονΧΑΡΩΝ Χάριεν λέγεις ἵνα καὶ πληγὰςἐπὶ τούτῳ παρὰ τοῦ Αἰακοῦ προσλάβωΜΕΝΙΠΠΟΣ Μὴ ἐνόχλει οὖνΧΑΡΩΝ Δεῖξον τί ἐν τῇ πήρᾳ ἔχειςΜΕΝΙΠΠΟΣ Θέρμους εἰ θέλεις καὶτῆς Ἑκάτης τὸ δεῖπνονΧΑΡΩΝ Πόθεν τοῦτον ἡμῖν ὦ Ἑρμῆτὸν κύνα ἤγαγες οἷα δὲ καὶ ἐλάλει παρὰτὸν πλοῦν τῶν ἐπιβατῶν ἁπάντων καταγε-λῶν καὶ ἐπισκώπτων καὶ μόνος ᾄδων

65

ἐπάρουρος ὢν θητεύειν παρά τινι τῶνἀκλήρων ldquoᾧ μὴ βίοτος πολὺς εἴηrdquo μᾶλλονἢ πάντων ἀνάσσειν τῶν νεκρῶν ταῦτα μὲνοὖν ἀγεννῆ τινα Φρύγα δειλὸν καὶ πέρατοῦ καλῶς ἔχοντος φιλόζῳον ἴσως ἐχρῆνλέγειν τὸν Πηλέως δὲ υἱόν τὸν φιλοκινδυ-νότατον ἡρώων ἁπάντων ταπεινὰ οὕτωπερὶ αὑτοῦ διανοεῖσθαι πολλὴ αἰσχύνη καὶἐναντιότης πρὸς τὰ πεπραγμένα σοι ἐν τῷβίῳ ὃς ἐξὸν ἀκλεῶς ἐν τῇ Φθιώτιδι πολυ-χρόνιον βασιλεύειν ἑκὼν προείλου τὸνμετὰ τῆς ἀγαθῆς δόξης θάνατονΑΧΙΛΛΕΥΣ Ὦ παῖ Νέστορος ἀλλὰτότε μὲν ἄπειρος ἔτι τῶν ἐνταῦθα ὢν καὶτὸ βέλτιον ἐκείνων ὁπότερον ἦν ἀγνοῶν τὸδύστηνον ἐκεῖνο δοξάριον προετίμων τοῦβίου νῦν δὲ συνίημι ἤδη ὡς ἐκείνη μὲνἀνωφελής εἰ καὶ ὅτι μάλιστα οἱ ἄνω ῥα-ψῳδήσουσιν μετὰ νεκρῶν δὲ ὁμοτιμία καὶοὔτε τὸ κάλλος ἐκεῖνο ὦ Ἀντίλοχε οὔτε ἡἰσχὺς πάρεστιν ἀλλὰ κείμεθα ἅπαντες ὑπὸ

154

ΜΙΝΩΣ Οὐκοῦν ἐν μέρει ἑκάτεροςεἰπάτω σὺ δὲ πρῶτος ὁ Λίβυς λέγεΑΝΝΙΒΑΣ Ἓν μὲν τοῦτο ὦ Μίνωςὠνάμην ὅτι ἐνταῦθα καὶ τὴν Ἑλλάδα φω-νὴν ἐξέμαθον ὥστε οὐδὲ ταύτῃ πλέονοὗτος ἐνέγκαιτό μου φημὶ δὲ τούτουςμάλιστα ἐπαίνου ἀξίους εἶναι ὅσοι τὸ μη-δὲν ἐξ ἀρχῆς ὄντες ὅμως ἐπὶ μέγα προε-χώρησαν δι αὑτῶν δύναμίν τε περιβαλόμε-νοι καὶ ἄξιοι δόξαντες ἀρχῆς ἔγωγ οὖνμετ ὀλίγων ἐξορμήσας εἰς τὴν Ἰβηρίαν τὸπρῶτον ὕπαρχος ὢν τῷ ἀδελφῷ μεγίστωνἠξιώθην ἄριστος κριθείς καὶ τούς τε Κελ-τίβηρας εἷλον καὶ Γαλατῶν ἐκράτησα τῶνἑσπερίων καὶ τὰ μεγάλα ὄρη ὑπερβὰς τὰπερὶ τὸν Ἠριδανὸν ἅπαντα κατέδραμονκαὶ ἀναστάτους ἐποίησα τοσαύτας πόλειςκαὶ τὴν πεδινὴν Ἰταλίαν ἐχειρωσάμην καὶμέχρι τῶν προαστείων τῆς προὐχούσηςπόλεως ἦλθον καὶ τοσούτους ἀπέκτειναμιᾶς ἡμέρας ὥστε τοὺς δακτυλίους αὐτῶν

147

οἰμωζόντων ἐκείνωνΕΡΜΗΣ Ἀγνοεῖς ὦ Χάρων ὅντινα ἄν-δρα διεπόρθμευσας ἐλεύθερον ἀκριβῶςοὐδένος αὐτῷ μέλει οὗτός ἐστιν ὁ Μένιπ-ποςΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄν σε λάβω ποτέ ndashΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἂν λάβῃς ὦ βέλτιστεδὶς δὲ οὐκ ἂν λάβοις

ΝΕΚΡΩΝ ΠΛΟΥΤΩΝΙ ΚΑΤΑ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΚΡΟΙΣΟΣ Οὐ φέρομεν ὦ ΠλούτωνΜένιππον τουτονὶ τὸν κύνα παροικοῦνταὥστε ἢ ἐκεῖνόν ποι κατάστησον ἢ ἡμεῖς με-τοικήσομεν εἰς ἕτερον τόπονΠΛΟΥΤΩΝ Τί δ ὑμᾶς δεινὸν ἐργάζε-ται ὁμόνεκρος ὤνΚΡΟΙΣΟΣ Ἐπειδὰν ἡμεῖς οἰμώζωμενκαὶ στένωμεν ἐκείνων μεμνημένοι τῶν

66

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Χαῖρε ὦ Εὔφορβε ἢἌπολλον ἢ ὅ τι ἂν θέλῃςΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Μὴ καὶ σύ γε ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκέτι χρυσοῦς ὁ μηρόςσοιΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Οὐ γάρ ἀλλὰ φέρε ἴδωεἴ τί σοι ἐδώδιμον ἡ πήρα ἔχειΜΕΝΙΠΠΟΣ Κυάμους ὦγαθέ ὥστε οὐτουτί σοι ἐδώδιμονΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Δὸς μόνον ἄλλα παρὰνεκροῖς δόγματα ἔμαθον γάρ ὡς οὐδὲνἴσον κύαμοι καὶ κεφαλαὶ τοκήων ἐνθάδεΑΙΑΚΟΣ Οὗτος δὲ Σόλων ὁ Ἐξηκεστί-δου καὶ Θαλῆς ἐκεῖνος καὶ παρ αὐτοὺςΠιττακὸς καὶ οἱ ἄλλοι ἑπτὰ δὲ πάντεςεἰσὶν ὡς ὁρᾷς ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἄλυποι ὦ Αἰακέ οὗτοιμόνοι καὶ φαιδροὶ τῶν ἄλλων ὁ δὲ σποδοῦἀνάπλεως καθάπερ ἐγκρυφίας ἄρτος ὁταῖς φλυκταίναις ἐξηνθηκώς τίς ἐστιν

75

μεδίμνοις ἀπομετρῆσαι καὶ τοὺς ποταμοὺςγεφυρῶσαι νεκροῖς καὶ ταῦτα πάντα ἔπρα-ξα οὔτε Ἄμμωνος υἱὸς ὀνομαζόμενος οὔτεθεὸς εἶναι προσποιούμενος ἢ ἐνύπνια τῆςμητρὸς διεξιών ἀλλ ἄνθρωπος εἶναι ὁμο-λογῶν στρατηγοῖς τε τοῖς συνετωτάτοιςἀντεξεταζόμενος καὶ στρατιώταις τοῖς μα-χιμωτάτοις συμπλεκόμενος οὐ Μήδουςκαὶ Ἀρμενίους καταγωνιζόμενος ὑποφεύ-γοντας πρὶν διώκειν τινὰ καὶ τῷ τολμήσα-ντι παραδιδόντας εὐθὺς τὴν νίκην Ἀλέξαν-δρος δὲ πατρῴαν ἀρχὴν παραλαβὼν ηὔξη-σεν καὶ παρὰ πολὺ ἐξέτεινε χρησάμενος τῇτῆς τύχης ὁρμῇ ἐπεὶ δ οὖν ἐνίκησέ τε καὶτὸν ὄλεθρον ἐκεῖνον Δαρεῖον ἐν Ἰσσῷ τεκαὶ Ἀρβήλοις ἐκράτησεν ἀποστὰς τῶν πα-τρῴων προσκυνεῖσθαι ἠξίου καὶ δίαιταντὴν Μηδικὴν μετεδιῄτησεν ἑαυτὸν καὶἐμιαιφόνει ἐν τοῖς συμποσίοις τοὺς φίλουςκαὶ συνελάμβανεν ἐπὶ θανάτῳ ἐγὼ δὲἦρξα ἐπ ἴσης τῆς πατρίδος καὶ ἐπειδὴ με-

148

ΣΚΙΠΙΩΝ Ἀλεξάνδρου μὲν ἥττων εἶναιτοῦ δὲ Ἀννίβου ἀμείνων ὃς ἐδίωξα νική-σας αὐτὸν καὶ φυγεῖν καταναγκάσας ἀτί-μως πῶς οὖν οὐκ ἀναίσχυντος οὗτος ὃςπρὸς Ἀλέξανδρον ἁμιλλᾶται ᾧ οὐδὲ Σκιπί-ων ἐγὼ ὁ νενικηκὼς ἐμαυτὸν παραβάλλε-σθαι ἀξιῶ ΜΙΝΩΣ Νὴ Δί εὐγνώμονα φῄς ὦ Σκι-πίων ὥστε πρῶτος μὲν κεκρίσθω Ἀλέξαν-δρος μετ αὐτὸν δὲ σύ εἶτα εἰ δοκεῖ τρί-τος Ἀννίβας οὐδὲ οὗτος εὐκαταφρόνητοςὤν

ΑΧΙΛΛΕΩΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΛΟΧΟΥ

ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Οἷα πρῴην Ἀχιλλεῦπρὸς τὸν Ὀδυσσέα σοι εἴρηται περὶ τοῦθανάτου ὡς ἀγεννῆ καὶ ἀνάξια τοῖν διδα-σκάλοιν ἀμφοῖν Χείρωνός τε καὶ Φοίνι-κος ἠκροώμην γάρ ὁπότε ἔφης βούλεσθαι

153

πται ἄγνωστα καὶ ἄμορφα κόνις πάντακαὶ λῆρος πολύς ἀμενηνὰ ὡς ἀληθῶςκάρηνα οὗτος δέ ὦ Αἰακέ τίς ἐστινΑΙΑΚΟΣ Κῦρός ἐστιν οὗτος δὲ Κρο-ῖσος ὁ δ ὑπὲρ αὐτὸν Σαρδανάπαλλος ὁ δὑπὲρ τούτους Μίδας ἐκεῖνος δὲ ΞέρξηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα σέ ὦ κάθαρμα ἡἙλλὰς ἔφριττε ζευγνύντα μὲν τὸν Ἑλλή-σποντον διὰ δὲ τῶν ὀρῶν πλεῖν ἐπιθυμο-ῦντα οἷος δὲ καὶ ὁ Κροῖσός ἐστιν τὸν Σαρ-δανάπαλλον δέ ὦ Αἰακέ πατάξαι μοικατὰ κόρρης ἐπίτρεψονΑΙΑΚΟΣ Μηδαμῶς διαθρύπτεις γὰραὐτοῦ τὸ κρανίον γυναικεῖον ὄνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἀλλὰ προσπτύσο-μαί γε πάντως αὐτῷ ἀνδρογύνῳ γε ὄντι ΑΙΑΚΟΣ Βούλει σοὶ ἐπιδείξω καὶ τοὺςσοφούςΜΕΝΙΠΠΟΣ Νὴ Δία γεΑΙΑΚΟΣ Πρῶτος οὗτός σοι ὁ Πυθα-γόρας ἐστί

74

ἄνω Μίδας μὲν οὑτοσὶ τοῦ χρυσίου Σαρ-δανάπαλλος δὲ τῆς πολλῆς τρυφῆς ἐγὼ δὲΚροῖσος τῶν θησαυρῶν ἐπιγελᾷ καὶ ἐξο-νειδίζει ἀνδράποδα καὶ καθάρματα ἡμᾶςἀποκαλῶν ἐνίοτε δὲ καὶ ᾄδων ἐπιταράττειἡμῶν τὰς οἰμωγάς καὶ ὅλως λυπηρόςἐστιν ΠΛΟΥΤΩΝ Τί ταῦτά φασιν ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀληθῆ ὦ Πλούτων μισῶγὰρ αὐτοὺς ἀγεννεῖς καὶ ὀλεθρίους ὄνταςοἷς οὐκ ἀπέχρησεν βιῶναι κακῶς ἀλλὰ καὶἀποθανόντες ἔτι μέμνηνται καὶ περιέχο-νται τῶν ἄνω χαίρω τοιγαροῦν ἀνιῶναὐτούςΠΛΟΥΤΩΝ Ἀλλ οὐ χρή λυποῦνταιγὰρ οὐ μικρῶν στερόμενοιΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ σὺ μωραίνεις ὦΠλούτων ὁμόψηφος ὢν τοῖς τούτων στε-ναγμοῖςΠΛΟΥΤΩΝ Οὐδαμῶς ἀλλ οὐκ ἂν

67

νηρίᾳ καὶ ἀπιστίᾳ καὶ δόλοις νόμιμον δὲ ἢπροφανὲς οὐδέν ἐπεὶ δέ μοι ὠνείδισεν τὴντρυφήν ἐκλελῆσθαί μοι δοκεῖ οἷα ἐποίει ἐνΚαπύῃ ἑταίραις συνὼν καὶ τοὺς τοῦ πο-λέμου καιροὺς ὁ θαυμάσιος καθηδυπαθῶνἐγὼ δὲ εἰ μὴ μικρὰ τὰ ἑσπέρια δόξας ἐπὶτὴν ἕω μᾶλλον ὥρμησα τί ἂν μέγα ἔπραξαἸταλίαν ἀναιμωτὶ λαβὼν καὶ Λιβύην καὶτὰ μέχρι Γαδείρων ὑπαγόμενος ἀλλ οὐκἀξιόμαχα ἔδοξέ μοι ἐκεῖνα ὑποπτήσσονταἤδη καὶ δεσπότην ὁμολογοῦντα εἴρηκα σὺδέ ὦ Μίνως δίκαζε ἱκανὰ γὰρ ἀπὸ πολ-λῶν καὶ ταῦταΣΚΙΠΙΩΝ Μὴ πρότερον ἢν μὴ καὶἐμοῦ ἀκούσῃςΜΙΝΩΣ Τίς γὰρ εἶ ὦ βέλτιστε ἢ πόθενὢν ἐρεῖςΣΚΙΠΙΩΝ Ἰταλιώτης Σκιπίων στρατη-γὸς ὁ καθελὼν Καρχηδόνα καὶ κρατήσαςΛιβύων μεγάλαις μάχαιςΜΙΝΩΣ Τί οὖν καὶ σὺ ἐρεῖς

152

τεπέμπετο τῶν πολεμίων μεγάλῳ στόλῳἐπιπλευσάντων τῇ Λιβύῃ ταχέως ὑπήκου-σα καὶ ἰδιώτην ἐμαυτὸν παρέσχον καὶ κα-ταδικασθεὶς ἤνεγκα εὐγνωμόνως τὸ πρᾶγ-μα καὶ ταῦτα ἔπραξα βάρβαρος ὢν καὶἀπαίδευτος παιδείας τῆς Ἑλληνικῆς καὶοὔτε Ὅμηρον ὥσπερ οὗτος ῥαψῳδῶν οὔτεὑπ Ἀριστοτέλει τῷ σοφιστῇ παιδευθείςμόνῃ δὲ τῇ φύσει ἀγαθῇ χρησάμενος τα-ῦτά ἐστιν ἃ ἐγὼ Ἀλεξάνδρου ἀμείνων φημὶεἶναι εἰ δέ ἐστι καλλίων οὑτοσί διότι δια-δήματι τὴν κεφαλὴν διεδέδετο Μακεδόσιἴσως καὶ ταῦτα σεμνά οὐ μὴν διὰ τοῦτοἀμείνων μὲν δόξειεν ἂν γενναίου καὶ στρα-τηγικοῦ ἀνδρὸς τῇ γνώμῃ πλέον ἤπερ τῇτύχῃ κεχρημένουΜΙΝΩΣ Ὁ μὲν εἴρηκεν οὐκ ἀγεννῆ τὸνλόγον οὐδὲ ὡς Λίβυν εἰκὸς ἦν ὑπὲρ αὑτοῦσὺ δέ ὦ Ἀλέξανδρε τί πρὸς ταῦτα φῄςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐχρῆν μέν ὦ Μίνωςμηδὲν πρὸς ἄνδρα οὕτω θρασὺν ἱκανὴ γὰρ

149

ἐθέλοιμι στασιάζειν ὑμᾶςΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μήν ὦ κάκιστοι Λυ-δῶν καὶ Φρυγῶν καὶ Ἀσσυρίων οὕτω γι-νώσκετε ὡς οὐδὲ παυσομένου μου ἔνθαγὰρ ἂν ἴητε ἀκολουθήσω ἀνιῶν καὶ κα-τᾴδων καὶ καταγελῶνΚΡΟΙΣΟΣ Ταῦτα οὐχ ὕβριςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐκεῖνα ὕβριςἦν ἃ ὑμεῖς ἐποιεῖτε προσκυνεῖσθαι ἀξιο-ῦντες καὶ ἐλευθέροις ἀνδράσιν ἐντρυφῶντεςκαὶ τοῦ θανάτου παράπαν οὐ μνημονεύο-ντες τοιγαροῦν οἰμώξεσθε πάντων ἐκείνωνἀφῃρημένοιΚΡΟΙΣΟΣ Πολλῶν γε ὦ θεοί καὶ με-γάλων κτημάτωνΜΙΔΑΣ Ὅσου μὲν ἐγὼ χρυσοῦΣΑΡΔΑΝΑΠΑΛΛΟΣ Ὅσης δὲ ἐγὼτρυφῆςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε οὕτω ποιεῖτε ὀδύ-ρεσθε μὲν ὑμεῖς ἐγὼ δὲ τὸ γνῶθι σαυτὸνπολλάκις συνείρων ἐπᾴσομαι ὑμῖν πρέποι

68

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΑΙΑΚΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Πρὸς τοῦ Πλούτωνος ὦΑἰακέ περιήγησαί μοι τὰ ἐν ᾅδου πάνταΑΙΑΚΟΣ Οὐ ῥᾴδιον ὦ Μένιππε ἅπα-ντα ὅσα μέντοι κεφαλαιώδη μάνθανεοὗτος μὲν ὅτι Κέρβερός ἐστιν οἶσθα καὶτὸν πορθμέα τοῦτον ὅς σε διεπέρασεν καὶτὴν λίμνην καὶ τὸν Πυριφλεγέθοντα ἤδηἑώρακας εἰσιώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οἶδα ταῦτα καὶ σέ ὅτιπυλωρεῖς καὶ τὸν βασιλέα εἶδον καὶ τὰςἘρινῦς τοὺς δὲ ἀνθρώπους μοι τοὺς πάλαιδεῖξον καὶ μάλιστα τοὺς ἐπισήμους αὐτῶν

ΑΙΑΚΟΣ Οὗτος μὲν Ἀγαμέμνων οὗτοςδὲ Ἀχιλλεύς οὗτος δὲ Ἰδομενεὺς πλησίονοὗτος δὲ Ὀδυσσεύς εἶτα Αἴας καὶ Διομή-δης καὶ οἱ ἄριστοι τῶν ἙλλήνωνΜΕΝΙΠΠΟΣ Βαβαί ὦ Ὅμηρε οἷά σοιτῶν ῥαψῳδιῶν τὰ κεφάλαια χαμαὶ ἔρρι-

73

ἡ φήμη διδάξαι σε οἷος μὲν ἐγὼ βασιλεύςοἷος δὲ οὗτος λῃστὴς ἐγένετο ὅμως δὲ ὅραεἰ κατ ὀλίγον αὐτοῦ διήνεγκα ὃς νέος ὢνἔτι παρελθὼν ἐπὶ τὰ πράγματα καὶ τὴν ἀρ-χὴν τεταραγμένην κατέσχον καὶ τοὺς φο-νέας τοῦ πατρὸς μετῆλθον κᾆτα φοβήσαςτὴν Ἑλλάδα τῇ Θηβαίων ἀπωλείᾳ στρατη-γὸς ὑπ αὐτῶν χειροτονηθεὶς οὐκ ἠξίωσατὴν Μακεδόνων ἀρχὴν περιέπων ἀγαπᾶνἄρχειν ὁπόσων ὁ πατὴρ κατέλιπεν ἀλλὰπᾶσαν ἐπινοήσας τὴν γῆν καὶ δεινὸν ἡγη-σάμενος εἰ μὴ ἁπάντων κρατήσαιμι ὀλί-γους ἄγων εἰσέβαλον εἰς τὴν Ἀσίαν καὶἐπί τε Γρανικῷ ἐκράτησα μεγάλῃ μάχῃκαὶ τὴν Λυδίαν λαβὼν καὶ Ἰωνίαν καὶΦρυγίαν καὶ ὅλως τὰ ἐν ποσὶν ἀεὶ χειρού-μενος ἦλθον ἐπὶ Ἰσσόν ἔνθα Δαρεῖοςὑπέμεινεν μυριάδας πολλὰς στρατοῦ ἄγωνκαὶ τὸ ἀπὸ τούτου ὦ Μίνως ὑμεῖς ἴστεὅσους ὑμῖν νεκροὺς ἐπὶ μιᾶς ἡμέρας κα-τέπεμψα φησὶ γοῦν ὁ πορθμεὺς μὴ διαρ-

150

κέσαι αὐτοῖς τότε τὸ σκάφος ἀλλὰ σχεδίαςδιαπηξαμένους τοὺς πολλοὺς αὐτῶν δια-πλεῦσαι καὶ ταῦτα δὲ ἔπραττον αὐτὸςπροκινδυνεύων καὶ τιτρώσκεσθαι ἀξιῶνκαὶ ἵνα σοὶ μὴ τὰ ἐν Τύρῳ μηδὲ τὰ ἐν Ἀρ-βήλοις διηγήσωμαι ἀλλὰ καὶ μέχρι Ἰνδῶνἦλθον καὶ τὸν Ὠκεανὸν ὅρον ἐποιησάμηντῆς ἀρχῆς καὶ τοὺς ἐλέφαντας αὐτῶν εἶχονκαὶ Πῶρον ἐχειρωσάμην καὶ Σκύθας δὲοὐκ εὐκαταφρονήτους ἄνδρας ὑπερβὰς τὸνΤάναϊν ἐνίκησα μεγάλῃ ἱππομαχίᾳ καὶτοὺς φίλους εὖ ἐποίησα καὶ τοὺς ἐχθροὺςἠμυνάμην εἰ δὲ καὶ θεὸς ἐδόκουν τοῖς ἀν-θρώποις συγγνωστοὶ ἐκεῖνοι πρὸς τὸμέγεθος τῶν πραγμάτων καὶ τοιοῦτόν τιπιστεύσαντες περὶ ἐμοῦ τὸ δ οὖν τελευ-ταῖον ἐγὼ μὲν βασιλεύων ἀπέθανον οὗτοςδὲ ἐν φυγῇ ὢν παρὰ Προυσίᾳ τῷ Βιθυνῷκαθάπερ ἄξιον ἦν πανουργότατον καὶὠμότατον ὄντα ὡς γὰρ δὴ ἐκράτησεν τῶνἸταλῶν ἐῶ λέγειν ὅτι οὐκ ἰσχύι ἀλλὰ πο-

151

νῆες ἐπληρώθησαν ἐξ ἁπάσης τῆς Ἑλ-λάδος καὶ τοσοῦτοι ἔπεσον Ἕλληνές τε καὶβάρβαροι καὶ τοσαῦται πόλεις ἀνάστατοιγεγόνασινΕΡΜΗΣ Ἀλλ οὐκ εἶδες ὦ Μένιππεζῶσαν τὴν γυναῖκα ἔφης γὰρ ἂν καὶ σὺἀνεμέσητον εἶναι ldquoτοιῇδ ἀμφὶ γυναικὶ πο-λὺν χρόνον ἄλγεα πάσχεινrdquo ἐπεὶ καὶ τὰἄνθη ξηρὰ ὄντα εἴ τις βλέποι ἀποβεβλη-κότα τὴν βαφήν ἄμορφα δῆλον ὅτι αὐτῷδόξει ὅτε μέντοι ἀνθεῖ καὶ ἔχει τὴν χρόανκάλλιστά ἐστιν ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν τοῦτο ὦ Ἑρμῆθαυμάζω εἰ μὴ συνίεσαν οἱ Ἀχαιοὶ περὶπράγματος οὕτως ὀλιγοχρονίου καὶ ῥᾳδίωςἀπανθοῦντος πονοῦντεςΕΡΜΗΣ Οὐ σχολή μοι ὦ Μένιππεσυμφιλοσοφεῖν σοι ὥστε σὺ μὲν ἐπιλε-ξάμενος τόπον ἔνθα ἂν ἐθέλῃς κεῖσο κα-ταβαλὼν σεαυτόν ἐγὼ δὲ τοὺς ἄλλους νε-κροὺς ἤδη μετελεύσομαι

72

γὰρ ἂν ταῖς τοιαύταις οἰμωγαῖς ἐπᾳδόμε-νον

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΚΕΡΒΕΡΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ Κέρβερε ndash συγγενὴςγάρ εἰμί σοι κύων καὶ αὐτὸς ὤν ndash εἰπέ μοιπρὸς τῆς Στυγός οἷος ἦν ὁ Σωκράτηςὁπότε κατῄει παρ ὑμᾶς εἰκὸς δέ σε θεὸνὄντα μὴ ὑλακτεῖν μόνον ἀλλὰ καὶ ἀνθρω-πίνως φθέγγεσθαι ὁπότ ἐθέλοιςΚΕΡΒΕΡΟΣ Πόρρωθεν μέν ὦ Μένιππεπαντάπασιν ἐδόκει ἀτρέπτῳ τῷ προσώπῳπροσιέναι καὶ οὐ πάνυ δεδιέναι τὸν θάνα-τον δοκῶν καὶ τοῦτο ἐμφῆναι τοῖς ἔξω τοῦστομίου ἑστῶσιν ἐθέλων ἐπεὶ δὲ κατέκυ-ψεν εἴσω τοῦ χάσματος καὶ εἶδε τὸν ζόφονκἀγὼ ἔτι διαμέλλοντα αὐτὸν δακὼν τῷ κω-νείῳ κατέσπασα τοῦ ποδός ὥσπερ τὰβρέφη ἐκώκυεν καὶ τὰ ἑαυτοῦ παιδία ὠδύ-

69

168

οὐδὲ γέγονε πώποτεΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀναμνήσω σε ὦΠλούτων Ὀρφεῖ γὰρ δι αὐτὴν ταύτην τὴναἰτίαν τὴν Εὐρυδίκην παρέδοτε καὶ τὴνὁμογενῆ μου Ἄλκηστιν παρεπέμψατεἩρακλεῖ χαριζόμενοι ΠΛΟΥΤΩΝ Θελήσεις δὲ οὕτως κρανί-ον γυμνὸν ὢν καὶ ἄμορφον τῇ καλῇ σουἐκείνῃ νύμφῃ φανῆναι πῶς δὲ κἀκείνηπροσήσεταί σε οὐδὲ διαγνῶναι δυναμένηφοβήσεται γὰρ εὖ οἶδα καὶ φεύξεταί σε καὶμάτην ἔσῃ τοσαύτην ὁδὸν ἀνεληλυθώςΠΕΡΣΕΦΟΝΗ Οὐκοῦν ὦ ἄνερ σὺ καὶτοῦτο ἴασαι καὶ τὸν Ἑρμῆν κέλευσον ἐπει-δὰν ἐν τῷ φωτὶ ἤδη ὁ Πρωτεσίλαος ᾖ κα-θικόμενον ἐν τῇ ῥάβδῳ νεανίαν εὐθὺς κα-λὸν ἀπεργάσασθαι αὐτὸν οἷος ἦν ἐκ τοῦπαστοῦΠΛΟΥΤΩΝ Ἐπεὶ Φερσεφόνῃ συνδο-κεῖ ἀναγαγὼν τοῦτον αὖθις ποίησον νυμ-φίον σὺ δὲ μέμνησο μίαν λαβὼν ἡμέραν

161

ρετο καὶ παντοῖος ἐγίνετοΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν σοφιστὴς ὁ ἄν-θρωπος ἦν καὶ οὐκ ἀληθῶς κατεφρόνει τοῦπράγματοςΚΕΡΒΕΡΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐπείπερ ἀναγκα-ῖον αὐτὸ ἑώρα κατεθρασύνετο ὡς δῆθενοὐκ ἄκων πεισόμενος ὃ πάντως ἔδει παθε-ῖν ὡς θαυμάσονται οἱ θεαταί καὶ ὅλωςπερὶ πάντων γε τῶν τοιούτων εἰπεῖν ἂνἔχοιμι ἕως τοῦ στομίου τολμηροὶ καὶ ἀν-δρεῖοι τὰ δὲ ἔνδοθεν ἔλεγχος ἀκριβήςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἐγὼ δὲ πῶς σοι κατελη-λυθέναι ἔδοξαΚΕΡΒΕΡΟΣ Μόνος ὦ Μένιππε ἀξίωςτοῦ γένους καὶ Διογένης πρὸ σοῦ ὅτι μὴἀναγκαζόμενοι ἐσῄειτε μηδ ὠθούμενοιἀλλ ἐθελούσιοι γελῶντες οἰμώζειν πα-ραγγείλαντες ἅπασιν

70

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΕΡΜΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ποῦ δαὶ οἱ καλοί εἰσιν ἢαἱ καλαί Ἑρμῆ ξενάγησόν με νέηλυνὄντα ΕΡΜΗΣ Οὐ σχολὴ μέν ὦ Μένιππεπλὴν κατ ἐκεῖνο ἀπόβλεψον ἐπὶ τὰ δεξιάἔνθα ὁ Ὑάκινθός τέ ἐστιν καὶ Νάρκισσοςκαὶ Νιρεὺς καὶ Ἀχιλλεὺς καὶ Τυρὼ καὶἙλένη καὶ Λήδα καὶ ὅλως τὰ ἀρχαῖαπάντα κάλληΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀστᾶ μόνα ὁρῶ καὶ κρα-νία τῶν σαρκῶν γυμνά ὅμοια τὰ πολλάΕΡΜΗΣ Καὶ μὴν ἐκεῖνά ἐστιν ἃ πάντεςοἱ ποιηταὶ θαυμάζουσι τὰ ὀστᾶ ὧν σὺ ἔοι-κας καταφρονεῖνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως τὴν Ἑλένην μοιδεῖξον οὐ γὰρ ἂν διαγνοίην ἔγωγεΕΡΜΗΣ Τουτὶ τὸ κρανίον ἡ ἙλένηἐστίνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα διὰ τοῦτο αἱ χίλιαι

71

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΥΣΩΛΟΥ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ὦ Κάρ ἐπὶ τίνι μέγα φρο-νεῖς καὶ πάντων ἡμῶν προτιμᾶσθαι ἀξιοῖςΜΑΥΣΩΛΟΣ Καὶ ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ μένὦ Σινωπεῦ ὃς ἐβασίλευσα Καρίας μὲνἁπάσης ἦρξα δὲ καὶ Λυδῶν ἐνίων καὶ νή-σους δέ τινας ὑπηγαγόμην καὶ ἄχρι Μιλή-του ἐπέβην τὰ πολλὰ τῆς Ἰωνίας κατα-στρεφόμενος καὶ καλὸς ἦν καὶ μέγας καὶἐν πολέμοις καρτερός τὸ δὲ μέγιστον ὅτιἐν Ἁλικαρνασσῷ μνῆμα παμμέγεθες ἔχωἐπικείμενον ἡλίκον οὐκ ἄλλος νεκρός ἀλλοὐδὲ οὕτως ἐς κάλλος ἐξησκημένον ἵππωνκαὶ ἀνδρῶν ἐς τὸ ἀκριβέστατον εἰκα-σμένων λίθου τοῦ καλλίστου οἷον οὐδὲνεὼν εὕροι τις ἂν ῥᾳδίως οὐ δοκῶ σοι δι-καίως ἐπὶ τούτοις μέγα φρονεῖνΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ φῄς καὶτῷ κάλλει καὶ τῷ βάρει τοῦ τάφουΜΑΥΣΩΛΟΣ Νὴ Δί ἐπὶ τούτοις

162

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΙΠΟΝΤΑ ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΕΙ ΕΝ ΛΟΓΟΙΣ3ΠΛΟΙΟΝ Η ΕΥΧΑΙ13ΝΕΚΡΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ59

167

ἀγάγῃ σχολὴν ἀπὸ τῶν θορύβων τῶν ἐνποσίν εἰς Αἴγυπτον ἀπαγαγὼν θάψεινἐκεῖ ὡς γενοίμην εἷς τῶν Αἰγυπτίων θεῶνΔΙΟΓΕΝΗΣ Μὴ γελάσω οὖν ὦἈλέξανδρε ὁρῶν καὶ ἐν ᾅδου ἔτι σε μωραί-νοντα καὶ ἐλπίζοντα Ἄνουβιν ἢ Ὄσιρινγενήσεσθαι πλὴν ἀλλὰ ταῦτα μέν ὦθειότατε μὴ ἐλπίσῃς οὐ γὰρ θέμις ἀνελθε-ῖν τινα τῶν ἅπαξ διαπλευσάντων τὴν λί-μνην καὶ εἰς τὸ εἴσω τοῦ στομίου παρελ-θόντων οὐ γὰρ ἀμελὴς ὁ Αἰακὸς οὐδὲ ὁΚέρβερος εὐκαταφρόνητος ἐκεῖνο δέ γεἡδέως ἂν μάθοιμι παρὰ σοῦ πῶς φέρειςὁπόταν ἐννοήσῃς ὅσην εὐδαιμονίαν ὑπὲργῆς ἀπολιπὼν ἀφῖξαι σωματοφύλακας καὶὑπασπιστὰς καὶ σατράπας καὶ χρυσὸν το-σοῦτον καὶ ἔθνη προσκυνοῦντα καὶ Βαβυ-λῶνα καὶ Βάκτρα καὶ τὰ μεγάλα θηρία καὶτιμὴν καὶ δόξαν καὶ τὸ ἐπίσημον εἶναι ἐξε-λαύνοντα διαδεδεμένον ταινίᾳ λευκῇ τὴνκεφαλὴν πορφυρίδα ἐμπεπορπημένον οὐ

100

ΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲ τὸν ἐλλέβορον ὦΜένιππε ἀναίνομαι πιεῖν γένοιτό μοιμόνονΜΕΝΙΠΠΟΣ Θάρρει ὦ Τάνταλε ὡςοὔτε σὺ οὔτε ἄλλος πίεται τῶν νεκρῶνἀδύνατον γάρ καίτοι οὐ πάντες ὥσπερ σὺἐκ καταδίκης διψῶσι τοῦ ὕδατος αὐτοὺςοὐχ ὑπομένοντος

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΧΕΙΡΩΝΟΣ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤκουσα ὦ Χείρων ὡςθεὸς ὢν ἐπεθύμησας ἀποθανεῖνΧΕΙΡΩΝ Ἀληθῆ ταῦτα ἤκουσας ὦΜένιππε καὶ τέθνηκα ὡς ὁρᾷς ἀθάνατοςεἶναι δυνάμενοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίς δαί σε ἔρως τοῦ θα-νάτου ἔσχεν ἀνεράστου τοῖς πολλοῖς χρή-ματοςΧΕΙΡΩΝ Ἐρῶ πρὸς σὲ οὐκ ἀσύνετον

81

ΝΙΡΕΥΣ Καὶ μὴν ἐροῦ Ὅμηρον ὁποῖοςἦν ὁπότε συνεστράτευον τοῖς ἈχαιοῖςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀνείρατά μοι λέγειςἐγὼ δὲ ἃ βλέπω καὶ νῦν ἔχεις ἐκεῖνα δέ οἱτότε ἴσασινΝΙΡΕΥΣ Οὔκουν ἐγὼ ἐνταῦθα εὐμορ-φότερός εἰμι ὦ Μένιππε ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔτε σὺ οὔτε ἄλλοςεὔμορφος ἰσοτιμία γὰρ ἐν ᾅδου καὶ ὅμοιοιἅπαντεςΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἐμοὶ μὲν καὶ τοῦτο ἱκανόν

166

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλ ὦ καλὲ Μαύσωλεοὔτε ἡ ἰσχὺς ἔτι σοι ἐκείνη οὔτε ἡ μορφὴπάρεστιν εἰ γοῦν τινα ἑλοίμεθα δικαστὴνεὐμορφίας πέρι οὐκ ἔχω εἰπεῖν τίνος ἕνε-κα τὸ σὸν κρανίον προτιμηθείη ἂν τοῦἐμοῦ φαλακρὰ γὰρ ἄμφω καὶ γυμνά καὶτοὺς ὀδόντας ὁμοίως προφαίνομεν καὶ τοὺςὀφθαλμοὺς ἀφῃρήμεθα καὶ τὰς ῥῖνας ἀπο-σεσιμώμεθα ὁ δὲ τάφος καὶ οἱ πολυτελεῖςἐκεῖνοι λίθοι Ἁλικαρνασσεῦσι μὲν ἴσωςεἶεν ἐπιδείκνυσθαι καὶ φιλοτιμεῖσθαι πρὸςτοὺς ξένους ὡς δή τι μέγα οἰκοδόμημααὐτοῖς ἐστιν σὺ δέ ὦ βέλτιστε οὐχ ὁρῶ ὅτι ἀπολαύεις αὐτοῦ πλὴν εἰ μὴ τοῦτο φῄςὅτι μᾶλλον ἡμῶν ἀχθοφορεῖς ὑπὸ τηλικού-τοις λίθοις πιεζόμενοςΜΑΥΣΩΛΟΣ Ἀνόνητα οὖν μοι ἐκεῖναπάντα καὶ ἰσότιμος ἔσται Μαύσωλος καὶΔιογένης ΔΙΟΓΕΝΗΣ Οὐκ ἰσότιμος ὦ γεν-ναιότατε οὐ γὰρ Μαύσωλος μὲν γὰρ

163

ὄντα οὐκ ἦν ἔτι ἡδὺ ἀπολαύειν τῆς ἀθανα-σίαςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐχ ἡδὺ ἦν ζῶντα ὁρᾶντὸ φῶςΧΕΙΡΩΝ Οὔκ ὦ Μένιππε τὸ γὰρ ἡδὺἔγωγε ποικίλον τι καὶ οὐχ ἁπλοῦν ἡγοῦμαιεἶναι ἐγὼ δὲ ἔζων ἀεὶ καὶ ἀπέλαυον τῶνὁμοίων ἡλίου φωτός τροφῆς αἱ ὧραι δὲαἱ αὐταὶ καὶ τὰ γινόμενα ἅπαντα ἑξῆς ἕκα-στον ὥσπερ ἀκολουθοῦντα θάτερον θα-τέρῳ ἐνεπλήσθην οὖν αὐτῶν οὐ γὰρ ἐν τῷαὐτῷ ἀεὶ ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ ltμὴgt μετασχεῖνὅλως τὸ τερπνὸν ἦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις ὦ Χείρων τὰἐν ᾅδου δὲ πῶς φέρεις ἀφ οὗ προελόμενοςαὐτὰ ἥκειςΧΕΙΡΩΝ Οὐκ ἀηδῶς ὦ Μένιππε ἡγὰρ ἰσοτιμία πάνυ δημοτικὴ καὶ τὸ πρᾶγ-μα οὐδὲν ἔχει τὸ διάφορον ἐν φωτὶ εἶναι ἢἐν σκότῳ ἄλλως τε οὔτε διψῆν ὥσπερ ἄνωοὔτε πεινῆν δεῖ ἀλλ ἀνεπιδεεῖς τούτων

82

ἄχρηστόν σοι ὦ Ἀλέξανδρε πρὸς τὰπράγματα ἐγένετο πολλοὶ γὰρ ὑπέπτησ-σον θεὸν εἶναί σε νομίζοντες ἀτὰρ εἰπέμοι τίνι τὴν τοσαύτην ἀρχὴν καταλέλοι-παςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκ οἶδα ὦ Διόγενεςοὐ γὰρ ἔφθασα ἐπισκῆψαί τι περὶ αὐτῆς ἢτοῦτο μόνον ὅτι ἀποθνήσκων Περδίκκᾳτὸν δακτύλιον ἐπέδωκα πλὴν ἀλλὰ τί γε-λᾷς ὦ ΔιόγενεςΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί γὰρ ἄλλο ἢ ἀνεμνήσθηνοἷα ἐποίει ἡ Ἑλλάς ἄρτι σε παρειληφότατὴν ἀρχὴν κολακεύοντες καὶ προστάτηναἱρούμενοι καὶ στρατηγὸν ἐπὶ τοὺς βαρ-βάρους ἔνιοι δὲ καὶ τοῖς δώδεκα θεοῖς προ-στιθέντες καὶ οἰκοδομοῦντές σοι νεὼς καὶθύοντες ὡς δράκοντος υἱῷ ἀλλ εἰπέ μοιποῦ σε οἱ Μακεδόνες ἔθαψαν ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἔτι ἐν Βαβυλῶνι κε-ῖμαι τριακοστὴν ἡμέραν ταύτην ὑπισχνε-ῖται δὲ Πτολεμαῖος ὁ ὑπασπιστής ἤν ποτε

99

οἰμώξεται μεμνημένος τῶν ὑπὲρ γῆς ἐνοἷς εὐδαιμονεῖν ᾤετο Διογένης δὲ καταγε-λάσεται αὐτοῦ καὶ τάφον ὁ μὲν ἐν Ἁλικαρ-νασσῷ ἐρεῖ ἑαυτοῦ ὑπὸ Ἀρτεμισίας τῆς γυ-ναικὸς καὶ ἀδελφῆς κατεσκευασμένον ὁΔιογένης δὲ τοῦ μὲν σώματος εἰ καί τινατάφον ἔχει οὐκ οἶδεν οὐδὲ γὰρ ἔμελεναὐτῷ τούτου λόγον δὲ τοῖς ἀρίστοις περὶτούτου καταλέλοιπεν ἀνδρὸς βίον βεβιω-κὼς ὑψηλότερον ὦ Καρῶν ἀνδραποδω-δέστατε τοῦ σοῦ μνήματος καὶ ἐν βεβαιο-τέρῳ χωρίῳ κατεσκευασμένον

ΝΙΡΕΩΣ ΚΑΙ ΘΕΡΣΙΤΟΥ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΝΙΡΕΥΣ Ἰδοὺ δή Μένιππος οὑτοσὶ δι-κάσει πότερος εὐμορφότερός ἐστιν εἰπέὦ Μένιππε οὐ καλλίων σοι δοκῶΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δὲ καὶ ἔστε πρότε-ρον οἶμαι χρὴ γὰρ τοῦτο εἰδέναι

164

ΝΙΡΕΥΣ Νιρεὺς καὶ ΘερσίτηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πότερος οὖν ὁ Νιρεὺς καὶπότερος ὁ Θερσίτης οὐδέπω γὰρ τοῦτοδῆλον ΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἓν μὲν ἤδη τοῦτο ἔχω ὅτιὅμοιός εἰμί σοι καὶ οὐδὲν τηλικοῦτον δια-φέρεις ἡλίκον σε Ὅμηρος ἐκεῖνος ὁ τυ-φλὸς ἐπῄνεσεν ἁπάντων εὐμορφότερονπροσειπών ἀλλ ὁ φοξὸς ἐγὼ καὶ ψεδνὸςοὐδὲν χείρων ἐφάνην τῷ δικαστῇ ὅρα δὲσύ ὦ Μένιππε ὅντινα καὶ εὐμορφότερονἡγῇΝΙΡΕΥΣ Ἐμέ γε τὸν Ἀγλαΐας καὶΧάροπος ldquoὃς κάλλιστος ἀνὴρ ὑπὸ ἼλιονἦλθονrdquoΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλ οὐχὶ καὶ ὑπὸ γῆνὡς οἶμαι κάλλιστος ἦλθες ἀλλὰ τὰ μὲνὀστᾶ ὅμοια τὸ δὲ κρανίον ταύτῃ μόνον ἄραδιακρίνοιτο ἀπὸ τοῦ Θερσίτου κρανίου ὅτιεὔθρυπτον τὸ σόν ἀλαπαδνὸν γὰρ αὐτὸ καὶοὐκ ἀνδρῶδες ἔχεις

165

ριοι καὶ τὸ πᾶν εἰς πέντε μυριάδας ὁπλιτι-κόν ἱππεῖς δὲ ἀμφὶ τοὺς πεντακισχιλίουςἐγὼ δὲ χειροτονητὸς ὑφ ἁπάντων προκρι-θεὶς ἄρχων ἄριστος εἶναι δόξας ἀνθρώπωνἡγεῖσθαι καὶ πράγμασι χρῆσθαι ὡς τοῦτόγε αὐτὸ ἡδύ μείζω εἶναι τῶν ἄλλων βασι-λέων ἅτε ἀρετῇ προχειρισθέντα ὑπὸ τῆςστρατιᾶς ἄρχειν οὐ κληρονόμον γενόμενονἄλλου πονήσαντος ἐς τὴν βασιλείαν ἐπεὶτῷ Ἀδειμάντου θησαυρῷ παραπλήσιον τὸτοιοῦτο καὶ τὸ πρᾶγμα οὐχ ὅμοιον ἡδύὥσπερ ὅταν ἴδῃ τις αὐτὸς δι αὑτοῦ κτη-σάμενος τὴν δυναστείανΛΥΚΙΝΟΣ Παπαῖ ὦ Σάμιππε οὐδὲνμικρόν ἀλλὰ τὸ κεφάλαιον αὐτὸ τῶν ἀγα-θῶν ἁπάντων σύ γε ᾔτησας ἄρχειν ἀσπί-δος τοσαύτης ἄριστος δὴ προκριθεὶς ὑπὸτῶν πεντακισμυρίων τοιοῦτον ἡμῖν ἡ Μα-ντίνεια θαυμαστὸν βασιλέα καὶ στρατηγὸνἐλελήθει ἀνατρέφουσα πλὴν ἀλλὰ βασί-λευε καὶ ἡγοῦ τῶν στρατιωτῶν καὶ δια-

38

κατατίθει φέρων τὸν πλοῦτον ἄξιον γὰρἀπολαῦσαι τὸ μέρος φίλους ὄντας τῆςἈδειμάντου τρυφῆςΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀπελείφθην μὲν ὑμῶνεὐθὺς ἐν τῇ πρώτῃ ἐς τὴν ναῦν ἐπιβάσειἐπεὶ σέ ὦ Λυκῖνε κατέστησα ἐς τὸ ἀσφα-λές περιμετροῦντος γάρ μου τῆς ἀγκύραςτὸ πάχος οὐκ οἶδ ὅπου ὑμεῖς ἀπέστητεἸδὼν δὲ ὅμως τὰ πάντα ἠρόμην τινὰ τῶνναυτῶν ὁπόσην ἀποφέρει ἡ ναῦς τῷ δε-σπότῃ ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ κατ ἔτος ἕκαστοντὴν μισθοφορίαν ὁ δέ μοι Δώδεκα ἔφηἈττικὰ τάλαντα εἰ πρὸς τοὐλάχιστόν τιςλογίζοιτο τοὐντεῦθεν οὖν ἐπανιὼν ἐλογι-ζόμην εἴ τις θεῶν τὴν ναῦν ἄφνω ἐμὴν ποι-ήσειεν εἶναι οἷον ἄν ὡς εὐδαίμονα βίονἐπεβίωσα εὖ ποιῶν τοὺς φίλους καὶ ἐπι-πλέων ἐνίοτε μὲν αὐτός ἐνίοτε δὲ οἰκέταςἐκπέμπων εἶτα ἐκ τῶν δώδεκα ἐκείνωνταλάντων οἰκίαν τε ἤδη ᾠκοδομησάμην ἐνἐπικαίρῳ μικρὸν ὑπὲρ τὴν Ποικίλην τὴν

23

σοι παράδοξον τοῦτο δόξειΣΙΜΥΛΟΣ Παράδοξον εἰ γέρων τε καὶἀσθενὴς ἄτεκνός τε προσέτι ἥδεσθαι τοῖςἐν τῷ βίῳ ἐδύνασοΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Τὸ μὲν πρῶτον ἅπα-ντα ἐδυνάμην ἔτι καὶ παῖδες ὡραῖοι ἦσανπολλοὶ καὶ γυναῖκες ἁβρόταται καὶ μύρακαὶ οἶνος ἀνθοσμίας καὶ τράπεζα ὑπὲρ τὰςἐν ΣικελίᾳΣΙΜΥΛΟΣ Καινὰ ταῦτα ἐγὼ γάρ σεπάνυ φειδόμενον ἠπιστάμην ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Ἀλλ ἐπέρρει μοι ὦγενναῖε παρὰ ἄλλων τὰ ἀγαθά καὶ ἕωθενμὲν εὐθὺς ἐπὶ θύρας ἐφοίτων μάλα πολλοίμετὰ δὲ παντοῖά μοι δῶρα προσήγετο ἁπα-νταχόθεν τῆς γῆς τὰ κάλλισταΣΙΜΥΛΟΣ Ἐτυράννησας ὦ Πολύστρα-τε μετ ἐμέΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐραστὰςεἶχον μυρίουςΣΙΜΥΛΟΣ Ἐγέλασα ἐραστὰς σὺ τηλι-

116

να παρὰ σοῦ

ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ ΚΑΙ ΕΡΜΟΥ

ΠΛΟΥΤΩΝ Τὸν γέροντα οἶσθα τὸνπάνυ γεγηρακότα λέγω τὸν πλούσιονΕὐκράτην ᾧ παῖδες μὲν οὐκ εἰσίν οἱ τὸνκλῆρον δὲ θηρῶντες πεντακισμύριοιΕΡΜΗΣ Ναί τὸν Σικυώνιον φῄς τίοὖνΠΛΟΥΤΩΝ Ἐκεῖνον μέν ὦ Ἑρμῆζῆν ἔασον ἐπὶ τοῖς ἐνενήκοντα ἔτεσιν ἃ βε-βίωκεν ἐπιμετρήσας ἄλλα τοσαῦτα εἴ γεοἷόν τε ἦν καὶ ἔτι πλείω τοὺς δὲ κόλακαςαὐτοῦ Χαρῖνον τὸν νέον καὶ Δάμωνα καὶτοὺς ἄλλους κατάσπασον ἐφεξῆς ἅπανταςΕΡΜΗΣ Ἄτοπον ἂν δόξειε τὸ τοιοῦτονΠΛΟΥΤΩΝ Οὐ μὲν οὖν ἀλλὰ δι-καιότατον τί γὰρ ἐκεῖνοι παθόντες εὔχο-νται ἀποθανεῖν ἐκεῖνον ἢ τῶν χρημάτων

105

παρὰ τὸν Ἰλισσὸν ἐκείνην τὴν πατρῴανἀφείς καὶ οἰκέτας ὠνούμην καὶ ἐσθῆταςκαὶ ζεύγη καὶ ἵππους νυνὶ δὲ ἤδη καὶἔπλεον ὑφ ἁπάντων εὐδαιμονιζόμενος τῶνἐπιβατῶν φοβερὸς τοῖς ναύταις καὶ μονο-νουχὶ βασιλεὺς νομιζόμενος ἔτι δέ μοι τὰκατὰ τὴν ναῦν εὐθετίζοντι καὶ ἐς λιμέναπόρρωθεν ἀποβλέποντι ἐπιστάς ὦ Λυκῖνεκατέδυσας τὸν πλοῦτον καὶ ἀνέτρεψας εὖφερόμενον τὸ σκάφος οὐρίῳ τῆς εὐχῆςπνεύματιΛΥΚΙΝΟΣ Οὐκοῦν ὦ γενναῖε λαβόμε-νός μου ἄπαγε πρὸς τὸν στρατηγὸν ὥς τιναπειρατὴν ἢ καταποντιστήν ὃς τηλικοῦτονναυάγιον εἴργασμαι καὶ ταῦτα ἐν γῇ κατὰτὴν ἐκ Πειραιῶς ἐς τὸ ἄστυ ἀλλὰ ὅραὅπως παραμυθήσομαί σου τὸ πταῖσμαπέντε γάρ εἰ βούλει καλλίω καὶ μείζω τοῦΑἰγυπτίου πλοίου ἤδη ἔχε καὶ τὸ μέγι-στον οὐδὲ καταδῦναι δυνάμενα καὶ τάχασοι πεντάκις ἐξ Αἰγύπτου κατ ἔτος ἕκα-

24

λεῖς τὴν ὑπόσχεσιν ἀλλὰ σὺ ἤδη ὁ Σάμιπ-πος εὔχουΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἐγὼ δὲ ndash ἠπειρώτης γάρεἰμι Ἀρκὰς ἐκ Μαντινείας ὡς ἴστε ndash ναῦνμὲν οὐκ αἰτήσω μοι γενέσθαι ἥν γε τοῖςπολίταις ἐπιδείξασθαι ἀδύνατον οὐδὲ μι-κρολογήσομαι πρὸς τοὺς θεοὺς θησαυρὸναἰτῶν καὶ μεμετρημένον χρυσίον ἀλλὰ δύ-νανται γὰρ πάντα οἱ θεοί καὶ τὰ μέγισταεἶναι δοκοῦντα καὶ ὁ νόμος τῆς εὐχῆς ὃνΤιμόλαος ἔθηκε φήσας μηδὲν ὀκνεῖν αἰτε-ῖν ὡς ἐκείνων πρὸς οὐδὲν ἀνανευόντωναἰτῶ δὴ βασιλεὺς γενέσθαι οὐχ οἷοςἈλέξανδρος ὁ Φιλίππου ἢ Πτολεμαῖος ἢΜιθριδάτης ἢ εἴ τις ἄλλος ἐκδεξάμενος τὴνβασιλείαν παρὰ πατρὸς ἦρξεν ἀλλά μοι τὸπρῶτον ἀπὸ λῃστείας ἀρξαμένῳ ἑταῖροικαὶ συνωμόται ὅσον τριάκοντα πιστοὶμάλα καὶ πρόθυμοι γενέσθωσαν εἶτα κατὀλίγον τριακόσιοι προσιόντες ἡμῖν ἄλλοςἐπ ἄλλῳ εἶτα χίλιοι καὶ μετ οὐ πολὺ μύ-

37

ἀντιποιοῦνται οὐδὲν προσήκοντες ὃ δὲπάντων ἐστὶ μιαρώτατον ὅτι καὶ τὰ τοια-ῦτα εὐχόμενοι ὅμως θεραπεύουσιν ἔν γε τῷφανερῷ καὶ νοσοῦντος ἃ μὲν βουλεύονταιπᾶσι πρόδηλα θύσειν δὲ ὅμως ὑπισχνο-ῦνται ἢν ῥαΐσῃ καὶ ὅλως ποικίλη τις ἡ κο-λακεία τῶν ἀνδρῶν διὰ ταῦτα ὁ μὲν ἔστωἀθάνατος οἱ δὲ προαπίτωσαν αὐτοῦ μάτηνἐπιχανόντεςΕΡΜΗΣ Γελοῖα πείσονται πανοῦργοιὄντεςΠΛΟΥΤΩΝ Πολλὰ κἀκεῖνος εὖ μάλαδιαβουκολεῖ αὐτοὺς καὶ ἐλπίζει καὶ ὅλωςldquoαἰεὶ θανέοντι ἐοικὼςrdquo ἔρρωται πολὺ μᾶλ-λον τῶν νέων οἱ δὲ ἤδη τὸν κλῆρον ἐν σφί-σι διῃρημένοι βόσκονται ζωὴν μακαρίανπρὸς ἑαυτοὺς τιθέντες Οὐκοῦν ὁ μὲν ἀπο-δυσάμενος τὸ γῆρας ὥσπερ Ἰόλεως ἀνηβη-σάτω οἱ δὲ ἀπὸ μέσων τῶν ἐλπίδων τὸνὀνειροποληθέντα πλοῦτον ἀπολιπόντεςἡκέτωσαν ἤδη κακοὶ κακῶς ἀποθανόντες

106

ἄφνω ἀπέθανον τοῦ τέγους μοι ἐπιπε-σόντος καὶ νῦν Ἑρμόλαος ἔχει τἀμὰὥσπερ τις λάβραξ καὶ τὸ ἄγκιστρον τῷ δε-λέατι συγκατασπάσαςΔΑΜΝΙΠΠΟΣ Οὐ μόνον ἀλλὰ καὶαὐτόν σε τὸν ἁλιέα ὥστε τὸ σόφισμα κατὰσαυτοῦ συντέθεικας ΚΝΗΜΩΝ Ἔοικα οἰμώζω τοιγαροῦν

ΣΙΜΥΛΟΥ ΚΑΙ ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΥ

ΣΙΜΥΛΟΣ Ἥκεις ποτέ ὦ Πολύστρα-τε καὶ σὺ παρ ἡμᾶς ἔτη οἶμαι οὐ πολὺἀποδέοντα τῶν ἑκατὸν βεβιωκώςΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Ὀκτὼ ἐπὶ τοῖς ἐνε-νήκοντα ὦ ΣιμύλεΣΙΜΥΛΟΣ Πῶς δαὶ τὰ μετ ἐμὲ ταῦταἐβίως τριάκοντα ἐγὼ γὰρ ἀμφὶ τὰ ἑβδομή-κοντά σου ὄντος ἀπέθανονΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Ὑπερήδιστα εἰ καί

115

σου πλουσιωτέρους γενομένους ἐκπε-σόντας ἐν βραχεῖ τῶν ἀγαθῶν ἁπάντωνἵνα δέ σοι καὶ τούτους ἀφῶ τό γε ὑγιαίνεινἐχέγγυον οἴει σοι γενήσεσθαι καὶ βέβαιονἢ οὐχ ὁρᾷς πολλοὺς τῶν πλουσίων κακο-δαιμόνως διάγοντας ὑπὸ τῶν ἀλγηδόνωντοὺς μὲν οὐδὲ βαδίζειν δυναμένους ἐνίουςδὲ τυφλοὺς ἢ τῶν ἐντοσθιδίων τι ἀλγο-ῦντας ὅτι μὲν γὰρ οὐκ ἂν ἕλοιο πλουτῶνδὶς τοσοῦτον πλοῦτον ὅμοια πάσχειν Φανο-μάχῳ τῷ πλουσίῳ καὶ θηλύνεσθαι ὡς ἐκε-ῖνος εὖ οἶδα κἂν μὴ εἴπῃς ἐῶ λέγειν ὅσαςἐπιβουλὰς μετὰ τοῦ πλούτου καὶ λῃστὰςκαὶ φθόνον καὶ μῖσος παρὰ τῶν πολλῶνὁρᾷς οἵων σοι πραγμάτων αἴτιος ὁ θησαυ-ρὸς γίγνεταιΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀεὶ σύ μοι ὦ Λυκῖνεὑπεναντίος ὥστε οὐδὲ τὴν χοίνικα ἔτιλήψῃ ἐς τέλος μου τῆς εὐχῆς ἐπηρεάζων ΛΥΚΙΝΟΣ Τοῦτο μὲν ἤδη κατὰ τοὺςπολλοὺς τῶν πλουσίων ἀναδύῃ καὶ ἀνακα-

36

στον σιταγωγείτωσαν σιταγωγίαν εἰ καίὦ ναυκλήρων ἄριστε δῆλος εἶ ἀφόρητοςἡμῖν τότε γενησόμενος ὃς γὰρ ἔτι ἑνὸςπλοίου τουτουὶ δεσπότης ὢν παρήκουεςβοώντων εἰ πέντε κτήσαιο πρὸς τούτῳτριάρμενα πάντα καὶ ἀνώλεθρα οὐδὲ ὄψειδηλαδὴ τοὺς φίλους σὺ μὲν οὖν εὐπλόει ὦβέλτιστε ἡμεῖς δὲ ἐν Πειραιεῖ καθεδούμε-θα τοὺς ἐξ Αἰγύπτου ἢ Ἰταλίας καταπλέο-ντας ἀνακρίνοντες εἴ που τὸ μέγα Ἀδει-μάντου πλοῖον τὴν Ἶσίν τις εἶδενΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ὁρᾷς διὰ τοῦτοὤκνουν εἰπεῖν ἃ ἐνενόουν εἰδὼς ὅτι ἐνγέλωτι καὶ σκώμματι ποιήσεσθέ μου τὴνεὐχήν ὥστε ἐπιστὰς μικρόν ἔστ ἂν ὑμεῖςπροχωρήσητε ἀποπλευσοῦμαι πάλιν ἐπὶτῆς νεώς πολὺ γὰρ ἄμεινον τοῖς ναύταιςπροσλαλεῖν ἢ ὑφ ὑμῶν καταγελᾶσθαιΛΥΚΙΝΟΣ Μηδαμῶς ἐπεὶ συνεμβη-σόμεθά σοι καὶ αὐτοὶ ἐπιστάντεςΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀλλὰ ὑφαιρήσω τὴν

25

ΚΝΗΜΩΝΟΣ ΚΑΙ ΔΑΜΝΙΠΠΟΥ

ΚΝΗΜΩΝ Τοῦτο ἐκεῖνο τὸ τῆς παροι-μίας ὁ νεβρὸς τὸν λέοντα ΔΑΜΝΙΠΠΟΣ Τί ἀγανακτεῖς ὦ Κνή-μωνΚΝΗΜΩΝ Πυνθάνῃ ὅ τι ἀγανακτῶκληρονόμον ἀκούσιον καταλέλοιπα κατα-σοφισθεὶς ἄθλιος οὓς ἐβουλόμην ἂν μάλι-στα σχεῖν τἀμὰ παραλιπώνΔΑΜΝΙΠΠΟΣ Πῶς τοῦτο ἐγένετοΚΝΗΜΩΝ Ἑρμόλαον τὸν πάνυ πλού-σιον ἄτεκνον ὄντα ἐθεράπευον ἐπὶ θανάτῳκἀκεῖνος οὐκ ἀηδῶς τὴν θεραπείαν προσίε-το ἔδοξε δή μοι καὶ σοφὸν τοῦτο εἶναιθέσθαι διαθήκας εἰς τὸ φανερόν ἐν αἷςἐκείνῳ καταλέλοιπα τἀμὰ πάντα ὡς κἀκε-ῖνος ζηλώσειεν καὶ τὰ αὐτὰ πράξειενΔΑΜΝΙΠΠΟΣ Τί οὖν δὴ ἐκεῖνοςΚΝΗΜΩΝ Ὅ τι μὲν αὐτὸς ἐνέγραψενταῖς ἑαυτοῦ διαθήκαις οὐκ οἶδα ἐγὼ γοῦν

114

ΕΡΜΗΣ Ἀμέλησον ὦ Πλούτων μετε-λεύσομαι γάρ σοι ἤδη αὐτοὺς καθ ἕναἑξῆς ἑπτὰ δέ οἶμαι εἰσίΠΛΟΥΤΩΝ Κατάσπα ὁ δὲ παραπέμ-ψει ἕκαστον ἀντὶ γέροντος αὖθις πρωθήβηςγενόμενος

ΤΕΡΨΙΩΝΟΣ ΚΑΙ ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ

ΤΕΡΨΙΩΝ Τοῦτο ὦ Πλούτων δίκαιονἐμὲ μὲν τεθνάναι τριάκοντα ἔτη γεγονότατὸν δὲ ὑπὲρ τὰ ἐνενήκοντα γέροντα Θού-κριτον ζῆν ἔτιΠΛΟΥΤΩΝ Δικαιότατον μὲν οὖν ὦΤερψίων εἴ γε ὁ μὲν ζῇ μηδένα εὐχόμενοςἀποθανεῖν τῶν φίλων σὺ δὲ παρὰ πάντατὸν χρόνον ἐπεβούλευες αὐτῷ περιμένωντὸν κλῆρονΤΕΡΨΙΩΝ Οὐ γὰρ ἐχρῆν γέροντα ὄντακαὶ μηκέτι χρήσασθαι τῷ πλούτῳ αὐτὸν

107

ἀποβάθραν προεισελθώνΛΥΚΙΝΟΣ Οὐκοῦν ἡμεῖς γε προσνη-ξόμεθα ὑμῖν μὴ γὰρ οἴου σοὶ μὲν εἶναιῥᾴδιον τηλικαῦτα πλοῖα κτᾶσθαι μήτεπριαμένῳ μήτε ναυπηγησαμένῳ ἡμεῖς δὲοὐκ αἰτήσομεν παρὰ τῶν θεῶν ἐπὶ πολλοὺςσταδίους ἀκμῆτες δύνασθαι νεῖν καίτοιπρῴην καὶ ἐς Αἴγιναν ἐπὶ τὴν τῆς Ἐνοδίαςτελετὴν οἶσθα ἐν ἡλίκῳ σκαφιδίῳ πάντεςἅμα οἱ φίλοι τεττάρων ἕκαστος ὀβολῶνδιεπλεύσαμεν καὶ οὐδὲν ἐδυσχέραινεςἡμᾶς συμπλέοντας νῦν δὲ ἀγανακτεῖς εἰσυνεμβησόμεθά σοι καὶ τὴν ἀποβάθρανπροεισελθὼν ἀφαιρεῖς ὑπερμαζᾷς γάρ ὦἈδείμαντε καὶ ἐς τὸν κόλπον οὐ πτύειςοὐδὲ οἶσθα ὅστις ὢν ναυκληρεῖς οὕτωςἐπῆρέ σε ἡ οἰκία ἐν καλῷ τῆς πόλεως οἰκο-δομηθεῖσα καὶ τῶν ἀκολούθων τὸ πλῆθοςἀλλ ὦγαθέ πρὸς τῆς Ἴσιδος κἂν τὰ Νει-λῷα ταῦτα ταρίχη τὰ λεπτὰ μέμνησο ἡμῖνἄγειν ἀπ Αἰγύπτου ἢ μύρον ἀπὸ τοῦ Κα-

26

νος εἴρηκα καί μοι ὁ Ἑρμῆς τελεσιουργή-σειεν αὐτάΛΥΚΙΝΟΣ Οἶσθα οὖν ὦ Ἀδείμαντεὡς πάνυ σοι ἀπὸ λεπτῆς κρόκης ὁ πᾶςοὑτοσὶ πλοῦτος ἀπήρτηται καὶ ἢν ἐκείνηἀπορραγῇ πάντα οἴχεται καὶ ἄνθρακές σοιὁ θησαυρὸς ἔσταιΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Πῶς λέγεις ὦ ΛυκῖνεΛΥΚΙΝΟΣ Ὅτι ὦ ἄριστε ἄδηλονὁπόσον χρόνον βιώσει πλουτῶν τίς γὰροἶδεν εἰ ἔτι παρακειμένης σοι τῆς χρυσῆςτραπέζης πρὶν ἐπιβαλεῖν τὴν χεῖρα καὶἀπογεύσασθαι τοῦ ταὼ ἢ τοῦ Νομάδοςἀλεκτρυόνος ἀποφυσήσας τὸ ψυχίδιονἄπει γυψὶ καὶ κόραξι πάντα ἐκεῖνα καταλι-πών ἢ ἐθέλεις καταριθμήσομαί σοι τοὺςμὲν αὐτίκα πρὶν ἀπολαῦσαι τοῦ πλούτουἀποθανόντας ἐνίους δὲ καὶ ζῶντας ἀπο-στερηθέντας ὧν εἶχον ὑπό τινος βασκάνουπρὸς τὰ τοιαῦτα δαίμονος ἀκούεις γάρπου τὸν Κροῖσον καὶ τὸν Πολυκράτην πολύ

35

δυνάμενον ἀπελθεῖν τοῦ βίου παραχωρήσα-ντα τοῖς νέοιςΠΛΟΥΤΩΝ Καινά ὦ Τερψίων νομο-θετεῖς τὸν μηκέτι τῷ πλούτῳ χρήσασθαιδυνάμενον πρὸς ἡδονὴν ἀποθνήσκειν τὸ δὲἄλλως ἡ Μοῖρα καὶ ἡ φύσις διέταξενΤΕΡΨΙΩΝ Οὐκοῦν ταύτης αἰτιῶμαιτῆς διατάξεως ἐχρῆν γὰρ τὸ πρᾶγμα ἑξῆςπως γίνεσθαι τὸν πρεσβύτερον πρότερονκαὶ μετὰ τοῦτον ὅστις καὶ τῇ ἡλικίᾳ μεταὐτόν ἀναστρέφεσθαι δὲ μηδαμῶς μηδὲζῆν μὲν τὸν ὑπέργηρων ὀδόντας τρεῖς ἔτιλοιποὺς ἔχοντα μόγις ὁρῶντα οἰκέταις γετέτταρσιν ἐπικεκυφότα κορύζης μὲν τὴνῥῖνα λήμης δὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς μεστὸνὄντα οὐδὲν ἔτι ἡδὺ εἰδότα ἔμψυχόν τινατάφον ὑπὸ τῶν νέων καταγελώμενον ἀπο-θνήσκειν δὲ καλλίστους καὶ ἐρρωμενε-στάτους νεανίσκους ἄνω γὰρ ποταμῶν το-ῦτό γε ἢ τὸ τελευταῖον εἰδέναι γε ἐχρῆνπότε καὶ τεθνήξεται τῶν γερόντων ἕκα-

108

δώρῳ τὴν ἔχουσαν τὸ φάρμακον τὴν δὲἑτέραν ἐμοί σφαλεὶς οὐκ οἶδ ὅπως ἐμοὶμὲν τὸ φάρμακον Πτοιοδώρῳ δὲ τὸ ἀφάρ-μακτον ἔδωκεν εἶτα ὁ μὲν ἔπινεν ἐγὼ δὲαὐτίκα μάλα ἐκτάδην ἐκείμην ὑποβολιμα-ῖος ἀντ ἐκείνου νεκρός τί τοῦτο γελᾷς ὦΖηνόφαντε καὶ μὴν οὐκ ἔδει γε ἑταίρῳ ἀν-δρὶ ἐπιγελᾶνΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Ἀστεῖα γάρ ὦ Καλ-λιδημίδη πέπονθας ὁ γέρων δὲ τί πρὸς τα-ῦταΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ Πρῶτον μὲν ὑπετα-ράχθη πρὸς τὸ αἰφνίδιον εἶτα συνείςοἶμαι τὸ γεγενημένον ἐγέλα καὶ αὐτός οἷάγε ὁ οἰνοχόος εἴργασταιΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Πλὴν ἀλλ οὐδὲ σὲτὴν ἐπίτομον ἐχρῆν τραπέσθαι ἧκε γὰρ ἄνσοι διὰ τῆς λεωφόρου ἀσφαλέστερον εἰ καὶὀλίγῳ βραδύτερος ἦν

113

τὸ ἀργυροῦν πινάκιον ἢ τὸν σκύφον ἐπιδεί-ξεται Διόνικος ἐν τῇ πομπῇ καὶ μάλισταἐπειδὰν ὁρᾷ τοὺς οἰκέτας τοὺς ἐμοὺς ἀργύ-ρῳ τοσούτῳ χρωμένους τῇ πόλει δὲ ταῦταἐξαίρετα παρ ἐμοῦ ὑπῆρξεν ἄν αἱ μὲν δια-νομαὶ κατὰ μῆνα ἕκαστον δραχμαὶ τῷ μὲνἀστῷ ἑκατόν τῷ δὲ μετοίκῳ ἥμισυ τού-των δημοσίᾳ δὲ ὅσα ἐς κάλλος θέατρα καὶβαλανεῖα καὶ τὴν θάλατταν ἄχρι πρὸς τὸΔίπυλον ἥκειν κἀνταῦθά που λιμένα εἶναιἐπαχθέντος ὀρύγματι μεγάλῳ τοῦ ὕδατοςὡς τὸ πλοῖόν μου πλησίον ὁρμεῖν καταφα-νὲς ὂν ἐκ τοῦ Κεραμεικοῦ τοῖς φίλοις δὲὑμῖν Σαμίππῳ μὲν εἴκοσι μεδίμνους ἐπι-σήμου χρυσίου παραμετρῆσαι τὸν οἰκο-νόμον ἐκέλευσα ἄν Τιμολάῳ δὲ πέντε χοί-νικας Λυκίνῳ δὲ χοίνικα ἀπομεμαγμένηνκαὶ ταύτην ὅτι λάλος ἐστὶ καὶ ἐπισκώπτειμου τὴν εὐχήν τοῦτον ἐβουλόμην βιῶναιτὸν βίον πλουτῶν ἐς ὑπερβολὴν καὶ τρυ-φῶν καὶ πάσαις ἡδοναῖς ἀφθόνως χρώμε-

34

νώπου ἢ ἶβιν ἐκ Μέμφιδος εἰ δὲ ἡ ναῦςἐδύνατο καὶ τῶν πυραμίδων μίανΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἅλις παιδιᾶς ὦ Λυκῖνεὁρᾷς ὡς ἐρυθριᾶν Ἀδείμαντον ἐποίησαςπολλῷ τῷ γέλωτι ἐπικλύσας τὸ πλοῖον ὡςὑπέραντλον εἶναι καὶ μηκέτι ἀντέχειν πρὸςτὸ ἐπιρρέον Καὶ ἐπείπερ ἔτι πολὺ ἡμῖν τὸ λοιπόν ἐστινπρὸς τὸ ἄστυ διελόμενοι τετραχῆ τὴν ὁδὸνκατὰ τοὺς ἐπιβάλλοντας ἑκάστῳ σταδίουςαἰτῶμεν ἅπερ ἂν δοκῇ παρὰ τῶν θεῶνοὕτω γὰρ ἂν ἡμᾶς ὅ τε κάματος λάθοι καὶἅμα εὐφρανούμεθα ὥσπερ ἡδίστῳ ὀνείρατιἑκουσίῳ περιπεσόντες ἐφ ὅσον βουλόμε-θα εὖ ποιήσοντι ἡμᾶς παρ αὐτῷ γὰρἑκάστῳ ἔστω τὸ μέτρον τῆς εὐχῆς καὶ οἱθεοὶ πάντα ὑποκείσθωσαν παρέξοντες εἰκαὶ τῇ φύσει ἀπίθανα ἔσται τὸ δὲ μέγι-στον ἐπίδειξις ἔσται τὸ πρᾶγμα ὅστις ἂνἄριστα χρήσαιτο τῷ πλούτῳ καὶ τῇ εὐχῇδηλώσει γὰρ οἷος ἂν καὶ πλουτήσας ἐγένε-

27

οἶσθα γὰρ καὶ σύ που Πτοιόδωρον τὸνγέρονταΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Τὸν ἄτεκνον τὸνπλούσιον ᾧ σε τὰ πολλὰ ᾔδειν συνόνταΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ Ἐκεῖνον αὐτὸν ἀεὶἐθεράπευον ὑπισχνούμενον ἐπ ἐμοὶ τεθνή-ξεσθαι ἐπεὶ δὲ τὸ πρᾶγμα εἰς μήκιστονἐπεγίνετο καὶ ὑπὲρ τὸν Τιθωνὸν ὁ γέρωνἔζη ἐπίτομόν τινα ὁδὸν ἐπὶ τὸν κλῆρονἐξηῦρον πριάμενος γὰρ φάρμακον ἀνέπει-σα τὸν οἰνοχόον ἐπειδὰν τάχιστα ὁΠτοιόδωρος αἰτήσῃ πιεῖν ndash πίνει δὲ ἐπιει-κῶς ζωρότερον ndash ἐμβαλόντα εἰς κύλικαἕτοιμον ἔχειν αὐτὸ καὶ ἐπιδοῦναι αὐτῷ εἰδὲ τοῦτο ποιήσει ἐλεύθερον ἐπωμοσάμηνἀφήσειν αὐτόνΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Τί οὖν ἐγένετο πάνυγάρ τι παράδοξον ἐρεῖν ἔοικας ΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ Ἐπεὶ τοίνυν λου-σάμενοι ἥκομεν δύο δὴ ὁ μειρακίσκος κύ-λικας ἑτοίμους ἔχων τὴν μὲν τῷ Πτοιο-

112

στος ἵνα μὴ μάτην ἂν ἐνίους ἐθεράπευοννῦν δὲ τὸ τῆς παροιμίας ἡ ἅμαξα τὸν βοῦνπολλάκις ἐκφέρειΠΛΟΥΤΩΝ Ταῦτα μέν ὦ Τερψίωνπολὺ συνετώτερα γίνεται ἤπερ σοὶ δοκεῖκαὶ ὑμεῖς δὲ τί παθόντες ἀλλοτρίοις ἐπι-χαίνετε καὶ τοῖς ἀτέκνοις τῶν γερόντωνεἰσποιεῖτε φέροντες αὑτούς τοιγαροῦνγέλωτα ὀφλισκάνετε πρὸ ἐκείνων κατορυτ-τόμενοι καὶ τὸ πρᾶγμα τοῖς πολλοῖς ἥδι-στον γίνεται ὅσῳ γὰρ ὑμεῖς ἐκείνους ἀπο-θανεῖν εὔχεσθε τοσούτῳ ἅπασιν ἡδὺ προα-ποθανεῖν ὑμᾶς αὐτῶν καινὴν γάρ τινα ταύ-την τὴν τέχνην ἐπινενοήκατε γραῶν καὶγερόντων ἐρῶντες καὶ μάλιστα εἰ ἄτεκνοιεἶεν οἱ δὲ ἔντεκνοι ὑμῖν ἀνέραστοι καίτοιπολλοὶ ἤδη τῶν ἐρωμένων συνέντες ὑμῶντὴν πανουργίαν τοῦ ἔρωτος ἢν καὶ τύχωσιπαῖδας ἔχοντες μισεῖν αὐτοὺς πλάττονταιὡς καὶ αὐτοὶ ἐραστὰς ἔχωσιν εἶτα ἐν ταῖςδιαθήκαις ἀπεκλείσθησαν μὲν οἱ πάλαι δο-

109

το ΣΑΜΙΠΠΟΣ Καλῶς ὦ Τιμόλαε καὶπείθομαί σοι καὶ ὅταν ὁ καιρὸς καλῇ εὔξο-μαι ἅπερ ἂν δοκῇ εἰ μὲν γὰρ Ἀδείμαντοςβούλεται οὐδὲ ἐρωτᾶν οἶμαι ὅς γε δὴ ἐντῇ νηῒ τὸν ἕτερον πόδα ἔχει χρὴ δὲ καὶΛυκίνῳ δοκεῖνΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλὰ πλουτῶμεν εἰ τοῦτοἄμεινον μὴ καὶ βασκαίνειν ἐν ταῖς κοιναῖςεὐτυχίαις δοκῶΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Τίς γοῦν πρῶτος ἄρξε-ταιΛΥΚΙΝΟΣ Σύ ὦ Ἀδείμαντε εἶτα μετὰσὲ οὑτοσὶ Σάμιππος εἶτα Τιμόλαος ἐγὼδὲ ὀλίγον ὅσον ἡμιστάδιον τὸ πρὸ τοῦ Δι-πύλου ἐπιλήψομαι τῇ εὐχῇ καὶ τοῦτο ὡςοἷόν τε παραδραμώνΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Οὐκοῦν ἐγὼ μὲν οὐδὲνῦν ἀποστήσομαι τῆς νεώς ἀλλ ἐπείπερἔξεστιν ἐπιμετρήσω τῇ εὐχῇ ὁ δὲ Ἑρμῆςὁ κερδῷος ἐπινευσάτω ἅπασιν ἔστω γὰρ

28

δόξῃ προκύψας ὥσπερ ὁ ἥλιος ἐκείνων μὲνοὐδ ἐπιβλέψομαι ἐνίους εἰ δέ τις πένηςοἷος ἦν ἐγὼ πρὸ τοῦ θησαυροῦ φιλοφρονή-σομαι τοῦτον καὶ λουσάμενον ἥκειν κελεύ-σω τὴν ὥραν ἐπὶ τὸ δεῖπνον οἱ δὲ ἀποπνι-γήσονται οἱ πλούσιοι ὁρῶντες ὀχήματαἵππους καὶ παῖδας ὡραίους ὅσον δισχιλί-ους ἐξ ἁπάσης ἡλικίας ὅ τι περ τὸ ἀνθη-ρότατον εἶτα δεῖπνα ἐπὶ χρυσοῦ ndash εὐτε-λὴς γὰρ ὁ ἄργυρος καὶ οὐ κατ ἐμέ ndash τάρι-χος μὲν ἐξ Ἰβηρίας οἶνος δὲ ἐξ Ἰταλίαςἔλαιον δὲ ἐξ Ἰβηρίας καὶ τοῦτο μέλι δὲἡμέτερον τὸ ἄπυρον καὶ ὄψα πανταχόθενκαὶ σύες καὶ λαγώς καὶ ὅσα πτηνά ὄρνιςἐκ Φάσιδος καὶ ταὼς ἐξ Ἰνδίας καὶ ἀλε-κτρυὼν ὁ Νομαδικός οἱ δὲ σκευάζοντεςἕκαστα σοφισταί τινες περὶ πέμματα καὶχυμοὺς ἔχοντες εἰ δέ τινι προπίοιμι σκύ-φον ἢ φιάλην αἰτήσας ὁ ἐκπιὼν ἀποφε-ρέτω καὶ τὸ ἔκπωμα οἱ δὲ νῦν πλούσιοιπρὸς ἐμὲ Ἶροι δηλαδὴ ἅπαντες καὶ οὐκέτι

33

ρυφορήσαντες ὁ δὲ παῖς καὶ ἡ φύσιςὥσπερ ἐστὶ δίκαιον κρατοῦσι πάντων οἱδὲ ὑποπρίουσι τοὺς ὀδόντας ἀπομυγέντες ΤΕΡΨΙΩΝ Ἀληθῆ ταῦτα φῄς ἐμοῦγοῦν Θούκριτος πόσα κατέφαγεν ἀεὶ τε-θνήξεσθαι δοκῶν καὶ ὁπότε εἰσίοιμι ὑπο-στένων καὶ μύχιόν τι καθάπερ ἐξ ᾠοῦ νεοτ-τὸς ἀτελὴς ὑποκρώζων ὥστ ἐμὲ ὅσον αὐτί-κα οἰόμενον ἐπιβήσειν αὐτὸν τῆς σοροῦἐσπέμπειν τὰ πολλά ὡς μὴ ὑπερβάλλοιντόμε οἱ ἀντερασταὶ τῇ μεγαλοδωρεᾷ καὶ τὰπολλὰ ὑπὸ φροντίδων ἄγρυπνος ἐκείμηνἀριθμῶν ἕκαστα καὶ διατάττων ταῦταγοῦν μοι καὶ τοῦ ἀποθανεῖν αἴτια γεγένη-ται ἀγρυπνία καὶ φροντίδες ὁ δὲ τοσοῦτόνμοι δέλεαρ καταπιὼν ἐφειστήκει θαπτο-μένῳ πρῴην ἐπιγελῶνΠΛΟΥΤΩΝ Εὖ γε ὦ Θούκριτε ζῴηςἐπὶ μήκιστον πλουτῶν ἅμα καὶ τῶν τοιού-των καταγελῶν μηδὲ πρότερόν γε σὺ ἀπο-θάνοις ἢ προπέμψας πάντας τοὺς κόλακας

110

ΤΕΡΨΙΩΝ Τοῦτο μέν ὦ Πλούτων καὶἐμοὶ ἥδιστον ἤδη εἰ καὶ Χαροιάδης προτε-θνήξεται ΘουκρίτουΠΛΟΥΤΩΝ Θάρρει ὦ Τερψίων καὶΦείδων γὰρ καὶ Μέλανθος καὶ ὅλως ἅπα-ντες προελεύσονται αὐτοῦ ὑπὸ ταῖς αὐταῖςφροντίσινΤΕΡΨΙΩΝ Ἐπαινῶ ταῦτα ζῴης ἐπὶμήκιστον ὦ Θούκριτε

ΖΗΝΟΦΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΟΥ

ΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Σὺ δὲ ὦ Καλλιδημί-δη πῶς ἀπέθανες ἐγὼ μὲν γὰρ ὅτι πα-ράσιτος ὢν Δεινίου πλέον τοῦ ἱκανοῦ ἐμφα-γὼν ἀπεπνίγην οἶσθα παρῆς γὰρ ἀποθνή-σκοντί μοιΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ Παρῆν ὦ Ζηνόφα-ντε τὸ δὲ ἐμὸν παράδοξόν τι ἐγένετο

111

πέζας ὅλας χρυσᾶς ποιήσομαι καὶ τὰς κλί-νας χρυσᾶς εἰ δὲ μὴ σιωπήσῃ καὶ τοὺςδιακόνους αὐτούς ΛΥΚΙΝΟΣ Ὅρα μόνον μὴ ὥσπερ τῷΜίδᾳ καὶ ὁ ἄρτος σοι καὶ τὸ ποτὸν χρυσὸςγένηται καὶ πλουτῶν ἄθλιος ἀπόλῃ λιμῷδιαφθαρεὶς πολυτελεῖΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Τὰ σὰ ῥυθμιεῖς πιθα-νώτερον ὦ Λυκῖνε μετ ὀλίγον ἐπειδὰναὐτὸς αἰτῇς ἐσθὴς ἐπὶ τούτοις ἁλουργὶςκαὶ ὁ βίος οἷος ἁβρότατος ὕπνος ἐφ ὅσονἥδιστος φίλων πρόσοδοι καὶ δεήσεις καὶτὸ ἅπαντας ὑποπτήσσειν καὶ προσκυνεῖνκαὶ οἱ μὲν ἕωθεν πρὸς ταῖς θύραις ἄνω καὶκάτω περιπατήσουσιν ἐν αὐτοῖς δὲ καὶΚλεαίνετος καὶ Δημόκριτος οἱ πάνυ καὶπροσελθοῦσιν γε αὐτοῖς καὶ πρὸ τῶν ἄλλωνεἰσδεχθῆναι ἀξιοῦσι θυρωροὶ ἑπτὰ ἐφε-στῶτες εὐμεγέθεις βάρβαροι προσαρα-ξάτωσαν ἐς τὸ μέτωπον εὐθὺ τὴν θύρανοἷα νῦν αὐτοὶ ποιοῦσιν ἐγὼ δέ ὁπόταν

32

τὸ πλοῖον καὶ τὰ ἐν αὐτῷ πάντα ἐμὰ καὶ ὁφόρτος οἱ ἔμποροι αἱ γυναῖκες οἱ ναῦταικαὶ ἄλλο εἴ τι ἥδιστον κτημάτων ἁπάντωνΣΑΜΙΠΠΟΣ Λέληθας σεαυτὸν ἔχων ἐντῇ νηΐΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Τὸν παῖδα φής ὦΣάμιππε τὸν κομήτην κἀκεῖνος οὖν ἔστωἐμός ὁπόσος δὲ ὁ πυρὸς ἔνδον ἐστίν οὗτοςὁ ἀριθμὸς ἅπας χρυσίον ἐπίσημον γενέσθωτοσοῦτοι δαρεικοίΛΥΚΙΝΟΣ Τί τοῦτο ὦ Ἀδείμαντε κα-ταδύσεταί σοι τὸ πλοῖον οὐ γὰρ ἴσονβάρος πυροῦ καὶ τοῦ ἰσαρίθμου χρυσίουΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Μὴ φθόνει ὦ Λυκῖνεἀλλ ἐπειδὰν εἰς σὲ παρέλθῃ ἡ εὐχή τὴνΠάρνηθα ἐκείνην εἰ θέλεις ὅλην χρυσῆνποιήσας ἔχε κἀγὼ σιωπήσομαί σοιΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλ ὑπὲρ ἀσφαλείας τοῦτοἔγωγε τῆς σῆς ἐποιησάμην ὡς μὴ ἀπο-λέσθαι ἅπαντας μετὰ τοῦ χρυσίου καὶ τὰμὲν ὑμέτερα μέτρια τὸ μειράκιον δὲ τὸ

29

ἀνιᾷ σε τὸ πολλὴν τρυφὴν ἀπολιπόντα τε-θνάναιΠΤΩΧΟΣ Οὐδὲν τοιοῦτο ἀλλ ἔτη μὲνἐγεγόνειν ἀμφὶ τὰ ἐνενήκοντα βίον δὲ ἄπο-ρον ἀπὸ καλάμου καὶ ὁρμιᾶς εἶχον εἰςὑπερβολὴν πτωχὸς ὢν ἄτεκνός τε καὶ προ-σέτι χωλὸς καὶ ἀμυδρὸν βλέπωνΔΙΟΓΕΝΗΣ Εἶτα τοιοῦτος ὢν ζῆν ἤθε-λεςΠΤΩΧΟΣ Ναί ἡδὺ γὰρ ἦν τὸ φῶς καὶτὸ τεθνάναι δεινὸν καὶ φευκτέονΔΙΟΓΕΝΗΣ Παραπαίεις ὦ γέρον καὶμειρακιεύῃ πρὸς τὸ χρεών καὶ ταῦτα ἡλι-κιώτης ὢν τοῦ πορθμέως τί οὖν ἄν τις ἔτιλέγοι περὶ τῶν νέων ὁπότε οἱ τηλικοῦτοιφιλόζωοί εἰσιν οὓς ἐχρῆν διώκειν τὸνθάνατον ὡς τῶν ἐν τῷ γήρᾳ κακῶν φάρμα-κον ἀλλ ἀπίωμεν ἤδη μὴ καί τις ἡμᾶςὑπίδηται ὡς ἀπόδρασιν βουλεύοντας ὁρῶνπερὶ τὸ στόμιον εἰλουμένους

140

μεν ndash Οὑτοσὶ τίς ὁ πρῶτός ἐστινΜΕΝΙΠΠΟΣ Μένιππος ἔγωγε ἀλλἰδοὺ ἡ πήρα μοι ὦ Ἑρμῆ καὶ τὸ βάκτρονεἰς τὴν λίμνην ἀπερρίφθων τὸν τρίβωνα δὲοὐδὲ ἐκόμισα εὖ ποιῶνΕΡΜΗΣ Ἔμβαινε ὦ Μένιππε ἀνδρῶνἄριστε καὶ τὴν προεδρίαν ἔχε παρὰ τὸνκυβερνήτην ἐφ ὑψηλοῦ ὡς ἐπισκοπῇςἅπαντας ὁ καλὸς δ οὗτος τίς ἐστινΧΑΡΜΟΛΕΩΣ Χαρμόλεως ὁ Μεγαρι-κὸς ἐπέραστος οὗ τὸ φίλημα διτάλαντονἦν ΕΡΜΗΣ Ἀπόδυθι τοιγαροῦν τὸ κάλλοςκαὶ τὰ χείλη αὐτοῖς φιλήμασι καὶ τὴνκόμην τὴν βαθεῖαν καὶ τὸ ἐπὶ τῶν παρειῶνἐρύθημα καὶ τὸ δέρμα ὅλον ἔχει καλῶςεὔζωνος εἶ ἐπίβαινε ἤδη ὁ δὲ τὴν πορφυ-ρίδα οὑτοσὶ καὶ τὸ διάδημα ὁ βλοσυρὸς τίςὢν τυγχάνειςΛΑΜΠΙΧΟΣ Λάμπιχος Γελῴων τύραν-νος

121

ὡραῖον ἀποπνιγήσεται ἄθλιον νεῖν οὐκ ἐπι-στάμενονΤΙΜΟΛΑΟΣ Θάρρει ὦ Λυκῖνε οἱ δελ-φῖνες γὰρ αὐτὸ ὑποδύντες ἐξοίσουσιν ἐπὶτὴν γῆν ἢ νομίζεις κιθαρῳδὸν μέν τινασωθῆναι παρ αὐτῶν καὶ ἀπολαβεῖν τὸν μι-σθὸν ἀντὶ τῆς ᾠδῆς καὶ νεκρόν τι ἄλλο παι-δίον ἐς τὸν Ἰσθμὸν ἐπὶ δελφῖνος ὁμοίωςπροσκομισθῆναι τὸν δὲ Ἀδειμάντουοἰκέτην τὸν νεώνητον ἀπορήσειν δελφῖνοςἐρωτικοῦΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Καὶ σὺ γάρ Τιμόλαεμιμῇ Λυκῖνον καὶ ἐπιμετρεῖς τῶν σκωμ-μάτων καὶ ταῦτα εἰσηγητὴς αὐτὸς γενόμε-νος ΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἄμεινον γὰρ ἦν πιθα-νώτερον αὐτὸ ποιεῖν καί τινα θησαυρὸν ὑπὸτῇ κλίνῃ ἀνευρεῖν ὡς μὴ πράγματα ἔχοιςἐκ τοῦ πλοίου μετατιθεὶς χρυσίον ἐς τὸἄστυΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Εὖ λέγεις καὶ ἀνορω-

30

ρύχθω θησαυρὸς ὑπὸ τὸν Ἑρμῆν τὸν λίθι-νον ὅς ἐστιν ἡμῖν ἐν τῇ αὐλῇ μέδιμνοι χί-λιοι ἐπισήμου χρυσίου εὐθὺς οὖν κατὰ τὸνἩσίοδον οἶκος τὸ πρῶτον ὡς ἂν ἐπιση-μότατα οἰκοίην καὶ τὰ περὶ τὸ ἄστυ πάνταὠνησάμην ἤδη πλὴν ὅσα θύμον καὶ λίθοικαὶ ἐν Ἐλευσῖνι ὅσα ἐπὶ θαλάττῃ καὶ περὶτὸν Ἰσθμὸν ὀλίγα τῶν ἀγώνων ἕνεκα εἴποτε δὴ τὰ Ἴσθμια ἐπιδημήσαιμι καὶ τὸΣικυώνιον πεδίον καὶ ὅλως εἴ πού τι ἢ συ-νηρεφὲς ἢ ἔνυδρον ἢ εὔκαρπον ἐν τῇ Ἑλ-λάδι πάντα ἐν ὀλίγῳ Ἀδειμάντου ἔσται ὁχρυσὸς δὲ κοῖλος ἡμῖν ἐμφαγεῖν τὰ δὲ ἐκ-πώματα οὐ κοῦφα ὡς τὰ Ἐχεκράτουςἀλλὰ διτάλαντον ἕκαστον τὴν ὁλκήνΛΥΚΙΝΟΣ Εἶτα πῶς ὁ οἰνοχόος ὀρέξειπλῆρες οὕτω βαρὺ ἔκπωμα ἢ σὺ δέξῃ παραὐτοῦ ἀμογητὶ οὐ σκύφον ἀλλὰ Σισύφειόντι βάρος ἀναδιδόντοςΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἄνθρωπε μή μοιἀνάλυε τὴν εὐχήν ἐγὼ δὲ καὶ τὰς τρα-

31

ΕΡΜΗΣ Τί οὖν ὦ Λάμπιχε τοσαῦταἔχων πάρειΛΑΜΠΙΧΟΣ Τί οὖν ἐχρῆν ὦ Ἑρμῆγυμνὸν ἥκειν τύραννον ἄνδραΕΡΜΗΣ Τύραννον μὲν οὐδαμῶς νεκρὸνδὲ μάλα ὥστε ἀπόθου ταῦταΛΑΜΠΙΧΟΣ Ἰδού σοι ὁ πλοῦτος ἀπέρ-ριπταιΕΡΜΗΣ Καὶ τὸν τῦφον ἀπόρριψον ὦΛάμπιχε καὶ τὴν ὑπεροψίαν βαρήσει γὰρτὸ πορθμεῖον συνεμπεσόνταΛΑΜΠΙΧΟΣ Οὐκοῦν ἀλλὰ τὸ διάδημαἔασόν με ἔχειν καὶ τὴν ἐφεστρίδαΕΡΜΗΣ Οὐδαμῶς ἀλλὰ καὶ ταῦταἄφες ΛΑΜΠΙΧΟΣ Εἶεν τί ἔτι πᾶν γὰρἀφῆκα ὡς ὁρᾷςΕΡΜΗΣ Καὶ τὴν ὠμότητα καὶ τὴνἄνοιαν καὶ τὴν ὕβριν καὶ τὴν ὀργήν καὶ τα-ῦτα ἄφεςΛΑΜΠΙΧΟΣ Ἰδού σοι ψιλός εἰμι

122

ὁ μὲν γὰρ Βλεψίας αὐτὸς ἑαυτοῦ κατηγόρειφθάσας πολλὴν τὴν ἄνοιαν ὡς τὰ χρήματαἐφύλαττεν τοῖς οὐδὲν προσήκουσιν κληρο-νόμοις εἰς ἀεὶ βιώσεσθαι ὁ μάταιος νομί-ζων πλὴν ἔμοιγε οὐ τὴν τυχοῦσαν τερπω-λὴν παρέσχον τότε στένοντες ἀλλ ἤδημὲν ἐπὶ τῷ στομίῳ ἐσμέν ἀποβλέπειν δὲχρὴ καὶ ἀποσκοπεῖν πόρρωθεν τοὺς ἀφι-κνουμένους βαβαί πολλοί γε καὶ ποικίλοικαὶ πάντες δακρύοντες πλὴν τῶν νεογνῶντούτων καὶ νηπίων ἀλλὰ καὶ οἱ πάνυ γέρο-ντες ὀδύρονται τί τοῦτο ἆρα τὸ φίλτροναὐτοὺς ἔχει τοῦ βίου τοῦτον οὖν τὸν ὑπέρ-γηρων ἐρέσθαι βούλομαι τί δακρύεις τηλι-κοῦτος ἀποθανών τί ἀγανακτεῖς ὦ βέλτι-στε καὶ ταῦτα γέρων ἀφιγμένος ἦ που βα-σιλεύς τις ἦσθα ΠΤΩΧΟΣ ΟὐδαμῶςΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλὰ σατράπης τιςΠΤΩΧΟΣ Οὐδὲ τοῦτοΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἆρα οὖν ἐπλούτεις εἶτα

139

ὅλως οἶδε τὰ μετὰ τὸν βίονrdquo ἐνταῦθα δὲοὐ παύσῃ βεβαίως γελῶν καθάπερ ἐγὼνῦν καὶ μάλιστα ἐπειδὰν ὁρᾷς τοὺς πλου-σίους καὶ σατράπας καὶ τυράννους οὕτωταπεινοὺς καὶ ἀσήμους ἐκ μόνης οἰμωγῆςδιαγινωσκομένους καὶ ὅτι μαλθακοὶ καὶἀγεννεῖς εἰσι μεμνημένοι τῶν ἄνω ταῦταλέγε αὐτῷ καὶ προσέτι ἐμπλησάμενον τὴνπήραν ἥκειν θέρμων τε πολλῶν καὶ εἴ πουεὕροι ἐν τῇ τριόδῳ Ἑκάτης δεῖπνον κείμε-νον ἢ ᾠὸν ἐκ καθαρσίου ἤ τι τοιοῦτον ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ἀλλ ἀπαγγελῶ τα-ῦτα ὦ Διόγενες ὅπως δὲ εἰδῶ μάλισταὁποῖός τίς ἐστι τὴν ὄψιν ndashΔΙΟΓΕΝΗΣ Γέρων φαλακρός τρι-βώνιον ἔχων πολύθυρον ἅπαντι ἀνέμῳἀναπεπταμένον καὶ ταῖς ἐπιπτυχαῖς τῶνῥακίων ποικίλον γελᾷ δ ἀεὶ καὶ τὰ πολλὰτοὺς ἀλαζόνας τούτους φιλοσόφους ἐπι-σκώπτειΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ῥᾴδιον εὑρεῖν ἀπό γε

60

κἀπειδὰν τἀν τῇ Ἑλλάδι πάντα ἤδη χειρω-σώμεθα ndash οὐδεὶς γὰρ ὁ ἐναντιωθησόμενοςἡμῖν τὰ ὅπλα τοσούτοις οὖσιν ἀλλ ἀκονιτὶκρατοῦμεν ndash ἐπιβάντες ἐπὶ τὰς τριήρειςκαὶ τοὺς ἵππους εἰς τὰς ἱππαγωγοὺς ἐμβι-βάσαντες ndash παρεσκεύασται δ ἐν Κεγχρεα-ῖς καὶ σῖτος ἱκανὸς καὶ τὰ πλοῖα διαρκῆκαὶ τὰ ἄλλα πάντα ndash διαβάλωμεν τὸνΑἰγαῖον ἐς τὴν Ἰωνίαν εἶτα ἐκεῖ τῇ Ἀρ-τέμιδι θύσαντες καὶ τὰς πόλεις ἀτειχί-στους λαβόντες ῥᾳδίως ἄρχοντας ἀπολι-πόντες προχωρῶμεν ἐπὶ Συρίας διὰ Καρί-ας εἶτα Λυκίας καὶ Παμφυλίας καὶ Πισι-δῶν καὶ τῆς παραλίου καὶ ὀρεινῆς Κιλικί-ας ἄχρι ἂν ἐπὶ τὸν Εὐφράτην ἀφικώμεθαΛΥΚΙΝΟΣ Ἐμέ ὦ βασιλεῦ εἰ δοκεῖσατράπην τῆς Ἑλλάδος κατάλιπε δειλὸςγάρ εἰμι καὶ τῶν οἴκοι πολὺ ἀπελθεῖν οὐκἂν ἡδέως ὑπομείναιμι σὺ δὲ ἔοικας ἐπὶἈρμενίους καὶ Παρθυαίους ἐλάσειν μάχιμαφῦλα καὶ τὴν τοξικὴν εὔστοχα ὥστε ἄλλῳ

41

γὸς ὢν καὶ Δᾶμις ὁ πλούσιος ὁ ἐκ Κορίν-θου συγκατῄεσαν ὁ μὲν Δᾶμις ὑπὸ τοῦπαιδὸς ἐκ φαρμάκων ἀποθανών ὁ δὲΛάμπις δι ἔρωτα Μυρτίου τῆς ἑταίραςἀποσφάξας ἑαυτόν ὁ δὲ Βλεψίας λιμῷἄθλιος ἐλέγετο ἀπεσκληκέναι καὶ ἐδήλουδὲ ὠχρὸς εἰς ὑπερβολὴν καὶ λεπτὸς εἰς τὸἀκριβέστατον φαινόμενος ἐγὼ δὲ καίπερεἰδὼς ἀνέκρινον ὃν τρόπον ἀποθάνοιενεἶτα τῷ μὲν Δάμιδι αἰτιωμένῳ τὸν υἱόνΟὐκ ἄδικα μέντοι ἔπαθες ἔφην ὑπ αὐτοῦεἰ τάλαντα ἔχων ὁμοῦ χίλια καὶ τρυφῶναὐτὸς ἐνενηκοντούτης ὢν ὀκτωκαιδεκαέτεινεανίσκῳ τέτταρας ὀβολοὺς παρεῖχες σὺδέ ὦ Ἀκαρνάν ndash ἔστενε γὰρ κἀκεῖνος καὶκατηρᾶτο τῇ Μυρτίῳ ndash τί αἰτιᾷ τὸν Ἔρω-τα σεαυτὸν δέον ὃς τοὺς μὲν πολεμίουςοὐδεπώποτε ἔτρεσας ἀλλὰ φιλοκινδύνωςἠγωνίζου πρὸ τῶν ἄλλων ἀπὸ δὲ τοῦ τυ-χόντος παιδισκαρίου καὶ δακρύων ἐπι-πλάστων καὶ στεναγμῶν ἑάλως ὁ γενναῖος

138

ΕΡΜΗΣ Ἔμβαινε ἤδη σὺ δὲ ὁ παχύς ὁπολύσαρκος τίς ὢν τυγχάνειςΔΑΜΑΣΙΑΣ Δαμασίας ὁ ἀθλητήςΕΡΜΗΣ Ναί ἔοικας οἶδα γάρ σε πολ-λάκις ἐν ταῖς παλαίστραις ἰδώνΔΑΜΑΣΙΑΣ Ναί ὦ Ἑρμῆ ἀλλὰ πα-ράδεξαί με γυμνὸν ὄνταΕΡΜΗΣ Οὐ γυμνόν ὦ βέλτιστε τοσαύ-τας σάρκας περιβεβλημένον ὥστε ἀπόδυθιαὐτάς ἐπεὶ καταδύσεις τὸ σκάφος τὸν ἕτε-ρον πόδα ὑπερθεὶς μόνον ἀλλὰ καὶ τοὺςστεφάνους τούτους ἀπόρριψον καὶ τὰ κη-ρύγματαΔΑΜΑΣΙΑΣ Ἰδού σοι γυμνός ὡς ὁρᾷςἀληθῶς εἰμι καὶ ἰσοστάσιος τοῖς ἄλλοις νε-κροῖς ΕΡΜΗΣ Οὕτως ἄμεινον ἀβαρῆ εἶναιὥστε ἔμβαινε καὶ σὺ τὸν πλοῦτον ἀπο-θέμενος ὦ Κράτων καὶ τὴν μαλακίαν δὲπροσέτι καὶ τὴν τρυφὴν μηδὲ τὰ ἐντάφιακόμιζε μηδὲ τὰ τῶν προγόνων ἀξιώματα

123

παραδοὺς τὸ δεξιὸν ἐμὲ Ἀντίπατρόν τιναἔασον ἐπὶ τῆς Ἑλλάδος μή με καὶ διαπεί-ρῃ τις οἰστῷ ἄθλιον βαλὼν ἐς τὰ γυμνὰπερὶ Σοῦσα ἢ Βάκτρα ἡγούμενόν σοι τῆςφάλαγγοςΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἀποδιδράσκεις ὦ Λυ-κῖνε τὸν κατάλογον δειλὸς ὤν ὁ δὲ νόμοςἀποτετμῆσθαι τὴν κεφαλήν εἴ τις λιπὼνφαίνοιτο τὴν τάξιν ἀλλ ἐπεὶ κατὰ τὸνΕὐφράτην ἤδη ἐσμὲν καὶ ὁ ποταμὸς ἔζευ-κται καὶ κατόπιν ὁπόσα διεληλύθαμενἀσφαλῶς ἔχει καὶ πάντα ὕπαρχοι κατέχου-σιν ὑπ ἐμοῦ ἑκάστῳ ἔθνει ἐπεισαχθέντεςοἱ δὲ καὶ ἀπίασι τὴν Φοινίκην ἡμῖν ἐν τού-τῳ καὶ τὴν Παλαιστίνην εἶτα καὶ τὴνΑἴγυπτον προσαξόμενοι σὺ πρῶτος ὦΛυκῖνε διάβαινε τὸ δεξιὸν ἄγων εἶτα ἐγὼκαὶ μετ ἐμὲ ὁ Τιμόλαος ἐπὶ πᾶσι δὲ τὸ ἱπ-πικὸν ἄγε σύ ὦ Ἀδείμαντε καὶ διὰ μὲντῆς Μεσοποταμίας οὐδεὶς ἀπήντηκεν ἡμῖνπολέμιος ἀλλὰ ἑκόντες αὑτούς τε καὶ τὰς

42

ΝΕΚΡΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥΔΕΥΚΟΥΣ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ὦ Πολύδευκες ἐντέλλο-μαί σοι ἐπειδὰν τάχιστα ἀνέλθῃς ndash σὸνγάρ ἐστιν οἶμαι ἀναβιῶναι αὔριον ndash ἤνπου ἴδῃς Μένιππον τὸν κύνα ndash εὕροις δἂν αὐτὸν ἐν Κορίνθῳ κατὰ τὸ Κράνειον ἢἐν Λυκείῳ τῶν ἐριζόντων πρὸς ἀλλήλουςφιλοσόφων καταγελῶντα ndash εἰπεῖν πρὸςαὐτόν ὅτι σοί ὦ Μένιππε κελεύει ὁ Διο-γένης εἴ σοι ἱκανῶς τὰ ὑπὲρ γῆς καταγε-γέλασται ἥκειν ἐνθάδε πολλῷ πλείω ἐπι-γελασόμενον ἐκεῖ μὲν γὰρ ἐν ἀμφιβόλῳσοὶ ἔτι ὁ γέλως ἦν καὶ πολὺ τὸ ldquoτίς γὰρ

59

κατάλιπε δὲ καὶ γένος καὶ δόξαν καὶ εἴποτέ σε ἡ πόλις ἀνεκήρυξεν καὶ τὰς τῶνἀνδριάντων ἐπιγραφάς μηδὲ ὅτι μέγαντάφον ἐπί σοι ἔχωσαν λέγε βαρύνει γὰρκαὶ ταῦτα μνημονευόμεναΚΡΑΤΩΝ Οὐχ ἑκὼν μέν ἀπορρίψω δέτί γὰρ ἂν καὶ πάθοιμιΕΡΜΗΣ βαβαί σὺ δὲ ὁ ἔνοπλος τί βού-λει ἢ τί τὸ τρόπαιον τοῦτο φέρειςΣΤΡΑΤΗΓΟΣ Ὅτι ἐνίκησα ὦ Ἑρμῆκαὶ ἠρίστευσα καὶ ἡ πόλις ἐτίμησέν μεΕΡΜΗΣ Ἄφες ὑπὲρ γῆς τὸ τρόπαιον ἐνᾅδου γὰρ εἰρήνη καὶ οὐδὲν ὅπλων δεήσειὁ σεμνὸς δὲ οὗτος ἀπό γε τοῦ σχήματοςκαὶ βρενθυόμενος ὁ τὰς ὀφρῦς ἐπηρκώς ὁἐπὶ τῶν φροντίδων τίς ἐστιν ὁ τὸν βαθὺνπώγωνα καθειμένοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Φιλόσοφός τις ὦ Ἑρμῆμᾶλλον δὲ γόης καὶ τερατείας μεστόςὥστε ἀπόδυσον καὶ τοῦτον ὄψει γὰρ πολ-λὰ καὶ γελοῖα ὑπὸ τῷ ἱματίῳ σκεπόμενα

124

κατιέναι ὁ δέ γε Ὀροίτης καὶ πάνυ ἁπα-λὸς ἦν τὼ πόδε καὶ οὐδ ἑστάναι χαμαίοὐχ ὅπως βαδίζειν ἐδύνατο πάσχουσι δαὐτὸ ἀτεχνῶς Μῆδοι πάντες ἢν ἀποβῶσιτῶν ἵππων ὥσπερ οἱ ἐπὶ τῶν ἀκανθῶνἀκροποδητὶ μόλις βαδίζουσιν ὥστε ἐπεὶκαταβαλὼν ἑαυτὸν ἔκειτο καὶ οὐδεμιᾷ μη-χανῇ ἀνίστασθαι ἤθελεν ὁ βέλτιστος Ἑρ-μῆς ἀράμενος αὐτὸν ἐκόμισεν ἄχρι πρὸς τὸπορθμεῖον ἐγὼ δὲ ἐγέλωνΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Κἀγὼ δὲ ὁπότε κα-τῄειν οὐδ ἀνέμιξα ἐμαυτὸν τοῖς ἄλλοιςἀλλ ἀφεὶς οἰμώζοντας αὐτοὺς προδραμὼνἐπὶ τὸ πορθμεῖον προκατέλαβον χώραν ὡςἂν ἐπιτηδείως πλεύσαιμι καὶ παρὰ τὸνπλοῦν οἱ μὲν ἐδάκρυόν τε καὶ ἐναυτίωνἐγὼ δὲ μάλα ἐτερπόμην ἐπ αὐτοῖςΔΙΟΓΕΝΗΣ Σὺ μέν ὦ Κράτης καὶἈντίσθενες τοιούτων ἐτύχετε τῶν ξυνοδοι-πόρων ἐμοὶ δὲ Βλεψίας τε ὁ δανειστικὸς ὁἐκ Πειραιῶς καὶ Λάμπις ὁ Ἀκαρνὰν ξενα-

137

58

ἀκροπόλεις ἅνθρωποι ἐνεχείρισαν καὶ ἐπὶΒαβυλῶνα ἐλθόντες ἀπροσδόκητοι παρήλ-θομεν εἰς τὸ εἴσω τῶν τειχῶν καὶ ἔχομεντὴν πόλιν ὁ βασιλεὺς δὲ περὶ Κτησιφῶνταδιατρίβων ἤκουσε τὴν ἔφοδον εἶτα εἰς Σε-λεύκειαν παρελθὼν παρασκευάζεται ἱπ-πέας τε ὅτι πλείστους μεταπεμπόμενος καὶτοξότας καὶ σφενδονήτας ἀπαγγέλλουσι δοὖν οἱ σκοποὶ ἀμφὶ τὰς ἑκατὸν ἤδη μυ-ριάδας τοῦ μαχίμου συνειλέχθαι καὶ τού-των εἴκοσιν ἱπποτοξότας καίτοι οὔπω ὁἈρμένιος πάρεστιν οὔτε οἱ κατὰ τὴν Κα-σπίαν θάλατταν οἰκοῦντες οὔτε οἱ ἀπὸΒάκτρων ἀλλ ἐκ τῶν πλησίον καὶ προα-στείων τῆς ἀρχῆς οὕτω ῥᾳδίως τοσαύταςμυριάδας κατέλεξε καιρὸς οὖν ἤδη σκοπε-ῖν ἡμᾶς ὅ τι χρὴ ποιεῖνΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀλλ ἐγὼ μέν φημιδεῖν ὑμᾶς τὸ πεζὸν ἀπιέναι τὴν ἐπὶ Κτησι-φῶντος ἡμᾶς δὲ τὸ ἱππικὸν αὐτοῦ μένειντὴν Βαβυλῶνα διαφυλάξοντας

43

μπλοκῇ ὁ μὲν γὰρ Ἀρσάκης ἐπήλαυνενὡς διηγεῖτο πολὺ τῶν ἄλλων προεξορμή-σας ὑποστὰς δὲ ὁ Θρᾷξ τῇ πέλτῃ μὲν ὑπο-δὺς ἀποσείεται τοῦ Ἀρσάκου τὸν κοντόνὑποθεὶς δὲ τὴν σάρισαν αὐτόν τε διαπείρεικαὶ τὸν ἵππονΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Πῶς οἷόν τε ὦΚράτης μιᾷ πληγῇ τοῦτο γενέσθαιΚΡΑΤΗΣ Ῥᾷστ ὦ Ἀντισθένες ὁ μὲνγὰρ ἐπήλαυνεν εἰκοσάπηχύν τινα κοντὸνπροβεβλημένος ὁ Θρᾷξ δ ἐπειδὴ τῇ πέλ-τῃ παρεκρούσατο τὴν προσβολὴν καὶ πα-ρῆλθεν αὐτὸν ἡ ἀκωκή ἐς τὸ γόνυ ὀκλάσαςδέχεται τῇ σαρίσῃ τὴν ἐπέλασιν καὶ τι-τρώσκει τὸν ἵππον ὑπὸ τὸ στέρνον ὑπὸ θυ-μοῦ καὶ σφοδρότητος ἑαυτὸν διαπείρανταδιελαύνεται δὲ καὶ ὁ Ἀρσάκης ἐκ τοῦ βου-βῶνος διαμπὰξ ἄχρι ὑπὸ τὴν πυγήν ὁρᾷςοἷόν τι ἐγένετο οὐ τοῦ ἀνδρός ἀλλὰ τοῦἵππου μᾶλλον τὸ ἔργον ἠγανάκτει δ ὅμωςὁμότιμος ὢν τοῖς ἄλλοις καὶ ἠξίου ἱππεὺς

136

ΕΡΜΗΣ Κατάθου σὺ τὸ σχῆμα πρῶτονεἶτα καὶ ταυτὶ πάντα ὦ Ζεῦ ὅσην μὲν τὴνἀλαζονείαν κομίζει ὅσην δὲ ἀμαθίαν καὶἔριν καὶ κενοδοξίαν καὶ ἐρωτήσεις ἀπόρουςκαὶ λόγους ἀκανθώδεις καὶ ἐννοίας πολυ-πλόκους ἀλλὰ καὶ ματαιοπονίαν μάλαπολλὴν καὶ λῆρον οὐκ ὀλίγον καὶ ὕθλουςκαὶ μικρολογίαν νὴ Δία καὶ χρυσίον γετουτὶ καὶ ἡδυπάθειαν δὲ καὶ ἀναισχυντίανκαὶ ὀργὴν καὶ τρυφὴν καὶ μαλακίαν οὐλέληθεν γάρ με εἰ καὶ μάλα περικρύπτειςαὐτά καὶ τὸ ψεῦδος δὲ ἀπόθου καὶ τὸντῦφον καὶ τὸ οἴεσθαι ἀμείνων εἶναι τῶν ἄλ-λων ὡς εἴ γε ταῦτα πάντα ἔχων ἐμβαίηςποία πεντηκόντορος δέξαιτο ἄν σεΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Ἀποτίθεμαι τοίνυναὐτά ἐπείπερ οὕτω κελεύειςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ καὶ τὸν πώγωνα το-ῦτον ἀποθέσθω ὦ Ἑρμῆ βαρύν τε ὄντακαὶ λάσιον ὡς ὁρᾷς πέντε μναῖ τριχῶνεἰσι τοὐλάχιστον

125

ΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἀποδειλιᾷς καὶ σύ ὦἈδείμαντε πλησίον τοῦ κινδύνου γενόμε-νος σοὶ δὲ τί δοκεῖ ὦ ΤιμόλαεΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἁπάσῃ τῇ στρατιᾷ βαδί-ζειν ἐπὶ τοὺς πολεμίους μηδὲ περιμένεινἔστ ἂν ἄμεινον παρασκευάσωνται παντα-χόθεν τῶν συμμάχων προσγενομένων ἀλλἕως ἔτι καθ ὁδόν εἰσιν οἱ πολέμιοι ἐπιχει-ρῶμεν αὐτοῖςΣΑΜΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις σὺ δὲ τί ὦ Λυ-κῖνε δοκιμάζεις ΛΥΚΙΝΟΣ Ἐγώ σοι φράσω ἐπειδὴκεκμήκαμεν συντόνως ὁδεύοντες ὁπότεκατῄειμεν ἕωθεν ἐς τὸν Πειραιᾶ καὶ νῦνἤδη τριάκοντά που σταδίους προκεχωρή-καμεν καὶ ὁ ἥλιος πολύς κατὰ μεσημβρίανγὰρ ἤδη μάλιστα ἐνταῦθά που ἐπὶ τὰςἐλαίας ἐπὶ τῆς ἀνατετραμμένης στήλης κα-θίσαντας ἀναπαύσασθαι εἶτα οὕτως ἀνα-στάντας ἀνύειν τὸ λοιπὸν ἐς τὸ ἄστυΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἔτι γὰρ Ἀθήνησιν ὦ μα-

44

τὸ γελάσαι μάλα ἡδέως ἐφ οἷς ὑμεῖς ᾐτή-σατε τοιούτοις οὖσι καὶ ταῦτα φιλοσοφίανἐπαινοῦντες

57

ΕΡΜΗΣ Εὖ λέγεις ἀπόθου καὶ τοῦτονΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Καὶ τίς ὁ ἀποκείρωνἔσταιΕΡΜΗΣ Μένιππος οὑτοσὶ λαβὼν πέλε-κυν τῶν ναυπηγικῶν ἀποκόψει αὐτὸν ἐπι-κόπῳ τῇ ἀποβάθρᾳ χρησάμενος ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔκ ὦ Ἑρμῆ ἀλλὰ πρίο-νά μοι ἀνάδος γελοιότερον γὰρ τοῦτοΕΡΜΗΣ Ὁ πέλεκυς ἱκανός εὖ γε ἀν-θρωπινώτερος νῦν ἀναπέφηνας ἀποθέμενοςσαυτοῦ τὴν κινάβρανΜΕΝΙΠΠΟΣ Βούλει μικρὸν ἀφέλωμαικαὶ τῶν ὀφρύωνΕΡΜΗΣ Μάλιστα ὑπὲρ τὸ μέτωπονγὰρ καὶ ταύτας ἐπῆρκεν οὐκ οἶδα ἐφ ὅτῳἀνατείνων ἑαυτόν τί τοῦτο καὶ δακρύειςὦ κάθαρμα καὶ πρὸς θάνατον ἀποδειλιᾷςἔμβηθι δ οὖνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἓν ἔτι τὸ βαρύτατον ὑπὸμάλης ἔχειΕΡΜΗΣ Τί ὦ Μένιππε

126

νόδωρός τε ὁ πλούσιος ὁ ἡμέτερος καὶ Ἀρ-σάκης ὁ Μηδίας ὕπαρχος καὶ Ὀροίτης ὁἈρμένιος ὁ μὲν οὖν Ἰσμηνόδωρος ndash ἐπε-φόνευτο γὰρ ὑπὸ τῶν λῃστῶν ὑπὸ τὸν Κι-θαιρῶνα Ἐλευσῖνάδε οἶμαι βαδίζων ndashἔστενε καὶ τὸ τραῦμα ἐν ταῖν χεροῖν εἶχεκαὶ τὰ παιδία ἃ νεογνὰ καταλελοίπει ἀνε-καλεῖτο καὶ ἑαυτῷ ἐπεμέμφετο τῆς τόλ-μης ὃς Κιθαιρῶνα ὑπερβάλλων καὶ τὰπερὶ τὰς Ἐλευθερὰς χωρία πανέρημα ὄνταὑπὸ τῶν πολέμων διοδεύων δύο μόνουςοἰκέτας ἐπηγάγετο καὶ ταῦτα φιάλαςπέντε χρυσᾶς καὶ κυμβία τέτταρα μεθἑαυτοῦ κομίζων ὁ δὲ Ἀρσάκης ndash γηραιὸςἤδη καὶ νὴ Δί οὐκ ἄσεμνος τὴν ὄψιν ndash εἰςτὸ βαρβαρικὸν ἤχθετο καὶ ἠγανάκτει πε-ζὸς βαδίζων καὶ ἠξίου τὸν ἵππον αὐτῷπροσαχθῆναι καὶ γὰρ καὶ ὁ ἵππος αὐτῷσυνετεθνήκει μιᾷ πληγῇ ἀμφότεροι διαπα-ρέντες ὑπὸ Θρᾳκός τινος πελταστοῦ ἐν τῇἐπὶ τῷ Ἀράξῃ πρὸς τὸν Καππαδόκην συ-

135

ξαίμην πλουτήσας ἐπ ὀλίγον ὑπηνέμιόντινα πλοῦτον ἀνιᾶσθαι μετ ὀλίγον ψιλὴντὴν μᾶζαν ἐσθίων οἷα ὑμεῖς πείσεσθε μετὀλίγον ἐπειδὰν ἡ εὐδαιμονία μὲν ὑμῖν καὶὁ πολὺς πλοῦτος οἴχηται ἀποπτάμενοςαὐτοὶ δὲ καταβάντες ἀπὸ τῶν θησαυρῶν τεκαὶ διαδημάτων ὥσπερ ἐξ ἡδίστου ὀνείρα-τος ἀνεγρόμενοι ἀνόμοια τὰ ἐπὶ τῆς οἰκίαςεὑρίσκητε ὥσπερ οἱ τοὺς βασιλεῖς ὑποκρι-νόμενοι τραγῳδοὶ ἐξελθόντες ἀπὸ τοῦ θε-άτρου λιμώττοντες οἱ πολλοί καὶ ταῦταπρὸ ὀλίγου Ἀγαμέμνονες ὄντες ἢ Κρέο-ντες λυπήσεσθε οὖν ὡς τὸ εἰκός καὶ δυ-σάρεστοι ἔσεσθε τὰ ἐπὶ τῆς οἰκίας καὶμάλιστα σύ ὦ Τιμόλαε ὁπόταν δέῃ σε τὸαὐτὸ παθεῖν τῷ Ἰκάρῳ τῆς πτερώσεωςδιαλυθείσης καταπεσόντα ἐκ τοῦ οὐρανοῦχαμαὶ βαδίζειν ἀπολέσαντα τοὺς δακτυλί-ους ἐκείνους ἅπαντας ἀπορρυέντας τῶν δα-κτύλων ἐμοὶ δὲ καὶ τοῦτο ἱκανὸν ἀντὶπάντων θησαυρῶν καὶ Βαβυλῶνος αὐτῆς

56

κάριε εἶναι δοκεῖς ὃς ἀμφὶ Βαβυλῶνα ἐντῷ πεδίῳ πρὸ τῶν τειχῶν ἐν τοσούτοιςστρατιώταις κάθησαι περὶ τοῦ πολέμουδιασκοπούμενοςΛΥΚΙΝΟΣ Εὖ γε ὑπέμνησας ἐγὼ δὲνήφειν ᾤμην καὶ ὕπαρ ἀποφανεῖσθαι τὴνγνώμηνΣΑΜΙΠΠΟΣ Πρόσιμεν δή εἴ σοι δοκεῖκαὶ ὅπως ἄνδρες ἀγαθοὶ ἐν τοῖς κινδύνοιςἔσεσθε μηδὲ προδώσετε τὸ πάτριον φρόνη-μα ἤδη γάρ που καὶ οἱ πολέμιοι ἐπιλαμ-βάνουσιν ὥστε τὸ μὲν σύνθημα ἔστωἘνυάλιος ὑμεῖς δὲ ἐπειδὰν σημάνῃ ὁ σαλ-πιγκτής ἀλαλάξαντες καὶ τὰ δόρατα κρού-σαντες πρὸς τὰς ἀσπίδας ἐπείγεσθε συμ-μῖξαι τοῖς ἐναντίοις καὶ ἐντὸς γενέσθαιτῶν τοξευμάτων ὡς μηδὲ πληγὰς λαμ-βάνωμεν ἀκροβολίζεσθαι αὐτοῖς διδόντεςκαὶ ἐπειδὴ ἐς χεῖρας ἤδη συνεληλύθαμεντὸ μὲν εὐώνυμον καὶ ὁ Τιμόλαος ἐτρέψα-ντο τοὺς καθ αὑτοὺς Μήδους ὄντας τὸ δὲ

45

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΘΕΝΟΥΣΚΑΙ ΚΡΑΤΗΤΟΣ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀντίσθενες καὶ Κράτηςσχολὴν ἄγομεν ὥστε τί οὐκ ἄπιμεν εὐθὺτῆς καθόδου περιπατήσοντες ὀψόμενοιτοὺς κατιόντας οἷοί τινές εἰσι καὶ τί ἕκα-στος αὐτῶν ποιεῖΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Ἀπίωμεν ὦ Διόγενεςκαὶ γὰρ ἂν ἡδὺ τὸ θέαμα γένοιτο τοὺς μὲνδακρύοντας αὐτῶν ὁρᾶν τοὺς δὲ ἱκετεύο-ντας ἀφεθῆναι ἐνίους δὲ μόλις κατιόνταςκαὶ ἐπὶ τράχηλον ὠθοῦντος τοῦ Ἑρμοῦὅμως ἀντιβαίνοντας καὶ ὑπτίους ἀντερείδο-ντας οὐδὲν δέονΚΡΑΤΗΣ Ἔγωγ οὖν καὶ διηγήσομαιὑμῖν ἃ εἶδον ὁπότε κατῄειν κατὰ τὴν ὁδόνΔΙΟΓΕΝΗΣ Διήγησαι ὦ Κράτης ἔοι-κας γάρ τινα ἑωρακέναι παγγέλοιαΚΡΑΤΗΣ Καὶ ἄλλοι μὲν πολλοὶ συγκα-τέβαινον ἡμῖν ἐν αὐτοῖς δὲ ἐπίσημοι Ἰσμη-

134

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Κολακείαν ὦ Ἑρμῆ πολ-λὰ ἐν τῷ βίῳ χρησιμεύσασαν αὐτῷΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Οὐκοῦν καὶ σύ ὦΜένιππε ἀπόθου τὴν ἐλευθερίαν καὶ παρ-ρησίαν καὶ τὸ ἄλυπον καὶ τὸ γενναῖον καὶτὸν γέλωτα μόνος γοῦν τῶν ἄλλων γελᾷςΕΡΜΗΣ Μηδαμῶς ἀλλὰ καὶ ἔχε ταῦτακοῦφα γὰρ καὶ πάνυ εὔφορα ὄντα καὶ πρὸςτὸν κατάπλουν χρήσιμα καὶ ὁ ῥήτωρ δὲσὺ ἀπόθου τῶν ῥημάτων τὴν τοσαύτηνἀπεραντολογίαν καὶ ἀντιθέσεις καὶ παρι-σώσεις καὶ περιόδους καὶ βαρβαρισμοὺςκαὶ τὰ ἄλλα βάρη τῶν λόγωνΡΗΤΩΡ Ἢν ἰδού ἀποτίθεμαιΕΡΜΗΣ Εὖ ἔχει ὥστε λύε τὰ ἀπόγειατὴν ἀποβάθραν ἀνελώμεθα τὸ ἀγκύριονἀνεσπάσθω πέτασον τὸ ἱστίον εὔθυνε ὦπορθμεῦ τὸ πηδάλιον εὖ πάθωμεν τίοἰμώζετε ὦ μάταιοι καὶ μάλιστα ὁ φι-λόσοφος σὺ ὁ ἀρτίως τὸν πώγωνα δεδῃω-μένος

127

κατ ἐμὲ ἰσόπαλον ἔτι Πέρσαι γάρ εἰσι καὶὁ βασιλεὺς ἐν αὐτοῖς ἡ δὲ ἵππος ἅπασατῶν βαρβάρων ἐπὶ τὸ δεξιὸν ἡμῶν ἐλαύ-νουσιν ὥστε ὦ Λυκῖνε αὐτός τε ἀνὴρἀγαθὸς γίγνου καὶ τοῖς μετὰ σαυτοῦ παρα-κελεύου δέχεσθαι τὴν ἐπέλασινΛΥΚΙΝΟΣ Ὢ τῆς τύχης ἐπ ἐμὲ γὰροἱ ἱππεῖς ἅπαντες καὶ μόνος ἐπιτήδειοςαὐτοῖς ἔδοξα ἐπελαύνεσθαι καί μοι δοκῶἢν βιάζωνται αὐτομολήσειν προσδραμὼνἐς τὴν παλαίστραν ἔτι πολεμοῦντας ὑμᾶςκαταλιπώνΣΑΜΙΠΠΟΣ Μηδαμῶς κρατεῖς γὰραὐτῶν καὶ σὺ ἤδη τὸ μέρος ἐγὼ δέ ὡςὁρᾷς καὶ μονομαχήσω πρὸς τὸν βασιλέαπροκαλεῖται γάρ με καὶ ἀναδῦναι πάντωςαἰσχρόνΛΥΚΙΝΟΣ Νὴ Δία καὶ τετρώσῃ αὐτίκαμάλα πρὸς αὐτοῦ βασιλικὸν γὰρ καὶ τὸτρωθῆναι περὶ τῆς ἀρχῆς μαχόμενονΣΑΜΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις ἐπιπόλαιον

46

τόδε τί δή ποτε οὐχ εἷς δακτύλιος ἅπανταταῦτα δύναταί σοι ἀλλὰ τοσούτους περι-ημμένος βαδιῇ τὴν ἀριστερὰν πεφορτι-σμένος κατὰ δάκτυλον ἕνα μᾶλλον δὲὑπερπαίει ὁ ἀριθμός καὶ δεήσει καὶ τὴνδεξιὰν συνεπιλαβεῖν καίτοι ἑνὸς τοῦ ἀνα-γκαιοτάτου προσδεῖ ὃς περιθέμενόν σεπαύσει μωραίνοντα τὴν πολλὴν ταύτηνκόρυζαν ἀποξύσας ἢ τοῦτο μὲν καὶ ὁ ἑλ-λέβορος ἱκανὸς ποιῆσαι ζωρότερος ποθείςΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἀλλὰ πάντως ὦ Λυκῖνεκαὶ αὐτὸς εὔξῃ τι ἤδη ποτέ ὡς ἂν μάθω-μεν οἷα αἰτήσεις ἀνεπίληπτα καὶ ἀνέγκλη-τα ὁ συκοφαντῶν τοὺς ἄλλους ΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλ οὐ δέομαι εὐχῆς ἐγώἥκομεν γὰρ δὴ πρὸς τὸ Δίπυλον καὶ ὁ βέλ-τιστος οὑτοσὶ Σάμιππος ἀμφὶ Βαβυλῶναμονομαχῶν καὶ σύ ὦ Τιμόλαε ἀριστῶνμὲν ἐν Συρίᾳ δειπνῶν δὲ ἐν Ἰταλίᾳ καὶτοῖς ἐμοὶ ἐπιβάλλουσι σταδίοις κατεχρήσα-σθε καλῶς ποιοῦντες ἄλλως τε οὐκ ἂν δε-

55

ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Ὅτι ὦ Ἑρμῆ ἀθάνα-τον ᾤμην τὴν ψυχὴν ὑπάρχεινΜΕΝΙΠΠΟΣ Ψεύδεται ἄλλα γὰρ ἔοικελυπεῖν αὐτόνΕΡΜΗΣ Τὰ ποῖαΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅτι μηκέτι δειπνήσειπολυτελῆ δεῖπνα μηδὲ νύκτωρ ἐξιὼν ἅπα-ντας λανθάνων τῷ ἱματίῳ τὴν κεφαλὴν κα-τειλήσας περίεισιν ἐν κύκλῳ τὰ χαμαιτυ-πεῖα καὶ ἕωθεν ἐξαπατῶν τοὺς νέους ἐπὶτῇ σοφίᾳ ἀργύριον λήψεται ταῦτα λυπεῖαὐτόν ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Σὺ γάρ ὦ Μένιππεοὐκ ἄχθῃ ἀποθανώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Πῶς ὃς ἔσπευσα ἐπὶ τὸνθάνατον καλέσαντος μηδενός ἀλλὰ μετα-ξὺ λόγων οὐ κραυγή τις ἀκούεται ὥσπερτινῶν ἀπὸ γῆς βοώντωνΕΡΜΗΣ Ναί ὦ Μένιππε οὐκ ἀφ ἑνόςγε χώρου ἀλλ οἱ μὲν εἰς τὴν ἐκκλησίανσυνελθόντες ἄσμενοι γελῶσι πάντες ἐπὶ τῷ

128

ΚΡΑΤΗΣ Ἀλλ οἱ ἄλλοι ἠμέλουν τῶντοιούτων κτημάτων καὶ οὐδεὶς ἐθεράπευενἡμᾶς κληρονομήσειν προσδοκῶν εἰς δὲ τὸχρυσίον πάντες ἔβλεπονΔΙΟΓΕΝΗΣ Εἰκότως οὐ γὰρ εἶχονἔνθα δέξαιντο τὰ τοιαῦτα παρ ἡμῶν διερ-ρυηκότες ὑπὸ τρυφῆς καθάπερ τὰ σαπρὰτῶν βαλλαντίων ὥστε εἴ ποτε καὶ ἐμβάλοιτις ἐς αὐτοὺς ἢ σοφίαν ἢ παρρησίαν ἢ ἀλή-θειαν ἐξέπιπτεν εὐθὺς καὶ διέρρει τοῦπυθμένος στέγειν οὐ δυναμένου οἷόν τιπάσχουσιν αἱ τοῦ Δαναοῦ αὗται παρθένοιεἰς τὸν τετρυπημένον πίθον ἐπαντλοῦσαιτὸ δὲ χρυσίον ὀδοῦσι καὶ ὄνυξι καὶ πάσῃμηχανῇ ἐφύλαττονΚΡΑΤΗΣ Οὐκοῦν ἡμεῖς μὲν ἕξομενκἀνταῦθα τὸν πλοῦτον οἱ δὲ ὀβολὸν ἥξουσικομίζοντες καὶ τοῦτον ἄχρι τοῦ πορθμέως

133

σκοπεῖν ἔξω βέλους ὑπεραιωρούμενον καὶεἰ δόξειέ μοι προσθέμενος ἂν τοῖς ἡττη-μένοις κοιμίσας τοὺς κρατοῦντας νικᾶν πα-ρεῖχον τοῖς φεύγουσιν ἀναστρέψασιν ἀπὸτῆς τροπῆς καὶ τὸ ὅλον παιδιὰν ἐποιού-μην ἂν τὸν τῶν ἀνθρώπων βίον καὶ πάνταἐμὰ ἦν καὶ θεὸς ἐδόκουν τοῖς ἄλλοις τοῦτοἡ ἄκρα εὐδαιμονία ἐστὶ μήτε ἀπολέσθαιμήτε ἐπιβουλευθῆναι δυναμένη καὶ μάλι-στα μεθ ὑγιείας ἐν μακρῷ τῷ βίῳ τί ἂναἰτιάσαιο ὦ Λυκῖνε τῆς εὐχῆςΛΥΚΙΝΟΣ Οὐδέν ὦ Τιμόλαε οὐδὲγὰρ ἀσφαλὲς ἐναντιοῦσθαι ἀνδρὶ πτηνῷκαὶ ὑπὲρ μυρίους τὴν ἰσχύν πλὴν ἀλλὰἐκεῖνο ἐρήσομαί σε εἴ τινα ἄλλον εἶδες ἐντοσούτοις ἔθνεσιν ὅσα ὑπερέπτης γέρονταἤδη ἄνδρα οὕτω παρακεκινηκότα τὴνγνώμην ἐπὶ δακτυλίου μικροῦ ὀχούμενονὄρη ὅλα κινεῖν ἄκρῳ τῷ δακτύλῳ δυνάμε-νον ἐπέραστον πᾶσι καὶ ταῦτα φαλακρὸνὄντα καὶ τὴν ῥῖνα σιμόν ἀτὰρ εἰπέ μοι καὶ

54

μέντοι τὸ τραῦμα καὶ οὐκ εἰς τὰ φανερὰτοῦ σώματος ὡς μηδὲ τὴν οὐλὴν ὕστερονἄμορφον γενέσθαι πλὴν ἀλλὰ ὁρᾷς ὅπωςἐπελάσας μιᾷ πληγῇ αὐτόν τε καὶ τὸν ἵπ-πον διέπειρα τὴν λόγχην ἀφείς εἶτα τὴνκεφαλὴν ἀποτεμὼν καὶ ἀφελὼν τὸ διάδημαβασιλεὺς ἤδη γέγονα προσκυνούμενος ὑφἁπάντων οἱ βάρβαροι προσκυνείτωσανὑμῶν κατὰ τὸν Ἑλλήνων νόμον ἄρξω εἷςστρατηγὸς ὀνομαζόμενος ἐπὶ τούτοις ἄραἐννοεῖτε ὅσας μὲν πόλεις ἐπωνύμους ἐπἐμαυτοῦ οἰκιῶ ὅσας δὲ καὶ καθαιρήσωἑλὼν κατὰ κράτος αἳ ἂν ὑβρίσωσί τι ἐςτὴν ἀρχήν ἁπάντων δὲ μάλιστα Κυδίαντὸν πλούσιον μετελεύσομαι ὃς ὅμορος ὤνμοι ἐξέωσε τοῦ ἀγροῦ ἐπιβαίνων κατ ὀλί-γον ἐς τὸ εἴσω τῶν ὅρωνΛΥΚΙΝΟΣ Πέπαυσο ἤδη ὦ Σάμιππεκαιρὸς γὰρ σὲ ἤδη μὲν νενικηκότα τηλι-καύτην μάχην ἐν Βαβυλῶνι εὐωχεῖσθαι τὰἐπινίκια ndash ἑκστάδιος γὰρ οἶμαί σοι ἡ ἀρχή

47

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Εὖ ἐποίησαν ἡμεῖς δὲὁπότε ἐν τῷ βίῳ ἦμεν οὐδὲν τοιοῦτον ἐνε-νοοῦμεν περὶ ἀλλήλων οὔτε πώποτεηὐξάμην Ἀντισθένην ἀποθανεῖν ὡς κληρο-νομήσαιμι τῆς βακτηρίας αὐτοῦ ndash εἶχεν δὲπάνυ καρτερὰν ἐκ κοτίνου ποιησάμενος ndashοὔτε οἶμαι σὺ ὁ Κράτης ἐπεθύμεις κληρο-νομεῖν ἀποθανόντος ἐμοῦ τὰ κτήματα καὶτὸν πίθον καὶ τὴν πήραν χοίνικας δύο θέρ-μων ἔχουσανΚΡΑΤΗΣ Οὐδὲν γάρ μοι τούτων ἔδειἀλλ οὐδὲ σοί ὦ Διόγενες ἃ γὰρ ἐχρῆν σύτε Ἀντισθένους ἐκληρονόμησας καὶ ἐγὼσοῦ πολλῷ μείζω καὶ σεμνότερα τῆς Περ-σῶν ἀρχῆς ΔΙΟΓΕΝΗΣ Τίνα ταῦτα φῄςΚΡΑΤΗΣ Σοφίαν αὐτάρκειαν ἀλή-θειαν παρρησίαν ἐλευθερίανΔΙΟΓΕΝΗΣ Νὴ Δία μέμνημαι τοῦτονδιαδεξάμενος τὸν πλοῦτον παρὰ Ἀντι-σθένους καὶ σοὶ ἔτι πλείω καταλιπών

132

Λαμπίχου θανάτῳ καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ συ-νέχεται πρὸς τῶν γυναικῶν καὶ τὰ παιδίανεογνὰ ὄντα ὁμοίως κἀκεῖνα ὑπὸ τῶν παί-δων βάλλεται ἀφθόνοις τοῖς λίθοις ἄλλοιδὲ Διόφαντον τὸν ῥήτορα ἐπαινοῦσιν ἐν Σι-κυῶνι ἐπιταφίους λόγους διεξιόντα ἐπὶΚράτωνι τούτῳ καὶ νὴ Δία γε ἡ Δαμασίουμήτηρ κωκύουσα ἐξάρχει τοῦ θρήνου σὺνγυναιξὶν ἐπὶ τῷ Δαμασίᾳ σὲ δὲ οὐδείς ὦΜένιππε δακρύει καθ ἡσυχίαν δὲ κεῖσαιμόνοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐδαμῶς ἀλλ ἀκούσῃτῶν κυνῶν μετ ὀλίγον ὠρυομένων οἴκτι-στον ἐπ ἐμοὶ καὶ τῶν κοράκων τυπτο-μένων τοῖς πτεροῖς ὁπόταν συνελθόντεςθάπτωσί μεΕΡΜΗΣ Γεννάδας εἶ ὦ Μένιππε ἀλλἐπεὶ καταπεπλεύκαμεν ἡμεῖς ὑμεῖς μὲνἄπιτε πρὸς τὸ δικαστήριον εὐθεῖαν ἐκείνηνπροϊόντες ἐγὼ δὲ καὶ ὁ πορθμεὺς ἄλλουςμετελευσόμεθα

129

ndash Τιμόλαον δὲ ἐν τῷ μέρει εὔχεσθαι ὅπερἂν ἐθέλῃΣΑΜΙΠΠΟΣ Τί δ οὖν ὦ Λυκῖνε οἷάσοι ᾐτῆσθαι δοκῶΛΥΚΙΝΟΣ Παρὰ πολύ ὦ θαυμασιώτα-τε βασιλέων ἐπιπονώτερα καὶ βιαιότερατῶν Ἀδειμάντου παρ ὅσον ἐκεῖνος μὲνἐτρύφα διτάλαντα χρύσεα ἐκπώματα προ-πίνων τοῖς συμπόταις σὺ δὲ καὶ ἐτι-τρώσκου μονομαχῶν καὶ ἐδεδίεις καὶἐφρόντιζες νύκτωρ καὶ μεθ ἡμέραν οὐμόνον γάρ σοι τὰ παρὰ τῶν πολεμίων φο-βερὰ ἦν ἀλλὰ καὶ ἐπιβουλαὶ μυρίαι καὶφθόνος παρὰ τῶν συνόντων καὶ μῖσος καὶκολακεία φίλος δὲ οὐδεὶς ἀληθής ἀλλὰπρὸς τὸ δέος ἅπαντες ἢ πρὸς τὴν ἐλπίδαεὖνοι δοκοῦντες εἶναι ἀπόλαυσις μέν γεοὐδὲ ὄναρ τῶν ἡδέων ἀλλὰ δόξα μόνη καὶπορφυρὶς χρυσῷ ποικίλη καὶ ταινία λευκὴπερὶ τῷ μετώπῳ καὶ δορυφόροι προϊόντεςτὰ δ ἄλλα κάματος ἀφόρητος καὶ ἀηδία

48

ἑώρων ἄν καὶ τὰς πηγὰς δὲ τὰς Νείλουμόνος ἂν ἠπιστάμην καὶ ὅσον τῆς γῆς ἀοί-κητον καὶ εἴ τινες ἀντίποδες ἡμῖν οἰκοῦσιτὸ νότιον τῆς γῆς ἡμίτομον ἔχοντες ἔτι δὲκαὶ ἀστέρων φύσιν καὶ σελήνης καὶ αὐτοῦἡλίου ῥᾳδίως ἔγνων ἂν ἀπαθὴς ὢν τῷ πυρίκαὶ τὸ πάντων ἥδιστον αὐθημερὸν ἀγγε-ῖλαι ἐς Βαβυλῶνα τίς ἐνίκησεν Ὀλύμπιακαὶ ἀριστήσαντα εἰ τύχοι ἐν Συρίᾳ δει-πνῆσαι ἐν Ἰταλίᾳ εἰ δέ τις ἐχθρὸς εἴηἀμύνασθαι καὶ τοῦτον ἐκ τοῦ ἀφανοῦςπέτρον ἐμβαλόντα τῇ κεφαλῇ ὡς ἐπιτε-τρῖφθαι τὸ κρανίον τούς τε αὖ φίλους εὖποιεῖν ἐπιχέαντα κοιμωμένοις αὐτοῖς τὸχρυσίον καὶ μὴν εἴ τις ὑπερόπτης εἴη ἢ τύ-ραννος πλούσιος ὑβριστής ἀράμενος αὐτὸνὅσον ἐπὶ σταδίους εἴκοσιν ἀφῆκα φέρεσθαικατὰ τῶν κρημνῶν τοῖς παιδικοῖς δὲ ὁμι-λεῖν ἀκωλύτως ἂν ἐξῆν εἰσιόντα ἀθέατονκοιμίσαντα ἅπαντας ἄνευ ἐκείνων μόνωνοἷον δὲ κἀκεῖνο ἦν τοὺς πολεμοῦντας ἐπι-

53

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὐπλοεῖτε ὦ Ἑρμῆπροΐωμεν δὲ καὶ ἡμεῖς τί οὖν ἔτι καὶ μέλ-λετε δικασθῆναι δεήσει καὶ τὰς καταδί-κας φασὶν εἶναι βαρείας τροχοὺς καὶ λί-θους καὶ γῦπας δειχθήσεται δὲ ὁ ἑκάστουβίος

ΚΡΑΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ

ΚΡΑΤΗΣ Μοίριχον τὸν πλούσιον ἐγί-νωσκες ὦ Διόγενες τὸν πάνυ πλούσιοντὸν ἐκ Κορίνθου τὸν τὰς πολλὰς ὁλκάδαςἔχοντα οὗ ἀνεψιὸς Ἀριστέας πλούσιος καὶαὐτὸς ὤν τὸ Ὁμηρικὸν ἐκεῖνο εἰώθει ἐπι-λέγειν rsquoἤ μ ἀνάειρ ἢ ἐγὼ σέrsquoΔΙΟΓΕΝΗΣ Τίνος ἕνεκα ὦ ΚράτηςΚΡΑΤΗΣ Ἐθεράπευον ἀλλήλους τοῦκλήρου ἕνεκα ἑκάτερος ἡλικιῶται ὄντεςκαὶ τὰς διαθήκας εἰς τὸ φανερὸν ἐτίθεντοἈριστέαν μὲν ὁ Μοίριχος εἰ προαποθάνοι

130

δεσπότην ἀφιεὶς τῶν ἑαυτοῦ πάντων Μοί-ριχον δὲ ὁ Ἀριστέας εἰ προαπέλθοι αὐτοῦταῦτα μὲν ἐγέγραπτο οἱ δὲ ἐθεράπευονὑπερβαλλόμενοι ἀλλήλους τῇ κολακείᾳκαὶ οἱ μάντεις εἴτε ἀπὸ τῶν ἄστρων τεκ-μαιρόμενοι τὸ μέλλον εἴτε ἀπὸ τῶν ὀνει-ράτων ὥς γε Χαλδαίων παῖδες ἀλλὰ καὶ ὁΠύθιος αὐτὸς ἄρτι μὲν Ἀριστέᾳ παρεῖχε τὸκράτος ἄρτι δὲ Μοιρίχῳ καὶ τὰ τάλανταποτὲ μὲν ἐπὶ τοῦτον νῦν δ ἐπ ἐκεῖνον ἔρ-ρεπεΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί οὖν πέρας ἐγένετο ὦΚράτης ἀκοῦσαι γὰρ ἄξιονΚΡΑΤΗΣ Ἄμφω τεθνᾶσιν ἐπὶ μιᾶςἡμέρας οἱ δὲ κλῆροι εἰς Εὐνόμιον καὶΘρασυκλέα περιῆλθον ἄμφω συγγενεῖςὄντας οὐδὲ πώποτε προμαντευομένουςοὕτω γενέσθαι ταῦτα διαπλέοντες γὰρ ἀπὸΣικυῶνος εἰς Κίρραν κατὰ μέσον τὸν πόρονπλαγίῳ περιπεσόντες τῷ Ἰάπυγι ἀνε-τράπησαν

131

τὰς καὶ τὰ μειράκια ἐπιμεμηνέναι μοι καὶεὐδαίμονα εἶναι δοκεῖν εἴ τινα καὶ μόνονπροσβλέψαιμι αὐτῶν εἰ δ ὑπερορῴηνκἀκεῖνα ὑπὸ λύπης ἀπολλύσθω καὶ ὅλωςὑπὲρ τὸν Ὑάκινθον ἢ Ὕλαν ἢ Φάωνα τὸνΧῖον εἶναί με καὶ ταῦτα πάντα ἔχειν μὴὀλιγοχρόνιον ὄντα μηδὲ κατὰ μέτρονζῶντα τῆς ἀνθρωπίνης βιοτῆς ἀλλ ἔτη χί-λια νέον ἐκ νέου γιγνόμενον διαβιῶναιἀμφὶ τὰ ἑπτακαίδεκα ἔτη ἀεὶ ἀποδυόμενοντὸ γῆρας ὥσπερ οἱ ὄφεις οὐδὲν γὰρ δεήσειμε ταῦτα ἔχοντα πάντα γὰρ ἐμὰ ἦν ἂν τὰτῶν ἄλλων ἐς ὅσον ἀνοίγειν τε τὰς θύραςἐδυνάμην καὶ κοιμίζειν τοὺς φύλακας καὶἀθέατος εἶναι εἰσιών εἰ δέ τι ἐν Ἰνδοῖς ἢὙπερβορέοις θέαμα παράδοξον ἢ κτῆματίμιον ἢ ὅσα ἐμφαγεῖν ἢ πιεῖν ἡδέα οὐ με-ταστειλάμενος ἀλλ αὐτὸς ἐπιπετόμενοςἀπέλαυον ἁπάντων ἐς κόρον καὶ ἐπεὶ γρὺψὑπόπτερον θηρίον ἢ φοῖνιξ ὄρνεον ἐν Ἰνδοῖςἀθέατον τοῖς ἄλλοις ἐγὼ δὲ καὶ τοῦτο

52

πολλή καὶ ἢ χρηματίζειν δεῖ τοῖς παρὰτῶν πολεμίων ἥκουσιν ἢ δικάζειν ἢ κατα-πέμπειν τοῖς ὑπηκόοις ἐπιτάγματα καὶἤτοι ἀφέστηκέ τι ἔθνος ἢ ἐπελαύνουσί τι-νες τῶν ἔξω τῆς ἀρχῆς δεδιέναι οὖν δεῖπάντα καὶ ὑφορᾶσθαι καὶ ὅλως ὑπὸπάντων μᾶλλον ἢ ὑπὸ σεαυτοῦ εὐδαιμονί-ζεσθαι καὶ γὰρ οὖν καὶ τόδε πῶς οὐ ταπει-νόν ὅτι καὶ νοσεῖς τὰ ὅμοια τοῖς ἰδιώταιςκαὶ ὁ πυρετὸς οὐ διαγιγνώσκει σε βασιλέαὄντα οὐδ ὁ θάνατος δέδιε τοὺς δορυ-φόρους ἀλλ ἐπιστάς ὁπόταν αὐτῷ δοκῇἄγει οἰμώζοντα οὐκ αἰδούμενος τὸ διάδη-μα σὺ δὲ ὁ οὕτως ὑψηλὸς καταπεσὼνἀνάσπαστος ἐκ τοῦ βασιλείου θρόνου τὴναὐτὴν ὁδὸν ἄπει τοῖς πολλοῖς ἰσότιμοςἐλαυνόμενος ἐν τῇ ἀγέλῃ τῶν νεκρῶνχῶμα ὑψηλὸν ὑπὲρ γῆς καὶ στήλην μακρὰνἢ πυραμίδα εὔγραμμον τὰς γωνίας ἀπολι-πών ἐκπρόθεσμα καὶ ἀνεπαίσθητα φιλοτι-μήματα εἰκόνες δὲ ἐκεῖναι καὶ νεῴ οὓς

49

τῇ ἀποβάσει ἀπέθανον ὑπὸ τοῦ Ἕκτοροςὁ οὖν ἔρως τῆς γυναικὸς οὐ μετρίως ἀπο-κναίει με ὦ δέσποτα καὶ βούλομαι κἂνπρὸς ὀλίγον ὀφθεὶς αὐτῇ καταβῆναι πάλινΠΛΟΥΤΩΝ Οὐκ ἔπιες ὦ Πρωτεσί-λαε τὸ Λήθης ὕδωρΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Καὶ μάλα ὦ δέσπο-τα τὸ δὲ πρᾶγμα ὑπέρογκον ἦνΠΛΟΥΤΩΝ Οὐκοῦν περίμεινον ἀφίξε-ται γὰρ κἀκείνη ποτὲ καὶ οὐδὲ σὲ ἀνελθεῖνδεήσειΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀλλ οὐ φέρω τὴνδιατριβήν ὦ Πλούτων ἠράσθης δὲ καὶαὐτὸς ἤδη καὶ οἶσθα οἷον τὸ ἐρᾶν ἐστινΠΛΟΥΤΩΝ Εἶτα τί σε ὀνήσει μίανἡμέραν ἀναβιῶναι μετ ὀλίγον τὰ αὐτὰ ὀδυ-ρόμενονΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Οἶμαι πείσειν κἀκεί-νην ἀκολουθεῖν παρ ὑμᾶς ὥστε ἀνθ ἑνὸςδύο νεκροὺς λήψῃ μετ ὀλίγονΠΛΟΥΤΩΝ Οὐ θέμις γενέσθαι ταῦτα

160

ΑΙΑΝΤΟΣ ΚΑΙ ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΟΣ

ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Εἰ σὺ μανείς ὦ Αἶανσεαυτὸν ἐφόνευσας ἐμέλλησας δὲ καὶ ἡμᾶςἅπαντας τί αἰτιᾷ τὸν Ὀδυσσέα καὶ πρῴηνοὔτε προσέβλεψας αὐτόν ὁπότε ἧκεν μα-ντευσόμενος οὔτε προσειπεῖν ἠξίωσας ἄν-δρα συστρατιώτην καὶ ἑταῖρον ἀλλ ὑπερο-πτικῶς μεγάλα βαίνων παρῆλθεςΑΙΑΣ Εἰκότως ὦ Ἀγάμεμνον αὐτὸςγοῦν μοι τῆς μανίας αἴτιος κατέστη μόνοςἀντεξετασθεὶς ἐπὶ τοῖς ὅπλοιςΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Ἠξίους δὲ ἀναντα-γώνιστος εἶναι καὶ ἀκονιτὶ κρατεῖνἁπάντωνΑΙΑΣ Ναί τά γε τοιαῦτα οἰκεία γάρμοι ἦν ἡ πανοπλία τοῦ ἀνεψιοῦ γε οὖσακαὶ ὑμεῖς οἱ ἄλλοι πολὺ ἀμείνους ὄντεςἀπείπασθε τὸν ἀγῶνα καὶ παρεχωρήσατέμοι τῶν ἄθλων ὁ δὲ Λαέρτου ὃν ἐγὼ πολ-λάκις ἔσωσα κινδυνεύοντα κατακεκόφθαι

141

ἀνιστᾶσιν αἱ πόλεις θεραπεύουσαι καὶ τὸμέγα ὄνομα πάντα κατ ὀλίγον ὑπορρεῖ καὶἄπεισιν ἀμελούμενα ἢν δὲ καὶ ὅτι μάλισταἐπὶ πλεῖστον παραμείνῃ τίς ἔτι ἀπόλαυσιςἀναισθήτῳ αὐτῷ γενομένῳ ὁρᾷς οἷα μὲνἔτι ζῶν ἕξεις πράγματα δεδιὼς καὶ φροντί-ζων καὶ κάμνων οἷα δὲ καὶ μετὰ τὴν ἀπαλ-λαγὴν ἔσται Ἀλλ ἤδη σὸν αἰτεῖν ὦ Τιμόλαε καὶ ὅπωςὑπερβαλῇ τούτους ὥσπερ εἰκὸς ἄνδρα συ-νετὸν καὶ πράγμασιν χρῆσθαι εἰδόταΤΙΜΟΛΑΟΣ Σκόπει γοῦν ὦ Λυκῖνε εἴτι ἐπιλήψιμον εὔξομαι καὶ ὅ τι ἂν εὐθῦναίτις δυνηθείη χρυσὸν μὲν οὖν καὶ θησαυρο-ὺς καὶ μεδίμνους νομίσματος ἢ βασιλείαςκαὶ πολέμους καὶ δείματα ὑπὲρ τῆς ἀρχῆςεἰκότως διέβαλες οὐκ αἰτήσομαι ἀβέβαιαγὰρ ταῦτά γε καὶ πολλὰς τὰς ἐπιβουλὰςἔχοντα καὶ πλέον τοῦ ἡδέος τὸ ἀνιαρὸν ἐναὐτοῖς ἦν ἐγὼ δὲ βούλομαι τὸν Ἑρμῆνἐντυχόντα μοι δοῦναι δακτυλίους τινὰς

50

τοιούτους τὴν δύναμιν ἕνα μὲν ὥστε ἀεὶἐρρῶσθαι καὶ ὑγιαίνειν τὸ σῶμα καὶ ἄτρω-τον εἶναι καὶ ἀπαθῆ ἕτερον δὲ ὡς μὴὁρᾶσθαι τὸν περιθέμενον οἷος ἦν ὁ τοῦ Γύ-γου τὸν δέ τινα ὡς ἰσχύειν ὑπὲρ ἄνδραςμυρίους καὶ ὅ τι ἂν ἄχθος ἅμα μυρίοι κι-νῆσαι μόλις δύναιντο τοῦτο ἐμὲ ῥᾳδίωςμόνον ἀνατίθεσθαι ἔτι δὲ καὶ πέτεσθαιπολὺ ἀπὸ τῆς γῆς ἀρθέντα καὶ πρὸς τοῦτοεἶναί μοι δακτύλιόν τινα καὶ μὴν καὶ ἐςὕπνον κατασπᾶν ὁπόσους ἂν ἐθέλω καὶἅπασαν θύραν προσιόντι μοι ἀνοίγεσθαιχαλωμένου τοῦ κλείθρου καὶ τοῦ μοχλοῦἀφαιρουμένου ταῦτα ἀμφότερα εἷς δακτύ-λιος δυνάσθω τὸ δὲ μέγιστον ἄλλος τιςἔστω ἐπὶ πᾶσιν ὁ ἥδιστος ὡς ἐράσμιονεἶναί με περιθέμενον παισὶ τοῖς ὡραίοιςκαὶ γυναιξὶ καὶ δήμοις ὅλοις καὶ μηδέναεἶναι ἀνέραστον καὶ ὅτῳ μὴ ποθεινότατοςἐγὼ καὶ ἀνὰ στόμα ὥστε πολλὰς γυναῖκαςοὐ φερούσας τὸν ἔρωτα καὶ ἀναρτᾶν ἑαυ-

51

ὑπὸ τῶν Φρυγῶν ἀμείνων ἠξίου εἶναι καὶἐπιτηδειότερος ἔχειν τὰ ὅπλα ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Αἰτιῶ τοιγαροῦν ὦγενναῖε τὴν Θέτιν ἣ δέον σοὶ τὴν κληρο-νομίαν τῶν ὅπλων παραδοῦναι συγγενεῖ γεὄντι φέρουσα ἐς τὸ κοινὸν κατέθετο αὐτάΑΙΑΣ Οὔκ ἀλλὰ τὸν Ὀδυσσέα ὃςἀντεποιήθη μόνοςΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Συγγνώμη ὦ Αἶαν εἰἄνθρωπος ὢν ὠρέχθη δόξης ἡδίστου πράγ-ματος ὑπὲρ οὗ καὶ ἡμῶν ἕκαστος κινδυ-νεύειν ὑπέμενεν ἐπεὶ καὶ ἐκράτησέ σου καὶταῦτα ἐπὶ Τρωσὶ δικασταῖςΑΙΑΣ Οἶδα ἐγώ ἥτις μου κατεδίκασενἀλλ οὐ θέμις λέγειν τι περὶ τῶν θεῶν τὸνδ οὖν Ὀδυσσέα μὴ οὐχὶ μισεῖν οὐκ ἂν δυ-ναίμην ὦ Ἀγάμεμνον οὐδ εἰ αὐτή μοι ἡἈθηνᾶ τοῦτο ἐπιτάττοι

142

ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ ΚΑΙΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ

ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ὦ δέσποτα καὶ βασι-λεῦ καὶ ἡμέτερε Ζεῦ καὶ σὺ Δήμητρος θύ-γατερ μὴ ὑπερίδητε δέησιν ἐρωτικήνΠΛΟΥΤΩΝ Σὺ δὲ τίνων δέῃ παρἡμῶν ἢ τίς ὢν τυγχάνειςΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εἰμὶ μὲν Πρωτεσίλα-ος ὁ Ἰφίκλου Φυλάκιος συστρατιώτης τῶνἈχαιῶν καὶ πρῶτος ἀποθανὼν τῶν ἐπἸλίῳ δέομαι δὲ ἀφεθεὶς πρὸς ὀλίγον ἀνα-βιῶναι πάλινΠΛΟΥΤΩΝ Τοῦτον μὲν τὸν ἔρωτα ὦΠρωτεσίλαε πάντες νεκροὶ ἐρῶσιν πλὴνοὐδεὶς ἂν αὐτῶν τύχοιΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀλλ οὐ τοῦ ζῆνἈϊδωνεῦ ἐρῶ ἔγωγε τῆς γυναικὸς δέ ἣννεόγαμον ἔτι ἐν τῷ θαλάμῳ καταλιπὼνᾠχόμην ἀποπλέων εἶτα ὁ κακοδαίμων ἐν

159

πιεῖν οὐ γὰρ σῶμα ἔχεις ἀλλ ἐκεῖνο μὲνἐν Λυδίᾳ που τέθαπται ὅπερ καὶ πεινῆνκαὶ διψῆν ἐδύνατο σὺ δὲ ἡ ψυχὴ πῶς ἂνἔτι ἢ διψῴης ἢ πίοιςΤΑΝΤΑΛΟΣ Τοῦτ αὐτὸ ἡ κόλασίςἐστι τὸ διψῆν τὴν ψυχὴν ὡς σῶμα οὖσανΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ τοῦτο μὲν οὕτωςπιστεύσομεν ἐπεὶ φῂς κολάζεσθαι τῷ δί-ψει τί δ οὖν σοι τὸ δεινὸν ἔσται ἢ δέδιαςμὴ ἐνδείᾳ τοῦ ποτοῦ ἀποθάνῃς οὐχ ὁρῶγὰρ ἄλλον ᾅδην μετὰ τοῦτον ἢ θάνατονἐντεῦθεν εἰς ἕτερον τόπονΤΑΝΤΑΛΟΣ Ὀρθῶς μὲν λέγεις καὶτοῦτο δ οὖν μέρος τῆς καταδίκης τὸ ἐπι-θυμεῖν πιεῖν μηδὲν δεόμενονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ληρεῖς ὦ Τάνταλε καὶὡς ἀληθῶς ποτοῦ δεῖσθαι δοκεῖς ἀκράτουγε ἐλλεβόρου νὴ Δία ὅστις τοὐναντίον τοῖςὑπὸ τῶν λυττώντων κυνῶν δεδηγμένοιςπέπονθας οὐ τὸ ὕδωρ ἀλλὰ τὴν δίψαν πεφο-βημένος

80

τούτωνΔΙΟΓΕΝΗΣ Βούλει καὶ πρὸς αὐτοὺςἐκείνους ἐντείλωμαί τι τοὺς φιλοσόφουςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Λέγε οὐ βαρὺ γὰροὐδὲ τοῦτοΔΙΟΓΕΝΗΣ Τὸ μὲν ὅλον παύσασθαιαὐτοῖς παρεγγύα ληροῦσι καὶ περὶ τῶνὅλων ἐρίζουσιν καὶ κέρατα φύουσιν ἀλλή-λοις καὶ κροκοδείλους ποιοῦσι καὶ τὰ τοια-ῦτα ἄπορα ἐρωτᾶν διδάσκουσι τὸν νοῦνΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ἀλλὰ ἐμὲ ἀμαθῆ καὶἀπαίδευτον εἶναι φάσκουσι κατηγοροῦντατῆς σοφίας αὐτῶν ΔΙΟΓΕΝΗΣ Σὺ δὲ οἰμώζειν αὐτοὺςπαρ ἐμοῦ λέγεΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Καὶ ταῦτα ὦ Διόγε-νες ἀπαγγελῶΔΙΟΓΕΝΗΣ Τοῖς πλουσίοις δ ὦ φίλ-τατον Πολυδεύκιον ἀπάγγελλε ταῦτα παρἡμῶν τί ὦ μάταιοι τὸν χρυσὸν φυλάττε-τε τί δὲ τιμωρεῖσθε ἑαυτοὺς λογιζόμενοι

61

ἦνΑΙΑΚΟΣ Ἐγώ σοι καὶ περὶ τοῦ Ἔρω-τος ἀποκρινοῦμαι τὰ δίκαια φήσει γὰραὐτὸς μὲν τοῦ ἐρᾶν τῷ Πάριδι ἴσως γεγε-νῆσθαι αἴτιος τοῦ θανάτου δέ σοι οὐδέναἄλλον ὦ Πρωτεσίλαε ἢ σεαυτόν ὃς ἐκλα-θόμενος τῆς νεογάμου γυναικός ἐπεὶ προ-σεφέρεσθε τῇ Τρῳάδι οὕτως φιλοκινδύνωςκαὶ ἀπονενοημένως προεπήδησας τῶν ἄλ-λων δόξης ἐρασθείς δι ἣν πρῶτος ἐν τῇἀποβάσει ἀπέθανεςΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Οὐκοῦν καὶ ὑπὲρἐμαυτοῦ σοι ὦ Αἰακέ ἀποκρινοῦμαι δι-καιότερα οὐ γὰρ ἐγὼ τούτων αἴτιος ἀλλὰἡ Μοῖρα καὶ τὸ ἐξ ἀρχῆς οὕτως ἐπικε-κλῶσθαιΑΙΑΚΟΣ Ὀρθῶς τί οὖν τούτους αἰτιᾷ

158

ΜΙΝΩΟΣ ΚΑΙ ΣΩΣΤΡΑΤΟΥ

ΜΙΝΩΣ Ὁ μὲν λῃστὴς οὑτοσὶ Σώστρα-τος εἰς τὸν Πυριφλεγέθοντα ἐμβεβλήσθωὁ δὲ ἱερόσυλος ὑπὸ τῆς Χιμαίρας διασπα-σθήτω ὁ δὲ τύραννος ὦ Ἑρμῆ παρὰ τὸνΤιτυὸν ἀποταθεὶς ὑπὸ τῶν γυπῶν καὶαὐτὸς κειρέσθω τὸ ἧπαρ ὑμεῖς δὲ οἱ ἀγα-θοὶ ἄπιτε κατὰ τάχος εἰς τὸ Ἠλύσιον πεδί-ον καὶ τὰς μακάρων νήσους κατοικεῖτεἀνθ ὧν δίκαια ἐποιεῖτε παρὰ τὸν βίονΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ἄκουσον ὦ Μίνως εἴσοι δίκαια δόξω λέγεινΜΙΝΩΣ Νῦν ἀκούσω αὖθις οὐ γὰρ ἐξε-λήλεγξαι ὦ Σώστρατε πονηρὸς ὢν καὶ το-σούτους ἀπεκτονώςΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ἐλήλεγμαι μέν ἀλλὅρα εἰ δικαίως κολασθήσομαιΜΙΝΩΣ Καὶ πάνυ εἴ γε ἀποτίνειν τὴνἀξίαν δίκαιονΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ὅμως ἀπόκριναί μοι ὦ

143

τοὺς τόκους καὶ τάλαντα ἐπὶ ταλάντοις συ-ντιθέντες οὓς χρὴ ἕνα ὀβολὸν ἔχονταςἥκειν μετ ὀλίγονΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Εἰρήσεται καὶ ταῦταπρὸς ἐκείνουςΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλὰ καὶ τοῖς καλοῖς τεκαὶ ἰσχυροῖς λέγε Μεγίλλῳ τε τῷ Κοριν-θίῳ καὶ Δαμοξένῳ τῷ παλαιστῇ ὅτι παρἡμῖν οὔτε ἡ ξανθὴ κόμη οὔτε τὰ χαροπὰ ἢμέλανα ὄμματα ἢ ἐρύθημα ἐπὶ τοῦ προ-σώπου ἔτι ἔστιν ἢ νεῦρα εὔτονα ἢ ὦμοικαρτεροί ἀλλὰ πάντα μία ἡμῖν κόνιςφασί κρανία γυμνὰ τοῦ κάλλουςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Οὐ χαλεπὸν οὐδὲ τα-ῦτα εἰπεῖν πρὸς τοὺς καλοὺς καὶ ἰσχυρούςΔΙΟΓΕΝΗΣ Καὶ τοῖς πένησιν ὦΛάκων ndash πολλοὶ δ εἰσὶ καὶ ἀχθόμενοι τῷπράγματι καὶ οἰκτείροντες τὴν ἀπορίαν ndashλέγε μήτε δακρύειν μήτε οἰμώζειν διηγη-σάμενος τὴν ἐνταῦθα ἰσοτιμίαν καὶ ὅτιὄψονται τοὺς ἐκεῖ πλουσίους οὐδὲν ἀμεί-

62

νά ὦ Αἰακέ

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΤΑΝΤΑΛΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Τί κλάεις ὦ Τάνταλε ἢτί σεαυτὸν ὀδύρῃ ἐπὶ τῇ λίμνῃ ἑστώςΤΑΝΤΑΛΟΣ Ὅτι ὦ Μένιππεἀπόλωλα ὑπὸ τοῦ δίψουςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὕτως ἀργὸς εἶ ὡς μὴἐπικύψας πιεῖν ἢ καὶ νὴ Δί ἀρυσάμενοςκοίλῃ τῇ χειρίΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲν ὄφελος εἰ ἐπικύ-ψαιμι φεύγει γὰρ τὸ ὕδωρ ἐπειδὰν προ-σιόντα αἴσθηταί με ἢν δέ ποτε καὶ ἀρύσω-μαι καὶ προσενέγκω τῷ στόματι οὐ φθάνωβρέξας ἄκρον τὸ χεῖλος καὶ διὰ τῶν δα-κτύλων διαρρυὲν οὐκ οἶδ ὅπως αὖθις ἀπο-λείπει ξηρὰν τὴν χεῖρά μοιΜΕΝΙΠΠΟΣ Τεράστιόν τι πάσχεις ὦΤάνταλε ἀτὰρ εἰπέ μοι τί δαὶ καὶ δέῃ τοῦ

79

Μίνως βραχὺ γάρ τι ἐρήσομαί σεΜΙΝΩΣ Λέγε μὴ μακρὰ μόνον ὡς καὶτοὺς ἄλλους διακρίνωμεν ἤδηΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ὁπόσα ἔπραττον ἐν τῷβίῳ πότερα ἑκὼν ἔπραττον ἢ ἐπεκέκλω-στό μοι ὑπὸ τῆς ΜοίραςΜΙΝΩΣ Ὑπὸ τῆς Μοίρας δηλαδή ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Οὐκοῦν καὶ οἱ χρηστοὶἅπαντες καὶ οἱ πονηροὶ δοκοῦντες ἡμεῖςἐκείνῃ ὑπηρετοῦντες ταῦτα ἐδρῶμενΜΙΝΩΣ Ναί τῇ Κλωθοῖ ἣ ἑκάστῳἐπέταξε γεννηθέντι τὰ πρακτέαΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Εἰ τοίνυν ἀναγκασθείςτις ὑπ ἄλλου φονεύσειέν τινα οὐ δυνάμενοςἀντιλέγειν ἐκείνῳ βιαζομένῳ οἷον δήμιοςἢ δορυφόρος ὁ μὲν δικαστῇ πεισθείς ὁ δὲτυράννῳ τίνα αἰτιάσῃ τοῦ φόνουΜΙΝΩΣ Δῆλον ὡς τὸν δικαστὴν ἢ τὸντύραννον ἐπεὶ οὐδὲ τὸ ξίφος αὐτό ὑπηρε-τεῖ γὰρ ὄργανον ὂν τοῦτο πρὸς τὸν θυμὸντῷ πρώτῳ παρασχόντι τὴν αἰτίαν

144

Τροίαν ἤγαγενΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εὖ λέγεις ἐκεῖνόνμοι αἰτιατέονΜΕΝΕΛΑΟΣ Οὐκ ἐμέ ὦ βέλτιστεἀλλὰ δικαιότερον τὸν Πάριν ὃς ἐμοῦ τοῦξένου τὴν γυναῖκα παρὰ πάντα τὰ δίκαιαᾤχετο ἁρπάσας οὗτος γὰρ οὐχ ὑπὸ σοῦμόνου ἀλλ ὑπὸ πάντων Ἑλλήνων τε καὶβαρβάρων ἄξιος ἄγχεσθαι τοσούτοις θα-νάτου αἴτιος γεγενημένος ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἄμεινον οὕτω σὲτοιγαροῦν ὦ Δύσπαρι οὐκ ἀφήσω ποτὲἀπὸ τῶν χειρῶνΠΑΡΙΣ Ἄδικα ποιῶν ὦ Πρωτεσίλαεκαὶ ταῦτα ὁμότεχνον ὄντα σοι ἐρωτικὸςγὰρ καὶ αὐτός εἰμι καὶ τῷ αὐτῷ θεῷ κα-τέσχημαι οἶσθα δὲ ὡς ἀκούσιόν τί ἐστινκαί τις ἡμᾶς δαίμων ἄγει ἔνθα ἂν ἐθέλῃκαὶ ἀδύνατόν ἐστιν ἀντιτάττεσθαι αὐτῷΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εὖ λέγεις εἴθε οὖνμοι τὸν Ἔρωτα ἐνταῦθα λαβεῖν δυνατὸν

157

ΣΩΚΡΑΤΗΣ Καὶ αὐτὸς ἔφασκον ταῦταπρὸς αὐτούς οἱ δὲ εἰρωνείαν τὸ πρᾶγμαᾤοντο εἶναιΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δέ εἰσιν οὗτοι οἱπερὶ σέΣΩΚΡΑΤΗΣ Χαρμίδης ὦ Μένιππεκαὶ Φαῖδρος καὶ ὁ τοῦ ΚλεινίουΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε ὦ Σώκρατες ὅτικἀνταῦθα μέτει τὴν σεαυτοῦ τέχνην καὶοὐκ ὀλιγωρεῖς τῶν καλῶνΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί γὰρ ἂν ἥδιον ἄλλοπράττοιμι ἀλλὰ πλησίον ἡμῶν κατάκεισοεἰ δοκεῖΜΕΝΙΠΠΟΣ Μὰ Δί ἐπεὶ παρὰ τὸνΚροῖσον καὶ τὸν Σαρδανάπαλλον ἄπειμιπλησίον οἰκήσων αὐτῶν ἔοικα γοῦν οὐκὀλίγα γελάσεσθαι οἰμωζόντων ἀκούων ΑΙΑΚΟΣ Κἀγὼ ἤδη ἄπειμι μὴ καί τιςἡμᾶς νεκρὸς λάθῃ διαφυγών τὰ πολλὰ δεἰσαῦθις ὄψει ὦ ΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἄπιθι καὶ ταυτὶ γὰρ ἱκα-

78

νους αὑτῶν καὶ Λακεδαιμονίοις δὲ τοῖςσοῖς ταῦτα εἰ δοκεῖ παρ ἐμοῦ ἐπιτίμησονλέγων ἐκλελύσθαι αὐτούςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Μηδέν ὦ Διόγενεςπερὶ Λακεδαιμονίων λέγε οὐ γὰρ ἀνέξομαίγε ἃ δὲ πρὸς τοὺς ἄλλους ἔφησθα ἀπαγγε-λῶΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐάσωμεν τούτους ἐπείσοι δοκεῖ σὺ δὲ οἷς προεῖπον ἀπένεγκονπαρ ἐμοῦ τοὺς λόγους

ΧΑΡΩΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΧΑΡΩΝ Ἀπόδος ὦ κατάρατε τὰ πορ-θμεῖαΜΕΝΙΠΠΟΣ Βόα εἰ τοῦτό σοι ὦΧάρων ἥδιονΧΑΡΩΝ Ἀπόδος φημί ἀνθ ὧν σε διε-πορθμεύσαμενΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκ ἂν λάβοις παρὰ τοῦ

63

ΑΧΙΛΛΕΥΣ Ἑταιρικὴ μὲν ἡ παραίνε-σις ἐμὲ δὲ οὐκ οἶδ ὅπως ἡ μνήμη τῶνπαρὰ τὸν βίον ἀνιᾷ οἶμαι δὲ καὶ ὑμῶν ἕκα-στον εἰ δὲ μὴ ὁμολογεῖτε ταύτῃ χείρουςἐστὲ καθ ἡσυχίαν αὐτὸ πάσχοντες ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Οὔκ ἀλλ ἀμείνους ὦἈχιλλεῦ τὸ γὰρ ἀνωφελὲς τοῦ λέγεινὁρῶμεν σιωπᾶν γὰρ καὶ φέρειν καὶ ἀνέχε-σθαι δέδοκται ἡμῖν μὴ καὶ γέλωτα ὄφλω-μεν ὥσπερ σὺ τοιαῦτα εὐχόμενος

ΑΙΑΚΟΥ ΚΑΙ ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ

ΑΙΑΚΟΣ Τί ἄγχεις ὦ Πρωτεσίλαετὴν Ἑλένην προσπεσώνΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ὅτι διὰ ταύτην ὦΑἰακέ ἀπέθανον ἡμιτελῆ μὲν τὸν δόμονκαταλιπών χήραν τε νεόγαμον γυναῖκαΑΙΑΚΟΣ Αἰτιῶ τοίνυν τὸν Μενέλαονὅστις ὑμᾶς ὑπὲρ τοιαύτης γυναικὸς ἐπὶ

156

ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Εὖ γε ὦ Μίνως ὅτι καὶἐπιδαψιλεύῃ τῷ παραδείγματι ἢν δέ τιςἀποστείλαντος τοῦ δεσπότου ἥκῃ αὐτὸςχρυσὸν ἢ ἄργυρον κομίζων τίνι τὴν χάρινἰστέον ἢ τίνα εὐεργέτην ἀναγραπτέονΜΙΝΩΣ Τὸν πέμψαντα ὦ Σώστρατεδιάκονος γὰρ ὁ κομίσας ἦν ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Οὐκοῦν ὁρᾷς πῶς ἄδικαποιεῖς κολάζων ἡμᾶς ὑπηρέτας γενομένουςὧν ἡ Κλωθὼ προσέταττεν καὶ τούτους τι-μήσας τοὺς διακονησαμένους ἀλλοτρίοιςἀγαθοῖς οὐ γὰρ δὴ ἐκεῖνό γε εἰπεῖν ἔχοιτις ὡς ἀντιλέγειν δυνατὸν ἦν τοῖς μετὰπάσης ἀνάγκης προστεταγμένοιςΜΙΝΩΣ Ὦ Σώστρατε πολλὰ ἴδοις ἂνκαὶ ἄλλα οὐ κατὰ λόγον γιγνόμενα εἰἀκριβῶς ἐξετάζοις πλὴν ἀλλὰ σὺ τοῦτοἀπολαύσεις τῆς ἐπερωτήσεως διότι οὐλῃστὴς μόνον ἀλλὰ καὶ σοφιστής τις εἶναιδοκεῖς ἀπόλυσον αὐτόν ὦ Ἑρμῆ καὶ μη-κέτι κολαζέσθω ὅρα δὲ μὴ καὶ τοὺς ἄλ-

145

μὴ ἔχοντοςΧΑΡΩΝ Ἔστι δέ τις ὀβολὸν μὴ ἔχων ΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἰ μὲν καὶ ἄλλος τις οὐκοἶδα ἐγὼ δ οὐκ ἔχωΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄγξω σε νὴ τὸν Πλού-τωνα ὦ μιαρέ ἢν μὴ ἀποδῷςΜΕΝΙΠΠΟΣ Κἀγὼ τῷ ξύλῳ σου πα-τάξας διαλύσω τὸ κρανίονΧΑΡΩΝ Μάτην οὖν ἔσῃ πεπλευκὼς το-σοῦτον πλοῦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὁ Ἑρμῆς ὑπὲρ ἐμοῦ σοιἀποδότω ὅς με παρέδωκέ σοιΕΡΜΗΣ Νὴ Δί ὀναίμην γε εἰ μέλλωκαὶ ὑπερεκτίνειν τῶν νεκρῶνΧΑΡΩΝ Οὐκ ἀποστήσομαί σουΜΕΝΙΠΠΟΣ Τούτου γε ἕνεκα νεωλκή-σας τὸ πορθμεῖον παράμενε πλὴν ἀλλ ὅ γεμὴ ἔχω πῶς ἂν λάβοιςΧΑΡΩΝ Σὺ δ οὐκ ᾔδεις κομίζειν δέονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤιδειν μέν οὐκ εἶχον δέτί οὖν ἐχρῆν διὰ τοῦτο μὴ ἀποθανεῖν

64

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ τοῦτο ὅμοιον σιμοὶγὰρ ἅπαντεςΣΩΚΡΑΤΗΣ Ἐμὲ ζητεῖς ὦ ΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μάλα ὦ ΣώκρατεςΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί τὰ ἐν ἈθήναιςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πολλοὶ τῶν νέων φιλοσο-φεῖν λέγουσι καὶ τά γε σχήματα αὐτὰ καὶτὰ βαδίσματα εἰ θεάσαιτό τις ἄκροι φι-λόσοφοιΣΩΚΡΑΤΗΣ Μάλα πολλοὺς ἑώρακαΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ ἑώρακας οἶμαιοἷος ἧκε παρὰ σοὶ Ἀρίστιππος ἢ Πλάτωναὐτός ὁ μὲν ἀποπνέων μύρον ὁ δὲ τοὺς ἐνΣικελίᾳ τυράννους θεραπεύειν ἐκμαθών ΣΩΚΡΑΤΗΣ Περὶ ἐμοῦ δὲ τί φρονο-ῦσινΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὐδαίμων ὦ Σώκρατεςἄνθρωπος εἶ τά γε τοιαῦτα πάντες γοῦν σεθαυμάσιον οἴονται ἄνδρα γεγενῆσθαι καὶπάντα ἐγνωκέναι καὶ ταῦτα ndash οἶμαι γὰρτἀληθῆ λέγειν ndash οὐδὲν εἰδότα

77

λους νεκροὺς τὰ ὅμοια ἐρωτᾶν διδάξῃς

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΑΝΝΙΒΟΥ ΜΙΝΩΟΣ ΚΑΙ ΣΚΙΠΙΩΝΟΣ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐμὲ δεῖ προκεκρίσθαισου ὦ Λίβυ ἀμείνων γάρ εἰμιΑΝΝΙΒΑΣ Οὐ μὲν οὖν ἀλλ ἐμέΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκοῦν ὁ Μίνως δικα-σάτω ΜΙΝΩΣ Τίνες δὲ ἐστέΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὗτος μὲν Ἀννίβας ὁΚαρχηδόνιος ἐγὼ δὲ Ἀλέξανδρος ὁ Φιλίπ-πουΜΙΝΩΣ Νὴ Δία ἔνδοξοί γε ἀμφότεροιἀλλὰ περὶ τίνος ὑμῖν ἡ ἔριςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Περὶ προεδρίας φησὶγὰρ οὗτος ἀμείνων γεγενῆσθαι στρατηγὸςἐμοῦ ἐγὼ δέ ὥσπερ ἅπαντες ἴσασιν οὐχὶτούτου μόνον ἀλλὰ πάντων σχεδὸν τῶνπρὸ ἐμοῦ φημι διενεγκεῖν τὰ πολέμια

146

τῷ αὐτῷ ζόφῳ ὅμοιοι καὶ κατ οὐδὲν ἀλλή-λων διαφέροντες καὶ οὔτε οἱ τῶν Τρώωννεκροὶ δεδίασίν με οὔτε οἱ τῶν Ἀχαιῶν θε-ραπεύουσιν ἰσηγορία δὲ ἀκριβὴς καὶ νε-κρὸς ὅμοιος ldquoἠμὲν κακὸς ἠδὲ καὶ ἐσθλόςrdquoταῦτά με ἀνιᾷ καὶ ἄχθομαι ὅτι μὴ θητεύωζῶνΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Ὅμως τί οὖν ἄν τιςπάθοι ὦ Ἀχιλλεῦ ταῦτα γὰρ ἔδοξε τῇ φύ-σει πάντως ἀποθνήσκειν ἅπαντας ὥστεχρὴ ἐμμένειν τῷ νόμῳ καὶ μὴ ἀνιᾶσθαιτοῖς διατεταγμένοις ἄλλως τε ὁρᾷς τῶνἑταίρων ὅσοι περὶ σέ ἐσμεν οἵδε μετὰ μι-κρὸν δὲ καὶ Ὀδυσσεὺς ἀφίξεται πάντωςφέρει δὲ παραμυθίαν καὶ ἡ κοινωνία τοῦπράγματος καὶ τὸ μὴ μόνον αὐτὸν πεπον-θέναι ὁρᾷς τὸν Ἡρακλέα καὶ τὸν Μελέα-γρον καὶ ἄλλους θαυμαστοὺς ἄνδρας οἳοὐκ ἂν οἶμαι δέξαιντο ἀνελθεῖν εἴ τις αὐτο-ὺς ἀναπέμψειε θητεύσοντας ἀκλήροις καὶἀβίοις ἀνδράσιν

155

ΑΙΑΚΟΣ Ἐμπεδοκλῆς ὦ Μένιππεἡμίεφθος ἀπὸ τῆς Αἴτνης παρώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ χαλκόπου βέλτιστε τίπαθὼν σεαυτὸν εἰς τοὺς κρατῆρας ἐνέβα-λεςΕΜΠΕΔΟΚΛΗΣ Μελαγχολία τις ὦΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ μὰ Δί ἀλλὰ κενοδοξίακαὶ τῦφος καὶ πολλὴ κόρυζα ταῦτά σεἀπηνθράκωσεν αὐταῖς κρηπῖσιν οὐκἀνάξιον ὄντα πλὴν οὐδέν σε ὤνησεν τὸσόφισμα ἐφωράθης γὰρ τεθνεώς ὁ Σω-κράτης δέ ὦ Αἰακέ ποῦ ποτε ἄρα ἐστίνΑΙΑΚΟΣ Μετὰ Νέστορος καὶ Παλαμή-δους ἐκεῖνος ληρεῖ τὰ πολλάΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως ἐβουλόμην ἰδεῖναὐτόν εἴ που ἐνθάδε ἐστίν ΑΙΑΚΟΣ Ὁρᾷς τὸν φαλακρόνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἅπαντες φαλακροί εἰσινὥστε πάντων ἂν εἴη τοῦτο τὸ γνώρισμαΑΙΑΚΟΣ Τὸν σιμὸν λέγω

76

ΧΑΡΩΝ Μόνος οὖν αὐχήσεις προῖκαπεπλευκέναιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ προῖκα ὦ βέλτιστεκαὶ γὰρ ἤντλησα καὶ τῆς κώπης συνεπελα-βόμην καὶ οὐκ ἔκλαον μόνος τῶν ἄλλωνἐπιβατῶνΧΑΡΩΝ Οὐδὲν ταῦτα πρὸς πορθμέατὸν ὀβολὸν ἀποδοῦναί σε δεῖ οὐ θέμις ἄλ-λως γενέσθαιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἄπαγέ με αὖθιςἐς τὸν βίονΧΑΡΩΝ Χάριεν λέγεις ἵνα καὶ πληγὰςἐπὶ τούτῳ παρὰ τοῦ Αἰακοῦ προσλάβωΜΕΝΙΠΠΟΣ Μὴ ἐνόχλει οὖνΧΑΡΩΝ Δεῖξον τί ἐν τῇ πήρᾳ ἔχειςΜΕΝΙΠΠΟΣ Θέρμους εἰ θέλεις καὶτῆς Ἑκάτης τὸ δεῖπνονΧΑΡΩΝ Πόθεν τοῦτον ἡμῖν ὦ Ἑρμῆτὸν κύνα ἤγαγες οἷα δὲ καὶ ἐλάλει παρὰτὸν πλοῦν τῶν ἐπιβατῶν ἁπάντων καταγε-λῶν καὶ ἐπισκώπτων καὶ μόνος ᾄδων

65

ἐπάρουρος ὢν θητεύειν παρά τινι τῶνἀκλήρων ldquoᾧ μὴ βίοτος πολὺς εἴηrdquo μᾶλλονἢ πάντων ἀνάσσειν τῶν νεκρῶν ταῦτα μὲνοὖν ἀγεννῆ τινα Φρύγα δειλὸν καὶ πέρατοῦ καλῶς ἔχοντος φιλόζῳον ἴσως ἐχρῆνλέγειν τὸν Πηλέως δὲ υἱόν τὸν φιλοκινδυ-νότατον ἡρώων ἁπάντων ταπεινὰ οὕτωπερὶ αὑτοῦ διανοεῖσθαι πολλὴ αἰσχύνη καὶἐναντιότης πρὸς τὰ πεπραγμένα σοι ἐν τῷβίῳ ὃς ἐξὸν ἀκλεῶς ἐν τῇ Φθιώτιδι πολυ-χρόνιον βασιλεύειν ἑκὼν προείλου τὸνμετὰ τῆς ἀγαθῆς δόξης θάνατονΑΧΙΛΛΕΥΣ Ὦ παῖ Νέστορος ἀλλὰτότε μὲν ἄπειρος ἔτι τῶν ἐνταῦθα ὢν καὶτὸ βέλτιον ἐκείνων ὁπότερον ἦν ἀγνοῶν τὸδύστηνον ἐκεῖνο δοξάριον προετίμων τοῦβίου νῦν δὲ συνίημι ἤδη ὡς ἐκείνη μὲνἀνωφελής εἰ καὶ ὅτι μάλιστα οἱ ἄνω ῥα-ψῳδήσουσιν μετὰ νεκρῶν δὲ ὁμοτιμία καὶοὔτε τὸ κάλλος ἐκεῖνο ὦ Ἀντίλοχε οὔτε ἡἰσχὺς πάρεστιν ἀλλὰ κείμεθα ἅπαντες ὑπὸ

154

ΜΙΝΩΣ Οὐκοῦν ἐν μέρει ἑκάτεροςεἰπάτω σὺ δὲ πρῶτος ὁ Λίβυς λέγεΑΝΝΙΒΑΣ Ἓν μὲν τοῦτο ὦ Μίνωςὠνάμην ὅτι ἐνταῦθα καὶ τὴν Ἑλλάδα φω-νὴν ἐξέμαθον ὥστε οὐδὲ ταύτῃ πλέονοὗτος ἐνέγκαιτό μου φημὶ δὲ τούτουςμάλιστα ἐπαίνου ἀξίους εἶναι ὅσοι τὸ μη-δὲν ἐξ ἀρχῆς ὄντες ὅμως ἐπὶ μέγα προε-χώρησαν δι αὑτῶν δύναμίν τε περιβαλόμε-νοι καὶ ἄξιοι δόξαντες ἀρχῆς ἔγωγ οὖνμετ ὀλίγων ἐξορμήσας εἰς τὴν Ἰβηρίαν τὸπρῶτον ὕπαρχος ὢν τῷ ἀδελφῷ μεγίστωνἠξιώθην ἄριστος κριθείς καὶ τούς τε Κελ-τίβηρας εἷλον καὶ Γαλατῶν ἐκράτησα τῶνἑσπερίων καὶ τὰ μεγάλα ὄρη ὑπερβὰς τὰπερὶ τὸν Ἠριδανὸν ἅπαντα κατέδραμονκαὶ ἀναστάτους ἐποίησα τοσαύτας πόλειςκαὶ τὴν πεδινὴν Ἰταλίαν ἐχειρωσάμην καὶμέχρι τῶν προαστείων τῆς προὐχούσηςπόλεως ἦλθον καὶ τοσούτους ἀπέκτειναμιᾶς ἡμέρας ὥστε τοὺς δακτυλίους αὐτῶν

147

οἰμωζόντων ἐκείνωνΕΡΜΗΣ Ἀγνοεῖς ὦ Χάρων ὅντινα ἄν-δρα διεπόρθμευσας ἐλεύθερον ἀκριβῶςοὐδένος αὐτῷ μέλει οὗτός ἐστιν ὁ Μένιπ-ποςΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄν σε λάβω ποτέ ndashΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἂν λάβῃς ὦ βέλτιστεδὶς δὲ οὐκ ἂν λάβοις

ΝΕΚΡΩΝ ΠΛΟΥΤΩΝΙ ΚΑΤΑ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΚΡΟΙΣΟΣ Οὐ φέρομεν ὦ ΠλούτωνΜένιππον τουτονὶ τὸν κύνα παροικοῦνταὥστε ἢ ἐκεῖνόν ποι κατάστησον ἢ ἡμεῖς με-τοικήσομεν εἰς ἕτερον τόπονΠΛΟΥΤΩΝ Τί δ ὑμᾶς δεινὸν ἐργάζε-ται ὁμόνεκρος ὤνΚΡΟΙΣΟΣ Ἐπειδὰν ἡμεῖς οἰμώζωμενκαὶ στένωμεν ἐκείνων μεμνημένοι τῶν

66

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Χαῖρε ὦ Εὔφορβε ἢἌπολλον ἢ ὅ τι ἂν θέλῃςΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Μὴ καὶ σύ γε ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκέτι χρυσοῦς ὁ μηρόςσοιΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Οὐ γάρ ἀλλὰ φέρε ἴδωεἴ τί σοι ἐδώδιμον ἡ πήρα ἔχειΜΕΝΙΠΠΟΣ Κυάμους ὦγαθέ ὥστε οὐτουτί σοι ἐδώδιμονΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Δὸς μόνον ἄλλα παρὰνεκροῖς δόγματα ἔμαθον γάρ ὡς οὐδὲνἴσον κύαμοι καὶ κεφαλαὶ τοκήων ἐνθάδεΑΙΑΚΟΣ Οὗτος δὲ Σόλων ὁ Ἐξηκεστί-δου καὶ Θαλῆς ἐκεῖνος καὶ παρ αὐτοὺςΠιττακὸς καὶ οἱ ἄλλοι ἑπτὰ δὲ πάντεςεἰσὶν ὡς ὁρᾷς ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἄλυποι ὦ Αἰακέ οὗτοιμόνοι καὶ φαιδροὶ τῶν ἄλλων ὁ δὲ σποδοῦἀνάπλεως καθάπερ ἐγκρυφίας ἄρτος ὁταῖς φλυκταίναις ἐξηνθηκώς τίς ἐστιν

75

μεδίμνοις ἀπομετρῆσαι καὶ τοὺς ποταμοὺςγεφυρῶσαι νεκροῖς καὶ ταῦτα πάντα ἔπρα-ξα οὔτε Ἄμμωνος υἱὸς ὀνομαζόμενος οὔτεθεὸς εἶναι προσποιούμενος ἢ ἐνύπνια τῆςμητρὸς διεξιών ἀλλ ἄνθρωπος εἶναι ὁμο-λογῶν στρατηγοῖς τε τοῖς συνετωτάτοιςἀντεξεταζόμενος καὶ στρατιώταις τοῖς μα-χιμωτάτοις συμπλεκόμενος οὐ Μήδουςκαὶ Ἀρμενίους καταγωνιζόμενος ὑποφεύ-γοντας πρὶν διώκειν τινὰ καὶ τῷ τολμήσα-ντι παραδιδόντας εὐθὺς τὴν νίκην Ἀλέξαν-δρος δὲ πατρῴαν ἀρχὴν παραλαβὼν ηὔξη-σεν καὶ παρὰ πολὺ ἐξέτεινε χρησάμενος τῇτῆς τύχης ὁρμῇ ἐπεὶ δ οὖν ἐνίκησέ τε καὶτὸν ὄλεθρον ἐκεῖνον Δαρεῖον ἐν Ἰσσῷ τεκαὶ Ἀρβήλοις ἐκράτησεν ἀποστὰς τῶν πα-τρῴων προσκυνεῖσθαι ἠξίου καὶ δίαιταντὴν Μηδικὴν μετεδιῄτησεν ἑαυτὸν καὶἐμιαιφόνει ἐν τοῖς συμποσίοις τοὺς φίλουςκαὶ συνελάμβανεν ἐπὶ θανάτῳ ἐγὼ δὲἦρξα ἐπ ἴσης τῆς πατρίδος καὶ ἐπειδὴ με-

148

ΣΚΙΠΙΩΝ Ἀλεξάνδρου μὲν ἥττων εἶναιτοῦ δὲ Ἀννίβου ἀμείνων ὃς ἐδίωξα νική-σας αὐτὸν καὶ φυγεῖν καταναγκάσας ἀτί-μως πῶς οὖν οὐκ ἀναίσχυντος οὗτος ὃςπρὸς Ἀλέξανδρον ἁμιλλᾶται ᾧ οὐδὲ Σκιπί-ων ἐγὼ ὁ νενικηκὼς ἐμαυτὸν παραβάλλε-σθαι ἀξιῶ ΜΙΝΩΣ Νὴ Δί εὐγνώμονα φῄς ὦ Σκι-πίων ὥστε πρῶτος μὲν κεκρίσθω Ἀλέξαν-δρος μετ αὐτὸν δὲ σύ εἶτα εἰ δοκεῖ τρί-τος Ἀννίβας οὐδὲ οὗτος εὐκαταφρόνητοςὤν

ΑΧΙΛΛΕΩΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΛΟΧΟΥ

ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Οἷα πρῴην Ἀχιλλεῦπρὸς τὸν Ὀδυσσέα σοι εἴρηται περὶ τοῦθανάτου ὡς ἀγεννῆ καὶ ἀνάξια τοῖν διδα-σκάλοιν ἀμφοῖν Χείρωνός τε καὶ Φοίνι-κος ἠκροώμην γάρ ὁπότε ἔφης βούλεσθαι

153

πται ἄγνωστα καὶ ἄμορφα κόνις πάντακαὶ λῆρος πολύς ἀμενηνὰ ὡς ἀληθῶςκάρηνα οὗτος δέ ὦ Αἰακέ τίς ἐστινΑΙΑΚΟΣ Κῦρός ἐστιν οὗτος δὲ Κρο-ῖσος ὁ δ ὑπὲρ αὐτὸν Σαρδανάπαλλος ὁ δὑπὲρ τούτους Μίδας ἐκεῖνος δὲ ΞέρξηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα σέ ὦ κάθαρμα ἡἙλλὰς ἔφριττε ζευγνύντα μὲν τὸν Ἑλλή-σποντον διὰ δὲ τῶν ὀρῶν πλεῖν ἐπιθυμο-ῦντα οἷος δὲ καὶ ὁ Κροῖσός ἐστιν τὸν Σαρ-δανάπαλλον δέ ὦ Αἰακέ πατάξαι μοικατὰ κόρρης ἐπίτρεψονΑΙΑΚΟΣ Μηδαμῶς διαθρύπτεις γὰραὐτοῦ τὸ κρανίον γυναικεῖον ὄνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἀλλὰ προσπτύσο-μαί γε πάντως αὐτῷ ἀνδρογύνῳ γε ὄντι ΑΙΑΚΟΣ Βούλει σοὶ ἐπιδείξω καὶ τοὺςσοφούςΜΕΝΙΠΠΟΣ Νὴ Δία γεΑΙΑΚΟΣ Πρῶτος οὗτός σοι ὁ Πυθα-γόρας ἐστί

74

ἄνω Μίδας μὲν οὑτοσὶ τοῦ χρυσίου Σαρ-δανάπαλλος δὲ τῆς πολλῆς τρυφῆς ἐγὼ δὲΚροῖσος τῶν θησαυρῶν ἐπιγελᾷ καὶ ἐξο-νειδίζει ἀνδράποδα καὶ καθάρματα ἡμᾶςἀποκαλῶν ἐνίοτε δὲ καὶ ᾄδων ἐπιταράττειἡμῶν τὰς οἰμωγάς καὶ ὅλως λυπηρόςἐστιν ΠΛΟΥΤΩΝ Τί ταῦτά φασιν ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀληθῆ ὦ Πλούτων μισῶγὰρ αὐτοὺς ἀγεννεῖς καὶ ὀλεθρίους ὄνταςοἷς οὐκ ἀπέχρησεν βιῶναι κακῶς ἀλλὰ καὶἀποθανόντες ἔτι μέμνηνται καὶ περιέχο-νται τῶν ἄνω χαίρω τοιγαροῦν ἀνιῶναὐτούςΠΛΟΥΤΩΝ Ἀλλ οὐ χρή λυποῦνταιγὰρ οὐ μικρῶν στερόμενοιΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ σὺ μωραίνεις ὦΠλούτων ὁμόψηφος ὢν τοῖς τούτων στε-ναγμοῖςΠΛΟΥΤΩΝ Οὐδαμῶς ἀλλ οὐκ ἂν

67

νηρίᾳ καὶ ἀπιστίᾳ καὶ δόλοις νόμιμον δὲ ἢπροφανὲς οὐδέν ἐπεὶ δέ μοι ὠνείδισεν τὴντρυφήν ἐκλελῆσθαί μοι δοκεῖ οἷα ἐποίει ἐνΚαπύῃ ἑταίραις συνὼν καὶ τοὺς τοῦ πο-λέμου καιροὺς ὁ θαυμάσιος καθηδυπαθῶνἐγὼ δὲ εἰ μὴ μικρὰ τὰ ἑσπέρια δόξας ἐπὶτὴν ἕω μᾶλλον ὥρμησα τί ἂν μέγα ἔπραξαἸταλίαν ἀναιμωτὶ λαβὼν καὶ Λιβύην καὶτὰ μέχρι Γαδείρων ὑπαγόμενος ἀλλ οὐκἀξιόμαχα ἔδοξέ μοι ἐκεῖνα ὑποπτήσσονταἤδη καὶ δεσπότην ὁμολογοῦντα εἴρηκα σὺδέ ὦ Μίνως δίκαζε ἱκανὰ γὰρ ἀπὸ πολ-λῶν καὶ ταῦταΣΚΙΠΙΩΝ Μὴ πρότερον ἢν μὴ καὶἐμοῦ ἀκούσῃςΜΙΝΩΣ Τίς γὰρ εἶ ὦ βέλτιστε ἢ πόθενὢν ἐρεῖςΣΚΙΠΙΩΝ Ἰταλιώτης Σκιπίων στρατη-γὸς ὁ καθελὼν Καρχηδόνα καὶ κρατήσαςΛιβύων μεγάλαις μάχαιςΜΙΝΩΣ Τί οὖν καὶ σὺ ἐρεῖς

152

τεπέμπετο τῶν πολεμίων μεγάλῳ στόλῳἐπιπλευσάντων τῇ Λιβύῃ ταχέως ὑπήκου-σα καὶ ἰδιώτην ἐμαυτὸν παρέσχον καὶ κα-ταδικασθεὶς ἤνεγκα εὐγνωμόνως τὸ πρᾶγ-μα καὶ ταῦτα ἔπραξα βάρβαρος ὢν καὶἀπαίδευτος παιδείας τῆς Ἑλληνικῆς καὶοὔτε Ὅμηρον ὥσπερ οὗτος ῥαψῳδῶν οὔτεὑπ Ἀριστοτέλει τῷ σοφιστῇ παιδευθείςμόνῃ δὲ τῇ φύσει ἀγαθῇ χρησάμενος τα-ῦτά ἐστιν ἃ ἐγὼ Ἀλεξάνδρου ἀμείνων φημὶεἶναι εἰ δέ ἐστι καλλίων οὑτοσί διότι δια-δήματι τὴν κεφαλὴν διεδέδετο Μακεδόσιἴσως καὶ ταῦτα σεμνά οὐ μὴν διὰ τοῦτοἀμείνων μὲν δόξειεν ἂν γενναίου καὶ στρα-τηγικοῦ ἀνδρὸς τῇ γνώμῃ πλέον ἤπερ τῇτύχῃ κεχρημένουΜΙΝΩΣ Ὁ μὲν εἴρηκεν οὐκ ἀγεννῆ τὸνλόγον οὐδὲ ὡς Λίβυν εἰκὸς ἦν ὑπὲρ αὑτοῦσὺ δέ ὦ Ἀλέξανδρε τί πρὸς ταῦτα φῄςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐχρῆν μέν ὦ Μίνωςμηδὲν πρὸς ἄνδρα οὕτω θρασὺν ἱκανὴ γὰρ

149

ἐθέλοιμι στασιάζειν ὑμᾶςΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μήν ὦ κάκιστοι Λυ-δῶν καὶ Φρυγῶν καὶ Ἀσσυρίων οὕτω γι-νώσκετε ὡς οὐδὲ παυσομένου μου ἔνθαγὰρ ἂν ἴητε ἀκολουθήσω ἀνιῶν καὶ κα-τᾴδων καὶ καταγελῶνΚΡΟΙΣΟΣ Ταῦτα οὐχ ὕβριςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐκεῖνα ὕβριςἦν ἃ ὑμεῖς ἐποιεῖτε προσκυνεῖσθαι ἀξιο-ῦντες καὶ ἐλευθέροις ἀνδράσιν ἐντρυφῶντεςκαὶ τοῦ θανάτου παράπαν οὐ μνημονεύο-ντες τοιγαροῦν οἰμώξεσθε πάντων ἐκείνωνἀφῃρημένοιΚΡΟΙΣΟΣ Πολλῶν γε ὦ θεοί καὶ με-γάλων κτημάτωνΜΙΔΑΣ Ὅσου μὲν ἐγὼ χρυσοῦΣΑΡΔΑΝΑΠΑΛΛΟΣ Ὅσης δὲ ἐγὼτρυφῆςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε οὕτω ποιεῖτε ὀδύ-ρεσθε μὲν ὑμεῖς ἐγὼ δὲ τὸ γνῶθι σαυτὸνπολλάκις συνείρων ἐπᾴσομαι ὑμῖν πρέποι

68

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΑΙΑΚΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Πρὸς τοῦ Πλούτωνος ὦΑἰακέ περιήγησαί μοι τὰ ἐν ᾅδου πάνταΑΙΑΚΟΣ Οὐ ῥᾴδιον ὦ Μένιππε ἅπα-ντα ὅσα μέντοι κεφαλαιώδη μάνθανεοὗτος μὲν ὅτι Κέρβερός ἐστιν οἶσθα καὶτὸν πορθμέα τοῦτον ὅς σε διεπέρασεν καὶτὴν λίμνην καὶ τὸν Πυριφλεγέθοντα ἤδηἑώρακας εἰσιώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οἶδα ταῦτα καὶ σέ ὅτιπυλωρεῖς καὶ τὸν βασιλέα εἶδον καὶ τὰςἘρινῦς τοὺς δὲ ἀνθρώπους μοι τοὺς πάλαιδεῖξον καὶ μάλιστα τοὺς ἐπισήμους αὐτῶν

ΑΙΑΚΟΣ Οὗτος μὲν Ἀγαμέμνων οὗτοςδὲ Ἀχιλλεύς οὗτος δὲ Ἰδομενεὺς πλησίονοὗτος δὲ Ὀδυσσεύς εἶτα Αἴας καὶ Διομή-δης καὶ οἱ ἄριστοι τῶν ἙλλήνωνΜΕΝΙΠΠΟΣ Βαβαί ὦ Ὅμηρε οἷά σοιτῶν ῥαψῳδιῶν τὰ κεφάλαια χαμαὶ ἔρρι-

73

ἡ φήμη διδάξαι σε οἷος μὲν ἐγὼ βασιλεύςοἷος δὲ οὗτος λῃστὴς ἐγένετο ὅμως δὲ ὅραεἰ κατ ὀλίγον αὐτοῦ διήνεγκα ὃς νέος ὢνἔτι παρελθὼν ἐπὶ τὰ πράγματα καὶ τὴν ἀρ-χὴν τεταραγμένην κατέσχον καὶ τοὺς φο-νέας τοῦ πατρὸς μετῆλθον κᾆτα φοβήσαςτὴν Ἑλλάδα τῇ Θηβαίων ἀπωλείᾳ στρατη-γὸς ὑπ αὐτῶν χειροτονηθεὶς οὐκ ἠξίωσατὴν Μακεδόνων ἀρχὴν περιέπων ἀγαπᾶνἄρχειν ὁπόσων ὁ πατὴρ κατέλιπεν ἀλλὰπᾶσαν ἐπινοήσας τὴν γῆν καὶ δεινὸν ἡγη-σάμενος εἰ μὴ ἁπάντων κρατήσαιμι ὀλί-γους ἄγων εἰσέβαλον εἰς τὴν Ἀσίαν καὶἐπί τε Γρανικῷ ἐκράτησα μεγάλῃ μάχῃκαὶ τὴν Λυδίαν λαβὼν καὶ Ἰωνίαν καὶΦρυγίαν καὶ ὅλως τὰ ἐν ποσὶν ἀεὶ χειρού-μενος ἦλθον ἐπὶ Ἰσσόν ἔνθα Δαρεῖοςὑπέμεινεν μυριάδας πολλὰς στρατοῦ ἄγωνκαὶ τὸ ἀπὸ τούτου ὦ Μίνως ὑμεῖς ἴστεὅσους ὑμῖν νεκροὺς ἐπὶ μιᾶς ἡμέρας κα-τέπεμψα φησὶ γοῦν ὁ πορθμεὺς μὴ διαρ-

150

κέσαι αὐτοῖς τότε τὸ σκάφος ἀλλὰ σχεδίαςδιαπηξαμένους τοὺς πολλοὺς αὐτῶν δια-πλεῦσαι καὶ ταῦτα δὲ ἔπραττον αὐτὸςπροκινδυνεύων καὶ τιτρώσκεσθαι ἀξιῶνκαὶ ἵνα σοὶ μὴ τὰ ἐν Τύρῳ μηδὲ τὰ ἐν Ἀρ-βήλοις διηγήσωμαι ἀλλὰ καὶ μέχρι Ἰνδῶνἦλθον καὶ τὸν Ὠκεανὸν ὅρον ἐποιησάμηντῆς ἀρχῆς καὶ τοὺς ἐλέφαντας αὐτῶν εἶχονκαὶ Πῶρον ἐχειρωσάμην καὶ Σκύθας δὲοὐκ εὐκαταφρονήτους ἄνδρας ὑπερβὰς τὸνΤάναϊν ἐνίκησα μεγάλῃ ἱππομαχίᾳ καὶτοὺς φίλους εὖ ἐποίησα καὶ τοὺς ἐχθροὺςἠμυνάμην εἰ δὲ καὶ θεὸς ἐδόκουν τοῖς ἀν-θρώποις συγγνωστοὶ ἐκεῖνοι πρὸς τὸμέγεθος τῶν πραγμάτων καὶ τοιοῦτόν τιπιστεύσαντες περὶ ἐμοῦ τὸ δ οὖν τελευ-ταῖον ἐγὼ μὲν βασιλεύων ἀπέθανον οὗτοςδὲ ἐν φυγῇ ὢν παρὰ Προυσίᾳ τῷ Βιθυνῷκαθάπερ ἄξιον ἦν πανουργότατον καὶὠμότατον ὄντα ὡς γὰρ δὴ ἐκράτησεν τῶνἸταλῶν ἐῶ λέγειν ὅτι οὐκ ἰσχύι ἀλλὰ πο-

151

νῆες ἐπληρώθησαν ἐξ ἁπάσης τῆς Ἑλ-λάδος καὶ τοσοῦτοι ἔπεσον Ἕλληνές τε καὶβάρβαροι καὶ τοσαῦται πόλεις ἀνάστατοιγεγόνασινΕΡΜΗΣ Ἀλλ οὐκ εἶδες ὦ Μένιππεζῶσαν τὴν γυναῖκα ἔφης γὰρ ἂν καὶ σὺἀνεμέσητον εἶναι ldquoτοιῇδ ἀμφὶ γυναικὶ πο-λὺν χρόνον ἄλγεα πάσχεινrdquo ἐπεὶ καὶ τὰἄνθη ξηρὰ ὄντα εἴ τις βλέποι ἀποβεβλη-κότα τὴν βαφήν ἄμορφα δῆλον ὅτι αὐτῷδόξει ὅτε μέντοι ἀνθεῖ καὶ ἔχει τὴν χρόανκάλλιστά ἐστιν ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν τοῦτο ὦ Ἑρμῆθαυμάζω εἰ μὴ συνίεσαν οἱ Ἀχαιοὶ περὶπράγματος οὕτως ὀλιγοχρονίου καὶ ῥᾳδίωςἀπανθοῦντος πονοῦντεςΕΡΜΗΣ Οὐ σχολή μοι ὦ Μένιππεσυμφιλοσοφεῖν σοι ὥστε σὺ μὲν ἐπιλε-ξάμενος τόπον ἔνθα ἂν ἐθέλῃς κεῖσο κα-ταβαλὼν σεαυτόν ἐγὼ δὲ τοὺς ἄλλους νε-κροὺς ἤδη μετελεύσομαι

72

γὰρ ἂν ταῖς τοιαύταις οἰμωγαῖς ἐπᾳδόμε-νον

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΚΕΡΒΕΡΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ Κέρβερε ndash συγγενὴςγάρ εἰμί σοι κύων καὶ αὐτὸς ὤν ndash εἰπέ μοιπρὸς τῆς Στυγός οἷος ἦν ὁ Σωκράτηςὁπότε κατῄει παρ ὑμᾶς εἰκὸς δέ σε θεὸνὄντα μὴ ὑλακτεῖν μόνον ἀλλὰ καὶ ἀνθρω-πίνως φθέγγεσθαι ὁπότ ἐθέλοιςΚΕΡΒΕΡΟΣ Πόρρωθεν μέν ὦ Μένιππεπαντάπασιν ἐδόκει ἀτρέπτῳ τῷ προσώπῳπροσιέναι καὶ οὐ πάνυ δεδιέναι τὸν θάνα-τον δοκῶν καὶ τοῦτο ἐμφῆναι τοῖς ἔξω τοῦστομίου ἑστῶσιν ἐθέλων ἐπεὶ δὲ κατέκυ-ψεν εἴσω τοῦ χάσματος καὶ εἶδε τὸν ζόφονκἀγὼ ἔτι διαμέλλοντα αὐτὸν δακὼν τῷ κω-νείῳ κατέσπασα τοῦ ποδός ὥσπερ τὰβρέφη ἐκώκυεν καὶ τὰ ἑαυτοῦ παιδία ὠδύ-

69

168

οὐδὲ γέγονε πώποτεΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀναμνήσω σε ὦΠλούτων Ὀρφεῖ γὰρ δι αὐτὴν ταύτην τὴναἰτίαν τὴν Εὐρυδίκην παρέδοτε καὶ τὴνὁμογενῆ μου Ἄλκηστιν παρεπέμψατεἩρακλεῖ χαριζόμενοι ΠΛΟΥΤΩΝ Θελήσεις δὲ οὕτως κρανί-ον γυμνὸν ὢν καὶ ἄμορφον τῇ καλῇ σουἐκείνῃ νύμφῃ φανῆναι πῶς δὲ κἀκείνηπροσήσεταί σε οὐδὲ διαγνῶναι δυναμένηφοβήσεται γὰρ εὖ οἶδα καὶ φεύξεταί σε καὶμάτην ἔσῃ τοσαύτην ὁδὸν ἀνεληλυθώςΠΕΡΣΕΦΟΝΗ Οὐκοῦν ὦ ἄνερ σὺ καὶτοῦτο ἴασαι καὶ τὸν Ἑρμῆν κέλευσον ἐπει-δὰν ἐν τῷ φωτὶ ἤδη ὁ Πρωτεσίλαος ᾖ κα-θικόμενον ἐν τῇ ῥάβδῳ νεανίαν εὐθὺς κα-λὸν ἀπεργάσασθαι αὐτὸν οἷος ἦν ἐκ τοῦπαστοῦΠΛΟΥΤΩΝ Ἐπεὶ Φερσεφόνῃ συνδο-κεῖ ἀναγαγὼν τοῦτον αὖθις ποίησον νυμ-φίον σὺ δὲ μέμνησο μίαν λαβὼν ἡμέραν

161

ρετο καὶ παντοῖος ἐγίνετοΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν σοφιστὴς ὁ ἄν-θρωπος ἦν καὶ οὐκ ἀληθῶς κατεφρόνει τοῦπράγματοςΚΕΡΒΕΡΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐπείπερ ἀναγκα-ῖον αὐτὸ ἑώρα κατεθρασύνετο ὡς δῆθενοὐκ ἄκων πεισόμενος ὃ πάντως ἔδει παθε-ῖν ὡς θαυμάσονται οἱ θεαταί καὶ ὅλωςπερὶ πάντων γε τῶν τοιούτων εἰπεῖν ἂνἔχοιμι ἕως τοῦ στομίου τολμηροὶ καὶ ἀν-δρεῖοι τὰ δὲ ἔνδοθεν ἔλεγχος ἀκριβήςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἐγὼ δὲ πῶς σοι κατελη-λυθέναι ἔδοξαΚΕΡΒΕΡΟΣ Μόνος ὦ Μένιππε ἀξίωςτοῦ γένους καὶ Διογένης πρὸ σοῦ ὅτι μὴἀναγκαζόμενοι ἐσῄειτε μηδ ὠθούμενοιἀλλ ἐθελούσιοι γελῶντες οἰμώζειν πα-ραγγείλαντες ἅπασιν

70

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΕΡΜΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ποῦ δαὶ οἱ καλοί εἰσιν ἢαἱ καλαί Ἑρμῆ ξενάγησόν με νέηλυνὄντα ΕΡΜΗΣ Οὐ σχολὴ μέν ὦ Μένιππεπλὴν κατ ἐκεῖνο ἀπόβλεψον ἐπὶ τὰ δεξιάἔνθα ὁ Ὑάκινθός τέ ἐστιν καὶ Νάρκισσοςκαὶ Νιρεὺς καὶ Ἀχιλλεὺς καὶ Τυρὼ καὶἙλένη καὶ Λήδα καὶ ὅλως τὰ ἀρχαῖαπάντα κάλληΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀστᾶ μόνα ὁρῶ καὶ κρα-νία τῶν σαρκῶν γυμνά ὅμοια τὰ πολλάΕΡΜΗΣ Καὶ μὴν ἐκεῖνά ἐστιν ἃ πάντεςοἱ ποιηταὶ θαυμάζουσι τὰ ὀστᾶ ὧν σὺ ἔοι-κας καταφρονεῖνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως τὴν Ἑλένην μοιδεῖξον οὐ γὰρ ἂν διαγνοίην ἔγωγεΕΡΜΗΣ Τουτὶ τὸ κρανίον ἡ ἙλένηἐστίνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα διὰ τοῦτο αἱ χίλιαι

71

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΥΣΩΛΟΥ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ὦ Κάρ ἐπὶ τίνι μέγα φρο-νεῖς καὶ πάντων ἡμῶν προτιμᾶσθαι ἀξιοῖςΜΑΥΣΩΛΟΣ Καὶ ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ μένὦ Σινωπεῦ ὃς ἐβασίλευσα Καρίας μὲνἁπάσης ἦρξα δὲ καὶ Λυδῶν ἐνίων καὶ νή-σους δέ τινας ὑπηγαγόμην καὶ ἄχρι Μιλή-του ἐπέβην τὰ πολλὰ τῆς Ἰωνίας κατα-στρεφόμενος καὶ καλὸς ἦν καὶ μέγας καὶἐν πολέμοις καρτερός τὸ δὲ μέγιστον ὅτιἐν Ἁλικαρνασσῷ μνῆμα παμμέγεθες ἔχωἐπικείμενον ἡλίκον οὐκ ἄλλος νεκρός ἀλλοὐδὲ οὕτως ἐς κάλλος ἐξησκημένον ἵππωνκαὶ ἀνδρῶν ἐς τὸ ἀκριβέστατον εἰκα-σμένων λίθου τοῦ καλλίστου οἷον οὐδὲνεὼν εὕροι τις ἂν ῥᾳδίως οὐ δοκῶ σοι δι-καίως ἐπὶ τούτοις μέγα φρονεῖνΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ φῄς καὶτῷ κάλλει καὶ τῷ βάρει τοῦ τάφουΜΑΥΣΩΛΟΣ Νὴ Δί ἐπὶ τούτοις

162

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΙΠΟΝΤΑ ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΕΙ ΕΝ ΛΟΓΟΙΣ3ΠΛΟΙΟΝ Η ΕΥΧΑΙ13ΝΕΚΡΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ59

167

ἀγάγῃ σχολὴν ἀπὸ τῶν θορύβων τῶν ἐνποσίν εἰς Αἴγυπτον ἀπαγαγὼν θάψεινἐκεῖ ὡς γενοίμην εἷς τῶν Αἰγυπτίων θεῶνΔΙΟΓΕΝΗΣ Μὴ γελάσω οὖν ὦἈλέξανδρε ὁρῶν καὶ ἐν ᾅδου ἔτι σε μωραί-νοντα καὶ ἐλπίζοντα Ἄνουβιν ἢ Ὄσιρινγενήσεσθαι πλὴν ἀλλὰ ταῦτα μέν ὦθειότατε μὴ ἐλπίσῃς οὐ γὰρ θέμις ἀνελθε-ῖν τινα τῶν ἅπαξ διαπλευσάντων τὴν λί-μνην καὶ εἰς τὸ εἴσω τοῦ στομίου παρελ-θόντων οὐ γὰρ ἀμελὴς ὁ Αἰακὸς οὐδὲ ὁΚέρβερος εὐκαταφρόνητος ἐκεῖνο δέ γεἡδέως ἂν μάθοιμι παρὰ σοῦ πῶς φέρειςὁπόταν ἐννοήσῃς ὅσην εὐδαιμονίαν ὑπὲργῆς ἀπολιπὼν ἀφῖξαι σωματοφύλακας καὶὑπασπιστὰς καὶ σατράπας καὶ χρυσὸν το-σοῦτον καὶ ἔθνη προσκυνοῦντα καὶ Βαβυ-λῶνα καὶ Βάκτρα καὶ τὰ μεγάλα θηρία καὶτιμὴν καὶ δόξαν καὶ τὸ ἐπίσημον εἶναι ἐξε-λαύνοντα διαδεδεμένον ταινίᾳ λευκῇ τὴνκεφαλὴν πορφυρίδα ἐμπεπορπημένον οὐ

100

ΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲ τὸν ἐλλέβορον ὦΜένιππε ἀναίνομαι πιεῖν γένοιτό μοιμόνονΜΕΝΙΠΠΟΣ Θάρρει ὦ Τάνταλε ὡςοὔτε σὺ οὔτε ἄλλος πίεται τῶν νεκρῶνἀδύνατον γάρ καίτοι οὐ πάντες ὥσπερ σὺἐκ καταδίκης διψῶσι τοῦ ὕδατος αὐτοὺςοὐχ ὑπομένοντος

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΧΕΙΡΩΝΟΣ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤκουσα ὦ Χείρων ὡςθεὸς ὢν ἐπεθύμησας ἀποθανεῖνΧΕΙΡΩΝ Ἀληθῆ ταῦτα ἤκουσας ὦΜένιππε καὶ τέθνηκα ὡς ὁρᾷς ἀθάνατοςεἶναι δυνάμενοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίς δαί σε ἔρως τοῦ θα-νάτου ἔσχεν ἀνεράστου τοῖς πολλοῖς χρή-ματοςΧΕΙΡΩΝ Ἐρῶ πρὸς σὲ οὐκ ἀσύνετον

81

ΝΙΡΕΥΣ Καὶ μὴν ἐροῦ Ὅμηρον ὁποῖοςἦν ὁπότε συνεστράτευον τοῖς ἈχαιοῖςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀνείρατά μοι λέγειςἐγὼ δὲ ἃ βλέπω καὶ νῦν ἔχεις ἐκεῖνα δέ οἱτότε ἴσασινΝΙΡΕΥΣ Οὔκουν ἐγὼ ἐνταῦθα εὐμορ-φότερός εἰμι ὦ Μένιππε ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔτε σὺ οὔτε ἄλλοςεὔμορφος ἰσοτιμία γὰρ ἐν ᾅδου καὶ ὅμοιοιἅπαντεςΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἐμοὶ μὲν καὶ τοῦτο ἱκανόν

166

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλ ὦ καλὲ Μαύσωλεοὔτε ἡ ἰσχὺς ἔτι σοι ἐκείνη οὔτε ἡ μορφὴπάρεστιν εἰ γοῦν τινα ἑλοίμεθα δικαστὴνεὐμορφίας πέρι οὐκ ἔχω εἰπεῖν τίνος ἕνε-κα τὸ σὸν κρανίον προτιμηθείη ἂν τοῦἐμοῦ φαλακρὰ γὰρ ἄμφω καὶ γυμνά καὶτοὺς ὀδόντας ὁμοίως προφαίνομεν καὶ τοὺςὀφθαλμοὺς ἀφῃρήμεθα καὶ τὰς ῥῖνας ἀπο-σεσιμώμεθα ὁ δὲ τάφος καὶ οἱ πολυτελεῖςἐκεῖνοι λίθοι Ἁλικαρνασσεῦσι μὲν ἴσωςεἶεν ἐπιδείκνυσθαι καὶ φιλοτιμεῖσθαι πρὸςτοὺς ξένους ὡς δή τι μέγα οἰκοδόμημααὐτοῖς ἐστιν σὺ δέ ὦ βέλτιστε οὐχ ὁρῶ ὅτι ἀπολαύεις αὐτοῦ πλὴν εἰ μὴ τοῦτο φῄςὅτι μᾶλλον ἡμῶν ἀχθοφορεῖς ὑπὸ τηλικού-τοις λίθοις πιεζόμενοςΜΑΥΣΩΛΟΣ Ἀνόνητα οὖν μοι ἐκεῖναπάντα καὶ ἰσότιμος ἔσται Μαύσωλος καὶΔιογένης ΔΙΟΓΕΝΗΣ Οὐκ ἰσότιμος ὦ γεν-ναιότατε οὐ γὰρ Μαύσωλος μὲν γὰρ

163

ὄντα οὐκ ἦν ἔτι ἡδὺ ἀπολαύειν τῆς ἀθανα-σίαςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐχ ἡδὺ ἦν ζῶντα ὁρᾶντὸ φῶςΧΕΙΡΩΝ Οὔκ ὦ Μένιππε τὸ γὰρ ἡδὺἔγωγε ποικίλον τι καὶ οὐχ ἁπλοῦν ἡγοῦμαιεἶναι ἐγὼ δὲ ἔζων ἀεὶ καὶ ἀπέλαυον τῶνὁμοίων ἡλίου φωτός τροφῆς αἱ ὧραι δὲαἱ αὐταὶ καὶ τὰ γινόμενα ἅπαντα ἑξῆς ἕκα-στον ὥσπερ ἀκολουθοῦντα θάτερον θα-τέρῳ ἐνεπλήσθην οὖν αὐτῶν οὐ γὰρ ἐν τῷαὐτῷ ἀεὶ ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ ltμὴgt μετασχεῖνὅλως τὸ τερπνὸν ἦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις ὦ Χείρων τὰἐν ᾅδου δὲ πῶς φέρεις ἀφ οὗ προελόμενοςαὐτὰ ἥκειςΧΕΙΡΩΝ Οὐκ ἀηδῶς ὦ Μένιππε ἡγὰρ ἰσοτιμία πάνυ δημοτικὴ καὶ τὸ πρᾶγ-μα οὐδὲν ἔχει τὸ διάφορον ἐν φωτὶ εἶναι ἢἐν σκότῳ ἄλλως τε οὔτε διψῆν ὥσπερ ἄνωοὔτε πεινῆν δεῖ ἀλλ ἀνεπιδεεῖς τούτων

82

ἄχρηστόν σοι ὦ Ἀλέξανδρε πρὸς τὰπράγματα ἐγένετο πολλοὶ γὰρ ὑπέπτησ-σον θεὸν εἶναί σε νομίζοντες ἀτὰρ εἰπέμοι τίνι τὴν τοσαύτην ἀρχὴν καταλέλοι-παςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκ οἶδα ὦ Διόγενεςοὐ γὰρ ἔφθασα ἐπισκῆψαί τι περὶ αὐτῆς ἢτοῦτο μόνον ὅτι ἀποθνήσκων Περδίκκᾳτὸν δακτύλιον ἐπέδωκα πλὴν ἀλλὰ τί γε-λᾷς ὦ ΔιόγενεςΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί γὰρ ἄλλο ἢ ἀνεμνήσθηνοἷα ἐποίει ἡ Ἑλλάς ἄρτι σε παρειληφότατὴν ἀρχὴν κολακεύοντες καὶ προστάτηναἱρούμενοι καὶ στρατηγὸν ἐπὶ τοὺς βαρ-βάρους ἔνιοι δὲ καὶ τοῖς δώδεκα θεοῖς προ-στιθέντες καὶ οἰκοδομοῦντές σοι νεὼς καὶθύοντες ὡς δράκοντος υἱῷ ἀλλ εἰπέ μοιποῦ σε οἱ Μακεδόνες ἔθαψαν ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἔτι ἐν Βαβυλῶνι κε-ῖμαι τριακοστὴν ἡμέραν ταύτην ὑπισχνε-ῖται δὲ Πτολεμαῖος ὁ ὑπασπιστής ἤν ποτε

99

οἰμώξεται μεμνημένος τῶν ὑπὲρ γῆς ἐνοἷς εὐδαιμονεῖν ᾤετο Διογένης δὲ καταγε-λάσεται αὐτοῦ καὶ τάφον ὁ μὲν ἐν Ἁλικαρ-νασσῷ ἐρεῖ ἑαυτοῦ ὑπὸ Ἀρτεμισίας τῆς γυ-ναικὸς καὶ ἀδελφῆς κατεσκευασμένον ὁΔιογένης δὲ τοῦ μὲν σώματος εἰ καί τινατάφον ἔχει οὐκ οἶδεν οὐδὲ γὰρ ἔμελεναὐτῷ τούτου λόγον δὲ τοῖς ἀρίστοις περὶτούτου καταλέλοιπεν ἀνδρὸς βίον βεβιω-κὼς ὑψηλότερον ὦ Καρῶν ἀνδραποδω-δέστατε τοῦ σοῦ μνήματος καὶ ἐν βεβαιο-τέρῳ χωρίῳ κατεσκευασμένον

ΝΙΡΕΩΣ ΚΑΙ ΘΕΡΣΙΤΟΥ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΝΙΡΕΥΣ Ἰδοὺ δή Μένιππος οὑτοσὶ δι-κάσει πότερος εὐμορφότερός ἐστιν εἰπέὦ Μένιππε οὐ καλλίων σοι δοκῶΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δὲ καὶ ἔστε πρότε-ρον οἶμαι χρὴ γὰρ τοῦτο εἰδέναι

164

ΝΙΡΕΥΣ Νιρεὺς καὶ ΘερσίτηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πότερος οὖν ὁ Νιρεὺς καὶπότερος ὁ Θερσίτης οὐδέπω γὰρ τοῦτοδῆλον ΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἓν μὲν ἤδη τοῦτο ἔχω ὅτιὅμοιός εἰμί σοι καὶ οὐδὲν τηλικοῦτον δια-φέρεις ἡλίκον σε Ὅμηρος ἐκεῖνος ὁ τυ-φλὸς ἐπῄνεσεν ἁπάντων εὐμορφότερονπροσειπών ἀλλ ὁ φοξὸς ἐγὼ καὶ ψεδνὸςοὐδὲν χείρων ἐφάνην τῷ δικαστῇ ὅρα δὲσύ ὦ Μένιππε ὅντινα καὶ εὐμορφότερονἡγῇΝΙΡΕΥΣ Ἐμέ γε τὸν Ἀγλαΐας καὶΧάροπος ldquoὃς κάλλιστος ἀνὴρ ὑπὸ ἼλιονἦλθονrdquoΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλ οὐχὶ καὶ ὑπὸ γῆνὡς οἶμαι κάλλιστος ἦλθες ἀλλὰ τὰ μὲνὀστᾶ ὅμοια τὸ δὲ κρανίον ταύτῃ μόνον ἄραδιακρίνοιτο ἀπὸ τοῦ Θερσίτου κρανίου ὅτιεὔθρυπτον τὸ σόν ἀλαπαδνὸν γὰρ αὐτὸ καὶοὐκ ἀνδρῶδες ἔχεις

165

παρὰ τὸν Ἰλισσὸν ἐκείνην τὴν πατρῴανἀφείς καὶ οἰκέτας ὠνούμην καὶ ἐσθῆταςκαὶ ζεύγη καὶ ἵππους νυνὶ δὲ ἤδη καὶἔπλεον ὑφ ἁπάντων εὐδαιμονιζόμενος τῶνἐπιβατῶν φοβερὸς τοῖς ναύταις καὶ μονο-νουχὶ βασιλεὺς νομιζόμενος ἔτι δέ μοι τὰκατὰ τὴν ναῦν εὐθετίζοντι καὶ ἐς λιμέναπόρρωθεν ἀποβλέποντι ἐπιστάς ὦ Λυκῖνεκατέδυσας τὸν πλοῦτον καὶ ἀνέτρεψας εὖφερόμενον τὸ σκάφος οὐρίῳ τῆς εὐχῆςπνεύματιΛΥΚΙΝΟΣ Οὐκοῦν ὦ γενναῖε λαβόμε-νός μου ἄπαγε πρὸς τὸν στρατηγὸν ὥς τιναπειρατὴν ἢ καταποντιστήν ὃς τηλικοῦτονναυάγιον εἴργασμαι καὶ ταῦτα ἐν γῇ κατὰτὴν ἐκ Πειραιῶς ἐς τὸ ἄστυ ἀλλὰ ὅραὅπως παραμυθήσομαί σου τὸ πταῖσμαπέντε γάρ εἰ βούλει καλλίω καὶ μείζω τοῦΑἰγυπτίου πλοίου ἤδη ἔχε καὶ τὸ μέγι-στον οὐδὲ καταδῦναι δυνάμενα καὶ τάχασοι πεντάκις ἐξ Αἰγύπτου κατ ἔτος ἕκα-

24

λεῖς τὴν ὑπόσχεσιν ἀλλὰ σὺ ἤδη ὁ Σάμιπ-πος εὔχουΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἐγὼ δὲ ndash ἠπειρώτης γάρεἰμι Ἀρκὰς ἐκ Μαντινείας ὡς ἴστε ndash ναῦνμὲν οὐκ αἰτήσω μοι γενέσθαι ἥν γε τοῖςπολίταις ἐπιδείξασθαι ἀδύνατον οὐδὲ μι-κρολογήσομαι πρὸς τοὺς θεοὺς θησαυρὸναἰτῶν καὶ μεμετρημένον χρυσίον ἀλλὰ δύ-νανται γὰρ πάντα οἱ θεοί καὶ τὰ μέγισταεἶναι δοκοῦντα καὶ ὁ νόμος τῆς εὐχῆς ὃνΤιμόλαος ἔθηκε φήσας μηδὲν ὀκνεῖν αἰτε-ῖν ὡς ἐκείνων πρὸς οὐδὲν ἀνανευόντωναἰτῶ δὴ βασιλεὺς γενέσθαι οὐχ οἷοςἈλέξανδρος ὁ Φιλίππου ἢ Πτολεμαῖος ἢΜιθριδάτης ἢ εἴ τις ἄλλος ἐκδεξάμενος τὴνβασιλείαν παρὰ πατρὸς ἦρξεν ἀλλά μοι τὸπρῶτον ἀπὸ λῃστείας ἀρξαμένῳ ἑταῖροικαὶ συνωμόται ὅσον τριάκοντα πιστοὶμάλα καὶ πρόθυμοι γενέσθωσαν εἶτα κατὀλίγον τριακόσιοι προσιόντες ἡμῖν ἄλλοςἐπ ἄλλῳ εἶτα χίλιοι καὶ μετ οὐ πολὺ μύ-

37

ἀντιποιοῦνται οὐδὲν προσήκοντες ὃ δὲπάντων ἐστὶ μιαρώτατον ὅτι καὶ τὰ τοια-ῦτα εὐχόμενοι ὅμως θεραπεύουσιν ἔν γε τῷφανερῷ καὶ νοσοῦντος ἃ μὲν βουλεύονταιπᾶσι πρόδηλα θύσειν δὲ ὅμως ὑπισχνο-ῦνται ἢν ῥαΐσῃ καὶ ὅλως ποικίλη τις ἡ κο-λακεία τῶν ἀνδρῶν διὰ ταῦτα ὁ μὲν ἔστωἀθάνατος οἱ δὲ προαπίτωσαν αὐτοῦ μάτηνἐπιχανόντεςΕΡΜΗΣ Γελοῖα πείσονται πανοῦργοιὄντεςΠΛΟΥΤΩΝ Πολλὰ κἀκεῖνος εὖ μάλαδιαβουκολεῖ αὐτοὺς καὶ ἐλπίζει καὶ ὅλωςldquoαἰεὶ θανέοντι ἐοικὼςrdquo ἔρρωται πολὺ μᾶλ-λον τῶν νέων οἱ δὲ ἤδη τὸν κλῆρον ἐν σφί-σι διῃρημένοι βόσκονται ζωὴν μακαρίανπρὸς ἑαυτοὺς τιθέντες Οὐκοῦν ὁ μὲν ἀπο-δυσάμενος τὸ γῆρας ὥσπερ Ἰόλεως ἀνηβη-σάτω οἱ δὲ ἀπὸ μέσων τῶν ἐλπίδων τὸνὀνειροποληθέντα πλοῦτον ἀπολιπόντεςἡκέτωσαν ἤδη κακοὶ κακῶς ἀποθανόντες

106

ἄφνω ἀπέθανον τοῦ τέγους μοι ἐπιπε-σόντος καὶ νῦν Ἑρμόλαος ἔχει τἀμὰὥσπερ τις λάβραξ καὶ τὸ ἄγκιστρον τῷ δε-λέατι συγκατασπάσαςΔΑΜΝΙΠΠΟΣ Οὐ μόνον ἀλλὰ καὶαὐτόν σε τὸν ἁλιέα ὥστε τὸ σόφισμα κατὰσαυτοῦ συντέθεικας ΚΝΗΜΩΝ Ἔοικα οἰμώζω τοιγαροῦν

ΣΙΜΥΛΟΥ ΚΑΙ ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΥ

ΣΙΜΥΛΟΣ Ἥκεις ποτέ ὦ Πολύστρα-τε καὶ σὺ παρ ἡμᾶς ἔτη οἶμαι οὐ πολὺἀποδέοντα τῶν ἑκατὸν βεβιωκώςΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Ὀκτὼ ἐπὶ τοῖς ἐνε-νήκοντα ὦ ΣιμύλεΣΙΜΥΛΟΣ Πῶς δαὶ τὰ μετ ἐμὲ ταῦταἐβίως τριάκοντα ἐγὼ γὰρ ἀμφὶ τὰ ἑβδομή-κοντά σου ὄντος ἀπέθανονΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ Ὑπερήδιστα εἰ καί

115

σου πλουσιωτέρους γενομένους ἐκπε-σόντας ἐν βραχεῖ τῶν ἀγαθῶν ἁπάντωνἵνα δέ σοι καὶ τούτους ἀφῶ τό γε ὑγιαίνεινἐχέγγυον οἴει σοι γενήσεσθαι καὶ βέβαιονἢ οὐχ ὁρᾷς πολλοὺς τῶν πλουσίων κακο-δαιμόνως διάγοντας ὑπὸ τῶν ἀλγηδόνωντοὺς μὲν οὐδὲ βαδίζειν δυναμένους ἐνίουςδὲ τυφλοὺς ἢ τῶν ἐντοσθιδίων τι ἀλγο-ῦντας ὅτι μὲν γὰρ οὐκ ἂν ἕλοιο πλουτῶνδὶς τοσοῦτον πλοῦτον ὅμοια πάσχειν Φανο-μάχῳ τῷ πλουσίῳ καὶ θηλύνεσθαι ὡς ἐκε-ῖνος εὖ οἶδα κἂν μὴ εἴπῃς ἐῶ λέγειν ὅσαςἐπιβουλὰς μετὰ τοῦ πλούτου καὶ λῃστὰςκαὶ φθόνον καὶ μῖσος παρὰ τῶν πολλῶνὁρᾷς οἵων σοι πραγμάτων αἴτιος ὁ θησαυ-ρὸς γίγνεταιΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀεὶ σύ μοι ὦ Λυκῖνεὑπεναντίος ὥστε οὐδὲ τὴν χοίνικα ἔτιλήψῃ ἐς τέλος μου τῆς εὐχῆς ἐπηρεάζων ΛΥΚΙΝΟΣ Τοῦτο μὲν ἤδη κατὰ τοὺςπολλοὺς τῶν πλουσίων ἀναδύῃ καὶ ἀνακα-

36

στον σιταγωγείτωσαν σιταγωγίαν εἰ καίὦ ναυκλήρων ἄριστε δῆλος εἶ ἀφόρητοςἡμῖν τότε γενησόμενος ὃς γὰρ ἔτι ἑνὸςπλοίου τουτουὶ δεσπότης ὢν παρήκουεςβοώντων εἰ πέντε κτήσαιο πρὸς τούτῳτριάρμενα πάντα καὶ ἀνώλεθρα οὐδὲ ὄψειδηλαδὴ τοὺς φίλους σὺ μὲν οὖν εὐπλόει ὦβέλτιστε ἡμεῖς δὲ ἐν Πειραιεῖ καθεδούμε-θα τοὺς ἐξ Αἰγύπτου ἢ Ἰταλίας καταπλέο-ντας ἀνακρίνοντες εἴ που τὸ μέγα Ἀδει-μάντου πλοῖον τὴν Ἶσίν τις εἶδενΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ὁρᾷς διὰ τοῦτοὤκνουν εἰπεῖν ἃ ἐνενόουν εἰδὼς ὅτι ἐνγέλωτι καὶ σκώμματι ποιήσεσθέ μου τὴνεὐχήν ὥστε ἐπιστὰς μικρόν ἔστ ἂν ὑμεῖςπροχωρήσητε ἀποπλευσοῦμαι πάλιν ἐπὶτῆς νεώς πολὺ γὰρ ἄμεινον τοῖς ναύταιςπροσλαλεῖν ἢ ὑφ ὑμῶν καταγελᾶσθαιΛΥΚΙΝΟΣ Μηδαμῶς ἐπεὶ συνεμβη-σόμεθά σοι καὶ αὐτοὶ ἐπιστάντεςΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀλλὰ ὑφαιρήσω τὴν

25

ΚΝΗΜΩΝΟΣ ΚΑΙ ΔΑΜΝΙΠΠΟΥ

ΚΝΗΜΩΝ Τοῦτο ἐκεῖνο τὸ τῆς παροι-μίας ὁ νεβρὸς τὸν λέοντα ΔΑΜΝΙΠΠΟΣ Τί ἀγανακτεῖς ὦ Κνή-μωνΚΝΗΜΩΝ Πυνθάνῃ ὅ τι ἀγανακτῶκληρονόμον ἀκούσιον καταλέλοιπα κατα-σοφισθεὶς ἄθλιος οὓς ἐβουλόμην ἂν μάλι-στα σχεῖν τἀμὰ παραλιπώνΔΑΜΝΙΠΠΟΣ Πῶς τοῦτο ἐγένετοΚΝΗΜΩΝ Ἑρμόλαον τὸν πάνυ πλού-σιον ἄτεκνον ὄντα ἐθεράπευον ἐπὶ θανάτῳκἀκεῖνος οὐκ ἀηδῶς τὴν θεραπείαν προσίε-το ἔδοξε δή μοι καὶ σοφὸν τοῦτο εἶναιθέσθαι διαθήκας εἰς τὸ φανερόν ἐν αἷςἐκείνῳ καταλέλοιπα τἀμὰ πάντα ὡς κἀκε-ῖνος ζηλώσειεν καὶ τὰ αὐτὰ πράξειενΔΑΜΝΙΠΠΟΣ Τί οὖν δὴ ἐκεῖνοςΚΝΗΜΩΝ Ὅ τι μὲν αὐτὸς ἐνέγραψενταῖς ἑαυτοῦ διαθήκαις οὐκ οἶδα ἐγὼ γοῦν

114

ΕΡΜΗΣ Ἀμέλησον ὦ Πλούτων μετε-λεύσομαι γάρ σοι ἤδη αὐτοὺς καθ ἕναἑξῆς ἑπτὰ δέ οἶμαι εἰσίΠΛΟΥΤΩΝ Κατάσπα ὁ δὲ παραπέμ-ψει ἕκαστον ἀντὶ γέροντος αὖθις πρωθήβηςγενόμενος

ΤΕΡΨΙΩΝΟΣ ΚΑΙ ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ

ΤΕΡΨΙΩΝ Τοῦτο ὦ Πλούτων δίκαιονἐμὲ μὲν τεθνάναι τριάκοντα ἔτη γεγονότατὸν δὲ ὑπὲρ τὰ ἐνενήκοντα γέροντα Θού-κριτον ζῆν ἔτιΠΛΟΥΤΩΝ Δικαιότατον μὲν οὖν ὦΤερψίων εἴ γε ὁ μὲν ζῇ μηδένα εὐχόμενοςἀποθανεῖν τῶν φίλων σὺ δὲ παρὰ πάντατὸν χρόνον ἐπεβούλευες αὐτῷ περιμένωντὸν κλῆρονΤΕΡΨΙΩΝ Οὐ γὰρ ἐχρῆν γέροντα ὄντακαὶ μηκέτι χρήσασθαι τῷ πλούτῳ αὐτὸν

107

ἀποβάθραν προεισελθώνΛΥΚΙΝΟΣ Οὐκοῦν ἡμεῖς γε προσνη-ξόμεθα ὑμῖν μὴ γὰρ οἴου σοὶ μὲν εἶναιῥᾴδιον τηλικαῦτα πλοῖα κτᾶσθαι μήτεπριαμένῳ μήτε ναυπηγησαμένῳ ἡμεῖς δὲοὐκ αἰτήσομεν παρὰ τῶν θεῶν ἐπὶ πολλοὺςσταδίους ἀκμῆτες δύνασθαι νεῖν καίτοιπρῴην καὶ ἐς Αἴγιναν ἐπὶ τὴν τῆς Ἐνοδίαςτελετὴν οἶσθα ἐν ἡλίκῳ σκαφιδίῳ πάντεςἅμα οἱ φίλοι τεττάρων ἕκαστος ὀβολῶνδιεπλεύσαμεν καὶ οὐδὲν ἐδυσχέραινεςἡμᾶς συμπλέοντας νῦν δὲ ἀγανακτεῖς εἰσυνεμβησόμεθά σοι καὶ τὴν ἀποβάθρανπροεισελθὼν ἀφαιρεῖς ὑπερμαζᾷς γάρ ὦἈδείμαντε καὶ ἐς τὸν κόλπον οὐ πτύειςοὐδὲ οἶσθα ὅστις ὢν ναυκληρεῖς οὕτωςἐπῆρέ σε ἡ οἰκία ἐν καλῷ τῆς πόλεως οἰκο-δομηθεῖσα καὶ τῶν ἀκολούθων τὸ πλῆθοςἀλλ ὦγαθέ πρὸς τῆς Ἴσιδος κἂν τὰ Νει-λῷα ταῦτα ταρίχη τὰ λεπτὰ μέμνησο ἡμῖνἄγειν ἀπ Αἰγύπτου ἢ μύρον ἀπὸ τοῦ Κα-

26

νος εἴρηκα καί μοι ὁ Ἑρμῆς τελεσιουργή-σειεν αὐτάΛΥΚΙΝΟΣ Οἶσθα οὖν ὦ Ἀδείμαντεὡς πάνυ σοι ἀπὸ λεπτῆς κρόκης ὁ πᾶςοὑτοσὶ πλοῦτος ἀπήρτηται καὶ ἢν ἐκείνηἀπορραγῇ πάντα οἴχεται καὶ ἄνθρακές σοιὁ θησαυρὸς ἔσταιΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Πῶς λέγεις ὦ ΛυκῖνεΛΥΚΙΝΟΣ Ὅτι ὦ ἄριστε ἄδηλονὁπόσον χρόνον βιώσει πλουτῶν τίς γὰροἶδεν εἰ ἔτι παρακειμένης σοι τῆς χρυσῆςτραπέζης πρὶν ἐπιβαλεῖν τὴν χεῖρα καὶἀπογεύσασθαι τοῦ ταὼ ἢ τοῦ Νομάδοςἀλεκτρυόνος ἀποφυσήσας τὸ ψυχίδιονἄπει γυψὶ καὶ κόραξι πάντα ἐκεῖνα καταλι-πών ἢ ἐθέλεις καταριθμήσομαί σοι τοὺςμὲν αὐτίκα πρὶν ἀπολαῦσαι τοῦ πλούτουἀποθανόντας ἐνίους δὲ καὶ ζῶντας ἀπο-στερηθέντας ὧν εἶχον ὑπό τινος βασκάνουπρὸς τὰ τοιαῦτα δαίμονος ἀκούεις γάρπου τὸν Κροῖσον καὶ τὸν Πολυκράτην πολύ

35

δυνάμενον ἀπελθεῖν τοῦ βίου παραχωρήσα-ντα τοῖς νέοιςΠΛΟΥΤΩΝ Καινά ὦ Τερψίων νομο-θετεῖς τὸν μηκέτι τῷ πλούτῳ χρήσασθαιδυνάμενον πρὸς ἡδονὴν ἀποθνήσκειν τὸ δὲἄλλως ἡ Μοῖρα καὶ ἡ φύσις διέταξενΤΕΡΨΙΩΝ Οὐκοῦν ταύτης αἰτιῶμαιτῆς διατάξεως ἐχρῆν γὰρ τὸ πρᾶγμα ἑξῆςπως γίνεσθαι τὸν πρεσβύτερον πρότερονκαὶ μετὰ τοῦτον ὅστις καὶ τῇ ἡλικίᾳ μεταὐτόν ἀναστρέφεσθαι δὲ μηδαμῶς μηδὲζῆν μὲν τὸν ὑπέργηρων ὀδόντας τρεῖς ἔτιλοιποὺς ἔχοντα μόγις ὁρῶντα οἰκέταις γετέτταρσιν ἐπικεκυφότα κορύζης μὲν τὴνῥῖνα λήμης δὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς μεστὸνὄντα οὐδὲν ἔτι ἡδὺ εἰδότα ἔμψυχόν τινατάφον ὑπὸ τῶν νέων καταγελώμενον ἀπο-θνήσκειν δὲ καλλίστους καὶ ἐρρωμενε-στάτους νεανίσκους ἄνω γὰρ ποταμῶν το-ῦτό γε ἢ τὸ τελευταῖον εἰδέναι γε ἐχρῆνπότε καὶ τεθνήξεται τῶν γερόντων ἕκα-

108

δώρῳ τὴν ἔχουσαν τὸ φάρμακον τὴν δὲἑτέραν ἐμοί σφαλεὶς οὐκ οἶδ ὅπως ἐμοὶμὲν τὸ φάρμακον Πτοιοδώρῳ δὲ τὸ ἀφάρ-μακτον ἔδωκεν εἶτα ὁ μὲν ἔπινεν ἐγὼ δὲαὐτίκα μάλα ἐκτάδην ἐκείμην ὑποβολιμα-ῖος ἀντ ἐκείνου νεκρός τί τοῦτο γελᾷς ὦΖηνόφαντε καὶ μὴν οὐκ ἔδει γε ἑταίρῳ ἀν-δρὶ ἐπιγελᾶνΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Ἀστεῖα γάρ ὦ Καλ-λιδημίδη πέπονθας ὁ γέρων δὲ τί πρὸς τα-ῦταΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ Πρῶτον μὲν ὑπετα-ράχθη πρὸς τὸ αἰφνίδιον εἶτα συνείςοἶμαι τὸ γεγενημένον ἐγέλα καὶ αὐτός οἷάγε ὁ οἰνοχόος εἴργασταιΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Πλὴν ἀλλ οὐδὲ σὲτὴν ἐπίτομον ἐχρῆν τραπέσθαι ἧκε γὰρ ἄνσοι διὰ τῆς λεωφόρου ἀσφαλέστερον εἰ καὶὀλίγῳ βραδύτερος ἦν

113

τὸ ἀργυροῦν πινάκιον ἢ τὸν σκύφον ἐπιδεί-ξεται Διόνικος ἐν τῇ πομπῇ καὶ μάλισταἐπειδὰν ὁρᾷ τοὺς οἰκέτας τοὺς ἐμοὺς ἀργύ-ρῳ τοσούτῳ χρωμένους τῇ πόλει δὲ ταῦταἐξαίρετα παρ ἐμοῦ ὑπῆρξεν ἄν αἱ μὲν δια-νομαὶ κατὰ μῆνα ἕκαστον δραχμαὶ τῷ μὲνἀστῷ ἑκατόν τῷ δὲ μετοίκῳ ἥμισυ τού-των δημοσίᾳ δὲ ὅσα ἐς κάλλος θέατρα καὶβαλανεῖα καὶ τὴν θάλατταν ἄχρι πρὸς τὸΔίπυλον ἥκειν κἀνταῦθά που λιμένα εἶναιἐπαχθέντος ὀρύγματι μεγάλῳ τοῦ ὕδατοςὡς τὸ πλοῖόν μου πλησίον ὁρμεῖν καταφα-νὲς ὂν ἐκ τοῦ Κεραμεικοῦ τοῖς φίλοις δὲὑμῖν Σαμίππῳ μὲν εἴκοσι μεδίμνους ἐπι-σήμου χρυσίου παραμετρῆσαι τὸν οἰκο-νόμον ἐκέλευσα ἄν Τιμολάῳ δὲ πέντε χοί-νικας Λυκίνῳ δὲ χοίνικα ἀπομεμαγμένηνκαὶ ταύτην ὅτι λάλος ἐστὶ καὶ ἐπισκώπτειμου τὴν εὐχήν τοῦτον ἐβουλόμην βιῶναιτὸν βίον πλουτῶν ἐς ὑπερβολὴν καὶ τρυ-φῶν καὶ πάσαις ἡδοναῖς ἀφθόνως χρώμε-

34

νώπου ἢ ἶβιν ἐκ Μέμφιδος εἰ δὲ ἡ ναῦςἐδύνατο καὶ τῶν πυραμίδων μίανΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἅλις παιδιᾶς ὦ Λυκῖνεὁρᾷς ὡς ἐρυθριᾶν Ἀδείμαντον ἐποίησαςπολλῷ τῷ γέλωτι ἐπικλύσας τὸ πλοῖον ὡςὑπέραντλον εἶναι καὶ μηκέτι ἀντέχειν πρὸςτὸ ἐπιρρέον Καὶ ἐπείπερ ἔτι πολὺ ἡμῖν τὸ λοιπόν ἐστινπρὸς τὸ ἄστυ διελόμενοι τετραχῆ τὴν ὁδὸνκατὰ τοὺς ἐπιβάλλοντας ἑκάστῳ σταδίουςαἰτῶμεν ἅπερ ἂν δοκῇ παρὰ τῶν θεῶνοὕτω γὰρ ἂν ἡμᾶς ὅ τε κάματος λάθοι καὶἅμα εὐφρανούμεθα ὥσπερ ἡδίστῳ ὀνείρατιἑκουσίῳ περιπεσόντες ἐφ ὅσον βουλόμε-θα εὖ ποιήσοντι ἡμᾶς παρ αὐτῷ γὰρἑκάστῳ ἔστω τὸ μέτρον τῆς εὐχῆς καὶ οἱθεοὶ πάντα ὑποκείσθωσαν παρέξοντες εἰκαὶ τῇ φύσει ἀπίθανα ἔσται τὸ δὲ μέγι-στον ἐπίδειξις ἔσται τὸ πρᾶγμα ὅστις ἂνἄριστα χρήσαιτο τῷ πλούτῳ καὶ τῇ εὐχῇδηλώσει γὰρ οἷος ἂν καὶ πλουτήσας ἐγένε-

27

οἶσθα γὰρ καὶ σύ που Πτοιόδωρον τὸνγέρονταΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Τὸν ἄτεκνον τὸνπλούσιον ᾧ σε τὰ πολλὰ ᾔδειν συνόνταΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ Ἐκεῖνον αὐτὸν ἀεὶἐθεράπευον ὑπισχνούμενον ἐπ ἐμοὶ τεθνή-ξεσθαι ἐπεὶ δὲ τὸ πρᾶγμα εἰς μήκιστονἐπεγίνετο καὶ ὑπὲρ τὸν Τιθωνὸν ὁ γέρωνἔζη ἐπίτομόν τινα ὁδὸν ἐπὶ τὸν κλῆρονἐξηῦρον πριάμενος γὰρ φάρμακον ἀνέπει-σα τὸν οἰνοχόον ἐπειδὰν τάχιστα ὁΠτοιόδωρος αἰτήσῃ πιεῖν ndash πίνει δὲ ἐπιει-κῶς ζωρότερον ndash ἐμβαλόντα εἰς κύλικαἕτοιμον ἔχειν αὐτὸ καὶ ἐπιδοῦναι αὐτῷ εἰδὲ τοῦτο ποιήσει ἐλεύθερον ἐπωμοσάμηνἀφήσειν αὐτόνΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Τί οὖν ἐγένετο πάνυγάρ τι παράδοξον ἐρεῖν ἔοικας ΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ Ἐπεὶ τοίνυν λου-σάμενοι ἥκομεν δύο δὴ ὁ μειρακίσκος κύ-λικας ἑτοίμους ἔχων τὴν μὲν τῷ Πτοιο-

112

στος ἵνα μὴ μάτην ἂν ἐνίους ἐθεράπευοννῦν δὲ τὸ τῆς παροιμίας ἡ ἅμαξα τὸν βοῦνπολλάκις ἐκφέρειΠΛΟΥΤΩΝ Ταῦτα μέν ὦ Τερψίωνπολὺ συνετώτερα γίνεται ἤπερ σοὶ δοκεῖκαὶ ὑμεῖς δὲ τί παθόντες ἀλλοτρίοις ἐπι-χαίνετε καὶ τοῖς ἀτέκνοις τῶν γερόντωνεἰσποιεῖτε φέροντες αὑτούς τοιγαροῦνγέλωτα ὀφλισκάνετε πρὸ ἐκείνων κατορυτ-τόμενοι καὶ τὸ πρᾶγμα τοῖς πολλοῖς ἥδι-στον γίνεται ὅσῳ γὰρ ὑμεῖς ἐκείνους ἀπο-θανεῖν εὔχεσθε τοσούτῳ ἅπασιν ἡδὺ προα-ποθανεῖν ὑμᾶς αὐτῶν καινὴν γάρ τινα ταύ-την τὴν τέχνην ἐπινενοήκατε γραῶν καὶγερόντων ἐρῶντες καὶ μάλιστα εἰ ἄτεκνοιεἶεν οἱ δὲ ἔντεκνοι ὑμῖν ἀνέραστοι καίτοιπολλοὶ ἤδη τῶν ἐρωμένων συνέντες ὑμῶντὴν πανουργίαν τοῦ ἔρωτος ἢν καὶ τύχωσιπαῖδας ἔχοντες μισεῖν αὐτοὺς πλάττονταιὡς καὶ αὐτοὶ ἐραστὰς ἔχωσιν εἶτα ἐν ταῖςδιαθήκαις ἀπεκλείσθησαν μὲν οἱ πάλαι δο-

109

το ΣΑΜΙΠΠΟΣ Καλῶς ὦ Τιμόλαε καὶπείθομαί σοι καὶ ὅταν ὁ καιρὸς καλῇ εὔξο-μαι ἅπερ ἂν δοκῇ εἰ μὲν γὰρ Ἀδείμαντοςβούλεται οὐδὲ ἐρωτᾶν οἶμαι ὅς γε δὴ ἐντῇ νηῒ τὸν ἕτερον πόδα ἔχει χρὴ δὲ καὶΛυκίνῳ δοκεῖνΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλὰ πλουτῶμεν εἰ τοῦτοἄμεινον μὴ καὶ βασκαίνειν ἐν ταῖς κοιναῖςεὐτυχίαις δοκῶΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Τίς γοῦν πρῶτος ἄρξε-ταιΛΥΚΙΝΟΣ Σύ ὦ Ἀδείμαντε εἶτα μετὰσὲ οὑτοσὶ Σάμιππος εἶτα Τιμόλαος ἐγὼδὲ ὀλίγον ὅσον ἡμιστάδιον τὸ πρὸ τοῦ Δι-πύλου ἐπιλήψομαι τῇ εὐχῇ καὶ τοῦτο ὡςοἷόν τε παραδραμώνΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Οὐκοῦν ἐγὼ μὲν οὐδὲνῦν ἀποστήσομαι τῆς νεώς ἀλλ ἐπείπερἔξεστιν ἐπιμετρήσω τῇ εὐχῇ ὁ δὲ Ἑρμῆςὁ κερδῷος ἐπινευσάτω ἅπασιν ἔστω γὰρ

28

δόξῃ προκύψας ὥσπερ ὁ ἥλιος ἐκείνων μὲνοὐδ ἐπιβλέψομαι ἐνίους εἰ δέ τις πένηςοἷος ἦν ἐγὼ πρὸ τοῦ θησαυροῦ φιλοφρονή-σομαι τοῦτον καὶ λουσάμενον ἥκειν κελεύ-σω τὴν ὥραν ἐπὶ τὸ δεῖπνον οἱ δὲ ἀποπνι-γήσονται οἱ πλούσιοι ὁρῶντες ὀχήματαἵππους καὶ παῖδας ὡραίους ὅσον δισχιλί-ους ἐξ ἁπάσης ἡλικίας ὅ τι περ τὸ ἀνθη-ρότατον εἶτα δεῖπνα ἐπὶ χρυσοῦ ndash εὐτε-λὴς γὰρ ὁ ἄργυρος καὶ οὐ κατ ἐμέ ndash τάρι-χος μὲν ἐξ Ἰβηρίας οἶνος δὲ ἐξ Ἰταλίαςἔλαιον δὲ ἐξ Ἰβηρίας καὶ τοῦτο μέλι δὲἡμέτερον τὸ ἄπυρον καὶ ὄψα πανταχόθενκαὶ σύες καὶ λαγώς καὶ ὅσα πτηνά ὄρνιςἐκ Φάσιδος καὶ ταὼς ἐξ Ἰνδίας καὶ ἀλε-κτρυὼν ὁ Νομαδικός οἱ δὲ σκευάζοντεςἕκαστα σοφισταί τινες περὶ πέμματα καὶχυμοὺς ἔχοντες εἰ δέ τινι προπίοιμι σκύ-φον ἢ φιάλην αἰτήσας ὁ ἐκπιὼν ἀποφε-ρέτω καὶ τὸ ἔκπωμα οἱ δὲ νῦν πλούσιοιπρὸς ἐμὲ Ἶροι δηλαδὴ ἅπαντες καὶ οὐκέτι

33

ρυφορήσαντες ὁ δὲ παῖς καὶ ἡ φύσιςὥσπερ ἐστὶ δίκαιον κρατοῦσι πάντων οἱδὲ ὑποπρίουσι τοὺς ὀδόντας ἀπομυγέντες ΤΕΡΨΙΩΝ Ἀληθῆ ταῦτα φῄς ἐμοῦγοῦν Θούκριτος πόσα κατέφαγεν ἀεὶ τε-θνήξεσθαι δοκῶν καὶ ὁπότε εἰσίοιμι ὑπο-στένων καὶ μύχιόν τι καθάπερ ἐξ ᾠοῦ νεοτ-τὸς ἀτελὴς ὑποκρώζων ὥστ ἐμὲ ὅσον αὐτί-κα οἰόμενον ἐπιβήσειν αὐτὸν τῆς σοροῦἐσπέμπειν τὰ πολλά ὡς μὴ ὑπερβάλλοιντόμε οἱ ἀντερασταὶ τῇ μεγαλοδωρεᾷ καὶ τὰπολλὰ ὑπὸ φροντίδων ἄγρυπνος ἐκείμηνἀριθμῶν ἕκαστα καὶ διατάττων ταῦταγοῦν μοι καὶ τοῦ ἀποθανεῖν αἴτια γεγένη-ται ἀγρυπνία καὶ φροντίδες ὁ δὲ τοσοῦτόνμοι δέλεαρ καταπιὼν ἐφειστήκει θαπτο-μένῳ πρῴην ἐπιγελῶνΠΛΟΥΤΩΝ Εὖ γε ὦ Θούκριτε ζῴηςἐπὶ μήκιστον πλουτῶν ἅμα καὶ τῶν τοιού-των καταγελῶν μηδὲ πρότερόν γε σὺ ἀπο-θάνοις ἢ προπέμψας πάντας τοὺς κόλακας

110

ΤΕΡΨΙΩΝ Τοῦτο μέν ὦ Πλούτων καὶἐμοὶ ἥδιστον ἤδη εἰ καὶ Χαροιάδης προτε-θνήξεται ΘουκρίτουΠΛΟΥΤΩΝ Θάρρει ὦ Τερψίων καὶΦείδων γὰρ καὶ Μέλανθος καὶ ὅλως ἅπα-ντες προελεύσονται αὐτοῦ ὑπὸ ταῖς αὐταῖςφροντίσινΤΕΡΨΙΩΝ Ἐπαινῶ ταῦτα ζῴης ἐπὶμήκιστον ὦ Θούκριτε

ΖΗΝΟΦΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΟΥ

ΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Σὺ δὲ ὦ Καλλιδημί-δη πῶς ἀπέθανες ἐγὼ μὲν γὰρ ὅτι πα-ράσιτος ὢν Δεινίου πλέον τοῦ ἱκανοῦ ἐμφα-γὼν ἀπεπνίγην οἶσθα παρῆς γὰρ ἀποθνή-σκοντί μοιΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ Παρῆν ὦ Ζηνόφα-ντε τὸ δὲ ἐμὸν παράδοξόν τι ἐγένετο

111

πέζας ὅλας χρυσᾶς ποιήσομαι καὶ τὰς κλί-νας χρυσᾶς εἰ δὲ μὴ σιωπήσῃ καὶ τοὺςδιακόνους αὐτούς ΛΥΚΙΝΟΣ Ὅρα μόνον μὴ ὥσπερ τῷΜίδᾳ καὶ ὁ ἄρτος σοι καὶ τὸ ποτὸν χρυσὸςγένηται καὶ πλουτῶν ἄθλιος ἀπόλῃ λιμῷδιαφθαρεὶς πολυτελεῖΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Τὰ σὰ ῥυθμιεῖς πιθα-νώτερον ὦ Λυκῖνε μετ ὀλίγον ἐπειδὰναὐτὸς αἰτῇς ἐσθὴς ἐπὶ τούτοις ἁλουργὶςκαὶ ὁ βίος οἷος ἁβρότατος ὕπνος ἐφ ὅσονἥδιστος φίλων πρόσοδοι καὶ δεήσεις καὶτὸ ἅπαντας ὑποπτήσσειν καὶ προσκυνεῖνκαὶ οἱ μὲν ἕωθεν πρὸς ταῖς θύραις ἄνω καὶκάτω περιπατήσουσιν ἐν αὐτοῖς δὲ καὶΚλεαίνετος καὶ Δημόκριτος οἱ πάνυ καὶπροσελθοῦσιν γε αὐτοῖς καὶ πρὸ τῶν ἄλλωνεἰσδεχθῆναι ἀξιοῦσι θυρωροὶ ἑπτὰ ἐφε-στῶτες εὐμεγέθεις βάρβαροι προσαρα-ξάτωσαν ἐς τὸ μέτωπον εὐθὺ τὴν θύρανοἷα νῦν αὐτοὶ ποιοῦσιν ἐγὼ δέ ὁπόταν

32

τὸ πλοῖον καὶ τὰ ἐν αὐτῷ πάντα ἐμὰ καὶ ὁφόρτος οἱ ἔμποροι αἱ γυναῖκες οἱ ναῦταικαὶ ἄλλο εἴ τι ἥδιστον κτημάτων ἁπάντωνΣΑΜΙΠΠΟΣ Λέληθας σεαυτὸν ἔχων ἐντῇ νηΐΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Τὸν παῖδα φής ὦΣάμιππε τὸν κομήτην κἀκεῖνος οὖν ἔστωἐμός ὁπόσος δὲ ὁ πυρὸς ἔνδον ἐστίν οὗτοςὁ ἀριθμὸς ἅπας χρυσίον ἐπίσημον γενέσθωτοσοῦτοι δαρεικοίΛΥΚΙΝΟΣ Τί τοῦτο ὦ Ἀδείμαντε κα-ταδύσεταί σοι τὸ πλοῖον οὐ γὰρ ἴσονβάρος πυροῦ καὶ τοῦ ἰσαρίθμου χρυσίουΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Μὴ φθόνει ὦ Λυκῖνεἀλλ ἐπειδὰν εἰς σὲ παρέλθῃ ἡ εὐχή τὴνΠάρνηθα ἐκείνην εἰ θέλεις ὅλην χρυσῆνποιήσας ἔχε κἀγὼ σιωπήσομαί σοιΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλ ὑπὲρ ἀσφαλείας τοῦτοἔγωγε τῆς σῆς ἐποιησάμην ὡς μὴ ἀπο-λέσθαι ἅπαντας μετὰ τοῦ χρυσίου καὶ τὰμὲν ὑμέτερα μέτρια τὸ μειράκιον δὲ τὸ

29

ἀνιᾷ σε τὸ πολλὴν τρυφὴν ἀπολιπόντα τε-θνάναιΠΤΩΧΟΣ Οὐδὲν τοιοῦτο ἀλλ ἔτη μὲνἐγεγόνειν ἀμφὶ τὰ ἐνενήκοντα βίον δὲ ἄπο-ρον ἀπὸ καλάμου καὶ ὁρμιᾶς εἶχον εἰςὑπερβολὴν πτωχὸς ὢν ἄτεκνός τε καὶ προ-σέτι χωλὸς καὶ ἀμυδρὸν βλέπωνΔΙΟΓΕΝΗΣ Εἶτα τοιοῦτος ὢν ζῆν ἤθε-λεςΠΤΩΧΟΣ Ναί ἡδὺ γὰρ ἦν τὸ φῶς καὶτὸ τεθνάναι δεινὸν καὶ φευκτέονΔΙΟΓΕΝΗΣ Παραπαίεις ὦ γέρον καὶμειρακιεύῃ πρὸς τὸ χρεών καὶ ταῦτα ἡλι-κιώτης ὢν τοῦ πορθμέως τί οὖν ἄν τις ἔτιλέγοι περὶ τῶν νέων ὁπότε οἱ τηλικοῦτοιφιλόζωοί εἰσιν οὓς ἐχρῆν διώκειν τὸνθάνατον ὡς τῶν ἐν τῷ γήρᾳ κακῶν φάρμα-κον ἀλλ ἀπίωμεν ἤδη μὴ καί τις ἡμᾶςὑπίδηται ὡς ἀπόδρασιν βουλεύοντας ὁρῶνπερὶ τὸ στόμιον εἰλουμένους

140

μεν ndash Οὑτοσὶ τίς ὁ πρῶτός ἐστινΜΕΝΙΠΠΟΣ Μένιππος ἔγωγε ἀλλἰδοὺ ἡ πήρα μοι ὦ Ἑρμῆ καὶ τὸ βάκτρονεἰς τὴν λίμνην ἀπερρίφθων τὸν τρίβωνα δὲοὐδὲ ἐκόμισα εὖ ποιῶνΕΡΜΗΣ Ἔμβαινε ὦ Μένιππε ἀνδρῶνἄριστε καὶ τὴν προεδρίαν ἔχε παρὰ τὸνκυβερνήτην ἐφ ὑψηλοῦ ὡς ἐπισκοπῇςἅπαντας ὁ καλὸς δ οὗτος τίς ἐστινΧΑΡΜΟΛΕΩΣ Χαρμόλεως ὁ Μεγαρι-κὸς ἐπέραστος οὗ τὸ φίλημα διτάλαντονἦν ΕΡΜΗΣ Ἀπόδυθι τοιγαροῦν τὸ κάλλοςκαὶ τὰ χείλη αὐτοῖς φιλήμασι καὶ τὴνκόμην τὴν βαθεῖαν καὶ τὸ ἐπὶ τῶν παρειῶνἐρύθημα καὶ τὸ δέρμα ὅλον ἔχει καλῶςεὔζωνος εἶ ἐπίβαινε ἤδη ὁ δὲ τὴν πορφυ-ρίδα οὑτοσὶ καὶ τὸ διάδημα ὁ βλοσυρὸς τίςὢν τυγχάνειςΛΑΜΠΙΧΟΣ Λάμπιχος Γελῴων τύραν-νος

121

ὡραῖον ἀποπνιγήσεται ἄθλιον νεῖν οὐκ ἐπι-στάμενονΤΙΜΟΛΑΟΣ Θάρρει ὦ Λυκῖνε οἱ δελ-φῖνες γὰρ αὐτὸ ὑποδύντες ἐξοίσουσιν ἐπὶτὴν γῆν ἢ νομίζεις κιθαρῳδὸν μέν τινασωθῆναι παρ αὐτῶν καὶ ἀπολαβεῖν τὸν μι-σθὸν ἀντὶ τῆς ᾠδῆς καὶ νεκρόν τι ἄλλο παι-δίον ἐς τὸν Ἰσθμὸν ἐπὶ δελφῖνος ὁμοίωςπροσκομισθῆναι τὸν δὲ Ἀδειμάντουοἰκέτην τὸν νεώνητον ἀπορήσειν δελφῖνοςἐρωτικοῦΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Καὶ σὺ γάρ Τιμόλαεμιμῇ Λυκῖνον καὶ ἐπιμετρεῖς τῶν σκωμ-μάτων καὶ ταῦτα εἰσηγητὴς αὐτὸς γενόμε-νος ΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἄμεινον γὰρ ἦν πιθα-νώτερον αὐτὸ ποιεῖν καί τινα θησαυρὸν ὑπὸτῇ κλίνῃ ἀνευρεῖν ὡς μὴ πράγματα ἔχοιςἐκ τοῦ πλοίου μετατιθεὶς χρυσίον ἐς τὸἄστυΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Εὖ λέγεις καὶ ἀνορω-

30

ρύχθω θησαυρὸς ὑπὸ τὸν Ἑρμῆν τὸν λίθι-νον ὅς ἐστιν ἡμῖν ἐν τῇ αὐλῇ μέδιμνοι χί-λιοι ἐπισήμου χρυσίου εὐθὺς οὖν κατὰ τὸνἩσίοδον οἶκος τὸ πρῶτον ὡς ἂν ἐπιση-μότατα οἰκοίην καὶ τὰ περὶ τὸ ἄστυ πάνταὠνησάμην ἤδη πλὴν ὅσα θύμον καὶ λίθοικαὶ ἐν Ἐλευσῖνι ὅσα ἐπὶ θαλάττῃ καὶ περὶτὸν Ἰσθμὸν ὀλίγα τῶν ἀγώνων ἕνεκα εἴποτε δὴ τὰ Ἴσθμια ἐπιδημήσαιμι καὶ τὸΣικυώνιον πεδίον καὶ ὅλως εἴ πού τι ἢ συ-νηρεφὲς ἢ ἔνυδρον ἢ εὔκαρπον ἐν τῇ Ἑλ-λάδι πάντα ἐν ὀλίγῳ Ἀδειμάντου ἔσται ὁχρυσὸς δὲ κοῖλος ἡμῖν ἐμφαγεῖν τὰ δὲ ἐκ-πώματα οὐ κοῦφα ὡς τὰ Ἐχεκράτουςἀλλὰ διτάλαντον ἕκαστον τὴν ὁλκήνΛΥΚΙΝΟΣ Εἶτα πῶς ὁ οἰνοχόος ὀρέξειπλῆρες οὕτω βαρὺ ἔκπωμα ἢ σὺ δέξῃ παραὐτοῦ ἀμογητὶ οὐ σκύφον ἀλλὰ Σισύφειόντι βάρος ἀναδιδόντοςΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἄνθρωπε μή μοιἀνάλυε τὴν εὐχήν ἐγὼ δὲ καὶ τὰς τρα-

31

ΕΡΜΗΣ Τί οὖν ὦ Λάμπιχε τοσαῦταἔχων πάρειΛΑΜΠΙΧΟΣ Τί οὖν ἐχρῆν ὦ Ἑρμῆγυμνὸν ἥκειν τύραννον ἄνδραΕΡΜΗΣ Τύραννον μὲν οὐδαμῶς νεκρὸνδὲ μάλα ὥστε ἀπόθου ταῦταΛΑΜΠΙΧΟΣ Ἰδού σοι ὁ πλοῦτος ἀπέρ-ριπταιΕΡΜΗΣ Καὶ τὸν τῦφον ἀπόρριψον ὦΛάμπιχε καὶ τὴν ὑπεροψίαν βαρήσει γὰρτὸ πορθμεῖον συνεμπεσόνταΛΑΜΠΙΧΟΣ Οὐκοῦν ἀλλὰ τὸ διάδημαἔασόν με ἔχειν καὶ τὴν ἐφεστρίδαΕΡΜΗΣ Οὐδαμῶς ἀλλὰ καὶ ταῦταἄφες ΛΑΜΠΙΧΟΣ Εἶεν τί ἔτι πᾶν γὰρἀφῆκα ὡς ὁρᾷςΕΡΜΗΣ Καὶ τὴν ὠμότητα καὶ τὴνἄνοιαν καὶ τὴν ὕβριν καὶ τὴν ὀργήν καὶ τα-ῦτα ἄφεςΛΑΜΠΙΧΟΣ Ἰδού σοι ψιλός εἰμι

122

ὁ μὲν γὰρ Βλεψίας αὐτὸς ἑαυτοῦ κατηγόρειφθάσας πολλὴν τὴν ἄνοιαν ὡς τὰ χρήματαἐφύλαττεν τοῖς οὐδὲν προσήκουσιν κληρο-νόμοις εἰς ἀεὶ βιώσεσθαι ὁ μάταιος νομί-ζων πλὴν ἔμοιγε οὐ τὴν τυχοῦσαν τερπω-λὴν παρέσχον τότε στένοντες ἀλλ ἤδημὲν ἐπὶ τῷ στομίῳ ἐσμέν ἀποβλέπειν δὲχρὴ καὶ ἀποσκοπεῖν πόρρωθεν τοὺς ἀφι-κνουμένους βαβαί πολλοί γε καὶ ποικίλοικαὶ πάντες δακρύοντες πλὴν τῶν νεογνῶντούτων καὶ νηπίων ἀλλὰ καὶ οἱ πάνυ γέρο-ντες ὀδύρονται τί τοῦτο ἆρα τὸ φίλτροναὐτοὺς ἔχει τοῦ βίου τοῦτον οὖν τὸν ὑπέρ-γηρων ἐρέσθαι βούλομαι τί δακρύεις τηλι-κοῦτος ἀποθανών τί ἀγανακτεῖς ὦ βέλτι-στε καὶ ταῦτα γέρων ἀφιγμένος ἦ που βα-σιλεύς τις ἦσθα ΠΤΩΧΟΣ ΟὐδαμῶςΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλὰ σατράπης τιςΠΤΩΧΟΣ Οὐδὲ τοῦτοΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἆρα οὖν ἐπλούτεις εἶτα

139

ὅλως οἶδε τὰ μετὰ τὸν βίονrdquo ἐνταῦθα δὲοὐ παύσῃ βεβαίως γελῶν καθάπερ ἐγὼνῦν καὶ μάλιστα ἐπειδὰν ὁρᾷς τοὺς πλου-σίους καὶ σατράπας καὶ τυράννους οὕτωταπεινοὺς καὶ ἀσήμους ἐκ μόνης οἰμωγῆςδιαγινωσκομένους καὶ ὅτι μαλθακοὶ καὶἀγεννεῖς εἰσι μεμνημένοι τῶν ἄνω ταῦταλέγε αὐτῷ καὶ προσέτι ἐμπλησάμενον τὴνπήραν ἥκειν θέρμων τε πολλῶν καὶ εἴ πουεὕροι ἐν τῇ τριόδῳ Ἑκάτης δεῖπνον κείμε-νον ἢ ᾠὸν ἐκ καθαρσίου ἤ τι τοιοῦτον ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ἀλλ ἀπαγγελῶ τα-ῦτα ὦ Διόγενες ὅπως δὲ εἰδῶ μάλισταὁποῖός τίς ἐστι τὴν ὄψιν ndashΔΙΟΓΕΝΗΣ Γέρων φαλακρός τρι-βώνιον ἔχων πολύθυρον ἅπαντι ἀνέμῳἀναπεπταμένον καὶ ταῖς ἐπιπτυχαῖς τῶνῥακίων ποικίλον γελᾷ δ ἀεὶ καὶ τὰ πολλὰτοὺς ἀλαζόνας τούτους φιλοσόφους ἐπι-σκώπτειΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ῥᾴδιον εὑρεῖν ἀπό γε

60

κἀπειδὰν τἀν τῇ Ἑλλάδι πάντα ἤδη χειρω-σώμεθα ndash οὐδεὶς γὰρ ὁ ἐναντιωθησόμενοςἡμῖν τὰ ὅπλα τοσούτοις οὖσιν ἀλλ ἀκονιτὶκρατοῦμεν ndash ἐπιβάντες ἐπὶ τὰς τριήρειςκαὶ τοὺς ἵππους εἰς τὰς ἱππαγωγοὺς ἐμβι-βάσαντες ndash παρεσκεύασται δ ἐν Κεγχρεα-ῖς καὶ σῖτος ἱκανὸς καὶ τὰ πλοῖα διαρκῆκαὶ τὰ ἄλλα πάντα ndash διαβάλωμεν τὸνΑἰγαῖον ἐς τὴν Ἰωνίαν εἶτα ἐκεῖ τῇ Ἀρ-τέμιδι θύσαντες καὶ τὰς πόλεις ἀτειχί-στους λαβόντες ῥᾳδίως ἄρχοντας ἀπολι-πόντες προχωρῶμεν ἐπὶ Συρίας διὰ Καρί-ας εἶτα Λυκίας καὶ Παμφυλίας καὶ Πισι-δῶν καὶ τῆς παραλίου καὶ ὀρεινῆς Κιλικί-ας ἄχρι ἂν ἐπὶ τὸν Εὐφράτην ἀφικώμεθαΛΥΚΙΝΟΣ Ἐμέ ὦ βασιλεῦ εἰ δοκεῖσατράπην τῆς Ἑλλάδος κατάλιπε δειλὸςγάρ εἰμι καὶ τῶν οἴκοι πολὺ ἀπελθεῖν οὐκἂν ἡδέως ὑπομείναιμι σὺ δὲ ἔοικας ἐπὶἈρμενίους καὶ Παρθυαίους ἐλάσειν μάχιμαφῦλα καὶ τὴν τοξικὴν εὔστοχα ὥστε ἄλλῳ

41

γὸς ὢν καὶ Δᾶμις ὁ πλούσιος ὁ ἐκ Κορίν-θου συγκατῄεσαν ὁ μὲν Δᾶμις ὑπὸ τοῦπαιδὸς ἐκ φαρμάκων ἀποθανών ὁ δὲΛάμπις δι ἔρωτα Μυρτίου τῆς ἑταίραςἀποσφάξας ἑαυτόν ὁ δὲ Βλεψίας λιμῷἄθλιος ἐλέγετο ἀπεσκληκέναι καὶ ἐδήλουδὲ ὠχρὸς εἰς ὑπερβολὴν καὶ λεπτὸς εἰς τὸἀκριβέστατον φαινόμενος ἐγὼ δὲ καίπερεἰδὼς ἀνέκρινον ὃν τρόπον ἀποθάνοιενεἶτα τῷ μὲν Δάμιδι αἰτιωμένῳ τὸν υἱόνΟὐκ ἄδικα μέντοι ἔπαθες ἔφην ὑπ αὐτοῦεἰ τάλαντα ἔχων ὁμοῦ χίλια καὶ τρυφῶναὐτὸς ἐνενηκοντούτης ὢν ὀκτωκαιδεκαέτεινεανίσκῳ τέτταρας ὀβολοὺς παρεῖχες σὺδέ ὦ Ἀκαρνάν ndash ἔστενε γὰρ κἀκεῖνος καὶκατηρᾶτο τῇ Μυρτίῳ ndash τί αἰτιᾷ τὸν Ἔρω-τα σεαυτὸν δέον ὃς τοὺς μὲν πολεμίουςοὐδεπώποτε ἔτρεσας ἀλλὰ φιλοκινδύνωςἠγωνίζου πρὸ τῶν ἄλλων ἀπὸ δὲ τοῦ τυ-χόντος παιδισκαρίου καὶ δακρύων ἐπι-πλάστων καὶ στεναγμῶν ἑάλως ὁ γενναῖος

138

ΕΡΜΗΣ Ἔμβαινε ἤδη σὺ δὲ ὁ παχύς ὁπολύσαρκος τίς ὢν τυγχάνειςΔΑΜΑΣΙΑΣ Δαμασίας ὁ ἀθλητήςΕΡΜΗΣ Ναί ἔοικας οἶδα γάρ σε πολ-λάκις ἐν ταῖς παλαίστραις ἰδώνΔΑΜΑΣΙΑΣ Ναί ὦ Ἑρμῆ ἀλλὰ πα-ράδεξαί με γυμνὸν ὄνταΕΡΜΗΣ Οὐ γυμνόν ὦ βέλτιστε τοσαύ-τας σάρκας περιβεβλημένον ὥστε ἀπόδυθιαὐτάς ἐπεὶ καταδύσεις τὸ σκάφος τὸν ἕτε-ρον πόδα ὑπερθεὶς μόνον ἀλλὰ καὶ τοὺςστεφάνους τούτους ἀπόρριψον καὶ τὰ κη-ρύγματαΔΑΜΑΣΙΑΣ Ἰδού σοι γυμνός ὡς ὁρᾷςἀληθῶς εἰμι καὶ ἰσοστάσιος τοῖς ἄλλοις νε-κροῖς ΕΡΜΗΣ Οὕτως ἄμεινον ἀβαρῆ εἶναιὥστε ἔμβαινε καὶ σὺ τὸν πλοῦτον ἀπο-θέμενος ὦ Κράτων καὶ τὴν μαλακίαν δὲπροσέτι καὶ τὴν τρυφὴν μηδὲ τὰ ἐντάφιακόμιζε μηδὲ τὰ τῶν προγόνων ἀξιώματα

123

παραδοὺς τὸ δεξιὸν ἐμὲ Ἀντίπατρόν τιναἔασον ἐπὶ τῆς Ἑλλάδος μή με καὶ διαπεί-ρῃ τις οἰστῷ ἄθλιον βαλὼν ἐς τὰ γυμνὰπερὶ Σοῦσα ἢ Βάκτρα ἡγούμενόν σοι τῆςφάλαγγοςΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἀποδιδράσκεις ὦ Λυ-κῖνε τὸν κατάλογον δειλὸς ὤν ὁ δὲ νόμοςἀποτετμῆσθαι τὴν κεφαλήν εἴ τις λιπὼνφαίνοιτο τὴν τάξιν ἀλλ ἐπεὶ κατὰ τὸνΕὐφράτην ἤδη ἐσμὲν καὶ ὁ ποταμὸς ἔζευ-κται καὶ κατόπιν ὁπόσα διεληλύθαμενἀσφαλῶς ἔχει καὶ πάντα ὕπαρχοι κατέχου-σιν ὑπ ἐμοῦ ἑκάστῳ ἔθνει ἐπεισαχθέντεςοἱ δὲ καὶ ἀπίασι τὴν Φοινίκην ἡμῖν ἐν τού-τῳ καὶ τὴν Παλαιστίνην εἶτα καὶ τὴνΑἴγυπτον προσαξόμενοι σὺ πρῶτος ὦΛυκῖνε διάβαινε τὸ δεξιὸν ἄγων εἶτα ἐγὼκαὶ μετ ἐμὲ ὁ Τιμόλαος ἐπὶ πᾶσι δὲ τὸ ἱπ-πικὸν ἄγε σύ ὦ Ἀδείμαντε καὶ διὰ μὲντῆς Μεσοποταμίας οὐδεὶς ἀπήντηκεν ἡμῖνπολέμιος ἀλλὰ ἑκόντες αὑτούς τε καὶ τὰς

42

ΝΕΚΡΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥΔΕΥΚΟΥΣ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ὦ Πολύδευκες ἐντέλλο-μαί σοι ἐπειδὰν τάχιστα ἀνέλθῃς ndash σὸνγάρ ἐστιν οἶμαι ἀναβιῶναι αὔριον ndash ἤνπου ἴδῃς Μένιππον τὸν κύνα ndash εὕροις δἂν αὐτὸν ἐν Κορίνθῳ κατὰ τὸ Κράνειον ἢἐν Λυκείῳ τῶν ἐριζόντων πρὸς ἀλλήλουςφιλοσόφων καταγελῶντα ndash εἰπεῖν πρὸςαὐτόν ὅτι σοί ὦ Μένιππε κελεύει ὁ Διο-γένης εἴ σοι ἱκανῶς τὰ ὑπὲρ γῆς καταγε-γέλασται ἥκειν ἐνθάδε πολλῷ πλείω ἐπι-γελασόμενον ἐκεῖ μὲν γὰρ ἐν ἀμφιβόλῳσοὶ ἔτι ὁ γέλως ἦν καὶ πολὺ τὸ ldquoτίς γὰρ

59

κατάλιπε δὲ καὶ γένος καὶ δόξαν καὶ εἴποτέ σε ἡ πόλις ἀνεκήρυξεν καὶ τὰς τῶνἀνδριάντων ἐπιγραφάς μηδὲ ὅτι μέγαντάφον ἐπί σοι ἔχωσαν λέγε βαρύνει γὰρκαὶ ταῦτα μνημονευόμεναΚΡΑΤΩΝ Οὐχ ἑκὼν μέν ἀπορρίψω δέτί γὰρ ἂν καὶ πάθοιμιΕΡΜΗΣ βαβαί σὺ δὲ ὁ ἔνοπλος τί βού-λει ἢ τί τὸ τρόπαιον τοῦτο φέρειςΣΤΡΑΤΗΓΟΣ Ὅτι ἐνίκησα ὦ Ἑρμῆκαὶ ἠρίστευσα καὶ ἡ πόλις ἐτίμησέν μεΕΡΜΗΣ Ἄφες ὑπὲρ γῆς τὸ τρόπαιον ἐνᾅδου γὰρ εἰρήνη καὶ οὐδὲν ὅπλων δεήσειὁ σεμνὸς δὲ οὗτος ἀπό γε τοῦ σχήματοςκαὶ βρενθυόμενος ὁ τὰς ὀφρῦς ἐπηρκώς ὁἐπὶ τῶν φροντίδων τίς ἐστιν ὁ τὸν βαθὺνπώγωνα καθειμένοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Φιλόσοφός τις ὦ Ἑρμῆμᾶλλον δὲ γόης καὶ τερατείας μεστόςὥστε ἀπόδυσον καὶ τοῦτον ὄψει γὰρ πολ-λὰ καὶ γελοῖα ὑπὸ τῷ ἱματίῳ σκεπόμενα

124

κατιέναι ὁ δέ γε Ὀροίτης καὶ πάνυ ἁπα-λὸς ἦν τὼ πόδε καὶ οὐδ ἑστάναι χαμαίοὐχ ὅπως βαδίζειν ἐδύνατο πάσχουσι δαὐτὸ ἀτεχνῶς Μῆδοι πάντες ἢν ἀποβῶσιτῶν ἵππων ὥσπερ οἱ ἐπὶ τῶν ἀκανθῶνἀκροποδητὶ μόλις βαδίζουσιν ὥστε ἐπεὶκαταβαλὼν ἑαυτὸν ἔκειτο καὶ οὐδεμιᾷ μη-χανῇ ἀνίστασθαι ἤθελεν ὁ βέλτιστος Ἑρ-μῆς ἀράμενος αὐτὸν ἐκόμισεν ἄχρι πρὸς τὸπορθμεῖον ἐγὼ δὲ ἐγέλωνΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Κἀγὼ δὲ ὁπότε κα-τῄειν οὐδ ἀνέμιξα ἐμαυτὸν τοῖς ἄλλοιςἀλλ ἀφεὶς οἰμώζοντας αὐτοὺς προδραμὼνἐπὶ τὸ πορθμεῖον προκατέλαβον χώραν ὡςἂν ἐπιτηδείως πλεύσαιμι καὶ παρὰ τὸνπλοῦν οἱ μὲν ἐδάκρυόν τε καὶ ἐναυτίωνἐγὼ δὲ μάλα ἐτερπόμην ἐπ αὐτοῖςΔΙΟΓΕΝΗΣ Σὺ μέν ὦ Κράτης καὶἈντίσθενες τοιούτων ἐτύχετε τῶν ξυνοδοι-πόρων ἐμοὶ δὲ Βλεψίας τε ὁ δανειστικὸς ὁἐκ Πειραιῶς καὶ Λάμπις ὁ Ἀκαρνὰν ξενα-

137

58

ἀκροπόλεις ἅνθρωποι ἐνεχείρισαν καὶ ἐπὶΒαβυλῶνα ἐλθόντες ἀπροσδόκητοι παρήλ-θομεν εἰς τὸ εἴσω τῶν τειχῶν καὶ ἔχομεντὴν πόλιν ὁ βασιλεὺς δὲ περὶ Κτησιφῶνταδιατρίβων ἤκουσε τὴν ἔφοδον εἶτα εἰς Σε-λεύκειαν παρελθὼν παρασκευάζεται ἱπ-πέας τε ὅτι πλείστους μεταπεμπόμενος καὶτοξότας καὶ σφενδονήτας ἀπαγγέλλουσι δοὖν οἱ σκοποὶ ἀμφὶ τὰς ἑκατὸν ἤδη μυ-ριάδας τοῦ μαχίμου συνειλέχθαι καὶ τού-των εἴκοσιν ἱπποτοξότας καίτοι οὔπω ὁἈρμένιος πάρεστιν οὔτε οἱ κατὰ τὴν Κα-σπίαν θάλατταν οἰκοῦντες οὔτε οἱ ἀπὸΒάκτρων ἀλλ ἐκ τῶν πλησίον καὶ προα-στείων τῆς ἀρχῆς οὕτω ῥᾳδίως τοσαύταςμυριάδας κατέλεξε καιρὸς οὖν ἤδη σκοπε-ῖν ἡμᾶς ὅ τι χρὴ ποιεῖνΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀλλ ἐγὼ μέν φημιδεῖν ὑμᾶς τὸ πεζὸν ἀπιέναι τὴν ἐπὶ Κτησι-φῶντος ἡμᾶς δὲ τὸ ἱππικὸν αὐτοῦ μένειντὴν Βαβυλῶνα διαφυλάξοντας

43

μπλοκῇ ὁ μὲν γὰρ Ἀρσάκης ἐπήλαυνενὡς διηγεῖτο πολὺ τῶν ἄλλων προεξορμή-σας ὑποστὰς δὲ ὁ Θρᾷξ τῇ πέλτῃ μὲν ὑπο-δὺς ἀποσείεται τοῦ Ἀρσάκου τὸν κοντόνὑποθεὶς δὲ τὴν σάρισαν αὐτόν τε διαπείρεικαὶ τὸν ἵππονΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Πῶς οἷόν τε ὦΚράτης μιᾷ πληγῇ τοῦτο γενέσθαιΚΡΑΤΗΣ Ῥᾷστ ὦ Ἀντισθένες ὁ μὲνγὰρ ἐπήλαυνεν εἰκοσάπηχύν τινα κοντὸνπροβεβλημένος ὁ Θρᾷξ δ ἐπειδὴ τῇ πέλ-τῃ παρεκρούσατο τὴν προσβολὴν καὶ πα-ρῆλθεν αὐτὸν ἡ ἀκωκή ἐς τὸ γόνυ ὀκλάσαςδέχεται τῇ σαρίσῃ τὴν ἐπέλασιν καὶ τι-τρώσκει τὸν ἵππον ὑπὸ τὸ στέρνον ὑπὸ θυ-μοῦ καὶ σφοδρότητος ἑαυτὸν διαπείρανταδιελαύνεται δὲ καὶ ὁ Ἀρσάκης ἐκ τοῦ βου-βῶνος διαμπὰξ ἄχρι ὑπὸ τὴν πυγήν ὁρᾷςοἷόν τι ἐγένετο οὐ τοῦ ἀνδρός ἀλλὰ τοῦἵππου μᾶλλον τὸ ἔργον ἠγανάκτει δ ὅμωςὁμότιμος ὢν τοῖς ἄλλοις καὶ ἠξίου ἱππεὺς

136

ΕΡΜΗΣ Κατάθου σὺ τὸ σχῆμα πρῶτονεἶτα καὶ ταυτὶ πάντα ὦ Ζεῦ ὅσην μὲν τὴνἀλαζονείαν κομίζει ὅσην δὲ ἀμαθίαν καὶἔριν καὶ κενοδοξίαν καὶ ἐρωτήσεις ἀπόρουςκαὶ λόγους ἀκανθώδεις καὶ ἐννοίας πολυ-πλόκους ἀλλὰ καὶ ματαιοπονίαν μάλαπολλὴν καὶ λῆρον οὐκ ὀλίγον καὶ ὕθλουςκαὶ μικρολογίαν νὴ Δία καὶ χρυσίον γετουτὶ καὶ ἡδυπάθειαν δὲ καὶ ἀναισχυντίανκαὶ ὀργὴν καὶ τρυφὴν καὶ μαλακίαν οὐλέληθεν γάρ με εἰ καὶ μάλα περικρύπτειςαὐτά καὶ τὸ ψεῦδος δὲ ἀπόθου καὶ τὸντῦφον καὶ τὸ οἴεσθαι ἀμείνων εἶναι τῶν ἄλ-λων ὡς εἴ γε ταῦτα πάντα ἔχων ἐμβαίηςποία πεντηκόντορος δέξαιτο ἄν σεΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Ἀποτίθεμαι τοίνυναὐτά ἐπείπερ οὕτω κελεύειςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ καὶ τὸν πώγωνα το-ῦτον ἀποθέσθω ὦ Ἑρμῆ βαρύν τε ὄντακαὶ λάσιον ὡς ὁρᾷς πέντε μναῖ τριχῶνεἰσι τοὐλάχιστον

125

ΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἀποδειλιᾷς καὶ σύ ὦἈδείμαντε πλησίον τοῦ κινδύνου γενόμε-νος σοὶ δὲ τί δοκεῖ ὦ ΤιμόλαεΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἁπάσῃ τῇ στρατιᾷ βαδί-ζειν ἐπὶ τοὺς πολεμίους μηδὲ περιμένεινἔστ ἂν ἄμεινον παρασκευάσωνται παντα-χόθεν τῶν συμμάχων προσγενομένων ἀλλἕως ἔτι καθ ὁδόν εἰσιν οἱ πολέμιοι ἐπιχει-ρῶμεν αὐτοῖςΣΑΜΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις σὺ δὲ τί ὦ Λυ-κῖνε δοκιμάζεις ΛΥΚΙΝΟΣ Ἐγώ σοι φράσω ἐπειδὴκεκμήκαμεν συντόνως ὁδεύοντες ὁπότεκατῄειμεν ἕωθεν ἐς τὸν Πειραιᾶ καὶ νῦνἤδη τριάκοντά που σταδίους προκεχωρή-καμεν καὶ ὁ ἥλιος πολύς κατὰ μεσημβρίανγὰρ ἤδη μάλιστα ἐνταῦθά που ἐπὶ τὰςἐλαίας ἐπὶ τῆς ἀνατετραμμένης στήλης κα-θίσαντας ἀναπαύσασθαι εἶτα οὕτως ἀνα-στάντας ἀνύειν τὸ λοιπὸν ἐς τὸ ἄστυΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἔτι γὰρ Ἀθήνησιν ὦ μα-

44

τὸ γελάσαι μάλα ἡδέως ἐφ οἷς ὑμεῖς ᾐτή-σατε τοιούτοις οὖσι καὶ ταῦτα φιλοσοφίανἐπαινοῦντες

57

ΕΡΜΗΣ Εὖ λέγεις ἀπόθου καὶ τοῦτονΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Καὶ τίς ὁ ἀποκείρωνἔσταιΕΡΜΗΣ Μένιππος οὑτοσὶ λαβὼν πέλε-κυν τῶν ναυπηγικῶν ἀποκόψει αὐτὸν ἐπι-κόπῳ τῇ ἀποβάθρᾳ χρησάμενος ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔκ ὦ Ἑρμῆ ἀλλὰ πρίο-νά μοι ἀνάδος γελοιότερον γὰρ τοῦτοΕΡΜΗΣ Ὁ πέλεκυς ἱκανός εὖ γε ἀν-θρωπινώτερος νῦν ἀναπέφηνας ἀποθέμενοςσαυτοῦ τὴν κινάβρανΜΕΝΙΠΠΟΣ Βούλει μικρὸν ἀφέλωμαικαὶ τῶν ὀφρύωνΕΡΜΗΣ Μάλιστα ὑπὲρ τὸ μέτωπονγὰρ καὶ ταύτας ἐπῆρκεν οὐκ οἶδα ἐφ ὅτῳἀνατείνων ἑαυτόν τί τοῦτο καὶ δακρύειςὦ κάθαρμα καὶ πρὸς θάνατον ἀποδειλιᾷςἔμβηθι δ οὖνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἓν ἔτι τὸ βαρύτατον ὑπὸμάλης ἔχειΕΡΜΗΣ Τί ὦ Μένιππε

126

νόδωρός τε ὁ πλούσιος ὁ ἡμέτερος καὶ Ἀρ-σάκης ὁ Μηδίας ὕπαρχος καὶ Ὀροίτης ὁἈρμένιος ὁ μὲν οὖν Ἰσμηνόδωρος ndash ἐπε-φόνευτο γὰρ ὑπὸ τῶν λῃστῶν ὑπὸ τὸν Κι-θαιρῶνα Ἐλευσῖνάδε οἶμαι βαδίζων ndashἔστενε καὶ τὸ τραῦμα ἐν ταῖν χεροῖν εἶχεκαὶ τὰ παιδία ἃ νεογνὰ καταλελοίπει ἀνε-καλεῖτο καὶ ἑαυτῷ ἐπεμέμφετο τῆς τόλ-μης ὃς Κιθαιρῶνα ὑπερβάλλων καὶ τὰπερὶ τὰς Ἐλευθερὰς χωρία πανέρημα ὄνταὑπὸ τῶν πολέμων διοδεύων δύο μόνουςοἰκέτας ἐπηγάγετο καὶ ταῦτα φιάλαςπέντε χρυσᾶς καὶ κυμβία τέτταρα μεθἑαυτοῦ κομίζων ὁ δὲ Ἀρσάκης ndash γηραιὸςἤδη καὶ νὴ Δί οὐκ ἄσεμνος τὴν ὄψιν ndash εἰςτὸ βαρβαρικὸν ἤχθετο καὶ ἠγανάκτει πε-ζὸς βαδίζων καὶ ἠξίου τὸν ἵππον αὐτῷπροσαχθῆναι καὶ γὰρ καὶ ὁ ἵππος αὐτῷσυνετεθνήκει μιᾷ πληγῇ ἀμφότεροι διαπα-ρέντες ὑπὸ Θρᾳκός τινος πελταστοῦ ἐν τῇἐπὶ τῷ Ἀράξῃ πρὸς τὸν Καππαδόκην συ-

135

ξαίμην πλουτήσας ἐπ ὀλίγον ὑπηνέμιόντινα πλοῦτον ἀνιᾶσθαι μετ ὀλίγον ψιλὴντὴν μᾶζαν ἐσθίων οἷα ὑμεῖς πείσεσθε μετὀλίγον ἐπειδὰν ἡ εὐδαιμονία μὲν ὑμῖν καὶὁ πολὺς πλοῦτος οἴχηται ἀποπτάμενοςαὐτοὶ δὲ καταβάντες ἀπὸ τῶν θησαυρῶν τεκαὶ διαδημάτων ὥσπερ ἐξ ἡδίστου ὀνείρα-τος ἀνεγρόμενοι ἀνόμοια τὰ ἐπὶ τῆς οἰκίαςεὑρίσκητε ὥσπερ οἱ τοὺς βασιλεῖς ὑποκρι-νόμενοι τραγῳδοὶ ἐξελθόντες ἀπὸ τοῦ θε-άτρου λιμώττοντες οἱ πολλοί καὶ ταῦταπρὸ ὀλίγου Ἀγαμέμνονες ὄντες ἢ Κρέο-ντες λυπήσεσθε οὖν ὡς τὸ εἰκός καὶ δυ-σάρεστοι ἔσεσθε τὰ ἐπὶ τῆς οἰκίας καὶμάλιστα σύ ὦ Τιμόλαε ὁπόταν δέῃ σε τὸαὐτὸ παθεῖν τῷ Ἰκάρῳ τῆς πτερώσεωςδιαλυθείσης καταπεσόντα ἐκ τοῦ οὐρανοῦχαμαὶ βαδίζειν ἀπολέσαντα τοὺς δακτυλί-ους ἐκείνους ἅπαντας ἀπορρυέντας τῶν δα-κτύλων ἐμοὶ δὲ καὶ τοῦτο ἱκανὸν ἀντὶπάντων θησαυρῶν καὶ Βαβυλῶνος αὐτῆς

56

κάριε εἶναι δοκεῖς ὃς ἀμφὶ Βαβυλῶνα ἐντῷ πεδίῳ πρὸ τῶν τειχῶν ἐν τοσούτοιςστρατιώταις κάθησαι περὶ τοῦ πολέμουδιασκοπούμενοςΛΥΚΙΝΟΣ Εὖ γε ὑπέμνησας ἐγὼ δὲνήφειν ᾤμην καὶ ὕπαρ ἀποφανεῖσθαι τὴνγνώμηνΣΑΜΙΠΠΟΣ Πρόσιμεν δή εἴ σοι δοκεῖκαὶ ὅπως ἄνδρες ἀγαθοὶ ἐν τοῖς κινδύνοιςἔσεσθε μηδὲ προδώσετε τὸ πάτριον φρόνη-μα ἤδη γάρ που καὶ οἱ πολέμιοι ἐπιλαμ-βάνουσιν ὥστε τὸ μὲν σύνθημα ἔστωἘνυάλιος ὑμεῖς δὲ ἐπειδὰν σημάνῃ ὁ σαλ-πιγκτής ἀλαλάξαντες καὶ τὰ δόρατα κρού-σαντες πρὸς τὰς ἀσπίδας ἐπείγεσθε συμ-μῖξαι τοῖς ἐναντίοις καὶ ἐντὸς γενέσθαιτῶν τοξευμάτων ὡς μηδὲ πληγὰς λαμ-βάνωμεν ἀκροβολίζεσθαι αὐτοῖς διδόντεςκαὶ ἐπειδὴ ἐς χεῖρας ἤδη συνεληλύθαμεντὸ μὲν εὐώνυμον καὶ ὁ Τιμόλαος ἐτρέψα-ντο τοὺς καθ αὑτοὺς Μήδους ὄντας τὸ δὲ

45

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΘΕΝΟΥΣΚΑΙ ΚΡΑΤΗΤΟΣ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀντίσθενες καὶ Κράτηςσχολὴν ἄγομεν ὥστε τί οὐκ ἄπιμεν εὐθὺτῆς καθόδου περιπατήσοντες ὀψόμενοιτοὺς κατιόντας οἷοί τινές εἰσι καὶ τί ἕκα-στος αὐτῶν ποιεῖΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Ἀπίωμεν ὦ Διόγενεςκαὶ γὰρ ἂν ἡδὺ τὸ θέαμα γένοιτο τοὺς μὲνδακρύοντας αὐτῶν ὁρᾶν τοὺς δὲ ἱκετεύο-ντας ἀφεθῆναι ἐνίους δὲ μόλις κατιόνταςκαὶ ἐπὶ τράχηλον ὠθοῦντος τοῦ Ἑρμοῦὅμως ἀντιβαίνοντας καὶ ὑπτίους ἀντερείδο-ντας οὐδὲν δέονΚΡΑΤΗΣ Ἔγωγ οὖν καὶ διηγήσομαιὑμῖν ἃ εἶδον ὁπότε κατῄειν κατὰ τὴν ὁδόνΔΙΟΓΕΝΗΣ Διήγησαι ὦ Κράτης ἔοι-κας γάρ τινα ἑωρακέναι παγγέλοιαΚΡΑΤΗΣ Καὶ ἄλλοι μὲν πολλοὶ συγκα-τέβαινον ἡμῖν ἐν αὐτοῖς δὲ ἐπίσημοι Ἰσμη-

134

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Κολακείαν ὦ Ἑρμῆ πολ-λὰ ἐν τῷ βίῳ χρησιμεύσασαν αὐτῷΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Οὐκοῦν καὶ σύ ὦΜένιππε ἀπόθου τὴν ἐλευθερίαν καὶ παρ-ρησίαν καὶ τὸ ἄλυπον καὶ τὸ γενναῖον καὶτὸν γέλωτα μόνος γοῦν τῶν ἄλλων γελᾷςΕΡΜΗΣ Μηδαμῶς ἀλλὰ καὶ ἔχε ταῦτακοῦφα γὰρ καὶ πάνυ εὔφορα ὄντα καὶ πρὸςτὸν κατάπλουν χρήσιμα καὶ ὁ ῥήτωρ δὲσὺ ἀπόθου τῶν ῥημάτων τὴν τοσαύτηνἀπεραντολογίαν καὶ ἀντιθέσεις καὶ παρι-σώσεις καὶ περιόδους καὶ βαρβαρισμοὺςκαὶ τὰ ἄλλα βάρη τῶν λόγωνΡΗΤΩΡ Ἢν ἰδού ἀποτίθεμαιΕΡΜΗΣ Εὖ ἔχει ὥστε λύε τὰ ἀπόγειατὴν ἀποβάθραν ἀνελώμεθα τὸ ἀγκύριονἀνεσπάσθω πέτασον τὸ ἱστίον εὔθυνε ὦπορθμεῦ τὸ πηδάλιον εὖ πάθωμεν τίοἰμώζετε ὦ μάταιοι καὶ μάλιστα ὁ φι-λόσοφος σὺ ὁ ἀρτίως τὸν πώγωνα δεδῃω-μένος

127

κατ ἐμὲ ἰσόπαλον ἔτι Πέρσαι γάρ εἰσι καὶὁ βασιλεὺς ἐν αὐτοῖς ἡ δὲ ἵππος ἅπασατῶν βαρβάρων ἐπὶ τὸ δεξιὸν ἡμῶν ἐλαύ-νουσιν ὥστε ὦ Λυκῖνε αὐτός τε ἀνὴρἀγαθὸς γίγνου καὶ τοῖς μετὰ σαυτοῦ παρα-κελεύου δέχεσθαι τὴν ἐπέλασινΛΥΚΙΝΟΣ Ὢ τῆς τύχης ἐπ ἐμὲ γὰροἱ ἱππεῖς ἅπαντες καὶ μόνος ἐπιτήδειοςαὐτοῖς ἔδοξα ἐπελαύνεσθαι καί μοι δοκῶἢν βιάζωνται αὐτομολήσειν προσδραμὼνἐς τὴν παλαίστραν ἔτι πολεμοῦντας ὑμᾶςκαταλιπώνΣΑΜΙΠΠΟΣ Μηδαμῶς κρατεῖς γὰραὐτῶν καὶ σὺ ἤδη τὸ μέρος ἐγὼ δέ ὡςὁρᾷς καὶ μονομαχήσω πρὸς τὸν βασιλέαπροκαλεῖται γάρ με καὶ ἀναδῦναι πάντωςαἰσχρόνΛΥΚΙΝΟΣ Νὴ Δία καὶ τετρώσῃ αὐτίκαμάλα πρὸς αὐτοῦ βασιλικὸν γὰρ καὶ τὸτρωθῆναι περὶ τῆς ἀρχῆς μαχόμενονΣΑΜΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις ἐπιπόλαιον

46

τόδε τί δή ποτε οὐχ εἷς δακτύλιος ἅπανταταῦτα δύναταί σοι ἀλλὰ τοσούτους περι-ημμένος βαδιῇ τὴν ἀριστερὰν πεφορτι-σμένος κατὰ δάκτυλον ἕνα μᾶλλον δὲὑπερπαίει ὁ ἀριθμός καὶ δεήσει καὶ τὴνδεξιὰν συνεπιλαβεῖν καίτοι ἑνὸς τοῦ ἀνα-γκαιοτάτου προσδεῖ ὃς περιθέμενόν σεπαύσει μωραίνοντα τὴν πολλὴν ταύτηνκόρυζαν ἀποξύσας ἢ τοῦτο μὲν καὶ ὁ ἑλ-λέβορος ἱκανὸς ποιῆσαι ζωρότερος ποθείςΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἀλλὰ πάντως ὦ Λυκῖνεκαὶ αὐτὸς εὔξῃ τι ἤδη ποτέ ὡς ἂν μάθω-μεν οἷα αἰτήσεις ἀνεπίληπτα καὶ ἀνέγκλη-τα ὁ συκοφαντῶν τοὺς ἄλλους ΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλ οὐ δέομαι εὐχῆς ἐγώἥκομεν γὰρ δὴ πρὸς τὸ Δίπυλον καὶ ὁ βέλ-τιστος οὑτοσὶ Σάμιππος ἀμφὶ Βαβυλῶναμονομαχῶν καὶ σύ ὦ Τιμόλαε ἀριστῶνμὲν ἐν Συρίᾳ δειπνῶν δὲ ἐν Ἰταλίᾳ καὶτοῖς ἐμοὶ ἐπιβάλλουσι σταδίοις κατεχρήσα-σθε καλῶς ποιοῦντες ἄλλως τε οὐκ ἂν δε-

55

ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Ὅτι ὦ Ἑρμῆ ἀθάνα-τον ᾤμην τὴν ψυχὴν ὑπάρχεινΜΕΝΙΠΠΟΣ Ψεύδεται ἄλλα γὰρ ἔοικελυπεῖν αὐτόνΕΡΜΗΣ Τὰ ποῖαΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅτι μηκέτι δειπνήσειπολυτελῆ δεῖπνα μηδὲ νύκτωρ ἐξιὼν ἅπα-ντας λανθάνων τῷ ἱματίῳ τὴν κεφαλὴν κα-τειλήσας περίεισιν ἐν κύκλῳ τὰ χαμαιτυ-πεῖα καὶ ἕωθεν ἐξαπατῶν τοὺς νέους ἐπὶτῇ σοφίᾳ ἀργύριον λήψεται ταῦτα λυπεῖαὐτόν ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Σὺ γάρ ὦ Μένιππεοὐκ ἄχθῃ ἀποθανώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Πῶς ὃς ἔσπευσα ἐπὶ τὸνθάνατον καλέσαντος μηδενός ἀλλὰ μετα-ξὺ λόγων οὐ κραυγή τις ἀκούεται ὥσπερτινῶν ἀπὸ γῆς βοώντωνΕΡΜΗΣ Ναί ὦ Μένιππε οὐκ ἀφ ἑνόςγε χώρου ἀλλ οἱ μὲν εἰς τὴν ἐκκλησίανσυνελθόντες ἄσμενοι γελῶσι πάντες ἐπὶ τῷ

128

ΚΡΑΤΗΣ Ἀλλ οἱ ἄλλοι ἠμέλουν τῶντοιούτων κτημάτων καὶ οὐδεὶς ἐθεράπευενἡμᾶς κληρονομήσειν προσδοκῶν εἰς δὲ τὸχρυσίον πάντες ἔβλεπονΔΙΟΓΕΝΗΣ Εἰκότως οὐ γὰρ εἶχονἔνθα δέξαιντο τὰ τοιαῦτα παρ ἡμῶν διερ-ρυηκότες ὑπὸ τρυφῆς καθάπερ τὰ σαπρὰτῶν βαλλαντίων ὥστε εἴ ποτε καὶ ἐμβάλοιτις ἐς αὐτοὺς ἢ σοφίαν ἢ παρρησίαν ἢ ἀλή-θειαν ἐξέπιπτεν εὐθὺς καὶ διέρρει τοῦπυθμένος στέγειν οὐ δυναμένου οἷόν τιπάσχουσιν αἱ τοῦ Δαναοῦ αὗται παρθένοιεἰς τὸν τετρυπημένον πίθον ἐπαντλοῦσαιτὸ δὲ χρυσίον ὀδοῦσι καὶ ὄνυξι καὶ πάσῃμηχανῇ ἐφύλαττονΚΡΑΤΗΣ Οὐκοῦν ἡμεῖς μὲν ἕξομενκἀνταῦθα τὸν πλοῦτον οἱ δὲ ὀβολὸν ἥξουσικομίζοντες καὶ τοῦτον ἄχρι τοῦ πορθμέως

133

σκοπεῖν ἔξω βέλους ὑπεραιωρούμενον καὶεἰ δόξειέ μοι προσθέμενος ἂν τοῖς ἡττη-μένοις κοιμίσας τοὺς κρατοῦντας νικᾶν πα-ρεῖχον τοῖς φεύγουσιν ἀναστρέψασιν ἀπὸτῆς τροπῆς καὶ τὸ ὅλον παιδιὰν ἐποιού-μην ἂν τὸν τῶν ἀνθρώπων βίον καὶ πάνταἐμὰ ἦν καὶ θεὸς ἐδόκουν τοῖς ἄλλοις τοῦτοἡ ἄκρα εὐδαιμονία ἐστὶ μήτε ἀπολέσθαιμήτε ἐπιβουλευθῆναι δυναμένη καὶ μάλι-στα μεθ ὑγιείας ἐν μακρῷ τῷ βίῳ τί ἂναἰτιάσαιο ὦ Λυκῖνε τῆς εὐχῆςΛΥΚΙΝΟΣ Οὐδέν ὦ Τιμόλαε οὐδὲγὰρ ἀσφαλὲς ἐναντιοῦσθαι ἀνδρὶ πτηνῷκαὶ ὑπὲρ μυρίους τὴν ἰσχύν πλὴν ἀλλὰἐκεῖνο ἐρήσομαί σε εἴ τινα ἄλλον εἶδες ἐντοσούτοις ἔθνεσιν ὅσα ὑπερέπτης γέρονταἤδη ἄνδρα οὕτω παρακεκινηκότα τὴνγνώμην ἐπὶ δακτυλίου μικροῦ ὀχούμενονὄρη ὅλα κινεῖν ἄκρῳ τῷ δακτύλῳ δυνάμε-νον ἐπέραστον πᾶσι καὶ ταῦτα φαλακρὸνὄντα καὶ τὴν ῥῖνα σιμόν ἀτὰρ εἰπέ μοι καὶ

54

μέντοι τὸ τραῦμα καὶ οὐκ εἰς τὰ φανερὰτοῦ σώματος ὡς μηδὲ τὴν οὐλὴν ὕστερονἄμορφον γενέσθαι πλὴν ἀλλὰ ὁρᾷς ὅπωςἐπελάσας μιᾷ πληγῇ αὐτόν τε καὶ τὸν ἵπ-πον διέπειρα τὴν λόγχην ἀφείς εἶτα τὴνκεφαλὴν ἀποτεμὼν καὶ ἀφελὼν τὸ διάδημαβασιλεὺς ἤδη γέγονα προσκυνούμενος ὑφἁπάντων οἱ βάρβαροι προσκυνείτωσανὑμῶν κατὰ τὸν Ἑλλήνων νόμον ἄρξω εἷςστρατηγὸς ὀνομαζόμενος ἐπὶ τούτοις ἄραἐννοεῖτε ὅσας μὲν πόλεις ἐπωνύμους ἐπἐμαυτοῦ οἰκιῶ ὅσας δὲ καὶ καθαιρήσωἑλὼν κατὰ κράτος αἳ ἂν ὑβρίσωσί τι ἐςτὴν ἀρχήν ἁπάντων δὲ μάλιστα Κυδίαντὸν πλούσιον μετελεύσομαι ὃς ὅμορος ὤνμοι ἐξέωσε τοῦ ἀγροῦ ἐπιβαίνων κατ ὀλί-γον ἐς τὸ εἴσω τῶν ὅρωνΛΥΚΙΝΟΣ Πέπαυσο ἤδη ὦ Σάμιππεκαιρὸς γὰρ σὲ ἤδη μὲν νενικηκότα τηλι-καύτην μάχην ἐν Βαβυλῶνι εὐωχεῖσθαι τὰἐπινίκια ndash ἑκστάδιος γὰρ οἶμαί σοι ἡ ἀρχή

47

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Εὖ ἐποίησαν ἡμεῖς δὲὁπότε ἐν τῷ βίῳ ἦμεν οὐδὲν τοιοῦτον ἐνε-νοοῦμεν περὶ ἀλλήλων οὔτε πώποτεηὐξάμην Ἀντισθένην ἀποθανεῖν ὡς κληρο-νομήσαιμι τῆς βακτηρίας αὐτοῦ ndash εἶχεν δὲπάνυ καρτερὰν ἐκ κοτίνου ποιησάμενος ndashοὔτε οἶμαι σὺ ὁ Κράτης ἐπεθύμεις κληρο-νομεῖν ἀποθανόντος ἐμοῦ τὰ κτήματα καὶτὸν πίθον καὶ τὴν πήραν χοίνικας δύο θέρ-μων ἔχουσανΚΡΑΤΗΣ Οὐδὲν γάρ μοι τούτων ἔδειἀλλ οὐδὲ σοί ὦ Διόγενες ἃ γὰρ ἐχρῆν σύτε Ἀντισθένους ἐκληρονόμησας καὶ ἐγὼσοῦ πολλῷ μείζω καὶ σεμνότερα τῆς Περ-σῶν ἀρχῆς ΔΙΟΓΕΝΗΣ Τίνα ταῦτα φῄςΚΡΑΤΗΣ Σοφίαν αὐτάρκειαν ἀλή-θειαν παρρησίαν ἐλευθερίανΔΙΟΓΕΝΗΣ Νὴ Δία μέμνημαι τοῦτονδιαδεξάμενος τὸν πλοῦτον παρὰ Ἀντι-σθένους καὶ σοὶ ἔτι πλείω καταλιπών

132

Λαμπίχου θανάτῳ καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ συ-νέχεται πρὸς τῶν γυναικῶν καὶ τὰ παιδίανεογνὰ ὄντα ὁμοίως κἀκεῖνα ὑπὸ τῶν παί-δων βάλλεται ἀφθόνοις τοῖς λίθοις ἄλλοιδὲ Διόφαντον τὸν ῥήτορα ἐπαινοῦσιν ἐν Σι-κυῶνι ἐπιταφίους λόγους διεξιόντα ἐπὶΚράτωνι τούτῳ καὶ νὴ Δία γε ἡ Δαμασίουμήτηρ κωκύουσα ἐξάρχει τοῦ θρήνου σὺνγυναιξὶν ἐπὶ τῷ Δαμασίᾳ σὲ δὲ οὐδείς ὦΜένιππε δακρύει καθ ἡσυχίαν δὲ κεῖσαιμόνοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐδαμῶς ἀλλ ἀκούσῃτῶν κυνῶν μετ ὀλίγον ὠρυομένων οἴκτι-στον ἐπ ἐμοὶ καὶ τῶν κοράκων τυπτο-μένων τοῖς πτεροῖς ὁπόταν συνελθόντεςθάπτωσί μεΕΡΜΗΣ Γεννάδας εἶ ὦ Μένιππε ἀλλἐπεὶ καταπεπλεύκαμεν ἡμεῖς ὑμεῖς μὲνἄπιτε πρὸς τὸ δικαστήριον εὐθεῖαν ἐκείνηνπροϊόντες ἐγὼ δὲ καὶ ὁ πορθμεὺς ἄλλουςμετελευσόμεθα

129

ndash Τιμόλαον δὲ ἐν τῷ μέρει εὔχεσθαι ὅπερἂν ἐθέλῃΣΑΜΙΠΠΟΣ Τί δ οὖν ὦ Λυκῖνε οἷάσοι ᾐτῆσθαι δοκῶΛΥΚΙΝΟΣ Παρὰ πολύ ὦ θαυμασιώτα-τε βασιλέων ἐπιπονώτερα καὶ βιαιότερατῶν Ἀδειμάντου παρ ὅσον ἐκεῖνος μὲνἐτρύφα διτάλαντα χρύσεα ἐκπώματα προ-πίνων τοῖς συμπόταις σὺ δὲ καὶ ἐτι-τρώσκου μονομαχῶν καὶ ἐδεδίεις καὶἐφρόντιζες νύκτωρ καὶ μεθ ἡμέραν οὐμόνον γάρ σοι τὰ παρὰ τῶν πολεμίων φο-βερὰ ἦν ἀλλὰ καὶ ἐπιβουλαὶ μυρίαι καὶφθόνος παρὰ τῶν συνόντων καὶ μῖσος καὶκολακεία φίλος δὲ οὐδεὶς ἀληθής ἀλλὰπρὸς τὸ δέος ἅπαντες ἢ πρὸς τὴν ἐλπίδαεὖνοι δοκοῦντες εἶναι ἀπόλαυσις μέν γεοὐδὲ ὄναρ τῶν ἡδέων ἀλλὰ δόξα μόνη καὶπορφυρὶς χρυσῷ ποικίλη καὶ ταινία λευκὴπερὶ τῷ μετώπῳ καὶ δορυφόροι προϊόντεςτὰ δ ἄλλα κάματος ἀφόρητος καὶ ἀηδία

48

ἑώρων ἄν καὶ τὰς πηγὰς δὲ τὰς Νείλουμόνος ἂν ἠπιστάμην καὶ ὅσον τῆς γῆς ἀοί-κητον καὶ εἴ τινες ἀντίποδες ἡμῖν οἰκοῦσιτὸ νότιον τῆς γῆς ἡμίτομον ἔχοντες ἔτι δὲκαὶ ἀστέρων φύσιν καὶ σελήνης καὶ αὐτοῦἡλίου ῥᾳδίως ἔγνων ἂν ἀπαθὴς ὢν τῷ πυρίκαὶ τὸ πάντων ἥδιστον αὐθημερὸν ἀγγε-ῖλαι ἐς Βαβυλῶνα τίς ἐνίκησεν Ὀλύμπιακαὶ ἀριστήσαντα εἰ τύχοι ἐν Συρίᾳ δει-πνῆσαι ἐν Ἰταλίᾳ εἰ δέ τις ἐχθρὸς εἴηἀμύνασθαι καὶ τοῦτον ἐκ τοῦ ἀφανοῦςπέτρον ἐμβαλόντα τῇ κεφαλῇ ὡς ἐπιτε-τρῖφθαι τὸ κρανίον τούς τε αὖ φίλους εὖποιεῖν ἐπιχέαντα κοιμωμένοις αὐτοῖς τὸχρυσίον καὶ μὴν εἴ τις ὑπερόπτης εἴη ἢ τύ-ραννος πλούσιος ὑβριστής ἀράμενος αὐτὸνὅσον ἐπὶ σταδίους εἴκοσιν ἀφῆκα φέρεσθαικατὰ τῶν κρημνῶν τοῖς παιδικοῖς δὲ ὁμι-λεῖν ἀκωλύτως ἂν ἐξῆν εἰσιόντα ἀθέατονκοιμίσαντα ἅπαντας ἄνευ ἐκείνων μόνωνοἷον δὲ κἀκεῖνο ἦν τοὺς πολεμοῦντας ἐπι-

53

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὐπλοεῖτε ὦ Ἑρμῆπροΐωμεν δὲ καὶ ἡμεῖς τί οὖν ἔτι καὶ μέλ-λετε δικασθῆναι δεήσει καὶ τὰς καταδί-κας φασὶν εἶναι βαρείας τροχοὺς καὶ λί-θους καὶ γῦπας δειχθήσεται δὲ ὁ ἑκάστουβίος

ΚΡΑΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ

ΚΡΑΤΗΣ Μοίριχον τὸν πλούσιον ἐγί-νωσκες ὦ Διόγενες τὸν πάνυ πλούσιοντὸν ἐκ Κορίνθου τὸν τὰς πολλὰς ὁλκάδαςἔχοντα οὗ ἀνεψιὸς Ἀριστέας πλούσιος καὶαὐτὸς ὤν τὸ Ὁμηρικὸν ἐκεῖνο εἰώθει ἐπι-λέγειν rsquoἤ μ ἀνάειρ ἢ ἐγὼ σέrsquoΔΙΟΓΕΝΗΣ Τίνος ἕνεκα ὦ ΚράτηςΚΡΑΤΗΣ Ἐθεράπευον ἀλλήλους τοῦκλήρου ἕνεκα ἑκάτερος ἡλικιῶται ὄντεςκαὶ τὰς διαθήκας εἰς τὸ φανερὸν ἐτίθεντοἈριστέαν μὲν ὁ Μοίριχος εἰ προαποθάνοι

130

δεσπότην ἀφιεὶς τῶν ἑαυτοῦ πάντων Μοί-ριχον δὲ ὁ Ἀριστέας εἰ προαπέλθοι αὐτοῦταῦτα μὲν ἐγέγραπτο οἱ δὲ ἐθεράπευονὑπερβαλλόμενοι ἀλλήλους τῇ κολακείᾳκαὶ οἱ μάντεις εἴτε ἀπὸ τῶν ἄστρων τεκ-μαιρόμενοι τὸ μέλλον εἴτε ἀπὸ τῶν ὀνει-ράτων ὥς γε Χαλδαίων παῖδες ἀλλὰ καὶ ὁΠύθιος αὐτὸς ἄρτι μὲν Ἀριστέᾳ παρεῖχε τὸκράτος ἄρτι δὲ Μοιρίχῳ καὶ τὰ τάλανταποτὲ μὲν ἐπὶ τοῦτον νῦν δ ἐπ ἐκεῖνον ἔρ-ρεπεΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί οὖν πέρας ἐγένετο ὦΚράτης ἀκοῦσαι γὰρ ἄξιονΚΡΑΤΗΣ Ἄμφω τεθνᾶσιν ἐπὶ μιᾶςἡμέρας οἱ δὲ κλῆροι εἰς Εὐνόμιον καὶΘρασυκλέα περιῆλθον ἄμφω συγγενεῖςὄντας οὐδὲ πώποτε προμαντευομένουςοὕτω γενέσθαι ταῦτα διαπλέοντες γὰρ ἀπὸΣικυῶνος εἰς Κίρραν κατὰ μέσον τὸν πόρονπλαγίῳ περιπεσόντες τῷ Ἰάπυγι ἀνε-τράπησαν

131

τὰς καὶ τὰ μειράκια ἐπιμεμηνέναι μοι καὶεὐδαίμονα εἶναι δοκεῖν εἴ τινα καὶ μόνονπροσβλέψαιμι αὐτῶν εἰ δ ὑπερορῴηνκἀκεῖνα ὑπὸ λύπης ἀπολλύσθω καὶ ὅλωςὑπὲρ τὸν Ὑάκινθον ἢ Ὕλαν ἢ Φάωνα τὸνΧῖον εἶναί με καὶ ταῦτα πάντα ἔχειν μὴὀλιγοχρόνιον ὄντα μηδὲ κατὰ μέτρονζῶντα τῆς ἀνθρωπίνης βιοτῆς ἀλλ ἔτη χί-λια νέον ἐκ νέου γιγνόμενον διαβιῶναιἀμφὶ τὰ ἑπτακαίδεκα ἔτη ἀεὶ ἀποδυόμενοντὸ γῆρας ὥσπερ οἱ ὄφεις οὐδὲν γὰρ δεήσειμε ταῦτα ἔχοντα πάντα γὰρ ἐμὰ ἦν ἂν τὰτῶν ἄλλων ἐς ὅσον ἀνοίγειν τε τὰς θύραςἐδυνάμην καὶ κοιμίζειν τοὺς φύλακας καὶἀθέατος εἶναι εἰσιών εἰ δέ τι ἐν Ἰνδοῖς ἢὙπερβορέοις θέαμα παράδοξον ἢ κτῆματίμιον ἢ ὅσα ἐμφαγεῖν ἢ πιεῖν ἡδέα οὐ με-ταστειλάμενος ἀλλ αὐτὸς ἐπιπετόμενοςἀπέλαυον ἁπάντων ἐς κόρον καὶ ἐπεὶ γρὺψὑπόπτερον θηρίον ἢ φοῖνιξ ὄρνεον ἐν Ἰνδοῖςἀθέατον τοῖς ἄλλοις ἐγὼ δὲ καὶ τοῦτο

52

πολλή καὶ ἢ χρηματίζειν δεῖ τοῖς παρὰτῶν πολεμίων ἥκουσιν ἢ δικάζειν ἢ κατα-πέμπειν τοῖς ὑπηκόοις ἐπιτάγματα καὶἤτοι ἀφέστηκέ τι ἔθνος ἢ ἐπελαύνουσί τι-νες τῶν ἔξω τῆς ἀρχῆς δεδιέναι οὖν δεῖπάντα καὶ ὑφορᾶσθαι καὶ ὅλως ὑπὸπάντων μᾶλλον ἢ ὑπὸ σεαυτοῦ εὐδαιμονί-ζεσθαι καὶ γὰρ οὖν καὶ τόδε πῶς οὐ ταπει-νόν ὅτι καὶ νοσεῖς τὰ ὅμοια τοῖς ἰδιώταιςκαὶ ὁ πυρετὸς οὐ διαγιγνώσκει σε βασιλέαὄντα οὐδ ὁ θάνατος δέδιε τοὺς δορυ-φόρους ἀλλ ἐπιστάς ὁπόταν αὐτῷ δοκῇἄγει οἰμώζοντα οὐκ αἰδούμενος τὸ διάδη-μα σὺ δὲ ὁ οὕτως ὑψηλὸς καταπεσὼνἀνάσπαστος ἐκ τοῦ βασιλείου θρόνου τὴναὐτὴν ὁδὸν ἄπει τοῖς πολλοῖς ἰσότιμοςἐλαυνόμενος ἐν τῇ ἀγέλῃ τῶν νεκρῶνχῶμα ὑψηλὸν ὑπὲρ γῆς καὶ στήλην μακρὰνἢ πυραμίδα εὔγραμμον τὰς γωνίας ἀπολι-πών ἐκπρόθεσμα καὶ ἀνεπαίσθητα φιλοτι-μήματα εἰκόνες δὲ ἐκεῖναι καὶ νεῴ οὓς

49

τῇ ἀποβάσει ἀπέθανον ὑπὸ τοῦ Ἕκτοροςὁ οὖν ἔρως τῆς γυναικὸς οὐ μετρίως ἀπο-κναίει με ὦ δέσποτα καὶ βούλομαι κἂνπρὸς ὀλίγον ὀφθεὶς αὐτῇ καταβῆναι πάλινΠΛΟΥΤΩΝ Οὐκ ἔπιες ὦ Πρωτεσί-λαε τὸ Λήθης ὕδωρΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Καὶ μάλα ὦ δέσπο-τα τὸ δὲ πρᾶγμα ὑπέρογκον ἦνΠΛΟΥΤΩΝ Οὐκοῦν περίμεινον ἀφίξε-ται γὰρ κἀκείνη ποτὲ καὶ οὐδὲ σὲ ἀνελθεῖνδεήσειΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀλλ οὐ φέρω τὴνδιατριβήν ὦ Πλούτων ἠράσθης δὲ καὶαὐτὸς ἤδη καὶ οἶσθα οἷον τὸ ἐρᾶν ἐστινΠΛΟΥΤΩΝ Εἶτα τί σε ὀνήσει μίανἡμέραν ἀναβιῶναι μετ ὀλίγον τὰ αὐτὰ ὀδυ-ρόμενονΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Οἶμαι πείσειν κἀκεί-νην ἀκολουθεῖν παρ ὑμᾶς ὥστε ἀνθ ἑνὸςδύο νεκροὺς λήψῃ μετ ὀλίγονΠΛΟΥΤΩΝ Οὐ θέμις γενέσθαι ταῦτα

160

ΑΙΑΝΤΟΣ ΚΑΙ ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΟΣ

ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Εἰ σὺ μανείς ὦ Αἶανσεαυτὸν ἐφόνευσας ἐμέλλησας δὲ καὶ ἡμᾶςἅπαντας τί αἰτιᾷ τὸν Ὀδυσσέα καὶ πρῴηνοὔτε προσέβλεψας αὐτόν ὁπότε ἧκεν μα-ντευσόμενος οὔτε προσειπεῖν ἠξίωσας ἄν-δρα συστρατιώτην καὶ ἑταῖρον ἀλλ ὑπερο-πτικῶς μεγάλα βαίνων παρῆλθεςΑΙΑΣ Εἰκότως ὦ Ἀγάμεμνον αὐτὸςγοῦν μοι τῆς μανίας αἴτιος κατέστη μόνοςἀντεξετασθεὶς ἐπὶ τοῖς ὅπλοιςΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Ἠξίους δὲ ἀναντα-γώνιστος εἶναι καὶ ἀκονιτὶ κρατεῖνἁπάντωνΑΙΑΣ Ναί τά γε τοιαῦτα οἰκεία γάρμοι ἦν ἡ πανοπλία τοῦ ἀνεψιοῦ γε οὖσακαὶ ὑμεῖς οἱ ἄλλοι πολὺ ἀμείνους ὄντεςἀπείπασθε τὸν ἀγῶνα καὶ παρεχωρήσατέμοι τῶν ἄθλων ὁ δὲ Λαέρτου ὃν ἐγὼ πολ-λάκις ἔσωσα κινδυνεύοντα κατακεκόφθαι

141

ἀνιστᾶσιν αἱ πόλεις θεραπεύουσαι καὶ τὸμέγα ὄνομα πάντα κατ ὀλίγον ὑπορρεῖ καὶἄπεισιν ἀμελούμενα ἢν δὲ καὶ ὅτι μάλισταἐπὶ πλεῖστον παραμείνῃ τίς ἔτι ἀπόλαυσιςἀναισθήτῳ αὐτῷ γενομένῳ ὁρᾷς οἷα μὲνἔτι ζῶν ἕξεις πράγματα δεδιὼς καὶ φροντί-ζων καὶ κάμνων οἷα δὲ καὶ μετὰ τὴν ἀπαλ-λαγὴν ἔσται Ἀλλ ἤδη σὸν αἰτεῖν ὦ Τιμόλαε καὶ ὅπωςὑπερβαλῇ τούτους ὥσπερ εἰκὸς ἄνδρα συ-νετὸν καὶ πράγμασιν χρῆσθαι εἰδόταΤΙΜΟΛΑΟΣ Σκόπει γοῦν ὦ Λυκῖνε εἴτι ἐπιλήψιμον εὔξομαι καὶ ὅ τι ἂν εὐθῦναίτις δυνηθείη χρυσὸν μὲν οὖν καὶ θησαυρο-ὺς καὶ μεδίμνους νομίσματος ἢ βασιλείαςκαὶ πολέμους καὶ δείματα ὑπὲρ τῆς ἀρχῆςεἰκότως διέβαλες οὐκ αἰτήσομαι ἀβέβαιαγὰρ ταῦτά γε καὶ πολλὰς τὰς ἐπιβουλὰςἔχοντα καὶ πλέον τοῦ ἡδέος τὸ ἀνιαρὸν ἐναὐτοῖς ἦν ἐγὼ δὲ βούλομαι τὸν Ἑρμῆνἐντυχόντα μοι δοῦναι δακτυλίους τινὰς

50

τοιούτους τὴν δύναμιν ἕνα μὲν ὥστε ἀεὶἐρρῶσθαι καὶ ὑγιαίνειν τὸ σῶμα καὶ ἄτρω-τον εἶναι καὶ ἀπαθῆ ἕτερον δὲ ὡς μὴὁρᾶσθαι τὸν περιθέμενον οἷος ἦν ὁ τοῦ Γύ-γου τὸν δέ τινα ὡς ἰσχύειν ὑπὲρ ἄνδραςμυρίους καὶ ὅ τι ἂν ἄχθος ἅμα μυρίοι κι-νῆσαι μόλις δύναιντο τοῦτο ἐμὲ ῥᾳδίωςμόνον ἀνατίθεσθαι ἔτι δὲ καὶ πέτεσθαιπολὺ ἀπὸ τῆς γῆς ἀρθέντα καὶ πρὸς τοῦτοεἶναί μοι δακτύλιόν τινα καὶ μὴν καὶ ἐςὕπνον κατασπᾶν ὁπόσους ἂν ἐθέλω καὶἅπασαν θύραν προσιόντι μοι ἀνοίγεσθαιχαλωμένου τοῦ κλείθρου καὶ τοῦ μοχλοῦἀφαιρουμένου ταῦτα ἀμφότερα εἷς δακτύ-λιος δυνάσθω τὸ δὲ μέγιστον ἄλλος τιςἔστω ἐπὶ πᾶσιν ὁ ἥδιστος ὡς ἐράσμιονεἶναί με περιθέμενον παισὶ τοῖς ὡραίοιςκαὶ γυναιξὶ καὶ δήμοις ὅλοις καὶ μηδέναεἶναι ἀνέραστον καὶ ὅτῳ μὴ ποθεινότατοςἐγὼ καὶ ἀνὰ στόμα ὥστε πολλὰς γυναῖκαςοὐ φερούσας τὸν ἔρωτα καὶ ἀναρτᾶν ἑαυ-

51

ὑπὸ τῶν Φρυγῶν ἀμείνων ἠξίου εἶναι καὶἐπιτηδειότερος ἔχειν τὰ ὅπλα ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Αἰτιῶ τοιγαροῦν ὦγενναῖε τὴν Θέτιν ἣ δέον σοὶ τὴν κληρο-νομίαν τῶν ὅπλων παραδοῦναι συγγενεῖ γεὄντι φέρουσα ἐς τὸ κοινὸν κατέθετο αὐτάΑΙΑΣ Οὔκ ἀλλὰ τὸν Ὀδυσσέα ὃςἀντεποιήθη μόνοςΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Συγγνώμη ὦ Αἶαν εἰἄνθρωπος ὢν ὠρέχθη δόξης ἡδίστου πράγ-ματος ὑπὲρ οὗ καὶ ἡμῶν ἕκαστος κινδυ-νεύειν ὑπέμενεν ἐπεὶ καὶ ἐκράτησέ σου καὶταῦτα ἐπὶ Τρωσὶ δικασταῖςΑΙΑΣ Οἶδα ἐγώ ἥτις μου κατεδίκασενἀλλ οὐ θέμις λέγειν τι περὶ τῶν θεῶν τὸνδ οὖν Ὀδυσσέα μὴ οὐχὶ μισεῖν οὐκ ἂν δυ-ναίμην ὦ Ἀγάμεμνον οὐδ εἰ αὐτή μοι ἡἈθηνᾶ τοῦτο ἐπιτάττοι

142

ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ ΚΑΙΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ

ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ὦ δέσποτα καὶ βασι-λεῦ καὶ ἡμέτερε Ζεῦ καὶ σὺ Δήμητρος θύ-γατερ μὴ ὑπερίδητε δέησιν ἐρωτικήνΠΛΟΥΤΩΝ Σὺ δὲ τίνων δέῃ παρἡμῶν ἢ τίς ὢν τυγχάνειςΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εἰμὶ μὲν Πρωτεσίλα-ος ὁ Ἰφίκλου Φυλάκιος συστρατιώτης τῶνἈχαιῶν καὶ πρῶτος ἀποθανὼν τῶν ἐπἸλίῳ δέομαι δὲ ἀφεθεὶς πρὸς ὀλίγον ἀνα-βιῶναι πάλινΠΛΟΥΤΩΝ Τοῦτον μὲν τὸν ἔρωτα ὦΠρωτεσίλαε πάντες νεκροὶ ἐρῶσιν πλὴνοὐδεὶς ἂν αὐτῶν τύχοιΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀλλ οὐ τοῦ ζῆνἈϊδωνεῦ ἐρῶ ἔγωγε τῆς γυναικὸς δέ ἣννεόγαμον ἔτι ἐν τῷ θαλάμῳ καταλιπὼνᾠχόμην ἀποπλέων εἶτα ὁ κακοδαίμων ἐν

159

πιεῖν οὐ γὰρ σῶμα ἔχεις ἀλλ ἐκεῖνο μὲνἐν Λυδίᾳ που τέθαπται ὅπερ καὶ πεινῆνκαὶ διψῆν ἐδύνατο σὺ δὲ ἡ ψυχὴ πῶς ἂνἔτι ἢ διψῴης ἢ πίοιςΤΑΝΤΑΛΟΣ Τοῦτ αὐτὸ ἡ κόλασίςἐστι τὸ διψῆν τὴν ψυχὴν ὡς σῶμα οὖσανΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ τοῦτο μὲν οὕτωςπιστεύσομεν ἐπεὶ φῂς κολάζεσθαι τῷ δί-ψει τί δ οὖν σοι τὸ δεινὸν ἔσται ἢ δέδιαςμὴ ἐνδείᾳ τοῦ ποτοῦ ἀποθάνῃς οὐχ ὁρῶγὰρ ἄλλον ᾅδην μετὰ τοῦτον ἢ θάνατονἐντεῦθεν εἰς ἕτερον τόπονΤΑΝΤΑΛΟΣ Ὀρθῶς μὲν λέγεις καὶτοῦτο δ οὖν μέρος τῆς καταδίκης τὸ ἐπι-θυμεῖν πιεῖν μηδὲν δεόμενονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ληρεῖς ὦ Τάνταλε καὶὡς ἀληθῶς ποτοῦ δεῖσθαι δοκεῖς ἀκράτουγε ἐλλεβόρου νὴ Δία ὅστις τοὐναντίον τοῖςὑπὸ τῶν λυττώντων κυνῶν δεδηγμένοιςπέπονθας οὐ τὸ ὕδωρ ἀλλὰ τὴν δίψαν πεφο-βημένος

80

τούτωνΔΙΟΓΕΝΗΣ Βούλει καὶ πρὸς αὐτοὺςἐκείνους ἐντείλωμαί τι τοὺς φιλοσόφουςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Λέγε οὐ βαρὺ γὰροὐδὲ τοῦτοΔΙΟΓΕΝΗΣ Τὸ μὲν ὅλον παύσασθαιαὐτοῖς παρεγγύα ληροῦσι καὶ περὶ τῶνὅλων ἐρίζουσιν καὶ κέρατα φύουσιν ἀλλή-λοις καὶ κροκοδείλους ποιοῦσι καὶ τὰ τοια-ῦτα ἄπορα ἐρωτᾶν διδάσκουσι τὸν νοῦνΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ἀλλὰ ἐμὲ ἀμαθῆ καὶἀπαίδευτον εἶναι φάσκουσι κατηγοροῦντατῆς σοφίας αὐτῶν ΔΙΟΓΕΝΗΣ Σὺ δὲ οἰμώζειν αὐτοὺςπαρ ἐμοῦ λέγεΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Καὶ ταῦτα ὦ Διόγε-νες ἀπαγγελῶΔΙΟΓΕΝΗΣ Τοῖς πλουσίοις δ ὦ φίλ-τατον Πολυδεύκιον ἀπάγγελλε ταῦτα παρἡμῶν τί ὦ μάταιοι τὸν χρυσὸν φυλάττε-τε τί δὲ τιμωρεῖσθε ἑαυτοὺς λογιζόμενοι

61

ἦνΑΙΑΚΟΣ Ἐγώ σοι καὶ περὶ τοῦ Ἔρω-τος ἀποκρινοῦμαι τὰ δίκαια φήσει γὰραὐτὸς μὲν τοῦ ἐρᾶν τῷ Πάριδι ἴσως γεγε-νῆσθαι αἴτιος τοῦ θανάτου δέ σοι οὐδέναἄλλον ὦ Πρωτεσίλαε ἢ σεαυτόν ὃς ἐκλα-θόμενος τῆς νεογάμου γυναικός ἐπεὶ προ-σεφέρεσθε τῇ Τρῳάδι οὕτως φιλοκινδύνωςκαὶ ἀπονενοημένως προεπήδησας τῶν ἄλ-λων δόξης ἐρασθείς δι ἣν πρῶτος ἐν τῇἀποβάσει ἀπέθανεςΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Οὐκοῦν καὶ ὑπὲρἐμαυτοῦ σοι ὦ Αἰακέ ἀποκρινοῦμαι δι-καιότερα οὐ γὰρ ἐγὼ τούτων αἴτιος ἀλλὰἡ Μοῖρα καὶ τὸ ἐξ ἀρχῆς οὕτως ἐπικε-κλῶσθαιΑΙΑΚΟΣ Ὀρθῶς τί οὖν τούτους αἰτιᾷ

158

ΜΙΝΩΟΣ ΚΑΙ ΣΩΣΤΡΑΤΟΥ

ΜΙΝΩΣ Ὁ μὲν λῃστὴς οὑτοσὶ Σώστρα-τος εἰς τὸν Πυριφλεγέθοντα ἐμβεβλήσθωὁ δὲ ἱερόσυλος ὑπὸ τῆς Χιμαίρας διασπα-σθήτω ὁ δὲ τύραννος ὦ Ἑρμῆ παρὰ τὸνΤιτυὸν ἀποταθεὶς ὑπὸ τῶν γυπῶν καὶαὐτὸς κειρέσθω τὸ ἧπαρ ὑμεῖς δὲ οἱ ἀγα-θοὶ ἄπιτε κατὰ τάχος εἰς τὸ Ἠλύσιον πεδί-ον καὶ τὰς μακάρων νήσους κατοικεῖτεἀνθ ὧν δίκαια ἐποιεῖτε παρὰ τὸν βίονΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ἄκουσον ὦ Μίνως εἴσοι δίκαια δόξω λέγεινΜΙΝΩΣ Νῦν ἀκούσω αὖθις οὐ γὰρ ἐξε-λήλεγξαι ὦ Σώστρατε πονηρὸς ὢν καὶ το-σούτους ἀπεκτονώςΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ἐλήλεγμαι μέν ἀλλὅρα εἰ δικαίως κολασθήσομαιΜΙΝΩΣ Καὶ πάνυ εἴ γε ἀποτίνειν τὴνἀξίαν δίκαιονΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ὅμως ἀπόκριναί μοι ὦ

143

τοὺς τόκους καὶ τάλαντα ἐπὶ ταλάντοις συ-ντιθέντες οὓς χρὴ ἕνα ὀβολὸν ἔχονταςἥκειν μετ ὀλίγονΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Εἰρήσεται καὶ ταῦταπρὸς ἐκείνουςΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλὰ καὶ τοῖς καλοῖς τεκαὶ ἰσχυροῖς λέγε Μεγίλλῳ τε τῷ Κοριν-θίῳ καὶ Δαμοξένῳ τῷ παλαιστῇ ὅτι παρἡμῖν οὔτε ἡ ξανθὴ κόμη οὔτε τὰ χαροπὰ ἢμέλανα ὄμματα ἢ ἐρύθημα ἐπὶ τοῦ προ-σώπου ἔτι ἔστιν ἢ νεῦρα εὔτονα ἢ ὦμοικαρτεροί ἀλλὰ πάντα μία ἡμῖν κόνιςφασί κρανία γυμνὰ τοῦ κάλλουςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Οὐ χαλεπὸν οὐδὲ τα-ῦτα εἰπεῖν πρὸς τοὺς καλοὺς καὶ ἰσχυρούςΔΙΟΓΕΝΗΣ Καὶ τοῖς πένησιν ὦΛάκων ndash πολλοὶ δ εἰσὶ καὶ ἀχθόμενοι τῷπράγματι καὶ οἰκτείροντες τὴν ἀπορίαν ndashλέγε μήτε δακρύειν μήτε οἰμώζειν διηγη-σάμενος τὴν ἐνταῦθα ἰσοτιμίαν καὶ ὅτιὄψονται τοὺς ἐκεῖ πλουσίους οὐδὲν ἀμεί-

62

νά ὦ Αἰακέ

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΤΑΝΤΑΛΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Τί κλάεις ὦ Τάνταλε ἢτί σεαυτὸν ὀδύρῃ ἐπὶ τῇ λίμνῃ ἑστώςΤΑΝΤΑΛΟΣ Ὅτι ὦ Μένιππεἀπόλωλα ὑπὸ τοῦ δίψουςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὕτως ἀργὸς εἶ ὡς μὴἐπικύψας πιεῖν ἢ καὶ νὴ Δί ἀρυσάμενοςκοίλῃ τῇ χειρίΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲν ὄφελος εἰ ἐπικύ-ψαιμι φεύγει γὰρ τὸ ὕδωρ ἐπειδὰν προ-σιόντα αἴσθηταί με ἢν δέ ποτε καὶ ἀρύσω-μαι καὶ προσενέγκω τῷ στόματι οὐ φθάνωβρέξας ἄκρον τὸ χεῖλος καὶ διὰ τῶν δα-κτύλων διαρρυὲν οὐκ οἶδ ὅπως αὖθις ἀπο-λείπει ξηρὰν τὴν χεῖρά μοιΜΕΝΙΠΠΟΣ Τεράστιόν τι πάσχεις ὦΤάνταλε ἀτὰρ εἰπέ μοι τί δαὶ καὶ δέῃ τοῦ

79

Μίνως βραχὺ γάρ τι ἐρήσομαί σεΜΙΝΩΣ Λέγε μὴ μακρὰ μόνον ὡς καὶτοὺς ἄλλους διακρίνωμεν ἤδηΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ὁπόσα ἔπραττον ἐν τῷβίῳ πότερα ἑκὼν ἔπραττον ἢ ἐπεκέκλω-στό μοι ὑπὸ τῆς ΜοίραςΜΙΝΩΣ Ὑπὸ τῆς Μοίρας δηλαδή ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Οὐκοῦν καὶ οἱ χρηστοὶἅπαντες καὶ οἱ πονηροὶ δοκοῦντες ἡμεῖςἐκείνῃ ὑπηρετοῦντες ταῦτα ἐδρῶμενΜΙΝΩΣ Ναί τῇ Κλωθοῖ ἣ ἑκάστῳἐπέταξε γεννηθέντι τὰ πρακτέαΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Εἰ τοίνυν ἀναγκασθείςτις ὑπ ἄλλου φονεύσειέν τινα οὐ δυνάμενοςἀντιλέγειν ἐκείνῳ βιαζομένῳ οἷον δήμιοςἢ δορυφόρος ὁ μὲν δικαστῇ πεισθείς ὁ δὲτυράννῳ τίνα αἰτιάσῃ τοῦ φόνουΜΙΝΩΣ Δῆλον ὡς τὸν δικαστὴν ἢ τὸντύραννον ἐπεὶ οὐδὲ τὸ ξίφος αὐτό ὑπηρε-τεῖ γὰρ ὄργανον ὂν τοῦτο πρὸς τὸν θυμὸντῷ πρώτῳ παρασχόντι τὴν αἰτίαν

144

Τροίαν ἤγαγενΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εὖ λέγεις ἐκεῖνόνμοι αἰτιατέονΜΕΝΕΛΑΟΣ Οὐκ ἐμέ ὦ βέλτιστεἀλλὰ δικαιότερον τὸν Πάριν ὃς ἐμοῦ τοῦξένου τὴν γυναῖκα παρὰ πάντα τὰ δίκαιαᾤχετο ἁρπάσας οὗτος γὰρ οὐχ ὑπὸ σοῦμόνου ἀλλ ὑπὸ πάντων Ἑλλήνων τε καὶβαρβάρων ἄξιος ἄγχεσθαι τοσούτοις θα-νάτου αἴτιος γεγενημένος ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἄμεινον οὕτω σὲτοιγαροῦν ὦ Δύσπαρι οὐκ ἀφήσω ποτὲἀπὸ τῶν χειρῶνΠΑΡΙΣ Ἄδικα ποιῶν ὦ Πρωτεσίλαεκαὶ ταῦτα ὁμότεχνον ὄντα σοι ἐρωτικὸςγὰρ καὶ αὐτός εἰμι καὶ τῷ αὐτῷ θεῷ κα-τέσχημαι οἶσθα δὲ ὡς ἀκούσιόν τί ἐστινκαί τις ἡμᾶς δαίμων ἄγει ἔνθα ἂν ἐθέλῃκαὶ ἀδύνατόν ἐστιν ἀντιτάττεσθαι αὐτῷΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εὖ λέγεις εἴθε οὖνμοι τὸν Ἔρωτα ἐνταῦθα λαβεῖν δυνατὸν

157

ΣΩΚΡΑΤΗΣ Καὶ αὐτὸς ἔφασκον ταῦταπρὸς αὐτούς οἱ δὲ εἰρωνείαν τὸ πρᾶγμαᾤοντο εἶναιΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δέ εἰσιν οὗτοι οἱπερὶ σέΣΩΚΡΑΤΗΣ Χαρμίδης ὦ Μένιππεκαὶ Φαῖδρος καὶ ὁ τοῦ ΚλεινίουΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε ὦ Σώκρατες ὅτικἀνταῦθα μέτει τὴν σεαυτοῦ τέχνην καὶοὐκ ὀλιγωρεῖς τῶν καλῶνΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί γὰρ ἂν ἥδιον ἄλλοπράττοιμι ἀλλὰ πλησίον ἡμῶν κατάκεισοεἰ δοκεῖΜΕΝΙΠΠΟΣ Μὰ Δί ἐπεὶ παρὰ τὸνΚροῖσον καὶ τὸν Σαρδανάπαλλον ἄπειμιπλησίον οἰκήσων αὐτῶν ἔοικα γοῦν οὐκὀλίγα γελάσεσθαι οἰμωζόντων ἀκούων ΑΙΑΚΟΣ Κἀγὼ ἤδη ἄπειμι μὴ καί τιςἡμᾶς νεκρὸς λάθῃ διαφυγών τὰ πολλὰ δεἰσαῦθις ὄψει ὦ ΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἄπιθι καὶ ταυτὶ γὰρ ἱκα-

78

νους αὑτῶν καὶ Λακεδαιμονίοις δὲ τοῖςσοῖς ταῦτα εἰ δοκεῖ παρ ἐμοῦ ἐπιτίμησονλέγων ἐκλελύσθαι αὐτούςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Μηδέν ὦ Διόγενεςπερὶ Λακεδαιμονίων λέγε οὐ γὰρ ἀνέξομαίγε ἃ δὲ πρὸς τοὺς ἄλλους ἔφησθα ἀπαγγε-λῶΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐάσωμεν τούτους ἐπείσοι δοκεῖ σὺ δὲ οἷς προεῖπον ἀπένεγκονπαρ ἐμοῦ τοὺς λόγους

ΧΑΡΩΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΧΑΡΩΝ Ἀπόδος ὦ κατάρατε τὰ πορ-θμεῖαΜΕΝΙΠΠΟΣ Βόα εἰ τοῦτό σοι ὦΧάρων ἥδιονΧΑΡΩΝ Ἀπόδος φημί ἀνθ ὧν σε διε-πορθμεύσαμενΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκ ἂν λάβοις παρὰ τοῦ

63

ΑΧΙΛΛΕΥΣ Ἑταιρικὴ μὲν ἡ παραίνε-σις ἐμὲ δὲ οὐκ οἶδ ὅπως ἡ μνήμη τῶνπαρὰ τὸν βίον ἀνιᾷ οἶμαι δὲ καὶ ὑμῶν ἕκα-στον εἰ δὲ μὴ ὁμολογεῖτε ταύτῃ χείρουςἐστὲ καθ ἡσυχίαν αὐτὸ πάσχοντες ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Οὔκ ἀλλ ἀμείνους ὦἈχιλλεῦ τὸ γὰρ ἀνωφελὲς τοῦ λέγεινὁρῶμεν σιωπᾶν γὰρ καὶ φέρειν καὶ ἀνέχε-σθαι δέδοκται ἡμῖν μὴ καὶ γέλωτα ὄφλω-μεν ὥσπερ σὺ τοιαῦτα εὐχόμενος

ΑΙΑΚΟΥ ΚΑΙ ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ

ΑΙΑΚΟΣ Τί ἄγχεις ὦ Πρωτεσίλαετὴν Ἑλένην προσπεσώνΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ὅτι διὰ ταύτην ὦΑἰακέ ἀπέθανον ἡμιτελῆ μὲν τὸν δόμονκαταλιπών χήραν τε νεόγαμον γυναῖκαΑΙΑΚΟΣ Αἰτιῶ τοίνυν τὸν Μενέλαονὅστις ὑμᾶς ὑπὲρ τοιαύτης γυναικὸς ἐπὶ

156

ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Εὖ γε ὦ Μίνως ὅτι καὶἐπιδαψιλεύῃ τῷ παραδείγματι ἢν δέ τιςἀποστείλαντος τοῦ δεσπότου ἥκῃ αὐτὸςχρυσὸν ἢ ἄργυρον κομίζων τίνι τὴν χάρινἰστέον ἢ τίνα εὐεργέτην ἀναγραπτέονΜΙΝΩΣ Τὸν πέμψαντα ὦ Σώστρατεδιάκονος γὰρ ὁ κομίσας ἦν ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Οὐκοῦν ὁρᾷς πῶς ἄδικαποιεῖς κολάζων ἡμᾶς ὑπηρέτας γενομένουςὧν ἡ Κλωθὼ προσέταττεν καὶ τούτους τι-μήσας τοὺς διακονησαμένους ἀλλοτρίοιςἀγαθοῖς οὐ γὰρ δὴ ἐκεῖνό γε εἰπεῖν ἔχοιτις ὡς ἀντιλέγειν δυνατὸν ἦν τοῖς μετὰπάσης ἀνάγκης προστεταγμένοιςΜΙΝΩΣ Ὦ Σώστρατε πολλὰ ἴδοις ἂνκαὶ ἄλλα οὐ κατὰ λόγον γιγνόμενα εἰἀκριβῶς ἐξετάζοις πλὴν ἀλλὰ σὺ τοῦτοἀπολαύσεις τῆς ἐπερωτήσεως διότι οὐλῃστὴς μόνον ἀλλὰ καὶ σοφιστής τις εἶναιδοκεῖς ἀπόλυσον αὐτόν ὦ Ἑρμῆ καὶ μη-κέτι κολαζέσθω ὅρα δὲ μὴ καὶ τοὺς ἄλ-

145

μὴ ἔχοντοςΧΑΡΩΝ Ἔστι δέ τις ὀβολὸν μὴ ἔχων ΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἰ μὲν καὶ ἄλλος τις οὐκοἶδα ἐγὼ δ οὐκ ἔχωΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄγξω σε νὴ τὸν Πλού-τωνα ὦ μιαρέ ἢν μὴ ἀποδῷςΜΕΝΙΠΠΟΣ Κἀγὼ τῷ ξύλῳ σου πα-τάξας διαλύσω τὸ κρανίονΧΑΡΩΝ Μάτην οὖν ἔσῃ πεπλευκὼς το-σοῦτον πλοῦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὁ Ἑρμῆς ὑπὲρ ἐμοῦ σοιἀποδότω ὅς με παρέδωκέ σοιΕΡΜΗΣ Νὴ Δί ὀναίμην γε εἰ μέλλωκαὶ ὑπερεκτίνειν τῶν νεκρῶνΧΑΡΩΝ Οὐκ ἀποστήσομαί σουΜΕΝΙΠΠΟΣ Τούτου γε ἕνεκα νεωλκή-σας τὸ πορθμεῖον παράμενε πλὴν ἀλλ ὅ γεμὴ ἔχω πῶς ἂν λάβοιςΧΑΡΩΝ Σὺ δ οὐκ ᾔδεις κομίζειν δέονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤιδειν μέν οὐκ εἶχον δέτί οὖν ἐχρῆν διὰ τοῦτο μὴ ἀποθανεῖν

64

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ τοῦτο ὅμοιον σιμοὶγὰρ ἅπαντεςΣΩΚΡΑΤΗΣ Ἐμὲ ζητεῖς ὦ ΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μάλα ὦ ΣώκρατεςΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί τὰ ἐν ἈθήναιςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πολλοὶ τῶν νέων φιλοσο-φεῖν λέγουσι καὶ τά γε σχήματα αὐτὰ καὶτὰ βαδίσματα εἰ θεάσαιτό τις ἄκροι φι-λόσοφοιΣΩΚΡΑΤΗΣ Μάλα πολλοὺς ἑώρακαΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ ἑώρακας οἶμαιοἷος ἧκε παρὰ σοὶ Ἀρίστιππος ἢ Πλάτωναὐτός ὁ μὲν ἀποπνέων μύρον ὁ δὲ τοὺς ἐνΣικελίᾳ τυράννους θεραπεύειν ἐκμαθών ΣΩΚΡΑΤΗΣ Περὶ ἐμοῦ δὲ τί φρονο-ῦσινΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὐδαίμων ὦ Σώκρατεςἄνθρωπος εἶ τά γε τοιαῦτα πάντες γοῦν σεθαυμάσιον οἴονται ἄνδρα γεγενῆσθαι καὶπάντα ἐγνωκέναι καὶ ταῦτα ndash οἶμαι γὰρτἀληθῆ λέγειν ndash οὐδὲν εἰδότα

77

λους νεκροὺς τὰ ὅμοια ἐρωτᾶν διδάξῃς

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΑΝΝΙΒΟΥ ΜΙΝΩΟΣ ΚΑΙ ΣΚΙΠΙΩΝΟΣ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐμὲ δεῖ προκεκρίσθαισου ὦ Λίβυ ἀμείνων γάρ εἰμιΑΝΝΙΒΑΣ Οὐ μὲν οὖν ἀλλ ἐμέΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκοῦν ὁ Μίνως δικα-σάτω ΜΙΝΩΣ Τίνες δὲ ἐστέΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὗτος μὲν Ἀννίβας ὁΚαρχηδόνιος ἐγὼ δὲ Ἀλέξανδρος ὁ Φιλίπ-πουΜΙΝΩΣ Νὴ Δία ἔνδοξοί γε ἀμφότεροιἀλλὰ περὶ τίνος ὑμῖν ἡ ἔριςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Περὶ προεδρίας φησὶγὰρ οὗτος ἀμείνων γεγενῆσθαι στρατηγὸςἐμοῦ ἐγὼ δέ ὥσπερ ἅπαντες ἴσασιν οὐχὶτούτου μόνον ἀλλὰ πάντων σχεδὸν τῶνπρὸ ἐμοῦ φημι διενεγκεῖν τὰ πολέμια

146

τῷ αὐτῷ ζόφῳ ὅμοιοι καὶ κατ οὐδὲν ἀλλή-λων διαφέροντες καὶ οὔτε οἱ τῶν Τρώωννεκροὶ δεδίασίν με οὔτε οἱ τῶν Ἀχαιῶν θε-ραπεύουσιν ἰσηγορία δὲ ἀκριβὴς καὶ νε-κρὸς ὅμοιος ldquoἠμὲν κακὸς ἠδὲ καὶ ἐσθλόςrdquoταῦτά με ἀνιᾷ καὶ ἄχθομαι ὅτι μὴ θητεύωζῶνΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Ὅμως τί οὖν ἄν τιςπάθοι ὦ Ἀχιλλεῦ ταῦτα γὰρ ἔδοξε τῇ φύ-σει πάντως ἀποθνήσκειν ἅπαντας ὥστεχρὴ ἐμμένειν τῷ νόμῳ καὶ μὴ ἀνιᾶσθαιτοῖς διατεταγμένοις ἄλλως τε ὁρᾷς τῶνἑταίρων ὅσοι περὶ σέ ἐσμεν οἵδε μετὰ μι-κρὸν δὲ καὶ Ὀδυσσεὺς ἀφίξεται πάντωςφέρει δὲ παραμυθίαν καὶ ἡ κοινωνία τοῦπράγματος καὶ τὸ μὴ μόνον αὐτὸν πεπον-θέναι ὁρᾷς τὸν Ἡρακλέα καὶ τὸν Μελέα-γρον καὶ ἄλλους θαυμαστοὺς ἄνδρας οἳοὐκ ἂν οἶμαι δέξαιντο ἀνελθεῖν εἴ τις αὐτο-ὺς ἀναπέμψειε θητεύσοντας ἀκλήροις καὶἀβίοις ἀνδράσιν

155

ΑΙΑΚΟΣ Ἐμπεδοκλῆς ὦ Μένιππεἡμίεφθος ἀπὸ τῆς Αἴτνης παρώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ χαλκόπου βέλτιστε τίπαθὼν σεαυτὸν εἰς τοὺς κρατῆρας ἐνέβα-λεςΕΜΠΕΔΟΚΛΗΣ Μελαγχολία τις ὦΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ μὰ Δί ἀλλὰ κενοδοξίακαὶ τῦφος καὶ πολλὴ κόρυζα ταῦτά σεἀπηνθράκωσεν αὐταῖς κρηπῖσιν οὐκἀνάξιον ὄντα πλὴν οὐδέν σε ὤνησεν τὸσόφισμα ἐφωράθης γὰρ τεθνεώς ὁ Σω-κράτης δέ ὦ Αἰακέ ποῦ ποτε ἄρα ἐστίνΑΙΑΚΟΣ Μετὰ Νέστορος καὶ Παλαμή-δους ἐκεῖνος ληρεῖ τὰ πολλάΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως ἐβουλόμην ἰδεῖναὐτόν εἴ που ἐνθάδε ἐστίν ΑΙΑΚΟΣ Ὁρᾷς τὸν φαλακρόνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἅπαντες φαλακροί εἰσινὥστε πάντων ἂν εἴη τοῦτο τὸ γνώρισμαΑΙΑΚΟΣ Τὸν σιμὸν λέγω

76

ΧΑΡΩΝ Μόνος οὖν αὐχήσεις προῖκαπεπλευκέναιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ προῖκα ὦ βέλτιστεκαὶ γὰρ ἤντλησα καὶ τῆς κώπης συνεπελα-βόμην καὶ οὐκ ἔκλαον μόνος τῶν ἄλλωνἐπιβατῶνΧΑΡΩΝ Οὐδὲν ταῦτα πρὸς πορθμέατὸν ὀβολὸν ἀποδοῦναί σε δεῖ οὐ θέμις ἄλ-λως γενέσθαιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἄπαγέ με αὖθιςἐς τὸν βίονΧΑΡΩΝ Χάριεν λέγεις ἵνα καὶ πληγὰςἐπὶ τούτῳ παρὰ τοῦ Αἰακοῦ προσλάβωΜΕΝΙΠΠΟΣ Μὴ ἐνόχλει οὖνΧΑΡΩΝ Δεῖξον τί ἐν τῇ πήρᾳ ἔχειςΜΕΝΙΠΠΟΣ Θέρμους εἰ θέλεις καὶτῆς Ἑκάτης τὸ δεῖπνονΧΑΡΩΝ Πόθεν τοῦτον ἡμῖν ὦ Ἑρμῆτὸν κύνα ἤγαγες οἷα δὲ καὶ ἐλάλει παρὰτὸν πλοῦν τῶν ἐπιβατῶν ἁπάντων καταγε-λῶν καὶ ἐπισκώπτων καὶ μόνος ᾄδων

65

ἐπάρουρος ὢν θητεύειν παρά τινι τῶνἀκλήρων ldquoᾧ μὴ βίοτος πολὺς εἴηrdquo μᾶλλονἢ πάντων ἀνάσσειν τῶν νεκρῶν ταῦτα μὲνοὖν ἀγεννῆ τινα Φρύγα δειλὸν καὶ πέρατοῦ καλῶς ἔχοντος φιλόζῳον ἴσως ἐχρῆνλέγειν τὸν Πηλέως δὲ υἱόν τὸν φιλοκινδυ-νότατον ἡρώων ἁπάντων ταπεινὰ οὕτωπερὶ αὑτοῦ διανοεῖσθαι πολλὴ αἰσχύνη καὶἐναντιότης πρὸς τὰ πεπραγμένα σοι ἐν τῷβίῳ ὃς ἐξὸν ἀκλεῶς ἐν τῇ Φθιώτιδι πολυ-χρόνιον βασιλεύειν ἑκὼν προείλου τὸνμετὰ τῆς ἀγαθῆς δόξης θάνατονΑΧΙΛΛΕΥΣ Ὦ παῖ Νέστορος ἀλλὰτότε μὲν ἄπειρος ἔτι τῶν ἐνταῦθα ὢν καὶτὸ βέλτιον ἐκείνων ὁπότερον ἦν ἀγνοῶν τὸδύστηνον ἐκεῖνο δοξάριον προετίμων τοῦβίου νῦν δὲ συνίημι ἤδη ὡς ἐκείνη μὲνἀνωφελής εἰ καὶ ὅτι μάλιστα οἱ ἄνω ῥα-ψῳδήσουσιν μετὰ νεκρῶν δὲ ὁμοτιμία καὶοὔτε τὸ κάλλος ἐκεῖνο ὦ Ἀντίλοχε οὔτε ἡἰσχὺς πάρεστιν ἀλλὰ κείμεθα ἅπαντες ὑπὸ

154

ΜΙΝΩΣ Οὐκοῦν ἐν μέρει ἑκάτεροςεἰπάτω σὺ δὲ πρῶτος ὁ Λίβυς λέγεΑΝΝΙΒΑΣ Ἓν μὲν τοῦτο ὦ Μίνωςὠνάμην ὅτι ἐνταῦθα καὶ τὴν Ἑλλάδα φω-νὴν ἐξέμαθον ὥστε οὐδὲ ταύτῃ πλέονοὗτος ἐνέγκαιτό μου φημὶ δὲ τούτουςμάλιστα ἐπαίνου ἀξίους εἶναι ὅσοι τὸ μη-δὲν ἐξ ἀρχῆς ὄντες ὅμως ἐπὶ μέγα προε-χώρησαν δι αὑτῶν δύναμίν τε περιβαλόμε-νοι καὶ ἄξιοι δόξαντες ἀρχῆς ἔγωγ οὖνμετ ὀλίγων ἐξορμήσας εἰς τὴν Ἰβηρίαν τὸπρῶτον ὕπαρχος ὢν τῷ ἀδελφῷ μεγίστωνἠξιώθην ἄριστος κριθείς καὶ τούς τε Κελ-τίβηρας εἷλον καὶ Γαλατῶν ἐκράτησα τῶνἑσπερίων καὶ τὰ μεγάλα ὄρη ὑπερβὰς τὰπερὶ τὸν Ἠριδανὸν ἅπαντα κατέδραμονκαὶ ἀναστάτους ἐποίησα τοσαύτας πόλειςκαὶ τὴν πεδινὴν Ἰταλίαν ἐχειρωσάμην καὶμέχρι τῶν προαστείων τῆς προὐχούσηςπόλεως ἦλθον καὶ τοσούτους ἀπέκτειναμιᾶς ἡμέρας ὥστε τοὺς δακτυλίους αὐτῶν

147

οἰμωζόντων ἐκείνωνΕΡΜΗΣ Ἀγνοεῖς ὦ Χάρων ὅντινα ἄν-δρα διεπόρθμευσας ἐλεύθερον ἀκριβῶςοὐδένος αὐτῷ μέλει οὗτός ἐστιν ὁ Μένιπ-ποςΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄν σε λάβω ποτέ ndashΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἂν λάβῃς ὦ βέλτιστεδὶς δὲ οὐκ ἂν λάβοις

ΝΕΚΡΩΝ ΠΛΟΥΤΩΝΙ ΚΑΤΑ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΚΡΟΙΣΟΣ Οὐ φέρομεν ὦ ΠλούτωνΜένιππον τουτονὶ τὸν κύνα παροικοῦνταὥστε ἢ ἐκεῖνόν ποι κατάστησον ἢ ἡμεῖς με-τοικήσομεν εἰς ἕτερον τόπονΠΛΟΥΤΩΝ Τί δ ὑμᾶς δεινὸν ἐργάζε-ται ὁμόνεκρος ὤνΚΡΟΙΣΟΣ Ἐπειδὰν ἡμεῖς οἰμώζωμενκαὶ στένωμεν ἐκείνων μεμνημένοι τῶν

66

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Χαῖρε ὦ Εὔφορβε ἢἌπολλον ἢ ὅ τι ἂν θέλῃςΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Μὴ καὶ σύ γε ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκέτι χρυσοῦς ὁ μηρόςσοιΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Οὐ γάρ ἀλλὰ φέρε ἴδωεἴ τί σοι ἐδώδιμον ἡ πήρα ἔχειΜΕΝΙΠΠΟΣ Κυάμους ὦγαθέ ὥστε οὐτουτί σοι ἐδώδιμονΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Δὸς μόνον ἄλλα παρὰνεκροῖς δόγματα ἔμαθον γάρ ὡς οὐδὲνἴσον κύαμοι καὶ κεφαλαὶ τοκήων ἐνθάδεΑΙΑΚΟΣ Οὗτος δὲ Σόλων ὁ Ἐξηκεστί-δου καὶ Θαλῆς ἐκεῖνος καὶ παρ αὐτοὺςΠιττακὸς καὶ οἱ ἄλλοι ἑπτὰ δὲ πάντεςεἰσὶν ὡς ὁρᾷς ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἄλυποι ὦ Αἰακέ οὗτοιμόνοι καὶ φαιδροὶ τῶν ἄλλων ὁ δὲ σποδοῦἀνάπλεως καθάπερ ἐγκρυφίας ἄρτος ὁταῖς φλυκταίναις ἐξηνθηκώς τίς ἐστιν

75

μεδίμνοις ἀπομετρῆσαι καὶ τοὺς ποταμοὺςγεφυρῶσαι νεκροῖς καὶ ταῦτα πάντα ἔπρα-ξα οὔτε Ἄμμωνος υἱὸς ὀνομαζόμενος οὔτεθεὸς εἶναι προσποιούμενος ἢ ἐνύπνια τῆςμητρὸς διεξιών ἀλλ ἄνθρωπος εἶναι ὁμο-λογῶν στρατηγοῖς τε τοῖς συνετωτάτοιςἀντεξεταζόμενος καὶ στρατιώταις τοῖς μα-χιμωτάτοις συμπλεκόμενος οὐ Μήδουςκαὶ Ἀρμενίους καταγωνιζόμενος ὑποφεύ-γοντας πρὶν διώκειν τινὰ καὶ τῷ τολμήσα-ντι παραδιδόντας εὐθὺς τὴν νίκην Ἀλέξαν-δρος δὲ πατρῴαν ἀρχὴν παραλαβὼν ηὔξη-σεν καὶ παρὰ πολὺ ἐξέτεινε χρησάμενος τῇτῆς τύχης ὁρμῇ ἐπεὶ δ οὖν ἐνίκησέ τε καὶτὸν ὄλεθρον ἐκεῖνον Δαρεῖον ἐν Ἰσσῷ τεκαὶ Ἀρβήλοις ἐκράτησεν ἀποστὰς τῶν πα-τρῴων προσκυνεῖσθαι ἠξίου καὶ δίαιταντὴν Μηδικὴν μετεδιῄτησεν ἑαυτὸν καὶἐμιαιφόνει ἐν τοῖς συμποσίοις τοὺς φίλουςκαὶ συνελάμβανεν ἐπὶ θανάτῳ ἐγὼ δὲἦρξα ἐπ ἴσης τῆς πατρίδος καὶ ἐπειδὴ με-

148

ΣΚΙΠΙΩΝ Ἀλεξάνδρου μὲν ἥττων εἶναιτοῦ δὲ Ἀννίβου ἀμείνων ὃς ἐδίωξα νική-σας αὐτὸν καὶ φυγεῖν καταναγκάσας ἀτί-μως πῶς οὖν οὐκ ἀναίσχυντος οὗτος ὃςπρὸς Ἀλέξανδρον ἁμιλλᾶται ᾧ οὐδὲ Σκιπί-ων ἐγὼ ὁ νενικηκὼς ἐμαυτὸν παραβάλλε-σθαι ἀξιῶ ΜΙΝΩΣ Νὴ Δί εὐγνώμονα φῄς ὦ Σκι-πίων ὥστε πρῶτος μὲν κεκρίσθω Ἀλέξαν-δρος μετ αὐτὸν δὲ σύ εἶτα εἰ δοκεῖ τρί-τος Ἀννίβας οὐδὲ οὗτος εὐκαταφρόνητοςὤν

ΑΧΙΛΛΕΩΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΛΟΧΟΥ

ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Οἷα πρῴην Ἀχιλλεῦπρὸς τὸν Ὀδυσσέα σοι εἴρηται περὶ τοῦθανάτου ὡς ἀγεννῆ καὶ ἀνάξια τοῖν διδα-σκάλοιν ἀμφοῖν Χείρωνός τε καὶ Φοίνι-κος ἠκροώμην γάρ ὁπότε ἔφης βούλεσθαι

153

πται ἄγνωστα καὶ ἄμορφα κόνις πάντακαὶ λῆρος πολύς ἀμενηνὰ ὡς ἀληθῶςκάρηνα οὗτος δέ ὦ Αἰακέ τίς ἐστινΑΙΑΚΟΣ Κῦρός ἐστιν οὗτος δὲ Κρο-ῖσος ὁ δ ὑπὲρ αὐτὸν Σαρδανάπαλλος ὁ δὑπὲρ τούτους Μίδας ἐκεῖνος δὲ ΞέρξηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα σέ ὦ κάθαρμα ἡἙλλὰς ἔφριττε ζευγνύντα μὲν τὸν Ἑλλή-σποντον διὰ δὲ τῶν ὀρῶν πλεῖν ἐπιθυμο-ῦντα οἷος δὲ καὶ ὁ Κροῖσός ἐστιν τὸν Σαρ-δανάπαλλον δέ ὦ Αἰακέ πατάξαι μοικατὰ κόρρης ἐπίτρεψονΑΙΑΚΟΣ Μηδαμῶς διαθρύπτεις γὰραὐτοῦ τὸ κρανίον γυναικεῖον ὄνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἀλλὰ προσπτύσο-μαί γε πάντως αὐτῷ ἀνδρογύνῳ γε ὄντι ΑΙΑΚΟΣ Βούλει σοὶ ἐπιδείξω καὶ τοὺςσοφούςΜΕΝΙΠΠΟΣ Νὴ Δία γεΑΙΑΚΟΣ Πρῶτος οὗτός σοι ὁ Πυθα-γόρας ἐστί

74

ἄνω Μίδας μὲν οὑτοσὶ τοῦ χρυσίου Σαρ-δανάπαλλος δὲ τῆς πολλῆς τρυφῆς ἐγὼ δὲΚροῖσος τῶν θησαυρῶν ἐπιγελᾷ καὶ ἐξο-νειδίζει ἀνδράποδα καὶ καθάρματα ἡμᾶςἀποκαλῶν ἐνίοτε δὲ καὶ ᾄδων ἐπιταράττειἡμῶν τὰς οἰμωγάς καὶ ὅλως λυπηρόςἐστιν ΠΛΟΥΤΩΝ Τί ταῦτά φασιν ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀληθῆ ὦ Πλούτων μισῶγὰρ αὐτοὺς ἀγεννεῖς καὶ ὀλεθρίους ὄνταςοἷς οὐκ ἀπέχρησεν βιῶναι κακῶς ἀλλὰ καὶἀποθανόντες ἔτι μέμνηνται καὶ περιέχο-νται τῶν ἄνω χαίρω τοιγαροῦν ἀνιῶναὐτούςΠΛΟΥΤΩΝ Ἀλλ οὐ χρή λυποῦνταιγὰρ οὐ μικρῶν στερόμενοιΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ σὺ μωραίνεις ὦΠλούτων ὁμόψηφος ὢν τοῖς τούτων στε-ναγμοῖςΠΛΟΥΤΩΝ Οὐδαμῶς ἀλλ οὐκ ἂν

67

νηρίᾳ καὶ ἀπιστίᾳ καὶ δόλοις νόμιμον δὲ ἢπροφανὲς οὐδέν ἐπεὶ δέ μοι ὠνείδισεν τὴντρυφήν ἐκλελῆσθαί μοι δοκεῖ οἷα ἐποίει ἐνΚαπύῃ ἑταίραις συνὼν καὶ τοὺς τοῦ πο-λέμου καιροὺς ὁ θαυμάσιος καθηδυπαθῶνἐγὼ δὲ εἰ μὴ μικρὰ τὰ ἑσπέρια δόξας ἐπὶτὴν ἕω μᾶλλον ὥρμησα τί ἂν μέγα ἔπραξαἸταλίαν ἀναιμωτὶ λαβὼν καὶ Λιβύην καὶτὰ μέχρι Γαδείρων ὑπαγόμενος ἀλλ οὐκἀξιόμαχα ἔδοξέ μοι ἐκεῖνα ὑποπτήσσονταἤδη καὶ δεσπότην ὁμολογοῦντα εἴρηκα σὺδέ ὦ Μίνως δίκαζε ἱκανὰ γὰρ ἀπὸ πολ-λῶν καὶ ταῦταΣΚΙΠΙΩΝ Μὴ πρότερον ἢν μὴ καὶἐμοῦ ἀκούσῃςΜΙΝΩΣ Τίς γὰρ εἶ ὦ βέλτιστε ἢ πόθενὢν ἐρεῖςΣΚΙΠΙΩΝ Ἰταλιώτης Σκιπίων στρατη-γὸς ὁ καθελὼν Καρχηδόνα καὶ κρατήσαςΛιβύων μεγάλαις μάχαιςΜΙΝΩΣ Τί οὖν καὶ σὺ ἐρεῖς

152

τεπέμπετο τῶν πολεμίων μεγάλῳ στόλῳἐπιπλευσάντων τῇ Λιβύῃ ταχέως ὑπήκου-σα καὶ ἰδιώτην ἐμαυτὸν παρέσχον καὶ κα-ταδικασθεὶς ἤνεγκα εὐγνωμόνως τὸ πρᾶγ-μα καὶ ταῦτα ἔπραξα βάρβαρος ὢν καὶἀπαίδευτος παιδείας τῆς Ἑλληνικῆς καὶοὔτε Ὅμηρον ὥσπερ οὗτος ῥαψῳδῶν οὔτεὑπ Ἀριστοτέλει τῷ σοφιστῇ παιδευθείςμόνῃ δὲ τῇ φύσει ἀγαθῇ χρησάμενος τα-ῦτά ἐστιν ἃ ἐγὼ Ἀλεξάνδρου ἀμείνων φημὶεἶναι εἰ δέ ἐστι καλλίων οὑτοσί διότι δια-δήματι τὴν κεφαλὴν διεδέδετο Μακεδόσιἴσως καὶ ταῦτα σεμνά οὐ μὴν διὰ τοῦτοἀμείνων μὲν δόξειεν ἂν γενναίου καὶ στρα-τηγικοῦ ἀνδρὸς τῇ γνώμῃ πλέον ἤπερ τῇτύχῃ κεχρημένουΜΙΝΩΣ Ὁ μὲν εἴρηκεν οὐκ ἀγεννῆ τὸνλόγον οὐδὲ ὡς Λίβυν εἰκὸς ἦν ὑπὲρ αὑτοῦσὺ δέ ὦ Ἀλέξανδρε τί πρὸς ταῦτα φῄςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐχρῆν μέν ὦ Μίνωςμηδὲν πρὸς ἄνδρα οὕτω θρασὺν ἱκανὴ γὰρ

149

ἐθέλοιμι στασιάζειν ὑμᾶςΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μήν ὦ κάκιστοι Λυ-δῶν καὶ Φρυγῶν καὶ Ἀσσυρίων οὕτω γι-νώσκετε ὡς οὐδὲ παυσομένου μου ἔνθαγὰρ ἂν ἴητε ἀκολουθήσω ἀνιῶν καὶ κα-τᾴδων καὶ καταγελῶνΚΡΟΙΣΟΣ Ταῦτα οὐχ ὕβριςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐκεῖνα ὕβριςἦν ἃ ὑμεῖς ἐποιεῖτε προσκυνεῖσθαι ἀξιο-ῦντες καὶ ἐλευθέροις ἀνδράσιν ἐντρυφῶντεςκαὶ τοῦ θανάτου παράπαν οὐ μνημονεύο-ντες τοιγαροῦν οἰμώξεσθε πάντων ἐκείνωνἀφῃρημένοιΚΡΟΙΣΟΣ Πολλῶν γε ὦ θεοί καὶ με-γάλων κτημάτωνΜΙΔΑΣ Ὅσου μὲν ἐγὼ χρυσοῦΣΑΡΔΑΝΑΠΑΛΛΟΣ Ὅσης δὲ ἐγὼτρυφῆςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε οὕτω ποιεῖτε ὀδύ-ρεσθε μὲν ὑμεῖς ἐγὼ δὲ τὸ γνῶθι σαυτὸνπολλάκις συνείρων ἐπᾴσομαι ὑμῖν πρέποι

68

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΑΙΑΚΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Πρὸς τοῦ Πλούτωνος ὦΑἰακέ περιήγησαί μοι τὰ ἐν ᾅδου πάνταΑΙΑΚΟΣ Οὐ ῥᾴδιον ὦ Μένιππε ἅπα-ντα ὅσα μέντοι κεφαλαιώδη μάνθανεοὗτος μὲν ὅτι Κέρβερός ἐστιν οἶσθα καὶτὸν πορθμέα τοῦτον ὅς σε διεπέρασεν καὶτὴν λίμνην καὶ τὸν Πυριφλεγέθοντα ἤδηἑώρακας εἰσιώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οἶδα ταῦτα καὶ σέ ὅτιπυλωρεῖς καὶ τὸν βασιλέα εἶδον καὶ τὰςἘρινῦς τοὺς δὲ ἀνθρώπους μοι τοὺς πάλαιδεῖξον καὶ μάλιστα τοὺς ἐπισήμους αὐτῶν

ΑΙΑΚΟΣ Οὗτος μὲν Ἀγαμέμνων οὗτοςδὲ Ἀχιλλεύς οὗτος δὲ Ἰδομενεὺς πλησίονοὗτος δὲ Ὀδυσσεύς εἶτα Αἴας καὶ Διομή-δης καὶ οἱ ἄριστοι τῶν ἙλλήνωνΜΕΝΙΠΠΟΣ Βαβαί ὦ Ὅμηρε οἷά σοιτῶν ῥαψῳδιῶν τὰ κεφάλαια χαμαὶ ἔρρι-

73

ἡ φήμη διδάξαι σε οἷος μὲν ἐγὼ βασιλεύςοἷος δὲ οὗτος λῃστὴς ἐγένετο ὅμως δὲ ὅραεἰ κατ ὀλίγον αὐτοῦ διήνεγκα ὃς νέος ὢνἔτι παρελθὼν ἐπὶ τὰ πράγματα καὶ τὴν ἀρ-χὴν τεταραγμένην κατέσχον καὶ τοὺς φο-νέας τοῦ πατρὸς μετῆλθον κᾆτα φοβήσαςτὴν Ἑλλάδα τῇ Θηβαίων ἀπωλείᾳ στρατη-γὸς ὑπ αὐτῶν χειροτονηθεὶς οὐκ ἠξίωσατὴν Μακεδόνων ἀρχὴν περιέπων ἀγαπᾶνἄρχειν ὁπόσων ὁ πατὴρ κατέλιπεν ἀλλὰπᾶσαν ἐπινοήσας τὴν γῆν καὶ δεινὸν ἡγη-σάμενος εἰ μὴ ἁπάντων κρατήσαιμι ὀλί-γους ἄγων εἰσέβαλον εἰς τὴν Ἀσίαν καὶἐπί τε Γρανικῷ ἐκράτησα μεγάλῃ μάχῃκαὶ τὴν Λυδίαν λαβὼν καὶ Ἰωνίαν καὶΦρυγίαν καὶ ὅλως τὰ ἐν ποσὶν ἀεὶ χειρού-μενος ἦλθον ἐπὶ Ἰσσόν ἔνθα Δαρεῖοςὑπέμεινεν μυριάδας πολλὰς στρατοῦ ἄγωνκαὶ τὸ ἀπὸ τούτου ὦ Μίνως ὑμεῖς ἴστεὅσους ὑμῖν νεκροὺς ἐπὶ μιᾶς ἡμέρας κα-τέπεμψα φησὶ γοῦν ὁ πορθμεὺς μὴ διαρ-

150

κέσαι αὐτοῖς τότε τὸ σκάφος ἀλλὰ σχεδίαςδιαπηξαμένους τοὺς πολλοὺς αὐτῶν δια-πλεῦσαι καὶ ταῦτα δὲ ἔπραττον αὐτὸςπροκινδυνεύων καὶ τιτρώσκεσθαι ἀξιῶνκαὶ ἵνα σοὶ μὴ τὰ ἐν Τύρῳ μηδὲ τὰ ἐν Ἀρ-βήλοις διηγήσωμαι ἀλλὰ καὶ μέχρι Ἰνδῶνἦλθον καὶ τὸν Ὠκεανὸν ὅρον ἐποιησάμηντῆς ἀρχῆς καὶ τοὺς ἐλέφαντας αὐτῶν εἶχονκαὶ Πῶρον ἐχειρωσάμην καὶ Σκύθας δὲοὐκ εὐκαταφρονήτους ἄνδρας ὑπερβὰς τὸνΤάναϊν ἐνίκησα μεγάλῃ ἱππομαχίᾳ καὶτοὺς φίλους εὖ ἐποίησα καὶ τοὺς ἐχθροὺςἠμυνάμην εἰ δὲ καὶ θεὸς ἐδόκουν τοῖς ἀν-θρώποις συγγνωστοὶ ἐκεῖνοι πρὸς τὸμέγεθος τῶν πραγμάτων καὶ τοιοῦτόν τιπιστεύσαντες περὶ ἐμοῦ τὸ δ οὖν τελευ-ταῖον ἐγὼ μὲν βασιλεύων ἀπέθανον οὗτοςδὲ ἐν φυγῇ ὢν παρὰ Προυσίᾳ τῷ Βιθυνῷκαθάπερ ἄξιον ἦν πανουργότατον καὶὠμότατον ὄντα ὡς γὰρ δὴ ἐκράτησεν τῶνἸταλῶν ἐῶ λέγειν ὅτι οὐκ ἰσχύι ἀλλὰ πο-

151

νῆες ἐπληρώθησαν ἐξ ἁπάσης τῆς Ἑλ-λάδος καὶ τοσοῦτοι ἔπεσον Ἕλληνές τε καὶβάρβαροι καὶ τοσαῦται πόλεις ἀνάστατοιγεγόνασινΕΡΜΗΣ Ἀλλ οὐκ εἶδες ὦ Μένιππεζῶσαν τὴν γυναῖκα ἔφης γὰρ ἂν καὶ σὺἀνεμέσητον εἶναι ldquoτοιῇδ ἀμφὶ γυναικὶ πο-λὺν χρόνον ἄλγεα πάσχεινrdquo ἐπεὶ καὶ τὰἄνθη ξηρὰ ὄντα εἴ τις βλέποι ἀποβεβλη-κότα τὴν βαφήν ἄμορφα δῆλον ὅτι αὐτῷδόξει ὅτε μέντοι ἀνθεῖ καὶ ἔχει τὴν χρόανκάλλιστά ἐστιν ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν τοῦτο ὦ Ἑρμῆθαυμάζω εἰ μὴ συνίεσαν οἱ Ἀχαιοὶ περὶπράγματος οὕτως ὀλιγοχρονίου καὶ ῥᾳδίωςἀπανθοῦντος πονοῦντεςΕΡΜΗΣ Οὐ σχολή μοι ὦ Μένιππεσυμφιλοσοφεῖν σοι ὥστε σὺ μὲν ἐπιλε-ξάμενος τόπον ἔνθα ἂν ἐθέλῃς κεῖσο κα-ταβαλὼν σεαυτόν ἐγὼ δὲ τοὺς ἄλλους νε-κροὺς ἤδη μετελεύσομαι

72

γὰρ ἂν ταῖς τοιαύταις οἰμωγαῖς ἐπᾳδόμε-νον

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΚΕΡΒΕΡΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ Κέρβερε ndash συγγενὴςγάρ εἰμί σοι κύων καὶ αὐτὸς ὤν ndash εἰπέ μοιπρὸς τῆς Στυγός οἷος ἦν ὁ Σωκράτηςὁπότε κατῄει παρ ὑμᾶς εἰκὸς δέ σε θεὸνὄντα μὴ ὑλακτεῖν μόνον ἀλλὰ καὶ ἀνθρω-πίνως φθέγγεσθαι ὁπότ ἐθέλοιςΚΕΡΒΕΡΟΣ Πόρρωθεν μέν ὦ Μένιππεπαντάπασιν ἐδόκει ἀτρέπτῳ τῷ προσώπῳπροσιέναι καὶ οὐ πάνυ δεδιέναι τὸν θάνα-τον δοκῶν καὶ τοῦτο ἐμφῆναι τοῖς ἔξω τοῦστομίου ἑστῶσιν ἐθέλων ἐπεὶ δὲ κατέκυ-ψεν εἴσω τοῦ χάσματος καὶ εἶδε τὸν ζόφονκἀγὼ ἔτι διαμέλλοντα αὐτὸν δακὼν τῷ κω-νείῳ κατέσπασα τοῦ ποδός ὥσπερ τὰβρέφη ἐκώκυεν καὶ τὰ ἑαυτοῦ παιδία ὠδύ-

69

168

οὐδὲ γέγονε πώποτεΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀναμνήσω σε ὦΠλούτων Ὀρφεῖ γὰρ δι αὐτὴν ταύτην τὴναἰτίαν τὴν Εὐρυδίκην παρέδοτε καὶ τὴνὁμογενῆ μου Ἄλκηστιν παρεπέμψατεἩρακλεῖ χαριζόμενοι ΠΛΟΥΤΩΝ Θελήσεις δὲ οὕτως κρανί-ον γυμνὸν ὢν καὶ ἄμορφον τῇ καλῇ σουἐκείνῃ νύμφῃ φανῆναι πῶς δὲ κἀκείνηπροσήσεταί σε οὐδὲ διαγνῶναι δυναμένηφοβήσεται γὰρ εὖ οἶδα καὶ φεύξεταί σε καὶμάτην ἔσῃ τοσαύτην ὁδὸν ἀνεληλυθώςΠΕΡΣΕΦΟΝΗ Οὐκοῦν ὦ ἄνερ σὺ καὶτοῦτο ἴασαι καὶ τὸν Ἑρμῆν κέλευσον ἐπει-δὰν ἐν τῷ φωτὶ ἤδη ὁ Πρωτεσίλαος ᾖ κα-θικόμενον ἐν τῇ ῥάβδῳ νεανίαν εὐθὺς κα-λὸν ἀπεργάσασθαι αὐτὸν οἷος ἦν ἐκ τοῦπαστοῦΠΛΟΥΤΩΝ Ἐπεὶ Φερσεφόνῃ συνδο-κεῖ ἀναγαγὼν τοῦτον αὖθις ποίησον νυμ-φίον σὺ δὲ μέμνησο μίαν λαβὼν ἡμέραν

161

ρετο καὶ παντοῖος ἐγίνετοΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν σοφιστὴς ὁ ἄν-θρωπος ἦν καὶ οὐκ ἀληθῶς κατεφρόνει τοῦπράγματοςΚΕΡΒΕΡΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐπείπερ ἀναγκα-ῖον αὐτὸ ἑώρα κατεθρασύνετο ὡς δῆθενοὐκ ἄκων πεισόμενος ὃ πάντως ἔδει παθε-ῖν ὡς θαυμάσονται οἱ θεαταί καὶ ὅλωςπερὶ πάντων γε τῶν τοιούτων εἰπεῖν ἂνἔχοιμι ἕως τοῦ στομίου τολμηροὶ καὶ ἀν-δρεῖοι τὰ δὲ ἔνδοθεν ἔλεγχος ἀκριβήςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἐγὼ δὲ πῶς σοι κατελη-λυθέναι ἔδοξαΚΕΡΒΕΡΟΣ Μόνος ὦ Μένιππε ἀξίωςτοῦ γένους καὶ Διογένης πρὸ σοῦ ὅτι μὴἀναγκαζόμενοι ἐσῄειτε μηδ ὠθούμενοιἀλλ ἐθελούσιοι γελῶντες οἰμώζειν πα-ραγγείλαντες ἅπασιν

70

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΕΡΜΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ποῦ δαὶ οἱ καλοί εἰσιν ἢαἱ καλαί Ἑρμῆ ξενάγησόν με νέηλυνὄντα ΕΡΜΗΣ Οὐ σχολὴ μέν ὦ Μένιππεπλὴν κατ ἐκεῖνο ἀπόβλεψον ἐπὶ τὰ δεξιάἔνθα ὁ Ὑάκινθός τέ ἐστιν καὶ Νάρκισσοςκαὶ Νιρεὺς καὶ Ἀχιλλεὺς καὶ Τυρὼ καὶἙλένη καὶ Λήδα καὶ ὅλως τὰ ἀρχαῖαπάντα κάλληΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀστᾶ μόνα ὁρῶ καὶ κρα-νία τῶν σαρκῶν γυμνά ὅμοια τὰ πολλάΕΡΜΗΣ Καὶ μὴν ἐκεῖνά ἐστιν ἃ πάντεςοἱ ποιηταὶ θαυμάζουσι τὰ ὀστᾶ ὧν σὺ ἔοι-κας καταφρονεῖνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως τὴν Ἑλένην μοιδεῖξον οὐ γὰρ ἂν διαγνοίην ἔγωγεΕΡΜΗΣ Τουτὶ τὸ κρανίον ἡ ἙλένηἐστίνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα διὰ τοῦτο αἱ χίλιαι

71

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΥΣΩΛΟΥ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ὦ Κάρ ἐπὶ τίνι μέγα φρο-νεῖς καὶ πάντων ἡμῶν προτιμᾶσθαι ἀξιοῖςΜΑΥΣΩΛΟΣ Καὶ ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ μένὦ Σινωπεῦ ὃς ἐβασίλευσα Καρίας μὲνἁπάσης ἦρξα δὲ καὶ Λυδῶν ἐνίων καὶ νή-σους δέ τινας ὑπηγαγόμην καὶ ἄχρι Μιλή-του ἐπέβην τὰ πολλὰ τῆς Ἰωνίας κατα-στρεφόμενος καὶ καλὸς ἦν καὶ μέγας καὶἐν πολέμοις καρτερός τὸ δὲ μέγιστον ὅτιἐν Ἁλικαρνασσῷ μνῆμα παμμέγεθες ἔχωἐπικείμενον ἡλίκον οὐκ ἄλλος νεκρός ἀλλοὐδὲ οὕτως ἐς κάλλος ἐξησκημένον ἵππωνκαὶ ἀνδρῶν ἐς τὸ ἀκριβέστατον εἰκα-σμένων λίθου τοῦ καλλίστου οἷον οὐδὲνεὼν εὕροι τις ἂν ῥᾳδίως οὐ δοκῶ σοι δι-καίως ἐπὶ τούτοις μέγα φρονεῖνΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ φῄς καὶτῷ κάλλει καὶ τῷ βάρει τοῦ τάφουΜΑΥΣΩΛΟΣ Νὴ Δί ἐπὶ τούτοις

162

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΙΠΟΝΤΑ ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΕΙ ΕΝ ΛΟΓΟΙΣ3ΠΛΟΙΟΝ Η ΕΥΧΑΙ13ΝΕΚΡΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ59

167

ἀγάγῃ σχολὴν ἀπὸ τῶν θορύβων τῶν ἐνποσίν εἰς Αἴγυπτον ἀπαγαγὼν θάψεινἐκεῖ ὡς γενοίμην εἷς τῶν Αἰγυπτίων θεῶνΔΙΟΓΕΝΗΣ Μὴ γελάσω οὖν ὦἈλέξανδρε ὁρῶν καὶ ἐν ᾅδου ἔτι σε μωραί-νοντα καὶ ἐλπίζοντα Ἄνουβιν ἢ Ὄσιρινγενήσεσθαι πλὴν ἀλλὰ ταῦτα μέν ὦθειότατε μὴ ἐλπίσῃς οὐ γὰρ θέμις ἀνελθε-ῖν τινα τῶν ἅπαξ διαπλευσάντων τὴν λί-μνην καὶ εἰς τὸ εἴσω τοῦ στομίου παρελ-θόντων οὐ γὰρ ἀμελὴς ὁ Αἰακὸς οὐδὲ ὁΚέρβερος εὐκαταφρόνητος ἐκεῖνο δέ γεἡδέως ἂν μάθοιμι παρὰ σοῦ πῶς φέρειςὁπόταν ἐννοήσῃς ὅσην εὐδαιμονίαν ὑπὲργῆς ἀπολιπὼν ἀφῖξαι σωματοφύλακας καὶὑπασπιστὰς καὶ σατράπας καὶ χρυσὸν το-σοῦτον καὶ ἔθνη προσκυνοῦντα καὶ Βαβυ-λῶνα καὶ Βάκτρα καὶ τὰ μεγάλα θηρία καὶτιμὴν καὶ δόξαν καὶ τὸ ἐπίσημον εἶναι ἐξε-λαύνοντα διαδεδεμένον ταινίᾳ λευκῇ τὴνκεφαλὴν πορφυρίδα ἐμπεπορπημένον οὐ

100

ΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲ τὸν ἐλλέβορον ὦΜένιππε ἀναίνομαι πιεῖν γένοιτό μοιμόνονΜΕΝΙΠΠΟΣ Θάρρει ὦ Τάνταλε ὡςοὔτε σὺ οὔτε ἄλλος πίεται τῶν νεκρῶνἀδύνατον γάρ καίτοι οὐ πάντες ὥσπερ σὺἐκ καταδίκης διψῶσι τοῦ ὕδατος αὐτοὺςοὐχ ὑπομένοντος

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΧΕΙΡΩΝΟΣ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤκουσα ὦ Χείρων ὡςθεὸς ὢν ἐπεθύμησας ἀποθανεῖνΧΕΙΡΩΝ Ἀληθῆ ταῦτα ἤκουσας ὦΜένιππε καὶ τέθνηκα ὡς ὁρᾷς ἀθάνατοςεἶναι δυνάμενοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίς δαί σε ἔρως τοῦ θα-νάτου ἔσχεν ἀνεράστου τοῖς πολλοῖς χρή-ματοςΧΕΙΡΩΝ Ἐρῶ πρὸς σὲ οὐκ ἀσύνετον

81

ΝΙΡΕΥΣ Καὶ μὴν ἐροῦ Ὅμηρον ὁποῖοςἦν ὁπότε συνεστράτευον τοῖς ἈχαιοῖςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀνείρατά μοι λέγειςἐγὼ δὲ ἃ βλέπω καὶ νῦν ἔχεις ἐκεῖνα δέ οἱτότε ἴσασινΝΙΡΕΥΣ Οὔκουν ἐγὼ ἐνταῦθα εὐμορ-φότερός εἰμι ὦ Μένιππε ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔτε σὺ οὔτε ἄλλοςεὔμορφος ἰσοτιμία γὰρ ἐν ᾅδου καὶ ὅμοιοιἅπαντεςΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἐμοὶ μὲν καὶ τοῦτο ἱκανόν

166

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλ ὦ καλὲ Μαύσωλεοὔτε ἡ ἰσχὺς ἔτι σοι ἐκείνη οὔτε ἡ μορφὴπάρεστιν εἰ γοῦν τινα ἑλοίμεθα δικαστὴνεὐμορφίας πέρι οὐκ ἔχω εἰπεῖν τίνος ἕνε-κα τὸ σὸν κρανίον προτιμηθείη ἂν τοῦἐμοῦ φαλακρὰ γὰρ ἄμφω καὶ γυμνά καὶτοὺς ὀδόντας ὁμοίως προφαίνομεν καὶ τοὺςὀφθαλμοὺς ἀφῃρήμεθα καὶ τὰς ῥῖνας ἀπο-σεσιμώμεθα ὁ δὲ τάφος καὶ οἱ πολυτελεῖςἐκεῖνοι λίθοι Ἁλικαρνασσεῦσι μὲν ἴσωςεἶεν ἐπιδείκνυσθαι καὶ φιλοτιμεῖσθαι πρὸςτοὺς ξένους ὡς δή τι μέγα οἰκοδόμημααὐτοῖς ἐστιν σὺ δέ ὦ βέλτιστε οὐχ ὁρῶ ὅτι ἀπολαύεις αὐτοῦ πλὴν εἰ μὴ τοῦτο φῄςὅτι μᾶλλον ἡμῶν ἀχθοφορεῖς ὑπὸ τηλικού-τοις λίθοις πιεζόμενοςΜΑΥΣΩΛΟΣ Ἀνόνητα οὖν μοι ἐκεῖναπάντα καὶ ἰσότιμος ἔσται Μαύσωλος καὶΔιογένης ΔΙΟΓΕΝΗΣ Οὐκ ἰσότιμος ὦ γεν-ναιότατε οὐ γὰρ Μαύσωλος μὲν γὰρ

163

ὄντα οὐκ ἦν ἔτι ἡδὺ ἀπολαύειν τῆς ἀθανα-σίαςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐχ ἡδὺ ἦν ζῶντα ὁρᾶντὸ φῶςΧΕΙΡΩΝ Οὔκ ὦ Μένιππε τὸ γὰρ ἡδὺἔγωγε ποικίλον τι καὶ οὐχ ἁπλοῦν ἡγοῦμαιεἶναι ἐγὼ δὲ ἔζων ἀεὶ καὶ ἀπέλαυον τῶνὁμοίων ἡλίου φωτός τροφῆς αἱ ὧραι δὲαἱ αὐταὶ καὶ τὰ γινόμενα ἅπαντα ἑξῆς ἕκα-στον ὥσπερ ἀκολουθοῦντα θάτερον θα-τέρῳ ἐνεπλήσθην οὖν αὐτῶν οὐ γὰρ ἐν τῷαὐτῷ ἀεὶ ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ ltμὴgt μετασχεῖνὅλως τὸ τερπνὸν ἦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις ὦ Χείρων τὰἐν ᾅδου δὲ πῶς φέρεις ἀφ οὗ προελόμενοςαὐτὰ ἥκειςΧΕΙΡΩΝ Οὐκ ἀηδῶς ὦ Μένιππε ἡγὰρ ἰσοτιμία πάνυ δημοτικὴ καὶ τὸ πρᾶγ-μα οὐδὲν ἔχει τὸ διάφορον ἐν φωτὶ εἶναι ἢἐν σκότῳ ἄλλως τε οὔτε διψῆν ὥσπερ ἄνωοὔτε πεινῆν δεῖ ἀλλ ἀνεπιδεεῖς τούτων

82

ἄχρηστόν σοι ὦ Ἀλέξανδρε πρὸς τὰπράγματα ἐγένετο πολλοὶ γὰρ ὑπέπτησ-σον θεὸν εἶναί σε νομίζοντες ἀτὰρ εἰπέμοι τίνι τὴν τοσαύτην ἀρχὴν καταλέλοι-παςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκ οἶδα ὦ Διόγενεςοὐ γὰρ ἔφθασα ἐπισκῆψαί τι περὶ αὐτῆς ἢτοῦτο μόνον ὅτι ἀποθνήσκων Περδίκκᾳτὸν δακτύλιον ἐπέδωκα πλὴν ἀλλὰ τί γε-λᾷς ὦ ΔιόγενεςΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί γὰρ ἄλλο ἢ ἀνεμνήσθηνοἷα ἐποίει ἡ Ἑλλάς ἄρτι σε παρειληφότατὴν ἀρχὴν κολακεύοντες καὶ προστάτηναἱρούμενοι καὶ στρατηγὸν ἐπὶ τοὺς βαρ-βάρους ἔνιοι δὲ καὶ τοῖς δώδεκα θεοῖς προ-στιθέντες καὶ οἰκοδομοῦντές σοι νεὼς καὶθύοντες ὡς δράκοντος υἱῷ ἀλλ εἰπέ μοιποῦ σε οἱ Μακεδόνες ἔθαψαν ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἔτι ἐν Βαβυλῶνι κε-ῖμαι τριακοστὴν ἡμέραν ταύτην ὑπισχνε-ῖται δὲ Πτολεμαῖος ὁ ὑπασπιστής ἤν ποτε

99

οἰμώξεται μεμνημένος τῶν ὑπὲρ γῆς ἐνοἷς εὐδαιμονεῖν ᾤετο Διογένης δὲ καταγε-λάσεται αὐτοῦ καὶ τάφον ὁ μὲν ἐν Ἁλικαρ-νασσῷ ἐρεῖ ἑαυτοῦ ὑπὸ Ἀρτεμισίας τῆς γυ-ναικὸς καὶ ἀδελφῆς κατεσκευασμένον ὁΔιογένης δὲ τοῦ μὲν σώματος εἰ καί τινατάφον ἔχει οὐκ οἶδεν οὐδὲ γὰρ ἔμελεναὐτῷ τούτου λόγον δὲ τοῖς ἀρίστοις περὶτούτου καταλέλοιπεν ἀνδρὸς βίον βεβιω-κὼς ὑψηλότερον ὦ Καρῶν ἀνδραποδω-δέστατε τοῦ σοῦ μνήματος καὶ ἐν βεβαιο-τέρῳ χωρίῳ κατεσκευασμένον

ΝΙΡΕΩΣ ΚΑΙ ΘΕΡΣΙΤΟΥ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΝΙΡΕΥΣ Ἰδοὺ δή Μένιππος οὑτοσὶ δι-κάσει πότερος εὐμορφότερός ἐστιν εἰπέὦ Μένιππε οὐ καλλίων σοι δοκῶΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δὲ καὶ ἔστε πρότε-ρον οἶμαι χρὴ γὰρ τοῦτο εἰδέναι

164

ΝΙΡΕΥΣ Νιρεὺς καὶ ΘερσίτηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πότερος οὖν ὁ Νιρεὺς καὶπότερος ὁ Θερσίτης οὐδέπω γὰρ τοῦτοδῆλον ΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἓν μὲν ἤδη τοῦτο ἔχω ὅτιὅμοιός εἰμί σοι καὶ οὐδὲν τηλικοῦτον δια-φέρεις ἡλίκον σε Ὅμηρος ἐκεῖνος ὁ τυ-φλὸς ἐπῄνεσεν ἁπάντων εὐμορφότερονπροσειπών ἀλλ ὁ φοξὸς ἐγὼ καὶ ψεδνὸςοὐδὲν χείρων ἐφάνην τῷ δικαστῇ ὅρα δὲσύ ὦ Μένιππε ὅντινα καὶ εὐμορφότερονἡγῇΝΙΡΕΥΣ Ἐμέ γε τὸν Ἀγλαΐας καὶΧάροπος ldquoὃς κάλλιστος ἀνὴρ ὑπὸ ἼλιονἦλθονrdquoΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλ οὐχὶ καὶ ὑπὸ γῆνὡς οἶμαι κάλλιστος ἦλθες ἀλλὰ τὰ μὲνὀστᾶ ὅμοια τὸ δὲ κρανίον ταύτῃ μόνον ἄραδιακρίνοιτο ἀπὸ τοῦ Θερσίτου κρανίου ὅτιεὔθρυπτον τὸ σόν ἀλαπαδνὸν γὰρ αὐτὸ καὶοὐκ ἀνδρῶδες ἔχεις

165

σου πλουσιωτέρους γενομένους ἐκπε-σόντας ἐν βραχεῖ τῶν ἀγαθῶν ἁπάντωνἵνα δέ σοι καὶ τούτους ἀφῶ τό γε ὑγιαίνεινἐχέγγυον οἴει σοι γενήσεσθαι καὶ βέβαιονἢ οὐχ ὁρᾷς πολλοὺς τῶν πλουσίων κακο-δαιμόνως διάγοντας ὑπὸ τῶν ἀλγηδόνωντοὺς μὲν οὐδὲ βαδίζειν δυναμένους ἐνίουςδὲ τυφλοὺς ἢ τῶν ἐντοσθιδίων τι ἀλγο-ῦντας ὅτι μὲν γὰρ οὐκ ἂν ἕλοιο πλουτῶνδὶς τοσοῦτον πλοῦτον ὅμοια πάσχειν Φανο-μάχῳ τῷ πλουσίῳ καὶ θηλύνεσθαι ὡς ἐκε-ῖνος εὖ οἶδα κἂν μὴ εἴπῃς ἐῶ λέγειν ὅσαςἐπιβουλὰς μετὰ τοῦ πλούτου καὶ λῃστὰςκαὶ φθόνον καὶ μῖσος παρὰ τῶν πολλῶνὁρᾷς οἵων σοι πραγμάτων αἴτιος ὁ θησαυ-ρὸς γίγνεταιΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀεὶ σύ μοι ὦ Λυκῖνεὑπεναντίος ὥστε οὐδὲ τὴν χοίνικα ἔτιλήψῃ ἐς τέλος μου τῆς εὐχῆς ἐπηρεάζων ΛΥΚΙΝΟΣ Τοῦτο μὲν ἤδη κατὰ τοὺςπολλοὺς τῶν πλουσίων ἀναδύῃ καὶ ἀνακα-

36

στον σιταγωγείτωσαν σιταγωγίαν εἰ καίὦ ναυκλήρων ἄριστε δῆλος εἶ ἀφόρητοςἡμῖν τότε γενησόμενος ὃς γὰρ ἔτι ἑνὸςπλοίου τουτουὶ δεσπότης ὢν παρήκουεςβοώντων εἰ πέντε κτήσαιο πρὸς τούτῳτριάρμενα πάντα καὶ ἀνώλεθρα οὐδὲ ὄψειδηλαδὴ τοὺς φίλους σὺ μὲν οὖν εὐπλόει ὦβέλτιστε ἡμεῖς δὲ ἐν Πειραιεῖ καθεδούμε-θα τοὺς ἐξ Αἰγύπτου ἢ Ἰταλίας καταπλέο-ντας ἀνακρίνοντες εἴ που τὸ μέγα Ἀδει-μάντου πλοῖον τὴν Ἶσίν τις εἶδενΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ὁρᾷς διὰ τοῦτοὤκνουν εἰπεῖν ἃ ἐνενόουν εἰδὼς ὅτι ἐνγέλωτι καὶ σκώμματι ποιήσεσθέ μου τὴνεὐχήν ὥστε ἐπιστὰς μικρόν ἔστ ἂν ὑμεῖςπροχωρήσητε ἀποπλευσοῦμαι πάλιν ἐπὶτῆς νεώς πολὺ γὰρ ἄμεινον τοῖς ναύταιςπροσλαλεῖν ἢ ὑφ ὑμῶν καταγελᾶσθαιΛΥΚΙΝΟΣ Μηδαμῶς ἐπεὶ συνεμβη-σόμεθά σοι καὶ αὐτοὶ ἐπιστάντεςΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀλλὰ ὑφαιρήσω τὴν

25

ΚΝΗΜΩΝΟΣ ΚΑΙ ΔΑΜΝΙΠΠΟΥ

ΚΝΗΜΩΝ Τοῦτο ἐκεῖνο τὸ τῆς παροι-μίας ὁ νεβρὸς τὸν λέοντα ΔΑΜΝΙΠΠΟΣ Τί ἀγανακτεῖς ὦ Κνή-μωνΚΝΗΜΩΝ Πυνθάνῃ ὅ τι ἀγανακτῶκληρονόμον ἀκούσιον καταλέλοιπα κατα-σοφισθεὶς ἄθλιος οὓς ἐβουλόμην ἂν μάλι-στα σχεῖν τἀμὰ παραλιπώνΔΑΜΝΙΠΠΟΣ Πῶς τοῦτο ἐγένετοΚΝΗΜΩΝ Ἑρμόλαον τὸν πάνυ πλού-σιον ἄτεκνον ὄντα ἐθεράπευον ἐπὶ θανάτῳκἀκεῖνος οὐκ ἀηδῶς τὴν θεραπείαν προσίε-το ἔδοξε δή μοι καὶ σοφὸν τοῦτο εἶναιθέσθαι διαθήκας εἰς τὸ φανερόν ἐν αἷςἐκείνῳ καταλέλοιπα τἀμὰ πάντα ὡς κἀκε-ῖνος ζηλώσειεν καὶ τὰ αὐτὰ πράξειενΔΑΜΝΙΠΠΟΣ Τί οὖν δὴ ἐκεῖνοςΚΝΗΜΩΝ Ὅ τι μὲν αὐτὸς ἐνέγραψενταῖς ἑαυτοῦ διαθήκαις οὐκ οἶδα ἐγὼ γοῦν

114

ΕΡΜΗΣ Ἀμέλησον ὦ Πλούτων μετε-λεύσομαι γάρ σοι ἤδη αὐτοὺς καθ ἕναἑξῆς ἑπτὰ δέ οἶμαι εἰσίΠΛΟΥΤΩΝ Κατάσπα ὁ δὲ παραπέμ-ψει ἕκαστον ἀντὶ γέροντος αὖθις πρωθήβηςγενόμενος

ΤΕΡΨΙΩΝΟΣ ΚΑΙ ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ

ΤΕΡΨΙΩΝ Τοῦτο ὦ Πλούτων δίκαιονἐμὲ μὲν τεθνάναι τριάκοντα ἔτη γεγονότατὸν δὲ ὑπὲρ τὰ ἐνενήκοντα γέροντα Θού-κριτον ζῆν ἔτιΠΛΟΥΤΩΝ Δικαιότατον μὲν οὖν ὦΤερψίων εἴ γε ὁ μὲν ζῇ μηδένα εὐχόμενοςἀποθανεῖν τῶν φίλων σὺ δὲ παρὰ πάντατὸν χρόνον ἐπεβούλευες αὐτῷ περιμένωντὸν κλῆρονΤΕΡΨΙΩΝ Οὐ γὰρ ἐχρῆν γέροντα ὄντακαὶ μηκέτι χρήσασθαι τῷ πλούτῳ αὐτὸν

107

ἀποβάθραν προεισελθώνΛΥΚΙΝΟΣ Οὐκοῦν ἡμεῖς γε προσνη-ξόμεθα ὑμῖν μὴ γὰρ οἴου σοὶ μὲν εἶναιῥᾴδιον τηλικαῦτα πλοῖα κτᾶσθαι μήτεπριαμένῳ μήτε ναυπηγησαμένῳ ἡμεῖς δὲοὐκ αἰτήσομεν παρὰ τῶν θεῶν ἐπὶ πολλοὺςσταδίους ἀκμῆτες δύνασθαι νεῖν καίτοιπρῴην καὶ ἐς Αἴγιναν ἐπὶ τὴν τῆς Ἐνοδίαςτελετὴν οἶσθα ἐν ἡλίκῳ σκαφιδίῳ πάντεςἅμα οἱ φίλοι τεττάρων ἕκαστος ὀβολῶνδιεπλεύσαμεν καὶ οὐδὲν ἐδυσχέραινεςἡμᾶς συμπλέοντας νῦν δὲ ἀγανακτεῖς εἰσυνεμβησόμεθά σοι καὶ τὴν ἀποβάθρανπροεισελθὼν ἀφαιρεῖς ὑπερμαζᾷς γάρ ὦἈδείμαντε καὶ ἐς τὸν κόλπον οὐ πτύειςοὐδὲ οἶσθα ὅστις ὢν ναυκληρεῖς οὕτωςἐπῆρέ σε ἡ οἰκία ἐν καλῷ τῆς πόλεως οἰκο-δομηθεῖσα καὶ τῶν ἀκολούθων τὸ πλῆθοςἀλλ ὦγαθέ πρὸς τῆς Ἴσιδος κἂν τὰ Νει-λῷα ταῦτα ταρίχη τὰ λεπτὰ μέμνησο ἡμῖνἄγειν ἀπ Αἰγύπτου ἢ μύρον ἀπὸ τοῦ Κα-

26

νος εἴρηκα καί μοι ὁ Ἑρμῆς τελεσιουργή-σειεν αὐτάΛΥΚΙΝΟΣ Οἶσθα οὖν ὦ Ἀδείμαντεὡς πάνυ σοι ἀπὸ λεπτῆς κρόκης ὁ πᾶςοὑτοσὶ πλοῦτος ἀπήρτηται καὶ ἢν ἐκείνηἀπορραγῇ πάντα οἴχεται καὶ ἄνθρακές σοιὁ θησαυρὸς ἔσταιΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Πῶς λέγεις ὦ ΛυκῖνεΛΥΚΙΝΟΣ Ὅτι ὦ ἄριστε ἄδηλονὁπόσον χρόνον βιώσει πλουτῶν τίς γὰροἶδεν εἰ ἔτι παρακειμένης σοι τῆς χρυσῆςτραπέζης πρὶν ἐπιβαλεῖν τὴν χεῖρα καὶἀπογεύσασθαι τοῦ ταὼ ἢ τοῦ Νομάδοςἀλεκτρυόνος ἀποφυσήσας τὸ ψυχίδιονἄπει γυψὶ καὶ κόραξι πάντα ἐκεῖνα καταλι-πών ἢ ἐθέλεις καταριθμήσομαί σοι τοὺςμὲν αὐτίκα πρὶν ἀπολαῦσαι τοῦ πλούτουἀποθανόντας ἐνίους δὲ καὶ ζῶντας ἀπο-στερηθέντας ὧν εἶχον ὑπό τινος βασκάνουπρὸς τὰ τοιαῦτα δαίμονος ἀκούεις γάρπου τὸν Κροῖσον καὶ τὸν Πολυκράτην πολύ

35

δυνάμενον ἀπελθεῖν τοῦ βίου παραχωρήσα-ντα τοῖς νέοιςΠΛΟΥΤΩΝ Καινά ὦ Τερψίων νομο-θετεῖς τὸν μηκέτι τῷ πλούτῳ χρήσασθαιδυνάμενον πρὸς ἡδονὴν ἀποθνήσκειν τὸ δὲἄλλως ἡ Μοῖρα καὶ ἡ φύσις διέταξενΤΕΡΨΙΩΝ Οὐκοῦν ταύτης αἰτιῶμαιτῆς διατάξεως ἐχρῆν γὰρ τὸ πρᾶγμα ἑξῆςπως γίνεσθαι τὸν πρεσβύτερον πρότερονκαὶ μετὰ τοῦτον ὅστις καὶ τῇ ἡλικίᾳ μεταὐτόν ἀναστρέφεσθαι δὲ μηδαμῶς μηδὲζῆν μὲν τὸν ὑπέργηρων ὀδόντας τρεῖς ἔτιλοιποὺς ἔχοντα μόγις ὁρῶντα οἰκέταις γετέτταρσιν ἐπικεκυφότα κορύζης μὲν τὴνῥῖνα λήμης δὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς μεστὸνὄντα οὐδὲν ἔτι ἡδὺ εἰδότα ἔμψυχόν τινατάφον ὑπὸ τῶν νέων καταγελώμενον ἀπο-θνήσκειν δὲ καλλίστους καὶ ἐρρωμενε-στάτους νεανίσκους ἄνω γὰρ ποταμῶν το-ῦτό γε ἢ τὸ τελευταῖον εἰδέναι γε ἐχρῆνπότε καὶ τεθνήξεται τῶν γερόντων ἕκα-

108

δώρῳ τὴν ἔχουσαν τὸ φάρμακον τὴν δὲἑτέραν ἐμοί σφαλεὶς οὐκ οἶδ ὅπως ἐμοὶμὲν τὸ φάρμακον Πτοιοδώρῳ δὲ τὸ ἀφάρ-μακτον ἔδωκεν εἶτα ὁ μὲν ἔπινεν ἐγὼ δὲαὐτίκα μάλα ἐκτάδην ἐκείμην ὑποβολιμα-ῖος ἀντ ἐκείνου νεκρός τί τοῦτο γελᾷς ὦΖηνόφαντε καὶ μὴν οὐκ ἔδει γε ἑταίρῳ ἀν-δρὶ ἐπιγελᾶνΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Ἀστεῖα γάρ ὦ Καλ-λιδημίδη πέπονθας ὁ γέρων δὲ τί πρὸς τα-ῦταΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ Πρῶτον μὲν ὑπετα-ράχθη πρὸς τὸ αἰφνίδιον εἶτα συνείςοἶμαι τὸ γεγενημένον ἐγέλα καὶ αὐτός οἷάγε ὁ οἰνοχόος εἴργασταιΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Πλὴν ἀλλ οὐδὲ σὲτὴν ἐπίτομον ἐχρῆν τραπέσθαι ἧκε γὰρ ἄνσοι διὰ τῆς λεωφόρου ἀσφαλέστερον εἰ καὶὀλίγῳ βραδύτερος ἦν

113

τὸ ἀργυροῦν πινάκιον ἢ τὸν σκύφον ἐπιδεί-ξεται Διόνικος ἐν τῇ πομπῇ καὶ μάλισταἐπειδὰν ὁρᾷ τοὺς οἰκέτας τοὺς ἐμοὺς ἀργύ-ρῳ τοσούτῳ χρωμένους τῇ πόλει δὲ ταῦταἐξαίρετα παρ ἐμοῦ ὑπῆρξεν ἄν αἱ μὲν δια-νομαὶ κατὰ μῆνα ἕκαστον δραχμαὶ τῷ μὲνἀστῷ ἑκατόν τῷ δὲ μετοίκῳ ἥμισυ τού-των δημοσίᾳ δὲ ὅσα ἐς κάλλος θέατρα καὶβαλανεῖα καὶ τὴν θάλατταν ἄχρι πρὸς τὸΔίπυλον ἥκειν κἀνταῦθά που λιμένα εἶναιἐπαχθέντος ὀρύγματι μεγάλῳ τοῦ ὕδατοςὡς τὸ πλοῖόν μου πλησίον ὁρμεῖν καταφα-νὲς ὂν ἐκ τοῦ Κεραμεικοῦ τοῖς φίλοις δὲὑμῖν Σαμίππῳ μὲν εἴκοσι μεδίμνους ἐπι-σήμου χρυσίου παραμετρῆσαι τὸν οἰκο-νόμον ἐκέλευσα ἄν Τιμολάῳ δὲ πέντε χοί-νικας Λυκίνῳ δὲ χοίνικα ἀπομεμαγμένηνκαὶ ταύτην ὅτι λάλος ἐστὶ καὶ ἐπισκώπτειμου τὴν εὐχήν τοῦτον ἐβουλόμην βιῶναιτὸν βίον πλουτῶν ἐς ὑπερβολὴν καὶ τρυ-φῶν καὶ πάσαις ἡδοναῖς ἀφθόνως χρώμε-

34

νώπου ἢ ἶβιν ἐκ Μέμφιδος εἰ δὲ ἡ ναῦςἐδύνατο καὶ τῶν πυραμίδων μίανΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἅλις παιδιᾶς ὦ Λυκῖνεὁρᾷς ὡς ἐρυθριᾶν Ἀδείμαντον ἐποίησαςπολλῷ τῷ γέλωτι ἐπικλύσας τὸ πλοῖον ὡςὑπέραντλον εἶναι καὶ μηκέτι ἀντέχειν πρὸςτὸ ἐπιρρέον Καὶ ἐπείπερ ἔτι πολὺ ἡμῖν τὸ λοιπόν ἐστινπρὸς τὸ ἄστυ διελόμενοι τετραχῆ τὴν ὁδὸνκατὰ τοὺς ἐπιβάλλοντας ἑκάστῳ σταδίουςαἰτῶμεν ἅπερ ἂν δοκῇ παρὰ τῶν θεῶνοὕτω γὰρ ἂν ἡμᾶς ὅ τε κάματος λάθοι καὶἅμα εὐφρανούμεθα ὥσπερ ἡδίστῳ ὀνείρατιἑκουσίῳ περιπεσόντες ἐφ ὅσον βουλόμε-θα εὖ ποιήσοντι ἡμᾶς παρ αὐτῷ γὰρἑκάστῳ ἔστω τὸ μέτρον τῆς εὐχῆς καὶ οἱθεοὶ πάντα ὑποκείσθωσαν παρέξοντες εἰκαὶ τῇ φύσει ἀπίθανα ἔσται τὸ δὲ μέγι-στον ἐπίδειξις ἔσται τὸ πρᾶγμα ὅστις ἂνἄριστα χρήσαιτο τῷ πλούτῳ καὶ τῇ εὐχῇδηλώσει γὰρ οἷος ἂν καὶ πλουτήσας ἐγένε-

27

οἶσθα γὰρ καὶ σύ που Πτοιόδωρον τὸνγέρονταΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Τὸν ἄτεκνον τὸνπλούσιον ᾧ σε τὰ πολλὰ ᾔδειν συνόνταΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ Ἐκεῖνον αὐτὸν ἀεὶἐθεράπευον ὑπισχνούμενον ἐπ ἐμοὶ τεθνή-ξεσθαι ἐπεὶ δὲ τὸ πρᾶγμα εἰς μήκιστονἐπεγίνετο καὶ ὑπὲρ τὸν Τιθωνὸν ὁ γέρωνἔζη ἐπίτομόν τινα ὁδὸν ἐπὶ τὸν κλῆρονἐξηῦρον πριάμενος γὰρ φάρμακον ἀνέπει-σα τὸν οἰνοχόον ἐπειδὰν τάχιστα ὁΠτοιόδωρος αἰτήσῃ πιεῖν ndash πίνει δὲ ἐπιει-κῶς ζωρότερον ndash ἐμβαλόντα εἰς κύλικαἕτοιμον ἔχειν αὐτὸ καὶ ἐπιδοῦναι αὐτῷ εἰδὲ τοῦτο ποιήσει ἐλεύθερον ἐπωμοσάμηνἀφήσειν αὐτόνΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Τί οὖν ἐγένετο πάνυγάρ τι παράδοξον ἐρεῖν ἔοικας ΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ Ἐπεὶ τοίνυν λου-σάμενοι ἥκομεν δύο δὴ ὁ μειρακίσκος κύ-λικας ἑτοίμους ἔχων τὴν μὲν τῷ Πτοιο-

112

στος ἵνα μὴ μάτην ἂν ἐνίους ἐθεράπευοννῦν δὲ τὸ τῆς παροιμίας ἡ ἅμαξα τὸν βοῦνπολλάκις ἐκφέρειΠΛΟΥΤΩΝ Ταῦτα μέν ὦ Τερψίωνπολὺ συνετώτερα γίνεται ἤπερ σοὶ δοκεῖκαὶ ὑμεῖς δὲ τί παθόντες ἀλλοτρίοις ἐπι-χαίνετε καὶ τοῖς ἀτέκνοις τῶν γερόντωνεἰσποιεῖτε φέροντες αὑτούς τοιγαροῦνγέλωτα ὀφλισκάνετε πρὸ ἐκείνων κατορυτ-τόμενοι καὶ τὸ πρᾶγμα τοῖς πολλοῖς ἥδι-στον γίνεται ὅσῳ γὰρ ὑμεῖς ἐκείνους ἀπο-θανεῖν εὔχεσθε τοσούτῳ ἅπασιν ἡδὺ προα-ποθανεῖν ὑμᾶς αὐτῶν καινὴν γάρ τινα ταύ-την τὴν τέχνην ἐπινενοήκατε γραῶν καὶγερόντων ἐρῶντες καὶ μάλιστα εἰ ἄτεκνοιεἶεν οἱ δὲ ἔντεκνοι ὑμῖν ἀνέραστοι καίτοιπολλοὶ ἤδη τῶν ἐρωμένων συνέντες ὑμῶντὴν πανουργίαν τοῦ ἔρωτος ἢν καὶ τύχωσιπαῖδας ἔχοντες μισεῖν αὐτοὺς πλάττονταιὡς καὶ αὐτοὶ ἐραστὰς ἔχωσιν εἶτα ἐν ταῖςδιαθήκαις ἀπεκλείσθησαν μὲν οἱ πάλαι δο-

109

το ΣΑΜΙΠΠΟΣ Καλῶς ὦ Τιμόλαε καὶπείθομαί σοι καὶ ὅταν ὁ καιρὸς καλῇ εὔξο-μαι ἅπερ ἂν δοκῇ εἰ μὲν γὰρ Ἀδείμαντοςβούλεται οὐδὲ ἐρωτᾶν οἶμαι ὅς γε δὴ ἐντῇ νηῒ τὸν ἕτερον πόδα ἔχει χρὴ δὲ καὶΛυκίνῳ δοκεῖνΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλὰ πλουτῶμεν εἰ τοῦτοἄμεινον μὴ καὶ βασκαίνειν ἐν ταῖς κοιναῖςεὐτυχίαις δοκῶΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Τίς γοῦν πρῶτος ἄρξε-ταιΛΥΚΙΝΟΣ Σύ ὦ Ἀδείμαντε εἶτα μετὰσὲ οὑτοσὶ Σάμιππος εἶτα Τιμόλαος ἐγὼδὲ ὀλίγον ὅσον ἡμιστάδιον τὸ πρὸ τοῦ Δι-πύλου ἐπιλήψομαι τῇ εὐχῇ καὶ τοῦτο ὡςοἷόν τε παραδραμώνΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Οὐκοῦν ἐγὼ μὲν οὐδὲνῦν ἀποστήσομαι τῆς νεώς ἀλλ ἐπείπερἔξεστιν ἐπιμετρήσω τῇ εὐχῇ ὁ δὲ Ἑρμῆςὁ κερδῷος ἐπινευσάτω ἅπασιν ἔστω γὰρ

28

δόξῃ προκύψας ὥσπερ ὁ ἥλιος ἐκείνων μὲνοὐδ ἐπιβλέψομαι ἐνίους εἰ δέ τις πένηςοἷος ἦν ἐγὼ πρὸ τοῦ θησαυροῦ φιλοφρονή-σομαι τοῦτον καὶ λουσάμενον ἥκειν κελεύ-σω τὴν ὥραν ἐπὶ τὸ δεῖπνον οἱ δὲ ἀποπνι-γήσονται οἱ πλούσιοι ὁρῶντες ὀχήματαἵππους καὶ παῖδας ὡραίους ὅσον δισχιλί-ους ἐξ ἁπάσης ἡλικίας ὅ τι περ τὸ ἀνθη-ρότατον εἶτα δεῖπνα ἐπὶ χρυσοῦ ndash εὐτε-λὴς γὰρ ὁ ἄργυρος καὶ οὐ κατ ἐμέ ndash τάρι-χος μὲν ἐξ Ἰβηρίας οἶνος δὲ ἐξ Ἰταλίαςἔλαιον δὲ ἐξ Ἰβηρίας καὶ τοῦτο μέλι δὲἡμέτερον τὸ ἄπυρον καὶ ὄψα πανταχόθενκαὶ σύες καὶ λαγώς καὶ ὅσα πτηνά ὄρνιςἐκ Φάσιδος καὶ ταὼς ἐξ Ἰνδίας καὶ ἀλε-κτρυὼν ὁ Νομαδικός οἱ δὲ σκευάζοντεςἕκαστα σοφισταί τινες περὶ πέμματα καὶχυμοὺς ἔχοντες εἰ δέ τινι προπίοιμι σκύ-φον ἢ φιάλην αἰτήσας ὁ ἐκπιὼν ἀποφε-ρέτω καὶ τὸ ἔκπωμα οἱ δὲ νῦν πλούσιοιπρὸς ἐμὲ Ἶροι δηλαδὴ ἅπαντες καὶ οὐκέτι

33

ρυφορήσαντες ὁ δὲ παῖς καὶ ἡ φύσιςὥσπερ ἐστὶ δίκαιον κρατοῦσι πάντων οἱδὲ ὑποπρίουσι τοὺς ὀδόντας ἀπομυγέντες ΤΕΡΨΙΩΝ Ἀληθῆ ταῦτα φῄς ἐμοῦγοῦν Θούκριτος πόσα κατέφαγεν ἀεὶ τε-θνήξεσθαι δοκῶν καὶ ὁπότε εἰσίοιμι ὑπο-στένων καὶ μύχιόν τι καθάπερ ἐξ ᾠοῦ νεοτ-τὸς ἀτελὴς ὑποκρώζων ὥστ ἐμὲ ὅσον αὐτί-κα οἰόμενον ἐπιβήσειν αὐτὸν τῆς σοροῦἐσπέμπειν τὰ πολλά ὡς μὴ ὑπερβάλλοιντόμε οἱ ἀντερασταὶ τῇ μεγαλοδωρεᾷ καὶ τὰπολλὰ ὑπὸ φροντίδων ἄγρυπνος ἐκείμηνἀριθμῶν ἕκαστα καὶ διατάττων ταῦταγοῦν μοι καὶ τοῦ ἀποθανεῖν αἴτια γεγένη-ται ἀγρυπνία καὶ φροντίδες ὁ δὲ τοσοῦτόνμοι δέλεαρ καταπιὼν ἐφειστήκει θαπτο-μένῳ πρῴην ἐπιγελῶνΠΛΟΥΤΩΝ Εὖ γε ὦ Θούκριτε ζῴηςἐπὶ μήκιστον πλουτῶν ἅμα καὶ τῶν τοιού-των καταγελῶν μηδὲ πρότερόν γε σὺ ἀπο-θάνοις ἢ προπέμψας πάντας τοὺς κόλακας

110

ΤΕΡΨΙΩΝ Τοῦτο μέν ὦ Πλούτων καὶἐμοὶ ἥδιστον ἤδη εἰ καὶ Χαροιάδης προτε-θνήξεται ΘουκρίτουΠΛΟΥΤΩΝ Θάρρει ὦ Τερψίων καὶΦείδων γὰρ καὶ Μέλανθος καὶ ὅλως ἅπα-ντες προελεύσονται αὐτοῦ ὑπὸ ταῖς αὐταῖςφροντίσινΤΕΡΨΙΩΝ Ἐπαινῶ ταῦτα ζῴης ἐπὶμήκιστον ὦ Θούκριτε

ΖΗΝΟΦΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΟΥ

ΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Σὺ δὲ ὦ Καλλιδημί-δη πῶς ἀπέθανες ἐγὼ μὲν γὰρ ὅτι πα-ράσιτος ὢν Δεινίου πλέον τοῦ ἱκανοῦ ἐμφα-γὼν ἀπεπνίγην οἶσθα παρῆς γὰρ ἀποθνή-σκοντί μοιΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ Παρῆν ὦ Ζηνόφα-ντε τὸ δὲ ἐμὸν παράδοξόν τι ἐγένετο

111

πέζας ὅλας χρυσᾶς ποιήσομαι καὶ τὰς κλί-νας χρυσᾶς εἰ δὲ μὴ σιωπήσῃ καὶ τοὺςδιακόνους αὐτούς ΛΥΚΙΝΟΣ Ὅρα μόνον μὴ ὥσπερ τῷΜίδᾳ καὶ ὁ ἄρτος σοι καὶ τὸ ποτὸν χρυσὸςγένηται καὶ πλουτῶν ἄθλιος ἀπόλῃ λιμῷδιαφθαρεὶς πολυτελεῖΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Τὰ σὰ ῥυθμιεῖς πιθα-νώτερον ὦ Λυκῖνε μετ ὀλίγον ἐπειδὰναὐτὸς αἰτῇς ἐσθὴς ἐπὶ τούτοις ἁλουργὶςκαὶ ὁ βίος οἷος ἁβρότατος ὕπνος ἐφ ὅσονἥδιστος φίλων πρόσοδοι καὶ δεήσεις καὶτὸ ἅπαντας ὑποπτήσσειν καὶ προσκυνεῖνκαὶ οἱ μὲν ἕωθεν πρὸς ταῖς θύραις ἄνω καὶκάτω περιπατήσουσιν ἐν αὐτοῖς δὲ καὶΚλεαίνετος καὶ Δημόκριτος οἱ πάνυ καὶπροσελθοῦσιν γε αὐτοῖς καὶ πρὸ τῶν ἄλλωνεἰσδεχθῆναι ἀξιοῦσι θυρωροὶ ἑπτὰ ἐφε-στῶτες εὐμεγέθεις βάρβαροι προσαρα-ξάτωσαν ἐς τὸ μέτωπον εὐθὺ τὴν θύρανοἷα νῦν αὐτοὶ ποιοῦσιν ἐγὼ δέ ὁπόταν

32

τὸ πλοῖον καὶ τὰ ἐν αὐτῷ πάντα ἐμὰ καὶ ὁφόρτος οἱ ἔμποροι αἱ γυναῖκες οἱ ναῦταικαὶ ἄλλο εἴ τι ἥδιστον κτημάτων ἁπάντωνΣΑΜΙΠΠΟΣ Λέληθας σεαυτὸν ἔχων ἐντῇ νηΐΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Τὸν παῖδα φής ὦΣάμιππε τὸν κομήτην κἀκεῖνος οὖν ἔστωἐμός ὁπόσος δὲ ὁ πυρὸς ἔνδον ἐστίν οὗτοςὁ ἀριθμὸς ἅπας χρυσίον ἐπίσημον γενέσθωτοσοῦτοι δαρεικοίΛΥΚΙΝΟΣ Τί τοῦτο ὦ Ἀδείμαντε κα-ταδύσεταί σοι τὸ πλοῖον οὐ γὰρ ἴσονβάρος πυροῦ καὶ τοῦ ἰσαρίθμου χρυσίουΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Μὴ φθόνει ὦ Λυκῖνεἀλλ ἐπειδὰν εἰς σὲ παρέλθῃ ἡ εὐχή τὴνΠάρνηθα ἐκείνην εἰ θέλεις ὅλην χρυσῆνποιήσας ἔχε κἀγὼ σιωπήσομαί σοιΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλ ὑπὲρ ἀσφαλείας τοῦτοἔγωγε τῆς σῆς ἐποιησάμην ὡς μὴ ἀπο-λέσθαι ἅπαντας μετὰ τοῦ χρυσίου καὶ τὰμὲν ὑμέτερα μέτρια τὸ μειράκιον δὲ τὸ

29

ἀνιᾷ σε τὸ πολλὴν τρυφὴν ἀπολιπόντα τε-θνάναιΠΤΩΧΟΣ Οὐδὲν τοιοῦτο ἀλλ ἔτη μὲνἐγεγόνειν ἀμφὶ τὰ ἐνενήκοντα βίον δὲ ἄπο-ρον ἀπὸ καλάμου καὶ ὁρμιᾶς εἶχον εἰςὑπερβολὴν πτωχὸς ὢν ἄτεκνός τε καὶ προ-σέτι χωλὸς καὶ ἀμυδρὸν βλέπωνΔΙΟΓΕΝΗΣ Εἶτα τοιοῦτος ὢν ζῆν ἤθε-λεςΠΤΩΧΟΣ Ναί ἡδὺ γὰρ ἦν τὸ φῶς καὶτὸ τεθνάναι δεινὸν καὶ φευκτέονΔΙΟΓΕΝΗΣ Παραπαίεις ὦ γέρον καὶμειρακιεύῃ πρὸς τὸ χρεών καὶ ταῦτα ἡλι-κιώτης ὢν τοῦ πορθμέως τί οὖν ἄν τις ἔτιλέγοι περὶ τῶν νέων ὁπότε οἱ τηλικοῦτοιφιλόζωοί εἰσιν οὓς ἐχρῆν διώκειν τὸνθάνατον ὡς τῶν ἐν τῷ γήρᾳ κακῶν φάρμα-κον ἀλλ ἀπίωμεν ἤδη μὴ καί τις ἡμᾶςὑπίδηται ὡς ἀπόδρασιν βουλεύοντας ὁρῶνπερὶ τὸ στόμιον εἰλουμένους

140

μεν ndash Οὑτοσὶ τίς ὁ πρῶτός ἐστινΜΕΝΙΠΠΟΣ Μένιππος ἔγωγε ἀλλἰδοὺ ἡ πήρα μοι ὦ Ἑρμῆ καὶ τὸ βάκτρονεἰς τὴν λίμνην ἀπερρίφθων τὸν τρίβωνα δὲοὐδὲ ἐκόμισα εὖ ποιῶνΕΡΜΗΣ Ἔμβαινε ὦ Μένιππε ἀνδρῶνἄριστε καὶ τὴν προεδρίαν ἔχε παρὰ τὸνκυβερνήτην ἐφ ὑψηλοῦ ὡς ἐπισκοπῇςἅπαντας ὁ καλὸς δ οὗτος τίς ἐστινΧΑΡΜΟΛΕΩΣ Χαρμόλεως ὁ Μεγαρι-κὸς ἐπέραστος οὗ τὸ φίλημα διτάλαντονἦν ΕΡΜΗΣ Ἀπόδυθι τοιγαροῦν τὸ κάλλοςκαὶ τὰ χείλη αὐτοῖς φιλήμασι καὶ τὴνκόμην τὴν βαθεῖαν καὶ τὸ ἐπὶ τῶν παρειῶνἐρύθημα καὶ τὸ δέρμα ὅλον ἔχει καλῶςεὔζωνος εἶ ἐπίβαινε ἤδη ὁ δὲ τὴν πορφυ-ρίδα οὑτοσὶ καὶ τὸ διάδημα ὁ βλοσυρὸς τίςὢν τυγχάνειςΛΑΜΠΙΧΟΣ Λάμπιχος Γελῴων τύραν-νος

121

ὡραῖον ἀποπνιγήσεται ἄθλιον νεῖν οὐκ ἐπι-στάμενονΤΙΜΟΛΑΟΣ Θάρρει ὦ Λυκῖνε οἱ δελ-φῖνες γὰρ αὐτὸ ὑποδύντες ἐξοίσουσιν ἐπὶτὴν γῆν ἢ νομίζεις κιθαρῳδὸν μέν τινασωθῆναι παρ αὐτῶν καὶ ἀπολαβεῖν τὸν μι-σθὸν ἀντὶ τῆς ᾠδῆς καὶ νεκρόν τι ἄλλο παι-δίον ἐς τὸν Ἰσθμὸν ἐπὶ δελφῖνος ὁμοίωςπροσκομισθῆναι τὸν δὲ Ἀδειμάντουοἰκέτην τὸν νεώνητον ἀπορήσειν δελφῖνοςἐρωτικοῦΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Καὶ σὺ γάρ Τιμόλαεμιμῇ Λυκῖνον καὶ ἐπιμετρεῖς τῶν σκωμ-μάτων καὶ ταῦτα εἰσηγητὴς αὐτὸς γενόμε-νος ΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἄμεινον γὰρ ἦν πιθα-νώτερον αὐτὸ ποιεῖν καί τινα θησαυρὸν ὑπὸτῇ κλίνῃ ἀνευρεῖν ὡς μὴ πράγματα ἔχοιςἐκ τοῦ πλοίου μετατιθεὶς χρυσίον ἐς τὸἄστυΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Εὖ λέγεις καὶ ἀνορω-

30

ρύχθω θησαυρὸς ὑπὸ τὸν Ἑρμῆν τὸν λίθι-νον ὅς ἐστιν ἡμῖν ἐν τῇ αὐλῇ μέδιμνοι χί-λιοι ἐπισήμου χρυσίου εὐθὺς οὖν κατὰ τὸνἩσίοδον οἶκος τὸ πρῶτον ὡς ἂν ἐπιση-μότατα οἰκοίην καὶ τὰ περὶ τὸ ἄστυ πάνταὠνησάμην ἤδη πλὴν ὅσα θύμον καὶ λίθοικαὶ ἐν Ἐλευσῖνι ὅσα ἐπὶ θαλάττῃ καὶ περὶτὸν Ἰσθμὸν ὀλίγα τῶν ἀγώνων ἕνεκα εἴποτε δὴ τὰ Ἴσθμια ἐπιδημήσαιμι καὶ τὸΣικυώνιον πεδίον καὶ ὅλως εἴ πού τι ἢ συ-νηρεφὲς ἢ ἔνυδρον ἢ εὔκαρπον ἐν τῇ Ἑλ-λάδι πάντα ἐν ὀλίγῳ Ἀδειμάντου ἔσται ὁχρυσὸς δὲ κοῖλος ἡμῖν ἐμφαγεῖν τὰ δὲ ἐκ-πώματα οὐ κοῦφα ὡς τὰ Ἐχεκράτουςἀλλὰ διτάλαντον ἕκαστον τὴν ὁλκήνΛΥΚΙΝΟΣ Εἶτα πῶς ὁ οἰνοχόος ὀρέξειπλῆρες οὕτω βαρὺ ἔκπωμα ἢ σὺ δέξῃ παραὐτοῦ ἀμογητὶ οὐ σκύφον ἀλλὰ Σισύφειόντι βάρος ἀναδιδόντοςΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἄνθρωπε μή μοιἀνάλυε τὴν εὐχήν ἐγὼ δὲ καὶ τὰς τρα-

31

ΕΡΜΗΣ Τί οὖν ὦ Λάμπιχε τοσαῦταἔχων πάρειΛΑΜΠΙΧΟΣ Τί οὖν ἐχρῆν ὦ Ἑρμῆγυμνὸν ἥκειν τύραννον ἄνδραΕΡΜΗΣ Τύραννον μὲν οὐδαμῶς νεκρὸνδὲ μάλα ὥστε ἀπόθου ταῦταΛΑΜΠΙΧΟΣ Ἰδού σοι ὁ πλοῦτος ἀπέρ-ριπταιΕΡΜΗΣ Καὶ τὸν τῦφον ἀπόρριψον ὦΛάμπιχε καὶ τὴν ὑπεροψίαν βαρήσει γὰρτὸ πορθμεῖον συνεμπεσόνταΛΑΜΠΙΧΟΣ Οὐκοῦν ἀλλὰ τὸ διάδημαἔασόν με ἔχειν καὶ τὴν ἐφεστρίδαΕΡΜΗΣ Οὐδαμῶς ἀλλὰ καὶ ταῦταἄφες ΛΑΜΠΙΧΟΣ Εἶεν τί ἔτι πᾶν γὰρἀφῆκα ὡς ὁρᾷςΕΡΜΗΣ Καὶ τὴν ὠμότητα καὶ τὴνἄνοιαν καὶ τὴν ὕβριν καὶ τὴν ὀργήν καὶ τα-ῦτα ἄφεςΛΑΜΠΙΧΟΣ Ἰδού σοι ψιλός εἰμι

122

ὁ μὲν γὰρ Βλεψίας αὐτὸς ἑαυτοῦ κατηγόρειφθάσας πολλὴν τὴν ἄνοιαν ὡς τὰ χρήματαἐφύλαττεν τοῖς οὐδὲν προσήκουσιν κληρο-νόμοις εἰς ἀεὶ βιώσεσθαι ὁ μάταιος νομί-ζων πλὴν ἔμοιγε οὐ τὴν τυχοῦσαν τερπω-λὴν παρέσχον τότε στένοντες ἀλλ ἤδημὲν ἐπὶ τῷ στομίῳ ἐσμέν ἀποβλέπειν δὲχρὴ καὶ ἀποσκοπεῖν πόρρωθεν τοὺς ἀφι-κνουμένους βαβαί πολλοί γε καὶ ποικίλοικαὶ πάντες δακρύοντες πλὴν τῶν νεογνῶντούτων καὶ νηπίων ἀλλὰ καὶ οἱ πάνυ γέρο-ντες ὀδύρονται τί τοῦτο ἆρα τὸ φίλτροναὐτοὺς ἔχει τοῦ βίου τοῦτον οὖν τὸν ὑπέρ-γηρων ἐρέσθαι βούλομαι τί δακρύεις τηλι-κοῦτος ἀποθανών τί ἀγανακτεῖς ὦ βέλτι-στε καὶ ταῦτα γέρων ἀφιγμένος ἦ που βα-σιλεύς τις ἦσθα ΠΤΩΧΟΣ ΟὐδαμῶςΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλὰ σατράπης τιςΠΤΩΧΟΣ Οὐδὲ τοῦτοΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἆρα οὖν ἐπλούτεις εἶτα

139

ὅλως οἶδε τὰ μετὰ τὸν βίονrdquo ἐνταῦθα δὲοὐ παύσῃ βεβαίως γελῶν καθάπερ ἐγὼνῦν καὶ μάλιστα ἐπειδὰν ὁρᾷς τοὺς πλου-σίους καὶ σατράπας καὶ τυράννους οὕτωταπεινοὺς καὶ ἀσήμους ἐκ μόνης οἰμωγῆςδιαγινωσκομένους καὶ ὅτι μαλθακοὶ καὶἀγεννεῖς εἰσι μεμνημένοι τῶν ἄνω ταῦταλέγε αὐτῷ καὶ προσέτι ἐμπλησάμενον τὴνπήραν ἥκειν θέρμων τε πολλῶν καὶ εἴ πουεὕροι ἐν τῇ τριόδῳ Ἑκάτης δεῖπνον κείμε-νον ἢ ᾠὸν ἐκ καθαρσίου ἤ τι τοιοῦτον ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ἀλλ ἀπαγγελῶ τα-ῦτα ὦ Διόγενες ὅπως δὲ εἰδῶ μάλισταὁποῖός τίς ἐστι τὴν ὄψιν ndashΔΙΟΓΕΝΗΣ Γέρων φαλακρός τρι-βώνιον ἔχων πολύθυρον ἅπαντι ἀνέμῳἀναπεπταμένον καὶ ταῖς ἐπιπτυχαῖς τῶνῥακίων ποικίλον γελᾷ δ ἀεὶ καὶ τὰ πολλὰτοὺς ἀλαζόνας τούτους φιλοσόφους ἐπι-σκώπτειΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ῥᾴδιον εὑρεῖν ἀπό γε

60

κἀπειδὰν τἀν τῇ Ἑλλάδι πάντα ἤδη χειρω-σώμεθα ndash οὐδεὶς γὰρ ὁ ἐναντιωθησόμενοςἡμῖν τὰ ὅπλα τοσούτοις οὖσιν ἀλλ ἀκονιτὶκρατοῦμεν ndash ἐπιβάντες ἐπὶ τὰς τριήρειςκαὶ τοὺς ἵππους εἰς τὰς ἱππαγωγοὺς ἐμβι-βάσαντες ndash παρεσκεύασται δ ἐν Κεγχρεα-ῖς καὶ σῖτος ἱκανὸς καὶ τὰ πλοῖα διαρκῆκαὶ τὰ ἄλλα πάντα ndash διαβάλωμεν τὸνΑἰγαῖον ἐς τὴν Ἰωνίαν εἶτα ἐκεῖ τῇ Ἀρ-τέμιδι θύσαντες καὶ τὰς πόλεις ἀτειχί-στους λαβόντες ῥᾳδίως ἄρχοντας ἀπολι-πόντες προχωρῶμεν ἐπὶ Συρίας διὰ Καρί-ας εἶτα Λυκίας καὶ Παμφυλίας καὶ Πισι-δῶν καὶ τῆς παραλίου καὶ ὀρεινῆς Κιλικί-ας ἄχρι ἂν ἐπὶ τὸν Εὐφράτην ἀφικώμεθαΛΥΚΙΝΟΣ Ἐμέ ὦ βασιλεῦ εἰ δοκεῖσατράπην τῆς Ἑλλάδος κατάλιπε δειλὸςγάρ εἰμι καὶ τῶν οἴκοι πολὺ ἀπελθεῖν οὐκἂν ἡδέως ὑπομείναιμι σὺ δὲ ἔοικας ἐπὶἈρμενίους καὶ Παρθυαίους ἐλάσειν μάχιμαφῦλα καὶ τὴν τοξικὴν εὔστοχα ὥστε ἄλλῳ

41

γὸς ὢν καὶ Δᾶμις ὁ πλούσιος ὁ ἐκ Κορίν-θου συγκατῄεσαν ὁ μὲν Δᾶμις ὑπὸ τοῦπαιδὸς ἐκ φαρμάκων ἀποθανών ὁ δὲΛάμπις δι ἔρωτα Μυρτίου τῆς ἑταίραςἀποσφάξας ἑαυτόν ὁ δὲ Βλεψίας λιμῷἄθλιος ἐλέγετο ἀπεσκληκέναι καὶ ἐδήλουδὲ ὠχρὸς εἰς ὑπερβολὴν καὶ λεπτὸς εἰς τὸἀκριβέστατον φαινόμενος ἐγὼ δὲ καίπερεἰδὼς ἀνέκρινον ὃν τρόπον ἀποθάνοιενεἶτα τῷ μὲν Δάμιδι αἰτιωμένῳ τὸν υἱόνΟὐκ ἄδικα μέντοι ἔπαθες ἔφην ὑπ αὐτοῦεἰ τάλαντα ἔχων ὁμοῦ χίλια καὶ τρυφῶναὐτὸς ἐνενηκοντούτης ὢν ὀκτωκαιδεκαέτεινεανίσκῳ τέτταρας ὀβολοὺς παρεῖχες σὺδέ ὦ Ἀκαρνάν ndash ἔστενε γὰρ κἀκεῖνος καὶκατηρᾶτο τῇ Μυρτίῳ ndash τί αἰτιᾷ τὸν Ἔρω-τα σεαυτὸν δέον ὃς τοὺς μὲν πολεμίουςοὐδεπώποτε ἔτρεσας ἀλλὰ φιλοκινδύνωςἠγωνίζου πρὸ τῶν ἄλλων ἀπὸ δὲ τοῦ τυ-χόντος παιδισκαρίου καὶ δακρύων ἐπι-πλάστων καὶ στεναγμῶν ἑάλως ὁ γενναῖος

138

ΕΡΜΗΣ Ἔμβαινε ἤδη σὺ δὲ ὁ παχύς ὁπολύσαρκος τίς ὢν τυγχάνειςΔΑΜΑΣΙΑΣ Δαμασίας ὁ ἀθλητήςΕΡΜΗΣ Ναί ἔοικας οἶδα γάρ σε πολ-λάκις ἐν ταῖς παλαίστραις ἰδώνΔΑΜΑΣΙΑΣ Ναί ὦ Ἑρμῆ ἀλλὰ πα-ράδεξαί με γυμνὸν ὄνταΕΡΜΗΣ Οὐ γυμνόν ὦ βέλτιστε τοσαύ-τας σάρκας περιβεβλημένον ὥστε ἀπόδυθιαὐτάς ἐπεὶ καταδύσεις τὸ σκάφος τὸν ἕτε-ρον πόδα ὑπερθεὶς μόνον ἀλλὰ καὶ τοὺςστεφάνους τούτους ἀπόρριψον καὶ τὰ κη-ρύγματαΔΑΜΑΣΙΑΣ Ἰδού σοι γυμνός ὡς ὁρᾷςἀληθῶς εἰμι καὶ ἰσοστάσιος τοῖς ἄλλοις νε-κροῖς ΕΡΜΗΣ Οὕτως ἄμεινον ἀβαρῆ εἶναιὥστε ἔμβαινε καὶ σὺ τὸν πλοῦτον ἀπο-θέμενος ὦ Κράτων καὶ τὴν μαλακίαν δὲπροσέτι καὶ τὴν τρυφὴν μηδὲ τὰ ἐντάφιακόμιζε μηδὲ τὰ τῶν προγόνων ἀξιώματα

123

παραδοὺς τὸ δεξιὸν ἐμὲ Ἀντίπατρόν τιναἔασον ἐπὶ τῆς Ἑλλάδος μή με καὶ διαπεί-ρῃ τις οἰστῷ ἄθλιον βαλὼν ἐς τὰ γυμνὰπερὶ Σοῦσα ἢ Βάκτρα ἡγούμενόν σοι τῆςφάλαγγοςΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἀποδιδράσκεις ὦ Λυ-κῖνε τὸν κατάλογον δειλὸς ὤν ὁ δὲ νόμοςἀποτετμῆσθαι τὴν κεφαλήν εἴ τις λιπὼνφαίνοιτο τὴν τάξιν ἀλλ ἐπεὶ κατὰ τὸνΕὐφράτην ἤδη ἐσμὲν καὶ ὁ ποταμὸς ἔζευ-κται καὶ κατόπιν ὁπόσα διεληλύθαμενἀσφαλῶς ἔχει καὶ πάντα ὕπαρχοι κατέχου-σιν ὑπ ἐμοῦ ἑκάστῳ ἔθνει ἐπεισαχθέντεςοἱ δὲ καὶ ἀπίασι τὴν Φοινίκην ἡμῖν ἐν τού-τῳ καὶ τὴν Παλαιστίνην εἶτα καὶ τὴνΑἴγυπτον προσαξόμενοι σὺ πρῶτος ὦΛυκῖνε διάβαινε τὸ δεξιὸν ἄγων εἶτα ἐγὼκαὶ μετ ἐμὲ ὁ Τιμόλαος ἐπὶ πᾶσι δὲ τὸ ἱπ-πικὸν ἄγε σύ ὦ Ἀδείμαντε καὶ διὰ μὲντῆς Μεσοποταμίας οὐδεὶς ἀπήντηκεν ἡμῖνπολέμιος ἀλλὰ ἑκόντες αὑτούς τε καὶ τὰς

42

ΝΕΚΡΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥΔΕΥΚΟΥΣ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ὦ Πολύδευκες ἐντέλλο-μαί σοι ἐπειδὰν τάχιστα ἀνέλθῃς ndash σὸνγάρ ἐστιν οἶμαι ἀναβιῶναι αὔριον ndash ἤνπου ἴδῃς Μένιππον τὸν κύνα ndash εὕροις δἂν αὐτὸν ἐν Κορίνθῳ κατὰ τὸ Κράνειον ἢἐν Λυκείῳ τῶν ἐριζόντων πρὸς ἀλλήλουςφιλοσόφων καταγελῶντα ndash εἰπεῖν πρὸςαὐτόν ὅτι σοί ὦ Μένιππε κελεύει ὁ Διο-γένης εἴ σοι ἱκανῶς τὰ ὑπὲρ γῆς καταγε-γέλασται ἥκειν ἐνθάδε πολλῷ πλείω ἐπι-γελασόμενον ἐκεῖ μὲν γὰρ ἐν ἀμφιβόλῳσοὶ ἔτι ὁ γέλως ἦν καὶ πολὺ τὸ ldquoτίς γὰρ

59

κατάλιπε δὲ καὶ γένος καὶ δόξαν καὶ εἴποτέ σε ἡ πόλις ἀνεκήρυξεν καὶ τὰς τῶνἀνδριάντων ἐπιγραφάς μηδὲ ὅτι μέγαντάφον ἐπί σοι ἔχωσαν λέγε βαρύνει γὰρκαὶ ταῦτα μνημονευόμεναΚΡΑΤΩΝ Οὐχ ἑκὼν μέν ἀπορρίψω δέτί γὰρ ἂν καὶ πάθοιμιΕΡΜΗΣ βαβαί σὺ δὲ ὁ ἔνοπλος τί βού-λει ἢ τί τὸ τρόπαιον τοῦτο φέρειςΣΤΡΑΤΗΓΟΣ Ὅτι ἐνίκησα ὦ Ἑρμῆκαὶ ἠρίστευσα καὶ ἡ πόλις ἐτίμησέν μεΕΡΜΗΣ Ἄφες ὑπὲρ γῆς τὸ τρόπαιον ἐνᾅδου γὰρ εἰρήνη καὶ οὐδὲν ὅπλων δεήσειὁ σεμνὸς δὲ οὗτος ἀπό γε τοῦ σχήματοςκαὶ βρενθυόμενος ὁ τὰς ὀφρῦς ἐπηρκώς ὁἐπὶ τῶν φροντίδων τίς ἐστιν ὁ τὸν βαθὺνπώγωνα καθειμένοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Φιλόσοφός τις ὦ Ἑρμῆμᾶλλον δὲ γόης καὶ τερατείας μεστόςὥστε ἀπόδυσον καὶ τοῦτον ὄψει γὰρ πολ-λὰ καὶ γελοῖα ὑπὸ τῷ ἱματίῳ σκεπόμενα

124

κατιέναι ὁ δέ γε Ὀροίτης καὶ πάνυ ἁπα-λὸς ἦν τὼ πόδε καὶ οὐδ ἑστάναι χαμαίοὐχ ὅπως βαδίζειν ἐδύνατο πάσχουσι δαὐτὸ ἀτεχνῶς Μῆδοι πάντες ἢν ἀποβῶσιτῶν ἵππων ὥσπερ οἱ ἐπὶ τῶν ἀκανθῶνἀκροποδητὶ μόλις βαδίζουσιν ὥστε ἐπεὶκαταβαλὼν ἑαυτὸν ἔκειτο καὶ οὐδεμιᾷ μη-χανῇ ἀνίστασθαι ἤθελεν ὁ βέλτιστος Ἑρ-μῆς ἀράμενος αὐτὸν ἐκόμισεν ἄχρι πρὸς τὸπορθμεῖον ἐγὼ δὲ ἐγέλωνΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Κἀγὼ δὲ ὁπότε κα-τῄειν οὐδ ἀνέμιξα ἐμαυτὸν τοῖς ἄλλοιςἀλλ ἀφεὶς οἰμώζοντας αὐτοὺς προδραμὼνἐπὶ τὸ πορθμεῖον προκατέλαβον χώραν ὡςἂν ἐπιτηδείως πλεύσαιμι καὶ παρὰ τὸνπλοῦν οἱ μὲν ἐδάκρυόν τε καὶ ἐναυτίωνἐγὼ δὲ μάλα ἐτερπόμην ἐπ αὐτοῖςΔΙΟΓΕΝΗΣ Σὺ μέν ὦ Κράτης καὶἈντίσθενες τοιούτων ἐτύχετε τῶν ξυνοδοι-πόρων ἐμοὶ δὲ Βλεψίας τε ὁ δανειστικὸς ὁἐκ Πειραιῶς καὶ Λάμπις ὁ Ἀκαρνὰν ξενα-

137

58

ἀκροπόλεις ἅνθρωποι ἐνεχείρισαν καὶ ἐπὶΒαβυλῶνα ἐλθόντες ἀπροσδόκητοι παρήλ-θομεν εἰς τὸ εἴσω τῶν τειχῶν καὶ ἔχομεντὴν πόλιν ὁ βασιλεὺς δὲ περὶ Κτησιφῶνταδιατρίβων ἤκουσε τὴν ἔφοδον εἶτα εἰς Σε-λεύκειαν παρελθὼν παρασκευάζεται ἱπ-πέας τε ὅτι πλείστους μεταπεμπόμενος καὶτοξότας καὶ σφενδονήτας ἀπαγγέλλουσι δοὖν οἱ σκοποὶ ἀμφὶ τὰς ἑκατὸν ἤδη μυ-ριάδας τοῦ μαχίμου συνειλέχθαι καὶ τού-των εἴκοσιν ἱπποτοξότας καίτοι οὔπω ὁἈρμένιος πάρεστιν οὔτε οἱ κατὰ τὴν Κα-σπίαν θάλατταν οἰκοῦντες οὔτε οἱ ἀπὸΒάκτρων ἀλλ ἐκ τῶν πλησίον καὶ προα-στείων τῆς ἀρχῆς οὕτω ῥᾳδίως τοσαύταςμυριάδας κατέλεξε καιρὸς οὖν ἤδη σκοπε-ῖν ἡμᾶς ὅ τι χρὴ ποιεῖνΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀλλ ἐγὼ μέν φημιδεῖν ὑμᾶς τὸ πεζὸν ἀπιέναι τὴν ἐπὶ Κτησι-φῶντος ἡμᾶς δὲ τὸ ἱππικὸν αὐτοῦ μένειντὴν Βαβυλῶνα διαφυλάξοντας

43

μπλοκῇ ὁ μὲν γὰρ Ἀρσάκης ἐπήλαυνενὡς διηγεῖτο πολὺ τῶν ἄλλων προεξορμή-σας ὑποστὰς δὲ ὁ Θρᾷξ τῇ πέλτῃ μὲν ὑπο-δὺς ἀποσείεται τοῦ Ἀρσάκου τὸν κοντόνὑποθεὶς δὲ τὴν σάρισαν αὐτόν τε διαπείρεικαὶ τὸν ἵππονΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Πῶς οἷόν τε ὦΚράτης μιᾷ πληγῇ τοῦτο γενέσθαιΚΡΑΤΗΣ Ῥᾷστ ὦ Ἀντισθένες ὁ μὲνγὰρ ἐπήλαυνεν εἰκοσάπηχύν τινα κοντὸνπροβεβλημένος ὁ Θρᾷξ δ ἐπειδὴ τῇ πέλ-τῃ παρεκρούσατο τὴν προσβολὴν καὶ πα-ρῆλθεν αὐτὸν ἡ ἀκωκή ἐς τὸ γόνυ ὀκλάσαςδέχεται τῇ σαρίσῃ τὴν ἐπέλασιν καὶ τι-τρώσκει τὸν ἵππον ὑπὸ τὸ στέρνον ὑπὸ θυ-μοῦ καὶ σφοδρότητος ἑαυτὸν διαπείρανταδιελαύνεται δὲ καὶ ὁ Ἀρσάκης ἐκ τοῦ βου-βῶνος διαμπὰξ ἄχρι ὑπὸ τὴν πυγήν ὁρᾷςοἷόν τι ἐγένετο οὐ τοῦ ἀνδρός ἀλλὰ τοῦἵππου μᾶλλον τὸ ἔργον ἠγανάκτει δ ὅμωςὁμότιμος ὢν τοῖς ἄλλοις καὶ ἠξίου ἱππεὺς

136

ΕΡΜΗΣ Κατάθου σὺ τὸ σχῆμα πρῶτονεἶτα καὶ ταυτὶ πάντα ὦ Ζεῦ ὅσην μὲν τὴνἀλαζονείαν κομίζει ὅσην δὲ ἀμαθίαν καὶἔριν καὶ κενοδοξίαν καὶ ἐρωτήσεις ἀπόρουςκαὶ λόγους ἀκανθώδεις καὶ ἐννοίας πολυ-πλόκους ἀλλὰ καὶ ματαιοπονίαν μάλαπολλὴν καὶ λῆρον οὐκ ὀλίγον καὶ ὕθλουςκαὶ μικρολογίαν νὴ Δία καὶ χρυσίον γετουτὶ καὶ ἡδυπάθειαν δὲ καὶ ἀναισχυντίανκαὶ ὀργὴν καὶ τρυφὴν καὶ μαλακίαν οὐλέληθεν γάρ με εἰ καὶ μάλα περικρύπτειςαὐτά καὶ τὸ ψεῦδος δὲ ἀπόθου καὶ τὸντῦφον καὶ τὸ οἴεσθαι ἀμείνων εἶναι τῶν ἄλ-λων ὡς εἴ γε ταῦτα πάντα ἔχων ἐμβαίηςποία πεντηκόντορος δέξαιτο ἄν σεΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Ἀποτίθεμαι τοίνυναὐτά ἐπείπερ οὕτω κελεύειςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ καὶ τὸν πώγωνα το-ῦτον ἀποθέσθω ὦ Ἑρμῆ βαρύν τε ὄντακαὶ λάσιον ὡς ὁρᾷς πέντε μναῖ τριχῶνεἰσι τοὐλάχιστον

125

ΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἀποδειλιᾷς καὶ σύ ὦἈδείμαντε πλησίον τοῦ κινδύνου γενόμε-νος σοὶ δὲ τί δοκεῖ ὦ ΤιμόλαεΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἁπάσῃ τῇ στρατιᾷ βαδί-ζειν ἐπὶ τοὺς πολεμίους μηδὲ περιμένεινἔστ ἂν ἄμεινον παρασκευάσωνται παντα-χόθεν τῶν συμμάχων προσγενομένων ἀλλἕως ἔτι καθ ὁδόν εἰσιν οἱ πολέμιοι ἐπιχει-ρῶμεν αὐτοῖςΣΑΜΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις σὺ δὲ τί ὦ Λυ-κῖνε δοκιμάζεις ΛΥΚΙΝΟΣ Ἐγώ σοι φράσω ἐπειδὴκεκμήκαμεν συντόνως ὁδεύοντες ὁπότεκατῄειμεν ἕωθεν ἐς τὸν Πειραιᾶ καὶ νῦνἤδη τριάκοντά που σταδίους προκεχωρή-καμεν καὶ ὁ ἥλιος πολύς κατὰ μεσημβρίανγὰρ ἤδη μάλιστα ἐνταῦθά που ἐπὶ τὰςἐλαίας ἐπὶ τῆς ἀνατετραμμένης στήλης κα-θίσαντας ἀναπαύσασθαι εἶτα οὕτως ἀνα-στάντας ἀνύειν τὸ λοιπὸν ἐς τὸ ἄστυΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἔτι γὰρ Ἀθήνησιν ὦ μα-

44

τὸ γελάσαι μάλα ἡδέως ἐφ οἷς ὑμεῖς ᾐτή-σατε τοιούτοις οὖσι καὶ ταῦτα φιλοσοφίανἐπαινοῦντες

57

ΕΡΜΗΣ Εὖ λέγεις ἀπόθου καὶ τοῦτονΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Καὶ τίς ὁ ἀποκείρωνἔσταιΕΡΜΗΣ Μένιππος οὑτοσὶ λαβὼν πέλε-κυν τῶν ναυπηγικῶν ἀποκόψει αὐτὸν ἐπι-κόπῳ τῇ ἀποβάθρᾳ χρησάμενος ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔκ ὦ Ἑρμῆ ἀλλὰ πρίο-νά μοι ἀνάδος γελοιότερον γὰρ τοῦτοΕΡΜΗΣ Ὁ πέλεκυς ἱκανός εὖ γε ἀν-θρωπινώτερος νῦν ἀναπέφηνας ἀποθέμενοςσαυτοῦ τὴν κινάβρανΜΕΝΙΠΠΟΣ Βούλει μικρὸν ἀφέλωμαικαὶ τῶν ὀφρύωνΕΡΜΗΣ Μάλιστα ὑπὲρ τὸ μέτωπονγὰρ καὶ ταύτας ἐπῆρκεν οὐκ οἶδα ἐφ ὅτῳἀνατείνων ἑαυτόν τί τοῦτο καὶ δακρύειςὦ κάθαρμα καὶ πρὸς θάνατον ἀποδειλιᾷςἔμβηθι δ οὖνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἓν ἔτι τὸ βαρύτατον ὑπὸμάλης ἔχειΕΡΜΗΣ Τί ὦ Μένιππε

126

νόδωρός τε ὁ πλούσιος ὁ ἡμέτερος καὶ Ἀρ-σάκης ὁ Μηδίας ὕπαρχος καὶ Ὀροίτης ὁἈρμένιος ὁ μὲν οὖν Ἰσμηνόδωρος ndash ἐπε-φόνευτο γὰρ ὑπὸ τῶν λῃστῶν ὑπὸ τὸν Κι-θαιρῶνα Ἐλευσῖνάδε οἶμαι βαδίζων ndashἔστενε καὶ τὸ τραῦμα ἐν ταῖν χεροῖν εἶχεκαὶ τὰ παιδία ἃ νεογνὰ καταλελοίπει ἀνε-καλεῖτο καὶ ἑαυτῷ ἐπεμέμφετο τῆς τόλ-μης ὃς Κιθαιρῶνα ὑπερβάλλων καὶ τὰπερὶ τὰς Ἐλευθερὰς χωρία πανέρημα ὄνταὑπὸ τῶν πολέμων διοδεύων δύο μόνουςοἰκέτας ἐπηγάγετο καὶ ταῦτα φιάλαςπέντε χρυσᾶς καὶ κυμβία τέτταρα μεθἑαυτοῦ κομίζων ὁ δὲ Ἀρσάκης ndash γηραιὸςἤδη καὶ νὴ Δί οὐκ ἄσεμνος τὴν ὄψιν ndash εἰςτὸ βαρβαρικὸν ἤχθετο καὶ ἠγανάκτει πε-ζὸς βαδίζων καὶ ἠξίου τὸν ἵππον αὐτῷπροσαχθῆναι καὶ γὰρ καὶ ὁ ἵππος αὐτῷσυνετεθνήκει μιᾷ πληγῇ ἀμφότεροι διαπα-ρέντες ὑπὸ Θρᾳκός τινος πελταστοῦ ἐν τῇἐπὶ τῷ Ἀράξῃ πρὸς τὸν Καππαδόκην συ-

135

ξαίμην πλουτήσας ἐπ ὀλίγον ὑπηνέμιόντινα πλοῦτον ἀνιᾶσθαι μετ ὀλίγον ψιλὴντὴν μᾶζαν ἐσθίων οἷα ὑμεῖς πείσεσθε μετὀλίγον ἐπειδὰν ἡ εὐδαιμονία μὲν ὑμῖν καὶὁ πολὺς πλοῦτος οἴχηται ἀποπτάμενοςαὐτοὶ δὲ καταβάντες ἀπὸ τῶν θησαυρῶν τεκαὶ διαδημάτων ὥσπερ ἐξ ἡδίστου ὀνείρα-τος ἀνεγρόμενοι ἀνόμοια τὰ ἐπὶ τῆς οἰκίαςεὑρίσκητε ὥσπερ οἱ τοὺς βασιλεῖς ὑποκρι-νόμενοι τραγῳδοὶ ἐξελθόντες ἀπὸ τοῦ θε-άτρου λιμώττοντες οἱ πολλοί καὶ ταῦταπρὸ ὀλίγου Ἀγαμέμνονες ὄντες ἢ Κρέο-ντες λυπήσεσθε οὖν ὡς τὸ εἰκός καὶ δυ-σάρεστοι ἔσεσθε τὰ ἐπὶ τῆς οἰκίας καὶμάλιστα σύ ὦ Τιμόλαε ὁπόταν δέῃ σε τὸαὐτὸ παθεῖν τῷ Ἰκάρῳ τῆς πτερώσεωςδιαλυθείσης καταπεσόντα ἐκ τοῦ οὐρανοῦχαμαὶ βαδίζειν ἀπολέσαντα τοὺς δακτυλί-ους ἐκείνους ἅπαντας ἀπορρυέντας τῶν δα-κτύλων ἐμοὶ δὲ καὶ τοῦτο ἱκανὸν ἀντὶπάντων θησαυρῶν καὶ Βαβυλῶνος αὐτῆς

56

κάριε εἶναι δοκεῖς ὃς ἀμφὶ Βαβυλῶνα ἐντῷ πεδίῳ πρὸ τῶν τειχῶν ἐν τοσούτοιςστρατιώταις κάθησαι περὶ τοῦ πολέμουδιασκοπούμενοςΛΥΚΙΝΟΣ Εὖ γε ὑπέμνησας ἐγὼ δὲνήφειν ᾤμην καὶ ὕπαρ ἀποφανεῖσθαι τὴνγνώμηνΣΑΜΙΠΠΟΣ Πρόσιμεν δή εἴ σοι δοκεῖκαὶ ὅπως ἄνδρες ἀγαθοὶ ἐν τοῖς κινδύνοιςἔσεσθε μηδὲ προδώσετε τὸ πάτριον φρόνη-μα ἤδη γάρ που καὶ οἱ πολέμιοι ἐπιλαμ-βάνουσιν ὥστε τὸ μὲν σύνθημα ἔστωἘνυάλιος ὑμεῖς δὲ ἐπειδὰν σημάνῃ ὁ σαλ-πιγκτής ἀλαλάξαντες καὶ τὰ δόρατα κρού-σαντες πρὸς τὰς ἀσπίδας ἐπείγεσθε συμ-μῖξαι τοῖς ἐναντίοις καὶ ἐντὸς γενέσθαιτῶν τοξευμάτων ὡς μηδὲ πληγὰς λαμ-βάνωμεν ἀκροβολίζεσθαι αὐτοῖς διδόντεςκαὶ ἐπειδὴ ἐς χεῖρας ἤδη συνεληλύθαμεντὸ μὲν εὐώνυμον καὶ ὁ Τιμόλαος ἐτρέψα-ντο τοὺς καθ αὑτοὺς Μήδους ὄντας τὸ δὲ

45

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΘΕΝΟΥΣΚΑΙ ΚΡΑΤΗΤΟΣ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀντίσθενες καὶ Κράτηςσχολὴν ἄγομεν ὥστε τί οὐκ ἄπιμεν εὐθὺτῆς καθόδου περιπατήσοντες ὀψόμενοιτοὺς κατιόντας οἷοί τινές εἰσι καὶ τί ἕκα-στος αὐτῶν ποιεῖΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Ἀπίωμεν ὦ Διόγενεςκαὶ γὰρ ἂν ἡδὺ τὸ θέαμα γένοιτο τοὺς μὲνδακρύοντας αὐτῶν ὁρᾶν τοὺς δὲ ἱκετεύο-ντας ἀφεθῆναι ἐνίους δὲ μόλις κατιόνταςκαὶ ἐπὶ τράχηλον ὠθοῦντος τοῦ Ἑρμοῦὅμως ἀντιβαίνοντας καὶ ὑπτίους ἀντερείδο-ντας οὐδὲν δέονΚΡΑΤΗΣ Ἔγωγ οὖν καὶ διηγήσομαιὑμῖν ἃ εἶδον ὁπότε κατῄειν κατὰ τὴν ὁδόνΔΙΟΓΕΝΗΣ Διήγησαι ὦ Κράτης ἔοι-κας γάρ τινα ἑωρακέναι παγγέλοιαΚΡΑΤΗΣ Καὶ ἄλλοι μὲν πολλοὶ συγκα-τέβαινον ἡμῖν ἐν αὐτοῖς δὲ ἐπίσημοι Ἰσμη-

134

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Κολακείαν ὦ Ἑρμῆ πολ-λὰ ἐν τῷ βίῳ χρησιμεύσασαν αὐτῷΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Οὐκοῦν καὶ σύ ὦΜένιππε ἀπόθου τὴν ἐλευθερίαν καὶ παρ-ρησίαν καὶ τὸ ἄλυπον καὶ τὸ γενναῖον καὶτὸν γέλωτα μόνος γοῦν τῶν ἄλλων γελᾷςΕΡΜΗΣ Μηδαμῶς ἀλλὰ καὶ ἔχε ταῦτακοῦφα γὰρ καὶ πάνυ εὔφορα ὄντα καὶ πρὸςτὸν κατάπλουν χρήσιμα καὶ ὁ ῥήτωρ δὲσὺ ἀπόθου τῶν ῥημάτων τὴν τοσαύτηνἀπεραντολογίαν καὶ ἀντιθέσεις καὶ παρι-σώσεις καὶ περιόδους καὶ βαρβαρισμοὺςκαὶ τὰ ἄλλα βάρη τῶν λόγωνΡΗΤΩΡ Ἢν ἰδού ἀποτίθεμαιΕΡΜΗΣ Εὖ ἔχει ὥστε λύε τὰ ἀπόγειατὴν ἀποβάθραν ἀνελώμεθα τὸ ἀγκύριονἀνεσπάσθω πέτασον τὸ ἱστίον εὔθυνε ὦπορθμεῦ τὸ πηδάλιον εὖ πάθωμεν τίοἰμώζετε ὦ μάταιοι καὶ μάλιστα ὁ φι-λόσοφος σὺ ὁ ἀρτίως τὸν πώγωνα δεδῃω-μένος

127

κατ ἐμὲ ἰσόπαλον ἔτι Πέρσαι γάρ εἰσι καὶὁ βασιλεὺς ἐν αὐτοῖς ἡ δὲ ἵππος ἅπασατῶν βαρβάρων ἐπὶ τὸ δεξιὸν ἡμῶν ἐλαύ-νουσιν ὥστε ὦ Λυκῖνε αὐτός τε ἀνὴρἀγαθὸς γίγνου καὶ τοῖς μετὰ σαυτοῦ παρα-κελεύου δέχεσθαι τὴν ἐπέλασινΛΥΚΙΝΟΣ Ὢ τῆς τύχης ἐπ ἐμὲ γὰροἱ ἱππεῖς ἅπαντες καὶ μόνος ἐπιτήδειοςαὐτοῖς ἔδοξα ἐπελαύνεσθαι καί μοι δοκῶἢν βιάζωνται αὐτομολήσειν προσδραμὼνἐς τὴν παλαίστραν ἔτι πολεμοῦντας ὑμᾶςκαταλιπώνΣΑΜΙΠΠΟΣ Μηδαμῶς κρατεῖς γὰραὐτῶν καὶ σὺ ἤδη τὸ μέρος ἐγὼ δέ ὡςὁρᾷς καὶ μονομαχήσω πρὸς τὸν βασιλέαπροκαλεῖται γάρ με καὶ ἀναδῦναι πάντωςαἰσχρόνΛΥΚΙΝΟΣ Νὴ Δία καὶ τετρώσῃ αὐτίκαμάλα πρὸς αὐτοῦ βασιλικὸν γὰρ καὶ τὸτρωθῆναι περὶ τῆς ἀρχῆς μαχόμενονΣΑΜΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις ἐπιπόλαιον

46

τόδε τί δή ποτε οὐχ εἷς δακτύλιος ἅπανταταῦτα δύναταί σοι ἀλλὰ τοσούτους περι-ημμένος βαδιῇ τὴν ἀριστερὰν πεφορτι-σμένος κατὰ δάκτυλον ἕνα μᾶλλον δὲὑπερπαίει ὁ ἀριθμός καὶ δεήσει καὶ τὴνδεξιὰν συνεπιλαβεῖν καίτοι ἑνὸς τοῦ ἀνα-γκαιοτάτου προσδεῖ ὃς περιθέμενόν σεπαύσει μωραίνοντα τὴν πολλὴν ταύτηνκόρυζαν ἀποξύσας ἢ τοῦτο μὲν καὶ ὁ ἑλ-λέβορος ἱκανὸς ποιῆσαι ζωρότερος ποθείςΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἀλλὰ πάντως ὦ Λυκῖνεκαὶ αὐτὸς εὔξῃ τι ἤδη ποτέ ὡς ἂν μάθω-μεν οἷα αἰτήσεις ἀνεπίληπτα καὶ ἀνέγκλη-τα ὁ συκοφαντῶν τοὺς ἄλλους ΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλ οὐ δέομαι εὐχῆς ἐγώἥκομεν γὰρ δὴ πρὸς τὸ Δίπυλον καὶ ὁ βέλ-τιστος οὑτοσὶ Σάμιππος ἀμφὶ Βαβυλῶναμονομαχῶν καὶ σύ ὦ Τιμόλαε ἀριστῶνμὲν ἐν Συρίᾳ δειπνῶν δὲ ἐν Ἰταλίᾳ καὶτοῖς ἐμοὶ ἐπιβάλλουσι σταδίοις κατεχρήσα-σθε καλῶς ποιοῦντες ἄλλως τε οὐκ ἂν δε-

55

ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Ὅτι ὦ Ἑρμῆ ἀθάνα-τον ᾤμην τὴν ψυχὴν ὑπάρχεινΜΕΝΙΠΠΟΣ Ψεύδεται ἄλλα γὰρ ἔοικελυπεῖν αὐτόνΕΡΜΗΣ Τὰ ποῖαΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅτι μηκέτι δειπνήσειπολυτελῆ δεῖπνα μηδὲ νύκτωρ ἐξιὼν ἅπα-ντας λανθάνων τῷ ἱματίῳ τὴν κεφαλὴν κα-τειλήσας περίεισιν ἐν κύκλῳ τὰ χαμαιτυ-πεῖα καὶ ἕωθεν ἐξαπατῶν τοὺς νέους ἐπὶτῇ σοφίᾳ ἀργύριον λήψεται ταῦτα λυπεῖαὐτόν ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Σὺ γάρ ὦ Μένιππεοὐκ ἄχθῃ ἀποθανώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Πῶς ὃς ἔσπευσα ἐπὶ τὸνθάνατον καλέσαντος μηδενός ἀλλὰ μετα-ξὺ λόγων οὐ κραυγή τις ἀκούεται ὥσπερτινῶν ἀπὸ γῆς βοώντωνΕΡΜΗΣ Ναί ὦ Μένιππε οὐκ ἀφ ἑνόςγε χώρου ἀλλ οἱ μὲν εἰς τὴν ἐκκλησίανσυνελθόντες ἄσμενοι γελῶσι πάντες ἐπὶ τῷ

128

ΚΡΑΤΗΣ Ἀλλ οἱ ἄλλοι ἠμέλουν τῶντοιούτων κτημάτων καὶ οὐδεὶς ἐθεράπευενἡμᾶς κληρονομήσειν προσδοκῶν εἰς δὲ τὸχρυσίον πάντες ἔβλεπονΔΙΟΓΕΝΗΣ Εἰκότως οὐ γὰρ εἶχονἔνθα δέξαιντο τὰ τοιαῦτα παρ ἡμῶν διερ-ρυηκότες ὑπὸ τρυφῆς καθάπερ τὰ σαπρὰτῶν βαλλαντίων ὥστε εἴ ποτε καὶ ἐμβάλοιτις ἐς αὐτοὺς ἢ σοφίαν ἢ παρρησίαν ἢ ἀλή-θειαν ἐξέπιπτεν εὐθὺς καὶ διέρρει τοῦπυθμένος στέγειν οὐ δυναμένου οἷόν τιπάσχουσιν αἱ τοῦ Δαναοῦ αὗται παρθένοιεἰς τὸν τετρυπημένον πίθον ἐπαντλοῦσαιτὸ δὲ χρυσίον ὀδοῦσι καὶ ὄνυξι καὶ πάσῃμηχανῇ ἐφύλαττονΚΡΑΤΗΣ Οὐκοῦν ἡμεῖς μὲν ἕξομενκἀνταῦθα τὸν πλοῦτον οἱ δὲ ὀβολὸν ἥξουσικομίζοντες καὶ τοῦτον ἄχρι τοῦ πορθμέως

133

σκοπεῖν ἔξω βέλους ὑπεραιωρούμενον καὶεἰ δόξειέ μοι προσθέμενος ἂν τοῖς ἡττη-μένοις κοιμίσας τοὺς κρατοῦντας νικᾶν πα-ρεῖχον τοῖς φεύγουσιν ἀναστρέψασιν ἀπὸτῆς τροπῆς καὶ τὸ ὅλον παιδιὰν ἐποιού-μην ἂν τὸν τῶν ἀνθρώπων βίον καὶ πάνταἐμὰ ἦν καὶ θεὸς ἐδόκουν τοῖς ἄλλοις τοῦτοἡ ἄκρα εὐδαιμονία ἐστὶ μήτε ἀπολέσθαιμήτε ἐπιβουλευθῆναι δυναμένη καὶ μάλι-στα μεθ ὑγιείας ἐν μακρῷ τῷ βίῳ τί ἂναἰτιάσαιο ὦ Λυκῖνε τῆς εὐχῆςΛΥΚΙΝΟΣ Οὐδέν ὦ Τιμόλαε οὐδὲγὰρ ἀσφαλὲς ἐναντιοῦσθαι ἀνδρὶ πτηνῷκαὶ ὑπὲρ μυρίους τὴν ἰσχύν πλὴν ἀλλὰἐκεῖνο ἐρήσομαί σε εἴ τινα ἄλλον εἶδες ἐντοσούτοις ἔθνεσιν ὅσα ὑπερέπτης γέρονταἤδη ἄνδρα οὕτω παρακεκινηκότα τὴνγνώμην ἐπὶ δακτυλίου μικροῦ ὀχούμενονὄρη ὅλα κινεῖν ἄκρῳ τῷ δακτύλῳ δυνάμε-νον ἐπέραστον πᾶσι καὶ ταῦτα φαλακρὸνὄντα καὶ τὴν ῥῖνα σιμόν ἀτὰρ εἰπέ μοι καὶ

54

μέντοι τὸ τραῦμα καὶ οὐκ εἰς τὰ φανερὰτοῦ σώματος ὡς μηδὲ τὴν οὐλὴν ὕστερονἄμορφον γενέσθαι πλὴν ἀλλὰ ὁρᾷς ὅπωςἐπελάσας μιᾷ πληγῇ αὐτόν τε καὶ τὸν ἵπ-πον διέπειρα τὴν λόγχην ἀφείς εἶτα τὴνκεφαλὴν ἀποτεμὼν καὶ ἀφελὼν τὸ διάδημαβασιλεὺς ἤδη γέγονα προσκυνούμενος ὑφἁπάντων οἱ βάρβαροι προσκυνείτωσανὑμῶν κατὰ τὸν Ἑλλήνων νόμον ἄρξω εἷςστρατηγὸς ὀνομαζόμενος ἐπὶ τούτοις ἄραἐννοεῖτε ὅσας μὲν πόλεις ἐπωνύμους ἐπἐμαυτοῦ οἰκιῶ ὅσας δὲ καὶ καθαιρήσωἑλὼν κατὰ κράτος αἳ ἂν ὑβρίσωσί τι ἐςτὴν ἀρχήν ἁπάντων δὲ μάλιστα Κυδίαντὸν πλούσιον μετελεύσομαι ὃς ὅμορος ὤνμοι ἐξέωσε τοῦ ἀγροῦ ἐπιβαίνων κατ ὀλί-γον ἐς τὸ εἴσω τῶν ὅρωνΛΥΚΙΝΟΣ Πέπαυσο ἤδη ὦ Σάμιππεκαιρὸς γὰρ σὲ ἤδη μὲν νενικηκότα τηλι-καύτην μάχην ἐν Βαβυλῶνι εὐωχεῖσθαι τὰἐπινίκια ndash ἑκστάδιος γὰρ οἶμαί σοι ἡ ἀρχή

47

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Εὖ ἐποίησαν ἡμεῖς δὲὁπότε ἐν τῷ βίῳ ἦμεν οὐδὲν τοιοῦτον ἐνε-νοοῦμεν περὶ ἀλλήλων οὔτε πώποτεηὐξάμην Ἀντισθένην ἀποθανεῖν ὡς κληρο-νομήσαιμι τῆς βακτηρίας αὐτοῦ ndash εἶχεν δὲπάνυ καρτερὰν ἐκ κοτίνου ποιησάμενος ndashοὔτε οἶμαι σὺ ὁ Κράτης ἐπεθύμεις κληρο-νομεῖν ἀποθανόντος ἐμοῦ τὰ κτήματα καὶτὸν πίθον καὶ τὴν πήραν χοίνικας δύο θέρ-μων ἔχουσανΚΡΑΤΗΣ Οὐδὲν γάρ μοι τούτων ἔδειἀλλ οὐδὲ σοί ὦ Διόγενες ἃ γὰρ ἐχρῆν σύτε Ἀντισθένους ἐκληρονόμησας καὶ ἐγὼσοῦ πολλῷ μείζω καὶ σεμνότερα τῆς Περ-σῶν ἀρχῆς ΔΙΟΓΕΝΗΣ Τίνα ταῦτα φῄςΚΡΑΤΗΣ Σοφίαν αὐτάρκειαν ἀλή-θειαν παρρησίαν ἐλευθερίανΔΙΟΓΕΝΗΣ Νὴ Δία μέμνημαι τοῦτονδιαδεξάμενος τὸν πλοῦτον παρὰ Ἀντι-σθένους καὶ σοὶ ἔτι πλείω καταλιπών

132

Λαμπίχου θανάτῳ καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ συ-νέχεται πρὸς τῶν γυναικῶν καὶ τὰ παιδίανεογνὰ ὄντα ὁμοίως κἀκεῖνα ὑπὸ τῶν παί-δων βάλλεται ἀφθόνοις τοῖς λίθοις ἄλλοιδὲ Διόφαντον τὸν ῥήτορα ἐπαινοῦσιν ἐν Σι-κυῶνι ἐπιταφίους λόγους διεξιόντα ἐπὶΚράτωνι τούτῳ καὶ νὴ Δία γε ἡ Δαμασίουμήτηρ κωκύουσα ἐξάρχει τοῦ θρήνου σὺνγυναιξὶν ἐπὶ τῷ Δαμασίᾳ σὲ δὲ οὐδείς ὦΜένιππε δακρύει καθ ἡσυχίαν δὲ κεῖσαιμόνοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐδαμῶς ἀλλ ἀκούσῃτῶν κυνῶν μετ ὀλίγον ὠρυομένων οἴκτι-στον ἐπ ἐμοὶ καὶ τῶν κοράκων τυπτο-μένων τοῖς πτεροῖς ὁπόταν συνελθόντεςθάπτωσί μεΕΡΜΗΣ Γεννάδας εἶ ὦ Μένιππε ἀλλἐπεὶ καταπεπλεύκαμεν ἡμεῖς ὑμεῖς μὲνἄπιτε πρὸς τὸ δικαστήριον εὐθεῖαν ἐκείνηνπροϊόντες ἐγὼ δὲ καὶ ὁ πορθμεὺς ἄλλουςμετελευσόμεθα

129

ndash Τιμόλαον δὲ ἐν τῷ μέρει εὔχεσθαι ὅπερἂν ἐθέλῃΣΑΜΙΠΠΟΣ Τί δ οὖν ὦ Λυκῖνε οἷάσοι ᾐτῆσθαι δοκῶΛΥΚΙΝΟΣ Παρὰ πολύ ὦ θαυμασιώτα-τε βασιλέων ἐπιπονώτερα καὶ βιαιότερατῶν Ἀδειμάντου παρ ὅσον ἐκεῖνος μὲνἐτρύφα διτάλαντα χρύσεα ἐκπώματα προ-πίνων τοῖς συμπόταις σὺ δὲ καὶ ἐτι-τρώσκου μονομαχῶν καὶ ἐδεδίεις καὶἐφρόντιζες νύκτωρ καὶ μεθ ἡμέραν οὐμόνον γάρ σοι τὰ παρὰ τῶν πολεμίων φο-βερὰ ἦν ἀλλὰ καὶ ἐπιβουλαὶ μυρίαι καὶφθόνος παρὰ τῶν συνόντων καὶ μῖσος καὶκολακεία φίλος δὲ οὐδεὶς ἀληθής ἀλλὰπρὸς τὸ δέος ἅπαντες ἢ πρὸς τὴν ἐλπίδαεὖνοι δοκοῦντες εἶναι ἀπόλαυσις μέν γεοὐδὲ ὄναρ τῶν ἡδέων ἀλλὰ δόξα μόνη καὶπορφυρὶς χρυσῷ ποικίλη καὶ ταινία λευκὴπερὶ τῷ μετώπῳ καὶ δορυφόροι προϊόντεςτὰ δ ἄλλα κάματος ἀφόρητος καὶ ἀηδία

48

ἑώρων ἄν καὶ τὰς πηγὰς δὲ τὰς Νείλουμόνος ἂν ἠπιστάμην καὶ ὅσον τῆς γῆς ἀοί-κητον καὶ εἴ τινες ἀντίποδες ἡμῖν οἰκοῦσιτὸ νότιον τῆς γῆς ἡμίτομον ἔχοντες ἔτι δὲκαὶ ἀστέρων φύσιν καὶ σελήνης καὶ αὐτοῦἡλίου ῥᾳδίως ἔγνων ἂν ἀπαθὴς ὢν τῷ πυρίκαὶ τὸ πάντων ἥδιστον αὐθημερὸν ἀγγε-ῖλαι ἐς Βαβυλῶνα τίς ἐνίκησεν Ὀλύμπιακαὶ ἀριστήσαντα εἰ τύχοι ἐν Συρίᾳ δει-πνῆσαι ἐν Ἰταλίᾳ εἰ δέ τις ἐχθρὸς εἴηἀμύνασθαι καὶ τοῦτον ἐκ τοῦ ἀφανοῦςπέτρον ἐμβαλόντα τῇ κεφαλῇ ὡς ἐπιτε-τρῖφθαι τὸ κρανίον τούς τε αὖ φίλους εὖποιεῖν ἐπιχέαντα κοιμωμένοις αὐτοῖς τὸχρυσίον καὶ μὴν εἴ τις ὑπερόπτης εἴη ἢ τύ-ραννος πλούσιος ὑβριστής ἀράμενος αὐτὸνὅσον ἐπὶ σταδίους εἴκοσιν ἀφῆκα φέρεσθαικατὰ τῶν κρημνῶν τοῖς παιδικοῖς δὲ ὁμι-λεῖν ἀκωλύτως ἂν ἐξῆν εἰσιόντα ἀθέατονκοιμίσαντα ἅπαντας ἄνευ ἐκείνων μόνωνοἷον δὲ κἀκεῖνο ἦν τοὺς πολεμοῦντας ἐπι-

53

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὐπλοεῖτε ὦ Ἑρμῆπροΐωμεν δὲ καὶ ἡμεῖς τί οὖν ἔτι καὶ μέλ-λετε δικασθῆναι δεήσει καὶ τὰς καταδί-κας φασὶν εἶναι βαρείας τροχοὺς καὶ λί-θους καὶ γῦπας δειχθήσεται δὲ ὁ ἑκάστουβίος

ΚΡΑΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ

ΚΡΑΤΗΣ Μοίριχον τὸν πλούσιον ἐγί-νωσκες ὦ Διόγενες τὸν πάνυ πλούσιοντὸν ἐκ Κορίνθου τὸν τὰς πολλὰς ὁλκάδαςἔχοντα οὗ ἀνεψιὸς Ἀριστέας πλούσιος καὶαὐτὸς ὤν τὸ Ὁμηρικὸν ἐκεῖνο εἰώθει ἐπι-λέγειν rsquoἤ μ ἀνάειρ ἢ ἐγὼ σέrsquoΔΙΟΓΕΝΗΣ Τίνος ἕνεκα ὦ ΚράτηςΚΡΑΤΗΣ Ἐθεράπευον ἀλλήλους τοῦκλήρου ἕνεκα ἑκάτερος ἡλικιῶται ὄντεςκαὶ τὰς διαθήκας εἰς τὸ φανερὸν ἐτίθεντοἈριστέαν μὲν ὁ Μοίριχος εἰ προαποθάνοι

130

δεσπότην ἀφιεὶς τῶν ἑαυτοῦ πάντων Μοί-ριχον δὲ ὁ Ἀριστέας εἰ προαπέλθοι αὐτοῦταῦτα μὲν ἐγέγραπτο οἱ δὲ ἐθεράπευονὑπερβαλλόμενοι ἀλλήλους τῇ κολακείᾳκαὶ οἱ μάντεις εἴτε ἀπὸ τῶν ἄστρων τεκ-μαιρόμενοι τὸ μέλλον εἴτε ἀπὸ τῶν ὀνει-ράτων ὥς γε Χαλδαίων παῖδες ἀλλὰ καὶ ὁΠύθιος αὐτὸς ἄρτι μὲν Ἀριστέᾳ παρεῖχε τὸκράτος ἄρτι δὲ Μοιρίχῳ καὶ τὰ τάλανταποτὲ μὲν ἐπὶ τοῦτον νῦν δ ἐπ ἐκεῖνον ἔρ-ρεπεΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί οὖν πέρας ἐγένετο ὦΚράτης ἀκοῦσαι γὰρ ἄξιονΚΡΑΤΗΣ Ἄμφω τεθνᾶσιν ἐπὶ μιᾶςἡμέρας οἱ δὲ κλῆροι εἰς Εὐνόμιον καὶΘρασυκλέα περιῆλθον ἄμφω συγγενεῖςὄντας οὐδὲ πώποτε προμαντευομένουςοὕτω γενέσθαι ταῦτα διαπλέοντες γὰρ ἀπὸΣικυῶνος εἰς Κίρραν κατὰ μέσον τὸν πόρονπλαγίῳ περιπεσόντες τῷ Ἰάπυγι ἀνε-τράπησαν

131

τὰς καὶ τὰ μειράκια ἐπιμεμηνέναι μοι καὶεὐδαίμονα εἶναι δοκεῖν εἴ τινα καὶ μόνονπροσβλέψαιμι αὐτῶν εἰ δ ὑπερορῴηνκἀκεῖνα ὑπὸ λύπης ἀπολλύσθω καὶ ὅλωςὑπὲρ τὸν Ὑάκινθον ἢ Ὕλαν ἢ Φάωνα τὸνΧῖον εἶναί με καὶ ταῦτα πάντα ἔχειν μὴὀλιγοχρόνιον ὄντα μηδὲ κατὰ μέτρονζῶντα τῆς ἀνθρωπίνης βιοτῆς ἀλλ ἔτη χί-λια νέον ἐκ νέου γιγνόμενον διαβιῶναιἀμφὶ τὰ ἑπτακαίδεκα ἔτη ἀεὶ ἀποδυόμενοντὸ γῆρας ὥσπερ οἱ ὄφεις οὐδὲν γὰρ δεήσειμε ταῦτα ἔχοντα πάντα γὰρ ἐμὰ ἦν ἂν τὰτῶν ἄλλων ἐς ὅσον ἀνοίγειν τε τὰς θύραςἐδυνάμην καὶ κοιμίζειν τοὺς φύλακας καὶἀθέατος εἶναι εἰσιών εἰ δέ τι ἐν Ἰνδοῖς ἢὙπερβορέοις θέαμα παράδοξον ἢ κτῆματίμιον ἢ ὅσα ἐμφαγεῖν ἢ πιεῖν ἡδέα οὐ με-ταστειλάμενος ἀλλ αὐτὸς ἐπιπετόμενοςἀπέλαυον ἁπάντων ἐς κόρον καὶ ἐπεὶ γρὺψὑπόπτερον θηρίον ἢ φοῖνιξ ὄρνεον ἐν Ἰνδοῖςἀθέατον τοῖς ἄλλοις ἐγὼ δὲ καὶ τοῦτο

52

πολλή καὶ ἢ χρηματίζειν δεῖ τοῖς παρὰτῶν πολεμίων ἥκουσιν ἢ δικάζειν ἢ κατα-πέμπειν τοῖς ὑπηκόοις ἐπιτάγματα καὶἤτοι ἀφέστηκέ τι ἔθνος ἢ ἐπελαύνουσί τι-νες τῶν ἔξω τῆς ἀρχῆς δεδιέναι οὖν δεῖπάντα καὶ ὑφορᾶσθαι καὶ ὅλως ὑπὸπάντων μᾶλλον ἢ ὑπὸ σεαυτοῦ εὐδαιμονί-ζεσθαι καὶ γὰρ οὖν καὶ τόδε πῶς οὐ ταπει-νόν ὅτι καὶ νοσεῖς τὰ ὅμοια τοῖς ἰδιώταιςκαὶ ὁ πυρετὸς οὐ διαγιγνώσκει σε βασιλέαὄντα οὐδ ὁ θάνατος δέδιε τοὺς δορυ-φόρους ἀλλ ἐπιστάς ὁπόταν αὐτῷ δοκῇἄγει οἰμώζοντα οὐκ αἰδούμενος τὸ διάδη-μα σὺ δὲ ὁ οὕτως ὑψηλὸς καταπεσὼνἀνάσπαστος ἐκ τοῦ βασιλείου θρόνου τὴναὐτὴν ὁδὸν ἄπει τοῖς πολλοῖς ἰσότιμοςἐλαυνόμενος ἐν τῇ ἀγέλῃ τῶν νεκρῶνχῶμα ὑψηλὸν ὑπὲρ γῆς καὶ στήλην μακρὰνἢ πυραμίδα εὔγραμμον τὰς γωνίας ἀπολι-πών ἐκπρόθεσμα καὶ ἀνεπαίσθητα φιλοτι-μήματα εἰκόνες δὲ ἐκεῖναι καὶ νεῴ οὓς

49

τῇ ἀποβάσει ἀπέθανον ὑπὸ τοῦ Ἕκτοροςὁ οὖν ἔρως τῆς γυναικὸς οὐ μετρίως ἀπο-κναίει με ὦ δέσποτα καὶ βούλομαι κἂνπρὸς ὀλίγον ὀφθεὶς αὐτῇ καταβῆναι πάλινΠΛΟΥΤΩΝ Οὐκ ἔπιες ὦ Πρωτεσί-λαε τὸ Λήθης ὕδωρΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Καὶ μάλα ὦ δέσπο-τα τὸ δὲ πρᾶγμα ὑπέρογκον ἦνΠΛΟΥΤΩΝ Οὐκοῦν περίμεινον ἀφίξε-ται γὰρ κἀκείνη ποτὲ καὶ οὐδὲ σὲ ἀνελθεῖνδεήσειΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀλλ οὐ φέρω τὴνδιατριβήν ὦ Πλούτων ἠράσθης δὲ καὶαὐτὸς ἤδη καὶ οἶσθα οἷον τὸ ἐρᾶν ἐστινΠΛΟΥΤΩΝ Εἶτα τί σε ὀνήσει μίανἡμέραν ἀναβιῶναι μετ ὀλίγον τὰ αὐτὰ ὀδυ-ρόμενονΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Οἶμαι πείσειν κἀκεί-νην ἀκολουθεῖν παρ ὑμᾶς ὥστε ἀνθ ἑνὸςδύο νεκροὺς λήψῃ μετ ὀλίγονΠΛΟΥΤΩΝ Οὐ θέμις γενέσθαι ταῦτα

160

ΑΙΑΝΤΟΣ ΚΑΙ ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΟΣ

ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Εἰ σὺ μανείς ὦ Αἶανσεαυτὸν ἐφόνευσας ἐμέλλησας δὲ καὶ ἡμᾶςἅπαντας τί αἰτιᾷ τὸν Ὀδυσσέα καὶ πρῴηνοὔτε προσέβλεψας αὐτόν ὁπότε ἧκεν μα-ντευσόμενος οὔτε προσειπεῖν ἠξίωσας ἄν-δρα συστρατιώτην καὶ ἑταῖρον ἀλλ ὑπερο-πτικῶς μεγάλα βαίνων παρῆλθεςΑΙΑΣ Εἰκότως ὦ Ἀγάμεμνον αὐτὸςγοῦν μοι τῆς μανίας αἴτιος κατέστη μόνοςἀντεξετασθεὶς ἐπὶ τοῖς ὅπλοιςΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Ἠξίους δὲ ἀναντα-γώνιστος εἶναι καὶ ἀκονιτὶ κρατεῖνἁπάντωνΑΙΑΣ Ναί τά γε τοιαῦτα οἰκεία γάρμοι ἦν ἡ πανοπλία τοῦ ἀνεψιοῦ γε οὖσακαὶ ὑμεῖς οἱ ἄλλοι πολὺ ἀμείνους ὄντεςἀπείπασθε τὸν ἀγῶνα καὶ παρεχωρήσατέμοι τῶν ἄθλων ὁ δὲ Λαέρτου ὃν ἐγὼ πολ-λάκις ἔσωσα κινδυνεύοντα κατακεκόφθαι

141

ἀνιστᾶσιν αἱ πόλεις θεραπεύουσαι καὶ τὸμέγα ὄνομα πάντα κατ ὀλίγον ὑπορρεῖ καὶἄπεισιν ἀμελούμενα ἢν δὲ καὶ ὅτι μάλισταἐπὶ πλεῖστον παραμείνῃ τίς ἔτι ἀπόλαυσιςἀναισθήτῳ αὐτῷ γενομένῳ ὁρᾷς οἷα μὲνἔτι ζῶν ἕξεις πράγματα δεδιὼς καὶ φροντί-ζων καὶ κάμνων οἷα δὲ καὶ μετὰ τὴν ἀπαλ-λαγὴν ἔσται Ἀλλ ἤδη σὸν αἰτεῖν ὦ Τιμόλαε καὶ ὅπωςὑπερβαλῇ τούτους ὥσπερ εἰκὸς ἄνδρα συ-νετὸν καὶ πράγμασιν χρῆσθαι εἰδόταΤΙΜΟΛΑΟΣ Σκόπει γοῦν ὦ Λυκῖνε εἴτι ἐπιλήψιμον εὔξομαι καὶ ὅ τι ἂν εὐθῦναίτις δυνηθείη χρυσὸν μὲν οὖν καὶ θησαυρο-ὺς καὶ μεδίμνους νομίσματος ἢ βασιλείαςκαὶ πολέμους καὶ δείματα ὑπὲρ τῆς ἀρχῆςεἰκότως διέβαλες οὐκ αἰτήσομαι ἀβέβαιαγὰρ ταῦτά γε καὶ πολλὰς τὰς ἐπιβουλὰςἔχοντα καὶ πλέον τοῦ ἡδέος τὸ ἀνιαρὸν ἐναὐτοῖς ἦν ἐγὼ δὲ βούλομαι τὸν Ἑρμῆνἐντυχόντα μοι δοῦναι δακτυλίους τινὰς

50

τοιούτους τὴν δύναμιν ἕνα μὲν ὥστε ἀεὶἐρρῶσθαι καὶ ὑγιαίνειν τὸ σῶμα καὶ ἄτρω-τον εἶναι καὶ ἀπαθῆ ἕτερον δὲ ὡς μὴὁρᾶσθαι τὸν περιθέμενον οἷος ἦν ὁ τοῦ Γύ-γου τὸν δέ τινα ὡς ἰσχύειν ὑπὲρ ἄνδραςμυρίους καὶ ὅ τι ἂν ἄχθος ἅμα μυρίοι κι-νῆσαι μόλις δύναιντο τοῦτο ἐμὲ ῥᾳδίωςμόνον ἀνατίθεσθαι ἔτι δὲ καὶ πέτεσθαιπολὺ ἀπὸ τῆς γῆς ἀρθέντα καὶ πρὸς τοῦτοεἶναί μοι δακτύλιόν τινα καὶ μὴν καὶ ἐςὕπνον κατασπᾶν ὁπόσους ἂν ἐθέλω καὶἅπασαν θύραν προσιόντι μοι ἀνοίγεσθαιχαλωμένου τοῦ κλείθρου καὶ τοῦ μοχλοῦἀφαιρουμένου ταῦτα ἀμφότερα εἷς δακτύ-λιος δυνάσθω τὸ δὲ μέγιστον ἄλλος τιςἔστω ἐπὶ πᾶσιν ὁ ἥδιστος ὡς ἐράσμιονεἶναί με περιθέμενον παισὶ τοῖς ὡραίοιςκαὶ γυναιξὶ καὶ δήμοις ὅλοις καὶ μηδέναεἶναι ἀνέραστον καὶ ὅτῳ μὴ ποθεινότατοςἐγὼ καὶ ἀνὰ στόμα ὥστε πολλὰς γυναῖκαςοὐ φερούσας τὸν ἔρωτα καὶ ἀναρτᾶν ἑαυ-

51

ὑπὸ τῶν Φρυγῶν ἀμείνων ἠξίου εἶναι καὶἐπιτηδειότερος ἔχειν τὰ ὅπλα ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Αἰτιῶ τοιγαροῦν ὦγενναῖε τὴν Θέτιν ἣ δέον σοὶ τὴν κληρο-νομίαν τῶν ὅπλων παραδοῦναι συγγενεῖ γεὄντι φέρουσα ἐς τὸ κοινὸν κατέθετο αὐτάΑΙΑΣ Οὔκ ἀλλὰ τὸν Ὀδυσσέα ὃςἀντεποιήθη μόνοςΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Συγγνώμη ὦ Αἶαν εἰἄνθρωπος ὢν ὠρέχθη δόξης ἡδίστου πράγ-ματος ὑπὲρ οὗ καὶ ἡμῶν ἕκαστος κινδυ-νεύειν ὑπέμενεν ἐπεὶ καὶ ἐκράτησέ σου καὶταῦτα ἐπὶ Τρωσὶ δικασταῖςΑΙΑΣ Οἶδα ἐγώ ἥτις μου κατεδίκασενἀλλ οὐ θέμις λέγειν τι περὶ τῶν θεῶν τὸνδ οὖν Ὀδυσσέα μὴ οὐχὶ μισεῖν οὐκ ἂν δυ-ναίμην ὦ Ἀγάμεμνον οὐδ εἰ αὐτή μοι ἡἈθηνᾶ τοῦτο ἐπιτάττοι

142

ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ ΚΑΙΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ

ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ὦ δέσποτα καὶ βασι-λεῦ καὶ ἡμέτερε Ζεῦ καὶ σὺ Δήμητρος θύ-γατερ μὴ ὑπερίδητε δέησιν ἐρωτικήνΠΛΟΥΤΩΝ Σὺ δὲ τίνων δέῃ παρἡμῶν ἢ τίς ὢν τυγχάνειςΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εἰμὶ μὲν Πρωτεσίλα-ος ὁ Ἰφίκλου Φυλάκιος συστρατιώτης τῶνἈχαιῶν καὶ πρῶτος ἀποθανὼν τῶν ἐπἸλίῳ δέομαι δὲ ἀφεθεὶς πρὸς ὀλίγον ἀνα-βιῶναι πάλινΠΛΟΥΤΩΝ Τοῦτον μὲν τὸν ἔρωτα ὦΠρωτεσίλαε πάντες νεκροὶ ἐρῶσιν πλὴνοὐδεὶς ἂν αὐτῶν τύχοιΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀλλ οὐ τοῦ ζῆνἈϊδωνεῦ ἐρῶ ἔγωγε τῆς γυναικὸς δέ ἣννεόγαμον ἔτι ἐν τῷ θαλάμῳ καταλιπὼνᾠχόμην ἀποπλέων εἶτα ὁ κακοδαίμων ἐν

159

πιεῖν οὐ γὰρ σῶμα ἔχεις ἀλλ ἐκεῖνο μὲνἐν Λυδίᾳ που τέθαπται ὅπερ καὶ πεινῆνκαὶ διψῆν ἐδύνατο σὺ δὲ ἡ ψυχὴ πῶς ἂνἔτι ἢ διψῴης ἢ πίοιςΤΑΝΤΑΛΟΣ Τοῦτ αὐτὸ ἡ κόλασίςἐστι τὸ διψῆν τὴν ψυχὴν ὡς σῶμα οὖσανΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ τοῦτο μὲν οὕτωςπιστεύσομεν ἐπεὶ φῂς κολάζεσθαι τῷ δί-ψει τί δ οὖν σοι τὸ δεινὸν ἔσται ἢ δέδιαςμὴ ἐνδείᾳ τοῦ ποτοῦ ἀποθάνῃς οὐχ ὁρῶγὰρ ἄλλον ᾅδην μετὰ τοῦτον ἢ θάνατονἐντεῦθεν εἰς ἕτερον τόπονΤΑΝΤΑΛΟΣ Ὀρθῶς μὲν λέγεις καὶτοῦτο δ οὖν μέρος τῆς καταδίκης τὸ ἐπι-θυμεῖν πιεῖν μηδὲν δεόμενονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ληρεῖς ὦ Τάνταλε καὶὡς ἀληθῶς ποτοῦ δεῖσθαι δοκεῖς ἀκράτουγε ἐλλεβόρου νὴ Δία ὅστις τοὐναντίον τοῖςὑπὸ τῶν λυττώντων κυνῶν δεδηγμένοιςπέπονθας οὐ τὸ ὕδωρ ἀλλὰ τὴν δίψαν πεφο-βημένος

80

τούτωνΔΙΟΓΕΝΗΣ Βούλει καὶ πρὸς αὐτοὺςἐκείνους ἐντείλωμαί τι τοὺς φιλοσόφουςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Λέγε οὐ βαρὺ γὰροὐδὲ τοῦτοΔΙΟΓΕΝΗΣ Τὸ μὲν ὅλον παύσασθαιαὐτοῖς παρεγγύα ληροῦσι καὶ περὶ τῶνὅλων ἐρίζουσιν καὶ κέρατα φύουσιν ἀλλή-λοις καὶ κροκοδείλους ποιοῦσι καὶ τὰ τοια-ῦτα ἄπορα ἐρωτᾶν διδάσκουσι τὸν νοῦνΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ἀλλὰ ἐμὲ ἀμαθῆ καὶἀπαίδευτον εἶναι φάσκουσι κατηγοροῦντατῆς σοφίας αὐτῶν ΔΙΟΓΕΝΗΣ Σὺ δὲ οἰμώζειν αὐτοὺςπαρ ἐμοῦ λέγεΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Καὶ ταῦτα ὦ Διόγε-νες ἀπαγγελῶΔΙΟΓΕΝΗΣ Τοῖς πλουσίοις δ ὦ φίλ-τατον Πολυδεύκιον ἀπάγγελλε ταῦτα παρἡμῶν τί ὦ μάταιοι τὸν χρυσὸν φυλάττε-τε τί δὲ τιμωρεῖσθε ἑαυτοὺς λογιζόμενοι

61

ἦνΑΙΑΚΟΣ Ἐγώ σοι καὶ περὶ τοῦ Ἔρω-τος ἀποκρινοῦμαι τὰ δίκαια φήσει γὰραὐτὸς μὲν τοῦ ἐρᾶν τῷ Πάριδι ἴσως γεγε-νῆσθαι αἴτιος τοῦ θανάτου δέ σοι οὐδέναἄλλον ὦ Πρωτεσίλαε ἢ σεαυτόν ὃς ἐκλα-θόμενος τῆς νεογάμου γυναικός ἐπεὶ προ-σεφέρεσθε τῇ Τρῳάδι οὕτως φιλοκινδύνωςκαὶ ἀπονενοημένως προεπήδησας τῶν ἄλ-λων δόξης ἐρασθείς δι ἣν πρῶτος ἐν τῇἀποβάσει ἀπέθανεςΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Οὐκοῦν καὶ ὑπὲρἐμαυτοῦ σοι ὦ Αἰακέ ἀποκρινοῦμαι δι-καιότερα οὐ γὰρ ἐγὼ τούτων αἴτιος ἀλλὰἡ Μοῖρα καὶ τὸ ἐξ ἀρχῆς οὕτως ἐπικε-κλῶσθαιΑΙΑΚΟΣ Ὀρθῶς τί οὖν τούτους αἰτιᾷ

158

ΜΙΝΩΟΣ ΚΑΙ ΣΩΣΤΡΑΤΟΥ

ΜΙΝΩΣ Ὁ μὲν λῃστὴς οὑτοσὶ Σώστρα-τος εἰς τὸν Πυριφλεγέθοντα ἐμβεβλήσθωὁ δὲ ἱερόσυλος ὑπὸ τῆς Χιμαίρας διασπα-σθήτω ὁ δὲ τύραννος ὦ Ἑρμῆ παρὰ τὸνΤιτυὸν ἀποταθεὶς ὑπὸ τῶν γυπῶν καὶαὐτὸς κειρέσθω τὸ ἧπαρ ὑμεῖς δὲ οἱ ἀγα-θοὶ ἄπιτε κατὰ τάχος εἰς τὸ Ἠλύσιον πεδί-ον καὶ τὰς μακάρων νήσους κατοικεῖτεἀνθ ὧν δίκαια ἐποιεῖτε παρὰ τὸν βίονΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ἄκουσον ὦ Μίνως εἴσοι δίκαια δόξω λέγεινΜΙΝΩΣ Νῦν ἀκούσω αὖθις οὐ γὰρ ἐξε-λήλεγξαι ὦ Σώστρατε πονηρὸς ὢν καὶ το-σούτους ἀπεκτονώςΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ἐλήλεγμαι μέν ἀλλὅρα εἰ δικαίως κολασθήσομαιΜΙΝΩΣ Καὶ πάνυ εἴ γε ἀποτίνειν τὴνἀξίαν δίκαιονΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ὅμως ἀπόκριναί μοι ὦ

143

τοὺς τόκους καὶ τάλαντα ἐπὶ ταλάντοις συ-ντιθέντες οὓς χρὴ ἕνα ὀβολὸν ἔχονταςἥκειν μετ ὀλίγονΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Εἰρήσεται καὶ ταῦταπρὸς ἐκείνουςΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλὰ καὶ τοῖς καλοῖς τεκαὶ ἰσχυροῖς λέγε Μεγίλλῳ τε τῷ Κοριν-θίῳ καὶ Δαμοξένῳ τῷ παλαιστῇ ὅτι παρἡμῖν οὔτε ἡ ξανθὴ κόμη οὔτε τὰ χαροπὰ ἢμέλανα ὄμματα ἢ ἐρύθημα ἐπὶ τοῦ προ-σώπου ἔτι ἔστιν ἢ νεῦρα εὔτονα ἢ ὦμοικαρτεροί ἀλλὰ πάντα μία ἡμῖν κόνιςφασί κρανία γυμνὰ τοῦ κάλλουςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Οὐ χαλεπὸν οὐδὲ τα-ῦτα εἰπεῖν πρὸς τοὺς καλοὺς καὶ ἰσχυρούςΔΙΟΓΕΝΗΣ Καὶ τοῖς πένησιν ὦΛάκων ndash πολλοὶ δ εἰσὶ καὶ ἀχθόμενοι τῷπράγματι καὶ οἰκτείροντες τὴν ἀπορίαν ndashλέγε μήτε δακρύειν μήτε οἰμώζειν διηγη-σάμενος τὴν ἐνταῦθα ἰσοτιμίαν καὶ ὅτιὄψονται τοὺς ἐκεῖ πλουσίους οὐδὲν ἀμεί-

62

νά ὦ Αἰακέ

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΤΑΝΤΑΛΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Τί κλάεις ὦ Τάνταλε ἢτί σεαυτὸν ὀδύρῃ ἐπὶ τῇ λίμνῃ ἑστώςΤΑΝΤΑΛΟΣ Ὅτι ὦ Μένιππεἀπόλωλα ὑπὸ τοῦ δίψουςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὕτως ἀργὸς εἶ ὡς μὴἐπικύψας πιεῖν ἢ καὶ νὴ Δί ἀρυσάμενοςκοίλῃ τῇ χειρίΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲν ὄφελος εἰ ἐπικύ-ψαιμι φεύγει γὰρ τὸ ὕδωρ ἐπειδὰν προ-σιόντα αἴσθηταί με ἢν δέ ποτε καὶ ἀρύσω-μαι καὶ προσενέγκω τῷ στόματι οὐ φθάνωβρέξας ἄκρον τὸ χεῖλος καὶ διὰ τῶν δα-κτύλων διαρρυὲν οὐκ οἶδ ὅπως αὖθις ἀπο-λείπει ξηρὰν τὴν χεῖρά μοιΜΕΝΙΠΠΟΣ Τεράστιόν τι πάσχεις ὦΤάνταλε ἀτὰρ εἰπέ μοι τί δαὶ καὶ δέῃ τοῦ

79

Μίνως βραχὺ γάρ τι ἐρήσομαί σεΜΙΝΩΣ Λέγε μὴ μακρὰ μόνον ὡς καὶτοὺς ἄλλους διακρίνωμεν ἤδηΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ὁπόσα ἔπραττον ἐν τῷβίῳ πότερα ἑκὼν ἔπραττον ἢ ἐπεκέκλω-στό μοι ὑπὸ τῆς ΜοίραςΜΙΝΩΣ Ὑπὸ τῆς Μοίρας δηλαδή ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Οὐκοῦν καὶ οἱ χρηστοὶἅπαντες καὶ οἱ πονηροὶ δοκοῦντες ἡμεῖςἐκείνῃ ὑπηρετοῦντες ταῦτα ἐδρῶμενΜΙΝΩΣ Ναί τῇ Κλωθοῖ ἣ ἑκάστῳἐπέταξε γεννηθέντι τὰ πρακτέαΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Εἰ τοίνυν ἀναγκασθείςτις ὑπ ἄλλου φονεύσειέν τινα οὐ δυνάμενοςἀντιλέγειν ἐκείνῳ βιαζομένῳ οἷον δήμιοςἢ δορυφόρος ὁ μὲν δικαστῇ πεισθείς ὁ δὲτυράννῳ τίνα αἰτιάσῃ τοῦ φόνουΜΙΝΩΣ Δῆλον ὡς τὸν δικαστὴν ἢ τὸντύραννον ἐπεὶ οὐδὲ τὸ ξίφος αὐτό ὑπηρε-τεῖ γὰρ ὄργανον ὂν τοῦτο πρὸς τὸν θυμὸντῷ πρώτῳ παρασχόντι τὴν αἰτίαν

144

Τροίαν ἤγαγενΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εὖ λέγεις ἐκεῖνόνμοι αἰτιατέονΜΕΝΕΛΑΟΣ Οὐκ ἐμέ ὦ βέλτιστεἀλλὰ δικαιότερον τὸν Πάριν ὃς ἐμοῦ τοῦξένου τὴν γυναῖκα παρὰ πάντα τὰ δίκαιαᾤχετο ἁρπάσας οὗτος γὰρ οὐχ ὑπὸ σοῦμόνου ἀλλ ὑπὸ πάντων Ἑλλήνων τε καὶβαρβάρων ἄξιος ἄγχεσθαι τοσούτοις θα-νάτου αἴτιος γεγενημένος ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἄμεινον οὕτω σὲτοιγαροῦν ὦ Δύσπαρι οὐκ ἀφήσω ποτὲἀπὸ τῶν χειρῶνΠΑΡΙΣ Ἄδικα ποιῶν ὦ Πρωτεσίλαεκαὶ ταῦτα ὁμότεχνον ὄντα σοι ἐρωτικὸςγὰρ καὶ αὐτός εἰμι καὶ τῷ αὐτῷ θεῷ κα-τέσχημαι οἶσθα δὲ ὡς ἀκούσιόν τί ἐστινκαί τις ἡμᾶς δαίμων ἄγει ἔνθα ἂν ἐθέλῃκαὶ ἀδύνατόν ἐστιν ἀντιτάττεσθαι αὐτῷΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εὖ λέγεις εἴθε οὖνμοι τὸν Ἔρωτα ἐνταῦθα λαβεῖν δυνατὸν

157

ΣΩΚΡΑΤΗΣ Καὶ αὐτὸς ἔφασκον ταῦταπρὸς αὐτούς οἱ δὲ εἰρωνείαν τὸ πρᾶγμαᾤοντο εἶναιΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δέ εἰσιν οὗτοι οἱπερὶ σέΣΩΚΡΑΤΗΣ Χαρμίδης ὦ Μένιππεκαὶ Φαῖδρος καὶ ὁ τοῦ ΚλεινίουΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε ὦ Σώκρατες ὅτικἀνταῦθα μέτει τὴν σεαυτοῦ τέχνην καὶοὐκ ὀλιγωρεῖς τῶν καλῶνΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί γὰρ ἂν ἥδιον ἄλλοπράττοιμι ἀλλὰ πλησίον ἡμῶν κατάκεισοεἰ δοκεῖΜΕΝΙΠΠΟΣ Μὰ Δί ἐπεὶ παρὰ τὸνΚροῖσον καὶ τὸν Σαρδανάπαλλον ἄπειμιπλησίον οἰκήσων αὐτῶν ἔοικα γοῦν οὐκὀλίγα γελάσεσθαι οἰμωζόντων ἀκούων ΑΙΑΚΟΣ Κἀγὼ ἤδη ἄπειμι μὴ καί τιςἡμᾶς νεκρὸς λάθῃ διαφυγών τὰ πολλὰ δεἰσαῦθις ὄψει ὦ ΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἄπιθι καὶ ταυτὶ γὰρ ἱκα-

78

νους αὑτῶν καὶ Λακεδαιμονίοις δὲ τοῖςσοῖς ταῦτα εἰ δοκεῖ παρ ἐμοῦ ἐπιτίμησονλέγων ἐκλελύσθαι αὐτούςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Μηδέν ὦ Διόγενεςπερὶ Λακεδαιμονίων λέγε οὐ γὰρ ἀνέξομαίγε ἃ δὲ πρὸς τοὺς ἄλλους ἔφησθα ἀπαγγε-λῶΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐάσωμεν τούτους ἐπείσοι δοκεῖ σὺ δὲ οἷς προεῖπον ἀπένεγκονπαρ ἐμοῦ τοὺς λόγους

ΧΑΡΩΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΧΑΡΩΝ Ἀπόδος ὦ κατάρατε τὰ πορ-θμεῖαΜΕΝΙΠΠΟΣ Βόα εἰ τοῦτό σοι ὦΧάρων ἥδιονΧΑΡΩΝ Ἀπόδος φημί ἀνθ ὧν σε διε-πορθμεύσαμενΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκ ἂν λάβοις παρὰ τοῦ

63

ΑΧΙΛΛΕΥΣ Ἑταιρικὴ μὲν ἡ παραίνε-σις ἐμὲ δὲ οὐκ οἶδ ὅπως ἡ μνήμη τῶνπαρὰ τὸν βίον ἀνιᾷ οἶμαι δὲ καὶ ὑμῶν ἕκα-στον εἰ δὲ μὴ ὁμολογεῖτε ταύτῃ χείρουςἐστὲ καθ ἡσυχίαν αὐτὸ πάσχοντες ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Οὔκ ἀλλ ἀμείνους ὦἈχιλλεῦ τὸ γὰρ ἀνωφελὲς τοῦ λέγεινὁρῶμεν σιωπᾶν γὰρ καὶ φέρειν καὶ ἀνέχε-σθαι δέδοκται ἡμῖν μὴ καὶ γέλωτα ὄφλω-μεν ὥσπερ σὺ τοιαῦτα εὐχόμενος

ΑΙΑΚΟΥ ΚΑΙ ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ

ΑΙΑΚΟΣ Τί ἄγχεις ὦ Πρωτεσίλαετὴν Ἑλένην προσπεσώνΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ὅτι διὰ ταύτην ὦΑἰακέ ἀπέθανον ἡμιτελῆ μὲν τὸν δόμονκαταλιπών χήραν τε νεόγαμον γυναῖκαΑΙΑΚΟΣ Αἰτιῶ τοίνυν τὸν Μενέλαονὅστις ὑμᾶς ὑπὲρ τοιαύτης γυναικὸς ἐπὶ

156

ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Εὖ γε ὦ Μίνως ὅτι καὶἐπιδαψιλεύῃ τῷ παραδείγματι ἢν δέ τιςἀποστείλαντος τοῦ δεσπότου ἥκῃ αὐτὸςχρυσὸν ἢ ἄργυρον κομίζων τίνι τὴν χάρινἰστέον ἢ τίνα εὐεργέτην ἀναγραπτέονΜΙΝΩΣ Τὸν πέμψαντα ὦ Σώστρατεδιάκονος γὰρ ὁ κομίσας ἦν ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Οὐκοῦν ὁρᾷς πῶς ἄδικαποιεῖς κολάζων ἡμᾶς ὑπηρέτας γενομένουςὧν ἡ Κλωθὼ προσέταττεν καὶ τούτους τι-μήσας τοὺς διακονησαμένους ἀλλοτρίοιςἀγαθοῖς οὐ γὰρ δὴ ἐκεῖνό γε εἰπεῖν ἔχοιτις ὡς ἀντιλέγειν δυνατὸν ἦν τοῖς μετὰπάσης ἀνάγκης προστεταγμένοιςΜΙΝΩΣ Ὦ Σώστρατε πολλὰ ἴδοις ἂνκαὶ ἄλλα οὐ κατὰ λόγον γιγνόμενα εἰἀκριβῶς ἐξετάζοις πλὴν ἀλλὰ σὺ τοῦτοἀπολαύσεις τῆς ἐπερωτήσεως διότι οὐλῃστὴς μόνον ἀλλὰ καὶ σοφιστής τις εἶναιδοκεῖς ἀπόλυσον αὐτόν ὦ Ἑρμῆ καὶ μη-κέτι κολαζέσθω ὅρα δὲ μὴ καὶ τοὺς ἄλ-

145

μὴ ἔχοντοςΧΑΡΩΝ Ἔστι δέ τις ὀβολὸν μὴ ἔχων ΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἰ μὲν καὶ ἄλλος τις οὐκοἶδα ἐγὼ δ οὐκ ἔχωΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄγξω σε νὴ τὸν Πλού-τωνα ὦ μιαρέ ἢν μὴ ἀποδῷςΜΕΝΙΠΠΟΣ Κἀγὼ τῷ ξύλῳ σου πα-τάξας διαλύσω τὸ κρανίονΧΑΡΩΝ Μάτην οὖν ἔσῃ πεπλευκὼς το-σοῦτον πλοῦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὁ Ἑρμῆς ὑπὲρ ἐμοῦ σοιἀποδότω ὅς με παρέδωκέ σοιΕΡΜΗΣ Νὴ Δί ὀναίμην γε εἰ μέλλωκαὶ ὑπερεκτίνειν τῶν νεκρῶνΧΑΡΩΝ Οὐκ ἀποστήσομαί σουΜΕΝΙΠΠΟΣ Τούτου γε ἕνεκα νεωλκή-σας τὸ πορθμεῖον παράμενε πλὴν ἀλλ ὅ γεμὴ ἔχω πῶς ἂν λάβοιςΧΑΡΩΝ Σὺ δ οὐκ ᾔδεις κομίζειν δέονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤιδειν μέν οὐκ εἶχον δέτί οὖν ἐχρῆν διὰ τοῦτο μὴ ἀποθανεῖν

64

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ τοῦτο ὅμοιον σιμοὶγὰρ ἅπαντεςΣΩΚΡΑΤΗΣ Ἐμὲ ζητεῖς ὦ ΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μάλα ὦ ΣώκρατεςΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί τὰ ἐν ἈθήναιςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πολλοὶ τῶν νέων φιλοσο-φεῖν λέγουσι καὶ τά γε σχήματα αὐτὰ καὶτὰ βαδίσματα εἰ θεάσαιτό τις ἄκροι φι-λόσοφοιΣΩΚΡΑΤΗΣ Μάλα πολλοὺς ἑώρακαΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ ἑώρακας οἶμαιοἷος ἧκε παρὰ σοὶ Ἀρίστιππος ἢ Πλάτωναὐτός ὁ μὲν ἀποπνέων μύρον ὁ δὲ τοὺς ἐνΣικελίᾳ τυράννους θεραπεύειν ἐκμαθών ΣΩΚΡΑΤΗΣ Περὶ ἐμοῦ δὲ τί φρονο-ῦσινΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὐδαίμων ὦ Σώκρατεςἄνθρωπος εἶ τά γε τοιαῦτα πάντες γοῦν σεθαυμάσιον οἴονται ἄνδρα γεγενῆσθαι καὶπάντα ἐγνωκέναι καὶ ταῦτα ndash οἶμαι γὰρτἀληθῆ λέγειν ndash οὐδὲν εἰδότα

77

λους νεκροὺς τὰ ὅμοια ἐρωτᾶν διδάξῃς

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΑΝΝΙΒΟΥ ΜΙΝΩΟΣ ΚΑΙ ΣΚΙΠΙΩΝΟΣ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐμὲ δεῖ προκεκρίσθαισου ὦ Λίβυ ἀμείνων γάρ εἰμιΑΝΝΙΒΑΣ Οὐ μὲν οὖν ἀλλ ἐμέΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκοῦν ὁ Μίνως δικα-σάτω ΜΙΝΩΣ Τίνες δὲ ἐστέΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὗτος μὲν Ἀννίβας ὁΚαρχηδόνιος ἐγὼ δὲ Ἀλέξανδρος ὁ Φιλίπ-πουΜΙΝΩΣ Νὴ Δία ἔνδοξοί γε ἀμφότεροιἀλλὰ περὶ τίνος ὑμῖν ἡ ἔριςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Περὶ προεδρίας φησὶγὰρ οὗτος ἀμείνων γεγενῆσθαι στρατηγὸςἐμοῦ ἐγὼ δέ ὥσπερ ἅπαντες ἴσασιν οὐχὶτούτου μόνον ἀλλὰ πάντων σχεδὸν τῶνπρὸ ἐμοῦ φημι διενεγκεῖν τὰ πολέμια

146

τῷ αὐτῷ ζόφῳ ὅμοιοι καὶ κατ οὐδὲν ἀλλή-λων διαφέροντες καὶ οὔτε οἱ τῶν Τρώωννεκροὶ δεδίασίν με οὔτε οἱ τῶν Ἀχαιῶν θε-ραπεύουσιν ἰσηγορία δὲ ἀκριβὴς καὶ νε-κρὸς ὅμοιος ldquoἠμὲν κακὸς ἠδὲ καὶ ἐσθλόςrdquoταῦτά με ἀνιᾷ καὶ ἄχθομαι ὅτι μὴ θητεύωζῶνΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Ὅμως τί οὖν ἄν τιςπάθοι ὦ Ἀχιλλεῦ ταῦτα γὰρ ἔδοξε τῇ φύ-σει πάντως ἀποθνήσκειν ἅπαντας ὥστεχρὴ ἐμμένειν τῷ νόμῳ καὶ μὴ ἀνιᾶσθαιτοῖς διατεταγμένοις ἄλλως τε ὁρᾷς τῶνἑταίρων ὅσοι περὶ σέ ἐσμεν οἵδε μετὰ μι-κρὸν δὲ καὶ Ὀδυσσεὺς ἀφίξεται πάντωςφέρει δὲ παραμυθίαν καὶ ἡ κοινωνία τοῦπράγματος καὶ τὸ μὴ μόνον αὐτὸν πεπον-θέναι ὁρᾷς τὸν Ἡρακλέα καὶ τὸν Μελέα-γρον καὶ ἄλλους θαυμαστοὺς ἄνδρας οἳοὐκ ἂν οἶμαι δέξαιντο ἀνελθεῖν εἴ τις αὐτο-ὺς ἀναπέμψειε θητεύσοντας ἀκλήροις καὶἀβίοις ἀνδράσιν

155

ΑΙΑΚΟΣ Ἐμπεδοκλῆς ὦ Μένιππεἡμίεφθος ἀπὸ τῆς Αἴτνης παρώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ χαλκόπου βέλτιστε τίπαθὼν σεαυτὸν εἰς τοὺς κρατῆρας ἐνέβα-λεςΕΜΠΕΔΟΚΛΗΣ Μελαγχολία τις ὦΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ μὰ Δί ἀλλὰ κενοδοξίακαὶ τῦφος καὶ πολλὴ κόρυζα ταῦτά σεἀπηνθράκωσεν αὐταῖς κρηπῖσιν οὐκἀνάξιον ὄντα πλὴν οὐδέν σε ὤνησεν τὸσόφισμα ἐφωράθης γὰρ τεθνεώς ὁ Σω-κράτης δέ ὦ Αἰακέ ποῦ ποτε ἄρα ἐστίνΑΙΑΚΟΣ Μετὰ Νέστορος καὶ Παλαμή-δους ἐκεῖνος ληρεῖ τὰ πολλάΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως ἐβουλόμην ἰδεῖναὐτόν εἴ που ἐνθάδε ἐστίν ΑΙΑΚΟΣ Ὁρᾷς τὸν φαλακρόνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἅπαντες φαλακροί εἰσινὥστε πάντων ἂν εἴη τοῦτο τὸ γνώρισμαΑΙΑΚΟΣ Τὸν σιμὸν λέγω

76

ΧΑΡΩΝ Μόνος οὖν αὐχήσεις προῖκαπεπλευκέναιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ προῖκα ὦ βέλτιστεκαὶ γὰρ ἤντλησα καὶ τῆς κώπης συνεπελα-βόμην καὶ οὐκ ἔκλαον μόνος τῶν ἄλλωνἐπιβατῶνΧΑΡΩΝ Οὐδὲν ταῦτα πρὸς πορθμέατὸν ὀβολὸν ἀποδοῦναί σε δεῖ οὐ θέμις ἄλ-λως γενέσθαιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἄπαγέ με αὖθιςἐς τὸν βίονΧΑΡΩΝ Χάριεν λέγεις ἵνα καὶ πληγὰςἐπὶ τούτῳ παρὰ τοῦ Αἰακοῦ προσλάβωΜΕΝΙΠΠΟΣ Μὴ ἐνόχλει οὖνΧΑΡΩΝ Δεῖξον τί ἐν τῇ πήρᾳ ἔχειςΜΕΝΙΠΠΟΣ Θέρμους εἰ θέλεις καὶτῆς Ἑκάτης τὸ δεῖπνονΧΑΡΩΝ Πόθεν τοῦτον ἡμῖν ὦ Ἑρμῆτὸν κύνα ἤγαγες οἷα δὲ καὶ ἐλάλει παρὰτὸν πλοῦν τῶν ἐπιβατῶν ἁπάντων καταγε-λῶν καὶ ἐπισκώπτων καὶ μόνος ᾄδων

65

ἐπάρουρος ὢν θητεύειν παρά τινι τῶνἀκλήρων ldquoᾧ μὴ βίοτος πολὺς εἴηrdquo μᾶλλονἢ πάντων ἀνάσσειν τῶν νεκρῶν ταῦτα μὲνοὖν ἀγεννῆ τινα Φρύγα δειλὸν καὶ πέρατοῦ καλῶς ἔχοντος φιλόζῳον ἴσως ἐχρῆνλέγειν τὸν Πηλέως δὲ υἱόν τὸν φιλοκινδυ-νότατον ἡρώων ἁπάντων ταπεινὰ οὕτωπερὶ αὑτοῦ διανοεῖσθαι πολλὴ αἰσχύνη καὶἐναντιότης πρὸς τὰ πεπραγμένα σοι ἐν τῷβίῳ ὃς ἐξὸν ἀκλεῶς ἐν τῇ Φθιώτιδι πολυ-χρόνιον βασιλεύειν ἑκὼν προείλου τὸνμετὰ τῆς ἀγαθῆς δόξης θάνατονΑΧΙΛΛΕΥΣ Ὦ παῖ Νέστορος ἀλλὰτότε μὲν ἄπειρος ἔτι τῶν ἐνταῦθα ὢν καὶτὸ βέλτιον ἐκείνων ὁπότερον ἦν ἀγνοῶν τὸδύστηνον ἐκεῖνο δοξάριον προετίμων τοῦβίου νῦν δὲ συνίημι ἤδη ὡς ἐκείνη μὲνἀνωφελής εἰ καὶ ὅτι μάλιστα οἱ ἄνω ῥα-ψῳδήσουσιν μετὰ νεκρῶν δὲ ὁμοτιμία καὶοὔτε τὸ κάλλος ἐκεῖνο ὦ Ἀντίλοχε οὔτε ἡἰσχὺς πάρεστιν ἀλλὰ κείμεθα ἅπαντες ὑπὸ

154

ΜΙΝΩΣ Οὐκοῦν ἐν μέρει ἑκάτεροςεἰπάτω σὺ δὲ πρῶτος ὁ Λίβυς λέγεΑΝΝΙΒΑΣ Ἓν μὲν τοῦτο ὦ Μίνωςὠνάμην ὅτι ἐνταῦθα καὶ τὴν Ἑλλάδα φω-νὴν ἐξέμαθον ὥστε οὐδὲ ταύτῃ πλέονοὗτος ἐνέγκαιτό μου φημὶ δὲ τούτουςμάλιστα ἐπαίνου ἀξίους εἶναι ὅσοι τὸ μη-δὲν ἐξ ἀρχῆς ὄντες ὅμως ἐπὶ μέγα προε-χώρησαν δι αὑτῶν δύναμίν τε περιβαλόμε-νοι καὶ ἄξιοι δόξαντες ἀρχῆς ἔγωγ οὖνμετ ὀλίγων ἐξορμήσας εἰς τὴν Ἰβηρίαν τὸπρῶτον ὕπαρχος ὢν τῷ ἀδελφῷ μεγίστωνἠξιώθην ἄριστος κριθείς καὶ τούς τε Κελ-τίβηρας εἷλον καὶ Γαλατῶν ἐκράτησα τῶνἑσπερίων καὶ τὰ μεγάλα ὄρη ὑπερβὰς τὰπερὶ τὸν Ἠριδανὸν ἅπαντα κατέδραμονκαὶ ἀναστάτους ἐποίησα τοσαύτας πόλειςκαὶ τὴν πεδινὴν Ἰταλίαν ἐχειρωσάμην καὶμέχρι τῶν προαστείων τῆς προὐχούσηςπόλεως ἦλθον καὶ τοσούτους ἀπέκτειναμιᾶς ἡμέρας ὥστε τοὺς δακτυλίους αὐτῶν

147

οἰμωζόντων ἐκείνωνΕΡΜΗΣ Ἀγνοεῖς ὦ Χάρων ὅντινα ἄν-δρα διεπόρθμευσας ἐλεύθερον ἀκριβῶςοὐδένος αὐτῷ μέλει οὗτός ἐστιν ὁ Μένιπ-ποςΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄν σε λάβω ποτέ ndashΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἂν λάβῃς ὦ βέλτιστεδὶς δὲ οὐκ ἂν λάβοις

ΝΕΚΡΩΝ ΠΛΟΥΤΩΝΙ ΚΑΤΑ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΚΡΟΙΣΟΣ Οὐ φέρομεν ὦ ΠλούτωνΜένιππον τουτονὶ τὸν κύνα παροικοῦνταὥστε ἢ ἐκεῖνόν ποι κατάστησον ἢ ἡμεῖς με-τοικήσομεν εἰς ἕτερον τόπονΠΛΟΥΤΩΝ Τί δ ὑμᾶς δεινὸν ἐργάζε-ται ὁμόνεκρος ὤνΚΡΟΙΣΟΣ Ἐπειδὰν ἡμεῖς οἰμώζωμενκαὶ στένωμεν ἐκείνων μεμνημένοι τῶν

66

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Χαῖρε ὦ Εὔφορβε ἢἌπολλον ἢ ὅ τι ἂν θέλῃςΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Μὴ καὶ σύ γε ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκέτι χρυσοῦς ὁ μηρόςσοιΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Οὐ γάρ ἀλλὰ φέρε ἴδωεἴ τί σοι ἐδώδιμον ἡ πήρα ἔχειΜΕΝΙΠΠΟΣ Κυάμους ὦγαθέ ὥστε οὐτουτί σοι ἐδώδιμονΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Δὸς μόνον ἄλλα παρὰνεκροῖς δόγματα ἔμαθον γάρ ὡς οὐδὲνἴσον κύαμοι καὶ κεφαλαὶ τοκήων ἐνθάδεΑΙΑΚΟΣ Οὗτος δὲ Σόλων ὁ Ἐξηκεστί-δου καὶ Θαλῆς ἐκεῖνος καὶ παρ αὐτοὺςΠιττακὸς καὶ οἱ ἄλλοι ἑπτὰ δὲ πάντεςεἰσὶν ὡς ὁρᾷς ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἄλυποι ὦ Αἰακέ οὗτοιμόνοι καὶ φαιδροὶ τῶν ἄλλων ὁ δὲ σποδοῦἀνάπλεως καθάπερ ἐγκρυφίας ἄρτος ὁταῖς φλυκταίναις ἐξηνθηκώς τίς ἐστιν

75

μεδίμνοις ἀπομετρῆσαι καὶ τοὺς ποταμοὺςγεφυρῶσαι νεκροῖς καὶ ταῦτα πάντα ἔπρα-ξα οὔτε Ἄμμωνος υἱὸς ὀνομαζόμενος οὔτεθεὸς εἶναι προσποιούμενος ἢ ἐνύπνια τῆςμητρὸς διεξιών ἀλλ ἄνθρωπος εἶναι ὁμο-λογῶν στρατηγοῖς τε τοῖς συνετωτάτοιςἀντεξεταζόμενος καὶ στρατιώταις τοῖς μα-χιμωτάτοις συμπλεκόμενος οὐ Μήδουςκαὶ Ἀρμενίους καταγωνιζόμενος ὑποφεύ-γοντας πρὶν διώκειν τινὰ καὶ τῷ τολμήσα-ντι παραδιδόντας εὐθὺς τὴν νίκην Ἀλέξαν-δρος δὲ πατρῴαν ἀρχὴν παραλαβὼν ηὔξη-σεν καὶ παρὰ πολὺ ἐξέτεινε χρησάμενος τῇτῆς τύχης ὁρμῇ ἐπεὶ δ οὖν ἐνίκησέ τε καὶτὸν ὄλεθρον ἐκεῖνον Δαρεῖον ἐν Ἰσσῷ τεκαὶ Ἀρβήλοις ἐκράτησεν ἀποστὰς τῶν πα-τρῴων προσκυνεῖσθαι ἠξίου καὶ δίαιταντὴν Μηδικὴν μετεδιῄτησεν ἑαυτὸν καὶἐμιαιφόνει ἐν τοῖς συμποσίοις τοὺς φίλουςκαὶ συνελάμβανεν ἐπὶ θανάτῳ ἐγὼ δὲἦρξα ἐπ ἴσης τῆς πατρίδος καὶ ἐπειδὴ με-

148

ΣΚΙΠΙΩΝ Ἀλεξάνδρου μὲν ἥττων εἶναιτοῦ δὲ Ἀννίβου ἀμείνων ὃς ἐδίωξα νική-σας αὐτὸν καὶ φυγεῖν καταναγκάσας ἀτί-μως πῶς οὖν οὐκ ἀναίσχυντος οὗτος ὃςπρὸς Ἀλέξανδρον ἁμιλλᾶται ᾧ οὐδὲ Σκιπί-ων ἐγὼ ὁ νενικηκὼς ἐμαυτὸν παραβάλλε-σθαι ἀξιῶ ΜΙΝΩΣ Νὴ Δί εὐγνώμονα φῄς ὦ Σκι-πίων ὥστε πρῶτος μὲν κεκρίσθω Ἀλέξαν-δρος μετ αὐτὸν δὲ σύ εἶτα εἰ δοκεῖ τρί-τος Ἀννίβας οὐδὲ οὗτος εὐκαταφρόνητοςὤν

ΑΧΙΛΛΕΩΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΛΟΧΟΥ

ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Οἷα πρῴην Ἀχιλλεῦπρὸς τὸν Ὀδυσσέα σοι εἴρηται περὶ τοῦθανάτου ὡς ἀγεννῆ καὶ ἀνάξια τοῖν διδα-σκάλοιν ἀμφοῖν Χείρωνός τε καὶ Φοίνι-κος ἠκροώμην γάρ ὁπότε ἔφης βούλεσθαι

153

πται ἄγνωστα καὶ ἄμορφα κόνις πάντακαὶ λῆρος πολύς ἀμενηνὰ ὡς ἀληθῶςκάρηνα οὗτος δέ ὦ Αἰακέ τίς ἐστινΑΙΑΚΟΣ Κῦρός ἐστιν οὗτος δὲ Κρο-ῖσος ὁ δ ὑπὲρ αὐτὸν Σαρδανάπαλλος ὁ δὑπὲρ τούτους Μίδας ἐκεῖνος δὲ ΞέρξηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα σέ ὦ κάθαρμα ἡἙλλὰς ἔφριττε ζευγνύντα μὲν τὸν Ἑλλή-σποντον διὰ δὲ τῶν ὀρῶν πλεῖν ἐπιθυμο-ῦντα οἷος δὲ καὶ ὁ Κροῖσός ἐστιν τὸν Σαρ-δανάπαλλον δέ ὦ Αἰακέ πατάξαι μοικατὰ κόρρης ἐπίτρεψονΑΙΑΚΟΣ Μηδαμῶς διαθρύπτεις γὰραὐτοῦ τὸ κρανίον γυναικεῖον ὄνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἀλλὰ προσπτύσο-μαί γε πάντως αὐτῷ ἀνδρογύνῳ γε ὄντι ΑΙΑΚΟΣ Βούλει σοὶ ἐπιδείξω καὶ τοὺςσοφούςΜΕΝΙΠΠΟΣ Νὴ Δία γεΑΙΑΚΟΣ Πρῶτος οὗτός σοι ὁ Πυθα-γόρας ἐστί

74

ἄνω Μίδας μὲν οὑτοσὶ τοῦ χρυσίου Σαρ-δανάπαλλος δὲ τῆς πολλῆς τρυφῆς ἐγὼ δὲΚροῖσος τῶν θησαυρῶν ἐπιγελᾷ καὶ ἐξο-νειδίζει ἀνδράποδα καὶ καθάρματα ἡμᾶςἀποκαλῶν ἐνίοτε δὲ καὶ ᾄδων ἐπιταράττειἡμῶν τὰς οἰμωγάς καὶ ὅλως λυπηρόςἐστιν ΠΛΟΥΤΩΝ Τί ταῦτά φασιν ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀληθῆ ὦ Πλούτων μισῶγὰρ αὐτοὺς ἀγεννεῖς καὶ ὀλεθρίους ὄνταςοἷς οὐκ ἀπέχρησεν βιῶναι κακῶς ἀλλὰ καὶἀποθανόντες ἔτι μέμνηνται καὶ περιέχο-νται τῶν ἄνω χαίρω τοιγαροῦν ἀνιῶναὐτούςΠΛΟΥΤΩΝ Ἀλλ οὐ χρή λυποῦνταιγὰρ οὐ μικρῶν στερόμενοιΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ σὺ μωραίνεις ὦΠλούτων ὁμόψηφος ὢν τοῖς τούτων στε-ναγμοῖςΠΛΟΥΤΩΝ Οὐδαμῶς ἀλλ οὐκ ἂν

67

νηρίᾳ καὶ ἀπιστίᾳ καὶ δόλοις νόμιμον δὲ ἢπροφανὲς οὐδέν ἐπεὶ δέ μοι ὠνείδισεν τὴντρυφήν ἐκλελῆσθαί μοι δοκεῖ οἷα ἐποίει ἐνΚαπύῃ ἑταίραις συνὼν καὶ τοὺς τοῦ πο-λέμου καιροὺς ὁ θαυμάσιος καθηδυπαθῶνἐγὼ δὲ εἰ μὴ μικρὰ τὰ ἑσπέρια δόξας ἐπὶτὴν ἕω μᾶλλον ὥρμησα τί ἂν μέγα ἔπραξαἸταλίαν ἀναιμωτὶ λαβὼν καὶ Λιβύην καὶτὰ μέχρι Γαδείρων ὑπαγόμενος ἀλλ οὐκἀξιόμαχα ἔδοξέ μοι ἐκεῖνα ὑποπτήσσονταἤδη καὶ δεσπότην ὁμολογοῦντα εἴρηκα σὺδέ ὦ Μίνως δίκαζε ἱκανὰ γὰρ ἀπὸ πολ-λῶν καὶ ταῦταΣΚΙΠΙΩΝ Μὴ πρότερον ἢν μὴ καὶἐμοῦ ἀκούσῃςΜΙΝΩΣ Τίς γὰρ εἶ ὦ βέλτιστε ἢ πόθενὢν ἐρεῖςΣΚΙΠΙΩΝ Ἰταλιώτης Σκιπίων στρατη-γὸς ὁ καθελὼν Καρχηδόνα καὶ κρατήσαςΛιβύων μεγάλαις μάχαιςΜΙΝΩΣ Τί οὖν καὶ σὺ ἐρεῖς

152

τεπέμπετο τῶν πολεμίων μεγάλῳ στόλῳἐπιπλευσάντων τῇ Λιβύῃ ταχέως ὑπήκου-σα καὶ ἰδιώτην ἐμαυτὸν παρέσχον καὶ κα-ταδικασθεὶς ἤνεγκα εὐγνωμόνως τὸ πρᾶγ-μα καὶ ταῦτα ἔπραξα βάρβαρος ὢν καὶἀπαίδευτος παιδείας τῆς Ἑλληνικῆς καὶοὔτε Ὅμηρον ὥσπερ οὗτος ῥαψῳδῶν οὔτεὑπ Ἀριστοτέλει τῷ σοφιστῇ παιδευθείςμόνῃ δὲ τῇ φύσει ἀγαθῇ χρησάμενος τα-ῦτά ἐστιν ἃ ἐγὼ Ἀλεξάνδρου ἀμείνων φημὶεἶναι εἰ δέ ἐστι καλλίων οὑτοσί διότι δια-δήματι τὴν κεφαλὴν διεδέδετο Μακεδόσιἴσως καὶ ταῦτα σεμνά οὐ μὴν διὰ τοῦτοἀμείνων μὲν δόξειεν ἂν γενναίου καὶ στρα-τηγικοῦ ἀνδρὸς τῇ γνώμῃ πλέον ἤπερ τῇτύχῃ κεχρημένουΜΙΝΩΣ Ὁ μὲν εἴρηκεν οὐκ ἀγεννῆ τὸνλόγον οὐδὲ ὡς Λίβυν εἰκὸς ἦν ὑπὲρ αὑτοῦσὺ δέ ὦ Ἀλέξανδρε τί πρὸς ταῦτα φῄςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐχρῆν μέν ὦ Μίνωςμηδὲν πρὸς ἄνδρα οὕτω θρασὺν ἱκανὴ γὰρ

149

ἐθέλοιμι στασιάζειν ὑμᾶςΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μήν ὦ κάκιστοι Λυ-δῶν καὶ Φρυγῶν καὶ Ἀσσυρίων οὕτω γι-νώσκετε ὡς οὐδὲ παυσομένου μου ἔνθαγὰρ ἂν ἴητε ἀκολουθήσω ἀνιῶν καὶ κα-τᾴδων καὶ καταγελῶνΚΡΟΙΣΟΣ Ταῦτα οὐχ ὕβριςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐκεῖνα ὕβριςἦν ἃ ὑμεῖς ἐποιεῖτε προσκυνεῖσθαι ἀξιο-ῦντες καὶ ἐλευθέροις ἀνδράσιν ἐντρυφῶντεςκαὶ τοῦ θανάτου παράπαν οὐ μνημονεύο-ντες τοιγαροῦν οἰμώξεσθε πάντων ἐκείνωνἀφῃρημένοιΚΡΟΙΣΟΣ Πολλῶν γε ὦ θεοί καὶ με-γάλων κτημάτωνΜΙΔΑΣ Ὅσου μὲν ἐγὼ χρυσοῦΣΑΡΔΑΝΑΠΑΛΛΟΣ Ὅσης δὲ ἐγὼτρυφῆςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε οὕτω ποιεῖτε ὀδύ-ρεσθε μὲν ὑμεῖς ἐγὼ δὲ τὸ γνῶθι σαυτὸνπολλάκις συνείρων ἐπᾴσομαι ὑμῖν πρέποι

68

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΑΙΑΚΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Πρὸς τοῦ Πλούτωνος ὦΑἰακέ περιήγησαί μοι τὰ ἐν ᾅδου πάνταΑΙΑΚΟΣ Οὐ ῥᾴδιον ὦ Μένιππε ἅπα-ντα ὅσα μέντοι κεφαλαιώδη μάνθανεοὗτος μὲν ὅτι Κέρβερός ἐστιν οἶσθα καὶτὸν πορθμέα τοῦτον ὅς σε διεπέρασεν καὶτὴν λίμνην καὶ τὸν Πυριφλεγέθοντα ἤδηἑώρακας εἰσιώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οἶδα ταῦτα καὶ σέ ὅτιπυλωρεῖς καὶ τὸν βασιλέα εἶδον καὶ τὰςἘρινῦς τοὺς δὲ ἀνθρώπους μοι τοὺς πάλαιδεῖξον καὶ μάλιστα τοὺς ἐπισήμους αὐτῶν

ΑΙΑΚΟΣ Οὗτος μὲν Ἀγαμέμνων οὗτοςδὲ Ἀχιλλεύς οὗτος δὲ Ἰδομενεὺς πλησίονοὗτος δὲ Ὀδυσσεύς εἶτα Αἴας καὶ Διομή-δης καὶ οἱ ἄριστοι τῶν ἙλλήνωνΜΕΝΙΠΠΟΣ Βαβαί ὦ Ὅμηρε οἷά σοιτῶν ῥαψῳδιῶν τὰ κεφάλαια χαμαὶ ἔρρι-

73

ἡ φήμη διδάξαι σε οἷος μὲν ἐγὼ βασιλεύςοἷος δὲ οὗτος λῃστὴς ἐγένετο ὅμως δὲ ὅραεἰ κατ ὀλίγον αὐτοῦ διήνεγκα ὃς νέος ὢνἔτι παρελθὼν ἐπὶ τὰ πράγματα καὶ τὴν ἀρ-χὴν τεταραγμένην κατέσχον καὶ τοὺς φο-νέας τοῦ πατρὸς μετῆλθον κᾆτα φοβήσαςτὴν Ἑλλάδα τῇ Θηβαίων ἀπωλείᾳ στρατη-γὸς ὑπ αὐτῶν χειροτονηθεὶς οὐκ ἠξίωσατὴν Μακεδόνων ἀρχὴν περιέπων ἀγαπᾶνἄρχειν ὁπόσων ὁ πατὴρ κατέλιπεν ἀλλὰπᾶσαν ἐπινοήσας τὴν γῆν καὶ δεινὸν ἡγη-σάμενος εἰ μὴ ἁπάντων κρατήσαιμι ὀλί-γους ἄγων εἰσέβαλον εἰς τὴν Ἀσίαν καὶἐπί τε Γρανικῷ ἐκράτησα μεγάλῃ μάχῃκαὶ τὴν Λυδίαν λαβὼν καὶ Ἰωνίαν καὶΦρυγίαν καὶ ὅλως τὰ ἐν ποσὶν ἀεὶ χειρού-μενος ἦλθον ἐπὶ Ἰσσόν ἔνθα Δαρεῖοςὑπέμεινεν μυριάδας πολλὰς στρατοῦ ἄγωνκαὶ τὸ ἀπὸ τούτου ὦ Μίνως ὑμεῖς ἴστεὅσους ὑμῖν νεκροὺς ἐπὶ μιᾶς ἡμέρας κα-τέπεμψα φησὶ γοῦν ὁ πορθμεὺς μὴ διαρ-

150

κέσαι αὐτοῖς τότε τὸ σκάφος ἀλλὰ σχεδίαςδιαπηξαμένους τοὺς πολλοὺς αὐτῶν δια-πλεῦσαι καὶ ταῦτα δὲ ἔπραττον αὐτὸςπροκινδυνεύων καὶ τιτρώσκεσθαι ἀξιῶνκαὶ ἵνα σοὶ μὴ τὰ ἐν Τύρῳ μηδὲ τὰ ἐν Ἀρ-βήλοις διηγήσωμαι ἀλλὰ καὶ μέχρι Ἰνδῶνἦλθον καὶ τὸν Ὠκεανὸν ὅρον ἐποιησάμηντῆς ἀρχῆς καὶ τοὺς ἐλέφαντας αὐτῶν εἶχονκαὶ Πῶρον ἐχειρωσάμην καὶ Σκύθας δὲοὐκ εὐκαταφρονήτους ἄνδρας ὑπερβὰς τὸνΤάναϊν ἐνίκησα μεγάλῃ ἱππομαχίᾳ καὶτοὺς φίλους εὖ ἐποίησα καὶ τοὺς ἐχθροὺςἠμυνάμην εἰ δὲ καὶ θεὸς ἐδόκουν τοῖς ἀν-θρώποις συγγνωστοὶ ἐκεῖνοι πρὸς τὸμέγεθος τῶν πραγμάτων καὶ τοιοῦτόν τιπιστεύσαντες περὶ ἐμοῦ τὸ δ οὖν τελευ-ταῖον ἐγὼ μὲν βασιλεύων ἀπέθανον οὗτοςδὲ ἐν φυγῇ ὢν παρὰ Προυσίᾳ τῷ Βιθυνῷκαθάπερ ἄξιον ἦν πανουργότατον καὶὠμότατον ὄντα ὡς γὰρ δὴ ἐκράτησεν τῶνἸταλῶν ἐῶ λέγειν ὅτι οὐκ ἰσχύι ἀλλὰ πο-

151

νῆες ἐπληρώθησαν ἐξ ἁπάσης τῆς Ἑλ-λάδος καὶ τοσοῦτοι ἔπεσον Ἕλληνές τε καὶβάρβαροι καὶ τοσαῦται πόλεις ἀνάστατοιγεγόνασινΕΡΜΗΣ Ἀλλ οὐκ εἶδες ὦ Μένιππεζῶσαν τὴν γυναῖκα ἔφης γὰρ ἂν καὶ σὺἀνεμέσητον εἶναι ldquoτοιῇδ ἀμφὶ γυναικὶ πο-λὺν χρόνον ἄλγεα πάσχεινrdquo ἐπεὶ καὶ τὰἄνθη ξηρὰ ὄντα εἴ τις βλέποι ἀποβεβλη-κότα τὴν βαφήν ἄμορφα δῆλον ὅτι αὐτῷδόξει ὅτε μέντοι ἀνθεῖ καὶ ἔχει τὴν χρόανκάλλιστά ἐστιν ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν τοῦτο ὦ Ἑρμῆθαυμάζω εἰ μὴ συνίεσαν οἱ Ἀχαιοὶ περὶπράγματος οὕτως ὀλιγοχρονίου καὶ ῥᾳδίωςἀπανθοῦντος πονοῦντεςΕΡΜΗΣ Οὐ σχολή μοι ὦ Μένιππεσυμφιλοσοφεῖν σοι ὥστε σὺ μὲν ἐπιλε-ξάμενος τόπον ἔνθα ἂν ἐθέλῃς κεῖσο κα-ταβαλὼν σεαυτόν ἐγὼ δὲ τοὺς ἄλλους νε-κροὺς ἤδη μετελεύσομαι

72

γὰρ ἂν ταῖς τοιαύταις οἰμωγαῖς ἐπᾳδόμε-νον

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΚΕΡΒΕΡΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ Κέρβερε ndash συγγενὴςγάρ εἰμί σοι κύων καὶ αὐτὸς ὤν ndash εἰπέ μοιπρὸς τῆς Στυγός οἷος ἦν ὁ Σωκράτηςὁπότε κατῄει παρ ὑμᾶς εἰκὸς δέ σε θεὸνὄντα μὴ ὑλακτεῖν μόνον ἀλλὰ καὶ ἀνθρω-πίνως φθέγγεσθαι ὁπότ ἐθέλοιςΚΕΡΒΕΡΟΣ Πόρρωθεν μέν ὦ Μένιππεπαντάπασιν ἐδόκει ἀτρέπτῳ τῷ προσώπῳπροσιέναι καὶ οὐ πάνυ δεδιέναι τὸν θάνα-τον δοκῶν καὶ τοῦτο ἐμφῆναι τοῖς ἔξω τοῦστομίου ἑστῶσιν ἐθέλων ἐπεὶ δὲ κατέκυ-ψεν εἴσω τοῦ χάσματος καὶ εἶδε τὸν ζόφονκἀγὼ ἔτι διαμέλλοντα αὐτὸν δακὼν τῷ κω-νείῳ κατέσπασα τοῦ ποδός ὥσπερ τὰβρέφη ἐκώκυεν καὶ τὰ ἑαυτοῦ παιδία ὠδύ-

69

168

οὐδὲ γέγονε πώποτεΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀναμνήσω σε ὦΠλούτων Ὀρφεῖ γὰρ δι αὐτὴν ταύτην τὴναἰτίαν τὴν Εὐρυδίκην παρέδοτε καὶ τὴνὁμογενῆ μου Ἄλκηστιν παρεπέμψατεἩρακλεῖ χαριζόμενοι ΠΛΟΥΤΩΝ Θελήσεις δὲ οὕτως κρανί-ον γυμνὸν ὢν καὶ ἄμορφον τῇ καλῇ σουἐκείνῃ νύμφῃ φανῆναι πῶς δὲ κἀκείνηπροσήσεταί σε οὐδὲ διαγνῶναι δυναμένηφοβήσεται γὰρ εὖ οἶδα καὶ φεύξεταί σε καὶμάτην ἔσῃ τοσαύτην ὁδὸν ἀνεληλυθώςΠΕΡΣΕΦΟΝΗ Οὐκοῦν ὦ ἄνερ σὺ καὶτοῦτο ἴασαι καὶ τὸν Ἑρμῆν κέλευσον ἐπει-δὰν ἐν τῷ φωτὶ ἤδη ὁ Πρωτεσίλαος ᾖ κα-θικόμενον ἐν τῇ ῥάβδῳ νεανίαν εὐθὺς κα-λὸν ἀπεργάσασθαι αὐτὸν οἷος ἦν ἐκ τοῦπαστοῦΠΛΟΥΤΩΝ Ἐπεὶ Φερσεφόνῃ συνδο-κεῖ ἀναγαγὼν τοῦτον αὖθις ποίησον νυμ-φίον σὺ δὲ μέμνησο μίαν λαβὼν ἡμέραν

161

ρετο καὶ παντοῖος ἐγίνετοΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν σοφιστὴς ὁ ἄν-θρωπος ἦν καὶ οὐκ ἀληθῶς κατεφρόνει τοῦπράγματοςΚΕΡΒΕΡΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐπείπερ ἀναγκα-ῖον αὐτὸ ἑώρα κατεθρασύνετο ὡς δῆθενοὐκ ἄκων πεισόμενος ὃ πάντως ἔδει παθε-ῖν ὡς θαυμάσονται οἱ θεαταί καὶ ὅλωςπερὶ πάντων γε τῶν τοιούτων εἰπεῖν ἂνἔχοιμι ἕως τοῦ στομίου τολμηροὶ καὶ ἀν-δρεῖοι τὰ δὲ ἔνδοθεν ἔλεγχος ἀκριβήςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἐγὼ δὲ πῶς σοι κατελη-λυθέναι ἔδοξαΚΕΡΒΕΡΟΣ Μόνος ὦ Μένιππε ἀξίωςτοῦ γένους καὶ Διογένης πρὸ σοῦ ὅτι μὴἀναγκαζόμενοι ἐσῄειτε μηδ ὠθούμενοιἀλλ ἐθελούσιοι γελῶντες οἰμώζειν πα-ραγγείλαντες ἅπασιν

70

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΕΡΜΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ποῦ δαὶ οἱ καλοί εἰσιν ἢαἱ καλαί Ἑρμῆ ξενάγησόν με νέηλυνὄντα ΕΡΜΗΣ Οὐ σχολὴ μέν ὦ Μένιππεπλὴν κατ ἐκεῖνο ἀπόβλεψον ἐπὶ τὰ δεξιάἔνθα ὁ Ὑάκινθός τέ ἐστιν καὶ Νάρκισσοςκαὶ Νιρεὺς καὶ Ἀχιλλεὺς καὶ Τυρὼ καὶἙλένη καὶ Λήδα καὶ ὅλως τὰ ἀρχαῖαπάντα κάλληΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀστᾶ μόνα ὁρῶ καὶ κρα-νία τῶν σαρκῶν γυμνά ὅμοια τὰ πολλάΕΡΜΗΣ Καὶ μὴν ἐκεῖνά ἐστιν ἃ πάντεςοἱ ποιηταὶ θαυμάζουσι τὰ ὀστᾶ ὧν σὺ ἔοι-κας καταφρονεῖνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως τὴν Ἑλένην μοιδεῖξον οὐ γὰρ ἂν διαγνοίην ἔγωγεΕΡΜΗΣ Τουτὶ τὸ κρανίον ἡ ἙλένηἐστίνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα διὰ τοῦτο αἱ χίλιαι

71

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΥΣΩΛΟΥ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ὦ Κάρ ἐπὶ τίνι μέγα φρο-νεῖς καὶ πάντων ἡμῶν προτιμᾶσθαι ἀξιοῖςΜΑΥΣΩΛΟΣ Καὶ ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ μένὦ Σινωπεῦ ὃς ἐβασίλευσα Καρίας μὲνἁπάσης ἦρξα δὲ καὶ Λυδῶν ἐνίων καὶ νή-σους δέ τινας ὑπηγαγόμην καὶ ἄχρι Μιλή-του ἐπέβην τὰ πολλὰ τῆς Ἰωνίας κατα-στρεφόμενος καὶ καλὸς ἦν καὶ μέγας καὶἐν πολέμοις καρτερός τὸ δὲ μέγιστον ὅτιἐν Ἁλικαρνασσῷ μνῆμα παμμέγεθες ἔχωἐπικείμενον ἡλίκον οὐκ ἄλλος νεκρός ἀλλοὐδὲ οὕτως ἐς κάλλος ἐξησκημένον ἵππωνκαὶ ἀνδρῶν ἐς τὸ ἀκριβέστατον εἰκα-σμένων λίθου τοῦ καλλίστου οἷον οὐδὲνεὼν εὕροι τις ἂν ῥᾳδίως οὐ δοκῶ σοι δι-καίως ἐπὶ τούτοις μέγα φρονεῖνΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ φῄς καὶτῷ κάλλει καὶ τῷ βάρει τοῦ τάφουΜΑΥΣΩΛΟΣ Νὴ Δί ἐπὶ τούτοις

162

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΙΠΟΝΤΑ ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΕΙ ΕΝ ΛΟΓΟΙΣ3ΠΛΟΙΟΝ Η ΕΥΧΑΙ13ΝΕΚΡΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ59

167

ἀγάγῃ σχολὴν ἀπὸ τῶν θορύβων τῶν ἐνποσίν εἰς Αἴγυπτον ἀπαγαγὼν θάψεινἐκεῖ ὡς γενοίμην εἷς τῶν Αἰγυπτίων θεῶνΔΙΟΓΕΝΗΣ Μὴ γελάσω οὖν ὦἈλέξανδρε ὁρῶν καὶ ἐν ᾅδου ἔτι σε μωραί-νοντα καὶ ἐλπίζοντα Ἄνουβιν ἢ Ὄσιρινγενήσεσθαι πλὴν ἀλλὰ ταῦτα μέν ὦθειότατε μὴ ἐλπίσῃς οὐ γὰρ θέμις ἀνελθε-ῖν τινα τῶν ἅπαξ διαπλευσάντων τὴν λί-μνην καὶ εἰς τὸ εἴσω τοῦ στομίου παρελ-θόντων οὐ γὰρ ἀμελὴς ὁ Αἰακὸς οὐδὲ ὁΚέρβερος εὐκαταφρόνητος ἐκεῖνο δέ γεἡδέως ἂν μάθοιμι παρὰ σοῦ πῶς φέρειςὁπόταν ἐννοήσῃς ὅσην εὐδαιμονίαν ὑπὲργῆς ἀπολιπὼν ἀφῖξαι σωματοφύλακας καὶὑπασπιστὰς καὶ σατράπας καὶ χρυσὸν το-σοῦτον καὶ ἔθνη προσκυνοῦντα καὶ Βαβυ-λῶνα καὶ Βάκτρα καὶ τὰ μεγάλα θηρία καὶτιμὴν καὶ δόξαν καὶ τὸ ἐπίσημον εἶναι ἐξε-λαύνοντα διαδεδεμένον ταινίᾳ λευκῇ τὴνκεφαλὴν πορφυρίδα ἐμπεπορπημένον οὐ

100

ΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲ τὸν ἐλλέβορον ὦΜένιππε ἀναίνομαι πιεῖν γένοιτό μοιμόνονΜΕΝΙΠΠΟΣ Θάρρει ὦ Τάνταλε ὡςοὔτε σὺ οὔτε ἄλλος πίεται τῶν νεκρῶνἀδύνατον γάρ καίτοι οὐ πάντες ὥσπερ σὺἐκ καταδίκης διψῶσι τοῦ ὕδατος αὐτοὺςοὐχ ὑπομένοντος

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΧΕΙΡΩΝΟΣ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤκουσα ὦ Χείρων ὡςθεὸς ὢν ἐπεθύμησας ἀποθανεῖνΧΕΙΡΩΝ Ἀληθῆ ταῦτα ἤκουσας ὦΜένιππε καὶ τέθνηκα ὡς ὁρᾷς ἀθάνατοςεἶναι δυνάμενοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίς δαί σε ἔρως τοῦ θα-νάτου ἔσχεν ἀνεράστου τοῖς πολλοῖς χρή-ματοςΧΕΙΡΩΝ Ἐρῶ πρὸς σὲ οὐκ ἀσύνετον

81

ΝΙΡΕΥΣ Καὶ μὴν ἐροῦ Ὅμηρον ὁποῖοςἦν ὁπότε συνεστράτευον τοῖς ἈχαιοῖςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀνείρατά μοι λέγειςἐγὼ δὲ ἃ βλέπω καὶ νῦν ἔχεις ἐκεῖνα δέ οἱτότε ἴσασινΝΙΡΕΥΣ Οὔκουν ἐγὼ ἐνταῦθα εὐμορ-φότερός εἰμι ὦ Μένιππε ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔτε σὺ οὔτε ἄλλοςεὔμορφος ἰσοτιμία γὰρ ἐν ᾅδου καὶ ὅμοιοιἅπαντεςΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἐμοὶ μὲν καὶ τοῦτο ἱκανόν

166

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλ ὦ καλὲ Μαύσωλεοὔτε ἡ ἰσχὺς ἔτι σοι ἐκείνη οὔτε ἡ μορφὴπάρεστιν εἰ γοῦν τινα ἑλοίμεθα δικαστὴνεὐμορφίας πέρι οὐκ ἔχω εἰπεῖν τίνος ἕνε-κα τὸ σὸν κρανίον προτιμηθείη ἂν τοῦἐμοῦ φαλακρὰ γὰρ ἄμφω καὶ γυμνά καὶτοὺς ὀδόντας ὁμοίως προφαίνομεν καὶ τοὺςὀφθαλμοὺς ἀφῃρήμεθα καὶ τὰς ῥῖνας ἀπο-σεσιμώμεθα ὁ δὲ τάφος καὶ οἱ πολυτελεῖςἐκεῖνοι λίθοι Ἁλικαρνασσεῦσι μὲν ἴσωςεἶεν ἐπιδείκνυσθαι καὶ φιλοτιμεῖσθαι πρὸςτοὺς ξένους ὡς δή τι μέγα οἰκοδόμημααὐτοῖς ἐστιν σὺ δέ ὦ βέλτιστε οὐχ ὁρῶ ὅτι ἀπολαύεις αὐτοῦ πλὴν εἰ μὴ τοῦτο φῄςὅτι μᾶλλον ἡμῶν ἀχθοφορεῖς ὑπὸ τηλικού-τοις λίθοις πιεζόμενοςΜΑΥΣΩΛΟΣ Ἀνόνητα οὖν μοι ἐκεῖναπάντα καὶ ἰσότιμος ἔσται Μαύσωλος καὶΔιογένης ΔΙΟΓΕΝΗΣ Οὐκ ἰσότιμος ὦ γεν-ναιότατε οὐ γὰρ Μαύσωλος μὲν γὰρ

163

ὄντα οὐκ ἦν ἔτι ἡδὺ ἀπολαύειν τῆς ἀθανα-σίαςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐχ ἡδὺ ἦν ζῶντα ὁρᾶντὸ φῶςΧΕΙΡΩΝ Οὔκ ὦ Μένιππε τὸ γὰρ ἡδὺἔγωγε ποικίλον τι καὶ οὐχ ἁπλοῦν ἡγοῦμαιεἶναι ἐγὼ δὲ ἔζων ἀεὶ καὶ ἀπέλαυον τῶνὁμοίων ἡλίου φωτός τροφῆς αἱ ὧραι δὲαἱ αὐταὶ καὶ τὰ γινόμενα ἅπαντα ἑξῆς ἕκα-στον ὥσπερ ἀκολουθοῦντα θάτερον θα-τέρῳ ἐνεπλήσθην οὖν αὐτῶν οὐ γὰρ ἐν τῷαὐτῷ ἀεὶ ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ ltμὴgt μετασχεῖνὅλως τὸ τερπνὸν ἦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις ὦ Χείρων τὰἐν ᾅδου δὲ πῶς φέρεις ἀφ οὗ προελόμενοςαὐτὰ ἥκειςΧΕΙΡΩΝ Οὐκ ἀηδῶς ὦ Μένιππε ἡγὰρ ἰσοτιμία πάνυ δημοτικὴ καὶ τὸ πρᾶγ-μα οὐδὲν ἔχει τὸ διάφορον ἐν φωτὶ εἶναι ἢἐν σκότῳ ἄλλως τε οὔτε διψῆν ὥσπερ ἄνωοὔτε πεινῆν δεῖ ἀλλ ἀνεπιδεεῖς τούτων

82

ἄχρηστόν σοι ὦ Ἀλέξανδρε πρὸς τὰπράγματα ἐγένετο πολλοὶ γὰρ ὑπέπτησ-σον θεὸν εἶναί σε νομίζοντες ἀτὰρ εἰπέμοι τίνι τὴν τοσαύτην ἀρχὴν καταλέλοι-παςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκ οἶδα ὦ Διόγενεςοὐ γὰρ ἔφθασα ἐπισκῆψαί τι περὶ αὐτῆς ἢτοῦτο μόνον ὅτι ἀποθνήσκων Περδίκκᾳτὸν δακτύλιον ἐπέδωκα πλὴν ἀλλὰ τί γε-λᾷς ὦ ΔιόγενεςΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί γὰρ ἄλλο ἢ ἀνεμνήσθηνοἷα ἐποίει ἡ Ἑλλάς ἄρτι σε παρειληφότατὴν ἀρχὴν κολακεύοντες καὶ προστάτηναἱρούμενοι καὶ στρατηγὸν ἐπὶ τοὺς βαρ-βάρους ἔνιοι δὲ καὶ τοῖς δώδεκα θεοῖς προ-στιθέντες καὶ οἰκοδομοῦντές σοι νεὼς καὶθύοντες ὡς δράκοντος υἱῷ ἀλλ εἰπέ μοιποῦ σε οἱ Μακεδόνες ἔθαψαν ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἔτι ἐν Βαβυλῶνι κε-ῖμαι τριακοστὴν ἡμέραν ταύτην ὑπισχνε-ῖται δὲ Πτολεμαῖος ὁ ὑπασπιστής ἤν ποτε

99

οἰμώξεται μεμνημένος τῶν ὑπὲρ γῆς ἐνοἷς εὐδαιμονεῖν ᾤετο Διογένης δὲ καταγε-λάσεται αὐτοῦ καὶ τάφον ὁ μὲν ἐν Ἁλικαρ-νασσῷ ἐρεῖ ἑαυτοῦ ὑπὸ Ἀρτεμισίας τῆς γυ-ναικὸς καὶ ἀδελφῆς κατεσκευασμένον ὁΔιογένης δὲ τοῦ μὲν σώματος εἰ καί τινατάφον ἔχει οὐκ οἶδεν οὐδὲ γὰρ ἔμελεναὐτῷ τούτου λόγον δὲ τοῖς ἀρίστοις περὶτούτου καταλέλοιπεν ἀνδρὸς βίον βεβιω-κὼς ὑψηλότερον ὦ Καρῶν ἀνδραποδω-δέστατε τοῦ σοῦ μνήματος καὶ ἐν βεβαιο-τέρῳ χωρίῳ κατεσκευασμένον

ΝΙΡΕΩΣ ΚΑΙ ΘΕΡΣΙΤΟΥ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΝΙΡΕΥΣ Ἰδοὺ δή Μένιππος οὑτοσὶ δι-κάσει πότερος εὐμορφότερός ἐστιν εἰπέὦ Μένιππε οὐ καλλίων σοι δοκῶΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δὲ καὶ ἔστε πρότε-ρον οἶμαι χρὴ γὰρ τοῦτο εἰδέναι

164

ΝΙΡΕΥΣ Νιρεὺς καὶ ΘερσίτηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πότερος οὖν ὁ Νιρεὺς καὶπότερος ὁ Θερσίτης οὐδέπω γὰρ τοῦτοδῆλον ΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἓν μὲν ἤδη τοῦτο ἔχω ὅτιὅμοιός εἰμί σοι καὶ οὐδὲν τηλικοῦτον δια-φέρεις ἡλίκον σε Ὅμηρος ἐκεῖνος ὁ τυ-φλὸς ἐπῄνεσεν ἁπάντων εὐμορφότερονπροσειπών ἀλλ ὁ φοξὸς ἐγὼ καὶ ψεδνὸςοὐδὲν χείρων ἐφάνην τῷ δικαστῇ ὅρα δὲσύ ὦ Μένιππε ὅντινα καὶ εὐμορφότερονἡγῇΝΙΡΕΥΣ Ἐμέ γε τὸν Ἀγλαΐας καὶΧάροπος ldquoὃς κάλλιστος ἀνὴρ ὑπὸ ἼλιονἦλθονrdquoΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλ οὐχὶ καὶ ὑπὸ γῆνὡς οἶμαι κάλλιστος ἦλθες ἀλλὰ τὰ μὲνὀστᾶ ὅμοια τὸ δὲ κρανίον ταύτῃ μόνον ἄραδιακρίνοιτο ἀπὸ τοῦ Θερσίτου κρανίου ὅτιεὔθρυπτον τὸ σόν ἀλαπαδνὸν γὰρ αὐτὸ καὶοὐκ ἀνδρῶδες ἔχεις

165

ἀποβάθραν προεισελθώνΛΥΚΙΝΟΣ Οὐκοῦν ἡμεῖς γε προσνη-ξόμεθα ὑμῖν μὴ γὰρ οἴου σοὶ μὲν εἶναιῥᾴδιον τηλικαῦτα πλοῖα κτᾶσθαι μήτεπριαμένῳ μήτε ναυπηγησαμένῳ ἡμεῖς δὲοὐκ αἰτήσομεν παρὰ τῶν θεῶν ἐπὶ πολλοὺςσταδίους ἀκμῆτες δύνασθαι νεῖν καίτοιπρῴην καὶ ἐς Αἴγιναν ἐπὶ τὴν τῆς Ἐνοδίαςτελετὴν οἶσθα ἐν ἡλίκῳ σκαφιδίῳ πάντεςἅμα οἱ φίλοι τεττάρων ἕκαστος ὀβολῶνδιεπλεύσαμεν καὶ οὐδὲν ἐδυσχέραινεςἡμᾶς συμπλέοντας νῦν δὲ ἀγανακτεῖς εἰσυνεμβησόμεθά σοι καὶ τὴν ἀποβάθρανπροεισελθὼν ἀφαιρεῖς ὑπερμαζᾷς γάρ ὦἈδείμαντε καὶ ἐς τὸν κόλπον οὐ πτύειςοὐδὲ οἶσθα ὅστις ὢν ναυκληρεῖς οὕτωςἐπῆρέ σε ἡ οἰκία ἐν καλῷ τῆς πόλεως οἰκο-δομηθεῖσα καὶ τῶν ἀκολούθων τὸ πλῆθοςἀλλ ὦγαθέ πρὸς τῆς Ἴσιδος κἂν τὰ Νει-λῷα ταῦτα ταρίχη τὰ λεπτὰ μέμνησο ἡμῖνἄγειν ἀπ Αἰγύπτου ἢ μύρον ἀπὸ τοῦ Κα-

26

νος εἴρηκα καί μοι ὁ Ἑρμῆς τελεσιουργή-σειεν αὐτάΛΥΚΙΝΟΣ Οἶσθα οὖν ὦ Ἀδείμαντεὡς πάνυ σοι ἀπὸ λεπτῆς κρόκης ὁ πᾶςοὑτοσὶ πλοῦτος ἀπήρτηται καὶ ἢν ἐκείνηἀπορραγῇ πάντα οἴχεται καὶ ἄνθρακές σοιὁ θησαυρὸς ἔσταιΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Πῶς λέγεις ὦ ΛυκῖνεΛΥΚΙΝΟΣ Ὅτι ὦ ἄριστε ἄδηλονὁπόσον χρόνον βιώσει πλουτῶν τίς γὰροἶδεν εἰ ἔτι παρακειμένης σοι τῆς χρυσῆςτραπέζης πρὶν ἐπιβαλεῖν τὴν χεῖρα καὶἀπογεύσασθαι τοῦ ταὼ ἢ τοῦ Νομάδοςἀλεκτρυόνος ἀποφυσήσας τὸ ψυχίδιονἄπει γυψὶ καὶ κόραξι πάντα ἐκεῖνα καταλι-πών ἢ ἐθέλεις καταριθμήσομαί σοι τοὺςμὲν αὐτίκα πρὶν ἀπολαῦσαι τοῦ πλούτουἀποθανόντας ἐνίους δὲ καὶ ζῶντας ἀπο-στερηθέντας ὧν εἶχον ὑπό τινος βασκάνουπρὸς τὰ τοιαῦτα δαίμονος ἀκούεις γάρπου τὸν Κροῖσον καὶ τὸν Πολυκράτην πολύ

35

δυνάμενον ἀπελθεῖν τοῦ βίου παραχωρήσα-ντα τοῖς νέοιςΠΛΟΥΤΩΝ Καινά ὦ Τερψίων νομο-θετεῖς τὸν μηκέτι τῷ πλούτῳ χρήσασθαιδυνάμενον πρὸς ἡδονὴν ἀποθνήσκειν τὸ δὲἄλλως ἡ Μοῖρα καὶ ἡ φύσις διέταξενΤΕΡΨΙΩΝ Οὐκοῦν ταύτης αἰτιῶμαιτῆς διατάξεως ἐχρῆν γὰρ τὸ πρᾶγμα ἑξῆςπως γίνεσθαι τὸν πρεσβύτερον πρότερονκαὶ μετὰ τοῦτον ὅστις καὶ τῇ ἡλικίᾳ μεταὐτόν ἀναστρέφεσθαι δὲ μηδαμῶς μηδὲζῆν μὲν τὸν ὑπέργηρων ὀδόντας τρεῖς ἔτιλοιποὺς ἔχοντα μόγις ὁρῶντα οἰκέταις γετέτταρσιν ἐπικεκυφότα κορύζης μὲν τὴνῥῖνα λήμης δὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς μεστὸνὄντα οὐδὲν ἔτι ἡδὺ εἰδότα ἔμψυχόν τινατάφον ὑπὸ τῶν νέων καταγελώμενον ἀπο-θνήσκειν δὲ καλλίστους καὶ ἐρρωμενε-στάτους νεανίσκους ἄνω γὰρ ποταμῶν το-ῦτό γε ἢ τὸ τελευταῖον εἰδέναι γε ἐχρῆνπότε καὶ τεθνήξεται τῶν γερόντων ἕκα-

108

δώρῳ τὴν ἔχουσαν τὸ φάρμακον τὴν δὲἑτέραν ἐμοί σφαλεὶς οὐκ οἶδ ὅπως ἐμοὶμὲν τὸ φάρμακον Πτοιοδώρῳ δὲ τὸ ἀφάρ-μακτον ἔδωκεν εἶτα ὁ μὲν ἔπινεν ἐγὼ δὲαὐτίκα μάλα ἐκτάδην ἐκείμην ὑποβολιμα-ῖος ἀντ ἐκείνου νεκρός τί τοῦτο γελᾷς ὦΖηνόφαντε καὶ μὴν οὐκ ἔδει γε ἑταίρῳ ἀν-δρὶ ἐπιγελᾶνΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Ἀστεῖα γάρ ὦ Καλ-λιδημίδη πέπονθας ὁ γέρων δὲ τί πρὸς τα-ῦταΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ Πρῶτον μὲν ὑπετα-ράχθη πρὸς τὸ αἰφνίδιον εἶτα συνείςοἶμαι τὸ γεγενημένον ἐγέλα καὶ αὐτός οἷάγε ὁ οἰνοχόος εἴργασταιΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Πλὴν ἀλλ οὐδὲ σὲτὴν ἐπίτομον ἐχρῆν τραπέσθαι ἧκε γὰρ ἄνσοι διὰ τῆς λεωφόρου ἀσφαλέστερον εἰ καὶὀλίγῳ βραδύτερος ἦν

113

τὸ ἀργυροῦν πινάκιον ἢ τὸν σκύφον ἐπιδεί-ξεται Διόνικος ἐν τῇ πομπῇ καὶ μάλισταἐπειδὰν ὁρᾷ τοὺς οἰκέτας τοὺς ἐμοὺς ἀργύ-ρῳ τοσούτῳ χρωμένους τῇ πόλει δὲ ταῦταἐξαίρετα παρ ἐμοῦ ὑπῆρξεν ἄν αἱ μὲν δια-νομαὶ κατὰ μῆνα ἕκαστον δραχμαὶ τῷ μὲνἀστῷ ἑκατόν τῷ δὲ μετοίκῳ ἥμισυ τού-των δημοσίᾳ δὲ ὅσα ἐς κάλλος θέατρα καὶβαλανεῖα καὶ τὴν θάλατταν ἄχρι πρὸς τὸΔίπυλον ἥκειν κἀνταῦθά που λιμένα εἶναιἐπαχθέντος ὀρύγματι μεγάλῳ τοῦ ὕδατοςὡς τὸ πλοῖόν μου πλησίον ὁρμεῖν καταφα-νὲς ὂν ἐκ τοῦ Κεραμεικοῦ τοῖς φίλοις δὲὑμῖν Σαμίππῳ μὲν εἴκοσι μεδίμνους ἐπι-σήμου χρυσίου παραμετρῆσαι τὸν οἰκο-νόμον ἐκέλευσα ἄν Τιμολάῳ δὲ πέντε χοί-νικας Λυκίνῳ δὲ χοίνικα ἀπομεμαγμένηνκαὶ ταύτην ὅτι λάλος ἐστὶ καὶ ἐπισκώπτειμου τὴν εὐχήν τοῦτον ἐβουλόμην βιῶναιτὸν βίον πλουτῶν ἐς ὑπερβολὴν καὶ τρυ-φῶν καὶ πάσαις ἡδοναῖς ἀφθόνως χρώμε-

34

νώπου ἢ ἶβιν ἐκ Μέμφιδος εἰ δὲ ἡ ναῦςἐδύνατο καὶ τῶν πυραμίδων μίανΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἅλις παιδιᾶς ὦ Λυκῖνεὁρᾷς ὡς ἐρυθριᾶν Ἀδείμαντον ἐποίησαςπολλῷ τῷ γέλωτι ἐπικλύσας τὸ πλοῖον ὡςὑπέραντλον εἶναι καὶ μηκέτι ἀντέχειν πρὸςτὸ ἐπιρρέον Καὶ ἐπείπερ ἔτι πολὺ ἡμῖν τὸ λοιπόν ἐστινπρὸς τὸ ἄστυ διελόμενοι τετραχῆ τὴν ὁδὸνκατὰ τοὺς ἐπιβάλλοντας ἑκάστῳ σταδίουςαἰτῶμεν ἅπερ ἂν δοκῇ παρὰ τῶν θεῶνοὕτω γὰρ ἂν ἡμᾶς ὅ τε κάματος λάθοι καὶἅμα εὐφρανούμεθα ὥσπερ ἡδίστῳ ὀνείρατιἑκουσίῳ περιπεσόντες ἐφ ὅσον βουλόμε-θα εὖ ποιήσοντι ἡμᾶς παρ αὐτῷ γὰρἑκάστῳ ἔστω τὸ μέτρον τῆς εὐχῆς καὶ οἱθεοὶ πάντα ὑποκείσθωσαν παρέξοντες εἰκαὶ τῇ φύσει ἀπίθανα ἔσται τὸ δὲ μέγι-στον ἐπίδειξις ἔσται τὸ πρᾶγμα ὅστις ἂνἄριστα χρήσαιτο τῷ πλούτῳ καὶ τῇ εὐχῇδηλώσει γὰρ οἷος ἂν καὶ πλουτήσας ἐγένε-

27

οἶσθα γὰρ καὶ σύ που Πτοιόδωρον τὸνγέρονταΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Τὸν ἄτεκνον τὸνπλούσιον ᾧ σε τὰ πολλὰ ᾔδειν συνόνταΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ Ἐκεῖνον αὐτὸν ἀεὶἐθεράπευον ὑπισχνούμενον ἐπ ἐμοὶ τεθνή-ξεσθαι ἐπεὶ δὲ τὸ πρᾶγμα εἰς μήκιστονἐπεγίνετο καὶ ὑπὲρ τὸν Τιθωνὸν ὁ γέρωνἔζη ἐπίτομόν τινα ὁδὸν ἐπὶ τὸν κλῆρονἐξηῦρον πριάμενος γὰρ φάρμακον ἀνέπει-σα τὸν οἰνοχόον ἐπειδὰν τάχιστα ὁΠτοιόδωρος αἰτήσῃ πιεῖν ndash πίνει δὲ ἐπιει-κῶς ζωρότερον ndash ἐμβαλόντα εἰς κύλικαἕτοιμον ἔχειν αὐτὸ καὶ ἐπιδοῦναι αὐτῷ εἰδὲ τοῦτο ποιήσει ἐλεύθερον ἐπωμοσάμηνἀφήσειν αὐτόνΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Τί οὖν ἐγένετο πάνυγάρ τι παράδοξον ἐρεῖν ἔοικας ΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ Ἐπεὶ τοίνυν λου-σάμενοι ἥκομεν δύο δὴ ὁ μειρακίσκος κύ-λικας ἑτοίμους ἔχων τὴν μὲν τῷ Πτοιο-

112

στος ἵνα μὴ μάτην ἂν ἐνίους ἐθεράπευοννῦν δὲ τὸ τῆς παροιμίας ἡ ἅμαξα τὸν βοῦνπολλάκις ἐκφέρειΠΛΟΥΤΩΝ Ταῦτα μέν ὦ Τερψίωνπολὺ συνετώτερα γίνεται ἤπερ σοὶ δοκεῖκαὶ ὑμεῖς δὲ τί παθόντες ἀλλοτρίοις ἐπι-χαίνετε καὶ τοῖς ἀτέκνοις τῶν γερόντωνεἰσποιεῖτε φέροντες αὑτούς τοιγαροῦνγέλωτα ὀφλισκάνετε πρὸ ἐκείνων κατορυτ-τόμενοι καὶ τὸ πρᾶγμα τοῖς πολλοῖς ἥδι-στον γίνεται ὅσῳ γὰρ ὑμεῖς ἐκείνους ἀπο-θανεῖν εὔχεσθε τοσούτῳ ἅπασιν ἡδὺ προα-ποθανεῖν ὑμᾶς αὐτῶν καινὴν γάρ τινα ταύ-την τὴν τέχνην ἐπινενοήκατε γραῶν καὶγερόντων ἐρῶντες καὶ μάλιστα εἰ ἄτεκνοιεἶεν οἱ δὲ ἔντεκνοι ὑμῖν ἀνέραστοι καίτοιπολλοὶ ἤδη τῶν ἐρωμένων συνέντες ὑμῶντὴν πανουργίαν τοῦ ἔρωτος ἢν καὶ τύχωσιπαῖδας ἔχοντες μισεῖν αὐτοὺς πλάττονταιὡς καὶ αὐτοὶ ἐραστὰς ἔχωσιν εἶτα ἐν ταῖςδιαθήκαις ἀπεκλείσθησαν μὲν οἱ πάλαι δο-

109

το ΣΑΜΙΠΠΟΣ Καλῶς ὦ Τιμόλαε καὶπείθομαί σοι καὶ ὅταν ὁ καιρὸς καλῇ εὔξο-μαι ἅπερ ἂν δοκῇ εἰ μὲν γὰρ Ἀδείμαντοςβούλεται οὐδὲ ἐρωτᾶν οἶμαι ὅς γε δὴ ἐντῇ νηῒ τὸν ἕτερον πόδα ἔχει χρὴ δὲ καὶΛυκίνῳ δοκεῖνΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλὰ πλουτῶμεν εἰ τοῦτοἄμεινον μὴ καὶ βασκαίνειν ἐν ταῖς κοιναῖςεὐτυχίαις δοκῶΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Τίς γοῦν πρῶτος ἄρξε-ταιΛΥΚΙΝΟΣ Σύ ὦ Ἀδείμαντε εἶτα μετὰσὲ οὑτοσὶ Σάμιππος εἶτα Τιμόλαος ἐγὼδὲ ὀλίγον ὅσον ἡμιστάδιον τὸ πρὸ τοῦ Δι-πύλου ἐπιλήψομαι τῇ εὐχῇ καὶ τοῦτο ὡςοἷόν τε παραδραμώνΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Οὐκοῦν ἐγὼ μὲν οὐδὲνῦν ἀποστήσομαι τῆς νεώς ἀλλ ἐπείπερἔξεστιν ἐπιμετρήσω τῇ εὐχῇ ὁ δὲ Ἑρμῆςὁ κερδῷος ἐπινευσάτω ἅπασιν ἔστω γὰρ

28

δόξῃ προκύψας ὥσπερ ὁ ἥλιος ἐκείνων μὲνοὐδ ἐπιβλέψομαι ἐνίους εἰ δέ τις πένηςοἷος ἦν ἐγὼ πρὸ τοῦ θησαυροῦ φιλοφρονή-σομαι τοῦτον καὶ λουσάμενον ἥκειν κελεύ-σω τὴν ὥραν ἐπὶ τὸ δεῖπνον οἱ δὲ ἀποπνι-γήσονται οἱ πλούσιοι ὁρῶντες ὀχήματαἵππους καὶ παῖδας ὡραίους ὅσον δισχιλί-ους ἐξ ἁπάσης ἡλικίας ὅ τι περ τὸ ἀνθη-ρότατον εἶτα δεῖπνα ἐπὶ χρυσοῦ ndash εὐτε-λὴς γὰρ ὁ ἄργυρος καὶ οὐ κατ ἐμέ ndash τάρι-χος μὲν ἐξ Ἰβηρίας οἶνος δὲ ἐξ Ἰταλίαςἔλαιον δὲ ἐξ Ἰβηρίας καὶ τοῦτο μέλι δὲἡμέτερον τὸ ἄπυρον καὶ ὄψα πανταχόθενκαὶ σύες καὶ λαγώς καὶ ὅσα πτηνά ὄρνιςἐκ Φάσιδος καὶ ταὼς ἐξ Ἰνδίας καὶ ἀλε-κτρυὼν ὁ Νομαδικός οἱ δὲ σκευάζοντεςἕκαστα σοφισταί τινες περὶ πέμματα καὶχυμοὺς ἔχοντες εἰ δέ τινι προπίοιμι σκύ-φον ἢ φιάλην αἰτήσας ὁ ἐκπιὼν ἀποφε-ρέτω καὶ τὸ ἔκπωμα οἱ δὲ νῦν πλούσιοιπρὸς ἐμὲ Ἶροι δηλαδὴ ἅπαντες καὶ οὐκέτι

33

ρυφορήσαντες ὁ δὲ παῖς καὶ ἡ φύσιςὥσπερ ἐστὶ δίκαιον κρατοῦσι πάντων οἱδὲ ὑποπρίουσι τοὺς ὀδόντας ἀπομυγέντες ΤΕΡΨΙΩΝ Ἀληθῆ ταῦτα φῄς ἐμοῦγοῦν Θούκριτος πόσα κατέφαγεν ἀεὶ τε-θνήξεσθαι δοκῶν καὶ ὁπότε εἰσίοιμι ὑπο-στένων καὶ μύχιόν τι καθάπερ ἐξ ᾠοῦ νεοτ-τὸς ἀτελὴς ὑποκρώζων ὥστ ἐμὲ ὅσον αὐτί-κα οἰόμενον ἐπιβήσειν αὐτὸν τῆς σοροῦἐσπέμπειν τὰ πολλά ὡς μὴ ὑπερβάλλοιντόμε οἱ ἀντερασταὶ τῇ μεγαλοδωρεᾷ καὶ τὰπολλὰ ὑπὸ φροντίδων ἄγρυπνος ἐκείμηνἀριθμῶν ἕκαστα καὶ διατάττων ταῦταγοῦν μοι καὶ τοῦ ἀποθανεῖν αἴτια γεγένη-ται ἀγρυπνία καὶ φροντίδες ὁ δὲ τοσοῦτόνμοι δέλεαρ καταπιὼν ἐφειστήκει θαπτο-μένῳ πρῴην ἐπιγελῶνΠΛΟΥΤΩΝ Εὖ γε ὦ Θούκριτε ζῴηςἐπὶ μήκιστον πλουτῶν ἅμα καὶ τῶν τοιού-των καταγελῶν μηδὲ πρότερόν γε σὺ ἀπο-θάνοις ἢ προπέμψας πάντας τοὺς κόλακας

110

ΤΕΡΨΙΩΝ Τοῦτο μέν ὦ Πλούτων καὶἐμοὶ ἥδιστον ἤδη εἰ καὶ Χαροιάδης προτε-θνήξεται ΘουκρίτουΠΛΟΥΤΩΝ Θάρρει ὦ Τερψίων καὶΦείδων γὰρ καὶ Μέλανθος καὶ ὅλως ἅπα-ντες προελεύσονται αὐτοῦ ὑπὸ ταῖς αὐταῖςφροντίσινΤΕΡΨΙΩΝ Ἐπαινῶ ταῦτα ζῴης ἐπὶμήκιστον ὦ Θούκριτε

ΖΗΝΟΦΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΟΥ

ΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Σὺ δὲ ὦ Καλλιδημί-δη πῶς ἀπέθανες ἐγὼ μὲν γὰρ ὅτι πα-ράσιτος ὢν Δεινίου πλέον τοῦ ἱκανοῦ ἐμφα-γὼν ἀπεπνίγην οἶσθα παρῆς γὰρ ἀποθνή-σκοντί μοιΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ Παρῆν ὦ Ζηνόφα-ντε τὸ δὲ ἐμὸν παράδοξόν τι ἐγένετο

111

πέζας ὅλας χρυσᾶς ποιήσομαι καὶ τὰς κλί-νας χρυσᾶς εἰ δὲ μὴ σιωπήσῃ καὶ τοὺςδιακόνους αὐτούς ΛΥΚΙΝΟΣ Ὅρα μόνον μὴ ὥσπερ τῷΜίδᾳ καὶ ὁ ἄρτος σοι καὶ τὸ ποτὸν χρυσὸςγένηται καὶ πλουτῶν ἄθλιος ἀπόλῃ λιμῷδιαφθαρεὶς πολυτελεῖΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Τὰ σὰ ῥυθμιεῖς πιθα-νώτερον ὦ Λυκῖνε μετ ὀλίγον ἐπειδὰναὐτὸς αἰτῇς ἐσθὴς ἐπὶ τούτοις ἁλουργὶςκαὶ ὁ βίος οἷος ἁβρότατος ὕπνος ἐφ ὅσονἥδιστος φίλων πρόσοδοι καὶ δεήσεις καὶτὸ ἅπαντας ὑποπτήσσειν καὶ προσκυνεῖνκαὶ οἱ μὲν ἕωθεν πρὸς ταῖς θύραις ἄνω καὶκάτω περιπατήσουσιν ἐν αὐτοῖς δὲ καὶΚλεαίνετος καὶ Δημόκριτος οἱ πάνυ καὶπροσελθοῦσιν γε αὐτοῖς καὶ πρὸ τῶν ἄλλωνεἰσδεχθῆναι ἀξιοῦσι θυρωροὶ ἑπτὰ ἐφε-στῶτες εὐμεγέθεις βάρβαροι προσαρα-ξάτωσαν ἐς τὸ μέτωπον εὐθὺ τὴν θύρανοἷα νῦν αὐτοὶ ποιοῦσιν ἐγὼ δέ ὁπόταν

32

τὸ πλοῖον καὶ τὰ ἐν αὐτῷ πάντα ἐμὰ καὶ ὁφόρτος οἱ ἔμποροι αἱ γυναῖκες οἱ ναῦταικαὶ ἄλλο εἴ τι ἥδιστον κτημάτων ἁπάντωνΣΑΜΙΠΠΟΣ Λέληθας σεαυτὸν ἔχων ἐντῇ νηΐΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Τὸν παῖδα φής ὦΣάμιππε τὸν κομήτην κἀκεῖνος οὖν ἔστωἐμός ὁπόσος δὲ ὁ πυρὸς ἔνδον ἐστίν οὗτοςὁ ἀριθμὸς ἅπας χρυσίον ἐπίσημον γενέσθωτοσοῦτοι δαρεικοίΛΥΚΙΝΟΣ Τί τοῦτο ὦ Ἀδείμαντε κα-ταδύσεταί σοι τὸ πλοῖον οὐ γὰρ ἴσονβάρος πυροῦ καὶ τοῦ ἰσαρίθμου χρυσίουΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Μὴ φθόνει ὦ Λυκῖνεἀλλ ἐπειδὰν εἰς σὲ παρέλθῃ ἡ εὐχή τὴνΠάρνηθα ἐκείνην εἰ θέλεις ὅλην χρυσῆνποιήσας ἔχε κἀγὼ σιωπήσομαί σοιΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλ ὑπὲρ ἀσφαλείας τοῦτοἔγωγε τῆς σῆς ἐποιησάμην ὡς μὴ ἀπο-λέσθαι ἅπαντας μετὰ τοῦ χρυσίου καὶ τὰμὲν ὑμέτερα μέτρια τὸ μειράκιον δὲ τὸ

29

ἀνιᾷ σε τὸ πολλὴν τρυφὴν ἀπολιπόντα τε-θνάναιΠΤΩΧΟΣ Οὐδὲν τοιοῦτο ἀλλ ἔτη μὲνἐγεγόνειν ἀμφὶ τὰ ἐνενήκοντα βίον δὲ ἄπο-ρον ἀπὸ καλάμου καὶ ὁρμιᾶς εἶχον εἰςὑπερβολὴν πτωχὸς ὢν ἄτεκνός τε καὶ προ-σέτι χωλὸς καὶ ἀμυδρὸν βλέπωνΔΙΟΓΕΝΗΣ Εἶτα τοιοῦτος ὢν ζῆν ἤθε-λεςΠΤΩΧΟΣ Ναί ἡδὺ γὰρ ἦν τὸ φῶς καὶτὸ τεθνάναι δεινὸν καὶ φευκτέονΔΙΟΓΕΝΗΣ Παραπαίεις ὦ γέρον καὶμειρακιεύῃ πρὸς τὸ χρεών καὶ ταῦτα ἡλι-κιώτης ὢν τοῦ πορθμέως τί οὖν ἄν τις ἔτιλέγοι περὶ τῶν νέων ὁπότε οἱ τηλικοῦτοιφιλόζωοί εἰσιν οὓς ἐχρῆν διώκειν τὸνθάνατον ὡς τῶν ἐν τῷ γήρᾳ κακῶν φάρμα-κον ἀλλ ἀπίωμεν ἤδη μὴ καί τις ἡμᾶςὑπίδηται ὡς ἀπόδρασιν βουλεύοντας ὁρῶνπερὶ τὸ στόμιον εἰλουμένους

140

μεν ndash Οὑτοσὶ τίς ὁ πρῶτός ἐστινΜΕΝΙΠΠΟΣ Μένιππος ἔγωγε ἀλλἰδοὺ ἡ πήρα μοι ὦ Ἑρμῆ καὶ τὸ βάκτρονεἰς τὴν λίμνην ἀπερρίφθων τὸν τρίβωνα δὲοὐδὲ ἐκόμισα εὖ ποιῶνΕΡΜΗΣ Ἔμβαινε ὦ Μένιππε ἀνδρῶνἄριστε καὶ τὴν προεδρίαν ἔχε παρὰ τὸνκυβερνήτην ἐφ ὑψηλοῦ ὡς ἐπισκοπῇςἅπαντας ὁ καλὸς δ οὗτος τίς ἐστινΧΑΡΜΟΛΕΩΣ Χαρμόλεως ὁ Μεγαρι-κὸς ἐπέραστος οὗ τὸ φίλημα διτάλαντονἦν ΕΡΜΗΣ Ἀπόδυθι τοιγαροῦν τὸ κάλλοςκαὶ τὰ χείλη αὐτοῖς φιλήμασι καὶ τὴνκόμην τὴν βαθεῖαν καὶ τὸ ἐπὶ τῶν παρειῶνἐρύθημα καὶ τὸ δέρμα ὅλον ἔχει καλῶςεὔζωνος εἶ ἐπίβαινε ἤδη ὁ δὲ τὴν πορφυ-ρίδα οὑτοσὶ καὶ τὸ διάδημα ὁ βλοσυρὸς τίςὢν τυγχάνειςΛΑΜΠΙΧΟΣ Λάμπιχος Γελῴων τύραν-νος

121

ὡραῖον ἀποπνιγήσεται ἄθλιον νεῖν οὐκ ἐπι-στάμενονΤΙΜΟΛΑΟΣ Θάρρει ὦ Λυκῖνε οἱ δελ-φῖνες γὰρ αὐτὸ ὑποδύντες ἐξοίσουσιν ἐπὶτὴν γῆν ἢ νομίζεις κιθαρῳδὸν μέν τινασωθῆναι παρ αὐτῶν καὶ ἀπολαβεῖν τὸν μι-σθὸν ἀντὶ τῆς ᾠδῆς καὶ νεκρόν τι ἄλλο παι-δίον ἐς τὸν Ἰσθμὸν ἐπὶ δελφῖνος ὁμοίωςπροσκομισθῆναι τὸν δὲ Ἀδειμάντουοἰκέτην τὸν νεώνητον ἀπορήσειν δελφῖνοςἐρωτικοῦΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Καὶ σὺ γάρ Τιμόλαεμιμῇ Λυκῖνον καὶ ἐπιμετρεῖς τῶν σκωμ-μάτων καὶ ταῦτα εἰσηγητὴς αὐτὸς γενόμε-νος ΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἄμεινον γὰρ ἦν πιθα-νώτερον αὐτὸ ποιεῖν καί τινα θησαυρὸν ὑπὸτῇ κλίνῃ ἀνευρεῖν ὡς μὴ πράγματα ἔχοιςἐκ τοῦ πλοίου μετατιθεὶς χρυσίον ἐς τὸἄστυΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Εὖ λέγεις καὶ ἀνορω-

30

ρύχθω θησαυρὸς ὑπὸ τὸν Ἑρμῆν τὸν λίθι-νον ὅς ἐστιν ἡμῖν ἐν τῇ αὐλῇ μέδιμνοι χί-λιοι ἐπισήμου χρυσίου εὐθὺς οὖν κατὰ τὸνἩσίοδον οἶκος τὸ πρῶτον ὡς ἂν ἐπιση-μότατα οἰκοίην καὶ τὰ περὶ τὸ ἄστυ πάνταὠνησάμην ἤδη πλὴν ὅσα θύμον καὶ λίθοικαὶ ἐν Ἐλευσῖνι ὅσα ἐπὶ θαλάττῃ καὶ περὶτὸν Ἰσθμὸν ὀλίγα τῶν ἀγώνων ἕνεκα εἴποτε δὴ τὰ Ἴσθμια ἐπιδημήσαιμι καὶ τὸΣικυώνιον πεδίον καὶ ὅλως εἴ πού τι ἢ συ-νηρεφὲς ἢ ἔνυδρον ἢ εὔκαρπον ἐν τῇ Ἑλ-λάδι πάντα ἐν ὀλίγῳ Ἀδειμάντου ἔσται ὁχρυσὸς δὲ κοῖλος ἡμῖν ἐμφαγεῖν τὰ δὲ ἐκ-πώματα οὐ κοῦφα ὡς τὰ Ἐχεκράτουςἀλλὰ διτάλαντον ἕκαστον τὴν ὁλκήνΛΥΚΙΝΟΣ Εἶτα πῶς ὁ οἰνοχόος ὀρέξειπλῆρες οὕτω βαρὺ ἔκπωμα ἢ σὺ δέξῃ παραὐτοῦ ἀμογητὶ οὐ σκύφον ἀλλὰ Σισύφειόντι βάρος ἀναδιδόντοςΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἄνθρωπε μή μοιἀνάλυε τὴν εὐχήν ἐγὼ δὲ καὶ τὰς τρα-

31

ΕΡΜΗΣ Τί οὖν ὦ Λάμπιχε τοσαῦταἔχων πάρειΛΑΜΠΙΧΟΣ Τί οὖν ἐχρῆν ὦ Ἑρμῆγυμνὸν ἥκειν τύραννον ἄνδραΕΡΜΗΣ Τύραννον μὲν οὐδαμῶς νεκρὸνδὲ μάλα ὥστε ἀπόθου ταῦταΛΑΜΠΙΧΟΣ Ἰδού σοι ὁ πλοῦτος ἀπέρ-ριπταιΕΡΜΗΣ Καὶ τὸν τῦφον ἀπόρριψον ὦΛάμπιχε καὶ τὴν ὑπεροψίαν βαρήσει γὰρτὸ πορθμεῖον συνεμπεσόνταΛΑΜΠΙΧΟΣ Οὐκοῦν ἀλλὰ τὸ διάδημαἔασόν με ἔχειν καὶ τὴν ἐφεστρίδαΕΡΜΗΣ Οὐδαμῶς ἀλλὰ καὶ ταῦταἄφες ΛΑΜΠΙΧΟΣ Εἶεν τί ἔτι πᾶν γὰρἀφῆκα ὡς ὁρᾷςΕΡΜΗΣ Καὶ τὴν ὠμότητα καὶ τὴνἄνοιαν καὶ τὴν ὕβριν καὶ τὴν ὀργήν καὶ τα-ῦτα ἄφεςΛΑΜΠΙΧΟΣ Ἰδού σοι ψιλός εἰμι

122

ὁ μὲν γὰρ Βλεψίας αὐτὸς ἑαυτοῦ κατηγόρειφθάσας πολλὴν τὴν ἄνοιαν ὡς τὰ χρήματαἐφύλαττεν τοῖς οὐδὲν προσήκουσιν κληρο-νόμοις εἰς ἀεὶ βιώσεσθαι ὁ μάταιος νομί-ζων πλὴν ἔμοιγε οὐ τὴν τυχοῦσαν τερπω-λὴν παρέσχον τότε στένοντες ἀλλ ἤδημὲν ἐπὶ τῷ στομίῳ ἐσμέν ἀποβλέπειν δὲχρὴ καὶ ἀποσκοπεῖν πόρρωθεν τοὺς ἀφι-κνουμένους βαβαί πολλοί γε καὶ ποικίλοικαὶ πάντες δακρύοντες πλὴν τῶν νεογνῶντούτων καὶ νηπίων ἀλλὰ καὶ οἱ πάνυ γέρο-ντες ὀδύρονται τί τοῦτο ἆρα τὸ φίλτροναὐτοὺς ἔχει τοῦ βίου τοῦτον οὖν τὸν ὑπέρ-γηρων ἐρέσθαι βούλομαι τί δακρύεις τηλι-κοῦτος ἀποθανών τί ἀγανακτεῖς ὦ βέλτι-στε καὶ ταῦτα γέρων ἀφιγμένος ἦ που βα-σιλεύς τις ἦσθα ΠΤΩΧΟΣ ΟὐδαμῶςΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλὰ σατράπης τιςΠΤΩΧΟΣ Οὐδὲ τοῦτοΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἆρα οὖν ἐπλούτεις εἶτα

139

ὅλως οἶδε τὰ μετὰ τὸν βίονrdquo ἐνταῦθα δὲοὐ παύσῃ βεβαίως γελῶν καθάπερ ἐγὼνῦν καὶ μάλιστα ἐπειδὰν ὁρᾷς τοὺς πλου-σίους καὶ σατράπας καὶ τυράννους οὕτωταπεινοὺς καὶ ἀσήμους ἐκ μόνης οἰμωγῆςδιαγινωσκομένους καὶ ὅτι μαλθακοὶ καὶἀγεννεῖς εἰσι μεμνημένοι τῶν ἄνω ταῦταλέγε αὐτῷ καὶ προσέτι ἐμπλησάμενον τὴνπήραν ἥκειν θέρμων τε πολλῶν καὶ εἴ πουεὕροι ἐν τῇ τριόδῳ Ἑκάτης δεῖπνον κείμε-νον ἢ ᾠὸν ἐκ καθαρσίου ἤ τι τοιοῦτον ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ἀλλ ἀπαγγελῶ τα-ῦτα ὦ Διόγενες ὅπως δὲ εἰδῶ μάλισταὁποῖός τίς ἐστι τὴν ὄψιν ndashΔΙΟΓΕΝΗΣ Γέρων φαλακρός τρι-βώνιον ἔχων πολύθυρον ἅπαντι ἀνέμῳἀναπεπταμένον καὶ ταῖς ἐπιπτυχαῖς τῶνῥακίων ποικίλον γελᾷ δ ἀεὶ καὶ τὰ πολλὰτοὺς ἀλαζόνας τούτους φιλοσόφους ἐπι-σκώπτειΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ῥᾴδιον εὑρεῖν ἀπό γε

60

κἀπειδὰν τἀν τῇ Ἑλλάδι πάντα ἤδη χειρω-σώμεθα ndash οὐδεὶς γὰρ ὁ ἐναντιωθησόμενοςἡμῖν τὰ ὅπλα τοσούτοις οὖσιν ἀλλ ἀκονιτὶκρατοῦμεν ndash ἐπιβάντες ἐπὶ τὰς τριήρειςκαὶ τοὺς ἵππους εἰς τὰς ἱππαγωγοὺς ἐμβι-βάσαντες ndash παρεσκεύασται δ ἐν Κεγχρεα-ῖς καὶ σῖτος ἱκανὸς καὶ τὰ πλοῖα διαρκῆκαὶ τὰ ἄλλα πάντα ndash διαβάλωμεν τὸνΑἰγαῖον ἐς τὴν Ἰωνίαν εἶτα ἐκεῖ τῇ Ἀρ-τέμιδι θύσαντες καὶ τὰς πόλεις ἀτειχί-στους λαβόντες ῥᾳδίως ἄρχοντας ἀπολι-πόντες προχωρῶμεν ἐπὶ Συρίας διὰ Καρί-ας εἶτα Λυκίας καὶ Παμφυλίας καὶ Πισι-δῶν καὶ τῆς παραλίου καὶ ὀρεινῆς Κιλικί-ας ἄχρι ἂν ἐπὶ τὸν Εὐφράτην ἀφικώμεθαΛΥΚΙΝΟΣ Ἐμέ ὦ βασιλεῦ εἰ δοκεῖσατράπην τῆς Ἑλλάδος κατάλιπε δειλὸςγάρ εἰμι καὶ τῶν οἴκοι πολὺ ἀπελθεῖν οὐκἂν ἡδέως ὑπομείναιμι σὺ δὲ ἔοικας ἐπὶἈρμενίους καὶ Παρθυαίους ἐλάσειν μάχιμαφῦλα καὶ τὴν τοξικὴν εὔστοχα ὥστε ἄλλῳ

41

γὸς ὢν καὶ Δᾶμις ὁ πλούσιος ὁ ἐκ Κορίν-θου συγκατῄεσαν ὁ μὲν Δᾶμις ὑπὸ τοῦπαιδὸς ἐκ φαρμάκων ἀποθανών ὁ δὲΛάμπις δι ἔρωτα Μυρτίου τῆς ἑταίραςἀποσφάξας ἑαυτόν ὁ δὲ Βλεψίας λιμῷἄθλιος ἐλέγετο ἀπεσκληκέναι καὶ ἐδήλουδὲ ὠχρὸς εἰς ὑπερβολὴν καὶ λεπτὸς εἰς τὸἀκριβέστατον φαινόμενος ἐγὼ δὲ καίπερεἰδὼς ἀνέκρινον ὃν τρόπον ἀποθάνοιενεἶτα τῷ μὲν Δάμιδι αἰτιωμένῳ τὸν υἱόνΟὐκ ἄδικα μέντοι ἔπαθες ἔφην ὑπ αὐτοῦεἰ τάλαντα ἔχων ὁμοῦ χίλια καὶ τρυφῶναὐτὸς ἐνενηκοντούτης ὢν ὀκτωκαιδεκαέτεινεανίσκῳ τέτταρας ὀβολοὺς παρεῖχες σὺδέ ὦ Ἀκαρνάν ndash ἔστενε γὰρ κἀκεῖνος καὶκατηρᾶτο τῇ Μυρτίῳ ndash τί αἰτιᾷ τὸν Ἔρω-τα σεαυτὸν δέον ὃς τοὺς μὲν πολεμίουςοὐδεπώποτε ἔτρεσας ἀλλὰ φιλοκινδύνωςἠγωνίζου πρὸ τῶν ἄλλων ἀπὸ δὲ τοῦ τυ-χόντος παιδισκαρίου καὶ δακρύων ἐπι-πλάστων καὶ στεναγμῶν ἑάλως ὁ γενναῖος

138

ΕΡΜΗΣ Ἔμβαινε ἤδη σὺ δὲ ὁ παχύς ὁπολύσαρκος τίς ὢν τυγχάνειςΔΑΜΑΣΙΑΣ Δαμασίας ὁ ἀθλητήςΕΡΜΗΣ Ναί ἔοικας οἶδα γάρ σε πολ-λάκις ἐν ταῖς παλαίστραις ἰδώνΔΑΜΑΣΙΑΣ Ναί ὦ Ἑρμῆ ἀλλὰ πα-ράδεξαί με γυμνὸν ὄνταΕΡΜΗΣ Οὐ γυμνόν ὦ βέλτιστε τοσαύ-τας σάρκας περιβεβλημένον ὥστε ἀπόδυθιαὐτάς ἐπεὶ καταδύσεις τὸ σκάφος τὸν ἕτε-ρον πόδα ὑπερθεὶς μόνον ἀλλὰ καὶ τοὺςστεφάνους τούτους ἀπόρριψον καὶ τὰ κη-ρύγματαΔΑΜΑΣΙΑΣ Ἰδού σοι γυμνός ὡς ὁρᾷςἀληθῶς εἰμι καὶ ἰσοστάσιος τοῖς ἄλλοις νε-κροῖς ΕΡΜΗΣ Οὕτως ἄμεινον ἀβαρῆ εἶναιὥστε ἔμβαινε καὶ σὺ τὸν πλοῦτον ἀπο-θέμενος ὦ Κράτων καὶ τὴν μαλακίαν δὲπροσέτι καὶ τὴν τρυφὴν μηδὲ τὰ ἐντάφιακόμιζε μηδὲ τὰ τῶν προγόνων ἀξιώματα

123

παραδοὺς τὸ δεξιὸν ἐμὲ Ἀντίπατρόν τιναἔασον ἐπὶ τῆς Ἑλλάδος μή με καὶ διαπεί-ρῃ τις οἰστῷ ἄθλιον βαλὼν ἐς τὰ γυμνὰπερὶ Σοῦσα ἢ Βάκτρα ἡγούμενόν σοι τῆςφάλαγγοςΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἀποδιδράσκεις ὦ Λυ-κῖνε τὸν κατάλογον δειλὸς ὤν ὁ δὲ νόμοςἀποτετμῆσθαι τὴν κεφαλήν εἴ τις λιπὼνφαίνοιτο τὴν τάξιν ἀλλ ἐπεὶ κατὰ τὸνΕὐφράτην ἤδη ἐσμὲν καὶ ὁ ποταμὸς ἔζευ-κται καὶ κατόπιν ὁπόσα διεληλύθαμενἀσφαλῶς ἔχει καὶ πάντα ὕπαρχοι κατέχου-σιν ὑπ ἐμοῦ ἑκάστῳ ἔθνει ἐπεισαχθέντεςοἱ δὲ καὶ ἀπίασι τὴν Φοινίκην ἡμῖν ἐν τού-τῳ καὶ τὴν Παλαιστίνην εἶτα καὶ τὴνΑἴγυπτον προσαξόμενοι σὺ πρῶτος ὦΛυκῖνε διάβαινε τὸ δεξιὸν ἄγων εἶτα ἐγὼκαὶ μετ ἐμὲ ὁ Τιμόλαος ἐπὶ πᾶσι δὲ τὸ ἱπ-πικὸν ἄγε σύ ὦ Ἀδείμαντε καὶ διὰ μὲντῆς Μεσοποταμίας οὐδεὶς ἀπήντηκεν ἡμῖνπολέμιος ἀλλὰ ἑκόντες αὑτούς τε καὶ τὰς

42

ΝΕΚΡΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥΔΕΥΚΟΥΣ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ὦ Πολύδευκες ἐντέλλο-μαί σοι ἐπειδὰν τάχιστα ἀνέλθῃς ndash σὸνγάρ ἐστιν οἶμαι ἀναβιῶναι αὔριον ndash ἤνπου ἴδῃς Μένιππον τὸν κύνα ndash εὕροις δἂν αὐτὸν ἐν Κορίνθῳ κατὰ τὸ Κράνειον ἢἐν Λυκείῳ τῶν ἐριζόντων πρὸς ἀλλήλουςφιλοσόφων καταγελῶντα ndash εἰπεῖν πρὸςαὐτόν ὅτι σοί ὦ Μένιππε κελεύει ὁ Διο-γένης εἴ σοι ἱκανῶς τὰ ὑπὲρ γῆς καταγε-γέλασται ἥκειν ἐνθάδε πολλῷ πλείω ἐπι-γελασόμενον ἐκεῖ μὲν γὰρ ἐν ἀμφιβόλῳσοὶ ἔτι ὁ γέλως ἦν καὶ πολὺ τὸ ldquoτίς γὰρ

59

κατάλιπε δὲ καὶ γένος καὶ δόξαν καὶ εἴποτέ σε ἡ πόλις ἀνεκήρυξεν καὶ τὰς τῶνἀνδριάντων ἐπιγραφάς μηδὲ ὅτι μέγαντάφον ἐπί σοι ἔχωσαν λέγε βαρύνει γὰρκαὶ ταῦτα μνημονευόμεναΚΡΑΤΩΝ Οὐχ ἑκὼν μέν ἀπορρίψω δέτί γὰρ ἂν καὶ πάθοιμιΕΡΜΗΣ βαβαί σὺ δὲ ὁ ἔνοπλος τί βού-λει ἢ τί τὸ τρόπαιον τοῦτο φέρειςΣΤΡΑΤΗΓΟΣ Ὅτι ἐνίκησα ὦ Ἑρμῆκαὶ ἠρίστευσα καὶ ἡ πόλις ἐτίμησέν μεΕΡΜΗΣ Ἄφες ὑπὲρ γῆς τὸ τρόπαιον ἐνᾅδου γὰρ εἰρήνη καὶ οὐδὲν ὅπλων δεήσειὁ σεμνὸς δὲ οὗτος ἀπό γε τοῦ σχήματοςκαὶ βρενθυόμενος ὁ τὰς ὀφρῦς ἐπηρκώς ὁἐπὶ τῶν φροντίδων τίς ἐστιν ὁ τὸν βαθὺνπώγωνα καθειμένοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Φιλόσοφός τις ὦ Ἑρμῆμᾶλλον δὲ γόης καὶ τερατείας μεστόςὥστε ἀπόδυσον καὶ τοῦτον ὄψει γὰρ πολ-λὰ καὶ γελοῖα ὑπὸ τῷ ἱματίῳ σκεπόμενα

124

κατιέναι ὁ δέ γε Ὀροίτης καὶ πάνυ ἁπα-λὸς ἦν τὼ πόδε καὶ οὐδ ἑστάναι χαμαίοὐχ ὅπως βαδίζειν ἐδύνατο πάσχουσι δαὐτὸ ἀτεχνῶς Μῆδοι πάντες ἢν ἀποβῶσιτῶν ἵππων ὥσπερ οἱ ἐπὶ τῶν ἀκανθῶνἀκροποδητὶ μόλις βαδίζουσιν ὥστε ἐπεὶκαταβαλὼν ἑαυτὸν ἔκειτο καὶ οὐδεμιᾷ μη-χανῇ ἀνίστασθαι ἤθελεν ὁ βέλτιστος Ἑρ-μῆς ἀράμενος αὐτὸν ἐκόμισεν ἄχρι πρὸς τὸπορθμεῖον ἐγὼ δὲ ἐγέλωνΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Κἀγὼ δὲ ὁπότε κα-τῄειν οὐδ ἀνέμιξα ἐμαυτὸν τοῖς ἄλλοιςἀλλ ἀφεὶς οἰμώζοντας αὐτοὺς προδραμὼνἐπὶ τὸ πορθμεῖον προκατέλαβον χώραν ὡςἂν ἐπιτηδείως πλεύσαιμι καὶ παρὰ τὸνπλοῦν οἱ μὲν ἐδάκρυόν τε καὶ ἐναυτίωνἐγὼ δὲ μάλα ἐτερπόμην ἐπ αὐτοῖςΔΙΟΓΕΝΗΣ Σὺ μέν ὦ Κράτης καὶἈντίσθενες τοιούτων ἐτύχετε τῶν ξυνοδοι-πόρων ἐμοὶ δὲ Βλεψίας τε ὁ δανειστικὸς ὁἐκ Πειραιῶς καὶ Λάμπις ὁ Ἀκαρνὰν ξενα-

137

58

ἀκροπόλεις ἅνθρωποι ἐνεχείρισαν καὶ ἐπὶΒαβυλῶνα ἐλθόντες ἀπροσδόκητοι παρήλ-θομεν εἰς τὸ εἴσω τῶν τειχῶν καὶ ἔχομεντὴν πόλιν ὁ βασιλεὺς δὲ περὶ Κτησιφῶνταδιατρίβων ἤκουσε τὴν ἔφοδον εἶτα εἰς Σε-λεύκειαν παρελθὼν παρασκευάζεται ἱπ-πέας τε ὅτι πλείστους μεταπεμπόμενος καὶτοξότας καὶ σφενδονήτας ἀπαγγέλλουσι δοὖν οἱ σκοποὶ ἀμφὶ τὰς ἑκατὸν ἤδη μυ-ριάδας τοῦ μαχίμου συνειλέχθαι καὶ τού-των εἴκοσιν ἱπποτοξότας καίτοι οὔπω ὁἈρμένιος πάρεστιν οὔτε οἱ κατὰ τὴν Κα-σπίαν θάλατταν οἰκοῦντες οὔτε οἱ ἀπὸΒάκτρων ἀλλ ἐκ τῶν πλησίον καὶ προα-στείων τῆς ἀρχῆς οὕτω ῥᾳδίως τοσαύταςμυριάδας κατέλεξε καιρὸς οὖν ἤδη σκοπε-ῖν ἡμᾶς ὅ τι χρὴ ποιεῖνΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀλλ ἐγὼ μέν φημιδεῖν ὑμᾶς τὸ πεζὸν ἀπιέναι τὴν ἐπὶ Κτησι-φῶντος ἡμᾶς δὲ τὸ ἱππικὸν αὐτοῦ μένειντὴν Βαβυλῶνα διαφυλάξοντας

43

μπλοκῇ ὁ μὲν γὰρ Ἀρσάκης ἐπήλαυνενὡς διηγεῖτο πολὺ τῶν ἄλλων προεξορμή-σας ὑποστὰς δὲ ὁ Θρᾷξ τῇ πέλτῃ μὲν ὑπο-δὺς ἀποσείεται τοῦ Ἀρσάκου τὸν κοντόνὑποθεὶς δὲ τὴν σάρισαν αὐτόν τε διαπείρεικαὶ τὸν ἵππονΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Πῶς οἷόν τε ὦΚράτης μιᾷ πληγῇ τοῦτο γενέσθαιΚΡΑΤΗΣ Ῥᾷστ ὦ Ἀντισθένες ὁ μὲνγὰρ ἐπήλαυνεν εἰκοσάπηχύν τινα κοντὸνπροβεβλημένος ὁ Θρᾷξ δ ἐπειδὴ τῇ πέλ-τῃ παρεκρούσατο τὴν προσβολὴν καὶ πα-ρῆλθεν αὐτὸν ἡ ἀκωκή ἐς τὸ γόνυ ὀκλάσαςδέχεται τῇ σαρίσῃ τὴν ἐπέλασιν καὶ τι-τρώσκει τὸν ἵππον ὑπὸ τὸ στέρνον ὑπὸ θυ-μοῦ καὶ σφοδρότητος ἑαυτὸν διαπείρανταδιελαύνεται δὲ καὶ ὁ Ἀρσάκης ἐκ τοῦ βου-βῶνος διαμπὰξ ἄχρι ὑπὸ τὴν πυγήν ὁρᾷςοἷόν τι ἐγένετο οὐ τοῦ ἀνδρός ἀλλὰ τοῦἵππου μᾶλλον τὸ ἔργον ἠγανάκτει δ ὅμωςὁμότιμος ὢν τοῖς ἄλλοις καὶ ἠξίου ἱππεὺς

136

ΕΡΜΗΣ Κατάθου σὺ τὸ σχῆμα πρῶτονεἶτα καὶ ταυτὶ πάντα ὦ Ζεῦ ὅσην μὲν τὴνἀλαζονείαν κομίζει ὅσην δὲ ἀμαθίαν καὶἔριν καὶ κενοδοξίαν καὶ ἐρωτήσεις ἀπόρουςκαὶ λόγους ἀκανθώδεις καὶ ἐννοίας πολυ-πλόκους ἀλλὰ καὶ ματαιοπονίαν μάλαπολλὴν καὶ λῆρον οὐκ ὀλίγον καὶ ὕθλουςκαὶ μικρολογίαν νὴ Δία καὶ χρυσίον γετουτὶ καὶ ἡδυπάθειαν δὲ καὶ ἀναισχυντίανκαὶ ὀργὴν καὶ τρυφὴν καὶ μαλακίαν οὐλέληθεν γάρ με εἰ καὶ μάλα περικρύπτειςαὐτά καὶ τὸ ψεῦδος δὲ ἀπόθου καὶ τὸντῦφον καὶ τὸ οἴεσθαι ἀμείνων εἶναι τῶν ἄλ-λων ὡς εἴ γε ταῦτα πάντα ἔχων ἐμβαίηςποία πεντηκόντορος δέξαιτο ἄν σεΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Ἀποτίθεμαι τοίνυναὐτά ἐπείπερ οὕτω κελεύειςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ καὶ τὸν πώγωνα το-ῦτον ἀποθέσθω ὦ Ἑρμῆ βαρύν τε ὄντακαὶ λάσιον ὡς ὁρᾷς πέντε μναῖ τριχῶνεἰσι τοὐλάχιστον

125

ΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἀποδειλιᾷς καὶ σύ ὦἈδείμαντε πλησίον τοῦ κινδύνου γενόμε-νος σοὶ δὲ τί δοκεῖ ὦ ΤιμόλαεΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἁπάσῃ τῇ στρατιᾷ βαδί-ζειν ἐπὶ τοὺς πολεμίους μηδὲ περιμένεινἔστ ἂν ἄμεινον παρασκευάσωνται παντα-χόθεν τῶν συμμάχων προσγενομένων ἀλλἕως ἔτι καθ ὁδόν εἰσιν οἱ πολέμιοι ἐπιχει-ρῶμεν αὐτοῖςΣΑΜΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις σὺ δὲ τί ὦ Λυ-κῖνε δοκιμάζεις ΛΥΚΙΝΟΣ Ἐγώ σοι φράσω ἐπειδὴκεκμήκαμεν συντόνως ὁδεύοντες ὁπότεκατῄειμεν ἕωθεν ἐς τὸν Πειραιᾶ καὶ νῦνἤδη τριάκοντά που σταδίους προκεχωρή-καμεν καὶ ὁ ἥλιος πολύς κατὰ μεσημβρίανγὰρ ἤδη μάλιστα ἐνταῦθά που ἐπὶ τὰςἐλαίας ἐπὶ τῆς ἀνατετραμμένης στήλης κα-θίσαντας ἀναπαύσασθαι εἶτα οὕτως ἀνα-στάντας ἀνύειν τὸ λοιπὸν ἐς τὸ ἄστυΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἔτι γὰρ Ἀθήνησιν ὦ μα-

44

τὸ γελάσαι μάλα ἡδέως ἐφ οἷς ὑμεῖς ᾐτή-σατε τοιούτοις οὖσι καὶ ταῦτα φιλοσοφίανἐπαινοῦντες

57

ΕΡΜΗΣ Εὖ λέγεις ἀπόθου καὶ τοῦτονΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Καὶ τίς ὁ ἀποκείρωνἔσταιΕΡΜΗΣ Μένιππος οὑτοσὶ λαβὼν πέλε-κυν τῶν ναυπηγικῶν ἀποκόψει αὐτὸν ἐπι-κόπῳ τῇ ἀποβάθρᾳ χρησάμενος ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔκ ὦ Ἑρμῆ ἀλλὰ πρίο-νά μοι ἀνάδος γελοιότερον γὰρ τοῦτοΕΡΜΗΣ Ὁ πέλεκυς ἱκανός εὖ γε ἀν-θρωπινώτερος νῦν ἀναπέφηνας ἀποθέμενοςσαυτοῦ τὴν κινάβρανΜΕΝΙΠΠΟΣ Βούλει μικρὸν ἀφέλωμαικαὶ τῶν ὀφρύωνΕΡΜΗΣ Μάλιστα ὑπὲρ τὸ μέτωπονγὰρ καὶ ταύτας ἐπῆρκεν οὐκ οἶδα ἐφ ὅτῳἀνατείνων ἑαυτόν τί τοῦτο καὶ δακρύειςὦ κάθαρμα καὶ πρὸς θάνατον ἀποδειλιᾷςἔμβηθι δ οὖνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἓν ἔτι τὸ βαρύτατον ὑπὸμάλης ἔχειΕΡΜΗΣ Τί ὦ Μένιππε

126

νόδωρός τε ὁ πλούσιος ὁ ἡμέτερος καὶ Ἀρ-σάκης ὁ Μηδίας ὕπαρχος καὶ Ὀροίτης ὁἈρμένιος ὁ μὲν οὖν Ἰσμηνόδωρος ndash ἐπε-φόνευτο γὰρ ὑπὸ τῶν λῃστῶν ὑπὸ τὸν Κι-θαιρῶνα Ἐλευσῖνάδε οἶμαι βαδίζων ndashἔστενε καὶ τὸ τραῦμα ἐν ταῖν χεροῖν εἶχεκαὶ τὰ παιδία ἃ νεογνὰ καταλελοίπει ἀνε-καλεῖτο καὶ ἑαυτῷ ἐπεμέμφετο τῆς τόλ-μης ὃς Κιθαιρῶνα ὑπερβάλλων καὶ τὰπερὶ τὰς Ἐλευθερὰς χωρία πανέρημα ὄνταὑπὸ τῶν πολέμων διοδεύων δύο μόνουςοἰκέτας ἐπηγάγετο καὶ ταῦτα φιάλαςπέντε χρυσᾶς καὶ κυμβία τέτταρα μεθἑαυτοῦ κομίζων ὁ δὲ Ἀρσάκης ndash γηραιὸςἤδη καὶ νὴ Δί οὐκ ἄσεμνος τὴν ὄψιν ndash εἰςτὸ βαρβαρικὸν ἤχθετο καὶ ἠγανάκτει πε-ζὸς βαδίζων καὶ ἠξίου τὸν ἵππον αὐτῷπροσαχθῆναι καὶ γὰρ καὶ ὁ ἵππος αὐτῷσυνετεθνήκει μιᾷ πληγῇ ἀμφότεροι διαπα-ρέντες ὑπὸ Θρᾳκός τινος πελταστοῦ ἐν τῇἐπὶ τῷ Ἀράξῃ πρὸς τὸν Καππαδόκην συ-

135

ξαίμην πλουτήσας ἐπ ὀλίγον ὑπηνέμιόντινα πλοῦτον ἀνιᾶσθαι μετ ὀλίγον ψιλὴντὴν μᾶζαν ἐσθίων οἷα ὑμεῖς πείσεσθε μετὀλίγον ἐπειδὰν ἡ εὐδαιμονία μὲν ὑμῖν καὶὁ πολὺς πλοῦτος οἴχηται ἀποπτάμενοςαὐτοὶ δὲ καταβάντες ἀπὸ τῶν θησαυρῶν τεκαὶ διαδημάτων ὥσπερ ἐξ ἡδίστου ὀνείρα-τος ἀνεγρόμενοι ἀνόμοια τὰ ἐπὶ τῆς οἰκίαςεὑρίσκητε ὥσπερ οἱ τοὺς βασιλεῖς ὑποκρι-νόμενοι τραγῳδοὶ ἐξελθόντες ἀπὸ τοῦ θε-άτρου λιμώττοντες οἱ πολλοί καὶ ταῦταπρὸ ὀλίγου Ἀγαμέμνονες ὄντες ἢ Κρέο-ντες λυπήσεσθε οὖν ὡς τὸ εἰκός καὶ δυ-σάρεστοι ἔσεσθε τὰ ἐπὶ τῆς οἰκίας καὶμάλιστα σύ ὦ Τιμόλαε ὁπόταν δέῃ σε τὸαὐτὸ παθεῖν τῷ Ἰκάρῳ τῆς πτερώσεωςδιαλυθείσης καταπεσόντα ἐκ τοῦ οὐρανοῦχαμαὶ βαδίζειν ἀπολέσαντα τοὺς δακτυλί-ους ἐκείνους ἅπαντας ἀπορρυέντας τῶν δα-κτύλων ἐμοὶ δὲ καὶ τοῦτο ἱκανὸν ἀντὶπάντων θησαυρῶν καὶ Βαβυλῶνος αὐτῆς

56

κάριε εἶναι δοκεῖς ὃς ἀμφὶ Βαβυλῶνα ἐντῷ πεδίῳ πρὸ τῶν τειχῶν ἐν τοσούτοιςστρατιώταις κάθησαι περὶ τοῦ πολέμουδιασκοπούμενοςΛΥΚΙΝΟΣ Εὖ γε ὑπέμνησας ἐγὼ δὲνήφειν ᾤμην καὶ ὕπαρ ἀποφανεῖσθαι τὴνγνώμηνΣΑΜΙΠΠΟΣ Πρόσιμεν δή εἴ σοι δοκεῖκαὶ ὅπως ἄνδρες ἀγαθοὶ ἐν τοῖς κινδύνοιςἔσεσθε μηδὲ προδώσετε τὸ πάτριον φρόνη-μα ἤδη γάρ που καὶ οἱ πολέμιοι ἐπιλαμ-βάνουσιν ὥστε τὸ μὲν σύνθημα ἔστωἘνυάλιος ὑμεῖς δὲ ἐπειδὰν σημάνῃ ὁ σαλ-πιγκτής ἀλαλάξαντες καὶ τὰ δόρατα κρού-σαντες πρὸς τὰς ἀσπίδας ἐπείγεσθε συμ-μῖξαι τοῖς ἐναντίοις καὶ ἐντὸς γενέσθαιτῶν τοξευμάτων ὡς μηδὲ πληγὰς λαμ-βάνωμεν ἀκροβολίζεσθαι αὐτοῖς διδόντεςκαὶ ἐπειδὴ ἐς χεῖρας ἤδη συνεληλύθαμεντὸ μὲν εὐώνυμον καὶ ὁ Τιμόλαος ἐτρέψα-ντο τοὺς καθ αὑτοὺς Μήδους ὄντας τὸ δὲ

45

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΘΕΝΟΥΣΚΑΙ ΚΡΑΤΗΤΟΣ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀντίσθενες καὶ Κράτηςσχολὴν ἄγομεν ὥστε τί οὐκ ἄπιμεν εὐθὺτῆς καθόδου περιπατήσοντες ὀψόμενοιτοὺς κατιόντας οἷοί τινές εἰσι καὶ τί ἕκα-στος αὐτῶν ποιεῖΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Ἀπίωμεν ὦ Διόγενεςκαὶ γὰρ ἂν ἡδὺ τὸ θέαμα γένοιτο τοὺς μὲνδακρύοντας αὐτῶν ὁρᾶν τοὺς δὲ ἱκετεύο-ντας ἀφεθῆναι ἐνίους δὲ μόλις κατιόνταςκαὶ ἐπὶ τράχηλον ὠθοῦντος τοῦ Ἑρμοῦὅμως ἀντιβαίνοντας καὶ ὑπτίους ἀντερείδο-ντας οὐδὲν δέονΚΡΑΤΗΣ Ἔγωγ οὖν καὶ διηγήσομαιὑμῖν ἃ εἶδον ὁπότε κατῄειν κατὰ τὴν ὁδόνΔΙΟΓΕΝΗΣ Διήγησαι ὦ Κράτης ἔοι-κας γάρ τινα ἑωρακέναι παγγέλοιαΚΡΑΤΗΣ Καὶ ἄλλοι μὲν πολλοὶ συγκα-τέβαινον ἡμῖν ἐν αὐτοῖς δὲ ἐπίσημοι Ἰσμη-

134

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Κολακείαν ὦ Ἑρμῆ πολ-λὰ ἐν τῷ βίῳ χρησιμεύσασαν αὐτῷΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Οὐκοῦν καὶ σύ ὦΜένιππε ἀπόθου τὴν ἐλευθερίαν καὶ παρ-ρησίαν καὶ τὸ ἄλυπον καὶ τὸ γενναῖον καὶτὸν γέλωτα μόνος γοῦν τῶν ἄλλων γελᾷςΕΡΜΗΣ Μηδαμῶς ἀλλὰ καὶ ἔχε ταῦτακοῦφα γὰρ καὶ πάνυ εὔφορα ὄντα καὶ πρὸςτὸν κατάπλουν χρήσιμα καὶ ὁ ῥήτωρ δὲσὺ ἀπόθου τῶν ῥημάτων τὴν τοσαύτηνἀπεραντολογίαν καὶ ἀντιθέσεις καὶ παρι-σώσεις καὶ περιόδους καὶ βαρβαρισμοὺςκαὶ τὰ ἄλλα βάρη τῶν λόγωνΡΗΤΩΡ Ἢν ἰδού ἀποτίθεμαιΕΡΜΗΣ Εὖ ἔχει ὥστε λύε τὰ ἀπόγειατὴν ἀποβάθραν ἀνελώμεθα τὸ ἀγκύριονἀνεσπάσθω πέτασον τὸ ἱστίον εὔθυνε ὦπορθμεῦ τὸ πηδάλιον εὖ πάθωμεν τίοἰμώζετε ὦ μάταιοι καὶ μάλιστα ὁ φι-λόσοφος σὺ ὁ ἀρτίως τὸν πώγωνα δεδῃω-μένος

127

κατ ἐμὲ ἰσόπαλον ἔτι Πέρσαι γάρ εἰσι καὶὁ βασιλεὺς ἐν αὐτοῖς ἡ δὲ ἵππος ἅπασατῶν βαρβάρων ἐπὶ τὸ δεξιὸν ἡμῶν ἐλαύ-νουσιν ὥστε ὦ Λυκῖνε αὐτός τε ἀνὴρἀγαθὸς γίγνου καὶ τοῖς μετὰ σαυτοῦ παρα-κελεύου δέχεσθαι τὴν ἐπέλασινΛΥΚΙΝΟΣ Ὢ τῆς τύχης ἐπ ἐμὲ γὰροἱ ἱππεῖς ἅπαντες καὶ μόνος ἐπιτήδειοςαὐτοῖς ἔδοξα ἐπελαύνεσθαι καί μοι δοκῶἢν βιάζωνται αὐτομολήσειν προσδραμὼνἐς τὴν παλαίστραν ἔτι πολεμοῦντας ὑμᾶςκαταλιπώνΣΑΜΙΠΠΟΣ Μηδαμῶς κρατεῖς γὰραὐτῶν καὶ σὺ ἤδη τὸ μέρος ἐγὼ δέ ὡςὁρᾷς καὶ μονομαχήσω πρὸς τὸν βασιλέαπροκαλεῖται γάρ με καὶ ἀναδῦναι πάντωςαἰσχρόνΛΥΚΙΝΟΣ Νὴ Δία καὶ τετρώσῃ αὐτίκαμάλα πρὸς αὐτοῦ βασιλικὸν γὰρ καὶ τὸτρωθῆναι περὶ τῆς ἀρχῆς μαχόμενονΣΑΜΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις ἐπιπόλαιον

46

τόδε τί δή ποτε οὐχ εἷς δακτύλιος ἅπανταταῦτα δύναταί σοι ἀλλὰ τοσούτους περι-ημμένος βαδιῇ τὴν ἀριστερὰν πεφορτι-σμένος κατὰ δάκτυλον ἕνα μᾶλλον δὲὑπερπαίει ὁ ἀριθμός καὶ δεήσει καὶ τὴνδεξιὰν συνεπιλαβεῖν καίτοι ἑνὸς τοῦ ἀνα-γκαιοτάτου προσδεῖ ὃς περιθέμενόν σεπαύσει μωραίνοντα τὴν πολλὴν ταύτηνκόρυζαν ἀποξύσας ἢ τοῦτο μὲν καὶ ὁ ἑλ-λέβορος ἱκανὸς ποιῆσαι ζωρότερος ποθείςΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἀλλὰ πάντως ὦ Λυκῖνεκαὶ αὐτὸς εὔξῃ τι ἤδη ποτέ ὡς ἂν μάθω-μεν οἷα αἰτήσεις ἀνεπίληπτα καὶ ἀνέγκλη-τα ὁ συκοφαντῶν τοὺς ἄλλους ΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλ οὐ δέομαι εὐχῆς ἐγώἥκομεν γὰρ δὴ πρὸς τὸ Δίπυλον καὶ ὁ βέλ-τιστος οὑτοσὶ Σάμιππος ἀμφὶ Βαβυλῶναμονομαχῶν καὶ σύ ὦ Τιμόλαε ἀριστῶνμὲν ἐν Συρίᾳ δειπνῶν δὲ ἐν Ἰταλίᾳ καὶτοῖς ἐμοὶ ἐπιβάλλουσι σταδίοις κατεχρήσα-σθε καλῶς ποιοῦντες ἄλλως τε οὐκ ἂν δε-

55

ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Ὅτι ὦ Ἑρμῆ ἀθάνα-τον ᾤμην τὴν ψυχὴν ὑπάρχεινΜΕΝΙΠΠΟΣ Ψεύδεται ἄλλα γὰρ ἔοικελυπεῖν αὐτόνΕΡΜΗΣ Τὰ ποῖαΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅτι μηκέτι δειπνήσειπολυτελῆ δεῖπνα μηδὲ νύκτωρ ἐξιὼν ἅπα-ντας λανθάνων τῷ ἱματίῳ τὴν κεφαλὴν κα-τειλήσας περίεισιν ἐν κύκλῳ τὰ χαμαιτυ-πεῖα καὶ ἕωθεν ἐξαπατῶν τοὺς νέους ἐπὶτῇ σοφίᾳ ἀργύριον λήψεται ταῦτα λυπεῖαὐτόν ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Σὺ γάρ ὦ Μένιππεοὐκ ἄχθῃ ἀποθανώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Πῶς ὃς ἔσπευσα ἐπὶ τὸνθάνατον καλέσαντος μηδενός ἀλλὰ μετα-ξὺ λόγων οὐ κραυγή τις ἀκούεται ὥσπερτινῶν ἀπὸ γῆς βοώντωνΕΡΜΗΣ Ναί ὦ Μένιππε οὐκ ἀφ ἑνόςγε χώρου ἀλλ οἱ μὲν εἰς τὴν ἐκκλησίανσυνελθόντες ἄσμενοι γελῶσι πάντες ἐπὶ τῷ

128

ΚΡΑΤΗΣ Ἀλλ οἱ ἄλλοι ἠμέλουν τῶντοιούτων κτημάτων καὶ οὐδεὶς ἐθεράπευενἡμᾶς κληρονομήσειν προσδοκῶν εἰς δὲ τὸχρυσίον πάντες ἔβλεπονΔΙΟΓΕΝΗΣ Εἰκότως οὐ γὰρ εἶχονἔνθα δέξαιντο τὰ τοιαῦτα παρ ἡμῶν διερ-ρυηκότες ὑπὸ τρυφῆς καθάπερ τὰ σαπρὰτῶν βαλλαντίων ὥστε εἴ ποτε καὶ ἐμβάλοιτις ἐς αὐτοὺς ἢ σοφίαν ἢ παρρησίαν ἢ ἀλή-θειαν ἐξέπιπτεν εὐθὺς καὶ διέρρει τοῦπυθμένος στέγειν οὐ δυναμένου οἷόν τιπάσχουσιν αἱ τοῦ Δαναοῦ αὗται παρθένοιεἰς τὸν τετρυπημένον πίθον ἐπαντλοῦσαιτὸ δὲ χρυσίον ὀδοῦσι καὶ ὄνυξι καὶ πάσῃμηχανῇ ἐφύλαττονΚΡΑΤΗΣ Οὐκοῦν ἡμεῖς μὲν ἕξομενκἀνταῦθα τὸν πλοῦτον οἱ δὲ ὀβολὸν ἥξουσικομίζοντες καὶ τοῦτον ἄχρι τοῦ πορθμέως

133

σκοπεῖν ἔξω βέλους ὑπεραιωρούμενον καὶεἰ δόξειέ μοι προσθέμενος ἂν τοῖς ἡττη-μένοις κοιμίσας τοὺς κρατοῦντας νικᾶν πα-ρεῖχον τοῖς φεύγουσιν ἀναστρέψασιν ἀπὸτῆς τροπῆς καὶ τὸ ὅλον παιδιὰν ἐποιού-μην ἂν τὸν τῶν ἀνθρώπων βίον καὶ πάνταἐμὰ ἦν καὶ θεὸς ἐδόκουν τοῖς ἄλλοις τοῦτοἡ ἄκρα εὐδαιμονία ἐστὶ μήτε ἀπολέσθαιμήτε ἐπιβουλευθῆναι δυναμένη καὶ μάλι-στα μεθ ὑγιείας ἐν μακρῷ τῷ βίῳ τί ἂναἰτιάσαιο ὦ Λυκῖνε τῆς εὐχῆςΛΥΚΙΝΟΣ Οὐδέν ὦ Τιμόλαε οὐδὲγὰρ ἀσφαλὲς ἐναντιοῦσθαι ἀνδρὶ πτηνῷκαὶ ὑπὲρ μυρίους τὴν ἰσχύν πλὴν ἀλλὰἐκεῖνο ἐρήσομαί σε εἴ τινα ἄλλον εἶδες ἐντοσούτοις ἔθνεσιν ὅσα ὑπερέπτης γέρονταἤδη ἄνδρα οὕτω παρακεκινηκότα τὴνγνώμην ἐπὶ δακτυλίου μικροῦ ὀχούμενονὄρη ὅλα κινεῖν ἄκρῳ τῷ δακτύλῳ δυνάμε-νον ἐπέραστον πᾶσι καὶ ταῦτα φαλακρὸνὄντα καὶ τὴν ῥῖνα σιμόν ἀτὰρ εἰπέ μοι καὶ

54

μέντοι τὸ τραῦμα καὶ οὐκ εἰς τὰ φανερὰτοῦ σώματος ὡς μηδὲ τὴν οὐλὴν ὕστερονἄμορφον γενέσθαι πλὴν ἀλλὰ ὁρᾷς ὅπωςἐπελάσας μιᾷ πληγῇ αὐτόν τε καὶ τὸν ἵπ-πον διέπειρα τὴν λόγχην ἀφείς εἶτα τὴνκεφαλὴν ἀποτεμὼν καὶ ἀφελὼν τὸ διάδημαβασιλεὺς ἤδη γέγονα προσκυνούμενος ὑφἁπάντων οἱ βάρβαροι προσκυνείτωσανὑμῶν κατὰ τὸν Ἑλλήνων νόμον ἄρξω εἷςστρατηγὸς ὀνομαζόμενος ἐπὶ τούτοις ἄραἐννοεῖτε ὅσας μὲν πόλεις ἐπωνύμους ἐπἐμαυτοῦ οἰκιῶ ὅσας δὲ καὶ καθαιρήσωἑλὼν κατὰ κράτος αἳ ἂν ὑβρίσωσί τι ἐςτὴν ἀρχήν ἁπάντων δὲ μάλιστα Κυδίαντὸν πλούσιον μετελεύσομαι ὃς ὅμορος ὤνμοι ἐξέωσε τοῦ ἀγροῦ ἐπιβαίνων κατ ὀλί-γον ἐς τὸ εἴσω τῶν ὅρωνΛΥΚΙΝΟΣ Πέπαυσο ἤδη ὦ Σάμιππεκαιρὸς γὰρ σὲ ἤδη μὲν νενικηκότα τηλι-καύτην μάχην ἐν Βαβυλῶνι εὐωχεῖσθαι τὰἐπινίκια ndash ἑκστάδιος γὰρ οἶμαί σοι ἡ ἀρχή

47

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Εὖ ἐποίησαν ἡμεῖς δὲὁπότε ἐν τῷ βίῳ ἦμεν οὐδὲν τοιοῦτον ἐνε-νοοῦμεν περὶ ἀλλήλων οὔτε πώποτεηὐξάμην Ἀντισθένην ἀποθανεῖν ὡς κληρο-νομήσαιμι τῆς βακτηρίας αὐτοῦ ndash εἶχεν δὲπάνυ καρτερὰν ἐκ κοτίνου ποιησάμενος ndashοὔτε οἶμαι σὺ ὁ Κράτης ἐπεθύμεις κληρο-νομεῖν ἀποθανόντος ἐμοῦ τὰ κτήματα καὶτὸν πίθον καὶ τὴν πήραν χοίνικας δύο θέρ-μων ἔχουσανΚΡΑΤΗΣ Οὐδὲν γάρ μοι τούτων ἔδειἀλλ οὐδὲ σοί ὦ Διόγενες ἃ γὰρ ἐχρῆν σύτε Ἀντισθένους ἐκληρονόμησας καὶ ἐγὼσοῦ πολλῷ μείζω καὶ σεμνότερα τῆς Περ-σῶν ἀρχῆς ΔΙΟΓΕΝΗΣ Τίνα ταῦτα φῄςΚΡΑΤΗΣ Σοφίαν αὐτάρκειαν ἀλή-θειαν παρρησίαν ἐλευθερίανΔΙΟΓΕΝΗΣ Νὴ Δία μέμνημαι τοῦτονδιαδεξάμενος τὸν πλοῦτον παρὰ Ἀντι-σθένους καὶ σοὶ ἔτι πλείω καταλιπών

132

Λαμπίχου θανάτῳ καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ συ-νέχεται πρὸς τῶν γυναικῶν καὶ τὰ παιδίανεογνὰ ὄντα ὁμοίως κἀκεῖνα ὑπὸ τῶν παί-δων βάλλεται ἀφθόνοις τοῖς λίθοις ἄλλοιδὲ Διόφαντον τὸν ῥήτορα ἐπαινοῦσιν ἐν Σι-κυῶνι ἐπιταφίους λόγους διεξιόντα ἐπὶΚράτωνι τούτῳ καὶ νὴ Δία γε ἡ Δαμασίουμήτηρ κωκύουσα ἐξάρχει τοῦ θρήνου σὺνγυναιξὶν ἐπὶ τῷ Δαμασίᾳ σὲ δὲ οὐδείς ὦΜένιππε δακρύει καθ ἡσυχίαν δὲ κεῖσαιμόνοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐδαμῶς ἀλλ ἀκούσῃτῶν κυνῶν μετ ὀλίγον ὠρυομένων οἴκτι-στον ἐπ ἐμοὶ καὶ τῶν κοράκων τυπτο-μένων τοῖς πτεροῖς ὁπόταν συνελθόντεςθάπτωσί μεΕΡΜΗΣ Γεννάδας εἶ ὦ Μένιππε ἀλλἐπεὶ καταπεπλεύκαμεν ἡμεῖς ὑμεῖς μὲνἄπιτε πρὸς τὸ δικαστήριον εὐθεῖαν ἐκείνηνπροϊόντες ἐγὼ δὲ καὶ ὁ πορθμεὺς ἄλλουςμετελευσόμεθα

129

ndash Τιμόλαον δὲ ἐν τῷ μέρει εὔχεσθαι ὅπερἂν ἐθέλῃΣΑΜΙΠΠΟΣ Τί δ οὖν ὦ Λυκῖνε οἷάσοι ᾐτῆσθαι δοκῶΛΥΚΙΝΟΣ Παρὰ πολύ ὦ θαυμασιώτα-τε βασιλέων ἐπιπονώτερα καὶ βιαιότερατῶν Ἀδειμάντου παρ ὅσον ἐκεῖνος μὲνἐτρύφα διτάλαντα χρύσεα ἐκπώματα προ-πίνων τοῖς συμπόταις σὺ δὲ καὶ ἐτι-τρώσκου μονομαχῶν καὶ ἐδεδίεις καὶἐφρόντιζες νύκτωρ καὶ μεθ ἡμέραν οὐμόνον γάρ σοι τὰ παρὰ τῶν πολεμίων φο-βερὰ ἦν ἀλλὰ καὶ ἐπιβουλαὶ μυρίαι καὶφθόνος παρὰ τῶν συνόντων καὶ μῖσος καὶκολακεία φίλος δὲ οὐδεὶς ἀληθής ἀλλὰπρὸς τὸ δέος ἅπαντες ἢ πρὸς τὴν ἐλπίδαεὖνοι δοκοῦντες εἶναι ἀπόλαυσις μέν γεοὐδὲ ὄναρ τῶν ἡδέων ἀλλὰ δόξα μόνη καὶπορφυρὶς χρυσῷ ποικίλη καὶ ταινία λευκὴπερὶ τῷ μετώπῳ καὶ δορυφόροι προϊόντεςτὰ δ ἄλλα κάματος ἀφόρητος καὶ ἀηδία

48

ἑώρων ἄν καὶ τὰς πηγὰς δὲ τὰς Νείλουμόνος ἂν ἠπιστάμην καὶ ὅσον τῆς γῆς ἀοί-κητον καὶ εἴ τινες ἀντίποδες ἡμῖν οἰκοῦσιτὸ νότιον τῆς γῆς ἡμίτομον ἔχοντες ἔτι δὲκαὶ ἀστέρων φύσιν καὶ σελήνης καὶ αὐτοῦἡλίου ῥᾳδίως ἔγνων ἂν ἀπαθὴς ὢν τῷ πυρίκαὶ τὸ πάντων ἥδιστον αὐθημερὸν ἀγγε-ῖλαι ἐς Βαβυλῶνα τίς ἐνίκησεν Ὀλύμπιακαὶ ἀριστήσαντα εἰ τύχοι ἐν Συρίᾳ δει-πνῆσαι ἐν Ἰταλίᾳ εἰ δέ τις ἐχθρὸς εἴηἀμύνασθαι καὶ τοῦτον ἐκ τοῦ ἀφανοῦςπέτρον ἐμβαλόντα τῇ κεφαλῇ ὡς ἐπιτε-τρῖφθαι τὸ κρανίον τούς τε αὖ φίλους εὖποιεῖν ἐπιχέαντα κοιμωμένοις αὐτοῖς τὸχρυσίον καὶ μὴν εἴ τις ὑπερόπτης εἴη ἢ τύ-ραννος πλούσιος ὑβριστής ἀράμενος αὐτὸνὅσον ἐπὶ σταδίους εἴκοσιν ἀφῆκα φέρεσθαικατὰ τῶν κρημνῶν τοῖς παιδικοῖς δὲ ὁμι-λεῖν ἀκωλύτως ἂν ἐξῆν εἰσιόντα ἀθέατονκοιμίσαντα ἅπαντας ἄνευ ἐκείνων μόνωνοἷον δὲ κἀκεῖνο ἦν τοὺς πολεμοῦντας ἐπι-

53

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὐπλοεῖτε ὦ Ἑρμῆπροΐωμεν δὲ καὶ ἡμεῖς τί οὖν ἔτι καὶ μέλ-λετε δικασθῆναι δεήσει καὶ τὰς καταδί-κας φασὶν εἶναι βαρείας τροχοὺς καὶ λί-θους καὶ γῦπας δειχθήσεται δὲ ὁ ἑκάστουβίος

ΚΡΑΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ

ΚΡΑΤΗΣ Μοίριχον τὸν πλούσιον ἐγί-νωσκες ὦ Διόγενες τὸν πάνυ πλούσιοντὸν ἐκ Κορίνθου τὸν τὰς πολλὰς ὁλκάδαςἔχοντα οὗ ἀνεψιὸς Ἀριστέας πλούσιος καὶαὐτὸς ὤν τὸ Ὁμηρικὸν ἐκεῖνο εἰώθει ἐπι-λέγειν rsquoἤ μ ἀνάειρ ἢ ἐγὼ σέrsquoΔΙΟΓΕΝΗΣ Τίνος ἕνεκα ὦ ΚράτηςΚΡΑΤΗΣ Ἐθεράπευον ἀλλήλους τοῦκλήρου ἕνεκα ἑκάτερος ἡλικιῶται ὄντεςκαὶ τὰς διαθήκας εἰς τὸ φανερὸν ἐτίθεντοἈριστέαν μὲν ὁ Μοίριχος εἰ προαποθάνοι

130

δεσπότην ἀφιεὶς τῶν ἑαυτοῦ πάντων Μοί-ριχον δὲ ὁ Ἀριστέας εἰ προαπέλθοι αὐτοῦταῦτα μὲν ἐγέγραπτο οἱ δὲ ἐθεράπευονὑπερβαλλόμενοι ἀλλήλους τῇ κολακείᾳκαὶ οἱ μάντεις εἴτε ἀπὸ τῶν ἄστρων τεκ-μαιρόμενοι τὸ μέλλον εἴτε ἀπὸ τῶν ὀνει-ράτων ὥς γε Χαλδαίων παῖδες ἀλλὰ καὶ ὁΠύθιος αὐτὸς ἄρτι μὲν Ἀριστέᾳ παρεῖχε τὸκράτος ἄρτι δὲ Μοιρίχῳ καὶ τὰ τάλανταποτὲ μὲν ἐπὶ τοῦτον νῦν δ ἐπ ἐκεῖνον ἔρ-ρεπεΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί οὖν πέρας ἐγένετο ὦΚράτης ἀκοῦσαι γὰρ ἄξιονΚΡΑΤΗΣ Ἄμφω τεθνᾶσιν ἐπὶ μιᾶςἡμέρας οἱ δὲ κλῆροι εἰς Εὐνόμιον καὶΘρασυκλέα περιῆλθον ἄμφω συγγενεῖςὄντας οὐδὲ πώποτε προμαντευομένουςοὕτω γενέσθαι ταῦτα διαπλέοντες γὰρ ἀπὸΣικυῶνος εἰς Κίρραν κατὰ μέσον τὸν πόρονπλαγίῳ περιπεσόντες τῷ Ἰάπυγι ἀνε-τράπησαν

131

τὰς καὶ τὰ μειράκια ἐπιμεμηνέναι μοι καὶεὐδαίμονα εἶναι δοκεῖν εἴ τινα καὶ μόνονπροσβλέψαιμι αὐτῶν εἰ δ ὑπερορῴηνκἀκεῖνα ὑπὸ λύπης ἀπολλύσθω καὶ ὅλωςὑπὲρ τὸν Ὑάκινθον ἢ Ὕλαν ἢ Φάωνα τὸνΧῖον εἶναί με καὶ ταῦτα πάντα ἔχειν μὴὀλιγοχρόνιον ὄντα μηδὲ κατὰ μέτρονζῶντα τῆς ἀνθρωπίνης βιοτῆς ἀλλ ἔτη χί-λια νέον ἐκ νέου γιγνόμενον διαβιῶναιἀμφὶ τὰ ἑπτακαίδεκα ἔτη ἀεὶ ἀποδυόμενοντὸ γῆρας ὥσπερ οἱ ὄφεις οὐδὲν γὰρ δεήσειμε ταῦτα ἔχοντα πάντα γὰρ ἐμὰ ἦν ἂν τὰτῶν ἄλλων ἐς ὅσον ἀνοίγειν τε τὰς θύραςἐδυνάμην καὶ κοιμίζειν τοὺς φύλακας καὶἀθέατος εἶναι εἰσιών εἰ δέ τι ἐν Ἰνδοῖς ἢὙπερβορέοις θέαμα παράδοξον ἢ κτῆματίμιον ἢ ὅσα ἐμφαγεῖν ἢ πιεῖν ἡδέα οὐ με-ταστειλάμενος ἀλλ αὐτὸς ἐπιπετόμενοςἀπέλαυον ἁπάντων ἐς κόρον καὶ ἐπεὶ γρὺψὑπόπτερον θηρίον ἢ φοῖνιξ ὄρνεον ἐν Ἰνδοῖςἀθέατον τοῖς ἄλλοις ἐγὼ δὲ καὶ τοῦτο

52

πολλή καὶ ἢ χρηματίζειν δεῖ τοῖς παρὰτῶν πολεμίων ἥκουσιν ἢ δικάζειν ἢ κατα-πέμπειν τοῖς ὑπηκόοις ἐπιτάγματα καὶἤτοι ἀφέστηκέ τι ἔθνος ἢ ἐπελαύνουσί τι-νες τῶν ἔξω τῆς ἀρχῆς δεδιέναι οὖν δεῖπάντα καὶ ὑφορᾶσθαι καὶ ὅλως ὑπὸπάντων μᾶλλον ἢ ὑπὸ σεαυτοῦ εὐδαιμονί-ζεσθαι καὶ γὰρ οὖν καὶ τόδε πῶς οὐ ταπει-νόν ὅτι καὶ νοσεῖς τὰ ὅμοια τοῖς ἰδιώταιςκαὶ ὁ πυρετὸς οὐ διαγιγνώσκει σε βασιλέαὄντα οὐδ ὁ θάνατος δέδιε τοὺς δορυ-φόρους ἀλλ ἐπιστάς ὁπόταν αὐτῷ δοκῇἄγει οἰμώζοντα οὐκ αἰδούμενος τὸ διάδη-μα σὺ δὲ ὁ οὕτως ὑψηλὸς καταπεσὼνἀνάσπαστος ἐκ τοῦ βασιλείου θρόνου τὴναὐτὴν ὁδὸν ἄπει τοῖς πολλοῖς ἰσότιμοςἐλαυνόμενος ἐν τῇ ἀγέλῃ τῶν νεκρῶνχῶμα ὑψηλὸν ὑπὲρ γῆς καὶ στήλην μακρὰνἢ πυραμίδα εὔγραμμον τὰς γωνίας ἀπολι-πών ἐκπρόθεσμα καὶ ἀνεπαίσθητα φιλοτι-μήματα εἰκόνες δὲ ἐκεῖναι καὶ νεῴ οὓς

49

τῇ ἀποβάσει ἀπέθανον ὑπὸ τοῦ Ἕκτοροςὁ οὖν ἔρως τῆς γυναικὸς οὐ μετρίως ἀπο-κναίει με ὦ δέσποτα καὶ βούλομαι κἂνπρὸς ὀλίγον ὀφθεὶς αὐτῇ καταβῆναι πάλινΠΛΟΥΤΩΝ Οὐκ ἔπιες ὦ Πρωτεσί-λαε τὸ Λήθης ὕδωρΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Καὶ μάλα ὦ δέσπο-τα τὸ δὲ πρᾶγμα ὑπέρογκον ἦνΠΛΟΥΤΩΝ Οὐκοῦν περίμεινον ἀφίξε-ται γὰρ κἀκείνη ποτὲ καὶ οὐδὲ σὲ ἀνελθεῖνδεήσειΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀλλ οὐ φέρω τὴνδιατριβήν ὦ Πλούτων ἠράσθης δὲ καὶαὐτὸς ἤδη καὶ οἶσθα οἷον τὸ ἐρᾶν ἐστινΠΛΟΥΤΩΝ Εἶτα τί σε ὀνήσει μίανἡμέραν ἀναβιῶναι μετ ὀλίγον τὰ αὐτὰ ὀδυ-ρόμενονΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Οἶμαι πείσειν κἀκεί-νην ἀκολουθεῖν παρ ὑμᾶς ὥστε ἀνθ ἑνὸςδύο νεκροὺς λήψῃ μετ ὀλίγονΠΛΟΥΤΩΝ Οὐ θέμις γενέσθαι ταῦτα

160

ΑΙΑΝΤΟΣ ΚΑΙ ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΟΣ

ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Εἰ σὺ μανείς ὦ Αἶανσεαυτὸν ἐφόνευσας ἐμέλλησας δὲ καὶ ἡμᾶςἅπαντας τί αἰτιᾷ τὸν Ὀδυσσέα καὶ πρῴηνοὔτε προσέβλεψας αὐτόν ὁπότε ἧκεν μα-ντευσόμενος οὔτε προσειπεῖν ἠξίωσας ἄν-δρα συστρατιώτην καὶ ἑταῖρον ἀλλ ὑπερο-πτικῶς μεγάλα βαίνων παρῆλθεςΑΙΑΣ Εἰκότως ὦ Ἀγάμεμνον αὐτὸςγοῦν μοι τῆς μανίας αἴτιος κατέστη μόνοςἀντεξετασθεὶς ἐπὶ τοῖς ὅπλοιςΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Ἠξίους δὲ ἀναντα-γώνιστος εἶναι καὶ ἀκονιτὶ κρατεῖνἁπάντωνΑΙΑΣ Ναί τά γε τοιαῦτα οἰκεία γάρμοι ἦν ἡ πανοπλία τοῦ ἀνεψιοῦ γε οὖσακαὶ ὑμεῖς οἱ ἄλλοι πολὺ ἀμείνους ὄντεςἀπείπασθε τὸν ἀγῶνα καὶ παρεχωρήσατέμοι τῶν ἄθλων ὁ δὲ Λαέρτου ὃν ἐγὼ πολ-λάκις ἔσωσα κινδυνεύοντα κατακεκόφθαι

141

ἀνιστᾶσιν αἱ πόλεις θεραπεύουσαι καὶ τὸμέγα ὄνομα πάντα κατ ὀλίγον ὑπορρεῖ καὶἄπεισιν ἀμελούμενα ἢν δὲ καὶ ὅτι μάλισταἐπὶ πλεῖστον παραμείνῃ τίς ἔτι ἀπόλαυσιςἀναισθήτῳ αὐτῷ γενομένῳ ὁρᾷς οἷα μὲνἔτι ζῶν ἕξεις πράγματα δεδιὼς καὶ φροντί-ζων καὶ κάμνων οἷα δὲ καὶ μετὰ τὴν ἀπαλ-λαγὴν ἔσται Ἀλλ ἤδη σὸν αἰτεῖν ὦ Τιμόλαε καὶ ὅπωςὑπερβαλῇ τούτους ὥσπερ εἰκὸς ἄνδρα συ-νετὸν καὶ πράγμασιν χρῆσθαι εἰδόταΤΙΜΟΛΑΟΣ Σκόπει γοῦν ὦ Λυκῖνε εἴτι ἐπιλήψιμον εὔξομαι καὶ ὅ τι ἂν εὐθῦναίτις δυνηθείη χρυσὸν μὲν οὖν καὶ θησαυρο-ὺς καὶ μεδίμνους νομίσματος ἢ βασιλείαςκαὶ πολέμους καὶ δείματα ὑπὲρ τῆς ἀρχῆςεἰκότως διέβαλες οὐκ αἰτήσομαι ἀβέβαιαγὰρ ταῦτά γε καὶ πολλὰς τὰς ἐπιβουλὰςἔχοντα καὶ πλέον τοῦ ἡδέος τὸ ἀνιαρὸν ἐναὐτοῖς ἦν ἐγὼ δὲ βούλομαι τὸν Ἑρμῆνἐντυχόντα μοι δοῦναι δακτυλίους τινὰς

50

τοιούτους τὴν δύναμιν ἕνα μὲν ὥστε ἀεὶἐρρῶσθαι καὶ ὑγιαίνειν τὸ σῶμα καὶ ἄτρω-τον εἶναι καὶ ἀπαθῆ ἕτερον δὲ ὡς μὴὁρᾶσθαι τὸν περιθέμενον οἷος ἦν ὁ τοῦ Γύ-γου τὸν δέ τινα ὡς ἰσχύειν ὑπὲρ ἄνδραςμυρίους καὶ ὅ τι ἂν ἄχθος ἅμα μυρίοι κι-νῆσαι μόλις δύναιντο τοῦτο ἐμὲ ῥᾳδίωςμόνον ἀνατίθεσθαι ἔτι δὲ καὶ πέτεσθαιπολὺ ἀπὸ τῆς γῆς ἀρθέντα καὶ πρὸς τοῦτοεἶναί μοι δακτύλιόν τινα καὶ μὴν καὶ ἐςὕπνον κατασπᾶν ὁπόσους ἂν ἐθέλω καὶἅπασαν θύραν προσιόντι μοι ἀνοίγεσθαιχαλωμένου τοῦ κλείθρου καὶ τοῦ μοχλοῦἀφαιρουμένου ταῦτα ἀμφότερα εἷς δακτύ-λιος δυνάσθω τὸ δὲ μέγιστον ἄλλος τιςἔστω ἐπὶ πᾶσιν ὁ ἥδιστος ὡς ἐράσμιονεἶναί με περιθέμενον παισὶ τοῖς ὡραίοιςκαὶ γυναιξὶ καὶ δήμοις ὅλοις καὶ μηδέναεἶναι ἀνέραστον καὶ ὅτῳ μὴ ποθεινότατοςἐγὼ καὶ ἀνὰ στόμα ὥστε πολλὰς γυναῖκαςοὐ φερούσας τὸν ἔρωτα καὶ ἀναρτᾶν ἑαυ-

51

ὑπὸ τῶν Φρυγῶν ἀμείνων ἠξίου εἶναι καὶἐπιτηδειότερος ἔχειν τὰ ὅπλα ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Αἰτιῶ τοιγαροῦν ὦγενναῖε τὴν Θέτιν ἣ δέον σοὶ τὴν κληρο-νομίαν τῶν ὅπλων παραδοῦναι συγγενεῖ γεὄντι φέρουσα ἐς τὸ κοινὸν κατέθετο αὐτάΑΙΑΣ Οὔκ ἀλλὰ τὸν Ὀδυσσέα ὃςἀντεποιήθη μόνοςΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Συγγνώμη ὦ Αἶαν εἰἄνθρωπος ὢν ὠρέχθη δόξης ἡδίστου πράγ-ματος ὑπὲρ οὗ καὶ ἡμῶν ἕκαστος κινδυ-νεύειν ὑπέμενεν ἐπεὶ καὶ ἐκράτησέ σου καὶταῦτα ἐπὶ Τρωσὶ δικασταῖςΑΙΑΣ Οἶδα ἐγώ ἥτις μου κατεδίκασενἀλλ οὐ θέμις λέγειν τι περὶ τῶν θεῶν τὸνδ οὖν Ὀδυσσέα μὴ οὐχὶ μισεῖν οὐκ ἂν δυ-ναίμην ὦ Ἀγάμεμνον οὐδ εἰ αὐτή μοι ἡἈθηνᾶ τοῦτο ἐπιτάττοι

142

ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ ΚΑΙΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ

ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ὦ δέσποτα καὶ βασι-λεῦ καὶ ἡμέτερε Ζεῦ καὶ σὺ Δήμητρος θύ-γατερ μὴ ὑπερίδητε δέησιν ἐρωτικήνΠΛΟΥΤΩΝ Σὺ δὲ τίνων δέῃ παρἡμῶν ἢ τίς ὢν τυγχάνειςΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εἰμὶ μὲν Πρωτεσίλα-ος ὁ Ἰφίκλου Φυλάκιος συστρατιώτης τῶνἈχαιῶν καὶ πρῶτος ἀποθανὼν τῶν ἐπἸλίῳ δέομαι δὲ ἀφεθεὶς πρὸς ὀλίγον ἀνα-βιῶναι πάλινΠΛΟΥΤΩΝ Τοῦτον μὲν τὸν ἔρωτα ὦΠρωτεσίλαε πάντες νεκροὶ ἐρῶσιν πλὴνοὐδεὶς ἂν αὐτῶν τύχοιΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀλλ οὐ τοῦ ζῆνἈϊδωνεῦ ἐρῶ ἔγωγε τῆς γυναικὸς δέ ἣννεόγαμον ἔτι ἐν τῷ θαλάμῳ καταλιπὼνᾠχόμην ἀποπλέων εἶτα ὁ κακοδαίμων ἐν

159

πιεῖν οὐ γὰρ σῶμα ἔχεις ἀλλ ἐκεῖνο μὲνἐν Λυδίᾳ που τέθαπται ὅπερ καὶ πεινῆνκαὶ διψῆν ἐδύνατο σὺ δὲ ἡ ψυχὴ πῶς ἂνἔτι ἢ διψῴης ἢ πίοιςΤΑΝΤΑΛΟΣ Τοῦτ αὐτὸ ἡ κόλασίςἐστι τὸ διψῆν τὴν ψυχὴν ὡς σῶμα οὖσανΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ τοῦτο μὲν οὕτωςπιστεύσομεν ἐπεὶ φῂς κολάζεσθαι τῷ δί-ψει τί δ οὖν σοι τὸ δεινὸν ἔσται ἢ δέδιαςμὴ ἐνδείᾳ τοῦ ποτοῦ ἀποθάνῃς οὐχ ὁρῶγὰρ ἄλλον ᾅδην μετὰ τοῦτον ἢ θάνατονἐντεῦθεν εἰς ἕτερον τόπονΤΑΝΤΑΛΟΣ Ὀρθῶς μὲν λέγεις καὶτοῦτο δ οὖν μέρος τῆς καταδίκης τὸ ἐπι-θυμεῖν πιεῖν μηδὲν δεόμενονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ληρεῖς ὦ Τάνταλε καὶὡς ἀληθῶς ποτοῦ δεῖσθαι δοκεῖς ἀκράτουγε ἐλλεβόρου νὴ Δία ὅστις τοὐναντίον τοῖςὑπὸ τῶν λυττώντων κυνῶν δεδηγμένοιςπέπονθας οὐ τὸ ὕδωρ ἀλλὰ τὴν δίψαν πεφο-βημένος

80

τούτωνΔΙΟΓΕΝΗΣ Βούλει καὶ πρὸς αὐτοὺςἐκείνους ἐντείλωμαί τι τοὺς φιλοσόφουςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Λέγε οὐ βαρὺ γὰροὐδὲ τοῦτοΔΙΟΓΕΝΗΣ Τὸ μὲν ὅλον παύσασθαιαὐτοῖς παρεγγύα ληροῦσι καὶ περὶ τῶνὅλων ἐρίζουσιν καὶ κέρατα φύουσιν ἀλλή-λοις καὶ κροκοδείλους ποιοῦσι καὶ τὰ τοια-ῦτα ἄπορα ἐρωτᾶν διδάσκουσι τὸν νοῦνΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ἀλλὰ ἐμὲ ἀμαθῆ καὶἀπαίδευτον εἶναι φάσκουσι κατηγοροῦντατῆς σοφίας αὐτῶν ΔΙΟΓΕΝΗΣ Σὺ δὲ οἰμώζειν αὐτοὺςπαρ ἐμοῦ λέγεΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Καὶ ταῦτα ὦ Διόγε-νες ἀπαγγελῶΔΙΟΓΕΝΗΣ Τοῖς πλουσίοις δ ὦ φίλ-τατον Πολυδεύκιον ἀπάγγελλε ταῦτα παρἡμῶν τί ὦ μάταιοι τὸν χρυσὸν φυλάττε-τε τί δὲ τιμωρεῖσθε ἑαυτοὺς λογιζόμενοι

61

ἦνΑΙΑΚΟΣ Ἐγώ σοι καὶ περὶ τοῦ Ἔρω-τος ἀποκρινοῦμαι τὰ δίκαια φήσει γὰραὐτὸς μὲν τοῦ ἐρᾶν τῷ Πάριδι ἴσως γεγε-νῆσθαι αἴτιος τοῦ θανάτου δέ σοι οὐδέναἄλλον ὦ Πρωτεσίλαε ἢ σεαυτόν ὃς ἐκλα-θόμενος τῆς νεογάμου γυναικός ἐπεὶ προ-σεφέρεσθε τῇ Τρῳάδι οὕτως φιλοκινδύνωςκαὶ ἀπονενοημένως προεπήδησας τῶν ἄλ-λων δόξης ἐρασθείς δι ἣν πρῶτος ἐν τῇἀποβάσει ἀπέθανεςΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Οὐκοῦν καὶ ὑπὲρἐμαυτοῦ σοι ὦ Αἰακέ ἀποκρινοῦμαι δι-καιότερα οὐ γὰρ ἐγὼ τούτων αἴτιος ἀλλὰἡ Μοῖρα καὶ τὸ ἐξ ἀρχῆς οὕτως ἐπικε-κλῶσθαιΑΙΑΚΟΣ Ὀρθῶς τί οὖν τούτους αἰτιᾷ

158

ΜΙΝΩΟΣ ΚΑΙ ΣΩΣΤΡΑΤΟΥ

ΜΙΝΩΣ Ὁ μὲν λῃστὴς οὑτοσὶ Σώστρα-τος εἰς τὸν Πυριφλεγέθοντα ἐμβεβλήσθωὁ δὲ ἱερόσυλος ὑπὸ τῆς Χιμαίρας διασπα-σθήτω ὁ δὲ τύραννος ὦ Ἑρμῆ παρὰ τὸνΤιτυὸν ἀποταθεὶς ὑπὸ τῶν γυπῶν καὶαὐτὸς κειρέσθω τὸ ἧπαρ ὑμεῖς δὲ οἱ ἀγα-θοὶ ἄπιτε κατὰ τάχος εἰς τὸ Ἠλύσιον πεδί-ον καὶ τὰς μακάρων νήσους κατοικεῖτεἀνθ ὧν δίκαια ἐποιεῖτε παρὰ τὸν βίονΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ἄκουσον ὦ Μίνως εἴσοι δίκαια δόξω λέγεινΜΙΝΩΣ Νῦν ἀκούσω αὖθις οὐ γὰρ ἐξε-λήλεγξαι ὦ Σώστρατε πονηρὸς ὢν καὶ το-σούτους ἀπεκτονώςΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ἐλήλεγμαι μέν ἀλλὅρα εἰ δικαίως κολασθήσομαιΜΙΝΩΣ Καὶ πάνυ εἴ γε ἀποτίνειν τὴνἀξίαν δίκαιονΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ὅμως ἀπόκριναί μοι ὦ

143

τοὺς τόκους καὶ τάλαντα ἐπὶ ταλάντοις συ-ντιθέντες οὓς χρὴ ἕνα ὀβολὸν ἔχονταςἥκειν μετ ὀλίγονΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Εἰρήσεται καὶ ταῦταπρὸς ἐκείνουςΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλὰ καὶ τοῖς καλοῖς τεκαὶ ἰσχυροῖς λέγε Μεγίλλῳ τε τῷ Κοριν-θίῳ καὶ Δαμοξένῳ τῷ παλαιστῇ ὅτι παρἡμῖν οὔτε ἡ ξανθὴ κόμη οὔτε τὰ χαροπὰ ἢμέλανα ὄμματα ἢ ἐρύθημα ἐπὶ τοῦ προ-σώπου ἔτι ἔστιν ἢ νεῦρα εὔτονα ἢ ὦμοικαρτεροί ἀλλὰ πάντα μία ἡμῖν κόνιςφασί κρανία γυμνὰ τοῦ κάλλουςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Οὐ χαλεπὸν οὐδὲ τα-ῦτα εἰπεῖν πρὸς τοὺς καλοὺς καὶ ἰσχυρούςΔΙΟΓΕΝΗΣ Καὶ τοῖς πένησιν ὦΛάκων ndash πολλοὶ δ εἰσὶ καὶ ἀχθόμενοι τῷπράγματι καὶ οἰκτείροντες τὴν ἀπορίαν ndashλέγε μήτε δακρύειν μήτε οἰμώζειν διηγη-σάμενος τὴν ἐνταῦθα ἰσοτιμίαν καὶ ὅτιὄψονται τοὺς ἐκεῖ πλουσίους οὐδὲν ἀμεί-

62

νά ὦ Αἰακέ

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΤΑΝΤΑΛΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Τί κλάεις ὦ Τάνταλε ἢτί σεαυτὸν ὀδύρῃ ἐπὶ τῇ λίμνῃ ἑστώςΤΑΝΤΑΛΟΣ Ὅτι ὦ Μένιππεἀπόλωλα ὑπὸ τοῦ δίψουςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὕτως ἀργὸς εἶ ὡς μὴἐπικύψας πιεῖν ἢ καὶ νὴ Δί ἀρυσάμενοςκοίλῃ τῇ χειρίΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲν ὄφελος εἰ ἐπικύ-ψαιμι φεύγει γὰρ τὸ ὕδωρ ἐπειδὰν προ-σιόντα αἴσθηταί με ἢν δέ ποτε καὶ ἀρύσω-μαι καὶ προσενέγκω τῷ στόματι οὐ φθάνωβρέξας ἄκρον τὸ χεῖλος καὶ διὰ τῶν δα-κτύλων διαρρυὲν οὐκ οἶδ ὅπως αὖθις ἀπο-λείπει ξηρὰν τὴν χεῖρά μοιΜΕΝΙΠΠΟΣ Τεράστιόν τι πάσχεις ὦΤάνταλε ἀτὰρ εἰπέ μοι τί δαὶ καὶ δέῃ τοῦ

79

Μίνως βραχὺ γάρ τι ἐρήσομαί σεΜΙΝΩΣ Λέγε μὴ μακρὰ μόνον ὡς καὶτοὺς ἄλλους διακρίνωμεν ἤδηΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ὁπόσα ἔπραττον ἐν τῷβίῳ πότερα ἑκὼν ἔπραττον ἢ ἐπεκέκλω-στό μοι ὑπὸ τῆς ΜοίραςΜΙΝΩΣ Ὑπὸ τῆς Μοίρας δηλαδή ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Οὐκοῦν καὶ οἱ χρηστοὶἅπαντες καὶ οἱ πονηροὶ δοκοῦντες ἡμεῖςἐκείνῃ ὑπηρετοῦντες ταῦτα ἐδρῶμενΜΙΝΩΣ Ναί τῇ Κλωθοῖ ἣ ἑκάστῳἐπέταξε γεννηθέντι τὰ πρακτέαΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Εἰ τοίνυν ἀναγκασθείςτις ὑπ ἄλλου φονεύσειέν τινα οὐ δυνάμενοςἀντιλέγειν ἐκείνῳ βιαζομένῳ οἷον δήμιοςἢ δορυφόρος ὁ μὲν δικαστῇ πεισθείς ὁ δὲτυράννῳ τίνα αἰτιάσῃ τοῦ φόνουΜΙΝΩΣ Δῆλον ὡς τὸν δικαστὴν ἢ τὸντύραννον ἐπεὶ οὐδὲ τὸ ξίφος αὐτό ὑπηρε-τεῖ γὰρ ὄργανον ὂν τοῦτο πρὸς τὸν θυμὸντῷ πρώτῳ παρασχόντι τὴν αἰτίαν

144

Τροίαν ἤγαγενΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εὖ λέγεις ἐκεῖνόνμοι αἰτιατέονΜΕΝΕΛΑΟΣ Οὐκ ἐμέ ὦ βέλτιστεἀλλὰ δικαιότερον τὸν Πάριν ὃς ἐμοῦ τοῦξένου τὴν γυναῖκα παρὰ πάντα τὰ δίκαιαᾤχετο ἁρπάσας οὗτος γὰρ οὐχ ὑπὸ σοῦμόνου ἀλλ ὑπὸ πάντων Ἑλλήνων τε καὶβαρβάρων ἄξιος ἄγχεσθαι τοσούτοις θα-νάτου αἴτιος γεγενημένος ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἄμεινον οὕτω σὲτοιγαροῦν ὦ Δύσπαρι οὐκ ἀφήσω ποτὲἀπὸ τῶν χειρῶνΠΑΡΙΣ Ἄδικα ποιῶν ὦ Πρωτεσίλαεκαὶ ταῦτα ὁμότεχνον ὄντα σοι ἐρωτικὸςγὰρ καὶ αὐτός εἰμι καὶ τῷ αὐτῷ θεῷ κα-τέσχημαι οἶσθα δὲ ὡς ἀκούσιόν τί ἐστινκαί τις ἡμᾶς δαίμων ἄγει ἔνθα ἂν ἐθέλῃκαὶ ἀδύνατόν ἐστιν ἀντιτάττεσθαι αὐτῷΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εὖ λέγεις εἴθε οὖνμοι τὸν Ἔρωτα ἐνταῦθα λαβεῖν δυνατὸν

157

ΣΩΚΡΑΤΗΣ Καὶ αὐτὸς ἔφασκον ταῦταπρὸς αὐτούς οἱ δὲ εἰρωνείαν τὸ πρᾶγμαᾤοντο εἶναιΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δέ εἰσιν οὗτοι οἱπερὶ σέΣΩΚΡΑΤΗΣ Χαρμίδης ὦ Μένιππεκαὶ Φαῖδρος καὶ ὁ τοῦ ΚλεινίουΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε ὦ Σώκρατες ὅτικἀνταῦθα μέτει τὴν σεαυτοῦ τέχνην καὶοὐκ ὀλιγωρεῖς τῶν καλῶνΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί γὰρ ἂν ἥδιον ἄλλοπράττοιμι ἀλλὰ πλησίον ἡμῶν κατάκεισοεἰ δοκεῖΜΕΝΙΠΠΟΣ Μὰ Δί ἐπεὶ παρὰ τὸνΚροῖσον καὶ τὸν Σαρδανάπαλλον ἄπειμιπλησίον οἰκήσων αὐτῶν ἔοικα γοῦν οὐκὀλίγα γελάσεσθαι οἰμωζόντων ἀκούων ΑΙΑΚΟΣ Κἀγὼ ἤδη ἄπειμι μὴ καί τιςἡμᾶς νεκρὸς λάθῃ διαφυγών τὰ πολλὰ δεἰσαῦθις ὄψει ὦ ΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἄπιθι καὶ ταυτὶ γὰρ ἱκα-

78

νους αὑτῶν καὶ Λακεδαιμονίοις δὲ τοῖςσοῖς ταῦτα εἰ δοκεῖ παρ ἐμοῦ ἐπιτίμησονλέγων ἐκλελύσθαι αὐτούςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Μηδέν ὦ Διόγενεςπερὶ Λακεδαιμονίων λέγε οὐ γὰρ ἀνέξομαίγε ἃ δὲ πρὸς τοὺς ἄλλους ἔφησθα ἀπαγγε-λῶΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐάσωμεν τούτους ἐπείσοι δοκεῖ σὺ δὲ οἷς προεῖπον ἀπένεγκονπαρ ἐμοῦ τοὺς λόγους

ΧΑΡΩΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΧΑΡΩΝ Ἀπόδος ὦ κατάρατε τὰ πορ-θμεῖαΜΕΝΙΠΠΟΣ Βόα εἰ τοῦτό σοι ὦΧάρων ἥδιονΧΑΡΩΝ Ἀπόδος φημί ἀνθ ὧν σε διε-πορθμεύσαμενΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκ ἂν λάβοις παρὰ τοῦ

63

ΑΧΙΛΛΕΥΣ Ἑταιρικὴ μὲν ἡ παραίνε-σις ἐμὲ δὲ οὐκ οἶδ ὅπως ἡ μνήμη τῶνπαρὰ τὸν βίον ἀνιᾷ οἶμαι δὲ καὶ ὑμῶν ἕκα-στον εἰ δὲ μὴ ὁμολογεῖτε ταύτῃ χείρουςἐστὲ καθ ἡσυχίαν αὐτὸ πάσχοντες ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Οὔκ ἀλλ ἀμείνους ὦἈχιλλεῦ τὸ γὰρ ἀνωφελὲς τοῦ λέγεινὁρῶμεν σιωπᾶν γὰρ καὶ φέρειν καὶ ἀνέχε-σθαι δέδοκται ἡμῖν μὴ καὶ γέλωτα ὄφλω-μεν ὥσπερ σὺ τοιαῦτα εὐχόμενος

ΑΙΑΚΟΥ ΚΑΙ ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ

ΑΙΑΚΟΣ Τί ἄγχεις ὦ Πρωτεσίλαετὴν Ἑλένην προσπεσώνΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ὅτι διὰ ταύτην ὦΑἰακέ ἀπέθανον ἡμιτελῆ μὲν τὸν δόμονκαταλιπών χήραν τε νεόγαμον γυναῖκαΑΙΑΚΟΣ Αἰτιῶ τοίνυν τὸν Μενέλαονὅστις ὑμᾶς ὑπὲρ τοιαύτης γυναικὸς ἐπὶ

156

ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Εὖ γε ὦ Μίνως ὅτι καὶἐπιδαψιλεύῃ τῷ παραδείγματι ἢν δέ τιςἀποστείλαντος τοῦ δεσπότου ἥκῃ αὐτὸςχρυσὸν ἢ ἄργυρον κομίζων τίνι τὴν χάρινἰστέον ἢ τίνα εὐεργέτην ἀναγραπτέονΜΙΝΩΣ Τὸν πέμψαντα ὦ Σώστρατεδιάκονος γὰρ ὁ κομίσας ἦν ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Οὐκοῦν ὁρᾷς πῶς ἄδικαποιεῖς κολάζων ἡμᾶς ὑπηρέτας γενομένουςὧν ἡ Κλωθὼ προσέταττεν καὶ τούτους τι-μήσας τοὺς διακονησαμένους ἀλλοτρίοιςἀγαθοῖς οὐ γὰρ δὴ ἐκεῖνό γε εἰπεῖν ἔχοιτις ὡς ἀντιλέγειν δυνατὸν ἦν τοῖς μετὰπάσης ἀνάγκης προστεταγμένοιςΜΙΝΩΣ Ὦ Σώστρατε πολλὰ ἴδοις ἂνκαὶ ἄλλα οὐ κατὰ λόγον γιγνόμενα εἰἀκριβῶς ἐξετάζοις πλὴν ἀλλὰ σὺ τοῦτοἀπολαύσεις τῆς ἐπερωτήσεως διότι οὐλῃστὴς μόνον ἀλλὰ καὶ σοφιστής τις εἶναιδοκεῖς ἀπόλυσον αὐτόν ὦ Ἑρμῆ καὶ μη-κέτι κολαζέσθω ὅρα δὲ μὴ καὶ τοὺς ἄλ-

145

μὴ ἔχοντοςΧΑΡΩΝ Ἔστι δέ τις ὀβολὸν μὴ ἔχων ΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἰ μὲν καὶ ἄλλος τις οὐκοἶδα ἐγὼ δ οὐκ ἔχωΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄγξω σε νὴ τὸν Πλού-τωνα ὦ μιαρέ ἢν μὴ ἀποδῷςΜΕΝΙΠΠΟΣ Κἀγὼ τῷ ξύλῳ σου πα-τάξας διαλύσω τὸ κρανίονΧΑΡΩΝ Μάτην οὖν ἔσῃ πεπλευκὼς το-σοῦτον πλοῦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὁ Ἑρμῆς ὑπὲρ ἐμοῦ σοιἀποδότω ὅς με παρέδωκέ σοιΕΡΜΗΣ Νὴ Δί ὀναίμην γε εἰ μέλλωκαὶ ὑπερεκτίνειν τῶν νεκρῶνΧΑΡΩΝ Οὐκ ἀποστήσομαί σουΜΕΝΙΠΠΟΣ Τούτου γε ἕνεκα νεωλκή-σας τὸ πορθμεῖον παράμενε πλὴν ἀλλ ὅ γεμὴ ἔχω πῶς ἂν λάβοιςΧΑΡΩΝ Σὺ δ οὐκ ᾔδεις κομίζειν δέονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤιδειν μέν οὐκ εἶχον δέτί οὖν ἐχρῆν διὰ τοῦτο μὴ ἀποθανεῖν

64

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ τοῦτο ὅμοιον σιμοὶγὰρ ἅπαντεςΣΩΚΡΑΤΗΣ Ἐμὲ ζητεῖς ὦ ΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μάλα ὦ ΣώκρατεςΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί τὰ ἐν ἈθήναιςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πολλοὶ τῶν νέων φιλοσο-φεῖν λέγουσι καὶ τά γε σχήματα αὐτὰ καὶτὰ βαδίσματα εἰ θεάσαιτό τις ἄκροι φι-λόσοφοιΣΩΚΡΑΤΗΣ Μάλα πολλοὺς ἑώρακαΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ ἑώρακας οἶμαιοἷος ἧκε παρὰ σοὶ Ἀρίστιππος ἢ Πλάτωναὐτός ὁ μὲν ἀποπνέων μύρον ὁ δὲ τοὺς ἐνΣικελίᾳ τυράννους θεραπεύειν ἐκμαθών ΣΩΚΡΑΤΗΣ Περὶ ἐμοῦ δὲ τί φρονο-ῦσινΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὐδαίμων ὦ Σώκρατεςἄνθρωπος εἶ τά γε τοιαῦτα πάντες γοῦν σεθαυμάσιον οἴονται ἄνδρα γεγενῆσθαι καὶπάντα ἐγνωκέναι καὶ ταῦτα ndash οἶμαι γὰρτἀληθῆ λέγειν ndash οὐδὲν εἰδότα

77

λους νεκροὺς τὰ ὅμοια ἐρωτᾶν διδάξῃς

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΑΝΝΙΒΟΥ ΜΙΝΩΟΣ ΚΑΙ ΣΚΙΠΙΩΝΟΣ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐμὲ δεῖ προκεκρίσθαισου ὦ Λίβυ ἀμείνων γάρ εἰμιΑΝΝΙΒΑΣ Οὐ μὲν οὖν ἀλλ ἐμέΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκοῦν ὁ Μίνως δικα-σάτω ΜΙΝΩΣ Τίνες δὲ ἐστέΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὗτος μὲν Ἀννίβας ὁΚαρχηδόνιος ἐγὼ δὲ Ἀλέξανδρος ὁ Φιλίπ-πουΜΙΝΩΣ Νὴ Δία ἔνδοξοί γε ἀμφότεροιἀλλὰ περὶ τίνος ὑμῖν ἡ ἔριςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Περὶ προεδρίας φησὶγὰρ οὗτος ἀμείνων γεγενῆσθαι στρατηγὸςἐμοῦ ἐγὼ δέ ὥσπερ ἅπαντες ἴσασιν οὐχὶτούτου μόνον ἀλλὰ πάντων σχεδὸν τῶνπρὸ ἐμοῦ φημι διενεγκεῖν τὰ πολέμια

146

τῷ αὐτῷ ζόφῳ ὅμοιοι καὶ κατ οὐδὲν ἀλλή-λων διαφέροντες καὶ οὔτε οἱ τῶν Τρώωννεκροὶ δεδίασίν με οὔτε οἱ τῶν Ἀχαιῶν θε-ραπεύουσιν ἰσηγορία δὲ ἀκριβὴς καὶ νε-κρὸς ὅμοιος ldquoἠμὲν κακὸς ἠδὲ καὶ ἐσθλόςrdquoταῦτά με ἀνιᾷ καὶ ἄχθομαι ὅτι μὴ θητεύωζῶνΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Ὅμως τί οὖν ἄν τιςπάθοι ὦ Ἀχιλλεῦ ταῦτα γὰρ ἔδοξε τῇ φύ-σει πάντως ἀποθνήσκειν ἅπαντας ὥστεχρὴ ἐμμένειν τῷ νόμῳ καὶ μὴ ἀνιᾶσθαιτοῖς διατεταγμένοις ἄλλως τε ὁρᾷς τῶνἑταίρων ὅσοι περὶ σέ ἐσμεν οἵδε μετὰ μι-κρὸν δὲ καὶ Ὀδυσσεὺς ἀφίξεται πάντωςφέρει δὲ παραμυθίαν καὶ ἡ κοινωνία τοῦπράγματος καὶ τὸ μὴ μόνον αὐτὸν πεπον-θέναι ὁρᾷς τὸν Ἡρακλέα καὶ τὸν Μελέα-γρον καὶ ἄλλους θαυμαστοὺς ἄνδρας οἳοὐκ ἂν οἶμαι δέξαιντο ἀνελθεῖν εἴ τις αὐτο-ὺς ἀναπέμψειε θητεύσοντας ἀκλήροις καὶἀβίοις ἀνδράσιν

155

ΑΙΑΚΟΣ Ἐμπεδοκλῆς ὦ Μένιππεἡμίεφθος ἀπὸ τῆς Αἴτνης παρώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ χαλκόπου βέλτιστε τίπαθὼν σεαυτὸν εἰς τοὺς κρατῆρας ἐνέβα-λεςΕΜΠΕΔΟΚΛΗΣ Μελαγχολία τις ὦΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ μὰ Δί ἀλλὰ κενοδοξίακαὶ τῦφος καὶ πολλὴ κόρυζα ταῦτά σεἀπηνθράκωσεν αὐταῖς κρηπῖσιν οὐκἀνάξιον ὄντα πλὴν οὐδέν σε ὤνησεν τὸσόφισμα ἐφωράθης γὰρ τεθνεώς ὁ Σω-κράτης δέ ὦ Αἰακέ ποῦ ποτε ἄρα ἐστίνΑΙΑΚΟΣ Μετὰ Νέστορος καὶ Παλαμή-δους ἐκεῖνος ληρεῖ τὰ πολλάΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως ἐβουλόμην ἰδεῖναὐτόν εἴ που ἐνθάδε ἐστίν ΑΙΑΚΟΣ Ὁρᾷς τὸν φαλακρόνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἅπαντες φαλακροί εἰσινὥστε πάντων ἂν εἴη τοῦτο τὸ γνώρισμαΑΙΑΚΟΣ Τὸν σιμὸν λέγω

76

ΧΑΡΩΝ Μόνος οὖν αὐχήσεις προῖκαπεπλευκέναιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ προῖκα ὦ βέλτιστεκαὶ γὰρ ἤντλησα καὶ τῆς κώπης συνεπελα-βόμην καὶ οὐκ ἔκλαον μόνος τῶν ἄλλωνἐπιβατῶνΧΑΡΩΝ Οὐδὲν ταῦτα πρὸς πορθμέατὸν ὀβολὸν ἀποδοῦναί σε δεῖ οὐ θέμις ἄλ-λως γενέσθαιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἄπαγέ με αὖθιςἐς τὸν βίονΧΑΡΩΝ Χάριεν λέγεις ἵνα καὶ πληγὰςἐπὶ τούτῳ παρὰ τοῦ Αἰακοῦ προσλάβωΜΕΝΙΠΠΟΣ Μὴ ἐνόχλει οὖνΧΑΡΩΝ Δεῖξον τί ἐν τῇ πήρᾳ ἔχειςΜΕΝΙΠΠΟΣ Θέρμους εἰ θέλεις καὶτῆς Ἑκάτης τὸ δεῖπνονΧΑΡΩΝ Πόθεν τοῦτον ἡμῖν ὦ Ἑρμῆτὸν κύνα ἤγαγες οἷα δὲ καὶ ἐλάλει παρὰτὸν πλοῦν τῶν ἐπιβατῶν ἁπάντων καταγε-λῶν καὶ ἐπισκώπτων καὶ μόνος ᾄδων

65

ἐπάρουρος ὢν θητεύειν παρά τινι τῶνἀκλήρων ldquoᾧ μὴ βίοτος πολὺς εἴηrdquo μᾶλλονἢ πάντων ἀνάσσειν τῶν νεκρῶν ταῦτα μὲνοὖν ἀγεννῆ τινα Φρύγα δειλὸν καὶ πέρατοῦ καλῶς ἔχοντος φιλόζῳον ἴσως ἐχρῆνλέγειν τὸν Πηλέως δὲ υἱόν τὸν φιλοκινδυ-νότατον ἡρώων ἁπάντων ταπεινὰ οὕτωπερὶ αὑτοῦ διανοεῖσθαι πολλὴ αἰσχύνη καὶἐναντιότης πρὸς τὰ πεπραγμένα σοι ἐν τῷβίῳ ὃς ἐξὸν ἀκλεῶς ἐν τῇ Φθιώτιδι πολυ-χρόνιον βασιλεύειν ἑκὼν προείλου τὸνμετὰ τῆς ἀγαθῆς δόξης θάνατονΑΧΙΛΛΕΥΣ Ὦ παῖ Νέστορος ἀλλὰτότε μὲν ἄπειρος ἔτι τῶν ἐνταῦθα ὢν καὶτὸ βέλτιον ἐκείνων ὁπότερον ἦν ἀγνοῶν τὸδύστηνον ἐκεῖνο δοξάριον προετίμων τοῦβίου νῦν δὲ συνίημι ἤδη ὡς ἐκείνη μὲνἀνωφελής εἰ καὶ ὅτι μάλιστα οἱ ἄνω ῥα-ψῳδήσουσιν μετὰ νεκρῶν δὲ ὁμοτιμία καὶοὔτε τὸ κάλλος ἐκεῖνο ὦ Ἀντίλοχε οὔτε ἡἰσχὺς πάρεστιν ἀλλὰ κείμεθα ἅπαντες ὑπὸ

154

ΜΙΝΩΣ Οὐκοῦν ἐν μέρει ἑκάτεροςεἰπάτω σὺ δὲ πρῶτος ὁ Λίβυς λέγεΑΝΝΙΒΑΣ Ἓν μὲν τοῦτο ὦ Μίνωςὠνάμην ὅτι ἐνταῦθα καὶ τὴν Ἑλλάδα φω-νὴν ἐξέμαθον ὥστε οὐδὲ ταύτῃ πλέονοὗτος ἐνέγκαιτό μου φημὶ δὲ τούτουςμάλιστα ἐπαίνου ἀξίους εἶναι ὅσοι τὸ μη-δὲν ἐξ ἀρχῆς ὄντες ὅμως ἐπὶ μέγα προε-χώρησαν δι αὑτῶν δύναμίν τε περιβαλόμε-νοι καὶ ἄξιοι δόξαντες ἀρχῆς ἔγωγ οὖνμετ ὀλίγων ἐξορμήσας εἰς τὴν Ἰβηρίαν τὸπρῶτον ὕπαρχος ὢν τῷ ἀδελφῷ μεγίστωνἠξιώθην ἄριστος κριθείς καὶ τούς τε Κελ-τίβηρας εἷλον καὶ Γαλατῶν ἐκράτησα τῶνἑσπερίων καὶ τὰ μεγάλα ὄρη ὑπερβὰς τὰπερὶ τὸν Ἠριδανὸν ἅπαντα κατέδραμονκαὶ ἀναστάτους ἐποίησα τοσαύτας πόλειςκαὶ τὴν πεδινὴν Ἰταλίαν ἐχειρωσάμην καὶμέχρι τῶν προαστείων τῆς προὐχούσηςπόλεως ἦλθον καὶ τοσούτους ἀπέκτειναμιᾶς ἡμέρας ὥστε τοὺς δακτυλίους αὐτῶν

147

οἰμωζόντων ἐκείνωνΕΡΜΗΣ Ἀγνοεῖς ὦ Χάρων ὅντινα ἄν-δρα διεπόρθμευσας ἐλεύθερον ἀκριβῶςοὐδένος αὐτῷ μέλει οὗτός ἐστιν ὁ Μένιπ-ποςΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄν σε λάβω ποτέ ndashΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἂν λάβῃς ὦ βέλτιστεδὶς δὲ οὐκ ἂν λάβοις

ΝΕΚΡΩΝ ΠΛΟΥΤΩΝΙ ΚΑΤΑ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΚΡΟΙΣΟΣ Οὐ φέρομεν ὦ ΠλούτωνΜένιππον τουτονὶ τὸν κύνα παροικοῦνταὥστε ἢ ἐκεῖνόν ποι κατάστησον ἢ ἡμεῖς με-τοικήσομεν εἰς ἕτερον τόπονΠΛΟΥΤΩΝ Τί δ ὑμᾶς δεινὸν ἐργάζε-ται ὁμόνεκρος ὤνΚΡΟΙΣΟΣ Ἐπειδὰν ἡμεῖς οἰμώζωμενκαὶ στένωμεν ἐκείνων μεμνημένοι τῶν

66

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Χαῖρε ὦ Εὔφορβε ἢἌπολλον ἢ ὅ τι ἂν θέλῃςΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Μὴ καὶ σύ γε ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκέτι χρυσοῦς ὁ μηρόςσοιΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Οὐ γάρ ἀλλὰ φέρε ἴδωεἴ τί σοι ἐδώδιμον ἡ πήρα ἔχειΜΕΝΙΠΠΟΣ Κυάμους ὦγαθέ ὥστε οὐτουτί σοι ἐδώδιμονΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Δὸς μόνον ἄλλα παρὰνεκροῖς δόγματα ἔμαθον γάρ ὡς οὐδὲνἴσον κύαμοι καὶ κεφαλαὶ τοκήων ἐνθάδεΑΙΑΚΟΣ Οὗτος δὲ Σόλων ὁ Ἐξηκεστί-δου καὶ Θαλῆς ἐκεῖνος καὶ παρ αὐτοὺςΠιττακὸς καὶ οἱ ἄλλοι ἑπτὰ δὲ πάντεςεἰσὶν ὡς ὁρᾷς ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἄλυποι ὦ Αἰακέ οὗτοιμόνοι καὶ φαιδροὶ τῶν ἄλλων ὁ δὲ σποδοῦἀνάπλεως καθάπερ ἐγκρυφίας ἄρτος ὁταῖς φλυκταίναις ἐξηνθηκώς τίς ἐστιν

75

μεδίμνοις ἀπομετρῆσαι καὶ τοὺς ποταμοὺςγεφυρῶσαι νεκροῖς καὶ ταῦτα πάντα ἔπρα-ξα οὔτε Ἄμμωνος υἱὸς ὀνομαζόμενος οὔτεθεὸς εἶναι προσποιούμενος ἢ ἐνύπνια τῆςμητρὸς διεξιών ἀλλ ἄνθρωπος εἶναι ὁμο-λογῶν στρατηγοῖς τε τοῖς συνετωτάτοιςἀντεξεταζόμενος καὶ στρατιώταις τοῖς μα-χιμωτάτοις συμπλεκόμενος οὐ Μήδουςκαὶ Ἀρμενίους καταγωνιζόμενος ὑποφεύ-γοντας πρὶν διώκειν τινὰ καὶ τῷ τολμήσα-ντι παραδιδόντας εὐθὺς τὴν νίκην Ἀλέξαν-δρος δὲ πατρῴαν ἀρχὴν παραλαβὼν ηὔξη-σεν καὶ παρὰ πολὺ ἐξέτεινε χρησάμενος τῇτῆς τύχης ὁρμῇ ἐπεὶ δ οὖν ἐνίκησέ τε καὶτὸν ὄλεθρον ἐκεῖνον Δαρεῖον ἐν Ἰσσῷ τεκαὶ Ἀρβήλοις ἐκράτησεν ἀποστὰς τῶν πα-τρῴων προσκυνεῖσθαι ἠξίου καὶ δίαιταντὴν Μηδικὴν μετεδιῄτησεν ἑαυτὸν καὶἐμιαιφόνει ἐν τοῖς συμποσίοις τοὺς φίλουςκαὶ συνελάμβανεν ἐπὶ θανάτῳ ἐγὼ δὲἦρξα ἐπ ἴσης τῆς πατρίδος καὶ ἐπειδὴ με-

148

ΣΚΙΠΙΩΝ Ἀλεξάνδρου μὲν ἥττων εἶναιτοῦ δὲ Ἀννίβου ἀμείνων ὃς ἐδίωξα νική-σας αὐτὸν καὶ φυγεῖν καταναγκάσας ἀτί-μως πῶς οὖν οὐκ ἀναίσχυντος οὗτος ὃςπρὸς Ἀλέξανδρον ἁμιλλᾶται ᾧ οὐδὲ Σκιπί-ων ἐγὼ ὁ νενικηκὼς ἐμαυτὸν παραβάλλε-σθαι ἀξιῶ ΜΙΝΩΣ Νὴ Δί εὐγνώμονα φῄς ὦ Σκι-πίων ὥστε πρῶτος μὲν κεκρίσθω Ἀλέξαν-δρος μετ αὐτὸν δὲ σύ εἶτα εἰ δοκεῖ τρί-τος Ἀννίβας οὐδὲ οὗτος εὐκαταφρόνητοςὤν

ΑΧΙΛΛΕΩΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΛΟΧΟΥ

ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Οἷα πρῴην Ἀχιλλεῦπρὸς τὸν Ὀδυσσέα σοι εἴρηται περὶ τοῦθανάτου ὡς ἀγεννῆ καὶ ἀνάξια τοῖν διδα-σκάλοιν ἀμφοῖν Χείρωνός τε καὶ Φοίνι-κος ἠκροώμην γάρ ὁπότε ἔφης βούλεσθαι

153

πται ἄγνωστα καὶ ἄμορφα κόνις πάντακαὶ λῆρος πολύς ἀμενηνὰ ὡς ἀληθῶςκάρηνα οὗτος δέ ὦ Αἰακέ τίς ἐστινΑΙΑΚΟΣ Κῦρός ἐστιν οὗτος δὲ Κρο-ῖσος ὁ δ ὑπὲρ αὐτὸν Σαρδανάπαλλος ὁ δὑπὲρ τούτους Μίδας ἐκεῖνος δὲ ΞέρξηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα σέ ὦ κάθαρμα ἡἙλλὰς ἔφριττε ζευγνύντα μὲν τὸν Ἑλλή-σποντον διὰ δὲ τῶν ὀρῶν πλεῖν ἐπιθυμο-ῦντα οἷος δὲ καὶ ὁ Κροῖσός ἐστιν τὸν Σαρ-δανάπαλλον δέ ὦ Αἰακέ πατάξαι μοικατὰ κόρρης ἐπίτρεψονΑΙΑΚΟΣ Μηδαμῶς διαθρύπτεις γὰραὐτοῦ τὸ κρανίον γυναικεῖον ὄνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἀλλὰ προσπτύσο-μαί γε πάντως αὐτῷ ἀνδρογύνῳ γε ὄντι ΑΙΑΚΟΣ Βούλει σοὶ ἐπιδείξω καὶ τοὺςσοφούςΜΕΝΙΠΠΟΣ Νὴ Δία γεΑΙΑΚΟΣ Πρῶτος οὗτός σοι ὁ Πυθα-γόρας ἐστί

74

ἄνω Μίδας μὲν οὑτοσὶ τοῦ χρυσίου Σαρ-δανάπαλλος δὲ τῆς πολλῆς τρυφῆς ἐγὼ δὲΚροῖσος τῶν θησαυρῶν ἐπιγελᾷ καὶ ἐξο-νειδίζει ἀνδράποδα καὶ καθάρματα ἡμᾶςἀποκαλῶν ἐνίοτε δὲ καὶ ᾄδων ἐπιταράττειἡμῶν τὰς οἰμωγάς καὶ ὅλως λυπηρόςἐστιν ΠΛΟΥΤΩΝ Τί ταῦτά φασιν ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀληθῆ ὦ Πλούτων μισῶγὰρ αὐτοὺς ἀγεννεῖς καὶ ὀλεθρίους ὄνταςοἷς οὐκ ἀπέχρησεν βιῶναι κακῶς ἀλλὰ καὶἀποθανόντες ἔτι μέμνηνται καὶ περιέχο-νται τῶν ἄνω χαίρω τοιγαροῦν ἀνιῶναὐτούςΠΛΟΥΤΩΝ Ἀλλ οὐ χρή λυποῦνταιγὰρ οὐ μικρῶν στερόμενοιΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ σὺ μωραίνεις ὦΠλούτων ὁμόψηφος ὢν τοῖς τούτων στε-ναγμοῖςΠΛΟΥΤΩΝ Οὐδαμῶς ἀλλ οὐκ ἂν

67

νηρίᾳ καὶ ἀπιστίᾳ καὶ δόλοις νόμιμον δὲ ἢπροφανὲς οὐδέν ἐπεὶ δέ μοι ὠνείδισεν τὴντρυφήν ἐκλελῆσθαί μοι δοκεῖ οἷα ἐποίει ἐνΚαπύῃ ἑταίραις συνὼν καὶ τοὺς τοῦ πο-λέμου καιροὺς ὁ θαυμάσιος καθηδυπαθῶνἐγὼ δὲ εἰ μὴ μικρὰ τὰ ἑσπέρια δόξας ἐπὶτὴν ἕω μᾶλλον ὥρμησα τί ἂν μέγα ἔπραξαἸταλίαν ἀναιμωτὶ λαβὼν καὶ Λιβύην καὶτὰ μέχρι Γαδείρων ὑπαγόμενος ἀλλ οὐκἀξιόμαχα ἔδοξέ μοι ἐκεῖνα ὑποπτήσσονταἤδη καὶ δεσπότην ὁμολογοῦντα εἴρηκα σὺδέ ὦ Μίνως δίκαζε ἱκανὰ γὰρ ἀπὸ πολ-λῶν καὶ ταῦταΣΚΙΠΙΩΝ Μὴ πρότερον ἢν μὴ καὶἐμοῦ ἀκούσῃςΜΙΝΩΣ Τίς γὰρ εἶ ὦ βέλτιστε ἢ πόθενὢν ἐρεῖςΣΚΙΠΙΩΝ Ἰταλιώτης Σκιπίων στρατη-γὸς ὁ καθελὼν Καρχηδόνα καὶ κρατήσαςΛιβύων μεγάλαις μάχαιςΜΙΝΩΣ Τί οὖν καὶ σὺ ἐρεῖς

152

τεπέμπετο τῶν πολεμίων μεγάλῳ στόλῳἐπιπλευσάντων τῇ Λιβύῃ ταχέως ὑπήκου-σα καὶ ἰδιώτην ἐμαυτὸν παρέσχον καὶ κα-ταδικασθεὶς ἤνεγκα εὐγνωμόνως τὸ πρᾶγ-μα καὶ ταῦτα ἔπραξα βάρβαρος ὢν καὶἀπαίδευτος παιδείας τῆς Ἑλληνικῆς καὶοὔτε Ὅμηρον ὥσπερ οὗτος ῥαψῳδῶν οὔτεὑπ Ἀριστοτέλει τῷ σοφιστῇ παιδευθείςμόνῃ δὲ τῇ φύσει ἀγαθῇ χρησάμενος τα-ῦτά ἐστιν ἃ ἐγὼ Ἀλεξάνδρου ἀμείνων φημὶεἶναι εἰ δέ ἐστι καλλίων οὑτοσί διότι δια-δήματι τὴν κεφαλὴν διεδέδετο Μακεδόσιἴσως καὶ ταῦτα σεμνά οὐ μὴν διὰ τοῦτοἀμείνων μὲν δόξειεν ἂν γενναίου καὶ στρα-τηγικοῦ ἀνδρὸς τῇ γνώμῃ πλέον ἤπερ τῇτύχῃ κεχρημένουΜΙΝΩΣ Ὁ μὲν εἴρηκεν οὐκ ἀγεννῆ τὸνλόγον οὐδὲ ὡς Λίβυν εἰκὸς ἦν ὑπὲρ αὑτοῦσὺ δέ ὦ Ἀλέξανδρε τί πρὸς ταῦτα φῄςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐχρῆν μέν ὦ Μίνωςμηδὲν πρὸς ἄνδρα οὕτω θρασὺν ἱκανὴ γὰρ

149

ἐθέλοιμι στασιάζειν ὑμᾶςΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μήν ὦ κάκιστοι Λυ-δῶν καὶ Φρυγῶν καὶ Ἀσσυρίων οὕτω γι-νώσκετε ὡς οὐδὲ παυσομένου μου ἔνθαγὰρ ἂν ἴητε ἀκολουθήσω ἀνιῶν καὶ κα-τᾴδων καὶ καταγελῶνΚΡΟΙΣΟΣ Ταῦτα οὐχ ὕβριςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐκεῖνα ὕβριςἦν ἃ ὑμεῖς ἐποιεῖτε προσκυνεῖσθαι ἀξιο-ῦντες καὶ ἐλευθέροις ἀνδράσιν ἐντρυφῶντεςκαὶ τοῦ θανάτου παράπαν οὐ μνημονεύο-ντες τοιγαροῦν οἰμώξεσθε πάντων ἐκείνωνἀφῃρημένοιΚΡΟΙΣΟΣ Πολλῶν γε ὦ θεοί καὶ με-γάλων κτημάτωνΜΙΔΑΣ Ὅσου μὲν ἐγὼ χρυσοῦΣΑΡΔΑΝΑΠΑΛΛΟΣ Ὅσης δὲ ἐγὼτρυφῆςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε οὕτω ποιεῖτε ὀδύ-ρεσθε μὲν ὑμεῖς ἐγὼ δὲ τὸ γνῶθι σαυτὸνπολλάκις συνείρων ἐπᾴσομαι ὑμῖν πρέποι

68

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΑΙΑΚΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Πρὸς τοῦ Πλούτωνος ὦΑἰακέ περιήγησαί μοι τὰ ἐν ᾅδου πάνταΑΙΑΚΟΣ Οὐ ῥᾴδιον ὦ Μένιππε ἅπα-ντα ὅσα μέντοι κεφαλαιώδη μάνθανεοὗτος μὲν ὅτι Κέρβερός ἐστιν οἶσθα καὶτὸν πορθμέα τοῦτον ὅς σε διεπέρασεν καὶτὴν λίμνην καὶ τὸν Πυριφλεγέθοντα ἤδηἑώρακας εἰσιώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οἶδα ταῦτα καὶ σέ ὅτιπυλωρεῖς καὶ τὸν βασιλέα εἶδον καὶ τὰςἘρινῦς τοὺς δὲ ἀνθρώπους μοι τοὺς πάλαιδεῖξον καὶ μάλιστα τοὺς ἐπισήμους αὐτῶν

ΑΙΑΚΟΣ Οὗτος μὲν Ἀγαμέμνων οὗτοςδὲ Ἀχιλλεύς οὗτος δὲ Ἰδομενεὺς πλησίονοὗτος δὲ Ὀδυσσεύς εἶτα Αἴας καὶ Διομή-δης καὶ οἱ ἄριστοι τῶν ἙλλήνωνΜΕΝΙΠΠΟΣ Βαβαί ὦ Ὅμηρε οἷά σοιτῶν ῥαψῳδιῶν τὰ κεφάλαια χαμαὶ ἔρρι-

73

ἡ φήμη διδάξαι σε οἷος μὲν ἐγὼ βασιλεύςοἷος δὲ οὗτος λῃστὴς ἐγένετο ὅμως δὲ ὅραεἰ κατ ὀλίγον αὐτοῦ διήνεγκα ὃς νέος ὢνἔτι παρελθὼν ἐπὶ τὰ πράγματα καὶ τὴν ἀρ-χὴν τεταραγμένην κατέσχον καὶ τοὺς φο-νέας τοῦ πατρὸς μετῆλθον κᾆτα φοβήσαςτὴν Ἑλλάδα τῇ Θηβαίων ἀπωλείᾳ στρατη-γὸς ὑπ αὐτῶν χειροτονηθεὶς οὐκ ἠξίωσατὴν Μακεδόνων ἀρχὴν περιέπων ἀγαπᾶνἄρχειν ὁπόσων ὁ πατὴρ κατέλιπεν ἀλλὰπᾶσαν ἐπινοήσας τὴν γῆν καὶ δεινὸν ἡγη-σάμενος εἰ μὴ ἁπάντων κρατήσαιμι ὀλί-γους ἄγων εἰσέβαλον εἰς τὴν Ἀσίαν καὶἐπί τε Γρανικῷ ἐκράτησα μεγάλῃ μάχῃκαὶ τὴν Λυδίαν λαβὼν καὶ Ἰωνίαν καὶΦρυγίαν καὶ ὅλως τὰ ἐν ποσὶν ἀεὶ χειρού-μενος ἦλθον ἐπὶ Ἰσσόν ἔνθα Δαρεῖοςὑπέμεινεν μυριάδας πολλὰς στρατοῦ ἄγωνκαὶ τὸ ἀπὸ τούτου ὦ Μίνως ὑμεῖς ἴστεὅσους ὑμῖν νεκροὺς ἐπὶ μιᾶς ἡμέρας κα-τέπεμψα φησὶ γοῦν ὁ πορθμεὺς μὴ διαρ-

150

κέσαι αὐτοῖς τότε τὸ σκάφος ἀλλὰ σχεδίαςδιαπηξαμένους τοὺς πολλοὺς αὐτῶν δια-πλεῦσαι καὶ ταῦτα δὲ ἔπραττον αὐτὸςπροκινδυνεύων καὶ τιτρώσκεσθαι ἀξιῶνκαὶ ἵνα σοὶ μὴ τὰ ἐν Τύρῳ μηδὲ τὰ ἐν Ἀρ-βήλοις διηγήσωμαι ἀλλὰ καὶ μέχρι Ἰνδῶνἦλθον καὶ τὸν Ὠκεανὸν ὅρον ἐποιησάμηντῆς ἀρχῆς καὶ τοὺς ἐλέφαντας αὐτῶν εἶχονκαὶ Πῶρον ἐχειρωσάμην καὶ Σκύθας δὲοὐκ εὐκαταφρονήτους ἄνδρας ὑπερβὰς τὸνΤάναϊν ἐνίκησα μεγάλῃ ἱππομαχίᾳ καὶτοὺς φίλους εὖ ἐποίησα καὶ τοὺς ἐχθροὺςἠμυνάμην εἰ δὲ καὶ θεὸς ἐδόκουν τοῖς ἀν-θρώποις συγγνωστοὶ ἐκεῖνοι πρὸς τὸμέγεθος τῶν πραγμάτων καὶ τοιοῦτόν τιπιστεύσαντες περὶ ἐμοῦ τὸ δ οὖν τελευ-ταῖον ἐγὼ μὲν βασιλεύων ἀπέθανον οὗτοςδὲ ἐν φυγῇ ὢν παρὰ Προυσίᾳ τῷ Βιθυνῷκαθάπερ ἄξιον ἦν πανουργότατον καὶὠμότατον ὄντα ὡς γὰρ δὴ ἐκράτησεν τῶνἸταλῶν ἐῶ λέγειν ὅτι οὐκ ἰσχύι ἀλλὰ πο-

151

νῆες ἐπληρώθησαν ἐξ ἁπάσης τῆς Ἑλ-λάδος καὶ τοσοῦτοι ἔπεσον Ἕλληνές τε καὶβάρβαροι καὶ τοσαῦται πόλεις ἀνάστατοιγεγόνασινΕΡΜΗΣ Ἀλλ οὐκ εἶδες ὦ Μένιππεζῶσαν τὴν γυναῖκα ἔφης γὰρ ἂν καὶ σὺἀνεμέσητον εἶναι ldquoτοιῇδ ἀμφὶ γυναικὶ πο-λὺν χρόνον ἄλγεα πάσχεινrdquo ἐπεὶ καὶ τὰἄνθη ξηρὰ ὄντα εἴ τις βλέποι ἀποβεβλη-κότα τὴν βαφήν ἄμορφα δῆλον ὅτι αὐτῷδόξει ὅτε μέντοι ἀνθεῖ καὶ ἔχει τὴν χρόανκάλλιστά ἐστιν ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν τοῦτο ὦ Ἑρμῆθαυμάζω εἰ μὴ συνίεσαν οἱ Ἀχαιοὶ περὶπράγματος οὕτως ὀλιγοχρονίου καὶ ῥᾳδίωςἀπανθοῦντος πονοῦντεςΕΡΜΗΣ Οὐ σχολή μοι ὦ Μένιππεσυμφιλοσοφεῖν σοι ὥστε σὺ μὲν ἐπιλε-ξάμενος τόπον ἔνθα ἂν ἐθέλῃς κεῖσο κα-ταβαλὼν σεαυτόν ἐγὼ δὲ τοὺς ἄλλους νε-κροὺς ἤδη μετελεύσομαι

72

γὰρ ἂν ταῖς τοιαύταις οἰμωγαῖς ἐπᾳδόμε-νον

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΚΕΡΒΕΡΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ Κέρβερε ndash συγγενὴςγάρ εἰμί σοι κύων καὶ αὐτὸς ὤν ndash εἰπέ μοιπρὸς τῆς Στυγός οἷος ἦν ὁ Σωκράτηςὁπότε κατῄει παρ ὑμᾶς εἰκὸς δέ σε θεὸνὄντα μὴ ὑλακτεῖν μόνον ἀλλὰ καὶ ἀνθρω-πίνως φθέγγεσθαι ὁπότ ἐθέλοιςΚΕΡΒΕΡΟΣ Πόρρωθεν μέν ὦ Μένιππεπαντάπασιν ἐδόκει ἀτρέπτῳ τῷ προσώπῳπροσιέναι καὶ οὐ πάνυ δεδιέναι τὸν θάνα-τον δοκῶν καὶ τοῦτο ἐμφῆναι τοῖς ἔξω τοῦστομίου ἑστῶσιν ἐθέλων ἐπεὶ δὲ κατέκυ-ψεν εἴσω τοῦ χάσματος καὶ εἶδε τὸν ζόφονκἀγὼ ἔτι διαμέλλοντα αὐτὸν δακὼν τῷ κω-νείῳ κατέσπασα τοῦ ποδός ὥσπερ τὰβρέφη ἐκώκυεν καὶ τὰ ἑαυτοῦ παιδία ὠδύ-

69

168

οὐδὲ γέγονε πώποτεΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀναμνήσω σε ὦΠλούτων Ὀρφεῖ γὰρ δι αὐτὴν ταύτην τὴναἰτίαν τὴν Εὐρυδίκην παρέδοτε καὶ τὴνὁμογενῆ μου Ἄλκηστιν παρεπέμψατεἩρακλεῖ χαριζόμενοι ΠΛΟΥΤΩΝ Θελήσεις δὲ οὕτως κρανί-ον γυμνὸν ὢν καὶ ἄμορφον τῇ καλῇ σουἐκείνῃ νύμφῃ φανῆναι πῶς δὲ κἀκείνηπροσήσεταί σε οὐδὲ διαγνῶναι δυναμένηφοβήσεται γὰρ εὖ οἶδα καὶ φεύξεταί σε καὶμάτην ἔσῃ τοσαύτην ὁδὸν ἀνεληλυθώςΠΕΡΣΕΦΟΝΗ Οὐκοῦν ὦ ἄνερ σὺ καὶτοῦτο ἴασαι καὶ τὸν Ἑρμῆν κέλευσον ἐπει-δὰν ἐν τῷ φωτὶ ἤδη ὁ Πρωτεσίλαος ᾖ κα-θικόμενον ἐν τῇ ῥάβδῳ νεανίαν εὐθὺς κα-λὸν ἀπεργάσασθαι αὐτὸν οἷος ἦν ἐκ τοῦπαστοῦΠΛΟΥΤΩΝ Ἐπεὶ Φερσεφόνῃ συνδο-κεῖ ἀναγαγὼν τοῦτον αὖθις ποίησον νυμ-φίον σὺ δὲ μέμνησο μίαν λαβὼν ἡμέραν

161

ρετο καὶ παντοῖος ἐγίνετοΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν σοφιστὴς ὁ ἄν-θρωπος ἦν καὶ οὐκ ἀληθῶς κατεφρόνει τοῦπράγματοςΚΕΡΒΕΡΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐπείπερ ἀναγκα-ῖον αὐτὸ ἑώρα κατεθρασύνετο ὡς δῆθενοὐκ ἄκων πεισόμενος ὃ πάντως ἔδει παθε-ῖν ὡς θαυμάσονται οἱ θεαταί καὶ ὅλωςπερὶ πάντων γε τῶν τοιούτων εἰπεῖν ἂνἔχοιμι ἕως τοῦ στομίου τολμηροὶ καὶ ἀν-δρεῖοι τὰ δὲ ἔνδοθεν ἔλεγχος ἀκριβήςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἐγὼ δὲ πῶς σοι κατελη-λυθέναι ἔδοξαΚΕΡΒΕΡΟΣ Μόνος ὦ Μένιππε ἀξίωςτοῦ γένους καὶ Διογένης πρὸ σοῦ ὅτι μὴἀναγκαζόμενοι ἐσῄειτε μηδ ὠθούμενοιἀλλ ἐθελούσιοι γελῶντες οἰμώζειν πα-ραγγείλαντες ἅπασιν

70

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΕΡΜΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ποῦ δαὶ οἱ καλοί εἰσιν ἢαἱ καλαί Ἑρμῆ ξενάγησόν με νέηλυνὄντα ΕΡΜΗΣ Οὐ σχολὴ μέν ὦ Μένιππεπλὴν κατ ἐκεῖνο ἀπόβλεψον ἐπὶ τὰ δεξιάἔνθα ὁ Ὑάκινθός τέ ἐστιν καὶ Νάρκισσοςκαὶ Νιρεὺς καὶ Ἀχιλλεὺς καὶ Τυρὼ καὶἙλένη καὶ Λήδα καὶ ὅλως τὰ ἀρχαῖαπάντα κάλληΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀστᾶ μόνα ὁρῶ καὶ κρα-νία τῶν σαρκῶν γυμνά ὅμοια τὰ πολλάΕΡΜΗΣ Καὶ μὴν ἐκεῖνά ἐστιν ἃ πάντεςοἱ ποιηταὶ θαυμάζουσι τὰ ὀστᾶ ὧν σὺ ἔοι-κας καταφρονεῖνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως τὴν Ἑλένην μοιδεῖξον οὐ γὰρ ἂν διαγνοίην ἔγωγεΕΡΜΗΣ Τουτὶ τὸ κρανίον ἡ ἙλένηἐστίνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα διὰ τοῦτο αἱ χίλιαι

71

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΥΣΩΛΟΥ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ὦ Κάρ ἐπὶ τίνι μέγα φρο-νεῖς καὶ πάντων ἡμῶν προτιμᾶσθαι ἀξιοῖςΜΑΥΣΩΛΟΣ Καὶ ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ μένὦ Σινωπεῦ ὃς ἐβασίλευσα Καρίας μὲνἁπάσης ἦρξα δὲ καὶ Λυδῶν ἐνίων καὶ νή-σους δέ τινας ὑπηγαγόμην καὶ ἄχρι Μιλή-του ἐπέβην τὰ πολλὰ τῆς Ἰωνίας κατα-στρεφόμενος καὶ καλὸς ἦν καὶ μέγας καὶἐν πολέμοις καρτερός τὸ δὲ μέγιστον ὅτιἐν Ἁλικαρνασσῷ μνῆμα παμμέγεθες ἔχωἐπικείμενον ἡλίκον οὐκ ἄλλος νεκρός ἀλλοὐδὲ οὕτως ἐς κάλλος ἐξησκημένον ἵππωνκαὶ ἀνδρῶν ἐς τὸ ἀκριβέστατον εἰκα-σμένων λίθου τοῦ καλλίστου οἷον οὐδὲνεὼν εὕροι τις ἂν ῥᾳδίως οὐ δοκῶ σοι δι-καίως ἐπὶ τούτοις μέγα φρονεῖνΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ φῄς καὶτῷ κάλλει καὶ τῷ βάρει τοῦ τάφουΜΑΥΣΩΛΟΣ Νὴ Δί ἐπὶ τούτοις

162

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΙΠΟΝΤΑ ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΕΙ ΕΝ ΛΟΓΟΙΣ3ΠΛΟΙΟΝ Η ΕΥΧΑΙ13ΝΕΚΡΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ59

167

ἀγάγῃ σχολὴν ἀπὸ τῶν θορύβων τῶν ἐνποσίν εἰς Αἴγυπτον ἀπαγαγὼν θάψεινἐκεῖ ὡς γενοίμην εἷς τῶν Αἰγυπτίων θεῶνΔΙΟΓΕΝΗΣ Μὴ γελάσω οὖν ὦἈλέξανδρε ὁρῶν καὶ ἐν ᾅδου ἔτι σε μωραί-νοντα καὶ ἐλπίζοντα Ἄνουβιν ἢ Ὄσιρινγενήσεσθαι πλὴν ἀλλὰ ταῦτα μέν ὦθειότατε μὴ ἐλπίσῃς οὐ γὰρ θέμις ἀνελθε-ῖν τινα τῶν ἅπαξ διαπλευσάντων τὴν λί-μνην καὶ εἰς τὸ εἴσω τοῦ στομίου παρελ-θόντων οὐ γὰρ ἀμελὴς ὁ Αἰακὸς οὐδὲ ὁΚέρβερος εὐκαταφρόνητος ἐκεῖνο δέ γεἡδέως ἂν μάθοιμι παρὰ σοῦ πῶς φέρειςὁπόταν ἐννοήσῃς ὅσην εὐδαιμονίαν ὑπὲργῆς ἀπολιπὼν ἀφῖξαι σωματοφύλακας καὶὑπασπιστὰς καὶ σατράπας καὶ χρυσὸν το-σοῦτον καὶ ἔθνη προσκυνοῦντα καὶ Βαβυ-λῶνα καὶ Βάκτρα καὶ τὰ μεγάλα θηρία καὶτιμὴν καὶ δόξαν καὶ τὸ ἐπίσημον εἶναι ἐξε-λαύνοντα διαδεδεμένον ταινίᾳ λευκῇ τὴνκεφαλὴν πορφυρίδα ἐμπεπορπημένον οὐ

100

ΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲ τὸν ἐλλέβορον ὦΜένιππε ἀναίνομαι πιεῖν γένοιτό μοιμόνονΜΕΝΙΠΠΟΣ Θάρρει ὦ Τάνταλε ὡςοὔτε σὺ οὔτε ἄλλος πίεται τῶν νεκρῶνἀδύνατον γάρ καίτοι οὐ πάντες ὥσπερ σὺἐκ καταδίκης διψῶσι τοῦ ὕδατος αὐτοὺςοὐχ ὑπομένοντος

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΧΕΙΡΩΝΟΣ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤκουσα ὦ Χείρων ὡςθεὸς ὢν ἐπεθύμησας ἀποθανεῖνΧΕΙΡΩΝ Ἀληθῆ ταῦτα ἤκουσας ὦΜένιππε καὶ τέθνηκα ὡς ὁρᾷς ἀθάνατοςεἶναι δυνάμενοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίς δαί σε ἔρως τοῦ θα-νάτου ἔσχεν ἀνεράστου τοῖς πολλοῖς χρή-ματοςΧΕΙΡΩΝ Ἐρῶ πρὸς σὲ οὐκ ἀσύνετον

81

ΝΙΡΕΥΣ Καὶ μὴν ἐροῦ Ὅμηρον ὁποῖοςἦν ὁπότε συνεστράτευον τοῖς ἈχαιοῖςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀνείρατά μοι λέγειςἐγὼ δὲ ἃ βλέπω καὶ νῦν ἔχεις ἐκεῖνα δέ οἱτότε ἴσασινΝΙΡΕΥΣ Οὔκουν ἐγὼ ἐνταῦθα εὐμορ-φότερός εἰμι ὦ Μένιππε ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔτε σὺ οὔτε ἄλλοςεὔμορφος ἰσοτιμία γὰρ ἐν ᾅδου καὶ ὅμοιοιἅπαντεςΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἐμοὶ μὲν καὶ τοῦτο ἱκανόν

166

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλ ὦ καλὲ Μαύσωλεοὔτε ἡ ἰσχὺς ἔτι σοι ἐκείνη οὔτε ἡ μορφὴπάρεστιν εἰ γοῦν τινα ἑλοίμεθα δικαστὴνεὐμορφίας πέρι οὐκ ἔχω εἰπεῖν τίνος ἕνε-κα τὸ σὸν κρανίον προτιμηθείη ἂν τοῦἐμοῦ φαλακρὰ γὰρ ἄμφω καὶ γυμνά καὶτοὺς ὀδόντας ὁμοίως προφαίνομεν καὶ τοὺςὀφθαλμοὺς ἀφῃρήμεθα καὶ τὰς ῥῖνας ἀπο-σεσιμώμεθα ὁ δὲ τάφος καὶ οἱ πολυτελεῖςἐκεῖνοι λίθοι Ἁλικαρνασσεῦσι μὲν ἴσωςεἶεν ἐπιδείκνυσθαι καὶ φιλοτιμεῖσθαι πρὸςτοὺς ξένους ὡς δή τι μέγα οἰκοδόμημααὐτοῖς ἐστιν σὺ δέ ὦ βέλτιστε οὐχ ὁρῶ ὅτι ἀπολαύεις αὐτοῦ πλὴν εἰ μὴ τοῦτο φῄςὅτι μᾶλλον ἡμῶν ἀχθοφορεῖς ὑπὸ τηλικού-τοις λίθοις πιεζόμενοςΜΑΥΣΩΛΟΣ Ἀνόνητα οὖν μοι ἐκεῖναπάντα καὶ ἰσότιμος ἔσται Μαύσωλος καὶΔιογένης ΔΙΟΓΕΝΗΣ Οὐκ ἰσότιμος ὦ γεν-ναιότατε οὐ γὰρ Μαύσωλος μὲν γὰρ

163

ὄντα οὐκ ἦν ἔτι ἡδὺ ἀπολαύειν τῆς ἀθανα-σίαςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐχ ἡδὺ ἦν ζῶντα ὁρᾶντὸ φῶςΧΕΙΡΩΝ Οὔκ ὦ Μένιππε τὸ γὰρ ἡδὺἔγωγε ποικίλον τι καὶ οὐχ ἁπλοῦν ἡγοῦμαιεἶναι ἐγὼ δὲ ἔζων ἀεὶ καὶ ἀπέλαυον τῶνὁμοίων ἡλίου φωτός τροφῆς αἱ ὧραι δὲαἱ αὐταὶ καὶ τὰ γινόμενα ἅπαντα ἑξῆς ἕκα-στον ὥσπερ ἀκολουθοῦντα θάτερον θα-τέρῳ ἐνεπλήσθην οὖν αὐτῶν οὐ γὰρ ἐν τῷαὐτῷ ἀεὶ ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ ltμὴgt μετασχεῖνὅλως τὸ τερπνὸν ἦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις ὦ Χείρων τὰἐν ᾅδου δὲ πῶς φέρεις ἀφ οὗ προελόμενοςαὐτὰ ἥκειςΧΕΙΡΩΝ Οὐκ ἀηδῶς ὦ Μένιππε ἡγὰρ ἰσοτιμία πάνυ δημοτικὴ καὶ τὸ πρᾶγ-μα οὐδὲν ἔχει τὸ διάφορον ἐν φωτὶ εἶναι ἢἐν σκότῳ ἄλλως τε οὔτε διψῆν ὥσπερ ἄνωοὔτε πεινῆν δεῖ ἀλλ ἀνεπιδεεῖς τούτων

82

ἄχρηστόν σοι ὦ Ἀλέξανδρε πρὸς τὰπράγματα ἐγένετο πολλοὶ γὰρ ὑπέπτησ-σον θεὸν εἶναί σε νομίζοντες ἀτὰρ εἰπέμοι τίνι τὴν τοσαύτην ἀρχὴν καταλέλοι-παςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκ οἶδα ὦ Διόγενεςοὐ γὰρ ἔφθασα ἐπισκῆψαί τι περὶ αὐτῆς ἢτοῦτο μόνον ὅτι ἀποθνήσκων Περδίκκᾳτὸν δακτύλιον ἐπέδωκα πλὴν ἀλλὰ τί γε-λᾷς ὦ ΔιόγενεςΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί γὰρ ἄλλο ἢ ἀνεμνήσθηνοἷα ἐποίει ἡ Ἑλλάς ἄρτι σε παρειληφότατὴν ἀρχὴν κολακεύοντες καὶ προστάτηναἱρούμενοι καὶ στρατηγὸν ἐπὶ τοὺς βαρ-βάρους ἔνιοι δὲ καὶ τοῖς δώδεκα θεοῖς προ-στιθέντες καὶ οἰκοδομοῦντές σοι νεὼς καὶθύοντες ὡς δράκοντος υἱῷ ἀλλ εἰπέ μοιποῦ σε οἱ Μακεδόνες ἔθαψαν ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἔτι ἐν Βαβυλῶνι κε-ῖμαι τριακοστὴν ἡμέραν ταύτην ὑπισχνε-ῖται δὲ Πτολεμαῖος ὁ ὑπασπιστής ἤν ποτε

99

οἰμώξεται μεμνημένος τῶν ὑπὲρ γῆς ἐνοἷς εὐδαιμονεῖν ᾤετο Διογένης δὲ καταγε-λάσεται αὐτοῦ καὶ τάφον ὁ μὲν ἐν Ἁλικαρ-νασσῷ ἐρεῖ ἑαυτοῦ ὑπὸ Ἀρτεμισίας τῆς γυ-ναικὸς καὶ ἀδελφῆς κατεσκευασμένον ὁΔιογένης δὲ τοῦ μὲν σώματος εἰ καί τινατάφον ἔχει οὐκ οἶδεν οὐδὲ γὰρ ἔμελεναὐτῷ τούτου λόγον δὲ τοῖς ἀρίστοις περὶτούτου καταλέλοιπεν ἀνδρὸς βίον βεβιω-κὼς ὑψηλότερον ὦ Καρῶν ἀνδραποδω-δέστατε τοῦ σοῦ μνήματος καὶ ἐν βεβαιο-τέρῳ χωρίῳ κατεσκευασμένον

ΝΙΡΕΩΣ ΚΑΙ ΘΕΡΣΙΤΟΥ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΝΙΡΕΥΣ Ἰδοὺ δή Μένιππος οὑτοσὶ δι-κάσει πότερος εὐμορφότερός ἐστιν εἰπέὦ Μένιππε οὐ καλλίων σοι δοκῶΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δὲ καὶ ἔστε πρότε-ρον οἶμαι χρὴ γὰρ τοῦτο εἰδέναι

164

ΝΙΡΕΥΣ Νιρεὺς καὶ ΘερσίτηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πότερος οὖν ὁ Νιρεὺς καὶπότερος ὁ Θερσίτης οὐδέπω γὰρ τοῦτοδῆλον ΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἓν μὲν ἤδη τοῦτο ἔχω ὅτιὅμοιός εἰμί σοι καὶ οὐδὲν τηλικοῦτον δια-φέρεις ἡλίκον σε Ὅμηρος ἐκεῖνος ὁ τυ-φλὸς ἐπῄνεσεν ἁπάντων εὐμορφότερονπροσειπών ἀλλ ὁ φοξὸς ἐγὼ καὶ ψεδνὸςοὐδὲν χείρων ἐφάνην τῷ δικαστῇ ὅρα δὲσύ ὦ Μένιππε ὅντινα καὶ εὐμορφότερονἡγῇΝΙΡΕΥΣ Ἐμέ γε τὸν Ἀγλαΐας καὶΧάροπος ldquoὃς κάλλιστος ἀνὴρ ὑπὸ ἼλιονἦλθονrdquoΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλ οὐχὶ καὶ ὑπὸ γῆνὡς οἶμαι κάλλιστος ἦλθες ἀλλὰ τὰ μὲνὀστᾶ ὅμοια τὸ δὲ κρανίον ταύτῃ μόνον ἄραδιακρίνοιτο ἀπὸ τοῦ Θερσίτου κρανίου ὅτιεὔθρυπτον τὸ σόν ἀλαπαδνὸν γὰρ αὐτὸ καὶοὐκ ἀνδρῶδες ἔχεις

165

τὸ ἀργυροῦν πινάκιον ἢ τὸν σκύφον ἐπιδεί-ξεται Διόνικος ἐν τῇ πομπῇ καὶ μάλισταἐπειδὰν ὁρᾷ τοὺς οἰκέτας τοὺς ἐμοὺς ἀργύ-ρῳ τοσούτῳ χρωμένους τῇ πόλει δὲ ταῦταἐξαίρετα παρ ἐμοῦ ὑπῆρξεν ἄν αἱ μὲν δια-νομαὶ κατὰ μῆνα ἕκαστον δραχμαὶ τῷ μὲνἀστῷ ἑκατόν τῷ δὲ μετοίκῳ ἥμισυ τού-των δημοσίᾳ δὲ ὅσα ἐς κάλλος θέατρα καὶβαλανεῖα καὶ τὴν θάλατταν ἄχρι πρὸς τὸΔίπυλον ἥκειν κἀνταῦθά που λιμένα εἶναιἐπαχθέντος ὀρύγματι μεγάλῳ τοῦ ὕδατοςὡς τὸ πλοῖόν μου πλησίον ὁρμεῖν καταφα-νὲς ὂν ἐκ τοῦ Κεραμεικοῦ τοῖς φίλοις δὲὑμῖν Σαμίππῳ μὲν εἴκοσι μεδίμνους ἐπι-σήμου χρυσίου παραμετρῆσαι τὸν οἰκο-νόμον ἐκέλευσα ἄν Τιμολάῳ δὲ πέντε χοί-νικας Λυκίνῳ δὲ χοίνικα ἀπομεμαγμένηνκαὶ ταύτην ὅτι λάλος ἐστὶ καὶ ἐπισκώπτειμου τὴν εὐχήν τοῦτον ἐβουλόμην βιῶναιτὸν βίον πλουτῶν ἐς ὑπερβολὴν καὶ τρυ-φῶν καὶ πάσαις ἡδοναῖς ἀφθόνως χρώμε-

34

νώπου ἢ ἶβιν ἐκ Μέμφιδος εἰ δὲ ἡ ναῦςἐδύνατο καὶ τῶν πυραμίδων μίανΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἅλις παιδιᾶς ὦ Λυκῖνεὁρᾷς ὡς ἐρυθριᾶν Ἀδείμαντον ἐποίησαςπολλῷ τῷ γέλωτι ἐπικλύσας τὸ πλοῖον ὡςὑπέραντλον εἶναι καὶ μηκέτι ἀντέχειν πρὸςτὸ ἐπιρρέον Καὶ ἐπείπερ ἔτι πολὺ ἡμῖν τὸ λοιπόν ἐστινπρὸς τὸ ἄστυ διελόμενοι τετραχῆ τὴν ὁδὸνκατὰ τοὺς ἐπιβάλλοντας ἑκάστῳ σταδίουςαἰτῶμεν ἅπερ ἂν δοκῇ παρὰ τῶν θεῶνοὕτω γὰρ ἂν ἡμᾶς ὅ τε κάματος λάθοι καὶἅμα εὐφρανούμεθα ὥσπερ ἡδίστῳ ὀνείρατιἑκουσίῳ περιπεσόντες ἐφ ὅσον βουλόμε-θα εὖ ποιήσοντι ἡμᾶς παρ αὐτῷ γὰρἑκάστῳ ἔστω τὸ μέτρον τῆς εὐχῆς καὶ οἱθεοὶ πάντα ὑποκείσθωσαν παρέξοντες εἰκαὶ τῇ φύσει ἀπίθανα ἔσται τὸ δὲ μέγι-στον ἐπίδειξις ἔσται τὸ πρᾶγμα ὅστις ἂνἄριστα χρήσαιτο τῷ πλούτῳ καὶ τῇ εὐχῇδηλώσει γὰρ οἷος ἂν καὶ πλουτήσας ἐγένε-

27

οἶσθα γὰρ καὶ σύ που Πτοιόδωρον τὸνγέρονταΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Τὸν ἄτεκνον τὸνπλούσιον ᾧ σε τὰ πολλὰ ᾔδειν συνόνταΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ Ἐκεῖνον αὐτὸν ἀεὶἐθεράπευον ὑπισχνούμενον ἐπ ἐμοὶ τεθνή-ξεσθαι ἐπεὶ δὲ τὸ πρᾶγμα εἰς μήκιστονἐπεγίνετο καὶ ὑπὲρ τὸν Τιθωνὸν ὁ γέρωνἔζη ἐπίτομόν τινα ὁδὸν ἐπὶ τὸν κλῆρονἐξηῦρον πριάμενος γὰρ φάρμακον ἀνέπει-σα τὸν οἰνοχόον ἐπειδὰν τάχιστα ὁΠτοιόδωρος αἰτήσῃ πιεῖν ndash πίνει δὲ ἐπιει-κῶς ζωρότερον ndash ἐμβαλόντα εἰς κύλικαἕτοιμον ἔχειν αὐτὸ καὶ ἐπιδοῦναι αὐτῷ εἰδὲ τοῦτο ποιήσει ἐλεύθερον ἐπωμοσάμηνἀφήσειν αὐτόνΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Τί οὖν ἐγένετο πάνυγάρ τι παράδοξον ἐρεῖν ἔοικας ΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ Ἐπεὶ τοίνυν λου-σάμενοι ἥκομεν δύο δὴ ὁ μειρακίσκος κύ-λικας ἑτοίμους ἔχων τὴν μὲν τῷ Πτοιο-

112

στος ἵνα μὴ μάτην ἂν ἐνίους ἐθεράπευοννῦν δὲ τὸ τῆς παροιμίας ἡ ἅμαξα τὸν βοῦνπολλάκις ἐκφέρειΠΛΟΥΤΩΝ Ταῦτα μέν ὦ Τερψίωνπολὺ συνετώτερα γίνεται ἤπερ σοὶ δοκεῖκαὶ ὑμεῖς δὲ τί παθόντες ἀλλοτρίοις ἐπι-χαίνετε καὶ τοῖς ἀτέκνοις τῶν γερόντωνεἰσποιεῖτε φέροντες αὑτούς τοιγαροῦνγέλωτα ὀφλισκάνετε πρὸ ἐκείνων κατορυτ-τόμενοι καὶ τὸ πρᾶγμα τοῖς πολλοῖς ἥδι-στον γίνεται ὅσῳ γὰρ ὑμεῖς ἐκείνους ἀπο-θανεῖν εὔχεσθε τοσούτῳ ἅπασιν ἡδὺ προα-ποθανεῖν ὑμᾶς αὐτῶν καινὴν γάρ τινα ταύ-την τὴν τέχνην ἐπινενοήκατε γραῶν καὶγερόντων ἐρῶντες καὶ μάλιστα εἰ ἄτεκνοιεἶεν οἱ δὲ ἔντεκνοι ὑμῖν ἀνέραστοι καίτοιπολλοὶ ἤδη τῶν ἐρωμένων συνέντες ὑμῶντὴν πανουργίαν τοῦ ἔρωτος ἢν καὶ τύχωσιπαῖδας ἔχοντες μισεῖν αὐτοὺς πλάττονταιὡς καὶ αὐτοὶ ἐραστὰς ἔχωσιν εἶτα ἐν ταῖςδιαθήκαις ἀπεκλείσθησαν μὲν οἱ πάλαι δο-

109

το ΣΑΜΙΠΠΟΣ Καλῶς ὦ Τιμόλαε καὶπείθομαί σοι καὶ ὅταν ὁ καιρὸς καλῇ εὔξο-μαι ἅπερ ἂν δοκῇ εἰ μὲν γὰρ Ἀδείμαντοςβούλεται οὐδὲ ἐρωτᾶν οἶμαι ὅς γε δὴ ἐντῇ νηῒ τὸν ἕτερον πόδα ἔχει χρὴ δὲ καὶΛυκίνῳ δοκεῖνΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλὰ πλουτῶμεν εἰ τοῦτοἄμεινον μὴ καὶ βασκαίνειν ἐν ταῖς κοιναῖςεὐτυχίαις δοκῶΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Τίς γοῦν πρῶτος ἄρξε-ταιΛΥΚΙΝΟΣ Σύ ὦ Ἀδείμαντε εἶτα μετὰσὲ οὑτοσὶ Σάμιππος εἶτα Τιμόλαος ἐγὼδὲ ὀλίγον ὅσον ἡμιστάδιον τὸ πρὸ τοῦ Δι-πύλου ἐπιλήψομαι τῇ εὐχῇ καὶ τοῦτο ὡςοἷόν τε παραδραμώνΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Οὐκοῦν ἐγὼ μὲν οὐδὲνῦν ἀποστήσομαι τῆς νεώς ἀλλ ἐπείπερἔξεστιν ἐπιμετρήσω τῇ εὐχῇ ὁ δὲ Ἑρμῆςὁ κερδῷος ἐπινευσάτω ἅπασιν ἔστω γὰρ

28

δόξῃ προκύψας ὥσπερ ὁ ἥλιος ἐκείνων μὲνοὐδ ἐπιβλέψομαι ἐνίους εἰ δέ τις πένηςοἷος ἦν ἐγὼ πρὸ τοῦ θησαυροῦ φιλοφρονή-σομαι τοῦτον καὶ λουσάμενον ἥκειν κελεύ-σω τὴν ὥραν ἐπὶ τὸ δεῖπνον οἱ δὲ ἀποπνι-γήσονται οἱ πλούσιοι ὁρῶντες ὀχήματαἵππους καὶ παῖδας ὡραίους ὅσον δισχιλί-ους ἐξ ἁπάσης ἡλικίας ὅ τι περ τὸ ἀνθη-ρότατον εἶτα δεῖπνα ἐπὶ χρυσοῦ ndash εὐτε-λὴς γὰρ ὁ ἄργυρος καὶ οὐ κατ ἐμέ ndash τάρι-χος μὲν ἐξ Ἰβηρίας οἶνος δὲ ἐξ Ἰταλίαςἔλαιον δὲ ἐξ Ἰβηρίας καὶ τοῦτο μέλι δὲἡμέτερον τὸ ἄπυρον καὶ ὄψα πανταχόθενκαὶ σύες καὶ λαγώς καὶ ὅσα πτηνά ὄρνιςἐκ Φάσιδος καὶ ταὼς ἐξ Ἰνδίας καὶ ἀλε-κτρυὼν ὁ Νομαδικός οἱ δὲ σκευάζοντεςἕκαστα σοφισταί τινες περὶ πέμματα καὶχυμοὺς ἔχοντες εἰ δέ τινι προπίοιμι σκύ-φον ἢ φιάλην αἰτήσας ὁ ἐκπιὼν ἀποφε-ρέτω καὶ τὸ ἔκπωμα οἱ δὲ νῦν πλούσιοιπρὸς ἐμὲ Ἶροι δηλαδὴ ἅπαντες καὶ οὐκέτι

33

ρυφορήσαντες ὁ δὲ παῖς καὶ ἡ φύσιςὥσπερ ἐστὶ δίκαιον κρατοῦσι πάντων οἱδὲ ὑποπρίουσι τοὺς ὀδόντας ἀπομυγέντες ΤΕΡΨΙΩΝ Ἀληθῆ ταῦτα φῄς ἐμοῦγοῦν Θούκριτος πόσα κατέφαγεν ἀεὶ τε-θνήξεσθαι δοκῶν καὶ ὁπότε εἰσίοιμι ὑπο-στένων καὶ μύχιόν τι καθάπερ ἐξ ᾠοῦ νεοτ-τὸς ἀτελὴς ὑποκρώζων ὥστ ἐμὲ ὅσον αὐτί-κα οἰόμενον ἐπιβήσειν αὐτὸν τῆς σοροῦἐσπέμπειν τὰ πολλά ὡς μὴ ὑπερβάλλοιντόμε οἱ ἀντερασταὶ τῇ μεγαλοδωρεᾷ καὶ τὰπολλὰ ὑπὸ φροντίδων ἄγρυπνος ἐκείμηνἀριθμῶν ἕκαστα καὶ διατάττων ταῦταγοῦν μοι καὶ τοῦ ἀποθανεῖν αἴτια γεγένη-ται ἀγρυπνία καὶ φροντίδες ὁ δὲ τοσοῦτόνμοι δέλεαρ καταπιὼν ἐφειστήκει θαπτο-μένῳ πρῴην ἐπιγελῶνΠΛΟΥΤΩΝ Εὖ γε ὦ Θούκριτε ζῴηςἐπὶ μήκιστον πλουτῶν ἅμα καὶ τῶν τοιού-των καταγελῶν μηδὲ πρότερόν γε σὺ ἀπο-θάνοις ἢ προπέμψας πάντας τοὺς κόλακας

110

ΤΕΡΨΙΩΝ Τοῦτο μέν ὦ Πλούτων καὶἐμοὶ ἥδιστον ἤδη εἰ καὶ Χαροιάδης προτε-θνήξεται ΘουκρίτουΠΛΟΥΤΩΝ Θάρρει ὦ Τερψίων καὶΦείδων γὰρ καὶ Μέλανθος καὶ ὅλως ἅπα-ντες προελεύσονται αὐτοῦ ὑπὸ ταῖς αὐταῖςφροντίσινΤΕΡΨΙΩΝ Ἐπαινῶ ταῦτα ζῴης ἐπὶμήκιστον ὦ Θούκριτε

ΖΗΝΟΦΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΟΥ

ΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Σὺ δὲ ὦ Καλλιδημί-δη πῶς ἀπέθανες ἐγὼ μὲν γὰρ ὅτι πα-ράσιτος ὢν Δεινίου πλέον τοῦ ἱκανοῦ ἐμφα-γὼν ἀπεπνίγην οἶσθα παρῆς γὰρ ἀποθνή-σκοντί μοιΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ Παρῆν ὦ Ζηνόφα-ντε τὸ δὲ ἐμὸν παράδοξόν τι ἐγένετο

111

πέζας ὅλας χρυσᾶς ποιήσομαι καὶ τὰς κλί-νας χρυσᾶς εἰ δὲ μὴ σιωπήσῃ καὶ τοὺςδιακόνους αὐτούς ΛΥΚΙΝΟΣ Ὅρα μόνον μὴ ὥσπερ τῷΜίδᾳ καὶ ὁ ἄρτος σοι καὶ τὸ ποτὸν χρυσὸςγένηται καὶ πλουτῶν ἄθλιος ἀπόλῃ λιμῷδιαφθαρεὶς πολυτελεῖΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Τὰ σὰ ῥυθμιεῖς πιθα-νώτερον ὦ Λυκῖνε μετ ὀλίγον ἐπειδὰναὐτὸς αἰτῇς ἐσθὴς ἐπὶ τούτοις ἁλουργὶςκαὶ ὁ βίος οἷος ἁβρότατος ὕπνος ἐφ ὅσονἥδιστος φίλων πρόσοδοι καὶ δεήσεις καὶτὸ ἅπαντας ὑποπτήσσειν καὶ προσκυνεῖνκαὶ οἱ μὲν ἕωθεν πρὸς ταῖς θύραις ἄνω καὶκάτω περιπατήσουσιν ἐν αὐτοῖς δὲ καὶΚλεαίνετος καὶ Δημόκριτος οἱ πάνυ καὶπροσελθοῦσιν γε αὐτοῖς καὶ πρὸ τῶν ἄλλωνεἰσδεχθῆναι ἀξιοῦσι θυρωροὶ ἑπτὰ ἐφε-στῶτες εὐμεγέθεις βάρβαροι προσαρα-ξάτωσαν ἐς τὸ μέτωπον εὐθὺ τὴν θύρανοἷα νῦν αὐτοὶ ποιοῦσιν ἐγὼ δέ ὁπόταν

32

τὸ πλοῖον καὶ τὰ ἐν αὐτῷ πάντα ἐμὰ καὶ ὁφόρτος οἱ ἔμποροι αἱ γυναῖκες οἱ ναῦταικαὶ ἄλλο εἴ τι ἥδιστον κτημάτων ἁπάντωνΣΑΜΙΠΠΟΣ Λέληθας σεαυτὸν ἔχων ἐντῇ νηΐΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Τὸν παῖδα φής ὦΣάμιππε τὸν κομήτην κἀκεῖνος οὖν ἔστωἐμός ὁπόσος δὲ ὁ πυρὸς ἔνδον ἐστίν οὗτοςὁ ἀριθμὸς ἅπας χρυσίον ἐπίσημον γενέσθωτοσοῦτοι δαρεικοίΛΥΚΙΝΟΣ Τί τοῦτο ὦ Ἀδείμαντε κα-ταδύσεταί σοι τὸ πλοῖον οὐ γὰρ ἴσονβάρος πυροῦ καὶ τοῦ ἰσαρίθμου χρυσίουΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Μὴ φθόνει ὦ Λυκῖνεἀλλ ἐπειδὰν εἰς σὲ παρέλθῃ ἡ εὐχή τὴνΠάρνηθα ἐκείνην εἰ θέλεις ὅλην χρυσῆνποιήσας ἔχε κἀγὼ σιωπήσομαί σοιΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλ ὑπὲρ ἀσφαλείας τοῦτοἔγωγε τῆς σῆς ἐποιησάμην ὡς μὴ ἀπο-λέσθαι ἅπαντας μετὰ τοῦ χρυσίου καὶ τὰμὲν ὑμέτερα μέτρια τὸ μειράκιον δὲ τὸ

29

ἀνιᾷ σε τὸ πολλὴν τρυφὴν ἀπολιπόντα τε-θνάναιΠΤΩΧΟΣ Οὐδὲν τοιοῦτο ἀλλ ἔτη μὲνἐγεγόνειν ἀμφὶ τὰ ἐνενήκοντα βίον δὲ ἄπο-ρον ἀπὸ καλάμου καὶ ὁρμιᾶς εἶχον εἰςὑπερβολὴν πτωχὸς ὢν ἄτεκνός τε καὶ προ-σέτι χωλὸς καὶ ἀμυδρὸν βλέπωνΔΙΟΓΕΝΗΣ Εἶτα τοιοῦτος ὢν ζῆν ἤθε-λεςΠΤΩΧΟΣ Ναί ἡδὺ γὰρ ἦν τὸ φῶς καὶτὸ τεθνάναι δεινὸν καὶ φευκτέονΔΙΟΓΕΝΗΣ Παραπαίεις ὦ γέρον καὶμειρακιεύῃ πρὸς τὸ χρεών καὶ ταῦτα ἡλι-κιώτης ὢν τοῦ πορθμέως τί οὖν ἄν τις ἔτιλέγοι περὶ τῶν νέων ὁπότε οἱ τηλικοῦτοιφιλόζωοί εἰσιν οὓς ἐχρῆν διώκειν τὸνθάνατον ὡς τῶν ἐν τῷ γήρᾳ κακῶν φάρμα-κον ἀλλ ἀπίωμεν ἤδη μὴ καί τις ἡμᾶςὑπίδηται ὡς ἀπόδρασιν βουλεύοντας ὁρῶνπερὶ τὸ στόμιον εἰλουμένους

140

μεν ndash Οὑτοσὶ τίς ὁ πρῶτός ἐστινΜΕΝΙΠΠΟΣ Μένιππος ἔγωγε ἀλλἰδοὺ ἡ πήρα μοι ὦ Ἑρμῆ καὶ τὸ βάκτρονεἰς τὴν λίμνην ἀπερρίφθων τὸν τρίβωνα δὲοὐδὲ ἐκόμισα εὖ ποιῶνΕΡΜΗΣ Ἔμβαινε ὦ Μένιππε ἀνδρῶνἄριστε καὶ τὴν προεδρίαν ἔχε παρὰ τὸνκυβερνήτην ἐφ ὑψηλοῦ ὡς ἐπισκοπῇςἅπαντας ὁ καλὸς δ οὗτος τίς ἐστινΧΑΡΜΟΛΕΩΣ Χαρμόλεως ὁ Μεγαρι-κὸς ἐπέραστος οὗ τὸ φίλημα διτάλαντονἦν ΕΡΜΗΣ Ἀπόδυθι τοιγαροῦν τὸ κάλλοςκαὶ τὰ χείλη αὐτοῖς φιλήμασι καὶ τὴνκόμην τὴν βαθεῖαν καὶ τὸ ἐπὶ τῶν παρειῶνἐρύθημα καὶ τὸ δέρμα ὅλον ἔχει καλῶςεὔζωνος εἶ ἐπίβαινε ἤδη ὁ δὲ τὴν πορφυ-ρίδα οὑτοσὶ καὶ τὸ διάδημα ὁ βλοσυρὸς τίςὢν τυγχάνειςΛΑΜΠΙΧΟΣ Λάμπιχος Γελῴων τύραν-νος

121

ὡραῖον ἀποπνιγήσεται ἄθλιον νεῖν οὐκ ἐπι-στάμενονΤΙΜΟΛΑΟΣ Θάρρει ὦ Λυκῖνε οἱ δελ-φῖνες γὰρ αὐτὸ ὑποδύντες ἐξοίσουσιν ἐπὶτὴν γῆν ἢ νομίζεις κιθαρῳδὸν μέν τινασωθῆναι παρ αὐτῶν καὶ ἀπολαβεῖν τὸν μι-σθὸν ἀντὶ τῆς ᾠδῆς καὶ νεκρόν τι ἄλλο παι-δίον ἐς τὸν Ἰσθμὸν ἐπὶ δελφῖνος ὁμοίωςπροσκομισθῆναι τὸν δὲ Ἀδειμάντουοἰκέτην τὸν νεώνητον ἀπορήσειν δελφῖνοςἐρωτικοῦΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Καὶ σὺ γάρ Τιμόλαεμιμῇ Λυκῖνον καὶ ἐπιμετρεῖς τῶν σκωμ-μάτων καὶ ταῦτα εἰσηγητὴς αὐτὸς γενόμε-νος ΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἄμεινον γὰρ ἦν πιθα-νώτερον αὐτὸ ποιεῖν καί τινα θησαυρὸν ὑπὸτῇ κλίνῃ ἀνευρεῖν ὡς μὴ πράγματα ἔχοιςἐκ τοῦ πλοίου μετατιθεὶς χρυσίον ἐς τὸἄστυΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Εὖ λέγεις καὶ ἀνορω-

30

ρύχθω θησαυρὸς ὑπὸ τὸν Ἑρμῆν τὸν λίθι-νον ὅς ἐστιν ἡμῖν ἐν τῇ αὐλῇ μέδιμνοι χί-λιοι ἐπισήμου χρυσίου εὐθὺς οὖν κατὰ τὸνἩσίοδον οἶκος τὸ πρῶτον ὡς ἂν ἐπιση-μότατα οἰκοίην καὶ τὰ περὶ τὸ ἄστυ πάνταὠνησάμην ἤδη πλὴν ὅσα θύμον καὶ λίθοικαὶ ἐν Ἐλευσῖνι ὅσα ἐπὶ θαλάττῃ καὶ περὶτὸν Ἰσθμὸν ὀλίγα τῶν ἀγώνων ἕνεκα εἴποτε δὴ τὰ Ἴσθμια ἐπιδημήσαιμι καὶ τὸΣικυώνιον πεδίον καὶ ὅλως εἴ πού τι ἢ συ-νηρεφὲς ἢ ἔνυδρον ἢ εὔκαρπον ἐν τῇ Ἑλ-λάδι πάντα ἐν ὀλίγῳ Ἀδειμάντου ἔσται ὁχρυσὸς δὲ κοῖλος ἡμῖν ἐμφαγεῖν τὰ δὲ ἐκ-πώματα οὐ κοῦφα ὡς τὰ Ἐχεκράτουςἀλλὰ διτάλαντον ἕκαστον τὴν ὁλκήνΛΥΚΙΝΟΣ Εἶτα πῶς ὁ οἰνοχόος ὀρέξειπλῆρες οὕτω βαρὺ ἔκπωμα ἢ σὺ δέξῃ παραὐτοῦ ἀμογητὶ οὐ σκύφον ἀλλὰ Σισύφειόντι βάρος ἀναδιδόντοςΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἄνθρωπε μή μοιἀνάλυε τὴν εὐχήν ἐγὼ δὲ καὶ τὰς τρα-

31

ΕΡΜΗΣ Τί οὖν ὦ Λάμπιχε τοσαῦταἔχων πάρειΛΑΜΠΙΧΟΣ Τί οὖν ἐχρῆν ὦ Ἑρμῆγυμνὸν ἥκειν τύραννον ἄνδραΕΡΜΗΣ Τύραννον μὲν οὐδαμῶς νεκρὸνδὲ μάλα ὥστε ἀπόθου ταῦταΛΑΜΠΙΧΟΣ Ἰδού σοι ὁ πλοῦτος ἀπέρ-ριπταιΕΡΜΗΣ Καὶ τὸν τῦφον ἀπόρριψον ὦΛάμπιχε καὶ τὴν ὑπεροψίαν βαρήσει γὰρτὸ πορθμεῖον συνεμπεσόνταΛΑΜΠΙΧΟΣ Οὐκοῦν ἀλλὰ τὸ διάδημαἔασόν με ἔχειν καὶ τὴν ἐφεστρίδαΕΡΜΗΣ Οὐδαμῶς ἀλλὰ καὶ ταῦταἄφες ΛΑΜΠΙΧΟΣ Εἶεν τί ἔτι πᾶν γὰρἀφῆκα ὡς ὁρᾷςΕΡΜΗΣ Καὶ τὴν ὠμότητα καὶ τὴνἄνοιαν καὶ τὴν ὕβριν καὶ τὴν ὀργήν καὶ τα-ῦτα ἄφεςΛΑΜΠΙΧΟΣ Ἰδού σοι ψιλός εἰμι

122

ὁ μὲν γὰρ Βλεψίας αὐτὸς ἑαυτοῦ κατηγόρειφθάσας πολλὴν τὴν ἄνοιαν ὡς τὰ χρήματαἐφύλαττεν τοῖς οὐδὲν προσήκουσιν κληρο-νόμοις εἰς ἀεὶ βιώσεσθαι ὁ μάταιος νομί-ζων πλὴν ἔμοιγε οὐ τὴν τυχοῦσαν τερπω-λὴν παρέσχον τότε στένοντες ἀλλ ἤδημὲν ἐπὶ τῷ στομίῳ ἐσμέν ἀποβλέπειν δὲχρὴ καὶ ἀποσκοπεῖν πόρρωθεν τοὺς ἀφι-κνουμένους βαβαί πολλοί γε καὶ ποικίλοικαὶ πάντες δακρύοντες πλὴν τῶν νεογνῶντούτων καὶ νηπίων ἀλλὰ καὶ οἱ πάνυ γέρο-ντες ὀδύρονται τί τοῦτο ἆρα τὸ φίλτροναὐτοὺς ἔχει τοῦ βίου τοῦτον οὖν τὸν ὑπέρ-γηρων ἐρέσθαι βούλομαι τί δακρύεις τηλι-κοῦτος ἀποθανών τί ἀγανακτεῖς ὦ βέλτι-στε καὶ ταῦτα γέρων ἀφιγμένος ἦ που βα-σιλεύς τις ἦσθα ΠΤΩΧΟΣ ΟὐδαμῶςΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλὰ σατράπης τιςΠΤΩΧΟΣ Οὐδὲ τοῦτοΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἆρα οὖν ἐπλούτεις εἶτα

139

ὅλως οἶδε τὰ μετὰ τὸν βίονrdquo ἐνταῦθα δὲοὐ παύσῃ βεβαίως γελῶν καθάπερ ἐγὼνῦν καὶ μάλιστα ἐπειδὰν ὁρᾷς τοὺς πλου-σίους καὶ σατράπας καὶ τυράννους οὕτωταπεινοὺς καὶ ἀσήμους ἐκ μόνης οἰμωγῆςδιαγινωσκομένους καὶ ὅτι μαλθακοὶ καὶἀγεννεῖς εἰσι μεμνημένοι τῶν ἄνω ταῦταλέγε αὐτῷ καὶ προσέτι ἐμπλησάμενον τὴνπήραν ἥκειν θέρμων τε πολλῶν καὶ εἴ πουεὕροι ἐν τῇ τριόδῳ Ἑκάτης δεῖπνον κείμε-νον ἢ ᾠὸν ἐκ καθαρσίου ἤ τι τοιοῦτον ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ἀλλ ἀπαγγελῶ τα-ῦτα ὦ Διόγενες ὅπως δὲ εἰδῶ μάλισταὁποῖός τίς ἐστι τὴν ὄψιν ndashΔΙΟΓΕΝΗΣ Γέρων φαλακρός τρι-βώνιον ἔχων πολύθυρον ἅπαντι ἀνέμῳἀναπεπταμένον καὶ ταῖς ἐπιπτυχαῖς τῶνῥακίων ποικίλον γελᾷ δ ἀεὶ καὶ τὰ πολλὰτοὺς ἀλαζόνας τούτους φιλοσόφους ἐπι-σκώπτειΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ῥᾴδιον εὑρεῖν ἀπό γε

60

κἀπειδὰν τἀν τῇ Ἑλλάδι πάντα ἤδη χειρω-σώμεθα ndash οὐδεὶς γὰρ ὁ ἐναντιωθησόμενοςἡμῖν τὰ ὅπλα τοσούτοις οὖσιν ἀλλ ἀκονιτὶκρατοῦμεν ndash ἐπιβάντες ἐπὶ τὰς τριήρειςκαὶ τοὺς ἵππους εἰς τὰς ἱππαγωγοὺς ἐμβι-βάσαντες ndash παρεσκεύασται δ ἐν Κεγχρεα-ῖς καὶ σῖτος ἱκανὸς καὶ τὰ πλοῖα διαρκῆκαὶ τὰ ἄλλα πάντα ndash διαβάλωμεν τὸνΑἰγαῖον ἐς τὴν Ἰωνίαν εἶτα ἐκεῖ τῇ Ἀρ-τέμιδι θύσαντες καὶ τὰς πόλεις ἀτειχί-στους λαβόντες ῥᾳδίως ἄρχοντας ἀπολι-πόντες προχωρῶμεν ἐπὶ Συρίας διὰ Καρί-ας εἶτα Λυκίας καὶ Παμφυλίας καὶ Πισι-δῶν καὶ τῆς παραλίου καὶ ὀρεινῆς Κιλικί-ας ἄχρι ἂν ἐπὶ τὸν Εὐφράτην ἀφικώμεθαΛΥΚΙΝΟΣ Ἐμέ ὦ βασιλεῦ εἰ δοκεῖσατράπην τῆς Ἑλλάδος κατάλιπε δειλὸςγάρ εἰμι καὶ τῶν οἴκοι πολὺ ἀπελθεῖν οὐκἂν ἡδέως ὑπομείναιμι σὺ δὲ ἔοικας ἐπὶἈρμενίους καὶ Παρθυαίους ἐλάσειν μάχιμαφῦλα καὶ τὴν τοξικὴν εὔστοχα ὥστε ἄλλῳ

41

γὸς ὢν καὶ Δᾶμις ὁ πλούσιος ὁ ἐκ Κορίν-θου συγκατῄεσαν ὁ μὲν Δᾶμις ὑπὸ τοῦπαιδὸς ἐκ φαρμάκων ἀποθανών ὁ δὲΛάμπις δι ἔρωτα Μυρτίου τῆς ἑταίραςἀποσφάξας ἑαυτόν ὁ δὲ Βλεψίας λιμῷἄθλιος ἐλέγετο ἀπεσκληκέναι καὶ ἐδήλουδὲ ὠχρὸς εἰς ὑπερβολὴν καὶ λεπτὸς εἰς τὸἀκριβέστατον φαινόμενος ἐγὼ δὲ καίπερεἰδὼς ἀνέκρινον ὃν τρόπον ἀποθάνοιενεἶτα τῷ μὲν Δάμιδι αἰτιωμένῳ τὸν υἱόνΟὐκ ἄδικα μέντοι ἔπαθες ἔφην ὑπ αὐτοῦεἰ τάλαντα ἔχων ὁμοῦ χίλια καὶ τρυφῶναὐτὸς ἐνενηκοντούτης ὢν ὀκτωκαιδεκαέτεινεανίσκῳ τέτταρας ὀβολοὺς παρεῖχες σὺδέ ὦ Ἀκαρνάν ndash ἔστενε γὰρ κἀκεῖνος καὶκατηρᾶτο τῇ Μυρτίῳ ndash τί αἰτιᾷ τὸν Ἔρω-τα σεαυτὸν δέον ὃς τοὺς μὲν πολεμίουςοὐδεπώποτε ἔτρεσας ἀλλὰ φιλοκινδύνωςἠγωνίζου πρὸ τῶν ἄλλων ἀπὸ δὲ τοῦ τυ-χόντος παιδισκαρίου καὶ δακρύων ἐπι-πλάστων καὶ στεναγμῶν ἑάλως ὁ γενναῖος

138

ΕΡΜΗΣ Ἔμβαινε ἤδη σὺ δὲ ὁ παχύς ὁπολύσαρκος τίς ὢν τυγχάνειςΔΑΜΑΣΙΑΣ Δαμασίας ὁ ἀθλητήςΕΡΜΗΣ Ναί ἔοικας οἶδα γάρ σε πολ-λάκις ἐν ταῖς παλαίστραις ἰδώνΔΑΜΑΣΙΑΣ Ναί ὦ Ἑρμῆ ἀλλὰ πα-ράδεξαί με γυμνὸν ὄνταΕΡΜΗΣ Οὐ γυμνόν ὦ βέλτιστε τοσαύ-τας σάρκας περιβεβλημένον ὥστε ἀπόδυθιαὐτάς ἐπεὶ καταδύσεις τὸ σκάφος τὸν ἕτε-ρον πόδα ὑπερθεὶς μόνον ἀλλὰ καὶ τοὺςστεφάνους τούτους ἀπόρριψον καὶ τὰ κη-ρύγματαΔΑΜΑΣΙΑΣ Ἰδού σοι γυμνός ὡς ὁρᾷςἀληθῶς εἰμι καὶ ἰσοστάσιος τοῖς ἄλλοις νε-κροῖς ΕΡΜΗΣ Οὕτως ἄμεινον ἀβαρῆ εἶναιὥστε ἔμβαινε καὶ σὺ τὸν πλοῦτον ἀπο-θέμενος ὦ Κράτων καὶ τὴν μαλακίαν δὲπροσέτι καὶ τὴν τρυφὴν μηδὲ τὰ ἐντάφιακόμιζε μηδὲ τὰ τῶν προγόνων ἀξιώματα

123

παραδοὺς τὸ δεξιὸν ἐμὲ Ἀντίπατρόν τιναἔασον ἐπὶ τῆς Ἑλλάδος μή με καὶ διαπεί-ρῃ τις οἰστῷ ἄθλιον βαλὼν ἐς τὰ γυμνὰπερὶ Σοῦσα ἢ Βάκτρα ἡγούμενόν σοι τῆςφάλαγγοςΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἀποδιδράσκεις ὦ Λυ-κῖνε τὸν κατάλογον δειλὸς ὤν ὁ δὲ νόμοςἀποτετμῆσθαι τὴν κεφαλήν εἴ τις λιπὼνφαίνοιτο τὴν τάξιν ἀλλ ἐπεὶ κατὰ τὸνΕὐφράτην ἤδη ἐσμὲν καὶ ὁ ποταμὸς ἔζευ-κται καὶ κατόπιν ὁπόσα διεληλύθαμενἀσφαλῶς ἔχει καὶ πάντα ὕπαρχοι κατέχου-σιν ὑπ ἐμοῦ ἑκάστῳ ἔθνει ἐπεισαχθέντεςοἱ δὲ καὶ ἀπίασι τὴν Φοινίκην ἡμῖν ἐν τού-τῳ καὶ τὴν Παλαιστίνην εἶτα καὶ τὴνΑἴγυπτον προσαξόμενοι σὺ πρῶτος ὦΛυκῖνε διάβαινε τὸ δεξιὸν ἄγων εἶτα ἐγὼκαὶ μετ ἐμὲ ὁ Τιμόλαος ἐπὶ πᾶσι δὲ τὸ ἱπ-πικὸν ἄγε σύ ὦ Ἀδείμαντε καὶ διὰ μὲντῆς Μεσοποταμίας οὐδεὶς ἀπήντηκεν ἡμῖνπολέμιος ἀλλὰ ἑκόντες αὑτούς τε καὶ τὰς

42

ΝΕΚΡΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥΔΕΥΚΟΥΣ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ὦ Πολύδευκες ἐντέλλο-μαί σοι ἐπειδὰν τάχιστα ἀνέλθῃς ndash σὸνγάρ ἐστιν οἶμαι ἀναβιῶναι αὔριον ndash ἤνπου ἴδῃς Μένιππον τὸν κύνα ndash εὕροις δἂν αὐτὸν ἐν Κορίνθῳ κατὰ τὸ Κράνειον ἢἐν Λυκείῳ τῶν ἐριζόντων πρὸς ἀλλήλουςφιλοσόφων καταγελῶντα ndash εἰπεῖν πρὸςαὐτόν ὅτι σοί ὦ Μένιππε κελεύει ὁ Διο-γένης εἴ σοι ἱκανῶς τὰ ὑπὲρ γῆς καταγε-γέλασται ἥκειν ἐνθάδε πολλῷ πλείω ἐπι-γελασόμενον ἐκεῖ μὲν γὰρ ἐν ἀμφιβόλῳσοὶ ἔτι ὁ γέλως ἦν καὶ πολὺ τὸ ldquoτίς γὰρ

59

κατάλιπε δὲ καὶ γένος καὶ δόξαν καὶ εἴποτέ σε ἡ πόλις ἀνεκήρυξεν καὶ τὰς τῶνἀνδριάντων ἐπιγραφάς μηδὲ ὅτι μέγαντάφον ἐπί σοι ἔχωσαν λέγε βαρύνει γὰρκαὶ ταῦτα μνημονευόμεναΚΡΑΤΩΝ Οὐχ ἑκὼν μέν ἀπορρίψω δέτί γὰρ ἂν καὶ πάθοιμιΕΡΜΗΣ βαβαί σὺ δὲ ὁ ἔνοπλος τί βού-λει ἢ τί τὸ τρόπαιον τοῦτο φέρειςΣΤΡΑΤΗΓΟΣ Ὅτι ἐνίκησα ὦ Ἑρμῆκαὶ ἠρίστευσα καὶ ἡ πόλις ἐτίμησέν μεΕΡΜΗΣ Ἄφες ὑπὲρ γῆς τὸ τρόπαιον ἐνᾅδου γὰρ εἰρήνη καὶ οὐδὲν ὅπλων δεήσειὁ σεμνὸς δὲ οὗτος ἀπό γε τοῦ σχήματοςκαὶ βρενθυόμενος ὁ τὰς ὀφρῦς ἐπηρκώς ὁἐπὶ τῶν φροντίδων τίς ἐστιν ὁ τὸν βαθὺνπώγωνα καθειμένοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Φιλόσοφός τις ὦ Ἑρμῆμᾶλλον δὲ γόης καὶ τερατείας μεστόςὥστε ἀπόδυσον καὶ τοῦτον ὄψει γὰρ πολ-λὰ καὶ γελοῖα ὑπὸ τῷ ἱματίῳ σκεπόμενα

124

κατιέναι ὁ δέ γε Ὀροίτης καὶ πάνυ ἁπα-λὸς ἦν τὼ πόδε καὶ οὐδ ἑστάναι χαμαίοὐχ ὅπως βαδίζειν ἐδύνατο πάσχουσι δαὐτὸ ἀτεχνῶς Μῆδοι πάντες ἢν ἀποβῶσιτῶν ἵππων ὥσπερ οἱ ἐπὶ τῶν ἀκανθῶνἀκροποδητὶ μόλις βαδίζουσιν ὥστε ἐπεὶκαταβαλὼν ἑαυτὸν ἔκειτο καὶ οὐδεμιᾷ μη-χανῇ ἀνίστασθαι ἤθελεν ὁ βέλτιστος Ἑρ-μῆς ἀράμενος αὐτὸν ἐκόμισεν ἄχρι πρὸς τὸπορθμεῖον ἐγὼ δὲ ἐγέλωνΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Κἀγὼ δὲ ὁπότε κα-τῄειν οὐδ ἀνέμιξα ἐμαυτὸν τοῖς ἄλλοιςἀλλ ἀφεὶς οἰμώζοντας αὐτοὺς προδραμὼνἐπὶ τὸ πορθμεῖον προκατέλαβον χώραν ὡςἂν ἐπιτηδείως πλεύσαιμι καὶ παρὰ τὸνπλοῦν οἱ μὲν ἐδάκρυόν τε καὶ ἐναυτίωνἐγὼ δὲ μάλα ἐτερπόμην ἐπ αὐτοῖςΔΙΟΓΕΝΗΣ Σὺ μέν ὦ Κράτης καὶἈντίσθενες τοιούτων ἐτύχετε τῶν ξυνοδοι-πόρων ἐμοὶ δὲ Βλεψίας τε ὁ δανειστικὸς ὁἐκ Πειραιῶς καὶ Λάμπις ὁ Ἀκαρνὰν ξενα-

137

58

ἀκροπόλεις ἅνθρωποι ἐνεχείρισαν καὶ ἐπὶΒαβυλῶνα ἐλθόντες ἀπροσδόκητοι παρήλ-θομεν εἰς τὸ εἴσω τῶν τειχῶν καὶ ἔχομεντὴν πόλιν ὁ βασιλεὺς δὲ περὶ Κτησιφῶνταδιατρίβων ἤκουσε τὴν ἔφοδον εἶτα εἰς Σε-λεύκειαν παρελθὼν παρασκευάζεται ἱπ-πέας τε ὅτι πλείστους μεταπεμπόμενος καὶτοξότας καὶ σφενδονήτας ἀπαγγέλλουσι δοὖν οἱ σκοποὶ ἀμφὶ τὰς ἑκατὸν ἤδη μυ-ριάδας τοῦ μαχίμου συνειλέχθαι καὶ τού-των εἴκοσιν ἱπποτοξότας καίτοι οὔπω ὁἈρμένιος πάρεστιν οὔτε οἱ κατὰ τὴν Κα-σπίαν θάλατταν οἰκοῦντες οὔτε οἱ ἀπὸΒάκτρων ἀλλ ἐκ τῶν πλησίον καὶ προα-στείων τῆς ἀρχῆς οὕτω ῥᾳδίως τοσαύταςμυριάδας κατέλεξε καιρὸς οὖν ἤδη σκοπε-ῖν ἡμᾶς ὅ τι χρὴ ποιεῖνΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀλλ ἐγὼ μέν φημιδεῖν ὑμᾶς τὸ πεζὸν ἀπιέναι τὴν ἐπὶ Κτησι-φῶντος ἡμᾶς δὲ τὸ ἱππικὸν αὐτοῦ μένειντὴν Βαβυλῶνα διαφυλάξοντας

43

μπλοκῇ ὁ μὲν γὰρ Ἀρσάκης ἐπήλαυνενὡς διηγεῖτο πολὺ τῶν ἄλλων προεξορμή-σας ὑποστὰς δὲ ὁ Θρᾷξ τῇ πέλτῃ μὲν ὑπο-δὺς ἀποσείεται τοῦ Ἀρσάκου τὸν κοντόνὑποθεὶς δὲ τὴν σάρισαν αὐτόν τε διαπείρεικαὶ τὸν ἵππονΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Πῶς οἷόν τε ὦΚράτης μιᾷ πληγῇ τοῦτο γενέσθαιΚΡΑΤΗΣ Ῥᾷστ ὦ Ἀντισθένες ὁ μὲνγὰρ ἐπήλαυνεν εἰκοσάπηχύν τινα κοντὸνπροβεβλημένος ὁ Θρᾷξ δ ἐπειδὴ τῇ πέλ-τῃ παρεκρούσατο τὴν προσβολὴν καὶ πα-ρῆλθεν αὐτὸν ἡ ἀκωκή ἐς τὸ γόνυ ὀκλάσαςδέχεται τῇ σαρίσῃ τὴν ἐπέλασιν καὶ τι-τρώσκει τὸν ἵππον ὑπὸ τὸ στέρνον ὑπὸ θυ-μοῦ καὶ σφοδρότητος ἑαυτὸν διαπείρανταδιελαύνεται δὲ καὶ ὁ Ἀρσάκης ἐκ τοῦ βου-βῶνος διαμπὰξ ἄχρι ὑπὸ τὴν πυγήν ὁρᾷςοἷόν τι ἐγένετο οὐ τοῦ ἀνδρός ἀλλὰ τοῦἵππου μᾶλλον τὸ ἔργον ἠγανάκτει δ ὅμωςὁμότιμος ὢν τοῖς ἄλλοις καὶ ἠξίου ἱππεὺς

136

ΕΡΜΗΣ Κατάθου σὺ τὸ σχῆμα πρῶτονεἶτα καὶ ταυτὶ πάντα ὦ Ζεῦ ὅσην μὲν τὴνἀλαζονείαν κομίζει ὅσην δὲ ἀμαθίαν καὶἔριν καὶ κενοδοξίαν καὶ ἐρωτήσεις ἀπόρουςκαὶ λόγους ἀκανθώδεις καὶ ἐννοίας πολυ-πλόκους ἀλλὰ καὶ ματαιοπονίαν μάλαπολλὴν καὶ λῆρον οὐκ ὀλίγον καὶ ὕθλουςκαὶ μικρολογίαν νὴ Δία καὶ χρυσίον γετουτὶ καὶ ἡδυπάθειαν δὲ καὶ ἀναισχυντίανκαὶ ὀργὴν καὶ τρυφὴν καὶ μαλακίαν οὐλέληθεν γάρ με εἰ καὶ μάλα περικρύπτειςαὐτά καὶ τὸ ψεῦδος δὲ ἀπόθου καὶ τὸντῦφον καὶ τὸ οἴεσθαι ἀμείνων εἶναι τῶν ἄλ-λων ὡς εἴ γε ταῦτα πάντα ἔχων ἐμβαίηςποία πεντηκόντορος δέξαιτο ἄν σεΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Ἀποτίθεμαι τοίνυναὐτά ἐπείπερ οὕτω κελεύειςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ καὶ τὸν πώγωνα το-ῦτον ἀποθέσθω ὦ Ἑρμῆ βαρύν τε ὄντακαὶ λάσιον ὡς ὁρᾷς πέντε μναῖ τριχῶνεἰσι τοὐλάχιστον

125

ΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἀποδειλιᾷς καὶ σύ ὦἈδείμαντε πλησίον τοῦ κινδύνου γενόμε-νος σοὶ δὲ τί δοκεῖ ὦ ΤιμόλαεΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἁπάσῃ τῇ στρατιᾷ βαδί-ζειν ἐπὶ τοὺς πολεμίους μηδὲ περιμένεινἔστ ἂν ἄμεινον παρασκευάσωνται παντα-χόθεν τῶν συμμάχων προσγενομένων ἀλλἕως ἔτι καθ ὁδόν εἰσιν οἱ πολέμιοι ἐπιχει-ρῶμεν αὐτοῖςΣΑΜΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις σὺ δὲ τί ὦ Λυ-κῖνε δοκιμάζεις ΛΥΚΙΝΟΣ Ἐγώ σοι φράσω ἐπειδὴκεκμήκαμεν συντόνως ὁδεύοντες ὁπότεκατῄειμεν ἕωθεν ἐς τὸν Πειραιᾶ καὶ νῦνἤδη τριάκοντά που σταδίους προκεχωρή-καμεν καὶ ὁ ἥλιος πολύς κατὰ μεσημβρίανγὰρ ἤδη μάλιστα ἐνταῦθά που ἐπὶ τὰςἐλαίας ἐπὶ τῆς ἀνατετραμμένης στήλης κα-θίσαντας ἀναπαύσασθαι εἶτα οὕτως ἀνα-στάντας ἀνύειν τὸ λοιπὸν ἐς τὸ ἄστυΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἔτι γὰρ Ἀθήνησιν ὦ μα-

44

τὸ γελάσαι μάλα ἡδέως ἐφ οἷς ὑμεῖς ᾐτή-σατε τοιούτοις οὖσι καὶ ταῦτα φιλοσοφίανἐπαινοῦντες

57

ΕΡΜΗΣ Εὖ λέγεις ἀπόθου καὶ τοῦτονΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Καὶ τίς ὁ ἀποκείρωνἔσταιΕΡΜΗΣ Μένιππος οὑτοσὶ λαβὼν πέλε-κυν τῶν ναυπηγικῶν ἀποκόψει αὐτὸν ἐπι-κόπῳ τῇ ἀποβάθρᾳ χρησάμενος ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔκ ὦ Ἑρμῆ ἀλλὰ πρίο-νά μοι ἀνάδος γελοιότερον γὰρ τοῦτοΕΡΜΗΣ Ὁ πέλεκυς ἱκανός εὖ γε ἀν-θρωπινώτερος νῦν ἀναπέφηνας ἀποθέμενοςσαυτοῦ τὴν κινάβρανΜΕΝΙΠΠΟΣ Βούλει μικρὸν ἀφέλωμαικαὶ τῶν ὀφρύωνΕΡΜΗΣ Μάλιστα ὑπὲρ τὸ μέτωπονγὰρ καὶ ταύτας ἐπῆρκεν οὐκ οἶδα ἐφ ὅτῳἀνατείνων ἑαυτόν τί τοῦτο καὶ δακρύειςὦ κάθαρμα καὶ πρὸς θάνατον ἀποδειλιᾷςἔμβηθι δ οὖνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἓν ἔτι τὸ βαρύτατον ὑπὸμάλης ἔχειΕΡΜΗΣ Τί ὦ Μένιππε

126

νόδωρός τε ὁ πλούσιος ὁ ἡμέτερος καὶ Ἀρ-σάκης ὁ Μηδίας ὕπαρχος καὶ Ὀροίτης ὁἈρμένιος ὁ μὲν οὖν Ἰσμηνόδωρος ndash ἐπε-φόνευτο γὰρ ὑπὸ τῶν λῃστῶν ὑπὸ τὸν Κι-θαιρῶνα Ἐλευσῖνάδε οἶμαι βαδίζων ndashἔστενε καὶ τὸ τραῦμα ἐν ταῖν χεροῖν εἶχεκαὶ τὰ παιδία ἃ νεογνὰ καταλελοίπει ἀνε-καλεῖτο καὶ ἑαυτῷ ἐπεμέμφετο τῆς τόλ-μης ὃς Κιθαιρῶνα ὑπερβάλλων καὶ τὰπερὶ τὰς Ἐλευθερὰς χωρία πανέρημα ὄνταὑπὸ τῶν πολέμων διοδεύων δύο μόνουςοἰκέτας ἐπηγάγετο καὶ ταῦτα φιάλαςπέντε χρυσᾶς καὶ κυμβία τέτταρα μεθἑαυτοῦ κομίζων ὁ δὲ Ἀρσάκης ndash γηραιὸςἤδη καὶ νὴ Δί οὐκ ἄσεμνος τὴν ὄψιν ndash εἰςτὸ βαρβαρικὸν ἤχθετο καὶ ἠγανάκτει πε-ζὸς βαδίζων καὶ ἠξίου τὸν ἵππον αὐτῷπροσαχθῆναι καὶ γὰρ καὶ ὁ ἵππος αὐτῷσυνετεθνήκει μιᾷ πληγῇ ἀμφότεροι διαπα-ρέντες ὑπὸ Θρᾳκός τινος πελταστοῦ ἐν τῇἐπὶ τῷ Ἀράξῃ πρὸς τὸν Καππαδόκην συ-

135

ξαίμην πλουτήσας ἐπ ὀλίγον ὑπηνέμιόντινα πλοῦτον ἀνιᾶσθαι μετ ὀλίγον ψιλὴντὴν μᾶζαν ἐσθίων οἷα ὑμεῖς πείσεσθε μετὀλίγον ἐπειδὰν ἡ εὐδαιμονία μὲν ὑμῖν καὶὁ πολὺς πλοῦτος οἴχηται ἀποπτάμενοςαὐτοὶ δὲ καταβάντες ἀπὸ τῶν θησαυρῶν τεκαὶ διαδημάτων ὥσπερ ἐξ ἡδίστου ὀνείρα-τος ἀνεγρόμενοι ἀνόμοια τὰ ἐπὶ τῆς οἰκίαςεὑρίσκητε ὥσπερ οἱ τοὺς βασιλεῖς ὑποκρι-νόμενοι τραγῳδοὶ ἐξελθόντες ἀπὸ τοῦ θε-άτρου λιμώττοντες οἱ πολλοί καὶ ταῦταπρὸ ὀλίγου Ἀγαμέμνονες ὄντες ἢ Κρέο-ντες λυπήσεσθε οὖν ὡς τὸ εἰκός καὶ δυ-σάρεστοι ἔσεσθε τὰ ἐπὶ τῆς οἰκίας καὶμάλιστα σύ ὦ Τιμόλαε ὁπόταν δέῃ σε τὸαὐτὸ παθεῖν τῷ Ἰκάρῳ τῆς πτερώσεωςδιαλυθείσης καταπεσόντα ἐκ τοῦ οὐρανοῦχαμαὶ βαδίζειν ἀπολέσαντα τοὺς δακτυλί-ους ἐκείνους ἅπαντας ἀπορρυέντας τῶν δα-κτύλων ἐμοὶ δὲ καὶ τοῦτο ἱκανὸν ἀντὶπάντων θησαυρῶν καὶ Βαβυλῶνος αὐτῆς

56

κάριε εἶναι δοκεῖς ὃς ἀμφὶ Βαβυλῶνα ἐντῷ πεδίῳ πρὸ τῶν τειχῶν ἐν τοσούτοιςστρατιώταις κάθησαι περὶ τοῦ πολέμουδιασκοπούμενοςΛΥΚΙΝΟΣ Εὖ γε ὑπέμνησας ἐγὼ δὲνήφειν ᾤμην καὶ ὕπαρ ἀποφανεῖσθαι τὴνγνώμηνΣΑΜΙΠΠΟΣ Πρόσιμεν δή εἴ σοι δοκεῖκαὶ ὅπως ἄνδρες ἀγαθοὶ ἐν τοῖς κινδύνοιςἔσεσθε μηδὲ προδώσετε τὸ πάτριον φρόνη-μα ἤδη γάρ που καὶ οἱ πολέμιοι ἐπιλαμ-βάνουσιν ὥστε τὸ μὲν σύνθημα ἔστωἘνυάλιος ὑμεῖς δὲ ἐπειδὰν σημάνῃ ὁ σαλ-πιγκτής ἀλαλάξαντες καὶ τὰ δόρατα κρού-σαντες πρὸς τὰς ἀσπίδας ἐπείγεσθε συμ-μῖξαι τοῖς ἐναντίοις καὶ ἐντὸς γενέσθαιτῶν τοξευμάτων ὡς μηδὲ πληγὰς λαμ-βάνωμεν ἀκροβολίζεσθαι αὐτοῖς διδόντεςκαὶ ἐπειδὴ ἐς χεῖρας ἤδη συνεληλύθαμεντὸ μὲν εὐώνυμον καὶ ὁ Τιμόλαος ἐτρέψα-ντο τοὺς καθ αὑτοὺς Μήδους ὄντας τὸ δὲ

45

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΘΕΝΟΥΣΚΑΙ ΚΡΑΤΗΤΟΣ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀντίσθενες καὶ Κράτηςσχολὴν ἄγομεν ὥστε τί οὐκ ἄπιμεν εὐθὺτῆς καθόδου περιπατήσοντες ὀψόμενοιτοὺς κατιόντας οἷοί τινές εἰσι καὶ τί ἕκα-στος αὐτῶν ποιεῖΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Ἀπίωμεν ὦ Διόγενεςκαὶ γὰρ ἂν ἡδὺ τὸ θέαμα γένοιτο τοὺς μὲνδακρύοντας αὐτῶν ὁρᾶν τοὺς δὲ ἱκετεύο-ντας ἀφεθῆναι ἐνίους δὲ μόλις κατιόνταςκαὶ ἐπὶ τράχηλον ὠθοῦντος τοῦ Ἑρμοῦὅμως ἀντιβαίνοντας καὶ ὑπτίους ἀντερείδο-ντας οὐδὲν δέονΚΡΑΤΗΣ Ἔγωγ οὖν καὶ διηγήσομαιὑμῖν ἃ εἶδον ὁπότε κατῄειν κατὰ τὴν ὁδόνΔΙΟΓΕΝΗΣ Διήγησαι ὦ Κράτης ἔοι-κας γάρ τινα ἑωρακέναι παγγέλοιαΚΡΑΤΗΣ Καὶ ἄλλοι μὲν πολλοὶ συγκα-τέβαινον ἡμῖν ἐν αὐτοῖς δὲ ἐπίσημοι Ἰσμη-

134

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Κολακείαν ὦ Ἑρμῆ πολ-λὰ ἐν τῷ βίῳ χρησιμεύσασαν αὐτῷΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Οὐκοῦν καὶ σύ ὦΜένιππε ἀπόθου τὴν ἐλευθερίαν καὶ παρ-ρησίαν καὶ τὸ ἄλυπον καὶ τὸ γενναῖον καὶτὸν γέλωτα μόνος γοῦν τῶν ἄλλων γελᾷςΕΡΜΗΣ Μηδαμῶς ἀλλὰ καὶ ἔχε ταῦτακοῦφα γὰρ καὶ πάνυ εὔφορα ὄντα καὶ πρὸςτὸν κατάπλουν χρήσιμα καὶ ὁ ῥήτωρ δὲσὺ ἀπόθου τῶν ῥημάτων τὴν τοσαύτηνἀπεραντολογίαν καὶ ἀντιθέσεις καὶ παρι-σώσεις καὶ περιόδους καὶ βαρβαρισμοὺςκαὶ τὰ ἄλλα βάρη τῶν λόγωνΡΗΤΩΡ Ἢν ἰδού ἀποτίθεμαιΕΡΜΗΣ Εὖ ἔχει ὥστε λύε τὰ ἀπόγειατὴν ἀποβάθραν ἀνελώμεθα τὸ ἀγκύριονἀνεσπάσθω πέτασον τὸ ἱστίον εὔθυνε ὦπορθμεῦ τὸ πηδάλιον εὖ πάθωμεν τίοἰμώζετε ὦ μάταιοι καὶ μάλιστα ὁ φι-λόσοφος σὺ ὁ ἀρτίως τὸν πώγωνα δεδῃω-μένος

127

κατ ἐμὲ ἰσόπαλον ἔτι Πέρσαι γάρ εἰσι καὶὁ βασιλεὺς ἐν αὐτοῖς ἡ δὲ ἵππος ἅπασατῶν βαρβάρων ἐπὶ τὸ δεξιὸν ἡμῶν ἐλαύ-νουσιν ὥστε ὦ Λυκῖνε αὐτός τε ἀνὴρἀγαθὸς γίγνου καὶ τοῖς μετὰ σαυτοῦ παρα-κελεύου δέχεσθαι τὴν ἐπέλασινΛΥΚΙΝΟΣ Ὢ τῆς τύχης ἐπ ἐμὲ γὰροἱ ἱππεῖς ἅπαντες καὶ μόνος ἐπιτήδειοςαὐτοῖς ἔδοξα ἐπελαύνεσθαι καί μοι δοκῶἢν βιάζωνται αὐτομολήσειν προσδραμὼνἐς τὴν παλαίστραν ἔτι πολεμοῦντας ὑμᾶςκαταλιπώνΣΑΜΙΠΠΟΣ Μηδαμῶς κρατεῖς γὰραὐτῶν καὶ σὺ ἤδη τὸ μέρος ἐγὼ δέ ὡςὁρᾷς καὶ μονομαχήσω πρὸς τὸν βασιλέαπροκαλεῖται γάρ με καὶ ἀναδῦναι πάντωςαἰσχρόνΛΥΚΙΝΟΣ Νὴ Δία καὶ τετρώσῃ αὐτίκαμάλα πρὸς αὐτοῦ βασιλικὸν γὰρ καὶ τὸτρωθῆναι περὶ τῆς ἀρχῆς μαχόμενονΣΑΜΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις ἐπιπόλαιον

46

τόδε τί δή ποτε οὐχ εἷς δακτύλιος ἅπανταταῦτα δύναταί σοι ἀλλὰ τοσούτους περι-ημμένος βαδιῇ τὴν ἀριστερὰν πεφορτι-σμένος κατὰ δάκτυλον ἕνα μᾶλλον δὲὑπερπαίει ὁ ἀριθμός καὶ δεήσει καὶ τὴνδεξιὰν συνεπιλαβεῖν καίτοι ἑνὸς τοῦ ἀνα-γκαιοτάτου προσδεῖ ὃς περιθέμενόν σεπαύσει μωραίνοντα τὴν πολλὴν ταύτηνκόρυζαν ἀποξύσας ἢ τοῦτο μὲν καὶ ὁ ἑλ-λέβορος ἱκανὸς ποιῆσαι ζωρότερος ποθείςΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἀλλὰ πάντως ὦ Λυκῖνεκαὶ αὐτὸς εὔξῃ τι ἤδη ποτέ ὡς ἂν μάθω-μεν οἷα αἰτήσεις ἀνεπίληπτα καὶ ἀνέγκλη-τα ὁ συκοφαντῶν τοὺς ἄλλους ΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλ οὐ δέομαι εὐχῆς ἐγώἥκομεν γὰρ δὴ πρὸς τὸ Δίπυλον καὶ ὁ βέλ-τιστος οὑτοσὶ Σάμιππος ἀμφὶ Βαβυλῶναμονομαχῶν καὶ σύ ὦ Τιμόλαε ἀριστῶνμὲν ἐν Συρίᾳ δειπνῶν δὲ ἐν Ἰταλίᾳ καὶτοῖς ἐμοὶ ἐπιβάλλουσι σταδίοις κατεχρήσα-σθε καλῶς ποιοῦντες ἄλλως τε οὐκ ἂν δε-

55

ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Ὅτι ὦ Ἑρμῆ ἀθάνα-τον ᾤμην τὴν ψυχὴν ὑπάρχεινΜΕΝΙΠΠΟΣ Ψεύδεται ἄλλα γὰρ ἔοικελυπεῖν αὐτόνΕΡΜΗΣ Τὰ ποῖαΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅτι μηκέτι δειπνήσειπολυτελῆ δεῖπνα μηδὲ νύκτωρ ἐξιὼν ἅπα-ντας λανθάνων τῷ ἱματίῳ τὴν κεφαλὴν κα-τειλήσας περίεισιν ἐν κύκλῳ τὰ χαμαιτυ-πεῖα καὶ ἕωθεν ἐξαπατῶν τοὺς νέους ἐπὶτῇ σοφίᾳ ἀργύριον λήψεται ταῦτα λυπεῖαὐτόν ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Σὺ γάρ ὦ Μένιππεοὐκ ἄχθῃ ἀποθανώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Πῶς ὃς ἔσπευσα ἐπὶ τὸνθάνατον καλέσαντος μηδενός ἀλλὰ μετα-ξὺ λόγων οὐ κραυγή τις ἀκούεται ὥσπερτινῶν ἀπὸ γῆς βοώντωνΕΡΜΗΣ Ναί ὦ Μένιππε οὐκ ἀφ ἑνόςγε χώρου ἀλλ οἱ μὲν εἰς τὴν ἐκκλησίανσυνελθόντες ἄσμενοι γελῶσι πάντες ἐπὶ τῷ

128

ΚΡΑΤΗΣ Ἀλλ οἱ ἄλλοι ἠμέλουν τῶντοιούτων κτημάτων καὶ οὐδεὶς ἐθεράπευενἡμᾶς κληρονομήσειν προσδοκῶν εἰς δὲ τὸχρυσίον πάντες ἔβλεπονΔΙΟΓΕΝΗΣ Εἰκότως οὐ γὰρ εἶχονἔνθα δέξαιντο τὰ τοιαῦτα παρ ἡμῶν διερ-ρυηκότες ὑπὸ τρυφῆς καθάπερ τὰ σαπρὰτῶν βαλλαντίων ὥστε εἴ ποτε καὶ ἐμβάλοιτις ἐς αὐτοὺς ἢ σοφίαν ἢ παρρησίαν ἢ ἀλή-θειαν ἐξέπιπτεν εὐθὺς καὶ διέρρει τοῦπυθμένος στέγειν οὐ δυναμένου οἷόν τιπάσχουσιν αἱ τοῦ Δαναοῦ αὗται παρθένοιεἰς τὸν τετρυπημένον πίθον ἐπαντλοῦσαιτὸ δὲ χρυσίον ὀδοῦσι καὶ ὄνυξι καὶ πάσῃμηχανῇ ἐφύλαττονΚΡΑΤΗΣ Οὐκοῦν ἡμεῖς μὲν ἕξομενκἀνταῦθα τὸν πλοῦτον οἱ δὲ ὀβολὸν ἥξουσικομίζοντες καὶ τοῦτον ἄχρι τοῦ πορθμέως

133

σκοπεῖν ἔξω βέλους ὑπεραιωρούμενον καὶεἰ δόξειέ μοι προσθέμενος ἂν τοῖς ἡττη-μένοις κοιμίσας τοὺς κρατοῦντας νικᾶν πα-ρεῖχον τοῖς φεύγουσιν ἀναστρέψασιν ἀπὸτῆς τροπῆς καὶ τὸ ὅλον παιδιὰν ἐποιού-μην ἂν τὸν τῶν ἀνθρώπων βίον καὶ πάνταἐμὰ ἦν καὶ θεὸς ἐδόκουν τοῖς ἄλλοις τοῦτοἡ ἄκρα εὐδαιμονία ἐστὶ μήτε ἀπολέσθαιμήτε ἐπιβουλευθῆναι δυναμένη καὶ μάλι-στα μεθ ὑγιείας ἐν μακρῷ τῷ βίῳ τί ἂναἰτιάσαιο ὦ Λυκῖνε τῆς εὐχῆςΛΥΚΙΝΟΣ Οὐδέν ὦ Τιμόλαε οὐδὲγὰρ ἀσφαλὲς ἐναντιοῦσθαι ἀνδρὶ πτηνῷκαὶ ὑπὲρ μυρίους τὴν ἰσχύν πλὴν ἀλλὰἐκεῖνο ἐρήσομαί σε εἴ τινα ἄλλον εἶδες ἐντοσούτοις ἔθνεσιν ὅσα ὑπερέπτης γέρονταἤδη ἄνδρα οὕτω παρακεκινηκότα τὴνγνώμην ἐπὶ δακτυλίου μικροῦ ὀχούμενονὄρη ὅλα κινεῖν ἄκρῳ τῷ δακτύλῳ δυνάμε-νον ἐπέραστον πᾶσι καὶ ταῦτα φαλακρὸνὄντα καὶ τὴν ῥῖνα σιμόν ἀτὰρ εἰπέ μοι καὶ

54

μέντοι τὸ τραῦμα καὶ οὐκ εἰς τὰ φανερὰτοῦ σώματος ὡς μηδὲ τὴν οὐλὴν ὕστερονἄμορφον γενέσθαι πλὴν ἀλλὰ ὁρᾷς ὅπωςἐπελάσας μιᾷ πληγῇ αὐτόν τε καὶ τὸν ἵπ-πον διέπειρα τὴν λόγχην ἀφείς εἶτα τὴνκεφαλὴν ἀποτεμὼν καὶ ἀφελὼν τὸ διάδημαβασιλεὺς ἤδη γέγονα προσκυνούμενος ὑφἁπάντων οἱ βάρβαροι προσκυνείτωσανὑμῶν κατὰ τὸν Ἑλλήνων νόμον ἄρξω εἷςστρατηγὸς ὀνομαζόμενος ἐπὶ τούτοις ἄραἐννοεῖτε ὅσας μὲν πόλεις ἐπωνύμους ἐπἐμαυτοῦ οἰκιῶ ὅσας δὲ καὶ καθαιρήσωἑλὼν κατὰ κράτος αἳ ἂν ὑβρίσωσί τι ἐςτὴν ἀρχήν ἁπάντων δὲ μάλιστα Κυδίαντὸν πλούσιον μετελεύσομαι ὃς ὅμορος ὤνμοι ἐξέωσε τοῦ ἀγροῦ ἐπιβαίνων κατ ὀλί-γον ἐς τὸ εἴσω τῶν ὅρωνΛΥΚΙΝΟΣ Πέπαυσο ἤδη ὦ Σάμιππεκαιρὸς γὰρ σὲ ἤδη μὲν νενικηκότα τηλι-καύτην μάχην ἐν Βαβυλῶνι εὐωχεῖσθαι τὰἐπινίκια ndash ἑκστάδιος γὰρ οἶμαί σοι ἡ ἀρχή

47

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Εὖ ἐποίησαν ἡμεῖς δὲὁπότε ἐν τῷ βίῳ ἦμεν οὐδὲν τοιοῦτον ἐνε-νοοῦμεν περὶ ἀλλήλων οὔτε πώποτεηὐξάμην Ἀντισθένην ἀποθανεῖν ὡς κληρο-νομήσαιμι τῆς βακτηρίας αὐτοῦ ndash εἶχεν δὲπάνυ καρτερὰν ἐκ κοτίνου ποιησάμενος ndashοὔτε οἶμαι σὺ ὁ Κράτης ἐπεθύμεις κληρο-νομεῖν ἀποθανόντος ἐμοῦ τὰ κτήματα καὶτὸν πίθον καὶ τὴν πήραν χοίνικας δύο θέρ-μων ἔχουσανΚΡΑΤΗΣ Οὐδὲν γάρ μοι τούτων ἔδειἀλλ οὐδὲ σοί ὦ Διόγενες ἃ γὰρ ἐχρῆν σύτε Ἀντισθένους ἐκληρονόμησας καὶ ἐγὼσοῦ πολλῷ μείζω καὶ σεμνότερα τῆς Περ-σῶν ἀρχῆς ΔΙΟΓΕΝΗΣ Τίνα ταῦτα φῄςΚΡΑΤΗΣ Σοφίαν αὐτάρκειαν ἀλή-θειαν παρρησίαν ἐλευθερίανΔΙΟΓΕΝΗΣ Νὴ Δία μέμνημαι τοῦτονδιαδεξάμενος τὸν πλοῦτον παρὰ Ἀντι-σθένους καὶ σοὶ ἔτι πλείω καταλιπών

132

Λαμπίχου θανάτῳ καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ συ-νέχεται πρὸς τῶν γυναικῶν καὶ τὰ παιδίανεογνὰ ὄντα ὁμοίως κἀκεῖνα ὑπὸ τῶν παί-δων βάλλεται ἀφθόνοις τοῖς λίθοις ἄλλοιδὲ Διόφαντον τὸν ῥήτορα ἐπαινοῦσιν ἐν Σι-κυῶνι ἐπιταφίους λόγους διεξιόντα ἐπὶΚράτωνι τούτῳ καὶ νὴ Δία γε ἡ Δαμασίουμήτηρ κωκύουσα ἐξάρχει τοῦ θρήνου σὺνγυναιξὶν ἐπὶ τῷ Δαμασίᾳ σὲ δὲ οὐδείς ὦΜένιππε δακρύει καθ ἡσυχίαν δὲ κεῖσαιμόνοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐδαμῶς ἀλλ ἀκούσῃτῶν κυνῶν μετ ὀλίγον ὠρυομένων οἴκτι-στον ἐπ ἐμοὶ καὶ τῶν κοράκων τυπτο-μένων τοῖς πτεροῖς ὁπόταν συνελθόντεςθάπτωσί μεΕΡΜΗΣ Γεννάδας εἶ ὦ Μένιππε ἀλλἐπεὶ καταπεπλεύκαμεν ἡμεῖς ὑμεῖς μὲνἄπιτε πρὸς τὸ δικαστήριον εὐθεῖαν ἐκείνηνπροϊόντες ἐγὼ δὲ καὶ ὁ πορθμεὺς ἄλλουςμετελευσόμεθα

129

ndash Τιμόλαον δὲ ἐν τῷ μέρει εὔχεσθαι ὅπερἂν ἐθέλῃΣΑΜΙΠΠΟΣ Τί δ οὖν ὦ Λυκῖνε οἷάσοι ᾐτῆσθαι δοκῶΛΥΚΙΝΟΣ Παρὰ πολύ ὦ θαυμασιώτα-τε βασιλέων ἐπιπονώτερα καὶ βιαιότερατῶν Ἀδειμάντου παρ ὅσον ἐκεῖνος μὲνἐτρύφα διτάλαντα χρύσεα ἐκπώματα προ-πίνων τοῖς συμπόταις σὺ δὲ καὶ ἐτι-τρώσκου μονομαχῶν καὶ ἐδεδίεις καὶἐφρόντιζες νύκτωρ καὶ μεθ ἡμέραν οὐμόνον γάρ σοι τὰ παρὰ τῶν πολεμίων φο-βερὰ ἦν ἀλλὰ καὶ ἐπιβουλαὶ μυρίαι καὶφθόνος παρὰ τῶν συνόντων καὶ μῖσος καὶκολακεία φίλος δὲ οὐδεὶς ἀληθής ἀλλὰπρὸς τὸ δέος ἅπαντες ἢ πρὸς τὴν ἐλπίδαεὖνοι δοκοῦντες εἶναι ἀπόλαυσις μέν γεοὐδὲ ὄναρ τῶν ἡδέων ἀλλὰ δόξα μόνη καὶπορφυρὶς χρυσῷ ποικίλη καὶ ταινία λευκὴπερὶ τῷ μετώπῳ καὶ δορυφόροι προϊόντεςτὰ δ ἄλλα κάματος ἀφόρητος καὶ ἀηδία

48

ἑώρων ἄν καὶ τὰς πηγὰς δὲ τὰς Νείλουμόνος ἂν ἠπιστάμην καὶ ὅσον τῆς γῆς ἀοί-κητον καὶ εἴ τινες ἀντίποδες ἡμῖν οἰκοῦσιτὸ νότιον τῆς γῆς ἡμίτομον ἔχοντες ἔτι δὲκαὶ ἀστέρων φύσιν καὶ σελήνης καὶ αὐτοῦἡλίου ῥᾳδίως ἔγνων ἂν ἀπαθὴς ὢν τῷ πυρίκαὶ τὸ πάντων ἥδιστον αὐθημερὸν ἀγγε-ῖλαι ἐς Βαβυλῶνα τίς ἐνίκησεν Ὀλύμπιακαὶ ἀριστήσαντα εἰ τύχοι ἐν Συρίᾳ δει-πνῆσαι ἐν Ἰταλίᾳ εἰ δέ τις ἐχθρὸς εἴηἀμύνασθαι καὶ τοῦτον ἐκ τοῦ ἀφανοῦςπέτρον ἐμβαλόντα τῇ κεφαλῇ ὡς ἐπιτε-τρῖφθαι τὸ κρανίον τούς τε αὖ φίλους εὖποιεῖν ἐπιχέαντα κοιμωμένοις αὐτοῖς τὸχρυσίον καὶ μὴν εἴ τις ὑπερόπτης εἴη ἢ τύ-ραννος πλούσιος ὑβριστής ἀράμενος αὐτὸνὅσον ἐπὶ σταδίους εἴκοσιν ἀφῆκα φέρεσθαικατὰ τῶν κρημνῶν τοῖς παιδικοῖς δὲ ὁμι-λεῖν ἀκωλύτως ἂν ἐξῆν εἰσιόντα ἀθέατονκοιμίσαντα ἅπαντας ἄνευ ἐκείνων μόνωνοἷον δὲ κἀκεῖνο ἦν τοὺς πολεμοῦντας ἐπι-

53

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὐπλοεῖτε ὦ Ἑρμῆπροΐωμεν δὲ καὶ ἡμεῖς τί οὖν ἔτι καὶ μέλ-λετε δικασθῆναι δεήσει καὶ τὰς καταδί-κας φασὶν εἶναι βαρείας τροχοὺς καὶ λί-θους καὶ γῦπας δειχθήσεται δὲ ὁ ἑκάστουβίος

ΚΡΑΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ

ΚΡΑΤΗΣ Μοίριχον τὸν πλούσιον ἐγί-νωσκες ὦ Διόγενες τὸν πάνυ πλούσιοντὸν ἐκ Κορίνθου τὸν τὰς πολλὰς ὁλκάδαςἔχοντα οὗ ἀνεψιὸς Ἀριστέας πλούσιος καὶαὐτὸς ὤν τὸ Ὁμηρικὸν ἐκεῖνο εἰώθει ἐπι-λέγειν rsquoἤ μ ἀνάειρ ἢ ἐγὼ σέrsquoΔΙΟΓΕΝΗΣ Τίνος ἕνεκα ὦ ΚράτηςΚΡΑΤΗΣ Ἐθεράπευον ἀλλήλους τοῦκλήρου ἕνεκα ἑκάτερος ἡλικιῶται ὄντεςκαὶ τὰς διαθήκας εἰς τὸ φανερὸν ἐτίθεντοἈριστέαν μὲν ὁ Μοίριχος εἰ προαποθάνοι

130

δεσπότην ἀφιεὶς τῶν ἑαυτοῦ πάντων Μοί-ριχον δὲ ὁ Ἀριστέας εἰ προαπέλθοι αὐτοῦταῦτα μὲν ἐγέγραπτο οἱ δὲ ἐθεράπευονὑπερβαλλόμενοι ἀλλήλους τῇ κολακείᾳκαὶ οἱ μάντεις εἴτε ἀπὸ τῶν ἄστρων τεκ-μαιρόμενοι τὸ μέλλον εἴτε ἀπὸ τῶν ὀνει-ράτων ὥς γε Χαλδαίων παῖδες ἀλλὰ καὶ ὁΠύθιος αὐτὸς ἄρτι μὲν Ἀριστέᾳ παρεῖχε τὸκράτος ἄρτι δὲ Μοιρίχῳ καὶ τὰ τάλανταποτὲ μὲν ἐπὶ τοῦτον νῦν δ ἐπ ἐκεῖνον ἔρ-ρεπεΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί οὖν πέρας ἐγένετο ὦΚράτης ἀκοῦσαι γὰρ ἄξιονΚΡΑΤΗΣ Ἄμφω τεθνᾶσιν ἐπὶ μιᾶςἡμέρας οἱ δὲ κλῆροι εἰς Εὐνόμιον καὶΘρασυκλέα περιῆλθον ἄμφω συγγενεῖςὄντας οὐδὲ πώποτε προμαντευομένουςοὕτω γενέσθαι ταῦτα διαπλέοντες γὰρ ἀπὸΣικυῶνος εἰς Κίρραν κατὰ μέσον τὸν πόρονπλαγίῳ περιπεσόντες τῷ Ἰάπυγι ἀνε-τράπησαν

131

τὰς καὶ τὰ μειράκια ἐπιμεμηνέναι μοι καὶεὐδαίμονα εἶναι δοκεῖν εἴ τινα καὶ μόνονπροσβλέψαιμι αὐτῶν εἰ δ ὑπερορῴηνκἀκεῖνα ὑπὸ λύπης ἀπολλύσθω καὶ ὅλωςὑπὲρ τὸν Ὑάκινθον ἢ Ὕλαν ἢ Φάωνα τὸνΧῖον εἶναί με καὶ ταῦτα πάντα ἔχειν μὴὀλιγοχρόνιον ὄντα μηδὲ κατὰ μέτρονζῶντα τῆς ἀνθρωπίνης βιοτῆς ἀλλ ἔτη χί-λια νέον ἐκ νέου γιγνόμενον διαβιῶναιἀμφὶ τὰ ἑπτακαίδεκα ἔτη ἀεὶ ἀποδυόμενοντὸ γῆρας ὥσπερ οἱ ὄφεις οὐδὲν γὰρ δεήσειμε ταῦτα ἔχοντα πάντα γὰρ ἐμὰ ἦν ἂν τὰτῶν ἄλλων ἐς ὅσον ἀνοίγειν τε τὰς θύραςἐδυνάμην καὶ κοιμίζειν τοὺς φύλακας καὶἀθέατος εἶναι εἰσιών εἰ δέ τι ἐν Ἰνδοῖς ἢὙπερβορέοις θέαμα παράδοξον ἢ κτῆματίμιον ἢ ὅσα ἐμφαγεῖν ἢ πιεῖν ἡδέα οὐ με-ταστειλάμενος ἀλλ αὐτὸς ἐπιπετόμενοςἀπέλαυον ἁπάντων ἐς κόρον καὶ ἐπεὶ γρὺψὑπόπτερον θηρίον ἢ φοῖνιξ ὄρνεον ἐν Ἰνδοῖςἀθέατον τοῖς ἄλλοις ἐγὼ δὲ καὶ τοῦτο

52

πολλή καὶ ἢ χρηματίζειν δεῖ τοῖς παρὰτῶν πολεμίων ἥκουσιν ἢ δικάζειν ἢ κατα-πέμπειν τοῖς ὑπηκόοις ἐπιτάγματα καὶἤτοι ἀφέστηκέ τι ἔθνος ἢ ἐπελαύνουσί τι-νες τῶν ἔξω τῆς ἀρχῆς δεδιέναι οὖν δεῖπάντα καὶ ὑφορᾶσθαι καὶ ὅλως ὑπὸπάντων μᾶλλον ἢ ὑπὸ σεαυτοῦ εὐδαιμονί-ζεσθαι καὶ γὰρ οὖν καὶ τόδε πῶς οὐ ταπει-νόν ὅτι καὶ νοσεῖς τὰ ὅμοια τοῖς ἰδιώταιςκαὶ ὁ πυρετὸς οὐ διαγιγνώσκει σε βασιλέαὄντα οὐδ ὁ θάνατος δέδιε τοὺς δορυ-φόρους ἀλλ ἐπιστάς ὁπόταν αὐτῷ δοκῇἄγει οἰμώζοντα οὐκ αἰδούμενος τὸ διάδη-μα σὺ δὲ ὁ οὕτως ὑψηλὸς καταπεσὼνἀνάσπαστος ἐκ τοῦ βασιλείου θρόνου τὴναὐτὴν ὁδὸν ἄπει τοῖς πολλοῖς ἰσότιμοςἐλαυνόμενος ἐν τῇ ἀγέλῃ τῶν νεκρῶνχῶμα ὑψηλὸν ὑπὲρ γῆς καὶ στήλην μακρὰνἢ πυραμίδα εὔγραμμον τὰς γωνίας ἀπολι-πών ἐκπρόθεσμα καὶ ἀνεπαίσθητα φιλοτι-μήματα εἰκόνες δὲ ἐκεῖναι καὶ νεῴ οὓς

49

τῇ ἀποβάσει ἀπέθανον ὑπὸ τοῦ Ἕκτοροςὁ οὖν ἔρως τῆς γυναικὸς οὐ μετρίως ἀπο-κναίει με ὦ δέσποτα καὶ βούλομαι κἂνπρὸς ὀλίγον ὀφθεὶς αὐτῇ καταβῆναι πάλινΠΛΟΥΤΩΝ Οὐκ ἔπιες ὦ Πρωτεσί-λαε τὸ Λήθης ὕδωρΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Καὶ μάλα ὦ δέσπο-τα τὸ δὲ πρᾶγμα ὑπέρογκον ἦνΠΛΟΥΤΩΝ Οὐκοῦν περίμεινον ἀφίξε-ται γὰρ κἀκείνη ποτὲ καὶ οὐδὲ σὲ ἀνελθεῖνδεήσειΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀλλ οὐ φέρω τὴνδιατριβήν ὦ Πλούτων ἠράσθης δὲ καὶαὐτὸς ἤδη καὶ οἶσθα οἷον τὸ ἐρᾶν ἐστινΠΛΟΥΤΩΝ Εἶτα τί σε ὀνήσει μίανἡμέραν ἀναβιῶναι μετ ὀλίγον τὰ αὐτὰ ὀδυ-ρόμενονΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Οἶμαι πείσειν κἀκεί-νην ἀκολουθεῖν παρ ὑμᾶς ὥστε ἀνθ ἑνὸςδύο νεκροὺς λήψῃ μετ ὀλίγονΠΛΟΥΤΩΝ Οὐ θέμις γενέσθαι ταῦτα

160

ΑΙΑΝΤΟΣ ΚΑΙ ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΟΣ

ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Εἰ σὺ μανείς ὦ Αἶανσεαυτὸν ἐφόνευσας ἐμέλλησας δὲ καὶ ἡμᾶςἅπαντας τί αἰτιᾷ τὸν Ὀδυσσέα καὶ πρῴηνοὔτε προσέβλεψας αὐτόν ὁπότε ἧκεν μα-ντευσόμενος οὔτε προσειπεῖν ἠξίωσας ἄν-δρα συστρατιώτην καὶ ἑταῖρον ἀλλ ὑπερο-πτικῶς μεγάλα βαίνων παρῆλθεςΑΙΑΣ Εἰκότως ὦ Ἀγάμεμνον αὐτὸςγοῦν μοι τῆς μανίας αἴτιος κατέστη μόνοςἀντεξετασθεὶς ἐπὶ τοῖς ὅπλοιςΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Ἠξίους δὲ ἀναντα-γώνιστος εἶναι καὶ ἀκονιτὶ κρατεῖνἁπάντωνΑΙΑΣ Ναί τά γε τοιαῦτα οἰκεία γάρμοι ἦν ἡ πανοπλία τοῦ ἀνεψιοῦ γε οὖσακαὶ ὑμεῖς οἱ ἄλλοι πολὺ ἀμείνους ὄντεςἀπείπασθε τὸν ἀγῶνα καὶ παρεχωρήσατέμοι τῶν ἄθλων ὁ δὲ Λαέρτου ὃν ἐγὼ πολ-λάκις ἔσωσα κινδυνεύοντα κατακεκόφθαι

141

ἀνιστᾶσιν αἱ πόλεις θεραπεύουσαι καὶ τὸμέγα ὄνομα πάντα κατ ὀλίγον ὑπορρεῖ καὶἄπεισιν ἀμελούμενα ἢν δὲ καὶ ὅτι μάλισταἐπὶ πλεῖστον παραμείνῃ τίς ἔτι ἀπόλαυσιςἀναισθήτῳ αὐτῷ γενομένῳ ὁρᾷς οἷα μὲνἔτι ζῶν ἕξεις πράγματα δεδιὼς καὶ φροντί-ζων καὶ κάμνων οἷα δὲ καὶ μετὰ τὴν ἀπαλ-λαγὴν ἔσται Ἀλλ ἤδη σὸν αἰτεῖν ὦ Τιμόλαε καὶ ὅπωςὑπερβαλῇ τούτους ὥσπερ εἰκὸς ἄνδρα συ-νετὸν καὶ πράγμασιν χρῆσθαι εἰδόταΤΙΜΟΛΑΟΣ Σκόπει γοῦν ὦ Λυκῖνε εἴτι ἐπιλήψιμον εὔξομαι καὶ ὅ τι ἂν εὐθῦναίτις δυνηθείη χρυσὸν μὲν οὖν καὶ θησαυρο-ὺς καὶ μεδίμνους νομίσματος ἢ βασιλείαςκαὶ πολέμους καὶ δείματα ὑπὲρ τῆς ἀρχῆςεἰκότως διέβαλες οὐκ αἰτήσομαι ἀβέβαιαγὰρ ταῦτά γε καὶ πολλὰς τὰς ἐπιβουλὰςἔχοντα καὶ πλέον τοῦ ἡδέος τὸ ἀνιαρὸν ἐναὐτοῖς ἦν ἐγὼ δὲ βούλομαι τὸν Ἑρμῆνἐντυχόντα μοι δοῦναι δακτυλίους τινὰς

50

τοιούτους τὴν δύναμιν ἕνα μὲν ὥστε ἀεὶἐρρῶσθαι καὶ ὑγιαίνειν τὸ σῶμα καὶ ἄτρω-τον εἶναι καὶ ἀπαθῆ ἕτερον δὲ ὡς μὴὁρᾶσθαι τὸν περιθέμενον οἷος ἦν ὁ τοῦ Γύ-γου τὸν δέ τινα ὡς ἰσχύειν ὑπὲρ ἄνδραςμυρίους καὶ ὅ τι ἂν ἄχθος ἅμα μυρίοι κι-νῆσαι μόλις δύναιντο τοῦτο ἐμὲ ῥᾳδίωςμόνον ἀνατίθεσθαι ἔτι δὲ καὶ πέτεσθαιπολὺ ἀπὸ τῆς γῆς ἀρθέντα καὶ πρὸς τοῦτοεἶναί μοι δακτύλιόν τινα καὶ μὴν καὶ ἐςὕπνον κατασπᾶν ὁπόσους ἂν ἐθέλω καὶἅπασαν θύραν προσιόντι μοι ἀνοίγεσθαιχαλωμένου τοῦ κλείθρου καὶ τοῦ μοχλοῦἀφαιρουμένου ταῦτα ἀμφότερα εἷς δακτύ-λιος δυνάσθω τὸ δὲ μέγιστον ἄλλος τιςἔστω ἐπὶ πᾶσιν ὁ ἥδιστος ὡς ἐράσμιονεἶναί με περιθέμενον παισὶ τοῖς ὡραίοιςκαὶ γυναιξὶ καὶ δήμοις ὅλοις καὶ μηδέναεἶναι ἀνέραστον καὶ ὅτῳ μὴ ποθεινότατοςἐγὼ καὶ ἀνὰ στόμα ὥστε πολλὰς γυναῖκαςοὐ φερούσας τὸν ἔρωτα καὶ ἀναρτᾶν ἑαυ-

51

ὑπὸ τῶν Φρυγῶν ἀμείνων ἠξίου εἶναι καὶἐπιτηδειότερος ἔχειν τὰ ὅπλα ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Αἰτιῶ τοιγαροῦν ὦγενναῖε τὴν Θέτιν ἣ δέον σοὶ τὴν κληρο-νομίαν τῶν ὅπλων παραδοῦναι συγγενεῖ γεὄντι φέρουσα ἐς τὸ κοινὸν κατέθετο αὐτάΑΙΑΣ Οὔκ ἀλλὰ τὸν Ὀδυσσέα ὃςἀντεποιήθη μόνοςΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Συγγνώμη ὦ Αἶαν εἰἄνθρωπος ὢν ὠρέχθη δόξης ἡδίστου πράγ-ματος ὑπὲρ οὗ καὶ ἡμῶν ἕκαστος κινδυ-νεύειν ὑπέμενεν ἐπεὶ καὶ ἐκράτησέ σου καὶταῦτα ἐπὶ Τρωσὶ δικασταῖςΑΙΑΣ Οἶδα ἐγώ ἥτις μου κατεδίκασενἀλλ οὐ θέμις λέγειν τι περὶ τῶν θεῶν τὸνδ οὖν Ὀδυσσέα μὴ οὐχὶ μισεῖν οὐκ ἂν δυ-ναίμην ὦ Ἀγάμεμνον οὐδ εἰ αὐτή μοι ἡἈθηνᾶ τοῦτο ἐπιτάττοι

142

ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ ΚΑΙΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ

ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ὦ δέσποτα καὶ βασι-λεῦ καὶ ἡμέτερε Ζεῦ καὶ σὺ Δήμητρος θύ-γατερ μὴ ὑπερίδητε δέησιν ἐρωτικήνΠΛΟΥΤΩΝ Σὺ δὲ τίνων δέῃ παρἡμῶν ἢ τίς ὢν τυγχάνειςΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εἰμὶ μὲν Πρωτεσίλα-ος ὁ Ἰφίκλου Φυλάκιος συστρατιώτης τῶνἈχαιῶν καὶ πρῶτος ἀποθανὼν τῶν ἐπἸλίῳ δέομαι δὲ ἀφεθεὶς πρὸς ὀλίγον ἀνα-βιῶναι πάλινΠΛΟΥΤΩΝ Τοῦτον μὲν τὸν ἔρωτα ὦΠρωτεσίλαε πάντες νεκροὶ ἐρῶσιν πλὴνοὐδεὶς ἂν αὐτῶν τύχοιΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀλλ οὐ τοῦ ζῆνἈϊδωνεῦ ἐρῶ ἔγωγε τῆς γυναικὸς δέ ἣννεόγαμον ἔτι ἐν τῷ θαλάμῳ καταλιπὼνᾠχόμην ἀποπλέων εἶτα ὁ κακοδαίμων ἐν

159

πιεῖν οὐ γὰρ σῶμα ἔχεις ἀλλ ἐκεῖνο μὲνἐν Λυδίᾳ που τέθαπται ὅπερ καὶ πεινῆνκαὶ διψῆν ἐδύνατο σὺ δὲ ἡ ψυχὴ πῶς ἂνἔτι ἢ διψῴης ἢ πίοιςΤΑΝΤΑΛΟΣ Τοῦτ αὐτὸ ἡ κόλασίςἐστι τὸ διψῆν τὴν ψυχὴν ὡς σῶμα οὖσανΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ τοῦτο μὲν οὕτωςπιστεύσομεν ἐπεὶ φῂς κολάζεσθαι τῷ δί-ψει τί δ οὖν σοι τὸ δεινὸν ἔσται ἢ δέδιαςμὴ ἐνδείᾳ τοῦ ποτοῦ ἀποθάνῃς οὐχ ὁρῶγὰρ ἄλλον ᾅδην μετὰ τοῦτον ἢ θάνατονἐντεῦθεν εἰς ἕτερον τόπονΤΑΝΤΑΛΟΣ Ὀρθῶς μὲν λέγεις καὶτοῦτο δ οὖν μέρος τῆς καταδίκης τὸ ἐπι-θυμεῖν πιεῖν μηδὲν δεόμενονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ληρεῖς ὦ Τάνταλε καὶὡς ἀληθῶς ποτοῦ δεῖσθαι δοκεῖς ἀκράτουγε ἐλλεβόρου νὴ Δία ὅστις τοὐναντίον τοῖςὑπὸ τῶν λυττώντων κυνῶν δεδηγμένοιςπέπονθας οὐ τὸ ὕδωρ ἀλλὰ τὴν δίψαν πεφο-βημένος

80

τούτωνΔΙΟΓΕΝΗΣ Βούλει καὶ πρὸς αὐτοὺςἐκείνους ἐντείλωμαί τι τοὺς φιλοσόφουςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Λέγε οὐ βαρὺ γὰροὐδὲ τοῦτοΔΙΟΓΕΝΗΣ Τὸ μὲν ὅλον παύσασθαιαὐτοῖς παρεγγύα ληροῦσι καὶ περὶ τῶνὅλων ἐρίζουσιν καὶ κέρατα φύουσιν ἀλλή-λοις καὶ κροκοδείλους ποιοῦσι καὶ τὰ τοια-ῦτα ἄπορα ἐρωτᾶν διδάσκουσι τὸν νοῦνΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ἀλλὰ ἐμὲ ἀμαθῆ καὶἀπαίδευτον εἶναι φάσκουσι κατηγοροῦντατῆς σοφίας αὐτῶν ΔΙΟΓΕΝΗΣ Σὺ δὲ οἰμώζειν αὐτοὺςπαρ ἐμοῦ λέγεΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Καὶ ταῦτα ὦ Διόγε-νες ἀπαγγελῶΔΙΟΓΕΝΗΣ Τοῖς πλουσίοις δ ὦ φίλ-τατον Πολυδεύκιον ἀπάγγελλε ταῦτα παρἡμῶν τί ὦ μάταιοι τὸν χρυσὸν φυλάττε-τε τί δὲ τιμωρεῖσθε ἑαυτοὺς λογιζόμενοι

61

ἦνΑΙΑΚΟΣ Ἐγώ σοι καὶ περὶ τοῦ Ἔρω-τος ἀποκρινοῦμαι τὰ δίκαια φήσει γὰραὐτὸς μὲν τοῦ ἐρᾶν τῷ Πάριδι ἴσως γεγε-νῆσθαι αἴτιος τοῦ θανάτου δέ σοι οὐδέναἄλλον ὦ Πρωτεσίλαε ἢ σεαυτόν ὃς ἐκλα-θόμενος τῆς νεογάμου γυναικός ἐπεὶ προ-σεφέρεσθε τῇ Τρῳάδι οὕτως φιλοκινδύνωςκαὶ ἀπονενοημένως προεπήδησας τῶν ἄλ-λων δόξης ἐρασθείς δι ἣν πρῶτος ἐν τῇἀποβάσει ἀπέθανεςΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Οὐκοῦν καὶ ὑπὲρἐμαυτοῦ σοι ὦ Αἰακέ ἀποκρινοῦμαι δι-καιότερα οὐ γὰρ ἐγὼ τούτων αἴτιος ἀλλὰἡ Μοῖρα καὶ τὸ ἐξ ἀρχῆς οὕτως ἐπικε-κλῶσθαιΑΙΑΚΟΣ Ὀρθῶς τί οὖν τούτους αἰτιᾷ

158

ΜΙΝΩΟΣ ΚΑΙ ΣΩΣΤΡΑΤΟΥ

ΜΙΝΩΣ Ὁ μὲν λῃστὴς οὑτοσὶ Σώστρα-τος εἰς τὸν Πυριφλεγέθοντα ἐμβεβλήσθωὁ δὲ ἱερόσυλος ὑπὸ τῆς Χιμαίρας διασπα-σθήτω ὁ δὲ τύραννος ὦ Ἑρμῆ παρὰ τὸνΤιτυὸν ἀποταθεὶς ὑπὸ τῶν γυπῶν καὶαὐτὸς κειρέσθω τὸ ἧπαρ ὑμεῖς δὲ οἱ ἀγα-θοὶ ἄπιτε κατὰ τάχος εἰς τὸ Ἠλύσιον πεδί-ον καὶ τὰς μακάρων νήσους κατοικεῖτεἀνθ ὧν δίκαια ἐποιεῖτε παρὰ τὸν βίονΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ἄκουσον ὦ Μίνως εἴσοι δίκαια δόξω λέγεινΜΙΝΩΣ Νῦν ἀκούσω αὖθις οὐ γὰρ ἐξε-λήλεγξαι ὦ Σώστρατε πονηρὸς ὢν καὶ το-σούτους ἀπεκτονώςΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ἐλήλεγμαι μέν ἀλλὅρα εἰ δικαίως κολασθήσομαιΜΙΝΩΣ Καὶ πάνυ εἴ γε ἀποτίνειν τὴνἀξίαν δίκαιονΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ὅμως ἀπόκριναί μοι ὦ

143

τοὺς τόκους καὶ τάλαντα ἐπὶ ταλάντοις συ-ντιθέντες οὓς χρὴ ἕνα ὀβολὸν ἔχονταςἥκειν μετ ὀλίγονΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Εἰρήσεται καὶ ταῦταπρὸς ἐκείνουςΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλὰ καὶ τοῖς καλοῖς τεκαὶ ἰσχυροῖς λέγε Μεγίλλῳ τε τῷ Κοριν-θίῳ καὶ Δαμοξένῳ τῷ παλαιστῇ ὅτι παρἡμῖν οὔτε ἡ ξανθὴ κόμη οὔτε τὰ χαροπὰ ἢμέλανα ὄμματα ἢ ἐρύθημα ἐπὶ τοῦ προ-σώπου ἔτι ἔστιν ἢ νεῦρα εὔτονα ἢ ὦμοικαρτεροί ἀλλὰ πάντα μία ἡμῖν κόνιςφασί κρανία γυμνὰ τοῦ κάλλουςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Οὐ χαλεπὸν οὐδὲ τα-ῦτα εἰπεῖν πρὸς τοὺς καλοὺς καὶ ἰσχυρούςΔΙΟΓΕΝΗΣ Καὶ τοῖς πένησιν ὦΛάκων ndash πολλοὶ δ εἰσὶ καὶ ἀχθόμενοι τῷπράγματι καὶ οἰκτείροντες τὴν ἀπορίαν ndashλέγε μήτε δακρύειν μήτε οἰμώζειν διηγη-σάμενος τὴν ἐνταῦθα ἰσοτιμίαν καὶ ὅτιὄψονται τοὺς ἐκεῖ πλουσίους οὐδὲν ἀμεί-

62

νά ὦ Αἰακέ

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΤΑΝΤΑΛΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Τί κλάεις ὦ Τάνταλε ἢτί σεαυτὸν ὀδύρῃ ἐπὶ τῇ λίμνῃ ἑστώςΤΑΝΤΑΛΟΣ Ὅτι ὦ Μένιππεἀπόλωλα ὑπὸ τοῦ δίψουςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὕτως ἀργὸς εἶ ὡς μὴἐπικύψας πιεῖν ἢ καὶ νὴ Δί ἀρυσάμενοςκοίλῃ τῇ χειρίΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲν ὄφελος εἰ ἐπικύ-ψαιμι φεύγει γὰρ τὸ ὕδωρ ἐπειδὰν προ-σιόντα αἴσθηταί με ἢν δέ ποτε καὶ ἀρύσω-μαι καὶ προσενέγκω τῷ στόματι οὐ φθάνωβρέξας ἄκρον τὸ χεῖλος καὶ διὰ τῶν δα-κτύλων διαρρυὲν οὐκ οἶδ ὅπως αὖθις ἀπο-λείπει ξηρὰν τὴν χεῖρά μοιΜΕΝΙΠΠΟΣ Τεράστιόν τι πάσχεις ὦΤάνταλε ἀτὰρ εἰπέ μοι τί δαὶ καὶ δέῃ τοῦ

79

Μίνως βραχὺ γάρ τι ἐρήσομαί σεΜΙΝΩΣ Λέγε μὴ μακρὰ μόνον ὡς καὶτοὺς ἄλλους διακρίνωμεν ἤδηΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ὁπόσα ἔπραττον ἐν τῷβίῳ πότερα ἑκὼν ἔπραττον ἢ ἐπεκέκλω-στό μοι ὑπὸ τῆς ΜοίραςΜΙΝΩΣ Ὑπὸ τῆς Μοίρας δηλαδή ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Οὐκοῦν καὶ οἱ χρηστοὶἅπαντες καὶ οἱ πονηροὶ δοκοῦντες ἡμεῖςἐκείνῃ ὑπηρετοῦντες ταῦτα ἐδρῶμενΜΙΝΩΣ Ναί τῇ Κλωθοῖ ἣ ἑκάστῳἐπέταξε γεννηθέντι τὰ πρακτέαΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Εἰ τοίνυν ἀναγκασθείςτις ὑπ ἄλλου φονεύσειέν τινα οὐ δυνάμενοςἀντιλέγειν ἐκείνῳ βιαζομένῳ οἷον δήμιοςἢ δορυφόρος ὁ μὲν δικαστῇ πεισθείς ὁ δὲτυράννῳ τίνα αἰτιάσῃ τοῦ φόνουΜΙΝΩΣ Δῆλον ὡς τὸν δικαστὴν ἢ τὸντύραννον ἐπεὶ οὐδὲ τὸ ξίφος αὐτό ὑπηρε-τεῖ γὰρ ὄργανον ὂν τοῦτο πρὸς τὸν θυμὸντῷ πρώτῳ παρασχόντι τὴν αἰτίαν

144

Τροίαν ἤγαγενΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εὖ λέγεις ἐκεῖνόνμοι αἰτιατέονΜΕΝΕΛΑΟΣ Οὐκ ἐμέ ὦ βέλτιστεἀλλὰ δικαιότερον τὸν Πάριν ὃς ἐμοῦ τοῦξένου τὴν γυναῖκα παρὰ πάντα τὰ δίκαιαᾤχετο ἁρπάσας οὗτος γὰρ οὐχ ὑπὸ σοῦμόνου ἀλλ ὑπὸ πάντων Ἑλλήνων τε καὶβαρβάρων ἄξιος ἄγχεσθαι τοσούτοις θα-νάτου αἴτιος γεγενημένος ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἄμεινον οὕτω σὲτοιγαροῦν ὦ Δύσπαρι οὐκ ἀφήσω ποτὲἀπὸ τῶν χειρῶνΠΑΡΙΣ Ἄδικα ποιῶν ὦ Πρωτεσίλαεκαὶ ταῦτα ὁμότεχνον ὄντα σοι ἐρωτικὸςγὰρ καὶ αὐτός εἰμι καὶ τῷ αὐτῷ θεῷ κα-τέσχημαι οἶσθα δὲ ὡς ἀκούσιόν τί ἐστινκαί τις ἡμᾶς δαίμων ἄγει ἔνθα ἂν ἐθέλῃκαὶ ἀδύνατόν ἐστιν ἀντιτάττεσθαι αὐτῷΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εὖ λέγεις εἴθε οὖνμοι τὸν Ἔρωτα ἐνταῦθα λαβεῖν δυνατὸν

157

ΣΩΚΡΑΤΗΣ Καὶ αὐτὸς ἔφασκον ταῦταπρὸς αὐτούς οἱ δὲ εἰρωνείαν τὸ πρᾶγμαᾤοντο εἶναιΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δέ εἰσιν οὗτοι οἱπερὶ σέΣΩΚΡΑΤΗΣ Χαρμίδης ὦ Μένιππεκαὶ Φαῖδρος καὶ ὁ τοῦ ΚλεινίουΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε ὦ Σώκρατες ὅτικἀνταῦθα μέτει τὴν σεαυτοῦ τέχνην καὶοὐκ ὀλιγωρεῖς τῶν καλῶνΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί γὰρ ἂν ἥδιον ἄλλοπράττοιμι ἀλλὰ πλησίον ἡμῶν κατάκεισοεἰ δοκεῖΜΕΝΙΠΠΟΣ Μὰ Δί ἐπεὶ παρὰ τὸνΚροῖσον καὶ τὸν Σαρδανάπαλλον ἄπειμιπλησίον οἰκήσων αὐτῶν ἔοικα γοῦν οὐκὀλίγα γελάσεσθαι οἰμωζόντων ἀκούων ΑΙΑΚΟΣ Κἀγὼ ἤδη ἄπειμι μὴ καί τιςἡμᾶς νεκρὸς λάθῃ διαφυγών τὰ πολλὰ δεἰσαῦθις ὄψει ὦ ΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἄπιθι καὶ ταυτὶ γὰρ ἱκα-

78

νους αὑτῶν καὶ Λακεδαιμονίοις δὲ τοῖςσοῖς ταῦτα εἰ δοκεῖ παρ ἐμοῦ ἐπιτίμησονλέγων ἐκλελύσθαι αὐτούςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Μηδέν ὦ Διόγενεςπερὶ Λακεδαιμονίων λέγε οὐ γὰρ ἀνέξομαίγε ἃ δὲ πρὸς τοὺς ἄλλους ἔφησθα ἀπαγγε-λῶΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐάσωμεν τούτους ἐπείσοι δοκεῖ σὺ δὲ οἷς προεῖπον ἀπένεγκονπαρ ἐμοῦ τοὺς λόγους

ΧΑΡΩΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΧΑΡΩΝ Ἀπόδος ὦ κατάρατε τὰ πορ-θμεῖαΜΕΝΙΠΠΟΣ Βόα εἰ τοῦτό σοι ὦΧάρων ἥδιονΧΑΡΩΝ Ἀπόδος φημί ἀνθ ὧν σε διε-πορθμεύσαμενΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκ ἂν λάβοις παρὰ τοῦ

63

ΑΧΙΛΛΕΥΣ Ἑταιρικὴ μὲν ἡ παραίνε-σις ἐμὲ δὲ οὐκ οἶδ ὅπως ἡ μνήμη τῶνπαρὰ τὸν βίον ἀνιᾷ οἶμαι δὲ καὶ ὑμῶν ἕκα-στον εἰ δὲ μὴ ὁμολογεῖτε ταύτῃ χείρουςἐστὲ καθ ἡσυχίαν αὐτὸ πάσχοντες ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Οὔκ ἀλλ ἀμείνους ὦἈχιλλεῦ τὸ γὰρ ἀνωφελὲς τοῦ λέγεινὁρῶμεν σιωπᾶν γὰρ καὶ φέρειν καὶ ἀνέχε-σθαι δέδοκται ἡμῖν μὴ καὶ γέλωτα ὄφλω-μεν ὥσπερ σὺ τοιαῦτα εὐχόμενος

ΑΙΑΚΟΥ ΚΑΙ ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ

ΑΙΑΚΟΣ Τί ἄγχεις ὦ Πρωτεσίλαετὴν Ἑλένην προσπεσώνΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ὅτι διὰ ταύτην ὦΑἰακέ ἀπέθανον ἡμιτελῆ μὲν τὸν δόμονκαταλιπών χήραν τε νεόγαμον γυναῖκαΑΙΑΚΟΣ Αἰτιῶ τοίνυν τὸν Μενέλαονὅστις ὑμᾶς ὑπὲρ τοιαύτης γυναικὸς ἐπὶ

156

ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Εὖ γε ὦ Μίνως ὅτι καὶἐπιδαψιλεύῃ τῷ παραδείγματι ἢν δέ τιςἀποστείλαντος τοῦ δεσπότου ἥκῃ αὐτὸςχρυσὸν ἢ ἄργυρον κομίζων τίνι τὴν χάρινἰστέον ἢ τίνα εὐεργέτην ἀναγραπτέονΜΙΝΩΣ Τὸν πέμψαντα ὦ Σώστρατεδιάκονος γὰρ ὁ κομίσας ἦν ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Οὐκοῦν ὁρᾷς πῶς ἄδικαποιεῖς κολάζων ἡμᾶς ὑπηρέτας γενομένουςὧν ἡ Κλωθὼ προσέταττεν καὶ τούτους τι-μήσας τοὺς διακονησαμένους ἀλλοτρίοιςἀγαθοῖς οὐ γὰρ δὴ ἐκεῖνό γε εἰπεῖν ἔχοιτις ὡς ἀντιλέγειν δυνατὸν ἦν τοῖς μετὰπάσης ἀνάγκης προστεταγμένοιςΜΙΝΩΣ Ὦ Σώστρατε πολλὰ ἴδοις ἂνκαὶ ἄλλα οὐ κατὰ λόγον γιγνόμενα εἰἀκριβῶς ἐξετάζοις πλὴν ἀλλὰ σὺ τοῦτοἀπολαύσεις τῆς ἐπερωτήσεως διότι οὐλῃστὴς μόνον ἀλλὰ καὶ σοφιστής τις εἶναιδοκεῖς ἀπόλυσον αὐτόν ὦ Ἑρμῆ καὶ μη-κέτι κολαζέσθω ὅρα δὲ μὴ καὶ τοὺς ἄλ-

145

μὴ ἔχοντοςΧΑΡΩΝ Ἔστι δέ τις ὀβολὸν μὴ ἔχων ΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἰ μὲν καὶ ἄλλος τις οὐκοἶδα ἐγὼ δ οὐκ ἔχωΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄγξω σε νὴ τὸν Πλού-τωνα ὦ μιαρέ ἢν μὴ ἀποδῷςΜΕΝΙΠΠΟΣ Κἀγὼ τῷ ξύλῳ σου πα-τάξας διαλύσω τὸ κρανίονΧΑΡΩΝ Μάτην οὖν ἔσῃ πεπλευκὼς το-σοῦτον πλοῦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὁ Ἑρμῆς ὑπὲρ ἐμοῦ σοιἀποδότω ὅς με παρέδωκέ σοιΕΡΜΗΣ Νὴ Δί ὀναίμην γε εἰ μέλλωκαὶ ὑπερεκτίνειν τῶν νεκρῶνΧΑΡΩΝ Οὐκ ἀποστήσομαί σουΜΕΝΙΠΠΟΣ Τούτου γε ἕνεκα νεωλκή-σας τὸ πορθμεῖον παράμενε πλὴν ἀλλ ὅ γεμὴ ἔχω πῶς ἂν λάβοιςΧΑΡΩΝ Σὺ δ οὐκ ᾔδεις κομίζειν δέονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤιδειν μέν οὐκ εἶχον δέτί οὖν ἐχρῆν διὰ τοῦτο μὴ ἀποθανεῖν

64

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ τοῦτο ὅμοιον σιμοὶγὰρ ἅπαντεςΣΩΚΡΑΤΗΣ Ἐμὲ ζητεῖς ὦ ΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μάλα ὦ ΣώκρατεςΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί τὰ ἐν ἈθήναιςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πολλοὶ τῶν νέων φιλοσο-φεῖν λέγουσι καὶ τά γε σχήματα αὐτὰ καὶτὰ βαδίσματα εἰ θεάσαιτό τις ἄκροι φι-λόσοφοιΣΩΚΡΑΤΗΣ Μάλα πολλοὺς ἑώρακαΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ ἑώρακας οἶμαιοἷος ἧκε παρὰ σοὶ Ἀρίστιππος ἢ Πλάτωναὐτός ὁ μὲν ἀποπνέων μύρον ὁ δὲ τοὺς ἐνΣικελίᾳ τυράννους θεραπεύειν ἐκμαθών ΣΩΚΡΑΤΗΣ Περὶ ἐμοῦ δὲ τί φρονο-ῦσινΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὐδαίμων ὦ Σώκρατεςἄνθρωπος εἶ τά γε τοιαῦτα πάντες γοῦν σεθαυμάσιον οἴονται ἄνδρα γεγενῆσθαι καὶπάντα ἐγνωκέναι καὶ ταῦτα ndash οἶμαι γὰρτἀληθῆ λέγειν ndash οὐδὲν εἰδότα

77

λους νεκροὺς τὰ ὅμοια ἐρωτᾶν διδάξῃς

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΑΝΝΙΒΟΥ ΜΙΝΩΟΣ ΚΑΙ ΣΚΙΠΙΩΝΟΣ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐμὲ δεῖ προκεκρίσθαισου ὦ Λίβυ ἀμείνων γάρ εἰμιΑΝΝΙΒΑΣ Οὐ μὲν οὖν ἀλλ ἐμέΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκοῦν ὁ Μίνως δικα-σάτω ΜΙΝΩΣ Τίνες δὲ ἐστέΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὗτος μὲν Ἀννίβας ὁΚαρχηδόνιος ἐγὼ δὲ Ἀλέξανδρος ὁ Φιλίπ-πουΜΙΝΩΣ Νὴ Δία ἔνδοξοί γε ἀμφότεροιἀλλὰ περὶ τίνος ὑμῖν ἡ ἔριςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Περὶ προεδρίας φησὶγὰρ οὗτος ἀμείνων γεγενῆσθαι στρατηγὸςἐμοῦ ἐγὼ δέ ὥσπερ ἅπαντες ἴσασιν οὐχὶτούτου μόνον ἀλλὰ πάντων σχεδὸν τῶνπρὸ ἐμοῦ φημι διενεγκεῖν τὰ πολέμια

146

τῷ αὐτῷ ζόφῳ ὅμοιοι καὶ κατ οὐδὲν ἀλλή-λων διαφέροντες καὶ οὔτε οἱ τῶν Τρώωννεκροὶ δεδίασίν με οὔτε οἱ τῶν Ἀχαιῶν θε-ραπεύουσιν ἰσηγορία δὲ ἀκριβὴς καὶ νε-κρὸς ὅμοιος ldquoἠμὲν κακὸς ἠδὲ καὶ ἐσθλόςrdquoταῦτά με ἀνιᾷ καὶ ἄχθομαι ὅτι μὴ θητεύωζῶνΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Ὅμως τί οὖν ἄν τιςπάθοι ὦ Ἀχιλλεῦ ταῦτα γὰρ ἔδοξε τῇ φύ-σει πάντως ἀποθνήσκειν ἅπαντας ὥστεχρὴ ἐμμένειν τῷ νόμῳ καὶ μὴ ἀνιᾶσθαιτοῖς διατεταγμένοις ἄλλως τε ὁρᾷς τῶνἑταίρων ὅσοι περὶ σέ ἐσμεν οἵδε μετὰ μι-κρὸν δὲ καὶ Ὀδυσσεὺς ἀφίξεται πάντωςφέρει δὲ παραμυθίαν καὶ ἡ κοινωνία τοῦπράγματος καὶ τὸ μὴ μόνον αὐτὸν πεπον-θέναι ὁρᾷς τὸν Ἡρακλέα καὶ τὸν Μελέα-γρον καὶ ἄλλους θαυμαστοὺς ἄνδρας οἳοὐκ ἂν οἶμαι δέξαιντο ἀνελθεῖν εἴ τις αὐτο-ὺς ἀναπέμψειε θητεύσοντας ἀκλήροις καὶἀβίοις ἀνδράσιν

155

ΑΙΑΚΟΣ Ἐμπεδοκλῆς ὦ Μένιππεἡμίεφθος ἀπὸ τῆς Αἴτνης παρώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ χαλκόπου βέλτιστε τίπαθὼν σεαυτὸν εἰς τοὺς κρατῆρας ἐνέβα-λεςΕΜΠΕΔΟΚΛΗΣ Μελαγχολία τις ὦΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ μὰ Δί ἀλλὰ κενοδοξίακαὶ τῦφος καὶ πολλὴ κόρυζα ταῦτά σεἀπηνθράκωσεν αὐταῖς κρηπῖσιν οὐκἀνάξιον ὄντα πλὴν οὐδέν σε ὤνησεν τὸσόφισμα ἐφωράθης γὰρ τεθνεώς ὁ Σω-κράτης δέ ὦ Αἰακέ ποῦ ποτε ἄρα ἐστίνΑΙΑΚΟΣ Μετὰ Νέστορος καὶ Παλαμή-δους ἐκεῖνος ληρεῖ τὰ πολλάΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως ἐβουλόμην ἰδεῖναὐτόν εἴ που ἐνθάδε ἐστίν ΑΙΑΚΟΣ Ὁρᾷς τὸν φαλακρόνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἅπαντες φαλακροί εἰσινὥστε πάντων ἂν εἴη τοῦτο τὸ γνώρισμαΑΙΑΚΟΣ Τὸν σιμὸν λέγω

76

ΧΑΡΩΝ Μόνος οὖν αὐχήσεις προῖκαπεπλευκέναιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ προῖκα ὦ βέλτιστεκαὶ γὰρ ἤντλησα καὶ τῆς κώπης συνεπελα-βόμην καὶ οὐκ ἔκλαον μόνος τῶν ἄλλωνἐπιβατῶνΧΑΡΩΝ Οὐδὲν ταῦτα πρὸς πορθμέατὸν ὀβολὸν ἀποδοῦναί σε δεῖ οὐ θέμις ἄλ-λως γενέσθαιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἄπαγέ με αὖθιςἐς τὸν βίονΧΑΡΩΝ Χάριεν λέγεις ἵνα καὶ πληγὰςἐπὶ τούτῳ παρὰ τοῦ Αἰακοῦ προσλάβωΜΕΝΙΠΠΟΣ Μὴ ἐνόχλει οὖνΧΑΡΩΝ Δεῖξον τί ἐν τῇ πήρᾳ ἔχειςΜΕΝΙΠΠΟΣ Θέρμους εἰ θέλεις καὶτῆς Ἑκάτης τὸ δεῖπνονΧΑΡΩΝ Πόθεν τοῦτον ἡμῖν ὦ Ἑρμῆτὸν κύνα ἤγαγες οἷα δὲ καὶ ἐλάλει παρὰτὸν πλοῦν τῶν ἐπιβατῶν ἁπάντων καταγε-λῶν καὶ ἐπισκώπτων καὶ μόνος ᾄδων

65

ἐπάρουρος ὢν θητεύειν παρά τινι τῶνἀκλήρων ldquoᾧ μὴ βίοτος πολὺς εἴηrdquo μᾶλλονἢ πάντων ἀνάσσειν τῶν νεκρῶν ταῦτα μὲνοὖν ἀγεννῆ τινα Φρύγα δειλὸν καὶ πέρατοῦ καλῶς ἔχοντος φιλόζῳον ἴσως ἐχρῆνλέγειν τὸν Πηλέως δὲ υἱόν τὸν φιλοκινδυ-νότατον ἡρώων ἁπάντων ταπεινὰ οὕτωπερὶ αὑτοῦ διανοεῖσθαι πολλὴ αἰσχύνη καὶἐναντιότης πρὸς τὰ πεπραγμένα σοι ἐν τῷβίῳ ὃς ἐξὸν ἀκλεῶς ἐν τῇ Φθιώτιδι πολυ-χρόνιον βασιλεύειν ἑκὼν προείλου τὸνμετὰ τῆς ἀγαθῆς δόξης θάνατονΑΧΙΛΛΕΥΣ Ὦ παῖ Νέστορος ἀλλὰτότε μὲν ἄπειρος ἔτι τῶν ἐνταῦθα ὢν καὶτὸ βέλτιον ἐκείνων ὁπότερον ἦν ἀγνοῶν τὸδύστηνον ἐκεῖνο δοξάριον προετίμων τοῦβίου νῦν δὲ συνίημι ἤδη ὡς ἐκείνη μὲνἀνωφελής εἰ καὶ ὅτι μάλιστα οἱ ἄνω ῥα-ψῳδήσουσιν μετὰ νεκρῶν δὲ ὁμοτιμία καὶοὔτε τὸ κάλλος ἐκεῖνο ὦ Ἀντίλοχε οὔτε ἡἰσχὺς πάρεστιν ἀλλὰ κείμεθα ἅπαντες ὑπὸ

154

ΜΙΝΩΣ Οὐκοῦν ἐν μέρει ἑκάτεροςεἰπάτω σὺ δὲ πρῶτος ὁ Λίβυς λέγεΑΝΝΙΒΑΣ Ἓν μὲν τοῦτο ὦ Μίνωςὠνάμην ὅτι ἐνταῦθα καὶ τὴν Ἑλλάδα φω-νὴν ἐξέμαθον ὥστε οὐδὲ ταύτῃ πλέονοὗτος ἐνέγκαιτό μου φημὶ δὲ τούτουςμάλιστα ἐπαίνου ἀξίους εἶναι ὅσοι τὸ μη-δὲν ἐξ ἀρχῆς ὄντες ὅμως ἐπὶ μέγα προε-χώρησαν δι αὑτῶν δύναμίν τε περιβαλόμε-νοι καὶ ἄξιοι δόξαντες ἀρχῆς ἔγωγ οὖνμετ ὀλίγων ἐξορμήσας εἰς τὴν Ἰβηρίαν τὸπρῶτον ὕπαρχος ὢν τῷ ἀδελφῷ μεγίστωνἠξιώθην ἄριστος κριθείς καὶ τούς τε Κελ-τίβηρας εἷλον καὶ Γαλατῶν ἐκράτησα τῶνἑσπερίων καὶ τὰ μεγάλα ὄρη ὑπερβὰς τὰπερὶ τὸν Ἠριδανὸν ἅπαντα κατέδραμονκαὶ ἀναστάτους ἐποίησα τοσαύτας πόλειςκαὶ τὴν πεδινὴν Ἰταλίαν ἐχειρωσάμην καὶμέχρι τῶν προαστείων τῆς προὐχούσηςπόλεως ἦλθον καὶ τοσούτους ἀπέκτειναμιᾶς ἡμέρας ὥστε τοὺς δακτυλίους αὐτῶν

147

οἰμωζόντων ἐκείνωνΕΡΜΗΣ Ἀγνοεῖς ὦ Χάρων ὅντινα ἄν-δρα διεπόρθμευσας ἐλεύθερον ἀκριβῶςοὐδένος αὐτῷ μέλει οὗτός ἐστιν ὁ Μένιπ-ποςΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄν σε λάβω ποτέ ndashΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἂν λάβῃς ὦ βέλτιστεδὶς δὲ οὐκ ἂν λάβοις

ΝΕΚΡΩΝ ΠΛΟΥΤΩΝΙ ΚΑΤΑ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΚΡΟΙΣΟΣ Οὐ φέρομεν ὦ ΠλούτωνΜένιππον τουτονὶ τὸν κύνα παροικοῦνταὥστε ἢ ἐκεῖνόν ποι κατάστησον ἢ ἡμεῖς με-τοικήσομεν εἰς ἕτερον τόπονΠΛΟΥΤΩΝ Τί δ ὑμᾶς δεινὸν ἐργάζε-ται ὁμόνεκρος ὤνΚΡΟΙΣΟΣ Ἐπειδὰν ἡμεῖς οἰμώζωμενκαὶ στένωμεν ἐκείνων μεμνημένοι τῶν

66

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Χαῖρε ὦ Εὔφορβε ἢἌπολλον ἢ ὅ τι ἂν θέλῃςΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Μὴ καὶ σύ γε ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκέτι χρυσοῦς ὁ μηρόςσοιΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Οὐ γάρ ἀλλὰ φέρε ἴδωεἴ τί σοι ἐδώδιμον ἡ πήρα ἔχειΜΕΝΙΠΠΟΣ Κυάμους ὦγαθέ ὥστε οὐτουτί σοι ἐδώδιμονΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Δὸς μόνον ἄλλα παρὰνεκροῖς δόγματα ἔμαθον γάρ ὡς οὐδὲνἴσον κύαμοι καὶ κεφαλαὶ τοκήων ἐνθάδεΑΙΑΚΟΣ Οὗτος δὲ Σόλων ὁ Ἐξηκεστί-δου καὶ Θαλῆς ἐκεῖνος καὶ παρ αὐτοὺςΠιττακὸς καὶ οἱ ἄλλοι ἑπτὰ δὲ πάντεςεἰσὶν ὡς ὁρᾷς ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἄλυποι ὦ Αἰακέ οὗτοιμόνοι καὶ φαιδροὶ τῶν ἄλλων ὁ δὲ σποδοῦἀνάπλεως καθάπερ ἐγκρυφίας ἄρτος ὁταῖς φλυκταίναις ἐξηνθηκώς τίς ἐστιν

75

μεδίμνοις ἀπομετρῆσαι καὶ τοὺς ποταμοὺςγεφυρῶσαι νεκροῖς καὶ ταῦτα πάντα ἔπρα-ξα οὔτε Ἄμμωνος υἱὸς ὀνομαζόμενος οὔτεθεὸς εἶναι προσποιούμενος ἢ ἐνύπνια τῆςμητρὸς διεξιών ἀλλ ἄνθρωπος εἶναι ὁμο-λογῶν στρατηγοῖς τε τοῖς συνετωτάτοιςἀντεξεταζόμενος καὶ στρατιώταις τοῖς μα-χιμωτάτοις συμπλεκόμενος οὐ Μήδουςκαὶ Ἀρμενίους καταγωνιζόμενος ὑποφεύ-γοντας πρὶν διώκειν τινὰ καὶ τῷ τολμήσα-ντι παραδιδόντας εὐθὺς τὴν νίκην Ἀλέξαν-δρος δὲ πατρῴαν ἀρχὴν παραλαβὼν ηὔξη-σεν καὶ παρὰ πολὺ ἐξέτεινε χρησάμενος τῇτῆς τύχης ὁρμῇ ἐπεὶ δ οὖν ἐνίκησέ τε καὶτὸν ὄλεθρον ἐκεῖνον Δαρεῖον ἐν Ἰσσῷ τεκαὶ Ἀρβήλοις ἐκράτησεν ἀποστὰς τῶν πα-τρῴων προσκυνεῖσθαι ἠξίου καὶ δίαιταντὴν Μηδικὴν μετεδιῄτησεν ἑαυτὸν καὶἐμιαιφόνει ἐν τοῖς συμποσίοις τοὺς φίλουςκαὶ συνελάμβανεν ἐπὶ θανάτῳ ἐγὼ δὲἦρξα ἐπ ἴσης τῆς πατρίδος καὶ ἐπειδὴ με-

148

ΣΚΙΠΙΩΝ Ἀλεξάνδρου μὲν ἥττων εἶναιτοῦ δὲ Ἀννίβου ἀμείνων ὃς ἐδίωξα νική-σας αὐτὸν καὶ φυγεῖν καταναγκάσας ἀτί-μως πῶς οὖν οὐκ ἀναίσχυντος οὗτος ὃςπρὸς Ἀλέξανδρον ἁμιλλᾶται ᾧ οὐδὲ Σκιπί-ων ἐγὼ ὁ νενικηκὼς ἐμαυτὸν παραβάλλε-σθαι ἀξιῶ ΜΙΝΩΣ Νὴ Δί εὐγνώμονα φῄς ὦ Σκι-πίων ὥστε πρῶτος μὲν κεκρίσθω Ἀλέξαν-δρος μετ αὐτὸν δὲ σύ εἶτα εἰ δοκεῖ τρί-τος Ἀννίβας οὐδὲ οὗτος εὐκαταφρόνητοςὤν

ΑΧΙΛΛΕΩΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΛΟΧΟΥ

ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Οἷα πρῴην Ἀχιλλεῦπρὸς τὸν Ὀδυσσέα σοι εἴρηται περὶ τοῦθανάτου ὡς ἀγεννῆ καὶ ἀνάξια τοῖν διδα-σκάλοιν ἀμφοῖν Χείρωνός τε καὶ Φοίνι-κος ἠκροώμην γάρ ὁπότε ἔφης βούλεσθαι

153

πται ἄγνωστα καὶ ἄμορφα κόνις πάντακαὶ λῆρος πολύς ἀμενηνὰ ὡς ἀληθῶςκάρηνα οὗτος δέ ὦ Αἰακέ τίς ἐστινΑΙΑΚΟΣ Κῦρός ἐστιν οὗτος δὲ Κρο-ῖσος ὁ δ ὑπὲρ αὐτὸν Σαρδανάπαλλος ὁ δὑπὲρ τούτους Μίδας ἐκεῖνος δὲ ΞέρξηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα σέ ὦ κάθαρμα ἡἙλλὰς ἔφριττε ζευγνύντα μὲν τὸν Ἑλλή-σποντον διὰ δὲ τῶν ὀρῶν πλεῖν ἐπιθυμο-ῦντα οἷος δὲ καὶ ὁ Κροῖσός ἐστιν τὸν Σαρ-δανάπαλλον δέ ὦ Αἰακέ πατάξαι μοικατὰ κόρρης ἐπίτρεψονΑΙΑΚΟΣ Μηδαμῶς διαθρύπτεις γὰραὐτοῦ τὸ κρανίον γυναικεῖον ὄνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἀλλὰ προσπτύσο-μαί γε πάντως αὐτῷ ἀνδρογύνῳ γε ὄντι ΑΙΑΚΟΣ Βούλει σοὶ ἐπιδείξω καὶ τοὺςσοφούςΜΕΝΙΠΠΟΣ Νὴ Δία γεΑΙΑΚΟΣ Πρῶτος οὗτός σοι ὁ Πυθα-γόρας ἐστί

74

ἄνω Μίδας μὲν οὑτοσὶ τοῦ χρυσίου Σαρ-δανάπαλλος δὲ τῆς πολλῆς τρυφῆς ἐγὼ δὲΚροῖσος τῶν θησαυρῶν ἐπιγελᾷ καὶ ἐξο-νειδίζει ἀνδράποδα καὶ καθάρματα ἡμᾶςἀποκαλῶν ἐνίοτε δὲ καὶ ᾄδων ἐπιταράττειἡμῶν τὰς οἰμωγάς καὶ ὅλως λυπηρόςἐστιν ΠΛΟΥΤΩΝ Τί ταῦτά φασιν ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀληθῆ ὦ Πλούτων μισῶγὰρ αὐτοὺς ἀγεννεῖς καὶ ὀλεθρίους ὄνταςοἷς οὐκ ἀπέχρησεν βιῶναι κακῶς ἀλλὰ καὶἀποθανόντες ἔτι μέμνηνται καὶ περιέχο-νται τῶν ἄνω χαίρω τοιγαροῦν ἀνιῶναὐτούςΠΛΟΥΤΩΝ Ἀλλ οὐ χρή λυποῦνταιγὰρ οὐ μικρῶν στερόμενοιΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ σὺ μωραίνεις ὦΠλούτων ὁμόψηφος ὢν τοῖς τούτων στε-ναγμοῖςΠΛΟΥΤΩΝ Οὐδαμῶς ἀλλ οὐκ ἂν

67

νηρίᾳ καὶ ἀπιστίᾳ καὶ δόλοις νόμιμον δὲ ἢπροφανὲς οὐδέν ἐπεὶ δέ μοι ὠνείδισεν τὴντρυφήν ἐκλελῆσθαί μοι δοκεῖ οἷα ἐποίει ἐνΚαπύῃ ἑταίραις συνὼν καὶ τοὺς τοῦ πο-λέμου καιροὺς ὁ θαυμάσιος καθηδυπαθῶνἐγὼ δὲ εἰ μὴ μικρὰ τὰ ἑσπέρια δόξας ἐπὶτὴν ἕω μᾶλλον ὥρμησα τί ἂν μέγα ἔπραξαἸταλίαν ἀναιμωτὶ λαβὼν καὶ Λιβύην καὶτὰ μέχρι Γαδείρων ὑπαγόμενος ἀλλ οὐκἀξιόμαχα ἔδοξέ μοι ἐκεῖνα ὑποπτήσσονταἤδη καὶ δεσπότην ὁμολογοῦντα εἴρηκα σὺδέ ὦ Μίνως δίκαζε ἱκανὰ γὰρ ἀπὸ πολ-λῶν καὶ ταῦταΣΚΙΠΙΩΝ Μὴ πρότερον ἢν μὴ καὶἐμοῦ ἀκούσῃςΜΙΝΩΣ Τίς γὰρ εἶ ὦ βέλτιστε ἢ πόθενὢν ἐρεῖςΣΚΙΠΙΩΝ Ἰταλιώτης Σκιπίων στρατη-γὸς ὁ καθελὼν Καρχηδόνα καὶ κρατήσαςΛιβύων μεγάλαις μάχαιςΜΙΝΩΣ Τί οὖν καὶ σὺ ἐρεῖς

152

τεπέμπετο τῶν πολεμίων μεγάλῳ στόλῳἐπιπλευσάντων τῇ Λιβύῃ ταχέως ὑπήκου-σα καὶ ἰδιώτην ἐμαυτὸν παρέσχον καὶ κα-ταδικασθεὶς ἤνεγκα εὐγνωμόνως τὸ πρᾶγ-μα καὶ ταῦτα ἔπραξα βάρβαρος ὢν καὶἀπαίδευτος παιδείας τῆς Ἑλληνικῆς καὶοὔτε Ὅμηρον ὥσπερ οὗτος ῥαψῳδῶν οὔτεὑπ Ἀριστοτέλει τῷ σοφιστῇ παιδευθείςμόνῃ δὲ τῇ φύσει ἀγαθῇ χρησάμενος τα-ῦτά ἐστιν ἃ ἐγὼ Ἀλεξάνδρου ἀμείνων φημὶεἶναι εἰ δέ ἐστι καλλίων οὑτοσί διότι δια-δήματι τὴν κεφαλὴν διεδέδετο Μακεδόσιἴσως καὶ ταῦτα σεμνά οὐ μὴν διὰ τοῦτοἀμείνων μὲν δόξειεν ἂν γενναίου καὶ στρα-τηγικοῦ ἀνδρὸς τῇ γνώμῃ πλέον ἤπερ τῇτύχῃ κεχρημένουΜΙΝΩΣ Ὁ μὲν εἴρηκεν οὐκ ἀγεννῆ τὸνλόγον οὐδὲ ὡς Λίβυν εἰκὸς ἦν ὑπὲρ αὑτοῦσὺ δέ ὦ Ἀλέξανδρε τί πρὸς ταῦτα φῄςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐχρῆν μέν ὦ Μίνωςμηδὲν πρὸς ἄνδρα οὕτω θρασὺν ἱκανὴ γὰρ

149

ἐθέλοιμι στασιάζειν ὑμᾶςΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μήν ὦ κάκιστοι Λυ-δῶν καὶ Φρυγῶν καὶ Ἀσσυρίων οὕτω γι-νώσκετε ὡς οὐδὲ παυσομένου μου ἔνθαγὰρ ἂν ἴητε ἀκολουθήσω ἀνιῶν καὶ κα-τᾴδων καὶ καταγελῶνΚΡΟΙΣΟΣ Ταῦτα οὐχ ὕβριςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐκεῖνα ὕβριςἦν ἃ ὑμεῖς ἐποιεῖτε προσκυνεῖσθαι ἀξιο-ῦντες καὶ ἐλευθέροις ἀνδράσιν ἐντρυφῶντεςκαὶ τοῦ θανάτου παράπαν οὐ μνημονεύο-ντες τοιγαροῦν οἰμώξεσθε πάντων ἐκείνωνἀφῃρημένοιΚΡΟΙΣΟΣ Πολλῶν γε ὦ θεοί καὶ με-γάλων κτημάτωνΜΙΔΑΣ Ὅσου μὲν ἐγὼ χρυσοῦΣΑΡΔΑΝΑΠΑΛΛΟΣ Ὅσης δὲ ἐγὼτρυφῆςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε οὕτω ποιεῖτε ὀδύ-ρεσθε μὲν ὑμεῖς ἐγὼ δὲ τὸ γνῶθι σαυτὸνπολλάκις συνείρων ἐπᾴσομαι ὑμῖν πρέποι

68

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΑΙΑΚΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Πρὸς τοῦ Πλούτωνος ὦΑἰακέ περιήγησαί μοι τὰ ἐν ᾅδου πάνταΑΙΑΚΟΣ Οὐ ῥᾴδιον ὦ Μένιππε ἅπα-ντα ὅσα μέντοι κεφαλαιώδη μάνθανεοὗτος μὲν ὅτι Κέρβερός ἐστιν οἶσθα καὶτὸν πορθμέα τοῦτον ὅς σε διεπέρασεν καὶτὴν λίμνην καὶ τὸν Πυριφλεγέθοντα ἤδηἑώρακας εἰσιώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οἶδα ταῦτα καὶ σέ ὅτιπυλωρεῖς καὶ τὸν βασιλέα εἶδον καὶ τὰςἘρινῦς τοὺς δὲ ἀνθρώπους μοι τοὺς πάλαιδεῖξον καὶ μάλιστα τοὺς ἐπισήμους αὐτῶν

ΑΙΑΚΟΣ Οὗτος μὲν Ἀγαμέμνων οὗτοςδὲ Ἀχιλλεύς οὗτος δὲ Ἰδομενεὺς πλησίονοὗτος δὲ Ὀδυσσεύς εἶτα Αἴας καὶ Διομή-δης καὶ οἱ ἄριστοι τῶν ἙλλήνωνΜΕΝΙΠΠΟΣ Βαβαί ὦ Ὅμηρε οἷά σοιτῶν ῥαψῳδιῶν τὰ κεφάλαια χαμαὶ ἔρρι-

73

ἡ φήμη διδάξαι σε οἷος μὲν ἐγὼ βασιλεύςοἷος δὲ οὗτος λῃστὴς ἐγένετο ὅμως δὲ ὅραεἰ κατ ὀλίγον αὐτοῦ διήνεγκα ὃς νέος ὢνἔτι παρελθὼν ἐπὶ τὰ πράγματα καὶ τὴν ἀρ-χὴν τεταραγμένην κατέσχον καὶ τοὺς φο-νέας τοῦ πατρὸς μετῆλθον κᾆτα φοβήσαςτὴν Ἑλλάδα τῇ Θηβαίων ἀπωλείᾳ στρατη-γὸς ὑπ αὐτῶν χειροτονηθεὶς οὐκ ἠξίωσατὴν Μακεδόνων ἀρχὴν περιέπων ἀγαπᾶνἄρχειν ὁπόσων ὁ πατὴρ κατέλιπεν ἀλλὰπᾶσαν ἐπινοήσας τὴν γῆν καὶ δεινὸν ἡγη-σάμενος εἰ μὴ ἁπάντων κρατήσαιμι ὀλί-γους ἄγων εἰσέβαλον εἰς τὴν Ἀσίαν καὶἐπί τε Γρανικῷ ἐκράτησα μεγάλῃ μάχῃκαὶ τὴν Λυδίαν λαβὼν καὶ Ἰωνίαν καὶΦρυγίαν καὶ ὅλως τὰ ἐν ποσὶν ἀεὶ χειρού-μενος ἦλθον ἐπὶ Ἰσσόν ἔνθα Δαρεῖοςὑπέμεινεν μυριάδας πολλὰς στρατοῦ ἄγωνκαὶ τὸ ἀπὸ τούτου ὦ Μίνως ὑμεῖς ἴστεὅσους ὑμῖν νεκροὺς ἐπὶ μιᾶς ἡμέρας κα-τέπεμψα φησὶ γοῦν ὁ πορθμεὺς μὴ διαρ-

150

κέσαι αὐτοῖς τότε τὸ σκάφος ἀλλὰ σχεδίαςδιαπηξαμένους τοὺς πολλοὺς αὐτῶν δια-πλεῦσαι καὶ ταῦτα δὲ ἔπραττον αὐτὸςπροκινδυνεύων καὶ τιτρώσκεσθαι ἀξιῶνκαὶ ἵνα σοὶ μὴ τὰ ἐν Τύρῳ μηδὲ τὰ ἐν Ἀρ-βήλοις διηγήσωμαι ἀλλὰ καὶ μέχρι Ἰνδῶνἦλθον καὶ τὸν Ὠκεανὸν ὅρον ἐποιησάμηντῆς ἀρχῆς καὶ τοὺς ἐλέφαντας αὐτῶν εἶχονκαὶ Πῶρον ἐχειρωσάμην καὶ Σκύθας δὲοὐκ εὐκαταφρονήτους ἄνδρας ὑπερβὰς τὸνΤάναϊν ἐνίκησα μεγάλῃ ἱππομαχίᾳ καὶτοὺς φίλους εὖ ἐποίησα καὶ τοὺς ἐχθροὺςἠμυνάμην εἰ δὲ καὶ θεὸς ἐδόκουν τοῖς ἀν-θρώποις συγγνωστοὶ ἐκεῖνοι πρὸς τὸμέγεθος τῶν πραγμάτων καὶ τοιοῦτόν τιπιστεύσαντες περὶ ἐμοῦ τὸ δ οὖν τελευ-ταῖον ἐγὼ μὲν βασιλεύων ἀπέθανον οὗτοςδὲ ἐν φυγῇ ὢν παρὰ Προυσίᾳ τῷ Βιθυνῷκαθάπερ ἄξιον ἦν πανουργότατον καὶὠμότατον ὄντα ὡς γὰρ δὴ ἐκράτησεν τῶνἸταλῶν ἐῶ λέγειν ὅτι οὐκ ἰσχύι ἀλλὰ πο-

151

νῆες ἐπληρώθησαν ἐξ ἁπάσης τῆς Ἑλ-λάδος καὶ τοσοῦτοι ἔπεσον Ἕλληνές τε καὶβάρβαροι καὶ τοσαῦται πόλεις ἀνάστατοιγεγόνασινΕΡΜΗΣ Ἀλλ οὐκ εἶδες ὦ Μένιππεζῶσαν τὴν γυναῖκα ἔφης γὰρ ἂν καὶ σὺἀνεμέσητον εἶναι ldquoτοιῇδ ἀμφὶ γυναικὶ πο-λὺν χρόνον ἄλγεα πάσχεινrdquo ἐπεὶ καὶ τὰἄνθη ξηρὰ ὄντα εἴ τις βλέποι ἀποβεβλη-κότα τὴν βαφήν ἄμορφα δῆλον ὅτι αὐτῷδόξει ὅτε μέντοι ἀνθεῖ καὶ ἔχει τὴν χρόανκάλλιστά ἐστιν ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν τοῦτο ὦ Ἑρμῆθαυμάζω εἰ μὴ συνίεσαν οἱ Ἀχαιοὶ περὶπράγματος οὕτως ὀλιγοχρονίου καὶ ῥᾳδίωςἀπανθοῦντος πονοῦντεςΕΡΜΗΣ Οὐ σχολή μοι ὦ Μένιππεσυμφιλοσοφεῖν σοι ὥστε σὺ μὲν ἐπιλε-ξάμενος τόπον ἔνθα ἂν ἐθέλῃς κεῖσο κα-ταβαλὼν σεαυτόν ἐγὼ δὲ τοὺς ἄλλους νε-κροὺς ἤδη μετελεύσομαι

72

γὰρ ἂν ταῖς τοιαύταις οἰμωγαῖς ἐπᾳδόμε-νον

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΚΕΡΒΕΡΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ Κέρβερε ndash συγγενὴςγάρ εἰμί σοι κύων καὶ αὐτὸς ὤν ndash εἰπέ μοιπρὸς τῆς Στυγός οἷος ἦν ὁ Σωκράτηςὁπότε κατῄει παρ ὑμᾶς εἰκὸς δέ σε θεὸνὄντα μὴ ὑλακτεῖν μόνον ἀλλὰ καὶ ἀνθρω-πίνως φθέγγεσθαι ὁπότ ἐθέλοιςΚΕΡΒΕΡΟΣ Πόρρωθεν μέν ὦ Μένιππεπαντάπασιν ἐδόκει ἀτρέπτῳ τῷ προσώπῳπροσιέναι καὶ οὐ πάνυ δεδιέναι τὸν θάνα-τον δοκῶν καὶ τοῦτο ἐμφῆναι τοῖς ἔξω τοῦστομίου ἑστῶσιν ἐθέλων ἐπεὶ δὲ κατέκυ-ψεν εἴσω τοῦ χάσματος καὶ εἶδε τὸν ζόφονκἀγὼ ἔτι διαμέλλοντα αὐτὸν δακὼν τῷ κω-νείῳ κατέσπασα τοῦ ποδός ὥσπερ τὰβρέφη ἐκώκυεν καὶ τὰ ἑαυτοῦ παιδία ὠδύ-

69

168

οὐδὲ γέγονε πώποτεΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀναμνήσω σε ὦΠλούτων Ὀρφεῖ γὰρ δι αὐτὴν ταύτην τὴναἰτίαν τὴν Εὐρυδίκην παρέδοτε καὶ τὴνὁμογενῆ μου Ἄλκηστιν παρεπέμψατεἩρακλεῖ χαριζόμενοι ΠΛΟΥΤΩΝ Θελήσεις δὲ οὕτως κρανί-ον γυμνὸν ὢν καὶ ἄμορφον τῇ καλῇ σουἐκείνῃ νύμφῃ φανῆναι πῶς δὲ κἀκείνηπροσήσεταί σε οὐδὲ διαγνῶναι δυναμένηφοβήσεται γὰρ εὖ οἶδα καὶ φεύξεταί σε καὶμάτην ἔσῃ τοσαύτην ὁδὸν ἀνεληλυθώςΠΕΡΣΕΦΟΝΗ Οὐκοῦν ὦ ἄνερ σὺ καὶτοῦτο ἴασαι καὶ τὸν Ἑρμῆν κέλευσον ἐπει-δὰν ἐν τῷ φωτὶ ἤδη ὁ Πρωτεσίλαος ᾖ κα-θικόμενον ἐν τῇ ῥάβδῳ νεανίαν εὐθὺς κα-λὸν ἀπεργάσασθαι αὐτὸν οἷος ἦν ἐκ τοῦπαστοῦΠΛΟΥΤΩΝ Ἐπεὶ Φερσεφόνῃ συνδο-κεῖ ἀναγαγὼν τοῦτον αὖθις ποίησον νυμ-φίον σὺ δὲ μέμνησο μίαν λαβὼν ἡμέραν

161

ρετο καὶ παντοῖος ἐγίνετοΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν σοφιστὴς ὁ ἄν-θρωπος ἦν καὶ οὐκ ἀληθῶς κατεφρόνει τοῦπράγματοςΚΕΡΒΕΡΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐπείπερ ἀναγκα-ῖον αὐτὸ ἑώρα κατεθρασύνετο ὡς δῆθενοὐκ ἄκων πεισόμενος ὃ πάντως ἔδει παθε-ῖν ὡς θαυμάσονται οἱ θεαταί καὶ ὅλωςπερὶ πάντων γε τῶν τοιούτων εἰπεῖν ἂνἔχοιμι ἕως τοῦ στομίου τολμηροὶ καὶ ἀν-δρεῖοι τὰ δὲ ἔνδοθεν ἔλεγχος ἀκριβήςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἐγὼ δὲ πῶς σοι κατελη-λυθέναι ἔδοξαΚΕΡΒΕΡΟΣ Μόνος ὦ Μένιππε ἀξίωςτοῦ γένους καὶ Διογένης πρὸ σοῦ ὅτι μὴἀναγκαζόμενοι ἐσῄειτε μηδ ὠθούμενοιἀλλ ἐθελούσιοι γελῶντες οἰμώζειν πα-ραγγείλαντες ἅπασιν

70

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΕΡΜΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ποῦ δαὶ οἱ καλοί εἰσιν ἢαἱ καλαί Ἑρμῆ ξενάγησόν με νέηλυνὄντα ΕΡΜΗΣ Οὐ σχολὴ μέν ὦ Μένιππεπλὴν κατ ἐκεῖνο ἀπόβλεψον ἐπὶ τὰ δεξιάἔνθα ὁ Ὑάκινθός τέ ἐστιν καὶ Νάρκισσοςκαὶ Νιρεὺς καὶ Ἀχιλλεὺς καὶ Τυρὼ καὶἙλένη καὶ Λήδα καὶ ὅλως τὰ ἀρχαῖαπάντα κάλληΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀστᾶ μόνα ὁρῶ καὶ κρα-νία τῶν σαρκῶν γυμνά ὅμοια τὰ πολλάΕΡΜΗΣ Καὶ μὴν ἐκεῖνά ἐστιν ἃ πάντεςοἱ ποιηταὶ θαυμάζουσι τὰ ὀστᾶ ὧν σὺ ἔοι-κας καταφρονεῖνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως τὴν Ἑλένην μοιδεῖξον οὐ γὰρ ἂν διαγνοίην ἔγωγεΕΡΜΗΣ Τουτὶ τὸ κρανίον ἡ ἙλένηἐστίνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα διὰ τοῦτο αἱ χίλιαι

71

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΥΣΩΛΟΥ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ὦ Κάρ ἐπὶ τίνι μέγα φρο-νεῖς καὶ πάντων ἡμῶν προτιμᾶσθαι ἀξιοῖςΜΑΥΣΩΛΟΣ Καὶ ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ μένὦ Σινωπεῦ ὃς ἐβασίλευσα Καρίας μὲνἁπάσης ἦρξα δὲ καὶ Λυδῶν ἐνίων καὶ νή-σους δέ τινας ὑπηγαγόμην καὶ ἄχρι Μιλή-του ἐπέβην τὰ πολλὰ τῆς Ἰωνίας κατα-στρεφόμενος καὶ καλὸς ἦν καὶ μέγας καὶἐν πολέμοις καρτερός τὸ δὲ μέγιστον ὅτιἐν Ἁλικαρνασσῷ μνῆμα παμμέγεθες ἔχωἐπικείμενον ἡλίκον οὐκ ἄλλος νεκρός ἀλλοὐδὲ οὕτως ἐς κάλλος ἐξησκημένον ἵππωνκαὶ ἀνδρῶν ἐς τὸ ἀκριβέστατον εἰκα-σμένων λίθου τοῦ καλλίστου οἷον οὐδὲνεὼν εὕροι τις ἂν ῥᾳδίως οὐ δοκῶ σοι δι-καίως ἐπὶ τούτοις μέγα φρονεῖνΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ φῄς καὶτῷ κάλλει καὶ τῷ βάρει τοῦ τάφουΜΑΥΣΩΛΟΣ Νὴ Δί ἐπὶ τούτοις

162

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΙΠΟΝΤΑ ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΕΙ ΕΝ ΛΟΓΟΙΣ3ΠΛΟΙΟΝ Η ΕΥΧΑΙ13ΝΕΚΡΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ59

167

ἀγάγῃ σχολὴν ἀπὸ τῶν θορύβων τῶν ἐνποσίν εἰς Αἴγυπτον ἀπαγαγὼν θάψεινἐκεῖ ὡς γενοίμην εἷς τῶν Αἰγυπτίων θεῶνΔΙΟΓΕΝΗΣ Μὴ γελάσω οὖν ὦἈλέξανδρε ὁρῶν καὶ ἐν ᾅδου ἔτι σε μωραί-νοντα καὶ ἐλπίζοντα Ἄνουβιν ἢ Ὄσιρινγενήσεσθαι πλὴν ἀλλὰ ταῦτα μέν ὦθειότατε μὴ ἐλπίσῃς οὐ γὰρ θέμις ἀνελθε-ῖν τινα τῶν ἅπαξ διαπλευσάντων τὴν λί-μνην καὶ εἰς τὸ εἴσω τοῦ στομίου παρελ-θόντων οὐ γὰρ ἀμελὴς ὁ Αἰακὸς οὐδὲ ὁΚέρβερος εὐκαταφρόνητος ἐκεῖνο δέ γεἡδέως ἂν μάθοιμι παρὰ σοῦ πῶς φέρειςὁπόταν ἐννοήσῃς ὅσην εὐδαιμονίαν ὑπὲργῆς ἀπολιπὼν ἀφῖξαι σωματοφύλακας καὶὑπασπιστὰς καὶ σατράπας καὶ χρυσὸν το-σοῦτον καὶ ἔθνη προσκυνοῦντα καὶ Βαβυ-λῶνα καὶ Βάκτρα καὶ τὰ μεγάλα θηρία καὶτιμὴν καὶ δόξαν καὶ τὸ ἐπίσημον εἶναι ἐξε-λαύνοντα διαδεδεμένον ταινίᾳ λευκῇ τὴνκεφαλὴν πορφυρίδα ἐμπεπορπημένον οὐ

100

ΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲ τὸν ἐλλέβορον ὦΜένιππε ἀναίνομαι πιεῖν γένοιτό μοιμόνονΜΕΝΙΠΠΟΣ Θάρρει ὦ Τάνταλε ὡςοὔτε σὺ οὔτε ἄλλος πίεται τῶν νεκρῶνἀδύνατον γάρ καίτοι οὐ πάντες ὥσπερ σὺἐκ καταδίκης διψῶσι τοῦ ὕδατος αὐτοὺςοὐχ ὑπομένοντος

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΧΕΙΡΩΝΟΣ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤκουσα ὦ Χείρων ὡςθεὸς ὢν ἐπεθύμησας ἀποθανεῖνΧΕΙΡΩΝ Ἀληθῆ ταῦτα ἤκουσας ὦΜένιππε καὶ τέθνηκα ὡς ὁρᾷς ἀθάνατοςεἶναι δυνάμενοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίς δαί σε ἔρως τοῦ θα-νάτου ἔσχεν ἀνεράστου τοῖς πολλοῖς χρή-ματοςΧΕΙΡΩΝ Ἐρῶ πρὸς σὲ οὐκ ἀσύνετον

81

ΝΙΡΕΥΣ Καὶ μὴν ἐροῦ Ὅμηρον ὁποῖοςἦν ὁπότε συνεστράτευον τοῖς ἈχαιοῖςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀνείρατά μοι λέγειςἐγὼ δὲ ἃ βλέπω καὶ νῦν ἔχεις ἐκεῖνα δέ οἱτότε ἴσασινΝΙΡΕΥΣ Οὔκουν ἐγὼ ἐνταῦθα εὐμορ-φότερός εἰμι ὦ Μένιππε ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔτε σὺ οὔτε ἄλλοςεὔμορφος ἰσοτιμία γὰρ ἐν ᾅδου καὶ ὅμοιοιἅπαντεςΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἐμοὶ μὲν καὶ τοῦτο ἱκανόν

166

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλ ὦ καλὲ Μαύσωλεοὔτε ἡ ἰσχὺς ἔτι σοι ἐκείνη οὔτε ἡ μορφὴπάρεστιν εἰ γοῦν τινα ἑλοίμεθα δικαστὴνεὐμορφίας πέρι οὐκ ἔχω εἰπεῖν τίνος ἕνε-κα τὸ σὸν κρανίον προτιμηθείη ἂν τοῦἐμοῦ φαλακρὰ γὰρ ἄμφω καὶ γυμνά καὶτοὺς ὀδόντας ὁμοίως προφαίνομεν καὶ τοὺςὀφθαλμοὺς ἀφῃρήμεθα καὶ τὰς ῥῖνας ἀπο-σεσιμώμεθα ὁ δὲ τάφος καὶ οἱ πολυτελεῖςἐκεῖνοι λίθοι Ἁλικαρνασσεῦσι μὲν ἴσωςεἶεν ἐπιδείκνυσθαι καὶ φιλοτιμεῖσθαι πρὸςτοὺς ξένους ὡς δή τι μέγα οἰκοδόμημααὐτοῖς ἐστιν σὺ δέ ὦ βέλτιστε οὐχ ὁρῶ ὅτι ἀπολαύεις αὐτοῦ πλὴν εἰ μὴ τοῦτο φῄςὅτι μᾶλλον ἡμῶν ἀχθοφορεῖς ὑπὸ τηλικού-τοις λίθοις πιεζόμενοςΜΑΥΣΩΛΟΣ Ἀνόνητα οὖν μοι ἐκεῖναπάντα καὶ ἰσότιμος ἔσται Μαύσωλος καὶΔιογένης ΔΙΟΓΕΝΗΣ Οὐκ ἰσότιμος ὦ γεν-ναιότατε οὐ γὰρ Μαύσωλος μὲν γὰρ

163

ὄντα οὐκ ἦν ἔτι ἡδὺ ἀπολαύειν τῆς ἀθανα-σίαςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐχ ἡδὺ ἦν ζῶντα ὁρᾶντὸ φῶςΧΕΙΡΩΝ Οὔκ ὦ Μένιππε τὸ γὰρ ἡδὺἔγωγε ποικίλον τι καὶ οὐχ ἁπλοῦν ἡγοῦμαιεἶναι ἐγὼ δὲ ἔζων ἀεὶ καὶ ἀπέλαυον τῶνὁμοίων ἡλίου φωτός τροφῆς αἱ ὧραι δὲαἱ αὐταὶ καὶ τὰ γινόμενα ἅπαντα ἑξῆς ἕκα-στον ὥσπερ ἀκολουθοῦντα θάτερον θα-τέρῳ ἐνεπλήσθην οὖν αὐτῶν οὐ γὰρ ἐν τῷαὐτῷ ἀεὶ ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ ltμὴgt μετασχεῖνὅλως τὸ τερπνὸν ἦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις ὦ Χείρων τὰἐν ᾅδου δὲ πῶς φέρεις ἀφ οὗ προελόμενοςαὐτὰ ἥκειςΧΕΙΡΩΝ Οὐκ ἀηδῶς ὦ Μένιππε ἡγὰρ ἰσοτιμία πάνυ δημοτικὴ καὶ τὸ πρᾶγ-μα οὐδὲν ἔχει τὸ διάφορον ἐν φωτὶ εἶναι ἢἐν σκότῳ ἄλλως τε οὔτε διψῆν ὥσπερ ἄνωοὔτε πεινῆν δεῖ ἀλλ ἀνεπιδεεῖς τούτων

82

ἄχρηστόν σοι ὦ Ἀλέξανδρε πρὸς τὰπράγματα ἐγένετο πολλοὶ γὰρ ὑπέπτησ-σον θεὸν εἶναί σε νομίζοντες ἀτὰρ εἰπέμοι τίνι τὴν τοσαύτην ἀρχὴν καταλέλοι-παςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκ οἶδα ὦ Διόγενεςοὐ γὰρ ἔφθασα ἐπισκῆψαί τι περὶ αὐτῆς ἢτοῦτο μόνον ὅτι ἀποθνήσκων Περδίκκᾳτὸν δακτύλιον ἐπέδωκα πλὴν ἀλλὰ τί γε-λᾷς ὦ ΔιόγενεςΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί γὰρ ἄλλο ἢ ἀνεμνήσθηνοἷα ἐποίει ἡ Ἑλλάς ἄρτι σε παρειληφότατὴν ἀρχὴν κολακεύοντες καὶ προστάτηναἱρούμενοι καὶ στρατηγὸν ἐπὶ τοὺς βαρ-βάρους ἔνιοι δὲ καὶ τοῖς δώδεκα θεοῖς προ-στιθέντες καὶ οἰκοδομοῦντές σοι νεὼς καὶθύοντες ὡς δράκοντος υἱῷ ἀλλ εἰπέ μοιποῦ σε οἱ Μακεδόνες ἔθαψαν ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἔτι ἐν Βαβυλῶνι κε-ῖμαι τριακοστὴν ἡμέραν ταύτην ὑπισχνε-ῖται δὲ Πτολεμαῖος ὁ ὑπασπιστής ἤν ποτε

99

οἰμώξεται μεμνημένος τῶν ὑπὲρ γῆς ἐνοἷς εὐδαιμονεῖν ᾤετο Διογένης δὲ καταγε-λάσεται αὐτοῦ καὶ τάφον ὁ μὲν ἐν Ἁλικαρ-νασσῷ ἐρεῖ ἑαυτοῦ ὑπὸ Ἀρτεμισίας τῆς γυ-ναικὸς καὶ ἀδελφῆς κατεσκευασμένον ὁΔιογένης δὲ τοῦ μὲν σώματος εἰ καί τινατάφον ἔχει οὐκ οἶδεν οὐδὲ γὰρ ἔμελεναὐτῷ τούτου λόγον δὲ τοῖς ἀρίστοις περὶτούτου καταλέλοιπεν ἀνδρὸς βίον βεβιω-κὼς ὑψηλότερον ὦ Καρῶν ἀνδραποδω-δέστατε τοῦ σοῦ μνήματος καὶ ἐν βεβαιο-τέρῳ χωρίῳ κατεσκευασμένον

ΝΙΡΕΩΣ ΚΑΙ ΘΕΡΣΙΤΟΥ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΝΙΡΕΥΣ Ἰδοὺ δή Μένιππος οὑτοσὶ δι-κάσει πότερος εὐμορφότερός ἐστιν εἰπέὦ Μένιππε οὐ καλλίων σοι δοκῶΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δὲ καὶ ἔστε πρότε-ρον οἶμαι χρὴ γὰρ τοῦτο εἰδέναι

164

ΝΙΡΕΥΣ Νιρεὺς καὶ ΘερσίτηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πότερος οὖν ὁ Νιρεὺς καὶπότερος ὁ Θερσίτης οὐδέπω γὰρ τοῦτοδῆλον ΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἓν μὲν ἤδη τοῦτο ἔχω ὅτιὅμοιός εἰμί σοι καὶ οὐδὲν τηλικοῦτον δια-φέρεις ἡλίκον σε Ὅμηρος ἐκεῖνος ὁ τυ-φλὸς ἐπῄνεσεν ἁπάντων εὐμορφότερονπροσειπών ἀλλ ὁ φοξὸς ἐγὼ καὶ ψεδνὸςοὐδὲν χείρων ἐφάνην τῷ δικαστῇ ὅρα δὲσύ ὦ Μένιππε ὅντινα καὶ εὐμορφότερονἡγῇΝΙΡΕΥΣ Ἐμέ γε τὸν Ἀγλαΐας καὶΧάροπος ldquoὃς κάλλιστος ἀνὴρ ὑπὸ ἼλιονἦλθονrdquoΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλ οὐχὶ καὶ ὑπὸ γῆνὡς οἶμαι κάλλιστος ἦλθες ἀλλὰ τὰ μὲνὀστᾶ ὅμοια τὸ δὲ κρανίον ταύτῃ μόνον ἄραδιακρίνοιτο ἀπὸ τοῦ Θερσίτου κρανίου ὅτιεὔθρυπτον τὸ σόν ἀλαπαδνὸν γὰρ αὐτὸ καὶοὐκ ἀνδρῶδες ἔχεις

165

το ΣΑΜΙΠΠΟΣ Καλῶς ὦ Τιμόλαε καὶπείθομαί σοι καὶ ὅταν ὁ καιρὸς καλῇ εὔξο-μαι ἅπερ ἂν δοκῇ εἰ μὲν γὰρ Ἀδείμαντοςβούλεται οὐδὲ ἐρωτᾶν οἶμαι ὅς γε δὴ ἐντῇ νηῒ τὸν ἕτερον πόδα ἔχει χρὴ δὲ καὶΛυκίνῳ δοκεῖνΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλὰ πλουτῶμεν εἰ τοῦτοἄμεινον μὴ καὶ βασκαίνειν ἐν ταῖς κοιναῖςεὐτυχίαις δοκῶΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Τίς γοῦν πρῶτος ἄρξε-ταιΛΥΚΙΝΟΣ Σύ ὦ Ἀδείμαντε εἶτα μετὰσὲ οὑτοσὶ Σάμιππος εἶτα Τιμόλαος ἐγὼδὲ ὀλίγον ὅσον ἡμιστάδιον τὸ πρὸ τοῦ Δι-πύλου ἐπιλήψομαι τῇ εὐχῇ καὶ τοῦτο ὡςοἷόν τε παραδραμώνΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Οὐκοῦν ἐγὼ μὲν οὐδὲνῦν ἀποστήσομαι τῆς νεώς ἀλλ ἐπείπερἔξεστιν ἐπιμετρήσω τῇ εὐχῇ ὁ δὲ Ἑρμῆςὁ κερδῷος ἐπινευσάτω ἅπασιν ἔστω γὰρ

28

δόξῃ προκύψας ὥσπερ ὁ ἥλιος ἐκείνων μὲνοὐδ ἐπιβλέψομαι ἐνίους εἰ δέ τις πένηςοἷος ἦν ἐγὼ πρὸ τοῦ θησαυροῦ φιλοφρονή-σομαι τοῦτον καὶ λουσάμενον ἥκειν κελεύ-σω τὴν ὥραν ἐπὶ τὸ δεῖπνον οἱ δὲ ἀποπνι-γήσονται οἱ πλούσιοι ὁρῶντες ὀχήματαἵππους καὶ παῖδας ὡραίους ὅσον δισχιλί-ους ἐξ ἁπάσης ἡλικίας ὅ τι περ τὸ ἀνθη-ρότατον εἶτα δεῖπνα ἐπὶ χρυσοῦ ndash εὐτε-λὴς γὰρ ὁ ἄργυρος καὶ οὐ κατ ἐμέ ndash τάρι-χος μὲν ἐξ Ἰβηρίας οἶνος δὲ ἐξ Ἰταλίαςἔλαιον δὲ ἐξ Ἰβηρίας καὶ τοῦτο μέλι δὲἡμέτερον τὸ ἄπυρον καὶ ὄψα πανταχόθενκαὶ σύες καὶ λαγώς καὶ ὅσα πτηνά ὄρνιςἐκ Φάσιδος καὶ ταὼς ἐξ Ἰνδίας καὶ ἀλε-κτρυὼν ὁ Νομαδικός οἱ δὲ σκευάζοντεςἕκαστα σοφισταί τινες περὶ πέμματα καὶχυμοὺς ἔχοντες εἰ δέ τινι προπίοιμι σκύ-φον ἢ φιάλην αἰτήσας ὁ ἐκπιὼν ἀποφε-ρέτω καὶ τὸ ἔκπωμα οἱ δὲ νῦν πλούσιοιπρὸς ἐμὲ Ἶροι δηλαδὴ ἅπαντες καὶ οὐκέτι

33

ρυφορήσαντες ὁ δὲ παῖς καὶ ἡ φύσιςὥσπερ ἐστὶ δίκαιον κρατοῦσι πάντων οἱδὲ ὑποπρίουσι τοὺς ὀδόντας ἀπομυγέντες ΤΕΡΨΙΩΝ Ἀληθῆ ταῦτα φῄς ἐμοῦγοῦν Θούκριτος πόσα κατέφαγεν ἀεὶ τε-θνήξεσθαι δοκῶν καὶ ὁπότε εἰσίοιμι ὑπο-στένων καὶ μύχιόν τι καθάπερ ἐξ ᾠοῦ νεοτ-τὸς ἀτελὴς ὑποκρώζων ὥστ ἐμὲ ὅσον αὐτί-κα οἰόμενον ἐπιβήσειν αὐτὸν τῆς σοροῦἐσπέμπειν τὰ πολλά ὡς μὴ ὑπερβάλλοιντόμε οἱ ἀντερασταὶ τῇ μεγαλοδωρεᾷ καὶ τὰπολλὰ ὑπὸ φροντίδων ἄγρυπνος ἐκείμηνἀριθμῶν ἕκαστα καὶ διατάττων ταῦταγοῦν μοι καὶ τοῦ ἀποθανεῖν αἴτια γεγένη-ται ἀγρυπνία καὶ φροντίδες ὁ δὲ τοσοῦτόνμοι δέλεαρ καταπιὼν ἐφειστήκει θαπτο-μένῳ πρῴην ἐπιγελῶνΠΛΟΥΤΩΝ Εὖ γε ὦ Θούκριτε ζῴηςἐπὶ μήκιστον πλουτῶν ἅμα καὶ τῶν τοιού-των καταγελῶν μηδὲ πρότερόν γε σὺ ἀπο-θάνοις ἢ προπέμψας πάντας τοὺς κόλακας

110

ΤΕΡΨΙΩΝ Τοῦτο μέν ὦ Πλούτων καὶἐμοὶ ἥδιστον ἤδη εἰ καὶ Χαροιάδης προτε-θνήξεται ΘουκρίτουΠΛΟΥΤΩΝ Θάρρει ὦ Τερψίων καὶΦείδων γὰρ καὶ Μέλανθος καὶ ὅλως ἅπα-ντες προελεύσονται αὐτοῦ ὑπὸ ταῖς αὐταῖςφροντίσινΤΕΡΨΙΩΝ Ἐπαινῶ ταῦτα ζῴης ἐπὶμήκιστον ὦ Θούκριτε

ΖΗΝΟΦΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΟΥ

ΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ Σὺ δὲ ὦ Καλλιδημί-δη πῶς ἀπέθανες ἐγὼ μὲν γὰρ ὅτι πα-ράσιτος ὢν Δεινίου πλέον τοῦ ἱκανοῦ ἐμφα-γὼν ἀπεπνίγην οἶσθα παρῆς γὰρ ἀποθνή-σκοντί μοιΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ Παρῆν ὦ Ζηνόφα-ντε τὸ δὲ ἐμὸν παράδοξόν τι ἐγένετο

111

πέζας ὅλας χρυσᾶς ποιήσομαι καὶ τὰς κλί-νας χρυσᾶς εἰ δὲ μὴ σιωπήσῃ καὶ τοὺςδιακόνους αὐτούς ΛΥΚΙΝΟΣ Ὅρα μόνον μὴ ὥσπερ τῷΜίδᾳ καὶ ὁ ἄρτος σοι καὶ τὸ ποτὸν χρυσὸςγένηται καὶ πλουτῶν ἄθλιος ἀπόλῃ λιμῷδιαφθαρεὶς πολυτελεῖΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Τὰ σὰ ῥυθμιεῖς πιθα-νώτερον ὦ Λυκῖνε μετ ὀλίγον ἐπειδὰναὐτὸς αἰτῇς ἐσθὴς ἐπὶ τούτοις ἁλουργὶςκαὶ ὁ βίος οἷος ἁβρότατος ὕπνος ἐφ ὅσονἥδιστος φίλων πρόσοδοι καὶ δεήσεις καὶτὸ ἅπαντας ὑποπτήσσειν καὶ προσκυνεῖνκαὶ οἱ μὲν ἕωθεν πρὸς ταῖς θύραις ἄνω καὶκάτω περιπατήσουσιν ἐν αὐτοῖς δὲ καὶΚλεαίνετος καὶ Δημόκριτος οἱ πάνυ καὶπροσελθοῦσιν γε αὐτοῖς καὶ πρὸ τῶν ἄλλωνεἰσδεχθῆναι ἀξιοῦσι θυρωροὶ ἑπτὰ ἐφε-στῶτες εὐμεγέθεις βάρβαροι προσαρα-ξάτωσαν ἐς τὸ μέτωπον εὐθὺ τὴν θύρανοἷα νῦν αὐτοὶ ποιοῦσιν ἐγὼ δέ ὁπόταν

32

τὸ πλοῖον καὶ τὰ ἐν αὐτῷ πάντα ἐμὰ καὶ ὁφόρτος οἱ ἔμποροι αἱ γυναῖκες οἱ ναῦταικαὶ ἄλλο εἴ τι ἥδιστον κτημάτων ἁπάντωνΣΑΜΙΠΠΟΣ Λέληθας σεαυτὸν ἔχων ἐντῇ νηΐΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Τὸν παῖδα φής ὦΣάμιππε τὸν κομήτην κἀκεῖνος οὖν ἔστωἐμός ὁπόσος δὲ ὁ πυρὸς ἔνδον ἐστίν οὗτοςὁ ἀριθμὸς ἅπας χρυσίον ἐπίσημον γενέσθωτοσοῦτοι δαρεικοίΛΥΚΙΝΟΣ Τί τοῦτο ὦ Ἀδείμαντε κα-ταδύσεταί σοι τὸ πλοῖον οὐ γὰρ ἴσονβάρος πυροῦ καὶ τοῦ ἰσαρίθμου χρυσίουΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Μὴ φθόνει ὦ Λυκῖνεἀλλ ἐπειδὰν εἰς σὲ παρέλθῃ ἡ εὐχή τὴνΠάρνηθα ἐκείνην εἰ θέλεις ὅλην χρυσῆνποιήσας ἔχε κἀγὼ σιωπήσομαί σοιΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλ ὑπὲρ ἀσφαλείας τοῦτοἔγωγε τῆς σῆς ἐποιησάμην ὡς μὴ ἀπο-λέσθαι ἅπαντας μετὰ τοῦ χρυσίου καὶ τὰμὲν ὑμέτερα μέτρια τὸ μειράκιον δὲ τὸ

29

ἀνιᾷ σε τὸ πολλὴν τρυφὴν ἀπολιπόντα τε-θνάναιΠΤΩΧΟΣ Οὐδὲν τοιοῦτο ἀλλ ἔτη μὲνἐγεγόνειν ἀμφὶ τὰ ἐνενήκοντα βίον δὲ ἄπο-ρον ἀπὸ καλάμου καὶ ὁρμιᾶς εἶχον εἰςὑπερβολὴν πτωχὸς ὢν ἄτεκνός τε καὶ προ-σέτι χωλὸς καὶ ἀμυδρὸν βλέπωνΔΙΟΓΕΝΗΣ Εἶτα τοιοῦτος ὢν ζῆν ἤθε-λεςΠΤΩΧΟΣ Ναί ἡδὺ γὰρ ἦν τὸ φῶς καὶτὸ τεθνάναι δεινὸν καὶ φευκτέονΔΙΟΓΕΝΗΣ Παραπαίεις ὦ γέρον καὶμειρακιεύῃ πρὸς τὸ χρεών καὶ ταῦτα ἡλι-κιώτης ὢν τοῦ πορθμέως τί οὖν ἄν τις ἔτιλέγοι περὶ τῶν νέων ὁπότε οἱ τηλικοῦτοιφιλόζωοί εἰσιν οὓς ἐχρῆν διώκειν τὸνθάνατον ὡς τῶν ἐν τῷ γήρᾳ κακῶν φάρμα-κον ἀλλ ἀπίωμεν ἤδη μὴ καί τις ἡμᾶςὑπίδηται ὡς ἀπόδρασιν βουλεύοντας ὁρῶνπερὶ τὸ στόμιον εἰλουμένους

140

μεν ndash Οὑτοσὶ τίς ὁ πρῶτός ἐστινΜΕΝΙΠΠΟΣ Μένιππος ἔγωγε ἀλλἰδοὺ ἡ πήρα μοι ὦ Ἑρμῆ καὶ τὸ βάκτρονεἰς τὴν λίμνην ἀπερρίφθων τὸν τρίβωνα δὲοὐδὲ ἐκόμισα εὖ ποιῶνΕΡΜΗΣ Ἔμβαινε ὦ Μένιππε ἀνδρῶνἄριστε καὶ τὴν προεδρίαν ἔχε παρὰ τὸνκυβερνήτην ἐφ ὑψηλοῦ ὡς ἐπισκοπῇςἅπαντας ὁ καλὸς δ οὗτος τίς ἐστινΧΑΡΜΟΛΕΩΣ Χαρμόλεως ὁ Μεγαρι-κὸς ἐπέραστος οὗ τὸ φίλημα διτάλαντονἦν ΕΡΜΗΣ Ἀπόδυθι τοιγαροῦν τὸ κάλλοςκαὶ τὰ χείλη αὐτοῖς φιλήμασι καὶ τὴνκόμην τὴν βαθεῖαν καὶ τὸ ἐπὶ τῶν παρειῶνἐρύθημα καὶ τὸ δέρμα ὅλον ἔχει καλῶςεὔζωνος εἶ ἐπίβαινε ἤδη ὁ δὲ τὴν πορφυ-ρίδα οὑτοσὶ καὶ τὸ διάδημα ὁ βλοσυρὸς τίςὢν τυγχάνειςΛΑΜΠΙΧΟΣ Λάμπιχος Γελῴων τύραν-νος

121

ὡραῖον ἀποπνιγήσεται ἄθλιον νεῖν οὐκ ἐπι-στάμενονΤΙΜΟΛΑΟΣ Θάρρει ὦ Λυκῖνε οἱ δελ-φῖνες γὰρ αὐτὸ ὑποδύντες ἐξοίσουσιν ἐπὶτὴν γῆν ἢ νομίζεις κιθαρῳδὸν μέν τινασωθῆναι παρ αὐτῶν καὶ ἀπολαβεῖν τὸν μι-σθὸν ἀντὶ τῆς ᾠδῆς καὶ νεκρόν τι ἄλλο παι-δίον ἐς τὸν Ἰσθμὸν ἐπὶ δελφῖνος ὁμοίωςπροσκομισθῆναι τὸν δὲ Ἀδειμάντουοἰκέτην τὸν νεώνητον ἀπορήσειν δελφῖνοςἐρωτικοῦΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Καὶ σὺ γάρ Τιμόλαεμιμῇ Λυκῖνον καὶ ἐπιμετρεῖς τῶν σκωμ-μάτων καὶ ταῦτα εἰσηγητὴς αὐτὸς γενόμε-νος ΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἄμεινον γὰρ ἦν πιθα-νώτερον αὐτὸ ποιεῖν καί τινα θησαυρὸν ὑπὸτῇ κλίνῃ ἀνευρεῖν ὡς μὴ πράγματα ἔχοιςἐκ τοῦ πλοίου μετατιθεὶς χρυσίον ἐς τὸἄστυΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Εὖ λέγεις καὶ ἀνορω-

30

ρύχθω θησαυρὸς ὑπὸ τὸν Ἑρμῆν τὸν λίθι-νον ὅς ἐστιν ἡμῖν ἐν τῇ αὐλῇ μέδιμνοι χί-λιοι ἐπισήμου χρυσίου εὐθὺς οὖν κατὰ τὸνἩσίοδον οἶκος τὸ πρῶτον ὡς ἂν ἐπιση-μότατα οἰκοίην καὶ τὰ περὶ τὸ ἄστυ πάνταὠνησάμην ἤδη πλὴν ὅσα θύμον καὶ λίθοικαὶ ἐν Ἐλευσῖνι ὅσα ἐπὶ θαλάττῃ καὶ περὶτὸν Ἰσθμὸν ὀλίγα τῶν ἀγώνων ἕνεκα εἴποτε δὴ τὰ Ἴσθμια ἐπιδημήσαιμι καὶ τὸΣικυώνιον πεδίον καὶ ὅλως εἴ πού τι ἢ συ-νηρεφὲς ἢ ἔνυδρον ἢ εὔκαρπον ἐν τῇ Ἑλ-λάδι πάντα ἐν ὀλίγῳ Ἀδειμάντου ἔσται ὁχρυσὸς δὲ κοῖλος ἡμῖν ἐμφαγεῖν τὰ δὲ ἐκ-πώματα οὐ κοῦφα ὡς τὰ Ἐχεκράτουςἀλλὰ διτάλαντον ἕκαστον τὴν ὁλκήνΛΥΚΙΝΟΣ Εἶτα πῶς ὁ οἰνοχόος ὀρέξειπλῆρες οὕτω βαρὺ ἔκπωμα ἢ σὺ δέξῃ παραὐτοῦ ἀμογητὶ οὐ σκύφον ἀλλὰ Σισύφειόντι βάρος ἀναδιδόντοςΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἄνθρωπε μή μοιἀνάλυε τὴν εὐχήν ἐγὼ δὲ καὶ τὰς τρα-

31

ΕΡΜΗΣ Τί οὖν ὦ Λάμπιχε τοσαῦταἔχων πάρειΛΑΜΠΙΧΟΣ Τί οὖν ἐχρῆν ὦ Ἑρμῆγυμνὸν ἥκειν τύραννον ἄνδραΕΡΜΗΣ Τύραννον μὲν οὐδαμῶς νεκρὸνδὲ μάλα ὥστε ἀπόθου ταῦταΛΑΜΠΙΧΟΣ Ἰδού σοι ὁ πλοῦτος ἀπέρ-ριπταιΕΡΜΗΣ Καὶ τὸν τῦφον ἀπόρριψον ὦΛάμπιχε καὶ τὴν ὑπεροψίαν βαρήσει γὰρτὸ πορθμεῖον συνεμπεσόνταΛΑΜΠΙΧΟΣ Οὐκοῦν ἀλλὰ τὸ διάδημαἔασόν με ἔχειν καὶ τὴν ἐφεστρίδαΕΡΜΗΣ Οὐδαμῶς ἀλλὰ καὶ ταῦταἄφες ΛΑΜΠΙΧΟΣ Εἶεν τί ἔτι πᾶν γὰρἀφῆκα ὡς ὁρᾷςΕΡΜΗΣ Καὶ τὴν ὠμότητα καὶ τὴνἄνοιαν καὶ τὴν ὕβριν καὶ τὴν ὀργήν καὶ τα-ῦτα ἄφεςΛΑΜΠΙΧΟΣ Ἰδού σοι ψιλός εἰμι

122

ὁ μὲν γὰρ Βλεψίας αὐτὸς ἑαυτοῦ κατηγόρειφθάσας πολλὴν τὴν ἄνοιαν ὡς τὰ χρήματαἐφύλαττεν τοῖς οὐδὲν προσήκουσιν κληρο-νόμοις εἰς ἀεὶ βιώσεσθαι ὁ μάταιος νομί-ζων πλὴν ἔμοιγε οὐ τὴν τυχοῦσαν τερπω-λὴν παρέσχον τότε στένοντες ἀλλ ἤδημὲν ἐπὶ τῷ στομίῳ ἐσμέν ἀποβλέπειν δὲχρὴ καὶ ἀποσκοπεῖν πόρρωθεν τοὺς ἀφι-κνουμένους βαβαί πολλοί γε καὶ ποικίλοικαὶ πάντες δακρύοντες πλὴν τῶν νεογνῶντούτων καὶ νηπίων ἀλλὰ καὶ οἱ πάνυ γέρο-ντες ὀδύρονται τί τοῦτο ἆρα τὸ φίλτροναὐτοὺς ἔχει τοῦ βίου τοῦτον οὖν τὸν ὑπέρ-γηρων ἐρέσθαι βούλομαι τί δακρύεις τηλι-κοῦτος ἀποθανών τί ἀγανακτεῖς ὦ βέλτι-στε καὶ ταῦτα γέρων ἀφιγμένος ἦ που βα-σιλεύς τις ἦσθα ΠΤΩΧΟΣ ΟὐδαμῶςΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλὰ σατράπης τιςΠΤΩΧΟΣ Οὐδὲ τοῦτοΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἆρα οὖν ἐπλούτεις εἶτα

139

ὅλως οἶδε τὰ μετὰ τὸν βίονrdquo ἐνταῦθα δὲοὐ παύσῃ βεβαίως γελῶν καθάπερ ἐγὼνῦν καὶ μάλιστα ἐπειδὰν ὁρᾷς τοὺς πλου-σίους καὶ σατράπας καὶ τυράννους οὕτωταπεινοὺς καὶ ἀσήμους ἐκ μόνης οἰμωγῆςδιαγινωσκομένους καὶ ὅτι μαλθακοὶ καὶἀγεννεῖς εἰσι μεμνημένοι τῶν ἄνω ταῦταλέγε αὐτῷ καὶ προσέτι ἐμπλησάμενον τὴνπήραν ἥκειν θέρμων τε πολλῶν καὶ εἴ πουεὕροι ἐν τῇ τριόδῳ Ἑκάτης δεῖπνον κείμε-νον ἢ ᾠὸν ἐκ καθαρσίου ἤ τι τοιοῦτον ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ἀλλ ἀπαγγελῶ τα-ῦτα ὦ Διόγενες ὅπως δὲ εἰδῶ μάλισταὁποῖός τίς ἐστι τὴν ὄψιν ndashΔΙΟΓΕΝΗΣ Γέρων φαλακρός τρι-βώνιον ἔχων πολύθυρον ἅπαντι ἀνέμῳἀναπεπταμένον καὶ ταῖς ἐπιπτυχαῖς τῶνῥακίων ποικίλον γελᾷ δ ἀεὶ καὶ τὰ πολλὰτοὺς ἀλαζόνας τούτους φιλοσόφους ἐπι-σκώπτειΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ῥᾴδιον εὑρεῖν ἀπό γε

60

κἀπειδὰν τἀν τῇ Ἑλλάδι πάντα ἤδη χειρω-σώμεθα ndash οὐδεὶς γὰρ ὁ ἐναντιωθησόμενοςἡμῖν τὰ ὅπλα τοσούτοις οὖσιν ἀλλ ἀκονιτὶκρατοῦμεν ndash ἐπιβάντες ἐπὶ τὰς τριήρειςκαὶ τοὺς ἵππους εἰς τὰς ἱππαγωγοὺς ἐμβι-βάσαντες ndash παρεσκεύασται δ ἐν Κεγχρεα-ῖς καὶ σῖτος ἱκανὸς καὶ τὰ πλοῖα διαρκῆκαὶ τὰ ἄλλα πάντα ndash διαβάλωμεν τὸνΑἰγαῖον ἐς τὴν Ἰωνίαν εἶτα ἐκεῖ τῇ Ἀρ-τέμιδι θύσαντες καὶ τὰς πόλεις ἀτειχί-στους λαβόντες ῥᾳδίως ἄρχοντας ἀπολι-πόντες προχωρῶμεν ἐπὶ Συρίας διὰ Καρί-ας εἶτα Λυκίας καὶ Παμφυλίας καὶ Πισι-δῶν καὶ τῆς παραλίου καὶ ὀρεινῆς Κιλικί-ας ἄχρι ἂν ἐπὶ τὸν Εὐφράτην ἀφικώμεθαΛΥΚΙΝΟΣ Ἐμέ ὦ βασιλεῦ εἰ δοκεῖσατράπην τῆς Ἑλλάδος κατάλιπε δειλὸςγάρ εἰμι καὶ τῶν οἴκοι πολὺ ἀπελθεῖν οὐκἂν ἡδέως ὑπομείναιμι σὺ δὲ ἔοικας ἐπὶἈρμενίους καὶ Παρθυαίους ἐλάσειν μάχιμαφῦλα καὶ τὴν τοξικὴν εὔστοχα ὥστε ἄλλῳ

41

γὸς ὢν καὶ Δᾶμις ὁ πλούσιος ὁ ἐκ Κορίν-θου συγκατῄεσαν ὁ μὲν Δᾶμις ὑπὸ τοῦπαιδὸς ἐκ φαρμάκων ἀποθανών ὁ δὲΛάμπις δι ἔρωτα Μυρτίου τῆς ἑταίραςἀποσφάξας ἑαυτόν ὁ δὲ Βλεψίας λιμῷἄθλιος ἐλέγετο ἀπεσκληκέναι καὶ ἐδήλουδὲ ὠχρὸς εἰς ὑπερβολὴν καὶ λεπτὸς εἰς τὸἀκριβέστατον φαινόμενος ἐγὼ δὲ καίπερεἰδὼς ἀνέκρινον ὃν τρόπον ἀποθάνοιενεἶτα τῷ μὲν Δάμιδι αἰτιωμένῳ τὸν υἱόνΟὐκ ἄδικα μέντοι ἔπαθες ἔφην ὑπ αὐτοῦεἰ τάλαντα ἔχων ὁμοῦ χίλια καὶ τρυφῶναὐτὸς ἐνενηκοντούτης ὢν ὀκτωκαιδεκαέτεινεανίσκῳ τέτταρας ὀβολοὺς παρεῖχες σὺδέ ὦ Ἀκαρνάν ndash ἔστενε γὰρ κἀκεῖνος καὶκατηρᾶτο τῇ Μυρτίῳ ndash τί αἰτιᾷ τὸν Ἔρω-τα σεαυτὸν δέον ὃς τοὺς μὲν πολεμίουςοὐδεπώποτε ἔτρεσας ἀλλὰ φιλοκινδύνωςἠγωνίζου πρὸ τῶν ἄλλων ἀπὸ δὲ τοῦ τυ-χόντος παιδισκαρίου καὶ δακρύων ἐπι-πλάστων καὶ στεναγμῶν ἑάλως ὁ γενναῖος

138

ΕΡΜΗΣ Ἔμβαινε ἤδη σὺ δὲ ὁ παχύς ὁπολύσαρκος τίς ὢν τυγχάνειςΔΑΜΑΣΙΑΣ Δαμασίας ὁ ἀθλητήςΕΡΜΗΣ Ναί ἔοικας οἶδα γάρ σε πολ-λάκις ἐν ταῖς παλαίστραις ἰδώνΔΑΜΑΣΙΑΣ Ναί ὦ Ἑρμῆ ἀλλὰ πα-ράδεξαί με γυμνὸν ὄνταΕΡΜΗΣ Οὐ γυμνόν ὦ βέλτιστε τοσαύ-τας σάρκας περιβεβλημένον ὥστε ἀπόδυθιαὐτάς ἐπεὶ καταδύσεις τὸ σκάφος τὸν ἕτε-ρον πόδα ὑπερθεὶς μόνον ἀλλὰ καὶ τοὺςστεφάνους τούτους ἀπόρριψον καὶ τὰ κη-ρύγματαΔΑΜΑΣΙΑΣ Ἰδού σοι γυμνός ὡς ὁρᾷςἀληθῶς εἰμι καὶ ἰσοστάσιος τοῖς ἄλλοις νε-κροῖς ΕΡΜΗΣ Οὕτως ἄμεινον ἀβαρῆ εἶναιὥστε ἔμβαινε καὶ σὺ τὸν πλοῦτον ἀπο-θέμενος ὦ Κράτων καὶ τὴν μαλακίαν δὲπροσέτι καὶ τὴν τρυφὴν μηδὲ τὰ ἐντάφιακόμιζε μηδὲ τὰ τῶν προγόνων ἀξιώματα

123

παραδοὺς τὸ δεξιὸν ἐμὲ Ἀντίπατρόν τιναἔασον ἐπὶ τῆς Ἑλλάδος μή με καὶ διαπεί-ρῃ τις οἰστῷ ἄθλιον βαλὼν ἐς τὰ γυμνὰπερὶ Σοῦσα ἢ Βάκτρα ἡγούμενόν σοι τῆςφάλαγγοςΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἀποδιδράσκεις ὦ Λυ-κῖνε τὸν κατάλογον δειλὸς ὤν ὁ δὲ νόμοςἀποτετμῆσθαι τὴν κεφαλήν εἴ τις λιπὼνφαίνοιτο τὴν τάξιν ἀλλ ἐπεὶ κατὰ τὸνΕὐφράτην ἤδη ἐσμὲν καὶ ὁ ποταμὸς ἔζευ-κται καὶ κατόπιν ὁπόσα διεληλύθαμενἀσφαλῶς ἔχει καὶ πάντα ὕπαρχοι κατέχου-σιν ὑπ ἐμοῦ ἑκάστῳ ἔθνει ἐπεισαχθέντεςοἱ δὲ καὶ ἀπίασι τὴν Φοινίκην ἡμῖν ἐν τού-τῳ καὶ τὴν Παλαιστίνην εἶτα καὶ τὴνΑἴγυπτον προσαξόμενοι σὺ πρῶτος ὦΛυκῖνε διάβαινε τὸ δεξιὸν ἄγων εἶτα ἐγὼκαὶ μετ ἐμὲ ὁ Τιμόλαος ἐπὶ πᾶσι δὲ τὸ ἱπ-πικὸν ἄγε σύ ὦ Ἀδείμαντε καὶ διὰ μὲντῆς Μεσοποταμίας οὐδεὶς ἀπήντηκεν ἡμῖνπολέμιος ἀλλὰ ἑκόντες αὑτούς τε καὶ τὰς

42

ΝΕΚΡΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥΔΕΥΚΟΥΣ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ὦ Πολύδευκες ἐντέλλο-μαί σοι ἐπειδὰν τάχιστα ἀνέλθῃς ndash σὸνγάρ ἐστιν οἶμαι ἀναβιῶναι αὔριον ndash ἤνπου ἴδῃς Μένιππον τὸν κύνα ndash εὕροις δἂν αὐτὸν ἐν Κορίνθῳ κατὰ τὸ Κράνειον ἢἐν Λυκείῳ τῶν ἐριζόντων πρὸς ἀλλήλουςφιλοσόφων καταγελῶντα ndash εἰπεῖν πρὸςαὐτόν ὅτι σοί ὦ Μένιππε κελεύει ὁ Διο-γένης εἴ σοι ἱκανῶς τὰ ὑπὲρ γῆς καταγε-γέλασται ἥκειν ἐνθάδε πολλῷ πλείω ἐπι-γελασόμενον ἐκεῖ μὲν γὰρ ἐν ἀμφιβόλῳσοὶ ἔτι ὁ γέλως ἦν καὶ πολὺ τὸ ldquoτίς γὰρ

59

κατάλιπε δὲ καὶ γένος καὶ δόξαν καὶ εἴποτέ σε ἡ πόλις ἀνεκήρυξεν καὶ τὰς τῶνἀνδριάντων ἐπιγραφάς μηδὲ ὅτι μέγαντάφον ἐπί σοι ἔχωσαν λέγε βαρύνει γὰρκαὶ ταῦτα μνημονευόμεναΚΡΑΤΩΝ Οὐχ ἑκὼν μέν ἀπορρίψω δέτί γὰρ ἂν καὶ πάθοιμιΕΡΜΗΣ βαβαί σὺ δὲ ὁ ἔνοπλος τί βού-λει ἢ τί τὸ τρόπαιον τοῦτο φέρειςΣΤΡΑΤΗΓΟΣ Ὅτι ἐνίκησα ὦ Ἑρμῆκαὶ ἠρίστευσα καὶ ἡ πόλις ἐτίμησέν μεΕΡΜΗΣ Ἄφες ὑπὲρ γῆς τὸ τρόπαιον ἐνᾅδου γὰρ εἰρήνη καὶ οὐδὲν ὅπλων δεήσειὁ σεμνὸς δὲ οὗτος ἀπό γε τοῦ σχήματοςκαὶ βρενθυόμενος ὁ τὰς ὀφρῦς ἐπηρκώς ὁἐπὶ τῶν φροντίδων τίς ἐστιν ὁ τὸν βαθὺνπώγωνα καθειμένοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Φιλόσοφός τις ὦ Ἑρμῆμᾶλλον δὲ γόης καὶ τερατείας μεστόςὥστε ἀπόδυσον καὶ τοῦτον ὄψει γὰρ πολ-λὰ καὶ γελοῖα ὑπὸ τῷ ἱματίῳ σκεπόμενα

124

κατιέναι ὁ δέ γε Ὀροίτης καὶ πάνυ ἁπα-λὸς ἦν τὼ πόδε καὶ οὐδ ἑστάναι χαμαίοὐχ ὅπως βαδίζειν ἐδύνατο πάσχουσι δαὐτὸ ἀτεχνῶς Μῆδοι πάντες ἢν ἀποβῶσιτῶν ἵππων ὥσπερ οἱ ἐπὶ τῶν ἀκανθῶνἀκροποδητὶ μόλις βαδίζουσιν ὥστε ἐπεὶκαταβαλὼν ἑαυτὸν ἔκειτο καὶ οὐδεμιᾷ μη-χανῇ ἀνίστασθαι ἤθελεν ὁ βέλτιστος Ἑρ-μῆς ἀράμενος αὐτὸν ἐκόμισεν ἄχρι πρὸς τὸπορθμεῖον ἐγὼ δὲ ἐγέλωνΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Κἀγὼ δὲ ὁπότε κα-τῄειν οὐδ ἀνέμιξα ἐμαυτὸν τοῖς ἄλλοιςἀλλ ἀφεὶς οἰμώζοντας αὐτοὺς προδραμὼνἐπὶ τὸ πορθμεῖον προκατέλαβον χώραν ὡςἂν ἐπιτηδείως πλεύσαιμι καὶ παρὰ τὸνπλοῦν οἱ μὲν ἐδάκρυόν τε καὶ ἐναυτίωνἐγὼ δὲ μάλα ἐτερπόμην ἐπ αὐτοῖςΔΙΟΓΕΝΗΣ Σὺ μέν ὦ Κράτης καὶἈντίσθενες τοιούτων ἐτύχετε τῶν ξυνοδοι-πόρων ἐμοὶ δὲ Βλεψίας τε ὁ δανειστικὸς ὁἐκ Πειραιῶς καὶ Λάμπις ὁ Ἀκαρνὰν ξενα-

137

58

ἀκροπόλεις ἅνθρωποι ἐνεχείρισαν καὶ ἐπὶΒαβυλῶνα ἐλθόντες ἀπροσδόκητοι παρήλ-θομεν εἰς τὸ εἴσω τῶν τειχῶν καὶ ἔχομεντὴν πόλιν ὁ βασιλεὺς δὲ περὶ Κτησιφῶνταδιατρίβων ἤκουσε τὴν ἔφοδον εἶτα εἰς Σε-λεύκειαν παρελθὼν παρασκευάζεται ἱπ-πέας τε ὅτι πλείστους μεταπεμπόμενος καὶτοξότας καὶ σφενδονήτας ἀπαγγέλλουσι δοὖν οἱ σκοποὶ ἀμφὶ τὰς ἑκατὸν ἤδη μυ-ριάδας τοῦ μαχίμου συνειλέχθαι καὶ τού-των εἴκοσιν ἱπποτοξότας καίτοι οὔπω ὁἈρμένιος πάρεστιν οὔτε οἱ κατὰ τὴν Κα-σπίαν θάλατταν οἰκοῦντες οὔτε οἱ ἀπὸΒάκτρων ἀλλ ἐκ τῶν πλησίον καὶ προα-στείων τῆς ἀρχῆς οὕτω ῥᾳδίως τοσαύταςμυριάδας κατέλεξε καιρὸς οὖν ἤδη σκοπε-ῖν ἡμᾶς ὅ τι χρὴ ποιεῖνΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀλλ ἐγὼ μέν φημιδεῖν ὑμᾶς τὸ πεζὸν ἀπιέναι τὴν ἐπὶ Κτησι-φῶντος ἡμᾶς δὲ τὸ ἱππικὸν αὐτοῦ μένειντὴν Βαβυλῶνα διαφυλάξοντας

43

μπλοκῇ ὁ μὲν γὰρ Ἀρσάκης ἐπήλαυνενὡς διηγεῖτο πολὺ τῶν ἄλλων προεξορμή-σας ὑποστὰς δὲ ὁ Θρᾷξ τῇ πέλτῃ μὲν ὑπο-δὺς ἀποσείεται τοῦ Ἀρσάκου τὸν κοντόνὑποθεὶς δὲ τὴν σάρισαν αὐτόν τε διαπείρεικαὶ τὸν ἵππονΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Πῶς οἷόν τε ὦΚράτης μιᾷ πληγῇ τοῦτο γενέσθαιΚΡΑΤΗΣ Ῥᾷστ ὦ Ἀντισθένες ὁ μὲνγὰρ ἐπήλαυνεν εἰκοσάπηχύν τινα κοντὸνπροβεβλημένος ὁ Θρᾷξ δ ἐπειδὴ τῇ πέλ-τῃ παρεκρούσατο τὴν προσβολὴν καὶ πα-ρῆλθεν αὐτὸν ἡ ἀκωκή ἐς τὸ γόνυ ὀκλάσαςδέχεται τῇ σαρίσῃ τὴν ἐπέλασιν καὶ τι-τρώσκει τὸν ἵππον ὑπὸ τὸ στέρνον ὑπὸ θυ-μοῦ καὶ σφοδρότητος ἑαυτὸν διαπείρανταδιελαύνεται δὲ καὶ ὁ Ἀρσάκης ἐκ τοῦ βου-βῶνος διαμπὰξ ἄχρι ὑπὸ τὴν πυγήν ὁρᾷςοἷόν τι ἐγένετο οὐ τοῦ ἀνδρός ἀλλὰ τοῦἵππου μᾶλλον τὸ ἔργον ἠγανάκτει δ ὅμωςὁμότιμος ὢν τοῖς ἄλλοις καὶ ἠξίου ἱππεὺς

136

ΕΡΜΗΣ Κατάθου σὺ τὸ σχῆμα πρῶτονεἶτα καὶ ταυτὶ πάντα ὦ Ζεῦ ὅσην μὲν τὴνἀλαζονείαν κομίζει ὅσην δὲ ἀμαθίαν καὶἔριν καὶ κενοδοξίαν καὶ ἐρωτήσεις ἀπόρουςκαὶ λόγους ἀκανθώδεις καὶ ἐννοίας πολυ-πλόκους ἀλλὰ καὶ ματαιοπονίαν μάλαπολλὴν καὶ λῆρον οὐκ ὀλίγον καὶ ὕθλουςκαὶ μικρολογίαν νὴ Δία καὶ χρυσίον γετουτὶ καὶ ἡδυπάθειαν δὲ καὶ ἀναισχυντίανκαὶ ὀργὴν καὶ τρυφὴν καὶ μαλακίαν οὐλέληθεν γάρ με εἰ καὶ μάλα περικρύπτειςαὐτά καὶ τὸ ψεῦδος δὲ ἀπόθου καὶ τὸντῦφον καὶ τὸ οἴεσθαι ἀμείνων εἶναι τῶν ἄλ-λων ὡς εἴ γε ταῦτα πάντα ἔχων ἐμβαίηςποία πεντηκόντορος δέξαιτο ἄν σεΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Ἀποτίθεμαι τοίνυναὐτά ἐπείπερ οὕτω κελεύειςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ καὶ τὸν πώγωνα το-ῦτον ἀποθέσθω ὦ Ἑρμῆ βαρύν τε ὄντακαὶ λάσιον ὡς ὁρᾷς πέντε μναῖ τριχῶνεἰσι τοὐλάχιστον

125

ΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἀποδειλιᾷς καὶ σύ ὦἈδείμαντε πλησίον τοῦ κινδύνου γενόμε-νος σοὶ δὲ τί δοκεῖ ὦ ΤιμόλαεΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἁπάσῃ τῇ στρατιᾷ βαδί-ζειν ἐπὶ τοὺς πολεμίους μηδὲ περιμένεινἔστ ἂν ἄμεινον παρασκευάσωνται παντα-χόθεν τῶν συμμάχων προσγενομένων ἀλλἕως ἔτι καθ ὁδόν εἰσιν οἱ πολέμιοι ἐπιχει-ρῶμεν αὐτοῖςΣΑΜΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις σὺ δὲ τί ὦ Λυ-κῖνε δοκιμάζεις ΛΥΚΙΝΟΣ Ἐγώ σοι φράσω ἐπειδὴκεκμήκαμεν συντόνως ὁδεύοντες ὁπότεκατῄειμεν ἕωθεν ἐς τὸν Πειραιᾶ καὶ νῦνἤδη τριάκοντά που σταδίους προκεχωρή-καμεν καὶ ὁ ἥλιος πολύς κατὰ μεσημβρίανγὰρ ἤδη μάλιστα ἐνταῦθά που ἐπὶ τὰςἐλαίας ἐπὶ τῆς ἀνατετραμμένης στήλης κα-θίσαντας ἀναπαύσασθαι εἶτα οὕτως ἀνα-στάντας ἀνύειν τὸ λοιπὸν ἐς τὸ ἄστυΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἔτι γὰρ Ἀθήνησιν ὦ μα-

44

τὸ γελάσαι μάλα ἡδέως ἐφ οἷς ὑμεῖς ᾐτή-σατε τοιούτοις οὖσι καὶ ταῦτα φιλοσοφίανἐπαινοῦντες

57

ΕΡΜΗΣ Εὖ λέγεις ἀπόθου καὶ τοῦτονΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Καὶ τίς ὁ ἀποκείρωνἔσταιΕΡΜΗΣ Μένιππος οὑτοσὶ λαβὼν πέλε-κυν τῶν ναυπηγικῶν ἀποκόψει αὐτὸν ἐπι-κόπῳ τῇ ἀποβάθρᾳ χρησάμενος ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔκ ὦ Ἑρμῆ ἀλλὰ πρίο-νά μοι ἀνάδος γελοιότερον γὰρ τοῦτοΕΡΜΗΣ Ὁ πέλεκυς ἱκανός εὖ γε ἀν-θρωπινώτερος νῦν ἀναπέφηνας ἀποθέμενοςσαυτοῦ τὴν κινάβρανΜΕΝΙΠΠΟΣ Βούλει μικρὸν ἀφέλωμαικαὶ τῶν ὀφρύωνΕΡΜΗΣ Μάλιστα ὑπὲρ τὸ μέτωπονγὰρ καὶ ταύτας ἐπῆρκεν οὐκ οἶδα ἐφ ὅτῳἀνατείνων ἑαυτόν τί τοῦτο καὶ δακρύειςὦ κάθαρμα καὶ πρὸς θάνατον ἀποδειλιᾷςἔμβηθι δ οὖνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἓν ἔτι τὸ βαρύτατον ὑπὸμάλης ἔχειΕΡΜΗΣ Τί ὦ Μένιππε

126

νόδωρός τε ὁ πλούσιος ὁ ἡμέτερος καὶ Ἀρ-σάκης ὁ Μηδίας ὕπαρχος καὶ Ὀροίτης ὁἈρμένιος ὁ μὲν οὖν Ἰσμηνόδωρος ndash ἐπε-φόνευτο γὰρ ὑπὸ τῶν λῃστῶν ὑπὸ τὸν Κι-θαιρῶνα Ἐλευσῖνάδε οἶμαι βαδίζων ndashἔστενε καὶ τὸ τραῦμα ἐν ταῖν χεροῖν εἶχεκαὶ τὰ παιδία ἃ νεογνὰ καταλελοίπει ἀνε-καλεῖτο καὶ ἑαυτῷ ἐπεμέμφετο τῆς τόλ-μης ὃς Κιθαιρῶνα ὑπερβάλλων καὶ τὰπερὶ τὰς Ἐλευθερὰς χωρία πανέρημα ὄνταὑπὸ τῶν πολέμων διοδεύων δύο μόνουςοἰκέτας ἐπηγάγετο καὶ ταῦτα φιάλαςπέντε χρυσᾶς καὶ κυμβία τέτταρα μεθἑαυτοῦ κομίζων ὁ δὲ Ἀρσάκης ndash γηραιὸςἤδη καὶ νὴ Δί οὐκ ἄσεμνος τὴν ὄψιν ndash εἰςτὸ βαρβαρικὸν ἤχθετο καὶ ἠγανάκτει πε-ζὸς βαδίζων καὶ ἠξίου τὸν ἵππον αὐτῷπροσαχθῆναι καὶ γὰρ καὶ ὁ ἵππος αὐτῷσυνετεθνήκει μιᾷ πληγῇ ἀμφότεροι διαπα-ρέντες ὑπὸ Θρᾳκός τινος πελταστοῦ ἐν τῇἐπὶ τῷ Ἀράξῃ πρὸς τὸν Καππαδόκην συ-

135

ξαίμην πλουτήσας ἐπ ὀλίγον ὑπηνέμιόντινα πλοῦτον ἀνιᾶσθαι μετ ὀλίγον ψιλὴντὴν μᾶζαν ἐσθίων οἷα ὑμεῖς πείσεσθε μετὀλίγον ἐπειδὰν ἡ εὐδαιμονία μὲν ὑμῖν καὶὁ πολὺς πλοῦτος οἴχηται ἀποπτάμενοςαὐτοὶ δὲ καταβάντες ἀπὸ τῶν θησαυρῶν τεκαὶ διαδημάτων ὥσπερ ἐξ ἡδίστου ὀνείρα-τος ἀνεγρόμενοι ἀνόμοια τὰ ἐπὶ τῆς οἰκίαςεὑρίσκητε ὥσπερ οἱ τοὺς βασιλεῖς ὑποκρι-νόμενοι τραγῳδοὶ ἐξελθόντες ἀπὸ τοῦ θε-άτρου λιμώττοντες οἱ πολλοί καὶ ταῦταπρὸ ὀλίγου Ἀγαμέμνονες ὄντες ἢ Κρέο-ντες λυπήσεσθε οὖν ὡς τὸ εἰκός καὶ δυ-σάρεστοι ἔσεσθε τὰ ἐπὶ τῆς οἰκίας καὶμάλιστα σύ ὦ Τιμόλαε ὁπόταν δέῃ σε τὸαὐτὸ παθεῖν τῷ Ἰκάρῳ τῆς πτερώσεωςδιαλυθείσης καταπεσόντα ἐκ τοῦ οὐρανοῦχαμαὶ βαδίζειν ἀπολέσαντα τοὺς δακτυλί-ους ἐκείνους ἅπαντας ἀπορρυέντας τῶν δα-κτύλων ἐμοὶ δὲ καὶ τοῦτο ἱκανὸν ἀντὶπάντων θησαυρῶν καὶ Βαβυλῶνος αὐτῆς

56

κάριε εἶναι δοκεῖς ὃς ἀμφὶ Βαβυλῶνα ἐντῷ πεδίῳ πρὸ τῶν τειχῶν ἐν τοσούτοιςστρατιώταις κάθησαι περὶ τοῦ πολέμουδιασκοπούμενοςΛΥΚΙΝΟΣ Εὖ γε ὑπέμνησας ἐγὼ δὲνήφειν ᾤμην καὶ ὕπαρ ἀποφανεῖσθαι τὴνγνώμηνΣΑΜΙΠΠΟΣ Πρόσιμεν δή εἴ σοι δοκεῖκαὶ ὅπως ἄνδρες ἀγαθοὶ ἐν τοῖς κινδύνοιςἔσεσθε μηδὲ προδώσετε τὸ πάτριον φρόνη-μα ἤδη γάρ που καὶ οἱ πολέμιοι ἐπιλαμ-βάνουσιν ὥστε τὸ μὲν σύνθημα ἔστωἘνυάλιος ὑμεῖς δὲ ἐπειδὰν σημάνῃ ὁ σαλ-πιγκτής ἀλαλάξαντες καὶ τὰ δόρατα κρού-σαντες πρὸς τὰς ἀσπίδας ἐπείγεσθε συμ-μῖξαι τοῖς ἐναντίοις καὶ ἐντὸς γενέσθαιτῶν τοξευμάτων ὡς μηδὲ πληγὰς λαμ-βάνωμεν ἀκροβολίζεσθαι αὐτοῖς διδόντεςκαὶ ἐπειδὴ ἐς χεῖρας ἤδη συνεληλύθαμεντὸ μὲν εὐώνυμον καὶ ὁ Τιμόλαος ἐτρέψα-ντο τοὺς καθ αὑτοὺς Μήδους ὄντας τὸ δὲ

45

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΘΕΝΟΥΣΚΑΙ ΚΡΑΤΗΤΟΣ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀντίσθενες καὶ Κράτηςσχολὴν ἄγομεν ὥστε τί οὐκ ἄπιμεν εὐθὺτῆς καθόδου περιπατήσοντες ὀψόμενοιτοὺς κατιόντας οἷοί τινές εἰσι καὶ τί ἕκα-στος αὐτῶν ποιεῖΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Ἀπίωμεν ὦ Διόγενεςκαὶ γὰρ ἂν ἡδὺ τὸ θέαμα γένοιτο τοὺς μὲνδακρύοντας αὐτῶν ὁρᾶν τοὺς δὲ ἱκετεύο-ντας ἀφεθῆναι ἐνίους δὲ μόλις κατιόνταςκαὶ ἐπὶ τράχηλον ὠθοῦντος τοῦ Ἑρμοῦὅμως ἀντιβαίνοντας καὶ ὑπτίους ἀντερείδο-ντας οὐδὲν δέονΚΡΑΤΗΣ Ἔγωγ οὖν καὶ διηγήσομαιὑμῖν ἃ εἶδον ὁπότε κατῄειν κατὰ τὴν ὁδόνΔΙΟΓΕΝΗΣ Διήγησαι ὦ Κράτης ἔοι-κας γάρ τινα ἑωρακέναι παγγέλοιαΚΡΑΤΗΣ Καὶ ἄλλοι μὲν πολλοὶ συγκα-τέβαινον ἡμῖν ἐν αὐτοῖς δὲ ἐπίσημοι Ἰσμη-

134

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Κολακείαν ὦ Ἑρμῆ πολ-λὰ ἐν τῷ βίῳ χρησιμεύσασαν αὐτῷΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Οὐκοῦν καὶ σύ ὦΜένιππε ἀπόθου τὴν ἐλευθερίαν καὶ παρ-ρησίαν καὶ τὸ ἄλυπον καὶ τὸ γενναῖον καὶτὸν γέλωτα μόνος γοῦν τῶν ἄλλων γελᾷςΕΡΜΗΣ Μηδαμῶς ἀλλὰ καὶ ἔχε ταῦτακοῦφα γὰρ καὶ πάνυ εὔφορα ὄντα καὶ πρὸςτὸν κατάπλουν χρήσιμα καὶ ὁ ῥήτωρ δὲσὺ ἀπόθου τῶν ῥημάτων τὴν τοσαύτηνἀπεραντολογίαν καὶ ἀντιθέσεις καὶ παρι-σώσεις καὶ περιόδους καὶ βαρβαρισμοὺςκαὶ τὰ ἄλλα βάρη τῶν λόγωνΡΗΤΩΡ Ἢν ἰδού ἀποτίθεμαιΕΡΜΗΣ Εὖ ἔχει ὥστε λύε τὰ ἀπόγειατὴν ἀποβάθραν ἀνελώμεθα τὸ ἀγκύριονἀνεσπάσθω πέτασον τὸ ἱστίον εὔθυνε ὦπορθμεῦ τὸ πηδάλιον εὖ πάθωμεν τίοἰμώζετε ὦ μάταιοι καὶ μάλιστα ὁ φι-λόσοφος σὺ ὁ ἀρτίως τὸν πώγωνα δεδῃω-μένος

127

κατ ἐμὲ ἰσόπαλον ἔτι Πέρσαι γάρ εἰσι καὶὁ βασιλεὺς ἐν αὐτοῖς ἡ δὲ ἵππος ἅπασατῶν βαρβάρων ἐπὶ τὸ δεξιὸν ἡμῶν ἐλαύ-νουσιν ὥστε ὦ Λυκῖνε αὐτός τε ἀνὴρἀγαθὸς γίγνου καὶ τοῖς μετὰ σαυτοῦ παρα-κελεύου δέχεσθαι τὴν ἐπέλασινΛΥΚΙΝΟΣ Ὢ τῆς τύχης ἐπ ἐμὲ γὰροἱ ἱππεῖς ἅπαντες καὶ μόνος ἐπιτήδειοςαὐτοῖς ἔδοξα ἐπελαύνεσθαι καί μοι δοκῶἢν βιάζωνται αὐτομολήσειν προσδραμὼνἐς τὴν παλαίστραν ἔτι πολεμοῦντας ὑμᾶςκαταλιπώνΣΑΜΙΠΠΟΣ Μηδαμῶς κρατεῖς γὰραὐτῶν καὶ σὺ ἤδη τὸ μέρος ἐγὼ δέ ὡςὁρᾷς καὶ μονομαχήσω πρὸς τὸν βασιλέαπροκαλεῖται γάρ με καὶ ἀναδῦναι πάντωςαἰσχρόνΛΥΚΙΝΟΣ Νὴ Δία καὶ τετρώσῃ αὐτίκαμάλα πρὸς αὐτοῦ βασιλικὸν γὰρ καὶ τὸτρωθῆναι περὶ τῆς ἀρχῆς μαχόμενονΣΑΜΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις ἐπιπόλαιον

46

τόδε τί δή ποτε οὐχ εἷς δακτύλιος ἅπανταταῦτα δύναταί σοι ἀλλὰ τοσούτους περι-ημμένος βαδιῇ τὴν ἀριστερὰν πεφορτι-σμένος κατὰ δάκτυλον ἕνα μᾶλλον δὲὑπερπαίει ὁ ἀριθμός καὶ δεήσει καὶ τὴνδεξιὰν συνεπιλαβεῖν καίτοι ἑνὸς τοῦ ἀνα-γκαιοτάτου προσδεῖ ὃς περιθέμενόν σεπαύσει μωραίνοντα τὴν πολλὴν ταύτηνκόρυζαν ἀποξύσας ἢ τοῦτο μὲν καὶ ὁ ἑλ-λέβορος ἱκανὸς ποιῆσαι ζωρότερος ποθείςΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἀλλὰ πάντως ὦ Λυκῖνεκαὶ αὐτὸς εὔξῃ τι ἤδη ποτέ ὡς ἂν μάθω-μεν οἷα αἰτήσεις ἀνεπίληπτα καὶ ἀνέγκλη-τα ὁ συκοφαντῶν τοὺς ἄλλους ΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλ οὐ δέομαι εὐχῆς ἐγώἥκομεν γὰρ δὴ πρὸς τὸ Δίπυλον καὶ ὁ βέλ-τιστος οὑτοσὶ Σάμιππος ἀμφὶ Βαβυλῶναμονομαχῶν καὶ σύ ὦ Τιμόλαε ἀριστῶνμὲν ἐν Συρίᾳ δειπνῶν δὲ ἐν Ἰταλίᾳ καὶτοῖς ἐμοὶ ἐπιβάλλουσι σταδίοις κατεχρήσα-σθε καλῶς ποιοῦντες ἄλλως τε οὐκ ἂν δε-

55

ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Ὅτι ὦ Ἑρμῆ ἀθάνα-τον ᾤμην τὴν ψυχὴν ὑπάρχεινΜΕΝΙΠΠΟΣ Ψεύδεται ἄλλα γὰρ ἔοικελυπεῖν αὐτόνΕΡΜΗΣ Τὰ ποῖαΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅτι μηκέτι δειπνήσειπολυτελῆ δεῖπνα μηδὲ νύκτωρ ἐξιὼν ἅπα-ντας λανθάνων τῷ ἱματίῳ τὴν κεφαλὴν κα-τειλήσας περίεισιν ἐν κύκλῳ τὰ χαμαιτυ-πεῖα καὶ ἕωθεν ἐξαπατῶν τοὺς νέους ἐπὶτῇ σοφίᾳ ἀργύριον λήψεται ταῦτα λυπεῖαὐτόν ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Σὺ γάρ ὦ Μένιππεοὐκ ἄχθῃ ἀποθανώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Πῶς ὃς ἔσπευσα ἐπὶ τὸνθάνατον καλέσαντος μηδενός ἀλλὰ μετα-ξὺ λόγων οὐ κραυγή τις ἀκούεται ὥσπερτινῶν ἀπὸ γῆς βοώντωνΕΡΜΗΣ Ναί ὦ Μένιππε οὐκ ἀφ ἑνόςγε χώρου ἀλλ οἱ μὲν εἰς τὴν ἐκκλησίανσυνελθόντες ἄσμενοι γελῶσι πάντες ἐπὶ τῷ

128

ΚΡΑΤΗΣ Ἀλλ οἱ ἄλλοι ἠμέλουν τῶντοιούτων κτημάτων καὶ οὐδεὶς ἐθεράπευενἡμᾶς κληρονομήσειν προσδοκῶν εἰς δὲ τὸχρυσίον πάντες ἔβλεπονΔΙΟΓΕΝΗΣ Εἰκότως οὐ γὰρ εἶχονἔνθα δέξαιντο τὰ τοιαῦτα παρ ἡμῶν διερ-ρυηκότες ὑπὸ τρυφῆς καθάπερ τὰ σαπρὰτῶν βαλλαντίων ὥστε εἴ ποτε καὶ ἐμβάλοιτις ἐς αὐτοὺς ἢ σοφίαν ἢ παρρησίαν ἢ ἀλή-θειαν ἐξέπιπτεν εὐθὺς καὶ διέρρει τοῦπυθμένος στέγειν οὐ δυναμένου οἷόν τιπάσχουσιν αἱ τοῦ Δαναοῦ αὗται παρθένοιεἰς τὸν τετρυπημένον πίθον ἐπαντλοῦσαιτὸ δὲ χρυσίον ὀδοῦσι καὶ ὄνυξι καὶ πάσῃμηχανῇ ἐφύλαττονΚΡΑΤΗΣ Οὐκοῦν ἡμεῖς μὲν ἕξομενκἀνταῦθα τὸν πλοῦτον οἱ δὲ ὀβολὸν ἥξουσικομίζοντες καὶ τοῦτον ἄχρι τοῦ πορθμέως

133

σκοπεῖν ἔξω βέλους ὑπεραιωρούμενον καὶεἰ δόξειέ μοι προσθέμενος ἂν τοῖς ἡττη-μένοις κοιμίσας τοὺς κρατοῦντας νικᾶν πα-ρεῖχον τοῖς φεύγουσιν ἀναστρέψασιν ἀπὸτῆς τροπῆς καὶ τὸ ὅλον παιδιὰν ἐποιού-μην ἂν τὸν τῶν ἀνθρώπων βίον καὶ πάνταἐμὰ ἦν καὶ θεὸς ἐδόκουν τοῖς ἄλλοις τοῦτοἡ ἄκρα εὐδαιμονία ἐστὶ μήτε ἀπολέσθαιμήτε ἐπιβουλευθῆναι δυναμένη καὶ μάλι-στα μεθ ὑγιείας ἐν μακρῷ τῷ βίῳ τί ἂναἰτιάσαιο ὦ Λυκῖνε τῆς εὐχῆςΛΥΚΙΝΟΣ Οὐδέν ὦ Τιμόλαε οὐδὲγὰρ ἀσφαλὲς ἐναντιοῦσθαι ἀνδρὶ πτηνῷκαὶ ὑπὲρ μυρίους τὴν ἰσχύν πλὴν ἀλλὰἐκεῖνο ἐρήσομαί σε εἴ τινα ἄλλον εἶδες ἐντοσούτοις ἔθνεσιν ὅσα ὑπερέπτης γέρονταἤδη ἄνδρα οὕτω παρακεκινηκότα τὴνγνώμην ἐπὶ δακτυλίου μικροῦ ὀχούμενονὄρη ὅλα κινεῖν ἄκρῳ τῷ δακτύλῳ δυνάμε-νον ἐπέραστον πᾶσι καὶ ταῦτα φαλακρὸνὄντα καὶ τὴν ῥῖνα σιμόν ἀτὰρ εἰπέ μοι καὶ

54

μέντοι τὸ τραῦμα καὶ οὐκ εἰς τὰ φανερὰτοῦ σώματος ὡς μηδὲ τὴν οὐλὴν ὕστερονἄμορφον γενέσθαι πλὴν ἀλλὰ ὁρᾷς ὅπωςἐπελάσας μιᾷ πληγῇ αὐτόν τε καὶ τὸν ἵπ-πον διέπειρα τὴν λόγχην ἀφείς εἶτα τὴνκεφαλὴν ἀποτεμὼν καὶ ἀφελὼν τὸ διάδημαβασιλεὺς ἤδη γέγονα προσκυνούμενος ὑφἁπάντων οἱ βάρβαροι προσκυνείτωσανὑμῶν κατὰ τὸν Ἑλλήνων νόμον ἄρξω εἷςστρατηγὸς ὀνομαζόμενος ἐπὶ τούτοις ἄραἐννοεῖτε ὅσας μὲν πόλεις ἐπωνύμους ἐπἐμαυτοῦ οἰκιῶ ὅσας δὲ καὶ καθαιρήσωἑλὼν κατὰ κράτος αἳ ἂν ὑβρίσωσί τι ἐςτὴν ἀρχήν ἁπάντων δὲ μάλιστα Κυδίαντὸν πλούσιον μετελεύσομαι ὃς ὅμορος ὤνμοι ἐξέωσε τοῦ ἀγροῦ ἐπιβαίνων κατ ὀλί-γον ἐς τὸ εἴσω τῶν ὅρωνΛΥΚΙΝΟΣ Πέπαυσο ἤδη ὦ Σάμιππεκαιρὸς γὰρ σὲ ἤδη μὲν νενικηκότα τηλι-καύτην μάχην ἐν Βαβυλῶνι εὐωχεῖσθαι τὰἐπινίκια ndash ἑκστάδιος γὰρ οἶμαί σοι ἡ ἀρχή

47

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Εὖ ἐποίησαν ἡμεῖς δὲὁπότε ἐν τῷ βίῳ ἦμεν οὐδὲν τοιοῦτον ἐνε-νοοῦμεν περὶ ἀλλήλων οὔτε πώποτεηὐξάμην Ἀντισθένην ἀποθανεῖν ὡς κληρο-νομήσαιμι τῆς βακτηρίας αὐτοῦ ndash εἶχεν δὲπάνυ καρτερὰν ἐκ κοτίνου ποιησάμενος ndashοὔτε οἶμαι σὺ ὁ Κράτης ἐπεθύμεις κληρο-νομεῖν ἀποθανόντος ἐμοῦ τὰ κτήματα καὶτὸν πίθον καὶ τὴν πήραν χοίνικας δύο θέρ-μων ἔχουσανΚΡΑΤΗΣ Οὐδὲν γάρ μοι τούτων ἔδειἀλλ οὐδὲ σοί ὦ Διόγενες ἃ γὰρ ἐχρῆν σύτε Ἀντισθένους ἐκληρονόμησας καὶ ἐγὼσοῦ πολλῷ μείζω καὶ σεμνότερα τῆς Περ-σῶν ἀρχῆς ΔΙΟΓΕΝΗΣ Τίνα ταῦτα φῄςΚΡΑΤΗΣ Σοφίαν αὐτάρκειαν ἀλή-θειαν παρρησίαν ἐλευθερίανΔΙΟΓΕΝΗΣ Νὴ Δία μέμνημαι τοῦτονδιαδεξάμενος τὸν πλοῦτον παρὰ Ἀντι-σθένους καὶ σοὶ ἔτι πλείω καταλιπών

132

Λαμπίχου θανάτῳ καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ συ-νέχεται πρὸς τῶν γυναικῶν καὶ τὰ παιδίανεογνὰ ὄντα ὁμοίως κἀκεῖνα ὑπὸ τῶν παί-δων βάλλεται ἀφθόνοις τοῖς λίθοις ἄλλοιδὲ Διόφαντον τὸν ῥήτορα ἐπαινοῦσιν ἐν Σι-κυῶνι ἐπιταφίους λόγους διεξιόντα ἐπὶΚράτωνι τούτῳ καὶ νὴ Δία γε ἡ Δαμασίουμήτηρ κωκύουσα ἐξάρχει τοῦ θρήνου σὺνγυναιξὶν ἐπὶ τῷ Δαμασίᾳ σὲ δὲ οὐδείς ὦΜένιππε δακρύει καθ ἡσυχίαν δὲ κεῖσαιμόνοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐδαμῶς ἀλλ ἀκούσῃτῶν κυνῶν μετ ὀλίγον ὠρυομένων οἴκτι-στον ἐπ ἐμοὶ καὶ τῶν κοράκων τυπτο-μένων τοῖς πτεροῖς ὁπόταν συνελθόντεςθάπτωσί μεΕΡΜΗΣ Γεννάδας εἶ ὦ Μένιππε ἀλλἐπεὶ καταπεπλεύκαμεν ἡμεῖς ὑμεῖς μὲνἄπιτε πρὸς τὸ δικαστήριον εὐθεῖαν ἐκείνηνπροϊόντες ἐγὼ δὲ καὶ ὁ πορθμεὺς ἄλλουςμετελευσόμεθα

129

ndash Τιμόλαον δὲ ἐν τῷ μέρει εὔχεσθαι ὅπερἂν ἐθέλῃΣΑΜΙΠΠΟΣ Τί δ οὖν ὦ Λυκῖνε οἷάσοι ᾐτῆσθαι δοκῶΛΥΚΙΝΟΣ Παρὰ πολύ ὦ θαυμασιώτα-τε βασιλέων ἐπιπονώτερα καὶ βιαιότερατῶν Ἀδειμάντου παρ ὅσον ἐκεῖνος μὲνἐτρύφα διτάλαντα χρύσεα ἐκπώματα προ-πίνων τοῖς συμπόταις σὺ δὲ καὶ ἐτι-τρώσκου μονομαχῶν καὶ ἐδεδίεις καὶἐφρόντιζες νύκτωρ καὶ μεθ ἡμέραν οὐμόνον γάρ σοι τὰ παρὰ τῶν πολεμίων φο-βερὰ ἦν ἀλλὰ καὶ ἐπιβουλαὶ μυρίαι καὶφθόνος παρὰ τῶν συνόντων καὶ μῖσος καὶκολακεία φίλος δὲ οὐδεὶς ἀληθής ἀλλὰπρὸς τὸ δέος ἅπαντες ἢ πρὸς τὴν ἐλπίδαεὖνοι δοκοῦντες εἶναι ἀπόλαυσις μέν γεοὐδὲ ὄναρ τῶν ἡδέων ἀλλὰ δόξα μόνη καὶπορφυρὶς χρυσῷ ποικίλη καὶ ταινία λευκὴπερὶ τῷ μετώπῳ καὶ δορυφόροι προϊόντεςτὰ δ ἄλλα κάματος ἀφόρητος καὶ ἀηδία

48

ἑώρων ἄν καὶ τὰς πηγὰς δὲ τὰς Νείλουμόνος ἂν ἠπιστάμην καὶ ὅσον τῆς γῆς ἀοί-κητον καὶ εἴ τινες ἀντίποδες ἡμῖν οἰκοῦσιτὸ νότιον τῆς γῆς ἡμίτομον ἔχοντες ἔτι δὲκαὶ ἀστέρων φύσιν καὶ σελήνης καὶ αὐτοῦἡλίου ῥᾳδίως ἔγνων ἂν ἀπαθὴς ὢν τῷ πυρίκαὶ τὸ πάντων ἥδιστον αὐθημερὸν ἀγγε-ῖλαι ἐς Βαβυλῶνα τίς ἐνίκησεν Ὀλύμπιακαὶ ἀριστήσαντα εἰ τύχοι ἐν Συρίᾳ δει-πνῆσαι ἐν Ἰταλίᾳ εἰ δέ τις ἐχθρὸς εἴηἀμύνασθαι καὶ τοῦτον ἐκ τοῦ ἀφανοῦςπέτρον ἐμβαλόντα τῇ κεφαλῇ ὡς ἐπιτε-τρῖφθαι τὸ κρανίον τούς τε αὖ φίλους εὖποιεῖν ἐπιχέαντα κοιμωμένοις αὐτοῖς τὸχρυσίον καὶ μὴν εἴ τις ὑπερόπτης εἴη ἢ τύ-ραννος πλούσιος ὑβριστής ἀράμενος αὐτὸνὅσον ἐπὶ σταδίους εἴκοσιν ἀφῆκα φέρεσθαικατὰ τῶν κρημνῶν τοῖς παιδικοῖς δὲ ὁμι-λεῖν ἀκωλύτως ἂν ἐξῆν εἰσιόντα ἀθέατονκοιμίσαντα ἅπαντας ἄνευ ἐκείνων μόνωνοἷον δὲ κἀκεῖνο ἦν τοὺς πολεμοῦντας ἐπι-

53

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὐπλοεῖτε ὦ Ἑρμῆπροΐωμεν δὲ καὶ ἡμεῖς τί οὖν ἔτι καὶ μέλ-λετε δικασθῆναι δεήσει καὶ τὰς καταδί-κας φασὶν εἶναι βαρείας τροχοὺς καὶ λί-θους καὶ γῦπας δειχθήσεται δὲ ὁ ἑκάστουβίος

ΚΡΑΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ

ΚΡΑΤΗΣ Μοίριχον τὸν πλούσιον ἐγί-νωσκες ὦ Διόγενες τὸν πάνυ πλούσιοντὸν ἐκ Κορίνθου τὸν τὰς πολλὰς ὁλκάδαςἔχοντα οὗ ἀνεψιὸς Ἀριστέας πλούσιος καὶαὐτὸς ὤν τὸ Ὁμηρικὸν ἐκεῖνο εἰώθει ἐπι-λέγειν rsquoἤ μ ἀνάειρ ἢ ἐγὼ σέrsquoΔΙΟΓΕΝΗΣ Τίνος ἕνεκα ὦ ΚράτηςΚΡΑΤΗΣ Ἐθεράπευον ἀλλήλους τοῦκλήρου ἕνεκα ἑκάτερος ἡλικιῶται ὄντεςκαὶ τὰς διαθήκας εἰς τὸ φανερὸν ἐτίθεντοἈριστέαν μὲν ὁ Μοίριχος εἰ προαποθάνοι

130

δεσπότην ἀφιεὶς τῶν ἑαυτοῦ πάντων Μοί-ριχον δὲ ὁ Ἀριστέας εἰ προαπέλθοι αὐτοῦταῦτα μὲν ἐγέγραπτο οἱ δὲ ἐθεράπευονὑπερβαλλόμενοι ἀλλήλους τῇ κολακείᾳκαὶ οἱ μάντεις εἴτε ἀπὸ τῶν ἄστρων τεκ-μαιρόμενοι τὸ μέλλον εἴτε ἀπὸ τῶν ὀνει-ράτων ὥς γε Χαλδαίων παῖδες ἀλλὰ καὶ ὁΠύθιος αὐτὸς ἄρτι μὲν Ἀριστέᾳ παρεῖχε τὸκράτος ἄρτι δὲ Μοιρίχῳ καὶ τὰ τάλανταποτὲ μὲν ἐπὶ τοῦτον νῦν δ ἐπ ἐκεῖνον ἔρ-ρεπεΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί οὖν πέρας ἐγένετο ὦΚράτης ἀκοῦσαι γὰρ ἄξιονΚΡΑΤΗΣ Ἄμφω τεθνᾶσιν ἐπὶ μιᾶςἡμέρας οἱ δὲ κλῆροι εἰς Εὐνόμιον καὶΘρασυκλέα περιῆλθον ἄμφω συγγενεῖςὄντας οὐδὲ πώποτε προμαντευομένουςοὕτω γενέσθαι ταῦτα διαπλέοντες γὰρ ἀπὸΣικυῶνος εἰς Κίρραν κατὰ μέσον τὸν πόρονπλαγίῳ περιπεσόντες τῷ Ἰάπυγι ἀνε-τράπησαν

131

τὰς καὶ τὰ μειράκια ἐπιμεμηνέναι μοι καὶεὐδαίμονα εἶναι δοκεῖν εἴ τινα καὶ μόνονπροσβλέψαιμι αὐτῶν εἰ δ ὑπερορῴηνκἀκεῖνα ὑπὸ λύπης ἀπολλύσθω καὶ ὅλωςὑπὲρ τὸν Ὑάκινθον ἢ Ὕλαν ἢ Φάωνα τὸνΧῖον εἶναί με καὶ ταῦτα πάντα ἔχειν μὴὀλιγοχρόνιον ὄντα μηδὲ κατὰ μέτρονζῶντα τῆς ἀνθρωπίνης βιοτῆς ἀλλ ἔτη χί-λια νέον ἐκ νέου γιγνόμενον διαβιῶναιἀμφὶ τὰ ἑπτακαίδεκα ἔτη ἀεὶ ἀποδυόμενοντὸ γῆρας ὥσπερ οἱ ὄφεις οὐδὲν γὰρ δεήσειμε ταῦτα ἔχοντα πάντα γὰρ ἐμὰ ἦν ἂν τὰτῶν ἄλλων ἐς ὅσον ἀνοίγειν τε τὰς θύραςἐδυνάμην καὶ κοιμίζειν τοὺς φύλακας καὶἀθέατος εἶναι εἰσιών εἰ δέ τι ἐν Ἰνδοῖς ἢὙπερβορέοις θέαμα παράδοξον ἢ κτῆματίμιον ἢ ὅσα ἐμφαγεῖν ἢ πιεῖν ἡδέα οὐ με-ταστειλάμενος ἀλλ αὐτὸς ἐπιπετόμενοςἀπέλαυον ἁπάντων ἐς κόρον καὶ ἐπεὶ γρὺψὑπόπτερον θηρίον ἢ φοῖνιξ ὄρνεον ἐν Ἰνδοῖςἀθέατον τοῖς ἄλλοις ἐγὼ δὲ καὶ τοῦτο

52

πολλή καὶ ἢ χρηματίζειν δεῖ τοῖς παρὰτῶν πολεμίων ἥκουσιν ἢ δικάζειν ἢ κατα-πέμπειν τοῖς ὑπηκόοις ἐπιτάγματα καὶἤτοι ἀφέστηκέ τι ἔθνος ἢ ἐπελαύνουσί τι-νες τῶν ἔξω τῆς ἀρχῆς δεδιέναι οὖν δεῖπάντα καὶ ὑφορᾶσθαι καὶ ὅλως ὑπὸπάντων μᾶλλον ἢ ὑπὸ σεαυτοῦ εὐδαιμονί-ζεσθαι καὶ γὰρ οὖν καὶ τόδε πῶς οὐ ταπει-νόν ὅτι καὶ νοσεῖς τὰ ὅμοια τοῖς ἰδιώταιςκαὶ ὁ πυρετὸς οὐ διαγιγνώσκει σε βασιλέαὄντα οὐδ ὁ θάνατος δέδιε τοὺς δορυ-φόρους ἀλλ ἐπιστάς ὁπόταν αὐτῷ δοκῇἄγει οἰμώζοντα οὐκ αἰδούμενος τὸ διάδη-μα σὺ δὲ ὁ οὕτως ὑψηλὸς καταπεσὼνἀνάσπαστος ἐκ τοῦ βασιλείου θρόνου τὴναὐτὴν ὁδὸν ἄπει τοῖς πολλοῖς ἰσότιμοςἐλαυνόμενος ἐν τῇ ἀγέλῃ τῶν νεκρῶνχῶμα ὑψηλὸν ὑπὲρ γῆς καὶ στήλην μακρὰνἢ πυραμίδα εὔγραμμον τὰς γωνίας ἀπολι-πών ἐκπρόθεσμα καὶ ἀνεπαίσθητα φιλοτι-μήματα εἰκόνες δὲ ἐκεῖναι καὶ νεῴ οὓς

49

τῇ ἀποβάσει ἀπέθανον ὑπὸ τοῦ Ἕκτοροςὁ οὖν ἔρως τῆς γυναικὸς οὐ μετρίως ἀπο-κναίει με ὦ δέσποτα καὶ βούλομαι κἂνπρὸς ὀλίγον ὀφθεὶς αὐτῇ καταβῆναι πάλινΠΛΟΥΤΩΝ Οὐκ ἔπιες ὦ Πρωτεσί-λαε τὸ Λήθης ὕδωρΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Καὶ μάλα ὦ δέσπο-τα τὸ δὲ πρᾶγμα ὑπέρογκον ἦνΠΛΟΥΤΩΝ Οὐκοῦν περίμεινον ἀφίξε-ται γὰρ κἀκείνη ποτὲ καὶ οὐδὲ σὲ ἀνελθεῖνδεήσειΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀλλ οὐ φέρω τὴνδιατριβήν ὦ Πλούτων ἠράσθης δὲ καὶαὐτὸς ἤδη καὶ οἶσθα οἷον τὸ ἐρᾶν ἐστινΠΛΟΥΤΩΝ Εἶτα τί σε ὀνήσει μίανἡμέραν ἀναβιῶναι μετ ὀλίγον τὰ αὐτὰ ὀδυ-ρόμενονΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Οἶμαι πείσειν κἀκεί-νην ἀκολουθεῖν παρ ὑμᾶς ὥστε ἀνθ ἑνὸςδύο νεκροὺς λήψῃ μετ ὀλίγονΠΛΟΥΤΩΝ Οὐ θέμις γενέσθαι ταῦτα

160

ΑΙΑΝΤΟΣ ΚΑΙ ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΟΣ

ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Εἰ σὺ μανείς ὦ Αἶανσεαυτὸν ἐφόνευσας ἐμέλλησας δὲ καὶ ἡμᾶςἅπαντας τί αἰτιᾷ τὸν Ὀδυσσέα καὶ πρῴηνοὔτε προσέβλεψας αὐτόν ὁπότε ἧκεν μα-ντευσόμενος οὔτε προσειπεῖν ἠξίωσας ἄν-δρα συστρατιώτην καὶ ἑταῖρον ἀλλ ὑπερο-πτικῶς μεγάλα βαίνων παρῆλθεςΑΙΑΣ Εἰκότως ὦ Ἀγάμεμνον αὐτὸςγοῦν μοι τῆς μανίας αἴτιος κατέστη μόνοςἀντεξετασθεὶς ἐπὶ τοῖς ὅπλοιςΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Ἠξίους δὲ ἀναντα-γώνιστος εἶναι καὶ ἀκονιτὶ κρατεῖνἁπάντωνΑΙΑΣ Ναί τά γε τοιαῦτα οἰκεία γάρμοι ἦν ἡ πανοπλία τοῦ ἀνεψιοῦ γε οὖσακαὶ ὑμεῖς οἱ ἄλλοι πολὺ ἀμείνους ὄντεςἀπείπασθε τὸν ἀγῶνα καὶ παρεχωρήσατέμοι τῶν ἄθλων ὁ δὲ Λαέρτου ὃν ἐγὼ πολ-λάκις ἔσωσα κινδυνεύοντα κατακεκόφθαι

141

ἀνιστᾶσιν αἱ πόλεις θεραπεύουσαι καὶ τὸμέγα ὄνομα πάντα κατ ὀλίγον ὑπορρεῖ καὶἄπεισιν ἀμελούμενα ἢν δὲ καὶ ὅτι μάλισταἐπὶ πλεῖστον παραμείνῃ τίς ἔτι ἀπόλαυσιςἀναισθήτῳ αὐτῷ γενομένῳ ὁρᾷς οἷα μὲνἔτι ζῶν ἕξεις πράγματα δεδιὼς καὶ φροντί-ζων καὶ κάμνων οἷα δὲ καὶ μετὰ τὴν ἀπαλ-λαγὴν ἔσται Ἀλλ ἤδη σὸν αἰτεῖν ὦ Τιμόλαε καὶ ὅπωςὑπερβαλῇ τούτους ὥσπερ εἰκὸς ἄνδρα συ-νετὸν καὶ πράγμασιν χρῆσθαι εἰδόταΤΙΜΟΛΑΟΣ Σκόπει γοῦν ὦ Λυκῖνε εἴτι ἐπιλήψιμον εὔξομαι καὶ ὅ τι ἂν εὐθῦναίτις δυνηθείη χρυσὸν μὲν οὖν καὶ θησαυρο-ὺς καὶ μεδίμνους νομίσματος ἢ βασιλείαςκαὶ πολέμους καὶ δείματα ὑπὲρ τῆς ἀρχῆςεἰκότως διέβαλες οὐκ αἰτήσομαι ἀβέβαιαγὰρ ταῦτά γε καὶ πολλὰς τὰς ἐπιβουλὰςἔχοντα καὶ πλέον τοῦ ἡδέος τὸ ἀνιαρὸν ἐναὐτοῖς ἦν ἐγὼ δὲ βούλομαι τὸν Ἑρμῆνἐντυχόντα μοι δοῦναι δακτυλίους τινὰς

50

τοιούτους τὴν δύναμιν ἕνα μὲν ὥστε ἀεὶἐρρῶσθαι καὶ ὑγιαίνειν τὸ σῶμα καὶ ἄτρω-τον εἶναι καὶ ἀπαθῆ ἕτερον δὲ ὡς μὴὁρᾶσθαι τὸν περιθέμενον οἷος ἦν ὁ τοῦ Γύ-γου τὸν δέ τινα ὡς ἰσχύειν ὑπὲρ ἄνδραςμυρίους καὶ ὅ τι ἂν ἄχθος ἅμα μυρίοι κι-νῆσαι μόλις δύναιντο τοῦτο ἐμὲ ῥᾳδίωςμόνον ἀνατίθεσθαι ἔτι δὲ καὶ πέτεσθαιπολὺ ἀπὸ τῆς γῆς ἀρθέντα καὶ πρὸς τοῦτοεἶναί μοι δακτύλιόν τινα καὶ μὴν καὶ ἐςὕπνον κατασπᾶν ὁπόσους ἂν ἐθέλω καὶἅπασαν θύραν προσιόντι μοι ἀνοίγεσθαιχαλωμένου τοῦ κλείθρου καὶ τοῦ μοχλοῦἀφαιρουμένου ταῦτα ἀμφότερα εἷς δακτύ-λιος δυνάσθω τὸ δὲ μέγιστον ἄλλος τιςἔστω ἐπὶ πᾶσιν ὁ ἥδιστος ὡς ἐράσμιονεἶναί με περιθέμενον παισὶ τοῖς ὡραίοιςκαὶ γυναιξὶ καὶ δήμοις ὅλοις καὶ μηδέναεἶναι ἀνέραστον καὶ ὅτῳ μὴ ποθεινότατοςἐγὼ καὶ ἀνὰ στόμα ὥστε πολλὰς γυναῖκαςοὐ φερούσας τὸν ἔρωτα καὶ ἀναρτᾶν ἑαυ-

51

ὑπὸ τῶν Φρυγῶν ἀμείνων ἠξίου εἶναι καὶἐπιτηδειότερος ἔχειν τὰ ὅπλα ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Αἰτιῶ τοιγαροῦν ὦγενναῖε τὴν Θέτιν ἣ δέον σοὶ τὴν κληρο-νομίαν τῶν ὅπλων παραδοῦναι συγγενεῖ γεὄντι φέρουσα ἐς τὸ κοινὸν κατέθετο αὐτάΑΙΑΣ Οὔκ ἀλλὰ τὸν Ὀδυσσέα ὃςἀντεποιήθη μόνοςΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Συγγνώμη ὦ Αἶαν εἰἄνθρωπος ὢν ὠρέχθη δόξης ἡδίστου πράγ-ματος ὑπὲρ οὗ καὶ ἡμῶν ἕκαστος κινδυ-νεύειν ὑπέμενεν ἐπεὶ καὶ ἐκράτησέ σου καὶταῦτα ἐπὶ Τρωσὶ δικασταῖςΑΙΑΣ Οἶδα ἐγώ ἥτις μου κατεδίκασενἀλλ οὐ θέμις λέγειν τι περὶ τῶν θεῶν τὸνδ οὖν Ὀδυσσέα μὴ οὐχὶ μισεῖν οὐκ ἂν δυ-ναίμην ὦ Ἀγάμεμνον οὐδ εἰ αὐτή μοι ἡἈθηνᾶ τοῦτο ἐπιτάττοι

142

ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ ΚΑΙΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ

ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ὦ δέσποτα καὶ βασι-λεῦ καὶ ἡμέτερε Ζεῦ καὶ σὺ Δήμητρος θύ-γατερ μὴ ὑπερίδητε δέησιν ἐρωτικήνΠΛΟΥΤΩΝ Σὺ δὲ τίνων δέῃ παρἡμῶν ἢ τίς ὢν τυγχάνειςΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εἰμὶ μὲν Πρωτεσίλα-ος ὁ Ἰφίκλου Φυλάκιος συστρατιώτης τῶνἈχαιῶν καὶ πρῶτος ἀποθανὼν τῶν ἐπἸλίῳ δέομαι δὲ ἀφεθεὶς πρὸς ὀλίγον ἀνα-βιῶναι πάλινΠΛΟΥΤΩΝ Τοῦτον μὲν τὸν ἔρωτα ὦΠρωτεσίλαε πάντες νεκροὶ ἐρῶσιν πλὴνοὐδεὶς ἂν αὐτῶν τύχοιΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀλλ οὐ τοῦ ζῆνἈϊδωνεῦ ἐρῶ ἔγωγε τῆς γυναικὸς δέ ἣννεόγαμον ἔτι ἐν τῷ θαλάμῳ καταλιπὼνᾠχόμην ἀποπλέων εἶτα ὁ κακοδαίμων ἐν

159

πιεῖν οὐ γὰρ σῶμα ἔχεις ἀλλ ἐκεῖνο μὲνἐν Λυδίᾳ που τέθαπται ὅπερ καὶ πεινῆνκαὶ διψῆν ἐδύνατο σὺ δὲ ἡ ψυχὴ πῶς ἂνἔτι ἢ διψῴης ἢ πίοιςΤΑΝΤΑΛΟΣ Τοῦτ αὐτὸ ἡ κόλασίςἐστι τὸ διψῆν τὴν ψυχὴν ὡς σῶμα οὖσανΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ τοῦτο μὲν οὕτωςπιστεύσομεν ἐπεὶ φῂς κολάζεσθαι τῷ δί-ψει τί δ οὖν σοι τὸ δεινὸν ἔσται ἢ δέδιαςμὴ ἐνδείᾳ τοῦ ποτοῦ ἀποθάνῃς οὐχ ὁρῶγὰρ ἄλλον ᾅδην μετὰ τοῦτον ἢ θάνατονἐντεῦθεν εἰς ἕτερον τόπονΤΑΝΤΑΛΟΣ Ὀρθῶς μὲν λέγεις καὶτοῦτο δ οὖν μέρος τῆς καταδίκης τὸ ἐπι-θυμεῖν πιεῖν μηδὲν δεόμενονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ληρεῖς ὦ Τάνταλε καὶὡς ἀληθῶς ποτοῦ δεῖσθαι δοκεῖς ἀκράτουγε ἐλλεβόρου νὴ Δία ὅστις τοὐναντίον τοῖςὑπὸ τῶν λυττώντων κυνῶν δεδηγμένοιςπέπονθας οὐ τὸ ὕδωρ ἀλλὰ τὴν δίψαν πεφο-βημένος

80

τούτωνΔΙΟΓΕΝΗΣ Βούλει καὶ πρὸς αὐτοὺςἐκείνους ἐντείλωμαί τι τοὺς φιλοσόφουςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Λέγε οὐ βαρὺ γὰροὐδὲ τοῦτοΔΙΟΓΕΝΗΣ Τὸ μὲν ὅλον παύσασθαιαὐτοῖς παρεγγύα ληροῦσι καὶ περὶ τῶνὅλων ἐρίζουσιν καὶ κέρατα φύουσιν ἀλλή-λοις καὶ κροκοδείλους ποιοῦσι καὶ τὰ τοια-ῦτα ἄπορα ἐρωτᾶν διδάσκουσι τὸν νοῦνΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ἀλλὰ ἐμὲ ἀμαθῆ καὶἀπαίδευτον εἶναι φάσκουσι κατηγοροῦντατῆς σοφίας αὐτῶν ΔΙΟΓΕΝΗΣ Σὺ δὲ οἰμώζειν αὐτοὺςπαρ ἐμοῦ λέγεΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Καὶ ταῦτα ὦ Διόγε-νες ἀπαγγελῶΔΙΟΓΕΝΗΣ Τοῖς πλουσίοις δ ὦ φίλ-τατον Πολυδεύκιον ἀπάγγελλε ταῦτα παρἡμῶν τί ὦ μάταιοι τὸν χρυσὸν φυλάττε-τε τί δὲ τιμωρεῖσθε ἑαυτοὺς λογιζόμενοι

61

ἦνΑΙΑΚΟΣ Ἐγώ σοι καὶ περὶ τοῦ Ἔρω-τος ἀποκρινοῦμαι τὰ δίκαια φήσει γὰραὐτὸς μὲν τοῦ ἐρᾶν τῷ Πάριδι ἴσως γεγε-νῆσθαι αἴτιος τοῦ θανάτου δέ σοι οὐδέναἄλλον ὦ Πρωτεσίλαε ἢ σεαυτόν ὃς ἐκλα-θόμενος τῆς νεογάμου γυναικός ἐπεὶ προ-σεφέρεσθε τῇ Τρῳάδι οὕτως φιλοκινδύνωςκαὶ ἀπονενοημένως προεπήδησας τῶν ἄλ-λων δόξης ἐρασθείς δι ἣν πρῶτος ἐν τῇἀποβάσει ἀπέθανεςΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Οὐκοῦν καὶ ὑπὲρἐμαυτοῦ σοι ὦ Αἰακέ ἀποκρινοῦμαι δι-καιότερα οὐ γὰρ ἐγὼ τούτων αἴτιος ἀλλὰἡ Μοῖρα καὶ τὸ ἐξ ἀρχῆς οὕτως ἐπικε-κλῶσθαιΑΙΑΚΟΣ Ὀρθῶς τί οὖν τούτους αἰτιᾷ

158

ΜΙΝΩΟΣ ΚΑΙ ΣΩΣΤΡΑΤΟΥ

ΜΙΝΩΣ Ὁ μὲν λῃστὴς οὑτοσὶ Σώστρα-τος εἰς τὸν Πυριφλεγέθοντα ἐμβεβλήσθωὁ δὲ ἱερόσυλος ὑπὸ τῆς Χιμαίρας διασπα-σθήτω ὁ δὲ τύραννος ὦ Ἑρμῆ παρὰ τὸνΤιτυὸν ἀποταθεὶς ὑπὸ τῶν γυπῶν καὶαὐτὸς κειρέσθω τὸ ἧπαρ ὑμεῖς δὲ οἱ ἀγα-θοὶ ἄπιτε κατὰ τάχος εἰς τὸ Ἠλύσιον πεδί-ον καὶ τὰς μακάρων νήσους κατοικεῖτεἀνθ ὧν δίκαια ἐποιεῖτε παρὰ τὸν βίονΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ἄκουσον ὦ Μίνως εἴσοι δίκαια δόξω λέγεινΜΙΝΩΣ Νῦν ἀκούσω αὖθις οὐ γὰρ ἐξε-λήλεγξαι ὦ Σώστρατε πονηρὸς ὢν καὶ το-σούτους ἀπεκτονώςΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ἐλήλεγμαι μέν ἀλλὅρα εἰ δικαίως κολασθήσομαιΜΙΝΩΣ Καὶ πάνυ εἴ γε ἀποτίνειν τὴνἀξίαν δίκαιονΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ὅμως ἀπόκριναί μοι ὦ

143

τοὺς τόκους καὶ τάλαντα ἐπὶ ταλάντοις συ-ντιθέντες οὓς χρὴ ἕνα ὀβολὸν ἔχονταςἥκειν μετ ὀλίγονΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Εἰρήσεται καὶ ταῦταπρὸς ἐκείνουςΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλὰ καὶ τοῖς καλοῖς τεκαὶ ἰσχυροῖς λέγε Μεγίλλῳ τε τῷ Κοριν-θίῳ καὶ Δαμοξένῳ τῷ παλαιστῇ ὅτι παρἡμῖν οὔτε ἡ ξανθὴ κόμη οὔτε τὰ χαροπὰ ἢμέλανα ὄμματα ἢ ἐρύθημα ἐπὶ τοῦ προ-σώπου ἔτι ἔστιν ἢ νεῦρα εὔτονα ἢ ὦμοικαρτεροί ἀλλὰ πάντα μία ἡμῖν κόνιςφασί κρανία γυμνὰ τοῦ κάλλουςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Οὐ χαλεπὸν οὐδὲ τα-ῦτα εἰπεῖν πρὸς τοὺς καλοὺς καὶ ἰσχυρούςΔΙΟΓΕΝΗΣ Καὶ τοῖς πένησιν ὦΛάκων ndash πολλοὶ δ εἰσὶ καὶ ἀχθόμενοι τῷπράγματι καὶ οἰκτείροντες τὴν ἀπορίαν ndashλέγε μήτε δακρύειν μήτε οἰμώζειν διηγη-σάμενος τὴν ἐνταῦθα ἰσοτιμίαν καὶ ὅτιὄψονται τοὺς ἐκεῖ πλουσίους οὐδὲν ἀμεί-

62

νά ὦ Αἰακέ

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΤΑΝΤΑΛΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Τί κλάεις ὦ Τάνταλε ἢτί σεαυτὸν ὀδύρῃ ἐπὶ τῇ λίμνῃ ἑστώςΤΑΝΤΑΛΟΣ Ὅτι ὦ Μένιππεἀπόλωλα ὑπὸ τοῦ δίψουςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὕτως ἀργὸς εἶ ὡς μὴἐπικύψας πιεῖν ἢ καὶ νὴ Δί ἀρυσάμενοςκοίλῃ τῇ χειρίΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲν ὄφελος εἰ ἐπικύ-ψαιμι φεύγει γὰρ τὸ ὕδωρ ἐπειδὰν προ-σιόντα αἴσθηταί με ἢν δέ ποτε καὶ ἀρύσω-μαι καὶ προσενέγκω τῷ στόματι οὐ φθάνωβρέξας ἄκρον τὸ χεῖλος καὶ διὰ τῶν δα-κτύλων διαρρυὲν οὐκ οἶδ ὅπως αὖθις ἀπο-λείπει ξηρὰν τὴν χεῖρά μοιΜΕΝΙΠΠΟΣ Τεράστιόν τι πάσχεις ὦΤάνταλε ἀτὰρ εἰπέ μοι τί δαὶ καὶ δέῃ τοῦ

79

Μίνως βραχὺ γάρ τι ἐρήσομαί σεΜΙΝΩΣ Λέγε μὴ μακρὰ μόνον ὡς καὶτοὺς ἄλλους διακρίνωμεν ἤδηΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ὁπόσα ἔπραττον ἐν τῷβίῳ πότερα ἑκὼν ἔπραττον ἢ ἐπεκέκλω-στό μοι ὑπὸ τῆς ΜοίραςΜΙΝΩΣ Ὑπὸ τῆς Μοίρας δηλαδή ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Οὐκοῦν καὶ οἱ χρηστοὶἅπαντες καὶ οἱ πονηροὶ δοκοῦντες ἡμεῖςἐκείνῃ ὑπηρετοῦντες ταῦτα ἐδρῶμενΜΙΝΩΣ Ναί τῇ Κλωθοῖ ἣ ἑκάστῳἐπέταξε γεννηθέντι τὰ πρακτέαΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Εἰ τοίνυν ἀναγκασθείςτις ὑπ ἄλλου φονεύσειέν τινα οὐ δυνάμενοςἀντιλέγειν ἐκείνῳ βιαζομένῳ οἷον δήμιοςἢ δορυφόρος ὁ μὲν δικαστῇ πεισθείς ὁ δὲτυράννῳ τίνα αἰτιάσῃ τοῦ φόνουΜΙΝΩΣ Δῆλον ὡς τὸν δικαστὴν ἢ τὸντύραννον ἐπεὶ οὐδὲ τὸ ξίφος αὐτό ὑπηρε-τεῖ γὰρ ὄργανον ὂν τοῦτο πρὸς τὸν θυμὸντῷ πρώτῳ παρασχόντι τὴν αἰτίαν

144

Τροίαν ἤγαγενΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εὖ λέγεις ἐκεῖνόνμοι αἰτιατέονΜΕΝΕΛΑΟΣ Οὐκ ἐμέ ὦ βέλτιστεἀλλὰ δικαιότερον τὸν Πάριν ὃς ἐμοῦ τοῦξένου τὴν γυναῖκα παρὰ πάντα τὰ δίκαιαᾤχετο ἁρπάσας οὗτος γὰρ οὐχ ὑπὸ σοῦμόνου ἀλλ ὑπὸ πάντων Ἑλλήνων τε καὶβαρβάρων ἄξιος ἄγχεσθαι τοσούτοις θα-νάτου αἴτιος γεγενημένος ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἄμεινον οὕτω σὲτοιγαροῦν ὦ Δύσπαρι οὐκ ἀφήσω ποτὲἀπὸ τῶν χειρῶνΠΑΡΙΣ Ἄδικα ποιῶν ὦ Πρωτεσίλαεκαὶ ταῦτα ὁμότεχνον ὄντα σοι ἐρωτικὸςγὰρ καὶ αὐτός εἰμι καὶ τῷ αὐτῷ θεῷ κα-τέσχημαι οἶσθα δὲ ὡς ἀκούσιόν τί ἐστινκαί τις ἡμᾶς δαίμων ἄγει ἔνθα ἂν ἐθέλῃκαὶ ἀδύνατόν ἐστιν ἀντιτάττεσθαι αὐτῷΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εὖ λέγεις εἴθε οὖνμοι τὸν Ἔρωτα ἐνταῦθα λαβεῖν δυνατὸν

157

ΣΩΚΡΑΤΗΣ Καὶ αὐτὸς ἔφασκον ταῦταπρὸς αὐτούς οἱ δὲ εἰρωνείαν τὸ πρᾶγμαᾤοντο εἶναιΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δέ εἰσιν οὗτοι οἱπερὶ σέΣΩΚΡΑΤΗΣ Χαρμίδης ὦ Μένιππεκαὶ Φαῖδρος καὶ ὁ τοῦ ΚλεινίουΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε ὦ Σώκρατες ὅτικἀνταῦθα μέτει τὴν σεαυτοῦ τέχνην καὶοὐκ ὀλιγωρεῖς τῶν καλῶνΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί γὰρ ἂν ἥδιον ἄλλοπράττοιμι ἀλλὰ πλησίον ἡμῶν κατάκεισοεἰ δοκεῖΜΕΝΙΠΠΟΣ Μὰ Δί ἐπεὶ παρὰ τὸνΚροῖσον καὶ τὸν Σαρδανάπαλλον ἄπειμιπλησίον οἰκήσων αὐτῶν ἔοικα γοῦν οὐκὀλίγα γελάσεσθαι οἰμωζόντων ἀκούων ΑΙΑΚΟΣ Κἀγὼ ἤδη ἄπειμι μὴ καί τιςἡμᾶς νεκρὸς λάθῃ διαφυγών τὰ πολλὰ δεἰσαῦθις ὄψει ὦ ΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἄπιθι καὶ ταυτὶ γὰρ ἱκα-

78

νους αὑτῶν καὶ Λακεδαιμονίοις δὲ τοῖςσοῖς ταῦτα εἰ δοκεῖ παρ ἐμοῦ ἐπιτίμησονλέγων ἐκλελύσθαι αὐτούςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Μηδέν ὦ Διόγενεςπερὶ Λακεδαιμονίων λέγε οὐ γὰρ ἀνέξομαίγε ἃ δὲ πρὸς τοὺς ἄλλους ἔφησθα ἀπαγγε-λῶΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐάσωμεν τούτους ἐπείσοι δοκεῖ σὺ δὲ οἷς προεῖπον ἀπένεγκονπαρ ἐμοῦ τοὺς λόγους

ΧΑΡΩΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΧΑΡΩΝ Ἀπόδος ὦ κατάρατε τὰ πορ-θμεῖαΜΕΝΙΠΠΟΣ Βόα εἰ τοῦτό σοι ὦΧάρων ἥδιονΧΑΡΩΝ Ἀπόδος φημί ἀνθ ὧν σε διε-πορθμεύσαμενΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκ ἂν λάβοις παρὰ τοῦ

63

ΑΧΙΛΛΕΥΣ Ἑταιρικὴ μὲν ἡ παραίνε-σις ἐμὲ δὲ οὐκ οἶδ ὅπως ἡ μνήμη τῶνπαρὰ τὸν βίον ἀνιᾷ οἶμαι δὲ καὶ ὑμῶν ἕκα-στον εἰ δὲ μὴ ὁμολογεῖτε ταύτῃ χείρουςἐστὲ καθ ἡσυχίαν αὐτὸ πάσχοντες ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Οὔκ ἀλλ ἀμείνους ὦἈχιλλεῦ τὸ γὰρ ἀνωφελὲς τοῦ λέγεινὁρῶμεν σιωπᾶν γὰρ καὶ φέρειν καὶ ἀνέχε-σθαι δέδοκται ἡμῖν μὴ καὶ γέλωτα ὄφλω-μεν ὥσπερ σὺ τοιαῦτα εὐχόμενος

ΑΙΑΚΟΥ ΚΑΙ ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ

ΑΙΑΚΟΣ Τί ἄγχεις ὦ Πρωτεσίλαετὴν Ἑλένην προσπεσώνΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ὅτι διὰ ταύτην ὦΑἰακέ ἀπέθανον ἡμιτελῆ μὲν τὸν δόμονκαταλιπών χήραν τε νεόγαμον γυναῖκαΑΙΑΚΟΣ Αἰτιῶ τοίνυν τὸν Μενέλαονὅστις ὑμᾶς ὑπὲρ τοιαύτης γυναικὸς ἐπὶ

156

ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Εὖ γε ὦ Μίνως ὅτι καὶἐπιδαψιλεύῃ τῷ παραδείγματι ἢν δέ τιςἀποστείλαντος τοῦ δεσπότου ἥκῃ αὐτὸςχρυσὸν ἢ ἄργυρον κομίζων τίνι τὴν χάρινἰστέον ἢ τίνα εὐεργέτην ἀναγραπτέονΜΙΝΩΣ Τὸν πέμψαντα ὦ Σώστρατεδιάκονος γὰρ ὁ κομίσας ἦν ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Οὐκοῦν ὁρᾷς πῶς ἄδικαποιεῖς κολάζων ἡμᾶς ὑπηρέτας γενομένουςὧν ἡ Κλωθὼ προσέταττεν καὶ τούτους τι-μήσας τοὺς διακονησαμένους ἀλλοτρίοιςἀγαθοῖς οὐ γὰρ δὴ ἐκεῖνό γε εἰπεῖν ἔχοιτις ὡς ἀντιλέγειν δυνατὸν ἦν τοῖς μετὰπάσης ἀνάγκης προστεταγμένοιςΜΙΝΩΣ Ὦ Σώστρατε πολλὰ ἴδοις ἂνκαὶ ἄλλα οὐ κατὰ λόγον γιγνόμενα εἰἀκριβῶς ἐξετάζοις πλὴν ἀλλὰ σὺ τοῦτοἀπολαύσεις τῆς ἐπερωτήσεως διότι οὐλῃστὴς μόνον ἀλλὰ καὶ σοφιστής τις εἶναιδοκεῖς ἀπόλυσον αὐτόν ὦ Ἑρμῆ καὶ μη-κέτι κολαζέσθω ὅρα δὲ μὴ καὶ τοὺς ἄλ-

145

μὴ ἔχοντοςΧΑΡΩΝ Ἔστι δέ τις ὀβολὸν μὴ ἔχων ΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἰ μὲν καὶ ἄλλος τις οὐκοἶδα ἐγὼ δ οὐκ ἔχωΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄγξω σε νὴ τὸν Πλού-τωνα ὦ μιαρέ ἢν μὴ ἀποδῷςΜΕΝΙΠΠΟΣ Κἀγὼ τῷ ξύλῳ σου πα-τάξας διαλύσω τὸ κρανίονΧΑΡΩΝ Μάτην οὖν ἔσῃ πεπλευκὼς το-σοῦτον πλοῦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὁ Ἑρμῆς ὑπὲρ ἐμοῦ σοιἀποδότω ὅς με παρέδωκέ σοιΕΡΜΗΣ Νὴ Δί ὀναίμην γε εἰ μέλλωκαὶ ὑπερεκτίνειν τῶν νεκρῶνΧΑΡΩΝ Οὐκ ἀποστήσομαί σουΜΕΝΙΠΠΟΣ Τούτου γε ἕνεκα νεωλκή-σας τὸ πορθμεῖον παράμενε πλὴν ἀλλ ὅ γεμὴ ἔχω πῶς ἂν λάβοιςΧΑΡΩΝ Σὺ δ οὐκ ᾔδεις κομίζειν δέονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤιδειν μέν οὐκ εἶχον δέτί οὖν ἐχρῆν διὰ τοῦτο μὴ ἀποθανεῖν

64

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ τοῦτο ὅμοιον σιμοὶγὰρ ἅπαντεςΣΩΚΡΑΤΗΣ Ἐμὲ ζητεῖς ὦ ΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μάλα ὦ ΣώκρατεςΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί τὰ ἐν ἈθήναιςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πολλοὶ τῶν νέων φιλοσο-φεῖν λέγουσι καὶ τά γε σχήματα αὐτὰ καὶτὰ βαδίσματα εἰ θεάσαιτό τις ἄκροι φι-λόσοφοιΣΩΚΡΑΤΗΣ Μάλα πολλοὺς ἑώρακαΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ ἑώρακας οἶμαιοἷος ἧκε παρὰ σοὶ Ἀρίστιππος ἢ Πλάτωναὐτός ὁ μὲν ἀποπνέων μύρον ὁ δὲ τοὺς ἐνΣικελίᾳ τυράννους θεραπεύειν ἐκμαθών ΣΩΚΡΑΤΗΣ Περὶ ἐμοῦ δὲ τί φρονο-ῦσινΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὐδαίμων ὦ Σώκρατεςἄνθρωπος εἶ τά γε τοιαῦτα πάντες γοῦν σεθαυμάσιον οἴονται ἄνδρα γεγενῆσθαι καὶπάντα ἐγνωκέναι καὶ ταῦτα ndash οἶμαι γὰρτἀληθῆ λέγειν ndash οὐδὲν εἰδότα

77

λους νεκροὺς τὰ ὅμοια ἐρωτᾶν διδάξῃς

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΑΝΝΙΒΟΥ ΜΙΝΩΟΣ ΚΑΙ ΣΚΙΠΙΩΝΟΣ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐμὲ δεῖ προκεκρίσθαισου ὦ Λίβυ ἀμείνων γάρ εἰμιΑΝΝΙΒΑΣ Οὐ μὲν οὖν ἀλλ ἐμέΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκοῦν ὁ Μίνως δικα-σάτω ΜΙΝΩΣ Τίνες δὲ ἐστέΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὗτος μὲν Ἀννίβας ὁΚαρχηδόνιος ἐγὼ δὲ Ἀλέξανδρος ὁ Φιλίπ-πουΜΙΝΩΣ Νὴ Δία ἔνδοξοί γε ἀμφότεροιἀλλὰ περὶ τίνος ὑμῖν ἡ ἔριςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Περὶ προεδρίας φησὶγὰρ οὗτος ἀμείνων γεγενῆσθαι στρατηγὸςἐμοῦ ἐγὼ δέ ὥσπερ ἅπαντες ἴσασιν οὐχὶτούτου μόνον ἀλλὰ πάντων σχεδὸν τῶνπρὸ ἐμοῦ φημι διενεγκεῖν τὰ πολέμια

146

τῷ αὐτῷ ζόφῳ ὅμοιοι καὶ κατ οὐδὲν ἀλλή-λων διαφέροντες καὶ οὔτε οἱ τῶν Τρώωννεκροὶ δεδίασίν με οὔτε οἱ τῶν Ἀχαιῶν θε-ραπεύουσιν ἰσηγορία δὲ ἀκριβὴς καὶ νε-κρὸς ὅμοιος ldquoἠμὲν κακὸς ἠδὲ καὶ ἐσθλόςrdquoταῦτά με ἀνιᾷ καὶ ἄχθομαι ὅτι μὴ θητεύωζῶνΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Ὅμως τί οὖν ἄν τιςπάθοι ὦ Ἀχιλλεῦ ταῦτα γὰρ ἔδοξε τῇ φύ-σει πάντως ἀποθνήσκειν ἅπαντας ὥστεχρὴ ἐμμένειν τῷ νόμῳ καὶ μὴ ἀνιᾶσθαιτοῖς διατεταγμένοις ἄλλως τε ὁρᾷς τῶνἑταίρων ὅσοι περὶ σέ ἐσμεν οἵδε μετὰ μι-κρὸν δὲ καὶ Ὀδυσσεὺς ἀφίξεται πάντωςφέρει δὲ παραμυθίαν καὶ ἡ κοινωνία τοῦπράγματος καὶ τὸ μὴ μόνον αὐτὸν πεπον-θέναι ὁρᾷς τὸν Ἡρακλέα καὶ τὸν Μελέα-γρον καὶ ἄλλους θαυμαστοὺς ἄνδρας οἳοὐκ ἂν οἶμαι δέξαιντο ἀνελθεῖν εἴ τις αὐτο-ὺς ἀναπέμψειε θητεύσοντας ἀκλήροις καὶἀβίοις ἀνδράσιν

155

ΑΙΑΚΟΣ Ἐμπεδοκλῆς ὦ Μένιππεἡμίεφθος ἀπὸ τῆς Αἴτνης παρώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ χαλκόπου βέλτιστε τίπαθὼν σεαυτὸν εἰς τοὺς κρατῆρας ἐνέβα-λεςΕΜΠΕΔΟΚΛΗΣ Μελαγχολία τις ὦΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ μὰ Δί ἀλλὰ κενοδοξίακαὶ τῦφος καὶ πολλὴ κόρυζα ταῦτά σεἀπηνθράκωσεν αὐταῖς κρηπῖσιν οὐκἀνάξιον ὄντα πλὴν οὐδέν σε ὤνησεν τὸσόφισμα ἐφωράθης γὰρ τεθνεώς ὁ Σω-κράτης δέ ὦ Αἰακέ ποῦ ποτε ἄρα ἐστίνΑΙΑΚΟΣ Μετὰ Νέστορος καὶ Παλαμή-δους ἐκεῖνος ληρεῖ τὰ πολλάΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως ἐβουλόμην ἰδεῖναὐτόν εἴ που ἐνθάδε ἐστίν ΑΙΑΚΟΣ Ὁρᾷς τὸν φαλακρόνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἅπαντες φαλακροί εἰσινὥστε πάντων ἂν εἴη τοῦτο τὸ γνώρισμαΑΙΑΚΟΣ Τὸν σιμὸν λέγω

76

ΧΑΡΩΝ Μόνος οὖν αὐχήσεις προῖκαπεπλευκέναιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ προῖκα ὦ βέλτιστεκαὶ γὰρ ἤντλησα καὶ τῆς κώπης συνεπελα-βόμην καὶ οὐκ ἔκλαον μόνος τῶν ἄλλωνἐπιβατῶνΧΑΡΩΝ Οὐδὲν ταῦτα πρὸς πορθμέατὸν ὀβολὸν ἀποδοῦναί σε δεῖ οὐ θέμις ἄλ-λως γενέσθαιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἄπαγέ με αὖθιςἐς τὸν βίονΧΑΡΩΝ Χάριεν λέγεις ἵνα καὶ πληγὰςἐπὶ τούτῳ παρὰ τοῦ Αἰακοῦ προσλάβωΜΕΝΙΠΠΟΣ Μὴ ἐνόχλει οὖνΧΑΡΩΝ Δεῖξον τί ἐν τῇ πήρᾳ ἔχειςΜΕΝΙΠΠΟΣ Θέρμους εἰ θέλεις καὶτῆς Ἑκάτης τὸ δεῖπνονΧΑΡΩΝ Πόθεν τοῦτον ἡμῖν ὦ Ἑρμῆτὸν κύνα ἤγαγες οἷα δὲ καὶ ἐλάλει παρὰτὸν πλοῦν τῶν ἐπιβατῶν ἁπάντων καταγε-λῶν καὶ ἐπισκώπτων καὶ μόνος ᾄδων

65

ἐπάρουρος ὢν θητεύειν παρά τινι τῶνἀκλήρων ldquoᾧ μὴ βίοτος πολὺς εἴηrdquo μᾶλλονἢ πάντων ἀνάσσειν τῶν νεκρῶν ταῦτα μὲνοὖν ἀγεννῆ τινα Φρύγα δειλὸν καὶ πέρατοῦ καλῶς ἔχοντος φιλόζῳον ἴσως ἐχρῆνλέγειν τὸν Πηλέως δὲ υἱόν τὸν φιλοκινδυ-νότατον ἡρώων ἁπάντων ταπεινὰ οὕτωπερὶ αὑτοῦ διανοεῖσθαι πολλὴ αἰσχύνη καὶἐναντιότης πρὸς τὰ πεπραγμένα σοι ἐν τῷβίῳ ὃς ἐξὸν ἀκλεῶς ἐν τῇ Φθιώτιδι πολυ-χρόνιον βασιλεύειν ἑκὼν προείλου τὸνμετὰ τῆς ἀγαθῆς δόξης θάνατονΑΧΙΛΛΕΥΣ Ὦ παῖ Νέστορος ἀλλὰτότε μὲν ἄπειρος ἔτι τῶν ἐνταῦθα ὢν καὶτὸ βέλτιον ἐκείνων ὁπότερον ἦν ἀγνοῶν τὸδύστηνον ἐκεῖνο δοξάριον προετίμων τοῦβίου νῦν δὲ συνίημι ἤδη ὡς ἐκείνη μὲνἀνωφελής εἰ καὶ ὅτι μάλιστα οἱ ἄνω ῥα-ψῳδήσουσιν μετὰ νεκρῶν δὲ ὁμοτιμία καὶοὔτε τὸ κάλλος ἐκεῖνο ὦ Ἀντίλοχε οὔτε ἡἰσχὺς πάρεστιν ἀλλὰ κείμεθα ἅπαντες ὑπὸ

154

ΜΙΝΩΣ Οὐκοῦν ἐν μέρει ἑκάτεροςεἰπάτω σὺ δὲ πρῶτος ὁ Λίβυς λέγεΑΝΝΙΒΑΣ Ἓν μὲν τοῦτο ὦ Μίνωςὠνάμην ὅτι ἐνταῦθα καὶ τὴν Ἑλλάδα φω-νὴν ἐξέμαθον ὥστε οὐδὲ ταύτῃ πλέονοὗτος ἐνέγκαιτό μου φημὶ δὲ τούτουςμάλιστα ἐπαίνου ἀξίους εἶναι ὅσοι τὸ μη-δὲν ἐξ ἀρχῆς ὄντες ὅμως ἐπὶ μέγα προε-χώρησαν δι αὑτῶν δύναμίν τε περιβαλόμε-νοι καὶ ἄξιοι δόξαντες ἀρχῆς ἔγωγ οὖνμετ ὀλίγων ἐξορμήσας εἰς τὴν Ἰβηρίαν τὸπρῶτον ὕπαρχος ὢν τῷ ἀδελφῷ μεγίστωνἠξιώθην ἄριστος κριθείς καὶ τούς τε Κελ-τίβηρας εἷλον καὶ Γαλατῶν ἐκράτησα τῶνἑσπερίων καὶ τὰ μεγάλα ὄρη ὑπερβὰς τὰπερὶ τὸν Ἠριδανὸν ἅπαντα κατέδραμονκαὶ ἀναστάτους ἐποίησα τοσαύτας πόλειςκαὶ τὴν πεδινὴν Ἰταλίαν ἐχειρωσάμην καὶμέχρι τῶν προαστείων τῆς προὐχούσηςπόλεως ἦλθον καὶ τοσούτους ἀπέκτειναμιᾶς ἡμέρας ὥστε τοὺς δακτυλίους αὐτῶν

147

οἰμωζόντων ἐκείνωνΕΡΜΗΣ Ἀγνοεῖς ὦ Χάρων ὅντινα ἄν-δρα διεπόρθμευσας ἐλεύθερον ἀκριβῶςοὐδένος αὐτῷ μέλει οὗτός ἐστιν ὁ Μένιπ-ποςΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄν σε λάβω ποτέ ndashΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἂν λάβῃς ὦ βέλτιστεδὶς δὲ οὐκ ἂν λάβοις

ΝΕΚΡΩΝ ΠΛΟΥΤΩΝΙ ΚΑΤΑ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΚΡΟΙΣΟΣ Οὐ φέρομεν ὦ ΠλούτωνΜένιππον τουτονὶ τὸν κύνα παροικοῦνταὥστε ἢ ἐκεῖνόν ποι κατάστησον ἢ ἡμεῖς με-τοικήσομεν εἰς ἕτερον τόπονΠΛΟΥΤΩΝ Τί δ ὑμᾶς δεινὸν ἐργάζε-ται ὁμόνεκρος ὤνΚΡΟΙΣΟΣ Ἐπειδὰν ἡμεῖς οἰμώζωμενκαὶ στένωμεν ἐκείνων μεμνημένοι τῶν

66

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Χαῖρε ὦ Εὔφορβε ἢἌπολλον ἢ ὅ τι ἂν θέλῃςΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Μὴ καὶ σύ γε ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκέτι χρυσοῦς ὁ μηρόςσοιΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Οὐ γάρ ἀλλὰ φέρε ἴδωεἴ τί σοι ἐδώδιμον ἡ πήρα ἔχειΜΕΝΙΠΠΟΣ Κυάμους ὦγαθέ ὥστε οὐτουτί σοι ἐδώδιμονΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Δὸς μόνον ἄλλα παρὰνεκροῖς δόγματα ἔμαθον γάρ ὡς οὐδὲνἴσον κύαμοι καὶ κεφαλαὶ τοκήων ἐνθάδεΑΙΑΚΟΣ Οὗτος δὲ Σόλων ὁ Ἐξηκεστί-δου καὶ Θαλῆς ἐκεῖνος καὶ παρ αὐτοὺςΠιττακὸς καὶ οἱ ἄλλοι ἑπτὰ δὲ πάντεςεἰσὶν ὡς ὁρᾷς ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἄλυποι ὦ Αἰακέ οὗτοιμόνοι καὶ φαιδροὶ τῶν ἄλλων ὁ δὲ σποδοῦἀνάπλεως καθάπερ ἐγκρυφίας ἄρτος ὁταῖς φλυκταίναις ἐξηνθηκώς τίς ἐστιν

75

μεδίμνοις ἀπομετρῆσαι καὶ τοὺς ποταμοὺςγεφυρῶσαι νεκροῖς καὶ ταῦτα πάντα ἔπρα-ξα οὔτε Ἄμμωνος υἱὸς ὀνομαζόμενος οὔτεθεὸς εἶναι προσποιούμενος ἢ ἐνύπνια τῆςμητρὸς διεξιών ἀλλ ἄνθρωπος εἶναι ὁμο-λογῶν στρατηγοῖς τε τοῖς συνετωτάτοιςἀντεξεταζόμενος καὶ στρατιώταις τοῖς μα-χιμωτάτοις συμπλεκόμενος οὐ Μήδουςκαὶ Ἀρμενίους καταγωνιζόμενος ὑποφεύ-γοντας πρὶν διώκειν τινὰ καὶ τῷ τολμήσα-ντι παραδιδόντας εὐθὺς τὴν νίκην Ἀλέξαν-δρος δὲ πατρῴαν ἀρχὴν παραλαβὼν ηὔξη-σεν καὶ παρὰ πολὺ ἐξέτεινε χρησάμενος τῇτῆς τύχης ὁρμῇ ἐπεὶ δ οὖν ἐνίκησέ τε καὶτὸν ὄλεθρον ἐκεῖνον Δαρεῖον ἐν Ἰσσῷ τεκαὶ Ἀρβήλοις ἐκράτησεν ἀποστὰς τῶν πα-τρῴων προσκυνεῖσθαι ἠξίου καὶ δίαιταντὴν Μηδικὴν μετεδιῄτησεν ἑαυτὸν καὶἐμιαιφόνει ἐν τοῖς συμποσίοις τοὺς φίλουςκαὶ συνελάμβανεν ἐπὶ θανάτῳ ἐγὼ δὲἦρξα ἐπ ἴσης τῆς πατρίδος καὶ ἐπειδὴ με-

148

ΣΚΙΠΙΩΝ Ἀλεξάνδρου μὲν ἥττων εἶναιτοῦ δὲ Ἀννίβου ἀμείνων ὃς ἐδίωξα νική-σας αὐτὸν καὶ φυγεῖν καταναγκάσας ἀτί-μως πῶς οὖν οὐκ ἀναίσχυντος οὗτος ὃςπρὸς Ἀλέξανδρον ἁμιλλᾶται ᾧ οὐδὲ Σκιπί-ων ἐγὼ ὁ νενικηκὼς ἐμαυτὸν παραβάλλε-σθαι ἀξιῶ ΜΙΝΩΣ Νὴ Δί εὐγνώμονα φῄς ὦ Σκι-πίων ὥστε πρῶτος μὲν κεκρίσθω Ἀλέξαν-δρος μετ αὐτὸν δὲ σύ εἶτα εἰ δοκεῖ τρί-τος Ἀννίβας οὐδὲ οὗτος εὐκαταφρόνητοςὤν

ΑΧΙΛΛΕΩΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΛΟΧΟΥ

ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Οἷα πρῴην Ἀχιλλεῦπρὸς τὸν Ὀδυσσέα σοι εἴρηται περὶ τοῦθανάτου ὡς ἀγεννῆ καὶ ἀνάξια τοῖν διδα-σκάλοιν ἀμφοῖν Χείρωνός τε καὶ Φοίνι-κος ἠκροώμην γάρ ὁπότε ἔφης βούλεσθαι

153

πται ἄγνωστα καὶ ἄμορφα κόνις πάντακαὶ λῆρος πολύς ἀμενηνὰ ὡς ἀληθῶςκάρηνα οὗτος δέ ὦ Αἰακέ τίς ἐστινΑΙΑΚΟΣ Κῦρός ἐστιν οὗτος δὲ Κρο-ῖσος ὁ δ ὑπὲρ αὐτὸν Σαρδανάπαλλος ὁ δὑπὲρ τούτους Μίδας ἐκεῖνος δὲ ΞέρξηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα σέ ὦ κάθαρμα ἡἙλλὰς ἔφριττε ζευγνύντα μὲν τὸν Ἑλλή-σποντον διὰ δὲ τῶν ὀρῶν πλεῖν ἐπιθυμο-ῦντα οἷος δὲ καὶ ὁ Κροῖσός ἐστιν τὸν Σαρ-δανάπαλλον δέ ὦ Αἰακέ πατάξαι μοικατὰ κόρρης ἐπίτρεψονΑΙΑΚΟΣ Μηδαμῶς διαθρύπτεις γὰραὐτοῦ τὸ κρανίον γυναικεῖον ὄνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἀλλὰ προσπτύσο-μαί γε πάντως αὐτῷ ἀνδρογύνῳ γε ὄντι ΑΙΑΚΟΣ Βούλει σοὶ ἐπιδείξω καὶ τοὺςσοφούςΜΕΝΙΠΠΟΣ Νὴ Δία γεΑΙΑΚΟΣ Πρῶτος οὗτός σοι ὁ Πυθα-γόρας ἐστί

74

ἄνω Μίδας μὲν οὑτοσὶ τοῦ χρυσίου Σαρ-δανάπαλλος δὲ τῆς πολλῆς τρυφῆς ἐγὼ δὲΚροῖσος τῶν θησαυρῶν ἐπιγελᾷ καὶ ἐξο-νειδίζει ἀνδράποδα καὶ καθάρματα ἡμᾶςἀποκαλῶν ἐνίοτε δὲ καὶ ᾄδων ἐπιταράττειἡμῶν τὰς οἰμωγάς καὶ ὅλως λυπηρόςἐστιν ΠΛΟΥΤΩΝ Τί ταῦτά φασιν ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀληθῆ ὦ Πλούτων μισῶγὰρ αὐτοὺς ἀγεννεῖς καὶ ὀλεθρίους ὄνταςοἷς οὐκ ἀπέχρησεν βιῶναι κακῶς ἀλλὰ καὶἀποθανόντες ἔτι μέμνηνται καὶ περιέχο-νται τῶν ἄνω χαίρω τοιγαροῦν ἀνιῶναὐτούςΠΛΟΥΤΩΝ Ἀλλ οὐ χρή λυποῦνταιγὰρ οὐ μικρῶν στερόμενοιΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ σὺ μωραίνεις ὦΠλούτων ὁμόψηφος ὢν τοῖς τούτων στε-ναγμοῖςΠΛΟΥΤΩΝ Οὐδαμῶς ἀλλ οὐκ ἂν

67

νηρίᾳ καὶ ἀπιστίᾳ καὶ δόλοις νόμιμον δὲ ἢπροφανὲς οὐδέν ἐπεὶ δέ μοι ὠνείδισεν τὴντρυφήν ἐκλελῆσθαί μοι δοκεῖ οἷα ἐποίει ἐνΚαπύῃ ἑταίραις συνὼν καὶ τοὺς τοῦ πο-λέμου καιροὺς ὁ θαυμάσιος καθηδυπαθῶνἐγὼ δὲ εἰ μὴ μικρὰ τὰ ἑσπέρια δόξας ἐπὶτὴν ἕω μᾶλλον ὥρμησα τί ἂν μέγα ἔπραξαἸταλίαν ἀναιμωτὶ λαβὼν καὶ Λιβύην καὶτὰ μέχρι Γαδείρων ὑπαγόμενος ἀλλ οὐκἀξιόμαχα ἔδοξέ μοι ἐκεῖνα ὑποπτήσσονταἤδη καὶ δεσπότην ὁμολογοῦντα εἴρηκα σὺδέ ὦ Μίνως δίκαζε ἱκανὰ γὰρ ἀπὸ πολ-λῶν καὶ ταῦταΣΚΙΠΙΩΝ Μὴ πρότερον ἢν μὴ καὶἐμοῦ ἀκούσῃςΜΙΝΩΣ Τίς γὰρ εἶ ὦ βέλτιστε ἢ πόθενὢν ἐρεῖςΣΚΙΠΙΩΝ Ἰταλιώτης Σκιπίων στρατη-γὸς ὁ καθελὼν Καρχηδόνα καὶ κρατήσαςΛιβύων μεγάλαις μάχαιςΜΙΝΩΣ Τί οὖν καὶ σὺ ἐρεῖς

152

τεπέμπετο τῶν πολεμίων μεγάλῳ στόλῳἐπιπλευσάντων τῇ Λιβύῃ ταχέως ὑπήκου-σα καὶ ἰδιώτην ἐμαυτὸν παρέσχον καὶ κα-ταδικασθεὶς ἤνεγκα εὐγνωμόνως τὸ πρᾶγ-μα καὶ ταῦτα ἔπραξα βάρβαρος ὢν καὶἀπαίδευτος παιδείας τῆς Ἑλληνικῆς καὶοὔτε Ὅμηρον ὥσπερ οὗτος ῥαψῳδῶν οὔτεὑπ Ἀριστοτέλει τῷ σοφιστῇ παιδευθείςμόνῃ δὲ τῇ φύσει ἀγαθῇ χρησάμενος τα-ῦτά ἐστιν ἃ ἐγὼ Ἀλεξάνδρου ἀμείνων φημὶεἶναι εἰ δέ ἐστι καλλίων οὑτοσί διότι δια-δήματι τὴν κεφαλὴν διεδέδετο Μακεδόσιἴσως καὶ ταῦτα σεμνά οὐ μὴν διὰ τοῦτοἀμείνων μὲν δόξειεν ἂν γενναίου καὶ στρα-τηγικοῦ ἀνδρὸς τῇ γνώμῃ πλέον ἤπερ τῇτύχῃ κεχρημένουΜΙΝΩΣ Ὁ μὲν εἴρηκεν οὐκ ἀγεννῆ τὸνλόγον οὐδὲ ὡς Λίβυν εἰκὸς ἦν ὑπὲρ αὑτοῦσὺ δέ ὦ Ἀλέξανδρε τί πρὸς ταῦτα φῄςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐχρῆν μέν ὦ Μίνωςμηδὲν πρὸς ἄνδρα οὕτω θρασὺν ἱκανὴ γὰρ

149

ἐθέλοιμι στασιάζειν ὑμᾶςΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μήν ὦ κάκιστοι Λυ-δῶν καὶ Φρυγῶν καὶ Ἀσσυρίων οὕτω γι-νώσκετε ὡς οὐδὲ παυσομένου μου ἔνθαγὰρ ἂν ἴητε ἀκολουθήσω ἀνιῶν καὶ κα-τᾴδων καὶ καταγελῶνΚΡΟΙΣΟΣ Ταῦτα οὐχ ὕβριςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐκεῖνα ὕβριςἦν ἃ ὑμεῖς ἐποιεῖτε προσκυνεῖσθαι ἀξιο-ῦντες καὶ ἐλευθέροις ἀνδράσιν ἐντρυφῶντεςκαὶ τοῦ θανάτου παράπαν οὐ μνημονεύο-ντες τοιγαροῦν οἰμώξεσθε πάντων ἐκείνωνἀφῃρημένοιΚΡΟΙΣΟΣ Πολλῶν γε ὦ θεοί καὶ με-γάλων κτημάτωνΜΙΔΑΣ Ὅσου μὲν ἐγὼ χρυσοῦΣΑΡΔΑΝΑΠΑΛΛΟΣ Ὅσης δὲ ἐγὼτρυφῆςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε οὕτω ποιεῖτε ὀδύ-ρεσθε μὲν ὑμεῖς ἐγὼ δὲ τὸ γνῶθι σαυτὸνπολλάκις συνείρων ἐπᾴσομαι ὑμῖν πρέποι

68

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΑΙΑΚΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Πρὸς τοῦ Πλούτωνος ὦΑἰακέ περιήγησαί μοι τὰ ἐν ᾅδου πάνταΑΙΑΚΟΣ Οὐ ῥᾴδιον ὦ Μένιππε ἅπα-ντα ὅσα μέντοι κεφαλαιώδη μάνθανεοὗτος μὲν ὅτι Κέρβερός ἐστιν οἶσθα καὶτὸν πορθμέα τοῦτον ὅς σε διεπέρασεν καὶτὴν λίμνην καὶ τὸν Πυριφλεγέθοντα ἤδηἑώρακας εἰσιώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οἶδα ταῦτα καὶ σέ ὅτιπυλωρεῖς καὶ τὸν βασιλέα εἶδον καὶ τὰςἘρινῦς τοὺς δὲ ἀνθρώπους μοι τοὺς πάλαιδεῖξον καὶ μάλιστα τοὺς ἐπισήμους αὐτῶν

ΑΙΑΚΟΣ Οὗτος μὲν Ἀγαμέμνων οὗτοςδὲ Ἀχιλλεύς οὗτος δὲ Ἰδομενεὺς πλησίονοὗτος δὲ Ὀδυσσεύς εἶτα Αἴας καὶ Διομή-δης καὶ οἱ ἄριστοι τῶν ἙλλήνωνΜΕΝΙΠΠΟΣ Βαβαί ὦ Ὅμηρε οἷά σοιτῶν ῥαψῳδιῶν τὰ κεφάλαια χαμαὶ ἔρρι-

73

ἡ φήμη διδάξαι σε οἷος μὲν ἐγὼ βασιλεύςοἷος δὲ οὗτος λῃστὴς ἐγένετο ὅμως δὲ ὅραεἰ κατ ὀλίγον αὐτοῦ διήνεγκα ὃς νέος ὢνἔτι παρελθὼν ἐπὶ τὰ πράγματα καὶ τὴν ἀρ-χὴν τεταραγμένην κατέσχον καὶ τοὺς φο-νέας τοῦ πατρὸς μετῆλθον κᾆτα φοβήσαςτὴν Ἑλλάδα τῇ Θηβαίων ἀπωλείᾳ στρατη-γὸς ὑπ αὐτῶν χειροτονηθεὶς οὐκ ἠξίωσατὴν Μακεδόνων ἀρχὴν περιέπων ἀγαπᾶνἄρχειν ὁπόσων ὁ πατὴρ κατέλιπεν ἀλλὰπᾶσαν ἐπινοήσας τὴν γῆν καὶ δεινὸν ἡγη-σάμενος εἰ μὴ ἁπάντων κρατήσαιμι ὀλί-γους ἄγων εἰσέβαλον εἰς τὴν Ἀσίαν καὶἐπί τε Γρανικῷ ἐκράτησα μεγάλῃ μάχῃκαὶ τὴν Λυδίαν λαβὼν καὶ Ἰωνίαν καὶΦρυγίαν καὶ ὅλως τὰ ἐν ποσὶν ἀεὶ χειρού-μενος ἦλθον ἐπὶ Ἰσσόν ἔνθα Δαρεῖοςὑπέμεινεν μυριάδας πολλὰς στρατοῦ ἄγωνκαὶ τὸ ἀπὸ τούτου ὦ Μίνως ὑμεῖς ἴστεὅσους ὑμῖν νεκροὺς ἐπὶ μιᾶς ἡμέρας κα-τέπεμψα φησὶ γοῦν ὁ πορθμεὺς μὴ διαρ-

150

κέσαι αὐτοῖς τότε τὸ σκάφος ἀλλὰ σχεδίαςδιαπηξαμένους τοὺς πολλοὺς αὐτῶν δια-πλεῦσαι καὶ ταῦτα δὲ ἔπραττον αὐτὸςπροκινδυνεύων καὶ τιτρώσκεσθαι ἀξιῶνκαὶ ἵνα σοὶ μὴ τὰ ἐν Τύρῳ μηδὲ τὰ ἐν Ἀρ-βήλοις διηγήσωμαι ἀλλὰ καὶ μέχρι Ἰνδῶνἦλθον καὶ τὸν Ὠκεανὸν ὅρον ἐποιησάμηντῆς ἀρχῆς καὶ τοὺς ἐλέφαντας αὐτῶν εἶχονκαὶ Πῶρον ἐχειρωσάμην καὶ Σκύθας δὲοὐκ εὐκαταφρονήτους ἄνδρας ὑπερβὰς τὸνΤάναϊν ἐνίκησα μεγάλῃ ἱππομαχίᾳ καὶτοὺς φίλους εὖ ἐποίησα καὶ τοὺς ἐχθροὺςἠμυνάμην εἰ δὲ καὶ θεὸς ἐδόκουν τοῖς ἀν-θρώποις συγγνωστοὶ ἐκεῖνοι πρὸς τὸμέγεθος τῶν πραγμάτων καὶ τοιοῦτόν τιπιστεύσαντες περὶ ἐμοῦ τὸ δ οὖν τελευ-ταῖον ἐγὼ μὲν βασιλεύων ἀπέθανον οὗτοςδὲ ἐν φυγῇ ὢν παρὰ Προυσίᾳ τῷ Βιθυνῷκαθάπερ ἄξιον ἦν πανουργότατον καὶὠμότατον ὄντα ὡς γὰρ δὴ ἐκράτησεν τῶνἸταλῶν ἐῶ λέγειν ὅτι οὐκ ἰσχύι ἀλλὰ πο-

151

νῆες ἐπληρώθησαν ἐξ ἁπάσης τῆς Ἑλ-λάδος καὶ τοσοῦτοι ἔπεσον Ἕλληνές τε καὶβάρβαροι καὶ τοσαῦται πόλεις ἀνάστατοιγεγόνασινΕΡΜΗΣ Ἀλλ οὐκ εἶδες ὦ Μένιππεζῶσαν τὴν γυναῖκα ἔφης γὰρ ἂν καὶ σὺἀνεμέσητον εἶναι ldquoτοιῇδ ἀμφὶ γυναικὶ πο-λὺν χρόνον ἄλγεα πάσχεινrdquo ἐπεὶ καὶ τὰἄνθη ξηρὰ ὄντα εἴ τις βλέποι ἀποβεβλη-κότα τὴν βαφήν ἄμορφα δῆλον ὅτι αὐτῷδόξει ὅτε μέντοι ἀνθεῖ καὶ ἔχει τὴν χρόανκάλλιστά ἐστιν ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν τοῦτο ὦ Ἑρμῆθαυμάζω εἰ μὴ συνίεσαν οἱ Ἀχαιοὶ περὶπράγματος οὕτως ὀλιγοχρονίου καὶ ῥᾳδίωςἀπανθοῦντος πονοῦντεςΕΡΜΗΣ Οὐ σχολή μοι ὦ Μένιππεσυμφιλοσοφεῖν σοι ὥστε σὺ μὲν ἐπιλε-ξάμενος τόπον ἔνθα ἂν ἐθέλῃς κεῖσο κα-ταβαλὼν σεαυτόν ἐγὼ δὲ τοὺς ἄλλους νε-κροὺς ἤδη μετελεύσομαι

72

γὰρ ἂν ταῖς τοιαύταις οἰμωγαῖς ἐπᾳδόμε-νον

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΚΕΡΒΕΡΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ Κέρβερε ndash συγγενὴςγάρ εἰμί σοι κύων καὶ αὐτὸς ὤν ndash εἰπέ μοιπρὸς τῆς Στυγός οἷος ἦν ὁ Σωκράτηςὁπότε κατῄει παρ ὑμᾶς εἰκὸς δέ σε θεὸνὄντα μὴ ὑλακτεῖν μόνον ἀλλὰ καὶ ἀνθρω-πίνως φθέγγεσθαι ὁπότ ἐθέλοιςΚΕΡΒΕΡΟΣ Πόρρωθεν μέν ὦ Μένιππεπαντάπασιν ἐδόκει ἀτρέπτῳ τῷ προσώπῳπροσιέναι καὶ οὐ πάνυ δεδιέναι τὸν θάνα-τον δοκῶν καὶ τοῦτο ἐμφῆναι τοῖς ἔξω τοῦστομίου ἑστῶσιν ἐθέλων ἐπεὶ δὲ κατέκυ-ψεν εἴσω τοῦ χάσματος καὶ εἶδε τὸν ζόφονκἀγὼ ἔτι διαμέλλοντα αὐτὸν δακὼν τῷ κω-νείῳ κατέσπασα τοῦ ποδός ὥσπερ τὰβρέφη ἐκώκυεν καὶ τὰ ἑαυτοῦ παιδία ὠδύ-

69

168

οὐδὲ γέγονε πώποτεΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀναμνήσω σε ὦΠλούτων Ὀρφεῖ γὰρ δι αὐτὴν ταύτην τὴναἰτίαν τὴν Εὐρυδίκην παρέδοτε καὶ τὴνὁμογενῆ μου Ἄλκηστιν παρεπέμψατεἩρακλεῖ χαριζόμενοι ΠΛΟΥΤΩΝ Θελήσεις δὲ οὕτως κρανί-ον γυμνὸν ὢν καὶ ἄμορφον τῇ καλῇ σουἐκείνῃ νύμφῃ φανῆναι πῶς δὲ κἀκείνηπροσήσεταί σε οὐδὲ διαγνῶναι δυναμένηφοβήσεται γὰρ εὖ οἶδα καὶ φεύξεταί σε καὶμάτην ἔσῃ τοσαύτην ὁδὸν ἀνεληλυθώςΠΕΡΣΕΦΟΝΗ Οὐκοῦν ὦ ἄνερ σὺ καὶτοῦτο ἴασαι καὶ τὸν Ἑρμῆν κέλευσον ἐπει-δὰν ἐν τῷ φωτὶ ἤδη ὁ Πρωτεσίλαος ᾖ κα-θικόμενον ἐν τῇ ῥάβδῳ νεανίαν εὐθὺς κα-λὸν ἀπεργάσασθαι αὐτὸν οἷος ἦν ἐκ τοῦπαστοῦΠΛΟΥΤΩΝ Ἐπεὶ Φερσεφόνῃ συνδο-κεῖ ἀναγαγὼν τοῦτον αὖθις ποίησον νυμ-φίον σὺ δὲ μέμνησο μίαν λαβὼν ἡμέραν

161

ρετο καὶ παντοῖος ἐγίνετοΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν σοφιστὴς ὁ ἄν-θρωπος ἦν καὶ οὐκ ἀληθῶς κατεφρόνει τοῦπράγματοςΚΕΡΒΕΡΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐπείπερ ἀναγκα-ῖον αὐτὸ ἑώρα κατεθρασύνετο ὡς δῆθενοὐκ ἄκων πεισόμενος ὃ πάντως ἔδει παθε-ῖν ὡς θαυμάσονται οἱ θεαταί καὶ ὅλωςπερὶ πάντων γε τῶν τοιούτων εἰπεῖν ἂνἔχοιμι ἕως τοῦ στομίου τολμηροὶ καὶ ἀν-δρεῖοι τὰ δὲ ἔνδοθεν ἔλεγχος ἀκριβήςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἐγὼ δὲ πῶς σοι κατελη-λυθέναι ἔδοξαΚΕΡΒΕΡΟΣ Μόνος ὦ Μένιππε ἀξίωςτοῦ γένους καὶ Διογένης πρὸ σοῦ ὅτι μὴἀναγκαζόμενοι ἐσῄειτε μηδ ὠθούμενοιἀλλ ἐθελούσιοι γελῶντες οἰμώζειν πα-ραγγείλαντες ἅπασιν

70

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΕΡΜΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ποῦ δαὶ οἱ καλοί εἰσιν ἢαἱ καλαί Ἑρμῆ ξενάγησόν με νέηλυνὄντα ΕΡΜΗΣ Οὐ σχολὴ μέν ὦ Μένιππεπλὴν κατ ἐκεῖνο ἀπόβλεψον ἐπὶ τὰ δεξιάἔνθα ὁ Ὑάκινθός τέ ἐστιν καὶ Νάρκισσοςκαὶ Νιρεὺς καὶ Ἀχιλλεὺς καὶ Τυρὼ καὶἙλένη καὶ Λήδα καὶ ὅλως τὰ ἀρχαῖαπάντα κάλληΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀστᾶ μόνα ὁρῶ καὶ κρα-νία τῶν σαρκῶν γυμνά ὅμοια τὰ πολλάΕΡΜΗΣ Καὶ μὴν ἐκεῖνά ἐστιν ἃ πάντεςοἱ ποιηταὶ θαυμάζουσι τὰ ὀστᾶ ὧν σὺ ἔοι-κας καταφρονεῖνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως τὴν Ἑλένην μοιδεῖξον οὐ γὰρ ἂν διαγνοίην ἔγωγεΕΡΜΗΣ Τουτὶ τὸ κρανίον ἡ ἙλένηἐστίνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα διὰ τοῦτο αἱ χίλιαι

71

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΥΣΩΛΟΥ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ὦ Κάρ ἐπὶ τίνι μέγα φρο-νεῖς καὶ πάντων ἡμῶν προτιμᾶσθαι ἀξιοῖςΜΑΥΣΩΛΟΣ Καὶ ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ μένὦ Σινωπεῦ ὃς ἐβασίλευσα Καρίας μὲνἁπάσης ἦρξα δὲ καὶ Λυδῶν ἐνίων καὶ νή-σους δέ τινας ὑπηγαγόμην καὶ ἄχρι Μιλή-του ἐπέβην τὰ πολλὰ τῆς Ἰωνίας κατα-στρεφόμενος καὶ καλὸς ἦν καὶ μέγας καὶἐν πολέμοις καρτερός τὸ δὲ μέγιστον ὅτιἐν Ἁλικαρνασσῷ μνῆμα παμμέγεθες ἔχωἐπικείμενον ἡλίκον οὐκ ἄλλος νεκρός ἀλλοὐδὲ οὕτως ἐς κάλλος ἐξησκημένον ἵππωνκαὶ ἀνδρῶν ἐς τὸ ἀκριβέστατον εἰκα-σμένων λίθου τοῦ καλλίστου οἷον οὐδὲνεὼν εὕροι τις ἂν ῥᾳδίως οὐ δοκῶ σοι δι-καίως ἐπὶ τούτοις μέγα φρονεῖνΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ φῄς καὶτῷ κάλλει καὶ τῷ βάρει τοῦ τάφουΜΑΥΣΩΛΟΣ Νὴ Δί ἐπὶ τούτοις

162

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΙΠΟΝΤΑ ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΕΙ ΕΝ ΛΟΓΟΙΣ3ΠΛΟΙΟΝ Η ΕΥΧΑΙ13ΝΕΚΡΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ59

167

ἀγάγῃ σχολὴν ἀπὸ τῶν θορύβων τῶν ἐνποσίν εἰς Αἴγυπτον ἀπαγαγὼν θάψεινἐκεῖ ὡς γενοίμην εἷς τῶν Αἰγυπτίων θεῶνΔΙΟΓΕΝΗΣ Μὴ γελάσω οὖν ὦἈλέξανδρε ὁρῶν καὶ ἐν ᾅδου ἔτι σε μωραί-νοντα καὶ ἐλπίζοντα Ἄνουβιν ἢ Ὄσιρινγενήσεσθαι πλὴν ἀλλὰ ταῦτα μέν ὦθειότατε μὴ ἐλπίσῃς οὐ γὰρ θέμις ἀνελθε-ῖν τινα τῶν ἅπαξ διαπλευσάντων τὴν λί-μνην καὶ εἰς τὸ εἴσω τοῦ στομίου παρελ-θόντων οὐ γὰρ ἀμελὴς ὁ Αἰακὸς οὐδὲ ὁΚέρβερος εὐκαταφρόνητος ἐκεῖνο δέ γεἡδέως ἂν μάθοιμι παρὰ σοῦ πῶς φέρειςὁπόταν ἐννοήσῃς ὅσην εὐδαιμονίαν ὑπὲργῆς ἀπολιπὼν ἀφῖξαι σωματοφύλακας καὶὑπασπιστὰς καὶ σατράπας καὶ χρυσὸν το-σοῦτον καὶ ἔθνη προσκυνοῦντα καὶ Βαβυ-λῶνα καὶ Βάκτρα καὶ τὰ μεγάλα θηρία καὶτιμὴν καὶ δόξαν καὶ τὸ ἐπίσημον εἶναι ἐξε-λαύνοντα διαδεδεμένον ταινίᾳ λευκῇ τὴνκεφαλὴν πορφυρίδα ἐμπεπορπημένον οὐ

100

ΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲ τὸν ἐλλέβορον ὦΜένιππε ἀναίνομαι πιεῖν γένοιτό μοιμόνονΜΕΝΙΠΠΟΣ Θάρρει ὦ Τάνταλε ὡςοὔτε σὺ οὔτε ἄλλος πίεται τῶν νεκρῶνἀδύνατον γάρ καίτοι οὐ πάντες ὥσπερ σὺἐκ καταδίκης διψῶσι τοῦ ὕδατος αὐτοὺςοὐχ ὑπομένοντος

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΧΕΙΡΩΝΟΣ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤκουσα ὦ Χείρων ὡςθεὸς ὢν ἐπεθύμησας ἀποθανεῖνΧΕΙΡΩΝ Ἀληθῆ ταῦτα ἤκουσας ὦΜένιππε καὶ τέθνηκα ὡς ὁρᾷς ἀθάνατοςεἶναι δυνάμενοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίς δαί σε ἔρως τοῦ θα-νάτου ἔσχεν ἀνεράστου τοῖς πολλοῖς χρή-ματοςΧΕΙΡΩΝ Ἐρῶ πρὸς σὲ οὐκ ἀσύνετον

81

ΝΙΡΕΥΣ Καὶ μὴν ἐροῦ Ὅμηρον ὁποῖοςἦν ὁπότε συνεστράτευον τοῖς ἈχαιοῖςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀνείρατά μοι λέγειςἐγὼ δὲ ἃ βλέπω καὶ νῦν ἔχεις ἐκεῖνα δέ οἱτότε ἴσασινΝΙΡΕΥΣ Οὔκουν ἐγὼ ἐνταῦθα εὐμορ-φότερός εἰμι ὦ Μένιππε ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔτε σὺ οὔτε ἄλλοςεὔμορφος ἰσοτιμία γὰρ ἐν ᾅδου καὶ ὅμοιοιἅπαντεςΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἐμοὶ μὲν καὶ τοῦτο ἱκανόν

166

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλ ὦ καλὲ Μαύσωλεοὔτε ἡ ἰσχὺς ἔτι σοι ἐκείνη οὔτε ἡ μορφὴπάρεστιν εἰ γοῦν τινα ἑλοίμεθα δικαστὴνεὐμορφίας πέρι οὐκ ἔχω εἰπεῖν τίνος ἕνε-κα τὸ σὸν κρανίον προτιμηθείη ἂν τοῦἐμοῦ φαλακρὰ γὰρ ἄμφω καὶ γυμνά καὶτοὺς ὀδόντας ὁμοίως προφαίνομεν καὶ τοὺςὀφθαλμοὺς ἀφῃρήμεθα καὶ τὰς ῥῖνας ἀπο-σεσιμώμεθα ὁ δὲ τάφος καὶ οἱ πολυτελεῖςἐκεῖνοι λίθοι Ἁλικαρνασσεῦσι μὲν ἴσωςεἶεν ἐπιδείκνυσθαι καὶ φιλοτιμεῖσθαι πρὸςτοὺς ξένους ὡς δή τι μέγα οἰκοδόμημααὐτοῖς ἐστιν σὺ δέ ὦ βέλτιστε οὐχ ὁρῶ ὅτι ἀπολαύεις αὐτοῦ πλὴν εἰ μὴ τοῦτο φῄςὅτι μᾶλλον ἡμῶν ἀχθοφορεῖς ὑπὸ τηλικού-τοις λίθοις πιεζόμενοςΜΑΥΣΩΛΟΣ Ἀνόνητα οὖν μοι ἐκεῖναπάντα καὶ ἰσότιμος ἔσται Μαύσωλος καὶΔιογένης ΔΙΟΓΕΝΗΣ Οὐκ ἰσότιμος ὦ γεν-ναιότατε οὐ γὰρ Μαύσωλος μὲν γὰρ

163

ὄντα οὐκ ἦν ἔτι ἡδὺ ἀπολαύειν τῆς ἀθανα-σίαςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐχ ἡδὺ ἦν ζῶντα ὁρᾶντὸ φῶςΧΕΙΡΩΝ Οὔκ ὦ Μένιππε τὸ γὰρ ἡδὺἔγωγε ποικίλον τι καὶ οὐχ ἁπλοῦν ἡγοῦμαιεἶναι ἐγὼ δὲ ἔζων ἀεὶ καὶ ἀπέλαυον τῶνὁμοίων ἡλίου φωτός τροφῆς αἱ ὧραι δὲαἱ αὐταὶ καὶ τὰ γινόμενα ἅπαντα ἑξῆς ἕκα-στον ὥσπερ ἀκολουθοῦντα θάτερον θα-τέρῳ ἐνεπλήσθην οὖν αὐτῶν οὐ γὰρ ἐν τῷαὐτῷ ἀεὶ ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ ltμὴgt μετασχεῖνὅλως τὸ τερπνὸν ἦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις ὦ Χείρων τὰἐν ᾅδου δὲ πῶς φέρεις ἀφ οὗ προελόμενοςαὐτὰ ἥκειςΧΕΙΡΩΝ Οὐκ ἀηδῶς ὦ Μένιππε ἡγὰρ ἰσοτιμία πάνυ δημοτικὴ καὶ τὸ πρᾶγ-μα οὐδὲν ἔχει τὸ διάφορον ἐν φωτὶ εἶναι ἢἐν σκότῳ ἄλλως τε οὔτε διψῆν ὥσπερ ἄνωοὔτε πεινῆν δεῖ ἀλλ ἀνεπιδεεῖς τούτων

82

ἄχρηστόν σοι ὦ Ἀλέξανδρε πρὸς τὰπράγματα ἐγένετο πολλοὶ γὰρ ὑπέπτησ-σον θεὸν εἶναί σε νομίζοντες ἀτὰρ εἰπέμοι τίνι τὴν τοσαύτην ἀρχὴν καταλέλοι-παςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκ οἶδα ὦ Διόγενεςοὐ γὰρ ἔφθασα ἐπισκῆψαί τι περὶ αὐτῆς ἢτοῦτο μόνον ὅτι ἀποθνήσκων Περδίκκᾳτὸν δακτύλιον ἐπέδωκα πλὴν ἀλλὰ τί γε-λᾷς ὦ ΔιόγενεςΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί γὰρ ἄλλο ἢ ἀνεμνήσθηνοἷα ἐποίει ἡ Ἑλλάς ἄρτι σε παρειληφότατὴν ἀρχὴν κολακεύοντες καὶ προστάτηναἱρούμενοι καὶ στρατηγὸν ἐπὶ τοὺς βαρ-βάρους ἔνιοι δὲ καὶ τοῖς δώδεκα θεοῖς προ-στιθέντες καὶ οἰκοδομοῦντές σοι νεὼς καὶθύοντες ὡς δράκοντος υἱῷ ἀλλ εἰπέ μοιποῦ σε οἱ Μακεδόνες ἔθαψαν ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἔτι ἐν Βαβυλῶνι κε-ῖμαι τριακοστὴν ἡμέραν ταύτην ὑπισχνε-ῖται δὲ Πτολεμαῖος ὁ ὑπασπιστής ἤν ποτε

99

οἰμώξεται μεμνημένος τῶν ὑπὲρ γῆς ἐνοἷς εὐδαιμονεῖν ᾤετο Διογένης δὲ καταγε-λάσεται αὐτοῦ καὶ τάφον ὁ μὲν ἐν Ἁλικαρ-νασσῷ ἐρεῖ ἑαυτοῦ ὑπὸ Ἀρτεμισίας τῆς γυ-ναικὸς καὶ ἀδελφῆς κατεσκευασμένον ὁΔιογένης δὲ τοῦ μὲν σώματος εἰ καί τινατάφον ἔχει οὐκ οἶδεν οὐδὲ γὰρ ἔμελεναὐτῷ τούτου λόγον δὲ τοῖς ἀρίστοις περὶτούτου καταλέλοιπεν ἀνδρὸς βίον βεβιω-κὼς ὑψηλότερον ὦ Καρῶν ἀνδραποδω-δέστατε τοῦ σοῦ μνήματος καὶ ἐν βεβαιο-τέρῳ χωρίῳ κατεσκευασμένον

ΝΙΡΕΩΣ ΚΑΙ ΘΕΡΣΙΤΟΥ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΝΙΡΕΥΣ Ἰδοὺ δή Μένιππος οὑτοσὶ δι-κάσει πότερος εὐμορφότερός ἐστιν εἰπέὦ Μένιππε οὐ καλλίων σοι δοκῶΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δὲ καὶ ἔστε πρότε-ρον οἶμαι χρὴ γὰρ τοῦτο εἰδέναι

164

ΝΙΡΕΥΣ Νιρεὺς καὶ ΘερσίτηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πότερος οὖν ὁ Νιρεὺς καὶπότερος ὁ Θερσίτης οὐδέπω γὰρ τοῦτοδῆλον ΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἓν μὲν ἤδη τοῦτο ἔχω ὅτιὅμοιός εἰμί σοι καὶ οὐδὲν τηλικοῦτον δια-φέρεις ἡλίκον σε Ὅμηρος ἐκεῖνος ὁ τυ-φλὸς ἐπῄνεσεν ἁπάντων εὐμορφότερονπροσειπών ἀλλ ὁ φοξὸς ἐγὼ καὶ ψεδνὸςοὐδὲν χείρων ἐφάνην τῷ δικαστῇ ὅρα δὲσύ ὦ Μένιππε ὅντινα καὶ εὐμορφότερονἡγῇΝΙΡΕΥΣ Ἐμέ γε τὸν Ἀγλαΐας καὶΧάροπος ldquoὃς κάλλιστος ἀνὴρ ὑπὸ ἼλιονἦλθονrdquoΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλ οὐχὶ καὶ ὑπὸ γῆνὡς οἶμαι κάλλιστος ἦλθες ἀλλὰ τὰ μὲνὀστᾶ ὅμοια τὸ δὲ κρανίον ταύτῃ μόνον ἄραδιακρίνοιτο ἀπὸ τοῦ Θερσίτου κρανίου ὅτιεὔθρυπτον τὸ σόν ἀλαπαδνὸν γὰρ αὐτὸ καὶοὐκ ἀνδρῶδες ἔχεις

165

πέζας ὅλας χρυσᾶς ποιήσομαι καὶ τὰς κλί-νας χρυσᾶς εἰ δὲ μὴ σιωπήσῃ καὶ τοὺςδιακόνους αὐτούς ΛΥΚΙΝΟΣ Ὅρα μόνον μὴ ὥσπερ τῷΜίδᾳ καὶ ὁ ἄρτος σοι καὶ τὸ ποτὸν χρυσὸςγένηται καὶ πλουτῶν ἄθλιος ἀπόλῃ λιμῷδιαφθαρεὶς πολυτελεῖΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Τὰ σὰ ῥυθμιεῖς πιθα-νώτερον ὦ Λυκῖνε μετ ὀλίγον ἐπειδὰναὐτὸς αἰτῇς ἐσθὴς ἐπὶ τούτοις ἁλουργὶςκαὶ ὁ βίος οἷος ἁβρότατος ὕπνος ἐφ ὅσονἥδιστος φίλων πρόσοδοι καὶ δεήσεις καὶτὸ ἅπαντας ὑποπτήσσειν καὶ προσκυνεῖνκαὶ οἱ μὲν ἕωθεν πρὸς ταῖς θύραις ἄνω καὶκάτω περιπατήσουσιν ἐν αὐτοῖς δὲ καὶΚλεαίνετος καὶ Δημόκριτος οἱ πάνυ καὶπροσελθοῦσιν γε αὐτοῖς καὶ πρὸ τῶν ἄλλωνεἰσδεχθῆναι ἀξιοῦσι θυρωροὶ ἑπτὰ ἐφε-στῶτες εὐμεγέθεις βάρβαροι προσαρα-ξάτωσαν ἐς τὸ μέτωπον εὐθὺ τὴν θύρανοἷα νῦν αὐτοὶ ποιοῦσιν ἐγὼ δέ ὁπόταν

32

τὸ πλοῖον καὶ τὰ ἐν αὐτῷ πάντα ἐμὰ καὶ ὁφόρτος οἱ ἔμποροι αἱ γυναῖκες οἱ ναῦταικαὶ ἄλλο εἴ τι ἥδιστον κτημάτων ἁπάντωνΣΑΜΙΠΠΟΣ Λέληθας σεαυτὸν ἔχων ἐντῇ νηΐΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Τὸν παῖδα φής ὦΣάμιππε τὸν κομήτην κἀκεῖνος οὖν ἔστωἐμός ὁπόσος δὲ ὁ πυρὸς ἔνδον ἐστίν οὗτοςὁ ἀριθμὸς ἅπας χρυσίον ἐπίσημον γενέσθωτοσοῦτοι δαρεικοίΛΥΚΙΝΟΣ Τί τοῦτο ὦ Ἀδείμαντε κα-ταδύσεταί σοι τὸ πλοῖον οὐ γὰρ ἴσονβάρος πυροῦ καὶ τοῦ ἰσαρίθμου χρυσίουΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Μὴ φθόνει ὦ Λυκῖνεἀλλ ἐπειδὰν εἰς σὲ παρέλθῃ ἡ εὐχή τὴνΠάρνηθα ἐκείνην εἰ θέλεις ὅλην χρυσῆνποιήσας ἔχε κἀγὼ σιωπήσομαί σοιΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλ ὑπὲρ ἀσφαλείας τοῦτοἔγωγε τῆς σῆς ἐποιησάμην ὡς μὴ ἀπο-λέσθαι ἅπαντας μετὰ τοῦ χρυσίου καὶ τὰμὲν ὑμέτερα μέτρια τὸ μειράκιον δὲ τὸ

29

ἀνιᾷ σε τὸ πολλὴν τρυφὴν ἀπολιπόντα τε-θνάναιΠΤΩΧΟΣ Οὐδὲν τοιοῦτο ἀλλ ἔτη μὲνἐγεγόνειν ἀμφὶ τὰ ἐνενήκοντα βίον δὲ ἄπο-ρον ἀπὸ καλάμου καὶ ὁρμιᾶς εἶχον εἰςὑπερβολὴν πτωχὸς ὢν ἄτεκνός τε καὶ προ-σέτι χωλὸς καὶ ἀμυδρὸν βλέπωνΔΙΟΓΕΝΗΣ Εἶτα τοιοῦτος ὢν ζῆν ἤθε-λεςΠΤΩΧΟΣ Ναί ἡδὺ γὰρ ἦν τὸ φῶς καὶτὸ τεθνάναι δεινὸν καὶ φευκτέονΔΙΟΓΕΝΗΣ Παραπαίεις ὦ γέρον καὶμειρακιεύῃ πρὸς τὸ χρεών καὶ ταῦτα ἡλι-κιώτης ὢν τοῦ πορθμέως τί οὖν ἄν τις ἔτιλέγοι περὶ τῶν νέων ὁπότε οἱ τηλικοῦτοιφιλόζωοί εἰσιν οὓς ἐχρῆν διώκειν τὸνθάνατον ὡς τῶν ἐν τῷ γήρᾳ κακῶν φάρμα-κον ἀλλ ἀπίωμεν ἤδη μὴ καί τις ἡμᾶςὑπίδηται ὡς ἀπόδρασιν βουλεύοντας ὁρῶνπερὶ τὸ στόμιον εἰλουμένους

140

μεν ndash Οὑτοσὶ τίς ὁ πρῶτός ἐστινΜΕΝΙΠΠΟΣ Μένιππος ἔγωγε ἀλλἰδοὺ ἡ πήρα μοι ὦ Ἑρμῆ καὶ τὸ βάκτρονεἰς τὴν λίμνην ἀπερρίφθων τὸν τρίβωνα δὲοὐδὲ ἐκόμισα εὖ ποιῶνΕΡΜΗΣ Ἔμβαινε ὦ Μένιππε ἀνδρῶνἄριστε καὶ τὴν προεδρίαν ἔχε παρὰ τὸνκυβερνήτην ἐφ ὑψηλοῦ ὡς ἐπισκοπῇςἅπαντας ὁ καλὸς δ οὗτος τίς ἐστινΧΑΡΜΟΛΕΩΣ Χαρμόλεως ὁ Μεγαρι-κὸς ἐπέραστος οὗ τὸ φίλημα διτάλαντονἦν ΕΡΜΗΣ Ἀπόδυθι τοιγαροῦν τὸ κάλλοςκαὶ τὰ χείλη αὐτοῖς φιλήμασι καὶ τὴνκόμην τὴν βαθεῖαν καὶ τὸ ἐπὶ τῶν παρειῶνἐρύθημα καὶ τὸ δέρμα ὅλον ἔχει καλῶςεὔζωνος εἶ ἐπίβαινε ἤδη ὁ δὲ τὴν πορφυ-ρίδα οὑτοσὶ καὶ τὸ διάδημα ὁ βλοσυρὸς τίςὢν τυγχάνειςΛΑΜΠΙΧΟΣ Λάμπιχος Γελῴων τύραν-νος

121

ὡραῖον ἀποπνιγήσεται ἄθλιον νεῖν οὐκ ἐπι-στάμενονΤΙΜΟΛΑΟΣ Θάρρει ὦ Λυκῖνε οἱ δελ-φῖνες γὰρ αὐτὸ ὑποδύντες ἐξοίσουσιν ἐπὶτὴν γῆν ἢ νομίζεις κιθαρῳδὸν μέν τινασωθῆναι παρ αὐτῶν καὶ ἀπολαβεῖν τὸν μι-σθὸν ἀντὶ τῆς ᾠδῆς καὶ νεκρόν τι ἄλλο παι-δίον ἐς τὸν Ἰσθμὸν ἐπὶ δελφῖνος ὁμοίωςπροσκομισθῆναι τὸν δὲ Ἀδειμάντουοἰκέτην τὸν νεώνητον ἀπορήσειν δελφῖνοςἐρωτικοῦΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Καὶ σὺ γάρ Τιμόλαεμιμῇ Λυκῖνον καὶ ἐπιμετρεῖς τῶν σκωμ-μάτων καὶ ταῦτα εἰσηγητὴς αὐτὸς γενόμε-νος ΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἄμεινον γὰρ ἦν πιθα-νώτερον αὐτὸ ποιεῖν καί τινα θησαυρὸν ὑπὸτῇ κλίνῃ ἀνευρεῖν ὡς μὴ πράγματα ἔχοιςἐκ τοῦ πλοίου μετατιθεὶς χρυσίον ἐς τὸἄστυΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Εὖ λέγεις καὶ ἀνορω-

30

ρύχθω θησαυρὸς ὑπὸ τὸν Ἑρμῆν τὸν λίθι-νον ὅς ἐστιν ἡμῖν ἐν τῇ αὐλῇ μέδιμνοι χί-λιοι ἐπισήμου χρυσίου εὐθὺς οὖν κατὰ τὸνἩσίοδον οἶκος τὸ πρῶτον ὡς ἂν ἐπιση-μότατα οἰκοίην καὶ τὰ περὶ τὸ ἄστυ πάνταὠνησάμην ἤδη πλὴν ὅσα θύμον καὶ λίθοικαὶ ἐν Ἐλευσῖνι ὅσα ἐπὶ θαλάττῃ καὶ περὶτὸν Ἰσθμὸν ὀλίγα τῶν ἀγώνων ἕνεκα εἴποτε δὴ τὰ Ἴσθμια ἐπιδημήσαιμι καὶ τὸΣικυώνιον πεδίον καὶ ὅλως εἴ πού τι ἢ συ-νηρεφὲς ἢ ἔνυδρον ἢ εὔκαρπον ἐν τῇ Ἑλ-λάδι πάντα ἐν ὀλίγῳ Ἀδειμάντου ἔσται ὁχρυσὸς δὲ κοῖλος ἡμῖν ἐμφαγεῖν τὰ δὲ ἐκ-πώματα οὐ κοῦφα ὡς τὰ Ἐχεκράτουςἀλλὰ διτάλαντον ἕκαστον τὴν ὁλκήνΛΥΚΙΝΟΣ Εἶτα πῶς ὁ οἰνοχόος ὀρέξειπλῆρες οὕτω βαρὺ ἔκπωμα ἢ σὺ δέξῃ παραὐτοῦ ἀμογητὶ οὐ σκύφον ἀλλὰ Σισύφειόντι βάρος ἀναδιδόντοςΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἄνθρωπε μή μοιἀνάλυε τὴν εὐχήν ἐγὼ δὲ καὶ τὰς τρα-

31

ΕΡΜΗΣ Τί οὖν ὦ Λάμπιχε τοσαῦταἔχων πάρειΛΑΜΠΙΧΟΣ Τί οὖν ἐχρῆν ὦ Ἑρμῆγυμνὸν ἥκειν τύραννον ἄνδραΕΡΜΗΣ Τύραννον μὲν οὐδαμῶς νεκρὸνδὲ μάλα ὥστε ἀπόθου ταῦταΛΑΜΠΙΧΟΣ Ἰδού σοι ὁ πλοῦτος ἀπέρ-ριπταιΕΡΜΗΣ Καὶ τὸν τῦφον ἀπόρριψον ὦΛάμπιχε καὶ τὴν ὑπεροψίαν βαρήσει γὰρτὸ πορθμεῖον συνεμπεσόνταΛΑΜΠΙΧΟΣ Οὐκοῦν ἀλλὰ τὸ διάδημαἔασόν με ἔχειν καὶ τὴν ἐφεστρίδαΕΡΜΗΣ Οὐδαμῶς ἀλλὰ καὶ ταῦταἄφες ΛΑΜΠΙΧΟΣ Εἶεν τί ἔτι πᾶν γὰρἀφῆκα ὡς ὁρᾷςΕΡΜΗΣ Καὶ τὴν ὠμότητα καὶ τὴνἄνοιαν καὶ τὴν ὕβριν καὶ τὴν ὀργήν καὶ τα-ῦτα ἄφεςΛΑΜΠΙΧΟΣ Ἰδού σοι ψιλός εἰμι

122

ὁ μὲν γὰρ Βλεψίας αὐτὸς ἑαυτοῦ κατηγόρειφθάσας πολλὴν τὴν ἄνοιαν ὡς τὰ χρήματαἐφύλαττεν τοῖς οὐδὲν προσήκουσιν κληρο-νόμοις εἰς ἀεὶ βιώσεσθαι ὁ μάταιος νομί-ζων πλὴν ἔμοιγε οὐ τὴν τυχοῦσαν τερπω-λὴν παρέσχον τότε στένοντες ἀλλ ἤδημὲν ἐπὶ τῷ στομίῳ ἐσμέν ἀποβλέπειν δὲχρὴ καὶ ἀποσκοπεῖν πόρρωθεν τοὺς ἀφι-κνουμένους βαβαί πολλοί γε καὶ ποικίλοικαὶ πάντες δακρύοντες πλὴν τῶν νεογνῶντούτων καὶ νηπίων ἀλλὰ καὶ οἱ πάνυ γέρο-ντες ὀδύρονται τί τοῦτο ἆρα τὸ φίλτροναὐτοὺς ἔχει τοῦ βίου τοῦτον οὖν τὸν ὑπέρ-γηρων ἐρέσθαι βούλομαι τί δακρύεις τηλι-κοῦτος ἀποθανών τί ἀγανακτεῖς ὦ βέλτι-στε καὶ ταῦτα γέρων ἀφιγμένος ἦ που βα-σιλεύς τις ἦσθα ΠΤΩΧΟΣ ΟὐδαμῶςΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλὰ σατράπης τιςΠΤΩΧΟΣ Οὐδὲ τοῦτοΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἆρα οὖν ἐπλούτεις εἶτα

139

ὅλως οἶδε τὰ μετὰ τὸν βίονrdquo ἐνταῦθα δὲοὐ παύσῃ βεβαίως γελῶν καθάπερ ἐγὼνῦν καὶ μάλιστα ἐπειδὰν ὁρᾷς τοὺς πλου-σίους καὶ σατράπας καὶ τυράννους οὕτωταπεινοὺς καὶ ἀσήμους ἐκ μόνης οἰμωγῆςδιαγινωσκομένους καὶ ὅτι μαλθακοὶ καὶἀγεννεῖς εἰσι μεμνημένοι τῶν ἄνω ταῦταλέγε αὐτῷ καὶ προσέτι ἐμπλησάμενον τὴνπήραν ἥκειν θέρμων τε πολλῶν καὶ εἴ πουεὕροι ἐν τῇ τριόδῳ Ἑκάτης δεῖπνον κείμε-νον ἢ ᾠὸν ἐκ καθαρσίου ἤ τι τοιοῦτον ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ἀλλ ἀπαγγελῶ τα-ῦτα ὦ Διόγενες ὅπως δὲ εἰδῶ μάλισταὁποῖός τίς ἐστι τὴν ὄψιν ndashΔΙΟΓΕΝΗΣ Γέρων φαλακρός τρι-βώνιον ἔχων πολύθυρον ἅπαντι ἀνέμῳἀναπεπταμένον καὶ ταῖς ἐπιπτυχαῖς τῶνῥακίων ποικίλον γελᾷ δ ἀεὶ καὶ τὰ πολλὰτοὺς ἀλαζόνας τούτους φιλοσόφους ἐπι-σκώπτειΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ῥᾴδιον εὑρεῖν ἀπό γε

60

κἀπειδὰν τἀν τῇ Ἑλλάδι πάντα ἤδη χειρω-σώμεθα ndash οὐδεὶς γὰρ ὁ ἐναντιωθησόμενοςἡμῖν τὰ ὅπλα τοσούτοις οὖσιν ἀλλ ἀκονιτὶκρατοῦμεν ndash ἐπιβάντες ἐπὶ τὰς τριήρειςκαὶ τοὺς ἵππους εἰς τὰς ἱππαγωγοὺς ἐμβι-βάσαντες ndash παρεσκεύασται δ ἐν Κεγχρεα-ῖς καὶ σῖτος ἱκανὸς καὶ τὰ πλοῖα διαρκῆκαὶ τὰ ἄλλα πάντα ndash διαβάλωμεν τὸνΑἰγαῖον ἐς τὴν Ἰωνίαν εἶτα ἐκεῖ τῇ Ἀρ-τέμιδι θύσαντες καὶ τὰς πόλεις ἀτειχί-στους λαβόντες ῥᾳδίως ἄρχοντας ἀπολι-πόντες προχωρῶμεν ἐπὶ Συρίας διὰ Καρί-ας εἶτα Λυκίας καὶ Παμφυλίας καὶ Πισι-δῶν καὶ τῆς παραλίου καὶ ὀρεινῆς Κιλικί-ας ἄχρι ἂν ἐπὶ τὸν Εὐφράτην ἀφικώμεθαΛΥΚΙΝΟΣ Ἐμέ ὦ βασιλεῦ εἰ δοκεῖσατράπην τῆς Ἑλλάδος κατάλιπε δειλὸςγάρ εἰμι καὶ τῶν οἴκοι πολὺ ἀπελθεῖν οὐκἂν ἡδέως ὑπομείναιμι σὺ δὲ ἔοικας ἐπὶἈρμενίους καὶ Παρθυαίους ἐλάσειν μάχιμαφῦλα καὶ τὴν τοξικὴν εὔστοχα ὥστε ἄλλῳ

41

γὸς ὢν καὶ Δᾶμις ὁ πλούσιος ὁ ἐκ Κορίν-θου συγκατῄεσαν ὁ μὲν Δᾶμις ὑπὸ τοῦπαιδὸς ἐκ φαρμάκων ἀποθανών ὁ δὲΛάμπις δι ἔρωτα Μυρτίου τῆς ἑταίραςἀποσφάξας ἑαυτόν ὁ δὲ Βλεψίας λιμῷἄθλιος ἐλέγετο ἀπεσκληκέναι καὶ ἐδήλουδὲ ὠχρὸς εἰς ὑπερβολὴν καὶ λεπτὸς εἰς τὸἀκριβέστατον φαινόμενος ἐγὼ δὲ καίπερεἰδὼς ἀνέκρινον ὃν τρόπον ἀποθάνοιενεἶτα τῷ μὲν Δάμιδι αἰτιωμένῳ τὸν υἱόνΟὐκ ἄδικα μέντοι ἔπαθες ἔφην ὑπ αὐτοῦεἰ τάλαντα ἔχων ὁμοῦ χίλια καὶ τρυφῶναὐτὸς ἐνενηκοντούτης ὢν ὀκτωκαιδεκαέτεινεανίσκῳ τέτταρας ὀβολοὺς παρεῖχες σὺδέ ὦ Ἀκαρνάν ndash ἔστενε γὰρ κἀκεῖνος καὶκατηρᾶτο τῇ Μυρτίῳ ndash τί αἰτιᾷ τὸν Ἔρω-τα σεαυτὸν δέον ὃς τοὺς μὲν πολεμίουςοὐδεπώποτε ἔτρεσας ἀλλὰ φιλοκινδύνωςἠγωνίζου πρὸ τῶν ἄλλων ἀπὸ δὲ τοῦ τυ-χόντος παιδισκαρίου καὶ δακρύων ἐπι-πλάστων καὶ στεναγμῶν ἑάλως ὁ γενναῖος

138

ΕΡΜΗΣ Ἔμβαινε ἤδη σὺ δὲ ὁ παχύς ὁπολύσαρκος τίς ὢν τυγχάνειςΔΑΜΑΣΙΑΣ Δαμασίας ὁ ἀθλητήςΕΡΜΗΣ Ναί ἔοικας οἶδα γάρ σε πολ-λάκις ἐν ταῖς παλαίστραις ἰδώνΔΑΜΑΣΙΑΣ Ναί ὦ Ἑρμῆ ἀλλὰ πα-ράδεξαί με γυμνὸν ὄνταΕΡΜΗΣ Οὐ γυμνόν ὦ βέλτιστε τοσαύ-τας σάρκας περιβεβλημένον ὥστε ἀπόδυθιαὐτάς ἐπεὶ καταδύσεις τὸ σκάφος τὸν ἕτε-ρον πόδα ὑπερθεὶς μόνον ἀλλὰ καὶ τοὺςστεφάνους τούτους ἀπόρριψον καὶ τὰ κη-ρύγματαΔΑΜΑΣΙΑΣ Ἰδού σοι γυμνός ὡς ὁρᾷςἀληθῶς εἰμι καὶ ἰσοστάσιος τοῖς ἄλλοις νε-κροῖς ΕΡΜΗΣ Οὕτως ἄμεινον ἀβαρῆ εἶναιὥστε ἔμβαινε καὶ σὺ τὸν πλοῦτον ἀπο-θέμενος ὦ Κράτων καὶ τὴν μαλακίαν δὲπροσέτι καὶ τὴν τρυφὴν μηδὲ τὰ ἐντάφιακόμιζε μηδὲ τὰ τῶν προγόνων ἀξιώματα

123

παραδοὺς τὸ δεξιὸν ἐμὲ Ἀντίπατρόν τιναἔασον ἐπὶ τῆς Ἑλλάδος μή με καὶ διαπεί-ρῃ τις οἰστῷ ἄθλιον βαλὼν ἐς τὰ γυμνὰπερὶ Σοῦσα ἢ Βάκτρα ἡγούμενόν σοι τῆςφάλαγγοςΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἀποδιδράσκεις ὦ Λυ-κῖνε τὸν κατάλογον δειλὸς ὤν ὁ δὲ νόμοςἀποτετμῆσθαι τὴν κεφαλήν εἴ τις λιπὼνφαίνοιτο τὴν τάξιν ἀλλ ἐπεὶ κατὰ τὸνΕὐφράτην ἤδη ἐσμὲν καὶ ὁ ποταμὸς ἔζευ-κται καὶ κατόπιν ὁπόσα διεληλύθαμενἀσφαλῶς ἔχει καὶ πάντα ὕπαρχοι κατέχου-σιν ὑπ ἐμοῦ ἑκάστῳ ἔθνει ἐπεισαχθέντεςοἱ δὲ καὶ ἀπίασι τὴν Φοινίκην ἡμῖν ἐν τού-τῳ καὶ τὴν Παλαιστίνην εἶτα καὶ τὴνΑἴγυπτον προσαξόμενοι σὺ πρῶτος ὦΛυκῖνε διάβαινε τὸ δεξιὸν ἄγων εἶτα ἐγὼκαὶ μετ ἐμὲ ὁ Τιμόλαος ἐπὶ πᾶσι δὲ τὸ ἱπ-πικὸν ἄγε σύ ὦ Ἀδείμαντε καὶ διὰ μὲντῆς Μεσοποταμίας οὐδεὶς ἀπήντηκεν ἡμῖνπολέμιος ἀλλὰ ἑκόντες αὑτούς τε καὶ τὰς

42

ΝΕΚΡΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥΔΕΥΚΟΥΣ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ὦ Πολύδευκες ἐντέλλο-μαί σοι ἐπειδὰν τάχιστα ἀνέλθῃς ndash σὸνγάρ ἐστιν οἶμαι ἀναβιῶναι αὔριον ndash ἤνπου ἴδῃς Μένιππον τὸν κύνα ndash εὕροις δἂν αὐτὸν ἐν Κορίνθῳ κατὰ τὸ Κράνειον ἢἐν Λυκείῳ τῶν ἐριζόντων πρὸς ἀλλήλουςφιλοσόφων καταγελῶντα ndash εἰπεῖν πρὸςαὐτόν ὅτι σοί ὦ Μένιππε κελεύει ὁ Διο-γένης εἴ σοι ἱκανῶς τὰ ὑπὲρ γῆς καταγε-γέλασται ἥκειν ἐνθάδε πολλῷ πλείω ἐπι-γελασόμενον ἐκεῖ μὲν γὰρ ἐν ἀμφιβόλῳσοὶ ἔτι ὁ γέλως ἦν καὶ πολὺ τὸ ldquoτίς γὰρ

59

κατάλιπε δὲ καὶ γένος καὶ δόξαν καὶ εἴποτέ σε ἡ πόλις ἀνεκήρυξεν καὶ τὰς τῶνἀνδριάντων ἐπιγραφάς μηδὲ ὅτι μέγαντάφον ἐπί σοι ἔχωσαν λέγε βαρύνει γὰρκαὶ ταῦτα μνημονευόμεναΚΡΑΤΩΝ Οὐχ ἑκὼν μέν ἀπορρίψω δέτί γὰρ ἂν καὶ πάθοιμιΕΡΜΗΣ βαβαί σὺ δὲ ὁ ἔνοπλος τί βού-λει ἢ τί τὸ τρόπαιον τοῦτο φέρειςΣΤΡΑΤΗΓΟΣ Ὅτι ἐνίκησα ὦ Ἑρμῆκαὶ ἠρίστευσα καὶ ἡ πόλις ἐτίμησέν μεΕΡΜΗΣ Ἄφες ὑπὲρ γῆς τὸ τρόπαιον ἐνᾅδου γὰρ εἰρήνη καὶ οὐδὲν ὅπλων δεήσειὁ σεμνὸς δὲ οὗτος ἀπό γε τοῦ σχήματοςκαὶ βρενθυόμενος ὁ τὰς ὀφρῦς ἐπηρκώς ὁἐπὶ τῶν φροντίδων τίς ἐστιν ὁ τὸν βαθὺνπώγωνα καθειμένοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Φιλόσοφός τις ὦ Ἑρμῆμᾶλλον δὲ γόης καὶ τερατείας μεστόςὥστε ἀπόδυσον καὶ τοῦτον ὄψει γὰρ πολ-λὰ καὶ γελοῖα ὑπὸ τῷ ἱματίῳ σκεπόμενα

124

κατιέναι ὁ δέ γε Ὀροίτης καὶ πάνυ ἁπα-λὸς ἦν τὼ πόδε καὶ οὐδ ἑστάναι χαμαίοὐχ ὅπως βαδίζειν ἐδύνατο πάσχουσι δαὐτὸ ἀτεχνῶς Μῆδοι πάντες ἢν ἀποβῶσιτῶν ἵππων ὥσπερ οἱ ἐπὶ τῶν ἀκανθῶνἀκροποδητὶ μόλις βαδίζουσιν ὥστε ἐπεὶκαταβαλὼν ἑαυτὸν ἔκειτο καὶ οὐδεμιᾷ μη-χανῇ ἀνίστασθαι ἤθελεν ὁ βέλτιστος Ἑρ-μῆς ἀράμενος αὐτὸν ἐκόμισεν ἄχρι πρὸς τὸπορθμεῖον ἐγὼ δὲ ἐγέλωνΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Κἀγὼ δὲ ὁπότε κα-τῄειν οὐδ ἀνέμιξα ἐμαυτὸν τοῖς ἄλλοιςἀλλ ἀφεὶς οἰμώζοντας αὐτοὺς προδραμὼνἐπὶ τὸ πορθμεῖον προκατέλαβον χώραν ὡςἂν ἐπιτηδείως πλεύσαιμι καὶ παρὰ τὸνπλοῦν οἱ μὲν ἐδάκρυόν τε καὶ ἐναυτίωνἐγὼ δὲ μάλα ἐτερπόμην ἐπ αὐτοῖςΔΙΟΓΕΝΗΣ Σὺ μέν ὦ Κράτης καὶἈντίσθενες τοιούτων ἐτύχετε τῶν ξυνοδοι-πόρων ἐμοὶ δὲ Βλεψίας τε ὁ δανειστικὸς ὁἐκ Πειραιῶς καὶ Λάμπις ὁ Ἀκαρνὰν ξενα-

137

58

ἀκροπόλεις ἅνθρωποι ἐνεχείρισαν καὶ ἐπὶΒαβυλῶνα ἐλθόντες ἀπροσδόκητοι παρήλ-θομεν εἰς τὸ εἴσω τῶν τειχῶν καὶ ἔχομεντὴν πόλιν ὁ βασιλεὺς δὲ περὶ Κτησιφῶνταδιατρίβων ἤκουσε τὴν ἔφοδον εἶτα εἰς Σε-λεύκειαν παρελθὼν παρασκευάζεται ἱπ-πέας τε ὅτι πλείστους μεταπεμπόμενος καὶτοξότας καὶ σφενδονήτας ἀπαγγέλλουσι δοὖν οἱ σκοποὶ ἀμφὶ τὰς ἑκατὸν ἤδη μυ-ριάδας τοῦ μαχίμου συνειλέχθαι καὶ τού-των εἴκοσιν ἱπποτοξότας καίτοι οὔπω ὁἈρμένιος πάρεστιν οὔτε οἱ κατὰ τὴν Κα-σπίαν θάλατταν οἰκοῦντες οὔτε οἱ ἀπὸΒάκτρων ἀλλ ἐκ τῶν πλησίον καὶ προα-στείων τῆς ἀρχῆς οὕτω ῥᾳδίως τοσαύταςμυριάδας κατέλεξε καιρὸς οὖν ἤδη σκοπε-ῖν ἡμᾶς ὅ τι χρὴ ποιεῖνΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀλλ ἐγὼ μέν φημιδεῖν ὑμᾶς τὸ πεζὸν ἀπιέναι τὴν ἐπὶ Κτησι-φῶντος ἡμᾶς δὲ τὸ ἱππικὸν αὐτοῦ μένειντὴν Βαβυλῶνα διαφυλάξοντας

43

μπλοκῇ ὁ μὲν γὰρ Ἀρσάκης ἐπήλαυνενὡς διηγεῖτο πολὺ τῶν ἄλλων προεξορμή-σας ὑποστὰς δὲ ὁ Θρᾷξ τῇ πέλτῃ μὲν ὑπο-δὺς ἀποσείεται τοῦ Ἀρσάκου τὸν κοντόνὑποθεὶς δὲ τὴν σάρισαν αὐτόν τε διαπείρεικαὶ τὸν ἵππονΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Πῶς οἷόν τε ὦΚράτης μιᾷ πληγῇ τοῦτο γενέσθαιΚΡΑΤΗΣ Ῥᾷστ ὦ Ἀντισθένες ὁ μὲνγὰρ ἐπήλαυνεν εἰκοσάπηχύν τινα κοντὸνπροβεβλημένος ὁ Θρᾷξ δ ἐπειδὴ τῇ πέλ-τῃ παρεκρούσατο τὴν προσβολὴν καὶ πα-ρῆλθεν αὐτὸν ἡ ἀκωκή ἐς τὸ γόνυ ὀκλάσαςδέχεται τῇ σαρίσῃ τὴν ἐπέλασιν καὶ τι-τρώσκει τὸν ἵππον ὑπὸ τὸ στέρνον ὑπὸ θυ-μοῦ καὶ σφοδρότητος ἑαυτὸν διαπείρανταδιελαύνεται δὲ καὶ ὁ Ἀρσάκης ἐκ τοῦ βου-βῶνος διαμπὰξ ἄχρι ὑπὸ τὴν πυγήν ὁρᾷςοἷόν τι ἐγένετο οὐ τοῦ ἀνδρός ἀλλὰ τοῦἵππου μᾶλλον τὸ ἔργον ἠγανάκτει δ ὅμωςὁμότιμος ὢν τοῖς ἄλλοις καὶ ἠξίου ἱππεὺς

136

ΕΡΜΗΣ Κατάθου σὺ τὸ σχῆμα πρῶτονεἶτα καὶ ταυτὶ πάντα ὦ Ζεῦ ὅσην μὲν τὴνἀλαζονείαν κομίζει ὅσην δὲ ἀμαθίαν καὶἔριν καὶ κενοδοξίαν καὶ ἐρωτήσεις ἀπόρουςκαὶ λόγους ἀκανθώδεις καὶ ἐννοίας πολυ-πλόκους ἀλλὰ καὶ ματαιοπονίαν μάλαπολλὴν καὶ λῆρον οὐκ ὀλίγον καὶ ὕθλουςκαὶ μικρολογίαν νὴ Δία καὶ χρυσίον γετουτὶ καὶ ἡδυπάθειαν δὲ καὶ ἀναισχυντίανκαὶ ὀργὴν καὶ τρυφὴν καὶ μαλακίαν οὐλέληθεν γάρ με εἰ καὶ μάλα περικρύπτειςαὐτά καὶ τὸ ψεῦδος δὲ ἀπόθου καὶ τὸντῦφον καὶ τὸ οἴεσθαι ἀμείνων εἶναι τῶν ἄλ-λων ὡς εἴ γε ταῦτα πάντα ἔχων ἐμβαίηςποία πεντηκόντορος δέξαιτο ἄν σεΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Ἀποτίθεμαι τοίνυναὐτά ἐπείπερ οὕτω κελεύειςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ καὶ τὸν πώγωνα το-ῦτον ἀποθέσθω ὦ Ἑρμῆ βαρύν τε ὄντακαὶ λάσιον ὡς ὁρᾷς πέντε μναῖ τριχῶνεἰσι τοὐλάχιστον

125

ΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἀποδειλιᾷς καὶ σύ ὦἈδείμαντε πλησίον τοῦ κινδύνου γενόμε-νος σοὶ δὲ τί δοκεῖ ὦ ΤιμόλαεΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἁπάσῃ τῇ στρατιᾷ βαδί-ζειν ἐπὶ τοὺς πολεμίους μηδὲ περιμένεινἔστ ἂν ἄμεινον παρασκευάσωνται παντα-χόθεν τῶν συμμάχων προσγενομένων ἀλλἕως ἔτι καθ ὁδόν εἰσιν οἱ πολέμιοι ἐπιχει-ρῶμεν αὐτοῖςΣΑΜΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις σὺ δὲ τί ὦ Λυ-κῖνε δοκιμάζεις ΛΥΚΙΝΟΣ Ἐγώ σοι φράσω ἐπειδὴκεκμήκαμεν συντόνως ὁδεύοντες ὁπότεκατῄειμεν ἕωθεν ἐς τὸν Πειραιᾶ καὶ νῦνἤδη τριάκοντά που σταδίους προκεχωρή-καμεν καὶ ὁ ἥλιος πολύς κατὰ μεσημβρίανγὰρ ἤδη μάλιστα ἐνταῦθά που ἐπὶ τὰςἐλαίας ἐπὶ τῆς ἀνατετραμμένης στήλης κα-θίσαντας ἀναπαύσασθαι εἶτα οὕτως ἀνα-στάντας ἀνύειν τὸ λοιπὸν ἐς τὸ ἄστυΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἔτι γὰρ Ἀθήνησιν ὦ μα-

44

τὸ γελάσαι μάλα ἡδέως ἐφ οἷς ὑμεῖς ᾐτή-σατε τοιούτοις οὖσι καὶ ταῦτα φιλοσοφίανἐπαινοῦντες

57

ΕΡΜΗΣ Εὖ λέγεις ἀπόθου καὶ τοῦτονΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Καὶ τίς ὁ ἀποκείρωνἔσταιΕΡΜΗΣ Μένιππος οὑτοσὶ λαβὼν πέλε-κυν τῶν ναυπηγικῶν ἀποκόψει αὐτὸν ἐπι-κόπῳ τῇ ἀποβάθρᾳ χρησάμενος ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔκ ὦ Ἑρμῆ ἀλλὰ πρίο-νά μοι ἀνάδος γελοιότερον γὰρ τοῦτοΕΡΜΗΣ Ὁ πέλεκυς ἱκανός εὖ γε ἀν-θρωπινώτερος νῦν ἀναπέφηνας ἀποθέμενοςσαυτοῦ τὴν κινάβρανΜΕΝΙΠΠΟΣ Βούλει μικρὸν ἀφέλωμαικαὶ τῶν ὀφρύωνΕΡΜΗΣ Μάλιστα ὑπὲρ τὸ μέτωπονγὰρ καὶ ταύτας ἐπῆρκεν οὐκ οἶδα ἐφ ὅτῳἀνατείνων ἑαυτόν τί τοῦτο καὶ δακρύειςὦ κάθαρμα καὶ πρὸς θάνατον ἀποδειλιᾷςἔμβηθι δ οὖνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἓν ἔτι τὸ βαρύτατον ὑπὸμάλης ἔχειΕΡΜΗΣ Τί ὦ Μένιππε

126

νόδωρός τε ὁ πλούσιος ὁ ἡμέτερος καὶ Ἀρ-σάκης ὁ Μηδίας ὕπαρχος καὶ Ὀροίτης ὁἈρμένιος ὁ μὲν οὖν Ἰσμηνόδωρος ndash ἐπε-φόνευτο γὰρ ὑπὸ τῶν λῃστῶν ὑπὸ τὸν Κι-θαιρῶνα Ἐλευσῖνάδε οἶμαι βαδίζων ndashἔστενε καὶ τὸ τραῦμα ἐν ταῖν χεροῖν εἶχεκαὶ τὰ παιδία ἃ νεογνὰ καταλελοίπει ἀνε-καλεῖτο καὶ ἑαυτῷ ἐπεμέμφετο τῆς τόλ-μης ὃς Κιθαιρῶνα ὑπερβάλλων καὶ τὰπερὶ τὰς Ἐλευθερὰς χωρία πανέρημα ὄνταὑπὸ τῶν πολέμων διοδεύων δύο μόνουςοἰκέτας ἐπηγάγετο καὶ ταῦτα φιάλαςπέντε χρυσᾶς καὶ κυμβία τέτταρα μεθἑαυτοῦ κομίζων ὁ δὲ Ἀρσάκης ndash γηραιὸςἤδη καὶ νὴ Δί οὐκ ἄσεμνος τὴν ὄψιν ndash εἰςτὸ βαρβαρικὸν ἤχθετο καὶ ἠγανάκτει πε-ζὸς βαδίζων καὶ ἠξίου τὸν ἵππον αὐτῷπροσαχθῆναι καὶ γὰρ καὶ ὁ ἵππος αὐτῷσυνετεθνήκει μιᾷ πληγῇ ἀμφότεροι διαπα-ρέντες ὑπὸ Θρᾳκός τινος πελταστοῦ ἐν τῇἐπὶ τῷ Ἀράξῃ πρὸς τὸν Καππαδόκην συ-

135

ξαίμην πλουτήσας ἐπ ὀλίγον ὑπηνέμιόντινα πλοῦτον ἀνιᾶσθαι μετ ὀλίγον ψιλὴντὴν μᾶζαν ἐσθίων οἷα ὑμεῖς πείσεσθε μετὀλίγον ἐπειδὰν ἡ εὐδαιμονία μὲν ὑμῖν καὶὁ πολὺς πλοῦτος οἴχηται ἀποπτάμενοςαὐτοὶ δὲ καταβάντες ἀπὸ τῶν θησαυρῶν τεκαὶ διαδημάτων ὥσπερ ἐξ ἡδίστου ὀνείρα-τος ἀνεγρόμενοι ἀνόμοια τὰ ἐπὶ τῆς οἰκίαςεὑρίσκητε ὥσπερ οἱ τοὺς βασιλεῖς ὑποκρι-νόμενοι τραγῳδοὶ ἐξελθόντες ἀπὸ τοῦ θε-άτρου λιμώττοντες οἱ πολλοί καὶ ταῦταπρὸ ὀλίγου Ἀγαμέμνονες ὄντες ἢ Κρέο-ντες λυπήσεσθε οὖν ὡς τὸ εἰκός καὶ δυ-σάρεστοι ἔσεσθε τὰ ἐπὶ τῆς οἰκίας καὶμάλιστα σύ ὦ Τιμόλαε ὁπόταν δέῃ σε τὸαὐτὸ παθεῖν τῷ Ἰκάρῳ τῆς πτερώσεωςδιαλυθείσης καταπεσόντα ἐκ τοῦ οὐρανοῦχαμαὶ βαδίζειν ἀπολέσαντα τοὺς δακτυλί-ους ἐκείνους ἅπαντας ἀπορρυέντας τῶν δα-κτύλων ἐμοὶ δὲ καὶ τοῦτο ἱκανὸν ἀντὶπάντων θησαυρῶν καὶ Βαβυλῶνος αὐτῆς

56

κάριε εἶναι δοκεῖς ὃς ἀμφὶ Βαβυλῶνα ἐντῷ πεδίῳ πρὸ τῶν τειχῶν ἐν τοσούτοιςστρατιώταις κάθησαι περὶ τοῦ πολέμουδιασκοπούμενοςΛΥΚΙΝΟΣ Εὖ γε ὑπέμνησας ἐγὼ δὲνήφειν ᾤμην καὶ ὕπαρ ἀποφανεῖσθαι τὴνγνώμηνΣΑΜΙΠΠΟΣ Πρόσιμεν δή εἴ σοι δοκεῖκαὶ ὅπως ἄνδρες ἀγαθοὶ ἐν τοῖς κινδύνοιςἔσεσθε μηδὲ προδώσετε τὸ πάτριον φρόνη-μα ἤδη γάρ που καὶ οἱ πολέμιοι ἐπιλαμ-βάνουσιν ὥστε τὸ μὲν σύνθημα ἔστωἘνυάλιος ὑμεῖς δὲ ἐπειδὰν σημάνῃ ὁ σαλ-πιγκτής ἀλαλάξαντες καὶ τὰ δόρατα κρού-σαντες πρὸς τὰς ἀσπίδας ἐπείγεσθε συμ-μῖξαι τοῖς ἐναντίοις καὶ ἐντὸς γενέσθαιτῶν τοξευμάτων ὡς μηδὲ πληγὰς λαμ-βάνωμεν ἀκροβολίζεσθαι αὐτοῖς διδόντεςκαὶ ἐπειδὴ ἐς χεῖρας ἤδη συνεληλύθαμεντὸ μὲν εὐώνυμον καὶ ὁ Τιμόλαος ἐτρέψα-ντο τοὺς καθ αὑτοὺς Μήδους ὄντας τὸ δὲ

45

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΘΕΝΟΥΣΚΑΙ ΚΡΑΤΗΤΟΣ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀντίσθενες καὶ Κράτηςσχολὴν ἄγομεν ὥστε τί οὐκ ἄπιμεν εὐθὺτῆς καθόδου περιπατήσοντες ὀψόμενοιτοὺς κατιόντας οἷοί τινές εἰσι καὶ τί ἕκα-στος αὐτῶν ποιεῖΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Ἀπίωμεν ὦ Διόγενεςκαὶ γὰρ ἂν ἡδὺ τὸ θέαμα γένοιτο τοὺς μὲνδακρύοντας αὐτῶν ὁρᾶν τοὺς δὲ ἱκετεύο-ντας ἀφεθῆναι ἐνίους δὲ μόλις κατιόνταςκαὶ ἐπὶ τράχηλον ὠθοῦντος τοῦ Ἑρμοῦὅμως ἀντιβαίνοντας καὶ ὑπτίους ἀντερείδο-ντας οὐδὲν δέονΚΡΑΤΗΣ Ἔγωγ οὖν καὶ διηγήσομαιὑμῖν ἃ εἶδον ὁπότε κατῄειν κατὰ τὴν ὁδόνΔΙΟΓΕΝΗΣ Διήγησαι ὦ Κράτης ἔοι-κας γάρ τινα ἑωρακέναι παγγέλοιαΚΡΑΤΗΣ Καὶ ἄλλοι μὲν πολλοὶ συγκα-τέβαινον ἡμῖν ἐν αὐτοῖς δὲ ἐπίσημοι Ἰσμη-

134

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Κολακείαν ὦ Ἑρμῆ πολ-λὰ ἐν τῷ βίῳ χρησιμεύσασαν αὐτῷΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Οὐκοῦν καὶ σύ ὦΜένιππε ἀπόθου τὴν ἐλευθερίαν καὶ παρ-ρησίαν καὶ τὸ ἄλυπον καὶ τὸ γενναῖον καὶτὸν γέλωτα μόνος γοῦν τῶν ἄλλων γελᾷςΕΡΜΗΣ Μηδαμῶς ἀλλὰ καὶ ἔχε ταῦτακοῦφα γὰρ καὶ πάνυ εὔφορα ὄντα καὶ πρὸςτὸν κατάπλουν χρήσιμα καὶ ὁ ῥήτωρ δὲσὺ ἀπόθου τῶν ῥημάτων τὴν τοσαύτηνἀπεραντολογίαν καὶ ἀντιθέσεις καὶ παρι-σώσεις καὶ περιόδους καὶ βαρβαρισμοὺςκαὶ τὰ ἄλλα βάρη τῶν λόγωνΡΗΤΩΡ Ἢν ἰδού ἀποτίθεμαιΕΡΜΗΣ Εὖ ἔχει ὥστε λύε τὰ ἀπόγειατὴν ἀποβάθραν ἀνελώμεθα τὸ ἀγκύριονἀνεσπάσθω πέτασον τὸ ἱστίον εὔθυνε ὦπορθμεῦ τὸ πηδάλιον εὖ πάθωμεν τίοἰμώζετε ὦ μάταιοι καὶ μάλιστα ὁ φι-λόσοφος σὺ ὁ ἀρτίως τὸν πώγωνα δεδῃω-μένος

127

κατ ἐμὲ ἰσόπαλον ἔτι Πέρσαι γάρ εἰσι καὶὁ βασιλεὺς ἐν αὐτοῖς ἡ δὲ ἵππος ἅπασατῶν βαρβάρων ἐπὶ τὸ δεξιὸν ἡμῶν ἐλαύ-νουσιν ὥστε ὦ Λυκῖνε αὐτός τε ἀνὴρἀγαθὸς γίγνου καὶ τοῖς μετὰ σαυτοῦ παρα-κελεύου δέχεσθαι τὴν ἐπέλασινΛΥΚΙΝΟΣ Ὢ τῆς τύχης ἐπ ἐμὲ γὰροἱ ἱππεῖς ἅπαντες καὶ μόνος ἐπιτήδειοςαὐτοῖς ἔδοξα ἐπελαύνεσθαι καί μοι δοκῶἢν βιάζωνται αὐτομολήσειν προσδραμὼνἐς τὴν παλαίστραν ἔτι πολεμοῦντας ὑμᾶςκαταλιπώνΣΑΜΙΠΠΟΣ Μηδαμῶς κρατεῖς γὰραὐτῶν καὶ σὺ ἤδη τὸ μέρος ἐγὼ δέ ὡςὁρᾷς καὶ μονομαχήσω πρὸς τὸν βασιλέαπροκαλεῖται γάρ με καὶ ἀναδῦναι πάντωςαἰσχρόνΛΥΚΙΝΟΣ Νὴ Δία καὶ τετρώσῃ αὐτίκαμάλα πρὸς αὐτοῦ βασιλικὸν γὰρ καὶ τὸτρωθῆναι περὶ τῆς ἀρχῆς μαχόμενονΣΑΜΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις ἐπιπόλαιον

46

τόδε τί δή ποτε οὐχ εἷς δακτύλιος ἅπανταταῦτα δύναταί σοι ἀλλὰ τοσούτους περι-ημμένος βαδιῇ τὴν ἀριστερὰν πεφορτι-σμένος κατὰ δάκτυλον ἕνα μᾶλλον δὲὑπερπαίει ὁ ἀριθμός καὶ δεήσει καὶ τὴνδεξιὰν συνεπιλαβεῖν καίτοι ἑνὸς τοῦ ἀνα-γκαιοτάτου προσδεῖ ὃς περιθέμενόν σεπαύσει μωραίνοντα τὴν πολλὴν ταύτηνκόρυζαν ἀποξύσας ἢ τοῦτο μὲν καὶ ὁ ἑλ-λέβορος ἱκανὸς ποιῆσαι ζωρότερος ποθείςΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἀλλὰ πάντως ὦ Λυκῖνεκαὶ αὐτὸς εὔξῃ τι ἤδη ποτέ ὡς ἂν μάθω-μεν οἷα αἰτήσεις ἀνεπίληπτα καὶ ἀνέγκλη-τα ὁ συκοφαντῶν τοὺς ἄλλους ΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλ οὐ δέομαι εὐχῆς ἐγώἥκομεν γὰρ δὴ πρὸς τὸ Δίπυλον καὶ ὁ βέλ-τιστος οὑτοσὶ Σάμιππος ἀμφὶ Βαβυλῶναμονομαχῶν καὶ σύ ὦ Τιμόλαε ἀριστῶνμὲν ἐν Συρίᾳ δειπνῶν δὲ ἐν Ἰταλίᾳ καὶτοῖς ἐμοὶ ἐπιβάλλουσι σταδίοις κατεχρήσα-σθε καλῶς ποιοῦντες ἄλλως τε οὐκ ἂν δε-

55

ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Ὅτι ὦ Ἑρμῆ ἀθάνα-τον ᾤμην τὴν ψυχὴν ὑπάρχεινΜΕΝΙΠΠΟΣ Ψεύδεται ἄλλα γὰρ ἔοικελυπεῖν αὐτόνΕΡΜΗΣ Τὰ ποῖαΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅτι μηκέτι δειπνήσειπολυτελῆ δεῖπνα μηδὲ νύκτωρ ἐξιὼν ἅπα-ντας λανθάνων τῷ ἱματίῳ τὴν κεφαλὴν κα-τειλήσας περίεισιν ἐν κύκλῳ τὰ χαμαιτυ-πεῖα καὶ ἕωθεν ἐξαπατῶν τοὺς νέους ἐπὶτῇ σοφίᾳ ἀργύριον λήψεται ταῦτα λυπεῖαὐτόν ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Σὺ γάρ ὦ Μένιππεοὐκ ἄχθῃ ἀποθανώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Πῶς ὃς ἔσπευσα ἐπὶ τὸνθάνατον καλέσαντος μηδενός ἀλλὰ μετα-ξὺ λόγων οὐ κραυγή τις ἀκούεται ὥσπερτινῶν ἀπὸ γῆς βοώντωνΕΡΜΗΣ Ναί ὦ Μένιππε οὐκ ἀφ ἑνόςγε χώρου ἀλλ οἱ μὲν εἰς τὴν ἐκκλησίανσυνελθόντες ἄσμενοι γελῶσι πάντες ἐπὶ τῷ

128

ΚΡΑΤΗΣ Ἀλλ οἱ ἄλλοι ἠμέλουν τῶντοιούτων κτημάτων καὶ οὐδεὶς ἐθεράπευενἡμᾶς κληρονομήσειν προσδοκῶν εἰς δὲ τὸχρυσίον πάντες ἔβλεπονΔΙΟΓΕΝΗΣ Εἰκότως οὐ γὰρ εἶχονἔνθα δέξαιντο τὰ τοιαῦτα παρ ἡμῶν διερ-ρυηκότες ὑπὸ τρυφῆς καθάπερ τὰ σαπρὰτῶν βαλλαντίων ὥστε εἴ ποτε καὶ ἐμβάλοιτις ἐς αὐτοὺς ἢ σοφίαν ἢ παρρησίαν ἢ ἀλή-θειαν ἐξέπιπτεν εὐθὺς καὶ διέρρει τοῦπυθμένος στέγειν οὐ δυναμένου οἷόν τιπάσχουσιν αἱ τοῦ Δαναοῦ αὗται παρθένοιεἰς τὸν τετρυπημένον πίθον ἐπαντλοῦσαιτὸ δὲ χρυσίον ὀδοῦσι καὶ ὄνυξι καὶ πάσῃμηχανῇ ἐφύλαττονΚΡΑΤΗΣ Οὐκοῦν ἡμεῖς μὲν ἕξομενκἀνταῦθα τὸν πλοῦτον οἱ δὲ ὀβολὸν ἥξουσικομίζοντες καὶ τοῦτον ἄχρι τοῦ πορθμέως

133

σκοπεῖν ἔξω βέλους ὑπεραιωρούμενον καὶεἰ δόξειέ μοι προσθέμενος ἂν τοῖς ἡττη-μένοις κοιμίσας τοὺς κρατοῦντας νικᾶν πα-ρεῖχον τοῖς φεύγουσιν ἀναστρέψασιν ἀπὸτῆς τροπῆς καὶ τὸ ὅλον παιδιὰν ἐποιού-μην ἂν τὸν τῶν ἀνθρώπων βίον καὶ πάνταἐμὰ ἦν καὶ θεὸς ἐδόκουν τοῖς ἄλλοις τοῦτοἡ ἄκρα εὐδαιμονία ἐστὶ μήτε ἀπολέσθαιμήτε ἐπιβουλευθῆναι δυναμένη καὶ μάλι-στα μεθ ὑγιείας ἐν μακρῷ τῷ βίῳ τί ἂναἰτιάσαιο ὦ Λυκῖνε τῆς εὐχῆςΛΥΚΙΝΟΣ Οὐδέν ὦ Τιμόλαε οὐδὲγὰρ ἀσφαλὲς ἐναντιοῦσθαι ἀνδρὶ πτηνῷκαὶ ὑπὲρ μυρίους τὴν ἰσχύν πλὴν ἀλλὰἐκεῖνο ἐρήσομαί σε εἴ τινα ἄλλον εἶδες ἐντοσούτοις ἔθνεσιν ὅσα ὑπερέπτης γέρονταἤδη ἄνδρα οὕτω παρακεκινηκότα τὴνγνώμην ἐπὶ δακτυλίου μικροῦ ὀχούμενονὄρη ὅλα κινεῖν ἄκρῳ τῷ δακτύλῳ δυνάμε-νον ἐπέραστον πᾶσι καὶ ταῦτα φαλακρὸνὄντα καὶ τὴν ῥῖνα σιμόν ἀτὰρ εἰπέ μοι καὶ

54

μέντοι τὸ τραῦμα καὶ οὐκ εἰς τὰ φανερὰτοῦ σώματος ὡς μηδὲ τὴν οὐλὴν ὕστερονἄμορφον γενέσθαι πλὴν ἀλλὰ ὁρᾷς ὅπωςἐπελάσας μιᾷ πληγῇ αὐτόν τε καὶ τὸν ἵπ-πον διέπειρα τὴν λόγχην ἀφείς εἶτα τὴνκεφαλὴν ἀποτεμὼν καὶ ἀφελὼν τὸ διάδημαβασιλεὺς ἤδη γέγονα προσκυνούμενος ὑφἁπάντων οἱ βάρβαροι προσκυνείτωσανὑμῶν κατὰ τὸν Ἑλλήνων νόμον ἄρξω εἷςστρατηγὸς ὀνομαζόμενος ἐπὶ τούτοις ἄραἐννοεῖτε ὅσας μὲν πόλεις ἐπωνύμους ἐπἐμαυτοῦ οἰκιῶ ὅσας δὲ καὶ καθαιρήσωἑλὼν κατὰ κράτος αἳ ἂν ὑβρίσωσί τι ἐςτὴν ἀρχήν ἁπάντων δὲ μάλιστα Κυδίαντὸν πλούσιον μετελεύσομαι ὃς ὅμορος ὤνμοι ἐξέωσε τοῦ ἀγροῦ ἐπιβαίνων κατ ὀλί-γον ἐς τὸ εἴσω τῶν ὅρωνΛΥΚΙΝΟΣ Πέπαυσο ἤδη ὦ Σάμιππεκαιρὸς γὰρ σὲ ἤδη μὲν νενικηκότα τηλι-καύτην μάχην ἐν Βαβυλῶνι εὐωχεῖσθαι τὰἐπινίκια ndash ἑκστάδιος γὰρ οἶμαί σοι ἡ ἀρχή

47

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Εὖ ἐποίησαν ἡμεῖς δὲὁπότε ἐν τῷ βίῳ ἦμεν οὐδὲν τοιοῦτον ἐνε-νοοῦμεν περὶ ἀλλήλων οὔτε πώποτεηὐξάμην Ἀντισθένην ἀποθανεῖν ὡς κληρο-νομήσαιμι τῆς βακτηρίας αὐτοῦ ndash εἶχεν δὲπάνυ καρτερὰν ἐκ κοτίνου ποιησάμενος ndashοὔτε οἶμαι σὺ ὁ Κράτης ἐπεθύμεις κληρο-νομεῖν ἀποθανόντος ἐμοῦ τὰ κτήματα καὶτὸν πίθον καὶ τὴν πήραν χοίνικας δύο θέρ-μων ἔχουσανΚΡΑΤΗΣ Οὐδὲν γάρ μοι τούτων ἔδειἀλλ οὐδὲ σοί ὦ Διόγενες ἃ γὰρ ἐχρῆν σύτε Ἀντισθένους ἐκληρονόμησας καὶ ἐγὼσοῦ πολλῷ μείζω καὶ σεμνότερα τῆς Περ-σῶν ἀρχῆς ΔΙΟΓΕΝΗΣ Τίνα ταῦτα φῄςΚΡΑΤΗΣ Σοφίαν αὐτάρκειαν ἀλή-θειαν παρρησίαν ἐλευθερίανΔΙΟΓΕΝΗΣ Νὴ Δία μέμνημαι τοῦτονδιαδεξάμενος τὸν πλοῦτον παρὰ Ἀντι-σθένους καὶ σοὶ ἔτι πλείω καταλιπών

132

Λαμπίχου θανάτῳ καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ συ-νέχεται πρὸς τῶν γυναικῶν καὶ τὰ παιδίανεογνὰ ὄντα ὁμοίως κἀκεῖνα ὑπὸ τῶν παί-δων βάλλεται ἀφθόνοις τοῖς λίθοις ἄλλοιδὲ Διόφαντον τὸν ῥήτορα ἐπαινοῦσιν ἐν Σι-κυῶνι ἐπιταφίους λόγους διεξιόντα ἐπὶΚράτωνι τούτῳ καὶ νὴ Δία γε ἡ Δαμασίουμήτηρ κωκύουσα ἐξάρχει τοῦ θρήνου σὺνγυναιξὶν ἐπὶ τῷ Δαμασίᾳ σὲ δὲ οὐδείς ὦΜένιππε δακρύει καθ ἡσυχίαν δὲ κεῖσαιμόνοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐδαμῶς ἀλλ ἀκούσῃτῶν κυνῶν μετ ὀλίγον ὠρυομένων οἴκτι-στον ἐπ ἐμοὶ καὶ τῶν κοράκων τυπτο-μένων τοῖς πτεροῖς ὁπόταν συνελθόντεςθάπτωσί μεΕΡΜΗΣ Γεννάδας εἶ ὦ Μένιππε ἀλλἐπεὶ καταπεπλεύκαμεν ἡμεῖς ὑμεῖς μὲνἄπιτε πρὸς τὸ δικαστήριον εὐθεῖαν ἐκείνηνπροϊόντες ἐγὼ δὲ καὶ ὁ πορθμεὺς ἄλλουςμετελευσόμεθα

129

ndash Τιμόλαον δὲ ἐν τῷ μέρει εὔχεσθαι ὅπερἂν ἐθέλῃΣΑΜΙΠΠΟΣ Τί δ οὖν ὦ Λυκῖνε οἷάσοι ᾐτῆσθαι δοκῶΛΥΚΙΝΟΣ Παρὰ πολύ ὦ θαυμασιώτα-τε βασιλέων ἐπιπονώτερα καὶ βιαιότερατῶν Ἀδειμάντου παρ ὅσον ἐκεῖνος μὲνἐτρύφα διτάλαντα χρύσεα ἐκπώματα προ-πίνων τοῖς συμπόταις σὺ δὲ καὶ ἐτι-τρώσκου μονομαχῶν καὶ ἐδεδίεις καὶἐφρόντιζες νύκτωρ καὶ μεθ ἡμέραν οὐμόνον γάρ σοι τὰ παρὰ τῶν πολεμίων φο-βερὰ ἦν ἀλλὰ καὶ ἐπιβουλαὶ μυρίαι καὶφθόνος παρὰ τῶν συνόντων καὶ μῖσος καὶκολακεία φίλος δὲ οὐδεὶς ἀληθής ἀλλὰπρὸς τὸ δέος ἅπαντες ἢ πρὸς τὴν ἐλπίδαεὖνοι δοκοῦντες εἶναι ἀπόλαυσις μέν γεοὐδὲ ὄναρ τῶν ἡδέων ἀλλὰ δόξα μόνη καὶπορφυρὶς χρυσῷ ποικίλη καὶ ταινία λευκὴπερὶ τῷ μετώπῳ καὶ δορυφόροι προϊόντεςτὰ δ ἄλλα κάματος ἀφόρητος καὶ ἀηδία

48

ἑώρων ἄν καὶ τὰς πηγὰς δὲ τὰς Νείλουμόνος ἂν ἠπιστάμην καὶ ὅσον τῆς γῆς ἀοί-κητον καὶ εἴ τινες ἀντίποδες ἡμῖν οἰκοῦσιτὸ νότιον τῆς γῆς ἡμίτομον ἔχοντες ἔτι δὲκαὶ ἀστέρων φύσιν καὶ σελήνης καὶ αὐτοῦἡλίου ῥᾳδίως ἔγνων ἂν ἀπαθὴς ὢν τῷ πυρίκαὶ τὸ πάντων ἥδιστον αὐθημερὸν ἀγγε-ῖλαι ἐς Βαβυλῶνα τίς ἐνίκησεν Ὀλύμπιακαὶ ἀριστήσαντα εἰ τύχοι ἐν Συρίᾳ δει-πνῆσαι ἐν Ἰταλίᾳ εἰ δέ τις ἐχθρὸς εἴηἀμύνασθαι καὶ τοῦτον ἐκ τοῦ ἀφανοῦςπέτρον ἐμβαλόντα τῇ κεφαλῇ ὡς ἐπιτε-τρῖφθαι τὸ κρανίον τούς τε αὖ φίλους εὖποιεῖν ἐπιχέαντα κοιμωμένοις αὐτοῖς τὸχρυσίον καὶ μὴν εἴ τις ὑπερόπτης εἴη ἢ τύ-ραννος πλούσιος ὑβριστής ἀράμενος αὐτὸνὅσον ἐπὶ σταδίους εἴκοσιν ἀφῆκα φέρεσθαικατὰ τῶν κρημνῶν τοῖς παιδικοῖς δὲ ὁμι-λεῖν ἀκωλύτως ἂν ἐξῆν εἰσιόντα ἀθέατονκοιμίσαντα ἅπαντας ἄνευ ἐκείνων μόνωνοἷον δὲ κἀκεῖνο ἦν τοὺς πολεμοῦντας ἐπι-

53

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὐπλοεῖτε ὦ Ἑρμῆπροΐωμεν δὲ καὶ ἡμεῖς τί οὖν ἔτι καὶ μέλ-λετε δικασθῆναι δεήσει καὶ τὰς καταδί-κας φασὶν εἶναι βαρείας τροχοὺς καὶ λί-θους καὶ γῦπας δειχθήσεται δὲ ὁ ἑκάστουβίος

ΚΡΑΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ

ΚΡΑΤΗΣ Μοίριχον τὸν πλούσιον ἐγί-νωσκες ὦ Διόγενες τὸν πάνυ πλούσιοντὸν ἐκ Κορίνθου τὸν τὰς πολλὰς ὁλκάδαςἔχοντα οὗ ἀνεψιὸς Ἀριστέας πλούσιος καὶαὐτὸς ὤν τὸ Ὁμηρικὸν ἐκεῖνο εἰώθει ἐπι-λέγειν rsquoἤ μ ἀνάειρ ἢ ἐγὼ σέrsquoΔΙΟΓΕΝΗΣ Τίνος ἕνεκα ὦ ΚράτηςΚΡΑΤΗΣ Ἐθεράπευον ἀλλήλους τοῦκλήρου ἕνεκα ἑκάτερος ἡλικιῶται ὄντεςκαὶ τὰς διαθήκας εἰς τὸ φανερὸν ἐτίθεντοἈριστέαν μὲν ὁ Μοίριχος εἰ προαποθάνοι

130

δεσπότην ἀφιεὶς τῶν ἑαυτοῦ πάντων Μοί-ριχον δὲ ὁ Ἀριστέας εἰ προαπέλθοι αὐτοῦταῦτα μὲν ἐγέγραπτο οἱ δὲ ἐθεράπευονὑπερβαλλόμενοι ἀλλήλους τῇ κολακείᾳκαὶ οἱ μάντεις εἴτε ἀπὸ τῶν ἄστρων τεκ-μαιρόμενοι τὸ μέλλον εἴτε ἀπὸ τῶν ὀνει-ράτων ὥς γε Χαλδαίων παῖδες ἀλλὰ καὶ ὁΠύθιος αὐτὸς ἄρτι μὲν Ἀριστέᾳ παρεῖχε τὸκράτος ἄρτι δὲ Μοιρίχῳ καὶ τὰ τάλανταποτὲ μὲν ἐπὶ τοῦτον νῦν δ ἐπ ἐκεῖνον ἔρ-ρεπεΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί οὖν πέρας ἐγένετο ὦΚράτης ἀκοῦσαι γὰρ ἄξιονΚΡΑΤΗΣ Ἄμφω τεθνᾶσιν ἐπὶ μιᾶςἡμέρας οἱ δὲ κλῆροι εἰς Εὐνόμιον καὶΘρασυκλέα περιῆλθον ἄμφω συγγενεῖςὄντας οὐδὲ πώποτε προμαντευομένουςοὕτω γενέσθαι ταῦτα διαπλέοντες γὰρ ἀπὸΣικυῶνος εἰς Κίρραν κατὰ μέσον τὸν πόρονπλαγίῳ περιπεσόντες τῷ Ἰάπυγι ἀνε-τράπησαν

131

τὰς καὶ τὰ μειράκια ἐπιμεμηνέναι μοι καὶεὐδαίμονα εἶναι δοκεῖν εἴ τινα καὶ μόνονπροσβλέψαιμι αὐτῶν εἰ δ ὑπερορῴηνκἀκεῖνα ὑπὸ λύπης ἀπολλύσθω καὶ ὅλωςὑπὲρ τὸν Ὑάκινθον ἢ Ὕλαν ἢ Φάωνα τὸνΧῖον εἶναί με καὶ ταῦτα πάντα ἔχειν μὴὀλιγοχρόνιον ὄντα μηδὲ κατὰ μέτρονζῶντα τῆς ἀνθρωπίνης βιοτῆς ἀλλ ἔτη χί-λια νέον ἐκ νέου γιγνόμενον διαβιῶναιἀμφὶ τὰ ἑπτακαίδεκα ἔτη ἀεὶ ἀποδυόμενοντὸ γῆρας ὥσπερ οἱ ὄφεις οὐδὲν γὰρ δεήσειμε ταῦτα ἔχοντα πάντα γὰρ ἐμὰ ἦν ἂν τὰτῶν ἄλλων ἐς ὅσον ἀνοίγειν τε τὰς θύραςἐδυνάμην καὶ κοιμίζειν τοὺς φύλακας καὶἀθέατος εἶναι εἰσιών εἰ δέ τι ἐν Ἰνδοῖς ἢὙπερβορέοις θέαμα παράδοξον ἢ κτῆματίμιον ἢ ὅσα ἐμφαγεῖν ἢ πιεῖν ἡδέα οὐ με-ταστειλάμενος ἀλλ αὐτὸς ἐπιπετόμενοςἀπέλαυον ἁπάντων ἐς κόρον καὶ ἐπεὶ γρὺψὑπόπτερον θηρίον ἢ φοῖνιξ ὄρνεον ἐν Ἰνδοῖςἀθέατον τοῖς ἄλλοις ἐγὼ δὲ καὶ τοῦτο

52

πολλή καὶ ἢ χρηματίζειν δεῖ τοῖς παρὰτῶν πολεμίων ἥκουσιν ἢ δικάζειν ἢ κατα-πέμπειν τοῖς ὑπηκόοις ἐπιτάγματα καὶἤτοι ἀφέστηκέ τι ἔθνος ἢ ἐπελαύνουσί τι-νες τῶν ἔξω τῆς ἀρχῆς δεδιέναι οὖν δεῖπάντα καὶ ὑφορᾶσθαι καὶ ὅλως ὑπὸπάντων μᾶλλον ἢ ὑπὸ σεαυτοῦ εὐδαιμονί-ζεσθαι καὶ γὰρ οὖν καὶ τόδε πῶς οὐ ταπει-νόν ὅτι καὶ νοσεῖς τὰ ὅμοια τοῖς ἰδιώταιςκαὶ ὁ πυρετὸς οὐ διαγιγνώσκει σε βασιλέαὄντα οὐδ ὁ θάνατος δέδιε τοὺς δορυ-φόρους ἀλλ ἐπιστάς ὁπόταν αὐτῷ δοκῇἄγει οἰμώζοντα οὐκ αἰδούμενος τὸ διάδη-μα σὺ δὲ ὁ οὕτως ὑψηλὸς καταπεσὼνἀνάσπαστος ἐκ τοῦ βασιλείου θρόνου τὴναὐτὴν ὁδὸν ἄπει τοῖς πολλοῖς ἰσότιμοςἐλαυνόμενος ἐν τῇ ἀγέλῃ τῶν νεκρῶνχῶμα ὑψηλὸν ὑπὲρ γῆς καὶ στήλην μακρὰνἢ πυραμίδα εὔγραμμον τὰς γωνίας ἀπολι-πών ἐκπρόθεσμα καὶ ἀνεπαίσθητα φιλοτι-μήματα εἰκόνες δὲ ἐκεῖναι καὶ νεῴ οὓς

49

τῇ ἀποβάσει ἀπέθανον ὑπὸ τοῦ Ἕκτοροςὁ οὖν ἔρως τῆς γυναικὸς οὐ μετρίως ἀπο-κναίει με ὦ δέσποτα καὶ βούλομαι κἂνπρὸς ὀλίγον ὀφθεὶς αὐτῇ καταβῆναι πάλινΠΛΟΥΤΩΝ Οὐκ ἔπιες ὦ Πρωτεσί-λαε τὸ Λήθης ὕδωρΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Καὶ μάλα ὦ δέσπο-τα τὸ δὲ πρᾶγμα ὑπέρογκον ἦνΠΛΟΥΤΩΝ Οὐκοῦν περίμεινον ἀφίξε-ται γὰρ κἀκείνη ποτὲ καὶ οὐδὲ σὲ ἀνελθεῖνδεήσειΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀλλ οὐ φέρω τὴνδιατριβήν ὦ Πλούτων ἠράσθης δὲ καὶαὐτὸς ἤδη καὶ οἶσθα οἷον τὸ ἐρᾶν ἐστινΠΛΟΥΤΩΝ Εἶτα τί σε ὀνήσει μίανἡμέραν ἀναβιῶναι μετ ὀλίγον τὰ αὐτὰ ὀδυ-ρόμενονΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Οἶμαι πείσειν κἀκεί-νην ἀκολουθεῖν παρ ὑμᾶς ὥστε ἀνθ ἑνὸςδύο νεκροὺς λήψῃ μετ ὀλίγονΠΛΟΥΤΩΝ Οὐ θέμις γενέσθαι ταῦτα

160

ΑΙΑΝΤΟΣ ΚΑΙ ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΟΣ

ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Εἰ σὺ μανείς ὦ Αἶανσεαυτὸν ἐφόνευσας ἐμέλλησας δὲ καὶ ἡμᾶςἅπαντας τί αἰτιᾷ τὸν Ὀδυσσέα καὶ πρῴηνοὔτε προσέβλεψας αὐτόν ὁπότε ἧκεν μα-ντευσόμενος οὔτε προσειπεῖν ἠξίωσας ἄν-δρα συστρατιώτην καὶ ἑταῖρον ἀλλ ὑπερο-πτικῶς μεγάλα βαίνων παρῆλθεςΑΙΑΣ Εἰκότως ὦ Ἀγάμεμνον αὐτὸςγοῦν μοι τῆς μανίας αἴτιος κατέστη μόνοςἀντεξετασθεὶς ἐπὶ τοῖς ὅπλοιςΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Ἠξίους δὲ ἀναντα-γώνιστος εἶναι καὶ ἀκονιτὶ κρατεῖνἁπάντωνΑΙΑΣ Ναί τά γε τοιαῦτα οἰκεία γάρμοι ἦν ἡ πανοπλία τοῦ ἀνεψιοῦ γε οὖσακαὶ ὑμεῖς οἱ ἄλλοι πολὺ ἀμείνους ὄντεςἀπείπασθε τὸν ἀγῶνα καὶ παρεχωρήσατέμοι τῶν ἄθλων ὁ δὲ Λαέρτου ὃν ἐγὼ πολ-λάκις ἔσωσα κινδυνεύοντα κατακεκόφθαι

141

ἀνιστᾶσιν αἱ πόλεις θεραπεύουσαι καὶ τὸμέγα ὄνομα πάντα κατ ὀλίγον ὑπορρεῖ καὶἄπεισιν ἀμελούμενα ἢν δὲ καὶ ὅτι μάλισταἐπὶ πλεῖστον παραμείνῃ τίς ἔτι ἀπόλαυσιςἀναισθήτῳ αὐτῷ γενομένῳ ὁρᾷς οἷα μὲνἔτι ζῶν ἕξεις πράγματα δεδιὼς καὶ φροντί-ζων καὶ κάμνων οἷα δὲ καὶ μετὰ τὴν ἀπαλ-λαγὴν ἔσται Ἀλλ ἤδη σὸν αἰτεῖν ὦ Τιμόλαε καὶ ὅπωςὑπερβαλῇ τούτους ὥσπερ εἰκὸς ἄνδρα συ-νετὸν καὶ πράγμασιν χρῆσθαι εἰδόταΤΙΜΟΛΑΟΣ Σκόπει γοῦν ὦ Λυκῖνε εἴτι ἐπιλήψιμον εὔξομαι καὶ ὅ τι ἂν εὐθῦναίτις δυνηθείη χρυσὸν μὲν οὖν καὶ θησαυρο-ὺς καὶ μεδίμνους νομίσματος ἢ βασιλείαςκαὶ πολέμους καὶ δείματα ὑπὲρ τῆς ἀρχῆςεἰκότως διέβαλες οὐκ αἰτήσομαι ἀβέβαιαγὰρ ταῦτά γε καὶ πολλὰς τὰς ἐπιβουλὰςἔχοντα καὶ πλέον τοῦ ἡδέος τὸ ἀνιαρὸν ἐναὐτοῖς ἦν ἐγὼ δὲ βούλομαι τὸν Ἑρμῆνἐντυχόντα μοι δοῦναι δακτυλίους τινὰς

50

τοιούτους τὴν δύναμιν ἕνα μὲν ὥστε ἀεὶἐρρῶσθαι καὶ ὑγιαίνειν τὸ σῶμα καὶ ἄτρω-τον εἶναι καὶ ἀπαθῆ ἕτερον δὲ ὡς μὴὁρᾶσθαι τὸν περιθέμενον οἷος ἦν ὁ τοῦ Γύ-γου τὸν δέ τινα ὡς ἰσχύειν ὑπὲρ ἄνδραςμυρίους καὶ ὅ τι ἂν ἄχθος ἅμα μυρίοι κι-νῆσαι μόλις δύναιντο τοῦτο ἐμὲ ῥᾳδίωςμόνον ἀνατίθεσθαι ἔτι δὲ καὶ πέτεσθαιπολὺ ἀπὸ τῆς γῆς ἀρθέντα καὶ πρὸς τοῦτοεἶναί μοι δακτύλιόν τινα καὶ μὴν καὶ ἐςὕπνον κατασπᾶν ὁπόσους ἂν ἐθέλω καὶἅπασαν θύραν προσιόντι μοι ἀνοίγεσθαιχαλωμένου τοῦ κλείθρου καὶ τοῦ μοχλοῦἀφαιρουμένου ταῦτα ἀμφότερα εἷς δακτύ-λιος δυνάσθω τὸ δὲ μέγιστον ἄλλος τιςἔστω ἐπὶ πᾶσιν ὁ ἥδιστος ὡς ἐράσμιονεἶναί με περιθέμενον παισὶ τοῖς ὡραίοιςκαὶ γυναιξὶ καὶ δήμοις ὅλοις καὶ μηδέναεἶναι ἀνέραστον καὶ ὅτῳ μὴ ποθεινότατοςἐγὼ καὶ ἀνὰ στόμα ὥστε πολλὰς γυναῖκαςοὐ φερούσας τὸν ἔρωτα καὶ ἀναρτᾶν ἑαυ-

51

ὑπὸ τῶν Φρυγῶν ἀμείνων ἠξίου εἶναι καὶἐπιτηδειότερος ἔχειν τὰ ὅπλα ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Αἰτιῶ τοιγαροῦν ὦγενναῖε τὴν Θέτιν ἣ δέον σοὶ τὴν κληρο-νομίαν τῶν ὅπλων παραδοῦναι συγγενεῖ γεὄντι φέρουσα ἐς τὸ κοινὸν κατέθετο αὐτάΑΙΑΣ Οὔκ ἀλλὰ τὸν Ὀδυσσέα ὃςἀντεποιήθη μόνοςΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Συγγνώμη ὦ Αἶαν εἰἄνθρωπος ὢν ὠρέχθη δόξης ἡδίστου πράγ-ματος ὑπὲρ οὗ καὶ ἡμῶν ἕκαστος κινδυ-νεύειν ὑπέμενεν ἐπεὶ καὶ ἐκράτησέ σου καὶταῦτα ἐπὶ Τρωσὶ δικασταῖςΑΙΑΣ Οἶδα ἐγώ ἥτις μου κατεδίκασενἀλλ οὐ θέμις λέγειν τι περὶ τῶν θεῶν τὸνδ οὖν Ὀδυσσέα μὴ οὐχὶ μισεῖν οὐκ ἂν δυ-ναίμην ὦ Ἀγάμεμνον οὐδ εἰ αὐτή μοι ἡἈθηνᾶ τοῦτο ἐπιτάττοι

142

ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ ΚΑΙΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ

ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ὦ δέσποτα καὶ βασι-λεῦ καὶ ἡμέτερε Ζεῦ καὶ σὺ Δήμητρος θύ-γατερ μὴ ὑπερίδητε δέησιν ἐρωτικήνΠΛΟΥΤΩΝ Σὺ δὲ τίνων δέῃ παρἡμῶν ἢ τίς ὢν τυγχάνειςΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εἰμὶ μὲν Πρωτεσίλα-ος ὁ Ἰφίκλου Φυλάκιος συστρατιώτης τῶνἈχαιῶν καὶ πρῶτος ἀποθανὼν τῶν ἐπἸλίῳ δέομαι δὲ ἀφεθεὶς πρὸς ὀλίγον ἀνα-βιῶναι πάλινΠΛΟΥΤΩΝ Τοῦτον μὲν τὸν ἔρωτα ὦΠρωτεσίλαε πάντες νεκροὶ ἐρῶσιν πλὴνοὐδεὶς ἂν αὐτῶν τύχοιΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀλλ οὐ τοῦ ζῆνἈϊδωνεῦ ἐρῶ ἔγωγε τῆς γυναικὸς δέ ἣννεόγαμον ἔτι ἐν τῷ θαλάμῳ καταλιπὼνᾠχόμην ἀποπλέων εἶτα ὁ κακοδαίμων ἐν

159

πιεῖν οὐ γὰρ σῶμα ἔχεις ἀλλ ἐκεῖνο μὲνἐν Λυδίᾳ που τέθαπται ὅπερ καὶ πεινῆνκαὶ διψῆν ἐδύνατο σὺ δὲ ἡ ψυχὴ πῶς ἂνἔτι ἢ διψῴης ἢ πίοιςΤΑΝΤΑΛΟΣ Τοῦτ αὐτὸ ἡ κόλασίςἐστι τὸ διψῆν τὴν ψυχὴν ὡς σῶμα οὖσανΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ τοῦτο μὲν οὕτωςπιστεύσομεν ἐπεὶ φῂς κολάζεσθαι τῷ δί-ψει τί δ οὖν σοι τὸ δεινὸν ἔσται ἢ δέδιαςμὴ ἐνδείᾳ τοῦ ποτοῦ ἀποθάνῃς οὐχ ὁρῶγὰρ ἄλλον ᾅδην μετὰ τοῦτον ἢ θάνατονἐντεῦθεν εἰς ἕτερον τόπονΤΑΝΤΑΛΟΣ Ὀρθῶς μὲν λέγεις καὶτοῦτο δ οὖν μέρος τῆς καταδίκης τὸ ἐπι-θυμεῖν πιεῖν μηδὲν δεόμενονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ληρεῖς ὦ Τάνταλε καὶὡς ἀληθῶς ποτοῦ δεῖσθαι δοκεῖς ἀκράτουγε ἐλλεβόρου νὴ Δία ὅστις τοὐναντίον τοῖςὑπὸ τῶν λυττώντων κυνῶν δεδηγμένοιςπέπονθας οὐ τὸ ὕδωρ ἀλλὰ τὴν δίψαν πεφο-βημένος

80

τούτωνΔΙΟΓΕΝΗΣ Βούλει καὶ πρὸς αὐτοὺςἐκείνους ἐντείλωμαί τι τοὺς φιλοσόφουςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Λέγε οὐ βαρὺ γὰροὐδὲ τοῦτοΔΙΟΓΕΝΗΣ Τὸ μὲν ὅλον παύσασθαιαὐτοῖς παρεγγύα ληροῦσι καὶ περὶ τῶνὅλων ἐρίζουσιν καὶ κέρατα φύουσιν ἀλλή-λοις καὶ κροκοδείλους ποιοῦσι καὶ τὰ τοια-ῦτα ἄπορα ἐρωτᾶν διδάσκουσι τὸν νοῦνΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ἀλλὰ ἐμὲ ἀμαθῆ καὶἀπαίδευτον εἶναι φάσκουσι κατηγοροῦντατῆς σοφίας αὐτῶν ΔΙΟΓΕΝΗΣ Σὺ δὲ οἰμώζειν αὐτοὺςπαρ ἐμοῦ λέγεΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Καὶ ταῦτα ὦ Διόγε-νες ἀπαγγελῶΔΙΟΓΕΝΗΣ Τοῖς πλουσίοις δ ὦ φίλ-τατον Πολυδεύκιον ἀπάγγελλε ταῦτα παρἡμῶν τί ὦ μάταιοι τὸν χρυσὸν φυλάττε-τε τί δὲ τιμωρεῖσθε ἑαυτοὺς λογιζόμενοι

61

ἦνΑΙΑΚΟΣ Ἐγώ σοι καὶ περὶ τοῦ Ἔρω-τος ἀποκρινοῦμαι τὰ δίκαια φήσει γὰραὐτὸς μὲν τοῦ ἐρᾶν τῷ Πάριδι ἴσως γεγε-νῆσθαι αἴτιος τοῦ θανάτου δέ σοι οὐδέναἄλλον ὦ Πρωτεσίλαε ἢ σεαυτόν ὃς ἐκλα-θόμενος τῆς νεογάμου γυναικός ἐπεὶ προ-σεφέρεσθε τῇ Τρῳάδι οὕτως φιλοκινδύνωςκαὶ ἀπονενοημένως προεπήδησας τῶν ἄλ-λων δόξης ἐρασθείς δι ἣν πρῶτος ἐν τῇἀποβάσει ἀπέθανεςΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Οὐκοῦν καὶ ὑπὲρἐμαυτοῦ σοι ὦ Αἰακέ ἀποκρινοῦμαι δι-καιότερα οὐ γὰρ ἐγὼ τούτων αἴτιος ἀλλὰἡ Μοῖρα καὶ τὸ ἐξ ἀρχῆς οὕτως ἐπικε-κλῶσθαιΑΙΑΚΟΣ Ὀρθῶς τί οὖν τούτους αἰτιᾷ

158

ΜΙΝΩΟΣ ΚΑΙ ΣΩΣΤΡΑΤΟΥ

ΜΙΝΩΣ Ὁ μὲν λῃστὴς οὑτοσὶ Σώστρα-τος εἰς τὸν Πυριφλεγέθοντα ἐμβεβλήσθωὁ δὲ ἱερόσυλος ὑπὸ τῆς Χιμαίρας διασπα-σθήτω ὁ δὲ τύραννος ὦ Ἑρμῆ παρὰ τὸνΤιτυὸν ἀποταθεὶς ὑπὸ τῶν γυπῶν καὶαὐτὸς κειρέσθω τὸ ἧπαρ ὑμεῖς δὲ οἱ ἀγα-θοὶ ἄπιτε κατὰ τάχος εἰς τὸ Ἠλύσιον πεδί-ον καὶ τὰς μακάρων νήσους κατοικεῖτεἀνθ ὧν δίκαια ἐποιεῖτε παρὰ τὸν βίονΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ἄκουσον ὦ Μίνως εἴσοι δίκαια δόξω λέγεινΜΙΝΩΣ Νῦν ἀκούσω αὖθις οὐ γὰρ ἐξε-λήλεγξαι ὦ Σώστρατε πονηρὸς ὢν καὶ το-σούτους ἀπεκτονώςΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ἐλήλεγμαι μέν ἀλλὅρα εἰ δικαίως κολασθήσομαιΜΙΝΩΣ Καὶ πάνυ εἴ γε ἀποτίνειν τὴνἀξίαν δίκαιονΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ὅμως ἀπόκριναί μοι ὦ

143

τοὺς τόκους καὶ τάλαντα ἐπὶ ταλάντοις συ-ντιθέντες οὓς χρὴ ἕνα ὀβολὸν ἔχονταςἥκειν μετ ὀλίγονΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Εἰρήσεται καὶ ταῦταπρὸς ἐκείνουςΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλὰ καὶ τοῖς καλοῖς τεκαὶ ἰσχυροῖς λέγε Μεγίλλῳ τε τῷ Κοριν-θίῳ καὶ Δαμοξένῳ τῷ παλαιστῇ ὅτι παρἡμῖν οὔτε ἡ ξανθὴ κόμη οὔτε τὰ χαροπὰ ἢμέλανα ὄμματα ἢ ἐρύθημα ἐπὶ τοῦ προ-σώπου ἔτι ἔστιν ἢ νεῦρα εὔτονα ἢ ὦμοικαρτεροί ἀλλὰ πάντα μία ἡμῖν κόνιςφασί κρανία γυμνὰ τοῦ κάλλουςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Οὐ χαλεπὸν οὐδὲ τα-ῦτα εἰπεῖν πρὸς τοὺς καλοὺς καὶ ἰσχυρούςΔΙΟΓΕΝΗΣ Καὶ τοῖς πένησιν ὦΛάκων ndash πολλοὶ δ εἰσὶ καὶ ἀχθόμενοι τῷπράγματι καὶ οἰκτείροντες τὴν ἀπορίαν ndashλέγε μήτε δακρύειν μήτε οἰμώζειν διηγη-σάμενος τὴν ἐνταῦθα ἰσοτιμίαν καὶ ὅτιὄψονται τοὺς ἐκεῖ πλουσίους οὐδὲν ἀμεί-

62

νά ὦ Αἰακέ

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΤΑΝΤΑΛΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Τί κλάεις ὦ Τάνταλε ἢτί σεαυτὸν ὀδύρῃ ἐπὶ τῇ λίμνῃ ἑστώςΤΑΝΤΑΛΟΣ Ὅτι ὦ Μένιππεἀπόλωλα ὑπὸ τοῦ δίψουςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὕτως ἀργὸς εἶ ὡς μὴἐπικύψας πιεῖν ἢ καὶ νὴ Δί ἀρυσάμενοςκοίλῃ τῇ χειρίΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲν ὄφελος εἰ ἐπικύ-ψαιμι φεύγει γὰρ τὸ ὕδωρ ἐπειδὰν προ-σιόντα αἴσθηταί με ἢν δέ ποτε καὶ ἀρύσω-μαι καὶ προσενέγκω τῷ στόματι οὐ φθάνωβρέξας ἄκρον τὸ χεῖλος καὶ διὰ τῶν δα-κτύλων διαρρυὲν οὐκ οἶδ ὅπως αὖθις ἀπο-λείπει ξηρὰν τὴν χεῖρά μοιΜΕΝΙΠΠΟΣ Τεράστιόν τι πάσχεις ὦΤάνταλε ἀτὰρ εἰπέ μοι τί δαὶ καὶ δέῃ τοῦ

79

Μίνως βραχὺ γάρ τι ἐρήσομαί σεΜΙΝΩΣ Λέγε μὴ μακρὰ μόνον ὡς καὶτοὺς ἄλλους διακρίνωμεν ἤδηΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ὁπόσα ἔπραττον ἐν τῷβίῳ πότερα ἑκὼν ἔπραττον ἢ ἐπεκέκλω-στό μοι ὑπὸ τῆς ΜοίραςΜΙΝΩΣ Ὑπὸ τῆς Μοίρας δηλαδή ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Οὐκοῦν καὶ οἱ χρηστοὶἅπαντες καὶ οἱ πονηροὶ δοκοῦντες ἡμεῖςἐκείνῃ ὑπηρετοῦντες ταῦτα ἐδρῶμενΜΙΝΩΣ Ναί τῇ Κλωθοῖ ἣ ἑκάστῳἐπέταξε γεννηθέντι τὰ πρακτέαΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Εἰ τοίνυν ἀναγκασθείςτις ὑπ ἄλλου φονεύσειέν τινα οὐ δυνάμενοςἀντιλέγειν ἐκείνῳ βιαζομένῳ οἷον δήμιοςἢ δορυφόρος ὁ μὲν δικαστῇ πεισθείς ὁ δὲτυράννῳ τίνα αἰτιάσῃ τοῦ φόνουΜΙΝΩΣ Δῆλον ὡς τὸν δικαστὴν ἢ τὸντύραννον ἐπεὶ οὐδὲ τὸ ξίφος αὐτό ὑπηρε-τεῖ γὰρ ὄργανον ὂν τοῦτο πρὸς τὸν θυμὸντῷ πρώτῳ παρασχόντι τὴν αἰτίαν

144

Τροίαν ἤγαγενΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εὖ λέγεις ἐκεῖνόνμοι αἰτιατέονΜΕΝΕΛΑΟΣ Οὐκ ἐμέ ὦ βέλτιστεἀλλὰ δικαιότερον τὸν Πάριν ὃς ἐμοῦ τοῦξένου τὴν γυναῖκα παρὰ πάντα τὰ δίκαιαᾤχετο ἁρπάσας οὗτος γὰρ οὐχ ὑπὸ σοῦμόνου ἀλλ ὑπὸ πάντων Ἑλλήνων τε καὶβαρβάρων ἄξιος ἄγχεσθαι τοσούτοις θα-νάτου αἴτιος γεγενημένος ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἄμεινον οὕτω σὲτοιγαροῦν ὦ Δύσπαρι οὐκ ἀφήσω ποτὲἀπὸ τῶν χειρῶνΠΑΡΙΣ Ἄδικα ποιῶν ὦ Πρωτεσίλαεκαὶ ταῦτα ὁμότεχνον ὄντα σοι ἐρωτικὸςγὰρ καὶ αὐτός εἰμι καὶ τῷ αὐτῷ θεῷ κα-τέσχημαι οἶσθα δὲ ὡς ἀκούσιόν τί ἐστινκαί τις ἡμᾶς δαίμων ἄγει ἔνθα ἂν ἐθέλῃκαὶ ἀδύνατόν ἐστιν ἀντιτάττεσθαι αὐτῷΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εὖ λέγεις εἴθε οὖνμοι τὸν Ἔρωτα ἐνταῦθα λαβεῖν δυνατὸν

157

ΣΩΚΡΑΤΗΣ Καὶ αὐτὸς ἔφασκον ταῦταπρὸς αὐτούς οἱ δὲ εἰρωνείαν τὸ πρᾶγμαᾤοντο εἶναιΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δέ εἰσιν οὗτοι οἱπερὶ σέΣΩΚΡΑΤΗΣ Χαρμίδης ὦ Μένιππεκαὶ Φαῖδρος καὶ ὁ τοῦ ΚλεινίουΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε ὦ Σώκρατες ὅτικἀνταῦθα μέτει τὴν σεαυτοῦ τέχνην καὶοὐκ ὀλιγωρεῖς τῶν καλῶνΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί γὰρ ἂν ἥδιον ἄλλοπράττοιμι ἀλλὰ πλησίον ἡμῶν κατάκεισοεἰ δοκεῖΜΕΝΙΠΠΟΣ Μὰ Δί ἐπεὶ παρὰ τὸνΚροῖσον καὶ τὸν Σαρδανάπαλλον ἄπειμιπλησίον οἰκήσων αὐτῶν ἔοικα γοῦν οὐκὀλίγα γελάσεσθαι οἰμωζόντων ἀκούων ΑΙΑΚΟΣ Κἀγὼ ἤδη ἄπειμι μὴ καί τιςἡμᾶς νεκρὸς λάθῃ διαφυγών τὰ πολλὰ δεἰσαῦθις ὄψει ὦ ΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἄπιθι καὶ ταυτὶ γὰρ ἱκα-

78

νους αὑτῶν καὶ Λακεδαιμονίοις δὲ τοῖςσοῖς ταῦτα εἰ δοκεῖ παρ ἐμοῦ ἐπιτίμησονλέγων ἐκλελύσθαι αὐτούςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Μηδέν ὦ Διόγενεςπερὶ Λακεδαιμονίων λέγε οὐ γὰρ ἀνέξομαίγε ἃ δὲ πρὸς τοὺς ἄλλους ἔφησθα ἀπαγγε-λῶΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐάσωμεν τούτους ἐπείσοι δοκεῖ σὺ δὲ οἷς προεῖπον ἀπένεγκονπαρ ἐμοῦ τοὺς λόγους

ΧΑΡΩΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΧΑΡΩΝ Ἀπόδος ὦ κατάρατε τὰ πορ-θμεῖαΜΕΝΙΠΠΟΣ Βόα εἰ τοῦτό σοι ὦΧάρων ἥδιονΧΑΡΩΝ Ἀπόδος φημί ἀνθ ὧν σε διε-πορθμεύσαμενΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκ ἂν λάβοις παρὰ τοῦ

63

ΑΧΙΛΛΕΥΣ Ἑταιρικὴ μὲν ἡ παραίνε-σις ἐμὲ δὲ οὐκ οἶδ ὅπως ἡ μνήμη τῶνπαρὰ τὸν βίον ἀνιᾷ οἶμαι δὲ καὶ ὑμῶν ἕκα-στον εἰ δὲ μὴ ὁμολογεῖτε ταύτῃ χείρουςἐστὲ καθ ἡσυχίαν αὐτὸ πάσχοντες ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Οὔκ ἀλλ ἀμείνους ὦἈχιλλεῦ τὸ γὰρ ἀνωφελὲς τοῦ λέγεινὁρῶμεν σιωπᾶν γὰρ καὶ φέρειν καὶ ἀνέχε-σθαι δέδοκται ἡμῖν μὴ καὶ γέλωτα ὄφλω-μεν ὥσπερ σὺ τοιαῦτα εὐχόμενος

ΑΙΑΚΟΥ ΚΑΙ ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ

ΑΙΑΚΟΣ Τί ἄγχεις ὦ Πρωτεσίλαετὴν Ἑλένην προσπεσώνΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ὅτι διὰ ταύτην ὦΑἰακέ ἀπέθανον ἡμιτελῆ μὲν τὸν δόμονκαταλιπών χήραν τε νεόγαμον γυναῖκαΑΙΑΚΟΣ Αἰτιῶ τοίνυν τὸν Μενέλαονὅστις ὑμᾶς ὑπὲρ τοιαύτης γυναικὸς ἐπὶ

156

ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Εὖ γε ὦ Μίνως ὅτι καὶἐπιδαψιλεύῃ τῷ παραδείγματι ἢν δέ τιςἀποστείλαντος τοῦ δεσπότου ἥκῃ αὐτὸςχρυσὸν ἢ ἄργυρον κομίζων τίνι τὴν χάρινἰστέον ἢ τίνα εὐεργέτην ἀναγραπτέονΜΙΝΩΣ Τὸν πέμψαντα ὦ Σώστρατεδιάκονος γὰρ ὁ κομίσας ἦν ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Οὐκοῦν ὁρᾷς πῶς ἄδικαποιεῖς κολάζων ἡμᾶς ὑπηρέτας γενομένουςὧν ἡ Κλωθὼ προσέταττεν καὶ τούτους τι-μήσας τοὺς διακονησαμένους ἀλλοτρίοιςἀγαθοῖς οὐ γὰρ δὴ ἐκεῖνό γε εἰπεῖν ἔχοιτις ὡς ἀντιλέγειν δυνατὸν ἦν τοῖς μετὰπάσης ἀνάγκης προστεταγμένοιςΜΙΝΩΣ Ὦ Σώστρατε πολλὰ ἴδοις ἂνκαὶ ἄλλα οὐ κατὰ λόγον γιγνόμενα εἰἀκριβῶς ἐξετάζοις πλὴν ἀλλὰ σὺ τοῦτοἀπολαύσεις τῆς ἐπερωτήσεως διότι οὐλῃστὴς μόνον ἀλλὰ καὶ σοφιστής τις εἶναιδοκεῖς ἀπόλυσον αὐτόν ὦ Ἑρμῆ καὶ μη-κέτι κολαζέσθω ὅρα δὲ μὴ καὶ τοὺς ἄλ-

145

μὴ ἔχοντοςΧΑΡΩΝ Ἔστι δέ τις ὀβολὸν μὴ ἔχων ΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἰ μὲν καὶ ἄλλος τις οὐκοἶδα ἐγὼ δ οὐκ ἔχωΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄγξω σε νὴ τὸν Πλού-τωνα ὦ μιαρέ ἢν μὴ ἀποδῷςΜΕΝΙΠΠΟΣ Κἀγὼ τῷ ξύλῳ σου πα-τάξας διαλύσω τὸ κρανίονΧΑΡΩΝ Μάτην οὖν ἔσῃ πεπλευκὼς το-σοῦτον πλοῦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὁ Ἑρμῆς ὑπὲρ ἐμοῦ σοιἀποδότω ὅς με παρέδωκέ σοιΕΡΜΗΣ Νὴ Δί ὀναίμην γε εἰ μέλλωκαὶ ὑπερεκτίνειν τῶν νεκρῶνΧΑΡΩΝ Οὐκ ἀποστήσομαί σουΜΕΝΙΠΠΟΣ Τούτου γε ἕνεκα νεωλκή-σας τὸ πορθμεῖον παράμενε πλὴν ἀλλ ὅ γεμὴ ἔχω πῶς ἂν λάβοιςΧΑΡΩΝ Σὺ δ οὐκ ᾔδεις κομίζειν δέονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤιδειν μέν οὐκ εἶχον δέτί οὖν ἐχρῆν διὰ τοῦτο μὴ ἀποθανεῖν

64

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ τοῦτο ὅμοιον σιμοὶγὰρ ἅπαντεςΣΩΚΡΑΤΗΣ Ἐμὲ ζητεῖς ὦ ΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μάλα ὦ ΣώκρατεςΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί τὰ ἐν ἈθήναιςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πολλοὶ τῶν νέων φιλοσο-φεῖν λέγουσι καὶ τά γε σχήματα αὐτὰ καὶτὰ βαδίσματα εἰ θεάσαιτό τις ἄκροι φι-λόσοφοιΣΩΚΡΑΤΗΣ Μάλα πολλοὺς ἑώρακαΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ ἑώρακας οἶμαιοἷος ἧκε παρὰ σοὶ Ἀρίστιππος ἢ Πλάτωναὐτός ὁ μὲν ἀποπνέων μύρον ὁ δὲ τοὺς ἐνΣικελίᾳ τυράννους θεραπεύειν ἐκμαθών ΣΩΚΡΑΤΗΣ Περὶ ἐμοῦ δὲ τί φρονο-ῦσινΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὐδαίμων ὦ Σώκρατεςἄνθρωπος εἶ τά γε τοιαῦτα πάντες γοῦν σεθαυμάσιον οἴονται ἄνδρα γεγενῆσθαι καὶπάντα ἐγνωκέναι καὶ ταῦτα ndash οἶμαι γὰρτἀληθῆ λέγειν ndash οὐδὲν εἰδότα

77

λους νεκροὺς τὰ ὅμοια ἐρωτᾶν διδάξῃς

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΑΝΝΙΒΟΥ ΜΙΝΩΟΣ ΚΑΙ ΣΚΙΠΙΩΝΟΣ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐμὲ δεῖ προκεκρίσθαισου ὦ Λίβυ ἀμείνων γάρ εἰμιΑΝΝΙΒΑΣ Οὐ μὲν οὖν ἀλλ ἐμέΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκοῦν ὁ Μίνως δικα-σάτω ΜΙΝΩΣ Τίνες δὲ ἐστέΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὗτος μὲν Ἀννίβας ὁΚαρχηδόνιος ἐγὼ δὲ Ἀλέξανδρος ὁ Φιλίπ-πουΜΙΝΩΣ Νὴ Δία ἔνδοξοί γε ἀμφότεροιἀλλὰ περὶ τίνος ὑμῖν ἡ ἔριςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Περὶ προεδρίας φησὶγὰρ οὗτος ἀμείνων γεγενῆσθαι στρατηγὸςἐμοῦ ἐγὼ δέ ὥσπερ ἅπαντες ἴσασιν οὐχὶτούτου μόνον ἀλλὰ πάντων σχεδὸν τῶνπρὸ ἐμοῦ φημι διενεγκεῖν τὰ πολέμια

146

τῷ αὐτῷ ζόφῳ ὅμοιοι καὶ κατ οὐδὲν ἀλλή-λων διαφέροντες καὶ οὔτε οἱ τῶν Τρώωννεκροὶ δεδίασίν με οὔτε οἱ τῶν Ἀχαιῶν θε-ραπεύουσιν ἰσηγορία δὲ ἀκριβὴς καὶ νε-κρὸς ὅμοιος ldquoἠμὲν κακὸς ἠδὲ καὶ ἐσθλόςrdquoταῦτά με ἀνιᾷ καὶ ἄχθομαι ὅτι μὴ θητεύωζῶνΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Ὅμως τί οὖν ἄν τιςπάθοι ὦ Ἀχιλλεῦ ταῦτα γὰρ ἔδοξε τῇ φύ-σει πάντως ἀποθνήσκειν ἅπαντας ὥστεχρὴ ἐμμένειν τῷ νόμῳ καὶ μὴ ἀνιᾶσθαιτοῖς διατεταγμένοις ἄλλως τε ὁρᾷς τῶνἑταίρων ὅσοι περὶ σέ ἐσμεν οἵδε μετὰ μι-κρὸν δὲ καὶ Ὀδυσσεὺς ἀφίξεται πάντωςφέρει δὲ παραμυθίαν καὶ ἡ κοινωνία τοῦπράγματος καὶ τὸ μὴ μόνον αὐτὸν πεπον-θέναι ὁρᾷς τὸν Ἡρακλέα καὶ τὸν Μελέα-γρον καὶ ἄλλους θαυμαστοὺς ἄνδρας οἳοὐκ ἂν οἶμαι δέξαιντο ἀνελθεῖν εἴ τις αὐτο-ὺς ἀναπέμψειε θητεύσοντας ἀκλήροις καὶἀβίοις ἀνδράσιν

155

ΑΙΑΚΟΣ Ἐμπεδοκλῆς ὦ Μένιππεἡμίεφθος ἀπὸ τῆς Αἴτνης παρώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ χαλκόπου βέλτιστε τίπαθὼν σεαυτὸν εἰς τοὺς κρατῆρας ἐνέβα-λεςΕΜΠΕΔΟΚΛΗΣ Μελαγχολία τις ὦΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ μὰ Δί ἀλλὰ κενοδοξίακαὶ τῦφος καὶ πολλὴ κόρυζα ταῦτά σεἀπηνθράκωσεν αὐταῖς κρηπῖσιν οὐκἀνάξιον ὄντα πλὴν οὐδέν σε ὤνησεν τὸσόφισμα ἐφωράθης γὰρ τεθνεώς ὁ Σω-κράτης δέ ὦ Αἰακέ ποῦ ποτε ἄρα ἐστίνΑΙΑΚΟΣ Μετὰ Νέστορος καὶ Παλαμή-δους ἐκεῖνος ληρεῖ τὰ πολλάΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως ἐβουλόμην ἰδεῖναὐτόν εἴ που ἐνθάδε ἐστίν ΑΙΑΚΟΣ Ὁρᾷς τὸν φαλακρόνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἅπαντες φαλακροί εἰσινὥστε πάντων ἂν εἴη τοῦτο τὸ γνώρισμαΑΙΑΚΟΣ Τὸν σιμὸν λέγω

76

ΧΑΡΩΝ Μόνος οὖν αὐχήσεις προῖκαπεπλευκέναιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ προῖκα ὦ βέλτιστεκαὶ γὰρ ἤντλησα καὶ τῆς κώπης συνεπελα-βόμην καὶ οὐκ ἔκλαον μόνος τῶν ἄλλωνἐπιβατῶνΧΑΡΩΝ Οὐδὲν ταῦτα πρὸς πορθμέατὸν ὀβολὸν ἀποδοῦναί σε δεῖ οὐ θέμις ἄλ-λως γενέσθαιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἄπαγέ με αὖθιςἐς τὸν βίονΧΑΡΩΝ Χάριεν λέγεις ἵνα καὶ πληγὰςἐπὶ τούτῳ παρὰ τοῦ Αἰακοῦ προσλάβωΜΕΝΙΠΠΟΣ Μὴ ἐνόχλει οὖνΧΑΡΩΝ Δεῖξον τί ἐν τῇ πήρᾳ ἔχειςΜΕΝΙΠΠΟΣ Θέρμους εἰ θέλεις καὶτῆς Ἑκάτης τὸ δεῖπνονΧΑΡΩΝ Πόθεν τοῦτον ἡμῖν ὦ Ἑρμῆτὸν κύνα ἤγαγες οἷα δὲ καὶ ἐλάλει παρὰτὸν πλοῦν τῶν ἐπιβατῶν ἁπάντων καταγε-λῶν καὶ ἐπισκώπτων καὶ μόνος ᾄδων

65

ἐπάρουρος ὢν θητεύειν παρά τινι τῶνἀκλήρων ldquoᾧ μὴ βίοτος πολὺς εἴηrdquo μᾶλλονἢ πάντων ἀνάσσειν τῶν νεκρῶν ταῦτα μὲνοὖν ἀγεννῆ τινα Φρύγα δειλὸν καὶ πέρατοῦ καλῶς ἔχοντος φιλόζῳον ἴσως ἐχρῆνλέγειν τὸν Πηλέως δὲ υἱόν τὸν φιλοκινδυ-νότατον ἡρώων ἁπάντων ταπεινὰ οὕτωπερὶ αὑτοῦ διανοεῖσθαι πολλὴ αἰσχύνη καὶἐναντιότης πρὸς τὰ πεπραγμένα σοι ἐν τῷβίῳ ὃς ἐξὸν ἀκλεῶς ἐν τῇ Φθιώτιδι πολυ-χρόνιον βασιλεύειν ἑκὼν προείλου τὸνμετὰ τῆς ἀγαθῆς δόξης θάνατονΑΧΙΛΛΕΥΣ Ὦ παῖ Νέστορος ἀλλὰτότε μὲν ἄπειρος ἔτι τῶν ἐνταῦθα ὢν καὶτὸ βέλτιον ἐκείνων ὁπότερον ἦν ἀγνοῶν τὸδύστηνον ἐκεῖνο δοξάριον προετίμων τοῦβίου νῦν δὲ συνίημι ἤδη ὡς ἐκείνη μὲνἀνωφελής εἰ καὶ ὅτι μάλιστα οἱ ἄνω ῥα-ψῳδήσουσιν μετὰ νεκρῶν δὲ ὁμοτιμία καὶοὔτε τὸ κάλλος ἐκεῖνο ὦ Ἀντίλοχε οὔτε ἡἰσχὺς πάρεστιν ἀλλὰ κείμεθα ἅπαντες ὑπὸ

154

ΜΙΝΩΣ Οὐκοῦν ἐν μέρει ἑκάτεροςεἰπάτω σὺ δὲ πρῶτος ὁ Λίβυς λέγεΑΝΝΙΒΑΣ Ἓν μὲν τοῦτο ὦ Μίνωςὠνάμην ὅτι ἐνταῦθα καὶ τὴν Ἑλλάδα φω-νὴν ἐξέμαθον ὥστε οὐδὲ ταύτῃ πλέονοὗτος ἐνέγκαιτό μου φημὶ δὲ τούτουςμάλιστα ἐπαίνου ἀξίους εἶναι ὅσοι τὸ μη-δὲν ἐξ ἀρχῆς ὄντες ὅμως ἐπὶ μέγα προε-χώρησαν δι αὑτῶν δύναμίν τε περιβαλόμε-νοι καὶ ἄξιοι δόξαντες ἀρχῆς ἔγωγ οὖνμετ ὀλίγων ἐξορμήσας εἰς τὴν Ἰβηρίαν τὸπρῶτον ὕπαρχος ὢν τῷ ἀδελφῷ μεγίστωνἠξιώθην ἄριστος κριθείς καὶ τούς τε Κελ-τίβηρας εἷλον καὶ Γαλατῶν ἐκράτησα τῶνἑσπερίων καὶ τὰ μεγάλα ὄρη ὑπερβὰς τὰπερὶ τὸν Ἠριδανὸν ἅπαντα κατέδραμονκαὶ ἀναστάτους ἐποίησα τοσαύτας πόλειςκαὶ τὴν πεδινὴν Ἰταλίαν ἐχειρωσάμην καὶμέχρι τῶν προαστείων τῆς προὐχούσηςπόλεως ἦλθον καὶ τοσούτους ἀπέκτειναμιᾶς ἡμέρας ὥστε τοὺς δακτυλίους αὐτῶν

147

οἰμωζόντων ἐκείνωνΕΡΜΗΣ Ἀγνοεῖς ὦ Χάρων ὅντινα ἄν-δρα διεπόρθμευσας ἐλεύθερον ἀκριβῶςοὐδένος αὐτῷ μέλει οὗτός ἐστιν ὁ Μένιπ-ποςΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄν σε λάβω ποτέ ndashΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἂν λάβῃς ὦ βέλτιστεδὶς δὲ οὐκ ἂν λάβοις

ΝΕΚΡΩΝ ΠΛΟΥΤΩΝΙ ΚΑΤΑ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΚΡΟΙΣΟΣ Οὐ φέρομεν ὦ ΠλούτωνΜένιππον τουτονὶ τὸν κύνα παροικοῦνταὥστε ἢ ἐκεῖνόν ποι κατάστησον ἢ ἡμεῖς με-τοικήσομεν εἰς ἕτερον τόπονΠΛΟΥΤΩΝ Τί δ ὑμᾶς δεινὸν ἐργάζε-ται ὁμόνεκρος ὤνΚΡΟΙΣΟΣ Ἐπειδὰν ἡμεῖς οἰμώζωμενκαὶ στένωμεν ἐκείνων μεμνημένοι τῶν

66

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Χαῖρε ὦ Εὔφορβε ἢἌπολλον ἢ ὅ τι ἂν θέλῃςΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Μὴ καὶ σύ γε ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκέτι χρυσοῦς ὁ μηρόςσοιΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Οὐ γάρ ἀλλὰ φέρε ἴδωεἴ τί σοι ἐδώδιμον ἡ πήρα ἔχειΜΕΝΙΠΠΟΣ Κυάμους ὦγαθέ ὥστε οὐτουτί σοι ἐδώδιμονΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Δὸς μόνον ἄλλα παρὰνεκροῖς δόγματα ἔμαθον γάρ ὡς οὐδὲνἴσον κύαμοι καὶ κεφαλαὶ τοκήων ἐνθάδεΑΙΑΚΟΣ Οὗτος δὲ Σόλων ὁ Ἐξηκεστί-δου καὶ Θαλῆς ἐκεῖνος καὶ παρ αὐτοὺςΠιττακὸς καὶ οἱ ἄλλοι ἑπτὰ δὲ πάντεςεἰσὶν ὡς ὁρᾷς ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἄλυποι ὦ Αἰακέ οὗτοιμόνοι καὶ φαιδροὶ τῶν ἄλλων ὁ δὲ σποδοῦἀνάπλεως καθάπερ ἐγκρυφίας ἄρτος ὁταῖς φλυκταίναις ἐξηνθηκώς τίς ἐστιν

75

μεδίμνοις ἀπομετρῆσαι καὶ τοὺς ποταμοὺςγεφυρῶσαι νεκροῖς καὶ ταῦτα πάντα ἔπρα-ξα οὔτε Ἄμμωνος υἱὸς ὀνομαζόμενος οὔτεθεὸς εἶναι προσποιούμενος ἢ ἐνύπνια τῆςμητρὸς διεξιών ἀλλ ἄνθρωπος εἶναι ὁμο-λογῶν στρατηγοῖς τε τοῖς συνετωτάτοιςἀντεξεταζόμενος καὶ στρατιώταις τοῖς μα-χιμωτάτοις συμπλεκόμενος οὐ Μήδουςκαὶ Ἀρμενίους καταγωνιζόμενος ὑποφεύ-γοντας πρὶν διώκειν τινὰ καὶ τῷ τολμήσα-ντι παραδιδόντας εὐθὺς τὴν νίκην Ἀλέξαν-δρος δὲ πατρῴαν ἀρχὴν παραλαβὼν ηὔξη-σεν καὶ παρὰ πολὺ ἐξέτεινε χρησάμενος τῇτῆς τύχης ὁρμῇ ἐπεὶ δ οὖν ἐνίκησέ τε καὶτὸν ὄλεθρον ἐκεῖνον Δαρεῖον ἐν Ἰσσῷ τεκαὶ Ἀρβήλοις ἐκράτησεν ἀποστὰς τῶν πα-τρῴων προσκυνεῖσθαι ἠξίου καὶ δίαιταντὴν Μηδικὴν μετεδιῄτησεν ἑαυτὸν καὶἐμιαιφόνει ἐν τοῖς συμποσίοις τοὺς φίλουςκαὶ συνελάμβανεν ἐπὶ θανάτῳ ἐγὼ δὲἦρξα ἐπ ἴσης τῆς πατρίδος καὶ ἐπειδὴ με-

148

ΣΚΙΠΙΩΝ Ἀλεξάνδρου μὲν ἥττων εἶναιτοῦ δὲ Ἀννίβου ἀμείνων ὃς ἐδίωξα νική-σας αὐτὸν καὶ φυγεῖν καταναγκάσας ἀτί-μως πῶς οὖν οὐκ ἀναίσχυντος οὗτος ὃςπρὸς Ἀλέξανδρον ἁμιλλᾶται ᾧ οὐδὲ Σκιπί-ων ἐγὼ ὁ νενικηκὼς ἐμαυτὸν παραβάλλε-σθαι ἀξιῶ ΜΙΝΩΣ Νὴ Δί εὐγνώμονα φῄς ὦ Σκι-πίων ὥστε πρῶτος μὲν κεκρίσθω Ἀλέξαν-δρος μετ αὐτὸν δὲ σύ εἶτα εἰ δοκεῖ τρί-τος Ἀννίβας οὐδὲ οὗτος εὐκαταφρόνητοςὤν

ΑΧΙΛΛΕΩΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΛΟΧΟΥ

ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Οἷα πρῴην Ἀχιλλεῦπρὸς τὸν Ὀδυσσέα σοι εἴρηται περὶ τοῦθανάτου ὡς ἀγεννῆ καὶ ἀνάξια τοῖν διδα-σκάλοιν ἀμφοῖν Χείρωνός τε καὶ Φοίνι-κος ἠκροώμην γάρ ὁπότε ἔφης βούλεσθαι

153

πται ἄγνωστα καὶ ἄμορφα κόνις πάντακαὶ λῆρος πολύς ἀμενηνὰ ὡς ἀληθῶςκάρηνα οὗτος δέ ὦ Αἰακέ τίς ἐστινΑΙΑΚΟΣ Κῦρός ἐστιν οὗτος δὲ Κρο-ῖσος ὁ δ ὑπὲρ αὐτὸν Σαρδανάπαλλος ὁ δὑπὲρ τούτους Μίδας ἐκεῖνος δὲ ΞέρξηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα σέ ὦ κάθαρμα ἡἙλλὰς ἔφριττε ζευγνύντα μὲν τὸν Ἑλλή-σποντον διὰ δὲ τῶν ὀρῶν πλεῖν ἐπιθυμο-ῦντα οἷος δὲ καὶ ὁ Κροῖσός ἐστιν τὸν Σαρ-δανάπαλλον δέ ὦ Αἰακέ πατάξαι μοικατὰ κόρρης ἐπίτρεψονΑΙΑΚΟΣ Μηδαμῶς διαθρύπτεις γὰραὐτοῦ τὸ κρανίον γυναικεῖον ὄνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἀλλὰ προσπτύσο-μαί γε πάντως αὐτῷ ἀνδρογύνῳ γε ὄντι ΑΙΑΚΟΣ Βούλει σοὶ ἐπιδείξω καὶ τοὺςσοφούςΜΕΝΙΠΠΟΣ Νὴ Δία γεΑΙΑΚΟΣ Πρῶτος οὗτός σοι ὁ Πυθα-γόρας ἐστί

74

ἄνω Μίδας μὲν οὑτοσὶ τοῦ χρυσίου Σαρ-δανάπαλλος δὲ τῆς πολλῆς τρυφῆς ἐγὼ δὲΚροῖσος τῶν θησαυρῶν ἐπιγελᾷ καὶ ἐξο-νειδίζει ἀνδράποδα καὶ καθάρματα ἡμᾶςἀποκαλῶν ἐνίοτε δὲ καὶ ᾄδων ἐπιταράττειἡμῶν τὰς οἰμωγάς καὶ ὅλως λυπηρόςἐστιν ΠΛΟΥΤΩΝ Τί ταῦτά φασιν ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀληθῆ ὦ Πλούτων μισῶγὰρ αὐτοὺς ἀγεννεῖς καὶ ὀλεθρίους ὄνταςοἷς οὐκ ἀπέχρησεν βιῶναι κακῶς ἀλλὰ καὶἀποθανόντες ἔτι μέμνηνται καὶ περιέχο-νται τῶν ἄνω χαίρω τοιγαροῦν ἀνιῶναὐτούςΠΛΟΥΤΩΝ Ἀλλ οὐ χρή λυποῦνταιγὰρ οὐ μικρῶν στερόμενοιΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ σὺ μωραίνεις ὦΠλούτων ὁμόψηφος ὢν τοῖς τούτων στε-ναγμοῖςΠΛΟΥΤΩΝ Οὐδαμῶς ἀλλ οὐκ ἂν

67

νηρίᾳ καὶ ἀπιστίᾳ καὶ δόλοις νόμιμον δὲ ἢπροφανὲς οὐδέν ἐπεὶ δέ μοι ὠνείδισεν τὴντρυφήν ἐκλελῆσθαί μοι δοκεῖ οἷα ἐποίει ἐνΚαπύῃ ἑταίραις συνὼν καὶ τοὺς τοῦ πο-λέμου καιροὺς ὁ θαυμάσιος καθηδυπαθῶνἐγὼ δὲ εἰ μὴ μικρὰ τὰ ἑσπέρια δόξας ἐπὶτὴν ἕω μᾶλλον ὥρμησα τί ἂν μέγα ἔπραξαἸταλίαν ἀναιμωτὶ λαβὼν καὶ Λιβύην καὶτὰ μέχρι Γαδείρων ὑπαγόμενος ἀλλ οὐκἀξιόμαχα ἔδοξέ μοι ἐκεῖνα ὑποπτήσσονταἤδη καὶ δεσπότην ὁμολογοῦντα εἴρηκα σὺδέ ὦ Μίνως δίκαζε ἱκανὰ γὰρ ἀπὸ πολ-λῶν καὶ ταῦταΣΚΙΠΙΩΝ Μὴ πρότερον ἢν μὴ καὶἐμοῦ ἀκούσῃςΜΙΝΩΣ Τίς γὰρ εἶ ὦ βέλτιστε ἢ πόθενὢν ἐρεῖςΣΚΙΠΙΩΝ Ἰταλιώτης Σκιπίων στρατη-γὸς ὁ καθελὼν Καρχηδόνα καὶ κρατήσαςΛιβύων μεγάλαις μάχαιςΜΙΝΩΣ Τί οὖν καὶ σὺ ἐρεῖς

152

τεπέμπετο τῶν πολεμίων μεγάλῳ στόλῳἐπιπλευσάντων τῇ Λιβύῃ ταχέως ὑπήκου-σα καὶ ἰδιώτην ἐμαυτὸν παρέσχον καὶ κα-ταδικασθεὶς ἤνεγκα εὐγνωμόνως τὸ πρᾶγ-μα καὶ ταῦτα ἔπραξα βάρβαρος ὢν καὶἀπαίδευτος παιδείας τῆς Ἑλληνικῆς καὶοὔτε Ὅμηρον ὥσπερ οὗτος ῥαψῳδῶν οὔτεὑπ Ἀριστοτέλει τῷ σοφιστῇ παιδευθείςμόνῃ δὲ τῇ φύσει ἀγαθῇ χρησάμενος τα-ῦτά ἐστιν ἃ ἐγὼ Ἀλεξάνδρου ἀμείνων φημὶεἶναι εἰ δέ ἐστι καλλίων οὑτοσί διότι δια-δήματι τὴν κεφαλὴν διεδέδετο Μακεδόσιἴσως καὶ ταῦτα σεμνά οὐ μὴν διὰ τοῦτοἀμείνων μὲν δόξειεν ἂν γενναίου καὶ στρα-τηγικοῦ ἀνδρὸς τῇ γνώμῃ πλέον ἤπερ τῇτύχῃ κεχρημένουΜΙΝΩΣ Ὁ μὲν εἴρηκεν οὐκ ἀγεννῆ τὸνλόγον οὐδὲ ὡς Λίβυν εἰκὸς ἦν ὑπὲρ αὑτοῦσὺ δέ ὦ Ἀλέξανδρε τί πρὸς ταῦτα φῄςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐχρῆν μέν ὦ Μίνωςμηδὲν πρὸς ἄνδρα οὕτω θρασὺν ἱκανὴ γὰρ

149

ἐθέλοιμι στασιάζειν ὑμᾶςΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μήν ὦ κάκιστοι Λυ-δῶν καὶ Φρυγῶν καὶ Ἀσσυρίων οὕτω γι-νώσκετε ὡς οὐδὲ παυσομένου μου ἔνθαγὰρ ἂν ἴητε ἀκολουθήσω ἀνιῶν καὶ κα-τᾴδων καὶ καταγελῶνΚΡΟΙΣΟΣ Ταῦτα οὐχ ὕβριςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐκεῖνα ὕβριςἦν ἃ ὑμεῖς ἐποιεῖτε προσκυνεῖσθαι ἀξιο-ῦντες καὶ ἐλευθέροις ἀνδράσιν ἐντρυφῶντεςκαὶ τοῦ θανάτου παράπαν οὐ μνημονεύο-ντες τοιγαροῦν οἰμώξεσθε πάντων ἐκείνωνἀφῃρημένοιΚΡΟΙΣΟΣ Πολλῶν γε ὦ θεοί καὶ με-γάλων κτημάτωνΜΙΔΑΣ Ὅσου μὲν ἐγὼ χρυσοῦΣΑΡΔΑΝΑΠΑΛΛΟΣ Ὅσης δὲ ἐγὼτρυφῆςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε οὕτω ποιεῖτε ὀδύ-ρεσθε μὲν ὑμεῖς ἐγὼ δὲ τὸ γνῶθι σαυτὸνπολλάκις συνείρων ἐπᾴσομαι ὑμῖν πρέποι

68

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΑΙΑΚΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Πρὸς τοῦ Πλούτωνος ὦΑἰακέ περιήγησαί μοι τὰ ἐν ᾅδου πάνταΑΙΑΚΟΣ Οὐ ῥᾴδιον ὦ Μένιππε ἅπα-ντα ὅσα μέντοι κεφαλαιώδη μάνθανεοὗτος μὲν ὅτι Κέρβερός ἐστιν οἶσθα καὶτὸν πορθμέα τοῦτον ὅς σε διεπέρασεν καὶτὴν λίμνην καὶ τὸν Πυριφλεγέθοντα ἤδηἑώρακας εἰσιώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οἶδα ταῦτα καὶ σέ ὅτιπυλωρεῖς καὶ τὸν βασιλέα εἶδον καὶ τὰςἘρινῦς τοὺς δὲ ἀνθρώπους μοι τοὺς πάλαιδεῖξον καὶ μάλιστα τοὺς ἐπισήμους αὐτῶν

ΑΙΑΚΟΣ Οὗτος μὲν Ἀγαμέμνων οὗτοςδὲ Ἀχιλλεύς οὗτος δὲ Ἰδομενεὺς πλησίονοὗτος δὲ Ὀδυσσεύς εἶτα Αἴας καὶ Διομή-δης καὶ οἱ ἄριστοι τῶν ἙλλήνωνΜΕΝΙΠΠΟΣ Βαβαί ὦ Ὅμηρε οἷά σοιτῶν ῥαψῳδιῶν τὰ κεφάλαια χαμαὶ ἔρρι-

73

ἡ φήμη διδάξαι σε οἷος μὲν ἐγὼ βασιλεύςοἷος δὲ οὗτος λῃστὴς ἐγένετο ὅμως δὲ ὅραεἰ κατ ὀλίγον αὐτοῦ διήνεγκα ὃς νέος ὢνἔτι παρελθὼν ἐπὶ τὰ πράγματα καὶ τὴν ἀρ-χὴν τεταραγμένην κατέσχον καὶ τοὺς φο-νέας τοῦ πατρὸς μετῆλθον κᾆτα φοβήσαςτὴν Ἑλλάδα τῇ Θηβαίων ἀπωλείᾳ στρατη-γὸς ὑπ αὐτῶν χειροτονηθεὶς οὐκ ἠξίωσατὴν Μακεδόνων ἀρχὴν περιέπων ἀγαπᾶνἄρχειν ὁπόσων ὁ πατὴρ κατέλιπεν ἀλλὰπᾶσαν ἐπινοήσας τὴν γῆν καὶ δεινὸν ἡγη-σάμενος εἰ μὴ ἁπάντων κρατήσαιμι ὀλί-γους ἄγων εἰσέβαλον εἰς τὴν Ἀσίαν καὶἐπί τε Γρανικῷ ἐκράτησα μεγάλῃ μάχῃκαὶ τὴν Λυδίαν λαβὼν καὶ Ἰωνίαν καὶΦρυγίαν καὶ ὅλως τὰ ἐν ποσὶν ἀεὶ χειρού-μενος ἦλθον ἐπὶ Ἰσσόν ἔνθα Δαρεῖοςὑπέμεινεν μυριάδας πολλὰς στρατοῦ ἄγωνκαὶ τὸ ἀπὸ τούτου ὦ Μίνως ὑμεῖς ἴστεὅσους ὑμῖν νεκροὺς ἐπὶ μιᾶς ἡμέρας κα-τέπεμψα φησὶ γοῦν ὁ πορθμεὺς μὴ διαρ-

150

κέσαι αὐτοῖς τότε τὸ σκάφος ἀλλὰ σχεδίαςδιαπηξαμένους τοὺς πολλοὺς αὐτῶν δια-πλεῦσαι καὶ ταῦτα δὲ ἔπραττον αὐτὸςπροκινδυνεύων καὶ τιτρώσκεσθαι ἀξιῶνκαὶ ἵνα σοὶ μὴ τὰ ἐν Τύρῳ μηδὲ τὰ ἐν Ἀρ-βήλοις διηγήσωμαι ἀλλὰ καὶ μέχρι Ἰνδῶνἦλθον καὶ τὸν Ὠκεανὸν ὅρον ἐποιησάμηντῆς ἀρχῆς καὶ τοὺς ἐλέφαντας αὐτῶν εἶχονκαὶ Πῶρον ἐχειρωσάμην καὶ Σκύθας δὲοὐκ εὐκαταφρονήτους ἄνδρας ὑπερβὰς τὸνΤάναϊν ἐνίκησα μεγάλῃ ἱππομαχίᾳ καὶτοὺς φίλους εὖ ἐποίησα καὶ τοὺς ἐχθροὺςἠμυνάμην εἰ δὲ καὶ θεὸς ἐδόκουν τοῖς ἀν-θρώποις συγγνωστοὶ ἐκεῖνοι πρὸς τὸμέγεθος τῶν πραγμάτων καὶ τοιοῦτόν τιπιστεύσαντες περὶ ἐμοῦ τὸ δ οὖν τελευ-ταῖον ἐγὼ μὲν βασιλεύων ἀπέθανον οὗτοςδὲ ἐν φυγῇ ὢν παρὰ Προυσίᾳ τῷ Βιθυνῷκαθάπερ ἄξιον ἦν πανουργότατον καὶὠμότατον ὄντα ὡς γὰρ δὴ ἐκράτησεν τῶνἸταλῶν ἐῶ λέγειν ὅτι οὐκ ἰσχύι ἀλλὰ πο-

151

νῆες ἐπληρώθησαν ἐξ ἁπάσης τῆς Ἑλ-λάδος καὶ τοσοῦτοι ἔπεσον Ἕλληνές τε καὶβάρβαροι καὶ τοσαῦται πόλεις ἀνάστατοιγεγόνασινΕΡΜΗΣ Ἀλλ οὐκ εἶδες ὦ Μένιππεζῶσαν τὴν γυναῖκα ἔφης γὰρ ἂν καὶ σὺἀνεμέσητον εἶναι ldquoτοιῇδ ἀμφὶ γυναικὶ πο-λὺν χρόνον ἄλγεα πάσχεινrdquo ἐπεὶ καὶ τὰἄνθη ξηρὰ ὄντα εἴ τις βλέποι ἀποβεβλη-κότα τὴν βαφήν ἄμορφα δῆλον ὅτι αὐτῷδόξει ὅτε μέντοι ἀνθεῖ καὶ ἔχει τὴν χρόανκάλλιστά ἐστιν ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν τοῦτο ὦ Ἑρμῆθαυμάζω εἰ μὴ συνίεσαν οἱ Ἀχαιοὶ περὶπράγματος οὕτως ὀλιγοχρονίου καὶ ῥᾳδίωςἀπανθοῦντος πονοῦντεςΕΡΜΗΣ Οὐ σχολή μοι ὦ Μένιππεσυμφιλοσοφεῖν σοι ὥστε σὺ μὲν ἐπιλε-ξάμενος τόπον ἔνθα ἂν ἐθέλῃς κεῖσο κα-ταβαλὼν σεαυτόν ἐγὼ δὲ τοὺς ἄλλους νε-κροὺς ἤδη μετελεύσομαι

72

γὰρ ἂν ταῖς τοιαύταις οἰμωγαῖς ἐπᾳδόμε-νον

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΚΕΡΒΕΡΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ Κέρβερε ndash συγγενὴςγάρ εἰμί σοι κύων καὶ αὐτὸς ὤν ndash εἰπέ μοιπρὸς τῆς Στυγός οἷος ἦν ὁ Σωκράτηςὁπότε κατῄει παρ ὑμᾶς εἰκὸς δέ σε θεὸνὄντα μὴ ὑλακτεῖν μόνον ἀλλὰ καὶ ἀνθρω-πίνως φθέγγεσθαι ὁπότ ἐθέλοιςΚΕΡΒΕΡΟΣ Πόρρωθεν μέν ὦ Μένιππεπαντάπασιν ἐδόκει ἀτρέπτῳ τῷ προσώπῳπροσιέναι καὶ οὐ πάνυ δεδιέναι τὸν θάνα-τον δοκῶν καὶ τοῦτο ἐμφῆναι τοῖς ἔξω τοῦστομίου ἑστῶσιν ἐθέλων ἐπεὶ δὲ κατέκυ-ψεν εἴσω τοῦ χάσματος καὶ εἶδε τὸν ζόφονκἀγὼ ἔτι διαμέλλοντα αὐτὸν δακὼν τῷ κω-νείῳ κατέσπασα τοῦ ποδός ὥσπερ τὰβρέφη ἐκώκυεν καὶ τὰ ἑαυτοῦ παιδία ὠδύ-

69

168

οὐδὲ γέγονε πώποτεΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀναμνήσω σε ὦΠλούτων Ὀρφεῖ γὰρ δι αὐτὴν ταύτην τὴναἰτίαν τὴν Εὐρυδίκην παρέδοτε καὶ τὴνὁμογενῆ μου Ἄλκηστιν παρεπέμψατεἩρακλεῖ χαριζόμενοι ΠΛΟΥΤΩΝ Θελήσεις δὲ οὕτως κρανί-ον γυμνὸν ὢν καὶ ἄμορφον τῇ καλῇ σουἐκείνῃ νύμφῃ φανῆναι πῶς δὲ κἀκείνηπροσήσεταί σε οὐδὲ διαγνῶναι δυναμένηφοβήσεται γὰρ εὖ οἶδα καὶ φεύξεταί σε καὶμάτην ἔσῃ τοσαύτην ὁδὸν ἀνεληλυθώςΠΕΡΣΕΦΟΝΗ Οὐκοῦν ὦ ἄνερ σὺ καὶτοῦτο ἴασαι καὶ τὸν Ἑρμῆν κέλευσον ἐπει-δὰν ἐν τῷ φωτὶ ἤδη ὁ Πρωτεσίλαος ᾖ κα-θικόμενον ἐν τῇ ῥάβδῳ νεανίαν εὐθὺς κα-λὸν ἀπεργάσασθαι αὐτὸν οἷος ἦν ἐκ τοῦπαστοῦΠΛΟΥΤΩΝ Ἐπεὶ Φερσεφόνῃ συνδο-κεῖ ἀναγαγὼν τοῦτον αὖθις ποίησον νυμ-φίον σὺ δὲ μέμνησο μίαν λαβὼν ἡμέραν

161

ρετο καὶ παντοῖος ἐγίνετοΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν σοφιστὴς ὁ ἄν-θρωπος ἦν καὶ οὐκ ἀληθῶς κατεφρόνει τοῦπράγματοςΚΕΡΒΕΡΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐπείπερ ἀναγκα-ῖον αὐτὸ ἑώρα κατεθρασύνετο ὡς δῆθενοὐκ ἄκων πεισόμενος ὃ πάντως ἔδει παθε-ῖν ὡς θαυμάσονται οἱ θεαταί καὶ ὅλωςπερὶ πάντων γε τῶν τοιούτων εἰπεῖν ἂνἔχοιμι ἕως τοῦ στομίου τολμηροὶ καὶ ἀν-δρεῖοι τὰ δὲ ἔνδοθεν ἔλεγχος ἀκριβήςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἐγὼ δὲ πῶς σοι κατελη-λυθέναι ἔδοξαΚΕΡΒΕΡΟΣ Μόνος ὦ Μένιππε ἀξίωςτοῦ γένους καὶ Διογένης πρὸ σοῦ ὅτι μὴἀναγκαζόμενοι ἐσῄειτε μηδ ὠθούμενοιἀλλ ἐθελούσιοι γελῶντες οἰμώζειν πα-ραγγείλαντες ἅπασιν

70

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΕΡΜΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ποῦ δαὶ οἱ καλοί εἰσιν ἢαἱ καλαί Ἑρμῆ ξενάγησόν με νέηλυνὄντα ΕΡΜΗΣ Οὐ σχολὴ μέν ὦ Μένιππεπλὴν κατ ἐκεῖνο ἀπόβλεψον ἐπὶ τὰ δεξιάἔνθα ὁ Ὑάκινθός τέ ἐστιν καὶ Νάρκισσοςκαὶ Νιρεὺς καὶ Ἀχιλλεὺς καὶ Τυρὼ καὶἙλένη καὶ Λήδα καὶ ὅλως τὰ ἀρχαῖαπάντα κάλληΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀστᾶ μόνα ὁρῶ καὶ κρα-νία τῶν σαρκῶν γυμνά ὅμοια τὰ πολλάΕΡΜΗΣ Καὶ μὴν ἐκεῖνά ἐστιν ἃ πάντεςοἱ ποιηταὶ θαυμάζουσι τὰ ὀστᾶ ὧν σὺ ἔοι-κας καταφρονεῖνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως τὴν Ἑλένην μοιδεῖξον οὐ γὰρ ἂν διαγνοίην ἔγωγεΕΡΜΗΣ Τουτὶ τὸ κρανίον ἡ ἙλένηἐστίνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα διὰ τοῦτο αἱ χίλιαι

71

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΥΣΩΛΟΥ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ὦ Κάρ ἐπὶ τίνι μέγα φρο-νεῖς καὶ πάντων ἡμῶν προτιμᾶσθαι ἀξιοῖςΜΑΥΣΩΛΟΣ Καὶ ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ μένὦ Σινωπεῦ ὃς ἐβασίλευσα Καρίας μὲνἁπάσης ἦρξα δὲ καὶ Λυδῶν ἐνίων καὶ νή-σους δέ τινας ὑπηγαγόμην καὶ ἄχρι Μιλή-του ἐπέβην τὰ πολλὰ τῆς Ἰωνίας κατα-στρεφόμενος καὶ καλὸς ἦν καὶ μέγας καὶἐν πολέμοις καρτερός τὸ δὲ μέγιστον ὅτιἐν Ἁλικαρνασσῷ μνῆμα παμμέγεθες ἔχωἐπικείμενον ἡλίκον οὐκ ἄλλος νεκρός ἀλλοὐδὲ οὕτως ἐς κάλλος ἐξησκημένον ἵππωνκαὶ ἀνδρῶν ἐς τὸ ἀκριβέστατον εἰκα-σμένων λίθου τοῦ καλλίστου οἷον οὐδὲνεὼν εὕροι τις ἂν ῥᾳδίως οὐ δοκῶ σοι δι-καίως ἐπὶ τούτοις μέγα φρονεῖνΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ φῄς καὶτῷ κάλλει καὶ τῷ βάρει τοῦ τάφουΜΑΥΣΩΛΟΣ Νὴ Δί ἐπὶ τούτοις

162

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΙΠΟΝΤΑ ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΕΙ ΕΝ ΛΟΓΟΙΣ3ΠΛΟΙΟΝ Η ΕΥΧΑΙ13ΝΕΚΡΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ59

167

ἀγάγῃ σχολὴν ἀπὸ τῶν θορύβων τῶν ἐνποσίν εἰς Αἴγυπτον ἀπαγαγὼν θάψεινἐκεῖ ὡς γενοίμην εἷς τῶν Αἰγυπτίων θεῶνΔΙΟΓΕΝΗΣ Μὴ γελάσω οὖν ὦἈλέξανδρε ὁρῶν καὶ ἐν ᾅδου ἔτι σε μωραί-νοντα καὶ ἐλπίζοντα Ἄνουβιν ἢ Ὄσιρινγενήσεσθαι πλὴν ἀλλὰ ταῦτα μέν ὦθειότατε μὴ ἐλπίσῃς οὐ γὰρ θέμις ἀνελθε-ῖν τινα τῶν ἅπαξ διαπλευσάντων τὴν λί-μνην καὶ εἰς τὸ εἴσω τοῦ στομίου παρελ-θόντων οὐ γὰρ ἀμελὴς ὁ Αἰακὸς οὐδὲ ὁΚέρβερος εὐκαταφρόνητος ἐκεῖνο δέ γεἡδέως ἂν μάθοιμι παρὰ σοῦ πῶς φέρειςὁπόταν ἐννοήσῃς ὅσην εὐδαιμονίαν ὑπὲργῆς ἀπολιπὼν ἀφῖξαι σωματοφύλακας καὶὑπασπιστὰς καὶ σατράπας καὶ χρυσὸν το-σοῦτον καὶ ἔθνη προσκυνοῦντα καὶ Βαβυ-λῶνα καὶ Βάκτρα καὶ τὰ μεγάλα θηρία καὶτιμὴν καὶ δόξαν καὶ τὸ ἐπίσημον εἶναι ἐξε-λαύνοντα διαδεδεμένον ταινίᾳ λευκῇ τὴνκεφαλὴν πορφυρίδα ἐμπεπορπημένον οὐ

100

ΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲ τὸν ἐλλέβορον ὦΜένιππε ἀναίνομαι πιεῖν γένοιτό μοιμόνονΜΕΝΙΠΠΟΣ Θάρρει ὦ Τάνταλε ὡςοὔτε σὺ οὔτε ἄλλος πίεται τῶν νεκρῶνἀδύνατον γάρ καίτοι οὐ πάντες ὥσπερ σὺἐκ καταδίκης διψῶσι τοῦ ὕδατος αὐτοὺςοὐχ ὑπομένοντος

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΧΕΙΡΩΝΟΣ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤκουσα ὦ Χείρων ὡςθεὸς ὢν ἐπεθύμησας ἀποθανεῖνΧΕΙΡΩΝ Ἀληθῆ ταῦτα ἤκουσας ὦΜένιππε καὶ τέθνηκα ὡς ὁρᾷς ἀθάνατοςεἶναι δυνάμενοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίς δαί σε ἔρως τοῦ θα-νάτου ἔσχεν ἀνεράστου τοῖς πολλοῖς χρή-ματοςΧΕΙΡΩΝ Ἐρῶ πρὸς σὲ οὐκ ἀσύνετον

81

ΝΙΡΕΥΣ Καὶ μὴν ἐροῦ Ὅμηρον ὁποῖοςἦν ὁπότε συνεστράτευον τοῖς ἈχαιοῖςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀνείρατά μοι λέγειςἐγὼ δὲ ἃ βλέπω καὶ νῦν ἔχεις ἐκεῖνα δέ οἱτότε ἴσασινΝΙΡΕΥΣ Οὔκουν ἐγὼ ἐνταῦθα εὐμορ-φότερός εἰμι ὦ Μένιππε ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔτε σὺ οὔτε ἄλλοςεὔμορφος ἰσοτιμία γὰρ ἐν ᾅδου καὶ ὅμοιοιἅπαντεςΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἐμοὶ μὲν καὶ τοῦτο ἱκανόν

166

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλ ὦ καλὲ Μαύσωλεοὔτε ἡ ἰσχὺς ἔτι σοι ἐκείνη οὔτε ἡ μορφὴπάρεστιν εἰ γοῦν τινα ἑλοίμεθα δικαστὴνεὐμορφίας πέρι οὐκ ἔχω εἰπεῖν τίνος ἕνε-κα τὸ σὸν κρανίον προτιμηθείη ἂν τοῦἐμοῦ φαλακρὰ γὰρ ἄμφω καὶ γυμνά καὶτοὺς ὀδόντας ὁμοίως προφαίνομεν καὶ τοὺςὀφθαλμοὺς ἀφῃρήμεθα καὶ τὰς ῥῖνας ἀπο-σεσιμώμεθα ὁ δὲ τάφος καὶ οἱ πολυτελεῖςἐκεῖνοι λίθοι Ἁλικαρνασσεῦσι μὲν ἴσωςεἶεν ἐπιδείκνυσθαι καὶ φιλοτιμεῖσθαι πρὸςτοὺς ξένους ὡς δή τι μέγα οἰκοδόμημααὐτοῖς ἐστιν σὺ δέ ὦ βέλτιστε οὐχ ὁρῶ ὅτι ἀπολαύεις αὐτοῦ πλὴν εἰ μὴ τοῦτο φῄςὅτι μᾶλλον ἡμῶν ἀχθοφορεῖς ὑπὸ τηλικού-τοις λίθοις πιεζόμενοςΜΑΥΣΩΛΟΣ Ἀνόνητα οὖν μοι ἐκεῖναπάντα καὶ ἰσότιμος ἔσται Μαύσωλος καὶΔιογένης ΔΙΟΓΕΝΗΣ Οὐκ ἰσότιμος ὦ γεν-ναιότατε οὐ γὰρ Μαύσωλος μὲν γὰρ

163

ὄντα οὐκ ἦν ἔτι ἡδὺ ἀπολαύειν τῆς ἀθανα-σίαςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐχ ἡδὺ ἦν ζῶντα ὁρᾶντὸ φῶςΧΕΙΡΩΝ Οὔκ ὦ Μένιππε τὸ γὰρ ἡδὺἔγωγε ποικίλον τι καὶ οὐχ ἁπλοῦν ἡγοῦμαιεἶναι ἐγὼ δὲ ἔζων ἀεὶ καὶ ἀπέλαυον τῶνὁμοίων ἡλίου φωτός τροφῆς αἱ ὧραι δὲαἱ αὐταὶ καὶ τὰ γινόμενα ἅπαντα ἑξῆς ἕκα-στον ὥσπερ ἀκολουθοῦντα θάτερον θα-τέρῳ ἐνεπλήσθην οὖν αὐτῶν οὐ γὰρ ἐν τῷαὐτῷ ἀεὶ ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ ltμὴgt μετασχεῖνὅλως τὸ τερπνὸν ἦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις ὦ Χείρων τὰἐν ᾅδου δὲ πῶς φέρεις ἀφ οὗ προελόμενοςαὐτὰ ἥκειςΧΕΙΡΩΝ Οὐκ ἀηδῶς ὦ Μένιππε ἡγὰρ ἰσοτιμία πάνυ δημοτικὴ καὶ τὸ πρᾶγ-μα οὐδὲν ἔχει τὸ διάφορον ἐν φωτὶ εἶναι ἢἐν σκότῳ ἄλλως τε οὔτε διψῆν ὥσπερ ἄνωοὔτε πεινῆν δεῖ ἀλλ ἀνεπιδεεῖς τούτων

82

ἄχρηστόν σοι ὦ Ἀλέξανδρε πρὸς τὰπράγματα ἐγένετο πολλοὶ γὰρ ὑπέπτησ-σον θεὸν εἶναί σε νομίζοντες ἀτὰρ εἰπέμοι τίνι τὴν τοσαύτην ἀρχὴν καταλέλοι-παςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκ οἶδα ὦ Διόγενεςοὐ γὰρ ἔφθασα ἐπισκῆψαί τι περὶ αὐτῆς ἢτοῦτο μόνον ὅτι ἀποθνήσκων Περδίκκᾳτὸν δακτύλιον ἐπέδωκα πλὴν ἀλλὰ τί γε-λᾷς ὦ ΔιόγενεςΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί γὰρ ἄλλο ἢ ἀνεμνήσθηνοἷα ἐποίει ἡ Ἑλλάς ἄρτι σε παρειληφότατὴν ἀρχὴν κολακεύοντες καὶ προστάτηναἱρούμενοι καὶ στρατηγὸν ἐπὶ τοὺς βαρ-βάρους ἔνιοι δὲ καὶ τοῖς δώδεκα θεοῖς προ-στιθέντες καὶ οἰκοδομοῦντές σοι νεὼς καὶθύοντες ὡς δράκοντος υἱῷ ἀλλ εἰπέ μοιποῦ σε οἱ Μακεδόνες ἔθαψαν ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἔτι ἐν Βαβυλῶνι κε-ῖμαι τριακοστὴν ἡμέραν ταύτην ὑπισχνε-ῖται δὲ Πτολεμαῖος ὁ ὑπασπιστής ἤν ποτε

99

οἰμώξεται μεμνημένος τῶν ὑπὲρ γῆς ἐνοἷς εὐδαιμονεῖν ᾤετο Διογένης δὲ καταγε-λάσεται αὐτοῦ καὶ τάφον ὁ μὲν ἐν Ἁλικαρ-νασσῷ ἐρεῖ ἑαυτοῦ ὑπὸ Ἀρτεμισίας τῆς γυ-ναικὸς καὶ ἀδελφῆς κατεσκευασμένον ὁΔιογένης δὲ τοῦ μὲν σώματος εἰ καί τινατάφον ἔχει οὐκ οἶδεν οὐδὲ γὰρ ἔμελεναὐτῷ τούτου λόγον δὲ τοῖς ἀρίστοις περὶτούτου καταλέλοιπεν ἀνδρὸς βίον βεβιω-κὼς ὑψηλότερον ὦ Καρῶν ἀνδραποδω-δέστατε τοῦ σοῦ μνήματος καὶ ἐν βεβαιο-τέρῳ χωρίῳ κατεσκευασμένον

ΝΙΡΕΩΣ ΚΑΙ ΘΕΡΣΙΤΟΥ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΝΙΡΕΥΣ Ἰδοὺ δή Μένιππος οὑτοσὶ δι-κάσει πότερος εὐμορφότερός ἐστιν εἰπέὦ Μένιππε οὐ καλλίων σοι δοκῶΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δὲ καὶ ἔστε πρότε-ρον οἶμαι χρὴ γὰρ τοῦτο εἰδέναι

164

ΝΙΡΕΥΣ Νιρεὺς καὶ ΘερσίτηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πότερος οὖν ὁ Νιρεὺς καὶπότερος ὁ Θερσίτης οὐδέπω γὰρ τοῦτοδῆλον ΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἓν μὲν ἤδη τοῦτο ἔχω ὅτιὅμοιός εἰμί σοι καὶ οὐδὲν τηλικοῦτον δια-φέρεις ἡλίκον σε Ὅμηρος ἐκεῖνος ὁ τυ-φλὸς ἐπῄνεσεν ἁπάντων εὐμορφότερονπροσειπών ἀλλ ὁ φοξὸς ἐγὼ καὶ ψεδνὸςοὐδὲν χείρων ἐφάνην τῷ δικαστῇ ὅρα δὲσύ ὦ Μένιππε ὅντινα καὶ εὐμορφότερονἡγῇΝΙΡΕΥΣ Ἐμέ γε τὸν Ἀγλαΐας καὶΧάροπος ldquoὃς κάλλιστος ἀνὴρ ὑπὸ ἼλιονἦλθονrdquoΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλ οὐχὶ καὶ ὑπὸ γῆνὡς οἶμαι κάλλιστος ἦλθες ἀλλὰ τὰ μὲνὀστᾶ ὅμοια τὸ δὲ κρανίον ταύτῃ μόνον ἄραδιακρίνοιτο ἀπὸ τοῦ Θερσίτου κρανίου ὅτιεὔθρυπτον τὸ σόν ἀλαπαδνὸν γὰρ αὐτὸ καὶοὐκ ἀνδρῶδες ἔχεις

165

ὡραῖον ἀποπνιγήσεται ἄθλιον νεῖν οὐκ ἐπι-στάμενονΤΙΜΟΛΑΟΣ Θάρρει ὦ Λυκῖνε οἱ δελ-φῖνες γὰρ αὐτὸ ὑποδύντες ἐξοίσουσιν ἐπὶτὴν γῆν ἢ νομίζεις κιθαρῳδὸν μέν τινασωθῆναι παρ αὐτῶν καὶ ἀπολαβεῖν τὸν μι-σθὸν ἀντὶ τῆς ᾠδῆς καὶ νεκρόν τι ἄλλο παι-δίον ἐς τὸν Ἰσθμὸν ἐπὶ δελφῖνος ὁμοίωςπροσκομισθῆναι τὸν δὲ Ἀδειμάντουοἰκέτην τὸν νεώνητον ἀπορήσειν δελφῖνοςἐρωτικοῦΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Καὶ σὺ γάρ Τιμόλαεμιμῇ Λυκῖνον καὶ ἐπιμετρεῖς τῶν σκωμ-μάτων καὶ ταῦτα εἰσηγητὴς αὐτὸς γενόμε-νος ΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἄμεινον γὰρ ἦν πιθα-νώτερον αὐτὸ ποιεῖν καί τινα θησαυρὸν ὑπὸτῇ κλίνῃ ἀνευρεῖν ὡς μὴ πράγματα ἔχοιςἐκ τοῦ πλοίου μετατιθεὶς χρυσίον ἐς τὸἄστυΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Εὖ λέγεις καὶ ἀνορω-

30

ρύχθω θησαυρὸς ὑπὸ τὸν Ἑρμῆν τὸν λίθι-νον ὅς ἐστιν ἡμῖν ἐν τῇ αὐλῇ μέδιμνοι χί-λιοι ἐπισήμου χρυσίου εὐθὺς οὖν κατὰ τὸνἩσίοδον οἶκος τὸ πρῶτον ὡς ἂν ἐπιση-μότατα οἰκοίην καὶ τὰ περὶ τὸ ἄστυ πάνταὠνησάμην ἤδη πλὴν ὅσα θύμον καὶ λίθοικαὶ ἐν Ἐλευσῖνι ὅσα ἐπὶ θαλάττῃ καὶ περὶτὸν Ἰσθμὸν ὀλίγα τῶν ἀγώνων ἕνεκα εἴποτε δὴ τὰ Ἴσθμια ἐπιδημήσαιμι καὶ τὸΣικυώνιον πεδίον καὶ ὅλως εἴ πού τι ἢ συ-νηρεφὲς ἢ ἔνυδρον ἢ εὔκαρπον ἐν τῇ Ἑλ-λάδι πάντα ἐν ὀλίγῳ Ἀδειμάντου ἔσται ὁχρυσὸς δὲ κοῖλος ἡμῖν ἐμφαγεῖν τὰ δὲ ἐκ-πώματα οὐ κοῦφα ὡς τὰ Ἐχεκράτουςἀλλὰ διτάλαντον ἕκαστον τὴν ὁλκήνΛΥΚΙΝΟΣ Εἶτα πῶς ὁ οἰνοχόος ὀρέξειπλῆρες οὕτω βαρὺ ἔκπωμα ἢ σὺ δέξῃ παραὐτοῦ ἀμογητὶ οὐ σκύφον ἀλλὰ Σισύφειόντι βάρος ἀναδιδόντοςΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἄνθρωπε μή μοιἀνάλυε τὴν εὐχήν ἐγὼ δὲ καὶ τὰς τρα-

31

ΕΡΜΗΣ Τί οὖν ὦ Λάμπιχε τοσαῦταἔχων πάρειΛΑΜΠΙΧΟΣ Τί οὖν ἐχρῆν ὦ Ἑρμῆγυμνὸν ἥκειν τύραννον ἄνδραΕΡΜΗΣ Τύραννον μὲν οὐδαμῶς νεκρὸνδὲ μάλα ὥστε ἀπόθου ταῦταΛΑΜΠΙΧΟΣ Ἰδού σοι ὁ πλοῦτος ἀπέρ-ριπταιΕΡΜΗΣ Καὶ τὸν τῦφον ἀπόρριψον ὦΛάμπιχε καὶ τὴν ὑπεροψίαν βαρήσει γὰρτὸ πορθμεῖον συνεμπεσόνταΛΑΜΠΙΧΟΣ Οὐκοῦν ἀλλὰ τὸ διάδημαἔασόν με ἔχειν καὶ τὴν ἐφεστρίδαΕΡΜΗΣ Οὐδαμῶς ἀλλὰ καὶ ταῦταἄφες ΛΑΜΠΙΧΟΣ Εἶεν τί ἔτι πᾶν γὰρἀφῆκα ὡς ὁρᾷςΕΡΜΗΣ Καὶ τὴν ὠμότητα καὶ τὴνἄνοιαν καὶ τὴν ὕβριν καὶ τὴν ὀργήν καὶ τα-ῦτα ἄφεςΛΑΜΠΙΧΟΣ Ἰδού σοι ψιλός εἰμι

122

ὁ μὲν γὰρ Βλεψίας αὐτὸς ἑαυτοῦ κατηγόρειφθάσας πολλὴν τὴν ἄνοιαν ὡς τὰ χρήματαἐφύλαττεν τοῖς οὐδὲν προσήκουσιν κληρο-νόμοις εἰς ἀεὶ βιώσεσθαι ὁ μάταιος νομί-ζων πλὴν ἔμοιγε οὐ τὴν τυχοῦσαν τερπω-λὴν παρέσχον τότε στένοντες ἀλλ ἤδημὲν ἐπὶ τῷ στομίῳ ἐσμέν ἀποβλέπειν δὲχρὴ καὶ ἀποσκοπεῖν πόρρωθεν τοὺς ἀφι-κνουμένους βαβαί πολλοί γε καὶ ποικίλοικαὶ πάντες δακρύοντες πλὴν τῶν νεογνῶντούτων καὶ νηπίων ἀλλὰ καὶ οἱ πάνυ γέρο-ντες ὀδύρονται τί τοῦτο ἆρα τὸ φίλτροναὐτοὺς ἔχει τοῦ βίου τοῦτον οὖν τὸν ὑπέρ-γηρων ἐρέσθαι βούλομαι τί δακρύεις τηλι-κοῦτος ἀποθανών τί ἀγανακτεῖς ὦ βέλτι-στε καὶ ταῦτα γέρων ἀφιγμένος ἦ που βα-σιλεύς τις ἦσθα ΠΤΩΧΟΣ ΟὐδαμῶςΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλὰ σατράπης τιςΠΤΩΧΟΣ Οὐδὲ τοῦτοΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἆρα οὖν ἐπλούτεις εἶτα

139

ὅλως οἶδε τὰ μετὰ τὸν βίονrdquo ἐνταῦθα δὲοὐ παύσῃ βεβαίως γελῶν καθάπερ ἐγὼνῦν καὶ μάλιστα ἐπειδὰν ὁρᾷς τοὺς πλου-σίους καὶ σατράπας καὶ τυράννους οὕτωταπεινοὺς καὶ ἀσήμους ἐκ μόνης οἰμωγῆςδιαγινωσκομένους καὶ ὅτι μαλθακοὶ καὶἀγεννεῖς εἰσι μεμνημένοι τῶν ἄνω ταῦταλέγε αὐτῷ καὶ προσέτι ἐμπλησάμενον τὴνπήραν ἥκειν θέρμων τε πολλῶν καὶ εἴ πουεὕροι ἐν τῇ τριόδῳ Ἑκάτης δεῖπνον κείμε-νον ἢ ᾠὸν ἐκ καθαρσίου ἤ τι τοιοῦτον ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ἀλλ ἀπαγγελῶ τα-ῦτα ὦ Διόγενες ὅπως δὲ εἰδῶ μάλισταὁποῖός τίς ἐστι τὴν ὄψιν ndashΔΙΟΓΕΝΗΣ Γέρων φαλακρός τρι-βώνιον ἔχων πολύθυρον ἅπαντι ἀνέμῳἀναπεπταμένον καὶ ταῖς ἐπιπτυχαῖς τῶνῥακίων ποικίλον γελᾷ δ ἀεὶ καὶ τὰ πολλὰτοὺς ἀλαζόνας τούτους φιλοσόφους ἐπι-σκώπτειΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ῥᾴδιον εὑρεῖν ἀπό γε

60

κἀπειδὰν τἀν τῇ Ἑλλάδι πάντα ἤδη χειρω-σώμεθα ndash οὐδεὶς γὰρ ὁ ἐναντιωθησόμενοςἡμῖν τὰ ὅπλα τοσούτοις οὖσιν ἀλλ ἀκονιτὶκρατοῦμεν ndash ἐπιβάντες ἐπὶ τὰς τριήρειςκαὶ τοὺς ἵππους εἰς τὰς ἱππαγωγοὺς ἐμβι-βάσαντες ndash παρεσκεύασται δ ἐν Κεγχρεα-ῖς καὶ σῖτος ἱκανὸς καὶ τὰ πλοῖα διαρκῆκαὶ τὰ ἄλλα πάντα ndash διαβάλωμεν τὸνΑἰγαῖον ἐς τὴν Ἰωνίαν εἶτα ἐκεῖ τῇ Ἀρ-τέμιδι θύσαντες καὶ τὰς πόλεις ἀτειχί-στους λαβόντες ῥᾳδίως ἄρχοντας ἀπολι-πόντες προχωρῶμεν ἐπὶ Συρίας διὰ Καρί-ας εἶτα Λυκίας καὶ Παμφυλίας καὶ Πισι-δῶν καὶ τῆς παραλίου καὶ ὀρεινῆς Κιλικί-ας ἄχρι ἂν ἐπὶ τὸν Εὐφράτην ἀφικώμεθαΛΥΚΙΝΟΣ Ἐμέ ὦ βασιλεῦ εἰ δοκεῖσατράπην τῆς Ἑλλάδος κατάλιπε δειλὸςγάρ εἰμι καὶ τῶν οἴκοι πολὺ ἀπελθεῖν οὐκἂν ἡδέως ὑπομείναιμι σὺ δὲ ἔοικας ἐπὶἈρμενίους καὶ Παρθυαίους ἐλάσειν μάχιμαφῦλα καὶ τὴν τοξικὴν εὔστοχα ὥστε ἄλλῳ

41

γὸς ὢν καὶ Δᾶμις ὁ πλούσιος ὁ ἐκ Κορίν-θου συγκατῄεσαν ὁ μὲν Δᾶμις ὑπὸ τοῦπαιδὸς ἐκ φαρμάκων ἀποθανών ὁ δὲΛάμπις δι ἔρωτα Μυρτίου τῆς ἑταίραςἀποσφάξας ἑαυτόν ὁ δὲ Βλεψίας λιμῷἄθλιος ἐλέγετο ἀπεσκληκέναι καὶ ἐδήλουδὲ ὠχρὸς εἰς ὑπερβολὴν καὶ λεπτὸς εἰς τὸἀκριβέστατον φαινόμενος ἐγὼ δὲ καίπερεἰδὼς ἀνέκρινον ὃν τρόπον ἀποθάνοιενεἶτα τῷ μὲν Δάμιδι αἰτιωμένῳ τὸν υἱόνΟὐκ ἄδικα μέντοι ἔπαθες ἔφην ὑπ αὐτοῦεἰ τάλαντα ἔχων ὁμοῦ χίλια καὶ τρυφῶναὐτὸς ἐνενηκοντούτης ὢν ὀκτωκαιδεκαέτεινεανίσκῳ τέτταρας ὀβολοὺς παρεῖχες σὺδέ ὦ Ἀκαρνάν ndash ἔστενε γὰρ κἀκεῖνος καὶκατηρᾶτο τῇ Μυρτίῳ ndash τί αἰτιᾷ τὸν Ἔρω-τα σεαυτὸν δέον ὃς τοὺς μὲν πολεμίουςοὐδεπώποτε ἔτρεσας ἀλλὰ φιλοκινδύνωςἠγωνίζου πρὸ τῶν ἄλλων ἀπὸ δὲ τοῦ τυ-χόντος παιδισκαρίου καὶ δακρύων ἐπι-πλάστων καὶ στεναγμῶν ἑάλως ὁ γενναῖος

138

ΕΡΜΗΣ Ἔμβαινε ἤδη σὺ δὲ ὁ παχύς ὁπολύσαρκος τίς ὢν τυγχάνειςΔΑΜΑΣΙΑΣ Δαμασίας ὁ ἀθλητήςΕΡΜΗΣ Ναί ἔοικας οἶδα γάρ σε πολ-λάκις ἐν ταῖς παλαίστραις ἰδώνΔΑΜΑΣΙΑΣ Ναί ὦ Ἑρμῆ ἀλλὰ πα-ράδεξαί με γυμνὸν ὄνταΕΡΜΗΣ Οὐ γυμνόν ὦ βέλτιστε τοσαύ-τας σάρκας περιβεβλημένον ὥστε ἀπόδυθιαὐτάς ἐπεὶ καταδύσεις τὸ σκάφος τὸν ἕτε-ρον πόδα ὑπερθεὶς μόνον ἀλλὰ καὶ τοὺςστεφάνους τούτους ἀπόρριψον καὶ τὰ κη-ρύγματαΔΑΜΑΣΙΑΣ Ἰδού σοι γυμνός ὡς ὁρᾷςἀληθῶς εἰμι καὶ ἰσοστάσιος τοῖς ἄλλοις νε-κροῖς ΕΡΜΗΣ Οὕτως ἄμεινον ἀβαρῆ εἶναιὥστε ἔμβαινε καὶ σὺ τὸν πλοῦτον ἀπο-θέμενος ὦ Κράτων καὶ τὴν μαλακίαν δὲπροσέτι καὶ τὴν τρυφὴν μηδὲ τὰ ἐντάφιακόμιζε μηδὲ τὰ τῶν προγόνων ἀξιώματα

123

παραδοὺς τὸ δεξιὸν ἐμὲ Ἀντίπατρόν τιναἔασον ἐπὶ τῆς Ἑλλάδος μή με καὶ διαπεί-ρῃ τις οἰστῷ ἄθλιον βαλὼν ἐς τὰ γυμνὰπερὶ Σοῦσα ἢ Βάκτρα ἡγούμενόν σοι τῆςφάλαγγοςΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἀποδιδράσκεις ὦ Λυ-κῖνε τὸν κατάλογον δειλὸς ὤν ὁ δὲ νόμοςἀποτετμῆσθαι τὴν κεφαλήν εἴ τις λιπὼνφαίνοιτο τὴν τάξιν ἀλλ ἐπεὶ κατὰ τὸνΕὐφράτην ἤδη ἐσμὲν καὶ ὁ ποταμὸς ἔζευ-κται καὶ κατόπιν ὁπόσα διεληλύθαμενἀσφαλῶς ἔχει καὶ πάντα ὕπαρχοι κατέχου-σιν ὑπ ἐμοῦ ἑκάστῳ ἔθνει ἐπεισαχθέντεςοἱ δὲ καὶ ἀπίασι τὴν Φοινίκην ἡμῖν ἐν τού-τῳ καὶ τὴν Παλαιστίνην εἶτα καὶ τὴνΑἴγυπτον προσαξόμενοι σὺ πρῶτος ὦΛυκῖνε διάβαινε τὸ δεξιὸν ἄγων εἶτα ἐγὼκαὶ μετ ἐμὲ ὁ Τιμόλαος ἐπὶ πᾶσι δὲ τὸ ἱπ-πικὸν ἄγε σύ ὦ Ἀδείμαντε καὶ διὰ μὲντῆς Μεσοποταμίας οὐδεὶς ἀπήντηκεν ἡμῖνπολέμιος ἀλλὰ ἑκόντες αὑτούς τε καὶ τὰς

42

ΝΕΚΡΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥΔΕΥΚΟΥΣ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ὦ Πολύδευκες ἐντέλλο-μαί σοι ἐπειδὰν τάχιστα ἀνέλθῃς ndash σὸνγάρ ἐστιν οἶμαι ἀναβιῶναι αὔριον ndash ἤνπου ἴδῃς Μένιππον τὸν κύνα ndash εὕροις δἂν αὐτὸν ἐν Κορίνθῳ κατὰ τὸ Κράνειον ἢἐν Λυκείῳ τῶν ἐριζόντων πρὸς ἀλλήλουςφιλοσόφων καταγελῶντα ndash εἰπεῖν πρὸςαὐτόν ὅτι σοί ὦ Μένιππε κελεύει ὁ Διο-γένης εἴ σοι ἱκανῶς τὰ ὑπὲρ γῆς καταγε-γέλασται ἥκειν ἐνθάδε πολλῷ πλείω ἐπι-γελασόμενον ἐκεῖ μὲν γὰρ ἐν ἀμφιβόλῳσοὶ ἔτι ὁ γέλως ἦν καὶ πολὺ τὸ ldquoτίς γὰρ

59

κατάλιπε δὲ καὶ γένος καὶ δόξαν καὶ εἴποτέ σε ἡ πόλις ἀνεκήρυξεν καὶ τὰς τῶνἀνδριάντων ἐπιγραφάς μηδὲ ὅτι μέγαντάφον ἐπί σοι ἔχωσαν λέγε βαρύνει γὰρκαὶ ταῦτα μνημονευόμεναΚΡΑΤΩΝ Οὐχ ἑκὼν μέν ἀπορρίψω δέτί γὰρ ἂν καὶ πάθοιμιΕΡΜΗΣ βαβαί σὺ δὲ ὁ ἔνοπλος τί βού-λει ἢ τί τὸ τρόπαιον τοῦτο φέρειςΣΤΡΑΤΗΓΟΣ Ὅτι ἐνίκησα ὦ Ἑρμῆκαὶ ἠρίστευσα καὶ ἡ πόλις ἐτίμησέν μεΕΡΜΗΣ Ἄφες ὑπὲρ γῆς τὸ τρόπαιον ἐνᾅδου γὰρ εἰρήνη καὶ οὐδὲν ὅπλων δεήσειὁ σεμνὸς δὲ οὗτος ἀπό γε τοῦ σχήματοςκαὶ βρενθυόμενος ὁ τὰς ὀφρῦς ἐπηρκώς ὁἐπὶ τῶν φροντίδων τίς ἐστιν ὁ τὸν βαθὺνπώγωνα καθειμένοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Φιλόσοφός τις ὦ Ἑρμῆμᾶλλον δὲ γόης καὶ τερατείας μεστόςὥστε ἀπόδυσον καὶ τοῦτον ὄψει γὰρ πολ-λὰ καὶ γελοῖα ὑπὸ τῷ ἱματίῳ σκεπόμενα

124

κατιέναι ὁ δέ γε Ὀροίτης καὶ πάνυ ἁπα-λὸς ἦν τὼ πόδε καὶ οὐδ ἑστάναι χαμαίοὐχ ὅπως βαδίζειν ἐδύνατο πάσχουσι δαὐτὸ ἀτεχνῶς Μῆδοι πάντες ἢν ἀποβῶσιτῶν ἵππων ὥσπερ οἱ ἐπὶ τῶν ἀκανθῶνἀκροποδητὶ μόλις βαδίζουσιν ὥστε ἐπεὶκαταβαλὼν ἑαυτὸν ἔκειτο καὶ οὐδεμιᾷ μη-χανῇ ἀνίστασθαι ἤθελεν ὁ βέλτιστος Ἑρ-μῆς ἀράμενος αὐτὸν ἐκόμισεν ἄχρι πρὸς τὸπορθμεῖον ἐγὼ δὲ ἐγέλωνΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Κἀγὼ δὲ ὁπότε κα-τῄειν οὐδ ἀνέμιξα ἐμαυτὸν τοῖς ἄλλοιςἀλλ ἀφεὶς οἰμώζοντας αὐτοὺς προδραμὼνἐπὶ τὸ πορθμεῖον προκατέλαβον χώραν ὡςἂν ἐπιτηδείως πλεύσαιμι καὶ παρὰ τὸνπλοῦν οἱ μὲν ἐδάκρυόν τε καὶ ἐναυτίωνἐγὼ δὲ μάλα ἐτερπόμην ἐπ αὐτοῖςΔΙΟΓΕΝΗΣ Σὺ μέν ὦ Κράτης καὶἈντίσθενες τοιούτων ἐτύχετε τῶν ξυνοδοι-πόρων ἐμοὶ δὲ Βλεψίας τε ὁ δανειστικὸς ὁἐκ Πειραιῶς καὶ Λάμπις ὁ Ἀκαρνὰν ξενα-

137

58

ἀκροπόλεις ἅνθρωποι ἐνεχείρισαν καὶ ἐπὶΒαβυλῶνα ἐλθόντες ἀπροσδόκητοι παρήλ-θομεν εἰς τὸ εἴσω τῶν τειχῶν καὶ ἔχομεντὴν πόλιν ὁ βασιλεὺς δὲ περὶ Κτησιφῶνταδιατρίβων ἤκουσε τὴν ἔφοδον εἶτα εἰς Σε-λεύκειαν παρελθὼν παρασκευάζεται ἱπ-πέας τε ὅτι πλείστους μεταπεμπόμενος καὶτοξότας καὶ σφενδονήτας ἀπαγγέλλουσι δοὖν οἱ σκοποὶ ἀμφὶ τὰς ἑκατὸν ἤδη μυ-ριάδας τοῦ μαχίμου συνειλέχθαι καὶ τού-των εἴκοσιν ἱπποτοξότας καίτοι οὔπω ὁἈρμένιος πάρεστιν οὔτε οἱ κατὰ τὴν Κα-σπίαν θάλατταν οἰκοῦντες οὔτε οἱ ἀπὸΒάκτρων ἀλλ ἐκ τῶν πλησίον καὶ προα-στείων τῆς ἀρχῆς οὕτω ῥᾳδίως τοσαύταςμυριάδας κατέλεξε καιρὸς οὖν ἤδη σκοπε-ῖν ἡμᾶς ὅ τι χρὴ ποιεῖνΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀλλ ἐγὼ μέν φημιδεῖν ὑμᾶς τὸ πεζὸν ἀπιέναι τὴν ἐπὶ Κτησι-φῶντος ἡμᾶς δὲ τὸ ἱππικὸν αὐτοῦ μένειντὴν Βαβυλῶνα διαφυλάξοντας

43

μπλοκῇ ὁ μὲν γὰρ Ἀρσάκης ἐπήλαυνενὡς διηγεῖτο πολὺ τῶν ἄλλων προεξορμή-σας ὑποστὰς δὲ ὁ Θρᾷξ τῇ πέλτῃ μὲν ὑπο-δὺς ἀποσείεται τοῦ Ἀρσάκου τὸν κοντόνὑποθεὶς δὲ τὴν σάρισαν αὐτόν τε διαπείρεικαὶ τὸν ἵππονΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Πῶς οἷόν τε ὦΚράτης μιᾷ πληγῇ τοῦτο γενέσθαιΚΡΑΤΗΣ Ῥᾷστ ὦ Ἀντισθένες ὁ μὲνγὰρ ἐπήλαυνεν εἰκοσάπηχύν τινα κοντὸνπροβεβλημένος ὁ Θρᾷξ δ ἐπειδὴ τῇ πέλ-τῃ παρεκρούσατο τὴν προσβολὴν καὶ πα-ρῆλθεν αὐτὸν ἡ ἀκωκή ἐς τὸ γόνυ ὀκλάσαςδέχεται τῇ σαρίσῃ τὴν ἐπέλασιν καὶ τι-τρώσκει τὸν ἵππον ὑπὸ τὸ στέρνον ὑπὸ θυ-μοῦ καὶ σφοδρότητος ἑαυτὸν διαπείρανταδιελαύνεται δὲ καὶ ὁ Ἀρσάκης ἐκ τοῦ βου-βῶνος διαμπὰξ ἄχρι ὑπὸ τὴν πυγήν ὁρᾷςοἷόν τι ἐγένετο οὐ τοῦ ἀνδρός ἀλλὰ τοῦἵππου μᾶλλον τὸ ἔργον ἠγανάκτει δ ὅμωςὁμότιμος ὢν τοῖς ἄλλοις καὶ ἠξίου ἱππεὺς

136

ΕΡΜΗΣ Κατάθου σὺ τὸ σχῆμα πρῶτονεἶτα καὶ ταυτὶ πάντα ὦ Ζεῦ ὅσην μὲν τὴνἀλαζονείαν κομίζει ὅσην δὲ ἀμαθίαν καὶἔριν καὶ κενοδοξίαν καὶ ἐρωτήσεις ἀπόρουςκαὶ λόγους ἀκανθώδεις καὶ ἐννοίας πολυ-πλόκους ἀλλὰ καὶ ματαιοπονίαν μάλαπολλὴν καὶ λῆρον οὐκ ὀλίγον καὶ ὕθλουςκαὶ μικρολογίαν νὴ Δία καὶ χρυσίον γετουτὶ καὶ ἡδυπάθειαν δὲ καὶ ἀναισχυντίανκαὶ ὀργὴν καὶ τρυφὴν καὶ μαλακίαν οὐλέληθεν γάρ με εἰ καὶ μάλα περικρύπτειςαὐτά καὶ τὸ ψεῦδος δὲ ἀπόθου καὶ τὸντῦφον καὶ τὸ οἴεσθαι ἀμείνων εἶναι τῶν ἄλ-λων ὡς εἴ γε ταῦτα πάντα ἔχων ἐμβαίηςποία πεντηκόντορος δέξαιτο ἄν σεΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Ἀποτίθεμαι τοίνυναὐτά ἐπείπερ οὕτω κελεύειςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ καὶ τὸν πώγωνα το-ῦτον ἀποθέσθω ὦ Ἑρμῆ βαρύν τε ὄντακαὶ λάσιον ὡς ὁρᾷς πέντε μναῖ τριχῶνεἰσι τοὐλάχιστον

125

ΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἀποδειλιᾷς καὶ σύ ὦἈδείμαντε πλησίον τοῦ κινδύνου γενόμε-νος σοὶ δὲ τί δοκεῖ ὦ ΤιμόλαεΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἁπάσῃ τῇ στρατιᾷ βαδί-ζειν ἐπὶ τοὺς πολεμίους μηδὲ περιμένεινἔστ ἂν ἄμεινον παρασκευάσωνται παντα-χόθεν τῶν συμμάχων προσγενομένων ἀλλἕως ἔτι καθ ὁδόν εἰσιν οἱ πολέμιοι ἐπιχει-ρῶμεν αὐτοῖςΣΑΜΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις σὺ δὲ τί ὦ Λυ-κῖνε δοκιμάζεις ΛΥΚΙΝΟΣ Ἐγώ σοι φράσω ἐπειδὴκεκμήκαμεν συντόνως ὁδεύοντες ὁπότεκατῄειμεν ἕωθεν ἐς τὸν Πειραιᾶ καὶ νῦνἤδη τριάκοντά που σταδίους προκεχωρή-καμεν καὶ ὁ ἥλιος πολύς κατὰ μεσημβρίανγὰρ ἤδη μάλιστα ἐνταῦθά που ἐπὶ τὰςἐλαίας ἐπὶ τῆς ἀνατετραμμένης στήλης κα-θίσαντας ἀναπαύσασθαι εἶτα οὕτως ἀνα-στάντας ἀνύειν τὸ λοιπὸν ἐς τὸ ἄστυΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἔτι γὰρ Ἀθήνησιν ὦ μα-

44

τὸ γελάσαι μάλα ἡδέως ἐφ οἷς ὑμεῖς ᾐτή-σατε τοιούτοις οὖσι καὶ ταῦτα φιλοσοφίανἐπαινοῦντες

57

ΕΡΜΗΣ Εὖ λέγεις ἀπόθου καὶ τοῦτονΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Καὶ τίς ὁ ἀποκείρωνἔσταιΕΡΜΗΣ Μένιππος οὑτοσὶ λαβὼν πέλε-κυν τῶν ναυπηγικῶν ἀποκόψει αὐτὸν ἐπι-κόπῳ τῇ ἀποβάθρᾳ χρησάμενος ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔκ ὦ Ἑρμῆ ἀλλὰ πρίο-νά μοι ἀνάδος γελοιότερον γὰρ τοῦτοΕΡΜΗΣ Ὁ πέλεκυς ἱκανός εὖ γε ἀν-θρωπινώτερος νῦν ἀναπέφηνας ἀποθέμενοςσαυτοῦ τὴν κινάβρανΜΕΝΙΠΠΟΣ Βούλει μικρὸν ἀφέλωμαικαὶ τῶν ὀφρύωνΕΡΜΗΣ Μάλιστα ὑπὲρ τὸ μέτωπονγὰρ καὶ ταύτας ἐπῆρκεν οὐκ οἶδα ἐφ ὅτῳἀνατείνων ἑαυτόν τί τοῦτο καὶ δακρύειςὦ κάθαρμα καὶ πρὸς θάνατον ἀποδειλιᾷςἔμβηθι δ οὖνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἓν ἔτι τὸ βαρύτατον ὑπὸμάλης ἔχειΕΡΜΗΣ Τί ὦ Μένιππε

126

νόδωρός τε ὁ πλούσιος ὁ ἡμέτερος καὶ Ἀρ-σάκης ὁ Μηδίας ὕπαρχος καὶ Ὀροίτης ὁἈρμένιος ὁ μὲν οὖν Ἰσμηνόδωρος ndash ἐπε-φόνευτο γὰρ ὑπὸ τῶν λῃστῶν ὑπὸ τὸν Κι-θαιρῶνα Ἐλευσῖνάδε οἶμαι βαδίζων ndashἔστενε καὶ τὸ τραῦμα ἐν ταῖν χεροῖν εἶχεκαὶ τὰ παιδία ἃ νεογνὰ καταλελοίπει ἀνε-καλεῖτο καὶ ἑαυτῷ ἐπεμέμφετο τῆς τόλ-μης ὃς Κιθαιρῶνα ὑπερβάλλων καὶ τὰπερὶ τὰς Ἐλευθερὰς χωρία πανέρημα ὄνταὑπὸ τῶν πολέμων διοδεύων δύο μόνουςοἰκέτας ἐπηγάγετο καὶ ταῦτα φιάλαςπέντε χρυσᾶς καὶ κυμβία τέτταρα μεθἑαυτοῦ κομίζων ὁ δὲ Ἀρσάκης ndash γηραιὸςἤδη καὶ νὴ Δί οὐκ ἄσεμνος τὴν ὄψιν ndash εἰςτὸ βαρβαρικὸν ἤχθετο καὶ ἠγανάκτει πε-ζὸς βαδίζων καὶ ἠξίου τὸν ἵππον αὐτῷπροσαχθῆναι καὶ γὰρ καὶ ὁ ἵππος αὐτῷσυνετεθνήκει μιᾷ πληγῇ ἀμφότεροι διαπα-ρέντες ὑπὸ Θρᾳκός τινος πελταστοῦ ἐν τῇἐπὶ τῷ Ἀράξῃ πρὸς τὸν Καππαδόκην συ-

135

ξαίμην πλουτήσας ἐπ ὀλίγον ὑπηνέμιόντινα πλοῦτον ἀνιᾶσθαι μετ ὀλίγον ψιλὴντὴν μᾶζαν ἐσθίων οἷα ὑμεῖς πείσεσθε μετὀλίγον ἐπειδὰν ἡ εὐδαιμονία μὲν ὑμῖν καὶὁ πολὺς πλοῦτος οἴχηται ἀποπτάμενοςαὐτοὶ δὲ καταβάντες ἀπὸ τῶν θησαυρῶν τεκαὶ διαδημάτων ὥσπερ ἐξ ἡδίστου ὀνείρα-τος ἀνεγρόμενοι ἀνόμοια τὰ ἐπὶ τῆς οἰκίαςεὑρίσκητε ὥσπερ οἱ τοὺς βασιλεῖς ὑποκρι-νόμενοι τραγῳδοὶ ἐξελθόντες ἀπὸ τοῦ θε-άτρου λιμώττοντες οἱ πολλοί καὶ ταῦταπρὸ ὀλίγου Ἀγαμέμνονες ὄντες ἢ Κρέο-ντες λυπήσεσθε οὖν ὡς τὸ εἰκός καὶ δυ-σάρεστοι ἔσεσθε τὰ ἐπὶ τῆς οἰκίας καὶμάλιστα σύ ὦ Τιμόλαε ὁπόταν δέῃ σε τὸαὐτὸ παθεῖν τῷ Ἰκάρῳ τῆς πτερώσεωςδιαλυθείσης καταπεσόντα ἐκ τοῦ οὐρανοῦχαμαὶ βαδίζειν ἀπολέσαντα τοὺς δακτυλί-ους ἐκείνους ἅπαντας ἀπορρυέντας τῶν δα-κτύλων ἐμοὶ δὲ καὶ τοῦτο ἱκανὸν ἀντὶπάντων θησαυρῶν καὶ Βαβυλῶνος αὐτῆς

56

κάριε εἶναι δοκεῖς ὃς ἀμφὶ Βαβυλῶνα ἐντῷ πεδίῳ πρὸ τῶν τειχῶν ἐν τοσούτοιςστρατιώταις κάθησαι περὶ τοῦ πολέμουδιασκοπούμενοςΛΥΚΙΝΟΣ Εὖ γε ὑπέμνησας ἐγὼ δὲνήφειν ᾤμην καὶ ὕπαρ ἀποφανεῖσθαι τὴνγνώμηνΣΑΜΙΠΠΟΣ Πρόσιμεν δή εἴ σοι δοκεῖκαὶ ὅπως ἄνδρες ἀγαθοὶ ἐν τοῖς κινδύνοιςἔσεσθε μηδὲ προδώσετε τὸ πάτριον φρόνη-μα ἤδη γάρ που καὶ οἱ πολέμιοι ἐπιλαμ-βάνουσιν ὥστε τὸ μὲν σύνθημα ἔστωἘνυάλιος ὑμεῖς δὲ ἐπειδὰν σημάνῃ ὁ σαλ-πιγκτής ἀλαλάξαντες καὶ τὰ δόρατα κρού-σαντες πρὸς τὰς ἀσπίδας ἐπείγεσθε συμ-μῖξαι τοῖς ἐναντίοις καὶ ἐντὸς γενέσθαιτῶν τοξευμάτων ὡς μηδὲ πληγὰς λαμ-βάνωμεν ἀκροβολίζεσθαι αὐτοῖς διδόντεςκαὶ ἐπειδὴ ἐς χεῖρας ἤδη συνεληλύθαμεντὸ μὲν εὐώνυμον καὶ ὁ Τιμόλαος ἐτρέψα-ντο τοὺς καθ αὑτοὺς Μήδους ὄντας τὸ δὲ

45

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΘΕΝΟΥΣΚΑΙ ΚΡΑΤΗΤΟΣ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀντίσθενες καὶ Κράτηςσχολὴν ἄγομεν ὥστε τί οὐκ ἄπιμεν εὐθὺτῆς καθόδου περιπατήσοντες ὀψόμενοιτοὺς κατιόντας οἷοί τινές εἰσι καὶ τί ἕκα-στος αὐτῶν ποιεῖΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Ἀπίωμεν ὦ Διόγενεςκαὶ γὰρ ἂν ἡδὺ τὸ θέαμα γένοιτο τοὺς μὲνδακρύοντας αὐτῶν ὁρᾶν τοὺς δὲ ἱκετεύο-ντας ἀφεθῆναι ἐνίους δὲ μόλις κατιόνταςκαὶ ἐπὶ τράχηλον ὠθοῦντος τοῦ Ἑρμοῦὅμως ἀντιβαίνοντας καὶ ὑπτίους ἀντερείδο-ντας οὐδὲν δέονΚΡΑΤΗΣ Ἔγωγ οὖν καὶ διηγήσομαιὑμῖν ἃ εἶδον ὁπότε κατῄειν κατὰ τὴν ὁδόνΔΙΟΓΕΝΗΣ Διήγησαι ὦ Κράτης ἔοι-κας γάρ τινα ἑωρακέναι παγγέλοιαΚΡΑΤΗΣ Καὶ ἄλλοι μὲν πολλοὶ συγκα-τέβαινον ἡμῖν ἐν αὐτοῖς δὲ ἐπίσημοι Ἰσμη-

134

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Κολακείαν ὦ Ἑρμῆ πολ-λὰ ἐν τῷ βίῳ χρησιμεύσασαν αὐτῷΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Οὐκοῦν καὶ σύ ὦΜένιππε ἀπόθου τὴν ἐλευθερίαν καὶ παρ-ρησίαν καὶ τὸ ἄλυπον καὶ τὸ γενναῖον καὶτὸν γέλωτα μόνος γοῦν τῶν ἄλλων γελᾷςΕΡΜΗΣ Μηδαμῶς ἀλλὰ καὶ ἔχε ταῦτακοῦφα γὰρ καὶ πάνυ εὔφορα ὄντα καὶ πρὸςτὸν κατάπλουν χρήσιμα καὶ ὁ ῥήτωρ δὲσὺ ἀπόθου τῶν ῥημάτων τὴν τοσαύτηνἀπεραντολογίαν καὶ ἀντιθέσεις καὶ παρι-σώσεις καὶ περιόδους καὶ βαρβαρισμοὺςκαὶ τὰ ἄλλα βάρη τῶν λόγωνΡΗΤΩΡ Ἢν ἰδού ἀποτίθεμαιΕΡΜΗΣ Εὖ ἔχει ὥστε λύε τὰ ἀπόγειατὴν ἀποβάθραν ἀνελώμεθα τὸ ἀγκύριονἀνεσπάσθω πέτασον τὸ ἱστίον εὔθυνε ὦπορθμεῦ τὸ πηδάλιον εὖ πάθωμεν τίοἰμώζετε ὦ μάταιοι καὶ μάλιστα ὁ φι-λόσοφος σὺ ὁ ἀρτίως τὸν πώγωνα δεδῃω-μένος

127

κατ ἐμὲ ἰσόπαλον ἔτι Πέρσαι γάρ εἰσι καὶὁ βασιλεὺς ἐν αὐτοῖς ἡ δὲ ἵππος ἅπασατῶν βαρβάρων ἐπὶ τὸ δεξιὸν ἡμῶν ἐλαύ-νουσιν ὥστε ὦ Λυκῖνε αὐτός τε ἀνὴρἀγαθὸς γίγνου καὶ τοῖς μετὰ σαυτοῦ παρα-κελεύου δέχεσθαι τὴν ἐπέλασινΛΥΚΙΝΟΣ Ὢ τῆς τύχης ἐπ ἐμὲ γὰροἱ ἱππεῖς ἅπαντες καὶ μόνος ἐπιτήδειοςαὐτοῖς ἔδοξα ἐπελαύνεσθαι καί μοι δοκῶἢν βιάζωνται αὐτομολήσειν προσδραμὼνἐς τὴν παλαίστραν ἔτι πολεμοῦντας ὑμᾶςκαταλιπώνΣΑΜΙΠΠΟΣ Μηδαμῶς κρατεῖς γὰραὐτῶν καὶ σὺ ἤδη τὸ μέρος ἐγὼ δέ ὡςὁρᾷς καὶ μονομαχήσω πρὸς τὸν βασιλέαπροκαλεῖται γάρ με καὶ ἀναδῦναι πάντωςαἰσχρόνΛΥΚΙΝΟΣ Νὴ Δία καὶ τετρώσῃ αὐτίκαμάλα πρὸς αὐτοῦ βασιλικὸν γὰρ καὶ τὸτρωθῆναι περὶ τῆς ἀρχῆς μαχόμενονΣΑΜΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις ἐπιπόλαιον

46

τόδε τί δή ποτε οὐχ εἷς δακτύλιος ἅπανταταῦτα δύναταί σοι ἀλλὰ τοσούτους περι-ημμένος βαδιῇ τὴν ἀριστερὰν πεφορτι-σμένος κατὰ δάκτυλον ἕνα μᾶλλον δὲὑπερπαίει ὁ ἀριθμός καὶ δεήσει καὶ τὴνδεξιὰν συνεπιλαβεῖν καίτοι ἑνὸς τοῦ ἀνα-γκαιοτάτου προσδεῖ ὃς περιθέμενόν σεπαύσει μωραίνοντα τὴν πολλὴν ταύτηνκόρυζαν ἀποξύσας ἢ τοῦτο μὲν καὶ ὁ ἑλ-λέβορος ἱκανὸς ποιῆσαι ζωρότερος ποθείςΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἀλλὰ πάντως ὦ Λυκῖνεκαὶ αὐτὸς εὔξῃ τι ἤδη ποτέ ὡς ἂν μάθω-μεν οἷα αἰτήσεις ἀνεπίληπτα καὶ ἀνέγκλη-τα ὁ συκοφαντῶν τοὺς ἄλλους ΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλ οὐ δέομαι εὐχῆς ἐγώἥκομεν γὰρ δὴ πρὸς τὸ Δίπυλον καὶ ὁ βέλ-τιστος οὑτοσὶ Σάμιππος ἀμφὶ Βαβυλῶναμονομαχῶν καὶ σύ ὦ Τιμόλαε ἀριστῶνμὲν ἐν Συρίᾳ δειπνῶν δὲ ἐν Ἰταλίᾳ καὶτοῖς ἐμοὶ ἐπιβάλλουσι σταδίοις κατεχρήσα-σθε καλῶς ποιοῦντες ἄλλως τε οὐκ ἂν δε-

55

ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Ὅτι ὦ Ἑρμῆ ἀθάνα-τον ᾤμην τὴν ψυχὴν ὑπάρχεινΜΕΝΙΠΠΟΣ Ψεύδεται ἄλλα γὰρ ἔοικελυπεῖν αὐτόνΕΡΜΗΣ Τὰ ποῖαΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅτι μηκέτι δειπνήσειπολυτελῆ δεῖπνα μηδὲ νύκτωρ ἐξιὼν ἅπα-ντας λανθάνων τῷ ἱματίῳ τὴν κεφαλὴν κα-τειλήσας περίεισιν ἐν κύκλῳ τὰ χαμαιτυ-πεῖα καὶ ἕωθεν ἐξαπατῶν τοὺς νέους ἐπὶτῇ σοφίᾳ ἀργύριον λήψεται ταῦτα λυπεῖαὐτόν ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Σὺ γάρ ὦ Μένιππεοὐκ ἄχθῃ ἀποθανώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Πῶς ὃς ἔσπευσα ἐπὶ τὸνθάνατον καλέσαντος μηδενός ἀλλὰ μετα-ξὺ λόγων οὐ κραυγή τις ἀκούεται ὥσπερτινῶν ἀπὸ γῆς βοώντωνΕΡΜΗΣ Ναί ὦ Μένιππε οὐκ ἀφ ἑνόςγε χώρου ἀλλ οἱ μὲν εἰς τὴν ἐκκλησίανσυνελθόντες ἄσμενοι γελῶσι πάντες ἐπὶ τῷ

128

ΚΡΑΤΗΣ Ἀλλ οἱ ἄλλοι ἠμέλουν τῶντοιούτων κτημάτων καὶ οὐδεὶς ἐθεράπευενἡμᾶς κληρονομήσειν προσδοκῶν εἰς δὲ τὸχρυσίον πάντες ἔβλεπονΔΙΟΓΕΝΗΣ Εἰκότως οὐ γὰρ εἶχονἔνθα δέξαιντο τὰ τοιαῦτα παρ ἡμῶν διερ-ρυηκότες ὑπὸ τρυφῆς καθάπερ τὰ σαπρὰτῶν βαλλαντίων ὥστε εἴ ποτε καὶ ἐμβάλοιτις ἐς αὐτοὺς ἢ σοφίαν ἢ παρρησίαν ἢ ἀλή-θειαν ἐξέπιπτεν εὐθὺς καὶ διέρρει τοῦπυθμένος στέγειν οὐ δυναμένου οἷόν τιπάσχουσιν αἱ τοῦ Δαναοῦ αὗται παρθένοιεἰς τὸν τετρυπημένον πίθον ἐπαντλοῦσαιτὸ δὲ χρυσίον ὀδοῦσι καὶ ὄνυξι καὶ πάσῃμηχανῇ ἐφύλαττονΚΡΑΤΗΣ Οὐκοῦν ἡμεῖς μὲν ἕξομενκἀνταῦθα τὸν πλοῦτον οἱ δὲ ὀβολὸν ἥξουσικομίζοντες καὶ τοῦτον ἄχρι τοῦ πορθμέως

133

σκοπεῖν ἔξω βέλους ὑπεραιωρούμενον καὶεἰ δόξειέ μοι προσθέμενος ἂν τοῖς ἡττη-μένοις κοιμίσας τοὺς κρατοῦντας νικᾶν πα-ρεῖχον τοῖς φεύγουσιν ἀναστρέψασιν ἀπὸτῆς τροπῆς καὶ τὸ ὅλον παιδιὰν ἐποιού-μην ἂν τὸν τῶν ἀνθρώπων βίον καὶ πάνταἐμὰ ἦν καὶ θεὸς ἐδόκουν τοῖς ἄλλοις τοῦτοἡ ἄκρα εὐδαιμονία ἐστὶ μήτε ἀπολέσθαιμήτε ἐπιβουλευθῆναι δυναμένη καὶ μάλι-στα μεθ ὑγιείας ἐν μακρῷ τῷ βίῳ τί ἂναἰτιάσαιο ὦ Λυκῖνε τῆς εὐχῆςΛΥΚΙΝΟΣ Οὐδέν ὦ Τιμόλαε οὐδὲγὰρ ἀσφαλὲς ἐναντιοῦσθαι ἀνδρὶ πτηνῷκαὶ ὑπὲρ μυρίους τὴν ἰσχύν πλὴν ἀλλὰἐκεῖνο ἐρήσομαί σε εἴ τινα ἄλλον εἶδες ἐντοσούτοις ἔθνεσιν ὅσα ὑπερέπτης γέρονταἤδη ἄνδρα οὕτω παρακεκινηκότα τὴνγνώμην ἐπὶ δακτυλίου μικροῦ ὀχούμενονὄρη ὅλα κινεῖν ἄκρῳ τῷ δακτύλῳ δυνάμε-νον ἐπέραστον πᾶσι καὶ ταῦτα φαλακρὸνὄντα καὶ τὴν ῥῖνα σιμόν ἀτὰρ εἰπέ μοι καὶ

54

μέντοι τὸ τραῦμα καὶ οὐκ εἰς τὰ φανερὰτοῦ σώματος ὡς μηδὲ τὴν οὐλὴν ὕστερονἄμορφον γενέσθαι πλὴν ἀλλὰ ὁρᾷς ὅπωςἐπελάσας μιᾷ πληγῇ αὐτόν τε καὶ τὸν ἵπ-πον διέπειρα τὴν λόγχην ἀφείς εἶτα τὴνκεφαλὴν ἀποτεμὼν καὶ ἀφελὼν τὸ διάδημαβασιλεὺς ἤδη γέγονα προσκυνούμενος ὑφἁπάντων οἱ βάρβαροι προσκυνείτωσανὑμῶν κατὰ τὸν Ἑλλήνων νόμον ἄρξω εἷςστρατηγὸς ὀνομαζόμενος ἐπὶ τούτοις ἄραἐννοεῖτε ὅσας μὲν πόλεις ἐπωνύμους ἐπἐμαυτοῦ οἰκιῶ ὅσας δὲ καὶ καθαιρήσωἑλὼν κατὰ κράτος αἳ ἂν ὑβρίσωσί τι ἐςτὴν ἀρχήν ἁπάντων δὲ μάλιστα Κυδίαντὸν πλούσιον μετελεύσομαι ὃς ὅμορος ὤνμοι ἐξέωσε τοῦ ἀγροῦ ἐπιβαίνων κατ ὀλί-γον ἐς τὸ εἴσω τῶν ὅρωνΛΥΚΙΝΟΣ Πέπαυσο ἤδη ὦ Σάμιππεκαιρὸς γὰρ σὲ ἤδη μὲν νενικηκότα τηλι-καύτην μάχην ἐν Βαβυλῶνι εὐωχεῖσθαι τὰἐπινίκια ndash ἑκστάδιος γὰρ οἶμαί σοι ἡ ἀρχή

47

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Εὖ ἐποίησαν ἡμεῖς δὲὁπότε ἐν τῷ βίῳ ἦμεν οὐδὲν τοιοῦτον ἐνε-νοοῦμεν περὶ ἀλλήλων οὔτε πώποτεηὐξάμην Ἀντισθένην ἀποθανεῖν ὡς κληρο-νομήσαιμι τῆς βακτηρίας αὐτοῦ ndash εἶχεν δὲπάνυ καρτερὰν ἐκ κοτίνου ποιησάμενος ndashοὔτε οἶμαι σὺ ὁ Κράτης ἐπεθύμεις κληρο-νομεῖν ἀποθανόντος ἐμοῦ τὰ κτήματα καὶτὸν πίθον καὶ τὴν πήραν χοίνικας δύο θέρ-μων ἔχουσανΚΡΑΤΗΣ Οὐδὲν γάρ μοι τούτων ἔδειἀλλ οὐδὲ σοί ὦ Διόγενες ἃ γὰρ ἐχρῆν σύτε Ἀντισθένους ἐκληρονόμησας καὶ ἐγὼσοῦ πολλῷ μείζω καὶ σεμνότερα τῆς Περ-σῶν ἀρχῆς ΔΙΟΓΕΝΗΣ Τίνα ταῦτα φῄςΚΡΑΤΗΣ Σοφίαν αὐτάρκειαν ἀλή-θειαν παρρησίαν ἐλευθερίανΔΙΟΓΕΝΗΣ Νὴ Δία μέμνημαι τοῦτονδιαδεξάμενος τὸν πλοῦτον παρὰ Ἀντι-σθένους καὶ σοὶ ἔτι πλείω καταλιπών

132

Λαμπίχου θανάτῳ καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ συ-νέχεται πρὸς τῶν γυναικῶν καὶ τὰ παιδίανεογνὰ ὄντα ὁμοίως κἀκεῖνα ὑπὸ τῶν παί-δων βάλλεται ἀφθόνοις τοῖς λίθοις ἄλλοιδὲ Διόφαντον τὸν ῥήτορα ἐπαινοῦσιν ἐν Σι-κυῶνι ἐπιταφίους λόγους διεξιόντα ἐπὶΚράτωνι τούτῳ καὶ νὴ Δία γε ἡ Δαμασίουμήτηρ κωκύουσα ἐξάρχει τοῦ θρήνου σὺνγυναιξὶν ἐπὶ τῷ Δαμασίᾳ σὲ δὲ οὐδείς ὦΜένιππε δακρύει καθ ἡσυχίαν δὲ κεῖσαιμόνοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐδαμῶς ἀλλ ἀκούσῃτῶν κυνῶν μετ ὀλίγον ὠρυομένων οἴκτι-στον ἐπ ἐμοὶ καὶ τῶν κοράκων τυπτο-μένων τοῖς πτεροῖς ὁπόταν συνελθόντεςθάπτωσί μεΕΡΜΗΣ Γεννάδας εἶ ὦ Μένιππε ἀλλἐπεὶ καταπεπλεύκαμεν ἡμεῖς ὑμεῖς μὲνἄπιτε πρὸς τὸ δικαστήριον εὐθεῖαν ἐκείνηνπροϊόντες ἐγὼ δὲ καὶ ὁ πορθμεὺς ἄλλουςμετελευσόμεθα

129

ndash Τιμόλαον δὲ ἐν τῷ μέρει εὔχεσθαι ὅπερἂν ἐθέλῃΣΑΜΙΠΠΟΣ Τί δ οὖν ὦ Λυκῖνε οἷάσοι ᾐτῆσθαι δοκῶΛΥΚΙΝΟΣ Παρὰ πολύ ὦ θαυμασιώτα-τε βασιλέων ἐπιπονώτερα καὶ βιαιότερατῶν Ἀδειμάντου παρ ὅσον ἐκεῖνος μὲνἐτρύφα διτάλαντα χρύσεα ἐκπώματα προ-πίνων τοῖς συμπόταις σὺ δὲ καὶ ἐτι-τρώσκου μονομαχῶν καὶ ἐδεδίεις καὶἐφρόντιζες νύκτωρ καὶ μεθ ἡμέραν οὐμόνον γάρ σοι τὰ παρὰ τῶν πολεμίων φο-βερὰ ἦν ἀλλὰ καὶ ἐπιβουλαὶ μυρίαι καὶφθόνος παρὰ τῶν συνόντων καὶ μῖσος καὶκολακεία φίλος δὲ οὐδεὶς ἀληθής ἀλλὰπρὸς τὸ δέος ἅπαντες ἢ πρὸς τὴν ἐλπίδαεὖνοι δοκοῦντες εἶναι ἀπόλαυσις μέν γεοὐδὲ ὄναρ τῶν ἡδέων ἀλλὰ δόξα μόνη καὶπορφυρὶς χρυσῷ ποικίλη καὶ ταινία λευκὴπερὶ τῷ μετώπῳ καὶ δορυφόροι προϊόντεςτὰ δ ἄλλα κάματος ἀφόρητος καὶ ἀηδία

48

ἑώρων ἄν καὶ τὰς πηγὰς δὲ τὰς Νείλουμόνος ἂν ἠπιστάμην καὶ ὅσον τῆς γῆς ἀοί-κητον καὶ εἴ τινες ἀντίποδες ἡμῖν οἰκοῦσιτὸ νότιον τῆς γῆς ἡμίτομον ἔχοντες ἔτι δὲκαὶ ἀστέρων φύσιν καὶ σελήνης καὶ αὐτοῦἡλίου ῥᾳδίως ἔγνων ἂν ἀπαθὴς ὢν τῷ πυρίκαὶ τὸ πάντων ἥδιστον αὐθημερὸν ἀγγε-ῖλαι ἐς Βαβυλῶνα τίς ἐνίκησεν Ὀλύμπιακαὶ ἀριστήσαντα εἰ τύχοι ἐν Συρίᾳ δει-πνῆσαι ἐν Ἰταλίᾳ εἰ δέ τις ἐχθρὸς εἴηἀμύνασθαι καὶ τοῦτον ἐκ τοῦ ἀφανοῦςπέτρον ἐμβαλόντα τῇ κεφαλῇ ὡς ἐπιτε-τρῖφθαι τὸ κρανίον τούς τε αὖ φίλους εὖποιεῖν ἐπιχέαντα κοιμωμένοις αὐτοῖς τὸχρυσίον καὶ μὴν εἴ τις ὑπερόπτης εἴη ἢ τύ-ραννος πλούσιος ὑβριστής ἀράμενος αὐτὸνὅσον ἐπὶ σταδίους εἴκοσιν ἀφῆκα φέρεσθαικατὰ τῶν κρημνῶν τοῖς παιδικοῖς δὲ ὁμι-λεῖν ἀκωλύτως ἂν ἐξῆν εἰσιόντα ἀθέατονκοιμίσαντα ἅπαντας ἄνευ ἐκείνων μόνωνοἷον δὲ κἀκεῖνο ἦν τοὺς πολεμοῦντας ἐπι-

53

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὐπλοεῖτε ὦ Ἑρμῆπροΐωμεν δὲ καὶ ἡμεῖς τί οὖν ἔτι καὶ μέλ-λετε δικασθῆναι δεήσει καὶ τὰς καταδί-κας φασὶν εἶναι βαρείας τροχοὺς καὶ λί-θους καὶ γῦπας δειχθήσεται δὲ ὁ ἑκάστουβίος

ΚΡΑΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ

ΚΡΑΤΗΣ Μοίριχον τὸν πλούσιον ἐγί-νωσκες ὦ Διόγενες τὸν πάνυ πλούσιοντὸν ἐκ Κορίνθου τὸν τὰς πολλὰς ὁλκάδαςἔχοντα οὗ ἀνεψιὸς Ἀριστέας πλούσιος καὶαὐτὸς ὤν τὸ Ὁμηρικὸν ἐκεῖνο εἰώθει ἐπι-λέγειν rsquoἤ μ ἀνάειρ ἢ ἐγὼ σέrsquoΔΙΟΓΕΝΗΣ Τίνος ἕνεκα ὦ ΚράτηςΚΡΑΤΗΣ Ἐθεράπευον ἀλλήλους τοῦκλήρου ἕνεκα ἑκάτερος ἡλικιῶται ὄντεςκαὶ τὰς διαθήκας εἰς τὸ φανερὸν ἐτίθεντοἈριστέαν μὲν ὁ Μοίριχος εἰ προαποθάνοι

130

δεσπότην ἀφιεὶς τῶν ἑαυτοῦ πάντων Μοί-ριχον δὲ ὁ Ἀριστέας εἰ προαπέλθοι αὐτοῦταῦτα μὲν ἐγέγραπτο οἱ δὲ ἐθεράπευονὑπερβαλλόμενοι ἀλλήλους τῇ κολακείᾳκαὶ οἱ μάντεις εἴτε ἀπὸ τῶν ἄστρων τεκ-μαιρόμενοι τὸ μέλλον εἴτε ἀπὸ τῶν ὀνει-ράτων ὥς γε Χαλδαίων παῖδες ἀλλὰ καὶ ὁΠύθιος αὐτὸς ἄρτι μὲν Ἀριστέᾳ παρεῖχε τὸκράτος ἄρτι δὲ Μοιρίχῳ καὶ τὰ τάλανταποτὲ μὲν ἐπὶ τοῦτον νῦν δ ἐπ ἐκεῖνον ἔρ-ρεπεΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί οὖν πέρας ἐγένετο ὦΚράτης ἀκοῦσαι γὰρ ἄξιονΚΡΑΤΗΣ Ἄμφω τεθνᾶσιν ἐπὶ μιᾶςἡμέρας οἱ δὲ κλῆροι εἰς Εὐνόμιον καὶΘρασυκλέα περιῆλθον ἄμφω συγγενεῖςὄντας οὐδὲ πώποτε προμαντευομένουςοὕτω γενέσθαι ταῦτα διαπλέοντες γὰρ ἀπὸΣικυῶνος εἰς Κίρραν κατὰ μέσον τὸν πόρονπλαγίῳ περιπεσόντες τῷ Ἰάπυγι ἀνε-τράπησαν

131

τὰς καὶ τὰ μειράκια ἐπιμεμηνέναι μοι καὶεὐδαίμονα εἶναι δοκεῖν εἴ τινα καὶ μόνονπροσβλέψαιμι αὐτῶν εἰ δ ὑπερορῴηνκἀκεῖνα ὑπὸ λύπης ἀπολλύσθω καὶ ὅλωςὑπὲρ τὸν Ὑάκινθον ἢ Ὕλαν ἢ Φάωνα τὸνΧῖον εἶναί με καὶ ταῦτα πάντα ἔχειν μὴὀλιγοχρόνιον ὄντα μηδὲ κατὰ μέτρονζῶντα τῆς ἀνθρωπίνης βιοτῆς ἀλλ ἔτη χί-λια νέον ἐκ νέου γιγνόμενον διαβιῶναιἀμφὶ τὰ ἑπτακαίδεκα ἔτη ἀεὶ ἀποδυόμενοντὸ γῆρας ὥσπερ οἱ ὄφεις οὐδὲν γὰρ δεήσειμε ταῦτα ἔχοντα πάντα γὰρ ἐμὰ ἦν ἂν τὰτῶν ἄλλων ἐς ὅσον ἀνοίγειν τε τὰς θύραςἐδυνάμην καὶ κοιμίζειν τοὺς φύλακας καὶἀθέατος εἶναι εἰσιών εἰ δέ τι ἐν Ἰνδοῖς ἢὙπερβορέοις θέαμα παράδοξον ἢ κτῆματίμιον ἢ ὅσα ἐμφαγεῖν ἢ πιεῖν ἡδέα οὐ με-ταστειλάμενος ἀλλ αὐτὸς ἐπιπετόμενοςἀπέλαυον ἁπάντων ἐς κόρον καὶ ἐπεὶ γρὺψὑπόπτερον θηρίον ἢ φοῖνιξ ὄρνεον ἐν Ἰνδοῖςἀθέατον τοῖς ἄλλοις ἐγὼ δὲ καὶ τοῦτο

52

πολλή καὶ ἢ χρηματίζειν δεῖ τοῖς παρὰτῶν πολεμίων ἥκουσιν ἢ δικάζειν ἢ κατα-πέμπειν τοῖς ὑπηκόοις ἐπιτάγματα καὶἤτοι ἀφέστηκέ τι ἔθνος ἢ ἐπελαύνουσί τι-νες τῶν ἔξω τῆς ἀρχῆς δεδιέναι οὖν δεῖπάντα καὶ ὑφορᾶσθαι καὶ ὅλως ὑπὸπάντων μᾶλλον ἢ ὑπὸ σεαυτοῦ εὐδαιμονί-ζεσθαι καὶ γὰρ οὖν καὶ τόδε πῶς οὐ ταπει-νόν ὅτι καὶ νοσεῖς τὰ ὅμοια τοῖς ἰδιώταιςκαὶ ὁ πυρετὸς οὐ διαγιγνώσκει σε βασιλέαὄντα οὐδ ὁ θάνατος δέδιε τοὺς δορυ-φόρους ἀλλ ἐπιστάς ὁπόταν αὐτῷ δοκῇἄγει οἰμώζοντα οὐκ αἰδούμενος τὸ διάδη-μα σὺ δὲ ὁ οὕτως ὑψηλὸς καταπεσὼνἀνάσπαστος ἐκ τοῦ βασιλείου θρόνου τὴναὐτὴν ὁδὸν ἄπει τοῖς πολλοῖς ἰσότιμοςἐλαυνόμενος ἐν τῇ ἀγέλῃ τῶν νεκρῶνχῶμα ὑψηλὸν ὑπὲρ γῆς καὶ στήλην μακρὰνἢ πυραμίδα εὔγραμμον τὰς γωνίας ἀπολι-πών ἐκπρόθεσμα καὶ ἀνεπαίσθητα φιλοτι-μήματα εἰκόνες δὲ ἐκεῖναι καὶ νεῴ οὓς

49

τῇ ἀποβάσει ἀπέθανον ὑπὸ τοῦ Ἕκτοροςὁ οὖν ἔρως τῆς γυναικὸς οὐ μετρίως ἀπο-κναίει με ὦ δέσποτα καὶ βούλομαι κἂνπρὸς ὀλίγον ὀφθεὶς αὐτῇ καταβῆναι πάλινΠΛΟΥΤΩΝ Οὐκ ἔπιες ὦ Πρωτεσί-λαε τὸ Λήθης ὕδωρΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Καὶ μάλα ὦ δέσπο-τα τὸ δὲ πρᾶγμα ὑπέρογκον ἦνΠΛΟΥΤΩΝ Οὐκοῦν περίμεινον ἀφίξε-ται γὰρ κἀκείνη ποτὲ καὶ οὐδὲ σὲ ἀνελθεῖνδεήσειΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀλλ οὐ φέρω τὴνδιατριβήν ὦ Πλούτων ἠράσθης δὲ καὶαὐτὸς ἤδη καὶ οἶσθα οἷον τὸ ἐρᾶν ἐστινΠΛΟΥΤΩΝ Εἶτα τί σε ὀνήσει μίανἡμέραν ἀναβιῶναι μετ ὀλίγον τὰ αὐτὰ ὀδυ-ρόμενονΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Οἶμαι πείσειν κἀκεί-νην ἀκολουθεῖν παρ ὑμᾶς ὥστε ἀνθ ἑνὸςδύο νεκροὺς λήψῃ μετ ὀλίγονΠΛΟΥΤΩΝ Οὐ θέμις γενέσθαι ταῦτα

160

ΑΙΑΝΤΟΣ ΚΑΙ ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΟΣ

ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Εἰ σὺ μανείς ὦ Αἶανσεαυτὸν ἐφόνευσας ἐμέλλησας δὲ καὶ ἡμᾶςἅπαντας τί αἰτιᾷ τὸν Ὀδυσσέα καὶ πρῴηνοὔτε προσέβλεψας αὐτόν ὁπότε ἧκεν μα-ντευσόμενος οὔτε προσειπεῖν ἠξίωσας ἄν-δρα συστρατιώτην καὶ ἑταῖρον ἀλλ ὑπερο-πτικῶς μεγάλα βαίνων παρῆλθεςΑΙΑΣ Εἰκότως ὦ Ἀγάμεμνον αὐτὸςγοῦν μοι τῆς μανίας αἴτιος κατέστη μόνοςἀντεξετασθεὶς ἐπὶ τοῖς ὅπλοιςΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Ἠξίους δὲ ἀναντα-γώνιστος εἶναι καὶ ἀκονιτὶ κρατεῖνἁπάντωνΑΙΑΣ Ναί τά γε τοιαῦτα οἰκεία γάρμοι ἦν ἡ πανοπλία τοῦ ἀνεψιοῦ γε οὖσακαὶ ὑμεῖς οἱ ἄλλοι πολὺ ἀμείνους ὄντεςἀπείπασθε τὸν ἀγῶνα καὶ παρεχωρήσατέμοι τῶν ἄθλων ὁ δὲ Λαέρτου ὃν ἐγὼ πολ-λάκις ἔσωσα κινδυνεύοντα κατακεκόφθαι

141

ἀνιστᾶσιν αἱ πόλεις θεραπεύουσαι καὶ τὸμέγα ὄνομα πάντα κατ ὀλίγον ὑπορρεῖ καὶἄπεισιν ἀμελούμενα ἢν δὲ καὶ ὅτι μάλισταἐπὶ πλεῖστον παραμείνῃ τίς ἔτι ἀπόλαυσιςἀναισθήτῳ αὐτῷ γενομένῳ ὁρᾷς οἷα μὲνἔτι ζῶν ἕξεις πράγματα δεδιὼς καὶ φροντί-ζων καὶ κάμνων οἷα δὲ καὶ μετὰ τὴν ἀπαλ-λαγὴν ἔσται Ἀλλ ἤδη σὸν αἰτεῖν ὦ Τιμόλαε καὶ ὅπωςὑπερβαλῇ τούτους ὥσπερ εἰκὸς ἄνδρα συ-νετὸν καὶ πράγμασιν χρῆσθαι εἰδόταΤΙΜΟΛΑΟΣ Σκόπει γοῦν ὦ Λυκῖνε εἴτι ἐπιλήψιμον εὔξομαι καὶ ὅ τι ἂν εὐθῦναίτις δυνηθείη χρυσὸν μὲν οὖν καὶ θησαυρο-ὺς καὶ μεδίμνους νομίσματος ἢ βασιλείαςκαὶ πολέμους καὶ δείματα ὑπὲρ τῆς ἀρχῆςεἰκότως διέβαλες οὐκ αἰτήσομαι ἀβέβαιαγὰρ ταῦτά γε καὶ πολλὰς τὰς ἐπιβουλὰςἔχοντα καὶ πλέον τοῦ ἡδέος τὸ ἀνιαρὸν ἐναὐτοῖς ἦν ἐγὼ δὲ βούλομαι τὸν Ἑρμῆνἐντυχόντα μοι δοῦναι δακτυλίους τινὰς

50

τοιούτους τὴν δύναμιν ἕνα μὲν ὥστε ἀεὶἐρρῶσθαι καὶ ὑγιαίνειν τὸ σῶμα καὶ ἄτρω-τον εἶναι καὶ ἀπαθῆ ἕτερον δὲ ὡς μὴὁρᾶσθαι τὸν περιθέμενον οἷος ἦν ὁ τοῦ Γύ-γου τὸν δέ τινα ὡς ἰσχύειν ὑπὲρ ἄνδραςμυρίους καὶ ὅ τι ἂν ἄχθος ἅμα μυρίοι κι-νῆσαι μόλις δύναιντο τοῦτο ἐμὲ ῥᾳδίωςμόνον ἀνατίθεσθαι ἔτι δὲ καὶ πέτεσθαιπολὺ ἀπὸ τῆς γῆς ἀρθέντα καὶ πρὸς τοῦτοεἶναί μοι δακτύλιόν τινα καὶ μὴν καὶ ἐςὕπνον κατασπᾶν ὁπόσους ἂν ἐθέλω καὶἅπασαν θύραν προσιόντι μοι ἀνοίγεσθαιχαλωμένου τοῦ κλείθρου καὶ τοῦ μοχλοῦἀφαιρουμένου ταῦτα ἀμφότερα εἷς δακτύ-λιος δυνάσθω τὸ δὲ μέγιστον ἄλλος τιςἔστω ἐπὶ πᾶσιν ὁ ἥδιστος ὡς ἐράσμιονεἶναί με περιθέμενον παισὶ τοῖς ὡραίοιςκαὶ γυναιξὶ καὶ δήμοις ὅλοις καὶ μηδέναεἶναι ἀνέραστον καὶ ὅτῳ μὴ ποθεινότατοςἐγὼ καὶ ἀνὰ στόμα ὥστε πολλὰς γυναῖκαςοὐ φερούσας τὸν ἔρωτα καὶ ἀναρτᾶν ἑαυ-

51

ὑπὸ τῶν Φρυγῶν ἀμείνων ἠξίου εἶναι καὶἐπιτηδειότερος ἔχειν τὰ ὅπλα ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Αἰτιῶ τοιγαροῦν ὦγενναῖε τὴν Θέτιν ἣ δέον σοὶ τὴν κληρο-νομίαν τῶν ὅπλων παραδοῦναι συγγενεῖ γεὄντι φέρουσα ἐς τὸ κοινὸν κατέθετο αὐτάΑΙΑΣ Οὔκ ἀλλὰ τὸν Ὀδυσσέα ὃςἀντεποιήθη μόνοςΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Συγγνώμη ὦ Αἶαν εἰἄνθρωπος ὢν ὠρέχθη δόξης ἡδίστου πράγ-ματος ὑπὲρ οὗ καὶ ἡμῶν ἕκαστος κινδυ-νεύειν ὑπέμενεν ἐπεὶ καὶ ἐκράτησέ σου καὶταῦτα ἐπὶ Τρωσὶ δικασταῖςΑΙΑΣ Οἶδα ἐγώ ἥτις μου κατεδίκασενἀλλ οὐ θέμις λέγειν τι περὶ τῶν θεῶν τὸνδ οὖν Ὀδυσσέα μὴ οὐχὶ μισεῖν οὐκ ἂν δυ-ναίμην ὦ Ἀγάμεμνον οὐδ εἰ αὐτή μοι ἡἈθηνᾶ τοῦτο ἐπιτάττοι

142

ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ ΚΑΙΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ

ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ὦ δέσποτα καὶ βασι-λεῦ καὶ ἡμέτερε Ζεῦ καὶ σὺ Δήμητρος θύ-γατερ μὴ ὑπερίδητε δέησιν ἐρωτικήνΠΛΟΥΤΩΝ Σὺ δὲ τίνων δέῃ παρἡμῶν ἢ τίς ὢν τυγχάνειςΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εἰμὶ μὲν Πρωτεσίλα-ος ὁ Ἰφίκλου Φυλάκιος συστρατιώτης τῶνἈχαιῶν καὶ πρῶτος ἀποθανὼν τῶν ἐπἸλίῳ δέομαι δὲ ἀφεθεὶς πρὸς ὀλίγον ἀνα-βιῶναι πάλινΠΛΟΥΤΩΝ Τοῦτον μὲν τὸν ἔρωτα ὦΠρωτεσίλαε πάντες νεκροὶ ἐρῶσιν πλὴνοὐδεὶς ἂν αὐτῶν τύχοιΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀλλ οὐ τοῦ ζῆνἈϊδωνεῦ ἐρῶ ἔγωγε τῆς γυναικὸς δέ ἣννεόγαμον ἔτι ἐν τῷ θαλάμῳ καταλιπὼνᾠχόμην ἀποπλέων εἶτα ὁ κακοδαίμων ἐν

159

πιεῖν οὐ γὰρ σῶμα ἔχεις ἀλλ ἐκεῖνο μὲνἐν Λυδίᾳ που τέθαπται ὅπερ καὶ πεινῆνκαὶ διψῆν ἐδύνατο σὺ δὲ ἡ ψυχὴ πῶς ἂνἔτι ἢ διψῴης ἢ πίοιςΤΑΝΤΑΛΟΣ Τοῦτ αὐτὸ ἡ κόλασίςἐστι τὸ διψῆν τὴν ψυχὴν ὡς σῶμα οὖσανΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ τοῦτο μὲν οὕτωςπιστεύσομεν ἐπεὶ φῂς κολάζεσθαι τῷ δί-ψει τί δ οὖν σοι τὸ δεινὸν ἔσται ἢ δέδιαςμὴ ἐνδείᾳ τοῦ ποτοῦ ἀποθάνῃς οὐχ ὁρῶγὰρ ἄλλον ᾅδην μετὰ τοῦτον ἢ θάνατονἐντεῦθεν εἰς ἕτερον τόπονΤΑΝΤΑΛΟΣ Ὀρθῶς μὲν λέγεις καὶτοῦτο δ οὖν μέρος τῆς καταδίκης τὸ ἐπι-θυμεῖν πιεῖν μηδὲν δεόμενονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ληρεῖς ὦ Τάνταλε καὶὡς ἀληθῶς ποτοῦ δεῖσθαι δοκεῖς ἀκράτουγε ἐλλεβόρου νὴ Δία ὅστις τοὐναντίον τοῖςὑπὸ τῶν λυττώντων κυνῶν δεδηγμένοιςπέπονθας οὐ τὸ ὕδωρ ἀλλὰ τὴν δίψαν πεφο-βημένος

80

τούτωνΔΙΟΓΕΝΗΣ Βούλει καὶ πρὸς αὐτοὺςἐκείνους ἐντείλωμαί τι τοὺς φιλοσόφουςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Λέγε οὐ βαρὺ γὰροὐδὲ τοῦτοΔΙΟΓΕΝΗΣ Τὸ μὲν ὅλον παύσασθαιαὐτοῖς παρεγγύα ληροῦσι καὶ περὶ τῶνὅλων ἐρίζουσιν καὶ κέρατα φύουσιν ἀλλή-λοις καὶ κροκοδείλους ποιοῦσι καὶ τὰ τοια-ῦτα ἄπορα ἐρωτᾶν διδάσκουσι τὸν νοῦνΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ἀλλὰ ἐμὲ ἀμαθῆ καὶἀπαίδευτον εἶναι φάσκουσι κατηγοροῦντατῆς σοφίας αὐτῶν ΔΙΟΓΕΝΗΣ Σὺ δὲ οἰμώζειν αὐτοὺςπαρ ἐμοῦ λέγεΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Καὶ ταῦτα ὦ Διόγε-νες ἀπαγγελῶΔΙΟΓΕΝΗΣ Τοῖς πλουσίοις δ ὦ φίλ-τατον Πολυδεύκιον ἀπάγγελλε ταῦτα παρἡμῶν τί ὦ μάταιοι τὸν χρυσὸν φυλάττε-τε τί δὲ τιμωρεῖσθε ἑαυτοὺς λογιζόμενοι

61

ἦνΑΙΑΚΟΣ Ἐγώ σοι καὶ περὶ τοῦ Ἔρω-τος ἀποκρινοῦμαι τὰ δίκαια φήσει γὰραὐτὸς μὲν τοῦ ἐρᾶν τῷ Πάριδι ἴσως γεγε-νῆσθαι αἴτιος τοῦ θανάτου δέ σοι οὐδέναἄλλον ὦ Πρωτεσίλαε ἢ σεαυτόν ὃς ἐκλα-θόμενος τῆς νεογάμου γυναικός ἐπεὶ προ-σεφέρεσθε τῇ Τρῳάδι οὕτως φιλοκινδύνωςκαὶ ἀπονενοημένως προεπήδησας τῶν ἄλ-λων δόξης ἐρασθείς δι ἣν πρῶτος ἐν τῇἀποβάσει ἀπέθανεςΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Οὐκοῦν καὶ ὑπὲρἐμαυτοῦ σοι ὦ Αἰακέ ἀποκρινοῦμαι δι-καιότερα οὐ γὰρ ἐγὼ τούτων αἴτιος ἀλλὰἡ Μοῖρα καὶ τὸ ἐξ ἀρχῆς οὕτως ἐπικε-κλῶσθαιΑΙΑΚΟΣ Ὀρθῶς τί οὖν τούτους αἰτιᾷ

158

ΜΙΝΩΟΣ ΚΑΙ ΣΩΣΤΡΑΤΟΥ

ΜΙΝΩΣ Ὁ μὲν λῃστὴς οὑτοσὶ Σώστρα-τος εἰς τὸν Πυριφλεγέθοντα ἐμβεβλήσθωὁ δὲ ἱερόσυλος ὑπὸ τῆς Χιμαίρας διασπα-σθήτω ὁ δὲ τύραννος ὦ Ἑρμῆ παρὰ τὸνΤιτυὸν ἀποταθεὶς ὑπὸ τῶν γυπῶν καὶαὐτὸς κειρέσθω τὸ ἧπαρ ὑμεῖς δὲ οἱ ἀγα-θοὶ ἄπιτε κατὰ τάχος εἰς τὸ Ἠλύσιον πεδί-ον καὶ τὰς μακάρων νήσους κατοικεῖτεἀνθ ὧν δίκαια ἐποιεῖτε παρὰ τὸν βίονΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ἄκουσον ὦ Μίνως εἴσοι δίκαια δόξω λέγεινΜΙΝΩΣ Νῦν ἀκούσω αὖθις οὐ γὰρ ἐξε-λήλεγξαι ὦ Σώστρατε πονηρὸς ὢν καὶ το-σούτους ἀπεκτονώςΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ἐλήλεγμαι μέν ἀλλὅρα εἰ δικαίως κολασθήσομαιΜΙΝΩΣ Καὶ πάνυ εἴ γε ἀποτίνειν τὴνἀξίαν δίκαιονΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ὅμως ἀπόκριναί μοι ὦ

143

τοὺς τόκους καὶ τάλαντα ἐπὶ ταλάντοις συ-ντιθέντες οὓς χρὴ ἕνα ὀβολὸν ἔχονταςἥκειν μετ ὀλίγονΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Εἰρήσεται καὶ ταῦταπρὸς ἐκείνουςΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλὰ καὶ τοῖς καλοῖς τεκαὶ ἰσχυροῖς λέγε Μεγίλλῳ τε τῷ Κοριν-θίῳ καὶ Δαμοξένῳ τῷ παλαιστῇ ὅτι παρἡμῖν οὔτε ἡ ξανθὴ κόμη οὔτε τὰ χαροπὰ ἢμέλανα ὄμματα ἢ ἐρύθημα ἐπὶ τοῦ προ-σώπου ἔτι ἔστιν ἢ νεῦρα εὔτονα ἢ ὦμοικαρτεροί ἀλλὰ πάντα μία ἡμῖν κόνιςφασί κρανία γυμνὰ τοῦ κάλλουςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Οὐ χαλεπὸν οὐδὲ τα-ῦτα εἰπεῖν πρὸς τοὺς καλοὺς καὶ ἰσχυρούςΔΙΟΓΕΝΗΣ Καὶ τοῖς πένησιν ὦΛάκων ndash πολλοὶ δ εἰσὶ καὶ ἀχθόμενοι τῷπράγματι καὶ οἰκτείροντες τὴν ἀπορίαν ndashλέγε μήτε δακρύειν μήτε οἰμώζειν διηγη-σάμενος τὴν ἐνταῦθα ἰσοτιμίαν καὶ ὅτιὄψονται τοὺς ἐκεῖ πλουσίους οὐδὲν ἀμεί-

62

νά ὦ Αἰακέ

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΤΑΝΤΑΛΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Τί κλάεις ὦ Τάνταλε ἢτί σεαυτὸν ὀδύρῃ ἐπὶ τῇ λίμνῃ ἑστώςΤΑΝΤΑΛΟΣ Ὅτι ὦ Μένιππεἀπόλωλα ὑπὸ τοῦ δίψουςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὕτως ἀργὸς εἶ ὡς μὴἐπικύψας πιεῖν ἢ καὶ νὴ Δί ἀρυσάμενοςκοίλῃ τῇ χειρίΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲν ὄφελος εἰ ἐπικύ-ψαιμι φεύγει γὰρ τὸ ὕδωρ ἐπειδὰν προ-σιόντα αἴσθηταί με ἢν δέ ποτε καὶ ἀρύσω-μαι καὶ προσενέγκω τῷ στόματι οὐ φθάνωβρέξας ἄκρον τὸ χεῖλος καὶ διὰ τῶν δα-κτύλων διαρρυὲν οὐκ οἶδ ὅπως αὖθις ἀπο-λείπει ξηρὰν τὴν χεῖρά μοιΜΕΝΙΠΠΟΣ Τεράστιόν τι πάσχεις ὦΤάνταλε ἀτὰρ εἰπέ μοι τί δαὶ καὶ δέῃ τοῦ

79

Μίνως βραχὺ γάρ τι ἐρήσομαί σεΜΙΝΩΣ Λέγε μὴ μακρὰ μόνον ὡς καὶτοὺς ἄλλους διακρίνωμεν ἤδηΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ὁπόσα ἔπραττον ἐν τῷβίῳ πότερα ἑκὼν ἔπραττον ἢ ἐπεκέκλω-στό μοι ὑπὸ τῆς ΜοίραςΜΙΝΩΣ Ὑπὸ τῆς Μοίρας δηλαδή ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Οὐκοῦν καὶ οἱ χρηστοὶἅπαντες καὶ οἱ πονηροὶ δοκοῦντες ἡμεῖςἐκείνῃ ὑπηρετοῦντες ταῦτα ἐδρῶμενΜΙΝΩΣ Ναί τῇ Κλωθοῖ ἣ ἑκάστῳἐπέταξε γεννηθέντι τὰ πρακτέαΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Εἰ τοίνυν ἀναγκασθείςτις ὑπ ἄλλου φονεύσειέν τινα οὐ δυνάμενοςἀντιλέγειν ἐκείνῳ βιαζομένῳ οἷον δήμιοςἢ δορυφόρος ὁ μὲν δικαστῇ πεισθείς ὁ δὲτυράννῳ τίνα αἰτιάσῃ τοῦ φόνουΜΙΝΩΣ Δῆλον ὡς τὸν δικαστὴν ἢ τὸντύραννον ἐπεὶ οὐδὲ τὸ ξίφος αὐτό ὑπηρε-τεῖ γὰρ ὄργανον ὂν τοῦτο πρὸς τὸν θυμὸντῷ πρώτῳ παρασχόντι τὴν αἰτίαν

144

Τροίαν ἤγαγενΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εὖ λέγεις ἐκεῖνόνμοι αἰτιατέονΜΕΝΕΛΑΟΣ Οὐκ ἐμέ ὦ βέλτιστεἀλλὰ δικαιότερον τὸν Πάριν ὃς ἐμοῦ τοῦξένου τὴν γυναῖκα παρὰ πάντα τὰ δίκαιαᾤχετο ἁρπάσας οὗτος γὰρ οὐχ ὑπὸ σοῦμόνου ἀλλ ὑπὸ πάντων Ἑλλήνων τε καὶβαρβάρων ἄξιος ἄγχεσθαι τοσούτοις θα-νάτου αἴτιος γεγενημένος ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἄμεινον οὕτω σὲτοιγαροῦν ὦ Δύσπαρι οὐκ ἀφήσω ποτὲἀπὸ τῶν χειρῶνΠΑΡΙΣ Ἄδικα ποιῶν ὦ Πρωτεσίλαεκαὶ ταῦτα ὁμότεχνον ὄντα σοι ἐρωτικὸςγὰρ καὶ αὐτός εἰμι καὶ τῷ αὐτῷ θεῷ κα-τέσχημαι οἶσθα δὲ ὡς ἀκούσιόν τί ἐστινκαί τις ἡμᾶς δαίμων ἄγει ἔνθα ἂν ἐθέλῃκαὶ ἀδύνατόν ἐστιν ἀντιτάττεσθαι αὐτῷΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εὖ λέγεις εἴθε οὖνμοι τὸν Ἔρωτα ἐνταῦθα λαβεῖν δυνατὸν

157

ΣΩΚΡΑΤΗΣ Καὶ αὐτὸς ἔφασκον ταῦταπρὸς αὐτούς οἱ δὲ εἰρωνείαν τὸ πρᾶγμαᾤοντο εἶναιΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δέ εἰσιν οὗτοι οἱπερὶ σέΣΩΚΡΑΤΗΣ Χαρμίδης ὦ Μένιππεκαὶ Φαῖδρος καὶ ὁ τοῦ ΚλεινίουΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε ὦ Σώκρατες ὅτικἀνταῦθα μέτει τὴν σεαυτοῦ τέχνην καὶοὐκ ὀλιγωρεῖς τῶν καλῶνΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί γὰρ ἂν ἥδιον ἄλλοπράττοιμι ἀλλὰ πλησίον ἡμῶν κατάκεισοεἰ δοκεῖΜΕΝΙΠΠΟΣ Μὰ Δί ἐπεὶ παρὰ τὸνΚροῖσον καὶ τὸν Σαρδανάπαλλον ἄπειμιπλησίον οἰκήσων αὐτῶν ἔοικα γοῦν οὐκὀλίγα γελάσεσθαι οἰμωζόντων ἀκούων ΑΙΑΚΟΣ Κἀγὼ ἤδη ἄπειμι μὴ καί τιςἡμᾶς νεκρὸς λάθῃ διαφυγών τὰ πολλὰ δεἰσαῦθις ὄψει ὦ ΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἄπιθι καὶ ταυτὶ γὰρ ἱκα-

78

νους αὑτῶν καὶ Λακεδαιμονίοις δὲ τοῖςσοῖς ταῦτα εἰ δοκεῖ παρ ἐμοῦ ἐπιτίμησονλέγων ἐκλελύσθαι αὐτούςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Μηδέν ὦ Διόγενεςπερὶ Λακεδαιμονίων λέγε οὐ γὰρ ἀνέξομαίγε ἃ δὲ πρὸς τοὺς ἄλλους ἔφησθα ἀπαγγε-λῶΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐάσωμεν τούτους ἐπείσοι δοκεῖ σὺ δὲ οἷς προεῖπον ἀπένεγκονπαρ ἐμοῦ τοὺς λόγους

ΧΑΡΩΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΧΑΡΩΝ Ἀπόδος ὦ κατάρατε τὰ πορ-θμεῖαΜΕΝΙΠΠΟΣ Βόα εἰ τοῦτό σοι ὦΧάρων ἥδιονΧΑΡΩΝ Ἀπόδος φημί ἀνθ ὧν σε διε-πορθμεύσαμενΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκ ἂν λάβοις παρὰ τοῦ

63

ΑΧΙΛΛΕΥΣ Ἑταιρικὴ μὲν ἡ παραίνε-σις ἐμὲ δὲ οὐκ οἶδ ὅπως ἡ μνήμη τῶνπαρὰ τὸν βίον ἀνιᾷ οἶμαι δὲ καὶ ὑμῶν ἕκα-στον εἰ δὲ μὴ ὁμολογεῖτε ταύτῃ χείρουςἐστὲ καθ ἡσυχίαν αὐτὸ πάσχοντες ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Οὔκ ἀλλ ἀμείνους ὦἈχιλλεῦ τὸ γὰρ ἀνωφελὲς τοῦ λέγεινὁρῶμεν σιωπᾶν γὰρ καὶ φέρειν καὶ ἀνέχε-σθαι δέδοκται ἡμῖν μὴ καὶ γέλωτα ὄφλω-μεν ὥσπερ σὺ τοιαῦτα εὐχόμενος

ΑΙΑΚΟΥ ΚΑΙ ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ

ΑΙΑΚΟΣ Τί ἄγχεις ὦ Πρωτεσίλαετὴν Ἑλένην προσπεσώνΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ὅτι διὰ ταύτην ὦΑἰακέ ἀπέθανον ἡμιτελῆ μὲν τὸν δόμονκαταλιπών χήραν τε νεόγαμον γυναῖκαΑΙΑΚΟΣ Αἰτιῶ τοίνυν τὸν Μενέλαονὅστις ὑμᾶς ὑπὲρ τοιαύτης γυναικὸς ἐπὶ

156

ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Εὖ γε ὦ Μίνως ὅτι καὶἐπιδαψιλεύῃ τῷ παραδείγματι ἢν δέ τιςἀποστείλαντος τοῦ δεσπότου ἥκῃ αὐτὸςχρυσὸν ἢ ἄργυρον κομίζων τίνι τὴν χάρινἰστέον ἢ τίνα εὐεργέτην ἀναγραπτέονΜΙΝΩΣ Τὸν πέμψαντα ὦ Σώστρατεδιάκονος γὰρ ὁ κομίσας ἦν ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Οὐκοῦν ὁρᾷς πῶς ἄδικαποιεῖς κολάζων ἡμᾶς ὑπηρέτας γενομένουςὧν ἡ Κλωθὼ προσέταττεν καὶ τούτους τι-μήσας τοὺς διακονησαμένους ἀλλοτρίοιςἀγαθοῖς οὐ γὰρ δὴ ἐκεῖνό γε εἰπεῖν ἔχοιτις ὡς ἀντιλέγειν δυνατὸν ἦν τοῖς μετὰπάσης ἀνάγκης προστεταγμένοιςΜΙΝΩΣ Ὦ Σώστρατε πολλὰ ἴδοις ἂνκαὶ ἄλλα οὐ κατὰ λόγον γιγνόμενα εἰἀκριβῶς ἐξετάζοις πλὴν ἀλλὰ σὺ τοῦτοἀπολαύσεις τῆς ἐπερωτήσεως διότι οὐλῃστὴς μόνον ἀλλὰ καὶ σοφιστής τις εἶναιδοκεῖς ἀπόλυσον αὐτόν ὦ Ἑρμῆ καὶ μη-κέτι κολαζέσθω ὅρα δὲ μὴ καὶ τοὺς ἄλ-

145

μὴ ἔχοντοςΧΑΡΩΝ Ἔστι δέ τις ὀβολὸν μὴ ἔχων ΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἰ μὲν καὶ ἄλλος τις οὐκοἶδα ἐγὼ δ οὐκ ἔχωΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄγξω σε νὴ τὸν Πλού-τωνα ὦ μιαρέ ἢν μὴ ἀποδῷςΜΕΝΙΠΠΟΣ Κἀγὼ τῷ ξύλῳ σου πα-τάξας διαλύσω τὸ κρανίονΧΑΡΩΝ Μάτην οὖν ἔσῃ πεπλευκὼς το-σοῦτον πλοῦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὁ Ἑρμῆς ὑπὲρ ἐμοῦ σοιἀποδότω ὅς με παρέδωκέ σοιΕΡΜΗΣ Νὴ Δί ὀναίμην γε εἰ μέλλωκαὶ ὑπερεκτίνειν τῶν νεκρῶνΧΑΡΩΝ Οὐκ ἀποστήσομαί σουΜΕΝΙΠΠΟΣ Τούτου γε ἕνεκα νεωλκή-σας τὸ πορθμεῖον παράμενε πλὴν ἀλλ ὅ γεμὴ ἔχω πῶς ἂν λάβοιςΧΑΡΩΝ Σὺ δ οὐκ ᾔδεις κομίζειν δέονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤιδειν μέν οὐκ εἶχον δέτί οὖν ἐχρῆν διὰ τοῦτο μὴ ἀποθανεῖν

64

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ τοῦτο ὅμοιον σιμοὶγὰρ ἅπαντεςΣΩΚΡΑΤΗΣ Ἐμὲ ζητεῖς ὦ ΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μάλα ὦ ΣώκρατεςΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί τὰ ἐν ἈθήναιςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πολλοὶ τῶν νέων φιλοσο-φεῖν λέγουσι καὶ τά γε σχήματα αὐτὰ καὶτὰ βαδίσματα εἰ θεάσαιτό τις ἄκροι φι-λόσοφοιΣΩΚΡΑΤΗΣ Μάλα πολλοὺς ἑώρακαΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ ἑώρακας οἶμαιοἷος ἧκε παρὰ σοὶ Ἀρίστιππος ἢ Πλάτωναὐτός ὁ μὲν ἀποπνέων μύρον ὁ δὲ τοὺς ἐνΣικελίᾳ τυράννους θεραπεύειν ἐκμαθών ΣΩΚΡΑΤΗΣ Περὶ ἐμοῦ δὲ τί φρονο-ῦσινΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὐδαίμων ὦ Σώκρατεςἄνθρωπος εἶ τά γε τοιαῦτα πάντες γοῦν σεθαυμάσιον οἴονται ἄνδρα γεγενῆσθαι καὶπάντα ἐγνωκέναι καὶ ταῦτα ndash οἶμαι γὰρτἀληθῆ λέγειν ndash οὐδὲν εἰδότα

77

λους νεκροὺς τὰ ὅμοια ἐρωτᾶν διδάξῃς

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΑΝΝΙΒΟΥ ΜΙΝΩΟΣ ΚΑΙ ΣΚΙΠΙΩΝΟΣ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐμὲ δεῖ προκεκρίσθαισου ὦ Λίβυ ἀμείνων γάρ εἰμιΑΝΝΙΒΑΣ Οὐ μὲν οὖν ἀλλ ἐμέΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκοῦν ὁ Μίνως δικα-σάτω ΜΙΝΩΣ Τίνες δὲ ἐστέΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὗτος μὲν Ἀννίβας ὁΚαρχηδόνιος ἐγὼ δὲ Ἀλέξανδρος ὁ Φιλίπ-πουΜΙΝΩΣ Νὴ Δία ἔνδοξοί γε ἀμφότεροιἀλλὰ περὶ τίνος ὑμῖν ἡ ἔριςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Περὶ προεδρίας φησὶγὰρ οὗτος ἀμείνων γεγενῆσθαι στρατηγὸςἐμοῦ ἐγὼ δέ ὥσπερ ἅπαντες ἴσασιν οὐχὶτούτου μόνον ἀλλὰ πάντων σχεδὸν τῶνπρὸ ἐμοῦ φημι διενεγκεῖν τὰ πολέμια

146

τῷ αὐτῷ ζόφῳ ὅμοιοι καὶ κατ οὐδὲν ἀλλή-λων διαφέροντες καὶ οὔτε οἱ τῶν Τρώωννεκροὶ δεδίασίν με οὔτε οἱ τῶν Ἀχαιῶν θε-ραπεύουσιν ἰσηγορία δὲ ἀκριβὴς καὶ νε-κρὸς ὅμοιος ldquoἠμὲν κακὸς ἠδὲ καὶ ἐσθλόςrdquoταῦτά με ἀνιᾷ καὶ ἄχθομαι ὅτι μὴ θητεύωζῶνΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Ὅμως τί οὖν ἄν τιςπάθοι ὦ Ἀχιλλεῦ ταῦτα γὰρ ἔδοξε τῇ φύ-σει πάντως ἀποθνήσκειν ἅπαντας ὥστεχρὴ ἐμμένειν τῷ νόμῳ καὶ μὴ ἀνιᾶσθαιτοῖς διατεταγμένοις ἄλλως τε ὁρᾷς τῶνἑταίρων ὅσοι περὶ σέ ἐσμεν οἵδε μετὰ μι-κρὸν δὲ καὶ Ὀδυσσεὺς ἀφίξεται πάντωςφέρει δὲ παραμυθίαν καὶ ἡ κοινωνία τοῦπράγματος καὶ τὸ μὴ μόνον αὐτὸν πεπον-θέναι ὁρᾷς τὸν Ἡρακλέα καὶ τὸν Μελέα-γρον καὶ ἄλλους θαυμαστοὺς ἄνδρας οἳοὐκ ἂν οἶμαι δέξαιντο ἀνελθεῖν εἴ τις αὐτο-ὺς ἀναπέμψειε θητεύσοντας ἀκλήροις καὶἀβίοις ἀνδράσιν

155

ΑΙΑΚΟΣ Ἐμπεδοκλῆς ὦ Μένιππεἡμίεφθος ἀπὸ τῆς Αἴτνης παρώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ χαλκόπου βέλτιστε τίπαθὼν σεαυτὸν εἰς τοὺς κρατῆρας ἐνέβα-λεςΕΜΠΕΔΟΚΛΗΣ Μελαγχολία τις ὦΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ μὰ Δί ἀλλὰ κενοδοξίακαὶ τῦφος καὶ πολλὴ κόρυζα ταῦτά σεἀπηνθράκωσεν αὐταῖς κρηπῖσιν οὐκἀνάξιον ὄντα πλὴν οὐδέν σε ὤνησεν τὸσόφισμα ἐφωράθης γὰρ τεθνεώς ὁ Σω-κράτης δέ ὦ Αἰακέ ποῦ ποτε ἄρα ἐστίνΑΙΑΚΟΣ Μετὰ Νέστορος καὶ Παλαμή-δους ἐκεῖνος ληρεῖ τὰ πολλάΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως ἐβουλόμην ἰδεῖναὐτόν εἴ που ἐνθάδε ἐστίν ΑΙΑΚΟΣ Ὁρᾷς τὸν φαλακρόνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἅπαντες φαλακροί εἰσινὥστε πάντων ἂν εἴη τοῦτο τὸ γνώρισμαΑΙΑΚΟΣ Τὸν σιμὸν λέγω

76

ΧΑΡΩΝ Μόνος οὖν αὐχήσεις προῖκαπεπλευκέναιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ προῖκα ὦ βέλτιστεκαὶ γὰρ ἤντλησα καὶ τῆς κώπης συνεπελα-βόμην καὶ οὐκ ἔκλαον μόνος τῶν ἄλλωνἐπιβατῶνΧΑΡΩΝ Οὐδὲν ταῦτα πρὸς πορθμέατὸν ὀβολὸν ἀποδοῦναί σε δεῖ οὐ θέμις ἄλ-λως γενέσθαιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἄπαγέ με αὖθιςἐς τὸν βίονΧΑΡΩΝ Χάριεν λέγεις ἵνα καὶ πληγὰςἐπὶ τούτῳ παρὰ τοῦ Αἰακοῦ προσλάβωΜΕΝΙΠΠΟΣ Μὴ ἐνόχλει οὖνΧΑΡΩΝ Δεῖξον τί ἐν τῇ πήρᾳ ἔχειςΜΕΝΙΠΠΟΣ Θέρμους εἰ θέλεις καὶτῆς Ἑκάτης τὸ δεῖπνονΧΑΡΩΝ Πόθεν τοῦτον ἡμῖν ὦ Ἑρμῆτὸν κύνα ἤγαγες οἷα δὲ καὶ ἐλάλει παρὰτὸν πλοῦν τῶν ἐπιβατῶν ἁπάντων καταγε-λῶν καὶ ἐπισκώπτων καὶ μόνος ᾄδων

65

ἐπάρουρος ὢν θητεύειν παρά τινι τῶνἀκλήρων ldquoᾧ μὴ βίοτος πολὺς εἴηrdquo μᾶλλονἢ πάντων ἀνάσσειν τῶν νεκρῶν ταῦτα μὲνοὖν ἀγεννῆ τινα Φρύγα δειλὸν καὶ πέρατοῦ καλῶς ἔχοντος φιλόζῳον ἴσως ἐχρῆνλέγειν τὸν Πηλέως δὲ υἱόν τὸν φιλοκινδυ-νότατον ἡρώων ἁπάντων ταπεινὰ οὕτωπερὶ αὑτοῦ διανοεῖσθαι πολλὴ αἰσχύνη καὶἐναντιότης πρὸς τὰ πεπραγμένα σοι ἐν τῷβίῳ ὃς ἐξὸν ἀκλεῶς ἐν τῇ Φθιώτιδι πολυ-χρόνιον βασιλεύειν ἑκὼν προείλου τὸνμετὰ τῆς ἀγαθῆς δόξης θάνατονΑΧΙΛΛΕΥΣ Ὦ παῖ Νέστορος ἀλλὰτότε μὲν ἄπειρος ἔτι τῶν ἐνταῦθα ὢν καὶτὸ βέλτιον ἐκείνων ὁπότερον ἦν ἀγνοῶν τὸδύστηνον ἐκεῖνο δοξάριον προετίμων τοῦβίου νῦν δὲ συνίημι ἤδη ὡς ἐκείνη μὲνἀνωφελής εἰ καὶ ὅτι μάλιστα οἱ ἄνω ῥα-ψῳδήσουσιν μετὰ νεκρῶν δὲ ὁμοτιμία καὶοὔτε τὸ κάλλος ἐκεῖνο ὦ Ἀντίλοχε οὔτε ἡἰσχὺς πάρεστιν ἀλλὰ κείμεθα ἅπαντες ὑπὸ

154

ΜΙΝΩΣ Οὐκοῦν ἐν μέρει ἑκάτεροςεἰπάτω σὺ δὲ πρῶτος ὁ Λίβυς λέγεΑΝΝΙΒΑΣ Ἓν μὲν τοῦτο ὦ Μίνωςὠνάμην ὅτι ἐνταῦθα καὶ τὴν Ἑλλάδα φω-νὴν ἐξέμαθον ὥστε οὐδὲ ταύτῃ πλέονοὗτος ἐνέγκαιτό μου φημὶ δὲ τούτουςμάλιστα ἐπαίνου ἀξίους εἶναι ὅσοι τὸ μη-δὲν ἐξ ἀρχῆς ὄντες ὅμως ἐπὶ μέγα προε-χώρησαν δι αὑτῶν δύναμίν τε περιβαλόμε-νοι καὶ ἄξιοι δόξαντες ἀρχῆς ἔγωγ οὖνμετ ὀλίγων ἐξορμήσας εἰς τὴν Ἰβηρίαν τὸπρῶτον ὕπαρχος ὢν τῷ ἀδελφῷ μεγίστωνἠξιώθην ἄριστος κριθείς καὶ τούς τε Κελ-τίβηρας εἷλον καὶ Γαλατῶν ἐκράτησα τῶνἑσπερίων καὶ τὰ μεγάλα ὄρη ὑπερβὰς τὰπερὶ τὸν Ἠριδανὸν ἅπαντα κατέδραμονκαὶ ἀναστάτους ἐποίησα τοσαύτας πόλειςκαὶ τὴν πεδινὴν Ἰταλίαν ἐχειρωσάμην καὶμέχρι τῶν προαστείων τῆς προὐχούσηςπόλεως ἦλθον καὶ τοσούτους ἀπέκτειναμιᾶς ἡμέρας ὥστε τοὺς δακτυλίους αὐτῶν

147

οἰμωζόντων ἐκείνωνΕΡΜΗΣ Ἀγνοεῖς ὦ Χάρων ὅντινα ἄν-δρα διεπόρθμευσας ἐλεύθερον ἀκριβῶςοὐδένος αὐτῷ μέλει οὗτός ἐστιν ὁ Μένιπ-ποςΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄν σε λάβω ποτέ ndashΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἂν λάβῃς ὦ βέλτιστεδὶς δὲ οὐκ ἂν λάβοις

ΝΕΚΡΩΝ ΠΛΟΥΤΩΝΙ ΚΑΤΑ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΚΡΟΙΣΟΣ Οὐ φέρομεν ὦ ΠλούτωνΜένιππον τουτονὶ τὸν κύνα παροικοῦνταὥστε ἢ ἐκεῖνόν ποι κατάστησον ἢ ἡμεῖς με-τοικήσομεν εἰς ἕτερον τόπονΠΛΟΥΤΩΝ Τί δ ὑμᾶς δεινὸν ἐργάζε-ται ὁμόνεκρος ὤνΚΡΟΙΣΟΣ Ἐπειδὰν ἡμεῖς οἰμώζωμενκαὶ στένωμεν ἐκείνων μεμνημένοι τῶν

66

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Χαῖρε ὦ Εὔφορβε ἢἌπολλον ἢ ὅ τι ἂν θέλῃςΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Μὴ καὶ σύ γε ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκέτι χρυσοῦς ὁ μηρόςσοιΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Οὐ γάρ ἀλλὰ φέρε ἴδωεἴ τί σοι ἐδώδιμον ἡ πήρα ἔχειΜΕΝΙΠΠΟΣ Κυάμους ὦγαθέ ὥστε οὐτουτί σοι ἐδώδιμονΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Δὸς μόνον ἄλλα παρὰνεκροῖς δόγματα ἔμαθον γάρ ὡς οὐδὲνἴσον κύαμοι καὶ κεφαλαὶ τοκήων ἐνθάδεΑΙΑΚΟΣ Οὗτος δὲ Σόλων ὁ Ἐξηκεστί-δου καὶ Θαλῆς ἐκεῖνος καὶ παρ αὐτοὺςΠιττακὸς καὶ οἱ ἄλλοι ἑπτὰ δὲ πάντεςεἰσὶν ὡς ὁρᾷς ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἄλυποι ὦ Αἰακέ οὗτοιμόνοι καὶ φαιδροὶ τῶν ἄλλων ὁ δὲ σποδοῦἀνάπλεως καθάπερ ἐγκρυφίας ἄρτος ὁταῖς φλυκταίναις ἐξηνθηκώς τίς ἐστιν

75

μεδίμνοις ἀπομετρῆσαι καὶ τοὺς ποταμοὺςγεφυρῶσαι νεκροῖς καὶ ταῦτα πάντα ἔπρα-ξα οὔτε Ἄμμωνος υἱὸς ὀνομαζόμενος οὔτεθεὸς εἶναι προσποιούμενος ἢ ἐνύπνια τῆςμητρὸς διεξιών ἀλλ ἄνθρωπος εἶναι ὁμο-λογῶν στρατηγοῖς τε τοῖς συνετωτάτοιςἀντεξεταζόμενος καὶ στρατιώταις τοῖς μα-χιμωτάτοις συμπλεκόμενος οὐ Μήδουςκαὶ Ἀρμενίους καταγωνιζόμενος ὑποφεύ-γοντας πρὶν διώκειν τινὰ καὶ τῷ τολμήσα-ντι παραδιδόντας εὐθὺς τὴν νίκην Ἀλέξαν-δρος δὲ πατρῴαν ἀρχὴν παραλαβὼν ηὔξη-σεν καὶ παρὰ πολὺ ἐξέτεινε χρησάμενος τῇτῆς τύχης ὁρμῇ ἐπεὶ δ οὖν ἐνίκησέ τε καὶτὸν ὄλεθρον ἐκεῖνον Δαρεῖον ἐν Ἰσσῷ τεκαὶ Ἀρβήλοις ἐκράτησεν ἀποστὰς τῶν πα-τρῴων προσκυνεῖσθαι ἠξίου καὶ δίαιταντὴν Μηδικὴν μετεδιῄτησεν ἑαυτὸν καὶἐμιαιφόνει ἐν τοῖς συμποσίοις τοὺς φίλουςκαὶ συνελάμβανεν ἐπὶ θανάτῳ ἐγὼ δὲἦρξα ἐπ ἴσης τῆς πατρίδος καὶ ἐπειδὴ με-

148

ΣΚΙΠΙΩΝ Ἀλεξάνδρου μὲν ἥττων εἶναιτοῦ δὲ Ἀννίβου ἀμείνων ὃς ἐδίωξα νική-σας αὐτὸν καὶ φυγεῖν καταναγκάσας ἀτί-μως πῶς οὖν οὐκ ἀναίσχυντος οὗτος ὃςπρὸς Ἀλέξανδρον ἁμιλλᾶται ᾧ οὐδὲ Σκιπί-ων ἐγὼ ὁ νενικηκὼς ἐμαυτὸν παραβάλλε-σθαι ἀξιῶ ΜΙΝΩΣ Νὴ Δί εὐγνώμονα φῄς ὦ Σκι-πίων ὥστε πρῶτος μὲν κεκρίσθω Ἀλέξαν-δρος μετ αὐτὸν δὲ σύ εἶτα εἰ δοκεῖ τρί-τος Ἀννίβας οὐδὲ οὗτος εὐκαταφρόνητοςὤν

ΑΧΙΛΛΕΩΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΛΟΧΟΥ

ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Οἷα πρῴην Ἀχιλλεῦπρὸς τὸν Ὀδυσσέα σοι εἴρηται περὶ τοῦθανάτου ὡς ἀγεννῆ καὶ ἀνάξια τοῖν διδα-σκάλοιν ἀμφοῖν Χείρωνός τε καὶ Φοίνι-κος ἠκροώμην γάρ ὁπότε ἔφης βούλεσθαι

153

πται ἄγνωστα καὶ ἄμορφα κόνις πάντακαὶ λῆρος πολύς ἀμενηνὰ ὡς ἀληθῶςκάρηνα οὗτος δέ ὦ Αἰακέ τίς ἐστινΑΙΑΚΟΣ Κῦρός ἐστιν οὗτος δὲ Κρο-ῖσος ὁ δ ὑπὲρ αὐτὸν Σαρδανάπαλλος ὁ δὑπὲρ τούτους Μίδας ἐκεῖνος δὲ ΞέρξηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα σέ ὦ κάθαρμα ἡἙλλὰς ἔφριττε ζευγνύντα μὲν τὸν Ἑλλή-σποντον διὰ δὲ τῶν ὀρῶν πλεῖν ἐπιθυμο-ῦντα οἷος δὲ καὶ ὁ Κροῖσός ἐστιν τὸν Σαρ-δανάπαλλον δέ ὦ Αἰακέ πατάξαι μοικατὰ κόρρης ἐπίτρεψονΑΙΑΚΟΣ Μηδαμῶς διαθρύπτεις γὰραὐτοῦ τὸ κρανίον γυναικεῖον ὄνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἀλλὰ προσπτύσο-μαί γε πάντως αὐτῷ ἀνδρογύνῳ γε ὄντι ΑΙΑΚΟΣ Βούλει σοὶ ἐπιδείξω καὶ τοὺςσοφούςΜΕΝΙΠΠΟΣ Νὴ Δία γεΑΙΑΚΟΣ Πρῶτος οὗτός σοι ὁ Πυθα-γόρας ἐστί

74

ἄνω Μίδας μὲν οὑτοσὶ τοῦ χρυσίου Σαρ-δανάπαλλος δὲ τῆς πολλῆς τρυφῆς ἐγὼ δὲΚροῖσος τῶν θησαυρῶν ἐπιγελᾷ καὶ ἐξο-νειδίζει ἀνδράποδα καὶ καθάρματα ἡμᾶςἀποκαλῶν ἐνίοτε δὲ καὶ ᾄδων ἐπιταράττειἡμῶν τὰς οἰμωγάς καὶ ὅλως λυπηρόςἐστιν ΠΛΟΥΤΩΝ Τί ταῦτά φασιν ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀληθῆ ὦ Πλούτων μισῶγὰρ αὐτοὺς ἀγεννεῖς καὶ ὀλεθρίους ὄνταςοἷς οὐκ ἀπέχρησεν βιῶναι κακῶς ἀλλὰ καὶἀποθανόντες ἔτι μέμνηνται καὶ περιέχο-νται τῶν ἄνω χαίρω τοιγαροῦν ἀνιῶναὐτούςΠΛΟΥΤΩΝ Ἀλλ οὐ χρή λυποῦνταιγὰρ οὐ μικρῶν στερόμενοιΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ σὺ μωραίνεις ὦΠλούτων ὁμόψηφος ὢν τοῖς τούτων στε-ναγμοῖςΠΛΟΥΤΩΝ Οὐδαμῶς ἀλλ οὐκ ἂν

67

νηρίᾳ καὶ ἀπιστίᾳ καὶ δόλοις νόμιμον δὲ ἢπροφανὲς οὐδέν ἐπεὶ δέ μοι ὠνείδισεν τὴντρυφήν ἐκλελῆσθαί μοι δοκεῖ οἷα ἐποίει ἐνΚαπύῃ ἑταίραις συνὼν καὶ τοὺς τοῦ πο-λέμου καιροὺς ὁ θαυμάσιος καθηδυπαθῶνἐγὼ δὲ εἰ μὴ μικρὰ τὰ ἑσπέρια δόξας ἐπὶτὴν ἕω μᾶλλον ὥρμησα τί ἂν μέγα ἔπραξαἸταλίαν ἀναιμωτὶ λαβὼν καὶ Λιβύην καὶτὰ μέχρι Γαδείρων ὑπαγόμενος ἀλλ οὐκἀξιόμαχα ἔδοξέ μοι ἐκεῖνα ὑποπτήσσονταἤδη καὶ δεσπότην ὁμολογοῦντα εἴρηκα σὺδέ ὦ Μίνως δίκαζε ἱκανὰ γὰρ ἀπὸ πολ-λῶν καὶ ταῦταΣΚΙΠΙΩΝ Μὴ πρότερον ἢν μὴ καὶἐμοῦ ἀκούσῃςΜΙΝΩΣ Τίς γὰρ εἶ ὦ βέλτιστε ἢ πόθενὢν ἐρεῖςΣΚΙΠΙΩΝ Ἰταλιώτης Σκιπίων στρατη-γὸς ὁ καθελὼν Καρχηδόνα καὶ κρατήσαςΛιβύων μεγάλαις μάχαιςΜΙΝΩΣ Τί οὖν καὶ σὺ ἐρεῖς

152

τεπέμπετο τῶν πολεμίων μεγάλῳ στόλῳἐπιπλευσάντων τῇ Λιβύῃ ταχέως ὑπήκου-σα καὶ ἰδιώτην ἐμαυτὸν παρέσχον καὶ κα-ταδικασθεὶς ἤνεγκα εὐγνωμόνως τὸ πρᾶγ-μα καὶ ταῦτα ἔπραξα βάρβαρος ὢν καὶἀπαίδευτος παιδείας τῆς Ἑλληνικῆς καὶοὔτε Ὅμηρον ὥσπερ οὗτος ῥαψῳδῶν οὔτεὑπ Ἀριστοτέλει τῷ σοφιστῇ παιδευθείςμόνῃ δὲ τῇ φύσει ἀγαθῇ χρησάμενος τα-ῦτά ἐστιν ἃ ἐγὼ Ἀλεξάνδρου ἀμείνων φημὶεἶναι εἰ δέ ἐστι καλλίων οὑτοσί διότι δια-δήματι τὴν κεφαλὴν διεδέδετο Μακεδόσιἴσως καὶ ταῦτα σεμνά οὐ μὴν διὰ τοῦτοἀμείνων μὲν δόξειεν ἂν γενναίου καὶ στρα-τηγικοῦ ἀνδρὸς τῇ γνώμῃ πλέον ἤπερ τῇτύχῃ κεχρημένουΜΙΝΩΣ Ὁ μὲν εἴρηκεν οὐκ ἀγεννῆ τὸνλόγον οὐδὲ ὡς Λίβυν εἰκὸς ἦν ὑπὲρ αὑτοῦσὺ δέ ὦ Ἀλέξανδρε τί πρὸς ταῦτα φῄςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐχρῆν μέν ὦ Μίνωςμηδὲν πρὸς ἄνδρα οὕτω θρασὺν ἱκανὴ γὰρ

149

ἐθέλοιμι στασιάζειν ὑμᾶςΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μήν ὦ κάκιστοι Λυ-δῶν καὶ Φρυγῶν καὶ Ἀσσυρίων οὕτω γι-νώσκετε ὡς οὐδὲ παυσομένου μου ἔνθαγὰρ ἂν ἴητε ἀκολουθήσω ἀνιῶν καὶ κα-τᾴδων καὶ καταγελῶνΚΡΟΙΣΟΣ Ταῦτα οὐχ ὕβριςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐκεῖνα ὕβριςἦν ἃ ὑμεῖς ἐποιεῖτε προσκυνεῖσθαι ἀξιο-ῦντες καὶ ἐλευθέροις ἀνδράσιν ἐντρυφῶντεςκαὶ τοῦ θανάτου παράπαν οὐ μνημονεύο-ντες τοιγαροῦν οἰμώξεσθε πάντων ἐκείνωνἀφῃρημένοιΚΡΟΙΣΟΣ Πολλῶν γε ὦ θεοί καὶ με-γάλων κτημάτωνΜΙΔΑΣ Ὅσου μὲν ἐγὼ χρυσοῦΣΑΡΔΑΝΑΠΑΛΛΟΣ Ὅσης δὲ ἐγὼτρυφῆςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε οὕτω ποιεῖτε ὀδύ-ρεσθε μὲν ὑμεῖς ἐγὼ δὲ τὸ γνῶθι σαυτὸνπολλάκις συνείρων ἐπᾴσομαι ὑμῖν πρέποι

68

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΑΙΑΚΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Πρὸς τοῦ Πλούτωνος ὦΑἰακέ περιήγησαί μοι τὰ ἐν ᾅδου πάνταΑΙΑΚΟΣ Οὐ ῥᾴδιον ὦ Μένιππε ἅπα-ντα ὅσα μέντοι κεφαλαιώδη μάνθανεοὗτος μὲν ὅτι Κέρβερός ἐστιν οἶσθα καὶτὸν πορθμέα τοῦτον ὅς σε διεπέρασεν καὶτὴν λίμνην καὶ τὸν Πυριφλεγέθοντα ἤδηἑώρακας εἰσιώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οἶδα ταῦτα καὶ σέ ὅτιπυλωρεῖς καὶ τὸν βασιλέα εἶδον καὶ τὰςἘρινῦς τοὺς δὲ ἀνθρώπους μοι τοὺς πάλαιδεῖξον καὶ μάλιστα τοὺς ἐπισήμους αὐτῶν

ΑΙΑΚΟΣ Οὗτος μὲν Ἀγαμέμνων οὗτοςδὲ Ἀχιλλεύς οὗτος δὲ Ἰδομενεὺς πλησίονοὗτος δὲ Ὀδυσσεύς εἶτα Αἴας καὶ Διομή-δης καὶ οἱ ἄριστοι τῶν ἙλλήνωνΜΕΝΙΠΠΟΣ Βαβαί ὦ Ὅμηρε οἷά σοιτῶν ῥαψῳδιῶν τὰ κεφάλαια χαμαὶ ἔρρι-

73

ἡ φήμη διδάξαι σε οἷος μὲν ἐγὼ βασιλεύςοἷος δὲ οὗτος λῃστὴς ἐγένετο ὅμως δὲ ὅραεἰ κατ ὀλίγον αὐτοῦ διήνεγκα ὃς νέος ὢνἔτι παρελθὼν ἐπὶ τὰ πράγματα καὶ τὴν ἀρ-χὴν τεταραγμένην κατέσχον καὶ τοὺς φο-νέας τοῦ πατρὸς μετῆλθον κᾆτα φοβήσαςτὴν Ἑλλάδα τῇ Θηβαίων ἀπωλείᾳ στρατη-γὸς ὑπ αὐτῶν χειροτονηθεὶς οὐκ ἠξίωσατὴν Μακεδόνων ἀρχὴν περιέπων ἀγαπᾶνἄρχειν ὁπόσων ὁ πατὴρ κατέλιπεν ἀλλὰπᾶσαν ἐπινοήσας τὴν γῆν καὶ δεινὸν ἡγη-σάμενος εἰ μὴ ἁπάντων κρατήσαιμι ὀλί-γους ἄγων εἰσέβαλον εἰς τὴν Ἀσίαν καὶἐπί τε Γρανικῷ ἐκράτησα μεγάλῃ μάχῃκαὶ τὴν Λυδίαν λαβὼν καὶ Ἰωνίαν καὶΦρυγίαν καὶ ὅλως τὰ ἐν ποσὶν ἀεὶ χειρού-μενος ἦλθον ἐπὶ Ἰσσόν ἔνθα Δαρεῖοςὑπέμεινεν μυριάδας πολλὰς στρατοῦ ἄγωνκαὶ τὸ ἀπὸ τούτου ὦ Μίνως ὑμεῖς ἴστεὅσους ὑμῖν νεκροὺς ἐπὶ μιᾶς ἡμέρας κα-τέπεμψα φησὶ γοῦν ὁ πορθμεὺς μὴ διαρ-

150

κέσαι αὐτοῖς τότε τὸ σκάφος ἀλλὰ σχεδίαςδιαπηξαμένους τοὺς πολλοὺς αὐτῶν δια-πλεῦσαι καὶ ταῦτα δὲ ἔπραττον αὐτὸςπροκινδυνεύων καὶ τιτρώσκεσθαι ἀξιῶνκαὶ ἵνα σοὶ μὴ τὰ ἐν Τύρῳ μηδὲ τὰ ἐν Ἀρ-βήλοις διηγήσωμαι ἀλλὰ καὶ μέχρι Ἰνδῶνἦλθον καὶ τὸν Ὠκεανὸν ὅρον ἐποιησάμηντῆς ἀρχῆς καὶ τοὺς ἐλέφαντας αὐτῶν εἶχονκαὶ Πῶρον ἐχειρωσάμην καὶ Σκύθας δὲοὐκ εὐκαταφρονήτους ἄνδρας ὑπερβὰς τὸνΤάναϊν ἐνίκησα μεγάλῃ ἱππομαχίᾳ καὶτοὺς φίλους εὖ ἐποίησα καὶ τοὺς ἐχθροὺςἠμυνάμην εἰ δὲ καὶ θεὸς ἐδόκουν τοῖς ἀν-θρώποις συγγνωστοὶ ἐκεῖνοι πρὸς τὸμέγεθος τῶν πραγμάτων καὶ τοιοῦτόν τιπιστεύσαντες περὶ ἐμοῦ τὸ δ οὖν τελευ-ταῖον ἐγὼ μὲν βασιλεύων ἀπέθανον οὗτοςδὲ ἐν φυγῇ ὢν παρὰ Προυσίᾳ τῷ Βιθυνῷκαθάπερ ἄξιον ἦν πανουργότατον καὶὠμότατον ὄντα ὡς γὰρ δὴ ἐκράτησεν τῶνἸταλῶν ἐῶ λέγειν ὅτι οὐκ ἰσχύι ἀλλὰ πο-

151

νῆες ἐπληρώθησαν ἐξ ἁπάσης τῆς Ἑλ-λάδος καὶ τοσοῦτοι ἔπεσον Ἕλληνές τε καὶβάρβαροι καὶ τοσαῦται πόλεις ἀνάστατοιγεγόνασινΕΡΜΗΣ Ἀλλ οὐκ εἶδες ὦ Μένιππεζῶσαν τὴν γυναῖκα ἔφης γὰρ ἂν καὶ σὺἀνεμέσητον εἶναι ldquoτοιῇδ ἀμφὶ γυναικὶ πο-λὺν χρόνον ἄλγεα πάσχεινrdquo ἐπεὶ καὶ τὰἄνθη ξηρὰ ὄντα εἴ τις βλέποι ἀποβεβλη-κότα τὴν βαφήν ἄμορφα δῆλον ὅτι αὐτῷδόξει ὅτε μέντοι ἀνθεῖ καὶ ἔχει τὴν χρόανκάλλιστά ἐστιν ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν τοῦτο ὦ Ἑρμῆθαυμάζω εἰ μὴ συνίεσαν οἱ Ἀχαιοὶ περὶπράγματος οὕτως ὀλιγοχρονίου καὶ ῥᾳδίωςἀπανθοῦντος πονοῦντεςΕΡΜΗΣ Οὐ σχολή μοι ὦ Μένιππεσυμφιλοσοφεῖν σοι ὥστε σὺ μὲν ἐπιλε-ξάμενος τόπον ἔνθα ἂν ἐθέλῃς κεῖσο κα-ταβαλὼν σεαυτόν ἐγὼ δὲ τοὺς ἄλλους νε-κροὺς ἤδη μετελεύσομαι

72

γὰρ ἂν ταῖς τοιαύταις οἰμωγαῖς ἐπᾳδόμε-νον

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΚΕΡΒΕΡΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ Κέρβερε ndash συγγενὴςγάρ εἰμί σοι κύων καὶ αὐτὸς ὤν ndash εἰπέ μοιπρὸς τῆς Στυγός οἷος ἦν ὁ Σωκράτηςὁπότε κατῄει παρ ὑμᾶς εἰκὸς δέ σε θεὸνὄντα μὴ ὑλακτεῖν μόνον ἀλλὰ καὶ ἀνθρω-πίνως φθέγγεσθαι ὁπότ ἐθέλοιςΚΕΡΒΕΡΟΣ Πόρρωθεν μέν ὦ Μένιππεπαντάπασιν ἐδόκει ἀτρέπτῳ τῷ προσώπῳπροσιέναι καὶ οὐ πάνυ δεδιέναι τὸν θάνα-τον δοκῶν καὶ τοῦτο ἐμφῆναι τοῖς ἔξω τοῦστομίου ἑστῶσιν ἐθέλων ἐπεὶ δὲ κατέκυ-ψεν εἴσω τοῦ χάσματος καὶ εἶδε τὸν ζόφονκἀγὼ ἔτι διαμέλλοντα αὐτὸν δακὼν τῷ κω-νείῳ κατέσπασα τοῦ ποδός ὥσπερ τὰβρέφη ἐκώκυεν καὶ τὰ ἑαυτοῦ παιδία ὠδύ-

69

168

οὐδὲ γέγονε πώποτεΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀναμνήσω σε ὦΠλούτων Ὀρφεῖ γὰρ δι αὐτὴν ταύτην τὴναἰτίαν τὴν Εὐρυδίκην παρέδοτε καὶ τὴνὁμογενῆ μου Ἄλκηστιν παρεπέμψατεἩρακλεῖ χαριζόμενοι ΠΛΟΥΤΩΝ Θελήσεις δὲ οὕτως κρανί-ον γυμνὸν ὢν καὶ ἄμορφον τῇ καλῇ σουἐκείνῃ νύμφῃ φανῆναι πῶς δὲ κἀκείνηπροσήσεταί σε οὐδὲ διαγνῶναι δυναμένηφοβήσεται γὰρ εὖ οἶδα καὶ φεύξεταί σε καὶμάτην ἔσῃ τοσαύτην ὁδὸν ἀνεληλυθώςΠΕΡΣΕΦΟΝΗ Οὐκοῦν ὦ ἄνερ σὺ καὶτοῦτο ἴασαι καὶ τὸν Ἑρμῆν κέλευσον ἐπει-δὰν ἐν τῷ φωτὶ ἤδη ὁ Πρωτεσίλαος ᾖ κα-θικόμενον ἐν τῇ ῥάβδῳ νεανίαν εὐθὺς κα-λὸν ἀπεργάσασθαι αὐτὸν οἷος ἦν ἐκ τοῦπαστοῦΠΛΟΥΤΩΝ Ἐπεὶ Φερσεφόνῃ συνδο-κεῖ ἀναγαγὼν τοῦτον αὖθις ποίησον νυμ-φίον σὺ δὲ μέμνησο μίαν λαβὼν ἡμέραν

161

ρετο καὶ παντοῖος ἐγίνετοΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν σοφιστὴς ὁ ἄν-θρωπος ἦν καὶ οὐκ ἀληθῶς κατεφρόνει τοῦπράγματοςΚΕΡΒΕΡΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐπείπερ ἀναγκα-ῖον αὐτὸ ἑώρα κατεθρασύνετο ὡς δῆθενοὐκ ἄκων πεισόμενος ὃ πάντως ἔδει παθε-ῖν ὡς θαυμάσονται οἱ θεαταί καὶ ὅλωςπερὶ πάντων γε τῶν τοιούτων εἰπεῖν ἂνἔχοιμι ἕως τοῦ στομίου τολμηροὶ καὶ ἀν-δρεῖοι τὰ δὲ ἔνδοθεν ἔλεγχος ἀκριβήςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἐγὼ δὲ πῶς σοι κατελη-λυθέναι ἔδοξαΚΕΡΒΕΡΟΣ Μόνος ὦ Μένιππε ἀξίωςτοῦ γένους καὶ Διογένης πρὸ σοῦ ὅτι μὴἀναγκαζόμενοι ἐσῄειτε μηδ ὠθούμενοιἀλλ ἐθελούσιοι γελῶντες οἰμώζειν πα-ραγγείλαντες ἅπασιν

70

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΕΡΜΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ποῦ δαὶ οἱ καλοί εἰσιν ἢαἱ καλαί Ἑρμῆ ξενάγησόν με νέηλυνὄντα ΕΡΜΗΣ Οὐ σχολὴ μέν ὦ Μένιππεπλὴν κατ ἐκεῖνο ἀπόβλεψον ἐπὶ τὰ δεξιάἔνθα ὁ Ὑάκινθός τέ ἐστιν καὶ Νάρκισσοςκαὶ Νιρεὺς καὶ Ἀχιλλεὺς καὶ Τυρὼ καὶἙλένη καὶ Λήδα καὶ ὅλως τὰ ἀρχαῖαπάντα κάλληΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀστᾶ μόνα ὁρῶ καὶ κρα-νία τῶν σαρκῶν γυμνά ὅμοια τὰ πολλάΕΡΜΗΣ Καὶ μὴν ἐκεῖνά ἐστιν ἃ πάντεςοἱ ποιηταὶ θαυμάζουσι τὰ ὀστᾶ ὧν σὺ ἔοι-κας καταφρονεῖνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως τὴν Ἑλένην μοιδεῖξον οὐ γὰρ ἂν διαγνοίην ἔγωγεΕΡΜΗΣ Τουτὶ τὸ κρανίον ἡ ἙλένηἐστίνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα διὰ τοῦτο αἱ χίλιαι

71

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΥΣΩΛΟΥ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ὦ Κάρ ἐπὶ τίνι μέγα φρο-νεῖς καὶ πάντων ἡμῶν προτιμᾶσθαι ἀξιοῖςΜΑΥΣΩΛΟΣ Καὶ ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ μένὦ Σινωπεῦ ὃς ἐβασίλευσα Καρίας μὲνἁπάσης ἦρξα δὲ καὶ Λυδῶν ἐνίων καὶ νή-σους δέ τινας ὑπηγαγόμην καὶ ἄχρι Μιλή-του ἐπέβην τὰ πολλὰ τῆς Ἰωνίας κατα-στρεφόμενος καὶ καλὸς ἦν καὶ μέγας καὶἐν πολέμοις καρτερός τὸ δὲ μέγιστον ὅτιἐν Ἁλικαρνασσῷ μνῆμα παμμέγεθες ἔχωἐπικείμενον ἡλίκον οὐκ ἄλλος νεκρός ἀλλοὐδὲ οὕτως ἐς κάλλος ἐξησκημένον ἵππωνκαὶ ἀνδρῶν ἐς τὸ ἀκριβέστατον εἰκα-σμένων λίθου τοῦ καλλίστου οἷον οὐδὲνεὼν εὕροι τις ἂν ῥᾳδίως οὐ δοκῶ σοι δι-καίως ἐπὶ τούτοις μέγα φρονεῖνΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ φῄς καὶτῷ κάλλει καὶ τῷ βάρει τοῦ τάφουΜΑΥΣΩΛΟΣ Νὴ Δί ἐπὶ τούτοις

162

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΙΠΟΝΤΑ ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΕΙ ΕΝ ΛΟΓΟΙΣ3ΠΛΟΙΟΝ Η ΕΥΧΑΙ13ΝΕΚΡΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ59

167

ἀγάγῃ σχολὴν ἀπὸ τῶν θορύβων τῶν ἐνποσίν εἰς Αἴγυπτον ἀπαγαγὼν θάψεινἐκεῖ ὡς γενοίμην εἷς τῶν Αἰγυπτίων θεῶνΔΙΟΓΕΝΗΣ Μὴ γελάσω οὖν ὦἈλέξανδρε ὁρῶν καὶ ἐν ᾅδου ἔτι σε μωραί-νοντα καὶ ἐλπίζοντα Ἄνουβιν ἢ Ὄσιρινγενήσεσθαι πλὴν ἀλλὰ ταῦτα μέν ὦθειότατε μὴ ἐλπίσῃς οὐ γὰρ θέμις ἀνελθε-ῖν τινα τῶν ἅπαξ διαπλευσάντων τὴν λί-μνην καὶ εἰς τὸ εἴσω τοῦ στομίου παρελ-θόντων οὐ γὰρ ἀμελὴς ὁ Αἰακὸς οὐδὲ ὁΚέρβερος εὐκαταφρόνητος ἐκεῖνο δέ γεἡδέως ἂν μάθοιμι παρὰ σοῦ πῶς φέρειςὁπόταν ἐννοήσῃς ὅσην εὐδαιμονίαν ὑπὲργῆς ἀπολιπὼν ἀφῖξαι σωματοφύλακας καὶὑπασπιστὰς καὶ σατράπας καὶ χρυσὸν το-σοῦτον καὶ ἔθνη προσκυνοῦντα καὶ Βαβυ-λῶνα καὶ Βάκτρα καὶ τὰ μεγάλα θηρία καὶτιμὴν καὶ δόξαν καὶ τὸ ἐπίσημον εἶναι ἐξε-λαύνοντα διαδεδεμένον ταινίᾳ λευκῇ τὴνκεφαλὴν πορφυρίδα ἐμπεπορπημένον οὐ

100

ΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲ τὸν ἐλλέβορον ὦΜένιππε ἀναίνομαι πιεῖν γένοιτό μοιμόνονΜΕΝΙΠΠΟΣ Θάρρει ὦ Τάνταλε ὡςοὔτε σὺ οὔτε ἄλλος πίεται τῶν νεκρῶνἀδύνατον γάρ καίτοι οὐ πάντες ὥσπερ σὺἐκ καταδίκης διψῶσι τοῦ ὕδατος αὐτοὺςοὐχ ὑπομένοντος

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΧΕΙΡΩΝΟΣ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤκουσα ὦ Χείρων ὡςθεὸς ὢν ἐπεθύμησας ἀποθανεῖνΧΕΙΡΩΝ Ἀληθῆ ταῦτα ἤκουσας ὦΜένιππε καὶ τέθνηκα ὡς ὁρᾷς ἀθάνατοςεἶναι δυνάμενοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίς δαί σε ἔρως τοῦ θα-νάτου ἔσχεν ἀνεράστου τοῖς πολλοῖς χρή-ματοςΧΕΙΡΩΝ Ἐρῶ πρὸς σὲ οὐκ ἀσύνετον

81

ΝΙΡΕΥΣ Καὶ μὴν ἐροῦ Ὅμηρον ὁποῖοςἦν ὁπότε συνεστράτευον τοῖς ἈχαιοῖςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀνείρατά μοι λέγειςἐγὼ δὲ ἃ βλέπω καὶ νῦν ἔχεις ἐκεῖνα δέ οἱτότε ἴσασινΝΙΡΕΥΣ Οὔκουν ἐγὼ ἐνταῦθα εὐμορ-φότερός εἰμι ὦ Μένιππε ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔτε σὺ οὔτε ἄλλοςεὔμορφος ἰσοτιμία γὰρ ἐν ᾅδου καὶ ὅμοιοιἅπαντεςΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἐμοὶ μὲν καὶ τοῦτο ἱκανόν

166

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλ ὦ καλὲ Μαύσωλεοὔτε ἡ ἰσχὺς ἔτι σοι ἐκείνη οὔτε ἡ μορφὴπάρεστιν εἰ γοῦν τινα ἑλοίμεθα δικαστὴνεὐμορφίας πέρι οὐκ ἔχω εἰπεῖν τίνος ἕνε-κα τὸ σὸν κρανίον προτιμηθείη ἂν τοῦἐμοῦ φαλακρὰ γὰρ ἄμφω καὶ γυμνά καὶτοὺς ὀδόντας ὁμοίως προφαίνομεν καὶ τοὺςὀφθαλμοὺς ἀφῃρήμεθα καὶ τὰς ῥῖνας ἀπο-σεσιμώμεθα ὁ δὲ τάφος καὶ οἱ πολυτελεῖςἐκεῖνοι λίθοι Ἁλικαρνασσεῦσι μὲν ἴσωςεἶεν ἐπιδείκνυσθαι καὶ φιλοτιμεῖσθαι πρὸςτοὺς ξένους ὡς δή τι μέγα οἰκοδόμημααὐτοῖς ἐστιν σὺ δέ ὦ βέλτιστε οὐχ ὁρῶ ὅτι ἀπολαύεις αὐτοῦ πλὴν εἰ μὴ τοῦτο φῄςὅτι μᾶλλον ἡμῶν ἀχθοφορεῖς ὑπὸ τηλικού-τοις λίθοις πιεζόμενοςΜΑΥΣΩΛΟΣ Ἀνόνητα οὖν μοι ἐκεῖναπάντα καὶ ἰσότιμος ἔσται Μαύσωλος καὶΔιογένης ΔΙΟΓΕΝΗΣ Οὐκ ἰσότιμος ὦ γεν-ναιότατε οὐ γὰρ Μαύσωλος μὲν γὰρ

163

ὄντα οὐκ ἦν ἔτι ἡδὺ ἀπολαύειν τῆς ἀθανα-σίαςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐχ ἡδὺ ἦν ζῶντα ὁρᾶντὸ φῶςΧΕΙΡΩΝ Οὔκ ὦ Μένιππε τὸ γὰρ ἡδὺἔγωγε ποικίλον τι καὶ οὐχ ἁπλοῦν ἡγοῦμαιεἶναι ἐγὼ δὲ ἔζων ἀεὶ καὶ ἀπέλαυον τῶνὁμοίων ἡλίου φωτός τροφῆς αἱ ὧραι δὲαἱ αὐταὶ καὶ τὰ γινόμενα ἅπαντα ἑξῆς ἕκα-στον ὥσπερ ἀκολουθοῦντα θάτερον θα-τέρῳ ἐνεπλήσθην οὖν αὐτῶν οὐ γὰρ ἐν τῷαὐτῷ ἀεὶ ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ ltμὴgt μετασχεῖνὅλως τὸ τερπνὸν ἦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις ὦ Χείρων τὰἐν ᾅδου δὲ πῶς φέρεις ἀφ οὗ προελόμενοςαὐτὰ ἥκειςΧΕΙΡΩΝ Οὐκ ἀηδῶς ὦ Μένιππε ἡγὰρ ἰσοτιμία πάνυ δημοτικὴ καὶ τὸ πρᾶγ-μα οὐδὲν ἔχει τὸ διάφορον ἐν φωτὶ εἶναι ἢἐν σκότῳ ἄλλως τε οὔτε διψῆν ὥσπερ ἄνωοὔτε πεινῆν δεῖ ἀλλ ἀνεπιδεεῖς τούτων

82

ἄχρηστόν σοι ὦ Ἀλέξανδρε πρὸς τὰπράγματα ἐγένετο πολλοὶ γὰρ ὑπέπτησ-σον θεὸν εἶναί σε νομίζοντες ἀτὰρ εἰπέμοι τίνι τὴν τοσαύτην ἀρχὴν καταλέλοι-παςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκ οἶδα ὦ Διόγενεςοὐ γὰρ ἔφθασα ἐπισκῆψαί τι περὶ αὐτῆς ἢτοῦτο μόνον ὅτι ἀποθνήσκων Περδίκκᾳτὸν δακτύλιον ἐπέδωκα πλὴν ἀλλὰ τί γε-λᾷς ὦ ΔιόγενεςΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί γὰρ ἄλλο ἢ ἀνεμνήσθηνοἷα ἐποίει ἡ Ἑλλάς ἄρτι σε παρειληφότατὴν ἀρχὴν κολακεύοντες καὶ προστάτηναἱρούμενοι καὶ στρατηγὸν ἐπὶ τοὺς βαρ-βάρους ἔνιοι δὲ καὶ τοῖς δώδεκα θεοῖς προ-στιθέντες καὶ οἰκοδομοῦντές σοι νεὼς καὶθύοντες ὡς δράκοντος υἱῷ ἀλλ εἰπέ μοιποῦ σε οἱ Μακεδόνες ἔθαψαν ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἔτι ἐν Βαβυλῶνι κε-ῖμαι τριακοστὴν ἡμέραν ταύτην ὑπισχνε-ῖται δὲ Πτολεμαῖος ὁ ὑπασπιστής ἤν ποτε

99

οἰμώξεται μεμνημένος τῶν ὑπὲρ γῆς ἐνοἷς εὐδαιμονεῖν ᾤετο Διογένης δὲ καταγε-λάσεται αὐτοῦ καὶ τάφον ὁ μὲν ἐν Ἁλικαρ-νασσῷ ἐρεῖ ἑαυτοῦ ὑπὸ Ἀρτεμισίας τῆς γυ-ναικὸς καὶ ἀδελφῆς κατεσκευασμένον ὁΔιογένης δὲ τοῦ μὲν σώματος εἰ καί τινατάφον ἔχει οὐκ οἶδεν οὐδὲ γὰρ ἔμελεναὐτῷ τούτου λόγον δὲ τοῖς ἀρίστοις περὶτούτου καταλέλοιπεν ἀνδρὸς βίον βεβιω-κὼς ὑψηλότερον ὦ Καρῶν ἀνδραποδω-δέστατε τοῦ σοῦ μνήματος καὶ ἐν βεβαιο-τέρῳ χωρίῳ κατεσκευασμένον

ΝΙΡΕΩΣ ΚΑΙ ΘΕΡΣΙΤΟΥ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΝΙΡΕΥΣ Ἰδοὺ δή Μένιππος οὑτοσὶ δι-κάσει πότερος εὐμορφότερός ἐστιν εἰπέὦ Μένιππε οὐ καλλίων σοι δοκῶΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δὲ καὶ ἔστε πρότε-ρον οἶμαι χρὴ γὰρ τοῦτο εἰδέναι

164

ΝΙΡΕΥΣ Νιρεὺς καὶ ΘερσίτηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πότερος οὖν ὁ Νιρεὺς καὶπότερος ὁ Θερσίτης οὐδέπω γὰρ τοῦτοδῆλον ΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἓν μὲν ἤδη τοῦτο ἔχω ὅτιὅμοιός εἰμί σοι καὶ οὐδὲν τηλικοῦτον δια-φέρεις ἡλίκον σε Ὅμηρος ἐκεῖνος ὁ τυ-φλὸς ἐπῄνεσεν ἁπάντων εὐμορφότερονπροσειπών ἀλλ ὁ φοξὸς ἐγὼ καὶ ψεδνὸςοὐδὲν χείρων ἐφάνην τῷ δικαστῇ ὅρα δὲσύ ὦ Μένιππε ὅντινα καὶ εὐμορφότερονἡγῇΝΙΡΕΥΣ Ἐμέ γε τὸν Ἀγλαΐας καὶΧάροπος ldquoὃς κάλλιστος ἀνὴρ ὑπὸ ἼλιονἦλθονrdquoΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλ οὐχὶ καὶ ὑπὸ γῆνὡς οἶμαι κάλλιστος ἦλθες ἀλλὰ τὰ μὲνὀστᾶ ὅμοια τὸ δὲ κρανίον ταύτῃ μόνον ἄραδιακρίνοιτο ἀπὸ τοῦ Θερσίτου κρανίου ὅτιεὔθρυπτον τὸ σόν ἀλαπαδνὸν γὰρ αὐτὸ καὶοὐκ ἀνδρῶδες ἔχεις

165

ὅλως οἶδε τὰ μετὰ τὸν βίονrdquo ἐνταῦθα δὲοὐ παύσῃ βεβαίως γελῶν καθάπερ ἐγὼνῦν καὶ μάλιστα ἐπειδὰν ὁρᾷς τοὺς πλου-σίους καὶ σατράπας καὶ τυράννους οὕτωταπεινοὺς καὶ ἀσήμους ἐκ μόνης οἰμωγῆςδιαγινωσκομένους καὶ ὅτι μαλθακοὶ καὶἀγεννεῖς εἰσι μεμνημένοι τῶν ἄνω ταῦταλέγε αὐτῷ καὶ προσέτι ἐμπλησάμενον τὴνπήραν ἥκειν θέρμων τε πολλῶν καὶ εἴ πουεὕροι ἐν τῇ τριόδῳ Ἑκάτης δεῖπνον κείμε-νον ἢ ᾠὸν ἐκ καθαρσίου ἤ τι τοιοῦτον ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ἀλλ ἀπαγγελῶ τα-ῦτα ὦ Διόγενες ὅπως δὲ εἰδῶ μάλισταὁποῖός τίς ἐστι τὴν ὄψιν ndashΔΙΟΓΕΝΗΣ Γέρων φαλακρός τρι-βώνιον ἔχων πολύθυρον ἅπαντι ἀνέμῳἀναπεπταμένον καὶ ταῖς ἐπιπτυχαῖς τῶνῥακίων ποικίλον γελᾷ δ ἀεὶ καὶ τὰ πολλὰτοὺς ἀλαζόνας τούτους φιλοσόφους ἐπι-σκώπτειΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ῥᾴδιον εὑρεῖν ἀπό γε

60

κἀπειδὰν τἀν τῇ Ἑλλάδι πάντα ἤδη χειρω-σώμεθα ndash οὐδεὶς γὰρ ὁ ἐναντιωθησόμενοςἡμῖν τὰ ὅπλα τοσούτοις οὖσιν ἀλλ ἀκονιτὶκρατοῦμεν ndash ἐπιβάντες ἐπὶ τὰς τριήρειςκαὶ τοὺς ἵππους εἰς τὰς ἱππαγωγοὺς ἐμβι-βάσαντες ndash παρεσκεύασται δ ἐν Κεγχρεα-ῖς καὶ σῖτος ἱκανὸς καὶ τὰ πλοῖα διαρκῆκαὶ τὰ ἄλλα πάντα ndash διαβάλωμεν τὸνΑἰγαῖον ἐς τὴν Ἰωνίαν εἶτα ἐκεῖ τῇ Ἀρ-τέμιδι θύσαντες καὶ τὰς πόλεις ἀτειχί-στους λαβόντες ῥᾳδίως ἄρχοντας ἀπολι-πόντες προχωρῶμεν ἐπὶ Συρίας διὰ Καρί-ας εἶτα Λυκίας καὶ Παμφυλίας καὶ Πισι-δῶν καὶ τῆς παραλίου καὶ ὀρεινῆς Κιλικί-ας ἄχρι ἂν ἐπὶ τὸν Εὐφράτην ἀφικώμεθαΛΥΚΙΝΟΣ Ἐμέ ὦ βασιλεῦ εἰ δοκεῖσατράπην τῆς Ἑλλάδος κατάλιπε δειλὸςγάρ εἰμι καὶ τῶν οἴκοι πολὺ ἀπελθεῖν οὐκἂν ἡδέως ὑπομείναιμι σὺ δὲ ἔοικας ἐπὶἈρμενίους καὶ Παρθυαίους ἐλάσειν μάχιμαφῦλα καὶ τὴν τοξικὴν εὔστοχα ὥστε ἄλλῳ

41

γὸς ὢν καὶ Δᾶμις ὁ πλούσιος ὁ ἐκ Κορίν-θου συγκατῄεσαν ὁ μὲν Δᾶμις ὑπὸ τοῦπαιδὸς ἐκ φαρμάκων ἀποθανών ὁ δὲΛάμπις δι ἔρωτα Μυρτίου τῆς ἑταίραςἀποσφάξας ἑαυτόν ὁ δὲ Βλεψίας λιμῷἄθλιος ἐλέγετο ἀπεσκληκέναι καὶ ἐδήλουδὲ ὠχρὸς εἰς ὑπερβολὴν καὶ λεπτὸς εἰς τὸἀκριβέστατον φαινόμενος ἐγὼ δὲ καίπερεἰδὼς ἀνέκρινον ὃν τρόπον ἀποθάνοιενεἶτα τῷ μὲν Δάμιδι αἰτιωμένῳ τὸν υἱόνΟὐκ ἄδικα μέντοι ἔπαθες ἔφην ὑπ αὐτοῦεἰ τάλαντα ἔχων ὁμοῦ χίλια καὶ τρυφῶναὐτὸς ἐνενηκοντούτης ὢν ὀκτωκαιδεκαέτεινεανίσκῳ τέτταρας ὀβολοὺς παρεῖχες σὺδέ ὦ Ἀκαρνάν ndash ἔστενε γὰρ κἀκεῖνος καὶκατηρᾶτο τῇ Μυρτίῳ ndash τί αἰτιᾷ τὸν Ἔρω-τα σεαυτὸν δέον ὃς τοὺς μὲν πολεμίουςοὐδεπώποτε ἔτρεσας ἀλλὰ φιλοκινδύνωςἠγωνίζου πρὸ τῶν ἄλλων ἀπὸ δὲ τοῦ τυ-χόντος παιδισκαρίου καὶ δακρύων ἐπι-πλάστων καὶ στεναγμῶν ἑάλως ὁ γενναῖος

138

ΕΡΜΗΣ Ἔμβαινε ἤδη σὺ δὲ ὁ παχύς ὁπολύσαρκος τίς ὢν τυγχάνειςΔΑΜΑΣΙΑΣ Δαμασίας ὁ ἀθλητήςΕΡΜΗΣ Ναί ἔοικας οἶδα γάρ σε πολ-λάκις ἐν ταῖς παλαίστραις ἰδώνΔΑΜΑΣΙΑΣ Ναί ὦ Ἑρμῆ ἀλλὰ πα-ράδεξαί με γυμνὸν ὄνταΕΡΜΗΣ Οὐ γυμνόν ὦ βέλτιστε τοσαύ-τας σάρκας περιβεβλημένον ὥστε ἀπόδυθιαὐτάς ἐπεὶ καταδύσεις τὸ σκάφος τὸν ἕτε-ρον πόδα ὑπερθεὶς μόνον ἀλλὰ καὶ τοὺςστεφάνους τούτους ἀπόρριψον καὶ τὰ κη-ρύγματαΔΑΜΑΣΙΑΣ Ἰδού σοι γυμνός ὡς ὁρᾷςἀληθῶς εἰμι καὶ ἰσοστάσιος τοῖς ἄλλοις νε-κροῖς ΕΡΜΗΣ Οὕτως ἄμεινον ἀβαρῆ εἶναιὥστε ἔμβαινε καὶ σὺ τὸν πλοῦτον ἀπο-θέμενος ὦ Κράτων καὶ τὴν μαλακίαν δὲπροσέτι καὶ τὴν τρυφὴν μηδὲ τὰ ἐντάφιακόμιζε μηδὲ τὰ τῶν προγόνων ἀξιώματα

123

παραδοὺς τὸ δεξιὸν ἐμὲ Ἀντίπατρόν τιναἔασον ἐπὶ τῆς Ἑλλάδος μή με καὶ διαπεί-ρῃ τις οἰστῷ ἄθλιον βαλὼν ἐς τὰ γυμνὰπερὶ Σοῦσα ἢ Βάκτρα ἡγούμενόν σοι τῆςφάλαγγοςΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἀποδιδράσκεις ὦ Λυ-κῖνε τὸν κατάλογον δειλὸς ὤν ὁ δὲ νόμοςἀποτετμῆσθαι τὴν κεφαλήν εἴ τις λιπὼνφαίνοιτο τὴν τάξιν ἀλλ ἐπεὶ κατὰ τὸνΕὐφράτην ἤδη ἐσμὲν καὶ ὁ ποταμὸς ἔζευ-κται καὶ κατόπιν ὁπόσα διεληλύθαμενἀσφαλῶς ἔχει καὶ πάντα ὕπαρχοι κατέχου-σιν ὑπ ἐμοῦ ἑκάστῳ ἔθνει ἐπεισαχθέντεςοἱ δὲ καὶ ἀπίασι τὴν Φοινίκην ἡμῖν ἐν τού-τῳ καὶ τὴν Παλαιστίνην εἶτα καὶ τὴνΑἴγυπτον προσαξόμενοι σὺ πρῶτος ὦΛυκῖνε διάβαινε τὸ δεξιὸν ἄγων εἶτα ἐγὼκαὶ μετ ἐμὲ ὁ Τιμόλαος ἐπὶ πᾶσι δὲ τὸ ἱπ-πικὸν ἄγε σύ ὦ Ἀδείμαντε καὶ διὰ μὲντῆς Μεσοποταμίας οὐδεὶς ἀπήντηκεν ἡμῖνπολέμιος ἀλλὰ ἑκόντες αὑτούς τε καὶ τὰς

42

ΝΕΚΡΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥΔΕΥΚΟΥΣ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ὦ Πολύδευκες ἐντέλλο-μαί σοι ἐπειδὰν τάχιστα ἀνέλθῃς ndash σὸνγάρ ἐστιν οἶμαι ἀναβιῶναι αὔριον ndash ἤνπου ἴδῃς Μένιππον τὸν κύνα ndash εὕροις δἂν αὐτὸν ἐν Κορίνθῳ κατὰ τὸ Κράνειον ἢἐν Λυκείῳ τῶν ἐριζόντων πρὸς ἀλλήλουςφιλοσόφων καταγελῶντα ndash εἰπεῖν πρὸςαὐτόν ὅτι σοί ὦ Μένιππε κελεύει ὁ Διο-γένης εἴ σοι ἱκανῶς τὰ ὑπὲρ γῆς καταγε-γέλασται ἥκειν ἐνθάδε πολλῷ πλείω ἐπι-γελασόμενον ἐκεῖ μὲν γὰρ ἐν ἀμφιβόλῳσοὶ ἔτι ὁ γέλως ἦν καὶ πολὺ τὸ ldquoτίς γὰρ

59

κατάλιπε δὲ καὶ γένος καὶ δόξαν καὶ εἴποτέ σε ἡ πόλις ἀνεκήρυξεν καὶ τὰς τῶνἀνδριάντων ἐπιγραφάς μηδὲ ὅτι μέγαντάφον ἐπί σοι ἔχωσαν λέγε βαρύνει γὰρκαὶ ταῦτα μνημονευόμεναΚΡΑΤΩΝ Οὐχ ἑκὼν μέν ἀπορρίψω δέτί γὰρ ἂν καὶ πάθοιμιΕΡΜΗΣ βαβαί σὺ δὲ ὁ ἔνοπλος τί βού-λει ἢ τί τὸ τρόπαιον τοῦτο φέρειςΣΤΡΑΤΗΓΟΣ Ὅτι ἐνίκησα ὦ Ἑρμῆκαὶ ἠρίστευσα καὶ ἡ πόλις ἐτίμησέν μεΕΡΜΗΣ Ἄφες ὑπὲρ γῆς τὸ τρόπαιον ἐνᾅδου γὰρ εἰρήνη καὶ οὐδὲν ὅπλων δεήσειὁ σεμνὸς δὲ οὗτος ἀπό γε τοῦ σχήματοςκαὶ βρενθυόμενος ὁ τὰς ὀφρῦς ἐπηρκώς ὁἐπὶ τῶν φροντίδων τίς ἐστιν ὁ τὸν βαθὺνπώγωνα καθειμένοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Φιλόσοφός τις ὦ Ἑρμῆμᾶλλον δὲ γόης καὶ τερατείας μεστόςὥστε ἀπόδυσον καὶ τοῦτον ὄψει γὰρ πολ-λὰ καὶ γελοῖα ὑπὸ τῷ ἱματίῳ σκεπόμενα

124

κατιέναι ὁ δέ γε Ὀροίτης καὶ πάνυ ἁπα-λὸς ἦν τὼ πόδε καὶ οὐδ ἑστάναι χαμαίοὐχ ὅπως βαδίζειν ἐδύνατο πάσχουσι δαὐτὸ ἀτεχνῶς Μῆδοι πάντες ἢν ἀποβῶσιτῶν ἵππων ὥσπερ οἱ ἐπὶ τῶν ἀκανθῶνἀκροποδητὶ μόλις βαδίζουσιν ὥστε ἐπεὶκαταβαλὼν ἑαυτὸν ἔκειτο καὶ οὐδεμιᾷ μη-χανῇ ἀνίστασθαι ἤθελεν ὁ βέλτιστος Ἑρ-μῆς ἀράμενος αὐτὸν ἐκόμισεν ἄχρι πρὸς τὸπορθμεῖον ἐγὼ δὲ ἐγέλωνΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Κἀγὼ δὲ ὁπότε κα-τῄειν οὐδ ἀνέμιξα ἐμαυτὸν τοῖς ἄλλοιςἀλλ ἀφεὶς οἰμώζοντας αὐτοὺς προδραμὼνἐπὶ τὸ πορθμεῖον προκατέλαβον χώραν ὡςἂν ἐπιτηδείως πλεύσαιμι καὶ παρὰ τὸνπλοῦν οἱ μὲν ἐδάκρυόν τε καὶ ἐναυτίωνἐγὼ δὲ μάλα ἐτερπόμην ἐπ αὐτοῖςΔΙΟΓΕΝΗΣ Σὺ μέν ὦ Κράτης καὶἈντίσθενες τοιούτων ἐτύχετε τῶν ξυνοδοι-πόρων ἐμοὶ δὲ Βλεψίας τε ὁ δανειστικὸς ὁἐκ Πειραιῶς καὶ Λάμπις ὁ Ἀκαρνὰν ξενα-

137

58

ἀκροπόλεις ἅνθρωποι ἐνεχείρισαν καὶ ἐπὶΒαβυλῶνα ἐλθόντες ἀπροσδόκητοι παρήλ-θομεν εἰς τὸ εἴσω τῶν τειχῶν καὶ ἔχομεντὴν πόλιν ὁ βασιλεὺς δὲ περὶ Κτησιφῶνταδιατρίβων ἤκουσε τὴν ἔφοδον εἶτα εἰς Σε-λεύκειαν παρελθὼν παρασκευάζεται ἱπ-πέας τε ὅτι πλείστους μεταπεμπόμενος καὶτοξότας καὶ σφενδονήτας ἀπαγγέλλουσι δοὖν οἱ σκοποὶ ἀμφὶ τὰς ἑκατὸν ἤδη μυ-ριάδας τοῦ μαχίμου συνειλέχθαι καὶ τού-των εἴκοσιν ἱπποτοξότας καίτοι οὔπω ὁἈρμένιος πάρεστιν οὔτε οἱ κατὰ τὴν Κα-σπίαν θάλατταν οἰκοῦντες οὔτε οἱ ἀπὸΒάκτρων ἀλλ ἐκ τῶν πλησίον καὶ προα-στείων τῆς ἀρχῆς οὕτω ῥᾳδίως τοσαύταςμυριάδας κατέλεξε καιρὸς οὖν ἤδη σκοπε-ῖν ἡμᾶς ὅ τι χρὴ ποιεῖνΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀλλ ἐγὼ μέν φημιδεῖν ὑμᾶς τὸ πεζὸν ἀπιέναι τὴν ἐπὶ Κτησι-φῶντος ἡμᾶς δὲ τὸ ἱππικὸν αὐτοῦ μένειντὴν Βαβυλῶνα διαφυλάξοντας

43

μπλοκῇ ὁ μὲν γὰρ Ἀρσάκης ἐπήλαυνενὡς διηγεῖτο πολὺ τῶν ἄλλων προεξορμή-σας ὑποστὰς δὲ ὁ Θρᾷξ τῇ πέλτῃ μὲν ὑπο-δὺς ἀποσείεται τοῦ Ἀρσάκου τὸν κοντόνὑποθεὶς δὲ τὴν σάρισαν αὐτόν τε διαπείρεικαὶ τὸν ἵππονΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Πῶς οἷόν τε ὦΚράτης μιᾷ πληγῇ τοῦτο γενέσθαιΚΡΑΤΗΣ Ῥᾷστ ὦ Ἀντισθένες ὁ μὲνγὰρ ἐπήλαυνεν εἰκοσάπηχύν τινα κοντὸνπροβεβλημένος ὁ Θρᾷξ δ ἐπειδὴ τῇ πέλ-τῃ παρεκρούσατο τὴν προσβολὴν καὶ πα-ρῆλθεν αὐτὸν ἡ ἀκωκή ἐς τὸ γόνυ ὀκλάσαςδέχεται τῇ σαρίσῃ τὴν ἐπέλασιν καὶ τι-τρώσκει τὸν ἵππον ὑπὸ τὸ στέρνον ὑπὸ θυ-μοῦ καὶ σφοδρότητος ἑαυτὸν διαπείρανταδιελαύνεται δὲ καὶ ὁ Ἀρσάκης ἐκ τοῦ βου-βῶνος διαμπὰξ ἄχρι ὑπὸ τὴν πυγήν ὁρᾷςοἷόν τι ἐγένετο οὐ τοῦ ἀνδρός ἀλλὰ τοῦἵππου μᾶλλον τὸ ἔργον ἠγανάκτει δ ὅμωςὁμότιμος ὢν τοῖς ἄλλοις καὶ ἠξίου ἱππεὺς

136

ΕΡΜΗΣ Κατάθου σὺ τὸ σχῆμα πρῶτονεἶτα καὶ ταυτὶ πάντα ὦ Ζεῦ ὅσην μὲν τὴνἀλαζονείαν κομίζει ὅσην δὲ ἀμαθίαν καὶἔριν καὶ κενοδοξίαν καὶ ἐρωτήσεις ἀπόρουςκαὶ λόγους ἀκανθώδεις καὶ ἐννοίας πολυ-πλόκους ἀλλὰ καὶ ματαιοπονίαν μάλαπολλὴν καὶ λῆρον οὐκ ὀλίγον καὶ ὕθλουςκαὶ μικρολογίαν νὴ Δία καὶ χρυσίον γετουτὶ καὶ ἡδυπάθειαν δὲ καὶ ἀναισχυντίανκαὶ ὀργὴν καὶ τρυφὴν καὶ μαλακίαν οὐλέληθεν γάρ με εἰ καὶ μάλα περικρύπτειςαὐτά καὶ τὸ ψεῦδος δὲ ἀπόθου καὶ τὸντῦφον καὶ τὸ οἴεσθαι ἀμείνων εἶναι τῶν ἄλ-λων ὡς εἴ γε ταῦτα πάντα ἔχων ἐμβαίηςποία πεντηκόντορος δέξαιτο ἄν σεΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Ἀποτίθεμαι τοίνυναὐτά ἐπείπερ οὕτω κελεύειςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ καὶ τὸν πώγωνα το-ῦτον ἀποθέσθω ὦ Ἑρμῆ βαρύν τε ὄντακαὶ λάσιον ὡς ὁρᾷς πέντε μναῖ τριχῶνεἰσι τοὐλάχιστον

125

ΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἀποδειλιᾷς καὶ σύ ὦἈδείμαντε πλησίον τοῦ κινδύνου γενόμε-νος σοὶ δὲ τί δοκεῖ ὦ ΤιμόλαεΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἁπάσῃ τῇ στρατιᾷ βαδί-ζειν ἐπὶ τοὺς πολεμίους μηδὲ περιμένεινἔστ ἂν ἄμεινον παρασκευάσωνται παντα-χόθεν τῶν συμμάχων προσγενομένων ἀλλἕως ἔτι καθ ὁδόν εἰσιν οἱ πολέμιοι ἐπιχει-ρῶμεν αὐτοῖςΣΑΜΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις σὺ δὲ τί ὦ Λυ-κῖνε δοκιμάζεις ΛΥΚΙΝΟΣ Ἐγώ σοι φράσω ἐπειδὴκεκμήκαμεν συντόνως ὁδεύοντες ὁπότεκατῄειμεν ἕωθεν ἐς τὸν Πειραιᾶ καὶ νῦνἤδη τριάκοντά που σταδίους προκεχωρή-καμεν καὶ ὁ ἥλιος πολύς κατὰ μεσημβρίανγὰρ ἤδη μάλιστα ἐνταῦθά που ἐπὶ τὰςἐλαίας ἐπὶ τῆς ἀνατετραμμένης στήλης κα-θίσαντας ἀναπαύσασθαι εἶτα οὕτως ἀνα-στάντας ἀνύειν τὸ λοιπὸν ἐς τὸ ἄστυΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἔτι γὰρ Ἀθήνησιν ὦ μα-

44

τὸ γελάσαι μάλα ἡδέως ἐφ οἷς ὑμεῖς ᾐτή-σατε τοιούτοις οὖσι καὶ ταῦτα φιλοσοφίανἐπαινοῦντες

57

ΕΡΜΗΣ Εὖ λέγεις ἀπόθου καὶ τοῦτονΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Καὶ τίς ὁ ἀποκείρωνἔσταιΕΡΜΗΣ Μένιππος οὑτοσὶ λαβὼν πέλε-κυν τῶν ναυπηγικῶν ἀποκόψει αὐτὸν ἐπι-κόπῳ τῇ ἀποβάθρᾳ χρησάμενος ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔκ ὦ Ἑρμῆ ἀλλὰ πρίο-νά μοι ἀνάδος γελοιότερον γὰρ τοῦτοΕΡΜΗΣ Ὁ πέλεκυς ἱκανός εὖ γε ἀν-θρωπινώτερος νῦν ἀναπέφηνας ἀποθέμενοςσαυτοῦ τὴν κινάβρανΜΕΝΙΠΠΟΣ Βούλει μικρὸν ἀφέλωμαικαὶ τῶν ὀφρύωνΕΡΜΗΣ Μάλιστα ὑπὲρ τὸ μέτωπονγὰρ καὶ ταύτας ἐπῆρκεν οὐκ οἶδα ἐφ ὅτῳἀνατείνων ἑαυτόν τί τοῦτο καὶ δακρύειςὦ κάθαρμα καὶ πρὸς θάνατον ἀποδειλιᾷςἔμβηθι δ οὖνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἓν ἔτι τὸ βαρύτατον ὑπὸμάλης ἔχειΕΡΜΗΣ Τί ὦ Μένιππε

126

νόδωρός τε ὁ πλούσιος ὁ ἡμέτερος καὶ Ἀρ-σάκης ὁ Μηδίας ὕπαρχος καὶ Ὀροίτης ὁἈρμένιος ὁ μὲν οὖν Ἰσμηνόδωρος ndash ἐπε-φόνευτο γὰρ ὑπὸ τῶν λῃστῶν ὑπὸ τὸν Κι-θαιρῶνα Ἐλευσῖνάδε οἶμαι βαδίζων ndashἔστενε καὶ τὸ τραῦμα ἐν ταῖν χεροῖν εἶχεκαὶ τὰ παιδία ἃ νεογνὰ καταλελοίπει ἀνε-καλεῖτο καὶ ἑαυτῷ ἐπεμέμφετο τῆς τόλ-μης ὃς Κιθαιρῶνα ὑπερβάλλων καὶ τὰπερὶ τὰς Ἐλευθερὰς χωρία πανέρημα ὄνταὑπὸ τῶν πολέμων διοδεύων δύο μόνουςοἰκέτας ἐπηγάγετο καὶ ταῦτα φιάλαςπέντε χρυσᾶς καὶ κυμβία τέτταρα μεθἑαυτοῦ κομίζων ὁ δὲ Ἀρσάκης ndash γηραιὸςἤδη καὶ νὴ Δί οὐκ ἄσεμνος τὴν ὄψιν ndash εἰςτὸ βαρβαρικὸν ἤχθετο καὶ ἠγανάκτει πε-ζὸς βαδίζων καὶ ἠξίου τὸν ἵππον αὐτῷπροσαχθῆναι καὶ γὰρ καὶ ὁ ἵππος αὐτῷσυνετεθνήκει μιᾷ πληγῇ ἀμφότεροι διαπα-ρέντες ὑπὸ Θρᾳκός τινος πελταστοῦ ἐν τῇἐπὶ τῷ Ἀράξῃ πρὸς τὸν Καππαδόκην συ-

135

ξαίμην πλουτήσας ἐπ ὀλίγον ὑπηνέμιόντινα πλοῦτον ἀνιᾶσθαι μετ ὀλίγον ψιλὴντὴν μᾶζαν ἐσθίων οἷα ὑμεῖς πείσεσθε μετὀλίγον ἐπειδὰν ἡ εὐδαιμονία μὲν ὑμῖν καὶὁ πολὺς πλοῦτος οἴχηται ἀποπτάμενοςαὐτοὶ δὲ καταβάντες ἀπὸ τῶν θησαυρῶν τεκαὶ διαδημάτων ὥσπερ ἐξ ἡδίστου ὀνείρα-τος ἀνεγρόμενοι ἀνόμοια τὰ ἐπὶ τῆς οἰκίαςεὑρίσκητε ὥσπερ οἱ τοὺς βασιλεῖς ὑποκρι-νόμενοι τραγῳδοὶ ἐξελθόντες ἀπὸ τοῦ θε-άτρου λιμώττοντες οἱ πολλοί καὶ ταῦταπρὸ ὀλίγου Ἀγαμέμνονες ὄντες ἢ Κρέο-ντες λυπήσεσθε οὖν ὡς τὸ εἰκός καὶ δυ-σάρεστοι ἔσεσθε τὰ ἐπὶ τῆς οἰκίας καὶμάλιστα σύ ὦ Τιμόλαε ὁπόταν δέῃ σε τὸαὐτὸ παθεῖν τῷ Ἰκάρῳ τῆς πτερώσεωςδιαλυθείσης καταπεσόντα ἐκ τοῦ οὐρανοῦχαμαὶ βαδίζειν ἀπολέσαντα τοὺς δακτυλί-ους ἐκείνους ἅπαντας ἀπορρυέντας τῶν δα-κτύλων ἐμοὶ δὲ καὶ τοῦτο ἱκανὸν ἀντὶπάντων θησαυρῶν καὶ Βαβυλῶνος αὐτῆς

56

κάριε εἶναι δοκεῖς ὃς ἀμφὶ Βαβυλῶνα ἐντῷ πεδίῳ πρὸ τῶν τειχῶν ἐν τοσούτοιςστρατιώταις κάθησαι περὶ τοῦ πολέμουδιασκοπούμενοςΛΥΚΙΝΟΣ Εὖ γε ὑπέμνησας ἐγὼ δὲνήφειν ᾤμην καὶ ὕπαρ ἀποφανεῖσθαι τὴνγνώμηνΣΑΜΙΠΠΟΣ Πρόσιμεν δή εἴ σοι δοκεῖκαὶ ὅπως ἄνδρες ἀγαθοὶ ἐν τοῖς κινδύνοιςἔσεσθε μηδὲ προδώσετε τὸ πάτριον φρόνη-μα ἤδη γάρ που καὶ οἱ πολέμιοι ἐπιλαμ-βάνουσιν ὥστε τὸ μὲν σύνθημα ἔστωἘνυάλιος ὑμεῖς δὲ ἐπειδὰν σημάνῃ ὁ σαλ-πιγκτής ἀλαλάξαντες καὶ τὰ δόρατα κρού-σαντες πρὸς τὰς ἀσπίδας ἐπείγεσθε συμ-μῖξαι τοῖς ἐναντίοις καὶ ἐντὸς γενέσθαιτῶν τοξευμάτων ὡς μηδὲ πληγὰς λαμ-βάνωμεν ἀκροβολίζεσθαι αὐτοῖς διδόντεςκαὶ ἐπειδὴ ἐς χεῖρας ἤδη συνεληλύθαμεντὸ μὲν εὐώνυμον καὶ ὁ Τιμόλαος ἐτρέψα-ντο τοὺς καθ αὑτοὺς Μήδους ὄντας τὸ δὲ

45

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΘΕΝΟΥΣΚΑΙ ΚΡΑΤΗΤΟΣ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀντίσθενες καὶ Κράτηςσχολὴν ἄγομεν ὥστε τί οὐκ ἄπιμεν εὐθὺτῆς καθόδου περιπατήσοντες ὀψόμενοιτοὺς κατιόντας οἷοί τινές εἰσι καὶ τί ἕκα-στος αὐτῶν ποιεῖΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Ἀπίωμεν ὦ Διόγενεςκαὶ γὰρ ἂν ἡδὺ τὸ θέαμα γένοιτο τοὺς μὲνδακρύοντας αὐτῶν ὁρᾶν τοὺς δὲ ἱκετεύο-ντας ἀφεθῆναι ἐνίους δὲ μόλις κατιόνταςκαὶ ἐπὶ τράχηλον ὠθοῦντος τοῦ Ἑρμοῦὅμως ἀντιβαίνοντας καὶ ὑπτίους ἀντερείδο-ντας οὐδὲν δέονΚΡΑΤΗΣ Ἔγωγ οὖν καὶ διηγήσομαιὑμῖν ἃ εἶδον ὁπότε κατῄειν κατὰ τὴν ὁδόνΔΙΟΓΕΝΗΣ Διήγησαι ὦ Κράτης ἔοι-κας γάρ τινα ἑωρακέναι παγγέλοιαΚΡΑΤΗΣ Καὶ ἄλλοι μὲν πολλοὶ συγκα-τέβαινον ἡμῖν ἐν αὐτοῖς δὲ ἐπίσημοι Ἰσμη-

134

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Κολακείαν ὦ Ἑρμῆ πολ-λὰ ἐν τῷ βίῳ χρησιμεύσασαν αὐτῷΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Οὐκοῦν καὶ σύ ὦΜένιππε ἀπόθου τὴν ἐλευθερίαν καὶ παρ-ρησίαν καὶ τὸ ἄλυπον καὶ τὸ γενναῖον καὶτὸν γέλωτα μόνος γοῦν τῶν ἄλλων γελᾷςΕΡΜΗΣ Μηδαμῶς ἀλλὰ καὶ ἔχε ταῦτακοῦφα γὰρ καὶ πάνυ εὔφορα ὄντα καὶ πρὸςτὸν κατάπλουν χρήσιμα καὶ ὁ ῥήτωρ δὲσὺ ἀπόθου τῶν ῥημάτων τὴν τοσαύτηνἀπεραντολογίαν καὶ ἀντιθέσεις καὶ παρι-σώσεις καὶ περιόδους καὶ βαρβαρισμοὺςκαὶ τὰ ἄλλα βάρη τῶν λόγωνΡΗΤΩΡ Ἢν ἰδού ἀποτίθεμαιΕΡΜΗΣ Εὖ ἔχει ὥστε λύε τὰ ἀπόγειατὴν ἀποβάθραν ἀνελώμεθα τὸ ἀγκύριονἀνεσπάσθω πέτασον τὸ ἱστίον εὔθυνε ὦπορθμεῦ τὸ πηδάλιον εὖ πάθωμεν τίοἰμώζετε ὦ μάταιοι καὶ μάλιστα ὁ φι-λόσοφος σὺ ὁ ἀρτίως τὸν πώγωνα δεδῃω-μένος

127

κατ ἐμὲ ἰσόπαλον ἔτι Πέρσαι γάρ εἰσι καὶὁ βασιλεὺς ἐν αὐτοῖς ἡ δὲ ἵππος ἅπασατῶν βαρβάρων ἐπὶ τὸ δεξιὸν ἡμῶν ἐλαύ-νουσιν ὥστε ὦ Λυκῖνε αὐτός τε ἀνὴρἀγαθὸς γίγνου καὶ τοῖς μετὰ σαυτοῦ παρα-κελεύου δέχεσθαι τὴν ἐπέλασινΛΥΚΙΝΟΣ Ὢ τῆς τύχης ἐπ ἐμὲ γὰροἱ ἱππεῖς ἅπαντες καὶ μόνος ἐπιτήδειοςαὐτοῖς ἔδοξα ἐπελαύνεσθαι καί μοι δοκῶἢν βιάζωνται αὐτομολήσειν προσδραμὼνἐς τὴν παλαίστραν ἔτι πολεμοῦντας ὑμᾶςκαταλιπώνΣΑΜΙΠΠΟΣ Μηδαμῶς κρατεῖς γὰραὐτῶν καὶ σὺ ἤδη τὸ μέρος ἐγὼ δέ ὡςὁρᾷς καὶ μονομαχήσω πρὸς τὸν βασιλέαπροκαλεῖται γάρ με καὶ ἀναδῦναι πάντωςαἰσχρόνΛΥΚΙΝΟΣ Νὴ Δία καὶ τετρώσῃ αὐτίκαμάλα πρὸς αὐτοῦ βασιλικὸν γὰρ καὶ τὸτρωθῆναι περὶ τῆς ἀρχῆς μαχόμενονΣΑΜΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις ἐπιπόλαιον

46

τόδε τί δή ποτε οὐχ εἷς δακτύλιος ἅπανταταῦτα δύναταί σοι ἀλλὰ τοσούτους περι-ημμένος βαδιῇ τὴν ἀριστερὰν πεφορτι-σμένος κατὰ δάκτυλον ἕνα μᾶλλον δὲὑπερπαίει ὁ ἀριθμός καὶ δεήσει καὶ τὴνδεξιὰν συνεπιλαβεῖν καίτοι ἑνὸς τοῦ ἀνα-γκαιοτάτου προσδεῖ ὃς περιθέμενόν σεπαύσει μωραίνοντα τὴν πολλὴν ταύτηνκόρυζαν ἀποξύσας ἢ τοῦτο μὲν καὶ ὁ ἑλ-λέβορος ἱκανὸς ποιῆσαι ζωρότερος ποθείςΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἀλλὰ πάντως ὦ Λυκῖνεκαὶ αὐτὸς εὔξῃ τι ἤδη ποτέ ὡς ἂν μάθω-μεν οἷα αἰτήσεις ἀνεπίληπτα καὶ ἀνέγκλη-τα ὁ συκοφαντῶν τοὺς ἄλλους ΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλ οὐ δέομαι εὐχῆς ἐγώἥκομεν γὰρ δὴ πρὸς τὸ Δίπυλον καὶ ὁ βέλ-τιστος οὑτοσὶ Σάμιππος ἀμφὶ Βαβυλῶναμονομαχῶν καὶ σύ ὦ Τιμόλαε ἀριστῶνμὲν ἐν Συρίᾳ δειπνῶν δὲ ἐν Ἰταλίᾳ καὶτοῖς ἐμοὶ ἐπιβάλλουσι σταδίοις κατεχρήσα-σθε καλῶς ποιοῦντες ἄλλως τε οὐκ ἂν δε-

55

ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Ὅτι ὦ Ἑρμῆ ἀθάνα-τον ᾤμην τὴν ψυχὴν ὑπάρχεινΜΕΝΙΠΠΟΣ Ψεύδεται ἄλλα γὰρ ἔοικελυπεῖν αὐτόνΕΡΜΗΣ Τὰ ποῖαΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅτι μηκέτι δειπνήσειπολυτελῆ δεῖπνα μηδὲ νύκτωρ ἐξιὼν ἅπα-ντας λανθάνων τῷ ἱματίῳ τὴν κεφαλὴν κα-τειλήσας περίεισιν ἐν κύκλῳ τὰ χαμαιτυ-πεῖα καὶ ἕωθεν ἐξαπατῶν τοὺς νέους ἐπὶτῇ σοφίᾳ ἀργύριον λήψεται ταῦτα λυπεῖαὐτόν ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Σὺ γάρ ὦ Μένιππεοὐκ ἄχθῃ ἀποθανώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Πῶς ὃς ἔσπευσα ἐπὶ τὸνθάνατον καλέσαντος μηδενός ἀλλὰ μετα-ξὺ λόγων οὐ κραυγή τις ἀκούεται ὥσπερτινῶν ἀπὸ γῆς βοώντωνΕΡΜΗΣ Ναί ὦ Μένιππε οὐκ ἀφ ἑνόςγε χώρου ἀλλ οἱ μὲν εἰς τὴν ἐκκλησίανσυνελθόντες ἄσμενοι γελῶσι πάντες ἐπὶ τῷ

128

ΚΡΑΤΗΣ Ἀλλ οἱ ἄλλοι ἠμέλουν τῶντοιούτων κτημάτων καὶ οὐδεὶς ἐθεράπευενἡμᾶς κληρονομήσειν προσδοκῶν εἰς δὲ τὸχρυσίον πάντες ἔβλεπονΔΙΟΓΕΝΗΣ Εἰκότως οὐ γὰρ εἶχονἔνθα δέξαιντο τὰ τοιαῦτα παρ ἡμῶν διερ-ρυηκότες ὑπὸ τρυφῆς καθάπερ τὰ σαπρὰτῶν βαλλαντίων ὥστε εἴ ποτε καὶ ἐμβάλοιτις ἐς αὐτοὺς ἢ σοφίαν ἢ παρρησίαν ἢ ἀλή-θειαν ἐξέπιπτεν εὐθὺς καὶ διέρρει τοῦπυθμένος στέγειν οὐ δυναμένου οἷόν τιπάσχουσιν αἱ τοῦ Δαναοῦ αὗται παρθένοιεἰς τὸν τετρυπημένον πίθον ἐπαντλοῦσαιτὸ δὲ χρυσίον ὀδοῦσι καὶ ὄνυξι καὶ πάσῃμηχανῇ ἐφύλαττονΚΡΑΤΗΣ Οὐκοῦν ἡμεῖς μὲν ἕξομενκἀνταῦθα τὸν πλοῦτον οἱ δὲ ὀβολὸν ἥξουσικομίζοντες καὶ τοῦτον ἄχρι τοῦ πορθμέως

133

σκοπεῖν ἔξω βέλους ὑπεραιωρούμενον καὶεἰ δόξειέ μοι προσθέμενος ἂν τοῖς ἡττη-μένοις κοιμίσας τοὺς κρατοῦντας νικᾶν πα-ρεῖχον τοῖς φεύγουσιν ἀναστρέψασιν ἀπὸτῆς τροπῆς καὶ τὸ ὅλον παιδιὰν ἐποιού-μην ἂν τὸν τῶν ἀνθρώπων βίον καὶ πάνταἐμὰ ἦν καὶ θεὸς ἐδόκουν τοῖς ἄλλοις τοῦτοἡ ἄκρα εὐδαιμονία ἐστὶ μήτε ἀπολέσθαιμήτε ἐπιβουλευθῆναι δυναμένη καὶ μάλι-στα μεθ ὑγιείας ἐν μακρῷ τῷ βίῳ τί ἂναἰτιάσαιο ὦ Λυκῖνε τῆς εὐχῆςΛΥΚΙΝΟΣ Οὐδέν ὦ Τιμόλαε οὐδὲγὰρ ἀσφαλὲς ἐναντιοῦσθαι ἀνδρὶ πτηνῷκαὶ ὑπὲρ μυρίους τὴν ἰσχύν πλὴν ἀλλὰἐκεῖνο ἐρήσομαί σε εἴ τινα ἄλλον εἶδες ἐντοσούτοις ἔθνεσιν ὅσα ὑπερέπτης γέρονταἤδη ἄνδρα οὕτω παρακεκινηκότα τὴνγνώμην ἐπὶ δακτυλίου μικροῦ ὀχούμενονὄρη ὅλα κινεῖν ἄκρῳ τῷ δακτύλῳ δυνάμε-νον ἐπέραστον πᾶσι καὶ ταῦτα φαλακρὸνὄντα καὶ τὴν ῥῖνα σιμόν ἀτὰρ εἰπέ μοι καὶ

54

μέντοι τὸ τραῦμα καὶ οὐκ εἰς τὰ φανερὰτοῦ σώματος ὡς μηδὲ τὴν οὐλὴν ὕστερονἄμορφον γενέσθαι πλὴν ἀλλὰ ὁρᾷς ὅπωςἐπελάσας μιᾷ πληγῇ αὐτόν τε καὶ τὸν ἵπ-πον διέπειρα τὴν λόγχην ἀφείς εἶτα τὴνκεφαλὴν ἀποτεμὼν καὶ ἀφελὼν τὸ διάδημαβασιλεὺς ἤδη γέγονα προσκυνούμενος ὑφἁπάντων οἱ βάρβαροι προσκυνείτωσανὑμῶν κατὰ τὸν Ἑλλήνων νόμον ἄρξω εἷςστρατηγὸς ὀνομαζόμενος ἐπὶ τούτοις ἄραἐννοεῖτε ὅσας μὲν πόλεις ἐπωνύμους ἐπἐμαυτοῦ οἰκιῶ ὅσας δὲ καὶ καθαιρήσωἑλὼν κατὰ κράτος αἳ ἂν ὑβρίσωσί τι ἐςτὴν ἀρχήν ἁπάντων δὲ μάλιστα Κυδίαντὸν πλούσιον μετελεύσομαι ὃς ὅμορος ὤνμοι ἐξέωσε τοῦ ἀγροῦ ἐπιβαίνων κατ ὀλί-γον ἐς τὸ εἴσω τῶν ὅρωνΛΥΚΙΝΟΣ Πέπαυσο ἤδη ὦ Σάμιππεκαιρὸς γὰρ σὲ ἤδη μὲν νενικηκότα τηλι-καύτην μάχην ἐν Βαβυλῶνι εὐωχεῖσθαι τὰἐπινίκια ndash ἑκστάδιος γὰρ οἶμαί σοι ἡ ἀρχή

47

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Εὖ ἐποίησαν ἡμεῖς δὲὁπότε ἐν τῷ βίῳ ἦμεν οὐδὲν τοιοῦτον ἐνε-νοοῦμεν περὶ ἀλλήλων οὔτε πώποτεηὐξάμην Ἀντισθένην ἀποθανεῖν ὡς κληρο-νομήσαιμι τῆς βακτηρίας αὐτοῦ ndash εἶχεν δὲπάνυ καρτερὰν ἐκ κοτίνου ποιησάμενος ndashοὔτε οἶμαι σὺ ὁ Κράτης ἐπεθύμεις κληρο-νομεῖν ἀποθανόντος ἐμοῦ τὰ κτήματα καὶτὸν πίθον καὶ τὴν πήραν χοίνικας δύο θέρ-μων ἔχουσανΚΡΑΤΗΣ Οὐδὲν γάρ μοι τούτων ἔδειἀλλ οὐδὲ σοί ὦ Διόγενες ἃ γὰρ ἐχρῆν σύτε Ἀντισθένους ἐκληρονόμησας καὶ ἐγὼσοῦ πολλῷ μείζω καὶ σεμνότερα τῆς Περ-σῶν ἀρχῆς ΔΙΟΓΕΝΗΣ Τίνα ταῦτα φῄςΚΡΑΤΗΣ Σοφίαν αὐτάρκειαν ἀλή-θειαν παρρησίαν ἐλευθερίανΔΙΟΓΕΝΗΣ Νὴ Δία μέμνημαι τοῦτονδιαδεξάμενος τὸν πλοῦτον παρὰ Ἀντι-σθένους καὶ σοὶ ἔτι πλείω καταλιπών

132

Λαμπίχου θανάτῳ καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ συ-νέχεται πρὸς τῶν γυναικῶν καὶ τὰ παιδίανεογνὰ ὄντα ὁμοίως κἀκεῖνα ὑπὸ τῶν παί-δων βάλλεται ἀφθόνοις τοῖς λίθοις ἄλλοιδὲ Διόφαντον τὸν ῥήτορα ἐπαινοῦσιν ἐν Σι-κυῶνι ἐπιταφίους λόγους διεξιόντα ἐπὶΚράτωνι τούτῳ καὶ νὴ Δία γε ἡ Δαμασίουμήτηρ κωκύουσα ἐξάρχει τοῦ θρήνου σὺνγυναιξὶν ἐπὶ τῷ Δαμασίᾳ σὲ δὲ οὐδείς ὦΜένιππε δακρύει καθ ἡσυχίαν δὲ κεῖσαιμόνοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐδαμῶς ἀλλ ἀκούσῃτῶν κυνῶν μετ ὀλίγον ὠρυομένων οἴκτι-στον ἐπ ἐμοὶ καὶ τῶν κοράκων τυπτο-μένων τοῖς πτεροῖς ὁπόταν συνελθόντεςθάπτωσί μεΕΡΜΗΣ Γεννάδας εἶ ὦ Μένιππε ἀλλἐπεὶ καταπεπλεύκαμεν ἡμεῖς ὑμεῖς μὲνἄπιτε πρὸς τὸ δικαστήριον εὐθεῖαν ἐκείνηνπροϊόντες ἐγὼ δὲ καὶ ὁ πορθμεὺς ἄλλουςμετελευσόμεθα

129

ndash Τιμόλαον δὲ ἐν τῷ μέρει εὔχεσθαι ὅπερἂν ἐθέλῃΣΑΜΙΠΠΟΣ Τί δ οὖν ὦ Λυκῖνε οἷάσοι ᾐτῆσθαι δοκῶΛΥΚΙΝΟΣ Παρὰ πολύ ὦ θαυμασιώτα-τε βασιλέων ἐπιπονώτερα καὶ βιαιότερατῶν Ἀδειμάντου παρ ὅσον ἐκεῖνος μὲνἐτρύφα διτάλαντα χρύσεα ἐκπώματα προ-πίνων τοῖς συμπόταις σὺ δὲ καὶ ἐτι-τρώσκου μονομαχῶν καὶ ἐδεδίεις καὶἐφρόντιζες νύκτωρ καὶ μεθ ἡμέραν οὐμόνον γάρ σοι τὰ παρὰ τῶν πολεμίων φο-βερὰ ἦν ἀλλὰ καὶ ἐπιβουλαὶ μυρίαι καὶφθόνος παρὰ τῶν συνόντων καὶ μῖσος καὶκολακεία φίλος δὲ οὐδεὶς ἀληθής ἀλλὰπρὸς τὸ δέος ἅπαντες ἢ πρὸς τὴν ἐλπίδαεὖνοι δοκοῦντες εἶναι ἀπόλαυσις μέν γεοὐδὲ ὄναρ τῶν ἡδέων ἀλλὰ δόξα μόνη καὶπορφυρὶς χρυσῷ ποικίλη καὶ ταινία λευκὴπερὶ τῷ μετώπῳ καὶ δορυφόροι προϊόντεςτὰ δ ἄλλα κάματος ἀφόρητος καὶ ἀηδία

48

ἑώρων ἄν καὶ τὰς πηγὰς δὲ τὰς Νείλουμόνος ἂν ἠπιστάμην καὶ ὅσον τῆς γῆς ἀοί-κητον καὶ εἴ τινες ἀντίποδες ἡμῖν οἰκοῦσιτὸ νότιον τῆς γῆς ἡμίτομον ἔχοντες ἔτι δὲκαὶ ἀστέρων φύσιν καὶ σελήνης καὶ αὐτοῦἡλίου ῥᾳδίως ἔγνων ἂν ἀπαθὴς ὢν τῷ πυρίκαὶ τὸ πάντων ἥδιστον αὐθημερὸν ἀγγε-ῖλαι ἐς Βαβυλῶνα τίς ἐνίκησεν Ὀλύμπιακαὶ ἀριστήσαντα εἰ τύχοι ἐν Συρίᾳ δει-πνῆσαι ἐν Ἰταλίᾳ εἰ δέ τις ἐχθρὸς εἴηἀμύνασθαι καὶ τοῦτον ἐκ τοῦ ἀφανοῦςπέτρον ἐμβαλόντα τῇ κεφαλῇ ὡς ἐπιτε-τρῖφθαι τὸ κρανίον τούς τε αὖ φίλους εὖποιεῖν ἐπιχέαντα κοιμωμένοις αὐτοῖς τὸχρυσίον καὶ μὴν εἴ τις ὑπερόπτης εἴη ἢ τύ-ραννος πλούσιος ὑβριστής ἀράμενος αὐτὸνὅσον ἐπὶ σταδίους εἴκοσιν ἀφῆκα φέρεσθαικατὰ τῶν κρημνῶν τοῖς παιδικοῖς δὲ ὁμι-λεῖν ἀκωλύτως ἂν ἐξῆν εἰσιόντα ἀθέατονκοιμίσαντα ἅπαντας ἄνευ ἐκείνων μόνωνοἷον δὲ κἀκεῖνο ἦν τοὺς πολεμοῦντας ἐπι-

53

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὐπλοεῖτε ὦ Ἑρμῆπροΐωμεν δὲ καὶ ἡμεῖς τί οὖν ἔτι καὶ μέλ-λετε δικασθῆναι δεήσει καὶ τὰς καταδί-κας φασὶν εἶναι βαρείας τροχοὺς καὶ λί-θους καὶ γῦπας δειχθήσεται δὲ ὁ ἑκάστουβίος

ΚΡΑΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ

ΚΡΑΤΗΣ Μοίριχον τὸν πλούσιον ἐγί-νωσκες ὦ Διόγενες τὸν πάνυ πλούσιοντὸν ἐκ Κορίνθου τὸν τὰς πολλὰς ὁλκάδαςἔχοντα οὗ ἀνεψιὸς Ἀριστέας πλούσιος καὶαὐτὸς ὤν τὸ Ὁμηρικὸν ἐκεῖνο εἰώθει ἐπι-λέγειν rsquoἤ μ ἀνάειρ ἢ ἐγὼ σέrsquoΔΙΟΓΕΝΗΣ Τίνος ἕνεκα ὦ ΚράτηςΚΡΑΤΗΣ Ἐθεράπευον ἀλλήλους τοῦκλήρου ἕνεκα ἑκάτερος ἡλικιῶται ὄντεςκαὶ τὰς διαθήκας εἰς τὸ φανερὸν ἐτίθεντοἈριστέαν μὲν ὁ Μοίριχος εἰ προαποθάνοι

130

δεσπότην ἀφιεὶς τῶν ἑαυτοῦ πάντων Μοί-ριχον δὲ ὁ Ἀριστέας εἰ προαπέλθοι αὐτοῦταῦτα μὲν ἐγέγραπτο οἱ δὲ ἐθεράπευονὑπερβαλλόμενοι ἀλλήλους τῇ κολακείᾳκαὶ οἱ μάντεις εἴτε ἀπὸ τῶν ἄστρων τεκ-μαιρόμενοι τὸ μέλλον εἴτε ἀπὸ τῶν ὀνει-ράτων ὥς γε Χαλδαίων παῖδες ἀλλὰ καὶ ὁΠύθιος αὐτὸς ἄρτι μὲν Ἀριστέᾳ παρεῖχε τὸκράτος ἄρτι δὲ Μοιρίχῳ καὶ τὰ τάλανταποτὲ μὲν ἐπὶ τοῦτον νῦν δ ἐπ ἐκεῖνον ἔρ-ρεπεΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί οὖν πέρας ἐγένετο ὦΚράτης ἀκοῦσαι γὰρ ἄξιονΚΡΑΤΗΣ Ἄμφω τεθνᾶσιν ἐπὶ μιᾶςἡμέρας οἱ δὲ κλῆροι εἰς Εὐνόμιον καὶΘρασυκλέα περιῆλθον ἄμφω συγγενεῖςὄντας οὐδὲ πώποτε προμαντευομένουςοὕτω γενέσθαι ταῦτα διαπλέοντες γὰρ ἀπὸΣικυῶνος εἰς Κίρραν κατὰ μέσον τὸν πόρονπλαγίῳ περιπεσόντες τῷ Ἰάπυγι ἀνε-τράπησαν

131

τὰς καὶ τὰ μειράκια ἐπιμεμηνέναι μοι καὶεὐδαίμονα εἶναι δοκεῖν εἴ τινα καὶ μόνονπροσβλέψαιμι αὐτῶν εἰ δ ὑπερορῴηνκἀκεῖνα ὑπὸ λύπης ἀπολλύσθω καὶ ὅλωςὑπὲρ τὸν Ὑάκινθον ἢ Ὕλαν ἢ Φάωνα τὸνΧῖον εἶναί με καὶ ταῦτα πάντα ἔχειν μὴὀλιγοχρόνιον ὄντα μηδὲ κατὰ μέτρονζῶντα τῆς ἀνθρωπίνης βιοτῆς ἀλλ ἔτη χί-λια νέον ἐκ νέου γιγνόμενον διαβιῶναιἀμφὶ τὰ ἑπτακαίδεκα ἔτη ἀεὶ ἀποδυόμενοντὸ γῆρας ὥσπερ οἱ ὄφεις οὐδὲν γὰρ δεήσειμε ταῦτα ἔχοντα πάντα γὰρ ἐμὰ ἦν ἂν τὰτῶν ἄλλων ἐς ὅσον ἀνοίγειν τε τὰς θύραςἐδυνάμην καὶ κοιμίζειν τοὺς φύλακας καὶἀθέατος εἶναι εἰσιών εἰ δέ τι ἐν Ἰνδοῖς ἢὙπερβορέοις θέαμα παράδοξον ἢ κτῆματίμιον ἢ ὅσα ἐμφαγεῖν ἢ πιεῖν ἡδέα οὐ με-ταστειλάμενος ἀλλ αὐτὸς ἐπιπετόμενοςἀπέλαυον ἁπάντων ἐς κόρον καὶ ἐπεὶ γρὺψὑπόπτερον θηρίον ἢ φοῖνιξ ὄρνεον ἐν Ἰνδοῖςἀθέατον τοῖς ἄλλοις ἐγὼ δὲ καὶ τοῦτο

52

πολλή καὶ ἢ χρηματίζειν δεῖ τοῖς παρὰτῶν πολεμίων ἥκουσιν ἢ δικάζειν ἢ κατα-πέμπειν τοῖς ὑπηκόοις ἐπιτάγματα καὶἤτοι ἀφέστηκέ τι ἔθνος ἢ ἐπελαύνουσί τι-νες τῶν ἔξω τῆς ἀρχῆς δεδιέναι οὖν δεῖπάντα καὶ ὑφορᾶσθαι καὶ ὅλως ὑπὸπάντων μᾶλλον ἢ ὑπὸ σεαυτοῦ εὐδαιμονί-ζεσθαι καὶ γὰρ οὖν καὶ τόδε πῶς οὐ ταπει-νόν ὅτι καὶ νοσεῖς τὰ ὅμοια τοῖς ἰδιώταιςκαὶ ὁ πυρετὸς οὐ διαγιγνώσκει σε βασιλέαὄντα οὐδ ὁ θάνατος δέδιε τοὺς δορυ-φόρους ἀλλ ἐπιστάς ὁπόταν αὐτῷ δοκῇἄγει οἰμώζοντα οὐκ αἰδούμενος τὸ διάδη-μα σὺ δὲ ὁ οὕτως ὑψηλὸς καταπεσὼνἀνάσπαστος ἐκ τοῦ βασιλείου θρόνου τὴναὐτὴν ὁδὸν ἄπει τοῖς πολλοῖς ἰσότιμοςἐλαυνόμενος ἐν τῇ ἀγέλῃ τῶν νεκρῶνχῶμα ὑψηλὸν ὑπὲρ γῆς καὶ στήλην μακρὰνἢ πυραμίδα εὔγραμμον τὰς γωνίας ἀπολι-πών ἐκπρόθεσμα καὶ ἀνεπαίσθητα φιλοτι-μήματα εἰκόνες δὲ ἐκεῖναι καὶ νεῴ οὓς

49

τῇ ἀποβάσει ἀπέθανον ὑπὸ τοῦ Ἕκτοροςὁ οὖν ἔρως τῆς γυναικὸς οὐ μετρίως ἀπο-κναίει με ὦ δέσποτα καὶ βούλομαι κἂνπρὸς ὀλίγον ὀφθεὶς αὐτῇ καταβῆναι πάλινΠΛΟΥΤΩΝ Οὐκ ἔπιες ὦ Πρωτεσί-λαε τὸ Λήθης ὕδωρΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Καὶ μάλα ὦ δέσπο-τα τὸ δὲ πρᾶγμα ὑπέρογκον ἦνΠΛΟΥΤΩΝ Οὐκοῦν περίμεινον ἀφίξε-ται γὰρ κἀκείνη ποτὲ καὶ οὐδὲ σὲ ἀνελθεῖνδεήσειΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀλλ οὐ φέρω τὴνδιατριβήν ὦ Πλούτων ἠράσθης δὲ καὶαὐτὸς ἤδη καὶ οἶσθα οἷον τὸ ἐρᾶν ἐστινΠΛΟΥΤΩΝ Εἶτα τί σε ὀνήσει μίανἡμέραν ἀναβιῶναι μετ ὀλίγον τὰ αὐτὰ ὀδυ-ρόμενονΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Οἶμαι πείσειν κἀκεί-νην ἀκολουθεῖν παρ ὑμᾶς ὥστε ἀνθ ἑνὸςδύο νεκροὺς λήψῃ μετ ὀλίγονΠΛΟΥΤΩΝ Οὐ θέμις γενέσθαι ταῦτα

160

ΑΙΑΝΤΟΣ ΚΑΙ ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΟΣ

ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Εἰ σὺ μανείς ὦ Αἶανσεαυτὸν ἐφόνευσας ἐμέλλησας δὲ καὶ ἡμᾶςἅπαντας τί αἰτιᾷ τὸν Ὀδυσσέα καὶ πρῴηνοὔτε προσέβλεψας αὐτόν ὁπότε ἧκεν μα-ντευσόμενος οὔτε προσειπεῖν ἠξίωσας ἄν-δρα συστρατιώτην καὶ ἑταῖρον ἀλλ ὑπερο-πτικῶς μεγάλα βαίνων παρῆλθεςΑΙΑΣ Εἰκότως ὦ Ἀγάμεμνον αὐτὸςγοῦν μοι τῆς μανίας αἴτιος κατέστη μόνοςἀντεξετασθεὶς ἐπὶ τοῖς ὅπλοιςΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Ἠξίους δὲ ἀναντα-γώνιστος εἶναι καὶ ἀκονιτὶ κρατεῖνἁπάντωνΑΙΑΣ Ναί τά γε τοιαῦτα οἰκεία γάρμοι ἦν ἡ πανοπλία τοῦ ἀνεψιοῦ γε οὖσακαὶ ὑμεῖς οἱ ἄλλοι πολὺ ἀμείνους ὄντεςἀπείπασθε τὸν ἀγῶνα καὶ παρεχωρήσατέμοι τῶν ἄθλων ὁ δὲ Λαέρτου ὃν ἐγὼ πολ-λάκις ἔσωσα κινδυνεύοντα κατακεκόφθαι

141

ἀνιστᾶσιν αἱ πόλεις θεραπεύουσαι καὶ τὸμέγα ὄνομα πάντα κατ ὀλίγον ὑπορρεῖ καὶἄπεισιν ἀμελούμενα ἢν δὲ καὶ ὅτι μάλισταἐπὶ πλεῖστον παραμείνῃ τίς ἔτι ἀπόλαυσιςἀναισθήτῳ αὐτῷ γενομένῳ ὁρᾷς οἷα μὲνἔτι ζῶν ἕξεις πράγματα δεδιὼς καὶ φροντί-ζων καὶ κάμνων οἷα δὲ καὶ μετὰ τὴν ἀπαλ-λαγὴν ἔσται Ἀλλ ἤδη σὸν αἰτεῖν ὦ Τιμόλαε καὶ ὅπωςὑπερβαλῇ τούτους ὥσπερ εἰκὸς ἄνδρα συ-νετὸν καὶ πράγμασιν χρῆσθαι εἰδόταΤΙΜΟΛΑΟΣ Σκόπει γοῦν ὦ Λυκῖνε εἴτι ἐπιλήψιμον εὔξομαι καὶ ὅ τι ἂν εὐθῦναίτις δυνηθείη χρυσὸν μὲν οὖν καὶ θησαυρο-ὺς καὶ μεδίμνους νομίσματος ἢ βασιλείαςκαὶ πολέμους καὶ δείματα ὑπὲρ τῆς ἀρχῆςεἰκότως διέβαλες οὐκ αἰτήσομαι ἀβέβαιαγὰρ ταῦτά γε καὶ πολλὰς τὰς ἐπιβουλὰςἔχοντα καὶ πλέον τοῦ ἡδέος τὸ ἀνιαρὸν ἐναὐτοῖς ἦν ἐγὼ δὲ βούλομαι τὸν Ἑρμῆνἐντυχόντα μοι δοῦναι δακτυλίους τινὰς

50

τοιούτους τὴν δύναμιν ἕνα μὲν ὥστε ἀεὶἐρρῶσθαι καὶ ὑγιαίνειν τὸ σῶμα καὶ ἄτρω-τον εἶναι καὶ ἀπαθῆ ἕτερον δὲ ὡς μὴὁρᾶσθαι τὸν περιθέμενον οἷος ἦν ὁ τοῦ Γύ-γου τὸν δέ τινα ὡς ἰσχύειν ὑπὲρ ἄνδραςμυρίους καὶ ὅ τι ἂν ἄχθος ἅμα μυρίοι κι-νῆσαι μόλις δύναιντο τοῦτο ἐμὲ ῥᾳδίωςμόνον ἀνατίθεσθαι ἔτι δὲ καὶ πέτεσθαιπολὺ ἀπὸ τῆς γῆς ἀρθέντα καὶ πρὸς τοῦτοεἶναί μοι δακτύλιόν τινα καὶ μὴν καὶ ἐςὕπνον κατασπᾶν ὁπόσους ἂν ἐθέλω καὶἅπασαν θύραν προσιόντι μοι ἀνοίγεσθαιχαλωμένου τοῦ κλείθρου καὶ τοῦ μοχλοῦἀφαιρουμένου ταῦτα ἀμφότερα εἷς δακτύ-λιος δυνάσθω τὸ δὲ μέγιστον ἄλλος τιςἔστω ἐπὶ πᾶσιν ὁ ἥδιστος ὡς ἐράσμιονεἶναί με περιθέμενον παισὶ τοῖς ὡραίοιςκαὶ γυναιξὶ καὶ δήμοις ὅλοις καὶ μηδέναεἶναι ἀνέραστον καὶ ὅτῳ μὴ ποθεινότατοςἐγὼ καὶ ἀνὰ στόμα ὥστε πολλὰς γυναῖκαςοὐ φερούσας τὸν ἔρωτα καὶ ἀναρτᾶν ἑαυ-

51

ὑπὸ τῶν Φρυγῶν ἀμείνων ἠξίου εἶναι καὶἐπιτηδειότερος ἔχειν τὰ ὅπλα ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Αἰτιῶ τοιγαροῦν ὦγενναῖε τὴν Θέτιν ἣ δέον σοὶ τὴν κληρο-νομίαν τῶν ὅπλων παραδοῦναι συγγενεῖ γεὄντι φέρουσα ἐς τὸ κοινὸν κατέθετο αὐτάΑΙΑΣ Οὔκ ἀλλὰ τὸν Ὀδυσσέα ὃςἀντεποιήθη μόνοςΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Συγγνώμη ὦ Αἶαν εἰἄνθρωπος ὢν ὠρέχθη δόξης ἡδίστου πράγ-ματος ὑπὲρ οὗ καὶ ἡμῶν ἕκαστος κινδυ-νεύειν ὑπέμενεν ἐπεὶ καὶ ἐκράτησέ σου καὶταῦτα ἐπὶ Τρωσὶ δικασταῖςΑΙΑΣ Οἶδα ἐγώ ἥτις μου κατεδίκασενἀλλ οὐ θέμις λέγειν τι περὶ τῶν θεῶν τὸνδ οὖν Ὀδυσσέα μὴ οὐχὶ μισεῖν οὐκ ἂν δυ-ναίμην ὦ Ἀγάμεμνον οὐδ εἰ αὐτή μοι ἡἈθηνᾶ τοῦτο ἐπιτάττοι

142

ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ ΚΑΙΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ

ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ὦ δέσποτα καὶ βασι-λεῦ καὶ ἡμέτερε Ζεῦ καὶ σὺ Δήμητρος θύ-γατερ μὴ ὑπερίδητε δέησιν ἐρωτικήνΠΛΟΥΤΩΝ Σὺ δὲ τίνων δέῃ παρἡμῶν ἢ τίς ὢν τυγχάνειςΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εἰμὶ μὲν Πρωτεσίλα-ος ὁ Ἰφίκλου Φυλάκιος συστρατιώτης τῶνἈχαιῶν καὶ πρῶτος ἀποθανὼν τῶν ἐπἸλίῳ δέομαι δὲ ἀφεθεὶς πρὸς ὀλίγον ἀνα-βιῶναι πάλινΠΛΟΥΤΩΝ Τοῦτον μὲν τὸν ἔρωτα ὦΠρωτεσίλαε πάντες νεκροὶ ἐρῶσιν πλὴνοὐδεὶς ἂν αὐτῶν τύχοιΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀλλ οὐ τοῦ ζῆνἈϊδωνεῦ ἐρῶ ἔγωγε τῆς γυναικὸς δέ ἣννεόγαμον ἔτι ἐν τῷ θαλάμῳ καταλιπὼνᾠχόμην ἀποπλέων εἶτα ὁ κακοδαίμων ἐν

159

πιεῖν οὐ γὰρ σῶμα ἔχεις ἀλλ ἐκεῖνο μὲνἐν Λυδίᾳ που τέθαπται ὅπερ καὶ πεινῆνκαὶ διψῆν ἐδύνατο σὺ δὲ ἡ ψυχὴ πῶς ἂνἔτι ἢ διψῴης ἢ πίοιςΤΑΝΤΑΛΟΣ Τοῦτ αὐτὸ ἡ κόλασίςἐστι τὸ διψῆν τὴν ψυχὴν ὡς σῶμα οὖσανΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ τοῦτο μὲν οὕτωςπιστεύσομεν ἐπεὶ φῂς κολάζεσθαι τῷ δί-ψει τί δ οὖν σοι τὸ δεινὸν ἔσται ἢ δέδιαςμὴ ἐνδείᾳ τοῦ ποτοῦ ἀποθάνῃς οὐχ ὁρῶγὰρ ἄλλον ᾅδην μετὰ τοῦτον ἢ θάνατονἐντεῦθεν εἰς ἕτερον τόπονΤΑΝΤΑΛΟΣ Ὀρθῶς μὲν λέγεις καὶτοῦτο δ οὖν μέρος τῆς καταδίκης τὸ ἐπι-θυμεῖν πιεῖν μηδὲν δεόμενονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ληρεῖς ὦ Τάνταλε καὶὡς ἀληθῶς ποτοῦ δεῖσθαι δοκεῖς ἀκράτουγε ἐλλεβόρου νὴ Δία ὅστις τοὐναντίον τοῖςὑπὸ τῶν λυττώντων κυνῶν δεδηγμένοιςπέπονθας οὐ τὸ ὕδωρ ἀλλὰ τὴν δίψαν πεφο-βημένος

80

τούτωνΔΙΟΓΕΝΗΣ Βούλει καὶ πρὸς αὐτοὺςἐκείνους ἐντείλωμαί τι τοὺς φιλοσόφουςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Λέγε οὐ βαρὺ γὰροὐδὲ τοῦτοΔΙΟΓΕΝΗΣ Τὸ μὲν ὅλον παύσασθαιαὐτοῖς παρεγγύα ληροῦσι καὶ περὶ τῶνὅλων ἐρίζουσιν καὶ κέρατα φύουσιν ἀλλή-λοις καὶ κροκοδείλους ποιοῦσι καὶ τὰ τοια-ῦτα ἄπορα ἐρωτᾶν διδάσκουσι τὸν νοῦνΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ἀλλὰ ἐμὲ ἀμαθῆ καὶἀπαίδευτον εἶναι φάσκουσι κατηγοροῦντατῆς σοφίας αὐτῶν ΔΙΟΓΕΝΗΣ Σὺ δὲ οἰμώζειν αὐτοὺςπαρ ἐμοῦ λέγεΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Καὶ ταῦτα ὦ Διόγε-νες ἀπαγγελῶΔΙΟΓΕΝΗΣ Τοῖς πλουσίοις δ ὦ φίλ-τατον Πολυδεύκιον ἀπάγγελλε ταῦτα παρἡμῶν τί ὦ μάταιοι τὸν χρυσὸν φυλάττε-τε τί δὲ τιμωρεῖσθε ἑαυτοὺς λογιζόμενοι

61

ἦνΑΙΑΚΟΣ Ἐγώ σοι καὶ περὶ τοῦ Ἔρω-τος ἀποκρινοῦμαι τὰ δίκαια φήσει γὰραὐτὸς μὲν τοῦ ἐρᾶν τῷ Πάριδι ἴσως γεγε-νῆσθαι αἴτιος τοῦ θανάτου δέ σοι οὐδέναἄλλον ὦ Πρωτεσίλαε ἢ σεαυτόν ὃς ἐκλα-θόμενος τῆς νεογάμου γυναικός ἐπεὶ προ-σεφέρεσθε τῇ Τρῳάδι οὕτως φιλοκινδύνωςκαὶ ἀπονενοημένως προεπήδησας τῶν ἄλ-λων δόξης ἐρασθείς δι ἣν πρῶτος ἐν τῇἀποβάσει ἀπέθανεςΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Οὐκοῦν καὶ ὑπὲρἐμαυτοῦ σοι ὦ Αἰακέ ἀποκρινοῦμαι δι-καιότερα οὐ γὰρ ἐγὼ τούτων αἴτιος ἀλλὰἡ Μοῖρα καὶ τὸ ἐξ ἀρχῆς οὕτως ἐπικε-κλῶσθαιΑΙΑΚΟΣ Ὀρθῶς τί οὖν τούτους αἰτιᾷ

158

ΜΙΝΩΟΣ ΚΑΙ ΣΩΣΤΡΑΤΟΥ

ΜΙΝΩΣ Ὁ μὲν λῃστὴς οὑτοσὶ Σώστρα-τος εἰς τὸν Πυριφλεγέθοντα ἐμβεβλήσθωὁ δὲ ἱερόσυλος ὑπὸ τῆς Χιμαίρας διασπα-σθήτω ὁ δὲ τύραννος ὦ Ἑρμῆ παρὰ τὸνΤιτυὸν ἀποταθεὶς ὑπὸ τῶν γυπῶν καὶαὐτὸς κειρέσθω τὸ ἧπαρ ὑμεῖς δὲ οἱ ἀγα-θοὶ ἄπιτε κατὰ τάχος εἰς τὸ Ἠλύσιον πεδί-ον καὶ τὰς μακάρων νήσους κατοικεῖτεἀνθ ὧν δίκαια ἐποιεῖτε παρὰ τὸν βίονΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ἄκουσον ὦ Μίνως εἴσοι δίκαια δόξω λέγεινΜΙΝΩΣ Νῦν ἀκούσω αὖθις οὐ γὰρ ἐξε-λήλεγξαι ὦ Σώστρατε πονηρὸς ὢν καὶ το-σούτους ἀπεκτονώςΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ἐλήλεγμαι μέν ἀλλὅρα εἰ δικαίως κολασθήσομαιΜΙΝΩΣ Καὶ πάνυ εἴ γε ἀποτίνειν τὴνἀξίαν δίκαιονΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ὅμως ἀπόκριναί μοι ὦ

143

τοὺς τόκους καὶ τάλαντα ἐπὶ ταλάντοις συ-ντιθέντες οὓς χρὴ ἕνα ὀβολὸν ἔχονταςἥκειν μετ ὀλίγονΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Εἰρήσεται καὶ ταῦταπρὸς ἐκείνουςΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλὰ καὶ τοῖς καλοῖς τεκαὶ ἰσχυροῖς λέγε Μεγίλλῳ τε τῷ Κοριν-θίῳ καὶ Δαμοξένῳ τῷ παλαιστῇ ὅτι παρἡμῖν οὔτε ἡ ξανθὴ κόμη οὔτε τὰ χαροπὰ ἢμέλανα ὄμματα ἢ ἐρύθημα ἐπὶ τοῦ προ-σώπου ἔτι ἔστιν ἢ νεῦρα εὔτονα ἢ ὦμοικαρτεροί ἀλλὰ πάντα μία ἡμῖν κόνιςφασί κρανία γυμνὰ τοῦ κάλλουςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Οὐ χαλεπὸν οὐδὲ τα-ῦτα εἰπεῖν πρὸς τοὺς καλοὺς καὶ ἰσχυρούςΔΙΟΓΕΝΗΣ Καὶ τοῖς πένησιν ὦΛάκων ndash πολλοὶ δ εἰσὶ καὶ ἀχθόμενοι τῷπράγματι καὶ οἰκτείροντες τὴν ἀπορίαν ndashλέγε μήτε δακρύειν μήτε οἰμώζειν διηγη-σάμενος τὴν ἐνταῦθα ἰσοτιμίαν καὶ ὅτιὄψονται τοὺς ἐκεῖ πλουσίους οὐδὲν ἀμεί-

62

νά ὦ Αἰακέ

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΤΑΝΤΑΛΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Τί κλάεις ὦ Τάνταλε ἢτί σεαυτὸν ὀδύρῃ ἐπὶ τῇ λίμνῃ ἑστώςΤΑΝΤΑΛΟΣ Ὅτι ὦ Μένιππεἀπόλωλα ὑπὸ τοῦ δίψουςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὕτως ἀργὸς εἶ ὡς μὴἐπικύψας πιεῖν ἢ καὶ νὴ Δί ἀρυσάμενοςκοίλῃ τῇ χειρίΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲν ὄφελος εἰ ἐπικύ-ψαιμι φεύγει γὰρ τὸ ὕδωρ ἐπειδὰν προ-σιόντα αἴσθηταί με ἢν δέ ποτε καὶ ἀρύσω-μαι καὶ προσενέγκω τῷ στόματι οὐ φθάνωβρέξας ἄκρον τὸ χεῖλος καὶ διὰ τῶν δα-κτύλων διαρρυὲν οὐκ οἶδ ὅπως αὖθις ἀπο-λείπει ξηρὰν τὴν χεῖρά μοιΜΕΝΙΠΠΟΣ Τεράστιόν τι πάσχεις ὦΤάνταλε ἀτὰρ εἰπέ μοι τί δαὶ καὶ δέῃ τοῦ

79

Μίνως βραχὺ γάρ τι ἐρήσομαί σεΜΙΝΩΣ Λέγε μὴ μακρὰ μόνον ὡς καὶτοὺς ἄλλους διακρίνωμεν ἤδηΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ὁπόσα ἔπραττον ἐν τῷβίῳ πότερα ἑκὼν ἔπραττον ἢ ἐπεκέκλω-στό μοι ὑπὸ τῆς ΜοίραςΜΙΝΩΣ Ὑπὸ τῆς Μοίρας δηλαδή ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Οὐκοῦν καὶ οἱ χρηστοὶἅπαντες καὶ οἱ πονηροὶ δοκοῦντες ἡμεῖςἐκείνῃ ὑπηρετοῦντες ταῦτα ἐδρῶμενΜΙΝΩΣ Ναί τῇ Κλωθοῖ ἣ ἑκάστῳἐπέταξε γεννηθέντι τὰ πρακτέαΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Εἰ τοίνυν ἀναγκασθείςτις ὑπ ἄλλου φονεύσειέν τινα οὐ δυνάμενοςἀντιλέγειν ἐκείνῳ βιαζομένῳ οἷον δήμιοςἢ δορυφόρος ὁ μὲν δικαστῇ πεισθείς ὁ δὲτυράννῳ τίνα αἰτιάσῃ τοῦ φόνουΜΙΝΩΣ Δῆλον ὡς τὸν δικαστὴν ἢ τὸντύραννον ἐπεὶ οὐδὲ τὸ ξίφος αὐτό ὑπηρε-τεῖ γὰρ ὄργανον ὂν τοῦτο πρὸς τὸν θυμὸντῷ πρώτῳ παρασχόντι τὴν αἰτίαν

144

Τροίαν ἤγαγενΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εὖ λέγεις ἐκεῖνόνμοι αἰτιατέονΜΕΝΕΛΑΟΣ Οὐκ ἐμέ ὦ βέλτιστεἀλλὰ δικαιότερον τὸν Πάριν ὃς ἐμοῦ τοῦξένου τὴν γυναῖκα παρὰ πάντα τὰ δίκαιαᾤχετο ἁρπάσας οὗτος γὰρ οὐχ ὑπὸ σοῦμόνου ἀλλ ὑπὸ πάντων Ἑλλήνων τε καὶβαρβάρων ἄξιος ἄγχεσθαι τοσούτοις θα-νάτου αἴτιος γεγενημένος ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἄμεινον οὕτω σὲτοιγαροῦν ὦ Δύσπαρι οὐκ ἀφήσω ποτὲἀπὸ τῶν χειρῶνΠΑΡΙΣ Ἄδικα ποιῶν ὦ Πρωτεσίλαεκαὶ ταῦτα ὁμότεχνον ὄντα σοι ἐρωτικὸςγὰρ καὶ αὐτός εἰμι καὶ τῷ αὐτῷ θεῷ κα-τέσχημαι οἶσθα δὲ ὡς ἀκούσιόν τί ἐστινκαί τις ἡμᾶς δαίμων ἄγει ἔνθα ἂν ἐθέλῃκαὶ ἀδύνατόν ἐστιν ἀντιτάττεσθαι αὐτῷΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εὖ λέγεις εἴθε οὖνμοι τὸν Ἔρωτα ἐνταῦθα λαβεῖν δυνατὸν

157

ΣΩΚΡΑΤΗΣ Καὶ αὐτὸς ἔφασκον ταῦταπρὸς αὐτούς οἱ δὲ εἰρωνείαν τὸ πρᾶγμαᾤοντο εἶναιΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δέ εἰσιν οὗτοι οἱπερὶ σέΣΩΚΡΑΤΗΣ Χαρμίδης ὦ Μένιππεκαὶ Φαῖδρος καὶ ὁ τοῦ ΚλεινίουΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε ὦ Σώκρατες ὅτικἀνταῦθα μέτει τὴν σεαυτοῦ τέχνην καὶοὐκ ὀλιγωρεῖς τῶν καλῶνΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί γὰρ ἂν ἥδιον ἄλλοπράττοιμι ἀλλὰ πλησίον ἡμῶν κατάκεισοεἰ δοκεῖΜΕΝΙΠΠΟΣ Μὰ Δί ἐπεὶ παρὰ τὸνΚροῖσον καὶ τὸν Σαρδανάπαλλον ἄπειμιπλησίον οἰκήσων αὐτῶν ἔοικα γοῦν οὐκὀλίγα γελάσεσθαι οἰμωζόντων ἀκούων ΑΙΑΚΟΣ Κἀγὼ ἤδη ἄπειμι μὴ καί τιςἡμᾶς νεκρὸς λάθῃ διαφυγών τὰ πολλὰ δεἰσαῦθις ὄψει ὦ ΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἄπιθι καὶ ταυτὶ γὰρ ἱκα-

78

νους αὑτῶν καὶ Λακεδαιμονίοις δὲ τοῖςσοῖς ταῦτα εἰ δοκεῖ παρ ἐμοῦ ἐπιτίμησονλέγων ἐκλελύσθαι αὐτούςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Μηδέν ὦ Διόγενεςπερὶ Λακεδαιμονίων λέγε οὐ γὰρ ἀνέξομαίγε ἃ δὲ πρὸς τοὺς ἄλλους ἔφησθα ἀπαγγε-λῶΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐάσωμεν τούτους ἐπείσοι δοκεῖ σὺ δὲ οἷς προεῖπον ἀπένεγκονπαρ ἐμοῦ τοὺς λόγους

ΧΑΡΩΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΧΑΡΩΝ Ἀπόδος ὦ κατάρατε τὰ πορ-θμεῖαΜΕΝΙΠΠΟΣ Βόα εἰ τοῦτό σοι ὦΧάρων ἥδιονΧΑΡΩΝ Ἀπόδος φημί ἀνθ ὧν σε διε-πορθμεύσαμενΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκ ἂν λάβοις παρὰ τοῦ

63

ΑΧΙΛΛΕΥΣ Ἑταιρικὴ μὲν ἡ παραίνε-σις ἐμὲ δὲ οὐκ οἶδ ὅπως ἡ μνήμη τῶνπαρὰ τὸν βίον ἀνιᾷ οἶμαι δὲ καὶ ὑμῶν ἕκα-στον εἰ δὲ μὴ ὁμολογεῖτε ταύτῃ χείρουςἐστὲ καθ ἡσυχίαν αὐτὸ πάσχοντες ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Οὔκ ἀλλ ἀμείνους ὦἈχιλλεῦ τὸ γὰρ ἀνωφελὲς τοῦ λέγεινὁρῶμεν σιωπᾶν γὰρ καὶ φέρειν καὶ ἀνέχε-σθαι δέδοκται ἡμῖν μὴ καὶ γέλωτα ὄφλω-μεν ὥσπερ σὺ τοιαῦτα εὐχόμενος

ΑΙΑΚΟΥ ΚΑΙ ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ

ΑΙΑΚΟΣ Τί ἄγχεις ὦ Πρωτεσίλαετὴν Ἑλένην προσπεσώνΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ὅτι διὰ ταύτην ὦΑἰακέ ἀπέθανον ἡμιτελῆ μὲν τὸν δόμονκαταλιπών χήραν τε νεόγαμον γυναῖκαΑΙΑΚΟΣ Αἰτιῶ τοίνυν τὸν Μενέλαονὅστις ὑμᾶς ὑπὲρ τοιαύτης γυναικὸς ἐπὶ

156

ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Εὖ γε ὦ Μίνως ὅτι καὶἐπιδαψιλεύῃ τῷ παραδείγματι ἢν δέ τιςἀποστείλαντος τοῦ δεσπότου ἥκῃ αὐτὸςχρυσὸν ἢ ἄργυρον κομίζων τίνι τὴν χάρινἰστέον ἢ τίνα εὐεργέτην ἀναγραπτέονΜΙΝΩΣ Τὸν πέμψαντα ὦ Σώστρατεδιάκονος γὰρ ὁ κομίσας ἦν ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Οὐκοῦν ὁρᾷς πῶς ἄδικαποιεῖς κολάζων ἡμᾶς ὑπηρέτας γενομένουςὧν ἡ Κλωθὼ προσέταττεν καὶ τούτους τι-μήσας τοὺς διακονησαμένους ἀλλοτρίοιςἀγαθοῖς οὐ γὰρ δὴ ἐκεῖνό γε εἰπεῖν ἔχοιτις ὡς ἀντιλέγειν δυνατὸν ἦν τοῖς μετὰπάσης ἀνάγκης προστεταγμένοιςΜΙΝΩΣ Ὦ Σώστρατε πολλὰ ἴδοις ἂνκαὶ ἄλλα οὐ κατὰ λόγον γιγνόμενα εἰἀκριβῶς ἐξετάζοις πλὴν ἀλλὰ σὺ τοῦτοἀπολαύσεις τῆς ἐπερωτήσεως διότι οὐλῃστὴς μόνον ἀλλὰ καὶ σοφιστής τις εἶναιδοκεῖς ἀπόλυσον αὐτόν ὦ Ἑρμῆ καὶ μη-κέτι κολαζέσθω ὅρα δὲ μὴ καὶ τοὺς ἄλ-

145

μὴ ἔχοντοςΧΑΡΩΝ Ἔστι δέ τις ὀβολὸν μὴ ἔχων ΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἰ μὲν καὶ ἄλλος τις οὐκοἶδα ἐγὼ δ οὐκ ἔχωΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄγξω σε νὴ τὸν Πλού-τωνα ὦ μιαρέ ἢν μὴ ἀποδῷςΜΕΝΙΠΠΟΣ Κἀγὼ τῷ ξύλῳ σου πα-τάξας διαλύσω τὸ κρανίονΧΑΡΩΝ Μάτην οὖν ἔσῃ πεπλευκὼς το-σοῦτον πλοῦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὁ Ἑρμῆς ὑπὲρ ἐμοῦ σοιἀποδότω ὅς με παρέδωκέ σοιΕΡΜΗΣ Νὴ Δί ὀναίμην γε εἰ μέλλωκαὶ ὑπερεκτίνειν τῶν νεκρῶνΧΑΡΩΝ Οὐκ ἀποστήσομαί σουΜΕΝΙΠΠΟΣ Τούτου γε ἕνεκα νεωλκή-σας τὸ πορθμεῖον παράμενε πλὴν ἀλλ ὅ γεμὴ ἔχω πῶς ἂν λάβοιςΧΑΡΩΝ Σὺ δ οὐκ ᾔδεις κομίζειν δέονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤιδειν μέν οὐκ εἶχον δέτί οὖν ἐχρῆν διὰ τοῦτο μὴ ἀποθανεῖν

64

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ τοῦτο ὅμοιον σιμοὶγὰρ ἅπαντεςΣΩΚΡΑΤΗΣ Ἐμὲ ζητεῖς ὦ ΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μάλα ὦ ΣώκρατεςΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί τὰ ἐν ἈθήναιςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πολλοὶ τῶν νέων φιλοσο-φεῖν λέγουσι καὶ τά γε σχήματα αὐτὰ καὶτὰ βαδίσματα εἰ θεάσαιτό τις ἄκροι φι-λόσοφοιΣΩΚΡΑΤΗΣ Μάλα πολλοὺς ἑώρακαΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ ἑώρακας οἶμαιοἷος ἧκε παρὰ σοὶ Ἀρίστιππος ἢ Πλάτωναὐτός ὁ μὲν ἀποπνέων μύρον ὁ δὲ τοὺς ἐνΣικελίᾳ τυράννους θεραπεύειν ἐκμαθών ΣΩΚΡΑΤΗΣ Περὶ ἐμοῦ δὲ τί φρονο-ῦσινΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὐδαίμων ὦ Σώκρατεςἄνθρωπος εἶ τά γε τοιαῦτα πάντες γοῦν σεθαυμάσιον οἴονται ἄνδρα γεγενῆσθαι καὶπάντα ἐγνωκέναι καὶ ταῦτα ndash οἶμαι γὰρτἀληθῆ λέγειν ndash οὐδὲν εἰδότα

77

λους νεκροὺς τὰ ὅμοια ἐρωτᾶν διδάξῃς

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΑΝΝΙΒΟΥ ΜΙΝΩΟΣ ΚΑΙ ΣΚΙΠΙΩΝΟΣ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐμὲ δεῖ προκεκρίσθαισου ὦ Λίβυ ἀμείνων γάρ εἰμιΑΝΝΙΒΑΣ Οὐ μὲν οὖν ἀλλ ἐμέΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκοῦν ὁ Μίνως δικα-σάτω ΜΙΝΩΣ Τίνες δὲ ἐστέΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὗτος μὲν Ἀννίβας ὁΚαρχηδόνιος ἐγὼ δὲ Ἀλέξανδρος ὁ Φιλίπ-πουΜΙΝΩΣ Νὴ Δία ἔνδοξοί γε ἀμφότεροιἀλλὰ περὶ τίνος ὑμῖν ἡ ἔριςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Περὶ προεδρίας φησὶγὰρ οὗτος ἀμείνων γεγενῆσθαι στρατηγὸςἐμοῦ ἐγὼ δέ ὥσπερ ἅπαντες ἴσασιν οὐχὶτούτου μόνον ἀλλὰ πάντων σχεδὸν τῶνπρὸ ἐμοῦ φημι διενεγκεῖν τὰ πολέμια

146

τῷ αὐτῷ ζόφῳ ὅμοιοι καὶ κατ οὐδὲν ἀλλή-λων διαφέροντες καὶ οὔτε οἱ τῶν Τρώωννεκροὶ δεδίασίν με οὔτε οἱ τῶν Ἀχαιῶν θε-ραπεύουσιν ἰσηγορία δὲ ἀκριβὴς καὶ νε-κρὸς ὅμοιος ldquoἠμὲν κακὸς ἠδὲ καὶ ἐσθλόςrdquoταῦτά με ἀνιᾷ καὶ ἄχθομαι ὅτι μὴ θητεύωζῶνΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Ὅμως τί οὖν ἄν τιςπάθοι ὦ Ἀχιλλεῦ ταῦτα γὰρ ἔδοξε τῇ φύ-σει πάντως ἀποθνήσκειν ἅπαντας ὥστεχρὴ ἐμμένειν τῷ νόμῳ καὶ μὴ ἀνιᾶσθαιτοῖς διατεταγμένοις ἄλλως τε ὁρᾷς τῶνἑταίρων ὅσοι περὶ σέ ἐσμεν οἵδε μετὰ μι-κρὸν δὲ καὶ Ὀδυσσεὺς ἀφίξεται πάντωςφέρει δὲ παραμυθίαν καὶ ἡ κοινωνία τοῦπράγματος καὶ τὸ μὴ μόνον αὐτὸν πεπον-θέναι ὁρᾷς τὸν Ἡρακλέα καὶ τὸν Μελέα-γρον καὶ ἄλλους θαυμαστοὺς ἄνδρας οἳοὐκ ἂν οἶμαι δέξαιντο ἀνελθεῖν εἴ τις αὐτο-ὺς ἀναπέμψειε θητεύσοντας ἀκλήροις καὶἀβίοις ἀνδράσιν

155

ΑΙΑΚΟΣ Ἐμπεδοκλῆς ὦ Μένιππεἡμίεφθος ἀπὸ τῆς Αἴτνης παρώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ χαλκόπου βέλτιστε τίπαθὼν σεαυτὸν εἰς τοὺς κρατῆρας ἐνέβα-λεςΕΜΠΕΔΟΚΛΗΣ Μελαγχολία τις ὦΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ μὰ Δί ἀλλὰ κενοδοξίακαὶ τῦφος καὶ πολλὴ κόρυζα ταῦτά σεἀπηνθράκωσεν αὐταῖς κρηπῖσιν οὐκἀνάξιον ὄντα πλὴν οὐδέν σε ὤνησεν τὸσόφισμα ἐφωράθης γὰρ τεθνεώς ὁ Σω-κράτης δέ ὦ Αἰακέ ποῦ ποτε ἄρα ἐστίνΑΙΑΚΟΣ Μετὰ Νέστορος καὶ Παλαμή-δους ἐκεῖνος ληρεῖ τὰ πολλάΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως ἐβουλόμην ἰδεῖναὐτόν εἴ που ἐνθάδε ἐστίν ΑΙΑΚΟΣ Ὁρᾷς τὸν φαλακρόνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἅπαντες φαλακροί εἰσινὥστε πάντων ἂν εἴη τοῦτο τὸ γνώρισμαΑΙΑΚΟΣ Τὸν σιμὸν λέγω

76

ΧΑΡΩΝ Μόνος οὖν αὐχήσεις προῖκαπεπλευκέναιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ προῖκα ὦ βέλτιστεκαὶ γὰρ ἤντλησα καὶ τῆς κώπης συνεπελα-βόμην καὶ οὐκ ἔκλαον μόνος τῶν ἄλλωνἐπιβατῶνΧΑΡΩΝ Οὐδὲν ταῦτα πρὸς πορθμέατὸν ὀβολὸν ἀποδοῦναί σε δεῖ οὐ θέμις ἄλ-λως γενέσθαιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἄπαγέ με αὖθιςἐς τὸν βίονΧΑΡΩΝ Χάριεν λέγεις ἵνα καὶ πληγὰςἐπὶ τούτῳ παρὰ τοῦ Αἰακοῦ προσλάβωΜΕΝΙΠΠΟΣ Μὴ ἐνόχλει οὖνΧΑΡΩΝ Δεῖξον τί ἐν τῇ πήρᾳ ἔχειςΜΕΝΙΠΠΟΣ Θέρμους εἰ θέλεις καὶτῆς Ἑκάτης τὸ δεῖπνονΧΑΡΩΝ Πόθεν τοῦτον ἡμῖν ὦ Ἑρμῆτὸν κύνα ἤγαγες οἷα δὲ καὶ ἐλάλει παρὰτὸν πλοῦν τῶν ἐπιβατῶν ἁπάντων καταγε-λῶν καὶ ἐπισκώπτων καὶ μόνος ᾄδων

65

ἐπάρουρος ὢν θητεύειν παρά τινι τῶνἀκλήρων ldquoᾧ μὴ βίοτος πολὺς εἴηrdquo μᾶλλονἢ πάντων ἀνάσσειν τῶν νεκρῶν ταῦτα μὲνοὖν ἀγεννῆ τινα Φρύγα δειλὸν καὶ πέρατοῦ καλῶς ἔχοντος φιλόζῳον ἴσως ἐχρῆνλέγειν τὸν Πηλέως δὲ υἱόν τὸν φιλοκινδυ-νότατον ἡρώων ἁπάντων ταπεινὰ οὕτωπερὶ αὑτοῦ διανοεῖσθαι πολλὴ αἰσχύνη καὶἐναντιότης πρὸς τὰ πεπραγμένα σοι ἐν τῷβίῳ ὃς ἐξὸν ἀκλεῶς ἐν τῇ Φθιώτιδι πολυ-χρόνιον βασιλεύειν ἑκὼν προείλου τὸνμετὰ τῆς ἀγαθῆς δόξης θάνατονΑΧΙΛΛΕΥΣ Ὦ παῖ Νέστορος ἀλλὰτότε μὲν ἄπειρος ἔτι τῶν ἐνταῦθα ὢν καὶτὸ βέλτιον ἐκείνων ὁπότερον ἦν ἀγνοῶν τὸδύστηνον ἐκεῖνο δοξάριον προετίμων τοῦβίου νῦν δὲ συνίημι ἤδη ὡς ἐκείνη μὲνἀνωφελής εἰ καὶ ὅτι μάλιστα οἱ ἄνω ῥα-ψῳδήσουσιν μετὰ νεκρῶν δὲ ὁμοτιμία καὶοὔτε τὸ κάλλος ἐκεῖνο ὦ Ἀντίλοχε οὔτε ἡἰσχὺς πάρεστιν ἀλλὰ κείμεθα ἅπαντες ὑπὸ

154

ΜΙΝΩΣ Οὐκοῦν ἐν μέρει ἑκάτεροςεἰπάτω σὺ δὲ πρῶτος ὁ Λίβυς λέγεΑΝΝΙΒΑΣ Ἓν μὲν τοῦτο ὦ Μίνωςὠνάμην ὅτι ἐνταῦθα καὶ τὴν Ἑλλάδα φω-νὴν ἐξέμαθον ὥστε οὐδὲ ταύτῃ πλέονοὗτος ἐνέγκαιτό μου φημὶ δὲ τούτουςμάλιστα ἐπαίνου ἀξίους εἶναι ὅσοι τὸ μη-δὲν ἐξ ἀρχῆς ὄντες ὅμως ἐπὶ μέγα προε-χώρησαν δι αὑτῶν δύναμίν τε περιβαλόμε-νοι καὶ ἄξιοι δόξαντες ἀρχῆς ἔγωγ οὖνμετ ὀλίγων ἐξορμήσας εἰς τὴν Ἰβηρίαν τὸπρῶτον ὕπαρχος ὢν τῷ ἀδελφῷ μεγίστωνἠξιώθην ἄριστος κριθείς καὶ τούς τε Κελ-τίβηρας εἷλον καὶ Γαλατῶν ἐκράτησα τῶνἑσπερίων καὶ τὰ μεγάλα ὄρη ὑπερβὰς τὰπερὶ τὸν Ἠριδανὸν ἅπαντα κατέδραμονκαὶ ἀναστάτους ἐποίησα τοσαύτας πόλειςκαὶ τὴν πεδινὴν Ἰταλίαν ἐχειρωσάμην καὶμέχρι τῶν προαστείων τῆς προὐχούσηςπόλεως ἦλθον καὶ τοσούτους ἀπέκτειναμιᾶς ἡμέρας ὥστε τοὺς δακτυλίους αὐτῶν

147

οἰμωζόντων ἐκείνωνΕΡΜΗΣ Ἀγνοεῖς ὦ Χάρων ὅντινα ἄν-δρα διεπόρθμευσας ἐλεύθερον ἀκριβῶςοὐδένος αὐτῷ μέλει οὗτός ἐστιν ὁ Μένιπ-ποςΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄν σε λάβω ποτέ ndashΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἂν λάβῃς ὦ βέλτιστεδὶς δὲ οὐκ ἂν λάβοις

ΝΕΚΡΩΝ ΠΛΟΥΤΩΝΙ ΚΑΤΑ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΚΡΟΙΣΟΣ Οὐ φέρομεν ὦ ΠλούτωνΜένιππον τουτονὶ τὸν κύνα παροικοῦνταὥστε ἢ ἐκεῖνόν ποι κατάστησον ἢ ἡμεῖς με-τοικήσομεν εἰς ἕτερον τόπονΠΛΟΥΤΩΝ Τί δ ὑμᾶς δεινὸν ἐργάζε-ται ὁμόνεκρος ὤνΚΡΟΙΣΟΣ Ἐπειδὰν ἡμεῖς οἰμώζωμενκαὶ στένωμεν ἐκείνων μεμνημένοι τῶν

66

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Χαῖρε ὦ Εὔφορβε ἢἌπολλον ἢ ὅ τι ἂν θέλῃςΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Μὴ καὶ σύ γε ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκέτι χρυσοῦς ὁ μηρόςσοιΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Οὐ γάρ ἀλλὰ φέρε ἴδωεἴ τί σοι ἐδώδιμον ἡ πήρα ἔχειΜΕΝΙΠΠΟΣ Κυάμους ὦγαθέ ὥστε οὐτουτί σοι ἐδώδιμονΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Δὸς μόνον ἄλλα παρὰνεκροῖς δόγματα ἔμαθον γάρ ὡς οὐδὲνἴσον κύαμοι καὶ κεφαλαὶ τοκήων ἐνθάδεΑΙΑΚΟΣ Οὗτος δὲ Σόλων ὁ Ἐξηκεστί-δου καὶ Θαλῆς ἐκεῖνος καὶ παρ αὐτοὺςΠιττακὸς καὶ οἱ ἄλλοι ἑπτὰ δὲ πάντεςεἰσὶν ὡς ὁρᾷς ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἄλυποι ὦ Αἰακέ οὗτοιμόνοι καὶ φαιδροὶ τῶν ἄλλων ὁ δὲ σποδοῦἀνάπλεως καθάπερ ἐγκρυφίας ἄρτος ὁταῖς φλυκταίναις ἐξηνθηκώς τίς ἐστιν

75

μεδίμνοις ἀπομετρῆσαι καὶ τοὺς ποταμοὺςγεφυρῶσαι νεκροῖς καὶ ταῦτα πάντα ἔπρα-ξα οὔτε Ἄμμωνος υἱὸς ὀνομαζόμενος οὔτεθεὸς εἶναι προσποιούμενος ἢ ἐνύπνια τῆςμητρὸς διεξιών ἀλλ ἄνθρωπος εἶναι ὁμο-λογῶν στρατηγοῖς τε τοῖς συνετωτάτοιςἀντεξεταζόμενος καὶ στρατιώταις τοῖς μα-χιμωτάτοις συμπλεκόμενος οὐ Μήδουςκαὶ Ἀρμενίους καταγωνιζόμενος ὑποφεύ-γοντας πρὶν διώκειν τινὰ καὶ τῷ τολμήσα-ντι παραδιδόντας εὐθὺς τὴν νίκην Ἀλέξαν-δρος δὲ πατρῴαν ἀρχὴν παραλαβὼν ηὔξη-σεν καὶ παρὰ πολὺ ἐξέτεινε χρησάμενος τῇτῆς τύχης ὁρμῇ ἐπεὶ δ οὖν ἐνίκησέ τε καὶτὸν ὄλεθρον ἐκεῖνον Δαρεῖον ἐν Ἰσσῷ τεκαὶ Ἀρβήλοις ἐκράτησεν ἀποστὰς τῶν πα-τρῴων προσκυνεῖσθαι ἠξίου καὶ δίαιταντὴν Μηδικὴν μετεδιῄτησεν ἑαυτὸν καὶἐμιαιφόνει ἐν τοῖς συμποσίοις τοὺς φίλουςκαὶ συνελάμβανεν ἐπὶ θανάτῳ ἐγὼ δὲἦρξα ἐπ ἴσης τῆς πατρίδος καὶ ἐπειδὴ με-

148

ΣΚΙΠΙΩΝ Ἀλεξάνδρου μὲν ἥττων εἶναιτοῦ δὲ Ἀννίβου ἀμείνων ὃς ἐδίωξα νική-σας αὐτὸν καὶ φυγεῖν καταναγκάσας ἀτί-μως πῶς οὖν οὐκ ἀναίσχυντος οὗτος ὃςπρὸς Ἀλέξανδρον ἁμιλλᾶται ᾧ οὐδὲ Σκιπί-ων ἐγὼ ὁ νενικηκὼς ἐμαυτὸν παραβάλλε-σθαι ἀξιῶ ΜΙΝΩΣ Νὴ Δί εὐγνώμονα φῄς ὦ Σκι-πίων ὥστε πρῶτος μὲν κεκρίσθω Ἀλέξαν-δρος μετ αὐτὸν δὲ σύ εἶτα εἰ δοκεῖ τρί-τος Ἀννίβας οὐδὲ οὗτος εὐκαταφρόνητοςὤν

ΑΧΙΛΛΕΩΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΛΟΧΟΥ

ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Οἷα πρῴην Ἀχιλλεῦπρὸς τὸν Ὀδυσσέα σοι εἴρηται περὶ τοῦθανάτου ὡς ἀγεννῆ καὶ ἀνάξια τοῖν διδα-σκάλοιν ἀμφοῖν Χείρωνός τε καὶ Φοίνι-κος ἠκροώμην γάρ ὁπότε ἔφης βούλεσθαι

153

πται ἄγνωστα καὶ ἄμορφα κόνις πάντακαὶ λῆρος πολύς ἀμενηνὰ ὡς ἀληθῶςκάρηνα οὗτος δέ ὦ Αἰακέ τίς ἐστινΑΙΑΚΟΣ Κῦρός ἐστιν οὗτος δὲ Κρο-ῖσος ὁ δ ὑπὲρ αὐτὸν Σαρδανάπαλλος ὁ δὑπὲρ τούτους Μίδας ἐκεῖνος δὲ ΞέρξηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα σέ ὦ κάθαρμα ἡἙλλὰς ἔφριττε ζευγνύντα μὲν τὸν Ἑλλή-σποντον διὰ δὲ τῶν ὀρῶν πλεῖν ἐπιθυμο-ῦντα οἷος δὲ καὶ ὁ Κροῖσός ἐστιν τὸν Σαρ-δανάπαλλον δέ ὦ Αἰακέ πατάξαι μοικατὰ κόρρης ἐπίτρεψονΑΙΑΚΟΣ Μηδαμῶς διαθρύπτεις γὰραὐτοῦ τὸ κρανίον γυναικεῖον ὄνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἀλλὰ προσπτύσο-μαί γε πάντως αὐτῷ ἀνδρογύνῳ γε ὄντι ΑΙΑΚΟΣ Βούλει σοὶ ἐπιδείξω καὶ τοὺςσοφούςΜΕΝΙΠΠΟΣ Νὴ Δία γεΑΙΑΚΟΣ Πρῶτος οὗτός σοι ὁ Πυθα-γόρας ἐστί

74

ἄνω Μίδας μὲν οὑτοσὶ τοῦ χρυσίου Σαρ-δανάπαλλος δὲ τῆς πολλῆς τρυφῆς ἐγὼ δὲΚροῖσος τῶν θησαυρῶν ἐπιγελᾷ καὶ ἐξο-νειδίζει ἀνδράποδα καὶ καθάρματα ἡμᾶςἀποκαλῶν ἐνίοτε δὲ καὶ ᾄδων ἐπιταράττειἡμῶν τὰς οἰμωγάς καὶ ὅλως λυπηρόςἐστιν ΠΛΟΥΤΩΝ Τί ταῦτά φασιν ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀληθῆ ὦ Πλούτων μισῶγὰρ αὐτοὺς ἀγεννεῖς καὶ ὀλεθρίους ὄνταςοἷς οὐκ ἀπέχρησεν βιῶναι κακῶς ἀλλὰ καὶἀποθανόντες ἔτι μέμνηνται καὶ περιέχο-νται τῶν ἄνω χαίρω τοιγαροῦν ἀνιῶναὐτούςΠΛΟΥΤΩΝ Ἀλλ οὐ χρή λυποῦνταιγὰρ οὐ μικρῶν στερόμενοιΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ σὺ μωραίνεις ὦΠλούτων ὁμόψηφος ὢν τοῖς τούτων στε-ναγμοῖςΠΛΟΥΤΩΝ Οὐδαμῶς ἀλλ οὐκ ἂν

67

νηρίᾳ καὶ ἀπιστίᾳ καὶ δόλοις νόμιμον δὲ ἢπροφανὲς οὐδέν ἐπεὶ δέ μοι ὠνείδισεν τὴντρυφήν ἐκλελῆσθαί μοι δοκεῖ οἷα ἐποίει ἐνΚαπύῃ ἑταίραις συνὼν καὶ τοὺς τοῦ πο-λέμου καιροὺς ὁ θαυμάσιος καθηδυπαθῶνἐγὼ δὲ εἰ μὴ μικρὰ τὰ ἑσπέρια δόξας ἐπὶτὴν ἕω μᾶλλον ὥρμησα τί ἂν μέγα ἔπραξαἸταλίαν ἀναιμωτὶ λαβὼν καὶ Λιβύην καὶτὰ μέχρι Γαδείρων ὑπαγόμενος ἀλλ οὐκἀξιόμαχα ἔδοξέ μοι ἐκεῖνα ὑποπτήσσονταἤδη καὶ δεσπότην ὁμολογοῦντα εἴρηκα σὺδέ ὦ Μίνως δίκαζε ἱκανὰ γὰρ ἀπὸ πολ-λῶν καὶ ταῦταΣΚΙΠΙΩΝ Μὴ πρότερον ἢν μὴ καὶἐμοῦ ἀκούσῃςΜΙΝΩΣ Τίς γὰρ εἶ ὦ βέλτιστε ἢ πόθενὢν ἐρεῖςΣΚΙΠΙΩΝ Ἰταλιώτης Σκιπίων στρατη-γὸς ὁ καθελὼν Καρχηδόνα καὶ κρατήσαςΛιβύων μεγάλαις μάχαιςΜΙΝΩΣ Τί οὖν καὶ σὺ ἐρεῖς

152

τεπέμπετο τῶν πολεμίων μεγάλῳ στόλῳἐπιπλευσάντων τῇ Λιβύῃ ταχέως ὑπήκου-σα καὶ ἰδιώτην ἐμαυτὸν παρέσχον καὶ κα-ταδικασθεὶς ἤνεγκα εὐγνωμόνως τὸ πρᾶγ-μα καὶ ταῦτα ἔπραξα βάρβαρος ὢν καὶἀπαίδευτος παιδείας τῆς Ἑλληνικῆς καὶοὔτε Ὅμηρον ὥσπερ οὗτος ῥαψῳδῶν οὔτεὑπ Ἀριστοτέλει τῷ σοφιστῇ παιδευθείςμόνῃ δὲ τῇ φύσει ἀγαθῇ χρησάμενος τα-ῦτά ἐστιν ἃ ἐγὼ Ἀλεξάνδρου ἀμείνων φημὶεἶναι εἰ δέ ἐστι καλλίων οὑτοσί διότι δια-δήματι τὴν κεφαλὴν διεδέδετο Μακεδόσιἴσως καὶ ταῦτα σεμνά οὐ μὴν διὰ τοῦτοἀμείνων μὲν δόξειεν ἂν γενναίου καὶ στρα-τηγικοῦ ἀνδρὸς τῇ γνώμῃ πλέον ἤπερ τῇτύχῃ κεχρημένουΜΙΝΩΣ Ὁ μὲν εἴρηκεν οὐκ ἀγεννῆ τὸνλόγον οὐδὲ ὡς Λίβυν εἰκὸς ἦν ὑπὲρ αὑτοῦσὺ δέ ὦ Ἀλέξανδρε τί πρὸς ταῦτα φῄςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐχρῆν μέν ὦ Μίνωςμηδὲν πρὸς ἄνδρα οὕτω θρασὺν ἱκανὴ γὰρ

149

ἐθέλοιμι στασιάζειν ὑμᾶςΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μήν ὦ κάκιστοι Λυ-δῶν καὶ Φρυγῶν καὶ Ἀσσυρίων οὕτω γι-νώσκετε ὡς οὐδὲ παυσομένου μου ἔνθαγὰρ ἂν ἴητε ἀκολουθήσω ἀνιῶν καὶ κα-τᾴδων καὶ καταγελῶνΚΡΟΙΣΟΣ Ταῦτα οὐχ ὕβριςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐκεῖνα ὕβριςἦν ἃ ὑμεῖς ἐποιεῖτε προσκυνεῖσθαι ἀξιο-ῦντες καὶ ἐλευθέροις ἀνδράσιν ἐντρυφῶντεςκαὶ τοῦ θανάτου παράπαν οὐ μνημονεύο-ντες τοιγαροῦν οἰμώξεσθε πάντων ἐκείνωνἀφῃρημένοιΚΡΟΙΣΟΣ Πολλῶν γε ὦ θεοί καὶ με-γάλων κτημάτωνΜΙΔΑΣ Ὅσου μὲν ἐγὼ χρυσοῦΣΑΡΔΑΝΑΠΑΛΛΟΣ Ὅσης δὲ ἐγὼτρυφῆςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε οὕτω ποιεῖτε ὀδύ-ρεσθε μὲν ὑμεῖς ἐγὼ δὲ τὸ γνῶθι σαυτὸνπολλάκις συνείρων ἐπᾴσομαι ὑμῖν πρέποι

68

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΑΙΑΚΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Πρὸς τοῦ Πλούτωνος ὦΑἰακέ περιήγησαί μοι τὰ ἐν ᾅδου πάνταΑΙΑΚΟΣ Οὐ ῥᾴδιον ὦ Μένιππε ἅπα-ντα ὅσα μέντοι κεφαλαιώδη μάνθανεοὗτος μὲν ὅτι Κέρβερός ἐστιν οἶσθα καὶτὸν πορθμέα τοῦτον ὅς σε διεπέρασεν καὶτὴν λίμνην καὶ τὸν Πυριφλεγέθοντα ἤδηἑώρακας εἰσιώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οἶδα ταῦτα καὶ σέ ὅτιπυλωρεῖς καὶ τὸν βασιλέα εἶδον καὶ τὰςἘρινῦς τοὺς δὲ ἀνθρώπους μοι τοὺς πάλαιδεῖξον καὶ μάλιστα τοὺς ἐπισήμους αὐτῶν

ΑΙΑΚΟΣ Οὗτος μὲν Ἀγαμέμνων οὗτοςδὲ Ἀχιλλεύς οὗτος δὲ Ἰδομενεὺς πλησίονοὗτος δὲ Ὀδυσσεύς εἶτα Αἴας καὶ Διομή-δης καὶ οἱ ἄριστοι τῶν ἙλλήνωνΜΕΝΙΠΠΟΣ Βαβαί ὦ Ὅμηρε οἷά σοιτῶν ῥαψῳδιῶν τὰ κεφάλαια χαμαὶ ἔρρι-

73

ἡ φήμη διδάξαι σε οἷος μὲν ἐγὼ βασιλεύςοἷος δὲ οὗτος λῃστὴς ἐγένετο ὅμως δὲ ὅραεἰ κατ ὀλίγον αὐτοῦ διήνεγκα ὃς νέος ὢνἔτι παρελθὼν ἐπὶ τὰ πράγματα καὶ τὴν ἀρ-χὴν τεταραγμένην κατέσχον καὶ τοὺς φο-νέας τοῦ πατρὸς μετῆλθον κᾆτα φοβήσαςτὴν Ἑλλάδα τῇ Θηβαίων ἀπωλείᾳ στρατη-γὸς ὑπ αὐτῶν χειροτονηθεὶς οὐκ ἠξίωσατὴν Μακεδόνων ἀρχὴν περιέπων ἀγαπᾶνἄρχειν ὁπόσων ὁ πατὴρ κατέλιπεν ἀλλὰπᾶσαν ἐπινοήσας τὴν γῆν καὶ δεινὸν ἡγη-σάμενος εἰ μὴ ἁπάντων κρατήσαιμι ὀλί-γους ἄγων εἰσέβαλον εἰς τὴν Ἀσίαν καὶἐπί τε Γρανικῷ ἐκράτησα μεγάλῃ μάχῃκαὶ τὴν Λυδίαν λαβὼν καὶ Ἰωνίαν καὶΦρυγίαν καὶ ὅλως τὰ ἐν ποσὶν ἀεὶ χειρού-μενος ἦλθον ἐπὶ Ἰσσόν ἔνθα Δαρεῖοςὑπέμεινεν μυριάδας πολλὰς στρατοῦ ἄγωνκαὶ τὸ ἀπὸ τούτου ὦ Μίνως ὑμεῖς ἴστεὅσους ὑμῖν νεκροὺς ἐπὶ μιᾶς ἡμέρας κα-τέπεμψα φησὶ γοῦν ὁ πορθμεὺς μὴ διαρ-

150

κέσαι αὐτοῖς τότε τὸ σκάφος ἀλλὰ σχεδίαςδιαπηξαμένους τοὺς πολλοὺς αὐτῶν δια-πλεῦσαι καὶ ταῦτα δὲ ἔπραττον αὐτὸςπροκινδυνεύων καὶ τιτρώσκεσθαι ἀξιῶνκαὶ ἵνα σοὶ μὴ τὰ ἐν Τύρῳ μηδὲ τὰ ἐν Ἀρ-βήλοις διηγήσωμαι ἀλλὰ καὶ μέχρι Ἰνδῶνἦλθον καὶ τὸν Ὠκεανὸν ὅρον ἐποιησάμηντῆς ἀρχῆς καὶ τοὺς ἐλέφαντας αὐτῶν εἶχονκαὶ Πῶρον ἐχειρωσάμην καὶ Σκύθας δὲοὐκ εὐκαταφρονήτους ἄνδρας ὑπερβὰς τὸνΤάναϊν ἐνίκησα μεγάλῃ ἱππομαχίᾳ καὶτοὺς φίλους εὖ ἐποίησα καὶ τοὺς ἐχθροὺςἠμυνάμην εἰ δὲ καὶ θεὸς ἐδόκουν τοῖς ἀν-θρώποις συγγνωστοὶ ἐκεῖνοι πρὸς τὸμέγεθος τῶν πραγμάτων καὶ τοιοῦτόν τιπιστεύσαντες περὶ ἐμοῦ τὸ δ οὖν τελευ-ταῖον ἐγὼ μὲν βασιλεύων ἀπέθανον οὗτοςδὲ ἐν φυγῇ ὢν παρὰ Προυσίᾳ τῷ Βιθυνῷκαθάπερ ἄξιον ἦν πανουργότατον καὶὠμότατον ὄντα ὡς γὰρ δὴ ἐκράτησεν τῶνἸταλῶν ἐῶ λέγειν ὅτι οὐκ ἰσχύι ἀλλὰ πο-

151

νῆες ἐπληρώθησαν ἐξ ἁπάσης τῆς Ἑλ-λάδος καὶ τοσοῦτοι ἔπεσον Ἕλληνές τε καὶβάρβαροι καὶ τοσαῦται πόλεις ἀνάστατοιγεγόνασινΕΡΜΗΣ Ἀλλ οὐκ εἶδες ὦ Μένιππεζῶσαν τὴν γυναῖκα ἔφης γὰρ ἂν καὶ σὺἀνεμέσητον εἶναι ldquoτοιῇδ ἀμφὶ γυναικὶ πο-λὺν χρόνον ἄλγεα πάσχεινrdquo ἐπεὶ καὶ τὰἄνθη ξηρὰ ὄντα εἴ τις βλέποι ἀποβεβλη-κότα τὴν βαφήν ἄμορφα δῆλον ὅτι αὐτῷδόξει ὅτε μέντοι ἀνθεῖ καὶ ἔχει τὴν χρόανκάλλιστά ἐστιν ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν τοῦτο ὦ Ἑρμῆθαυμάζω εἰ μὴ συνίεσαν οἱ Ἀχαιοὶ περὶπράγματος οὕτως ὀλιγοχρονίου καὶ ῥᾳδίωςἀπανθοῦντος πονοῦντεςΕΡΜΗΣ Οὐ σχολή μοι ὦ Μένιππεσυμφιλοσοφεῖν σοι ὥστε σὺ μὲν ἐπιλε-ξάμενος τόπον ἔνθα ἂν ἐθέλῃς κεῖσο κα-ταβαλὼν σεαυτόν ἐγὼ δὲ τοὺς ἄλλους νε-κροὺς ἤδη μετελεύσομαι

72

γὰρ ἂν ταῖς τοιαύταις οἰμωγαῖς ἐπᾳδόμε-νον

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΚΕΡΒΕΡΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ Κέρβερε ndash συγγενὴςγάρ εἰμί σοι κύων καὶ αὐτὸς ὤν ndash εἰπέ μοιπρὸς τῆς Στυγός οἷος ἦν ὁ Σωκράτηςὁπότε κατῄει παρ ὑμᾶς εἰκὸς δέ σε θεὸνὄντα μὴ ὑλακτεῖν μόνον ἀλλὰ καὶ ἀνθρω-πίνως φθέγγεσθαι ὁπότ ἐθέλοιςΚΕΡΒΕΡΟΣ Πόρρωθεν μέν ὦ Μένιππεπαντάπασιν ἐδόκει ἀτρέπτῳ τῷ προσώπῳπροσιέναι καὶ οὐ πάνυ δεδιέναι τὸν θάνα-τον δοκῶν καὶ τοῦτο ἐμφῆναι τοῖς ἔξω τοῦστομίου ἑστῶσιν ἐθέλων ἐπεὶ δὲ κατέκυ-ψεν εἴσω τοῦ χάσματος καὶ εἶδε τὸν ζόφονκἀγὼ ἔτι διαμέλλοντα αὐτὸν δακὼν τῷ κω-νείῳ κατέσπασα τοῦ ποδός ὥσπερ τὰβρέφη ἐκώκυεν καὶ τὰ ἑαυτοῦ παιδία ὠδύ-

69

168

οὐδὲ γέγονε πώποτεΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀναμνήσω σε ὦΠλούτων Ὀρφεῖ γὰρ δι αὐτὴν ταύτην τὴναἰτίαν τὴν Εὐρυδίκην παρέδοτε καὶ τὴνὁμογενῆ μου Ἄλκηστιν παρεπέμψατεἩρακλεῖ χαριζόμενοι ΠΛΟΥΤΩΝ Θελήσεις δὲ οὕτως κρανί-ον γυμνὸν ὢν καὶ ἄμορφον τῇ καλῇ σουἐκείνῃ νύμφῃ φανῆναι πῶς δὲ κἀκείνηπροσήσεταί σε οὐδὲ διαγνῶναι δυναμένηφοβήσεται γὰρ εὖ οἶδα καὶ φεύξεταί σε καὶμάτην ἔσῃ τοσαύτην ὁδὸν ἀνεληλυθώςΠΕΡΣΕΦΟΝΗ Οὐκοῦν ὦ ἄνερ σὺ καὶτοῦτο ἴασαι καὶ τὸν Ἑρμῆν κέλευσον ἐπει-δὰν ἐν τῷ φωτὶ ἤδη ὁ Πρωτεσίλαος ᾖ κα-θικόμενον ἐν τῇ ῥάβδῳ νεανίαν εὐθὺς κα-λὸν ἀπεργάσασθαι αὐτὸν οἷος ἦν ἐκ τοῦπαστοῦΠΛΟΥΤΩΝ Ἐπεὶ Φερσεφόνῃ συνδο-κεῖ ἀναγαγὼν τοῦτον αὖθις ποίησον νυμ-φίον σὺ δὲ μέμνησο μίαν λαβὼν ἡμέραν

161

ρετο καὶ παντοῖος ἐγίνετοΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν σοφιστὴς ὁ ἄν-θρωπος ἦν καὶ οὐκ ἀληθῶς κατεφρόνει τοῦπράγματοςΚΕΡΒΕΡΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐπείπερ ἀναγκα-ῖον αὐτὸ ἑώρα κατεθρασύνετο ὡς δῆθενοὐκ ἄκων πεισόμενος ὃ πάντως ἔδει παθε-ῖν ὡς θαυμάσονται οἱ θεαταί καὶ ὅλωςπερὶ πάντων γε τῶν τοιούτων εἰπεῖν ἂνἔχοιμι ἕως τοῦ στομίου τολμηροὶ καὶ ἀν-δρεῖοι τὰ δὲ ἔνδοθεν ἔλεγχος ἀκριβήςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἐγὼ δὲ πῶς σοι κατελη-λυθέναι ἔδοξαΚΕΡΒΕΡΟΣ Μόνος ὦ Μένιππε ἀξίωςτοῦ γένους καὶ Διογένης πρὸ σοῦ ὅτι μὴἀναγκαζόμενοι ἐσῄειτε μηδ ὠθούμενοιἀλλ ἐθελούσιοι γελῶντες οἰμώζειν πα-ραγγείλαντες ἅπασιν

70

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΕΡΜΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ποῦ δαὶ οἱ καλοί εἰσιν ἢαἱ καλαί Ἑρμῆ ξενάγησόν με νέηλυνὄντα ΕΡΜΗΣ Οὐ σχολὴ μέν ὦ Μένιππεπλὴν κατ ἐκεῖνο ἀπόβλεψον ἐπὶ τὰ δεξιάἔνθα ὁ Ὑάκινθός τέ ἐστιν καὶ Νάρκισσοςκαὶ Νιρεὺς καὶ Ἀχιλλεὺς καὶ Τυρὼ καὶἙλένη καὶ Λήδα καὶ ὅλως τὰ ἀρχαῖαπάντα κάλληΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀστᾶ μόνα ὁρῶ καὶ κρα-νία τῶν σαρκῶν γυμνά ὅμοια τὰ πολλάΕΡΜΗΣ Καὶ μὴν ἐκεῖνά ἐστιν ἃ πάντεςοἱ ποιηταὶ θαυμάζουσι τὰ ὀστᾶ ὧν σὺ ἔοι-κας καταφρονεῖνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως τὴν Ἑλένην μοιδεῖξον οὐ γὰρ ἂν διαγνοίην ἔγωγεΕΡΜΗΣ Τουτὶ τὸ κρανίον ἡ ἙλένηἐστίνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα διὰ τοῦτο αἱ χίλιαι

71

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΥΣΩΛΟΥ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ὦ Κάρ ἐπὶ τίνι μέγα φρο-νεῖς καὶ πάντων ἡμῶν προτιμᾶσθαι ἀξιοῖςΜΑΥΣΩΛΟΣ Καὶ ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ μένὦ Σινωπεῦ ὃς ἐβασίλευσα Καρίας μὲνἁπάσης ἦρξα δὲ καὶ Λυδῶν ἐνίων καὶ νή-σους δέ τινας ὑπηγαγόμην καὶ ἄχρι Μιλή-του ἐπέβην τὰ πολλὰ τῆς Ἰωνίας κατα-στρεφόμενος καὶ καλὸς ἦν καὶ μέγας καὶἐν πολέμοις καρτερός τὸ δὲ μέγιστον ὅτιἐν Ἁλικαρνασσῷ μνῆμα παμμέγεθες ἔχωἐπικείμενον ἡλίκον οὐκ ἄλλος νεκρός ἀλλοὐδὲ οὕτως ἐς κάλλος ἐξησκημένον ἵππωνκαὶ ἀνδρῶν ἐς τὸ ἀκριβέστατον εἰκα-σμένων λίθου τοῦ καλλίστου οἷον οὐδὲνεὼν εὕροι τις ἂν ῥᾳδίως οὐ δοκῶ σοι δι-καίως ἐπὶ τούτοις μέγα φρονεῖνΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ φῄς καὶτῷ κάλλει καὶ τῷ βάρει τοῦ τάφουΜΑΥΣΩΛΟΣ Νὴ Δί ἐπὶ τούτοις

162

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΙΠΟΝΤΑ ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΕΙ ΕΝ ΛΟΓΟΙΣ3ΠΛΟΙΟΝ Η ΕΥΧΑΙ13ΝΕΚΡΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ59

167

ἀγάγῃ σχολὴν ἀπὸ τῶν θορύβων τῶν ἐνποσίν εἰς Αἴγυπτον ἀπαγαγὼν θάψεινἐκεῖ ὡς γενοίμην εἷς τῶν Αἰγυπτίων θεῶνΔΙΟΓΕΝΗΣ Μὴ γελάσω οὖν ὦἈλέξανδρε ὁρῶν καὶ ἐν ᾅδου ἔτι σε μωραί-νοντα καὶ ἐλπίζοντα Ἄνουβιν ἢ Ὄσιρινγενήσεσθαι πλὴν ἀλλὰ ταῦτα μέν ὦθειότατε μὴ ἐλπίσῃς οὐ γὰρ θέμις ἀνελθε-ῖν τινα τῶν ἅπαξ διαπλευσάντων τὴν λί-μνην καὶ εἰς τὸ εἴσω τοῦ στομίου παρελ-θόντων οὐ γὰρ ἀμελὴς ὁ Αἰακὸς οὐδὲ ὁΚέρβερος εὐκαταφρόνητος ἐκεῖνο δέ γεἡδέως ἂν μάθοιμι παρὰ σοῦ πῶς φέρειςὁπόταν ἐννοήσῃς ὅσην εὐδαιμονίαν ὑπὲργῆς ἀπολιπὼν ἀφῖξαι σωματοφύλακας καὶὑπασπιστὰς καὶ σατράπας καὶ χρυσὸν το-σοῦτον καὶ ἔθνη προσκυνοῦντα καὶ Βαβυ-λῶνα καὶ Βάκτρα καὶ τὰ μεγάλα θηρία καὶτιμὴν καὶ δόξαν καὶ τὸ ἐπίσημον εἶναι ἐξε-λαύνοντα διαδεδεμένον ταινίᾳ λευκῇ τὴνκεφαλὴν πορφυρίδα ἐμπεπορπημένον οὐ

100

ΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲ τὸν ἐλλέβορον ὦΜένιππε ἀναίνομαι πιεῖν γένοιτό μοιμόνονΜΕΝΙΠΠΟΣ Θάρρει ὦ Τάνταλε ὡςοὔτε σὺ οὔτε ἄλλος πίεται τῶν νεκρῶνἀδύνατον γάρ καίτοι οὐ πάντες ὥσπερ σὺἐκ καταδίκης διψῶσι τοῦ ὕδατος αὐτοὺςοὐχ ὑπομένοντος

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΧΕΙΡΩΝΟΣ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤκουσα ὦ Χείρων ὡςθεὸς ὢν ἐπεθύμησας ἀποθανεῖνΧΕΙΡΩΝ Ἀληθῆ ταῦτα ἤκουσας ὦΜένιππε καὶ τέθνηκα ὡς ὁρᾷς ἀθάνατοςεἶναι δυνάμενοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίς δαί σε ἔρως τοῦ θα-νάτου ἔσχεν ἀνεράστου τοῖς πολλοῖς χρή-ματοςΧΕΙΡΩΝ Ἐρῶ πρὸς σὲ οὐκ ἀσύνετον

81

ΝΙΡΕΥΣ Καὶ μὴν ἐροῦ Ὅμηρον ὁποῖοςἦν ὁπότε συνεστράτευον τοῖς ἈχαιοῖςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀνείρατά μοι λέγειςἐγὼ δὲ ἃ βλέπω καὶ νῦν ἔχεις ἐκεῖνα δέ οἱτότε ἴσασινΝΙΡΕΥΣ Οὔκουν ἐγὼ ἐνταῦθα εὐμορ-φότερός εἰμι ὦ Μένιππε ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔτε σὺ οὔτε ἄλλοςεὔμορφος ἰσοτιμία γὰρ ἐν ᾅδου καὶ ὅμοιοιἅπαντεςΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἐμοὶ μὲν καὶ τοῦτο ἱκανόν

166

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλ ὦ καλὲ Μαύσωλεοὔτε ἡ ἰσχὺς ἔτι σοι ἐκείνη οὔτε ἡ μορφὴπάρεστιν εἰ γοῦν τινα ἑλοίμεθα δικαστὴνεὐμορφίας πέρι οὐκ ἔχω εἰπεῖν τίνος ἕνε-κα τὸ σὸν κρανίον προτιμηθείη ἂν τοῦἐμοῦ φαλακρὰ γὰρ ἄμφω καὶ γυμνά καὶτοὺς ὀδόντας ὁμοίως προφαίνομεν καὶ τοὺςὀφθαλμοὺς ἀφῃρήμεθα καὶ τὰς ῥῖνας ἀπο-σεσιμώμεθα ὁ δὲ τάφος καὶ οἱ πολυτελεῖςἐκεῖνοι λίθοι Ἁλικαρνασσεῦσι μὲν ἴσωςεἶεν ἐπιδείκνυσθαι καὶ φιλοτιμεῖσθαι πρὸςτοὺς ξένους ὡς δή τι μέγα οἰκοδόμημααὐτοῖς ἐστιν σὺ δέ ὦ βέλτιστε οὐχ ὁρῶ ὅτι ἀπολαύεις αὐτοῦ πλὴν εἰ μὴ τοῦτο φῄςὅτι μᾶλλον ἡμῶν ἀχθοφορεῖς ὑπὸ τηλικού-τοις λίθοις πιεζόμενοςΜΑΥΣΩΛΟΣ Ἀνόνητα οὖν μοι ἐκεῖναπάντα καὶ ἰσότιμος ἔσται Μαύσωλος καὶΔιογένης ΔΙΟΓΕΝΗΣ Οὐκ ἰσότιμος ὦ γεν-ναιότατε οὐ γὰρ Μαύσωλος μὲν γὰρ

163

ὄντα οὐκ ἦν ἔτι ἡδὺ ἀπολαύειν τῆς ἀθανα-σίαςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐχ ἡδὺ ἦν ζῶντα ὁρᾶντὸ φῶςΧΕΙΡΩΝ Οὔκ ὦ Μένιππε τὸ γὰρ ἡδὺἔγωγε ποικίλον τι καὶ οὐχ ἁπλοῦν ἡγοῦμαιεἶναι ἐγὼ δὲ ἔζων ἀεὶ καὶ ἀπέλαυον τῶνὁμοίων ἡλίου φωτός τροφῆς αἱ ὧραι δὲαἱ αὐταὶ καὶ τὰ γινόμενα ἅπαντα ἑξῆς ἕκα-στον ὥσπερ ἀκολουθοῦντα θάτερον θα-τέρῳ ἐνεπλήσθην οὖν αὐτῶν οὐ γὰρ ἐν τῷαὐτῷ ἀεὶ ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ ltμὴgt μετασχεῖνὅλως τὸ τερπνὸν ἦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις ὦ Χείρων τὰἐν ᾅδου δὲ πῶς φέρεις ἀφ οὗ προελόμενοςαὐτὰ ἥκειςΧΕΙΡΩΝ Οὐκ ἀηδῶς ὦ Μένιππε ἡγὰρ ἰσοτιμία πάνυ δημοτικὴ καὶ τὸ πρᾶγ-μα οὐδὲν ἔχει τὸ διάφορον ἐν φωτὶ εἶναι ἢἐν σκότῳ ἄλλως τε οὔτε διψῆν ὥσπερ ἄνωοὔτε πεινῆν δεῖ ἀλλ ἀνεπιδεεῖς τούτων

82

ἄχρηστόν σοι ὦ Ἀλέξανδρε πρὸς τὰπράγματα ἐγένετο πολλοὶ γὰρ ὑπέπτησ-σον θεὸν εἶναί σε νομίζοντες ἀτὰρ εἰπέμοι τίνι τὴν τοσαύτην ἀρχὴν καταλέλοι-παςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκ οἶδα ὦ Διόγενεςοὐ γὰρ ἔφθασα ἐπισκῆψαί τι περὶ αὐτῆς ἢτοῦτο μόνον ὅτι ἀποθνήσκων Περδίκκᾳτὸν δακτύλιον ἐπέδωκα πλὴν ἀλλὰ τί γε-λᾷς ὦ ΔιόγενεςΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί γὰρ ἄλλο ἢ ἀνεμνήσθηνοἷα ἐποίει ἡ Ἑλλάς ἄρτι σε παρειληφότατὴν ἀρχὴν κολακεύοντες καὶ προστάτηναἱρούμενοι καὶ στρατηγὸν ἐπὶ τοὺς βαρ-βάρους ἔνιοι δὲ καὶ τοῖς δώδεκα θεοῖς προ-στιθέντες καὶ οἰκοδομοῦντές σοι νεὼς καὶθύοντες ὡς δράκοντος υἱῷ ἀλλ εἰπέ μοιποῦ σε οἱ Μακεδόνες ἔθαψαν ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἔτι ἐν Βαβυλῶνι κε-ῖμαι τριακοστὴν ἡμέραν ταύτην ὑπισχνε-ῖται δὲ Πτολεμαῖος ὁ ὑπασπιστής ἤν ποτε

99

οἰμώξεται μεμνημένος τῶν ὑπὲρ γῆς ἐνοἷς εὐδαιμονεῖν ᾤετο Διογένης δὲ καταγε-λάσεται αὐτοῦ καὶ τάφον ὁ μὲν ἐν Ἁλικαρ-νασσῷ ἐρεῖ ἑαυτοῦ ὑπὸ Ἀρτεμισίας τῆς γυ-ναικὸς καὶ ἀδελφῆς κατεσκευασμένον ὁΔιογένης δὲ τοῦ μὲν σώματος εἰ καί τινατάφον ἔχει οὐκ οἶδεν οὐδὲ γὰρ ἔμελεναὐτῷ τούτου λόγον δὲ τοῖς ἀρίστοις περὶτούτου καταλέλοιπεν ἀνδρὸς βίον βεβιω-κὼς ὑψηλότερον ὦ Καρῶν ἀνδραποδω-δέστατε τοῦ σοῦ μνήματος καὶ ἐν βεβαιο-τέρῳ χωρίῳ κατεσκευασμένον

ΝΙΡΕΩΣ ΚΑΙ ΘΕΡΣΙΤΟΥ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΝΙΡΕΥΣ Ἰδοὺ δή Μένιππος οὑτοσὶ δι-κάσει πότερος εὐμορφότερός ἐστιν εἰπέὦ Μένιππε οὐ καλλίων σοι δοκῶΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δὲ καὶ ἔστε πρότε-ρον οἶμαι χρὴ γὰρ τοῦτο εἰδέναι

164

ΝΙΡΕΥΣ Νιρεὺς καὶ ΘερσίτηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πότερος οὖν ὁ Νιρεὺς καὶπότερος ὁ Θερσίτης οὐδέπω γὰρ τοῦτοδῆλον ΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἓν μὲν ἤδη τοῦτο ἔχω ὅτιὅμοιός εἰμί σοι καὶ οὐδὲν τηλικοῦτον δια-φέρεις ἡλίκον σε Ὅμηρος ἐκεῖνος ὁ τυ-φλὸς ἐπῄνεσεν ἁπάντων εὐμορφότερονπροσειπών ἀλλ ὁ φοξὸς ἐγὼ καὶ ψεδνὸςοὐδὲν χείρων ἐφάνην τῷ δικαστῇ ὅρα δὲσύ ὦ Μένιππε ὅντινα καὶ εὐμορφότερονἡγῇΝΙΡΕΥΣ Ἐμέ γε τὸν Ἀγλαΐας καὶΧάροπος ldquoὃς κάλλιστος ἀνὴρ ὑπὸ ἼλιονἦλθονrdquoΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλ οὐχὶ καὶ ὑπὸ γῆνὡς οἶμαι κάλλιστος ἦλθες ἀλλὰ τὰ μὲνὀστᾶ ὅμοια τὸ δὲ κρανίον ταύτῃ μόνον ἄραδιακρίνοιτο ἀπὸ τοῦ Θερσίτου κρανίου ὅτιεὔθρυπτον τὸ σόν ἀλαπαδνὸν γὰρ αὐτὸ καὶοὐκ ἀνδρῶδες ἔχεις

165

παραδοὺς τὸ δεξιὸν ἐμὲ Ἀντίπατρόν τιναἔασον ἐπὶ τῆς Ἑλλάδος μή με καὶ διαπεί-ρῃ τις οἰστῷ ἄθλιον βαλὼν ἐς τὰ γυμνὰπερὶ Σοῦσα ἢ Βάκτρα ἡγούμενόν σοι τῆςφάλαγγοςΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἀποδιδράσκεις ὦ Λυ-κῖνε τὸν κατάλογον δειλὸς ὤν ὁ δὲ νόμοςἀποτετμῆσθαι τὴν κεφαλήν εἴ τις λιπὼνφαίνοιτο τὴν τάξιν ἀλλ ἐπεὶ κατὰ τὸνΕὐφράτην ἤδη ἐσμὲν καὶ ὁ ποταμὸς ἔζευ-κται καὶ κατόπιν ὁπόσα διεληλύθαμενἀσφαλῶς ἔχει καὶ πάντα ὕπαρχοι κατέχου-σιν ὑπ ἐμοῦ ἑκάστῳ ἔθνει ἐπεισαχθέντεςοἱ δὲ καὶ ἀπίασι τὴν Φοινίκην ἡμῖν ἐν τού-τῳ καὶ τὴν Παλαιστίνην εἶτα καὶ τὴνΑἴγυπτον προσαξόμενοι σὺ πρῶτος ὦΛυκῖνε διάβαινε τὸ δεξιὸν ἄγων εἶτα ἐγὼκαὶ μετ ἐμὲ ὁ Τιμόλαος ἐπὶ πᾶσι δὲ τὸ ἱπ-πικὸν ἄγε σύ ὦ Ἀδείμαντε καὶ διὰ μὲντῆς Μεσοποταμίας οὐδεὶς ἀπήντηκεν ἡμῖνπολέμιος ἀλλὰ ἑκόντες αὑτούς τε καὶ τὰς

42

ΝΕΚΡΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥΔΕΥΚΟΥΣ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ὦ Πολύδευκες ἐντέλλο-μαί σοι ἐπειδὰν τάχιστα ἀνέλθῃς ndash σὸνγάρ ἐστιν οἶμαι ἀναβιῶναι αὔριον ndash ἤνπου ἴδῃς Μένιππον τὸν κύνα ndash εὕροις δἂν αὐτὸν ἐν Κορίνθῳ κατὰ τὸ Κράνειον ἢἐν Λυκείῳ τῶν ἐριζόντων πρὸς ἀλλήλουςφιλοσόφων καταγελῶντα ndash εἰπεῖν πρὸςαὐτόν ὅτι σοί ὦ Μένιππε κελεύει ὁ Διο-γένης εἴ σοι ἱκανῶς τὰ ὑπὲρ γῆς καταγε-γέλασται ἥκειν ἐνθάδε πολλῷ πλείω ἐπι-γελασόμενον ἐκεῖ μὲν γὰρ ἐν ἀμφιβόλῳσοὶ ἔτι ὁ γέλως ἦν καὶ πολὺ τὸ ldquoτίς γὰρ

59

κατάλιπε δὲ καὶ γένος καὶ δόξαν καὶ εἴποτέ σε ἡ πόλις ἀνεκήρυξεν καὶ τὰς τῶνἀνδριάντων ἐπιγραφάς μηδὲ ὅτι μέγαντάφον ἐπί σοι ἔχωσαν λέγε βαρύνει γὰρκαὶ ταῦτα μνημονευόμεναΚΡΑΤΩΝ Οὐχ ἑκὼν μέν ἀπορρίψω δέτί γὰρ ἂν καὶ πάθοιμιΕΡΜΗΣ βαβαί σὺ δὲ ὁ ἔνοπλος τί βού-λει ἢ τί τὸ τρόπαιον τοῦτο φέρειςΣΤΡΑΤΗΓΟΣ Ὅτι ἐνίκησα ὦ Ἑρμῆκαὶ ἠρίστευσα καὶ ἡ πόλις ἐτίμησέν μεΕΡΜΗΣ Ἄφες ὑπὲρ γῆς τὸ τρόπαιον ἐνᾅδου γὰρ εἰρήνη καὶ οὐδὲν ὅπλων δεήσειὁ σεμνὸς δὲ οὗτος ἀπό γε τοῦ σχήματοςκαὶ βρενθυόμενος ὁ τὰς ὀφρῦς ἐπηρκώς ὁἐπὶ τῶν φροντίδων τίς ἐστιν ὁ τὸν βαθὺνπώγωνα καθειμένοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Φιλόσοφός τις ὦ Ἑρμῆμᾶλλον δὲ γόης καὶ τερατείας μεστόςὥστε ἀπόδυσον καὶ τοῦτον ὄψει γὰρ πολ-λὰ καὶ γελοῖα ὑπὸ τῷ ἱματίῳ σκεπόμενα

124

κατιέναι ὁ δέ γε Ὀροίτης καὶ πάνυ ἁπα-λὸς ἦν τὼ πόδε καὶ οὐδ ἑστάναι χαμαίοὐχ ὅπως βαδίζειν ἐδύνατο πάσχουσι δαὐτὸ ἀτεχνῶς Μῆδοι πάντες ἢν ἀποβῶσιτῶν ἵππων ὥσπερ οἱ ἐπὶ τῶν ἀκανθῶνἀκροποδητὶ μόλις βαδίζουσιν ὥστε ἐπεὶκαταβαλὼν ἑαυτὸν ἔκειτο καὶ οὐδεμιᾷ μη-χανῇ ἀνίστασθαι ἤθελεν ὁ βέλτιστος Ἑρ-μῆς ἀράμενος αὐτὸν ἐκόμισεν ἄχρι πρὸς τὸπορθμεῖον ἐγὼ δὲ ἐγέλωνΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Κἀγὼ δὲ ὁπότε κα-τῄειν οὐδ ἀνέμιξα ἐμαυτὸν τοῖς ἄλλοιςἀλλ ἀφεὶς οἰμώζοντας αὐτοὺς προδραμὼνἐπὶ τὸ πορθμεῖον προκατέλαβον χώραν ὡςἂν ἐπιτηδείως πλεύσαιμι καὶ παρὰ τὸνπλοῦν οἱ μὲν ἐδάκρυόν τε καὶ ἐναυτίωνἐγὼ δὲ μάλα ἐτερπόμην ἐπ αὐτοῖςΔΙΟΓΕΝΗΣ Σὺ μέν ὦ Κράτης καὶἈντίσθενες τοιούτων ἐτύχετε τῶν ξυνοδοι-πόρων ἐμοὶ δὲ Βλεψίας τε ὁ δανειστικὸς ὁἐκ Πειραιῶς καὶ Λάμπις ὁ Ἀκαρνὰν ξενα-

137

58

ἀκροπόλεις ἅνθρωποι ἐνεχείρισαν καὶ ἐπὶΒαβυλῶνα ἐλθόντες ἀπροσδόκητοι παρήλ-θομεν εἰς τὸ εἴσω τῶν τειχῶν καὶ ἔχομεντὴν πόλιν ὁ βασιλεὺς δὲ περὶ Κτησιφῶνταδιατρίβων ἤκουσε τὴν ἔφοδον εἶτα εἰς Σε-λεύκειαν παρελθὼν παρασκευάζεται ἱπ-πέας τε ὅτι πλείστους μεταπεμπόμενος καὶτοξότας καὶ σφενδονήτας ἀπαγγέλλουσι δοὖν οἱ σκοποὶ ἀμφὶ τὰς ἑκατὸν ἤδη μυ-ριάδας τοῦ μαχίμου συνειλέχθαι καὶ τού-των εἴκοσιν ἱπποτοξότας καίτοι οὔπω ὁἈρμένιος πάρεστιν οὔτε οἱ κατὰ τὴν Κα-σπίαν θάλατταν οἰκοῦντες οὔτε οἱ ἀπὸΒάκτρων ἀλλ ἐκ τῶν πλησίον καὶ προα-στείων τῆς ἀρχῆς οὕτω ῥᾳδίως τοσαύταςμυριάδας κατέλεξε καιρὸς οὖν ἤδη σκοπε-ῖν ἡμᾶς ὅ τι χρὴ ποιεῖνΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀλλ ἐγὼ μέν φημιδεῖν ὑμᾶς τὸ πεζὸν ἀπιέναι τὴν ἐπὶ Κτησι-φῶντος ἡμᾶς δὲ τὸ ἱππικὸν αὐτοῦ μένειντὴν Βαβυλῶνα διαφυλάξοντας

43

μπλοκῇ ὁ μὲν γὰρ Ἀρσάκης ἐπήλαυνενὡς διηγεῖτο πολὺ τῶν ἄλλων προεξορμή-σας ὑποστὰς δὲ ὁ Θρᾷξ τῇ πέλτῃ μὲν ὑπο-δὺς ἀποσείεται τοῦ Ἀρσάκου τὸν κοντόνὑποθεὶς δὲ τὴν σάρισαν αὐτόν τε διαπείρεικαὶ τὸν ἵππονΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Πῶς οἷόν τε ὦΚράτης μιᾷ πληγῇ τοῦτο γενέσθαιΚΡΑΤΗΣ Ῥᾷστ ὦ Ἀντισθένες ὁ μὲνγὰρ ἐπήλαυνεν εἰκοσάπηχύν τινα κοντὸνπροβεβλημένος ὁ Θρᾷξ δ ἐπειδὴ τῇ πέλ-τῃ παρεκρούσατο τὴν προσβολὴν καὶ πα-ρῆλθεν αὐτὸν ἡ ἀκωκή ἐς τὸ γόνυ ὀκλάσαςδέχεται τῇ σαρίσῃ τὴν ἐπέλασιν καὶ τι-τρώσκει τὸν ἵππον ὑπὸ τὸ στέρνον ὑπὸ θυ-μοῦ καὶ σφοδρότητος ἑαυτὸν διαπείρανταδιελαύνεται δὲ καὶ ὁ Ἀρσάκης ἐκ τοῦ βου-βῶνος διαμπὰξ ἄχρι ὑπὸ τὴν πυγήν ὁρᾷςοἷόν τι ἐγένετο οὐ τοῦ ἀνδρός ἀλλὰ τοῦἵππου μᾶλλον τὸ ἔργον ἠγανάκτει δ ὅμωςὁμότιμος ὢν τοῖς ἄλλοις καὶ ἠξίου ἱππεὺς

136

ΕΡΜΗΣ Κατάθου σὺ τὸ σχῆμα πρῶτονεἶτα καὶ ταυτὶ πάντα ὦ Ζεῦ ὅσην μὲν τὴνἀλαζονείαν κομίζει ὅσην δὲ ἀμαθίαν καὶἔριν καὶ κενοδοξίαν καὶ ἐρωτήσεις ἀπόρουςκαὶ λόγους ἀκανθώδεις καὶ ἐννοίας πολυ-πλόκους ἀλλὰ καὶ ματαιοπονίαν μάλαπολλὴν καὶ λῆρον οὐκ ὀλίγον καὶ ὕθλουςκαὶ μικρολογίαν νὴ Δία καὶ χρυσίον γετουτὶ καὶ ἡδυπάθειαν δὲ καὶ ἀναισχυντίανκαὶ ὀργὴν καὶ τρυφὴν καὶ μαλακίαν οὐλέληθεν γάρ με εἰ καὶ μάλα περικρύπτειςαὐτά καὶ τὸ ψεῦδος δὲ ἀπόθου καὶ τὸντῦφον καὶ τὸ οἴεσθαι ἀμείνων εἶναι τῶν ἄλ-λων ὡς εἴ γε ταῦτα πάντα ἔχων ἐμβαίηςποία πεντηκόντορος δέξαιτο ἄν σεΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Ἀποτίθεμαι τοίνυναὐτά ἐπείπερ οὕτω κελεύειςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ καὶ τὸν πώγωνα το-ῦτον ἀποθέσθω ὦ Ἑρμῆ βαρύν τε ὄντακαὶ λάσιον ὡς ὁρᾷς πέντε μναῖ τριχῶνεἰσι τοὐλάχιστον

125

ΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἀποδειλιᾷς καὶ σύ ὦἈδείμαντε πλησίον τοῦ κινδύνου γενόμε-νος σοὶ δὲ τί δοκεῖ ὦ ΤιμόλαεΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἁπάσῃ τῇ στρατιᾷ βαδί-ζειν ἐπὶ τοὺς πολεμίους μηδὲ περιμένεινἔστ ἂν ἄμεινον παρασκευάσωνται παντα-χόθεν τῶν συμμάχων προσγενομένων ἀλλἕως ἔτι καθ ὁδόν εἰσιν οἱ πολέμιοι ἐπιχει-ρῶμεν αὐτοῖςΣΑΜΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις σὺ δὲ τί ὦ Λυ-κῖνε δοκιμάζεις ΛΥΚΙΝΟΣ Ἐγώ σοι φράσω ἐπειδὴκεκμήκαμεν συντόνως ὁδεύοντες ὁπότεκατῄειμεν ἕωθεν ἐς τὸν Πειραιᾶ καὶ νῦνἤδη τριάκοντά που σταδίους προκεχωρή-καμεν καὶ ὁ ἥλιος πολύς κατὰ μεσημβρίανγὰρ ἤδη μάλιστα ἐνταῦθά που ἐπὶ τὰςἐλαίας ἐπὶ τῆς ἀνατετραμμένης στήλης κα-θίσαντας ἀναπαύσασθαι εἶτα οὕτως ἀνα-στάντας ἀνύειν τὸ λοιπὸν ἐς τὸ ἄστυΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἔτι γὰρ Ἀθήνησιν ὦ μα-

44

τὸ γελάσαι μάλα ἡδέως ἐφ οἷς ὑμεῖς ᾐτή-σατε τοιούτοις οὖσι καὶ ταῦτα φιλοσοφίανἐπαινοῦντες

57

ΕΡΜΗΣ Εὖ λέγεις ἀπόθου καὶ τοῦτονΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Καὶ τίς ὁ ἀποκείρωνἔσταιΕΡΜΗΣ Μένιππος οὑτοσὶ λαβὼν πέλε-κυν τῶν ναυπηγικῶν ἀποκόψει αὐτὸν ἐπι-κόπῳ τῇ ἀποβάθρᾳ χρησάμενος ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔκ ὦ Ἑρμῆ ἀλλὰ πρίο-νά μοι ἀνάδος γελοιότερον γὰρ τοῦτοΕΡΜΗΣ Ὁ πέλεκυς ἱκανός εὖ γε ἀν-θρωπινώτερος νῦν ἀναπέφηνας ἀποθέμενοςσαυτοῦ τὴν κινάβρανΜΕΝΙΠΠΟΣ Βούλει μικρὸν ἀφέλωμαικαὶ τῶν ὀφρύωνΕΡΜΗΣ Μάλιστα ὑπὲρ τὸ μέτωπονγὰρ καὶ ταύτας ἐπῆρκεν οὐκ οἶδα ἐφ ὅτῳἀνατείνων ἑαυτόν τί τοῦτο καὶ δακρύειςὦ κάθαρμα καὶ πρὸς θάνατον ἀποδειλιᾷςἔμβηθι δ οὖνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἓν ἔτι τὸ βαρύτατον ὑπὸμάλης ἔχειΕΡΜΗΣ Τί ὦ Μένιππε

126

νόδωρός τε ὁ πλούσιος ὁ ἡμέτερος καὶ Ἀρ-σάκης ὁ Μηδίας ὕπαρχος καὶ Ὀροίτης ὁἈρμένιος ὁ μὲν οὖν Ἰσμηνόδωρος ndash ἐπε-φόνευτο γὰρ ὑπὸ τῶν λῃστῶν ὑπὸ τὸν Κι-θαιρῶνα Ἐλευσῖνάδε οἶμαι βαδίζων ndashἔστενε καὶ τὸ τραῦμα ἐν ταῖν χεροῖν εἶχεκαὶ τὰ παιδία ἃ νεογνὰ καταλελοίπει ἀνε-καλεῖτο καὶ ἑαυτῷ ἐπεμέμφετο τῆς τόλ-μης ὃς Κιθαιρῶνα ὑπερβάλλων καὶ τὰπερὶ τὰς Ἐλευθερὰς χωρία πανέρημα ὄνταὑπὸ τῶν πολέμων διοδεύων δύο μόνουςοἰκέτας ἐπηγάγετο καὶ ταῦτα φιάλαςπέντε χρυσᾶς καὶ κυμβία τέτταρα μεθἑαυτοῦ κομίζων ὁ δὲ Ἀρσάκης ndash γηραιὸςἤδη καὶ νὴ Δί οὐκ ἄσεμνος τὴν ὄψιν ndash εἰςτὸ βαρβαρικὸν ἤχθετο καὶ ἠγανάκτει πε-ζὸς βαδίζων καὶ ἠξίου τὸν ἵππον αὐτῷπροσαχθῆναι καὶ γὰρ καὶ ὁ ἵππος αὐτῷσυνετεθνήκει μιᾷ πληγῇ ἀμφότεροι διαπα-ρέντες ὑπὸ Θρᾳκός τινος πελταστοῦ ἐν τῇἐπὶ τῷ Ἀράξῃ πρὸς τὸν Καππαδόκην συ-

135

ξαίμην πλουτήσας ἐπ ὀλίγον ὑπηνέμιόντινα πλοῦτον ἀνιᾶσθαι μετ ὀλίγον ψιλὴντὴν μᾶζαν ἐσθίων οἷα ὑμεῖς πείσεσθε μετὀλίγον ἐπειδὰν ἡ εὐδαιμονία μὲν ὑμῖν καὶὁ πολὺς πλοῦτος οἴχηται ἀποπτάμενοςαὐτοὶ δὲ καταβάντες ἀπὸ τῶν θησαυρῶν τεκαὶ διαδημάτων ὥσπερ ἐξ ἡδίστου ὀνείρα-τος ἀνεγρόμενοι ἀνόμοια τὰ ἐπὶ τῆς οἰκίαςεὑρίσκητε ὥσπερ οἱ τοὺς βασιλεῖς ὑποκρι-νόμενοι τραγῳδοὶ ἐξελθόντες ἀπὸ τοῦ θε-άτρου λιμώττοντες οἱ πολλοί καὶ ταῦταπρὸ ὀλίγου Ἀγαμέμνονες ὄντες ἢ Κρέο-ντες λυπήσεσθε οὖν ὡς τὸ εἰκός καὶ δυ-σάρεστοι ἔσεσθε τὰ ἐπὶ τῆς οἰκίας καὶμάλιστα σύ ὦ Τιμόλαε ὁπόταν δέῃ σε τὸαὐτὸ παθεῖν τῷ Ἰκάρῳ τῆς πτερώσεωςδιαλυθείσης καταπεσόντα ἐκ τοῦ οὐρανοῦχαμαὶ βαδίζειν ἀπολέσαντα τοὺς δακτυλί-ους ἐκείνους ἅπαντας ἀπορρυέντας τῶν δα-κτύλων ἐμοὶ δὲ καὶ τοῦτο ἱκανὸν ἀντὶπάντων θησαυρῶν καὶ Βαβυλῶνος αὐτῆς

56

κάριε εἶναι δοκεῖς ὃς ἀμφὶ Βαβυλῶνα ἐντῷ πεδίῳ πρὸ τῶν τειχῶν ἐν τοσούτοιςστρατιώταις κάθησαι περὶ τοῦ πολέμουδιασκοπούμενοςΛΥΚΙΝΟΣ Εὖ γε ὑπέμνησας ἐγὼ δὲνήφειν ᾤμην καὶ ὕπαρ ἀποφανεῖσθαι τὴνγνώμηνΣΑΜΙΠΠΟΣ Πρόσιμεν δή εἴ σοι δοκεῖκαὶ ὅπως ἄνδρες ἀγαθοὶ ἐν τοῖς κινδύνοιςἔσεσθε μηδὲ προδώσετε τὸ πάτριον φρόνη-μα ἤδη γάρ που καὶ οἱ πολέμιοι ἐπιλαμ-βάνουσιν ὥστε τὸ μὲν σύνθημα ἔστωἘνυάλιος ὑμεῖς δὲ ἐπειδὰν σημάνῃ ὁ σαλ-πιγκτής ἀλαλάξαντες καὶ τὰ δόρατα κρού-σαντες πρὸς τὰς ἀσπίδας ἐπείγεσθε συμ-μῖξαι τοῖς ἐναντίοις καὶ ἐντὸς γενέσθαιτῶν τοξευμάτων ὡς μηδὲ πληγὰς λαμ-βάνωμεν ἀκροβολίζεσθαι αὐτοῖς διδόντεςκαὶ ἐπειδὴ ἐς χεῖρας ἤδη συνεληλύθαμεντὸ μὲν εὐώνυμον καὶ ὁ Τιμόλαος ἐτρέψα-ντο τοὺς καθ αὑτοὺς Μήδους ὄντας τὸ δὲ

45

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΘΕΝΟΥΣΚΑΙ ΚΡΑΤΗΤΟΣ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀντίσθενες καὶ Κράτηςσχολὴν ἄγομεν ὥστε τί οὐκ ἄπιμεν εὐθὺτῆς καθόδου περιπατήσοντες ὀψόμενοιτοὺς κατιόντας οἷοί τινές εἰσι καὶ τί ἕκα-στος αὐτῶν ποιεῖΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Ἀπίωμεν ὦ Διόγενεςκαὶ γὰρ ἂν ἡδὺ τὸ θέαμα γένοιτο τοὺς μὲνδακρύοντας αὐτῶν ὁρᾶν τοὺς δὲ ἱκετεύο-ντας ἀφεθῆναι ἐνίους δὲ μόλις κατιόνταςκαὶ ἐπὶ τράχηλον ὠθοῦντος τοῦ Ἑρμοῦὅμως ἀντιβαίνοντας καὶ ὑπτίους ἀντερείδο-ντας οὐδὲν δέονΚΡΑΤΗΣ Ἔγωγ οὖν καὶ διηγήσομαιὑμῖν ἃ εἶδον ὁπότε κατῄειν κατὰ τὴν ὁδόνΔΙΟΓΕΝΗΣ Διήγησαι ὦ Κράτης ἔοι-κας γάρ τινα ἑωρακέναι παγγέλοιαΚΡΑΤΗΣ Καὶ ἄλλοι μὲν πολλοὶ συγκα-τέβαινον ἡμῖν ἐν αὐτοῖς δὲ ἐπίσημοι Ἰσμη-

134

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Κολακείαν ὦ Ἑρμῆ πολ-λὰ ἐν τῷ βίῳ χρησιμεύσασαν αὐτῷΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Οὐκοῦν καὶ σύ ὦΜένιππε ἀπόθου τὴν ἐλευθερίαν καὶ παρ-ρησίαν καὶ τὸ ἄλυπον καὶ τὸ γενναῖον καὶτὸν γέλωτα μόνος γοῦν τῶν ἄλλων γελᾷςΕΡΜΗΣ Μηδαμῶς ἀλλὰ καὶ ἔχε ταῦτακοῦφα γὰρ καὶ πάνυ εὔφορα ὄντα καὶ πρὸςτὸν κατάπλουν χρήσιμα καὶ ὁ ῥήτωρ δὲσὺ ἀπόθου τῶν ῥημάτων τὴν τοσαύτηνἀπεραντολογίαν καὶ ἀντιθέσεις καὶ παρι-σώσεις καὶ περιόδους καὶ βαρβαρισμοὺςκαὶ τὰ ἄλλα βάρη τῶν λόγωνΡΗΤΩΡ Ἢν ἰδού ἀποτίθεμαιΕΡΜΗΣ Εὖ ἔχει ὥστε λύε τὰ ἀπόγειατὴν ἀποβάθραν ἀνελώμεθα τὸ ἀγκύριονἀνεσπάσθω πέτασον τὸ ἱστίον εὔθυνε ὦπορθμεῦ τὸ πηδάλιον εὖ πάθωμεν τίοἰμώζετε ὦ μάταιοι καὶ μάλιστα ὁ φι-λόσοφος σὺ ὁ ἀρτίως τὸν πώγωνα δεδῃω-μένος

127

κατ ἐμὲ ἰσόπαλον ἔτι Πέρσαι γάρ εἰσι καὶὁ βασιλεὺς ἐν αὐτοῖς ἡ δὲ ἵππος ἅπασατῶν βαρβάρων ἐπὶ τὸ δεξιὸν ἡμῶν ἐλαύ-νουσιν ὥστε ὦ Λυκῖνε αὐτός τε ἀνὴρἀγαθὸς γίγνου καὶ τοῖς μετὰ σαυτοῦ παρα-κελεύου δέχεσθαι τὴν ἐπέλασινΛΥΚΙΝΟΣ Ὢ τῆς τύχης ἐπ ἐμὲ γὰροἱ ἱππεῖς ἅπαντες καὶ μόνος ἐπιτήδειοςαὐτοῖς ἔδοξα ἐπελαύνεσθαι καί μοι δοκῶἢν βιάζωνται αὐτομολήσειν προσδραμὼνἐς τὴν παλαίστραν ἔτι πολεμοῦντας ὑμᾶςκαταλιπώνΣΑΜΙΠΠΟΣ Μηδαμῶς κρατεῖς γὰραὐτῶν καὶ σὺ ἤδη τὸ μέρος ἐγὼ δέ ὡςὁρᾷς καὶ μονομαχήσω πρὸς τὸν βασιλέαπροκαλεῖται γάρ με καὶ ἀναδῦναι πάντωςαἰσχρόνΛΥΚΙΝΟΣ Νὴ Δία καὶ τετρώσῃ αὐτίκαμάλα πρὸς αὐτοῦ βασιλικὸν γὰρ καὶ τὸτρωθῆναι περὶ τῆς ἀρχῆς μαχόμενονΣΑΜΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις ἐπιπόλαιον

46

τόδε τί δή ποτε οὐχ εἷς δακτύλιος ἅπανταταῦτα δύναταί σοι ἀλλὰ τοσούτους περι-ημμένος βαδιῇ τὴν ἀριστερὰν πεφορτι-σμένος κατὰ δάκτυλον ἕνα μᾶλλον δὲὑπερπαίει ὁ ἀριθμός καὶ δεήσει καὶ τὴνδεξιὰν συνεπιλαβεῖν καίτοι ἑνὸς τοῦ ἀνα-γκαιοτάτου προσδεῖ ὃς περιθέμενόν σεπαύσει μωραίνοντα τὴν πολλὴν ταύτηνκόρυζαν ἀποξύσας ἢ τοῦτο μὲν καὶ ὁ ἑλ-λέβορος ἱκανὸς ποιῆσαι ζωρότερος ποθείςΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἀλλὰ πάντως ὦ Λυκῖνεκαὶ αὐτὸς εὔξῃ τι ἤδη ποτέ ὡς ἂν μάθω-μεν οἷα αἰτήσεις ἀνεπίληπτα καὶ ἀνέγκλη-τα ὁ συκοφαντῶν τοὺς ἄλλους ΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλ οὐ δέομαι εὐχῆς ἐγώἥκομεν γὰρ δὴ πρὸς τὸ Δίπυλον καὶ ὁ βέλ-τιστος οὑτοσὶ Σάμιππος ἀμφὶ Βαβυλῶναμονομαχῶν καὶ σύ ὦ Τιμόλαε ἀριστῶνμὲν ἐν Συρίᾳ δειπνῶν δὲ ἐν Ἰταλίᾳ καὶτοῖς ἐμοὶ ἐπιβάλλουσι σταδίοις κατεχρήσα-σθε καλῶς ποιοῦντες ἄλλως τε οὐκ ἂν δε-

55

ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Ὅτι ὦ Ἑρμῆ ἀθάνα-τον ᾤμην τὴν ψυχὴν ὑπάρχεινΜΕΝΙΠΠΟΣ Ψεύδεται ἄλλα γὰρ ἔοικελυπεῖν αὐτόνΕΡΜΗΣ Τὰ ποῖαΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅτι μηκέτι δειπνήσειπολυτελῆ δεῖπνα μηδὲ νύκτωρ ἐξιὼν ἅπα-ντας λανθάνων τῷ ἱματίῳ τὴν κεφαλὴν κα-τειλήσας περίεισιν ἐν κύκλῳ τὰ χαμαιτυ-πεῖα καὶ ἕωθεν ἐξαπατῶν τοὺς νέους ἐπὶτῇ σοφίᾳ ἀργύριον λήψεται ταῦτα λυπεῖαὐτόν ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Σὺ γάρ ὦ Μένιππεοὐκ ἄχθῃ ἀποθανώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Πῶς ὃς ἔσπευσα ἐπὶ τὸνθάνατον καλέσαντος μηδενός ἀλλὰ μετα-ξὺ λόγων οὐ κραυγή τις ἀκούεται ὥσπερτινῶν ἀπὸ γῆς βοώντωνΕΡΜΗΣ Ναί ὦ Μένιππε οὐκ ἀφ ἑνόςγε χώρου ἀλλ οἱ μὲν εἰς τὴν ἐκκλησίανσυνελθόντες ἄσμενοι γελῶσι πάντες ἐπὶ τῷ

128

ΚΡΑΤΗΣ Ἀλλ οἱ ἄλλοι ἠμέλουν τῶντοιούτων κτημάτων καὶ οὐδεὶς ἐθεράπευενἡμᾶς κληρονομήσειν προσδοκῶν εἰς δὲ τὸχρυσίον πάντες ἔβλεπονΔΙΟΓΕΝΗΣ Εἰκότως οὐ γὰρ εἶχονἔνθα δέξαιντο τὰ τοιαῦτα παρ ἡμῶν διερ-ρυηκότες ὑπὸ τρυφῆς καθάπερ τὰ σαπρὰτῶν βαλλαντίων ὥστε εἴ ποτε καὶ ἐμβάλοιτις ἐς αὐτοὺς ἢ σοφίαν ἢ παρρησίαν ἢ ἀλή-θειαν ἐξέπιπτεν εὐθὺς καὶ διέρρει τοῦπυθμένος στέγειν οὐ δυναμένου οἷόν τιπάσχουσιν αἱ τοῦ Δαναοῦ αὗται παρθένοιεἰς τὸν τετρυπημένον πίθον ἐπαντλοῦσαιτὸ δὲ χρυσίον ὀδοῦσι καὶ ὄνυξι καὶ πάσῃμηχανῇ ἐφύλαττονΚΡΑΤΗΣ Οὐκοῦν ἡμεῖς μὲν ἕξομενκἀνταῦθα τὸν πλοῦτον οἱ δὲ ὀβολὸν ἥξουσικομίζοντες καὶ τοῦτον ἄχρι τοῦ πορθμέως

133

σκοπεῖν ἔξω βέλους ὑπεραιωρούμενον καὶεἰ δόξειέ μοι προσθέμενος ἂν τοῖς ἡττη-μένοις κοιμίσας τοὺς κρατοῦντας νικᾶν πα-ρεῖχον τοῖς φεύγουσιν ἀναστρέψασιν ἀπὸτῆς τροπῆς καὶ τὸ ὅλον παιδιὰν ἐποιού-μην ἂν τὸν τῶν ἀνθρώπων βίον καὶ πάνταἐμὰ ἦν καὶ θεὸς ἐδόκουν τοῖς ἄλλοις τοῦτοἡ ἄκρα εὐδαιμονία ἐστὶ μήτε ἀπολέσθαιμήτε ἐπιβουλευθῆναι δυναμένη καὶ μάλι-στα μεθ ὑγιείας ἐν μακρῷ τῷ βίῳ τί ἂναἰτιάσαιο ὦ Λυκῖνε τῆς εὐχῆςΛΥΚΙΝΟΣ Οὐδέν ὦ Τιμόλαε οὐδὲγὰρ ἀσφαλὲς ἐναντιοῦσθαι ἀνδρὶ πτηνῷκαὶ ὑπὲρ μυρίους τὴν ἰσχύν πλὴν ἀλλὰἐκεῖνο ἐρήσομαί σε εἴ τινα ἄλλον εἶδες ἐντοσούτοις ἔθνεσιν ὅσα ὑπερέπτης γέρονταἤδη ἄνδρα οὕτω παρακεκινηκότα τὴνγνώμην ἐπὶ δακτυλίου μικροῦ ὀχούμενονὄρη ὅλα κινεῖν ἄκρῳ τῷ δακτύλῳ δυνάμε-νον ἐπέραστον πᾶσι καὶ ταῦτα φαλακρὸνὄντα καὶ τὴν ῥῖνα σιμόν ἀτὰρ εἰπέ μοι καὶ

54

μέντοι τὸ τραῦμα καὶ οὐκ εἰς τὰ φανερὰτοῦ σώματος ὡς μηδὲ τὴν οὐλὴν ὕστερονἄμορφον γενέσθαι πλὴν ἀλλὰ ὁρᾷς ὅπωςἐπελάσας μιᾷ πληγῇ αὐτόν τε καὶ τὸν ἵπ-πον διέπειρα τὴν λόγχην ἀφείς εἶτα τὴνκεφαλὴν ἀποτεμὼν καὶ ἀφελὼν τὸ διάδημαβασιλεὺς ἤδη γέγονα προσκυνούμενος ὑφἁπάντων οἱ βάρβαροι προσκυνείτωσανὑμῶν κατὰ τὸν Ἑλλήνων νόμον ἄρξω εἷςστρατηγὸς ὀνομαζόμενος ἐπὶ τούτοις ἄραἐννοεῖτε ὅσας μὲν πόλεις ἐπωνύμους ἐπἐμαυτοῦ οἰκιῶ ὅσας δὲ καὶ καθαιρήσωἑλὼν κατὰ κράτος αἳ ἂν ὑβρίσωσί τι ἐςτὴν ἀρχήν ἁπάντων δὲ μάλιστα Κυδίαντὸν πλούσιον μετελεύσομαι ὃς ὅμορος ὤνμοι ἐξέωσε τοῦ ἀγροῦ ἐπιβαίνων κατ ὀλί-γον ἐς τὸ εἴσω τῶν ὅρωνΛΥΚΙΝΟΣ Πέπαυσο ἤδη ὦ Σάμιππεκαιρὸς γὰρ σὲ ἤδη μὲν νενικηκότα τηλι-καύτην μάχην ἐν Βαβυλῶνι εὐωχεῖσθαι τὰἐπινίκια ndash ἑκστάδιος γὰρ οἶμαί σοι ἡ ἀρχή

47

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Εὖ ἐποίησαν ἡμεῖς δὲὁπότε ἐν τῷ βίῳ ἦμεν οὐδὲν τοιοῦτον ἐνε-νοοῦμεν περὶ ἀλλήλων οὔτε πώποτεηὐξάμην Ἀντισθένην ἀποθανεῖν ὡς κληρο-νομήσαιμι τῆς βακτηρίας αὐτοῦ ndash εἶχεν δὲπάνυ καρτερὰν ἐκ κοτίνου ποιησάμενος ndashοὔτε οἶμαι σὺ ὁ Κράτης ἐπεθύμεις κληρο-νομεῖν ἀποθανόντος ἐμοῦ τὰ κτήματα καὶτὸν πίθον καὶ τὴν πήραν χοίνικας δύο θέρ-μων ἔχουσανΚΡΑΤΗΣ Οὐδὲν γάρ μοι τούτων ἔδειἀλλ οὐδὲ σοί ὦ Διόγενες ἃ γὰρ ἐχρῆν σύτε Ἀντισθένους ἐκληρονόμησας καὶ ἐγὼσοῦ πολλῷ μείζω καὶ σεμνότερα τῆς Περ-σῶν ἀρχῆς ΔΙΟΓΕΝΗΣ Τίνα ταῦτα φῄςΚΡΑΤΗΣ Σοφίαν αὐτάρκειαν ἀλή-θειαν παρρησίαν ἐλευθερίανΔΙΟΓΕΝΗΣ Νὴ Δία μέμνημαι τοῦτονδιαδεξάμενος τὸν πλοῦτον παρὰ Ἀντι-σθένους καὶ σοὶ ἔτι πλείω καταλιπών

132

Λαμπίχου θανάτῳ καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ συ-νέχεται πρὸς τῶν γυναικῶν καὶ τὰ παιδίανεογνὰ ὄντα ὁμοίως κἀκεῖνα ὑπὸ τῶν παί-δων βάλλεται ἀφθόνοις τοῖς λίθοις ἄλλοιδὲ Διόφαντον τὸν ῥήτορα ἐπαινοῦσιν ἐν Σι-κυῶνι ἐπιταφίους λόγους διεξιόντα ἐπὶΚράτωνι τούτῳ καὶ νὴ Δία γε ἡ Δαμασίουμήτηρ κωκύουσα ἐξάρχει τοῦ θρήνου σὺνγυναιξὶν ἐπὶ τῷ Δαμασίᾳ σὲ δὲ οὐδείς ὦΜένιππε δακρύει καθ ἡσυχίαν δὲ κεῖσαιμόνοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐδαμῶς ἀλλ ἀκούσῃτῶν κυνῶν μετ ὀλίγον ὠρυομένων οἴκτι-στον ἐπ ἐμοὶ καὶ τῶν κοράκων τυπτο-μένων τοῖς πτεροῖς ὁπόταν συνελθόντεςθάπτωσί μεΕΡΜΗΣ Γεννάδας εἶ ὦ Μένιππε ἀλλἐπεὶ καταπεπλεύκαμεν ἡμεῖς ὑμεῖς μὲνἄπιτε πρὸς τὸ δικαστήριον εὐθεῖαν ἐκείνηνπροϊόντες ἐγὼ δὲ καὶ ὁ πορθμεὺς ἄλλουςμετελευσόμεθα

129

ndash Τιμόλαον δὲ ἐν τῷ μέρει εὔχεσθαι ὅπερἂν ἐθέλῃΣΑΜΙΠΠΟΣ Τί δ οὖν ὦ Λυκῖνε οἷάσοι ᾐτῆσθαι δοκῶΛΥΚΙΝΟΣ Παρὰ πολύ ὦ θαυμασιώτα-τε βασιλέων ἐπιπονώτερα καὶ βιαιότερατῶν Ἀδειμάντου παρ ὅσον ἐκεῖνος μὲνἐτρύφα διτάλαντα χρύσεα ἐκπώματα προ-πίνων τοῖς συμπόταις σὺ δὲ καὶ ἐτι-τρώσκου μονομαχῶν καὶ ἐδεδίεις καὶἐφρόντιζες νύκτωρ καὶ μεθ ἡμέραν οὐμόνον γάρ σοι τὰ παρὰ τῶν πολεμίων φο-βερὰ ἦν ἀλλὰ καὶ ἐπιβουλαὶ μυρίαι καὶφθόνος παρὰ τῶν συνόντων καὶ μῖσος καὶκολακεία φίλος δὲ οὐδεὶς ἀληθής ἀλλὰπρὸς τὸ δέος ἅπαντες ἢ πρὸς τὴν ἐλπίδαεὖνοι δοκοῦντες εἶναι ἀπόλαυσις μέν γεοὐδὲ ὄναρ τῶν ἡδέων ἀλλὰ δόξα μόνη καὶπορφυρὶς χρυσῷ ποικίλη καὶ ταινία λευκὴπερὶ τῷ μετώπῳ καὶ δορυφόροι προϊόντεςτὰ δ ἄλλα κάματος ἀφόρητος καὶ ἀηδία

48

ἑώρων ἄν καὶ τὰς πηγὰς δὲ τὰς Νείλουμόνος ἂν ἠπιστάμην καὶ ὅσον τῆς γῆς ἀοί-κητον καὶ εἴ τινες ἀντίποδες ἡμῖν οἰκοῦσιτὸ νότιον τῆς γῆς ἡμίτομον ἔχοντες ἔτι δὲκαὶ ἀστέρων φύσιν καὶ σελήνης καὶ αὐτοῦἡλίου ῥᾳδίως ἔγνων ἂν ἀπαθὴς ὢν τῷ πυρίκαὶ τὸ πάντων ἥδιστον αὐθημερὸν ἀγγε-ῖλαι ἐς Βαβυλῶνα τίς ἐνίκησεν Ὀλύμπιακαὶ ἀριστήσαντα εἰ τύχοι ἐν Συρίᾳ δει-πνῆσαι ἐν Ἰταλίᾳ εἰ δέ τις ἐχθρὸς εἴηἀμύνασθαι καὶ τοῦτον ἐκ τοῦ ἀφανοῦςπέτρον ἐμβαλόντα τῇ κεφαλῇ ὡς ἐπιτε-τρῖφθαι τὸ κρανίον τούς τε αὖ φίλους εὖποιεῖν ἐπιχέαντα κοιμωμένοις αὐτοῖς τὸχρυσίον καὶ μὴν εἴ τις ὑπερόπτης εἴη ἢ τύ-ραννος πλούσιος ὑβριστής ἀράμενος αὐτὸνὅσον ἐπὶ σταδίους εἴκοσιν ἀφῆκα φέρεσθαικατὰ τῶν κρημνῶν τοῖς παιδικοῖς δὲ ὁμι-λεῖν ἀκωλύτως ἂν ἐξῆν εἰσιόντα ἀθέατονκοιμίσαντα ἅπαντας ἄνευ ἐκείνων μόνωνοἷον δὲ κἀκεῖνο ἦν τοὺς πολεμοῦντας ἐπι-

53

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὐπλοεῖτε ὦ Ἑρμῆπροΐωμεν δὲ καὶ ἡμεῖς τί οὖν ἔτι καὶ μέλ-λετε δικασθῆναι δεήσει καὶ τὰς καταδί-κας φασὶν εἶναι βαρείας τροχοὺς καὶ λί-θους καὶ γῦπας δειχθήσεται δὲ ὁ ἑκάστουβίος

ΚΡΑΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ

ΚΡΑΤΗΣ Μοίριχον τὸν πλούσιον ἐγί-νωσκες ὦ Διόγενες τὸν πάνυ πλούσιοντὸν ἐκ Κορίνθου τὸν τὰς πολλὰς ὁλκάδαςἔχοντα οὗ ἀνεψιὸς Ἀριστέας πλούσιος καὶαὐτὸς ὤν τὸ Ὁμηρικὸν ἐκεῖνο εἰώθει ἐπι-λέγειν rsquoἤ μ ἀνάειρ ἢ ἐγὼ σέrsquoΔΙΟΓΕΝΗΣ Τίνος ἕνεκα ὦ ΚράτηςΚΡΑΤΗΣ Ἐθεράπευον ἀλλήλους τοῦκλήρου ἕνεκα ἑκάτερος ἡλικιῶται ὄντεςκαὶ τὰς διαθήκας εἰς τὸ φανερὸν ἐτίθεντοἈριστέαν μὲν ὁ Μοίριχος εἰ προαποθάνοι

130

δεσπότην ἀφιεὶς τῶν ἑαυτοῦ πάντων Μοί-ριχον δὲ ὁ Ἀριστέας εἰ προαπέλθοι αὐτοῦταῦτα μὲν ἐγέγραπτο οἱ δὲ ἐθεράπευονὑπερβαλλόμενοι ἀλλήλους τῇ κολακείᾳκαὶ οἱ μάντεις εἴτε ἀπὸ τῶν ἄστρων τεκ-μαιρόμενοι τὸ μέλλον εἴτε ἀπὸ τῶν ὀνει-ράτων ὥς γε Χαλδαίων παῖδες ἀλλὰ καὶ ὁΠύθιος αὐτὸς ἄρτι μὲν Ἀριστέᾳ παρεῖχε τὸκράτος ἄρτι δὲ Μοιρίχῳ καὶ τὰ τάλανταποτὲ μὲν ἐπὶ τοῦτον νῦν δ ἐπ ἐκεῖνον ἔρ-ρεπεΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί οὖν πέρας ἐγένετο ὦΚράτης ἀκοῦσαι γὰρ ἄξιονΚΡΑΤΗΣ Ἄμφω τεθνᾶσιν ἐπὶ μιᾶςἡμέρας οἱ δὲ κλῆροι εἰς Εὐνόμιον καὶΘρασυκλέα περιῆλθον ἄμφω συγγενεῖςὄντας οὐδὲ πώποτε προμαντευομένουςοὕτω γενέσθαι ταῦτα διαπλέοντες γὰρ ἀπὸΣικυῶνος εἰς Κίρραν κατὰ μέσον τὸν πόρονπλαγίῳ περιπεσόντες τῷ Ἰάπυγι ἀνε-τράπησαν

131

τὰς καὶ τὰ μειράκια ἐπιμεμηνέναι μοι καὶεὐδαίμονα εἶναι δοκεῖν εἴ τινα καὶ μόνονπροσβλέψαιμι αὐτῶν εἰ δ ὑπερορῴηνκἀκεῖνα ὑπὸ λύπης ἀπολλύσθω καὶ ὅλωςὑπὲρ τὸν Ὑάκινθον ἢ Ὕλαν ἢ Φάωνα τὸνΧῖον εἶναί με καὶ ταῦτα πάντα ἔχειν μὴὀλιγοχρόνιον ὄντα μηδὲ κατὰ μέτρονζῶντα τῆς ἀνθρωπίνης βιοτῆς ἀλλ ἔτη χί-λια νέον ἐκ νέου γιγνόμενον διαβιῶναιἀμφὶ τὰ ἑπτακαίδεκα ἔτη ἀεὶ ἀποδυόμενοντὸ γῆρας ὥσπερ οἱ ὄφεις οὐδὲν γὰρ δεήσειμε ταῦτα ἔχοντα πάντα γὰρ ἐμὰ ἦν ἂν τὰτῶν ἄλλων ἐς ὅσον ἀνοίγειν τε τὰς θύραςἐδυνάμην καὶ κοιμίζειν τοὺς φύλακας καὶἀθέατος εἶναι εἰσιών εἰ δέ τι ἐν Ἰνδοῖς ἢὙπερβορέοις θέαμα παράδοξον ἢ κτῆματίμιον ἢ ὅσα ἐμφαγεῖν ἢ πιεῖν ἡδέα οὐ με-ταστειλάμενος ἀλλ αὐτὸς ἐπιπετόμενοςἀπέλαυον ἁπάντων ἐς κόρον καὶ ἐπεὶ γρὺψὑπόπτερον θηρίον ἢ φοῖνιξ ὄρνεον ἐν Ἰνδοῖςἀθέατον τοῖς ἄλλοις ἐγὼ δὲ καὶ τοῦτο

52

πολλή καὶ ἢ χρηματίζειν δεῖ τοῖς παρὰτῶν πολεμίων ἥκουσιν ἢ δικάζειν ἢ κατα-πέμπειν τοῖς ὑπηκόοις ἐπιτάγματα καὶἤτοι ἀφέστηκέ τι ἔθνος ἢ ἐπελαύνουσί τι-νες τῶν ἔξω τῆς ἀρχῆς δεδιέναι οὖν δεῖπάντα καὶ ὑφορᾶσθαι καὶ ὅλως ὑπὸπάντων μᾶλλον ἢ ὑπὸ σεαυτοῦ εὐδαιμονί-ζεσθαι καὶ γὰρ οὖν καὶ τόδε πῶς οὐ ταπει-νόν ὅτι καὶ νοσεῖς τὰ ὅμοια τοῖς ἰδιώταιςκαὶ ὁ πυρετὸς οὐ διαγιγνώσκει σε βασιλέαὄντα οὐδ ὁ θάνατος δέδιε τοὺς δορυ-φόρους ἀλλ ἐπιστάς ὁπόταν αὐτῷ δοκῇἄγει οἰμώζοντα οὐκ αἰδούμενος τὸ διάδη-μα σὺ δὲ ὁ οὕτως ὑψηλὸς καταπεσὼνἀνάσπαστος ἐκ τοῦ βασιλείου θρόνου τὴναὐτὴν ὁδὸν ἄπει τοῖς πολλοῖς ἰσότιμοςἐλαυνόμενος ἐν τῇ ἀγέλῃ τῶν νεκρῶνχῶμα ὑψηλὸν ὑπὲρ γῆς καὶ στήλην μακρὰνἢ πυραμίδα εὔγραμμον τὰς γωνίας ἀπολι-πών ἐκπρόθεσμα καὶ ἀνεπαίσθητα φιλοτι-μήματα εἰκόνες δὲ ἐκεῖναι καὶ νεῴ οὓς

49

τῇ ἀποβάσει ἀπέθανον ὑπὸ τοῦ Ἕκτοροςὁ οὖν ἔρως τῆς γυναικὸς οὐ μετρίως ἀπο-κναίει με ὦ δέσποτα καὶ βούλομαι κἂνπρὸς ὀλίγον ὀφθεὶς αὐτῇ καταβῆναι πάλινΠΛΟΥΤΩΝ Οὐκ ἔπιες ὦ Πρωτεσί-λαε τὸ Λήθης ὕδωρΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Καὶ μάλα ὦ δέσπο-τα τὸ δὲ πρᾶγμα ὑπέρογκον ἦνΠΛΟΥΤΩΝ Οὐκοῦν περίμεινον ἀφίξε-ται γὰρ κἀκείνη ποτὲ καὶ οὐδὲ σὲ ἀνελθεῖνδεήσειΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀλλ οὐ φέρω τὴνδιατριβήν ὦ Πλούτων ἠράσθης δὲ καὶαὐτὸς ἤδη καὶ οἶσθα οἷον τὸ ἐρᾶν ἐστινΠΛΟΥΤΩΝ Εἶτα τί σε ὀνήσει μίανἡμέραν ἀναβιῶναι μετ ὀλίγον τὰ αὐτὰ ὀδυ-ρόμενονΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Οἶμαι πείσειν κἀκεί-νην ἀκολουθεῖν παρ ὑμᾶς ὥστε ἀνθ ἑνὸςδύο νεκροὺς λήψῃ μετ ὀλίγονΠΛΟΥΤΩΝ Οὐ θέμις γενέσθαι ταῦτα

160

ΑΙΑΝΤΟΣ ΚΑΙ ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΟΣ

ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Εἰ σὺ μανείς ὦ Αἶανσεαυτὸν ἐφόνευσας ἐμέλλησας δὲ καὶ ἡμᾶςἅπαντας τί αἰτιᾷ τὸν Ὀδυσσέα καὶ πρῴηνοὔτε προσέβλεψας αὐτόν ὁπότε ἧκεν μα-ντευσόμενος οὔτε προσειπεῖν ἠξίωσας ἄν-δρα συστρατιώτην καὶ ἑταῖρον ἀλλ ὑπερο-πτικῶς μεγάλα βαίνων παρῆλθεςΑΙΑΣ Εἰκότως ὦ Ἀγάμεμνον αὐτὸςγοῦν μοι τῆς μανίας αἴτιος κατέστη μόνοςἀντεξετασθεὶς ἐπὶ τοῖς ὅπλοιςΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Ἠξίους δὲ ἀναντα-γώνιστος εἶναι καὶ ἀκονιτὶ κρατεῖνἁπάντωνΑΙΑΣ Ναί τά γε τοιαῦτα οἰκεία γάρμοι ἦν ἡ πανοπλία τοῦ ἀνεψιοῦ γε οὖσακαὶ ὑμεῖς οἱ ἄλλοι πολὺ ἀμείνους ὄντεςἀπείπασθε τὸν ἀγῶνα καὶ παρεχωρήσατέμοι τῶν ἄθλων ὁ δὲ Λαέρτου ὃν ἐγὼ πολ-λάκις ἔσωσα κινδυνεύοντα κατακεκόφθαι

141

ἀνιστᾶσιν αἱ πόλεις θεραπεύουσαι καὶ τὸμέγα ὄνομα πάντα κατ ὀλίγον ὑπορρεῖ καὶἄπεισιν ἀμελούμενα ἢν δὲ καὶ ὅτι μάλισταἐπὶ πλεῖστον παραμείνῃ τίς ἔτι ἀπόλαυσιςἀναισθήτῳ αὐτῷ γενομένῳ ὁρᾷς οἷα μὲνἔτι ζῶν ἕξεις πράγματα δεδιὼς καὶ φροντί-ζων καὶ κάμνων οἷα δὲ καὶ μετὰ τὴν ἀπαλ-λαγὴν ἔσται Ἀλλ ἤδη σὸν αἰτεῖν ὦ Τιμόλαε καὶ ὅπωςὑπερβαλῇ τούτους ὥσπερ εἰκὸς ἄνδρα συ-νετὸν καὶ πράγμασιν χρῆσθαι εἰδόταΤΙΜΟΛΑΟΣ Σκόπει γοῦν ὦ Λυκῖνε εἴτι ἐπιλήψιμον εὔξομαι καὶ ὅ τι ἂν εὐθῦναίτις δυνηθείη χρυσὸν μὲν οὖν καὶ θησαυρο-ὺς καὶ μεδίμνους νομίσματος ἢ βασιλείαςκαὶ πολέμους καὶ δείματα ὑπὲρ τῆς ἀρχῆςεἰκότως διέβαλες οὐκ αἰτήσομαι ἀβέβαιαγὰρ ταῦτά γε καὶ πολλὰς τὰς ἐπιβουλὰςἔχοντα καὶ πλέον τοῦ ἡδέος τὸ ἀνιαρὸν ἐναὐτοῖς ἦν ἐγὼ δὲ βούλομαι τὸν Ἑρμῆνἐντυχόντα μοι δοῦναι δακτυλίους τινὰς

50

τοιούτους τὴν δύναμιν ἕνα μὲν ὥστε ἀεὶἐρρῶσθαι καὶ ὑγιαίνειν τὸ σῶμα καὶ ἄτρω-τον εἶναι καὶ ἀπαθῆ ἕτερον δὲ ὡς μὴὁρᾶσθαι τὸν περιθέμενον οἷος ἦν ὁ τοῦ Γύ-γου τὸν δέ τινα ὡς ἰσχύειν ὑπὲρ ἄνδραςμυρίους καὶ ὅ τι ἂν ἄχθος ἅμα μυρίοι κι-νῆσαι μόλις δύναιντο τοῦτο ἐμὲ ῥᾳδίωςμόνον ἀνατίθεσθαι ἔτι δὲ καὶ πέτεσθαιπολὺ ἀπὸ τῆς γῆς ἀρθέντα καὶ πρὸς τοῦτοεἶναί μοι δακτύλιόν τινα καὶ μὴν καὶ ἐςὕπνον κατασπᾶν ὁπόσους ἂν ἐθέλω καὶἅπασαν θύραν προσιόντι μοι ἀνοίγεσθαιχαλωμένου τοῦ κλείθρου καὶ τοῦ μοχλοῦἀφαιρουμένου ταῦτα ἀμφότερα εἷς δακτύ-λιος δυνάσθω τὸ δὲ μέγιστον ἄλλος τιςἔστω ἐπὶ πᾶσιν ὁ ἥδιστος ὡς ἐράσμιονεἶναί με περιθέμενον παισὶ τοῖς ὡραίοιςκαὶ γυναιξὶ καὶ δήμοις ὅλοις καὶ μηδέναεἶναι ἀνέραστον καὶ ὅτῳ μὴ ποθεινότατοςἐγὼ καὶ ἀνὰ στόμα ὥστε πολλὰς γυναῖκαςοὐ φερούσας τὸν ἔρωτα καὶ ἀναρτᾶν ἑαυ-

51

ὑπὸ τῶν Φρυγῶν ἀμείνων ἠξίου εἶναι καὶἐπιτηδειότερος ἔχειν τὰ ὅπλα ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Αἰτιῶ τοιγαροῦν ὦγενναῖε τὴν Θέτιν ἣ δέον σοὶ τὴν κληρο-νομίαν τῶν ὅπλων παραδοῦναι συγγενεῖ γεὄντι φέρουσα ἐς τὸ κοινὸν κατέθετο αὐτάΑΙΑΣ Οὔκ ἀλλὰ τὸν Ὀδυσσέα ὃςἀντεποιήθη μόνοςΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Συγγνώμη ὦ Αἶαν εἰἄνθρωπος ὢν ὠρέχθη δόξης ἡδίστου πράγ-ματος ὑπὲρ οὗ καὶ ἡμῶν ἕκαστος κινδυ-νεύειν ὑπέμενεν ἐπεὶ καὶ ἐκράτησέ σου καὶταῦτα ἐπὶ Τρωσὶ δικασταῖςΑΙΑΣ Οἶδα ἐγώ ἥτις μου κατεδίκασενἀλλ οὐ θέμις λέγειν τι περὶ τῶν θεῶν τὸνδ οὖν Ὀδυσσέα μὴ οὐχὶ μισεῖν οὐκ ἂν δυ-ναίμην ὦ Ἀγάμεμνον οὐδ εἰ αὐτή μοι ἡἈθηνᾶ τοῦτο ἐπιτάττοι

142

ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ ΚΑΙΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ

ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ὦ δέσποτα καὶ βασι-λεῦ καὶ ἡμέτερε Ζεῦ καὶ σὺ Δήμητρος θύ-γατερ μὴ ὑπερίδητε δέησιν ἐρωτικήνΠΛΟΥΤΩΝ Σὺ δὲ τίνων δέῃ παρἡμῶν ἢ τίς ὢν τυγχάνειςΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εἰμὶ μὲν Πρωτεσίλα-ος ὁ Ἰφίκλου Φυλάκιος συστρατιώτης τῶνἈχαιῶν καὶ πρῶτος ἀποθανὼν τῶν ἐπἸλίῳ δέομαι δὲ ἀφεθεὶς πρὸς ὀλίγον ἀνα-βιῶναι πάλινΠΛΟΥΤΩΝ Τοῦτον μὲν τὸν ἔρωτα ὦΠρωτεσίλαε πάντες νεκροὶ ἐρῶσιν πλὴνοὐδεὶς ἂν αὐτῶν τύχοιΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀλλ οὐ τοῦ ζῆνἈϊδωνεῦ ἐρῶ ἔγωγε τῆς γυναικὸς δέ ἣννεόγαμον ἔτι ἐν τῷ θαλάμῳ καταλιπὼνᾠχόμην ἀποπλέων εἶτα ὁ κακοδαίμων ἐν

159

πιεῖν οὐ γὰρ σῶμα ἔχεις ἀλλ ἐκεῖνο μὲνἐν Λυδίᾳ που τέθαπται ὅπερ καὶ πεινῆνκαὶ διψῆν ἐδύνατο σὺ δὲ ἡ ψυχὴ πῶς ἂνἔτι ἢ διψῴης ἢ πίοιςΤΑΝΤΑΛΟΣ Τοῦτ αὐτὸ ἡ κόλασίςἐστι τὸ διψῆν τὴν ψυχὴν ὡς σῶμα οὖσανΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ τοῦτο μὲν οὕτωςπιστεύσομεν ἐπεὶ φῂς κολάζεσθαι τῷ δί-ψει τί δ οὖν σοι τὸ δεινὸν ἔσται ἢ δέδιαςμὴ ἐνδείᾳ τοῦ ποτοῦ ἀποθάνῃς οὐχ ὁρῶγὰρ ἄλλον ᾅδην μετὰ τοῦτον ἢ θάνατονἐντεῦθεν εἰς ἕτερον τόπονΤΑΝΤΑΛΟΣ Ὀρθῶς μὲν λέγεις καὶτοῦτο δ οὖν μέρος τῆς καταδίκης τὸ ἐπι-θυμεῖν πιεῖν μηδὲν δεόμενονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ληρεῖς ὦ Τάνταλε καὶὡς ἀληθῶς ποτοῦ δεῖσθαι δοκεῖς ἀκράτουγε ἐλλεβόρου νὴ Δία ὅστις τοὐναντίον τοῖςὑπὸ τῶν λυττώντων κυνῶν δεδηγμένοιςπέπονθας οὐ τὸ ὕδωρ ἀλλὰ τὴν δίψαν πεφο-βημένος

80

τούτωνΔΙΟΓΕΝΗΣ Βούλει καὶ πρὸς αὐτοὺςἐκείνους ἐντείλωμαί τι τοὺς φιλοσόφουςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Λέγε οὐ βαρὺ γὰροὐδὲ τοῦτοΔΙΟΓΕΝΗΣ Τὸ μὲν ὅλον παύσασθαιαὐτοῖς παρεγγύα ληροῦσι καὶ περὶ τῶνὅλων ἐρίζουσιν καὶ κέρατα φύουσιν ἀλλή-λοις καὶ κροκοδείλους ποιοῦσι καὶ τὰ τοια-ῦτα ἄπορα ἐρωτᾶν διδάσκουσι τὸν νοῦνΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ἀλλὰ ἐμὲ ἀμαθῆ καὶἀπαίδευτον εἶναι φάσκουσι κατηγοροῦντατῆς σοφίας αὐτῶν ΔΙΟΓΕΝΗΣ Σὺ δὲ οἰμώζειν αὐτοὺςπαρ ἐμοῦ λέγεΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Καὶ ταῦτα ὦ Διόγε-νες ἀπαγγελῶΔΙΟΓΕΝΗΣ Τοῖς πλουσίοις δ ὦ φίλ-τατον Πολυδεύκιον ἀπάγγελλε ταῦτα παρἡμῶν τί ὦ μάταιοι τὸν χρυσὸν φυλάττε-τε τί δὲ τιμωρεῖσθε ἑαυτοὺς λογιζόμενοι

61

ἦνΑΙΑΚΟΣ Ἐγώ σοι καὶ περὶ τοῦ Ἔρω-τος ἀποκρινοῦμαι τὰ δίκαια φήσει γὰραὐτὸς μὲν τοῦ ἐρᾶν τῷ Πάριδι ἴσως γεγε-νῆσθαι αἴτιος τοῦ θανάτου δέ σοι οὐδέναἄλλον ὦ Πρωτεσίλαε ἢ σεαυτόν ὃς ἐκλα-θόμενος τῆς νεογάμου γυναικός ἐπεὶ προ-σεφέρεσθε τῇ Τρῳάδι οὕτως φιλοκινδύνωςκαὶ ἀπονενοημένως προεπήδησας τῶν ἄλ-λων δόξης ἐρασθείς δι ἣν πρῶτος ἐν τῇἀποβάσει ἀπέθανεςΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Οὐκοῦν καὶ ὑπὲρἐμαυτοῦ σοι ὦ Αἰακέ ἀποκρινοῦμαι δι-καιότερα οὐ γὰρ ἐγὼ τούτων αἴτιος ἀλλὰἡ Μοῖρα καὶ τὸ ἐξ ἀρχῆς οὕτως ἐπικε-κλῶσθαιΑΙΑΚΟΣ Ὀρθῶς τί οὖν τούτους αἰτιᾷ

158

ΜΙΝΩΟΣ ΚΑΙ ΣΩΣΤΡΑΤΟΥ

ΜΙΝΩΣ Ὁ μὲν λῃστὴς οὑτοσὶ Σώστρα-τος εἰς τὸν Πυριφλεγέθοντα ἐμβεβλήσθωὁ δὲ ἱερόσυλος ὑπὸ τῆς Χιμαίρας διασπα-σθήτω ὁ δὲ τύραννος ὦ Ἑρμῆ παρὰ τὸνΤιτυὸν ἀποταθεὶς ὑπὸ τῶν γυπῶν καὶαὐτὸς κειρέσθω τὸ ἧπαρ ὑμεῖς δὲ οἱ ἀγα-θοὶ ἄπιτε κατὰ τάχος εἰς τὸ Ἠλύσιον πεδί-ον καὶ τὰς μακάρων νήσους κατοικεῖτεἀνθ ὧν δίκαια ἐποιεῖτε παρὰ τὸν βίονΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ἄκουσον ὦ Μίνως εἴσοι δίκαια δόξω λέγεινΜΙΝΩΣ Νῦν ἀκούσω αὖθις οὐ γὰρ ἐξε-λήλεγξαι ὦ Σώστρατε πονηρὸς ὢν καὶ το-σούτους ἀπεκτονώςΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ἐλήλεγμαι μέν ἀλλὅρα εἰ δικαίως κολασθήσομαιΜΙΝΩΣ Καὶ πάνυ εἴ γε ἀποτίνειν τὴνἀξίαν δίκαιονΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ὅμως ἀπόκριναί μοι ὦ

143

τοὺς τόκους καὶ τάλαντα ἐπὶ ταλάντοις συ-ντιθέντες οὓς χρὴ ἕνα ὀβολὸν ἔχονταςἥκειν μετ ὀλίγονΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Εἰρήσεται καὶ ταῦταπρὸς ἐκείνουςΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλὰ καὶ τοῖς καλοῖς τεκαὶ ἰσχυροῖς λέγε Μεγίλλῳ τε τῷ Κοριν-θίῳ καὶ Δαμοξένῳ τῷ παλαιστῇ ὅτι παρἡμῖν οὔτε ἡ ξανθὴ κόμη οὔτε τὰ χαροπὰ ἢμέλανα ὄμματα ἢ ἐρύθημα ἐπὶ τοῦ προ-σώπου ἔτι ἔστιν ἢ νεῦρα εὔτονα ἢ ὦμοικαρτεροί ἀλλὰ πάντα μία ἡμῖν κόνιςφασί κρανία γυμνὰ τοῦ κάλλουςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Οὐ χαλεπὸν οὐδὲ τα-ῦτα εἰπεῖν πρὸς τοὺς καλοὺς καὶ ἰσχυρούςΔΙΟΓΕΝΗΣ Καὶ τοῖς πένησιν ὦΛάκων ndash πολλοὶ δ εἰσὶ καὶ ἀχθόμενοι τῷπράγματι καὶ οἰκτείροντες τὴν ἀπορίαν ndashλέγε μήτε δακρύειν μήτε οἰμώζειν διηγη-σάμενος τὴν ἐνταῦθα ἰσοτιμίαν καὶ ὅτιὄψονται τοὺς ἐκεῖ πλουσίους οὐδὲν ἀμεί-

62

νά ὦ Αἰακέ

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΤΑΝΤΑΛΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Τί κλάεις ὦ Τάνταλε ἢτί σεαυτὸν ὀδύρῃ ἐπὶ τῇ λίμνῃ ἑστώςΤΑΝΤΑΛΟΣ Ὅτι ὦ Μένιππεἀπόλωλα ὑπὸ τοῦ δίψουςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὕτως ἀργὸς εἶ ὡς μὴἐπικύψας πιεῖν ἢ καὶ νὴ Δί ἀρυσάμενοςκοίλῃ τῇ χειρίΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲν ὄφελος εἰ ἐπικύ-ψαιμι φεύγει γὰρ τὸ ὕδωρ ἐπειδὰν προ-σιόντα αἴσθηταί με ἢν δέ ποτε καὶ ἀρύσω-μαι καὶ προσενέγκω τῷ στόματι οὐ φθάνωβρέξας ἄκρον τὸ χεῖλος καὶ διὰ τῶν δα-κτύλων διαρρυὲν οὐκ οἶδ ὅπως αὖθις ἀπο-λείπει ξηρὰν τὴν χεῖρά μοιΜΕΝΙΠΠΟΣ Τεράστιόν τι πάσχεις ὦΤάνταλε ἀτὰρ εἰπέ μοι τί δαὶ καὶ δέῃ τοῦ

79

Μίνως βραχὺ γάρ τι ἐρήσομαί σεΜΙΝΩΣ Λέγε μὴ μακρὰ μόνον ὡς καὶτοὺς ἄλλους διακρίνωμεν ἤδηΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ὁπόσα ἔπραττον ἐν τῷβίῳ πότερα ἑκὼν ἔπραττον ἢ ἐπεκέκλω-στό μοι ὑπὸ τῆς ΜοίραςΜΙΝΩΣ Ὑπὸ τῆς Μοίρας δηλαδή ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Οὐκοῦν καὶ οἱ χρηστοὶἅπαντες καὶ οἱ πονηροὶ δοκοῦντες ἡμεῖςἐκείνῃ ὑπηρετοῦντες ταῦτα ἐδρῶμενΜΙΝΩΣ Ναί τῇ Κλωθοῖ ἣ ἑκάστῳἐπέταξε γεννηθέντι τὰ πρακτέαΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Εἰ τοίνυν ἀναγκασθείςτις ὑπ ἄλλου φονεύσειέν τινα οὐ δυνάμενοςἀντιλέγειν ἐκείνῳ βιαζομένῳ οἷον δήμιοςἢ δορυφόρος ὁ μὲν δικαστῇ πεισθείς ὁ δὲτυράννῳ τίνα αἰτιάσῃ τοῦ φόνουΜΙΝΩΣ Δῆλον ὡς τὸν δικαστὴν ἢ τὸντύραννον ἐπεὶ οὐδὲ τὸ ξίφος αὐτό ὑπηρε-τεῖ γὰρ ὄργανον ὂν τοῦτο πρὸς τὸν θυμὸντῷ πρώτῳ παρασχόντι τὴν αἰτίαν

144

Τροίαν ἤγαγενΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εὖ λέγεις ἐκεῖνόνμοι αἰτιατέονΜΕΝΕΛΑΟΣ Οὐκ ἐμέ ὦ βέλτιστεἀλλὰ δικαιότερον τὸν Πάριν ὃς ἐμοῦ τοῦξένου τὴν γυναῖκα παρὰ πάντα τὰ δίκαιαᾤχετο ἁρπάσας οὗτος γὰρ οὐχ ὑπὸ σοῦμόνου ἀλλ ὑπὸ πάντων Ἑλλήνων τε καὶβαρβάρων ἄξιος ἄγχεσθαι τοσούτοις θα-νάτου αἴτιος γεγενημένος ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἄμεινον οὕτω σὲτοιγαροῦν ὦ Δύσπαρι οὐκ ἀφήσω ποτὲἀπὸ τῶν χειρῶνΠΑΡΙΣ Ἄδικα ποιῶν ὦ Πρωτεσίλαεκαὶ ταῦτα ὁμότεχνον ὄντα σοι ἐρωτικὸςγὰρ καὶ αὐτός εἰμι καὶ τῷ αὐτῷ θεῷ κα-τέσχημαι οἶσθα δὲ ὡς ἀκούσιόν τί ἐστινκαί τις ἡμᾶς δαίμων ἄγει ἔνθα ἂν ἐθέλῃκαὶ ἀδύνατόν ἐστιν ἀντιτάττεσθαι αὐτῷΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εὖ λέγεις εἴθε οὖνμοι τὸν Ἔρωτα ἐνταῦθα λαβεῖν δυνατὸν

157

ΣΩΚΡΑΤΗΣ Καὶ αὐτὸς ἔφασκον ταῦταπρὸς αὐτούς οἱ δὲ εἰρωνείαν τὸ πρᾶγμαᾤοντο εἶναιΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δέ εἰσιν οὗτοι οἱπερὶ σέΣΩΚΡΑΤΗΣ Χαρμίδης ὦ Μένιππεκαὶ Φαῖδρος καὶ ὁ τοῦ ΚλεινίουΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε ὦ Σώκρατες ὅτικἀνταῦθα μέτει τὴν σεαυτοῦ τέχνην καὶοὐκ ὀλιγωρεῖς τῶν καλῶνΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί γὰρ ἂν ἥδιον ἄλλοπράττοιμι ἀλλὰ πλησίον ἡμῶν κατάκεισοεἰ δοκεῖΜΕΝΙΠΠΟΣ Μὰ Δί ἐπεὶ παρὰ τὸνΚροῖσον καὶ τὸν Σαρδανάπαλλον ἄπειμιπλησίον οἰκήσων αὐτῶν ἔοικα γοῦν οὐκὀλίγα γελάσεσθαι οἰμωζόντων ἀκούων ΑΙΑΚΟΣ Κἀγὼ ἤδη ἄπειμι μὴ καί τιςἡμᾶς νεκρὸς λάθῃ διαφυγών τὰ πολλὰ δεἰσαῦθις ὄψει ὦ ΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἄπιθι καὶ ταυτὶ γὰρ ἱκα-

78

νους αὑτῶν καὶ Λακεδαιμονίοις δὲ τοῖςσοῖς ταῦτα εἰ δοκεῖ παρ ἐμοῦ ἐπιτίμησονλέγων ἐκλελύσθαι αὐτούςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Μηδέν ὦ Διόγενεςπερὶ Λακεδαιμονίων λέγε οὐ γὰρ ἀνέξομαίγε ἃ δὲ πρὸς τοὺς ἄλλους ἔφησθα ἀπαγγε-λῶΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐάσωμεν τούτους ἐπείσοι δοκεῖ σὺ δὲ οἷς προεῖπον ἀπένεγκονπαρ ἐμοῦ τοὺς λόγους

ΧΑΡΩΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΧΑΡΩΝ Ἀπόδος ὦ κατάρατε τὰ πορ-θμεῖαΜΕΝΙΠΠΟΣ Βόα εἰ τοῦτό σοι ὦΧάρων ἥδιονΧΑΡΩΝ Ἀπόδος φημί ἀνθ ὧν σε διε-πορθμεύσαμενΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκ ἂν λάβοις παρὰ τοῦ

63

ΑΧΙΛΛΕΥΣ Ἑταιρικὴ μὲν ἡ παραίνε-σις ἐμὲ δὲ οὐκ οἶδ ὅπως ἡ μνήμη τῶνπαρὰ τὸν βίον ἀνιᾷ οἶμαι δὲ καὶ ὑμῶν ἕκα-στον εἰ δὲ μὴ ὁμολογεῖτε ταύτῃ χείρουςἐστὲ καθ ἡσυχίαν αὐτὸ πάσχοντες ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Οὔκ ἀλλ ἀμείνους ὦἈχιλλεῦ τὸ γὰρ ἀνωφελὲς τοῦ λέγεινὁρῶμεν σιωπᾶν γὰρ καὶ φέρειν καὶ ἀνέχε-σθαι δέδοκται ἡμῖν μὴ καὶ γέλωτα ὄφλω-μεν ὥσπερ σὺ τοιαῦτα εὐχόμενος

ΑΙΑΚΟΥ ΚΑΙ ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ

ΑΙΑΚΟΣ Τί ἄγχεις ὦ Πρωτεσίλαετὴν Ἑλένην προσπεσώνΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ὅτι διὰ ταύτην ὦΑἰακέ ἀπέθανον ἡμιτελῆ μὲν τὸν δόμονκαταλιπών χήραν τε νεόγαμον γυναῖκαΑΙΑΚΟΣ Αἰτιῶ τοίνυν τὸν Μενέλαονὅστις ὑμᾶς ὑπὲρ τοιαύτης γυναικὸς ἐπὶ

156

ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Εὖ γε ὦ Μίνως ὅτι καὶἐπιδαψιλεύῃ τῷ παραδείγματι ἢν δέ τιςἀποστείλαντος τοῦ δεσπότου ἥκῃ αὐτὸςχρυσὸν ἢ ἄργυρον κομίζων τίνι τὴν χάρινἰστέον ἢ τίνα εὐεργέτην ἀναγραπτέονΜΙΝΩΣ Τὸν πέμψαντα ὦ Σώστρατεδιάκονος γὰρ ὁ κομίσας ἦν ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Οὐκοῦν ὁρᾷς πῶς ἄδικαποιεῖς κολάζων ἡμᾶς ὑπηρέτας γενομένουςὧν ἡ Κλωθὼ προσέταττεν καὶ τούτους τι-μήσας τοὺς διακονησαμένους ἀλλοτρίοιςἀγαθοῖς οὐ γὰρ δὴ ἐκεῖνό γε εἰπεῖν ἔχοιτις ὡς ἀντιλέγειν δυνατὸν ἦν τοῖς μετὰπάσης ἀνάγκης προστεταγμένοιςΜΙΝΩΣ Ὦ Σώστρατε πολλὰ ἴδοις ἂνκαὶ ἄλλα οὐ κατὰ λόγον γιγνόμενα εἰἀκριβῶς ἐξετάζοις πλὴν ἀλλὰ σὺ τοῦτοἀπολαύσεις τῆς ἐπερωτήσεως διότι οὐλῃστὴς μόνον ἀλλὰ καὶ σοφιστής τις εἶναιδοκεῖς ἀπόλυσον αὐτόν ὦ Ἑρμῆ καὶ μη-κέτι κολαζέσθω ὅρα δὲ μὴ καὶ τοὺς ἄλ-

145

μὴ ἔχοντοςΧΑΡΩΝ Ἔστι δέ τις ὀβολὸν μὴ ἔχων ΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἰ μὲν καὶ ἄλλος τις οὐκοἶδα ἐγὼ δ οὐκ ἔχωΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄγξω σε νὴ τὸν Πλού-τωνα ὦ μιαρέ ἢν μὴ ἀποδῷςΜΕΝΙΠΠΟΣ Κἀγὼ τῷ ξύλῳ σου πα-τάξας διαλύσω τὸ κρανίονΧΑΡΩΝ Μάτην οὖν ἔσῃ πεπλευκὼς το-σοῦτον πλοῦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὁ Ἑρμῆς ὑπὲρ ἐμοῦ σοιἀποδότω ὅς με παρέδωκέ σοιΕΡΜΗΣ Νὴ Δί ὀναίμην γε εἰ μέλλωκαὶ ὑπερεκτίνειν τῶν νεκρῶνΧΑΡΩΝ Οὐκ ἀποστήσομαί σουΜΕΝΙΠΠΟΣ Τούτου γε ἕνεκα νεωλκή-σας τὸ πορθμεῖον παράμενε πλὴν ἀλλ ὅ γεμὴ ἔχω πῶς ἂν λάβοιςΧΑΡΩΝ Σὺ δ οὐκ ᾔδεις κομίζειν δέονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤιδειν μέν οὐκ εἶχον δέτί οὖν ἐχρῆν διὰ τοῦτο μὴ ἀποθανεῖν

64

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ τοῦτο ὅμοιον σιμοὶγὰρ ἅπαντεςΣΩΚΡΑΤΗΣ Ἐμὲ ζητεῖς ὦ ΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μάλα ὦ ΣώκρατεςΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί τὰ ἐν ἈθήναιςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πολλοὶ τῶν νέων φιλοσο-φεῖν λέγουσι καὶ τά γε σχήματα αὐτὰ καὶτὰ βαδίσματα εἰ θεάσαιτό τις ἄκροι φι-λόσοφοιΣΩΚΡΑΤΗΣ Μάλα πολλοὺς ἑώρακαΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ ἑώρακας οἶμαιοἷος ἧκε παρὰ σοὶ Ἀρίστιππος ἢ Πλάτωναὐτός ὁ μὲν ἀποπνέων μύρον ὁ δὲ τοὺς ἐνΣικελίᾳ τυράννους θεραπεύειν ἐκμαθών ΣΩΚΡΑΤΗΣ Περὶ ἐμοῦ δὲ τί φρονο-ῦσινΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὐδαίμων ὦ Σώκρατεςἄνθρωπος εἶ τά γε τοιαῦτα πάντες γοῦν σεθαυμάσιον οἴονται ἄνδρα γεγενῆσθαι καὶπάντα ἐγνωκέναι καὶ ταῦτα ndash οἶμαι γὰρτἀληθῆ λέγειν ndash οὐδὲν εἰδότα

77

λους νεκροὺς τὰ ὅμοια ἐρωτᾶν διδάξῃς

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΑΝΝΙΒΟΥ ΜΙΝΩΟΣ ΚΑΙ ΣΚΙΠΙΩΝΟΣ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐμὲ δεῖ προκεκρίσθαισου ὦ Λίβυ ἀμείνων γάρ εἰμιΑΝΝΙΒΑΣ Οὐ μὲν οὖν ἀλλ ἐμέΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκοῦν ὁ Μίνως δικα-σάτω ΜΙΝΩΣ Τίνες δὲ ἐστέΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὗτος μὲν Ἀννίβας ὁΚαρχηδόνιος ἐγὼ δὲ Ἀλέξανδρος ὁ Φιλίπ-πουΜΙΝΩΣ Νὴ Δία ἔνδοξοί γε ἀμφότεροιἀλλὰ περὶ τίνος ὑμῖν ἡ ἔριςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Περὶ προεδρίας φησὶγὰρ οὗτος ἀμείνων γεγενῆσθαι στρατηγὸςἐμοῦ ἐγὼ δέ ὥσπερ ἅπαντες ἴσασιν οὐχὶτούτου μόνον ἀλλὰ πάντων σχεδὸν τῶνπρὸ ἐμοῦ φημι διενεγκεῖν τὰ πολέμια

146

τῷ αὐτῷ ζόφῳ ὅμοιοι καὶ κατ οὐδὲν ἀλλή-λων διαφέροντες καὶ οὔτε οἱ τῶν Τρώωννεκροὶ δεδίασίν με οὔτε οἱ τῶν Ἀχαιῶν θε-ραπεύουσιν ἰσηγορία δὲ ἀκριβὴς καὶ νε-κρὸς ὅμοιος ldquoἠμὲν κακὸς ἠδὲ καὶ ἐσθλόςrdquoταῦτά με ἀνιᾷ καὶ ἄχθομαι ὅτι μὴ θητεύωζῶνΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Ὅμως τί οὖν ἄν τιςπάθοι ὦ Ἀχιλλεῦ ταῦτα γὰρ ἔδοξε τῇ φύ-σει πάντως ἀποθνήσκειν ἅπαντας ὥστεχρὴ ἐμμένειν τῷ νόμῳ καὶ μὴ ἀνιᾶσθαιτοῖς διατεταγμένοις ἄλλως τε ὁρᾷς τῶνἑταίρων ὅσοι περὶ σέ ἐσμεν οἵδε μετὰ μι-κρὸν δὲ καὶ Ὀδυσσεὺς ἀφίξεται πάντωςφέρει δὲ παραμυθίαν καὶ ἡ κοινωνία τοῦπράγματος καὶ τὸ μὴ μόνον αὐτὸν πεπον-θέναι ὁρᾷς τὸν Ἡρακλέα καὶ τὸν Μελέα-γρον καὶ ἄλλους θαυμαστοὺς ἄνδρας οἳοὐκ ἂν οἶμαι δέξαιντο ἀνελθεῖν εἴ τις αὐτο-ὺς ἀναπέμψειε θητεύσοντας ἀκλήροις καὶἀβίοις ἀνδράσιν

155

ΑΙΑΚΟΣ Ἐμπεδοκλῆς ὦ Μένιππεἡμίεφθος ἀπὸ τῆς Αἴτνης παρώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ χαλκόπου βέλτιστε τίπαθὼν σεαυτὸν εἰς τοὺς κρατῆρας ἐνέβα-λεςΕΜΠΕΔΟΚΛΗΣ Μελαγχολία τις ὦΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ μὰ Δί ἀλλὰ κενοδοξίακαὶ τῦφος καὶ πολλὴ κόρυζα ταῦτά σεἀπηνθράκωσεν αὐταῖς κρηπῖσιν οὐκἀνάξιον ὄντα πλὴν οὐδέν σε ὤνησεν τὸσόφισμα ἐφωράθης γὰρ τεθνεώς ὁ Σω-κράτης δέ ὦ Αἰακέ ποῦ ποτε ἄρα ἐστίνΑΙΑΚΟΣ Μετὰ Νέστορος καὶ Παλαμή-δους ἐκεῖνος ληρεῖ τὰ πολλάΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως ἐβουλόμην ἰδεῖναὐτόν εἴ που ἐνθάδε ἐστίν ΑΙΑΚΟΣ Ὁρᾷς τὸν φαλακρόνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἅπαντες φαλακροί εἰσινὥστε πάντων ἂν εἴη τοῦτο τὸ γνώρισμαΑΙΑΚΟΣ Τὸν σιμὸν λέγω

76

ΧΑΡΩΝ Μόνος οὖν αὐχήσεις προῖκαπεπλευκέναιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ προῖκα ὦ βέλτιστεκαὶ γὰρ ἤντλησα καὶ τῆς κώπης συνεπελα-βόμην καὶ οὐκ ἔκλαον μόνος τῶν ἄλλωνἐπιβατῶνΧΑΡΩΝ Οὐδὲν ταῦτα πρὸς πορθμέατὸν ὀβολὸν ἀποδοῦναί σε δεῖ οὐ θέμις ἄλ-λως γενέσθαιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἄπαγέ με αὖθιςἐς τὸν βίονΧΑΡΩΝ Χάριεν λέγεις ἵνα καὶ πληγὰςἐπὶ τούτῳ παρὰ τοῦ Αἰακοῦ προσλάβωΜΕΝΙΠΠΟΣ Μὴ ἐνόχλει οὖνΧΑΡΩΝ Δεῖξον τί ἐν τῇ πήρᾳ ἔχειςΜΕΝΙΠΠΟΣ Θέρμους εἰ θέλεις καὶτῆς Ἑκάτης τὸ δεῖπνονΧΑΡΩΝ Πόθεν τοῦτον ἡμῖν ὦ Ἑρμῆτὸν κύνα ἤγαγες οἷα δὲ καὶ ἐλάλει παρὰτὸν πλοῦν τῶν ἐπιβατῶν ἁπάντων καταγε-λῶν καὶ ἐπισκώπτων καὶ μόνος ᾄδων

65

ἐπάρουρος ὢν θητεύειν παρά τινι τῶνἀκλήρων ldquoᾧ μὴ βίοτος πολὺς εἴηrdquo μᾶλλονἢ πάντων ἀνάσσειν τῶν νεκρῶν ταῦτα μὲνοὖν ἀγεννῆ τινα Φρύγα δειλὸν καὶ πέρατοῦ καλῶς ἔχοντος φιλόζῳον ἴσως ἐχρῆνλέγειν τὸν Πηλέως δὲ υἱόν τὸν φιλοκινδυ-νότατον ἡρώων ἁπάντων ταπεινὰ οὕτωπερὶ αὑτοῦ διανοεῖσθαι πολλὴ αἰσχύνη καὶἐναντιότης πρὸς τὰ πεπραγμένα σοι ἐν τῷβίῳ ὃς ἐξὸν ἀκλεῶς ἐν τῇ Φθιώτιδι πολυ-χρόνιον βασιλεύειν ἑκὼν προείλου τὸνμετὰ τῆς ἀγαθῆς δόξης θάνατονΑΧΙΛΛΕΥΣ Ὦ παῖ Νέστορος ἀλλὰτότε μὲν ἄπειρος ἔτι τῶν ἐνταῦθα ὢν καὶτὸ βέλτιον ἐκείνων ὁπότερον ἦν ἀγνοῶν τὸδύστηνον ἐκεῖνο δοξάριον προετίμων τοῦβίου νῦν δὲ συνίημι ἤδη ὡς ἐκείνη μὲνἀνωφελής εἰ καὶ ὅτι μάλιστα οἱ ἄνω ῥα-ψῳδήσουσιν μετὰ νεκρῶν δὲ ὁμοτιμία καὶοὔτε τὸ κάλλος ἐκεῖνο ὦ Ἀντίλοχε οὔτε ἡἰσχὺς πάρεστιν ἀλλὰ κείμεθα ἅπαντες ὑπὸ

154

ΜΙΝΩΣ Οὐκοῦν ἐν μέρει ἑκάτεροςεἰπάτω σὺ δὲ πρῶτος ὁ Λίβυς λέγεΑΝΝΙΒΑΣ Ἓν μὲν τοῦτο ὦ Μίνωςὠνάμην ὅτι ἐνταῦθα καὶ τὴν Ἑλλάδα φω-νὴν ἐξέμαθον ὥστε οὐδὲ ταύτῃ πλέονοὗτος ἐνέγκαιτό μου φημὶ δὲ τούτουςμάλιστα ἐπαίνου ἀξίους εἶναι ὅσοι τὸ μη-δὲν ἐξ ἀρχῆς ὄντες ὅμως ἐπὶ μέγα προε-χώρησαν δι αὑτῶν δύναμίν τε περιβαλόμε-νοι καὶ ἄξιοι δόξαντες ἀρχῆς ἔγωγ οὖνμετ ὀλίγων ἐξορμήσας εἰς τὴν Ἰβηρίαν τὸπρῶτον ὕπαρχος ὢν τῷ ἀδελφῷ μεγίστωνἠξιώθην ἄριστος κριθείς καὶ τούς τε Κελ-τίβηρας εἷλον καὶ Γαλατῶν ἐκράτησα τῶνἑσπερίων καὶ τὰ μεγάλα ὄρη ὑπερβὰς τὰπερὶ τὸν Ἠριδανὸν ἅπαντα κατέδραμονκαὶ ἀναστάτους ἐποίησα τοσαύτας πόλειςκαὶ τὴν πεδινὴν Ἰταλίαν ἐχειρωσάμην καὶμέχρι τῶν προαστείων τῆς προὐχούσηςπόλεως ἦλθον καὶ τοσούτους ἀπέκτειναμιᾶς ἡμέρας ὥστε τοὺς δακτυλίους αὐτῶν

147

οἰμωζόντων ἐκείνωνΕΡΜΗΣ Ἀγνοεῖς ὦ Χάρων ὅντινα ἄν-δρα διεπόρθμευσας ἐλεύθερον ἀκριβῶςοὐδένος αὐτῷ μέλει οὗτός ἐστιν ὁ Μένιπ-ποςΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄν σε λάβω ποτέ ndashΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἂν λάβῃς ὦ βέλτιστεδὶς δὲ οὐκ ἂν λάβοις

ΝΕΚΡΩΝ ΠΛΟΥΤΩΝΙ ΚΑΤΑ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΚΡΟΙΣΟΣ Οὐ φέρομεν ὦ ΠλούτωνΜένιππον τουτονὶ τὸν κύνα παροικοῦνταὥστε ἢ ἐκεῖνόν ποι κατάστησον ἢ ἡμεῖς με-τοικήσομεν εἰς ἕτερον τόπονΠΛΟΥΤΩΝ Τί δ ὑμᾶς δεινὸν ἐργάζε-ται ὁμόνεκρος ὤνΚΡΟΙΣΟΣ Ἐπειδὰν ἡμεῖς οἰμώζωμενκαὶ στένωμεν ἐκείνων μεμνημένοι τῶν

66

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Χαῖρε ὦ Εὔφορβε ἢἌπολλον ἢ ὅ τι ἂν θέλῃςΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Μὴ καὶ σύ γε ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκέτι χρυσοῦς ὁ μηρόςσοιΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Οὐ γάρ ἀλλὰ φέρε ἴδωεἴ τί σοι ἐδώδιμον ἡ πήρα ἔχειΜΕΝΙΠΠΟΣ Κυάμους ὦγαθέ ὥστε οὐτουτί σοι ἐδώδιμονΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Δὸς μόνον ἄλλα παρὰνεκροῖς δόγματα ἔμαθον γάρ ὡς οὐδὲνἴσον κύαμοι καὶ κεφαλαὶ τοκήων ἐνθάδεΑΙΑΚΟΣ Οὗτος δὲ Σόλων ὁ Ἐξηκεστί-δου καὶ Θαλῆς ἐκεῖνος καὶ παρ αὐτοὺςΠιττακὸς καὶ οἱ ἄλλοι ἑπτὰ δὲ πάντεςεἰσὶν ὡς ὁρᾷς ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἄλυποι ὦ Αἰακέ οὗτοιμόνοι καὶ φαιδροὶ τῶν ἄλλων ὁ δὲ σποδοῦἀνάπλεως καθάπερ ἐγκρυφίας ἄρτος ὁταῖς φλυκταίναις ἐξηνθηκώς τίς ἐστιν

75

μεδίμνοις ἀπομετρῆσαι καὶ τοὺς ποταμοὺςγεφυρῶσαι νεκροῖς καὶ ταῦτα πάντα ἔπρα-ξα οὔτε Ἄμμωνος υἱὸς ὀνομαζόμενος οὔτεθεὸς εἶναι προσποιούμενος ἢ ἐνύπνια τῆςμητρὸς διεξιών ἀλλ ἄνθρωπος εἶναι ὁμο-λογῶν στρατηγοῖς τε τοῖς συνετωτάτοιςἀντεξεταζόμενος καὶ στρατιώταις τοῖς μα-χιμωτάτοις συμπλεκόμενος οὐ Μήδουςκαὶ Ἀρμενίους καταγωνιζόμενος ὑποφεύ-γοντας πρὶν διώκειν τινὰ καὶ τῷ τολμήσα-ντι παραδιδόντας εὐθὺς τὴν νίκην Ἀλέξαν-δρος δὲ πατρῴαν ἀρχὴν παραλαβὼν ηὔξη-σεν καὶ παρὰ πολὺ ἐξέτεινε χρησάμενος τῇτῆς τύχης ὁρμῇ ἐπεὶ δ οὖν ἐνίκησέ τε καὶτὸν ὄλεθρον ἐκεῖνον Δαρεῖον ἐν Ἰσσῷ τεκαὶ Ἀρβήλοις ἐκράτησεν ἀποστὰς τῶν πα-τρῴων προσκυνεῖσθαι ἠξίου καὶ δίαιταντὴν Μηδικὴν μετεδιῄτησεν ἑαυτὸν καὶἐμιαιφόνει ἐν τοῖς συμποσίοις τοὺς φίλουςκαὶ συνελάμβανεν ἐπὶ θανάτῳ ἐγὼ δὲἦρξα ἐπ ἴσης τῆς πατρίδος καὶ ἐπειδὴ με-

148

ΣΚΙΠΙΩΝ Ἀλεξάνδρου μὲν ἥττων εἶναιτοῦ δὲ Ἀννίβου ἀμείνων ὃς ἐδίωξα νική-σας αὐτὸν καὶ φυγεῖν καταναγκάσας ἀτί-μως πῶς οὖν οὐκ ἀναίσχυντος οὗτος ὃςπρὸς Ἀλέξανδρον ἁμιλλᾶται ᾧ οὐδὲ Σκιπί-ων ἐγὼ ὁ νενικηκὼς ἐμαυτὸν παραβάλλε-σθαι ἀξιῶ ΜΙΝΩΣ Νὴ Δί εὐγνώμονα φῄς ὦ Σκι-πίων ὥστε πρῶτος μὲν κεκρίσθω Ἀλέξαν-δρος μετ αὐτὸν δὲ σύ εἶτα εἰ δοκεῖ τρί-τος Ἀννίβας οὐδὲ οὗτος εὐκαταφρόνητοςὤν

ΑΧΙΛΛΕΩΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΛΟΧΟΥ

ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Οἷα πρῴην Ἀχιλλεῦπρὸς τὸν Ὀδυσσέα σοι εἴρηται περὶ τοῦθανάτου ὡς ἀγεννῆ καὶ ἀνάξια τοῖν διδα-σκάλοιν ἀμφοῖν Χείρωνός τε καὶ Φοίνι-κος ἠκροώμην γάρ ὁπότε ἔφης βούλεσθαι

153

πται ἄγνωστα καὶ ἄμορφα κόνις πάντακαὶ λῆρος πολύς ἀμενηνὰ ὡς ἀληθῶςκάρηνα οὗτος δέ ὦ Αἰακέ τίς ἐστινΑΙΑΚΟΣ Κῦρός ἐστιν οὗτος δὲ Κρο-ῖσος ὁ δ ὑπὲρ αὐτὸν Σαρδανάπαλλος ὁ δὑπὲρ τούτους Μίδας ἐκεῖνος δὲ ΞέρξηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα σέ ὦ κάθαρμα ἡἙλλὰς ἔφριττε ζευγνύντα μὲν τὸν Ἑλλή-σποντον διὰ δὲ τῶν ὀρῶν πλεῖν ἐπιθυμο-ῦντα οἷος δὲ καὶ ὁ Κροῖσός ἐστιν τὸν Σαρ-δανάπαλλον δέ ὦ Αἰακέ πατάξαι μοικατὰ κόρρης ἐπίτρεψονΑΙΑΚΟΣ Μηδαμῶς διαθρύπτεις γὰραὐτοῦ τὸ κρανίον γυναικεῖον ὄνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἀλλὰ προσπτύσο-μαί γε πάντως αὐτῷ ἀνδρογύνῳ γε ὄντι ΑΙΑΚΟΣ Βούλει σοὶ ἐπιδείξω καὶ τοὺςσοφούςΜΕΝΙΠΠΟΣ Νὴ Δία γεΑΙΑΚΟΣ Πρῶτος οὗτός σοι ὁ Πυθα-γόρας ἐστί

74

ἄνω Μίδας μὲν οὑτοσὶ τοῦ χρυσίου Σαρ-δανάπαλλος δὲ τῆς πολλῆς τρυφῆς ἐγὼ δὲΚροῖσος τῶν θησαυρῶν ἐπιγελᾷ καὶ ἐξο-νειδίζει ἀνδράποδα καὶ καθάρματα ἡμᾶςἀποκαλῶν ἐνίοτε δὲ καὶ ᾄδων ἐπιταράττειἡμῶν τὰς οἰμωγάς καὶ ὅλως λυπηρόςἐστιν ΠΛΟΥΤΩΝ Τί ταῦτά φασιν ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀληθῆ ὦ Πλούτων μισῶγὰρ αὐτοὺς ἀγεννεῖς καὶ ὀλεθρίους ὄνταςοἷς οὐκ ἀπέχρησεν βιῶναι κακῶς ἀλλὰ καὶἀποθανόντες ἔτι μέμνηνται καὶ περιέχο-νται τῶν ἄνω χαίρω τοιγαροῦν ἀνιῶναὐτούςΠΛΟΥΤΩΝ Ἀλλ οὐ χρή λυποῦνταιγὰρ οὐ μικρῶν στερόμενοιΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ σὺ μωραίνεις ὦΠλούτων ὁμόψηφος ὢν τοῖς τούτων στε-ναγμοῖςΠΛΟΥΤΩΝ Οὐδαμῶς ἀλλ οὐκ ἂν

67

νηρίᾳ καὶ ἀπιστίᾳ καὶ δόλοις νόμιμον δὲ ἢπροφανὲς οὐδέν ἐπεὶ δέ μοι ὠνείδισεν τὴντρυφήν ἐκλελῆσθαί μοι δοκεῖ οἷα ἐποίει ἐνΚαπύῃ ἑταίραις συνὼν καὶ τοὺς τοῦ πο-λέμου καιροὺς ὁ θαυμάσιος καθηδυπαθῶνἐγὼ δὲ εἰ μὴ μικρὰ τὰ ἑσπέρια δόξας ἐπὶτὴν ἕω μᾶλλον ὥρμησα τί ἂν μέγα ἔπραξαἸταλίαν ἀναιμωτὶ λαβὼν καὶ Λιβύην καὶτὰ μέχρι Γαδείρων ὑπαγόμενος ἀλλ οὐκἀξιόμαχα ἔδοξέ μοι ἐκεῖνα ὑποπτήσσονταἤδη καὶ δεσπότην ὁμολογοῦντα εἴρηκα σὺδέ ὦ Μίνως δίκαζε ἱκανὰ γὰρ ἀπὸ πολ-λῶν καὶ ταῦταΣΚΙΠΙΩΝ Μὴ πρότερον ἢν μὴ καὶἐμοῦ ἀκούσῃςΜΙΝΩΣ Τίς γὰρ εἶ ὦ βέλτιστε ἢ πόθενὢν ἐρεῖςΣΚΙΠΙΩΝ Ἰταλιώτης Σκιπίων στρατη-γὸς ὁ καθελὼν Καρχηδόνα καὶ κρατήσαςΛιβύων μεγάλαις μάχαιςΜΙΝΩΣ Τί οὖν καὶ σὺ ἐρεῖς

152

τεπέμπετο τῶν πολεμίων μεγάλῳ στόλῳἐπιπλευσάντων τῇ Λιβύῃ ταχέως ὑπήκου-σα καὶ ἰδιώτην ἐμαυτὸν παρέσχον καὶ κα-ταδικασθεὶς ἤνεγκα εὐγνωμόνως τὸ πρᾶγ-μα καὶ ταῦτα ἔπραξα βάρβαρος ὢν καὶἀπαίδευτος παιδείας τῆς Ἑλληνικῆς καὶοὔτε Ὅμηρον ὥσπερ οὗτος ῥαψῳδῶν οὔτεὑπ Ἀριστοτέλει τῷ σοφιστῇ παιδευθείςμόνῃ δὲ τῇ φύσει ἀγαθῇ χρησάμενος τα-ῦτά ἐστιν ἃ ἐγὼ Ἀλεξάνδρου ἀμείνων φημὶεἶναι εἰ δέ ἐστι καλλίων οὑτοσί διότι δια-δήματι τὴν κεφαλὴν διεδέδετο Μακεδόσιἴσως καὶ ταῦτα σεμνά οὐ μὴν διὰ τοῦτοἀμείνων μὲν δόξειεν ἂν γενναίου καὶ στρα-τηγικοῦ ἀνδρὸς τῇ γνώμῃ πλέον ἤπερ τῇτύχῃ κεχρημένουΜΙΝΩΣ Ὁ μὲν εἴρηκεν οὐκ ἀγεννῆ τὸνλόγον οὐδὲ ὡς Λίβυν εἰκὸς ἦν ὑπὲρ αὑτοῦσὺ δέ ὦ Ἀλέξανδρε τί πρὸς ταῦτα φῄςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐχρῆν μέν ὦ Μίνωςμηδὲν πρὸς ἄνδρα οὕτω θρασὺν ἱκανὴ γὰρ

149

ἐθέλοιμι στασιάζειν ὑμᾶςΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μήν ὦ κάκιστοι Λυ-δῶν καὶ Φρυγῶν καὶ Ἀσσυρίων οὕτω γι-νώσκετε ὡς οὐδὲ παυσομένου μου ἔνθαγὰρ ἂν ἴητε ἀκολουθήσω ἀνιῶν καὶ κα-τᾴδων καὶ καταγελῶνΚΡΟΙΣΟΣ Ταῦτα οὐχ ὕβριςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐκεῖνα ὕβριςἦν ἃ ὑμεῖς ἐποιεῖτε προσκυνεῖσθαι ἀξιο-ῦντες καὶ ἐλευθέροις ἀνδράσιν ἐντρυφῶντεςκαὶ τοῦ θανάτου παράπαν οὐ μνημονεύο-ντες τοιγαροῦν οἰμώξεσθε πάντων ἐκείνωνἀφῃρημένοιΚΡΟΙΣΟΣ Πολλῶν γε ὦ θεοί καὶ με-γάλων κτημάτωνΜΙΔΑΣ Ὅσου μὲν ἐγὼ χρυσοῦΣΑΡΔΑΝΑΠΑΛΛΟΣ Ὅσης δὲ ἐγὼτρυφῆςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε οὕτω ποιεῖτε ὀδύ-ρεσθε μὲν ὑμεῖς ἐγὼ δὲ τὸ γνῶθι σαυτὸνπολλάκις συνείρων ἐπᾴσομαι ὑμῖν πρέποι

68

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΑΙΑΚΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Πρὸς τοῦ Πλούτωνος ὦΑἰακέ περιήγησαί μοι τὰ ἐν ᾅδου πάνταΑΙΑΚΟΣ Οὐ ῥᾴδιον ὦ Μένιππε ἅπα-ντα ὅσα μέντοι κεφαλαιώδη μάνθανεοὗτος μὲν ὅτι Κέρβερός ἐστιν οἶσθα καὶτὸν πορθμέα τοῦτον ὅς σε διεπέρασεν καὶτὴν λίμνην καὶ τὸν Πυριφλεγέθοντα ἤδηἑώρακας εἰσιώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οἶδα ταῦτα καὶ σέ ὅτιπυλωρεῖς καὶ τὸν βασιλέα εἶδον καὶ τὰςἘρινῦς τοὺς δὲ ἀνθρώπους μοι τοὺς πάλαιδεῖξον καὶ μάλιστα τοὺς ἐπισήμους αὐτῶν

ΑΙΑΚΟΣ Οὗτος μὲν Ἀγαμέμνων οὗτοςδὲ Ἀχιλλεύς οὗτος δὲ Ἰδομενεὺς πλησίονοὗτος δὲ Ὀδυσσεύς εἶτα Αἴας καὶ Διομή-δης καὶ οἱ ἄριστοι τῶν ἙλλήνωνΜΕΝΙΠΠΟΣ Βαβαί ὦ Ὅμηρε οἷά σοιτῶν ῥαψῳδιῶν τὰ κεφάλαια χαμαὶ ἔρρι-

73

ἡ φήμη διδάξαι σε οἷος μὲν ἐγὼ βασιλεύςοἷος δὲ οὗτος λῃστὴς ἐγένετο ὅμως δὲ ὅραεἰ κατ ὀλίγον αὐτοῦ διήνεγκα ὃς νέος ὢνἔτι παρελθὼν ἐπὶ τὰ πράγματα καὶ τὴν ἀρ-χὴν τεταραγμένην κατέσχον καὶ τοὺς φο-νέας τοῦ πατρὸς μετῆλθον κᾆτα φοβήσαςτὴν Ἑλλάδα τῇ Θηβαίων ἀπωλείᾳ στρατη-γὸς ὑπ αὐτῶν χειροτονηθεὶς οὐκ ἠξίωσατὴν Μακεδόνων ἀρχὴν περιέπων ἀγαπᾶνἄρχειν ὁπόσων ὁ πατὴρ κατέλιπεν ἀλλὰπᾶσαν ἐπινοήσας τὴν γῆν καὶ δεινὸν ἡγη-σάμενος εἰ μὴ ἁπάντων κρατήσαιμι ὀλί-γους ἄγων εἰσέβαλον εἰς τὴν Ἀσίαν καὶἐπί τε Γρανικῷ ἐκράτησα μεγάλῃ μάχῃκαὶ τὴν Λυδίαν λαβὼν καὶ Ἰωνίαν καὶΦρυγίαν καὶ ὅλως τὰ ἐν ποσὶν ἀεὶ χειρού-μενος ἦλθον ἐπὶ Ἰσσόν ἔνθα Δαρεῖοςὑπέμεινεν μυριάδας πολλὰς στρατοῦ ἄγωνκαὶ τὸ ἀπὸ τούτου ὦ Μίνως ὑμεῖς ἴστεὅσους ὑμῖν νεκροὺς ἐπὶ μιᾶς ἡμέρας κα-τέπεμψα φησὶ γοῦν ὁ πορθμεὺς μὴ διαρ-

150

κέσαι αὐτοῖς τότε τὸ σκάφος ἀλλὰ σχεδίαςδιαπηξαμένους τοὺς πολλοὺς αὐτῶν δια-πλεῦσαι καὶ ταῦτα δὲ ἔπραττον αὐτὸςπροκινδυνεύων καὶ τιτρώσκεσθαι ἀξιῶνκαὶ ἵνα σοὶ μὴ τὰ ἐν Τύρῳ μηδὲ τὰ ἐν Ἀρ-βήλοις διηγήσωμαι ἀλλὰ καὶ μέχρι Ἰνδῶνἦλθον καὶ τὸν Ὠκεανὸν ὅρον ἐποιησάμηντῆς ἀρχῆς καὶ τοὺς ἐλέφαντας αὐτῶν εἶχονκαὶ Πῶρον ἐχειρωσάμην καὶ Σκύθας δὲοὐκ εὐκαταφρονήτους ἄνδρας ὑπερβὰς τὸνΤάναϊν ἐνίκησα μεγάλῃ ἱππομαχίᾳ καὶτοὺς φίλους εὖ ἐποίησα καὶ τοὺς ἐχθροὺςἠμυνάμην εἰ δὲ καὶ θεὸς ἐδόκουν τοῖς ἀν-θρώποις συγγνωστοὶ ἐκεῖνοι πρὸς τὸμέγεθος τῶν πραγμάτων καὶ τοιοῦτόν τιπιστεύσαντες περὶ ἐμοῦ τὸ δ οὖν τελευ-ταῖον ἐγὼ μὲν βασιλεύων ἀπέθανον οὗτοςδὲ ἐν φυγῇ ὢν παρὰ Προυσίᾳ τῷ Βιθυνῷκαθάπερ ἄξιον ἦν πανουργότατον καὶὠμότατον ὄντα ὡς γὰρ δὴ ἐκράτησεν τῶνἸταλῶν ἐῶ λέγειν ὅτι οὐκ ἰσχύι ἀλλὰ πο-

151

νῆες ἐπληρώθησαν ἐξ ἁπάσης τῆς Ἑλ-λάδος καὶ τοσοῦτοι ἔπεσον Ἕλληνές τε καὶβάρβαροι καὶ τοσαῦται πόλεις ἀνάστατοιγεγόνασινΕΡΜΗΣ Ἀλλ οὐκ εἶδες ὦ Μένιππεζῶσαν τὴν γυναῖκα ἔφης γὰρ ἂν καὶ σὺἀνεμέσητον εἶναι ldquoτοιῇδ ἀμφὶ γυναικὶ πο-λὺν χρόνον ἄλγεα πάσχεινrdquo ἐπεὶ καὶ τὰἄνθη ξηρὰ ὄντα εἴ τις βλέποι ἀποβεβλη-κότα τὴν βαφήν ἄμορφα δῆλον ὅτι αὐτῷδόξει ὅτε μέντοι ἀνθεῖ καὶ ἔχει τὴν χρόανκάλλιστά ἐστιν ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν τοῦτο ὦ Ἑρμῆθαυμάζω εἰ μὴ συνίεσαν οἱ Ἀχαιοὶ περὶπράγματος οὕτως ὀλιγοχρονίου καὶ ῥᾳδίωςἀπανθοῦντος πονοῦντεςΕΡΜΗΣ Οὐ σχολή μοι ὦ Μένιππεσυμφιλοσοφεῖν σοι ὥστε σὺ μὲν ἐπιλε-ξάμενος τόπον ἔνθα ἂν ἐθέλῃς κεῖσο κα-ταβαλὼν σεαυτόν ἐγὼ δὲ τοὺς ἄλλους νε-κροὺς ἤδη μετελεύσομαι

72

γὰρ ἂν ταῖς τοιαύταις οἰμωγαῖς ἐπᾳδόμε-νον

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΚΕΡΒΕΡΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ Κέρβερε ndash συγγενὴςγάρ εἰμί σοι κύων καὶ αὐτὸς ὤν ndash εἰπέ μοιπρὸς τῆς Στυγός οἷος ἦν ὁ Σωκράτηςὁπότε κατῄει παρ ὑμᾶς εἰκὸς δέ σε θεὸνὄντα μὴ ὑλακτεῖν μόνον ἀλλὰ καὶ ἀνθρω-πίνως φθέγγεσθαι ὁπότ ἐθέλοιςΚΕΡΒΕΡΟΣ Πόρρωθεν μέν ὦ Μένιππεπαντάπασιν ἐδόκει ἀτρέπτῳ τῷ προσώπῳπροσιέναι καὶ οὐ πάνυ δεδιέναι τὸν θάνα-τον δοκῶν καὶ τοῦτο ἐμφῆναι τοῖς ἔξω τοῦστομίου ἑστῶσιν ἐθέλων ἐπεὶ δὲ κατέκυ-ψεν εἴσω τοῦ χάσματος καὶ εἶδε τὸν ζόφονκἀγὼ ἔτι διαμέλλοντα αὐτὸν δακὼν τῷ κω-νείῳ κατέσπασα τοῦ ποδός ὥσπερ τὰβρέφη ἐκώκυεν καὶ τὰ ἑαυτοῦ παιδία ὠδύ-

69

168

οὐδὲ γέγονε πώποτεΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀναμνήσω σε ὦΠλούτων Ὀρφεῖ γὰρ δι αὐτὴν ταύτην τὴναἰτίαν τὴν Εὐρυδίκην παρέδοτε καὶ τὴνὁμογενῆ μου Ἄλκηστιν παρεπέμψατεἩρακλεῖ χαριζόμενοι ΠΛΟΥΤΩΝ Θελήσεις δὲ οὕτως κρανί-ον γυμνὸν ὢν καὶ ἄμορφον τῇ καλῇ σουἐκείνῃ νύμφῃ φανῆναι πῶς δὲ κἀκείνηπροσήσεταί σε οὐδὲ διαγνῶναι δυναμένηφοβήσεται γὰρ εὖ οἶδα καὶ φεύξεταί σε καὶμάτην ἔσῃ τοσαύτην ὁδὸν ἀνεληλυθώςΠΕΡΣΕΦΟΝΗ Οὐκοῦν ὦ ἄνερ σὺ καὶτοῦτο ἴασαι καὶ τὸν Ἑρμῆν κέλευσον ἐπει-δὰν ἐν τῷ φωτὶ ἤδη ὁ Πρωτεσίλαος ᾖ κα-θικόμενον ἐν τῇ ῥάβδῳ νεανίαν εὐθὺς κα-λὸν ἀπεργάσασθαι αὐτὸν οἷος ἦν ἐκ τοῦπαστοῦΠΛΟΥΤΩΝ Ἐπεὶ Φερσεφόνῃ συνδο-κεῖ ἀναγαγὼν τοῦτον αὖθις ποίησον νυμ-φίον σὺ δὲ μέμνησο μίαν λαβὼν ἡμέραν

161

ρετο καὶ παντοῖος ἐγίνετοΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν σοφιστὴς ὁ ἄν-θρωπος ἦν καὶ οὐκ ἀληθῶς κατεφρόνει τοῦπράγματοςΚΕΡΒΕΡΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐπείπερ ἀναγκα-ῖον αὐτὸ ἑώρα κατεθρασύνετο ὡς δῆθενοὐκ ἄκων πεισόμενος ὃ πάντως ἔδει παθε-ῖν ὡς θαυμάσονται οἱ θεαταί καὶ ὅλωςπερὶ πάντων γε τῶν τοιούτων εἰπεῖν ἂνἔχοιμι ἕως τοῦ στομίου τολμηροὶ καὶ ἀν-δρεῖοι τὰ δὲ ἔνδοθεν ἔλεγχος ἀκριβήςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἐγὼ δὲ πῶς σοι κατελη-λυθέναι ἔδοξαΚΕΡΒΕΡΟΣ Μόνος ὦ Μένιππε ἀξίωςτοῦ γένους καὶ Διογένης πρὸ σοῦ ὅτι μὴἀναγκαζόμενοι ἐσῄειτε μηδ ὠθούμενοιἀλλ ἐθελούσιοι γελῶντες οἰμώζειν πα-ραγγείλαντες ἅπασιν

70

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΕΡΜΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ποῦ δαὶ οἱ καλοί εἰσιν ἢαἱ καλαί Ἑρμῆ ξενάγησόν με νέηλυνὄντα ΕΡΜΗΣ Οὐ σχολὴ μέν ὦ Μένιππεπλὴν κατ ἐκεῖνο ἀπόβλεψον ἐπὶ τὰ δεξιάἔνθα ὁ Ὑάκινθός τέ ἐστιν καὶ Νάρκισσοςκαὶ Νιρεὺς καὶ Ἀχιλλεὺς καὶ Τυρὼ καὶἙλένη καὶ Λήδα καὶ ὅλως τὰ ἀρχαῖαπάντα κάλληΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀστᾶ μόνα ὁρῶ καὶ κρα-νία τῶν σαρκῶν γυμνά ὅμοια τὰ πολλάΕΡΜΗΣ Καὶ μὴν ἐκεῖνά ἐστιν ἃ πάντεςοἱ ποιηταὶ θαυμάζουσι τὰ ὀστᾶ ὧν σὺ ἔοι-κας καταφρονεῖνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως τὴν Ἑλένην μοιδεῖξον οὐ γὰρ ἂν διαγνοίην ἔγωγεΕΡΜΗΣ Τουτὶ τὸ κρανίον ἡ ἙλένηἐστίνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα διὰ τοῦτο αἱ χίλιαι

71

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΥΣΩΛΟΥ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ὦ Κάρ ἐπὶ τίνι μέγα φρο-νεῖς καὶ πάντων ἡμῶν προτιμᾶσθαι ἀξιοῖςΜΑΥΣΩΛΟΣ Καὶ ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ μένὦ Σινωπεῦ ὃς ἐβασίλευσα Καρίας μὲνἁπάσης ἦρξα δὲ καὶ Λυδῶν ἐνίων καὶ νή-σους δέ τινας ὑπηγαγόμην καὶ ἄχρι Μιλή-του ἐπέβην τὰ πολλὰ τῆς Ἰωνίας κατα-στρεφόμενος καὶ καλὸς ἦν καὶ μέγας καὶἐν πολέμοις καρτερός τὸ δὲ μέγιστον ὅτιἐν Ἁλικαρνασσῷ μνῆμα παμμέγεθες ἔχωἐπικείμενον ἡλίκον οὐκ ἄλλος νεκρός ἀλλοὐδὲ οὕτως ἐς κάλλος ἐξησκημένον ἵππωνκαὶ ἀνδρῶν ἐς τὸ ἀκριβέστατον εἰκα-σμένων λίθου τοῦ καλλίστου οἷον οὐδὲνεὼν εὕροι τις ἂν ῥᾳδίως οὐ δοκῶ σοι δι-καίως ἐπὶ τούτοις μέγα φρονεῖνΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ φῄς καὶτῷ κάλλει καὶ τῷ βάρει τοῦ τάφουΜΑΥΣΩΛΟΣ Νὴ Δί ἐπὶ τούτοις

162

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΙΠΟΝΤΑ ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΕΙ ΕΝ ΛΟΓΟΙΣ3ΠΛΟΙΟΝ Η ΕΥΧΑΙ13ΝΕΚΡΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ59

167

ἀγάγῃ σχολὴν ἀπὸ τῶν θορύβων τῶν ἐνποσίν εἰς Αἴγυπτον ἀπαγαγὼν θάψεινἐκεῖ ὡς γενοίμην εἷς τῶν Αἰγυπτίων θεῶνΔΙΟΓΕΝΗΣ Μὴ γελάσω οὖν ὦἈλέξανδρε ὁρῶν καὶ ἐν ᾅδου ἔτι σε μωραί-νοντα καὶ ἐλπίζοντα Ἄνουβιν ἢ Ὄσιρινγενήσεσθαι πλὴν ἀλλὰ ταῦτα μέν ὦθειότατε μὴ ἐλπίσῃς οὐ γὰρ θέμις ἀνελθε-ῖν τινα τῶν ἅπαξ διαπλευσάντων τὴν λί-μνην καὶ εἰς τὸ εἴσω τοῦ στομίου παρελ-θόντων οὐ γὰρ ἀμελὴς ὁ Αἰακὸς οὐδὲ ὁΚέρβερος εὐκαταφρόνητος ἐκεῖνο δέ γεἡδέως ἂν μάθοιμι παρὰ σοῦ πῶς φέρειςὁπόταν ἐννοήσῃς ὅσην εὐδαιμονίαν ὑπὲργῆς ἀπολιπὼν ἀφῖξαι σωματοφύλακας καὶὑπασπιστὰς καὶ σατράπας καὶ χρυσὸν το-σοῦτον καὶ ἔθνη προσκυνοῦντα καὶ Βαβυ-λῶνα καὶ Βάκτρα καὶ τὰ μεγάλα θηρία καὶτιμὴν καὶ δόξαν καὶ τὸ ἐπίσημον εἶναι ἐξε-λαύνοντα διαδεδεμένον ταινίᾳ λευκῇ τὴνκεφαλὴν πορφυρίδα ἐμπεπορπημένον οὐ

100

ΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲ τὸν ἐλλέβορον ὦΜένιππε ἀναίνομαι πιεῖν γένοιτό μοιμόνονΜΕΝΙΠΠΟΣ Θάρρει ὦ Τάνταλε ὡςοὔτε σὺ οὔτε ἄλλος πίεται τῶν νεκρῶνἀδύνατον γάρ καίτοι οὐ πάντες ὥσπερ σὺἐκ καταδίκης διψῶσι τοῦ ὕδατος αὐτοὺςοὐχ ὑπομένοντος

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΧΕΙΡΩΝΟΣ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤκουσα ὦ Χείρων ὡςθεὸς ὢν ἐπεθύμησας ἀποθανεῖνΧΕΙΡΩΝ Ἀληθῆ ταῦτα ἤκουσας ὦΜένιππε καὶ τέθνηκα ὡς ὁρᾷς ἀθάνατοςεἶναι δυνάμενοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίς δαί σε ἔρως τοῦ θα-νάτου ἔσχεν ἀνεράστου τοῖς πολλοῖς χρή-ματοςΧΕΙΡΩΝ Ἐρῶ πρὸς σὲ οὐκ ἀσύνετον

81

ΝΙΡΕΥΣ Καὶ μὴν ἐροῦ Ὅμηρον ὁποῖοςἦν ὁπότε συνεστράτευον τοῖς ἈχαιοῖςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀνείρατά μοι λέγειςἐγὼ δὲ ἃ βλέπω καὶ νῦν ἔχεις ἐκεῖνα δέ οἱτότε ἴσασινΝΙΡΕΥΣ Οὔκουν ἐγὼ ἐνταῦθα εὐμορ-φότερός εἰμι ὦ Μένιππε ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔτε σὺ οὔτε ἄλλοςεὔμορφος ἰσοτιμία γὰρ ἐν ᾅδου καὶ ὅμοιοιἅπαντεςΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἐμοὶ μὲν καὶ τοῦτο ἱκανόν

166

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλ ὦ καλὲ Μαύσωλεοὔτε ἡ ἰσχὺς ἔτι σοι ἐκείνη οὔτε ἡ μορφὴπάρεστιν εἰ γοῦν τινα ἑλοίμεθα δικαστὴνεὐμορφίας πέρι οὐκ ἔχω εἰπεῖν τίνος ἕνε-κα τὸ σὸν κρανίον προτιμηθείη ἂν τοῦἐμοῦ φαλακρὰ γὰρ ἄμφω καὶ γυμνά καὶτοὺς ὀδόντας ὁμοίως προφαίνομεν καὶ τοὺςὀφθαλμοὺς ἀφῃρήμεθα καὶ τὰς ῥῖνας ἀπο-σεσιμώμεθα ὁ δὲ τάφος καὶ οἱ πολυτελεῖςἐκεῖνοι λίθοι Ἁλικαρνασσεῦσι μὲν ἴσωςεἶεν ἐπιδείκνυσθαι καὶ φιλοτιμεῖσθαι πρὸςτοὺς ξένους ὡς δή τι μέγα οἰκοδόμημααὐτοῖς ἐστιν σὺ δέ ὦ βέλτιστε οὐχ ὁρῶ ὅτι ἀπολαύεις αὐτοῦ πλὴν εἰ μὴ τοῦτο φῄςὅτι μᾶλλον ἡμῶν ἀχθοφορεῖς ὑπὸ τηλικού-τοις λίθοις πιεζόμενοςΜΑΥΣΩΛΟΣ Ἀνόνητα οὖν μοι ἐκεῖναπάντα καὶ ἰσότιμος ἔσται Μαύσωλος καὶΔιογένης ΔΙΟΓΕΝΗΣ Οὐκ ἰσότιμος ὦ γεν-ναιότατε οὐ γὰρ Μαύσωλος μὲν γὰρ

163

ὄντα οὐκ ἦν ἔτι ἡδὺ ἀπολαύειν τῆς ἀθανα-σίαςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐχ ἡδὺ ἦν ζῶντα ὁρᾶντὸ φῶςΧΕΙΡΩΝ Οὔκ ὦ Μένιππε τὸ γὰρ ἡδὺἔγωγε ποικίλον τι καὶ οὐχ ἁπλοῦν ἡγοῦμαιεἶναι ἐγὼ δὲ ἔζων ἀεὶ καὶ ἀπέλαυον τῶνὁμοίων ἡλίου φωτός τροφῆς αἱ ὧραι δὲαἱ αὐταὶ καὶ τὰ γινόμενα ἅπαντα ἑξῆς ἕκα-στον ὥσπερ ἀκολουθοῦντα θάτερον θα-τέρῳ ἐνεπλήσθην οὖν αὐτῶν οὐ γὰρ ἐν τῷαὐτῷ ἀεὶ ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ ltμὴgt μετασχεῖνὅλως τὸ τερπνὸν ἦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις ὦ Χείρων τὰἐν ᾅδου δὲ πῶς φέρεις ἀφ οὗ προελόμενοςαὐτὰ ἥκειςΧΕΙΡΩΝ Οὐκ ἀηδῶς ὦ Μένιππε ἡγὰρ ἰσοτιμία πάνυ δημοτικὴ καὶ τὸ πρᾶγ-μα οὐδὲν ἔχει τὸ διάφορον ἐν φωτὶ εἶναι ἢἐν σκότῳ ἄλλως τε οὔτε διψῆν ὥσπερ ἄνωοὔτε πεινῆν δεῖ ἀλλ ἀνεπιδεεῖς τούτων

82

ἄχρηστόν σοι ὦ Ἀλέξανδρε πρὸς τὰπράγματα ἐγένετο πολλοὶ γὰρ ὑπέπτησ-σον θεὸν εἶναί σε νομίζοντες ἀτὰρ εἰπέμοι τίνι τὴν τοσαύτην ἀρχὴν καταλέλοι-παςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκ οἶδα ὦ Διόγενεςοὐ γὰρ ἔφθασα ἐπισκῆψαί τι περὶ αὐτῆς ἢτοῦτο μόνον ὅτι ἀποθνήσκων Περδίκκᾳτὸν δακτύλιον ἐπέδωκα πλὴν ἀλλὰ τί γε-λᾷς ὦ ΔιόγενεςΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί γὰρ ἄλλο ἢ ἀνεμνήσθηνοἷα ἐποίει ἡ Ἑλλάς ἄρτι σε παρειληφότατὴν ἀρχὴν κολακεύοντες καὶ προστάτηναἱρούμενοι καὶ στρατηγὸν ἐπὶ τοὺς βαρ-βάρους ἔνιοι δὲ καὶ τοῖς δώδεκα θεοῖς προ-στιθέντες καὶ οἰκοδομοῦντές σοι νεὼς καὶθύοντες ὡς δράκοντος υἱῷ ἀλλ εἰπέ μοιποῦ σε οἱ Μακεδόνες ἔθαψαν ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἔτι ἐν Βαβυλῶνι κε-ῖμαι τριακοστὴν ἡμέραν ταύτην ὑπισχνε-ῖται δὲ Πτολεμαῖος ὁ ὑπασπιστής ἤν ποτε

99

οἰμώξεται μεμνημένος τῶν ὑπὲρ γῆς ἐνοἷς εὐδαιμονεῖν ᾤετο Διογένης δὲ καταγε-λάσεται αὐτοῦ καὶ τάφον ὁ μὲν ἐν Ἁλικαρ-νασσῷ ἐρεῖ ἑαυτοῦ ὑπὸ Ἀρτεμισίας τῆς γυ-ναικὸς καὶ ἀδελφῆς κατεσκευασμένον ὁΔιογένης δὲ τοῦ μὲν σώματος εἰ καί τινατάφον ἔχει οὐκ οἶδεν οὐδὲ γὰρ ἔμελεναὐτῷ τούτου λόγον δὲ τοῖς ἀρίστοις περὶτούτου καταλέλοιπεν ἀνδρὸς βίον βεβιω-κὼς ὑψηλότερον ὦ Καρῶν ἀνδραποδω-δέστατε τοῦ σοῦ μνήματος καὶ ἐν βεβαιο-τέρῳ χωρίῳ κατεσκευασμένον

ΝΙΡΕΩΣ ΚΑΙ ΘΕΡΣΙΤΟΥ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΝΙΡΕΥΣ Ἰδοὺ δή Μένιππος οὑτοσὶ δι-κάσει πότερος εὐμορφότερός ἐστιν εἰπέὦ Μένιππε οὐ καλλίων σοι δοκῶΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δὲ καὶ ἔστε πρότε-ρον οἶμαι χρὴ γὰρ τοῦτο εἰδέναι

164

ΝΙΡΕΥΣ Νιρεὺς καὶ ΘερσίτηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πότερος οὖν ὁ Νιρεὺς καὶπότερος ὁ Θερσίτης οὐδέπω γὰρ τοῦτοδῆλον ΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἓν μὲν ἤδη τοῦτο ἔχω ὅτιὅμοιός εἰμί σοι καὶ οὐδὲν τηλικοῦτον δια-φέρεις ἡλίκον σε Ὅμηρος ἐκεῖνος ὁ τυ-φλὸς ἐπῄνεσεν ἁπάντων εὐμορφότερονπροσειπών ἀλλ ὁ φοξὸς ἐγὼ καὶ ψεδνὸςοὐδὲν χείρων ἐφάνην τῷ δικαστῇ ὅρα δὲσύ ὦ Μένιππε ὅντινα καὶ εὐμορφότερονἡγῇΝΙΡΕΥΣ Ἐμέ γε τὸν Ἀγλαΐας καὶΧάροπος ldquoὃς κάλλιστος ἀνὴρ ὑπὸ ἼλιονἦλθονrdquoΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλ οὐχὶ καὶ ὑπὸ γῆνὡς οἶμαι κάλλιστος ἦλθες ἀλλὰ τὰ μὲνὀστᾶ ὅμοια τὸ δὲ κρανίον ταύτῃ μόνον ἄραδιακρίνοιτο ἀπὸ τοῦ Θερσίτου κρανίου ὅτιεὔθρυπτον τὸ σόν ἀλαπαδνὸν γὰρ αὐτὸ καὶοὐκ ἀνδρῶδες ἔχεις

165

58

ἀκροπόλεις ἅνθρωποι ἐνεχείρισαν καὶ ἐπὶΒαβυλῶνα ἐλθόντες ἀπροσδόκητοι παρήλ-θομεν εἰς τὸ εἴσω τῶν τειχῶν καὶ ἔχομεντὴν πόλιν ὁ βασιλεὺς δὲ περὶ Κτησιφῶνταδιατρίβων ἤκουσε τὴν ἔφοδον εἶτα εἰς Σε-λεύκειαν παρελθὼν παρασκευάζεται ἱπ-πέας τε ὅτι πλείστους μεταπεμπόμενος καὶτοξότας καὶ σφενδονήτας ἀπαγγέλλουσι δοὖν οἱ σκοποὶ ἀμφὶ τὰς ἑκατὸν ἤδη μυ-ριάδας τοῦ μαχίμου συνειλέχθαι καὶ τού-των εἴκοσιν ἱπποτοξότας καίτοι οὔπω ὁἈρμένιος πάρεστιν οὔτε οἱ κατὰ τὴν Κα-σπίαν θάλατταν οἰκοῦντες οὔτε οἱ ἀπὸΒάκτρων ἀλλ ἐκ τῶν πλησίον καὶ προα-στείων τῆς ἀρχῆς οὕτω ῥᾳδίως τοσαύταςμυριάδας κατέλεξε καιρὸς οὖν ἤδη σκοπε-ῖν ἡμᾶς ὅ τι χρὴ ποιεῖνΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ Ἀλλ ἐγὼ μέν φημιδεῖν ὑμᾶς τὸ πεζὸν ἀπιέναι τὴν ἐπὶ Κτησι-φῶντος ἡμᾶς δὲ τὸ ἱππικὸν αὐτοῦ μένειντὴν Βαβυλῶνα διαφυλάξοντας

43

μπλοκῇ ὁ μὲν γὰρ Ἀρσάκης ἐπήλαυνενὡς διηγεῖτο πολὺ τῶν ἄλλων προεξορμή-σας ὑποστὰς δὲ ὁ Θρᾷξ τῇ πέλτῃ μὲν ὑπο-δὺς ἀποσείεται τοῦ Ἀρσάκου τὸν κοντόνὑποθεὶς δὲ τὴν σάρισαν αὐτόν τε διαπείρεικαὶ τὸν ἵππονΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Πῶς οἷόν τε ὦΚράτης μιᾷ πληγῇ τοῦτο γενέσθαιΚΡΑΤΗΣ Ῥᾷστ ὦ Ἀντισθένες ὁ μὲνγὰρ ἐπήλαυνεν εἰκοσάπηχύν τινα κοντὸνπροβεβλημένος ὁ Θρᾷξ δ ἐπειδὴ τῇ πέλ-τῃ παρεκρούσατο τὴν προσβολὴν καὶ πα-ρῆλθεν αὐτὸν ἡ ἀκωκή ἐς τὸ γόνυ ὀκλάσαςδέχεται τῇ σαρίσῃ τὴν ἐπέλασιν καὶ τι-τρώσκει τὸν ἵππον ὑπὸ τὸ στέρνον ὑπὸ θυ-μοῦ καὶ σφοδρότητος ἑαυτὸν διαπείρανταδιελαύνεται δὲ καὶ ὁ Ἀρσάκης ἐκ τοῦ βου-βῶνος διαμπὰξ ἄχρι ὑπὸ τὴν πυγήν ὁρᾷςοἷόν τι ἐγένετο οὐ τοῦ ἀνδρός ἀλλὰ τοῦἵππου μᾶλλον τὸ ἔργον ἠγανάκτει δ ὅμωςὁμότιμος ὢν τοῖς ἄλλοις καὶ ἠξίου ἱππεὺς

136

ΕΡΜΗΣ Κατάθου σὺ τὸ σχῆμα πρῶτονεἶτα καὶ ταυτὶ πάντα ὦ Ζεῦ ὅσην μὲν τὴνἀλαζονείαν κομίζει ὅσην δὲ ἀμαθίαν καὶἔριν καὶ κενοδοξίαν καὶ ἐρωτήσεις ἀπόρουςκαὶ λόγους ἀκανθώδεις καὶ ἐννοίας πολυ-πλόκους ἀλλὰ καὶ ματαιοπονίαν μάλαπολλὴν καὶ λῆρον οὐκ ὀλίγον καὶ ὕθλουςκαὶ μικρολογίαν νὴ Δία καὶ χρυσίον γετουτὶ καὶ ἡδυπάθειαν δὲ καὶ ἀναισχυντίανκαὶ ὀργὴν καὶ τρυφὴν καὶ μαλακίαν οὐλέληθεν γάρ με εἰ καὶ μάλα περικρύπτειςαὐτά καὶ τὸ ψεῦδος δὲ ἀπόθου καὶ τὸντῦφον καὶ τὸ οἴεσθαι ἀμείνων εἶναι τῶν ἄλ-λων ὡς εἴ γε ταῦτα πάντα ἔχων ἐμβαίηςποία πεντηκόντορος δέξαιτο ἄν σεΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Ἀποτίθεμαι τοίνυναὐτά ἐπείπερ οὕτω κελεύειςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ καὶ τὸν πώγωνα το-ῦτον ἀποθέσθω ὦ Ἑρμῆ βαρύν τε ὄντακαὶ λάσιον ὡς ὁρᾷς πέντε μναῖ τριχῶνεἰσι τοὐλάχιστον

125

ΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἀποδειλιᾷς καὶ σύ ὦἈδείμαντε πλησίον τοῦ κινδύνου γενόμε-νος σοὶ δὲ τί δοκεῖ ὦ ΤιμόλαεΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἁπάσῃ τῇ στρατιᾷ βαδί-ζειν ἐπὶ τοὺς πολεμίους μηδὲ περιμένεινἔστ ἂν ἄμεινον παρασκευάσωνται παντα-χόθεν τῶν συμμάχων προσγενομένων ἀλλἕως ἔτι καθ ὁδόν εἰσιν οἱ πολέμιοι ἐπιχει-ρῶμεν αὐτοῖςΣΑΜΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις σὺ δὲ τί ὦ Λυ-κῖνε δοκιμάζεις ΛΥΚΙΝΟΣ Ἐγώ σοι φράσω ἐπειδὴκεκμήκαμεν συντόνως ὁδεύοντες ὁπότεκατῄειμεν ἕωθεν ἐς τὸν Πειραιᾶ καὶ νῦνἤδη τριάκοντά που σταδίους προκεχωρή-καμεν καὶ ὁ ἥλιος πολύς κατὰ μεσημβρίανγὰρ ἤδη μάλιστα ἐνταῦθά που ἐπὶ τὰςἐλαίας ἐπὶ τῆς ἀνατετραμμένης στήλης κα-θίσαντας ἀναπαύσασθαι εἶτα οὕτως ἀνα-στάντας ἀνύειν τὸ λοιπὸν ἐς τὸ ἄστυΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἔτι γὰρ Ἀθήνησιν ὦ μα-

44

τὸ γελάσαι μάλα ἡδέως ἐφ οἷς ὑμεῖς ᾐτή-σατε τοιούτοις οὖσι καὶ ταῦτα φιλοσοφίανἐπαινοῦντες

57

ΕΡΜΗΣ Εὖ λέγεις ἀπόθου καὶ τοῦτονΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Καὶ τίς ὁ ἀποκείρωνἔσταιΕΡΜΗΣ Μένιππος οὑτοσὶ λαβὼν πέλε-κυν τῶν ναυπηγικῶν ἀποκόψει αὐτὸν ἐπι-κόπῳ τῇ ἀποβάθρᾳ χρησάμενος ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔκ ὦ Ἑρμῆ ἀλλὰ πρίο-νά μοι ἀνάδος γελοιότερον γὰρ τοῦτοΕΡΜΗΣ Ὁ πέλεκυς ἱκανός εὖ γε ἀν-θρωπινώτερος νῦν ἀναπέφηνας ἀποθέμενοςσαυτοῦ τὴν κινάβρανΜΕΝΙΠΠΟΣ Βούλει μικρὸν ἀφέλωμαικαὶ τῶν ὀφρύωνΕΡΜΗΣ Μάλιστα ὑπὲρ τὸ μέτωπονγὰρ καὶ ταύτας ἐπῆρκεν οὐκ οἶδα ἐφ ὅτῳἀνατείνων ἑαυτόν τί τοῦτο καὶ δακρύειςὦ κάθαρμα καὶ πρὸς θάνατον ἀποδειλιᾷςἔμβηθι δ οὖνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἓν ἔτι τὸ βαρύτατον ὑπὸμάλης ἔχειΕΡΜΗΣ Τί ὦ Μένιππε

126

νόδωρός τε ὁ πλούσιος ὁ ἡμέτερος καὶ Ἀρ-σάκης ὁ Μηδίας ὕπαρχος καὶ Ὀροίτης ὁἈρμένιος ὁ μὲν οὖν Ἰσμηνόδωρος ndash ἐπε-φόνευτο γὰρ ὑπὸ τῶν λῃστῶν ὑπὸ τὸν Κι-θαιρῶνα Ἐλευσῖνάδε οἶμαι βαδίζων ndashἔστενε καὶ τὸ τραῦμα ἐν ταῖν χεροῖν εἶχεκαὶ τὰ παιδία ἃ νεογνὰ καταλελοίπει ἀνε-καλεῖτο καὶ ἑαυτῷ ἐπεμέμφετο τῆς τόλ-μης ὃς Κιθαιρῶνα ὑπερβάλλων καὶ τὰπερὶ τὰς Ἐλευθερὰς χωρία πανέρημα ὄνταὑπὸ τῶν πολέμων διοδεύων δύο μόνουςοἰκέτας ἐπηγάγετο καὶ ταῦτα φιάλαςπέντε χρυσᾶς καὶ κυμβία τέτταρα μεθἑαυτοῦ κομίζων ὁ δὲ Ἀρσάκης ndash γηραιὸςἤδη καὶ νὴ Δί οὐκ ἄσεμνος τὴν ὄψιν ndash εἰςτὸ βαρβαρικὸν ἤχθετο καὶ ἠγανάκτει πε-ζὸς βαδίζων καὶ ἠξίου τὸν ἵππον αὐτῷπροσαχθῆναι καὶ γὰρ καὶ ὁ ἵππος αὐτῷσυνετεθνήκει μιᾷ πληγῇ ἀμφότεροι διαπα-ρέντες ὑπὸ Θρᾳκός τινος πελταστοῦ ἐν τῇἐπὶ τῷ Ἀράξῃ πρὸς τὸν Καππαδόκην συ-

135

ξαίμην πλουτήσας ἐπ ὀλίγον ὑπηνέμιόντινα πλοῦτον ἀνιᾶσθαι μετ ὀλίγον ψιλὴντὴν μᾶζαν ἐσθίων οἷα ὑμεῖς πείσεσθε μετὀλίγον ἐπειδὰν ἡ εὐδαιμονία μὲν ὑμῖν καὶὁ πολὺς πλοῦτος οἴχηται ἀποπτάμενοςαὐτοὶ δὲ καταβάντες ἀπὸ τῶν θησαυρῶν τεκαὶ διαδημάτων ὥσπερ ἐξ ἡδίστου ὀνείρα-τος ἀνεγρόμενοι ἀνόμοια τὰ ἐπὶ τῆς οἰκίαςεὑρίσκητε ὥσπερ οἱ τοὺς βασιλεῖς ὑποκρι-νόμενοι τραγῳδοὶ ἐξελθόντες ἀπὸ τοῦ θε-άτρου λιμώττοντες οἱ πολλοί καὶ ταῦταπρὸ ὀλίγου Ἀγαμέμνονες ὄντες ἢ Κρέο-ντες λυπήσεσθε οὖν ὡς τὸ εἰκός καὶ δυ-σάρεστοι ἔσεσθε τὰ ἐπὶ τῆς οἰκίας καὶμάλιστα σύ ὦ Τιμόλαε ὁπόταν δέῃ σε τὸαὐτὸ παθεῖν τῷ Ἰκάρῳ τῆς πτερώσεωςδιαλυθείσης καταπεσόντα ἐκ τοῦ οὐρανοῦχαμαὶ βαδίζειν ἀπολέσαντα τοὺς δακτυλί-ους ἐκείνους ἅπαντας ἀπορρυέντας τῶν δα-κτύλων ἐμοὶ δὲ καὶ τοῦτο ἱκανὸν ἀντὶπάντων θησαυρῶν καὶ Βαβυλῶνος αὐτῆς

56

κάριε εἶναι δοκεῖς ὃς ἀμφὶ Βαβυλῶνα ἐντῷ πεδίῳ πρὸ τῶν τειχῶν ἐν τοσούτοιςστρατιώταις κάθησαι περὶ τοῦ πολέμουδιασκοπούμενοςΛΥΚΙΝΟΣ Εὖ γε ὑπέμνησας ἐγὼ δὲνήφειν ᾤμην καὶ ὕπαρ ἀποφανεῖσθαι τὴνγνώμηνΣΑΜΙΠΠΟΣ Πρόσιμεν δή εἴ σοι δοκεῖκαὶ ὅπως ἄνδρες ἀγαθοὶ ἐν τοῖς κινδύνοιςἔσεσθε μηδὲ προδώσετε τὸ πάτριον φρόνη-μα ἤδη γάρ που καὶ οἱ πολέμιοι ἐπιλαμ-βάνουσιν ὥστε τὸ μὲν σύνθημα ἔστωἘνυάλιος ὑμεῖς δὲ ἐπειδὰν σημάνῃ ὁ σαλ-πιγκτής ἀλαλάξαντες καὶ τὰ δόρατα κρού-σαντες πρὸς τὰς ἀσπίδας ἐπείγεσθε συμ-μῖξαι τοῖς ἐναντίοις καὶ ἐντὸς γενέσθαιτῶν τοξευμάτων ὡς μηδὲ πληγὰς λαμ-βάνωμεν ἀκροβολίζεσθαι αὐτοῖς διδόντεςκαὶ ἐπειδὴ ἐς χεῖρας ἤδη συνεληλύθαμεντὸ μὲν εὐώνυμον καὶ ὁ Τιμόλαος ἐτρέψα-ντο τοὺς καθ αὑτοὺς Μήδους ὄντας τὸ δὲ

45

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΘΕΝΟΥΣΚΑΙ ΚΡΑΤΗΤΟΣ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀντίσθενες καὶ Κράτηςσχολὴν ἄγομεν ὥστε τί οὐκ ἄπιμεν εὐθὺτῆς καθόδου περιπατήσοντες ὀψόμενοιτοὺς κατιόντας οἷοί τινές εἰσι καὶ τί ἕκα-στος αὐτῶν ποιεῖΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Ἀπίωμεν ὦ Διόγενεςκαὶ γὰρ ἂν ἡδὺ τὸ θέαμα γένοιτο τοὺς μὲνδακρύοντας αὐτῶν ὁρᾶν τοὺς δὲ ἱκετεύο-ντας ἀφεθῆναι ἐνίους δὲ μόλις κατιόνταςκαὶ ἐπὶ τράχηλον ὠθοῦντος τοῦ Ἑρμοῦὅμως ἀντιβαίνοντας καὶ ὑπτίους ἀντερείδο-ντας οὐδὲν δέονΚΡΑΤΗΣ Ἔγωγ οὖν καὶ διηγήσομαιὑμῖν ἃ εἶδον ὁπότε κατῄειν κατὰ τὴν ὁδόνΔΙΟΓΕΝΗΣ Διήγησαι ὦ Κράτης ἔοι-κας γάρ τινα ἑωρακέναι παγγέλοιαΚΡΑΤΗΣ Καὶ ἄλλοι μὲν πολλοὶ συγκα-τέβαινον ἡμῖν ἐν αὐτοῖς δὲ ἐπίσημοι Ἰσμη-

134

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Κολακείαν ὦ Ἑρμῆ πολ-λὰ ἐν τῷ βίῳ χρησιμεύσασαν αὐτῷΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Οὐκοῦν καὶ σύ ὦΜένιππε ἀπόθου τὴν ἐλευθερίαν καὶ παρ-ρησίαν καὶ τὸ ἄλυπον καὶ τὸ γενναῖον καὶτὸν γέλωτα μόνος γοῦν τῶν ἄλλων γελᾷςΕΡΜΗΣ Μηδαμῶς ἀλλὰ καὶ ἔχε ταῦτακοῦφα γὰρ καὶ πάνυ εὔφορα ὄντα καὶ πρὸςτὸν κατάπλουν χρήσιμα καὶ ὁ ῥήτωρ δὲσὺ ἀπόθου τῶν ῥημάτων τὴν τοσαύτηνἀπεραντολογίαν καὶ ἀντιθέσεις καὶ παρι-σώσεις καὶ περιόδους καὶ βαρβαρισμοὺςκαὶ τὰ ἄλλα βάρη τῶν λόγωνΡΗΤΩΡ Ἢν ἰδού ἀποτίθεμαιΕΡΜΗΣ Εὖ ἔχει ὥστε λύε τὰ ἀπόγειατὴν ἀποβάθραν ἀνελώμεθα τὸ ἀγκύριονἀνεσπάσθω πέτασον τὸ ἱστίον εὔθυνε ὦπορθμεῦ τὸ πηδάλιον εὖ πάθωμεν τίοἰμώζετε ὦ μάταιοι καὶ μάλιστα ὁ φι-λόσοφος σὺ ὁ ἀρτίως τὸν πώγωνα δεδῃω-μένος

127

κατ ἐμὲ ἰσόπαλον ἔτι Πέρσαι γάρ εἰσι καὶὁ βασιλεὺς ἐν αὐτοῖς ἡ δὲ ἵππος ἅπασατῶν βαρβάρων ἐπὶ τὸ δεξιὸν ἡμῶν ἐλαύ-νουσιν ὥστε ὦ Λυκῖνε αὐτός τε ἀνὴρἀγαθὸς γίγνου καὶ τοῖς μετὰ σαυτοῦ παρα-κελεύου δέχεσθαι τὴν ἐπέλασινΛΥΚΙΝΟΣ Ὢ τῆς τύχης ἐπ ἐμὲ γὰροἱ ἱππεῖς ἅπαντες καὶ μόνος ἐπιτήδειοςαὐτοῖς ἔδοξα ἐπελαύνεσθαι καί μοι δοκῶἢν βιάζωνται αὐτομολήσειν προσδραμὼνἐς τὴν παλαίστραν ἔτι πολεμοῦντας ὑμᾶςκαταλιπώνΣΑΜΙΠΠΟΣ Μηδαμῶς κρατεῖς γὰραὐτῶν καὶ σὺ ἤδη τὸ μέρος ἐγὼ δέ ὡςὁρᾷς καὶ μονομαχήσω πρὸς τὸν βασιλέαπροκαλεῖται γάρ με καὶ ἀναδῦναι πάντωςαἰσχρόνΛΥΚΙΝΟΣ Νὴ Δία καὶ τετρώσῃ αὐτίκαμάλα πρὸς αὐτοῦ βασιλικὸν γὰρ καὶ τὸτρωθῆναι περὶ τῆς ἀρχῆς μαχόμενονΣΑΜΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις ἐπιπόλαιον

46

τόδε τί δή ποτε οὐχ εἷς δακτύλιος ἅπανταταῦτα δύναταί σοι ἀλλὰ τοσούτους περι-ημμένος βαδιῇ τὴν ἀριστερὰν πεφορτι-σμένος κατὰ δάκτυλον ἕνα μᾶλλον δὲὑπερπαίει ὁ ἀριθμός καὶ δεήσει καὶ τὴνδεξιὰν συνεπιλαβεῖν καίτοι ἑνὸς τοῦ ἀνα-γκαιοτάτου προσδεῖ ὃς περιθέμενόν σεπαύσει μωραίνοντα τὴν πολλὴν ταύτηνκόρυζαν ἀποξύσας ἢ τοῦτο μὲν καὶ ὁ ἑλ-λέβορος ἱκανὸς ποιῆσαι ζωρότερος ποθείςΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἀλλὰ πάντως ὦ Λυκῖνεκαὶ αὐτὸς εὔξῃ τι ἤδη ποτέ ὡς ἂν μάθω-μεν οἷα αἰτήσεις ἀνεπίληπτα καὶ ἀνέγκλη-τα ὁ συκοφαντῶν τοὺς ἄλλους ΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλ οὐ δέομαι εὐχῆς ἐγώἥκομεν γὰρ δὴ πρὸς τὸ Δίπυλον καὶ ὁ βέλ-τιστος οὑτοσὶ Σάμιππος ἀμφὶ Βαβυλῶναμονομαχῶν καὶ σύ ὦ Τιμόλαε ἀριστῶνμὲν ἐν Συρίᾳ δειπνῶν δὲ ἐν Ἰταλίᾳ καὶτοῖς ἐμοὶ ἐπιβάλλουσι σταδίοις κατεχρήσα-σθε καλῶς ποιοῦντες ἄλλως τε οὐκ ἂν δε-

55

ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Ὅτι ὦ Ἑρμῆ ἀθάνα-τον ᾤμην τὴν ψυχὴν ὑπάρχεινΜΕΝΙΠΠΟΣ Ψεύδεται ἄλλα γὰρ ἔοικελυπεῖν αὐτόνΕΡΜΗΣ Τὰ ποῖαΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅτι μηκέτι δειπνήσειπολυτελῆ δεῖπνα μηδὲ νύκτωρ ἐξιὼν ἅπα-ντας λανθάνων τῷ ἱματίῳ τὴν κεφαλὴν κα-τειλήσας περίεισιν ἐν κύκλῳ τὰ χαμαιτυ-πεῖα καὶ ἕωθεν ἐξαπατῶν τοὺς νέους ἐπὶτῇ σοφίᾳ ἀργύριον λήψεται ταῦτα λυπεῖαὐτόν ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Σὺ γάρ ὦ Μένιππεοὐκ ἄχθῃ ἀποθανώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Πῶς ὃς ἔσπευσα ἐπὶ τὸνθάνατον καλέσαντος μηδενός ἀλλὰ μετα-ξὺ λόγων οὐ κραυγή τις ἀκούεται ὥσπερτινῶν ἀπὸ γῆς βοώντωνΕΡΜΗΣ Ναί ὦ Μένιππε οὐκ ἀφ ἑνόςγε χώρου ἀλλ οἱ μὲν εἰς τὴν ἐκκλησίανσυνελθόντες ἄσμενοι γελῶσι πάντες ἐπὶ τῷ

128

ΚΡΑΤΗΣ Ἀλλ οἱ ἄλλοι ἠμέλουν τῶντοιούτων κτημάτων καὶ οὐδεὶς ἐθεράπευενἡμᾶς κληρονομήσειν προσδοκῶν εἰς δὲ τὸχρυσίον πάντες ἔβλεπονΔΙΟΓΕΝΗΣ Εἰκότως οὐ γὰρ εἶχονἔνθα δέξαιντο τὰ τοιαῦτα παρ ἡμῶν διερ-ρυηκότες ὑπὸ τρυφῆς καθάπερ τὰ σαπρὰτῶν βαλλαντίων ὥστε εἴ ποτε καὶ ἐμβάλοιτις ἐς αὐτοὺς ἢ σοφίαν ἢ παρρησίαν ἢ ἀλή-θειαν ἐξέπιπτεν εὐθὺς καὶ διέρρει τοῦπυθμένος στέγειν οὐ δυναμένου οἷόν τιπάσχουσιν αἱ τοῦ Δαναοῦ αὗται παρθένοιεἰς τὸν τετρυπημένον πίθον ἐπαντλοῦσαιτὸ δὲ χρυσίον ὀδοῦσι καὶ ὄνυξι καὶ πάσῃμηχανῇ ἐφύλαττονΚΡΑΤΗΣ Οὐκοῦν ἡμεῖς μὲν ἕξομενκἀνταῦθα τὸν πλοῦτον οἱ δὲ ὀβολὸν ἥξουσικομίζοντες καὶ τοῦτον ἄχρι τοῦ πορθμέως

133

σκοπεῖν ἔξω βέλους ὑπεραιωρούμενον καὶεἰ δόξειέ μοι προσθέμενος ἂν τοῖς ἡττη-μένοις κοιμίσας τοὺς κρατοῦντας νικᾶν πα-ρεῖχον τοῖς φεύγουσιν ἀναστρέψασιν ἀπὸτῆς τροπῆς καὶ τὸ ὅλον παιδιὰν ἐποιού-μην ἂν τὸν τῶν ἀνθρώπων βίον καὶ πάνταἐμὰ ἦν καὶ θεὸς ἐδόκουν τοῖς ἄλλοις τοῦτοἡ ἄκρα εὐδαιμονία ἐστὶ μήτε ἀπολέσθαιμήτε ἐπιβουλευθῆναι δυναμένη καὶ μάλι-στα μεθ ὑγιείας ἐν μακρῷ τῷ βίῳ τί ἂναἰτιάσαιο ὦ Λυκῖνε τῆς εὐχῆςΛΥΚΙΝΟΣ Οὐδέν ὦ Τιμόλαε οὐδὲγὰρ ἀσφαλὲς ἐναντιοῦσθαι ἀνδρὶ πτηνῷκαὶ ὑπὲρ μυρίους τὴν ἰσχύν πλὴν ἀλλὰἐκεῖνο ἐρήσομαί σε εἴ τινα ἄλλον εἶδες ἐντοσούτοις ἔθνεσιν ὅσα ὑπερέπτης γέρονταἤδη ἄνδρα οὕτω παρακεκινηκότα τὴνγνώμην ἐπὶ δακτυλίου μικροῦ ὀχούμενονὄρη ὅλα κινεῖν ἄκρῳ τῷ δακτύλῳ δυνάμε-νον ἐπέραστον πᾶσι καὶ ταῦτα φαλακρὸνὄντα καὶ τὴν ῥῖνα σιμόν ἀτὰρ εἰπέ μοι καὶ

54

μέντοι τὸ τραῦμα καὶ οὐκ εἰς τὰ φανερὰτοῦ σώματος ὡς μηδὲ τὴν οὐλὴν ὕστερονἄμορφον γενέσθαι πλὴν ἀλλὰ ὁρᾷς ὅπωςἐπελάσας μιᾷ πληγῇ αὐτόν τε καὶ τὸν ἵπ-πον διέπειρα τὴν λόγχην ἀφείς εἶτα τὴνκεφαλὴν ἀποτεμὼν καὶ ἀφελὼν τὸ διάδημαβασιλεὺς ἤδη γέγονα προσκυνούμενος ὑφἁπάντων οἱ βάρβαροι προσκυνείτωσανὑμῶν κατὰ τὸν Ἑλλήνων νόμον ἄρξω εἷςστρατηγὸς ὀνομαζόμενος ἐπὶ τούτοις ἄραἐννοεῖτε ὅσας μὲν πόλεις ἐπωνύμους ἐπἐμαυτοῦ οἰκιῶ ὅσας δὲ καὶ καθαιρήσωἑλὼν κατὰ κράτος αἳ ἂν ὑβρίσωσί τι ἐςτὴν ἀρχήν ἁπάντων δὲ μάλιστα Κυδίαντὸν πλούσιον μετελεύσομαι ὃς ὅμορος ὤνμοι ἐξέωσε τοῦ ἀγροῦ ἐπιβαίνων κατ ὀλί-γον ἐς τὸ εἴσω τῶν ὅρωνΛΥΚΙΝΟΣ Πέπαυσο ἤδη ὦ Σάμιππεκαιρὸς γὰρ σὲ ἤδη μὲν νενικηκότα τηλι-καύτην μάχην ἐν Βαβυλῶνι εὐωχεῖσθαι τὰἐπινίκια ndash ἑκστάδιος γὰρ οἶμαί σοι ἡ ἀρχή

47

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Εὖ ἐποίησαν ἡμεῖς δὲὁπότε ἐν τῷ βίῳ ἦμεν οὐδὲν τοιοῦτον ἐνε-νοοῦμεν περὶ ἀλλήλων οὔτε πώποτεηὐξάμην Ἀντισθένην ἀποθανεῖν ὡς κληρο-νομήσαιμι τῆς βακτηρίας αὐτοῦ ndash εἶχεν δὲπάνυ καρτερὰν ἐκ κοτίνου ποιησάμενος ndashοὔτε οἶμαι σὺ ὁ Κράτης ἐπεθύμεις κληρο-νομεῖν ἀποθανόντος ἐμοῦ τὰ κτήματα καὶτὸν πίθον καὶ τὴν πήραν χοίνικας δύο θέρ-μων ἔχουσανΚΡΑΤΗΣ Οὐδὲν γάρ μοι τούτων ἔδειἀλλ οὐδὲ σοί ὦ Διόγενες ἃ γὰρ ἐχρῆν σύτε Ἀντισθένους ἐκληρονόμησας καὶ ἐγὼσοῦ πολλῷ μείζω καὶ σεμνότερα τῆς Περ-σῶν ἀρχῆς ΔΙΟΓΕΝΗΣ Τίνα ταῦτα φῄςΚΡΑΤΗΣ Σοφίαν αὐτάρκειαν ἀλή-θειαν παρρησίαν ἐλευθερίανΔΙΟΓΕΝΗΣ Νὴ Δία μέμνημαι τοῦτονδιαδεξάμενος τὸν πλοῦτον παρὰ Ἀντι-σθένους καὶ σοὶ ἔτι πλείω καταλιπών

132

Λαμπίχου θανάτῳ καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ συ-νέχεται πρὸς τῶν γυναικῶν καὶ τὰ παιδίανεογνὰ ὄντα ὁμοίως κἀκεῖνα ὑπὸ τῶν παί-δων βάλλεται ἀφθόνοις τοῖς λίθοις ἄλλοιδὲ Διόφαντον τὸν ῥήτορα ἐπαινοῦσιν ἐν Σι-κυῶνι ἐπιταφίους λόγους διεξιόντα ἐπὶΚράτωνι τούτῳ καὶ νὴ Δία γε ἡ Δαμασίουμήτηρ κωκύουσα ἐξάρχει τοῦ θρήνου σὺνγυναιξὶν ἐπὶ τῷ Δαμασίᾳ σὲ δὲ οὐδείς ὦΜένιππε δακρύει καθ ἡσυχίαν δὲ κεῖσαιμόνοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐδαμῶς ἀλλ ἀκούσῃτῶν κυνῶν μετ ὀλίγον ὠρυομένων οἴκτι-στον ἐπ ἐμοὶ καὶ τῶν κοράκων τυπτο-μένων τοῖς πτεροῖς ὁπόταν συνελθόντεςθάπτωσί μεΕΡΜΗΣ Γεννάδας εἶ ὦ Μένιππε ἀλλἐπεὶ καταπεπλεύκαμεν ἡμεῖς ὑμεῖς μὲνἄπιτε πρὸς τὸ δικαστήριον εὐθεῖαν ἐκείνηνπροϊόντες ἐγὼ δὲ καὶ ὁ πορθμεὺς ἄλλουςμετελευσόμεθα

129

ndash Τιμόλαον δὲ ἐν τῷ μέρει εὔχεσθαι ὅπερἂν ἐθέλῃΣΑΜΙΠΠΟΣ Τί δ οὖν ὦ Λυκῖνε οἷάσοι ᾐτῆσθαι δοκῶΛΥΚΙΝΟΣ Παρὰ πολύ ὦ θαυμασιώτα-τε βασιλέων ἐπιπονώτερα καὶ βιαιότερατῶν Ἀδειμάντου παρ ὅσον ἐκεῖνος μὲνἐτρύφα διτάλαντα χρύσεα ἐκπώματα προ-πίνων τοῖς συμπόταις σὺ δὲ καὶ ἐτι-τρώσκου μονομαχῶν καὶ ἐδεδίεις καὶἐφρόντιζες νύκτωρ καὶ μεθ ἡμέραν οὐμόνον γάρ σοι τὰ παρὰ τῶν πολεμίων φο-βερὰ ἦν ἀλλὰ καὶ ἐπιβουλαὶ μυρίαι καὶφθόνος παρὰ τῶν συνόντων καὶ μῖσος καὶκολακεία φίλος δὲ οὐδεὶς ἀληθής ἀλλὰπρὸς τὸ δέος ἅπαντες ἢ πρὸς τὴν ἐλπίδαεὖνοι δοκοῦντες εἶναι ἀπόλαυσις μέν γεοὐδὲ ὄναρ τῶν ἡδέων ἀλλὰ δόξα μόνη καὶπορφυρὶς χρυσῷ ποικίλη καὶ ταινία λευκὴπερὶ τῷ μετώπῳ καὶ δορυφόροι προϊόντεςτὰ δ ἄλλα κάματος ἀφόρητος καὶ ἀηδία

48

ἑώρων ἄν καὶ τὰς πηγὰς δὲ τὰς Νείλουμόνος ἂν ἠπιστάμην καὶ ὅσον τῆς γῆς ἀοί-κητον καὶ εἴ τινες ἀντίποδες ἡμῖν οἰκοῦσιτὸ νότιον τῆς γῆς ἡμίτομον ἔχοντες ἔτι δὲκαὶ ἀστέρων φύσιν καὶ σελήνης καὶ αὐτοῦἡλίου ῥᾳδίως ἔγνων ἂν ἀπαθὴς ὢν τῷ πυρίκαὶ τὸ πάντων ἥδιστον αὐθημερὸν ἀγγε-ῖλαι ἐς Βαβυλῶνα τίς ἐνίκησεν Ὀλύμπιακαὶ ἀριστήσαντα εἰ τύχοι ἐν Συρίᾳ δει-πνῆσαι ἐν Ἰταλίᾳ εἰ δέ τις ἐχθρὸς εἴηἀμύνασθαι καὶ τοῦτον ἐκ τοῦ ἀφανοῦςπέτρον ἐμβαλόντα τῇ κεφαλῇ ὡς ἐπιτε-τρῖφθαι τὸ κρανίον τούς τε αὖ φίλους εὖποιεῖν ἐπιχέαντα κοιμωμένοις αὐτοῖς τὸχρυσίον καὶ μὴν εἴ τις ὑπερόπτης εἴη ἢ τύ-ραννος πλούσιος ὑβριστής ἀράμενος αὐτὸνὅσον ἐπὶ σταδίους εἴκοσιν ἀφῆκα φέρεσθαικατὰ τῶν κρημνῶν τοῖς παιδικοῖς δὲ ὁμι-λεῖν ἀκωλύτως ἂν ἐξῆν εἰσιόντα ἀθέατονκοιμίσαντα ἅπαντας ἄνευ ἐκείνων μόνωνοἷον δὲ κἀκεῖνο ἦν τοὺς πολεμοῦντας ἐπι-

53

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὐπλοεῖτε ὦ Ἑρμῆπροΐωμεν δὲ καὶ ἡμεῖς τί οὖν ἔτι καὶ μέλ-λετε δικασθῆναι δεήσει καὶ τὰς καταδί-κας φασὶν εἶναι βαρείας τροχοὺς καὶ λί-θους καὶ γῦπας δειχθήσεται δὲ ὁ ἑκάστουβίος

ΚΡΑΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ

ΚΡΑΤΗΣ Μοίριχον τὸν πλούσιον ἐγί-νωσκες ὦ Διόγενες τὸν πάνυ πλούσιοντὸν ἐκ Κορίνθου τὸν τὰς πολλὰς ὁλκάδαςἔχοντα οὗ ἀνεψιὸς Ἀριστέας πλούσιος καὶαὐτὸς ὤν τὸ Ὁμηρικὸν ἐκεῖνο εἰώθει ἐπι-λέγειν rsquoἤ μ ἀνάειρ ἢ ἐγὼ σέrsquoΔΙΟΓΕΝΗΣ Τίνος ἕνεκα ὦ ΚράτηςΚΡΑΤΗΣ Ἐθεράπευον ἀλλήλους τοῦκλήρου ἕνεκα ἑκάτερος ἡλικιῶται ὄντεςκαὶ τὰς διαθήκας εἰς τὸ φανερὸν ἐτίθεντοἈριστέαν μὲν ὁ Μοίριχος εἰ προαποθάνοι

130

δεσπότην ἀφιεὶς τῶν ἑαυτοῦ πάντων Μοί-ριχον δὲ ὁ Ἀριστέας εἰ προαπέλθοι αὐτοῦταῦτα μὲν ἐγέγραπτο οἱ δὲ ἐθεράπευονὑπερβαλλόμενοι ἀλλήλους τῇ κολακείᾳκαὶ οἱ μάντεις εἴτε ἀπὸ τῶν ἄστρων τεκ-μαιρόμενοι τὸ μέλλον εἴτε ἀπὸ τῶν ὀνει-ράτων ὥς γε Χαλδαίων παῖδες ἀλλὰ καὶ ὁΠύθιος αὐτὸς ἄρτι μὲν Ἀριστέᾳ παρεῖχε τὸκράτος ἄρτι δὲ Μοιρίχῳ καὶ τὰ τάλανταποτὲ μὲν ἐπὶ τοῦτον νῦν δ ἐπ ἐκεῖνον ἔρ-ρεπεΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί οὖν πέρας ἐγένετο ὦΚράτης ἀκοῦσαι γὰρ ἄξιονΚΡΑΤΗΣ Ἄμφω τεθνᾶσιν ἐπὶ μιᾶςἡμέρας οἱ δὲ κλῆροι εἰς Εὐνόμιον καὶΘρασυκλέα περιῆλθον ἄμφω συγγενεῖςὄντας οὐδὲ πώποτε προμαντευομένουςοὕτω γενέσθαι ταῦτα διαπλέοντες γὰρ ἀπὸΣικυῶνος εἰς Κίρραν κατὰ μέσον τὸν πόρονπλαγίῳ περιπεσόντες τῷ Ἰάπυγι ἀνε-τράπησαν

131

τὰς καὶ τὰ μειράκια ἐπιμεμηνέναι μοι καὶεὐδαίμονα εἶναι δοκεῖν εἴ τινα καὶ μόνονπροσβλέψαιμι αὐτῶν εἰ δ ὑπερορῴηνκἀκεῖνα ὑπὸ λύπης ἀπολλύσθω καὶ ὅλωςὑπὲρ τὸν Ὑάκινθον ἢ Ὕλαν ἢ Φάωνα τὸνΧῖον εἶναί με καὶ ταῦτα πάντα ἔχειν μὴὀλιγοχρόνιον ὄντα μηδὲ κατὰ μέτρονζῶντα τῆς ἀνθρωπίνης βιοτῆς ἀλλ ἔτη χί-λια νέον ἐκ νέου γιγνόμενον διαβιῶναιἀμφὶ τὰ ἑπτακαίδεκα ἔτη ἀεὶ ἀποδυόμενοντὸ γῆρας ὥσπερ οἱ ὄφεις οὐδὲν γὰρ δεήσειμε ταῦτα ἔχοντα πάντα γὰρ ἐμὰ ἦν ἂν τὰτῶν ἄλλων ἐς ὅσον ἀνοίγειν τε τὰς θύραςἐδυνάμην καὶ κοιμίζειν τοὺς φύλακας καὶἀθέατος εἶναι εἰσιών εἰ δέ τι ἐν Ἰνδοῖς ἢὙπερβορέοις θέαμα παράδοξον ἢ κτῆματίμιον ἢ ὅσα ἐμφαγεῖν ἢ πιεῖν ἡδέα οὐ με-ταστειλάμενος ἀλλ αὐτὸς ἐπιπετόμενοςἀπέλαυον ἁπάντων ἐς κόρον καὶ ἐπεὶ γρὺψὑπόπτερον θηρίον ἢ φοῖνιξ ὄρνεον ἐν Ἰνδοῖςἀθέατον τοῖς ἄλλοις ἐγὼ δὲ καὶ τοῦτο

52

πολλή καὶ ἢ χρηματίζειν δεῖ τοῖς παρὰτῶν πολεμίων ἥκουσιν ἢ δικάζειν ἢ κατα-πέμπειν τοῖς ὑπηκόοις ἐπιτάγματα καὶἤτοι ἀφέστηκέ τι ἔθνος ἢ ἐπελαύνουσί τι-νες τῶν ἔξω τῆς ἀρχῆς δεδιέναι οὖν δεῖπάντα καὶ ὑφορᾶσθαι καὶ ὅλως ὑπὸπάντων μᾶλλον ἢ ὑπὸ σεαυτοῦ εὐδαιμονί-ζεσθαι καὶ γὰρ οὖν καὶ τόδε πῶς οὐ ταπει-νόν ὅτι καὶ νοσεῖς τὰ ὅμοια τοῖς ἰδιώταιςκαὶ ὁ πυρετὸς οὐ διαγιγνώσκει σε βασιλέαὄντα οὐδ ὁ θάνατος δέδιε τοὺς δορυ-φόρους ἀλλ ἐπιστάς ὁπόταν αὐτῷ δοκῇἄγει οἰμώζοντα οὐκ αἰδούμενος τὸ διάδη-μα σὺ δὲ ὁ οὕτως ὑψηλὸς καταπεσὼνἀνάσπαστος ἐκ τοῦ βασιλείου θρόνου τὴναὐτὴν ὁδὸν ἄπει τοῖς πολλοῖς ἰσότιμοςἐλαυνόμενος ἐν τῇ ἀγέλῃ τῶν νεκρῶνχῶμα ὑψηλὸν ὑπὲρ γῆς καὶ στήλην μακρὰνἢ πυραμίδα εὔγραμμον τὰς γωνίας ἀπολι-πών ἐκπρόθεσμα καὶ ἀνεπαίσθητα φιλοτι-μήματα εἰκόνες δὲ ἐκεῖναι καὶ νεῴ οὓς

49

τῇ ἀποβάσει ἀπέθανον ὑπὸ τοῦ Ἕκτοροςὁ οὖν ἔρως τῆς γυναικὸς οὐ μετρίως ἀπο-κναίει με ὦ δέσποτα καὶ βούλομαι κἂνπρὸς ὀλίγον ὀφθεὶς αὐτῇ καταβῆναι πάλινΠΛΟΥΤΩΝ Οὐκ ἔπιες ὦ Πρωτεσί-λαε τὸ Λήθης ὕδωρΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Καὶ μάλα ὦ δέσπο-τα τὸ δὲ πρᾶγμα ὑπέρογκον ἦνΠΛΟΥΤΩΝ Οὐκοῦν περίμεινον ἀφίξε-ται γὰρ κἀκείνη ποτὲ καὶ οὐδὲ σὲ ἀνελθεῖνδεήσειΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀλλ οὐ φέρω τὴνδιατριβήν ὦ Πλούτων ἠράσθης δὲ καὶαὐτὸς ἤδη καὶ οἶσθα οἷον τὸ ἐρᾶν ἐστινΠΛΟΥΤΩΝ Εἶτα τί σε ὀνήσει μίανἡμέραν ἀναβιῶναι μετ ὀλίγον τὰ αὐτὰ ὀδυ-ρόμενονΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Οἶμαι πείσειν κἀκεί-νην ἀκολουθεῖν παρ ὑμᾶς ὥστε ἀνθ ἑνὸςδύο νεκροὺς λήψῃ μετ ὀλίγονΠΛΟΥΤΩΝ Οὐ θέμις γενέσθαι ταῦτα

160

ΑΙΑΝΤΟΣ ΚΑΙ ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΟΣ

ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Εἰ σὺ μανείς ὦ Αἶανσεαυτὸν ἐφόνευσας ἐμέλλησας δὲ καὶ ἡμᾶςἅπαντας τί αἰτιᾷ τὸν Ὀδυσσέα καὶ πρῴηνοὔτε προσέβλεψας αὐτόν ὁπότε ἧκεν μα-ντευσόμενος οὔτε προσειπεῖν ἠξίωσας ἄν-δρα συστρατιώτην καὶ ἑταῖρον ἀλλ ὑπερο-πτικῶς μεγάλα βαίνων παρῆλθεςΑΙΑΣ Εἰκότως ὦ Ἀγάμεμνον αὐτὸςγοῦν μοι τῆς μανίας αἴτιος κατέστη μόνοςἀντεξετασθεὶς ἐπὶ τοῖς ὅπλοιςΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Ἠξίους δὲ ἀναντα-γώνιστος εἶναι καὶ ἀκονιτὶ κρατεῖνἁπάντωνΑΙΑΣ Ναί τά γε τοιαῦτα οἰκεία γάρμοι ἦν ἡ πανοπλία τοῦ ἀνεψιοῦ γε οὖσακαὶ ὑμεῖς οἱ ἄλλοι πολὺ ἀμείνους ὄντεςἀπείπασθε τὸν ἀγῶνα καὶ παρεχωρήσατέμοι τῶν ἄθλων ὁ δὲ Λαέρτου ὃν ἐγὼ πολ-λάκις ἔσωσα κινδυνεύοντα κατακεκόφθαι

141

ἀνιστᾶσιν αἱ πόλεις θεραπεύουσαι καὶ τὸμέγα ὄνομα πάντα κατ ὀλίγον ὑπορρεῖ καὶἄπεισιν ἀμελούμενα ἢν δὲ καὶ ὅτι μάλισταἐπὶ πλεῖστον παραμείνῃ τίς ἔτι ἀπόλαυσιςἀναισθήτῳ αὐτῷ γενομένῳ ὁρᾷς οἷα μὲνἔτι ζῶν ἕξεις πράγματα δεδιὼς καὶ φροντί-ζων καὶ κάμνων οἷα δὲ καὶ μετὰ τὴν ἀπαλ-λαγὴν ἔσται Ἀλλ ἤδη σὸν αἰτεῖν ὦ Τιμόλαε καὶ ὅπωςὑπερβαλῇ τούτους ὥσπερ εἰκὸς ἄνδρα συ-νετὸν καὶ πράγμασιν χρῆσθαι εἰδόταΤΙΜΟΛΑΟΣ Σκόπει γοῦν ὦ Λυκῖνε εἴτι ἐπιλήψιμον εὔξομαι καὶ ὅ τι ἂν εὐθῦναίτις δυνηθείη χρυσὸν μὲν οὖν καὶ θησαυρο-ὺς καὶ μεδίμνους νομίσματος ἢ βασιλείαςκαὶ πολέμους καὶ δείματα ὑπὲρ τῆς ἀρχῆςεἰκότως διέβαλες οὐκ αἰτήσομαι ἀβέβαιαγὰρ ταῦτά γε καὶ πολλὰς τὰς ἐπιβουλὰςἔχοντα καὶ πλέον τοῦ ἡδέος τὸ ἀνιαρὸν ἐναὐτοῖς ἦν ἐγὼ δὲ βούλομαι τὸν Ἑρμῆνἐντυχόντα μοι δοῦναι δακτυλίους τινὰς

50

τοιούτους τὴν δύναμιν ἕνα μὲν ὥστε ἀεὶἐρρῶσθαι καὶ ὑγιαίνειν τὸ σῶμα καὶ ἄτρω-τον εἶναι καὶ ἀπαθῆ ἕτερον δὲ ὡς μὴὁρᾶσθαι τὸν περιθέμενον οἷος ἦν ὁ τοῦ Γύ-γου τὸν δέ τινα ὡς ἰσχύειν ὑπὲρ ἄνδραςμυρίους καὶ ὅ τι ἂν ἄχθος ἅμα μυρίοι κι-νῆσαι μόλις δύναιντο τοῦτο ἐμὲ ῥᾳδίωςμόνον ἀνατίθεσθαι ἔτι δὲ καὶ πέτεσθαιπολὺ ἀπὸ τῆς γῆς ἀρθέντα καὶ πρὸς τοῦτοεἶναί μοι δακτύλιόν τινα καὶ μὴν καὶ ἐςὕπνον κατασπᾶν ὁπόσους ἂν ἐθέλω καὶἅπασαν θύραν προσιόντι μοι ἀνοίγεσθαιχαλωμένου τοῦ κλείθρου καὶ τοῦ μοχλοῦἀφαιρουμένου ταῦτα ἀμφότερα εἷς δακτύ-λιος δυνάσθω τὸ δὲ μέγιστον ἄλλος τιςἔστω ἐπὶ πᾶσιν ὁ ἥδιστος ὡς ἐράσμιονεἶναί με περιθέμενον παισὶ τοῖς ὡραίοιςκαὶ γυναιξὶ καὶ δήμοις ὅλοις καὶ μηδέναεἶναι ἀνέραστον καὶ ὅτῳ μὴ ποθεινότατοςἐγὼ καὶ ἀνὰ στόμα ὥστε πολλὰς γυναῖκαςοὐ φερούσας τὸν ἔρωτα καὶ ἀναρτᾶν ἑαυ-

51

ὑπὸ τῶν Φρυγῶν ἀμείνων ἠξίου εἶναι καὶἐπιτηδειότερος ἔχειν τὰ ὅπλα ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Αἰτιῶ τοιγαροῦν ὦγενναῖε τὴν Θέτιν ἣ δέον σοὶ τὴν κληρο-νομίαν τῶν ὅπλων παραδοῦναι συγγενεῖ γεὄντι φέρουσα ἐς τὸ κοινὸν κατέθετο αὐτάΑΙΑΣ Οὔκ ἀλλὰ τὸν Ὀδυσσέα ὃςἀντεποιήθη μόνοςΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Συγγνώμη ὦ Αἶαν εἰἄνθρωπος ὢν ὠρέχθη δόξης ἡδίστου πράγ-ματος ὑπὲρ οὗ καὶ ἡμῶν ἕκαστος κινδυ-νεύειν ὑπέμενεν ἐπεὶ καὶ ἐκράτησέ σου καὶταῦτα ἐπὶ Τρωσὶ δικασταῖςΑΙΑΣ Οἶδα ἐγώ ἥτις μου κατεδίκασενἀλλ οὐ θέμις λέγειν τι περὶ τῶν θεῶν τὸνδ οὖν Ὀδυσσέα μὴ οὐχὶ μισεῖν οὐκ ἂν δυ-ναίμην ὦ Ἀγάμεμνον οὐδ εἰ αὐτή μοι ἡἈθηνᾶ τοῦτο ἐπιτάττοι

142

ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ ΚΑΙΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ

ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ὦ δέσποτα καὶ βασι-λεῦ καὶ ἡμέτερε Ζεῦ καὶ σὺ Δήμητρος θύ-γατερ μὴ ὑπερίδητε δέησιν ἐρωτικήνΠΛΟΥΤΩΝ Σὺ δὲ τίνων δέῃ παρἡμῶν ἢ τίς ὢν τυγχάνειςΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εἰμὶ μὲν Πρωτεσίλα-ος ὁ Ἰφίκλου Φυλάκιος συστρατιώτης τῶνἈχαιῶν καὶ πρῶτος ἀποθανὼν τῶν ἐπἸλίῳ δέομαι δὲ ἀφεθεὶς πρὸς ὀλίγον ἀνα-βιῶναι πάλινΠΛΟΥΤΩΝ Τοῦτον μὲν τὸν ἔρωτα ὦΠρωτεσίλαε πάντες νεκροὶ ἐρῶσιν πλὴνοὐδεὶς ἂν αὐτῶν τύχοιΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀλλ οὐ τοῦ ζῆνἈϊδωνεῦ ἐρῶ ἔγωγε τῆς γυναικὸς δέ ἣννεόγαμον ἔτι ἐν τῷ θαλάμῳ καταλιπὼνᾠχόμην ἀποπλέων εἶτα ὁ κακοδαίμων ἐν

159

πιεῖν οὐ γὰρ σῶμα ἔχεις ἀλλ ἐκεῖνο μὲνἐν Λυδίᾳ που τέθαπται ὅπερ καὶ πεινῆνκαὶ διψῆν ἐδύνατο σὺ δὲ ἡ ψυχὴ πῶς ἂνἔτι ἢ διψῴης ἢ πίοιςΤΑΝΤΑΛΟΣ Τοῦτ αὐτὸ ἡ κόλασίςἐστι τὸ διψῆν τὴν ψυχὴν ὡς σῶμα οὖσανΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ τοῦτο μὲν οὕτωςπιστεύσομεν ἐπεὶ φῂς κολάζεσθαι τῷ δί-ψει τί δ οὖν σοι τὸ δεινὸν ἔσται ἢ δέδιαςμὴ ἐνδείᾳ τοῦ ποτοῦ ἀποθάνῃς οὐχ ὁρῶγὰρ ἄλλον ᾅδην μετὰ τοῦτον ἢ θάνατονἐντεῦθεν εἰς ἕτερον τόπονΤΑΝΤΑΛΟΣ Ὀρθῶς μὲν λέγεις καὶτοῦτο δ οὖν μέρος τῆς καταδίκης τὸ ἐπι-θυμεῖν πιεῖν μηδὲν δεόμενονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ληρεῖς ὦ Τάνταλε καὶὡς ἀληθῶς ποτοῦ δεῖσθαι δοκεῖς ἀκράτουγε ἐλλεβόρου νὴ Δία ὅστις τοὐναντίον τοῖςὑπὸ τῶν λυττώντων κυνῶν δεδηγμένοιςπέπονθας οὐ τὸ ὕδωρ ἀλλὰ τὴν δίψαν πεφο-βημένος

80

τούτωνΔΙΟΓΕΝΗΣ Βούλει καὶ πρὸς αὐτοὺςἐκείνους ἐντείλωμαί τι τοὺς φιλοσόφουςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Λέγε οὐ βαρὺ γὰροὐδὲ τοῦτοΔΙΟΓΕΝΗΣ Τὸ μὲν ὅλον παύσασθαιαὐτοῖς παρεγγύα ληροῦσι καὶ περὶ τῶνὅλων ἐρίζουσιν καὶ κέρατα φύουσιν ἀλλή-λοις καὶ κροκοδείλους ποιοῦσι καὶ τὰ τοια-ῦτα ἄπορα ἐρωτᾶν διδάσκουσι τὸν νοῦνΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ἀλλὰ ἐμὲ ἀμαθῆ καὶἀπαίδευτον εἶναι φάσκουσι κατηγοροῦντατῆς σοφίας αὐτῶν ΔΙΟΓΕΝΗΣ Σὺ δὲ οἰμώζειν αὐτοὺςπαρ ἐμοῦ λέγεΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Καὶ ταῦτα ὦ Διόγε-νες ἀπαγγελῶΔΙΟΓΕΝΗΣ Τοῖς πλουσίοις δ ὦ φίλ-τατον Πολυδεύκιον ἀπάγγελλε ταῦτα παρἡμῶν τί ὦ μάταιοι τὸν χρυσὸν φυλάττε-τε τί δὲ τιμωρεῖσθε ἑαυτοὺς λογιζόμενοι

61

ἦνΑΙΑΚΟΣ Ἐγώ σοι καὶ περὶ τοῦ Ἔρω-τος ἀποκρινοῦμαι τὰ δίκαια φήσει γὰραὐτὸς μὲν τοῦ ἐρᾶν τῷ Πάριδι ἴσως γεγε-νῆσθαι αἴτιος τοῦ θανάτου δέ σοι οὐδέναἄλλον ὦ Πρωτεσίλαε ἢ σεαυτόν ὃς ἐκλα-θόμενος τῆς νεογάμου γυναικός ἐπεὶ προ-σεφέρεσθε τῇ Τρῳάδι οὕτως φιλοκινδύνωςκαὶ ἀπονενοημένως προεπήδησας τῶν ἄλ-λων δόξης ἐρασθείς δι ἣν πρῶτος ἐν τῇἀποβάσει ἀπέθανεςΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Οὐκοῦν καὶ ὑπὲρἐμαυτοῦ σοι ὦ Αἰακέ ἀποκρινοῦμαι δι-καιότερα οὐ γὰρ ἐγὼ τούτων αἴτιος ἀλλὰἡ Μοῖρα καὶ τὸ ἐξ ἀρχῆς οὕτως ἐπικε-κλῶσθαιΑΙΑΚΟΣ Ὀρθῶς τί οὖν τούτους αἰτιᾷ

158

ΜΙΝΩΟΣ ΚΑΙ ΣΩΣΤΡΑΤΟΥ

ΜΙΝΩΣ Ὁ μὲν λῃστὴς οὑτοσὶ Σώστρα-τος εἰς τὸν Πυριφλεγέθοντα ἐμβεβλήσθωὁ δὲ ἱερόσυλος ὑπὸ τῆς Χιμαίρας διασπα-σθήτω ὁ δὲ τύραννος ὦ Ἑρμῆ παρὰ τὸνΤιτυὸν ἀποταθεὶς ὑπὸ τῶν γυπῶν καὶαὐτὸς κειρέσθω τὸ ἧπαρ ὑμεῖς δὲ οἱ ἀγα-θοὶ ἄπιτε κατὰ τάχος εἰς τὸ Ἠλύσιον πεδί-ον καὶ τὰς μακάρων νήσους κατοικεῖτεἀνθ ὧν δίκαια ἐποιεῖτε παρὰ τὸν βίονΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ἄκουσον ὦ Μίνως εἴσοι δίκαια δόξω λέγεινΜΙΝΩΣ Νῦν ἀκούσω αὖθις οὐ γὰρ ἐξε-λήλεγξαι ὦ Σώστρατε πονηρὸς ὢν καὶ το-σούτους ἀπεκτονώςΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ἐλήλεγμαι μέν ἀλλὅρα εἰ δικαίως κολασθήσομαιΜΙΝΩΣ Καὶ πάνυ εἴ γε ἀποτίνειν τὴνἀξίαν δίκαιονΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ὅμως ἀπόκριναί μοι ὦ

143

τοὺς τόκους καὶ τάλαντα ἐπὶ ταλάντοις συ-ντιθέντες οὓς χρὴ ἕνα ὀβολὸν ἔχονταςἥκειν μετ ὀλίγονΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Εἰρήσεται καὶ ταῦταπρὸς ἐκείνουςΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλὰ καὶ τοῖς καλοῖς τεκαὶ ἰσχυροῖς λέγε Μεγίλλῳ τε τῷ Κοριν-θίῳ καὶ Δαμοξένῳ τῷ παλαιστῇ ὅτι παρἡμῖν οὔτε ἡ ξανθὴ κόμη οὔτε τὰ χαροπὰ ἢμέλανα ὄμματα ἢ ἐρύθημα ἐπὶ τοῦ προ-σώπου ἔτι ἔστιν ἢ νεῦρα εὔτονα ἢ ὦμοικαρτεροί ἀλλὰ πάντα μία ἡμῖν κόνιςφασί κρανία γυμνὰ τοῦ κάλλουςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Οὐ χαλεπὸν οὐδὲ τα-ῦτα εἰπεῖν πρὸς τοὺς καλοὺς καὶ ἰσχυρούςΔΙΟΓΕΝΗΣ Καὶ τοῖς πένησιν ὦΛάκων ndash πολλοὶ δ εἰσὶ καὶ ἀχθόμενοι τῷπράγματι καὶ οἰκτείροντες τὴν ἀπορίαν ndashλέγε μήτε δακρύειν μήτε οἰμώζειν διηγη-σάμενος τὴν ἐνταῦθα ἰσοτιμίαν καὶ ὅτιὄψονται τοὺς ἐκεῖ πλουσίους οὐδὲν ἀμεί-

62

νά ὦ Αἰακέ

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΤΑΝΤΑΛΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Τί κλάεις ὦ Τάνταλε ἢτί σεαυτὸν ὀδύρῃ ἐπὶ τῇ λίμνῃ ἑστώςΤΑΝΤΑΛΟΣ Ὅτι ὦ Μένιππεἀπόλωλα ὑπὸ τοῦ δίψουςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὕτως ἀργὸς εἶ ὡς μὴἐπικύψας πιεῖν ἢ καὶ νὴ Δί ἀρυσάμενοςκοίλῃ τῇ χειρίΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲν ὄφελος εἰ ἐπικύ-ψαιμι φεύγει γὰρ τὸ ὕδωρ ἐπειδὰν προ-σιόντα αἴσθηταί με ἢν δέ ποτε καὶ ἀρύσω-μαι καὶ προσενέγκω τῷ στόματι οὐ φθάνωβρέξας ἄκρον τὸ χεῖλος καὶ διὰ τῶν δα-κτύλων διαρρυὲν οὐκ οἶδ ὅπως αὖθις ἀπο-λείπει ξηρὰν τὴν χεῖρά μοιΜΕΝΙΠΠΟΣ Τεράστιόν τι πάσχεις ὦΤάνταλε ἀτὰρ εἰπέ μοι τί δαὶ καὶ δέῃ τοῦ

79

Μίνως βραχὺ γάρ τι ἐρήσομαί σεΜΙΝΩΣ Λέγε μὴ μακρὰ μόνον ὡς καὶτοὺς ἄλλους διακρίνωμεν ἤδηΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ὁπόσα ἔπραττον ἐν τῷβίῳ πότερα ἑκὼν ἔπραττον ἢ ἐπεκέκλω-στό μοι ὑπὸ τῆς ΜοίραςΜΙΝΩΣ Ὑπὸ τῆς Μοίρας δηλαδή ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Οὐκοῦν καὶ οἱ χρηστοὶἅπαντες καὶ οἱ πονηροὶ δοκοῦντες ἡμεῖςἐκείνῃ ὑπηρετοῦντες ταῦτα ἐδρῶμενΜΙΝΩΣ Ναί τῇ Κλωθοῖ ἣ ἑκάστῳἐπέταξε γεννηθέντι τὰ πρακτέαΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Εἰ τοίνυν ἀναγκασθείςτις ὑπ ἄλλου φονεύσειέν τινα οὐ δυνάμενοςἀντιλέγειν ἐκείνῳ βιαζομένῳ οἷον δήμιοςἢ δορυφόρος ὁ μὲν δικαστῇ πεισθείς ὁ δὲτυράννῳ τίνα αἰτιάσῃ τοῦ φόνουΜΙΝΩΣ Δῆλον ὡς τὸν δικαστὴν ἢ τὸντύραννον ἐπεὶ οὐδὲ τὸ ξίφος αὐτό ὑπηρε-τεῖ γὰρ ὄργανον ὂν τοῦτο πρὸς τὸν θυμὸντῷ πρώτῳ παρασχόντι τὴν αἰτίαν

144

Τροίαν ἤγαγενΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εὖ λέγεις ἐκεῖνόνμοι αἰτιατέονΜΕΝΕΛΑΟΣ Οὐκ ἐμέ ὦ βέλτιστεἀλλὰ δικαιότερον τὸν Πάριν ὃς ἐμοῦ τοῦξένου τὴν γυναῖκα παρὰ πάντα τὰ δίκαιαᾤχετο ἁρπάσας οὗτος γὰρ οὐχ ὑπὸ σοῦμόνου ἀλλ ὑπὸ πάντων Ἑλλήνων τε καὶβαρβάρων ἄξιος ἄγχεσθαι τοσούτοις θα-νάτου αἴτιος γεγενημένος ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἄμεινον οὕτω σὲτοιγαροῦν ὦ Δύσπαρι οὐκ ἀφήσω ποτὲἀπὸ τῶν χειρῶνΠΑΡΙΣ Ἄδικα ποιῶν ὦ Πρωτεσίλαεκαὶ ταῦτα ὁμότεχνον ὄντα σοι ἐρωτικὸςγὰρ καὶ αὐτός εἰμι καὶ τῷ αὐτῷ θεῷ κα-τέσχημαι οἶσθα δὲ ὡς ἀκούσιόν τί ἐστινκαί τις ἡμᾶς δαίμων ἄγει ἔνθα ἂν ἐθέλῃκαὶ ἀδύνατόν ἐστιν ἀντιτάττεσθαι αὐτῷΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εὖ λέγεις εἴθε οὖνμοι τὸν Ἔρωτα ἐνταῦθα λαβεῖν δυνατὸν

157

ΣΩΚΡΑΤΗΣ Καὶ αὐτὸς ἔφασκον ταῦταπρὸς αὐτούς οἱ δὲ εἰρωνείαν τὸ πρᾶγμαᾤοντο εἶναιΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δέ εἰσιν οὗτοι οἱπερὶ σέΣΩΚΡΑΤΗΣ Χαρμίδης ὦ Μένιππεκαὶ Φαῖδρος καὶ ὁ τοῦ ΚλεινίουΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε ὦ Σώκρατες ὅτικἀνταῦθα μέτει τὴν σεαυτοῦ τέχνην καὶοὐκ ὀλιγωρεῖς τῶν καλῶνΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί γὰρ ἂν ἥδιον ἄλλοπράττοιμι ἀλλὰ πλησίον ἡμῶν κατάκεισοεἰ δοκεῖΜΕΝΙΠΠΟΣ Μὰ Δί ἐπεὶ παρὰ τὸνΚροῖσον καὶ τὸν Σαρδανάπαλλον ἄπειμιπλησίον οἰκήσων αὐτῶν ἔοικα γοῦν οὐκὀλίγα γελάσεσθαι οἰμωζόντων ἀκούων ΑΙΑΚΟΣ Κἀγὼ ἤδη ἄπειμι μὴ καί τιςἡμᾶς νεκρὸς λάθῃ διαφυγών τὰ πολλὰ δεἰσαῦθις ὄψει ὦ ΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἄπιθι καὶ ταυτὶ γὰρ ἱκα-

78

νους αὑτῶν καὶ Λακεδαιμονίοις δὲ τοῖςσοῖς ταῦτα εἰ δοκεῖ παρ ἐμοῦ ἐπιτίμησονλέγων ἐκλελύσθαι αὐτούςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Μηδέν ὦ Διόγενεςπερὶ Λακεδαιμονίων λέγε οὐ γὰρ ἀνέξομαίγε ἃ δὲ πρὸς τοὺς ἄλλους ἔφησθα ἀπαγγε-λῶΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐάσωμεν τούτους ἐπείσοι δοκεῖ σὺ δὲ οἷς προεῖπον ἀπένεγκονπαρ ἐμοῦ τοὺς λόγους

ΧΑΡΩΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΧΑΡΩΝ Ἀπόδος ὦ κατάρατε τὰ πορ-θμεῖαΜΕΝΙΠΠΟΣ Βόα εἰ τοῦτό σοι ὦΧάρων ἥδιονΧΑΡΩΝ Ἀπόδος φημί ἀνθ ὧν σε διε-πορθμεύσαμενΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκ ἂν λάβοις παρὰ τοῦ

63

ΑΧΙΛΛΕΥΣ Ἑταιρικὴ μὲν ἡ παραίνε-σις ἐμὲ δὲ οὐκ οἶδ ὅπως ἡ μνήμη τῶνπαρὰ τὸν βίον ἀνιᾷ οἶμαι δὲ καὶ ὑμῶν ἕκα-στον εἰ δὲ μὴ ὁμολογεῖτε ταύτῃ χείρουςἐστὲ καθ ἡσυχίαν αὐτὸ πάσχοντες ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Οὔκ ἀλλ ἀμείνους ὦἈχιλλεῦ τὸ γὰρ ἀνωφελὲς τοῦ λέγεινὁρῶμεν σιωπᾶν γὰρ καὶ φέρειν καὶ ἀνέχε-σθαι δέδοκται ἡμῖν μὴ καὶ γέλωτα ὄφλω-μεν ὥσπερ σὺ τοιαῦτα εὐχόμενος

ΑΙΑΚΟΥ ΚΑΙ ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ

ΑΙΑΚΟΣ Τί ἄγχεις ὦ Πρωτεσίλαετὴν Ἑλένην προσπεσώνΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ὅτι διὰ ταύτην ὦΑἰακέ ἀπέθανον ἡμιτελῆ μὲν τὸν δόμονκαταλιπών χήραν τε νεόγαμον γυναῖκαΑΙΑΚΟΣ Αἰτιῶ τοίνυν τὸν Μενέλαονὅστις ὑμᾶς ὑπὲρ τοιαύτης γυναικὸς ἐπὶ

156

ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Εὖ γε ὦ Μίνως ὅτι καὶἐπιδαψιλεύῃ τῷ παραδείγματι ἢν δέ τιςἀποστείλαντος τοῦ δεσπότου ἥκῃ αὐτὸςχρυσὸν ἢ ἄργυρον κομίζων τίνι τὴν χάρινἰστέον ἢ τίνα εὐεργέτην ἀναγραπτέονΜΙΝΩΣ Τὸν πέμψαντα ὦ Σώστρατεδιάκονος γὰρ ὁ κομίσας ἦν ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Οὐκοῦν ὁρᾷς πῶς ἄδικαποιεῖς κολάζων ἡμᾶς ὑπηρέτας γενομένουςὧν ἡ Κλωθὼ προσέταττεν καὶ τούτους τι-μήσας τοὺς διακονησαμένους ἀλλοτρίοιςἀγαθοῖς οὐ γὰρ δὴ ἐκεῖνό γε εἰπεῖν ἔχοιτις ὡς ἀντιλέγειν δυνατὸν ἦν τοῖς μετὰπάσης ἀνάγκης προστεταγμένοιςΜΙΝΩΣ Ὦ Σώστρατε πολλὰ ἴδοις ἂνκαὶ ἄλλα οὐ κατὰ λόγον γιγνόμενα εἰἀκριβῶς ἐξετάζοις πλὴν ἀλλὰ σὺ τοῦτοἀπολαύσεις τῆς ἐπερωτήσεως διότι οὐλῃστὴς μόνον ἀλλὰ καὶ σοφιστής τις εἶναιδοκεῖς ἀπόλυσον αὐτόν ὦ Ἑρμῆ καὶ μη-κέτι κολαζέσθω ὅρα δὲ μὴ καὶ τοὺς ἄλ-

145

μὴ ἔχοντοςΧΑΡΩΝ Ἔστι δέ τις ὀβολὸν μὴ ἔχων ΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἰ μὲν καὶ ἄλλος τις οὐκοἶδα ἐγὼ δ οὐκ ἔχωΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄγξω σε νὴ τὸν Πλού-τωνα ὦ μιαρέ ἢν μὴ ἀποδῷςΜΕΝΙΠΠΟΣ Κἀγὼ τῷ ξύλῳ σου πα-τάξας διαλύσω τὸ κρανίονΧΑΡΩΝ Μάτην οὖν ἔσῃ πεπλευκὼς το-σοῦτον πλοῦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὁ Ἑρμῆς ὑπὲρ ἐμοῦ σοιἀποδότω ὅς με παρέδωκέ σοιΕΡΜΗΣ Νὴ Δί ὀναίμην γε εἰ μέλλωκαὶ ὑπερεκτίνειν τῶν νεκρῶνΧΑΡΩΝ Οὐκ ἀποστήσομαί σουΜΕΝΙΠΠΟΣ Τούτου γε ἕνεκα νεωλκή-σας τὸ πορθμεῖον παράμενε πλὴν ἀλλ ὅ γεμὴ ἔχω πῶς ἂν λάβοιςΧΑΡΩΝ Σὺ δ οὐκ ᾔδεις κομίζειν δέονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤιδειν μέν οὐκ εἶχον δέτί οὖν ἐχρῆν διὰ τοῦτο μὴ ἀποθανεῖν

64

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ τοῦτο ὅμοιον σιμοὶγὰρ ἅπαντεςΣΩΚΡΑΤΗΣ Ἐμὲ ζητεῖς ὦ ΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μάλα ὦ ΣώκρατεςΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί τὰ ἐν ἈθήναιςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πολλοὶ τῶν νέων φιλοσο-φεῖν λέγουσι καὶ τά γε σχήματα αὐτὰ καὶτὰ βαδίσματα εἰ θεάσαιτό τις ἄκροι φι-λόσοφοιΣΩΚΡΑΤΗΣ Μάλα πολλοὺς ἑώρακαΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ ἑώρακας οἶμαιοἷος ἧκε παρὰ σοὶ Ἀρίστιππος ἢ Πλάτωναὐτός ὁ μὲν ἀποπνέων μύρον ὁ δὲ τοὺς ἐνΣικελίᾳ τυράννους θεραπεύειν ἐκμαθών ΣΩΚΡΑΤΗΣ Περὶ ἐμοῦ δὲ τί φρονο-ῦσινΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὐδαίμων ὦ Σώκρατεςἄνθρωπος εἶ τά γε τοιαῦτα πάντες γοῦν σεθαυμάσιον οἴονται ἄνδρα γεγενῆσθαι καὶπάντα ἐγνωκέναι καὶ ταῦτα ndash οἶμαι γὰρτἀληθῆ λέγειν ndash οὐδὲν εἰδότα

77

λους νεκροὺς τὰ ὅμοια ἐρωτᾶν διδάξῃς

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΑΝΝΙΒΟΥ ΜΙΝΩΟΣ ΚΑΙ ΣΚΙΠΙΩΝΟΣ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐμὲ δεῖ προκεκρίσθαισου ὦ Λίβυ ἀμείνων γάρ εἰμιΑΝΝΙΒΑΣ Οὐ μὲν οὖν ἀλλ ἐμέΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκοῦν ὁ Μίνως δικα-σάτω ΜΙΝΩΣ Τίνες δὲ ἐστέΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὗτος μὲν Ἀννίβας ὁΚαρχηδόνιος ἐγὼ δὲ Ἀλέξανδρος ὁ Φιλίπ-πουΜΙΝΩΣ Νὴ Δία ἔνδοξοί γε ἀμφότεροιἀλλὰ περὶ τίνος ὑμῖν ἡ ἔριςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Περὶ προεδρίας φησὶγὰρ οὗτος ἀμείνων γεγενῆσθαι στρατηγὸςἐμοῦ ἐγὼ δέ ὥσπερ ἅπαντες ἴσασιν οὐχὶτούτου μόνον ἀλλὰ πάντων σχεδὸν τῶνπρὸ ἐμοῦ φημι διενεγκεῖν τὰ πολέμια

146

τῷ αὐτῷ ζόφῳ ὅμοιοι καὶ κατ οὐδὲν ἀλλή-λων διαφέροντες καὶ οὔτε οἱ τῶν Τρώωννεκροὶ δεδίασίν με οὔτε οἱ τῶν Ἀχαιῶν θε-ραπεύουσιν ἰσηγορία δὲ ἀκριβὴς καὶ νε-κρὸς ὅμοιος ldquoἠμὲν κακὸς ἠδὲ καὶ ἐσθλόςrdquoταῦτά με ἀνιᾷ καὶ ἄχθομαι ὅτι μὴ θητεύωζῶνΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Ὅμως τί οὖν ἄν τιςπάθοι ὦ Ἀχιλλεῦ ταῦτα γὰρ ἔδοξε τῇ φύ-σει πάντως ἀποθνήσκειν ἅπαντας ὥστεχρὴ ἐμμένειν τῷ νόμῳ καὶ μὴ ἀνιᾶσθαιτοῖς διατεταγμένοις ἄλλως τε ὁρᾷς τῶνἑταίρων ὅσοι περὶ σέ ἐσμεν οἵδε μετὰ μι-κρὸν δὲ καὶ Ὀδυσσεὺς ἀφίξεται πάντωςφέρει δὲ παραμυθίαν καὶ ἡ κοινωνία τοῦπράγματος καὶ τὸ μὴ μόνον αὐτὸν πεπον-θέναι ὁρᾷς τὸν Ἡρακλέα καὶ τὸν Μελέα-γρον καὶ ἄλλους θαυμαστοὺς ἄνδρας οἳοὐκ ἂν οἶμαι δέξαιντο ἀνελθεῖν εἴ τις αὐτο-ὺς ἀναπέμψειε θητεύσοντας ἀκλήροις καὶἀβίοις ἀνδράσιν

155

ΑΙΑΚΟΣ Ἐμπεδοκλῆς ὦ Μένιππεἡμίεφθος ἀπὸ τῆς Αἴτνης παρώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ χαλκόπου βέλτιστε τίπαθὼν σεαυτὸν εἰς τοὺς κρατῆρας ἐνέβα-λεςΕΜΠΕΔΟΚΛΗΣ Μελαγχολία τις ὦΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ μὰ Δί ἀλλὰ κενοδοξίακαὶ τῦφος καὶ πολλὴ κόρυζα ταῦτά σεἀπηνθράκωσεν αὐταῖς κρηπῖσιν οὐκἀνάξιον ὄντα πλὴν οὐδέν σε ὤνησεν τὸσόφισμα ἐφωράθης γὰρ τεθνεώς ὁ Σω-κράτης δέ ὦ Αἰακέ ποῦ ποτε ἄρα ἐστίνΑΙΑΚΟΣ Μετὰ Νέστορος καὶ Παλαμή-δους ἐκεῖνος ληρεῖ τὰ πολλάΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως ἐβουλόμην ἰδεῖναὐτόν εἴ που ἐνθάδε ἐστίν ΑΙΑΚΟΣ Ὁρᾷς τὸν φαλακρόνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἅπαντες φαλακροί εἰσινὥστε πάντων ἂν εἴη τοῦτο τὸ γνώρισμαΑΙΑΚΟΣ Τὸν σιμὸν λέγω

76

ΧΑΡΩΝ Μόνος οὖν αὐχήσεις προῖκαπεπλευκέναιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ προῖκα ὦ βέλτιστεκαὶ γὰρ ἤντλησα καὶ τῆς κώπης συνεπελα-βόμην καὶ οὐκ ἔκλαον μόνος τῶν ἄλλωνἐπιβατῶνΧΑΡΩΝ Οὐδὲν ταῦτα πρὸς πορθμέατὸν ὀβολὸν ἀποδοῦναί σε δεῖ οὐ θέμις ἄλ-λως γενέσθαιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἄπαγέ με αὖθιςἐς τὸν βίονΧΑΡΩΝ Χάριεν λέγεις ἵνα καὶ πληγὰςἐπὶ τούτῳ παρὰ τοῦ Αἰακοῦ προσλάβωΜΕΝΙΠΠΟΣ Μὴ ἐνόχλει οὖνΧΑΡΩΝ Δεῖξον τί ἐν τῇ πήρᾳ ἔχειςΜΕΝΙΠΠΟΣ Θέρμους εἰ θέλεις καὶτῆς Ἑκάτης τὸ δεῖπνονΧΑΡΩΝ Πόθεν τοῦτον ἡμῖν ὦ Ἑρμῆτὸν κύνα ἤγαγες οἷα δὲ καὶ ἐλάλει παρὰτὸν πλοῦν τῶν ἐπιβατῶν ἁπάντων καταγε-λῶν καὶ ἐπισκώπτων καὶ μόνος ᾄδων

65

ἐπάρουρος ὢν θητεύειν παρά τινι τῶνἀκλήρων ldquoᾧ μὴ βίοτος πολὺς εἴηrdquo μᾶλλονἢ πάντων ἀνάσσειν τῶν νεκρῶν ταῦτα μὲνοὖν ἀγεννῆ τινα Φρύγα δειλὸν καὶ πέρατοῦ καλῶς ἔχοντος φιλόζῳον ἴσως ἐχρῆνλέγειν τὸν Πηλέως δὲ υἱόν τὸν φιλοκινδυ-νότατον ἡρώων ἁπάντων ταπεινὰ οὕτωπερὶ αὑτοῦ διανοεῖσθαι πολλὴ αἰσχύνη καὶἐναντιότης πρὸς τὰ πεπραγμένα σοι ἐν τῷβίῳ ὃς ἐξὸν ἀκλεῶς ἐν τῇ Φθιώτιδι πολυ-χρόνιον βασιλεύειν ἑκὼν προείλου τὸνμετὰ τῆς ἀγαθῆς δόξης θάνατονΑΧΙΛΛΕΥΣ Ὦ παῖ Νέστορος ἀλλὰτότε μὲν ἄπειρος ἔτι τῶν ἐνταῦθα ὢν καὶτὸ βέλτιον ἐκείνων ὁπότερον ἦν ἀγνοῶν τὸδύστηνον ἐκεῖνο δοξάριον προετίμων τοῦβίου νῦν δὲ συνίημι ἤδη ὡς ἐκείνη μὲνἀνωφελής εἰ καὶ ὅτι μάλιστα οἱ ἄνω ῥα-ψῳδήσουσιν μετὰ νεκρῶν δὲ ὁμοτιμία καὶοὔτε τὸ κάλλος ἐκεῖνο ὦ Ἀντίλοχε οὔτε ἡἰσχὺς πάρεστιν ἀλλὰ κείμεθα ἅπαντες ὑπὸ

154

ΜΙΝΩΣ Οὐκοῦν ἐν μέρει ἑκάτεροςεἰπάτω σὺ δὲ πρῶτος ὁ Λίβυς λέγεΑΝΝΙΒΑΣ Ἓν μὲν τοῦτο ὦ Μίνωςὠνάμην ὅτι ἐνταῦθα καὶ τὴν Ἑλλάδα φω-νὴν ἐξέμαθον ὥστε οὐδὲ ταύτῃ πλέονοὗτος ἐνέγκαιτό μου φημὶ δὲ τούτουςμάλιστα ἐπαίνου ἀξίους εἶναι ὅσοι τὸ μη-δὲν ἐξ ἀρχῆς ὄντες ὅμως ἐπὶ μέγα προε-χώρησαν δι αὑτῶν δύναμίν τε περιβαλόμε-νοι καὶ ἄξιοι δόξαντες ἀρχῆς ἔγωγ οὖνμετ ὀλίγων ἐξορμήσας εἰς τὴν Ἰβηρίαν τὸπρῶτον ὕπαρχος ὢν τῷ ἀδελφῷ μεγίστωνἠξιώθην ἄριστος κριθείς καὶ τούς τε Κελ-τίβηρας εἷλον καὶ Γαλατῶν ἐκράτησα τῶνἑσπερίων καὶ τὰ μεγάλα ὄρη ὑπερβὰς τὰπερὶ τὸν Ἠριδανὸν ἅπαντα κατέδραμονκαὶ ἀναστάτους ἐποίησα τοσαύτας πόλειςκαὶ τὴν πεδινὴν Ἰταλίαν ἐχειρωσάμην καὶμέχρι τῶν προαστείων τῆς προὐχούσηςπόλεως ἦλθον καὶ τοσούτους ἀπέκτειναμιᾶς ἡμέρας ὥστε τοὺς δακτυλίους αὐτῶν

147

οἰμωζόντων ἐκείνωνΕΡΜΗΣ Ἀγνοεῖς ὦ Χάρων ὅντινα ἄν-δρα διεπόρθμευσας ἐλεύθερον ἀκριβῶςοὐδένος αὐτῷ μέλει οὗτός ἐστιν ὁ Μένιπ-ποςΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄν σε λάβω ποτέ ndashΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἂν λάβῃς ὦ βέλτιστεδὶς δὲ οὐκ ἂν λάβοις

ΝΕΚΡΩΝ ΠΛΟΥΤΩΝΙ ΚΑΤΑ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΚΡΟΙΣΟΣ Οὐ φέρομεν ὦ ΠλούτωνΜένιππον τουτονὶ τὸν κύνα παροικοῦνταὥστε ἢ ἐκεῖνόν ποι κατάστησον ἢ ἡμεῖς με-τοικήσομεν εἰς ἕτερον τόπονΠΛΟΥΤΩΝ Τί δ ὑμᾶς δεινὸν ἐργάζε-ται ὁμόνεκρος ὤνΚΡΟΙΣΟΣ Ἐπειδὰν ἡμεῖς οἰμώζωμενκαὶ στένωμεν ἐκείνων μεμνημένοι τῶν

66

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Χαῖρε ὦ Εὔφορβε ἢἌπολλον ἢ ὅ τι ἂν θέλῃςΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Μὴ καὶ σύ γε ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκέτι χρυσοῦς ὁ μηρόςσοιΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Οὐ γάρ ἀλλὰ φέρε ἴδωεἴ τί σοι ἐδώδιμον ἡ πήρα ἔχειΜΕΝΙΠΠΟΣ Κυάμους ὦγαθέ ὥστε οὐτουτί σοι ἐδώδιμονΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Δὸς μόνον ἄλλα παρὰνεκροῖς δόγματα ἔμαθον γάρ ὡς οὐδὲνἴσον κύαμοι καὶ κεφαλαὶ τοκήων ἐνθάδεΑΙΑΚΟΣ Οὗτος δὲ Σόλων ὁ Ἐξηκεστί-δου καὶ Θαλῆς ἐκεῖνος καὶ παρ αὐτοὺςΠιττακὸς καὶ οἱ ἄλλοι ἑπτὰ δὲ πάντεςεἰσὶν ὡς ὁρᾷς ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἄλυποι ὦ Αἰακέ οὗτοιμόνοι καὶ φαιδροὶ τῶν ἄλλων ὁ δὲ σποδοῦἀνάπλεως καθάπερ ἐγκρυφίας ἄρτος ὁταῖς φλυκταίναις ἐξηνθηκώς τίς ἐστιν

75

μεδίμνοις ἀπομετρῆσαι καὶ τοὺς ποταμοὺςγεφυρῶσαι νεκροῖς καὶ ταῦτα πάντα ἔπρα-ξα οὔτε Ἄμμωνος υἱὸς ὀνομαζόμενος οὔτεθεὸς εἶναι προσποιούμενος ἢ ἐνύπνια τῆςμητρὸς διεξιών ἀλλ ἄνθρωπος εἶναι ὁμο-λογῶν στρατηγοῖς τε τοῖς συνετωτάτοιςἀντεξεταζόμενος καὶ στρατιώταις τοῖς μα-χιμωτάτοις συμπλεκόμενος οὐ Μήδουςκαὶ Ἀρμενίους καταγωνιζόμενος ὑποφεύ-γοντας πρὶν διώκειν τινὰ καὶ τῷ τολμήσα-ντι παραδιδόντας εὐθὺς τὴν νίκην Ἀλέξαν-δρος δὲ πατρῴαν ἀρχὴν παραλαβὼν ηὔξη-σεν καὶ παρὰ πολὺ ἐξέτεινε χρησάμενος τῇτῆς τύχης ὁρμῇ ἐπεὶ δ οὖν ἐνίκησέ τε καὶτὸν ὄλεθρον ἐκεῖνον Δαρεῖον ἐν Ἰσσῷ τεκαὶ Ἀρβήλοις ἐκράτησεν ἀποστὰς τῶν πα-τρῴων προσκυνεῖσθαι ἠξίου καὶ δίαιταντὴν Μηδικὴν μετεδιῄτησεν ἑαυτὸν καὶἐμιαιφόνει ἐν τοῖς συμποσίοις τοὺς φίλουςκαὶ συνελάμβανεν ἐπὶ θανάτῳ ἐγὼ δὲἦρξα ἐπ ἴσης τῆς πατρίδος καὶ ἐπειδὴ με-

148

ΣΚΙΠΙΩΝ Ἀλεξάνδρου μὲν ἥττων εἶναιτοῦ δὲ Ἀννίβου ἀμείνων ὃς ἐδίωξα νική-σας αὐτὸν καὶ φυγεῖν καταναγκάσας ἀτί-μως πῶς οὖν οὐκ ἀναίσχυντος οὗτος ὃςπρὸς Ἀλέξανδρον ἁμιλλᾶται ᾧ οὐδὲ Σκιπί-ων ἐγὼ ὁ νενικηκὼς ἐμαυτὸν παραβάλλε-σθαι ἀξιῶ ΜΙΝΩΣ Νὴ Δί εὐγνώμονα φῄς ὦ Σκι-πίων ὥστε πρῶτος μὲν κεκρίσθω Ἀλέξαν-δρος μετ αὐτὸν δὲ σύ εἶτα εἰ δοκεῖ τρί-τος Ἀννίβας οὐδὲ οὗτος εὐκαταφρόνητοςὤν

ΑΧΙΛΛΕΩΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΛΟΧΟΥ

ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Οἷα πρῴην Ἀχιλλεῦπρὸς τὸν Ὀδυσσέα σοι εἴρηται περὶ τοῦθανάτου ὡς ἀγεννῆ καὶ ἀνάξια τοῖν διδα-σκάλοιν ἀμφοῖν Χείρωνός τε καὶ Φοίνι-κος ἠκροώμην γάρ ὁπότε ἔφης βούλεσθαι

153

πται ἄγνωστα καὶ ἄμορφα κόνις πάντακαὶ λῆρος πολύς ἀμενηνὰ ὡς ἀληθῶςκάρηνα οὗτος δέ ὦ Αἰακέ τίς ἐστινΑΙΑΚΟΣ Κῦρός ἐστιν οὗτος δὲ Κρο-ῖσος ὁ δ ὑπὲρ αὐτὸν Σαρδανάπαλλος ὁ δὑπὲρ τούτους Μίδας ἐκεῖνος δὲ ΞέρξηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα σέ ὦ κάθαρμα ἡἙλλὰς ἔφριττε ζευγνύντα μὲν τὸν Ἑλλή-σποντον διὰ δὲ τῶν ὀρῶν πλεῖν ἐπιθυμο-ῦντα οἷος δὲ καὶ ὁ Κροῖσός ἐστιν τὸν Σαρ-δανάπαλλον δέ ὦ Αἰακέ πατάξαι μοικατὰ κόρρης ἐπίτρεψονΑΙΑΚΟΣ Μηδαμῶς διαθρύπτεις γὰραὐτοῦ τὸ κρανίον γυναικεῖον ὄνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἀλλὰ προσπτύσο-μαί γε πάντως αὐτῷ ἀνδρογύνῳ γε ὄντι ΑΙΑΚΟΣ Βούλει σοὶ ἐπιδείξω καὶ τοὺςσοφούςΜΕΝΙΠΠΟΣ Νὴ Δία γεΑΙΑΚΟΣ Πρῶτος οὗτός σοι ὁ Πυθα-γόρας ἐστί

74

ἄνω Μίδας μὲν οὑτοσὶ τοῦ χρυσίου Σαρ-δανάπαλλος δὲ τῆς πολλῆς τρυφῆς ἐγὼ δὲΚροῖσος τῶν θησαυρῶν ἐπιγελᾷ καὶ ἐξο-νειδίζει ἀνδράποδα καὶ καθάρματα ἡμᾶςἀποκαλῶν ἐνίοτε δὲ καὶ ᾄδων ἐπιταράττειἡμῶν τὰς οἰμωγάς καὶ ὅλως λυπηρόςἐστιν ΠΛΟΥΤΩΝ Τί ταῦτά φασιν ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀληθῆ ὦ Πλούτων μισῶγὰρ αὐτοὺς ἀγεννεῖς καὶ ὀλεθρίους ὄνταςοἷς οὐκ ἀπέχρησεν βιῶναι κακῶς ἀλλὰ καὶἀποθανόντες ἔτι μέμνηνται καὶ περιέχο-νται τῶν ἄνω χαίρω τοιγαροῦν ἀνιῶναὐτούςΠΛΟΥΤΩΝ Ἀλλ οὐ χρή λυποῦνταιγὰρ οὐ μικρῶν στερόμενοιΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ σὺ μωραίνεις ὦΠλούτων ὁμόψηφος ὢν τοῖς τούτων στε-ναγμοῖςΠΛΟΥΤΩΝ Οὐδαμῶς ἀλλ οὐκ ἂν

67

νηρίᾳ καὶ ἀπιστίᾳ καὶ δόλοις νόμιμον δὲ ἢπροφανὲς οὐδέν ἐπεὶ δέ μοι ὠνείδισεν τὴντρυφήν ἐκλελῆσθαί μοι δοκεῖ οἷα ἐποίει ἐνΚαπύῃ ἑταίραις συνὼν καὶ τοὺς τοῦ πο-λέμου καιροὺς ὁ θαυμάσιος καθηδυπαθῶνἐγὼ δὲ εἰ μὴ μικρὰ τὰ ἑσπέρια δόξας ἐπὶτὴν ἕω μᾶλλον ὥρμησα τί ἂν μέγα ἔπραξαἸταλίαν ἀναιμωτὶ λαβὼν καὶ Λιβύην καὶτὰ μέχρι Γαδείρων ὑπαγόμενος ἀλλ οὐκἀξιόμαχα ἔδοξέ μοι ἐκεῖνα ὑποπτήσσονταἤδη καὶ δεσπότην ὁμολογοῦντα εἴρηκα σὺδέ ὦ Μίνως δίκαζε ἱκανὰ γὰρ ἀπὸ πολ-λῶν καὶ ταῦταΣΚΙΠΙΩΝ Μὴ πρότερον ἢν μὴ καὶἐμοῦ ἀκούσῃςΜΙΝΩΣ Τίς γὰρ εἶ ὦ βέλτιστε ἢ πόθενὢν ἐρεῖςΣΚΙΠΙΩΝ Ἰταλιώτης Σκιπίων στρατη-γὸς ὁ καθελὼν Καρχηδόνα καὶ κρατήσαςΛιβύων μεγάλαις μάχαιςΜΙΝΩΣ Τί οὖν καὶ σὺ ἐρεῖς

152

τεπέμπετο τῶν πολεμίων μεγάλῳ στόλῳἐπιπλευσάντων τῇ Λιβύῃ ταχέως ὑπήκου-σα καὶ ἰδιώτην ἐμαυτὸν παρέσχον καὶ κα-ταδικασθεὶς ἤνεγκα εὐγνωμόνως τὸ πρᾶγ-μα καὶ ταῦτα ἔπραξα βάρβαρος ὢν καὶἀπαίδευτος παιδείας τῆς Ἑλληνικῆς καὶοὔτε Ὅμηρον ὥσπερ οὗτος ῥαψῳδῶν οὔτεὑπ Ἀριστοτέλει τῷ σοφιστῇ παιδευθείςμόνῃ δὲ τῇ φύσει ἀγαθῇ χρησάμενος τα-ῦτά ἐστιν ἃ ἐγὼ Ἀλεξάνδρου ἀμείνων φημὶεἶναι εἰ δέ ἐστι καλλίων οὑτοσί διότι δια-δήματι τὴν κεφαλὴν διεδέδετο Μακεδόσιἴσως καὶ ταῦτα σεμνά οὐ μὴν διὰ τοῦτοἀμείνων μὲν δόξειεν ἂν γενναίου καὶ στρα-τηγικοῦ ἀνδρὸς τῇ γνώμῃ πλέον ἤπερ τῇτύχῃ κεχρημένουΜΙΝΩΣ Ὁ μὲν εἴρηκεν οὐκ ἀγεννῆ τὸνλόγον οὐδὲ ὡς Λίβυν εἰκὸς ἦν ὑπὲρ αὑτοῦσὺ δέ ὦ Ἀλέξανδρε τί πρὸς ταῦτα φῄςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐχρῆν μέν ὦ Μίνωςμηδὲν πρὸς ἄνδρα οὕτω θρασὺν ἱκανὴ γὰρ

149

ἐθέλοιμι στασιάζειν ὑμᾶςΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μήν ὦ κάκιστοι Λυ-δῶν καὶ Φρυγῶν καὶ Ἀσσυρίων οὕτω γι-νώσκετε ὡς οὐδὲ παυσομένου μου ἔνθαγὰρ ἂν ἴητε ἀκολουθήσω ἀνιῶν καὶ κα-τᾴδων καὶ καταγελῶνΚΡΟΙΣΟΣ Ταῦτα οὐχ ὕβριςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐκεῖνα ὕβριςἦν ἃ ὑμεῖς ἐποιεῖτε προσκυνεῖσθαι ἀξιο-ῦντες καὶ ἐλευθέροις ἀνδράσιν ἐντρυφῶντεςκαὶ τοῦ θανάτου παράπαν οὐ μνημονεύο-ντες τοιγαροῦν οἰμώξεσθε πάντων ἐκείνωνἀφῃρημένοιΚΡΟΙΣΟΣ Πολλῶν γε ὦ θεοί καὶ με-γάλων κτημάτωνΜΙΔΑΣ Ὅσου μὲν ἐγὼ χρυσοῦΣΑΡΔΑΝΑΠΑΛΛΟΣ Ὅσης δὲ ἐγὼτρυφῆςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε οὕτω ποιεῖτε ὀδύ-ρεσθε μὲν ὑμεῖς ἐγὼ δὲ τὸ γνῶθι σαυτὸνπολλάκις συνείρων ἐπᾴσομαι ὑμῖν πρέποι

68

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΑΙΑΚΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Πρὸς τοῦ Πλούτωνος ὦΑἰακέ περιήγησαί μοι τὰ ἐν ᾅδου πάνταΑΙΑΚΟΣ Οὐ ῥᾴδιον ὦ Μένιππε ἅπα-ντα ὅσα μέντοι κεφαλαιώδη μάνθανεοὗτος μὲν ὅτι Κέρβερός ἐστιν οἶσθα καὶτὸν πορθμέα τοῦτον ὅς σε διεπέρασεν καὶτὴν λίμνην καὶ τὸν Πυριφλεγέθοντα ἤδηἑώρακας εἰσιώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οἶδα ταῦτα καὶ σέ ὅτιπυλωρεῖς καὶ τὸν βασιλέα εἶδον καὶ τὰςἘρινῦς τοὺς δὲ ἀνθρώπους μοι τοὺς πάλαιδεῖξον καὶ μάλιστα τοὺς ἐπισήμους αὐτῶν

ΑΙΑΚΟΣ Οὗτος μὲν Ἀγαμέμνων οὗτοςδὲ Ἀχιλλεύς οὗτος δὲ Ἰδομενεὺς πλησίονοὗτος δὲ Ὀδυσσεύς εἶτα Αἴας καὶ Διομή-δης καὶ οἱ ἄριστοι τῶν ἙλλήνωνΜΕΝΙΠΠΟΣ Βαβαί ὦ Ὅμηρε οἷά σοιτῶν ῥαψῳδιῶν τὰ κεφάλαια χαμαὶ ἔρρι-

73

ἡ φήμη διδάξαι σε οἷος μὲν ἐγὼ βασιλεύςοἷος δὲ οὗτος λῃστὴς ἐγένετο ὅμως δὲ ὅραεἰ κατ ὀλίγον αὐτοῦ διήνεγκα ὃς νέος ὢνἔτι παρελθὼν ἐπὶ τὰ πράγματα καὶ τὴν ἀρ-χὴν τεταραγμένην κατέσχον καὶ τοὺς φο-νέας τοῦ πατρὸς μετῆλθον κᾆτα φοβήσαςτὴν Ἑλλάδα τῇ Θηβαίων ἀπωλείᾳ στρατη-γὸς ὑπ αὐτῶν χειροτονηθεὶς οὐκ ἠξίωσατὴν Μακεδόνων ἀρχὴν περιέπων ἀγαπᾶνἄρχειν ὁπόσων ὁ πατὴρ κατέλιπεν ἀλλὰπᾶσαν ἐπινοήσας τὴν γῆν καὶ δεινὸν ἡγη-σάμενος εἰ μὴ ἁπάντων κρατήσαιμι ὀλί-γους ἄγων εἰσέβαλον εἰς τὴν Ἀσίαν καὶἐπί τε Γρανικῷ ἐκράτησα μεγάλῃ μάχῃκαὶ τὴν Λυδίαν λαβὼν καὶ Ἰωνίαν καὶΦρυγίαν καὶ ὅλως τὰ ἐν ποσὶν ἀεὶ χειρού-μενος ἦλθον ἐπὶ Ἰσσόν ἔνθα Δαρεῖοςὑπέμεινεν μυριάδας πολλὰς στρατοῦ ἄγωνκαὶ τὸ ἀπὸ τούτου ὦ Μίνως ὑμεῖς ἴστεὅσους ὑμῖν νεκροὺς ἐπὶ μιᾶς ἡμέρας κα-τέπεμψα φησὶ γοῦν ὁ πορθμεὺς μὴ διαρ-

150

κέσαι αὐτοῖς τότε τὸ σκάφος ἀλλὰ σχεδίαςδιαπηξαμένους τοὺς πολλοὺς αὐτῶν δια-πλεῦσαι καὶ ταῦτα δὲ ἔπραττον αὐτὸςπροκινδυνεύων καὶ τιτρώσκεσθαι ἀξιῶνκαὶ ἵνα σοὶ μὴ τὰ ἐν Τύρῳ μηδὲ τὰ ἐν Ἀρ-βήλοις διηγήσωμαι ἀλλὰ καὶ μέχρι Ἰνδῶνἦλθον καὶ τὸν Ὠκεανὸν ὅρον ἐποιησάμηντῆς ἀρχῆς καὶ τοὺς ἐλέφαντας αὐτῶν εἶχονκαὶ Πῶρον ἐχειρωσάμην καὶ Σκύθας δὲοὐκ εὐκαταφρονήτους ἄνδρας ὑπερβὰς τὸνΤάναϊν ἐνίκησα μεγάλῃ ἱππομαχίᾳ καὶτοὺς φίλους εὖ ἐποίησα καὶ τοὺς ἐχθροὺςἠμυνάμην εἰ δὲ καὶ θεὸς ἐδόκουν τοῖς ἀν-θρώποις συγγνωστοὶ ἐκεῖνοι πρὸς τὸμέγεθος τῶν πραγμάτων καὶ τοιοῦτόν τιπιστεύσαντες περὶ ἐμοῦ τὸ δ οὖν τελευ-ταῖον ἐγὼ μὲν βασιλεύων ἀπέθανον οὗτοςδὲ ἐν φυγῇ ὢν παρὰ Προυσίᾳ τῷ Βιθυνῷκαθάπερ ἄξιον ἦν πανουργότατον καὶὠμότατον ὄντα ὡς γὰρ δὴ ἐκράτησεν τῶνἸταλῶν ἐῶ λέγειν ὅτι οὐκ ἰσχύι ἀλλὰ πο-

151

νῆες ἐπληρώθησαν ἐξ ἁπάσης τῆς Ἑλ-λάδος καὶ τοσοῦτοι ἔπεσον Ἕλληνές τε καὶβάρβαροι καὶ τοσαῦται πόλεις ἀνάστατοιγεγόνασινΕΡΜΗΣ Ἀλλ οὐκ εἶδες ὦ Μένιππεζῶσαν τὴν γυναῖκα ἔφης γὰρ ἂν καὶ σὺἀνεμέσητον εἶναι ldquoτοιῇδ ἀμφὶ γυναικὶ πο-λὺν χρόνον ἄλγεα πάσχεινrdquo ἐπεὶ καὶ τὰἄνθη ξηρὰ ὄντα εἴ τις βλέποι ἀποβεβλη-κότα τὴν βαφήν ἄμορφα δῆλον ὅτι αὐτῷδόξει ὅτε μέντοι ἀνθεῖ καὶ ἔχει τὴν χρόανκάλλιστά ἐστιν ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν τοῦτο ὦ Ἑρμῆθαυμάζω εἰ μὴ συνίεσαν οἱ Ἀχαιοὶ περὶπράγματος οὕτως ὀλιγοχρονίου καὶ ῥᾳδίωςἀπανθοῦντος πονοῦντεςΕΡΜΗΣ Οὐ σχολή μοι ὦ Μένιππεσυμφιλοσοφεῖν σοι ὥστε σὺ μὲν ἐπιλε-ξάμενος τόπον ἔνθα ἂν ἐθέλῃς κεῖσο κα-ταβαλὼν σεαυτόν ἐγὼ δὲ τοὺς ἄλλους νε-κροὺς ἤδη μετελεύσομαι

72

γὰρ ἂν ταῖς τοιαύταις οἰμωγαῖς ἐπᾳδόμε-νον

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΚΕΡΒΕΡΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ Κέρβερε ndash συγγενὴςγάρ εἰμί σοι κύων καὶ αὐτὸς ὤν ndash εἰπέ μοιπρὸς τῆς Στυγός οἷος ἦν ὁ Σωκράτηςὁπότε κατῄει παρ ὑμᾶς εἰκὸς δέ σε θεὸνὄντα μὴ ὑλακτεῖν μόνον ἀλλὰ καὶ ἀνθρω-πίνως φθέγγεσθαι ὁπότ ἐθέλοιςΚΕΡΒΕΡΟΣ Πόρρωθεν μέν ὦ Μένιππεπαντάπασιν ἐδόκει ἀτρέπτῳ τῷ προσώπῳπροσιέναι καὶ οὐ πάνυ δεδιέναι τὸν θάνα-τον δοκῶν καὶ τοῦτο ἐμφῆναι τοῖς ἔξω τοῦστομίου ἑστῶσιν ἐθέλων ἐπεὶ δὲ κατέκυ-ψεν εἴσω τοῦ χάσματος καὶ εἶδε τὸν ζόφονκἀγὼ ἔτι διαμέλλοντα αὐτὸν δακὼν τῷ κω-νείῳ κατέσπασα τοῦ ποδός ὥσπερ τὰβρέφη ἐκώκυεν καὶ τὰ ἑαυτοῦ παιδία ὠδύ-

69

168

οὐδὲ γέγονε πώποτεΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀναμνήσω σε ὦΠλούτων Ὀρφεῖ γὰρ δι αὐτὴν ταύτην τὴναἰτίαν τὴν Εὐρυδίκην παρέδοτε καὶ τὴνὁμογενῆ μου Ἄλκηστιν παρεπέμψατεἩρακλεῖ χαριζόμενοι ΠΛΟΥΤΩΝ Θελήσεις δὲ οὕτως κρανί-ον γυμνὸν ὢν καὶ ἄμορφον τῇ καλῇ σουἐκείνῃ νύμφῃ φανῆναι πῶς δὲ κἀκείνηπροσήσεταί σε οὐδὲ διαγνῶναι δυναμένηφοβήσεται γὰρ εὖ οἶδα καὶ φεύξεταί σε καὶμάτην ἔσῃ τοσαύτην ὁδὸν ἀνεληλυθώςΠΕΡΣΕΦΟΝΗ Οὐκοῦν ὦ ἄνερ σὺ καὶτοῦτο ἴασαι καὶ τὸν Ἑρμῆν κέλευσον ἐπει-δὰν ἐν τῷ φωτὶ ἤδη ὁ Πρωτεσίλαος ᾖ κα-θικόμενον ἐν τῇ ῥάβδῳ νεανίαν εὐθὺς κα-λὸν ἀπεργάσασθαι αὐτὸν οἷος ἦν ἐκ τοῦπαστοῦΠΛΟΥΤΩΝ Ἐπεὶ Φερσεφόνῃ συνδο-κεῖ ἀναγαγὼν τοῦτον αὖθις ποίησον νυμ-φίον σὺ δὲ μέμνησο μίαν λαβὼν ἡμέραν

161

ρετο καὶ παντοῖος ἐγίνετοΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν σοφιστὴς ὁ ἄν-θρωπος ἦν καὶ οὐκ ἀληθῶς κατεφρόνει τοῦπράγματοςΚΕΡΒΕΡΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐπείπερ ἀναγκα-ῖον αὐτὸ ἑώρα κατεθρασύνετο ὡς δῆθενοὐκ ἄκων πεισόμενος ὃ πάντως ἔδει παθε-ῖν ὡς θαυμάσονται οἱ θεαταί καὶ ὅλωςπερὶ πάντων γε τῶν τοιούτων εἰπεῖν ἂνἔχοιμι ἕως τοῦ στομίου τολμηροὶ καὶ ἀν-δρεῖοι τὰ δὲ ἔνδοθεν ἔλεγχος ἀκριβήςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἐγὼ δὲ πῶς σοι κατελη-λυθέναι ἔδοξαΚΕΡΒΕΡΟΣ Μόνος ὦ Μένιππε ἀξίωςτοῦ γένους καὶ Διογένης πρὸ σοῦ ὅτι μὴἀναγκαζόμενοι ἐσῄειτε μηδ ὠθούμενοιἀλλ ἐθελούσιοι γελῶντες οἰμώζειν πα-ραγγείλαντες ἅπασιν

70

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΕΡΜΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ποῦ δαὶ οἱ καλοί εἰσιν ἢαἱ καλαί Ἑρμῆ ξενάγησόν με νέηλυνὄντα ΕΡΜΗΣ Οὐ σχολὴ μέν ὦ Μένιππεπλὴν κατ ἐκεῖνο ἀπόβλεψον ἐπὶ τὰ δεξιάἔνθα ὁ Ὑάκινθός τέ ἐστιν καὶ Νάρκισσοςκαὶ Νιρεὺς καὶ Ἀχιλλεὺς καὶ Τυρὼ καὶἙλένη καὶ Λήδα καὶ ὅλως τὰ ἀρχαῖαπάντα κάλληΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀστᾶ μόνα ὁρῶ καὶ κρα-νία τῶν σαρκῶν γυμνά ὅμοια τὰ πολλάΕΡΜΗΣ Καὶ μὴν ἐκεῖνά ἐστιν ἃ πάντεςοἱ ποιηταὶ θαυμάζουσι τὰ ὀστᾶ ὧν σὺ ἔοι-κας καταφρονεῖνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως τὴν Ἑλένην μοιδεῖξον οὐ γὰρ ἂν διαγνοίην ἔγωγεΕΡΜΗΣ Τουτὶ τὸ κρανίον ἡ ἙλένηἐστίνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα διὰ τοῦτο αἱ χίλιαι

71

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΥΣΩΛΟΥ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ὦ Κάρ ἐπὶ τίνι μέγα φρο-νεῖς καὶ πάντων ἡμῶν προτιμᾶσθαι ἀξιοῖςΜΑΥΣΩΛΟΣ Καὶ ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ μένὦ Σινωπεῦ ὃς ἐβασίλευσα Καρίας μὲνἁπάσης ἦρξα δὲ καὶ Λυδῶν ἐνίων καὶ νή-σους δέ τινας ὑπηγαγόμην καὶ ἄχρι Μιλή-του ἐπέβην τὰ πολλὰ τῆς Ἰωνίας κατα-στρεφόμενος καὶ καλὸς ἦν καὶ μέγας καὶἐν πολέμοις καρτερός τὸ δὲ μέγιστον ὅτιἐν Ἁλικαρνασσῷ μνῆμα παμμέγεθες ἔχωἐπικείμενον ἡλίκον οὐκ ἄλλος νεκρός ἀλλοὐδὲ οὕτως ἐς κάλλος ἐξησκημένον ἵππωνκαὶ ἀνδρῶν ἐς τὸ ἀκριβέστατον εἰκα-σμένων λίθου τοῦ καλλίστου οἷον οὐδὲνεὼν εὕροι τις ἂν ῥᾳδίως οὐ δοκῶ σοι δι-καίως ἐπὶ τούτοις μέγα φρονεῖνΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ φῄς καὶτῷ κάλλει καὶ τῷ βάρει τοῦ τάφουΜΑΥΣΩΛΟΣ Νὴ Δί ἐπὶ τούτοις

162

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΙΠΟΝΤΑ ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΕΙ ΕΝ ΛΟΓΟΙΣ3ΠΛΟΙΟΝ Η ΕΥΧΑΙ13ΝΕΚΡΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ59

167

ἀγάγῃ σχολὴν ἀπὸ τῶν θορύβων τῶν ἐνποσίν εἰς Αἴγυπτον ἀπαγαγὼν θάψεινἐκεῖ ὡς γενοίμην εἷς τῶν Αἰγυπτίων θεῶνΔΙΟΓΕΝΗΣ Μὴ γελάσω οὖν ὦἈλέξανδρε ὁρῶν καὶ ἐν ᾅδου ἔτι σε μωραί-νοντα καὶ ἐλπίζοντα Ἄνουβιν ἢ Ὄσιρινγενήσεσθαι πλὴν ἀλλὰ ταῦτα μέν ὦθειότατε μὴ ἐλπίσῃς οὐ γὰρ θέμις ἀνελθε-ῖν τινα τῶν ἅπαξ διαπλευσάντων τὴν λί-μνην καὶ εἰς τὸ εἴσω τοῦ στομίου παρελ-θόντων οὐ γὰρ ἀμελὴς ὁ Αἰακὸς οὐδὲ ὁΚέρβερος εὐκαταφρόνητος ἐκεῖνο δέ γεἡδέως ἂν μάθοιμι παρὰ σοῦ πῶς φέρειςὁπόταν ἐννοήσῃς ὅσην εὐδαιμονίαν ὑπὲργῆς ἀπολιπὼν ἀφῖξαι σωματοφύλακας καὶὑπασπιστὰς καὶ σατράπας καὶ χρυσὸν το-σοῦτον καὶ ἔθνη προσκυνοῦντα καὶ Βαβυ-λῶνα καὶ Βάκτρα καὶ τὰ μεγάλα θηρία καὶτιμὴν καὶ δόξαν καὶ τὸ ἐπίσημον εἶναι ἐξε-λαύνοντα διαδεδεμένον ταινίᾳ λευκῇ τὴνκεφαλὴν πορφυρίδα ἐμπεπορπημένον οὐ

100

ΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲ τὸν ἐλλέβορον ὦΜένιππε ἀναίνομαι πιεῖν γένοιτό μοιμόνονΜΕΝΙΠΠΟΣ Θάρρει ὦ Τάνταλε ὡςοὔτε σὺ οὔτε ἄλλος πίεται τῶν νεκρῶνἀδύνατον γάρ καίτοι οὐ πάντες ὥσπερ σὺἐκ καταδίκης διψῶσι τοῦ ὕδατος αὐτοὺςοὐχ ὑπομένοντος

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΧΕΙΡΩΝΟΣ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤκουσα ὦ Χείρων ὡςθεὸς ὢν ἐπεθύμησας ἀποθανεῖνΧΕΙΡΩΝ Ἀληθῆ ταῦτα ἤκουσας ὦΜένιππε καὶ τέθνηκα ὡς ὁρᾷς ἀθάνατοςεἶναι δυνάμενοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίς δαί σε ἔρως τοῦ θα-νάτου ἔσχεν ἀνεράστου τοῖς πολλοῖς χρή-ματοςΧΕΙΡΩΝ Ἐρῶ πρὸς σὲ οὐκ ἀσύνετον

81

ΝΙΡΕΥΣ Καὶ μὴν ἐροῦ Ὅμηρον ὁποῖοςἦν ὁπότε συνεστράτευον τοῖς ἈχαιοῖςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀνείρατά μοι λέγειςἐγὼ δὲ ἃ βλέπω καὶ νῦν ἔχεις ἐκεῖνα δέ οἱτότε ἴσασινΝΙΡΕΥΣ Οὔκουν ἐγὼ ἐνταῦθα εὐμορ-φότερός εἰμι ὦ Μένιππε ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔτε σὺ οὔτε ἄλλοςεὔμορφος ἰσοτιμία γὰρ ἐν ᾅδου καὶ ὅμοιοιἅπαντεςΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἐμοὶ μὲν καὶ τοῦτο ἱκανόν

166

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλ ὦ καλὲ Μαύσωλεοὔτε ἡ ἰσχὺς ἔτι σοι ἐκείνη οὔτε ἡ μορφὴπάρεστιν εἰ γοῦν τινα ἑλοίμεθα δικαστὴνεὐμορφίας πέρι οὐκ ἔχω εἰπεῖν τίνος ἕνε-κα τὸ σὸν κρανίον προτιμηθείη ἂν τοῦἐμοῦ φαλακρὰ γὰρ ἄμφω καὶ γυμνά καὶτοὺς ὀδόντας ὁμοίως προφαίνομεν καὶ τοὺςὀφθαλμοὺς ἀφῃρήμεθα καὶ τὰς ῥῖνας ἀπο-σεσιμώμεθα ὁ δὲ τάφος καὶ οἱ πολυτελεῖςἐκεῖνοι λίθοι Ἁλικαρνασσεῦσι μὲν ἴσωςεἶεν ἐπιδείκνυσθαι καὶ φιλοτιμεῖσθαι πρὸςτοὺς ξένους ὡς δή τι μέγα οἰκοδόμημααὐτοῖς ἐστιν σὺ δέ ὦ βέλτιστε οὐχ ὁρῶ ὅτι ἀπολαύεις αὐτοῦ πλὴν εἰ μὴ τοῦτο φῄςὅτι μᾶλλον ἡμῶν ἀχθοφορεῖς ὑπὸ τηλικού-τοις λίθοις πιεζόμενοςΜΑΥΣΩΛΟΣ Ἀνόνητα οὖν μοι ἐκεῖναπάντα καὶ ἰσότιμος ἔσται Μαύσωλος καὶΔιογένης ΔΙΟΓΕΝΗΣ Οὐκ ἰσότιμος ὦ γεν-ναιότατε οὐ γὰρ Μαύσωλος μὲν γὰρ

163

ὄντα οὐκ ἦν ἔτι ἡδὺ ἀπολαύειν τῆς ἀθανα-σίαςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐχ ἡδὺ ἦν ζῶντα ὁρᾶντὸ φῶςΧΕΙΡΩΝ Οὔκ ὦ Μένιππε τὸ γὰρ ἡδὺἔγωγε ποικίλον τι καὶ οὐχ ἁπλοῦν ἡγοῦμαιεἶναι ἐγὼ δὲ ἔζων ἀεὶ καὶ ἀπέλαυον τῶνὁμοίων ἡλίου φωτός τροφῆς αἱ ὧραι δὲαἱ αὐταὶ καὶ τὰ γινόμενα ἅπαντα ἑξῆς ἕκα-στον ὥσπερ ἀκολουθοῦντα θάτερον θα-τέρῳ ἐνεπλήσθην οὖν αὐτῶν οὐ γὰρ ἐν τῷαὐτῷ ἀεὶ ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ ltμὴgt μετασχεῖνὅλως τὸ τερπνὸν ἦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις ὦ Χείρων τὰἐν ᾅδου δὲ πῶς φέρεις ἀφ οὗ προελόμενοςαὐτὰ ἥκειςΧΕΙΡΩΝ Οὐκ ἀηδῶς ὦ Μένιππε ἡγὰρ ἰσοτιμία πάνυ δημοτικὴ καὶ τὸ πρᾶγ-μα οὐδὲν ἔχει τὸ διάφορον ἐν φωτὶ εἶναι ἢἐν σκότῳ ἄλλως τε οὔτε διψῆν ὥσπερ ἄνωοὔτε πεινῆν δεῖ ἀλλ ἀνεπιδεεῖς τούτων

82

ἄχρηστόν σοι ὦ Ἀλέξανδρε πρὸς τὰπράγματα ἐγένετο πολλοὶ γὰρ ὑπέπτησ-σον θεὸν εἶναί σε νομίζοντες ἀτὰρ εἰπέμοι τίνι τὴν τοσαύτην ἀρχὴν καταλέλοι-παςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκ οἶδα ὦ Διόγενεςοὐ γὰρ ἔφθασα ἐπισκῆψαί τι περὶ αὐτῆς ἢτοῦτο μόνον ὅτι ἀποθνήσκων Περδίκκᾳτὸν δακτύλιον ἐπέδωκα πλὴν ἀλλὰ τί γε-λᾷς ὦ ΔιόγενεςΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί γὰρ ἄλλο ἢ ἀνεμνήσθηνοἷα ἐποίει ἡ Ἑλλάς ἄρτι σε παρειληφότατὴν ἀρχὴν κολακεύοντες καὶ προστάτηναἱρούμενοι καὶ στρατηγὸν ἐπὶ τοὺς βαρ-βάρους ἔνιοι δὲ καὶ τοῖς δώδεκα θεοῖς προ-στιθέντες καὶ οἰκοδομοῦντές σοι νεὼς καὶθύοντες ὡς δράκοντος υἱῷ ἀλλ εἰπέ μοιποῦ σε οἱ Μακεδόνες ἔθαψαν ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἔτι ἐν Βαβυλῶνι κε-ῖμαι τριακοστὴν ἡμέραν ταύτην ὑπισχνε-ῖται δὲ Πτολεμαῖος ὁ ὑπασπιστής ἤν ποτε

99

οἰμώξεται μεμνημένος τῶν ὑπὲρ γῆς ἐνοἷς εὐδαιμονεῖν ᾤετο Διογένης δὲ καταγε-λάσεται αὐτοῦ καὶ τάφον ὁ μὲν ἐν Ἁλικαρ-νασσῷ ἐρεῖ ἑαυτοῦ ὑπὸ Ἀρτεμισίας τῆς γυ-ναικὸς καὶ ἀδελφῆς κατεσκευασμένον ὁΔιογένης δὲ τοῦ μὲν σώματος εἰ καί τινατάφον ἔχει οὐκ οἶδεν οὐδὲ γὰρ ἔμελεναὐτῷ τούτου λόγον δὲ τοῖς ἀρίστοις περὶτούτου καταλέλοιπεν ἀνδρὸς βίον βεβιω-κὼς ὑψηλότερον ὦ Καρῶν ἀνδραποδω-δέστατε τοῦ σοῦ μνήματος καὶ ἐν βεβαιο-τέρῳ χωρίῳ κατεσκευασμένον

ΝΙΡΕΩΣ ΚΑΙ ΘΕΡΣΙΤΟΥ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΝΙΡΕΥΣ Ἰδοὺ δή Μένιππος οὑτοσὶ δι-κάσει πότερος εὐμορφότερός ἐστιν εἰπέὦ Μένιππε οὐ καλλίων σοι δοκῶΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δὲ καὶ ἔστε πρότε-ρον οἶμαι χρὴ γὰρ τοῦτο εἰδέναι

164

ΝΙΡΕΥΣ Νιρεὺς καὶ ΘερσίτηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πότερος οὖν ὁ Νιρεὺς καὶπότερος ὁ Θερσίτης οὐδέπω γὰρ τοῦτοδῆλον ΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἓν μὲν ἤδη τοῦτο ἔχω ὅτιὅμοιός εἰμί σοι καὶ οὐδὲν τηλικοῦτον δια-φέρεις ἡλίκον σε Ὅμηρος ἐκεῖνος ὁ τυ-φλὸς ἐπῄνεσεν ἁπάντων εὐμορφότερονπροσειπών ἀλλ ὁ φοξὸς ἐγὼ καὶ ψεδνὸςοὐδὲν χείρων ἐφάνην τῷ δικαστῇ ὅρα δὲσύ ὦ Μένιππε ὅντινα καὶ εὐμορφότερονἡγῇΝΙΡΕΥΣ Ἐμέ γε τὸν Ἀγλαΐας καὶΧάροπος ldquoὃς κάλλιστος ἀνὴρ ὑπὸ ἼλιονἦλθονrdquoΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλ οὐχὶ καὶ ὑπὸ γῆνὡς οἶμαι κάλλιστος ἦλθες ἀλλὰ τὰ μὲνὀστᾶ ὅμοια τὸ δὲ κρανίον ταύτῃ μόνον ἄραδιακρίνοιτο ἀπὸ τοῦ Θερσίτου κρανίου ὅτιεὔθρυπτον τὸ σόν ἀλαπαδνὸν γὰρ αὐτὸ καὶοὐκ ἀνδρῶδες ἔχεις

165

ΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἀποδειλιᾷς καὶ σύ ὦἈδείμαντε πλησίον τοῦ κινδύνου γενόμε-νος σοὶ δὲ τί δοκεῖ ὦ ΤιμόλαεΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἁπάσῃ τῇ στρατιᾷ βαδί-ζειν ἐπὶ τοὺς πολεμίους μηδὲ περιμένεινἔστ ἂν ἄμεινον παρασκευάσωνται παντα-χόθεν τῶν συμμάχων προσγενομένων ἀλλἕως ἔτι καθ ὁδόν εἰσιν οἱ πολέμιοι ἐπιχει-ρῶμεν αὐτοῖςΣΑΜΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις σὺ δὲ τί ὦ Λυ-κῖνε δοκιμάζεις ΛΥΚΙΝΟΣ Ἐγώ σοι φράσω ἐπειδὴκεκμήκαμεν συντόνως ὁδεύοντες ὁπότεκατῄειμεν ἕωθεν ἐς τὸν Πειραιᾶ καὶ νῦνἤδη τριάκοντά που σταδίους προκεχωρή-καμεν καὶ ὁ ἥλιος πολύς κατὰ μεσημβρίανγὰρ ἤδη μάλιστα ἐνταῦθά που ἐπὶ τὰςἐλαίας ἐπὶ τῆς ἀνατετραμμένης στήλης κα-θίσαντας ἀναπαύσασθαι εἶτα οὕτως ἀνα-στάντας ἀνύειν τὸ λοιπὸν ἐς τὸ ἄστυΣΑΜΙΠΠΟΣ Ἔτι γὰρ Ἀθήνησιν ὦ μα-

44

τὸ γελάσαι μάλα ἡδέως ἐφ οἷς ὑμεῖς ᾐτή-σατε τοιούτοις οὖσι καὶ ταῦτα φιλοσοφίανἐπαινοῦντες

57

ΕΡΜΗΣ Εὖ λέγεις ἀπόθου καὶ τοῦτονΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Καὶ τίς ὁ ἀποκείρωνἔσταιΕΡΜΗΣ Μένιππος οὑτοσὶ λαβὼν πέλε-κυν τῶν ναυπηγικῶν ἀποκόψει αὐτὸν ἐπι-κόπῳ τῇ ἀποβάθρᾳ χρησάμενος ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔκ ὦ Ἑρμῆ ἀλλὰ πρίο-νά μοι ἀνάδος γελοιότερον γὰρ τοῦτοΕΡΜΗΣ Ὁ πέλεκυς ἱκανός εὖ γε ἀν-θρωπινώτερος νῦν ἀναπέφηνας ἀποθέμενοςσαυτοῦ τὴν κινάβρανΜΕΝΙΠΠΟΣ Βούλει μικρὸν ἀφέλωμαικαὶ τῶν ὀφρύωνΕΡΜΗΣ Μάλιστα ὑπὲρ τὸ μέτωπονγὰρ καὶ ταύτας ἐπῆρκεν οὐκ οἶδα ἐφ ὅτῳἀνατείνων ἑαυτόν τί τοῦτο καὶ δακρύειςὦ κάθαρμα καὶ πρὸς θάνατον ἀποδειλιᾷςἔμβηθι δ οὖνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἓν ἔτι τὸ βαρύτατον ὑπὸμάλης ἔχειΕΡΜΗΣ Τί ὦ Μένιππε

126

νόδωρός τε ὁ πλούσιος ὁ ἡμέτερος καὶ Ἀρ-σάκης ὁ Μηδίας ὕπαρχος καὶ Ὀροίτης ὁἈρμένιος ὁ μὲν οὖν Ἰσμηνόδωρος ndash ἐπε-φόνευτο γὰρ ὑπὸ τῶν λῃστῶν ὑπὸ τὸν Κι-θαιρῶνα Ἐλευσῖνάδε οἶμαι βαδίζων ndashἔστενε καὶ τὸ τραῦμα ἐν ταῖν χεροῖν εἶχεκαὶ τὰ παιδία ἃ νεογνὰ καταλελοίπει ἀνε-καλεῖτο καὶ ἑαυτῷ ἐπεμέμφετο τῆς τόλ-μης ὃς Κιθαιρῶνα ὑπερβάλλων καὶ τὰπερὶ τὰς Ἐλευθερὰς χωρία πανέρημα ὄνταὑπὸ τῶν πολέμων διοδεύων δύο μόνουςοἰκέτας ἐπηγάγετο καὶ ταῦτα φιάλαςπέντε χρυσᾶς καὶ κυμβία τέτταρα μεθἑαυτοῦ κομίζων ὁ δὲ Ἀρσάκης ndash γηραιὸςἤδη καὶ νὴ Δί οὐκ ἄσεμνος τὴν ὄψιν ndash εἰςτὸ βαρβαρικὸν ἤχθετο καὶ ἠγανάκτει πε-ζὸς βαδίζων καὶ ἠξίου τὸν ἵππον αὐτῷπροσαχθῆναι καὶ γὰρ καὶ ὁ ἵππος αὐτῷσυνετεθνήκει μιᾷ πληγῇ ἀμφότεροι διαπα-ρέντες ὑπὸ Θρᾳκός τινος πελταστοῦ ἐν τῇἐπὶ τῷ Ἀράξῃ πρὸς τὸν Καππαδόκην συ-

135

ξαίμην πλουτήσας ἐπ ὀλίγον ὑπηνέμιόντινα πλοῦτον ἀνιᾶσθαι μετ ὀλίγον ψιλὴντὴν μᾶζαν ἐσθίων οἷα ὑμεῖς πείσεσθε μετὀλίγον ἐπειδὰν ἡ εὐδαιμονία μὲν ὑμῖν καὶὁ πολὺς πλοῦτος οἴχηται ἀποπτάμενοςαὐτοὶ δὲ καταβάντες ἀπὸ τῶν θησαυρῶν τεκαὶ διαδημάτων ὥσπερ ἐξ ἡδίστου ὀνείρα-τος ἀνεγρόμενοι ἀνόμοια τὰ ἐπὶ τῆς οἰκίαςεὑρίσκητε ὥσπερ οἱ τοὺς βασιλεῖς ὑποκρι-νόμενοι τραγῳδοὶ ἐξελθόντες ἀπὸ τοῦ θε-άτρου λιμώττοντες οἱ πολλοί καὶ ταῦταπρὸ ὀλίγου Ἀγαμέμνονες ὄντες ἢ Κρέο-ντες λυπήσεσθε οὖν ὡς τὸ εἰκός καὶ δυ-σάρεστοι ἔσεσθε τὰ ἐπὶ τῆς οἰκίας καὶμάλιστα σύ ὦ Τιμόλαε ὁπόταν δέῃ σε τὸαὐτὸ παθεῖν τῷ Ἰκάρῳ τῆς πτερώσεωςδιαλυθείσης καταπεσόντα ἐκ τοῦ οὐρανοῦχαμαὶ βαδίζειν ἀπολέσαντα τοὺς δακτυλί-ους ἐκείνους ἅπαντας ἀπορρυέντας τῶν δα-κτύλων ἐμοὶ δὲ καὶ τοῦτο ἱκανὸν ἀντὶπάντων θησαυρῶν καὶ Βαβυλῶνος αὐτῆς

56

κάριε εἶναι δοκεῖς ὃς ἀμφὶ Βαβυλῶνα ἐντῷ πεδίῳ πρὸ τῶν τειχῶν ἐν τοσούτοιςστρατιώταις κάθησαι περὶ τοῦ πολέμουδιασκοπούμενοςΛΥΚΙΝΟΣ Εὖ γε ὑπέμνησας ἐγὼ δὲνήφειν ᾤμην καὶ ὕπαρ ἀποφανεῖσθαι τὴνγνώμηνΣΑΜΙΠΠΟΣ Πρόσιμεν δή εἴ σοι δοκεῖκαὶ ὅπως ἄνδρες ἀγαθοὶ ἐν τοῖς κινδύνοιςἔσεσθε μηδὲ προδώσετε τὸ πάτριον φρόνη-μα ἤδη γάρ που καὶ οἱ πολέμιοι ἐπιλαμ-βάνουσιν ὥστε τὸ μὲν σύνθημα ἔστωἘνυάλιος ὑμεῖς δὲ ἐπειδὰν σημάνῃ ὁ σαλ-πιγκτής ἀλαλάξαντες καὶ τὰ δόρατα κρού-σαντες πρὸς τὰς ἀσπίδας ἐπείγεσθε συμ-μῖξαι τοῖς ἐναντίοις καὶ ἐντὸς γενέσθαιτῶν τοξευμάτων ὡς μηδὲ πληγὰς λαμ-βάνωμεν ἀκροβολίζεσθαι αὐτοῖς διδόντεςκαὶ ἐπειδὴ ἐς χεῖρας ἤδη συνεληλύθαμεντὸ μὲν εὐώνυμον καὶ ὁ Τιμόλαος ἐτρέψα-ντο τοὺς καθ αὑτοὺς Μήδους ὄντας τὸ δὲ

45

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΘΕΝΟΥΣΚΑΙ ΚΡΑΤΗΤΟΣ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀντίσθενες καὶ Κράτηςσχολὴν ἄγομεν ὥστε τί οὐκ ἄπιμεν εὐθὺτῆς καθόδου περιπατήσοντες ὀψόμενοιτοὺς κατιόντας οἷοί τινές εἰσι καὶ τί ἕκα-στος αὐτῶν ποιεῖΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Ἀπίωμεν ὦ Διόγενεςκαὶ γὰρ ἂν ἡδὺ τὸ θέαμα γένοιτο τοὺς μὲνδακρύοντας αὐτῶν ὁρᾶν τοὺς δὲ ἱκετεύο-ντας ἀφεθῆναι ἐνίους δὲ μόλις κατιόνταςκαὶ ἐπὶ τράχηλον ὠθοῦντος τοῦ Ἑρμοῦὅμως ἀντιβαίνοντας καὶ ὑπτίους ἀντερείδο-ντας οὐδὲν δέονΚΡΑΤΗΣ Ἔγωγ οὖν καὶ διηγήσομαιὑμῖν ἃ εἶδον ὁπότε κατῄειν κατὰ τὴν ὁδόνΔΙΟΓΕΝΗΣ Διήγησαι ὦ Κράτης ἔοι-κας γάρ τινα ἑωρακέναι παγγέλοιαΚΡΑΤΗΣ Καὶ ἄλλοι μὲν πολλοὶ συγκα-τέβαινον ἡμῖν ἐν αὐτοῖς δὲ ἐπίσημοι Ἰσμη-

134

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Κολακείαν ὦ Ἑρμῆ πολ-λὰ ἐν τῷ βίῳ χρησιμεύσασαν αὐτῷΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Οὐκοῦν καὶ σύ ὦΜένιππε ἀπόθου τὴν ἐλευθερίαν καὶ παρ-ρησίαν καὶ τὸ ἄλυπον καὶ τὸ γενναῖον καὶτὸν γέλωτα μόνος γοῦν τῶν ἄλλων γελᾷςΕΡΜΗΣ Μηδαμῶς ἀλλὰ καὶ ἔχε ταῦτακοῦφα γὰρ καὶ πάνυ εὔφορα ὄντα καὶ πρὸςτὸν κατάπλουν χρήσιμα καὶ ὁ ῥήτωρ δὲσὺ ἀπόθου τῶν ῥημάτων τὴν τοσαύτηνἀπεραντολογίαν καὶ ἀντιθέσεις καὶ παρι-σώσεις καὶ περιόδους καὶ βαρβαρισμοὺςκαὶ τὰ ἄλλα βάρη τῶν λόγωνΡΗΤΩΡ Ἢν ἰδού ἀποτίθεμαιΕΡΜΗΣ Εὖ ἔχει ὥστε λύε τὰ ἀπόγειατὴν ἀποβάθραν ἀνελώμεθα τὸ ἀγκύριονἀνεσπάσθω πέτασον τὸ ἱστίον εὔθυνε ὦπορθμεῦ τὸ πηδάλιον εὖ πάθωμεν τίοἰμώζετε ὦ μάταιοι καὶ μάλιστα ὁ φι-λόσοφος σὺ ὁ ἀρτίως τὸν πώγωνα δεδῃω-μένος

127

κατ ἐμὲ ἰσόπαλον ἔτι Πέρσαι γάρ εἰσι καὶὁ βασιλεὺς ἐν αὐτοῖς ἡ δὲ ἵππος ἅπασατῶν βαρβάρων ἐπὶ τὸ δεξιὸν ἡμῶν ἐλαύ-νουσιν ὥστε ὦ Λυκῖνε αὐτός τε ἀνὴρἀγαθὸς γίγνου καὶ τοῖς μετὰ σαυτοῦ παρα-κελεύου δέχεσθαι τὴν ἐπέλασινΛΥΚΙΝΟΣ Ὢ τῆς τύχης ἐπ ἐμὲ γὰροἱ ἱππεῖς ἅπαντες καὶ μόνος ἐπιτήδειοςαὐτοῖς ἔδοξα ἐπελαύνεσθαι καί μοι δοκῶἢν βιάζωνται αὐτομολήσειν προσδραμὼνἐς τὴν παλαίστραν ἔτι πολεμοῦντας ὑμᾶςκαταλιπώνΣΑΜΙΠΠΟΣ Μηδαμῶς κρατεῖς γὰραὐτῶν καὶ σὺ ἤδη τὸ μέρος ἐγὼ δέ ὡςὁρᾷς καὶ μονομαχήσω πρὸς τὸν βασιλέαπροκαλεῖται γάρ με καὶ ἀναδῦναι πάντωςαἰσχρόνΛΥΚΙΝΟΣ Νὴ Δία καὶ τετρώσῃ αὐτίκαμάλα πρὸς αὐτοῦ βασιλικὸν γὰρ καὶ τὸτρωθῆναι περὶ τῆς ἀρχῆς μαχόμενονΣΑΜΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις ἐπιπόλαιον

46

τόδε τί δή ποτε οὐχ εἷς δακτύλιος ἅπανταταῦτα δύναταί σοι ἀλλὰ τοσούτους περι-ημμένος βαδιῇ τὴν ἀριστερὰν πεφορτι-σμένος κατὰ δάκτυλον ἕνα μᾶλλον δὲὑπερπαίει ὁ ἀριθμός καὶ δεήσει καὶ τὴνδεξιὰν συνεπιλαβεῖν καίτοι ἑνὸς τοῦ ἀνα-γκαιοτάτου προσδεῖ ὃς περιθέμενόν σεπαύσει μωραίνοντα τὴν πολλὴν ταύτηνκόρυζαν ἀποξύσας ἢ τοῦτο μὲν καὶ ὁ ἑλ-λέβορος ἱκανὸς ποιῆσαι ζωρότερος ποθείςΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἀλλὰ πάντως ὦ Λυκῖνεκαὶ αὐτὸς εὔξῃ τι ἤδη ποτέ ὡς ἂν μάθω-μεν οἷα αἰτήσεις ἀνεπίληπτα καὶ ἀνέγκλη-τα ὁ συκοφαντῶν τοὺς ἄλλους ΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλ οὐ δέομαι εὐχῆς ἐγώἥκομεν γὰρ δὴ πρὸς τὸ Δίπυλον καὶ ὁ βέλ-τιστος οὑτοσὶ Σάμιππος ἀμφὶ Βαβυλῶναμονομαχῶν καὶ σύ ὦ Τιμόλαε ἀριστῶνμὲν ἐν Συρίᾳ δειπνῶν δὲ ἐν Ἰταλίᾳ καὶτοῖς ἐμοὶ ἐπιβάλλουσι σταδίοις κατεχρήσα-σθε καλῶς ποιοῦντες ἄλλως τε οὐκ ἂν δε-

55

ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Ὅτι ὦ Ἑρμῆ ἀθάνα-τον ᾤμην τὴν ψυχὴν ὑπάρχεινΜΕΝΙΠΠΟΣ Ψεύδεται ἄλλα γὰρ ἔοικελυπεῖν αὐτόνΕΡΜΗΣ Τὰ ποῖαΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅτι μηκέτι δειπνήσειπολυτελῆ δεῖπνα μηδὲ νύκτωρ ἐξιὼν ἅπα-ντας λανθάνων τῷ ἱματίῳ τὴν κεφαλὴν κα-τειλήσας περίεισιν ἐν κύκλῳ τὰ χαμαιτυ-πεῖα καὶ ἕωθεν ἐξαπατῶν τοὺς νέους ἐπὶτῇ σοφίᾳ ἀργύριον λήψεται ταῦτα λυπεῖαὐτόν ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Σὺ γάρ ὦ Μένιππεοὐκ ἄχθῃ ἀποθανώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Πῶς ὃς ἔσπευσα ἐπὶ τὸνθάνατον καλέσαντος μηδενός ἀλλὰ μετα-ξὺ λόγων οὐ κραυγή τις ἀκούεται ὥσπερτινῶν ἀπὸ γῆς βοώντωνΕΡΜΗΣ Ναί ὦ Μένιππε οὐκ ἀφ ἑνόςγε χώρου ἀλλ οἱ μὲν εἰς τὴν ἐκκλησίανσυνελθόντες ἄσμενοι γελῶσι πάντες ἐπὶ τῷ

128

ΚΡΑΤΗΣ Ἀλλ οἱ ἄλλοι ἠμέλουν τῶντοιούτων κτημάτων καὶ οὐδεὶς ἐθεράπευενἡμᾶς κληρονομήσειν προσδοκῶν εἰς δὲ τὸχρυσίον πάντες ἔβλεπονΔΙΟΓΕΝΗΣ Εἰκότως οὐ γὰρ εἶχονἔνθα δέξαιντο τὰ τοιαῦτα παρ ἡμῶν διερ-ρυηκότες ὑπὸ τρυφῆς καθάπερ τὰ σαπρὰτῶν βαλλαντίων ὥστε εἴ ποτε καὶ ἐμβάλοιτις ἐς αὐτοὺς ἢ σοφίαν ἢ παρρησίαν ἢ ἀλή-θειαν ἐξέπιπτεν εὐθὺς καὶ διέρρει τοῦπυθμένος στέγειν οὐ δυναμένου οἷόν τιπάσχουσιν αἱ τοῦ Δαναοῦ αὗται παρθένοιεἰς τὸν τετρυπημένον πίθον ἐπαντλοῦσαιτὸ δὲ χρυσίον ὀδοῦσι καὶ ὄνυξι καὶ πάσῃμηχανῇ ἐφύλαττονΚΡΑΤΗΣ Οὐκοῦν ἡμεῖς μὲν ἕξομενκἀνταῦθα τὸν πλοῦτον οἱ δὲ ὀβολὸν ἥξουσικομίζοντες καὶ τοῦτον ἄχρι τοῦ πορθμέως

133

σκοπεῖν ἔξω βέλους ὑπεραιωρούμενον καὶεἰ δόξειέ μοι προσθέμενος ἂν τοῖς ἡττη-μένοις κοιμίσας τοὺς κρατοῦντας νικᾶν πα-ρεῖχον τοῖς φεύγουσιν ἀναστρέψασιν ἀπὸτῆς τροπῆς καὶ τὸ ὅλον παιδιὰν ἐποιού-μην ἂν τὸν τῶν ἀνθρώπων βίον καὶ πάνταἐμὰ ἦν καὶ θεὸς ἐδόκουν τοῖς ἄλλοις τοῦτοἡ ἄκρα εὐδαιμονία ἐστὶ μήτε ἀπολέσθαιμήτε ἐπιβουλευθῆναι δυναμένη καὶ μάλι-στα μεθ ὑγιείας ἐν μακρῷ τῷ βίῳ τί ἂναἰτιάσαιο ὦ Λυκῖνε τῆς εὐχῆςΛΥΚΙΝΟΣ Οὐδέν ὦ Τιμόλαε οὐδὲγὰρ ἀσφαλὲς ἐναντιοῦσθαι ἀνδρὶ πτηνῷκαὶ ὑπὲρ μυρίους τὴν ἰσχύν πλὴν ἀλλὰἐκεῖνο ἐρήσομαί σε εἴ τινα ἄλλον εἶδες ἐντοσούτοις ἔθνεσιν ὅσα ὑπερέπτης γέρονταἤδη ἄνδρα οὕτω παρακεκινηκότα τὴνγνώμην ἐπὶ δακτυλίου μικροῦ ὀχούμενονὄρη ὅλα κινεῖν ἄκρῳ τῷ δακτύλῳ δυνάμε-νον ἐπέραστον πᾶσι καὶ ταῦτα φαλακρὸνὄντα καὶ τὴν ῥῖνα σιμόν ἀτὰρ εἰπέ μοι καὶ

54

μέντοι τὸ τραῦμα καὶ οὐκ εἰς τὰ φανερὰτοῦ σώματος ὡς μηδὲ τὴν οὐλὴν ὕστερονἄμορφον γενέσθαι πλὴν ἀλλὰ ὁρᾷς ὅπωςἐπελάσας μιᾷ πληγῇ αὐτόν τε καὶ τὸν ἵπ-πον διέπειρα τὴν λόγχην ἀφείς εἶτα τὴνκεφαλὴν ἀποτεμὼν καὶ ἀφελὼν τὸ διάδημαβασιλεὺς ἤδη γέγονα προσκυνούμενος ὑφἁπάντων οἱ βάρβαροι προσκυνείτωσανὑμῶν κατὰ τὸν Ἑλλήνων νόμον ἄρξω εἷςστρατηγὸς ὀνομαζόμενος ἐπὶ τούτοις ἄραἐννοεῖτε ὅσας μὲν πόλεις ἐπωνύμους ἐπἐμαυτοῦ οἰκιῶ ὅσας δὲ καὶ καθαιρήσωἑλὼν κατὰ κράτος αἳ ἂν ὑβρίσωσί τι ἐςτὴν ἀρχήν ἁπάντων δὲ μάλιστα Κυδίαντὸν πλούσιον μετελεύσομαι ὃς ὅμορος ὤνμοι ἐξέωσε τοῦ ἀγροῦ ἐπιβαίνων κατ ὀλί-γον ἐς τὸ εἴσω τῶν ὅρωνΛΥΚΙΝΟΣ Πέπαυσο ἤδη ὦ Σάμιππεκαιρὸς γὰρ σὲ ἤδη μὲν νενικηκότα τηλι-καύτην μάχην ἐν Βαβυλῶνι εὐωχεῖσθαι τὰἐπινίκια ndash ἑκστάδιος γὰρ οἶμαί σοι ἡ ἀρχή

47

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Εὖ ἐποίησαν ἡμεῖς δὲὁπότε ἐν τῷ βίῳ ἦμεν οὐδὲν τοιοῦτον ἐνε-νοοῦμεν περὶ ἀλλήλων οὔτε πώποτεηὐξάμην Ἀντισθένην ἀποθανεῖν ὡς κληρο-νομήσαιμι τῆς βακτηρίας αὐτοῦ ndash εἶχεν δὲπάνυ καρτερὰν ἐκ κοτίνου ποιησάμενος ndashοὔτε οἶμαι σὺ ὁ Κράτης ἐπεθύμεις κληρο-νομεῖν ἀποθανόντος ἐμοῦ τὰ κτήματα καὶτὸν πίθον καὶ τὴν πήραν χοίνικας δύο θέρ-μων ἔχουσανΚΡΑΤΗΣ Οὐδὲν γάρ μοι τούτων ἔδειἀλλ οὐδὲ σοί ὦ Διόγενες ἃ γὰρ ἐχρῆν σύτε Ἀντισθένους ἐκληρονόμησας καὶ ἐγὼσοῦ πολλῷ μείζω καὶ σεμνότερα τῆς Περ-σῶν ἀρχῆς ΔΙΟΓΕΝΗΣ Τίνα ταῦτα φῄςΚΡΑΤΗΣ Σοφίαν αὐτάρκειαν ἀλή-θειαν παρρησίαν ἐλευθερίανΔΙΟΓΕΝΗΣ Νὴ Δία μέμνημαι τοῦτονδιαδεξάμενος τὸν πλοῦτον παρὰ Ἀντι-σθένους καὶ σοὶ ἔτι πλείω καταλιπών

132

Λαμπίχου θανάτῳ καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ συ-νέχεται πρὸς τῶν γυναικῶν καὶ τὰ παιδίανεογνὰ ὄντα ὁμοίως κἀκεῖνα ὑπὸ τῶν παί-δων βάλλεται ἀφθόνοις τοῖς λίθοις ἄλλοιδὲ Διόφαντον τὸν ῥήτορα ἐπαινοῦσιν ἐν Σι-κυῶνι ἐπιταφίους λόγους διεξιόντα ἐπὶΚράτωνι τούτῳ καὶ νὴ Δία γε ἡ Δαμασίουμήτηρ κωκύουσα ἐξάρχει τοῦ θρήνου σὺνγυναιξὶν ἐπὶ τῷ Δαμασίᾳ σὲ δὲ οὐδείς ὦΜένιππε δακρύει καθ ἡσυχίαν δὲ κεῖσαιμόνοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐδαμῶς ἀλλ ἀκούσῃτῶν κυνῶν μετ ὀλίγον ὠρυομένων οἴκτι-στον ἐπ ἐμοὶ καὶ τῶν κοράκων τυπτο-μένων τοῖς πτεροῖς ὁπόταν συνελθόντεςθάπτωσί μεΕΡΜΗΣ Γεννάδας εἶ ὦ Μένιππε ἀλλἐπεὶ καταπεπλεύκαμεν ἡμεῖς ὑμεῖς μὲνἄπιτε πρὸς τὸ δικαστήριον εὐθεῖαν ἐκείνηνπροϊόντες ἐγὼ δὲ καὶ ὁ πορθμεὺς ἄλλουςμετελευσόμεθα

129

ndash Τιμόλαον δὲ ἐν τῷ μέρει εὔχεσθαι ὅπερἂν ἐθέλῃΣΑΜΙΠΠΟΣ Τί δ οὖν ὦ Λυκῖνε οἷάσοι ᾐτῆσθαι δοκῶΛΥΚΙΝΟΣ Παρὰ πολύ ὦ θαυμασιώτα-τε βασιλέων ἐπιπονώτερα καὶ βιαιότερατῶν Ἀδειμάντου παρ ὅσον ἐκεῖνος μὲνἐτρύφα διτάλαντα χρύσεα ἐκπώματα προ-πίνων τοῖς συμπόταις σὺ δὲ καὶ ἐτι-τρώσκου μονομαχῶν καὶ ἐδεδίεις καὶἐφρόντιζες νύκτωρ καὶ μεθ ἡμέραν οὐμόνον γάρ σοι τὰ παρὰ τῶν πολεμίων φο-βερὰ ἦν ἀλλὰ καὶ ἐπιβουλαὶ μυρίαι καὶφθόνος παρὰ τῶν συνόντων καὶ μῖσος καὶκολακεία φίλος δὲ οὐδεὶς ἀληθής ἀλλὰπρὸς τὸ δέος ἅπαντες ἢ πρὸς τὴν ἐλπίδαεὖνοι δοκοῦντες εἶναι ἀπόλαυσις μέν γεοὐδὲ ὄναρ τῶν ἡδέων ἀλλὰ δόξα μόνη καὶπορφυρὶς χρυσῷ ποικίλη καὶ ταινία λευκὴπερὶ τῷ μετώπῳ καὶ δορυφόροι προϊόντεςτὰ δ ἄλλα κάματος ἀφόρητος καὶ ἀηδία

48

ἑώρων ἄν καὶ τὰς πηγὰς δὲ τὰς Νείλουμόνος ἂν ἠπιστάμην καὶ ὅσον τῆς γῆς ἀοί-κητον καὶ εἴ τινες ἀντίποδες ἡμῖν οἰκοῦσιτὸ νότιον τῆς γῆς ἡμίτομον ἔχοντες ἔτι δὲκαὶ ἀστέρων φύσιν καὶ σελήνης καὶ αὐτοῦἡλίου ῥᾳδίως ἔγνων ἂν ἀπαθὴς ὢν τῷ πυρίκαὶ τὸ πάντων ἥδιστον αὐθημερὸν ἀγγε-ῖλαι ἐς Βαβυλῶνα τίς ἐνίκησεν Ὀλύμπιακαὶ ἀριστήσαντα εἰ τύχοι ἐν Συρίᾳ δει-πνῆσαι ἐν Ἰταλίᾳ εἰ δέ τις ἐχθρὸς εἴηἀμύνασθαι καὶ τοῦτον ἐκ τοῦ ἀφανοῦςπέτρον ἐμβαλόντα τῇ κεφαλῇ ὡς ἐπιτε-τρῖφθαι τὸ κρανίον τούς τε αὖ φίλους εὖποιεῖν ἐπιχέαντα κοιμωμένοις αὐτοῖς τὸχρυσίον καὶ μὴν εἴ τις ὑπερόπτης εἴη ἢ τύ-ραννος πλούσιος ὑβριστής ἀράμενος αὐτὸνὅσον ἐπὶ σταδίους εἴκοσιν ἀφῆκα φέρεσθαικατὰ τῶν κρημνῶν τοῖς παιδικοῖς δὲ ὁμι-λεῖν ἀκωλύτως ἂν ἐξῆν εἰσιόντα ἀθέατονκοιμίσαντα ἅπαντας ἄνευ ἐκείνων μόνωνοἷον δὲ κἀκεῖνο ἦν τοὺς πολεμοῦντας ἐπι-

53

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὐπλοεῖτε ὦ Ἑρμῆπροΐωμεν δὲ καὶ ἡμεῖς τί οὖν ἔτι καὶ μέλ-λετε δικασθῆναι δεήσει καὶ τὰς καταδί-κας φασὶν εἶναι βαρείας τροχοὺς καὶ λί-θους καὶ γῦπας δειχθήσεται δὲ ὁ ἑκάστουβίος

ΚΡΑΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ

ΚΡΑΤΗΣ Μοίριχον τὸν πλούσιον ἐγί-νωσκες ὦ Διόγενες τὸν πάνυ πλούσιοντὸν ἐκ Κορίνθου τὸν τὰς πολλὰς ὁλκάδαςἔχοντα οὗ ἀνεψιὸς Ἀριστέας πλούσιος καὶαὐτὸς ὤν τὸ Ὁμηρικὸν ἐκεῖνο εἰώθει ἐπι-λέγειν rsquoἤ μ ἀνάειρ ἢ ἐγὼ σέrsquoΔΙΟΓΕΝΗΣ Τίνος ἕνεκα ὦ ΚράτηςΚΡΑΤΗΣ Ἐθεράπευον ἀλλήλους τοῦκλήρου ἕνεκα ἑκάτερος ἡλικιῶται ὄντεςκαὶ τὰς διαθήκας εἰς τὸ φανερὸν ἐτίθεντοἈριστέαν μὲν ὁ Μοίριχος εἰ προαποθάνοι

130

δεσπότην ἀφιεὶς τῶν ἑαυτοῦ πάντων Μοί-ριχον δὲ ὁ Ἀριστέας εἰ προαπέλθοι αὐτοῦταῦτα μὲν ἐγέγραπτο οἱ δὲ ἐθεράπευονὑπερβαλλόμενοι ἀλλήλους τῇ κολακείᾳκαὶ οἱ μάντεις εἴτε ἀπὸ τῶν ἄστρων τεκ-μαιρόμενοι τὸ μέλλον εἴτε ἀπὸ τῶν ὀνει-ράτων ὥς γε Χαλδαίων παῖδες ἀλλὰ καὶ ὁΠύθιος αὐτὸς ἄρτι μὲν Ἀριστέᾳ παρεῖχε τὸκράτος ἄρτι δὲ Μοιρίχῳ καὶ τὰ τάλανταποτὲ μὲν ἐπὶ τοῦτον νῦν δ ἐπ ἐκεῖνον ἔρ-ρεπεΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί οὖν πέρας ἐγένετο ὦΚράτης ἀκοῦσαι γὰρ ἄξιονΚΡΑΤΗΣ Ἄμφω τεθνᾶσιν ἐπὶ μιᾶςἡμέρας οἱ δὲ κλῆροι εἰς Εὐνόμιον καὶΘρασυκλέα περιῆλθον ἄμφω συγγενεῖςὄντας οὐδὲ πώποτε προμαντευομένουςοὕτω γενέσθαι ταῦτα διαπλέοντες γὰρ ἀπὸΣικυῶνος εἰς Κίρραν κατὰ μέσον τὸν πόρονπλαγίῳ περιπεσόντες τῷ Ἰάπυγι ἀνε-τράπησαν

131

τὰς καὶ τὰ μειράκια ἐπιμεμηνέναι μοι καὶεὐδαίμονα εἶναι δοκεῖν εἴ τινα καὶ μόνονπροσβλέψαιμι αὐτῶν εἰ δ ὑπερορῴηνκἀκεῖνα ὑπὸ λύπης ἀπολλύσθω καὶ ὅλωςὑπὲρ τὸν Ὑάκινθον ἢ Ὕλαν ἢ Φάωνα τὸνΧῖον εἶναί με καὶ ταῦτα πάντα ἔχειν μὴὀλιγοχρόνιον ὄντα μηδὲ κατὰ μέτρονζῶντα τῆς ἀνθρωπίνης βιοτῆς ἀλλ ἔτη χί-λια νέον ἐκ νέου γιγνόμενον διαβιῶναιἀμφὶ τὰ ἑπτακαίδεκα ἔτη ἀεὶ ἀποδυόμενοντὸ γῆρας ὥσπερ οἱ ὄφεις οὐδὲν γὰρ δεήσειμε ταῦτα ἔχοντα πάντα γὰρ ἐμὰ ἦν ἂν τὰτῶν ἄλλων ἐς ὅσον ἀνοίγειν τε τὰς θύραςἐδυνάμην καὶ κοιμίζειν τοὺς φύλακας καὶἀθέατος εἶναι εἰσιών εἰ δέ τι ἐν Ἰνδοῖς ἢὙπερβορέοις θέαμα παράδοξον ἢ κτῆματίμιον ἢ ὅσα ἐμφαγεῖν ἢ πιεῖν ἡδέα οὐ με-ταστειλάμενος ἀλλ αὐτὸς ἐπιπετόμενοςἀπέλαυον ἁπάντων ἐς κόρον καὶ ἐπεὶ γρὺψὑπόπτερον θηρίον ἢ φοῖνιξ ὄρνεον ἐν Ἰνδοῖςἀθέατον τοῖς ἄλλοις ἐγὼ δὲ καὶ τοῦτο

52

πολλή καὶ ἢ χρηματίζειν δεῖ τοῖς παρὰτῶν πολεμίων ἥκουσιν ἢ δικάζειν ἢ κατα-πέμπειν τοῖς ὑπηκόοις ἐπιτάγματα καὶἤτοι ἀφέστηκέ τι ἔθνος ἢ ἐπελαύνουσί τι-νες τῶν ἔξω τῆς ἀρχῆς δεδιέναι οὖν δεῖπάντα καὶ ὑφορᾶσθαι καὶ ὅλως ὑπὸπάντων μᾶλλον ἢ ὑπὸ σεαυτοῦ εὐδαιμονί-ζεσθαι καὶ γὰρ οὖν καὶ τόδε πῶς οὐ ταπει-νόν ὅτι καὶ νοσεῖς τὰ ὅμοια τοῖς ἰδιώταιςκαὶ ὁ πυρετὸς οὐ διαγιγνώσκει σε βασιλέαὄντα οὐδ ὁ θάνατος δέδιε τοὺς δορυ-φόρους ἀλλ ἐπιστάς ὁπόταν αὐτῷ δοκῇἄγει οἰμώζοντα οὐκ αἰδούμενος τὸ διάδη-μα σὺ δὲ ὁ οὕτως ὑψηλὸς καταπεσὼνἀνάσπαστος ἐκ τοῦ βασιλείου θρόνου τὴναὐτὴν ὁδὸν ἄπει τοῖς πολλοῖς ἰσότιμοςἐλαυνόμενος ἐν τῇ ἀγέλῃ τῶν νεκρῶνχῶμα ὑψηλὸν ὑπὲρ γῆς καὶ στήλην μακρὰνἢ πυραμίδα εὔγραμμον τὰς γωνίας ἀπολι-πών ἐκπρόθεσμα καὶ ἀνεπαίσθητα φιλοτι-μήματα εἰκόνες δὲ ἐκεῖναι καὶ νεῴ οὓς

49

τῇ ἀποβάσει ἀπέθανον ὑπὸ τοῦ Ἕκτοροςὁ οὖν ἔρως τῆς γυναικὸς οὐ μετρίως ἀπο-κναίει με ὦ δέσποτα καὶ βούλομαι κἂνπρὸς ὀλίγον ὀφθεὶς αὐτῇ καταβῆναι πάλινΠΛΟΥΤΩΝ Οὐκ ἔπιες ὦ Πρωτεσί-λαε τὸ Λήθης ὕδωρΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Καὶ μάλα ὦ δέσπο-τα τὸ δὲ πρᾶγμα ὑπέρογκον ἦνΠΛΟΥΤΩΝ Οὐκοῦν περίμεινον ἀφίξε-ται γὰρ κἀκείνη ποτὲ καὶ οὐδὲ σὲ ἀνελθεῖνδεήσειΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀλλ οὐ φέρω τὴνδιατριβήν ὦ Πλούτων ἠράσθης δὲ καὶαὐτὸς ἤδη καὶ οἶσθα οἷον τὸ ἐρᾶν ἐστινΠΛΟΥΤΩΝ Εἶτα τί σε ὀνήσει μίανἡμέραν ἀναβιῶναι μετ ὀλίγον τὰ αὐτὰ ὀδυ-ρόμενονΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Οἶμαι πείσειν κἀκεί-νην ἀκολουθεῖν παρ ὑμᾶς ὥστε ἀνθ ἑνὸςδύο νεκροὺς λήψῃ μετ ὀλίγονΠΛΟΥΤΩΝ Οὐ θέμις γενέσθαι ταῦτα

160

ΑΙΑΝΤΟΣ ΚΑΙ ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΟΣ

ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Εἰ σὺ μανείς ὦ Αἶανσεαυτὸν ἐφόνευσας ἐμέλλησας δὲ καὶ ἡμᾶςἅπαντας τί αἰτιᾷ τὸν Ὀδυσσέα καὶ πρῴηνοὔτε προσέβλεψας αὐτόν ὁπότε ἧκεν μα-ντευσόμενος οὔτε προσειπεῖν ἠξίωσας ἄν-δρα συστρατιώτην καὶ ἑταῖρον ἀλλ ὑπερο-πτικῶς μεγάλα βαίνων παρῆλθεςΑΙΑΣ Εἰκότως ὦ Ἀγάμεμνον αὐτὸςγοῦν μοι τῆς μανίας αἴτιος κατέστη μόνοςἀντεξετασθεὶς ἐπὶ τοῖς ὅπλοιςΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Ἠξίους δὲ ἀναντα-γώνιστος εἶναι καὶ ἀκονιτὶ κρατεῖνἁπάντωνΑΙΑΣ Ναί τά γε τοιαῦτα οἰκεία γάρμοι ἦν ἡ πανοπλία τοῦ ἀνεψιοῦ γε οὖσακαὶ ὑμεῖς οἱ ἄλλοι πολὺ ἀμείνους ὄντεςἀπείπασθε τὸν ἀγῶνα καὶ παρεχωρήσατέμοι τῶν ἄθλων ὁ δὲ Λαέρτου ὃν ἐγὼ πολ-λάκις ἔσωσα κινδυνεύοντα κατακεκόφθαι

141

ἀνιστᾶσιν αἱ πόλεις θεραπεύουσαι καὶ τὸμέγα ὄνομα πάντα κατ ὀλίγον ὑπορρεῖ καὶἄπεισιν ἀμελούμενα ἢν δὲ καὶ ὅτι μάλισταἐπὶ πλεῖστον παραμείνῃ τίς ἔτι ἀπόλαυσιςἀναισθήτῳ αὐτῷ γενομένῳ ὁρᾷς οἷα μὲνἔτι ζῶν ἕξεις πράγματα δεδιὼς καὶ φροντί-ζων καὶ κάμνων οἷα δὲ καὶ μετὰ τὴν ἀπαλ-λαγὴν ἔσται Ἀλλ ἤδη σὸν αἰτεῖν ὦ Τιμόλαε καὶ ὅπωςὑπερβαλῇ τούτους ὥσπερ εἰκὸς ἄνδρα συ-νετὸν καὶ πράγμασιν χρῆσθαι εἰδόταΤΙΜΟΛΑΟΣ Σκόπει γοῦν ὦ Λυκῖνε εἴτι ἐπιλήψιμον εὔξομαι καὶ ὅ τι ἂν εὐθῦναίτις δυνηθείη χρυσὸν μὲν οὖν καὶ θησαυρο-ὺς καὶ μεδίμνους νομίσματος ἢ βασιλείαςκαὶ πολέμους καὶ δείματα ὑπὲρ τῆς ἀρχῆςεἰκότως διέβαλες οὐκ αἰτήσομαι ἀβέβαιαγὰρ ταῦτά γε καὶ πολλὰς τὰς ἐπιβουλὰςἔχοντα καὶ πλέον τοῦ ἡδέος τὸ ἀνιαρὸν ἐναὐτοῖς ἦν ἐγὼ δὲ βούλομαι τὸν Ἑρμῆνἐντυχόντα μοι δοῦναι δακτυλίους τινὰς

50

τοιούτους τὴν δύναμιν ἕνα μὲν ὥστε ἀεὶἐρρῶσθαι καὶ ὑγιαίνειν τὸ σῶμα καὶ ἄτρω-τον εἶναι καὶ ἀπαθῆ ἕτερον δὲ ὡς μὴὁρᾶσθαι τὸν περιθέμενον οἷος ἦν ὁ τοῦ Γύ-γου τὸν δέ τινα ὡς ἰσχύειν ὑπὲρ ἄνδραςμυρίους καὶ ὅ τι ἂν ἄχθος ἅμα μυρίοι κι-νῆσαι μόλις δύναιντο τοῦτο ἐμὲ ῥᾳδίωςμόνον ἀνατίθεσθαι ἔτι δὲ καὶ πέτεσθαιπολὺ ἀπὸ τῆς γῆς ἀρθέντα καὶ πρὸς τοῦτοεἶναί μοι δακτύλιόν τινα καὶ μὴν καὶ ἐςὕπνον κατασπᾶν ὁπόσους ἂν ἐθέλω καὶἅπασαν θύραν προσιόντι μοι ἀνοίγεσθαιχαλωμένου τοῦ κλείθρου καὶ τοῦ μοχλοῦἀφαιρουμένου ταῦτα ἀμφότερα εἷς δακτύ-λιος δυνάσθω τὸ δὲ μέγιστον ἄλλος τιςἔστω ἐπὶ πᾶσιν ὁ ἥδιστος ὡς ἐράσμιονεἶναί με περιθέμενον παισὶ τοῖς ὡραίοιςκαὶ γυναιξὶ καὶ δήμοις ὅλοις καὶ μηδέναεἶναι ἀνέραστον καὶ ὅτῳ μὴ ποθεινότατοςἐγὼ καὶ ἀνὰ στόμα ὥστε πολλὰς γυναῖκαςοὐ φερούσας τὸν ἔρωτα καὶ ἀναρτᾶν ἑαυ-

51

ὑπὸ τῶν Φρυγῶν ἀμείνων ἠξίου εἶναι καὶἐπιτηδειότερος ἔχειν τὰ ὅπλα ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Αἰτιῶ τοιγαροῦν ὦγενναῖε τὴν Θέτιν ἣ δέον σοὶ τὴν κληρο-νομίαν τῶν ὅπλων παραδοῦναι συγγενεῖ γεὄντι φέρουσα ἐς τὸ κοινὸν κατέθετο αὐτάΑΙΑΣ Οὔκ ἀλλὰ τὸν Ὀδυσσέα ὃςἀντεποιήθη μόνοςΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Συγγνώμη ὦ Αἶαν εἰἄνθρωπος ὢν ὠρέχθη δόξης ἡδίστου πράγ-ματος ὑπὲρ οὗ καὶ ἡμῶν ἕκαστος κινδυ-νεύειν ὑπέμενεν ἐπεὶ καὶ ἐκράτησέ σου καὶταῦτα ἐπὶ Τρωσὶ δικασταῖςΑΙΑΣ Οἶδα ἐγώ ἥτις μου κατεδίκασενἀλλ οὐ θέμις λέγειν τι περὶ τῶν θεῶν τὸνδ οὖν Ὀδυσσέα μὴ οὐχὶ μισεῖν οὐκ ἂν δυ-ναίμην ὦ Ἀγάμεμνον οὐδ εἰ αὐτή μοι ἡἈθηνᾶ τοῦτο ἐπιτάττοι

142

ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ ΚΑΙΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ

ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ὦ δέσποτα καὶ βασι-λεῦ καὶ ἡμέτερε Ζεῦ καὶ σὺ Δήμητρος θύ-γατερ μὴ ὑπερίδητε δέησιν ἐρωτικήνΠΛΟΥΤΩΝ Σὺ δὲ τίνων δέῃ παρἡμῶν ἢ τίς ὢν τυγχάνειςΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εἰμὶ μὲν Πρωτεσίλα-ος ὁ Ἰφίκλου Φυλάκιος συστρατιώτης τῶνἈχαιῶν καὶ πρῶτος ἀποθανὼν τῶν ἐπἸλίῳ δέομαι δὲ ἀφεθεὶς πρὸς ὀλίγον ἀνα-βιῶναι πάλινΠΛΟΥΤΩΝ Τοῦτον μὲν τὸν ἔρωτα ὦΠρωτεσίλαε πάντες νεκροὶ ἐρῶσιν πλὴνοὐδεὶς ἂν αὐτῶν τύχοιΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀλλ οὐ τοῦ ζῆνἈϊδωνεῦ ἐρῶ ἔγωγε τῆς γυναικὸς δέ ἣννεόγαμον ἔτι ἐν τῷ θαλάμῳ καταλιπὼνᾠχόμην ἀποπλέων εἶτα ὁ κακοδαίμων ἐν

159

πιεῖν οὐ γὰρ σῶμα ἔχεις ἀλλ ἐκεῖνο μὲνἐν Λυδίᾳ που τέθαπται ὅπερ καὶ πεινῆνκαὶ διψῆν ἐδύνατο σὺ δὲ ἡ ψυχὴ πῶς ἂνἔτι ἢ διψῴης ἢ πίοιςΤΑΝΤΑΛΟΣ Τοῦτ αὐτὸ ἡ κόλασίςἐστι τὸ διψῆν τὴν ψυχὴν ὡς σῶμα οὖσανΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ τοῦτο μὲν οὕτωςπιστεύσομεν ἐπεὶ φῂς κολάζεσθαι τῷ δί-ψει τί δ οὖν σοι τὸ δεινὸν ἔσται ἢ δέδιαςμὴ ἐνδείᾳ τοῦ ποτοῦ ἀποθάνῃς οὐχ ὁρῶγὰρ ἄλλον ᾅδην μετὰ τοῦτον ἢ θάνατονἐντεῦθεν εἰς ἕτερον τόπονΤΑΝΤΑΛΟΣ Ὀρθῶς μὲν λέγεις καὶτοῦτο δ οὖν μέρος τῆς καταδίκης τὸ ἐπι-θυμεῖν πιεῖν μηδὲν δεόμενονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ληρεῖς ὦ Τάνταλε καὶὡς ἀληθῶς ποτοῦ δεῖσθαι δοκεῖς ἀκράτουγε ἐλλεβόρου νὴ Δία ὅστις τοὐναντίον τοῖςὑπὸ τῶν λυττώντων κυνῶν δεδηγμένοιςπέπονθας οὐ τὸ ὕδωρ ἀλλὰ τὴν δίψαν πεφο-βημένος

80

τούτωνΔΙΟΓΕΝΗΣ Βούλει καὶ πρὸς αὐτοὺςἐκείνους ἐντείλωμαί τι τοὺς φιλοσόφουςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Λέγε οὐ βαρὺ γὰροὐδὲ τοῦτοΔΙΟΓΕΝΗΣ Τὸ μὲν ὅλον παύσασθαιαὐτοῖς παρεγγύα ληροῦσι καὶ περὶ τῶνὅλων ἐρίζουσιν καὶ κέρατα φύουσιν ἀλλή-λοις καὶ κροκοδείλους ποιοῦσι καὶ τὰ τοια-ῦτα ἄπορα ἐρωτᾶν διδάσκουσι τὸν νοῦνΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ἀλλὰ ἐμὲ ἀμαθῆ καὶἀπαίδευτον εἶναι φάσκουσι κατηγοροῦντατῆς σοφίας αὐτῶν ΔΙΟΓΕΝΗΣ Σὺ δὲ οἰμώζειν αὐτοὺςπαρ ἐμοῦ λέγεΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Καὶ ταῦτα ὦ Διόγε-νες ἀπαγγελῶΔΙΟΓΕΝΗΣ Τοῖς πλουσίοις δ ὦ φίλ-τατον Πολυδεύκιον ἀπάγγελλε ταῦτα παρἡμῶν τί ὦ μάταιοι τὸν χρυσὸν φυλάττε-τε τί δὲ τιμωρεῖσθε ἑαυτοὺς λογιζόμενοι

61

ἦνΑΙΑΚΟΣ Ἐγώ σοι καὶ περὶ τοῦ Ἔρω-τος ἀποκρινοῦμαι τὰ δίκαια φήσει γὰραὐτὸς μὲν τοῦ ἐρᾶν τῷ Πάριδι ἴσως γεγε-νῆσθαι αἴτιος τοῦ θανάτου δέ σοι οὐδέναἄλλον ὦ Πρωτεσίλαε ἢ σεαυτόν ὃς ἐκλα-θόμενος τῆς νεογάμου γυναικός ἐπεὶ προ-σεφέρεσθε τῇ Τρῳάδι οὕτως φιλοκινδύνωςκαὶ ἀπονενοημένως προεπήδησας τῶν ἄλ-λων δόξης ἐρασθείς δι ἣν πρῶτος ἐν τῇἀποβάσει ἀπέθανεςΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Οὐκοῦν καὶ ὑπὲρἐμαυτοῦ σοι ὦ Αἰακέ ἀποκρινοῦμαι δι-καιότερα οὐ γὰρ ἐγὼ τούτων αἴτιος ἀλλὰἡ Μοῖρα καὶ τὸ ἐξ ἀρχῆς οὕτως ἐπικε-κλῶσθαιΑΙΑΚΟΣ Ὀρθῶς τί οὖν τούτους αἰτιᾷ

158

ΜΙΝΩΟΣ ΚΑΙ ΣΩΣΤΡΑΤΟΥ

ΜΙΝΩΣ Ὁ μὲν λῃστὴς οὑτοσὶ Σώστρα-τος εἰς τὸν Πυριφλεγέθοντα ἐμβεβλήσθωὁ δὲ ἱερόσυλος ὑπὸ τῆς Χιμαίρας διασπα-σθήτω ὁ δὲ τύραννος ὦ Ἑρμῆ παρὰ τὸνΤιτυὸν ἀποταθεὶς ὑπὸ τῶν γυπῶν καὶαὐτὸς κειρέσθω τὸ ἧπαρ ὑμεῖς δὲ οἱ ἀγα-θοὶ ἄπιτε κατὰ τάχος εἰς τὸ Ἠλύσιον πεδί-ον καὶ τὰς μακάρων νήσους κατοικεῖτεἀνθ ὧν δίκαια ἐποιεῖτε παρὰ τὸν βίονΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ἄκουσον ὦ Μίνως εἴσοι δίκαια δόξω λέγεινΜΙΝΩΣ Νῦν ἀκούσω αὖθις οὐ γὰρ ἐξε-λήλεγξαι ὦ Σώστρατε πονηρὸς ὢν καὶ το-σούτους ἀπεκτονώςΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ἐλήλεγμαι μέν ἀλλὅρα εἰ δικαίως κολασθήσομαιΜΙΝΩΣ Καὶ πάνυ εἴ γε ἀποτίνειν τὴνἀξίαν δίκαιονΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ὅμως ἀπόκριναί μοι ὦ

143

τοὺς τόκους καὶ τάλαντα ἐπὶ ταλάντοις συ-ντιθέντες οὓς χρὴ ἕνα ὀβολὸν ἔχονταςἥκειν μετ ὀλίγονΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Εἰρήσεται καὶ ταῦταπρὸς ἐκείνουςΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλὰ καὶ τοῖς καλοῖς τεκαὶ ἰσχυροῖς λέγε Μεγίλλῳ τε τῷ Κοριν-θίῳ καὶ Δαμοξένῳ τῷ παλαιστῇ ὅτι παρἡμῖν οὔτε ἡ ξανθὴ κόμη οὔτε τὰ χαροπὰ ἢμέλανα ὄμματα ἢ ἐρύθημα ἐπὶ τοῦ προ-σώπου ἔτι ἔστιν ἢ νεῦρα εὔτονα ἢ ὦμοικαρτεροί ἀλλὰ πάντα μία ἡμῖν κόνιςφασί κρανία γυμνὰ τοῦ κάλλουςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Οὐ χαλεπὸν οὐδὲ τα-ῦτα εἰπεῖν πρὸς τοὺς καλοὺς καὶ ἰσχυρούςΔΙΟΓΕΝΗΣ Καὶ τοῖς πένησιν ὦΛάκων ndash πολλοὶ δ εἰσὶ καὶ ἀχθόμενοι τῷπράγματι καὶ οἰκτείροντες τὴν ἀπορίαν ndashλέγε μήτε δακρύειν μήτε οἰμώζειν διηγη-σάμενος τὴν ἐνταῦθα ἰσοτιμίαν καὶ ὅτιὄψονται τοὺς ἐκεῖ πλουσίους οὐδὲν ἀμεί-

62

νά ὦ Αἰακέ

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΤΑΝΤΑΛΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Τί κλάεις ὦ Τάνταλε ἢτί σεαυτὸν ὀδύρῃ ἐπὶ τῇ λίμνῃ ἑστώςΤΑΝΤΑΛΟΣ Ὅτι ὦ Μένιππεἀπόλωλα ὑπὸ τοῦ δίψουςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὕτως ἀργὸς εἶ ὡς μὴἐπικύψας πιεῖν ἢ καὶ νὴ Δί ἀρυσάμενοςκοίλῃ τῇ χειρίΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲν ὄφελος εἰ ἐπικύ-ψαιμι φεύγει γὰρ τὸ ὕδωρ ἐπειδὰν προ-σιόντα αἴσθηταί με ἢν δέ ποτε καὶ ἀρύσω-μαι καὶ προσενέγκω τῷ στόματι οὐ φθάνωβρέξας ἄκρον τὸ χεῖλος καὶ διὰ τῶν δα-κτύλων διαρρυὲν οὐκ οἶδ ὅπως αὖθις ἀπο-λείπει ξηρὰν τὴν χεῖρά μοιΜΕΝΙΠΠΟΣ Τεράστιόν τι πάσχεις ὦΤάνταλε ἀτὰρ εἰπέ μοι τί δαὶ καὶ δέῃ τοῦ

79

Μίνως βραχὺ γάρ τι ἐρήσομαί σεΜΙΝΩΣ Λέγε μὴ μακρὰ μόνον ὡς καὶτοὺς ἄλλους διακρίνωμεν ἤδηΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ὁπόσα ἔπραττον ἐν τῷβίῳ πότερα ἑκὼν ἔπραττον ἢ ἐπεκέκλω-στό μοι ὑπὸ τῆς ΜοίραςΜΙΝΩΣ Ὑπὸ τῆς Μοίρας δηλαδή ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Οὐκοῦν καὶ οἱ χρηστοὶἅπαντες καὶ οἱ πονηροὶ δοκοῦντες ἡμεῖςἐκείνῃ ὑπηρετοῦντες ταῦτα ἐδρῶμενΜΙΝΩΣ Ναί τῇ Κλωθοῖ ἣ ἑκάστῳἐπέταξε γεννηθέντι τὰ πρακτέαΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Εἰ τοίνυν ἀναγκασθείςτις ὑπ ἄλλου φονεύσειέν τινα οὐ δυνάμενοςἀντιλέγειν ἐκείνῳ βιαζομένῳ οἷον δήμιοςἢ δορυφόρος ὁ μὲν δικαστῇ πεισθείς ὁ δὲτυράννῳ τίνα αἰτιάσῃ τοῦ φόνουΜΙΝΩΣ Δῆλον ὡς τὸν δικαστὴν ἢ τὸντύραννον ἐπεὶ οὐδὲ τὸ ξίφος αὐτό ὑπηρε-τεῖ γὰρ ὄργανον ὂν τοῦτο πρὸς τὸν θυμὸντῷ πρώτῳ παρασχόντι τὴν αἰτίαν

144

Τροίαν ἤγαγενΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εὖ λέγεις ἐκεῖνόνμοι αἰτιατέονΜΕΝΕΛΑΟΣ Οὐκ ἐμέ ὦ βέλτιστεἀλλὰ δικαιότερον τὸν Πάριν ὃς ἐμοῦ τοῦξένου τὴν γυναῖκα παρὰ πάντα τὰ δίκαιαᾤχετο ἁρπάσας οὗτος γὰρ οὐχ ὑπὸ σοῦμόνου ἀλλ ὑπὸ πάντων Ἑλλήνων τε καὶβαρβάρων ἄξιος ἄγχεσθαι τοσούτοις θα-νάτου αἴτιος γεγενημένος ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἄμεινον οὕτω σὲτοιγαροῦν ὦ Δύσπαρι οὐκ ἀφήσω ποτὲἀπὸ τῶν χειρῶνΠΑΡΙΣ Ἄδικα ποιῶν ὦ Πρωτεσίλαεκαὶ ταῦτα ὁμότεχνον ὄντα σοι ἐρωτικὸςγὰρ καὶ αὐτός εἰμι καὶ τῷ αὐτῷ θεῷ κα-τέσχημαι οἶσθα δὲ ὡς ἀκούσιόν τί ἐστινκαί τις ἡμᾶς δαίμων ἄγει ἔνθα ἂν ἐθέλῃκαὶ ἀδύνατόν ἐστιν ἀντιτάττεσθαι αὐτῷΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εὖ λέγεις εἴθε οὖνμοι τὸν Ἔρωτα ἐνταῦθα λαβεῖν δυνατὸν

157

ΣΩΚΡΑΤΗΣ Καὶ αὐτὸς ἔφασκον ταῦταπρὸς αὐτούς οἱ δὲ εἰρωνείαν τὸ πρᾶγμαᾤοντο εἶναιΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δέ εἰσιν οὗτοι οἱπερὶ σέΣΩΚΡΑΤΗΣ Χαρμίδης ὦ Μένιππεκαὶ Φαῖδρος καὶ ὁ τοῦ ΚλεινίουΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε ὦ Σώκρατες ὅτικἀνταῦθα μέτει τὴν σεαυτοῦ τέχνην καὶοὐκ ὀλιγωρεῖς τῶν καλῶνΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί γὰρ ἂν ἥδιον ἄλλοπράττοιμι ἀλλὰ πλησίον ἡμῶν κατάκεισοεἰ δοκεῖΜΕΝΙΠΠΟΣ Μὰ Δί ἐπεὶ παρὰ τὸνΚροῖσον καὶ τὸν Σαρδανάπαλλον ἄπειμιπλησίον οἰκήσων αὐτῶν ἔοικα γοῦν οὐκὀλίγα γελάσεσθαι οἰμωζόντων ἀκούων ΑΙΑΚΟΣ Κἀγὼ ἤδη ἄπειμι μὴ καί τιςἡμᾶς νεκρὸς λάθῃ διαφυγών τὰ πολλὰ δεἰσαῦθις ὄψει ὦ ΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἄπιθι καὶ ταυτὶ γὰρ ἱκα-

78

νους αὑτῶν καὶ Λακεδαιμονίοις δὲ τοῖςσοῖς ταῦτα εἰ δοκεῖ παρ ἐμοῦ ἐπιτίμησονλέγων ἐκλελύσθαι αὐτούςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Μηδέν ὦ Διόγενεςπερὶ Λακεδαιμονίων λέγε οὐ γὰρ ἀνέξομαίγε ἃ δὲ πρὸς τοὺς ἄλλους ἔφησθα ἀπαγγε-λῶΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐάσωμεν τούτους ἐπείσοι δοκεῖ σὺ δὲ οἷς προεῖπον ἀπένεγκονπαρ ἐμοῦ τοὺς λόγους

ΧΑΡΩΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΧΑΡΩΝ Ἀπόδος ὦ κατάρατε τὰ πορ-θμεῖαΜΕΝΙΠΠΟΣ Βόα εἰ τοῦτό σοι ὦΧάρων ἥδιονΧΑΡΩΝ Ἀπόδος φημί ἀνθ ὧν σε διε-πορθμεύσαμενΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκ ἂν λάβοις παρὰ τοῦ

63

ΑΧΙΛΛΕΥΣ Ἑταιρικὴ μὲν ἡ παραίνε-σις ἐμὲ δὲ οὐκ οἶδ ὅπως ἡ μνήμη τῶνπαρὰ τὸν βίον ἀνιᾷ οἶμαι δὲ καὶ ὑμῶν ἕκα-στον εἰ δὲ μὴ ὁμολογεῖτε ταύτῃ χείρουςἐστὲ καθ ἡσυχίαν αὐτὸ πάσχοντες ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Οὔκ ἀλλ ἀμείνους ὦἈχιλλεῦ τὸ γὰρ ἀνωφελὲς τοῦ λέγεινὁρῶμεν σιωπᾶν γὰρ καὶ φέρειν καὶ ἀνέχε-σθαι δέδοκται ἡμῖν μὴ καὶ γέλωτα ὄφλω-μεν ὥσπερ σὺ τοιαῦτα εὐχόμενος

ΑΙΑΚΟΥ ΚΑΙ ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ

ΑΙΑΚΟΣ Τί ἄγχεις ὦ Πρωτεσίλαετὴν Ἑλένην προσπεσώνΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ὅτι διὰ ταύτην ὦΑἰακέ ἀπέθανον ἡμιτελῆ μὲν τὸν δόμονκαταλιπών χήραν τε νεόγαμον γυναῖκαΑΙΑΚΟΣ Αἰτιῶ τοίνυν τὸν Μενέλαονὅστις ὑμᾶς ὑπὲρ τοιαύτης γυναικὸς ἐπὶ

156

ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Εὖ γε ὦ Μίνως ὅτι καὶἐπιδαψιλεύῃ τῷ παραδείγματι ἢν δέ τιςἀποστείλαντος τοῦ δεσπότου ἥκῃ αὐτὸςχρυσὸν ἢ ἄργυρον κομίζων τίνι τὴν χάρινἰστέον ἢ τίνα εὐεργέτην ἀναγραπτέονΜΙΝΩΣ Τὸν πέμψαντα ὦ Σώστρατεδιάκονος γὰρ ὁ κομίσας ἦν ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Οὐκοῦν ὁρᾷς πῶς ἄδικαποιεῖς κολάζων ἡμᾶς ὑπηρέτας γενομένουςὧν ἡ Κλωθὼ προσέταττεν καὶ τούτους τι-μήσας τοὺς διακονησαμένους ἀλλοτρίοιςἀγαθοῖς οὐ γὰρ δὴ ἐκεῖνό γε εἰπεῖν ἔχοιτις ὡς ἀντιλέγειν δυνατὸν ἦν τοῖς μετὰπάσης ἀνάγκης προστεταγμένοιςΜΙΝΩΣ Ὦ Σώστρατε πολλὰ ἴδοις ἂνκαὶ ἄλλα οὐ κατὰ λόγον γιγνόμενα εἰἀκριβῶς ἐξετάζοις πλὴν ἀλλὰ σὺ τοῦτοἀπολαύσεις τῆς ἐπερωτήσεως διότι οὐλῃστὴς μόνον ἀλλὰ καὶ σοφιστής τις εἶναιδοκεῖς ἀπόλυσον αὐτόν ὦ Ἑρμῆ καὶ μη-κέτι κολαζέσθω ὅρα δὲ μὴ καὶ τοὺς ἄλ-

145

μὴ ἔχοντοςΧΑΡΩΝ Ἔστι δέ τις ὀβολὸν μὴ ἔχων ΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἰ μὲν καὶ ἄλλος τις οὐκοἶδα ἐγὼ δ οὐκ ἔχωΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄγξω σε νὴ τὸν Πλού-τωνα ὦ μιαρέ ἢν μὴ ἀποδῷςΜΕΝΙΠΠΟΣ Κἀγὼ τῷ ξύλῳ σου πα-τάξας διαλύσω τὸ κρανίονΧΑΡΩΝ Μάτην οὖν ἔσῃ πεπλευκὼς το-σοῦτον πλοῦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὁ Ἑρμῆς ὑπὲρ ἐμοῦ σοιἀποδότω ὅς με παρέδωκέ σοιΕΡΜΗΣ Νὴ Δί ὀναίμην γε εἰ μέλλωκαὶ ὑπερεκτίνειν τῶν νεκρῶνΧΑΡΩΝ Οὐκ ἀποστήσομαί σουΜΕΝΙΠΠΟΣ Τούτου γε ἕνεκα νεωλκή-σας τὸ πορθμεῖον παράμενε πλὴν ἀλλ ὅ γεμὴ ἔχω πῶς ἂν λάβοιςΧΑΡΩΝ Σὺ δ οὐκ ᾔδεις κομίζειν δέονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤιδειν μέν οὐκ εἶχον δέτί οὖν ἐχρῆν διὰ τοῦτο μὴ ἀποθανεῖν

64

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ τοῦτο ὅμοιον σιμοὶγὰρ ἅπαντεςΣΩΚΡΑΤΗΣ Ἐμὲ ζητεῖς ὦ ΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μάλα ὦ ΣώκρατεςΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί τὰ ἐν ἈθήναιςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πολλοὶ τῶν νέων φιλοσο-φεῖν λέγουσι καὶ τά γε σχήματα αὐτὰ καὶτὰ βαδίσματα εἰ θεάσαιτό τις ἄκροι φι-λόσοφοιΣΩΚΡΑΤΗΣ Μάλα πολλοὺς ἑώρακαΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ ἑώρακας οἶμαιοἷος ἧκε παρὰ σοὶ Ἀρίστιππος ἢ Πλάτωναὐτός ὁ μὲν ἀποπνέων μύρον ὁ δὲ τοὺς ἐνΣικελίᾳ τυράννους θεραπεύειν ἐκμαθών ΣΩΚΡΑΤΗΣ Περὶ ἐμοῦ δὲ τί φρονο-ῦσινΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὐδαίμων ὦ Σώκρατεςἄνθρωπος εἶ τά γε τοιαῦτα πάντες γοῦν σεθαυμάσιον οἴονται ἄνδρα γεγενῆσθαι καὶπάντα ἐγνωκέναι καὶ ταῦτα ndash οἶμαι γὰρτἀληθῆ λέγειν ndash οὐδὲν εἰδότα

77

λους νεκροὺς τὰ ὅμοια ἐρωτᾶν διδάξῃς

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΑΝΝΙΒΟΥ ΜΙΝΩΟΣ ΚΑΙ ΣΚΙΠΙΩΝΟΣ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐμὲ δεῖ προκεκρίσθαισου ὦ Λίβυ ἀμείνων γάρ εἰμιΑΝΝΙΒΑΣ Οὐ μὲν οὖν ἀλλ ἐμέΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκοῦν ὁ Μίνως δικα-σάτω ΜΙΝΩΣ Τίνες δὲ ἐστέΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὗτος μὲν Ἀννίβας ὁΚαρχηδόνιος ἐγὼ δὲ Ἀλέξανδρος ὁ Φιλίπ-πουΜΙΝΩΣ Νὴ Δία ἔνδοξοί γε ἀμφότεροιἀλλὰ περὶ τίνος ὑμῖν ἡ ἔριςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Περὶ προεδρίας φησὶγὰρ οὗτος ἀμείνων γεγενῆσθαι στρατηγὸςἐμοῦ ἐγὼ δέ ὥσπερ ἅπαντες ἴσασιν οὐχὶτούτου μόνον ἀλλὰ πάντων σχεδὸν τῶνπρὸ ἐμοῦ φημι διενεγκεῖν τὰ πολέμια

146

τῷ αὐτῷ ζόφῳ ὅμοιοι καὶ κατ οὐδὲν ἀλλή-λων διαφέροντες καὶ οὔτε οἱ τῶν Τρώωννεκροὶ δεδίασίν με οὔτε οἱ τῶν Ἀχαιῶν θε-ραπεύουσιν ἰσηγορία δὲ ἀκριβὴς καὶ νε-κρὸς ὅμοιος ldquoἠμὲν κακὸς ἠδὲ καὶ ἐσθλόςrdquoταῦτά με ἀνιᾷ καὶ ἄχθομαι ὅτι μὴ θητεύωζῶνΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Ὅμως τί οὖν ἄν τιςπάθοι ὦ Ἀχιλλεῦ ταῦτα γὰρ ἔδοξε τῇ φύ-σει πάντως ἀποθνήσκειν ἅπαντας ὥστεχρὴ ἐμμένειν τῷ νόμῳ καὶ μὴ ἀνιᾶσθαιτοῖς διατεταγμένοις ἄλλως τε ὁρᾷς τῶνἑταίρων ὅσοι περὶ σέ ἐσμεν οἵδε μετὰ μι-κρὸν δὲ καὶ Ὀδυσσεὺς ἀφίξεται πάντωςφέρει δὲ παραμυθίαν καὶ ἡ κοινωνία τοῦπράγματος καὶ τὸ μὴ μόνον αὐτὸν πεπον-θέναι ὁρᾷς τὸν Ἡρακλέα καὶ τὸν Μελέα-γρον καὶ ἄλλους θαυμαστοὺς ἄνδρας οἳοὐκ ἂν οἶμαι δέξαιντο ἀνελθεῖν εἴ τις αὐτο-ὺς ἀναπέμψειε θητεύσοντας ἀκλήροις καὶἀβίοις ἀνδράσιν

155

ΑΙΑΚΟΣ Ἐμπεδοκλῆς ὦ Μένιππεἡμίεφθος ἀπὸ τῆς Αἴτνης παρώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ χαλκόπου βέλτιστε τίπαθὼν σεαυτὸν εἰς τοὺς κρατῆρας ἐνέβα-λεςΕΜΠΕΔΟΚΛΗΣ Μελαγχολία τις ὦΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ μὰ Δί ἀλλὰ κενοδοξίακαὶ τῦφος καὶ πολλὴ κόρυζα ταῦτά σεἀπηνθράκωσεν αὐταῖς κρηπῖσιν οὐκἀνάξιον ὄντα πλὴν οὐδέν σε ὤνησεν τὸσόφισμα ἐφωράθης γὰρ τεθνεώς ὁ Σω-κράτης δέ ὦ Αἰακέ ποῦ ποτε ἄρα ἐστίνΑΙΑΚΟΣ Μετὰ Νέστορος καὶ Παλαμή-δους ἐκεῖνος ληρεῖ τὰ πολλάΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως ἐβουλόμην ἰδεῖναὐτόν εἴ που ἐνθάδε ἐστίν ΑΙΑΚΟΣ Ὁρᾷς τὸν φαλακρόνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἅπαντες φαλακροί εἰσινὥστε πάντων ἂν εἴη τοῦτο τὸ γνώρισμαΑΙΑΚΟΣ Τὸν σιμὸν λέγω

76

ΧΑΡΩΝ Μόνος οὖν αὐχήσεις προῖκαπεπλευκέναιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ προῖκα ὦ βέλτιστεκαὶ γὰρ ἤντλησα καὶ τῆς κώπης συνεπελα-βόμην καὶ οὐκ ἔκλαον μόνος τῶν ἄλλωνἐπιβατῶνΧΑΡΩΝ Οὐδὲν ταῦτα πρὸς πορθμέατὸν ὀβολὸν ἀποδοῦναί σε δεῖ οὐ θέμις ἄλ-λως γενέσθαιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἄπαγέ με αὖθιςἐς τὸν βίονΧΑΡΩΝ Χάριεν λέγεις ἵνα καὶ πληγὰςἐπὶ τούτῳ παρὰ τοῦ Αἰακοῦ προσλάβωΜΕΝΙΠΠΟΣ Μὴ ἐνόχλει οὖνΧΑΡΩΝ Δεῖξον τί ἐν τῇ πήρᾳ ἔχειςΜΕΝΙΠΠΟΣ Θέρμους εἰ θέλεις καὶτῆς Ἑκάτης τὸ δεῖπνονΧΑΡΩΝ Πόθεν τοῦτον ἡμῖν ὦ Ἑρμῆτὸν κύνα ἤγαγες οἷα δὲ καὶ ἐλάλει παρὰτὸν πλοῦν τῶν ἐπιβατῶν ἁπάντων καταγε-λῶν καὶ ἐπισκώπτων καὶ μόνος ᾄδων

65

ἐπάρουρος ὢν θητεύειν παρά τινι τῶνἀκλήρων ldquoᾧ μὴ βίοτος πολὺς εἴηrdquo μᾶλλονἢ πάντων ἀνάσσειν τῶν νεκρῶν ταῦτα μὲνοὖν ἀγεννῆ τινα Φρύγα δειλὸν καὶ πέρατοῦ καλῶς ἔχοντος φιλόζῳον ἴσως ἐχρῆνλέγειν τὸν Πηλέως δὲ υἱόν τὸν φιλοκινδυ-νότατον ἡρώων ἁπάντων ταπεινὰ οὕτωπερὶ αὑτοῦ διανοεῖσθαι πολλὴ αἰσχύνη καὶἐναντιότης πρὸς τὰ πεπραγμένα σοι ἐν τῷβίῳ ὃς ἐξὸν ἀκλεῶς ἐν τῇ Φθιώτιδι πολυ-χρόνιον βασιλεύειν ἑκὼν προείλου τὸνμετὰ τῆς ἀγαθῆς δόξης θάνατονΑΧΙΛΛΕΥΣ Ὦ παῖ Νέστορος ἀλλὰτότε μὲν ἄπειρος ἔτι τῶν ἐνταῦθα ὢν καὶτὸ βέλτιον ἐκείνων ὁπότερον ἦν ἀγνοῶν τὸδύστηνον ἐκεῖνο δοξάριον προετίμων τοῦβίου νῦν δὲ συνίημι ἤδη ὡς ἐκείνη μὲνἀνωφελής εἰ καὶ ὅτι μάλιστα οἱ ἄνω ῥα-ψῳδήσουσιν μετὰ νεκρῶν δὲ ὁμοτιμία καὶοὔτε τὸ κάλλος ἐκεῖνο ὦ Ἀντίλοχε οὔτε ἡἰσχὺς πάρεστιν ἀλλὰ κείμεθα ἅπαντες ὑπὸ

154

ΜΙΝΩΣ Οὐκοῦν ἐν μέρει ἑκάτεροςεἰπάτω σὺ δὲ πρῶτος ὁ Λίβυς λέγεΑΝΝΙΒΑΣ Ἓν μὲν τοῦτο ὦ Μίνωςὠνάμην ὅτι ἐνταῦθα καὶ τὴν Ἑλλάδα φω-νὴν ἐξέμαθον ὥστε οὐδὲ ταύτῃ πλέονοὗτος ἐνέγκαιτό μου φημὶ δὲ τούτουςμάλιστα ἐπαίνου ἀξίους εἶναι ὅσοι τὸ μη-δὲν ἐξ ἀρχῆς ὄντες ὅμως ἐπὶ μέγα προε-χώρησαν δι αὑτῶν δύναμίν τε περιβαλόμε-νοι καὶ ἄξιοι δόξαντες ἀρχῆς ἔγωγ οὖνμετ ὀλίγων ἐξορμήσας εἰς τὴν Ἰβηρίαν τὸπρῶτον ὕπαρχος ὢν τῷ ἀδελφῷ μεγίστωνἠξιώθην ἄριστος κριθείς καὶ τούς τε Κελ-τίβηρας εἷλον καὶ Γαλατῶν ἐκράτησα τῶνἑσπερίων καὶ τὰ μεγάλα ὄρη ὑπερβὰς τὰπερὶ τὸν Ἠριδανὸν ἅπαντα κατέδραμονκαὶ ἀναστάτους ἐποίησα τοσαύτας πόλειςκαὶ τὴν πεδινὴν Ἰταλίαν ἐχειρωσάμην καὶμέχρι τῶν προαστείων τῆς προὐχούσηςπόλεως ἦλθον καὶ τοσούτους ἀπέκτειναμιᾶς ἡμέρας ὥστε τοὺς δακτυλίους αὐτῶν

147

οἰμωζόντων ἐκείνωνΕΡΜΗΣ Ἀγνοεῖς ὦ Χάρων ὅντινα ἄν-δρα διεπόρθμευσας ἐλεύθερον ἀκριβῶςοὐδένος αὐτῷ μέλει οὗτός ἐστιν ὁ Μένιπ-ποςΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄν σε λάβω ποτέ ndashΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἂν λάβῃς ὦ βέλτιστεδὶς δὲ οὐκ ἂν λάβοις

ΝΕΚΡΩΝ ΠΛΟΥΤΩΝΙ ΚΑΤΑ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΚΡΟΙΣΟΣ Οὐ φέρομεν ὦ ΠλούτωνΜένιππον τουτονὶ τὸν κύνα παροικοῦνταὥστε ἢ ἐκεῖνόν ποι κατάστησον ἢ ἡμεῖς με-τοικήσομεν εἰς ἕτερον τόπονΠΛΟΥΤΩΝ Τί δ ὑμᾶς δεινὸν ἐργάζε-ται ὁμόνεκρος ὤνΚΡΟΙΣΟΣ Ἐπειδὰν ἡμεῖς οἰμώζωμενκαὶ στένωμεν ἐκείνων μεμνημένοι τῶν

66

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Χαῖρε ὦ Εὔφορβε ἢἌπολλον ἢ ὅ τι ἂν θέλῃςΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Μὴ καὶ σύ γε ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκέτι χρυσοῦς ὁ μηρόςσοιΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Οὐ γάρ ἀλλὰ φέρε ἴδωεἴ τί σοι ἐδώδιμον ἡ πήρα ἔχειΜΕΝΙΠΠΟΣ Κυάμους ὦγαθέ ὥστε οὐτουτί σοι ἐδώδιμονΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Δὸς μόνον ἄλλα παρὰνεκροῖς δόγματα ἔμαθον γάρ ὡς οὐδὲνἴσον κύαμοι καὶ κεφαλαὶ τοκήων ἐνθάδεΑΙΑΚΟΣ Οὗτος δὲ Σόλων ὁ Ἐξηκεστί-δου καὶ Θαλῆς ἐκεῖνος καὶ παρ αὐτοὺςΠιττακὸς καὶ οἱ ἄλλοι ἑπτὰ δὲ πάντεςεἰσὶν ὡς ὁρᾷς ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἄλυποι ὦ Αἰακέ οὗτοιμόνοι καὶ φαιδροὶ τῶν ἄλλων ὁ δὲ σποδοῦἀνάπλεως καθάπερ ἐγκρυφίας ἄρτος ὁταῖς φλυκταίναις ἐξηνθηκώς τίς ἐστιν

75

μεδίμνοις ἀπομετρῆσαι καὶ τοὺς ποταμοὺςγεφυρῶσαι νεκροῖς καὶ ταῦτα πάντα ἔπρα-ξα οὔτε Ἄμμωνος υἱὸς ὀνομαζόμενος οὔτεθεὸς εἶναι προσποιούμενος ἢ ἐνύπνια τῆςμητρὸς διεξιών ἀλλ ἄνθρωπος εἶναι ὁμο-λογῶν στρατηγοῖς τε τοῖς συνετωτάτοιςἀντεξεταζόμενος καὶ στρατιώταις τοῖς μα-χιμωτάτοις συμπλεκόμενος οὐ Μήδουςκαὶ Ἀρμενίους καταγωνιζόμενος ὑποφεύ-γοντας πρὶν διώκειν τινὰ καὶ τῷ τολμήσα-ντι παραδιδόντας εὐθὺς τὴν νίκην Ἀλέξαν-δρος δὲ πατρῴαν ἀρχὴν παραλαβὼν ηὔξη-σεν καὶ παρὰ πολὺ ἐξέτεινε χρησάμενος τῇτῆς τύχης ὁρμῇ ἐπεὶ δ οὖν ἐνίκησέ τε καὶτὸν ὄλεθρον ἐκεῖνον Δαρεῖον ἐν Ἰσσῷ τεκαὶ Ἀρβήλοις ἐκράτησεν ἀποστὰς τῶν πα-τρῴων προσκυνεῖσθαι ἠξίου καὶ δίαιταντὴν Μηδικὴν μετεδιῄτησεν ἑαυτὸν καὶἐμιαιφόνει ἐν τοῖς συμποσίοις τοὺς φίλουςκαὶ συνελάμβανεν ἐπὶ θανάτῳ ἐγὼ δὲἦρξα ἐπ ἴσης τῆς πατρίδος καὶ ἐπειδὴ με-

148

ΣΚΙΠΙΩΝ Ἀλεξάνδρου μὲν ἥττων εἶναιτοῦ δὲ Ἀννίβου ἀμείνων ὃς ἐδίωξα νική-σας αὐτὸν καὶ φυγεῖν καταναγκάσας ἀτί-μως πῶς οὖν οὐκ ἀναίσχυντος οὗτος ὃςπρὸς Ἀλέξανδρον ἁμιλλᾶται ᾧ οὐδὲ Σκιπί-ων ἐγὼ ὁ νενικηκὼς ἐμαυτὸν παραβάλλε-σθαι ἀξιῶ ΜΙΝΩΣ Νὴ Δί εὐγνώμονα φῄς ὦ Σκι-πίων ὥστε πρῶτος μὲν κεκρίσθω Ἀλέξαν-δρος μετ αὐτὸν δὲ σύ εἶτα εἰ δοκεῖ τρί-τος Ἀννίβας οὐδὲ οὗτος εὐκαταφρόνητοςὤν

ΑΧΙΛΛΕΩΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΛΟΧΟΥ

ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Οἷα πρῴην Ἀχιλλεῦπρὸς τὸν Ὀδυσσέα σοι εἴρηται περὶ τοῦθανάτου ὡς ἀγεννῆ καὶ ἀνάξια τοῖν διδα-σκάλοιν ἀμφοῖν Χείρωνός τε καὶ Φοίνι-κος ἠκροώμην γάρ ὁπότε ἔφης βούλεσθαι

153

πται ἄγνωστα καὶ ἄμορφα κόνις πάντακαὶ λῆρος πολύς ἀμενηνὰ ὡς ἀληθῶςκάρηνα οὗτος δέ ὦ Αἰακέ τίς ἐστινΑΙΑΚΟΣ Κῦρός ἐστιν οὗτος δὲ Κρο-ῖσος ὁ δ ὑπὲρ αὐτὸν Σαρδανάπαλλος ὁ δὑπὲρ τούτους Μίδας ἐκεῖνος δὲ ΞέρξηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα σέ ὦ κάθαρμα ἡἙλλὰς ἔφριττε ζευγνύντα μὲν τὸν Ἑλλή-σποντον διὰ δὲ τῶν ὀρῶν πλεῖν ἐπιθυμο-ῦντα οἷος δὲ καὶ ὁ Κροῖσός ἐστιν τὸν Σαρ-δανάπαλλον δέ ὦ Αἰακέ πατάξαι μοικατὰ κόρρης ἐπίτρεψονΑΙΑΚΟΣ Μηδαμῶς διαθρύπτεις γὰραὐτοῦ τὸ κρανίον γυναικεῖον ὄνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἀλλὰ προσπτύσο-μαί γε πάντως αὐτῷ ἀνδρογύνῳ γε ὄντι ΑΙΑΚΟΣ Βούλει σοὶ ἐπιδείξω καὶ τοὺςσοφούςΜΕΝΙΠΠΟΣ Νὴ Δία γεΑΙΑΚΟΣ Πρῶτος οὗτός σοι ὁ Πυθα-γόρας ἐστί

74

ἄνω Μίδας μὲν οὑτοσὶ τοῦ χρυσίου Σαρ-δανάπαλλος δὲ τῆς πολλῆς τρυφῆς ἐγὼ δὲΚροῖσος τῶν θησαυρῶν ἐπιγελᾷ καὶ ἐξο-νειδίζει ἀνδράποδα καὶ καθάρματα ἡμᾶςἀποκαλῶν ἐνίοτε δὲ καὶ ᾄδων ἐπιταράττειἡμῶν τὰς οἰμωγάς καὶ ὅλως λυπηρόςἐστιν ΠΛΟΥΤΩΝ Τί ταῦτά φασιν ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀληθῆ ὦ Πλούτων μισῶγὰρ αὐτοὺς ἀγεννεῖς καὶ ὀλεθρίους ὄνταςοἷς οὐκ ἀπέχρησεν βιῶναι κακῶς ἀλλὰ καὶἀποθανόντες ἔτι μέμνηνται καὶ περιέχο-νται τῶν ἄνω χαίρω τοιγαροῦν ἀνιῶναὐτούςΠΛΟΥΤΩΝ Ἀλλ οὐ χρή λυποῦνταιγὰρ οὐ μικρῶν στερόμενοιΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ σὺ μωραίνεις ὦΠλούτων ὁμόψηφος ὢν τοῖς τούτων στε-ναγμοῖςΠΛΟΥΤΩΝ Οὐδαμῶς ἀλλ οὐκ ἂν

67

νηρίᾳ καὶ ἀπιστίᾳ καὶ δόλοις νόμιμον δὲ ἢπροφανὲς οὐδέν ἐπεὶ δέ μοι ὠνείδισεν τὴντρυφήν ἐκλελῆσθαί μοι δοκεῖ οἷα ἐποίει ἐνΚαπύῃ ἑταίραις συνὼν καὶ τοὺς τοῦ πο-λέμου καιροὺς ὁ θαυμάσιος καθηδυπαθῶνἐγὼ δὲ εἰ μὴ μικρὰ τὰ ἑσπέρια δόξας ἐπὶτὴν ἕω μᾶλλον ὥρμησα τί ἂν μέγα ἔπραξαἸταλίαν ἀναιμωτὶ λαβὼν καὶ Λιβύην καὶτὰ μέχρι Γαδείρων ὑπαγόμενος ἀλλ οὐκἀξιόμαχα ἔδοξέ μοι ἐκεῖνα ὑποπτήσσονταἤδη καὶ δεσπότην ὁμολογοῦντα εἴρηκα σὺδέ ὦ Μίνως δίκαζε ἱκανὰ γὰρ ἀπὸ πολ-λῶν καὶ ταῦταΣΚΙΠΙΩΝ Μὴ πρότερον ἢν μὴ καὶἐμοῦ ἀκούσῃςΜΙΝΩΣ Τίς γὰρ εἶ ὦ βέλτιστε ἢ πόθενὢν ἐρεῖςΣΚΙΠΙΩΝ Ἰταλιώτης Σκιπίων στρατη-γὸς ὁ καθελὼν Καρχηδόνα καὶ κρατήσαςΛιβύων μεγάλαις μάχαιςΜΙΝΩΣ Τί οὖν καὶ σὺ ἐρεῖς

152

τεπέμπετο τῶν πολεμίων μεγάλῳ στόλῳἐπιπλευσάντων τῇ Λιβύῃ ταχέως ὑπήκου-σα καὶ ἰδιώτην ἐμαυτὸν παρέσχον καὶ κα-ταδικασθεὶς ἤνεγκα εὐγνωμόνως τὸ πρᾶγ-μα καὶ ταῦτα ἔπραξα βάρβαρος ὢν καὶἀπαίδευτος παιδείας τῆς Ἑλληνικῆς καὶοὔτε Ὅμηρον ὥσπερ οὗτος ῥαψῳδῶν οὔτεὑπ Ἀριστοτέλει τῷ σοφιστῇ παιδευθείςμόνῃ δὲ τῇ φύσει ἀγαθῇ χρησάμενος τα-ῦτά ἐστιν ἃ ἐγὼ Ἀλεξάνδρου ἀμείνων φημὶεἶναι εἰ δέ ἐστι καλλίων οὑτοσί διότι δια-δήματι τὴν κεφαλὴν διεδέδετο Μακεδόσιἴσως καὶ ταῦτα σεμνά οὐ μὴν διὰ τοῦτοἀμείνων μὲν δόξειεν ἂν γενναίου καὶ στρα-τηγικοῦ ἀνδρὸς τῇ γνώμῃ πλέον ἤπερ τῇτύχῃ κεχρημένουΜΙΝΩΣ Ὁ μὲν εἴρηκεν οὐκ ἀγεννῆ τὸνλόγον οὐδὲ ὡς Λίβυν εἰκὸς ἦν ὑπὲρ αὑτοῦσὺ δέ ὦ Ἀλέξανδρε τί πρὸς ταῦτα φῄςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐχρῆν μέν ὦ Μίνωςμηδὲν πρὸς ἄνδρα οὕτω θρασὺν ἱκανὴ γὰρ

149

ἐθέλοιμι στασιάζειν ὑμᾶςΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μήν ὦ κάκιστοι Λυ-δῶν καὶ Φρυγῶν καὶ Ἀσσυρίων οὕτω γι-νώσκετε ὡς οὐδὲ παυσομένου μου ἔνθαγὰρ ἂν ἴητε ἀκολουθήσω ἀνιῶν καὶ κα-τᾴδων καὶ καταγελῶνΚΡΟΙΣΟΣ Ταῦτα οὐχ ὕβριςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐκεῖνα ὕβριςἦν ἃ ὑμεῖς ἐποιεῖτε προσκυνεῖσθαι ἀξιο-ῦντες καὶ ἐλευθέροις ἀνδράσιν ἐντρυφῶντεςκαὶ τοῦ θανάτου παράπαν οὐ μνημονεύο-ντες τοιγαροῦν οἰμώξεσθε πάντων ἐκείνωνἀφῃρημένοιΚΡΟΙΣΟΣ Πολλῶν γε ὦ θεοί καὶ με-γάλων κτημάτωνΜΙΔΑΣ Ὅσου μὲν ἐγὼ χρυσοῦΣΑΡΔΑΝΑΠΑΛΛΟΣ Ὅσης δὲ ἐγὼτρυφῆςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε οὕτω ποιεῖτε ὀδύ-ρεσθε μὲν ὑμεῖς ἐγὼ δὲ τὸ γνῶθι σαυτὸνπολλάκις συνείρων ἐπᾴσομαι ὑμῖν πρέποι

68

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΑΙΑΚΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Πρὸς τοῦ Πλούτωνος ὦΑἰακέ περιήγησαί μοι τὰ ἐν ᾅδου πάνταΑΙΑΚΟΣ Οὐ ῥᾴδιον ὦ Μένιππε ἅπα-ντα ὅσα μέντοι κεφαλαιώδη μάνθανεοὗτος μὲν ὅτι Κέρβερός ἐστιν οἶσθα καὶτὸν πορθμέα τοῦτον ὅς σε διεπέρασεν καὶτὴν λίμνην καὶ τὸν Πυριφλεγέθοντα ἤδηἑώρακας εἰσιώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οἶδα ταῦτα καὶ σέ ὅτιπυλωρεῖς καὶ τὸν βασιλέα εἶδον καὶ τὰςἘρινῦς τοὺς δὲ ἀνθρώπους μοι τοὺς πάλαιδεῖξον καὶ μάλιστα τοὺς ἐπισήμους αὐτῶν

ΑΙΑΚΟΣ Οὗτος μὲν Ἀγαμέμνων οὗτοςδὲ Ἀχιλλεύς οὗτος δὲ Ἰδομενεὺς πλησίονοὗτος δὲ Ὀδυσσεύς εἶτα Αἴας καὶ Διομή-δης καὶ οἱ ἄριστοι τῶν ἙλλήνωνΜΕΝΙΠΠΟΣ Βαβαί ὦ Ὅμηρε οἷά σοιτῶν ῥαψῳδιῶν τὰ κεφάλαια χαμαὶ ἔρρι-

73

ἡ φήμη διδάξαι σε οἷος μὲν ἐγὼ βασιλεύςοἷος δὲ οὗτος λῃστὴς ἐγένετο ὅμως δὲ ὅραεἰ κατ ὀλίγον αὐτοῦ διήνεγκα ὃς νέος ὢνἔτι παρελθὼν ἐπὶ τὰ πράγματα καὶ τὴν ἀρ-χὴν τεταραγμένην κατέσχον καὶ τοὺς φο-νέας τοῦ πατρὸς μετῆλθον κᾆτα φοβήσαςτὴν Ἑλλάδα τῇ Θηβαίων ἀπωλείᾳ στρατη-γὸς ὑπ αὐτῶν χειροτονηθεὶς οὐκ ἠξίωσατὴν Μακεδόνων ἀρχὴν περιέπων ἀγαπᾶνἄρχειν ὁπόσων ὁ πατὴρ κατέλιπεν ἀλλὰπᾶσαν ἐπινοήσας τὴν γῆν καὶ δεινὸν ἡγη-σάμενος εἰ μὴ ἁπάντων κρατήσαιμι ὀλί-γους ἄγων εἰσέβαλον εἰς τὴν Ἀσίαν καὶἐπί τε Γρανικῷ ἐκράτησα μεγάλῃ μάχῃκαὶ τὴν Λυδίαν λαβὼν καὶ Ἰωνίαν καὶΦρυγίαν καὶ ὅλως τὰ ἐν ποσὶν ἀεὶ χειρού-μενος ἦλθον ἐπὶ Ἰσσόν ἔνθα Δαρεῖοςὑπέμεινεν μυριάδας πολλὰς στρατοῦ ἄγωνκαὶ τὸ ἀπὸ τούτου ὦ Μίνως ὑμεῖς ἴστεὅσους ὑμῖν νεκροὺς ἐπὶ μιᾶς ἡμέρας κα-τέπεμψα φησὶ γοῦν ὁ πορθμεὺς μὴ διαρ-

150

κέσαι αὐτοῖς τότε τὸ σκάφος ἀλλὰ σχεδίαςδιαπηξαμένους τοὺς πολλοὺς αὐτῶν δια-πλεῦσαι καὶ ταῦτα δὲ ἔπραττον αὐτὸςπροκινδυνεύων καὶ τιτρώσκεσθαι ἀξιῶνκαὶ ἵνα σοὶ μὴ τὰ ἐν Τύρῳ μηδὲ τὰ ἐν Ἀρ-βήλοις διηγήσωμαι ἀλλὰ καὶ μέχρι Ἰνδῶνἦλθον καὶ τὸν Ὠκεανὸν ὅρον ἐποιησάμηντῆς ἀρχῆς καὶ τοὺς ἐλέφαντας αὐτῶν εἶχονκαὶ Πῶρον ἐχειρωσάμην καὶ Σκύθας δὲοὐκ εὐκαταφρονήτους ἄνδρας ὑπερβὰς τὸνΤάναϊν ἐνίκησα μεγάλῃ ἱππομαχίᾳ καὶτοὺς φίλους εὖ ἐποίησα καὶ τοὺς ἐχθροὺςἠμυνάμην εἰ δὲ καὶ θεὸς ἐδόκουν τοῖς ἀν-θρώποις συγγνωστοὶ ἐκεῖνοι πρὸς τὸμέγεθος τῶν πραγμάτων καὶ τοιοῦτόν τιπιστεύσαντες περὶ ἐμοῦ τὸ δ οὖν τελευ-ταῖον ἐγὼ μὲν βασιλεύων ἀπέθανον οὗτοςδὲ ἐν φυγῇ ὢν παρὰ Προυσίᾳ τῷ Βιθυνῷκαθάπερ ἄξιον ἦν πανουργότατον καὶὠμότατον ὄντα ὡς γὰρ δὴ ἐκράτησεν τῶνἸταλῶν ἐῶ λέγειν ὅτι οὐκ ἰσχύι ἀλλὰ πο-

151

νῆες ἐπληρώθησαν ἐξ ἁπάσης τῆς Ἑλ-λάδος καὶ τοσοῦτοι ἔπεσον Ἕλληνές τε καὶβάρβαροι καὶ τοσαῦται πόλεις ἀνάστατοιγεγόνασινΕΡΜΗΣ Ἀλλ οὐκ εἶδες ὦ Μένιππεζῶσαν τὴν γυναῖκα ἔφης γὰρ ἂν καὶ σὺἀνεμέσητον εἶναι ldquoτοιῇδ ἀμφὶ γυναικὶ πο-λὺν χρόνον ἄλγεα πάσχεινrdquo ἐπεὶ καὶ τὰἄνθη ξηρὰ ὄντα εἴ τις βλέποι ἀποβεβλη-κότα τὴν βαφήν ἄμορφα δῆλον ὅτι αὐτῷδόξει ὅτε μέντοι ἀνθεῖ καὶ ἔχει τὴν χρόανκάλλιστά ἐστιν ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν τοῦτο ὦ Ἑρμῆθαυμάζω εἰ μὴ συνίεσαν οἱ Ἀχαιοὶ περὶπράγματος οὕτως ὀλιγοχρονίου καὶ ῥᾳδίωςἀπανθοῦντος πονοῦντεςΕΡΜΗΣ Οὐ σχολή μοι ὦ Μένιππεσυμφιλοσοφεῖν σοι ὥστε σὺ μὲν ἐπιλε-ξάμενος τόπον ἔνθα ἂν ἐθέλῃς κεῖσο κα-ταβαλὼν σεαυτόν ἐγὼ δὲ τοὺς ἄλλους νε-κροὺς ἤδη μετελεύσομαι

72

γὰρ ἂν ταῖς τοιαύταις οἰμωγαῖς ἐπᾳδόμε-νον

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΚΕΡΒΕΡΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ Κέρβερε ndash συγγενὴςγάρ εἰμί σοι κύων καὶ αὐτὸς ὤν ndash εἰπέ μοιπρὸς τῆς Στυγός οἷος ἦν ὁ Σωκράτηςὁπότε κατῄει παρ ὑμᾶς εἰκὸς δέ σε θεὸνὄντα μὴ ὑλακτεῖν μόνον ἀλλὰ καὶ ἀνθρω-πίνως φθέγγεσθαι ὁπότ ἐθέλοιςΚΕΡΒΕΡΟΣ Πόρρωθεν μέν ὦ Μένιππεπαντάπασιν ἐδόκει ἀτρέπτῳ τῷ προσώπῳπροσιέναι καὶ οὐ πάνυ δεδιέναι τὸν θάνα-τον δοκῶν καὶ τοῦτο ἐμφῆναι τοῖς ἔξω τοῦστομίου ἑστῶσιν ἐθέλων ἐπεὶ δὲ κατέκυ-ψεν εἴσω τοῦ χάσματος καὶ εἶδε τὸν ζόφονκἀγὼ ἔτι διαμέλλοντα αὐτὸν δακὼν τῷ κω-νείῳ κατέσπασα τοῦ ποδός ὥσπερ τὰβρέφη ἐκώκυεν καὶ τὰ ἑαυτοῦ παιδία ὠδύ-

69

168

οὐδὲ γέγονε πώποτεΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀναμνήσω σε ὦΠλούτων Ὀρφεῖ γὰρ δι αὐτὴν ταύτην τὴναἰτίαν τὴν Εὐρυδίκην παρέδοτε καὶ τὴνὁμογενῆ μου Ἄλκηστιν παρεπέμψατεἩρακλεῖ χαριζόμενοι ΠΛΟΥΤΩΝ Θελήσεις δὲ οὕτως κρανί-ον γυμνὸν ὢν καὶ ἄμορφον τῇ καλῇ σουἐκείνῃ νύμφῃ φανῆναι πῶς δὲ κἀκείνηπροσήσεταί σε οὐδὲ διαγνῶναι δυναμένηφοβήσεται γὰρ εὖ οἶδα καὶ φεύξεταί σε καὶμάτην ἔσῃ τοσαύτην ὁδὸν ἀνεληλυθώςΠΕΡΣΕΦΟΝΗ Οὐκοῦν ὦ ἄνερ σὺ καὶτοῦτο ἴασαι καὶ τὸν Ἑρμῆν κέλευσον ἐπει-δὰν ἐν τῷ φωτὶ ἤδη ὁ Πρωτεσίλαος ᾖ κα-θικόμενον ἐν τῇ ῥάβδῳ νεανίαν εὐθὺς κα-λὸν ἀπεργάσασθαι αὐτὸν οἷος ἦν ἐκ τοῦπαστοῦΠΛΟΥΤΩΝ Ἐπεὶ Φερσεφόνῃ συνδο-κεῖ ἀναγαγὼν τοῦτον αὖθις ποίησον νυμ-φίον σὺ δὲ μέμνησο μίαν λαβὼν ἡμέραν

161

ρετο καὶ παντοῖος ἐγίνετοΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν σοφιστὴς ὁ ἄν-θρωπος ἦν καὶ οὐκ ἀληθῶς κατεφρόνει τοῦπράγματοςΚΕΡΒΕΡΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐπείπερ ἀναγκα-ῖον αὐτὸ ἑώρα κατεθρασύνετο ὡς δῆθενοὐκ ἄκων πεισόμενος ὃ πάντως ἔδει παθε-ῖν ὡς θαυμάσονται οἱ θεαταί καὶ ὅλωςπερὶ πάντων γε τῶν τοιούτων εἰπεῖν ἂνἔχοιμι ἕως τοῦ στομίου τολμηροὶ καὶ ἀν-δρεῖοι τὰ δὲ ἔνδοθεν ἔλεγχος ἀκριβήςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἐγὼ δὲ πῶς σοι κατελη-λυθέναι ἔδοξαΚΕΡΒΕΡΟΣ Μόνος ὦ Μένιππε ἀξίωςτοῦ γένους καὶ Διογένης πρὸ σοῦ ὅτι μὴἀναγκαζόμενοι ἐσῄειτε μηδ ὠθούμενοιἀλλ ἐθελούσιοι γελῶντες οἰμώζειν πα-ραγγείλαντες ἅπασιν

70

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΕΡΜΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ποῦ δαὶ οἱ καλοί εἰσιν ἢαἱ καλαί Ἑρμῆ ξενάγησόν με νέηλυνὄντα ΕΡΜΗΣ Οὐ σχολὴ μέν ὦ Μένιππεπλὴν κατ ἐκεῖνο ἀπόβλεψον ἐπὶ τὰ δεξιάἔνθα ὁ Ὑάκινθός τέ ἐστιν καὶ Νάρκισσοςκαὶ Νιρεὺς καὶ Ἀχιλλεὺς καὶ Τυρὼ καὶἙλένη καὶ Λήδα καὶ ὅλως τὰ ἀρχαῖαπάντα κάλληΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀστᾶ μόνα ὁρῶ καὶ κρα-νία τῶν σαρκῶν γυμνά ὅμοια τὰ πολλάΕΡΜΗΣ Καὶ μὴν ἐκεῖνά ἐστιν ἃ πάντεςοἱ ποιηταὶ θαυμάζουσι τὰ ὀστᾶ ὧν σὺ ἔοι-κας καταφρονεῖνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως τὴν Ἑλένην μοιδεῖξον οὐ γὰρ ἂν διαγνοίην ἔγωγεΕΡΜΗΣ Τουτὶ τὸ κρανίον ἡ ἙλένηἐστίνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα διὰ τοῦτο αἱ χίλιαι

71

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΥΣΩΛΟΥ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ὦ Κάρ ἐπὶ τίνι μέγα φρο-νεῖς καὶ πάντων ἡμῶν προτιμᾶσθαι ἀξιοῖςΜΑΥΣΩΛΟΣ Καὶ ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ μένὦ Σινωπεῦ ὃς ἐβασίλευσα Καρίας μὲνἁπάσης ἦρξα δὲ καὶ Λυδῶν ἐνίων καὶ νή-σους δέ τινας ὑπηγαγόμην καὶ ἄχρι Μιλή-του ἐπέβην τὰ πολλὰ τῆς Ἰωνίας κατα-στρεφόμενος καὶ καλὸς ἦν καὶ μέγας καὶἐν πολέμοις καρτερός τὸ δὲ μέγιστον ὅτιἐν Ἁλικαρνασσῷ μνῆμα παμμέγεθες ἔχωἐπικείμενον ἡλίκον οὐκ ἄλλος νεκρός ἀλλοὐδὲ οὕτως ἐς κάλλος ἐξησκημένον ἵππωνκαὶ ἀνδρῶν ἐς τὸ ἀκριβέστατον εἰκα-σμένων λίθου τοῦ καλλίστου οἷον οὐδὲνεὼν εὕροι τις ἂν ῥᾳδίως οὐ δοκῶ σοι δι-καίως ἐπὶ τούτοις μέγα φρονεῖνΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ φῄς καὶτῷ κάλλει καὶ τῷ βάρει τοῦ τάφουΜΑΥΣΩΛΟΣ Νὴ Δί ἐπὶ τούτοις

162

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΙΠΟΝΤΑ ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΕΙ ΕΝ ΛΟΓΟΙΣ3ΠΛΟΙΟΝ Η ΕΥΧΑΙ13ΝΕΚΡΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ59

167

ἀγάγῃ σχολὴν ἀπὸ τῶν θορύβων τῶν ἐνποσίν εἰς Αἴγυπτον ἀπαγαγὼν θάψεινἐκεῖ ὡς γενοίμην εἷς τῶν Αἰγυπτίων θεῶνΔΙΟΓΕΝΗΣ Μὴ γελάσω οὖν ὦἈλέξανδρε ὁρῶν καὶ ἐν ᾅδου ἔτι σε μωραί-νοντα καὶ ἐλπίζοντα Ἄνουβιν ἢ Ὄσιρινγενήσεσθαι πλὴν ἀλλὰ ταῦτα μέν ὦθειότατε μὴ ἐλπίσῃς οὐ γὰρ θέμις ἀνελθε-ῖν τινα τῶν ἅπαξ διαπλευσάντων τὴν λί-μνην καὶ εἰς τὸ εἴσω τοῦ στομίου παρελ-θόντων οὐ γὰρ ἀμελὴς ὁ Αἰακὸς οὐδὲ ὁΚέρβερος εὐκαταφρόνητος ἐκεῖνο δέ γεἡδέως ἂν μάθοιμι παρὰ σοῦ πῶς φέρειςὁπόταν ἐννοήσῃς ὅσην εὐδαιμονίαν ὑπὲργῆς ἀπολιπὼν ἀφῖξαι σωματοφύλακας καὶὑπασπιστὰς καὶ σατράπας καὶ χρυσὸν το-σοῦτον καὶ ἔθνη προσκυνοῦντα καὶ Βαβυ-λῶνα καὶ Βάκτρα καὶ τὰ μεγάλα θηρία καὶτιμὴν καὶ δόξαν καὶ τὸ ἐπίσημον εἶναι ἐξε-λαύνοντα διαδεδεμένον ταινίᾳ λευκῇ τὴνκεφαλὴν πορφυρίδα ἐμπεπορπημένον οὐ

100

ΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲ τὸν ἐλλέβορον ὦΜένιππε ἀναίνομαι πιεῖν γένοιτό μοιμόνονΜΕΝΙΠΠΟΣ Θάρρει ὦ Τάνταλε ὡςοὔτε σὺ οὔτε ἄλλος πίεται τῶν νεκρῶνἀδύνατον γάρ καίτοι οὐ πάντες ὥσπερ σὺἐκ καταδίκης διψῶσι τοῦ ὕδατος αὐτοὺςοὐχ ὑπομένοντος

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΧΕΙΡΩΝΟΣ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤκουσα ὦ Χείρων ὡςθεὸς ὢν ἐπεθύμησας ἀποθανεῖνΧΕΙΡΩΝ Ἀληθῆ ταῦτα ἤκουσας ὦΜένιππε καὶ τέθνηκα ὡς ὁρᾷς ἀθάνατοςεἶναι δυνάμενοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίς δαί σε ἔρως τοῦ θα-νάτου ἔσχεν ἀνεράστου τοῖς πολλοῖς χρή-ματοςΧΕΙΡΩΝ Ἐρῶ πρὸς σὲ οὐκ ἀσύνετον

81

ΝΙΡΕΥΣ Καὶ μὴν ἐροῦ Ὅμηρον ὁποῖοςἦν ὁπότε συνεστράτευον τοῖς ἈχαιοῖςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀνείρατά μοι λέγειςἐγὼ δὲ ἃ βλέπω καὶ νῦν ἔχεις ἐκεῖνα δέ οἱτότε ἴσασινΝΙΡΕΥΣ Οὔκουν ἐγὼ ἐνταῦθα εὐμορ-φότερός εἰμι ὦ Μένιππε ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔτε σὺ οὔτε ἄλλοςεὔμορφος ἰσοτιμία γὰρ ἐν ᾅδου καὶ ὅμοιοιἅπαντεςΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἐμοὶ μὲν καὶ τοῦτο ἱκανόν

166

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλ ὦ καλὲ Μαύσωλεοὔτε ἡ ἰσχὺς ἔτι σοι ἐκείνη οὔτε ἡ μορφὴπάρεστιν εἰ γοῦν τινα ἑλοίμεθα δικαστὴνεὐμορφίας πέρι οὐκ ἔχω εἰπεῖν τίνος ἕνε-κα τὸ σὸν κρανίον προτιμηθείη ἂν τοῦἐμοῦ φαλακρὰ γὰρ ἄμφω καὶ γυμνά καὶτοὺς ὀδόντας ὁμοίως προφαίνομεν καὶ τοὺςὀφθαλμοὺς ἀφῃρήμεθα καὶ τὰς ῥῖνας ἀπο-σεσιμώμεθα ὁ δὲ τάφος καὶ οἱ πολυτελεῖςἐκεῖνοι λίθοι Ἁλικαρνασσεῦσι μὲν ἴσωςεἶεν ἐπιδείκνυσθαι καὶ φιλοτιμεῖσθαι πρὸςτοὺς ξένους ὡς δή τι μέγα οἰκοδόμημααὐτοῖς ἐστιν σὺ δέ ὦ βέλτιστε οὐχ ὁρῶ ὅτι ἀπολαύεις αὐτοῦ πλὴν εἰ μὴ τοῦτο φῄςὅτι μᾶλλον ἡμῶν ἀχθοφορεῖς ὑπὸ τηλικού-τοις λίθοις πιεζόμενοςΜΑΥΣΩΛΟΣ Ἀνόνητα οὖν μοι ἐκεῖναπάντα καὶ ἰσότιμος ἔσται Μαύσωλος καὶΔιογένης ΔΙΟΓΕΝΗΣ Οὐκ ἰσότιμος ὦ γεν-ναιότατε οὐ γὰρ Μαύσωλος μὲν γὰρ

163

ὄντα οὐκ ἦν ἔτι ἡδὺ ἀπολαύειν τῆς ἀθανα-σίαςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐχ ἡδὺ ἦν ζῶντα ὁρᾶντὸ φῶςΧΕΙΡΩΝ Οὔκ ὦ Μένιππε τὸ γὰρ ἡδὺἔγωγε ποικίλον τι καὶ οὐχ ἁπλοῦν ἡγοῦμαιεἶναι ἐγὼ δὲ ἔζων ἀεὶ καὶ ἀπέλαυον τῶνὁμοίων ἡλίου φωτός τροφῆς αἱ ὧραι δὲαἱ αὐταὶ καὶ τὰ γινόμενα ἅπαντα ἑξῆς ἕκα-στον ὥσπερ ἀκολουθοῦντα θάτερον θα-τέρῳ ἐνεπλήσθην οὖν αὐτῶν οὐ γὰρ ἐν τῷαὐτῷ ἀεὶ ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ ltμὴgt μετασχεῖνὅλως τὸ τερπνὸν ἦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις ὦ Χείρων τὰἐν ᾅδου δὲ πῶς φέρεις ἀφ οὗ προελόμενοςαὐτὰ ἥκειςΧΕΙΡΩΝ Οὐκ ἀηδῶς ὦ Μένιππε ἡγὰρ ἰσοτιμία πάνυ δημοτικὴ καὶ τὸ πρᾶγ-μα οὐδὲν ἔχει τὸ διάφορον ἐν φωτὶ εἶναι ἢἐν σκότῳ ἄλλως τε οὔτε διψῆν ὥσπερ ἄνωοὔτε πεινῆν δεῖ ἀλλ ἀνεπιδεεῖς τούτων

82

ἄχρηστόν σοι ὦ Ἀλέξανδρε πρὸς τὰπράγματα ἐγένετο πολλοὶ γὰρ ὑπέπτησ-σον θεὸν εἶναί σε νομίζοντες ἀτὰρ εἰπέμοι τίνι τὴν τοσαύτην ἀρχὴν καταλέλοι-παςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκ οἶδα ὦ Διόγενεςοὐ γὰρ ἔφθασα ἐπισκῆψαί τι περὶ αὐτῆς ἢτοῦτο μόνον ὅτι ἀποθνήσκων Περδίκκᾳτὸν δακτύλιον ἐπέδωκα πλὴν ἀλλὰ τί γε-λᾷς ὦ ΔιόγενεςΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί γὰρ ἄλλο ἢ ἀνεμνήσθηνοἷα ἐποίει ἡ Ἑλλάς ἄρτι σε παρειληφότατὴν ἀρχὴν κολακεύοντες καὶ προστάτηναἱρούμενοι καὶ στρατηγὸν ἐπὶ τοὺς βαρ-βάρους ἔνιοι δὲ καὶ τοῖς δώδεκα θεοῖς προ-στιθέντες καὶ οἰκοδομοῦντές σοι νεὼς καὶθύοντες ὡς δράκοντος υἱῷ ἀλλ εἰπέ μοιποῦ σε οἱ Μακεδόνες ἔθαψαν ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἔτι ἐν Βαβυλῶνι κε-ῖμαι τριακοστὴν ἡμέραν ταύτην ὑπισχνε-ῖται δὲ Πτολεμαῖος ὁ ὑπασπιστής ἤν ποτε

99

οἰμώξεται μεμνημένος τῶν ὑπὲρ γῆς ἐνοἷς εὐδαιμονεῖν ᾤετο Διογένης δὲ καταγε-λάσεται αὐτοῦ καὶ τάφον ὁ μὲν ἐν Ἁλικαρ-νασσῷ ἐρεῖ ἑαυτοῦ ὑπὸ Ἀρτεμισίας τῆς γυ-ναικὸς καὶ ἀδελφῆς κατεσκευασμένον ὁΔιογένης δὲ τοῦ μὲν σώματος εἰ καί τινατάφον ἔχει οὐκ οἶδεν οὐδὲ γὰρ ἔμελεναὐτῷ τούτου λόγον δὲ τοῖς ἀρίστοις περὶτούτου καταλέλοιπεν ἀνδρὸς βίον βεβιω-κὼς ὑψηλότερον ὦ Καρῶν ἀνδραποδω-δέστατε τοῦ σοῦ μνήματος καὶ ἐν βεβαιο-τέρῳ χωρίῳ κατεσκευασμένον

ΝΙΡΕΩΣ ΚΑΙ ΘΕΡΣΙΤΟΥ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΝΙΡΕΥΣ Ἰδοὺ δή Μένιππος οὑτοσὶ δι-κάσει πότερος εὐμορφότερός ἐστιν εἰπέὦ Μένιππε οὐ καλλίων σοι δοκῶΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δὲ καὶ ἔστε πρότε-ρον οἶμαι χρὴ γὰρ τοῦτο εἰδέναι

164

ΝΙΡΕΥΣ Νιρεὺς καὶ ΘερσίτηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πότερος οὖν ὁ Νιρεὺς καὶπότερος ὁ Θερσίτης οὐδέπω γὰρ τοῦτοδῆλον ΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἓν μὲν ἤδη τοῦτο ἔχω ὅτιὅμοιός εἰμί σοι καὶ οὐδὲν τηλικοῦτον δια-φέρεις ἡλίκον σε Ὅμηρος ἐκεῖνος ὁ τυ-φλὸς ἐπῄνεσεν ἁπάντων εὐμορφότερονπροσειπών ἀλλ ὁ φοξὸς ἐγὼ καὶ ψεδνὸςοὐδὲν χείρων ἐφάνην τῷ δικαστῇ ὅρα δὲσύ ὦ Μένιππε ὅντινα καὶ εὐμορφότερονἡγῇΝΙΡΕΥΣ Ἐμέ γε τὸν Ἀγλαΐας καὶΧάροπος ldquoὃς κάλλιστος ἀνὴρ ὑπὸ ἼλιονἦλθονrdquoΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλ οὐχὶ καὶ ὑπὸ γῆνὡς οἶμαι κάλλιστος ἦλθες ἀλλὰ τὰ μὲνὀστᾶ ὅμοια τὸ δὲ κρανίον ταύτῃ μόνον ἄραδιακρίνοιτο ἀπὸ τοῦ Θερσίτου κρανίου ὅτιεὔθρυπτον τὸ σόν ἀλαπαδνὸν γὰρ αὐτὸ καὶοὐκ ἀνδρῶδες ἔχεις

165

ξαίμην πλουτήσας ἐπ ὀλίγον ὑπηνέμιόντινα πλοῦτον ἀνιᾶσθαι μετ ὀλίγον ψιλὴντὴν μᾶζαν ἐσθίων οἷα ὑμεῖς πείσεσθε μετὀλίγον ἐπειδὰν ἡ εὐδαιμονία μὲν ὑμῖν καὶὁ πολὺς πλοῦτος οἴχηται ἀποπτάμενοςαὐτοὶ δὲ καταβάντες ἀπὸ τῶν θησαυρῶν τεκαὶ διαδημάτων ὥσπερ ἐξ ἡδίστου ὀνείρα-τος ἀνεγρόμενοι ἀνόμοια τὰ ἐπὶ τῆς οἰκίαςεὑρίσκητε ὥσπερ οἱ τοὺς βασιλεῖς ὑποκρι-νόμενοι τραγῳδοὶ ἐξελθόντες ἀπὸ τοῦ θε-άτρου λιμώττοντες οἱ πολλοί καὶ ταῦταπρὸ ὀλίγου Ἀγαμέμνονες ὄντες ἢ Κρέο-ντες λυπήσεσθε οὖν ὡς τὸ εἰκός καὶ δυ-σάρεστοι ἔσεσθε τὰ ἐπὶ τῆς οἰκίας καὶμάλιστα σύ ὦ Τιμόλαε ὁπόταν δέῃ σε τὸαὐτὸ παθεῖν τῷ Ἰκάρῳ τῆς πτερώσεωςδιαλυθείσης καταπεσόντα ἐκ τοῦ οὐρανοῦχαμαὶ βαδίζειν ἀπολέσαντα τοὺς δακτυλί-ους ἐκείνους ἅπαντας ἀπορρυέντας τῶν δα-κτύλων ἐμοὶ δὲ καὶ τοῦτο ἱκανὸν ἀντὶπάντων θησαυρῶν καὶ Βαβυλῶνος αὐτῆς

56

κάριε εἶναι δοκεῖς ὃς ἀμφὶ Βαβυλῶνα ἐντῷ πεδίῳ πρὸ τῶν τειχῶν ἐν τοσούτοιςστρατιώταις κάθησαι περὶ τοῦ πολέμουδιασκοπούμενοςΛΥΚΙΝΟΣ Εὖ γε ὑπέμνησας ἐγὼ δὲνήφειν ᾤμην καὶ ὕπαρ ἀποφανεῖσθαι τὴνγνώμηνΣΑΜΙΠΠΟΣ Πρόσιμεν δή εἴ σοι δοκεῖκαὶ ὅπως ἄνδρες ἀγαθοὶ ἐν τοῖς κινδύνοιςἔσεσθε μηδὲ προδώσετε τὸ πάτριον φρόνη-μα ἤδη γάρ που καὶ οἱ πολέμιοι ἐπιλαμ-βάνουσιν ὥστε τὸ μὲν σύνθημα ἔστωἘνυάλιος ὑμεῖς δὲ ἐπειδὰν σημάνῃ ὁ σαλ-πιγκτής ἀλαλάξαντες καὶ τὰ δόρατα κρού-σαντες πρὸς τὰς ἀσπίδας ἐπείγεσθε συμ-μῖξαι τοῖς ἐναντίοις καὶ ἐντὸς γενέσθαιτῶν τοξευμάτων ὡς μηδὲ πληγὰς λαμ-βάνωμεν ἀκροβολίζεσθαι αὐτοῖς διδόντεςκαὶ ἐπειδὴ ἐς χεῖρας ἤδη συνεληλύθαμεντὸ μὲν εὐώνυμον καὶ ὁ Τιμόλαος ἐτρέψα-ντο τοὺς καθ αὑτοὺς Μήδους ὄντας τὸ δὲ

45

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΘΕΝΟΥΣΚΑΙ ΚΡΑΤΗΤΟΣ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀντίσθενες καὶ Κράτηςσχολὴν ἄγομεν ὥστε τί οὐκ ἄπιμεν εὐθὺτῆς καθόδου περιπατήσοντες ὀψόμενοιτοὺς κατιόντας οἷοί τινές εἰσι καὶ τί ἕκα-στος αὐτῶν ποιεῖΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ Ἀπίωμεν ὦ Διόγενεςκαὶ γὰρ ἂν ἡδὺ τὸ θέαμα γένοιτο τοὺς μὲνδακρύοντας αὐτῶν ὁρᾶν τοὺς δὲ ἱκετεύο-ντας ἀφεθῆναι ἐνίους δὲ μόλις κατιόνταςκαὶ ἐπὶ τράχηλον ὠθοῦντος τοῦ Ἑρμοῦὅμως ἀντιβαίνοντας καὶ ὑπτίους ἀντερείδο-ντας οὐδὲν δέονΚΡΑΤΗΣ Ἔγωγ οὖν καὶ διηγήσομαιὑμῖν ἃ εἶδον ὁπότε κατῄειν κατὰ τὴν ὁδόνΔΙΟΓΕΝΗΣ Διήγησαι ὦ Κράτης ἔοι-κας γάρ τινα ἑωρακέναι παγγέλοιαΚΡΑΤΗΣ Καὶ ἄλλοι μὲν πολλοὶ συγκα-τέβαινον ἡμῖν ἐν αὐτοῖς δὲ ἐπίσημοι Ἰσμη-

134

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Κολακείαν ὦ Ἑρμῆ πολ-λὰ ἐν τῷ βίῳ χρησιμεύσασαν αὐτῷΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Οὐκοῦν καὶ σύ ὦΜένιππε ἀπόθου τὴν ἐλευθερίαν καὶ παρ-ρησίαν καὶ τὸ ἄλυπον καὶ τὸ γενναῖον καὶτὸν γέλωτα μόνος γοῦν τῶν ἄλλων γελᾷςΕΡΜΗΣ Μηδαμῶς ἀλλὰ καὶ ἔχε ταῦτακοῦφα γὰρ καὶ πάνυ εὔφορα ὄντα καὶ πρὸςτὸν κατάπλουν χρήσιμα καὶ ὁ ῥήτωρ δὲσὺ ἀπόθου τῶν ῥημάτων τὴν τοσαύτηνἀπεραντολογίαν καὶ ἀντιθέσεις καὶ παρι-σώσεις καὶ περιόδους καὶ βαρβαρισμοὺςκαὶ τὰ ἄλλα βάρη τῶν λόγωνΡΗΤΩΡ Ἢν ἰδού ἀποτίθεμαιΕΡΜΗΣ Εὖ ἔχει ὥστε λύε τὰ ἀπόγειατὴν ἀποβάθραν ἀνελώμεθα τὸ ἀγκύριονἀνεσπάσθω πέτασον τὸ ἱστίον εὔθυνε ὦπορθμεῦ τὸ πηδάλιον εὖ πάθωμεν τίοἰμώζετε ὦ μάταιοι καὶ μάλιστα ὁ φι-λόσοφος σὺ ὁ ἀρτίως τὸν πώγωνα δεδῃω-μένος

127

κατ ἐμὲ ἰσόπαλον ἔτι Πέρσαι γάρ εἰσι καὶὁ βασιλεὺς ἐν αὐτοῖς ἡ δὲ ἵππος ἅπασατῶν βαρβάρων ἐπὶ τὸ δεξιὸν ἡμῶν ἐλαύ-νουσιν ὥστε ὦ Λυκῖνε αὐτός τε ἀνὴρἀγαθὸς γίγνου καὶ τοῖς μετὰ σαυτοῦ παρα-κελεύου δέχεσθαι τὴν ἐπέλασινΛΥΚΙΝΟΣ Ὢ τῆς τύχης ἐπ ἐμὲ γὰροἱ ἱππεῖς ἅπαντες καὶ μόνος ἐπιτήδειοςαὐτοῖς ἔδοξα ἐπελαύνεσθαι καί μοι δοκῶἢν βιάζωνται αὐτομολήσειν προσδραμὼνἐς τὴν παλαίστραν ἔτι πολεμοῦντας ὑμᾶςκαταλιπώνΣΑΜΙΠΠΟΣ Μηδαμῶς κρατεῖς γὰραὐτῶν καὶ σὺ ἤδη τὸ μέρος ἐγὼ δέ ὡςὁρᾷς καὶ μονομαχήσω πρὸς τὸν βασιλέαπροκαλεῖται γάρ με καὶ ἀναδῦναι πάντωςαἰσχρόνΛΥΚΙΝΟΣ Νὴ Δία καὶ τετρώσῃ αὐτίκαμάλα πρὸς αὐτοῦ βασιλικὸν γὰρ καὶ τὸτρωθῆναι περὶ τῆς ἀρχῆς μαχόμενονΣΑΜΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις ἐπιπόλαιον

46

τόδε τί δή ποτε οὐχ εἷς δακτύλιος ἅπανταταῦτα δύναταί σοι ἀλλὰ τοσούτους περι-ημμένος βαδιῇ τὴν ἀριστερὰν πεφορτι-σμένος κατὰ δάκτυλον ἕνα μᾶλλον δὲὑπερπαίει ὁ ἀριθμός καὶ δεήσει καὶ τὴνδεξιὰν συνεπιλαβεῖν καίτοι ἑνὸς τοῦ ἀνα-γκαιοτάτου προσδεῖ ὃς περιθέμενόν σεπαύσει μωραίνοντα τὴν πολλὴν ταύτηνκόρυζαν ἀποξύσας ἢ τοῦτο μὲν καὶ ὁ ἑλ-λέβορος ἱκανὸς ποιῆσαι ζωρότερος ποθείςΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἀλλὰ πάντως ὦ Λυκῖνεκαὶ αὐτὸς εὔξῃ τι ἤδη ποτέ ὡς ἂν μάθω-μεν οἷα αἰτήσεις ἀνεπίληπτα καὶ ἀνέγκλη-τα ὁ συκοφαντῶν τοὺς ἄλλους ΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλ οὐ δέομαι εὐχῆς ἐγώἥκομεν γὰρ δὴ πρὸς τὸ Δίπυλον καὶ ὁ βέλ-τιστος οὑτοσὶ Σάμιππος ἀμφὶ Βαβυλῶναμονομαχῶν καὶ σύ ὦ Τιμόλαε ἀριστῶνμὲν ἐν Συρίᾳ δειπνῶν δὲ ἐν Ἰταλίᾳ καὶτοῖς ἐμοὶ ἐπιβάλλουσι σταδίοις κατεχρήσα-σθε καλῶς ποιοῦντες ἄλλως τε οὐκ ἂν δε-

55

ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Ὅτι ὦ Ἑρμῆ ἀθάνα-τον ᾤμην τὴν ψυχὴν ὑπάρχεινΜΕΝΙΠΠΟΣ Ψεύδεται ἄλλα γὰρ ἔοικελυπεῖν αὐτόνΕΡΜΗΣ Τὰ ποῖαΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅτι μηκέτι δειπνήσειπολυτελῆ δεῖπνα μηδὲ νύκτωρ ἐξιὼν ἅπα-ντας λανθάνων τῷ ἱματίῳ τὴν κεφαλὴν κα-τειλήσας περίεισιν ἐν κύκλῳ τὰ χαμαιτυ-πεῖα καὶ ἕωθεν ἐξαπατῶν τοὺς νέους ἐπὶτῇ σοφίᾳ ἀργύριον λήψεται ταῦτα λυπεῖαὐτόν ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Σὺ γάρ ὦ Μένιππεοὐκ ἄχθῃ ἀποθανώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Πῶς ὃς ἔσπευσα ἐπὶ τὸνθάνατον καλέσαντος μηδενός ἀλλὰ μετα-ξὺ λόγων οὐ κραυγή τις ἀκούεται ὥσπερτινῶν ἀπὸ γῆς βοώντωνΕΡΜΗΣ Ναί ὦ Μένιππε οὐκ ἀφ ἑνόςγε χώρου ἀλλ οἱ μὲν εἰς τὴν ἐκκλησίανσυνελθόντες ἄσμενοι γελῶσι πάντες ἐπὶ τῷ

128

ΚΡΑΤΗΣ Ἀλλ οἱ ἄλλοι ἠμέλουν τῶντοιούτων κτημάτων καὶ οὐδεὶς ἐθεράπευενἡμᾶς κληρονομήσειν προσδοκῶν εἰς δὲ τὸχρυσίον πάντες ἔβλεπονΔΙΟΓΕΝΗΣ Εἰκότως οὐ γὰρ εἶχονἔνθα δέξαιντο τὰ τοιαῦτα παρ ἡμῶν διερ-ρυηκότες ὑπὸ τρυφῆς καθάπερ τὰ σαπρὰτῶν βαλλαντίων ὥστε εἴ ποτε καὶ ἐμβάλοιτις ἐς αὐτοὺς ἢ σοφίαν ἢ παρρησίαν ἢ ἀλή-θειαν ἐξέπιπτεν εὐθὺς καὶ διέρρει τοῦπυθμένος στέγειν οὐ δυναμένου οἷόν τιπάσχουσιν αἱ τοῦ Δαναοῦ αὗται παρθένοιεἰς τὸν τετρυπημένον πίθον ἐπαντλοῦσαιτὸ δὲ χρυσίον ὀδοῦσι καὶ ὄνυξι καὶ πάσῃμηχανῇ ἐφύλαττονΚΡΑΤΗΣ Οὐκοῦν ἡμεῖς μὲν ἕξομενκἀνταῦθα τὸν πλοῦτον οἱ δὲ ὀβολὸν ἥξουσικομίζοντες καὶ τοῦτον ἄχρι τοῦ πορθμέως

133

σκοπεῖν ἔξω βέλους ὑπεραιωρούμενον καὶεἰ δόξειέ μοι προσθέμενος ἂν τοῖς ἡττη-μένοις κοιμίσας τοὺς κρατοῦντας νικᾶν πα-ρεῖχον τοῖς φεύγουσιν ἀναστρέψασιν ἀπὸτῆς τροπῆς καὶ τὸ ὅλον παιδιὰν ἐποιού-μην ἂν τὸν τῶν ἀνθρώπων βίον καὶ πάνταἐμὰ ἦν καὶ θεὸς ἐδόκουν τοῖς ἄλλοις τοῦτοἡ ἄκρα εὐδαιμονία ἐστὶ μήτε ἀπολέσθαιμήτε ἐπιβουλευθῆναι δυναμένη καὶ μάλι-στα μεθ ὑγιείας ἐν μακρῷ τῷ βίῳ τί ἂναἰτιάσαιο ὦ Λυκῖνε τῆς εὐχῆςΛΥΚΙΝΟΣ Οὐδέν ὦ Τιμόλαε οὐδὲγὰρ ἀσφαλὲς ἐναντιοῦσθαι ἀνδρὶ πτηνῷκαὶ ὑπὲρ μυρίους τὴν ἰσχύν πλὴν ἀλλὰἐκεῖνο ἐρήσομαί σε εἴ τινα ἄλλον εἶδες ἐντοσούτοις ἔθνεσιν ὅσα ὑπερέπτης γέρονταἤδη ἄνδρα οὕτω παρακεκινηκότα τὴνγνώμην ἐπὶ δακτυλίου μικροῦ ὀχούμενονὄρη ὅλα κινεῖν ἄκρῳ τῷ δακτύλῳ δυνάμε-νον ἐπέραστον πᾶσι καὶ ταῦτα φαλακρὸνὄντα καὶ τὴν ῥῖνα σιμόν ἀτὰρ εἰπέ μοι καὶ

54

μέντοι τὸ τραῦμα καὶ οὐκ εἰς τὰ φανερὰτοῦ σώματος ὡς μηδὲ τὴν οὐλὴν ὕστερονἄμορφον γενέσθαι πλὴν ἀλλὰ ὁρᾷς ὅπωςἐπελάσας μιᾷ πληγῇ αὐτόν τε καὶ τὸν ἵπ-πον διέπειρα τὴν λόγχην ἀφείς εἶτα τὴνκεφαλὴν ἀποτεμὼν καὶ ἀφελὼν τὸ διάδημαβασιλεὺς ἤδη γέγονα προσκυνούμενος ὑφἁπάντων οἱ βάρβαροι προσκυνείτωσανὑμῶν κατὰ τὸν Ἑλλήνων νόμον ἄρξω εἷςστρατηγὸς ὀνομαζόμενος ἐπὶ τούτοις ἄραἐννοεῖτε ὅσας μὲν πόλεις ἐπωνύμους ἐπἐμαυτοῦ οἰκιῶ ὅσας δὲ καὶ καθαιρήσωἑλὼν κατὰ κράτος αἳ ἂν ὑβρίσωσί τι ἐςτὴν ἀρχήν ἁπάντων δὲ μάλιστα Κυδίαντὸν πλούσιον μετελεύσομαι ὃς ὅμορος ὤνμοι ἐξέωσε τοῦ ἀγροῦ ἐπιβαίνων κατ ὀλί-γον ἐς τὸ εἴσω τῶν ὅρωνΛΥΚΙΝΟΣ Πέπαυσο ἤδη ὦ Σάμιππεκαιρὸς γὰρ σὲ ἤδη μὲν νενικηκότα τηλι-καύτην μάχην ἐν Βαβυλῶνι εὐωχεῖσθαι τὰἐπινίκια ndash ἑκστάδιος γὰρ οἶμαί σοι ἡ ἀρχή

47

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Εὖ ἐποίησαν ἡμεῖς δὲὁπότε ἐν τῷ βίῳ ἦμεν οὐδὲν τοιοῦτον ἐνε-νοοῦμεν περὶ ἀλλήλων οὔτε πώποτεηὐξάμην Ἀντισθένην ἀποθανεῖν ὡς κληρο-νομήσαιμι τῆς βακτηρίας αὐτοῦ ndash εἶχεν δὲπάνυ καρτερὰν ἐκ κοτίνου ποιησάμενος ndashοὔτε οἶμαι σὺ ὁ Κράτης ἐπεθύμεις κληρο-νομεῖν ἀποθανόντος ἐμοῦ τὰ κτήματα καὶτὸν πίθον καὶ τὴν πήραν χοίνικας δύο θέρ-μων ἔχουσανΚΡΑΤΗΣ Οὐδὲν γάρ μοι τούτων ἔδειἀλλ οὐδὲ σοί ὦ Διόγενες ἃ γὰρ ἐχρῆν σύτε Ἀντισθένους ἐκληρονόμησας καὶ ἐγὼσοῦ πολλῷ μείζω καὶ σεμνότερα τῆς Περ-σῶν ἀρχῆς ΔΙΟΓΕΝΗΣ Τίνα ταῦτα φῄςΚΡΑΤΗΣ Σοφίαν αὐτάρκειαν ἀλή-θειαν παρρησίαν ἐλευθερίανΔΙΟΓΕΝΗΣ Νὴ Δία μέμνημαι τοῦτονδιαδεξάμενος τὸν πλοῦτον παρὰ Ἀντι-σθένους καὶ σοὶ ἔτι πλείω καταλιπών

132

Λαμπίχου θανάτῳ καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ συ-νέχεται πρὸς τῶν γυναικῶν καὶ τὰ παιδίανεογνὰ ὄντα ὁμοίως κἀκεῖνα ὑπὸ τῶν παί-δων βάλλεται ἀφθόνοις τοῖς λίθοις ἄλλοιδὲ Διόφαντον τὸν ῥήτορα ἐπαινοῦσιν ἐν Σι-κυῶνι ἐπιταφίους λόγους διεξιόντα ἐπὶΚράτωνι τούτῳ καὶ νὴ Δία γε ἡ Δαμασίουμήτηρ κωκύουσα ἐξάρχει τοῦ θρήνου σὺνγυναιξὶν ἐπὶ τῷ Δαμασίᾳ σὲ δὲ οὐδείς ὦΜένιππε δακρύει καθ ἡσυχίαν δὲ κεῖσαιμόνοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐδαμῶς ἀλλ ἀκούσῃτῶν κυνῶν μετ ὀλίγον ὠρυομένων οἴκτι-στον ἐπ ἐμοὶ καὶ τῶν κοράκων τυπτο-μένων τοῖς πτεροῖς ὁπόταν συνελθόντεςθάπτωσί μεΕΡΜΗΣ Γεννάδας εἶ ὦ Μένιππε ἀλλἐπεὶ καταπεπλεύκαμεν ἡμεῖς ὑμεῖς μὲνἄπιτε πρὸς τὸ δικαστήριον εὐθεῖαν ἐκείνηνπροϊόντες ἐγὼ δὲ καὶ ὁ πορθμεὺς ἄλλουςμετελευσόμεθα

129

ndash Τιμόλαον δὲ ἐν τῷ μέρει εὔχεσθαι ὅπερἂν ἐθέλῃΣΑΜΙΠΠΟΣ Τί δ οὖν ὦ Λυκῖνε οἷάσοι ᾐτῆσθαι δοκῶΛΥΚΙΝΟΣ Παρὰ πολύ ὦ θαυμασιώτα-τε βασιλέων ἐπιπονώτερα καὶ βιαιότερατῶν Ἀδειμάντου παρ ὅσον ἐκεῖνος μὲνἐτρύφα διτάλαντα χρύσεα ἐκπώματα προ-πίνων τοῖς συμπόταις σὺ δὲ καὶ ἐτι-τρώσκου μονομαχῶν καὶ ἐδεδίεις καὶἐφρόντιζες νύκτωρ καὶ μεθ ἡμέραν οὐμόνον γάρ σοι τὰ παρὰ τῶν πολεμίων φο-βερὰ ἦν ἀλλὰ καὶ ἐπιβουλαὶ μυρίαι καὶφθόνος παρὰ τῶν συνόντων καὶ μῖσος καὶκολακεία φίλος δὲ οὐδεὶς ἀληθής ἀλλὰπρὸς τὸ δέος ἅπαντες ἢ πρὸς τὴν ἐλπίδαεὖνοι δοκοῦντες εἶναι ἀπόλαυσις μέν γεοὐδὲ ὄναρ τῶν ἡδέων ἀλλὰ δόξα μόνη καὶπορφυρὶς χρυσῷ ποικίλη καὶ ταινία λευκὴπερὶ τῷ μετώπῳ καὶ δορυφόροι προϊόντεςτὰ δ ἄλλα κάματος ἀφόρητος καὶ ἀηδία

48

ἑώρων ἄν καὶ τὰς πηγὰς δὲ τὰς Νείλουμόνος ἂν ἠπιστάμην καὶ ὅσον τῆς γῆς ἀοί-κητον καὶ εἴ τινες ἀντίποδες ἡμῖν οἰκοῦσιτὸ νότιον τῆς γῆς ἡμίτομον ἔχοντες ἔτι δὲκαὶ ἀστέρων φύσιν καὶ σελήνης καὶ αὐτοῦἡλίου ῥᾳδίως ἔγνων ἂν ἀπαθὴς ὢν τῷ πυρίκαὶ τὸ πάντων ἥδιστον αὐθημερὸν ἀγγε-ῖλαι ἐς Βαβυλῶνα τίς ἐνίκησεν Ὀλύμπιακαὶ ἀριστήσαντα εἰ τύχοι ἐν Συρίᾳ δει-πνῆσαι ἐν Ἰταλίᾳ εἰ δέ τις ἐχθρὸς εἴηἀμύνασθαι καὶ τοῦτον ἐκ τοῦ ἀφανοῦςπέτρον ἐμβαλόντα τῇ κεφαλῇ ὡς ἐπιτε-τρῖφθαι τὸ κρανίον τούς τε αὖ φίλους εὖποιεῖν ἐπιχέαντα κοιμωμένοις αὐτοῖς τὸχρυσίον καὶ μὴν εἴ τις ὑπερόπτης εἴη ἢ τύ-ραννος πλούσιος ὑβριστής ἀράμενος αὐτὸνὅσον ἐπὶ σταδίους εἴκοσιν ἀφῆκα φέρεσθαικατὰ τῶν κρημνῶν τοῖς παιδικοῖς δὲ ὁμι-λεῖν ἀκωλύτως ἂν ἐξῆν εἰσιόντα ἀθέατονκοιμίσαντα ἅπαντας ἄνευ ἐκείνων μόνωνοἷον δὲ κἀκεῖνο ἦν τοὺς πολεμοῦντας ἐπι-

53

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὐπλοεῖτε ὦ Ἑρμῆπροΐωμεν δὲ καὶ ἡμεῖς τί οὖν ἔτι καὶ μέλ-λετε δικασθῆναι δεήσει καὶ τὰς καταδί-κας φασὶν εἶναι βαρείας τροχοὺς καὶ λί-θους καὶ γῦπας δειχθήσεται δὲ ὁ ἑκάστουβίος

ΚΡΑΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ

ΚΡΑΤΗΣ Μοίριχον τὸν πλούσιον ἐγί-νωσκες ὦ Διόγενες τὸν πάνυ πλούσιοντὸν ἐκ Κορίνθου τὸν τὰς πολλὰς ὁλκάδαςἔχοντα οὗ ἀνεψιὸς Ἀριστέας πλούσιος καὶαὐτὸς ὤν τὸ Ὁμηρικὸν ἐκεῖνο εἰώθει ἐπι-λέγειν rsquoἤ μ ἀνάειρ ἢ ἐγὼ σέrsquoΔΙΟΓΕΝΗΣ Τίνος ἕνεκα ὦ ΚράτηςΚΡΑΤΗΣ Ἐθεράπευον ἀλλήλους τοῦκλήρου ἕνεκα ἑκάτερος ἡλικιῶται ὄντεςκαὶ τὰς διαθήκας εἰς τὸ φανερὸν ἐτίθεντοἈριστέαν μὲν ὁ Μοίριχος εἰ προαποθάνοι

130

δεσπότην ἀφιεὶς τῶν ἑαυτοῦ πάντων Μοί-ριχον δὲ ὁ Ἀριστέας εἰ προαπέλθοι αὐτοῦταῦτα μὲν ἐγέγραπτο οἱ δὲ ἐθεράπευονὑπερβαλλόμενοι ἀλλήλους τῇ κολακείᾳκαὶ οἱ μάντεις εἴτε ἀπὸ τῶν ἄστρων τεκ-μαιρόμενοι τὸ μέλλον εἴτε ἀπὸ τῶν ὀνει-ράτων ὥς γε Χαλδαίων παῖδες ἀλλὰ καὶ ὁΠύθιος αὐτὸς ἄρτι μὲν Ἀριστέᾳ παρεῖχε τὸκράτος ἄρτι δὲ Μοιρίχῳ καὶ τὰ τάλανταποτὲ μὲν ἐπὶ τοῦτον νῦν δ ἐπ ἐκεῖνον ἔρ-ρεπεΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί οὖν πέρας ἐγένετο ὦΚράτης ἀκοῦσαι γὰρ ἄξιονΚΡΑΤΗΣ Ἄμφω τεθνᾶσιν ἐπὶ μιᾶςἡμέρας οἱ δὲ κλῆροι εἰς Εὐνόμιον καὶΘρασυκλέα περιῆλθον ἄμφω συγγενεῖςὄντας οὐδὲ πώποτε προμαντευομένουςοὕτω γενέσθαι ταῦτα διαπλέοντες γὰρ ἀπὸΣικυῶνος εἰς Κίρραν κατὰ μέσον τὸν πόρονπλαγίῳ περιπεσόντες τῷ Ἰάπυγι ἀνε-τράπησαν

131

τὰς καὶ τὰ μειράκια ἐπιμεμηνέναι μοι καὶεὐδαίμονα εἶναι δοκεῖν εἴ τινα καὶ μόνονπροσβλέψαιμι αὐτῶν εἰ δ ὑπερορῴηνκἀκεῖνα ὑπὸ λύπης ἀπολλύσθω καὶ ὅλωςὑπὲρ τὸν Ὑάκινθον ἢ Ὕλαν ἢ Φάωνα τὸνΧῖον εἶναί με καὶ ταῦτα πάντα ἔχειν μὴὀλιγοχρόνιον ὄντα μηδὲ κατὰ μέτρονζῶντα τῆς ἀνθρωπίνης βιοτῆς ἀλλ ἔτη χί-λια νέον ἐκ νέου γιγνόμενον διαβιῶναιἀμφὶ τὰ ἑπτακαίδεκα ἔτη ἀεὶ ἀποδυόμενοντὸ γῆρας ὥσπερ οἱ ὄφεις οὐδὲν γὰρ δεήσειμε ταῦτα ἔχοντα πάντα γὰρ ἐμὰ ἦν ἂν τὰτῶν ἄλλων ἐς ὅσον ἀνοίγειν τε τὰς θύραςἐδυνάμην καὶ κοιμίζειν τοὺς φύλακας καὶἀθέατος εἶναι εἰσιών εἰ δέ τι ἐν Ἰνδοῖς ἢὙπερβορέοις θέαμα παράδοξον ἢ κτῆματίμιον ἢ ὅσα ἐμφαγεῖν ἢ πιεῖν ἡδέα οὐ με-ταστειλάμενος ἀλλ αὐτὸς ἐπιπετόμενοςἀπέλαυον ἁπάντων ἐς κόρον καὶ ἐπεὶ γρὺψὑπόπτερον θηρίον ἢ φοῖνιξ ὄρνεον ἐν Ἰνδοῖςἀθέατον τοῖς ἄλλοις ἐγὼ δὲ καὶ τοῦτο

52

πολλή καὶ ἢ χρηματίζειν δεῖ τοῖς παρὰτῶν πολεμίων ἥκουσιν ἢ δικάζειν ἢ κατα-πέμπειν τοῖς ὑπηκόοις ἐπιτάγματα καὶἤτοι ἀφέστηκέ τι ἔθνος ἢ ἐπελαύνουσί τι-νες τῶν ἔξω τῆς ἀρχῆς δεδιέναι οὖν δεῖπάντα καὶ ὑφορᾶσθαι καὶ ὅλως ὑπὸπάντων μᾶλλον ἢ ὑπὸ σεαυτοῦ εὐδαιμονί-ζεσθαι καὶ γὰρ οὖν καὶ τόδε πῶς οὐ ταπει-νόν ὅτι καὶ νοσεῖς τὰ ὅμοια τοῖς ἰδιώταιςκαὶ ὁ πυρετὸς οὐ διαγιγνώσκει σε βασιλέαὄντα οὐδ ὁ θάνατος δέδιε τοὺς δορυ-φόρους ἀλλ ἐπιστάς ὁπόταν αὐτῷ δοκῇἄγει οἰμώζοντα οὐκ αἰδούμενος τὸ διάδη-μα σὺ δὲ ὁ οὕτως ὑψηλὸς καταπεσὼνἀνάσπαστος ἐκ τοῦ βασιλείου θρόνου τὴναὐτὴν ὁδὸν ἄπει τοῖς πολλοῖς ἰσότιμοςἐλαυνόμενος ἐν τῇ ἀγέλῃ τῶν νεκρῶνχῶμα ὑψηλὸν ὑπὲρ γῆς καὶ στήλην μακρὰνἢ πυραμίδα εὔγραμμον τὰς γωνίας ἀπολι-πών ἐκπρόθεσμα καὶ ἀνεπαίσθητα φιλοτι-μήματα εἰκόνες δὲ ἐκεῖναι καὶ νεῴ οὓς

49

τῇ ἀποβάσει ἀπέθανον ὑπὸ τοῦ Ἕκτοροςὁ οὖν ἔρως τῆς γυναικὸς οὐ μετρίως ἀπο-κναίει με ὦ δέσποτα καὶ βούλομαι κἂνπρὸς ὀλίγον ὀφθεὶς αὐτῇ καταβῆναι πάλινΠΛΟΥΤΩΝ Οὐκ ἔπιες ὦ Πρωτεσί-λαε τὸ Λήθης ὕδωρΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Καὶ μάλα ὦ δέσπο-τα τὸ δὲ πρᾶγμα ὑπέρογκον ἦνΠΛΟΥΤΩΝ Οὐκοῦν περίμεινον ἀφίξε-ται γὰρ κἀκείνη ποτὲ καὶ οὐδὲ σὲ ἀνελθεῖνδεήσειΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀλλ οὐ φέρω τὴνδιατριβήν ὦ Πλούτων ἠράσθης δὲ καὶαὐτὸς ἤδη καὶ οἶσθα οἷον τὸ ἐρᾶν ἐστινΠΛΟΥΤΩΝ Εἶτα τί σε ὀνήσει μίανἡμέραν ἀναβιῶναι μετ ὀλίγον τὰ αὐτὰ ὀδυ-ρόμενονΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Οἶμαι πείσειν κἀκεί-νην ἀκολουθεῖν παρ ὑμᾶς ὥστε ἀνθ ἑνὸςδύο νεκροὺς λήψῃ μετ ὀλίγονΠΛΟΥΤΩΝ Οὐ θέμις γενέσθαι ταῦτα

160

ΑΙΑΝΤΟΣ ΚΑΙ ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΟΣ

ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Εἰ σὺ μανείς ὦ Αἶανσεαυτὸν ἐφόνευσας ἐμέλλησας δὲ καὶ ἡμᾶςἅπαντας τί αἰτιᾷ τὸν Ὀδυσσέα καὶ πρῴηνοὔτε προσέβλεψας αὐτόν ὁπότε ἧκεν μα-ντευσόμενος οὔτε προσειπεῖν ἠξίωσας ἄν-δρα συστρατιώτην καὶ ἑταῖρον ἀλλ ὑπερο-πτικῶς μεγάλα βαίνων παρῆλθεςΑΙΑΣ Εἰκότως ὦ Ἀγάμεμνον αὐτὸςγοῦν μοι τῆς μανίας αἴτιος κατέστη μόνοςἀντεξετασθεὶς ἐπὶ τοῖς ὅπλοιςΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Ἠξίους δὲ ἀναντα-γώνιστος εἶναι καὶ ἀκονιτὶ κρατεῖνἁπάντωνΑΙΑΣ Ναί τά γε τοιαῦτα οἰκεία γάρμοι ἦν ἡ πανοπλία τοῦ ἀνεψιοῦ γε οὖσακαὶ ὑμεῖς οἱ ἄλλοι πολὺ ἀμείνους ὄντεςἀπείπασθε τὸν ἀγῶνα καὶ παρεχωρήσατέμοι τῶν ἄθλων ὁ δὲ Λαέρτου ὃν ἐγὼ πολ-λάκις ἔσωσα κινδυνεύοντα κατακεκόφθαι

141

ἀνιστᾶσιν αἱ πόλεις θεραπεύουσαι καὶ τὸμέγα ὄνομα πάντα κατ ὀλίγον ὑπορρεῖ καὶἄπεισιν ἀμελούμενα ἢν δὲ καὶ ὅτι μάλισταἐπὶ πλεῖστον παραμείνῃ τίς ἔτι ἀπόλαυσιςἀναισθήτῳ αὐτῷ γενομένῳ ὁρᾷς οἷα μὲνἔτι ζῶν ἕξεις πράγματα δεδιὼς καὶ φροντί-ζων καὶ κάμνων οἷα δὲ καὶ μετὰ τὴν ἀπαλ-λαγὴν ἔσται Ἀλλ ἤδη σὸν αἰτεῖν ὦ Τιμόλαε καὶ ὅπωςὑπερβαλῇ τούτους ὥσπερ εἰκὸς ἄνδρα συ-νετὸν καὶ πράγμασιν χρῆσθαι εἰδόταΤΙΜΟΛΑΟΣ Σκόπει γοῦν ὦ Λυκῖνε εἴτι ἐπιλήψιμον εὔξομαι καὶ ὅ τι ἂν εὐθῦναίτις δυνηθείη χρυσὸν μὲν οὖν καὶ θησαυρο-ὺς καὶ μεδίμνους νομίσματος ἢ βασιλείαςκαὶ πολέμους καὶ δείματα ὑπὲρ τῆς ἀρχῆςεἰκότως διέβαλες οὐκ αἰτήσομαι ἀβέβαιαγὰρ ταῦτά γε καὶ πολλὰς τὰς ἐπιβουλὰςἔχοντα καὶ πλέον τοῦ ἡδέος τὸ ἀνιαρὸν ἐναὐτοῖς ἦν ἐγὼ δὲ βούλομαι τὸν Ἑρμῆνἐντυχόντα μοι δοῦναι δακτυλίους τινὰς

50

τοιούτους τὴν δύναμιν ἕνα μὲν ὥστε ἀεὶἐρρῶσθαι καὶ ὑγιαίνειν τὸ σῶμα καὶ ἄτρω-τον εἶναι καὶ ἀπαθῆ ἕτερον δὲ ὡς μὴὁρᾶσθαι τὸν περιθέμενον οἷος ἦν ὁ τοῦ Γύ-γου τὸν δέ τινα ὡς ἰσχύειν ὑπὲρ ἄνδραςμυρίους καὶ ὅ τι ἂν ἄχθος ἅμα μυρίοι κι-νῆσαι μόλις δύναιντο τοῦτο ἐμὲ ῥᾳδίωςμόνον ἀνατίθεσθαι ἔτι δὲ καὶ πέτεσθαιπολὺ ἀπὸ τῆς γῆς ἀρθέντα καὶ πρὸς τοῦτοεἶναί μοι δακτύλιόν τινα καὶ μὴν καὶ ἐςὕπνον κατασπᾶν ὁπόσους ἂν ἐθέλω καὶἅπασαν θύραν προσιόντι μοι ἀνοίγεσθαιχαλωμένου τοῦ κλείθρου καὶ τοῦ μοχλοῦἀφαιρουμένου ταῦτα ἀμφότερα εἷς δακτύ-λιος δυνάσθω τὸ δὲ μέγιστον ἄλλος τιςἔστω ἐπὶ πᾶσιν ὁ ἥδιστος ὡς ἐράσμιονεἶναί με περιθέμενον παισὶ τοῖς ὡραίοιςκαὶ γυναιξὶ καὶ δήμοις ὅλοις καὶ μηδέναεἶναι ἀνέραστον καὶ ὅτῳ μὴ ποθεινότατοςἐγὼ καὶ ἀνὰ στόμα ὥστε πολλὰς γυναῖκαςοὐ φερούσας τὸν ἔρωτα καὶ ἀναρτᾶν ἑαυ-

51

ὑπὸ τῶν Φρυγῶν ἀμείνων ἠξίου εἶναι καὶἐπιτηδειότερος ἔχειν τὰ ὅπλα ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Αἰτιῶ τοιγαροῦν ὦγενναῖε τὴν Θέτιν ἣ δέον σοὶ τὴν κληρο-νομίαν τῶν ὅπλων παραδοῦναι συγγενεῖ γεὄντι φέρουσα ἐς τὸ κοινὸν κατέθετο αὐτάΑΙΑΣ Οὔκ ἀλλὰ τὸν Ὀδυσσέα ὃςἀντεποιήθη μόνοςΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Συγγνώμη ὦ Αἶαν εἰἄνθρωπος ὢν ὠρέχθη δόξης ἡδίστου πράγ-ματος ὑπὲρ οὗ καὶ ἡμῶν ἕκαστος κινδυ-νεύειν ὑπέμενεν ἐπεὶ καὶ ἐκράτησέ σου καὶταῦτα ἐπὶ Τρωσὶ δικασταῖςΑΙΑΣ Οἶδα ἐγώ ἥτις μου κατεδίκασενἀλλ οὐ θέμις λέγειν τι περὶ τῶν θεῶν τὸνδ οὖν Ὀδυσσέα μὴ οὐχὶ μισεῖν οὐκ ἂν δυ-ναίμην ὦ Ἀγάμεμνον οὐδ εἰ αὐτή μοι ἡἈθηνᾶ τοῦτο ἐπιτάττοι

142

ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ ΚΑΙΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ

ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ὦ δέσποτα καὶ βασι-λεῦ καὶ ἡμέτερε Ζεῦ καὶ σὺ Δήμητρος θύ-γατερ μὴ ὑπερίδητε δέησιν ἐρωτικήνΠΛΟΥΤΩΝ Σὺ δὲ τίνων δέῃ παρἡμῶν ἢ τίς ὢν τυγχάνειςΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εἰμὶ μὲν Πρωτεσίλα-ος ὁ Ἰφίκλου Φυλάκιος συστρατιώτης τῶνἈχαιῶν καὶ πρῶτος ἀποθανὼν τῶν ἐπἸλίῳ δέομαι δὲ ἀφεθεὶς πρὸς ὀλίγον ἀνα-βιῶναι πάλινΠΛΟΥΤΩΝ Τοῦτον μὲν τὸν ἔρωτα ὦΠρωτεσίλαε πάντες νεκροὶ ἐρῶσιν πλὴνοὐδεὶς ἂν αὐτῶν τύχοιΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀλλ οὐ τοῦ ζῆνἈϊδωνεῦ ἐρῶ ἔγωγε τῆς γυναικὸς δέ ἣννεόγαμον ἔτι ἐν τῷ θαλάμῳ καταλιπὼνᾠχόμην ἀποπλέων εἶτα ὁ κακοδαίμων ἐν

159

πιεῖν οὐ γὰρ σῶμα ἔχεις ἀλλ ἐκεῖνο μὲνἐν Λυδίᾳ που τέθαπται ὅπερ καὶ πεινῆνκαὶ διψῆν ἐδύνατο σὺ δὲ ἡ ψυχὴ πῶς ἂνἔτι ἢ διψῴης ἢ πίοιςΤΑΝΤΑΛΟΣ Τοῦτ αὐτὸ ἡ κόλασίςἐστι τὸ διψῆν τὴν ψυχὴν ὡς σῶμα οὖσανΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ τοῦτο μὲν οὕτωςπιστεύσομεν ἐπεὶ φῂς κολάζεσθαι τῷ δί-ψει τί δ οὖν σοι τὸ δεινὸν ἔσται ἢ δέδιαςμὴ ἐνδείᾳ τοῦ ποτοῦ ἀποθάνῃς οὐχ ὁρῶγὰρ ἄλλον ᾅδην μετὰ τοῦτον ἢ θάνατονἐντεῦθεν εἰς ἕτερον τόπονΤΑΝΤΑΛΟΣ Ὀρθῶς μὲν λέγεις καὶτοῦτο δ οὖν μέρος τῆς καταδίκης τὸ ἐπι-θυμεῖν πιεῖν μηδὲν δεόμενονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ληρεῖς ὦ Τάνταλε καὶὡς ἀληθῶς ποτοῦ δεῖσθαι δοκεῖς ἀκράτουγε ἐλλεβόρου νὴ Δία ὅστις τοὐναντίον τοῖςὑπὸ τῶν λυττώντων κυνῶν δεδηγμένοιςπέπονθας οὐ τὸ ὕδωρ ἀλλὰ τὴν δίψαν πεφο-βημένος

80

τούτωνΔΙΟΓΕΝΗΣ Βούλει καὶ πρὸς αὐτοὺςἐκείνους ἐντείλωμαί τι τοὺς φιλοσόφουςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Λέγε οὐ βαρὺ γὰροὐδὲ τοῦτοΔΙΟΓΕΝΗΣ Τὸ μὲν ὅλον παύσασθαιαὐτοῖς παρεγγύα ληροῦσι καὶ περὶ τῶνὅλων ἐρίζουσιν καὶ κέρατα φύουσιν ἀλλή-λοις καὶ κροκοδείλους ποιοῦσι καὶ τὰ τοια-ῦτα ἄπορα ἐρωτᾶν διδάσκουσι τὸν νοῦνΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ἀλλὰ ἐμὲ ἀμαθῆ καὶἀπαίδευτον εἶναι φάσκουσι κατηγοροῦντατῆς σοφίας αὐτῶν ΔΙΟΓΕΝΗΣ Σὺ δὲ οἰμώζειν αὐτοὺςπαρ ἐμοῦ λέγεΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Καὶ ταῦτα ὦ Διόγε-νες ἀπαγγελῶΔΙΟΓΕΝΗΣ Τοῖς πλουσίοις δ ὦ φίλ-τατον Πολυδεύκιον ἀπάγγελλε ταῦτα παρἡμῶν τί ὦ μάταιοι τὸν χρυσὸν φυλάττε-τε τί δὲ τιμωρεῖσθε ἑαυτοὺς λογιζόμενοι

61

ἦνΑΙΑΚΟΣ Ἐγώ σοι καὶ περὶ τοῦ Ἔρω-τος ἀποκρινοῦμαι τὰ δίκαια φήσει γὰραὐτὸς μὲν τοῦ ἐρᾶν τῷ Πάριδι ἴσως γεγε-νῆσθαι αἴτιος τοῦ θανάτου δέ σοι οὐδέναἄλλον ὦ Πρωτεσίλαε ἢ σεαυτόν ὃς ἐκλα-θόμενος τῆς νεογάμου γυναικός ἐπεὶ προ-σεφέρεσθε τῇ Τρῳάδι οὕτως φιλοκινδύνωςκαὶ ἀπονενοημένως προεπήδησας τῶν ἄλ-λων δόξης ἐρασθείς δι ἣν πρῶτος ἐν τῇἀποβάσει ἀπέθανεςΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Οὐκοῦν καὶ ὑπὲρἐμαυτοῦ σοι ὦ Αἰακέ ἀποκρινοῦμαι δι-καιότερα οὐ γὰρ ἐγὼ τούτων αἴτιος ἀλλὰἡ Μοῖρα καὶ τὸ ἐξ ἀρχῆς οὕτως ἐπικε-κλῶσθαιΑΙΑΚΟΣ Ὀρθῶς τί οὖν τούτους αἰτιᾷ

158

ΜΙΝΩΟΣ ΚΑΙ ΣΩΣΤΡΑΤΟΥ

ΜΙΝΩΣ Ὁ μὲν λῃστὴς οὑτοσὶ Σώστρα-τος εἰς τὸν Πυριφλεγέθοντα ἐμβεβλήσθωὁ δὲ ἱερόσυλος ὑπὸ τῆς Χιμαίρας διασπα-σθήτω ὁ δὲ τύραννος ὦ Ἑρμῆ παρὰ τὸνΤιτυὸν ἀποταθεὶς ὑπὸ τῶν γυπῶν καὶαὐτὸς κειρέσθω τὸ ἧπαρ ὑμεῖς δὲ οἱ ἀγα-θοὶ ἄπιτε κατὰ τάχος εἰς τὸ Ἠλύσιον πεδί-ον καὶ τὰς μακάρων νήσους κατοικεῖτεἀνθ ὧν δίκαια ἐποιεῖτε παρὰ τὸν βίονΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ἄκουσον ὦ Μίνως εἴσοι δίκαια δόξω λέγεινΜΙΝΩΣ Νῦν ἀκούσω αὖθις οὐ γὰρ ἐξε-λήλεγξαι ὦ Σώστρατε πονηρὸς ὢν καὶ το-σούτους ἀπεκτονώςΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ἐλήλεγμαι μέν ἀλλὅρα εἰ δικαίως κολασθήσομαιΜΙΝΩΣ Καὶ πάνυ εἴ γε ἀποτίνειν τὴνἀξίαν δίκαιονΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ὅμως ἀπόκριναί μοι ὦ

143

τοὺς τόκους καὶ τάλαντα ἐπὶ ταλάντοις συ-ντιθέντες οὓς χρὴ ἕνα ὀβολὸν ἔχονταςἥκειν μετ ὀλίγονΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Εἰρήσεται καὶ ταῦταπρὸς ἐκείνουςΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλὰ καὶ τοῖς καλοῖς τεκαὶ ἰσχυροῖς λέγε Μεγίλλῳ τε τῷ Κοριν-θίῳ καὶ Δαμοξένῳ τῷ παλαιστῇ ὅτι παρἡμῖν οὔτε ἡ ξανθὴ κόμη οὔτε τὰ χαροπὰ ἢμέλανα ὄμματα ἢ ἐρύθημα ἐπὶ τοῦ προ-σώπου ἔτι ἔστιν ἢ νεῦρα εὔτονα ἢ ὦμοικαρτεροί ἀλλὰ πάντα μία ἡμῖν κόνιςφασί κρανία γυμνὰ τοῦ κάλλουςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Οὐ χαλεπὸν οὐδὲ τα-ῦτα εἰπεῖν πρὸς τοὺς καλοὺς καὶ ἰσχυρούςΔΙΟΓΕΝΗΣ Καὶ τοῖς πένησιν ὦΛάκων ndash πολλοὶ δ εἰσὶ καὶ ἀχθόμενοι τῷπράγματι καὶ οἰκτείροντες τὴν ἀπορίαν ndashλέγε μήτε δακρύειν μήτε οἰμώζειν διηγη-σάμενος τὴν ἐνταῦθα ἰσοτιμίαν καὶ ὅτιὄψονται τοὺς ἐκεῖ πλουσίους οὐδὲν ἀμεί-

62

νά ὦ Αἰακέ

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΤΑΝΤΑΛΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Τί κλάεις ὦ Τάνταλε ἢτί σεαυτὸν ὀδύρῃ ἐπὶ τῇ λίμνῃ ἑστώςΤΑΝΤΑΛΟΣ Ὅτι ὦ Μένιππεἀπόλωλα ὑπὸ τοῦ δίψουςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὕτως ἀργὸς εἶ ὡς μὴἐπικύψας πιεῖν ἢ καὶ νὴ Δί ἀρυσάμενοςκοίλῃ τῇ χειρίΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲν ὄφελος εἰ ἐπικύ-ψαιμι φεύγει γὰρ τὸ ὕδωρ ἐπειδὰν προ-σιόντα αἴσθηταί με ἢν δέ ποτε καὶ ἀρύσω-μαι καὶ προσενέγκω τῷ στόματι οὐ φθάνωβρέξας ἄκρον τὸ χεῖλος καὶ διὰ τῶν δα-κτύλων διαρρυὲν οὐκ οἶδ ὅπως αὖθις ἀπο-λείπει ξηρὰν τὴν χεῖρά μοιΜΕΝΙΠΠΟΣ Τεράστιόν τι πάσχεις ὦΤάνταλε ἀτὰρ εἰπέ μοι τί δαὶ καὶ δέῃ τοῦ

79

Μίνως βραχὺ γάρ τι ἐρήσομαί σεΜΙΝΩΣ Λέγε μὴ μακρὰ μόνον ὡς καὶτοὺς ἄλλους διακρίνωμεν ἤδηΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ὁπόσα ἔπραττον ἐν τῷβίῳ πότερα ἑκὼν ἔπραττον ἢ ἐπεκέκλω-στό μοι ὑπὸ τῆς ΜοίραςΜΙΝΩΣ Ὑπὸ τῆς Μοίρας δηλαδή ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Οὐκοῦν καὶ οἱ χρηστοὶἅπαντες καὶ οἱ πονηροὶ δοκοῦντες ἡμεῖςἐκείνῃ ὑπηρετοῦντες ταῦτα ἐδρῶμενΜΙΝΩΣ Ναί τῇ Κλωθοῖ ἣ ἑκάστῳἐπέταξε γεννηθέντι τὰ πρακτέαΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Εἰ τοίνυν ἀναγκασθείςτις ὑπ ἄλλου φονεύσειέν τινα οὐ δυνάμενοςἀντιλέγειν ἐκείνῳ βιαζομένῳ οἷον δήμιοςἢ δορυφόρος ὁ μὲν δικαστῇ πεισθείς ὁ δὲτυράννῳ τίνα αἰτιάσῃ τοῦ φόνουΜΙΝΩΣ Δῆλον ὡς τὸν δικαστὴν ἢ τὸντύραννον ἐπεὶ οὐδὲ τὸ ξίφος αὐτό ὑπηρε-τεῖ γὰρ ὄργανον ὂν τοῦτο πρὸς τὸν θυμὸντῷ πρώτῳ παρασχόντι τὴν αἰτίαν

144

Τροίαν ἤγαγενΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εὖ λέγεις ἐκεῖνόνμοι αἰτιατέονΜΕΝΕΛΑΟΣ Οὐκ ἐμέ ὦ βέλτιστεἀλλὰ δικαιότερον τὸν Πάριν ὃς ἐμοῦ τοῦξένου τὴν γυναῖκα παρὰ πάντα τὰ δίκαιαᾤχετο ἁρπάσας οὗτος γὰρ οὐχ ὑπὸ σοῦμόνου ἀλλ ὑπὸ πάντων Ἑλλήνων τε καὶβαρβάρων ἄξιος ἄγχεσθαι τοσούτοις θα-νάτου αἴτιος γεγενημένος ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἄμεινον οὕτω σὲτοιγαροῦν ὦ Δύσπαρι οὐκ ἀφήσω ποτὲἀπὸ τῶν χειρῶνΠΑΡΙΣ Ἄδικα ποιῶν ὦ Πρωτεσίλαεκαὶ ταῦτα ὁμότεχνον ὄντα σοι ἐρωτικὸςγὰρ καὶ αὐτός εἰμι καὶ τῷ αὐτῷ θεῷ κα-τέσχημαι οἶσθα δὲ ὡς ἀκούσιόν τί ἐστινκαί τις ἡμᾶς δαίμων ἄγει ἔνθα ἂν ἐθέλῃκαὶ ἀδύνατόν ἐστιν ἀντιτάττεσθαι αὐτῷΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εὖ λέγεις εἴθε οὖνμοι τὸν Ἔρωτα ἐνταῦθα λαβεῖν δυνατὸν

157

ΣΩΚΡΑΤΗΣ Καὶ αὐτὸς ἔφασκον ταῦταπρὸς αὐτούς οἱ δὲ εἰρωνείαν τὸ πρᾶγμαᾤοντο εἶναιΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δέ εἰσιν οὗτοι οἱπερὶ σέΣΩΚΡΑΤΗΣ Χαρμίδης ὦ Μένιππεκαὶ Φαῖδρος καὶ ὁ τοῦ ΚλεινίουΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε ὦ Σώκρατες ὅτικἀνταῦθα μέτει τὴν σεαυτοῦ τέχνην καὶοὐκ ὀλιγωρεῖς τῶν καλῶνΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί γὰρ ἂν ἥδιον ἄλλοπράττοιμι ἀλλὰ πλησίον ἡμῶν κατάκεισοεἰ δοκεῖΜΕΝΙΠΠΟΣ Μὰ Δί ἐπεὶ παρὰ τὸνΚροῖσον καὶ τὸν Σαρδανάπαλλον ἄπειμιπλησίον οἰκήσων αὐτῶν ἔοικα γοῦν οὐκὀλίγα γελάσεσθαι οἰμωζόντων ἀκούων ΑΙΑΚΟΣ Κἀγὼ ἤδη ἄπειμι μὴ καί τιςἡμᾶς νεκρὸς λάθῃ διαφυγών τὰ πολλὰ δεἰσαῦθις ὄψει ὦ ΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἄπιθι καὶ ταυτὶ γὰρ ἱκα-

78

νους αὑτῶν καὶ Λακεδαιμονίοις δὲ τοῖςσοῖς ταῦτα εἰ δοκεῖ παρ ἐμοῦ ἐπιτίμησονλέγων ἐκλελύσθαι αὐτούςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Μηδέν ὦ Διόγενεςπερὶ Λακεδαιμονίων λέγε οὐ γὰρ ἀνέξομαίγε ἃ δὲ πρὸς τοὺς ἄλλους ἔφησθα ἀπαγγε-λῶΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐάσωμεν τούτους ἐπείσοι δοκεῖ σὺ δὲ οἷς προεῖπον ἀπένεγκονπαρ ἐμοῦ τοὺς λόγους

ΧΑΡΩΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΧΑΡΩΝ Ἀπόδος ὦ κατάρατε τὰ πορ-θμεῖαΜΕΝΙΠΠΟΣ Βόα εἰ τοῦτό σοι ὦΧάρων ἥδιονΧΑΡΩΝ Ἀπόδος φημί ἀνθ ὧν σε διε-πορθμεύσαμενΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκ ἂν λάβοις παρὰ τοῦ

63

ΑΧΙΛΛΕΥΣ Ἑταιρικὴ μὲν ἡ παραίνε-σις ἐμὲ δὲ οὐκ οἶδ ὅπως ἡ μνήμη τῶνπαρὰ τὸν βίον ἀνιᾷ οἶμαι δὲ καὶ ὑμῶν ἕκα-στον εἰ δὲ μὴ ὁμολογεῖτε ταύτῃ χείρουςἐστὲ καθ ἡσυχίαν αὐτὸ πάσχοντες ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Οὔκ ἀλλ ἀμείνους ὦἈχιλλεῦ τὸ γὰρ ἀνωφελὲς τοῦ λέγεινὁρῶμεν σιωπᾶν γὰρ καὶ φέρειν καὶ ἀνέχε-σθαι δέδοκται ἡμῖν μὴ καὶ γέλωτα ὄφλω-μεν ὥσπερ σὺ τοιαῦτα εὐχόμενος

ΑΙΑΚΟΥ ΚΑΙ ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ

ΑΙΑΚΟΣ Τί ἄγχεις ὦ Πρωτεσίλαετὴν Ἑλένην προσπεσώνΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ὅτι διὰ ταύτην ὦΑἰακέ ἀπέθανον ἡμιτελῆ μὲν τὸν δόμονκαταλιπών χήραν τε νεόγαμον γυναῖκαΑΙΑΚΟΣ Αἰτιῶ τοίνυν τὸν Μενέλαονὅστις ὑμᾶς ὑπὲρ τοιαύτης γυναικὸς ἐπὶ

156

ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Εὖ γε ὦ Μίνως ὅτι καὶἐπιδαψιλεύῃ τῷ παραδείγματι ἢν δέ τιςἀποστείλαντος τοῦ δεσπότου ἥκῃ αὐτὸςχρυσὸν ἢ ἄργυρον κομίζων τίνι τὴν χάρινἰστέον ἢ τίνα εὐεργέτην ἀναγραπτέονΜΙΝΩΣ Τὸν πέμψαντα ὦ Σώστρατεδιάκονος γὰρ ὁ κομίσας ἦν ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Οὐκοῦν ὁρᾷς πῶς ἄδικαποιεῖς κολάζων ἡμᾶς ὑπηρέτας γενομένουςὧν ἡ Κλωθὼ προσέταττεν καὶ τούτους τι-μήσας τοὺς διακονησαμένους ἀλλοτρίοιςἀγαθοῖς οὐ γὰρ δὴ ἐκεῖνό γε εἰπεῖν ἔχοιτις ὡς ἀντιλέγειν δυνατὸν ἦν τοῖς μετὰπάσης ἀνάγκης προστεταγμένοιςΜΙΝΩΣ Ὦ Σώστρατε πολλὰ ἴδοις ἂνκαὶ ἄλλα οὐ κατὰ λόγον γιγνόμενα εἰἀκριβῶς ἐξετάζοις πλὴν ἀλλὰ σὺ τοῦτοἀπολαύσεις τῆς ἐπερωτήσεως διότι οὐλῃστὴς μόνον ἀλλὰ καὶ σοφιστής τις εἶναιδοκεῖς ἀπόλυσον αὐτόν ὦ Ἑρμῆ καὶ μη-κέτι κολαζέσθω ὅρα δὲ μὴ καὶ τοὺς ἄλ-

145

μὴ ἔχοντοςΧΑΡΩΝ Ἔστι δέ τις ὀβολὸν μὴ ἔχων ΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἰ μὲν καὶ ἄλλος τις οὐκοἶδα ἐγὼ δ οὐκ ἔχωΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄγξω σε νὴ τὸν Πλού-τωνα ὦ μιαρέ ἢν μὴ ἀποδῷςΜΕΝΙΠΠΟΣ Κἀγὼ τῷ ξύλῳ σου πα-τάξας διαλύσω τὸ κρανίονΧΑΡΩΝ Μάτην οὖν ἔσῃ πεπλευκὼς το-σοῦτον πλοῦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὁ Ἑρμῆς ὑπὲρ ἐμοῦ σοιἀποδότω ὅς με παρέδωκέ σοιΕΡΜΗΣ Νὴ Δί ὀναίμην γε εἰ μέλλωκαὶ ὑπερεκτίνειν τῶν νεκρῶνΧΑΡΩΝ Οὐκ ἀποστήσομαί σουΜΕΝΙΠΠΟΣ Τούτου γε ἕνεκα νεωλκή-σας τὸ πορθμεῖον παράμενε πλὴν ἀλλ ὅ γεμὴ ἔχω πῶς ἂν λάβοιςΧΑΡΩΝ Σὺ δ οὐκ ᾔδεις κομίζειν δέονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤιδειν μέν οὐκ εἶχον δέτί οὖν ἐχρῆν διὰ τοῦτο μὴ ἀποθανεῖν

64

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ τοῦτο ὅμοιον σιμοὶγὰρ ἅπαντεςΣΩΚΡΑΤΗΣ Ἐμὲ ζητεῖς ὦ ΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μάλα ὦ ΣώκρατεςΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί τὰ ἐν ἈθήναιςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πολλοὶ τῶν νέων φιλοσο-φεῖν λέγουσι καὶ τά γε σχήματα αὐτὰ καὶτὰ βαδίσματα εἰ θεάσαιτό τις ἄκροι φι-λόσοφοιΣΩΚΡΑΤΗΣ Μάλα πολλοὺς ἑώρακαΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ ἑώρακας οἶμαιοἷος ἧκε παρὰ σοὶ Ἀρίστιππος ἢ Πλάτωναὐτός ὁ μὲν ἀποπνέων μύρον ὁ δὲ τοὺς ἐνΣικελίᾳ τυράννους θεραπεύειν ἐκμαθών ΣΩΚΡΑΤΗΣ Περὶ ἐμοῦ δὲ τί φρονο-ῦσινΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὐδαίμων ὦ Σώκρατεςἄνθρωπος εἶ τά γε τοιαῦτα πάντες γοῦν σεθαυμάσιον οἴονται ἄνδρα γεγενῆσθαι καὶπάντα ἐγνωκέναι καὶ ταῦτα ndash οἶμαι γὰρτἀληθῆ λέγειν ndash οὐδὲν εἰδότα

77

λους νεκροὺς τὰ ὅμοια ἐρωτᾶν διδάξῃς

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΑΝΝΙΒΟΥ ΜΙΝΩΟΣ ΚΑΙ ΣΚΙΠΙΩΝΟΣ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐμὲ δεῖ προκεκρίσθαισου ὦ Λίβυ ἀμείνων γάρ εἰμιΑΝΝΙΒΑΣ Οὐ μὲν οὖν ἀλλ ἐμέΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκοῦν ὁ Μίνως δικα-σάτω ΜΙΝΩΣ Τίνες δὲ ἐστέΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὗτος μὲν Ἀννίβας ὁΚαρχηδόνιος ἐγὼ δὲ Ἀλέξανδρος ὁ Φιλίπ-πουΜΙΝΩΣ Νὴ Δία ἔνδοξοί γε ἀμφότεροιἀλλὰ περὶ τίνος ὑμῖν ἡ ἔριςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Περὶ προεδρίας φησὶγὰρ οὗτος ἀμείνων γεγενῆσθαι στρατηγὸςἐμοῦ ἐγὼ δέ ὥσπερ ἅπαντες ἴσασιν οὐχὶτούτου μόνον ἀλλὰ πάντων σχεδὸν τῶνπρὸ ἐμοῦ φημι διενεγκεῖν τὰ πολέμια

146

τῷ αὐτῷ ζόφῳ ὅμοιοι καὶ κατ οὐδὲν ἀλλή-λων διαφέροντες καὶ οὔτε οἱ τῶν Τρώωννεκροὶ δεδίασίν με οὔτε οἱ τῶν Ἀχαιῶν θε-ραπεύουσιν ἰσηγορία δὲ ἀκριβὴς καὶ νε-κρὸς ὅμοιος ldquoἠμὲν κακὸς ἠδὲ καὶ ἐσθλόςrdquoταῦτά με ἀνιᾷ καὶ ἄχθομαι ὅτι μὴ θητεύωζῶνΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Ὅμως τί οὖν ἄν τιςπάθοι ὦ Ἀχιλλεῦ ταῦτα γὰρ ἔδοξε τῇ φύ-σει πάντως ἀποθνήσκειν ἅπαντας ὥστεχρὴ ἐμμένειν τῷ νόμῳ καὶ μὴ ἀνιᾶσθαιτοῖς διατεταγμένοις ἄλλως τε ὁρᾷς τῶνἑταίρων ὅσοι περὶ σέ ἐσμεν οἵδε μετὰ μι-κρὸν δὲ καὶ Ὀδυσσεὺς ἀφίξεται πάντωςφέρει δὲ παραμυθίαν καὶ ἡ κοινωνία τοῦπράγματος καὶ τὸ μὴ μόνον αὐτὸν πεπον-θέναι ὁρᾷς τὸν Ἡρακλέα καὶ τὸν Μελέα-γρον καὶ ἄλλους θαυμαστοὺς ἄνδρας οἳοὐκ ἂν οἶμαι δέξαιντο ἀνελθεῖν εἴ τις αὐτο-ὺς ἀναπέμψειε θητεύσοντας ἀκλήροις καὶἀβίοις ἀνδράσιν

155

ΑΙΑΚΟΣ Ἐμπεδοκλῆς ὦ Μένιππεἡμίεφθος ἀπὸ τῆς Αἴτνης παρώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ χαλκόπου βέλτιστε τίπαθὼν σεαυτὸν εἰς τοὺς κρατῆρας ἐνέβα-λεςΕΜΠΕΔΟΚΛΗΣ Μελαγχολία τις ὦΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ μὰ Δί ἀλλὰ κενοδοξίακαὶ τῦφος καὶ πολλὴ κόρυζα ταῦτά σεἀπηνθράκωσεν αὐταῖς κρηπῖσιν οὐκἀνάξιον ὄντα πλὴν οὐδέν σε ὤνησεν τὸσόφισμα ἐφωράθης γὰρ τεθνεώς ὁ Σω-κράτης δέ ὦ Αἰακέ ποῦ ποτε ἄρα ἐστίνΑΙΑΚΟΣ Μετὰ Νέστορος καὶ Παλαμή-δους ἐκεῖνος ληρεῖ τὰ πολλάΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως ἐβουλόμην ἰδεῖναὐτόν εἴ που ἐνθάδε ἐστίν ΑΙΑΚΟΣ Ὁρᾷς τὸν φαλακρόνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἅπαντες φαλακροί εἰσινὥστε πάντων ἂν εἴη τοῦτο τὸ γνώρισμαΑΙΑΚΟΣ Τὸν σιμὸν λέγω

76

ΧΑΡΩΝ Μόνος οὖν αὐχήσεις προῖκαπεπλευκέναιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ προῖκα ὦ βέλτιστεκαὶ γὰρ ἤντλησα καὶ τῆς κώπης συνεπελα-βόμην καὶ οὐκ ἔκλαον μόνος τῶν ἄλλωνἐπιβατῶνΧΑΡΩΝ Οὐδὲν ταῦτα πρὸς πορθμέατὸν ὀβολὸν ἀποδοῦναί σε δεῖ οὐ θέμις ἄλ-λως γενέσθαιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἄπαγέ με αὖθιςἐς τὸν βίονΧΑΡΩΝ Χάριεν λέγεις ἵνα καὶ πληγὰςἐπὶ τούτῳ παρὰ τοῦ Αἰακοῦ προσλάβωΜΕΝΙΠΠΟΣ Μὴ ἐνόχλει οὖνΧΑΡΩΝ Δεῖξον τί ἐν τῇ πήρᾳ ἔχειςΜΕΝΙΠΠΟΣ Θέρμους εἰ θέλεις καὶτῆς Ἑκάτης τὸ δεῖπνονΧΑΡΩΝ Πόθεν τοῦτον ἡμῖν ὦ Ἑρμῆτὸν κύνα ἤγαγες οἷα δὲ καὶ ἐλάλει παρὰτὸν πλοῦν τῶν ἐπιβατῶν ἁπάντων καταγε-λῶν καὶ ἐπισκώπτων καὶ μόνος ᾄδων

65

ἐπάρουρος ὢν θητεύειν παρά τινι τῶνἀκλήρων ldquoᾧ μὴ βίοτος πολὺς εἴηrdquo μᾶλλονἢ πάντων ἀνάσσειν τῶν νεκρῶν ταῦτα μὲνοὖν ἀγεννῆ τινα Φρύγα δειλὸν καὶ πέρατοῦ καλῶς ἔχοντος φιλόζῳον ἴσως ἐχρῆνλέγειν τὸν Πηλέως δὲ υἱόν τὸν φιλοκινδυ-νότατον ἡρώων ἁπάντων ταπεινὰ οὕτωπερὶ αὑτοῦ διανοεῖσθαι πολλὴ αἰσχύνη καὶἐναντιότης πρὸς τὰ πεπραγμένα σοι ἐν τῷβίῳ ὃς ἐξὸν ἀκλεῶς ἐν τῇ Φθιώτιδι πολυ-χρόνιον βασιλεύειν ἑκὼν προείλου τὸνμετὰ τῆς ἀγαθῆς δόξης θάνατονΑΧΙΛΛΕΥΣ Ὦ παῖ Νέστορος ἀλλὰτότε μὲν ἄπειρος ἔτι τῶν ἐνταῦθα ὢν καὶτὸ βέλτιον ἐκείνων ὁπότερον ἦν ἀγνοῶν τὸδύστηνον ἐκεῖνο δοξάριον προετίμων τοῦβίου νῦν δὲ συνίημι ἤδη ὡς ἐκείνη μὲνἀνωφελής εἰ καὶ ὅτι μάλιστα οἱ ἄνω ῥα-ψῳδήσουσιν μετὰ νεκρῶν δὲ ὁμοτιμία καὶοὔτε τὸ κάλλος ἐκεῖνο ὦ Ἀντίλοχε οὔτε ἡἰσχὺς πάρεστιν ἀλλὰ κείμεθα ἅπαντες ὑπὸ

154

ΜΙΝΩΣ Οὐκοῦν ἐν μέρει ἑκάτεροςεἰπάτω σὺ δὲ πρῶτος ὁ Λίβυς λέγεΑΝΝΙΒΑΣ Ἓν μὲν τοῦτο ὦ Μίνωςὠνάμην ὅτι ἐνταῦθα καὶ τὴν Ἑλλάδα φω-νὴν ἐξέμαθον ὥστε οὐδὲ ταύτῃ πλέονοὗτος ἐνέγκαιτό μου φημὶ δὲ τούτουςμάλιστα ἐπαίνου ἀξίους εἶναι ὅσοι τὸ μη-δὲν ἐξ ἀρχῆς ὄντες ὅμως ἐπὶ μέγα προε-χώρησαν δι αὑτῶν δύναμίν τε περιβαλόμε-νοι καὶ ἄξιοι δόξαντες ἀρχῆς ἔγωγ οὖνμετ ὀλίγων ἐξορμήσας εἰς τὴν Ἰβηρίαν τὸπρῶτον ὕπαρχος ὢν τῷ ἀδελφῷ μεγίστωνἠξιώθην ἄριστος κριθείς καὶ τούς τε Κελ-τίβηρας εἷλον καὶ Γαλατῶν ἐκράτησα τῶνἑσπερίων καὶ τὰ μεγάλα ὄρη ὑπερβὰς τὰπερὶ τὸν Ἠριδανὸν ἅπαντα κατέδραμονκαὶ ἀναστάτους ἐποίησα τοσαύτας πόλειςκαὶ τὴν πεδινὴν Ἰταλίαν ἐχειρωσάμην καὶμέχρι τῶν προαστείων τῆς προὐχούσηςπόλεως ἦλθον καὶ τοσούτους ἀπέκτειναμιᾶς ἡμέρας ὥστε τοὺς δακτυλίους αὐτῶν

147

οἰμωζόντων ἐκείνωνΕΡΜΗΣ Ἀγνοεῖς ὦ Χάρων ὅντινα ἄν-δρα διεπόρθμευσας ἐλεύθερον ἀκριβῶςοὐδένος αὐτῷ μέλει οὗτός ἐστιν ὁ Μένιπ-ποςΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄν σε λάβω ποτέ ndashΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἂν λάβῃς ὦ βέλτιστεδὶς δὲ οὐκ ἂν λάβοις

ΝΕΚΡΩΝ ΠΛΟΥΤΩΝΙ ΚΑΤΑ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΚΡΟΙΣΟΣ Οὐ φέρομεν ὦ ΠλούτωνΜένιππον τουτονὶ τὸν κύνα παροικοῦνταὥστε ἢ ἐκεῖνόν ποι κατάστησον ἢ ἡμεῖς με-τοικήσομεν εἰς ἕτερον τόπονΠΛΟΥΤΩΝ Τί δ ὑμᾶς δεινὸν ἐργάζε-ται ὁμόνεκρος ὤνΚΡΟΙΣΟΣ Ἐπειδὰν ἡμεῖς οἰμώζωμενκαὶ στένωμεν ἐκείνων μεμνημένοι τῶν

66

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Χαῖρε ὦ Εὔφορβε ἢἌπολλον ἢ ὅ τι ἂν θέλῃςΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Μὴ καὶ σύ γε ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκέτι χρυσοῦς ὁ μηρόςσοιΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Οὐ γάρ ἀλλὰ φέρε ἴδωεἴ τί σοι ἐδώδιμον ἡ πήρα ἔχειΜΕΝΙΠΠΟΣ Κυάμους ὦγαθέ ὥστε οὐτουτί σοι ἐδώδιμονΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Δὸς μόνον ἄλλα παρὰνεκροῖς δόγματα ἔμαθον γάρ ὡς οὐδὲνἴσον κύαμοι καὶ κεφαλαὶ τοκήων ἐνθάδεΑΙΑΚΟΣ Οὗτος δὲ Σόλων ὁ Ἐξηκεστί-δου καὶ Θαλῆς ἐκεῖνος καὶ παρ αὐτοὺςΠιττακὸς καὶ οἱ ἄλλοι ἑπτὰ δὲ πάντεςεἰσὶν ὡς ὁρᾷς ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἄλυποι ὦ Αἰακέ οὗτοιμόνοι καὶ φαιδροὶ τῶν ἄλλων ὁ δὲ σποδοῦἀνάπλεως καθάπερ ἐγκρυφίας ἄρτος ὁταῖς φλυκταίναις ἐξηνθηκώς τίς ἐστιν

75

μεδίμνοις ἀπομετρῆσαι καὶ τοὺς ποταμοὺςγεφυρῶσαι νεκροῖς καὶ ταῦτα πάντα ἔπρα-ξα οὔτε Ἄμμωνος υἱὸς ὀνομαζόμενος οὔτεθεὸς εἶναι προσποιούμενος ἢ ἐνύπνια τῆςμητρὸς διεξιών ἀλλ ἄνθρωπος εἶναι ὁμο-λογῶν στρατηγοῖς τε τοῖς συνετωτάτοιςἀντεξεταζόμενος καὶ στρατιώταις τοῖς μα-χιμωτάτοις συμπλεκόμενος οὐ Μήδουςκαὶ Ἀρμενίους καταγωνιζόμενος ὑποφεύ-γοντας πρὶν διώκειν τινὰ καὶ τῷ τολμήσα-ντι παραδιδόντας εὐθὺς τὴν νίκην Ἀλέξαν-δρος δὲ πατρῴαν ἀρχὴν παραλαβὼν ηὔξη-σεν καὶ παρὰ πολὺ ἐξέτεινε χρησάμενος τῇτῆς τύχης ὁρμῇ ἐπεὶ δ οὖν ἐνίκησέ τε καὶτὸν ὄλεθρον ἐκεῖνον Δαρεῖον ἐν Ἰσσῷ τεκαὶ Ἀρβήλοις ἐκράτησεν ἀποστὰς τῶν πα-τρῴων προσκυνεῖσθαι ἠξίου καὶ δίαιταντὴν Μηδικὴν μετεδιῄτησεν ἑαυτὸν καὶἐμιαιφόνει ἐν τοῖς συμποσίοις τοὺς φίλουςκαὶ συνελάμβανεν ἐπὶ θανάτῳ ἐγὼ δὲἦρξα ἐπ ἴσης τῆς πατρίδος καὶ ἐπειδὴ με-

148

ΣΚΙΠΙΩΝ Ἀλεξάνδρου μὲν ἥττων εἶναιτοῦ δὲ Ἀννίβου ἀμείνων ὃς ἐδίωξα νική-σας αὐτὸν καὶ φυγεῖν καταναγκάσας ἀτί-μως πῶς οὖν οὐκ ἀναίσχυντος οὗτος ὃςπρὸς Ἀλέξανδρον ἁμιλλᾶται ᾧ οὐδὲ Σκιπί-ων ἐγὼ ὁ νενικηκὼς ἐμαυτὸν παραβάλλε-σθαι ἀξιῶ ΜΙΝΩΣ Νὴ Δί εὐγνώμονα φῄς ὦ Σκι-πίων ὥστε πρῶτος μὲν κεκρίσθω Ἀλέξαν-δρος μετ αὐτὸν δὲ σύ εἶτα εἰ δοκεῖ τρί-τος Ἀννίβας οὐδὲ οὗτος εὐκαταφρόνητοςὤν

ΑΧΙΛΛΕΩΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΛΟΧΟΥ

ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Οἷα πρῴην Ἀχιλλεῦπρὸς τὸν Ὀδυσσέα σοι εἴρηται περὶ τοῦθανάτου ὡς ἀγεννῆ καὶ ἀνάξια τοῖν διδα-σκάλοιν ἀμφοῖν Χείρωνός τε καὶ Φοίνι-κος ἠκροώμην γάρ ὁπότε ἔφης βούλεσθαι

153

πται ἄγνωστα καὶ ἄμορφα κόνις πάντακαὶ λῆρος πολύς ἀμενηνὰ ὡς ἀληθῶςκάρηνα οὗτος δέ ὦ Αἰακέ τίς ἐστινΑΙΑΚΟΣ Κῦρός ἐστιν οὗτος δὲ Κρο-ῖσος ὁ δ ὑπὲρ αὐτὸν Σαρδανάπαλλος ὁ δὑπὲρ τούτους Μίδας ἐκεῖνος δὲ ΞέρξηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα σέ ὦ κάθαρμα ἡἙλλὰς ἔφριττε ζευγνύντα μὲν τὸν Ἑλλή-σποντον διὰ δὲ τῶν ὀρῶν πλεῖν ἐπιθυμο-ῦντα οἷος δὲ καὶ ὁ Κροῖσός ἐστιν τὸν Σαρ-δανάπαλλον δέ ὦ Αἰακέ πατάξαι μοικατὰ κόρρης ἐπίτρεψονΑΙΑΚΟΣ Μηδαμῶς διαθρύπτεις γὰραὐτοῦ τὸ κρανίον γυναικεῖον ὄνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἀλλὰ προσπτύσο-μαί γε πάντως αὐτῷ ἀνδρογύνῳ γε ὄντι ΑΙΑΚΟΣ Βούλει σοὶ ἐπιδείξω καὶ τοὺςσοφούςΜΕΝΙΠΠΟΣ Νὴ Δία γεΑΙΑΚΟΣ Πρῶτος οὗτός σοι ὁ Πυθα-γόρας ἐστί

74

ἄνω Μίδας μὲν οὑτοσὶ τοῦ χρυσίου Σαρ-δανάπαλλος δὲ τῆς πολλῆς τρυφῆς ἐγὼ δὲΚροῖσος τῶν θησαυρῶν ἐπιγελᾷ καὶ ἐξο-νειδίζει ἀνδράποδα καὶ καθάρματα ἡμᾶςἀποκαλῶν ἐνίοτε δὲ καὶ ᾄδων ἐπιταράττειἡμῶν τὰς οἰμωγάς καὶ ὅλως λυπηρόςἐστιν ΠΛΟΥΤΩΝ Τί ταῦτά φασιν ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀληθῆ ὦ Πλούτων μισῶγὰρ αὐτοὺς ἀγεννεῖς καὶ ὀλεθρίους ὄνταςοἷς οὐκ ἀπέχρησεν βιῶναι κακῶς ἀλλὰ καὶἀποθανόντες ἔτι μέμνηνται καὶ περιέχο-νται τῶν ἄνω χαίρω τοιγαροῦν ἀνιῶναὐτούςΠΛΟΥΤΩΝ Ἀλλ οὐ χρή λυποῦνταιγὰρ οὐ μικρῶν στερόμενοιΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ σὺ μωραίνεις ὦΠλούτων ὁμόψηφος ὢν τοῖς τούτων στε-ναγμοῖςΠΛΟΥΤΩΝ Οὐδαμῶς ἀλλ οὐκ ἂν

67

νηρίᾳ καὶ ἀπιστίᾳ καὶ δόλοις νόμιμον δὲ ἢπροφανὲς οὐδέν ἐπεὶ δέ μοι ὠνείδισεν τὴντρυφήν ἐκλελῆσθαί μοι δοκεῖ οἷα ἐποίει ἐνΚαπύῃ ἑταίραις συνὼν καὶ τοὺς τοῦ πο-λέμου καιροὺς ὁ θαυμάσιος καθηδυπαθῶνἐγὼ δὲ εἰ μὴ μικρὰ τὰ ἑσπέρια δόξας ἐπὶτὴν ἕω μᾶλλον ὥρμησα τί ἂν μέγα ἔπραξαἸταλίαν ἀναιμωτὶ λαβὼν καὶ Λιβύην καὶτὰ μέχρι Γαδείρων ὑπαγόμενος ἀλλ οὐκἀξιόμαχα ἔδοξέ μοι ἐκεῖνα ὑποπτήσσονταἤδη καὶ δεσπότην ὁμολογοῦντα εἴρηκα σὺδέ ὦ Μίνως δίκαζε ἱκανὰ γὰρ ἀπὸ πολ-λῶν καὶ ταῦταΣΚΙΠΙΩΝ Μὴ πρότερον ἢν μὴ καὶἐμοῦ ἀκούσῃςΜΙΝΩΣ Τίς γὰρ εἶ ὦ βέλτιστε ἢ πόθενὢν ἐρεῖςΣΚΙΠΙΩΝ Ἰταλιώτης Σκιπίων στρατη-γὸς ὁ καθελὼν Καρχηδόνα καὶ κρατήσαςΛιβύων μεγάλαις μάχαιςΜΙΝΩΣ Τί οὖν καὶ σὺ ἐρεῖς

152

τεπέμπετο τῶν πολεμίων μεγάλῳ στόλῳἐπιπλευσάντων τῇ Λιβύῃ ταχέως ὑπήκου-σα καὶ ἰδιώτην ἐμαυτὸν παρέσχον καὶ κα-ταδικασθεὶς ἤνεγκα εὐγνωμόνως τὸ πρᾶγ-μα καὶ ταῦτα ἔπραξα βάρβαρος ὢν καὶἀπαίδευτος παιδείας τῆς Ἑλληνικῆς καὶοὔτε Ὅμηρον ὥσπερ οὗτος ῥαψῳδῶν οὔτεὑπ Ἀριστοτέλει τῷ σοφιστῇ παιδευθείςμόνῃ δὲ τῇ φύσει ἀγαθῇ χρησάμενος τα-ῦτά ἐστιν ἃ ἐγὼ Ἀλεξάνδρου ἀμείνων φημὶεἶναι εἰ δέ ἐστι καλλίων οὑτοσί διότι δια-δήματι τὴν κεφαλὴν διεδέδετο Μακεδόσιἴσως καὶ ταῦτα σεμνά οὐ μὴν διὰ τοῦτοἀμείνων μὲν δόξειεν ἂν γενναίου καὶ στρα-τηγικοῦ ἀνδρὸς τῇ γνώμῃ πλέον ἤπερ τῇτύχῃ κεχρημένουΜΙΝΩΣ Ὁ μὲν εἴρηκεν οὐκ ἀγεννῆ τὸνλόγον οὐδὲ ὡς Λίβυν εἰκὸς ἦν ὑπὲρ αὑτοῦσὺ δέ ὦ Ἀλέξανδρε τί πρὸς ταῦτα φῄςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐχρῆν μέν ὦ Μίνωςμηδὲν πρὸς ἄνδρα οὕτω θρασὺν ἱκανὴ γὰρ

149

ἐθέλοιμι στασιάζειν ὑμᾶςΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μήν ὦ κάκιστοι Λυ-δῶν καὶ Φρυγῶν καὶ Ἀσσυρίων οὕτω γι-νώσκετε ὡς οὐδὲ παυσομένου μου ἔνθαγὰρ ἂν ἴητε ἀκολουθήσω ἀνιῶν καὶ κα-τᾴδων καὶ καταγελῶνΚΡΟΙΣΟΣ Ταῦτα οὐχ ὕβριςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐκεῖνα ὕβριςἦν ἃ ὑμεῖς ἐποιεῖτε προσκυνεῖσθαι ἀξιο-ῦντες καὶ ἐλευθέροις ἀνδράσιν ἐντρυφῶντεςκαὶ τοῦ θανάτου παράπαν οὐ μνημονεύο-ντες τοιγαροῦν οἰμώξεσθε πάντων ἐκείνωνἀφῃρημένοιΚΡΟΙΣΟΣ Πολλῶν γε ὦ θεοί καὶ με-γάλων κτημάτωνΜΙΔΑΣ Ὅσου μὲν ἐγὼ χρυσοῦΣΑΡΔΑΝΑΠΑΛΛΟΣ Ὅσης δὲ ἐγὼτρυφῆςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε οὕτω ποιεῖτε ὀδύ-ρεσθε μὲν ὑμεῖς ἐγὼ δὲ τὸ γνῶθι σαυτὸνπολλάκις συνείρων ἐπᾴσομαι ὑμῖν πρέποι

68

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΑΙΑΚΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Πρὸς τοῦ Πλούτωνος ὦΑἰακέ περιήγησαί μοι τὰ ἐν ᾅδου πάνταΑΙΑΚΟΣ Οὐ ῥᾴδιον ὦ Μένιππε ἅπα-ντα ὅσα μέντοι κεφαλαιώδη μάνθανεοὗτος μὲν ὅτι Κέρβερός ἐστιν οἶσθα καὶτὸν πορθμέα τοῦτον ὅς σε διεπέρασεν καὶτὴν λίμνην καὶ τὸν Πυριφλεγέθοντα ἤδηἑώρακας εἰσιώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οἶδα ταῦτα καὶ σέ ὅτιπυλωρεῖς καὶ τὸν βασιλέα εἶδον καὶ τὰςἘρινῦς τοὺς δὲ ἀνθρώπους μοι τοὺς πάλαιδεῖξον καὶ μάλιστα τοὺς ἐπισήμους αὐτῶν

ΑΙΑΚΟΣ Οὗτος μὲν Ἀγαμέμνων οὗτοςδὲ Ἀχιλλεύς οὗτος δὲ Ἰδομενεὺς πλησίονοὗτος δὲ Ὀδυσσεύς εἶτα Αἴας καὶ Διομή-δης καὶ οἱ ἄριστοι τῶν ἙλλήνωνΜΕΝΙΠΠΟΣ Βαβαί ὦ Ὅμηρε οἷά σοιτῶν ῥαψῳδιῶν τὰ κεφάλαια χαμαὶ ἔρρι-

73

ἡ φήμη διδάξαι σε οἷος μὲν ἐγὼ βασιλεύςοἷος δὲ οὗτος λῃστὴς ἐγένετο ὅμως δὲ ὅραεἰ κατ ὀλίγον αὐτοῦ διήνεγκα ὃς νέος ὢνἔτι παρελθὼν ἐπὶ τὰ πράγματα καὶ τὴν ἀρ-χὴν τεταραγμένην κατέσχον καὶ τοὺς φο-νέας τοῦ πατρὸς μετῆλθον κᾆτα φοβήσαςτὴν Ἑλλάδα τῇ Θηβαίων ἀπωλείᾳ στρατη-γὸς ὑπ αὐτῶν χειροτονηθεὶς οὐκ ἠξίωσατὴν Μακεδόνων ἀρχὴν περιέπων ἀγαπᾶνἄρχειν ὁπόσων ὁ πατὴρ κατέλιπεν ἀλλὰπᾶσαν ἐπινοήσας τὴν γῆν καὶ δεινὸν ἡγη-σάμενος εἰ μὴ ἁπάντων κρατήσαιμι ὀλί-γους ἄγων εἰσέβαλον εἰς τὴν Ἀσίαν καὶἐπί τε Γρανικῷ ἐκράτησα μεγάλῃ μάχῃκαὶ τὴν Λυδίαν λαβὼν καὶ Ἰωνίαν καὶΦρυγίαν καὶ ὅλως τὰ ἐν ποσὶν ἀεὶ χειρού-μενος ἦλθον ἐπὶ Ἰσσόν ἔνθα Δαρεῖοςὑπέμεινεν μυριάδας πολλὰς στρατοῦ ἄγωνκαὶ τὸ ἀπὸ τούτου ὦ Μίνως ὑμεῖς ἴστεὅσους ὑμῖν νεκροὺς ἐπὶ μιᾶς ἡμέρας κα-τέπεμψα φησὶ γοῦν ὁ πορθμεὺς μὴ διαρ-

150

κέσαι αὐτοῖς τότε τὸ σκάφος ἀλλὰ σχεδίαςδιαπηξαμένους τοὺς πολλοὺς αὐτῶν δια-πλεῦσαι καὶ ταῦτα δὲ ἔπραττον αὐτὸςπροκινδυνεύων καὶ τιτρώσκεσθαι ἀξιῶνκαὶ ἵνα σοὶ μὴ τὰ ἐν Τύρῳ μηδὲ τὰ ἐν Ἀρ-βήλοις διηγήσωμαι ἀλλὰ καὶ μέχρι Ἰνδῶνἦλθον καὶ τὸν Ὠκεανὸν ὅρον ἐποιησάμηντῆς ἀρχῆς καὶ τοὺς ἐλέφαντας αὐτῶν εἶχονκαὶ Πῶρον ἐχειρωσάμην καὶ Σκύθας δὲοὐκ εὐκαταφρονήτους ἄνδρας ὑπερβὰς τὸνΤάναϊν ἐνίκησα μεγάλῃ ἱππομαχίᾳ καὶτοὺς φίλους εὖ ἐποίησα καὶ τοὺς ἐχθροὺςἠμυνάμην εἰ δὲ καὶ θεὸς ἐδόκουν τοῖς ἀν-θρώποις συγγνωστοὶ ἐκεῖνοι πρὸς τὸμέγεθος τῶν πραγμάτων καὶ τοιοῦτόν τιπιστεύσαντες περὶ ἐμοῦ τὸ δ οὖν τελευ-ταῖον ἐγὼ μὲν βασιλεύων ἀπέθανον οὗτοςδὲ ἐν φυγῇ ὢν παρὰ Προυσίᾳ τῷ Βιθυνῷκαθάπερ ἄξιον ἦν πανουργότατον καὶὠμότατον ὄντα ὡς γὰρ δὴ ἐκράτησεν τῶνἸταλῶν ἐῶ λέγειν ὅτι οὐκ ἰσχύι ἀλλὰ πο-

151

νῆες ἐπληρώθησαν ἐξ ἁπάσης τῆς Ἑλ-λάδος καὶ τοσοῦτοι ἔπεσον Ἕλληνές τε καὶβάρβαροι καὶ τοσαῦται πόλεις ἀνάστατοιγεγόνασινΕΡΜΗΣ Ἀλλ οὐκ εἶδες ὦ Μένιππεζῶσαν τὴν γυναῖκα ἔφης γὰρ ἂν καὶ σὺἀνεμέσητον εἶναι ldquoτοιῇδ ἀμφὶ γυναικὶ πο-λὺν χρόνον ἄλγεα πάσχεινrdquo ἐπεὶ καὶ τὰἄνθη ξηρὰ ὄντα εἴ τις βλέποι ἀποβεβλη-κότα τὴν βαφήν ἄμορφα δῆλον ὅτι αὐτῷδόξει ὅτε μέντοι ἀνθεῖ καὶ ἔχει τὴν χρόανκάλλιστά ἐστιν ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν τοῦτο ὦ Ἑρμῆθαυμάζω εἰ μὴ συνίεσαν οἱ Ἀχαιοὶ περὶπράγματος οὕτως ὀλιγοχρονίου καὶ ῥᾳδίωςἀπανθοῦντος πονοῦντεςΕΡΜΗΣ Οὐ σχολή μοι ὦ Μένιππεσυμφιλοσοφεῖν σοι ὥστε σὺ μὲν ἐπιλε-ξάμενος τόπον ἔνθα ἂν ἐθέλῃς κεῖσο κα-ταβαλὼν σεαυτόν ἐγὼ δὲ τοὺς ἄλλους νε-κροὺς ἤδη μετελεύσομαι

72

γὰρ ἂν ταῖς τοιαύταις οἰμωγαῖς ἐπᾳδόμε-νον

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΚΕΡΒΕΡΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ Κέρβερε ndash συγγενὴςγάρ εἰμί σοι κύων καὶ αὐτὸς ὤν ndash εἰπέ μοιπρὸς τῆς Στυγός οἷος ἦν ὁ Σωκράτηςὁπότε κατῄει παρ ὑμᾶς εἰκὸς δέ σε θεὸνὄντα μὴ ὑλακτεῖν μόνον ἀλλὰ καὶ ἀνθρω-πίνως φθέγγεσθαι ὁπότ ἐθέλοιςΚΕΡΒΕΡΟΣ Πόρρωθεν μέν ὦ Μένιππεπαντάπασιν ἐδόκει ἀτρέπτῳ τῷ προσώπῳπροσιέναι καὶ οὐ πάνυ δεδιέναι τὸν θάνα-τον δοκῶν καὶ τοῦτο ἐμφῆναι τοῖς ἔξω τοῦστομίου ἑστῶσιν ἐθέλων ἐπεὶ δὲ κατέκυ-ψεν εἴσω τοῦ χάσματος καὶ εἶδε τὸν ζόφονκἀγὼ ἔτι διαμέλλοντα αὐτὸν δακὼν τῷ κω-νείῳ κατέσπασα τοῦ ποδός ὥσπερ τὰβρέφη ἐκώκυεν καὶ τὰ ἑαυτοῦ παιδία ὠδύ-

69

168

οὐδὲ γέγονε πώποτεΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀναμνήσω σε ὦΠλούτων Ὀρφεῖ γὰρ δι αὐτὴν ταύτην τὴναἰτίαν τὴν Εὐρυδίκην παρέδοτε καὶ τὴνὁμογενῆ μου Ἄλκηστιν παρεπέμψατεἩρακλεῖ χαριζόμενοι ΠΛΟΥΤΩΝ Θελήσεις δὲ οὕτως κρανί-ον γυμνὸν ὢν καὶ ἄμορφον τῇ καλῇ σουἐκείνῃ νύμφῃ φανῆναι πῶς δὲ κἀκείνηπροσήσεταί σε οὐδὲ διαγνῶναι δυναμένηφοβήσεται γὰρ εὖ οἶδα καὶ φεύξεταί σε καὶμάτην ἔσῃ τοσαύτην ὁδὸν ἀνεληλυθώςΠΕΡΣΕΦΟΝΗ Οὐκοῦν ὦ ἄνερ σὺ καὶτοῦτο ἴασαι καὶ τὸν Ἑρμῆν κέλευσον ἐπει-δὰν ἐν τῷ φωτὶ ἤδη ὁ Πρωτεσίλαος ᾖ κα-θικόμενον ἐν τῇ ῥάβδῳ νεανίαν εὐθὺς κα-λὸν ἀπεργάσασθαι αὐτὸν οἷος ἦν ἐκ τοῦπαστοῦΠΛΟΥΤΩΝ Ἐπεὶ Φερσεφόνῃ συνδο-κεῖ ἀναγαγὼν τοῦτον αὖθις ποίησον νυμ-φίον σὺ δὲ μέμνησο μίαν λαβὼν ἡμέραν

161

ρετο καὶ παντοῖος ἐγίνετοΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν σοφιστὴς ὁ ἄν-θρωπος ἦν καὶ οὐκ ἀληθῶς κατεφρόνει τοῦπράγματοςΚΕΡΒΕΡΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐπείπερ ἀναγκα-ῖον αὐτὸ ἑώρα κατεθρασύνετο ὡς δῆθενοὐκ ἄκων πεισόμενος ὃ πάντως ἔδει παθε-ῖν ὡς θαυμάσονται οἱ θεαταί καὶ ὅλωςπερὶ πάντων γε τῶν τοιούτων εἰπεῖν ἂνἔχοιμι ἕως τοῦ στομίου τολμηροὶ καὶ ἀν-δρεῖοι τὰ δὲ ἔνδοθεν ἔλεγχος ἀκριβήςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἐγὼ δὲ πῶς σοι κατελη-λυθέναι ἔδοξαΚΕΡΒΕΡΟΣ Μόνος ὦ Μένιππε ἀξίωςτοῦ γένους καὶ Διογένης πρὸ σοῦ ὅτι μὴἀναγκαζόμενοι ἐσῄειτε μηδ ὠθούμενοιἀλλ ἐθελούσιοι γελῶντες οἰμώζειν πα-ραγγείλαντες ἅπασιν

70

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΕΡΜΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ποῦ δαὶ οἱ καλοί εἰσιν ἢαἱ καλαί Ἑρμῆ ξενάγησόν με νέηλυνὄντα ΕΡΜΗΣ Οὐ σχολὴ μέν ὦ Μένιππεπλὴν κατ ἐκεῖνο ἀπόβλεψον ἐπὶ τὰ δεξιάἔνθα ὁ Ὑάκινθός τέ ἐστιν καὶ Νάρκισσοςκαὶ Νιρεὺς καὶ Ἀχιλλεὺς καὶ Τυρὼ καὶἙλένη καὶ Λήδα καὶ ὅλως τὰ ἀρχαῖαπάντα κάλληΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀστᾶ μόνα ὁρῶ καὶ κρα-νία τῶν σαρκῶν γυμνά ὅμοια τὰ πολλάΕΡΜΗΣ Καὶ μὴν ἐκεῖνά ἐστιν ἃ πάντεςοἱ ποιηταὶ θαυμάζουσι τὰ ὀστᾶ ὧν σὺ ἔοι-κας καταφρονεῖνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως τὴν Ἑλένην μοιδεῖξον οὐ γὰρ ἂν διαγνοίην ἔγωγεΕΡΜΗΣ Τουτὶ τὸ κρανίον ἡ ἙλένηἐστίνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα διὰ τοῦτο αἱ χίλιαι

71

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΥΣΩΛΟΥ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ὦ Κάρ ἐπὶ τίνι μέγα φρο-νεῖς καὶ πάντων ἡμῶν προτιμᾶσθαι ἀξιοῖςΜΑΥΣΩΛΟΣ Καὶ ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ μένὦ Σινωπεῦ ὃς ἐβασίλευσα Καρίας μὲνἁπάσης ἦρξα δὲ καὶ Λυδῶν ἐνίων καὶ νή-σους δέ τινας ὑπηγαγόμην καὶ ἄχρι Μιλή-του ἐπέβην τὰ πολλὰ τῆς Ἰωνίας κατα-στρεφόμενος καὶ καλὸς ἦν καὶ μέγας καὶἐν πολέμοις καρτερός τὸ δὲ μέγιστον ὅτιἐν Ἁλικαρνασσῷ μνῆμα παμμέγεθες ἔχωἐπικείμενον ἡλίκον οὐκ ἄλλος νεκρός ἀλλοὐδὲ οὕτως ἐς κάλλος ἐξησκημένον ἵππωνκαὶ ἀνδρῶν ἐς τὸ ἀκριβέστατον εἰκα-σμένων λίθου τοῦ καλλίστου οἷον οὐδὲνεὼν εὕροι τις ἂν ῥᾳδίως οὐ δοκῶ σοι δι-καίως ἐπὶ τούτοις μέγα φρονεῖνΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ φῄς καὶτῷ κάλλει καὶ τῷ βάρει τοῦ τάφουΜΑΥΣΩΛΟΣ Νὴ Δί ἐπὶ τούτοις

162

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΙΠΟΝΤΑ ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΕΙ ΕΝ ΛΟΓΟΙΣ3ΠΛΟΙΟΝ Η ΕΥΧΑΙ13ΝΕΚΡΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ59

167

ἀγάγῃ σχολὴν ἀπὸ τῶν θορύβων τῶν ἐνποσίν εἰς Αἴγυπτον ἀπαγαγὼν θάψεινἐκεῖ ὡς γενοίμην εἷς τῶν Αἰγυπτίων θεῶνΔΙΟΓΕΝΗΣ Μὴ γελάσω οὖν ὦἈλέξανδρε ὁρῶν καὶ ἐν ᾅδου ἔτι σε μωραί-νοντα καὶ ἐλπίζοντα Ἄνουβιν ἢ Ὄσιρινγενήσεσθαι πλὴν ἀλλὰ ταῦτα μέν ὦθειότατε μὴ ἐλπίσῃς οὐ γὰρ θέμις ἀνελθε-ῖν τινα τῶν ἅπαξ διαπλευσάντων τὴν λί-μνην καὶ εἰς τὸ εἴσω τοῦ στομίου παρελ-θόντων οὐ γὰρ ἀμελὴς ὁ Αἰακὸς οὐδὲ ὁΚέρβερος εὐκαταφρόνητος ἐκεῖνο δέ γεἡδέως ἂν μάθοιμι παρὰ σοῦ πῶς φέρειςὁπόταν ἐννοήσῃς ὅσην εὐδαιμονίαν ὑπὲργῆς ἀπολιπὼν ἀφῖξαι σωματοφύλακας καὶὑπασπιστὰς καὶ σατράπας καὶ χρυσὸν το-σοῦτον καὶ ἔθνη προσκυνοῦντα καὶ Βαβυ-λῶνα καὶ Βάκτρα καὶ τὰ μεγάλα θηρία καὶτιμὴν καὶ δόξαν καὶ τὸ ἐπίσημον εἶναι ἐξε-λαύνοντα διαδεδεμένον ταινίᾳ λευκῇ τὴνκεφαλὴν πορφυρίδα ἐμπεπορπημένον οὐ

100

ΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲ τὸν ἐλλέβορον ὦΜένιππε ἀναίνομαι πιεῖν γένοιτό μοιμόνονΜΕΝΙΠΠΟΣ Θάρρει ὦ Τάνταλε ὡςοὔτε σὺ οὔτε ἄλλος πίεται τῶν νεκρῶνἀδύνατον γάρ καίτοι οὐ πάντες ὥσπερ σὺἐκ καταδίκης διψῶσι τοῦ ὕδατος αὐτοὺςοὐχ ὑπομένοντος

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΧΕΙΡΩΝΟΣ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤκουσα ὦ Χείρων ὡςθεὸς ὢν ἐπεθύμησας ἀποθανεῖνΧΕΙΡΩΝ Ἀληθῆ ταῦτα ἤκουσας ὦΜένιππε καὶ τέθνηκα ὡς ὁρᾷς ἀθάνατοςεἶναι δυνάμενοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίς δαί σε ἔρως τοῦ θα-νάτου ἔσχεν ἀνεράστου τοῖς πολλοῖς χρή-ματοςΧΕΙΡΩΝ Ἐρῶ πρὸς σὲ οὐκ ἀσύνετον

81

ΝΙΡΕΥΣ Καὶ μὴν ἐροῦ Ὅμηρον ὁποῖοςἦν ὁπότε συνεστράτευον τοῖς ἈχαιοῖςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀνείρατά μοι λέγειςἐγὼ δὲ ἃ βλέπω καὶ νῦν ἔχεις ἐκεῖνα δέ οἱτότε ἴσασινΝΙΡΕΥΣ Οὔκουν ἐγὼ ἐνταῦθα εὐμορ-φότερός εἰμι ὦ Μένιππε ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔτε σὺ οὔτε ἄλλοςεὔμορφος ἰσοτιμία γὰρ ἐν ᾅδου καὶ ὅμοιοιἅπαντεςΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἐμοὶ μὲν καὶ τοῦτο ἱκανόν

166

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλ ὦ καλὲ Μαύσωλεοὔτε ἡ ἰσχὺς ἔτι σοι ἐκείνη οὔτε ἡ μορφὴπάρεστιν εἰ γοῦν τινα ἑλοίμεθα δικαστὴνεὐμορφίας πέρι οὐκ ἔχω εἰπεῖν τίνος ἕνε-κα τὸ σὸν κρανίον προτιμηθείη ἂν τοῦἐμοῦ φαλακρὰ γὰρ ἄμφω καὶ γυμνά καὶτοὺς ὀδόντας ὁμοίως προφαίνομεν καὶ τοὺςὀφθαλμοὺς ἀφῃρήμεθα καὶ τὰς ῥῖνας ἀπο-σεσιμώμεθα ὁ δὲ τάφος καὶ οἱ πολυτελεῖςἐκεῖνοι λίθοι Ἁλικαρνασσεῦσι μὲν ἴσωςεἶεν ἐπιδείκνυσθαι καὶ φιλοτιμεῖσθαι πρὸςτοὺς ξένους ὡς δή τι μέγα οἰκοδόμημααὐτοῖς ἐστιν σὺ δέ ὦ βέλτιστε οὐχ ὁρῶ ὅτι ἀπολαύεις αὐτοῦ πλὴν εἰ μὴ τοῦτο φῄςὅτι μᾶλλον ἡμῶν ἀχθοφορεῖς ὑπὸ τηλικού-τοις λίθοις πιεζόμενοςΜΑΥΣΩΛΟΣ Ἀνόνητα οὖν μοι ἐκεῖναπάντα καὶ ἰσότιμος ἔσται Μαύσωλος καὶΔιογένης ΔΙΟΓΕΝΗΣ Οὐκ ἰσότιμος ὦ γεν-ναιότατε οὐ γὰρ Μαύσωλος μὲν γὰρ

163

ὄντα οὐκ ἦν ἔτι ἡδὺ ἀπολαύειν τῆς ἀθανα-σίαςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐχ ἡδὺ ἦν ζῶντα ὁρᾶντὸ φῶςΧΕΙΡΩΝ Οὔκ ὦ Μένιππε τὸ γὰρ ἡδὺἔγωγε ποικίλον τι καὶ οὐχ ἁπλοῦν ἡγοῦμαιεἶναι ἐγὼ δὲ ἔζων ἀεὶ καὶ ἀπέλαυον τῶνὁμοίων ἡλίου φωτός τροφῆς αἱ ὧραι δὲαἱ αὐταὶ καὶ τὰ γινόμενα ἅπαντα ἑξῆς ἕκα-στον ὥσπερ ἀκολουθοῦντα θάτερον θα-τέρῳ ἐνεπλήσθην οὖν αὐτῶν οὐ γὰρ ἐν τῷαὐτῷ ἀεὶ ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ ltμὴgt μετασχεῖνὅλως τὸ τερπνὸν ἦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις ὦ Χείρων τὰἐν ᾅδου δὲ πῶς φέρεις ἀφ οὗ προελόμενοςαὐτὰ ἥκειςΧΕΙΡΩΝ Οὐκ ἀηδῶς ὦ Μένιππε ἡγὰρ ἰσοτιμία πάνυ δημοτικὴ καὶ τὸ πρᾶγ-μα οὐδὲν ἔχει τὸ διάφορον ἐν φωτὶ εἶναι ἢἐν σκότῳ ἄλλως τε οὔτε διψῆν ὥσπερ ἄνωοὔτε πεινῆν δεῖ ἀλλ ἀνεπιδεεῖς τούτων

82

ἄχρηστόν σοι ὦ Ἀλέξανδρε πρὸς τὰπράγματα ἐγένετο πολλοὶ γὰρ ὑπέπτησ-σον θεὸν εἶναί σε νομίζοντες ἀτὰρ εἰπέμοι τίνι τὴν τοσαύτην ἀρχὴν καταλέλοι-παςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκ οἶδα ὦ Διόγενεςοὐ γὰρ ἔφθασα ἐπισκῆψαί τι περὶ αὐτῆς ἢτοῦτο μόνον ὅτι ἀποθνήσκων Περδίκκᾳτὸν δακτύλιον ἐπέδωκα πλὴν ἀλλὰ τί γε-λᾷς ὦ ΔιόγενεςΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί γὰρ ἄλλο ἢ ἀνεμνήσθηνοἷα ἐποίει ἡ Ἑλλάς ἄρτι σε παρειληφότατὴν ἀρχὴν κολακεύοντες καὶ προστάτηναἱρούμενοι καὶ στρατηγὸν ἐπὶ τοὺς βαρ-βάρους ἔνιοι δὲ καὶ τοῖς δώδεκα θεοῖς προ-στιθέντες καὶ οἰκοδομοῦντές σοι νεὼς καὶθύοντες ὡς δράκοντος υἱῷ ἀλλ εἰπέ μοιποῦ σε οἱ Μακεδόνες ἔθαψαν ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἔτι ἐν Βαβυλῶνι κε-ῖμαι τριακοστὴν ἡμέραν ταύτην ὑπισχνε-ῖται δὲ Πτολεμαῖος ὁ ὑπασπιστής ἤν ποτε

99

οἰμώξεται μεμνημένος τῶν ὑπὲρ γῆς ἐνοἷς εὐδαιμονεῖν ᾤετο Διογένης δὲ καταγε-λάσεται αὐτοῦ καὶ τάφον ὁ μὲν ἐν Ἁλικαρ-νασσῷ ἐρεῖ ἑαυτοῦ ὑπὸ Ἀρτεμισίας τῆς γυ-ναικὸς καὶ ἀδελφῆς κατεσκευασμένον ὁΔιογένης δὲ τοῦ μὲν σώματος εἰ καί τινατάφον ἔχει οὐκ οἶδεν οὐδὲ γὰρ ἔμελεναὐτῷ τούτου λόγον δὲ τοῖς ἀρίστοις περὶτούτου καταλέλοιπεν ἀνδρὸς βίον βεβιω-κὼς ὑψηλότερον ὦ Καρῶν ἀνδραποδω-δέστατε τοῦ σοῦ μνήματος καὶ ἐν βεβαιο-τέρῳ χωρίῳ κατεσκευασμένον

ΝΙΡΕΩΣ ΚΑΙ ΘΕΡΣΙΤΟΥ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΝΙΡΕΥΣ Ἰδοὺ δή Μένιππος οὑτοσὶ δι-κάσει πότερος εὐμορφότερός ἐστιν εἰπέὦ Μένιππε οὐ καλλίων σοι δοκῶΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δὲ καὶ ἔστε πρότε-ρον οἶμαι χρὴ γὰρ τοῦτο εἰδέναι

164

ΝΙΡΕΥΣ Νιρεὺς καὶ ΘερσίτηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πότερος οὖν ὁ Νιρεὺς καὶπότερος ὁ Θερσίτης οὐδέπω γὰρ τοῦτοδῆλον ΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἓν μὲν ἤδη τοῦτο ἔχω ὅτιὅμοιός εἰμί σοι καὶ οὐδὲν τηλικοῦτον δια-φέρεις ἡλίκον σε Ὅμηρος ἐκεῖνος ὁ τυ-φλὸς ἐπῄνεσεν ἁπάντων εὐμορφότερονπροσειπών ἀλλ ὁ φοξὸς ἐγὼ καὶ ψεδνὸςοὐδὲν χείρων ἐφάνην τῷ δικαστῇ ὅρα δὲσύ ὦ Μένιππε ὅντινα καὶ εὐμορφότερονἡγῇΝΙΡΕΥΣ Ἐμέ γε τὸν Ἀγλαΐας καὶΧάροπος ldquoὃς κάλλιστος ἀνὴρ ὑπὸ ἼλιονἦλθονrdquoΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλ οὐχὶ καὶ ὑπὸ γῆνὡς οἶμαι κάλλιστος ἦλθες ἀλλὰ τὰ μὲνὀστᾶ ὅμοια τὸ δὲ κρανίον ταύτῃ μόνον ἄραδιακρίνοιτο ἀπὸ τοῦ Θερσίτου κρανίου ὅτιεὔθρυπτον τὸ σόν ἀλαπαδνὸν γὰρ αὐτὸ καὶοὐκ ἀνδρῶδες ἔχεις

165

κατ ἐμὲ ἰσόπαλον ἔτι Πέρσαι γάρ εἰσι καὶὁ βασιλεὺς ἐν αὐτοῖς ἡ δὲ ἵππος ἅπασατῶν βαρβάρων ἐπὶ τὸ δεξιὸν ἡμῶν ἐλαύ-νουσιν ὥστε ὦ Λυκῖνε αὐτός τε ἀνὴρἀγαθὸς γίγνου καὶ τοῖς μετὰ σαυτοῦ παρα-κελεύου δέχεσθαι τὴν ἐπέλασινΛΥΚΙΝΟΣ Ὢ τῆς τύχης ἐπ ἐμὲ γὰροἱ ἱππεῖς ἅπαντες καὶ μόνος ἐπιτήδειοςαὐτοῖς ἔδοξα ἐπελαύνεσθαι καί μοι δοκῶἢν βιάζωνται αὐτομολήσειν προσδραμὼνἐς τὴν παλαίστραν ἔτι πολεμοῦντας ὑμᾶςκαταλιπώνΣΑΜΙΠΠΟΣ Μηδαμῶς κρατεῖς γὰραὐτῶν καὶ σὺ ἤδη τὸ μέρος ἐγὼ δέ ὡςὁρᾷς καὶ μονομαχήσω πρὸς τὸν βασιλέαπροκαλεῖται γάρ με καὶ ἀναδῦναι πάντωςαἰσχρόνΛΥΚΙΝΟΣ Νὴ Δία καὶ τετρώσῃ αὐτίκαμάλα πρὸς αὐτοῦ βασιλικὸν γὰρ καὶ τὸτρωθῆναι περὶ τῆς ἀρχῆς μαχόμενονΣΑΜΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις ἐπιπόλαιον

46

τόδε τί δή ποτε οὐχ εἷς δακτύλιος ἅπανταταῦτα δύναταί σοι ἀλλὰ τοσούτους περι-ημμένος βαδιῇ τὴν ἀριστερὰν πεφορτι-σμένος κατὰ δάκτυλον ἕνα μᾶλλον δὲὑπερπαίει ὁ ἀριθμός καὶ δεήσει καὶ τὴνδεξιὰν συνεπιλαβεῖν καίτοι ἑνὸς τοῦ ἀνα-γκαιοτάτου προσδεῖ ὃς περιθέμενόν σεπαύσει μωραίνοντα τὴν πολλὴν ταύτηνκόρυζαν ἀποξύσας ἢ τοῦτο μὲν καὶ ὁ ἑλ-λέβορος ἱκανὸς ποιῆσαι ζωρότερος ποθείςΤΙΜΟΛΑΟΣ Ἀλλὰ πάντως ὦ Λυκῖνεκαὶ αὐτὸς εὔξῃ τι ἤδη ποτέ ὡς ἂν μάθω-μεν οἷα αἰτήσεις ἀνεπίληπτα καὶ ἀνέγκλη-τα ὁ συκοφαντῶν τοὺς ἄλλους ΛΥΚΙΝΟΣ Ἀλλ οὐ δέομαι εὐχῆς ἐγώἥκομεν γὰρ δὴ πρὸς τὸ Δίπυλον καὶ ὁ βέλ-τιστος οὑτοσὶ Σάμιππος ἀμφὶ Βαβυλῶναμονομαχῶν καὶ σύ ὦ Τιμόλαε ἀριστῶνμὲν ἐν Συρίᾳ δειπνῶν δὲ ἐν Ἰταλίᾳ καὶτοῖς ἐμοὶ ἐπιβάλλουσι σταδίοις κατεχρήσα-σθε καλῶς ποιοῦντες ἄλλως τε οὐκ ἂν δε-

55

ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Ὅτι ὦ Ἑρμῆ ἀθάνα-τον ᾤμην τὴν ψυχὴν ὑπάρχεινΜΕΝΙΠΠΟΣ Ψεύδεται ἄλλα γὰρ ἔοικελυπεῖν αὐτόνΕΡΜΗΣ Τὰ ποῖαΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅτι μηκέτι δειπνήσειπολυτελῆ δεῖπνα μηδὲ νύκτωρ ἐξιὼν ἅπα-ντας λανθάνων τῷ ἱματίῳ τὴν κεφαλὴν κα-τειλήσας περίεισιν ἐν κύκλῳ τὰ χαμαιτυ-πεῖα καὶ ἕωθεν ἐξαπατῶν τοὺς νέους ἐπὶτῇ σοφίᾳ ἀργύριον λήψεται ταῦτα λυπεῖαὐτόν ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Σὺ γάρ ὦ Μένιππεοὐκ ἄχθῃ ἀποθανώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Πῶς ὃς ἔσπευσα ἐπὶ τὸνθάνατον καλέσαντος μηδενός ἀλλὰ μετα-ξὺ λόγων οὐ κραυγή τις ἀκούεται ὥσπερτινῶν ἀπὸ γῆς βοώντωνΕΡΜΗΣ Ναί ὦ Μένιππε οὐκ ἀφ ἑνόςγε χώρου ἀλλ οἱ μὲν εἰς τὴν ἐκκλησίανσυνελθόντες ἄσμενοι γελῶσι πάντες ἐπὶ τῷ

128

ΚΡΑΤΗΣ Ἀλλ οἱ ἄλλοι ἠμέλουν τῶντοιούτων κτημάτων καὶ οὐδεὶς ἐθεράπευενἡμᾶς κληρονομήσειν προσδοκῶν εἰς δὲ τὸχρυσίον πάντες ἔβλεπονΔΙΟΓΕΝΗΣ Εἰκότως οὐ γὰρ εἶχονἔνθα δέξαιντο τὰ τοιαῦτα παρ ἡμῶν διερ-ρυηκότες ὑπὸ τρυφῆς καθάπερ τὰ σαπρὰτῶν βαλλαντίων ὥστε εἴ ποτε καὶ ἐμβάλοιτις ἐς αὐτοὺς ἢ σοφίαν ἢ παρρησίαν ἢ ἀλή-θειαν ἐξέπιπτεν εὐθὺς καὶ διέρρει τοῦπυθμένος στέγειν οὐ δυναμένου οἷόν τιπάσχουσιν αἱ τοῦ Δαναοῦ αὗται παρθένοιεἰς τὸν τετρυπημένον πίθον ἐπαντλοῦσαιτὸ δὲ χρυσίον ὀδοῦσι καὶ ὄνυξι καὶ πάσῃμηχανῇ ἐφύλαττονΚΡΑΤΗΣ Οὐκοῦν ἡμεῖς μὲν ἕξομενκἀνταῦθα τὸν πλοῦτον οἱ δὲ ὀβολὸν ἥξουσικομίζοντες καὶ τοῦτον ἄχρι τοῦ πορθμέως

133

σκοπεῖν ἔξω βέλους ὑπεραιωρούμενον καὶεἰ δόξειέ μοι προσθέμενος ἂν τοῖς ἡττη-μένοις κοιμίσας τοὺς κρατοῦντας νικᾶν πα-ρεῖχον τοῖς φεύγουσιν ἀναστρέψασιν ἀπὸτῆς τροπῆς καὶ τὸ ὅλον παιδιὰν ἐποιού-μην ἂν τὸν τῶν ἀνθρώπων βίον καὶ πάνταἐμὰ ἦν καὶ θεὸς ἐδόκουν τοῖς ἄλλοις τοῦτοἡ ἄκρα εὐδαιμονία ἐστὶ μήτε ἀπολέσθαιμήτε ἐπιβουλευθῆναι δυναμένη καὶ μάλι-στα μεθ ὑγιείας ἐν μακρῷ τῷ βίῳ τί ἂναἰτιάσαιο ὦ Λυκῖνε τῆς εὐχῆςΛΥΚΙΝΟΣ Οὐδέν ὦ Τιμόλαε οὐδὲγὰρ ἀσφαλὲς ἐναντιοῦσθαι ἀνδρὶ πτηνῷκαὶ ὑπὲρ μυρίους τὴν ἰσχύν πλὴν ἀλλὰἐκεῖνο ἐρήσομαί σε εἴ τινα ἄλλον εἶδες ἐντοσούτοις ἔθνεσιν ὅσα ὑπερέπτης γέρονταἤδη ἄνδρα οὕτω παρακεκινηκότα τὴνγνώμην ἐπὶ δακτυλίου μικροῦ ὀχούμενονὄρη ὅλα κινεῖν ἄκρῳ τῷ δακτύλῳ δυνάμε-νον ἐπέραστον πᾶσι καὶ ταῦτα φαλακρὸνὄντα καὶ τὴν ῥῖνα σιμόν ἀτὰρ εἰπέ μοι καὶ

54

μέντοι τὸ τραῦμα καὶ οὐκ εἰς τὰ φανερὰτοῦ σώματος ὡς μηδὲ τὴν οὐλὴν ὕστερονἄμορφον γενέσθαι πλὴν ἀλλὰ ὁρᾷς ὅπωςἐπελάσας μιᾷ πληγῇ αὐτόν τε καὶ τὸν ἵπ-πον διέπειρα τὴν λόγχην ἀφείς εἶτα τὴνκεφαλὴν ἀποτεμὼν καὶ ἀφελὼν τὸ διάδημαβασιλεὺς ἤδη γέγονα προσκυνούμενος ὑφἁπάντων οἱ βάρβαροι προσκυνείτωσανὑμῶν κατὰ τὸν Ἑλλήνων νόμον ἄρξω εἷςστρατηγὸς ὀνομαζόμενος ἐπὶ τούτοις ἄραἐννοεῖτε ὅσας μὲν πόλεις ἐπωνύμους ἐπἐμαυτοῦ οἰκιῶ ὅσας δὲ καὶ καθαιρήσωἑλὼν κατὰ κράτος αἳ ἂν ὑβρίσωσί τι ἐςτὴν ἀρχήν ἁπάντων δὲ μάλιστα Κυδίαντὸν πλούσιον μετελεύσομαι ὃς ὅμορος ὤνμοι ἐξέωσε τοῦ ἀγροῦ ἐπιβαίνων κατ ὀλί-γον ἐς τὸ εἴσω τῶν ὅρωνΛΥΚΙΝΟΣ Πέπαυσο ἤδη ὦ Σάμιππεκαιρὸς γὰρ σὲ ἤδη μὲν νενικηκότα τηλι-καύτην μάχην ἐν Βαβυλῶνι εὐωχεῖσθαι τὰἐπινίκια ndash ἑκστάδιος γὰρ οἶμαί σοι ἡ ἀρχή

47

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Εὖ ἐποίησαν ἡμεῖς δὲὁπότε ἐν τῷ βίῳ ἦμεν οὐδὲν τοιοῦτον ἐνε-νοοῦμεν περὶ ἀλλήλων οὔτε πώποτεηὐξάμην Ἀντισθένην ἀποθανεῖν ὡς κληρο-νομήσαιμι τῆς βακτηρίας αὐτοῦ ndash εἶχεν δὲπάνυ καρτερὰν ἐκ κοτίνου ποιησάμενος ndashοὔτε οἶμαι σὺ ὁ Κράτης ἐπεθύμεις κληρο-νομεῖν ἀποθανόντος ἐμοῦ τὰ κτήματα καὶτὸν πίθον καὶ τὴν πήραν χοίνικας δύο θέρ-μων ἔχουσανΚΡΑΤΗΣ Οὐδὲν γάρ μοι τούτων ἔδειἀλλ οὐδὲ σοί ὦ Διόγενες ἃ γὰρ ἐχρῆν σύτε Ἀντισθένους ἐκληρονόμησας καὶ ἐγὼσοῦ πολλῷ μείζω καὶ σεμνότερα τῆς Περ-σῶν ἀρχῆς ΔΙΟΓΕΝΗΣ Τίνα ταῦτα φῄςΚΡΑΤΗΣ Σοφίαν αὐτάρκειαν ἀλή-θειαν παρρησίαν ἐλευθερίανΔΙΟΓΕΝΗΣ Νὴ Δία μέμνημαι τοῦτονδιαδεξάμενος τὸν πλοῦτον παρὰ Ἀντι-σθένους καὶ σοὶ ἔτι πλείω καταλιπών

132

Λαμπίχου θανάτῳ καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ συ-νέχεται πρὸς τῶν γυναικῶν καὶ τὰ παιδίανεογνὰ ὄντα ὁμοίως κἀκεῖνα ὑπὸ τῶν παί-δων βάλλεται ἀφθόνοις τοῖς λίθοις ἄλλοιδὲ Διόφαντον τὸν ῥήτορα ἐπαινοῦσιν ἐν Σι-κυῶνι ἐπιταφίους λόγους διεξιόντα ἐπὶΚράτωνι τούτῳ καὶ νὴ Δία γε ἡ Δαμασίουμήτηρ κωκύουσα ἐξάρχει τοῦ θρήνου σὺνγυναιξὶν ἐπὶ τῷ Δαμασίᾳ σὲ δὲ οὐδείς ὦΜένιππε δακρύει καθ ἡσυχίαν δὲ κεῖσαιμόνοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐδαμῶς ἀλλ ἀκούσῃτῶν κυνῶν μετ ὀλίγον ὠρυομένων οἴκτι-στον ἐπ ἐμοὶ καὶ τῶν κοράκων τυπτο-μένων τοῖς πτεροῖς ὁπόταν συνελθόντεςθάπτωσί μεΕΡΜΗΣ Γεννάδας εἶ ὦ Μένιππε ἀλλἐπεὶ καταπεπλεύκαμεν ἡμεῖς ὑμεῖς μὲνἄπιτε πρὸς τὸ δικαστήριον εὐθεῖαν ἐκείνηνπροϊόντες ἐγὼ δὲ καὶ ὁ πορθμεὺς ἄλλουςμετελευσόμεθα

129

ndash Τιμόλαον δὲ ἐν τῷ μέρει εὔχεσθαι ὅπερἂν ἐθέλῃΣΑΜΙΠΠΟΣ Τί δ οὖν ὦ Λυκῖνε οἷάσοι ᾐτῆσθαι δοκῶΛΥΚΙΝΟΣ Παρὰ πολύ ὦ θαυμασιώτα-τε βασιλέων ἐπιπονώτερα καὶ βιαιότερατῶν Ἀδειμάντου παρ ὅσον ἐκεῖνος μὲνἐτρύφα διτάλαντα χρύσεα ἐκπώματα προ-πίνων τοῖς συμπόταις σὺ δὲ καὶ ἐτι-τρώσκου μονομαχῶν καὶ ἐδεδίεις καὶἐφρόντιζες νύκτωρ καὶ μεθ ἡμέραν οὐμόνον γάρ σοι τὰ παρὰ τῶν πολεμίων φο-βερὰ ἦν ἀλλὰ καὶ ἐπιβουλαὶ μυρίαι καὶφθόνος παρὰ τῶν συνόντων καὶ μῖσος καὶκολακεία φίλος δὲ οὐδεὶς ἀληθής ἀλλὰπρὸς τὸ δέος ἅπαντες ἢ πρὸς τὴν ἐλπίδαεὖνοι δοκοῦντες εἶναι ἀπόλαυσις μέν γεοὐδὲ ὄναρ τῶν ἡδέων ἀλλὰ δόξα μόνη καὶπορφυρὶς χρυσῷ ποικίλη καὶ ταινία λευκὴπερὶ τῷ μετώπῳ καὶ δορυφόροι προϊόντεςτὰ δ ἄλλα κάματος ἀφόρητος καὶ ἀηδία

48

ἑώρων ἄν καὶ τὰς πηγὰς δὲ τὰς Νείλουμόνος ἂν ἠπιστάμην καὶ ὅσον τῆς γῆς ἀοί-κητον καὶ εἴ τινες ἀντίποδες ἡμῖν οἰκοῦσιτὸ νότιον τῆς γῆς ἡμίτομον ἔχοντες ἔτι δὲκαὶ ἀστέρων φύσιν καὶ σελήνης καὶ αὐτοῦἡλίου ῥᾳδίως ἔγνων ἂν ἀπαθὴς ὢν τῷ πυρίκαὶ τὸ πάντων ἥδιστον αὐθημερὸν ἀγγε-ῖλαι ἐς Βαβυλῶνα τίς ἐνίκησεν Ὀλύμπιακαὶ ἀριστήσαντα εἰ τύχοι ἐν Συρίᾳ δει-πνῆσαι ἐν Ἰταλίᾳ εἰ δέ τις ἐχθρὸς εἴηἀμύνασθαι καὶ τοῦτον ἐκ τοῦ ἀφανοῦςπέτρον ἐμβαλόντα τῇ κεφαλῇ ὡς ἐπιτε-τρῖφθαι τὸ κρανίον τούς τε αὖ φίλους εὖποιεῖν ἐπιχέαντα κοιμωμένοις αὐτοῖς τὸχρυσίον καὶ μὴν εἴ τις ὑπερόπτης εἴη ἢ τύ-ραννος πλούσιος ὑβριστής ἀράμενος αὐτὸνὅσον ἐπὶ σταδίους εἴκοσιν ἀφῆκα φέρεσθαικατὰ τῶν κρημνῶν τοῖς παιδικοῖς δὲ ὁμι-λεῖν ἀκωλύτως ἂν ἐξῆν εἰσιόντα ἀθέατονκοιμίσαντα ἅπαντας ἄνευ ἐκείνων μόνωνοἷον δὲ κἀκεῖνο ἦν τοὺς πολεμοῦντας ἐπι-

53

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὐπλοεῖτε ὦ Ἑρμῆπροΐωμεν δὲ καὶ ἡμεῖς τί οὖν ἔτι καὶ μέλ-λετε δικασθῆναι δεήσει καὶ τὰς καταδί-κας φασὶν εἶναι βαρείας τροχοὺς καὶ λί-θους καὶ γῦπας δειχθήσεται δὲ ὁ ἑκάστουβίος

ΚΡΑΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ

ΚΡΑΤΗΣ Μοίριχον τὸν πλούσιον ἐγί-νωσκες ὦ Διόγενες τὸν πάνυ πλούσιοντὸν ἐκ Κορίνθου τὸν τὰς πολλὰς ὁλκάδαςἔχοντα οὗ ἀνεψιὸς Ἀριστέας πλούσιος καὶαὐτὸς ὤν τὸ Ὁμηρικὸν ἐκεῖνο εἰώθει ἐπι-λέγειν rsquoἤ μ ἀνάειρ ἢ ἐγὼ σέrsquoΔΙΟΓΕΝΗΣ Τίνος ἕνεκα ὦ ΚράτηςΚΡΑΤΗΣ Ἐθεράπευον ἀλλήλους τοῦκλήρου ἕνεκα ἑκάτερος ἡλικιῶται ὄντεςκαὶ τὰς διαθήκας εἰς τὸ φανερὸν ἐτίθεντοἈριστέαν μὲν ὁ Μοίριχος εἰ προαποθάνοι

130

δεσπότην ἀφιεὶς τῶν ἑαυτοῦ πάντων Μοί-ριχον δὲ ὁ Ἀριστέας εἰ προαπέλθοι αὐτοῦταῦτα μὲν ἐγέγραπτο οἱ δὲ ἐθεράπευονὑπερβαλλόμενοι ἀλλήλους τῇ κολακείᾳκαὶ οἱ μάντεις εἴτε ἀπὸ τῶν ἄστρων τεκ-μαιρόμενοι τὸ μέλλον εἴτε ἀπὸ τῶν ὀνει-ράτων ὥς γε Χαλδαίων παῖδες ἀλλὰ καὶ ὁΠύθιος αὐτὸς ἄρτι μὲν Ἀριστέᾳ παρεῖχε τὸκράτος ἄρτι δὲ Μοιρίχῳ καὶ τὰ τάλανταποτὲ μὲν ἐπὶ τοῦτον νῦν δ ἐπ ἐκεῖνον ἔρ-ρεπεΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί οὖν πέρας ἐγένετο ὦΚράτης ἀκοῦσαι γὰρ ἄξιονΚΡΑΤΗΣ Ἄμφω τεθνᾶσιν ἐπὶ μιᾶςἡμέρας οἱ δὲ κλῆροι εἰς Εὐνόμιον καὶΘρασυκλέα περιῆλθον ἄμφω συγγενεῖςὄντας οὐδὲ πώποτε προμαντευομένουςοὕτω γενέσθαι ταῦτα διαπλέοντες γὰρ ἀπὸΣικυῶνος εἰς Κίρραν κατὰ μέσον τὸν πόρονπλαγίῳ περιπεσόντες τῷ Ἰάπυγι ἀνε-τράπησαν

131

τὰς καὶ τὰ μειράκια ἐπιμεμηνέναι μοι καὶεὐδαίμονα εἶναι δοκεῖν εἴ τινα καὶ μόνονπροσβλέψαιμι αὐτῶν εἰ δ ὑπερορῴηνκἀκεῖνα ὑπὸ λύπης ἀπολλύσθω καὶ ὅλωςὑπὲρ τὸν Ὑάκινθον ἢ Ὕλαν ἢ Φάωνα τὸνΧῖον εἶναί με καὶ ταῦτα πάντα ἔχειν μὴὀλιγοχρόνιον ὄντα μηδὲ κατὰ μέτρονζῶντα τῆς ἀνθρωπίνης βιοτῆς ἀλλ ἔτη χί-λια νέον ἐκ νέου γιγνόμενον διαβιῶναιἀμφὶ τὰ ἑπτακαίδεκα ἔτη ἀεὶ ἀποδυόμενοντὸ γῆρας ὥσπερ οἱ ὄφεις οὐδὲν γὰρ δεήσειμε ταῦτα ἔχοντα πάντα γὰρ ἐμὰ ἦν ἂν τὰτῶν ἄλλων ἐς ὅσον ἀνοίγειν τε τὰς θύραςἐδυνάμην καὶ κοιμίζειν τοὺς φύλακας καὶἀθέατος εἶναι εἰσιών εἰ δέ τι ἐν Ἰνδοῖς ἢὙπερβορέοις θέαμα παράδοξον ἢ κτῆματίμιον ἢ ὅσα ἐμφαγεῖν ἢ πιεῖν ἡδέα οὐ με-ταστειλάμενος ἀλλ αὐτὸς ἐπιπετόμενοςἀπέλαυον ἁπάντων ἐς κόρον καὶ ἐπεὶ γρὺψὑπόπτερον θηρίον ἢ φοῖνιξ ὄρνεον ἐν Ἰνδοῖςἀθέατον τοῖς ἄλλοις ἐγὼ δὲ καὶ τοῦτο

52

πολλή καὶ ἢ χρηματίζειν δεῖ τοῖς παρὰτῶν πολεμίων ἥκουσιν ἢ δικάζειν ἢ κατα-πέμπειν τοῖς ὑπηκόοις ἐπιτάγματα καὶἤτοι ἀφέστηκέ τι ἔθνος ἢ ἐπελαύνουσί τι-νες τῶν ἔξω τῆς ἀρχῆς δεδιέναι οὖν δεῖπάντα καὶ ὑφορᾶσθαι καὶ ὅλως ὑπὸπάντων μᾶλλον ἢ ὑπὸ σεαυτοῦ εὐδαιμονί-ζεσθαι καὶ γὰρ οὖν καὶ τόδε πῶς οὐ ταπει-νόν ὅτι καὶ νοσεῖς τὰ ὅμοια τοῖς ἰδιώταιςκαὶ ὁ πυρετὸς οὐ διαγιγνώσκει σε βασιλέαὄντα οὐδ ὁ θάνατος δέδιε τοὺς δορυ-φόρους ἀλλ ἐπιστάς ὁπόταν αὐτῷ δοκῇἄγει οἰμώζοντα οὐκ αἰδούμενος τὸ διάδη-μα σὺ δὲ ὁ οὕτως ὑψηλὸς καταπεσὼνἀνάσπαστος ἐκ τοῦ βασιλείου θρόνου τὴναὐτὴν ὁδὸν ἄπει τοῖς πολλοῖς ἰσότιμοςἐλαυνόμενος ἐν τῇ ἀγέλῃ τῶν νεκρῶνχῶμα ὑψηλὸν ὑπὲρ γῆς καὶ στήλην μακρὰνἢ πυραμίδα εὔγραμμον τὰς γωνίας ἀπολι-πών ἐκπρόθεσμα καὶ ἀνεπαίσθητα φιλοτι-μήματα εἰκόνες δὲ ἐκεῖναι καὶ νεῴ οὓς

49

τῇ ἀποβάσει ἀπέθανον ὑπὸ τοῦ Ἕκτοροςὁ οὖν ἔρως τῆς γυναικὸς οὐ μετρίως ἀπο-κναίει με ὦ δέσποτα καὶ βούλομαι κἂνπρὸς ὀλίγον ὀφθεὶς αὐτῇ καταβῆναι πάλινΠΛΟΥΤΩΝ Οὐκ ἔπιες ὦ Πρωτεσί-λαε τὸ Λήθης ὕδωρΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Καὶ μάλα ὦ δέσπο-τα τὸ δὲ πρᾶγμα ὑπέρογκον ἦνΠΛΟΥΤΩΝ Οὐκοῦν περίμεινον ἀφίξε-ται γὰρ κἀκείνη ποτὲ καὶ οὐδὲ σὲ ἀνελθεῖνδεήσειΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀλλ οὐ φέρω τὴνδιατριβήν ὦ Πλούτων ἠράσθης δὲ καὶαὐτὸς ἤδη καὶ οἶσθα οἷον τὸ ἐρᾶν ἐστινΠΛΟΥΤΩΝ Εἶτα τί σε ὀνήσει μίανἡμέραν ἀναβιῶναι μετ ὀλίγον τὰ αὐτὰ ὀδυ-ρόμενονΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Οἶμαι πείσειν κἀκεί-νην ἀκολουθεῖν παρ ὑμᾶς ὥστε ἀνθ ἑνὸςδύο νεκροὺς λήψῃ μετ ὀλίγονΠΛΟΥΤΩΝ Οὐ θέμις γενέσθαι ταῦτα

160

ΑΙΑΝΤΟΣ ΚΑΙ ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΟΣ

ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Εἰ σὺ μανείς ὦ Αἶανσεαυτὸν ἐφόνευσας ἐμέλλησας δὲ καὶ ἡμᾶςἅπαντας τί αἰτιᾷ τὸν Ὀδυσσέα καὶ πρῴηνοὔτε προσέβλεψας αὐτόν ὁπότε ἧκεν μα-ντευσόμενος οὔτε προσειπεῖν ἠξίωσας ἄν-δρα συστρατιώτην καὶ ἑταῖρον ἀλλ ὑπερο-πτικῶς μεγάλα βαίνων παρῆλθεςΑΙΑΣ Εἰκότως ὦ Ἀγάμεμνον αὐτὸςγοῦν μοι τῆς μανίας αἴτιος κατέστη μόνοςἀντεξετασθεὶς ἐπὶ τοῖς ὅπλοιςΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Ἠξίους δὲ ἀναντα-γώνιστος εἶναι καὶ ἀκονιτὶ κρατεῖνἁπάντωνΑΙΑΣ Ναί τά γε τοιαῦτα οἰκεία γάρμοι ἦν ἡ πανοπλία τοῦ ἀνεψιοῦ γε οὖσακαὶ ὑμεῖς οἱ ἄλλοι πολὺ ἀμείνους ὄντεςἀπείπασθε τὸν ἀγῶνα καὶ παρεχωρήσατέμοι τῶν ἄθλων ὁ δὲ Λαέρτου ὃν ἐγὼ πολ-λάκις ἔσωσα κινδυνεύοντα κατακεκόφθαι

141

ἀνιστᾶσιν αἱ πόλεις θεραπεύουσαι καὶ τὸμέγα ὄνομα πάντα κατ ὀλίγον ὑπορρεῖ καὶἄπεισιν ἀμελούμενα ἢν δὲ καὶ ὅτι μάλισταἐπὶ πλεῖστον παραμείνῃ τίς ἔτι ἀπόλαυσιςἀναισθήτῳ αὐτῷ γενομένῳ ὁρᾷς οἷα μὲνἔτι ζῶν ἕξεις πράγματα δεδιὼς καὶ φροντί-ζων καὶ κάμνων οἷα δὲ καὶ μετὰ τὴν ἀπαλ-λαγὴν ἔσται Ἀλλ ἤδη σὸν αἰτεῖν ὦ Τιμόλαε καὶ ὅπωςὑπερβαλῇ τούτους ὥσπερ εἰκὸς ἄνδρα συ-νετὸν καὶ πράγμασιν χρῆσθαι εἰδόταΤΙΜΟΛΑΟΣ Σκόπει γοῦν ὦ Λυκῖνε εἴτι ἐπιλήψιμον εὔξομαι καὶ ὅ τι ἂν εὐθῦναίτις δυνηθείη χρυσὸν μὲν οὖν καὶ θησαυρο-ὺς καὶ μεδίμνους νομίσματος ἢ βασιλείαςκαὶ πολέμους καὶ δείματα ὑπὲρ τῆς ἀρχῆςεἰκότως διέβαλες οὐκ αἰτήσομαι ἀβέβαιαγὰρ ταῦτά γε καὶ πολλὰς τὰς ἐπιβουλὰςἔχοντα καὶ πλέον τοῦ ἡδέος τὸ ἀνιαρὸν ἐναὐτοῖς ἦν ἐγὼ δὲ βούλομαι τὸν Ἑρμῆνἐντυχόντα μοι δοῦναι δακτυλίους τινὰς

50

τοιούτους τὴν δύναμιν ἕνα μὲν ὥστε ἀεὶἐρρῶσθαι καὶ ὑγιαίνειν τὸ σῶμα καὶ ἄτρω-τον εἶναι καὶ ἀπαθῆ ἕτερον δὲ ὡς μὴὁρᾶσθαι τὸν περιθέμενον οἷος ἦν ὁ τοῦ Γύ-γου τὸν δέ τινα ὡς ἰσχύειν ὑπὲρ ἄνδραςμυρίους καὶ ὅ τι ἂν ἄχθος ἅμα μυρίοι κι-νῆσαι μόλις δύναιντο τοῦτο ἐμὲ ῥᾳδίωςμόνον ἀνατίθεσθαι ἔτι δὲ καὶ πέτεσθαιπολὺ ἀπὸ τῆς γῆς ἀρθέντα καὶ πρὸς τοῦτοεἶναί μοι δακτύλιόν τινα καὶ μὴν καὶ ἐςὕπνον κατασπᾶν ὁπόσους ἂν ἐθέλω καὶἅπασαν θύραν προσιόντι μοι ἀνοίγεσθαιχαλωμένου τοῦ κλείθρου καὶ τοῦ μοχλοῦἀφαιρουμένου ταῦτα ἀμφότερα εἷς δακτύ-λιος δυνάσθω τὸ δὲ μέγιστον ἄλλος τιςἔστω ἐπὶ πᾶσιν ὁ ἥδιστος ὡς ἐράσμιονεἶναί με περιθέμενον παισὶ τοῖς ὡραίοιςκαὶ γυναιξὶ καὶ δήμοις ὅλοις καὶ μηδέναεἶναι ἀνέραστον καὶ ὅτῳ μὴ ποθεινότατοςἐγὼ καὶ ἀνὰ στόμα ὥστε πολλὰς γυναῖκαςοὐ φερούσας τὸν ἔρωτα καὶ ἀναρτᾶν ἑαυ-

51

ὑπὸ τῶν Φρυγῶν ἀμείνων ἠξίου εἶναι καὶἐπιτηδειότερος ἔχειν τὰ ὅπλα ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Αἰτιῶ τοιγαροῦν ὦγενναῖε τὴν Θέτιν ἣ δέον σοὶ τὴν κληρο-νομίαν τῶν ὅπλων παραδοῦναι συγγενεῖ γεὄντι φέρουσα ἐς τὸ κοινὸν κατέθετο αὐτάΑΙΑΣ Οὔκ ἀλλὰ τὸν Ὀδυσσέα ὃςἀντεποιήθη μόνοςΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Συγγνώμη ὦ Αἶαν εἰἄνθρωπος ὢν ὠρέχθη δόξης ἡδίστου πράγ-ματος ὑπὲρ οὗ καὶ ἡμῶν ἕκαστος κινδυ-νεύειν ὑπέμενεν ἐπεὶ καὶ ἐκράτησέ σου καὶταῦτα ἐπὶ Τρωσὶ δικασταῖςΑΙΑΣ Οἶδα ἐγώ ἥτις μου κατεδίκασενἀλλ οὐ θέμις λέγειν τι περὶ τῶν θεῶν τὸνδ οὖν Ὀδυσσέα μὴ οὐχὶ μισεῖν οὐκ ἂν δυ-ναίμην ὦ Ἀγάμεμνον οὐδ εἰ αὐτή μοι ἡἈθηνᾶ τοῦτο ἐπιτάττοι

142

ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ ΚΑΙΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ

ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ὦ δέσποτα καὶ βασι-λεῦ καὶ ἡμέτερε Ζεῦ καὶ σὺ Δήμητρος θύ-γατερ μὴ ὑπερίδητε δέησιν ἐρωτικήνΠΛΟΥΤΩΝ Σὺ δὲ τίνων δέῃ παρἡμῶν ἢ τίς ὢν τυγχάνειςΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εἰμὶ μὲν Πρωτεσίλα-ος ὁ Ἰφίκλου Φυλάκιος συστρατιώτης τῶνἈχαιῶν καὶ πρῶτος ἀποθανὼν τῶν ἐπἸλίῳ δέομαι δὲ ἀφεθεὶς πρὸς ὀλίγον ἀνα-βιῶναι πάλινΠΛΟΥΤΩΝ Τοῦτον μὲν τὸν ἔρωτα ὦΠρωτεσίλαε πάντες νεκροὶ ἐρῶσιν πλὴνοὐδεὶς ἂν αὐτῶν τύχοιΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀλλ οὐ τοῦ ζῆνἈϊδωνεῦ ἐρῶ ἔγωγε τῆς γυναικὸς δέ ἣννεόγαμον ἔτι ἐν τῷ θαλάμῳ καταλιπὼνᾠχόμην ἀποπλέων εἶτα ὁ κακοδαίμων ἐν

159

πιεῖν οὐ γὰρ σῶμα ἔχεις ἀλλ ἐκεῖνο μὲνἐν Λυδίᾳ που τέθαπται ὅπερ καὶ πεινῆνκαὶ διψῆν ἐδύνατο σὺ δὲ ἡ ψυχὴ πῶς ἂνἔτι ἢ διψῴης ἢ πίοιςΤΑΝΤΑΛΟΣ Τοῦτ αὐτὸ ἡ κόλασίςἐστι τὸ διψῆν τὴν ψυχὴν ὡς σῶμα οὖσανΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ τοῦτο μὲν οὕτωςπιστεύσομεν ἐπεὶ φῂς κολάζεσθαι τῷ δί-ψει τί δ οὖν σοι τὸ δεινὸν ἔσται ἢ δέδιαςμὴ ἐνδείᾳ τοῦ ποτοῦ ἀποθάνῃς οὐχ ὁρῶγὰρ ἄλλον ᾅδην μετὰ τοῦτον ἢ θάνατονἐντεῦθεν εἰς ἕτερον τόπονΤΑΝΤΑΛΟΣ Ὀρθῶς μὲν λέγεις καὶτοῦτο δ οὖν μέρος τῆς καταδίκης τὸ ἐπι-θυμεῖν πιεῖν μηδὲν δεόμενονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ληρεῖς ὦ Τάνταλε καὶὡς ἀληθῶς ποτοῦ δεῖσθαι δοκεῖς ἀκράτουγε ἐλλεβόρου νὴ Δία ὅστις τοὐναντίον τοῖςὑπὸ τῶν λυττώντων κυνῶν δεδηγμένοιςπέπονθας οὐ τὸ ὕδωρ ἀλλὰ τὴν δίψαν πεφο-βημένος

80

τούτωνΔΙΟΓΕΝΗΣ Βούλει καὶ πρὸς αὐτοὺςἐκείνους ἐντείλωμαί τι τοὺς φιλοσόφουςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Λέγε οὐ βαρὺ γὰροὐδὲ τοῦτοΔΙΟΓΕΝΗΣ Τὸ μὲν ὅλον παύσασθαιαὐτοῖς παρεγγύα ληροῦσι καὶ περὶ τῶνὅλων ἐρίζουσιν καὶ κέρατα φύουσιν ἀλλή-λοις καὶ κροκοδείλους ποιοῦσι καὶ τὰ τοια-ῦτα ἄπορα ἐρωτᾶν διδάσκουσι τὸν νοῦνΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ἀλλὰ ἐμὲ ἀμαθῆ καὶἀπαίδευτον εἶναι φάσκουσι κατηγοροῦντατῆς σοφίας αὐτῶν ΔΙΟΓΕΝΗΣ Σὺ δὲ οἰμώζειν αὐτοὺςπαρ ἐμοῦ λέγεΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Καὶ ταῦτα ὦ Διόγε-νες ἀπαγγελῶΔΙΟΓΕΝΗΣ Τοῖς πλουσίοις δ ὦ φίλ-τατον Πολυδεύκιον ἀπάγγελλε ταῦτα παρἡμῶν τί ὦ μάταιοι τὸν χρυσὸν φυλάττε-τε τί δὲ τιμωρεῖσθε ἑαυτοὺς λογιζόμενοι

61

ἦνΑΙΑΚΟΣ Ἐγώ σοι καὶ περὶ τοῦ Ἔρω-τος ἀποκρινοῦμαι τὰ δίκαια φήσει γὰραὐτὸς μὲν τοῦ ἐρᾶν τῷ Πάριδι ἴσως γεγε-νῆσθαι αἴτιος τοῦ θανάτου δέ σοι οὐδέναἄλλον ὦ Πρωτεσίλαε ἢ σεαυτόν ὃς ἐκλα-θόμενος τῆς νεογάμου γυναικός ἐπεὶ προ-σεφέρεσθε τῇ Τρῳάδι οὕτως φιλοκινδύνωςκαὶ ἀπονενοημένως προεπήδησας τῶν ἄλ-λων δόξης ἐρασθείς δι ἣν πρῶτος ἐν τῇἀποβάσει ἀπέθανεςΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Οὐκοῦν καὶ ὑπὲρἐμαυτοῦ σοι ὦ Αἰακέ ἀποκρινοῦμαι δι-καιότερα οὐ γὰρ ἐγὼ τούτων αἴτιος ἀλλὰἡ Μοῖρα καὶ τὸ ἐξ ἀρχῆς οὕτως ἐπικε-κλῶσθαιΑΙΑΚΟΣ Ὀρθῶς τί οὖν τούτους αἰτιᾷ

158

ΜΙΝΩΟΣ ΚΑΙ ΣΩΣΤΡΑΤΟΥ

ΜΙΝΩΣ Ὁ μὲν λῃστὴς οὑτοσὶ Σώστρα-τος εἰς τὸν Πυριφλεγέθοντα ἐμβεβλήσθωὁ δὲ ἱερόσυλος ὑπὸ τῆς Χιμαίρας διασπα-σθήτω ὁ δὲ τύραννος ὦ Ἑρμῆ παρὰ τὸνΤιτυὸν ἀποταθεὶς ὑπὸ τῶν γυπῶν καὶαὐτὸς κειρέσθω τὸ ἧπαρ ὑμεῖς δὲ οἱ ἀγα-θοὶ ἄπιτε κατὰ τάχος εἰς τὸ Ἠλύσιον πεδί-ον καὶ τὰς μακάρων νήσους κατοικεῖτεἀνθ ὧν δίκαια ἐποιεῖτε παρὰ τὸν βίονΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ἄκουσον ὦ Μίνως εἴσοι δίκαια δόξω λέγεινΜΙΝΩΣ Νῦν ἀκούσω αὖθις οὐ γὰρ ἐξε-λήλεγξαι ὦ Σώστρατε πονηρὸς ὢν καὶ το-σούτους ἀπεκτονώςΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ἐλήλεγμαι μέν ἀλλὅρα εἰ δικαίως κολασθήσομαιΜΙΝΩΣ Καὶ πάνυ εἴ γε ἀποτίνειν τὴνἀξίαν δίκαιονΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ὅμως ἀπόκριναί μοι ὦ

143

τοὺς τόκους καὶ τάλαντα ἐπὶ ταλάντοις συ-ντιθέντες οὓς χρὴ ἕνα ὀβολὸν ἔχονταςἥκειν μετ ὀλίγονΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Εἰρήσεται καὶ ταῦταπρὸς ἐκείνουςΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλὰ καὶ τοῖς καλοῖς τεκαὶ ἰσχυροῖς λέγε Μεγίλλῳ τε τῷ Κοριν-θίῳ καὶ Δαμοξένῳ τῷ παλαιστῇ ὅτι παρἡμῖν οὔτε ἡ ξανθὴ κόμη οὔτε τὰ χαροπὰ ἢμέλανα ὄμματα ἢ ἐρύθημα ἐπὶ τοῦ προ-σώπου ἔτι ἔστιν ἢ νεῦρα εὔτονα ἢ ὦμοικαρτεροί ἀλλὰ πάντα μία ἡμῖν κόνιςφασί κρανία γυμνὰ τοῦ κάλλουςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Οὐ χαλεπὸν οὐδὲ τα-ῦτα εἰπεῖν πρὸς τοὺς καλοὺς καὶ ἰσχυρούςΔΙΟΓΕΝΗΣ Καὶ τοῖς πένησιν ὦΛάκων ndash πολλοὶ δ εἰσὶ καὶ ἀχθόμενοι τῷπράγματι καὶ οἰκτείροντες τὴν ἀπορίαν ndashλέγε μήτε δακρύειν μήτε οἰμώζειν διηγη-σάμενος τὴν ἐνταῦθα ἰσοτιμίαν καὶ ὅτιὄψονται τοὺς ἐκεῖ πλουσίους οὐδὲν ἀμεί-

62

νά ὦ Αἰακέ

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΤΑΝΤΑΛΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Τί κλάεις ὦ Τάνταλε ἢτί σεαυτὸν ὀδύρῃ ἐπὶ τῇ λίμνῃ ἑστώςΤΑΝΤΑΛΟΣ Ὅτι ὦ Μένιππεἀπόλωλα ὑπὸ τοῦ δίψουςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὕτως ἀργὸς εἶ ὡς μὴἐπικύψας πιεῖν ἢ καὶ νὴ Δί ἀρυσάμενοςκοίλῃ τῇ χειρίΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲν ὄφελος εἰ ἐπικύ-ψαιμι φεύγει γὰρ τὸ ὕδωρ ἐπειδὰν προ-σιόντα αἴσθηταί με ἢν δέ ποτε καὶ ἀρύσω-μαι καὶ προσενέγκω τῷ στόματι οὐ φθάνωβρέξας ἄκρον τὸ χεῖλος καὶ διὰ τῶν δα-κτύλων διαρρυὲν οὐκ οἶδ ὅπως αὖθις ἀπο-λείπει ξηρὰν τὴν χεῖρά μοιΜΕΝΙΠΠΟΣ Τεράστιόν τι πάσχεις ὦΤάνταλε ἀτὰρ εἰπέ μοι τί δαὶ καὶ δέῃ τοῦ

79

Μίνως βραχὺ γάρ τι ἐρήσομαί σεΜΙΝΩΣ Λέγε μὴ μακρὰ μόνον ὡς καὶτοὺς ἄλλους διακρίνωμεν ἤδηΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ὁπόσα ἔπραττον ἐν τῷβίῳ πότερα ἑκὼν ἔπραττον ἢ ἐπεκέκλω-στό μοι ὑπὸ τῆς ΜοίραςΜΙΝΩΣ Ὑπὸ τῆς Μοίρας δηλαδή ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Οὐκοῦν καὶ οἱ χρηστοὶἅπαντες καὶ οἱ πονηροὶ δοκοῦντες ἡμεῖςἐκείνῃ ὑπηρετοῦντες ταῦτα ἐδρῶμενΜΙΝΩΣ Ναί τῇ Κλωθοῖ ἣ ἑκάστῳἐπέταξε γεννηθέντι τὰ πρακτέαΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Εἰ τοίνυν ἀναγκασθείςτις ὑπ ἄλλου φονεύσειέν τινα οὐ δυνάμενοςἀντιλέγειν ἐκείνῳ βιαζομένῳ οἷον δήμιοςἢ δορυφόρος ὁ μὲν δικαστῇ πεισθείς ὁ δὲτυράννῳ τίνα αἰτιάσῃ τοῦ φόνουΜΙΝΩΣ Δῆλον ὡς τὸν δικαστὴν ἢ τὸντύραννον ἐπεὶ οὐδὲ τὸ ξίφος αὐτό ὑπηρε-τεῖ γὰρ ὄργανον ὂν τοῦτο πρὸς τὸν θυμὸντῷ πρώτῳ παρασχόντι τὴν αἰτίαν

144

Τροίαν ἤγαγενΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εὖ λέγεις ἐκεῖνόνμοι αἰτιατέονΜΕΝΕΛΑΟΣ Οὐκ ἐμέ ὦ βέλτιστεἀλλὰ δικαιότερον τὸν Πάριν ὃς ἐμοῦ τοῦξένου τὴν γυναῖκα παρὰ πάντα τὰ δίκαιαᾤχετο ἁρπάσας οὗτος γὰρ οὐχ ὑπὸ σοῦμόνου ἀλλ ὑπὸ πάντων Ἑλλήνων τε καὶβαρβάρων ἄξιος ἄγχεσθαι τοσούτοις θα-νάτου αἴτιος γεγενημένος ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἄμεινον οὕτω σὲτοιγαροῦν ὦ Δύσπαρι οὐκ ἀφήσω ποτὲἀπὸ τῶν χειρῶνΠΑΡΙΣ Ἄδικα ποιῶν ὦ Πρωτεσίλαεκαὶ ταῦτα ὁμότεχνον ὄντα σοι ἐρωτικὸςγὰρ καὶ αὐτός εἰμι καὶ τῷ αὐτῷ θεῷ κα-τέσχημαι οἶσθα δὲ ὡς ἀκούσιόν τί ἐστινκαί τις ἡμᾶς δαίμων ἄγει ἔνθα ἂν ἐθέλῃκαὶ ἀδύνατόν ἐστιν ἀντιτάττεσθαι αὐτῷΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εὖ λέγεις εἴθε οὖνμοι τὸν Ἔρωτα ἐνταῦθα λαβεῖν δυνατὸν

157

ΣΩΚΡΑΤΗΣ Καὶ αὐτὸς ἔφασκον ταῦταπρὸς αὐτούς οἱ δὲ εἰρωνείαν τὸ πρᾶγμαᾤοντο εἶναιΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δέ εἰσιν οὗτοι οἱπερὶ σέΣΩΚΡΑΤΗΣ Χαρμίδης ὦ Μένιππεκαὶ Φαῖδρος καὶ ὁ τοῦ ΚλεινίουΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε ὦ Σώκρατες ὅτικἀνταῦθα μέτει τὴν σεαυτοῦ τέχνην καὶοὐκ ὀλιγωρεῖς τῶν καλῶνΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί γὰρ ἂν ἥδιον ἄλλοπράττοιμι ἀλλὰ πλησίον ἡμῶν κατάκεισοεἰ δοκεῖΜΕΝΙΠΠΟΣ Μὰ Δί ἐπεὶ παρὰ τὸνΚροῖσον καὶ τὸν Σαρδανάπαλλον ἄπειμιπλησίον οἰκήσων αὐτῶν ἔοικα γοῦν οὐκὀλίγα γελάσεσθαι οἰμωζόντων ἀκούων ΑΙΑΚΟΣ Κἀγὼ ἤδη ἄπειμι μὴ καί τιςἡμᾶς νεκρὸς λάθῃ διαφυγών τὰ πολλὰ δεἰσαῦθις ὄψει ὦ ΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἄπιθι καὶ ταυτὶ γὰρ ἱκα-

78

νους αὑτῶν καὶ Λακεδαιμονίοις δὲ τοῖςσοῖς ταῦτα εἰ δοκεῖ παρ ἐμοῦ ἐπιτίμησονλέγων ἐκλελύσθαι αὐτούςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Μηδέν ὦ Διόγενεςπερὶ Λακεδαιμονίων λέγε οὐ γὰρ ἀνέξομαίγε ἃ δὲ πρὸς τοὺς ἄλλους ἔφησθα ἀπαγγε-λῶΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐάσωμεν τούτους ἐπείσοι δοκεῖ σὺ δὲ οἷς προεῖπον ἀπένεγκονπαρ ἐμοῦ τοὺς λόγους

ΧΑΡΩΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΧΑΡΩΝ Ἀπόδος ὦ κατάρατε τὰ πορ-θμεῖαΜΕΝΙΠΠΟΣ Βόα εἰ τοῦτό σοι ὦΧάρων ἥδιονΧΑΡΩΝ Ἀπόδος φημί ἀνθ ὧν σε διε-πορθμεύσαμενΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκ ἂν λάβοις παρὰ τοῦ

63

ΑΧΙΛΛΕΥΣ Ἑταιρικὴ μὲν ἡ παραίνε-σις ἐμὲ δὲ οὐκ οἶδ ὅπως ἡ μνήμη τῶνπαρὰ τὸν βίον ἀνιᾷ οἶμαι δὲ καὶ ὑμῶν ἕκα-στον εἰ δὲ μὴ ὁμολογεῖτε ταύτῃ χείρουςἐστὲ καθ ἡσυχίαν αὐτὸ πάσχοντες ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Οὔκ ἀλλ ἀμείνους ὦἈχιλλεῦ τὸ γὰρ ἀνωφελὲς τοῦ λέγεινὁρῶμεν σιωπᾶν γὰρ καὶ φέρειν καὶ ἀνέχε-σθαι δέδοκται ἡμῖν μὴ καὶ γέλωτα ὄφλω-μεν ὥσπερ σὺ τοιαῦτα εὐχόμενος

ΑΙΑΚΟΥ ΚΑΙ ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ

ΑΙΑΚΟΣ Τί ἄγχεις ὦ Πρωτεσίλαετὴν Ἑλένην προσπεσώνΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ὅτι διὰ ταύτην ὦΑἰακέ ἀπέθανον ἡμιτελῆ μὲν τὸν δόμονκαταλιπών χήραν τε νεόγαμον γυναῖκαΑΙΑΚΟΣ Αἰτιῶ τοίνυν τὸν Μενέλαονὅστις ὑμᾶς ὑπὲρ τοιαύτης γυναικὸς ἐπὶ

156

ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Εὖ γε ὦ Μίνως ὅτι καὶἐπιδαψιλεύῃ τῷ παραδείγματι ἢν δέ τιςἀποστείλαντος τοῦ δεσπότου ἥκῃ αὐτὸςχρυσὸν ἢ ἄργυρον κομίζων τίνι τὴν χάρινἰστέον ἢ τίνα εὐεργέτην ἀναγραπτέονΜΙΝΩΣ Τὸν πέμψαντα ὦ Σώστρατεδιάκονος γὰρ ὁ κομίσας ἦν ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Οὐκοῦν ὁρᾷς πῶς ἄδικαποιεῖς κολάζων ἡμᾶς ὑπηρέτας γενομένουςὧν ἡ Κλωθὼ προσέταττεν καὶ τούτους τι-μήσας τοὺς διακονησαμένους ἀλλοτρίοιςἀγαθοῖς οὐ γὰρ δὴ ἐκεῖνό γε εἰπεῖν ἔχοιτις ὡς ἀντιλέγειν δυνατὸν ἦν τοῖς μετὰπάσης ἀνάγκης προστεταγμένοιςΜΙΝΩΣ Ὦ Σώστρατε πολλὰ ἴδοις ἂνκαὶ ἄλλα οὐ κατὰ λόγον γιγνόμενα εἰἀκριβῶς ἐξετάζοις πλὴν ἀλλὰ σὺ τοῦτοἀπολαύσεις τῆς ἐπερωτήσεως διότι οὐλῃστὴς μόνον ἀλλὰ καὶ σοφιστής τις εἶναιδοκεῖς ἀπόλυσον αὐτόν ὦ Ἑρμῆ καὶ μη-κέτι κολαζέσθω ὅρα δὲ μὴ καὶ τοὺς ἄλ-

145

μὴ ἔχοντοςΧΑΡΩΝ Ἔστι δέ τις ὀβολὸν μὴ ἔχων ΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἰ μὲν καὶ ἄλλος τις οὐκοἶδα ἐγὼ δ οὐκ ἔχωΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄγξω σε νὴ τὸν Πλού-τωνα ὦ μιαρέ ἢν μὴ ἀποδῷςΜΕΝΙΠΠΟΣ Κἀγὼ τῷ ξύλῳ σου πα-τάξας διαλύσω τὸ κρανίονΧΑΡΩΝ Μάτην οὖν ἔσῃ πεπλευκὼς το-σοῦτον πλοῦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὁ Ἑρμῆς ὑπὲρ ἐμοῦ σοιἀποδότω ὅς με παρέδωκέ σοιΕΡΜΗΣ Νὴ Δί ὀναίμην γε εἰ μέλλωκαὶ ὑπερεκτίνειν τῶν νεκρῶνΧΑΡΩΝ Οὐκ ἀποστήσομαί σουΜΕΝΙΠΠΟΣ Τούτου γε ἕνεκα νεωλκή-σας τὸ πορθμεῖον παράμενε πλὴν ἀλλ ὅ γεμὴ ἔχω πῶς ἂν λάβοιςΧΑΡΩΝ Σὺ δ οὐκ ᾔδεις κομίζειν δέονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤιδειν μέν οὐκ εἶχον δέτί οὖν ἐχρῆν διὰ τοῦτο μὴ ἀποθανεῖν

64

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ τοῦτο ὅμοιον σιμοὶγὰρ ἅπαντεςΣΩΚΡΑΤΗΣ Ἐμὲ ζητεῖς ὦ ΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μάλα ὦ ΣώκρατεςΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί τὰ ἐν ἈθήναιςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πολλοὶ τῶν νέων φιλοσο-φεῖν λέγουσι καὶ τά γε σχήματα αὐτὰ καὶτὰ βαδίσματα εἰ θεάσαιτό τις ἄκροι φι-λόσοφοιΣΩΚΡΑΤΗΣ Μάλα πολλοὺς ἑώρακαΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ ἑώρακας οἶμαιοἷος ἧκε παρὰ σοὶ Ἀρίστιππος ἢ Πλάτωναὐτός ὁ μὲν ἀποπνέων μύρον ὁ δὲ τοὺς ἐνΣικελίᾳ τυράννους θεραπεύειν ἐκμαθών ΣΩΚΡΑΤΗΣ Περὶ ἐμοῦ δὲ τί φρονο-ῦσινΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὐδαίμων ὦ Σώκρατεςἄνθρωπος εἶ τά γε τοιαῦτα πάντες γοῦν σεθαυμάσιον οἴονται ἄνδρα γεγενῆσθαι καὶπάντα ἐγνωκέναι καὶ ταῦτα ndash οἶμαι γὰρτἀληθῆ λέγειν ndash οὐδὲν εἰδότα

77

λους νεκροὺς τὰ ὅμοια ἐρωτᾶν διδάξῃς

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΑΝΝΙΒΟΥ ΜΙΝΩΟΣ ΚΑΙ ΣΚΙΠΙΩΝΟΣ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐμὲ δεῖ προκεκρίσθαισου ὦ Λίβυ ἀμείνων γάρ εἰμιΑΝΝΙΒΑΣ Οὐ μὲν οὖν ἀλλ ἐμέΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκοῦν ὁ Μίνως δικα-σάτω ΜΙΝΩΣ Τίνες δὲ ἐστέΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὗτος μὲν Ἀννίβας ὁΚαρχηδόνιος ἐγὼ δὲ Ἀλέξανδρος ὁ Φιλίπ-πουΜΙΝΩΣ Νὴ Δία ἔνδοξοί γε ἀμφότεροιἀλλὰ περὶ τίνος ὑμῖν ἡ ἔριςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Περὶ προεδρίας φησὶγὰρ οὗτος ἀμείνων γεγενῆσθαι στρατηγὸςἐμοῦ ἐγὼ δέ ὥσπερ ἅπαντες ἴσασιν οὐχὶτούτου μόνον ἀλλὰ πάντων σχεδὸν τῶνπρὸ ἐμοῦ φημι διενεγκεῖν τὰ πολέμια

146

τῷ αὐτῷ ζόφῳ ὅμοιοι καὶ κατ οὐδὲν ἀλλή-λων διαφέροντες καὶ οὔτε οἱ τῶν Τρώωννεκροὶ δεδίασίν με οὔτε οἱ τῶν Ἀχαιῶν θε-ραπεύουσιν ἰσηγορία δὲ ἀκριβὴς καὶ νε-κρὸς ὅμοιος ldquoἠμὲν κακὸς ἠδὲ καὶ ἐσθλόςrdquoταῦτά με ἀνιᾷ καὶ ἄχθομαι ὅτι μὴ θητεύωζῶνΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Ὅμως τί οὖν ἄν τιςπάθοι ὦ Ἀχιλλεῦ ταῦτα γὰρ ἔδοξε τῇ φύ-σει πάντως ἀποθνήσκειν ἅπαντας ὥστεχρὴ ἐμμένειν τῷ νόμῳ καὶ μὴ ἀνιᾶσθαιτοῖς διατεταγμένοις ἄλλως τε ὁρᾷς τῶνἑταίρων ὅσοι περὶ σέ ἐσμεν οἵδε μετὰ μι-κρὸν δὲ καὶ Ὀδυσσεὺς ἀφίξεται πάντωςφέρει δὲ παραμυθίαν καὶ ἡ κοινωνία τοῦπράγματος καὶ τὸ μὴ μόνον αὐτὸν πεπον-θέναι ὁρᾷς τὸν Ἡρακλέα καὶ τὸν Μελέα-γρον καὶ ἄλλους θαυμαστοὺς ἄνδρας οἳοὐκ ἂν οἶμαι δέξαιντο ἀνελθεῖν εἴ τις αὐτο-ὺς ἀναπέμψειε θητεύσοντας ἀκλήροις καὶἀβίοις ἀνδράσιν

155

ΑΙΑΚΟΣ Ἐμπεδοκλῆς ὦ Μένιππεἡμίεφθος ἀπὸ τῆς Αἴτνης παρώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ χαλκόπου βέλτιστε τίπαθὼν σεαυτὸν εἰς τοὺς κρατῆρας ἐνέβα-λεςΕΜΠΕΔΟΚΛΗΣ Μελαγχολία τις ὦΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ μὰ Δί ἀλλὰ κενοδοξίακαὶ τῦφος καὶ πολλὴ κόρυζα ταῦτά σεἀπηνθράκωσεν αὐταῖς κρηπῖσιν οὐκἀνάξιον ὄντα πλὴν οὐδέν σε ὤνησεν τὸσόφισμα ἐφωράθης γὰρ τεθνεώς ὁ Σω-κράτης δέ ὦ Αἰακέ ποῦ ποτε ἄρα ἐστίνΑΙΑΚΟΣ Μετὰ Νέστορος καὶ Παλαμή-δους ἐκεῖνος ληρεῖ τὰ πολλάΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως ἐβουλόμην ἰδεῖναὐτόν εἴ που ἐνθάδε ἐστίν ΑΙΑΚΟΣ Ὁρᾷς τὸν φαλακρόνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἅπαντες φαλακροί εἰσινὥστε πάντων ἂν εἴη τοῦτο τὸ γνώρισμαΑΙΑΚΟΣ Τὸν σιμὸν λέγω

76

ΧΑΡΩΝ Μόνος οὖν αὐχήσεις προῖκαπεπλευκέναιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ προῖκα ὦ βέλτιστεκαὶ γὰρ ἤντλησα καὶ τῆς κώπης συνεπελα-βόμην καὶ οὐκ ἔκλαον μόνος τῶν ἄλλωνἐπιβατῶνΧΑΡΩΝ Οὐδὲν ταῦτα πρὸς πορθμέατὸν ὀβολὸν ἀποδοῦναί σε δεῖ οὐ θέμις ἄλ-λως γενέσθαιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἄπαγέ με αὖθιςἐς τὸν βίονΧΑΡΩΝ Χάριεν λέγεις ἵνα καὶ πληγὰςἐπὶ τούτῳ παρὰ τοῦ Αἰακοῦ προσλάβωΜΕΝΙΠΠΟΣ Μὴ ἐνόχλει οὖνΧΑΡΩΝ Δεῖξον τί ἐν τῇ πήρᾳ ἔχειςΜΕΝΙΠΠΟΣ Θέρμους εἰ θέλεις καὶτῆς Ἑκάτης τὸ δεῖπνονΧΑΡΩΝ Πόθεν τοῦτον ἡμῖν ὦ Ἑρμῆτὸν κύνα ἤγαγες οἷα δὲ καὶ ἐλάλει παρὰτὸν πλοῦν τῶν ἐπιβατῶν ἁπάντων καταγε-λῶν καὶ ἐπισκώπτων καὶ μόνος ᾄδων

65

ἐπάρουρος ὢν θητεύειν παρά τινι τῶνἀκλήρων ldquoᾧ μὴ βίοτος πολὺς εἴηrdquo μᾶλλονἢ πάντων ἀνάσσειν τῶν νεκρῶν ταῦτα μὲνοὖν ἀγεννῆ τινα Φρύγα δειλὸν καὶ πέρατοῦ καλῶς ἔχοντος φιλόζῳον ἴσως ἐχρῆνλέγειν τὸν Πηλέως δὲ υἱόν τὸν φιλοκινδυ-νότατον ἡρώων ἁπάντων ταπεινὰ οὕτωπερὶ αὑτοῦ διανοεῖσθαι πολλὴ αἰσχύνη καὶἐναντιότης πρὸς τὰ πεπραγμένα σοι ἐν τῷβίῳ ὃς ἐξὸν ἀκλεῶς ἐν τῇ Φθιώτιδι πολυ-χρόνιον βασιλεύειν ἑκὼν προείλου τὸνμετὰ τῆς ἀγαθῆς δόξης θάνατονΑΧΙΛΛΕΥΣ Ὦ παῖ Νέστορος ἀλλὰτότε μὲν ἄπειρος ἔτι τῶν ἐνταῦθα ὢν καὶτὸ βέλτιον ἐκείνων ὁπότερον ἦν ἀγνοῶν τὸδύστηνον ἐκεῖνο δοξάριον προετίμων τοῦβίου νῦν δὲ συνίημι ἤδη ὡς ἐκείνη μὲνἀνωφελής εἰ καὶ ὅτι μάλιστα οἱ ἄνω ῥα-ψῳδήσουσιν μετὰ νεκρῶν δὲ ὁμοτιμία καὶοὔτε τὸ κάλλος ἐκεῖνο ὦ Ἀντίλοχε οὔτε ἡἰσχὺς πάρεστιν ἀλλὰ κείμεθα ἅπαντες ὑπὸ

154

ΜΙΝΩΣ Οὐκοῦν ἐν μέρει ἑκάτεροςεἰπάτω σὺ δὲ πρῶτος ὁ Λίβυς λέγεΑΝΝΙΒΑΣ Ἓν μὲν τοῦτο ὦ Μίνωςὠνάμην ὅτι ἐνταῦθα καὶ τὴν Ἑλλάδα φω-νὴν ἐξέμαθον ὥστε οὐδὲ ταύτῃ πλέονοὗτος ἐνέγκαιτό μου φημὶ δὲ τούτουςμάλιστα ἐπαίνου ἀξίους εἶναι ὅσοι τὸ μη-δὲν ἐξ ἀρχῆς ὄντες ὅμως ἐπὶ μέγα προε-χώρησαν δι αὑτῶν δύναμίν τε περιβαλόμε-νοι καὶ ἄξιοι δόξαντες ἀρχῆς ἔγωγ οὖνμετ ὀλίγων ἐξορμήσας εἰς τὴν Ἰβηρίαν τὸπρῶτον ὕπαρχος ὢν τῷ ἀδελφῷ μεγίστωνἠξιώθην ἄριστος κριθείς καὶ τούς τε Κελ-τίβηρας εἷλον καὶ Γαλατῶν ἐκράτησα τῶνἑσπερίων καὶ τὰ μεγάλα ὄρη ὑπερβὰς τὰπερὶ τὸν Ἠριδανὸν ἅπαντα κατέδραμονκαὶ ἀναστάτους ἐποίησα τοσαύτας πόλειςκαὶ τὴν πεδινὴν Ἰταλίαν ἐχειρωσάμην καὶμέχρι τῶν προαστείων τῆς προὐχούσηςπόλεως ἦλθον καὶ τοσούτους ἀπέκτειναμιᾶς ἡμέρας ὥστε τοὺς δακτυλίους αὐτῶν

147

οἰμωζόντων ἐκείνωνΕΡΜΗΣ Ἀγνοεῖς ὦ Χάρων ὅντινα ἄν-δρα διεπόρθμευσας ἐλεύθερον ἀκριβῶςοὐδένος αὐτῷ μέλει οὗτός ἐστιν ὁ Μένιπ-ποςΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄν σε λάβω ποτέ ndashΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἂν λάβῃς ὦ βέλτιστεδὶς δὲ οὐκ ἂν λάβοις

ΝΕΚΡΩΝ ΠΛΟΥΤΩΝΙ ΚΑΤΑ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΚΡΟΙΣΟΣ Οὐ φέρομεν ὦ ΠλούτωνΜένιππον τουτονὶ τὸν κύνα παροικοῦνταὥστε ἢ ἐκεῖνόν ποι κατάστησον ἢ ἡμεῖς με-τοικήσομεν εἰς ἕτερον τόπονΠΛΟΥΤΩΝ Τί δ ὑμᾶς δεινὸν ἐργάζε-ται ὁμόνεκρος ὤνΚΡΟΙΣΟΣ Ἐπειδὰν ἡμεῖς οἰμώζωμενκαὶ στένωμεν ἐκείνων μεμνημένοι τῶν

66

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Χαῖρε ὦ Εὔφορβε ἢἌπολλον ἢ ὅ τι ἂν θέλῃςΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Μὴ καὶ σύ γε ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκέτι χρυσοῦς ὁ μηρόςσοιΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Οὐ γάρ ἀλλὰ φέρε ἴδωεἴ τί σοι ἐδώδιμον ἡ πήρα ἔχειΜΕΝΙΠΠΟΣ Κυάμους ὦγαθέ ὥστε οὐτουτί σοι ἐδώδιμονΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Δὸς μόνον ἄλλα παρὰνεκροῖς δόγματα ἔμαθον γάρ ὡς οὐδὲνἴσον κύαμοι καὶ κεφαλαὶ τοκήων ἐνθάδεΑΙΑΚΟΣ Οὗτος δὲ Σόλων ὁ Ἐξηκεστί-δου καὶ Θαλῆς ἐκεῖνος καὶ παρ αὐτοὺςΠιττακὸς καὶ οἱ ἄλλοι ἑπτὰ δὲ πάντεςεἰσὶν ὡς ὁρᾷς ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἄλυποι ὦ Αἰακέ οὗτοιμόνοι καὶ φαιδροὶ τῶν ἄλλων ὁ δὲ σποδοῦἀνάπλεως καθάπερ ἐγκρυφίας ἄρτος ὁταῖς φλυκταίναις ἐξηνθηκώς τίς ἐστιν

75

μεδίμνοις ἀπομετρῆσαι καὶ τοὺς ποταμοὺςγεφυρῶσαι νεκροῖς καὶ ταῦτα πάντα ἔπρα-ξα οὔτε Ἄμμωνος υἱὸς ὀνομαζόμενος οὔτεθεὸς εἶναι προσποιούμενος ἢ ἐνύπνια τῆςμητρὸς διεξιών ἀλλ ἄνθρωπος εἶναι ὁμο-λογῶν στρατηγοῖς τε τοῖς συνετωτάτοιςἀντεξεταζόμενος καὶ στρατιώταις τοῖς μα-χιμωτάτοις συμπλεκόμενος οὐ Μήδουςκαὶ Ἀρμενίους καταγωνιζόμενος ὑποφεύ-γοντας πρὶν διώκειν τινὰ καὶ τῷ τολμήσα-ντι παραδιδόντας εὐθὺς τὴν νίκην Ἀλέξαν-δρος δὲ πατρῴαν ἀρχὴν παραλαβὼν ηὔξη-σεν καὶ παρὰ πολὺ ἐξέτεινε χρησάμενος τῇτῆς τύχης ὁρμῇ ἐπεὶ δ οὖν ἐνίκησέ τε καὶτὸν ὄλεθρον ἐκεῖνον Δαρεῖον ἐν Ἰσσῷ τεκαὶ Ἀρβήλοις ἐκράτησεν ἀποστὰς τῶν πα-τρῴων προσκυνεῖσθαι ἠξίου καὶ δίαιταντὴν Μηδικὴν μετεδιῄτησεν ἑαυτὸν καὶἐμιαιφόνει ἐν τοῖς συμποσίοις τοὺς φίλουςκαὶ συνελάμβανεν ἐπὶ θανάτῳ ἐγὼ δὲἦρξα ἐπ ἴσης τῆς πατρίδος καὶ ἐπειδὴ με-

148

ΣΚΙΠΙΩΝ Ἀλεξάνδρου μὲν ἥττων εἶναιτοῦ δὲ Ἀννίβου ἀμείνων ὃς ἐδίωξα νική-σας αὐτὸν καὶ φυγεῖν καταναγκάσας ἀτί-μως πῶς οὖν οὐκ ἀναίσχυντος οὗτος ὃςπρὸς Ἀλέξανδρον ἁμιλλᾶται ᾧ οὐδὲ Σκιπί-ων ἐγὼ ὁ νενικηκὼς ἐμαυτὸν παραβάλλε-σθαι ἀξιῶ ΜΙΝΩΣ Νὴ Δί εὐγνώμονα φῄς ὦ Σκι-πίων ὥστε πρῶτος μὲν κεκρίσθω Ἀλέξαν-δρος μετ αὐτὸν δὲ σύ εἶτα εἰ δοκεῖ τρί-τος Ἀννίβας οὐδὲ οὗτος εὐκαταφρόνητοςὤν

ΑΧΙΛΛΕΩΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΛΟΧΟΥ

ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Οἷα πρῴην Ἀχιλλεῦπρὸς τὸν Ὀδυσσέα σοι εἴρηται περὶ τοῦθανάτου ὡς ἀγεννῆ καὶ ἀνάξια τοῖν διδα-σκάλοιν ἀμφοῖν Χείρωνός τε καὶ Φοίνι-κος ἠκροώμην γάρ ὁπότε ἔφης βούλεσθαι

153

πται ἄγνωστα καὶ ἄμορφα κόνις πάντακαὶ λῆρος πολύς ἀμενηνὰ ὡς ἀληθῶςκάρηνα οὗτος δέ ὦ Αἰακέ τίς ἐστινΑΙΑΚΟΣ Κῦρός ἐστιν οὗτος δὲ Κρο-ῖσος ὁ δ ὑπὲρ αὐτὸν Σαρδανάπαλλος ὁ δὑπὲρ τούτους Μίδας ἐκεῖνος δὲ ΞέρξηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα σέ ὦ κάθαρμα ἡἙλλὰς ἔφριττε ζευγνύντα μὲν τὸν Ἑλλή-σποντον διὰ δὲ τῶν ὀρῶν πλεῖν ἐπιθυμο-ῦντα οἷος δὲ καὶ ὁ Κροῖσός ἐστιν τὸν Σαρ-δανάπαλλον δέ ὦ Αἰακέ πατάξαι μοικατὰ κόρρης ἐπίτρεψονΑΙΑΚΟΣ Μηδαμῶς διαθρύπτεις γὰραὐτοῦ τὸ κρανίον γυναικεῖον ὄνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἀλλὰ προσπτύσο-μαί γε πάντως αὐτῷ ἀνδρογύνῳ γε ὄντι ΑΙΑΚΟΣ Βούλει σοὶ ἐπιδείξω καὶ τοὺςσοφούςΜΕΝΙΠΠΟΣ Νὴ Δία γεΑΙΑΚΟΣ Πρῶτος οὗτός σοι ὁ Πυθα-γόρας ἐστί

74

ἄνω Μίδας μὲν οὑτοσὶ τοῦ χρυσίου Σαρ-δανάπαλλος δὲ τῆς πολλῆς τρυφῆς ἐγὼ δὲΚροῖσος τῶν θησαυρῶν ἐπιγελᾷ καὶ ἐξο-νειδίζει ἀνδράποδα καὶ καθάρματα ἡμᾶςἀποκαλῶν ἐνίοτε δὲ καὶ ᾄδων ἐπιταράττειἡμῶν τὰς οἰμωγάς καὶ ὅλως λυπηρόςἐστιν ΠΛΟΥΤΩΝ Τί ταῦτά φασιν ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀληθῆ ὦ Πλούτων μισῶγὰρ αὐτοὺς ἀγεννεῖς καὶ ὀλεθρίους ὄνταςοἷς οὐκ ἀπέχρησεν βιῶναι κακῶς ἀλλὰ καὶἀποθανόντες ἔτι μέμνηνται καὶ περιέχο-νται τῶν ἄνω χαίρω τοιγαροῦν ἀνιῶναὐτούςΠΛΟΥΤΩΝ Ἀλλ οὐ χρή λυποῦνταιγὰρ οὐ μικρῶν στερόμενοιΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ σὺ μωραίνεις ὦΠλούτων ὁμόψηφος ὢν τοῖς τούτων στε-ναγμοῖςΠΛΟΥΤΩΝ Οὐδαμῶς ἀλλ οὐκ ἂν

67

νηρίᾳ καὶ ἀπιστίᾳ καὶ δόλοις νόμιμον δὲ ἢπροφανὲς οὐδέν ἐπεὶ δέ μοι ὠνείδισεν τὴντρυφήν ἐκλελῆσθαί μοι δοκεῖ οἷα ἐποίει ἐνΚαπύῃ ἑταίραις συνὼν καὶ τοὺς τοῦ πο-λέμου καιροὺς ὁ θαυμάσιος καθηδυπαθῶνἐγὼ δὲ εἰ μὴ μικρὰ τὰ ἑσπέρια δόξας ἐπὶτὴν ἕω μᾶλλον ὥρμησα τί ἂν μέγα ἔπραξαἸταλίαν ἀναιμωτὶ λαβὼν καὶ Λιβύην καὶτὰ μέχρι Γαδείρων ὑπαγόμενος ἀλλ οὐκἀξιόμαχα ἔδοξέ μοι ἐκεῖνα ὑποπτήσσονταἤδη καὶ δεσπότην ὁμολογοῦντα εἴρηκα σὺδέ ὦ Μίνως δίκαζε ἱκανὰ γὰρ ἀπὸ πολ-λῶν καὶ ταῦταΣΚΙΠΙΩΝ Μὴ πρότερον ἢν μὴ καὶἐμοῦ ἀκούσῃςΜΙΝΩΣ Τίς γὰρ εἶ ὦ βέλτιστε ἢ πόθενὢν ἐρεῖςΣΚΙΠΙΩΝ Ἰταλιώτης Σκιπίων στρατη-γὸς ὁ καθελὼν Καρχηδόνα καὶ κρατήσαςΛιβύων μεγάλαις μάχαιςΜΙΝΩΣ Τί οὖν καὶ σὺ ἐρεῖς

152

τεπέμπετο τῶν πολεμίων μεγάλῳ στόλῳἐπιπλευσάντων τῇ Λιβύῃ ταχέως ὑπήκου-σα καὶ ἰδιώτην ἐμαυτὸν παρέσχον καὶ κα-ταδικασθεὶς ἤνεγκα εὐγνωμόνως τὸ πρᾶγ-μα καὶ ταῦτα ἔπραξα βάρβαρος ὢν καὶἀπαίδευτος παιδείας τῆς Ἑλληνικῆς καὶοὔτε Ὅμηρον ὥσπερ οὗτος ῥαψῳδῶν οὔτεὑπ Ἀριστοτέλει τῷ σοφιστῇ παιδευθείςμόνῃ δὲ τῇ φύσει ἀγαθῇ χρησάμενος τα-ῦτά ἐστιν ἃ ἐγὼ Ἀλεξάνδρου ἀμείνων φημὶεἶναι εἰ δέ ἐστι καλλίων οὑτοσί διότι δια-δήματι τὴν κεφαλὴν διεδέδετο Μακεδόσιἴσως καὶ ταῦτα σεμνά οὐ μὴν διὰ τοῦτοἀμείνων μὲν δόξειεν ἂν γενναίου καὶ στρα-τηγικοῦ ἀνδρὸς τῇ γνώμῃ πλέον ἤπερ τῇτύχῃ κεχρημένουΜΙΝΩΣ Ὁ μὲν εἴρηκεν οὐκ ἀγεννῆ τὸνλόγον οὐδὲ ὡς Λίβυν εἰκὸς ἦν ὑπὲρ αὑτοῦσὺ δέ ὦ Ἀλέξανδρε τί πρὸς ταῦτα φῄςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐχρῆν μέν ὦ Μίνωςμηδὲν πρὸς ἄνδρα οὕτω θρασὺν ἱκανὴ γὰρ

149

ἐθέλοιμι στασιάζειν ὑμᾶςΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μήν ὦ κάκιστοι Λυ-δῶν καὶ Φρυγῶν καὶ Ἀσσυρίων οὕτω γι-νώσκετε ὡς οὐδὲ παυσομένου μου ἔνθαγὰρ ἂν ἴητε ἀκολουθήσω ἀνιῶν καὶ κα-τᾴδων καὶ καταγελῶνΚΡΟΙΣΟΣ Ταῦτα οὐχ ὕβριςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐκεῖνα ὕβριςἦν ἃ ὑμεῖς ἐποιεῖτε προσκυνεῖσθαι ἀξιο-ῦντες καὶ ἐλευθέροις ἀνδράσιν ἐντρυφῶντεςκαὶ τοῦ θανάτου παράπαν οὐ μνημονεύο-ντες τοιγαροῦν οἰμώξεσθε πάντων ἐκείνωνἀφῃρημένοιΚΡΟΙΣΟΣ Πολλῶν γε ὦ θεοί καὶ με-γάλων κτημάτωνΜΙΔΑΣ Ὅσου μὲν ἐγὼ χρυσοῦΣΑΡΔΑΝΑΠΑΛΛΟΣ Ὅσης δὲ ἐγὼτρυφῆςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε οὕτω ποιεῖτε ὀδύ-ρεσθε μὲν ὑμεῖς ἐγὼ δὲ τὸ γνῶθι σαυτὸνπολλάκις συνείρων ἐπᾴσομαι ὑμῖν πρέποι

68

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΑΙΑΚΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Πρὸς τοῦ Πλούτωνος ὦΑἰακέ περιήγησαί μοι τὰ ἐν ᾅδου πάνταΑΙΑΚΟΣ Οὐ ῥᾴδιον ὦ Μένιππε ἅπα-ντα ὅσα μέντοι κεφαλαιώδη μάνθανεοὗτος μὲν ὅτι Κέρβερός ἐστιν οἶσθα καὶτὸν πορθμέα τοῦτον ὅς σε διεπέρασεν καὶτὴν λίμνην καὶ τὸν Πυριφλεγέθοντα ἤδηἑώρακας εἰσιώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οἶδα ταῦτα καὶ σέ ὅτιπυλωρεῖς καὶ τὸν βασιλέα εἶδον καὶ τὰςἘρινῦς τοὺς δὲ ἀνθρώπους μοι τοὺς πάλαιδεῖξον καὶ μάλιστα τοὺς ἐπισήμους αὐτῶν

ΑΙΑΚΟΣ Οὗτος μὲν Ἀγαμέμνων οὗτοςδὲ Ἀχιλλεύς οὗτος δὲ Ἰδομενεὺς πλησίονοὗτος δὲ Ὀδυσσεύς εἶτα Αἴας καὶ Διομή-δης καὶ οἱ ἄριστοι τῶν ἙλλήνωνΜΕΝΙΠΠΟΣ Βαβαί ὦ Ὅμηρε οἷά σοιτῶν ῥαψῳδιῶν τὰ κεφάλαια χαμαὶ ἔρρι-

73

ἡ φήμη διδάξαι σε οἷος μὲν ἐγὼ βασιλεύςοἷος δὲ οὗτος λῃστὴς ἐγένετο ὅμως δὲ ὅραεἰ κατ ὀλίγον αὐτοῦ διήνεγκα ὃς νέος ὢνἔτι παρελθὼν ἐπὶ τὰ πράγματα καὶ τὴν ἀρ-χὴν τεταραγμένην κατέσχον καὶ τοὺς φο-νέας τοῦ πατρὸς μετῆλθον κᾆτα φοβήσαςτὴν Ἑλλάδα τῇ Θηβαίων ἀπωλείᾳ στρατη-γὸς ὑπ αὐτῶν χειροτονηθεὶς οὐκ ἠξίωσατὴν Μακεδόνων ἀρχὴν περιέπων ἀγαπᾶνἄρχειν ὁπόσων ὁ πατὴρ κατέλιπεν ἀλλὰπᾶσαν ἐπινοήσας τὴν γῆν καὶ δεινὸν ἡγη-σάμενος εἰ μὴ ἁπάντων κρατήσαιμι ὀλί-γους ἄγων εἰσέβαλον εἰς τὴν Ἀσίαν καὶἐπί τε Γρανικῷ ἐκράτησα μεγάλῃ μάχῃκαὶ τὴν Λυδίαν λαβὼν καὶ Ἰωνίαν καὶΦρυγίαν καὶ ὅλως τὰ ἐν ποσὶν ἀεὶ χειρού-μενος ἦλθον ἐπὶ Ἰσσόν ἔνθα Δαρεῖοςὑπέμεινεν μυριάδας πολλὰς στρατοῦ ἄγωνκαὶ τὸ ἀπὸ τούτου ὦ Μίνως ὑμεῖς ἴστεὅσους ὑμῖν νεκροὺς ἐπὶ μιᾶς ἡμέρας κα-τέπεμψα φησὶ γοῦν ὁ πορθμεὺς μὴ διαρ-

150

κέσαι αὐτοῖς τότε τὸ σκάφος ἀλλὰ σχεδίαςδιαπηξαμένους τοὺς πολλοὺς αὐτῶν δια-πλεῦσαι καὶ ταῦτα δὲ ἔπραττον αὐτὸςπροκινδυνεύων καὶ τιτρώσκεσθαι ἀξιῶνκαὶ ἵνα σοὶ μὴ τὰ ἐν Τύρῳ μηδὲ τὰ ἐν Ἀρ-βήλοις διηγήσωμαι ἀλλὰ καὶ μέχρι Ἰνδῶνἦλθον καὶ τὸν Ὠκεανὸν ὅρον ἐποιησάμηντῆς ἀρχῆς καὶ τοὺς ἐλέφαντας αὐτῶν εἶχονκαὶ Πῶρον ἐχειρωσάμην καὶ Σκύθας δὲοὐκ εὐκαταφρονήτους ἄνδρας ὑπερβὰς τὸνΤάναϊν ἐνίκησα μεγάλῃ ἱππομαχίᾳ καὶτοὺς φίλους εὖ ἐποίησα καὶ τοὺς ἐχθροὺςἠμυνάμην εἰ δὲ καὶ θεὸς ἐδόκουν τοῖς ἀν-θρώποις συγγνωστοὶ ἐκεῖνοι πρὸς τὸμέγεθος τῶν πραγμάτων καὶ τοιοῦτόν τιπιστεύσαντες περὶ ἐμοῦ τὸ δ οὖν τελευ-ταῖον ἐγὼ μὲν βασιλεύων ἀπέθανον οὗτοςδὲ ἐν φυγῇ ὢν παρὰ Προυσίᾳ τῷ Βιθυνῷκαθάπερ ἄξιον ἦν πανουργότατον καὶὠμότατον ὄντα ὡς γὰρ δὴ ἐκράτησεν τῶνἸταλῶν ἐῶ λέγειν ὅτι οὐκ ἰσχύι ἀλλὰ πο-

151

νῆες ἐπληρώθησαν ἐξ ἁπάσης τῆς Ἑλ-λάδος καὶ τοσοῦτοι ἔπεσον Ἕλληνές τε καὶβάρβαροι καὶ τοσαῦται πόλεις ἀνάστατοιγεγόνασινΕΡΜΗΣ Ἀλλ οὐκ εἶδες ὦ Μένιππεζῶσαν τὴν γυναῖκα ἔφης γὰρ ἂν καὶ σὺἀνεμέσητον εἶναι ldquoτοιῇδ ἀμφὶ γυναικὶ πο-λὺν χρόνον ἄλγεα πάσχεινrdquo ἐπεὶ καὶ τὰἄνθη ξηρὰ ὄντα εἴ τις βλέποι ἀποβεβλη-κότα τὴν βαφήν ἄμορφα δῆλον ὅτι αὐτῷδόξει ὅτε μέντοι ἀνθεῖ καὶ ἔχει τὴν χρόανκάλλιστά ἐστιν ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν τοῦτο ὦ Ἑρμῆθαυμάζω εἰ μὴ συνίεσαν οἱ Ἀχαιοὶ περὶπράγματος οὕτως ὀλιγοχρονίου καὶ ῥᾳδίωςἀπανθοῦντος πονοῦντεςΕΡΜΗΣ Οὐ σχολή μοι ὦ Μένιππεσυμφιλοσοφεῖν σοι ὥστε σὺ μὲν ἐπιλε-ξάμενος τόπον ἔνθα ἂν ἐθέλῃς κεῖσο κα-ταβαλὼν σεαυτόν ἐγὼ δὲ τοὺς ἄλλους νε-κροὺς ἤδη μετελεύσομαι

72

γὰρ ἂν ταῖς τοιαύταις οἰμωγαῖς ἐπᾳδόμε-νον

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΚΕΡΒΕΡΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ Κέρβερε ndash συγγενὴςγάρ εἰμί σοι κύων καὶ αὐτὸς ὤν ndash εἰπέ μοιπρὸς τῆς Στυγός οἷος ἦν ὁ Σωκράτηςὁπότε κατῄει παρ ὑμᾶς εἰκὸς δέ σε θεὸνὄντα μὴ ὑλακτεῖν μόνον ἀλλὰ καὶ ἀνθρω-πίνως φθέγγεσθαι ὁπότ ἐθέλοιςΚΕΡΒΕΡΟΣ Πόρρωθεν μέν ὦ Μένιππεπαντάπασιν ἐδόκει ἀτρέπτῳ τῷ προσώπῳπροσιέναι καὶ οὐ πάνυ δεδιέναι τὸν θάνα-τον δοκῶν καὶ τοῦτο ἐμφῆναι τοῖς ἔξω τοῦστομίου ἑστῶσιν ἐθέλων ἐπεὶ δὲ κατέκυ-ψεν εἴσω τοῦ χάσματος καὶ εἶδε τὸν ζόφονκἀγὼ ἔτι διαμέλλοντα αὐτὸν δακὼν τῷ κω-νείῳ κατέσπασα τοῦ ποδός ὥσπερ τὰβρέφη ἐκώκυεν καὶ τὰ ἑαυτοῦ παιδία ὠδύ-

69

168

οὐδὲ γέγονε πώποτεΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀναμνήσω σε ὦΠλούτων Ὀρφεῖ γὰρ δι αὐτὴν ταύτην τὴναἰτίαν τὴν Εὐρυδίκην παρέδοτε καὶ τὴνὁμογενῆ μου Ἄλκηστιν παρεπέμψατεἩρακλεῖ χαριζόμενοι ΠΛΟΥΤΩΝ Θελήσεις δὲ οὕτως κρανί-ον γυμνὸν ὢν καὶ ἄμορφον τῇ καλῇ σουἐκείνῃ νύμφῃ φανῆναι πῶς δὲ κἀκείνηπροσήσεταί σε οὐδὲ διαγνῶναι δυναμένηφοβήσεται γὰρ εὖ οἶδα καὶ φεύξεταί σε καὶμάτην ἔσῃ τοσαύτην ὁδὸν ἀνεληλυθώςΠΕΡΣΕΦΟΝΗ Οὐκοῦν ὦ ἄνερ σὺ καὶτοῦτο ἴασαι καὶ τὸν Ἑρμῆν κέλευσον ἐπει-δὰν ἐν τῷ φωτὶ ἤδη ὁ Πρωτεσίλαος ᾖ κα-θικόμενον ἐν τῇ ῥάβδῳ νεανίαν εὐθὺς κα-λὸν ἀπεργάσασθαι αὐτὸν οἷος ἦν ἐκ τοῦπαστοῦΠΛΟΥΤΩΝ Ἐπεὶ Φερσεφόνῃ συνδο-κεῖ ἀναγαγὼν τοῦτον αὖθις ποίησον νυμ-φίον σὺ δὲ μέμνησο μίαν λαβὼν ἡμέραν

161

ρετο καὶ παντοῖος ἐγίνετοΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν σοφιστὴς ὁ ἄν-θρωπος ἦν καὶ οὐκ ἀληθῶς κατεφρόνει τοῦπράγματοςΚΕΡΒΕΡΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐπείπερ ἀναγκα-ῖον αὐτὸ ἑώρα κατεθρασύνετο ὡς δῆθενοὐκ ἄκων πεισόμενος ὃ πάντως ἔδει παθε-ῖν ὡς θαυμάσονται οἱ θεαταί καὶ ὅλωςπερὶ πάντων γε τῶν τοιούτων εἰπεῖν ἂνἔχοιμι ἕως τοῦ στομίου τολμηροὶ καὶ ἀν-δρεῖοι τὰ δὲ ἔνδοθεν ἔλεγχος ἀκριβήςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἐγὼ δὲ πῶς σοι κατελη-λυθέναι ἔδοξαΚΕΡΒΕΡΟΣ Μόνος ὦ Μένιππε ἀξίωςτοῦ γένους καὶ Διογένης πρὸ σοῦ ὅτι μὴἀναγκαζόμενοι ἐσῄειτε μηδ ὠθούμενοιἀλλ ἐθελούσιοι γελῶντες οἰμώζειν πα-ραγγείλαντες ἅπασιν

70

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΕΡΜΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ποῦ δαὶ οἱ καλοί εἰσιν ἢαἱ καλαί Ἑρμῆ ξενάγησόν με νέηλυνὄντα ΕΡΜΗΣ Οὐ σχολὴ μέν ὦ Μένιππεπλὴν κατ ἐκεῖνο ἀπόβλεψον ἐπὶ τὰ δεξιάἔνθα ὁ Ὑάκινθός τέ ἐστιν καὶ Νάρκισσοςκαὶ Νιρεὺς καὶ Ἀχιλλεὺς καὶ Τυρὼ καὶἙλένη καὶ Λήδα καὶ ὅλως τὰ ἀρχαῖαπάντα κάλληΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀστᾶ μόνα ὁρῶ καὶ κρα-νία τῶν σαρκῶν γυμνά ὅμοια τὰ πολλάΕΡΜΗΣ Καὶ μὴν ἐκεῖνά ἐστιν ἃ πάντεςοἱ ποιηταὶ θαυμάζουσι τὰ ὀστᾶ ὧν σὺ ἔοι-κας καταφρονεῖνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως τὴν Ἑλένην μοιδεῖξον οὐ γὰρ ἂν διαγνοίην ἔγωγεΕΡΜΗΣ Τουτὶ τὸ κρανίον ἡ ἙλένηἐστίνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα διὰ τοῦτο αἱ χίλιαι

71

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΥΣΩΛΟΥ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ὦ Κάρ ἐπὶ τίνι μέγα φρο-νεῖς καὶ πάντων ἡμῶν προτιμᾶσθαι ἀξιοῖςΜΑΥΣΩΛΟΣ Καὶ ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ μένὦ Σινωπεῦ ὃς ἐβασίλευσα Καρίας μὲνἁπάσης ἦρξα δὲ καὶ Λυδῶν ἐνίων καὶ νή-σους δέ τινας ὑπηγαγόμην καὶ ἄχρι Μιλή-του ἐπέβην τὰ πολλὰ τῆς Ἰωνίας κατα-στρεφόμενος καὶ καλὸς ἦν καὶ μέγας καὶἐν πολέμοις καρτερός τὸ δὲ μέγιστον ὅτιἐν Ἁλικαρνασσῷ μνῆμα παμμέγεθες ἔχωἐπικείμενον ἡλίκον οὐκ ἄλλος νεκρός ἀλλοὐδὲ οὕτως ἐς κάλλος ἐξησκημένον ἵππωνκαὶ ἀνδρῶν ἐς τὸ ἀκριβέστατον εἰκα-σμένων λίθου τοῦ καλλίστου οἷον οὐδὲνεὼν εὕροι τις ἂν ῥᾳδίως οὐ δοκῶ σοι δι-καίως ἐπὶ τούτοις μέγα φρονεῖνΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ φῄς καὶτῷ κάλλει καὶ τῷ βάρει τοῦ τάφουΜΑΥΣΩΛΟΣ Νὴ Δί ἐπὶ τούτοις

162

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΙΠΟΝΤΑ ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΕΙ ΕΝ ΛΟΓΟΙΣ3ΠΛΟΙΟΝ Η ΕΥΧΑΙ13ΝΕΚΡΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ59

167

ἀγάγῃ σχολὴν ἀπὸ τῶν θορύβων τῶν ἐνποσίν εἰς Αἴγυπτον ἀπαγαγὼν θάψεινἐκεῖ ὡς γενοίμην εἷς τῶν Αἰγυπτίων θεῶνΔΙΟΓΕΝΗΣ Μὴ γελάσω οὖν ὦἈλέξανδρε ὁρῶν καὶ ἐν ᾅδου ἔτι σε μωραί-νοντα καὶ ἐλπίζοντα Ἄνουβιν ἢ Ὄσιρινγενήσεσθαι πλὴν ἀλλὰ ταῦτα μέν ὦθειότατε μὴ ἐλπίσῃς οὐ γὰρ θέμις ἀνελθε-ῖν τινα τῶν ἅπαξ διαπλευσάντων τὴν λί-μνην καὶ εἰς τὸ εἴσω τοῦ στομίου παρελ-θόντων οὐ γὰρ ἀμελὴς ὁ Αἰακὸς οὐδὲ ὁΚέρβερος εὐκαταφρόνητος ἐκεῖνο δέ γεἡδέως ἂν μάθοιμι παρὰ σοῦ πῶς φέρειςὁπόταν ἐννοήσῃς ὅσην εὐδαιμονίαν ὑπὲργῆς ἀπολιπὼν ἀφῖξαι σωματοφύλακας καὶὑπασπιστὰς καὶ σατράπας καὶ χρυσὸν το-σοῦτον καὶ ἔθνη προσκυνοῦντα καὶ Βαβυ-λῶνα καὶ Βάκτρα καὶ τὰ μεγάλα θηρία καὶτιμὴν καὶ δόξαν καὶ τὸ ἐπίσημον εἶναι ἐξε-λαύνοντα διαδεδεμένον ταινίᾳ λευκῇ τὴνκεφαλὴν πορφυρίδα ἐμπεπορπημένον οὐ

100

ΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲ τὸν ἐλλέβορον ὦΜένιππε ἀναίνομαι πιεῖν γένοιτό μοιμόνονΜΕΝΙΠΠΟΣ Θάρρει ὦ Τάνταλε ὡςοὔτε σὺ οὔτε ἄλλος πίεται τῶν νεκρῶνἀδύνατον γάρ καίτοι οὐ πάντες ὥσπερ σὺἐκ καταδίκης διψῶσι τοῦ ὕδατος αὐτοὺςοὐχ ὑπομένοντος

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΧΕΙΡΩΝΟΣ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤκουσα ὦ Χείρων ὡςθεὸς ὢν ἐπεθύμησας ἀποθανεῖνΧΕΙΡΩΝ Ἀληθῆ ταῦτα ἤκουσας ὦΜένιππε καὶ τέθνηκα ὡς ὁρᾷς ἀθάνατοςεἶναι δυνάμενοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίς δαί σε ἔρως τοῦ θα-νάτου ἔσχεν ἀνεράστου τοῖς πολλοῖς χρή-ματοςΧΕΙΡΩΝ Ἐρῶ πρὸς σὲ οὐκ ἀσύνετον

81

ΝΙΡΕΥΣ Καὶ μὴν ἐροῦ Ὅμηρον ὁποῖοςἦν ὁπότε συνεστράτευον τοῖς ἈχαιοῖςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀνείρατά μοι λέγειςἐγὼ δὲ ἃ βλέπω καὶ νῦν ἔχεις ἐκεῖνα δέ οἱτότε ἴσασινΝΙΡΕΥΣ Οὔκουν ἐγὼ ἐνταῦθα εὐμορ-φότερός εἰμι ὦ Μένιππε ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔτε σὺ οὔτε ἄλλοςεὔμορφος ἰσοτιμία γὰρ ἐν ᾅδου καὶ ὅμοιοιἅπαντεςΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἐμοὶ μὲν καὶ τοῦτο ἱκανόν

166

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλ ὦ καλὲ Μαύσωλεοὔτε ἡ ἰσχὺς ἔτι σοι ἐκείνη οὔτε ἡ μορφὴπάρεστιν εἰ γοῦν τινα ἑλοίμεθα δικαστὴνεὐμορφίας πέρι οὐκ ἔχω εἰπεῖν τίνος ἕνε-κα τὸ σὸν κρανίον προτιμηθείη ἂν τοῦἐμοῦ φαλακρὰ γὰρ ἄμφω καὶ γυμνά καὶτοὺς ὀδόντας ὁμοίως προφαίνομεν καὶ τοὺςὀφθαλμοὺς ἀφῃρήμεθα καὶ τὰς ῥῖνας ἀπο-σεσιμώμεθα ὁ δὲ τάφος καὶ οἱ πολυτελεῖςἐκεῖνοι λίθοι Ἁλικαρνασσεῦσι μὲν ἴσωςεἶεν ἐπιδείκνυσθαι καὶ φιλοτιμεῖσθαι πρὸςτοὺς ξένους ὡς δή τι μέγα οἰκοδόμημααὐτοῖς ἐστιν σὺ δέ ὦ βέλτιστε οὐχ ὁρῶ ὅτι ἀπολαύεις αὐτοῦ πλὴν εἰ μὴ τοῦτο φῄςὅτι μᾶλλον ἡμῶν ἀχθοφορεῖς ὑπὸ τηλικού-τοις λίθοις πιεζόμενοςΜΑΥΣΩΛΟΣ Ἀνόνητα οὖν μοι ἐκεῖναπάντα καὶ ἰσότιμος ἔσται Μαύσωλος καὶΔιογένης ΔΙΟΓΕΝΗΣ Οὐκ ἰσότιμος ὦ γεν-ναιότατε οὐ γὰρ Μαύσωλος μὲν γὰρ

163

ὄντα οὐκ ἦν ἔτι ἡδὺ ἀπολαύειν τῆς ἀθανα-σίαςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐχ ἡδὺ ἦν ζῶντα ὁρᾶντὸ φῶςΧΕΙΡΩΝ Οὔκ ὦ Μένιππε τὸ γὰρ ἡδὺἔγωγε ποικίλον τι καὶ οὐχ ἁπλοῦν ἡγοῦμαιεἶναι ἐγὼ δὲ ἔζων ἀεὶ καὶ ἀπέλαυον τῶνὁμοίων ἡλίου φωτός τροφῆς αἱ ὧραι δὲαἱ αὐταὶ καὶ τὰ γινόμενα ἅπαντα ἑξῆς ἕκα-στον ὥσπερ ἀκολουθοῦντα θάτερον θα-τέρῳ ἐνεπλήσθην οὖν αὐτῶν οὐ γὰρ ἐν τῷαὐτῷ ἀεὶ ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ ltμὴgt μετασχεῖνὅλως τὸ τερπνὸν ἦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις ὦ Χείρων τὰἐν ᾅδου δὲ πῶς φέρεις ἀφ οὗ προελόμενοςαὐτὰ ἥκειςΧΕΙΡΩΝ Οὐκ ἀηδῶς ὦ Μένιππε ἡγὰρ ἰσοτιμία πάνυ δημοτικὴ καὶ τὸ πρᾶγ-μα οὐδὲν ἔχει τὸ διάφορον ἐν φωτὶ εἶναι ἢἐν σκότῳ ἄλλως τε οὔτε διψῆν ὥσπερ ἄνωοὔτε πεινῆν δεῖ ἀλλ ἀνεπιδεεῖς τούτων

82

ἄχρηστόν σοι ὦ Ἀλέξανδρε πρὸς τὰπράγματα ἐγένετο πολλοὶ γὰρ ὑπέπτησ-σον θεὸν εἶναί σε νομίζοντες ἀτὰρ εἰπέμοι τίνι τὴν τοσαύτην ἀρχὴν καταλέλοι-παςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκ οἶδα ὦ Διόγενεςοὐ γὰρ ἔφθασα ἐπισκῆψαί τι περὶ αὐτῆς ἢτοῦτο μόνον ὅτι ἀποθνήσκων Περδίκκᾳτὸν δακτύλιον ἐπέδωκα πλὴν ἀλλὰ τί γε-λᾷς ὦ ΔιόγενεςΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί γὰρ ἄλλο ἢ ἀνεμνήσθηνοἷα ἐποίει ἡ Ἑλλάς ἄρτι σε παρειληφότατὴν ἀρχὴν κολακεύοντες καὶ προστάτηναἱρούμενοι καὶ στρατηγὸν ἐπὶ τοὺς βαρ-βάρους ἔνιοι δὲ καὶ τοῖς δώδεκα θεοῖς προ-στιθέντες καὶ οἰκοδομοῦντές σοι νεὼς καὶθύοντες ὡς δράκοντος υἱῷ ἀλλ εἰπέ μοιποῦ σε οἱ Μακεδόνες ἔθαψαν ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἔτι ἐν Βαβυλῶνι κε-ῖμαι τριακοστὴν ἡμέραν ταύτην ὑπισχνε-ῖται δὲ Πτολεμαῖος ὁ ὑπασπιστής ἤν ποτε

99

οἰμώξεται μεμνημένος τῶν ὑπὲρ γῆς ἐνοἷς εὐδαιμονεῖν ᾤετο Διογένης δὲ καταγε-λάσεται αὐτοῦ καὶ τάφον ὁ μὲν ἐν Ἁλικαρ-νασσῷ ἐρεῖ ἑαυτοῦ ὑπὸ Ἀρτεμισίας τῆς γυ-ναικὸς καὶ ἀδελφῆς κατεσκευασμένον ὁΔιογένης δὲ τοῦ μὲν σώματος εἰ καί τινατάφον ἔχει οὐκ οἶδεν οὐδὲ γὰρ ἔμελεναὐτῷ τούτου λόγον δὲ τοῖς ἀρίστοις περὶτούτου καταλέλοιπεν ἀνδρὸς βίον βεβιω-κὼς ὑψηλότερον ὦ Καρῶν ἀνδραποδω-δέστατε τοῦ σοῦ μνήματος καὶ ἐν βεβαιο-τέρῳ χωρίῳ κατεσκευασμένον

ΝΙΡΕΩΣ ΚΑΙ ΘΕΡΣΙΤΟΥ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΝΙΡΕΥΣ Ἰδοὺ δή Μένιππος οὑτοσὶ δι-κάσει πότερος εὐμορφότερός ἐστιν εἰπέὦ Μένιππε οὐ καλλίων σοι δοκῶΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δὲ καὶ ἔστε πρότε-ρον οἶμαι χρὴ γὰρ τοῦτο εἰδέναι

164

ΝΙΡΕΥΣ Νιρεὺς καὶ ΘερσίτηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πότερος οὖν ὁ Νιρεὺς καὶπότερος ὁ Θερσίτης οὐδέπω γὰρ τοῦτοδῆλον ΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἓν μὲν ἤδη τοῦτο ἔχω ὅτιὅμοιός εἰμί σοι καὶ οὐδὲν τηλικοῦτον δια-φέρεις ἡλίκον σε Ὅμηρος ἐκεῖνος ὁ τυ-φλὸς ἐπῄνεσεν ἁπάντων εὐμορφότερονπροσειπών ἀλλ ὁ φοξὸς ἐγὼ καὶ ψεδνὸςοὐδὲν χείρων ἐφάνην τῷ δικαστῇ ὅρα δὲσύ ὦ Μένιππε ὅντινα καὶ εὐμορφότερονἡγῇΝΙΡΕΥΣ Ἐμέ γε τὸν Ἀγλαΐας καὶΧάροπος ldquoὃς κάλλιστος ἀνὴρ ὑπὸ ἼλιονἦλθονrdquoΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλ οὐχὶ καὶ ὑπὸ γῆνὡς οἶμαι κάλλιστος ἦλθες ἀλλὰ τὰ μὲνὀστᾶ ὅμοια τὸ δὲ κρανίον ταύτῃ μόνον ἄραδιακρίνοιτο ἀπὸ τοῦ Θερσίτου κρανίου ὅτιεὔθρυπτον τὸ σόν ἀλαπαδνὸν γὰρ αὐτὸ καὶοὐκ ἀνδρῶδες ἔχεις

165

σκοπεῖν ἔξω βέλους ὑπεραιωρούμενον καὶεἰ δόξειέ μοι προσθέμενος ἂν τοῖς ἡττη-μένοις κοιμίσας τοὺς κρατοῦντας νικᾶν πα-ρεῖχον τοῖς φεύγουσιν ἀναστρέψασιν ἀπὸτῆς τροπῆς καὶ τὸ ὅλον παιδιὰν ἐποιού-μην ἂν τὸν τῶν ἀνθρώπων βίον καὶ πάνταἐμὰ ἦν καὶ θεὸς ἐδόκουν τοῖς ἄλλοις τοῦτοἡ ἄκρα εὐδαιμονία ἐστὶ μήτε ἀπολέσθαιμήτε ἐπιβουλευθῆναι δυναμένη καὶ μάλι-στα μεθ ὑγιείας ἐν μακρῷ τῷ βίῳ τί ἂναἰτιάσαιο ὦ Λυκῖνε τῆς εὐχῆςΛΥΚΙΝΟΣ Οὐδέν ὦ Τιμόλαε οὐδὲγὰρ ἀσφαλὲς ἐναντιοῦσθαι ἀνδρὶ πτηνῷκαὶ ὑπὲρ μυρίους τὴν ἰσχύν πλὴν ἀλλὰἐκεῖνο ἐρήσομαί σε εἴ τινα ἄλλον εἶδες ἐντοσούτοις ἔθνεσιν ὅσα ὑπερέπτης γέρονταἤδη ἄνδρα οὕτω παρακεκινηκότα τὴνγνώμην ἐπὶ δακτυλίου μικροῦ ὀχούμενονὄρη ὅλα κινεῖν ἄκρῳ τῷ δακτύλῳ δυνάμε-νον ἐπέραστον πᾶσι καὶ ταῦτα φαλακρὸνὄντα καὶ τὴν ῥῖνα σιμόν ἀτὰρ εἰπέ μοι καὶ

54

μέντοι τὸ τραῦμα καὶ οὐκ εἰς τὰ φανερὰτοῦ σώματος ὡς μηδὲ τὴν οὐλὴν ὕστερονἄμορφον γενέσθαι πλὴν ἀλλὰ ὁρᾷς ὅπωςἐπελάσας μιᾷ πληγῇ αὐτόν τε καὶ τὸν ἵπ-πον διέπειρα τὴν λόγχην ἀφείς εἶτα τὴνκεφαλὴν ἀποτεμὼν καὶ ἀφελὼν τὸ διάδημαβασιλεὺς ἤδη γέγονα προσκυνούμενος ὑφἁπάντων οἱ βάρβαροι προσκυνείτωσανὑμῶν κατὰ τὸν Ἑλλήνων νόμον ἄρξω εἷςστρατηγὸς ὀνομαζόμενος ἐπὶ τούτοις ἄραἐννοεῖτε ὅσας μὲν πόλεις ἐπωνύμους ἐπἐμαυτοῦ οἰκιῶ ὅσας δὲ καὶ καθαιρήσωἑλὼν κατὰ κράτος αἳ ἂν ὑβρίσωσί τι ἐςτὴν ἀρχήν ἁπάντων δὲ μάλιστα Κυδίαντὸν πλούσιον μετελεύσομαι ὃς ὅμορος ὤνμοι ἐξέωσε τοῦ ἀγροῦ ἐπιβαίνων κατ ὀλί-γον ἐς τὸ εἴσω τῶν ὅρωνΛΥΚΙΝΟΣ Πέπαυσο ἤδη ὦ Σάμιππεκαιρὸς γὰρ σὲ ἤδη μὲν νενικηκότα τηλι-καύτην μάχην ἐν Βαβυλῶνι εὐωχεῖσθαι τὰἐπινίκια ndash ἑκστάδιος γὰρ οἶμαί σοι ἡ ἀρχή

47

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Εὖ ἐποίησαν ἡμεῖς δὲὁπότε ἐν τῷ βίῳ ἦμεν οὐδὲν τοιοῦτον ἐνε-νοοῦμεν περὶ ἀλλήλων οὔτε πώποτεηὐξάμην Ἀντισθένην ἀποθανεῖν ὡς κληρο-νομήσαιμι τῆς βακτηρίας αὐτοῦ ndash εἶχεν δὲπάνυ καρτερὰν ἐκ κοτίνου ποιησάμενος ndashοὔτε οἶμαι σὺ ὁ Κράτης ἐπεθύμεις κληρο-νομεῖν ἀποθανόντος ἐμοῦ τὰ κτήματα καὶτὸν πίθον καὶ τὴν πήραν χοίνικας δύο θέρ-μων ἔχουσανΚΡΑΤΗΣ Οὐδὲν γάρ μοι τούτων ἔδειἀλλ οὐδὲ σοί ὦ Διόγενες ἃ γὰρ ἐχρῆν σύτε Ἀντισθένους ἐκληρονόμησας καὶ ἐγὼσοῦ πολλῷ μείζω καὶ σεμνότερα τῆς Περ-σῶν ἀρχῆς ΔΙΟΓΕΝΗΣ Τίνα ταῦτα φῄςΚΡΑΤΗΣ Σοφίαν αὐτάρκειαν ἀλή-θειαν παρρησίαν ἐλευθερίανΔΙΟΓΕΝΗΣ Νὴ Δία μέμνημαι τοῦτονδιαδεξάμενος τὸν πλοῦτον παρὰ Ἀντι-σθένους καὶ σοὶ ἔτι πλείω καταλιπών

132

Λαμπίχου θανάτῳ καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ συ-νέχεται πρὸς τῶν γυναικῶν καὶ τὰ παιδίανεογνὰ ὄντα ὁμοίως κἀκεῖνα ὑπὸ τῶν παί-δων βάλλεται ἀφθόνοις τοῖς λίθοις ἄλλοιδὲ Διόφαντον τὸν ῥήτορα ἐπαινοῦσιν ἐν Σι-κυῶνι ἐπιταφίους λόγους διεξιόντα ἐπὶΚράτωνι τούτῳ καὶ νὴ Δία γε ἡ Δαμασίουμήτηρ κωκύουσα ἐξάρχει τοῦ θρήνου σὺνγυναιξὶν ἐπὶ τῷ Δαμασίᾳ σὲ δὲ οὐδείς ὦΜένιππε δακρύει καθ ἡσυχίαν δὲ κεῖσαιμόνοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐδαμῶς ἀλλ ἀκούσῃτῶν κυνῶν μετ ὀλίγον ὠρυομένων οἴκτι-στον ἐπ ἐμοὶ καὶ τῶν κοράκων τυπτο-μένων τοῖς πτεροῖς ὁπόταν συνελθόντεςθάπτωσί μεΕΡΜΗΣ Γεννάδας εἶ ὦ Μένιππε ἀλλἐπεὶ καταπεπλεύκαμεν ἡμεῖς ὑμεῖς μὲνἄπιτε πρὸς τὸ δικαστήριον εὐθεῖαν ἐκείνηνπροϊόντες ἐγὼ δὲ καὶ ὁ πορθμεὺς ἄλλουςμετελευσόμεθα

129

ndash Τιμόλαον δὲ ἐν τῷ μέρει εὔχεσθαι ὅπερἂν ἐθέλῃΣΑΜΙΠΠΟΣ Τί δ οὖν ὦ Λυκῖνε οἷάσοι ᾐτῆσθαι δοκῶΛΥΚΙΝΟΣ Παρὰ πολύ ὦ θαυμασιώτα-τε βασιλέων ἐπιπονώτερα καὶ βιαιότερατῶν Ἀδειμάντου παρ ὅσον ἐκεῖνος μὲνἐτρύφα διτάλαντα χρύσεα ἐκπώματα προ-πίνων τοῖς συμπόταις σὺ δὲ καὶ ἐτι-τρώσκου μονομαχῶν καὶ ἐδεδίεις καὶἐφρόντιζες νύκτωρ καὶ μεθ ἡμέραν οὐμόνον γάρ σοι τὰ παρὰ τῶν πολεμίων φο-βερὰ ἦν ἀλλὰ καὶ ἐπιβουλαὶ μυρίαι καὶφθόνος παρὰ τῶν συνόντων καὶ μῖσος καὶκολακεία φίλος δὲ οὐδεὶς ἀληθής ἀλλὰπρὸς τὸ δέος ἅπαντες ἢ πρὸς τὴν ἐλπίδαεὖνοι δοκοῦντες εἶναι ἀπόλαυσις μέν γεοὐδὲ ὄναρ τῶν ἡδέων ἀλλὰ δόξα μόνη καὶπορφυρὶς χρυσῷ ποικίλη καὶ ταινία λευκὴπερὶ τῷ μετώπῳ καὶ δορυφόροι προϊόντεςτὰ δ ἄλλα κάματος ἀφόρητος καὶ ἀηδία

48

ἑώρων ἄν καὶ τὰς πηγὰς δὲ τὰς Νείλουμόνος ἂν ἠπιστάμην καὶ ὅσον τῆς γῆς ἀοί-κητον καὶ εἴ τινες ἀντίποδες ἡμῖν οἰκοῦσιτὸ νότιον τῆς γῆς ἡμίτομον ἔχοντες ἔτι δὲκαὶ ἀστέρων φύσιν καὶ σελήνης καὶ αὐτοῦἡλίου ῥᾳδίως ἔγνων ἂν ἀπαθὴς ὢν τῷ πυρίκαὶ τὸ πάντων ἥδιστον αὐθημερὸν ἀγγε-ῖλαι ἐς Βαβυλῶνα τίς ἐνίκησεν Ὀλύμπιακαὶ ἀριστήσαντα εἰ τύχοι ἐν Συρίᾳ δει-πνῆσαι ἐν Ἰταλίᾳ εἰ δέ τις ἐχθρὸς εἴηἀμύνασθαι καὶ τοῦτον ἐκ τοῦ ἀφανοῦςπέτρον ἐμβαλόντα τῇ κεφαλῇ ὡς ἐπιτε-τρῖφθαι τὸ κρανίον τούς τε αὖ φίλους εὖποιεῖν ἐπιχέαντα κοιμωμένοις αὐτοῖς τὸχρυσίον καὶ μὴν εἴ τις ὑπερόπτης εἴη ἢ τύ-ραννος πλούσιος ὑβριστής ἀράμενος αὐτὸνὅσον ἐπὶ σταδίους εἴκοσιν ἀφῆκα φέρεσθαικατὰ τῶν κρημνῶν τοῖς παιδικοῖς δὲ ὁμι-λεῖν ἀκωλύτως ἂν ἐξῆν εἰσιόντα ἀθέατονκοιμίσαντα ἅπαντας ἄνευ ἐκείνων μόνωνοἷον δὲ κἀκεῖνο ἦν τοὺς πολεμοῦντας ἐπι-

53

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὐπλοεῖτε ὦ Ἑρμῆπροΐωμεν δὲ καὶ ἡμεῖς τί οὖν ἔτι καὶ μέλ-λετε δικασθῆναι δεήσει καὶ τὰς καταδί-κας φασὶν εἶναι βαρείας τροχοὺς καὶ λί-θους καὶ γῦπας δειχθήσεται δὲ ὁ ἑκάστουβίος

ΚΡΑΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ

ΚΡΑΤΗΣ Μοίριχον τὸν πλούσιον ἐγί-νωσκες ὦ Διόγενες τὸν πάνυ πλούσιοντὸν ἐκ Κορίνθου τὸν τὰς πολλὰς ὁλκάδαςἔχοντα οὗ ἀνεψιὸς Ἀριστέας πλούσιος καὶαὐτὸς ὤν τὸ Ὁμηρικὸν ἐκεῖνο εἰώθει ἐπι-λέγειν rsquoἤ μ ἀνάειρ ἢ ἐγὼ σέrsquoΔΙΟΓΕΝΗΣ Τίνος ἕνεκα ὦ ΚράτηςΚΡΑΤΗΣ Ἐθεράπευον ἀλλήλους τοῦκλήρου ἕνεκα ἑκάτερος ἡλικιῶται ὄντεςκαὶ τὰς διαθήκας εἰς τὸ φανερὸν ἐτίθεντοἈριστέαν μὲν ὁ Μοίριχος εἰ προαποθάνοι

130

δεσπότην ἀφιεὶς τῶν ἑαυτοῦ πάντων Μοί-ριχον δὲ ὁ Ἀριστέας εἰ προαπέλθοι αὐτοῦταῦτα μὲν ἐγέγραπτο οἱ δὲ ἐθεράπευονὑπερβαλλόμενοι ἀλλήλους τῇ κολακείᾳκαὶ οἱ μάντεις εἴτε ἀπὸ τῶν ἄστρων τεκ-μαιρόμενοι τὸ μέλλον εἴτε ἀπὸ τῶν ὀνει-ράτων ὥς γε Χαλδαίων παῖδες ἀλλὰ καὶ ὁΠύθιος αὐτὸς ἄρτι μὲν Ἀριστέᾳ παρεῖχε τὸκράτος ἄρτι δὲ Μοιρίχῳ καὶ τὰ τάλανταποτὲ μὲν ἐπὶ τοῦτον νῦν δ ἐπ ἐκεῖνον ἔρ-ρεπεΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί οὖν πέρας ἐγένετο ὦΚράτης ἀκοῦσαι γὰρ ἄξιονΚΡΑΤΗΣ Ἄμφω τεθνᾶσιν ἐπὶ μιᾶςἡμέρας οἱ δὲ κλῆροι εἰς Εὐνόμιον καὶΘρασυκλέα περιῆλθον ἄμφω συγγενεῖςὄντας οὐδὲ πώποτε προμαντευομένουςοὕτω γενέσθαι ταῦτα διαπλέοντες γὰρ ἀπὸΣικυῶνος εἰς Κίρραν κατὰ μέσον τὸν πόρονπλαγίῳ περιπεσόντες τῷ Ἰάπυγι ἀνε-τράπησαν

131

τὰς καὶ τὰ μειράκια ἐπιμεμηνέναι μοι καὶεὐδαίμονα εἶναι δοκεῖν εἴ τινα καὶ μόνονπροσβλέψαιμι αὐτῶν εἰ δ ὑπερορῴηνκἀκεῖνα ὑπὸ λύπης ἀπολλύσθω καὶ ὅλωςὑπὲρ τὸν Ὑάκινθον ἢ Ὕλαν ἢ Φάωνα τὸνΧῖον εἶναί με καὶ ταῦτα πάντα ἔχειν μὴὀλιγοχρόνιον ὄντα μηδὲ κατὰ μέτρονζῶντα τῆς ἀνθρωπίνης βιοτῆς ἀλλ ἔτη χί-λια νέον ἐκ νέου γιγνόμενον διαβιῶναιἀμφὶ τὰ ἑπτακαίδεκα ἔτη ἀεὶ ἀποδυόμενοντὸ γῆρας ὥσπερ οἱ ὄφεις οὐδὲν γὰρ δεήσειμε ταῦτα ἔχοντα πάντα γὰρ ἐμὰ ἦν ἂν τὰτῶν ἄλλων ἐς ὅσον ἀνοίγειν τε τὰς θύραςἐδυνάμην καὶ κοιμίζειν τοὺς φύλακας καὶἀθέατος εἶναι εἰσιών εἰ δέ τι ἐν Ἰνδοῖς ἢὙπερβορέοις θέαμα παράδοξον ἢ κτῆματίμιον ἢ ὅσα ἐμφαγεῖν ἢ πιεῖν ἡδέα οὐ με-ταστειλάμενος ἀλλ αὐτὸς ἐπιπετόμενοςἀπέλαυον ἁπάντων ἐς κόρον καὶ ἐπεὶ γρὺψὑπόπτερον θηρίον ἢ φοῖνιξ ὄρνεον ἐν Ἰνδοῖςἀθέατον τοῖς ἄλλοις ἐγὼ δὲ καὶ τοῦτο

52

πολλή καὶ ἢ χρηματίζειν δεῖ τοῖς παρὰτῶν πολεμίων ἥκουσιν ἢ δικάζειν ἢ κατα-πέμπειν τοῖς ὑπηκόοις ἐπιτάγματα καὶἤτοι ἀφέστηκέ τι ἔθνος ἢ ἐπελαύνουσί τι-νες τῶν ἔξω τῆς ἀρχῆς δεδιέναι οὖν δεῖπάντα καὶ ὑφορᾶσθαι καὶ ὅλως ὑπὸπάντων μᾶλλον ἢ ὑπὸ σεαυτοῦ εὐδαιμονί-ζεσθαι καὶ γὰρ οὖν καὶ τόδε πῶς οὐ ταπει-νόν ὅτι καὶ νοσεῖς τὰ ὅμοια τοῖς ἰδιώταιςκαὶ ὁ πυρετὸς οὐ διαγιγνώσκει σε βασιλέαὄντα οὐδ ὁ θάνατος δέδιε τοὺς δορυ-φόρους ἀλλ ἐπιστάς ὁπόταν αὐτῷ δοκῇἄγει οἰμώζοντα οὐκ αἰδούμενος τὸ διάδη-μα σὺ δὲ ὁ οὕτως ὑψηλὸς καταπεσὼνἀνάσπαστος ἐκ τοῦ βασιλείου θρόνου τὴναὐτὴν ὁδὸν ἄπει τοῖς πολλοῖς ἰσότιμοςἐλαυνόμενος ἐν τῇ ἀγέλῃ τῶν νεκρῶνχῶμα ὑψηλὸν ὑπὲρ γῆς καὶ στήλην μακρὰνἢ πυραμίδα εὔγραμμον τὰς γωνίας ἀπολι-πών ἐκπρόθεσμα καὶ ἀνεπαίσθητα φιλοτι-μήματα εἰκόνες δὲ ἐκεῖναι καὶ νεῴ οὓς

49

τῇ ἀποβάσει ἀπέθανον ὑπὸ τοῦ Ἕκτοροςὁ οὖν ἔρως τῆς γυναικὸς οὐ μετρίως ἀπο-κναίει με ὦ δέσποτα καὶ βούλομαι κἂνπρὸς ὀλίγον ὀφθεὶς αὐτῇ καταβῆναι πάλινΠΛΟΥΤΩΝ Οὐκ ἔπιες ὦ Πρωτεσί-λαε τὸ Λήθης ὕδωρΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Καὶ μάλα ὦ δέσπο-τα τὸ δὲ πρᾶγμα ὑπέρογκον ἦνΠΛΟΥΤΩΝ Οὐκοῦν περίμεινον ἀφίξε-ται γὰρ κἀκείνη ποτὲ καὶ οὐδὲ σὲ ἀνελθεῖνδεήσειΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀλλ οὐ φέρω τὴνδιατριβήν ὦ Πλούτων ἠράσθης δὲ καὶαὐτὸς ἤδη καὶ οἶσθα οἷον τὸ ἐρᾶν ἐστινΠΛΟΥΤΩΝ Εἶτα τί σε ὀνήσει μίανἡμέραν ἀναβιῶναι μετ ὀλίγον τὰ αὐτὰ ὀδυ-ρόμενονΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Οἶμαι πείσειν κἀκεί-νην ἀκολουθεῖν παρ ὑμᾶς ὥστε ἀνθ ἑνὸςδύο νεκροὺς λήψῃ μετ ὀλίγονΠΛΟΥΤΩΝ Οὐ θέμις γενέσθαι ταῦτα

160

ΑΙΑΝΤΟΣ ΚΑΙ ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΟΣ

ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Εἰ σὺ μανείς ὦ Αἶανσεαυτὸν ἐφόνευσας ἐμέλλησας δὲ καὶ ἡμᾶςἅπαντας τί αἰτιᾷ τὸν Ὀδυσσέα καὶ πρῴηνοὔτε προσέβλεψας αὐτόν ὁπότε ἧκεν μα-ντευσόμενος οὔτε προσειπεῖν ἠξίωσας ἄν-δρα συστρατιώτην καὶ ἑταῖρον ἀλλ ὑπερο-πτικῶς μεγάλα βαίνων παρῆλθεςΑΙΑΣ Εἰκότως ὦ Ἀγάμεμνον αὐτὸςγοῦν μοι τῆς μανίας αἴτιος κατέστη μόνοςἀντεξετασθεὶς ἐπὶ τοῖς ὅπλοιςΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Ἠξίους δὲ ἀναντα-γώνιστος εἶναι καὶ ἀκονιτὶ κρατεῖνἁπάντωνΑΙΑΣ Ναί τά γε τοιαῦτα οἰκεία γάρμοι ἦν ἡ πανοπλία τοῦ ἀνεψιοῦ γε οὖσακαὶ ὑμεῖς οἱ ἄλλοι πολὺ ἀμείνους ὄντεςἀπείπασθε τὸν ἀγῶνα καὶ παρεχωρήσατέμοι τῶν ἄθλων ὁ δὲ Λαέρτου ὃν ἐγὼ πολ-λάκις ἔσωσα κινδυνεύοντα κατακεκόφθαι

141

ἀνιστᾶσιν αἱ πόλεις θεραπεύουσαι καὶ τὸμέγα ὄνομα πάντα κατ ὀλίγον ὑπορρεῖ καὶἄπεισιν ἀμελούμενα ἢν δὲ καὶ ὅτι μάλισταἐπὶ πλεῖστον παραμείνῃ τίς ἔτι ἀπόλαυσιςἀναισθήτῳ αὐτῷ γενομένῳ ὁρᾷς οἷα μὲνἔτι ζῶν ἕξεις πράγματα δεδιὼς καὶ φροντί-ζων καὶ κάμνων οἷα δὲ καὶ μετὰ τὴν ἀπαλ-λαγὴν ἔσται Ἀλλ ἤδη σὸν αἰτεῖν ὦ Τιμόλαε καὶ ὅπωςὑπερβαλῇ τούτους ὥσπερ εἰκὸς ἄνδρα συ-νετὸν καὶ πράγμασιν χρῆσθαι εἰδόταΤΙΜΟΛΑΟΣ Σκόπει γοῦν ὦ Λυκῖνε εἴτι ἐπιλήψιμον εὔξομαι καὶ ὅ τι ἂν εὐθῦναίτις δυνηθείη χρυσὸν μὲν οὖν καὶ θησαυρο-ὺς καὶ μεδίμνους νομίσματος ἢ βασιλείαςκαὶ πολέμους καὶ δείματα ὑπὲρ τῆς ἀρχῆςεἰκότως διέβαλες οὐκ αἰτήσομαι ἀβέβαιαγὰρ ταῦτά γε καὶ πολλὰς τὰς ἐπιβουλὰςἔχοντα καὶ πλέον τοῦ ἡδέος τὸ ἀνιαρὸν ἐναὐτοῖς ἦν ἐγὼ δὲ βούλομαι τὸν Ἑρμῆνἐντυχόντα μοι δοῦναι δακτυλίους τινὰς

50

τοιούτους τὴν δύναμιν ἕνα μὲν ὥστε ἀεὶἐρρῶσθαι καὶ ὑγιαίνειν τὸ σῶμα καὶ ἄτρω-τον εἶναι καὶ ἀπαθῆ ἕτερον δὲ ὡς μὴὁρᾶσθαι τὸν περιθέμενον οἷος ἦν ὁ τοῦ Γύ-γου τὸν δέ τινα ὡς ἰσχύειν ὑπὲρ ἄνδραςμυρίους καὶ ὅ τι ἂν ἄχθος ἅμα μυρίοι κι-νῆσαι μόλις δύναιντο τοῦτο ἐμὲ ῥᾳδίωςμόνον ἀνατίθεσθαι ἔτι δὲ καὶ πέτεσθαιπολὺ ἀπὸ τῆς γῆς ἀρθέντα καὶ πρὸς τοῦτοεἶναί μοι δακτύλιόν τινα καὶ μὴν καὶ ἐςὕπνον κατασπᾶν ὁπόσους ἂν ἐθέλω καὶἅπασαν θύραν προσιόντι μοι ἀνοίγεσθαιχαλωμένου τοῦ κλείθρου καὶ τοῦ μοχλοῦἀφαιρουμένου ταῦτα ἀμφότερα εἷς δακτύ-λιος δυνάσθω τὸ δὲ μέγιστον ἄλλος τιςἔστω ἐπὶ πᾶσιν ὁ ἥδιστος ὡς ἐράσμιονεἶναί με περιθέμενον παισὶ τοῖς ὡραίοιςκαὶ γυναιξὶ καὶ δήμοις ὅλοις καὶ μηδέναεἶναι ἀνέραστον καὶ ὅτῳ μὴ ποθεινότατοςἐγὼ καὶ ἀνὰ στόμα ὥστε πολλὰς γυναῖκαςοὐ φερούσας τὸν ἔρωτα καὶ ἀναρτᾶν ἑαυ-

51

ὑπὸ τῶν Φρυγῶν ἀμείνων ἠξίου εἶναι καὶἐπιτηδειότερος ἔχειν τὰ ὅπλα ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Αἰτιῶ τοιγαροῦν ὦγενναῖε τὴν Θέτιν ἣ δέον σοὶ τὴν κληρο-νομίαν τῶν ὅπλων παραδοῦναι συγγενεῖ γεὄντι φέρουσα ἐς τὸ κοινὸν κατέθετο αὐτάΑΙΑΣ Οὔκ ἀλλὰ τὸν Ὀδυσσέα ὃςἀντεποιήθη μόνοςΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Συγγνώμη ὦ Αἶαν εἰἄνθρωπος ὢν ὠρέχθη δόξης ἡδίστου πράγ-ματος ὑπὲρ οὗ καὶ ἡμῶν ἕκαστος κινδυ-νεύειν ὑπέμενεν ἐπεὶ καὶ ἐκράτησέ σου καὶταῦτα ἐπὶ Τρωσὶ δικασταῖςΑΙΑΣ Οἶδα ἐγώ ἥτις μου κατεδίκασενἀλλ οὐ θέμις λέγειν τι περὶ τῶν θεῶν τὸνδ οὖν Ὀδυσσέα μὴ οὐχὶ μισεῖν οὐκ ἂν δυ-ναίμην ὦ Ἀγάμεμνον οὐδ εἰ αὐτή μοι ἡἈθηνᾶ τοῦτο ἐπιτάττοι

142

ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ ΚΑΙΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ

ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ὦ δέσποτα καὶ βασι-λεῦ καὶ ἡμέτερε Ζεῦ καὶ σὺ Δήμητρος θύ-γατερ μὴ ὑπερίδητε δέησιν ἐρωτικήνΠΛΟΥΤΩΝ Σὺ δὲ τίνων δέῃ παρἡμῶν ἢ τίς ὢν τυγχάνειςΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εἰμὶ μὲν Πρωτεσίλα-ος ὁ Ἰφίκλου Φυλάκιος συστρατιώτης τῶνἈχαιῶν καὶ πρῶτος ἀποθανὼν τῶν ἐπἸλίῳ δέομαι δὲ ἀφεθεὶς πρὸς ὀλίγον ἀνα-βιῶναι πάλινΠΛΟΥΤΩΝ Τοῦτον μὲν τὸν ἔρωτα ὦΠρωτεσίλαε πάντες νεκροὶ ἐρῶσιν πλὴνοὐδεὶς ἂν αὐτῶν τύχοιΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀλλ οὐ τοῦ ζῆνἈϊδωνεῦ ἐρῶ ἔγωγε τῆς γυναικὸς δέ ἣννεόγαμον ἔτι ἐν τῷ θαλάμῳ καταλιπὼνᾠχόμην ἀποπλέων εἶτα ὁ κακοδαίμων ἐν

159

πιεῖν οὐ γὰρ σῶμα ἔχεις ἀλλ ἐκεῖνο μὲνἐν Λυδίᾳ που τέθαπται ὅπερ καὶ πεινῆνκαὶ διψῆν ἐδύνατο σὺ δὲ ἡ ψυχὴ πῶς ἂνἔτι ἢ διψῴης ἢ πίοιςΤΑΝΤΑΛΟΣ Τοῦτ αὐτὸ ἡ κόλασίςἐστι τὸ διψῆν τὴν ψυχὴν ὡς σῶμα οὖσανΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ τοῦτο μὲν οὕτωςπιστεύσομεν ἐπεὶ φῂς κολάζεσθαι τῷ δί-ψει τί δ οὖν σοι τὸ δεινὸν ἔσται ἢ δέδιαςμὴ ἐνδείᾳ τοῦ ποτοῦ ἀποθάνῃς οὐχ ὁρῶγὰρ ἄλλον ᾅδην μετὰ τοῦτον ἢ θάνατονἐντεῦθεν εἰς ἕτερον τόπονΤΑΝΤΑΛΟΣ Ὀρθῶς μὲν λέγεις καὶτοῦτο δ οὖν μέρος τῆς καταδίκης τὸ ἐπι-θυμεῖν πιεῖν μηδὲν δεόμενονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ληρεῖς ὦ Τάνταλε καὶὡς ἀληθῶς ποτοῦ δεῖσθαι δοκεῖς ἀκράτουγε ἐλλεβόρου νὴ Δία ὅστις τοὐναντίον τοῖςὑπὸ τῶν λυττώντων κυνῶν δεδηγμένοιςπέπονθας οὐ τὸ ὕδωρ ἀλλὰ τὴν δίψαν πεφο-βημένος

80

τούτωνΔΙΟΓΕΝΗΣ Βούλει καὶ πρὸς αὐτοὺςἐκείνους ἐντείλωμαί τι τοὺς φιλοσόφουςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Λέγε οὐ βαρὺ γὰροὐδὲ τοῦτοΔΙΟΓΕΝΗΣ Τὸ μὲν ὅλον παύσασθαιαὐτοῖς παρεγγύα ληροῦσι καὶ περὶ τῶνὅλων ἐρίζουσιν καὶ κέρατα φύουσιν ἀλλή-λοις καὶ κροκοδείλους ποιοῦσι καὶ τὰ τοια-ῦτα ἄπορα ἐρωτᾶν διδάσκουσι τὸν νοῦνΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ἀλλὰ ἐμὲ ἀμαθῆ καὶἀπαίδευτον εἶναι φάσκουσι κατηγοροῦντατῆς σοφίας αὐτῶν ΔΙΟΓΕΝΗΣ Σὺ δὲ οἰμώζειν αὐτοὺςπαρ ἐμοῦ λέγεΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Καὶ ταῦτα ὦ Διόγε-νες ἀπαγγελῶΔΙΟΓΕΝΗΣ Τοῖς πλουσίοις δ ὦ φίλ-τατον Πολυδεύκιον ἀπάγγελλε ταῦτα παρἡμῶν τί ὦ μάταιοι τὸν χρυσὸν φυλάττε-τε τί δὲ τιμωρεῖσθε ἑαυτοὺς λογιζόμενοι

61

ἦνΑΙΑΚΟΣ Ἐγώ σοι καὶ περὶ τοῦ Ἔρω-τος ἀποκρινοῦμαι τὰ δίκαια φήσει γὰραὐτὸς μὲν τοῦ ἐρᾶν τῷ Πάριδι ἴσως γεγε-νῆσθαι αἴτιος τοῦ θανάτου δέ σοι οὐδέναἄλλον ὦ Πρωτεσίλαε ἢ σεαυτόν ὃς ἐκλα-θόμενος τῆς νεογάμου γυναικός ἐπεὶ προ-σεφέρεσθε τῇ Τρῳάδι οὕτως φιλοκινδύνωςκαὶ ἀπονενοημένως προεπήδησας τῶν ἄλ-λων δόξης ἐρασθείς δι ἣν πρῶτος ἐν τῇἀποβάσει ἀπέθανεςΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Οὐκοῦν καὶ ὑπὲρἐμαυτοῦ σοι ὦ Αἰακέ ἀποκρινοῦμαι δι-καιότερα οὐ γὰρ ἐγὼ τούτων αἴτιος ἀλλὰἡ Μοῖρα καὶ τὸ ἐξ ἀρχῆς οὕτως ἐπικε-κλῶσθαιΑΙΑΚΟΣ Ὀρθῶς τί οὖν τούτους αἰτιᾷ

158

ΜΙΝΩΟΣ ΚΑΙ ΣΩΣΤΡΑΤΟΥ

ΜΙΝΩΣ Ὁ μὲν λῃστὴς οὑτοσὶ Σώστρα-τος εἰς τὸν Πυριφλεγέθοντα ἐμβεβλήσθωὁ δὲ ἱερόσυλος ὑπὸ τῆς Χιμαίρας διασπα-σθήτω ὁ δὲ τύραννος ὦ Ἑρμῆ παρὰ τὸνΤιτυὸν ἀποταθεὶς ὑπὸ τῶν γυπῶν καὶαὐτὸς κειρέσθω τὸ ἧπαρ ὑμεῖς δὲ οἱ ἀγα-θοὶ ἄπιτε κατὰ τάχος εἰς τὸ Ἠλύσιον πεδί-ον καὶ τὰς μακάρων νήσους κατοικεῖτεἀνθ ὧν δίκαια ἐποιεῖτε παρὰ τὸν βίονΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ἄκουσον ὦ Μίνως εἴσοι δίκαια δόξω λέγεινΜΙΝΩΣ Νῦν ἀκούσω αὖθις οὐ γὰρ ἐξε-λήλεγξαι ὦ Σώστρατε πονηρὸς ὢν καὶ το-σούτους ἀπεκτονώςΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ἐλήλεγμαι μέν ἀλλὅρα εἰ δικαίως κολασθήσομαιΜΙΝΩΣ Καὶ πάνυ εἴ γε ἀποτίνειν τὴνἀξίαν δίκαιονΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ὅμως ἀπόκριναί μοι ὦ

143

τοὺς τόκους καὶ τάλαντα ἐπὶ ταλάντοις συ-ντιθέντες οὓς χρὴ ἕνα ὀβολὸν ἔχονταςἥκειν μετ ὀλίγονΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Εἰρήσεται καὶ ταῦταπρὸς ἐκείνουςΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλὰ καὶ τοῖς καλοῖς τεκαὶ ἰσχυροῖς λέγε Μεγίλλῳ τε τῷ Κοριν-θίῳ καὶ Δαμοξένῳ τῷ παλαιστῇ ὅτι παρἡμῖν οὔτε ἡ ξανθὴ κόμη οὔτε τὰ χαροπὰ ἢμέλανα ὄμματα ἢ ἐρύθημα ἐπὶ τοῦ προ-σώπου ἔτι ἔστιν ἢ νεῦρα εὔτονα ἢ ὦμοικαρτεροί ἀλλὰ πάντα μία ἡμῖν κόνιςφασί κρανία γυμνὰ τοῦ κάλλουςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Οὐ χαλεπὸν οὐδὲ τα-ῦτα εἰπεῖν πρὸς τοὺς καλοὺς καὶ ἰσχυρούςΔΙΟΓΕΝΗΣ Καὶ τοῖς πένησιν ὦΛάκων ndash πολλοὶ δ εἰσὶ καὶ ἀχθόμενοι τῷπράγματι καὶ οἰκτείροντες τὴν ἀπορίαν ndashλέγε μήτε δακρύειν μήτε οἰμώζειν διηγη-σάμενος τὴν ἐνταῦθα ἰσοτιμίαν καὶ ὅτιὄψονται τοὺς ἐκεῖ πλουσίους οὐδὲν ἀμεί-

62

νά ὦ Αἰακέ

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΤΑΝΤΑΛΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Τί κλάεις ὦ Τάνταλε ἢτί σεαυτὸν ὀδύρῃ ἐπὶ τῇ λίμνῃ ἑστώςΤΑΝΤΑΛΟΣ Ὅτι ὦ Μένιππεἀπόλωλα ὑπὸ τοῦ δίψουςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὕτως ἀργὸς εἶ ὡς μὴἐπικύψας πιεῖν ἢ καὶ νὴ Δί ἀρυσάμενοςκοίλῃ τῇ χειρίΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲν ὄφελος εἰ ἐπικύ-ψαιμι φεύγει γὰρ τὸ ὕδωρ ἐπειδὰν προ-σιόντα αἴσθηταί με ἢν δέ ποτε καὶ ἀρύσω-μαι καὶ προσενέγκω τῷ στόματι οὐ φθάνωβρέξας ἄκρον τὸ χεῖλος καὶ διὰ τῶν δα-κτύλων διαρρυὲν οὐκ οἶδ ὅπως αὖθις ἀπο-λείπει ξηρὰν τὴν χεῖρά μοιΜΕΝΙΠΠΟΣ Τεράστιόν τι πάσχεις ὦΤάνταλε ἀτὰρ εἰπέ μοι τί δαὶ καὶ δέῃ τοῦ

79

Μίνως βραχὺ γάρ τι ἐρήσομαί σεΜΙΝΩΣ Λέγε μὴ μακρὰ μόνον ὡς καὶτοὺς ἄλλους διακρίνωμεν ἤδηΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ὁπόσα ἔπραττον ἐν τῷβίῳ πότερα ἑκὼν ἔπραττον ἢ ἐπεκέκλω-στό μοι ὑπὸ τῆς ΜοίραςΜΙΝΩΣ Ὑπὸ τῆς Μοίρας δηλαδή ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Οὐκοῦν καὶ οἱ χρηστοὶἅπαντες καὶ οἱ πονηροὶ δοκοῦντες ἡμεῖςἐκείνῃ ὑπηρετοῦντες ταῦτα ἐδρῶμενΜΙΝΩΣ Ναί τῇ Κλωθοῖ ἣ ἑκάστῳἐπέταξε γεννηθέντι τὰ πρακτέαΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Εἰ τοίνυν ἀναγκασθείςτις ὑπ ἄλλου φονεύσειέν τινα οὐ δυνάμενοςἀντιλέγειν ἐκείνῳ βιαζομένῳ οἷον δήμιοςἢ δορυφόρος ὁ μὲν δικαστῇ πεισθείς ὁ δὲτυράννῳ τίνα αἰτιάσῃ τοῦ φόνουΜΙΝΩΣ Δῆλον ὡς τὸν δικαστὴν ἢ τὸντύραννον ἐπεὶ οὐδὲ τὸ ξίφος αὐτό ὑπηρε-τεῖ γὰρ ὄργανον ὂν τοῦτο πρὸς τὸν θυμὸντῷ πρώτῳ παρασχόντι τὴν αἰτίαν

144

Τροίαν ἤγαγενΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εὖ λέγεις ἐκεῖνόνμοι αἰτιατέονΜΕΝΕΛΑΟΣ Οὐκ ἐμέ ὦ βέλτιστεἀλλὰ δικαιότερον τὸν Πάριν ὃς ἐμοῦ τοῦξένου τὴν γυναῖκα παρὰ πάντα τὰ δίκαιαᾤχετο ἁρπάσας οὗτος γὰρ οὐχ ὑπὸ σοῦμόνου ἀλλ ὑπὸ πάντων Ἑλλήνων τε καὶβαρβάρων ἄξιος ἄγχεσθαι τοσούτοις θα-νάτου αἴτιος γεγενημένος ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἄμεινον οὕτω σὲτοιγαροῦν ὦ Δύσπαρι οὐκ ἀφήσω ποτὲἀπὸ τῶν χειρῶνΠΑΡΙΣ Ἄδικα ποιῶν ὦ Πρωτεσίλαεκαὶ ταῦτα ὁμότεχνον ὄντα σοι ἐρωτικὸςγὰρ καὶ αὐτός εἰμι καὶ τῷ αὐτῷ θεῷ κα-τέσχημαι οἶσθα δὲ ὡς ἀκούσιόν τί ἐστινκαί τις ἡμᾶς δαίμων ἄγει ἔνθα ἂν ἐθέλῃκαὶ ἀδύνατόν ἐστιν ἀντιτάττεσθαι αὐτῷΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εὖ λέγεις εἴθε οὖνμοι τὸν Ἔρωτα ἐνταῦθα λαβεῖν δυνατὸν

157

ΣΩΚΡΑΤΗΣ Καὶ αὐτὸς ἔφασκον ταῦταπρὸς αὐτούς οἱ δὲ εἰρωνείαν τὸ πρᾶγμαᾤοντο εἶναιΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δέ εἰσιν οὗτοι οἱπερὶ σέΣΩΚΡΑΤΗΣ Χαρμίδης ὦ Μένιππεκαὶ Φαῖδρος καὶ ὁ τοῦ ΚλεινίουΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε ὦ Σώκρατες ὅτικἀνταῦθα μέτει τὴν σεαυτοῦ τέχνην καὶοὐκ ὀλιγωρεῖς τῶν καλῶνΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί γὰρ ἂν ἥδιον ἄλλοπράττοιμι ἀλλὰ πλησίον ἡμῶν κατάκεισοεἰ δοκεῖΜΕΝΙΠΠΟΣ Μὰ Δί ἐπεὶ παρὰ τὸνΚροῖσον καὶ τὸν Σαρδανάπαλλον ἄπειμιπλησίον οἰκήσων αὐτῶν ἔοικα γοῦν οὐκὀλίγα γελάσεσθαι οἰμωζόντων ἀκούων ΑΙΑΚΟΣ Κἀγὼ ἤδη ἄπειμι μὴ καί τιςἡμᾶς νεκρὸς λάθῃ διαφυγών τὰ πολλὰ δεἰσαῦθις ὄψει ὦ ΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἄπιθι καὶ ταυτὶ γὰρ ἱκα-

78

νους αὑτῶν καὶ Λακεδαιμονίοις δὲ τοῖςσοῖς ταῦτα εἰ δοκεῖ παρ ἐμοῦ ἐπιτίμησονλέγων ἐκλελύσθαι αὐτούςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Μηδέν ὦ Διόγενεςπερὶ Λακεδαιμονίων λέγε οὐ γὰρ ἀνέξομαίγε ἃ δὲ πρὸς τοὺς ἄλλους ἔφησθα ἀπαγγε-λῶΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐάσωμεν τούτους ἐπείσοι δοκεῖ σὺ δὲ οἷς προεῖπον ἀπένεγκονπαρ ἐμοῦ τοὺς λόγους

ΧΑΡΩΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΧΑΡΩΝ Ἀπόδος ὦ κατάρατε τὰ πορ-θμεῖαΜΕΝΙΠΠΟΣ Βόα εἰ τοῦτό σοι ὦΧάρων ἥδιονΧΑΡΩΝ Ἀπόδος φημί ἀνθ ὧν σε διε-πορθμεύσαμενΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκ ἂν λάβοις παρὰ τοῦ

63

ΑΧΙΛΛΕΥΣ Ἑταιρικὴ μὲν ἡ παραίνε-σις ἐμὲ δὲ οὐκ οἶδ ὅπως ἡ μνήμη τῶνπαρὰ τὸν βίον ἀνιᾷ οἶμαι δὲ καὶ ὑμῶν ἕκα-στον εἰ δὲ μὴ ὁμολογεῖτε ταύτῃ χείρουςἐστὲ καθ ἡσυχίαν αὐτὸ πάσχοντες ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Οὔκ ἀλλ ἀμείνους ὦἈχιλλεῦ τὸ γὰρ ἀνωφελὲς τοῦ λέγεινὁρῶμεν σιωπᾶν γὰρ καὶ φέρειν καὶ ἀνέχε-σθαι δέδοκται ἡμῖν μὴ καὶ γέλωτα ὄφλω-μεν ὥσπερ σὺ τοιαῦτα εὐχόμενος

ΑΙΑΚΟΥ ΚΑΙ ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ

ΑΙΑΚΟΣ Τί ἄγχεις ὦ Πρωτεσίλαετὴν Ἑλένην προσπεσώνΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ὅτι διὰ ταύτην ὦΑἰακέ ἀπέθανον ἡμιτελῆ μὲν τὸν δόμονκαταλιπών χήραν τε νεόγαμον γυναῖκαΑΙΑΚΟΣ Αἰτιῶ τοίνυν τὸν Μενέλαονὅστις ὑμᾶς ὑπὲρ τοιαύτης γυναικὸς ἐπὶ

156

ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Εὖ γε ὦ Μίνως ὅτι καὶἐπιδαψιλεύῃ τῷ παραδείγματι ἢν δέ τιςἀποστείλαντος τοῦ δεσπότου ἥκῃ αὐτὸςχρυσὸν ἢ ἄργυρον κομίζων τίνι τὴν χάρινἰστέον ἢ τίνα εὐεργέτην ἀναγραπτέονΜΙΝΩΣ Τὸν πέμψαντα ὦ Σώστρατεδιάκονος γὰρ ὁ κομίσας ἦν ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Οὐκοῦν ὁρᾷς πῶς ἄδικαποιεῖς κολάζων ἡμᾶς ὑπηρέτας γενομένουςὧν ἡ Κλωθὼ προσέταττεν καὶ τούτους τι-μήσας τοὺς διακονησαμένους ἀλλοτρίοιςἀγαθοῖς οὐ γὰρ δὴ ἐκεῖνό γε εἰπεῖν ἔχοιτις ὡς ἀντιλέγειν δυνατὸν ἦν τοῖς μετὰπάσης ἀνάγκης προστεταγμένοιςΜΙΝΩΣ Ὦ Σώστρατε πολλὰ ἴδοις ἂνκαὶ ἄλλα οὐ κατὰ λόγον γιγνόμενα εἰἀκριβῶς ἐξετάζοις πλὴν ἀλλὰ σὺ τοῦτοἀπολαύσεις τῆς ἐπερωτήσεως διότι οὐλῃστὴς μόνον ἀλλὰ καὶ σοφιστής τις εἶναιδοκεῖς ἀπόλυσον αὐτόν ὦ Ἑρμῆ καὶ μη-κέτι κολαζέσθω ὅρα δὲ μὴ καὶ τοὺς ἄλ-

145

μὴ ἔχοντοςΧΑΡΩΝ Ἔστι δέ τις ὀβολὸν μὴ ἔχων ΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἰ μὲν καὶ ἄλλος τις οὐκοἶδα ἐγὼ δ οὐκ ἔχωΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄγξω σε νὴ τὸν Πλού-τωνα ὦ μιαρέ ἢν μὴ ἀποδῷςΜΕΝΙΠΠΟΣ Κἀγὼ τῷ ξύλῳ σου πα-τάξας διαλύσω τὸ κρανίονΧΑΡΩΝ Μάτην οὖν ἔσῃ πεπλευκὼς το-σοῦτον πλοῦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὁ Ἑρμῆς ὑπὲρ ἐμοῦ σοιἀποδότω ὅς με παρέδωκέ σοιΕΡΜΗΣ Νὴ Δί ὀναίμην γε εἰ μέλλωκαὶ ὑπερεκτίνειν τῶν νεκρῶνΧΑΡΩΝ Οὐκ ἀποστήσομαί σουΜΕΝΙΠΠΟΣ Τούτου γε ἕνεκα νεωλκή-σας τὸ πορθμεῖον παράμενε πλὴν ἀλλ ὅ γεμὴ ἔχω πῶς ἂν λάβοιςΧΑΡΩΝ Σὺ δ οὐκ ᾔδεις κομίζειν δέονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤιδειν μέν οὐκ εἶχον δέτί οὖν ἐχρῆν διὰ τοῦτο μὴ ἀποθανεῖν

64

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ τοῦτο ὅμοιον σιμοὶγὰρ ἅπαντεςΣΩΚΡΑΤΗΣ Ἐμὲ ζητεῖς ὦ ΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μάλα ὦ ΣώκρατεςΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί τὰ ἐν ἈθήναιςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πολλοὶ τῶν νέων φιλοσο-φεῖν λέγουσι καὶ τά γε σχήματα αὐτὰ καὶτὰ βαδίσματα εἰ θεάσαιτό τις ἄκροι φι-λόσοφοιΣΩΚΡΑΤΗΣ Μάλα πολλοὺς ἑώρακαΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ ἑώρακας οἶμαιοἷος ἧκε παρὰ σοὶ Ἀρίστιππος ἢ Πλάτωναὐτός ὁ μὲν ἀποπνέων μύρον ὁ δὲ τοὺς ἐνΣικελίᾳ τυράννους θεραπεύειν ἐκμαθών ΣΩΚΡΑΤΗΣ Περὶ ἐμοῦ δὲ τί φρονο-ῦσινΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὐδαίμων ὦ Σώκρατεςἄνθρωπος εἶ τά γε τοιαῦτα πάντες γοῦν σεθαυμάσιον οἴονται ἄνδρα γεγενῆσθαι καὶπάντα ἐγνωκέναι καὶ ταῦτα ndash οἶμαι γὰρτἀληθῆ λέγειν ndash οὐδὲν εἰδότα

77

λους νεκροὺς τὰ ὅμοια ἐρωτᾶν διδάξῃς

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΑΝΝΙΒΟΥ ΜΙΝΩΟΣ ΚΑΙ ΣΚΙΠΙΩΝΟΣ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐμὲ δεῖ προκεκρίσθαισου ὦ Λίβυ ἀμείνων γάρ εἰμιΑΝΝΙΒΑΣ Οὐ μὲν οὖν ἀλλ ἐμέΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκοῦν ὁ Μίνως δικα-σάτω ΜΙΝΩΣ Τίνες δὲ ἐστέΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὗτος μὲν Ἀννίβας ὁΚαρχηδόνιος ἐγὼ δὲ Ἀλέξανδρος ὁ Φιλίπ-πουΜΙΝΩΣ Νὴ Δία ἔνδοξοί γε ἀμφότεροιἀλλὰ περὶ τίνος ὑμῖν ἡ ἔριςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Περὶ προεδρίας φησὶγὰρ οὗτος ἀμείνων γεγενῆσθαι στρατηγὸςἐμοῦ ἐγὼ δέ ὥσπερ ἅπαντες ἴσασιν οὐχὶτούτου μόνον ἀλλὰ πάντων σχεδὸν τῶνπρὸ ἐμοῦ φημι διενεγκεῖν τὰ πολέμια

146

τῷ αὐτῷ ζόφῳ ὅμοιοι καὶ κατ οὐδὲν ἀλλή-λων διαφέροντες καὶ οὔτε οἱ τῶν Τρώωννεκροὶ δεδίασίν με οὔτε οἱ τῶν Ἀχαιῶν θε-ραπεύουσιν ἰσηγορία δὲ ἀκριβὴς καὶ νε-κρὸς ὅμοιος ldquoἠμὲν κακὸς ἠδὲ καὶ ἐσθλόςrdquoταῦτά με ἀνιᾷ καὶ ἄχθομαι ὅτι μὴ θητεύωζῶνΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Ὅμως τί οὖν ἄν τιςπάθοι ὦ Ἀχιλλεῦ ταῦτα γὰρ ἔδοξε τῇ φύ-σει πάντως ἀποθνήσκειν ἅπαντας ὥστεχρὴ ἐμμένειν τῷ νόμῳ καὶ μὴ ἀνιᾶσθαιτοῖς διατεταγμένοις ἄλλως τε ὁρᾷς τῶνἑταίρων ὅσοι περὶ σέ ἐσμεν οἵδε μετὰ μι-κρὸν δὲ καὶ Ὀδυσσεὺς ἀφίξεται πάντωςφέρει δὲ παραμυθίαν καὶ ἡ κοινωνία τοῦπράγματος καὶ τὸ μὴ μόνον αὐτὸν πεπον-θέναι ὁρᾷς τὸν Ἡρακλέα καὶ τὸν Μελέα-γρον καὶ ἄλλους θαυμαστοὺς ἄνδρας οἳοὐκ ἂν οἶμαι δέξαιντο ἀνελθεῖν εἴ τις αὐτο-ὺς ἀναπέμψειε θητεύσοντας ἀκλήροις καὶἀβίοις ἀνδράσιν

155

ΑΙΑΚΟΣ Ἐμπεδοκλῆς ὦ Μένιππεἡμίεφθος ἀπὸ τῆς Αἴτνης παρώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ χαλκόπου βέλτιστε τίπαθὼν σεαυτὸν εἰς τοὺς κρατῆρας ἐνέβα-λεςΕΜΠΕΔΟΚΛΗΣ Μελαγχολία τις ὦΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ μὰ Δί ἀλλὰ κενοδοξίακαὶ τῦφος καὶ πολλὴ κόρυζα ταῦτά σεἀπηνθράκωσεν αὐταῖς κρηπῖσιν οὐκἀνάξιον ὄντα πλὴν οὐδέν σε ὤνησεν τὸσόφισμα ἐφωράθης γὰρ τεθνεώς ὁ Σω-κράτης δέ ὦ Αἰακέ ποῦ ποτε ἄρα ἐστίνΑΙΑΚΟΣ Μετὰ Νέστορος καὶ Παλαμή-δους ἐκεῖνος ληρεῖ τὰ πολλάΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως ἐβουλόμην ἰδεῖναὐτόν εἴ που ἐνθάδε ἐστίν ΑΙΑΚΟΣ Ὁρᾷς τὸν φαλακρόνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἅπαντες φαλακροί εἰσινὥστε πάντων ἂν εἴη τοῦτο τὸ γνώρισμαΑΙΑΚΟΣ Τὸν σιμὸν λέγω

76

ΧΑΡΩΝ Μόνος οὖν αὐχήσεις προῖκαπεπλευκέναιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ προῖκα ὦ βέλτιστεκαὶ γὰρ ἤντλησα καὶ τῆς κώπης συνεπελα-βόμην καὶ οὐκ ἔκλαον μόνος τῶν ἄλλωνἐπιβατῶνΧΑΡΩΝ Οὐδὲν ταῦτα πρὸς πορθμέατὸν ὀβολὸν ἀποδοῦναί σε δεῖ οὐ θέμις ἄλ-λως γενέσθαιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἄπαγέ με αὖθιςἐς τὸν βίονΧΑΡΩΝ Χάριεν λέγεις ἵνα καὶ πληγὰςἐπὶ τούτῳ παρὰ τοῦ Αἰακοῦ προσλάβωΜΕΝΙΠΠΟΣ Μὴ ἐνόχλει οὖνΧΑΡΩΝ Δεῖξον τί ἐν τῇ πήρᾳ ἔχειςΜΕΝΙΠΠΟΣ Θέρμους εἰ θέλεις καὶτῆς Ἑκάτης τὸ δεῖπνονΧΑΡΩΝ Πόθεν τοῦτον ἡμῖν ὦ Ἑρμῆτὸν κύνα ἤγαγες οἷα δὲ καὶ ἐλάλει παρὰτὸν πλοῦν τῶν ἐπιβατῶν ἁπάντων καταγε-λῶν καὶ ἐπισκώπτων καὶ μόνος ᾄδων

65

ἐπάρουρος ὢν θητεύειν παρά τινι τῶνἀκλήρων ldquoᾧ μὴ βίοτος πολὺς εἴηrdquo μᾶλλονἢ πάντων ἀνάσσειν τῶν νεκρῶν ταῦτα μὲνοὖν ἀγεννῆ τινα Φρύγα δειλὸν καὶ πέρατοῦ καλῶς ἔχοντος φιλόζῳον ἴσως ἐχρῆνλέγειν τὸν Πηλέως δὲ υἱόν τὸν φιλοκινδυ-νότατον ἡρώων ἁπάντων ταπεινὰ οὕτωπερὶ αὑτοῦ διανοεῖσθαι πολλὴ αἰσχύνη καὶἐναντιότης πρὸς τὰ πεπραγμένα σοι ἐν τῷβίῳ ὃς ἐξὸν ἀκλεῶς ἐν τῇ Φθιώτιδι πολυ-χρόνιον βασιλεύειν ἑκὼν προείλου τὸνμετὰ τῆς ἀγαθῆς δόξης θάνατονΑΧΙΛΛΕΥΣ Ὦ παῖ Νέστορος ἀλλὰτότε μὲν ἄπειρος ἔτι τῶν ἐνταῦθα ὢν καὶτὸ βέλτιον ἐκείνων ὁπότερον ἦν ἀγνοῶν τὸδύστηνον ἐκεῖνο δοξάριον προετίμων τοῦβίου νῦν δὲ συνίημι ἤδη ὡς ἐκείνη μὲνἀνωφελής εἰ καὶ ὅτι μάλιστα οἱ ἄνω ῥα-ψῳδήσουσιν μετὰ νεκρῶν δὲ ὁμοτιμία καὶοὔτε τὸ κάλλος ἐκεῖνο ὦ Ἀντίλοχε οὔτε ἡἰσχὺς πάρεστιν ἀλλὰ κείμεθα ἅπαντες ὑπὸ

154

ΜΙΝΩΣ Οὐκοῦν ἐν μέρει ἑκάτεροςεἰπάτω σὺ δὲ πρῶτος ὁ Λίβυς λέγεΑΝΝΙΒΑΣ Ἓν μὲν τοῦτο ὦ Μίνωςὠνάμην ὅτι ἐνταῦθα καὶ τὴν Ἑλλάδα φω-νὴν ἐξέμαθον ὥστε οὐδὲ ταύτῃ πλέονοὗτος ἐνέγκαιτό μου φημὶ δὲ τούτουςμάλιστα ἐπαίνου ἀξίους εἶναι ὅσοι τὸ μη-δὲν ἐξ ἀρχῆς ὄντες ὅμως ἐπὶ μέγα προε-χώρησαν δι αὑτῶν δύναμίν τε περιβαλόμε-νοι καὶ ἄξιοι δόξαντες ἀρχῆς ἔγωγ οὖνμετ ὀλίγων ἐξορμήσας εἰς τὴν Ἰβηρίαν τὸπρῶτον ὕπαρχος ὢν τῷ ἀδελφῷ μεγίστωνἠξιώθην ἄριστος κριθείς καὶ τούς τε Κελ-τίβηρας εἷλον καὶ Γαλατῶν ἐκράτησα τῶνἑσπερίων καὶ τὰ μεγάλα ὄρη ὑπερβὰς τὰπερὶ τὸν Ἠριδανὸν ἅπαντα κατέδραμονκαὶ ἀναστάτους ἐποίησα τοσαύτας πόλειςκαὶ τὴν πεδινὴν Ἰταλίαν ἐχειρωσάμην καὶμέχρι τῶν προαστείων τῆς προὐχούσηςπόλεως ἦλθον καὶ τοσούτους ἀπέκτειναμιᾶς ἡμέρας ὥστε τοὺς δακτυλίους αὐτῶν

147

οἰμωζόντων ἐκείνωνΕΡΜΗΣ Ἀγνοεῖς ὦ Χάρων ὅντινα ἄν-δρα διεπόρθμευσας ἐλεύθερον ἀκριβῶςοὐδένος αὐτῷ μέλει οὗτός ἐστιν ὁ Μένιπ-ποςΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄν σε λάβω ποτέ ndashΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἂν λάβῃς ὦ βέλτιστεδὶς δὲ οὐκ ἂν λάβοις

ΝΕΚΡΩΝ ΠΛΟΥΤΩΝΙ ΚΑΤΑ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΚΡΟΙΣΟΣ Οὐ φέρομεν ὦ ΠλούτωνΜένιππον τουτονὶ τὸν κύνα παροικοῦνταὥστε ἢ ἐκεῖνόν ποι κατάστησον ἢ ἡμεῖς με-τοικήσομεν εἰς ἕτερον τόπονΠΛΟΥΤΩΝ Τί δ ὑμᾶς δεινὸν ἐργάζε-ται ὁμόνεκρος ὤνΚΡΟΙΣΟΣ Ἐπειδὰν ἡμεῖς οἰμώζωμενκαὶ στένωμεν ἐκείνων μεμνημένοι τῶν

66

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Χαῖρε ὦ Εὔφορβε ἢἌπολλον ἢ ὅ τι ἂν θέλῃςΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Μὴ καὶ σύ γε ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκέτι χρυσοῦς ὁ μηρόςσοιΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Οὐ γάρ ἀλλὰ φέρε ἴδωεἴ τί σοι ἐδώδιμον ἡ πήρα ἔχειΜΕΝΙΠΠΟΣ Κυάμους ὦγαθέ ὥστε οὐτουτί σοι ἐδώδιμονΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Δὸς μόνον ἄλλα παρὰνεκροῖς δόγματα ἔμαθον γάρ ὡς οὐδὲνἴσον κύαμοι καὶ κεφαλαὶ τοκήων ἐνθάδεΑΙΑΚΟΣ Οὗτος δὲ Σόλων ὁ Ἐξηκεστί-δου καὶ Θαλῆς ἐκεῖνος καὶ παρ αὐτοὺςΠιττακὸς καὶ οἱ ἄλλοι ἑπτὰ δὲ πάντεςεἰσὶν ὡς ὁρᾷς ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἄλυποι ὦ Αἰακέ οὗτοιμόνοι καὶ φαιδροὶ τῶν ἄλλων ὁ δὲ σποδοῦἀνάπλεως καθάπερ ἐγκρυφίας ἄρτος ὁταῖς φλυκταίναις ἐξηνθηκώς τίς ἐστιν

75

μεδίμνοις ἀπομετρῆσαι καὶ τοὺς ποταμοὺςγεφυρῶσαι νεκροῖς καὶ ταῦτα πάντα ἔπρα-ξα οὔτε Ἄμμωνος υἱὸς ὀνομαζόμενος οὔτεθεὸς εἶναι προσποιούμενος ἢ ἐνύπνια τῆςμητρὸς διεξιών ἀλλ ἄνθρωπος εἶναι ὁμο-λογῶν στρατηγοῖς τε τοῖς συνετωτάτοιςἀντεξεταζόμενος καὶ στρατιώταις τοῖς μα-χιμωτάτοις συμπλεκόμενος οὐ Μήδουςκαὶ Ἀρμενίους καταγωνιζόμενος ὑποφεύ-γοντας πρὶν διώκειν τινὰ καὶ τῷ τολμήσα-ντι παραδιδόντας εὐθὺς τὴν νίκην Ἀλέξαν-δρος δὲ πατρῴαν ἀρχὴν παραλαβὼν ηὔξη-σεν καὶ παρὰ πολὺ ἐξέτεινε χρησάμενος τῇτῆς τύχης ὁρμῇ ἐπεὶ δ οὖν ἐνίκησέ τε καὶτὸν ὄλεθρον ἐκεῖνον Δαρεῖον ἐν Ἰσσῷ τεκαὶ Ἀρβήλοις ἐκράτησεν ἀποστὰς τῶν πα-τρῴων προσκυνεῖσθαι ἠξίου καὶ δίαιταντὴν Μηδικὴν μετεδιῄτησεν ἑαυτὸν καὶἐμιαιφόνει ἐν τοῖς συμποσίοις τοὺς φίλουςκαὶ συνελάμβανεν ἐπὶ θανάτῳ ἐγὼ δὲἦρξα ἐπ ἴσης τῆς πατρίδος καὶ ἐπειδὴ με-

148

ΣΚΙΠΙΩΝ Ἀλεξάνδρου μὲν ἥττων εἶναιτοῦ δὲ Ἀννίβου ἀμείνων ὃς ἐδίωξα νική-σας αὐτὸν καὶ φυγεῖν καταναγκάσας ἀτί-μως πῶς οὖν οὐκ ἀναίσχυντος οὗτος ὃςπρὸς Ἀλέξανδρον ἁμιλλᾶται ᾧ οὐδὲ Σκιπί-ων ἐγὼ ὁ νενικηκὼς ἐμαυτὸν παραβάλλε-σθαι ἀξιῶ ΜΙΝΩΣ Νὴ Δί εὐγνώμονα φῄς ὦ Σκι-πίων ὥστε πρῶτος μὲν κεκρίσθω Ἀλέξαν-δρος μετ αὐτὸν δὲ σύ εἶτα εἰ δοκεῖ τρί-τος Ἀννίβας οὐδὲ οὗτος εὐκαταφρόνητοςὤν

ΑΧΙΛΛΕΩΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΛΟΧΟΥ

ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Οἷα πρῴην Ἀχιλλεῦπρὸς τὸν Ὀδυσσέα σοι εἴρηται περὶ τοῦθανάτου ὡς ἀγεννῆ καὶ ἀνάξια τοῖν διδα-σκάλοιν ἀμφοῖν Χείρωνός τε καὶ Φοίνι-κος ἠκροώμην γάρ ὁπότε ἔφης βούλεσθαι

153

πται ἄγνωστα καὶ ἄμορφα κόνις πάντακαὶ λῆρος πολύς ἀμενηνὰ ὡς ἀληθῶςκάρηνα οὗτος δέ ὦ Αἰακέ τίς ἐστινΑΙΑΚΟΣ Κῦρός ἐστιν οὗτος δὲ Κρο-ῖσος ὁ δ ὑπὲρ αὐτὸν Σαρδανάπαλλος ὁ δὑπὲρ τούτους Μίδας ἐκεῖνος δὲ ΞέρξηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα σέ ὦ κάθαρμα ἡἙλλὰς ἔφριττε ζευγνύντα μὲν τὸν Ἑλλή-σποντον διὰ δὲ τῶν ὀρῶν πλεῖν ἐπιθυμο-ῦντα οἷος δὲ καὶ ὁ Κροῖσός ἐστιν τὸν Σαρ-δανάπαλλον δέ ὦ Αἰακέ πατάξαι μοικατὰ κόρρης ἐπίτρεψονΑΙΑΚΟΣ Μηδαμῶς διαθρύπτεις γὰραὐτοῦ τὸ κρανίον γυναικεῖον ὄνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἀλλὰ προσπτύσο-μαί γε πάντως αὐτῷ ἀνδρογύνῳ γε ὄντι ΑΙΑΚΟΣ Βούλει σοὶ ἐπιδείξω καὶ τοὺςσοφούςΜΕΝΙΠΠΟΣ Νὴ Δία γεΑΙΑΚΟΣ Πρῶτος οὗτός σοι ὁ Πυθα-γόρας ἐστί

74

ἄνω Μίδας μὲν οὑτοσὶ τοῦ χρυσίου Σαρ-δανάπαλλος δὲ τῆς πολλῆς τρυφῆς ἐγὼ δὲΚροῖσος τῶν θησαυρῶν ἐπιγελᾷ καὶ ἐξο-νειδίζει ἀνδράποδα καὶ καθάρματα ἡμᾶςἀποκαλῶν ἐνίοτε δὲ καὶ ᾄδων ἐπιταράττειἡμῶν τὰς οἰμωγάς καὶ ὅλως λυπηρόςἐστιν ΠΛΟΥΤΩΝ Τί ταῦτά φασιν ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀληθῆ ὦ Πλούτων μισῶγὰρ αὐτοὺς ἀγεννεῖς καὶ ὀλεθρίους ὄνταςοἷς οὐκ ἀπέχρησεν βιῶναι κακῶς ἀλλὰ καὶἀποθανόντες ἔτι μέμνηνται καὶ περιέχο-νται τῶν ἄνω χαίρω τοιγαροῦν ἀνιῶναὐτούςΠΛΟΥΤΩΝ Ἀλλ οὐ χρή λυποῦνταιγὰρ οὐ μικρῶν στερόμενοιΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ σὺ μωραίνεις ὦΠλούτων ὁμόψηφος ὢν τοῖς τούτων στε-ναγμοῖςΠΛΟΥΤΩΝ Οὐδαμῶς ἀλλ οὐκ ἂν

67

νηρίᾳ καὶ ἀπιστίᾳ καὶ δόλοις νόμιμον δὲ ἢπροφανὲς οὐδέν ἐπεὶ δέ μοι ὠνείδισεν τὴντρυφήν ἐκλελῆσθαί μοι δοκεῖ οἷα ἐποίει ἐνΚαπύῃ ἑταίραις συνὼν καὶ τοὺς τοῦ πο-λέμου καιροὺς ὁ θαυμάσιος καθηδυπαθῶνἐγὼ δὲ εἰ μὴ μικρὰ τὰ ἑσπέρια δόξας ἐπὶτὴν ἕω μᾶλλον ὥρμησα τί ἂν μέγα ἔπραξαἸταλίαν ἀναιμωτὶ λαβὼν καὶ Λιβύην καὶτὰ μέχρι Γαδείρων ὑπαγόμενος ἀλλ οὐκἀξιόμαχα ἔδοξέ μοι ἐκεῖνα ὑποπτήσσονταἤδη καὶ δεσπότην ὁμολογοῦντα εἴρηκα σὺδέ ὦ Μίνως δίκαζε ἱκανὰ γὰρ ἀπὸ πολ-λῶν καὶ ταῦταΣΚΙΠΙΩΝ Μὴ πρότερον ἢν μὴ καὶἐμοῦ ἀκούσῃςΜΙΝΩΣ Τίς γὰρ εἶ ὦ βέλτιστε ἢ πόθενὢν ἐρεῖςΣΚΙΠΙΩΝ Ἰταλιώτης Σκιπίων στρατη-γὸς ὁ καθελὼν Καρχηδόνα καὶ κρατήσαςΛιβύων μεγάλαις μάχαιςΜΙΝΩΣ Τί οὖν καὶ σὺ ἐρεῖς

152

τεπέμπετο τῶν πολεμίων μεγάλῳ στόλῳἐπιπλευσάντων τῇ Λιβύῃ ταχέως ὑπήκου-σα καὶ ἰδιώτην ἐμαυτὸν παρέσχον καὶ κα-ταδικασθεὶς ἤνεγκα εὐγνωμόνως τὸ πρᾶγ-μα καὶ ταῦτα ἔπραξα βάρβαρος ὢν καὶἀπαίδευτος παιδείας τῆς Ἑλληνικῆς καὶοὔτε Ὅμηρον ὥσπερ οὗτος ῥαψῳδῶν οὔτεὑπ Ἀριστοτέλει τῷ σοφιστῇ παιδευθείςμόνῃ δὲ τῇ φύσει ἀγαθῇ χρησάμενος τα-ῦτά ἐστιν ἃ ἐγὼ Ἀλεξάνδρου ἀμείνων φημὶεἶναι εἰ δέ ἐστι καλλίων οὑτοσί διότι δια-δήματι τὴν κεφαλὴν διεδέδετο Μακεδόσιἴσως καὶ ταῦτα σεμνά οὐ μὴν διὰ τοῦτοἀμείνων μὲν δόξειεν ἂν γενναίου καὶ στρα-τηγικοῦ ἀνδρὸς τῇ γνώμῃ πλέον ἤπερ τῇτύχῃ κεχρημένουΜΙΝΩΣ Ὁ μὲν εἴρηκεν οὐκ ἀγεννῆ τὸνλόγον οὐδὲ ὡς Λίβυν εἰκὸς ἦν ὑπὲρ αὑτοῦσὺ δέ ὦ Ἀλέξανδρε τί πρὸς ταῦτα φῄςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐχρῆν μέν ὦ Μίνωςμηδὲν πρὸς ἄνδρα οὕτω θρασὺν ἱκανὴ γὰρ

149

ἐθέλοιμι στασιάζειν ὑμᾶςΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μήν ὦ κάκιστοι Λυ-δῶν καὶ Φρυγῶν καὶ Ἀσσυρίων οὕτω γι-νώσκετε ὡς οὐδὲ παυσομένου μου ἔνθαγὰρ ἂν ἴητε ἀκολουθήσω ἀνιῶν καὶ κα-τᾴδων καὶ καταγελῶνΚΡΟΙΣΟΣ Ταῦτα οὐχ ὕβριςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐκεῖνα ὕβριςἦν ἃ ὑμεῖς ἐποιεῖτε προσκυνεῖσθαι ἀξιο-ῦντες καὶ ἐλευθέροις ἀνδράσιν ἐντρυφῶντεςκαὶ τοῦ θανάτου παράπαν οὐ μνημονεύο-ντες τοιγαροῦν οἰμώξεσθε πάντων ἐκείνωνἀφῃρημένοιΚΡΟΙΣΟΣ Πολλῶν γε ὦ θεοί καὶ με-γάλων κτημάτωνΜΙΔΑΣ Ὅσου μὲν ἐγὼ χρυσοῦΣΑΡΔΑΝΑΠΑΛΛΟΣ Ὅσης δὲ ἐγὼτρυφῆςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε οὕτω ποιεῖτε ὀδύ-ρεσθε μὲν ὑμεῖς ἐγὼ δὲ τὸ γνῶθι σαυτὸνπολλάκις συνείρων ἐπᾴσομαι ὑμῖν πρέποι

68

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΑΙΑΚΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Πρὸς τοῦ Πλούτωνος ὦΑἰακέ περιήγησαί μοι τὰ ἐν ᾅδου πάνταΑΙΑΚΟΣ Οὐ ῥᾴδιον ὦ Μένιππε ἅπα-ντα ὅσα μέντοι κεφαλαιώδη μάνθανεοὗτος μὲν ὅτι Κέρβερός ἐστιν οἶσθα καὶτὸν πορθμέα τοῦτον ὅς σε διεπέρασεν καὶτὴν λίμνην καὶ τὸν Πυριφλεγέθοντα ἤδηἑώρακας εἰσιώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οἶδα ταῦτα καὶ σέ ὅτιπυλωρεῖς καὶ τὸν βασιλέα εἶδον καὶ τὰςἘρινῦς τοὺς δὲ ἀνθρώπους μοι τοὺς πάλαιδεῖξον καὶ μάλιστα τοὺς ἐπισήμους αὐτῶν

ΑΙΑΚΟΣ Οὗτος μὲν Ἀγαμέμνων οὗτοςδὲ Ἀχιλλεύς οὗτος δὲ Ἰδομενεὺς πλησίονοὗτος δὲ Ὀδυσσεύς εἶτα Αἴας καὶ Διομή-δης καὶ οἱ ἄριστοι τῶν ἙλλήνωνΜΕΝΙΠΠΟΣ Βαβαί ὦ Ὅμηρε οἷά σοιτῶν ῥαψῳδιῶν τὰ κεφάλαια χαμαὶ ἔρρι-

73

ἡ φήμη διδάξαι σε οἷος μὲν ἐγὼ βασιλεύςοἷος δὲ οὗτος λῃστὴς ἐγένετο ὅμως δὲ ὅραεἰ κατ ὀλίγον αὐτοῦ διήνεγκα ὃς νέος ὢνἔτι παρελθὼν ἐπὶ τὰ πράγματα καὶ τὴν ἀρ-χὴν τεταραγμένην κατέσχον καὶ τοὺς φο-νέας τοῦ πατρὸς μετῆλθον κᾆτα φοβήσαςτὴν Ἑλλάδα τῇ Θηβαίων ἀπωλείᾳ στρατη-γὸς ὑπ αὐτῶν χειροτονηθεὶς οὐκ ἠξίωσατὴν Μακεδόνων ἀρχὴν περιέπων ἀγαπᾶνἄρχειν ὁπόσων ὁ πατὴρ κατέλιπεν ἀλλὰπᾶσαν ἐπινοήσας τὴν γῆν καὶ δεινὸν ἡγη-σάμενος εἰ μὴ ἁπάντων κρατήσαιμι ὀλί-γους ἄγων εἰσέβαλον εἰς τὴν Ἀσίαν καὶἐπί τε Γρανικῷ ἐκράτησα μεγάλῃ μάχῃκαὶ τὴν Λυδίαν λαβὼν καὶ Ἰωνίαν καὶΦρυγίαν καὶ ὅλως τὰ ἐν ποσὶν ἀεὶ χειρού-μενος ἦλθον ἐπὶ Ἰσσόν ἔνθα Δαρεῖοςὑπέμεινεν μυριάδας πολλὰς στρατοῦ ἄγωνκαὶ τὸ ἀπὸ τούτου ὦ Μίνως ὑμεῖς ἴστεὅσους ὑμῖν νεκροὺς ἐπὶ μιᾶς ἡμέρας κα-τέπεμψα φησὶ γοῦν ὁ πορθμεὺς μὴ διαρ-

150

κέσαι αὐτοῖς τότε τὸ σκάφος ἀλλὰ σχεδίαςδιαπηξαμένους τοὺς πολλοὺς αὐτῶν δια-πλεῦσαι καὶ ταῦτα δὲ ἔπραττον αὐτὸςπροκινδυνεύων καὶ τιτρώσκεσθαι ἀξιῶνκαὶ ἵνα σοὶ μὴ τὰ ἐν Τύρῳ μηδὲ τὰ ἐν Ἀρ-βήλοις διηγήσωμαι ἀλλὰ καὶ μέχρι Ἰνδῶνἦλθον καὶ τὸν Ὠκεανὸν ὅρον ἐποιησάμηντῆς ἀρχῆς καὶ τοὺς ἐλέφαντας αὐτῶν εἶχονκαὶ Πῶρον ἐχειρωσάμην καὶ Σκύθας δὲοὐκ εὐκαταφρονήτους ἄνδρας ὑπερβὰς τὸνΤάναϊν ἐνίκησα μεγάλῃ ἱππομαχίᾳ καὶτοὺς φίλους εὖ ἐποίησα καὶ τοὺς ἐχθροὺςἠμυνάμην εἰ δὲ καὶ θεὸς ἐδόκουν τοῖς ἀν-θρώποις συγγνωστοὶ ἐκεῖνοι πρὸς τὸμέγεθος τῶν πραγμάτων καὶ τοιοῦτόν τιπιστεύσαντες περὶ ἐμοῦ τὸ δ οὖν τελευ-ταῖον ἐγὼ μὲν βασιλεύων ἀπέθανον οὗτοςδὲ ἐν φυγῇ ὢν παρὰ Προυσίᾳ τῷ Βιθυνῷκαθάπερ ἄξιον ἦν πανουργότατον καὶὠμότατον ὄντα ὡς γὰρ δὴ ἐκράτησεν τῶνἸταλῶν ἐῶ λέγειν ὅτι οὐκ ἰσχύι ἀλλὰ πο-

151

νῆες ἐπληρώθησαν ἐξ ἁπάσης τῆς Ἑλ-λάδος καὶ τοσοῦτοι ἔπεσον Ἕλληνές τε καὶβάρβαροι καὶ τοσαῦται πόλεις ἀνάστατοιγεγόνασινΕΡΜΗΣ Ἀλλ οὐκ εἶδες ὦ Μένιππεζῶσαν τὴν γυναῖκα ἔφης γὰρ ἂν καὶ σὺἀνεμέσητον εἶναι ldquoτοιῇδ ἀμφὶ γυναικὶ πο-λὺν χρόνον ἄλγεα πάσχεινrdquo ἐπεὶ καὶ τὰἄνθη ξηρὰ ὄντα εἴ τις βλέποι ἀποβεβλη-κότα τὴν βαφήν ἄμορφα δῆλον ὅτι αὐτῷδόξει ὅτε μέντοι ἀνθεῖ καὶ ἔχει τὴν χρόανκάλλιστά ἐστιν ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν τοῦτο ὦ Ἑρμῆθαυμάζω εἰ μὴ συνίεσαν οἱ Ἀχαιοὶ περὶπράγματος οὕτως ὀλιγοχρονίου καὶ ῥᾳδίωςἀπανθοῦντος πονοῦντεςΕΡΜΗΣ Οὐ σχολή μοι ὦ Μένιππεσυμφιλοσοφεῖν σοι ὥστε σὺ μὲν ἐπιλε-ξάμενος τόπον ἔνθα ἂν ἐθέλῃς κεῖσο κα-ταβαλὼν σεαυτόν ἐγὼ δὲ τοὺς ἄλλους νε-κροὺς ἤδη μετελεύσομαι

72

γὰρ ἂν ταῖς τοιαύταις οἰμωγαῖς ἐπᾳδόμε-νον

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΚΕΡΒΕΡΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ Κέρβερε ndash συγγενὴςγάρ εἰμί σοι κύων καὶ αὐτὸς ὤν ndash εἰπέ μοιπρὸς τῆς Στυγός οἷος ἦν ὁ Σωκράτηςὁπότε κατῄει παρ ὑμᾶς εἰκὸς δέ σε θεὸνὄντα μὴ ὑλακτεῖν μόνον ἀλλὰ καὶ ἀνθρω-πίνως φθέγγεσθαι ὁπότ ἐθέλοιςΚΕΡΒΕΡΟΣ Πόρρωθεν μέν ὦ Μένιππεπαντάπασιν ἐδόκει ἀτρέπτῳ τῷ προσώπῳπροσιέναι καὶ οὐ πάνυ δεδιέναι τὸν θάνα-τον δοκῶν καὶ τοῦτο ἐμφῆναι τοῖς ἔξω τοῦστομίου ἑστῶσιν ἐθέλων ἐπεὶ δὲ κατέκυ-ψεν εἴσω τοῦ χάσματος καὶ εἶδε τὸν ζόφονκἀγὼ ἔτι διαμέλλοντα αὐτὸν δακὼν τῷ κω-νείῳ κατέσπασα τοῦ ποδός ὥσπερ τὰβρέφη ἐκώκυεν καὶ τὰ ἑαυτοῦ παιδία ὠδύ-

69

168

οὐδὲ γέγονε πώποτεΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀναμνήσω σε ὦΠλούτων Ὀρφεῖ γὰρ δι αὐτὴν ταύτην τὴναἰτίαν τὴν Εὐρυδίκην παρέδοτε καὶ τὴνὁμογενῆ μου Ἄλκηστιν παρεπέμψατεἩρακλεῖ χαριζόμενοι ΠΛΟΥΤΩΝ Θελήσεις δὲ οὕτως κρανί-ον γυμνὸν ὢν καὶ ἄμορφον τῇ καλῇ σουἐκείνῃ νύμφῃ φανῆναι πῶς δὲ κἀκείνηπροσήσεταί σε οὐδὲ διαγνῶναι δυναμένηφοβήσεται γὰρ εὖ οἶδα καὶ φεύξεταί σε καὶμάτην ἔσῃ τοσαύτην ὁδὸν ἀνεληλυθώςΠΕΡΣΕΦΟΝΗ Οὐκοῦν ὦ ἄνερ σὺ καὶτοῦτο ἴασαι καὶ τὸν Ἑρμῆν κέλευσον ἐπει-δὰν ἐν τῷ φωτὶ ἤδη ὁ Πρωτεσίλαος ᾖ κα-θικόμενον ἐν τῇ ῥάβδῳ νεανίαν εὐθὺς κα-λὸν ἀπεργάσασθαι αὐτὸν οἷος ἦν ἐκ τοῦπαστοῦΠΛΟΥΤΩΝ Ἐπεὶ Φερσεφόνῃ συνδο-κεῖ ἀναγαγὼν τοῦτον αὖθις ποίησον νυμ-φίον σὺ δὲ μέμνησο μίαν λαβὼν ἡμέραν

161

ρετο καὶ παντοῖος ἐγίνετοΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν σοφιστὴς ὁ ἄν-θρωπος ἦν καὶ οὐκ ἀληθῶς κατεφρόνει τοῦπράγματοςΚΕΡΒΕΡΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐπείπερ ἀναγκα-ῖον αὐτὸ ἑώρα κατεθρασύνετο ὡς δῆθενοὐκ ἄκων πεισόμενος ὃ πάντως ἔδει παθε-ῖν ὡς θαυμάσονται οἱ θεαταί καὶ ὅλωςπερὶ πάντων γε τῶν τοιούτων εἰπεῖν ἂνἔχοιμι ἕως τοῦ στομίου τολμηροὶ καὶ ἀν-δρεῖοι τὰ δὲ ἔνδοθεν ἔλεγχος ἀκριβήςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἐγὼ δὲ πῶς σοι κατελη-λυθέναι ἔδοξαΚΕΡΒΕΡΟΣ Μόνος ὦ Μένιππε ἀξίωςτοῦ γένους καὶ Διογένης πρὸ σοῦ ὅτι μὴἀναγκαζόμενοι ἐσῄειτε μηδ ὠθούμενοιἀλλ ἐθελούσιοι γελῶντες οἰμώζειν πα-ραγγείλαντες ἅπασιν

70

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΕΡΜΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ποῦ δαὶ οἱ καλοί εἰσιν ἢαἱ καλαί Ἑρμῆ ξενάγησόν με νέηλυνὄντα ΕΡΜΗΣ Οὐ σχολὴ μέν ὦ Μένιππεπλὴν κατ ἐκεῖνο ἀπόβλεψον ἐπὶ τὰ δεξιάἔνθα ὁ Ὑάκινθός τέ ἐστιν καὶ Νάρκισσοςκαὶ Νιρεὺς καὶ Ἀχιλλεὺς καὶ Τυρὼ καὶἙλένη καὶ Λήδα καὶ ὅλως τὰ ἀρχαῖαπάντα κάλληΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀστᾶ μόνα ὁρῶ καὶ κρα-νία τῶν σαρκῶν γυμνά ὅμοια τὰ πολλάΕΡΜΗΣ Καὶ μὴν ἐκεῖνά ἐστιν ἃ πάντεςοἱ ποιηταὶ θαυμάζουσι τὰ ὀστᾶ ὧν σὺ ἔοι-κας καταφρονεῖνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως τὴν Ἑλένην μοιδεῖξον οὐ γὰρ ἂν διαγνοίην ἔγωγεΕΡΜΗΣ Τουτὶ τὸ κρανίον ἡ ἙλένηἐστίνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα διὰ τοῦτο αἱ χίλιαι

71

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΥΣΩΛΟΥ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ὦ Κάρ ἐπὶ τίνι μέγα φρο-νεῖς καὶ πάντων ἡμῶν προτιμᾶσθαι ἀξιοῖςΜΑΥΣΩΛΟΣ Καὶ ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ μένὦ Σινωπεῦ ὃς ἐβασίλευσα Καρίας μὲνἁπάσης ἦρξα δὲ καὶ Λυδῶν ἐνίων καὶ νή-σους δέ τινας ὑπηγαγόμην καὶ ἄχρι Μιλή-του ἐπέβην τὰ πολλὰ τῆς Ἰωνίας κατα-στρεφόμενος καὶ καλὸς ἦν καὶ μέγας καὶἐν πολέμοις καρτερός τὸ δὲ μέγιστον ὅτιἐν Ἁλικαρνασσῷ μνῆμα παμμέγεθες ἔχωἐπικείμενον ἡλίκον οὐκ ἄλλος νεκρός ἀλλοὐδὲ οὕτως ἐς κάλλος ἐξησκημένον ἵππωνκαὶ ἀνδρῶν ἐς τὸ ἀκριβέστατον εἰκα-σμένων λίθου τοῦ καλλίστου οἷον οὐδὲνεὼν εὕροι τις ἂν ῥᾳδίως οὐ δοκῶ σοι δι-καίως ἐπὶ τούτοις μέγα φρονεῖνΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ φῄς καὶτῷ κάλλει καὶ τῷ βάρει τοῦ τάφουΜΑΥΣΩΛΟΣ Νὴ Δί ἐπὶ τούτοις

162

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΙΠΟΝΤΑ ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΕΙ ΕΝ ΛΟΓΟΙΣ3ΠΛΟΙΟΝ Η ΕΥΧΑΙ13ΝΕΚΡΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ59

167

ἀγάγῃ σχολὴν ἀπὸ τῶν θορύβων τῶν ἐνποσίν εἰς Αἴγυπτον ἀπαγαγὼν θάψεινἐκεῖ ὡς γενοίμην εἷς τῶν Αἰγυπτίων θεῶνΔΙΟΓΕΝΗΣ Μὴ γελάσω οὖν ὦἈλέξανδρε ὁρῶν καὶ ἐν ᾅδου ἔτι σε μωραί-νοντα καὶ ἐλπίζοντα Ἄνουβιν ἢ Ὄσιρινγενήσεσθαι πλὴν ἀλλὰ ταῦτα μέν ὦθειότατε μὴ ἐλπίσῃς οὐ γὰρ θέμις ἀνελθε-ῖν τινα τῶν ἅπαξ διαπλευσάντων τὴν λί-μνην καὶ εἰς τὸ εἴσω τοῦ στομίου παρελ-θόντων οὐ γὰρ ἀμελὴς ὁ Αἰακὸς οὐδὲ ὁΚέρβερος εὐκαταφρόνητος ἐκεῖνο δέ γεἡδέως ἂν μάθοιμι παρὰ σοῦ πῶς φέρειςὁπόταν ἐννοήσῃς ὅσην εὐδαιμονίαν ὑπὲργῆς ἀπολιπὼν ἀφῖξαι σωματοφύλακας καὶὑπασπιστὰς καὶ σατράπας καὶ χρυσὸν το-σοῦτον καὶ ἔθνη προσκυνοῦντα καὶ Βαβυ-λῶνα καὶ Βάκτρα καὶ τὰ μεγάλα θηρία καὶτιμὴν καὶ δόξαν καὶ τὸ ἐπίσημον εἶναι ἐξε-λαύνοντα διαδεδεμένον ταινίᾳ λευκῇ τὴνκεφαλὴν πορφυρίδα ἐμπεπορπημένον οὐ

100

ΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲ τὸν ἐλλέβορον ὦΜένιππε ἀναίνομαι πιεῖν γένοιτό μοιμόνονΜΕΝΙΠΠΟΣ Θάρρει ὦ Τάνταλε ὡςοὔτε σὺ οὔτε ἄλλος πίεται τῶν νεκρῶνἀδύνατον γάρ καίτοι οὐ πάντες ὥσπερ σὺἐκ καταδίκης διψῶσι τοῦ ὕδατος αὐτοὺςοὐχ ὑπομένοντος

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΧΕΙΡΩΝΟΣ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤκουσα ὦ Χείρων ὡςθεὸς ὢν ἐπεθύμησας ἀποθανεῖνΧΕΙΡΩΝ Ἀληθῆ ταῦτα ἤκουσας ὦΜένιππε καὶ τέθνηκα ὡς ὁρᾷς ἀθάνατοςεἶναι δυνάμενοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίς δαί σε ἔρως τοῦ θα-νάτου ἔσχεν ἀνεράστου τοῖς πολλοῖς χρή-ματοςΧΕΙΡΩΝ Ἐρῶ πρὸς σὲ οὐκ ἀσύνετον

81

ΝΙΡΕΥΣ Καὶ μὴν ἐροῦ Ὅμηρον ὁποῖοςἦν ὁπότε συνεστράτευον τοῖς ἈχαιοῖςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀνείρατά μοι λέγειςἐγὼ δὲ ἃ βλέπω καὶ νῦν ἔχεις ἐκεῖνα δέ οἱτότε ἴσασινΝΙΡΕΥΣ Οὔκουν ἐγὼ ἐνταῦθα εὐμορ-φότερός εἰμι ὦ Μένιππε ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔτε σὺ οὔτε ἄλλοςεὔμορφος ἰσοτιμία γὰρ ἐν ᾅδου καὶ ὅμοιοιἅπαντεςΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἐμοὶ μὲν καὶ τοῦτο ἱκανόν

166

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλ ὦ καλὲ Μαύσωλεοὔτε ἡ ἰσχὺς ἔτι σοι ἐκείνη οὔτε ἡ μορφὴπάρεστιν εἰ γοῦν τινα ἑλοίμεθα δικαστὴνεὐμορφίας πέρι οὐκ ἔχω εἰπεῖν τίνος ἕνε-κα τὸ σὸν κρανίον προτιμηθείη ἂν τοῦἐμοῦ φαλακρὰ γὰρ ἄμφω καὶ γυμνά καὶτοὺς ὀδόντας ὁμοίως προφαίνομεν καὶ τοὺςὀφθαλμοὺς ἀφῃρήμεθα καὶ τὰς ῥῖνας ἀπο-σεσιμώμεθα ὁ δὲ τάφος καὶ οἱ πολυτελεῖςἐκεῖνοι λίθοι Ἁλικαρνασσεῦσι μὲν ἴσωςεἶεν ἐπιδείκνυσθαι καὶ φιλοτιμεῖσθαι πρὸςτοὺς ξένους ὡς δή τι μέγα οἰκοδόμημααὐτοῖς ἐστιν σὺ δέ ὦ βέλτιστε οὐχ ὁρῶ ὅτι ἀπολαύεις αὐτοῦ πλὴν εἰ μὴ τοῦτο φῄςὅτι μᾶλλον ἡμῶν ἀχθοφορεῖς ὑπὸ τηλικού-τοις λίθοις πιεζόμενοςΜΑΥΣΩΛΟΣ Ἀνόνητα οὖν μοι ἐκεῖναπάντα καὶ ἰσότιμος ἔσται Μαύσωλος καὶΔιογένης ΔΙΟΓΕΝΗΣ Οὐκ ἰσότιμος ὦ γεν-ναιότατε οὐ γὰρ Μαύσωλος μὲν γὰρ

163

ὄντα οὐκ ἦν ἔτι ἡδὺ ἀπολαύειν τῆς ἀθανα-σίαςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐχ ἡδὺ ἦν ζῶντα ὁρᾶντὸ φῶςΧΕΙΡΩΝ Οὔκ ὦ Μένιππε τὸ γὰρ ἡδὺἔγωγε ποικίλον τι καὶ οὐχ ἁπλοῦν ἡγοῦμαιεἶναι ἐγὼ δὲ ἔζων ἀεὶ καὶ ἀπέλαυον τῶνὁμοίων ἡλίου φωτός τροφῆς αἱ ὧραι δὲαἱ αὐταὶ καὶ τὰ γινόμενα ἅπαντα ἑξῆς ἕκα-στον ὥσπερ ἀκολουθοῦντα θάτερον θα-τέρῳ ἐνεπλήσθην οὖν αὐτῶν οὐ γὰρ ἐν τῷαὐτῷ ἀεὶ ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ ltμὴgt μετασχεῖνὅλως τὸ τερπνὸν ἦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις ὦ Χείρων τὰἐν ᾅδου δὲ πῶς φέρεις ἀφ οὗ προελόμενοςαὐτὰ ἥκειςΧΕΙΡΩΝ Οὐκ ἀηδῶς ὦ Μένιππε ἡγὰρ ἰσοτιμία πάνυ δημοτικὴ καὶ τὸ πρᾶγ-μα οὐδὲν ἔχει τὸ διάφορον ἐν φωτὶ εἶναι ἢἐν σκότῳ ἄλλως τε οὔτε διψῆν ὥσπερ ἄνωοὔτε πεινῆν δεῖ ἀλλ ἀνεπιδεεῖς τούτων

82

ἄχρηστόν σοι ὦ Ἀλέξανδρε πρὸς τὰπράγματα ἐγένετο πολλοὶ γὰρ ὑπέπτησ-σον θεὸν εἶναί σε νομίζοντες ἀτὰρ εἰπέμοι τίνι τὴν τοσαύτην ἀρχὴν καταλέλοι-παςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκ οἶδα ὦ Διόγενεςοὐ γὰρ ἔφθασα ἐπισκῆψαί τι περὶ αὐτῆς ἢτοῦτο μόνον ὅτι ἀποθνήσκων Περδίκκᾳτὸν δακτύλιον ἐπέδωκα πλὴν ἀλλὰ τί γε-λᾷς ὦ ΔιόγενεςΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί γὰρ ἄλλο ἢ ἀνεμνήσθηνοἷα ἐποίει ἡ Ἑλλάς ἄρτι σε παρειληφότατὴν ἀρχὴν κολακεύοντες καὶ προστάτηναἱρούμενοι καὶ στρατηγὸν ἐπὶ τοὺς βαρ-βάρους ἔνιοι δὲ καὶ τοῖς δώδεκα θεοῖς προ-στιθέντες καὶ οἰκοδομοῦντές σοι νεὼς καὶθύοντες ὡς δράκοντος υἱῷ ἀλλ εἰπέ μοιποῦ σε οἱ Μακεδόνες ἔθαψαν ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἔτι ἐν Βαβυλῶνι κε-ῖμαι τριακοστὴν ἡμέραν ταύτην ὑπισχνε-ῖται δὲ Πτολεμαῖος ὁ ὑπασπιστής ἤν ποτε

99

οἰμώξεται μεμνημένος τῶν ὑπὲρ γῆς ἐνοἷς εὐδαιμονεῖν ᾤετο Διογένης δὲ καταγε-λάσεται αὐτοῦ καὶ τάφον ὁ μὲν ἐν Ἁλικαρ-νασσῷ ἐρεῖ ἑαυτοῦ ὑπὸ Ἀρτεμισίας τῆς γυ-ναικὸς καὶ ἀδελφῆς κατεσκευασμένον ὁΔιογένης δὲ τοῦ μὲν σώματος εἰ καί τινατάφον ἔχει οὐκ οἶδεν οὐδὲ γὰρ ἔμελεναὐτῷ τούτου λόγον δὲ τοῖς ἀρίστοις περὶτούτου καταλέλοιπεν ἀνδρὸς βίον βεβιω-κὼς ὑψηλότερον ὦ Καρῶν ἀνδραποδω-δέστατε τοῦ σοῦ μνήματος καὶ ἐν βεβαιο-τέρῳ χωρίῳ κατεσκευασμένον

ΝΙΡΕΩΣ ΚΑΙ ΘΕΡΣΙΤΟΥ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΝΙΡΕΥΣ Ἰδοὺ δή Μένιππος οὑτοσὶ δι-κάσει πότερος εὐμορφότερός ἐστιν εἰπέὦ Μένιππε οὐ καλλίων σοι δοκῶΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δὲ καὶ ἔστε πρότε-ρον οἶμαι χρὴ γὰρ τοῦτο εἰδέναι

164

ΝΙΡΕΥΣ Νιρεὺς καὶ ΘερσίτηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πότερος οὖν ὁ Νιρεὺς καὶπότερος ὁ Θερσίτης οὐδέπω γὰρ τοῦτοδῆλον ΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἓν μὲν ἤδη τοῦτο ἔχω ὅτιὅμοιός εἰμί σοι καὶ οὐδὲν τηλικοῦτον δια-φέρεις ἡλίκον σε Ὅμηρος ἐκεῖνος ὁ τυ-φλὸς ἐπῄνεσεν ἁπάντων εὐμορφότερονπροσειπών ἀλλ ὁ φοξὸς ἐγὼ καὶ ψεδνὸςοὐδὲν χείρων ἐφάνην τῷ δικαστῇ ὅρα δὲσύ ὦ Μένιππε ὅντινα καὶ εὐμορφότερονἡγῇΝΙΡΕΥΣ Ἐμέ γε τὸν Ἀγλαΐας καὶΧάροπος ldquoὃς κάλλιστος ἀνὴρ ὑπὸ ἼλιονἦλθονrdquoΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλ οὐχὶ καὶ ὑπὸ γῆνὡς οἶμαι κάλλιστος ἦλθες ἀλλὰ τὰ μὲνὀστᾶ ὅμοια τὸ δὲ κρανίον ταύτῃ μόνον ἄραδιακρίνοιτο ἀπὸ τοῦ Θερσίτου κρανίου ὅτιεὔθρυπτον τὸ σόν ἀλαπαδνὸν γὰρ αὐτὸ καὶοὐκ ἀνδρῶδες ἔχεις

165

ndash Τιμόλαον δὲ ἐν τῷ μέρει εὔχεσθαι ὅπερἂν ἐθέλῃΣΑΜΙΠΠΟΣ Τί δ οὖν ὦ Λυκῖνε οἷάσοι ᾐτῆσθαι δοκῶΛΥΚΙΝΟΣ Παρὰ πολύ ὦ θαυμασιώτα-τε βασιλέων ἐπιπονώτερα καὶ βιαιότερατῶν Ἀδειμάντου παρ ὅσον ἐκεῖνος μὲνἐτρύφα διτάλαντα χρύσεα ἐκπώματα προ-πίνων τοῖς συμπόταις σὺ δὲ καὶ ἐτι-τρώσκου μονομαχῶν καὶ ἐδεδίεις καὶἐφρόντιζες νύκτωρ καὶ μεθ ἡμέραν οὐμόνον γάρ σοι τὰ παρὰ τῶν πολεμίων φο-βερὰ ἦν ἀλλὰ καὶ ἐπιβουλαὶ μυρίαι καὶφθόνος παρὰ τῶν συνόντων καὶ μῖσος καὶκολακεία φίλος δὲ οὐδεὶς ἀληθής ἀλλὰπρὸς τὸ δέος ἅπαντες ἢ πρὸς τὴν ἐλπίδαεὖνοι δοκοῦντες εἶναι ἀπόλαυσις μέν γεοὐδὲ ὄναρ τῶν ἡδέων ἀλλὰ δόξα μόνη καὶπορφυρὶς χρυσῷ ποικίλη καὶ ταινία λευκὴπερὶ τῷ μετώπῳ καὶ δορυφόροι προϊόντεςτὰ δ ἄλλα κάματος ἀφόρητος καὶ ἀηδία

48

ἑώρων ἄν καὶ τὰς πηγὰς δὲ τὰς Νείλουμόνος ἂν ἠπιστάμην καὶ ὅσον τῆς γῆς ἀοί-κητον καὶ εἴ τινες ἀντίποδες ἡμῖν οἰκοῦσιτὸ νότιον τῆς γῆς ἡμίτομον ἔχοντες ἔτι δὲκαὶ ἀστέρων φύσιν καὶ σελήνης καὶ αὐτοῦἡλίου ῥᾳδίως ἔγνων ἂν ἀπαθὴς ὢν τῷ πυρίκαὶ τὸ πάντων ἥδιστον αὐθημερὸν ἀγγε-ῖλαι ἐς Βαβυλῶνα τίς ἐνίκησεν Ὀλύμπιακαὶ ἀριστήσαντα εἰ τύχοι ἐν Συρίᾳ δει-πνῆσαι ἐν Ἰταλίᾳ εἰ δέ τις ἐχθρὸς εἴηἀμύνασθαι καὶ τοῦτον ἐκ τοῦ ἀφανοῦςπέτρον ἐμβαλόντα τῇ κεφαλῇ ὡς ἐπιτε-τρῖφθαι τὸ κρανίον τούς τε αὖ φίλους εὖποιεῖν ἐπιχέαντα κοιμωμένοις αὐτοῖς τὸχρυσίον καὶ μὴν εἴ τις ὑπερόπτης εἴη ἢ τύ-ραννος πλούσιος ὑβριστής ἀράμενος αὐτὸνὅσον ἐπὶ σταδίους εἴκοσιν ἀφῆκα φέρεσθαικατὰ τῶν κρημνῶν τοῖς παιδικοῖς δὲ ὁμι-λεῖν ἀκωλύτως ἂν ἐξῆν εἰσιόντα ἀθέατονκοιμίσαντα ἅπαντας ἄνευ ἐκείνων μόνωνοἷον δὲ κἀκεῖνο ἦν τοὺς πολεμοῦντας ἐπι-

53

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὐπλοεῖτε ὦ Ἑρμῆπροΐωμεν δὲ καὶ ἡμεῖς τί οὖν ἔτι καὶ μέλ-λετε δικασθῆναι δεήσει καὶ τὰς καταδί-κας φασὶν εἶναι βαρείας τροχοὺς καὶ λί-θους καὶ γῦπας δειχθήσεται δὲ ὁ ἑκάστουβίος

ΚΡΑΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ

ΚΡΑΤΗΣ Μοίριχον τὸν πλούσιον ἐγί-νωσκες ὦ Διόγενες τὸν πάνυ πλούσιοντὸν ἐκ Κορίνθου τὸν τὰς πολλὰς ὁλκάδαςἔχοντα οὗ ἀνεψιὸς Ἀριστέας πλούσιος καὶαὐτὸς ὤν τὸ Ὁμηρικὸν ἐκεῖνο εἰώθει ἐπι-λέγειν rsquoἤ μ ἀνάειρ ἢ ἐγὼ σέrsquoΔΙΟΓΕΝΗΣ Τίνος ἕνεκα ὦ ΚράτηςΚΡΑΤΗΣ Ἐθεράπευον ἀλλήλους τοῦκλήρου ἕνεκα ἑκάτερος ἡλικιῶται ὄντεςκαὶ τὰς διαθήκας εἰς τὸ φανερὸν ἐτίθεντοἈριστέαν μὲν ὁ Μοίριχος εἰ προαποθάνοι

130

δεσπότην ἀφιεὶς τῶν ἑαυτοῦ πάντων Μοί-ριχον δὲ ὁ Ἀριστέας εἰ προαπέλθοι αὐτοῦταῦτα μὲν ἐγέγραπτο οἱ δὲ ἐθεράπευονὑπερβαλλόμενοι ἀλλήλους τῇ κολακείᾳκαὶ οἱ μάντεις εἴτε ἀπὸ τῶν ἄστρων τεκ-μαιρόμενοι τὸ μέλλον εἴτε ἀπὸ τῶν ὀνει-ράτων ὥς γε Χαλδαίων παῖδες ἀλλὰ καὶ ὁΠύθιος αὐτὸς ἄρτι μὲν Ἀριστέᾳ παρεῖχε τὸκράτος ἄρτι δὲ Μοιρίχῳ καὶ τὰ τάλανταποτὲ μὲν ἐπὶ τοῦτον νῦν δ ἐπ ἐκεῖνον ἔρ-ρεπεΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί οὖν πέρας ἐγένετο ὦΚράτης ἀκοῦσαι γὰρ ἄξιονΚΡΑΤΗΣ Ἄμφω τεθνᾶσιν ἐπὶ μιᾶςἡμέρας οἱ δὲ κλῆροι εἰς Εὐνόμιον καὶΘρασυκλέα περιῆλθον ἄμφω συγγενεῖςὄντας οὐδὲ πώποτε προμαντευομένουςοὕτω γενέσθαι ταῦτα διαπλέοντες γὰρ ἀπὸΣικυῶνος εἰς Κίρραν κατὰ μέσον τὸν πόρονπλαγίῳ περιπεσόντες τῷ Ἰάπυγι ἀνε-τράπησαν

131

τὰς καὶ τὰ μειράκια ἐπιμεμηνέναι μοι καὶεὐδαίμονα εἶναι δοκεῖν εἴ τινα καὶ μόνονπροσβλέψαιμι αὐτῶν εἰ δ ὑπερορῴηνκἀκεῖνα ὑπὸ λύπης ἀπολλύσθω καὶ ὅλωςὑπὲρ τὸν Ὑάκινθον ἢ Ὕλαν ἢ Φάωνα τὸνΧῖον εἶναί με καὶ ταῦτα πάντα ἔχειν μὴὀλιγοχρόνιον ὄντα μηδὲ κατὰ μέτρονζῶντα τῆς ἀνθρωπίνης βιοτῆς ἀλλ ἔτη χί-λια νέον ἐκ νέου γιγνόμενον διαβιῶναιἀμφὶ τὰ ἑπτακαίδεκα ἔτη ἀεὶ ἀποδυόμενοντὸ γῆρας ὥσπερ οἱ ὄφεις οὐδὲν γὰρ δεήσειμε ταῦτα ἔχοντα πάντα γὰρ ἐμὰ ἦν ἂν τὰτῶν ἄλλων ἐς ὅσον ἀνοίγειν τε τὰς θύραςἐδυνάμην καὶ κοιμίζειν τοὺς φύλακας καὶἀθέατος εἶναι εἰσιών εἰ δέ τι ἐν Ἰνδοῖς ἢὙπερβορέοις θέαμα παράδοξον ἢ κτῆματίμιον ἢ ὅσα ἐμφαγεῖν ἢ πιεῖν ἡδέα οὐ με-ταστειλάμενος ἀλλ αὐτὸς ἐπιπετόμενοςἀπέλαυον ἁπάντων ἐς κόρον καὶ ἐπεὶ γρὺψὑπόπτερον θηρίον ἢ φοῖνιξ ὄρνεον ἐν Ἰνδοῖςἀθέατον τοῖς ἄλλοις ἐγὼ δὲ καὶ τοῦτο

52

πολλή καὶ ἢ χρηματίζειν δεῖ τοῖς παρὰτῶν πολεμίων ἥκουσιν ἢ δικάζειν ἢ κατα-πέμπειν τοῖς ὑπηκόοις ἐπιτάγματα καὶἤτοι ἀφέστηκέ τι ἔθνος ἢ ἐπελαύνουσί τι-νες τῶν ἔξω τῆς ἀρχῆς δεδιέναι οὖν δεῖπάντα καὶ ὑφορᾶσθαι καὶ ὅλως ὑπὸπάντων μᾶλλον ἢ ὑπὸ σεαυτοῦ εὐδαιμονί-ζεσθαι καὶ γὰρ οὖν καὶ τόδε πῶς οὐ ταπει-νόν ὅτι καὶ νοσεῖς τὰ ὅμοια τοῖς ἰδιώταιςκαὶ ὁ πυρετὸς οὐ διαγιγνώσκει σε βασιλέαὄντα οὐδ ὁ θάνατος δέδιε τοὺς δορυ-φόρους ἀλλ ἐπιστάς ὁπόταν αὐτῷ δοκῇἄγει οἰμώζοντα οὐκ αἰδούμενος τὸ διάδη-μα σὺ δὲ ὁ οὕτως ὑψηλὸς καταπεσὼνἀνάσπαστος ἐκ τοῦ βασιλείου θρόνου τὴναὐτὴν ὁδὸν ἄπει τοῖς πολλοῖς ἰσότιμοςἐλαυνόμενος ἐν τῇ ἀγέλῃ τῶν νεκρῶνχῶμα ὑψηλὸν ὑπὲρ γῆς καὶ στήλην μακρὰνἢ πυραμίδα εὔγραμμον τὰς γωνίας ἀπολι-πών ἐκπρόθεσμα καὶ ἀνεπαίσθητα φιλοτι-μήματα εἰκόνες δὲ ἐκεῖναι καὶ νεῴ οὓς

49

τῇ ἀποβάσει ἀπέθανον ὑπὸ τοῦ Ἕκτοροςὁ οὖν ἔρως τῆς γυναικὸς οὐ μετρίως ἀπο-κναίει με ὦ δέσποτα καὶ βούλομαι κἂνπρὸς ὀλίγον ὀφθεὶς αὐτῇ καταβῆναι πάλινΠΛΟΥΤΩΝ Οὐκ ἔπιες ὦ Πρωτεσί-λαε τὸ Λήθης ὕδωρΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Καὶ μάλα ὦ δέσπο-τα τὸ δὲ πρᾶγμα ὑπέρογκον ἦνΠΛΟΥΤΩΝ Οὐκοῦν περίμεινον ἀφίξε-ται γὰρ κἀκείνη ποτὲ καὶ οὐδὲ σὲ ἀνελθεῖνδεήσειΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀλλ οὐ φέρω τὴνδιατριβήν ὦ Πλούτων ἠράσθης δὲ καὶαὐτὸς ἤδη καὶ οἶσθα οἷον τὸ ἐρᾶν ἐστινΠΛΟΥΤΩΝ Εἶτα τί σε ὀνήσει μίανἡμέραν ἀναβιῶναι μετ ὀλίγον τὰ αὐτὰ ὀδυ-ρόμενονΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Οἶμαι πείσειν κἀκεί-νην ἀκολουθεῖν παρ ὑμᾶς ὥστε ἀνθ ἑνὸςδύο νεκροὺς λήψῃ μετ ὀλίγονΠΛΟΥΤΩΝ Οὐ θέμις γενέσθαι ταῦτα

160

ΑΙΑΝΤΟΣ ΚΑΙ ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΟΣ

ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Εἰ σὺ μανείς ὦ Αἶανσεαυτὸν ἐφόνευσας ἐμέλλησας δὲ καὶ ἡμᾶςἅπαντας τί αἰτιᾷ τὸν Ὀδυσσέα καὶ πρῴηνοὔτε προσέβλεψας αὐτόν ὁπότε ἧκεν μα-ντευσόμενος οὔτε προσειπεῖν ἠξίωσας ἄν-δρα συστρατιώτην καὶ ἑταῖρον ἀλλ ὑπερο-πτικῶς μεγάλα βαίνων παρῆλθεςΑΙΑΣ Εἰκότως ὦ Ἀγάμεμνον αὐτὸςγοῦν μοι τῆς μανίας αἴτιος κατέστη μόνοςἀντεξετασθεὶς ἐπὶ τοῖς ὅπλοιςΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Ἠξίους δὲ ἀναντα-γώνιστος εἶναι καὶ ἀκονιτὶ κρατεῖνἁπάντωνΑΙΑΣ Ναί τά γε τοιαῦτα οἰκεία γάρμοι ἦν ἡ πανοπλία τοῦ ἀνεψιοῦ γε οὖσακαὶ ὑμεῖς οἱ ἄλλοι πολὺ ἀμείνους ὄντεςἀπείπασθε τὸν ἀγῶνα καὶ παρεχωρήσατέμοι τῶν ἄθλων ὁ δὲ Λαέρτου ὃν ἐγὼ πολ-λάκις ἔσωσα κινδυνεύοντα κατακεκόφθαι

141

ἀνιστᾶσιν αἱ πόλεις θεραπεύουσαι καὶ τὸμέγα ὄνομα πάντα κατ ὀλίγον ὑπορρεῖ καὶἄπεισιν ἀμελούμενα ἢν δὲ καὶ ὅτι μάλισταἐπὶ πλεῖστον παραμείνῃ τίς ἔτι ἀπόλαυσιςἀναισθήτῳ αὐτῷ γενομένῳ ὁρᾷς οἷα μὲνἔτι ζῶν ἕξεις πράγματα δεδιὼς καὶ φροντί-ζων καὶ κάμνων οἷα δὲ καὶ μετὰ τὴν ἀπαλ-λαγὴν ἔσται Ἀλλ ἤδη σὸν αἰτεῖν ὦ Τιμόλαε καὶ ὅπωςὑπερβαλῇ τούτους ὥσπερ εἰκὸς ἄνδρα συ-νετὸν καὶ πράγμασιν χρῆσθαι εἰδόταΤΙΜΟΛΑΟΣ Σκόπει γοῦν ὦ Λυκῖνε εἴτι ἐπιλήψιμον εὔξομαι καὶ ὅ τι ἂν εὐθῦναίτις δυνηθείη χρυσὸν μὲν οὖν καὶ θησαυρο-ὺς καὶ μεδίμνους νομίσματος ἢ βασιλείαςκαὶ πολέμους καὶ δείματα ὑπὲρ τῆς ἀρχῆςεἰκότως διέβαλες οὐκ αἰτήσομαι ἀβέβαιαγὰρ ταῦτά γε καὶ πολλὰς τὰς ἐπιβουλὰςἔχοντα καὶ πλέον τοῦ ἡδέος τὸ ἀνιαρὸν ἐναὐτοῖς ἦν ἐγὼ δὲ βούλομαι τὸν Ἑρμῆνἐντυχόντα μοι δοῦναι δακτυλίους τινὰς

50

τοιούτους τὴν δύναμιν ἕνα μὲν ὥστε ἀεὶἐρρῶσθαι καὶ ὑγιαίνειν τὸ σῶμα καὶ ἄτρω-τον εἶναι καὶ ἀπαθῆ ἕτερον δὲ ὡς μὴὁρᾶσθαι τὸν περιθέμενον οἷος ἦν ὁ τοῦ Γύ-γου τὸν δέ τινα ὡς ἰσχύειν ὑπὲρ ἄνδραςμυρίους καὶ ὅ τι ἂν ἄχθος ἅμα μυρίοι κι-νῆσαι μόλις δύναιντο τοῦτο ἐμὲ ῥᾳδίωςμόνον ἀνατίθεσθαι ἔτι δὲ καὶ πέτεσθαιπολὺ ἀπὸ τῆς γῆς ἀρθέντα καὶ πρὸς τοῦτοεἶναί μοι δακτύλιόν τινα καὶ μὴν καὶ ἐςὕπνον κατασπᾶν ὁπόσους ἂν ἐθέλω καὶἅπασαν θύραν προσιόντι μοι ἀνοίγεσθαιχαλωμένου τοῦ κλείθρου καὶ τοῦ μοχλοῦἀφαιρουμένου ταῦτα ἀμφότερα εἷς δακτύ-λιος δυνάσθω τὸ δὲ μέγιστον ἄλλος τιςἔστω ἐπὶ πᾶσιν ὁ ἥδιστος ὡς ἐράσμιονεἶναί με περιθέμενον παισὶ τοῖς ὡραίοιςκαὶ γυναιξὶ καὶ δήμοις ὅλοις καὶ μηδέναεἶναι ἀνέραστον καὶ ὅτῳ μὴ ποθεινότατοςἐγὼ καὶ ἀνὰ στόμα ὥστε πολλὰς γυναῖκαςοὐ φερούσας τὸν ἔρωτα καὶ ἀναρτᾶν ἑαυ-

51

ὑπὸ τῶν Φρυγῶν ἀμείνων ἠξίου εἶναι καὶἐπιτηδειότερος ἔχειν τὰ ὅπλα ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Αἰτιῶ τοιγαροῦν ὦγενναῖε τὴν Θέτιν ἣ δέον σοὶ τὴν κληρο-νομίαν τῶν ὅπλων παραδοῦναι συγγενεῖ γεὄντι φέρουσα ἐς τὸ κοινὸν κατέθετο αὐτάΑΙΑΣ Οὔκ ἀλλὰ τὸν Ὀδυσσέα ὃςἀντεποιήθη μόνοςΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Συγγνώμη ὦ Αἶαν εἰἄνθρωπος ὢν ὠρέχθη δόξης ἡδίστου πράγ-ματος ὑπὲρ οὗ καὶ ἡμῶν ἕκαστος κινδυ-νεύειν ὑπέμενεν ἐπεὶ καὶ ἐκράτησέ σου καὶταῦτα ἐπὶ Τρωσὶ δικασταῖςΑΙΑΣ Οἶδα ἐγώ ἥτις μου κατεδίκασενἀλλ οὐ θέμις λέγειν τι περὶ τῶν θεῶν τὸνδ οὖν Ὀδυσσέα μὴ οὐχὶ μισεῖν οὐκ ἂν δυ-ναίμην ὦ Ἀγάμεμνον οὐδ εἰ αὐτή μοι ἡἈθηνᾶ τοῦτο ἐπιτάττοι

142

ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ ΚΑΙΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ

ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ὦ δέσποτα καὶ βασι-λεῦ καὶ ἡμέτερε Ζεῦ καὶ σὺ Δήμητρος θύ-γατερ μὴ ὑπερίδητε δέησιν ἐρωτικήνΠΛΟΥΤΩΝ Σὺ δὲ τίνων δέῃ παρἡμῶν ἢ τίς ὢν τυγχάνειςΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εἰμὶ μὲν Πρωτεσίλα-ος ὁ Ἰφίκλου Φυλάκιος συστρατιώτης τῶνἈχαιῶν καὶ πρῶτος ἀποθανὼν τῶν ἐπἸλίῳ δέομαι δὲ ἀφεθεὶς πρὸς ὀλίγον ἀνα-βιῶναι πάλινΠΛΟΥΤΩΝ Τοῦτον μὲν τὸν ἔρωτα ὦΠρωτεσίλαε πάντες νεκροὶ ἐρῶσιν πλὴνοὐδεὶς ἂν αὐτῶν τύχοιΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀλλ οὐ τοῦ ζῆνἈϊδωνεῦ ἐρῶ ἔγωγε τῆς γυναικὸς δέ ἣννεόγαμον ἔτι ἐν τῷ θαλάμῳ καταλιπὼνᾠχόμην ἀποπλέων εἶτα ὁ κακοδαίμων ἐν

159

πιεῖν οὐ γὰρ σῶμα ἔχεις ἀλλ ἐκεῖνο μὲνἐν Λυδίᾳ που τέθαπται ὅπερ καὶ πεινῆνκαὶ διψῆν ἐδύνατο σὺ δὲ ἡ ψυχὴ πῶς ἂνἔτι ἢ διψῴης ἢ πίοιςΤΑΝΤΑΛΟΣ Τοῦτ αὐτὸ ἡ κόλασίςἐστι τὸ διψῆν τὴν ψυχὴν ὡς σῶμα οὖσανΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ τοῦτο μὲν οὕτωςπιστεύσομεν ἐπεὶ φῂς κολάζεσθαι τῷ δί-ψει τί δ οὖν σοι τὸ δεινὸν ἔσται ἢ δέδιαςμὴ ἐνδείᾳ τοῦ ποτοῦ ἀποθάνῃς οὐχ ὁρῶγὰρ ἄλλον ᾅδην μετὰ τοῦτον ἢ θάνατονἐντεῦθεν εἰς ἕτερον τόπονΤΑΝΤΑΛΟΣ Ὀρθῶς μὲν λέγεις καὶτοῦτο δ οὖν μέρος τῆς καταδίκης τὸ ἐπι-θυμεῖν πιεῖν μηδὲν δεόμενονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ληρεῖς ὦ Τάνταλε καὶὡς ἀληθῶς ποτοῦ δεῖσθαι δοκεῖς ἀκράτουγε ἐλλεβόρου νὴ Δία ὅστις τοὐναντίον τοῖςὑπὸ τῶν λυττώντων κυνῶν δεδηγμένοιςπέπονθας οὐ τὸ ὕδωρ ἀλλὰ τὴν δίψαν πεφο-βημένος

80

τούτωνΔΙΟΓΕΝΗΣ Βούλει καὶ πρὸς αὐτοὺςἐκείνους ἐντείλωμαί τι τοὺς φιλοσόφουςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Λέγε οὐ βαρὺ γὰροὐδὲ τοῦτοΔΙΟΓΕΝΗΣ Τὸ μὲν ὅλον παύσασθαιαὐτοῖς παρεγγύα ληροῦσι καὶ περὶ τῶνὅλων ἐρίζουσιν καὶ κέρατα φύουσιν ἀλλή-λοις καὶ κροκοδείλους ποιοῦσι καὶ τὰ τοια-ῦτα ἄπορα ἐρωτᾶν διδάσκουσι τὸν νοῦνΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ἀλλὰ ἐμὲ ἀμαθῆ καὶἀπαίδευτον εἶναι φάσκουσι κατηγοροῦντατῆς σοφίας αὐτῶν ΔΙΟΓΕΝΗΣ Σὺ δὲ οἰμώζειν αὐτοὺςπαρ ἐμοῦ λέγεΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Καὶ ταῦτα ὦ Διόγε-νες ἀπαγγελῶΔΙΟΓΕΝΗΣ Τοῖς πλουσίοις δ ὦ φίλ-τατον Πολυδεύκιον ἀπάγγελλε ταῦτα παρἡμῶν τί ὦ μάταιοι τὸν χρυσὸν φυλάττε-τε τί δὲ τιμωρεῖσθε ἑαυτοὺς λογιζόμενοι

61

ἦνΑΙΑΚΟΣ Ἐγώ σοι καὶ περὶ τοῦ Ἔρω-τος ἀποκρινοῦμαι τὰ δίκαια φήσει γὰραὐτὸς μὲν τοῦ ἐρᾶν τῷ Πάριδι ἴσως γεγε-νῆσθαι αἴτιος τοῦ θανάτου δέ σοι οὐδέναἄλλον ὦ Πρωτεσίλαε ἢ σεαυτόν ὃς ἐκλα-θόμενος τῆς νεογάμου γυναικός ἐπεὶ προ-σεφέρεσθε τῇ Τρῳάδι οὕτως φιλοκινδύνωςκαὶ ἀπονενοημένως προεπήδησας τῶν ἄλ-λων δόξης ἐρασθείς δι ἣν πρῶτος ἐν τῇἀποβάσει ἀπέθανεςΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Οὐκοῦν καὶ ὑπὲρἐμαυτοῦ σοι ὦ Αἰακέ ἀποκρινοῦμαι δι-καιότερα οὐ γὰρ ἐγὼ τούτων αἴτιος ἀλλὰἡ Μοῖρα καὶ τὸ ἐξ ἀρχῆς οὕτως ἐπικε-κλῶσθαιΑΙΑΚΟΣ Ὀρθῶς τί οὖν τούτους αἰτιᾷ

158

ΜΙΝΩΟΣ ΚΑΙ ΣΩΣΤΡΑΤΟΥ

ΜΙΝΩΣ Ὁ μὲν λῃστὴς οὑτοσὶ Σώστρα-τος εἰς τὸν Πυριφλεγέθοντα ἐμβεβλήσθωὁ δὲ ἱερόσυλος ὑπὸ τῆς Χιμαίρας διασπα-σθήτω ὁ δὲ τύραννος ὦ Ἑρμῆ παρὰ τὸνΤιτυὸν ἀποταθεὶς ὑπὸ τῶν γυπῶν καὶαὐτὸς κειρέσθω τὸ ἧπαρ ὑμεῖς δὲ οἱ ἀγα-θοὶ ἄπιτε κατὰ τάχος εἰς τὸ Ἠλύσιον πεδί-ον καὶ τὰς μακάρων νήσους κατοικεῖτεἀνθ ὧν δίκαια ἐποιεῖτε παρὰ τὸν βίονΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ἄκουσον ὦ Μίνως εἴσοι δίκαια δόξω λέγεινΜΙΝΩΣ Νῦν ἀκούσω αὖθις οὐ γὰρ ἐξε-λήλεγξαι ὦ Σώστρατε πονηρὸς ὢν καὶ το-σούτους ἀπεκτονώςΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ἐλήλεγμαι μέν ἀλλὅρα εἰ δικαίως κολασθήσομαιΜΙΝΩΣ Καὶ πάνυ εἴ γε ἀποτίνειν τὴνἀξίαν δίκαιονΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ὅμως ἀπόκριναί μοι ὦ

143

τοὺς τόκους καὶ τάλαντα ἐπὶ ταλάντοις συ-ντιθέντες οὓς χρὴ ἕνα ὀβολὸν ἔχονταςἥκειν μετ ὀλίγονΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Εἰρήσεται καὶ ταῦταπρὸς ἐκείνουςΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλὰ καὶ τοῖς καλοῖς τεκαὶ ἰσχυροῖς λέγε Μεγίλλῳ τε τῷ Κοριν-θίῳ καὶ Δαμοξένῳ τῷ παλαιστῇ ὅτι παρἡμῖν οὔτε ἡ ξανθὴ κόμη οὔτε τὰ χαροπὰ ἢμέλανα ὄμματα ἢ ἐρύθημα ἐπὶ τοῦ προ-σώπου ἔτι ἔστιν ἢ νεῦρα εὔτονα ἢ ὦμοικαρτεροί ἀλλὰ πάντα μία ἡμῖν κόνιςφασί κρανία γυμνὰ τοῦ κάλλουςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Οὐ χαλεπὸν οὐδὲ τα-ῦτα εἰπεῖν πρὸς τοὺς καλοὺς καὶ ἰσχυρούςΔΙΟΓΕΝΗΣ Καὶ τοῖς πένησιν ὦΛάκων ndash πολλοὶ δ εἰσὶ καὶ ἀχθόμενοι τῷπράγματι καὶ οἰκτείροντες τὴν ἀπορίαν ndashλέγε μήτε δακρύειν μήτε οἰμώζειν διηγη-σάμενος τὴν ἐνταῦθα ἰσοτιμίαν καὶ ὅτιὄψονται τοὺς ἐκεῖ πλουσίους οὐδὲν ἀμεί-

62

νά ὦ Αἰακέ

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΤΑΝΤΑΛΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Τί κλάεις ὦ Τάνταλε ἢτί σεαυτὸν ὀδύρῃ ἐπὶ τῇ λίμνῃ ἑστώςΤΑΝΤΑΛΟΣ Ὅτι ὦ Μένιππεἀπόλωλα ὑπὸ τοῦ δίψουςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὕτως ἀργὸς εἶ ὡς μὴἐπικύψας πιεῖν ἢ καὶ νὴ Δί ἀρυσάμενοςκοίλῃ τῇ χειρίΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲν ὄφελος εἰ ἐπικύ-ψαιμι φεύγει γὰρ τὸ ὕδωρ ἐπειδὰν προ-σιόντα αἴσθηταί με ἢν δέ ποτε καὶ ἀρύσω-μαι καὶ προσενέγκω τῷ στόματι οὐ φθάνωβρέξας ἄκρον τὸ χεῖλος καὶ διὰ τῶν δα-κτύλων διαρρυὲν οὐκ οἶδ ὅπως αὖθις ἀπο-λείπει ξηρὰν τὴν χεῖρά μοιΜΕΝΙΠΠΟΣ Τεράστιόν τι πάσχεις ὦΤάνταλε ἀτὰρ εἰπέ μοι τί δαὶ καὶ δέῃ τοῦ

79

Μίνως βραχὺ γάρ τι ἐρήσομαί σεΜΙΝΩΣ Λέγε μὴ μακρὰ μόνον ὡς καὶτοὺς ἄλλους διακρίνωμεν ἤδηΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ὁπόσα ἔπραττον ἐν τῷβίῳ πότερα ἑκὼν ἔπραττον ἢ ἐπεκέκλω-στό μοι ὑπὸ τῆς ΜοίραςΜΙΝΩΣ Ὑπὸ τῆς Μοίρας δηλαδή ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Οὐκοῦν καὶ οἱ χρηστοὶἅπαντες καὶ οἱ πονηροὶ δοκοῦντες ἡμεῖςἐκείνῃ ὑπηρετοῦντες ταῦτα ἐδρῶμενΜΙΝΩΣ Ναί τῇ Κλωθοῖ ἣ ἑκάστῳἐπέταξε γεννηθέντι τὰ πρακτέαΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Εἰ τοίνυν ἀναγκασθείςτις ὑπ ἄλλου φονεύσειέν τινα οὐ δυνάμενοςἀντιλέγειν ἐκείνῳ βιαζομένῳ οἷον δήμιοςἢ δορυφόρος ὁ μὲν δικαστῇ πεισθείς ὁ δὲτυράννῳ τίνα αἰτιάσῃ τοῦ φόνουΜΙΝΩΣ Δῆλον ὡς τὸν δικαστὴν ἢ τὸντύραννον ἐπεὶ οὐδὲ τὸ ξίφος αὐτό ὑπηρε-τεῖ γὰρ ὄργανον ὂν τοῦτο πρὸς τὸν θυμὸντῷ πρώτῳ παρασχόντι τὴν αἰτίαν

144

Τροίαν ἤγαγενΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εὖ λέγεις ἐκεῖνόνμοι αἰτιατέονΜΕΝΕΛΑΟΣ Οὐκ ἐμέ ὦ βέλτιστεἀλλὰ δικαιότερον τὸν Πάριν ὃς ἐμοῦ τοῦξένου τὴν γυναῖκα παρὰ πάντα τὰ δίκαιαᾤχετο ἁρπάσας οὗτος γὰρ οὐχ ὑπὸ σοῦμόνου ἀλλ ὑπὸ πάντων Ἑλλήνων τε καὶβαρβάρων ἄξιος ἄγχεσθαι τοσούτοις θα-νάτου αἴτιος γεγενημένος ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἄμεινον οὕτω σὲτοιγαροῦν ὦ Δύσπαρι οὐκ ἀφήσω ποτὲἀπὸ τῶν χειρῶνΠΑΡΙΣ Ἄδικα ποιῶν ὦ Πρωτεσίλαεκαὶ ταῦτα ὁμότεχνον ὄντα σοι ἐρωτικὸςγὰρ καὶ αὐτός εἰμι καὶ τῷ αὐτῷ θεῷ κα-τέσχημαι οἶσθα δὲ ὡς ἀκούσιόν τί ἐστινκαί τις ἡμᾶς δαίμων ἄγει ἔνθα ἂν ἐθέλῃκαὶ ἀδύνατόν ἐστιν ἀντιτάττεσθαι αὐτῷΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εὖ λέγεις εἴθε οὖνμοι τὸν Ἔρωτα ἐνταῦθα λαβεῖν δυνατὸν

157

ΣΩΚΡΑΤΗΣ Καὶ αὐτὸς ἔφασκον ταῦταπρὸς αὐτούς οἱ δὲ εἰρωνείαν τὸ πρᾶγμαᾤοντο εἶναιΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δέ εἰσιν οὗτοι οἱπερὶ σέΣΩΚΡΑΤΗΣ Χαρμίδης ὦ Μένιππεκαὶ Φαῖδρος καὶ ὁ τοῦ ΚλεινίουΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε ὦ Σώκρατες ὅτικἀνταῦθα μέτει τὴν σεαυτοῦ τέχνην καὶοὐκ ὀλιγωρεῖς τῶν καλῶνΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί γὰρ ἂν ἥδιον ἄλλοπράττοιμι ἀλλὰ πλησίον ἡμῶν κατάκεισοεἰ δοκεῖΜΕΝΙΠΠΟΣ Μὰ Δί ἐπεὶ παρὰ τὸνΚροῖσον καὶ τὸν Σαρδανάπαλλον ἄπειμιπλησίον οἰκήσων αὐτῶν ἔοικα γοῦν οὐκὀλίγα γελάσεσθαι οἰμωζόντων ἀκούων ΑΙΑΚΟΣ Κἀγὼ ἤδη ἄπειμι μὴ καί τιςἡμᾶς νεκρὸς λάθῃ διαφυγών τὰ πολλὰ δεἰσαῦθις ὄψει ὦ ΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἄπιθι καὶ ταυτὶ γὰρ ἱκα-

78

νους αὑτῶν καὶ Λακεδαιμονίοις δὲ τοῖςσοῖς ταῦτα εἰ δοκεῖ παρ ἐμοῦ ἐπιτίμησονλέγων ἐκλελύσθαι αὐτούςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Μηδέν ὦ Διόγενεςπερὶ Λακεδαιμονίων λέγε οὐ γὰρ ἀνέξομαίγε ἃ δὲ πρὸς τοὺς ἄλλους ἔφησθα ἀπαγγε-λῶΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐάσωμεν τούτους ἐπείσοι δοκεῖ σὺ δὲ οἷς προεῖπον ἀπένεγκονπαρ ἐμοῦ τοὺς λόγους

ΧΑΡΩΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΧΑΡΩΝ Ἀπόδος ὦ κατάρατε τὰ πορ-θμεῖαΜΕΝΙΠΠΟΣ Βόα εἰ τοῦτό σοι ὦΧάρων ἥδιονΧΑΡΩΝ Ἀπόδος φημί ἀνθ ὧν σε διε-πορθμεύσαμενΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκ ἂν λάβοις παρὰ τοῦ

63

ΑΧΙΛΛΕΥΣ Ἑταιρικὴ μὲν ἡ παραίνε-σις ἐμὲ δὲ οὐκ οἶδ ὅπως ἡ μνήμη τῶνπαρὰ τὸν βίον ἀνιᾷ οἶμαι δὲ καὶ ὑμῶν ἕκα-στον εἰ δὲ μὴ ὁμολογεῖτε ταύτῃ χείρουςἐστὲ καθ ἡσυχίαν αὐτὸ πάσχοντες ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Οὔκ ἀλλ ἀμείνους ὦἈχιλλεῦ τὸ γὰρ ἀνωφελὲς τοῦ λέγεινὁρῶμεν σιωπᾶν γὰρ καὶ φέρειν καὶ ἀνέχε-σθαι δέδοκται ἡμῖν μὴ καὶ γέλωτα ὄφλω-μεν ὥσπερ σὺ τοιαῦτα εὐχόμενος

ΑΙΑΚΟΥ ΚΑΙ ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ

ΑΙΑΚΟΣ Τί ἄγχεις ὦ Πρωτεσίλαετὴν Ἑλένην προσπεσώνΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ὅτι διὰ ταύτην ὦΑἰακέ ἀπέθανον ἡμιτελῆ μὲν τὸν δόμονκαταλιπών χήραν τε νεόγαμον γυναῖκαΑΙΑΚΟΣ Αἰτιῶ τοίνυν τὸν Μενέλαονὅστις ὑμᾶς ὑπὲρ τοιαύτης γυναικὸς ἐπὶ

156

ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Εὖ γε ὦ Μίνως ὅτι καὶἐπιδαψιλεύῃ τῷ παραδείγματι ἢν δέ τιςἀποστείλαντος τοῦ δεσπότου ἥκῃ αὐτὸςχρυσὸν ἢ ἄργυρον κομίζων τίνι τὴν χάρινἰστέον ἢ τίνα εὐεργέτην ἀναγραπτέονΜΙΝΩΣ Τὸν πέμψαντα ὦ Σώστρατεδιάκονος γὰρ ὁ κομίσας ἦν ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Οὐκοῦν ὁρᾷς πῶς ἄδικαποιεῖς κολάζων ἡμᾶς ὑπηρέτας γενομένουςὧν ἡ Κλωθὼ προσέταττεν καὶ τούτους τι-μήσας τοὺς διακονησαμένους ἀλλοτρίοιςἀγαθοῖς οὐ γὰρ δὴ ἐκεῖνό γε εἰπεῖν ἔχοιτις ὡς ἀντιλέγειν δυνατὸν ἦν τοῖς μετὰπάσης ἀνάγκης προστεταγμένοιςΜΙΝΩΣ Ὦ Σώστρατε πολλὰ ἴδοις ἂνκαὶ ἄλλα οὐ κατὰ λόγον γιγνόμενα εἰἀκριβῶς ἐξετάζοις πλὴν ἀλλὰ σὺ τοῦτοἀπολαύσεις τῆς ἐπερωτήσεως διότι οὐλῃστὴς μόνον ἀλλὰ καὶ σοφιστής τις εἶναιδοκεῖς ἀπόλυσον αὐτόν ὦ Ἑρμῆ καὶ μη-κέτι κολαζέσθω ὅρα δὲ μὴ καὶ τοὺς ἄλ-

145

μὴ ἔχοντοςΧΑΡΩΝ Ἔστι δέ τις ὀβολὸν μὴ ἔχων ΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἰ μὲν καὶ ἄλλος τις οὐκοἶδα ἐγὼ δ οὐκ ἔχωΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄγξω σε νὴ τὸν Πλού-τωνα ὦ μιαρέ ἢν μὴ ἀποδῷςΜΕΝΙΠΠΟΣ Κἀγὼ τῷ ξύλῳ σου πα-τάξας διαλύσω τὸ κρανίονΧΑΡΩΝ Μάτην οὖν ἔσῃ πεπλευκὼς το-σοῦτον πλοῦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὁ Ἑρμῆς ὑπὲρ ἐμοῦ σοιἀποδότω ὅς με παρέδωκέ σοιΕΡΜΗΣ Νὴ Δί ὀναίμην γε εἰ μέλλωκαὶ ὑπερεκτίνειν τῶν νεκρῶνΧΑΡΩΝ Οὐκ ἀποστήσομαί σουΜΕΝΙΠΠΟΣ Τούτου γε ἕνεκα νεωλκή-σας τὸ πορθμεῖον παράμενε πλὴν ἀλλ ὅ γεμὴ ἔχω πῶς ἂν λάβοιςΧΑΡΩΝ Σὺ δ οὐκ ᾔδεις κομίζειν δέονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤιδειν μέν οὐκ εἶχον δέτί οὖν ἐχρῆν διὰ τοῦτο μὴ ἀποθανεῖν

64

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ τοῦτο ὅμοιον σιμοὶγὰρ ἅπαντεςΣΩΚΡΑΤΗΣ Ἐμὲ ζητεῖς ὦ ΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μάλα ὦ ΣώκρατεςΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί τὰ ἐν ἈθήναιςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πολλοὶ τῶν νέων φιλοσο-φεῖν λέγουσι καὶ τά γε σχήματα αὐτὰ καὶτὰ βαδίσματα εἰ θεάσαιτό τις ἄκροι φι-λόσοφοιΣΩΚΡΑΤΗΣ Μάλα πολλοὺς ἑώρακαΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ ἑώρακας οἶμαιοἷος ἧκε παρὰ σοὶ Ἀρίστιππος ἢ Πλάτωναὐτός ὁ μὲν ἀποπνέων μύρον ὁ δὲ τοὺς ἐνΣικελίᾳ τυράννους θεραπεύειν ἐκμαθών ΣΩΚΡΑΤΗΣ Περὶ ἐμοῦ δὲ τί φρονο-ῦσινΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὐδαίμων ὦ Σώκρατεςἄνθρωπος εἶ τά γε τοιαῦτα πάντες γοῦν σεθαυμάσιον οἴονται ἄνδρα γεγενῆσθαι καὶπάντα ἐγνωκέναι καὶ ταῦτα ndash οἶμαι γὰρτἀληθῆ λέγειν ndash οὐδὲν εἰδότα

77

λους νεκροὺς τὰ ὅμοια ἐρωτᾶν διδάξῃς

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΑΝΝΙΒΟΥ ΜΙΝΩΟΣ ΚΑΙ ΣΚΙΠΙΩΝΟΣ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐμὲ δεῖ προκεκρίσθαισου ὦ Λίβυ ἀμείνων γάρ εἰμιΑΝΝΙΒΑΣ Οὐ μὲν οὖν ἀλλ ἐμέΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκοῦν ὁ Μίνως δικα-σάτω ΜΙΝΩΣ Τίνες δὲ ἐστέΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὗτος μὲν Ἀννίβας ὁΚαρχηδόνιος ἐγὼ δὲ Ἀλέξανδρος ὁ Φιλίπ-πουΜΙΝΩΣ Νὴ Δία ἔνδοξοί γε ἀμφότεροιἀλλὰ περὶ τίνος ὑμῖν ἡ ἔριςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Περὶ προεδρίας φησὶγὰρ οὗτος ἀμείνων γεγενῆσθαι στρατηγὸςἐμοῦ ἐγὼ δέ ὥσπερ ἅπαντες ἴσασιν οὐχὶτούτου μόνον ἀλλὰ πάντων σχεδὸν τῶνπρὸ ἐμοῦ φημι διενεγκεῖν τὰ πολέμια

146

τῷ αὐτῷ ζόφῳ ὅμοιοι καὶ κατ οὐδὲν ἀλλή-λων διαφέροντες καὶ οὔτε οἱ τῶν Τρώωννεκροὶ δεδίασίν με οὔτε οἱ τῶν Ἀχαιῶν θε-ραπεύουσιν ἰσηγορία δὲ ἀκριβὴς καὶ νε-κρὸς ὅμοιος ldquoἠμὲν κακὸς ἠδὲ καὶ ἐσθλόςrdquoταῦτά με ἀνιᾷ καὶ ἄχθομαι ὅτι μὴ θητεύωζῶνΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Ὅμως τί οὖν ἄν τιςπάθοι ὦ Ἀχιλλεῦ ταῦτα γὰρ ἔδοξε τῇ φύ-σει πάντως ἀποθνήσκειν ἅπαντας ὥστεχρὴ ἐμμένειν τῷ νόμῳ καὶ μὴ ἀνιᾶσθαιτοῖς διατεταγμένοις ἄλλως τε ὁρᾷς τῶνἑταίρων ὅσοι περὶ σέ ἐσμεν οἵδε μετὰ μι-κρὸν δὲ καὶ Ὀδυσσεὺς ἀφίξεται πάντωςφέρει δὲ παραμυθίαν καὶ ἡ κοινωνία τοῦπράγματος καὶ τὸ μὴ μόνον αὐτὸν πεπον-θέναι ὁρᾷς τὸν Ἡρακλέα καὶ τὸν Μελέα-γρον καὶ ἄλλους θαυμαστοὺς ἄνδρας οἳοὐκ ἂν οἶμαι δέξαιντο ἀνελθεῖν εἴ τις αὐτο-ὺς ἀναπέμψειε θητεύσοντας ἀκλήροις καὶἀβίοις ἀνδράσιν

155

ΑΙΑΚΟΣ Ἐμπεδοκλῆς ὦ Μένιππεἡμίεφθος ἀπὸ τῆς Αἴτνης παρώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ χαλκόπου βέλτιστε τίπαθὼν σεαυτὸν εἰς τοὺς κρατῆρας ἐνέβα-λεςΕΜΠΕΔΟΚΛΗΣ Μελαγχολία τις ὦΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ μὰ Δί ἀλλὰ κενοδοξίακαὶ τῦφος καὶ πολλὴ κόρυζα ταῦτά σεἀπηνθράκωσεν αὐταῖς κρηπῖσιν οὐκἀνάξιον ὄντα πλὴν οὐδέν σε ὤνησεν τὸσόφισμα ἐφωράθης γὰρ τεθνεώς ὁ Σω-κράτης δέ ὦ Αἰακέ ποῦ ποτε ἄρα ἐστίνΑΙΑΚΟΣ Μετὰ Νέστορος καὶ Παλαμή-δους ἐκεῖνος ληρεῖ τὰ πολλάΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως ἐβουλόμην ἰδεῖναὐτόν εἴ που ἐνθάδε ἐστίν ΑΙΑΚΟΣ Ὁρᾷς τὸν φαλακρόνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἅπαντες φαλακροί εἰσινὥστε πάντων ἂν εἴη τοῦτο τὸ γνώρισμαΑΙΑΚΟΣ Τὸν σιμὸν λέγω

76

ΧΑΡΩΝ Μόνος οὖν αὐχήσεις προῖκαπεπλευκέναιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ προῖκα ὦ βέλτιστεκαὶ γὰρ ἤντλησα καὶ τῆς κώπης συνεπελα-βόμην καὶ οὐκ ἔκλαον μόνος τῶν ἄλλωνἐπιβατῶνΧΑΡΩΝ Οὐδὲν ταῦτα πρὸς πορθμέατὸν ὀβολὸν ἀποδοῦναί σε δεῖ οὐ θέμις ἄλ-λως γενέσθαιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἄπαγέ με αὖθιςἐς τὸν βίονΧΑΡΩΝ Χάριεν λέγεις ἵνα καὶ πληγὰςἐπὶ τούτῳ παρὰ τοῦ Αἰακοῦ προσλάβωΜΕΝΙΠΠΟΣ Μὴ ἐνόχλει οὖνΧΑΡΩΝ Δεῖξον τί ἐν τῇ πήρᾳ ἔχειςΜΕΝΙΠΠΟΣ Θέρμους εἰ θέλεις καὶτῆς Ἑκάτης τὸ δεῖπνονΧΑΡΩΝ Πόθεν τοῦτον ἡμῖν ὦ Ἑρμῆτὸν κύνα ἤγαγες οἷα δὲ καὶ ἐλάλει παρὰτὸν πλοῦν τῶν ἐπιβατῶν ἁπάντων καταγε-λῶν καὶ ἐπισκώπτων καὶ μόνος ᾄδων

65

ἐπάρουρος ὢν θητεύειν παρά τινι τῶνἀκλήρων ldquoᾧ μὴ βίοτος πολὺς εἴηrdquo μᾶλλονἢ πάντων ἀνάσσειν τῶν νεκρῶν ταῦτα μὲνοὖν ἀγεννῆ τινα Φρύγα δειλὸν καὶ πέρατοῦ καλῶς ἔχοντος φιλόζῳον ἴσως ἐχρῆνλέγειν τὸν Πηλέως δὲ υἱόν τὸν φιλοκινδυ-νότατον ἡρώων ἁπάντων ταπεινὰ οὕτωπερὶ αὑτοῦ διανοεῖσθαι πολλὴ αἰσχύνη καὶἐναντιότης πρὸς τὰ πεπραγμένα σοι ἐν τῷβίῳ ὃς ἐξὸν ἀκλεῶς ἐν τῇ Φθιώτιδι πολυ-χρόνιον βασιλεύειν ἑκὼν προείλου τὸνμετὰ τῆς ἀγαθῆς δόξης θάνατονΑΧΙΛΛΕΥΣ Ὦ παῖ Νέστορος ἀλλὰτότε μὲν ἄπειρος ἔτι τῶν ἐνταῦθα ὢν καὶτὸ βέλτιον ἐκείνων ὁπότερον ἦν ἀγνοῶν τὸδύστηνον ἐκεῖνο δοξάριον προετίμων τοῦβίου νῦν δὲ συνίημι ἤδη ὡς ἐκείνη μὲνἀνωφελής εἰ καὶ ὅτι μάλιστα οἱ ἄνω ῥα-ψῳδήσουσιν μετὰ νεκρῶν δὲ ὁμοτιμία καὶοὔτε τὸ κάλλος ἐκεῖνο ὦ Ἀντίλοχε οὔτε ἡἰσχὺς πάρεστιν ἀλλὰ κείμεθα ἅπαντες ὑπὸ

154

ΜΙΝΩΣ Οὐκοῦν ἐν μέρει ἑκάτεροςεἰπάτω σὺ δὲ πρῶτος ὁ Λίβυς λέγεΑΝΝΙΒΑΣ Ἓν μὲν τοῦτο ὦ Μίνωςὠνάμην ὅτι ἐνταῦθα καὶ τὴν Ἑλλάδα φω-νὴν ἐξέμαθον ὥστε οὐδὲ ταύτῃ πλέονοὗτος ἐνέγκαιτό μου φημὶ δὲ τούτουςμάλιστα ἐπαίνου ἀξίους εἶναι ὅσοι τὸ μη-δὲν ἐξ ἀρχῆς ὄντες ὅμως ἐπὶ μέγα προε-χώρησαν δι αὑτῶν δύναμίν τε περιβαλόμε-νοι καὶ ἄξιοι δόξαντες ἀρχῆς ἔγωγ οὖνμετ ὀλίγων ἐξορμήσας εἰς τὴν Ἰβηρίαν τὸπρῶτον ὕπαρχος ὢν τῷ ἀδελφῷ μεγίστωνἠξιώθην ἄριστος κριθείς καὶ τούς τε Κελ-τίβηρας εἷλον καὶ Γαλατῶν ἐκράτησα τῶνἑσπερίων καὶ τὰ μεγάλα ὄρη ὑπερβὰς τὰπερὶ τὸν Ἠριδανὸν ἅπαντα κατέδραμονκαὶ ἀναστάτους ἐποίησα τοσαύτας πόλειςκαὶ τὴν πεδινὴν Ἰταλίαν ἐχειρωσάμην καὶμέχρι τῶν προαστείων τῆς προὐχούσηςπόλεως ἦλθον καὶ τοσούτους ἀπέκτειναμιᾶς ἡμέρας ὥστε τοὺς δακτυλίους αὐτῶν

147

οἰμωζόντων ἐκείνωνΕΡΜΗΣ Ἀγνοεῖς ὦ Χάρων ὅντινα ἄν-δρα διεπόρθμευσας ἐλεύθερον ἀκριβῶςοὐδένος αὐτῷ μέλει οὗτός ἐστιν ὁ Μένιπ-ποςΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄν σε λάβω ποτέ ndashΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἂν λάβῃς ὦ βέλτιστεδὶς δὲ οὐκ ἂν λάβοις

ΝΕΚΡΩΝ ΠΛΟΥΤΩΝΙ ΚΑΤΑ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΚΡΟΙΣΟΣ Οὐ φέρομεν ὦ ΠλούτωνΜένιππον τουτονὶ τὸν κύνα παροικοῦνταὥστε ἢ ἐκεῖνόν ποι κατάστησον ἢ ἡμεῖς με-τοικήσομεν εἰς ἕτερον τόπονΠΛΟΥΤΩΝ Τί δ ὑμᾶς δεινὸν ἐργάζε-ται ὁμόνεκρος ὤνΚΡΟΙΣΟΣ Ἐπειδὰν ἡμεῖς οἰμώζωμενκαὶ στένωμεν ἐκείνων μεμνημένοι τῶν

66

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Χαῖρε ὦ Εὔφορβε ἢἌπολλον ἢ ὅ τι ἂν θέλῃςΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Μὴ καὶ σύ γε ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκέτι χρυσοῦς ὁ μηρόςσοιΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Οὐ γάρ ἀλλὰ φέρε ἴδωεἴ τί σοι ἐδώδιμον ἡ πήρα ἔχειΜΕΝΙΠΠΟΣ Κυάμους ὦγαθέ ὥστε οὐτουτί σοι ἐδώδιμονΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Δὸς μόνον ἄλλα παρὰνεκροῖς δόγματα ἔμαθον γάρ ὡς οὐδὲνἴσον κύαμοι καὶ κεφαλαὶ τοκήων ἐνθάδεΑΙΑΚΟΣ Οὗτος δὲ Σόλων ὁ Ἐξηκεστί-δου καὶ Θαλῆς ἐκεῖνος καὶ παρ αὐτοὺςΠιττακὸς καὶ οἱ ἄλλοι ἑπτὰ δὲ πάντεςεἰσὶν ὡς ὁρᾷς ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἄλυποι ὦ Αἰακέ οὗτοιμόνοι καὶ φαιδροὶ τῶν ἄλλων ὁ δὲ σποδοῦἀνάπλεως καθάπερ ἐγκρυφίας ἄρτος ὁταῖς φλυκταίναις ἐξηνθηκώς τίς ἐστιν

75

μεδίμνοις ἀπομετρῆσαι καὶ τοὺς ποταμοὺςγεφυρῶσαι νεκροῖς καὶ ταῦτα πάντα ἔπρα-ξα οὔτε Ἄμμωνος υἱὸς ὀνομαζόμενος οὔτεθεὸς εἶναι προσποιούμενος ἢ ἐνύπνια τῆςμητρὸς διεξιών ἀλλ ἄνθρωπος εἶναι ὁμο-λογῶν στρατηγοῖς τε τοῖς συνετωτάτοιςἀντεξεταζόμενος καὶ στρατιώταις τοῖς μα-χιμωτάτοις συμπλεκόμενος οὐ Μήδουςκαὶ Ἀρμενίους καταγωνιζόμενος ὑποφεύ-γοντας πρὶν διώκειν τινὰ καὶ τῷ τολμήσα-ντι παραδιδόντας εὐθὺς τὴν νίκην Ἀλέξαν-δρος δὲ πατρῴαν ἀρχὴν παραλαβὼν ηὔξη-σεν καὶ παρὰ πολὺ ἐξέτεινε χρησάμενος τῇτῆς τύχης ὁρμῇ ἐπεὶ δ οὖν ἐνίκησέ τε καὶτὸν ὄλεθρον ἐκεῖνον Δαρεῖον ἐν Ἰσσῷ τεκαὶ Ἀρβήλοις ἐκράτησεν ἀποστὰς τῶν πα-τρῴων προσκυνεῖσθαι ἠξίου καὶ δίαιταντὴν Μηδικὴν μετεδιῄτησεν ἑαυτὸν καὶἐμιαιφόνει ἐν τοῖς συμποσίοις τοὺς φίλουςκαὶ συνελάμβανεν ἐπὶ θανάτῳ ἐγὼ δὲἦρξα ἐπ ἴσης τῆς πατρίδος καὶ ἐπειδὴ με-

148

ΣΚΙΠΙΩΝ Ἀλεξάνδρου μὲν ἥττων εἶναιτοῦ δὲ Ἀννίβου ἀμείνων ὃς ἐδίωξα νική-σας αὐτὸν καὶ φυγεῖν καταναγκάσας ἀτί-μως πῶς οὖν οὐκ ἀναίσχυντος οὗτος ὃςπρὸς Ἀλέξανδρον ἁμιλλᾶται ᾧ οὐδὲ Σκιπί-ων ἐγὼ ὁ νενικηκὼς ἐμαυτὸν παραβάλλε-σθαι ἀξιῶ ΜΙΝΩΣ Νὴ Δί εὐγνώμονα φῄς ὦ Σκι-πίων ὥστε πρῶτος μὲν κεκρίσθω Ἀλέξαν-δρος μετ αὐτὸν δὲ σύ εἶτα εἰ δοκεῖ τρί-τος Ἀννίβας οὐδὲ οὗτος εὐκαταφρόνητοςὤν

ΑΧΙΛΛΕΩΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΛΟΧΟΥ

ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Οἷα πρῴην Ἀχιλλεῦπρὸς τὸν Ὀδυσσέα σοι εἴρηται περὶ τοῦθανάτου ὡς ἀγεννῆ καὶ ἀνάξια τοῖν διδα-σκάλοιν ἀμφοῖν Χείρωνός τε καὶ Φοίνι-κος ἠκροώμην γάρ ὁπότε ἔφης βούλεσθαι

153

πται ἄγνωστα καὶ ἄμορφα κόνις πάντακαὶ λῆρος πολύς ἀμενηνὰ ὡς ἀληθῶςκάρηνα οὗτος δέ ὦ Αἰακέ τίς ἐστινΑΙΑΚΟΣ Κῦρός ἐστιν οὗτος δὲ Κρο-ῖσος ὁ δ ὑπὲρ αὐτὸν Σαρδανάπαλλος ὁ δὑπὲρ τούτους Μίδας ἐκεῖνος δὲ ΞέρξηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα σέ ὦ κάθαρμα ἡἙλλὰς ἔφριττε ζευγνύντα μὲν τὸν Ἑλλή-σποντον διὰ δὲ τῶν ὀρῶν πλεῖν ἐπιθυμο-ῦντα οἷος δὲ καὶ ὁ Κροῖσός ἐστιν τὸν Σαρ-δανάπαλλον δέ ὦ Αἰακέ πατάξαι μοικατὰ κόρρης ἐπίτρεψονΑΙΑΚΟΣ Μηδαμῶς διαθρύπτεις γὰραὐτοῦ τὸ κρανίον γυναικεῖον ὄνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἀλλὰ προσπτύσο-μαί γε πάντως αὐτῷ ἀνδρογύνῳ γε ὄντι ΑΙΑΚΟΣ Βούλει σοὶ ἐπιδείξω καὶ τοὺςσοφούςΜΕΝΙΠΠΟΣ Νὴ Δία γεΑΙΑΚΟΣ Πρῶτος οὗτός σοι ὁ Πυθα-γόρας ἐστί

74

ἄνω Μίδας μὲν οὑτοσὶ τοῦ χρυσίου Σαρ-δανάπαλλος δὲ τῆς πολλῆς τρυφῆς ἐγὼ δὲΚροῖσος τῶν θησαυρῶν ἐπιγελᾷ καὶ ἐξο-νειδίζει ἀνδράποδα καὶ καθάρματα ἡμᾶςἀποκαλῶν ἐνίοτε δὲ καὶ ᾄδων ἐπιταράττειἡμῶν τὰς οἰμωγάς καὶ ὅλως λυπηρόςἐστιν ΠΛΟΥΤΩΝ Τί ταῦτά φασιν ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀληθῆ ὦ Πλούτων μισῶγὰρ αὐτοὺς ἀγεννεῖς καὶ ὀλεθρίους ὄνταςοἷς οὐκ ἀπέχρησεν βιῶναι κακῶς ἀλλὰ καὶἀποθανόντες ἔτι μέμνηνται καὶ περιέχο-νται τῶν ἄνω χαίρω τοιγαροῦν ἀνιῶναὐτούςΠΛΟΥΤΩΝ Ἀλλ οὐ χρή λυποῦνταιγὰρ οὐ μικρῶν στερόμενοιΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ σὺ μωραίνεις ὦΠλούτων ὁμόψηφος ὢν τοῖς τούτων στε-ναγμοῖςΠΛΟΥΤΩΝ Οὐδαμῶς ἀλλ οὐκ ἂν

67

νηρίᾳ καὶ ἀπιστίᾳ καὶ δόλοις νόμιμον δὲ ἢπροφανὲς οὐδέν ἐπεὶ δέ μοι ὠνείδισεν τὴντρυφήν ἐκλελῆσθαί μοι δοκεῖ οἷα ἐποίει ἐνΚαπύῃ ἑταίραις συνὼν καὶ τοὺς τοῦ πο-λέμου καιροὺς ὁ θαυμάσιος καθηδυπαθῶνἐγὼ δὲ εἰ μὴ μικρὰ τὰ ἑσπέρια δόξας ἐπὶτὴν ἕω μᾶλλον ὥρμησα τί ἂν μέγα ἔπραξαἸταλίαν ἀναιμωτὶ λαβὼν καὶ Λιβύην καὶτὰ μέχρι Γαδείρων ὑπαγόμενος ἀλλ οὐκἀξιόμαχα ἔδοξέ μοι ἐκεῖνα ὑποπτήσσονταἤδη καὶ δεσπότην ὁμολογοῦντα εἴρηκα σὺδέ ὦ Μίνως δίκαζε ἱκανὰ γὰρ ἀπὸ πολ-λῶν καὶ ταῦταΣΚΙΠΙΩΝ Μὴ πρότερον ἢν μὴ καὶἐμοῦ ἀκούσῃςΜΙΝΩΣ Τίς γὰρ εἶ ὦ βέλτιστε ἢ πόθενὢν ἐρεῖςΣΚΙΠΙΩΝ Ἰταλιώτης Σκιπίων στρατη-γὸς ὁ καθελὼν Καρχηδόνα καὶ κρατήσαςΛιβύων μεγάλαις μάχαιςΜΙΝΩΣ Τί οὖν καὶ σὺ ἐρεῖς

152

τεπέμπετο τῶν πολεμίων μεγάλῳ στόλῳἐπιπλευσάντων τῇ Λιβύῃ ταχέως ὑπήκου-σα καὶ ἰδιώτην ἐμαυτὸν παρέσχον καὶ κα-ταδικασθεὶς ἤνεγκα εὐγνωμόνως τὸ πρᾶγ-μα καὶ ταῦτα ἔπραξα βάρβαρος ὢν καὶἀπαίδευτος παιδείας τῆς Ἑλληνικῆς καὶοὔτε Ὅμηρον ὥσπερ οὗτος ῥαψῳδῶν οὔτεὑπ Ἀριστοτέλει τῷ σοφιστῇ παιδευθείςμόνῃ δὲ τῇ φύσει ἀγαθῇ χρησάμενος τα-ῦτά ἐστιν ἃ ἐγὼ Ἀλεξάνδρου ἀμείνων φημὶεἶναι εἰ δέ ἐστι καλλίων οὑτοσί διότι δια-δήματι τὴν κεφαλὴν διεδέδετο Μακεδόσιἴσως καὶ ταῦτα σεμνά οὐ μὴν διὰ τοῦτοἀμείνων μὲν δόξειεν ἂν γενναίου καὶ στρα-τηγικοῦ ἀνδρὸς τῇ γνώμῃ πλέον ἤπερ τῇτύχῃ κεχρημένουΜΙΝΩΣ Ὁ μὲν εἴρηκεν οὐκ ἀγεννῆ τὸνλόγον οὐδὲ ὡς Λίβυν εἰκὸς ἦν ὑπὲρ αὑτοῦσὺ δέ ὦ Ἀλέξανδρε τί πρὸς ταῦτα φῄςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐχρῆν μέν ὦ Μίνωςμηδὲν πρὸς ἄνδρα οὕτω θρασὺν ἱκανὴ γὰρ

149

ἐθέλοιμι στασιάζειν ὑμᾶςΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μήν ὦ κάκιστοι Λυ-δῶν καὶ Φρυγῶν καὶ Ἀσσυρίων οὕτω γι-νώσκετε ὡς οὐδὲ παυσομένου μου ἔνθαγὰρ ἂν ἴητε ἀκολουθήσω ἀνιῶν καὶ κα-τᾴδων καὶ καταγελῶνΚΡΟΙΣΟΣ Ταῦτα οὐχ ὕβριςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐκεῖνα ὕβριςἦν ἃ ὑμεῖς ἐποιεῖτε προσκυνεῖσθαι ἀξιο-ῦντες καὶ ἐλευθέροις ἀνδράσιν ἐντρυφῶντεςκαὶ τοῦ θανάτου παράπαν οὐ μνημονεύο-ντες τοιγαροῦν οἰμώξεσθε πάντων ἐκείνωνἀφῃρημένοιΚΡΟΙΣΟΣ Πολλῶν γε ὦ θεοί καὶ με-γάλων κτημάτωνΜΙΔΑΣ Ὅσου μὲν ἐγὼ χρυσοῦΣΑΡΔΑΝΑΠΑΛΛΟΣ Ὅσης δὲ ἐγὼτρυφῆςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε οὕτω ποιεῖτε ὀδύ-ρεσθε μὲν ὑμεῖς ἐγὼ δὲ τὸ γνῶθι σαυτὸνπολλάκις συνείρων ἐπᾴσομαι ὑμῖν πρέποι

68

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΑΙΑΚΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Πρὸς τοῦ Πλούτωνος ὦΑἰακέ περιήγησαί μοι τὰ ἐν ᾅδου πάνταΑΙΑΚΟΣ Οὐ ῥᾴδιον ὦ Μένιππε ἅπα-ντα ὅσα μέντοι κεφαλαιώδη μάνθανεοὗτος μὲν ὅτι Κέρβερός ἐστιν οἶσθα καὶτὸν πορθμέα τοῦτον ὅς σε διεπέρασεν καὶτὴν λίμνην καὶ τὸν Πυριφλεγέθοντα ἤδηἑώρακας εἰσιώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οἶδα ταῦτα καὶ σέ ὅτιπυλωρεῖς καὶ τὸν βασιλέα εἶδον καὶ τὰςἘρινῦς τοὺς δὲ ἀνθρώπους μοι τοὺς πάλαιδεῖξον καὶ μάλιστα τοὺς ἐπισήμους αὐτῶν

ΑΙΑΚΟΣ Οὗτος μὲν Ἀγαμέμνων οὗτοςδὲ Ἀχιλλεύς οὗτος δὲ Ἰδομενεὺς πλησίονοὗτος δὲ Ὀδυσσεύς εἶτα Αἴας καὶ Διομή-δης καὶ οἱ ἄριστοι τῶν ἙλλήνωνΜΕΝΙΠΠΟΣ Βαβαί ὦ Ὅμηρε οἷά σοιτῶν ῥαψῳδιῶν τὰ κεφάλαια χαμαὶ ἔρρι-

73

ἡ φήμη διδάξαι σε οἷος μὲν ἐγὼ βασιλεύςοἷος δὲ οὗτος λῃστὴς ἐγένετο ὅμως δὲ ὅραεἰ κατ ὀλίγον αὐτοῦ διήνεγκα ὃς νέος ὢνἔτι παρελθὼν ἐπὶ τὰ πράγματα καὶ τὴν ἀρ-χὴν τεταραγμένην κατέσχον καὶ τοὺς φο-νέας τοῦ πατρὸς μετῆλθον κᾆτα φοβήσαςτὴν Ἑλλάδα τῇ Θηβαίων ἀπωλείᾳ στρατη-γὸς ὑπ αὐτῶν χειροτονηθεὶς οὐκ ἠξίωσατὴν Μακεδόνων ἀρχὴν περιέπων ἀγαπᾶνἄρχειν ὁπόσων ὁ πατὴρ κατέλιπεν ἀλλὰπᾶσαν ἐπινοήσας τὴν γῆν καὶ δεινὸν ἡγη-σάμενος εἰ μὴ ἁπάντων κρατήσαιμι ὀλί-γους ἄγων εἰσέβαλον εἰς τὴν Ἀσίαν καὶἐπί τε Γρανικῷ ἐκράτησα μεγάλῃ μάχῃκαὶ τὴν Λυδίαν λαβὼν καὶ Ἰωνίαν καὶΦρυγίαν καὶ ὅλως τὰ ἐν ποσὶν ἀεὶ χειρού-μενος ἦλθον ἐπὶ Ἰσσόν ἔνθα Δαρεῖοςὑπέμεινεν μυριάδας πολλὰς στρατοῦ ἄγωνκαὶ τὸ ἀπὸ τούτου ὦ Μίνως ὑμεῖς ἴστεὅσους ὑμῖν νεκροὺς ἐπὶ μιᾶς ἡμέρας κα-τέπεμψα φησὶ γοῦν ὁ πορθμεὺς μὴ διαρ-

150

κέσαι αὐτοῖς τότε τὸ σκάφος ἀλλὰ σχεδίαςδιαπηξαμένους τοὺς πολλοὺς αὐτῶν δια-πλεῦσαι καὶ ταῦτα δὲ ἔπραττον αὐτὸςπροκινδυνεύων καὶ τιτρώσκεσθαι ἀξιῶνκαὶ ἵνα σοὶ μὴ τὰ ἐν Τύρῳ μηδὲ τὰ ἐν Ἀρ-βήλοις διηγήσωμαι ἀλλὰ καὶ μέχρι Ἰνδῶνἦλθον καὶ τὸν Ὠκεανὸν ὅρον ἐποιησάμηντῆς ἀρχῆς καὶ τοὺς ἐλέφαντας αὐτῶν εἶχονκαὶ Πῶρον ἐχειρωσάμην καὶ Σκύθας δὲοὐκ εὐκαταφρονήτους ἄνδρας ὑπερβὰς τὸνΤάναϊν ἐνίκησα μεγάλῃ ἱππομαχίᾳ καὶτοὺς φίλους εὖ ἐποίησα καὶ τοὺς ἐχθροὺςἠμυνάμην εἰ δὲ καὶ θεὸς ἐδόκουν τοῖς ἀν-θρώποις συγγνωστοὶ ἐκεῖνοι πρὸς τὸμέγεθος τῶν πραγμάτων καὶ τοιοῦτόν τιπιστεύσαντες περὶ ἐμοῦ τὸ δ οὖν τελευ-ταῖον ἐγὼ μὲν βασιλεύων ἀπέθανον οὗτοςδὲ ἐν φυγῇ ὢν παρὰ Προυσίᾳ τῷ Βιθυνῷκαθάπερ ἄξιον ἦν πανουργότατον καὶὠμότατον ὄντα ὡς γὰρ δὴ ἐκράτησεν τῶνἸταλῶν ἐῶ λέγειν ὅτι οὐκ ἰσχύι ἀλλὰ πο-

151

νῆες ἐπληρώθησαν ἐξ ἁπάσης τῆς Ἑλ-λάδος καὶ τοσοῦτοι ἔπεσον Ἕλληνές τε καὶβάρβαροι καὶ τοσαῦται πόλεις ἀνάστατοιγεγόνασινΕΡΜΗΣ Ἀλλ οὐκ εἶδες ὦ Μένιππεζῶσαν τὴν γυναῖκα ἔφης γὰρ ἂν καὶ σὺἀνεμέσητον εἶναι ldquoτοιῇδ ἀμφὶ γυναικὶ πο-λὺν χρόνον ἄλγεα πάσχεινrdquo ἐπεὶ καὶ τὰἄνθη ξηρὰ ὄντα εἴ τις βλέποι ἀποβεβλη-κότα τὴν βαφήν ἄμορφα δῆλον ὅτι αὐτῷδόξει ὅτε μέντοι ἀνθεῖ καὶ ἔχει τὴν χρόανκάλλιστά ἐστιν ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν τοῦτο ὦ Ἑρμῆθαυμάζω εἰ μὴ συνίεσαν οἱ Ἀχαιοὶ περὶπράγματος οὕτως ὀλιγοχρονίου καὶ ῥᾳδίωςἀπανθοῦντος πονοῦντεςΕΡΜΗΣ Οὐ σχολή μοι ὦ Μένιππεσυμφιλοσοφεῖν σοι ὥστε σὺ μὲν ἐπιλε-ξάμενος τόπον ἔνθα ἂν ἐθέλῃς κεῖσο κα-ταβαλὼν σεαυτόν ἐγὼ δὲ τοὺς ἄλλους νε-κροὺς ἤδη μετελεύσομαι

72

γὰρ ἂν ταῖς τοιαύταις οἰμωγαῖς ἐπᾳδόμε-νον

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΚΕΡΒΕΡΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ Κέρβερε ndash συγγενὴςγάρ εἰμί σοι κύων καὶ αὐτὸς ὤν ndash εἰπέ μοιπρὸς τῆς Στυγός οἷος ἦν ὁ Σωκράτηςὁπότε κατῄει παρ ὑμᾶς εἰκὸς δέ σε θεὸνὄντα μὴ ὑλακτεῖν μόνον ἀλλὰ καὶ ἀνθρω-πίνως φθέγγεσθαι ὁπότ ἐθέλοιςΚΕΡΒΕΡΟΣ Πόρρωθεν μέν ὦ Μένιππεπαντάπασιν ἐδόκει ἀτρέπτῳ τῷ προσώπῳπροσιέναι καὶ οὐ πάνυ δεδιέναι τὸν θάνα-τον δοκῶν καὶ τοῦτο ἐμφῆναι τοῖς ἔξω τοῦστομίου ἑστῶσιν ἐθέλων ἐπεὶ δὲ κατέκυ-ψεν εἴσω τοῦ χάσματος καὶ εἶδε τὸν ζόφονκἀγὼ ἔτι διαμέλλοντα αὐτὸν δακὼν τῷ κω-νείῳ κατέσπασα τοῦ ποδός ὥσπερ τὰβρέφη ἐκώκυεν καὶ τὰ ἑαυτοῦ παιδία ὠδύ-

69

168

οὐδὲ γέγονε πώποτεΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀναμνήσω σε ὦΠλούτων Ὀρφεῖ γὰρ δι αὐτὴν ταύτην τὴναἰτίαν τὴν Εὐρυδίκην παρέδοτε καὶ τὴνὁμογενῆ μου Ἄλκηστιν παρεπέμψατεἩρακλεῖ χαριζόμενοι ΠΛΟΥΤΩΝ Θελήσεις δὲ οὕτως κρανί-ον γυμνὸν ὢν καὶ ἄμορφον τῇ καλῇ σουἐκείνῃ νύμφῃ φανῆναι πῶς δὲ κἀκείνηπροσήσεταί σε οὐδὲ διαγνῶναι δυναμένηφοβήσεται γὰρ εὖ οἶδα καὶ φεύξεταί σε καὶμάτην ἔσῃ τοσαύτην ὁδὸν ἀνεληλυθώςΠΕΡΣΕΦΟΝΗ Οὐκοῦν ὦ ἄνερ σὺ καὶτοῦτο ἴασαι καὶ τὸν Ἑρμῆν κέλευσον ἐπει-δὰν ἐν τῷ φωτὶ ἤδη ὁ Πρωτεσίλαος ᾖ κα-θικόμενον ἐν τῇ ῥάβδῳ νεανίαν εὐθὺς κα-λὸν ἀπεργάσασθαι αὐτὸν οἷος ἦν ἐκ τοῦπαστοῦΠΛΟΥΤΩΝ Ἐπεὶ Φερσεφόνῃ συνδο-κεῖ ἀναγαγὼν τοῦτον αὖθις ποίησον νυμ-φίον σὺ δὲ μέμνησο μίαν λαβὼν ἡμέραν

161

ρετο καὶ παντοῖος ἐγίνετοΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν σοφιστὴς ὁ ἄν-θρωπος ἦν καὶ οὐκ ἀληθῶς κατεφρόνει τοῦπράγματοςΚΕΡΒΕΡΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐπείπερ ἀναγκα-ῖον αὐτὸ ἑώρα κατεθρασύνετο ὡς δῆθενοὐκ ἄκων πεισόμενος ὃ πάντως ἔδει παθε-ῖν ὡς θαυμάσονται οἱ θεαταί καὶ ὅλωςπερὶ πάντων γε τῶν τοιούτων εἰπεῖν ἂνἔχοιμι ἕως τοῦ στομίου τολμηροὶ καὶ ἀν-δρεῖοι τὰ δὲ ἔνδοθεν ἔλεγχος ἀκριβήςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἐγὼ δὲ πῶς σοι κατελη-λυθέναι ἔδοξαΚΕΡΒΕΡΟΣ Μόνος ὦ Μένιππε ἀξίωςτοῦ γένους καὶ Διογένης πρὸ σοῦ ὅτι μὴἀναγκαζόμενοι ἐσῄειτε μηδ ὠθούμενοιἀλλ ἐθελούσιοι γελῶντες οἰμώζειν πα-ραγγείλαντες ἅπασιν

70

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΕΡΜΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ποῦ δαὶ οἱ καλοί εἰσιν ἢαἱ καλαί Ἑρμῆ ξενάγησόν με νέηλυνὄντα ΕΡΜΗΣ Οὐ σχολὴ μέν ὦ Μένιππεπλὴν κατ ἐκεῖνο ἀπόβλεψον ἐπὶ τὰ δεξιάἔνθα ὁ Ὑάκινθός τέ ἐστιν καὶ Νάρκισσοςκαὶ Νιρεὺς καὶ Ἀχιλλεὺς καὶ Τυρὼ καὶἙλένη καὶ Λήδα καὶ ὅλως τὰ ἀρχαῖαπάντα κάλληΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀστᾶ μόνα ὁρῶ καὶ κρα-νία τῶν σαρκῶν γυμνά ὅμοια τὰ πολλάΕΡΜΗΣ Καὶ μὴν ἐκεῖνά ἐστιν ἃ πάντεςοἱ ποιηταὶ θαυμάζουσι τὰ ὀστᾶ ὧν σὺ ἔοι-κας καταφρονεῖνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως τὴν Ἑλένην μοιδεῖξον οὐ γὰρ ἂν διαγνοίην ἔγωγεΕΡΜΗΣ Τουτὶ τὸ κρανίον ἡ ἙλένηἐστίνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα διὰ τοῦτο αἱ χίλιαι

71

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΥΣΩΛΟΥ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ὦ Κάρ ἐπὶ τίνι μέγα φρο-νεῖς καὶ πάντων ἡμῶν προτιμᾶσθαι ἀξιοῖςΜΑΥΣΩΛΟΣ Καὶ ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ μένὦ Σινωπεῦ ὃς ἐβασίλευσα Καρίας μὲνἁπάσης ἦρξα δὲ καὶ Λυδῶν ἐνίων καὶ νή-σους δέ τινας ὑπηγαγόμην καὶ ἄχρι Μιλή-του ἐπέβην τὰ πολλὰ τῆς Ἰωνίας κατα-στρεφόμενος καὶ καλὸς ἦν καὶ μέγας καὶἐν πολέμοις καρτερός τὸ δὲ μέγιστον ὅτιἐν Ἁλικαρνασσῷ μνῆμα παμμέγεθες ἔχωἐπικείμενον ἡλίκον οὐκ ἄλλος νεκρός ἀλλοὐδὲ οὕτως ἐς κάλλος ἐξησκημένον ἵππωνκαὶ ἀνδρῶν ἐς τὸ ἀκριβέστατον εἰκα-σμένων λίθου τοῦ καλλίστου οἷον οὐδὲνεὼν εὕροι τις ἂν ῥᾳδίως οὐ δοκῶ σοι δι-καίως ἐπὶ τούτοις μέγα φρονεῖνΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ φῄς καὶτῷ κάλλει καὶ τῷ βάρει τοῦ τάφουΜΑΥΣΩΛΟΣ Νὴ Δί ἐπὶ τούτοις

162

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΙΠΟΝΤΑ ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΕΙ ΕΝ ΛΟΓΟΙΣ3ΠΛΟΙΟΝ Η ΕΥΧΑΙ13ΝΕΚΡΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ59

167

ἀγάγῃ σχολὴν ἀπὸ τῶν θορύβων τῶν ἐνποσίν εἰς Αἴγυπτον ἀπαγαγὼν θάψεινἐκεῖ ὡς γενοίμην εἷς τῶν Αἰγυπτίων θεῶνΔΙΟΓΕΝΗΣ Μὴ γελάσω οὖν ὦἈλέξανδρε ὁρῶν καὶ ἐν ᾅδου ἔτι σε μωραί-νοντα καὶ ἐλπίζοντα Ἄνουβιν ἢ Ὄσιρινγενήσεσθαι πλὴν ἀλλὰ ταῦτα μέν ὦθειότατε μὴ ἐλπίσῃς οὐ γὰρ θέμις ἀνελθε-ῖν τινα τῶν ἅπαξ διαπλευσάντων τὴν λί-μνην καὶ εἰς τὸ εἴσω τοῦ στομίου παρελ-θόντων οὐ γὰρ ἀμελὴς ὁ Αἰακὸς οὐδὲ ὁΚέρβερος εὐκαταφρόνητος ἐκεῖνο δέ γεἡδέως ἂν μάθοιμι παρὰ σοῦ πῶς φέρειςὁπόταν ἐννοήσῃς ὅσην εὐδαιμονίαν ὑπὲργῆς ἀπολιπὼν ἀφῖξαι σωματοφύλακας καὶὑπασπιστὰς καὶ σατράπας καὶ χρυσὸν το-σοῦτον καὶ ἔθνη προσκυνοῦντα καὶ Βαβυ-λῶνα καὶ Βάκτρα καὶ τὰ μεγάλα θηρία καὶτιμὴν καὶ δόξαν καὶ τὸ ἐπίσημον εἶναι ἐξε-λαύνοντα διαδεδεμένον ταινίᾳ λευκῇ τὴνκεφαλὴν πορφυρίδα ἐμπεπορπημένον οὐ

100

ΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲ τὸν ἐλλέβορον ὦΜένιππε ἀναίνομαι πιεῖν γένοιτό μοιμόνονΜΕΝΙΠΠΟΣ Θάρρει ὦ Τάνταλε ὡςοὔτε σὺ οὔτε ἄλλος πίεται τῶν νεκρῶνἀδύνατον γάρ καίτοι οὐ πάντες ὥσπερ σὺἐκ καταδίκης διψῶσι τοῦ ὕδατος αὐτοὺςοὐχ ὑπομένοντος

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΧΕΙΡΩΝΟΣ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤκουσα ὦ Χείρων ὡςθεὸς ὢν ἐπεθύμησας ἀποθανεῖνΧΕΙΡΩΝ Ἀληθῆ ταῦτα ἤκουσας ὦΜένιππε καὶ τέθνηκα ὡς ὁρᾷς ἀθάνατοςεἶναι δυνάμενοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίς δαί σε ἔρως τοῦ θα-νάτου ἔσχεν ἀνεράστου τοῖς πολλοῖς χρή-ματοςΧΕΙΡΩΝ Ἐρῶ πρὸς σὲ οὐκ ἀσύνετον

81

ΝΙΡΕΥΣ Καὶ μὴν ἐροῦ Ὅμηρον ὁποῖοςἦν ὁπότε συνεστράτευον τοῖς ἈχαιοῖςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀνείρατά μοι λέγειςἐγὼ δὲ ἃ βλέπω καὶ νῦν ἔχεις ἐκεῖνα δέ οἱτότε ἴσασινΝΙΡΕΥΣ Οὔκουν ἐγὼ ἐνταῦθα εὐμορ-φότερός εἰμι ὦ Μένιππε ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔτε σὺ οὔτε ἄλλοςεὔμορφος ἰσοτιμία γὰρ ἐν ᾅδου καὶ ὅμοιοιἅπαντεςΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἐμοὶ μὲν καὶ τοῦτο ἱκανόν

166

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλ ὦ καλὲ Μαύσωλεοὔτε ἡ ἰσχὺς ἔτι σοι ἐκείνη οὔτε ἡ μορφὴπάρεστιν εἰ γοῦν τινα ἑλοίμεθα δικαστὴνεὐμορφίας πέρι οὐκ ἔχω εἰπεῖν τίνος ἕνε-κα τὸ σὸν κρανίον προτιμηθείη ἂν τοῦἐμοῦ φαλακρὰ γὰρ ἄμφω καὶ γυμνά καὶτοὺς ὀδόντας ὁμοίως προφαίνομεν καὶ τοὺςὀφθαλμοὺς ἀφῃρήμεθα καὶ τὰς ῥῖνας ἀπο-σεσιμώμεθα ὁ δὲ τάφος καὶ οἱ πολυτελεῖςἐκεῖνοι λίθοι Ἁλικαρνασσεῦσι μὲν ἴσωςεἶεν ἐπιδείκνυσθαι καὶ φιλοτιμεῖσθαι πρὸςτοὺς ξένους ὡς δή τι μέγα οἰκοδόμημααὐτοῖς ἐστιν σὺ δέ ὦ βέλτιστε οὐχ ὁρῶ ὅτι ἀπολαύεις αὐτοῦ πλὴν εἰ μὴ τοῦτο φῄςὅτι μᾶλλον ἡμῶν ἀχθοφορεῖς ὑπὸ τηλικού-τοις λίθοις πιεζόμενοςΜΑΥΣΩΛΟΣ Ἀνόνητα οὖν μοι ἐκεῖναπάντα καὶ ἰσότιμος ἔσται Μαύσωλος καὶΔιογένης ΔΙΟΓΕΝΗΣ Οὐκ ἰσότιμος ὦ γεν-ναιότατε οὐ γὰρ Μαύσωλος μὲν γὰρ

163

ὄντα οὐκ ἦν ἔτι ἡδὺ ἀπολαύειν τῆς ἀθανα-σίαςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐχ ἡδὺ ἦν ζῶντα ὁρᾶντὸ φῶςΧΕΙΡΩΝ Οὔκ ὦ Μένιππε τὸ γὰρ ἡδὺἔγωγε ποικίλον τι καὶ οὐχ ἁπλοῦν ἡγοῦμαιεἶναι ἐγὼ δὲ ἔζων ἀεὶ καὶ ἀπέλαυον τῶνὁμοίων ἡλίου φωτός τροφῆς αἱ ὧραι δὲαἱ αὐταὶ καὶ τὰ γινόμενα ἅπαντα ἑξῆς ἕκα-στον ὥσπερ ἀκολουθοῦντα θάτερον θα-τέρῳ ἐνεπλήσθην οὖν αὐτῶν οὐ γὰρ ἐν τῷαὐτῷ ἀεὶ ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ ltμὴgt μετασχεῖνὅλως τὸ τερπνὸν ἦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις ὦ Χείρων τὰἐν ᾅδου δὲ πῶς φέρεις ἀφ οὗ προελόμενοςαὐτὰ ἥκειςΧΕΙΡΩΝ Οὐκ ἀηδῶς ὦ Μένιππε ἡγὰρ ἰσοτιμία πάνυ δημοτικὴ καὶ τὸ πρᾶγ-μα οὐδὲν ἔχει τὸ διάφορον ἐν φωτὶ εἶναι ἢἐν σκότῳ ἄλλως τε οὔτε διψῆν ὥσπερ ἄνωοὔτε πεινῆν δεῖ ἀλλ ἀνεπιδεεῖς τούτων

82

ἄχρηστόν σοι ὦ Ἀλέξανδρε πρὸς τὰπράγματα ἐγένετο πολλοὶ γὰρ ὑπέπτησ-σον θεὸν εἶναί σε νομίζοντες ἀτὰρ εἰπέμοι τίνι τὴν τοσαύτην ἀρχὴν καταλέλοι-παςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκ οἶδα ὦ Διόγενεςοὐ γὰρ ἔφθασα ἐπισκῆψαί τι περὶ αὐτῆς ἢτοῦτο μόνον ὅτι ἀποθνήσκων Περδίκκᾳτὸν δακτύλιον ἐπέδωκα πλὴν ἀλλὰ τί γε-λᾷς ὦ ΔιόγενεςΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί γὰρ ἄλλο ἢ ἀνεμνήσθηνοἷα ἐποίει ἡ Ἑλλάς ἄρτι σε παρειληφότατὴν ἀρχὴν κολακεύοντες καὶ προστάτηναἱρούμενοι καὶ στρατηγὸν ἐπὶ τοὺς βαρ-βάρους ἔνιοι δὲ καὶ τοῖς δώδεκα θεοῖς προ-στιθέντες καὶ οἰκοδομοῦντές σοι νεὼς καὶθύοντες ὡς δράκοντος υἱῷ ἀλλ εἰπέ μοιποῦ σε οἱ Μακεδόνες ἔθαψαν ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἔτι ἐν Βαβυλῶνι κε-ῖμαι τριακοστὴν ἡμέραν ταύτην ὑπισχνε-ῖται δὲ Πτολεμαῖος ὁ ὑπασπιστής ἤν ποτε

99

οἰμώξεται μεμνημένος τῶν ὑπὲρ γῆς ἐνοἷς εὐδαιμονεῖν ᾤετο Διογένης δὲ καταγε-λάσεται αὐτοῦ καὶ τάφον ὁ μὲν ἐν Ἁλικαρ-νασσῷ ἐρεῖ ἑαυτοῦ ὑπὸ Ἀρτεμισίας τῆς γυ-ναικὸς καὶ ἀδελφῆς κατεσκευασμένον ὁΔιογένης δὲ τοῦ μὲν σώματος εἰ καί τινατάφον ἔχει οὐκ οἶδεν οὐδὲ γὰρ ἔμελεναὐτῷ τούτου λόγον δὲ τοῖς ἀρίστοις περὶτούτου καταλέλοιπεν ἀνδρὸς βίον βεβιω-κὼς ὑψηλότερον ὦ Καρῶν ἀνδραποδω-δέστατε τοῦ σοῦ μνήματος καὶ ἐν βεβαιο-τέρῳ χωρίῳ κατεσκευασμένον

ΝΙΡΕΩΣ ΚΑΙ ΘΕΡΣΙΤΟΥ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΝΙΡΕΥΣ Ἰδοὺ δή Μένιππος οὑτοσὶ δι-κάσει πότερος εὐμορφότερός ἐστιν εἰπέὦ Μένιππε οὐ καλλίων σοι δοκῶΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δὲ καὶ ἔστε πρότε-ρον οἶμαι χρὴ γὰρ τοῦτο εἰδέναι

164

ΝΙΡΕΥΣ Νιρεὺς καὶ ΘερσίτηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πότερος οὖν ὁ Νιρεὺς καὶπότερος ὁ Θερσίτης οὐδέπω γὰρ τοῦτοδῆλον ΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἓν μὲν ἤδη τοῦτο ἔχω ὅτιὅμοιός εἰμί σοι καὶ οὐδὲν τηλικοῦτον δια-φέρεις ἡλίκον σε Ὅμηρος ἐκεῖνος ὁ τυ-φλὸς ἐπῄνεσεν ἁπάντων εὐμορφότερονπροσειπών ἀλλ ὁ φοξὸς ἐγὼ καὶ ψεδνὸςοὐδὲν χείρων ἐφάνην τῷ δικαστῇ ὅρα δὲσύ ὦ Μένιππε ὅντινα καὶ εὐμορφότερονἡγῇΝΙΡΕΥΣ Ἐμέ γε τὸν Ἀγλαΐας καὶΧάροπος ldquoὃς κάλλιστος ἀνὴρ ὑπὸ ἼλιονἦλθονrdquoΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλ οὐχὶ καὶ ὑπὸ γῆνὡς οἶμαι κάλλιστος ἦλθες ἀλλὰ τὰ μὲνὀστᾶ ὅμοια τὸ δὲ κρανίον ταύτῃ μόνον ἄραδιακρίνοιτο ἀπὸ τοῦ Θερσίτου κρανίου ὅτιεὔθρυπτον τὸ σόν ἀλαπαδνὸν γὰρ αὐτὸ καὶοὐκ ἀνδρῶδες ἔχεις

165

τὰς καὶ τὰ μειράκια ἐπιμεμηνέναι μοι καὶεὐδαίμονα εἶναι δοκεῖν εἴ τινα καὶ μόνονπροσβλέψαιμι αὐτῶν εἰ δ ὑπερορῴηνκἀκεῖνα ὑπὸ λύπης ἀπολλύσθω καὶ ὅλωςὑπὲρ τὸν Ὑάκινθον ἢ Ὕλαν ἢ Φάωνα τὸνΧῖον εἶναί με καὶ ταῦτα πάντα ἔχειν μὴὀλιγοχρόνιον ὄντα μηδὲ κατὰ μέτρονζῶντα τῆς ἀνθρωπίνης βιοτῆς ἀλλ ἔτη χί-λια νέον ἐκ νέου γιγνόμενον διαβιῶναιἀμφὶ τὰ ἑπτακαίδεκα ἔτη ἀεὶ ἀποδυόμενοντὸ γῆρας ὥσπερ οἱ ὄφεις οὐδὲν γὰρ δεήσειμε ταῦτα ἔχοντα πάντα γὰρ ἐμὰ ἦν ἂν τὰτῶν ἄλλων ἐς ὅσον ἀνοίγειν τε τὰς θύραςἐδυνάμην καὶ κοιμίζειν τοὺς φύλακας καὶἀθέατος εἶναι εἰσιών εἰ δέ τι ἐν Ἰνδοῖς ἢὙπερβορέοις θέαμα παράδοξον ἢ κτῆματίμιον ἢ ὅσα ἐμφαγεῖν ἢ πιεῖν ἡδέα οὐ με-ταστειλάμενος ἀλλ αὐτὸς ἐπιπετόμενοςἀπέλαυον ἁπάντων ἐς κόρον καὶ ἐπεὶ γρὺψὑπόπτερον θηρίον ἢ φοῖνιξ ὄρνεον ἐν Ἰνδοῖςἀθέατον τοῖς ἄλλοις ἐγὼ δὲ καὶ τοῦτο

52

πολλή καὶ ἢ χρηματίζειν δεῖ τοῖς παρὰτῶν πολεμίων ἥκουσιν ἢ δικάζειν ἢ κατα-πέμπειν τοῖς ὑπηκόοις ἐπιτάγματα καὶἤτοι ἀφέστηκέ τι ἔθνος ἢ ἐπελαύνουσί τι-νες τῶν ἔξω τῆς ἀρχῆς δεδιέναι οὖν δεῖπάντα καὶ ὑφορᾶσθαι καὶ ὅλως ὑπὸπάντων μᾶλλον ἢ ὑπὸ σεαυτοῦ εὐδαιμονί-ζεσθαι καὶ γὰρ οὖν καὶ τόδε πῶς οὐ ταπει-νόν ὅτι καὶ νοσεῖς τὰ ὅμοια τοῖς ἰδιώταιςκαὶ ὁ πυρετὸς οὐ διαγιγνώσκει σε βασιλέαὄντα οὐδ ὁ θάνατος δέδιε τοὺς δορυ-φόρους ἀλλ ἐπιστάς ὁπόταν αὐτῷ δοκῇἄγει οἰμώζοντα οὐκ αἰδούμενος τὸ διάδη-μα σὺ δὲ ὁ οὕτως ὑψηλὸς καταπεσὼνἀνάσπαστος ἐκ τοῦ βασιλείου θρόνου τὴναὐτὴν ὁδὸν ἄπει τοῖς πολλοῖς ἰσότιμοςἐλαυνόμενος ἐν τῇ ἀγέλῃ τῶν νεκρῶνχῶμα ὑψηλὸν ὑπὲρ γῆς καὶ στήλην μακρὰνἢ πυραμίδα εὔγραμμον τὰς γωνίας ἀπολι-πών ἐκπρόθεσμα καὶ ἀνεπαίσθητα φιλοτι-μήματα εἰκόνες δὲ ἐκεῖναι καὶ νεῴ οὓς

49

τῇ ἀποβάσει ἀπέθανον ὑπὸ τοῦ Ἕκτοροςὁ οὖν ἔρως τῆς γυναικὸς οὐ μετρίως ἀπο-κναίει με ὦ δέσποτα καὶ βούλομαι κἂνπρὸς ὀλίγον ὀφθεὶς αὐτῇ καταβῆναι πάλινΠΛΟΥΤΩΝ Οὐκ ἔπιες ὦ Πρωτεσί-λαε τὸ Λήθης ὕδωρΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Καὶ μάλα ὦ δέσπο-τα τὸ δὲ πρᾶγμα ὑπέρογκον ἦνΠΛΟΥΤΩΝ Οὐκοῦν περίμεινον ἀφίξε-ται γὰρ κἀκείνη ποτὲ καὶ οὐδὲ σὲ ἀνελθεῖνδεήσειΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀλλ οὐ φέρω τὴνδιατριβήν ὦ Πλούτων ἠράσθης δὲ καὶαὐτὸς ἤδη καὶ οἶσθα οἷον τὸ ἐρᾶν ἐστινΠΛΟΥΤΩΝ Εἶτα τί σε ὀνήσει μίανἡμέραν ἀναβιῶναι μετ ὀλίγον τὰ αὐτὰ ὀδυ-ρόμενονΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Οἶμαι πείσειν κἀκεί-νην ἀκολουθεῖν παρ ὑμᾶς ὥστε ἀνθ ἑνὸςδύο νεκροὺς λήψῃ μετ ὀλίγονΠΛΟΥΤΩΝ Οὐ θέμις γενέσθαι ταῦτα

160

ΑΙΑΝΤΟΣ ΚΑΙ ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΟΣ

ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Εἰ σὺ μανείς ὦ Αἶανσεαυτὸν ἐφόνευσας ἐμέλλησας δὲ καὶ ἡμᾶςἅπαντας τί αἰτιᾷ τὸν Ὀδυσσέα καὶ πρῴηνοὔτε προσέβλεψας αὐτόν ὁπότε ἧκεν μα-ντευσόμενος οὔτε προσειπεῖν ἠξίωσας ἄν-δρα συστρατιώτην καὶ ἑταῖρον ἀλλ ὑπερο-πτικῶς μεγάλα βαίνων παρῆλθεςΑΙΑΣ Εἰκότως ὦ Ἀγάμεμνον αὐτὸςγοῦν μοι τῆς μανίας αἴτιος κατέστη μόνοςἀντεξετασθεὶς ἐπὶ τοῖς ὅπλοιςΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Ἠξίους δὲ ἀναντα-γώνιστος εἶναι καὶ ἀκονιτὶ κρατεῖνἁπάντωνΑΙΑΣ Ναί τά γε τοιαῦτα οἰκεία γάρμοι ἦν ἡ πανοπλία τοῦ ἀνεψιοῦ γε οὖσακαὶ ὑμεῖς οἱ ἄλλοι πολὺ ἀμείνους ὄντεςἀπείπασθε τὸν ἀγῶνα καὶ παρεχωρήσατέμοι τῶν ἄθλων ὁ δὲ Λαέρτου ὃν ἐγὼ πολ-λάκις ἔσωσα κινδυνεύοντα κατακεκόφθαι

141

ἀνιστᾶσιν αἱ πόλεις θεραπεύουσαι καὶ τὸμέγα ὄνομα πάντα κατ ὀλίγον ὑπορρεῖ καὶἄπεισιν ἀμελούμενα ἢν δὲ καὶ ὅτι μάλισταἐπὶ πλεῖστον παραμείνῃ τίς ἔτι ἀπόλαυσιςἀναισθήτῳ αὐτῷ γενομένῳ ὁρᾷς οἷα μὲνἔτι ζῶν ἕξεις πράγματα δεδιὼς καὶ φροντί-ζων καὶ κάμνων οἷα δὲ καὶ μετὰ τὴν ἀπαλ-λαγὴν ἔσται Ἀλλ ἤδη σὸν αἰτεῖν ὦ Τιμόλαε καὶ ὅπωςὑπερβαλῇ τούτους ὥσπερ εἰκὸς ἄνδρα συ-νετὸν καὶ πράγμασιν χρῆσθαι εἰδόταΤΙΜΟΛΑΟΣ Σκόπει γοῦν ὦ Λυκῖνε εἴτι ἐπιλήψιμον εὔξομαι καὶ ὅ τι ἂν εὐθῦναίτις δυνηθείη χρυσὸν μὲν οὖν καὶ θησαυρο-ὺς καὶ μεδίμνους νομίσματος ἢ βασιλείαςκαὶ πολέμους καὶ δείματα ὑπὲρ τῆς ἀρχῆςεἰκότως διέβαλες οὐκ αἰτήσομαι ἀβέβαιαγὰρ ταῦτά γε καὶ πολλὰς τὰς ἐπιβουλὰςἔχοντα καὶ πλέον τοῦ ἡδέος τὸ ἀνιαρὸν ἐναὐτοῖς ἦν ἐγὼ δὲ βούλομαι τὸν Ἑρμῆνἐντυχόντα μοι δοῦναι δακτυλίους τινὰς

50

τοιούτους τὴν δύναμιν ἕνα μὲν ὥστε ἀεὶἐρρῶσθαι καὶ ὑγιαίνειν τὸ σῶμα καὶ ἄτρω-τον εἶναι καὶ ἀπαθῆ ἕτερον δὲ ὡς μὴὁρᾶσθαι τὸν περιθέμενον οἷος ἦν ὁ τοῦ Γύ-γου τὸν δέ τινα ὡς ἰσχύειν ὑπὲρ ἄνδραςμυρίους καὶ ὅ τι ἂν ἄχθος ἅμα μυρίοι κι-νῆσαι μόλις δύναιντο τοῦτο ἐμὲ ῥᾳδίωςμόνον ἀνατίθεσθαι ἔτι δὲ καὶ πέτεσθαιπολὺ ἀπὸ τῆς γῆς ἀρθέντα καὶ πρὸς τοῦτοεἶναί μοι δακτύλιόν τινα καὶ μὴν καὶ ἐςὕπνον κατασπᾶν ὁπόσους ἂν ἐθέλω καὶἅπασαν θύραν προσιόντι μοι ἀνοίγεσθαιχαλωμένου τοῦ κλείθρου καὶ τοῦ μοχλοῦἀφαιρουμένου ταῦτα ἀμφότερα εἷς δακτύ-λιος δυνάσθω τὸ δὲ μέγιστον ἄλλος τιςἔστω ἐπὶ πᾶσιν ὁ ἥδιστος ὡς ἐράσμιονεἶναί με περιθέμενον παισὶ τοῖς ὡραίοιςκαὶ γυναιξὶ καὶ δήμοις ὅλοις καὶ μηδέναεἶναι ἀνέραστον καὶ ὅτῳ μὴ ποθεινότατοςἐγὼ καὶ ἀνὰ στόμα ὥστε πολλὰς γυναῖκαςοὐ φερούσας τὸν ἔρωτα καὶ ἀναρτᾶν ἑαυ-

51

ὑπὸ τῶν Φρυγῶν ἀμείνων ἠξίου εἶναι καὶἐπιτηδειότερος ἔχειν τὰ ὅπλα ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Αἰτιῶ τοιγαροῦν ὦγενναῖε τὴν Θέτιν ἣ δέον σοὶ τὴν κληρο-νομίαν τῶν ὅπλων παραδοῦναι συγγενεῖ γεὄντι φέρουσα ἐς τὸ κοινὸν κατέθετο αὐτάΑΙΑΣ Οὔκ ἀλλὰ τὸν Ὀδυσσέα ὃςἀντεποιήθη μόνοςΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Συγγνώμη ὦ Αἶαν εἰἄνθρωπος ὢν ὠρέχθη δόξης ἡδίστου πράγ-ματος ὑπὲρ οὗ καὶ ἡμῶν ἕκαστος κινδυ-νεύειν ὑπέμενεν ἐπεὶ καὶ ἐκράτησέ σου καὶταῦτα ἐπὶ Τρωσὶ δικασταῖςΑΙΑΣ Οἶδα ἐγώ ἥτις μου κατεδίκασενἀλλ οὐ θέμις λέγειν τι περὶ τῶν θεῶν τὸνδ οὖν Ὀδυσσέα μὴ οὐχὶ μισεῖν οὐκ ἂν δυ-ναίμην ὦ Ἀγάμεμνον οὐδ εἰ αὐτή μοι ἡἈθηνᾶ τοῦτο ἐπιτάττοι

142

ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ ΚΑΙΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ

ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ὦ δέσποτα καὶ βασι-λεῦ καὶ ἡμέτερε Ζεῦ καὶ σὺ Δήμητρος θύ-γατερ μὴ ὑπερίδητε δέησιν ἐρωτικήνΠΛΟΥΤΩΝ Σὺ δὲ τίνων δέῃ παρἡμῶν ἢ τίς ὢν τυγχάνειςΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εἰμὶ μὲν Πρωτεσίλα-ος ὁ Ἰφίκλου Φυλάκιος συστρατιώτης τῶνἈχαιῶν καὶ πρῶτος ἀποθανὼν τῶν ἐπἸλίῳ δέομαι δὲ ἀφεθεὶς πρὸς ὀλίγον ἀνα-βιῶναι πάλινΠΛΟΥΤΩΝ Τοῦτον μὲν τὸν ἔρωτα ὦΠρωτεσίλαε πάντες νεκροὶ ἐρῶσιν πλὴνοὐδεὶς ἂν αὐτῶν τύχοιΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀλλ οὐ τοῦ ζῆνἈϊδωνεῦ ἐρῶ ἔγωγε τῆς γυναικὸς δέ ἣννεόγαμον ἔτι ἐν τῷ θαλάμῳ καταλιπὼνᾠχόμην ἀποπλέων εἶτα ὁ κακοδαίμων ἐν

159

πιεῖν οὐ γὰρ σῶμα ἔχεις ἀλλ ἐκεῖνο μὲνἐν Λυδίᾳ που τέθαπται ὅπερ καὶ πεινῆνκαὶ διψῆν ἐδύνατο σὺ δὲ ἡ ψυχὴ πῶς ἂνἔτι ἢ διψῴης ἢ πίοιςΤΑΝΤΑΛΟΣ Τοῦτ αὐτὸ ἡ κόλασίςἐστι τὸ διψῆν τὴν ψυχὴν ὡς σῶμα οὖσανΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ τοῦτο μὲν οὕτωςπιστεύσομεν ἐπεὶ φῂς κολάζεσθαι τῷ δί-ψει τί δ οὖν σοι τὸ δεινὸν ἔσται ἢ δέδιαςμὴ ἐνδείᾳ τοῦ ποτοῦ ἀποθάνῃς οὐχ ὁρῶγὰρ ἄλλον ᾅδην μετὰ τοῦτον ἢ θάνατονἐντεῦθεν εἰς ἕτερον τόπονΤΑΝΤΑΛΟΣ Ὀρθῶς μὲν λέγεις καὶτοῦτο δ οὖν μέρος τῆς καταδίκης τὸ ἐπι-θυμεῖν πιεῖν μηδὲν δεόμενονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ληρεῖς ὦ Τάνταλε καὶὡς ἀληθῶς ποτοῦ δεῖσθαι δοκεῖς ἀκράτουγε ἐλλεβόρου νὴ Δία ὅστις τοὐναντίον τοῖςὑπὸ τῶν λυττώντων κυνῶν δεδηγμένοιςπέπονθας οὐ τὸ ὕδωρ ἀλλὰ τὴν δίψαν πεφο-βημένος

80

τούτωνΔΙΟΓΕΝΗΣ Βούλει καὶ πρὸς αὐτοὺςἐκείνους ἐντείλωμαί τι τοὺς φιλοσόφουςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Λέγε οὐ βαρὺ γὰροὐδὲ τοῦτοΔΙΟΓΕΝΗΣ Τὸ μὲν ὅλον παύσασθαιαὐτοῖς παρεγγύα ληροῦσι καὶ περὶ τῶνὅλων ἐρίζουσιν καὶ κέρατα φύουσιν ἀλλή-λοις καὶ κροκοδείλους ποιοῦσι καὶ τὰ τοια-ῦτα ἄπορα ἐρωτᾶν διδάσκουσι τὸν νοῦνΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ἀλλὰ ἐμὲ ἀμαθῆ καὶἀπαίδευτον εἶναι φάσκουσι κατηγοροῦντατῆς σοφίας αὐτῶν ΔΙΟΓΕΝΗΣ Σὺ δὲ οἰμώζειν αὐτοὺςπαρ ἐμοῦ λέγεΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Καὶ ταῦτα ὦ Διόγε-νες ἀπαγγελῶΔΙΟΓΕΝΗΣ Τοῖς πλουσίοις δ ὦ φίλ-τατον Πολυδεύκιον ἀπάγγελλε ταῦτα παρἡμῶν τί ὦ μάταιοι τὸν χρυσὸν φυλάττε-τε τί δὲ τιμωρεῖσθε ἑαυτοὺς λογιζόμενοι

61

ἦνΑΙΑΚΟΣ Ἐγώ σοι καὶ περὶ τοῦ Ἔρω-τος ἀποκρινοῦμαι τὰ δίκαια φήσει γὰραὐτὸς μὲν τοῦ ἐρᾶν τῷ Πάριδι ἴσως γεγε-νῆσθαι αἴτιος τοῦ θανάτου δέ σοι οὐδέναἄλλον ὦ Πρωτεσίλαε ἢ σεαυτόν ὃς ἐκλα-θόμενος τῆς νεογάμου γυναικός ἐπεὶ προ-σεφέρεσθε τῇ Τρῳάδι οὕτως φιλοκινδύνωςκαὶ ἀπονενοημένως προεπήδησας τῶν ἄλ-λων δόξης ἐρασθείς δι ἣν πρῶτος ἐν τῇἀποβάσει ἀπέθανεςΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Οὐκοῦν καὶ ὑπὲρἐμαυτοῦ σοι ὦ Αἰακέ ἀποκρινοῦμαι δι-καιότερα οὐ γὰρ ἐγὼ τούτων αἴτιος ἀλλὰἡ Μοῖρα καὶ τὸ ἐξ ἀρχῆς οὕτως ἐπικε-κλῶσθαιΑΙΑΚΟΣ Ὀρθῶς τί οὖν τούτους αἰτιᾷ

158

ΜΙΝΩΟΣ ΚΑΙ ΣΩΣΤΡΑΤΟΥ

ΜΙΝΩΣ Ὁ μὲν λῃστὴς οὑτοσὶ Σώστρα-τος εἰς τὸν Πυριφλεγέθοντα ἐμβεβλήσθωὁ δὲ ἱερόσυλος ὑπὸ τῆς Χιμαίρας διασπα-σθήτω ὁ δὲ τύραννος ὦ Ἑρμῆ παρὰ τὸνΤιτυὸν ἀποταθεὶς ὑπὸ τῶν γυπῶν καὶαὐτὸς κειρέσθω τὸ ἧπαρ ὑμεῖς δὲ οἱ ἀγα-θοὶ ἄπιτε κατὰ τάχος εἰς τὸ Ἠλύσιον πεδί-ον καὶ τὰς μακάρων νήσους κατοικεῖτεἀνθ ὧν δίκαια ἐποιεῖτε παρὰ τὸν βίονΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ἄκουσον ὦ Μίνως εἴσοι δίκαια δόξω λέγεινΜΙΝΩΣ Νῦν ἀκούσω αὖθις οὐ γὰρ ἐξε-λήλεγξαι ὦ Σώστρατε πονηρὸς ὢν καὶ το-σούτους ἀπεκτονώςΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ἐλήλεγμαι μέν ἀλλὅρα εἰ δικαίως κολασθήσομαιΜΙΝΩΣ Καὶ πάνυ εἴ γε ἀποτίνειν τὴνἀξίαν δίκαιονΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ὅμως ἀπόκριναί μοι ὦ

143

τοὺς τόκους καὶ τάλαντα ἐπὶ ταλάντοις συ-ντιθέντες οὓς χρὴ ἕνα ὀβολὸν ἔχονταςἥκειν μετ ὀλίγονΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Εἰρήσεται καὶ ταῦταπρὸς ἐκείνουςΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλὰ καὶ τοῖς καλοῖς τεκαὶ ἰσχυροῖς λέγε Μεγίλλῳ τε τῷ Κοριν-θίῳ καὶ Δαμοξένῳ τῷ παλαιστῇ ὅτι παρἡμῖν οὔτε ἡ ξανθὴ κόμη οὔτε τὰ χαροπὰ ἢμέλανα ὄμματα ἢ ἐρύθημα ἐπὶ τοῦ προ-σώπου ἔτι ἔστιν ἢ νεῦρα εὔτονα ἢ ὦμοικαρτεροί ἀλλὰ πάντα μία ἡμῖν κόνιςφασί κρανία γυμνὰ τοῦ κάλλουςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Οὐ χαλεπὸν οὐδὲ τα-ῦτα εἰπεῖν πρὸς τοὺς καλοὺς καὶ ἰσχυρούςΔΙΟΓΕΝΗΣ Καὶ τοῖς πένησιν ὦΛάκων ndash πολλοὶ δ εἰσὶ καὶ ἀχθόμενοι τῷπράγματι καὶ οἰκτείροντες τὴν ἀπορίαν ndashλέγε μήτε δακρύειν μήτε οἰμώζειν διηγη-σάμενος τὴν ἐνταῦθα ἰσοτιμίαν καὶ ὅτιὄψονται τοὺς ἐκεῖ πλουσίους οὐδὲν ἀμεί-

62

νά ὦ Αἰακέ

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΤΑΝΤΑΛΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Τί κλάεις ὦ Τάνταλε ἢτί σεαυτὸν ὀδύρῃ ἐπὶ τῇ λίμνῃ ἑστώςΤΑΝΤΑΛΟΣ Ὅτι ὦ Μένιππεἀπόλωλα ὑπὸ τοῦ δίψουςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὕτως ἀργὸς εἶ ὡς μὴἐπικύψας πιεῖν ἢ καὶ νὴ Δί ἀρυσάμενοςκοίλῃ τῇ χειρίΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲν ὄφελος εἰ ἐπικύ-ψαιμι φεύγει γὰρ τὸ ὕδωρ ἐπειδὰν προ-σιόντα αἴσθηταί με ἢν δέ ποτε καὶ ἀρύσω-μαι καὶ προσενέγκω τῷ στόματι οὐ φθάνωβρέξας ἄκρον τὸ χεῖλος καὶ διὰ τῶν δα-κτύλων διαρρυὲν οὐκ οἶδ ὅπως αὖθις ἀπο-λείπει ξηρὰν τὴν χεῖρά μοιΜΕΝΙΠΠΟΣ Τεράστιόν τι πάσχεις ὦΤάνταλε ἀτὰρ εἰπέ μοι τί δαὶ καὶ δέῃ τοῦ

79

Μίνως βραχὺ γάρ τι ἐρήσομαί σεΜΙΝΩΣ Λέγε μὴ μακρὰ μόνον ὡς καὶτοὺς ἄλλους διακρίνωμεν ἤδηΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ὁπόσα ἔπραττον ἐν τῷβίῳ πότερα ἑκὼν ἔπραττον ἢ ἐπεκέκλω-στό μοι ὑπὸ τῆς ΜοίραςΜΙΝΩΣ Ὑπὸ τῆς Μοίρας δηλαδή ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Οὐκοῦν καὶ οἱ χρηστοὶἅπαντες καὶ οἱ πονηροὶ δοκοῦντες ἡμεῖςἐκείνῃ ὑπηρετοῦντες ταῦτα ἐδρῶμενΜΙΝΩΣ Ναί τῇ Κλωθοῖ ἣ ἑκάστῳἐπέταξε γεννηθέντι τὰ πρακτέαΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Εἰ τοίνυν ἀναγκασθείςτις ὑπ ἄλλου φονεύσειέν τινα οὐ δυνάμενοςἀντιλέγειν ἐκείνῳ βιαζομένῳ οἷον δήμιοςἢ δορυφόρος ὁ μὲν δικαστῇ πεισθείς ὁ δὲτυράννῳ τίνα αἰτιάσῃ τοῦ φόνουΜΙΝΩΣ Δῆλον ὡς τὸν δικαστὴν ἢ τὸντύραννον ἐπεὶ οὐδὲ τὸ ξίφος αὐτό ὑπηρε-τεῖ γὰρ ὄργανον ὂν τοῦτο πρὸς τὸν θυμὸντῷ πρώτῳ παρασχόντι τὴν αἰτίαν

144

Τροίαν ἤγαγενΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εὖ λέγεις ἐκεῖνόνμοι αἰτιατέονΜΕΝΕΛΑΟΣ Οὐκ ἐμέ ὦ βέλτιστεἀλλὰ δικαιότερον τὸν Πάριν ὃς ἐμοῦ τοῦξένου τὴν γυναῖκα παρὰ πάντα τὰ δίκαιαᾤχετο ἁρπάσας οὗτος γὰρ οὐχ ὑπὸ σοῦμόνου ἀλλ ὑπὸ πάντων Ἑλλήνων τε καὶβαρβάρων ἄξιος ἄγχεσθαι τοσούτοις θα-νάτου αἴτιος γεγενημένος ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἄμεινον οὕτω σὲτοιγαροῦν ὦ Δύσπαρι οὐκ ἀφήσω ποτὲἀπὸ τῶν χειρῶνΠΑΡΙΣ Ἄδικα ποιῶν ὦ Πρωτεσίλαεκαὶ ταῦτα ὁμότεχνον ὄντα σοι ἐρωτικὸςγὰρ καὶ αὐτός εἰμι καὶ τῷ αὐτῷ θεῷ κα-τέσχημαι οἶσθα δὲ ὡς ἀκούσιόν τί ἐστινκαί τις ἡμᾶς δαίμων ἄγει ἔνθα ἂν ἐθέλῃκαὶ ἀδύνατόν ἐστιν ἀντιτάττεσθαι αὐτῷΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εὖ λέγεις εἴθε οὖνμοι τὸν Ἔρωτα ἐνταῦθα λαβεῖν δυνατὸν

157

ΣΩΚΡΑΤΗΣ Καὶ αὐτὸς ἔφασκον ταῦταπρὸς αὐτούς οἱ δὲ εἰρωνείαν τὸ πρᾶγμαᾤοντο εἶναιΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δέ εἰσιν οὗτοι οἱπερὶ σέΣΩΚΡΑΤΗΣ Χαρμίδης ὦ Μένιππεκαὶ Φαῖδρος καὶ ὁ τοῦ ΚλεινίουΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε ὦ Σώκρατες ὅτικἀνταῦθα μέτει τὴν σεαυτοῦ τέχνην καὶοὐκ ὀλιγωρεῖς τῶν καλῶνΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί γὰρ ἂν ἥδιον ἄλλοπράττοιμι ἀλλὰ πλησίον ἡμῶν κατάκεισοεἰ δοκεῖΜΕΝΙΠΠΟΣ Μὰ Δί ἐπεὶ παρὰ τὸνΚροῖσον καὶ τὸν Σαρδανάπαλλον ἄπειμιπλησίον οἰκήσων αὐτῶν ἔοικα γοῦν οὐκὀλίγα γελάσεσθαι οἰμωζόντων ἀκούων ΑΙΑΚΟΣ Κἀγὼ ἤδη ἄπειμι μὴ καί τιςἡμᾶς νεκρὸς λάθῃ διαφυγών τὰ πολλὰ δεἰσαῦθις ὄψει ὦ ΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἄπιθι καὶ ταυτὶ γὰρ ἱκα-

78

νους αὑτῶν καὶ Λακεδαιμονίοις δὲ τοῖςσοῖς ταῦτα εἰ δοκεῖ παρ ἐμοῦ ἐπιτίμησονλέγων ἐκλελύσθαι αὐτούςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Μηδέν ὦ Διόγενεςπερὶ Λακεδαιμονίων λέγε οὐ γὰρ ἀνέξομαίγε ἃ δὲ πρὸς τοὺς ἄλλους ἔφησθα ἀπαγγε-λῶΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐάσωμεν τούτους ἐπείσοι δοκεῖ σὺ δὲ οἷς προεῖπον ἀπένεγκονπαρ ἐμοῦ τοὺς λόγους

ΧΑΡΩΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΧΑΡΩΝ Ἀπόδος ὦ κατάρατε τὰ πορ-θμεῖαΜΕΝΙΠΠΟΣ Βόα εἰ τοῦτό σοι ὦΧάρων ἥδιονΧΑΡΩΝ Ἀπόδος φημί ἀνθ ὧν σε διε-πορθμεύσαμενΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκ ἂν λάβοις παρὰ τοῦ

63

ΑΧΙΛΛΕΥΣ Ἑταιρικὴ μὲν ἡ παραίνε-σις ἐμὲ δὲ οὐκ οἶδ ὅπως ἡ μνήμη τῶνπαρὰ τὸν βίον ἀνιᾷ οἶμαι δὲ καὶ ὑμῶν ἕκα-στον εἰ δὲ μὴ ὁμολογεῖτε ταύτῃ χείρουςἐστὲ καθ ἡσυχίαν αὐτὸ πάσχοντες ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Οὔκ ἀλλ ἀμείνους ὦἈχιλλεῦ τὸ γὰρ ἀνωφελὲς τοῦ λέγεινὁρῶμεν σιωπᾶν γὰρ καὶ φέρειν καὶ ἀνέχε-σθαι δέδοκται ἡμῖν μὴ καὶ γέλωτα ὄφλω-μεν ὥσπερ σὺ τοιαῦτα εὐχόμενος

ΑΙΑΚΟΥ ΚΑΙ ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ

ΑΙΑΚΟΣ Τί ἄγχεις ὦ Πρωτεσίλαετὴν Ἑλένην προσπεσώνΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ὅτι διὰ ταύτην ὦΑἰακέ ἀπέθανον ἡμιτελῆ μὲν τὸν δόμονκαταλιπών χήραν τε νεόγαμον γυναῖκαΑΙΑΚΟΣ Αἰτιῶ τοίνυν τὸν Μενέλαονὅστις ὑμᾶς ὑπὲρ τοιαύτης γυναικὸς ἐπὶ

156

ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Εὖ γε ὦ Μίνως ὅτι καὶἐπιδαψιλεύῃ τῷ παραδείγματι ἢν δέ τιςἀποστείλαντος τοῦ δεσπότου ἥκῃ αὐτὸςχρυσὸν ἢ ἄργυρον κομίζων τίνι τὴν χάρινἰστέον ἢ τίνα εὐεργέτην ἀναγραπτέονΜΙΝΩΣ Τὸν πέμψαντα ὦ Σώστρατεδιάκονος γὰρ ὁ κομίσας ἦν ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Οὐκοῦν ὁρᾷς πῶς ἄδικαποιεῖς κολάζων ἡμᾶς ὑπηρέτας γενομένουςὧν ἡ Κλωθὼ προσέταττεν καὶ τούτους τι-μήσας τοὺς διακονησαμένους ἀλλοτρίοιςἀγαθοῖς οὐ γὰρ δὴ ἐκεῖνό γε εἰπεῖν ἔχοιτις ὡς ἀντιλέγειν δυνατὸν ἦν τοῖς μετὰπάσης ἀνάγκης προστεταγμένοιςΜΙΝΩΣ Ὦ Σώστρατε πολλὰ ἴδοις ἂνκαὶ ἄλλα οὐ κατὰ λόγον γιγνόμενα εἰἀκριβῶς ἐξετάζοις πλὴν ἀλλὰ σὺ τοῦτοἀπολαύσεις τῆς ἐπερωτήσεως διότι οὐλῃστὴς μόνον ἀλλὰ καὶ σοφιστής τις εἶναιδοκεῖς ἀπόλυσον αὐτόν ὦ Ἑρμῆ καὶ μη-κέτι κολαζέσθω ὅρα δὲ μὴ καὶ τοὺς ἄλ-

145

μὴ ἔχοντοςΧΑΡΩΝ Ἔστι δέ τις ὀβολὸν μὴ ἔχων ΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἰ μὲν καὶ ἄλλος τις οὐκοἶδα ἐγὼ δ οὐκ ἔχωΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄγξω σε νὴ τὸν Πλού-τωνα ὦ μιαρέ ἢν μὴ ἀποδῷςΜΕΝΙΠΠΟΣ Κἀγὼ τῷ ξύλῳ σου πα-τάξας διαλύσω τὸ κρανίονΧΑΡΩΝ Μάτην οὖν ἔσῃ πεπλευκὼς το-σοῦτον πλοῦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὁ Ἑρμῆς ὑπὲρ ἐμοῦ σοιἀποδότω ὅς με παρέδωκέ σοιΕΡΜΗΣ Νὴ Δί ὀναίμην γε εἰ μέλλωκαὶ ὑπερεκτίνειν τῶν νεκρῶνΧΑΡΩΝ Οὐκ ἀποστήσομαί σουΜΕΝΙΠΠΟΣ Τούτου γε ἕνεκα νεωλκή-σας τὸ πορθμεῖον παράμενε πλὴν ἀλλ ὅ γεμὴ ἔχω πῶς ἂν λάβοιςΧΑΡΩΝ Σὺ δ οὐκ ᾔδεις κομίζειν δέονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤιδειν μέν οὐκ εἶχον δέτί οὖν ἐχρῆν διὰ τοῦτο μὴ ἀποθανεῖν

64

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ τοῦτο ὅμοιον σιμοὶγὰρ ἅπαντεςΣΩΚΡΑΤΗΣ Ἐμὲ ζητεῖς ὦ ΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μάλα ὦ ΣώκρατεςΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί τὰ ἐν ἈθήναιςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πολλοὶ τῶν νέων φιλοσο-φεῖν λέγουσι καὶ τά γε σχήματα αὐτὰ καὶτὰ βαδίσματα εἰ θεάσαιτό τις ἄκροι φι-λόσοφοιΣΩΚΡΑΤΗΣ Μάλα πολλοὺς ἑώρακαΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ ἑώρακας οἶμαιοἷος ἧκε παρὰ σοὶ Ἀρίστιππος ἢ Πλάτωναὐτός ὁ μὲν ἀποπνέων μύρον ὁ δὲ τοὺς ἐνΣικελίᾳ τυράννους θεραπεύειν ἐκμαθών ΣΩΚΡΑΤΗΣ Περὶ ἐμοῦ δὲ τί φρονο-ῦσινΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὐδαίμων ὦ Σώκρατεςἄνθρωπος εἶ τά γε τοιαῦτα πάντες γοῦν σεθαυμάσιον οἴονται ἄνδρα γεγενῆσθαι καὶπάντα ἐγνωκέναι καὶ ταῦτα ndash οἶμαι γὰρτἀληθῆ λέγειν ndash οὐδὲν εἰδότα

77

λους νεκροὺς τὰ ὅμοια ἐρωτᾶν διδάξῃς

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΑΝΝΙΒΟΥ ΜΙΝΩΟΣ ΚΑΙ ΣΚΙΠΙΩΝΟΣ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐμὲ δεῖ προκεκρίσθαισου ὦ Λίβυ ἀμείνων γάρ εἰμιΑΝΝΙΒΑΣ Οὐ μὲν οὖν ἀλλ ἐμέΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκοῦν ὁ Μίνως δικα-σάτω ΜΙΝΩΣ Τίνες δὲ ἐστέΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὗτος μὲν Ἀννίβας ὁΚαρχηδόνιος ἐγὼ δὲ Ἀλέξανδρος ὁ Φιλίπ-πουΜΙΝΩΣ Νὴ Δία ἔνδοξοί γε ἀμφότεροιἀλλὰ περὶ τίνος ὑμῖν ἡ ἔριςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Περὶ προεδρίας φησὶγὰρ οὗτος ἀμείνων γεγενῆσθαι στρατηγὸςἐμοῦ ἐγὼ δέ ὥσπερ ἅπαντες ἴσασιν οὐχὶτούτου μόνον ἀλλὰ πάντων σχεδὸν τῶνπρὸ ἐμοῦ φημι διενεγκεῖν τὰ πολέμια

146

τῷ αὐτῷ ζόφῳ ὅμοιοι καὶ κατ οὐδὲν ἀλλή-λων διαφέροντες καὶ οὔτε οἱ τῶν Τρώωννεκροὶ δεδίασίν με οὔτε οἱ τῶν Ἀχαιῶν θε-ραπεύουσιν ἰσηγορία δὲ ἀκριβὴς καὶ νε-κρὸς ὅμοιος ldquoἠμὲν κακὸς ἠδὲ καὶ ἐσθλόςrdquoταῦτά με ἀνιᾷ καὶ ἄχθομαι ὅτι μὴ θητεύωζῶνΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Ὅμως τί οὖν ἄν τιςπάθοι ὦ Ἀχιλλεῦ ταῦτα γὰρ ἔδοξε τῇ φύ-σει πάντως ἀποθνήσκειν ἅπαντας ὥστεχρὴ ἐμμένειν τῷ νόμῳ καὶ μὴ ἀνιᾶσθαιτοῖς διατεταγμένοις ἄλλως τε ὁρᾷς τῶνἑταίρων ὅσοι περὶ σέ ἐσμεν οἵδε μετὰ μι-κρὸν δὲ καὶ Ὀδυσσεὺς ἀφίξεται πάντωςφέρει δὲ παραμυθίαν καὶ ἡ κοινωνία τοῦπράγματος καὶ τὸ μὴ μόνον αὐτὸν πεπον-θέναι ὁρᾷς τὸν Ἡρακλέα καὶ τὸν Μελέα-γρον καὶ ἄλλους θαυμαστοὺς ἄνδρας οἳοὐκ ἂν οἶμαι δέξαιντο ἀνελθεῖν εἴ τις αὐτο-ὺς ἀναπέμψειε θητεύσοντας ἀκλήροις καὶἀβίοις ἀνδράσιν

155

ΑΙΑΚΟΣ Ἐμπεδοκλῆς ὦ Μένιππεἡμίεφθος ἀπὸ τῆς Αἴτνης παρώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ χαλκόπου βέλτιστε τίπαθὼν σεαυτὸν εἰς τοὺς κρατῆρας ἐνέβα-λεςΕΜΠΕΔΟΚΛΗΣ Μελαγχολία τις ὦΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ μὰ Δί ἀλλὰ κενοδοξίακαὶ τῦφος καὶ πολλὴ κόρυζα ταῦτά σεἀπηνθράκωσεν αὐταῖς κρηπῖσιν οὐκἀνάξιον ὄντα πλὴν οὐδέν σε ὤνησεν τὸσόφισμα ἐφωράθης γὰρ τεθνεώς ὁ Σω-κράτης δέ ὦ Αἰακέ ποῦ ποτε ἄρα ἐστίνΑΙΑΚΟΣ Μετὰ Νέστορος καὶ Παλαμή-δους ἐκεῖνος ληρεῖ τὰ πολλάΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως ἐβουλόμην ἰδεῖναὐτόν εἴ που ἐνθάδε ἐστίν ΑΙΑΚΟΣ Ὁρᾷς τὸν φαλακρόνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἅπαντες φαλακροί εἰσινὥστε πάντων ἂν εἴη τοῦτο τὸ γνώρισμαΑΙΑΚΟΣ Τὸν σιμὸν λέγω

76

ΧΑΡΩΝ Μόνος οὖν αὐχήσεις προῖκαπεπλευκέναιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ προῖκα ὦ βέλτιστεκαὶ γὰρ ἤντλησα καὶ τῆς κώπης συνεπελα-βόμην καὶ οὐκ ἔκλαον μόνος τῶν ἄλλωνἐπιβατῶνΧΑΡΩΝ Οὐδὲν ταῦτα πρὸς πορθμέατὸν ὀβολὸν ἀποδοῦναί σε δεῖ οὐ θέμις ἄλ-λως γενέσθαιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἄπαγέ με αὖθιςἐς τὸν βίονΧΑΡΩΝ Χάριεν λέγεις ἵνα καὶ πληγὰςἐπὶ τούτῳ παρὰ τοῦ Αἰακοῦ προσλάβωΜΕΝΙΠΠΟΣ Μὴ ἐνόχλει οὖνΧΑΡΩΝ Δεῖξον τί ἐν τῇ πήρᾳ ἔχειςΜΕΝΙΠΠΟΣ Θέρμους εἰ θέλεις καὶτῆς Ἑκάτης τὸ δεῖπνονΧΑΡΩΝ Πόθεν τοῦτον ἡμῖν ὦ Ἑρμῆτὸν κύνα ἤγαγες οἷα δὲ καὶ ἐλάλει παρὰτὸν πλοῦν τῶν ἐπιβατῶν ἁπάντων καταγε-λῶν καὶ ἐπισκώπτων καὶ μόνος ᾄδων

65

ἐπάρουρος ὢν θητεύειν παρά τινι τῶνἀκλήρων ldquoᾧ μὴ βίοτος πολὺς εἴηrdquo μᾶλλονἢ πάντων ἀνάσσειν τῶν νεκρῶν ταῦτα μὲνοὖν ἀγεννῆ τινα Φρύγα δειλὸν καὶ πέρατοῦ καλῶς ἔχοντος φιλόζῳον ἴσως ἐχρῆνλέγειν τὸν Πηλέως δὲ υἱόν τὸν φιλοκινδυ-νότατον ἡρώων ἁπάντων ταπεινὰ οὕτωπερὶ αὑτοῦ διανοεῖσθαι πολλὴ αἰσχύνη καὶἐναντιότης πρὸς τὰ πεπραγμένα σοι ἐν τῷβίῳ ὃς ἐξὸν ἀκλεῶς ἐν τῇ Φθιώτιδι πολυ-χρόνιον βασιλεύειν ἑκὼν προείλου τὸνμετὰ τῆς ἀγαθῆς δόξης θάνατονΑΧΙΛΛΕΥΣ Ὦ παῖ Νέστορος ἀλλὰτότε μὲν ἄπειρος ἔτι τῶν ἐνταῦθα ὢν καὶτὸ βέλτιον ἐκείνων ὁπότερον ἦν ἀγνοῶν τὸδύστηνον ἐκεῖνο δοξάριον προετίμων τοῦβίου νῦν δὲ συνίημι ἤδη ὡς ἐκείνη μὲνἀνωφελής εἰ καὶ ὅτι μάλιστα οἱ ἄνω ῥα-ψῳδήσουσιν μετὰ νεκρῶν δὲ ὁμοτιμία καὶοὔτε τὸ κάλλος ἐκεῖνο ὦ Ἀντίλοχε οὔτε ἡἰσχὺς πάρεστιν ἀλλὰ κείμεθα ἅπαντες ὑπὸ

154

ΜΙΝΩΣ Οὐκοῦν ἐν μέρει ἑκάτεροςεἰπάτω σὺ δὲ πρῶτος ὁ Λίβυς λέγεΑΝΝΙΒΑΣ Ἓν μὲν τοῦτο ὦ Μίνωςὠνάμην ὅτι ἐνταῦθα καὶ τὴν Ἑλλάδα φω-νὴν ἐξέμαθον ὥστε οὐδὲ ταύτῃ πλέονοὗτος ἐνέγκαιτό μου φημὶ δὲ τούτουςμάλιστα ἐπαίνου ἀξίους εἶναι ὅσοι τὸ μη-δὲν ἐξ ἀρχῆς ὄντες ὅμως ἐπὶ μέγα προε-χώρησαν δι αὑτῶν δύναμίν τε περιβαλόμε-νοι καὶ ἄξιοι δόξαντες ἀρχῆς ἔγωγ οὖνμετ ὀλίγων ἐξορμήσας εἰς τὴν Ἰβηρίαν τὸπρῶτον ὕπαρχος ὢν τῷ ἀδελφῷ μεγίστωνἠξιώθην ἄριστος κριθείς καὶ τούς τε Κελ-τίβηρας εἷλον καὶ Γαλατῶν ἐκράτησα τῶνἑσπερίων καὶ τὰ μεγάλα ὄρη ὑπερβὰς τὰπερὶ τὸν Ἠριδανὸν ἅπαντα κατέδραμονκαὶ ἀναστάτους ἐποίησα τοσαύτας πόλειςκαὶ τὴν πεδινὴν Ἰταλίαν ἐχειρωσάμην καὶμέχρι τῶν προαστείων τῆς προὐχούσηςπόλεως ἦλθον καὶ τοσούτους ἀπέκτειναμιᾶς ἡμέρας ὥστε τοὺς δακτυλίους αὐτῶν

147

οἰμωζόντων ἐκείνωνΕΡΜΗΣ Ἀγνοεῖς ὦ Χάρων ὅντινα ἄν-δρα διεπόρθμευσας ἐλεύθερον ἀκριβῶςοὐδένος αὐτῷ μέλει οὗτός ἐστιν ὁ Μένιπ-ποςΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄν σε λάβω ποτέ ndashΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἂν λάβῃς ὦ βέλτιστεδὶς δὲ οὐκ ἂν λάβοις

ΝΕΚΡΩΝ ΠΛΟΥΤΩΝΙ ΚΑΤΑ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΚΡΟΙΣΟΣ Οὐ φέρομεν ὦ ΠλούτωνΜένιππον τουτονὶ τὸν κύνα παροικοῦνταὥστε ἢ ἐκεῖνόν ποι κατάστησον ἢ ἡμεῖς με-τοικήσομεν εἰς ἕτερον τόπονΠΛΟΥΤΩΝ Τί δ ὑμᾶς δεινὸν ἐργάζε-ται ὁμόνεκρος ὤνΚΡΟΙΣΟΣ Ἐπειδὰν ἡμεῖς οἰμώζωμενκαὶ στένωμεν ἐκείνων μεμνημένοι τῶν

66

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Χαῖρε ὦ Εὔφορβε ἢἌπολλον ἢ ὅ τι ἂν θέλῃςΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Μὴ καὶ σύ γε ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκέτι χρυσοῦς ὁ μηρόςσοιΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Οὐ γάρ ἀλλὰ φέρε ἴδωεἴ τί σοι ἐδώδιμον ἡ πήρα ἔχειΜΕΝΙΠΠΟΣ Κυάμους ὦγαθέ ὥστε οὐτουτί σοι ἐδώδιμονΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Δὸς μόνον ἄλλα παρὰνεκροῖς δόγματα ἔμαθον γάρ ὡς οὐδὲνἴσον κύαμοι καὶ κεφαλαὶ τοκήων ἐνθάδεΑΙΑΚΟΣ Οὗτος δὲ Σόλων ὁ Ἐξηκεστί-δου καὶ Θαλῆς ἐκεῖνος καὶ παρ αὐτοὺςΠιττακὸς καὶ οἱ ἄλλοι ἑπτὰ δὲ πάντεςεἰσὶν ὡς ὁρᾷς ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἄλυποι ὦ Αἰακέ οὗτοιμόνοι καὶ φαιδροὶ τῶν ἄλλων ὁ δὲ σποδοῦἀνάπλεως καθάπερ ἐγκρυφίας ἄρτος ὁταῖς φλυκταίναις ἐξηνθηκώς τίς ἐστιν

75

μεδίμνοις ἀπομετρῆσαι καὶ τοὺς ποταμοὺςγεφυρῶσαι νεκροῖς καὶ ταῦτα πάντα ἔπρα-ξα οὔτε Ἄμμωνος υἱὸς ὀνομαζόμενος οὔτεθεὸς εἶναι προσποιούμενος ἢ ἐνύπνια τῆςμητρὸς διεξιών ἀλλ ἄνθρωπος εἶναι ὁμο-λογῶν στρατηγοῖς τε τοῖς συνετωτάτοιςἀντεξεταζόμενος καὶ στρατιώταις τοῖς μα-χιμωτάτοις συμπλεκόμενος οὐ Μήδουςκαὶ Ἀρμενίους καταγωνιζόμενος ὑποφεύ-γοντας πρὶν διώκειν τινὰ καὶ τῷ τολμήσα-ντι παραδιδόντας εὐθὺς τὴν νίκην Ἀλέξαν-δρος δὲ πατρῴαν ἀρχὴν παραλαβὼν ηὔξη-σεν καὶ παρὰ πολὺ ἐξέτεινε χρησάμενος τῇτῆς τύχης ὁρμῇ ἐπεὶ δ οὖν ἐνίκησέ τε καὶτὸν ὄλεθρον ἐκεῖνον Δαρεῖον ἐν Ἰσσῷ τεκαὶ Ἀρβήλοις ἐκράτησεν ἀποστὰς τῶν πα-τρῴων προσκυνεῖσθαι ἠξίου καὶ δίαιταντὴν Μηδικὴν μετεδιῄτησεν ἑαυτὸν καὶἐμιαιφόνει ἐν τοῖς συμποσίοις τοὺς φίλουςκαὶ συνελάμβανεν ἐπὶ θανάτῳ ἐγὼ δὲἦρξα ἐπ ἴσης τῆς πατρίδος καὶ ἐπειδὴ με-

148

ΣΚΙΠΙΩΝ Ἀλεξάνδρου μὲν ἥττων εἶναιτοῦ δὲ Ἀννίβου ἀμείνων ὃς ἐδίωξα νική-σας αὐτὸν καὶ φυγεῖν καταναγκάσας ἀτί-μως πῶς οὖν οὐκ ἀναίσχυντος οὗτος ὃςπρὸς Ἀλέξανδρον ἁμιλλᾶται ᾧ οὐδὲ Σκιπί-ων ἐγὼ ὁ νενικηκὼς ἐμαυτὸν παραβάλλε-σθαι ἀξιῶ ΜΙΝΩΣ Νὴ Δί εὐγνώμονα φῄς ὦ Σκι-πίων ὥστε πρῶτος μὲν κεκρίσθω Ἀλέξαν-δρος μετ αὐτὸν δὲ σύ εἶτα εἰ δοκεῖ τρί-τος Ἀννίβας οὐδὲ οὗτος εὐκαταφρόνητοςὤν

ΑΧΙΛΛΕΩΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΛΟΧΟΥ

ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Οἷα πρῴην Ἀχιλλεῦπρὸς τὸν Ὀδυσσέα σοι εἴρηται περὶ τοῦθανάτου ὡς ἀγεννῆ καὶ ἀνάξια τοῖν διδα-σκάλοιν ἀμφοῖν Χείρωνός τε καὶ Φοίνι-κος ἠκροώμην γάρ ὁπότε ἔφης βούλεσθαι

153

πται ἄγνωστα καὶ ἄμορφα κόνις πάντακαὶ λῆρος πολύς ἀμενηνὰ ὡς ἀληθῶςκάρηνα οὗτος δέ ὦ Αἰακέ τίς ἐστινΑΙΑΚΟΣ Κῦρός ἐστιν οὗτος δὲ Κρο-ῖσος ὁ δ ὑπὲρ αὐτὸν Σαρδανάπαλλος ὁ δὑπὲρ τούτους Μίδας ἐκεῖνος δὲ ΞέρξηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα σέ ὦ κάθαρμα ἡἙλλὰς ἔφριττε ζευγνύντα μὲν τὸν Ἑλλή-σποντον διὰ δὲ τῶν ὀρῶν πλεῖν ἐπιθυμο-ῦντα οἷος δὲ καὶ ὁ Κροῖσός ἐστιν τὸν Σαρ-δανάπαλλον δέ ὦ Αἰακέ πατάξαι μοικατὰ κόρρης ἐπίτρεψονΑΙΑΚΟΣ Μηδαμῶς διαθρύπτεις γὰραὐτοῦ τὸ κρανίον γυναικεῖον ὄνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἀλλὰ προσπτύσο-μαί γε πάντως αὐτῷ ἀνδρογύνῳ γε ὄντι ΑΙΑΚΟΣ Βούλει σοὶ ἐπιδείξω καὶ τοὺςσοφούςΜΕΝΙΠΠΟΣ Νὴ Δία γεΑΙΑΚΟΣ Πρῶτος οὗτός σοι ὁ Πυθα-γόρας ἐστί

74

ἄνω Μίδας μὲν οὑτοσὶ τοῦ χρυσίου Σαρ-δανάπαλλος δὲ τῆς πολλῆς τρυφῆς ἐγὼ δὲΚροῖσος τῶν θησαυρῶν ἐπιγελᾷ καὶ ἐξο-νειδίζει ἀνδράποδα καὶ καθάρματα ἡμᾶςἀποκαλῶν ἐνίοτε δὲ καὶ ᾄδων ἐπιταράττειἡμῶν τὰς οἰμωγάς καὶ ὅλως λυπηρόςἐστιν ΠΛΟΥΤΩΝ Τί ταῦτά φασιν ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀληθῆ ὦ Πλούτων μισῶγὰρ αὐτοὺς ἀγεννεῖς καὶ ὀλεθρίους ὄνταςοἷς οὐκ ἀπέχρησεν βιῶναι κακῶς ἀλλὰ καὶἀποθανόντες ἔτι μέμνηνται καὶ περιέχο-νται τῶν ἄνω χαίρω τοιγαροῦν ἀνιῶναὐτούςΠΛΟΥΤΩΝ Ἀλλ οὐ χρή λυποῦνταιγὰρ οὐ μικρῶν στερόμενοιΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ σὺ μωραίνεις ὦΠλούτων ὁμόψηφος ὢν τοῖς τούτων στε-ναγμοῖςΠΛΟΥΤΩΝ Οὐδαμῶς ἀλλ οὐκ ἂν

67

νηρίᾳ καὶ ἀπιστίᾳ καὶ δόλοις νόμιμον δὲ ἢπροφανὲς οὐδέν ἐπεὶ δέ μοι ὠνείδισεν τὴντρυφήν ἐκλελῆσθαί μοι δοκεῖ οἷα ἐποίει ἐνΚαπύῃ ἑταίραις συνὼν καὶ τοὺς τοῦ πο-λέμου καιροὺς ὁ θαυμάσιος καθηδυπαθῶνἐγὼ δὲ εἰ μὴ μικρὰ τὰ ἑσπέρια δόξας ἐπὶτὴν ἕω μᾶλλον ὥρμησα τί ἂν μέγα ἔπραξαἸταλίαν ἀναιμωτὶ λαβὼν καὶ Λιβύην καὶτὰ μέχρι Γαδείρων ὑπαγόμενος ἀλλ οὐκἀξιόμαχα ἔδοξέ μοι ἐκεῖνα ὑποπτήσσονταἤδη καὶ δεσπότην ὁμολογοῦντα εἴρηκα σὺδέ ὦ Μίνως δίκαζε ἱκανὰ γὰρ ἀπὸ πολ-λῶν καὶ ταῦταΣΚΙΠΙΩΝ Μὴ πρότερον ἢν μὴ καὶἐμοῦ ἀκούσῃςΜΙΝΩΣ Τίς γὰρ εἶ ὦ βέλτιστε ἢ πόθενὢν ἐρεῖςΣΚΙΠΙΩΝ Ἰταλιώτης Σκιπίων στρατη-γὸς ὁ καθελὼν Καρχηδόνα καὶ κρατήσαςΛιβύων μεγάλαις μάχαιςΜΙΝΩΣ Τί οὖν καὶ σὺ ἐρεῖς

152

τεπέμπετο τῶν πολεμίων μεγάλῳ στόλῳἐπιπλευσάντων τῇ Λιβύῃ ταχέως ὑπήκου-σα καὶ ἰδιώτην ἐμαυτὸν παρέσχον καὶ κα-ταδικασθεὶς ἤνεγκα εὐγνωμόνως τὸ πρᾶγ-μα καὶ ταῦτα ἔπραξα βάρβαρος ὢν καὶἀπαίδευτος παιδείας τῆς Ἑλληνικῆς καὶοὔτε Ὅμηρον ὥσπερ οὗτος ῥαψῳδῶν οὔτεὑπ Ἀριστοτέλει τῷ σοφιστῇ παιδευθείςμόνῃ δὲ τῇ φύσει ἀγαθῇ χρησάμενος τα-ῦτά ἐστιν ἃ ἐγὼ Ἀλεξάνδρου ἀμείνων φημὶεἶναι εἰ δέ ἐστι καλλίων οὑτοσί διότι δια-δήματι τὴν κεφαλὴν διεδέδετο Μακεδόσιἴσως καὶ ταῦτα σεμνά οὐ μὴν διὰ τοῦτοἀμείνων μὲν δόξειεν ἂν γενναίου καὶ στρα-τηγικοῦ ἀνδρὸς τῇ γνώμῃ πλέον ἤπερ τῇτύχῃ κεχρημένουΜΙΝΩΣ Ὁ μὲν εἴρηκεν οὐκ ἀγεννῆ τὸνλόγον οὐδὲ ὡς Λίβυν εἰκὸς ἦν ὑπὲρ αὑτοῦσὺ δέ ὦ Ἀλέξανδρε τί πρὸς ταῦτα φῄςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐχρῆν μέν ὦ Μίνωςμηδὲν πρὸς ἄνδρα οὕτω θρασὺν ἱκανὴ γὰρ

149

ἐθέλοιμι στασιάζειν ὑμᾶςΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μήν ὦ κάκιστοι Λυ-δῶν καὶ Φρυγῶν καὶ Ἀσσυρίων οὕτω γι-νώσκετε ὡς οὐδὲ παυσομένου μου ἔνθαγὰρ ἂν ἴητε ἀκολουθήσω ἀνιῶν καὶ κα-τᾴδων καὶ καταγελῶνΚΡΟΙΣΟΣ Ταῦτα οὐχ ὕβριςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐκεῖνα ὕβριςἦν ἃ ὑμεῖς ἐποιεῖτε προσκυνεῖσθαι ἀξιο-ῦντες καὶ ἐλευθέροις ἀνδράσιν ἐντρυφῶντεςκαὶ τοῦ θανάτου παράπαν οὐ μνημονεύο-ντες τοιγαροῦν οἰμώξεσθε πάντων ἐκείνωνἀφῃρημένοιΚΡΟΙΣΟΣ Πολλῶν γε ὦ θεοί καὶ με-γάλων κτημάτωνΜΙΔΑΣ Ὅσου μὲν ἐγὼ χρυσοῦΣΑΡΔΑΝΑΠΑΛΛΟΣ Ὅσης δὲ ἐγὼτρυφῆςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε οὕτω ποιεῖτε ὀδύ-ρεσθε μὲν ὑμεῖς ἐγὼ δὲ τὸ γνῶθι σαυτὸνπολλάκις συνείρων ἐπᾴσομαι ὑμῖν πρέποι

68

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΑΙΑΚΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Πρὸς τοῦ Πλούτωνος ὦΑἰακέ περιήγησαί μοι τὰ ἐν ᾅδου πάνταΑΙΑΚΟΣ Οὐ ῥᾴδιον ὦ Μένιππε ἅπα-ντα ὅσα μέντοι κεφαλαιώδη μάνθανεοὗτος μὲν ὅτι Κέρβερός ἐστιν οἶσθα καὶτὸν πορθμέα τοῦτον ὅς σε διεπέρασεν καὶτὴν λίμνην καὶ τὸν Πυριφλεγέθοντα ἤδηἑώρακας εἰσιώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οἶδα ταῦτα καὶ σέ ὅτιπυλωρεῖς καὶ τὸν βασιλέα εἶδον καὶ τὰςἘρινῦς τοὺς δὲ ἀνθρώπους μοι τοὺς πάλαιδεῖξον καὶ μάλιστα τοὺς ἐπισήμους αὐτῶν

ΑΙΑΚΟΣ Οὗτος μὲν Ἀγαμέμνων οὗτοςδὲ Ἀχιλλεύς οὗτος δὲ Ἰδομενεὺς πλησίονοὗτος δὲ Ὀδυσσεύς εἶτα Αἴας καὶ Διομή-δης καὶ οἱ ἄριστοι τῶν ἙλλήνωνΜΕΝΙΠΠΟΣ Βαβαί ὦ Ὅμηρε οἷά σοιτῶν ῥαψῳδιῶν τὰ κεφάλαια χαμαὶ ἔρρι-

73

ἡ φήμη διδάξαι σε οἷος μὲν ἐγὼ βασιλεύςοἷος δὲ οὗτος λῃστὴς ἐγένετο ὅμως δὲ ὅραεἰ κατ ὀλίγον αὐτοῦ διήνεγκα ὃς νέος ὢνἔτι παρελθὼν ἐπὶ τὰ πράγματα καὶ τὴν ἀρ-χὴν τεταραγμένην κατέσχον καὶ τοὺς φο-νέας τοῦ πατρὸς μετῆλθον κᾆτα φοβήσαςτὴν Ἑλλάδα τῇ Θηβαίων ἀπωλείᾳ στρατη-γὸς ὑπ αὐτῶν χειροτονηθεὶς οὐκ ἠξίωσατὴν Μακεδόνων ἀρχὴν περιέπων ἀγαπᾶνἄρχειν ὁπόσων ὁ πατὴρ κατέλιπεν ἀλλὰπᾶσαν ἐπινοήσας τὴν γῆν καὶ δεινὸν ἡγη-σάμενος εἰ μὴ ἁπάντων κρατήσαιμι ὀλί-γους ἄγων εἰσέβαλον εἰς τὴν Ἀσίαν καὶἐπί τε Γρανικῷ ἐκράτησα μεγάλῃ μάχῃκαὶ τὴν Λυδίαν λαβὼν καὶ Ἰωνίαν καὶΦρυγίαν καὶ ὅλως τὰ ἐν ποσὶν ἀεὶ χειρού-μενος ἦλθον ἐπὶ Ἰσσόν ἔνθα Δαρεῖοςὑπέμεινεν μυριάδας πολλὰς στρατοῦ ἄγωνκαὶ τὸ ἀπὸ τούτου ὦ Μίνως ὑμεῖς ἴστεὅσους ὑμῖν νεκροὺς ἐπὶ μιᾶς ἡμέρας κα-τέπεμψα φησὶ γοῦν ὁ πορθμεὺς μὴ διαρ-

150

κέσαι αὐτοῖς τότε τὸ σκάφος ἀλλὰ σχεδίαςδιαπηξαμένους τοὺς πολλοὺς αὐτῶν δια-πλεῦσαι καὶ ταῦτα δὲ ἔπραττον αὐτὸςπροκινδυνεύων καὶ τιτρώσκεσθαι ἀξιῶνκαὶ ἵνα σοὶ μὴ τὰ ἐν Τύρῳ μηδὲ τὰ ἐν Ἀρ-βήλοις διηγήσωμαι ἀλλὰ καὶ μέχρι Ἰνδῶνἦλθον καὶ τὸν Ὠκεανὸν ὅρον ἐποιησάμηντῆς ἀρχῆς καὶ τοὺς ἐλέφαντας αὐτῶν εἶχονκαὶ Πῶρον ἐχειρωσάμην καὶ Σκύθας δὲοὐκ εὐκαταφρονήτους ἄνδρας ὑπερβὰς τὸνΤάναϊν ἐνίκησα μεγάλῃ ἱππομαχίᾳ καὶτοὺς φίλους εὖ ἐποίησα καὶ τοὺς ἐχθροὺςἠμυνάμην εἰ δὲ καὶ θεὸς ἐδόκουν τοῖς ἀν-θρώποις συγγνωστοὶ ἐκεῖνοι πρὸς τὸμέγεθος τῶν πραγμάτων καὶ τοιοῦτόν τιπιστεύσαντες περὶ ἐμοῦ τὸ δ οὖν τελευ-ταῖον ἐγὼ μὲν βασιλεύων ἀπέθανον οὗτοςδὲ ἐν φυγῇ ὢν παρὰ Προυσίᾳ τῷ Βιθυνῷκαθάπερ ἄξιον ἦν πανουργότατον καὶὠμότατον ὄντα ὡς γὰρ δὴ ἐκράτησεν τῶνἸταλῶν ἐῶ λέγειν ὅτι οὐκ ἰσχύι ἀλλὰ πο-

151

νῆες ἐπληρώθησαν ἐξ ἁπάσης τῆς Ἑλ-λάδος καὶ τοσοῦτοι ἔπεσον Ἕλληνές τε καὶβάρβαροι καὶ τοσαῦται πόλεις ἀνάστατοιγεγόνασινΕΡΜΗΣ Ἀλλ οὐκ εἶδες ὦ Μένιππεζῶσαν τὴν γυναῖκα ἔφης γὰρ ἂν καὶ σὺἀνεμέσητον εἶναι ldquoτοιῇδ ἀμφὶ γυναικὶ πο-λὺν χρόνον ἄλγεα πάσχεινrdquo ἐπεὶ καὶ τὰἄνθη ξηρὰ ὄντα εἴ τις βλέποι ἀποβεβλη-κότα τὴν βαφήν ἄμορφα δῆλον ὅτι αὐτῷδόξει ὅτε μέντοι ἀνθεῖ καὶ ἔχει τὴν χρόανκάλλιστά ἐστιν ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν τοῦτο ὦ Ἑρμῆθαυμάζω εἰ μὴ συνίεσαν οἱ Ἀχαιοὶ περὶπράγματος οὕτως ὀλιγοχρονίου καὶ ῥᾳδίωςἀπανθοῦντος πονοῦντεςΕΡΜΗΣ Οὐ σχολή μοι ὦ Μένιππεσυμφιλοσοφεῖν σοι ὥστε σὺ μὲν ἐπιλε-ξάμενος τόπον ἔνθα ἂν ἐθέλῃς κεῖσο κα-ταβαλὼν σεαυτόν ἐγὼ δὲ τοὺς ἄλλους νε-κροὺς ἤδη μετελεύσομαι

72

γὰρ ἂν ταῖς τοιαύταις οἰμωγαῖς ἐπᾳδόμε-νον

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΚΕΡΒΕΡΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ Κέρβερε ndash συγγενὴςγάρ εἰμί σοι κύων καὶ αὐτὸς ὤν ndash εἰπέ μοιπρὸς τῆς Στυγός οἷος ἦν ὁ Σωκράτηςὁπότε κατῄει παρ ὑμᾶς εἰκὸς δέ σε θεὸνὄντα μὴ ὑλακτεῖν μόνον ἀλλὰ καὶ ἀνθρω-πίνως φθέγγεσθαι ὁπότ ἐθέλοιςΚΕΡΒΕΡΟΣ Πόρρωθεν μέν ὦ Μένιππεπαντάπασιν ἐδόκει ἀτρέπτῳ τῷ προσώπῳπροσιέναι καὶ οὐ πάνυ δεδιέναι τὸν θάνα-τον δοκῶν καὶ τοῦτο ἐμφῆναι τοῖς ἔξω τοῦστομίου ἑστῶσιν ἐθέλων ἐπεὶ δὲ κατέκυ-ψεν εἴσω τοῦ χάσματος καὶ εἶδε τὸν ζόφονκἀγὼ ἔτι διαμέλλοντα αὐτὸν δακὼν τῷ κω-νείῳ κατέσπασα τοῦ ποδός ὥσπερ τὰβρέφη ἐκώκυεν καὶ τὰ ἑαυτοῦ παιδία ὠδύ-

69

168

οὐδὲ γέγονε πώποτεΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀναμνήσω σε ὦΠλούτων Ὀρφεῖ γὰρ δι αὐτὴν ταύτην τὴναἰτίαν τὴν Εὐρυδίκην παρέδοτε καὶ τὴνὁμογενῆ μου Ἄλκηστιν παρεπέμψατεἩρακλεῖ χαριζόμενοι ΠΛΟΥΤΩΝ Θελήσεις δὲ οὕτως κρανί-ον γυμνὸν ὢν καὶ ἄμορφον τῇ καλῇ σουἐκείνῃ νύμφῃ φανῆναι πῶς δὲ κἀκείνηπροσήσεταί σε οὐδὲ διαγνῶναι δυναμένηφοβήσεται γὰρ εὖ οἶδα καὶ φεύξεταί σε καὶμάτην ἔσῃ τοσαύτην ὁδὸν ἀνεληλυθώςΠΕΡΣΕΦΟΝΗ Οὐκοῦν ὦ ἄνερ σὺ καὶτοῦτο ἴασαι καὶ τὸν Ἑρμῆν κέλευσον ἐπει-δὰν ἐν τῷ φωτὶ ἤδη ὁ Πρωτεσίλαος ᾖ κα-θικόμενον ἐν τῇ ῥάβδῳ νεανίαν εὐθὺς κα-λὸν ἀπεργάσασθαι αὐτὸν οἷος ἦν ἐκ τοῦπαστοῦΠΛΟΥΤΩΝ Ἐπεὶ Φερσεφόνῃ συνδο-κεῖ ἀναγαγὼν τοῦτον αὖθις ποίησον νυμ-φίον σὺ δὲ μέμνησο μίαν λαβὼν ἡμέραν

161

ρετο καὶ παντοῖος ἐγίνετοΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν σοφιστὴς ὁ ἄν-θρωπος ἦν καὶ οὐκ ἀληθῶς κατεφρόνει τοῦπράγματοςΚΕΡΒΕΡΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐπείπερ ἀναγκα-ῖον αὐτὸ ἑώρα κατεθρασύνετο ὡς δῆθενοὐκ ἄκων πεισόμενος ὃ πάντως ἔδει παθε-ῖν ὡς θαυμάσονται οἱ θεαταί καὶ ὅλωςπερὶ πάντων γε τῶν τοιούτων εἰπεῖν ἂνἔχοιμι ἕως τοῦ στομίου τολμηροὶ καὶ ἀν-δρεῖοι τὰ δὲ ἔνδοθεν ἔλεγχος ἀκριβήςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἐγὼ δὲ πῶς σοι κατελη-λυθέναι ἔδοξαΚΕΡΒΕΡΟΣ Μόνος ὦ Μένιππε ἀξίωςτοῦ γένους καὶ Διογένης πρὸ σοῦ ὅτι μὴἀναγκαζόμενοι ἐσῄειτε μηδ ὠθούμενοιἀλλ ἐθελούσιοι γελῶντες οἰμώζειν πα-ραγγείλαντες ἅπασιν

70

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΕΡΜΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ποῦ δαὶ οἱ καλοί εἰσιν ἢαἱ καλαί Ἑρμῆ ξενάγησόν με νέηλυνὄντα ΕΡΜΗΣ Οὐ σχολὴ μέν ὦ Μένιππεπλὴν κατ ἐκεῖνο ἀπόβλεψον ἐπὶ τὰ δεξιάἔνθα ὁ Ὑάκινθός τέ ἐστιν καὶ Νάρκισσοςκαὶ Νιρεὺς καὶ Ἀχιλλεὺς καὶ Τυρὼ καὶἙλένη καὶ Λήδα καὶ ὅλως τὰ ἀρχαῖαπάντα κάλληΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀστᾶ μόνα ὁρῶ καὶ κρα-νία τῶν σαρκῶν γυμνά ὅμοια τὰ πολλάΕΡΜΗΣ Καὶ μὴν ἐκεῖνά ἐστιν ἃ πάντεςοἱ ποιηταὶ θαυμάζουσι τὰ ὀστᾶ ὧν σὺ ἔοι-κας καταφρονεῖνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως τὴν Ἑλένην μοιδεῖξον οὐ γὰρ ἂν διαγνοίην ἔγωγεΕΡΜΗΣ Τουτὶ τὸ κρανίον ἡ ἙλένηἐστίνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα διὰ τοῦτο αἱ χίλιαι

71

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΥΣΩΛΟΥ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ὦ Κάρ ἐπὶ τίνι μέγα φρο-νεῖς καὶ πάντων ἡμῶν προτιμᾶσθαι ἀξιοῖςΜΑΥΣΩΛΟΣ Καὶ ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ μένὦ Σινωπεῦ ὃς ἐβασίλευσα Καρίας μὲνἁπάσης ἦρξα δὲ καὶ Λυδῶν ἐνίων καὶ νή-σους δέ τινας ὑπηγαγόμην καὶ ἄχρι Μιλή-του ἐπέβην τὰ πολλὰ τῆς Ἰωνίας κατα-στρεφόμενος καὶ καλὸς ἦν καὶ μέγας καὶἐν πολέμοις καρτερός τὸ δὲ μέγιστον ὅτιἐν Ἁλικαρνασσῷ μνῆμα παμμέγεθες ἔχωἐπικείμενον ἡλίκον οὐκ ἄλλος νεκρός ἀλλοὐδὲ οὕτως ἐς κάλλος ἐξησκημένον ἵππωνκαὶ ἀνδρῶν ἐς τὸ ἀκριβέστατον εἰκα-σμένων λίθου τοῦ καλλίστου οἷον οὐδὲνεὼν εὕροι τις ἂν ῥᾳδίως οὐ δοκῶ σοι δι-καίως ἐπὶ τούτοις μέγα φρονεῖνΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ φῄς καὶτῷ κάλλει καὶ τῷ βάρει τοῦ τάφουΜΑΥΣΩΛΟΣ Νὴ Δί ἐπὶ τούτοις

162

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΙΠΟΝΤΑ ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΕΙ ΕΝ ΛΟΓΟΙΣ3ΠΛΟΙΟΝ Η ΕΥΧΑΙ13ΝΕΚΡΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ59

167

ἀγάγῃ σχολὴν ἀπὸ τῶν θορύβων τῶν ἐνποσίν εἰς Αἴγυπτον ἀπαγαγὼν θάψεινἐκεῖ ὡς γενοίμην εἷς τῶν Αἰγυπτίων θεῶνΔΙΟΓΕΝΗΣ Μὴ γελάσω οὖν ὦἈλέξανδρε ὁρῶν καὶ ἐν ᾅδου ἔτι σε μωραί-νοντα καὶ ἐλπίζοντα Ἄνουβιν ἢ Ὄσιρινγενήσεσθαι πλὴν ἀλλὰ ταῦτα μέν ὦθειότατε μὴ ἐλπίσῃς οὐ γὰρ θέμις ἀνελθε-ῖν τινα τῶν ἅπαξ διαπλευσάντων τὴν λί-μνην καὶ εἰς τὸ εἴσω τοῦ στομίου παρελ-θόντων οὐ γὰρ ἀμελὴς ὁ Αἰακὸς οὐδὲ ὁΚέρβερος εὐκαταφρόνητος ἐκεῖνο δέ γεἡδέως ἂν μάθοιμι παρὰ σοῦ πῶς φέρειςὁπόταν ἐννοήσῃς ὅσην εὐδαιμονίαν ὑπὲργῆς ἀπολιπὼν ἀφῖξαι σωματοφύλακας καὶὑπασπιστὰς καὶ σατράπας καὶ χρυσὸν το-σοῦτον καὶ ἔθνη προσκυνοῦντα καὶ Βαβυ-λῶνα καὶ Βάκτρα καὶ τὰ μεγάλα θηρία καὶτιμὴν καὶ δόξαν καὶ τὸ ἐπίσημον εἶναι ἐξε-λαύνοντα διαδεδεμένον ταινίᾳ λευκῇ τὴνκεφαλὴν πορφυρίδα ἐμπεπορπημένον οὐ

100

ΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲ τὸν ἐλλέβορον ὦΜένιππε ἀναίνομαι πιεῖν γένοιτό μοιμόνονΜΕΝΙΠΠΟΣ Θάρρει ὦ Τάνταλε ὡςοὔτε σὺ οὔτε ἄλλος πίεται τῶν νεκρῶνἀδύνατον γάρ καίτοι οὐ πάντες ὥσπερ σὺἐκ καταδίκης διψῶσι τοῦ ὕδατος αὐτοὺςοὐχ ὑπομένοντος

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΧΕΙΡΩΝΟΣ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤκουσα ὦ Χείρων ὡςθεὸς ὢν ἐπεθύμησας ἀποθανεῖνΧΕΙΡΩΝ Ἀληθῆ ταῦτα ἤκουσας ὦΜένιππε καὶ τέθνηκα ὡς ὁρᾷς ἀθάνατοςεἶναι δυνάμενοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίς δαί σε ἔρως τοῦ θα-νάτου ἔσχεν ἀνεράστου τοῖς πολλοῖς χρή-ματοςΧΕΙΡΩΝ Ἐρῶ πρὸς σὲ οὐκ ἀσύνετον

81

ΝΙΡΕΥΣ Καὶ μὴν ἐροῦ Ὅμηρον ὁποῖοςἦν ὁπότε συνεστράτευον τοῖς ἈχαιοῖςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀνείρατά μοι λέγειςἐγὼ δὲ ἃ βλέπω καὶ νῦν ἔχεις ἐκεῖνα δέ οἱτότε ἴσασινΝΙΡΕΥΣ Οὔκουν ἐγὼ ἐνταῦθα εὐμορ-φότερός εἰμι ὦ Μένιππε ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔτε σὺ οὔτε ἄλλοςεὔμορφος ἰσοτιμία γὰρ ἐν ᾅδου καὶ ὅμοιοιἅπαντεςΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἐμοὶ μὲν καὶ τοῦτο ἱκανόν

166

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλ ὦ καλὲ Μαύσωλεοὔτε ἡ ἰσχὺς ἔτι σοι ἐκείνη οὔτε ἡ μορφὴπάρεστιν εἰ γοῦν τινα ἑλοίμεθα δικαστὴνεὐμορφίας πέρι οὐκ ἔχω εἰπεῖν τίνος ἕνε-κα τὸ σὸν κρανίον προτιμηθείη ἂν τοῦἐμοῦ φαλακρὰ γὰρ ἄμφω καὶ γυμνά καὶτοὺς ὀδόντας ὁμοίως προφαίνομεν καὶ τοὺςὀφθαλμοὺς ἀφῃρήμεθα καὶ τὰς ῥῖνας ἀπο-σεσιμώμεθα ὁ δὲ τάφος καὶ οἱ πολυτελεῖςἐκεῖνοι λίθοι Ἁλικαρνασσεῦσι μὲν ἴσωςεἶεν ἐπιδείκνυσθαι καὶ φιλοτιμεῖσθαι πρὸςτοὺς ξένους ὡς δή τι μέγα οἰκοδόμημααὐτοῖς ἐστιν σὺ δέ ὦ βέλτιστε οὐχ ὁρῶ ὅτι ἀπολαύεις αὐτοῦ πλὴν εἰ μὴ τοῦτο φῄςὅτι μᾶλλον ἡμῶν ἀχθοφορεῖς ὑπὸ τηλικού-τοις λίθοις πιεζόμενοςΜΑΥΣΩΛΟΣ Ἀνόνητα οὖν μοι ἐκεῖναπάντα καὶ ἰσότιμος ἔσται Μαύσωλος καὶΔιογένης ΔΙΟΓΕΝΗΣ Οὐκ ἰσότιμος ὦ γεν-ναιότατε οὐ γὰρ Μαύσωλος μὲν γὰρ

163

ὄντα οὐκ ἦν ἔτι ἡδὺ ἀπολαύειν τῆς ἀθανα-σίαςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐχ ἡδὺ ἦν ζῶντα ὁρᾶντὸ φῶςΧΕΙΡΩΝ Οὔκ ὦ Μένιππε τὸ γὰρ ἡδὺἔγωγε ποικίλον τι καὶ οὐχ ἁπλοῦν ἡγοῦμαιεἶναι ἐγὼ δὲ ἔζων ἀεὶ καὶ ἀπέλαυον τῶνὁμοίων ἡλίου φωτός τροφῆς αἱ ὧραι δὲαἱ αὐταὶ καὶ τὰ γινόμενα ἅπαντα ἑξῆς ἕκα-στον ὥσπερ ἀκολουθοῦντα θάτερον θα-τέρῳ ἐνεπλήσθην οὖν αὐτῶν οὐ γὰρ ἐν τῷαὐτῷ ἀεὶ ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ ltμὴgt μετασχεῖνὅλως τὸ τερπνὸν ἦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις ὦ Χείρων τὰἐν ᾅδου δὲ πῶς φέρεις ἀφ οὗ προελόμενοςαὐτὰ ἥκειςΧΕΙΡΩΝ Οὐκ ἀηδῶς ὦ Μένιππε ἡγὰρ ἰσοτιμία πάνυ δημοτικὴ καὶ τὸ πρᾶγ-μα οὐδὲν ἔχει τὸ διάφορον ἐν φωτὶ εἶναι ἢἐν σκότῳ ἄλλως τε οὔτε διψῆν ὥσπερ ἄνωοὔτε πεινῆν δεῖ ἀλλ ἀνεπιδεεῖς τούτων

82

ἄχρηστόν σοι ὦ Ἀλέξανδρε πρὸς τὰπράγματα ἐγένετο πολλοὶ γὰρ ὑπέπτησ-σον θεὸν εἶναί σε νομίζοντες ἀτὰρ εἰπέμοι τίνι τὴν τοσαύτην ἀρχὴν καταλέλοι-παςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκ οἶδα ὦ Διόγενεςοὐ γὰρ ἔφθασα ἐπισκῆψαί τι περὶ αὐτῆς ἢτοῦτο μόνον ὅτι ἀποθνήσκων Περδίκκᾳτὸν δακτύλιον ἐπέδωκα πλὴν ἀλλὰ τί γε-λᾷς ὦ ΔιόγενεςΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί γὰρ ἄλλο ἢ ἀνεμνήσθηνοἷα ἐποίει ἡ Ἑλλάς ἄρτι σε παρειληφότατὴν ἀρχὴν κολακεύοντες καὶ προστάτηναἱρούμενοι καὶ στρατηγὸν ἐπὶ τοὺς βαρ-βάρους ἔνιοι δὲ καὶ τοῖς δώδεκα θεοῖς προ-στιθέντες καὶ οἰκοδομοῦντές σοι νεὼς καὶθύοντες ὡς δράκοντος υἱῷ ἀλλ εἰπέ μοιποῦ σε οἱ Μακεδόνες ἔθαψαν ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἔτι ἐν Βαβυλῶνι κε-ῖμαι τριακοστὴν ἡμέραν ταύτην ὑπισχνε-ῖται δὲ Πτολεμαῖος ὁ ὑπασπιστής ἤν ποτε

99

οἰμώξεται μεμνημένος τῶν ὑπὲρ γῆς ἐνοἷς εὐδαιμονεῖν ᾤετο Διογένης δὲ καταγε-λάσεται αὐτοῦ καὶ τάφον ὁ μὲν ἐν Ἁλικαρ-νασσῷ ἐρεῖ ἑαυτοῦ ὑπὸ Ἀρτεμισίας τῆς γυ-ναικὸς καὶ ἀδελφῆς κατεσκευασμένον ὁΔιογένης δὲ τοῦ μὲν σώματος εἰ καί τινατάφον ἔχει οὐκ οἶδεν οὐδὲ γὰρ ἔμελεναὐτῷ τούτου λόγον δὲ τοῖς ἀρίστοις περὶτούτου καταλέλοιπεν ἀνδρὸς βίον βεβιω-κὼς ὑψηλότερον ὦ Καρῶν ἀνδραποδω-δέστατε τοῦ σοῦ μνήματος καὶ ἐν βεβαιο-τέρῳ χωρίῳ κατεσκευασμένον

ΝΙΡΕΩΣ ΚΑΙ ΘΕΡΣΙΤΟΥ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΝΙΡΕΥΣ Ἰδοὺ δή Μένιππος οὑτοσὶ δι-κάσει πότερος εὐμορφότερός ἐστιν εἰπέὦ Μένιππε οὐ καλλίων σοι δοκῶΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δὲ καὶ ἔστε πρότε-ρον οἶμαι χρὴ γὰρ τοῦτο εἰδέναι

164

ΝΙΡΕΥΣ Νιρεὺς καὶ ΘερσίτηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πότερος οὖν ὁ Νιρεὺς καὶπότερος ὁ Θερσίτης οὐδέπω γὰρ τοῦτοδῆλον ΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἓν μὲν ἤδη τοῦτο ἔχω ὅτιὅμοιός εἰμί σοι καὶ οὐδὲν τηλικοῦτον δια-φέρεις ἡλίκον σε Ὅμηρος ἐκεῖνος ὁ τυ-φλὸς ἐπῄνεσεν ἁπάντων εὐμορφότερονπροσειπών ἀλλ ὁ φοξὸς ἐγὼ καὶ ψεδνὸςοὐδὲν χείρων ἐφάνην τῷ δικαστῇ ὅρα δὲσύ ὦ Μένιππε ὅντινα καὶ εὐμορφότερονἡγῇΝΙΡΕΥΣ Ἐμέ γε τὸν Ἀγλαΐας καὶΧάροπος ldquoὃς κάλλιστος ἀνὴρ ὑπὸ ἼλιονἦλθονrdquoΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλ οὐχὶ καὶ ὑπὸ γῆνὡς οἶμαι κάλλιστος ἦλθες ἀλλὰ τὰ μὲνὀστᾶ ὅμοια τὸ δὲ κρανίον ταύτῃ μόνον ἄραδιακρίνοιτο ἀπὸ τοῦ Θερσίτου κρανίου ὅτιεὔθρυπτον τὸ σόν ἀλαπαδνὸν γὰρ αὐτὸ καὶοὐκ ἀνδρῶδες ἔχεις

165

ἀνιστᾶσιν αἱ πόλεις θεραπεύουσαι καὶ τὸμέγα ὄνομα πάντα κατ ὀλίγον ὑπορρεῖ καὶἄπεισιν ἀμελούμενα ἢν δὲ καὶ ὅτι μάλισταἐπὶ πλεῖστον παραμείνῃ τίς ἔτι ἀπόλαυσιςἀναισθήτῳ αὐτῷ γενομένῳ ὁρᾷς οἷα μὲνἔτι ζῶν ἕξεις πράγματα δεδιὼς καὶ φροντί-ζων καὶ κάμνων οἷα δὲ καὶ μετὰ τὴν ἀπαλ-λαγὴν ἔσται Ἀλλ ἤδη σὸν αἰτεῖν ὦ Τιμόλαε καὶ ὅπωςὑπερβαλῇ τούτους ὥσπερ εἰκὸς ἄνδρα συ-νετὸν καὶ πράγμασιν χρῆσθαι εἰδόταΤΙΜΟΛΑΟΣ Σκόπει γοῦν ὦ Λυκῖνε εἴτι ἐπιλήψιμον εὔξομαι καὶ ὅ τι ἂν εὐθῦναίτις δυνηθείη χρυσὸν μὲν οὖν καὶ θησαυρο-ὺς καὶ μεδίμνους νομίσματος ἢ βασιλείαςκαὶ πολέμους καὶ δείματα ὑπὲρ τῆς ἀρχῆςεἰκότως διέβαλες οὐκ αἰτήσομαι ἀβέβαιαγὰρ ταῦτά γε καὶ πολλὰς τὰς ἐπιβουλὰςἔχοντα καὶ πλέον τοῦ ἡδέος τὸ ἀνιαρὸν ἐναὐτοῖς ἦν ἐγὼ δὲ βούλομαι τὸν Ἑρμῆνἐντυχόντα μοι δοῦναι δακτυλίους τινὰς

50

τοιούτους τὴν δύναμιν ἕνα μὲν ὥστε ἀεὶἐρρῶσθαι καὶ ὑγιαίνειν τὸ σῶμα καὶ ἄτρω-τον εἶναι καὶ ἀπαθῆ ἕτερον δὲ ὡς μὴὁρᾶσθαι τὸν περιθέμενον οἷος ἦν ὁ τοῦ Γύ-γου τὸν δέ τινα ὡς ἰσχύειν ὑπὲρ ἄνδραςμυρίους καὶ ὅ τι ἂν ἄχθος ἅμα μυρίοι κι-νῆσαι μόλις δύναιντο τοῦτο ἐμὲ ῥᾳδίωςμόνον ἀνατίθεσθαι ἔτι δὲ καὶ πέτεσθαιπολὺ ἀπὸ τῆς γῆς ἀρθέντα καὶ πρὸς τοῦτοεἶναί μοι δακτύλιόν τινα καὶ μὴν καὶ ἐςὕπνον κατασπᾶν ὁπόσους ἂν ἐθέλω καὶἅπασαν θύραν προσιόντι μοι ἀνοίγεσθαιχαλωμένου τοῦ κλείθρου καὶ τοῦ μοχλοῦἀφαιρουμένου ταῦτα ἀμφότερα εἷς δακτύ-λιος δυνάσθω τὸ δὲ μέγιστον ἄλλος τιςἔστω ἐπὶ πᾶσιν ὁ ἥδιστος ὡς ἐράσμιονεἶναί με περιθέμενον παισὶ τοῖς ὡραίοιςκαὶ γυναιξὶ καὶ δήμοις ὅλοις καὶ μηδέναεἶναι ἀνέραστον καὶ ὅτῳ μὴ ποθεινότατοςἐγὼ καὶ ἀνὰ στόμα ὥστε πολλὰς γυναῖκαςοὐ φερούσας τὸν ἔρωτα καὶ ἀναρτᾶν ἑαυ-

51

ὑπὸ τῶν Φρυγῶν ἀμείνων ἠξίου εἶναι καὶἐπιτηδειότερος ἔχειν τὰ ὅπλα ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Αἰτιῶ τοιγαροῦν ὦγενναῖε τὴν Θέτιν ἣ δέον σοὶ τὴν κληρο-νομίαν τῶν ὅπλων παραδοῦναι συγγενεῖ γεὄντι φέρουσα ἐς τὸ κοινὸν κατέθετο αὐτάΑΙΑΣ Οὔκ ἀλλὰ τὸν Ὀδυσσέα ὃςἀντεποιήθη μόνοςΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Συγγνώμη ὦ Αἶαν εἰἄνθρωπος ὢν ὠρέχθη δόξης ἡδίστου πράγ-ματος ὑπὲρ οὗ καὶ ἡμῶν ἕκαστος κινδυ-νεύειν ὑπέμενεν ἐπεὶ καὶ ἐκράτησέ σου καὶταῦτα ἐπὶ Τρωσὶ δικασταῖςΑΙΑΣ Οἶδα ἐγώ ἥτις μου κατεδίκασενἀλλ οὐ θέμις λέγειν τι περὶ τῶν θεῶν τὸνδ οὖν Ὀδυσσέα μὴ οὐχὶ μισεῖν οὐκ ἂν δυ-ναίμην ὦ Ἀγάμεμνον οὐδ εἰ αὐτή μοι ἡἈθηνᾶ τοῦτο ἐπιτάττοι

142

ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ ΚΑΙΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ

ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ὦ δέσποτα καὶ βασι-λεῦ καὶ ἡμέτερε Ζεῦ καὶ σὺ Δήμητρος θύ-γατερ μὴ ὑπερίδητε δέησιν ἐρωτικήνΠΛΟΥΤΩΝ Σὺ δὲ τίνων δέῃ παρἡμῶν ἢ τίς ὢν τυγχάνειςΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εἰμὶ μὲν Πρωτεσίλα-ος ὁ Ἰφίκλου Φυλάκιος συστρατιώτης τῶνἈχαιῶν καὶ πρῶτος ἀποθανὼν τῶν ἐπἸλίῳ δέομαι δὲ ἀφεθεὶς πρὸς ὀλίγον ἀνα-βιῶναι πάλινΠΛΟΥΤΩΝ Τοῦτον μὲν τὸν ἔρωτα ὦΠρωτεσίλαε πάντες νεκροὶ ἐρῶσιν πλὴνοὐδεὶς ἂν αὐτῶν τύχοιΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀλλ οὐ τοῦ ζῆνἈϊδωνεῦ ἐρῶ ἔγωγε τῆς γυναικὸς δέ ἣννεόγαμον ἔτι ἐν τῷ θαλάμῳ καταλιπὼνᾠχόμην ἀποπλέων εἶτα ὁ κακοδαίμων ἐν

159

πιεῖν οὐ γὰρ σῶμα ἔχεις ἀλλ ἐκεῖνο μὲνἐν Λυδίᾳ που τέθαπται ὅπερ καὶ πεινῆνκαὶ διψῆν ἐδύνατο σὺ δὲ ἡ ψυχὴ πῶς ἂνἔτι ἢ διψῴης ἢ πίοιςΤΑΝΤΑΛΟΣ Τοῦτ αὐτὸ ἡ κόλασίςἐστι τὸ διψῆν τὴν ψυχὴν ὡς σῶμα οὖσανΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ τοῦτο μὲν οὕτωςπιστεύσομεν ἐπεὶ φῂς κολάζεσθαι τῷ δί-ψει τί δ οὖν σοι τὸ δεινὸν ἔσται ἢ δέδιαςμὴ ἐνδείᾳ τοῦ ποτοῦ ἀποθάνῃς οὐχ ὁρῶγὰρ ἄλλον ᾅδην μετὰ τοῦτον ἢ θάνατονἐντεῦθεν εἰς ἕτερον τόπονΤΑΝΤΑΛΟΣ Ὀρθῶς μὲν λέγεις καὶτοῦτο δ οὖν μέρος τῆς καταδίκης τὸ ἐπι-θυμεῖν πιεῖν μηδὲν δεόμενονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ληρεῖς ὦ Τάνταλε καὶὡς ἀληθῶς ποτοῦ δεῖσθαι δοκεῖς ἀκράτουγε ἐλλεβόρου νὴ Δία ὅστις τοὐναντίον τοῖςὑπὸ τῶν λυττώντων κυνῶν δεδηγμένοιςπέπονθας οὐ τὸ ὕδωρ ἀλλὰ τὴν δίψαν πεφο-βημένος

80

τούτωνΔΙΟΓΕΝΗΣ Βούλει καὶ πρὸς αὐτοὺςἐκείνους ἐντείλωμαί τι τοὺς φιλοσόφουςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Λέγε οὐ βαρὺ γὰροὐδὲ τοῦτοΔΙΟΓΕΝΗΣ Τὸ μὲν ὅλον παύσασθαιαὐτοῖς παρεγγύα ληροῦσι καὶ περὶ τῶνὅλων ἐρίζουσιν καὶ κέρατα φύουσιν ἀλλή-λοις καὶ κροκοδείλους ποιοῦσι καὶ τὰ τοια-ῦτα ἄπορα ἐρωτᾶν διδάσκουσι τὸν νοῦνΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ἀλλὰ ἐμὲ ἀμαθῆ καὶἀπαίδευτον εἶναι φάσκουσι κατηγοροῦντατῆς σοφίας αὐτῶν ΔΙΟΓΕΝΗΣ Σὺ δὲ οἰμώζειν αὐτοὺςπαρ ἐμοῦ λέγεΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Καὶ ταῦτα ὦ Διόγε-νες ἀπαγγελῶΔΙΟΓΕΝΗΣ Τοῖς πλουσίοις δ ὦ φίλ-τατον Πολυδεύκιον ἀπάγγελλε ταῦτα παρἡμῶν τί ὦ μάταιοι τὸν χρυσὸν φυλάττε-τε τί δὲ τιμωρεῖσθε ἑαυτοὺς λογιζόμενοι

61

ἦνΑΙΑΚΟΣ Ἐγώ σοι καὶ περὶ τοῦ Ἔρω-τος ἀποκρινοῦμαι τὰ δίκαια φήσει γὰραὐτὸς μὲν τοῦ ἐρᾶν τῷ Πάριδι ἴσως γεγε-νῆσθαι αἴτιος τοῦ θανάτου δέ σοι οὐδέναἄλλον ὦ Πρωτεσίλαε ἢ σεαυτόν ὃς ἐκλα-θόμενος τῆς νεογάμου γυναικός ἐπεὶ προ-σεφέρεσθε τῇ Τρῳάδι οὕτως φιλοκινδύνωςκαὶ ἀπονενοημένως προεπήδησας τῶν ἄλ-λων δόξης ἐρασθείς δι ἣν πρῶτος ἐν τῇἀποβάσει ἀπέθανεςΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Οὐκοῦν καὶ ὑπὲρἐμαυτοῦ σοι ὦ Αἰακέ ἀποκρινοῦμαι δι-καιότερα οὐ γὰρ ἐγὼ τούτων αἴτιος ἀλλὰἡ Μοῖρα καὶ τὸ ἐξ ἀρχῆς οὕτως ἐπικε-κλῶσθαιΑΙΑΚΟΣ Ὀρθῶς τί οὖν τούτους αἰτιᾷ

158

ΜΙΝΩΟΣ ΚΑΙ ΣΩΣΤΡΑΤΟΥ

ΜΙΝΩΣ Ὁ μὲν λῃστὴς οὑτοσὶ Σώστρα-τος εἰς τὸν Πυριφλεγέθοντα ἐμβεβλήσθωὁ δὲ ἱερόσυλος ὑπὸ τῆς Χιμαίρας διασπα-σθήτω ὁ δὲ τύραννος ὦ Ἑρμῆ παρὰ τὸνΤιτυὸν ἀποταθεὶς ὑπὸ τῶν γυπῶν καὶαὐτὸς κειρέσθω τὸ ἧπαρ ὑμεῖς δὲ οἱ ἀγα-θοὶ ἄπιτε κατὰ τάχος εἰς τὸ Ἠλύσιον πεδί-ον καὶ τὰς μακάρων νήσους κατοικεῖτεἀνθ ὧν δίκαια ἐποιεῖτε παρὰ τὸν βίονΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ἄκουσον ὦ Μίνως εἴσοι δίκαια δόξω λέγεινΜΙΝΩΣ Νῦν ἀκούσω αὖθις οὐ γὰρ ἐξε-λήλεγξαι ὦ Σώστρατε πονηρὸς ὢν καὶ το-σούτους ἀπεκτονώςΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ἐλήλεγμαι μέν ἀλλὅρα εἰ δικαίως κολασθήσομαιΜΙΝΩΣ Καὶ πάνυ εἴ γε ἀποτίνειν τὴνἀξίαν δίκαιονΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ὅμως ἀπόκριναί μοι ὦ

143

τοὺς τόκους καὶ τάλαντα ἐπὶ ταλάντοις συ-ντιθέντες οὓς χρὴ ἕνα ὀβολὸν ἔχονταςἥκειν μετ ὀλίγονΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Εἰρήσεται καὶ ταῦταπρὸς ἐκείνουςΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλὰ καὶ τοῖς καλοῖς τεκαὶ ἰσχυροῖς λέγε Μεγίλλῳ τε τῷ Κοριν-θίῳ καὶ Δαμοξένῳ τῷ παλαιστῇ ὅτι παρἡμῖν οὔτε ἡ ξανθὴ κόμη οὔτε τὰ χαροπὰ ἢμέλανα ὄμματα ἢ ἐρύθημα ἐπὶ τοῦ προ-σώπου ἔτι ἔστιν ἢ νεῦρα εὔτονα ἢ ὦμοικαρτεροί ἀλλὰ πάντα μία ἡμῖν κόνιςφασί κρανία γυμνὰ τοῦ κάλλουςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Οὐ χαλεπὸν οὐδὲ τα-ῦτα εἰπεῖν πρὸς τοὺς καλοὺς καὶ ἰσχυρούςΔΙΟΓΕΝΗΣ Καὶ τοῖς πένησιν ὦΛάκων ndash πολλοὶ δ εἰσὶ καὶ ἀχθόμενοι τῷπράγματι καὶ οἰκτείροντες τὴν ἀπορίαν ndashλέγε μήτε δακρύειν μήτε οἰμώζειν διηγη-σάμενος τὴν ἐνταῦθα ἰσοτιμίαν καὶ ὅτιὄψονται τοὺς ἐκεῖ πλουσίους οὐδὲν ἀμεί-

62

νά ὦ Αἰακέ

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΤΑΝΤΑΛΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Τί κλάεις ὦ Τάνταλε ἢτί σεαυτὸν ὀδύρῃ ἐπὶ τῇ λίμνῃ ἑστώςΤΑΝΤΑΛΟΣ Ὅτι ὦ Μένιππεἀπόλωλα ὑπὸ τοῦ δίψουςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὕτως ἀργὸς εἶ ὡς μὴἐπικύψας πιεῖν ἢ καὶ νὴ Δί ἀρυσάμενοςκοίλῃ τῇ χειρίΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲν ὄφελος εἰ ἐπικύ-ψαιμι φεύγει γὰρ τὸ ὕδωρ ἐπειδὰν προ-σιόντα αἴσθηταί με ἢν δέ ποτε καὶ ἀρύσω-μαι καὶ προσενέγκω τῷ στόματι οὐ φθάνωβρέξας ἄκρον τὸ χεῖλος καὶ διὰ τῶν δα-κτύλων διαρρυὲν οὐκ οἶδ ὅπως αὖθις ἀπο-λείπει ξηρὰν τὴν χεῖρά μοιΜΕΝΙΠΠΟΣ Τεράστιόν τι πάσχεις ὦΤάνταλε ἀτὰρ εἰπέ μοι τί δαὶ καὶ δέῃ τοῦ

79

Μίνως βραχὺ γάρ τι ἐρήσομαί σεΜΙΝΩΣ Λέγε μὴ μακρὰ μόνον ὡς καὶτοὺς ἄλλους διακρίνωμεν ἤδηΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ὁπόσα ἔπραττον ἐν τῷβίῳ πότερα ἑκὼν ἔπραττον ἢ ἐπεκέκλω-στό μοι ὑπὸ τῆς ΜοίραςΜΙΝΩΣ Ὑπὸ τῆς Μοίρας δηλαδή ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Οὐκοῦν καὶ οἱ χρηστοὶἅπαντες καὶ οἱ πονηροὶ δοκοῦντες ἡμεῖςἐκείνῃ ὑπηρετοῦντες ταῦτα ἐδρῶμενΜΙΝΩΣ Ναί τῇ Κλωθοῖ ἣ ἑκάστῳἐπέταξε γεννηθέντι τὰ πρακτέαΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Εἰ τοίνυν ἀναγκασθείςτις ὑπ ἄλλου φονεύσειέν τινα οὐ δυνάμενοςἀντιλέγειν ἐκείνῳ βιαζομένῳ οἷον δήμιοςἢ δορυφόρος ὁ μὲν δικαστῇ πεισθείς ὁ δὲτυράννῳ τίνα αἰτιάσῃ τοῦ φόνουΜΙΝΩΣ Δῆλον ὡς τὸν δικαστὴν ἢ τὸντύραννον ἐπεὶ οὐδὲ τὸ ξίφος αὐτό ὑπηρε-τεῖ γὰρ ὄργανον ὂν τοῦτο πρὸς τὸν θυμὸντῷ πρώτῳ παρασχόντι τὴν αἰτίαν

144

Τροίαν ἤγαγενΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εὖ λέγεις ἐκεῖνόνμοι αἰτιατέονΜΕΝΕΛΑΟΣ Οὐκ ἐμέ ὦ βέλτιστεἀλλὰ δικαιότερον τὸν Πάριν ὃς ἐμοῦ τοῦξένου τὴν γυναῖκα παρὰ πάντα τὰ δίκαιαᾤχετο ἁρπάσας οὗτος γὰρ οὐχ ὑπὸ σοῦμόνου ἀλλ ὑπὸ πάντων Ἑλλήνων τε καὶβαρβάρων ἄξιος ἄγχεσθαι τοσούτοις θα-νάτου αἴτιος γεγενημένος ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἄμεινον οὕτω σὲτοιγαροῦν ὦ Δύσπαρι οὐκ ἀφήσω ποτὲἀπὸ τῶν χειρῶνΠΑΡΙΣ Ἄδικα ποιῶν ὦ Πρωτεσίλαεκαὶ ταῦτα ὁμότεχνον ὄντα σοι ἐρωτικὸςγὰρ καὶ αὐτός εἰμι καὶ τῷ αὐτῷ θεῷ κα-τέσχημαι οἶσθα δὲ ὡς ἀκούσιόν τί ἐστινκαί τις ἡμᾶς δαίμων ἄγει ἔνθα ἂν ἐθέλῃκαὶ ἀδύνατόν ἐστιν ἀντιτάττεσθαι αὐτῷΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εὖ λέγεις εἴθε οὖνμοι τὸν Ἔρωτα ἐνταῦθα λαβεῖν δυνατὸν

157

ΣΩΚΡΑΤΗΣ Καὶ αὐτὸς ἔφασκον ταῦταπρὸς αὐτούς οἱ δὲ εἰρωνείαν τὸ πρᾶγμαᾤοντο εἶναιΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δέ εἰσιν οὗτοι οἱπερὶ σέΣΩΚΡΑΤΗΣ Χαρμίδης ὦ Μένιππεκαὶ Φαῖδρος καὶ ὁ τοῦ ΚλεινίουΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε ὦ Σώκρατες ὅτικἀνταῦθα μέτει τὴν σεαυτοῦ τέχνην καὶοὐκ ὀλιγωρεῖς τῶν καλῶνΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί γὰρ ἂν ἥδιον ἄλλοπράττοιμι ἀλλὰ πλησίον ἡμῶν κατάκεισοεἰ δοκεῖΜΕΝΙΠΠΟΣ Μὰ Δί ἐπεὶ παρὰ τὸνΚροῖσον καὶ τὸν Σαρδανάπαλλον ἄπειμιπλησίον οἰκήσων αὐτῶν ἔοικα γοῦν οὐκὀλίγα γελάσεσθαι οἰμωζόντων ἀκούων ΑΙΑΚΟΣ Κἀγὼ ἤδη ἄπειμι μὴ καί τιςἡμᾶς νεκρὸς λάθῃ διαφυγών τὰ πολλὰ δεἰσαῦθις ὄψει ὦ ΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἄπιθι καὶ ταυτὶ γὰρ ἱκα-

78

νους αὑτῶν καὶ Λακεδαιμονίοις δὲ τοῖςσοῖς ταῦτα εἰ δοκεῖ παρ ἐμοῦ ἐπιτίμησονλέγων ἐκλελύσθαι αὐτούςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Μηδέν ὦ Διόγενεςπερὶ Λακεδαιμονίων λέγε οὐ γὰρ ἀνέξομαίγε ἃ δὲ πρὸς τοὺς ἄλλους ἔφησθα ἀπαγγε-λῶΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐάσωμεν τούτους ἐπείσοι δοκεῖ σὺ δὲ οἷς προεῖπον ἀπένεγκονπαρ ἐμοῦ τοὺς λόγους

ΧΑΡΩΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΧΑΡΩΝ Ἀπόδος ὦ κατάρατε τὰ πορ-θμεῖαΜΕΝΙΠΠΟΣ Βόα εἰ τοῦτό σοι ὦΧάρων ἥδιονΧΑΡΩΝ Ἀπόδος φημί ἀνθ ὧν σε διε-πορθμεύσαμενΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκ ἂν λάβοις παρὰ τοῦ

63

ΑΧΙΛΛΕΥΣ Ἑταιρικὴ μὲν ἡ παραίνε-σις ἐμὲ δὲ οὐκ οἶδ ὅπως ἡ μνήμη τῶνπαρὰ τὸν βίον ἀνιᾷ οἶμαι δὲ καὶ ὑμῶν ἕκα-στον εἰ δὲ μὴ ὁμολογεῖτε ταύτῃ χείρουςἐστὲ καθ ἡσυχίαν αὐτὸ πάσχοντες ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Οὔκ ἀλλ ἀμείνους ὦἈχιλλεῦ τὸ γὰρ ἀνωφελὲς τοῦ λέγεινὁρῶμεν σιωπᾶν γὰρ καὶ φέρειν καὶ ἀνέχε-σθαι δέδοκται ἡμῖν μὴ καὶ γέλωτα ὄφλω-μεν ὥσπερ σὺ τοιαῦτα εὐχόμενος

ΑΙΑΚΟΥ ΚΑΙ ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ

ΑΙΑΚΟΣ Τί ἄγχεις ὦ Πρωτεσίλαετὴν Ἑλένην προσπεσώνΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ὅτι διὰ ταύτην ὦΑἰακέ ἀπέθανον ἡμιτελῆ μὲν τὸν δόμονκαταλιπών χήραν τε νεόγαμον γυναῖκαΑΙΑΚΟΣ Αἰτιῶ τοίνυν τὸν Μενέλαονὅστις ὑμᾶς ὑπὲρ τοιαύτης γυναικὸς ἐπὶ

156

ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Εὖ γε ὦ Μίνως ὅτι καὶἐπιδαψιλεύῃ τῷ παραδείγματι ἢν δέ τιςἀποστείλαντος τοῦ δεσπότου ἥκῃ αὐτὸςχρυσὸν ἢ ἄργυρον κομίζων τίνι τὴν χάρινἰστέον ἢ τίνα εὐεργέτην ἀναγραπτέονΜΙΝΩΣ Τὸν πέμψαντα ὦ Σώστρατεδιάκονος γὰρ ὁ κομίσας ἦν ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Οὐκοῦν ὁρᾷς πῶς ἄδικαποιεῖς κολάζων ἡμᾶς ὑπηρέτας γενομένουςὧν ἡ Κλωθὼ προσέταττεν καὶ τούτους τι-μήσας τοὺς διακονησαμένους ἀλλοτρίοιςἀγαθοῖς οὐ γὰρ δὴ ἐκεῖνό γε εἰπεῖν ἔχοιτις ὡς ἀντιλέγειν δυνατὸν ἦν τοῖς μετὰπάσης ἀνάγκης προστεταγμένοιςΜΙΝΩΣ Ὦ Σώστρατε πολλὰ ἴδοις ἂνκαὶ ἄλλα οὐ κατὰ λόγον γιγνόμενα εἰἀκριβῶς ἐξετάζοις πλὴν ἀλλὰ σὺ τοῦτοἀπολαύσεις τῆς ἐπερωτήσεως διότι οὐλῃστὴς μόνον ἀλλὰ καὶ σοφιστής τις εἶναιδοκεῖς ἀπόλυσον αὐτόν ὦ Ἑρμῆ καὶ μη-κέτι κολαζέσθω ὅρα δὲ μὴ καὶ τοὺς ἄλ-

145

μὴ ἔχοντοςΧΑΡΩΝ Ἔστι δέ τις ὀβολὸν μὴ ἔχων ΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἰ μὲν καὶ ἄλλος τις οὐκοἶδα ἐγὼ δ οὐκ ἔχωΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄγξω σε νὴ τὸν Πλού-τωνα ὦ μιαρέ ἢν μὴ ἀποδῷςΜΕΝΙΠΠΟΣ Κἀγὼ τῷ ξύλῳ σου πα-τάξας διαλύσω τὸ κρανίονΧΑΡΩΝ Μάτην οὖν ἔσῃ πεπλευκὼς το-σοῦτον πλοῦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὁ Ἑρμῆς ὑπὲρ ἐμοῦ σοιἀποδότω ὅς με παρέδωκέ σοιΕΡΜΗΣ Νὴ Δί ὀναίμην γε εἰ μέλλωκαὶ ὑπερεκτίνειν τῶν νεκρῶνΧΑΡΩΝ Οὐκ ἀποστήσομαί σουΜΕΝΙΠΠΟΣ Τούτου γε ἕνεκα νεωλκή-σας τὸ πορθμεῖον παράμενε πλὴν ἀλλ ὅ γεμὴ ἔχω πῶς ἂν λάβοιςΧΑΡΩΝ Σὺ δ οὐκ ᾔδεις κομίζειν δέονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤιδειν μέν οὐκ εἶχον δέτί οὖν ἐχρῆν διὰ τοῦτο μὴ ἀποθανεῖν

64

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ τοῦτο ὅμοιον σιμοὶγὰρ ἅπαντεςΣΩΚΡΑΤΗΣ Ἐμὲ ζητεῖς ὦ ΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μάλα ὦ ΣώκρατεςΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί τὰ ἐν ἈθήναιςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πολλοὶ τῶν νέων φιλοσο-φεῖν λέγουσι καὶ τά γε σχήματα αὐτὰ καὶτὰ βαδίσματα εἰ θεάσαιτό τις ἄκροι φι-λόσοφοιΣΩΚΡΑΤΗΣ Μάλα πολλοὺς ἑώρακαΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ ἑώρακας οἶμαιοἷος ἧκε παρὰ σοὶ Ἀρίστιππος ἢ Πλάτωναὐτός ὁ μὲν ἀποπνέων μύρον ὁ δὲ τοὺς ἐνΣικελίᾳ τυράννους θεραπεύειν ἐκμαθών ΣΩΚΡΑΤΗΣ Περὶ ἐμοῦ δὲ τί φρονο-ῦσινΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὐδαίμων ὦ Σώκρατεςἄνθρωπος εἶ τά γε τοιαῦτα πάντες γοῦν σεθαυμάσιον οἴονται ἄνδρα γεγενῆσθαι καὶπάντα ἐγνωκέναι καὶ ταῦτα ndash οἶμαι γὰρτἀληθῆ λέγειν ndash οὐδὲν εἰδότα

77

λους νεκροὺς τὰ ὅμοια ἐρωτᾶν διδάξῃς

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΑΝΝΙΒΟΥ ΜΙΝΩΟΣ ΚΑΙ ΣΚΙΠΙΩΝΟΣ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐμὲ δεῖ προκεκρίσθαισου ὦ Λίβυ ἀμείνων γάρ εἰμιΑΝΝΙΒΑΣ Οὐ μὲν οὖν ἀλλ ἐμέΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκοῦν ὁ Μίνως δικα-σάτω ΜΙΝΩΣ Τίνες δὲ ἐστέΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὗτος μὲν Ἀννίβας ὁΚαρχηδόνιος ἐγὼ δὲ Ἀλέξανδρος ὁ Φιλίπ-πουΜΙΝΩΣ Νὴ Δία ἔνδοξοί γε ἀμφότεροιἀλλὰ περὶ τίνος ὑμῖν ἡ ἔριςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Περὶ προεδρίας φησὶγὰρ οὗτος ἀμείνων γεγενῆσθαι στρατηγὸςἐμοῦ ἐγὼ δέ ὥσπερ ἅπαντες ἴσασιν οὐχὶτούτου μόνον ἀλλὰ πάντων σχεδὸν τῶνπρὸ ἐμοῦ φημι διενεγκεῖν τὰ πολέμια

146

τῷ αὐτῷ ζόφῳ ὅμοιοι καὶ κατ οὐδὲν ἀλλή-λων διαφέροντες καὶ οὔτε οἱ τῶν Τρώωννεκροὶ δεδίασίν με οὔτε οἱ τῶν Ἀχαιῶν θε-ραπεύουσιν ἰσηγορία δὲ ἀκριβὴς καὶ νε-κρὸς ὅμοιος ldquoἠμὲν κακὸς ἠδὲ καὶ ἐσθλόςrdquoταῦτά με ἀνιᾷ καὶ ἄχθομαι ὅτι μὴ θητεύωζῶνΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Ὅμως τί οὖν ἄν τιςπάθοι ὦ Ἀχιλλεῦ ταῦτα γὰρ ἔδοξε τῇ φύ-σει πάντως ἀποθνήσκειν ἅπαντας ὥστεχρὴ ἐμμένειν τῷ νόμῳ καὶ μὴ ἀνιᾶσθαιτοῖς διατεταγμένοις ἄλλως τε ὁρᾷς τῶνἑταίρων ὅσοι περὶ σέ ἐσμεν οἵδε μετὰ μι-κρὸν δὲ καὶ Ὀδυσσεὺς ἀφίξεται πάντωςφέρει δὲ παραμυθίαν καὶ ἡ κοινωνία τοῦπράγματος καὶ τὸ μὴ μόνον αὐτὸν πεπον-θέναι ὁρᾷς τὸν Ἡρακλέα καὶ τὸν Μελέα-γρον καὶ ἄλλους θαυμαστοὺς ἄνδρας οἳοὐκ ἂν οἶμαι δέξαιντο ἀνελθεῖν εἴ τις αὐτο-ὺς ἀναπέμψειε θητεύσοντας ἀκλήροις καὶἀβίοις ἀνδράσιν

155

ΑΙΑΚΟΣ Ἐμπεδοκλῆς ὦ Μένιππεἡμίεφθος ἀπὸ τῆς Αἴτνης παρώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ χαλκόπου βέλτιστε τίπαθὼν σεαυτὸν εἰς τοὺς κρατῆρας ἐνέβα-λεςΕΜΠΕΔΟΚΛΗΣ Μελαγχολία τις ὦΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ μὰ Δί ἀλλὰ κενοδοξίακαὶ τῦφος καὶ πολλὴ κόρυζα ταῦτά σεἀπηνθράκωσεν αὐταῖς κρηπῖσιν οὐκἀνάξιον ὄντα πλὴν οὐδέν σε ὤνησεν τὸσόφισμα ἐφωράθης γὰρ τεθνεώς ὁ Σω-κράτης δέ ὦ Αἰακέ ποῦ ποτε ἄρα ἐστίνΑΙΑΚΟΣ Μετὰ Νέστορος καὶ Παλαμή-δους ἐκεῖνος ληρεῖ τὰ πολλάΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως ἐβουλόμην ἰδεῖναὐτόν εἴ που ἐνθάδε ἐστίν ΑΙΑΚΟΣ Ὁρᾷς τὸν φαλακρόνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἅπαντες φαλακροί εἰσινὥστε πάντων ἂν εἴη τοῦτο τὸ γνώρισμαΑΙΑΚΟΣ Τὸν σιμὸν λέγω

76

ΧΑΡΩΝ Μόνος οὖν αὐχήσεις προῖκαπεπλευκέναιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ προῖκα ὦ βέλτιστεκαὶ γὰρ ἤντλησα καὶ τῆς κώπης συνεπελα-βόμην καὶ οὐκ ἔκλαον μόνος τῶν ἄλλωνἐπιβατῶνΧΑΡΩΝ Οὐδὲν ταῦτα πρὸς πορθμέατὸν ὀβολὸν ἀποδοῦναί σε δεῖ οὐ θέμις ἄλ-λως γενέσθαιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἄπαγέ με αὖθιςἐς τὸν βίονΧΑΡΩΝ Χάριεν λέγεις ἵνα καὶ πληγὰςἐπὶ τούτῳ παρὰ τοῦ Αἰακοῦ προσλάβωΜΕΝΙΠΠΟΣ Μὴ ἐνόχλει οὖνΧΑΡΩΝ Δεῖξον τί ἐν τῇ πήρᾳ ἔχειςΜΕΝΙΠΠΟΣ Θέρμους εἰ θέλεις καὶτῆς Ἑκάτης τὸ δεῖπνονΧΑΡΩΝ Πόθεν τοῦτον ἡμῖν ὦ Ἑρμῆτὸν κύνα ἤγαγες οἷα δὲ καὶ ἐλάλει παρὰτὸν πλοῦν τῶν ἐπιβατῶν ἁπάντων καταγε-λῶν καὶ ἐπισκώπτων καὶ μόνος ᾄδων

65

ἐπάρουρος ὢν θητεύειν παρά τινι τῶνἀκλήρων ldquoᾧ μὴ βίοτος πολὺς εἴηrdquo μᾶλλονἢ πάντων ἀνάσσειν τῶν νεκρῶν ταῦτα μὲνοὖν ἀγεννῆ τινα Φρύγα δειλὸν καὶ πέρατοῦ καλῶς ἔχοντος φιλόζῳον ἴσως ἐχρῆνλέγειν τὸν Πηλέως δὲ υἱόν τὸν φιλοκινδυ-νότατον ἡρώων ἁπάντων ταπεινὰ οὕτωπερὶ αὑτοῦ διανοεῖσθαι πολλὴ αἰσχύνη καὶἐναντιότης πρὸς τὰ πεπραγμένα σοι ἐν τῷβίῳ ὃς ἐξὸν ἀκλεῶς ἐν τῇ Φθιώτιδι πολυ-χρόνιον βασιλεύειν ἑκὼν προείλου τὸνμετὰ τῆς ἀγαθῆς δόξης θάνατονΑΧΙΛΛΕΥΣ Ὦ παῖ Νέστορος ἀλλὰτότε μὲν ἄπειρος ἔτι τῶν ἐνταῦθα ὢν καὶτὸ βέλτιον ἐκείνων ὁπότερον ἦν ἀγνοῶν τὸδύστηνον ἐκεῖνο δοξάριον προετίμων τοῦβίου νῦν δὲ συνίημι ἤδη ὡς ἐκείνη μὲνἀνωφελής εἰ καὶ ὅτι μάλιστα οἱ ἄνω ῥα-ψῳδήσουσιν μετὰ νεκρῶν δὲ ὁμοτιμία καὶοὔτε τὸ κάλλος ἐκεῖνο ὦ Ἀντίλοχε οὔτε ἡἰσχὺς πάρεστιν ἀλλὰ κείμεθα ἅπαντες ὑπὸ

154

ΜΙΝΩΣ Οὐκοῦν ἐν μέρει ἑκάτεροςεἰπάτω σὺ δὲ πρῶτος ὁ Λίβυς λέγεΑΝΝΙΒΑΣ Ἓν μὲν τοῦτο ὦ Μίνωςὠνάμην ὅτι ἐνταῦθα καὶ τὴν Ἑλλάδα φω-νὴν ἐξέμαθον ὥστε οὐδὲ ταύτῃ πλέονοὗτος ἐνέγκαιτό μου φημὶ δὲ τούτουςμάλιστα ἐπαίνου ἀξίους εἶναι ὅσοι τὸ μη-δὲν ἐξ ἀρχῆς ὄντες ὅμως ἐπὶ μέγα προε-χώρησαν δι αὑτῶν δύναμίν τε περιβαλόμε-νοι καὶ ἄξιοι δόξαντες ἀρχῆς ἔγωγ οὖνμετ ὀλίγων ἐξορμήσας εἰς τὴν Ἰβηρίαν τὸπρῶτον ὕπαρχος ὢν τῷ ἀδελφῷ μεγίστωνἠξιώθην ἄριστος κριθείς καὶ τούς τε Κελ-τίβηρας εἷλον καὶ Γαλατῶν ἐκράτησα τῶνἑσπερίων καὶ τὰ μεγάλα ὄρη ὑπερβὰς τὰπερὶ τὸν Ἠριδανὸν ἅπαντα κατέδραμονκαὶ ἀναστάτους ἐποίησα τοσαύτας πόλειςκαὶ τὴν πεδινὴν Ἰταλίαν ἐχειρωσάμην καὶμέχρι τῶν προαστείων τῆς προὐχούσηςπόλεως ἦλθον καὶ τοσούτους ἀπέκτειναμιᾶς ἡμέρας ὥστε τοὺς δακτυλίους αὐτῶν

147

οἰμωζόντων ἐκείνωνΕΡΜΗΣ Ἀγνοεῖς ὦ Χάρων ὅντινα ἄν-δρα διεπόρθμευσας ἐλεύθερον ἀκριβῶςοὐδένος αὐτῷ μέλει οὗτός ἐστιν ὁ Μένιπ-ποςΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄν σε λάβω ποτέ ndashΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἂν λάβῃς ὦ βέλτιστεδὶς δὲ οὐκ ἂν λάβοις

ΝΕΚΡΩΝ ΠΛΟΥΤΩΝΙ ΚΑΤΑ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΚΡΟΙΣΟΣ Οὐ φέρομεν ὦ ΠλούτωνΜένιππον τουτονὶ τὸν κύνα παροικοῦνταὥστε ἢ ἐκεῖνόν ποι κατάστησον ἢ ἡμεῖς με-τοικήσομεν εἰς ἕτερον τόπονΠΛΟΥΤΩΝ Τί δ ὑμᾶς δεινὸν ἐργάζε-ται ὁμόνεκρος ὤνΚΡΟΙΣΟΣ Ἐπειδὰν ἡμεῖς οἰμώζωμενκαὶ στένωμεν ἐκείνων μεμνημένοι τῶν

66

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Χαῖρε ὦ Εὔφορβε ἢἌπολλον ἢ ὅ τι ἂν θέλῃςΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Μὴ καὶ σύ γε ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκέτι χρυσοῦς ὁ μηρόςσοιΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Οὐ γάρ ἀλλὰ φέρε ἴδωεἴ τί σοι ἐδώδιμον ἡ πήρα ἔχειΜΕΝΙΠΠΟΣ Κυάμους ὦγαθέ ὥστε οὐτουτί σοι ἐδώδιμονΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Δὸς μόνον ἄλλα παρὰνεκροῖς δόγματα ἔμαθον γάρ ὡς οὐδὲνἴσον κύαμοι καὶ κεφαλαὶ τοκήων ἐνθάδεΑΙΑΚΟΣ Οὗτος δὲ Σόλων ὁ Ἐξηκεστί-δου καὶ Θαλῆς ἐκεῖνος καὶ παρ αὐτοὺςΠιττακὸς καὶ οἱ ἄλλοι ἑπτὰ δὲ πάντεςεἰσὶν ὡς ὁρᾷς ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἄλυποι ὦ Αἰακέ οὗτοιμόνοι καὶ φαιδροὶ τῶν ἄλλων ὁ δὲ σποδοῦἀνάπλεως καθάπερ ἐγκρυφίας ἄρτος ὁταῖς φλυκταίναις ἐξηνθηκώς τίς ἐστιν

75

μεδίμνοις ἀπομετρῆσαι καὶ τοὺς ποταμοὺςγεφυρῶσαι νεκροῖς καὶ ταῦτα πάντα ἔπρα-ξα οὔτε Ἄμμωνος υἱὸς ὀνομαζόμενος οὔτεθεὸς εἶναι προσποιούμενος ἢ ἐνύπνια τῆςμητρὸς διεξιών ἀλλ ἄνθρωπος εἶναι ὁμο-λογῶν στρατηγοῖς τε τοῖς συνετωτάτοιςἀντεξεταζόμενος καὶ στρατιώταις τοῖς μα-χιμωτάτοις συμπλεκόμενος οὐ Μήδουςκαὶ Ἀρμενίους καταγωνιζόμενος ὑποφεύ-γοντας πρὶν διώκειν τινὰ καὶ τῷ τολμήσα-ντι παραδιδόντας εὐθὺς τὴν νίκην Ἀλέξαν-δρος δὲ πατρῴαν ἀρχὴν παραλαβὼν ηὔξη-σεν καὶ παρὰ πολὺ ἐξέτεινε χρησάμενος τῇτῆς τύχης ὁρμῇ ἐπεὶ δ οὖν ἐνίκησέ τε καὶτὸν ὄλεθρον ἐκεῖνον Δαρεῖον ἐν Ἰσσῷ τεκαὶ Ἀρβήλοις ἐκράτησεν ἀποστὰς τῶν πα-τρῴων προσκυνεῖσθαι ἠξίου καὶ δίαιταντὴν Μηδικὴν μετεδιῄτησεν ἑαυτὸν καὶἐμιαιφόνει ἐν τοῖς συμποσίοις τοὺς φίλουςκαὶ συνελάμβανεν ἐπὶ θανάτῳ ἐγὼ δὲἦρξα ἐπ ἴσης τῆς πατρίδος καὶ ἐπειδὴ με-

148

ΣΚΙΠΙΩΝ Ἀλεξάνδρου μὲν ἥττων εἶναιτοῦ δὲ Ἀννίβου ἀμείνων ὃς ἐδίωξα νική-σας αὐτὸν καὶ φυγεῖν καταναγκάσας ἀτί-μως πῶς οὖν οὐκ ἀναίσχυντος οὗτος ὃςπρὸς Ἀλέξανδρον ἁμιλλᾶται ᾧ οὐδὲ Σκιπί-ων ἐγὼ ὁ νενικηκὼς ἐμαυτὸν παραβάλλε-σθαι ἀξιῶ ΜΙΝΩΣ Νὴ Δί εὐγνώμονα φῄς ὦ Σκι-πίων ὥστε πρῶτος μὲν κεκρίσθω Ἀλέξαν-δρος μετ αὐτὸν δὲ σύ εἶτα εἰ δοκεῖ τρί-τος Ἀννίβας οὐδὲ οὗτος εὐκαταφρόνητοςὤν

ΑΧΙΛΛΕΩΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΛΟΧΟΥ

ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Οἷα πρῴην Ἀχιλλεῦπρὸς τὸν Ὀδυσσέα σοι εἴρηται περὶ τοῦθανάτου ὡς ἀγεννῆ καὶ ἀνάξια τοῖν διδα-σκάλοιν ἀμφοῖν Χείρωνός τε καὶ Φοίνι-κος ἠκροώμην γάρ ὁπότε ἔφης βούλεσθαι

153

πται ἄγνωστα καὶ ἄμορφα κόνις πάντακαὶ λῆρος πολύς ἀμενηνὰ ὡς ἀληθῶςκάρηνα οὗτος δέ ὦ Αἰακέ τίς ἐστινΑΙΑΚΟΣ Κῦρός ἐστιν οὗτος δὲ Κρο-ῖσος ὁ δ ὑπὲρ αὐτὸν Σαρδανάπαλλος ὁ δὑπὲρ τούτους Μίδας ἐκεῖνος δὲ ΞέρξηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα σέ ὦ κάθαρμα ἡἙλλὰς ἔφριττε ζευγνύντα μὲν τὸν Ἑλλή-σποντον διὰ δὲ τῶν ὀρῶν πλεῖν ἐπιθυμο-ῦντα οἷος δὲ καὶ ὁ Κροῖσός ἐστιν τὸν Σαρ-δανάπαλλον δέ ὦ Αἰακέ πατάξαι μοικατὰ κόρρης ἐπίτρεψονΑΙΑΚΟΣ Μηδαμῶς διαθρύπτεις γὰραὐτοῦ τὸ κρανίον γυναικεῖον ὄνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἀλλὰ προσπτύσο-μαί γε πάντως αὐτῷ ἀνδρογύνῳ γε ὄντι ΑΙΑΚΟΣ Βούλει σοὶ ἐπιδείξω καὶ τοὺςσοφούςΜΕΝΙΠΠΟΣ Νὴ Δία γεΑΙΑΚΟΣ Πρῶτος οὗτός σοι ὁ Πυθα-γόρας ἐστί

74

ἄνω Μίδας μὲν οὑτοσὶ τοῦ χρυσίου Σαρ-δανάπαλλος δὲ τῆς πολλῆς τρυφῆς ἐγὼ δὲΚροῖσος τῶν θησαυρῶν ἐπιγελᾷ καὶ ἐξο-νειδίζει ἀνδράποδα καὶ καθάρματα ἡμᾶςἀποκαλῶν ἐνίοτε δὲ καὶ ᾄδων ἐπιταράττειἡμῶν τὰς οἰμωγάς καὶ ὅλως λυπηρόςἐστιν ΠΛΟΥΤΩΝ Τί ταῦτά φασιν ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀληθῆ ὦ Πλούτων μισῶγὰρ αὐτοὺς ἀγεννεῖς καὶ ὀλεθρίους ὄνταςοἷς οὐκ ἀπέχρησεν βιῶναι κακῶς ἀλλὰ καὶἀποθανόντες ἔτι μέμνηνται καὶ περιέχο-νται τῶν ἄνω χαίρω τοιγαροῦν ἀνιῶναὐτούςΠΛΟΥΤΩΝ Ἀλλ οὐ χρή λυποῦνταιγὰρ οὐ μικρῶν στερόμενοιΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ σὺ μωραίνεις ὦΠλούτων ὁμόψηφος ὢν τοῖς τούτων στε-ναγμοῖςΠΛΟΥΤΩΝ Οὐδαμῶς ἀλλ οὐκ ἂν

67

νηρίᾳ καὶ ἀπιστίᾳ καὶ δόλοις νόμιμον δὲ ἢπροφανὲς οὐδέν ἐπεὶ δέ μοι ὠνείδισεν τὴντρυφήν ἐκλελῆσθαί μοι δοκεῖ οἷα ἐποίει ἐνΚαπύῃ ἑταίραις συνὼν καὶ τοὺς τοῦ πο-λέμου καιροὺς ὁ θαυμάσιος καθηδυπαθῶνἐγὼ δὲ εἰ μὴ μικρὰ τὰ ἑσπέρια δόξας ἐπὶτὴν ἕω μᾶλλον ὥρμησα τί ἂν μέγα ἔπραξαἸταλίαν ἀναιμωτὶ λαβὼν καὶ Λιβύην καὶτὰ μέχρι Γαδείρων ὑπαγόμενος ἀλλ οὐκἀξιόμαχα ἔδοξέ μοι ἐκεῖνα ὑποπτήσσονταἤδη καὶ δεσπότην ὁμολογοῦντα εἴρηκα σὺδέ ὦ Μίνως δίκαζε ἱκανὰ γὰρ ἀπὸ πολ-λῶν καὶ ταῦταΣΚΙΠΙΩΝ Μὴ πρότερον ἢν μὴ καὶἐμοῦ ἀκούσῃςΜΙΝΩΣ Τίς γὰρ εἶ ὦ βέλτιστε ἢ πόθενὢν ἐρεῖςΣΚΙΠΙΩΝ Ἰταλιώτης Σκιπίων στρατη-γὸς ὁ καθελὼν Καρχηδόνα καὶ κρατήσαςΛιβύων μεγάλαις μάχαιςΜΙΝΩΣ Τί οὖν καὶ σὺ ἐρεῖς

152

τεπέμπετο τῶν πολεμίων μεγάλῳ στόλῳἐπιπλευσάντων τῇ Λιβύῃ ταχέως ὑπήκου-σα καὶ ἰδιώτην ἐμαυτὸν παρέσχον καὶ κα-ταδικασθεὶς ἤνεγκα εὐγνωμόνως τὸ πρᾶγ-μα καὶ ταῦτα ἔπραξα βάρβαρος ὢν καὶἀπαίδευτος παιδείας τῆς Ἑλληνικῆς καὶοὔτε Ὅμηρον ὥσπερ οὗτος ῥαψῳδῶν οὔτεὑπ Ἀριστοτέλει τῷ σοφιστῇ παιδευθείςμόνῃ δὲ τῇ φύσει ἀγαθῇ χρησάμενος τα-ῦτά ἐστιν ἃ ἐγὼ Ἀλεξάνδρου ἀμείνων φημὶεἶναι εἰ δέ ἐστι καλλίων οὑτοσί διότι δια-δήματι τὴν κεφαλὴν διεδέδετο Μακεδόσιἴσως καὶ ταῦτα σεμνά οὐ μὴν διὰ τοῦτοἀμείνων μὲν δόξειεν ἂν γενναίου καὶ στρα-τηγικοῦ ἀνδρὸς τῇ γνώμῃ πλέον ἤπερ τῇτύχῃ κεχρημένουΜΙΝΩΣ Ὁ μὲν εἴρηκεν οὐκ ἀγεννῆ τὸνλόγον οὐδὲ ὡς Λίβυν εἰκὸς ἦν ὑπὲρ αὑτοῦσὺ δέ ὦ Ἀλέξανδρε τί πρὸς ταῦτα φῄςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐχρῆν μέν ὦ Μίνωςμηδὲν πρὸς ἄνδρα οὕτω θρασὺν ἱκανὴ γὰρ

149

ἐθέλοιμι στασιάζειν ὑμᾶςΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μήν ὦ κάκιστοι Λυ-δῶν καὶ Φρυγῶν καὶ Ἀσσυρίων οὕτω γι-νώσκετε ὡς οὐδὲ παυσομένου μου ἔνθαγὰρ ἂν ἴητε ἀκολουθήσω ἀνιῶν καὶ κα-τᾴδων καὶ καταγελῶνΚΡΟΙΣΟΣ Ταῦτα οὐχ ὕβριςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐκεῖνα ὕβριςἦν ἃ ὑμεῖς ἐποιεῖτε προσκυνεῖσθαι ἀξιο-ῦντες καὶ ἐλευθέροις ἀνδράσιν ἐντρυφῶντεςκαὶ τοῦ θανάτου παράπαν οὐ μνημονεύο-ντες τοιγαροῦν οἰμώξεσθε πάντων ἐκείνωνἀφῃρημένοιΚΡΟΙΣΟΣ Πολλῶν γε ὦ θεοί καὶ με-γάλων κτημάτωνΜΙΔΑΣ Ὅσου μὲν ἐγὼ χρυσοῦΣΑΡΔΑΝΑΠΑΛΛΟΣ Ὅσης δὲ ἐγὼτρυφῆςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε οὕτω ποιεῖτε ὀδύ-ρεσθε μὲν ὑμεῖς ἐγὼ δὲ τὸ γνῶθι σαυτὸνπολλάκις συνείρων ἐπᾴσομαι ὑμῖν πρέποι

68

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΑΙΑΚΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Πρὸς τοῦ Πλούτωνος ὦΑἰακέ περιήγησαί μοι τὰ ἐν ᾅδου πάνταΑΙΑΚΟΣ Οὐ ῥᾴδιον ὦ Μένιππε ἅπα-ντα ὅσα μέντοι κεφαλαιώδη μάνθανεοὗτος μὲν ὅτι Κέρβερός ἐστιν οἶσθα καὶτὸν πορθμέα τοῦτον ὅς σε διεπέρασεν καὶτὴν λίμνην καὶ τὸν Πυριφλεγέθοντα ἤδηἑώρακας εἰσιώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οἶδα ταῦτα καὶ σέ ὅτιπυλωρεῖς καὶ τὸν βασιλέα εἶδον καὶ τὰςἘρινῦς τοὺς δὲ ἀνθρώπους μοι τοὺς πάλαιδεῖξον καὶ μάλιστα τοὺς ἐπισήμους αὐτῶν

ΑΙΑΚΟΣ Οὗτος μὲν Ἀγαμέμνων οὗτοςδὲ Ἀχιλλεύς οὗτος δὲ Ἰδομενεὺς πλησίονοὗτος δὲ Ὀδυσσεύς εἶτα Αἴας καὶ Διομή-δης καὶ οἱ ἄριστοι τῶν ἙλλήνωνΜΕΝΙΠΠΟΣ Βαβαί ὦ Ὅμηρε οἷά σοιτῶν ῥαψῳδιῶν τὰ κεφάλαια χαμαὶ ἔρρι-

73

ἡ φήμη διδάξαι σε οἷος μὲν ἐγὼ βασιλεύςοἷος δὲ οὗτος λῃστὴς ἐγένετο ὅμως δὲ ὅραεἰ κατ ὀλίγον αὐτοῦ διήνεγκα ὃς νέος ὢνἔτι παρελθὼν ἐπὶ τὰ πράγματα καὶ τὴν ἀρ-χὴν τεταραγμένην κατέσχον καὶ τοὺς φο-νέας τοῦ πατρὸς μετῆλθον κᾆτα φοβήσαςτὴν Ἑλλάδα τῇ Θηβαίων ἀπωλείᾳ στρατη-γὸς ὑπ αὐτῶν χειροτονηθεὶς οὐκ ἠξίωσατὴν Μακεδόνων ἀρχὴν περιέπων ἀγαπᾶνἄρχειν ὁπόσων ὁ πατὴρ κατέλιπεν ἀλλὰπᾶσαν ἐπινοήσας τὴν γῆν καὶ δεινὸν ἡγη-σάμενος εἰ μὴ ἁπάντων κρατήσαιμι ὀλί-γους ἄγων εἰσέβαλον εἰς τὴν Ἀσίαν καὶἐπί τε Γρανικῷ ἐκράτησα μεγάλῃ μάχῃκαὶ τὴν Λυδίαν λαβὼν καὶ Ἰωνίαν καὶΦρυγίαν καὶ ὅλως τὰ ἐν ποσὶν ἀεὶ χειρού-μενος ἦλθον ἐπὶ Ἰσσόν ἔνθα Δαρεῖοςὑπέμεινεν μυριάδας πολλὰς στρατοῦ ἄγωνκαὶ τὸ ἀπὸ τούτου ὦ Μίνως ὑμεῖς ἴστεὅσους ὑμῖν νεκροὺς ἐπὶ μιᾶς ἡμέρας κα-τέπεμψα φησὶ γοῦν ὁ πορθμεὺς μὴ διαρ-

150

κέσαι αὐτοῖς τότε τὸ σκάφος ἀλλὰ σχεδίαςδιαπηξαμένους τοὺς πολλοὺς αὐτῶν δια-πλεῦσαι καὶ ταῦτα δὲ ἔπραττον αὐτὸςπροκινδυνεύων καὶ τιτρώσκεσθαι ἀξιῶνκαὶ ἵνα σοὶ μὴ τὰ ἐν Τύρῳ μηδὲ τὰ ἐν Ἀρ-βήλοις διηγήσωμαι ἀλλὰ καὶ μέχρι Ἰνδῶνἦλθον καὶ τὸν Ὠκεανὸν ὅρον ἐποιησάμηντῆς ἀρχῆς καὶ τοὺς ἐλέφαντας αὐτῶν εἶχονκαὶ Πῶρον ἐχειρωσάμην καὶ Σκύθας δὲοὐκ εὐκαταφρονήτους ἄνδρας ὑπερβὰς τὸνΤάναϊν ἐνίκησα μεγάλῃ ἱππομαχίᾳ καὶτοὺς φίλους εὖ ἐποίησα καὶ τοὺς ἐχθροὺςἠμυνάμην εἰ δὲ καὶ θεὸς ἐδόκουν τοῖς ἀν-θρώποις συγγνωστοὶ ἐκεῖνοι πρὸς τὸμέγεθος τῶν πραγμάτων καὶ τοιοῦτόν τιπιστεύσαντες περὶ ἐμοῦ τὸ δ οὖν τελευ-ταῖον ἐγὼ μὲν βασιλεύων ἀπέθανον οὗτοςδὲ ἐν φυγῇ ὢν παρὰ Προυσίᾳ τῷ Βιθυνῷκαθάπερ ἄξιον ἦν πανουργότατον καὶὠμότατον ὄντα ὡς γὰρ δὴ ἐκράτησεν τῶνἸταλῶν ἐῶ λέγειν ὅτι οὐκ ἰσχύι ἀλλὰ πο-

151

νῆες ἐπληρώθησαν ἐξ ἁπάσης τῆς Ἑλ-λάδος καὶ τοσοῦτοι ἔπεσον Ἕλληνές τε καὶβάρβαροι καὶ τοσαῦται πόλεις ἀνάστατοιγεγόνασινΕΡΜΗΣ Ἀλλ οὐκ εἶδες ὦ Μένιππεζῶσαν τὴν γυναῖκα ἔφης γὰρ ἂν καὶ σὺἀνεμέσητον εἶναι ldquoτοιῇδ ἀμφὶ γυναικὶ πο-λὺν χρόνον ἄλγεα πάσχεινrdquo ἐπεὶ καὶ τὰἄνθη ξηρὰ ὄντα εἴ τις βλέποι ἀποβεβλη-κότα τὴν βαφήν ἄμορφα δῆλον ὅτι αὐτῷδόξει ὅτε μέντοι ἀνθεῖ καὶ ἔχει τὴν χρόανκάλλιστά ἐστιν ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν τοῦτο ὦ Ἑρμῆθαυμάζω εἰ μὴ συνίεσαν οἱ Ἀχαιοὶ περὶπράγματος οὕτως ὀλιγοχρονίου καὶ ῥᾳδίωςἀπανθοῦντος πονοῦντεςΕΡΜΗΣ Οὐ σχολή μοι ὦ Μένιππεσυμφιλοσοφεῖν σοι ὥστε σὺ μὲν ἐπιλε-ξάμενος τόπον ἔνθα ἂν ἐθέλῃς κεῖσο κα-ταβαλὼν σεαυτόν ἐγὼ δὲ τοὺς ἄλλους νε-κροὺς ἤδη μετελεύσομαι

72

γὰρ ἂν ταῖς τοιαύταις οἰμωγαῖς ἐπᾳδόμε-νον

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΚΕΡΒΕΡΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ Κέρβερε ndash συγγενὴςγάρ εἰμί σοι κύων καὶ αὐτὸς ὤν ndash εἰπέ μοιπρὸς τῆς Στυγός οἷος ἦν ὁ Σωκράτηςὁπότε κατῄει παρ ὑμᾶς εἰκὸς δέ σε θεὸνὄντα μὴ ὑλακτεῖν μόνον ἀλλὰ καὶ ἀνθρω-πίνως φθέγγεσθαι ὁπότ ἐθέλοιςΚΕΡΒΕΡΟΣ Πόρρωθεν μέν ὦ Μένιππεπαντάπασιν ἐδόκει ἀτρέπτῳ τῷ προσώπῳπροσιέναι καὶ οὐ πάνυ δεδιέναι τὸν θάνα-τον δοκῶν καὶ τοῦτο ἐμφῆναι τοῖς ἔξω τοῦστομίου ἑστῶσιν ἐθέλων ἐπεὶ δὲ κατέκυ-ψεν εἴσω τοῦ χάσματος καὶ εἶδε τὸν ζόφονκἀγὼ ἔτι διαμέλλοντα αὐτὸν δακὼν τῷ κω-νείῳ κατέσπασα τοῦ ποδός ὥσπερ τὰβρέφη ἐκώκυεν καὶ τὰ ἑαυτοῦ παιδία ὠδύ-

69

168

οὐδὲ γέγονε πώποτεΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀναμνήσω σε ὦΠλούτων Ὀρφεῖ γὰρ δι αὐτὴν ταύτην τὴναἰτίαν τὴν Εὐρυδίκην παρέδοτε καὶ τὴνὁμογενῆ μου Ἄλκηστιν παρεπέμψατεἩρακλεῖ χαριζόμενοι ΠΛΟΥΤΩΝ Θελήσεις δὲ οὕτως κρανί-ον γυμνὸν ὢν καὶ ἄμορφον τῇ καλῇ σουἐκείνῃ νύμφῃ φανῆναι πῶς δὲ κἀκείνηπροσήσεταί σε οὐδὲ διαγνῶναι δυναμένηφοβήσεται γὰρ εὖ οἶδα καὶ φεύξεταί σε καὶμάτην ἔσῃ τοσαύτην ὁδὸν ἀνεληλυθώςΠΕΡΣΕΦΟΝΗ Οὐκοῦν ὦ ἄνερ σὺ καὶτοῦτο ἴασαι καὶ τὸν Ἑρμῆν κέλευσον ἐπει-δὰν ἐν τῷ φωτὶ ἤδη ὁ Πρωτεσίλαος ᾖ κα-θικόμενον ἐν τῇ ῥάβδῳ νεανίαν εὐθὺς κα-λὸν ἀπεργάσασθαι αὐτὸν οἷος ἦν ἐκ τοῦπαστοῦΠΛΟΥΤΩΝ Ἐπεὶ Φερσεφόνῃ συνδο-κεῖ ἀναγαγὼν τοῦτον αὖθις ποίησον νυμ-φίον σὺ δὲ μέμνησο μίαν λαβὼν ἡμέραν

161

ρετο καὶ παντοῖος ἐγίνετοΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν σοφιστὴς ὁ ἄν-θρωπος ἦν καὶ οὐκ ἀληθῶς κατεφρόνει τοῦπράγματοςΚΕΡΒΕΡΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐπείπερ ἀναγκα-ῖον αὐτὸ ἑώρα κατεθρασύνετο ὡς δῆθενοὐκ ἄκων πεισόμενος ὃ πάντως ἔδει παθε-ῖν ὡς θαυμάσονται οἱ θεαταί καὶ ὅλωςπερὶ πάντων γε τῶν τοιούτων εἰπεῖν ἂνἔχοιμι ἕως τοῦ στομίου τολμηροὶ καὶ ἀν-δρεῖοι τὰ δὲ ἔνδοθεν ἔλεγχος ἀκριβήςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἐγὼ δὲ πῶς σοι κατελη-λυθέναι ἔδοξαΚΕΡΒΕΡΟΣ Μόνος ὦ Μένιππε ἀξίωςτοῦ γένους καὶ Διογένης πρὸ σοῦ ὅτι μὴἀναγκαζόμενοι ἐσῄειτε μηδ ὠθούμενοιἀλλ ἐθελούσιοι γελῶντες οἰμώζειν πα-ραγγείλαντες ἅπασιν

70

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΕΡΜΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ποῦ δαὶ οἱ καλοί εἰσιν ἢαἱ καλαί Ἑρμῆ ξενάγησόν με νέηλυνὄντα ΕΡΜΗΣ Οὐ σχολὴ μέν ὦ Μένιππεπλὴν κατ ἐκεῖνο ἀπόβλεψον ἐπὶ τὰ δεξιάἔνθα ὁ Ὑάκινθός τέ ἐστιν καὶ Νάρκισσοςκαὶ Νιρεὺς καὶ Ἀχιλλεὺς καὶ Τυρὼ καὶἙλένη καὶ Λήδα καὶ ὅλως τὰ ἀρχαῖαπάντα κάλληΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀστᾶ μόνα ὁρῶ καὶ κρα-νία τῶν σαρκῶν γυμνά ὅμοια τὰ πολλάΕΡΜΗΣ Καὶ μὴν ἐκεῖνά ἐστιν ἃ πάντεςοἱ ποιηταὶ θαυμάζουσι τὰ ὀστᾶ ὧν σὺ ἔοι-κας καταφρονεῖνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως τὴν Ἑλένην μοιδεῖξον οὐ γὰρ ἂν διαγνοίην ἔγωγεΕΡΜΗΣ Τουτὶ τὸ κρανίον ἡ ἙλένηἐστίνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα διὰ τοῦτο αἱ χίλιαι

71

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΥΣΩΛΟΥ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ὦ Κάρ ἐπὶ τίνι μέγα φρο-νεῖς καὶ πάντων ἡμῶν προτιμᾶσθαι ἀξιοῖςΜΑΥΣΩΛΟΣ Καὶ ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ μένὦ Σινωπεῦ ὃς ἐβασίλευσα Καρίας μὲνἁπάσης ἦρξα δὲ καὶ Λυδῶν ἐνίων καὶ νή-σους δέ τινας ὑπηγαγόμην καὶ ἄχρι Μιλή-του ἐπέβην τὰ πολλὰ τῆς Ἰωνίας κατα-στρεφόμενος καὶ καλὸς ἦν καὶ μέγας καὶἐν πολέμοις καρτερός τὸ δὲ μέγιστον ὅτιἐν Ἁλικαρνασσῷ μνῆμα παμμέγεθες ἔχωἐπικείμενον ἡλίκον οὐκ ἄλλος νεκρός ἀλλοὐδὲ οὕτως ἐς κάλλος ἐξησκημένον ἵππωνκαὶ ἀνδρῶν ἐς τὸ ἀκριβέστατον εἰκα-σμένων λίθου τοῦ καλλίστου οἷον οὐδὲνεὼν εὕροι τις ἂν ῥᾳδίως οὐ δοκῶ σοι δι-καίως ἐπὶ τούτοις μέγα φρονεῖνΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ φῄς καὶτῷ κάλλει καὶ τῷ βάρει τοῦ τάφουΜΑΥΣΩΛΟΣ Νὴ Δί ἐπὶ τούτοις

162

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΙΠΟΝΤΑ ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΕΙ ΕΝ ΛΟΓΟΙΣ3ΠΛΟΙΟΝ Η ΕΥΧΑΙ13ΝΕΚΡΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ59

167

ἀγάγῃ σχολὴν ἀπὸ τῶν θορύβων τῶν ἐνποσίν εἰς Αἴγυπτον ἀπαγαγὼν θάψεινἐκεῖ ὡς γενοίμην εἷς τῶν Αἰγυπτίων θεῶνΔΙΟΓΕΝΗΣ Μὴ γελάσω οὖν ὦἈλέξανδρε ὁρῶν καὶ ἐν ᾅδου ἔτι σε μωραί-νοντα καὶ ἐλπίζοντα Ἄνουβιν ἢ Ὄσιρινγενήσεσθαι πλὴν ἀλλὰ ταῦτα μέν ὦθειότατε μὴ ἐλπίσῃς οὐ γὰρ θέμις ἀνελθε-ῖν τινα τῶν ἅπαξ διαπλευσάντων τὴν λί-μνην καὶ εἰς τὸ εἴσω τοῦ στομίου παρελ-θόντων οὐ γὰρ ἀμελὴς ὁ Αἰακὸς οὐδὲ ὁΚέρβερος εὐκαταφρόνητος ἐκεῖνο δέ γεἡδέως ἂν μάθοιμι παρὰ σοῦ πῶς φέρειςὁπόταν ἐννοήσῃς ὅσην εὐδαιμονίαν ὑπὲργῆς ἀπολιπὼν ἀφῖξαι σωματοφύλακας καὶὑπασπιστὰς καὶ σατράπας καὶ χρυσὸν το-σοῦτον καὶ ἔθνη προσκυνοῦντα καὶ Βαβυ-λῶνα καὶ Βάκτρα καὶ τὰ μεγάλα θηρία καὶτιμὴν καὶ δόξαν καὶ τὸ ἐπίσημον εἶναι ἐξε-λαύνοντα διαδεδεμένον ταινίᾳ λευκῇ τὴνκεφαλὴν πορφυρίδα ἐμπεπορπημένον οὐ

100

ΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲ τὸν ἐλλέβορον ὦΜένιππε ἀναίνομαι πιεῖν γένοιτό μοιμόνονΜΕΝΙΠΠΟΣ Θάρρει ὦ Τάνταλε ὡςοὔτε σὺ οὔτε ἄλλος πίεται τῶν νεκρῶνἀδύνατον γάρ καίτοι οὐ πάντες ὥσπερ σὺἐκ καταδίκης διψῶσι τοῦ ὕδατος αὐτοὺςοὐχ ὑπομένοντος

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΧΕΙΡΩΝΟΣ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤκουσα ὦ Χείρων ὡςθεὸς ὢν ἐπεθύμησας ἀποθανεῖνΧΕΙΡΩΝ Ἀληθῆ ταῦτα ἤκουσας ὦΜένιππε καὶ τέθνηκα ὡς ὁρᾷς ἀθάνατοςεἶναι δυνάμενοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίς δαί σε ἔρως τοῦ θα-νάτου ἔσχεν ἀνεράστου τοῖς πολλοῖς χρή-ματοςΧΕΙΡΩΝ Ἐρῶ πρὸς σὲ οὐκ ἀσύνετον

81

ΝΙΡΕΥΣ Καὶ μὴν ἐροῦ Ὅμηρον ὁποῖοςἦν ὁπότε συνεστράτευον τοῖς ἈχαιοῖςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀνείρατά μοι λέγειςἐγὼ δὲ ἃ βλέπω καὶ νῦν ἔχεις ἐκεῖνα δέ οἱτότε ἴσασινΝΙΡΕΥΣ Οὔκουν ἐγὼ ἐνταῦθα εὐμορ-φότερός εἰμι ὦ Μένιππε ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔτε σὺ οὔτε ἄλλοςεὔμορφος ἰσοτιμία γὰρ ἐν ᾅδου καὶ ὅμοιοιἅπαντεςΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἐμοὶ μὲν καὶ τοῦτο ἱκανόν

166

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλ ὦ καλὲ Μαύσωλεοὔτε ἡ ἰσχὺς ἔτι σοι ἐκείνη οὔτε ἡ μορφὴπάρεστιν εἰ γοῦν τινα ἑλοίμεθα δικαστὴνεὐμορφίας πέρι οὐκ ἔχω εἰπεῖν τίνος ἕνε-κα τὸ σὸν κρανίον προτιμηθείη ἂν τοῦἐμοῦ φαλακρὰ γὰρ ἄμφω καὶ γυμνά καὶτοὺς ὀδόντας ὁμοίως προφαίνομεν καὶ τοὺςὀφθαλμοὺς ἀφῃρήμεθα καὶ τὰς ῥῖνας ἀπο-σεσιμώμεθα ὁ δὲ τάφος καὶ οἱ πολυτελεῖςἐκεῖνοι λίθοι Ἁλικαρνασσεῦσι μὲν ἴσωςεἶεν ἐπιδείκνυσθαι καὶ φιλοτιμεῖσθαι πρὸςτοὺς ξένους ὡς δή τι μέγα οἰκοδόμημααὐτοῖς ἐστιν σὺ δέ ὦ βέλτιστε οὐχ ὁρῶ ὅτι ἀπολαύεις αὐτοῦ πλὴν εἰ μὴ τοῦτο φῄςὅτι μᾶλλον ἡμῶν ἀχθοφορεῖς ὑπὸ τηλικού-τοις λίθοις πιεζόμενοςΜΑΥΣΩΛΟΣ Ἀνόνητα οὖν μοι ἐκεῖναπάντα καὶ ἰσότιμος ἔσται Μαύσωλος καὶΔιογένης ΔΙΟΓΕΝΗΣ Οὐκ ἰσότιμος ὦ γεν-ναιότατε οὐ γὰρ Μαύσωλος μὲν γὰρ

163

ὄντα οὐκ ἦν ἔτι ἡδὺ ἀπολαύειν τῆς ἀθανα-σίαςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐχ ἡδὺ ἦν ζῶντα ὁρᾶντὸ φῶςΧΕΙΡΩΝ Οὔκ ὦ Μένιππε τὸ γὰρ ἡδὺἔγωγε ποικίλον τι καὶ οὐχ ἁπλοῦν ἡγοῦμαιεἶναι ἐγὼ δὲ ἔζων ἀεὶ καὶ ἀπέλαυον τῶνὁμοίων ἡλίου φωτός τροφῆς αἱ ὧραι δὲαἱ αὐταὶ καὶ τὰ γινόμενα ἅπαντα ἑξῆς ἕκα-στον ὥσπερ ἀκολουθοῦντα θάτερον θα-τέρῳ ἐνεπλήσθην οὖν αὐτῶν οὐ γὰρ ἐν τῷαὐτῷ ἀεὶ ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ ltμὴgt μετασχεῖνὅλως τὸ τερπνὸν ἦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις ὦ Χείρων τὰἐν ᾅδου δὲ πῶς φέρεις ἀφ οὗ προελόμενοςαὐτὰ ἥκειςΧΕΙΡΩΝ Οὐκ ἀηδῶς ὦ Μένιππε ἡγὰρ ἰσοτιμία πάνυ δημοτικὴ καὶ τὸ πρᾶγ-μα οὐδὲν ἔχει τὸ διάφορον ἐν φωτὶ εἶναι ἢἐν σκότῳ ἄλλως τε οὔτε διψῆν ὥσπερ ἄνωοὔτε πεινῆν δεῖ ἀλλ ἀνεπιδεεῖς τούτων

82

ἄχρηστόν σοι ὦ Ἀλέξανδρε πρὸς τὰπράγματα ἐγένετο πολλοὶ γὰρ ὑπέπτησ-σον θεὸν εἶναί σε νομίζοντες ἀτὰρ εἰπέμοι τίνι τὴν τοσαύτην ἀρχὴν καταλέλοι-παςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκ οἶδα ὦ Διόγενεςοὐ γὰρ ἔφθασα ἐπισκῆψαί τι περὶ αὐτῆς ἢτοῦτο μόνον ὅτι ἀποθνήσκων Περδίκκᾳτὸν δακτύλιον ἐπέδωκα πλὴν ἀλλὰ τί γε-λᾷς ὦ ΔιόγενεςΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί γὰρ ἄλλο ἢ ἀνεμνήσθηνοἷα ἐποίει ἡ Ἑλλάς ἄρτι σε παρειληφότατὴν ἀρχὴν κολακεύοντες καὶ προστάτηναἱρούμενοι καὶ στρατηγὸν ἐπὶ τοὺς βαρ-βάρους ἔνιοι δὲ καὶ τοῖς δώδεκα θεοῖς προ-στιθέντες καὶ οἰκοδομοῦντές σοι νεὼς καὶθύοντες ὡς δράκοντος υἱῷ ἀλλ εἰπέ μοιποῦ σε οἱ Μακεδόνες ἔθαψαν ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἔτι ἐν Βαβυλῶνι κε-ῖμαι τριακοστὴν ἡμέραν ταύτην ὑπισχνε-ῖται δὲ Πτολεμαῖος ὁ ὑπασπιστής ἤν ποτε

99

οἰμώξεται μεμνημένος τῶν ὑπὲρ γῆς ἐνοἷς εὐδαιμονεῖν ᾤετο Διογένης δὲ καταγε-λάσεται αὐτοῦ καὶ τάφον ὁ μὲν ἐν Ἁλικαρ-νασσῷ ἐρεῖ ἑαυτοῦ ὑπὸ Ἀρτεμισίας τῆς γυ-ναικὸς καὶ ἀδελφῆς κατεσκευασμένον ὁΔιογένης δὲ τοῦ μὲν σώματος εἰ καί τινατάφον ἔχει οὐκ οἶδεν οὐδὲ γὰρ ἔμελεναὐτῷ τούτου λόγον δὲ τοῖς ἀρίστοις περὶτούτου καταλέλοιπεν ἀνδρὸς βίον βεβιω-κὼς ὑψηλότερον ὦ Καρῶν ἀνδραποδω-δέστατε τοῦ σοῦ μνήματος καὶ ἐν βεβαιο-τέρῳ χωρίῳ κατεσκευασμένον

ΝΙΡΕΩΣ ΚΑΙ ΘΕΡΣΙΤΟΥ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΝΙΡΕΥΣ Ἰδοὺ δή Μένιππος οὑτοσὶ δι-κάσει πότερος εὐμορφότερός ἐστιν εἰπέὦ Μένιππε οὐ καλλίων σοι δοκῶΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δὲ καὶ ἔστε πρότε-ρον οἶμαι χρὴ γὰρ τοῦτο εἰδέναι

164

ΝΙΡΕΥΣ Νιρεὺς καὶ ΘερσίτηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πότερος οὖν ὁ Νιρεὺς καὶπότερος ὁ Θερσίτης οὐδέπω γὰρ τοῦτοδῆλον ΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἓν μὲν ἤδη τοῦτο ἔχω ὅτιὅμοιός εἰμί σοι καὶ οὐδὲν τηλικοῦτον δια-φέρεις ἡλίκον σε Ὅμηρος ἐκεῖνος ὁ τυ-φλὸς ἐπῄνεσεν ἁπάντων εὐμορφότερονπροσειπών ἀλλ ὁ φοξὸς ἐγὼ καὶ ψεδνὸςοὐδὲν χείρων ἐφάνην τῷ δικαστῇ ὅρα δὲσύ ὦ Μένιππε ὅντινα καὶ εὐμορφότερονἡγῇΝΙΡΕΥΣ Ἐμέ γε τὸν Ἀγλαΐας καὶΧάροπος ldquoὃς κάλλιστος ἀνὴρ ὑπὸ ἼλιονἦλθονrdquoΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλ οὐχὶ καὶ ὑπὸ γῆνὡς οἶμαι κάλλιστος ἦλθες ἀλλὰ τὰ μὲνὀστᾶ ὅμοια τὸ δὲ κρανίον ταύτῃ μόνον ἄραδιακρίνοιτο ἀπὸ τοῦ Θερσίτου κρανίου ὅτιεὔθρυπτον τὸ σόν ἀλαπαδνὸν γὰρ αὐτὸ καὶοὐκ ἀνδρῶδες ἔχεις

165

πιεῖν οὐ γὰρ σῶμα ἔχεις ἀλλ ἐκεῖνο μὲνἐν Λυδίᾳ που τέθαπται ὅπερ καὶ πεινῆνκαὶ διψῆν ἐδύνατο σὺ δὲ ἡ ψυχὴ πῶς ἂνἔτι ἢ διψῴης ἢ πίοιςΤΑΝΤΑΛΟΣ Τοῦτ αὐτὸ ἡ κόλασίςἐστι τὸ διψῆν τὴν ψυχὴν ὡς σῶμα οὖσανΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ τοῦτο μὲν οὕτωςπιστεύσομεν ἐπεὶ φῂς κολάζεσθαι τῷ δί-ψει τί δ οὖν σοι τὸ δεινὸν ἔσται ἢ δέδιαςμὴ ἐνδείᾳ τοῦ ποτοῦ ἀποθάνῃς οὐχ ὁρῶγὰρ ἄλλον ᾅδην μετὰ τοῦτον ἢ θάνατονἐντεῦθεν εἰς ἕτερον τόπονΤΑΝΤΑΛΟΣ Ὀρθῶς μὲν λέγεις καὶτοῦτο δ οὖν μέρος τῆς καταδίκης τὸ ἐπι-θυμεῖν πιεῖν μηδὲν δεόμενονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ληρεῖς ὦ Τάνταλε καὶὡς ἀληθῶς ποτοῦ δεῖσθαι δοκεῖς ἀκράτουγε ἐλλεβόρου νὴ Δία ὅστις τοὐναντίον τοῖςὑπὸ τῶν λυττώντων κυνῶν δεδηγμένοιςπέπονθας οὐ τὸ ὕδωρ ἀλλὰ τὴν δίψαν πεφο-βημένος

80

τούτωνΔΙΟΓΕΝΗΣ Βούλει καὶ πρὸς αὐτοὺςἐκείνους ἐντείλωμαί τι τοὺς φιλοσόφουςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Λέγε οὐ βαρὺ γὰροὐδὲ τοῦτοΔΙΟΓΕΝΗΣ Τὸ μὲν ὅλον παύσασθαιαὐτοῖς παρεγγύα ληροῦσι καὶ περὶ τῶνὅλων ἐρίζουσιν καὶ κέρατα φύουσιν ἀλλή-λοις καὶ κροκοδείλους ποιοῦσι καὶ τὰ τοια-ῦτα ἄπορα ἐρωτᾶν διδάσκουσι τὸν νοῦνΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Ἀλλὰ ἐμὲ ἀμαθῆ καὶἀπαίδευτον εἶναι φάσκουσι κατηγοροῦντατῆς σοφίας αὐτῶν ΔΙΟΓΕΝΗΣ Σὺ δὲ οἰμώζειν αὐτοὺςπαρ ἐμοῦ λέγεΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Καὶ ταῦτα ὦ Διόγε-νες ἀπαγγελῶΔΙΟΓΕΝΗΣ Τοῖς πλουσίοις δ ὦ φίλ-τατον Πολυδεύκιον ἀπάγγελλε ταῦτα παρἡμῶν τί ὦ μάταιοι τὸν χρυσὸν φυλάττε-τε τί δὲ τιμωρεῖσθε ἑαυτοὺς λογιζόμενοι

61

ἦνΑΙΑΚΟΣ Ἐγώ σοι καὶ περὶ τοῦ Ἔρω-τος ἀποκρινοῦμαι τὰ δίκαια φήσει γὰραὐτὸς μὲν τοῦ ἐρᾶν τῷ Πάριδι ἴσως γεγε-νῆσθαι αἴτιος τοῦ θανάτου δέ σοι οὐδέναἄλλον ὦ Πρωτεσίλαε ἢ σεαυτόν ὃς ἐκλα-θόμενος τῆς νεογάμου γυναικός ἐπεὶ προ-σεφέρεσθε τῇ Τρῳάδι οὕτως φιλοκινδύνωςκαὶ ἀπονενοημένως προεπήδησας τῶν ἄλ-λων δόξης ἐρασθείς δι ἣν πρῶτος ἐν τῇἀποβάσει ἀπέθανεςΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Οὐκοῦν καὶ ὑπὲρἐμαυτοῦ σοι ὦ Αἰακέ ἀποκρινοῦμαι δι-καιότερα οὐ γὰρ ἐγὼ τούτων αἴτιος ἀλλὰἡ Μοῖρα καὶ τὸ ἐξ ἀρχῆς οὕτως ἐπικε-κλῶσθαιΑΙΑΚΟΣ Ὀρθῶς τί οὖν τούτους αἰτιᾷ

158

ΜΙΝΩΟΣ ΚΑΙ ΣΩΣΤΡΑΤΟΥ

ΜΙΝΩΣ Ὁ μὲν λῃστὴς οὑτοσὶ Σώστρα-τος εἰς τὸν Πυριφλεγέθοντα ἐμβεβλήσθωὁ δὲ ἱερόσυλος ὑπὸ τῆς Χιμαίρας διασπα-σθήτω ὁ δὲ τύραννος ὦ Ἑρμῆ παρὰ τὸνΤιτυὸν ἀποταθεὶς ὑπὸ τῶν γυπῶν καὶαὐτὸς κειρέσθω τὸ ἧπαρ ὑμεῖς δὲ οἱ ἀγα-θοὶ ἄπιτε κατὰ τάχος εἰς τὸ Ἠλύσιον πεδί-ον καὶ τὰς μακάρων νήσους κατοικεῖτεἀνθ ὧν δίκαια ἐποιεῖτε παρὰ τὸν βίονΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ἄκουσον ὦ Μίνως εἴσοι δίκαια δόξω λέγεινΜΙΝΩΣ Νῦν ἀκούσω αὖθις οὐ γὰρ ἐξε-λήλεγξαι ὦ Σώστρατε πονηρὸς ὢν καὶ το-σούτους ἀπεκτονώςΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ἐλήλεγμαι μέν ἀλλὅρα εἰ δικαίως κολασθήσομαιΜΙΝΩΣ Καὶ πάνυ εἴ γε ἀποτίνειν τὴνἀξίαν δίκαιονΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ὅμως ἀπόκριναί μοι ὦ

143

τοὺς τόκους καὶ τάλαντα ἐπὶ ταλάντοις συ-ντιθέντες οὓς χρὴ ἕνα ὀβολὸν ἔχονταςἥκειν μετ ὀλίγονΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Εἰρήσεται καὶ ταῦταπρὸς ἐκείνουςΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλὰ καὶ τοῖς καλοῖς τεκαὶ ἰσχυροῖς λέγε Μεγίλλῳ τε τῷ Κοριν-θίῳ καὶ Δαμοξένῳ τῷ παλαιστῇ ὅτι παρἡμῖν οὔτε ἡ ξανθὴ κόμη οὔτε τὰ χαροπὰ ἢμέλανα ὄμματα ἢ ἐρύθημα ἐπὶ τοῦ προ-σώπου ἔτι ἔστιν ἢ νεῦρα εὔτονα ἢ ὦμοικαρτεροί ἀλλὰ πάντα μία ἡμῖν κόνιςφασί κρανία γυμνὰ τοῦ κάλλουςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Οὐ χαλεπὸν οὐδὲ τα-ῦτα εἰπεῖν πρὸς τοὺς καλοὺς καὶ ἰσχυρούςΔΙΟΓΕΝΗΣ Καὶ τοῖς πένησιν ὦΛάκων ndash πολλοὶ δ εἰσὶ καὶ ἀχθόμενοι τῷπράγματι καὶ οἰκτείροντες τὴν ἀπορίαν ndashλέγε μήτε δακρύειν μήτε οἰμώζειν διηγη-σάμενος τὴν ἐνταῦθα ἰσοτιμίαν καὶ ὅτιὄψονται τοὺς ἐκεῖ πλουσίους οὐδὲν ἀμεί-

62

νά ὦ Αἰακέ

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΤΑΝΤΑΛΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Τί κλάεις ὦ Τάνταλε ἢτί σεαυτὸν ὀδύρῃ ἐπὶ τῇ λίμνῃ ἑστώςΤΑΝΤΑΛΟΣ Ὅτι ὦ Μένιππεἀπόλωλα ὑπὸ τοῦ δίψουςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὕτως ἀργὸς εἶ ὡς μὴἐπικύψας πιεῖν ἢ καὶ νὴ Δί ἀρυσάμενοςκοίλῃ τῇ χειρίΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲν ὄφελος εἰ ἐπικύ-ψαιμι φεύγει γὰρ τὸ ὕδωρ ἐπειδὰν προ-σιόντα αἴσθηταί με ἢν δέ ποτε καὶ ἀρύσω-μαι καὶ προσενέγκω τῷ στόματι οὐ φθάνωβρέξας ἄκρον τὸ χεῖλος καὶ διὰ τῶν δα-κτύλων διαρρυὲν οὐκ οἶδ ὅπως αὖθις ἀπο-λείπει ξηρὰν τὴν χεῖρά μοιΜΕΝΙΠΠΟΣ Τεράστιόν τι πάσχεις ὦΤάνταλε ἀτὰρ εἰπέ μοι τί δαὶ καὶ δέῃ τοῦ

79

Μίνως βραχὺ γάρ τι ἐρήσομαί σεΜΙΝΩΣ Λέγε μὴ μακρὰ μόνον ὡς καὶτοὺς ἄλλους διακρίνωμεν ἤδηΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ὁπόσα ἔπραττον ἐν τῷβίῳ πότερα ἑκὼν ἔπραττον ἢ ἐπεκέκλω-στό μοι ὑπὸ τῆς ΜοίραςΜΙΝΩΣ Ὑπὸ τῆς Μοίρας δηλαδή ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Οὐκοῦν καὶ οἱ χρηστοὶἅπαντες καὶ οἱ πονηροὶ δοκοῦντες ἡμεῖςἐκείνῃ ὑπηρετοῦντες ταῦτα ἐδρῶμενΜΙΝΩΣ Ναί τῇ Κλωθοῖ ἣ ἑκάστῳἐπέταξε γεννηθέντι τὰ πρακτέαΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Εἰ τοίνυν ἀναγκασθείςτις ὑπ ἄλλου φονεύσειέν τινα οὐ δυνάμενοςἀντιλέγειν ἐκείνῳ βιαζομένῳ οἷον δήμιοςἢ δορυφόρος ὁ μὲν δικαστῇ πεισθείς ὁ δὲτυράννῳ τίνα αἰτιάσῃ τοῦ φόνουΜΙΝΩΣ Δῆλον ὡς τὸν δικαστὴν ἢ τὸντύραννον ἐπεὶ οὐδὲ τὸ ξίφος αὐτό ὑπηρε-τεῖ γὰρ ὄργανον ὂν τοῦτο πρὸς τὸν θυμὸντῷ πρώτῳ παρασχόντι τὴν αἰτίαν

144

Τροίαν ἤγαγενΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εὖ λέγεις ἐκεῖνόνμοι αἰτιατέονΜΕΝΕΛΑΟΣ Οὐκ ἐμέ ὦ βέλτιστεἀλλὰ δικαιότερον τὸν Πάριν ὃς ἐμοῦ τοῦξένου τὴν γυναῖκα παρὰ πάντα τὰ δίκαιαᾤχετο ἁρπάσας οὗτος γὰρ οὐχ ὑπὸ σοῦμόνου ἀλλ ὑπὸ πάντων Ἑλλήνων τε καὶβαρβάρων ἄξιος ἄγχεσθαι τοσούτοις θα-νάτου αἴτιος γεγενημένος ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἄμεινον οὕτω σὲτοιγαροῦν ὦ Δύσπαρι οὐκ ἀφήσω ποτὲἀπὸ τῶν χειρῶνΠΑΡΙΣ Ἄδικα ποιῶν ὦ Πρωτεσίλαεκαὶ ταῦτα ὁμότεχνον ὄντα σοι ἐρωτικὸςγὰρ καὶ αὐτός εἰμι καὶ τῷ αὐτῷ θεῷ κα-τέσχημαι οἶσθα δὲ ὡς ἀκούσιόν τί ἐστινκαί τις ἡμᾶς δαίμων ἄγει ἔνθα ἂν ἐθέλῃκαὶ ἀδύνατόν ἐστιν ἀντιτάττεσθαι αὐτῷΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εὖ λέγεις εἴθε οὖνμοι τὸν Ἔρωτα ἐνταῦθα λαβεῖν δυνατὸν

157

ΣΩΚΡΑΤΗΣ Καὶ αὐτὸς ἔφασκον ταῦταπρὸς αὐτούς οἱ δὲ εἰρωνείαν τὸ πρᾶγμαᾤοντο εἶναιΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δέ εἰσιν οὗτοι οἱπερὶ σέΣΩΚΡΑΤΗΣ Χαρμίδης ὦ Μένιππεκαὶ Φαῖδρος καὶ ὁ τοῦ ΚλεινίουΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε ὦ Σώκρατες ὅτικἀνταῦθα μέτει τὴν σεαυτοῦ τέχνην καὶοὐκ ὀλιγωρεῖς τῶν καλῶνΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί γὰρ ἂν ἥδιον ἄλλοπράττοιμι ἀλλὰ πλησίον ἡμῶν κατάκεισοεἰ δοκεῖΜΕΝΙΠΠΟΣ Μὰ Δί ἐπεὶ παρὰ τὸνΚροῖσον καὶ τὸν Σαρδανάπαλλον ἄπειμιπλησίον οἰκήσων αὐτῶν ἔοικα γοῦν οὐκὀλίγα γελάσεσθαι οἰμωζόντων ἀκούων ΑΙΑΚΟΣ Κἀγὼ ἤδη ἄπειμι μὴ καί τιςἡμᾶς νεκρὸς λάθῃ διαφυγών τὰ πολλὰ δεἰσαῦθις ὄψει ὦ ΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἄπιθι καὶ ταυτὶ γὰρ ἱκα-

78

νους αὑτῶν καὶ Λακεδαιμονίοις δὲ τοῖςσοῖς ταῦτα εἰ δοκεῖ παρ ἐμοῦ ἐπιτίμησονλέγων ἐκλελύσθαι αὐτούςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Μηδέν ὦ Διόγενεςπερὶ Λακεδαιμονίων λέγε οὐ γὰρ ἀνέξομαίγε ἃ δὲ πρὸς τοὺς ἄλλους ἔφησθα ἀπαγγε-λῶΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐάσωμεν τούτους ἐπείσοι δοκεῖ σὺ δὲ οἷς προεῖπον ἀπένεγκονπαρ ἐμοῦ τοὺς λόγους

ΧΑΡΩΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΧΑΡΩΝ Ἀπόδος ὦ κατάρατε τὰ πορ-θμεῖαΜΕΝΙΠΠΟΣ Βόα εἰ τοῦτό σοι ὦΧάρων ἥδιονΧΑΡΩΝ Ἀπόδος φημί ἀνθ ὧν σε διε-πορθμεύσαμενΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκ ἂν λάβοις παρὰ τοῦ

63

ΑΧΙΛΛΕΥΣ Ἑταιρικὴ μὲν ἡ παραίνε-σις ἐμὲ δὲ οὐκ οἶδ ὅπως ἡ μνήμη τῶνπαρὰ τὸν βίον ἀνιᾷ οἶμαι δὲ καὶ ὑμῶν ἕκα-στον εἰ δὲ μὴ ὁμολογεῖτε ταύτῃ χείρουςἐστὲ καθ ἡσυχίαν αὐτὸ πάσχοντες ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Οὔκ ἀλλ ἀμείνους ὦἈχιλλεῦ τὸ γὰρ ἀνωφελὲς τοῦ λέγεινὁρῶμεν σιωπᾶν γὰρ καὶ φέρειν καὶ ἀνέχε-σθαι δέδοκται ἡμῖν μὴ καὶ γέλωτα ὄφλω-μεν ὥσπερ σὺ τοιαῦτα εὐχόμενος

ΑΙΑΚΟΥ ΚΑΙ ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ

ΑΙΑΚΟΣ Τί ἄγχεις ὦ Πρωτεσίλαετὴν Ἑλένην προσπεσώνΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ὅτι διὰ ταύτην ὦΑἰακέ ἀπέθανον ἡμιτελῆ μὲν τὸν δόμονκαταλιπών χήραν τε νεόγαμον γυναῖκαΑΙΑΚΟΣ Αἰτιῶ τοίνυν τὸν Μενέλαονὅστις ὑμᾶς ὑπὲρ τοιαύτης γυναικὸς ἐπὶ

156

ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Εὖ γε ὦ Μίνως ὅτι καὶἐπιδαψιλεύῃ τῷ παραδείγματι ἢν δέ τιςἀποστείλαντος τοῦ δεσπότου ἥκῃ αὐτὸςχρυσὸν ἢ ἄργυρον κομίζων τίνι τὴν χάρινἰστέον ἢ τίνα εὐεργέτην ἀναγραπτέονΜΙΝΩΣ Τὸν πέμψαντα ὦ Σώστρατεδιάκονος γὰρ ὁ κομίσας ἦν ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Οὐκοῦν ὁρᾷς πῶς ἄδικαποιεῖς κολάζων ἡμᾶς ὑπηρέτας γενομένουςὧν ἡ Κλωθὼ προσέταττεν καὶ τούτους τι-μήσας τοὺς διακονησαμένους ἀλλοτρίοιςἀγαθοῖς οὐ γὰρ δὴ ἐκεῖνό γε εἰπεῖν ἔχοιτις ὡς ἀντιλέγειν δυνατὸν ἦν τοῖς μετὰπάσης ἀνάγκης προστεταγμένοιςΜΙΝΩΣ Ὦ Σώστρατε πολλὰ ἴδοις ἂνκαὶ ἄλλα οὐ κατὰ λόγον γιγνόμενα εἰἀκριβῶς ἐξετάζοις πλὴν ἀλλὰ σὺ τοῦτοἀπολαύσεις τῆς ἐπερωτήσεως διότι οὐλῃστὴς μόνον ἀλλὰ καὶ σοφιστής τις εἶναιδοκεῖς ἀπόλυσον αὐτόν ὦ Ἑρμῆ καὶ μη-κέτι κολαζέσθω ὅρα δὲ μὴ καὶ τοὺς ἄλ-

145

μὴ ἔχοντοςΧΑΡΩΝ Ἔστι δέ τις ὀβολὸν μὴ ἔχων ΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἰ μὲν καὶ ἄλλος τις οὐκοἶδα ἐγὼ δ οὐκ ἔχωΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄγξω σε νὴ τὸν Πλού-τωνα ὦ μιαρέ ἢν μὴ ἀποδῷςΜΕΝΙΠΠΟΣ Κἀγὼ τῷ ξύλῳ σου πα-τάξας διαλύσω τὸ κρανίονΧΑΡΩΝ Μάτην οὖν ἔσῃ πεπλευκὼς το-σοῦτον πλοῦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὁ Ἑρμῆς ὑπὲρ ἐμοῦ σοιἀποδότω ὅς με παρέδωκέ σοιΕΡΜΗΣ Νὴ Δί ὀναίμην γε εἰ μέλλωκαὶ ὑπερεκτίνειν τῶν νεκρῶνΧΑΡΩΝ Οὐκ ἀποστήσομαί σουΜΕΝΙΠΠΟΣ Τούτου γε ἕνεκα νεωλκή-σας τὸ πορθμεῖον παράμενε πλὴν ἀλλ ὅ γεμὴ ἔχω πῶς ἂν λάβοιςΧΑΡΩΝ Σὺ δ οὐκ ᾔδεις κομίζειν δέονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤιδειν μέν οὐκ εἶχον δέτί οὖν ἐχρῆν διὰ τοῦτο μὴ ἀποθανεῖν

64

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ τοῦτο ὅμοιον σιμοὶγὰρ ἅπαντεςΣΩΚΡΑΤΗΣ Ἐμὲ ζητεῖς ὦ ΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μάλα ὦ ΣώκρατεςΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί τὰ ἐν ἈθήναιςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πολλοὶ τῶν νέων φιλοσο-φεῖν λέγουσι καὶ τά γε σχήματα αὐτὰ καὶτὰ βαδίσματα εἰ θεάσαιτό τις ἄκροι φι-λόσοφοιΣΩΚΡΑΤΗΣ Μάλα πολλοὺς ἑώρακαΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ ἑώρακας οἶμαιοἷος ἧκε παρὰ σοὶ Ἀρίστιππος ἢ Πλάτωναὐτός ὁ μὲν ἀποπνέων μύρον ὁ δὲ τοὺς ἐνΣικελίᾳ τυράννους θεραπεύειν ἐκμαθών ΣΩΚΡΑΤΗΣ Περὶ ἐμοῦ δὲ τί φρονο-ῦσινΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὐδαίμων ὦ Σώκρατεςἄνθρωπος εἶ τά γε τοιαῦτα πάντες γοῦν σεθαυμάσιον οἴονται ἄνδρα γεγενῆσθαι καὶπάντα ἐγνωκέναι καὶ ταῦτα ndash οἶμαι γὰρτἀληθῆ λέγειν ndash οὐδὲν εἰδότα

77

λους νεκροὺς τὰ ὅμοια ἐρωτᾶν διδάξῃς

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΑΝΝΙΒΟΥ ΜΙΝΩΟΣ ΚΑΙ ΣΚΙΠΙΩΝΟΣ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐμὲ δεῖ προκεκρίσθαισου ὦ Λίβυ ἀμείνων γάρ εἰμιΑΝΝΙΒΑΣ Οὐ μὲν οὖν ἀλλ ἐμέΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκοῦν ὁ Μίνως δικα-σάτω ΜΙΝΩΣ Τίνες δὲ ἐστέΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὗτος μὲν Ἀννίβας ὁΚαρχηδόνιος ἐγὼ δὲ Ἀλέξανδρος ὁ Φιλίπ-πουΜΙΝΩΣ Νὴ Δία ἔνδοξοί γε ἀμφότεροιἀλλὰ περὶ τίνος ὑμῖν ἡ ἔριςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Περὶ προεδρίας φησὶγὰρ οὗτος ἀμείνων γεγενῆσθαι στρατηγὸςἐμοῦ ἐγὼ δέ ὥσπερ ἅπαντες ἴσασιν οὐχὶτούτου μόνον ἀλλὰ πάντων σχεδὸν τῶνπρὸ ἐμοῦ φημι διενεγκεῖν τὰ πολέμια

146

τῷ αὐτῷ ζόφῳ ὅμοιοι καὶ κατ οὐδὲν ἀλλή-λων διαφέροντες καὶ οὔτε οἱ τῶν Τρώωννεκροὶ δεδίασίν με οὔτε οἱ τῶν Ἀχαιῶν θε-ραπεύουσιν ἰσηγορία δὲ ἀκριβὴς καὶ νε-κρὸς ὅμοιος ldquoἠμὲν κακὸς ἠδὲ καὶ ἐσθλόςrdquoταῦτά με ἀνιᾷ καὶ ἄχθομαι ὅτι μὴ θητεύωζῶνΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Ὅμως τί οὖν ἄν τιςπάθοι ὦ Ἀχιλλεῦ ταῦτα γὰρ ἔδοξε τῇ φύ-σει πάντως ἀποθνήσκειν ἅπαντας ὥστεχρὴ ἐμμένειν τῷ νόμῳ καὶ μὴ ἀνιᾶσθαιτοῖς διατεταγμένοις ἄλλως τε ὁρᾷς τῶνἑταίρων ὅσοι περὶ σέ ἐσμεν οἵδε μετὰ μι-κρὸν δὲ καὶ Ὀδυσσεὺς ἀφίξεται πάντωςφέρει δὲ παραμυθίαν καὶ ἡ κοινωνία τοῦπράγματος καὶ τὸ μὴ μόνον αὐτὸν πεπον-θέναι ὁρᾷς τὸν Ἡρακλέα καὶ τὸν Μελέα-γρον καὶ ἄλλους θαυμαστοὺς ἄνδρας οἳοὐκ ἂν οἶμαι δέξαιντο ἀνελθεῖν εἴ τις αὐτο-ὺς ἀναπέμψειε θητεύσοντας ἀκλήροις καὶἀβίοις ἀνδράσιν

155

ΑΙΑΚΟΣ Ἐμπεδοκλῆς ὦ Μένιππεἡμίεφθος ἀπὸ τῆς Αἴτνης παρώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ χαλκόπου βέλτιστε τίπαθὼν σεαυτὸν εἰς τοὺς κρατῆρας ἐνέβα-λεςΕΜΠΕΔΟΚΛΗΣ Μελαγχολία τις ὦΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ μὰ Δί ἀλλὰ κενοδοξίακαὶ τῦφος καὶ πολλὴ κόρυζα ταῦτά σεἀπηνθράκωσεν αὐταῖς κρηπῖσιν οὐκἀνάξιον ὄντα πλὴν οὐδέν σε ὤνησεν τὸσόφισμα ἐφωράθης γὰρ τεθνεώς ὁ Σω-κράτης δέ ὦ Αἰακέ ποῦ ποτε ἄρα ἐστίνΑΙΑΚΟΣ Μετὰ Νέστορος καὶ Παλαμή-δους ἐκεῖνος ληρεῖ τὰ πολλάΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως ἐβουλόμην ἰδεῖναὐτόν εἴ που ἐνθάδε ἐστίν ΑΙΑΚΟΣ Ὁρᾷς τὸν φαλακρόνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἅπαντες φαλακροί εἰσινὥστε πάντων ἂν εἴη τοῦτο τὸ γνώρισμαΑΙΑΚΟΣ Τὸν σιμὸν λέγω

76

ΧΑΡΩΝ Μόνος οὖν αὐχήσεις προῖκαπεπλευκέναιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ προῖκα ὦ βέλτιστεκαὶ γὰρ ἤντλησα καὶ τῆς κώπης συνεπελα-βόμην καὶ οὐκ ἔκλαον μόνος τῶν ἄλλωνἐπιβατῶνΧΑΡΩΝ Οὐδὲν ταῦτα πρὸς πορθμέατὸν ὀβολὸν ἀποδοῦναί σε δεῖ οὐ θέμις ἄλ-λως γενέσθαιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἄπαγέ με αὖθιςἐς τὸν βίονΧΑΡΩΝ Χάριεν λέγεις ἵνα καὶ πληγὰςἐπὶ τούτῳ παρὰ τοῦ Αἰακοῦ προσλάβωΜΕΝΙΠΠΟΣ Μὴ ἐνόχλει οὖνΧΑΡΩΝ Δεῖξον τί ἐν τῇ πήρᾳ ἔχειςΜΕΝΙΠΠΟΣ Θέρμους εἰ θέλεις καὶτῆς Ἑκάτης τὸ δεῖπνονΧΑΡΩΝ Πόθεν τοῦτον ἡμῖν ὦ Ἑρμῆτὸν κύνα ἤγαγες οἷα δὲ καὶ ἐλάλει παρὰτὸν πλοῦν τῶν ἐπιβατῶν ἁπάντων καταγε-λῶν καὶ ἐπισκώπτων καὶ μόνος ᾄδων

65

ἐπάρουρος ὢν θητεύειν παρά τινι τῶνἀκλήρων ldquoᾧ μὴ βίοτος πολὺς εἴηrdquo μᾶλλονἢ πάντων ἀνάσσειν τῶν νεκρῶν ταῦτα μὲνοὖν ἀγεννῆ τινα Φρύγα δειλὸν καὶ πέρατοῦ καλῶς ἔχοντος φιλόζῳον ἴσως ἐχρῆνλέγειν τὸν Πηλέως δὲ υἱόν τὸν φιλοκινδυ-νότατον ἡρώων ἁπάντων ταπεινὰ οὕτωπερὶ αὑτοῦ διανοεῖσθαι πολλὴ αἰσχύνη καὶἐναντιότης πρὸς τὰ πεπραγμένα σοι ἐν τῷβίῳ ὃς ἐξὸν ἀκλεῶς ἐν τῇ Φθιώτιδι πολυ-χρόνιον βασιλεύειν ἑκὼν προείλου τὸνμετὰ τῆς ἀγαθῆς δόξης θάνατονΑΧΙΛΛΕΥΣ Ὦ παῖ Νέστορος ἀλλὰτότε μὲν ἄπειρος ἔτι τῶν ἐνταῦθα ὢν καὶτὸ βέλτιον ἐκείνων ὁπότερον ἦν ἀγνοῶν τὸδύστηνον ἐκεῖνο δοξάριον προετίμων τοῦβίου νῦν δὲ συνίημι ἤδη ὡς ἐκείνη μὲνἀνωφελής εἰ καὶ ὅτι μάλιστα οἱ ἄνω ῥα-ψῳδήσουσιν μετὰ νεκρῶν δὲ ὁμοτιμία καὶοὔτε τὸ κάλλος ἐκεῖνο ὦ Ἀντίλοχε οὔτε ἡἰσχὺς πάρεστιν ἀλλὰ κείμεθα ἅπαντες ὑπὸ

154

ΜΙΝΩΣ Οὐκοῦν ἐν μέρει ἑκάτεροςεἰπάτω σὺ δὲ πρῶτος ὁ Λίβυς λέγεΑΝΝΙΒΑΣ Ἓν μὲν τοῦτο ὦ Μίνωςὠνάμην ὅτι ἐνταῦθα καὶ τὴν Ἑλλάδα φω-νὴν ἐξέμαθον ὥστε οὐδὲ ταύτῃ πλέονοὗτος ἐνέγκαιτό μου φημὶ δὲ τούτουςμάλιστα ἐπαίνου ἀξίους εἶναι ὅσοι τὸ μη-δὲν ἐξ ἀρχῆς ὄντες ὅμως ἐπὶ μέγα προε-χώρησαν δι αὑτῶν δύναμίν τε περιβαλόμε-νοι καὶ ἄξιοι δόξαντες ἀρχῆς ἔγωγ οὖνμετ ὀλίγων ἐξορμήσας εἰς τὴν Ἰβηρίαν τὸπρῶτον ὕπαρχος ὢν τῷ ἀδελφῷ μεγίστωνἠξιώθην ἄριστος κριθείς καὶ τούς τε Κελ-τίβηρας εἷλον καὶ Γαλατῶν ἐκράτησα τῶνἑσπερίων καὶ τὰ μεγάλα ὄρη ὑπερβὰς τὰπερὶ τὸν Ἠριδανὸν ἅπαντα κατέδραμονκαὶ ἀναστάτους ἐποίησα τοσαύτας πόλειςκαὶ τὴν πεδινὴν Ἰταλίαν ἐχειρωσάμην καὶμέχρι τῶν προαστείων τῆς προὐχούσηςπόλεως ἦλθον καὶ τοσούτους ἀπέκτειναμιᾶς ἡμέρας ὥστε τοὺς δακτυλίους αὐτῶν

147

οἰμωζόντων ἐκείνωνΕΡΜΗΣ Ἀγνοεῖς ὦ Χάρων ὅντινα ἄν-δρα διεπόρθμευσας ἐλεύθερον ἀκριβῶςοὐδένος αὐτῷ μέλει οὗτός ἐστιν ὁ Μένιπ-ποςΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄν σε λάβω ποτέ ndashΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἂν λάβῃς ὦ βέλτιστεδὶς δὲ οὐκ ἂν λάβοις

ΝΕΚΡΩΝ ΠΛΟΥΤΩΝΙ ΚΑΤΑ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΚΡΟΙΣΟΣ Οὐ φέρομεν ὦ ΠλούτωνΜένιππον τουτονὶ τὸν κύνα παροικοῦνταὥστε ἢ ἐκεῖνόν ποι κατάστησον ἢ ἡμεῖς με-τοικήσομεν εἰς ἕτερον τόπονΠΛΟΥΤΩΝ Τί δ ὑμᾶς δεινὸν ἐργάζε-ται ὁμόνεκρος ὤνΚΡΟΙΣΟΣ Ἐπειδὰν ἡμεῖς οἰμώζωμενκαὶ στένωμεν ἐκείνων μεμνημένοι τῶν

66

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Χαῖρε ὦ Εὔφορβε ἢἌπολλον ἢ ὅ τι ἂν θέλῃςΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Μὴ καὶ σύ γε ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκέτι χρυσοῦς ὁ μηρόςσοιΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Οὐ γάρ ἀλλὰ φέρε ἴδωεἴ τί σοι ἐδώδιμον ἡ πήρα ἔχειΜΕΝΙΠΠΟΣ Κυάμους ὦγαθέ ὥστε οὐτουτί σοι ἐδώδιμονΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Δὸς μόνον ἄλλα παρὰνεκροῖς δόγματα ἔμαθον γάρ ὡς οὐδὲνἴσον κύαμοι καὶ κεφαλαὶ τοκήων ἐνθάδεΑΙΑΚΟΣ Οὗτος δὲ Σόλων ὁ Ἐξηκεστί-δου καὶ Θαλῆς ἐκεῖνος καὶ παρ αὐτοὺςΠιττακὸς καὶ οἱ ἄλλοι ἑπτὰ δὲ πάντεςεἰσὶν ὡς ὁρᾷς ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἄλυποι ὦ Αἰακέ οὗτοιμόνοι καὶ φαιδροὶ τῶν ἄλλων ὁ δὲ σποδοῦἀνάπλεως καθάπερ ἐγκρυφίας ἄρτος ὁταῖς φλυκταίναις ἐξηνθηκώς τίς ἐστιν

75

μεδίμνοις ἀπομετρῆσαι καὶ τοὺς ποταμοὺςγεφυρῶσαι νεκροῖς καὶ ταῦτα πάντα ἔπρα-ξα οὔτε Ἄμμωνος υἱὸς ὀνομαζόμενος οὔτεθεὸς εἶναι προσποιούμενος ἢ ἐνύπνια τῆςμητρὸς διεξιών ἀλλ ἄνθρωπος εἶναι ὁμο-λογῶν στρατηγοῖς τε τοῖς συνετωτάτοιςἀντεξεταζόμενος καὶ στρατιώταις τοῖς μα-χιμωτάτοις συμπλεκόμενος οὐ Μήδουςκαὶ Ἀρμενίους καταγωνιζόμενος ὑποφεύ-γοντας πρὶν διώκειν τινὰ καὶ τῷ τολμήσα-ντι παραδιδόντας εὐθὺς τὴν νίκην Ἀλέξαν-δρος δὲ πατρῴαν ἀρχὴν παραλαβὼν ηὔξη-σεν καὶ παρὰ πολὺ ἐξέτεινε χρησάμενος τῇτῆς τύχης ὁρμῇ ἐπεὶ δ οὖν ἐνίκησέ τε καὶτὸν ὄλεθρον ἐκεῖνον Δαρεῖον ἐν Ἰσσῷ τεκαὶ Ἀρβήλοις ἐκράτησεν ἀποστὰς τῶν πα-τρῴων προσκυνεῖσθαι ἠξίου καὶ δίαιταντὴν Μηδικὴν μετεδιῄτησεν ἑαυτὸν καὶἐμιαιφόνει ἐν τοῖς συμποσίοις τοὺς φίλουςκαὶ συνελάμβανεν ἐπὶ θανάτῳ ἐγὼ δὲἦρξα ἐπ ἴσης τῆς πατρίδος καὶ ἐπειδὴ με-

148

ΣΚΙΠΙΩΝ Ἀλεξάνδρου μὲν ἥττων εἶναιτοῦ δὲ Ἀννίβου ἀμείνων ὃς ἐδίωξα νική-σας αὐτὸν καὶ φυγεῖν καταναγκάσας ἀτί-μως πῶς οὖν οὐκ ἀναίσχυντος οὗτος ὃςπρὸς Ἀλέξανδρον ἁμιλλᾶται ᾧ οὐδὲ Σκιπί-ων ἐγὼ ὁ νενικηκὼς ἐμαυτὸν παραβάλλε-σθαι ἀξιῶ ΜΙΝΩΣ Νὴ Δί εὐγνώμονα φῄς ὦ Σκι-πίων ὥστε πρῶτος μὲν κεκρίσθω Ἀλέξαν-δρος μετ αὐτὸν δὲ σύ εἶτα εἰ δοκεῖ τρί-τος Ἀννίβας οὐδὲ οὗτος εὐκαταφρόνητοςὤν

ΑΧΙΛΛΕΩΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΛΟΧΟΥ

ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Οἷα πρῴην Ἀχιλλεῦπρὸς τὸν Ὀδυσσέα σοι εἴρηται περὶ τοῦθανάτου ὡς ἀγεννῆ καὶ ἀνάξια τοῖν διδα-σκάλοιν ἀμφοῖν Χείρωνός τε καὶ Φοίνι-κος ἠκροώμην γάρ ὁπότε ἔφης βούλεσθαι

153

πται ἄγνωστα καὶ ἄμορφα κόνις πάντακαὶ λῆρος πολύς ἀμενηνὰ ὡς ἀληθῶςκάρηνα οὗτος δέ ὦ Αἰακέ τίς ἐστινΑΙΑΚΟΣ Κῦρός ἐστιν οὗτος δὲ Κρο-ῖσος ὁ δ ὑπὲρ αὐτὸν Σαρδανάπαλλος ὁ δὑπὲρ τούτους Μίδας ἐκεῖνος δὲ ΞέρξηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα σέ ὦ κάθαρμα ἡἙλλὰς ἔφριττε ζευγνύντα μὲν τὸν Ἑλλή-σποντον διὰ δὲ τῶν ὀρῶν πλεῖν ἐπιθυμο-ῦντα οἷος δὲ καὶ ὁ Κροῖσός ἐστιν τὸν Σαρ-δανάπαλλον δέ ὦ Αἰακέ πατάξαι μοικατὰ κόρρης ἐπίτρεψονΑΙΑΚΟΣ Μηδαμῶς διαθρύπτεις γὰραὐτοῦ τὸ κρανίον γυναικεῖον ὄνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἀλλὰ προσπτύσο-μαί γε πάντως αὐτῷ ἀνδρογύνῳ γε ὄντι ΑΙΑΚΟΣ Βούλει σοὶ ἐπιδείξω καὶ τοὺςσοφούςΜΕΝΙΠΠΟΣ Νὴ Δία γεΑΙΑΚΟΣ Πρῶτος οὗτός σοι ὁ Πυθα-γόρας ἐστί

74

ἄνω Μίδας μὲν οὑτοσὶ τοῦ χρυσίου Σαρ-δανάπαλλος δὲ τῆς πολλῆς τρυφῆς ἐγὼ δὲΚροῖσος τῶν θησαυρῶν ἐπιγελᾷ καὶ ἐξο-νειδίζει ἀνδράποδα καὶ καθάρματα ἡμᾶςἀποκαλῶν ἐνίοτε δὲ καὶ ᾄδων ἐπιταράττειἡμῶν τὰς οἰμωγάς καὶ ὅλως λυπηρόςἐστιν ΠΛΟΥΤΩΝ Τί ταῦτά φασιν ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀληθῆ ὦ Πλούτων μισῶγὰρ αὐτοὺς ἀγεννεῖς καὶ ὀλεθρίους ὄνταςοἷς οὐκ ἀπέχρησεν βιῶναι κακῶς ἀλλὰ καὶἀποθανόντες ἔτι μέμνηνται καὶ περιέχο-νται τῶν ἄνω χαίρω τοιγαροῦν ἀνιῶναὐτούςΠΛΟΥΤΩΝ Ἀλλ οὐ χρή λυποῦνταιγὰρ οὐ μικρῶν στερόμενοιΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ σὺ μωραίνεις ὦΠλούτων ὁμόψηφος ὢν τοῖς τούτων στε-ναγμοῖςΠΛΟΥΤΩΝ Οὐδαμῶς ἀλλ οὐκ ἂν

67

νηρίᾳ καὶ ἀπιστίᾳ καὶ δόλοις νόμιμον δὲ ἢπροφανὲς οὐδέν ἐπεὶ δέ μοι ὠνείδισεν τὴντρυφήν ἐκλελῆσθαί μοι δοκεῖ οἷα ἐποίει ἐνΚαπύῃ ἑταίραις συνὼν καὶ τοὺς τοῦ πο-λέμου καιροὺς ὁ θαυμάσιος καθηδυπαθῶνἐγὼ δὲ εἰ μὴ μικρὰ τὰ ἑσπέρια δόξας ἐπὶτὴν ἕω μᾶλλον ὥρμησα τί ἂν μέγα ἔπραξαἸταλίαν ἀναιμωτὶ λαβὼν καὶ Λιβύην καὶτὰ μέχρι Γαδείρων ὑπαγόμενος ἀλλ οὐκἀξιόμαχα ἔδοξέ μοι ἐκεῖνα ὑποπτήσσονταἤδη καὶ δεσπότην ὁμολογοῦντα εἴρηκα σὺδέ ὦ Μίνως δίκαζε ἱκανὰ γὰρ ἀπὸ πολ-λῶν καὶ ταῦταΣΚΙΠΙΩΝ Μὴ πρότερον ἢν μὴ καὶἐμοῦ ἀκούσῃςΜΙΝΩΣ Τίς γὰρ εἶ ὦ βέλτιστε ἢ πόθενὢν ἐρεῖςΣΚΙΠΙΩΝ Ἰταλιώτης Σκιπίων στρατη-γὸς ὁ καθελὼν Καρχηδόνα καὶ κρατήσαςΛιβύων μεγάλαις μάχαιςΜΙΝΩΣ Τί οὖν καὶ σὺ ἐρεῖς

152

τεπέμπετο τῶν πολεμίων μεγάλῳ στόλῳἐπιπλευσάντων τῇ Λιβύῃ ταχέως ὑπήκου-σα καὶ ἰδιώτην ἐμαυτὸν παρέσχον καὶ κα-ταδικασθεὶς ἤνεγκα εὐγνωμόνως τὸ πρᾶγ-μα καὶ ταῦτα ἔπραξα βάρβαρος ὢν καὶἀπαίδευτος παιδείας τῆς Ἑλληνικῆς καὶοὔτε Ὅμηρον ὥσπερ οὗτος ῥαψῳδῶν οὔτεὑπ Ἀριστοτέλει τῷ σοφιστῇ παιδευθείςμόνῃ δὲ τῇ φύσει ἀγαθῇ χρησάμενος τα-ῦτά ἐστιν ἃ ἐγὼ Ἀλεξάνδρου ἀμείνων φημὶεἶναι εἰ δέ ἐστι καλλίων οὑτοσί διότι δια-δήματι τὴν κεφαλὴν διεδέδετο Μακεδόσιἴσως καὶ ταῦτα σεμνά οὐ μὴν διὰ τοῦτοἀμείνων μὲν δόξειεν ἂν γενναίου καὶ στρα-τηγικοῦ ἀνδρὸς τῇ γνώμῃ πλέον ἤπερ τῇτύχῃ κεχρημένουΜΙΝΩΣ Ὁ μὲν εἴρηκεν οὐκ ἀγεννῆ τὸνλόγον οὐδὲ ὡς Λίβυν εἰκὸς ἦν ὑπὲρ αὑτοῦσὺ δέ ὦ Ἀλέξανδρε τί πρὸς ταῦτα φῄςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐχρῆν μέν ὦ Μίνωςμηδὲν πρὸς ἄνδρα οὕτω θρασὺν ἱκανὴ γὰρ

149

ἐθέλοιμι στασιάζειν ὑμᾶςΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μήν ὦ κάκιστοι Λυ-δῶν καὶ Φρυγῶν καὶ Ἀσσυρίων οὕτω γι-νώσκετε ὡς οὐδὲ παυσομένου μου ἔνθαγὰρ ἂν ἴητε ἀκολουθήσω ἀνιῶν καὶ κα-τᾴδων καὶ καταγελῶνΚΡΟΙΣΟΣ Ταῦτα οὐχ ὕβριςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐκεῖνα ὕβριςἦν ἃ ὑμεῖς ἐποιεῖτε προσκυνεῖσθαι ἀξιο-ῦντες καὶ ἐλευθέροις ἀνδράσιν ἐντρυφῶντεςκαὶ τοῦ θανάτου παράπαν οὐ μνημονεύο-ντες τοιγαροῦν οἰμώξεσθε πάντων ἐκείνωνἀφῃρημένοιΚΡΟΙΣΟΣ Πολλῶν γε ὦ θεοί καὶ με-γάλων κτημάτωνΜΙΔΑΣ Ὅσου μὲν ἐγὼ χρυσοῦΣΑΡΔΑΝΑΠΑΛΛΟΣ Ὅσης δὲ ἐγὼτρυφῆςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε οὕτω ποιεῖτε ὀδύ-ρεσθε μὲν ὑμεῖς ἐγὼ δὲ τὸ γνῶθι σαυτὸνπολλάκις συνείρων ἐπᾴσομαι ὑμῖν πρέποι

68

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΑΙΑΚΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Πρὸς τοῦ Πλούτωνος ὦΑἰακέ περιήγησαί μοι τὰ ἐν ᾅδου πάνταΑΙΑΚΟΣ Οὐ ῥᾴδιον ὦ Μένιππε ἅπα-ντα ὅσα μέντοι κεφαλαιώδη μάνθανεοὗτος μὲν ὅτι Κέρβερός ἐστιν οἶσθα καὶτὸν πορθμέα τοῦτον ὅς σε διεπέρασεν καὶτὴν λίμνην καὶ τὸν Πυριφλεγέθοντα ἤδηἑώρακας εἰσιώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οἶδα ταῦτα καὶ σέ ὅτιπυλωρεῖς καὶ τὸν βασιλέα εἶδον καὶ τὰςἘρινῦς τοὺς δὲ ἀνθρώπους μοι τοὺς πάλαιδεῖξον καὶ μάλιστα τοὺς ἐπισήμους αὐτῶν

ΑΙΑΚΟΣ Οὗτος μὲν Ἀγαμέμνων οὗτοςδὲ Ἀχιλλεύς οὗτος δὲ Ἰδομενεὺς πλησίονοὗτος δὲ Ὀδυσσεύς εἶτα Αἴας καὶ Διομή-δης καὶ οἱ ἄριστοι τῶν ἙλλήνωνΜΕΝΙΠΠΟΣ Βαβαί ὦ Ὅμηρε οἷά σοιτῶν ῥαψῳδιῶν τὰ κεφάλαια χαμαὶ ἔρρι-

73

ἡ φήμη διδάξαι σε οἷος μὲν ἐγὼ βασιλεύςοἷος δὲ οὗτος λῃστὴς ἐγένετο ὅμως δὲ ὅραεἰ κατ ὀλίγον αὐτοῦ διήνεγκα ὃς νέος ὢνἔτι παρελθὼν ἐπὶ τὰ πράγματα καὶ τὴν ἀρ-χὴν τεταραγμένην κατέσχον καὶ τοὺς φο-νέας τοῦ πατρὸς μετῆλθον κᾆτα φοβήσαςτὴν Ἑλλάδα τῇ Θηβαίων ἀπωλείᾳ στρατη-γὸς ὑπ αὐτῶν χειροτονηθεὶς οὐκ ἠξίωσατὴν Μακεδόνων ἀρχὴν περιέπων ἀγαπᾶνἄρχειν ὁπόσων ὁ πατὴρ κατέλιπεν ἀλλὰπᾶσαν ἐπινοήσας τὴν γῆν καὶ δεινὸν ἡγη-σάμενος εἰ μὴ ἁπάντων κρατήσαιμι ὀλί-γους ἄγων εἰσέβαλον εἰς τὴν Ἀσίαν καὶἐπί τε Γρανικῷ ἐκράτησα μεγάλῃ μάχῃκαὶ τὴν Λυδίαν λαβὼν καὶ Ἰωνίαν καὶΦρυγίαν καὶ ὅλως τὰ ἐν ποσὶν ἀεὶ χειρού-μενος ἦλθον ἐπὶ Ἰσσόν ἔνθα Δαρεῖοςὑπέμεινεν μυριάδας πολλὰς στρατοῦ ἄγωνκαὶ τὸ ἀπὸ τούτου ὦ Μίνως ὑμεῖς ἴστεὅσους ὑμῖν νεκροὺς ἐπὶ μιᾶς ἡμέρας κα-τέπεμψα φησὶ γοῦν ὁ πορθμεὺς μὴ διαρ-

150

κέσαι αὐτοῖς τότε τὸ σκάφος ἀλλὰ σχεδίαςδιαπηξαμένους τοὺς πολλοὺς αὐτῶν δια-πλεῦσαι καὶ ταῦτα δὲ ἔπραττον αὐτὸςπροκινδυνεύων καὶ τιτρώσκεσθαι ἀξιῶνκαὶ ἵνα σοὶ μὴ τὰ ἐν Τύρῳ μηδὲ τὰ ἐν Ἀρ-βήλοις διηγήσωμαι ἀλλὰ καὶ μέχρι Ἰνδῶνἦλθον καὶ τὸν Ὠκεανὸν ὅρον ἐποιησάμηντῆς ἀρχῆς καὶ τοὺς ἐλέφαντας αὐτῶν εἶχονκαὶ Πῶρον ἐχειρωσάμην καὶ Σκύθας δὲοὐκ εὐκαταφρονήτους ἄνδρας ὑπερβὰς τὸνΤάναϊν ἐνίκησα μεγάλῃ ἱππομαχίᾳ καὶτοὺς φίλους εὖ ἐποίησα καὶ τοὺς ἐχθροὺςἠμυνάμην εἰ δὲ καὶ θεὸς ἐδόκουν τοῖς ἀν-θρώποις συγγνωστοὶ ἐκεῖνοι πρὸς τὸμέγεθος τῶν πραγμάτων καὶ τοιοῦτόν τιπιστεύσαντες περὶ ἐμοῦ τὸ δ οὖν τελευ-ταῖον ἐγὼ μὲν βασιλεύων ἀπέθανον οὗτοςδὲ ἐν φυγῇ ὢν παρὰ Προυσίᾳ τῷ Βιθυνῷκαθάπερ ἄξιον ἦν πανουργότατον καὶὠμότατον ὄντα ὡς γὰρ δὴ ἐκράτησεν τῶνἸταλῶν ἐῶ λέγειν ὅτι οὐκ ἰσχύι ἀλλὰ πο-

151

νῆες ἐπληρώθησαν ἐξ ἁπάσης τῆς Ἑλ-λάδος καὶ τοσοῦτοι ἔπεσον Ἕλληνές τε καὶβάρβαροι καὶ τοσαῦται πόλεις ἀνάστατοιγεγόνασινΕΡΜΗΣ Ἀλλ οὐκ εἶδες ὦ Μένιππεζῶσαν τὴν γυναῖκα ἔφης γὰρ ἂν καὶ σὺἀνεμέσητον εἶναι ldquoτοιῇδ ἀμφὶ γυναικὶ πο-λὺν χρόνον ἄλγεα πάσχεινrdquo ἐπεὶ καὶ τὰἄνθη ξηρὰ ὄντα εἴ τις βλέποι ἀποβεβλη-κότα τὴν βαφήν ἄμορφα δῆλον ὅτι αὐτῷδόξει ὅτε μέντοι ἀνθεῖ καὶ ἔχει τὴν χρόανκάλλιστά ἐστιν ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν τοῦτο ὦ Ἑρμῆθαυμάζω εἰ μὴ συνίεσαν οἱ Ἀχαιοὶ περὶπράγματος οὕτως ὀλιγοχρονίου καὶ ῥᾳδίωςἀπανθοῦντος πονοῦντεςΕΡΜΗΣ Οὐ σχολή μοι ὦ Μένιππεσυμφιλοσοφεῖν σοι ὥστε σὺ μὲν ἐπιλε-ξάμενος τόπον ἔνθα ἂν ἐθέλῃς κεῖσο κα-ταβαλὼν σεαυτόν ἐγὼ δὲ τοὺς ἄλλους νε-κροὺς ἤδη μετελεύσομαι

72

γὰρ ἂν ταῖς τοιαύταις οἰμωγαῖς ἐπᾳδόμε-νον

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΚΕΡΒΕΡΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ Κέρβερε ndash συγγενὴςγάρ εἰμί σοι κύων καὶ αὐτὸς ὤν ndash εἰπέ μοιπρὸς τῆς Στυγός οἷος ἦν ὁ Σωκράτηςὁπότε κατῄει παρ ὑμᾶς εἰκὸς δέ σε θεὸνὄντα μὴ ὑλακτεῖν μόνον ἀλλὰ καὶ ἀνθρω-πίνως φθέγγεσθαι ὁπότ ἐθέλοιςΚΕΡΒΕΡΟΣ Πόρρωθεν μέν ὦ Μένιππεπαντάπασιν ἐδόκει ἀτρέπτῳ τῷ προσώπῳπροσιέναι καὶ οὐ πάνυ δεδιέναι τὸν θάνα-τον δοκῶν καὶ τοῦτο ἐμφῆναι τοῖς ἔξω τοῦστομίου ἑστῶσιν ἐθέλων ἐπεὶ δὲ κατέκυ-ψεν εἴσω τοῦ χάσματος καὶ εἶδε τὸν ζόφονκἀγὼ ἔτι διαμέλλοντα αὐτὸν δακὼν τῷ κω-νείῳ κατέσπασα τοῦ ποδός ὥσπερ τὰβρέφη ἐκώκυεν καὶ τὰ ἑαυτοῦ παιδία ὠδύ-

69

168

οὐδὲ γέγονε πώποτεΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀναμνήσω σε ὦΠλούτων Ὀρφεῖ γὰρ δι αὐτὴν ταύτην τὴναἰτίαν τὴν Εὐρυδίκην παρέδοτε καὶ τὴνὁμογενῆ μου Ἄλκηστιν παρεπέμψατεἩρακλεῖ χαριζόμενοι ΠΛΟΥΤΩΝ Θελήσεις δὲ οὕτως κρανί-ον γυμνὸν ὢν καὶ ἄμορφον τῇ καλῇ σουἐκείνῃ νύμφῃ φανῆναι πῶς δὲ κἀκείνηπροσήσεταί σε οὐδὲ διαγνῶναι δυναμένηφοβήσεται γὰρ εὖ οἶδα καὶ φεύξεταί σε καὶμάτην ἔσῃ τοσαύτην ὁδὸν ἀνεληλυθώςΠΕΡΣΕΦΟΝΗ Οὐκοῦν ὦ ἄνερ σὺ καὶτοῦτο ἴασαι καὶ τὸν Ἑρμῆν κέλευσον ἐπει-δὰν ἐν τῷ φωτὶ ἤδη ὁ Πρωτεσίλαος ᾖ κα-θικόμενον ἐν τῇ ῥάβδῳ νεανίαν εὐθὺς κα-λὸν ἀπεργάσασθαι αὐτὸν οἷος ἦν ἐκ τοῦπαστοῦΠΛΟΥΤΩΝ Ἐπεὶ Φερσεφόνῃ συνδο-κεῖ ἀναγαγὼν τοῦτον αὖθις ποίησον νυμ-φίον σὺ δὲ μέμνησο μίαν λαβὼν ἡμέραν

161

ρετο καὶ παντοῖος ἐγίνετοΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν σοφιστὴς ὁ ἄν-θρωπος ἦν καὶ οὐκ ἀληθῶς κατεφρόνει τοῦπράγματοςΚΕΡΒΕΡΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐπείπερ ἀναγκα-ῖον αὐτὸ ἑώρα κατεθρασύνετο ὡς δῆθενοὐκ ἄκων πεισόμενος ὃ πάντως ἔδει παθε-ῖν ὡς θαυμάσονται οἱ θεαταί καὶ ὅλωςπερὶ πάντων γε τῶν τοιούτων εἰπεῖν ἂνἔχοιμι ἕως τοῦ στομίου τολμηροὶ καὶ ἀν-δρεῖοι τὰ δὲ ἔνδοθεν ἔλεγχος ἀκριβήςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἐγὼ δὲ πῶς σοι κατελη-λυθέναι ἔδοξαΚΕΡΒΕΡΟΣ Μόνος ὦ Μένιππε ἀξίωςτοῦ γένους καὶ Διογένης πρὸ σοῦ ὅτι μὴἀναγκαζόμενοι ἐσῄειτε μηδ ὠθούμενοιἀλλ ἐθελούσιοι γελῶντες οἰμώζειν πα-ραγγείλαντες ἅπασιν

70

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΕΡΜΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ποῦ δαὶ οἱ καλοί εἰσιν ἢαἱ καλαί Ἑρμῆ ξενάγησόν με νέηλυνὄντα ΕΡΜΗΣ Οὐ σχολὴ μέν ὦ Μένιππεπλὴν κατ ἐκεῖνο ἀπόβλεψον ἐπὶ τὰ δεξιάἔνθα ὁ Ὑάκινθός τέ ἐστιν καὶ Νάρκισσοςκαὶ Νιρεὺς καὶ Ἀχιλλεὺς καὶ Τυρὼ καὶἙλένη καὶ Λήδα καὶ ὅλως τὰ ἀρχαῖαπάντα κάλληΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀστᾶ μόνα ὁρῶ καὶ κρα-νία τῶν σαρκῶν γυμνά ὅμοια τὰ πολλάΕΡΜΗΣ Καὶ μὴν ἐκεῖνά ἐστιν ἃ πάντεςοἱ ποιηταὶ θαυμάζουσι τὰ ὀστᾶ ὧν σὺ ἔοι-κας καταφρονεῖνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως τὴν Ἑλένην μοιδεῖξον οὐ γὰρ ἂν διαγνοίην ἔγωγεΕΡΜΗΣ Τουτὶ τὸ κρανίον ἡ ἙλένηἐστίνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα διὰ τοῦτο αἱ χίλιαι

71

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΥΣΩΛΟΥ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ὦ Κάρ ἐπὶ τίνι μέγα φρο-νεῖς καὶ πάντων ἡμῶν προτιμᾶσθαι ἀξιοῖςΜΑΥΣΩΛΟΣ Καὶ ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ μένὦ Σινωπεῦ ὃς ἐβασίλευσα Καρίας μὲνἁπάσης ἦρξα δὲ καὶ Λυδῶν ἐνίων καὶ νή-σους δέ τινας ὑπηγαγόμην καὶ ἄχρι Μιλή-του ἐπέβην τὰ πολλὰ τῆς Ἰωνίας κατα-στρεφόμενος καὶ καλὸς ἦν καὶ μέγας καὶἐν πολέμοις καρτερός τὸ δὲ μέγιστον ὅτιἐν Ἁλικαρνασσῷ μνῆμα παμμέγεθες ἔχωἐπικείμενον ἡλίκον οὐκ ἄλλος νεκρός ἀλλοὐδὲ οὕτως ἐς κάλλος ἐξησκημένον ἵππωνκαὶ ἀνδρῶν ἐς τὸ ἀκριβέστατον εἰκα-σμένων λίθου τοῦ καλλίστου οἷον οὐδὲνεὼν εὕροι τις ἂν ῥᾳδίως οὐ δοκῶ σοι δι-καίως ἐπὶ τούτοις μέγα φρονεῖνΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ φῄς καὶτῷ κάλλει καὶ τῷ βάρει τοῦ τάφουΜΑΥΣΩΛΟΣ Νὴ Δί ἐπὶ τούτοις

162

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΙΠΟΝΤΑ ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΕΙ ΕΝ ΛΟΓΟΙΣ3ΠΛΟΙΟΝ Η ΕΥΧΑΙ13ΝΕΚΡΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ59

167

ἀγάγῃ σχολὴν ἀπὸ τῶν θορύβων τῶν ἐνποσίν εἰς Αἴγυπτον ἀπαγαγὼν θάψεινἐκεῖ ὡς γενοίμην εἷς τῶν Αἰγυπτίων θεῶνΔΙΟΓΕΝΗΣ Μὴ γελάσω οὖν ὦἈλέξανδρε ὁρῶν καὶ ἐν ᾅδου ἔτι σε μωραί-νοντα καὶ ἐλπίζοντα Ἄνουβιν ἢ Ὄσιρινγενήσεσθαι πλὴν ἀλλὰ ταῦτα μέν ὦθειότατε μὴ ἐλπίσῃς οὐ γὰρ θέμις ἀνελθε-ῖν τινα τῶν ἅπαξ διαπλευσάντων τὴν λί-μνην καὶ εἰς τὸ εἴσω τοῦ στομίου παρελ-θόντων οὐ γὰρ ἀμελὴς ὁ Αἰακὸς οὐδὲ ὁΚέρβερος εὐκαταφρόνητος ἐκεῖνο δέ γεἡδέως ἂν μάθοιμι παρὰ σοῦ πῶς φέρειςὁπόταν ἐννοήσῃς ὅσην εὐδαιμονίαν ὑπὲργῆς ἀπολιπὼν ἀφῖξαι σωματοφύλακας καὶὑπασπιστὰς καὶ σατράπας καὶ χρυσὸν το-σοῦτον καὶ ἔθνη προσκυνοῦντα καὶ Βαβυ-λῶνα καὶ Βάκτρα καὶ τὰ μεγάλα θηρία καὶτιμὴν καὶ δόξαν καὶ τὸ ἐπίσημον εἶναι ἐξε-λαύνοντα διαδεδεμένον ταινίᾳ λευκῇ τὴνκεφαλὴν πορφυρίδα ἐμπεπορπημένον οὐ

100

ΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲ τὸν ἐλλέβορον ὦΜένιππε ἀναίνομαι πιεῖν γένοιτό μοιμόνονΜΕΝΙΠΠΟΣ Θάρρει ὦ Τάνταλε ὡςοὔτε σὺ οὔτε ἄλλος πίεται τῶν νεκρῶνἀδύνατον γάρ καίτοι οὐ πάντες ὥσπερ σὺἐκ καταδίκης διψῶσι τοῦ ὕδατος αὐτοὺςοὐχ ὑπομένοντος

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΧΕΙΡΩΝΟΣ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤκουσα ὦ Χείρων ὡςθεὸς ὢν ἐπεθύμησας ἀποθανεῖνΧΕΙΡΩΝ Ἀληθῆ ταῦτα ἤκουσας ὦΜένιππε καὶ τέθνηκα ὡς ὁρᾷς ἀθάνατοςεἶναι δυνάμενοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίς δαί σε ἔρως τοῦ θα-νάτου ἔσχεν ἀνεράστου τοῖς πολλοῖς χρή-ματοςΧΕΙΡΩΝ Ἐρῶ πρὸς σὲ οὐκ ἀσύνετον

81

ΝΙΡΕΥΣ Καὶ μὴν ἐροῦ Ὅμηρον ὁποῖοςἦν ὁπότε συνεστράτευον τοῖς ἈχαιοῖςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀνείρατά μοι λέγειςἐγὼ δὲ ἃ βλέπω καὶ νῦν ἔχεις ἐκεῖνα δέ οἱτότε ἴσασινΝΙΡΕΥΣ Οὔκουν ἐγὼ ἐνταῦθα εὐμορ-φότερός εἰμι ὦ Μένιππε ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔτε σὺ οὔτε ἄλλοςεὔμορφος ἰσοτιμία γὰρ ἐν ᾅδου καὶ ὅμοιοιἅπαντεςΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἐμοὶ μὲν καὶ τοῦτο ἱκανόν

166

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλ ὦ καλὲ Μαύσωλεοὔτε ἡ ἰσχὺς ἔτι σοι ἐκείνη οὔτε ἡ μορφὴπάρεστιν εἰ γοῦν τινα ἑλοίμεθα δικαστὴνεὐμορφίας πέρι οὐκ ἔχω εἰπεῖν τίνος ἕνε-κα τὸ σὸν κρανίον προτιμηθείη ἂν τοῦἐμοῦ φαλακρὰ γὰρ ἄμφω καὶ γυμνά καὶτοὺς ὀδόντας ὁμοίως προφαίνομεν καὶ τοὺςὀφθαλμοὺς ἀφῃρήμεθα καὶ τὰς ῥῖνας ἀπο-σεσιμώμεθα ὁ δὲ τάφος καὶ οἱ πολυτελεῖςἐκεῖνοι λίθοι Ἁλικαρνασσεῦσι μὲν ἴσωςεἶεν ἐπιδείκνυσθαι καὶ φιλοτιμεῖσθαι πρὸςτοὺς ξένους ὡς δή τι μέγα οἰκοδόμημααὐτοῖς ἐστιν σὺ δέ ὦ βέλτιστε οὐχ ὁρῶ ὅτι ἀπολαύεις αὐτοῦ πλὴν εἰ μὴ τοῦτο φῄςὅτι μᾶλλον ἡμῶν ἀχθοφορεῖς ὑπὸ τηλικού-τοις λίθοις πιεζόμενοςΜΑΥΣΩΛΟΣ Ἀνόνητα οὖν μοι ἐκεῖναπάντα καὶ ἰσότιμος ἔσται Μαύσωλος καὶΔιογένης ΔΙΟΓΕΝΗΣ Οὐκ ἰσότιμος ὦ γεν-ναιότατε οὐ γὰρ Μαύσωλος μὲν γὰρ

163

ὄντα οὐκ ἦν ἔτι ἡδὺ ἀπολαύειν τῆς ἀθανα-σίαςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐχ ἡδὺ ἦν ζῶντα ὁρᾶντὸ φῶςΧΕΙΡΩΝ Οὔκ ὦ Μένιππε τὸ γὰρ ἡδὺἔγωγε ποικίλον τι καὶ οὐχ ἁπλοῦν ἡγοῦμαιεἶναι ἐγὼ δὲ ἔζων ἀεὶ καὶ ἀπέλαυον τῶνὁμοίων ἡλίου φωτός τροφῆς αἱ ὧραι δὲαἱ αὐταὶ καὶ τὰ γινόμενα ἅπαντα ἑξῆς ἕκα-στον ὥσπερ ἀκολουθοῦντα θάτερον θα-τέρῳ ἐνεπλήσθην οὖν αὐτῶν οὐ γὰρ ἐν τῷαὐτῷ ἀεὶ ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ ltμὴgt μετασχεῖνὅλως τὸ τερπνὸν ἦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις ὦ Χείρων τὰἐν ᾅδου δὲ πῶς φέρεις ἀφ οὗ προελόμενοςαὐτὰ ἥκειςΧΕΙΡΩΝ Οὐκ ἀηδῶς ὦ Μένιππε ἡγὰρ ἰσοτιμία πάνυ δημοτικὴ καὶ τὸ πρᾶγ-μα οὐδὲν ἔχει τὸ διάφορον ἐν φωτὶ εἶναι ἢἐν σκότῳ ἄλλως τε οὔτε διψῆν ὥσπερ ἄνωοὔτε πεινῆν δεῖ ἀλλ ἀνεπιδεεῖς τούτων

82

ἄχρηστόν σοι ὦ Ἀλέξανδρε πρὸς τὰπράγματα ἐγένετο πολλοὶ γὰρ ὑπέπτησ-σον θεὸν εἶναί σε νομίζοντες ἀτὰρ εἰπέμοι τίνι τὴν τοσαύτην ἀρχὴν καταλέλοι-παςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκ οἶδα ὦ Διόγενεςοὐ γὰρ ἔφθασα ἐπισκῆψαί τι περὶ αὐτῆς ἢτοῦτο μόνον ὅτι ἀποθνήσκων Περδίκκᾳτὸν δακτύλιον ἐπέδωκα πλὴν ἀλλὰ τί γε-λᾷς ὦ ΔιόγενεςΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί γὰρ ἄλλο ἢ ἀνεμνήσθηνοἷα ἐποίει ἡ Ἑλλάς ἄρτι σε παρειληφότατὴν ἀρχὴν κολακεύοντες καὶ προστάτηναἱρούμενοι καὶ στρατηγὸν ἐπὶ τοὺς βαρ-βάρους ἔνιοι δὲ καὶ τοῖς δώδεκα θεοῖς προ-στιθέντες καὶ οἰκοδομοῦντές σοι νεὼς καὶθύοντες ὡς δράκοντος υἱῷ ἀλλ εἰπέ μοιποῦ σε οἱ Μακεδόνες ἔθαψαν ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἔτι ἐν Βαβυλῶνι κε-ῖμαι τριακοστὴν ἡμέραν ταύτην ὑπισχνε-ῖται δὲ Πτολεμαῖος ὁ ὑπασπιστής ἤν ποτε

99

οἰμώξεται μεμνημένος τῶν ὑπὲρ γῆς ἐνοἷς εὐδαιμονεῖν ᾤετο Διογένης δὲ καταγε-λάσεται αὐτοῦ καὶ τάφον ὁ μὲν ἐν Ἁλικαρ-νασσῷ ἐρεῖ ἑαυτοῦ ὑπὸ Ἀρτεμισίας τῆς γυ-ναικὸς καὶ ἀδελφῆς κατεσκευασμένον ὁΔιογένης δὲ τοῦ μὲν σώματος εἰ καί τινατάφον ἔχει οὐκ οἶδεν οὐδὲ γὰρ ἔμελεναὐτῷ τούτου λόγον δὲ τοῖς ἀρίστοις περὶτούτου καταλέλοιπεν ἀνδρὸς βίον βεβιω-κὼς ὑψηλότερον ὦ Καρῶν ἀνδραποδω-δέστατε τοῦ σοῦ μνήματος καὶ ἐν βεβαιο-τέρῳ χωρίῳ κατεσκευασμένον

ΝΙΡΕΩΣ ΚΑΙ ΘΕΡΣΙΤΟΥ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΝΙΡΕΥΣ Ἰδοὺ δή Μένιππος οὑτοσὶ δι-κάσει πότερος εὐμορφότερός ἐστιν εἰπέὦ Μένιππε οὐ καλλίων σοι δοκῶΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δὲ καὶ ἔστε πρότε-ρον οἶμαι χρὴ γὰρ τοῦτο εἰδέναι

164

ΝΙΡΕΥΣ Νιρεὺς καὶ ΘερσίτηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πότερος οὖν ὁ Νιρεὺς καὶπότερος ὁ Θερσίτης οὐδέπω γὰρ τοῦτοδῆλον ΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἓν μὲν ἤδη τοῦτο ἔχω ὅτιὅμοιός εἰμί σοι καὶ οὐδὲν τηλικοῦτον δια-φέρεις ἡλίκον σε Ὅμηρος ἐκεῖνος ὁ τυ-φλὸς ἐπῄνεσεν ἁπάντων εὐμορφότερονπροσειπών ἀλλ ὁ φοξὸς ἐγὼ καὶ ψεδνὸςοὐδὲν χείρων ἐφάνην τῷ δικαστῇ ὅρα δὲσύ ὦ Μένιππε ὅντινα καὶ εὐμορφότερονἡγῇΝΙΡΕΥΣ Ἐμέ γε τὸν Ἀγλαΐας καὶΧάροπος ldquoὃς κάλλιστος ἀνὴρ ὑπὸ ἼλιονἦλθονrdquoΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλ οὐχὶ καὶ ὑπὸ γῆνὡς οἶμαι κάλλιστος ἦλθες ἀλλὰ τὰ μὲνὀστᾶ ὅμοια τὸ δὲ κρανίον ταύτῃ μόνον ἄραδιακρίνοιτο ἀπὸ τοῦ Θερσίτου κρανίου ὅτιεὔθρυπτον τὸ σόν ἀλαπαδνὸν γὰρ αὐτὸ καὶοὐκ ἀνδρῶδες ἔχεις

165

τοὺς τόκους καὶ τάλαντα ἐπὶ ταλάντοις συ-ντιθέντες οὓς χρὴ ἕνα ὀβολὸν ἔχονταςἥκειν μετ ὀλίγονΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Εἰρήσεται καὶ ταῦταπρὸς ἐκείνουςΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλὰ καὶ τοῖς καλοῖς τεκαὶ ἰσχυροῖς λέγε Μεγίλλῳ τε τῷ Κοριν-θίῳ καὶ Δαμοξένῳ τῷ παλαιστῇ ὅτι παρἡμῖν οὔτε ἡ ξανθὴ κόμη οὔτε τὰ χαροπὰ ἢμέλανα ὄμματα ἢ ἐρύθημα ἐπὶ τοῦ προ-σώπου ἔτι ἔστιν ἢ νεῦρα εὔτονα ἢ ὦμοικαρτεροί ἀλλὰ πάντα μία ἡμῖν κόνιςφασί κρανία γυμνὰ τοῦ κάλλουςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Οὐ χαλεπὸν οὐδὲ τα-ῦτα εἰπεῖν πρὸς τοὺς καλοὺς καὶ ἰσχυρούςΔΙΟΓΕΝΗΣ Καὶ τοῖς πένησιν ὦΛάκων ndash πολλοὶ δ εἰσὶ καὶ ἀχθόμενοι τῷπράγματι καὶ οἰκτείροντες τὴν ἀπορίαν ndashλέγε μήτε δακρύειν μήτε οἰμώζειν διηγη-σάμενος τὴν ἐνταῦθα ἰσοτιμίαν καὶ ὅτιὄψονται τοὺς ἐκεῖ πλουσίους οὐδὲν ἀμεί-

62

νά ὦ Αἰακέ

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΤΑΝΤΑΛΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Τί κλάεις ὦ Τάνταλε ἢτί σεαυτὸν ὀδύρῃ ἐπὶ τῇ λίμνῃ ἑστώςΤΑΝΤΑΛΟΣ Ὅτι ὦ Μένιππεἀπόλωλα ὑπὸ τοῦ δίψουςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὕτως ἀργὸς εἶ ὡς μὴἐπικύψας πιεῖν ἢ καὶ νὴ Δί ἀρυσάμενοςκοίλῃ τῇ χειρίΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲν ὄφελος εἰ ἐπικύ-ψαιμι φεύγει γὰρ τὸ ὕδωρ ἐπειδὰν προ-σιόντα αἴσθηταί με ἢν δέ ποτε καὶ ἀρύσω-μαι καὶ προσενέγκω τῷ στόματι οὐ φθάνωβρέξας ἄκρον τὸ χεῖλος καὶ διὰ τῶν δα-κτύλων διαρρυὲν οὐκ οἶδ ὅπως αὖθις ἀπο-λείπει ξηρὰν τὴν χεῖρά μοιΜΕΝΙΠΠΟΣ Τεράστιόν τι πάσχεις ὦΤάνταλε ἀτὰρ εἰπέ μοι τί δαὶ καὶ δέῃ τοῦ

79

Μίνως βραχὺ γάρ τι ἐρήσομαί σεΜΙΝΩΣ Λέγε μὴ μακρὰ μόνον ὡς καὶτοὺς ἄλλους διακρίνωμεν ἤδηΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Ὁπόσα ἔπραττον ἐν τῷβίῳ πότερα ἑκὼν ἔπραττον ἢ ἐπεκέκλω-στό μοι ὑπὸ τῆς ΜοίραςΜΙΝΩΣ Ὑπὸ τῆς Μοίρας δηλαδή ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Οὐκοῦν καὶ οἱ χρηστοὶἅπαντες καὶ οἱ πονηροὶ δοκοῦντες ἡμεῖςἐκείνῃ ὑπηρετοῦντες ταῦτα ἐδρῶμενΜΙΝΩΣ Ναί τῇ Κλωθοῖ ἣ ἑκάστῳἐπέταξε γεννηθέντι τὰ πρακτέαΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Εἰ τοίνυν ἀναγκασθείςτις ὑπ ἄλλου φονεύσειέν τινα οὐ δυνάμενοςἀντιλέγειν ἐκείνῳ βιαζομένῳ οἷον δήμιοςἢ δορυφόρος ὁ μὲν δικαστῇ πεισθείς ὁ δὲτυράννῳ τίνα αἰτιάσῃ τοῦ φόνουΜΙΝΩΣ Δῆλον ὡς τὸν δικαστὴν ἢ τὸντύραννον ἐπεὶ οὐδὲ τὸ ξίφος αὐτό ὑπηρε-τεῖ γὰρ ὄργανον ὂν τοῦτο πρὸς τὸν θυμὸντῷ πρώτῳ παρασχόντι τὴν αἰτίαν

144

Τροίαν ἤγαγενΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εὖ λέγεις ἐκεῖνόνμοι αἰτιατέονΜΕΝΕΛΑΟΣ Οὐκ ἐμέ ὦ βέλτιστεἀλλὰ δικαιότερον τὸν Πάριν ὃς ἐμοῦ τοῦξένου τὴν γυναῖκα παρὰ πάντα τὰ δίκαιαᾤχετο ἁρπάσας οὗτος γὰρ οὐχ ὑπὸ σοῦμόνου ἀλλ ὑπὸ πάντων Ἑλλήνων τε καὶβαρβάρων ἄξιος ἄγχεσθαι τοσούτοις θα-νάτου αἴτιος γεγενημένος ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἄμεινον οὕτω σὲτοιγαροῦν ὦ Δύσπαρι οὐκ ἀφήσω ποτὲἀπὸ τῶν χειρῶνΠΑΡΙΣ Ἄδικα ποιῶν ὦ Πρωτεσίλαεκαὶ ταῦτα ὁμότεχνον ὄντα σοι ἐρωτικὸςγὰρ καὶ αὐτός εἰμι καὶ τῷ αὐτῷ θεῷ κα-τέσχημαι οἶσθα δὲ ὡς ἀκούσιόν τί ἐστινκαί τις ἡμᾶς δαίμων ἄγει ἔνθα ἂν ἐθέλῃκαὶ ἀδύνατόν ἐστιν ἀντιτάττεσθαι αὐτῷΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Εὖ λέγεις εἴθε οὖνμοι τὸν Ἔρωτα ἐνταῦθα λαβεῖν δυνατὸν

157

ΣΩΚΡΑΤΗΣ Καὶ αὐτὸς ἔφασκον ταῦταπρὸς αὐτούς οἱ δὲ εἰρωνείαν τὸ πρᾶγμαᾤοντο εἶναιΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δέ εἰσιν οὗτοι οἱπερὶ σέΣΩΚΡΑΤΗΣ Χαρμίδης ὦ Μένιππεκαὶ Φαῖδρος καὶ ὁ τοῦ ΚλεινίουΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε ὦ Σώκρατες ὅτικἀνταῦθα μέτει τὴν σεαυτοῦ τέχνην καὶοὐκ ὀλιγωρεῖς τῶν καλῶνΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί γὰρ ἂν ἥδιον ἄλλοπράττοιμι ἀλλὰ πλησίον ἡμῶν κατάκεισοεἰ δοκεῖΜΕΝΙΠΠΟΣ Μὰ Δί ἐπεὶ παρὰ τὸνΚροῖσον καὶ τὸν Σαρδανάπαλλον ἄπειμιπλησίον οἰκήσων αὐτῶν ἔοικα γοῦν οὐκὀλίγα γελάσεσθαι οἰμωζόντων ἀκούων ΑΙΑΚΟΣ Κἀγὼ ἤδη ἄπειμι μὴ καί τιςἡμᾶς νεκρὸς λάθῃ διαφυγών τὰ πολλὰ δεἰσαῦθις ὄψει ὦ ΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἄπιθι καὶ ταυτὶ γὰρ ἱκα-

78

νους αὑτῶν καὶ Λακεδαιμονίοις δὲ τοῖςσοῖς ταῦτα εἰ δοκεῖ παρ ἐμοῦ ἐπιτίμησονλέγων ἐκλελύσθαι αὐτούςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Μηδέν ὦ Διόγενεςπερὶ Λακεδαιμονίων λέγε οὐ γὰρ ἀνέξομαίγε ἃ δὲ πρὸς τοὺς ἄλλους ἔφησθα ἀπαγγε-λῶΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐάσωμεν τούτους ἐπείσοι δοκεῖ σὺ δὲ οἷς προεῖπον ἀπένεγκονπαρ ἐμοῦ τοὺς λόγους

ΧΑΡΩΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΧΑΡΩΝ Ἀπόδος ὦ κατάρατε τὰ πορ-θμεῖαΜΕΝΙΠΠΟΣ Βόα εἰ τοῦτό σοι ὦΧάρων ἥδιονΧΑΡΩΝ Ἀπόδος φημί ἀνθ ὧν σε διε-πορθμεύσαμενΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκ ἂν λάβοις παρὰ τοῦ

63

ΑΧΙΛΛΕΥΣ Ἑταιρικὴ μὲν ἡ παραίνε-σις ἐμὲ δὲ οὐκ οἶδ ὅπως ἡ μνήμη τῶνπαρὰ τὸν βίον ἀνιᾷ οἶμαι δὲ καὶ ὑμῶν ἕκα-στον εἰ δὲ μὴ ὁμολογεῖτε ταύτῃ χείρουςἐστὲ καθ ἡσυχίαν αὐτὸ πάσχοντες ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Οὔκ ἀλλ ἀμείνους ὦἈχιλλεῦ τὸ γὰρ ἀνωφελὲς τοῦ λέγεινὁρῶμεν σιωπᾶν γὰρ καὶ φέρειν καὶ ἀνέχε-σθαι δέδοκται ἡμῖν μὴ καὶ γέλωτα ὄφλω-μεν ὥσπερ σὺ τοιαῦτα εὐχόμενος

ΑΙΑΚΟΥ ΚΑΙ ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ

ΑΙΑΚΟΣ Τί ἄγχεις ὦ Πρωτεσίλαετὴν Ἑλένην προσπεσώνΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ὅτι διὰ ταύτην ὦΑἰακέ ἀπέθανον ἡμιτελῆ μὲν τὸν δόμονκαταλιπών χήραν τε νεόγαμον γυναῖκαΑΙΑΚΟΣ Αἰτιῶ τοίνυν τὸν Μενέλαονὅστις ὑμᾶς ὑπὲρ τοιαύτης γυναικὸς ἐπὶ

156

ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Εὖ γε ὦ Μίνως ὅτι καὶἐπιδαψιλεύῃ τῷ παραδείγματι ἢν δέ τιςἀποστείλαντος τοῦ δεσπότου ἥκῃ αὐτὸςχρυσὸν ἢ ἄργυρον κομίζων τίνι τὴν χάρινἰστέον ἢ τίνα εὐεργέτην ἀναγραπτέονΜΙΝΩΣ Τὸν πέμψαντα ὦ Σώστρατεδιάκονος γὰρ ὁ κομίσας ἦν ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Οὐκοῦν ὁρᾷς πῶς ἄδικαποιεῖς κολάζων ἡμᾶς ὑπηρέτας γενομένουςὧν ἡ Κλωθὼ προσέταττεν καὶ τούτους τι-μήσας τοὺς διακονησαμένους ἀλλοτρίοιςἀγαθοῖς οὐ γὰρ δὴ ἐκεῖνό γε εἰπεῖν ἔχοιτις ὡς ἀντιλέγειν δυνατὸν ἦν τοῖς μετὰπάσης ἀνάγκης προστεταγμένοιςΜΙΝΩΣ Ὦ Σώστρατε πολλὰ ἴδοις ἂνκαὶ ἄλλα οὐ κατὰ λόγον γιγνόμενα εἰἀκριβῶς ἐξετάζοις πλὴν ἀλλὰ σὺ τοῦτοἀπολαύσεις τῆς ἐπερωτήσεως διότι οὐλῃστὴς μόνον ἀλλὰ καὶ σοφιστής τις εἶναιδοκεῖς ἀπόλυσον αὐτόν ὦ Ἑρμῆ καὶ μη-κέτι κολαζέσθω ὅρα δὲ μὴ καὶ τοὺς ἄλ-

145

μὴ ἔχοντοςΧΑΡΩΝ Ἔστι δέ τις ὀβολὸν μὴ ἔχων ΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἰ μὲν καὶ ἄλλος τις οὐκοἶδα ἐγὼ δ οὐκ ἔχωΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄγξω σε νὴ τὸν Πλού-τωνα ὦ μιαρέ ἢν μὴ ἀποδῷςΜΕΝΙΠΠΟΣ Κἀγὼ τῷ ξύλῳ σου πα-τάξας διαλύσω τὸ κρανίονΧΑΡΩΝ Μάτην οὖν ἔσῃ πεπλευκὼς το-σοῦτον πλοῦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὁ Ἑρμῆς ὑπὲρ ἐμοῦ σοιἀποδότω ὅς με παρέδωκέ σοιΕΡΜΗΣ Νὴ Δί ὀναίμην γε εἰ μέλλωκαὶ ὑπερεκτίνειν τῶν νεκρῶνΧΑΡΩΝ Οὐκ ἀποστήσομαί σουΜΕΝΙΠΠΟΣ Τούτου γε ἕνεκα νεωλκή-σας τὸ πορθμεῖον παράμενε πλὴν ἀλλ ὅ γεμὴ ἔχω πῶς ἂν λάβοιςΧΑΡΩΝ Σὺ δ οὐκ ᾔδεις κομίζειν δέονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤιδειν μέν οὐκ εἶχον δέτί οὖν ἐχρῆν διὰ τοῦτο μὴ ἀποθανεῖν

64

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ τοῦτο ὅμοιον σιμοὶγὰρ ἅπαντεςΣΩΚΡΑΤΗΣ Ἐμὲ ζητεῖς ὦ ΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μάλα ὦ ΣώκρατεςΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί τὰ ἐν ἈθήναιςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πολλοὶ τῶν νέων φιλοσο-φεῖν λέγουσι καὶ τά γε σχήματα αὐτὰ καὶτὰ βαδίσματα εἰ θεάσαιτό τις ἄκροι φι-λόσοφοιΣΩΚΡΑΤΗΣ Μάλα πολλοὺς ἑώρακαΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ ἑώρακας οἶμαιοἷος ἧκε παρὰ σοὶ Ἀρίστιππος ἢ Πλάτωναὐτός ὁ μὲν ἀποπνέων μύρον ὁ δὲ τοὺς ἐνΣικελίᾳ τυράννους θεραπεύειν ἐκμαθών ΣΩΚΡΑΤΗΣ Περὶ ἐμοῦ δὲ τί φρονο-ῦσινΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὐδαίμων ὦ Σώκρατεςἄνθρωπος εἶ τά γε τοιαῦτα πάντες γοῦν σεθαυμάσιον οἴονται ἄνδρα γεγενῆσθαι καὶπάντα ἐγνωκέναι καὶ ταῦτα ndash οἶμαι γὰρτἀληθῆ λέγειν ndash οὐδὲν εἰδότα

77

λους νεκροὺς τὰ ὅμοια ἐρωτᾶν διδάξῃς

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΑΝΝΙΒΟΥ ΜΙΝΩΟΣ ΚΑΙ ΣΚΙΠΙΩΝΟΣ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐμὲ δεῖ προκεκρίσθαισου ὦ Λίβυ ἀμείνων γάρ εἰμιΑΝΝΙΒΑΣ Οὐ μὲν οὖν ἀλλ ἐμέΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκοῦν ὁ Μίνως δικα-σάτω ΜΙΝΩΣ Τίνες δὲ ἐστέΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὗτος μὲν Ἀννίβας ὁΚαρχηδόνιος ἐγὼ δὲ Ἀλέξανδρος ὁ Φιλίπ-πουΜΙΝΩΣ Νὴ Δία ἔνδοξοί γε ἀμφότεροιἀλλὰ περὶ τίνος ὑμῖν ἡ ἔριςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Περὶ προεδρίας φησὶγὰρ οὗτος ἀμείνων γεγενῆσθαι στρατηγὸςἐμοῦ ἐγὼ δέ ὥσπερ ἅπαντες ἴσασιν οὐχὶτούτου μόνον ἀλλὰ πάντων σχεδὸν τῶνπρὸ ἐμοῦ φημι διενεγκεῖν τὰ πολέμια

146

τῷ αὐτῷ ζόφῳ ὅμοιοι καὶ κατ οὐδὲν ἀλλή-λων διαφέροντες καὶ οὔτε οἱ τῶν Τρώωννεκροὶ δεδίασίν με οὔτε οἱ τῶν Ἀχαιῶν θε-ραπεύουσιν ἰσηγορία δὲ ἀκριβὴς καὶ νε-κρὸς ὅμοιος ldquoἠμὲν κακὸς ἠδὲ καὶ ἐσθλόςrdquoταῦτά με ἀνιᾷ καὶ ἄχθομαι ὅτι μὴ θητεύωζῶνΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Ὅμως τί οὖν ἄν τιςπάθοι ὦ Ἀχιλλεῦ ταῦτα γὰρ ἔδοξε τῇ φύ-σει πάντως ἀποθνήσκειν ἅπαντας ὥστεχρὴ ἐμμένειν τῷ νόμῳ καὶ μὴ ἀνιᾶσθαιτοῖς διατεταγμένοις ἄλλως τε ὁρᾷς τῶνἑταίρων ὅσοι περὶ σέ ἐσμεν οἵδε μετὰ μι-κρὸν δὲ καὶ Ὀδυσσεὺς ἀφίξεται πάντωςφέρει δὲ παραμυθίαν καὶ ἡ κοινωνία τοῦπράγματος καὶ τὸ μὴ μόνον αὐτὸν πεπον-θέναι ὁρᾷς τὸν Ἡρακλέα καὶ τὸν Μελέα-γρον καὶ ἄλλους θαυμαστοὺς ἄνδρας οἳοὐκ ἂν οἶμαι δέξαιντο ἀνελθεῖν εἴ τις αὐτο-ὺς ἀναπέμψειε θητεύσοντας ἀκλήροις καὶἀβίοις ἀνδράσιν

155

ΑΙΑΚΟΣ Ἐμπεδοκλῆς ὦ Μένιππεἡμίεφθος ἀπὸ τῆς Αἴτνης παρώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ χαλκόπου βέλτιστε τίπαθὼν σεαυτὸν εἰς τοὺς κρατῆρας ἐνέβα-λεςΕΜΠΕΔΟΚΛΗΣ Μελαγχολία τις ὦΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ μὰ Δί ἀλλὰ κενοδοξίακαὶ τῦφος καὶ πολλὴ κόρυζα ταῦτά σεἀπηνθράκωσεν αὐταῖς κρηπῖσιν οὐκἀνάξιον ὄντα πλὴν οὐδέν σε ὤνησεν τὸσόφισμα ἐφωράθης γὰρ τεθνεώς ὁ Σω-κράτης δέ ὦ Αἰακέ ποῦ ποτε ἄρα ἐστίνΑΙΑΚΟΣ Μετὰ Νέστορος καὶ Παλαμή-δους ἐκεῖνος ληρεῖ τὰ πολλάΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως ἐβουλόμην ἰδεῖναὐτόν εἴ που ἐνθάδε ἐστίν ΑΙΑΚΟΣ Ὁρᾷς τὸν φαλακρόνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἅπαντες φαλακροί εἰσινὥστε πάντων ἂν εἴη τοῦτο τὸ γνώρισμαΑΙΑΚΟΣ Τὸν σιμὸν λέγω

76

ΧΑΡΩΝ Μόνος οὖν αὐχήσεις προῖκαπεπλευκέναιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ προῖκα ὦ βέλτιστεκαὶ γὰρ ἤντλησα καὶ τῆς κώπης συνεπελα-βόμην καὶ οὐκ ἔκλαον μόνος τῶν ἄλλωνἐπιβατῶνΧΑΡΩΝ Οὐδὲν ταῦτα πρὸς πορθμέατὸν ὀβολὸν ἀποδοῦναί σε δεῖ οὐ θέμις ἄλ-λως γενέσθαιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἄπαγέ με αὖθιςἐς τὸν βίονΧΑΡΩΝ Χάριεν λέγεις ἵνα καὶ πληγὰςἐπὶ τούτῳ παρὰ τοῦ Αἰακοῦ προσλάβωΜΕΝΙΠΠΟΣ Μὴ ἐνόχλει οὖνΧΑΡΩΝ Δεῖξον τί ἐν τῇ πήρᾳ ἔχειςΜΕΝΙΠΠΟΣ Θέρμους εἰ θέλεις καὶτῆς Ἑκάτης τὸ δεῖπνονΧΑΡΩΝ Πόθεν τοῦτον ἡμῖν ὦ Ἑρμῆτὸν κύνα ἤγαγες οἷα δὲ καὶ ἐλάλει παρὰτὸν πλοῦν τῶν ἐπιβατῶν ἁπάντων καταγε-λῶν καὶ ἐπισκώπτων καὶ μόνος ᾄδων

65

ἐπάρουρος ὢν θητεύειν παρά τινι τῶνἀκλήρων ldquoᾧ μὴ βίοτος πολὺς εἴηrdquo μᾶλλονἢ πάντων ἀνάσσειν τῶν νεκρῶν ταῦτα μὲνοὖν ἀγεννῆ τινα Φρύγα δειλὸν καὶ πέρατοῦ καλῶς ἔχοντος φιλόζῳον ἴσως ἐχρῆνλέγειν τὸν Πηλέως δὲ υἱόν τὸν φιλοκινδυ-νότατον ἡρώων ἁπάντων ταπεινὰ οὕτωπερὶ αὑτοῦ διανοεῖσθαι πολλὴ αἰσχύνη καὶἐναντιότης πρὸς τὰ πεπραγμένα σοι ἐν τῷβίῳ ὃς ἐξὸν ἀκλεῶς ἐν τῇ Φθιώτιδι πολυ-χρόνιον βασιλεύειν ἑκὼν προείλου τὸνμετὰ τῆς ἀγαθῆς δόξης θάνατονΑΧΙΛΛΕΥΣ Ὦ παῖ Νέστορος ἀλλὰτότε μὲν ἄπειρος ἔτι τῶν ἐνταῦθα ὢν καὶτὸ βέλτιον ἐκείνων ὁπότερον ἦν ἀγνοῶν τὸδύστηνον ἐκεῖνο δοξάριον προετίμων τοῦβίου νῦν δὲ συνίημι ἤδη ὡς ἐκείνη μὲνἀνωφελής εἰ καὶ ὅτι μάλιστα οἱ ἄνω ῥα-ψῳδήσουσιν μετὰ νεκρῶν δὲ ὁμοτιμία καὶοὔτε τὸ κάλλος ἐκεῖνο ὦ Ἀντίλοχε οὔτε ἡἰσχὺς πάρεστιν ἀλλὰ κείμεθα ἅπαντες ὑπὸ

154

ΜΙΝΩΣ Οὐκοῦν ἐν μέρει ἑκάτεροςεἰπάτω σὺ δὲ πρῶτος ὁ Λίβυς λέγεΑΝΝΙΒΑΣ Ἓν μὲν τοῦτο ὦ Μίνωςὠνάμην ὅτι ἐνταῦθα καὶ τὴν Ἑλλάδα φω-νὴν ἐξέμαθον ὥστε οὐδὲ ταύτῃ πλέονοὗτος ἐνέγκαιτό μου φημὶ δὲ τούτουςμάλιστα ἐπαίνου ἀξίους εἶναι ὅσοι τὸ μη-δὲν ἐξ ἀρχῆς ὄντες ὅμως ἐπὶ μέγα προε-χώρησαν δι αὑτῶν δύναμίν τε περιβαλόμε-νοι καὶ ἄξιοι δόξαντες ἀρχῆς ἔγωγ οὖνμετ ὀλίγων ἐξορμήσας εἰς τὴν Ἰβηρίαν τὸπρῶτον ὕπαρχος ὢν τῷ ἀδελφῷ μεγίστωνἠξιώθην ἄριστος κριθείς καὶ τούς τε Κελ-τίβηρας εἷλον καὶ Γαλατῶν ἐκράτησα τῶνἑσπερίων καὶ τὰ μεγάλα ὄρη ὑπερβὰς τὰπερὶ τὸν Ἠριδανὸν ἅπαντα κατέδραμονκαὶ ἀναστάτους ἐποίησα τοσαύτας πόλειςκαὶ τὴν πεδινὴν Ἰταλίαν ἐχειρωσάμην καὶμέχρι τῶν προαστείων τῆς προὐχούσηςπόλεως ἦλθον καὶ τοσούτους ἀπέκτειναμιᾶς ἡμέρας ὥστε τοὺς δακτυλίους αὐτῶν

147

οἰμωζόντων ἐκείνωνΕΡΜΗΣ Ἀγνοεῖς ὦ Χάρων ὅντινα ἄν-δρα διεπόρθμευσας ἐλεύθερον ἀκριβῶςοὐδένος αὐτῷ μέλει οὗτός ἐστιν ὁ Μένιπ-ποςΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄν σε λάβω ποτέ ndashΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἂν λάβῃς ὦ βέλτιστεδὶς δὲ οὐκ ἂν λάβοις

ΝΕΚΡΩΝ ΠΛΟΥΤΩΝΙ ΚΑΤΑ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΚΡΟΙΣΟΣ Οὐ φέρομεν ὦ ΠλούτωνΜένιππον τουτονὶ τὸν κύνα παροικοῦνταὥστε ἢ ἐκεῖνόν ποι κατάστησον ἢ ἡμεῖς με-τοικήσομεν εἰς ἕτερον τόπονΠΛΟΥΤΩΝ Τί δ ὑμᾶς δεινὸν ἐργάζε-ται ὁμόνεκρος ὤνΚΡΟΙΣΟΣ Ἐπειδὰν ἡμεῖς οἰμώζωμενκαὶ στένωμεν ἐκείνων μεμνημένοι τῶν

66

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Χαῖρε ὦ Εὔφορβε ἢἌπολλον ἢ ὅ τι ἂν θέλῃςΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Μὴ καὶ σύ γε ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκέτι χρυσοῦς ὁ μηρόςσοιΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Οὐ γάρ ἀλλὰ φέρε ἴδωεἴ τί σοι ἐδώδιμον ἡ πήρα ἔχειΜΕΝΙΠΠΟΣ Κυάμους ὦγαθέ ὥστε οὐτουτί σοι ἐδώδιμονΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Δὸς μόνον ἄλλα παρὰνεκροῖς δόγματα ἔμαθον γάρ ὡς οὐδὲνἴσον κύαμοι καὶ κεφαλαὶ τοκήων ἐνθάδεΑΙΑΚΟΣ Οὗτος δὲ Σόλων ὁ Ἐξηκεστί-δου καὶ Θαλῆς ἐκεῖνος καὶ παρ αὐτοὺςΠιττακὸς καὶ οἱ ἄλλοι ἑπτὰ δὲ πάντεςεἰσὶν ὡς ὁρᾷς ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἄλυποι ὦ Αἰακέ οὗτοιμόνοι καὶ φαιδροὶ τῶν ἄλλων ὁ δὲ σποδοῦἀνάπλεως καθάπερ ἐγκρυφίας ἄρτος ὁταῖς φλυκταίναις ἐξηνθηκώς τίς ἐστιν

75

μεδίμνοις ἀπομετρῆσαι καὶ τοὺς ποταμοὺςγεφυρῶσαι νεκροῖς καὶ ταῦτα πάντα ἔπρα-ξα οὔτε Ἄμμωνος υἱὸς ὀνομαζόμενος οὔτεθεὸς εἶναι προσποιούμενος ἢ ἐνύπνια τῆςμητρὸς διεξιών ἀλλ ἄνθρωπος εἶναι ὁμο-λογῶν στρατηγοῖς τε τοῖς συνετωτάτοιςἀντεξεταζόμενος καὶ στρατιώταις τοῖς μα-χιμωτάτοις συμπλεκόμενος οὐ Μήδουςκαὶ Ἀρμενίους καταγωνιζόμενος ὑποφεύ-γοντας πρὶν διώκειν τινὰ καὶ τῷ τολμήσα-ντι παραδιδόντας εὐθὺς τὴν νίκην Ἀλέξαν-δρος δὲ πατρῴαν ἀρχὴν παραλαβὼν ηὔξη-σεν καὶ παρὰ πολὺ ἐξέτεινε χρησάμενος τῇτῆς τύχης ὁρμῇ ἐπεὶ δ οὖν ἐνίκησέ τε καὶτὸν ὄλεθρον ἐκεῖνον Δαρεῖον ἐν Ἰσσῷ τεκαὶ Ἀρβήλοις ἐκράτησεν ἀποστὰς τῶν πα-τρῴων προσκυνεῖσθαι ἠξίου καὶ δίαιταντὴν Μηδικὴν μετεδιῄτησεν ἑαυτὸν καὶἐμιαιφόνει ἐν τοῖς συμποσίοις τοὺς φίλουςκαὶ συνελάμβανεν ἐπὶ θανάτῳ ἐγὼ δὲἦρξα ἐπ ἴσης τῆς πατρίδος καὶ ἐπειδὴ με-

148

ΣΚΙΠΙΩΝ Ἀλεξάνδρου μὲν ἥττων εἶναιτοῦ δὲ Ἀννίβου ἀμείνων ὃς ἐδίωξα νική-σας αὐτὸν καὶ φυγεῖν καταναγκάσας ἀτί-μως πῶς οὖν οὐκ ἀναίσχυντος οὗτος ὃςπρὸς Ἀλέξανδρον ἁμιλλᾶται ᾧ οὐδὲ Σκιπί-ων ἐγὼ ὁ νενικηκὼς ἐμαυτὸν παραβάλλε-σθαι ἀξιῶ ΜΙΝΩΣ Νὴ Δί εὐγνώμονα φῄς ὦ Σκι-πίων ὥστε πρῶτος μὲν κεκρίσθω Ἀλέξαν-δρος μετ αὐτὸν δὲ σύ εἶτα εἰ δοκεῖ τρί-τος Ἀννίβας οὐδὲ οὗτος εὐκαταφρόνητοςὤν

ΑΧΙΛΛΕΩΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΛΟΧΟΥ

ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Οἷα πρῴην Ἀχιλλεῦπρὸς τὸν Ὀδυσσέα σοι εἴρηται περὶ τοῦθανάτου ὡς ἀγεννῆ καὶ ἀνάξια τοῖν διδα-σκάλοιν ἀμφοῖν Χείρωνός τε καὶ Φοίνι-κος ἠκροώμην γάρ ὁπότε ἔφης βούλεσθαι

153

πται ἄγνωστα καὶ ἄμορφα κόνις πάντακαὶ λῆρος πολύς ἀμενηνὰ ὡς ἀληθῶςκάρηνα οὗτος δέ ὦ Αἰακέ τίς ἐστινΑΙΑΚΟΣ Κῦρός ἐστιν οὗτος δὲ Κρο-ῖσος ὁ δ ὑπὲρ αὐτὸν Σαρδανάπαλλος ὁ δὑπὲρ τούτους Μίδας ἐκεῖνος δὲ ΞέρξηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα σέ ὦ κάθαρμα ἡἙλλὰς ἔφριττε ζευγνύντα μὲν τὸν Ἑλλή-σποντον διὰ δὲ τῶν ὀρῶν πλεῖν ἐπιθυμο-ῦντα οἷος δὲ καὶ ὁ Κροῖσός ἐστιν τὸν Σαρ-δανάπαλλον δέ ὦ Αἰακέ πατάξαι μοικατὰ κόρρης ἐπίτρεψονΑΙΑΚΟΣ Μηδαμῶς διαθρύπτεις γὰραὐτοῦ τὸ κρανίον γυναικεῖον ὄνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἀλλὰ προσπτύσο-μαί γε πάντως αὐτῷ ἀνδρογύνῳ γε ὄντι ΑΙΑΚΟΣ Βούλει σοὶ ἐπιδείξω καὶ τοὺςσοφούςΜΕΝΙΠΠΟΣ Νὴ Δία γεΑΙΑΚΟΣ Πρῶτος οὗτός σοι ὁ Πυθα-γόρας ἐστί

74

ἄνω Μίδας μὲν οὑτοσὶ τοῦ χρυσίου Σαρ-δανάπαλλος δὲ τῆς πολλῆς τρυφῆς ἐγὼ δὲΚροῖσος τῶν θησαυρῶν ἐπιγελᾷ καὶ ἐξο-νειδίζει ἀνδράποδα καὶ καθάρματα ἡμᾶςἀποκαλῶν ἐνίοτε δὲ καὶ ᾄδων ἐπιταράττειἡμῶν τὰς οἰμωγάς καὶ ὅλως λυπηρόςἐστιν ΠΛΟΥΤΩΝ Τί ταῦτά φασιν ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀληθῆ ὦ Πλούτων μισῶγὰρ αὐτοὺς ἀγεννεῖς καὶ ὀλεθρίους ὄνταςοἷς οὐκ ἀπέχρησεν βιῶναι κακῶς ἀλλὰ καὶἀποθανόντες ἔτι μέμνηνται καὶ περιέχο-νται τῶν ἄνω χαίρω τοιγαροῦν ἀνιῶναὐτούςΠΛΟΥΤΩΝ Ἀλλ οὐ χρή λυποῦνταιγὰρ οὐ μικρῶν στερόμενοιΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ σὺ μωραίνεις ὦΠλούτων ὁμόψηφος ὢν τοῖς τούτων στε-ναγμοῖςΠΛΟΥΤΩΝ Οὐδαμῶς ἀλλ οὐκ ἂν

67

νηρίᾳ καὶ ἀπιστίᾳ καὶ δόλοις νόμιμον δὲ ἢπροφανὲς οὐδέν ἐπεὶ δέ μοι ὠνείδισεν τὴντρυφήν ἐκλελῆσθαί μοι δοκεῖ οἷα ἐποίει ἐνΚαπύῃ ἑταίραις συνὼν καὶ τοὺς τοῦ πο-λέμου καιροὺς ὁ θαυμάσιος καθηδυπαθῶνἐγὼ δὲ εἰ μὴ μικρὰ τὰ ἑσπέρια δόξας ἐπὶτὴν ἕω μᾶλλον ὥρμησα τί ἂν μέγα ἔπραξαἸταλίαν ἀναιμωτὶ λαβὼν καὶ Λιβύην καὶτὰ μέχρι Γαδείρων ὑπαγόμενος ἀλλ οὐκἀξιόμαχα ἔδοξέ μοι ἐκεῖνα ὑποπτήσσονταἤδη καὶ δεσπότην ὁμολογοῦντα εἴρηκα σὺδέ ὦ Μίνως δίκαζε ἱκανὰ γὰρ ἀπὸ πολ-λῶν καὶ ταῦταΣΚΙΠΙΩΝ Μὴ πρότερον ἢν μὴ καὶἐμοῦ ἀκούσῃςΜΙΝΩΣ Τίς γὰρ εἶ ὦ βέλτιστε ἢ πόθενὢν ἐρεῖςΣΚΙΠΙΩΝ Ἰταλιώτης Σκιπίων στρατη-γὸς ὁ καθελὼν Καρχηδόνα καὶ κρατήσαςΛιβύων μεγάλαις μάχαιςΜΙΝΩΣ Τί οὖν καὶ σὺ ἐρεῖς

152

τεπέμπετο τῶν πολεμίων μεγάλῳ στόλῳἐπιπλευσάντων τῇ Λιβύῃ ταχέως ὑπήκου-σα καὶ ἰδιώτην ἐμαυτὸν παρέσχον καὶ κα-ταδικασθεὶς ἤνεγκα εὐγνωμόνως τὸ πρᾶγ-μα καὶ ταῦτα ἔπραξα βάρβαρος ὢν καὶἀπαίδευτος παιδείας τῆς Ἑλληνικῆς καὶοὔτε Ὅμηρον ὥσπερ οὗτος ῥαψῳδῶν οὔτεὑπ Ἀριστοτέλει τῷ σοφιστῇ παιδευθείςμόνῃ δὲ τῇ φύσει ἀγαθῇ χρησάμενος τα-ῦτά ἐστιν ἃ ἐγὼ Ἀλεξάνδρου ἀμείνων φημὶεἶναι εἰ δέ ἐστι καλλίων οὑτοσί διότι δια-δήματι τὴν κεφαλὴν διεδέδετο Μακεδόσιἴσως καὶ ταῦτα σεμνά οὐ μὴν διὰ τοῦτοἀμείνων μὲν δόξειεν ἂν γενναίου καὶ στρα-τηγικοῦ ἀνδρὸς τῇ γνώμῃ πλέον ἤπερ τῇτύχῃ κεχρημένουΜΙΝΩΣ Ὁ μὲν εἴρηκεν οὐκ ἀγεννῆ τὸνλόγον οὐδὲ ὡς Λίβυν εἰκὸς ἦν ὑπὲρ αὑτοῦσὺ δέ ὦ Ἀλέξανδρε τί πρὸς ταῦτα φῄςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐχρῆν μέν ὦ Μίνωςμηδὲν πρὸς ἄνδρα οὕτω θρασὺν ἱκανὴ γὰρ

149

ἐθέλοιμι στασιάζειν ὑμᾶςΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μήν ὦ κάκιστοι Λυ-δῶν καὶ Φρυγῶν καὶ Ἀσσυρίων οὕτω γι-νώσκετε ὡς οὐδὲ παυσομένου μου ἔνθαγὰρ ἂν ἴητε ἀκολουθήσω ἀνιῶν καὶ κα-τᾴδων καὶ καταγελῶνΚΡΟΙΣΟΣ Ταῦτα οὐχ ὕβριςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐκεῖνα ὕβριςἦν ἃ ὑμεῖς ἐποιεῖτε προσκυνεῖσθαι ἀξιο-ῦντες καὶ ἐλευθέροις ἀνδράσιν ἐντρυφῶντεςκαὶ τοῦ θανάτου παράπαν οὐ μνημονεύο-ντες τοιγαροῦν οἰμώξεσθε πάντων ἐκείνωνἀφῃρημένοιΚΡΟΙΣΟΣ Πολλῶν γε ὦ θεοί καὶ με-γάλων κτημάτωνΜΙΔΑΣ Ὅσου μὲν ἐγὼ χρυσοῦΣΑΡΔΑΝΑΠΑΛΛΟΣ Ὅσης δὲ ἐγὼτρυφῆςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε οὕτω ποιεῖτε ὀδύ-ρεσθε μὲν ὑμεῖς ἐγὼ δὲ τὸ γνῶθι σαυτὸνπολλάκις συνείρων ἐπᾴσομαι ὑμῖν πρέποι

68

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΑΙΑΚΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Πρὸς τοῦ Πλούτωνος ὦΑἰακέ περιήγησαί μοι τὰ ἐν ᾅδου πάνταΑΙΑΚΟΣ Οὐ ῥᾴδιον ὦ Μένιππε ἅπα-ντα ὅσα μέντοι κεφαλαιώδη μάνθανεοὗτος μὲν ὅτι Κέρβερός ἐστιν οἶσθα καὶτὸν πορθμέα τοῦτον ὅς σε διεπέρασεν καὶτὴν λίμνην καὶ τὸν Πυριφλεγέθοντα ἤδηἑώρακας εἰσιώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οἶδα ταῦτα καὶ σέ ὅτιπυλωρεῖς καὶ τὸν βασιλέα εἶδον καὶ τὰςἘρινῦς τοὺς δὲ ἀνθρώπους μοι τοὺς πάλαιδεῖξον καὶ μάλιστα τοὺς ἐπισήμους αὐτῶν

ΑΙΑΚΟΣ Οὗτος μὲν Ἀγαμέμνων οὗτοςδὲ Ἀχιλλεύς οὗτος δὲ Ἰδομενεὺς πλησίονοὗτος δὲ Ὀδυσσεύς εἶτα Αἴας καὶ Διομή-δης καὶ οἱ ἄριστοι τῶν ἙλλήνωνΜΕΝΙΠΠΟΣ Βαβαί ὦ Ὅμηρε οἷά σοιτῶν ῥαψῳδιῶν τὰ κεφάλαια χαμαὶ ἔρρι-

73

ἡ φήμη διδάξαι σε οἷος μὲν ἐγὼ βασιλεύςοἷος δὲ οὗτος λῃστὴς ἐγένετο ὅμως δὲ ὅραεἰ κατ ὀλίγον αὐτοῦ διήνεγκα ὃς νέος ὢνἔτι παρελθὼν ἐπὶ τὰ πράγματα καὶ τὴν ἀρ-χὴν τεταραγμένην κατέσχον καὶ τοὺς φο-νέας τοῦ πατρὸς μετῆλθον κᾆτα φοβήσαςτὴν Ἑλλάδα τῇ Θηβαίων ἀπωλείᾳ στρατη-γὸς ὑπ αὐτῶν χειροτονηθεὶς οὐκ ἠξίωσατὴν Μακεδόνων ἀρχὴν περιέπων ἀγαπᾶνἄρχειν ὁπόσων ὁ πατὴρ κατέλιπεν ἀλλὰπᾶσαν ἐπινοήσας τὴν γῆν καὶ δεινὸν ἡγη-σάμενος εἰ μὴ ἁπάντων κρατήσαιμι ὀλί-γους ἄγων εἰσέβαλον εἰς τὴν Ἀσίαν καὶἐπί τε Γρανικῷ ἐκράτησα μεγάλῃ μάχῃκαὶ τὴν Λυδίαν λαβὼν καὶ Ἰωνίαν καὶΦρυγίαν καὶ ὅλως τὰ ἐν ποσὶν ἀεὶ χειρού-μενος ἦλθον ἐπὶ Ἰσσόν ἔνθα Δαρεῖοςὑπέμεινεν μυριάδας πολλὰς στρατοῦ ἄγωνκαὶ τὸ ἀπὸ τούτου ὦ Μίνως ὑμεῖς ἴστεὅσους ὑμῖν νεκροὺς ἐπὶ μιᾶς ἡμέρας κα-τέπεμψα φησὶ γοῦν ὁ πορθμεὺς μὴ διαρ-

150

κέσαι αὐτοῖς τότε τὸ σκάφος ἀλλὰ σχεδίαςδιαπηξαμένους τοὺς πολλοὺς αὐτῶν δια-πλεῦσαι καὶ ταῦτα δὲ ἔπραττον αὐτὸςπροκινδυνεύων καὶ τιτρώσκεσθαι ἀξιῶνκαὶ ἵνα σοὶ μὴ τὰ ἐν Τύρῳ μηδὲ τὰ ἐν Ἀρ-βήλοις διηγήσωμαι ἀλλὰ καὶ μέχρι Ἰνδῶνἦλθον καὶ τὸν Ὠκεανὸν ὅρον ἐποιησάμηντῆς ἀρχῆς καὶ τοὺς ἐλέφαντας αὐτῶν εἶχονκαὶ Πῶρον ἐχειρωσάμην καὶ Σκύθας δὲοὐκ εὐκαταφρονήτους ἄνδρας ὑπερβὰς τὸνΤάναϊν ἐνίκησα μεγάλῃ ἱππομαχίᾳ καὶτοὺς φίλους εὖ ἐποίησα καὶ τοὺς ἐχθροὺςἠμυνάμην εἰ δὲ καὶ θεὸς ἐδόκουν τοῖς ἀν-θρώποις συγγνωστοὶ ἐκεῖνοι πρὸς τὸμέγεθος τῶν πραγμάτων καὶ τοιοῦτόν τιπιστεύσαντες περὶ ἐμοῦ τὸ δ οὖν τελευ-ταῖον ἐγὼ μὲν βασιλεύων ἀπέθανον οὗτοςδὲ ἐν φυγῇ ὢν παρὰ Προυσίᾳ τῷ Βιθυνῷκαθάπερ ἄξιον ἦν πανουργότατον καὶὠμότατον ὄντα ὡς γὰρ δὴ ἐκράτησεν τῶνἸταλῶν ἐῶ λέγειν ὅτι οὐκ ἰσχύι ἀλλὰ πο-

151

νῆες ἐπληρώθησαν ἐξ ἁπάσης τῆς Ἑλ-λάδος καὶ τοσοῦτοι ἔπεσον Ἕλληνές τε καὶβάρβαροι καὶ τοσαῦται πόλεις ἀνάστατοιγεγόνασινΕΡΜΗΣ Ἀλλ οὐκ εἶδες ὦ Μένιππεζῶσαν τὴν γυναῖκα ἔφης γὰρ ἂν καὶ σὺἀνεμέσητον εἶναι ldquoτοιῇδ ἀμφὶ γυναικὶ πο-λὺν χρόνον ἄλγεα πάσχεινrdquo ἐπεὶ καὶ τὰἄνθη ξηρὰ ὄντα εἴ τις βλέποι ἀποβεβλη-κότα τὴν βαφήν ἄμορφα δῆλον ὅτι αὐτῷδόξει ὅτε μέντοι ἀνθεῖ καὶ ἔχει τὴν χρόανκάλλιστά ἐστιν ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν τοῦτο ὦ Ἑρμῆθαυμάζω εἰ μὴ συνίεσαν οἱ Ἀχαιοὶ περὶπράγματος οὕτως ὀλιγοχρονίου καὶ ῥᾳδίωςἀπανθοῦντος πονοῦντεςΕΡΜΗΣ Οὐ σχολή μοι ὦ Μένιππεσυμφιλοσοφεῖν σοι ὥστε σὺ μὲν ἐπιλε-ξάμενος τόπον ἔνθα ἂν ἐθέλῃς κεῖσο κα-ταβαλὼν σεαυτόν ἐγὼ δὲ τοὺς ἄλλους νε-κροὺς ἤδη μετελεύσομαι

72

γὰρ ἂν ταῖς τοιαύταις οἰμωγαῖς ἐπᾳδόμε-νον

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΚΕΡΒΕΡΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ Κέρβερε ndash συγγενὴςγάρ εἰμί σοι κύων καὶ αὐτὸς ὤν ndash εἰπέ μοιπρὸς τῆς Στυγός οἷος ἦν ὁ Σωκράτηςὁπότε κατῄει παρ ὑμᾶς εἰκὸς δέ σε θεὸνὄντα μὴ ὑλακτεῖν μόνον ἀλλὰ καὶ ἀνθρω-πίνως φθέγγεσθαι ὁπότ ἐθέλοιςΚΕΡΒΕΡΟΣ Πόρρωθεν μέν ὦ Μένιππεπαντάπασιν ἐδόκει ἀτρέπτῳ τῷ προσώπῳπροσιέναι καὶ οὐ πάνυ δεδιέναι τὸν θάνα-τον δοκῶν καὶ τοῦτο ἐμφῆναι τοῖς ἔξω τοῦστομίου ἑστῶσιν ἐθέλων ἐπεὶ δὲ κατέκυ-ψεν εἴσω τοῦ χάσματος καὶ εἶδε τὸν ζόφονκἀγὼ ἔτι διαμέλλοντα αὐτὸν δακὼν τῷ κω-νείῳ κατέσπασα τοῦ ποδός ὥσπερ τὰβρέφη ἐκώκυεν καὶ τὰ ἑαυτοῦ παιδία ὠδύ-

69

168

οὐδὲ γέγονε πώποτεΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀναμνήσω σε ὦΠλούτων Ὀρφεῖ γὰρ δι αὐτὴν ταύτην τὴναἰτίαν τὴν Εὐρυδίκην παρέδοτε καὶ τὴνὁμογενῆ μου Ἄλκηστιν παρεπέμψατεἩρακλεῖ χαριζόμενοι ΠΛΟΥΤΩΝ Θελήσεις δὲ οὕτως κρανί-ον γυμνὸν ὢν καὶ ἄμορφον τῇ καλῇ σουἐκείνῃ νύμφῃ φανῆναι πῶς δὲ κἀκείνηπροσήσεταί σε οὐδὲ διαγνῶναι δυναμένηφοβήσεται γὰρ εὖ οἶδα καὶ φεύξεταί σε καὶμάτην ἔσῃ τοσαύτην ὁδὸν ἀνεληλυθώςΠΕΡΣΕΦΟΝΗ Οὐκοῦν ὦ ἄνερ σὺ καὶτοῦτο ἴασαι καὶ τὸν Ἑρμῆν κέλευσον ἐπει-δὰν ἐν τῷ φωτὶ ἤδη ὁ Πρωτεσίλαος ᾖ κα-θικόμενον ἐν τῇ ῥάβδῳ νεανίαν εὐθὺς κα-λὸν ἀπεργάσασθαι αὐτὸν οἷος ἦν ἐκ τοῦπαστοῦΠΛΟΥΤΩΝ Ἐπεὶ Φερσεφόνῃ συνδο-κεῖ ἀναγαγὼν τοῦτον αὖθις ποίησον νυμ-φίον σὺ δὲ μέμνησο μίαν λαβὼν ἡμέραν

161

ρετο καὶ παντοῖος ἐγίνετοΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν σοφιστὴς ὁ ἄν-θρωπος ἦν καὶ οὐκ ἀληθῶς κατεφρόνει τοῦπράγματοςΚΕΡΒΕΡΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐπείπερ ἀναγκα-ῖον αὐτὸ ἑώρα κατεθρασύνετο ὡς δῆθενοὐκ ἄκων πεισόμενος ὃ πάντως ἔδει παθε-ῖν ὡς θαυμάσονται οἱ θεαταί καὶ ὅλωςπερὶ πάντων γε τῶν τοιούτων εἰπεῖν ἂνἔχοιμι ἕως τοῦ στομίου τολμηροὶ καὶ ἀν-δρεῖοι τὰ δὲ ἔνδοθεν ἔλεγχος ἀκριβήςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἐγὼ δὲ πῶς σοι κατελη-λυθέναι ἔδοξαΚΕΡΒΕΡΟΣ Μόνος ὦ Μένιππε ἀξίωςτοῦ γένους καὶ Διογένης πρὸ σοῦ ὅτι μὴἀναγκαζόμενοι ἐσῄειτε μηδ ὠθούμενοιἀλλ ἐθελούσιοι γελῶντες οἰμώζειν πα-ραγγείλαντες ἅπασιν

70

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΕΡΜΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ποῦ δαὶ οἱ καλοί εἰσιν ἢαἱ καλαί Ἑρμῆ ξενάγησόν με νέηλυνὄντα ΕΡΜΗΣ Οὐ σχολὴ μέν ὦ Μένιππεπλὴν κατ ἐκεῖνο ἀπόβλεψον ἐπὶ τὰ δεξιάἔνθα ὁ Ὑάκινθός τέ ἐστιν καὶ Νάρκισσοςκαὶ Νιρεὺς καὶ Ἀχιλλεὺς καὶ Τυρὼ καὶἙλένη καὶ Λήδα καὶ ὅλως τὰ ἀρχαῖαπάντα κάλληΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀστᾶ μόνα ὁρῶ καὶ κρα-νία τῶν σαρκῶν γυμνά ὅμοια τὰ πολλάΕΡΜΗΣ Καὶ μὴν ἐκεῖνά ἐστιν ἃ πάντεςοἱ ποιηταὶ θαυμάζουσι τὰ ὀστᾶ ὧν σὺ ἔοι-κας καταφρονεῖνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως τὴν Ἑλένην μοιδεῖξον οὐ γὰρ ἂν διαγνοίην ἔγωγεΕΡΜΗΣ Τουτὶ τὸ κρανίον ἡ ἙλένηἐστίνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα διὰ τοῦτο αἱ χίλιαι

71

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΥΣΩΛΟΥ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ὦ Κάρ ἐπὶ τίνι μέγα φρο-νεῖς καὶ πάντων ἡμῶν προτιμᾶσθαι ἀξιοῖςΜΑΥΣΩΛΟΣ Καὶ ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ μένὦ Σινωπεῦ ὃς ἐβασίλευσα Καρίας μὲνἁπάσης ἦρξα δὲ καὶ Λυδῶν ἐνίων καὶ νή-σους δέ τινας ὑπηγαγόμην καὶ ἄχρι Μιλή-του ἐπέβην τὰ πολλὰ τῆς Ἰωνίας κατα-στρεφόμενος καὶ καλὸς ἦν καὶ μέγας καὶἐν πολέμοις καρτερός τὸ δὲ μέγιστον ὅτιἐν Ἁλικαρνασσῷ μνῆμα παμμέγεθες ἔχωἐπικείμενον ἡλίκον οὐκ ἄλλος νεκρός ἀλλοὐδὲ οὕτως ἐς κάλλος ἐξησκημένον ἵππωνκαὶ ἀνδρῶν ἐς τὸ ἀκριβέστατον εἰκα-σμένων λίθου τοῦ καλλίστου οἷον οὐδὲνεὼν εὕροι τις ἂν ῥᾳδίως οὐ δοκῶ σοι δι-καίως ἐπὶ τούτοις μέγα φρονεῖνΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ φῄς καὶτῷ κάλλει καὶ τῷ βάρει τοῦ τάφουΜΑΥΣΩΛΟΣ Νὴ Δί ἐπὶ τούτοις

162

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΙΠΟΝΤΑ ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΕΙ ΕΝ ΛΟΓΟΙΣ3ΠΛΟΙΟΝ Η ΕΥΧΑΙ13ΝΕΚΡΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ59

167

ἀγάγῃ σχολὴν ἀπὸ τῶν θορύβων τῶν ἐνποσίν εἰς Αἴγυπτον ἀπαγαγὼν θάψεινἐκεῖ ὡς γενοίμην εἷς τῶν Αἰγυπτίων θεῶνΔΙΟΓΕΝΗΣ Μὴ γελάσω οὖν ὦἈλέξανδρε ὁρῶν καὶ ἐν ᾅδου ἔτι σε μωραί-νοντα καὶ ἐλπίζοντα Ἄνουβιν ἢ Ὄσιρινγενήσεσθαι πλὴν ἀλλὰ ταῦτα μέν ὦθειότατε μὴ ἐλπίσῃς οὐ γὰρ θέμις ἀνελθε-ῖν τινα τῶν ἅπαξ διαπλευσάντων τὴν λί-μνην καὶ εἰς τὸ εἴσω τοῦ στομίου παρελ-θόντων οὐ γὰρ ἀμελὴς ὁ Αἰακὸς οὐδὲ ὁΚέρβερος εὐκαταφρόνητος ἐκεῖνο δέ γεἡδέως ἂν μάθοιμι παρὰ σοῦ πῶς φέρειςὁπόταν ἐννοήσῃς ὅσην εὐδαιμονίαν ὑπὲργῆς ἀπολιπὼν ἀφῖξαι σωματοφύλακας καὶὑπασπιστὰς καὶ σατράπας καὶ χρυσὸν το-σοῦτον καὶ ἔθνη προσκυνοῦντα καὶ Βαβυ-λῶνα καὶ Βάκτρα καὶ τὰ μεγάλα θηρία καὶτιμὴν καὶ δόξαν καὶ τὸ ἐπίσημον εἶναι ἐξε-λαύνοντα διαδεδεμένον ταινίᾳ λευκῇ τὴνκεφαλὴν πορφυρίδα ἐμπεπορπημένον οὐ

100

ΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲ τὸν ἐλλέβορον ὦΜένιππε ἀναίνομαι πιεῖν γένοιτό μοιμόνονΜΕΝΙΠΠΟΣ Θάρρει ὦ Τάνταλε ὡςοὔτε σὺ οὔτε ἄλλος πίεται τῶν νεκρῶνἀδύνατον γάρ καίτοι οὐ πάντες ὥσπερ σὺἐκ καταδίκης διψῶσι τοῦ ὕδατος αὐτοὺςοὐχ ὑπομένοντος

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΧΕΙΡΩΝΟΣ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤκουσα ὦ Χείρων ὡςθεὸς ὢν ἐπεθύμησας ἀποθανεῖνΧΕΙΡΩΝ Ἀληθῆ ταῦτα ἤκουσας ὦΜένιππε καὶ τέθνηκα ὡς ὁρᾷς ἀθάνατοςεἶναι δυνάμενοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίς δαί σε ἔρως τοῦ θα-νάτου ἔσχεν ἀνεράστου τοῖς πολλοῖς χρή-ματοςΧΕΙΡΩΝ Ἐρῶ πρὸς σὲ οὐκ ἀσύνετον

81

ΝΙΡΕΥΣ Καὶ μὴν ἐροῦ Ὅμηρον ὁποῖοςἦν ὁπότε συνεστράτευον τοῖς ἈχαιοῖςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀνείρατά μοι λέγειςἐγὼ δὲ ἃ βλέπω καὶ νῦν ἔχεις ἐκεῖνα δέ οἱτότε ἴσασινΝΙΡΕΥΣ Οὔκουν ἐγὼ ἐνταῦθα εὐμορ-φότερός εἰμι ὦ Μένιππε ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔτε σὺ οὔτε ἄλλοςεὔμορφος ἰσοτιμία γὰρ ἐν ᾅδου καὶ ὅμοιοιἅπαντεςΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἐμοὶ μὲν καὶ τοῦτο ἱκανόν

166

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλ ὦ καλὲ Μαύσωλεοὔτε ἡ ἰσχὺς ἔτι σοι ἐκείνη οὔτε ἡ μορφὴπάρεστιν εἰ γοῦν τινα ἑλοίμεθα δικαστὴνεὐμορφίας πέρι οὐκ ἔχω εἰπεῖν τίνος ἕνε-κα τὸ σὸν κρανίον προτιμηθείη ἂν τοῦἐμοῦ φαλακρὰ γὰρ ἄμφω καὶ γυμνά καὶτοὺς ὀδόντας ὁμοίως προφαίνομεν καὶ τοὺςὀφθαλμοὺς ἀφῃρήμεθα καὶ τὰς ῥῖνας ἀπο-σεσιμώμεθα ὁ δὲ τάφος καὶ οἱ πολυτελεῖςἐκεῖνοι λίθοι Ἁλικαρνασσεῦσι μὲν ἴσωςεἶεν ἐπιδείκνυσθαι καὶ φιλοτιμεῖσθαι πρὸςτοὺς ξένους ὡς δή τι μέγα οἰκοδόμημααὐτοῖς ἐστιν σὺ δέ ὦ βέλτιστε οὐχ ὁρῶ ὅτι ἀπολαύεις αὐτοῦ πλὴν εἰ μὴ τοῦτο φῄςὅτι μᾶλλον ἡμῶν ἀχθοφορεῖς ὑπὸ τηλικού-τοις λίθοις πιεζόμενοςΜΑΥΣΩΛΟΣ Ἀνόνητα οὖν μοι ἐκεῖναπάντα καὶ ἰσότιμος ἔσται Μαύσωλος καὶΔιογένης ΔΙΟΓΕΝΗΣ Οὐκ ἰσότιμος ὦ γεν-ναιότατε οὐ γὰρ Μαύσωλος μὲν γὰρ

163

ὄντα οὐκ ἦν ἔτι ἡδὺ ἀπολαύειν τῆς ἀθανα-σίαςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐχ ἡδὺ ἦν ζῶντα ὁρᾶντὸ φῶςΧΕΙΡΩΝ Οὔκ ὦ Μένιππε τὸ γὰρ ἡδὺἔγωγε ποικίλον τι καὶ οὐχ ἁπλοῦν ἡγοῦμαιεἶναι ἐγὼ δὲ ἔζων ἀεὶ καὶ ἀπέλαυον τῶνὁμοίων ἡλίου φωτός τροφῆς αἱ ὧραι δὲαἱ αὐταὶ καὶ τὰ γινόμενα ἅπαντα ἑξῆς ἕκα-στον ὥσπερ ἀκολουθοῦντα θάτερον θα-τέρῳ ἐνεπλήσθην οὖν αὐτῶν οὐ γὰρ ἐν τῷαὐτῷ ἀεὶ ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ ltμὴgt μετασχεῖνὅλως τὸ τερπνὸν ἦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις ὦ Χείρων τὰἐν ᾅδου δὲ πῶς φέρεις ἀφ οὗ προελόμενοςαὐτὰ ἥκειςΧΕΙΡΩΝ Οὐκ ἀηδῶς ὦ Μένιππε ἡγὰρ ἰσοτιμία πάνυ δημοτικὴ καὶ τὸ πρᾶγ-μα οὐδὲν ἔχει τὸ διάφορον ἐν φωτὶ εἶναι ἢἐν σκότῳ ἄλλως τε οὔτε διψῆν ὥσπερ ἄνωοὔτε πεινῆν δεῖ ἀλλ ἀνεπιδεεῖς τούτων

82

ἄχρηστόν σοι ὦ Ἀλέξανδρε πρὸς τὰπράγματα ἐγένετο πολλοὶ γὰρ ὑπέπτησ-σον θεὸν εἶναί σε νομίζοντες ἀτὰρ εἰπέμοι τίνι τὴν τοσαύτην ἀρχὴν καταλέλοι-παςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκ οἶδα ὦ Διόγενεςοὐ γὰρ ἔφθασα ἐπισκῆψαί τι περὶ αὐτῆς ἢτοῦτο μόνον ὅτι ἀποθνήσκων Περδίκκᾳτὸν δακτύλιον ἐπέδωκα πλὴν ἀλλὰ τί γε-λᾷς ὦ ΔιόγενεςΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί γὰρ ἄλλο ἢ ἀνεμνήσθηνοἷα ἐποίει ἡ Ἑλλάς ἄρτι σε παρειληφότατὴν ἀρχὴν κολακεύοντες καὶ προστάτηναἱρούμενοι καὶ στρατηγὸν ἐπὶ τοὺς βαρ-βάρους ἔνιοι δὲ καὶ τοῖς δώδεκα θεοῖς προ-στιθέντες καὶ οἰκοδομοῦντές σοι νεὼς καὶθύοντες ὡς δράκοντος υἱῷ ἀλλ εἰπέ μοιποῦ σε οἱ Μακεδόνες ἔθαψαν ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἔτι ἐν Βαβυλῶνι κε-ῖμαι τριακοστὴν ἡμέραν ταύτην ὑπισχνε-ῖται δὲ Πτολεμαῖος ὁ ὑπασπιστής ἤν ποτε

99

οἰμώξεται μεμνημένος τῶν ὑπὲρ γῆς ἐνοἷς εὐδαιμονεῖν ᾤετο Διογένης δὲ καταγε-λάσεται αὐτοῦ καὶ τάφον ὁ μὲν ἐν Ἁλικαρ-νασσῷ ἐρεῖ ἑαυτοῦ ὑπὸ Ἀρτεμισίας τῆς γυ-ναικὸς καὶ ἀδελφῆς κατεσκευασμένον ὁΔιογένης δὲ τοῦ μὲν σώματος εἰ καί τινατάφον ἔχει οὐκ οἶδεν οὐδὲ γὰρ ἔμελεναὐτῷ τούτου λόγον δὲ τοῖς ἀρίστοις περὶτούτου καταλέλοιπεν ἀνδρὸς βίον βεβιω-κὼς ὑψηλότερον ὦ Καρῶν ἀνδραποδω-δέστατε τοῦ σοῦ μνήματος καὶ ἐν βεβαιο-τέρῳ χωρίῳ κατεσκευασμένον

ΝΙΡΕΩΣ ΚΑΙ ΘΕΡΣΙΤΟΥ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΝΙΡΕΥΣ Ἰδοὺ δή Μένιππος οὑτοσὶ δι-κάσει πότερος εὐμορφότερός ἐστιν εἰπέὦ Μένιππε οὐ καλλίων σοι δοκῶΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δὲ καὶ ἔστε πρότε-ρον οἶμαι χρὴ γὰρ τοῦτο εἰδέναι

164

ΝΙΡΕΥΣ Νιρεὺς καὶ ΘερσίτηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πότερος οὖν ὁ Νιρεὺς καὶπότερος ὁ Θερσίτης οὐδέπω γὰρ τοῦτοδῆλον ΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἓν μὲν ἤδη τοῦτο ἔχω ὅτιὅμοιός εἰμί σοι καὶ οὐδὲν τηλικοῦτον δια-φέρεις ἡλίκον σε Ὅμηρος ἐκεῖνος ὁ τυ-φλὸς ἐπῄνεσεν ἁπάντων εὐμορφότερονπροσειπών ἀλλ ὁ φοξὸς ἐγὼ καὶ ψεδνὸςοὐδὲν χείρων ἐφάνην τῷ δικαστῇ ὅρα δὲσύ ὦ Μένιππε ὅντινα καὶ εὐμορφότερονἡγῇΝΙΡΕΥΣ Ἐμέ γε τὸν Ἀγλαΐας καὶΧάροπος ldquoὃς κάλλιστος ἀνὴρ ὑπὸ ἼλιονἦλθονrdquoΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλ οὐχὶ καὶ ὑπὸ γῆνὡς οἶμαι κάλλιστος ἦλθες ἀλλὰ τὰ μὲνὀστᾶ ὅμοια τὸ δὲ κρανίον ταύτῃ μόνον ἄραδιακρίνοιτο ἀπὸ τοῦ Θερσίτου κρανίου ὅτιεὔθρυπτον τὸ σόν ἀλαπαδνὸν γὰρ αὐτὸ καὶοὐκ ἀνδρῶδες ἔχεις

165

ΣΩΚΡΑΤΗΣ Καὶ αὐτὸς ἔφασκον ταῦταπρὸς αὐτούς οἱ δὲ εἰρωνείαν τὸ πρᾶγμαᾤοντο εἶναιΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δέ εἰσιν οὗτοι οἱπερὶ σέΣΩΚΡΑΤΗΣ Χαρμίδης ὦ Μένιππεκαὶ Φαῖδρος καὶ ὁ τοῦ ΚλεινίουΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε ὦ Σώκρατες ὅτικἀνταῦθα μέτει τὴν σεαυτοῦ τέχνην καὶοὐκ ὀλιγωρεῖς τῶν καλῶνΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί γὰρ ἂν ἥδιον ἄλλοπράττοιμι ἀλλὰ πλησίον ἡμῶν κατάκεισοεἰ δοκεῖΜΕΝΙΠΠΟΣ Μὰ Δί ἐπεὶ παρὰ τὸνΚροῖσον καὶ τὸν Σαρδανάπαλλον ἄπειμιπλησίον οἰκήσων αὐτῶν ἔοικα γοῦν οὐκὀλίγα γελάσεσθαι οἰμωζόντων ἀκούων ΑΙΑΚΟΣ Κἀγὼ ἤδη ἄπειμι μὴ καί τιςἡμᾶς νεκρὸς λάθῃ διαφυγών τὰ πολλὰ δεἰσαῦθις ὄψει ὦ ΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἄπιθι καὶ ταυτὶ γὰρ ἱκα-

78

νους αὑτῶν καὶ Λακεδαιμονίοις δὲ τοῖςσοῖς ταῦτα εἰ δοκεῖ παρ ἐμοῦ ἐπιτίμησονλέγων ἐκλελύσθαι αὐτούςΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ Μηδέν ὦ Διόγενεςπερὶ Λακεδαιμονίων λέγε οὐ γὰρ ἀνέξομαίγε ἃ δὲ πρὸς τοὺς ἄλλους ἔφησθα ἀπαγγε-λῶΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐάσωμεν τούτους ἐπείσοι δοκεῖ σὺ δὲ οἷς προεῖπον ἀπένεγκονπαρ ἐμοῦ τοὺς λόγους

ΧΑΡΩΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΧΑΡΩΝ Ἀπόδος ὦ κατάρατε τὰ πορ-θμεῖαΜΕΝΙΠΠΟΣ Βόα εἰ τοῦτό σοι ὦΧάρων ἥδιονΧΑΡΩΝ Ἀπόδος φημί ἀνθ ὧν σε διε-πορθμεύσαμενΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκ ἂν λάβοις παρὰ τοῦ

63

ΑΧΙΛΛΕΥΣ Ἑταιρικὴ μὲν ἡ παραίνε-σις ἐμὲ δὲ οὐκ οἶδ ὅπως ἡ μνήμη τῶνπαρὰ τὸν βίον ἀνιᾷ οἶμαι δὲ καὶ ὑμῶν ἕκα-στον εἰ δὲ μὴ ὁμολογεῖτε ταύτῃ χείρουςἐστὲ καθ ἡσυχίαν αὐτὸ πάσχοντες ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Οὔκ ἀλλ ἀμείνους ὦἈχιλλεῦ τὸ γὰρ ἀνωφελὲς τοῦ λέγεινὁρῶμεν σιωπᾶν γὰρ καὶ φέρειν καὶ ἀνέχε-σθαι δέδοκται ἡμῖν μὴ καὶ γέλωτα ὄφλω-μεν ὥσπερ σὺ τοιαῦτα εὐχόμενος

ΑΙΑΚΟΥ ΚΑΙ ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ

ΑΙΑΚΟΣ Τί ἄγχεις ὦ Πρωτεσίλαετὴν Ἑλένην προσπεσώνΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ὅτι διὰ ταύτην ὦΑἰακέ ἀπέθανον ἡμιτελῆ μὲν τὸν δόμονκαταλιπών χήραν τε νεόγαμον γυναῖκαΑΙΑΚΟΣ Αἰτιῶ τοίνυν τὸν Μενέλαονὅστις ὑμᾶς ὑπὲρ τοιαύτης γυναικὸς ἐπὶ

156

ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Εὖ γε ὦ Μίνως ὅτι καὶἐπιδαψιλεύῃ τῷ παραδείγματι ἢν δέ τιςἀποστείλαντος τοῦ δεσπότου ἥκῃ αὐτὸςχρυσὸν ἢ ἄργυρον κομίζων τίνι τὴν χάρινἰστέον ἢ τίνα εὐεργέτην ἀναγραπτέονΜΙΝΩΣ Τὸν πέμψαντα ὦ Σώστρατεδιάκονος γὰρ ὁ κομίσας ἦν ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ Οὐκοῦν ὁρᾷς πῶς ἄδικαποιεῖς κολάζων ἡμᾶς ὑπηρέτας γενομένουςὧν ἡ Κλωθὼ προσέταττεν καὶ τούτους τι-μήσας τοὺς διακονησαμένους ἀλλοτρίοιςἀγαθοῖς οὐ γὰρ δὴ ἐκεῖνό γε εἰπεῖν ἔχοιτις ὡς ἀντιλέγειν δυνατὸν ἦν τοῖς μετὰπάσης ἀνάγκης προστεταγμένοιςΜΙΝΩΣ Ὦ Σώστρατε πολλὰ ἴδοις ἂνκαὶ ἄλλα οὐ κατὰ λόγον γιγνόμενα εἰἀκριβῶς ἐξετάζοις πλὴν ἀλλὰ σὺ τοῦτοἀπολαύσεις τῆς ἐπερωτήσεως διότι οὐλῃστὴς μόνον ἀλλὰ καὶ σοφιστής τις εἶναιδοκεῖς ἀπόλυσον αὐτόν ὦ Ἑρμῆ καὶ μη-κέτι κολαζέσθω ὅρα δὲ μὴ καὶ τοὺς ἄλ-

145

μὴ ἔχοντοςΧΑΡΩΝ Ἔστι δέ τις ὀβολὸν μὴ ἔχων ΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἰ μὲν καὶ ἄλλος τις οὐκοἶδα ἐγὼ δ οὐκ ἔχωΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄγξω σε νὴ τὸν Πλού-τωνα ὦ μιαρέ ἢν μὴ ἀποδῷςΜΕΝΙΠΠΟΣ Κἀγὼ τῷ ξύλῳ σου πα-τάξας διαλύσω τὸ κρανίονΧΑΡΩΝ Μάτην οὖν ἔσῃ πεπλευκὼς το-σοῦτον πλοῦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὁ Ἑρμῆς ὑπὲρ ἐμοῦ σοιἀποδότω ὅς με παρέδωκέ σοιΕΡΜΗΣ Νὴ Δί ὀναίμην γε εἰ μέλλωκαὶ ὑπερεκτίνειν τῶν νεκρῶνΧΑΡΩΝ Οὐκ ἀποστήσομαί σουΜΕΝΙΠΠΟΣ Τούτου γε ἕνεκα νεωλκή-σας τὸ πορθμεῖον παράμενε πλὴν ἀλλ ὅ γεμὴ ἔχω πῶς ἂν λάβοιςΧΑΡΩΝ Σὺ δ οὐκ ᾔδεις κομίζειν δέονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤιδειν μέν οὐκ εἶχον δέτί οὖν ἐχρῆν διὰ τοῦτο μὴ ἀποθανεῖν

64

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ τοῦτο ὅμοιον σιμοὶγὰρ ἅπαντεςΣΩΚΡΑΤΗΣ Ἐμὲ ζητεῖς ὦ ΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μάλα ὦ ΣώκρατεςΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί τὰ ἐν ἈθήναιςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πολλοὶ τῶν νέων φιλοσο-φεῖν λέγουσι καὶ τά γε σχήματα αὐτὰ καὶτὰ βαδίσματα εἰ θεάσαιτό τις ἄκροι φι-λόσοφοιΣΩΚΡΑΤΗΣ Μάλα πολλοὺς ἑώρακαΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ ἑώρακας οἶμαιοἷος ἧκε παρὰ σοὶ Ἀρίστιππος ἢ Πλάτωναὐτός ὁ μὲν ἀποπνέων μύρον ὁ δὲ τοὺς ἐνΣικελίᾳ τυράννους θεραπεύειν ἐκμαθών ΣΩΚΡΑΤΗΣ Περὶ ἐμοῦ δὲ τί φρονο-ῦσινΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὐδαίμων ὦ Σώκρατεςἄνθρωπος εἶ τά γε τοιαῦτα πάντες γοῦν σεθαυμάσιον οἴονται ἄνδρα γεγενῆσθαι καὶπάντα ἐγνωκέναι καὶ ταῦτα ndash οἶμαι γὰρτἀληθῆ λέγειν ndash οὐδὲν εἰδότα

77

λους νεκροὺς τὰ ὅμοια ἐρωτᾶν διδάξῃς

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΑΝΝΙΒΟΥ ΜΙΝΩΟΣ ΚΑΙ ΣΚΙΠΙΩΝΟΣ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐμὲ δεῖ προκεκρίσθαισου ὦ Λίβυ ἀμείνων γάρ εἰμιΑΝΝΙΒΑΣ Οὐ μὲν οὖν ἀλλ ἐμέΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκοῦν ὁ Μίνως δικα-σάτω ΜΙΝΩΣ Τίνες δὲ ἐστέΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὗτος μὲν Ἀννίβας ὁΚαρχηδόνιος ἐγὼ δὲ Ἀλέξανδρος ὁ Φιλίπ-πουΜΙΝΩΣ Νὴ Δία ἔνδοξοί γε ἀμφότεροιἀλλὰ περὶ τίνος ὑμῖν ἡ ἔριςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Περὶ προεδρίας φησὶγὰρ οὗτος ἀμείνων γεγενῆσθαι στρατηγὸςἐμοῦ ἐγὼ δέ ὥσπερ ἅπαντες ἴσασιν οὐχὶτούτου μόνον ἀλλὰ πάντων σχεδὸν τῶνπρὸ ἐμοῦ φημι διενεγκεῖν τὰ πολέμια

146

τῷ αὐτῷ ζόφῳ ὅμοιοι καὶ κατ οὐδὲν ἀλλή-λων διαφέροντες καὶ οὔτε οἱ τῶν Τρώωννεκροὶ δεδίασίν με οὔτε οἱ τῶν Ἀχαιῶν θε-ραπεύουσιν ἰσηγορία δὲ ἀκριβὴς καὶ νε-κρὸς ὅμοιος ldquoἠμὲν κακὸς ἠδὲ καὶ ἐσθλόςrdquoταῦτά με ἀνιᾷ καὶ ἄχθομαι ὅτι μὴ θητεύωζῶνΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Ὅμως τί οὖν ἄν τιςπάθοι ὦ Ἀχιλλεῦ ταῦτα γὰρ ἔδοξε τῇ φύ-σει πάντως ἀποθνήσκειν ἅπαντας ὥστεχρὴ ἐμμένειν τῷ νόμῳ καὶ μὴ ἀνιᾶσθαιτοῖς διατεταγμένοις ἄλλως τε ὁρᾷς τῶνἑταίρων ὅσοι περὶ σέ ἐσμεν οἵδε μετὰ μι-κρὸν δὲ καὶ Ὀδυσσεὺς ἀφίξεται πάντωςφέρει δὲ παραμυθίαν καὶ ἡ κοινωνία τοῦπράγματος καὶ τὸ μὴ μόνον αὐτὸν πεπον-θέναι ὁρᾷς τὸν Ἡρακλέα καὶ τὸν Μελέα-γρον καὶ ἄλλους θαυμαστοὺς ἄνδρας οἳοὐκ ἂν οἶμαι δέξαιντο ἀνελθεῖν εἴ τις αὐτο-ὺς ἀναπέμψειε θητεύσοντας ἀκλήροις καὶἀβίοις ἀνδράσιν

155

ΑΙΑΚΟΣ Ἐμπεδοκλῆς ὦ Μένιππεἡμίεφθος ἀπὸ τῆς Αἴτνης παρώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ χαλκόπου βέλτιστε τίπαθὼν σεαυτὸν εἰς τοὺς κρατῆρας ἐνέβα-λεςΕΜΠΕΔΟΚΛΗΣ Μελαγχολία τις ὦΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ μὰ Δί ἀλλὰ κενοδοξίακαὶ τῦφος καὶ πολλὴ κόρυζα ταῦτά σεἀπηνθράκωσεν αὐταῖς κρηπῖσιν οὐκἀνάξιον ὄντα πλὴν οὐδέν σε ὤνησεν τὸσόφισμα ἐφωράθης γὰρ τεθνεώς ὁ Σω-κράτης δέ ὦ Αἰακέ ποῦ ποτε ἄρα ἐστίνΑΙΑΚΟΣ Μετὰ Νέστορος καὶ Παλαμή-δους ἐκεῖνος ληρεῖ τὰ πολλάΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως ἐβουλόμην ἰδεῖναὐτόν εἴ που ἐνθάδε ἐστίν ΑΙΑΚΟΣ Ὁρᾷς τὸν φαλακρόνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἅπαντες φαλακροί εἰσινὥστε πάντων ἂν εἴη τοῦτο τὸ γνώρισμαΑΙΑΚΟΣ Τὸν σιμὸν λέγω

76

ΧΑΡΩΝ Μόνος οὖν αὐχήσεις προῖκαπεπλευκέναιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ προῖκα ὦ βέλτιστεκαὶ γὰρ ἤντλησα καὶ τῆς κώπης συνεπελα-βόμην καὶ οὐκ ἔκλαον μόνος τῶν ἄλλωνἐπιβατῶνΧΑΡΩΝ Οὐδὲν ταῦτα πρὸς πορθμέατὸν ὀβολὸν ἀποδοῦναί σε δεῖ οὐ θέμις ἄλ-λως γενέσθαιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἄπαγέ με αὖθιςἐς τὸν βίονΧΑΡΩΝ Χάριεν λέγεις ἵνα καὶ πληγὰςἐπὶ τούτῳ παρὰ τοῦ Αἰακοῦ προσλάβωΜΕΝΙΠΠΟΣ Μὴ ἐνόχλει οὖνΧΑΡΩΝ Δεῖξον τί ἐν τῇ πήρᾳ ἔχειςΜΕΝΙΠΠΟΣ Θέρμους εἰ θέλεις καὶτῆς Ἑκάτης τὸ δεῖπνονΧΑΡΩΝ Πόθεν τοῦτον ἡμῖν ὦ Ἑρμῆτὸν κύνα ἤγαγες οἷα δὲ καὶ ἐλάλει παρὰτὸν πλοῦν τῶν ἐπιβατῶν ἁπάντων καταγε-λῶν καὶ ἐπισκώπτων καὶ μόνος ᾄδων

65

ἐπάρουρος ὢν θητεύειν παρά τινι τῶνἀκλήρων ldquoᾧ μὴ βίοτος πολὺς εἴηrdquo μᾶλλονἢ πάντων ἀνάσσειν τῶν νεκρῶν ταῦτα μὲνοὖν ἀγεννῆ τινα Φρύγα δειλὸν καὶ πέρατοῦ καλῶς ἔχοντος φιλόζῳον ἴσως ἐχρῆνλέγειν τὸν Πηλέως δὲ υἱόν τὸν φιλοκινδυ-νότατον ἡρώων ἁπάντων ταπεινὰ οὕτωπερὶ αὑτοῦ διανοεῖσθαι πολλὴ αἰσχύνη καὶἐναντιότης πρὸς τὰ πεπραγμένα σοι ἐν τῷβίῳ ὃς ἐξὸν ἀκλεῶς ἐν τῇ Φθιώτιδι πολυ-χρόνιον βασιλεύειν ἑκὼν προείλου τὸνμετὰ τῆς ἀγαθῆς δόξης θάνατονΑΧΙΛΛΕΥΣ Ὦ παῖ Νέστορος ἀλλὰτότε μὲν ἄπειρος ἔτι τῶν ἐνταῦθα ὢν καὶτὸ βέλτιον ἐκείνων ὁπότερον ἦν ἀγνοῶν τὸδύστηνον ἐκεῖνο δοξάριον προετίμων τοῦβίου νῦν δὲ συνίημι ἤδη ὡς ἐκείνη μὲνἀνωφελής εἰ καὶ ὅτι μάλιστα οἱ ἄνω ῥα-ψῳδήσουσιν μετὰ νεκρῶν δὲ ὁμοτιμία καὶοὔτε τὸ κάλλος ἐκεῖνο ὦ Ἀντίλοχε οὔτε ἡἰσχὺς πάρεστιν ἀλλὰ κείμεθα ἅπαντες ὑπὸ

154

ΜΙΝΩΣ Οὐκοῦν ἐν μέρει ἑκάτεροςεἰπάτω σὺ δὲ πρῶτος ὁ Λίβυς λέγεΑΝΝΙΒΑΣ Ἓν μὲν τοῦτο ὦ Μίνωςὠνάμην ὅτι ἐνταῦθα καὶ τὴν Ἑλλάδα φω-νὴν ἐξέμαθον ὥστε οὐδὲ ταύτῃ πλέονοὗτος ἐνέγκαιτό μου φημὶ δὲ τούτουςμάλιστα ἐπαίνου ἀξίους εἶναι ὅσοι τὸ μη-δὲν ἐξ ἀρχῆς ὄντες ὅμως ἐπὶ μέγα προε-χώρησαν δι αὑτῶν δύναμίν τε περιβαλόμε-νοι καὶ ἄξιοι δόξαντες ἀρχῆς ἔγωγ οὖνμετ ὀλίγων ἐξορμήσας εἰς τὴν Ἰβηρίαν τὸπρῶτον ὕπαρχος ὢν τῷ ἀδελφῷ μεγίστωνἠξιώθην ἄριστος κριθείς καὶ τούς τε Κελ-τίβηρας εἷλον καὶ Γαλατῶν ἐκράτησα τῶνἑσπερίων καὶ τὰ μεγάλα ὄρη ὑπερβὰς τὰπερὶ τὸν Ἠριδανὸν ἅπαντα κατέδραμονκαὶ ἀναστάτους ἐποίησα τοσαύτας πόλειςκαὶ τὴν πεδινὴν Ἰταλίαν ἐχειρωσάμην καὶμέχρι τῶν προαστείων τῆς προὐχούσηςπόλεως ἦλθον καὶ τοσούτους ἀπέκτειναμιᾶς ἡμέρας ὥστε τοὺς δακτυλίους αὐτῶν

147

οἰμωζόντων ἐκείνωνΕΡΜΗΣ Ἀγνοεῖς ὦ Χάρων ὅντινα ἄν-δρα διεπόρθμευσας ἐλεύθερον ἀκριβῶςοὐδένος αὐτῷ μέλει οὗτός ἐστιν ὁ Μένιπ-ποςΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄν σε λάβω ποτέ ndashΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἂν λάβῃς ὦ βέλτιστεδὶς δὲ οὐκ ἂν λάβοις

ΝΕΚΡΩΝ ΠΛΟΥΤΩΝΙ ΚΑΤΑ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΚΡΟΙΣΟΣ Οὐ φέρομεν ὦ ΠλούτωνΜένιππον τουτονὶ τὸν κύνα παροικοῦνταὥστε ἢ ἐκεῖνόν ποι κατάστησον ἢ ἡμεῖς με-τοικήσομεν εἰς ἕτερον τόπονΠΛΟΥΤΩΝ Τί δ ὑμᾶς δεινὸν ἐργάζε-ται ὁμόνεκρος ὤνΚΡΟΙΣΟΣ Ἐπειδὰν ἡμεῖς οἰμώζωμενκαὶ στένωμεν ἐκείνων μεμνημένοι τῶν

66

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Χαῖρε ὦ Εὔφορβε ἢἌπολλον ἢ ὅ τι ἂν θέλῃςΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Μὴ καὶ σύ γε ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκέτι χρυσοῦς ὁ μηρόςσοιΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Οὐ γάρ ἀλλὰ φέρε ἴδωεἴ τί σοι ἐδώδιμον ἡ πήρα ἔχειΜΕΝΙΠΠΟΣ Κυάμους ὦγαθέ ὥστε οὐτουτί σοι ἐδώδιμονΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Δὸς μόνον ἄλλα παρὰνεκροῖς δόγματα ἔμαθον γάρ ὡς οὐδὲνἴσον κύαμοι καὶ κεφαλαὶ τοκήων ἐνθάδεΑΙΑΚΟΣ Οὗτος δὲ Σόλων ὁ Ἐξηκεστί-δου καὶ Θαλῆς ἐκεῖνος καὶ παρ αὐτοὺςΠιττακὸς καὶ οἱ ἄλλοι ἑπτὰ δὲ πάντεςεἰσὶν ὡς ὁρᾷς ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἄλυποι ὦ Αἰακέ οὗτοιμόνοι καὶ φαιδροὶ τῶν ἄλλων ὁ δὲ σποδοῦἀνάπλεως καθάπερ ἐγκρυφίας ἄρτος ὁταῖς φλυκταίναις ἐξηνθηκώς τίς ἐστιν

75

μεδίμνοις ἀπομετρῆσαι καὶ τοὺς ποταμοὺςγεφυρῶσαι νεκροῖς καὶ ταῦτα πάντα ἔπρα-ξα οὔτε Ἄμμωνος υἱὸς ὀνομαζόμενος οὔτεθεὸς εἶναι προσποιούμενος ἢ ἐνύπνια τῆςμητρὸς διεξιών ἀλλ ἄνθρωπος εἶναι ὁμο-λογῶν στρατηγοῖς τε τοῖς συνετωτάτοιςἀντεξεταζόμενος καὶ στρατιώταις τοῖς μα-χιμωτάτοις συμπλεκόμενος οὐ Μήδουςκαὶ Ἀρμενίους καταγωνιζόμενος ὑποφεύ-γοντας πρὶν διώκειν τινὰ καὶ τῷ τολμήσα-ντι παραδιδόντας εὐθὺς τὴν νίκην Ἀλέξαν-δρος δὲ πατρῴαν ἀρχὴν παραλαβὼν ηὔξη-σεν καὶ παρὰ πολὺ ἐξέτεινε χρησάμενος τῇτῆς τύχης ὁρμῇ ἐπεὶ δ οὖν ἐνίκησέ τε καὶτὸν ὄλεθρον ἐκεῖνον Δαρεῖον ἐν Ἰσσῷ τεκαὶ Ἀρβήλοις ἐκράτησεν ἀποστὰς τῶν πα-τρῴων προσκυνεῖσθαι ἠξίου καὶ δίαιταντὴν Μηδικὴν μετεδιῄτησεν ἑαυτὸν καὶἐμιαιφόνει ἐν τοῖς συμποσίοις τοὺς φίλουςκαὶ συνελάμβανεν ἐπὶ θανάτῳ ἐγὼ δὲἦρξα ἐπ ἴσης τῆς πατρίδος καὶ ἐπειδὴ με-

148

ΣΚΙΠΙΩΝ Ἀλεξάνδρου μὲν ἥττων εἶναιτοῦ δὲ Ἀννίβου ἀμείνων ὃς ἐδίωξα νική-σας αὐτὸν καὶ φυγεῖν καταναγκάσας ἀτί-μως πῶς οὖν οὐκ ἀναίσχυντος οὗτος ὃςπρὸς Ἀλέξανδρον ἁμιλλᾶται ᾧ οὐδὲ Σκιπί-ων ἐγὼ ὁ νενικηκὼς ἐμαυτὸν παραβάλλε-σθαι ἀξιῶ ΜΙΝΩΣ Νὴ Δί εὐγνώμονα φῄς ὦ Σκι-πίων ὥστε πρῶτος μὲν κεκρίσθω Ἀλέξαν-δρος μετ αὐτὸν δὲ σύ εἶτα εἰ δοκεῖ τρί-τος Ἀννίβας οὐδὲ οὗτος εὐκαταφρόνητοςὤν

ΑΧΙΛΛΕΩΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΛΟΧΟΥ

ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Οἷα πρῴην Ἀχιλλεῦπρὸς τὸν Ὀδυσσέα σοι εἴρηται περὶ τοῦθανάτου ὡς ἀγεννῆ καὶ ἀνάξια τοῖν διδα-σκάλοιν ἀμφοῖν Χείρωνός τε καὶ Φοίνι-κος ἠκροώμην γάρ ὁπότε ἔφης βούλεσθαι

153

πται ἄγνωστα καὶ ἄμορφα κόνις πάντακαὶ λῆρος πολύς ἀμενηνὰ ὡς ἀληθῶςκάρηνα οὗτος δέ ὦ Αἰακέ τίς ἐστινΑΙΑΚΟΣ Κῦρός ἐστιν οὗτος δὲ Κρο-ῖσος ὁ δ ὑπὲρ αὐτὸν Σαρδανάπαλλος ὁ δὑπὲρ τούτους Μίδας ἐκεῖνος δὲ ΞέρξηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα σέ ὦ κάθαρμα ἡἙλλὰς ἔφριττε ζευγνύντα μὲν τὸν Ἑλλή-σποντον διὰ δὲ τῶν ὀρῶν πλεῖν ἐπιθυμο-ῦντα οἷος δὲ καὶ ὁ Κροῖσός ἐστιν τὸν Σαρ-δανάπαλλον δέ ὦ Αἰακέ πατάξαι μοικατὰ κόρρης ἐπίτρεψονΑΙΑΚΟΣ Μηδαμῶς διαθρύπτεις γὰραὐτοῦ τὸ κρανίον γυναικεῖον ὄνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἀλλὰ προσπτύσο-μαί γε πάντως αὐτῷ ἀνδρογύνῳ γε ὄντι ΑΙΑΚΟΣ Βούλει σοὶ ἐπιδείξω καὶ τοὺςσοφούςΜΕΝΙΠΠΟΣ Νὴ Δία γεΑΙΑΚΟΣ Πρῶτος οὗτός σοι ὁ Πυθα-γόρας ἐστί

74

ἄνω Μίδας μὲν οὑτοσὶ τοῦ χρυσίου Σαρ-δανάπαλλος δὲ τῆς πολλῆς τρυφῆς ἐγὼ δὲΚροῖσος τῶν θησαυρῶν ἐπιγελᾷ καὶ ἐξο-νειδίζει ἀνδράποδα καὶ καθάρματα ἡμᾶςἀποκαλῶν ἐνίοτε δὲ καὶ ᾄδων ἐπιταράττειἡμῶν τὰς οἰμωγάς καὶ ὅλως λυπηρόςἐστιν ΠΛΟΥΤΩΝ Τί ταῦτά φασιν ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀληθῆ ὦ Πλούτων μισῶγὰρ αὐτοὺς ἀγεννεῖς καὶ ὀλεθρίους ὄνταςοἷς οὐκ ἀπέχρησεν βιῶναι κακῶς ἀλλὰ καὶἀποθανόντες ἔτι μέμνηνται καὶ περιέχο-νται τῶν ἄνω χαίρω τοιγαροῦν ἀνιῶναὐτούςΠΛΟΥΤΩΝ Ἀλλ οὐ χρή λυποῦνταιγὰρ οὐ μικρῶν στερόμενοιΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ σὺ μωραίνεις ὦΠλούτων ὁμόψηφος ὢν τοῖς τούτων στε-ναγμοῖςΠΛΟΥΤΩΝ Οὐδαμῶς ἀλλ οὐκ ἂν

67

νηρίᾳ καὶ ἀπιστίᾳ καὶ δόλοις νόμιμον δὲ ἢπροφανὲς οὐδέν ἐπεὶ δέ μοι ὠνείδισεν τὴντρυφήν ἐκλελῆσθαί μοι δοκεῖ οἷα ἐποίει ἐνΚαπύῃ ἑταίραις συνὼν καὶ τοὺς τοῦ πο-λέμου καιροὺς ὁ θαυμάσιος καθηδυπαθῶνἐγὼ δὲ εἰ μὴ μικρὰ τὰ ἑσπέρια δόξας ἐπὶτὴν ἕω μᾶλλον ὥρμησα τί ἂν μέγα ἔπραξαἸταλίαν ἀναιμωτὶ λαβὼν καὶ Λιβύην καὶτὰ μέχρι Γαδείρων ὑπαγόμενος ἀλλ οὐκἀξιόμαχα ἔδοξέ μοι ἐκεῖνα ὑποπτήσσονταἤδη καὶ δεσπότην ὁμολογοῦντα εἴρηκα σὺδέ ὦ Μίνως δίκαζε ἱκανὰ γὰρ ἀπὸ πολ-λῶν καὶ ταῦταΣΚΙΠΙΩΝ Μὴ πρότερον ἢν μὴ καὶἐμοῦ ἀκούσῃςΜΙΝΩΣ Τίς γὰρ εἶ ὦ βέλτιστε ἢ πόθενὢν ἐρεῖςΣΚΙΠΙΩΝ Ἰταλιώτης Σκιπίων στρατη-γὸς ὁ καθελὼν Καρχηδόνα καὶ κρατήσαςΛιβύων μεγάλαις μάχαιςΜΙΝΩΣ Τί οὖν καὶ σὺ ἐρεῖς

152

τεπέμπετο τῶν πολεμίων μεγάλῳ στόλῳἐπιπλευσάντων τῇ Λιβύῃ ταχέως ὑπήκου-σα καὶ ἰδιώτην ἐμαυτὸν παρέσχον καὶ κα-ταδικασθεὶς ἤνεγκα εὐγνωμόνως τὸ πρᾶγ-μα καὶ ταῦτα ἔπραξα βάρβαρος ὢν καὶἀπαίδευτος παιδείας τῆς Ἑλληνικῆς καὶοὔτε Ὅμηρον ὥσπερ οὗτος ῥαψῳδῶν οὔτεὑπ Ἀριστοτέλει τῷ σοφιστῇ παιδευθείςμόνῃ δὲ τῇ φύσει ἀγαθῇ χρησάμενος τα-ῦτά ἐστιν ἃ ἐγὼ Ἀλεξάνδρου ἀμείνων φημὶεἶναι εἰ δέ ἐστι καλλίων οὑτοσί διότι δια-δήματι τὴν κεφαλὴν διεδέδετο Μακεδόσιἴσως καὶ ταῦτα σεμνά οὐ μὴν διὰ τοῦτοἀμείνων μὲν δόξειεν ἂν γενναίου καὶ στρα-τηγικοῦ ἀνδρὸς τῇ γνώμῃ πλέον ἤπερ τῇτύχῃ κεχρημένουΜΙΝΩΣ Ὁ μὲν εἴρηκεν οὐκ ἀγεννῆ τὸνλόγον οὐδὲ ὡς Λίβυν εἰκὸς ἦν ὑπὲρ αὑτοῦσὺ δέ ὦ Ἀλέξανδρε τί πρὸς ταῦτα φῄςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐχρῆν μέν ὦ Μίνωςμηδὲν πρὸς ἄνδρα οὕτω θρασὺν ἱκανὴ γὰρ

149

ἐθέλοιμι στασιάζειν ὑμᾶςΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μήν ὦ κάκιστοι Λυ-δῶν καὶ Φρυγῶν καὶ Ἀσσυρίων οὕτω γι-νώσκετε ὡς οὐδὲ παυσομένου μου ἔνθαγὰρ ἂν ἴητε ἀκολουθήσω ἀνιῶν καὶ κα-τᾴδων καὶ καταγελῶνΚΡΟΙΣΟΣ Ταῦτα οὐχ ὕβριςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐκεῖνα ὕβριςἦν ἃ ὑμεῖς ἐποιεῖτε προσκυνεῖσθαι ἀξιο-ῦντες καὶ ἐλευθέροις ἀνδράσιν ἐντρυφῶντεςκαὶ τοῦ θανάτου παράπαν οὐ μνημονεύο-ντες τοιγαροῦν οἰμώξεσθε πάντων ἐκείνωνἀφῃρημένοιΚΡΟΙΣΟΣ Πολλῶν γε ὦ θεοί καὶ με-γάλων κτημάτωνΜΙΔΑΣ Ὅσου μὲν ἐγὼ χρυσοῦΣΑΡΔΑΝΑΠΑΛΛΟΣ Ὅσης δὲ ἐγὼτρυφῆςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε οὕτω ποιεῖτε ὀδύ-ρεσθε μὲν ὑμεῖς ἐγὼ δὲ τὸ γνῶθι σαυτὸνπολλάκις συνείρων ἐπᾴσομαι ὑμῖν πρέποι

68

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΑΙΑΚΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Πρὸς τοῦ Πλούτωνος ὦΑἰακέ περιήγησαί μοι τὰ ἐν ᾅδου πάνταΑΙΑΚΟΣ Οὐ ῥᾴδιον ὦ Μένιππε ἅπα-ντα ὅσα μέντοι κεφαλαιώδη μάνθανεοὗτος μὲν ὅτι Κέρβερός ἐστιν οἶσθα καὶτὸν πορθμέα τοῦτον ὅς σε διεπέρασεν καὶτὴν λίμνην καὶ τὸν Πυριφλεγέθοντα ἤδηἑώρακας εἰσιώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οἶδα ταῦτα καὶ σέ ὅτιπυλωρεῖς καὶ τὸν βασιλέα εἶδον καὶ τὰςἘρινῦς τοὺς δὲ ἀνθρώπους μοι τοὺς πάλαιδεῖξον καὶ μάλιστα τοὺς ἐπισήμους αὐτῶν

ΑΙΑΚΟΣ Οὗτος μὲν Ἀγαμέμνων οὗτοςδὲ Ἀχιλλεύς οὗτος δὲ Ἰδομενεὺς πλησίονοὗτος δὲ Ὀδυσσεύς εἶτα Αἴας καὶ Διομή-δης καὶ οἱ ἄριστοι τῶν ἙλλήνωνΜΕΝΙΠΠΟΣ Βαβαί ὦ Ὅμηρε οἷά σοιτῶν ῥαψῳδιῶν τὰ κεφάλαια χαμαὶ ἔρρι-

73

ἡ φήμη διδάξαι σε οἷος μὲν ἐγὼ βασιλεύςοἷος δὲ οὗτος λῃστὴς ἐγένετο ὅμως δὲ ὅραεἰ κατ ὀλίγον αὐτοῦ διήνεγκα ὃς νέος ὢνἔτι παρελθὼν ἐπὶ τὰ πράγματα καὶ τὴν ἀρ-χὴν τεταραγμένην κατέσχον καὶ τοὺς φο-νέας τοῦ πατρὸς μετῆλθον κᾆτα φοβήσαςτὴν Ἑλλάδα τῇ Θηβαίων ἀπωλείᾳ στρατη-γὸς ὑπ αὐτῶν χειροτονηθεὶς οὐκ ἠξίωσατὴν Μακεδόνων ἀρχὴν περιέπων ἀγαπᾶνἄρχειν ὁπόσων ὁ πατὴρ κατέλιπεν ἀλλὰπᾶσαν ἐπινοήσας τὴν γῆν καὶ δεινὸν ἡγη-σάμενος εἰ μὴ ἁπάντων κρατήσαιμι ὀλί-γους ἄγων εἰσέβαλον εἰς τὴν Ἀσίαν καὶἐπί τε Γρανικῷ ἐκράτησα μεγάλῃ μάχῃκαὶ τὴν Λυδίαν λαβὼν καὶ Ἰωνίαν καὶΦρυγίαν καὶ ὅλως τὰ ἐν ποσὶν ἀεὶ χειρού-μενος ἦλθον ἐπὶ Ἰσσόν ἔνθα Δαρεῖοςὑπέμεινεν μυριάδας πολλὰς στρατοῦ ἄγωνκαὶ τὸ ἀπὸ τούτου ὦ Μίνως ὑμεῖς ἴστεὅσους ὑμῖν νεκροὺς ἐπὶ μιᾶς ἡμέρας κα-τέπεμψα φησὶ γοῦν ὁ πορθμεὺς μὴ διαρ-

150

κέσαι αὐτοῖς τότε τὸ σκάφος ἀλλὰ σχεδίαςδιαπηξαμένους τοὺς πολλοὺς αὐτῶν δια-πλεῦσαι καὶ ταῦτα δὲ ἔπραττον αὐτὸςπροκινδυνεύων καὶ τιτρώσκεσθαι ἀξιῶνκαὶ ἵνα σοὶ μὴ τὰ ἐν Τύρῳ μηδὲ τὰ ἐν Ἀρ-βήλοις διηγήσωμαι ἀλλὰ καὶ μέχρι Ἰνδῶνἦλθον καὶ τὸν Ὠκεανὸν ὅρον ἐποιησάμηντῆς ἀρχῆς καὶ τοὺς ἐλέφαντας αὐτῶν εἶχονκαὶ Πῶρον ἐχειρωσάμην καὶ Σκύθας δὲοὐκ εὐκαταφρονήτους ἄνδρας ὑπερβὰς τὸνΤάναϊν ἐνίκησα μεγάλῃ ἱππομαχίᾳ καὶτοὺς φίλους εὖ ἐποίησα καὶ τοὺς ἐχθροὺςἠμυνάμην εἰ δὲ καὶ θεὸς ἐδόκουν τοῖς ἀν-θρώποις συγγνωστοὶ ἐκεῖνοι πρὸς τὸμέγεθος τῶν πραγμάτων καὶ τοιοῦτόν τιπιστεύσαντες περὶ ἐμοῦ τὸ δ οὖν τελευ-ταῖον ἐγὼ μὲν βασιλεύων ἀπέθανον οὗτοςδὲ ἐν φυγῇ ὢν παρὰ Προυσίᾳ τῷ Βιθυνῷκαθάπερ ἄξιον ἦν πανουργότατον καὶὠμότατον ὄντα ὡς γὰρ δὴ ἐκράτησεν τῶνἸταλῶν ἐῶ λέγειν ὅτι οὐκ ἰσχύι ἀλλὰ πο-

151

νῆες ἐπληρώθησαν ἐξ ἁπάσης τῆς Ἑλ-λάδος καὶ τοσοῦτοι ἔπεσον Ἕλληνές τε καὶβάρβαροι καὶ τοσαῦται πόλεις ἀνάστατοιγεγόνασινΕΡΜΗΣ Ἀλλ οὐκ εἶδες ὦ Μένιππεζῶσαν τὴν γυναῖκα ἔφης γὰρ ἂν καὶ σὺἀνεμέσητον εἶναι ldquoτοιῇδ ἀμφὶ γυναικὶ πο-λὺν χρόνον ἄλγεα πάσχεινrdquo ἐπεὶ καὶ τὰἄνθη ξηρὰ ὄντα εἴ τις βλέποι ἀποβεβλη-κότα τὴν βαφήν ἄμορφα δῆλον ὅτι αὐτῷδόξει ὅτε μέντοι ἀνθεῖ καὶ ἔχει τὴν χρόανκάλλιστά ἐστιν ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν τοῦτο ὦ Ἑρμῆθαυμάζω εἰ μὴ συνίεσαν οἱ Ἀχαιοὶ περὶπράγματος οὕτως ὀλιγοχρονίου καὶ ῥᾳδίωςἀπανθοῦντος πονοῦντεςΕΡΜΗΣ Οὐ σχολή μοι ὦ Μένιππεσυμφιλοσοφεῖν σοι ὥστε σὺ μὲν ἐπιλε-ξάμενος τόπον ἔνθα ἂν ἐθέλῃς κεῖσο κα-ταβαλὼν σεαυτόν ἐγὼ δὲ τοὺς ἄλλους νε-κροὺς ἤδη μετελεύσομαι

72

γὰρ ἂν ταῖς τοιαύταις οἰμωγαῖς ἐπᾳδόμε-νον

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΚΕΡΒΕΡΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ Κέρβερε ndash συγγενὴςγάρ εἰμί σοι κύων καὶ αὐτὸς ὤν ndash εἰπέ μοιπρὸς τῆς Στυγός οἷος ἦν ὁ Σωκράτηςὁπότε κατῄει παρ ὑμᾶς εἰκὸς δέ σε θεὸνὄντα μὴ ὑλακτεῖν μόνον ἀλλὰ καὶ ἀνθρω-πίνως φθέγγεσθαι ὁπότ ἐθέλοιςΚΕΡΒΕΡΟΣ Πόρρωθεν μέν ὦ Μένιππεπαντάπασιν ἐδόκει ἀτρέπτῳ τῷ προσώπῳπροσιέναι καὶ οὐ πάνυ δεδιέναι τὸν θάνα-τον δοκῶν καὶ τοῦτο ἐμφῆναι τοῖς ἔξω τοῦστομίου ἑστῶσιν ἐθέλων ἐπεὶ δὲ κατέκυ-ψεν εἴσω τοῦ χάσματος καὶ εἶδε τὸν ζόφονκἀγὼ ἔτι διαμέλλοντα αὐτὸν δακὼν τῷ κω-νείῳ κατέσπασα τοῦ ποδός ὥσπερ τὰβρέφη ἐκώκυεν καὶ τὰ ἑαυτοῦ παιδία ὠδύ-

69

168

οὐδὲ γέγονε πώποτεΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀναμνήσω σε ὦΠλούτων Ὀρφεῖ γὰρ δι αὐτὴν ταύτην τὴναἰτίαν τὴν Εὐρυδίκην παρέδοτε καὶ τὴνὁμογενῆ μου Ἄλκηστιν παρεπέμψατεἩρακλεῖ χαριζόμενοι ΠΛΟΥΤΩΝ Θελήσεις δὲ οὕτως κρανί-ον γυμνὸν ὢν καὶ ἄμορφον τῇ καλῇ σουἐκείνῃ νύμφῃ φανῆναι πῶς δὲ κἀκείνηπροσήσεταί σε οὐδὲ διαγνῶναι δυναμένηφοβήσεται γὰρ εὖ οἶδα καὶ φεύξεταί σε καὶμάτην ἔσῃ τοσαύτην ὁδὸν ἀνεληλυθώςΠΕΡΣΕΦΟΝΗ Οὐκοῦν ὦ ἄνερ σὺ καὶτοῦτο ἴασαι καὶ τὸν Ἑρμῆν κέλευσον ἐπει-δὰν ἐν τῷ φωτὶ ἤδη ὁ Πρωτεσίλαος ᾖ κα-θικόμενον ἐν τῇ ῥάβδῳ νεανίαν εὐθὺς κα-λὸν ἀπεργάσασθαι αὐτὸν οἷος ἦν ἐκ τοῦπαστοῦΠΛΟΥΤΩΝ Ἐπεὶ Φερσεφόνῃ συνδο-κεῖ ἀναγαγὼν τοῦτον αὖθις ποίησον νυμ-φίον σὺ δὲ μέμνησο μίαν λαβὼν ἡμέραν

161

ρετο καὶ παντοῖος ἐγίνετοΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν σοφιστὴς ὁ ἄν-θρωπος ἦν καὶ οὐκ ἀληθῶς κατεφρόνει τοῦπράγματοςΚΕΡΒΕΡΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐπείπερ ἀναγκα-ῖον αὐτὸ ἑώρα κατεθρασύνετο ὡς δῆθενοὐκ ἄκων πεισόμενος ὃ πάντως ἔδει παθε-ῖν ὡς θαυμάσονται οἱ θεαταί καὶ ὅλωςπερὶ πάντων γε τῶν τοιούτων εἰπεῖν ἂνἔχοιμι ἕως τοῦ στομίου τολμηροὶ καὶ ἀν-δρεῖοι τὰ δὲ ἔνδοθεν ἔλεγχος ἀκριβήςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἐγὼ δὲ πῶς σοι κατελη-λυθέναι ἔδοξαΚΕΡΒΕΡΟΣ Μόνος ὦ Μένιππε ἀξίωςτοῦ γένους καὶ Διογένης πρὸ σοῦ ὅτι μὴἀναγκαζόμενοι ἐσῄειτε μηδ ὠθούμενοιἀλλ ἐθελούσιοι γελῶντες οἰμώζειν πα-ραγγείλαντες ἅπασιν

70

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΕΡΜΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ποῦ δαὶ οἱ καλοί εἰσιν ἢαἱ καλαί Ἑρμῆ ξενάγησόν με νέηλυνὄντα ΕΡΜΗΣ Οὐ σχολὴ μέν ὦ Μένιππεπλὴν κατ ἐκεῖνο ἀπόβλεψον ἐπὶ τὰ δεξιάἔνθα ὁ Ὑάκινθός τέ ἐστιν καὶ Νάρκισσοςκαὶ Νιρεὺς καὶ Ἀχιλλεὺς καὶ Τυρὼ καὶἙλένη καὶ Λήδα καὶ ὅλως τὰ ἀρχαῖαπάντα κάλληΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀστᾶ μόνα ὁρῶ καὶ κρα-νία τῶν σαρκῶν γυμνά ὅμοια τὰ πολλάΕΡΜΗΣ Καὶ μὴν ἐκεῖνά ἐστιν ἃ πάντεςοἱ ποιηταὶ θαυμάζουσι τὰ ὀστᾶ ὧν σὺ ἔοι-κας καταφρονεῖνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως τὴν Ἑλένην μοιδεῖξον οὐ γὰρ ἂν διαγνοίην ἔγωγεΕΡΜΗΣ Τουτὶ τὸ κρανίον ἡ ἙλένηἐστίνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα διὰ τοῦτο αἱ χίλιαι

71

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΥΣΩΛΟΥ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ὦ Κάρ ἐπὶ τίνι μέγα φρο-νεῖς καὶ πάντων ἡμῶν προτιμᾶσθαι ἀξιοῖςΜΑΥΣΩΛΟΣ Καὶ ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ μένὦ Σινωπεῦ ὃς ἐβασίλευσα Καρίας μὲνἁπάσης ἦρξα δὲ καὶ Λυδῶν ἐνίων καὶ νή-σους δέ τινας ὑπηγαγόμην καὶ ἄχρι Μιλή-του ἐπέβην τὰ πολλὰ τῆς Ἰωνίας κατα-στρεφόμενος καὶ καλὸς ἦν καὶ μέγας καὶἐν πολέμοις καρτερός τὸ δὲ μέγιστον ὅτιἐν Ἁλικαρνασσῷ μνῆμα παμμέγεθες ἔχωἐπικείμενον ἡλίκον οὐκ ἄλλος νεκρός ἀλλοὐδὲ οὕτως ἐς κάλλος ἐξησκημένον ἵππωνκαὶ ἀνδρῶν ἐς τὸ ἀκριβέστατον εἰκα-σμένων λίθου τοῦ καλλίστου οἷον οὐδὲνεὼν εὕροι τις ἂν ῥᾳδίως οὐ δοκῶ σοι δι-καίως ἐπὶ τούτοις μέγα φρονεῖνΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ φῄς καὶτῷ κάλλει καὶ τῷ βάρει τοῦ τάφουΜΑΥΣΩΛΟΣ Νὴ Δί ἐπὶ τούτοις

162

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΙΠΟΝΤΑ ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΕΙ ΕΝ ΛΟΓΟΙΣ3ΠΛΟΙΟΝ Η ΕΥΧΑΙ13ΝΕΚΡΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ59

167

ἀγάγῃ σχολὴν ἀπὸ τῶν θορύβων τῶν ἐνποσίν εἰς Αἴγυπτον ἀπαγαγὼν θάψεινἐκεῖ ὡς γενοίμην εἷς τῶν Αἰγυπτίων θεῶνΔΙΟΓΕΝΗΣ Μὴ γελάσω οὖν ὦἈλέξανδρε ὁρῶν καὶ ἐν ᾅδου ἔτι σε μωραί-νοντα καὶ ἐλπίζοντα Ἄνουβιν ἢ Ὄσιρινγενήσεσθαι πλὴν ἀλλὰ ταῦτα μέν ὦθειότατε μὴ ἐλπίσῃς οὐ γὰρ θέμις ἀνελθε-ῖν τινα τῶν ἅπαξ διαπλευσάντων τὴν λί-μνην καὶ εἰς τὸ εἴσω τοῦ στομίου παρελ-θόντων οὐ γὰρ ἀμελὴς ὁ Αἰακὸς οὐδὲ ὁΚέρβερος εὐκαταφρόνητος ἐκεῖνο δέ γεἡδέως ἂν μάθοιμι παρὰ σοῦ πῶς φέρειςὁπόταν ἐννοήσῃς ὅσην εὐδαιμονίαν ὑπὲργῆς ἀπολιπὼν ἀφῖξαι σωματοφύλακας καὶὑπασπιστὰς καὶ σατράπας καὶ χρυσὸν το-σοῦτον καὶ ἔθνη προσκυνοῦντα καὶ Βαβυ-λῶνα καὶ Βάκτρα καὶ τὰ μεγάλα θηρία καὶτιμὴν καὶ δόξαν καὶ τὸ ἐπίσημον εἶναι ἐξε-λαύνοντα διαδεδεμένον ταινίᾳ λευκῇ τὴνκεφαλὴν πορφυρίδα ἐμπεπορπημένον οὐ

100

ΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲ τὸν ἐλλέβορον ὦΜένιππε ἀναίνομαι πιεῖν γένοιτό μοιμόνονΜΕΝΙΠΠΟΣ Θάρρει ὦ Τάνταλε ὡςοὔτε σὺ οὔτε ἄλλος πίεται τῶν νεκρῶνἀδύνατον γάρ καίτοι οὐ πάντες ὥσπερ σὺἐκ καταδίκης διψῶσι τοῦ ὕδατος αὐτοὺςοὐχ ὑπομένοντος

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΧΕΙΡΩΝΟΣ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤκουσα ὦ Χείρων ὡςθεὸς ὢν ἐπεθύμησας ἀποθανεῖνΧΕΙΡΩΝ Ἀληθῆ ταῦτα ἤκουσας ὦΜένιππε καὶ τέθνηκα ὡς ὁρᾷς ἀθάνατοςεἶναι δυνάμενοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίς δαί σε ἔρως τοῦ θα-νάτου ἔσχεν ἀνεράστου τοῖς πολλοῖς χρή-ματοςΧΕΙΡΩΝ Ἐρῶ πρὸς σὲ οὐκ ἀσύνετον

81

ΝΙΡΕΥΣ Καὶ μὴν ἐροῦ Ὅμηρον ὁποῖοςἦν ὁπότε συνεστράτευον τοῖς ἈχαιοῖςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀνείρατά μοι λέγειςἐγὼ δὲ ἃ βλέπω καὶ νῦν ἔχεις ἐκεῖνα δέ οἱτότε ἴσασινΝΙΡΕΥΣ Οὔκουν ἐγὼ ἐνταῦθα εὐμορ-φότερός εἰμι ὦ Μένιππε ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔτε σὺ οὔτε ἄλλοςεὔμορφος ἰσοτιμία γὰρ ἐν ᾅδου καὶ ὅμοιοιἅπαντεςΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἐμοὶ μὲν καὶ τοῦτο ἱκανόν

166

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλ ὦ καλὲ Μαύσωλεοὔτε ἡ ἰσχὺς ἔτι σοι ἐκείνη οὔτε ἡ μορφὴπάρεστιν εἰ γοῦν τινα ἑλοίμεθα δικαστὴνεὐμορφίας πέρι οὐκ ἔχω εἰπεῖν τίνος ἕνε-κα τὸ σὸν κρανίον προτιμηθείη ἂν τοῦἐμοῦ φαλακρὰ γὰρ ἄμφω καὶ γυμνά καὶτοὺς ὀδόντας ὁμοίως προφαίνομεν καὶ τοὺςὀφθαλμοὺς ἀφῃρήμεθα καὶ τὰς ῥῖνας ἀπο-σεσιμώμεθα ὁ δὲ τάφος καὶ οἱ πολυτελεῖςἐκεῖνοι λίθοι Ἁλικαρνασσεῦσι μὲν ἴσωςεἶεν ἐπιδείκνυσθαι καὶ φιλοτιμεῖσθαι πρὸςτοὺς ξένους ὡς δή τι μέγα οἰκοδόμημααὐτοῖς ἐστιν σὺ δέ ὦ βέλτιστε οὐχ ὁρῶ ὅτι ἀπολαύεις αὐτοῦ πλὴν εἰ μὴ τοῦτο φῄςὅτι μᾶλλον ἡμῶν ἀχθοφορεῖς ὑπὸ τηλικού-τοις λίθοις πιεζόμενοςΜΑΥΣΩΛΟΣ Ἀνόνητα οὖν μοι ἐκεῖναπάντα καὶ ἰσότιμος ἔσται Μαύσωλος καὶΔιογένης ΔΙΟΓΕΝΗΣ Οὐκ ἰσότιμος ὦ γεν-ναιότατε οὐ γὰρ Μαύσωλος μὲν γὰρ

163

ὄντα οὐκ ἦν ἔτι ἡδὺ ἀπολαύειν τῆς ἀθανα-σίαςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐχ ἡδὺ ἦν ζῶντα ὁρᾶντὸ φῶςΧΕΙΡΩΝ Οὔκ ὦ Μένιππε τὸ γὰρ ἡδὺἔγωγε ποικίλον τι καὶ οὐχ ἁπλοῦν ἡγοῦμαιεἶναι ἐγὼ δὲ ἔζων ἀεὶ καὶ ἀπέλαυον τῶνὁμοίων ἡλίου φωτός τροφῆς αἱ ὧραι δὲαἱ αὐταὶ καὶ τὰ γινόμενα ἅπαντα ἑξῆς ἕκα-στον ὥσπερ ἀκολουθοῦντα θάτερον θα-τέρῳ ἐνεπλήσθην οὖν αὐτῶν οὐ γὰρ ἐν τῷαὐτῷ ἀεὶ ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ ltμὴgt μετασχεῖνὅλως τὸ τερπνὸν ἦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις ὦ Χείρων τὰἐν ᾅδου δὲ πῶς φέρεις ἀφ οὗ προελόμενοςαὐτὰ ἥκειςΧΕΙΡΩΝ Οὐκ ἀηδῶς ὦ Μένιππε ἡγὰρ ἰσοτιμία πάνυ δημοτικὴ καὶ τὸ πρᾶγ-μα οὐδὲν ἔχει τὸ διάφορον ἐν φωτὶ εἶναι ἢἐν σκότῳ ἄλλως τε οὔτε διψῆν ὥσπερ ἄνωοὔτε πεινῆν δεῖ ἀλλ ἀνεπιδεεῖς τούτων

82

ἄχρηστόν σοι ὦ Ἀλέξανδρε πρὸς τὰπράγματα ἐγένετο πολλοὶ γὰρ ὑπέπτησ-σον θεὸν εἶναί σε νομίζοντες ἀτὰρ εἰπέμοι τίνι τὴν τοσαύτην ἀρχὴν καταλέλοι-παςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκ οἶδα ὦ Διόγενεςοὐ γὰρ ἔφθασα ἐπισκῆψαί τι περὶ αὐτῆς ἢτοῦτο μόνον ὅτι ἀποθνήσκων Περδίκκᾳτὸν δακτύλιον ἐπέδωκα πλὴν ἀλλὰ τί γε-λᾷς ὦ ΔιόγενεςΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί γὰρ ἄλλο ἢ ἀνεμνήσθηνοἷα ἐποίει ἡ Ἑλλάς ἄρτι σε παρειληφότατὴν ἀρχὴν κολακεύοντες καὶ προστάτηναἱρούμενοι καὶ στρατηγὸν ἐπὶ τοὺς βαρ-βάρους ἔνιοι δὲ καὶ τοῖς δώδεκα θεοῖς προ-στιθέντες καὶ οἰκοδομοῦντές σοι νεὼς καὶθύοντες ὡς δράκοντος υἱῷ ἀλλ εἰπέ μοιποῦ σε οἱ Μακεδόνες ἔθαψαν ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἔτι ἐν Βαβυλῶνι κε-ῖμαι τριακοστὴν ἡμέραν ταύτην ὑπισχνε-ῖται δὲ Πτολεμαῖος ὁ ὑπασπιστής ἤν ποτε

99

οἰμώξεται μεμνημένος τῶν ὑπὲρ γῆς ἐνοἷς εὐδαιμονεῖν ᾤετο Διογένης δὲ καταγε-λάσεται αὐτοῦ καὶ τάφον ὁ μὲν ἐν Ἁλικαρ-νασσῷ ἐρεῖ ἑαυτοῦ ὑπὸ Ἀρτεμισίας τῆς γυ-ναικὸς καὶ ἀδελφῆς κατεσκευασμένον ὁΔιογένης δὲ τοῦ μὲν σώματος εἰ καί τινατάφον ἔχει οὐκ οἶδεν οὐδὲ γὰρ ἔμελεναὐτῷ τούτου λόγον δὲ τοῖς ἀρίστοις περὶτούτου καταλέλοιπεν ἀνδρὸς βίον βεβιω-κὼς ὑψηλότερον ὦ Καρῶν ἀνδραποδω-δέστατε τοῦ σοῦ μνήματος καὶ ἐν βεβαιο-τέρῳ χωρίῳ κατεσκευασμένον

ΝΙΡΕΩΣ ΚΑΙ ΘΕΡΣΙΤΟΥ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΝΙΡΕΥΣ Ἰδοὺ δή Μένιππος οὑτοσὶ δι-κάσει πότερος εὐμορφότερός ἐστιν εἰπέὦ Μένιππε οὐ καλλίων σοι δοκῶΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δὲ καὶ ἔστε πρότε-ρον οἶμαι χρὴ γὰρ τοῦτο εἰδέναι

164

ΝΙΡΕΥΣ Νιρεὺς καὶ ΘερσίτηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πότερος οὖν ὁ Νιρεὺς καὶπότερος ὁ Θερσίτης οὐδέπω γὰρ τοῦτοδῆλον ΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἓν μὲν ἤδη τοῦτο ἔχω ὅτιὅμοιός εἰμί σοι καὶ οὐδὲν τηλικοῦτον δια-φέρεις ἡλίκον σε Ὅμηρος ἐκεῖνος ὁ τυ-φλὸς ἐπῄνεσεν ἁπάντων εὐμορφότερονπροσειπών ἀλλ ὁ φοξὸς ἐγὼ καὶ ψεδνὸςοὐδὲν χείρων ἐφάνην τῷ δικαστῇ ὅρα δὲσύ ὦ Μένιππε ὅντινα καὶ εὐμορφότερονἡγῇΝΙΡΕΥΣ Ἐμέ γε τὸν Ἀγλαΐας καὶΧάροπος ldquoὃς κάλλιστος ἀνὴρ ὑπὸ ἼλιονἦλθονrdquoΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλ οὐχὶ καὶ ὑπὸ γῆνὡς οἶμαι κάλλιστος ἦλθες ἀλλὰ τὰ μὲνὀστᾶ ὅμοια τὸ δὲ κρανίον ταύτῃ μόνον ἄραδιακρίνοιτο ἀπὸ τοῦ Θερσίτου κρανίου ὅτιεὔθρυπτον τὸ σόν ἀλαπαδνὸν γὰρ αὐτὸ καὶοὐκ ἀνδρῶδες ἔχεις

165

μὴ ἔχοντοςΧΑΡΩΝ Ἔστι δέ τις ὀβολὸν μὴ ἔχων ΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἰ μὲν καὶ ἄλλος τις οὐκοἶδα ἐγὼ δ οὐκ ἔχωΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄγξω σε νὴ τὸν Πλού-τωνα ὦ μιαρέ ἢν μὴ ἀποδῷςΜΕΝΙΠΠΟΣ Κἀγὼ τῷ ξύλῳ σου πα-τάξας διαλύσω τὸ κρανίονΧΑΡΩΝ Μάτην οὖν ἔσῃ πεπλευκὼς το-σοῦτον πλοῦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὁ Ἑρμῆς ὑπὲρ ἐμοῦ σοιἀποδότω ὅς με παρέδωκέ σοιΕΡΜΗΣ Νὴ Δί ὀναίμην γε εἰ μέλλωκαὶ ὑπερεκτίνειν τῶν νεκρῶνΧΑΡΩΝ Οὐκ ἀποστήσομαί σουΜΕΝΙΠΠΟΣ Τούτου γε ἕνεκα νεωλκή-σας τὸ πορθμεῖον παράμενε πλὴν ἀλλ ὅ γεμὴ ἔχω πῶς ἂν λάβοιςΧΑΡΩΝ Σὺ δ οὐκ ᾔδεις κομίζειν δέονΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤιδειν μέν οὐκ εἶχον δέτί οὖν ἐχρῆν διὰ τοῦτο μὴ ἀποθανεῖν

64

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ τοῦτο ὅμοιον σιμοὶγὰρ ἅπαντεςΣΩΚΡΑΤΗΣ Ἐμὲ ζητεῖς ὦ ΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μάλα ὦ ΣώκρατεςΣΩΚΡΑΤΗΣ Τί τὰ ἐν ἈθήναιςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πολλοὶ τῶν νέων φιλοσο-φεῖν λέγουσι καὶ τά γε σχήματα αὐτὰ καὶτὰ βαδίσματα εἰ θεάσαιτό τις ἄκροι φι-λόσοφοιΣΩΚΡΑΤΗΣ Μάλα πολλοὺς ἑώρακαΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλὰ ἑώρακας οἶμαιοἷος ἧκε παρὰ σοὶ Ἀρίστιππος ἢ Πλάτωναὐτός ὁ μὲν ἀποπνέων μύρον ὁ δὲ τοὺς ἐνΣικελίᾳ τυράννους θεραπεύειν ἐκμαθών ΣΩΚΡΑΤΗΣ Περὶ ἐμοῦ δὲ τί φρονο-ῦσινΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὐδαίμων ὦ Σώκρατεςἄνθρωπος εἶ τά γε τοιαῦτα πάντες γοῦν σεθαυμάσιον οἴονται ἄνδρα γεγενῆσθαι καὶπάντα ἐγνωκέναι καὶ ταῦτα ndash οἶμαι γὰρτἀληθῆ λέγειν ndash οὐδὲν εἰδότα

77

λους νεκροὺς τὰ ὅμοια ἐρωτᾶν διδάξῃς

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΑΝΝΙΒΟΥ ΜΙΝΩΟΣ ΚΑΙ ΣΚΙΠΙΩΝΟΣ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐμὲ δεῖ προκεκρίσθαισου ὦ Λίβυ ἀμείνων γάρ εἰμιΑΝΝΙΒΑΣ Οὐ μὲν οὖν ἀλλ ἐμέΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκοῦν ὁ Μίνως δικα-σάτω ΜΙΝΩΣ Τίνες δὲ ἐστέΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὗτος μὲν Ἀννίβας ὁΚαρχηδόνιος ἐγὼ δὲ Ἀλέξανδρος ὁ Φιλίπ-πουΜΙΝΩΣ Νὴ Δία ἔνδοξοί γε ἀμφότεροιἀλλὰ περὶ τίνος ὑμῖν ἡ ἔριςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Περὶ προεδρίας φησὶγὰρ οὗτος ἀμείνων γεγενῆσθαι στρατηγὸςἐμοῦ ἐγὼ δέ ὥσπερ ἅπαντες ἴσασιν οὐχὶτούτου μόνον ἀλλὰ πάντων σχεδὸν τῶνπρὸ ἐμοῦ φημι διενεγκεῖν τὰ πολέμια

146

τῷ αὐτῷ ζόφῳ ὅμοιοι καὶ κατ οὐδὲν ἀλλή-λων διαφέροντες καὶ οὔτε οἱ τῶν Τρώωννεκροὶ δεδίασίν με οὔτε οἱ τῶν Ἀχαιῶν θε-ραπεύουσιν ἰσηγορία δὲ ἀκριβὴς καὶ νε-κρὸς ὅμοιος ldquoἠμὲν κακὸς ἠδὲ καὶ ἐσθλόςrdquoταῦτά με ἀνιᾷ καὶ ἄχθομαι ὅτι μὴ θητεύωζῶνΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Ὅμως τί οὖν ἄν τιςπάθοι ὦ Ἀχιλλεῦ ταῦτα γὰρ ἔδοξε τῇ φύ-σει πάντως ἀποθνήσκειν ἅπαντας ὥστεχρὴ ἐμμένειν τῷ νόμῳ καὶ μὴ ἀνιᾶσθαιτοῖς διατεταγμένοις ἄλλως τε ὁρᾷς τῶνἑταίρων ὅσοι περὶ σέ ἐσμεν οἵδε μετὰ μι-κρὸν δὲ καὶ Ὀδυσσεὺς ἀφίξεται πάντωςφέρει δὲ παραμυθίαν καὶ ἡ κοινωνία τοῦπράγματος καὶ τὸ μὴ μόνον αὐτὸν πεπον-θέναι ὁρᾷς τὸν Ἡρακλέα καὶ τὸν Μελέα-γρον καὶ ἄλλους θαυμαστοὺς ἄνδρας οἳοὐκ ἂν οἶμαι δέξαιντο ἀνελθεῖν εἴ τις αὐτο-ὺς ἀναπέμψειε θητεύσοντας ἀκλήροις καὶἀβίοις ἀνδράσιν

155

ΑΙΑΚΟΣ Ἐμπεδοκλῆς ὦ Μένιππεἡμίεφθος ἀπὸ τῆς Αἴτνης παρώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ χαλκόπου βέλτιστε τίπαθὼν σεαυτὸν εἰς τοὺς κρατῆρας ἐνέβα-λεςΕΜΠΕΔΟΚΛΗΣ Μελαγχολία τις ὦΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ μὰ Δί ἀλλὰ κενοδοξίακαὶ τῦφος καὶ πολλὴ κόρυζα ταῦτά σεἀπηνθράκωσεν αὐταῖς κρηπῖσιν οὐκἀνάξιον ὄντα πλὴν οὐδέν σε ὤνησεν τὸσόφισμα ἐφωράθης γὰρ τεθνεώς ὁ Σω-κράτης δέ ὦ Αἰακέ ποῦ ποτε ἄρα ἐστίνΑΙΑΚΟΣ Μετὰ Νέστορος καὶ Παλαμή-δους ἐκεῖνος ληρεῖ τὰ πολλάΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως ἐβουλόμην ἰδεῖναὐτόν εἴ που ἐνθάδε ἐστίν ΑΙΑΚΟΣ Ὁρᾷς τὸν φαλακρόνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἅπαντες φαλακροί εἰσινὥστε πάντων ἂν εἴη τοῦτο τὸ γνώρισμαΑΙΑΚΟΣ Τὸν σιμὸν λέγω

76

ΧΑΡΩΝ Μόνος οὖν αὐχήσεις προῖκαπεπλευκέναιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ προῖκα ὦ βέλτιστεκαὶ γὰρ ἤντλησα καὶ τῆς κώπης συνεπελα-βόμην καὶ οὐκ ἔκλαον μόνος τῶν ἄλλωνἐπιβατῶνΧΑΡΩΝ Οὐδὲν ταῦτα πρὸς πορθμέατὸν ὀβολὸν ἀποδοῦναί σε δεῖ οὐ θέμις ἄλ-λως γενέσθαιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἄπαγέ με αὖθιςἐς τὸν βίονΧΑΡΩΝ Χάριεν λέγεις ἵνα καὶ πληγὰςἐπὶ τούτῳ παρὰ τοῦ Αἰακοῦ προσλάβωΜΕΝΙΠΠΟΣ Μὴ ἐνόχλει οὖνΧΑΡΩΝ Δεῖξον τί ἐν τῇ πήρᾳ ἔχειςΜΕΝΙΠΠΟΣ Θέρμους εἰ θέλεις καὶτῆς Ἑκάτης τὸ δεῖπνονΧΑΡΩΝ Πόθεν τοῦτον ἡμῖν ὦ Ἑρμῆτὸν κύνα ἤγαγες οἷα δὲ καὶ ἐλάλει παρὰτὸν πλοῦν τῶν ἐπιβατῶν ἁπάντων καταγε-λῶν καὶ ἐπισκώπτων καὶ μόνος ᾄδων

65

ἐπάρουρος ὢν θητεύειν παρά τινι τῶνἀκλήρων ldquoᾧ μὴ βίοτος πολὺς εἴηrdquo μᾶλλονἢ πάντων ἀνάσσειν τῶν νεκρῶν ταῦτα μὲνοὖν ἀγεννῆ τινα Φρύγα δειλὸν καὶ πέρατοῦ καλῶς ἔχοντος φιλόζῳον ἴσως ἐχρῆνλέγειν τὸν Πηλέως δὲ υἱόν τὸν φιλοκινδυ-νότατον ἡρώων ἁπάντων ταπεινὰ οὕτωπερὶ αὑτοῦ διανοεῖσθαι πολλὴ αἰσχύνη καὶἐναντιότης πρὸς τὰ πεπραγμένα σοι ἐν τῷβίῳ ὃς ἐξὸν ἀκλεῶς ἐν τῇ Φθιώτιδι πολυ-χρόνιον βασιλεύειν ἑκὼν προείλου τὸνμετὰ τῆς ἀγαθῆς δόξης θάνατονΑΧΙΛΛΕΥΣ Ὦ παῖ Νέστορος ἀλλὰτότε μὲν ἄπειρος ἔτι τῶν ἐνταῦθα ὢν καὶτὸ βέλτιον ἐκείνων ὁπότερον ἦν ἀγνοῶν τὸδύστηνον ἐκεῖνο δοξάριον προετίμων τοῦβίου νῦν δὲ συνίημι ἤδη ὡς ἐκείνη μὲνἀνωφελής εἰ καὶ ὅτι μάλιστα οἱ ἄνω ῥα-ψῳδήσουσιν μετὰ νεκρῶν δὲ ὁμοτιμία καὶοὔτε τὸ κάλλος ἐκεῖνο ὦ Ἀντίλοχε οὔτε ἡἰσχὺς πάρεστιν ἀλλὰ κείμεθα ἅπαντες ὑπὸ

154

ΜΙΝΩΣ Οὐκοῦν ἐν μέρει ἑκάτεροςεἰπάτω σὺ δὲ πρῶτος ὁ Λίβυς λέγεΑΝΝΙΒΑΣ Ἓν μὲν τοῦτο ὦ Μίνωςὠνάμην ὅτι ἐνταῦθα καὶ τὴν Ἑλλάδα φω-νὴν ἐξέμαθον ὥστε οὐδὲ ταύτῃ πλέονοὗτος ἐνέγκαιτό μου φημὶ δὲ τούτουςμάλιστα ἐπαίνου ἀξίους εἶναι ὅσοι τὸ μη-δὲν ἐξ ἀρχῆς ὄντες ὅμως ἐπὶ μέγα προε-χώρησαν δι αὑτῶν δύναμίν τε περιβαλόμε-νοι καὶ ἄξιοι δόξαντες ἀρχῆς ἔγωγ οὖνμετ ὀλίγων ἐξορμήσας εἰς τὴν Ἰβηρίαν τὸπρῶτον ὕπαρχος ὢν τῷ ἀδελφῷ μεγίστωνἠξιώθην ἄριστος κριθείς καὶ τούς τε Κελ-τίβηρας εἷλον καὶ Γαλατῶν ἐκράτησα τῶνἑσπερίων καὶ τὰ μεγάλα ὄρη ὑπερβὰς τὰπερὶ τὸν Ἠριδανὸν ἅπαντα κατέδραμονκαὶ ἀναστάτους ἐποίησα τοσαύτας πόλειςκαὶ τὴν πεδινὴν Ἰταλίαν ἐχειρωσάμην καὶμέχρι τῶν προαστείων τῆς προὐχούσηςπόλεως ἦλθον καὶ τοσούτους ἀπέκτειναμιᾶς ἡμέρας ὥστε τοὺς δακτυλίους αὐτῶν

147

οἰμωζόντων ἐκείνωνΕΡΜΗΣ Ἀγνοεῖς ὦ Χάρων ὅντινα ἄν-δρα διεπόρθμευσας ἐλεύθερον ἀκριβῶςοὐδένος αὐτῷ μέλει οὗτός ἐστιν ὁ Μένιπ-ποςΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄν σε λάβω ποτέ ndashΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἂν λάβῃς ὦ βέλτιστεδὶς δὲ οὐκ ἂν λάβοις

ΝΕΚΡΩΝ ΠΛΟΥΤΩΝΙ ΚΑΤΑ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΚΡΟΙΣΟΣ Οὐ φέρομεν ὦ ΠλούτωνΜένιππον τουτονὶ τὸν κύνα παροικοῦνταὥστε ἢ ἐκεῖνόν ποι κατάστησον ἢ ἡμεῖς με-τοικήσομεν εἰς ἕτερον τόπονΠΛΟΥΤΩΝ Τί δ ὑμᾶς δεινὸν ἐργάζε-ται ὁμόνεκρος ὤνΚΡΟΙΣΟΣ Ἐπειδὰν ἡμεῖς οἰμώζωμενκαὶ στένωμεν ἐκείνων μεμνημένοι τῶν

66

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Χαῖρε ὦ Εὔφορβε ἢἌπολλον ἢ ὅ τι ἂν θέλῃςΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Μὴ καὶ σύ γε ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκέτι χρυσοῦς ὁ μηρόςσοιΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Οὐ γάρ ἀλλὰ φέρε ἴδωεἴ τί σοι ἐδώδιμον ἡ πήρα ἔχειΜΕΝΙΠΠΟΣ Κυάμους ὦγαθέ ὥστε οὐτουτί σοι ἐδώδιμονΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Δὸς μόνον ἄλλα παρὰνεκροῖς δόγματα ἔμαθον γάρ ὡς οὐδὲνἴσον κύαμοι καὶ κεφαλαὶ τοκήων ἐνθάδεΑΙΑΚΟΣ Οὗτος δὲ Σόλων ὁ Ἐξηκεστί-δου καὶ Θαλῆς ἐκεῖνος καὶ παρ αὐτοὺςΠιττακὸς καὶ οἱ ἄλλοι ἑπτὰ δὲ πάντεςεἰσὶν ὡς ὁρᾷς ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἄλυποι ὦ Αἰακέ οὗτοιμόνοι καὶ φαιδροὶ τῶν ἄλλων ὁ δὲ σποδοῦἀνάπλεως καθάπερ ἐγκρυφίας ἄρτος ὁταῖς φλυκταίναις ἐξηνθηκώς τίς ἐστιν

75

μεδίμνοις ἀπομετρῆσαι καὶ τοὺς ποταμοὺςγεφυρῶσαι νεκροῖς καὶ ταῦτα πάντα ἔπρα-ξα οὔτε Ἄμμωνος υἱὸς ὀνομαζόμενος οὔτεθεὸς εἶναι προσποιούμενος ἢ ἐνύπνια τῆςμητρὸς διεξιών ἀλλ ἄνθρωπος εἶναι ὁμο-λογῶν στρατηγοῖς τε τοῖς συνετωτάτοιςἀντεξεταζόμενος καὶ στρατιώταις τοῖς μα-χιμωτάτοις συμπλεκόμενος οὐ Μήδουςκαὶ Ἀρμενίους καταγωνιζόμενος ὑποφεύ-γοντας πρὶν διώκειν τινὰ καὶ τῷ τολμήσα-ντι παραδιδόντας εὐθὺς τὴν νίκην Ἀλέξαν-δρος δὲ πατρῴαν ἀρχὴν παραλαβὼν ηὔξη-σεν καὶ παρὰ πολὺ ἐξέτεινε χρησάμενος τῇτῆς τύχης ὁρμῇ ἐπεὶ δ οὖν ἐνίκησέ τε καὶτὸν ὄλεθρον ἐκεῖνον Δαρεῖον ἐν Ἰσσῷ τεκαὶ Ἀρβήλοις ἐκράτησεν ἀποστὰς τῶν πα-τρῴων προσκυνεῖσθαι ἠξίου καὶ δίαιταντὴν Μηδικὴν μετεδιῄτησεν ἑαυτὸν καὶἐμιαιφόνει ἐν τοῖς συμποσίοις τοὺς φίλουςκαὶ συνελάμβανεν ἐπὶ θανάτῳ ἐγὼ δὲἦρξα ἐπ ἴσης τῆς πατρίδος καὶ ἐπειδὴ με-

148

ΣΚΙΠΙΩΝ Ἀλεξάνδρου μὲν ἥττων εἶναιτοῦ δὲ Ἀννίβου ἀμείνων ὃς ἐδίωξα νική-σας αὐτὸν καὶ φυγεῖν καταναγκάσας ἀτί-μως πῶς οὖν οὐκ ἀναίσχυντος οὗτος ὃςπρὸς Ἀλέξανδρον ἁμιλλᾶται ᾧ οὐδὲ Σκιπί-ων ἐγὼ ὁ νενικηκὼς ἐμαυτὸν παραβάλλε-σθαι ἀξιῶ ΜΙΝΩΣ Νὴ Δί εὐγνώμονα φῄς ὦ Σκι-πίων ὥστε πρῶτος μὲν κεκρίσθω Ἀλέξαν-δρος μετ αὐτὸν δὲ σύ εἶτα εἰ δοκεῖ τρί-τος Ἀννίβας οὐδὲ οὗτος εὐκαταφρόνητοςὤν

ΑΧΙΛΛΕΩΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΛΟΧΟΥ

ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Οἷα πρῴην Ἀχιλλεῦπρὸς τὸν Ὀδυσσέα σοι εἴρηται περὶ τοῦθανάτου ὡς ἀγεννῆ καὶ ἀνάξια τοῖν διδα-σκάλοιν ἀμφοῖν Χείρωνός τε καὶ Φοίνι-κος ἠκροώμην γάρ ὁπότε ἔφης βούλεσθαι

153

πται ἄγνωστα καὶ ἄμορφα κόνις πάντακαὶ λῆρος πολύς ἀμενηνὰ ὡς ἀληθῶςκάρηνα οὗτος δέ ὦ Αἰακέ τίς ἐστινΑΙΑΚΟΣ Κῦρός ἐστιν οὗτος δὲ Κρο-ῖσος ὁ δ ὑπὲρ αὐτὸν Σαρδανάπαλλος ὁ δὑπὲρ τούτους Μίδας ἐκεῖνος δὲ ΞέρξηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα σέ ὦ κάθαρμα ἡἙλλὰς ἔφριττε ζευγνύντα μὲν τὸν Ἑλλή-σποντον διὰ δὲ τῶν ὀρῶν πλεῖν ἐπιθυμο-ῦντα οἷος δὲ καὶ ὁ Κροῖσός ἐστιν τὸν Σαρ-δανάπαλλον δέ ὦ Αἰακέ πατάξαι μοικατὰ κόρρης ἐπίτρεψονΑΙΑΚΟΣ Μηδαμῶς διαθρύπτεις γὰραὐτοῦ τὸ κρανίον γυναικεῖον ὄνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἀλλὰ προσπτύσο-μαί γε πάντως αὐτῷ ἀνδρογύνῳ γε ὄντι ΑΙΑΚΟΣ Βούλει σοὶ ἐπιδείξω καὶ τοὺςσοφούςΜΕΝΙΠΠΟΣ Νὴ Δία γεΑΙΑΚΟΣ Πρῶτος οὗτός σοι ὁ Πυθα-γόρας ἐστί

74

ἄνω Μίδας μὲν οὑτοσὶ τοῦ χρυσίου Σαρ-δανάπαλλος δὲ τῆς πολλῆς τρυφῆς ἐγὼ δὲΚροῖσος τῶν θησαυρῶν ἐπιγελᾷ καὶ ἐξο-νειδίζει ἀνδράποδα καὶ καθάρματα ἡμᾶςἀποκαλῶν ἐνίοτε δὲ καὶ ᾄδων ἐπιταράττειἡμῶν τὰς οἰμωγάς καὶ ὅλως λυπηρόςἐστιν ΠΛΟΥΤΩΝ Τί ταῦτά φασιν ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀληθῆ ὦ Πλούτων μισῶγὰρ αὐτοὺς ἀγεννεῖς καὶ ὀλεθρίους ὄνταςοἷς οὐκ ἀπέχρησεν βιῶναι κακῶς ἀλλὰ καὶἀποθανόντες ἔτι μέμνηνται καὶ περιέχο-νται τῶν ἄνω χαίρω τοιγαροῦν ἀνιῶναὐτούςΠΛΟΥΤΩΝ Ἀλλ οὐ χρή λυποῦνταιγὰρ οὐ μικρῶν στερόμενοιΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ σὺ μωραίνεις ὦΠλούτων ὁμόψηφος ὢν τοῖς τούτων στε-ναγμοῖςΠΛΟΥΤΩΝ Οὐδαμῶς ἀλλ οὐκ ἂν

67

νηρίᾳ καὶ ἀπιστίᾳ καὶ δόλοις νόμιμον δὲ ἢπροφανὲς οὐδέν ἐπεὶ δέ μοι ὠνείδισεν τὴντρυφήν ἐκλελῆσθαί μοι δοκεῖ οἷα ἐποίει ἐνΚαπύῃ ἑταίραις συνὼν καὶ τοὺς τοῦ πο-λέμου καιροὺς ὁ θαυμάσιος καθηδυπαθῶνἐγὼ δὲ εἰ μὴ μικρὰ τὰ ἑσπέρια δόξας ἐπὶτὴν ἕω μᾶλλον ὥρμησα τί ἂν μέγα ἔπραξαἸταλίαν ἀναιμωτὶ λαβὼν καὶ Λιβύην καὶτὰ μέχρι Γαδείρων ὑπαγόμενος ἀλλ οὐκἀξιόμαχα ἔδοξέ μοι ἐκεῖνα ὑποπτήσσονταἤδη καὶ δεσπότην ὁμολογοῦντα εἴρηκα σὺδέ ὦ Μίνως δίκαζε ἱκανὰ γὰρ ἀπὸ πολ-λῶν καὶ ταῦταΣΚΙΠΙΩΝ Μὴ πρότερον ἢν μὴ καὶἐμοῦ ἀκούσῃςΜΙΝΩΣ Τίς γὰρ εἶ ὦ βέλτιστε ἢ πόθενὢν ἐρεῖςΣΚΙΠΙΩΝ Ἰταλιώτης Σκιπίων στρατη-γὸς ὁ καθελὼν Καρχηδόνα καὶ κρατήσαςΛιβύων μεγάλαις μάχαιςΜΙΝΩΣ Τί οὖν καὶ σὺ ἐρεῖς

152

τεπέμπετο τῶν πολεμίων μεγάλῳ στόλῳἐπιπλευσάντων τῇ Λιβύῃ ταχέως ὑπήκου-σα καὶ ἰδιώτην ἐμαυτὸν παρέσχον καὶ κα-ταδικασθεὶς ἤνεγκα εὐγνωμόνως τὸ πρᾶγ-μα καὶ ταῦτα ἔπραξα βάρβαρος ὢν καὶἀπαίδευτος παιδείας τῆς Ἑλληνικῆς καὶοὔτε Ὅμηρον ὥσπερ οὗτος ῥαψῳδῶν οὔτεὑπ Ἀριστοτέλει τῷ σοφιστῇ παιδευθείςμόνῃ δὲ τῇ φύσει ἀγαθῇ χρησάμενος τα-ῦτά ἐστιν ἃ ἐγὼ Ἀλεξάνδρου ἀμείνων φημὶεἶναι εἰ δέ ἐστι καλλίων οὑτοσί διότι δια-δήματι τὴν κεφαλὴν διεδέδετο Μακεδόσιἴσως καὶ ταῦτα σεμνά οὐ μὴν διὰ τοῦτοἀμείνων μὲν δόξειεν ἂν γενναίου καὶ στρα-τηγικοῦ ἀνδρὸς τῇ γνώμῃ πλέον ἤπερ τῇτύχῃ κεχρημένουΜΙΝΩΣ Ὁ μὲν εἴρηκεν οὐκ ἀγεννῆ τὸνλόγον οὐδὲ ὡς Λίβυν εἰκὸς ἦν ὑπὲρ αὑτοῦσὺ δέ ὦ Ἀλέξανδρε τί πρὸς ταῦτα φῄςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐχρῆν μέν ὦ Μίνωςμηδὲν πρὸς ἄνδρα οὕτω θρασὺν ἱκανὴ γὰρ

149

ἐθέλοιμι στασιάζειν ὑμᾶςΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μήν ὦ κάκιστοι Λυ-δῶν καὶ Φρυγῶν καὶ Ἀσσυρίων οὕτω γι-νώσκετε ὡς οὐδὲ παυσομένου μου ἔνθαγὰρ ἂν ἴητε ἀκολουθήσω ἀνιῶν καὶ κα-τᾴδων καὶ καταγελῶνΚΡΟΙΣΟΣ Ταῦτα οὐχ ὕβριςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐκεῖνα ὕβριςἦν ἃ ὑμεῖς ἐποιεῖτε προσκυνεῖσθαι ἀξιο-ῦντες καὶ ἐλευθέροις ἀνδράσιν ἐντρυφῶντεςκαὶ τοῦ θανάτου παράπαν οὐ μνημονεύο-ντες τοιγαροῦν οἰμώξεσθε πάντων ἐκείνωνἀφῃρημένοιΚΡΟΙΣΟΣ Πολλῶν γε ὦ θεοί καὶ με-γάλων κτημάτωνΜΙΔΑΣ Ὅσου μὲν ἐγὼ χρυσοῦΣΑΡΔΑΝΑΠΑΛΛΟΣ Ὅσης δὲ ἐγὼτρυφῆςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε οὕτω ποιεῖτε ὀδύ-ρεσθε μὲν ὑμεῖς ἐγὼ δὲ τὸ γνῶθι σαυτὸνπολλάκις συνείρων ἐπᾴσομαι ὑμῖν πρέποι

68

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΑΙΑΚΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Πρὸς τοῦ Πλούτωνος ὦΑἰακέ περιήγησαί μοι τὰ ἐν ᾅδου πάνταΑΙΑΚΟΣ Οὐ ῥᾴδιον ὦ Μένιππε ἅπα-ντα ὅσα μέντοι κεφαλαιώδη μάνθανεοὗτος μὲν ὅτι Κέρβερός ἐστιν οἶσθα καὶτὸν πορθμέα τοῦτον ὅς σε διεπέρασεν καὶτὴν λίμνην καὶ τὸν Πυριφλεγέθοντα ἤδηἑώρακας εἰσιώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οἶδα ταῦτα καὶ σέ ὅτιπυλωρεῖς καὶ τὸν βασιλέα εἶδον καὶ τὰςἘρινῦς τοὺς δὲ ἀνθρώπους μοι τοὺς πάλαιδεῖξον καὶ μάλιστα τοὺς ἐπισήμους αὐτῶν

ΑΙΑΚΟΣ Οὗτος μὲν Ἀγαμέμνων οὗτοςδὲ Ἀχιλλεύς οὗτος δὲ Ἰδομενεὺς πλησίονοὗτος δὲ Ὀδυσσεύς εἶτα Αἴας καὶ Διομή-δης καὶ οἱ ἄριστοι τῶν ἙλλήνωνΜΕΝΙΠΠΟΣ Βαβαί ὦ Ὅμηρε οἷά σοιτῶν ῥαψῳδιῶν τὰ κεφάλαια χαμαὶ ἔρρι-

73

ἡ φήμη διδάξαι σε οἷος μὲν ἐγὼ βασιλεύςοἷος δὲ οὗτος λῃστὴς ἐγένετο ὅμως δὲ ὅραεἰ κατ ὀλίγον αὐτοῦ διήνεγκα ὃς νέος ὢνἔτι παρελθὼν ἐπὶ τὰ πράγματα καὶ τὴν ἀρ-χὴν τεταραγμένην κατέσχον καὶ τοὺς φο-νέας τοῦ πατρὸς μετῆλθον κᾆτα φοβήσαςτὴν Ἑλλάδα τῇ Θηβαίων ἀπωλείᾳ στρατη-γὸς ὑπ αὐτῶν χειροτονηθεὶς οὐκ ἠξίωσατὴν Μακεδόνων ἀρχὴν περιέπων ἀγαπᾶνἄρχειν ὁπόσων ὁ πατὴρ κατέλιπεν ἀλλὰπᾶσαν ἐπινοήσας τὴν γῆν καὶ δεινὸν ἡγη-σάμενος εἰ μὴ ἁπάντων κρατήσαιμι ὀλί-γους ἄγων εἰσέβαλον εἰς τὴν Ἀσίαν καὶἐπί τε Γρανικῷ ἐκράτησα μεγάλῃ μάχῃκαὶ τὴν Λυδίαν λαβὼν καὶ Ἰωνίαν καὶΦρυγίαν καὶ ὅλως τὰ ἐν ποσὶν ἀεὶ χειρού-μενος ἦλθον ἐπὶ Ἰσσόν ἔνθα Δαρεῖοςὑπέμεινεν μυριάδας πολλὰς στρατοῦ ἄγωνκαὶ τὸ ἀπὸ τούτου ὦ Μίνως ὑμεῖς ἴστεὅσους ὑμῖν νεκροὺς ἐπὶ μιᾶς ἡμέρας κα-τέπεμψα φησὶ γοῦν ὁ πορθμεὺς μὴ διαρ-

150

κέσαι αὐτοῖς τότε τὸ σκάφος ἀλλὰ σχεδίαςδιαπηξαμένους τοὺς πολλοὺς αὐτῶν δια-πλεῦσαι καὶ ταῦτα δὲ ἔπραττον αὐτὸςπροκινδυνεύων καὶ τιτρώσκεσθαι ἀξιῶνκαὶ ἵνα σοὶ μὴ τὰ ἐν Τύρῳ μηδὲ τὰ ἐν Ἀρ-βήλοις διηγήσωμαι ἀλλὰ καὶ μέχρι Ἰνδῶνἦλθον καὶ τὸν Ὠκεανὸν ὅρον ἐποιησάμηντῆς ἀρχῆς καὶ τοὺς ἐλέφαντας αὐτῶν εἶχονκαὶ Πῶρον ἐχειρωσάμην καὶ Σκύθας δὲοὐκ εὐκαταφρονήτους ἄνδρας ὑπερβὰς τὸνΤάναϊν ἐνίκησα μεγάλῃ ἱππομαχίᾳ καὶτοὺς φίλους εὖ ἐποίησα καὶ τοὺς ἐχθροὺςἠμυνάμην εἰ δὲ καὶ θεὸς ἐδόκουν τοῖς ἀν-θρώποις συγγνωστοὶ ἐκεῖνοι πρὸς τὸμέγεθος τῶν πραγμάτων καὶ τοιοῦτόν τιπιστεύσαντες περὶ ἐμοῦ τὸ δ οὖν τελευ-ταῖον ἐγὼ μὲν βασιλεύων ἀπέθανον οὗτοςδὲ ἐν φυγῇ ὢν παρὰ Προυσίᾳ τῷ Βιθυνῷκαθάπερ ἄξιον ἦν πανουργότατον καὶὠμότατον ὄντα ὡς γὰρ δὴ ἐκράτησεν τῶνἸταλῶν ἐῶ λέγειν ὅτι οὐκ ἰσχύι ἀλλὰ πο-

151

νῆες ἐπληρώθησαν ἐξ ἁπάσης τῆς Ἑλ-λάδος καὶ τοσοῦτοι ἔπεσον Ἕλληνές τε καὶβάρβαροι καὶ τοσαῦται πόλεις ἀνάστατοιγεγόνασινΕΡΜΗΣ Ἀλλ οὐκ εἶδες ὦ Μένιππεζῶσαν τὴν γυναῖκα ἔφης γὰρ ἂν καὶ σὺἀνεμέσητον εἶναι ldquoτοιῇδ ἀμφὶ γυναικὶ πο-λὺν χρόνον ἄλγεα πάσχεινrdquo ἐπεὶ καὶ τὰἄνθη ξηρὰ ὄντα εἴ τις βλέποι ἀποβεβλη-κότα τὴν βαφήν ἄμορφα δῆλον ὅτι αὐτῷδόξει ὅτε μέντοι ἀνθεῖ καὶ ἔχει τὴν χρόανκάλλιστά ἐστιν ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν τοῦτο ὦ Ἑρμῆθαυμάζω εἰ μὴ συνίεσαν οἱ Ἀχαιοὶ περὶπράγματος οὕτως ὀλιγοχρονίου καὶ ῥᾳδίωςἀπανθοῦντος πονοῦντεςΕΡΜΗΣ Οὐ σχολή μοι ὦ Μένιππεσυμφιλοσοφεῖν σοι ὥστε σὺ μὲν ἐπιλε-ξάμενος τόπον ἔνθα ἂν ἐθέλῃς κεῖσο κα-ταβαλὼν σεαυτόν ἐγὼ δὲ τοὺς ἄλλους νε-κροὺς ἤδη μετελεύσομαι

72

γὰρ ἂν ταῖς τοιαύταις οἰμωγαῖς ἐπᾳδόμε-νον

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΚΕΡΒΕΡΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ Κέρβερε ndash συγγενὴςγάρ εἰμί σοι κύων καὶ αὐτὸς ὤν ndash εἰπέ μοιπρὸς τῆς Στυγός οἷος ἦν ὁ Σωκράτηςὁπότε κατῄει παρ ὑμᾶς εἰκὸς δέ σε θεὸνὄντα μὴ ὑλακτεῖν μόνον ἀλλὰ καὶ ἀνθρω-πίνως φθέγγεσθαι ὁπότ ἐθέλοιςΚΕΡΒΕΡΟΣ Πόρρωθεν μέν ὦ Μένιππεπαντάπασιν ἐδόκει ἀτρέπτῳ τῷ προσώπῳπροσιέναι καὶ οὐ πάνυ δεδιέναι τὸν θάνα-τον δοκῶν καὶ τοῦτο ἐμφῆναι τοῖς ἔξω τοῦστομίου ἑστῶσιν ἐθέλων ἐπεὶ δὲ κατέκυ-ψεν εἴσω τοῦ χάσματος καὶ εἶδε τὸν ζόφονκἀγὼ ἔτι διαμέλλοντα αὐτὸν δακὼν τῷ κω-νείῳ κατέσπασα τοῦ ποδός ὥσπερ τὰβρέφη ἐκώκυεν καὶ τὰ ἑαυτοῦ παιδία ὠδύ-

69

168

οὐδὲ γέγονε πώποτεΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀναμνήσω σε ὦΠλούτων Ὀρφεῖ γὰρ δι αὐτὴν ταύτην τὴναἰτίαν τὴν Εὐρυδίκην παρέδοτε καὶ τὴνὁμογενῆ μου Ἄλκηστιν παρεπέμψατεἩρακλεῖ χαριζόμενοι ΠΛΟΥΤΩΝ Θελήσεις δὲ οὕτως κρανί-ον γυμνὸν ὢν καὶ ἄμορφον τῇ καλῇ σουἐκείνῃ νύμφῃ φανῆναι πῶς δὲ κἀκείνηπροσήσεταί σε οὐδὲ διαγνῶναι δυναμένηφοβήσεται γὰρ εὖ οἶδα καὶ φεύξεταί σε καὶμάτην ἔσῃ τοσαύτην ὁδὸν ἀνεληλυθώςΠΕΡΣΕΦΟΝΗ Οὐκοῦν ὦ ἄνερ σὺ καὶτοῦτο ἴασαι καὶ τὸν Ἑρμῆν κέλευσον ἐπει-δὰν ἐν τῷ φωτὶ ἤδη ὁ Πρωτεσίλαος ᾖ κα-θικόμενον ἐν τῇ ῥάβδῳ νεανίαν εὐθὺς κα-λὸν ἀπεργάσασθαι αὐτὸν οἷος ἦν ἐκ τοῦπαστοῦΠΛΟΥΤΩΝ Ἐπεὶ Φερσεφόνῃ συνδο-κεῖ ἀναγαγὼν τοῦτον αὖθις ποίησον νυμ-φίον σὺ δὲ μέμνησο μίαν λαβὼν ἡμέραν

161

ρετο καὶ παντοῖος ἐγίνετοΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν σοφιστὴς ὁ ἄν-θρωπος ἦν καὶ οὐκ ἀληθῶς κατεφρόνει τοῦπράγματοςΚΕΡΒΕΡΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐπείπερ ἀναγκα-ῖον αὐτὸ ἑώρα κατεθρασύνετο ὡς δῆθενοὐκ ἄκων πεισόμενος ὃ πάντως ἔδει παθε-ῖν ὡς θαυμάσονται οἱ θεαταί καὶ ὅλωςπερὶ πάντων γε τῶν τοιούτων εἰπεῖν ἂνἔχοιμι ἕως τοῦ στομίου τολμηροὶ καὶ ἀν-δρεῖοι τὰ δὲ ἔνδοθεν ἔλεγχος ἀκριβήςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἐγὼ δὲ πῶς σοι κατελη-λυθέναι ἔδοξαΚΕΡΒΕΡΟΣ Μόνος ὦ Μένιππε ἀξίωςτοῦ γένους καὶ Διογένης πρὸ σοῦ ὅτι μὴἀναγκαζόμενοι ἐσῄειτε μηδ ὠθούμενοιἀλλ ἐθελούσιοι γελῶντες οἰμώζειν πα-ραγγείλαντες ἅπασιν

70

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΕΡΜΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ποῦ δαὶ οἱ καλοί εἰσιν ἢαἱ καλαί Ἑρμῆ ξενάγησόν με νέηλυνὄντα ΕΡΜΗΣ Οὐ σχολὴ μέν ὦ Μένιππεπλὴν κατ ἐκεῖνο ἀπόβλεψον ἐπὶ τὰ δεξιάἔνθα ὁ Ὑάκινθός τέ ἐστιν καὶ Νάρκισσοςκαὶ Νιρεὺς καὶ Ἀχιλλεὺς καὶ Τυρὼ καὶἙλένη καὶ Λήδα καὶ ὅλως τὰ ἀρχαῖαπάντα κάλληΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀστᾶ μόνα ὁρῶ καὶ κρα-νία τῶν σαρκῶν γυμνά ὅμοια τὰ πολλάΕΡΜΗΣ Καὶ μὴν ἐκεῖνά ἐστιν ἃ πάντεςοἱ ποιηταὶ θαυμάζουσι τὰ ὀστᾶ ὧν σὺ ἔοι-κας καταφρονεῖνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως τὴν Ἑλένην μοιδεῖξον οὐ γὰρ ἂν διαγνοίην ἔγωγεΕΡΜΗΣ Τουτὶ τὸ κρανίον ἡ ἙλένηἐστίνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα διὰ τοῦτο αἱ χίλιαι

71

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΥΣΩΛΟΥ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ὦ Κάρ ἐπὶ τίνι μέγα φρο-νεῖς καὶ πάντων ἡμῶν προτιμᾶσθαι ἀξιοῖςΜΑΥΣΩΛΟΣ Καὶ ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ μένὦ Σινωπεῦ ὃς ἐβασίλευσα Καρίας μὲνἁπάσης ἦρξα δὲ καὶ Λυδῶν ἐνίων καὶ νή-σους δέ τινας ὑπηγαγόμην καὶ ἄχρι Μιλή-του ἐπέβην τὰ πολλὰ τῆς Ἰωνίας κατα-στρεφόμενος καὶ καλὸς ἦν καὶ μέγας καὶἐν πολέμοις καρτερός τὸ δὲ μέγιστον ὅτιἐν Ἁλικαρνασσῷ μνῆμα παμμέγεθες ἔχωἐπικείμενον ἡλίκον οὐκ ἄλλος νεκρός ἀλλοὐδὲ οὕτως ἐς κάλλος ἐξησκημένον ἵππωνκαὶ ἀνδρῶν ἐς τὸ ἀκριβέστατον εἰκα-σμένων λίθου τοῦ καλλίστου οἷον οὐδὲνεὼν εὕροι τις ἂν ῥᾳδίως οὐ δοκῶ σοι δι-καίως ἐπὶ τούτοις μέγα φρονεῖνΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ φῄς καὶτῷ κάλλει καὶ τῷ βάρει τοῦ τάφουΜΑΥΣΩΛΟΣ Νὴ Δί ἐπὶ τούτοις

162

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΙΠΟΝΤΑ ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΕΙ ΕΝ ΛΟΓΟΙΣ3ΠΛΟΙΟΝ Η ΕΥΧΑΙ13ΝΕΚΡΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ59

167

ἀγάγῃ σχολὴν ἀπὸ τῶν θορύβων τῶν ἐνποσίν εἰς Αἴγυπτον ἀπαγαγὼν θάψεινἐκεῖ ὡς γενοίμην εἷς τῶν Αἰγυπτίων θεῶνΔΙΟΓΕΝΗΣ Μὴ γελάσω οὖν ὦἈλέξανδρε ὁρῶν καὶ ἐν ᾅδου ἔτι σε μωραί-νοντα καὶ ἐλπίζοντα Ἄνουβιν ἢ Ὄσιρινγενήσεσθαι πλὴν ἀλλὰ ταῦτα μέν ὦθειότατε μὴ ἐλπίσῃς οὐ γὰρ θέμις ἀνελθε-ῖν τινα τῶν ἅπαξ διαπλευσάντων τὴν λί-μνην καὶ εἰς τὸ εἴσω τοῦ στομίου παρελ-θόντων οὐ γὰρ ἀμελὴς ὁ Αἰακὸς οὐδὲ ὁΚέρβερος εὐκαταφρόνητος ἐκεῖνο δέ γεἡδέως ἂν μάθοιμι παρὰ σοῦ πῶς φέρειςὁπόταν ἐννοήσῃς ὅσην εὐδαιμονίαν ὑπὲργῆς ἀπολιπὼν ἀφῖξαι σωματοφύλακας καὶὑπασπιστὰς καὶ σατράπας καὶ χρυσὸν το-σοῦτον καὶ ἔθνη προσκυνοῦντα καὶ Βαβυ-λῶνα καὶ Βάκτρα καὶ τὰ μεγάλα θηρία καὶτιμὴν καὶ δόξαν καὶ τὸ ἐπίσημον εἶναι ἐξε-λαύνοντα διαδεδεμένον ταινίᾳ λευκῇ τὴνκεφαλὴν πορφυρίδα ἐμπεπορπημένον οὐ

100

ΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲ τὸν ἐλλέβορον ὦΜένιππε ἀναίνομαι πιεῖν γένοιτό μοιμόνονΜΕΝΙΠΠΟΣ Θάρρει ὦ Τάνταλε ὡςοὔτε σὺ οὔτε ἄλλος πίεται τῶν νεκρῶνἀδύνατον γάρ καίτοι οὐ πάντες ὥσπερ σὺἐκ καταδίκης διψῶσι τοῦ ὕδατος αὐτοὺςοὐχ ὑπομένοντος

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΧΕΙΡΩΝΟΣ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤκουσα ὦ Χείρων ὡςθεὸς ὢν ἐπεθύμησας ἀποθανεῖνΧΕΙΡΩΝ Ἀληθῆ ταῦτα ἤκουσας ὦΜένιππε καὶ τέθνηκα ὡς ὁρᾷς ἀθάνατοςεἶναι δυνάμενοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίς δαί σε ἔρως τοῦ θα-νάτου ἔσχεν ἀνεράστου τοῖς πολλοῖς χρή-ματοςΧΕΙΡΩΝ Ἐρῶ πρὸς σὲ οὐκ ἀσύνετον

81

ΝΙΡΕΥΣ Καὶ μὴν ἐροῦ Ὅμηρον ὁποῖοςἦν ὁπότε συνεστράτευον τοῖς ἈχαιοῖςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀνείρατά μοι λέγειςἐγὼ δὲ ἃ βλέπω καὶ νῦν ἔχεις ἐκεῖνα δέ οἱτότε ἴσασινΝΙΡΕΥΣ Οὔκουν ἐγὼ ἐνταῦθα εὐμορ-φότερός εἰμι ὦ Μένιππε ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔτε σὺ οὔτε ἄλλοςεὔμορφος ἰσοτιμία γὰρ ἐν ᾅδου καὶ ὅμοιοιἅπαντεςΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἐμοὶ μὲν καὶ τοῦτο ἱκανόν

166

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλ ὦ καλὲ Μαύσωλεοὔτε ἡ ἰσχὺς ἔτι σοι ἐκείνη οὔτε ἡ μορφὴπάρεστιν εἰ γοῦν τινα ἑλοίμεθα δικαστὴνεὐμορφίας πέρι οὐκ ἔχω εἰπεῖν τίνος ἕνε-κα τὸ σὸν κρανίον προτιμηθείη ἂν τοῦἐμοῦ φαλακρὰ γὰρ ἄμφω καὶ γυμνά καὶτοὺς ὀδόντας ὁμοίως προφαίνομεν καὶ τοὺςὀφθαλμοὺς ἀφῃρήμεθα καὶ τὰς ῥῖνας ἀπο-σεσιμώμεθα ὁ δὲ τάφος καὶ οἱ πολυτελεῖςἐκεῖνοι λίθοι Ἁλικαρνασσεῦσι μὲν ἴσωςεἶεν ἐπιδείκνυσθαι καὶ φιλοτιμεῖσθαι πρὸςτοὺς ξένους ὡς δή τι μέγα οἰκοδόμημααὐτοῖς ἐστιν σὺ δέ ὦ βέλτιστε οὐχ ὁρῶ ὅτι ἀπολαύεις αὐτοῦ πλὴν εἰ μὴ τοῦτο φῄςὅτι μᾶλλον ἡμῶν ἀχθοφορεῖς ὑπὸ τηλικού-τοις λίθοις πιεζόμενοςΜΑΥΣΩΛΟΣ Ἀνόνητα οὖν μοι ἐκεῖναπάντα καὶ ἰσότιμος ἔσται Μαύσωλος καὶΔιογένης ΔΙΟΓΕΝΗΣ Οὐκ ἰσότιμος ὦ γεν-ναιότατε οὐ γὰρ Μαύσωλος μὲν γὰρ

163

ὄντα οὐκ ἦν ἔτι ἡδὺ ἀπολαύειν τῆς ἀθανα-σίαςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐχ ἡδὺ ἦν ζῶντα ὁρᾶντὸ φῶςΧΕΙΡΩΝ Οὔκ ὦ Μένιππε τὸ γὰρ ἡδὺἔγωγε ποικίλον τι καὶ οὐχ ἁπλοῦν ἡγοῦμαιεἶναι ἐγὼ δὲ ἔζων ἀεὶ καὶ ἀπέλαυον τῶνὁμοίων ἡλίου φωτός τροφῆς αἱ ὧραι δὲαἱ αὐταὶ καὶ τὰ γινόμενα ἅπαντα ἑξῆς ἕκα-στον ὥσπερ ἀκολουθοῦντα θάτερον θα-τέρῳ ἐνεπλήσθην οὖν αὐτῶν οὐ γὰρ ἐν τῷαὐτῷ ἀεὶ ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ ltμὴgt μετασχεῖνὅλως τὸ τερπνὸν ἦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις ὦ Χείρων τὰἐν ᾅδου δὲ πῶς φέρεις ἀφ οὗ προελόμενοςαὐτὰ ἥκειςΧΕΙΡΩΝ Οὐκ ἀηδῶς ὦ Μένιππε ἡγὰρ ἰσοτιμία πάνυ δημοτικὴ καὶ τὸ πρᾶγ-μα οὐδὲν ἔχει τὸ διάφορον ἐν φωτὶ εἶναι ἢἐν σκότῳ ἄλλως τε οὔτε διψῆν ὥσπερ ἄνωοὔτε πεινῆν δεῖ ἀλλ ἀνεπιδεεῖς τούτων

82

ἄχρηστόν σοι ὦ Ἀλέξανδρε πρὸς τὰπράγματα ἐγένετο πολλοὶ γὰρ ὑπέπτησ-σον θεὸν εἶναί σε νομίζοντες ἀτὰρ εἰπέμοι τίνι τὴν τοσαύτην ἀρχὴν καταλέλοι-παςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκ οἶδα ὦ Διόγενεςοὐ γὰρ ἔφθασα ἐπισκῆψαί τι περὶ αὐτῆς ἢτοῦτο μόνον ὅτι ἀποθνήσκων Περδίκκᾳτὸν δακτύλιον ἐπέδωκα πλὴν ἀλλὰ τί γε-λᾷς ὦ ΔιόγενεςΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί γὰρ ἄλλο ἢ ἀνεμνήσθηνοἷα ἐποίει ἡ Ἑλλάς ἄρτι σε παρειληφότατὴν ἀρχὴν κολακεύοντες καὶ προστάτηναἱρούμενοι καὶ στρατηγὸν ἐπὶ τοὺς βαρ-βάρους ἔνιοι δὲ καὶ τοῖς δώδεκα θεοῖς προ-στιθέντες καὶ οἰκοδομοῦντές σοι νεὼς καὶθύοντες ὡς δράκοντος υἱῷ ἀλλ εἰπέ μοιποῦ σε οἱ Μακεδόνες ἔθαψαν ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἔτι ἐν Βαβυλῶνι κε-ῖμαι τριακοστὴν ἡμέραν ταύτην ὑπισχνε-ῖται δὲ Πτολεμαῖος ὁ ὑπασπιστής ἤν ποτε

99

οἰμώξεται μεμνημένος τῶν ὑπὲρ γῆς ἐνοἷς εὐδαιμονεῖν ᾤετο Διογένης δὲ καταγε-λάσεται αὐτοῦ καὶ τάφον ὁ μὲν ἐν Ἁλικαρ-νασσῷ ἐρεῖ ἑαυτοῦ ὑπὸ Ἀρτεμισίας τῆς γυ-ναικὸς καὶ ἀδελφῆς κατεσκευασμένον ὁΔιογένης δὲ τοῦ μὲν σώματος εἰ καί τινατάφον ἔχει οὐκ οἶδεν οὐδὲ γὰρ ἔμελεναὐτῷ τούτου λόγον δὲ τοῖς ἀρίστοις περὶτούτου καταλέλοιπεν ἀνδρὸς βίον βεβιω-κὼς ὑψηλότερον ὦ Καρῶν ἀνδραποδω-δέστατε τοῦ σοῦ μνήματος καὶ ἐν βεβαιο-τέρῳ χωρίῳ κατεσκευασμένον

ΝΙΡΕΩΣ ΚΑΙ ΘΕΡΣΙΤΟΥ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΝΙΡΕΥΣ Ἰδοὺ δή Μένιππος οὑτοσὶ δι-κάσει πότερος εὐμορφότερός ἐστιν εἰπέὦ Μένιππε οὐ καλλίων σοι δοκῶΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δὲ καὶ ἔστε πρότε-ρον οἶμαι χρὴ γὰρ τοῦτο εἰδέναι

164

ΝΙΡΕΥΣ Νιρεὺς καὶ ΘερσίτηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πότερος οὖν ὁ Νιρεὺς καὶπότερος ὁ Θερσίτης οὐδέπω γὰρ τοῦτοδῆλον ΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἓν μὲν ἤδη τοῦτο ἔχω ὅτιὅμοιός εἰμί σοι καὶ οὐδὲν τηλικοῦτον δια-φέρεις ἡλίκον σε Ὅμηρος ἐκεῖνος ὁ τυ-φλὸς ἐπῄνεσεν ἁπάντων εὐμορφότερονπροσειπών ἀλλ ὁ φοξὸς ἐγὼ καὶ ψεδνὸςοὐδὲν χείρων ἐφάνην τῷ δικαστῇ ὅρα δὲσύ ὦ Μένιππε ὅντινα καὶ εὐμορφότερονἡγῇΝΙΡΕΥΣ Ἐμέ γε τὸν Ἀγλαΐας καὶΧάροπος ldquoὃς κάλλιστος ἀνὴρ ὑπὸ ἼλιονἦλθονrdquoΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλ οὐχὶ καὶ ὑπὸ γῆνὡς οἶμαι κάλλιστος ἦλθες ἀλλὰ τὰ μὲνὀστᾶ ὅμοια τὸ δὲ κρανίον ταύτῃ μόνον ἄραδιακρίνοιτο ἀπὸ τοῦ Θερσίτου κρανίου ὅτιεὔθρυπτον τὸ σόν ἀλαπαδνὸν γὰρ αὐτὸ καὶοὐκ ἀνδρῶδες ἔχεις

165

ΑΙΑΚΟΣ Ἐμπεδοκλῆς ὦ Μένιππεἡμίεφθος ἀπὸ τῆς Αἴτνης παρώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ χαλκόπου βέλτιστε τίπαθὼν σεαυτὸν εἰς τοὺς κρατῆρας ἐνέβα-λεςΕΜΠΕΔΟΚΛΗΣ Μελαγχολία τις ὦΜένιππεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ μὰ Δί ἀλλὰ κενοδοξίακαὶ τῦφος καὶ πολλὴ κόρυζα ταῦτά σεἀπηνθράκωσεν αὐταῖς κρηπῖσιν οὐκἀνάξιον ὄντα πλὴν οὐδέν σε ὤνησεν τὸσόφισμα ἐφωράθης γὰρ τεθνεώς ὁ Σω-κράτης δέ ὦ Αἰακέ ποῦ ποτε ἄρα ἐστίνΑΙΑΚΟΣ Μετὰ Νέστορος καὶ Παλαμή-δους ἐκεῖνος ληρεῖ τὰ πολλάΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως ἐβουλόμην ἰδεῖναὐτόν εἴ που ἐνθάδε ἐστίν ΑΙΑΚΟΣ Ὁρᾷς τὸν φαλακρόνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἅπαντες φαλακροί εἰσινὥστε πάντων ἂν εἴη τοῦτο τὸ γνώρισμαΑΙΑΚΟΣ Τὸν σιμὸν λέγω

76

ΧΑΡΩΝ Μόνος οὖν αὐχήσεις προῖκαπεπλευκέναιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐ προῖκα ὦ βέλτιστεκαὶ γὰρ ἤντλησα καὶ τῆς κώπης συνεπελα-βόμην καὶ οὐκ ἔκλαον μόνος τῶν ἄλλωνἐπιβατῶνΧΑΡΩΝ Οὐδὲν ταῦτα πρὸς πορθμέατὸν ὀβολὸν ἀποδοῦναί σε δεῖ οὐ θέμις ἄλ-λως γενέσθαιΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἄπαγέ με αὖθιςἐς τὸν βίονΧΑΡΩΝ Χάριεν λέγεις ἵνα καὶ πληγὰςἐπὶ τούτῳ παρὰ τοῦ Αἰακοῦ προσλάβωΜΕΝΙΠΠΟΣ Μὴ ἐνόχλει οὖνΧΑΡΩΝ Δεῖξον τί ἐν τῇ πήρᾳ ἔχειςΜΕΝΙΠΠΟΣ Θέρμους εἰ θέλεις καὶτῆς Ἑκάτης τὸ δεῖπνονΧΑΡΩΝ Πόθεν τοῦτον ἡμῖν ὦ Ἑρμῆτὸν κύνα ἤγαγες οἷα δὲ καὶ ἐλάλει παρὰτὸν πλοῦν τῶν ἐπιβατῶν ἁπάντων καταγε-λῶν καὶ ἐπισκώπτων καὶ μόνος ᾄδων

65

ἐπάρουρος ὢν θητεύειν παρά τινι τῶνἀκλήρων ldquoᾧ μὴ βίοτος πολὺς εἴηrdquo μᾶλλονἢ πάντων ἀνάσσειν τῶν νεκρῶν ταῦτα μὲνοὖν ἀγεννῆ τινα Φρύγα δειλὸν καὶ πέρατοῦ καλῶς ἔχοντος φιλόζῳον ἴσως ἐχρῆνλέγειν τὸν Πηλέως δὲ υἱόν τὸν φιλοκινδυ-νότατον ἡρώων ἁπάντων ταπεινὰ οὕτωπερὶ αὑτοῦ διανοεῖσθαι πολλὴ αἰσχύνη καὶἐναντιότης πρὸς τὰ πεπραγμένα σοι ἐν τῷβίῳ ὃς ἐξὸν ἀκλεῶς ἐν τῇ Φθιώτιδι πολυ-χρόνιον βασιλεύειν ἑκὼν προείλου τὸνμετὰ τῆς ἀγαθῆς δόξης θάνατονΑΧΙΛΛΕΥΣ Ὦ παῖ Νέστορος ἀλλὰτότε μὲν ἄπειρος ἔτι τῶν ἐνταῦθα ὢν καὶτὸ βέλτιον ἐκείνων ὁπότερον ἦν ἀγνοῶν τὸδύστηνον ἐκεῖνο δοξάριον προετίμων τοῦβίου νῦν δὲ συνίημι ἤδη ὡς ἐκείνη μὲνἀνωφελής εἰ καὶ ὅτι μάλιστα οἱ ἄνω ῥα-ψῳδήσουσιν μετὰ νεκρῶν δὲ ὁμοτιμία καὶοὔτε τὸ κάλλος ἐκεῖνο ὦ Ἀντίλοχε οὔτε ἡἰσχὺς πάρεστιν ἀλλὰ κείμεθα ἅπαντες ὑπὸ

154

ΜΙΝΩΣ Οὐκοῦν ἐν μέρει ἑκάτεροςεἰπάτω σὺ δὲ πρῶτος ὁ Λίβυς λέγεΑΝΝΙΒΑΣ Ἓν μὲν τοῦτο ὦ Μίνωςὠνάμην ὅτι ἐνταῦθα καὶ τὴν Ἑλλάδα φω-νὴν ἐξέμαθον ὥστε οὐδὲ ταύτῃ πλέονοὗτος ἐνέγκαιτό μου φημὶ δὲ τούτουςμάλιστα ἐπαίνου ἀξίους εἶναι ὅσοι τὸ μη-δὲν ἐξ ἀρχῆς ὄντες ὅμως ἐπὶ μέγα προε-χώρησαν δι αὑτῶν δύναμίν τε περιβαλόμε-νοι καὶ ἄξιοι δόξαντες ἀρχῆς ἔγωγ οὖνμετ ὀλίγων ἐξορμήσας εἰς τὴν Ἰβηρίαν τὸπρῶτον ὕπαρχος ὢν τῷ ἀδελφῷ μεγίστωνἠξιώθην ἄριστος κριθείς καὶ τούς τε Κελ-τίβηρας εἷλον καὶ Γαλατῶν ἐκράτησα τῶνἑσπερίων καὶ τὰ μεγάλα ὄρη ὑπερβὰς τὰπερὶ τὸν Ἠριδανὸν ἅπαντα κατέδραμονκαὶ ἀναστάτους ἐποίησα τοσαύτας πόλειςκαὶ τὴν πεδινὴν Ἰταλίαν ἐχειρωσάμην καὶμέχρι τῶν προαστείων τῆς προὐχούσηςπόλεως ἦλθον καὶ τοσούτους ἀπέκτειναμιᾶς ἡμέρας ὥστε τοὺς δακτυλίους αὐτῶν

147

οἰμωζόντων ἐκείνωνΕΡΜΗΣ Ἀγνοεῖς ὦ Χάρων ὅντινα ἄν-δρα διεπόρθμευσας ἐλεύθερον ἀκριβῶςοὐδένος αὐτῷ μέλει οὗτός ἐστιν ὁ Μένιπ-ποςΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄν σε λάβω ποτέ ndashΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἂν λάβῃς ὦ βέλτιστεδὶς δὲ οὐκ ἂν λάβοις

ΝΕΚΡΩΝ ΠΛΟΥΤΩΝΙ ΚΑΤΑ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΚΡΟΙΣΟΣ Οὐ φέρομεν ὦ ΠλούτωνΜένιππον τουτονὶ τὸν κύνα παροικοῦνταὥστε ἢ ἐκεῖνόν ποι κατάστησον ἢ ἡμεῖς με-τοικήσομεν εἰς ἕτερον τόπονΠΛΟΥΤΩΝ Τί δ ὑμᾶς δεινὸν ἐργάζε-ται ὁμόνεκρος ὤνΚΡΟΙΣΟΣ Ἐπειδὰν ἡμεῖς οἰμώζωμενκαὶ στένωμεν ἐκείνων μεμνημένοι τῶν

66

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Χαῖρε ὦ Εὔφορβε ἢἌπολλον ἢ ὅ τι ἂν θέλῃςΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Μὴ καὶ σύ γε ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκέτι χρυσοῦς ὁ μηρόςσοιΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Οὐ γάρ ἀλλὰ φέρε ἴδωεἴ τί σοι ἐδώδιμον ἡ πήρα ἔχειΜΕΝΙΠΠΟΣ Κυάμους ὦγαθέ ὥστε οὐτουτί σοι ἐδώδιμονΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Δὸς μόνον ἄλλα παρὰνεκροῖς δόγματα ἔμαθον γάρ ὡς οὐδὲνἴσον κύαμοι καὶ κεφαλαὶ τοκήων ἐνθάδεΑΙΑΚΟΣ Οὗτος δὲ Σόλων ὁ Ἐξηκεστί-δου καὶ Θαλῆς ἐκεῖνος καὶ παρ αὐτοὺςΠιττακὸς καὶ οἱ ἄλλοι ἑπτὰ δὲ πάντεςεἰσὶν ὡς ὁρᾷς ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἄλυποι ὦ Αἰακέ οὗτοιμόνοι καὶ φαιδροὶ τῶν ἄλλων ὁ δὲ σποδοῦἀνάπλεως καθάπερ ἐγκρυφίας ἄρτος ὁταῖς φλυκταίναις ἐξηνθηκώς τίς ἐστιν

75

μεδίμνοις ἀπομετρῆσαι καὶ τοὺς ποταμοὺςγεφυρῶσαι νεκροῖς καὶ ταῦτα πάντα ἔπρα-ξα οὔτε Ἄμμωνος υἱὸς ὀνομαζόμενος οὔτεθεὸς εἶναι προσποιούμενος ἢ ἐνύπνια τῆςμητρὸς διεξιών ἀλλ ἄνθρωπος εἶναι ὁμο-λογῶν στρατηγοῖς τε τοῖς συνετωτάτοιςἀντεξεταζόμενος καὶ στρατιώταις τοῖς μα-χιμωτάτοις συμπλεκόμενος οὐ Μήδουςκαὶ Ἀρμενίους καταγωνιζόμενος ὑποφεύ-γοντας πρὶν διώκειν τινὰ καὶ τῷ τολμήσα-ντι παραδιδόντας εὐθὺς τὴν νίκην Ἀλέξαν-δρος δὲ πατρῴαν ἀρχὴν παραλαβὼν ηὔξη-σεν καὶ παρὰ πολὺ ἐξέτεινε χρησάμενος τῇτῆς τύχης ὁρμῇ ἐπεὶ δ οὖν ἐνίκησέ τε καὶτὸν ὄλεθρον ἐκεῖνον Δαρεῖον ἐν Ἰσσῷ τεκαὶ Ἀρβήλοις ἐκράτησεν ἀποστὰς τῶν πα-τρῴων προσκυνεῖσθαι ἠξίου καὶ δίαιταντὴν Μηδικὴν μετεδιῄτησεν ἑαυτὸν καὶἐμιαιφόνει ἐν τοῖς συμποσίοις τοὺς φίλουςκαὶ συνελάμβανεν ἐπὶ θανάτῳ ἐγὼ δὲἦρξα ἐπ ἴσης τῆς πατρίδος καὶ ἐπειδὴ με-

148

ΣΚΙΠΙΩΝ Ἀλεξάνδρου μὲν ἥττων εἶναιτοῦ δὲ Ἀννίβου ἀμείνων ὃς ἐδίωξα νική-σας αὐτὸν καὶ φυγεῖν καταναγκάσας ἀτί-μως πῶς οὖν οὐκ ἀναίσχυντος οὗτος ὃςπρὸς Ἀλέξανδρον ἁμιλλᾶται ᾧ οὐδὲ Σκιπί-ων ἐγὼ ὁ νενικηκὼς ἐμαυτὸν παραβάλλε-σθαι ἀξιῶ ΜΙΝΩΣ Νὴ Δί εὐγνώμονα φῄς ὦ Σκι-πίων ὥστε πρῶτος μὲν κεκρίσθω Ἀλέξαν-δρος μετ αὐτὸν δὲ σύ εἶτα εἰ δοκεῖ τρί-τος Ἀννίβας οὐδὲ οὗτος εὐκαταφρόνητοςὤν

ΑΧΙΛΛΕΩΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΛΟΧΟΥ

ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Οἷα πρῴην Ἀχιλλεῦπρὸς τὸν Ὀδυσσέα σοι εἴρηται περὶ τοῦθανάτου ὡς ἀγεννῆ καὶ ἀνάξια τοῖν διδα-σκάλοιν ἀμφοῖν Χείρωνός τε καὶ Φοίνι-κος ἠκροώμην γάρ ὁπότε ἔφης βούλεσθαι

153

πται ἄγνωστα καὶ ἄμορφα κόνις πάντακαὶ λῆρος πολύς ἀμενηνὰ ὡς ἀληθῶςκάρηνα οὗτος δέ ὦ Αἰακέ τίς ἐστινΑΙΑΚΟΣ Κῦρός ἐστιν οὗτος δὲ Κρο-ῖσος ὁ δ ὑπὲρ αὐτὸν Σαρδανάπαλλος ὁ δὑπὲρ τούτους Μίδας ἐκεῖνος δὲ ΞέρξηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα σέ ὦ κάθαρμα ἡἙλλὰς ἔφριττε ζευγνύντα μὲν τὸν Ἑλλή-σποντον διὰ δὲ τῶν ὀρῶν πλεῖν ἐπιθυμο-ῦντα οἷος δὲ καὶ ὁ Κροῖσός ἐστιν τὸν Σαρ-δανάπαλλον δέ ὦ Αἰακέ πατάξαι μοικατὰ κόρρης ἐπίτρεψονΑΙΑΚΟΣ Μηδαμῶς διαθρύπτεις γὰραὐτοῦ τὸ κρανίον γυναικεῖον ὄνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἀλλὰ προσπτύσο-μαί γε πάντως αὐτῷ ἀνδρογύνῳ γε ὄντι ΑΙΑΚΟΣ Βούλει σοὶ ἐπιδείξω καὶ τοὺςσοφούςΜΕΝΙΠΠΟΣ Νὴ Δία γεΑΙΑΚΟΣ Πρῶτος οὗτός σοι ὁ Πυθα-γόρας ἐστί

74

ἄνω Μίδας μὲν οὑτοσὶ τοῦ χρυσίου Σαρ-δανάπαλλος δὲ τῆς πολλῆς τρυφῆς ἐγὼ δὲΚροῖσος τῶν θησαυρῶν ἐπιγελᾷ καὶ ἐξο-νειδίζει ἀνδράποδα καὶ καθάρματα ἡμᾶςἀποκαλῶν ἐνίοτε δὲ καὶ ᾄδων ἐπιταράττειἡμῶν τὰς οἰμωγάς καὶ ὅλως λυπηρόςἐστιν ΠΛΟΥΤΩΝ Τί ταῦτά φασιν ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀληθῆ ὦ Πλούτων μισῶγὰρ αὐτοὺς ἀγεννεῖς καὶ ὀλεθρίους ὄνταςοἷς οὐκ ἀπέχρησεν βιῶναι κακῶς ἀλλὰ καὶἀποθανόντες ἔτι μέμνηνται καὶ περιέχο-νται τῶν ἄνω χαίρω τοιγαροῦν ἀνιῶναὐτούςΠΛΟΥΤΩΝ Ἀλλ οὐ χρή λυποῦνταιγὰρ οὐ μικρῶν στερόμενοιΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ σὺ μωραίνεις ὦΠλούτων ὁμόψηφος ὢν τοῖς τούτων στε-ναγμοῖςΠΛΟΥΤΩΝ Οὐδαμῶς ἀλλ οὐκ ἂν

67

νηρίᾳ καὶ ἀπιστίᾳ καὶ δόλοις νόμιμον δὲ ἢπροφανὲς οὐδέν ἐπεὶ δέ μοι ὠνείδισεν τὴντρυφήν ἐκλελῆσθαί μοι δοκεῖ οἷα ἐποίει ἐνΚαπύῃ ἑταίραις συνὼν καὶ τοὺς τοῦ πο-λέμου καιροὺς ὁ θαυμάσιος καθηδυπαθῶνἐγὼ δὲ εἰ μὴ μικρὰ τὰ ἑσπέρια δόξας ἐπὶτὴν ἕω μᾶλλον ὥρμησα τί ἂν μέγα ἔπραξαἸταλίαν ἀναιμωτὶ λαβὼν καὶ Λιβύην καὶτὰ μέχρι Γαδείρων ὑπαγόμενος ἀλλ οὐκἀξιόμαχα ἔδοξέ μοι ἐκεῖνα ὑποπτήσσονταἤδη καὶ δεσπότην ὁμολογοῦντα εἴρηκα σὺδέ ὦ Μίνως δίκαζε ἱκανὰ γὰρ ἀπὸ πολ-λῶν καὶ ταῦταΣΚΙΠΙΩΝ Μὴ πρότερον ἢν μὴ καὶἐμοῦ ἀκούσῃςΜΙΝΩΣ Τίς γὰρ εἶ ὦ βέλτιστε ἢ πόθενὢν ἐρεῖςΣΚΙΠΙΩΝ Ἰταλιώτης Σκιπίων στρατη-γὸς ὁ καθελὼν Καρχηδόνα καὶ κρατήσαςΛιβύων μεγάλαις μάχαιςΜΙΝΩΣ Τί οὖν καὶ σὺ ἐρεῖς

152

τεπέμπετο τῶν πολεμίων μεγάλῳ στόλῳἐπιπλευσάντων τῇ Λιβύῃ ταχέως ὑπήκου-σα καὶ ἰδιώτην ἐμαυτὸν παρέσχον καὶ κα-ταδικασθεὶς ἤνεγκα εὐγνωμόνως τὸ πρᾶγ-μα καὶ ταῦτα ἔπραξα βάρβαρος ὢν καὶἀπαίδευτος παιδείας τῆς Ἑλληνικῆς καὶοὔτε Ὅμηρον ὥσπερ οὗτος ῥαψῳδῶν οὔτεὑπ Ἀριστοτέλει τῷ σοφιστῇ παιδευθείςμόνῃ δὲ τῇ φύσει ἀγαθῇ χρησάμενος τα-ῦτά ἐστιν ἃ ἐγὼ Ἀλεξάνδρου ἀμείνων φημὶεἶναι εἰ δέ ἐστι καλλίων οὑτοσί διότι δια-δήματι τὴν κεφαλὴν διεδέδετο Μακεδόσιἴσως καὶ ταῦτα σεμνά οὐ μὴν διὰ τοῦτοἀμείνων μὲν δόξειεν ἂν γενναίου καὶ στρα-τηγικοῦ ἀνδρὸς τῇ γνώμῃ πλέον ἤπερ τῇτύχῃ κεχρημένουΜΙΝΩΣ Ὁ μὲν εἴρηκεν οὐκ ἀγεννῆ τὸνλόγον οὐδὲ ὡς Λίβυν εἰκὸς ἦν ὑπὲρ αὑτοῦσὺ δέ ὦ Ἀλέξανδρε τί πρὸς ταῦτα φῄςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐχρῆν μέν ὦ Μίνωςμηδὲν πρὸς ἄνδρα οὕτω θρασὺν ἱκανὴ γὰρ

149

ἐθέλοιμι στασιάζειν ὑμᾶςΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μήν ὦ κάκιστοι Λυ-δῶν καὶ Φρυγῶν καὶ Ἀσσυρίων οὕτω γι-νώσκετε ὡς οὐδὲ παυσομένου μου ἔνθαγὰρ ἂν ἴητε ἀκολουθήσω ἀνιῶν καὶ κα-τᾴδων καὶ καταγελῶνΚΡΟΙΣΟΣ Ταῦτα οὐχ ὕβριςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐκεῖνα ὕβριςἦν ἃ ὑμεῖς ἐποιεῖτε προσκυνεῖσθαι ἀξιο-ῦντες καὶ ἐλευθέροις ἀνδράσιν ἐντρυφῶντεςκαὶ τοῦ θανάτου παράπαν οὐ μνημονεύο-ντες τοιγαροῦν οἰμώξεσθε πάντων ἐκείνωνἀφῃρημένοιΚΡΟΙΣΟΣ Πολλῶν γε ὦ θεοί καὶ με-γάλων κτημάτωνΜΙΔΑΣ Ὅσου μὲν ἐγὼ χρυσοῦΣΑΡΔΑΝΑΠΑΛΛΟΣ Ὅσης δὲ ἐγὼτρυφῆςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε οὕτω ποιεῖτε ὀδύ-ρεσθε μὲν ὑμεῖς ἐγὼ δὲ τὸ γνῶθι σαυτὸνπολλάκις συνείρων ἐπᾴσομαι ὑμῖν πρέποι

68

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΑΙΑΚΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Πρὸς τοῦ Πλούτωνος ὦΑἰακέ περιήγησαί μοι τὰ ἐν ᾅδου πάνταΑΙΑΚΟΣ Οὐ ῥᾴδιον ὦ Μένιππε ἅπα-ντα ὅσα μέντοι κεφαλαιώδη μάνθανεοὗτος μὲν ὅτι Κέρβερός ἐστιν οἶσθα καὶτὸν πορθμέα τοῦτον ὅς σε διεπέρασεν καὶτὴν λίμνην καὶ τὸν Πυριφλεγέθοντα ἤδηἑώρακας εἰσιώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οἶδα ταῦτα καὶ σέ ὅτιπυλωρεῖς καὶ τὸν βασιλέα εἶδον καὶ τὰςἘρινῦς τοὺς δὲ ἀνθρώπους μοι τοὺς πάλαιδεῖξον καὶ μάλιστα τοὺς ἐπισήμους αὐτῶν

ΑΙΑΚΟΣ Οὗτος μὲν Ἀγαμέμνων οὗτοςδὲ Ἀχιλλεύς οὗτος δὲ Ἰδομενεὺς πλησίονοὗτος δὲ Ὀδυσσεύς εἶτα Αἴας καὶ Διομή-δης καὶ οἱ ἄριστοι τῶν ἙλλήνωνΜΕΝΙΠΠΟΣ Βαβαί ὦ Ὅμηρε οἷά σοιτῶν ῥαψῳδιῶν τὰ κεφάλαια χαμαὶ ἔρρι-

73

ἡ φήμη διδάξαι σε οἷος μὲν ἐγὼ βασιλεύςοἷος δὲ οὗτος λῃστὴς ἐγένετο ὅμως δὲ ὅραεἰ κατ ὀλίγον αὐτοῦ διήνεγκα ὃς νέος ὢνἔτι παρελθὼν ἐπὶ τὰ πράγματα καὶ τὴν ἀρ-χὴν τεταραγμένην κατέσχον καὶ τοὺς φο-νέας τοῦ πατρὸς μετῆλθον κᾆτα φοβήσαςτὴν Ἑλλάδα τῇ Θηβαίων ἀπωλείᾳ στρατη-γὸς ὑπ αὐτῶν χειροτονηθεὶς οὐκ ἠξίωσατὴν Μακεδόνων ἀρχὴν περιέπων ἀγαπᾶνἄρχειν ὁπόσων ὁ πατὴρ κατέλιπεν ἀλλὰπᾶσαν ἐπινοήσας τὴν γῆν καὶ δεινὸν ἡγη-σάμενος εἰ μὴ ἁπάντων κρατήσαιμι ὀλί-γους ἄγων εἰσέβαλον εἰς τὴν Ἀσίαν καὶἐπί τε Γρανικῷ ἐκράτησα μεγάλῃ μάχῃκαὶ τὴν Λυδίαν λαβὼν καὶ Ἰωνίαν καὶΦρυγίαν καὶ ὅλως τὰ ἐν ποσὶν ἀεὶ χειρού-μενος ἦλθον ἐπὶ Ἰσσόν ἔνθα Δαρεῖοςὑπέμεινεν μυριάδας πολλὰς στρατοῦ ἄγωνκαὶ τὸ ἀπὸ τούτου ὦ Μίνως ὑμεῖς ἴστεὅσους ὑμῖν νεκροὺς ἐπὶ μιᾶς ἡμέρας κα-τέπεμψα φησὶ γοῦν ὁ πορθμεὺς μὴ διαρ-

150

κέσαι αὐτοῖς τότε τὸ σκάφος ἀλλὰ σχεδίαςδιαπηξαμένους τοὺς πολλοὺς αὐτῶν δια-πλεῦσαι καὶ ταῦτα δὲ ἔπραττον αὐτὸςπροκινδυνεύων καὶ τιτρώσκεσθαι ἀξιῶνκαὶ ἵνα σοὶ μὴ τὰ ἐν Τύρῳ μηδὲ τὰ ἐν Ἀρ-βήλοις διηγήσωμαι ἀλλὰ καὶ μέχρι Ἰνδῶνἦλθον καὶ τὸν Ὠκεανὸν ὅρον ἐποιησάμηντῆς ἀρχῆς καὶ τοὺς ἐλέφαντας αὐτῶν εἶχονκαὶ Πῶρον ἐχειρωσάμην καὶ Σκύθας δὲοὐκ εὐκαταφρονήτους ἄνδρας ὑπερβὰς τὸνΤάναϊν ἐνίκησα μεγάλῃ ἱππομαχίᾳ καὶτοὺς φίλους εὖ ἐποίησα καὶ τοὺς ἐχθροὺςἠμυνάμην εἰ δὲ καὶ θεὸς ἐδόκουν τοῖς ἀν-θρώποις συγγνωστοὶ ἐκεῖνοι πρὸς τὸμέγεθος τῶν πραγμάτων καὶ τοιοῦτόν τιπιστεύσαντες περὶ ἐμοῦ τὸ δ οὖν τελευ-ταῖον ἐγὼ μὲν βασιλεύων ἀπέθανον οὗτοςδὲ ἐν φυγῇ ὢν παρὰ Προυσίᾳ τῷ Βιθυνῷκαθάπερ ἄξιον ἦν πανουργότατον καὶὠμότατον ὄντα ὡς γὰρ δὴ ἐκράτησεν τῶνἸταλῶν ἐῶ λέγειν ὅτι οὐκ ἰσχύι ἀλλὰ πο-

151

νῆες ἐπληρώθησαν ἐξ ἁπάσης τῆς Ἑλ-λάδος καὶ τοσοῦτοι ἔπεσον Ἕλληνές τε καὶβάρβαροι καὶ τοσαῦται πόλεις ἀνάστατοιγεγόνασινΕΡΜΗΣ Ἀλλ οὐκ εἶδες ὦ Μένιππεζῶσαν τὴν γυναῖκα ἔφης γὰρ ἂν καὶ σὺἀνεμέσητον εἶναι ldquoτοιῇδ ἀμφὶ γυναικὶ πο-λὺν χρόνον ἄλγεα πάσχεινrdquo ἐπεὶ καὶ τὰἄνθη ξηρὰ ὄντα εἴ τις βλέποι ἀποβεβλη-κότα τὴν βαφήν ἄμορφα δῆλον ὅτι αὐτῷδόξει ὅτε μέντοι ἀνθεῖ καὶ ἔχει τὴν χρόανκάλλιστά ἐστιν ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν τοῦτο ὦ Ἑρμῆθαυμάζω εἰ μὴ συνίεσαν οἱ Ἀχαιοὶ περὶπράγματος οὕτως ὀλιγοχρονίου καὶ ῥᾳδίωςἀπανθοῦντος πονοῦντεςΕΡΜΗΣ Οὐ σχολή μοι ὦ Μένιππεσυμφιλοσοφεῖν σοι ὥστε σὺ μὲν ἐπιλε-ξάμενος τόπον ἔνθα ἂν ἐθέλῃς κεῖσο κα-ταβαλὼν σεαυτόν ἐγὼ δὲ τοὺς ἄλλους νε-κροὺς ἤδη μετελεύσομαι

72

γὰρ ἂν ταῖς τοιαύταις οἰμωγαῖς ἐπᾳδόμε-νον

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΚΕΡΒΕΡΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ Κέρβερε ndash συγγενὴςγάρ εἰμί σοι κύων καὶ αὐτὸς ὤν ndash εἰπέ μοιπρὸς τῆς Στυγός οἷος ἦν ὁ Σωκράτηςὁπότε κατῄει παρ ὑμᾶς εἰκὸς δέ σε θεὸνὄντα μὴ ὑλακτεῖν μόνον ἀλλὰ καὶ ἀνθρω-πίνως φθέγγεσθαι ὁπότ ἐθέλοιςΚΕΡΒΕΡΟΣ Πόρρωθεν μέν ὦ Μένιππεπαντάπασιν ἐδόκει ἀτρέπτῳ τῷ προσώπῳπροσιέναι καὶ οὐ πάνυ δεδιέναι τὸν θάνα-τον δοκῶν καὶ τοῦτο ἐμφῆναι τοῖς ἔξω τοῦστομίου ἑστῶσιν ἐθέλων ἐπεὶ δὲ κατέκυ-ψεν εἴσω τοῦ χάσματος καὶ εἶδε τὸν ζόφονκἀγὼ ἔτι διαμέλλοντα αὐτὸν δακὼν τῷ κω-νείῳ κατέσπασα τοῦ ποδός ὥσπερ τὰβρέφη ἐκώκυεν καὶ τὰ ἑαυτοῦ παιδία ὠδύ-

69

168

οὐδὲ γέγονε πώποτεΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀναμνήσω σε ὦΠλούτων Ὀρφεῖ γὰρ δι αὐτὴν ταύτην τὴναἰτίαν τὴν Εὐρυδίκην παρέδοτε καὶ τὴνὁμογενῆ μου Ἄλκηστιν παρεπέμψατεἩρακλεῖ χαριζόμενοι ΠΛΟΥΤΩΝ Θελήσεις δὲ οὕτως κρανί-ον γυμνὸν ὢν καὶ ἄμορφον τῇ καλῇ σουἐκείνῃ νύμφῃ φανῆναι πῶς δὲ κἀκείνηπροσήσεταί σε οὐδὲ διαγνῶναι δυναμένηφοβήσεται γὰρ εὖ οἶδα καὶ φεύξεταί σε καὶμάτην ἔσῃ τοσαύτην ὁδὸν ἀνεληλυθώςΠΕΡΣΕΦΟΝΗ Οὐκοῦν ὦ ἄνερ σὺ καὶτοῦτο ἴασαι καὶ τὸν Ἑρμῆν κέλευσον ἐπει-δὰν ἐν τῷ φωτὶ ἤδη ὁ Πρωτεσίλαος ᾖ κα-θικόμενον ἐν τῇ ῥάβδῳ νεανίαν εὐθὺς κα-λὸν ἀπεργάσασθαι αὐτὸν οἷος ἦν ἐκ τοῦπαστοῦΠΛΟΥΤΩΝ Ἐπεὶ Φερσεφόνῃ συνδο-κεῖ ἀναγαγὼν τοῦτον αὖθις ποίησον νυμ-φίον σὺ δὲ μέμνησο μίαν λαβὼν ἡμέραν

161

ρετο καὶ παντοῖος ἐγίνετοΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν σοφιστὴς ὁ ἄν-θρωπος ἦν καὶ οὐκ ἀληθῶς κατεφρόνει τοῦπράγματοςΚΕΡΒΕΡΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐπείπερ ἀναγκα-ῖον αὐτὸ ἑώρα κατεθρασύνετο ὡς δῆθενοὐκ ἄκων πεισόμενος ὃ πάντως ἔδει παθε-ῖν ὡς θαυμάσονται οἱ θεαταί καὶ ὅλωςπερὶ πάντων γε τῶν τοιούτων εἰπεῖν ἂνἔχοιμι ἕως τοῦ στομίου τολμηροὶ καὶ ἀν-δρεῖοι τὰ δὲ ἔνδοθεν ἔλεγχος ἀκριβήςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἐγὼ δὲ πῶς σοι κατελη-λυθέναι ἔδοξαΚΕΡΒΕΡΟΣ Μόνος ὦ Μένιππε ἀξίωςτοῦ γένους καὶ Διογένης πρὸ σοῦ ὅτι μὴἀναγκαζόμενοι ἐσῄειτε μηδ ὠθούμενοιἀλλ ἐθελούσιοι γελῶντες οἰμώζειν πα-ραγγείλαντες ἅπασιν

70

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΕΡΜΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ποῦ δαὶ οἱ καλοί εἰσιν ἢαἱ καλαί Ἑρμῆ ξενάγησόν με νέηλυνὄντα ΕΡΜΗΣ Οὐ σχολὴ μέν ὦ Μένιππεπλὴν κατ ἐκεῖνο ἀπόβλεψον ἐπὶ τὰ δεξιάἔνθα ὁ Ὑάκινθός τέ ἐστιν καὶ Νάρκισσοςκαὶ Νιρεὺς καὶ Ἀχιλλεὺς καὶ Τυρὼ καὶἙλένη καὶ Λήδα καὶ ὅλως τὰ ἀρχαῖαπάντα κάλληΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀστᾶ μόνα ὁρῶ καὶ κρα-νία τῶν σαρκῶν γυμνά ὅμοια τὰ πολλάΕΡΜΗΣ Καὶ μὴν ἐκεῖνά ἐστιν ἃ πάντεςοἱ ποιηταὶ θαυμάζουσι τὰ ὀστᾶ ὧν σὺ ἔοι-κας καταφρονεῖνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως τὴν Ἑλένην μοιδεῖξον οὐ γὰρ ἂν διαγνοίην ἔγωγεΕΡΜΗΣ Τουτὶ τὸ κρανίον ἡ ἙλένηἐστίνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα διὰ τοῦτο αἱ χίλιαι

71

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΥΣΩΛΟΥ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ὦ Κάρ ἐπὶ τίνι μέγα φρο-νεῖς καὶ πάντων ἡμῶν προτιμᾶσθαι ἀξιοῖςΜΑΥΣΩΛΟΣ Καὶ ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ μένὦ Σινωπεῦ ὃς ἐβασίλευσα Καρίας μὲνἁπάσης ἦρξα δὲ καὶ Λυδῶν ἐνίων καὶ νή-σους δέ τινας ὑπηγαγόμην καὶ ἄχρι Μιλή-του ἐπέβην τὰ πολλὰ τῆς Ἰωνίας κατα-στρεφόμενος καὶ καλὸς ἦν καὶ μέγας καὶἐν πολέμοις καρτερός τὸ δὲ μέγιστον ὅτιἐν Ἁλικαρνασσῷ μνῆμα παμμέγεθες ἔχωἐπικείμενον ἡλίκον οὐκ ἄλλος νεκρός ἀλλοὐδὲ οὕτως ἐς κάλλος ἐξησκημένον ἵππωνκαὶ ἀνδρῶν ἐς τὸ ἀκριβέστατον εἰκα-σμένων λίθου τοῦ καλλίστου οἷον οὐδὲνεὼν εὕροι τις ἂν ῥᾳδίως οὐ δοκῶ σοι δι-καίως ἐπὶ τούτοις μέγα φρονεῖνΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ φῄς καὶτῷ κάλλει καὶ τῷ βάρει τοῦ τάφουΜΑΥΣΩΛΟΣ Νὴ Δί ἐπὶ τούτοις

162

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΙΠΟΝΤΑ ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΕΙ ΕΝ ΛΟΓΟΙΣ3ΠΛΟΙΟΝ Η ΕΥΧΑΙ13ΝΕΚΡΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ59

167

ἀγάγῃ σχολὴν ἀπὸ τῶν θορύβων τῶν ἐνποσίν εἰς Αἴγυπτον ἀπαγαγὼν θάψεινἐκεῖ ὡς γενοίμην εἷς τῶν Αἰγυπτίων θεῶνΔΙΟΓΕΝΗΣ Μὴ γελάσω οὖν ὦἈλέξανδρε ὁρῶν καὶ ἐν ᾅδου ἔτι σε μωραί-νοντα καὶ ἐλπίζοντα Ἄνουβιν ἢ Ὄσιρινγενήσεσθαι πλὴν ἀλλὰ ταῦτα μέν ὦθειότατε μὴ ἐλπίσῃς οὐ γὰρ θέμις ἀνελθε-ῖν τινα τῶν ἅπαξ διαπλευσάντων τὴν λί-μνην καὶ εἰς τὸ εἴσω τοῦ στομίου παρελ-θόντων οὐ γὰρ ἀμελὴς ὁ Αἰακὸς οὐδὲ ὁΚέρβερος εὐκαταφρόνητος ἐκεῖνο δέ γεἡδέως ἂν μάθοιμι παρὰ σοῦ πῶς φέρειςὁπόταν ἐννοήσῃς ὅσην εὐδαιμονίαν ὑπὲργῆς ἀπολιπὼν ἀφῖξαι σωματοφύλακας καὶὑπασπιστὰς καὶ σατράπας καὶ χρυσὸν το-σοῦτον καὶ ἔθνη προσκυνοῦντα καὶ Βαβυ-λῶνα καὶ Βάκτρα καὶ τὰ μεγάλα θηρία καὶτιμὴν καὶ δόξαν καὶ τὸ ἐπίσημον εἶναι ἐξε-λαύνοντα διαδεδεμένον ταινίᾳ λευκῇ τὴνκεφαλὴν πορφυρίδα ἐμπεπορπημένον οὐ

100

ΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲ τὸν ἐλλέβορον ὦΜένιππε ἀναίνομαι πιεῖν γένοιτό μοιμόνονΜΕΝΙΠΠΟΣ Θάρρει ὦ Τάνταλε ὡςοὔτε σὺ οὔτε ἄλλος πίεται τῶν νεκρῶνἀδύνατον γάρ καίτοι οὐ πάντες ὥσπερ σὺἐκ καταδίκης διψῶσι τοῦ ὕδατος αὐτοὺςοὐχ ὑπομένοντος

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΧΕΙΡΩΝΟΣ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤκουσα ὦ Χείρων ὡςθεὸς ὢν ἐπεθύμησας ἀποθανεῖνΧΕΙΡΩΝ Ἀληθῆ ταῦτα ἤκουσας ὦΜένιππε καὶ τέθνηκα ὡς ὁρᾷς ἀθάνατοςεἶναι δυνάμενοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίς δαί σε ἔρως τοῦ θα-νάτου ἔσχεν ἀνεράστου τοῖς πολλοῖς χρή-ματοςΧΕΙΡΩΝ Ἐρῶ πρὸς σὲ οὐκ ἀσύνετον

81

ΝΙΡΕΥΣ Καὶ μὴν ἐροῦ Ὅμηρον ὁποῖοςἦν ὁπότε συνεστράτευον τοῖς ἈχαιοῖςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀνείρατά μοι λέγειςἐγὼ δὲ ἃ βλέπω καὶ νῦν ἔχεις ἐκεῖνα δέ οἱτότε ἴσασινΝΙΡΕΥΣ Οὔκουν ἐγὼ ἐνταῦθα εὐμορ-φότερός εἰμι ὦ Μένιππε ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔτε σὺ οὔτε ἄλλοςεὔμορφος ἰσοτιμία γὰρ ἐν ᾅδου καὶ ὅμοιοιἅπαντεςΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἐμοὶ μὲν καὶ τοῦτο ἱκανόν

166

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλ ὦ καλὲ Μαύσωλεοὔτε ἡ ἰσχὺς ἔτι σοι ἐκείνη οὔτε ἡ μορφὴπάρεστιν εἰ γοῦν τινα ἑλοίμεθα δικαστὴνεὐμορφίας πέρι οὐκ ἔχω εἰπεῖν τίνος ἕνε-κα τὸ σὸν κρανίον προτιμηθείη ἂν τοῦἐμοῦ φαλακρὰ γὰρ ἄμφω καὶ γυμνά καὶτοὺς ὀδόντας ὁμοίως προφαίνομεν καὶ τοὺςὀφθαλμοὺς ἀφῃρήμεθα καὶ τὰς ῥῖνας ἀπο-σεσιμώμεθα ὁ δὲ τάφος καὶ οἱ πολυτελεῖςἐκεῖνοι λίθοι Ἁλικαρνασσεῦσι μὲν ἴσωςεἶεν ἐπιδείκνυσθαι καὶ φιλοτιμεῖσθαι πρὸςτοὺς ξένους ὡς δή τι μέγα οἰκοδόμημααὐτοῖς ἐστιν σὺ δέ ὦ βέλτιστε οὐχ ὁρῶ ὅτι ἀπολαύεις αὐτοῦ πλὴν εἰ μὴ τοῦτο φῄςὅτι μᾶλλον ἡμῶν ἀχθοφορεῖς ὑπὸ τηλικού-τοις λίθοις πιεζόμενοςΜΑΥΣΩΛΟΣ Ἀνόνητα οὖν μοι ἐκεῖναπάντα καὶ ἰσότιμος ἔσται Μαύσωλος καὶΔιογένης ΔΙΟΓΕΝΗΣ Οὐκ ἰσότιμος ὦ γεν-ναιότατε οὐ γὰρ Μαύσωλος μὲν γὰρ

163

ὄντα οὐκ ἦν ἔτι ἡδὺ ἀπολαύειν τῆς ἀθανα-σίαςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐχ ἡδὺ ἦν ζῶντα ὁρᾶντὸ φῶςΧΕΙΡΩΝ Οὔκ ὦ Μένιππε τὸ γὰρ ἡδὺἔγωγε ποικίλον τι καὶ οὐχ ἁπλοῦν ἡγοῦμαιεἶναι ἐγὼ δὲ ἔζων ἀεὶ καὶ ἀπέλαυον τῶνὁμοίων ἡλίου φωτός τροφῆς αἱ ὧραι δὲαἱ αὐταὶ καὶ τὰ γινόμενα ἅπαντα ἑξῆς ἕκα-στον ὥσπερ ἀκολουθοῦντα θάτερον θα-τέρῳ ἐνεπλήσθην οὖν αὐτῶν οὐ γὰρ ἐν τῷαὐτῷ ἀεὶ ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ ltμὴgt μετασχεῖνὅλως τὸ τερπνὸν ἦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις ὦ Χείρων τὰἐν ᾅδου δὲ πῶς φέρεις ἀφ οὗ προελόμενοςαὐτὰ ἥκειςΧΕΙΡΩΝ Οὐκ ἀηδῶς ὦ Μένιππε ἡγὰρ ἰσοτιμία πάνυ δημοτικὴ καὶ τὸ πρᾶγ-μα οὐδὲν ἔχει τὸ διάφορον ἐν φωτὶ εἶναι ἢἐν σκότῳ ἄλλως τε οὔτε διψῆν ὥσπερ ἄνωοὔτε πεινῆν δεῖ ἀλλ ἀνεπιδεεῖς τούτων

82

ἄχρηστόν σοι ὦ Ἀλέξανδρε πρὸς τὰπράγματα ἐγένετο πολλοὶ γὰρ ὑπέπτησ-σον θεὸν εἶναί σε νομίζοντες ἀτὰρ εἰπέμοι τίνι τὴν τοσαύτην ἀρχὴν καταλέλοι-παςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκ οἶδα ὦ Διόγενεςοὐ γὰρ ἔφθασα ἐπισκῆψαί τι περὶ αὐτῆς ἢτοῦτο μόνον ὅτι ἀποθνήσκων Περδίκκᾳτὸν δακτύλιον ἐπέδωκα πλὴν ἀλλὰ τί γε-λᾷς ὦ ΔιόγενεςΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί γὰρ ἄλλο ἢ ἀνεμνήσθηνοἷα ἐποίει ἡ Ἑλλάς ἄρτι σε παρειληφότατὴν ἀρχὴν κολακεύοντες καὶ προστάτηναἱρούμενοι καὶ στρατηγὸν ἐπὶ τοὺς βαρ-βάρους ἔνιοι δὲ καὶ τοῖς δώδεκα θεοῖς προ-στιθέντες καὶ οἰκοδομοῦντές σοι νεὼς καὶθύοντες ὡς δράκοντος υἱῷ ἀλλ εἰπέ μοιποῦ σε οἱ Μακεδόνες ἔθαψαν ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἔτι ἐν Βαβυλῶνι κε-ῖμαι τριακοστὴν ἡμέραν ταύτην ὑπισχνε-ῖται δὲ Πτολεμαῖος ὁ ὑπασπιστής ἤν ποτε

99

οἰμώξεται μεμνημένος τῶν ὑπὲρ γῆς ἐνοἷς εὐδαιμονεῖν ᾤετο Διογένης δὲ καταγε-λάσεται αὐτοῦ καὶ τάφον ὁ μὲν ἐν Ἁλικαρ-νασσῷ ἐρεῖ ἑαυτοῦ ὑπὸ Ἀρτεμισίας τῆς γυ-ναικὸς καὶ ἀδελφῆς κατεσκευασμένον ὁΔιογένης δὲ τοῦ μὲν σώματος εἰ καί τινατάφον ἔχει οὐκ οἶδεν οὐδὲ γὰρ ἔμελεναὐτῷ τούτου λόγον δὲ τοῖς ἀρίστοις περὶτούτου καταλέλοιπεν ἀνδρὸς βίον βεβιω-κὼς ὑψηλότερον ὦ Καρῶν ἀνδραποδω-δέστατε τοῦ σοῦ μνήματος καὶ ἐν βεβαιο-τέρῳ χωρίῳ κατεσκευασμένον

ΝΙΡΕΩΣ ΚΑΙ ΘΕΡΣΙΤΟΥ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΝΙΡΕΥΣ Ἰδοὺ δή Μένιππος οὑτοσὶ δι-κάσει πότερος εὐμορφότερός ἐστιν εἰπέὦ Μένιππε οὐ καλλίων σοι δοκῶΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δὲ καὶ ἔστε πρότε-ρον οἶμαι χρὴ γὰρ τοῦτο εἰδέναι

164

ΝΙΡΕΥΣ Νιρεὺς καὶ ΘερσίτηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πότερος οὖν ὁ Νιρεὺς καὶπότερος ὁ Θερσίτης οὐδέπω γὰρ τοῦτοδῆλον ΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἓν μὲν ἤδη τοῦτο ἔχω ὅτιὅμοιός εἰμί σοι καὶ οὐδὲν τηλικοῦτον δια-φέρεις ἡλίκον σε Ὅμηρος ἐκεῖνος ὁ τυ-φλὸς ἐπῄνεσεν ἁπάντων εὐμορφότερονπροσειπών ἀλλ ὁ φοξὸς ἐγὼ καὶ ψεδνὸςοὐδὲν χείρων ἐφάνην τῷ δικαστῇ ὅρα δὲσύ ὦ Μένιππε ὅντινα καὶ εὐμορφότερονἡγῇΝΙΡΕΥΣ Ἐμέ γε τὸν Ἀγλαΐας καὶΧάροπος ldquoὃς κάλλιστος ἀνὴρ ὑπὸ ἼλιονἦλθονrdquoΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλ οὐχὶ καὶ ὑπὸ γῆνὡς οἶμαι κάλλιστος ἦλθες ἀλλὰ τὰ μὲνὀστᾶ ὅμοια τὸ δὲ κρανίον ταύτῃ μόνον ἄραδιακρίνοιτο ἀπὸ τοῦ Θερσίτου κρανίου ὅτιεὔθρυπτον τὸ σόν ἀλαπαδνὸν γὰρ αὐτὸ καὶοὐκ ἀνδρῶδες ἔχεις

165

οἰμωζόντων ἐκείνωνΕΡΜΗΣ Ἀγνοεῖς ὦ Χάρων ὅντινα ἄν-δρα διεπόρθμευσας ἐλεύθερον ἀκριβῶςοὐδένος αὐτῷ μέλει οὗτός ἐστιν ὁ Μένιπ-ποςΧΑΡΩΝ Καὶ μὴν ἄν σε λάβω ποτέ ndashΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἂν λάβῃς ὦ βέλτιστεδὶς δὲ οὐκ ἂν λάβοις

ΝΕΚΡΩΝ ΠΛΟΥΤΩΝΙ ΚΑΤΑ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΚΡΟΙΣΟΣ Οὐ φέρομεν ὦ ΠλούτωνΜένιππον τουτονὶ τὸν κύνα παροικοῦνταὥστε ἢ ἐκεῖνόν ποι κατάστησον ἢ ἡμεῖς με-τοικήσομεν εἰς ἕτερον τόπονΠΛΟΥΤΩΝ Τί δ ὑμᾶς δεινὸν ἐργάζε-ται ὁμόνεκρος ὤνΚΡΟΙΣΟΣ Ἐπειδὰν ἡμεῖς οἰμώζωμενκαὶ στένωμεν ἐκείνων μεμνημένοι τῶν

66

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Χαῖρε ὦ Εὔφορβε ἢἌπολλον ἢ ὅ τι ἂν θέλῃςΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Μὴ καὶ σύ γε ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκέτι χρυσοῦς ὁ μηρόςσοιΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Οὐ γάρ ἀλλὰ φέρε ἴδωεἴ τί σοι ἐδώδιμον ἡ πήρα ἔχειΜΕΝΙΠΠΟΣ Κυάμους ὦγαθέ ὥστε οὐτουτί σοι ἐδώδιμονΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Δὸς μόνον ἄλλα παρὰνεκροῖς δόγματα ἔμαθον γάρ ὡς οὐδὲνἴσον κύαμοι καὶ κεφαλαὶ τοκήων ἐνθάδεΑΙΑΚΟΣ Οὗτος δὲ Σόλων ὁ Ἐξηκεστί-δου καὶ Θαλῆς ἐκεῖνος καὶ παρ αὐτοὺςΠιττακὸς καὶ οἱ ἄλλοι ἑπτὰ δὲ πάντεςεἰσὶν ὡς ὁρᾷς ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἄλυποι ὦ Αἰακέ οὗτοιμόνοι καὶ φαιδροὶ τῶν ἄλλων ὁ δὲ σποδοῦἀνάπλεως καθάπερ ἐγκρυφίας ἄρτος ὁταῖς φλυκταίναις ἐξηνθηκώς τίς ἐστιν

75

μεδίμνοις ἀπομετρῆσαι καὶ τοὺς ποταμοὺςγεφυρῶσαι νεκροῖς καὶ ταῦτα πάντα ἔπρα-ξα οὔτε Ἄμμωνος υἱὸς ὀνομαζόμενος οὔτεθεὸς εἶναι προσποιούμενος ἢ ἐνύπνια τῆςμητρὸς διεξιών ἀλλ ἄνθρωπος εἶναι ὁμο-λογῶν στρατηγοῖς τε τοῖς συνετωτάτοιςἀντεξεταζόμενος καὶ στρατιώταις τοῖς μα-χιμωτάτοις συμπλεκόμενος οὐ Μήδουςκαὶ Ἀρμενίους καταγωνιζόμενος ὑποφεύ-γοντας πρὶν διώκειν τινὰ καὶ τῷ τολμήσα-ντι παραδιδόντας εὐθὺς τὴν νίκην Ἀλέξαν-δρος δὲ πατρῴαν ἀρχὴν παραλαβὼν ηὔξη-σεν καὶ παρὰ πολὺ ἐξέτεινε χρησάμενος τῇτῆς τύχης ὁρμῇ ἐπεὶ δ οὖν ἐνίκησέ τε καὶτὸν ὄλεθρον ἐκεῖνον Δαρεῖον ἐν Ἰσσῷ τεκαὶ Ἀρβήλοις ἐκράτησεν ἀποστὰς τῶν πα-τρῴων προσκυνεῖσθαι ἠξίου καὶ δίαιταντὴν Μηδικὴν μετεδιῄτησεν ἑαυτὸν καὶἐμιαιφόνει ἐν τοῖς συμποσίοις τοὺς φίλουςκαὶ συνελάμβανεν ἐπὶ θανάτῳ ἐγὼ δὲἦρξα ἐπ ἴσης τῆς πατρίδος καὶ ἐπειδὴ με-

148

ΣΚΙΠΙΩΝ Ἀλεξάνδρου μὲν ἥττων εἶναιτοῦ δὲ Ἀννίβου ἀμείνων ὃς ἐδίωξα νική-σας αὐτὸν καὶ φυγεῖν καταναγκάσας ἀτί-μως πῶς οὖν οὐκ ἀναίσχυντος οὗτος ὃςπρὸς Ἀλέξανδρον ἁμιλλᾶται ᾧ οὐδὲ Σκιπί-ων ἐγὼ ὁ νενικηκὼς ἐμαυτὸν παραβάλλε-σθαι ἀξιῶ ΜΙΝΩΣ Νὴ Δί εὐγνώμονα φῄς ὦ Σκι-πίων ὥστε πρῶτος μὲν κεκρίσθω Ἀλέξαν-δρος μετ αὐτὸν δὲ σύ εἶτα εἰ δοκεῖ τρί-τος Ἀννίβας οὐδὲ οὗτος εὐκαταφρόνητοςὤν

ΑΧΙΛΛΕΩΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΛΟΧΟΥ

ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ Οἷα πρῴην Ἀχιλλεῦπρὸς τὸν Ὀδυσσέα σοι εἴρηται περὶ τοῦθανάτου ὡς ἀγεννῆ καὶ ἀνάξια τοῖν διδα-σκάλοιν ἀμφοῖν Χείρωνός τε καὶ Φοίνι-κος ἠκροώμην γάρ ὁπότε ἔφης βούλεσθαι

153

πται ἄγνωστα καὶ ἄμορφα κόνις πάντακαὶ λῆρος πολύς ἀμενηνὰ ὡς ἀληθῶςκάρηνα οὗτος δέ ὦ Αἰακέ τίς ἐστινΑΙΑΚΟΣ Κῦρός ἐστιν οὗτος δὲ Κρο-ῖσος ὁ δ ὑπὲρ αὐτὸν Σαρδανάπαλλος ὁ δὑπὲρ τούτους Μίδας ἐκεῖνος δὲ ΞέρξηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα σέ ὦ κάθαρμα ἡἙλλὰς ἔφριττε ζευγνύντα μὲν τὸν Ἑλλή-σποντον διὰ δὲ τῶν ὀρῶν πλεῖν ἐπιθυμο-ῦντα οἷος δὲ καὶ ὁ Κροῖσός ἐστιν τὸν Σαρ-δανάπαλλον δέ ὦ Αἰακέ πατάξαι μοικατὰ κόρρης ἐπίτρεψονΑΙΑΚΟΣ Μηδαμῶς διαθρύπτεις γὰραὐτοῦ τὸ κρανίον γυναικεῖον ὄνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἀλλὰ προσπτύσο-μαί γε πάντως αὐτῷ ἀνδρογύνῳ γε ὄντι ΑΙΑΚΟΣ Βούλει σοὶ ἐπιδείξω καὶ τοὺςσοφούςΜΕΝΙΠΠΟΣ Νὴ Δία γεΑΙΑΚΟΣ Πρῶτος οὗτός σοι ὁ Πυθα-γόρας ἐστί

74

ἄνω Μίδας μὲν οὑτοσὶ τοῦ χρυσίου Σαρ-δανάπαλλος δὲ τῆς πολλῆς τρυφῆς ἐγὼ δὲΚροῖσος τῶν θησαυρῶν ἐπιγελᾷ καὶ ἐξο-νειδίζει ἀνδράποδα καὶ καθάρματα ἡμᾶςἀποκαλῶν ἐνίοτε δὲ καὶ ᾄδων ἐπιταράττειἡμῶν τὰς οἰμωγάς καὶ ὅλως λυπηρόςἐστιν ΠΛΟΥΤΩΝ Τί ταῦτά φασιν ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀληθῆ ὦ Πλούτων μισῶγὰρ αὐτοὺς ἀγεννεῖς καὶ ὀλεθρίους ὄνταςοἷς οὐκ ἀπέχρησεν βιῶναι κακῶς ἀλλὰ καὶἀποθανόντες ἔτι μέμνηνται καὶ περιέχο-νται τῶν ἄνω χαίρω τοιγαροῦν ἀνιῶναὐτούςΠΛΟΥΤΩΝ Ἀλλ οὐ χρή λυποῦνταιγὰρ οὐ μικρῶν στερόμενοιΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ σὺ μωραίνεις ὦΠλούτων ὁμόψηφος ὢν τοῖς τούτων στε-ναγμοῖςΠΛΟΥΤΩΝ Οὐδαμῶς ἀλλ οὐκ ἂν

67

νηρίᾳ καὶ ἀπιστίᾳ καὶ δόλοις νόμιμον δὲ ἢπροφανὲς οὐδέν ἐπεὶ δέ μοι ὠνείδισεν τὴντρυφήν ἐκλελῆσθαί μοι δοκεῖ οἷα ἐποίει ἐνΚαπύῃ ἑταίραις συνὼν καὶ τοὺς τοῦ πο-λέμου καιροὺς ὁ θαυμάσιος καθηδυπαθῶνἐγὼ δὲ εἰ μὴ μικρὰ τὰ ἑσπέρια δόξας ἐπὶτὴν ἕω μᾶλλον ὥρμησα τί ἂν μέγα ἔπραξαἸταλίαν ἀναιμωτὶ λαβὼν καὶ Λιβύην καὶτὰ μέχρι Γαδείρων ὑπαγόμενος ἀλλ οὐκἀξιόμαχα ἔδοξέ μοι ἐκεῖνα ὑποπτήσσονταἤδη καὶ δεσπότην ὁμολογοῦντα εἴρηκα σὺδέ ὦ Μίνως δίκαζε ἱκανὰ γὰρ ἀπὸ πολ-λῶν καὶ ταῦταΣΚΙΠΙΩΝ Μὴ πρότερον ἢν μὴ καὶἐμοῦ ἀκούσῃςΜΙΝΩΣ Τίς γὰρ εἶ ὦ βέλτιστε ἢ πόθενὢν ἐρεῖςΣΚΙΠΙΩΝ Ἰταλιώτης Σκιπίων στρατη-γὸς ὁ καθελὼν Καρχηδόνα καὶ κρατήσαςΛιβύων μεγάλαις μάχαιςΜΙΝΩΣ Τί οὖν καὶ σὺ ἐρεῖς

152

τεπέμπετο τῶν πολεμίων μεγάλῳ στόλῳἐπιπλευσάντων τῇ Λιβύῃ ταχέως ὑπήκου-σα καὶ ἰδιώτην ἐμαυτὸν παρέσχον καὶ κα-ταδικασθεὶς ἤνεγκα εὐγνωμόνως τὸ πρᾶγ-μα καὶ ταῦτα ἔπραξα βάρβαρος ὢν καὶἀπαίδευτος παιδείας τῆς Ἑλληνικῆς καὶοὔτε Ὅμηρον ὥσπερ οὗτος ῥαψῳδῶν οὔτεὑπ Ἀριστοτέλει τῷ σοφιστῇ παιδευθείςμόνῃ δὲ τῇ φύσει ἀγαθῇ χρησάμενος τα-ῦτά ἐστιν ἃ ἐγὼ Ἀλεξάνδρου ἀμείνων φημὶεἶναι εἰ δέ ἐστι καλλίων οὑτοσί διότι δια-δήματι τὴν κεφαλὴν διεδέδετο Μακεδόσιἴσως καὶ ταῦτα σεμνά οὐ μὴν διὰ τοῦτοἀμείνων μὲν δόξειεν ἂν γενναίου καὶ στρα-τηγικοῦ ἀνδρὸς τῇ γνώμῃ πλέον ἤπερ τῇτύχῃ κεχρημένουΜΙΝΩΣ Ὁ μὲν εἴρηκεν οὐκ ἀγεννῆ τὸνλόγον οὐδὲ ὡς Λίβυν εἰκὸς ἦν ὑπὲρ αὑτοῦσὺ δέ ὦ Ἀλέξανδρε τί πρὸς ταῦτα φῄςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐχρῆν μέν ὦ Μίνωςμηδὲν πρὸς ἄνδρα οὕτω θρασὺν ἱκανὴ γὰρ

149

ἐθέλοιμι στασιάζειν ὑμᾶςΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μήν ὦ κάκιστοι Λυ-δῶν καὶ Φρυγῶν καὶ Ἀσσυρίων οὕτω γι-νώσκετε ὡς οὐδὲ παυσομένου μου ἔνθαγὰρ ἂν ἴητε ἀκολουθήσω ἀνιῶν καὶ κα-τᾴδων καὶ καταγελῶνΚΡΟΙΣΟΣ Ταῦτα οὐχ ὕβριςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐκεῖνα ὕβριςἦν ἃ ὑμεῖς ἐποιεῖτε προσκυνεῖσθαι ἀξιο-ῦντες καὶ ἐλευθέροις ἀνδράσιν ἐντρυφῶντεςκαὶ τοῦ θανάτου παράπαν οὐ μνημονεύο-ντες τοιγαροῦν οἰμώξεσθε πάντων ἐκείνωνἀφῃρημένοιΚΡΟΙΣΟΣ Πολλῶν γε ὦ θεοί καὶ με-γάλων κτημάτωνΜΙΔΑΣ Ὅσου μὲν ἐγὼ χρυσοῦΣΑΡΔΑΝΑΠΑΛΛΟΣ Ὅσης δὲ ἐγὼτρυφῆςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε οὕτω ποιεῖτε ὀδύ-ρεσθε μὲν ὑμεῖς ἐγὼ δὲ τὸ γνῶθι σαυτὸνπολλάκις συνείρων ἐπᾴσομαι ὑμῖν πρέποι

68

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΑΙΑΚΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Πρὸς τοῦ Πλούτωνος ὦΑἰακέ περιήγησαί μοι τὰ ἐν ᾅδου πάνταΑΙΑΚΟΣ Οὐ ῥᾴδιον ὦ Μένιππε ἅπα-ντα ὅσα μέντοι κεφαλαιώδη μάνθανεοὗτος μὲν ὅτι Κέρβερός ἐστιν οἶσθα καὶτὸν πορθμέα τοῦτον ὅς σε διεπέρασεν καὶτὴν λίμνην καὶ τὸν Πυριφλεγέθοντα ἤδηἑώρακας εἰσιώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οἶδα ταῦτα καὶ σέ ὅτιπυλωρεῖς καὶ τὸν βασιλέα εἶδον καὶ τὰςἘρινῦς τοὺς δὲ ἀνθρώπους μοι τοὺς πάλαιδεῖξον καὶ μάλιστα τοὺς ἐπισήμους αὐτῶν

ΑΙΑΚΟΣ Οὗτος μὲν Ἀγαμέμνων οὗτοςδὲ Ἀχιλλεύς οὗτος δὲ Ἰδομενεὺς πλησίονοὗτος δὲ Ὀδυσσεύς εἶτα Αἴας καὶ Διομή-δης καὶ οἱ ἄριστοι τῶν ἙλλήνωνΜΕΝΙΠΠΟΣ Βαβαί ὦ Ὅμηρε οἷά σοιτῶν ῥαψῳδιῶν τὰ κεφάλαια χαμαὶ ἔρρι-

73

ἡ φήμη διδάξαι σε οἷος μὲν ἐγὼ βασιλεύςοἷος δὲ οὗτος λῃστὴς ἐγένετο ὅμως δὲ ὅραεἰ κατ ὀλίγον αὐτοῦ διήνεγκα ὃς νέος ὢνἔτι παρελθὼν ἐπὶ τὰ πράγματα καὶ τὴν ἀρ-χὴν τεταραγμένην κατέσχον καὶ τοὺς φο-νέας τοῦ πατρὸς μετῆλθον κᾆτα φοβήσαςτὴν Ἑλλάδα τῇ Θηβαίων ἀπωλείᾳ στρατη-γὸς ὑπ αὐτῶν χειροτονηθεὶς οὐκ ἠξίωσατὴν Μακεδόνων ἀρχὴν περιέπων ἀγαπᾶνἄρχειν ὁπόσων ὁ πατὴρ κατέλιπεν ἀλλὰπᾶσαν ἐπινοήσας τὴν γῆν καὶ δεινὸν ἡγη-σάμενος εἰ μὴ ἁπάντων κρατήσαιμι ὀλί-γους ἄγων εἰσέβαλον εἰς τὴν Ἀσίαν καὶἐπί τε Γρανικῷ ἐκράτησα μεγάλῃ μάχῃκαὶ τὴν Λυδίαν λαβὼν καὶ Ἰωνίαν καὶΦρυγίαν καὶ ὅλως τὰ ἐν ποσὶν ἀεὶ χειρού-μενος ἦλθον ἐπὶ Ἰσσόν ἔνθα Δαρεῖοςὑπέμεινεν μυριάδας πολλὰς στρατοῦ ἄγωνκαὶ τὸ ἀπὸ τούτου ὦ Μίνως ὑμεῖς ἴστεὅσους ὑμῖν νεκροὺς ἐπὶ μιᾶς ἡμέρας κα-τέπεμψα φησὶ γοῦν ὁ πορθμεὺς μὴ διαρ-

150

κέσαι αὐτοῖς τότε τὸ σκάφος ἀλλὰ σχεδίαςδιαπηξαμένους τοὺς πολλοὺς αὐτῶν δια-πλεῦσαι καὶ ταῦτα δὲ ἔπραττον αὐτὸςπροκινδυνεύων καὶ τιτρώσκεσθαι ἀξιῶνκαὶ ἵνα σοὶ μὴ τὰ ἐν Τύρῳ μηδὲ τὰ ἐν Ἀρ-βήλοις διηγήσωμαι ἀλλὰ καὶ μέχρι Ἰνδῶνἦλθον καὶ τὸν Ὠκεανὸν ὅρον ἐποιησάμηντῆς ἀρχῆς καὶ τοὺς ἐλέφαντας αὐτῶν εἶχονκαὶ Πῶρον ἐχειρωσάμην καὶ Σκύθας δὲοὐκ εὐκαταφρονήτους ἄνδρας ὑπερβὰς τὸνΤάναϊν ἐνίκησα μεγάλῃ ἱππομαχίᾳ καὶτοὺς φίλους εὖ ἐποίησα καὶ τοὺς ἐχθροὺςἠμυνάμην εἰ δὲ καὶ θεὸς ἐδόκουν τοῖς ἀν-θρώποις συγγνωστοὶ ἐκεῖνοι πρὸς τὸμέγεθος τῶν πραγμάτων καὶ τοιοῦτόν τιπιστεύσαντες περὶ ἐμοῦ τὸ δ οὖν τελευ-ταῖον ἐγὼ μὲν βασιλεύων ἀπέθανον οὗτοςδὲ ἐν φυγῇ ὢν παρὰ Προυσίᾳ τῷ Βιθυνῷκαθάπερ ἄξιον ἦν πανουργότατον καὶὠμότατον ὄντα ὡς γὰρ δὴ ἐκράτησεν τῶνἸταλῶν ἐῶ λέγειν ὅτι οὐκ ἰσχύι ἀλλὰ πο-

151

νῆες ἐπληρώθησαν ἐξ ἁπάσης τῆς Ἑλ-λάδος καὶ τοσοῦτοι ἔπεσον Ἕλληνές τε καὶβάρβαροι καὶ τοσαῦται πόλεις ἀνάστατοιγεγόνασινΕΡΜΗΣ Ἀλλ οὐκ εἶδες ὦ Μένιππεζῶσαν τὴν γυναῖκα ἔφης γὰρ ἂν καὶ σὺἀνεμέσητον εἶναι ldquoτοιῇδ ἀμφὶ γυναικὶ πο-λὺν χρόνον ἄλγεα πάσχεινrdquo ἐπεὶ καὶ τὰἄνθη ξηρὰ ὄντα εἴ τις βλέποι ἀποβεβλη-κότα τὴν βαφήν ἄμορφα δῆλον ὅτι αὐτῷδόξει ὅτε μέντοι ἀνθεῖ καὶ ἔχει τὴν χρόανκάλλιστά ἐστιν ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν τοῦτο ὦ Ἑρμῆθαυμάζω εἰ μὴ συνίεσαν οἱ Ἀχαιοὶ περὶπράγματος οὕτως ὀλιγοχρονίου καὶ ῥᾳδίωςἀπανθοῦντος πονοῦντεςΕΡΜΗΣ Οὐ σχολή μοι ὦ Μένιππεσυμφιλοσοφεῖν σοι ὥστε σὺ μὲν ἐπιλε-ξάμενος τόπον ἔνθα ἂν ἐθέλῃς κεῖσο κα-ταβαλὼν σεαυτόν ἐγὼ δὲ τοὺς ἄλλους νε-κροὺς ἤδη μετελεύσομαι

72

γὰρ ἂν ταῖς τοιαύταις οἰμωγαῖς ἐπᾳδόμε-νον

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΚΕΡΒΕΡΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ Κέρβερε ndash συγγενὴςγάρ εἰμί σοι κύων καὶ αὐτὸς ὤν ndash εἰπέ μοιπρὸς τῆς Στυγός οἷος ἦν ὁ Σωκράτηςὁπότε κατῄει παρ ὑμᾶς εἰκὸς δέ σε θεὸνὄντα μὴ ὑλακτεῖν μόνον ἀλλὰ καὶ ἀνθρω-πίνως φθέγγεσθαι ὁπότ ἐθέλοιςΚΕΡΒΕΡΟΣ Πόρρωθεν μέν ὦ Μένιππεπαντάπασιν ἐδόκει ἀτρέπτῳ τῷ προσώπῳπροσιέναι καὶ οὐ πάνυ δεδιέναι τὸν θάνα-τον δοκῶν καὶ τοῦτο ἐμφῆναι τοῖς ἔξω τοῦστομίου ἑστῶσιν ἐθέλων ἐπεὶ δὲ κατέκυ-ψεν εἴσω τοῦ χάσματος καὶ εἶδε τὸν ζόφονκἀγὼ ἔτι διαμέλλοντα αὐτὸν δακὼν τῷ κω-νείῳ κατέσπασα τοῦ ποδός ὥσπερ τὰβρέφη ἐκώκυεν καὶ τὰ ἑαυτοῦ παιδία ὠδύ-

69

168

οὐδὲ γέγονε πώποτεΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀναμνήσω σε ὦΠλούτων Ὀρφεῖ γὰρ δι αὐτὴν ταύτην τὴναἰτίαν τὴν Εὐρυδίκην παρέδοτε καὶ τὴνὁμογενῆ μου Ἄλκηστιν παρεπέμψατεἩρακλεῖ χαριζόμενοι ΠΛΟΥΤΩΝ Θελήσεις δὲ οὕτως κρανί-ον γυμνὸν ὢν καὶ ἄμορφον τῇ καλῇ σουἐκείνῃ νύμφῃ φανῆναι πῶς δὲ κἀκείνηπροσήσεταί σε οὐδὲ διαγνῶναι δυναμένηφοβήσεται γὰρ εὖ οἶδα καὶ φεύξεταί σε καὶμάτην ἔσῃ τοσαύτην ὁδὸν ἀνεληλυθώςΠΕΡΣΕΦΟΝΗ Οὐκοῦν ὦ ἄνερ σὺ καὶτοῦτο ἴασαι καὶ τὸν Ἑρμῆν κέλευσον ἐπει-δὰν ἐν τῷ φωτὶ ἤδη ὁ Πρωτεσίλαος ᾖ κα-θικόμενον ἐν τῇ ῥάβδῳ νεανίαν εὐθὺς κα-λὸν ἀπεργάσασθαι αὐτὸν οἷος ἦν ἐκ τοῦπαστοῦΠΛΟΥΤΩΝ Ἐπεὶ Φερσεφόνῃ συνδο-κεῖ ἀναγαγὼν τοῦτον αὖθις ποίησον νυμ-φίον σὺ δὲ μέμνησο μίαν λαβὼν ἡμέραν

161

ρετο καὶ παντοῖος ἐγίνετοΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν σοφιστὴς ὁ ἄν-θρωπος ἦν καὶ οὐκ ἀληθῶς κατεφρόνει τοῦπράγματοςΚΕΡΒΕΡΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐπείπερ ἀναγκα-ῖον αὐτὸ ἑώρα κατεθρασύνετο ὡς δῆθενοὐκ ἄκων πεισόμενος ὃ πάντως ἔδει παθε-ῖν ὡς θαυμάσονται οἱ θεαταί καὶ ὅλωςπερὶ πάντων γε τῶν τοιούτων εἰπεῖν ἂνἔχοιμι ἕως τοῦ στομίου τολμηροὶ καὶ ἀν-δρεῖοι τὰ δὲ ἔνδοθεν ἔλεγχος ἀκριβήςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἐγὼ δὲ πῶς σοι κατελη-λυθέναι ἔδοξαΚΕΡΒΕΡΟΣ Μόνος ὦ Μένιππε ἀξίωςτοῦ γένους καὶ Διογένης πρὸ σοῦ ὅτι μὴἀναγκαζόμενοι ἐσῄειτε μηδ ὠθούμενοιἀλλ ἐθελούσιοι γελῶντες οἰμώζειν πα-ραγγείλαντες ἅπασιν

70

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΕΡΜΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ποῦ δαὶ οἱ καλοί εἰσιν ἢαἱ καλαί Ἑρμῆ ξενάγησόν με νέηλυνὄντα ΕΡΜΗΣ Οὐ σχολὴ μέν ὦ Μένιππεπλὴν κατ ἐκεῖνο ἀπόβλεψον ἐπὶ τὰ δεξιάἔνθα ὁ Ὑάκινθός τέ ἐστιν καὶ Νάρκισσοςκαὶ Νιρεὺς καὶ Ἀχιλλεὺς καὶ Τυρὼ καὶἙλένη καὶ Λήδα καὶ ὅλως τὰ ἀρχαῖαπάντα κάλληΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀστᾶ μόνα ὁρῶ καὶ κρα-νία τῶν σαρκῶν γυμνά ὅμοια τὰ πολλάΕΡΜΗΣ Καὶ μὴν ἐκεῖνά ἐστιν ἃ πάντεςοἱ ποιηταὶ θαυμάζουσι τὰ ὀστᾶ ὧν σὺ ἔοι-κας καταφρονεῖνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως τὴν Ἑλένην μοιδεῖξον οὐ γὰρ ἂν διαγνοίην ἔγωγεΕΡΜΗΣ Τουτὶ τὸ κρανίον ἡ ἙλένηἐστίνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα διὰ τοῦτο αἱ χίλιαι

71

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΥΣΩΛΟΥ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ὦ Κάρ ἐπὶ τίνι μέγα φρο-νεῖς καὶ πάντων ἡμῶν προτιμᾶσθαι ἀξιοῖςΜΑΥΣΩΛΟΣ Καὶ ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ μένὦ Σινωπεῦ ὃς ἐβασίλευσα Καρίας μὲνἁπάσης ἦρξα δὲ καὶ Λυδῶν ἐνίων καὶ νή-σους δέ τινας ὑπηγαγόμην καὶ ἄχρι Μιλή-του ἐπέβην τὰ πολλὰ τῆς Ἰωνίας κατα-στρεφόμενος καὶ καλὸς ἦν καὶ μέγας καὶἐν πολέμοις καρτερός τὸ δὲ μέγιστον ὅτιἐν Ἁλικαρνασσῷ μνῆμα παμμέγεθες ἔχωἐπικείμενον ἡλίκον οὐκ ἄλλος νεκρός ἀλλοὐδὲ οὕτως ἐς κάλλος ἐξησκημένον ἵππωνκαὶ ἀνδρῶν ἐς τὸ ἀκριβέστατον εἰκα-σμένων λίθου τοῦ καλλίστου οἷον οὐδὲνεὼν εὕροι τις ἂν ῥᾳδίως οὐ δοκῶ σοι δι-καίως ἐπὶ τούτοις μέγα φρονεῖνΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ φῄς καὶτῷ κάλλει καὶ τῷ βάρει τοῦ τάφουΜΑΥΣΩΛΟΣ Νὴ Δί ἐπὶ τούτοις

162

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΙΠΟΝΤΑ ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΕΙ ΕΝ ΛΟΓΟΙΣ3ΠΛΟΙΟΝ Η ΕΥΧΑΙ13ΝΕΚΡΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ59

167

ἀγάγῃ σχολὴν ἀπὸ τῶν θορύβων τῶν ἐνποσίν εἰς Αἴγυπτον ἀπαγαγὼν θάψεινἐκεῖ ὡς γενοίμην εἷς τῶν Αἰγυπτίων θεῶνΔΙΟΓΕΝΗΣ Μὴ γελάσω οὖν ὦἈλέξανδρε ὁρῶν καὶ ἐν ᾅδου ἔτι σε μωραί-νοντα καὶ ἐλπίζοντα Ἄνουβιν ἢ Ὄσιρινγενήσεσθαι πλὴν ἀλλὰ ταῦτα μέν ὦθειότατε μὴ ἐλπίσῃς οὐ γὰρ θέμις ἀνελθε-ῖν τινα τῶν ἅπαξ διαπλευσάντων τὴν λί-μνην καὶ εἰς τὸ εἴσω τοῦ στομίου παρελ-θόντων οὐ γὰρ ἀμελὴς ὁ Αἰακὸς οὐδὲ ὁΚέρβερος εὐκαταφρόνητος ἐκεῖνο δέ γεἡδέως ἂν μάθοιμι παρὰ σοῦ πῶς φέρειςὁπόταν ἐννοήσῃς ὅσην εὐδαιμονίαν ὑπὲργῆς ἀπολιπὼν ἀφῖξαι σωματοφύλακας καὶὑπασπιστὰς καὶ σατράπας καὶ χρυσὸν το-σοῦτον καὶ ἔθνη προσκυνοῦντα καὶ Βαβυ-λῶνα καὶ Βάκτρα καὶ τὰ μεγάλα θηρία καὶτιμὴν καὶ δόξαν καὶ τὸ ἐπίσημον εἶναι ἐξε-λαύνοντα διαδεδεμένον ταινίᾳ λευκῇ τὴνκεφαλὴν πορφυρίδα ἐμπεπορπημένον οὐ

100

ΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲ τὸν ἐλλέβορον ὦΜένιππε ἀναίνομαι πιεῖν γένοιτό μοιμόνονΜΕΝΙΠΠΟΣ Θάρρει ὦ Τάνταλε ὡςοὔτε σὺ οὔτε ἄλλος πίεται τῶν νεκρῶνἀδύνατον γάρ καίτοι οὐ πάντες ὥσπερ σὺἐκ καταδίκης διψῶσι τοῦ ὕδατος αὐτοὺςοὐχ ὑπομένοντος

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΧΕΙΡΩΝΟΣ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤκουσα ὦ Χείρων ὡςθεὸς ὢν ἐπεθύμησας ἀποθανεῖνΧΕΙΡΩΝ Ἀληθῆ ταῦτα ἤκουσας ὦΜένιππε καὶ τέθνηκα ὡς ὁρᾷς ἀθάνατοςεἶναι δυνάμενοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίς δαί σε ἔρως τοῦ θα-νάτου ἔσχεν ἀνεράστου τοῖς πολλοῖς χρή-ματοςΧΕΙΡΩΝ Ἐρῶ πρὸς σὲ οὐκ ἀσύνετον

81

ΝΙΡΕΥΣ Καὶ μὴν ἐροῦ Ὅμηρον ὁποῖοςἦν ὁπότε συνεστράτευον τοῖς ἈχαιοῖςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀνείρατά μοι λέγειςἐγὼ δὲ ἃ βλέπω καὶ νῦν ἔχεις ἐκεῖνα δέ οἱτότε ἴσασινΝΙΡΕΥΣ Οὔκουν ἐγὼ ἐνταῦθα εὐμορ-φότερός εἰμι ὦ Μένιππε ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔτε σὺ οὔτε ἄλλοςεὔμορφος ἰσοτιμία γὰρ ἐν ᾅδου καὶ ὅμοιοιἅπαντεςΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἐμοὶ μὲν καὶ τοῦτο ἱκανόν

166

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλ ὦ καλὲ Μαύσωλεοὔτε ἡ ἰσχὺς ἔτι σοι ἐκείνη οὔτε ἡ μορφὴπάρεστιν εἰ γοῦν τινα ἑλοίμεθα δικαστὴνεὐμορφίας πέρι οὐκ ἔχω εἰπεῖν τίνος ἕνε-κα τὸ σὸν κρανίον προτιμηθείη ἂν τοῦἐμοῦ φαλακρὰ γὰρ ἄμφω καὶ γυμνά καὶτοὺς ὀδόντας ὁμοίως προφαίνομεν καὶ τοὺςὀφθαλμοὺς ἀφῃρήμεθα καὶ τὰς ῥῖνας ἀπο-σεσιμώμεθα ὁ δὲ τάφος καὶ οἱ πολυτελεῖςἐκεῖνοι λίθοι Ἁλικαρνασσεῦσι μὲν ἴσωςεἶεν ἐπιδείκνυσθαι καὶ φιλοτιμεῖσθαι πρὸςτοὺς ξένους ὡς δή τι μέγα οἰκοδόμημααὐτοῖς ἐστιν σὺ δέ ὦ βέλτιστε οὐχ ὁρῶ ὅτι ἀπολαύεις αὐτοῦ πλὴν εἰ μὴ τοῦτο φῄςὅτι μᾶλλον ἡμῶν ἀχθοφορεῖς ὑπὸ τηλικού-τοις λίθοις πιεζόμενοςΜΑΥΣΩΛΟΣ Ἀνόνητα οὖν μοι ἐκεῖναπάντα καὶ ἰσότιμος ἔσται Μαύσωλος καὶΔιογένης ΔΙΟΓΕΝΗΣ Οὐκ ἰσότιμος ὦ γεν-ναιότατε οὐ γὰρ Μαύσωλος μὲν γὰρ

163

ὄντα οὐκ ἦν ἔτι ἡδὺ ἀπολαύειν τῆς ἀθανα-σίαςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐχ ἡδὺ ἦν ζῶντα ὁρᾶντὸ φῶςΧΕΙΡΩΝ Οὔκ ὦ Μένιππε τὸ γὰρ ἡδὺἔγωγε ποικίλον τι καὶ οὐχ ἁπλοῦν ἡγοῦμαιεἶναι ἐγὼ δὲ ἔζων ἀεὶ καὶ ἀπέλαυον τῶνὁμοίων ἡλίου φωτός τροφῆς αἱ ὧραι δὲαἱ αὐταὶ καὶ τὰ γινόμενα ἅπαντα ἑξῆς ἕκα-στον ὥσπερ ἀκολουθοῦντα θάτερον θα-τέρῳ ἐνεπλήσθην οὖν αὐτῶν οὐ γὰρ ἐν τῷαὐτῷ ἀεὶ ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ ltμὴgt μετασχεῖνὅλως τὸ τερπνὸν ἦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις ὦ Χείρων τὰἐν ᾅδου δὲ πῶς φέρεις ἀφ οὗ προελόμενοςαὐτὰ ἥκειςΧΕΙΡΩΝ Οὐκ ἀηδῶς ὦ Μένιππε ἡγὰρ ἰσοτιμία πάνυ δημοτικὴ καὶ τὸ πρᾶγ-μα οὐδὲν ἔχει τὸ διάφορον ἐν φωτὶ εἶναι ἢἐν σκότῳ ἄλλως τε οὔτε διψῆν ὥσπερ ἄνωοὔτε πεινῆν δεῖ ἀλλ ἀνεπιδεεῖς τούτων

82

ἄχρηστόν σοι ὦ Ἀλέξανδρε πρὸς τὰπράγματα ἐγένετο πολλοὶ γὰρ ὑπέπτησ-σον θεὸν εἶναί σε νομίζοντες ἀτὰρ εἰπέμοι τίνι τὴν τοσαύτην ἀρχὴν καταλέλοι-παςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκ οἶδα ὦ Διόγενεςοὐ γὰρ ἔφθασα ἐπισκῆψαί τι περὶ αὐτῆς ἢτοῦτο μόνον ὅτι ἀποθνήσκων Περδίκκᾳτὸν δακτύλιον ἐπέδωκα πλὴν ἀλλὰ τί γε-λᾷς ὦ ΔιόγενεςΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί γὰρ ἄλλο ἢ ἀνεμνήσθηνοἷα ἐποίει ἡ Ἑλλάς ἄρτι σε παρειληφότατὴν ἀρχὴν κολακεύοντες καὶ προστάτηναἱρούμενοι καὶ στρατηγὸν ἐπὶ τοὺς βαρ-βάρους ἔνιοι δὲ καὶ τοῖς δώδεκα θεοῖς προ-στιθέντες καὶ οἰκοδομοῦντές σοι νεὼς καὶθύοντες ὡς δράκοντος υἱῷ ἀλλ εἰπέ μοιποῦ σε οἱ Μακεδόνες ἔθαψαν ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἔτι ἐν Βαβυλῶνι κε-ῖμαι τριακοστὴν ἡμέραν ταύτην ὑπισχνε-ῖται δὲ Πτολεμαῖος ὁ ὑπασπιστής ἤν ποτε

99

οἰμώξεται μεμνημένος τῶν ὑπὲρ γῆς ἐνοἷς εὐδαιμονεῖν ᾤετο Διογένης δὲ καταγε-λάσεται αὐτοῦ καὶ τάφον ὁ μὲν ἐν Ἁλικαρ-νασσῷ ἐρεῖ ἑαυτοῦ ὑπὸ Ἀρτεμισίας τῆς γυ-ναικὸς καὶ ἀδελφῆς κατεσκευασμένον ὁΔιογένης δὲ τοῦ μὲν σώματος εἰ καί τινατάφον ἔχει οὐκ οἶδεν οὐδὲ γὰρ ἔμελεναὐτῷ τούτου λόγον δὲ τοῖς ἀρίστοις περὶτούτου καταλέλοιπεν ἀνδρὸς βίον βεβιω-κὼς ὑψηλότερον ὦ Καρῶν ἀνδραποδω-δέστατε τοῦ σοῦ μνήματος καὶ ἐν βεβαιο-τέρῳ χωρίῳ κατεσκευασμένον

ΝΙΡΕΩΣ ΚΑΙ ΘΕΡΣΙΤΟΥ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΝΙΡΕΥΣ Ἰδοὺ δή Μένιππος οὑτοσὶ δι-κάσει πότερος εὐμορφότερός ἐστιν εἰπέὦ Μένιππε οὐ καλλίων σοι δοκῶΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δὲ καὶ ἔστε πρότε-ρον οἶμαι χρὴ γὰρ τοῦτο εἰδέναι

164

ΝΙΡΕΥΣ Νιρεὺς καὶ ΘερσίτηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πότερος οὖν ὁ Νιρεὺς καὶπότερος ὁ Θερσίτης οὐδέπω γὰρ τοῦτοδῆλον ΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἓν μὲν ἤδη τοῦτο ἔχω ὅτιὅμοιός εἰμί σοι καὶ οὐδὲν τηλικοῦτον δια-φέρεις ἡλίκον σε Ὅμηρος ἐκεῖνος ὁ τυ-φλὸς ἐπῄνεσεν ἁπάντων εὐμορφότερονπροσειπών ἀλλ ὁ φοξὸς ἐγὼ καὶ ψεδνὸςοὐδὲν χείρων ἐφάνην τῷ δικαστῇ ὅρα δὲσύ ὦ Μένιππε ὅντινα καὶ εὐμορφότερονἡγῇΝΙΡΕΥΣ Ἐμέ γε τὸν Ἀγλαΐας καὶΧάροπος ldquoὃς κάλλιστος ἀνὴρ ὑπὸ ἼλιονἦλθονrdquoΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλ οὐχὶ καὶ ὑπὸ γῆνὡς οἶμαι κάλλιστος ἦλθες ἀλλὰ τὰ μὲνὀστᾶ ὅμοια τὸ δὲ κρανίον ταύτῃ μόνον ἄραδιακρίνοιτο ἀπὸ τοῦ Θερσίτου κρανίου ὅτιεὔθρυπτον τὸ σόν ἀλαπαδνὸν γὰρ αὐτὸ καὶοὐκ ἀνδρῶδες ἔχεις

165

πται ἄγνωστα καὶ ἄμορφα κόνις πάντακαὶ λῆρος πολύς ἀμενηνὰ ὡς ἀληθῶςκάρηνα οὗτος δέ ὦ Αἰακέ τίς ἐστινΑΙΑΚΟΣ Κῦρός ἐστιν οὗτος δὲ Κρο-ῖσος ὁ δ ὑπὲρ αὐτὸν Σαρδανάπαλλος ὁ δὑπὲρ τούτους Μίδας ἐκεῖνος δὲ ΞέρξηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα σέ ὦ κάθαρμα ἡἙλλὰς ἔφριττε ζευγνύντα μὲν τὸν Ἑλλή-σποντον διὰ δὲ τῶν ὀρῶν πλεῖν ἐπιθυμο-ῦντα οἷος δὲ καὶ ὁ Κροῖσός ἐστιν τὸν Σαρ-δανάπαλλον δέ ὦ Αἰακέ πατάξαι μοικατὰ κόρρης ἐπίτρεψονΑΙΑΚΟΣ Μηδαμῶς διαθρύπτεις γὰραὐτοῦ τὸ κρανίον γυναικεῖον ὄνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν ἀλλὰ προσπτύσο-μαί γε πάντως αὐτῷ ἀνδρογύνῳ γε ὄντι ΑΙΑΚΟΣ Βούλει σοὶ ἐπιδείξω καὶ τοὺςσοφούςΜΕΝΙΠΠΟΣ Νὴ Δία γεΑΙΑΚΟΣ Πρῶτος οὗτός σοι ὁ Πυθα-γόρας ἐστί

74

ἄνω Μίδας μὲν οὑτοσὶ τοῦ χρυσίου Σαρ-δανάπαλλος δὲ τῆς πολλῆς τρυφῆς ἐγὼ δὲΚροῖσος τῶν θησαυρῶν ἐπιγελᾷ καὶ ἐξο-νειδίζει ἀνδράποδα καὶ καθάρματα ἡμᾶςἀποκαλῶν ἐνίοτε δὲ καὶ ᾄδων ἐπιταράττειἡμῶν τὰς οἰμωγάς καὶ ὅλως λυπηρόςἐστιν ΠΛΟΥΤΩΝ Τί ταῦτά φασιν ὦ Μένιπ-πεΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀληθῆ ὦ Πλούτων μισῶγὰρ αὐτοὺς ἀγεννεῖς καὶ ὀλεθρίους ὄνταςοἷς οὐκ ἀπέχρησεν βιῶναι κακῶς ἀλλὰ καὶἀποθανόντες ἔτι μέμνηνται καὶ περιέχο-νται τῶν ἄνω χαίρω τοιγαροῦν ἀνιῶναὐτούςΠΛΟΥΤΩΝ Ἀλλ οὐ χρή λυποῦνταιγὰρ οὐ μικρῶν στερόμενοιΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ σὺ μωραίνεις ὦΠλούτων ὁμόψηφος ὢν τοῖς τούτων στε-ναγμοῖςΠΛΟΥΤΩΝ Οὐδαμῶς ἀλλ οὐκ ἂν

67

νηρίᾳ καὶ ἀπιστίᾳ καὶ δόλοις νόμιμον δὲ ἢπροφανὲς οὐδέν ἐπεὶ δέ μοι ὠνείδισεν τὴντρυφήν ἐκλελῆσθαί μοι δοκεῖ οἷα ἐποίει ἐνΚαπύῃ ἑταίραις συνὼν καὶ τοὺς τοῦ πο-λέμου καιροὺς ὁ θαυμάσιος καθηδυπαθῶνἐγὼ δὲ εἰ μὴ μικρὰ τὰ ἑσπέρια δόξας ἐπὶτὴν ἕω μᾶλλον ὥρμησα τί ἂν μέγα ἔπραξαἸταλίαν ἀναιμωτὶ λαβὼν καὶ Λιβύην καὶτὰ μέχρι Γαδείρων ὑπαγόμενος ἀλλ οὐκἀξιόμαχα ἔδοξέ μοι ἐκεῖνα ὑποπτήσσονταἤδη καὶ δεσπότην ὁμολογοῦντα εἴρηκα σὺδέ ὦ Μίνως δίκαζε ἱκανὰ γὰρ ἀπὸ πολ-λῶν καὶ ταῦταΣΚΙΠΙΩΝ Μὴ πρότερον ἢν μὴ καὶἐμοῦ ἀκούσῃςΜΙΝΩΣ Τίς γὰρ εἶ ὦ βέλτιστε ἢ πόθενὢν ἐρεῖςΣΚΙΠΙΩΝ Ἰταλιώτης Σκιπίων στρατη-γὸς ὁ καθελὼν Καρχηδόνα καὶ κρατήσαςΛιβύων μεγάλαις μάχαιςΜΙΝΩΣ Τί οὖν καὶ σὺ ἐρεῖς

152

τεπέμπετο τῶν πολεμίων μεγάλῳ στόλῳἐπιπλευσάντων τῇ Λιβύῃ ταχέως ὑπήκου-σα καὶ ἰδιώτην ἐμαυτὸν παρέσχον καὶ κα-ταδικασθεὶς ἤνεγκα εὐγνωμόνως τὸ πρᾶγ-μα καὶ ταῦτα ἔπραξα βάρβαρος ὢν καὶἀπαίδευτος παιδείας τῆς Ἑλληνικῆς καὶοὔτε Ὅμηρον ὥσπερ οὗτος ῥαψῳδῶν οὔτεὑπ Ἀριστοτέλει τῷ σοφιστῇ παιδευθείςμόνῃ δὲ τῇ φύσει ἀγαθῇ χρησάμενος τα-ῦτά ἐστιν ἃ ἐγὼ Ἀλεξάνδρου ἀμείνων φημὶεἶναι εἰ δέ ἐστι καλλίων οὑτοσί διότι δια-δήματι τὴν κεφαλὴν διεδέδετο Μακεδόσιἴσως καὶ ταῦτα σεμνά οὐ μὴν διὰ τοῦτοἀμείνων μὲν δόξειεν ἂν γενναίου καὶ στρα-τηγικοῦ ἀνδρὸς τῇ γνώμῃ πλέον ἤπερ τῇτύχῃ κεχρημένουΜΙΝΩΣ Ὁ μὲν εἴρηκεν οὐκ ἀγεννῆ τὸνλόγον οὐδὲ ὡς Λίβυν εἰκὸς ἦν ὑπὲρ αὑτοῦσὺ δέ ὦ Ἀλέξανδρε τί πρὸς ταῦτα φῄςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἐχρῆν μέν ὦ Μίνωςμηδὲν πρὸς ἄνδρα οὕτω θρασὺν ἱκανὴ γὰρ

149

ἐθέλοιμι στασιάζειν ὑμᾶςΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μήν ὦ κάκιστοι Λυ-δῶν καὶ Φρυγῶν καὶ Ἀσσυρίων οὕτω γι-νώσκετε ὡς οὐδὲ παυσομένου μου ἔνθαγὰρ ἂν ἴητε ἀκολουθήσω ἀνιῶν καὶ κα-τᾴδων καὶ καταγελῶνΚΡΟΙΣΟΣ Ταῦτα οὐχ ὕβριςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐκεῖνα ὕβριςἦν ἃ ὑμεῖς ἐποιεῖτε προσκυνεῖσθαι ἀξιο-ῦντες καὶ ἐλευθέροις ἀνδράσιν ἐντρυφῶντεςκαὶ τοῦ θανάτου παράπαν οὐ μνημονεύο-ντες τοιγαροῦν οἰμώξεσθε πάντων ἐκείνωνἀφῃρημένοιΚΡΟΙΣΟΣ Πολλῶν γε ὦ θεοί καὶ με-γάλων κτημάτωνΜΙΔΑΣ Ὅσου μὲν ἐγὼ χρυσοῦΣΑΡΔΑΝΑΠΑΛΛΟΣ Ὅσης δὲ ἐγὼτρυφῆςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε οὕτω ποιεῖτε ὀδύ-ρεσθε μὲν ὑμεῖς ἐγὼ δὲ τὸ γνῶθι σαυτὸνπολλάκις συνείρων ἐπᾴσομαι ὑμῖν πρέποι

68

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΑΙΑΚΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Πρὸς τοῦ Πλούτωνος ὦΑἰακέ περιήγησαί μοι τὰ ἐν ᾅδου πάνταΑΙΑΚΟΣ Οὐ ῥᾴδιον ὦ Μένιππε ἅπα-ντα ὅσα μέντοι κεφαλαιώδη μάνθανεοὗτος μὲν ὅτι Κέρβερός ἐστιν οἶσθα καὶτὸν πορθμέα τοῦτον ὅς σε διεπέρασεν καὶτὴν λίμνην καὶ τὸν Πυριφλεγέθοντα ἤδηἑώρακας εἰσιώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οἶδα ταῦτα καὶ σέ ὅτιπυλωρεῖς καὶ τὸν βασιλέα εἶδον καὶ τὰςἘρινῦς τοὺς δὲ ἀνθρώπους μοι τοὺς πάλαιδεῖξον καὶ μάλιστα τοὺς ἐπισήμους αὐτῶν

ΑΙΑΚΟΣ Οὗτος μὲν Ἀγαμέμνων οὗτοςδὲ Ἀχιλλεύς οὗτος δὲ Ἰδομενεὺς πλησίονοὗτος δὲ Ὀδυσσεύς εἶτα Αἴας καὶ Διομή-δης καὶ οἱ ἄριστοι τῶν ἙλλήνωνΜΕΝΙΠΠΟΣ Βαβαί ὦ Ὅμηρε οἷά σοιτῶν ῥαψῳδιῶν τὰ κεφάλαια χαμαὶ ἔρρι-

73

ἡ φήμη διδάξαι σε οἷος μὲν ἐγὼ βασιλεύςοἷος δὲ οὗτος λῃστὴς ἐγένετο ὅμως δὲ ὅραεἰ κατ ὀλίγον αὐτοῦ διήνεγκα ὃς νέος ὢνἔτι παρελθὼν ἐπὶ τὰ πράγματα καὶ τὴν ἀρ-χὴν τεταραγμένην κατέσχον καὶ τοὺς φο-νέας τοῦ πατρὸς μετῆλθον κᾆτα φοβήσαςτὴν Ἑλλάδα τῇ Θηβαίων ἀπωλείᾳ στρατη-γὸς ὑπ αὐτῶν χειροτονηθεὶς οὐκ ἠξίωσατὴν Μακεδόνων ἀρχὴν περιέπων ἀγαπᾶνἄρχειν ὁπόσων ὁ πατὴρ κατέλιπεν ἀλλὰπᾶσαν ἐπινοήσας τὴν γῆν καὶ δεινὸν ἡγη-σάμενος εἰ μὴ ἁπάντων κρατήσαιμι ὀλί-γους ἄγων εἰσέβαλον εἰς τὴν Ἀσίαν καὶἐπί τε Γρανικῷ ἐκράτησα μεγάλῃ μάχῃκαὶ τὴν Λυδίαν λαβὼν καὶ Ἰωνίαν καὶΦρυγίαν καὶ ὅλως τὰ ἐν ποσὶν ἀεὶ χειρού-μενος ἦλθον ἐπὶ Ἰσσόν ἔνθα Δαρεῖοςὑπέμεινεν μυριάδας πολλὰς στρατοῦ ἄγωνκαὶ τὸ ἀπὸ τούτου ὦ Μίνως ὑμεῖς ἴστεὅσους ὑμῖν νεκροὺς ἐπὶ μιᾶς ἡμέρας κα-τέπεμψα φησὶ γοῦν ὁ πορθμεὺς μὴ διαρ-

150

κέσαι αὐτοῖς τότε τὸ σκάφος ἀλλὰ σχεδίαςδιαπηξαμένους τοὺς πολλοὺς αὐτῶν δια-πλεῦσαι καὶ ταῦτα δὲ ἔπραττον αὐτὸςπροκινδυνεύων καὶ τιτρώσκεσθαι ἀξιῶνκαὶ ἵνα σοὶ μὴ τὰ ἐν Τύρῳ μηδὲ τὰ ἐν Ἀρ-βήλοις διηγήσωμαι ἀλλὰ καὶ μέχρι Ἰνδῶνἦλθον καὶ τὸν Ὠκεανὸν ὅρον ἐποιησάμηντῆς ἀρχῆς καὶ τοὺς ἐλέφαντας αὐτῶν εἶχονκαὶ Πῶρον ἐχειρωσάμην καὶ Σκύθας δὲοὐκ εὐκαταφρονήτους ἄνδρας ὑπερβὰς τὸνΤάναϊν ἐνίκησα μεγάλῃ ἱππομαχίᾳ καὶτοὺς φίλους εὖ ἐποίησα καὶ τοὺς ἐχθροὺςἠμυνάμην εἰ δὲ καὶ θεὸς ἐδόκουν τοῖς ἀν-θρώποις συγγνωστοὶ ἐκεῖνοι πρὸς τὸμέγεθος τῶν πραγμάτων καὶ τοιοῦτόν τιπιστεύσαντες περὶ ἐμοῦ τὸ δ οὖν τελευ-ταῖον ἐγὼ μὲν βασιλεύων ἀπέθανον οὗτοςδὲ ἐν φυγῇ ὢν παρὰ Προυσίᾳ τῷ Βιθυνῷκαθάπερ ἄξιον ἦν πανουργότατον καὶὠμότατον ὄντα ὡς γὰρ δὴ ἐκράτησεν τῶνἸταλῶν ἐῶ λέγειν ὅτι οὐκ ἰσχύι ἀλλὰ πο-

151

νῆες ἐπληρώθησαν ἐξ ἁπάσης τῆς Ἑλ-λάδος καὶ τοσοῦτοι ἔπεσον Ἕλληνές τε καὶβάρβαροι καὶ τοσαῦται πόλεις ἀνάστατοιγεγόνασινΕΡΜΗΣ Ἀλλ οὐκ εἶδες ὦ Μένιππεζῶσαν τὴν γυναῖκα ἔφης γὰρ ἂν καὶ σὺἀνεμέσητον εἶναι ldquoτοιῇδ ἀμφὶ γυναικὶ πο-λὺν χρόνον ἄλγεα πάσχεινrdquo ἐπεὶ καὶ τὰἄνθη ξηρὰ ὄντα εἴ τις βλέποι ἀποβεβλη-κότα τὴν βαφήν ἄμορφα δῆλον ὅτι αὐτῷδόξει ὅτε μέντοι ἀνθεῖ καὶ ἔχει τὴν χρόανκάλλιστά ἐστιν ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν τοῦτο ὦ Ἑρμῆθαυμάζω εἰ μὴ συνίεσαν οἱ Ἀχαιοὶ περὶπράγματος οὕτως ὀλιγοχρονίου καὶ ῥᾳδίωςἀπανθοῦντος πονοῦντεςΕΡΜΗΣ Οὐ σχολή μοι ὦ Μένιππεσυμφιλοσοφεῖν σοι ὥστε σὺ μὲν ἐπιλε-ξάμενος τόπον ἔνθα ἂν ἐθέλῃς κεῖσο κα-ταβαλὼν σεαυτόν ἐγὼ δὲ τοὺς ἄλλους νε-κροὺς ἤδη μετελεύσομαι

72

γὰρ ἂν ταῖς τοιαύταις οἰμωγαῖς ἐπᾳδόμε-νον

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΚΕΡΒΕΡΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ Κέρβερε ndash συγγενὴςγάρ εἰμί σοι κύων καὶ αὐτὸς ὤν ndash εἰπέ μοιπρὸς τῆς Στυγός οἷος ἦν ὁ Σωκράτηςὁπότε κατῄει παρ ὑμᾶς εἰκὸς δέ σε θεὸνὄντα μὴ ὑλακτεῖν μόνον ἀλλὰ καὶ ἀνθρω-πίνως φθέγγεσθαι ὁπότ ἐθέλοιςΚΕΡΒΕΡΟΣ Πόρρωθεν μέν ὦ Μένιππεπαντάπασιν ἐδόκει ἀτρέπτῳ τῷ προσώπῳπροσιέναι καὶ οὐ πάνυ δεδιέναι τὸν θάνα-τον δοκῶν καὶ τοῦτο ἐμφῆναι τοῖς ἔξω τοῦστομίου ἑστῶσιν ἐθέλων ἐπεὶ δὲ κατέκυ-ψεν εἴσω τοῦ χάσματος καὶ εἶδε τὸν ζόφονκἀγὼ ἔτι διαμέλλοντα αὐτὸν δακὼν τῷ κω-νείῳ κατέσπασα τοῦ ποδός ὥσπερ τὰβρέφη ἐκώκυεν καὶ τὰ ἑαυτοῦ παιδία ὠδύ-

69

168

οὐδὲ γέγονε πώποτεΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀναμνήσω σε ὦΠλούτων Ὀρφεῖ γὰρ δι αὐτὴν ταύτην τὴναἰτίαν τὴν Εὐρυδίκην παρέδοτε καὶ τὴνὁμογενῆ μου Ἄλκηστιν παρεπέμψατεἩρακλεῖ χαριζόμενοι ΠΛΟΥΤΩΝ Θελήσεις δὲ οὕτως κρανί-ον γυμνὸν ὢν καὶ ἄμορφον τῇ καλῇ σουἐκείνῃ νύμφῃ φανῆναι πῶς δὲ κἀκείνηπροσήσεταί σε οὐδὲ διαγνῶναι δυναμένηφοβήσεται γὰρ εὖ οἶδα καὶ φεύξεταί σε καὶμάτην ἔσῃ τοσαύτην ὁδὸν ἀνεληλυθώςΠΕΡΣΕΦΟΝΗ Οὐκοῦν ὦ ἄνερ σὺ καὶτοῦτο ἴασαι καὶ τὸν Ἑρμῆν κέλευσον ἐπει-δὰν ἐν τῷ φωτὶ ἤδη ὁ Πρωτεσίλαος ᾖ κα-θικόμενον ἐν τῇ ῥάβδῳ νεανίαν εὐθὺς κα-λὸν ἀπεργάσασθαι αὐτὸν οἷος ἦν ἐκ τοῦπαστοῦΠΛΟΥΤΩΝ Ἐπεὶ Φερσεφόνῃ συνδο-κεῖ ἀναγαγὼν τοῦτον αὖθις ποίησον νυμ-φίον σὺ δὲ μέμνησο μίαν λαβὼν ἡμέραν

161

ρετο καὶ παντοῖος ἐγίνετοΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν σοφιστὴς ὁ ἄν-θρωπος ἦν καὶ οὐκ ἀληθῶς κατεφρόνει τοῦπράγματοςΚΕΡΒΕΡΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐπείπερ ἀναγκα-ῖον αὐτὸ ἑώρα κατεθρασύνετο ὡς δῆθενοὐκ ἄκων πεισόμενος ὃ πάντως ἔδει παθε-ῖν ὡς θαυμάσονται οἱ θεαταί καὶ ὅλωςπερὶ πάντων γε τῶν τοιούτων εἰπεῖν ἂνἔχοιμι ἕως τοῦ στομίου τολμηροὶ καὶ ἀν-δρεῖοι τὰ δὲ ἔνδοθεν ἔλεγχος ἀκριβήςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἐγὼ δὲ πῶς σοι κατελη-λυθέναι ἔδοξαΚΕΡΒΕΡΟΣ Μόνος ὦ Μένιππε ἀξίωςτοῦ γένους καὶ Διογένης πρὸ σοῦ ὅτι μὴἀναγκαζόμενοι ἐσῄειτε μηδ ὠθούμενοιἀλλ ἐθελούσιοι γελῶντες οἰμώζειν πα-ραγγείλαντες ἅπασιν

70

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΕΡΜΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ποῦ δαὶ οἱ καλοί εἰσιν ἢαἱ καλαί Ἑρμῆ ξενάγησόν με νέηλυνὄντα ΕΡΜΗΣ Οὐ σχολὴ μέν ὦ Μένιππεπλὴν κατ ἐκεῖνο ἀπόβλεψον ἐπὶ τὰ δεξιάἔνθα ὁ Ὑάκινθός τέ ἐστιν καὶ Νάρκισσοςκαὶ Νιρεὺς καὶ Ἀχιλλεὺς καὶ Τυρὼ καὶἙλένη καὶ Λήδα καὶ ὅλως τὰ ἀρχαῖαπάντα κάλληΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀστᾶ μόνα ὁρῶ καὶ κρα-νία τῶν σαρκῶν γυμνά ὅμοια τὰ πολλάΕΡΜΗΣ Καὶ μὴν ἐκεῖνά ἐστιν ἃ πάντεςοἱ ποιηταὶ θαυμάζουσι τὰ ὀστᾶ ὧν σὺ ἔοι-κας καταφρονεῖνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως τὴν Ἑλένην μοιδεῖξον οὐ γὰρ ἂν διαγνοίην ἔγωγεΕΡΜΗΣ Τουτὶ τὸ κρανίον ἡ ἙλένηἐστίνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα διὰ τοῦτο αἱ χίλιαι

71

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΥΣΩΛΟΥ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ὦ Κάρ ἐπὶ τίνι μέγα φρο-νεῖς καὶ πάντων ἡμῶν προτιμᾶσθαι ἀξιοῖςΜΑΥΣΩΛΟΣ Καὶ ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ μένὦ Σινωπεῦ ὃς ἐβασίλευσα Καρίας μὲνἁπάσης ἦρξα δὲ καὶ Λυδῶν ἐνίων καὶ νή-σους δέ τινας ὑπηγαγόμην καὶ ἄχρι Μιλή-του ἐπέβην τὰ πολλὰ τῆς Ἰωνίας κατα-στρεφόμενος καὶ καλὸς ἦν καὶ μέγας καὶἐν πολέμοις καρτερός τὸ δὲ μέγιστον ὅτιἐν Ἁλικαρνασσῷ μνῆμα παμμέγεθες ἔχωἐπικείμενον ἡλίκον οὐκ ἄλλος νεκρός ἀλλοὐδὲ οὕτως ἐς κάλλος ἐξησκημένον ἵππωνκαὶ ἀνδρῶν ἐς τὸ ἀκριβέστατον εἰκα-σμένων λίθου τοῦ καλλίστου οἷον οὐδὲνεὼν εὕροι τις ἂν ῥᾳδίως οὐ δοκῶ σοι δι-καίως ἐπὶ τούτοις μέγα φρονεῖνΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ φῄς καὶτῷ κάλλει καὶ τῷ βάρει τοῦ τάφουΜΑΥΣΩΛΟΣ Νὴ Δί ἐπὶ τούτοις

162

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΙΠΟΝΤΑ ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΕΙ ΕΝ ΛΟΓΟΙΣ3ΠΛΟΙΟΝ Η ΕΥΧΑΙ13ΝΕΚΡΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ59

167

ἀγάγῃ σχολὴν ἀπὸ τῶν θορύβων τῶν ἐνποσίν εἰς Αἴγυπτον ἀπαγαγὼν θάψεινἐκεῖ ὡς γενοίμην εἷς τῶν Αἰγυπτίων θεῶνΔΙΟΓΕΝΗΣ Μὴ γελάσω οὖν ὦἈλέξανδρε ὁρῶν καὶ ἐν ᾅδου ἔτι σε μωραί-νοντα καὶ ἐλπίζοντα Ἄνουβιν ἢ Ὄσιρινγενήσεσθαι πλὴν ἀλλὰ ταῦτα μέν ὦθειότατε μὴ ἐλπίσῃς οὐ γὰρ θέμις ἀνελθε-ῖν τινα τῶν ἅπαξ διαπλευσάντων τὴν λί-μνην καὶ εἰς τὸ εἴσω τοῦ στομίου παρελ-θόντων οὐ γὰρ ἀμελὴς ὁ Αἰακὸς οὐδὲ ὁΚέρβερος εὐκαταφρόνητος ἐκεῖνο δέ γεἡδέως ἂν μάθοιμι παρὰ σοῦ πῶς φέρειςὁπόταν ἐννοήσῃς ὅσην εὐδαιμονίαν ὑπὲργῆς ἀπολιπὼν ἀφῖξαι σωματοφύλακας καὶὑπασπιστὰς καὶ σατράπας καὶ χρυσὸν το-σοῦτον καὶ ἔθνη προσκυνοῦντα καὶ Βαβυ-λῶνα καὶ Βάκτρα καὶ τὰ μεγάλα θηρία καὶτιμὴν καὶ δόξαν καὶ τὸ ἐπίσημον εἶναι ἐξε-λαύνοντα διαδεδεμένον ταινίᾳ λευκῇ τὴνκεφαλὴν πορφυρίδα ἐμπεπορπημένον οὐ

100

ΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲ τὸν ἐλλέβορον ὦΜένιππε ἀναίνομαι πιεῖν γένοιτό μοιμόνονΜΕΝΙΠΠΟΣ Θάρρει ὦ Τάνταλε ὡςοὔτε σὺ οὔτε ἄλλος πίεται τῶν νεκρῶνἀδύνατον γάρ καίτοι οὐ πάντες ὥσπερ σὺἐκ καταδίκης διψῶσι τοῦ ὕδατος αὐτοὺςοὐχ ὑπομένοντος

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΧΕΙΡΩΝΟΣ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤκουσα ὦ Χείρων ὡςθεὸς ὢν ἐπεθύμησας ἀποθανεῖνΧΕΙΡΩΝ Ἀληθῆ ταῦτα ἤκουσας ὦΜένιππε καὶ τέθνηκα ὡς ὁρᾷς ἀθάνατοςεἶναι δυνάμενοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίς δαί σε ἔρως τοῦ θα-νάτου ἔσχεν ἀνεράστου τοῖς πολλοῖς χρή-ματοςΧΕΙΡΩΝ Ἐρῶ πρὸς σὲ οὐκ ἀσύνετον

81

ΝΙΡΕΥΣ Καὶ μὴν ἐροῦ Ὅμηρον ὁποῖοςἦν ὁπότε συνεστράτευον τοῖς ἈχαιοῖςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀνείρατά μοι λέγειςἐγὼ δὲ ἃ βλέπω καὶ νῦν ἔχεις ἐκεῖνα δέ οἱτότε ἴσασινΝΙΡΕΥΣ Οὔκουν ἐγὼ ἐνταῦθα εὐμορ-φότερός εἰμι ὦ Μένιππε ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔτε σὺ οὔτε ἄλλοςεὔμορφος ἰσοτιμία γὰρ ἐν ᾅδου καὶ ὅμοιοιἅπαντεςΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἐμοὶ μὲν καὶ τοῦτο ἱκανόν

166

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλ ὦ καλὲ Μαύσωλεοὔτε ἡ ἰσχὺς ἔτι σοι ἐκείνη οὔτε ἡ μορφὴπάρεστιν εἰ γοῦν τινα ἑλοίμεθα δικαστὴνεὐμορφίας πέρι οὐκ ἔχω εἰπεῖν τίνος ἕνε-κα τὸ σὸν κρανίον προτιμηθείη ἂν τοῦἐμοῦ φαλακρὰ γὰρ ἄμφω καὶ γυμνά καὶτοὺς ὀδόντας ὁμοίως προφαίνομεν καὶ τοὺςὀφθαλμοὺς ἀφῃρήμεθα καὶ τὰς ῥῖνας ἀπο-σεσιμώμεθα ὁ δὲ τάφος καὶ οἱ πολυτελεῖςἐκεῖνοι λίθοι Ἁλικαρνασσεῦσι μὲν ἴσωςεἶεν ἐπιδείκνυσθαι καὶ φιλοτιμεῖσθαι πρὸςτοὺς ξένους ὡς δή τι μέγα οἰκοδόμημααὐτοῖς ἐστιν σὺ δέ ὦ βέλτιστε οὐχ ὁρῶ ὅτι ἀπολαύεις αὐτοῦ πλὴν εἰ μὴ τοῦτο φῄςὅτι μᾶλλον ἡμῶν ἀχθοφορεῖς ὑπὸ τηλικού-τοις λίθοις πιεζόμενοςΜΑΥΣΩΛΟΣ Ἀνόνητα οὖν μοι ἐκεῖναπάντα καὶ ἰσότιμος ἔσται Μαύσωλος καὶΔιογένης ΔΙΟΓΕΝΗΣ Οὐκ ἰσότιμος ὦ γεν-ναιότατε οὐ γὰρ Μαύσωλος μὲν γὰρ

163

ὄντα οὐκ ἦν ἔτι ἡδὺ ἀπολαύειν τῆς ἀθανα-σίαςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐχ ἡδὺ ἦν ζῶντα ὁρᾶντὸ φῶςΧΕΙΡΩΝ Οὔκ ὦ Μένιππε τὸ γὰρ ἡδὺἔγωγε ποικίλον τι καὶ οὐχ ἁπλοῦν ἡγοῦμαιεἶναι ἐγὼ δὲ ἔζων ἀεὶ καὶ ἀπέλαυον τῶνὁμοίων ἡλίου φωτός τροφῆς αἱ ὧραι δὲαἱ αὐταὶ καὶ τὰ γινόμενα ἅπαντα ἑξῆς ἕκα-στον ὥσπερ ἀκολουθοῦντα θάτερον θα-τέρῳ ἐνεπλήσθην οὖν αὐτῶν οὐ γὰρ ἐν τῷαὐτῷ ἀεὶ ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ ltμὴgt μετασχεῖνὅλως τὸ τερπνὸν ἦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις ὦ Χείρων τὰἐν ᾅδου δὲ πῶς φέρεις ἀφ οὗ προελόμενοςαὐτὰ ἥκειςΧΕΙΡΩΝ Οὐκ ἀηδῶς ὦ Μένιππε ἡγὰρ ἰσοτιμία πάνυ δημοτικὴ καὶ τὸ πρᾶγ-μα οὐδὲν ἔχει τὸ διάφορον ἐν φωτὶ εἶναι ἢἐν σκότῳ ἄλλως τε οὔτε διψῆν ὥσπερ ἄνωοὔτε πεινῆν δεῖ ἀλλ ἀνεπιδεεῖς τούτων

82

ἄχρηστόν σοι ὦ Ἀλέξανδρε πρὸς τὰπράγματα ἐγένετο πολλοὶ γὰρ ὑπέπτησ-σον θεὸν εἶναί σε νομίζοντες ἀτὰρ εἰπέμοι τίνι τὴν τοσαύτην ἀρχὴν καταλέλοι-παςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκ οἶδα ὦ Διόγενεςοὐ γὰρ ἔφθασα ἐπισκῆψαί τι περὶ αὐτῆς ἢτοῦτο μόνον ὅτι ἀποθνήσκων Περδίκκᾳτὸν δακτύλιον ἐπέδωκα πλὴν ἀλλὰ τί γε-λᾷς ὦ ΔιόγενεςΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί γὰρ ἄλλο ἢ ἀνεμνήσθηνοἷα ἐποίει ἡ Ἑλλάς ἄρτι σε παρειληφότατὴν ἀρχὴν κολακεύοντες καὶ προστάτηναἱρούμενοι καὶ στρατηγὸν ἐπὶ τοὺς βαρ-βάρους ἔνιοι δὲ καὶ τοῖς δώδεκα θεοῖς προ-στιθέντες καὶ οἰκοδομοῦντές σοι νεὼς καὶθύοντες ὡς δράκοντος υἱῷ ἀλλ εἰπέ μοιποῦ σε οἱ Μακεδόνες ἔθαψαν ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἔτι ἐν Βαβυλῶνι κε-ῖμαι τριακοστὴν ἡμέραν ταύτην ὑπισχνε-ῖται δὲ Πτολεμαῖος ὁ ὑπασπιστής ἤν ποτε

99

οἰμώξεται μεμνημένος τῶν ὑπὲρ γῆς ἐνοἷς εὐδαιμονεῖν ᾤετο Διογένης δὲ καταγε-λάσεται αὐτοῦ καὶ τάφον ὁ μὲν ἐν Ἁλικαρ-νασσῷ ἐρεῖ ἑαυτοῦ ὑπὸ Ἀρτεμισίας τῆς γυ-ναικὸς καὶ ἀδελφῆς κατεσκευασμένον ὁΔιογένης δὲ τοῦ μὲν σώματος εἰ καί τινατάφον ἔχει οὐκ οἶδεν οὐδὲ γὰρ ἔμελεναὐτῷ τούτου λόγον δὲ τοῖς ἀρίστοις περὶτούτου καταλέλοιπεν ἀνδρὸς βίον βεβιω-κὼς ὑψηλότερον ὦ Καρῶν ἀνδραποδω-δέστατε τοῦ σοῦ μνήματος καὶ ἐν βεβαιο-τέρῳ χωρίῳ κατεσκευασμένον

ΝΙΡΕΩΣ ΚΑΙ ΘΕΡΣΙΤΟΥ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΝΙΡΕΥΣ Ἰδοὺ δή Μένιππος οὑτοσὶ δι-κάσει πότερος εὐμορφότερός ἐστιν εἰπέὦ Μένιππε οὐ καλλίων σοι δοκῶΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δὲ καὶ ἔστε πρότε-ρον οἶμαι χρὴ γὰρ τοῦτο εἰδέναι

164

ΝΙΡΕΥΣ Νιρεὺς καὶ ΘερσίτηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πότερος οὖν ὁ Νιρεὺς καὶπότερος ὁ Θερσίτης οὐδέπω γὰρ τοῦτοδῆλον ΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἓν μὲν ἤδη τοῦτο ἔχω ὅτιὅμοιός εἰμί σοι καὶ οὐδὲν τηλικοῦτον δια-φέρεις ἡλίκον σε Ὅμηρος ἐκεῖνος ὁ τυ-φλὸς ἐπῄνεσεν ἁπάντων εὐμορφότερονπροσειπών ἀλλ ὁ φοξὸς ἐγὼ καὶ ψεδνὸςοὐδὲν χείρων ἐφάνην τῷ δικαστῇ ὅρα δὲσύ ὦ Μένιππε ὅντινα καὶ εὐμορφότερονἡγῇΝΙΡΕΥΣ Ἐμέ γε τὸν Ἀγλαΐας καὶΧάροπος ldquoὃς κάλλιστος ἀνὴρ ὑπὸ ἼλιονἦλθονrdquoΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλ οὐχὶ καὶ ὑπὸ γῆνὡς οἶμαι κάλλιστος ἦλθες ἀλλὰ τὰ μὲνὀστᾶ ὅμοια τὸ δὲ κρανίον ταύτῃ μόνον ἄραδιακρίνοιτο ἀπὸ τοῦ Θερσίτου κρανίου ὅτιεὔθρυπτον τὸ σόν ἀλαπαδνὸν γὰρ αὐτὸ καὶοὐκ ἀνδρῶδες ἔχεις

165

ἐθέλοιμι στασιάζειν ὑμᾶςΜΕΝΙΠΠΟΣ Καὶ μήν ὦ κάκιστοι Λυ-δῶν καὶ Φρυγῶν καὶ Ἀσσυρίων οὕτω γι-νώσκετε ὡς οὐδὲ παυσομένου μου ἔνθαγὰρ ἂν ἴητε ἀκολουθήσω ἀνιῶν καὶ κα-τᾴδων καὶ καταγελῶνΚΡΟΙΣΟΣ Ταῦτα οὐχ ὕβριςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐκεῖνα ὕβριςἦν ἃ ὑμεῖς ἐποιεῖτε προσκυνεῖσθαι ἀξιο-ῦντες καὶ ἐλευθέροις ἀνδράσιν ἐντρυφῶντεςκαὶ τοῦ θανάτου παράπαν οὐ μνημονεύο-ντες τοιγαροῦν οἰμώξεσθε πάντων ἐκείνωνἀφῃρημένοιΚΡΟΙΣΟΣ Πολλῶν γε ὦ θεοί καὶ με-γάλων κτημάτωνΜΙΔΑΣ Ὅσου μὲν ἐγὼ χρυσοῦΣΑΡΔΑΝΑΠΑΛΛΟΣ Ὅσης δὲ ἐγὼτρυφῆςΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ γε οὕτω ποιεῖτε ὀδύ-ρεσθε μὲν ὑμεῖς ἐγὼ δὲ τὸ γνῶθι σαυτὸνπολλάκις συνείρων ἐπᾴσομαι ὑμῖν πρέποι

68

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΑΙΑΚΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Πρὸς τοῦ Πλούτωνος ὦΑἰακέ περιήγησαί μοι τὰ ἐν ᾅδου πάνταΑΙΑΚΟΣ Οὐ ῥᾴδιον ὦ Μένιππε ἅπα-ντα ὅσα μέντοι κεφαλαιώδη μάνθανεοὗτος μὲν ὅτι Κέρβερός ἐστιν οἶσθα καὶτὸν πορθμέα τοῦτον ὅς σε διεπέρασεν καὶτὴν λίμνην καὶ τὸν Πυριφλεγέθοντα ἤδηἑώρακας εἰσιώνΜΕΝΙΠΠΟΣ Οἶδα ταῦτα καὶ σέ ὅτιπυλωρεῖς καὶ τὸν βασιλέα εἶδον καὶ τὰςἘρινῦς τοὺς δὲ ἀνθρώπους μοι τοὺς πάλαιδεῖξον καὶ μάλιστα τοὺς ἐπισήμους αὐτῶν

ΑΙΑΚΟΣ Οὗτος μὲν Ἀγαμέμνων οὗτοςδὲ Ἀχιλλεύς οὗτος δὲ Ἰδομενεὺς πλησίονοὗτος δὲ Ὀδυσσεύς εἶτα Αἴας καὶ Διομή-δης καὶ οἱ ἄριστοι τῶν ἙλλήνωνΜΕΝΙΠΠΟΣ Βαβαί ὦ Ὅμηρε οἷά σοιτῶν ῥαψῳδιῶν τὰ κεφάλαια χαμαὶ ἔρρι-

73

ἡ φήμη διδάξαι σε οἷος μὲν ἐγὼ βασιλεύςοἷος δὲ οὗτος λῃστὴς ἐγένετο ὅμως δὲ ὅραεἰ κατ ὀλίγον αὐτοῦ διήνεγκα ὃς νέος ὢνἔτι παρελθὼν ἐπὶ τὰ πράγματα καὶ τὴν ἀρ-χὴν τεταραγμένην κατέσχον καὶ τοὺς φο-νέας τοῦ πατρὸς μετῆλθον κᾆτα φοβήσαςτὴν Ἑλλάδα τῇ Θηβαίων ἀπωλείᾳ στρατη-γὸς ὑπ αὐτῶν χειροτονηθεὶς οὐκ ἠξίωσατὴν Μακεδόνων ἀρχὴν περιέπων ἀγαπᾶνἄρχειν ὁπόσων ὁ πατὴρ κατέλιπεν ἀλλὰπᾶσαν ἐπινοήσας τὴν γῆν καὶ δεινὸν ἡγη-σάμενος εἰ μὴ ἁπάντων κρατήσαιμι ὀλί-γους ἄγων εἰσέβαλον εἰς τὴν Ἀσίαν καὶἐπί τε Γρανικῷ ἐκράτησα μεγάλῃ μάχῃκαὶ τὴν Λυδίαν λαβὼν καὶ Ἰωνίαν καὶΦρυγίαν καὶ ὅλως τὰ ἐν ποσὶν ἀεὶ χειρού-μενος ἦλθον ἐπὶ Ἰσσόν ἔνθα Δαρεῖοςὑπέμεινεν μυριάδας πολλὰς στρατοῦ ἄγωνκαὶ τὸ ἀπὸ τούτου ὦ Μίνως ὑμεῖς ἴστεὅσους ὑμῖν νεκροὺς ἐπὶ μιᾶς ἡμέρας κα-τέπεμψα φησὶ γοῦν ὁ πορθμεὺς μὴ διαρ-

150

κέσαι αὐτοῖς τότε τὸ σκάφος ἀλλὰ σχεδίαςδιαπηξαμένους τοὺς πολλοὺς αὐτῶν δια-πλεῦσαι καὶ ταῦτα δὲ ἔπραττον αὐτὸςπροκινδυνεύων καὶ τιτρώσκεσθαι ἀξιῶνκαὶ ἵνα σοὶ μὴ τὰ ἐν Τύρῳ μηδὲ τὰ ἐν Ἀρ-βήλοις διηγήσωμαι ἀλλὰ καὶ μέχρι Ἰνδῶνἦλθον καὶ τὸν Ὠκεανὸν ὅρον ἐποιησάμηντῆς ἀρχῆς καὶ τοὺς ἐλέφαντας αὐτῶν εἶχονκαὶ Πῶρον ἐχειρωσάμην καὶ Σκύθας δὲοὐκ εὐκαταφρονήτους ἄνδρας ὑπερβὰς τὸνΤάναϊν ἐνίκησα μεγάλῃ ἱππομαχίᾳ καὶτοὺς φίλους εὖ ἐποίησα καὶ τοὺς ἐχθροὺςἠμυνάμην εἰ δὲ καὶ θεὸς ἐδόκουν τοῖς ἀν-θρώποις συγγνωστοὶ ἐκεῖνοι πρὸς τὸμέγεθος τῶν πραγμάτων καὶ τοιοῦτόν τιπιστεύσαντες περὶ ἐμοῦ τὸ δ οὖν τελευ-ταῖον ἐγὼ μὲν βασιλεύων ἀπέθανον οὗτοςδὲ ἐν φυγῇ ὢν παρὰ Προυσίᾳ τῷ Βιθυνῷκαθάπερ ἄξιον ἦν πανουργότατον καὶὠμότατον ὄντα ὡς γὰρ δὴ ἐκράτησεν τῶνἸταλῶν ἐῶ λέγειν ὅτι οὐκ ἰσχύι ἀλλὰ πο-

151

νῆες ἐπληρώθησαν ἐξ ἁπάσης τῆς Ἑλ-λάδος καὶ τοσοῦτοι ἔπεσον Ἕλληνές τε καὶβάρβαροι καὶ τοσαῦται πόλεις ἀνάστατοιγεγόνασινΕΡΜΗΣ Ἀλλ οὐκ εἶδες ὦ Μένιππεζῶσαν τὴν γυναῖκα ἔφης γὰρ ἂν καὶ σὺἀνεμέσητον εἶναι ldquoτοιῇδ ἀμφὶ γυναικὶ πο-λὺν χρόνον ἄλγεα πάσχεινrdquo ἐπεὶ καὶ τὰἄνθη ξηρὰ ὄντα εἴ τις βλέποι ἀποβεβλη-κότα τὴν βαφήν ἄμορφα δῆλον ὅτι αὐτῷδόξει ὅτε μέντοι ἀνθεῖ καὶ ἔχει τὴν χρόανκάλλιστά ἐστιν ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν τοῦτο ὦ Ἑρμῆθαυμάζω εἰ μὴ συνίεσαν οἱ Ἀχαιοὶ περὶπράγματος οὕτως ὀλιγοχρονίου καὶ ῥᾳδίωςἀπανθοῦντος πονοῦντεςΕΡΜΗΣ Οὐ σχολή μοι ὦ Μένιππεσυμφιλοσοφεῖν σοι ὥστε σὺ μὲν ἐπιλε-ξάμενος τόπον ἔνθα ἂν ἐθέλῃς κεῖσο κα-ταβαλὼν σεαυτόν ἐγὼ δὲ τοὺς ἄλλους νε-κροὺς ἤδη μετελεύσομαι

72

γὰρ ἂν ταῖς τοιαύταις οἰμωγαῖς ἐπᾳδόμε-νον

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΚΕΡΒΕΡΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ Κέρβερε ndash συγγενὴςγάρ εἰμί σοι κύων καὶ αὐτὸς ὤν ndash εἰπέ μοιπρὸς τῆς Στυγός οἷος ἦν ὁ Σωκράτηςὁπότε κατῄει παρ ὑμᾶς εἰκὸς δέ σε θεὸνὄντα μὴ ὑλακτεῖν μόνον ἀλλὰ καὶ ἀνθρω-πίνως φθέγγεσθαι ὁπότ ἐθέλοιςΚΕΡΒΕΡΟΣ Πόρρωθεν μέν ὦ Μένιππεπαντάπασιν ἐδόκει ἀτρέπτῳ τῷ προσώπῳπροσιέναι καὶ οὐ πάνυ δεδιέναι τὸν θάνα-τον δοκῶν καὶ τοῦτο ἐμφῆναι τοῖς ἔξω τοῦστομίου ἑστῶσιν ἐθέλων ἐπεὶ δὲ κατέκυ-ψεν εἴσω τοῦ χάσματος καὶ εἶδε τὸν ζόφονκἀγὼ ἔτι διαμέλλοντα αὐτὸν δακὼν τῷ κω-νείῳ κατέσπασα τοῦ ποδός ὥσπερ τὰβρέφη ἐκώκυεν καὶ τὰ ἑαυτοῦ παιδία ὠδύ-

69

168

οὐδὲ γέγονε πώποτεΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀναμνήσω σε ὦΠλούτων Ὀρφεῖ γὰρ δι αὐτὴν ταύτην τὴναἰτίαν τὴν Εὐρυδίκην παρέδοτε καὶ τὴνὁμογενῆ μου Ἄλκηστιν παρεπέμψατεἩρακλεῖ χαριζόμενοι ΠΛΟΥΤΩΝ Θελήσεις δὲ οὕτως κρανί-ον γυμνὸν ὢν καὶ ἄμορφον τῇ καλῇ σουἐκείνῃ νύμφῃ φανῆναι πῶς δὲ κἀκείνηπροσήσεταί σε οὐδὲ διαγνῶναι δυναμένηφοβήσεται γὰρ εὖ οἶδα καὶ φεύξεταί σε καὶμάτην ἔσῃ τοσαύτην ὁδὸν ἀνεληλυθώςΠΕΡΣΕΦΟΝΗ Οὐκοῦν ὦ ἄνερ σὺ καὶτοῦτο ἴασαι καὶ τὸν Ἑρμῆν κέλευσον ἐπει-δὰν ἐν τῷ φωτὶ ἤδη ὁ Πρωτεσίλαος ᾖ κα-θικόμενον ἐν τῇ ῥάβδῳ νεανίαν εὐθὺς κα-λὸν ἀπεργάσασθαι αὐτὸν οἷος ἦν ἐκ τοῦπαστοῦΠΛΟΥΤΩΝ Ἐπεὶ Φερσεφόνῃ συνδο-κεῖ ἀναγαγὼν τοῦτον αὖθις ποίησον νυμ-φίον σὺ δὲ μέμνησο μίαν λαβὼν ἡμέραν

161

ρετο καὶ παντοῖος ἐγίνετοΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν σοφιστὴς ὁ ἄν-θρωπος ἦν καὶ οὐκ ἀληθῶς κατεφρόνει τοῦπράγματοςΚΕΡΒΕΡΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐπείπερ ἀναγκα-ῖον αὐτὸ ἑώρα κατεθρασύνετο ὡς δῆθενοὐκ ἄκων πεισόμενος ὃ πάντως ἔδει παθε-ῖν ὡς θαυμάσονται οἱ θεαταί καὶ ὅλωςπερὶ πάντων γε τῶν τοιούτων εἰπεῖν ἂνἔχοιμι ἕως τοῦ στομίου τολμηροὶ καὶ ἀν-δρεῖοι τὰ δὲ ἔνδοθεν ἔλεγχος ἀκριβήςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἐγὼ δὲ πῶς σοι κατελη-λυθέναι ἔδοξαΚΕΡΒΕΡΟΣ Μόνος ὦ Μένιππε ἀξίωςτοῦ γένους καὶ Διογένης πρὸ σοῦ ὅτι μὴἀναγκαζόμενοι ἐσῄειτε μηδ ὠθούμενοιἀλλ ἐθελούσιοι γελῶντες οἰμώζειν πα-ραγγείλαντες ἅπασιν

70

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΕΡΜΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ποῦ δαὶ οἱ καλοί εἰσιν ἢαἱ καλαί Ἑρμῆ ξενάγησόν με νέηλυνὄντα ΕΡΜΗΣ Οὐ σχολὴ μέν ὦ Μένιππεπλὴν κατ ἐκεῖνο ἀπόβλεψον ἐπὶ τὰ δεξιάἔνθα ὁ Ὑάκινθός τέ ἐστιν καὶ Νάρκισσοςκαὶ Νιρεὺς καὶ Ἀχιλλεὺς καὶ Τυρὼ καὶἙλένη καὶ Λήδα καὶ ὅλως τὰ ἀρχαῖαπάντα κάλληΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀστᾶ μόνα ὁρῶ καὶ κρα-νία τῶν σαρκῶν γυμνά ὅμοια τὰ πολλάΕΡΜΗΣ Καὶ μὴν ἐκεῖνά ἐστιν ἃ πάντεςοἱ ποιηταὶ θαυμάζουσι τὰ ὀστᾶ ὧν σὺ ἔοι-κας καταφρονεῖνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως τὴν Ἑλένην μοιδεῖξον οὐ γὰρ ἂν διαγνοίην ἔγωγεΕΡΜΗΣ Τουτὶ τὸ κρανίον ἡ ἙλένηἐστίνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα διὰ τοῦτο αἱ χίλιαι

71

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΥΣΩΛΟΥ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ὦ Κάρ ἐπὶ τίνι μέγα φρο-νεῖς καὶ πάντων ἡμῶν προτιμᾶσθαι ἀξιοῖςΜΑΥΣΩΛΟΣ Καὶ ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ μένὦ Σινωπεῦ ὃς ἐβασίλευσα Καρίας μὲνἁπάσης ἦρξα δὲ καὶ Λυδῶν ἐνίων καὶ νή-σους δέ τινας ὑπηγαγόμην καὶ ἄχρι Μιλή-του ἐπέβην τὰ πολλὰ τῆς Ἰωνίας κατα-στρεφόμενος καὶ καλὸς ἦν καὶ μέγας καὶἐν πολέμοις καρτερός τὸ δὲ μέγιστον ὅτιἐν Ἁλικαρνασσῷ μνῆμα παμμέγεθες ἔχωἐπικείμενον ἡλίκον οὐκ ἄλλος νεκρός ἀλλοὐδὲ οὕτως ἐς κάλλος ἐξησκημένον ἵππωνκαὶ ἀνδρῶν ἐς τὸ ἀκριβέστατον εἰκα-σμένων λίθου τοῦ καλλίστου οἷον οὐδὲνεὼν εὕροι τις ἂν ῥᾳδίως οὐ δοκῶ σοι δι-καίως ἐπὶ τούτοις μέγα φρονεῖνΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ φῄς καὶτῷ κάλλει καὶ τῷ βάρει τοῦ τάφουΜΑΥΣΩΛΟΣ Νὴ Δί ἐπὶ τούτοις

162

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΙΠΟΝΤΑ ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΕΙ ΕΝ ΛΟΓΟΙΣ3ΠΛΟΙΟΝ Η ΕΥΧΑΙ13ΝΕΚΡΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ59

167

ἀγάγῃ σχολὴν ἀπὸ τῶν θορύβων τῶν ἐνποσίν εἰς Αἴγυπτον ἀπαγαγὼν θάψεινἐκεῖ ὡς γενοίμην εἷς τῶν Αἰγυπτίων θεῶνΔΙΟΓΕΝΗΣ Μὴ γελάσω οὖν ὦἈλέξανδρε ὁρῶν καὶ ἐν ᾅδου ἔτι σε μωραί-νοντα καὶ ἐλπίζοντα Ἄνουβιν ἢ Ὄσιρινγενήσεσθαι πλὴν ἀλλὰ ταῦτα μέν ὦθειότατε μὴ ἐλπίσῃς οὐ γὰρ θέμις ἀνελθε-ῖν τινα τῶν ἅπαξ διαπλευσάντων τὴν λί-μνην καὶ εἰς τὸ εἴσω τοῦ στομίου παρελ-θόντων οὐ γὰρ ἀμελὴς ὁ Αἰακὸς οὐδὲ ὁΚέρβερος εὐκαταφρόνητος ἐκεῖνο δέ γεἡδέως ἂν μάθοιμι παρὰ σοῦ πῶς φέρειςὁπόταν ἐννοήσῃς ὅσην εὐδαιμονίαν ὑπὲργῆς ἀπολιπὼν ἀφῖξαι σωματοφύλακας καὶὑπασπιστὰς καὶ σατράπας καὶ χρυσὸν το-σοῦτον καὶ ἔθνη προσκυνοῦντα καὶ Βαβυ-λῶνα καὶ Βάκτρα καὶ τὰ μεγάλα θηρία καὶτιμὴν καὶ δόξαν καὶ τὸ ἐπίσημον εἶναι ἐξε-λαύνοντα διαδεδεμένον ταινίᾳ λευκῇ τὴνκεφαλὴν πορφυρίδα ἐμπεπορπημένον οὐ

100

ΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲ τὸν ἐλλέβορον ὦΜένιππε ἀναίνομαι πιεῖν γένοιτό μοιμόνονΜΕΝΙΠΠΟΣ Θάρρει ὦ Τάνταλε ὡςοὔτε σὺ οὔτε ἄλλος πίεται τῶν νεκρῶνἀδύνατον γάρ καίτοι οὐ πάντες ὥσπερ σὺἐκ καταδίκης διψῶσι τοῦ ὕδατος αὐτοὺςοὐχ ὑπομένοντος

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΧΕΙΡΩΝΟΣ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤκουσα ὦ Χείρων ὡςθεὸς ὢν ἐπεθύμησας ἀποθανεῖνΧΕΙΡΩΝ Ἀληθῆ ταῦτα ἤκουσας ὦΜένιππε καὶ τέθνηκα ὡς ὁρᾷς ἀθάνατοςεἶναι δυνάμενοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίς δαί σε ἔρως τοῦ θα-νάτου ἔσχεν ἀνεράστου τοῖς πολλοῖς χρή-ματοςΧΕΙΡΩΝ Ἐρῶ πρὸς σὲ οὐκ ἀσύνετον

81

ΝΙΡΕΥΣ Καὶ μὴν ἐροῦ Ὅμηρον ὁποῖοςἦν ὁπότε συνεστράτευον τοῖς ἈχαιοῖςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀνείρατά μοι λέγειςἐγὼ δὲ ἃ βλέπω καὶ νῦν ἔχεις ἐκεῖνα δέ οἱτότε ἴσασινΝΙΡΕΥΣ Οὔκουν ἐγὼ ἐνταῦθα εὐμορ-φότερός εἰμι ὦ Μένιππε ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔτε σὺ οὔτε ἄλλοςεὔμορφος ἰσοτιμία γὰρ ἐν ᾅδου καὶ ὅμοιοιἅπαντεςΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἐμοὶ μὲν καὶ τοῦτο ἱκανόν

166

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλ ὦ καλὲ Μαύσωλεοὔτε ἡ ἰσχὺς ἔτι σοι ἐκείνη οὔτε ἡ μορφὴπάρεστιν εἰ γοῦν τινα ἑλοίμεθα δικαστὴνεὐμορφίας πέρι οὐκ ἔχω εἰπεῖν τίνος ἕνε-κα τὸ σὸν κρανίον προτιμηθείη ἂν τοῦἐμοῦ φαλακρὰ γὰρ ἄμφω καὶ γυμνά καὶτοὺς ὀδόντας ὁμοίως προφαίνομεν καὶ τοὺςὀφθαλμοὺς ἀφῃρήμεθα καὶ τὰς ῥῖνας ἀπο-σεσιμώμεθα ὁ δὲ τάφος καὶ οἱ πολυτελεῖςἐκεῖνοι λίθοι Ἁλικαρνασσεῦσι μὲν ἴσωςεἶεν ἐπιδείκνυσθαι καὶ φιλοτιμεῖσθαι πρὸςτοὺς ξένους ὡς δή τι μέγα οἰκοδόμημααὐτοῖς ἐστιν σὺ δέ ὦ βέλτιστε οὐχ ὁρῶ ὅτι ἀπολαύεις αὐτοῦ πλὴν εἰ μὴ τοῦτο φῄςὅτι μᾶλλον ἡμῶν ἀχθοφορεῖς ὑπὸ τηλικού-τοις λίθοις πιεζόμενοςΜΑΥΣΩΛΟΣ Ἀνόνητα οὖν μοι ἐκεῖναπάντα καὶ ἰσότιμος ἔσται Μαύσωλος καὶΔιογένης ΔΙΟΓΕΝΗΣ Οὐκ ἰσότιμος ὦ γεν-ναιότατε οὐ γὰρ Μαύσωλος μὲν γὰρ

163

ὄντα οὐκ ἦν ἔτι ἡδὺ ἀπολαύειν τῆς ἀθανα-σίαςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐχ ἡδὺ ἦν ζῶντα ὁρᾶντὸ φῶςΧΕΙΡΩΝ Οὔκ ὦ Μένιππε τὸ γὰρ ἡδὺἔγωγε ποικίλον τι καὶ οὐχ ἁπλοῦν ἡγοῦμαιεἶναι ἐγὼ δὲ ἔζων ἀεὶ καὶ ἀπέλαυον τῶνὁμοίων ἡλίου φωτός τροφῆς αἱ ὧραι δὲαἱ αὐταὶ καὶ τὰ γινόμενα ἅπαντα ἑξῆς ἕκα-στον ὥσπερ ἀκολουθοῦντα θάτερον θα-τέρῳ ἐνεπλήσθην οὖν αὐτῶν οὐ γὰρ ἐν τῷαὐτῷ ἀεὶ ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ ltμὴgt μετασχεῖνὅλως τὸ τερπνὸν ἦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις ὦ Χείρων τὰἐν ᾅδου δὲ πῶς φέρεις ἀφ οὗ προελόμενοςαὐτὰ ἥκειςΧΕΙΡΩΝ Οὐκ ἀηδῶς ὦ Μένιππε ἡγὰρ ἰσοτιμία πάνυ δημοτικὴ καὶ τὸ πρᾶγ-μα οὐδὲν ἔχει τὸ διάφορον ἐν φωτὶ εἶναι ἢἐν σκότῳ ἄλλως τε οὔτε διψῆν ὥσπερ ἄνωοὔτε πεινῆν δεῖ ἀλλ ἀνεπιδεεῖς τούτων

82

ἄχρηστόν σοι ὦ Ἀλέξανδρε πρὸς τὰπράγματα ἐγένετο πολλοὶ γὰρ ὑπέπτησ-σον θεὸν εἶναί σε νομίζοντες ἀτὰρ εἰπέμοι τίνι τὴν τοσαύτην ἀρχὴν καταλέλοι-παςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκ οἶδα ὦ Διόγενεςοὐ γὰρ ἔφθασα ἐπισκῆψαί τι περὶ αὐτῆς ἢτοῦτο μόνον ὅτι ἀποθνήσκων Περδίκκᾳτὸν δακτύλιον ἐπέδωκα πλὴν ἀλλὰ τί γε-λᾷς ὦ ΔιόγενεςΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί γὰρ ἄλλο ἢ ἀνεμνήσθηνοἷα ἐποίει ἡ Ἑλλάς ἄρτι σε παρειληφότατὴν ἀρχὴν κολακεύοντες καὶ προστάτηναἱρούμενοι καὶ στρατηγὸν ἐπὶ τοὺς βαρ-βάρους ἔνιοι δὲ καὶ τοῖς δώδεκα θεοῖς προ-στιθέντες καὶ οἰκοδομοῦντές σοι νεὼς καὶθύοντες ὡς δράκοντος υἱῷ ἀλλ εἰπέ μοιποῦ σε οἱ Μακεδόνες ἔθαψαν ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἔτι ἐν Βαβυλῶνι κε-ῖμαι τριακοστὴν ἡμέραν ταύτην ὑπισχνε-ῖται δὲ Πτολεμαῖος ὁ ὑπασπιστής ἤν ποτε

99

οἰμώξεται μεμνημένος τῶν ὑπὲρ γῆς ἐνοἷς εὐδαιμονεῖν ᾤετο Διογένης δὲ καταγε-λάσεται αὐτοῦ καὶ τάφον ὁ μὲν ἐν Ἁλικαρ-νασσῷ ἐρεῖ ἑαυτοῦ ὑπὸ Ἀρτεμισίας τῆς γυ-ναικὸς καὶ ἀδελφῆς κατεσκευασμένον ὁΔιογένης δὲ τοῦ μὲν σώματος εἰ καί τινατάφον ἔχει οὐκ οἶδεν οὐδὲ γὰρ ἔμελεναὐτῷ τούτου λόγον δὲ τοῖς ἀρίστοις περὶτούτου καταλέλοιπεν ἀνδρὸς βίον βεβιω-κὼς ὑψηλότερον ὦ Καρῶν ἀνδραποδω-δέστατε τοῦ σοῦ μνήματος καὶ ἐν βεβαιο-τέρῳ χωρίῳ κατεσκευασμένον

ΝΙΡΕΩΣ ΚΑΙ ΘΕΡΣΙΤΟΥ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΝΙΡΕΥΣ Ἰδοὺ δή Μένιππος οὑτοσὶ δι-κάσει πότερος εὐμορφότερός ἐστιν εἰπέὦ Μένιππε οὐ καλλίων σοι δοκῶΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δὲ καὶ ἔστε πρότε-ρον οἶμαι χρὴ γὰρ τοῦτο εἰδέναι

164

ΝΙΡΕΥΣ Νιρεὺς καὶ ΘερσίτηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πότερος οὖν ὁ Νιρεὺς καὶπότερος ὁ Θερσίτης οὐδέπω γὰρ τοῦτοδῆλον ΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἓν μὲν ἤδη τοῦτο ἔχω ὅτιὅμοιός εἰμί σοι καὶ οὐδὲν τηλικοῦτον δια-φέρεις ἡλίκον σε Ὅμηρος ἐκεῖνος ὁ τυ-φλὸς ἐπῄνεσεν ἁπάντων εὐμορφότερονπροσειπών ἀλλ ὁ φοξὸς ἐγὼ καὶ ψεδνὸςοὐδὲν χείρων ἐφάνην τῷ δικαστῇ ὅρα δὲσύ ὦ Μένιππε ὅντινα καὶ εὐμορφότερονἡγῇΝΙΡΕΥΣ Ἐμέ γε τὸν Ἀγλαΐας καὶΧάροπος ldquoὃς κάλλιστος ἀνὴρ ὑπὸ ἼλιονἦλθονrdquoΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλ οὐχὶ καὶ ὑπὸ γῆνὡς οἶμαι κάλλιστος ἦλθες ἀλλὰ τὰ μὲνὀστᾶ ὅμοια τὸ δὲ κρανίον ταύτῃ μόνον ἄραδιακρίνοιτο ἀπὸ τοῦ Θερσίτου κρανίου ὅτιεὔθρυπτον τὸ σόν ἀλαπαδνὸν γὰρ αὐτὸ καὶοὐκ ἀνδρῶδες ἔχεις

165

νῆες ἐπληρώθησαν ἐξ ἁπάσης τῆς Ἑλ-λάδος καὶ τοσοῦτοι ἔπεσον Ἕλληνές τε καὶβάρβαροι καὶ τοσαῦται πόλεις ἀνάστατοιγεγόνασινΕΡΜΗΣ Ἀλλ οὐκ εἶδες ὦ Μένιππεζῶσαν τὴν γυναῖκα ἔφης γὰρ ἂν καὶ σὺἀνεμέσητον εἶναι ldquoτοιῇδ ἀμφὶ γυναικὶ πο-λὺν χρόνον ἄλγεα πάσχεινrdquo ἐπεὶ καὶ τὰἄνθη ξηρὰ ὄντα εἴ τις βλέποι ἀποβεβλη-κότα τὴν βαφήν ἄμορφα δῆλον ὅτι αὐτῷδόξει ὅτε μέντοι ἀνθεῖ καὶ ἔχει τὴν χρόανκάλλιστά ἐστιν ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν τοῦτο ὦ Ἑρμῆθαυμάζω εἰ μὴ συνίεσαν οἱ Ἀχαιοὶ περὶπράγματος οὕτως ὀλιγοχρονίου καὶ ῥᾳδίωςἀπανθοῦντος πονοῦντεςΕΡΜΗΣ Οὐ σχολή μοι ὦ Μένιππεσυμφιλοσοφεῖν σοι ὥστε σὺ μὲν ἐπιλε-ξάμενος τόπον ἔνθα ἂν ἐθέλῃς κεῖσο κα-ταβαλὼν σεαυτόν ἐγὼ δὲ τοὺς ἄλλους νε-κροὺς ἤδη μετελεύσομαι

72

γὰρ ἂν ταῖς τοιαύταις οἰμωγαῖς ἐπᾳδόμε-νον

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΚΕΡΒΕΡΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὦ Κέρβερε ndash συγγενὴςγάρ εἰμί σοι κύων καὶ αὐτὸς ὤν ndash εἰπέ μοιπρὸς τῆς Στυγός οἷος ἦν ὁ Σωκράτηςὁπότε κατῄει παρ ὑμᾶς εἰκὸς δέ σε θεὸνὄντα μὴ ὑλακτεῖν μόνον ἀλλὰ καὶ ἀνθρω-πίνως φθέγγεσθαι ὁπότ ἐθέλοιςΚΕΡΒΕΡΟΣ Πόρρωθεν μέν ὦ Μένιππεπαντάπασιν ἐδόκει ἀτρέπτῳ τῷ προσώπῳπροσιέναι καὶ οὐ πάνυ δεδιέναι τὸν θάνα-τον δοκῶν καὶ τοῦτο ἐμφῆναι τοῖς ἔξω τοῦστομίου ἑστῶσιν ἐθέλων ἐπεὶ δὲ κατέκυ-ψεν εἴσω τοῦ χάσματος καὶ εἶδε τὸν ζόφονκἀγὼ ἔτι διαμέλλοντα αὐτὸν δακὼν τῷ κω-νείῳ κατέσπασα τοῦ ποδός ὥσπερ τὰβρέφη ἐκώκυεν καὶ τὰ ἑαυτοῦ παιδία ὠδύ-

69

168

οὐδὲ γέγονε πώποτεΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ Ἀναμνήσω σε ὦΠλούτων Ὀρφεῖ γὰρ δι αὐτὴν ταύτην τὴναἰτίαν τὴν Εὐρυδίκην παρέδοτε καὶ τὴνὁμογενῆ μου Ἄλκηστιν παρεπέμψατεἩρακλεῖ χαριζόμενοι ΠΛΟΥΤΩΝ Θελήσεις δὲ οὕτως κρανί-ον γυμνὸν ὢν καὶ ἄμορφον τῇ καλῇ σουἐκείνῃ νύμφῃ φανῆναι πῶς δὲ κἀκείνηπροσήσεταί σε οὐδὲ διαγνῶναι δυναμένηφοβήσεται γὰρ εὖ οἶδα καὶ φεύξεταί σε καὶμάτην ἔσῃ τοσαύτην ὁδὸν ἀνεληλυθώςΠΕΡΣΕΦΟΝΗ Οὐκοῦν ὦ ἄνερ σὺ καὶτοῦτο ἴασαι καὶ τὸν Ἑρμῆν κέλευσον ἐπει-δὰν ἐν τῷ φωτὶ ἤδη ὁ Πρωτεσίλαος ᾖ κα-θικόμενον ἐν τῇ ῥάβδῳ νεανίαν εὐθὺς κα-λὸν ἀπεργάσασθαι αὐτὸν οἷος ἦν ἐκ τοῦπαστοῦΠΛΟΥΤΩΝ Ἐπεὶ Φερσεφόνῃ συνδο-κεῖ ἀναγαγὼν τοῦτον αὖθις ποίησον νυμ-φίον σὺ δὲ μέμνησο μίαν λαβὼν ἡμέραν

161

ρετο καὶ παντοῖος ἐγίνετοΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν σοφιστὴς ὁ ἄν-θρωπος ἦν καὶ οὐκ ἀληθῶς κατεφρόνει τοῦπράγματοςΚΕΡΒΕΡΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐπείπερ ἀναγκα-ῖον αὐτὸ ἑώρα κατεθρασύνετο ὡς δῆθενοὐκ ἄκων πεισόμενος ὃ πάντως ἔδει παθε-ῖν ὡς θαυμάσονται οἱ θεαταί καὶ ὅλωςπερὶ πάντων γε τῶν τοιούτων εἰπεῖν ἂνἔχοιμι ἕως τοῦ στομίου τολμηροὶ καὶ ἀν-δρεῖοι τὰ δὲ ἔνδοθεν ἔλεγχος ἀκριβήςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἐγὼ δὲ πῶς σοι κατελη-λυθέναι ἔδοξαΚΕΡΒΕΡΟΣ Μόνος ὦ Μένιππε ἀξίωςτοῦ γένους καὶ Διογένης πρὸ σοῦ ὅτι μὴἀναγκαζόμενοι ἐσῄειτε μηδ ὠθούμενοιἀλλ ἐθελούσιοι γελῶντες οἰμώζειν πα-ραγγείλαντες ἅπασιν

70

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΕΡΜΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ποῦ δαὶ οἱ καλοί εἰσιν ἢαἱ καλαί Ἑρμῆ ξενάγησόν με νέηλυνὄντα ΕΡΜΗΣ Οὐ σχολὴ μέν ὦ Μένιππεπλὴν κατ ἐκεῖνο ἀπόβλεψον ἐπὶ τὰ δεξιάἔνθα ὁ Ὑάκινθός τέ ἐστιν καὶ Νάρκισσοςκαὶ Νιρεὺς καὶ Ἀχιλλεὺς καὶ Τυρὼ καὶἙλένη καὶ Λήδα καὶ ὅλως τὰ ἀρχαῖαπάντα κάλληΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀστᾶ μόνα ὁρῶ καὶ κρα-νία τῶν σαρκῶν γυμνά ὅμοια τὰ πολλάΕΡΜΗΣ Καὶ μὴν ἐκεῖνά ἐστιν ἃ πάντεςοἱ ποιηταὶ θαυμάζουσι τὰ ὀστᾶ ὧν σὺ ἔοι-κας καταφρονεῖνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως τὴν Ἑλένην μοιδεῖξον οὐ γὰρ ἂν διαγνοίην ἔγωγεΕΡΜΗΣ Τουτὶ τὸ κρανίον ἡ ἙλένηἐστίνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα διὰ τοῦτο αἱ χίλιαι

71

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΥΣΩΛΟΥ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ὦ Κάρ ἐπὶ τίνι μέγα φρο-νεῖς καὶ πάντων ἡμῶν προτιμᾶσθαι ἀξιοῖςΜΑΥΣΩΛΟΣ Καὶ ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ μένὦ Σινωπεῦ ὃς ἐβασίλευσα Καρίας μὲνἁπάσης ἦρξα δὲ καὶ Λυδῶν ἐνίων καὶ νή-σους δέ τινας ὑπηγαγόμην καὶ ἄχρι Μιλή-του ἐπέβην τὰ πολλὰ τῆς Ἰωνίας κατα-στρεφόμενος καὶ καλὸς ἦν καὶ μέγας καὶἐν πολέμοις καρτερός τὸ δὲ μέγιστον ὅτιἐν Ἁλικαρνασσῷ μνῆμα παμμέγεθες ἔχωἐπικείμενον ἡλίκον οὐκ ἄλλος νεκρός ἀλλοὐδὲ οὕτως ἐς κάλλος ἐξησκημένον ἵππωνκαὶ ἀνδρῶν ἐς τὸ ἀκριβέστατον εἰκα-σμένων λίθου τοῦ καλλίστου οἷον οὐδὲνεὼν εὕροι τις ἂν ῥᾳδίως οὐ δοκῶ σοι δι-καίως ἐπὶ τούτοις μέγα φρονεῖνΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ φῄς καὶτῷ κάλλει καὶ τῷ βάρει τοῦ τάφουΜΑΥΣΩΛΟΣ Νὴ Δί ἐπὶ τούτοις

162

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΙΠΟΝΤΑ ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΕΙ ΕΝ ΛΟΓΟΙΣ3ΠΛΟΙΟΝ Η ΕΥΧΑΙ13ΝΕΚΡΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ59

167

ἀγάγῃ σχολὴν ἀπὸ τῶν θορύβων τῶν ἐνποσίν εἰς Αἴγυπτον ἀπαγαγὼν θάψεινἐκεῖ ὡς γενοίμην εἷς τῶν Αἰγυπτίων θεῶνΔΙΟΓΕΝΗΣ Μὴ γελάσω οὖν ὦἈλέξανδρε ὁρῶν καὶ ἐν ᾅδου ἔτι σε μωραί-νοντα καὶ ἐλπίζοντα Ἄνουβιν ἢ Ὄσιρινγενήσεσθαι πλὴν ἀλλὰ ταῦτα μέν ὦθειότατε μὴ ἐλπίσῃς οὐ γὰρ θέμις ἀνελθε-ῖν τινα τῶν ἅπαξ διαπλευσάντων τὴν λί-μνην καὶ εἰς τὸ εἴσω τοῦ στομίου παρελ-θόντων οὐ γὰρ ἀμελὴς ὁ Αἰακὸς οὐδὲ ὁΚέρβερος εὐκαταφρόνητος ἐκεῖνο δέ γεἡδέως ἂν μάθοιμι παρὰ σοῦ πῶς φέρειςὁπόταν ἐννοήσῃς ὅσην εὐδαιμονίαν ὑπὲργῆς ἀπολιπὼν ἀφῖξαι σωματοφύλακας καὶὑπασπιστὰς καὶ σατράπας καὶ χρυσὸν το-σοῦτον καὶ ἔθνη προσκυνοῦντα καὶ Βαβυ-λῶνα καὶ Βάκτρα καὶ τὰ μεγάλα θηρία καὶτιμὴν καὶ δόξαν καὶ τὸ ἐπίσημον εἶναι ἐξε-λαύνοντα διαδεδεμένον ταινίᾳ λευκῇ τὴνκεφαλὴν πορφυρίδα ἐμπεπορπημένον οὐ

100

ΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲ τὸν ἐλλέβορον ὦΜένιππε ἀναίνομαι πιεῖν γένοιτό μοιμόνονΜΕΝΙΠΠΟΣ Θάρρει ὦ Τάνταλε ὡςοὔτε σὺ οὔτε ἄλλος πίεται τῶν νεκρῶνἀδύνατον γάρ καίτοι οὐ πάντες ὥσπερ σὺἐκ καταδίκης διψῶσι τοῦ ὕδατος αὐτοὺςοὐχ ὑπομένοντος

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΧΕΙΡΩΝΟΣ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤκουσα ὦ Χείρων ὡςθεὸς ὢν ἐπεθύμησας ἀποθανεῖνΧΕΙΡΩΝ Ἀληθῆ ταῦτα ἤκουσας ὦΜένιππε καὶ τέθνηκα ὡς ὁρᾷς ἀθάνατοςεἶναι δυνάμενοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίς δαί σε ἔρως τοῦ θα-νάτου ἔσχεν ἀνεράστου τοῖς πολλοῖς χρή-ματοςΧΕΙΡΩΝ Ἐρῶ πρὸς σὲ οὐκ ἀσύνετον

81

ΝΙΡΕΥΣ Καὶ μὴν ἐροῦ Ὅμηρον ὁποῖοςἦν ὁπότε συνεστράτευον τοῖς ἈχαιοῖςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀνείρατά μοι λέγειςἐγὼ δὲ ἃ βλέπω καὶ νῦν ἔχεις ἐκεῖνα δέ οἱτότε ἴσασινΝΙΡΕΥΣ Οὔκουν ἐγὼ ἐνταῦθα εὐμορ-φότερός εἰμι ὦ Μένιππε ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔτε σὺ οὔτε ἄλλοςεὔμορφος ἰσοτιμία γὰρ ἐν ᾅδου καὶ ὅμοιοιἅπαντεςΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἐμοὶ μὲν καὶ τοῦτο ἱκανόν

166

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλ ὦ καλὲ Μαύσωλεοὔτε ἡ ἰσχὺς ἔτι σοι ἐκείνη οὔτε ἡ μορφὴπάρεστιν εἰ γοῦν τινα ἑλοίμεθα δικαστὴνεὐμορφίας πέρι οὐκ ἔχω εἰπεῖν τίνος ἕνε-κα τὸ σὸν κρανίον προτιμηθείη ἂν τοῦἐμοῦ φαλακρὰ γὰρ ἄμφω καὶ γυμνά καὶτοὺς ὀδόντας ὁμοίως προφαίνομεν καὶ τοὺςὀφθαλμοὺς ἀφῃρήμεθα καὶ τὰς ῥῖνας ἀπο-σεσιμώμεθα ὁ δὲ τάφος καὶ οἱ πολυτελεῖςἐκεῖνοι λίθοι Ἁλικαρνασσεῦσι μὲν ἴσωςεἶεν ἐπιδείκνυσθαι καὶ φιλοτιμεῖσθαι πρὸςτοὺς ξένους ὡς δή τι μέγα οἰκοδόμημααὐτοῖς ἐστιν σὺ δέ ὦ βέλτιστε οὐχ ὁρῶ ὅτι ἀπολαύεις αὐτοῦ πλὴν εἰ μὴ τοῦτο φῄςὅτι μᾶλλον ἡμῶν ἀχθοφορεῖς ὑπὸ τηλικού-τοις λίθοις πιεζόμενοςΜΑΥΣΩΛΟΣ Ἀνόνητα οὖν μοι ἐκεῖναπάντα καὶ ἰσότιμος ἔσται Μαύσωλος καὶΔιογένης ΔΙΟΓΕΝΗΣ Οὐκ ἰσότιμος ὦ γεν-ναιότατε οὐ γὰρ Μαύσωλος μὲν γὰρ

163

ὄντα οὐκ ἦν ἔτι ἡδὺ ἀπολαύειν τῆς ἀθανα-σίαςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐχ ἡδὺ ἦν ζῶντα ὁρᾶντὸ φῶςΧΕΙΡΩΝ Οὔκ ὦ Μένιππε τὸ γὰρ ἡδὺἔγωγε ποικίλον τι καὶ οὐχ ἁπλοῦν ἡγοῦμαιεἶναι ἐγὼ δὲ ἔζων ἀεὶ καὶ ἀπέλαυον τῶνὁμοίων ἡλίου φωτός τροφῆς αἱ ὧραι δὲαἱ αὐταὶ καὶ τὰ γινόμενα ἅπαντα ἑξῆς ἕκα-στον ὥσπερ ἀκολουθοῦντα θάτερον θα-τέρῳ ἐνεπλήσθην οὖν αὐτῶν οὐ γὰρ ἐν τῷαὐτῷ ἀεὶ ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ ltμὴgt μετασχεῖνὅλως τὸ τερπνὸν ἦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις ὦ Χείρων τὰἐν ᾅδου δὲ πῶς φέρεις ἀφ οὗ προελόμενοςαὐτὰ ἥκειςΧΕΙΡΩΝ Οὐκ ἀηδῶς ὦ Μένιππε ἡγὰρ ἰσοτιμία πάνυ δημοτικὴ καὶ τὸ πρᾶγ-μα οὐδὲν ἔχει τὸ διάφορον ἐν φωτὶ εἶναι ἢἐν σκότῳ ἄλλως τε οὔτε διψῆν ὥσπερ ἄνωοὔτε πεινῆν δεῖ ἀλλ ἀνεπιδεεῖς τούτων

82

ἄχρηστόν σοι ὦ Ἀλέξανδρε πρὸς τὰπράγματα ἐγένετο πολλοὶ γὰρ ὑπέπτησ-σον θεὸν εἶναί σε νομίζοντες ἀτὰρ εἰπέμοι τίνι τὴν τοσαύτην ἀρχὴν καταλέλοι-παςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκ οἶδα ὦ Διόγενεςοὐ γὰρ ἔφθασα ἐπισκῆψαί τι περὶ αὐτῆς ἢτοῦτο μόνον ὅτι ἀποθνήσκων Περδίκκᾳτὸν δακτύλιον ἐπέδωκα πλὴν ἀλλὰ τί γε-λᾷς ὦ ΔιόγενεςΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί γὰρ ἄλλο ἢ ἀνεμνήσθηνοἷα ἐποίει ἡ Ἑλλάς ἄρτι σε παρειληφότατὴν ἀρχὴν κολακεύοντες καὶ προστάτηναἱρούμενοι καὶ στρατηγὸν ἐπὶ τοὺς βαρ-βάρους ἔνιοι δὲ καὶ τοῖς δώδεκα θεοῖς προ-στιθέντες καὶ οἰκοδομοῦντές σοι νεὼς καὶθύοντες ὡς δράκοντος υἱῷ ἀλλ εἰπέ μοιποῦ σε οἱ Μακεδόνες ἔθαψαν ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἔτι ἐν Βαβυλῶνι κε-ῖμαι τριακοστὴν ἡμέραν ταύτην ὑπισχνε-ῖται δὲ Πτολεμαῖος ὁ ὑπασπιστής ἤν ποτε

99

οἰμώξεται μεμνημένος τῶν ὑπὲρ γῆς ἐνοἷς εὐδαιμονεῖν ᾤετο Διογένης δὲ καταγε-λάσεται αὐτοῦ καὶ τάφον ὁ μὲν ἐν Ἁλικαρ-νασσῷ ἐρεῖ ἑαυτοῦ ὑπὸ Ἀρτεμισίας τῆς γυ-ναικὸς καὶ ἀδελφῆς κατεσκευασμένον ὁΔιογένης δὲ τοῦ μὲν σώματος εἰ καί τινατάφον ἔχει οὐκ οἶδεν οὐδὲ γὰρ ἔμελεναὐτῷ τούτου λόγον δὲ τοῖς ἀρίστοις περὶτούτου καταλέλοιπεν ἀνδρὸς βίον βεβιω-κὼς ὑψηλότερον ὦ Καρῶν ἀνδραποδω-δέστατε τοῦ σοῦ μνήματος καὶ ἐν βεβαιο-τέρῳ χωρίῳ κατεσκευασμένον

ΝΙΡΕΩΣ ΚΑΙ ΘΕΡΣΙΤΟΥ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΝΙΡΕΥΣ Ἰδοὺ δή Μένιππος οὑτοσὶ δι-κάσει πότερος εὐμορφότερός ἐστιν εἰπέὦ Μένιππε οὐ καλλίων σοι δοκῶΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δὲ καὶ ἔστε πρότε-ρον οἶμαι χρὴ γὰρ τοῦτο εἰδέναι

164

ΝΙΡΕΥΣ Νιρεὺς καὶ ΘερσίτηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πότερος οὖν ὁ Νιρεὺς καὶπότερος ὁ Θερσίτης οὐδέπω γὰρ τοῦτοδῆλον ΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἓν μὲν ἤδη τοῦτο ἔχω ὅτιὅμοιός εἰμί σοι καὶ οὐδὲν τηλικοῦτον δια-φέρεις ἡλίκον σε Ὅμηρος ἐκεῖνος ὁ τυ-φλὸς ἐπῄνεσεν ἁπάντων εὐμορφότερονπροσειπών ἀλλ ὁ φοξὸς ἐγὼ καὶ ψεδνὸςοὐδὲν χείρων ἐφάνην τῷ δικαστῇ ὅρα δὲσύ ὦ Μένιππε ὅντινα καὶ εὐμορφότερονἡγῇΝΙΡΕΥΣ Ἐμέ γε τὸν Ἀγλαΐας καὶΧάροπος ldquoὃς κάλλιστος ἀνὴρ ὑπὸ ἼλιονἦλθονrdquoΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλ οὐχὶ καὶ ὑπὸ γῆνὡς οἶμαι κάλλιστος ἦλθες ἀλλὰ τὰ μὲνὀστᾶ ὅμοια τὸ δὲ κρανίον ταύτῃ μόνον ἄραδιακρίνοιτο ἀπὸ τοῦ Θερσίτου κρανίου ὅτιεὔθρυπτον τὸ σόν ἀλαπαδνὸν γὰρ αὐτὸ καὶοὐκ ἀνδρῶδες ἔχεις

165

ρετο καὶ παντοῖος ἐγίνετοΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐκοῦν σοφιστὴς ὁ ἄν-θρωπος ἦν καὶ οὐκ ἀληθῶς κατεφρόνει τοῦπράγματοςΚΕΡΒΕΡΟΣ Οὔκ ἀλλ ἐπείπερ ἀναγκα-ῖον αὐτὸ ἑώρα κατεθρασύνετο ὡς δῆθενοὐκ ἄκων πεισόμενος ὃ πάντως ἔδει παθε-ῖν ὡς θαυμάσονται οἱ θεαταί καὶ ὅλωςπερὶ πάντων γε τῶν τοιούτων εἰπεῖν ἂνἔχοιμι ἕως τοῦ στομίου τολμηροὶ καὶ ἀν-δρεῖοι τὰ δὲ ἔνδοθεν ἔλεγχος ἀκριβήςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἐγὼ δὲ πῶς σοι κατελη-λυθέναι ἔδοξαΚΕΡΒΕΡΟΣ Μόνος ὦ Μένιππε ἀξίωςτοῦ γένους καὶ Διογένης πρὸ σοῦ ὅτι μὴἀναγκαζόμενοι ἐσῄειτε μηδ ὠθούμενοιἀλλ ἐθελούσιοι γελῶντες οἰμώζειν πα-ραγγείλαντες ἅπασιν

70

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΕΡΜΟΥ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ποῦ δαὶ οἱ καλοί εἰσιν ἢαἱ καλαί Ἑρμῆ ξενάγησόν με νέηλυνὄντα ΕΡΜΗΣ Οὐ σχολὴ μέν ὦ Μένιππεπλὴν κατ ἐκεῖνο ἀπόβλεψον ἐπὶ τὰ δεξιάἔνθα ὁ Ὑάκινθός τέ ἐστιν καὶ Νάρκισσοςκαὶ Νιρεὺς καὶ Ἀχιλλεὺς καὶ Τυρὼ καὶἙλένη καὶ Λήδα καὶ ὅλως τὰ ἀρχαῖαπάντα κάλληΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀστᾶ μόνα ὁρῶ καὶ κρα-νία τῶν σαρκῶν γυμνά ὅμοια τὰ πολλάΕΡΜΗΣ Καὶ μὴν ἐκεῖνά ἐστιν ἃ πάντεςοἱ ποιηταὶ θαυμάζουσι τὰ ὀστᾶ ὧν σὺ ἔοι-κας καταφρονεῖνΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὅμως τὴν Ἑλένην μοιδεῖξον οὐ γὰρ ἂν διαγνοίην ἔγωγεΕΡΜΗΣ Τουτὶ τὸ κρανίον ἡ ἙλένηἐστίνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εἶτα διὰ τοῦτο αἱ χίλιαι

71

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΥΣΩΛΟΥ

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ὦ Κάρ ἐπὶ τίνι μέγα φρο-νεῖς καὶ πάντων ἡμῶν προτιμᾶσθαι ἀξιοῖςΜΑΥΣΩΛΟΣ Καὶ ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ μένὦ Σινωπεῦ ὃς ἐβασίλευσα Καρίας μὲνἁπάσης ἦρξα δὲ καὶ Λυδῶν ἐνίων καὶ νή-σους δέ τινας ὑπηγαγόμην καὶ ἄχρι Μιλή-του ἐπέβην τὰ πολλὰ τῆς Ἰωνίας κατα-στρεφόμενος καὶ καλὸς ἦν καὶ μέγας καὶἐν πολέμοις καρτερός τὸ δὲ μέγιστον ὅτιἐν Ἁλικαρνασσῷ μνῆμα παμμέγεθες ἔχωἐπικείμενον ἡλίκον οὐκ ἄλλος νεκρός ἀλλοὐδὲ οὕτως ἐς κάλλος ἐξησκημένον ἵππωνκαὶ ἀνδρῶν ἐς τὸ ἀκριβέστατον εἰκα-σμένων λίθου τοῦ καλλίστου οἷον οὐδὲνεὼν εὕροι τις ἂν ῥᾳδίως οὐ δοκῶ σοι δι-καίως ἐπὶ τούτοις μέγα φρονεῖνΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ φῄς καὶτῷ κάλλει καὶ τῷ βάρει τοῦ τάφουΜΑΥΣΩΛΟΣ Νὴ Δί ἐπὶ τούτοις

162

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΙΠΟΝΤΑ ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΕΙ ΕΝ ΛΟΓΟΙΣ3ΠΛΟΙΟΝ Η ΕΥΧΑΙ13ΝΕΚΡΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ59

167

ἀγάγῃ σχολὴν ἀπὸ τῶν θορύβων τῶν ἐνποσίν εἰς Αἴγυπτον ἀπαγαγὼν θάψεινἐκεῖ ὡς γενοίμην εἷς τῶν Αἰγυπτίων θεῶνΔΙΟΓΕΝΗΣ Μὴ γελάσω οὖν ὦἈλέξανδρε ὁρῶν καὶ ἐν ᾅδου ἔτι σε μωραί-νοντα καὶ ἐλπίζοντα Ἄνουβιν ἢ Ὄσιρινγενήσεσθαι πλὴν ἀλλὰ ταῦτα μέν ὦθειότατε μὴ ἐλπίσῃς οὐ γὰρ θέμις ἀνελθε-ῖν τινα τῶν ἅπαξ διαπλευσάντων τὴν λί-μνην καὶ εἰς τὸ εἴσω τοῦ στομίου παρελ-θόντων οὐ γὰρ ἀμελὴς ὁ Αἰακὸς οὐδὲ ὁΚέρβερος εὐκαταφρόνητος ἐκεῖνο δέ γεἡδέως ἂν μάθοιμι παρὰ σοῦ πῶς φέρειςὁπόταν ἐννοήσῃς ὅσην εὐδαιμονίαν ὑπὲργῆς ἀπολιπὼν ἀφῖξαι σωματοφύλακας καὶὑπασπιστὰς καὶ σατράπας καὶ χρυσὸν το-σοῦτον καὶ ἔθνη προσκυνοῦντα καὶ Βαβυ-λῶνα καὶ Βάκτρα καὶ τὰ μεγάλα θηρία καὶτιμὴν καὶ δόξαν καὶ τὸ ἐπίσημον εἶναι ἐξε-λαύνοντα διαδεδεμένον ταινίᾳ λευκῇ τὴνκεφαλὴν πορφυρίδα ἐμπεπορπημένον οὐ

100

ΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲ τὸν ἐλλέβορον ὦΜένιππε ἀναίνομαι πιεῖν γένοιτό μοιμόνονΜΕΝΙΠΠΟΣ Θάρρει ὦ Τάνταλε ὡςοὔτε σὺ οὔτε ἄλλος πίεται τῶν νεκρῶνἀδύνατον γάρ καίτοι οὐ πάντες ὥσπερ σὺἐκ καταδίκης διψῶσι τοῦ ὕδατος αὐτοὺςοὐχ ὑπομένοντος

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΧΕΙΡΩΝΟΣ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤκουσα ὦ Χείρων ὡςθεὸς ὢν ἐπεθύμησας ἀποθανεῖνΧΕΙΡΩΝ Ἀληθῆ ταῦτα ἤκουσας ὦΜένιππε καὶ τέθνηκα ὡς ὁρᾷς ἀθάνατοςεἶναι δυνάμενοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίς δαί σε ἔρως τοῦ θα-νάτου ἔσχεν ἀνεράστου τοῖς πολλοῖς χρή-ματοςΧΕΙΡΩΝ Ἐρῶ πρὸς σὲ οὐκ ἀσύνετον

81

ΝΙΡΕΥΣ Καὶ μὴν ἐροῦ Ὅμηρον ὁποῖοςἦν ὁπότε συνεστράτευον τοῖς ἈχαιοῖςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀνείρατά μοι λέγειςἐγὼ δὲ ἃ βλέπω καὶ νῦν ἔχεις ἐκεῖνα δέ οἱτότε ἴσασινΝΙΡΕΥΣ Οὔκουν ἐγὼ ἐνταῦθα εὐμορ-φότερός εἰμι ὦ Μένιππε ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔτε σὺ οὔτε ἄλλοςεὔμορφος ἰσοτιμία γὰρ ἐν ᾅδου καὶ ὅμοιοιἅπαντεςΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἐμοὶ μὲν καὶ τοῦτο ἱκανόν

166

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλ ὦ καλὲ Μαύσωλεοὔτε ἡ ἰσχὺς ἔτι σοι ἐκείνη οὔτε ἡ μορφὴπάρεστιν εἰ γοῦν τινα ἑλοίμεθα δικαστὴνεὐμορφίας πέρι οὐκ ἔχω εἰπεῖν τίνος ἕνε-κα τὸ σὸν κρανίον προτιμηθείη ἂν τοῦἐμοῦ φαλακρὰ γὰρ ἄμφω καὶ γυμνά καὶτοὺς ὀδόντας ὁμοίως προφαίνομεν καὶ τοὺςὀφθαλμοὺς ἀφῃρήμεθα καὶ τὰς ῥῖνας ἀπο-σεσιμώμεθα ὁ δὲ τάφος καὶ οἱ πολυτελεῖςἐκεῖνοι λίθοι Ἁλικαρνασσεῦσι μὲν ἴσωςεἶεν ἐπιδείκνυσθαι καὶ φιλοτιμεῖσθαι πρὸςτοὺς ξένους ὡς δή τι μέγα οἰκοδόμημααὐτοῖς ἐστιν σὺ δέ ὦ βέλτιστε οὐχ ὁρῶ ὅτι ἀπολαύεις αὐτοῦ πλὴν εἰ μὴ τοῦτο φῄςὅτι μᾶλλον ἡμῶν ἀχθοφορεῖς ὑπὸ τηλικού-τοις λίθοις πιεζόμενοςΜΑΥΣΩΛΟΣ Ἀνόνητα οὖν μοι ἐκεῖναπάντα καὶ ἰσότιμος ἔσται Μαύσωλος καὶΔιογένης ΔΙΟΓΕΝΗΣ Οὐκ ἰσότιμος ὦ γεν-ναιότατε οὐ γὰρ Μαύσωλος μὲν γὰρ

163

ὄντα οὐκ ἦν ἔτι ἡδὺ ἀπολαύειν τῆς ἀθανα-σίαςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐχ ἡδὺ ἦν ζῶντα ὁρᾶντὸ φῶςΧΕΙΡΩΝ Οὔκ ὦ Μένιππε τὸ γὰρ ἡδὺἔγωγε ποικίλον τι καὶ οὐχ ἁπλοῦν ἡγοῦμαιεἶναι ἐγὼ δὲ ἔζων ἀεὶ καὶ ἀπέλαυον τῶνὁμοίων ἡλίου φωτός τροφῆς αἱ ὧραι δὲαἱ αὐταὶ καὶ τὰ γινόμενα ἅπαντα ἑξῆς ἕκα-στον ὥσπερ ἀκολουθοῦντα θάτερον θα-τέρῳ ἐνεπλήσθην οὖν αὐτῶν οὐ γὰρ ἐν τῷαὐτῷ ἀεὶ ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ ltμὴgt μετασχεῖνὅλως τὸ τερπνὸν ἦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις ὦ Χείρων τὰἐν ᾅδου δὲ πῶς φέρεις ἀφ οὗ προελόμενοςαὐτὰ ἥκειςΧΕΙΡΩΝ Οὐκ ἀηδῶς ὦ Μένιππε ἡγὰρ ἰσοτιμία πάνυ δημοτικὴ καὶ τὸ πρᾶγ-μα οὐδὲν ἔχει τὸ διάφορον ἐν φωτὶ εἶναι ἢἐν σκότῳ ἄλλως τε οὔτε διψῆν ὥσπερ ἄνωοὔτε πεινῆν δεῖ ἀλλ ἀνεπιδεεῖς τούτων

82

ἄχρηστόν σοι ὦ Ἀλέξανδρε πρὸς τὰπράγματα ἐγένετο πολλοὶ γὰρ ὑπέπτησ-σον θεὸν εἶναί σε νομίζοντες ἀτὰρ εἰπέμοι τίνι τὴν τοσαύτην ἀρχὴν καταλέλοι-παςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκ οἶδα ὦ Διόγενεςοὐ γὰρ ἔφθασα ἐπισκῆψαί τι περὶ αὐτῆς ἢτοῦτο μόνον ὅτι ἀποθνήσκων Περδίκκᾳτὸν δακτύλιον ἐπέδωκα πλὴν ἀλλὰ τί γε-λᾷς ὦ ΔιόγενεςΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί γὰρ ἄλλο ἢ ἀνεμνήσθηνοἷα ἐποίει ἡ Ἑλλάς ἄρτι σε παρειληφότατὴν ἀρχὴν κολακεύοντες καὶ προστάτηναἱρούμενοι καὶ στρατηγὸν ἐπὶ τοὺς βαρ-βάρους ἔνιοι δὲ καὶ τοῖς δώδεκα θεοῖς προ-στιθέντες καὶ οἰκοδομοῦντές σοι νεὼς καὶθύοντες ὡς δράκοντος υἱῷ ἀλλ εἰπέ μοιποῦ σε οἱ Μακεδόνες ἔθαψαν ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἔτι ἐν Βαβυλῶνι κε-ῖμαι τριακοστὴν ἡμέραν ταύτην ὑπισχνε-ῖται δὲ Πτολεμαῖος ὁ ὑπασπιστής ἤν ποτε

99

οἰμώξεται μεμνημένος τῶν ὑπὲρ γῆς ἐνοἷς εὐδαιμονεῖν ᾤετο Διογένης δὲ καταγε-λάσεται αὐτοῦ καὶ τάφον ὁ μὲν ἐν Ἁλικαρ-νασσῷ ἐρεῖ ἑαυτοῦ ὑπὸ Ἀρτεμισίας τῆς γυ-ναικὸς καὶ ἀδελφῆς κατεσκευασμένον ὁΔιογένης δὲ τοῦ μὲν σώματος εἰ καί τινατάφον ἔχει οὐκ οἶδεν οὐδὲ γὰρ ἔμελεναὐτῷ τούτου λόγον δὲ τοῖς ἀρίστοις περὶτούτου καταλέλοιπεν ἀνδρὸς βίον βεβιω-κὼς ὑψηλότερον ὦ Καρῶν ἀνδραποδω-δέστατε τοῦ σοῦ μνήματος καὶ ἐν βεβαιο-τέρῳ χωρίῳ κατεσκευασμένον

ΝΙΡΕΩΣ ΚΑΙ ΘΕΡΣΙΤΟΥ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΝΙΡΕΥΣ Ἰδοὺ δή Μένιππος οὑτοσὶ δι-κάσει πότερος εὐμορφότερός ἐστιν εἰπέὦ Μένιππε οὐ καλλίων σοι δοκῶΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δὲ καὶ ἔστε πρότε-ρον οἶμαι χρὴ γὰρ τοῦτο εἰδέναι

164

ΝΙΡΕΥΣ Νιρεὺς καὶ ΘερσίτηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πότερος οὖν ὁ Νιρεὺς καὶπότερος ὁ Θερσίτης οὐδέπω γὰρ τοῦτοδῆλον ΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἓν μὲν ἤδη τοῦτο ἔχω ὅτιὅμοιός εἰμί σοι καὶ οὐδὲν τηλικοῦτον δια-φέρεις ἡλίκον σε Ὅμηρος ἐκεῖνος ὁ τυ-φλὸς ἐπῄνεσεν ἁπάντων εὐμορφότερονπροσειπών ἀλλ ὁ φοξὸς ἐγὼ καὶ ψεδνὸςοὐδὲν χείρων ἐφάνην τῷ δικαστῇ ὅρα δὲσύ ὦ Μένιππε ὅντινα καὶ εὐμορφότερονἡγῇΝΙΡΕΥΣ Ἐμέ γε τὸν Ἀγλαΐας καὶΧάροπος ldquoὃς κάλλιστος ἀνὴρ ὑπὸ ἼλιονἦλθονrdquoΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλ οὐχὶ καὶ ὑπὸ γῆνὡς οἶμαι κάλλιστος ἦλθες ἀλλὰ τὰ μὲνὀστᾶ ὅμοια τὸ δὲ κρανίον ταύτῃ μόνον ἄραδιακρίνοιτο ἀπὸ τοῦ Θερσίτου κρανίου ὅτιεὔθρυπτον τὸ σόν ἀλαπαδνὸν γὰρ αὐτὸ καὶοὐκ ἀνδρῶδες ἔχεις

165

ἀγάγῃ σχολὴν ἀπὸ τῶν θορύβων τῶν ἐνποσίν εἰς Αἴγυπτον ἀπαγαγὼν θάψεινἐκεῖ ὡς γενοίμην εἷς τῶν Αἰγυπτίων θεῶνΔΙΟΓΕΝΗΣ Μὴ γελάσω οὖν ὦἈλέξανδρε ὁρῶν καὶ ἐν ᾅδου ἔτι σε μωραί-νοντα καὶ ἐλπίζοντα Ἄνουβιν ἢ Ὄσιρινγενήσεσθαι πλὴν ἀλλὰ ταῦτα μέν ὦθειότατε μὴ ἐλπίσῃς οὐ γὰρ θέμις ἀνελθε-ῖν τινα τῶν ἅπαξ διαπλευσάντων τὴν λί-μνην καὶ εἰς τὸ εἴσω τοῦ στομίου παρελ-θόντων οὐ γὰρ ἀμελὴς ὁ Αἰακὸς οὐδὲ ὁΚέρβερος εὐκαταφρόνητος ἐκεῖνο δέ γεἡδέως ἂν μάθοιμι παρὰ σοῦ πῶς φέρειςὁπόταν ἐννοήσῃς ὅσην εὐδαιμονίαν ὑπὲργῆς ἀπολιπὼν ἀφῖξαι σωματοφύλακας καὶὑπασπιστὰς καὶ σατράπας καὶ χρυσὸν το-σοῦτον καὶ ἔθνη προσκυνοῦντα καὶ Βαβυ-λῶνα καὶ Βάκτρα καὶ τὰ μεγάλα θηρία καὶτιμὴν καὶ δόξαν καὶ τὸ ἐπίσημον εἶναι ἐξε-λαύνοντα διαδεδεμένον ταινίᾳ λευκῇ τὴνκεφαλὴν πορφυρίδα ἐμπεπορπημένον οὐ

100

ΤΑΝΤΑΛΟΣ Οὐδὲ τὸν ἐλλέβορον ὦΜένιππε ἀναίνομαι πιεῖν γένοιτό μοιμόνονΜΕΝΙΠΠΟΣ Θάρρει ὦ Τάνταλε ὡςοὔτε σὺ οὔτε ἄλλος πίεται τῶν νεκρῶνἀδύνατον γάρ καίτοι οὐ πάντες ὥσπερ σὺἐκ καταδίκης διψῶσι τοῦ ὕδατος αὐτοὺςοὐχ ὑπομένοντος

ΜΕΝΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΧΕΙΡΩΝΟΣ

ΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἤκουσα ὦ Χείρων ὡςθεὸς ὢν ἐπεθύμησας ἀποθανεῖνΧΕΙΡΩΝ Ἀληθῆ ταῦτα ἤκουσας ὦΜένιππε καὶ τέθνηκα ὡς ὁρᾷς ἀθάνατοςεἶναι δυνάμενοςΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίς δαί σε ἔρως τοῦ θα-νάτου ἔσχεν ἀνεράστου τοῖς πολλοῖς χρή-ματοςΧΕΙΡΩΝ Ἐρῶ πρὸς σὲ οὐκ ἀσύνετον

81

ΝΙΡΕΥΣ Καὶ μὴν ἐροῦ Ὅμηρον ὁποῖοςἦν ὁπότε συνεστράτευον τοῖς ἈχαιοῖςΜΕΝΙΠΠΟΣ Ὀνείρατά μοι λέγειςἐγὼ δὲ ἃ βλέπω καὶ νῦν ἔχεις ἐκεῖνα δέ οἱτότε ἴσασινΝΙΡΕΥΣ Οὔκουν ἐγὼ ἐνταῦθα εὐμορ-φότερός εἰμι ὦ Μένιππε ΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὔτε σὺ οὔτε ἄλλοςεὔμορφος ἰσοτιμία γὰρ ἐν ᾅδου καὶ ὅμοιοιἅπαντεςΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἐμοὶ μὲν καὶ τοῦτο ἱκανόν

166

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ἀλλ ὦ καλὲ Μαύσωλεοὔτε ἡ ἰσχὺς ἔτι σοι ἐκείνη οὔτε ἡ μορφὴπάρεστιν εἰ γοῦν τινα ἑλοίμεθα δικαστὴνεὐμορφίας πέρι οὐκ ἔχω εἰπεῖν τίνος ἕνε-κα τὸ σὸν κρανίον προτιμηθείη ἂν τοῦἐμοῦ φαλακρὰ γὰρ ἄμφω καὶ γυμνά καὶτοὺς ὀδόντας ὁμοίως προφαίνομεν καὶ τοὺςὀφθαλμοὺς ἀφῃρήμεθα καὶ τὰς ῥῖνας ἀπο-σεσιμώμεθα ὁ δὲ τάφος καὶ οἱ πολυτελεῖςἐκεῖνοι λίθοι Ἁλικαρνασσεῦσι μὲν ἴσωςεἶεν ἐπιδείκνυσθαι καὶ φιλοτιμεῖσθαι πρὸςτοὺς ξένους ὡς δή τι μέγα οἰκοδόμημααὐτοῖς ἐστιν σὺ δέ ὦ βέλτιστε οὐχ ὁρῶ ὅτι ἀπολαύεις αὐτοῦ πλὴν εἰ μὴ τοῦτο φῄςὅτι μᾶλλον ἡμῶν ἀχθοφορεῖς ὑπὸ τηλικού-τοις λίθοις πιεζόμενοςΜΑΥΣΩΛΟΣ Ἀνόνητα οὖν μοι ἐκεῖναπάντα καὶ ἰσότιμος ἔσται Μαύσωλος καὶΔιογένης ΔΙΟΓΕΝΗΣ Οὐκ ἰσότιμος ὦ γεν-ναιότατε οὐ γὰρ Μαύσωλος μὲν γὰρ

163

ὄντα οὐκ ἦν ἔτι ἡδὺ ἀπολαύειν τῆς ἀθανα-σίαςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐχ ἡδὺ ἦν ζῶντα ὁρᾶντὸ φῶςΧΕΙΡΩΝ Οὔκ ὦ Μένιππε τὸ γὰρ ἡδὺἔγωγε ποικίλον τι καὶ οὐχ ἁπλοῦν ἡγοῦμαιεἶναι ἐγὼ δὲ ἔζων ἀεὶ καὶ ἀπέλαυον τῶνὁμοίων ἡλίου φωτός τροφῆς αἱ ὧραι δὲαἱ αὐταὶ καὶ τὰ γινόμενα ἅπαντα ἑξῆς ἕκα-στον ὥσπερ ἀκολουθοῦντα θάτερον θα-τέρῳ ἐνεπλήσθην οὖν αὐτῶν οὐ γὰρ ἐν τῷαὐτῷ ἀεὶ ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ ltμὴgt μετασχεῖνὅλως τὸ τερπνὸν ἦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις ὦ Χείρων τὰἐν ᾅδου δὲ πῶς φέρεις ἀφ οὗ προελόμενοςαὐτὰ ἥκειςΧΕΙΡΩΝ Οὐκ ἀηδῶς ὦ Μένιππε ἡγὰρ ἰσοτιμία πάνυ δημοτικὴ καὶ τὸ πρᾶγ-μα οὐδὲν ἔχει τὸ διάφορον ἐν φωτὶ εἶναι ἢἐν σκότῳ ἄλλως τε οὔτε διψῆν ὥσπερ ἄνωοὔτε πεινῆν δεῖ ἀλλ ἀνεπιδεεῖς τούτων

82

ἄχρηστόν σοι ὦ Ἀλέξανδρε πρὸς τὰπράγματα ἐγένετο πολλοὶ γὰρ ὑπέπτησ-σον θεὸν εἶναί σε νομίζοντες ἀτὰρ εἰπέμοι τίνι τὴν τοσαύτην ἀρχὴν καταλέλοι-παςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκ οἶδα ὦ Διόγενεςοὐ γὰρ ἔφθασα ἐπισκῆψαί τι περὶ αὐτῆς ἢτοῦτο μόνον ὅτι ἀποθνήσκων Περδίκκᾳτὸν δακτύλιον ἐπέδωκα πλὴν ἀλλὰ τί γε-λᾷς ὦ ΔιόγενεςΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί γὰρ ἄλλο ἢ ἀνεμνήσθηνοἷα ἐποίει ἡ Ἑλλάς ἄρτι σε παρειληφότατὴν ἀρχὴν κολακεύοντες καὶ προστάτηναἱρούμενοι καὶ στρατηγὸν ἐπὶ τοὺς βαρ-βάρους ἔνιοι δὲ καὶ τοῖς δώδεκα θεοῖς προ-στιθέντες καὶ οἰκοδομοῦντές σοι νεὼς καὶθύοντες ὡς δράκοντος υἱῷ ἀλλ εἰπέ μοιποῦ σε οἱ Μακεδόνες ἔθαψαν ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἔτι ἐν Βαβυλῶνι κε-ῖμαι τριακοστὴν ἡμέραν ταύτην ὑπισχνε-ῖται δὲ Πτολεμαῖος ὁ ὑπασπιστής ἤν ποτε

99

οἰμώξεται μεμνημένος τῶν ὑπὲρ γῆς ἐνοἷς εὐδαιμονεῖν ᾤετο Διογένης δὲ καταγε-λάσεται αὐτοῦ καὶ τάφον ὁ μὲν ἐν Ἁλικαρ-νασσῷ ἐρεῖ ἑαυτοῦ ὑπὸ Ἀρτεμισίας τῆς γυ-ναικὸς καὶ ἀδελφῆς κατεσκευασμένον ὁΔιογένης δὲ τοῦ μὲν σώματος εἰ καί τινατάφον ἔχει οὐκ οἶδεν οὐδὲ γὰρ ἔμελεναὐτῷ τούτου λόγον δὲ τοῖς ἀρίστοις περὶτούτου καταλέλοιπεν ἀνδρὸς βίον βεβιω-κὼς ὑψηλότερον ὦ Καρῶν ἀνδραποδω-δέστατε τοῦ σοῦ μνήματος καὶ ἐν βεβαιο-τέρῳ χωρίῳ κατεσκευασμένον

ΝΙΡΕΩΣ ΚΑΙ ΘΕΡΣΙΤΟΥ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΝΙΡΕΥΣ Ἰδοὺ δή Μένιππος οὑτοσὶ δι-κάσει πότερος εὐμορφότερός ἐστιν εἰπέὦ Μένιππε οὐ καλλίων σοι δοκῶΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δὲ καὶ ἔστε πρότε-ρον οἶμαι χρὴ γὰρ τοῦτο εἰδέναι

164

ΝΙΡΕΥΣ Νιρεὺς καὶ ΘερσίτηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πότερος οὖν ὁ Νιρεὺς καὶπότερος ὁ Θερσίτης οὐδέπω γὰρ τοῦτοδῆλον ΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἓν μὲν ἤδη τοῦτο ἔχω ὅτιὅμοιός εἰμί σοι καὶ οὐδὲν τηλικοῦτον δια-φέρεις ἡλίκον σε Ὅμηρος ἐκεῖνος ὁ τυ-φλὸς ἐπῄνεσεν ἁπάντων εὐμορφότερονπροσειπών ἀλλ ὁ φοξὸς ἐγὼ καὶ ψεδνὸςοὐδὲν χείρων ἐφάνην τῷ δικαστῇ ὅρα δὲσύ ὦ Μένιππε ὅντινα καὶ εὐμορφότερονἡγῇΝΙΡΕΥΣ Ἐμέ γε τὸν Ἀγλαΐας καὶΧάροπος ldquoὃς κάλλιστος ἀνὴρ ὑπὸ ἼλιονἦλθονrdquoΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλ οὐχὶ καὶ ὑπὸ γῆνὡς οἶμαι κάλλιστος ἦλθες ἀλλὰ τὰ μὲνὀστᾶ ὅμοια τὸ δὲ κρανίον ταύτῃ μόνον ἄραδιακρίνοιτο ἀπὸ τοῦ Θερσίτου κρανίου ὅτιεὔθρυπτον τὸ σόν ἀλαπαδνὸν γὰρ αὐτὸ καὶοὐκ ἀνδρῶδες ἔχεις

165

ὄντα οὐκ ἦν ἔτι ἡδὺ ἀπολαύειν τῆς ἀθανα-σίαςΜΕΝΙΠΠΟΣ Οὐχ ἡδὺ ἦν ζῶντα ὁρᾶντὸ φῶςΧΕΙΡΩΝ Οὔκ ὦ Μένιππε τὸ γὰρ ἡδὺἔγωγε ποικίλον τι καὶ οὐχ ἁπλοῦν ἡγοῦμαιεἶναι ἐγὼ δὲ ἔζων ἀεὶ καὶ ἀπέλαυον τῶνὁμοίων ἡλίου φωτός τροφῆς αἱ ὧραι δὲαἱ αὐταὶ καὶ τὰ γινόμενα ἅπαντα ἑξῆς ἕκα-στον ὥσπερ ἀκολουθοῦντα θάτερον θα-τέρῳ ἐνεπλήσθην οὖν αὐτῶν οὐ γὰρ ἐν τῷαὐτῷ ἀεὶ ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ ltμὴgt μετασχεῖνὅλως τὸ τερπνὸν ἦνΜΕΝΙΠΠΟΣ Εὖ λέγεις ὦ Χείρων τὰἐν ᾅδου δὲ πῶς φέρεις ἀφ οὗ προελόμενοςαὐτὰ ἥκειςΧΕΙΡΩΝ Οὐκ ἀηδῶς ὦ Μένιππε ἡγὰρ ἰσοτιμία πάνυ δημοτικὴ καὶ τὸ πρᾶγ-μα οὐδὲν ἔχει τὸ διάφορον ἐν φωτὶ εἶναι ἢἐν σκότῳ ἄλλως τε οὔτε διψῆν ὥσπερ ἄνωοὔτε πεινῆν δεῖ ἀλλ ἀνεπιδεεῖς τούτων

82

ἄχρηστόν σοι ὦ Ἀλέξανδρε πρὸς τὰπράγματα ἐγένετο πολλοὶ γὰρ ὑπέπτησ-σον θεὸν εἶναί σε νομίζοντες ἀτὰρ εἰπέμοι τίνι τὴν τοσαύτην ἀρχὴν καταλέλοι-παςΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Οὐκ οἶδα ὦ Διόγενεςοὐ γὰρ ἔφθασα ἐπισκῆψαί τι περὶ αὐτῆς ἢτοῦτο μόνον ὅτι ἀποθνήσκων Περδίκκᾳτὸν δακτύλιον ἐπέδωκα πλὴν ἀλλὰ τί γε-λᾷς ὦ ΔιόγενεςΔΙΟΓΕΝΗΣ Τί γὰρ ἄλλο ἢ ἀνεμνήσθηνοἷα ἐποίει ἡ Ἑλλάς ἄρτι σε παρειληφότατὴν ἀρχὴν κολακεύοντες καὶ προστάτηναἱρούμενοι καὶ στρατηγὸν ἐπὶ τοὺς βαρ-βάρους ἔνιοι δὲ καὶ τοῖς δώδεκα θεοῖς προ-στιθέντες καὶ οἰκοδομοῦντές σοι νεὼς καὶθύοντες ὡς δράκοντος υἱῷ ἀλλ εἰπέ μοιποῦ σε οἱ Μακεδόνες ἔθαψαν ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ἔτι ἐν Βαβυλῶνι κε-ῖμαι τριακοστὴν ἡμέραν ταύτην ὑπισχνε-ῖται δὲ Πτολεμαῖος ὁ ὑπασπιστής ἤν ποτε

99

οἰμώξεται μεμνημένος τῶν ὑπὲρ γῆς ἐνοἷς εὐδαιμονεῖν ᾤετο Διογένης δὲ καταγε-λάσεται αὐτοῦ καὶ τάφον ὁ μὲν ἐν Ἁλικαρ-νασσῷ ἐρεῖ ἑαυτοῦ ὑπὸ Ἀρτεμισίας τῆς γυ-ναικὸς καὶ ἀδελφῆς κατεσκευασμένον ὁΔιογένης δὲ τοῦ μὲν σώματος εἰ καί τινατάφον ἔχει οὐκ οἶδεν οὐδὲ γὰρ ἔμελεναὐτῷ τούτου λόγον δὲ τοῖς ἀρίστοις περὶτούτου καταλέλοιπεν ἀνδρὸς βίον βεβιω-κὼς ὑψηλότερον ὦ Καρῶν ἀνδραποδω-δέστατε τοῦ σοῦ μνήματος καὶ ἐν βεβαιο-τέρῳ χωρίῳ κατεσκευασμένον

ΝΙΡΕΩΣ ΚΑΙ ΘΕΡΣΙΤΟΥ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ

ΝΙΡΕΥΣ Ἰδοὺ δή Μένιππος οὑτοσὶ δι-κάσει πότερος εὐμορφότερός ἐστιν εἰπέὦ Μένιππε οὐ καλλίων σοι δοκῶΜΕΝΙΠΠΟΣ Τίνες δὲ καὶ ἔστε πρότε-ρον οἶμαι χρὴ γὰρ τοῦτο εἰδέναι

164

ΝΙΡΕΥΣ Νιρεὺς καὶ ΘερσίτηςΜΕΝΙΠΠΟΣ Πότερος οὖν ὁ Νιρεὺς καὶπότερος ὁ Θερσίτης οὐδέπω γὰρ τοῦτοδῆλον ΘΕΡΣΙΤΗΣ Ἓν μὲν ἤδη τοῦτο ἔχω ὅτιὅμοιός εἰμί σοι καὶ οὐδὲν τηλικοῦτον δια-φέρεις ἡλίκον σε Ὅμηρος ἐκεῖνος ὁ τυ-φλὸς ἐπῄνεσεν ἁπάντων εὐμορφότερονπροσειπών ἀλλ ὁ φοξὸς ἐγὼ καὶ ψεδνὸςοὐδὲν χείρων ἐφάνην τῷ δικαστῇ ὅρα δὲσύ ὦ Μένιππε ὅντινα καὶ εὐμορφότερονἡγῇΝΙΡΕΥΣ Ἐμέ γε τὸν Ἀγλαΐας καὶΧάροπος ldquoὃς κάλλιστος ἀνὴρ ὑπὸ ἼλιονἦλθονrdquoΜΕΝΙΠΠΟΣ Ἀλλ οὐχὶ καὶ ὑπὸ γῆνὡς οἶμαι κάλλιστος ἦλθες ἀλλὰ τὰ μὲνὀστᾶ ὅμοια τὸ δὲ κρανίον ταύτῃ μόνον ἄραδιακρίνοιτο ἀπὸ τοῦ Θερσίτου κρανίου ὅτιεὔθρυπτον τὸ σόν ἀλαπαδνὸν γὰρ αὐτὸ καὶοὐκ ἀνδρῶδες ἔχεις

165