BOPPO BOLETN OICIAL DA PROINCIA DE PONTEEDRA · 2018. 2. 17. · BOPPO BOLETN OICIAL DA PROINCIA DE...

BOPPO B O L E T Í N O F I C I A LD A P R O V I N C I A D E P O N T E V E D R A

Edita: Deputación de Pontevedra • Depósito legal: PO 1-1958 • Tel 986 804 100 • www.boppo.depo.es • [email protected]

NºMércores, 15 de xuño de 2016 114

ADMINISTRACIÓN LOCALMUNICIPAL

MOS

Ordenanzas e Regulamentos

APROBACIÓN DEFINITIVA DA ORDENANZA MUNICIPAL XERAL DE MEDIO AMBIENTE

Aprobado inicialmente en sesión do pleno deste Concello do 30.03.2016, a modificación da Ordenanza de Medio Ambiente relativa á prohibición da celebración de circos con animais, e non presentándose alegacións no prazo de exposición o público ó que se someteu, enténdese definitivamente aprobado en aplicación do sinalado polo art. 49 da Lei 7/1985, procedéndose á súa publicación íntegra para a súa entrada en vigor, que terá lugar unha vez transcorrido o prazo de 15 días referido polo art. 65.2, por remisión do 70, ambos da Lei 7/1985.

ORDENANZA XERAL DE MEDIO AMBIENTE

EXPOSICIÓN DE MOTIVOS

O artigo 45 da Constitución española recoñece o dereito de todos a gozar dun medio ambiente adecuado ao desenvolvemento da persoa e o deber de conservalo, así como a obriga dos poderes públicos de velar pola utilización racional dos recursos naturais para promover e mellorar a calidade de vida e defender e restaurar o medio ambiente, apoiándose na indispensable solidariedade colectiva.

De acordo co artigo 147 da Constitución española, que garante a autonomía municipal para a xestión dos seus intereses, así como na lexislación reguladora das bases de réxime local, lei 7/1995 e posteriores modificacións, na que se establece que o Concello exercerá competencias, nos termos da lexislación do Estado e das comunidades autónomas, en diversas materias en relación co medio ambiente e que os municipios poden realizar actividades complementarias das propias doutras administracións públicas, en particular, as relativas á protección do medio ambiente, o Concello de Mos estimou oportuno e necesario a creación desta ordenanza xeral de medio ambiente co fin de dispor dun instrumento preventivo, corrector e de vixilancia para a defensa do medio ambiente, patrimonio de todos e cada un dos habitantes do Concello de Mos.

O Concello integrará a compoñente ambiental en tódalas políticas que dependen del, promovendo actuacións destinadas á redución do uso dos recursos naturais, ao aforro enerxético, á redución na produción de residuos, incentivando a reciclaxe e reutilización destes Código seguro de verificación: VUGFPXG23IBIGYFF




fronte ao vertido, á minimización de afeccións sobre a atmosfera, á integración paisaxística así como ao coidado e protección dos valores naturais (auga, fauna, vexetación, etcétera) pretendendo que no Concello de Mos se estableza un desenvolvemento económico unido ao progrese social, pero dun xeito sostible, en harmonía cunha conservación adecuada do medio ambiente, de xeito que se cubran as necesidades das xeracións presentes sen comprometer a satisfacción das necesidades das xeracións futuras.

A presente ordenanza esta conformada por once títulos. No título I (“Licencias e clasificación ambienta de actividades”), establécense os elementos preventivos a partir das autorizacións previas necesarias para a posta en marcha de determinadas actividades.

Os títulos II e III (“Protección fronte o ruído e vibracións” e “Protección da atmosfera fronte a contaminación por emisións de gases e partículas”), establecen os elementos preventivos e de vixilancia, impoñendo unha serie de límites de emisión e inmisión de diferentes parámetros así como condicións que deben cumprir determinadas actividades para a protección e defensa da atmosfera. No que respecta ao título IV (“Protección das augas”) regula principalmente o vertido directo ou indirecto de augas ao medio.

Os títulos V e VI (“Xestión de residuos urbanos e limpeza pública” e “Regulación de contedores na vía pública”) regulan as actividades e comportamentos destinados a recollida, tratamento e aproveitamento dos residuos, así como a limpeza e utilización das vías e espazos públicos ou privados.

No título VII (“Protección e tenencia de animais, rexistro de animais de compañía, licencias para a tenencia de animais potencialmente perigosos e o seu rexistro”) desenvólvense actuacións para a protección e defensa dos animais preservando a saúde pública, e incentivando a boa convivencia entre persoas e animais, ademais de desenvolver o trámite para obter a correspondente licenza para a tenencia de animais potencialmente perigosos así como o rexistro de animais de compañía.

O título VIII (“Protección dos espazos naturais e dos parques, xardíns e arborado urbano”) desenvolve actuación enfocadas á protección de zonas verdes, árbores e elementos vexetais en xeral.

Finalmente os títulos IX e X (“Instalación e funcionamento de antenas parabólicas, telefonía móbil e outros servizos de telecomunicacións e de difusión” e “Instalación de publicidade exterior”), pretende implicar o factor medioambiental, como a integración paisaxística ou a afección a elementos naturais e/ou culturais, na instalación de determinados elementos discordantes co contorno (antenas ou similares, vallas publicitarias, etcétera).

Ademais en tódolos títulos expostos se establece o procedemento sancionador no caso de que unha actividade contraveña o preceptuado nesta ordenanza.

Código seguro de verificación: VUGFPXG23IBIGYFF




Para rematar, resta suliñar que o Concello de Mos proporcionará toda a información necesaria para o cumprimento desta ordenanza, e levará a cabo programas de educación e sensibilización ambiental co fin de involucrar a tódolos habitantes do Concello na protección do medio ambiente.

TÍTULO PRELIMINAR DISPOSICIÓNS DE CARÁCTER COMÚN

Artigo 1

O obxecto da presente ordenanza e a regulación, intervención e control administrativo de todos aqueles bens, recursos e actividades susceptibles de afectar a calidade ambiental, todo elo co fin de previr os posibles danos xerados ao contorno e sempre mediante unha actuación preventiva por parte do Concello.

Artigo 2

Esta ordenanza fundamentase na Lei 7/1985, do 2 de abril, regulamentadora das Bases de Réxime Local, decreto 16 de xuño de 1955 polo que se aproba o regulamento de servizos das Corporacións Locais e demais normativa de carácter xeral e sectorial.

Artigo 3

As prescricións da presente ordenanza son de aplicación en todo o termo do Concello de Mos, e polo tanto serán de obrigado cumprimento para tódalas instalacións, aparellos, elementos, construcións, obras no solo ou no subsolo e, en xeral, todas aquelas actividades e comportamentos que poidan ocasionar molestias ou perigosidade o vecindario ou que modifiquen ou perturben o estado natural do medio ambiente circundante.

Artigo 4

Cando existan regulacións específicas de superior rango, as prescricións da presente ordenanza aplicaranse con suxeición ao principio de xerarquía das normas e como complemento daquelas de acordo co establecido no artigo 51 da Lei 30/92 de réxime xurídico das administracións públicas e procedemento administrativo común.

A promulgación e entrada en vigor con posterioridade á vixencia desta ordenanza de normas con rango superior que afecten a materias reguladas nela, determinará a aplicación automática de tales normas, sen prexuízo da posterior adaptación a aquelas da presente ordenanza.





Artigo 5

As actuacións derivadas da aplicación desta ordenanza axustaranse ás disposicións sobre procedemento, impugnación e en xeral réxime xurídico establecido na lexislación vixente tanto de carácter estatal como autonómico.

Artigo 6

Calquera persoa física ou xurídica cando a súa actuación estea permitida polo ordenamento xurídico–administrativo (artigos 30 a 34 da Lei 39/1992, do réxime xurídico das administracións públicas e do procedemento administrativo común), poderán denunciar ante o Concello aqueles comportamentos e/ou actividades que contraveñan as prescricións da presente ordenanza, adquirindo respecto ao expediente, sen que se iniciase, a condición de interesado.

O escrito de denuncia deberá conter, os datos precisos para facilitar aos servizos municipais a correspondente comprobación, ademais daqueles requisitos esixidos pola normativa xeral para as instancias dirixidas á administración.

Nos casos de recoñecida urxencia os servizos municipais,previa comprobación inmediata, proporán ao Alcalde/sa a adopción de medidas necesarias; en tales casos e cando o denunciante actuara con temeridade ou mala fe,estará á responsabilidade en que puidera incorrer, sendo do seu cargo os gastos que orixine ao Concello.

En todo caso cando as denuncias formuladas polos particulares darán lugar á incoación do oportuno expediente,á vista das comprobacións e informes e previa audiencia ao denunciado, adoptarase a resolución que proceda que será notificada aos interesados.

Existirán a disposición dos veciños e veciñas de Mos formularios e modelos normalizados que faciliten a presentación de denuncias de carácter ambiental. Así mesmo, serán informados (no momento de presentación da denuncia o con posterioridade) do prazo máximo de resolución, efectos do silencio administrativo e da data na que tivo entrada no órgano competente, de acordo todo elo co disposto no artigo 42.4 da Lei 30/92 de Réxime Xurídico das administracións públicas e procedemento administrativo común.

Artigo 7

De acordo co disposto no artigo 1º da Lei 38/95, de 12 de decembro, sobre o dereito a información en materia de medio ambiente, todas as persoas físicas ou xurídicas, nacionais dun dos Estados que integran o Espazo Económico Europeo ou que teñan domicilio nun deles, teñen dereito a acceder á información ambiental que estea en poder das Administracións Públicas competentes, sen obriga de acreditar un interese determinado e con garantía da





súa confidencialidade. A solicitude de información ambiental deberá ser contestado no prazo máximo de dous meses a partir da data en que a mesma tivo entrada en calquera dos rexistros do órgano administrativo competente.

DISPOSICIÓN DERROGATORIA ÚNICA

Coa entrada en vigor da presente ordenanza quedan derrogadas cantas normas municipais de igual rango se opoñan, contradigan ou resulten incompatibles co regulado nas mesmas.

DISPOSICIÓN TRANSITORIA ÚNICA

A presente ordenanza obrigará tanto as actividades e instalacións de nova implantación, como as que actualmente atópanse en funcionamento, estean en exercicio ou non, xa sexan públicas ou privadas.

Quen a entrada en vigor da presente ordenanza se atope en posesión das oportunas licencias municipais, deberá adaptarse as prescricións da presente ordenanza no prazo dun ano.

Cando exista imposibilidade técnica de efectuar as adaptacións pertinentes, o titular deberá comunicar dita circunstancia ao Concello dentro do prazo marcado no anterior parágrafo co fin de que, previa comprobación, sexa ampliado o prazo, ou, no seu caso concedida unha prórroga de funcionamento.

DISPOSICIÓN FINAL ÚNICA

Esta ordenanza entrará en vigor, de conformidade co disposto nos artigos 65.2 e 70.2 da Lei 7/1985, de 2 de abril, reguladora das bases do réxime local.

TÍTULO I LICENCIAS E CLASIFICACIÓN AMBIENTALDE ACTIVIDADES

Capítulo 1: Disposicións comúns

Artigo 8

Tódalas actividades comerciais, de servizos ou industriais, tanto públicas como privadas, que se exerzan no Concello de Mos, deberán inescusablemente estar amparadas pola correspondente licenza municipal, outorgada polo Concello, segundo o procedemento desenvolto na correspondente ordenanza urbanística e medioambiental e aquela lexislación de índole xeral que lle sexa de aplicación.





As actividades que se exerzan sen licenza municipal consideraranse como clandestinas, procedéndose a súa inmediata clausura.

Artigo 9

As actividades descritas no artigo anterior clasificaranse en cualificadas e inocuas, en base a súa posible repercusión sobre o contorno.

Artigo 10

Actividades cualificadas: Considéranse actividades cualificadas aquelas ás que fai referencia o decreto 2414/1961, de 30 de novembro, que aproba o Regulamento de actividades molestas, insalubres e perigosas. En concreto, as actividades cualificadas poden ser:

* Molestas: actividades que constitúan unha incomodidade polos ruídos ou vibracións que produzan ou polos fumes, gases, olores, néboas, polvos en suspensión ou sustancias que eliminen.

* Insalubres: Se calificarán como insalubres as que dean lugar a desprendemento ou evacuación de produtos que poidan resultar directa ou indirectamente prexudiciais para a saúde humana.

* Nocivas: Aplicarase a cualificación de nocivas as que, polas mesmas causas, poidan ocasionar danos á riqueza agrícola, forestal, pecuaria ou piscícola.

* Perigosas: Consideraranse as actividades que teñan por obxecto fabricar, manipular, expender ou almacenar produtos susceptibles de orixinar riscos graves por explotacións, combustións, radiacións ou outros de análoga importancia para as persoas ou os bens.

Actividades inocuas: Aquelas actividades que pola súa natureza, carácter e condicións de funcionamento non poidan, previsiblemente, producir molestias, riscos para as persoas ou os bens, ou producir alteracións nas condicións do medio ambiente circundante.

Ditas actividades inocuas son as listadas, sen carácter limitativo, no anexo deste título e son obxecto de réxime de licenza específico. O obxecto do control previo ten por finalidade comprobar que as actividades reúnen as condicións necesarias de tranquilidade, seguridade e salubridade, ademais das urbanísticas.

Artigo 11

Estarán suxeitas a previa licenza municipal:

— A instalación e funcionamento de actividades cualificadas ou inocuas.





— A modificación obxectiva das mesmas: ampliacións,reformas e alteracións nos elementos da actividade.

Artigo 12

As condicións sinaladas pola presente ordenanza serán orixinariamente esixibles a través da correspondente licenza, requiríndose un informe técnico e xurídico emitidos polos servizos municipais correspondentes. Dito informe deberá especificar as condicións técnicas e medidas correctoras necesarias para o cumprimento das prescricións desta ordenanza, e no seu caso deberá verificar o seu cumprimento mediante as oportunas probas, análises e medicións necesarias para a entrada en funcionamento da respectiva actividade.

O permiso de funcionamento de calquera actividade sometida a licenza detallará tódalas instalacións e/ou elementos, e será outorgada expresamente.

Así, na redacción da documentación necesaria para a obtención da licenza indicarase claramente que se levarán a cabo tódalas medidas necesarias co fin de cumprir con esixido nesta ordenanza.

Artigo 13

Unha vez obtida a oportuna licenza ou autorización municipal polos servizos técnicos do Concello xirarase visita de comprobación que versará sobre o cumprimento ou incumprimento das condicións da mesma, as limitacións impostas e, no seu caso, a existencia de medidas correctoras e a súa eficacia. Os técnicos ou policía local, levantará acta de todo o observado dando traslado inmediato da mesma ao interesado. Acto seguido se procederá a emisión do informe que motive a incoación do correspondente expediente de reposición ou sancionador.

Capítulo 2: Consulta previa de clasificación

Artigo 14

Para tódalas actividades ou instalacións que non se atopen directamente listadas no anexo I o que se fai referencia no artigo 10, ou no nomenclátor anexo do decreto 2414/1961, de 30 de novembro, que aproba o Regulamento de actividades molestas, insalubres e perigosas, con carácter potestativo e previo á solicitude da licenza, o promotor deberá consultar ao Concello a clasificación ambiental da súa actividade ou instalación, co fin de coñecer o trámite ao que será sometido esta. A consulta será resposta no prazo máximo de 15 días.

Artigo 15

Para o antedito o promotor presentará no Concello xunto a instancia de solicitude de consulta previa, un (1) exemplar dun documento que conteña o seguinte: Código seguro de verificación: VUGFPXG23IBIGYFF




— Descrición xeral da actividade (comercio, almacén, hostalería, fabricación, etcétera).

— Maquinaria a instalar, con indicación do tipo e potencia.

— Superficie total do local e cada un dos departamentos que o conforman (aseos, vestiarios, almacéns e outros).

— Posibles repercusións nas persoas e medio ambiente(emisións, residuos, ruídos, etcétera).

— Medios e medidas para minimizar as anteditas repercusións.

— Instalacións hixiénico–sanitarias.

— Todos os planos e documentos que sexan precisos.

— En actividades de hostalería, declaración expresa do grupo ao que corresponde a actividade para a que se solicite a licenza e ubicación cos establecementos de hostalería nun radio de 50 m.

Artigo 16

Revisada a antedita documentación polo departamento correspondente, no caso de que a documentación necesaria se considere incompleta ou insuficiente, o promotor, previa notificación do Concello, disporá de dez días para subsanar a documentación presentada, no caso de que esta se considere correcta, o Alcalde/sa procederá a emitir a resolución pola que se clasifica ambientalmente a antedita actividade ou instalación. O prazo de resolución para a clasificación ambiental das actividades é dun mes.

Capítulo 3: Actividades cualificadas

Artigo 17

No caso de que unha actividade estea clasificada como actividade cualificada, o promotor deberá presentar xunto a instancia de solicitude de licenza tres (3) exemplares dun proxecto técnico que conteña o seguinte:

a) Memoria descritiva da actividade incluíndo os seguintes aspectos:

— Superficie total do establecemento e de cada un dos usos (produción, aseos, almacéns e outros), instalación hixiénico–sanitarias, situación e uso dos locais confinantes, e xustificación urbanística(compatibilidade, carga e descarga, aparcamento).

— Maquinaria a instalar, con indicación de función e potencia, e instalacións previstas (eléctricas, combustibles,térmicas, frigoríficas, elevadores, aparatos a presión.

— Descrición do proceso: materias primas e enerxía,subprodutos e produtos acabados con características fisicoquímicas, consumo anual, almacén, esquema de proceso con descrición da transformación e balance de materias e enerxía en cada caso, C

ódigo seguro de verificación: VUGFPXG23IBIGYFF




capacidade de produción, repercusións en persoas e medio ambiente (emisións á atmosfera, evacuacións de augas e residuos).

— Medios e sistemas correctoras propostos para reducir as repercusións (emisións á atmosfera, evacuación de augas residuais e residuos)

— Medidas de seguridade, protección contra incendios con cálculo de carga de fogo ponderada e medios de extinción adoptados, plans de emerxencia contra outros riscos potenciais.

— Declaración expresa e xustificación do cumprimento da normativa de aplicación e solicitudes aos organismos correspondente de tódolos permisos ou autorizacións precisas para levar a cabo as actividades.

— Xustificación do cumprimento da Lei 8/1997, de accesibilidade e supresión de barreiras na Comunidade Autónoma de Galicia e o Decreto 35/00 que desenvolve a Lei.

b) Planos, dobrados a medida DIN A-4, que permitan formar un expediente normalizado:

— De situación segundo cartografía municipal, indicando ubicación do establecemento, aparcamento, carga e descarga, etcétera, uso dos edificios ou locais confinantes.

— De situación e deslinde a escala como máximo1:200.

— Esquemas de procese con balance en cada paso, esquemas de principio de instalacións.

— Plantas de distribución amobladas, a escala 1:100, con usos superficies e posición da máquina instalada.

— Plantas 1:100 coas instalacións previstas (eléctricas, térmicas, etcétera).

— Plantas de seguridade contra incendios e outros riscos con sectorización, carga de fogo, ocupación, evacuación, instalación de protección.

— Detalles a escala 1:20, das solucións adoptadas para as medidas correctoras propostas (insonorización, antivibratorios, depuración de fumes, augas, residuos, etcétera).

c) Licenza de obra, naquel caso que a edificación estea construída con anterioridade a petición da licenza de apertura.

d) Orzamento de obras por partidas.

Artigo 18

Tanto a tramitación da licenza de apertura clasificada como o contido da documentación a presentar e as condicións para o exercicio da actividade, se estará ao disposto na lei 1/95 de protección ambiental de Galicia e por remisión dela ao decreto 2414/61 polo que se aproba o regulamento de actividades molestas, insalubres, nocivas e perigosas.





Capítulo 5: Actividades inocuas

Artigo 19

No caso de que unha actividade sexa clasificada como actividade inocua, o promotor deberá presentar xunto a instancia de solicitude de licenza un (1) exemplar da seguinte documentación:

— Memoria descritiva da actividade.

— Declaración de cumprimento da Norma Básica NBE-CPI 96 (ou a que corresponda) e certificado de seguridade e solidez.

— Solicitudes aos organismos correspondente de tódolos permisos ou autorizacións precisas para levar a cabo a actividade.

— Alta no Imposto de Actividades Económicas (IAE).

— Planos do local (planta e emprazamento), con indicación da superficie total do mesmo e memoria descritiva da actividade subscrita por técnico competente.

— Xustificación de cumprimento da Lei 8/1997, de 20 de agosto, de Accesibilidade e Supresión de Barreiras na Comunidade Autónoma de Galicia e o Decreto 35/00 que a desenvolve.

Artigo 20

Unha vez presentada a documentación descrita no artigo anterior, ou subsanada a presentada nun primeiro momento incorrectamente, se recadarán os informes técnicos e xurídicos pertinentes. Acto seguido, o órgano competente procederá a concesión ou denegación da licenza solicitada, notificándose ao interesado na forma prevista no artigo 83.3 da Lei 30/92 de réxime xurídico das Administracións Públicas e procedemento administrativo común. A adquisición por silencio administrativo da licenza solicitada, se dará naqueles casos nos que estea expresamente prevista na lexislación común de procedemento administrativo e demais normativa que sexa de aplicación.

Capítulo 6. Regulación dos furanchos

Artigo 21

1. Esta capítulo ten por obxecto a regulación da actividade dos establecementos denominados furanchos, situados no Concello de Mos.

2. Para este obxecto considéranse furanchos os locais utilizados principalmente como vivenda privada pero onde os/as seus/súas propietarios/as venden o excedente do viño da colleita propia elaborado na casa para o seu consumo particular, xunto coas tapas que, como





produtos alimenticios preparados regularmente por eles/as, lle sirvan de acompañamento. Para estes efectos, terá a consideración de excedente do consumo propio unha cantidade de viño que non exceda a que se obteña de aplicar á superficie da súa viña un rendemento máximo de 0,65 litros por metro cadrado.

3. A regulación dos furanchos é aplicable a aquelas casas particulares ou dependencias vinculadas a elas que teñan a consideración de furancho segundo o establecido no apartado 2.

Artigo 22

1. Os requisitos que deben cumprir estes establecementos son os seguintes:

a) O viño subministrado non pode ser embotellado senón que debe proceder do barril directamente. Poderanse ofertar ata un máximo de cinco tapas escollidas de entre as enumeradas no anexo I, sen que en ningún caso se poida ofrecer outra clase de produtos alimenticios.

b) Antes de iniciar a súa tempada de funcionamento e, en todo caso, unha vez ao ano, todos os furanchos acreditarán que realizaron as declaracións obrigatorias do sector vitivinícola ante o órgano correspondente da consellería competente en materia de agricultura. Sen este requisito previo o furancho non poderá iniciar a súa tempada de funcionamento, salvo nas excepcións previstas de conformidade coa normativa vitícola.

c) En todo caso, os/as titulares dos furanchos deben ter regularizada a totalidade da súa viña no Rexistro Vitícola de Galicia, de conformidade coa normativa vitícola vixente.

d) Os/as titulares dos furanchos deberán observar os requisitos sanitarios establecidos no capítulo III e nos capítulos V a XII do anexo II do Regulamento 852/2004, do 29 de abril, relativo á hixiene dos produtos alimenticios, sempre que se cumpra que a actividade que leva a cabo o establecemento se axusta ao indicado no capítulo III, así como, tendo en conta a actividade que desenvolvan en cada caso, os establecidos no Real decreto 3484/2000, do 29 de decembro, polo que se establecen as normas de hixiene para a elaboración, distribución e comercio de comidas preparadas.

e) Os/as titulares dos furanchos deberán observar a normativa técnica vixente en prevención e protección contra incendios, a sanitaria fronte ao tabaquismo, así como aqueloutra que resulte legalmente aplicable.

f) En todo caso, so se poderá exercer esta actividade nas concretas zonas delimitadas polo Concello.





Artigo 23

1. Para o inicio do exercicio da actividade, terán a condición de persoas interesadas as que acrediten a titularidade de viñas propias no Rexistro Vitícola de Galicia. Estas deberán presentar unha declaración responsable previa do cumprimento dos requisitos recollidos no artigo 22 e do seu mantemento durante todo o tempo en que se desenvolva a súa actividade, dirixida a este concello, segundo o modelo oficial de declaración responsable previa do anexo II.

2. A declaración responsable previa terá os efectos e o alcance previstos no artigo 71 bis da Lei 30/1992, do 26 de novembro, de réxime xurídico das administracións públicas e do procedemento administrativo común.

3. Coa dita declaración responsable previa presentarase a seguinte documentación:

a) Fotocopia compulsada do DNI do/a solicitante, salvo autorización expresa de consulta dos seus datos conforme o Decreto 255/2008, do 23 de outubro, polo que se simplifica a documentación para a tramitación dos procedementos administrativos e se fomenta a utilización de medios electrónicos.

b) Fotocopia compulsada do título ou contrato que acredite a dispoñibilidade do establecemento por parte do/a solicitante para a súa utilización como furancho.

c) Documentación acreditativa de ter declaradas as viñas no Rexistro Vitícola de Galicia, da consellería competente en materia de agricultura.

d) Documentación acreditativa de ter realizado as declaracións obrigatorias do sector vitivinícola á consellería competente en materia de agricultura, salvo as excepcións previstas de conformidade coa normativa vitícola vixente.

e) Documento que acredite a subscrición dunha póliza de seguro de responsabilidade civil, segundo o disposto no artigo 27, así como o correspondente recibo de pagamento da prima que acredite a súa vixencia.

f) Documento acreditativo do pagamento das taxas correspondentes.

g) Sinalamento da elección do período de apertura nos termos establecidos no artigo 25, así como dirección e nome do establecemento segundo ao modelo do Anexo II do presente capítulo.





h) Proxecto técnico asinado por facultativo/a competente con pronunciamento expreso sobre o cumprimento da normativa técnica vixente en prevención e protección contra incendios, a sanitaria fronte ao tabaquismo, así como aqueloutra que resulte legalmente aplicable, en relación ao local no que se vai a exercer a actividade.

i) Análise do viño posto á venda.

j) Memoria descritiva da cantidade de viño posto á venda, número de barrís utilizados para almacenar o viño e capacidade destes.

k) Plano de situación.

l) As tapas escollidas de entre as enumeradas no anexo I do presente capítulo.

Artigo 24

1. Presentada a declaración responsable previa e demais documentación enumerada no artigo anterior, o concello comprobará o cumprimento dos requisitos, no prazo de seis meses contados desde a entrada da documentación no rexistro, e resolverán sobre a conformidade ou non do declarado.

2. A comprobación da inexactitude, falsidade ou omisión, de carácter esencial, dos datos declarados, ou o incumprimento dos requisitos que resulten de aplicación, determinarán a imposibilidade de continuar co exercicio da actividade desde o momento en que se teña constancia de tales feitos, con aplicación, logo de incoación e instrución do correspondente procedemento administrativo, do réxime sancionador regulado neste capítulo, sen prexuízo das responsabilidades penais, civís ou outras de natureza administrativa que procedan.

3. Co obxecto de facilitar o control por instancia das inspeccións administrativas, todos os furanchos terán un distintivo oficial que se renovará anualmente.

4. O concello, no caso en que reciba comunicación de inicio de actividade de furancho, vixiará e garantirá o debido cumprimento polos/as titulares destes establecementos do preceptuado neste capítulo e no resto de normas que resulten de aplicación, sen prexuízo das facultades de inspección que lle poidan corresponder á Administración autonómica en función da materia, singularmente no que respecta á inspección turística.

Artigo 25

1. Establécese, con carácter xeral, o comezo da tempada anual de funcionamento dos furanchos o 1 de decembro, e o seu remate o 30 de xuño.





2. Excepcionalmente, a persoa titular do furancho que queira modificar este período de apertura deberá solicitalo ante o concello de forma motivada para cada ano de actividade, pero nunca poderá ser máis aló do 31 de xullo.

3. En canto a elección do período de apertura, este período non poderá ser superior aos tres meses e, en todo caso, estará comprendido na tempada de funcionamento establecida nos puntos anteriores.

4. O horario de apertura para a venda será das 12 da mañá ás 12 da noite, sábados, domingos e festivos, e de 5 da tarde ás 12 da noite o resto dos días.

5. Os/as titulares dos furanchos farán constar, xunto coa declaración responsable previa e demais documentación esixida no artigo 23, o período de funcionamento pretendido.

6. O esgotamento ou a falta de colleita de viño nun ano será causa xustificada para o peche do establecemento, sen que supoña baixa da actividade. Non obstante, o/a titular estará obrigado a comunicar tal circunstancia ao concello, para a correspondente anotación rexistral do peche temporal no prazo de 10 días contados con anterioridade á data prevista para o peche.

Artigo 26

1. Crease un rexistro de furanchos para a inscrición de oficio de todos os furanchos que, cumprindo o disposto neste capítulo, radiquen no seu ámbito territorial. Deste rexistro se lle dará traslado aos órganos competentes en materia de turismo, medio rural e sanidade.

2. Os datos mínimos do rexistro son os establecidos no anexo IV.

Artigo 27

As persoas titulares dos furanchos deberán observar as obrigas recollidas no artigo 35 da Lei 7/2011, do 27 de outubro, de turismo de Galicia, na medida en que non sexan contrarias á singularidade destes locais e, en particular, as seguintes:

1. Velar polo bo estado xeral das dependencias e polo mantemento das instalacións e servizos do furancho e garantir un trato correcto á clientela.

2. Informar previamente con obxectividade e veracidade a clientela sobre o réxime de servizos que se ofertan no local, as condicións de prestación destes e o seu prezo e forma de pagamento.

3. Ter á disposición das persoas usuarias follas de reclamacións e facer entrega dun exemplar cando lles sexa solicitado.





4. Emitir xustificante de pagamento que detalle os servizos, de conformidade cos prezos ofertados ou pactados.

5. Os locais exhibirán nun lugar visible o ramallo de loureiro co que tradicionalmente se identifican os furanchos.

6. Os/as titulares dos furanchos deberán ter contratada unha póliza de seguro de responsabilidade civil que cubra os danos corporais, materiais e os prexuízos económicos que deriven do desenvolvemento da súa actividade.

7. As persoas usuarias destes locais terán os dereitos e obrigas que o título II da Lei 7/2011, do 27 de outubro, de turismo de Galicia, prevé para os usuarios e usuarias turísticos, sempre que sexan compatibles coas peculiaridades destes locais.

Artigo 28

1. No caso de transmisión o/a novo/a titular deberá comunicar a transmisión do furancho ao concello, que lles dará traslado ás consellerías ou órganos competentes en materia de turismo, medio rural, facenda e sanidade, para o que achegará a seguinte documentación:

a) Comunicación previa de cambio de titularidade segundo o modelo oficial que consta no anexo III.

b) Fotocopia compulsada da documentación acreditativa da dita transmisión ou, de ser o caso, da acreditación da dispoñibilidade do inmoble polo/a novo/a titular.

c) Póliza de seguro de responsabilidade civil, nos termos establecidos no artigo anterior, a nome do/a novo/a titular.

d) Documento acreditativo do pagamento das taxas correspondentes.

2. No caso de cambios ou comunicación do peche do establecemento, as persoas titulares dos furanchos están obrigadas a comunicarlle ao concello, mediante o modelo que consta no anexo III, calquera cambio que afecte o seu funcionamento, xuntando a documentación xustificativa do cambio pretendido, así como o cesamento definitivo da súa actividade, no prazo de 10 días contados con anterioridade á data prevista para o peche. Pola súa banda, este concello notificará tales cambios ás consellerías ou órganos competentes en materia de turismo, medio rural, facenda e sanidade.

Poderase decretar a baixa de oficio cando este Concello teña constancia do cesamento da actividade por non se producir a apertura durante os períodos autorizados sen causa xustificada, ou cando o establecemento deixe de cumprir, de maneira grave e inxustificada, algún dos requisitos e condicións esixidos para o exercicio da súa actividade. Código seguro de verificación: VUGFPXG23IBIGYFF




Artigo 29

1. O incumprimento do disposto neste capítulo dará lugar á aplicación da normativa sancionadora, especialmente de conformidade coas infraccións e sancións tipificadas na Lei de turismo de Galicia.

2. A realización ou a publicidade, por parte dos furanchos, da actividade propia das empresas de restauración reguladas na Lei 7/2011, do 27 de outubro, de turismo de Galicia, en contravención dos requisitos que lles son exixibles para o seu inicio, terán a consideración de intrusión profesional e sancionaranse administrativamente consonte o previsto na Lei de turismo.

3. Serán responsables administrativamente das infraccións cometidas nas materias relacionadas co funcionamento dos furanchos as persoas que figuren como titulares destes.

4. No caso de que sexan varias as persoas titulares, responderán de forma solidaria das infraccións cometidas e das sancións que se impoñan ao respecto.

5. Non se poderán sancionar simultaneamente uns mesmos feitos constitutivos de infraccións penais e administrativas, nos casos en que se aprecie identidade de suxeito, feito e fundamento.

6. Se da investigación dos feitos constitutivos das infraccións tipificadas neste decreto se obteñen indicios de que estes poden constituír delito ou falta, suspenderase o procedemento e daráselle conta ao Ministerio Fiscal, sen prexuízo da adopción das medidas provisionais oportunas.

Artigo 30

1. Considéranse infraccións administrativas de carácter leve as previstas no artigo 109 da Lei de turismo de Galicia e, en particular, as seguintes:

a) A modificación do período de apertura sen presentar unha nova solicitude ao concello.

b) A falta de comunicación ao concello nos supostos de transmisión e cambio da titularidade do furancho.

c) A falta de comunicación ao concello de calquera cambio que afecte o funcionamento do furancho, así como o cesamento da súa actividade, e a motivación dos ditos feitos.

d) Non mostrar o distintivo oficial na entrada do furancho.

2. Considéranse infraccións administrativas de carácter grave as previstas no artigo 110 da Lei de turismo de Galicia e, en particular, as seguintes: Código seguro de verificación: VUGFPXG23IBIGYFF




a) A subministración de viño embotellado.

b) A non presentación da declaración responsable previa ou da documentación esixida no artigo 23 deste decreto.

c) A venda de viño non orixinario do excedente do consumo propio procedente exclusivamente das súas viñas.

3. Considéranse infraccións administrativas de carácter moi grave as previstas no artigo 111 da Lei de turismo de Galicia.

4. A comisión das infraccións tipificadas no presente capítulo será obxecto da correspondente sanción e graduación administrativa, de conformidade co establecido na Lei de turismo de Galicia.

5. As infraccións moi graves prescribirán aos tres anos, as graves, aos dous, e as leves, ao ano.

As sancións impostas por faltas moi graves prescribirán aos tres anos, as impostas por faltas graves, aos dous anos, e as impostas por faltas leves, ao ano.

6. No caso en que, no desenvolvemento do labor inspector, se detecten incumprimentos do disposto neste capítulo se informará inmediatamente a autoridade autonómica competente na materia de que se trate.

7. Do mesmo xeito, no suposto de que se teña coñecemento da prestación nos furanchos de servizos de restauración sen estaren clasificados nalgún dos grupos de empresas de restauración que recolle o artigo 77 da Lei 7/2011, do 27 de outubro, de turismo de Galicia, se porá en coñecemento do órgano competente en materia de turismo de forma inmediata.

Disposición transitoria:

Aqueles establecementos que se atopasen exercendo a actividade de furancho ao momento anterior a entrada en vigor da presente modificación contarán cun prazo de dous meses dende a entrada en vigor para a súa adaptación a esta regulación. A partir desa data e de non dar cumprimento ao esixido nesta ordenanza procederase a exercer a potestade sancionadora prevista para o caso.





Disposición final primeira:

A promulgación futura e entrada en vigor de normas de rango superior ao desta Ordenanza que afecten ás materias reguladas na mesma determinará a aplicación automática daquelas, sen prexuízo dunha posterior adaptación, no que fose necesario da Ordenanza.

Disposición derrogatoria:

Queda derrogada calquera disposición de igual ou inferior rango que contradiga o disposto neste capítulo.

Disposición derradeira:

Conforme co establecido nos artigos 70.2 e 65.2 da Lei 7/1985, do 2 de abril, Reguladora de Bases do Réxime Local, esta Ordenanza, unha vez aprobada polo Pleno da Corporación, entrará en vigor aos quince días da súa publicación do seu texto íntegro no Boletín Oficial da provincia de Pontevedra.

ANEXO I Tapas que poderán ofrecer os furanchos

1. Táboa de embutidos–queixos.

2. Pementos, variedade Padrón.

3. Orella–chourizo.

4. Zorza–raxo.

5. Costela.

6. Ovos fritos.

7. Sardiñas ou xurelos á grella.

8. Callos con garavanzos ou feixóns.

9. Tortilla de patacas.

10. Empanada–empanadillas.

11. Croquetas. Código seguro de verificación: VUGFPXG23IBIGYFF




ANEXO II Modelo de declaración responsable

ANEXO I Tapas que poderán ofrecer os furanchos

1. Táboa de embutidos - queixos. 2. Pementos, variedade Padrón. 3. Orella - chourizo. 4. Zorza - raxo. 5. Costela. 6. Ovos fritos. 7. Sardiñas ou xurelos á grella. 8. Callos con garavanzos ou feixóns. 9. Tortilla de patacas. 10. Empanada - empanadillas. 11. Croquetas.

ANEXO II Modelo de declaración responsable

Datos da persoa declarante: Nome e apelidos: Como titular: NIF/NIE: Domicilio: Localidade: Código postal: Provincia: Concello: Teléfono: Fax: Correo electrónico: DECLARO, baixo a miña responsabilidade: Que se cumpren os requisitos necesarios para o exercicio da actividade de furancho e que se

manterán durante o desenvolvemento desta.

Lexislación aplicable: Decreto 215/2012, do 31 de outubro, polo que se regulan os furanchos da Comunidade

Autónoma de Galicia. Protección de datos: Todos estes datos quedan protexidos ao abeiro da Lei orgánica 15/1999, do 13 de decembro,

de protección de datos de carácter persoal, especialmente do artigo 10 (o responsable do ficheiro e quen interveña en calquera fase do tratamento dos datos de carácter persoal están obrigados ao segredo profesional no que se refire aos datos e ao deber de os gardar, obrigas que subsistirán mesmo despois de finalizaren as súas relacións co titular do ficheiro ou, se é o caso, co seu responsable).

Sinatura: Localidade e data ......................................... , ..............de ......................... de ................

Coa declaración responsable previa presentarase a seguinte documentación:

a) Fotocopia compulsada do DNI do/a solicitante, salvo autorización expresa de consulta dos seus datos conforme o Decreto 255/2008, do 23 de outubro, polo que se simplifica a documentación para a tramitación dos procedementos administrativos e se fomenta a utilización de medios electrónicos.

b) Fotocopia compulsada do título ou contrato que acredite a dispoñibilidade do establecemento por parte do/a solicitante para a súa utilización como furancho.

c) Documentación acreditativa de ter declaradas as viñas no Rexistro Vitícola de Galicia, da consellería competente en materia de agricultura.

d) Documentación acreditativa de ter realizado as declaracións obrigatorias do sector vitivinícola á consellería competente en materia de agricultura, salvo as excepcións previstas de conformidade coa normativa vitícola vixente. Código seguro de verificación: VUGFPXG23IBIGYFF




e) Documento que acredite a subscrición dunha póliza de seguro de responsabilidade civil, así como o correspondente recibo de pagamento da prima que acredite a súa vixencia.

f) Documento acreditativo do pagamento das taxas correspondentes.

g) Sinalamento da elección do período de apertura dentro da tempada anual de funcionamento, así como dirección e nome do establecemento segundo ao SubAnexo II deste modelo.

h) Proxecto técnico asinado por facultativo/a competente con pronunciamento expreso sobre o cumprimento da normativa técnica vixente en prevención e protección contra incendios, a sanitaria fronte ao tabaquismo, así como aqueloutra que resulte legalmente aplicable, en relación ao local no que se vai a exercer a actividade.

i) Análise do viño posto á venda.

j) Memoria descritiva da cantidade de viño posto á venda, número de barrís utilizados para almacenar o viño e capacidade destes.

k) Plano de situación e detalle da superficie de m2 que se vai a ocupar.

l) As tapas escollidas de entre as enumeradas no Subanexo I deste modelo.

SUBANEXO I Os furanchos poderán ofrecer un máximo de 5 tapas, escollidas entre as seguintes:

1. Táboa de embutidos–queixos

2. Pementos, variedade Padrón

3. Orella–chourizo

4. Zorza–raxo

5. Costela 11. Croquetas

6. Ovos fritos

7. Sardiñas ou xurelos á grella

8. Callos con garavanzos ou feixóns

9. Tortilla de patacas

10. Empanada–empanadillas





SUBANEXO II

SUBANEXO II

ANEXO III

Comunicacións de cambios, baixas de actividade e transmisións de titularidade

Datos da persoa declarante:

Nome e apelidos: Como titular do furancho: NIF/NIE: Domicilio: Localidade: Código postal: Provincia: Concello: Teléfono: Fax: Correo electrónico:

PERIODO DE APERTURA DIRECCION

NOME DO

ESTABLECEMENTO. SUPERFICIE DE M2 A OCUPAR

De……………..a…………… de 20….

Rúa:……………………………

… Nº:………Parroquia:…………

……

Lexislación aplicable: Decreto 215/2012, do 31 de outubro de 2012, polo que se regulan os furanchos da

Comunidade Autónoma de Galicia.

EXPÓN: Que pretende realizar as seguintes comunicacións: Titular: nome do/a novo/a titular_______________________________________________ Denominación: nome do furancho ______________________________________________ Baixa: o mencionado furancho cesa na súa actividade con data do____________________ Outras: ___________________________________________________________________ __________________________________________________________________________ Por todo iso, SOLICITA: Que se teñan por realizados os cambios.

ANEXO III Comunicacións de cambios, baixas de actividade e transmisións de titularidade

SUBANEXO II

ANEXO III

Comunicacións de cambios, baixas de actividade e transmisións de titularidade

Datos da persoa declarante:

Nome e apelidos: Como titular do furancho: NIF/NIE: Domicilio: Localidade: Código postal: Provincia: Concello: Teléfono: Fax: Correo electrónico:

PERIODO DE APERTURA DIRECCION

NOME DO

ESTABLECEMENTO. SUPERFICIE DE M2 A OCUPAR

De……………..a…………… de 20….

Rúa:……………………………

… Nº:………Parroquia:…………

……

Lexislación aplicable: Decreto 215/2012, do 31 de outubro de 2012, polo que se regulan os furanchos da

Comunidade Autónoma de Galicia.

EXPÓN: Que pretende realizar as seguintes comunicacións: Titular: nome do/a novo/a titular_______________________________________________ Denominación: nome do furancho ______________________________________________ Baixa: o mencionado furancho cesa na súa actividade con data do____________________ Outras: ___________________________________________________________________ __________________________________________________________________________ Por todo iso, SOLICITA: Que se teñan por realizados os cambios.





ANEXO IV Datos mínimos do rexistro de furanchos

• Nome do titular do furancho: ________________________________________

• DNI do titular do furancho: __________________________________________

• Denominación/nome do furanchos: ___________________________________

• Domicilio: ______________________________________________________

• Confirmación de ter regularizada a totalidade da dúa viña no Rexistro Vitícola de Galicia, de conformidade coa normativa vitícola vixente.

• Confirmación de ter contratada unha póliza de seguro de responsabilidade civil.

• Confirmación de ter realizada a declaración responsable.

• Confirmación de que o establecemento cumpre os requisitos mínimos esixidos no decreto.

• Período de apertura do furanchos.”

ANEXO DE ACTIVIDADES INOCUAS

A continuación relaciónanse aquelas actividades que se consideran inocuas, aínda ben non se debe considerar unha relación pechada, podendo catalogarse dentro deste grupo outras non incluídas pero análogas a estas:

Uso de vivenda

— Despachos profesionais

Uso industrial

Industriais:

— Actividades de tipo artesanal, de superficie inferior a 300 m2 e cunha potencia motriz instalada para a maquinaria de produción exclusivamente, inferior a 5 kw:

• Talleres de reloxería.

• Talleres de reparación de instrumentos ópticos e fotográficos, incluído montura de gafas e cristais.

• Talleres de xoiería, bixutería, orfebrería e pratería (sen manipulación de produtos inflamables).

• Talleres de reparación de produtos musicais.

• Talleres de reparación de xogos, xoguetes e artigos de deporte.

• Talleres de artigos de marroquinería e viaxes. Código seguro de verificación: VUGFPXG23IBIGYFF




Almacéns:

— Almacéns de grado de perigosidade nulo o baixo en xeral (materias primas agrarias, produtos alimenticios e bebidas –excepto se foran alcohólicas-, téxtil, confección, calzado, artigos de coiro, etcétera).

— Almacéns de electrodomésticos.

— Almacéns de artigos de ferretería, excepto plásticos.

— Almacéns de materias de construción, excepto madeiras, plásticos, pinturas e varnices.

— Almacéns de aceiros e outros elementos metálicos, excepto chatarreiras.

Servizos empresariais:

— Oficinas, despachos, oficinas técnicas e dependencias de xestión empresarial.

Uso terciario

Comercio:

Serán aquelas actividades destinadas á realización de operacións de xestión administrativa cunha superficie máxima de 300 m2 e 5 kw de potencia motriz instalada máxima en equipamento de produción.

— Venta de produtos alimenticios, bebidas –excepto se foran alcohólicas- e tabaco, excepto aqueles nos que se comercialicen produtos de alimentación frescos ou conxelados e que precisen a conservación tales como carnicerías, casqueiras, panaderías, etcétera.

— Venta de prendas confeccionadas para vestido e adornos, incluídos zapaterías, bordados, bixutería e similares.

— Mercerías.

— Venta de artigos téxtiles para o fogar.

— Venta de artigos de marroquinería e viaxe.

— Recollida e entrega de prendas en tinturerías e lavanderías sen a realización das operacións de lavado e limpeza das mesmas.

— Venta de electrodomésticos e material eléctrico.

— Ferreterías e venta de artigos de menaxe.

— Venta de materiais de construción, de cerámica e vidro.

— Venta de aparellos e instrumentos ópticos, médicos, ortopédicos e fotográficos.

— Venta de libros, artigos de papelería e escritorio.

— Venta de artigos de xoiería, reloxería, pratería e bixutería.

— Xogueterías e venta de artigos de deporte. Código seguro de verificación: VUGFPXG23IBIGYFF




— Estancos, despachos de loterías e apostas.

— Aluguer de traxes e disfraces.

— Anticuarios e almoedas.

— Herbolarios.

— Venta de artigos de regalo.

— Estudios fotográficos.

— Venta de armas (sen munición nin manipulación).

Oficinas:

Serán aquelas actividades destinadas á realización de operacións de xestión administrativa cunha superficie máxima de 300 m2 e 5 kw de potencia motriz instalada máxima en equipamento de produción.

— Oficinas privadas en xeral.

— Oficinas bancarias, caixas de aforros e similares.

— Oficinas profesionais non domésticas.

— Oficinas de entidades financeiras, de seguros, inmobiliarios e similares.

— Axencias de viaxes.

— Oficinas para aluguer de bens e servizos en xeral.

— Sedes de partidos políticos, organizacións sindicais, profesionais, patronais, rexionais, relixiosas e similares.

— Oficinas da administración e organizacións.

Uso recreativo

Correspóndese coas actividades dedicadas ao ocio, a diversión e relación das persoas, dividíndose en outros usos pormenorizados nos que se considere que polas súas características poidan considerarse inocuos.

Uso xeral dotacional

Correspóndese coas actividades relacionadas co equipamento e a dotación de carácter público ou privado.

Educativo:

Cunha superficie máxima de 300 m2 e 5 kw de potencia instalada.

— Centros de ensinanza, incluídas autoescolas sen garda de vehículos.

— Centros de investigación.





Sanitario:

— Consultas de estomatoloxía sen radioloxía de tipo panorámica.

Cultural:

— Bibliotecas e salas de lectura.

— Locais de asociacións en xeral para a realización de intercambios culturais, manualidades e outras.

— Salas de exposicións.

Asociativo:

— Locais para asociacións de veciños, sindicatos, partidos políticos, etcétera, nos que non se dispoñan de actividades de ocio ou de espectáculos.

Limitacións xerais

Para tódalas actividades inocuas que se relacionan anteriormente, ademais das limitacións específicas que se indican en particular para cada uso, deberán cumprir, con carácter xeral, as que se indican a continuación:

— Instalacións de climatización ata unha potencia total de 22.000 frig/h.

— Xeradores de calor ata unha potencia de 25.000 kcal/h.

— Fornos eléctricos ata unha potencia de 10 kw.

TÍTULO II PROTECCIÓN FRENTE AO RUÍDOE VIBRACIÓNS

Capítulo 1: Disposicións Xerais

Artigo 31

O presente título regula a actuación municipal para a protección do ambiente contra as perturbacións por ruídos e vibracións dentro do termo municipal de Mos.

Artigo 32

Estarán sometidos ás prescricións deste título, de obrigado cumprimento dentro do termo municipal, tódalas actividades e instalacións industriais, comerciais e de servizos, construcións e obras, edificacións, actividades de ocio, de espectáculos e recreativas, tráfico que produzan ruídos e/ou vibracións que potencialmente ocasionen molestias, danos materiais ou perigosidade ao vecindario ou bens situados baixo a súa influencia, ou que modifiquen o estado natural do ambiente circundante, calquera que sexa o seu titular, promotor ou responsable e lugar público ou privado, aberto ou pechado no que estea situado. Código seguro de verificación: VUGFPXG23IBIGYFF




Artigo 33

Igualmente quedan sometidos ás prescricións establecidas na ordenanza tódolos elementos construtivos constituíntes de edificación, en tanto en canto facilitan ou dificultan a transmisión dos ruídos e vibracións producidos no seu contorno.

Artigo 34

Corresponderá ao Concello, esixir de oficio ou por solicitude da parte interesada, a adopción das medidas correctoras necesarias, sinalar as limitacións, ordenar cantas inspeccións sexan precisas, establecer instrumentos permanentes de control de son nas actividades suxeitas a esta ordenanza e aplicar as sancións correspondentes no caso de incumprirse o ordenado.

Artigo 35

Ata que o Concello non conte cos medios técnicos e humanos necesarios para cumprir a función de control que esta ordenanza lle atribúe, poderá reclamar o auxilio da Administración autonómica, que se prestará de ser o caso, mediante convenio subscrito entre ambos, por instancias do Concello. Do mesmo xeito, poderá reclamar o auxilio de empresas ou entidades especializadas, previamente homologadas, segundo os criterios que se fixan no capítulo do Regulamento de protección contra a contaminación acústica, aprobado polo decreto 150/1999, do 7 de maio.

Artigo 36

As persoas ou entidades propietarias, titulares, promotoras, encargadas ou responsables das fontes de ruído ou vibracións facilitarán aos inspectores municipais o acceso as súas instalacións e disporán o seu funcionamento ás distintas velocidades, cargas ou marchas que lles sexan indicadas polos inspectores ambientais, podendo estas presente durante o procese operativo.

Capítulo 2: Criterios xerais de prevención e niveis máximos admisibles de ruído e vibracións Sección I.—Criterios xerais de prevención

Artigo 37

Os traballos de redacción, aprobación e execución do planeamento urbanístico (PXOM) e de autorización e realización de todo tipo de actividades e servizos, deberán contemplar a súa incidencia en canto a ruídos e vibracións, para que se garanta que os usos e actividades permitidos facilitan o nivel máis axeitado posible de calidade de vida, de acordo co previsto na lei 37/2003 do ruído, lei 1/1995 de protección ambiental de Galicia, lei 7/1997 de protección contra a contaminación acústica de Galicia e demais normativa de carácter regulamentario.





En particular entre outros aspectos deberá atenderse a:

— Organización do tráfico en xeral.

— Transportes colectivos urbanos.

— Recollida de residuos sólidos.

— Localización de centros docentes, sanitarios e lugares de residencia colectiva,xa que ou ben poden producir ruídos molestos ao vecindario ou, noutros casos, precisar, para realizar as súas finalidades, de establecerse nun ambiente silencioso.

— A concesión de licencias de obras, instalacións e actividades en xeral.

— Planificación de actividades ao aire libre que poidan xerar ambientes ruidosos en zonas confinantes.

— Planificación e proxecto das vías de comunicación cos seus elementos de illamento e amortecemento acústico (distancia a edificacións, arborado, defensas acústicas por muros illantes–absorventes, especialmente es vías elevadas e semi-soterradas).

— Todas aquelas medidas preventivas e/ou correctoras que fosen necesarias.

Sección II.— Niveis de ruídos e vibracións admisibles

Artigo 38

Son zonas de sensibilidade acústica para os efectos da aplicación da presente ordenanza as sinaladas no anexo I e que se clasifican en función daquela parte do territorio que presenta un mesmo rango de percepción acústica.

As zonas de sensibilidade acústica delimitaranse no correspondente plan xeral de ordenación municipal do Concello de Mos. Namentres non se dispoña do correspondente plan xeral, as zonas quedarán delimitadas polo uso previsto nas vixentes Normas subsidiarias de planeamento ou no seu caso polo uso predominante existente.

Excepcionalmente o Concello poderá autorizar unha ampliación determinada de carácter temporal e xustificada, nos niveis máximos no ambiente exterior, en puntos determinados do termo municipal, atendendo a eventos singulares programados tales como celebracións, feiras, festas ou manifestacións, ao mesmo tempo que se darán as ordes precisas para reducir ao máximo as molestias aos cidadáns.

Artigo 39

Ningunha fonte sonora poderá emitir nin transmitir niveis de ruído ou vibracións tal que produzan valores de recepción superiores aos fixados nas táboas 1, 2 e 3, relacionadas no anexo II. Código seguro de verificación: VUGFPXG23IBIGYFF




As medicións de contaminación acústica e vibracións que motiven a incoación dun expediente sancionador, soamente poderán ser realizadas por empresas ou entidade homologadas pola Consellería de Medio Ambiente, segundo o procedemento establecido no capítulo II do decreto 150/1999, do 7 de maio, polo que se aproba o Regulamento de protección contra a contaminación acústica. Estas medicións levaranse a cabo segundo o disposto lei 7/1997, do 11 de agosto, de protección contra a contaminación acústica, e no decreto 150/1999, do 7 de maio, polo que se aproba o Regulamento de protección contra a contaminación acústica.

Capítulo 3: Condicións específicas de prevención Sección I.—Regulamentación do ruído nas edificacións

Artigo 40

Considéranse sometidas para os efectos desta disposición os edificios destinados a calquera dos seguintes usos:

— Residencial privado, no que se entenden incluídos todo tipo de vivendas.

— Residencial público, así hoteis, asilos, e demais establecementos hoteleiros.

— Administrativos e oficinas.

— Sanitarios, nos que se inclúen hospitais, clínicas e outros centros sanitarios.

— Docentes.

Artigo 41

Os diversos elementos construtivos dos edificios definidos no artigo anterior, deben cumprir as condicións acústicas determinadas no capítulo III da norma básica de edificación (NBE-CA-88, Orde do 29 de setembro de 1988).

De coexistir nun mesmo edificio varios usos dos definidos no artigo anterior, aplicaranse as condicións acústicas da NBE a cada local por separado, e nos elementos construtivos de común unión entre varios locais, aplicaranse as imposicións máis esixentes dos locais afectados.

Exceptúanse do punto anterior os forxados constitutivos da primeira planta da edificación cando a dita planta sexa de uso residencial e na planta baixa se poidan localizar, conforme ao planeamento usos susceptibles de producir molestias por ruídos ou vibracións. Nestes casos, o illamento acústico bruto ao ruído aéreo esixible será de, polo menos, 55 dB(A).





Artigo 42

Os aparatos elevadores, as instalacións de ventilación e acondicionamento do aire e as súas torres de refrixeración, a distribución e evacuación de augas, a transformación de enerxía eléctrica e demais servizos de edificios serán instalados coas precaucións de localización e illamento que lles garanten un nivel de transmisión sonora aos locais e ambientes próximos que cumpran o disposto no anexo II desta ordenanza.

Artigo 43

Co fin de evitar no posible a transmisión de ruído a través da estrutura da edificación, deberán terse en conta as seguintes normas:

— Todo elemento con órganos móbiles manterase en perfecto estado de conservación, principalmente no que se refire á suavidade dos seus rodamentos.

— Non se permitirá a ancoraxe directa de máquinas ou soporte delas nas paredes medianeiras, teitos ou forxados de separación de recintos, senón que se realizará interpoñendo os axeitados dispositivos antivibratorios.

— As máquinas de arranque violento, as que traballen por golpes ou choques bruscos, as dotadas de órganos con movemento alternativo deberán estar ancoradas en bancadas independentes, sobre o chan e illadas da estrutura da edificación por medio dos axeitados dispositivos antivibratorios.

— Os condutos polos que circulen fluídos líquidos ou gasosos de forma forzada, conectados directamente con máquinas que teñan órganos en movemento, disporán de dispositivos de separación que impidan a transmisión de vibracións xeradas en tales máquinas. As bridas e os soportes dos condutos terán elementos antivibratorios. As aberturas dos muros para o paso das conducións dotaranse de materiais antivibratorios.

— Nos circuítos de auga evitarase a produción de golpes de elevadores hidráulicos, e as seccións e disposición das válvulas e billas deberán ser tal que o fluído circule por elas en réxime laminar para os gastos nominais.

Artigo 44

Coa correspondente certificación de fin de obra achegarase certificado de illamento acústico expedido por empresas ou entidades homologadas pola Consellería de Medio Ambiente.

Non se concederá a licenza de primeira ocupación sen o informe favorable sobre o cumprimento dos requisitos acústicos esixidos.





Sección II.—Regulamentación do ruído das actividades relacionadas cos usos industriais, terciario e equipamento

Artigo 45

Tódalas actividades industriais, comerciais e de servizos susceptibles de producir ruídos e vibracións quedan sometidas ao disposto nesta sección.

A produción e transmisión de ruídos e vibracións orixinados nas actividades anteriores deben axustarse aos límites establecidos no anexo II. Os titulares destas actividades estarán obrigados a adopta-las medidas de insonorización das fontes sonoras e de illamento acústico dos locais para cumprir en cada caso as prescricións establecidas.

Artigo 46

As actividades que produzan unha perturbación por ruído ou vibracións deberán someterse ao trámite de avaliación de incidencia ambiental segundo o nomenclátor que ao respecto se aprobe por decreto da Xunta de Galicia, namentres non se aprobe o antedito decreto estarase ao disposto no indicado no decreto 2414/1961, de 30 de novembro, polo que se aproba o regulamento de actividades molestas, insalubres, nocivas ou perigosas.

Para o disposto no punto anterior, en tódolos proxectos de obras ou instalacións industriais, comerciais e de servizos que poidan provocar ruídos ou vibracións incluirase un estudio acústico que incluirá unha memoria técnica, o seu orzamento e planos. Así, a memoria comprenderá as seguintes determinacións:

• Definición do tipo de actividade.

• Horario previsto.

• Niveis sonoros de emisión.

No caso de ruído aéreo:

— Identificación das fontes sonoras mais destacables de actividade e valoración do seu nivel acústico.

— Localización e descrición das características da zona máis probable de recepción do ruído orixinado na actividade, sinalando expresamente os límites de ruído legalmente admisibles na devandita zona.

— Valoración, en función dos datos anteriores, da necesidade do illamento acústico a ruído aéreo.

— Deseño da instalación acústica proposta, con descrición dos materiais utilizados e detalles construtivos da súa montaxe.

— Xustificación analítica da validez da instalación proposta.





— No ruído estruturado por vibracións:

— Identificación da maquina ou instalación conflitiva, detallando as súas características fundamentais (carga e frecuencia).

— Descrición do antivibrador seleccionado e cálculo analítico, onde se aprecie a porcentaxe de eliminación obtida coa súa instalación.

— Detalle gráfico onde se aprecien as características da súa montaxe.

No ruído estruturado por impactos:

— Descrición da natureza e características físicas do impacto.

— Valoración sobre a posible transmisión aos recintos confinantes.

— Descrición da solución técnica deseñada para a eliminación da transmisión estrutural dos devanditos impactos.

— Detalle gráfico no que se aprecien as características da solución adoptada.

— Descrición dos illamentos acústicos e silenciadores proxectados, con expresión do seu illamento acústico bruto en dB (A) ou tipo de amortecedores de vibracións previstos, indicando deflexión estática en milímetros ou frecuencia propia en Hz.

— Xustificación de que se cumpren os niveis de recepción establecidos na lei, en función dos niveis de considerados e das atenuacións conseguidas.

— Medidas correctoras previstas para o illamento de ruídos de impacto, cando o illamento xeral se prevexa insuficiente para este tipo de ruídos.

Os planos do proxecto serán como mínimo os seguintes:

• Plano de situación da actividade, en relación con vivendas, instalacións sanitarias ou edificios docentes.

• Planos de illamento acústico 1/50, con detalles 1/5 dos materiais, espesores e xuntas.

Ó calcular o illamento acústico necesario suporase que as transmisións indirectas incrementan os niveis de recepción sonora, como mínimo en 3 dB (A), salvo que a solución técnica proposta garanta suficientemente a inexistencia das mencionadas transmisións.

Cando sexa necesario desenvolver a actividade con portas e ventas pechadas, para garantir un illamento acústico axeitado, terase en conta, no momento do cálculo e da medición, o sistema de ventilación forzada.

Nos proxectos consideraranse as posibles molestias por ruído que poidan ocasionarse nas inmediacións da actividade por efectos indirectos, co obxecto de propoñer as medidas correctoras adecuadas para evitalas ou diminuílas e, en particular, deberá prestarse especial atención aos seguintes casos:





— Actividades que xeren tráfico elevado de vehículos nas súas inmediacións, como almacéns, locais públicos e especialmente discotecas, previstas en zonas de elevada densidade de poboación e con rúas estreitas, de difícil manobra ou con escasos espazos de aparcamento.

— Actividades que requiriran operacións de carga ou descarga ou funcionamento das súas instalación durante o período nocturno.

Os estudios de proxectos de actividades clasificadas e/ou suxeitas ao regulamento de espectáculos e actividades recreativas, conterán as medidas específicas adicionais prescritas na sección III deste capítulo.

Non serán esixibles as medidas específicas adicionais da sección II deste capítulo aos proxectos daqueles establecementos cun horario de funcionamento que sexa exclusivamente o comprendido entre as 8 e as 22 horas e cuns aparellos musicais que sexan unicamente radio, televisión e fío musical cun nivel de emisión interno (NEI) máximo de 75 dB(A). En calquera caso, nestes supostos os establecementos disporán dun illamento mínimo ao ruído aéreo de 50 db.

Artigo 47

Non se outorgará licenza de apertura das instalacións, das actividades ou dos establecementos sometidos a esta ordenanza se os proxectos presentados polos interesados non se axustan ao disposto nela. Non se poderá iniciar a actividade ou poñer en funcionamento as instalación mentres non estea comprobado que cumpren a normativa sobre a contaminación acústica polos órganos inspectores do Concello ou mediante certificación expedida por empresas ou entidades homologadas pola Consellería de Medio Ambiente.

Nas licencias de apertura e nas declaracións de incidencia ambiental, ou no seu caso nos informes emitidos segundo o indicado no decreto 2414/1961, de 30 de novembro, polo que se aproba o regulamento de actividades molestas, insalubres, nocivas ou perigosas, sinalaranse as medidas correctoras e os controis que deberán cumprir as actividades e instalacións, indicándose expresamente que o incumprimento destas pode dar lugar á revogación daquelas licencias ou autorizacións .

Unha vez iniciada a actividade ou postas en funcionamento as instalacións, tamén poderán realizarse inspeccións para comprobar que as actividades ou instalación cumpren a normativa. Como consecuencia destas inspeccións poderán incoarse os correspondentes expedientes sancionadores ou ben acordar medidas correctoras ou de control. As comprobacións ás que se refire este parágrafo rexeranse polo disposto na lexislación ambiental de Galicia.





Sección III.—Actividades de ocio, de espectáculos e recreativas

Artigo 48

Os titulares de establecementos serán responsables de velar, para que os usuarios, ao entrar ou saír do local, non produzan molestias á veciñanza. No caso de que as súas recomendacións non sexan atendidas deberán avisar inmediatamente á policía municipal. Do mesmo xeito actuarán se constatan a consumición de bebidas, expedidas no dito local, fóra do establecemento e dos lugares autorizados.Así mesmo, e se prexuízo das responsabilidades dos titulares do establecemento, as referidas obrigas serán cumpridas polos dependentes ou encargados que presten servizos no local.

Naquelas zonas do Concello onde existan numerosas actividades destinadas ao uso de establecementos abertos ao público sempre que os niveis de recepción no ambiente exterior, producidos pola adición ás múltiples actividades existentes e pola actividade das persoas que utilicen estes establecementos, superen en máis de 3 dB (A) os niveis fixados neste título, o Concello establecerá as medidas oportunas, dentro do seu ámbito de competencias, tendentes a diminuír o nivel sonoro exterior ata situalo dentro dos límites correctos.

Para estes efectos, o Concello, trala solicitude dos informes de inspección ambiental e que constaten de ser o caso esta realidade, acordará mediante resolución motivada del Alcalde/sa, a declaración de estas zonas urbanas como “zonas saturadas por acumulación de ruído”. Esta resolución, adoptada nun procedemento contraditorio, poderá acordar algunha das medidas cautelares previstas no artigo 71 desta ordenanza, e en concreto, a posible paralización da actividade ou clausura de instalacións, o precinto de equipos así como calquera outra que se considere imprescindible para evitar a persistencia desta situación.

As actividades complementarias no exterior, debidamente autorizadas, desenvolvidas polos establecementos de bar, cafetería ou restauración, café bar especial e pub (terrazas na vía pública) non estarán sometidas ás limitacións de illamento acústico ou aos límites máximos de ruído permitidos no exterior. No obstante, en ningún caso se producirán ruídos que superen, es espazos estremeiros ou superiores, os valores de recepción que figuran no anexo II desta ordenanza. En todo caso, non poderán situarse ou utilizarse nestes espazos dedicados a estas actividades complementarias equipos de música ou outros reprodutores sonoros, así como aqueloutros elementos susceptibles de xeraren ruído.

Os titulares dos establecementos coidarán do mantemento da orde nas terrazas, debendo solicitar a actuación da policía local en caso de alteración ou molestia esaxerada para a veciñanza. Neste sentido, nas licencias de actividade ou de apertura que se expidan para estes establecementos abertos ao público preverase que o quebranto reiterado deste deber pode comportar a revogación da autorización ou licenza, logo dun expediente contraditorio Código seguro de verificación: VUGFPXG23IBIGYFF




instruído para o efecto. Cando o local público no que se desenvolvan actividades de ocio e que dispoña de licenza de espazos abertos produza uns niveis de ruído superior aos permitidos, considerase ao titular responsable das molestias, séndolle de aplicación o réxime sancionador previsto nesta ordenanza.

Artigo 49

Tódolos establecementos públicos que dispoñan de equipo musical de elevada potencia, independentemente doutras limitacións establecidas nesta ordenanza, non poderán superar niveis sonoros máximos de 90 dB (A) en ningún punto ao que teñan acceso os clientes ou usuarios, agás que no acceso do referido espazo se coloque o aviso seguinte: “a exposición prolongada aos niveis sonoros do interior poden producir lesións permanentes no oído”. O aviso deberá ser perfectamente visible tanto pola súa dimensión como pola súa iluminación.

Artigo 50

Para o mellor control dos límites sonoros regulados nesta ordenanza, poderá establecerse a obriga, para tódalas actividades de café-bar especial, pub, café cantante, café concerto, karaoke, discoteca, salas de baile e salas de festa, whisquerías, de instalar aparellos de control permanente de emisión fónica (sonógrafo ou caixa negra), deseñados para causar a interrupción da emisión cando se superen os límites máximos de emisión. O depósito de control deberá ter as seguintes prestacións:

— Rexistrar e almacenar o período de funcionamento ruidoso da actividade, cos datos de data e hora de inicio e data e hora de terminación e os correspondentes niveis de inmisión de ruídos.

— Rexistrar e almacenar os períodos de funcionamento, con data e hora de acendido e apagado, das fontes sonoras, co obxecto de poder controlar a súa correcta actuación.

— Conservar a información durante doce meses para permitir a súa inspección posterior que lles permita aos servizos municipais realizar a inspección dos datos de maneira que se poidan trasladar aos sistemas informáticos do servizo de inspección para a súa análise e avaliación, permitindo a impresión deles. Todas estas operación non serán destrutivas dos datos existentes dos dispositivos, nin existirá a posibilidade de manipulación deles mediante o sistema informático.

— Contar cun dispositivo para evitar posibles manipulacións da caixa negra, mediante claves electrónicas ou claves de acceso.

— Os dispositivos de control terán que estar homologados polo Ministerio de Ciencia e Tecnoloxía.





Artigo 51

Os locais públicos destinados ao espallamento e ocio terán que dispor do tratamento acústico de paredes, teitos e solos co fin de garantir os illamentos mínimos requiridos. O certificado final de obra recollerá necesariamente que os materiais proxectados foron instalados.

Artigo 52

Co fin de evitar a transmisión sonora directamente ao exterior, nos establecementos nos que se instale equipo musical de emisión igual o superior de 80 dB (A), será obrigatoria a instalación dunha dobre porta, con peche automático e dispositivo antipánico de apertura manual e constituíndo un vestíbulo cortaventos que configure un espazo intermedio que actúe como cámara de control para impedir que as dúas portas estean abertas ao mesmo tempo. Estas portas deberán permanecer constantemente pechadas a partir das 22 horas, agás para a entrada e saída de persoas.

Artigo 53

Para conceder licenza de apertura dunha actividade con equipo de música ou que inclúa a previsión de actuacións musicais, o estudio acústico, deberá describir, necesariamente, con carácter específico, os seguintes aspectos da instalación:

— Características dos equipos musicais (potencia acústica e gama de frecuencias).

— Localización do equipo, emprazamento e número de altofalantes e indicación das medidas correctoras.

— Sistema de illamento acústico con detalle das pantallas illantes, especificación de gamas de frecuencia e absorción acústica.

Previamente á apertura, as entidades homologadas pola Consellería de Medio Ambiente ou os servizos técnicos municipais comprobarán a instalación reproducindo no equipo a inspeccionar un son co mando do potenciómetro de volume ao máximo nivel e, con esas condicións, medirán o ruído na vivenda ou local máis afectado. O nivel máximo medido non poderá exceder os límites fixados neste título.

Fíxanse as seguintes medidas correctoras referentes a teitos, cerramentos, solos, piares e altofalantes:

— Teitos:

• Reparación de calquera defecto de forxado que separe o local en estudio dos estremeiros evitando con iso os camiños de transmisión do son.

• Os falsos teitos non deberán ir unidos rixidamente ao teito.

• Evitaranse as múltiples perforacións para iluminación.

• Evitaranse todo tipo de unións ríxidas de instalación. Código seguro de verificación: VUGFPXG23IBIGYFF




• Utilización do material absorbente na cámara de aire entre ámbolos dous teitos.

• Nas conducións de ventilación e aire acondicionado prohíbense retornos de aire polos falsos teitos.

• Os altavoces instalaranse de forma que non exista contacto directo co forxado do local.

• Instalar debaixo deste teito os condutos da ventilación, climatización e iluminación.

• No caso de que como consecuencia da aplicación das medidas correctoras previstas no epígrafe anterior o local incumpra outras condicións requiridas, o titular a través do estudio acústico poderá propoñer outras medidas correctoras que deberán ser sometidas a aprobación municipal.

— Cerramentos de fachadas (exterior na vía pública):

• Nos locais de café-bar especial e pub, onde os niveis de emisión sexan iguais ou superiores a 80 dB (A), as portas deberán permanecer sempre pechadas, consonte prevé o artigo 52.

• Nos locais destinados a café concerto, café cantante e karaoke, con niveis de emisión de 90 dB

• deben suprimirse as ventás ou darlles un tratamento especial (dobre ou triple cristal).

— Cerramento de separación de locais adxacentes:

• A magnitude do illamento estará en función dos niveis de ruído que existan no local receptor.

— Pisos:

• Co obxecto de evitar a transmisión directa que ocasionen os altavoces de baixos e os impactos de taconeo ou baile, establécese como aconsellable a execución de pisos flotantes nestes locais. Esta montaxe será obrigatoria para os niveis de ruído de 90 dB (A).

— Piares:

• Para niveis de 90 dB (A) e co obxecto de evitar a transmisión de ruído aéreo ou de impacto a través da estrutura é necesario o illamento desta mediante sistemas masa-reserte como paredes de obra de fábrica de ladrillo apoiados sobre sistemas elásticos.

— Altavoces:

• Prohíbese a ancoraxe das instalacións electroacústicas en teitos, piares e paredes.

• Os altavoces de son medio e agudo situaranse suspendidos mediante materiais elásticos evitando as pontes acústicas. Os altavoces de baixos deberán colocarse C





sobre un bloque de inercia sustentada sobre resertes metálicos de baixa frecuencia de resonancia.

• Empregaranse preferentemente altavoces de pouca potencia distribuídos homoxeneamente no teito e cun pequeno radio de acción. Está contraindicado o uso de altavoces de grandes niveis de potencia acústica.

• Nos locais con niveis iguais a 90 dB (A), deberán separarse as zonas de ruído elevado e pistas de baile das zonas menos ruidosas.

— Outras condicións.

• Deixarase un punto de inspección por cada 50 metros cadrados, no que se poderá observar o illamento.

Sección IV.— Regulamentación do ruído do tráfico

Artigo 54

Todo vehículo de tracción mecánica terá en boas condicións de funcionamento ao motor, a transmisión, carrozaría e demais elementos del capaces de producir ruídos, especialmente o dispositivo silenciador dos gases de escape, co fin de que o nivel sonoro emitido polo vehículo co motor en marcha non exceda dos límites previstos no decreto 1439/1972, do 25 de maio, sobre homologación de automóbiles respecto ao ruído.

Os límites máximos admisibles para ruídos emitidos polos distintos vehículos de motor na circulación serán os establecidos para as emisións de vehículos terrestres, no decreto citado no parágrafo anterior.

Consonte o disposto no artigo 10 do texto articulado da lei sobre tráfico, circulación de vehículos de motor e seguridade vial aprobado polo real decreto lexislativo 339/1990, modificado pola lei 19/2001, do 19 de decembro, non se permitirá a circulación de vehículos con niveis de ruídos superiores aos regulamentariamente establecidos.

Artigo 55

Excepcionalmente o cando así o preveña algunha norma da lexislación sobre tráfico, circulación de vehículos a motor e seguridade vial, poderán empregarse sinais acústicas de son non estridente, e queda prohibido o seu uso inmotivado ou esaxerado.

As advertencias acústicas só se poderán facer polos condutores de vehículos non prioritarios nos seguintes casos:

— Para evitar un posible accidente e, de modo especial, en vías estreitas con moitas curvas.





— Para advertir, fóra de poboado, ao condutor de outro vehículo o propósito de adiantalo.

— Para advertir a presenza aos demais usuarios da vía no caso de como consecuencia de circunstancias especialmente graves, o condutor dun vehículo non prioritario, considerando como vehículos prioritarios os vehículos de servizos de urxencia, públicos o privados, se vira forzado, sen poder recorrer a outro medio, a efectuar un servizo dos normalmente reservados aos prioritarios, procurarase que os demais usuarios advirtan a especial situación na que circula, utilizando para elo o avisador acústico de xeito intermitente e conectando a luz de emerxencia, se dispuxera de ela, ou axitando un pano ou procedemento similar.

Artigo 56

Nos casos nos que o ruído do tráfico afecte notoriamente á tranquilidade da poboación, o Concello poderá sinalar zonas ou vías nas que algunhas clases de vehículos de motor non poderán circular ou deberán facelo de xeito restrinxido en horario e velocidade.

Para efectos do establecido no parágrafo anterior, considéranse as zonas que soportan un nivel de ruído, debido ao tráfico rodado, que alcance valores de nivel continuo equivalente (LpAeq) superior a 55 dB durante o período nocturno (de 22 h a 8 h) e a 65 dB no período diúrno (de 8 h a 22 h).

Artigo 57

A policía local puidéralles esixir aos condutores de vehículos de motor e ciclomotores, que ao seu xuízo excedan os límites de emisión permitidos, o sometemento ás probas de control de ruídos consonte ao disposto no artigo 10.6º, inciso segundo, da lei do 19 de decembro de 2001, de modificación do real decreto lexislativo 339/1990. Así mesmo, e de conformidade co antedito real decreto lexislativo, os axentes da autoridade poderán inmobilizar o vehículo nos casos de superar os niveis de ruído regulamentariamente permitidos e nos termos previstos no artigo 70.2º do referido real decreto.

Os vehículos cun nivel sonoro que exceda os límites máximos establecidos no decreto 1439/1972, do 25 de maio, sobre homologación de automóbiles respecto ao ruído, serán obxecto da correspondente denuncia.

Consonte ao disposto no artigo 7 do decreto 1439/1972, do 25 de maio, sobre homologación de vehículos, os axentes de vixilancia do tráfico formularán denuncias por infracción do disposto neste regulamento cando, con axuda de aparellos medidores de ruído comproben que o nivel de ruídos producidos por un vehículo en circulación supera os límites sinalados no artigo 6 do devandito decreto. Poderá, así mesmo, ser formulada denuncia polos axentes de





vixilancia de tráfico sen necesidade de aparellos medidores, cando se trate de vehículos que circulen co chamado “escape libre” ou produzan, por calquera outra causa, un nivel de ruídos que notoriamente supere os límites máximos establecidos.

O titular do vehículo denunciado poderá unir o prego de descargo, certificación expedida pola Delegación Provincial da Consellería de Innovación, Industria e Comercio ou empresa homologada, na que se faga constar o nivel de ruído comprobado pola mesma, sempre que presente o vehículo ante aquel organismo no prazo de dous días hábiles seguintes á entrega ou recepción do boletín de denuncia.

Sección V.—Regulamentación do ruído para actividades varias

Artigo 58

A produción de ruídos e vibracións na vía pública, nas zonas de pública concorrencia ou no interior dos edificios, non poderá superar, tanto de día como de noite, os límites establecidos nesta norma para garantir unha correcta convivencia cidadá.

Os espectáculos pirotécnicos ou similares soamente poderán levarse a cabo entre as 10 e as 24 horas e cunha duración de 30 minutos como máximo, excepto autorización expresa do Concello.

Os donos de animais domésticos deben de evitar calquera tipo de ruído provocado polos animais entre as 22 horas e as 8 horas para velar pola tranquilidade dos veciños.No resto das horas que compoñen o día, non se permitirá que o nivel de ruídos producidos polos animais, exceda os límites da boa convivencia e en ningún caso os valores establecidos nesta ordenanza. O dono será responsable do ruído producido polos seus animais.

Os propietarios ou usuarios de aparellos produtores de son e instrumentos musicais ou acústicos, que fagan uso deles, xa sexa no propio domicilio ou en zonas públicas, non deberá exceder os límites de ruído establecidos. Soamente nos casos excepcionais se poderá exceder destes límites se o Concello concede a autorización oportuna.

Comportamento nocturno. Entre as 22 horas e as 8 horas queda prohibido:

— Cantar, usar instrumentos musicais ou semellantes,berrar ou vociferar.

— Realizar reparacións domésticas ou traballos que produzan molestias, agás autorización expresa.

— Realizar traballos de bricolaxe cando os ruídos ou vibracións superen os niveis permitidos.





— Utilizar aparatos domésticos se emiten un nivel de ruído superior ao permitido nesta ordenanza.

Calquera outra actividade ou comportamento singular ou colectivo, non comprendido nos puntos precedentes deste capítulo, que comporte unha perturbación por ruídos para a veciñanza, evitable coa observancia dunha conduta cívica normal, será sancionado conforme o establecido neste regulamento.

Artigo 59

Nos traballos realizados tanto na vía pública como na edificación non se autorizará o emprego de maquinaria que teña un nivel de emisión externo (NEE) superior a 90 dB (A), medidos na forma que se fixa regulamentariamente.

Os traballos realizados tanto na vía pública como na edificación non poderán realizarse entre as 22 horas e as 8 horas do día seguinte se producen niveis sonoros superiores ao establecido con carácter xeral neste decreto.

Exceptúanse da prohibición anterior as obras urxentes, as que se realicen por razóns de necesidade ou perigo e aquelas que polos seus inconvenientes non poidan levarse a cabo durante o día. O traballo nocturno deberá ser expresamente autorizado polo Concello, que determinará os límites sonoros que deberá cumprir en función das circunstancias que concorran en cada caso,sen prexuízo do establecido na lexislación laboral.

Artigo 60

Prohíbense as actividades de carga e descarga de mercancías, manipulación de caixas, contedores, materiais de construción e obxectos similares na vía pública, entre as 22 horas e as 8 horas do día seguinte, cando estas operacións superen os límites sonoros establecidos na presente ordenanza.

É preceptiva a autorización municipal expresa para aquelas actividades que xustifiquen tecnicamente a imposibilidade de respectar os límites establecidos.

No horario restante da xornada laboral, estas actividades deberán realizarse co máximo coidado a fin de minimizar as molestias e reducilas ás estritamente necesarias.

Artigo 61

O servizo público nocturno de limpeza e recollida de lixo adoptará as medidas e precaucións necesarias para reducir ao mínimo o nivel de perturbación da tranquilidade cidadá.





Nos pregos das cláusulas administrativas particulares deste servizo especificaranse, entre as condicións de execución, os valores límites de emisión sonora aplicables aos vehículos e á actividade que estes realizan.

Artigo 62

Con carácter xeral non se permitirá o emprego de ningún dispositivo sonoro con fins de propaganda, reclamo, aviso ou espallamento.

Esta prohibición non rexerá nos casos de alarma, urxencia ou especial significación cidadá determinada polo Concello.

Para os efectos desta disposición enténdese como sistema de alarma todo dispositivo sonoro que teña por finalidade indicar unha manipulación sen autorización dunha instalación, ben ou local.

Co fin de evitar ou minimizar as molestias ocasionadas polos sistemas de alarma, deberán terse en conta as normas establecidas nos seguintes puntos.

— Os propietarios das alarmas deberán poñer en coñecemento da policía municipal os seus datos persoais para que, unha vez avisados do seu funcionamento anómalo, procedan de inmediato a súa interrupción.

— O descoñecemento do titular ou persoa responsable por parte da policía municipal será entendido como autorización tácita a favor desta para o uso dos medios necesarios para interromper o sistema de aviso.

— A anterior medida enténdese sen prexuízo da imposición da correspondente sanción, cando as molestias deriven de actos imputables á actuación do propietario ou industrial subministrador, como consecuencia dunha deficiente instalación do aparello ou dunha falta das operacións necesarias para mantelo en bo estado de conservación.

— Prohíbese a activación voluntaria dos sistemas de alarma, agás nos casos de proba e ensaio que se indican:

• Iniciais: Serán os casos que se realicen inmediatamente despois da instalación para comprobar o seu funcionamento. Poderán efectuarse entre as 10 e as 18 horas da xornada laboral.

• Rutineiras: Serán as de comprobación periódica do correcto funcionamento dos sistemas de alarma. Só poderán realizarse unha vez ao ano en un intervalo máximo de 5 minutos, dentro dos horarios anteriormente indicados da xornada laboral. A policía municipal deberá recoñecer previamente, o plan destas comprobacións coa expresión do día e hora na que se van realizar.





Capítulo 4: Inspección e réxime sancionador Sección I.—Disposicións xerais

Artigo 63

Para o non previsto nesta ordenanza, será de aplicación:

— A lei 7/1997, do 11 de agosto, de protección contra a contaminación acústica desenvolvida a través do Regulamento de protección contra a contaminación acústica, aprobado polo decreto 150/1999, do 7 de maio.

— O decreto 320/2002, do 7 de novembro, polo que se aproba o Regulamento que establece as ordenanzas tipo sobre protección contra a contaminación acústica.

— A lei 37/2003, de 17 de novembro, do ruído.

— A lei 1/1995, do 2 de xaneiro, de protección ambiental de Galicia.

— O decreto 156/1995, de 3 de xuño, de inspección ambiental.

— A lei 30/1992, do 26 de novembro, do réxime xurídico das administracións públicas e do procedemento administración común, modificada pola lei 4/1999 e pola lei 24/2001.

— O real decreto 1398/1993, do 4 de agosto, polo que se aproba o Regulamento do procedemento para o exercicio da potestade sancionadora.

— O real decreto lexislativo 339/1990, do 2 de marzo, polo que se aproba o texto articulado da lei sobre tráfico, circulación de vehículos a motor e seguridade vial.

— A lei 19/2001, do 19 de decembro, de reforma do texto articulado da lei sobre tráfico, circulación de vehículos de motor e seguridade vial.

— O real decreto 1428/2003, do 21 de novembro, polo que se aproba o Regulamento xeral de circulación para a aplicación e desenvolvemento do texto articulado da lei sobre o tráfico, circulación de vehículos de motor e seguridade vial, aprobado polo real decreto lexislativo 339/1990, de 2 de marzo, modificado pola lei 19/2001, do 19 de decembro.

— O decreto 2414/1961, do 30 de novembro, polo que se aproba o Regulamento de actividade molestas, insalubres, nocivas e perigosas.

— A lei 7/1985, do 2 de abril, de bases de réxime local.

— O real decreto lexislativo 781/86, de 18 de abril, polo que se aproba o texto refundido de disposicións vixentes en materia de réxime local.





Sección II.— Inspección e vixilancia

Artigo 64

O persoal do Concello, debidamente identificado, poderá levar a cabo visitas de inspección ás actividades que se veñan desenvolvendo e as instalacións en funcionamento para os efectos de comprobar o cumprimento das determinacións das presente ordenanzas.

Cando para a realización de inspeccións sexa necesario entrar nun domicilio será preceptiva a correspondente autorización xudicial sempre que concorra oposición dos seus moradores. Nos demais supostos, o persoal debidamente identificado, estará facultado para acceder ás instalacións ou establecementos, se é o caso, sen previo aviso.

Os propietarios dos establecementos e actividades produtoras de ruídos e vibracións deberán permitir a inspección e facilitala.

As visitas de inspección poderán levarse a cabo por propia iniciativa municipal ou logo de denuncia de dirixida á autoridade administrativa competente. As solicitudes conterán, ademais dos datos esixibles ás instancias na lexislación que regulamenta o procedemento administrativo, os datos precisos para a realización da visita de inspección.

Nos casos de recoñecida urxencia, cando os ruídos resulten altamente perturbadores ou cando sobreveñan ocasionalmente por uso abusivo, deterioración ou deficiente funcionamento das instalacións, aparellos ou equipos, a solicitude de visita de inspección poderá formularse directamente ante os servizos de inspección tanto de palabra como por escrito.

As visitas de inspección realizaranse tendo en conta as características do ruído e das vibracións. Para ese fin as medicións relativas ao ruído obxectivo realizaranse previa citación do responsable do foco ruidoso e as medicións relativas ao ruído subxectivo practicaranse sen coñecemento do titular, sen prexuízo de que neste último caso poida ofrecerse o responsable do foco ruidoso unha nova medición na súa presenza para o seu coñecemento.

Unha vez concluídas as medicións entregarase aos interesados unha copia do resultado delas. As actas emitidas polos órganos competentes gozan de presunción de veracidade en canto aos feitos contidos nelas e constitúen proba dabondo para os efectos do correspondente procedemento sancionador, non sendo que se achegue polos interesados algunha proba en contrario. Tal presunción esténdese ás medicións realizadas con instrumentos que reúnen os requisitos regulamentarios establecidos no punto 6 do Regulamento de protección contra a contaminación acústica.





Sección III.— Infraccións e sancións

Artigo 65

Considéranse infraccións administrativas as acción ou omisións que contraveñan as disposicións deste título.

Artigo 66

As infraccións clasifícanse en moi graves, graves ou leves, segundo a tipificación que se fai das mesmas na lexislación sectorial vixente:

1. Terán consideración de infraccións administrativas moi graves, as seguintes:

a) A superación en máis de 15 dB (A) dos valores límite admitidos, aínda que non se propuxese un dano ou deterioro grave para o medio ambiente nin un perigo grave a seguridade ou a saúde das persoas.

b) A transmisión de niveis de vibración correspondente a máis de dúas curvas base inmediatamente superiores á máxima admitida (anexo lei 7/1997, do 11 de agosto, de protección contra a contaminación acústica).

c) A reincidencia en faltas graves no prazo de 12 meses.

d) A produción de contaminación acústica por encima dos valores límite establecidos en zonas de protección acústica especial e en zonas de situación acústica especial.

e) A superación dos valores límite que sexan aplicables,cando se producira un dano ou deterioro grave para o medio ambiente ou se puxese en perigo grave a seguridade ou a saúde das persoas.

f) O incumprimento das condicións establecidas, en materia de contaminación acústica nos proxectos sometidos a avaliación de impacto ambiental, cando o órgano competente para autorizalos ou aprobalos sexa o Concello e na licenza de actividade cando se producira un dano ou deterioro grave para o medio ambiente ou se puxese en perigo grave a seguridade ou a saúde das persoas.

g) O incumprimento das normas que establezan requisitos relativos á protección das edificacións contra o ruído, cando se puxera en perigo grave a seguridade ou a saúde das persoas.

h) O incumprimento das obrigacións derivadas da adopción de medidas provisionais conforme ao artigo 70.





2. Terán consideración de infraccións administrativas graves, as seguintes:

a) A transmisión de niveis de vibración correspondentes a dúas curvas base inmediatamente superiores á máxima admitida para cada situación (anexo lei 7/1997, do 11 de agosto, de protección acústica).

b) A vulneración expresa dos requirimentos municipais para a corrección das deficiencias observadas.

c) A reincidencia en faltas graves no prazo de doce meses.

d) A iniciación de actividades ou apertura de establecementos e instalacións susceptibles de producir ruídos ou vibracións sen obter a previa autorización ou licenza.

e) A superación dos valores límite que sexan aplicables, cando non se producise un dano ou deterioro grave para o medio ambiente nin un perigo grave a seguridade ou a saúde das persoas.

f) O incumprimento das condicións establecidas en materia de contaminación acústica nos proxectos sometidos a avaliación de impacto ambiental, cando o órgano competente para autorizalos ou aprobalos sexa o Concello, e na licenza de actividade, cando non se producirá un dano ou deterioro grave para o medio ambiente nin se puxese en perigo grave a seguridade ou a saúde das persoas.

g) A ocultación ou alteración maliciosa de datos relativos á contaminación acústica aportados aos expedientes administrativos encamiñados á obtención das licencias das actividades reguladas por esta ordenanza.

h) O impedimento, o retraso ou a obstrución á actividade inspectora ou de control das administracións públicas.

i) A non adopción das medidas correctoras requiridas polo Concello en caso de incumprimento dos obxectivos de calidade acústica.

3. Terán consideración de infraccións administrativas leves, as seguintes:

a) A transmisión de niveis de vibración correspondente á curva base inmediatamente superior á máxima admitida para cada situación (anexo lei 7/1997, do 11 de agosto, de protección contra a contaminación acústica).

b) Calquera outra infracción ás normas desta ordenanza, non cualificada expresamente como falta grave ou moi grave.





c) A circulación de vehículos a motor co escape libre e con silenciadores ineficaces, incompletos, inadecuados ou deteriorados.

d) A non presentación dos vehículos ás inspeccións.

e) A contravención das obrigas previstas nos parágrafos 2, 3, 4 e 5 do artigo 58 desta ordenanza.

f) A no comunicación ao Concello dos datos requiridos por este dentro dos prazos establecidos ao efecto.

g) A instalación ou comercialización de emisores acústicos sen acompañar a información sobre os seus índices de emisión, cando tal información sexa esixible conforme á normativa aplicable.

h) O incumprimento das infraccións previstas na lei 37/2003, de 17 de novembro, do ruído, cando non estea tipificado como infracción grave ou moi grave.

Artigo 67

As infraccións aos preceptos desta ordenanza sancionaranse de acordo co establecido na lei 7/1997, do 11 de agosto, de protección contra a contaminación acústica e na lei 37/2003, de 17 de novembro, do ruído.

Así, pola comisión das infraccións administrativas o Concello poderá impoñer as seguintes sancións:

1. Para as infraccións moi graves:

— Para as infraccións indicadas nas letras a), b) e c) sinaladas no artigo 66, punto 1 desta ordenanza:

• Multas de entre 9.015,19 e 60.101 euros.

• Clausura do establecemento ou paralización da actividade por un espazo de tempo superior a seis meses ou con carácter definitivo.

— Para as infracción indicadas nas letras da d) á h) sinaladas no artigo 66, punto 1 desta ordenanza:

• Multas de entre 12.001 e 300.000 euros

• Revogación da autorización ou aprobación do proxectos sometidos a avaliación de impacto ambiental, cando o órgano competente para autorizalos ou aprobalos sexa o Concello ou da licenza de actividade no caso de que se estableceran condicións





relativas á contaminación acústica, ou a supresión da vixencia por un período de tempo comprendido entre un ano e un día e cinco anos.

• Clausura definitiva, total ou parcial, das instalacións.

• Clausura temporal, total ou parcial, das instalación por un período non inferior a dous anos nin superior a cinco.

• Publicación a través dos medios que se consideren oportunos, das sancións impostas, unha vez que estas adquiriran firmeza en vía administrativa ou, no seu caso, xurisdicional, así como os nomes, apelidos ou denominación ou razón social das persoas físicas ou xurídicas responsables e a índole e natureza das infraccións.

• O precintado temporal ou definitivo de equipos e máquinas.

• A prohibición temporal ou definitiva do desenvolvemento de actividades.

2. Para as infraccións graves:

— Para as infraccións indicadas nas letras da a) á d) sinaladas no artigo 66, punto 2 desta ordenanza:

• Multas de entre 1.502,54 e 9.015,18 euros.

• Clausura temporal do establecemento ou paralización da actividade por un espazo de tempo non superior a seis meses.

— Para as infraccións indicadas nas letras da g) á i) sinaladas no artigo 66, punto 2 desta ordenanza:

• Multas de entre 601 a 12.000 euros.

• Suspensión da vixencia da autorización ou aprobación do proxectos sometidos a avaliación de impacto ambiental, cando o órgano competente para autorizalos ou aprobalos sexa o Concello ou da licenza de actividade no caso de que se establecerán condicións relativas á contaminación acústica, por un período de tempo comprendido entre un mes e un día e un ano.

• Clausura temporal, total ou parcial, das instalación por un período de tempo máximo de dous anos.

3. Para as infracción leves:

— Para as infraccións indicadas nas letras da a) á e) sinaladas no artigo 66, punto 3 desta ordenanza:

• Multas de entre 60 a 1.502,53 euros.

— Para as infraccións indicadas nas letras da f) á h) sinaladas no artigo 66, punto 3 desta ordenanza:

• Multas de ata 600 euros. Código seguro de verificación: VUGFPXG23IBIGYFF




• Suspensión da vixencia da autorización ou aprobación do proxectos sometidos a avaliación de impacto ambiental, cando o órgano competente para autorizalos ou aprobalos sexa o Concello ou da licenza de actividade no caso de que se establecerán condicións relativas á contaminación acústica, por un período de tempo inferior a un mes.

Artigo 68

A graduación das sancións farase conforme aos seguintes criterios:

— A circunstancia do responsable.

— A importancia do dano ou deterioro causado.

— O grado de dano e molestia causado ás persoas, aos bens ou ao medio ambiente.

— A intencionalidade ou neglixencia.

— A reincidencia e a participación.

Ademais, sempre que a comisión da infracción se produza por primeira vez e a corrección da emisión de ruído que orixinou a sanción se fixese nun prazo de 48 horas, reducíndoa ao nivel autorizado, a sanción imporase no seu grado mínimo. En todo caso, o prazo computarase a partir da comprobación da comisión da infracción.

Artigo 69

A sanción de clausura temporal ou definitiva poderá impoñerse naquelas infraccións nas que se aprecie reiterada resistencia ao cumprimento do ordenado pola alcaldía ou manifesta actitude do titular da instalación no sentido de dificultar, falsear ou desvirtuar o resultado da inspección.

Artigo 70

Na resolución que poña fin ao procedemento sancionador poderá acordarse, á parte da imposición da sanción correspondente, a adopción de medidas correctoras, así como a indemnización dos danos e perdas ocasionados como consecuencia da actividade infractora. Para a execución dos ditos actos, se o infractor non os cumprise voluntariamente no prazo que se lle sinale, poderán impoñérselle multas coercitivas sucesivas de ata 3.005,06 euros cada unha. Igualmente poderá ordenarse a execución subsidiaria nos termos previstos no artigo 98 da lei 30/1992, do 26 de novembro, de réxime xurídico das administracións públicas e do procedemento administrativo común.

Unha vez iniciado o procedemento sancionador o Concello para impoñer a sanción poderá adoptar algunha ou algunha das seguinte medidas provisionais:

— Precintado de aparatos, equipos ou vehículos.

— Clausura temporal, total ou parcial, das instalación ou do establecemento. Código seguro de verificación: VUGFPXG23IBIGYFF




— Suspensión temporal da autorización ou aprobación do proxecto sometido a avaliación de impacto ambiental, das licencias de actividades nas que se estableceran condicións relativas á contaminación acústica.

— Medidas de corrección,seguridade ou control que impidan a continuidade na produción do risco ou do dano.

Artigo 71

Coa independencia das demais medidas que se adopten para garantir a eficacia da resolución que no seu momento se dite, con carácter cautelar o Concello poderá acordar a inmediata adopción de medidas correctoras imprescindibles para evitar os danos ou molestias graves que se estean ocasionando como consecuencia das actividades presuntamente infractoras. Igualmente, e co mesmo carácter cautelar, poderá acordarse a paralización da actividade ou a clausura das instalacións ou dos establecementos cando a produción de ruídos ou vibracións supere os niveis establecidos para a súa tipificación como falta moi grave, ou ben cando, acordada a adopción de medidas correctoras, o requirimento municipal resultase incumprido no prazo que para os efectos se sinale.Tamén poderá acordarse o precinto de equipos, así como calquera outra medida se considere imprescindible para evitar a persistencia na actuación infractora. Estas medidas adoptaranse despois de audiencia do interesado, por un prazo de cinco días, excepto naqueles casos que esixan unha actuación inmediata.

Artigo 72

Corresponderá á Alcaldía a imposición de sancións cuxa competencia corresponda ao Concello.

A competencia para a incoación, tramitación, instrución e proposta de resolución do expediente sancionador, corresponderalle a Concellería de Medio Ambiente.

As competencias para a imposición de sancións no resto dos casos non indicados nesta ordenanza serán a establecida no artigo 30 da lei 37/2003, de 17 de novembro, do ruído.

Artigo 73

As infraccións ás que se refire este título prescribirán nos seguintes prazos, contado a partir do día que se producirá a infracción:

a) Catro anos, no caso das infraccións moi graves indicadas nas letras a), b) e c) sinaladas no artigo 66 punto 1, e tres anos nas letras da d) á h) sinaladas no antedito artigo.

b) Dous anos, no caso de infraccións graves.

c) Seis meses, no caso das infracción leves.





d) Interromperá a prescrición a iniciación, con coñecemento do interesado, do procedemento sancionador, retomándose o prazo de prescrición se o expediente sancionador estivera paralizado durante máis dun mes por causa non imputable ao presunto responsable.

Artigo 74

As sancións ás que se refire este título prescribirán nos seguintes prazos, contados a partir de que adquira firmeza a resolución pola que se impón a sanción:

a) Tres anos, no caso das infraccións moi graves.

b) Dous anos, no caso de infraccións graves.

c) Un ano, no caso das infracción leves.

d) Interromperá a prescrición a iniciación, con coñecemento do interesado, do procedemento sancionador, retomándose o prazo de prescrición se o expediente sancionador estivera paralizado durante máis dun mes por causa non imputable ao presunto responsable.

A N E X O I

Definicións:

— Nivel de emisión externo (NEI): É o nivel de presión acústica existente nun determinado local, onde funcionen unha ou máis fontes sonoras.

— Nivel de emisión externo (NEE): É o nivel de presión acústica existente nun determinado lugar orixinado por unha fonte sonora que funcionada nun lugar distinto.

— Nivel de recepción interno (NRI): É o nivel de recepción medido no interior dun local. A súa vez distínguense dúas situacións.

— Nivel de recepción interno con orixe interna (NRII): É aquel nivel de recepción interno orixinado por unha fonte sonora ou vibrante que funcione noutro recinto, situado no propio edificio ou nun edificio estremeiro.

— Nivel de recepción interno con orixe externa (NRIE): É aquel nivel de recepción interno orixinado por unha abundancia sonora que procede do espazo libre exterior.

— Nivel de recepción externo (NRE): É o nivel de recepción medido nun determinado punto situado no espazo libre.

Zonas de sensibilidade:

— Zona de alta sensibilidade acústica (A): comprende tódolos sectores do territorio que admiten unha protección alta contra o ruído, como áreas sanitarias, docentes, culturais ou espazos protexidos. C





— Zona de moderada sensibilidade acústica (B): comprende tódolos sectores do territorio que admiten unha percepción do nivel sonoro medio, como vivendas, hoteis ou zonas de especial protección como os centros históricos.

— Zona de baixa sensibilidade acústica (C): comprende tódolos sectores do territorio que admiten unha percepción do nivel sonoro elevado, como restaurantes, bares, locais ou centros comerciais.

— Zona de servidume (D): comprende os sectores do territorio afectados por servidumes sonoras a favor de sistemas xerais de infraestruturas viarias, ferroviarias ou outros equipos públicos que a reclamen.

Cando os usos do solo ou a concorrencia de causas o xustifique poderán establecerse outras zonas específicas.

A N E X O I I

Valores de recepción:

Entenderase por valor de recepción os niveis de avaliación máximos recomendados no ambiente exterior ou interior e fíxanse en función do período horario e da zona de sensibilidade acústica. Estes valores serán medidos na forma e nas condicións sinaladas no Regulamento de protección contra a contaminación acústica, aprobado polo decreto 150/1999, do 7 de maio.

a) Valores de recepción do ruído no ambiente exterior:

Táboa 1

Zonas de sensibilidade acústica De 8 a 22 horasLpAeq

De 22 a 8 horasLpAeq

A 60 50

B 65 55

C 70 60

D/outras esp. 75 65

b) Valores de recepción do ruído no ambiente interior:

Táboa 2

Zonas de sensibilidade acústica De 8 a 22 horas LpAeq

De 22 a 8 horasLpAeq

A 30 25

B 35 30

C, D 40 35





c) Valores de recepción ás vibracións no ambiente interior:

Táboa 3

Uso de recinto afectado Período Curva base

Sanitario Diúrno 1

Nocturno 1

Residencial Diúrno 2

Nocturno 1,4

OficinasDiúrno 4

Nocturno 4

Almacén e comercial Diúrno 8

Nocturno 8

As curvas base son as da figura 5ª de vibracións de edificios, da norma ISO-2631-2, transcrita na lei 7/1997, do 11 de agosto, de protección contra a contaminación acústica.

TÍTULO III PROTECCIÓN DA ATMÓSFERA FRONTE Á CONTAMINACIÓN POR EMISIÓN

DE GASES E PARTÍCULAS

Capítulo 1: Disposicións xerais

Artigo 75

A presente ordenanza ten por obxecto regular no ámbito das competencias municipais, cantas actividades, situación e instalacións sexan susceptibles de influír nas condicións de calidade ambiental do aire no Concello de Mos, co fin de preservar e mellorar o medio ambiente atmosférico, evitando os posibles efectos nocivos de aqueles e os riscos de contaminación atmosférica.

Artigo 76

A totalidade do ordenamento obrigará tanto as actividades e instalacións de nova implantación, como ás que se atopan en funcionamento, exercicio ou uso, xa sexan públicas ou privadas.

Artigo 77

As actuacións derivadas das prescricións contidas nesta ordenanza axustaranse ás disposicións sobre procedemento, impugnación e en xeral sobre réxime xurídico establecidos pola lexislación de réxime local.





Artigo 78

O incumprimento e inobservancia de ditas prescricións ou do disposto en actos administrativos específicos, quedarán suxeitos ao réxime sancionador que se articula no presente titulo desta ordenanza.

Artigo 79

Os efectos desta ordenanza enténdese por contaminación atmosférica, a introdución na atmosfera polo home directamente ou indirectamente, de substancias ou formas de enerxía que, por si mesmas ou como consecuencia da súa transformación, teñan unha acción nociva de tal natureza que implique un risco sobre a saúde humana ou o medio ambiente, que lles cause danos, inmediatos ou diferido, ou molestias ás persoas, aos recursos biolóxicos, aos ecosistemas e aos bens de calquera natureza.

Para a determinación de actividades potencialmente contaminadoras estarase ao disposto no art. 41 e seguintes do decreto 833/1975, de 6 de febreiro, polo que se desenvolve a lei 38/1972, de 22 de decembro, de protección do ambiente atmosférico, así como nos anexos do mesmo, e posteriores modificacións.

Artigo 80

As presentes normas aplicaranse a cantos elementos constitúan ou poidan constituír un foco de contaminación atmosférica, conforme ás prescricións contidas na lexislación indicada nos artigos anteriores e as reflectidas nesta ordenanza.

Capítulo 2: Niveis de inmisión e declaración de atmosfera contaminada

Artigo 81

Enténdense por límite de inmisión a concentración máxima admisible dun contaminante dado no aire ambiente, baseada en coñecementos científicos e establecida co fin de evitar, previr ou reducir os efectos nocivos para a saúde humana e para o medio ambiente no seu conxunto, que debe alcanzarse nun prazo determinado e non superarse unha vez alcanzado. Os niveis máximos de inmisión admisible adaptaranse ao establecido na lexislación vixente, con especificación expresa do seu tempo de exposición correspondente.

Artigo 82

Cando á vista dos valores subministrados pola rede xeral de vixilancia da calidade do aire en Galicia, xestionada polo Laboratorio de Medio Ambiente de Galicia dependente da Consellería de Medio Ambiente, e tendo en conta as previsións meteorolóxicas, considerase previsible alcanzar nunha determinada zona niveis de inmisión superiores aos tipificados como Código seguro de verificación: VUGFPXG23IBIGYFF




admisibles, ou manterse durante un período prolongado en valores que aínda que inferiores a estes, sexan moi próximos, declararase polo Alcalde/sa a situación de atención e vixilancia atmosférica, previa proposta dos servizos técnicos municipais ou a instancias dos organismos correspondentes.

Artigo 83

No caso de declararse a situación de atención e vixilancia atmosférica, adoptaranse de inmediato as medidas pertinentes para recuperar as condicións hixiénico–sanitarias, así como aquelas outras que, consideren convenientes de acordo coas características da situación.

No caso de declararse a situación de atención e vixilancia atmosférica, a alcaldía daralle a máxima publicidade de xeito inmediato, con especificación das medidas a adoptar.

Cando, segundo informe do persoal técnico do servizo municipal correspondente ou a instancias dos organismos competentes, a situación de atención e vixilancia atmosférica cesara, será declarado polo Alcalde/sa, coa mesma urxencia e amplitude.

Artigo 84

As declaracións de “zona de atmosfera contaminada e situación de emerxencia”, realizaranse no xeito e cos efectos previstos no decreto 833/1975, decreto 833/1975, de 6 de febreiro, polo que se desenvolve a lei 38/1972, de 22 de decembro, de protección do ambiente atmosférico, así como nas súas posteriores modificacións e lexislación concordante.

Capítulo 3: Xeradores de calor Sección I.—Condicións de instalación e mantemento

Artigo 85

Todas as instalacións de combustión, tanto as utilizadas para calefacción e auga quente como as caldeiras de vapor, fogares, fornos e, en xeral, tódalas instalacións de potencia calorífica superior a 25.000 kcal/h, deberán cumprir as condicións do presente título.

Aquelas instalacións de potencia calorífica inferior a 25.000 kcal/h, pero que pola súa situación, características propias ou de súas chemineas de emisión, supoñan, segundo informe do servizo técnico do Concello de Mos, un risco potencial ou real de contaminación do aire ou unha acusada molestia para a veciñanza, estarán obrigadas a adoptar as pertinentes medidas correctoras que se impoñan no antedito informe.





Artigo 86

A instalación de xeradores de vapor de uso industrial ou doméstico, tanto individual como colectivo, de potencia superior a 25.000 kcal/h, requirirá licenza municipal e comprobación previa a seu funcionamento.

Exclúense do sinalado no parágrafo anterior os proceses de combustión que incidan directamente nas produción industriais, as cales rexeranse polo disposto no decreto 833/1975, de 6 de febreiro, polo que se desenvolve a lei 38/1972, de 22 de decembro, de protección do ambiente atmosférico, así como nas súas posteriores modificacións.

Artigo 87

Queda prohibida toda combustión que non se realice en fogares axeitados provistos das pertinentes conducións de evacuación dos produtos de combustión.

Artigo 88

Os aparatos instalados corresponderán aos especificados na documentación presentada ao solicitar a licenza municipal e deberán corresponder a tipos previamente homologados.

Artigo 89

Toda substitución ou transformación das instalación xa establecida, colocación de caldeiras ou fogares novos, cambio de combustible e, en xeral cantas modificacións afecten de maneira importante ás instalacións, deberá adaptarse ao sinalado para as instalacións novas.

Artigo 90

Os xeradores de calor de uso doméstico cumprirán cos límites de emisión establecidos no decreto 833/1975, de 6 de febreiro, polo que se desenvolve a lei 38/1972, de 22 de decembro, de protección do ambiente atmosférico, así como nas súas posteriores modificacións.

En canto a opacidade dos fumes, o índice máximo autorizado será de 1 na escala Ringelman ou 2 na escala Bacharach.

Estes límites poderán ser rebaixados no dobre no caso de instalacións de combustibles sólidos durante o acendido dos mesmos por un tempo máximo de media hora.

Artigo 91

No caso de xeradores que utilicen combustibles líquidos, o % de CO2 dos fumes atoparase en todo momento comprendido entre o 10 e o 13 medido este á saída da caldeira.





Artigo 92

As instalacións de potencia total maior a 86.400 Kcal/hora, deberán obrigatoriamente ser conservadas e mantidas por persoal autorizado, que serán responsables do seu bo funcionamento. Deberán realizar polo menos unha revisión anual, recollendo o resultado no libro oficial da instalación, onde se indicarán, asemade, tódalas incidencias e reparacións efectuadas durante o seu funcionamento e estará á disposición do Concello.

Levar a cabo de xeito correcto as consideracións indicadas no parágrafo anterior poderá terse en conta como circunstancia atenuante nas inspeccións cuxo resultado sexa determinante de posterior sanción.

Artigo 93

Os xeradores de calor terán como mínimo os rendementos que determine a normativa vixente en cada momento.

Artigo 94

Cando o rendemento de combustión de calquera xerador de calor sexa inferior ao 73% o titular ou titulares da actividade veranse obrigados a substituír os elementos defectuosos, a cambiar a instalación ou, en todo caso, a adoptar as pertinentes medidas correctoras ata que o rendemento supere o porcentaxe indicado.

Artigo 95

O funcionamento e as instalacións dos xeradores de calor axustaranse ás normas do Regulamento de Instalacións de Calefacción, Climatización e Auga Quente Sanitaria, co fin de racionalizar o seu consumo enerxético e instrucións técnicas complementarias.

Sección II.—Dispositivos de controle evacuación

Artigo 96

As novas instalacións deberán ter dispositivos axeitados nos tubos e condutos de fumes, portas dos fogares, etcétera, que permitan efectuar a medición da depresión da cheminea e caldeira, temperatura do gas e análise dos gases de combustión e cantos controis sexan necesarios para comprobar as condicións de funcionamento.

A cheminea deberá de estar provista dun orificio de diámetro non inferior a 5 cm., situado no lugar axeitado para poder realizar as medidas tal como se indica nos artigos seguintes.





Artigo 97

As medicións e tomas de mostras en chemineas realizaranse nun punto tal, que a distancia a calquera perturbación do fluxo gasoso (cóbado, conexión, cambio de sección, chama directa, etcétera) sexa como mínimo de 8 diámetros no caso de que a perturbación se atope antes do punto de medida segundo a dirección do fluxo, ou de 2 diámetros se atopa en dirección contraria (en particular da boca de emisión).

Se a cheminea ten sección rectangular determinarase o seu diámetro equivalente segundo a seguinte fórmula:

D=2x[(axb)/(a+b)]

sendo a e b os lados da boca da cheminea

No caso particular de atopar dificultades extraordinarias para manter as distancias antes requiridas, estas poderán diminuírse procurando conservar a relación de un a catro, ao obxecto de que a desviación das condicións idóneas sexa mínima. Debe terse en conta que a diminución das distancias por debaixo dos valores de oito e dous diámetros, respectivamente, obriga a un maior número de puntos de medición e mostraxe na sección da cheminea, ao obxecto de manter a exactitude nos resultados finais.

En calquera caso, nunca se admitirán valores inferiores a 2 e 0,5 diámetros para as distancias entre o punto de toma de mostras e calquera perturbación anterior ou posterior, respectivamente.

Tódalas dimensións que se refiren a seccións da cheminea deberán entenderse como dimensións interiores.

Artigo 98

Os orificios circulares que se practiquen nas chemineas para facilitar a introdución dos elementos necesarios para medicións e toma de mostras estarán dotados dun casquetes roscado de 100 mm de lonxitude ou maior, que permita axustar a tapa correspondente. Este casquete irá soldado a tope (para o caso de cheminea metálica) ou ancorado (cheminea de obra).

Nas conexións disporanse as tapas metálicas, macho ou femia, correspondentes.

O número de buratos e conexións correspondentes será de dous nas chemineas circulares e situaranse segundo diámetros perpendiculares.





No caso de chemineas rectangulares, este número será de tres,dispostos sobre o lateral de maiores dimensións e nos puntos medios dos segmentos que resultan de dividir en tres partes iguais.

Nas chemineas de diámetro interior, real ou equivalente, inferior a 70 cm. soamente disporase unha conexión para medición e mostraxe.

Artigo 99

O rexistro para a toma de mostras deberá ser accesible, para a fácil comprobación e instalación dos aparatos de medida, de maneira que o persoal de inspección poida operar normalmente e sen risco de accidentes.

Se fose necesario deberá instalarse unha plataforma que dispoña de varanda e rodapé de seguridade.

Cando se atope instalado no conduto un sistema depurador de fumes, a cheminea ou conduto de evacuación deberá posuír necesariamente dun orificio anterior e cando fose posible, outro posterior; ás distancias mínimas sinaladas respecto a dito sistema depurador.

Así mesmo, deberá dispoñer dos medios de reglaxe axeitados ou dispositivos no circuíto de combustión, co fin de reducir ao mínimo a saída ao exterior de fumes ou po, tanto durante o entendido como no réxime normal de marcha. Na documentación que acompañe a petición de licenza deberá incluírse a descrición destas características.

Os sistemas de depuración deberán cumprir a normativa vixente en canto á eliminación dos residuos que produzan.

Artigo 100

A evacuación de po, gases, vapores e fumes, produto de combustión ou de actividades, realizarase sempre a través dunha cheminea axeitada, construída segundo as presentes normas, cuxa desembocadura sobrepasará nun metro a altura do edificio máis alto, propio ou confinante, nun radio de 15 m, e sempre que, polas condicións do contorno, e a criterio do persoal técnico do servizo municipal correspondente, non cree molestias aos veciños nin afecte ao medio ambiente.

Sección III.—Combustibles

Artigo 101

Nos xeradores de calor comunitarios e de servizos utilizaranse os combustibles sinalados e permitidos na lexislación vixente en cada momento. Código seguro de verificación: VUGFPXG23IBIGYFF




Os elementos xeradores de calor, caldeiras e queimadores utilizarán o combustible para o que foron deseñados.

Capítulo 4: Focos de orixe industrial

Artigo 102

Os titulares de industrias consideradas como potencialmente contaminadoras, conforme ao disposto no decreto 833/1975, decreto 833/1975, de 6 de febreiro, polo que se desenvolve a lei 38/1972, de 22 de decembro, de protección do ambiente atmosférico, estarán obrigados, no caso de nova instalación, a presentar asemade da pertinente documentación necesaria para a concesión da pertinente licenza municipal, un proxecto, subscrito por técnico competente, onde se establezan os proceses ou procedementos que eviten ou minimicen a emisión de contaminantes ou, as medidas correctoras necesarias para o cumprimento do disposto na lexislación vixente sobre contaminación atmosférica. Sempre sen detrimento do que determine a Consellería de Medio Ambiente a través das figuras de protección ambiental.

Tanto as novas instalacións como as actualmente en funcionamento, deberán ter rexistros para a toma de mostras similares aos referidos no artigo 96 e seguintes.

Naquelas industrias nas que sexa necesario medidas en lugares pouco accesibles, os titulares da actividade estarán obrigados a instalar unha plataforma ou estada profesional de fácil acceso. Estes elementos situaranse no lugar que determine o inspector e irán provistos dunha toma de corrente de 220-380 v, de iluminación suficiente e condicións mínimas de seguridade.

Os límites de emisión,entendida como a concentración máxima admisible de cada tipo de contaminante, segundo o caso, serán os especificados no decreto 833/1975, de 6 de febreiro, polo que se desenvolve a lei 38/1972, de 22 de decembro, de protección do ambiente atmosférico, así como nas súas posteriores modificacións e lexislación complementaria.

Cando existan xeradores de calor localizados en recintos industriais para usos de calefacción e auga quente sanitaria, aplicarase o establecido no capítulo 3 “Xeradores de calor”.

A evacuación de gases, po, etcétera, á atmosfera farase a través de chemineas que cumpriran o especificado na Orde do 18 de outubro de 1976, sobre prevención e corrección da contaminación industrial da atmosfera.





Artigo 103

Sen prexuízo do indicado no decreto 833/1975, de 6 de febreiro, polo que se desenvolve a lei 38/1972, de 22 de decembro, de protección do ambiente atmosférico, así como nas súas posteriores modificacións, se o Concello o considera necesario poderá solicitar a instalación de aparatos fixos de medicións de emisións de contaminantes con rexistrador incorporado.

Os titulares das industrias estarán obrigados a ter no seu poder, e a disposición do Concello o libro de rexistro ao que se refire o artigo 33 da Orde do 18 de outubro de 1976, sobre prevención e corrección da contaminación industrial da atmosfera.

Capítulo 5: Actividades varias Sección I.—Garaxes, talleres e outros

Artigo 104

Tódolos garaxes, aparcadoiros e talleres de reparación de automóbiles, tanto públicos como privados deberán dispor de ventilación suficiente, que garanta que en ningún punto dos mesmos poida producirse acumulación de contaminantes debido ao funcionamento dos vehículos.

A ventilación poderá ser natural ou forzada. En calquera caso, as medidas adoptadas para a distribución de aire interior deberán conseguir que en ningún punto dos locais poidan alcanzarse concentración de monóxido de carbono superiores a 50 ppm.

Artigo 105

Enténdese por ventilación natural a que se realiza a través de ocos ou chemineas de uso exclusivo para este fin, distribuídos de xeito que exista unha sección neta de evacuación de 1 m2 por cada 200 m2 de superficie útil de garaxe, non computándose a estes efectos os ocos ou portas de acceso.

Excepto nos edificios para este uso, non se permitirá que a ventilación se realice por ocos de fachada, podendo facerse por condutos ou chemineas de uso exclusivo, construídas con elementos resistentes ao fogo, que queden separados un mínimo de 15 m de calquera fachada. No caso de desembocar ditos condutos ou chemineas en espazos de uso público, ademais da condición anterior, terán, nun radio de 3 m, unha protección que os faga inaccesibles o público e unha altura sobre o solo de 2,5 m.

No caso de que dita ventilación fora insuficiente para manter os límites de concentración de contaminantes no interior do local, e en particular os establecidos nesta ordenanza (50 ppm), ampliarase a superficie de aireación ou instalarase ventilación forzada. Código seguro de verificación: VUGFPXG23IBIGYFF




Artigo 106

Enténdese por ventilación forzada a instalación mecánica capaz de realizar seis renovacións/hora do volume do garaxe-aparcadoiro.

A instalación será accionable manual e automaticamente por detectores de monóxido de carbono (CO), que existirán na proporción dun detector por cada 300 m2 de superficie de garaxe como mínimo e situaranse estratexicamente nos puntos onde presumiblemente se produza maior acumulación de gases.

As enreixado de aspiración dos condutores distribuiranse de xeito que existan dous por cada cadrado de 15 m de lado no que idealmente poida dividirse o garaxe.

A evacuación farase por chemineas de uso exclusivo, construídas con elementos resistentes o fogo, que sobrepasarán en 1 m o edificio máis alto confinante nun radio de 15 m.

A maquinaria de extracción de fumes colocarase sobre soportes elásticos ou antivibratorios, e as conexión do extractor coa cheminea faranse mediante manguetón elástico ou similar para evitar a transmisión de vibracións.

En edificios exclusivos para este uso permitiranse ocos de ventilación en fachada á rúa, separados, como mínimo 15 m dos edificios confinantes, non autorizándose nas fachadas a patios de parcela.

Nas zonas accesibles ao público deberá asegurarse un nivel de ventilación mínimo de 6 renovacións/hora do volume de cada local. O nivel de ventilación indicada poderá incrementarse se é necesario para garantir que non se alcanzarán as concentracións mínimas de CO establecidas nesta ordenanza (50 ppm). En calquera caso, calquera estancia pechada no interior do aparcadoiro deberá estar dotada da correspondente ventilación cunha capacidade de 15 m3/h por m2 de superficie, que se terán en conta para o cálculo dos extractores, que serán independentes e exclusivos por cada planta.

Tanto en ventilación natural como en forzada, ningún punto estará situado a máis de 25 m de distancia dun oco ou punto de extracción de fumes.

Nos locais destinados a garaxes e aparcadoiros con ventilación forzada será preceptiva a instalación de aparatos de detección e medida de monóxido de carbono, debidamente homologados, a razón de uno por cada 300 m2 de superficie ou fracción, debendo existir ao menos un por cada planta, situados entre 1,5 e 2 m de altura respecto o chan e en lugares representativos.





Os detectores deberán instalarse de xeito que accionen automaticamente a instalación de ventilación forzada cando a concentración de CO sexa superior a 50 ppm.

Artigo 107

Nos talleres que realicen operacións de pintura, estas levaranse a cabo no interior dunha cabina especial que depurará os gases e disporá de cheminea independente que sobrepase nun metro a altura do edificio propio ou confinante nun radio de 15 m. En determinados casos, e mediante autorización municipal expresa, puidérase eximir de cheminea, sempre que estean dotadas de sistemas de depuración homologados e non se superen os valores límite dos contaminantes.

Sección II.—Outras actividades

Artigo 108

Nas industrias de limpeza e roupa e tinturería, independentemente das propias chemineas de combustión, esixiranse chemineas de ventilación dos locais. En determinados casos, e mediante autorización municipal expresa, puidérase prescindir de cheminea nos aparatos de limpeza de roupa, sempre que estean dotados de depuradores axeitados debidamente homologados e autorizados polo órgano competente.

Artigo 109

Os establecementos de hostalería, como bares, cafeterías, etcétera, que realicen operacións de preparación de alimentos que orixinen gases, fumes e olores, deberán estar dotados de ventilación mediante chemineas, que cumprirán o establecido ao efecto na presente ordenanza para evacuación de gases e acondicionamento de locais.

Aqueles establecementos que non sirvan comidas convencionais,senón soamente aperitivos poderán ser eximidos da instalación de cheminea, sempre e cando a saída de gases da cociña non sexa ao exterior e a renovación do aire enrarecido do local non produza molestias ao veciñanza.

Artigo 110

Nas industrias de fabricación de pan e artigos de alimentación, como o caso de fornos obradoiros, torradoras de café, churreiras, fábricas de patacas fritas, etcétera que poidan producir emisións de gases, partículas ou olores, cumprirán as condicións establecidas ao respecto na presente ordenanza, independentemente de que non se permiten as ventás





ou similares que poidan poñer en comunicación directa o recinto industrial coa atmosfera. A ventilación e extracción de aire enrarecido farase mediante cheminea que cumprirá as mesmas condicións que as de expulsión de fumes nos xeradores.

Artigo 111

Nos talleres de pratería, ebanistería ou outros onde se produzan emanacións de gases ou existan ambientes enrarecidos, a ventilación e extracción de aire farase conforme ao establecido nesta ordenanza.

Artigo 112

Nas instalacións de tipo provisional ou temporal, tales como plantas de aglomerado asfáltico, preparación de áridos, hormigonado ou outras similares deberán contar coa correspondente autorización municipal, debendo cumprir as prescricións e os límites de emisión sinalados para estes casos pola normativa vixente.

En xeral, e en particular, deberán tomarse asemade medidas correctoras específicas contra a xeración de po, restos na calzada e ruídos.

Artigo 113

Nas obras de derribo, movemento de terras e, en xeral en calquera actividade que poida producir po, deberán adoptarse medidas para a canalización das emisións, co fin de que a calidade do aire circundante se manteña dentro dos límites sinalados pola normativa vixente.

Capítulo 6: Olores

Artigo 114

Queda prohibida toda emisión de olores que produzan molestias e constitúan incomodidades para a veciñanza, sexa en forma de emisións de gases, xa proveñan de partículas sólidas ou líquidas, e do tipo de actividade particular, industrial, comercial e/ou agrícola que as xere.

As actividades que produzan este tipo de molestias descritas precedentemente deberán emprazarse conforme ao previsto neste título e noutras disposicións de rango superior, podendo o Concello fixar o seu emprazamento mediante resolución razoada, naqueles casos de excepcional importancia.

Para determinar un emprazamento axeitado atenderase ao tipo de actividade, informes técnicos, medidas preventivas e correctoras e a necesidade ou non da súa proximidade á veciñanza, así como dos ventos dominantes, no seu caso.





A concesión de licenza farase soamente cando a actividade se atope dotada de tódolos elementos correctores e evacuadores necesarios para evitar ao veciñanza calquera tipo de molestia.

As actividades que teñan por obxecto a venda ou almacenaxe de mercancías de fácil descomposición, deberán contar obrigatoriamente con cámaras frigoríficas de características e dimensións axeitadas, a fin de evitar calquera tipo de emanación olorosa que se converta en molesta ou incomodidade para o veciñanza.

Artigo 115

En tódalas industrias ou actividades que poidan producir olores durante o seu funcionamento, con independencia dos xeradores de calor e as súas saídas de fumo cumpran o estipulado neste Título, están prohibidos ventanaxe ou ocos practicables que poñan en comunicación o recinto industrial coa atmosfera.

A ventilación nas industrias ou actividades mencionadas, deberá ser forzada e a extracción do aire enrarecido farase a través da correspondente cheminea, ou de enreixado en fachada cos correspondentes filtros homologados, dependendo dos caudais de extracción indicados na presente ordenanza.

Aquelas actividades ou industrias que orixinen dexeccións de animais ou produzan residuos fedorentos deberán emprazarse na distancia contemplada lexislación urbanística vixente.

Os gases que polas súas características fisicoquímicas produzan molestias ou irritación nas mucosas nasais, ou poidan producir efectos non desexables para a saúde, deberán ser evacuados a través de condutos estancos e con ventilación forzada.

Capítulo 7: Contaminación atmosférica producida por vehículos a motor Sección I.—Disposicións Xerais

Artigo 116

Os usuarios de vehículos de motor que circulen polo Concello de Mos, están obrigados a vixiar e comprobar o correcto funcionamento dos seus motores e catalizadores, ao fin de reducir as emisións de contaminantes á atmosfera, estando obrigados a cumprir en todo momento a normativa vixente nesta materia.

Artigo 117

As inspeccións técnicas de vehículos a motor efectuaranse nos centros dependentes de entidades colaboradoras da administración debidamente autorizados.





Sección II.—Límites de emisión

Artigo 118

Os vehículos automóbiles de acendido por chispa, deberán cumprir os límites de emisión de monóxido de carbono establecidos no decreto 3.025/1974, de 9 de agosto, sobre limitación da contaminación atmosférica producida polos vehículos automóbiles (así como nas posteriores modificacións e lexislación concordante) que fixa nos gases de escape, en réxime ralentí, a 15-20 ºC e 750 mm de Hg, un límite máximo de monóxido de carbono de 5% en volume ou naqueles valores que fixen normas posteriores.

A opacidade dos fumes emitidos polo tubo de escape dos vehículos con motor diésel terán os seguintes valores máximos:

Potencia do vehículo Unidades Hartridge Unidades AbsolutasAta 100 cv DIN 70 2,8

Máis de 100 cv e ata 200 cv DIN 65 2,4

Máis de 200 cv DIN 60 2,1

Artigo 119

Calquera vehículo poderá ser detido polos axentes da policía municipal, ao obxecto de proceder ao control das emisións de escape, entregando ao condutor, unha vez realizada a medición, un acta do resultado da mesma. No caso de que se superasen os límites admisibles, seguirase o correspondente expediente sancionador.

As empresas que dispoñan dun parque de 10 ou más vehículos diésel, que circulen habitualmente polo Concello de Mos, deberán presentar no Concello un programa detallado do mantemento dos mesmos, que deberá ser aprobado por este.

Capítulo 8: Réxime sancionador Sección I.—Normas xerais

Artigo 120

Os titulares dos focos fixos de emisión están obrigados a permitir o emprego de dispositivos medidores e a realización de cantas operacións sexan precisas para o cumprimento daquela finalidade.





Artigo 121

Calquera persoa natural ou xurídica poderá denunciar ante o Concello a existencia de focos contaminadores que contraveñan as prescricións deste título.

O escrito de denuncia deberá conter xunto os requisitos esixidos pola normativa xeral para as instancias á administración, os datos precisos para facilitar ao Concello a correspondente comprobación.

Nos casos de recoñecida urxencia poderá recorrerse directamente ao Concello, previa comprobación inmediata, este adoptará as medidas de emerxencia necesarias.

O denunciante estará á responsabilidade en que puidera incorrer cando actúe con temeridade ou mala fe.

En todo caso, as denuncias formuladas polos particulares darán lugar á incoación do oportuno expediente, notificándose aos interesados as resolucións que se adopten.

Sección II.— Infraccións e sancións

Artigo 122

As infraccións cometidas por accións ou omisións que contraveñan as disposicións deste título,serán sancionadas en virtude do disposto na lexislación sectorial pertinente, sen prexuízo das correspondentes responsabilidades civís ou penais que poidan derivar e da restauración do medio ambiente e dos recursos naturais afectados.

Artigo 123

Cando non sexa posible determinar o grao de participación das persoas, físicas ou xurídicas, que interviñesen na realización da infracción, a responsabilidade será solidaria, sen prexuízo das accións contra os demais participantes por aqueles que lle fixesen fronte á responsabilidade común.

Artigo 124

As infraccións clasifícanse en moi graves, graves e leves segundo a tipificación que se fai das mesmas na lexislación sectorial vixente:

1.—Terán consideración de infraccións administrativas moi graves, as previstas no artigo 45.2 da lei 8/02, do 18 de decembro, de protección do ambiente atmosférico de Galicia.

2.—Terán consideración de infraccións administrativas graves as seguintes:





a) Exercer actividades potencialmente contaminadoras da atmosfera sen dispoñer da licenza municipal de actividades ou autorización equivalente.

b) Exercer actividades potencialmente contaminadoras da atmosfera incumprindo as condicións ou medidas impostas nas autorizacións ou licencias ambientais.

c) Emitir contaminantes á atmosfera superando os límites de emisión legalmente autorizados.

d) Negarse a instalar, a poñer en funcionamento e a manter en perfecto estado de servizo os aparellos de control e medición de emisións ou inmisións, ou realizados con atraso.

e) Impedir ou obstaculizar os actos de inspección e control regulamentarios ou ordenados polas autoridades competentes.

f) Ocultar ou alterar os datos, informes ou documentos de achega obrigatoria solicitados pola administración.

g) Incumprir as medidas especificamente previstas para as actividades contaminadoras contidas nos diferentes plans de protección de ambiente atmosférico previstos na Lei 8/02, do 18 de decembro, de protección do ambiente atmosférico de Galicia.

h) Reincidir en faltas leves.

3.—Terán consideración de infraccións administrativas leves as seguintes:

a) Incorrer en demora non xustificada na achega obrigatoria de datos, informes ou documentos solicitados pola administración.

b) Non someterse aos controis periódicos establecidos por regulamento ou fixados na licenza municipal de actividades ou autorización equivalente.

c) Emitir, mediante vehículos de motor ou actividades domésticas e de servizos contaminantes á atmosfera de forma que superen os límites de emisión legalmente establecidos.

d) Incorrer en calquera outra acción ou omisión que infrinxa as determinacións desta ordenanza ou da lei 8/2002, do 18 de decembro, de protección do ambiente atmosférico de Galicia, que non sexa cualificada como grave ou moi grave.

Artigo 125

As infraccións aos preceptos desta ordenanza sancionaranse de acordo co establecido na lei 8/2002, do 18 de decembro, de protección do ambiente atmosférico de Galicia.





Así, pola comisión das infraccións administrativas o Concello poderá impoñer as seguintes sancións económicas:

— Para as infraccións graves: Multa de entre 301e 12.000 euros.

— Para as infraccións leves: Multa de entre 150 e 300 euros.

Artigo 126

No caso de infraccións graves a imposición de multas será compatible coa imposición polo Concello das seguintes sancións:

a) Proceder ao precintado dos xeradores de calor domésticos, de oficinas e de servizos, así como ao precintado dos vehículos de motor, por un prazo non superior a dous anos. No caso de que se impoñan medidas correctoras o precintado continuará ata que estas se cumpran.

b) A publicación, no diario oficial correspondente e a través dos medios de comunicación que considere oportunos, das sancións impostas.

Artigo 127


— A natureza da actividade ou instalación de que se trate.

— As circunstancias e o grao de culpa do responsable.

— A reiteración.

— A participación e o beneficio obtido.

— O grado de incidencia ou risco de dano á saúde humana, ao medio ambiente ou os recursos naturais.

Artigo 128

Simultaneamente a incoación do procedemento sancionador ou en calquera momento do seu curso, pode acordarse como medida cautelar, o precintado de xeradores de calor e vehículos de motor, a suspensión ou clausura da actividade ou calquera outra medida dirixida á protección do ambiente atmosférico.

Antes da incoación do procedemento sancionador o Concello, dentro das súas competencias, de oficio ou por instancia de parte, nos casos de urxencia para a protección dos intereses implicados, poderá adoptar con carácter provisorio as medidas previstas no parágrafo anterior.

Artigo 129

Sen prexuízo da sanción que en cada caso proceda, o infractor deberá reparar o dano causado, restaurando o medio ambiente e/ou os bens alterados á situación persistente ao feito sancionado, ou procedendo na forma e condicións que lle impoña a autoridade competente. Se Código seguro de verificación: VUGFPXG23IBIGYFF




o infractor non procedes a reparar o dano causado, a administración procederá a imposición de multas coercitivas sucesivas de ata un terzo da sanción económica imposta en cada unha ou, se é o caso, a realizar a execución subsidiaria nos termos previstos na lei de réxime xurídico das administracións públicas e do procedemento administrativo común.

Cando a reparación do dano ou a reposición dos bens non fose posible, o órgano sancionador competente poderá ordenar a reparación polo seu equivalente económico.

No suposto previsto no parágrafo anterior, para fixar a indemnización teranse en conta os seguintes criterios, debendo aplicarse o que proporciones maior valor:

— Custo teórico da restitución ou reposición.

— Valor dos bens danados.

— Beneficio obtido polo infractor coa actividade ilegal.

Artigo 130

Corresponderá á Alcaldía a imposición de sancións cuia competencia corresponda ao Concello.

A competencia para a incoación, tramitación, instrución e proposta de resolución do expediente sancionador, corresponderalle ao Concellería de Medio Ambiente.

As competencias para a imposición de sancións no resto dos casos non indicados nesta ordenanza será a establecida no artigo 51 da lei 8/2002, do 18 de decembro, de protección do ambiente atmosférico de Galicia.

Artigo 131

As infraccións ás que se refire este título prescribirán nos seguintes prazos, contado a partir do día que se producirá a infracción:

d) Dous anos, no caso de infraccións graves.

e) Seis meses, no caso das infracción leves.

Interromperá a prescrición a iniciación, con coñecemento do interesado, do procedemento sancionador, retomándose o prazo de prescrición se o expediente sancionador estivera paralizado durante máis dun mes por causa non imputable ao presunto responsable.

Artigo 132






a) Dous anos, no caso de infraccións graves.

b) Un ano, no caso das infracción leves.

Interromperá a prescrición, a incoación, con coñecemento do interesado, do procedemento de execución, volvendo a transcorrer o prazo se aquel está paralizado durante máis dun mes por causa non imputable ao infractor.

TÍTULO IV PROTECCIÓN DAS AUGAS

Capítulo 1: Disposicións xerais

Artigo 133

O obxecto desta ordenanza é a regulación dos vertidos de augas residuais procedentes das instalacións localizadas no termo municipal de Mos, dirixida principalmente á protección da rede de saneamento e das estacións de depuradoras de augas residuais (EDARs), manter un axeitado nivel de calidade das augas, impedir vertidos tóxicos e perigosos e, en xeral, evitar a degradación do medio, aplicar as taxas polo uso dos sumidoiros e depuración, así como a repercusión prorrateada do canon que estableza por eses conceptos a Confederación Hidrográfica do Norte.

Artigo 134

Esta ordenanza será de aplicación a tódolos vertidos industriais, domésticos e asimilables que se realicen á rede de saneamento pública e a cursos, terreos, etc., localizados no termo municipal de Mos.

Artigo 135

Entenderanse como vertidos industriais aqueles derivados de actividades de produción, transformación, manipulación, reparación e almacenaxe de materias primas e produtos manufacturados.

Artigo 136

Entenderanse como vertidos domésticos e asimilables os derivados de actividades residenciais, comerciais sen almacenaxe, oficinas e talleres integrados en vivendas cuias augas residuais sexan xeradas principalmente polo metabolismo humano e as actividades domésticas.





Capítulo 2: Condicións e control dos vertidos

Artigo 136

Tódolos vertidos que se realicen á rede de saneamento municipal deberán contar con autorización administrativa previa emitida polo Concello.

Artigo 137

Os vertidos que se realicen fóra do sistema de saneamento municipal deberán contar coa preceptiva autorización da Confederación Hidrográfica do Norte, debéndose notificar —a efectos de contar cun rexistro de vertidos que serva de base a posteriores planificacións— este feito ao departamento correspondente do Concello de Mos.

Artigo 138

Quedan prohibidos os vertidos á rede de saneamento de augas residuais que conteñan compostos ou materias que poidan afectar aos colectores e EDARs, ou que supoñan un risco para o persoal de mantemento das instalacións.Con carácter orientativo, prohíbense os vertidos das substancias listadas no anexo I.

Artigo 139

Atendendo á capacidade e posibilidades de emprego das instalacións de saneamento e depuración, establécense, para os vertidos que se realicen á rede municipal, as limitacións xerais definidas a través dos parámetros de contaminación cuios valores máximos admisibles (VMA) se especifican no anexo II.

Artigo 140

Os vertidos cuias características non se axustan ás condicións expostas no artigo anterior deberán someterse a un pretratamento antes do seu vertido á rede municipal.

As instalacións necesarias para este pretratamento localizaranse nos dominios do usuario e correrán, tanto no que se refire a súa construción como ao seu mantemento, a cargo de aquel.

Capítulo 3: Autorizacións e notificacións de vertido

Artigo 141

Para a realización de calquera vertido á rede de saneamento municipal presentarase, conxuntamente coa solicitude de licenza de obra, a solicitude de autorización de vertido, segundo impreso ordenanzalizado incluído no anexo III. Código seguro de verificación: VUGFPXG23IBIGYFF




Artigo 142

No caso de vertidos que se realicen fóra da rede de saneamento municipal presentarase, conxuntamente coa solicitude de licenza de obra, copia compulsada da solicitude de autorización de vertido realizada perante a Confederación Hidrográfica do Norte. Posteriormente, e xuntamente coa solicitude de primeira ocupación ou de licenza definitiva de actividade, presentarase copia compulsada da autorización emitida pola Confederación Hidrográfica do Norte para o vertido.

Artigo 143

O Concello resolverá a autorización de vertido á rede municipal nun prazo máximo de tres meses, contados a partir da recepción da documentación completa polo departamento competente.

Artigo 144

A autorización recollerá as condicións que deben cumprirse para a realización do vertido, establecéndose unha vixencia máxima de catro anos, que se entenderá renovada por prazos sucesivos de igual duración sempre que os vertidos non sexan causa de incumprimento das ordenanzas de calidade e obxectivos ambientais esixibles en cada momento. En caso contrario, a autorización revisarase ou revocarase.

Artigo 145

No caso dos vertidos clasificados como industriais, o Concello emitirá unha primeira autorización provisional, que se elevará a definitiva unha vez se corrobore que as características do vertido se axustan ás previstas inicialmente. O período máximo de validez da autorización provisional é de un mes, contado dende o inicio da actividade.

Artigo 146

Nas autorizacións provisionais, o titular ou representante da persoa física ou xurídica que solicita o vertido deberá presentar dentro do primeiro mes de funcionamento da instalación analíticas do vertido, así como unha declaración xurada -firmada polo titular ou polo representante- por medio da que declara o cumprimento desta ordenanza en canto a que non se verta ningunha substancia das catalogadas como prohibidas (anexo I), nin se sobrepasan os valores máximos admisibles para as substancias que se especifican no anexo II.

Artigo 147

O Concello poderá denegar a autorización de vertido de augas residuais á rede municipal nos seguintes casos:





1) Se transcorrido o prazo outorgado nunha autorización provisional non se ten recibido a documentación sinalada no artigo anterior.

2) Cando a análise do vertido indique a presenza dalgunha das substancias catalogadas como prohibidas ou se superen os valores máximos admisibles para as substancias que se especifican no anexo II.

3) Cando o peticionario se negue a adoptar as medidas correctoras requiridas para a adecuación do vertido aos límites establecidos para o vertido á rede municipal.

Artigo 148

As analíticas requiridas comprenderán os parámetros declarados na solicitude de vertido e tanto estas, como a toma de mostras, deberán estar realizadas por entidade colaboradora acreditada para as comprobacións a realizar, seguindo ordenanzas UNE e/ou EN, ou no seu defecto, por procedementos equivalentes recoñecidos pola comunidade científica.

Artigo 149

No caso das notificacións de vertido, o Concello recollerá na licenza de obras ou na cédula de primeira ocupación as condicións establecidas pola Confederación Hidrográfica do Norte na súa autorización.

Artigo 150

Calquera cambio que se realice nun vertido –tanto á rede municipal como fóra desta- deberá ser comunicado ao Concello.

No caso de vertidos cuia autorización corresponda á Confederación Hidrográfica do Norte, esta comunicación realizarase mediante a presentación de copia compulsada do informe ou autorización emitido polo devandito organismo ao respecto.

Para os vertidos que se realicen á rede municipal, deberá presentarse previamente a súa execución, documentación que xustifique a orixe da modificación prevista e características do vertido esperado.

Artigo 151

Nas modificacións de vertidos á rede de saneamento municipal, o organismo competente no Concello determinará, no prazo máximo dun mes, se mantén a autorización anterior ou si procede emitir unha nova autorización, en cuio caso deberá presentarse unha nova solicitude de autorización, que se resolverá segundo os prazos establecidos para estas.





Artigo 152

O Concello, para os vertidos que se realicen na rede municipal, poderá recorrer á suspensión temporal dun vertido autorizado, podendo clausurar as instalacións de vertido, cando neste concorran algunha ou algunhas das circunstancias seguintes:

1) Cando se teñan modificado as características do vertido autorizado sen coñecemento e aprobación expresa do Concello.

2) Cando o titular do vertido houbera autorizado ou permitido o emprego das súas instalacións de vertido a outro ou outros usuarios non autorizados.

3) Cando o titular do vertido impida ou dificulte a acción inspectora á que se refire o Capítulo 5 deste título.

4) Cando o titular do vertido desatenda os requirimentos do Concello para a adopción de medidas correctoras que adecúen os seus vertidos ás esixencias desta ordenanza.

5) Cando se detecten vertidos de substancias prohibidas ou presenza, en concentracións superiores ás admisibles, das substancias incluídas no anexo II.

6) Cando se detecte a existencia de risco grave de danos para persoas, medio ambiente ou bens materiais derivados das condicións de vertido.

Artigo 153

A suspensión comunicarase por escrito ao titular do vertido, con indicación dos motivos que a xustifican. A partir da súa comunicación, o interesado disporá dun prazo máximo de dez días para a presentación das alegacións que estime oportunas. Transcorrido este prazo, de non se presentar alegacións, procederase á suspensión temporal do vertido.

Nos casos 1 ao 4, de se presentar alegacións, o departamento competente determinará –nun prazo máximo de dez días- se estas resultan estimables ou non. Neste último caso, realizarase unha nova comunicación escrita ao titular do vertido, na que se indicarán as razóns para a desestimación e a data prevista para a suspensión temporal do vertido, que non poderá ser anterior ao período de dez días hábiles a partir da data de comunicación.

Para os casos 5 e 6, e con carácter cautelar, procederase á suspensión inmediata do vertido.





Artigo 154

No caso dos vertidos que se realicen fóra da rede municipal, o Concello dará conta inmediata á Confederación Hidrográfica do Norte, instando a esta para que adopte coa maior brevidade posible as medidas oportunas para a protección do medio.

Capítulo 4: Descargas accidentais

Artigo 155

Todo usuario dun vertido deberá adoptar as medidas axeitadas para evitares descargas accidentais de vertidos que infrinxan a presente ordenanza, realizando o seu cargo as instalacións necesarias para elo.

Artigo 156

Se, por calquera circunstancia, se producise algunha situación de emerxencia ou fose previsible tal situación que puidese desembocar nun vertido non tolerado ou prohibido, o titular do vertido deberá comunicar ao Concello esta situación, a fin de que este adopte as medidas oportunas de protección das súas instalacións ou do medio.

De se chegar a producir a descarga accidental, o titular do vertido estará obrigado a comunicalo de inmediato ao Concello, indicando nesta comunicación o volume aproximado descargado, horario no que se produciu a descarga, produto descargado e concentración aproximada. No caso de vertidos que se realicen fóra da rede de saneamento municipal, o Concello dará conta inmediata á Confederación Hidrográfica do Norte, para que por parte de esta se adopten as medidas oportunas para a protección do medio.

No caso dos vertidos á rede municipal, estes datos, ampliados e coa exactitude esixible, serán confirmados en informe posterior que o titular do vertido deberá remitir ao Concello nun prazo non superior a cinco días naturais, contados a partir da data na que se produciu a descarga. No devandito informe indicaranse, igualmente, as solucións adoptadas para evitares novas descargas e as medidas correctoras a implantar en previsión de que, eventualmente, se cheguen a producir.

Artigo 157

A valoración dos danos que se puideran producir como consecuencia dunha descarga accidental ou por persistencia de un vertido non tolerado ou prohibido á rede municipal, efectuado por un usuario, será realizada polo departamento competente do Concello, que dará conta da valoración ao titular do vertido causante dos danos, por escrito e nun prazo non superior a trinta días naturais contados dende a data de causa destes. Código seguro de verificación: VUGFPXG23IBIGYFF




Artigo 158

Con independencia doutras responsabilidades nas que puidera ter incorrido, os costos das operacións de explotación a que dean lugar as descargas accidentais ou a persistencia de vertidos non tolerados ou prohibidos, que ocasionen situacións de emerxencia ou perigo, así como os de limpeza, reparación ou modificación do sistema de saneamento, serán abonados ao Concello polo usuario causante.

Artigo 159

O incumprimento por parte do titular do vertido da obriga de informar ao Concello constituirá unha infracción a esta ordenanza e en consecuencia seralle de aplicación o réxime sancionador previsto nesta.

Artigo 160

Sen prexuízo do anterior, o Concello porá no seu caso en coñecemento do Tribunais de Xustiza os feitos e as súas circunstancias, cando das actuacións realizadas se puxera de manifesto a existencia de neglixencia ou intencionalidade por parte do titular do vertido ou do persoal dependente, exercitando as accións correspondentes de cara ao resarcimento dos danos e prexuízos causados.

Capítulo 5: Inspección, vixilancia e toma de mostras

Artigo 161

As instalacións de carácter comercial ou industrial, nas que a auga interveña directa ou indirectamente nos seus proceses de produción, manufacturación ou venta, disporán para a toma de mostras e medicións de caudais ou doutros parámetros, dunha arqueta ou rexistro de libre acceso dende o exterior, augas abaixo do último vertido.

Artigo 162

A inspección será realizada por persoal cualificado pertencente ao Concello ou por entidade colaboradora, dentro do marco xurídico aplicable.

Artigo 163

A negativa por parte do titular do vertido a facilitar a inspección, o subministro de datos e/ou a toma de mostras, será considerada como unha infracción grave á presente ordenanza e será obxecto das accións previstas nesta.





Artigo 164

Durante a inspección e en todos os actos derivados da mesma, os responsables deberán ir provistos e exhibir a documentación que os acredite.

Artigo 165

O número características das mostras a tomar e os procedementos analíticos serán determinados polo departamento competente do Concello, atendendo sempre a métodos e ordenanzas de recoñecido prestixio, e preferentemente UNE e/ou EN.

Capítulo 6: Taxa de depuración

Artigo 166

En uso das facultades concedidas polos artigos 133.2 e 142 da Constitución, polo artigo 106 da lei 7/1985, de 2 de abril, reguladora das Bases de Réxime Local, e de conformidade co disposto nos artigos 15 a 19 da lei 39/1988, de 28 de decembro, reguladora das Facendas Locais, este Concello regulará –para os vertidos que se realicen na rede de saneamento municipal- unha taxa para facer fronte aos gastos de depuración e canon de vertido imposto pola Confederación Hidrográfica do Norte.

Capítulo 7: Infraccións e sancións

Artigo 167

As accións u omisións que infrinxan o previsto na presente ordenanza se sancionarán conforme ao establecido nesta, sen prexuízo doutras responsabilidades nas que se poida incorrer.

Artigo 168

As infraccións á presente ordenanza, para os vertidos cuia competencia recae no Concello, cualifícanse como moi graves, graves e leves.

1. Terán consideración de infraccións administrativas moi graves, as seguintes:

a) As infraccións cualificadas como graves no punto seguinte, cando pola cantidade ou calidade do vertido se derive a existencia de risco para o persoal relacionado coas actividades de saneamento e depuración.





b) As accións e omisións que, como consecuencia dun vertido, causen danos ás instalacións de depuración, ás redes de saneamento ou a bens de terceiros, cuia valoración supere os 30.001 euros.

c) uso das instalacións de saneamento nas circunstancias de denegación, suspensión ou extinción da autorización de vertido.

d) A evacuación de calquera vertido prohibido dos relacionados no anexo I.

e) A reincidencia en dúas faltas graves no prazo dun ano.

2. Terán consideración de infraccións administrativas graves, as seguintes:

a) As accións e omisións que, como consecuencia dun vertido, causen danos ás instalacións de depuración, ás redes de saneamento ou a bens de terceiros, cuia valoración estea comprendida entre os 3.001 e 30.000 euros.

b) Os vertidos efectuados sen a correspondente autorización.

c) Os vertidos cuios compoñentes superen as concentracións máximas permitidas para os vertidos tolerados, nun ou máis parámetros dos enumerados no anexo II. En todo momento ao interesado se lle ofrecerá a posibilidade de realizar unha contraanálise da mostra tomada ao efecto.

d) A ocultación ou o falseamento dos datos esixidos na solicitude de vertido.

e) O incumprimento de calquera das condicións impostas polo Concello na autorización de vertido.

f) O incumprimento das accións esixidas para as situación de emerxencia establecidas na presente ordenanza.

g) A non existencia das instalacións e equipos necesarios para a realización dos controis requiridos ou mantelos en condicións non operativas.

h) A evacuación de vertidos sen tratamento previo, cando estes o requiran, ou sen respectar as limitacións especificadas na presente ordenanza.

i) A obstrución á labor inspectora dos vertidos e do rexistro onde se verten e/ou á toma de mostras dos mesmos, así como a negativa a facilitar a información e datos requiridos na solicitude de vertido.

j) O consentimento do titular dun vertido ao emprego das súas instalacións por terceiros non autorizados polo Concello. Código seguro de verificación: VUGFPXG23IBIGYFF




k) A reincidencia en dúas faltas leves nun prazo máximo dun ano.

3. Terán consideración de infraccións administrativas leves, as seguintes:

a) As accións e omisións que, como consecuencia dun vertido, causen danos ás instalacións de depuración, ás redes de saneamento ou a bens de terceiros, cuia valoración non supere os 3.000 euros.

b) A modificación das características do vertido autorizado ou os cambios producidos no procese que poidan afectar ao efluente, sen coñecemento do Concello.

c) incumprimento ou omisión do prazo establecido na presente ordenanza para a comunicación da descarga accidental, sempre que non estea considerado como infracción grave ou moi grave.

Artigo 169

A imposición de sancións e a esixencia de responsabilidades con arranxo a esta ordenanza realizarase mediante a instrución do correspondente expediente sancionador e con arranxo ao previsto na lei 30/1992, de 26 de novembro, de Réxime Xurídico das Administracións Públicas e do Procedemento Administrativo Común, do real decreto 1398/1993, de 4 de agosto, polo que se aproba o Regulamento do procedemento para o exercicio da potestade sancionadora e demais normativa aplicable.

Artigo 170

O Concello poderá adoptar como medida cautelar a inmediata suspensión das obras e actividades ao iniciar ao expediente sancionador.

Artigo 171

Para determinar a contía da sanción terase en conta a natureza da infracción, a gravidade do dano producido, a reincidencia, a intencionalidade, o beneficio obtido e as demais circunstancias concorrentes.

Artigo 172

As sancións previstas aplicaranse de acordo coas seguintes regras:

a) Se a infracción estivese prevista na lexislación sectorial, aplicaranse as sancións na contía e réxime xurídico, previsto en dita lexislación.





b) No resto dos casos as infraccións consideraranse en desenvolvemento da tipificación xeral prevista no art. 140 da Lei 7/1985, Reguladora das Bases do Réxime Local. As sancións aplicables serán as determinadas no art. seguinte, dentro dos límites do art. 141 da devandita Lei.

Artigo 173

Salvo previsión legal distinta, as multas por infracción de Ordenanzas locais terán a seguinte contía:

a) Infraccións moi graves: de 1.501 ata 3.000 €.

b) Infraccións graves: de 751 ata 1.500 €.

c) Infraccións leves: de 30 ata 750 €.

Artigo 174

Segundo aparece no artigo 130.2 da lei de Réxime Xurídico das Administracións Públicas, as responsabilidades administrativas que se deriven do procedemento sancionador serán compatibles coa esixencia ao infractor da reposición da situación alterada polo mesmo o seu estado orixinario, así como coa indemnización polos danos e prexuízos causados que porán ser determinados polo órgano competente, debendo, neste caso, comunicarse ao infractor para a súa satisfacción no prazo que ao efecto se determine, e quedando, de non se facer así, expedita a vía xudicial correspondente.

DISPOSICIÓN TRANSITORIA ÚNICA

Os titulares de vertidos que se estean realizando á data de entrada en vigor desta ordenanza no termo municipal de Mos e que non conten coa preceptiva autorización do Concello ou non teñan notificado este vertido, dispoñen do prazo máximo dun ano para realizar os trámites previstos nesta ordenanza.

Para os procedementos que se atopen en tramitación na entrada en vigor desta ordenanza e que non estean resoltos, seralle de aplicación o disposto nesta ordenanza.

DISPOSICIÓN FINAL

O Concello promoverá o control da calidade da auga das fontes e minas públicas a través dun laboratorio autorizado.





ANEXO I: VERTIDOS PROHIBIDOS

1. Mesturas explosivas: sólidos, líquidos, gases ou vapores que, por razón da súa natureza ou cantidade sexan ou poidan ser suficientes, por si mesmos ou en presenza doutras substancias, de provocar ignición ou explosións.

En ningún momento medicións sucesivas efectuadas cun exploxímetro no punto de descarga do vertido deberán indicar valores superiores ao 5% do límite inferior de explosibidade, así como unha medida realizada de xeito illado, non deberá superar nun 10% ao antedito límite.

Prohíbense expresamente: os gases procedentes de motores de explosión, gasolina, queroseno, nafta, benceno, tolueno, xileno, éteres, tricloroetileno, aldehidos, cetonas,peróxidos, cloratos, percloratos, bromuros, carburos, hidruros, nitruros, sulfuros, disolventes orgánicos inmiscibles en auga e aceites volátiles.

2. Residuos sólidos ou viscosos: residuos que provoquen ou poidan provocar obstrucións co fluxo do sistema de saneamento ou que poidan interferir no transporte das augas residuais. Inclúense: graxas, tripas, tecidos animais, esterco, osos, pelos, peles, carnazas, entrañas, sangue, plumas, cinzas, escorias, areas, cal apagada, residuos de formigóns e leitadas de cemento ou aglomerantes hidráulicos, fragmentos de pedras, mármore, metais, vidro, palla, virutas, recortes de céspede, trapos, lúpulo, desfeitos de papel, madeiras, plástico, alquitrán, así como os residuos e produtos alquitranados procedentes de operacións de refino e destilación, residuos asfálticos e de proceses de combustións, aceites lubricantes usados, minerais ou sintéticos, incluíndo auga-aceite, emulsións, axentes espumantes e en xeral todos aqueles sólidos de calquera procedencia con tamaño superior a 1,5 cm. en calquera das súas tres dimensións.

3. Materiais colorantes: sólidos, líquidos ou gases, tales como tintas, barnices, lacas, pinturas, pigmentos e demais produtos afines que, incorporados ás augas residuais, as colorea de tal xeito que non poden eliminarse con ningún dos proceses de tratamento das depuradoras instaladas.

4. Residuos corrosivos: sólidos, líquidos, gases ou vapores que provoquen corrosións ao longo da rede de saneamento, tanto en equipos como en instalacións, capaces de reducir considerablemente a vida útil destas ou producir avarías. Inclúense os seguintes: ácido clorhídrico, nítrico, sulfúrico, carbónico, fórmico, acético, láctico e butírico, lixivias de sosa ou potaxa, hidróxido amónico, carbonato sódico, augas de moi baixa salinidade e gases como o sulfuro de hidróxeno, cloro, fluoruro de hidróxeno, dióxido de carbono, dióxido de sofre, e todas as substancias que reaccionando coa auga formen solucións corrosivas, coma os sulfatos e cloruros.





5. Residuos tóxicos e perigosos: residuos sólidos, líquidos ou gasosos, industriais ou comerciais, que polas súas características tóxicas ou perigosas requiran un tratamento específico e/ou control periódico dos seus potenciais efectos nocivos e, en especial, os seguintes:

5.1. Acenafteno.

5.2. Acrilonitrilo.

5.3. Acroleína (acrolín).

5.4. Aldrina (aldrín).

5.5. Antimonio e compostos.

5.6. Asbestos.

5.7. Benceno.

5.8. Bencidina.

5.9. Berilio e compostos.

5.10. Carbono, tetracloruro.

5.11. Clordán (chlordane).

5.12. Clorobenceno.

5.13. Cloroetano.

5.14. Clorofenois.

5.15. Cloroformo.

5.16. Cloronaftaleno.

5.17. Cobalto e compostos.

5.18. Dibenzofuranos policlorados.

5.19. Diclorodifeniltricloroetano e metabolitos (DDT).

5.20. Diclorobencenos.

5.21. Diclorobencidina. Código seguro de verificación: VUGFPXG23IBIGYFF




5.22. Dicloroetilenos.

5.23. 2,4-diclorofenol.

5.24. Dicloropropano.

5.25. Dicloropropeno.

5.26. Dieldrina (dieldrín).

5.27. 2,4-dimetilfenois ou xilenois.

5.28. Dinitrotolueno.

5.29. Endosulfán e metabolitos.

5.30. Endrina (endrín) e metabolitos.

5.31. Eteres haloxenados.

5.32. Etilbenceno.

5.33. Fluoranteno.

5.34. Ftalatos de éteres.

5.35. Halometanos.

5.36. Heptacloro e metabolitos.

5.37. Hexaclorobenceno (HCB).

5.38. Hexaclorobutadieno (HCBD).

5.39. Hexaclorocicloexano (HTB, HCCH, HCH, HBT).

5.40. Hexaclorociclopentadieno.

5.41. Hidrazobenceno (diphenylhidrazine).

5.42. Hidrocarburos aromáticos policíclicos (PAH).

5.43. Isoforona (Isophorone).

5.44. Molibdeno e compostos.

5.45. Naftaleno.





5.46. Nitrobenceno.

5.47. Nitrosaminas.

5.48. Pentaclorofenol (PCP).

5.49. Policlorados, bifenilos (PBC´s).

5.50. Policlorados, trifenilos (PCT´s).

5.51. 2,3,7,8-tetraclorodibenzo-r-dioxina (TCDD).

5.52. Tetracloroetileno.

5.53. Talio e compostos.

5.54. Titanio e compostos.

5.55. Tolueno.

5.56. Toxafeno.

5.57. Tricloroetileno.

5.58. Uranio e compostos.

5.59. Vanadio e compostos.

5.60. Vinilo, cloruro de.

5.61. Substancias químicas de laboratorio e compostos farmacéuticos ou veterinarios novos, identificables ou non e cuios efectos poidan supor risco sobre o medio ambiente ou a saúde humana.

6. Residuos que produzan gases nocivos: residuos que produzan gases nocivos na atmosfera do sumidoiros, colectores e/ou emisarios en concentracións superiores aos límites seguintes:

Monóxido de Carbono (CO) ......... 100 cc/m3 de aire

Cloro (Cl2) ..................................... 1 cc/m3 de aire

Sulfhídrico (SH2 ) ........................ 20 cc/m3 de aire

Cianhídrico (HCN) ....................... 10 cc/m3 de aire

7. Vertidos radiactivos. Código seguro de verificación: VUGFPXG23IBIGYFF




ANEXO II: LIMITACIÓNS AO VERTIDODE DETERMINADAS SUBSTANCIAS

Os valores máximos admisibles deberían ser aportados pola empresa subministradora das EDARs, dado que se trata de protexer estas instalacións e garantir o seu correcto funcionamento.

ANEXO III: SOLICITUDE DE AUTORIZACIÓN DEVERTIDO DE AUGAS RESIDUAIS Á REDE DE SANEAMENTO MUNICIPAL

Nº EXPTE. REXISTRO DE PRESENTACIÓN REXISTRO DE ENTRADA NA ADMINISTRACIÓN

Organismo competente

DATOS DO SOLICITANTE

D/Dª ……………………………………, con N.I.F./C.I.F. nº…………, por sí mesma ou en representación de …………...........………… Domicilio a efectos de notificacións (indicar C.P.). Tlf.: ………… Fax:………… E-mail: ………

E X P Ó N :

Que desexa obter autorización para poder efectuar un vertido á rede de saneamento do Concello de Mos, de acordo co establecido no título IV da Ordenanza Xeral de Medio Ambiente.

Datos do vertido

• Persoa física ou xurídica causante do vertido:

• Dirección:

• Características da actividade causante do vertido (breve descrición e clasificación segundo o disposto nos anexos do Regulamento do Dominio Público Hidráulico):

• Localización exacta do punto de vertido:

• Características cualitativas, cuantitativas e temporais do vertido:

• Tipo de actividade que o produce:

• Volume de vertido por día (m3): …………por ano (m3): ……………………………





Contaminantes presentes no vertido:

Denominación m3/día m3/ano

— Descrición das instalacións de depuración e evacuación do vertido e das medidas de seguridade para evitares vertidos accidentais (aportarase ademais proxecto suscrito por técnico competente das obras e instalacións de pretratamento que no seu caso resulten necesarias):

— Descrición da arqueta prevista para o control:

— Outros datos ou manifestacións:

De acordo con todo o exposto, e coa documentación que se achega e que xunto se relaciona,

S O L I C I T A :

Que, previos os trámites correspondentes, se autorice o vertido solicitado.

.......... de ............................... de ...............

Sinatura,

DOCUMENTACIÓN QUE SE ACHEGA (MARCAR CUN X A DOCUMENTACION QUE SE ACHEGA E XUSTIFICAR A FALLA DA QUE NON SE ACHEGUE)

• Plano/Croquis en planta da localización do vertido.

• Outra documentación (indicar):

No caso de persoas xurídicas:

• Escritura de constitución.

• Poder do asinante da solicitude.

No caso de vertidos industriais ou asimilables:

• Proxecto das obras e instalacións de pretratamento.

• Plano da arqueta de control.

• Análise do vertido.

• Estudio de seguridade e saúde.





TÍTULO V XESTIÓN DE RESIDUOS URBANOS E LIMPEZA PÚBLICA


Artigo 175

A presente ordenanza ten por obxecto, dentro do marco das competencias do Concello de Mos:

a) A regulación das actividades e comportamentos dirixidos á limpeza e utilización das vías e espazos públicos, terreos e edificios públicos e privados.

b) A regulación da recollida, transporte e tratamento ou, no seu caso, a eliminación en vertedoiro de aqueles residuos cuxa xestión corresponda ao Concello, segundo a lexislación vixente.

Artigo 176

Os obxectivos da presente ordenanza son:

a) Mellorar a calidade de vida dos cidadáns de Mos, acadando un alto nivel de protección do medio ambiente.

b) Garantir que a xestión dos residuos urbanos é levada a cabo sen poñer en perigo a saúde das persoas e sen prexudicar o medio ambiente.

c) E asegurar o mantemento dun axeitado estado de zonas e instalacións públicas e privadas.

Artigo 177

A efectos da presente ordenanza, e atendendo á lei 10/1998 de residuos estatal e lei 10/1997 de residuos sólidos urbanos de Galicia, entenderase por residuos urbanos, os xerados nos domicilios particulares, comercios, oficinas e servizos, así como todos aqueles que non teñan a cualificación de perigosos e que pola súa natureza ou composición podan asimilarse aos producidos nos anteriores lugares ou actividades.

Terán tamén a consideración de residuos urbanos os seguintes:

• Residuos procedentes da limpeza de vías públicas, zonas verdes, áreas recreativas.

• Animais domésticos mortos, así como mobles, útiles e vehículos abandonados.

• Residuos e entullos procedentes de obras menores de construción e reparación domiciliarias. C





• Residuos procedentes de lonxas, mercados, ferías, festexos, peregrinacións, excursións, acampadas ou actos similares.

Para calquera aclaración sobre a terminoloxía desta ordenanza aplicaranse as definicións que establece a lei 10/1998, de 21 de abril, de Residuos, a lei 10/1997, de 22 de agosto, de Residuos Sólidos Urbanos de Galicia e o real decreto 1481/2001, de 27 de decembro, polo que se regula a eliminación de residuos mediante depósito en vertedoiro.

No que respecta á clasificación dos residuos como perigosos ou non perigosos atenderase ao recollido na Orde MAN/304/2002, de 8 de febreiro, pola que se publican as operacións de valorización e eliminación de residuos e a lista europea de residuos.

Quedan expresamente excluídos do concepto de residuos sólidos urbanos os seguintes:

• Residuos radiactivos.

• Residuos procedentes de actividades industriais.

• Residuos resultantes da prospección, extracción, tratamento e almacenamento de recursos minerais e da explotación de canteiras.

• As materias fecais e outras substancias naturais non perigosas das explotacións agrícolas ou gandeiras que se utilicen exclusivamente no marco da explotación agraria.

• Residuos xeados pola actividade especificamente sanitaria en hospitais, clínicas e ambulatorios.

• Os efluentes líquidos vertidos ás augas continentais e ao mar.

• Os efluentes gasosos emitidos á atmosfera.

Artigo 178

A presente ordenanza será de aplicación en todo o territorio do termo municipal de Mos.

Artigo 179

Tódolos habitantes de Mos están obrigados:

a) A evitar e previr a sucidade dos espazos públicos do Concello.

b) A poñer a disposición da empresa municipal os residuos urbanos que produzan o posúan, na forma e condicións que se determinen na presente ordenanza.

c) Ao cumprimento desta ordenanza e ás disposicións complementarias que se diten pola Alcaldía, ou subsidiariamente pola Concellería que corresponda.





Así mesmo, teñen dereito a denunciar as infraccións que teñan coñecemento en materia de limpeza pública e vertido de residuos, que o Concello deberá atender exercendo as accións que correspondan.

Artigo 180

A autoridade municipal esixirá o cumprimento da presente ordenanza, obrigando ao causante dun deterioro á reparación da afección causada, sen prexuízo da imposición pola Alcaldía da sanción que corresponda.

Artigo 181

O Concello realizará a prestación de servizos mediante os procedementos técnicos e as formas de xestión que en cada momento estime convenientes para os intereses do municipio e de acordo con esta ordenanza.

Artigo 182

O Concello promoverá a prevención, dirixida a evitar a xeración de residuos ou a acadar a súa redución, e a reutilización, reciclaxe e valorización dos residuos fronte a outras técnicas de xestión.

Artigo 183

Anualmente, o Concello de Mos establecerá na ordenanza fiscal as taxas e tarifas correspondentes á prestación dos servizos que por lei, sexan obxecto de elas, debendo os usuarios proceder ao pago das mesmas.

Artigo 184

O Concello poderá realizar as actividades de xestión de residuos urbanos directamente ou mediante calquera outra forma de xestión prevista na lexislación sobre réxime local.

No relativo á xestión de residuos de envases e envases usados o Concello poderá participar nun sistema integrado de xestión (SIX) autorizado polo órgano competente da Comunidade Autónoma, cuia finalidade será a recollida periódica de envases usados e residuos de envases.Dita participación levarase a efecto mediante a firma de convenios de colaboración entre o Concello e a entidade á que se lle asigne a xestión do sistema.

De acordo co que se estableza nestes convenios, o Concello se comprometerá a realizar a recollida selectiva dos residuos de envases e envases usados incluídos no SIX de que se trate e ao seu transporte ata os centros de separación e clasificación ou directamente aos de reciclado e valorización.





Capítulo 2: Recollida, transporte e tratamento de residuos urbanos

Sección I.— Residuos de orixe doméstica e de residuos que se xeran por actividades comerciais e servizos

Artigo 185

Enténdese por residuos de orixe doméstica os que proceden da normal actividade doméstica, así como os producidos en establecementos que pola súa natureza e volume son asimilables aos anteriores.

Artigo 186

O Concello, ou a empresa xestora, realizará a recollida dos residuos de orixe doméstica e asimilables para o seu transporte ata centros de tratamento. As condicións, itinerarios, frecuencia e horarios serán publicitados polos medios adecuados para o seu coñecemento polos habitantes de Mos, especialmente cando se introduzan modificacións que deban ser coñecidas.

Artigo 187

Os residuos domiciliarios depositaranse nos diferentes contedores que o Concello de Mos pon a disposición dos cidadáns para contribuír ao sistema de recollida selectiva baseado na separación en orixe de residuos e a súa posterior xestión diferenciada.

O Concello poderá proceder á colocación de contedores específicos para tipos de residuos diferentes aos recollidos no artigo seguinte, quedando os cidadáns obrigados a depositar os novos tipos de residuos nos contedores correspondentes.

O Concello procurará que entre os contedores e o domicilio dos usuarios exista a menor distancia posible (con carácter aproximado 300 m.), atendendo sempre ás circunstancias e características da zona.

Artigo 188

Os residuos orgánicos deberán presentarse dentro de bolsas resistentes e ben pechadas, e depositarse nos contedores de cor verde, na súa totalidade ou soamente na tapa superior, que se dispoñan ao efecto.

Os residuos de papel e cartón depositaranse no contedor de cor azul. As caixas grandes deberán partirse ou pregarse antes da súa introdución no contedor, procurando que o aproveitamento da capacidade do mesmo sexa a mellor posible.





Os residuos de vidro, botellas, frascos e tarros depositaranse, sen tapón nin obxectos estraños, no “iglú”, denominado así pola súa forma cilíndrica. Neste contedor non se depositarán cristais planos nin cerámica.

Os bricks, botellas de plástico, envases de material flexible, bolsas de envolturas de plástico, bandexas e caixas de polistireno expandido, latas, chapas e tapas de metal depositaranse no contedor de cor amarela.

As pilas depositaranse no contedor vermello instalado para ese fin.

Artigo 189

Os residuos procedentes de oficinas, comercios e servizos, que pola súa composición e características podan asimilarse aos previstos no artigo anterior serán obxecto de depósito nas mesmas condicións que aqueles.

O Concello poderá establecer horarios específicos de recollida e incrementar a intensidade da mesma conforme as necesidades do sector.

Artigo 190

Os establecementos que realicen actividades de produción industrial, e cuios residuos non sexan susceptibles de recollida polo sistema de servizo domiciliario, estarán obrigados a facer o transporte dos mencionados residuos ata as plantas de transferencia ou tratamento, ou a entregalos a un xestor autorizado.

En todo caso, para este tipo de establecementos, o tope máximo de recollida diaria de lixo asimilable a residuo doméstico fíxase nun volume de 200 litros. Cando excedan esa limitación deberán axustarse o recollido no anterior parágrafo ou se poderá prestar o servizo polo Concello con arranxo ao réxime económico que se conveña co titular.

No caso de establecementos que transporten o seus propios residuos ata a planta de transferencia ou tratamento, deberán contar con autorización expresa do Concello. Esta autorización implicará utilizar vehículos de tracción mecánica que deberán cumprir as condicións mínimas de caixa cerrada, hermética e estanca, capacidade e velocidade





Sección II.—Residuos sanitarios

Artigo 191

Entenderase por residuo sanitario, de acordo co decreto 460/1997, do 21 de novembro, calquera sustancia u obxecto xerado polas actividades sanitarias do que se desprenda o teña a obrigación de desprenderse o seu posuidor, en virtude das disposicións legais en vigor. Distínguense catro clases deste tipo de residuos:

a) Clase I. Residuos sólidos urbanos. Xerados nas áreas dos centros sanitarios nas que se realizan actividades especificamente sanitarias e que, por non presentar risco específico para a saúde, non requiren precaucións especiais para a súa xestión nin no interior nin no exterior deles. Inclúense nesta clase de residuos os xerados en estancias tales como: oficinas, almacenes, salas de espera, cafeterías, comedores, etc.

b) Clase II. Residuos asimilables a urbanos. Son aqueles xerados como resultado da actividade sanitaria propiamente dita, procedentes de pacientes non infecciosos ou de infecciosos non incluídos na clase III, dos que o risco específico se limita ao interior dos centros sanitarios.

c) Clase III. Residuos sanitarios especiais. Son aqueles nos que, por representar un risco específico para a saúde laboral e pública ou para o medio ambiente, deben observarse especiais medidas de prevención, tanto na súa xestión intracentro como na extracentro.

d) Clase IV. Residuos de natureza química así como outros residuos tipificados en normativas singulares e que, na súa xestión, están suxeitos a requirimentos especiais desde o punto de vista sanitario e ambiental, tanto dentro como fóra do centro sanitario.

Artigo 192

Do conxunto de residuos sanitarios, estarán suxeitos á presente ordenanza os pertencentes ás clases I e II, así como os pertencentes á clase III cando foran sometidos a un tratamento que garanta que as súas características permiten asimilalo a un residuo urbano.

Artigo 193

Os centros produtores destes residuos terán a responsabilidade de que estes residuos sexan correctamente depositados nos contedores de residuos urbanos de acordo co Capítulo I do presente Título.





Sección III.—Vehículos e útiles domésticos ou maquinaria inservible

Artigo 194

Queda prohibido o abandono na vía e espazos públicos, de vehículos fóra de uso, útiles domésticos e maquinaria inservible.

Artigo 195

As persoas que deseñen desprenderse de útiles domésticos ou maquinaria, poderán:

a) Comunicalo ao servizo municipal correspondente,que fixará o día e hora da retirada. A estes efectos, o Concello establecerá servizos de recollida especial para estes residuos, exceptuándose desta recollida aqueles nos que se precise o emprego de guindastres ou poleas, e cando non estean preparados para o seu traslado.

b) Trasladalos e entregalos nun punto limpo.

Artigo 196

Quen voluntariamente queira desprenderse dun vehículo, pode:

a) Solicitalo ao Concello mediante escrito ao que xuntará a baixa do mesmo, expedida polo organismo competente da Administración do Estado. Os gastos de recollida e transporte serán por conta do interesado.

b) Entregalo nunha instalación de recepción de vehículos ou nun centro autorizados de tratamento de acordo co regulado no real decreto 1383/2002, de 20 de decembro, sobre xestión de vehículos ao final da súa vida útil.

Artigo 197

De acordo co indicado no artigo 71 do real decreto lexislativo 339/1990, do 2 de marzo, polo que se aproba o texto articulado da lei sobre tráfico, circulación de vehículos a motor e seguridade vial, a Administración poderá proceder, de acordo co que regulamentariamente determine, se o obrigado a elo non o fixera, á retirada dun vehículo da vía e o seu depósito no lugar que designe a autoridade competente, segundo aquel se atope dentro o fóra de poboado, nos seguintes casos:

— Sempre que constitúa perigo, cause graves perturbacións á circulación de vehículos ou peóns ou ao funcionamento dalgún servizo publico ou deteriore o patrimonio público e tamén cando poida presumirse racionalmente o seu abandono. Presumirase o seu abandono nos seguintes casos:





• Cando transcorran máis de dous meses dende que o vehículo fora depositado tras su retirada da vía pública pola autoridade competente.

• Cando permaneza estacionado por un período superior a un mes no mesmo lugar e presente desperfectos que fagan imposible o seu desprazamento por seus propios medios ou lle falten as placas de matriculación.

Neste caso terá o tratamento de residuo sólido urbano de acordo co previsto no RD 1383/2002, de 20 de decembro, sobre xestión de vehículos ao final da súa vida útil.

No suposto contemplado no apartado a), e en aqueles vehículos que, aínda tendo signos de abandono, manteñan a placa de matriculación ou dispoñan de calquera signo ou marca visible que permita a identificación do seu titular, requirirase a este, unha vez transcorridos os correspondentes prazos, para que no prazo de quince días retire o vehículo do depósito, coa advertencia de que, en caso contrario, procederase o seu tratamento como residuo sólido urbano.

— No caso dun accidente que impida continuar a marcha.

— Cando fora inmobilizado por deficiencias do mesmo.

— Cando sexa inmobilizado un vehículo naqueles casos en que o axente denunciante de acordo co disposto no artigo 67. 1, parágrafo terceiro do antedito real decreto lexislativo 339/1990, o infractor persistise na súa negativa

— a depositar ou garantir o pago do importe da multa.

— Cando un vehículo permaneza estacionado nos carrís ou partes da vía reservadas exclusivamente para a circulación ou para o servizo de determinados usuarios.

— Cando procedendo legalmente a inmobilización do vehículo non houbera lugar axeitado para practicar a mesma sen obstaculizar a circulación de vehículos ou persoas.

Artigo 198

Salvo no caso de sustración ou outras formas de utilización do vehículo en contra da vontade do seu titular, debidamente xustificadas, os gastos que se orixinen como consecuencia da retirada á que se refire o artigo anterior, serán por conta do titular, que deberá aboalos ou garantir o seu pago como requisito previo á devolución do vehículo, sen prexuízo do dereito do recurso que lle asiste e da posibilidade de repercutilos sobre o responsable do accidente, do abandono do vehículo ou da infracción que dera lugar á retirada.

Artigo 199

No caso de proceder á retirada e depósito do vehículo, o Concello o notificará ao titular o a quen fora lexítimo propietario, de acordo coa lei de Procedemento Administrativo.

E se o propietario é descoñecido, a notificación farase conforme ás normas xerais.





Artigo 200

Calquera persoa poderá comunicar ao servizo municipal correspondente a existencia dun vehículo abandonado, sen que por elo adquira dereito algún sobre este ou o seu valor.

Sección IV.—Entullos ou residuos de obras menores de construción e reparación domiciliaria

Artigo 201

Para os efectos desta ordenanza entenderase por entullo o residuo de obras menores de construción e reparación domiciliaria: póñase por exemplo as de fácil técnica e escasa entidade construtiva e económica que non supoñan alteración do volume, ou do uso das instalación e servizos de uso común ou do número de vivendas e locais, nin afecten ao deseño exterior, a cimentación, a estrutura ou as condicións de habitabilidade ou seguridade dos edificios ou instalacións de tódalas clases.

Artigo 202

Prohíbese aos produtores ou posuidores de entullo ou restos de obra menor o vertido incontrolado en lugares non autorizados e a ocupación indebida da vía pública.

Artigo 203

A concesión de licenza de obras menores levará aparellada a autorización, no seu caso, para:

a) Producir entullos.

b) Almacenar temporalmente entullos.

c) Colocar contedores para o almacenamento temporal de entullos, cumprindo as esixencias derivadas da ordenanza municipal de regulación da instalación de contedores na vía pública.

d) Transportar entullos polo municipio.

e) Entregar ditos materiais a transportistas ou xestores autorizados.

Artigo 204

Os produtores ou posuidores de entullos poderán desprenderse deles polos seguintes métodos:

a) Asumir directamente a súa recollida e transporte a xestor autorizado.

b) Contratar con terceiros debidamente autorizados. Código seguro de verificación: VUGFPXG23IBIGYFF




Artigo 205

En obras con produción de residuos superiores a un metro cúbico deberanse empregar “contedores de obra”, ata o momento do seu traslado, debendo neste caso cumprir coa ordenanza municipal de regulación da instalación de contedores na vía pública.

Artigo 206

Os produtores ou posuidores de entullos que os entreguen a terceiros responderán solidariamente con aquel de calquera dano que poda producirse pola súa incorrecta manipulación ou tratamento.

Artigo 207

O Concello, a través da formula que considere, fomentará a separación e o reciclado dos entullos, impulsando o emprego do material reciclado, entre outros, na recuperación de espazos degradados e na execución de obras de construción.

Sección V.—Animais domésticos mortos

Artigo 208

A efectos da presente ordenanza entenderase por animais domésticos os que pertenzan ás especies que habitualmente se críen, reproduzan e convivan co home, segundo decreto 153/1998, do 2 de abril, polo que se aproba o regulamento que desenvolve a lei 1/1993, do 16 de abril, de protección dos animais domésticos e salvaxes en catividade. Non se considerarán animais domésticos a efectos da presente norma os animais de explotacións gandeiras ou industriais, os que se rexeran pola súa correspondente lexislación sectorial.

Artigo 209

Prohíbese o abandono de cadáveres de animais domésticos mortos sobre calquera clase de terreos e en vías públicas. Así mesmo, prohíbese o depósito destes animais en calquera contedor de residuos domiciliarios, cursos de auga, sumidoiro ou sumidoiros.

Artigo 210

As persoas que necesiten desprenderse de animais mortos o farán a través do Concello, que procederá a súa recollida, transporte e correcto tratamento. O Concello pasará o cargo correspondente por dito servizo.





Artigo 211

Quen observe a presenza dun animal morto deberán comunicar a circunstancia ao Concello, a fin de proceder á retirada do cadáver nas condiciones hixiénicas necesarias.

Sección VI.—Dos residuos procedentes da limpeza de zonas verdes e áreas recreativas.

Os residuos procedentes da limpeza de zonas verdes e áreas recreativas procedentes da poda ou mantemento das árbores ou plantas, considéranse asimilables a urbanos, e polo tanto afectados a xestión que se lle da a estes, sempre que se depositen no contenedor correspondente divididos en anacos. Non se poderán realizar fogueiras para a súa eliminación excepto no caso de que estean autorizadas polo organismo correspondente.

Capítulo 3: Puntos limpos

Artigo 212

O punto limpo é unha instalación destinada á recepción, almacenaxe, selección e entrega para adecuada xestión, de residuos urbanos que necesitan unha xestión diferenciada debido a súa natureza ou características especiais.

Artigo 213

No caso de que o Concello o considere oportuno poderá, por si so ou asociado de acordo co sinalado nos artigos 25 e 26 da lei de Bases do Réxime Local, adoptar as medidas necesarias para a execución e posta en funcionamento dun punto limpo.

A xestión do punto limpo correrá a cargo de Concello de Mos, da asociación ou no seu caso, da empresa concesionaria e tanto o seu funcionamento como a aportación de residuos estarán suxeitos ao disposto na presente ordenanza.

Artigo 214

Son obxectivos do punto limpo, entre outros, os seguintes:

a) Favorecer a correcta segregación dos materiais valorizables,aproveitando as materias contidas nos residuos urbanos que poden ser recicladas directamente, e conseguir así unha diminución da cantidade de residuos a tratar e/ou eliminar.

b) Evitar o vertido incontrolado de residuos de gran tamaño que no podan ser eliminados por medio dos servizos habituais de recollida de lixo.





c) Favorecer a axeitada xestión dos residuos perigosos xerados nos fogares, facilitando a súa recollida para o seu posterior tratamento e/ou eliminación.

Artigo 215

O punto limpo disporá de medios para a recollida, como mínimo, dos seguintes tipos de residuos de procedencia domiciliaria:

a) Residuos perigosos xerados nos fogares (disolventes, pinturas, fluorescentes, sprays, radiografías, termómetros).

b) Residuos voluminosos (frigoríficos, lavadoras, electrodomésticos de grandes dimensións, colchóns, somieres, mobiliario e útiles de uso común).

c) Aparatos electrónicos (teléfonos móbiles, televisores, ordenadores, ...).

d) Entullos de obra menor.

e) Pilas e baterías.

f) Aceite de automoción.

g) Aceites vexetal de cocina.

h) Téxtiles.

i) Pneumáticos.

j) Residuos para os que estea xa implantada a recollida selectiva no Concello (papel, vidro, medicamentos, ...).

Artigo 216

A aportación de residuos de procedencia domiciliaria será gratuíta para os cidadáns.

O Concello poderá aceptar a entrega dos anteriores residuos, cando estes non sexan de procedencia domiciliaria, definindo para elo as correspondentes tarifas segundo o tipo e cantidade de residuo a entregar.

Artigo 217

O Concello poderá aumentar o tipo de residuos a recibir no punto limpo en función das necesidades da poboación á que da servizo a instalación.





Artigo 218

O punto limpo cubrirá un servizo de recepción de residuos conforme a un horario prefixado que se porá en coñecemento de tódolos usuarios polos medios oportunos.

Para os casos en que o cidadá non poda desprazarse ata a instalación ou precise de transportes especiais para o residuo a entregar, habilitarase un teléfono para a recollida porta a porta.

Capítulo 4: Limpeza e utilización das vías e espazos públicos, solares e edificios

Artigo 219

Considérase como vía e espazos públicos os paseos, avenidas, rúas, prazas, aceras, camiños, xardíns e zonas verdes, pontes, túneles peatonais e demais bens de propiedade municipal destinados directamente ao uso común xeral dos cidadáns, e por tanto será responsabilidade municipal a súa limpeza.

Exceptuaranse polo seu carácter non público as urbanizacións privadas, patios interiores, solares, galerías comerciais e similares, cuia limpeza corresponde aos particulares, sexa a propiedade única, compartida ou en réxime de propiedade horizontal.

Sección I.— Limpeza da vía pública

Artigo 220

A limpeza da vía pública (incluído o mobiliario urbano) e a recollida de residuos procedentes da mesma será realizada polo servizo municipal competente coa frecuencia conveniente para a adecuada prestación do servizo e a través da forma de xestión que acorde o Concello conforme á lexislación vixente.

Artigo 221

A limpeza dos solares e patios de dominio particular deberán levarse a cabo pola propiedade seguindo, no seu caso, as directrices que dite o Concello para conseguir os niveis adecuados.

Nos casos en que a propiedade non cumpra debidamente esta obrigación, a limpeza será realizada polo servizo municipal, estando a propiedade obrigada a pagar o importe dos servizos prestados, independentemente das sanciones a que houbera lugar.





Sección II.— Uso da vía pública

Artigo 222

Queda prohibido tirar na vía pública toda clase de produtos, tanto en estado sólido como líquido.

Artigo 223

Os residuos sólidos de tamaño pequeno (papeis, envoltorios,cabichas, cáscaras e similares) deben depositarse nas papeleiras instaladas a tal fin.

Artigo 224

Non está permitido mover, voltear ou arrincar as papeleiras, contedores, así como ningunha outra manipulación ou acto que os deterioren ou os faga inutilizables.

Artigo 225

Prohíbese expresamente, pola súa repercusión no estado de limpeza das rúas, a rebusca ou triaxe do lixo, sancionándose dito acto con todo rigor e decomisándose os efectos ou materiais rebuscados.

Artigo 226

Os cidadás que precisen desprenderse de residuos voluminosos ou de grandes cantidades de residuos, o farán coas limitacións establecidas nos Títulos desta ordenanza.

Artigo 227

Prohíbese cuspir e satisfacer as necesidades fisiolóxicas na vía pública.

Artigo 228

Non se permite sacudir roupas nin alfombras sobre a vía pública, salvo nas horas comprendidas entre as 24:00 e as 8:00. En todo caso esta operación farase de xeito que non cause danos nin molestias a persoas ou cosas.

Artigo 229

Non se permite arroxar desde ventás, balcóns ou terrazas, restos do arranxo de macetas ou setos. Así mesmo, queda prohibido a rega de plantas, se con elo prodúcense derramas ou goteos sobre a vía pública. Puidérase efectuar o rego nas horas comprendidas entre as 24:00 e as 7:00 horas no verán e entre as 24:00 e as 8:00 horas no inverno, coas debidas precaucións para non producir molestias aos veciños e/ou peóns.





Artigo 230

Non se permite baleirar auga sucia sobre a vía pública ou zonas axardinadas. Quedando prohibido así mesmo, o vertido, sobre a vía pública, de desaugues de canalizacións de augas de chuvia e de aparatos.

Artigo 231

Queda prohibido o consumo de bebidas e/ou comidas en grupo ou de forma masiva nas vías urbanas, salvo nos lugares habilitados ou autorizados ao efecto polo Concello.

Sección III.—Actividades varias

Artigo 232

Os titulares de actividades que podan ocasionar sucidade da vía pública están obrigados a adoptar as medidas necesarias para evitala, así como a limpar a parte da vía e dos seus elementos que se afectaran, e a retirar os materiais residuais, así como á súa reparación no caso de que sexa necesario.

Artigo 233

As persoas e entidades que realicen obras na vía pública ou zonas confinantes, deberán previr a sucidade da mesma e os danos a persoas ou cosas. Para elo é obrigatorio colocar vallas ou elementos de protección para a carga, descarga e/ou almacenamento de materiais e produtos.

Artigo 234

Terminada a carga e descarga de calquera vehículo procederase a limpar as beirarrúas e calzadas que foran ensuciadas durante a operación, retirando da vía pública os residuos vertidos. Están obrigados ao cumprimento deste precepto os donos dos vehículos e, subsidiariamente os titulares dos establecementos ou fincas en que fora efectuada a carga ou descarga.

Artigo 235

Os vehículos que transporten materiais poirentos, cartóns, papeis ou calquera outro material diseminable, están obrigados á cobertura da carga con lonas, toldos ou elementos similares e deberán tomar medidas, durante o transporte para evitar que ditos produtos caian sobre a vía pública. Non se permite que os materiais sobresaian dos extremos superiores da caixa, nin a utilización de suplementos adicionais para aumentar a capacidade de carga dos vehículos.





Así mesmo, aqueles vehículos que saian de zonas onde se estean realizando obras, previamente se deberán lavar os baixos e rodas dos vehículos, co fin de impedir que ensucien as vías públicas.

Do incumprimento do determinado neste artigo serán responsables as empresas construtoras ou os donos do vehículo.

Artigo 236

É obrigación do contratista a limpeza diaria e sistemática, da vía pública que resulte afectada pola construción de edificios ou realización de obra. Así mesmo, e co fin de evitar ensuciar a vía pública, antes de saír das obras deberanse lavar os baixos dos vehículos.

Artigo 237

Tódalas operacións de obras efectuaranse no interior do inmoble da obra ou dentro da zona acoutada da vía pública que sexa fixada no oportuno permiso municipal.

Artigo 238

Os materiais de subministro, así como os residuais, se disporán no interior da zona de obra ou da zona acoutada da vía pública. Neste último caso, o amoreamento precisará autorización municipal e farase nun recipiente axeitado ou adoptando as medidas que garantan o seu correcto almacenamento.

Artigo 239

Prohíbese o abandono, vertido ou depósito directo na vía pública, solares e descampados, de calquera sustancia residual de obras. Ditos residuos deberán ser retirados das obras polos seus responsables e entregados a xestores autorizados.

Artigo 240

Os materiais de obra, entullos ou calquera outro residuo deberán ser retirados nas vinte catro horas seguintes á terminación dos traballos. Transcorrido dito prazo sen haber sido retirados, o servizo municipal de limpeza procederá a recollelos e transportalos, pasando o cargo que corresponda ao titular afectado, independentemente das sanciones ás que houbese lugar.

No caso do material de obra, este adquirirá carácter de residual pasando a propiedade municipal, sen que o titular afectado poda reclamar a perdida de ditos materiais.





Artigo 241

Prohíbese lavar vehículos e maquinaria na vía pública, así como cambiar aceites e outros líquidos dos mesmos.

Artigo 242

Prohíbese reparar vehículos e maquinaria na vía pública, salvo actuacións puntuais de emerxencia.

Artigo 243

As empresas de transportes públicos, coidarán de manter completamente limpo de graxas e aceites o pavimento das paradas e, especialmente, o principio e final do traxecto, realizando polos seus propios medios, ou por concerto con empresas especializadas, o adecuado baldeo con deterxentes ou medios apropiados para a súa limpeza. No suposto de incumprimento, efectuarase este traballo polo Concello, pasando o cargo correspondente.

Este precepto é tamén aplicable para aqueles establecementos industrias que utilicen para o seu servizo vehículos de tracción mecánica e os estacionen habitualmente na vía pública.

Artigo 244

As empresas concesionarias de transportes públicos colectivos deberán instalar nos seus vehículos unha papeleira, a fin de que os pasaxeiros podan depositar en dito recipiente os billetes usados.

Artigo 245

Os que estean ao fronte de quioscos, postos ambulantes, estancos, loterías e locais caracterizados pola venta de artigos susceptibles de producir residuos e envoltorios, están obrigados a manter limpa a área afectada pola súa actividade. A mesma obrigación incumbe a cafés, bares e similares, en canto á lonxitude da súa fachada e ao área afectada pola súa actividade.

Os titulares dos establecementos indicados no parágrafo anterior, deberán instalar pola súa conta e cargo as papeleiras e medios necesarios.

Artigo 246

A limpeza de escaparates, toldos, marquesiñas e elementos exteriores de establecementos comerciais efectuarase desde a hora de apertura ata as 11:00 horas, tendo coidado de non ensuciar a vía pública e adoptando as debidas precaucións para non causar molestias aos transeúntes. O titular da actividade será o responsable desto.





Iguais precaucións deberán adoptarse para a limpeza de balcóns e terrazas.

Artigo 247

As persoas ou entidades que teñan encomendada a conservación e mantemento de parques e xardíns terán a obrigación de depositar en contedores ou en sacos, o lixo procedente do corte e adecentamento dos xardíns situados en prazas e vías públicas. Os sacos, unha vez cerrados, amontoaranse en zonas pouco visibles e que non sexan de tránsito, ata que o servizo correspondente proceda á súa recollida.

Sección IV.— Actos públicos e elementos publicitarios

Artigo 248

Os organizadores de actos públicos, son responsables da sucidade derivada dos mesmos e están obrigados a informar ao Concello do lugar, recorrido e horario do acto a celebrar, o cal poderá esixirlles unha fianza polo importe previsible das operacións de limpeza que se deriven da celebración de dito acto.

Artigo 249

Os elementos publicitarios deberán respectar a normativa. A licenza para uso de elementos publicitarios, levará implícita a obrigación de limpar os espazos da vía pública que se utilicen, e retirar, dentro do prazo autorizado, os elementos publicitarios e os seus correspondentes accesorios. Pasado o correspondente prazo sen ter retirado o elemento publicitario autorizado a retirada poderá ser efectuada polo Concello que liquidará o cargo correspondente.

Artigo 250

A colocación de elementos publicitarios, carteis, pancartas e adhesivos efectuarase unicamente nos lugares autorizados.

Artigo 251

Queda prohibido desgarrar, arrincar e/ou tirar á vía pública, carteis, anuncios e pancartas situados en lugares ou emprazamentos autorizados ao efecto.

Artigo 252

O reparto de octavillas está sometido a previa licenza municipal. Prohíbese espallar e tirar toda clase de octavillas e materiais similares, sendo responsable da mesma a empresa anunciante ou no seu caso a anunciada.





Artigo 253

As pintadas na vía pública sobre elementos estruturais, calzada, aceras, mobiliario urbano, muros e paredes non están autorizadas. Serán excepcións:

• As pinturas murais de carácter artístico, que se realicen con autorización do propietario.

• As situacións que ao respecto autoricen as disposicións municipais.

• As que permita a Alcaldía ou no seu defecto, a Concellería que corresponda.

Artigo 254

Cando un inmoble fose obxecto de pintadas ou pegado de carteis, o propietario ou persoa encargada o comunicará ao servizo municipal competente, que ordenará a súa limpeza con cargo á/s persoa/s que resulte/n responsable/s.

Artigo 255

Quedará dispensada a propaganda electoral durante os períodos e nos lugares legalmente habilitados, e aqueloutros de especial significancia política e xeral participación cidadá nos que sexa pertinente a realización de actos publicitarios, de acordo coas disposicións municipais que se adopten a tales efectos.

Sección V.—Solares e exteriores de inmobles

Artigo 256

Os propietarios de solares que linden coa vía pública en zonas urbanas, deberán valalos con cerramentos permanentes situados na aliñación oficial e mantelos libres de residuos e en condicións de hixiene, seguridade e ornato. A prescrición anterior inclúe a esixencia da desratización, desinfección e desinsectación de solares.

O Concello poderá eximir, mediante resolución expresa, da obrigación de valar estes solares.

Artigo 257

Os propietarios de fincas e edificios tanto habitados como abandonados, están obrigados a conservar as condicións necesarias de funcionabilidade, seguridade, salubridade, ornato e a habitabilidade destes elementos, limpando e mantendo as fachadas, entradas e en xeneral tódalas partes do inmoble visibles desde a vía pública, así como os complementos dos inmobles, tales como antenas e chemineas.





Artigo 258

Cando se constate, ben por denuncia ou de oficio, que o estado da finca presenta certo estado de abandono que supoña un mínimo perigo de incendio, ditárase a oportuna orde de execución instando ao propietario para que procedera a limpeza do predio. En todo caso, outorgárselle un prazo de audiencia de acordo co previsto no artigo 84 da lei 30/1992 de réxime xurídico das administracións públicas e procedemento administrativo común. No caso de que non sexa atendido o requirimento, procederase a execución subsidiaria. Os gastos derivados dos traballos de limpeza serán por conta do propietario. De igual xeito se actuará naqueles casos que exista perigo de caída de árbores á vía pública.

Artigo 259

Os titulares de comercios e establecementos manterán limpas as paredes e fachadas dos mesmos.

Artigo 260

Prohíbese ter á vista en ventás, balcóns e terrazas, roupa tendida ou calquera outra clase de obxectos que sexan contrarios ao decoro da vía pública.

Sección VI.— Tenencia de animais na vía pública

Artigo 261

O propietario do animal doméstico e en forma subsidiaria a persoa que o leve, será responsable da sucidade da vía pública producida por este.

Artigo 262

Deberá evitarse que os animais domésticos realicen as súas deposicións sobre as beirarúa, parterres, zonas verdes e restantes elementos da vía pública destinados ao paso ou estancia dos cidadás.

No caso de que os excrementos queden depositadas nas beirarúa ou outras zonas destinadas ao tránsito peonil, a persoa que conduza o animal está obrigada á súa limpeza inmediata, a cuxo fin irá provista dos utensilios necesarios para tal operación.

Os excrementos poderán:

• Incluírse no lixo por medio da bolsa de recollida habitual.

• Depositarse dentro de bolsas perfectamente cerradas, en papeleiras e contedores.





Artigo 263

Queda prohibida a limpeza e/ou lavado de animais na vía pública.


Artigo 264

As infraccións cometidas en materia de residuos serán sancionadas en virtude do disposto na lexislación sectorial pertinente, sen prexuízo das correspondentes responsabilidades civís ou penais.

Cando os danos sexan causados ao medio ambiente se produzan por acumulación de actividades debidas a diferentes persoas, a Administración competente poderá imputar individualmente esta responsabilidade e os seus efectos económicos.

Os residuos terán sempre titular responsable, calidade que corresponderá co produtor, posuidor, ou xestor dos mesmos.

Só quedarán exentos de responsabilidade administrativa os que cedan os residuos a xestores autorizados para realizar as operacións que compoñen a xestión de residuos, e sempre que a entrega se realice cumprindo os requisitos establecidos na lei 10/1998 de residuos e a súa normativa complementaria, así como na lei 10/1997 de residuos sólidos urbanos de Galicia e demais normativa autonómica.

Igualmente, os posuidores de residuos urbanos quedarán exentos de responsabilidade polos danos que podan derivarse de tales residuos, sempre que os tiveran entregado ao Concello observando esta ordenanza e demais normativa aplicable.

Artigo 265

Será responsable administrativo aquela persoa que cometera acción ou omisión constitutiva de infracción administrativa. A responsabilidade será solidaria nos seguintes supostos:

a) Cando o posuidor ou o xestor dos residuos os entregue a persoa física ou xurídica non autorizada.

b) Cando sexan varios os responsables e non sexa posible determinar o grado de participación de cada un na realización da infracción.





Artigo 266

Constitúen infraccións administrativas os actos u omisións que contraveñan o establecido nas normas contidas nesta ordenanza, sen prexuízo da potestade sancionadora doutras Administracións Públicas.

Artigo 267

As accións u omisións que constitúan unha infracción ao disposto na presente ordenanza poderán dar lugar á incoación do correspondente procedemento sancionador que se iniciará sempre de oficio, por acordo do órgano competente, ben por propia iniciativa ou como consecuencia de orden superior, petición razoada doutros órganos ou denuncia.

Artigo 268

Cando o órgano competente para iniciar un procedemento sancionador tivera coñecemento de que os feitos, ademais de poder constituír unha infracción administrativa, puideran ser constitutivos dun ilícito penal, o comunicarán ao órgano xudicial competente, absténdose de iniciar ou proseguir o procedemento sancionador, unha vez incoado, namentres a autoridade xudicial non se pronuncie.

Artigo 269

As infraccións clasifícanse en leves, graves e moi graves, segundo a tipificación que se fai das mesmas na lexislación sectorial vixente.

As infraccións previstas tamén incluirán, por remisión, as contempladas no Regulamento do Servizo municipal de limpeza viaria e recollida de residuos sólidos urbanos, xa aprobado polo Pleno Corporativo e publicado no BOP do 21.07.2004.


A competencia para a incoación, tramitación, instrución e proposta de resolución do expediente sancionador, corresponderalle ao Concellería de Medio Ambiente.

Son infraccións leves, cuia competencia para impoñer as sancións que correspondan se atribúen ao Concello:

a) O depósito dos residuos por parte dos produtores ou posuidores para a súa recollida sen os envases ou preparación requiridos na presente ordenanza.

b) O depósito dos residuos fóra dos recipientes ou lugares dispostos para a súa recollida.





c) O incumprimento do disposto en canto ao depósito selectivo de residuos.

É infracción grave, cuia competencia para impoñer as sancións que correspondan se atribúen ao Concello:

a) O abandono, verquido ou eliminación incontrolado de calquera tipo de residuo urbano sen que producira un dano ou deterioro grave para o medio ambiente ou se puxera en perigo grave a saúde das persoas.

Artigo 270

A iniciación do procedemento sancionador será posto en coñecemento da Comisión Galega de Medio ambiente, que porá reclamar para si a tramitación do mesmo se considera que a presunta infracción pon en perigo grave de degradación o medio ambiente galego.

O procedemento sancionador será regulado pola vixente lei 30/1992 de réxime xurídico das administracións públicas e procedemento administrativo común, así como o real decreto 1398/1993 polo que se regula o regulamento para o exercicio da potestade sanciondora.

Artigo 271

Cando se iniciara un expediente sancionador, o Concello, poderá adoptar ou esixir algunha das seguintes medidas provisionais:

a) Medidas de corrección, seguridade ou control que impidan a continuidade na produción do dano.

b) Precintado de aparatos, equipos ou vehículos.

c) Clausura temporal, parcial ou total de establecemento.

d) Suspensión temporal da autorización para o exercicio da actividade pola empresa.

En todo caso, deberase outorgar previa audiencia ao interesado, salvo naqueles casos que concorran razóns de urxencia que aconsellen a súa inmediata adopción, baseadas na produción dun dano grave para a saúde humana ou o Medio Ambiente.

Artigo 272

As infraccións ás que se refire o artigo 269 poderán dar lugar á imposición das sancións previstas no art. 69 do vixente Regulamento do Servizo municipal de limpeza viaria e recollida de residuos sólidos urbanos.





As sancións imporanse atendendo ás circunstancias do responsable, grado de culpa, reiteración, participación e beneficio obtido, grado do dano causado ao medio ambiente ou do perigo que supuxera á saúde das persoas, desprezo ás normas de convivencia humana.

Artigo 273

As responsabilidades administrativas que se deriven do procedemento sancionador serán compatibles coa esixencia ao infractor da reposición da situación alterada por el mesmo o seu estado orixinal, así como coa indemnización polo danos e prexuízos causados que puideran esixirse. Se os infractores non procederan á reposición ou restauración, os órganos competentes poderán acordar a imposición de multas coercitivas con arranxo o artigo 99 da lei 30/1992 de réxime xurídico das administracións públicas e procedemento administrativo común, unha vez transcorridos os prazos sinalados no requirimento correspondente. A contía de cada unha das multas non superará un terzo da multa fixada pola infracción cometida. Así mesmo, nestes casos e no suposto de que non se realicen as operacións de limpeza e recuperación de solos contaminados, poderá procederse á execución subsidiaria por conta do infractor e a súa costa.

Artigo 274

As infraccións ás que se refire este título prescribirán nos seguintes prazos, contado a partir do día que se producise a infracción:

— Dous anos, no caso de infraccións graves.

— Seis meses, no caso das infracción leves.

Interromperá a prescrición a iniciación, con coñecemento do interesado, do procedemento sancionador, retomándose o prazo de prescrición se o expediente sancionador estivera paralizado durante máis dun mes por causa non imputable ao presunto responsable.

Artigo 275


— Dous anos, no caso de infraccións graves.

— Un ano, no caso das infracción leves.

Interromperá a prescrición, a incoación, con coñecemento do interesado, do procedemento de execución, volvendo a transcorrer o prazo se aquel está paralizado durante máis dun mes por causa non imputable ao infractor.





TÍTULO VI REGULACIÓN DA INSTALACIÓN DE CONTEDORES NA VÍA PÚBLICA

Artigo 276

O presente título ten por obxecto regular a instalación, en vías públicas, de recipientes destinados á retirada de terras, entullos ou outros materiais procedentes de obras de construción, reforma ou demolición de edificios no termo municipal de Mos.

Artigo 277

Aos efectos da presente ordenanza denominaranse “contedores de obra” a aqueles recipientes normalizados, destinados ao depósito temporal de residuos de obra, deseñados especificamente para ser cargados ou descargados sobre vehículos de transporte especiais.

Artigo 278

A ocupación de vías e demais espazos de uso público con contedores, non comprendidos na/s concesión/s do servizo de recollida de residuos urbanos, require autorización previa do Concello e pago dos prezos públicos vixentes no momento en que se realicen os aproveitamentos.

Os contedores situados no interior dunha zona de obras sen ocupación da vía pública non precisarán autorización municipal.

Artigo 279

Os contedores instalados polo Concello cumprirán as prescricións establecidas na presente ordenanza sobre emprazamento e características dos mesmos e os usuarios, as normas de utilización que se determinan na mesma.

Artigo 280

A solicitude da autorización para a ocupación de espazos públicos con contedores realizarase xunto coa solicitude da licenza de obras ou, en caso de facelo en diferente momento, deberá presentarse a licenza da obra á que afecte e pagar as taxas que resulten de aplicación.

Artigo 281

A autorización, tanto si se inclúe na licenza de obras como se no, recollerá en todo caso:

a) Datos de identificación do titular da obra e teléfono de contacto.

b) Obra para a que se expide indicando, no seu caso, o expediente de licenza de obras a que corresponde. Código seguro de verificación: VUGFPXG23IBIGYFF




c) Período de validez da autorización.

d) Lugar de localización do contedor.

e) Características dos vertidos.

f) Datos da empresa propietaria do contedor: nome, razón social, teléfono e autorización para a recollida e transporte de residuos de construción e demolición.

Artigo 282

Os “contedores de obra” soamente poderán ser usados polos titulares da licenza de obras, para o depósito dos residuos derivados da obra obxecto da licenza municipal. Quedando prohibido depositar nestes contedores:

a) Residuos que conteñan materiais inflamables, explosivas, perigosas ou susceptibles de putrefacción.

b) Produtos líquidos ou pastosos.

c) Mobles, útiles, trastos vellos, animais mortos e material similar.

Artigo 283

O mantemento e sinalización destes contedores corresponderá aos titulares dos mesmo, que estarán obrigados a cumprir o establecido no Título IV da ordenanza municipal de xestión de residuos urbanos e limpeza pública.

Artigo 284

Os “contedores de obra”:

a) Serán metálicos o de materiais que garantan a súa funcionalidade.

b) Disporán dos elementos precisos para a súa colocación na vía pública, así como para o seu manexo polos vehículos destinados á súa recollida.

c) Terán no seu exterior de maneira visible o nome, razón social e teléfono da empresa propietaria.

d) Estarán numerados coas cifras pintadas no exterior e gravadas (para garantir a súa permanencia).

e) Deberán estar pintados de cores que destaquen a súa visibilidade.





f) Non presentarán bordes vivos e as arestas superiores serán rematadas de forma que non podan ocasionar cortes.

Artigo 285

A instalación e retirada de contedores para obras se realizará sen causar molestias aos cidadás, debendo observarse as seguintes prescricións na súa colocación:

a) Os contedores situaranse no interior da zona cerrada de obra e de non ser posible, situaranse preferentemente diante da obra á que serven ou tan cerca como sexa posible, debendo solicitar a aprobación da situación proposta.

b) Respectaranse as distancias establecidas para os estacionamentos no Código de Circulación e non impedirán a visibilidade para a circulación do tráfico rodado.

c) Non poderán situarse nas zonas de prohibición de estacionamento. Así, non poderán situarse nos pasos de peóns, bados, reservas de estacionamento e parada, excepto cando estas reservas foran solicitadas para a mesma obra.

d) Non poderán interferir a servizos públicos, bocas de incendios, tapas de rexistro, contedores de lixo e outros elementos urbanísticos.

e) A súa colocación non modificará a localización de contedores de lixo ou doutros elementos urbanísticos.

f) Nas aceras permitirá un paso libre mínimo dun metro, e nas calzadas, tres metros en vías dun único sentido ou seis metros nas de dobre sentido.

g) Serán colocados de modo que o seu lado máis longo estea situado en sentido paralelo á acera.

h) Os contedores colocados na calzada, estarán a 0,30 metros da acera, de modo que non impidan a circulación de augas superficiais.

i) Na acera, deberán ser colocados no borde desta sen que sobresaia do borde.

j) Os contedores deberá estar sinalizados de acordo co Código da Circulación ou calquera outra normativa que lle sexa de aplicación. Así, en zonas pouco iluminadas deberán adoptarse medidas para facilitar a súa visibilidade en horas nocturnas (luces, pinturas reflectantes, ...)





Artigo 286

No emprego dos contedores de obra deberán terse en conta as seguintes prescricións:

a) Deberán utilizarse de modo que o seu contido non se verta ou non poda ser espallado polo vento.

b) A carga de materiais non excederá o nivel do límite superior.

c) Non se poderán colocar suplementos adicionais para aumentar a súa capacidade.

d) Os contedores permanecerán cubertos fóra do horario de obras, co fin de evitar a acumulación de auga no seu interior e a manipulación por terceiros dos residuos depositados.

e) Unha vez cheos serán cerrados ou tapados cunha lona ou cuberta, debidamente amarrada ao contador para o seu posterior transporte.

f) Deberán lavarse interior e exteriormente nas instalacións da empresa propietaria, permanecendo limpos durante a súa utilización.

g) Presentarán un aspecto de conservación axeitado.

h) Non estarán abolados nin poderán ter gretas, roturas ou zonas de óxido.

i) O deterioro que polo seu correcto uso podan presentar na pintura nunca poderán afectar a máis dun 10% da súa superficie exterior.

Artigo 287

Os contedores deberán ser retirados:

a) En calquera momento, a requirimento da Autoridade Municipal, por razóns de interese público debidamente xustificadas.

b) Dentro das vinte catro horas seguintes ao seu enchido.

c) Antes das 00:00 horas do día seguinte a aquel en que expira o prazo polo que foi concedida a licenza.

Artigo 288

Unha vez retirado o contedor, a superficie do seu asentamento deberá quedar en perfecto estado e completamente limpa.





Artigo 289

O transporte dos contedores se realizará en vehículos debidamente autorizados e adaptados a tal fin, que disporán dos elementos de suxeición necesarios. O contador deberá transportarse sempre tapado cunha lona ou cuberta firmemente suxeito ao vehículo.

Artigo 290

As empresas propietarias dos contedores deberán dispoñer de un recinto pechado axeitado para albergar os vehículos e contedores, así como as instalacións axeitadas para o lavado dos mesmos.

Artigo 291

Serán responsables do cumprimento das obrigacións establecidas na presente ordenanza, o titular da licenza e a empresa propietaria dos contedores.

TÍTULO VII PROTECCIÓN E TENENCIA DE ANIMAIS, REXISTRO DE ANIMAIS DE COMPAÑÍA,

LICENCIA PARA A TENENCIA DE ANIMAIS POTENCIALMENTE PERIGOSOS E O SEU REXISTRO


Artigo 292

O presente título ten por finalidade a protección de animais e a regulación da súa tenencia compatibilizando a preservación da salubridade pública coa garanta do respecto e defensa dos animais, mantendo un equilibrio axustado aos intereses xerais.

É obxecto tamén deste título a regulación da concesión e renovación das licencias administrativas para a tenencia de calesquera dos animais clasificados como potencialmente perigosos, aos que se refire o decreto 90/2002, de 28 de febreiro, polo que se regula la Tenencia

de Animais Potencialmente Perigosos na Comunidade Autónoma de Galicia, así como a regulación do Rexistro Municipal de Animais Potencialmente Perigosos e a inscrición na Rexistro de Animais de Compañía e das taxas pola concesión e renovación das licencias e inscricións indicadas.

Quedan excluídos da aplicación da presente título os cans e animais pertencentes ás Forzas Armadas, Forzas e Corpos de Seguridade do Estado, Corpos da Policía das Comunidades Autónomas, Policía Local e empresas de seguridade con autorización oficial.





Queda tamén excluídos deste título e, se rexerán pola súa propia normativa:

a) A caza e a pesca.

b) A protección e conservación da fauna silvestre no seu medio natural.

c) A cría de animais con fins de abastos.

Naqueles aspectos que non estean regulados no presente título, estarase ao disposto na regulamentación específica que lle sexa de aplicación así como nas seguintes leis e decretos:

— Lei 1/1993, do 13 de abril, de protección de animais domésticos e salvaxes en catividade e o decreto 153/1998 polo que se aproba o regulamento que a desenvolve.

— Lei 50/1999, do 23 de decembro, sobre o réxime xurídico da tenza de animais potencialmente perigosos e o decreto 90/2002, do 28 de febreiro que a desenvolve nesta Comunidade Autónoma.

Capítulo 2: Tenencia e protección de animais e rexistro de animais de compañía

Sección I.—Obrigas dos posuidores

Artigo 293

Os donos ou posuidores de animais serán os responsables do seu benestar, protección e coidado así como do incumprimento das obrigacións previstas neste título e dos danos e prexuízos que ocasione, de acordo coa lexislación vixente. Así mesmo terán a obriga de mantelos en boas condicións hixiénico-sanitarias e de proporcionarlle os tratamentos preventivos de enfermidades e medidas sanitarias declaradas obrigatorias.

Artigo 294

Os donos ou posuidores de animais terán a obriga de mantelos dentro do seu domicilio ou lugar destinado ao seu coidado, sen provocar molestias aos veciños. Con carácter xeral autorízase a tenencia de cans nas fincas ou domicilios particulares, sempre que as condicións de aloxamento no aspecto hixiénico así o permitan e non se produza ningunha incomodidade, molestia ou perigo para os veciños e outras persoas.

Artigo 295

As persoas que utilicen cans para a vixilancia de solares, obras ou calquera outra propiedade, deberán telos debidamente censados e identificados de acordo coa sección II do presente capítulo, e deberán estar baixo a vixilancia e control do dono do inmoble de xeito que non poida causar dano ás persoas, outros animais e cousas. Deberase advertir en lugar visible a existencia dun can gardián. Código seguro de verificación: VUGFPXG23IBIGYFF




Nas zonas residenciais do Concello prohíbense as garderías e criadeiros de cans, permitíndose só a tenencia de cans, con fins non comerciais entendo como tal a que teña por finalidade o seu disfrute como animal de compañía.

Artigo 296

As vaquerías, establos, cadras e corrales de gando e aves unicamente poderán establecerse nas zonas rurais do Concello cando sexan para uso exclusivamente doméstico (entendendo como tal a cría dunha vaca ou similar, un porco, media ducia de coellos, unha ducia de galiñas ou similar). En todo caso esixirase a tramitación dos expedientes que determina o Regulamento de Actividades Molestas, Insalubres, Nocivas e Perigosas.

Así mesmo e con carácter xeral as instalacións e/ou construcións indicadas no parágrafo anterior como mínimo deberán:

— Permitir unhas condicións de vida axeitadas para os animais, de acordo coa natureza dos mesmos.

— Garantir tanto un ambiente hixiénico-sanitario axeitado como a inexistencia de incomodidades, molestias ou perigos para os veciños u outras persoas.

— Dispor dos medios necesarios para a axeitada limpeza dos locais así como para a eliminación dos excrementos, augas residuais e os cadaleitos dos animais hixienicamente de xeito que non comporten risco para a saúde pública nin perigo de contaminación do medio.

Artigo 297

Queda prohibida a cría de aves de corral, coellos, palomas e outros animais análogos en domicilios particulares dentro do núcleo urbán, tanto si é en terrazas, como en pechados ou patios.

Sección II.—Rexistro de animais de compañía

Artigo 298

Os propietarios ou poseedores de animais de compañía e en particular os da especie canina están obrigados a censalos, así como a súa identificación mediante o correspondente microchip antes dos tres meses de idade ou ao mes da súa adquisición.

O microchip portará un código alfanumérico de número de díxitos tal que sexa único para cada animal.





Artigo 299

A tal efecto por parte do Concello de Mos crearase o correspondente rexistro no que deberán estar censados os cans existentes no municipio. Este censo, que se confeccionará e actualizará, alomenos unha vez ao ano, contará coa información contida nas letras da a) á r) do artigo 348 do presente título.

Os responsables do rexistro municipal entregaranlle ao propietario do animal o documento acreditativo da identificación.

Artigo 300

As comunicacións por morte ou desaparición, cambio de domicilio ou transferencia de propiedade dos animais haberán de realizarse polos seus propietarios ou poseedores no prazo de 10 días, a contar dende que se produxeran.

Artigo 301

Das inscricións que se efectúen neste Rexistro Municipal de Animais de Compañía, darase traslado, no prazo máximo de 15 días, contados dende o momento da inscrición, ao Rexistro Galego de Identificación de Animais de Compañía e Potencialmente Perigosos.

Sección III.—Protección dos animais

Artigo 302

Con carácter xeral e con respecto a tódolos animais, quedan prohibidas as seguintes actuacións:

1.—Causar a súa morte excepto en caso de enfermidade incurable ou necesidade ineludible e sempre baixo control veterinario.

2.—Maltratar ou agredir aos animais ou sometelos a calquera práctica que lles cause sufrimento ou dano non xustificado.

3.—Abandoalos, tanto na vía pública como en vivendas e noutros lugares.

4.—Desatendelos non alimentándoos axeitadamente, non limpándoos, non someténdoos á asistencia sanitaria, non aloxándoos de acordo a súas exixencias naturais ou deixalos no interior de vehículos.

5.—Incitalos a acometer ás persoas ou danar as cousas.





6.—Utilizalos en espectáculos, pelexas, festas populares e outras actividades se elo puidera ocasionarlles sufrimentos ou condicións antinaturais, prohíbense expresamente as corridas de toros e todo tipo de espectáculos taurinos, así como os circos con animais”.

7.—Organizar pelexas entre animais e incitalos a elas.

8.—Exercer a venda ambulante de animais sen o cumprimento das condicións xerais sinaladas pola lei.

9.—Vendelos a menores de catorce anos e a incapacitados sen a autorización de quenes teñan a súa patria potestade ou custodia.

10.—A filmación de escenas con animais para o cine e a televisión, que conleven crueldade, maltrato ou sufrimento.

11.—Calquera outra conduta degradante que teña como vítima aos animais.

Sección IV.—Circulación e permanencia de animais en vías públicas e locais

Artigo 303

Con carácter xeral, nas vías públicas os animais deberán circular debidamente controlados mediante correa, cadea con colar ou o método máis axeitado para cada especie.

Artigo 304

O uso de bozais poderá ser ordeado pola autoridade, cando as circunstancias así o aconsellen e mentres duren estas, ademais das previstas na sección XI do capítulo 3 do presente título.

Artigo 305

Autorizase o traslado de animais nos medios de transporte público, sempre e cando que este se efectúe en transportín, cestas ou xaulas e nos servizos de taxi a criterio do condutor e sempre condicionado, en émbolos dous casos, a que sexan sostidos polos seus donos de xeito que no ocupen os asentos.

Artigo 306

O transporte de animais en vehículos particulares efectuarase de xeito que non sexa perturbada a acción do condutor nin se comprometa a seguridade do tráfico e de acordo coas normas previstas no Código de Circulación.





Artigo 307

Queda expresamente prohibida a entrada ou estancia de animais domésticos en toda clase de locais destinados á fabricación, almacenamento, transporte, venda ou manipulación de alimentos.

Artigo 308

Non obstante, en restaurantes, bares, cafeterías e similares a entrada e permanencia de animais estará condicionada ao criterio do dono do establecemento sempre e cando non supoña ningún tipo de incomodidade ou molestia para os concorrentes, sendo o propietario do animal o responsable dos seus actos.

Artigo 309

En establecementos hoteleiros e pensións, a estancia de animais de compañía estará condicionada a unhas óptimas circunstancias hixiénicas de aloxamento e a inexistencia de calquera tipo de incomodidade e molestias para os residentes, sendo o propietario dos animais o responsable dos seus actos e debendo en todo momento presentar a identificación acreditativa do mesmo ante calquera axente da autoridade que o requira.

Artigo 310

O acceso e permanencia dos animais en lugares comunitarios privados o súas dependencias, tales como sociedades culturais, recreativas e similares, zonas de uso común de comunidades de veciños e outras estará suxeito ás normas que rexan ditas entidades.

Artigo 311

Prohíbese a circulación ou a estancia de cans e outros animais nas piscinas públicas e locais de espectáculos públicos, deportivos e culturais, nos recintos escolares así como recintos de práctica de deportes e de xogos infantís.

Artigo 312

Os titulares destes locais deberán colocar na entrada dos establecementos e en lugar visible o sinal identificativa desta prohibición.

Artigo 313

Quedan exentos das prohibicións anteriores os cans guía que acompañen a persoas invidentes, sempre que vaian acompañados polo seu dono e cumpran as condicións hixiénicas, sanitarias e de seguridade que prevé o presente título e demais lexislación aplicable.





Artigo 314

O posuidor animal será o responsable de adopta las medidas necesarias para impedir que os animais lixen as vías ou espazos públicos. A limpeza das excretas dos animais no caso de que queden depositadas nas aceiras, paseos, ou xardíns, ou en xeral en calquera lugar destinado ao paso dos peóns, será de responsabilidade da persoa que conduza o animal.

Artigo 315

Prohíbese lavar animais na vía pública e fontes, así como darlles de beber auga amourados ás billas das fontes públicas.

Sección V.—Abandono de animais e da recollida de animais vagabundos e mortos

Artigo 316

Queda prohibido o abandono de toda clase de animais, podéndose sancionar o feito como un risco para a saúde pública.

Artigo 317

Queda prohibido facilitar alimento de xeito habitual aos animais vagabundos.

Artigo 318

O Concello de Mos recollerá os animais abandonados e os reterá ata que sexan reclamados, acollidos ou sacrificados nun establecemento disposto a tal fin polo propio Concello, debidamente autorizado e rexistrado e que contará coas condicións sanitarias e de seguridade axeitadas para o aloxamento dos animais, en tanto non sexan reclamados polos seus propietarios ou poseedores ou mantidos en período de observación.

Artigo 319

Se o animal non estivera identificado reterase por un prazo de vinte días, transcorrido o mesmo no establecemento de acollida para animais vagabundos, poderáselle a dar o destino máis conveniente, e solo en último termo, o sacrificio.

Artigo 320

Se o animal está identificado avisarase ao propietario, quen disporá dun prazo de dez días para recuperalo, unha vez sexan aboados os gastos orixinados polo seu mantemento. Transcorrido este prazo, se o propietario non satisface o abono dos gastos orixinados, procederase de acordo ao establecido no punto anterior. O importe dos gastos derivados serán sancionados pola vía executiva correspondente. Código seguro de verificación: VUGFPXG23IBIGYFF




Artigo 321

Os animais acollidos no establecemento disposto a tal fin, non poderán ser retirados dos mesmo polos seus propietarios sen que se satisfagan, no seu caso, os gastos xerados polo seu censado e identificación. Igualmente aboarán os gastos de manutención e coidado, os de asistencia veterinaria, se a houberan precisado, e os de vacinación se non estivese acreditado. En todo caso satisfarán a multa que o Concello les impoña.

Artigo 322

Quen observe a presenza dun animal morto na vía pública poderá comunicar tal circunstancia ao servizo municipal competente, a fin de proceder á retirada do cadaleito nas condicións hixiénicas necesarias para tal operación.

Artigo 323

Queda absolutamente prohibido o abandono na vía pública de animais mortos calquera que sexa a súa especie.

Sección VI.—Agresións por animais

Artigo 324

As persoas agredidas por animais darán inmediatamente conta do feito ás autoridades sanitarias municipais.

O propietario ou posuidor do animal agresor haberá de presentarse ao servizo municipal aportando o documento de identificación e cantos datos poidan servir de axuda á persoa lesionada o seus representantes e ás autoridades sanitarias que o soliciten.

O propietario ou posuidor do animal agresor responderá administrativamente por non haber adoptado as medidas de protección fixadas neste título, estando obrigado a asumir os gastos ocasionados ao municipio pola agresión.





Capítulo 3: Sobre os animais potencialmente perigosos

Sección I.— Definición de Animal Potencialmente Perigoso

Artigo 325

Se consideran animais potencialmente perigosos, tódolos que pertencendo á fauna salvaxe, sendo utilizados como animais domésticos, ou de compañía, con independencia da súa agresividade, pertencen a especies ou razas que teñan capacidade de causar a morte ou lesións ás persoas ou a outros animais e danos a cousas.

Artigo 326

En particular terán a calificación de potencialmente perigosos, os animais domésticos ou de compañía que regulamentariamente se determinen pola Comunidade Autónoma de Galicia, en particular os pertencentes á especie canina definidos no artigo 2.2 do decreto 90/2002, de 28 de Febreiro, polo que se regula la Tenencia de Animais Potencialmente Perigosos na Comunidade Autónoma de Galicia e se crean os Rexistros Galegos de Identificación de Animais de Compañía e Potencialmente Perigosos e de Adestradores Caninos.

Artigo 327

En todo caso, consideraranse potencialmente perigosos aqueles cans que manifesten unha marcada agresividade natural ou inducida mediante adestramento, malos tratos ou calquera outro medio. Esta agresividade será apreciada pola autoridade competente, de oficio, ou previa notificación ou denuncia, e despois dun informe dun adestrador ou veterinario designado ao efecto.

Sección II.— Licenza Municipal

Artigo 328

A tenencia no municipio de animais clasificados como potencialmente perigosos requirirá a obtención, con carácter previo á adquisición do animal, da correspondente licenza municipal.

Artigo 329

Están obrigados á obtención de licenza municipal para a tenencia de animais clasificados como potencialmente perigosos os propietarios ou tecedores dos mesmos incluídos no Padrón de Habitantes, así como os establecementos ou asociacións, con sede neste municipio, que alberguen animais potencialmente perigosos aos que se refire o decreto 90/2002 de





28 de febreiro da Comunidade Autónoma Galega e se dediquen a súa explotación, cría, comercialización ou adestramento, incluídos os centros de recollida, residencia, centros recreativos e establecementos de venda colocados neste municipio.

Artigo 330

Os propietarios de animais potencialmente perigosos non aveciñados neste municipio deberán acreditar, cando se encontren residindo temporalmente no mesmo e mentres permaneza o animal no termo municipal, a tenencia da licenza no municipio de orixe.

Artigo 331

Nos casos de inscrición de animais como consecuencia de haber efectuado anteriores ataques a persoas, animais ou cousas, no Concello, unha vez coñecida a resolución ou sentencia, de oficio ou a instancia de calquera interesado directo, e previa tramitación de expediente administrativo con audiencia do interesado, requirirá ao propietario mediante resolución da Alcaldía, ao obxecto de que en prazo dun mes proceda á solicitude de licenza, efectuándose en caso contrario a retirada e depósito do animal de conformidade co establecido na sección VII deste capítulo.

Sección III.— Requisitos para a obtención da Licenza

Artigo 332

Para a obtención da licenza administrativa con destino á tenencia de calesquera animais clasificados como potencialmente perigosos será necesario o cumprimento dos seguintes requisitos:

a) Ser maior de idade, o que acreditarase mediante fotocopia do D.N.I. ou pasaporte e non estar incapacitado para proporcionar os coidados necesarios ao animal.

b) Non haber sido condenados por delitos de homicidio, lesións, torturas contra liberdade ou contra a integridade moral, a liberdade sexual e a saúde pública, de asociación con banda armada ou de narcotráfico, así como non estar privado por resolución xudicial do dereito á tenencia de animais potencialmente perigosos. Acreditarase mediante certificado de antecedentes penais.

c) Non haber sido sancionado por infraccións graves ou moi graves con algunha das sancións accesorias das prevista no apartado 3 do artigo 13 da Lei 50/1999 de 23 de decembro, sobre o réxime xurídico de animais potencialmente perigosos. Acreditarase mediante certificado negativo expedido pola Consellería de Medio Ambiente. Non obstante,





non será impedimento para a obtención ou, no seu caso, renovación da licenza, haber sido sancionado coa suspensión temporal da mesma, sempre que, no momento da solicitude, a sanción de suspensión anteriormente imposta fora cumprida integramente.

d) Dispoñer de certificado de aptitude psicolóxica e de capacidade física para a tenencia de animais potencialmente perigosos, expedido polo director dun centro médico-psicotécnico debidamente autorizado.

e) Acreditar a formalización dun seguro de responsabilidade civil por danos a terceiros que poidan causar os seus animais na contía mínima de 125.000 Euros. Acreditarase mediante presentación de copia da póliza de seguro claramente detallada ou certificado da compañía aseguradora.

Artigo 333

Os requisitos esixidos deberán manterse vixentes durante todo o período da tenencia do animal; a perda dos mesmos dará lugar á revisión da licenza nos termos recollidos na sección VII deste capítulo.

Artigo 334

No caso de que a licenza sexa para animais salvaxes en catividade, esixirase ademais do previsto no artigo 332 desta ordenanza, unha memoria descritiva das instalacións e medidas de seguridade utilizadas para impedir a fuxida dos animais conforme ao artigo 3.4 do decreto 90/2002.

Sección IV.— Vixencia de Licencias

Artigo 335

As licencias terán unha vixencia de cinco anos, á finalización da que deberán ser obxecto de renovación, debendo acreditarse en cada exercicio, para o seu mantemento a documentación sinalada no artigo anterior así como a subscrición do seguro de responsabilidade civil por danos a terceiros.

Artigo 336

A condena por calquera dos delitos recollidos no apartado b) do artigo 332 dará lugar á revisión da licenza polo Concello.





Sección V.— Acreditación

Artigo 337

A identificación da tenencia da licenza municipal de animais potencialmente perigosos acreditarase mediante entrega de certificación relativa á mesma.

Artigo 338

Por cada animal que se posúa, expedirase unha tarxeta identificativa na que se fará constar os seguinte datos:

a) Nº de licenza municipal.

b) Código de identificación do animal.

c) Nº de rexistro municipal.

d) Especie e raza (no caso de cans).

e) Titular da licenza e D.N.I.

f) Data de caducidade da vixencia da licenza.

Sección VI.— Documentación

Artigo 339

Para a expedición da tarxeta identificativa de cada animal requirirase a aportación dos seguintes datos:

a) Raza e sexo do animal.

b) Ano de nacemento.

c) Domicilio habitual do animal.

d) Especificación se está destinado a convivir cos seres humanos ou se pola contra, ten finalidades distintas coma a garda, protección ou outra que se indica.

e) Nome do propietario.

f) Domicilio e teléfono de contacto do propietario.

g) DNI do propietario. Código seguro de verificación: VUGFPXG23IBIGYFF




h) Nome ou razón social e domicilio do vendedor ou cedente.

i) Certificado de sanidade animal expedido por autoridade competente, que acredite, con periodicidade anual, a situación sanitaria do animal e a inexistencia de enfermidades ou trastornos que o fagan especialmente perigosos.

j) Xustificante do abono da taxa por expedición da licenza municipal para a tenencia de animais potencialmente perigosos no seu caso.

k) Certificado sanitario de esterilización se efectuou a mesma.

l) Formas, acompañado de xustificante, de adquisición do animal (cría, doazón, venda...).

Os citados datos e, no seu caso, a documentación oportuna, deberá facilitala o adquirinte do animal no prazo de quince días a contar desde a súa tenencia efectiva.

Artigo 340

O certificado de sanidade animal deberá ser expedido polos Servizos Sanitarios da Comunidade Autónoma de Galicia ou por un veterinario colexiado.

Artigo 341

Para a renovación da licenza municipal deberá aportarse a seguinte documentación:

a) Solicitude de renovación.

b) Copia compulsada da renovación do seguro de responsabilidade civil.

c) Copia compulsada do certificado médico de sanidade animal efectuado nunha data non anterior a dous meses á da renovación da licenza.

d) Xustificante do abono da taxa municipal.

e) Certificado de capacidade física.

f) Certificado de aptitude psicolóxica.

Calquera variación dos datos que figuran na licenza deberán ser comunicada polo seu titular no prazo de 15 días contados desde a data en que se produza, ao órgano competente do Concello, para que se proceda a realizar a revisión correspondente.





Sección VII.— Revisión, perda de licencias e depósito de animais

Artigo 342

A perda de calquera dos requisitos esixidos na sección III deste capítulo dará lugar á revisión das licencias municipais concedidas e a súa retirada previa tramitación de expediente contraditorio.

Artigo 343

A retirada da licenza dará lugar á perda do dereito á tenencia do animal e a obriga do interesado do proceder, no prazo máximo de dez días a contar dende a recepción do requirimento, a súa entrega e depósito no establecemento adecuado ao efecto ata a obtención da mesma, salvo que o animal sexa obxecto de entrega a outro propietario ou sacrificio nos termos establecidos nos artigos 58, 59 e 60 do decreto 153/1998 da Comunidade Autónoma de Galicia.

Artigo 344

En caso de incumprimento da obriga de depósito procederase a súa execución subsidiaria polo Concello, ou a Comunidade Autónoma, a través dos seus servizos ou mediante empresa contratada, sendo os gastos que tal actuación conleva a cargo e conta do antigo titular da licenza.

Artigo 345

O Concello poderá retirar dos espazos públicos e depositar de oficio en establecemento adecuado, sen necesidade de previo requirimento, a aqueles animais potencialmente perigosos nos que se aprecie unha situación de abandono ou perigosidade para os usuarios das vías e espazos de uso común ou circulen por estes sen a debida protección ou control do seu propietario ou tecedor.

Artigo 346

Igualmente o Concello poderá retirar e depositar en establecemento adecuado aqueles animais potencialmente perigosos que non dispoñan da correspondente tarxeta de identificación no municipio de orixe ata que non se acredite tal circunstancia polo titular do mesmo.

Artigo 347

A falta de licenza municipal para a tenencia de animais potencialmente perigosos dará lugar a un único requirimento municipal para a súa obtención no prazo de dez días e á retirada e depósito dos animais, nos termos establecidos nesta sección.





Sección VIII.— Rexistro Municipal de Animais Potencialmente Perigosos

Artigo 348

Créase o Rexistro Municipal de Animais Potencialmente Perigosos, que terá un tratamento informatizado e no que se fará constar con carácter obrigatorio, a seguinte documentación:

a) Código identificador do animal.

b) Zona de aplicación.

c) Especie e raza. En cruzamento de primeira xeración se especificará as razas de procedencia.

d) Sexo.

e) Descrición da capa.

f) Data de nacemento e nome do animal se fóra o caso

g) Dirección habitual do animal.

h) Outros signos identificatorios non definitivos (tales como unha tatuaxe ou un número de chapa se o animal foi censado nun censo municipal anteriormente).

i) Especificación de se o animal está destinado a convivir con seres humanos ou se teñen finalidades distintas como a garda, defensa ou outra que se indique.

j) Nome e apelidos do propietario do animal.

k) Dirección do propietario do animal.

l) Teléfonos de contacto do propietario do animal.

m) DNI do propietario do animal.

n) Nome, dirección, número de colexiado e número de veterinario colaborador que realiza a marcaxe.

o) Data na que se realiza a implantación da identificación e a entrega do documento ao propietario.

p) Data de alta no rexistro.





q) Certificado sanitario, expedido por un veterinario, que acredite con periodicidade anual, a situación sanitaria do animal e a inexistencia de enfermidades ou síntomas que poidan facer potencialmente perigoso, así como unha certificación de que o animal carece de lesións ou cicatrices que puideran estar relacionadas coa utilización do animal en pelexas ou outras actividades prohibidas.

r) Cartilla sanitaria actualizada nos tratamentos preceptivos e preventivos propios da especie e idade. Na cartilla sanitaria figurará a catalogación de animal potencialmente perigoso.

s) Copia da licenza municipal de tenencia de animais potencialmente perigosos, a nome do propietario. Acompañarase de copia da póliza que xustifique ter formalizado o seguro de responsabilidade civil.

t) Datos do centro de adestramento, se fora o caso.

u) Incidentes de agresión, se fora o caso.

Artigo 349

Os propietarios dos animais serán os responsables de identificar os animais e de sufragar os gastos que isto ocasione, independentemente do lugar de residencia de ditas persoas. A identificación definitiva mediante microchip é obrigatoria e, suporá un requisito previo e obrigatorio para realizar calquera transacción do animal.

Artigo 350

O rexistro municipal é un rexistro de carácter público, ao que terán acceso as Administracións Públicas e autoridades competentes, así como aquelas persoas físicas ou xurídicas que acrediten ter interese lexítimo no coñecemento dos datos obrantes no mesmo. A estes efectos considerarase, en todo caso, interese lexítimo o que ostenta calquera persoa física ou xurídica que desexe adquirir un animal destas características, así como aquelas que sufriran calquera tipo de agresión polo animal e desexen exercer as accións correspondentes en calquera vía xurisdicional, para o que deberán acreditar previamente a interposición da correspondente denuncia.

Artigo 351

En todo caso, o uso e tratamento dos datos contados no Rexistro será de acordo co disposto na Lei Orgánica 15/1999, de Protección de Datos Persoais.





Sección IX.—Inscrición no Rexistro

Artigo 352

A inscrición no rexistro Municipal de Animais Potencialmente Perigosos efectuarase a instancia do interesado ou de oficio no seu caso, polo Concello trala concesión da licenza municipal regulada na sección II do presente capítulo.

Artigo 353

Non obstante, será igualmente obrigatoria a instancia do interesado, a inscrición no rexistro municipal, en sección aberta ao efecto, cando se efectúe o traslado dun animal potencialmente perigoso a este municipio, sexa con carácter permanente ou por período superior a tres meses, debendo proceder á inscrición no prazo máximo de dez días a contar desde o inicio da residencia no municipio.

Artigo 354

Estimarase que se efectuou un traslado de animal potencialmente perigoso, salvo acreditación expresa en contrario polo interesado, nos casos de cambio de residencia do titular do mesmo en cuio caso será preciso a acreditación da obtención da licenza no municipio de orixe anterior, procedendo a renovación da licenza nos casos previstos no presente título.

Artigo 355

Das inscricións que se efectúen no Rexistro Municipal de Animais Potencialmente Perigosos darase traslado, no prazo máximo de 15 días, contados desde o momento da inscrición, ao Rexistro Galego de Identificación de Animais de Compañía e Potencialmente Perigosos.

Artigo 356

Igualmente nos casos de cambio de residencia desde o municipio sen prexuízo da obriga do interesado de dar conta do traslado do animal, notificarase ao Concello do municipio de nova residencia a titularidade por parte do interesado dun animal potencialmente perigoso.

A inscrición no rexistro acreditarase mediante entrega dunha copia da resolución do expediente administrativo iniciado a solicitude do interesado, e mediante entrega dunha tarxeta acreditativa, expedida polo Concello onde se fagan constar os datos descritos no artigo 338 da presente ordenanza.





Sección X.—Baixa no Rexistro Municipal de Animais Potencialmente Perigosos

Artigo 357

A baixa no Rexistro Municipal de Animais Potencialmente Perigosos efectuarase a instancia do interesado, previa acreditación da venda, traspaso, cesión ou morte do animal.

Artigo 358

Igualmente procederase á baixa no Rexistro no caso de traslado da residencia do titular do animal a municipio distinto, salvo que o animal permaneza no Concello, e así quede acreditado xa sexa a instancia do interesado ou de oficio polo Concello.

Artigo 359

Farase figurar no Rexistro como de titularidade municipal aqueles animais depositados nas súas instalacións como consecuencia de recollida dos mesmos da vía pública ou por perda da licenza do seu anterior titular.

Artigo 360

A perda ou sustración do animal, que terá que ser comunicada polo titular do animal ao Rexistro Municipal no prazo máximo de 48 horas desde que se teña coñecementos destes feitos, por un prazo superior a tres meses, considerarase baixa definitiva do animal no Rexistro.

Artigo 361

O propietario do animal deberá comunicar ao Rexistro calquera variación dos datos que figuran nel, no prazo de 15 días desde que se producirá a modificación.

Artigo 362

Calquera incidente producido por animais potencialmente perigosos ao longo da súa vida, coñecidos polas autoridades administrativa ou xudiciais farase constar na folla rexistral de cada animal.





Sección XI.—Circulación e permanencia de animais potencialmente perigosos en vías públicas e locais

Artigo 363

A presenza de animais potencialmente perigosos en lugares ou espazos públicos esixirá que a persoa que os conduza e controle leve consigo a licenza municipal e a certificación acreditativa da inscrición do animal no Rexistro Municipal de Animais Potencialmente Perigosos.

Artigo 364

Nos lugares e espazos de uso público en xeral, os cans catalogados como potencialmente perigosos deberán ser conducidos e controlados con cadea ou correa non extensible de menos de 2 metros, levar obrigatoriamente buceiros axeitados para a raza de cada animal. En ningún caso serán conducidos por menores de 16 anos e non se poderá levar máis dun can por persoa.

Artigo 365

O Concello poderá prohibir por razóns de seguridade e orde pública a estadía e circulación de animais potencialmente perigosos en rúas, parques e vías públicas.

Sección XII.— Características mínimas das instalacións destinadas a albergar animais potencialmente perigosos

Artigo 366

As instalacións que alberguen animais potencialmente perigosos deberán reunir as seguintes características:

— As paredes e valados deberán ser altos e consistentes e estar deseñados de xeito que soporten o pese e forza do animal.

— As portas deberán ser resistentes para que os animais non as poidan abrir.

— O recinto estará sinalizado coa advertencia de que se atopa no seu interior un animal potencialmente perigoso.


Artigo 367

Considéranse infraccións administrativas as accións ou omisións que contraveñan as disposicións deste título. Código seguro de verificación: VUGFPXG23IBIGYFF




Artigo 368

As infraccións clasifícanse en moi graves, graves e leves segundo a tipificación que se fai das mesmas na lexislación sectorial vixente.

1.—Terán a consideración de infraccións administrativas moi graves, as previstas no artigo 13.1 da Lei 50/1999, de 23 de decembro, do Estado, así como as establecidas no artigo 22 da Lei 1/1993, de 13 de abril, da Comunidade Autónoma de Galicia.

2.—Terán a consideración de infraccións administrativas graves, as previstas no artigo 13.2 da Lei 50/1999, de 23 de decembro, do Estado, así como as establecidas no artigo 21 da Lei 1/1993, de 13 de abril, da Comunidade Autónoma de Galicia.

3.—Terán consideración de infraccións administrativas leves, as seguintes:

a) Maltrato de animais que non lles cause dor.

b) A venta, doación ou cesión de animais a menores de catorce anos ou incapacitados, sen autorización de quen teña a súa patria potestade, tutela ou custodia.

c) A doación de animais de compañía como premio.

d) No manter ao animal en boas condicións hixiénico sanitarias.

e) Mantelos en instalacións inaxeitadas.

f) Non facilitarlles alimentación axeitada as súas necesidades.

g) A utilización de animais en traballos que os inmobilice causándolles dor.

h) Exercer a venta ambulante de animais fóra de mercados e feiras autorizadas.

i) A carencia ou tenencia incompleta do arquivo de fichas clínicas dos animais obxecto de tratamento obrigatorio ou vacinación.

j) A posesión dun can non censado segundo o artigo 7.3 da Lei 1/1993, de 13 de abril, da Comunidade Autónoma de Galicia.

k) sacrificio de animais en lugares públicos.

l) A non recollida inmediata dos excrementos evacuados por un animal de compañía na vía pública.

m) Calquera actuación que vulnere o establecido na lei 1/1993, de 13 de abril, da Comunidade Autónoma de Galicia, en non este tipificada como infracción grave ou moi grave. Código seguro de verificación: VUGFPXG23IBIGYFF




n) Calquera actuación que vulnere o establecido na lei 50/1999, de23 de setembro, do Estado, en non este tipificada como infracción grave ou moi grave.

Artigo 369

As infraccións aos preceptos deste título sancionaranse de acordo co establecido na Lei 1/1993, do 13 de marzo, de protección dos animais domésticos y salvaxes en cautividade.

Así, pola comisión das infraccións administrativas o Concello poderá impoñer as seguintes sancións:

— Para as infraccións indicadas nas letras da a) á m) sinaladas no punto 3 do artigo anterior: Multa de entre 30 e 300 euros.

— Para as infraccións indicadas na letra n) do punto 3 do artigo anterior: Multa de entre 150 e 300 euros.

Artigo 370

O Concello poderá proceder, ademais da imposición de multas, a incautación dos animais obxecto de actividades ilegais ou de abandono.

Artigo 371


— A trascendencia social ou sanitaria e o prexuízo causado pola infracción.

— O ánimo de lucro e a contía do beneficio obtido na comisión da infracción.

— A importancia do dano causado ao animal.

— A reiteración e reincidencia na comisión de infraccións.

Artigo 372

Considéranse responsables das infraccións os que por acción ou omisión participaran na comisión das mesmas, ao propietario ou tecedor dos animais, ou no seu caso, ao titular do establecemento, local ou medio de transporte no que se produzan os feitos, e neste último suposto, asemade, o encargado do transporte.

Artigo 373






A competencia para a incoación, tramitación, instrución e proposta de resolución do expediente sancionador, corresponderalle a Concellería de Medio Ambiente.

As competencias para a imposición de sancións no resto dos casos serán as establecidas no artigo 24.2 da lei 1/1993, do 13 abril, de protección dos animais domésticos e salvaxes en cautividade, no ámbito da Comunidade Autónoma de Galicia.

Non obstante, o Alcalde/sa poñerá en coñecemento de xeito fidedigno, do Director Xeral de Conservación da Natureza da Consellería de Medio Ambiente, toda acción ou omisión que poida ser tipificable como infracción grave ou moi grave.

Artigo 374

Cando as circunstancias de perigo así o aconsellen, o Alcalde/sa poderá proceder á retirada ou custodia dun animal potencialmente perigoso, a cargo do propietario, como medida de carácter provisional durante a tramitación dun expediente sancionador.

Artigo 375

O procedemento sancionador aplicable rexerase polo establecido na Lei 50/1999, de 23 de decembro así como a Lei 30/1992 de 26 de novembro e normas de desenrolo.

Artigo 376

As infraccións descritas na presente ordenanza prescriben aos seis meses dende o día en que aquela fora cometida. Interromperá a prescrición a iniciación, con coñecemento do interesado, do procedemento sancionador, retomándose o prazo de prescrición se o expediente sancionador estivera paralizado durante máis dun mes por causa non imputable ao presunto responsable.

Artigo 377

As sancións contidas na presente ordenanza prescribirán ao ano de que adquira firmeza a resolución pola que se impón a sanción. Interromperá a prescrición, a incoación, con coñecemento do interesado, do procedemento de execución, volvendo a transcorrer o prazo se aquel está paralizado durante máis dun mes por causa non imputable ao infractor.

DISPOSICIÓN ADICIONAL ÚNICA

Quedan exentos da obriga de obtención de licenza municipal, aqueles exemplares caninos que foran obxecto de adestramento baixo a supervisión directa de organismos públicos ou privados que utilicen estes animais cunha finalidade social, como por exemplo a ONCE.





TÍTULO VIII PROTECCIÓN DOS ESPACIOS NATURAIS E DOS PARQUES,

XARDÍNS E ARBORADO

Capítulo 1: Obxecto

Artigo 378

O obxecto deste título é a protección de zonas verdes, árbores e elementos vexetais en xeral, tanto públicos como privados, pola súa importancia para o equilibrio ecolóxico do medio natural e a calidade de vida.

Capítulo 2: Ribeiras e cursos de auga

Artigo 379

O concello de Mos promoverá actuacións destinadas á recuperación da calidade das augas dos cursos superficiais de auga que discorran polo seu ámbito así como da vexetación de ribeira existente neles.

Capítulo 3: Parques, xardíns e arborado

Artigo 380

As zonas verdes ou axardinadas poderán crearse por iniciativa pública ou privada.

Artigo 381

As zonas verdes a incluír nos proxectos de urbanización, xa sexan promovidos por iniciativa pública ou privada, deberán deseñarse tendo en conta a vexetación existente no seu contorno, procurando utilizar especies autóctonas da zona, adaptadas a climatoloxía e o solo, e prestando especial atención a distribución espacial das especies, intentando acadar a naturalidade o máximo posible e evitando a liñealidade.

Artigo 382

Tódalas persoas teñen dereito ao uso e disfrute dos parques e xardíns públicos. O concello de Mos asume a obrigación de salvagardalos, de acordo co establecido no presente título e nas demais normas legais de aplicación.

As persoas que fagan uso das zonas verdes de dominio e uso público cumprirán o indicado nos rótulos, anuncios e/ou sinais, así como as indicacións dos axentes da Policía, e demais persoal encargado de vixiar o cumprimento da presente ordenanza. Código seguro de verificación: VUGFPXG23IBIGYFF




Os lugares e zonas a que se refire o presente artigo, terán cualificación de bens de dominio e uso público e non poderán ser obxecto de uso en actos organizados que, pola súa finalidade, contido, características e fundamento supoñan a utilización de tales recintos con fins particulares, en detrimento da súa propia natureza e destino.

Nembargante, e no caso de autorizarse actos públicos en ditos lugares, por motivos de interese xeral, os organizadores responsables deberán tomar as medidas necesarias para que non se cause dano ás plantas, árbores e mobiliario urbano.

As autorizacións solicitaranse cun mes de antelación, para que poidan adoitarse as medidas protectoras necesarias e requirir as garantías suficientes. No caso de necesidade ou urxencia especial, o que será decidido polo alcalde, poderán autorizarse en prazos inferiores ao mes.

En tódolos casos, para autorizar ditos actos requirirase previamente informe favorable do servizo municipal competente na área de medio ambiente.

As persoas ou entidades solicitantes do permiso responderán dos danos causados nas zonas verdes de dominio e uso público con motivo dos actos celebrados.

Artigo 383

Procuraranse deseñar as zonas verdes de maneira que, polos seus propios elementos e características, atraian de modo natural ás aves e outras especies silvestres.

As autoridades municipais poderán restrinxir ao máximo a presenza de animais mantidos de xeito artificial nas zonas verdes con obxecto recreativo ou de exhibición.

Artigo 384

A conservación e limpeza dos parques e xardíns, realizarase polo servizo de limpeza, de conformidade ás normas que regulan a hixiene urbana.

Nas zonas urbanizadas, nas que existen franxas axardinadas en fronte das fachadas dos edificios, a conservación de ditas zonas, así como a súa limpeza, corresponderá aos propietarios da finca, sendo competencia municipal, exclusivamente, as zonas situadas nos bordillos da calzada.





Capítulo 4: Conservación de exemplares vexetais e animais

Artigo 385

Os servizos municipais competentes procederán a inventariar os exemplares vexetais sobresaíntes do concello, en especial no referente á creación do Catálogo Municipal de Árboles Singulares. Na inscrición dos exemplares vexetais obxecto de inventario, indicarase a localización exacta, o réxime de propiedade e o estado no que se atopen na data de inscrición.

Artigo 386

Serán actos sometidos a licenza municipal, para a boa conservación e mantemento das diferentes zonas do Concello, os seguintes:

— Talar árbores situados en espazos públicos ou en terreos privados, inscritos no catálogo o que se fai referencia no artigo anterior. Igualmente estarán sometidos a licenza municipal o talado de árbores en onde estean previstos no planeamento municipal.

— Podar, arrincar ou partir árbores, arrincar a súa corteza, cravar neles puntas ou cravos, ou calquera outra actividade que os prexudique de calquera xeito.

— Utilizar as zonas verdes para usos distintos aos da súa natureza recreativa e de esparcimento. As actividades artísticas de pintores, fotógrafos ou operadores cinematográficos ou de televisión poderán baixo licenza, ser realizadas nos lugares utilizables polo público, pero de xeito que non entorpezan a utilización normal do espazo público e terán a obrigación de cumprimentar tódalas indicacións que lles sexan feitas pola Policía e demais persoal encargado.

— Instalar calquera clase de industria, comercio, restaurante ou posto de bebidas, refrescos, xeados ou produtos similares.

Artigo 387

Os propietarios de zonas verdes aínda non cedidas ao concello, así como as entidades urbanísticas colaboradoras,están obrigados a manter estas zonas en bo estado de conservación e limpeza.

Igualmente están obrigados a realizar os axeitados tratamentos fitosanitarios preventivos.

O arborado poderá ser podado na medida que sexa necesario para contrarrestar o ataque de enfermidades,ou cando exista perigo de caída de ramas ou contacto con infraestruturas de servizo.





Artigo 388

Con carácter xeral, prohíbense as seguintes actividades:

— Picar, destruír ou alterar as plantacións de calquera clase, incluídas as zonas de céspede exceptuando os lugares nos que expresamente quede permitido o tránsito.

— Cortar flores, plantas ou froitos.

— Talar ou podar árbores sen autorización expresa.

— Arroxar en zonas verdes ou nos alcorques das árbores lixo, papeis, plásticos, graxa, produtos cáusticos ou calquera outra clase de residuo.

— Destruír ou danar vexetación de calquera clase en zonas privadas cuios elementos foran catalogados no inventario municipal de especies singulares.

— Danar ou molestar á fauna presente nas zonas verdes ou asociada aos elementos vexetais.

— Prender fogo, calquera que sexa o motivo, en lugares non autorizados ou sen instalacións axeitadas para elo.

— Facer probas ou exercicios de tiro para practicar puntería, prender petardos ou fogos de artificio.

— Que os animais efectúen as súas dexeccións fora dos lugares permitidos para elo. Os donos dos mesmos serán responsables de restaurar a limpeza do lugar ensuciado. Así mesmo están obrigados a vixiar as actividades e movementos de ditos animais.

— En xeral, calquera actividade que poida derivar en danos aos xardíns, animais, elementos de xogo ou mobiliario urbano.

Artigo 389

Nas beirarrúas de anchura superior a tres metros, os alcorques nunca serán inferiores a 1 x 1 m para posibilitar a recollida de augas, tanto de rega como pluviais.

Nas beirarrúas de anchura inferior, para plantación de árbores de brote pequeno, a dimensión mínima será de 0,7 x 0,7 m.

Os vaos dos alcorques deberán estar ao mesmo nivel que a acera para facilitar a recollida de augas pluviais.

Artigo 390

A protección de parques e xardíns esténdese aos animais existentes, prohibíndose cazar, pescar, capturar, molestar ou causar dano a calquera tipo de animal dentro dos parques e xardíns e zonas verdes.





Capítulo 5: Obras públicas e protección do arborado

Artigo 391

En calquera obra ou traballo público ou privado que se desenvolva no concello de Mos e no que as operacións ou o paso de vehículos ou máquinas sexa realizado en terreos situados a menos de 2 m dalgunha árbore existente, esta debe protexerse ao longo do tronco nunha altura non inferior aos 3 m dende o solo mediante tablóns, proteccións illantes, etcétera. Estas proteccións serán retiradas unha vez rematada a obra.

Artigo 392

Cando sexan abertos buratos ou gabias próximas a plantacións de arborado na vía pública, a escavación non se aproximará ao pe da mesma máis dunha distancia igual a 5 veces o diámetro da árbore á altura normal (1,00 m) e, en calquera caso, esta distancia será sempre superior a 1 m. No caso de que non fora posible o cumprimento desta norma, requirirase a autorización municipal antes de comezar as escavacións, co fin de arbitrar outras posibles medidas correctoras.

Naqueles casos nos que, durante as escavacións, resulten alcanzadas raíces de groso superior a 5 cm. deberán cortarse ditas raíces de xeito que queden cortes limpos e lisos, cubríndose a continuación con calquera substancia cicatrizante, ou procederase o seu transplante no caso de derribo de edificios.

Salvo urxencia xustificada, a xuízo dos servizos municipais, abriranse gabias e buratos próximos ao arborado soamente en época de repouso vexetativo.

Si as gabias se efectúan nas proximidades de árbores de gran porte, esixirase a previa colocación de apoios que eviten a caída ou o movemento do vexetal.

As gabias que afecten ao arborado, abriranse e pecharanse nun prazo non superior a tres días, e regaranse seguidamente e de xeito abundante tódalas raíces.

A efectos de taxación do arborado para resarcimento de danos do posible infractor ao disposto neste capítulo, estarase ao establecido na Norma Granada.

Artigo 393

Se por calquera causa ineludible houbese que autorizar o arranque dunha árbore das vías ou zonas verdes públicas, por persoas ou entidades privadas, deberá indemnizarse ao concello co valor da árbore segundo as valoracións realizadas segundo o indicado na Norma Granada.





Capítulo 6: Vehículos en zonas verdes

Artigo 394

A entrada e/ou circulación de vehículos nos parques e zonas verdes regulase de xeito específico a través da sinalización instalada a tal efecto nos mesmos.

Artigo 395

As bicicletas e motocicletas poderán circular, dentro das zonas verdes, soamente polas calzadas ou por aquelas zonas que se sinalicen ao efecto de xeito especial. Queda prohibido o seu tránsito polos pasos e estancias propios da circulación peonil.

As bicicletas montadas por menores de 8 anos, poderán circular por paseos, parques e xardíns, sempre que a fluencia de público o permita e non causen molestias aos demais usuarios da zona verde.

Artigo 396

Os vehículos de transporte no poderán circular por parques, xardíns ou zonas verdes, salvo os destinados a servizo de quioscos e outras instalacións similares, sempre que o seu pese non sexa superior a tres toneladas, a súa velocidade inferior a 20 km/h e desenvolvan as súas tarefas no horario establecido ao respecto polos servizos municipais competentes.

Nas mesmas condicións, permitirase o tránsito dos vehículos ao servizo do concello e os seus provedores autorizados, sempre que porten visiblemente o distintivo que os acredite como tales.

Non se permitirá o lavado de vehículos, nin tomar auga das bocas de rega dentro dos parques e zonas verdes.

Nos parques e xardíns, espazos libres e zonas verdes queda totalmente prohibido estacionar vehículos.

Capítulo 7: Mobiliario Urbano

Artigo 397

O mobiliario existente nos parques, xardíns, zonas verdes e vías públicas, tales como: bancos, papeleiras, fontes, xogos infantís, farois, elementos decorativos, etcétera, deberán manterse no máis axeitado estado de conservación.





Os causantes do seu deterioro ou destrución, estarán obrigados, a abonar o custe do dano causado e a multa correspondente.

Artigo 398

Establécense as seguintes limitacións:

— Bancos: Non se permite o uso inaxeitado dos bancos, ou todo acto que prexudique ou deteriore a súa conservación e, en particular, arrincar aqueles que estean fixos, trasladar a una distancia superior a dous metros os que non estean fixados ao solo, agrupalos de xeito desherdado ou realizar inscricións ou pintadas.

— As persoas encargadas do coidado dos nenos deberán evitar que estes nos seus xogos depositen sobre os bancos area, auga, barro ou calquera elemento que poida ensucialos, manchar ou prexudicar aos usuarios dos mesmos.

— Xogos infantís: Serán utilizados exclusivamente por nenos coas idades sinaladas nos carteis indicadores que a tal efecto sexan establecidos.

— Papeleiras: Os desperdicios ou papeis deberán depositarse nas papeleiras destinadas a tal fin.

— Queda prohibida toda manipulación de papeleiras (movelas, volcalas, arrincalas), facer inscricións ou adherir pegatinas nas mesmas, así como outros actos que deterioren a súa estética ou entorpezan o seu uso normal.

— Fontes: Queda prohibido realizar manipulacións en calquera dos elementos das fontes, que non sexan as propias da súa utilización normal.

— Nas fontes decorativas, surtidores, bocas de rega e elementos similares, non se permitirá beber, introducirse nas súas augas, practicar xogos, realizar calquera tipo de manipulación e, en xeral, todo uso da auga.

— Sinalización, farolas e elementos decorativos: Queda prohibido trepar, subirse, columpiarse ou realizar calquera acto que ensucie, prexudique, deteriore ou menoscabe o seu normal uso y funcionamento.


Artigo 399

Facendo uso do Título XI da Lei 7/85 de bases de réxime local (introducido en virtude da Lei 57/03, de medidas de modernización do goberno local, establécese o presente réxime sancionador.

Considéranse infraccións administrativas os actos ou emisións que contraveñan as normas contidas neste título.





Artigo 400

As infraccións clasifícanse en moi graves, graves e leves.

Artigo 401

En todo caso:

1. Considéranse infraccións moi graves:

— A destrución total dunha zona verde o axardinada que impida o normal disfrute da zona verde ou xardín.

— A tala ou destrución das árbores incluídas no Catálogo de montes os que se fai referencia no capítulo cuarto da presente ordenanza.

— Talar ou podar árbores sen autorización expresa.

— Facer probas ou exercicios de tiro para practicar puntería, prender petardos ou fogos de artificio.

— Reincidir na comisión de falta grave.

2. Consideraranse infraccións graves:

— Podar, arrincar ou partir árbores, arrincar a súa corteza, cravar neles puntas ou cravos, ou calquera outra actividade que os prexudique de calquera xeito.

— Danar o mobiliario existente nos parques, xardíns, zonas verdes e vías públicas, tales como: bancos, papeleiras, fontes, xogos infantís, farolas, elementos decorativos, etcétera…

— Pisar, destruír ou alterar as plantacións alí onde non está autorizado e se as consecuencias de tal actividade resultan ser de imposible ou difícil reparación.

— Danar ou molestar á fauna presente nas zonas verdes ou asociada aos elementos vexetais.

3. Consideraranse infraccións leves:

— Utilizar as zonas verdes para usos distintos aos da súa natureza recreativa e de esparcemento.

— Cortar flores, plantas ou froitos sen a autorización correspondente.

— Arroxar en zonas verdes, lixo, papeis, plásticos ou calquera outra clase de residuo.

— Prender fogo en lugares non autorizados expresamente.

— Non controlar os movementos dos animais domésticos, por parte dos seus donos ou coidadores.

— Instalar calquera clase de industria, comercio, restaurante ou posto de bebidas, refrescos, xeados ou produtos similares





— En xeral, as actividades que impliquen inobservancia das instrucións e sinalizacións para o uso de parques, zonas verdes e mobiliario urbano.

Artigo 402

As sancións previstas aplicaranse de acordo coas seguintes regras:

• Se a infracción estivese prevista na lexislación sectorial, aplicaranse as sancións na contía e réxime xurídico, previsto en dita lexislación.

• Se a infracción estivese unicamente tipificada nesta ordenanza aplicaranse as sancións de conformidade co establecido no artigo 59 do texto refundido das disposicións legais vixentes en materia de Réxime Local, aprobado por Real Decreto Lexislativo 781/1986, do 18 de abril, modificado pola Lei 11/1999, do 21 de abril, de modificación da Lei 7/1985, do 2 de abril regulamentadora das Bases de Réxime Local.

Artigo 403

Salvo previsión legal distinta, as multas por infracción de ordenanzas locais deberán respectar as seguintes contías:

a) Infraccións moi graves: ata 3.000 €.

b) Infraccións graves: ata 1.500 €.

c) Infraccións leves: ata 750 €.

TÍTULO IX INSTALACIÓN E FUNCIONAMENTO DE ANTENAS PARABÓLICAS, TELEFONÍA MÓBIL E

OUTROS SERVICIOS DE TELECOMUNICACIÓNS E DE DIFUSIÓN

Artigo 404

O presente título ten por finalidade a harmonización do despregue das redes de radiocomunicación coa protección da saúde das persoas, do medio ambiente e a súa integración no contorno urbanístico e territorial.

Artigo 405

A instalación de equipos e elementos de telecomunicacións, ten que estar expresamente autorizada polo Concello e, estará suxeita ao cumprimento das condicións que se establezan na normativa vixente de aplicación así como no disposto nas ordenanzas municipais correspondentes, a que determinará cales de estas instalacións serán suxeitas á previa licenza municipal e ao procedemento administrativo pertinente.





Artigo 406

A Administración favorecerá aquelas infraestruturas que produzan un menor impacto visual e ambiental sobre o entorno, velando para que as instalacións ofrezan un mínimo de garantía de salubridade na súa área de influencia.

Neste senso, puidéranse establecer limitacións de implantación por impacto paisaxístico e por criterios de afectación á saúde das persoas, por afectación de núcleos históricos ou por obsolescencia tecnolóxica.

Artigo 407

As instalacións deberán de utilizar a mellor tecnoloxía dispoñible, sempre que sexa compatible coa minimización do impacto visual e medioambiental.

Artigo 408

Queda prohibida a presenza de instalacións de radiocomunicación en centros hospitalarios e xeriátricos, centros educativos, escolas infantís e en todos aqueles espazos que se definan regulamentariamente como de especial risco.

Artigo 409

Con carácter xeral e, sen prexuízo da normativa específica, non poderán establecerse instalacións de radiocomunicación nos monumentos, xardíns, sitios ou territorios históricos, zonas arqueolóxicas, lugares de interese etnográfico e zonas paleontolóxicas de acordo coa lei 8/1995, do 30 de outubro, do Patrimonio Cultural de Galicia e nas figuras de protección indicados na lei 9/2001, do 21 de agosto, de Conservación da Natureza.

Artigo 410

Limitaranse as instalacións nos conxuntos histórico artísticos, zonas arqueolóxicas e xardíns declarados como bens de interese cultural, así como no resto de categorías de espazos naturais protexidos, obrigándose a incorporar as medidas de mimetización ou as solucións específicas que minimicen o espazo visual.

Artigo 411

Os operadores están obrigados a manter as súas instalacións nas debidas condicións de seguridade, estabilidade e conservación, así como a incorporar as melloras tecnolóxicas que aparezan e contribuír a reducir os niveis de emisión dos sistemas de radiantes e a minimizar o impacto ambiental e visual de acordo co fin do presente título.





Artigo 412

Cando os servizos municipais detecten un estado de conservación deficiente, o comunicará aos titulares da licenza para que adopten as medidas oportunas no prazo de quince días ou inmediatamente en caso de urxencia e perigo para as persoas ou bens. De non ser así, a instalación poderá ser retirada polos servizos municipais, a cargo do obrigado.

Artigo 413

Nos supostos de cese definitivo da actividade ou existencia de elementos da instalación en desuso, o operador, ou no seu caso, o propietario das instalacións deberán realizar as actuacións necesarias para desmantelar e retirar os equipos de radiocomunicación ou seus elementos, e deixar o terreo, a construción ou edificio que sirva de soporte a dita instalación, no estado anterior ao establecemento dos mesmos.

TÍTULO X INSTALACIÓN DE PUBLICIDADE EXTERIOR

Artigo 414

O presente título ten por finalidade a minimización do impacto producido pola publicidade exterior na paisaxe, tanto natural como urbana, do concello de Mos, e o respecto aos bens que o integran.

Artigo 415

Enténdese como publicidade exterior, toda actividade publicitaria que utilice como vehículo transmisor da mensaxe medios materiais de diversa índole, susceptible de atraer a atención de cantas persoas se atopen en espazos abertos, transiten pola vía pública, circulen por vías de comunicación, utilicen medios privados ou colectivos de transporte e, en xeral, permanezan ou discorran en lugares ou ámbitos de utilización comúns.

A instalación de publicidade exterior, ten que estar expresamente autorizada polo Concello e, estará suxeita ao cumprimento das condicións que se establezan na normativa vixente de aplicación así como no disposto nas ordenanzas municipais correspondentes, nas que determinará cales de estas instalacións serán suxeitas á previa licenza municipal e ao procedemento administrativo pertinente.

Artigo 416

A actividade publicitaria evitará a incidencia negativa sobre o contorno, os seus elementos naturais ou naturalizados, con especial atención a aquelas áreas máis sensibles conforme as determinacións da normativa xeral ou dos instrumentos de planeamento aplicables. Código seguro de verificación: VUGFPXG23IBIGYFF




Artigo 417

O concello favorecerá aquelas infraestruturas que produzan un menor impacto visual e ambiental sobre o contorno, neste senso poderán establecerse limitacións á instalación deste tipo de elementos por impacto paisaxístico ou por afectación a núcleos histórico-artísticos.

Artigo 418

Con carácter xeral e sen prexuízo da normativa específica, non se permitirán instalacións publicitarias nos monumentos, xardíns, sitios ou territorios históricos, zonas arqueolóxicas, lugares de interese etnográfico e zonas paleontolóxicas de acordo coa Lei 8/1995, do 30 de outubro, do Patrimonio Cultural de Galicia e nas figuras de protección indicados na Lei 9/2001, do 21 de agosto, de Conservación da Natureza.

Prohíbese expresamente a exposición para a venda de vehículos na vía pública sin previa autorización municipal, quedando vedada a colocación de carteis de calquera natureza destinados á venda do propio vehículo.

A autorización municipal para a exposición para a venda de vehículos na vía pública tramitarase conforme ao previsto na Lei 30/1992 de RXAP e PAC con suxeción ás seguintes condicións:

1.—O interesado deberá ser o titular que figure no permiso de circulación do mesmo e estar ó corrente de pago dos tributos municipais, así coma ter en vigor o seguro obrigatorio e a Inspección Técnica de Vehículos, ITV.

2.— Unha vez obtida a autorización municipal, que se concederá por un plazo de tres meses prorrogable por outros tres, deberá ser exhibida de xeito visible no vehículo en cuestión.

3.— Os vehículos autorizados para ser expostos na rúa co fin de ser vendidos, non poderán permanecer no mesmo lugar durante máis de sete días consecutivos.

Artigo 419

Os deseños e construcións dos soportes publicitarios, os seus elementos e estruturas de sustentación, así como o seu conxunto, deberán reunir as suficiente condicións de calidade e seguridade, mesmo en condicións atmosféricas adversas.

Artigo 420

Os materiais utilizados deberán garantir a boa conservación dos soportes publicitarios durante o período de vixencia da licenza. Cando se trate da entrada dun dos conxuntos industriais do Concello, promoverase a sinalización uniforme das diferentes actividades que se desenvolvan. Código seguro de verificación: VUGFPXG23IBIGYFF




Artigo 421

Cando os servizos municipais detecten un estado de conservación deficiente, o comunicará aos titulares da licenza para que adopten as medidas oportunas no prazo de quince días ou inmediatamente en caso de urxencia e perigo para as persoas ou bens. De non ser así, a instalación poderá ser retirada polos servizos municipais, a cargo do obrigado.

Artigo 422

No que respecta a limpeza dos espazos utilizados polos elementos publicitarios e retirada destes,así como no que respecta ao reparto de octavillas, pegado de carteis, etcétera, terase en conta o previsto na Sección IVA actos públicos e elementos publicitarios- do Capítulo IV -Limpeza e utilización das vías e espazos públicos, solares e edificios-, do Título V desta ordenanza.

Artigo 423

De acordo co previsto no Título XI da Lei 7/85, de 2 de abril, de bases de réxime local, establécese o seguinte réxime sancionador polo incumprimento da presente ordenanza. En concreto, tipifícanse como infraccións as seguintes:

a) Infraccións moi graves:

— A colocación de carteis e valados publicitarios nos monumentos, xardíns, sitios ou territorios históricos, zonas arqueolóxicas, lugares de interese etnográfico e zonas paleontolóxicas de acordo coa Lei 8/1995, do 30 de outubro, do Patrimonio Cultural de Galicia e nas figuras de protección indicados na Lei 9/2001, do 21 de agosto, de Conservación da Natureza, que supoñan un deterioro grave e relevante dos mesmos.

b) Infraccións graves:

— A colocación de elementos publicitarios que danen o mobiliario e os inmobles públicos.

— A colocación de elementos publicitarios que impidan ou dificulten o tránsito de persoas polas rúas, con o sen mobilidade reducida ou diminuída.

— A instalación de elementos publicitarios que non reúnan as condicións de calidade e seguridade, mesmo en condicións atmosféricas adversas.

— O incumprimento da orde de execución ditada polo Concello consistente na adopción de medidas de seguridade daqueles elementos que puideran supoñer un perigo para as persoas ou os bens.





c) Infraccións leves:

— A colocación de elementos publicitarios sen licenza municipal.

— O deficiente estado de conservación de valados e elementos publicitarios en xeral.

— A falta de adaptación ao ambiente e o entorno dos elementos publicitarios.

Artigo 424

A contía das sancións será a seguinte:

— Moi Graves: ata 3.000 €.

— Graves: ata 1.500 €.

— Leves: ata 750 €.

Gradación das sancións

Para a gradación das sancións se terá en conta os prexuízos ocasionados, a intencionalidade, a reiteración e a trascendencia social da infracción.

Artigo 425

O procedemento regularase conforme o disposto no real decreto 1398/1993 polo que se regula o procedemento para o exercicio da potestade sancionadora.

DISPOSICIÓN DERROGATORIA

Quedan derrogados cantas ordenanzas e regulamentos municipais, no mesmo eido de aplicación, cuxos contados se opoñan ó previsto na presente, permanecendo en vigor os restantes.

DISPOSICIÓN FINAL

As concellarías delegadas dos servizos correspondentes, e a de medio ambiente, deberán presentar no prazo máximo de 3 meses contados a partir da entrada en vigor da presente ordenanza, un texto refundido no que se recollan as disposicións que permanecen vixentes do Rgto. municipal de limpeza viaria e recollida de residuos sólidos urbanos e do Rgto. municipal do servizo de abastecemento de auga e saneamento, e engadíndolle as novidades introducidas pola presente Ordenanza Xeral de medio ambiente. Unha vez aprobados tales textos, os seus contidos excluiranse da Ordenanza Xeral de medio ambiente para constituír regulamentos independentes.





Contra a presente disposición, que esgota a vía administrativa, poderá interporse recurso contencioso administrativo ante a Sala Correspondente do Tribunal Superior de Xustiza de Galicia, no prazo de 2 meses a contar desde o seguinte ó da súa publicación. Todo elo sen prexuízo de interpoñer calquera outro recurso que se estime máis procedente e sexa conforme a Dereito.

Mos, 30.05.2016.—A Alcaldesa, Nidia Mª Arévalo Gómez.


BOPPO BOLETN OICIAL DA PROINCIA DE PONTEEDRA · 2018. 2. 17. · BOPPO BOLETN OICIAL DA PROINCIA DE...

Documents

Transcript of BOPPO BOLETN OICIAL DA PROINCIA DE PONTEEDRA · 2018. 2. 17. · BOPPO BOLETN OICIAL DA PROINCIA DE...