2

Pistoletazo de saída para as municipaisO Consello Nacional aprobou na súareunión plenaria do sábado 10 de Xulloos primeiros tramos das candidaturasa 18 concellos, entre eles as 7 cidades,

O Consello aproba os primeiros tramos das candidaturas para 18 concellos

que a formación nacionalista presentaránas eleccións municipais de 2011.As candidaturas foron ratificadas polomáximo órgao do BNG entre asembleas

nacionais co 57 por cento dos votosfavorábeis, o 10,7 por cento de votosnegativos e o 32,2 por cento de abs-tencións.O Consello Nacional aprobou asemadeo Informe Político da Executiva Nacional,que foi presentado polo portavoznacional, co 90,3 por cento dos votosfavorábeis e un 9,7 por cento de absten-cións.A respecto das candidaturas para aseleccións municipais, o líder do BNG–quen presentou en conferencia deimprensa os acordos do Consello Nacio-nal- informou de que nesta primeira partedo proceso foron 18 as listas que ficarondefinidas nos seus postos de saída –assete grandes cidades e 11 concellosmáis-, mentres que as restantes, tal ecomo sinala o regulamento, se configu-rarán entre Setembro e Decemebro desteano.O voceiro nacional do BNG salientou aimportancia que teñen para a formaciónnacionalista estes comicios, que se vancelebrar nun contexto que precisa pórao frente “persoas dispostas a facer unhapolítica limpa e honesta”, que “afortalena identidade nacional” e sexan quen depromover desde os concellos “políticasde dinamización da economía” para unhasaída da crise que sexa favorábel “ásmaiorías sociais”.

“Frente aos que traballan para afondaro descrédito da política e para cues-tionar mesmo o dereito á discrepanciae á rebelión cívica ante os deseñosdos poderosos, o BNG está porconstruír a esperanza e por dar víasde participación política a aquelessectores sociais que queren outraGaliza, outra economía e outro mun-do”, afirmou Guillerme na súa interven-ción perante o Consello Nacional.O portavoz nacional tomou a palabrapara defender o Informe Político quea Executiva Nacional presenta aoConsello ao comezo de cada unha dasreunións plenarias do máximo órgaodo BNG entre asembleas.O líder do BNG explicou que a for-

“O BNG está por construír a esperanza”mación nacionalista centrou boa partedos seus esforzos durante estes mesesen levantar unha alternativa “críbel efactíbel” á “saída neoliberal” ante acrise económica que defenden “con-xuntamente PP e PSOE”. “Tan conxun-tamente que o que deberían facer égobernar en coalición”, afirmaGuillerme.

REFERENTE POLÍTICOExpresou a súa convicción de que entretodas e todos debemos afortalar o BNG“como referente político” de todosaqueles que aspiran a outro modelosocial, máis xusto, máis igualitario,máis democrático, “no que Galiza existacomo nación e teña capacidade real de

autogoberno”.Advertiu de que coa coartada da criseeconómica, que é “unha crise sistémica”,as elites económicas, financeiras emediáticas que detentan o poder real enGaliza, no Estado e na UE “están indo decabeza contra o Estado do Benestar” edenunciou que “queren desequilibraraínda máis ao seu favor a relación entreCapital e Traballo e queren reducir aDemocracia á súa mínima expresión”.Frente a ese deseño, só cabe “a rebelióncívica” e “o traballo duro dun movementopolítico que debe estar na rúa, coa xente,e á vez facer propostas factíbeis desdeas institucións parlamentares” en favorde políticas “que garantan unha saídaxusta e popular á crise económica”.

Teresa Táboas, Guillerme Vázquez e Montse Prado

3

As candidaturasda cidadanía galega libreO BNG exerceu a democracia deforma exemplar -en contraste coprocedimento de escolla dixital quepractican PP e PSOE- e elixiu xa oprimeiro tramo das candidaturas quevai apresentar nas eleccións munici-pais de Maio 2011. As candidatas ecandidatos das sete cidades -queforon ratificados no Consello Nacional

O BNG exerce a democracia e elixe as persoas que os concellos precisan

celebrado o 10 de Xullo- foronapresentados en Santiago, no HotelPorta do Camiño, nun acto quecontou coa intervención do portavoznacional, Guillerme Vázquez.“O BNG é a alternativa. O BNG cons-trúe a esperanza”, afirmou o lídernacionalista, quen engadiu que “prac-ticamos en casa -na nosa organiza-ción- o que logo practicamos nasinstitucións”. “O BNG exerce a demo-cracia e, consecuentemente, quere-mos concellos participativos, conce-llos en que os veciños e as veciñasteñan a palabra e sexan moito máisque emisores dun voto unha vez cadacatro anos”, asegurou.

Defender e exercer a democracia -frente a aqueles que no canto depracticala se teñen entregado aosmercados financeiros e aos ditadosde Angela Merkel e do Fondo Mone-tario Internacional- é tamén a mellorforma de combater a crise econó-mica.“Desta crise só se sairá se se for-

talece a Democracia, se se dá máispoder á cidadanía”, di o líder doBNG. “Aquí hai dúas opcións enxogo. A de facer o que demanda oFMI, a Comisión Europea e a GranBanca. Aí sitúanse PP e PSOE. E ade facer o que están a demandar oscidadáns, os veciños e as veciñas.Aí sitúase claramente o BNG”, alega.

RENOVACIÓN XERACIONAL,SOLVENCIA E EXPERIENCIA

Santi Domínguez por Vigo, XoséAntón Bao por Lugo, Isabel Pérezpor Ourense, Miguel Anxo FernándezLores por Pontevedra, Xosé Manuel

Unha imaxe do acto de presentación das candidaturas do BNG ás 7 cidades

Carril por A Coruña, Xoán Xosé Pitapor Ferrol e Rubén Cela por Santiagode Compostela, son os cabezas de listado BNG nas 7 cidades. “Produto doexercicio da democracia no seo doBNG son as candidaturas que hoxeapresentamos neste acto. As candida-turas que o País precisa neste mo-mento”, dixo Guillerme. Son listaxes

en que se mesturan a “renovaciónxeracional” coa “solvencia e experien-cia”. “É un equilibrio moi interesante.Temos canteira, temos xente concapacidade de xestión máis que con-trastada, temos xente moi cualificada.Son unhas candidaturas magníficas”,orgúllase Guillerme.Son as candidaturas da “cidadaníagalega libre”, proclamou, porque “sóresponden aos intereses do pobogalego” e non “aos intereses dos gran-des poderes financeiros ou dos especu-ladores de toda índole”. “Respondenaos intereses das maiorías e non dasminorías”.

4

Sempre hai motivos para reivindicaros dereitos da Patria Galega. Pero quizáagora haxa máis que nunca. Están enxogo o noso futuro como País -a súapropia existencia material e desde logoo recoñecimento dos seus dereitoscomo nación- pero tamén a propiaexistencia da Democracia e o Estadodo Benestar ante o acoso e derrubodos chamados mercados financeiros.Hoxe máis que nunca, precisamos dunDía da Patria Galega masivo este 25.“Para iso puxemos en marcha unhacampaña moi ambiciosa, con multitudede actos en todo o País, para irmosquentando motores”, afirmou naconferencia de imprensa de presen-tación de cartaz e lema -Fai Valer a TúaForza- a secretaria de Organización,Montse Prado. “É o momento de queo pobo se mova en defensa dos seusintereses nacionais e sociais”, engadiua secretaria de Imaxe e Propaganda,Ana Pontón.

INVOLUCIÓN CENTRALISTA

O BNG editou un folleto en que dá aschaves do contexto en que imos vivireste Día da Patria Galega 10. Nelpodemos ler que “vivimos temposverdadeiramente difíciles, nun con-texto de crise sistémica do capita-lismo neoliberal e de involución cen-tralista no Estado”, e engádese: “A crisesistémica estana aproveitando osneoliberais en Galiza, no Estado e en

Un Día da Patria 10 para defender a naciónEuropa -gobernen conservadores ousocialdemócratas- para lanzaren unhaofensiva sen precedentes contra oEstado do Benestar. A contrarreformalaboral do Goberno PSOE contra osdereitos das traballadoras e dostraballadores insírese nunha estratexiafeita ao servizo da Patronal. A invo-lución democrática no Estado vén dese traducir na sentenza do TribunalConstitucional contra o Estatutcatalán, un elo máis dunha ofensivaneocentralista (velaí a negativa asuprimir ministerios que invadencompetencias autonómicas) quecircunstancialmente lidera o PSOE,

Trátase de que decidamos nós, o pobo galego, e non un Tribunal Constitucional convertido en apéndice do bipartidismoestatal.O nacionalismo galego é hoxe a única opción que quer para Galiza un rango institucional que se corresponda coa súacondición nacional. Ou sexa, un Novo Estatuto de Nación.Este Día da Patria Galega 10, o pobo galego ten diante de si unha excelente oportunidade para dicir que somos nación e queo noso futuro virá determinado pola libre vontade das galegas e dos galegos e non por un Tribunal Constitucional que écorrea de transmisión do goberno na sombra da coalición PP-PSOE.Este Día da Patria Galega 10 é tamén unha excelente oportunidade para o pobo galego rexeitar masivamente as políticas doGoberno PP da Xunta de Galiza e o Goberno PSOE do Estado por actuaren ao servizo de intereses privados, ao servizo dabanca e dos especuladores, o que os leva a privatizaren servizos públicos, conxelar pensións, reducir salarios, incrementarescandalosamente tarifas de bens regulados como a auga e o gas, reducir o gasto en educación, en I+D+I e en infraestruturasde comunicación das que Galiza aínda é deficitaria.

Están en xogo o noso futuro como País e unha saída xusta á crise

por ocupar a Moncloa, pero que obvia-mente conta co respaldo entusiasta doPP.

Como gosta de dicir o portavoz nacionaldo BNG, Guillerme Vázquez, os dereitosnon se regalan, senón que se conquistan,así que non queda outra que “coller nasmans as rédeas do noso futuro”. “Noné indiferente o que cada un de nós faga-mos e temos que saber que se remamosunidos na mesma dirección é perfeita-mente posíbel forzar unha rectificaciónnos deseños dos neoliberais e dosneocentralistas”, di o BNG no seu folleto.

Decidimos nós, non o TC

Montse Prado e Ana Pontón apresentaron a campaña do 25-X

5

Mil propostas artísticas teñen comocoordenada espazo-temporal o Festigal,que se celebra o 24 e 25 de xullo noCampus sur de Santiago de Compostela.Contan as crónicas que, nas ediciónsanteriores, o Festigal conseguiu abrirseun oco relevante na oferta artísticagalega cun notábel éxito de asistencia,debido á súa estrutura de programaciónaberta e variada que permite o coñece-mento doutras culturas.Nesta novena edición, serán Os Cuchu-fellos, Galegoz, Banda Potemkin e SantaMacairo Orkestar quen amenizaránmusicalmente a noite do sábado, men-tres que Bellón Maceiras Quinteto,O'Questrada e Susana Seivane encheránde melodías interculturais o ambientenocturno para pechar a festa dodomingo.No Café Concerto pódese destacar aexhibición das obras premiadas no Fes-tival de Cans (O Porriño) e no Filminho,o festival de cinema galego e portugués(Vilanova de Cerveira e Tomiño).A exposición “Feminismo galego, cam-bios sociais e dereitos das mulleres”,organizada pola Fundación GalizaSempre, permanecerá aberta durantetodo o evento.Na Galería das novas tecnoloxías econtidos culturais en galego estaránpresentes glug.es, blogaliza.org, redite-gal.org, toupa.net e acasademusica.org,unha perfecta combinación paraaprender sobre software libre, recursosdixitais e difusión de música baixolicenzas libres.Tampouco se pode deixar de visitar azona dedicada á gastronomía, a carpade asociacións, a galería infantil ou omercado de artesanía, que completana oferta deste evento, porque o Festigalvén sendo a romaría nacionalistaintercultural do século XXI para celebraro Día da Patria Galega. Ei, Festigal!GALERÍA DAS IDEASNesta edición, cómpre destacar osdebates sobre “Cultura libre? Dereitosde autoría, creación e cultura galega”,coa intervención de Francisco Alvarellos,Pedro Silva, Xabier Seixo, Marcos Painoe Ana Luisa Bouza; “A quen beneficiao esquecemento? A voltas coa memoria

Ei, Festigal!histórica”, coa presenza de Xoán CarlosGarrido, Lourenzo Fernández PrietoCarmen Blanco e Dionisio Pereira ou“Relixión, laicismo e sociedade no anoXacobeo”, con Francisco Carballo,Carme Adán, Camba Campoy, AndrésTorres Queiruga e Anselmo LópezCarreira.Ademais, está prevista a presentaciónda III Acción Internacional da MarchaMundial das Mulleres.GALERÍA DAS LETRASContarase coa presentación de diversaspublicacións e proxectos editoriais, entreos que sobrancean o libro “Animais!”,

de Sechu Sende, en Agal; “En castellanono hay problema”, de Carlos Callón, deXerais; “Lingua e futuro,” coordenadopor Goretti Sanmartín, en Laiovento;“Filhos da brétema”, de Artur AlonsoNovelhe, en Galiza Editora ou “Tres cores:azul”, de Moncho Iglesias.

Xa o domingo, será a quenda de “Unhome impuntual”, de Pepe Cáccamo, enGalaxia, e “O Clamor da rebeldía. Rosalíade Castro, ensaio e feminismo”, de PilarGarcía Negro, de Sotelo Blanco.

Cartaz do Festigal-2010 / Pódese completar a programación en www.festigal.com

A romaría intercultural do século XXI celebrarase o 24 e 25 de xullo no Campus Sur de Santiago

Talento galegoa esgalla

6

O portavoz do BNG no Congreso dosDeputados repasa nesta entrevista coBenegá ao Día a actuación do Gobernoespañol fronte á crise e as alternativasque formula o nacionalismo galego.

“Recortes sociais e recentralización van da man”

¿A onde leva o Plan de Axuste doGoberno español e a reforma laboral?¿Son medidas anti-crise?Son medidas inxustas, pois cargan oscustes da crise sobre os sectorespopulares, pero ademáis, son medidascontraproducentes para sairmos destasituación.Dificilmente pode reactivarse a econo-mía reducindo o investimento públicoou adoptando medidas que van suporunha perda de poder adquisitivo paraamplas capas da sociedade.

¿Por qué sucumbiu Zapatero a unhas

reformas socio-laborais que dixo quenunca faría?En grande medida polas presións doFMI, da Comisión Europea e dos princi-pais grupos de presión económicos no

Estado español. Isto non o exime deresponsabilidade. Se algo ficou enevidencia nesta crise é a dimisión dasocialdemocracia europea á hora deformular e defender un programaeconómico alternativo ao ultraliberal.

¿Foi a Presidencia española da UEunha oportunidade perdida?Foino en todos os sentidos. O que seapresentou como un acontecimentoplanetario que ía permitir abordar gran-des reformas de orientación progresistaacabou nunha rendición en toda regra

Francisco Jorquera, portavoz do BNG no Congreso

Francisco Jorquera, fotografado nos exteriores do Congreso

aos ditados da Sra. Merkel. Na renunciaao tan pomposamente chamado “modelosocial europeu”, iniciando o derrubo doEstado do Benestar.Pero foi, sobre todo, totalmente decepcio-nante no que á axenda galega se refire.A falla de cumprimento dos compro-misos asumidos, non só co BNG, senónco proprio Congreso dos Deputados noreferente á nosa nación, foi clamorosa.

¿Existe o diálogo co Goberno nestalexislatura?Existe, pero cada vez as diferenzas, aausencia de pontos de encontro, sonmáis evidentes. Porén, o xiro recentra-lizador e antisocial que o Goberno está

imprimindo ás súas políticas fai quepriorice as negociacións con outrasforzas. O Goberno sabe que nesa viraxenunca vai ter ao BNG de acompañante.

Na túa intervención durante o Debatede Política Xeral falache mesmo deque está en crise a democracia...A democracia está en crise desde o mo-mento en que decisións fundamentaisque atinxen ao futuro dos pobos e doscidadáns se toman en instancias quenon emanan da súa vontade democráticadirecta.Isto non acontece só no ámbito supraes-tatal. Tamén no ámbito interno do Estadoespañol, o acontecido co Estatut deCatalunya é unha mostra disto. No Estadoespañol, os avanzos no recoñecementodos dereitos dos pobos que o integransempre estiveron vencellados á profun-dización na democracia e nos dereitossociais. Por iso, non é de estranar queos recurtes sociais, a deturpación dademocracia, a imposición de políticaseconómicas contrarias aos intereses dasmaiorías, se vexa acompañada dunproceso de recentralización.

A socialdemocraciaeuropea non ten unprograma económicoalternativo aoultraliberal

7

Hai alternativa!A crise que provocaronos especuladores e os grandes capitaisinternacionais pódena acabar pagandoas clases traballadoras e os países quecomo Galiza presentan índices de be-nestar social (salarios e pensións máisbaixas) inferiores á media. En setembrode 2007 quebrou Lehman Brothers.Apartir dese momento, decretouse unhaparéntese na economía de mercado -Sarkozy chegou a falar de refundacióndo capitalismo- e até os máis conspi-cuos liberais clamaron pola intervencióndo Estado para evitar a caída do sistemafinanceiro privado. Parecía o retornodefinitivo de Keynes e das súas tesesa favor da intervención do sector públicona economía. Os déficits dos Estadosincrementáronse exponencialmente parasocorrer os bancos. As perdas, comotantas outras veces, socializábanse. Oque rara vez acontece cos beneficios.

A SRA. MERKEL MANDOU PARARMais os neoliberais non estabanderrotados, entre outras cousas porquemantiñan as súas cabezas de ponteintactas nas cúpulas dirixentes dospartidos de goberno na UE, fosen estesconservadores ou socialdemócratas.Pasado o susto inicial, a señora Merkelmandou parar. Decretou o retorno áortodoxia. En contraste co que andabaa facer Obama nos EUA, designou ocombate contra o déficit, e non contrao desemprego e a recesión, como oobxectivo prioritario da política econó-mica. Así estabeleceuse como dogmaa necesidade de os Estados situaren odéficit en 2013 no 3 por cento do PIB.Voltaba o Plano de Estabilidade, respon-sábel nos últimos anos do relativoestancamento da economía europea.O

Goberno español do PSOE aceptou senrechistar o diktat de Merkel, embora asituación da economía española distasemuito de ser a de Alemaña. O déficitespañol en percentaxe do PIB está no11,2 por cento. Rebaixalo ao 3 por cento

en 2013 significa recortar o gastopúblico en arredor de 85.000 millónsde euros! O ataque ao Estado doBenestar (xa muito máis limitado noEstado, xa non digamos en Galiza, quenos estándares europeos máisavanzados) estaba servido.

O FMI AO ATAQUENon se trataba só de Merkel. A operaciónde restrición do gasto público viñatamén ditada polo Fondo MonetarioInternacional. O propio Obama chamoupor teléfone a Zapatero para animalo air pola boa senda. Si, aínda que eltransite por vías distintas, aos EstadosUnidos -aos fondos de investimento

O BNG apoia as mobilizacións sociais frente ao ataque sen precedentes contra o Estado do Benestar

Resignación, non grazas!norteamericanos con intereses no Estadoespañol- interésalles que se abran aquínovos nichos de negocio privado (autoes-tradas, aeoroportos, caixas de aforro,sanidade, ensino) e, sobre todo, que sepague a débeda pública o máis cara

posíbel. A presión dos chamadosmercados financeiros surtiu efecto. OGoberno PSOE anunciou en primeirainstancia un pacote de redución do gastopúblico valorado en 15.000 millóns deeuros (histórico porque por vez primeirase retallaban os salarios dos funcionarios,se conxelaban as pensións e se reducíao investimento público en infraes-truturas). En segundo termo, preparouseunha contrarreforma laboral ao servizoda patronal, de maneira que se abaratabao despedimento e mesmo se subven-cionaba con cargo ao erario público. Naaxenda aparecen, como no, a reformado sistema de pensións e mesmo ocopagamento sanitario.

Guillerme, fotografado nunha manifestación en Vigo contra a contrarreforma laboral

A situación é grave non só polo que comporta de deterioración das condicións de vida da maioría social, senón polo querepresenta de vaciamento da democracia. Os gobernos fan o que fan non porque llelo demanden os cidadáns, senón porqueporque llelo piden os mercados. Este é o marco no que nos movemos. En xogo o benestar e a democracia. E dúas saídas: ada resignación -non hai que facerlle, mandan os mercados- ou a da rebelión -moverse e apoiar as mobilizacións -na perspectivada folga xeral- que na Galiza convoca o sindicalismo nacionalista. O BNG xa fixo a súa elección. Resignación, non grazas!

Valeiramento da Democracia

8

O pasado 1 de xullo, celebrouse nosXulgados de Vigo o acto de conciliaciónpola demanda interposta pola presidentade Galicia Bilingüe, Gloria Lago, contraGaliza Nova por un presunto delitocontra a súa honra e polo que reclamaunha indemnización de 30.000 euros áorganización da mocidade nacionalista.A secretaria xeral de Galiza Nova, IriaAboi, asegurou á saída do acto que “nósreafirmámonos nos feitos e non aceita-mos os termos da demanda, que consi-deramos que é política porque perseguecriminalizar a defensa da lingua galegaque exerce Galiza Nova e outros colec-tivos”.“Dende Galiza Nova -engadiu- cremosque Gloria Lago se equivoca profun-damente con esta demanda porqueconfunde o dereito á liberdade de expre-sión cun suposto delito contra a súapersoa”.Ademais, Iria Aboi criticou que “GloriaLago non se presentase hoxe nos xulga-dos, evitando dar a cara, e mandase aun procurador e a un avogado para re-presentala”.A secretaria xeral de Galiza Novaasegurou que “agora vai depender deGloria Lago que haxa xuízo ou non: seela quere vai haber xuízo e Galiza Novaasistiremos sen ningún tipo de medo

Galiza Nova defendeo galego e a liberdade de expresión

ou complexo pois estamos dispostos adar a cara pola lingua galega en calqueratipo de circunstancia”. Os feitosremóntanse a comezos do curso escolarcando, ante as queixas de alumnos eprofesores do IES San Tomé de Vigo -

A españolista Gloria Lago demanda a GN, pero logo non se presenta no acto de conciliación

onde a presidenta de Galicia Bilingüeimparte docencia- pola súa manifestahostilidade nas súas aulas cara á linguagalega, Galiza Nova decidiu repartir ásportas do centro de ensino un voceirocriticando a actitude da denunciante.

Durante o acto de conciliación máis de medio centro de persoas concentráronse para apoiar a Galiza Nova ante as portas dosXulgados de Vigo baixo o lema “Pola liberdade de expresión. Polo dereito a falarmos en galego" .Entre os asistentes á concentración estaban o portavoz da plataforma Queremos Galego, Fran Rei; o presidente da Mesa polaNormalización Lingüística, Carlos Callón; ou os deputados do BNG no Parlamento Galego, Bieito Lobeira e Henrique Viéitez,entre outros representantes e militantes nacionalistas.

Concentración de apoio

Iria Aboi diríxese ás persoas que se concentraron diante do Xulgado de Vigo en solidariedade con Galiza Nova

A secretaria xeral de Galiza Nova denunciou que non foi posíbel exercer o dereito a recibir no momento a copia da acta do actode conciliación en galego porque o programa informático dos Xulgados de Vigo só estaba en español. “Isto é unha mostramáis de que a día de hoxe a lingua galega é a que está discriminada no noso país e que as teses de Galiza Bilingüe son totalmentefalsas, manipulando a realidade sociolingüística de Galiza e presentándoa ao revés”, concluíu Iria Aboi.

Discriminación do galego na Xustiza

9

Agora máis que nunca, Estatuto de NaciónO BNG non vai practicar a autocensura e nega lexitimidade ao Tribunal Constitucional

O mesmo conglomerado de poder -económico, mediático e político- queataca o Estado de Benestar dirixe taménos seus dardos contra o autogobernodas nacións sen Estado. Acontecesempre. As forzas reaccionarias nonsó se moven na coordenada social -encontra dos intereses da xente traba-lladora-, senón tamén na coordenadoranacional -en contra dos países quecomo Galiza non teñen unha estruturaestatal de seu.

Así non debe admirarnos nada quepoucas semanas despois de o GobernoPSOE lanzar a maior ofensiva nahistoria da democracia contra o Estadosocial -conxelación de pensións,redución do salario dos funcionarios,abaratamento do despedimento, ocopagamento sanitario no horizonte-,o Tribunal Constitucional -controladopolo PSOE e polo PP- emitise unhasentenza sobre o Estatut que só cabeinterpretar en termos de ataque aCatalunya, Euskadi e Galiza.O TC marca o teito ao autogoberno epono virtualmente arrentes do chan.Aspectos esenciais do Estatut sondesnaturalizados e mesmo hai retro-cesos a respecto non do vixente Estatut,senón mesmo do anterior. A ofensivarecentralizadora está en marcha, o quemesmo leva a sectores da sociedadecatalá non declaradamente naciona-listas a se postularen agora máis pertodo soberanismo que nunca.

SÓ O BNG MANTÉN O TIPO

En Galiza as reaccións foron as quecumpría agardar. Feijóo afirmou quenación só hai unha, non a nosa, claro,senón a española. O secretario xeral

do PSdeG-PSOE apresurouse a diciralgo así como que o texto que o PSCnon quer para Catalunya el o apañaríaencantado para Galiza. Só o BNGmantivo o tipo e ante a avalancha pro-pagandística do españolismo afirmoubasicamente dúas cousas: a) que oTC emite unha sentenza cuxa lexitimi-dade de orixe está viciada, pois xulgaalgo sobre o que non se debería terpronunciado, ao ter sido xa sancionadopolo pobo e b) que Galiza é nacióncon independencia do que diga unTribunal que non é máis que un apén-dice do bipartidismo estatal.

O 29 de Xuño, o líder do BNG, Gui-llerme Vázquez, anunciou que a for-mación nacionalista apresentaría, apósas ferias de verán, a súa propia pro-posta articulada de Novo Estatuto “quepor suposto incluirá a palabra nación”.

“Nós non imos practicar a auto-censura”,avanzou.A formación nacionalista galega toma ainiciativa e marca o terreno de xogo.Serán outros os que terán que explicarpor que non queren que Galiza reciba a

mesma denominación que Catalunya,tendo en conta ademais que até este TC-por moi bipartidista estatal que fose-non foi quen de atopar nengún argumentoxurídico para considerar inconstitucionala aparición da palabra Nación no Estatut.

A participación social será fundamental para que no debate estatutario Galiza se abra paso como nación

Galiza é nacióncon independenciado que diga untribunal que é unapéndice do bipar-tidismo estatal

Após as ferias deverán, o BNGapresentará o seu textoarticulado de novoestatuto que incluirá apalabra nación

10

O pasado 2 de Xullo, a Asemblea doConsorcio Galego de Servizos Sociaisaprobou, cos votos en contra dosrepresentantes do BNG, o desman-telamento deste organismo posto enmarcha pola Vicepresidencia doGoberno Bipartito e acordouse a súaintegración na Axencia Galega deServizos Sociais, un novo ente quenon responde ás necesidades dos

concellos galegos e cuxos estatutosnin sequera están aprobados. Para oBNG, a intención do Goberno do Parti-do Popular é clara: ao igual que estána facer coa sanidade, desmantelar oConsorcio (no que se integraban oscentros de día, as galescolas, asresidencias de terceira idade...etc)para privatizar os servizos sociais eregresar ao clientelismo político cos

O PP liquida o Consorcio para volver a caciquearOnde había dereitos para todos agora haberá favores que se concederán aos adictos á dereita

concellos.Ademais, o Goberno do Partido Popularmodifica a participación municipal nofinanciamento, establecendo que o 1/3dos gastos de xestión que teñen queaportar os concellos teñan que ser enefectivo, e non asumindo gastos eservizos de mantemento, o que supónunha dificultade engadida para asfacendas locais nun momento de crise.

VOLTA AO CLIENTELISMOCOS CONCELLOS

Isto, unido a que a relación entre osconcellos e a Xunta pasa a ser bilaterale á posibilidade de que se poida variara porcentaxe en función do concelloque se trate, abre a porta á Xunta deGaliza para volver ao clientelismo e ádiscriminación entre concellos en fun-ción da súa cor política, xusto a unano das eleccións municipais.

Ademais, e tal como denunciou enrolda de prensa o responsábel deAcción Municipal do BNG, ManuelAntelo, “hai un intervencionismo claroda Xunta nas competencias dosconcellos xa que a Axencia Galega deServizos Sociais é de titularidade auto-nómica, cando gran parte das infraes-truturas son de titularidade municipal,o que incumpre claramente a Lei deServizos Sociais de Galiza en vigor ecrea unha situación de inseguridadexurídica”.

Manuel Antelo denuncia que o desmantelamento do Consorcio “é un acto de puro sectarismo político do Partido Popular,tratando de derrubar un símbolo da política do BNG na Xunta de Galiza a favor duns servizos sociais públicos e universais, ecando ademais é un modelo que estaba funcionando ben”.Neste sentido, advirte de que o desmantelamento do Consorcio Galego de Servizos Sociais, “foi aprobado despois de que aXunta presionara e forzara a moitos alcaldes do PP a votar a favor”.Para o vicepresidente da FEGAMP, o nacionalista Francisco García, as supostas razóns de aforro aducidas polo Goberno doPP e a eliminación de duplicidades nos servizos sociais “son un pretexto, porque co novo modelo os custes de persoal seincrementan sobre a situación actual”. Ademais, critica que “o actual Goberno da Xunta de Galiza, en vez de abrir os equipamentospendentes para prestar un mellor servizo á cidadanía, está máis preocupado por desmantelar o modelo impulsado polo Gobernoanterior”.

“Desmantelan o Consorcio porque cheiraba a BNG”

As traballadoras e traballadores do Consorcio mobilízanse para que non vaian avante os planes privatizadores

11

Un Novo AstanoUnha decisión política do Goberno español pon en risco 2.000 postos de traballo nas concas mineiras galegas

En Febreiro deste ano, o Gobernocentral aprobou o coñecido comoDecreto do Carbón Nacional (sic). Fíxoocos informes negativos da ComisiónNacional da Enerxía, a ComisiónNacional da Competencia e o Consellode Estado. Tanta unanimidade en contra(o decreto non é de recibo baixo distin-tos puntos de vista) non representanengún problema cando do que se trataé de atender os celeiros de votos doPSOE nas concas mineiras de León,Asturias e Andalucía. O que fai o Decretoé privilexiar ás centrais que producen

fornecían con anterioridade ás térmicasdo País- vaise ver literalmente cer-cenado.AS CONCAS GALEGAS,POLITICAMENTE INDEFENSASEstamos ante un ”Novo Astano”, tal e

e Andalucía, aínda que ao facelo así secondene ás galegas. Para defender asconcas mineiras nas que o PSOE teninterese electorais, si se peta nas portasde Bruxelas; para defender o retorno deAstano á construción naval civil, non.

Como adoita acontecer, o papelxogado nesta historia por parte doGoberno galego raia na neglixenciapolítica. O texto do Decreto pasoupor diante dos ollos dosrepresentantes da Xunta no conselloconsultivo da Comisión Nacional daEnerxía sen que estes fixesen amenor alegación á proposta que sesubmetía a debate. Así estamos deinermes nos altos organismos doEstado!O BNG, mais unha vez,tomou a iniciativa, rexistandoiniciativas de control tanto noParlamento galego como no estatal.O nacionalismo sindicalista chama,pola súa banda, á mobilización. Estáen xogo un sector chave para aeconomía do País.

enerxía eléctrica polo procedimento dequeimar carbón autóctono. Estabelécesepor lei que o 15 por cento da producióneléctrica no Estado terá esta orixe.Quené o pagano desta situación? Pois si,Galiza. Porque das 10 centrais térmicasque producen electricidade queimandocarbón autóctono nengunha está nonoso País. No noso País a produciónfaise neste momento ou con cicloscombinados (As Pontes e Sabón) oucon carbón importado (Meirama e AsPontes).A consecuencia da aplicacióndeste decreto vai ser a práctica parálisedas centrais galegas que operan concarbón importado. A factura a pagarserá moi onerosa. Arredor de 2.000postos de traballo, entre directos eindirectos, serán destruídos. Verasemoi afectada tamén a actividade portua-ria de A Coruña e Ferrol e obviamenteo sector do transporte. Un novo sectorprodutivo galego -en que se fixeroncuantiosísimos investimentos unha vezesgotados os lignitos pardos que

como o cualificou o portavoz nacional,Guillerme Vázquez. Ou sexa, ante unhadecisión política do Goberno do Estadoque vai privilexiar uns determinadosterritorios e prexudicar a outros. Nonhai nengunha razón económica nenambiental que xustifique a decisión doGoberno PSOE. Ao contrario, as térmi-cas galegas producen o kilovatio máisbarato que as térmicas que queimancarbón autóctono e son moito menoscontaminantes. Isto é, son máis com-petitivas. O problema para elas é quenon están politicamente defendidas.Tanpolítica e discriminatoria é a decisióndo Goberno do Estado que aquí si oExecutivo central está a petar na portade Bruxelas. A UE cuestiona as axudaspúblicas ao carbón altamente conta-minante. Pois ben, neste caso o Go-berno do Estado si que presiona áComisión Europea para que non veteas concas mineiras de León, Asturias

Madrid privilexiaas concas mineiras deAsturias, León eAndalucía aínda queson máiscontaminantes eproducen o quilovatiomáis caro

A pasividade da Xunta

A mobilización social é a resposta necesaria

12

Nen PP nen PSOE queren a Lei de CaixasOs partidos estatais pactan a privatización e coalíganse para defender os intereses dos directivos

A Lei de Caixas continúa paralisada ea pregunta que nos debemos facer épor que. A resposta é sinxela: é unhalei que incomoda tanto ao PP como aoPSOE, tanto ao Goberno Feijóo comoao Goberno Zapatero. Só o BNG deman-da o seu estrito cumprimento para queo sistema financeiro galego cumpracos seus fins e, entre outras cousas,privilexie a concesión de créditos á

O PP secúndaa en Galiza, pero ao tempono Estado pacta co PSOE unhaestratexia para a privatización e ban-carización das caixas, unha estratexiaque bate frontalmente coa filosofía queinspira a Lei.O Goberno PSOE presentou un recursode inconstitucionalidade contra a Lei.O Goberno PP da Xunta, que tardouunha eternidade en levar ao Consti-

-como advertiu reiteradamente o BNG-non levou a ningures.Finalmente, o TC levantou a suspensiónsobre 8 dos 11 artigos recorridos. Asías cousas, a Lei de Caixas ten vixentestodos os preceptos non recorridos e eses8 que agora o TC deixa libres de sospeita.

OS INTERESES DOS DIRECTIVOSPero o Goberno do PP continúa senaplicar a lei. E non o fai porque -ao igualque o PSOE- tolera que os interesespersoais dos directivos das caixas pre-valezan sobre os intereses do conxuntoda sociedade. E non o fai porque o PP -ao igual que o PSOE- non acredita nenna natureza social das caixas -quérenasprivatizar- nen no compromiso e vínculoque as debe unir ao tecido produtivo doPaís -prefírenas ligadas ás actividadesespeculativas propias do capitalfinanceiro.

Pode un Goberno deixar de cumprir alei? A xulgar pola actitude do GobernoFeijóo a respecto da Lei do Aborto ousobre o voto emigrante -aquí mesmoanimou a fraude de lei ao chamar aosemigrantes a que se empadronen enconcellos nos que non viven-, desde logoque este Goberno si parece disposto anon honrar as súas obrigas legais.A cousa adquire tintes esperpénticoscando PP e PSOE amagan con modificara lei para adaptala ao protocolo de fusiónque teñen pactado Caixa Galicia e CaixaNova. O mundo ao revés (ben, o lóxicosería aquelar o protocolo á lei e non ásavesas).

O TC atenta contra o autogobernoO auto emitido polo TC ante o recurso de inconstitucionalidade do Goberno levanta a suspensión sobre 8 dos 11 preceptosrecorridos, pero mantena sobre 3 deles.Dous deses preceptos non suspendidos son chave. Son precisamente os que outorgaban competencias esenciais a Galiza:as de autorizar ou non os SIPs entre as entidades, a chamada fusión fría, e as de darlle luz verde ou non a intervencióndo Banco de España na hipótese de insolvencia das financeiras galegas.O auto é, por tanto, un auto político e unha resolución que atenta contra o autogoberno, ao servizo dunha estratexia moideterminada, a que pactaron PP e PSOE no Estado para eliminar as competencias exclusivas das comunidades autónomasen materia de caixas de aforro e así conseguir a súa privatización e desterritorialización.Admira que frente a este auto o Goberno galego apenas fixera a máis mínima crítica. Ao contrario, vendeu a idea de que oTC deixara practicamente intocada a Lei de Caixas. E admira aínda máis que dicindo isto logo non actuase en consecuencia,ao non mover un dedo para desenvolver a lei e os seus artigos vixentes.

actividade económica produtiva, a quecría riqueza e postos de traballo.Vaiamos ás orixes do asunto. A Lei deCaixas é impulsada polo BNG para póro sistema financeiro ao servizo do País.

tucional o FROB, aceptou un inauditoproceso de negociación da Lei coExecutivo central, como se as leis sepuidesen negociar á marxe dos Par-lamentos. Obviamente, a negociación

Imaxe da conferencia de imprensa ofrecida pola Executiva para avaliaro recurso de inconstitucionalidade do Estado contra a Lei de Caixas

13

Rosalía é un pozo sen fondo. Un día,Manuel Rivas díxome que nela estabatodo. Este fervor rosaliano non éconsecuencia dun prexuízo patriótico,disposto a achar relevante ou superiorcalquera produto cultural do país. É aconstatación dunha revelación continuaque, emotiva e racionalmente, nospasma e asombra. Mágoa que oempeño en adaptala á unha visiónideolóxica hexemónica sobre Galizadomine aínda hoxe a súa imaxe e evaloración. A grande escala, masiva-mente, segue esperando a ser descu-berta. O Goberno galego non colaboraao descubrimento, como está eviden-ciando coa súa indiferenza absolutacando se cumpren 125 anos do seupasamento. Actitude natural en quenestá empeñado en que Galiza non existacomo pobo con cultura nacional easpiracións políticas de seu.

Porén, Rosalía é o cerne da aspiracióna unha cultura literaria propia, en linguagalega, e a expresión máis contundentede independencia psicolóxica eideolóxica fronte a España e fronte aideoloxía da centralización e daeliminación do diferente. Por iso resultasintomático que unha escritora, símbolonacional por excelencia da Galiza, sexatan sistematicamente ignorada eanulada nas informacións turístico-culturais sobre Galiza, en xeral, e sobreSantiago, en particular. Quizabes sedeba ao desprezo e ao complexo deinferioridade sobre nós mesmos.

Este ano Xacobeo, por exemplo, valepara calquera cousa, menos para lograrun mellor coñecemento da Galiza, doseu patrimonio artístico e cultural, dasúa historia. Rosalía, a súa obra poética,

pode ser porta de entrada magníficapara alumear unha cidade comoCompostela, na súa dimensiónhistórica, artística, social e política,tamén como símbolo da Galiza. Através dela podemos comunicarnos,á vez que nos pode axudar a reve-larnos. Nada mellor que o poema “NaCatedral” (Follas Novas) paracontemplar o Pórtico da Gloria.Imposíbel mellor guía que seguir ospasos de Rosalía no poema “SantaEscolástica” (En las Orillas del Sar)polas rúas composteláns, enxergandomonumentos -Fonseca, Raxoi, Hos-pital Real, fachada da Catedral, Pazode Xelmírez-, até penetrar en SanMartiño Pinario, admirando, desde apaixón que aboia no peito rosaliano,os rostros e as figuras do anxo e dasanta que conforman o conxunto, obrade Xosé Ferreiro. Non teríamos entónningunha dúbida de que Rosalía estámoi por enriba , en complexidademoral, innovación estética e compren-sión global, mesmo de aspectos nonnomeábeis na Europa ou nos USA nasegunda metade do século XIX, quecalquera outro poeta ou poetisa deentón, chámense Bécquer, Verlaine,Rimbaud, Dickinson ou Whitman...

Rosalía non era ben vista pola Igrexaoficial . O poema “¡Jamás loolvidaré...!De asombro llena..”, publi-cado primeiro en La Nación Española(1882), de Buenos Aires, e máis tardeen En las orillas del Sar (1884), foi asúa derradeira crítica ás posicións docatolicismo institucional. Nel denun-ciou a conduta do Cardeal Arcebispode Compostela, Paya y Rico, valen-ciano, por apropiarse do mosteiro ex-claustrado de Conxo, talando o bosqueque o arrodeaba, de grande valorecolóxico e histórico-simbólico einstalando nel frades mercedarios,para dificultar así que se materializasea intención da Deputación de construíralí un manicomio público. O CardealArcebispo, José María Martín Herre-ra, salmantino, prohibiu que se pro-nunciase a oración fúnebre, como

Rosalía por descubrirPor Francisco Rodríguez

homenaxe, no funeral que se realizou enSan Domingos de Bonaval co gallo dotraslado dos restos mortais de Rosalíadesde Adina o 25 de maio de 1891.Paradoxal ironía que agora o Arcebispadocompostelán se faga coa propiedadedunha igrexa exclaustrada cun Panteónde Galegos Ilustres que, como Rosalía,entraron alí por vontade do pobo galego,contra o parecer e coa hostilidade daautoridade eclesiástica. A visión rosalianade Galiza e do mundo non era a que tiña,e ten, a Igrexa católica, apostólica, roma-na e españolísima.

Rosalía expresaa independenciapsicolóxica eideolóxica frente aEspaña

A nosa poetanacional entrou noPanteón por vontadedo pobo galego econtra a hostilidadeda autoridadeeclesiástica

14

PP versus BNGDin que as cousas non son comocomezan senón como rematan, maiso tempo vai pasando e o Executivogalego non dá mostras de ir mudandoa súa aposta por un modelo no que,efectivamente, hai un presidente daXunta e uns conselleiros pero nonhai Goberno, non hai un traballo enequipo cunha dirección política clara,que saiba tomar o pulso á realidadee pór enriba da mesa ideas e propos-tas para sacar o País adiante; hai, isosi, dirección ideolóxica evidente ereaccionaria, non hai máis que ver aaprobación da Rede Nai, o finan-ciamento que se vai realizar con car-tos públicos de asociacións antia-bortistas, que nos devolve a esestempos pretéritos cos que se supos-tamente Feijóo quería marcar dis-tancia.

Conclúe, por tanto, un novo períodode sesións no Parlamento Galego noque o PP tentou subordinar o Parla-mento aos intereses partidarios doPartido Popular. Van alá outros seismeses que se poden caracterizar porun parón lexislativo, que tivo que sersuprido polas iniciativas de impulsodo BNG ; un tempo marcado taménpola ausencia de Feijóo nas compa-recencias e as iniciativas de controlá espera de resposta e documen-tación que só se entrega dilixen-temente cando quen a solicita é opartido que sustenta o Goberno, nona oposición.

A FORZA GALEGATOMA A INICIATIVATentaron darse debates de calado, oBNG tomou a iniciativa para unhanova coordinación das Deputacións,como paso previo á súa desaparición,

O Parlamento, abalado entre a parálise da dereita española e o impulso do nacionalismo galego

unha medida que evitaría moitasduplicidades e reduciría custesinnecesarios, mais o voto do PP foiNON, como ao 80 por cento das

máis de 4000 iniciativas rexistradas. A través do seu portavoz, CarlosAymerich, emprazouse a Feijóo adar contas de en que quedou a súapromesa de Rexeneración Demo-crática, toda vez que nun ano degoberno se enfrenta a un conselleiroimputado polo TSXG por certificarobras en falso; a unha directora xeralcondenada por despido impro-cedente; a un xefe territorial impli-cado na trama Gurtel e outro, dele-gado de urbanismo, cun chalé ilegal;a un superdelegado imputado porfraude documental e a un presidentede Portos de Galiza denunciado polofiscal por prevaricación, entre outrosescándalos. A resposta do presi-dente: a “rexeneración democráticasignifica gobernar cando se gañanas eleccións non a través de coali-cións”. Máis unha vez, a disculpa dobipartito como causante de todosos males, pero como este argumento

está xa nos seus estertores, dáse unxiro e se emprega á Cámara comoplataforma para a carreira de Feijóo enMadrid, que viaxa todas as semanas a

costa do erario público con tal fin sendar conta dese gasto, tal e comodenuncia Alfredo Suárez Canal.

Desleixo polo traballo da Cámaraconstatamos nas fileiras do PP e taménprovocación, moita provocaciónpersonificadas especialmente en PedroArias e López Chaves, máximos expo-nentes da cruzada contra o galego,que non cabe xa ningunha dúbida vaiser o fío conductor de toda a lexislatura,porque perseguir e limitar o uso doidioma, gastando incluso 1 millón deeuros para publicitar un decretodenunciado polo propio ConselloConsultivo, é o síntoma, o símbolo,da persecución da Identidade, acordeco perigoso contexto recentralizadorno que estamos vivindo.En definitiva, o Parlamento ten por unlado a quen o quere paralisar e a queno quere converter en centro da vidapolítica do País. PP versus BNG.

Aspecto dunha conferencia de imprensa concedida polo grupo parlamentar do BNG

Feijoo viaxa portodo o Estado a costado erario público parapromocionarse enactos partidarios

15

O grupo máis traballador das Cortes XeraisPara facer o reconto das numerosasiniciativas de Jorquera, Davila e PérezBouza hai que dispór dun temposuficiente pois por algo están no ránkingdos parlamentares que máis iniciativase intervencións realizan na Cámara. Oque se mostra a continuación non émáis que unha breve escolma do feitonos últimos tres meses.

EconomíaHai que comezar co non do BNG aoanti-social Plan de Axuste e ao Decretode Reforma Laboral porque indica ocamiño polo que os nacionalistasgalegos prefiren transitar para afrontara crise.No capítulo das iniciativas, aí esta aadmisión a trámite da proposición delei do BNG para que se aplique o IVEreducido do 4% a todos os alimentos,a pesar do voto en contra do PSOE.Outra destacada é a proposición de leicon propostas de reforma fiscal paraacadar a progresividade e que suporíanuns ingresos de 8.000 milllóns deeuros. Non menos chamativa é a pro-posición que pide ao Goberno que osclubes de fútbol paguen a débeda coaAxencia Tributaria e coa SeguridadeSocial.

Industrial-laboralSon varias as iniciativas de Jorquerapara que se modifique o Decreto doCarbón que prexudica ás comarcasmineiras de Meirama e As Pontes. Ecomo non, numerosas as que adoptoupara que o Goberno mova ficha na UE

Jorquera, Davila e Pérez Bouza distínguense no Parlamento por un labor incansábel de defensa do País

co fin de que se lle levante o veto aAstano para construír buques civís.

PescaO sector pesqueiro recibiu con agradoa moción de Davila aprobada en Plenocon medidas para a defensa do nososector pesqueiro na negociación daPolítica Común de Pesca.Os temporais que afectaron a Limia ea Mariña tamén foron obxecto de ini-ciativas por parte de Jorquera e PérezBouza.

TecnoloxíaNo eido tecnolóxico, destaca a pro-posición de Jorquera aprobada naComisión de Industria para o Gobernoconceder axudas para instalar recep-tores por satélite nas zonas de sombrada TDT.

Política socialA deputada do BNG logrou que o Con-greso aprobase unha proposición deDavila para que o financiamento daLei de Dependencia inclúa a dispersiónpoboacional. E presentou unha pro-posición para que o Goberno reviseos acordos coa Igrexa católica e osadapte ao carácter aconfesional doEstado español.

InternacionalEn internacional salientan as iniciativasda deputada do BNG en relación aoataque de Israel contra a frota huma-nitaria “Free Gaza”.

Medio AmbienteO necesario respecto polo medio am-biente conta con numerosas iniciativasde Pérez Bouza, quen denunciou asagresivas actuacións de Iberdrola naconstrución do encoro de Santo EstevoII, e presentou unha moción para que oGoberno acelere a elaboración dos Planoshidrolóxicos do Miño-Sil e do Cantábrico.

Educación e linguaPartimos do NON do BNG ao denominadoPacto pola Educación e salientamos aproposición que demanda o remate dadiscriminación da literatura galega,catalana e vasca.No lingüístico, abundan as preguntaspolas meteduras de zoca do Goberno naescrita dos nosos topónimos, maissobrancea unha entre todas elas, a de-nuncia de Jorquera da utilización de“Ferrol del Caudillo” nun escrito doMinisterio de Ciencia.

InfraestruturasAquí continúa a loita dos parlamentaresnacionalistas polo AVE, pola moder-nización da nosa liña ferroviariaconvencional e pola mellora de estradasde competencia estatal.

MullerDavila traballou especialmente ascuestións relativas á situación dasmulleres. Así, rexistrou unha proposiciónnon de lei para que se incrementen osxulgados de violencia de xénero na Galizae logrou que o Pleno aprobase unha pro-posición cunha serie de medidas paraavanzar na igualdade salarial das mulleresno ámbito laboral.

Xosé Manuel Pérez Bouza

Olaia Fernández Davíla

Francisco Jorquera

16

A Contracapa

Moza emprendedora, cun selo discográfico propio,comprometida coa música de Galiza, Susana Seivane(Barcelona, 1976) vai presentar no Festigal o seu últimotraballo, "Os soños que volven". “O nacionalismo é osentimento de pertenza e querencia á túa nación”, afirmanesta entrevista.

Cales son os soños de Susana Seivane?Os soños musicais que quería que volveran son melodíasque, por unha razón ou outra, foron representativas paramin ao longo da miña vida, é dicir, dende que comecei atocar a gaita aos tres anos até hoxe. Quería darlle un airenovo a eses soños, darlle as miñas cores, revestilas dunson contemporáneo e moderno.

Susana Seivane foi galardoada co premio Xarmenta poladefensa e utilización da lingua galega na súa creaciónartística. Está afinado o idioma galego?Cando me outorgaron ese premio, dixen ao recollelo queestaba encantada de recibilo, pero que non sabía que áxente se lle daba premios por falar en galego. Que eu ofacía porque, aínda que me criei en Barcelona e polos meusavós maternos que son andaluces, fun educada así e porqueme sinto profundamente fachendosa das miñas raíces. Éunha maneira de vivir, de sentir, de querer expresarse, decompromiso e de orgullo.

Hai vinculación entre música e nacionalismo?Eu creo que dalgunha maneira si. O nacionalismo é osentimento de pertenza e querencia á túa nación. A músicagalega en si é unha forma de reivindicar o teu, de sentirteorgullosa da túa identidade como galega e de poder transmitirese sentimento teu a todo o que queira escoitarte e sintao mesmo cá ti. Facer música en galego para min é algonatural e lóxico. Algunha xente me pregunta: e por que noncantas algunha canción en inglés nos teus discos? por isode chegar a máis xente... A miña resposta é simple: porquenon son inglesa, porque facer iso, sería unha incongruencia,eu exprésome no idioma da música que fago.

Hai apoio suficiente das administracións para fomentara contratación de grupos que fan música galega enromarías, verbenas e festivais?

Debería de haber moitísimo máis. Por exemplo, nun anoXacobeo coma este, cantos concertos de músicos galegos sevan facer? Cantos, en cambio, se van facer de músicos defóra?

Coa súa música transmite o legado cultural, mais taménintroduce novos elementos orixinais que dotan os seusespectáculos de innovación. Con que nos vai sorprender noFestigal?A verdade é que estamos facendo moi bos directos, a bandaestá soando espectacular dende hai moitos anos, facendoconcertos de moita calidade, moita frescura, dinámica e conmoita participación do público, o que fai que todo sexa máisdivertido. Teño moita ilusión por estar este ano no Festigal,é a miña primeira vez neste festival de gran referencia no nosopaís. Faremos unha viaxe polos catro discos que levo editadospero centrándonos moito máis no que presentaremos, oúltimo, "Os soños que volven". Quizais haxa algunha sorpresatamén... Vémonos o Día da Patria!A entrevista completa pódese ler en www.festigal.com

“A música galega é unha forma de reivindicar o teu”

Susana Seivane presentará no Festigal o seu último disco

BE-NE-GÁ ao díaEdita: Secretaría de Comunicación.Redacción: Eva Lema, Rebeca Romero, Sonia Hermida,Xosé Mexuto, David González e Iria Méndez.www.bng-galiza.org

Para Susana, o nacionalismo é o sentimento de pertenza e querencia á túa nación