ASTEAZKENA, 2010EKO IRAILAREN 15A

08:00 - 09:00 Akreditatzea eta dokumentazioa banatzea.

09:00 -11:00 LEHEN MAHAIA: ESTATU SOZIALAREN ETORKIZUNA

Moderatzailea: Joseba Arregi Aranburu Teologiako eta Soziologiako doktorea. Soziologiako irakaslea, EHUn.

• Peter Taylor- Gooby Politika Sozialeko katedraduna. Kenteko Unibertsitatea. Canterbury. Erresuma Batua.

• Félix Ovejero Lucas Gizarte Zientzietako irakaslea. Barcelona Unibertsitatea. Espainia.

• Gonzalo Maestro Buelga Zuzenbide Konstituzionaleko katedraduna. Euskal Herriko Unibertsitatea. Espainia.

11:00 -11:30 Kaferako atsedenaldia.

11:30 – 12:00 Irekiera ofiziala.

12:00 -14:00 BIGARREN MAHAIA: HERRITARRAK ETA ONGIZATEA

Moderatzailea: Gorka Moreno Márquez EHUko Gizarte Langintzako Unibertsitate Eskolako irakaslea eta Ikuspegi-Immigrazioaren Euskal Behatokiko ikertzailea.

• Benjamin Barber CivWorld-eko presidente eta senior bazkidea. Demos. New York. AEB.

• Daniel Raventós Pañella Teoria Soziologiko, Zuzenbidearen Filosofia eta Gizarte Zientzien Metodologia Saileko irakasle titularra. Bartzelonako Unibertsitatea. Espainia.

• Imanol Zubero Beaskoetxea Soziologiako doktore eta irakasle titularra. Euskal Herriko Unibertsitatea. Gaur egun, Bizkaiko senataria. Espainia.

14:00 -16:00 Laneko bazkaria.

16:00 -18:00 HIRUGARREN MAHAIA: GIZARTE-POLITIKEN ETORKIZUNA

Moderatzailea: Gorka Urrutia Asua Deustuko Unibertsitateko Pedro Arrupe Giza Eskubideen Institutuko ikertzailea.

• Vicenç Navarro López Gizarte eta Politika Zientzietako katedraduna. Pompeu Fabra Unibertsitatea. Bartzelona. Espainia. Politika Publikoetako irakaslea. Johns Hopkins Unibertsitatea. Baltimore. AEB.

• Luis Moreno Fernández Espainiako Ikerketa Zientifikoen Kontseilu Nagusiko (CSIC) Giza eta Gizarte Zientzien Zentroko Politika eta Ondasun Publikoen Institutuko Ikerketa irakaslea.

• Arantxa Rodríguez Berrio Politika eta Soziologia Zientzietako doktorea eta Gizarte Laneko eta Soziologiako Saileko irakasle titularra. Deustuko Unibertsitatea. Bilbo. Espainia.

GIZA ESKUBIDEEN NAZIOARTEKO IV. BILTZARRA PROGRAMA

#45

#49

#53#53

OSTEGUNA, 2010EKO IRAILAREN 16A

9:00-11:00 LAUGARREN MAHAIA: ESKUBIDE SOZIALEN ETORKIZUNA

Moderatzailea: Garbiñe Biurrun Mancisidor EAEko Auzitegi Nagusiko Lan Arloko Salako Presidentea.

• Rodrigo Uprimny Yepes Zuzenbide, Justizia eta Gizarte Ikasketen Zentroko zuzendaria eta Zuzenbide Konstituzionaleko, Giza Eskubideetako eta Estatuaren Teoriako katedraduna. Bogotáko Unibertsitate Nazionala. Kolonbia.

• Luciano Parejo Alfonso Zuzenbide Administratiboko katedraduna. Carlos III Unibertsitatea. Madril. Espainia.

• Manuel Calvo García Zuzenbidearen Filosofiako eta Soziologia Juridikoko katedraduna. Zaragozako Unibertsitatea. Espainia.

11:00-11:30 Kaferako atsedenaldia.

11:30-13:30 BOSGARREN MAHAIA: ONGIZATEAREN GIZARTE-SAREEN ETORKIZUNA

Moderatzailea: Nagore de los Ríos Gobernu Irekia eta Komunikazioa Interneteko kanaleko zuzendaria. (Eusko Jaurlaritza)

• Gerry Stoker Politika eta gobernua irakaslea. Southampton Unibertsitatea. Reino Unido.

• Joaquim Brugué Torruella Zientzia Politikoko Saileko katedraduna. Bartzelonako Unibertsitate Autonomoa. Espainia. Gobernurako eta Politika Publikoetarako Institutuko (IGOP) zuzendariordea.

• Esther Raya Díez Gizarte Laneko eta Gizarte Zerbitzuetako irakasle titularra eta Gizarte Laneko Ikasketen zuzendaria. Errioxako Unibertsitatea. Espainia.

13:30-16:00 Laneko bazkaria.

16:00-18:00 SEIGARREN MAHAIA: EUROPA SOZIALAREN ETORKIZUNA

• Olivier De Schutter Nazio Batuen Elikadura Right kontalari bereziak. Louvain-la-Neuve. Belgium.

• Luis Ortega Álvarez Zuzenbide Administratiboko katedraduna. Gaztela Mantxako Unibertsitatea. Espainia.

• Laura Gómez Urquijo Europar Batasuneko Ekonomiako eta Nazioarteko Ekonomiako irakasle titularra Deustuko Unibertsitatea. Bilbo. Espainia.

GIZA ESKUBIDEEN NAZIOARTEKO IV. BILTZARREKO PROGRAMA

#57

#61

#65#65

OSTIRALA, 2010EKO IRAILAREN 17A

09:30-11:30 MAHAINGURUA: ESTATU SOZIALAREN ETORKIZUNA

Moderatzailea: Patxi Arratibel EITBko Esplotazio eta Ingenieritza Zuzendaria.

• Ramón Jáuregui Atondo Espainiako Ordezkaritza Sozialistako idazkari nagusia. Europar Parlamentua.

• Diego López Garrido Europar Batasunerako estatu-idazkaria eta Zuzenbide Konstituzionaleko katedraduna. Gaztela Mantxako Unibertsitatea. Espainia.

• María de la Luz Rodríguez Fernández Zuzenbideko doktorea eta Lanaren Zuzenbideko eta Gizarte Segurantzako irakasle titularra. Gaztela Mantxako Unibertsitatea. Espainia.

• Carlos Trevilla Acebo EAEko Gizarte eta Ekonomia Kontseiluko kidea. Aditu-taldea. Espainia.

• Mikel Mancisidor de la Fuente UNESCO Etxearen zuzendaria.

11:30-12:00 Kaferako atsedenaldia.

12:00-13:00 ITxIERAKO HITZALDIA

• John Roemer Zientzia Politoko eta Ekonomiako irakasle. Yale Unibertsitatea. New Haven. EEUU.

13:00-13:30 Biltzarraren itxiera.

GIZA ESKUBIDEEN NAZIOARTEKO IV. BILTZARREKO PROGRAMA

#69

#75

#45#45

#45#45

LEHEN MAHAIA:ESTATU SOZIALAREN ETORKIZUNA

• Peter Taylor- GoobyPolitika Sozialeko katedraduna.Kenteko Unibertsitatea. Canterbury. Erresuma Batua.

• Félix Ovejero Lucas Gizarte Zientzietako irakaslea.Barcelona Unibertsitatea. Espainia.

• Gonzalo Maestro BuelgaZuzenbide Konstituzionaleko katedraduna.Euskal Herriko Unibertsitatea. Espainia.

JOSEBA ARREGI ARANBURU

Teologiako eta Soziologiako doktorea.Soziologiako irakaslea, EHUn.

ARGITALPEN AIPAGARRIENAK

Euskadi invertebrada (1996); Euskadi como pasión (1999); La nación vasca posible (2000); Ser nacionalista (2000), Diego López Garrido-rekin; Dos modelos de Estado: la historia y la norma (2005).

BESTE ZENBAIT LAN

La memoria de las víctimas en el discurso político, Miguel Ángel Blanco Fundazioa, 2007; Ética de la vida: clonación humana e ingeniería genética, in Claves de Razón Práctica, 2002ko maiatza; Memoria, olvido, institución, in El Valor de la Palabra-Hitzaren balioa, Fernando Buesa Fundazioa, 2004; Europa bakarra, Europa anitzak, in Uztaro, 1995; Erlijioak gaur zentzurik bai?, in Hemen, 2004.

MODERATZAILEA

#46

PETER TAYLOR - GOOBY

Politika Sozialeko irakaslea. Kenteko Unibertsitatea.Canterbury. Erresuma Batua.

Politika Sozialeko irakaslea Kenteko Unibertsitatean eta Economic Social and Research Council-eko Social Contexts and Reponses to Risk programako zuzendaria. British Academyko kidea da; Lehen Ministroaren “Adostasun Aurrerakoia”-ri buruzko mahai-inguruan parte hartu zuen (2009); BAASeko Soziologia eta Politika Soziala saileko presidentea izan zen (2995-06); RSAko sortzailea; RSAko kidea; Beijing-eko Unibertsitate Normaleko Arriskuak Ikertzeko Zentroko zuzendarietako bat (2008tik aurrera); atzerriko aditua Txinan, Estatuak izendatua (2008-2011); bisitari agurgarria Hong Kong-eko gobernuak izendatua, Administrazio Erregio Berezian; Gizarte Laneko eta Politika Sozialeko Ebaluazio Paneleko presidentea eta Bikaintasuneko Ikerketa Esparruko Adituen Aholku Taldeko kidea (2004-2009).

Hauek dira bere azken argitalpenak: Reframing Social Citizenship, Oxford University Press; Risk in Social Science (Jens Zinn-ekin batera), Oxford University Press; Ideas and the Welfare State, Palgrave eta New Risks, New Welfare, Oxford University Press. Bere azken garaiko ikerketen artean hauek nabarmentzen dira: Instituzioen gaineko Konfi antzari eta Osasun Erreformari buruzko proiektuak ESRCentzat, Arrisku Gizarteko Hipotesien Ikerketa Datu Longitudinalak erabiliz, Justizia Sozialeko Paradigma Aldakorren gaineko ikerketa Fundazio Anglo Germaniarrentzat eta Ongizatearen Erreformari eta Gizarte Aldaketaren Kudeaketari buruzko EBko programa (http://www.kent.ac.uk /wramsoc)

EUROPA SOZIALAREN ETORKIZUNA:GIZA ESKUBIDEEN (BANAKOENAK) ETA ELKARTASUN SOZIALAREN (KOLEKTIBOA) PARADOxA

Giza eskubideak eta demokrazia kontzeptualki eta historikoki lotuta daude. Europako Oinarrizko Eskubideen Gutunean (2000) jasotako eskubide askok demokrazian sakontzea dute helburu, adierazpen-askatasunaren, biltzeko askatasunaren, negoziazio kolektiboaren eta herritarren eskubide guztien bidez, esate baterako. Prestazio sozialek zeresan handia dute hemen, gizarte-segurantzarako eskubideak, osasunerako eskubideak, zahartzean duintasuna izatekoak, haurren eskubideen lehentasunak eta irakaskuntza-askatasunak, adibidez. Dena den, giza eskubideetan oinarritutako ikuspegiak banakako emaitzak hartzen ditu aintzat, eta ez kolektiboak, eta horrek ere arazoak sortzen ditu, gizarteko beste talde batzuen kontra beren taldearen interesak sustatzeko erakundeak sortzen dituzten taldeen interes partikularrak direla eta bereziki. Hori oso garrantzitsua da hezkuntza bezalako esparruetan, desorekak gero eta handiagoak diren honetan eta mugikortasun soziala zalantzan dagoen honetan.

Deszentralizazio demokratikoaren eta ikuspegi indibidualistago batzuen arteko erlazioa aztertuko dugu ponentzia honetan, eta Suediako eta beste leku batzuetako doako irakaskuntza hartuko dugu adibide gisa, gai hau azaltzeko. Erresuma Batuan pil-pilean daude gai honi buruzko eztabaidak. Gobernuak gastua murrizteko duen beharra eta herritarren babes zabalari eusteko beharra uztartzeko arazoak aztertzen dira eztabaida horretan, besteak beste. Gobernantza sozialaren demokratizazio handiago bateranzko eboluzioa aztertuko dugu eta, jarraian, ikuspegi horri jarraiki gizabanakoengan edo taldeetan gehiago oinarritzen diren ikuspegiak nola sortu diren azaltzen duten testuak aipatuko ditugu. Komunitateak zuzendutako doako irakaskuntzako erabiltzaileen kontrol zuzenak auzi honetan duen eraginari erreparatuko diogu, halaber. Taldeen jokamoldea aztertzen duten psikologia sozialari buruzko testuak jaso ditugu, jokamolde horrek ez baitu merezi duen arretarik jasotzen politika sozialetan. Giza eskubideak demokraziarako ezinbestekoak direneko ondoriora iritsiko gara. Dena den, desorekak dituen gizarte batean arreta guztia banakoen eskubideetan jarriz gero, hirien, erregioen eta estatuen arteko elkartasuna sustatzeko ahalmena oztopatzen duten emaitzak lortu litezke. Norbanakoen giza eskubideak ez dira erakunde demokratiko kolektibo sendoen alternatiba.

#47

FÉLIx OVEJERO LUCAS

Gizarte Zientzien Metodologia, Etika eta Ekonomia irakasten ditu. Ekonomia Zientzietako doktorea. Bartzelonako Unibertsitatea. Bartzelona. Espainia.

Gizarte Zientzien Metodologia, Etika eta Ekonomia irakasten ditu. Ekonomia Zientzietako doktorea da Bartzelonako Unibertsitatetik. Ikerlari gonbidatua izan da Chicagoko Unibertsitatean (1991) eta Wisconsingo Unibertsitatean (1999), bestak beste.

- De la naturaleza a la sociedad,Bartzelona, Península, 1987

- Intereses de todos,acciones de cada uno,Madril, Siglo XXI, 1989

- La Quimera fértil,Bartzelona, Icaria, 1994

- Mercado, ética y economía,Bartzelona, Icaria, 1994

- Las razones del Socialismo, Bartzelona(Roberto Gargarellarekin batera), Paidós, 2001

- La libertad inhóspita,Bartzelona, Paidós, 2002

- Nuevas ideas republicanas(R. Gargarella eta J.L. Martírekin batera), Bartzelona, Paidós, 2004

- El recurso del método,Montesinos, Bartzelona, 2004

- Proceso abierto.El socialismo después del socialismoBartzelona, Tusquets, 2005

- Contra cromangon.Nacionalismo, ciudadanía, democraciaMonstesinos, Bartzelona, 2006

- Incluso un pueblo de demonios,Katz editores, Madril, Buenos Aires, 2008

Kolaborazioak idazten ditu El País egunkarian.

Liburuak:

ZEIN ONGIZATE-ESTATUREN ETORKIZUNA?

Ongizate-estatuari buruzko eztabaidan bi ikuspegi desberdin mahaigaineratzen dira, normalean. Batetik, zentzu teoriko arauemailean ulertzen da, ideal erregulatzaile gisa, sozialismoa denbora batez bizitza ekonomikoa –eta ez soilik ekonomikoa– antolatzeko eredua izan zen bezala, sozialistatzat jotzen ziren alderdien programa politikoen inspirazio-iturritzat hartuta. Bestetik, ikuspegi teoriko berreraikitzaileak dagoen errealitate bat idealizatzen du, hau da, prozesu ekonomiko edota sozialak antolatzeko modu baten funtzionamendua azaltzen duten oinarrizko erlazioen multzoa zehazten du. Esate baterako “feudalismoaren (edo globalizazioaren) ereduaz” mintzatzera garamatza joera horrek. Ikuspegi hori ez da inongo ingeniaritza sozialerako inspirazio-iturritzat erabiltzen. Bi ikuspegi edo ideia horien arteko nahasketaren ondorioz, zirkunstantzia historiko hutsa zenaren defentsa sutsua eragiten du zenbaitengan. Ezin dugu ongizate-estatuaren krisia haren defendatzaileek aldarrikatzen dituzten printzipioak (berdintasuna edota ongizatea) gauzatzea ezinezkoa dela erakusten duen frogatzat hartu. Ekintzarako gida gisa ongizate-estatua berreraikitzeko saiakuntza orotan, printzipio haiekin bat ez datorren guztia berrikusteko prest egon beharko dugu, lehenik eta behin.

#48 #49

GONZALO MAESTRO BUELGA

Zuzenbide Konstituzionaleko katedraduna.Euskal Herriko Unibertsitatea. Espainia.

Zuzenbideko lizentziaduna Deustuko Unibertsitatean, 1978an, eta Zuzenbideko doktorea Bartzelonako Unibertsitatean, 1987an.

Irakasle gonbidatua izan da Erromako La Sapieza Unibertsitateko Jurisprudentzia eta Ekonomia fakultateetan.

Ikerketa-arlo hauek jorratu ditu gehienbat: Estatu soziala, konstituzio ekonomikoa (Espainiakoa eta Europakoa), Europako integrazioa, eskubide sozialak (Europako antolamenduaren barruan bereziki), krisia eta konstituzionalismoa.

Gizarte Zientzietako eta Komunikazioko Fakultateko dekanoa izan da 1990-92 bitartean.

ESTATU SOZIALAREN ETORKIZUNA

Estatu soziala, Espainiako Konstituzioko 1.1. artikuluak dioena gorabehera, estatu gisa errealitate agortua dela azaltzea izango da nire hitzaldiaren ideia nagusia. Ezin dugu, beraz, Estatu sozialez hitz egin Espainian, ez eta EBko inguruko herrietan ere.

Baieztapen hori egin aurretik, bi alderdi hartu behar ditugu kontuan, ordea. Alderdi metodologiko bat eta beste bat kontzeptuala. Lehenbizikoarekin, Konstituzioaren agindu literalaren eta abiapuntuko baieztapenaren arteko kontraesana gainditzen saiatuko gara. Bigarrenarekin, Estatu soziala kontzeptuaren azalpentxo bat emango dugu, Estatu-eredu horren haustura justifi katzeko.

Premisa horietatik abiatuta, etorkizuneko Estatu soziala konstituzionalismoaren eta krisiaren arteko erlazio bilakatzen da. Estatu sozialaren etorkizunak interesa galdu eta eztabaida agortua bihurtzen da, eta, krisiari erantzuteko, konstituzionalismotik egin daitezkeen proposamenetara igarotzen da arreta-gunea.

Metodologiari dagokionez, Konstituzioan Estatu sozialari buruz agertzen den klausularen eta Estatu-eredu hori desagertu dela dioen baieztapenaren arteko tentsioari jarraiki, konstituzio materiala kontzeptua txertatu behar dugu eztabaidan. Izan ere, ikuspegi horretatik bakarrik ulertu dezakegu orain egiten den proposamena, eta jarrera metodologiko horretatik bakarrik da ulergarria Espainiako lege-antolamenduaren eta Europakoaren maila konstituzionalen arteko erlazioa.

Estatu soziala kontzeptuari dagokionez, iruditzen zaigu gai hori ezin dela babes sozialaren zenbatekoaren ikuspegitik aztertu bakarrik.

Krisi sistemikoak sistema ekonomikoaren jasangarritasunari (soziala nahiz ingurumenari dagokiona) merkatuaren gobernuaren bidez erantzutera behartu du konstituzionalismoa, joan den mende amaieran sendotutako “merkatu-Estatuaren” guztiz kontrako baldintza batzuetan.

#49

BIGARREN MAHAIA:ESTATU SOZIALAREN ETORKIZUNA

• Benjamin BarberCivWorld-eko presidente eta senior bazkidea.Demos. New York. AEB.

• Daniel Raventós PañellaTeoria Soziologiko, Zuzenbidearen Filosofi a eta Gizarte Zientzien Metodologia Saileko irakasle titularra.Bartzelonako Unibertsitatea. Espainia.

• Imanol Zubero BeaskoetxeaSoziologiako doktore eta irakasle titularra.Euskal Herriko Unibertsitatea.Gaur egun, Bizkaiko senataria. Espainia.

GORKA MORENO MÁRQUEZ

EHUko Gizarte Langintzako Unibertsitate Eskolako irakaslea eta Ikuspegi-Immigrazioaren Euskal Behatokiko ikertzailea.

EHUko Gizarte Langintzako Unibertsitate Eskolako irakaslea eta Ikuspegi-Immigrazioaren Euskal Behatokiko ikertzailea da. Gainera, idazkari lanak egiten ditu Euskal Soziologia eta Zientzia Politikoetako Elkartean.

Ikertzaile modura, immigrazioa, lan merkatua eta gizarte politikak eta zerbitzuak aztertzen ditu, eta hitzaldi, ponentzia eta komunikazio ugari eskaini ditu gai horiei buruz, bereziki herritartasunari, gizarte politikei eta immigrazioari buruz, batzar zientifi koetan eta dibulgatiboetan. 2007an Euskal Gizartearen Egoera Saria irabazi zuen, honako lan honengatik: “Ongizate Estatuaren Krisia eta Berreraikuntza. Herritartasunaren Oinarrizko Errentaren aukerak”. PARTE HARTUZ ikerkuntza taldeko kide da.

Argitalpenak: “Lana eta Herritartasuna. Itxi gabeko eztabaida bat” (Arartekoa); “Herritartasuna berdefi nitzen: oinarrizko errenta” (Deusto Unibertsitatea); “Ongizate Estatuaren Krisia eta Berreraikuntza. Herritartasunaren Oinarrizko Errentaren aukerak” (Eusko Jaurlaritza). Artikuluak ere argitaratu ditu aldizkari zientifi ko eta dibulgatiboetan, lan prekarietateari eta gizarte bazterketari buruz. Argia eta Noticias Obreras aldizkarien kolaboratzailea da.

MODERATZAILEA

#50

BENJAMIN BARBER

CivWorld-eko presidente eta senior bazkidea.Demos. New York. AEB.

Nazioarteko entzutea duen politikaren teorialari hau Demos-eko distinguised senior fellow eta Elkarmendekotasunerako Mugimendua sustatzen duen CivWorld izeneko nazioarteko GKEko presidentea dugu (Demos-en). Politika Zientzietako Walt Whitman katedraduna izan zen Rutgers Unibertsitatean 32 urtean eta, horren ondoren, Gizarte Zibileko Gershon eta Carol Kekst katedraduna Maryland-eko Unibertsitatean. Barber doktoreak beti txertatzen ditu demokrazia eta herritartasun gaiak AEBetako eta atzerriko politika, kultura eta hezkuntza alorretan. Etengabeko harremana dauka AEBetako eta mundu osoko buruzagi politiko eta zibilekin eta Bill Clintonen aholkulari informala izan zen bost urtean.

Hamazazpi liburu idatzi ditu, Strong Democracy (1984) klasikoa esaterako. 2004an be-rrargitaratu zuten liburu hori, hogeigarren urteurrena zela eta. Barberen beste liburu ba-tzuk: nazioarteko best seller bihurtu den Jihad vs. McWorld (1995, Irailaren 11 eta gero

berrargitaratua 2001ean, eta 27 hizkuntzatara itzulia), Consumed: How Markets Corrupt Children, Infantilize Adults, and Swallow Citizens Whole (2007, W.W. Norton; beste zazpi argitalpen atzerrian), eta The Truth of Power: Intellectual Affairs in the Clinton White House (2008ko maiatza), Clintoni buruzko oroitzapen-liburu zalapartatsua.

Izendapen eta sari ugari jaso ditu Barberek, hala nola: Frantziako gobernuaren Zaldun-titulua (Palmes Académiques/Chevalier) (2001), Berlingo Amerikar Akademiaren Berlin Saria (2001), John Dewey Saria (2003), Guggenheim saria, Fulbright saria eta hainbat fellow-ship Gizarte Zientzietako Ikerketengatik, eta Monmouth Unibertsitateko Grinnell College-eko eta Connecticut-eko Eskolako honoris causa doktore izendapena. Parisko Gizarte Zientzietako Goi-mailako Ikasketen Eskolako Amerikar Zibilizazioko lehendakaria izan da.

National Public Radio irratiko Marketplace irratsaioko iritzi-emailea da Barber eta bloga du The Huffi ngton Post-en. AEBetako eta atzerriko aldizkari akademiko eta orokor askotarako idatzi du. Adibidez: Harper, The New York Times, The Washington Post, The Atlantic, The Nation, The American Prospect, Le Nouvel Observateur, Die Zeit, La Repubblica, El País. Hiru hilean behingo Political Theory nazioarteko aldizkariaren sortzaile izan zen, eta erredakzio-buru hamar urtean. London School of Economics and Political Science-en egin zituen, ikasketak eta masterra eta doktoretza Harvard Unibertsitatean.

“DESOREKAK ETA ESTATU SOZIALA: ESTATU-MAILAKO POLITIKEK BERMATU AL DEZAKETE BERDINTASUNA JIHAD VS. MCWORLD-EN ELKARMENDEKO MUNDUAN? (EZ, EZIN DUTE!)

Berdintasun soziala eta ekonomikoa bermat-zeko estatu burujabe eta demokratikoen ohiko tresnak erabiltzeko ahaleginetan jarraitzen dugu. Halere, gure munduan kontsumismoa, mundu-mailako merkatuak eta mugak zeharka-tzen dituzten ideologia unibertsalak (erlijiosoak eta laikoak) dira nagusi. Hortaz, elkarmendeko mundu honetan, XVIII. mendeko konponbi-deak (Estatu burujabeen politikak) aplikatzen ditugu XXI. mendeak dakarzkigun elkarmende-ko erronkei. Eta horren ondorioz, demokrazia gutxiago eta desoreka gehiago dauzkagu orain.

Alderdi hauek azalduko ditut nire ponentzian:

• Desorekak mundu-mailako arazoa dira eta ezin dugu herrialde bakoitzetik banaka konpontzen saiatu (Grezian, Malawin edota AEBetan, esate baterako); herrialde-mai-lako desoreka guztiak eta desoreka nazional guztiak mundu-mailako erakundeekin (Na-zioarteko Moneta Funtsa nahiz Munduko Merkataritza Erakundea) eta herrien arteko merkatu-harremanekin lotuta daude eta, ondorioz, herrialde jakin bateko arazo bati (haurren lana, adibidez) ezin zaio herrialde horretatik bakarrik aurre egin;

• Munduko indar ekonomiko nagusiak (esku-lanaren migrazioa, kapital ihesak eta instala-

zio industrialak) eta inbertsioak mundu-mai-lako merkatuen lege ekonomikoen arabera arautzen dira, eta ez nazio-estatuen legeen arabera. Eta Marokon, Espainian, Mexikon, AEBetan nahiz beste edozein herrialdetan “legez kanpoko immigrazioa” debekatzen duten lege politikoek porrot egiten dute horregatik, lege ekonomikoek pertsonen mugaz gaindiko salerosketa onartu ez ezik bultzatu ere egiten baitute;

• Demokrazia arriskuan jartzen duten indarrak mugaz gaindikoak eta elkarren mendekoak direnez, eta hartzen diren konponbideak estatu-mailakoak izaten jarraitzen dutenez, demokrazia nazio-estatuaren kutxaren ba-rruan giltzapetuta jarraitzen du, nazioarteko gertakariek merkatuaren lege anarkikoak edota mundu-mailako lege tiranikoak jarrait-zen dituzten bitartean;

• IDENTITATEA —egoera ideal batean zibikoa behar duena—, gure elkarmendeko mundu honetan, etnikoa (erlijiosoa, kulturala) edo-ta komertziala (kontsumitzailea) bihurtzen da, eta identitate zibiko idealak (“herritarta-suna”) mugatua eta tokian tokikoa izaten ja-rraitzen du, eta maila horretan ezer gutxi egin daiteke desorekei aurre egiteko; ironikoki, kontsumitzaileak eta jihadistak (“McWorld”

eta “Jihad”) unibertsalak dira, baina iden-titate ez DEMOKRATIKOAK, eta herritarta-suna, berriz, guztiz demokratikoa da, nahiz eta ezin den mugaz gaindi aplikatu!

Elkarmendeko mundu honetan demokrazian eragina duten errealitate berriok ikusita, des-orekek eta justizia sozialik ezak eragindako arazo ikaragarriek okerrera egingo dute, nazio-estatuei —edota nazio-estatuetatik sortu diren EB moduko erregio-mailako erakundeei— lo-tuta ez dauden erantzun demokratikoak ga-ratzen hasten ez bagara (nahiz eta onartu beharra dagoen EBk nolabaiteko aurrerapena suposatu duela, burujabetza partekatzeari da-gokionez). “Estatu soziala” oximorona da gaur egun, bi terminoek “(nazio-)estatuak” eta “so-zialak” elkar ukatzen baitute: berdintasun so-zialak estatuetako mugak gainditzen dituzten erantzun demokratikoak eskatzen ditu. “Mu-garik gabeko justizia” bermatu behar dugu, bestela ez baitugu inolako justiziarik lortuko.

Zer esan nahi du horrek? Globalizazioa de-mokratikoa bihurtu edo demokrazia globali-zatu ezean, estatuen barruko eta arteko des-orekek areagotzen jarraituko dute eta “estatu sozialaren” ideia bera oximoron hutsa izango da gero eta gehiago.

#51

DANIEL RAVENTÓS PAÑELLA

Teoria Soziologiko, Zuzenbidearen Filosofi aeta Gizarte Zientzien Metodologia Saileko irakasle titularra.Bartzelonako Unibertsitatea. Espainia.

Ekonomia Zientzietako doktorea eta Bartzelonako Unibertsitateko Teoria Soziologiko, Zuzenbidearen Filosofi a eta Gizarte Zientzien Metodologia Saileko irakasle titularra. Sin permiso (www.sinpermiso.info) nazioarteko aldizkari politikoko sortzaile eta kidea. Red Renta Básica sareko —Basic Income Earth Network atala— presidentea eta elkarte horren webgunearen (www.redrentabasica.org) koordinatzailea da gaur egun. ATTACeko Batzorde Zientifi koko eta Basic Income Earth Network (BIEN) sareko nazioarteko batzordeko kidea da.

Oinarrizko errentari, errepublikanismoari eta teoria sozialari buruzko hainbat testu argitaratu ditu, hala nola: El derecho a la existencia (1999, Bartzelona: Ariel) eta Basic Income: The Material Conditions of Freedom (2007, Londres: Pluto Press). Azken liburu hori gaztelaniaz kaleratu du, halaber: Las condiciones materiales de la libertad (2007, Barcelona: El Viejo Topo).

HERRITARRAK ETA ONGIZATEA

Berdintasuna eta askatasuna ez dira bereizita aukeratu beharreko bi helburu. Gizarteko desoreka handiak oztopo izugarria dira milioika lagunen askatasunerako, eta alderantziz: pertsona askok eta askok ez dute askatasunik, langile-jendeak aberatsei eta aberats-aberatsei baimena eskatu behar izaten die egunero-egunero haiek fi nkatutako baldintzetan ezinean bizi ahal izateko, eta horrek areagotu egiten ditu gizartean dauden desorekak. Izan ere, pobrezia ez baita gauza materialen gabezia eta ukazioa edota errenten arteko desberdintasuna bakarrik, besteen erabaki eta diruzalekeriaren mende egotea, norberaren estimua urratzea, isolatuta egotea eta gizartean baztertuta gelditzea ere esan nahi baitu. Bere existentzia materialerako gero eta berme gutxiago dituenak gero eta murriztuagoa dauka askatasuna (“lehen lanpostuko kontratuen”, prekarizazioaren, aldi baterako kontratuen, “malgutasunaren” edota inolako babesik gabeko langabezia hutsaren bidez). Eta askatasuna gero eta murriztuagoa izateak desoreka material gero eta handiagoa dakar.

Existentzia materiala bermatuta duenak ezin du aske izan. Oinarrizko errenta unibertsalaren proposamena herritarren existentzia materiala bermatzeko herrialde askotan sortzen ari den eztabaida sozialean babes gehien duen proposamen akademikoetako bat da. Hauxe da errenta unibertsala: Estatuak ordaindutako diru-sarrera bat, herritar izate hutsagatik. Gizarteko eskubide osoko kide nahiz bertan bizi diren guztiei ordaintzen zaie, aberatsak ala pobreak izan, hau da, izan ditzaketen diru-sarrera iturriak gorabehera, eta norekin bizi diren axola izan gabe. Milioika pobrerentzat askatasuna zehaztapenik gabeko adierazpen hutsa ez izateko bidea ere bada errenta unibertsala.

#52 #53

IMANOL ZUBERO BEASKOETxEA

Soziologiako doktore eta irakasle titularra.Euskal Herriko Unibertsitatea.Gaur egun, Bizkaiko senataria. Espainia.

Alonsotegin (Bizkaia) jaio zen 1961ean. Soziologiako doktorea Deustuko Unibertsitatetik (1991). Euskal Herriko Unibertsitateko irakasle titularra 1996az geroztik. Lanaren Soziologian espezializatuta dago. Zortzi doktoretza-tesi zuzendu ditu eta hainbat ikerketa egin ditu bazterketari, eskubide sozialei eta enpleguari buruz. Artikulu, liburu-atal eta liburu ugari argitaratu ditu gai horiei buruz. Irakasle izan da Zaragozako, Deustuko, Burgosko, Kordobako, Sevillako, Badajozeko eta Granadako unibertsitateetako master, udako ikastaro eta graduatu ondoko ikastaroetan.

Kontzientzia-eragozpena, nazioarteko elkartasuna eta udal-gobernua lantzen zuten gizarte-mugimendu eta herritar-ekimenetan parte hartu eta halakoen bultzatzaile izan da. Hitzaldi, mintegi eta master ugari eman ditu gaioi buruz, eta argitalpen ugari ditu, halaber.

“Euskal auzia” bere aztergai eta jardun-gai garrantzitsua izan da beti. Bakearen Aldeko Koordinakundea herri-ekimenaren sustatzailea izan da hasieratik eta Aldaketa herritar-ekimenaren sortzaileetako bat. Zutabeak idatzi zituen El País egunkariko EAEko ediziorako 1997k maiatzetik 2005eko maiatzera bitartean. El Correo egunkarian (Vocento taldea) hasi zen orduan, igandero zutabea idazten, harik eta 2008ko hauteskunde orokorretan Bizkaiko senatari hautatu zuten arte.

Gaur egun, Euskal Soziologia eta Zientzia Politikoaren Elkarteko presidentea eta aldizkari hauetako erredakzio-batzordeko kidea da: Inguruak, Soziologia eta Zientzia Politikoaren Euskal Aldizkaria; Sociología del trabajo; Lan harremanak; Fernando Buesa Blanco Fundazioak argitaratzen duen Hitzaren balioa; Documentación social, eta Revista española del tercer sector.

#53

HIRUGARREN MAHAIA:GIZARTE POLITIKEN ETORKIZUNA

• Vicenç Navarro LópezGizarte eta Politika Zientzietako katedraduna.Pompeu Fabra Unibertsitatea. Bartzelona. Espainia.Politika Publikoetako irakaslea.Johns Hopkins Unibertsitatea. Baltimore. AEB.

• Luis Moreno Fernández Espainiako Ikerketa Zientifi koen Kontseilu Nagusiko (CSIC)Giza eta Gizarte Zientzien Zentroko Politika eta Ondasun Publikoen Institutuko Ikerketa irakaslea.

• Arantxa Rodríguez BerrioPolitika eta Soziologia Zientzietako doktoreaeta Gizarte Laneko eta Soziologiako Saileko irakasle titularra.Deustuko Unibertsitatea. Bilbo. Espainia.

GORKA URRUTIA ASUA

Deustuko UnibertsitatekoPedro Arrupe Giza Eskubideen Institutuko ikertzailea.

Zientzia Politikoetan eta Soziologian lizentziaduna Euskal Herriko Unibertsitatetik. Espezializazio Diploma Nazioarteko Ekintza Humanitarioan (NOHA) eta Ikasketa Aurreratuen Diploma eta Doktoregaia Deustuko Unibertsitateko “Migrazioak eta gatazkak gizarte globalean” programan. Nazioarteko kooperazioan lan egin du, gobernu erakundeetan nahiz gobernuz kanpokoetan, Europan eta Hegoamerikan.

Hainbat argitalpenetan parte hartu du: “Guatemala: 10 urte Bake Akordioa izenpetu zenetik” (2006); “Kolonbia labirintuan. Gatazkari buruzko ikuspegi bat” (2008); “Giza Eskubideak eta Diskriminazioa. Erronka berriak ala betikoak?” (2009); “Giza Eskubideak eta erlijio aniztasuna” (2010).

MODERATZAILEA

#54

VICENÇ NAVARRO LÓPEZ

Gizarte eta Politika Zientzietako katedraduna.Pompeu Fabra Unibertsitatea. Bartzelona. Espainia.Politika Publikoetako irakaslea.Johns Hopkins Unibertsitatea. Baltimore. AEB.

Ekonomia Aplikatuko katedraduna izan da Bartzelonako Unibertsitatean. Politika eta Gizarte Zientzietako katedraduna da gaur egun, Pompeu Fabra Unibertsitatean (Bartzelona, Espainia). Politika Publikoen irakaslea da, halaber, Johns Hopkins Unibertsitatean (Baltimore, AEB), eta 35 urte daramatza han eskolak ematen. Pompeu Fabra Unibertsitateak eta Johns Hopkins Unibertsitateak elkarrekin sustatzen duten Politika Publiko eta Sozialen Programa zuzentzen du. Espainiako Behatoki Sozialeko zuzendaria da.

Espainiatik erbesteratu egin behar izan zuen arrazoi politikoen ondorioz. Herrialde askotan bizi izan da: Suedian (Uppsalan), Erresuma Batuan (London School of Economics, Oxford eta Edinburgo) eta AEBetan (Johns Hopkins Unibertsitatea), eta Politika Publikoetako eta Zientzia Politikoetako katedraduna izan da han. Ekonomia Aplikatuko ezohiko katedradun izateko proposatu zuten Madrilgo Unibertsitate Konplutentsean, eta Ekonomia Aplikatuko katedradun gisa murgildu zen Kataluniako bizitza akademikoan, Bartzelonako Unibertsitatean. Geroago, Zientzia Politikoetako katedraduna izan zen Pompeu Fabra Unibertsitatean, eta Johns Hopkins Unibertsitatearekin batera sustatutako Politika Publiko eta Sozialen Programa zuzentzen du han, irakasle izaten jarraitzearekin batera.

Aholkulari izan da Nazio Batuetan, Osasunaren Mundu Erakundean eta Espainiako eta atzerriko gobernu askotan, AEBetako gobernu federala barne. Hillary Clintonek Etxe Zurian gidatu zuen osasun-erreformari buruzko lan-taldeko kidea izan zen.

Hauek dira bere ikerketa-eremuak: Ekonomia politikoa, ongizate-estatua eta ikasketa politikoak. Liburu asko argitaratu ditu (24, hainbat hizkuntzatara itzuliak). Hauek dira azken-azkenak: El subdesarrollo social de España. Causas y consecuencias. Anagrama 2006, eta Neoliberalism, Globalization and Inequalities. Baywood. 2007. Anagrama argitaletxearen Saiakuntza saria jaso zuen 2002an Bienestar insufi ciente, democracia incompleta. Sobre lo que no se habla en nuestro país liburuarekin.

POLITIKA SOZIALEN ETORKIZUNA

Politika sozialek Espainian izandako eboluzioa aztertuko dugu gure aurkezpenean, eta egungo krisiak politika horietan zer-nolako eragina duten ikusiko dugu. Espainiako ongizate-estatua urriegia eta osagabea da eta oraingo krisiak Espainian dagoen gastu publiko sozial murritzean egin beharreko ezinbesteko zuzenketak atzeratzea ekarriko du, gainera.

#55

LUIS MORENO FERNÁNDEZ

Espainiako Ikerketa Zientifi koen Kontseilu Nagusiko (CSIC)Giza eta Gizarte Zientzien Zentroko Politika eta Ondasun Publikoen Institutuko Ikerketa irakaslea.

Espainiako Ikerketa Zientifi koen Kontseilu Nagusiko (CSIC) Giza eta Gizarte Zientzien Zentroko Politika eta Ondasun Publikoen Institutuko (www.ipp.csic.es/) Ikerketa irakaslea. Gizarte Ikasketa Aurreratuen Institutuko (IEASA) sortzaile eta idazkaria izan zen (1989-95). Gerora, Politika Alderatuen Unitatea izango zen IEASA eta geroago Kordobako CSICen zentroa (www.iesa.csic.es/) bihurtu zen.

Gizarte Zientzietako doktoretza egin zuen Edinburgoko Unibertsitatean (1986), eta hango honorary fellow da. Ikerlari eta irakaslea izan da Espainiako, Europako eta Ipar Amerikako hainbat unibertsitatetan, eta Jean Monnet senior fellow izan da Firenzeko Europar Institutuan. Bi ikerketa-esparru nagusi ditu: (a) Politika soziala eta ongizate-estatua; eta (b) Lurralde-politika (deszentralizazioa, federalismoa, nazionalismoa eta europartze-prozesua). Bere ikerlanetan alderaketan oinarritu izan da.

Hogei ikerketa-proiektu zuzendu ditu, eta European Science Foundation-ek bultzatutako “Ongizateranzko jarrerak, eraldatzen ari den Europan” izeneko nazioarteko proiektuan parte hartzen duen Espainiako taldearen koordinatzailea izango da 2009-2011 bitartean. Ehundik gora argitalpen zientifi ko idatzi ditu, hala nola: Reformas de las políticas del bienestar en España (Madril: Siglo XXI, 2009); The territorial politics of welfare (New York: Routledge & N. McEwen, 2005); Pobreza y exclusión: la ‘malla de seguridad’ en España (Madril: CSIC, 2001) eta Ciudadanos precarios. La ‘última red’ de protección social (Bartzelona: Ariel, 2000).

Politeya liburu-bildumaren zuzendaria da, Revista internacional de sociología aldizkariko zuzendarietako bat, eta Nationalism & Ethnic Politics, Ser social eta Revista española del tercer sector aldizkari akademikoetako argitalpen-batzordeetako kidea. European Network for the Analysis of Social Policy sarean dagoen Espainiako Politika Sozialerako Sarea (REPS-ESPAnet, www.espanet-spain.net) bultzatzen du.

ERREGIOETAKO POLITIKA SOZIALAK ETA ONGIZATEAREN HEDAPENA

2008an hasitako fi nantza-krisiaz geroztik, gizarte-ongizatearen eta aurrerapen ekonomikoaren arteko ituna berritzeko erronkari erantzun behar diete Europako estatuek, Europako biztanleen beharrizanei erantzutearen eta hango gizarteen kohesioaren oinarria baita itun hori. Ez dago garbi Espainiako ongizate-estatuak nola erantzungo dien paradigma kapitalista anglosaxoiaren ohiko betekizun diren politika sozialak murrizteko presioei. Gastu sozialei aurre egin ezin zaiela eta (EBko estatuetako gastu osoaren %50 inguru) Eskubide sozialak ezinbestean murriztu behar direla (retrenchment) dioten iragarpenak gorabehera, herritartasun sozialaren hedapena bi arlotan garatuko da etorkizunean: (a) Enpresen erantzukizun zibila dugu, batetik, eta (b) Erregioen eta estatuaz azpiko gobernu-mailen jarduna, bestetik. Azken horri dagokionez, “arrisku sozial berriak” direlakoen ondorioak herritarrengandik gertuen dauden esparruetan igartzen dira gehien, eta, hortaz, garrantzi handiagoa eman behar zaie “azken sareko” prestazioei eta arreta pertsonaleko zerbitzuei, gertutasuna eta proportzionaltasuna aintzakotzat hartuta. Espainian, “maila askotako herritarrek” (multinivel) gobernu-maila desberdinetan jarriak dituzte beren identitate kolektibo eta leialtasunak. Horrek bidezkoa egiten du erregioak politika sozialak aplikatu nahi izatea, lurralde-subsidiarietatearen eta kontu-emate demokratikoaren printzipioekin bat etorriz. Espainiarren erdiari egokia iruditzen zaie gizarte-zerbitzuak estatuaz azpiko erakundeek eskaintzea (erkidegoek nahiz udalek), eta eskumen horiek berebiziko garrantzia dute “arrisku sozial berriei” erantzuteko garaian.

Azkenik, Espainiako politika sozialek etorkizunean izango duten bilakaeran bi erronka nagusik izango dute eragina: lehen erronka exogenoa da eta globalizazio ekonomikoaren baitan ongizate-estatuak (europarren asmakuntza) izan dezakeen bideragarritasunari dagokio; bigarrena endogenoa da, eta emakumeen lan-munduratzeak ongizate-zerbitzuetan eta prestazioetan izandako eraginarekin du zerikusia.

#56 #57

ARANTxA RODRÍGUEZ BERRIO

Politika eta Soziologia Zientzietako doktorea eta Gizarte Laneko eta Soziologiako Saileko irakasle titularra. Deustuko Unibertsitatea. Bilbo. Espainia.

Soziologiako doktorea Deustuko Unibertsitatetik. Kriminologiako diploma Euskal Herriko Unibertsitatean. Gizarte Lana eta Soziologia Saileko irakasle titularra. Gizarte Lana Saileko zuzendaria 2004-2007 bitartean. Berrikuntza eta Kalitateko dekano-ordea 2007-2009 bitartean. Babesik gabe nahiz gatazka sozialean dauden adin txikikoekiko esku-hartze eta bitartekaritzari buruzko unibertsitate-master ofi zialeko zuzendaria 2007az geroztik.

Zientzia eta Berrikuntza Ministeriorako egin dituen I+G+b alorreko azken ikerketen artean hauxe nabarmentzen da: “Riesgo, adolescencia y etnicidad: comparando tres áreas geográfi cas de España (2010-2012)”. Bere azken argitalpenen artean honako hauek aipatu ditzakegu: ”Entorno físico y social” kapitulua Eustatek argitaratutako Evolución de las condiciones de vida en la C.A. de Euskadi (2008) monografi koan eta “Aplicación de la metodología de competencias al análisis de las necesidades formativas de los y las profesionales de atención directa a persona con discapacidad intelectual: el estudio FEVAS” artikulua AGATHOS: Atención sociosanitaria y bienestar aldizkarian (2009).

POLITIKA SOZIALEN ETORKIZUNA: GEZURRAK ETA BESTELAKO KATASTROFISMOAK

Politika sozialek etorkizunean izango duten eboluzioa aztertzen hasten garenean, lehen begiratuan eboluzio horrek ageri-agerikoa ematen du: une bakoitzean gobernuan dagoenaren araberakoak dira politika horiek. Halere, esperientziak erakutsi digunez, gaur egungo krisiarekin bereziki, beste faktore batzuek ere eragina dute, eta faktore horietako batzuek estatuak presionatzen dituzte ordura arte gobernuen politika sozialak garatzen aritu diren oinarri ideologikoen beraien aurka doazen neurriak har ditzaten, hain zuzen ere. Baina ez dira gobernuak halako neurriak hartzen dituzten bakarrak, herritarrok ere onartzen baitugu neurri horiek hartzeko beharra, eta ukatu ezineko egiatzat hartzen dugu aurkezten diguten errealitatea. Adibidez: “pentsio-sistema publikoari eusterik ez dago eta porrot egingo du laster”, “soldatak jaitsi behar dira lehiakortasuna areagotzeko”, “lan-merkatua gehiegi araututa dago”, “ongizate-estatua eskuzabalegia da eta ezin zaie oraingo mailan eutsi onura sozialei”… Halakoak egunero-egunero errepikatzen dizkigute egunkari eta hedabideetan, gure burmuinetan iltzatzeraino.

Baina kontua hauxe da: Zergatik hartzen ditugu ukatu ezineko egiatzat, hori eginda gure eskubide sozialak eta gure eta geroko belaunaldien bizi-kalitatea kaltetzen eta murrizten duten neurriei ateak zabaltzen badizkiegu, gure kalterako, argi eta garbi? Atzeraezineko egoera horretara garamatzaten faktoreei buruz areago hausnartzen saiatuko naiz nire hitzaldian, izan ere, gizarteko talde jakin batzuen interesak babestea beste helbururik ez duten jarrera ideologiko argi eta garbiak ezkutatzen baitira faktore horien atzean.

#57

LAUGARREN MAHAIA:ESKUBIDE SOZIALEN ETORKIZUNA

• Rodrigo Uprimny YepesZuzenbide, Justizia eta Gizarte Ikasketen Zentroko zuzendaria eta Zuzenbide Konstituzionaleko, Giza Eskubideetako eta Estatuaren Teoriako katedraduna.Bogotáko Unibertsitate Nazionala. Kolonbia.

• Luciano Parejo AlfonsoZuzenbide Administratiboko katedraduna.Carlos III Unibertsitatea. Madril. Espainia.

• Manuel Calvo García Zuzenbidearen Filosofi ako eta Soziologia Juridikoko katedraduna. Zaragozako Unibertsitatea. Espainia.

GARBIÑE BIURRUN MANCISIDOR

EAEko Auzitegi Nagusiko Lan Arloko Salako Presidentea.

Zuzenbidean lizentziatu zen 1982an EHUko Donostiako Zuzenbide Fakultatean. Euskal Herriko Unibertsitateko irakaslea da 1982az geroztik, Lanaren eta Gizarte Segurantzaren Zuzenbidea irakasgaian. 1987az geroztik dedikazio partzialarekin dihardu, eskolak euskaraz emanez.

1987ko ekainaz geroztik epailea da Tolosako Lehen Auzialdiko eta Instrukzioko Epaitegian; 1989ko azarotik, magistratua Donostiako Lan Arloko 3 zk-ko Epaitegian; eta 1998ko azarotik, EAEko Auzitegi Nagusiko Lan Arloko Salako magistratua.

“Jueces para la Democracia” – JpD – elkarteko kidea da 1987an epaile lanetan hasi zenetik. 1989ko ekainean, EAEko Auzitegi Nagusiko Lehen Gobernu Salako kide hautatu zuten. JpD elkarteko Idazkaritza Nazionaleko kide izan da bi etapatan: 1990-1992 eta 1992-1994. 1994tik 1998ra, JpDko EAEko koordinatzailea eta bozeramailea izan da.

Artikulu ugari idatzi ditu hainbat gai juridikori buruz: “El nuevo Consejo de Relaciones Laborales” (HAEEren aldizkaria, 1983); “Zuzenbidea eta Genetika”, 1999an argitaratutako Jardunaldiak. Genetika eta Osasuna liburu kolektiboan (141-168 or.) - ISBN 84-8331-438-X; “Trabajo a tiempo parcial: Convenio Colectivo y contrato de trabajo” (2002ko maiatzaren 7ko EAEko Auzitegi Nagusiko epaia dela eta), Actualidad Laboral aldizkarian (3 zk, 2002); “Pensión de jubilación y negociación colectiva” (Lan harremanak- Revista de Relaciones Laborales, 2003); “La frontera de la legalidad en los tratamientos médicos del anciano enfermo” (Osasunaz - Cuadernos de Ciencias Médicas, 2004); “Poder judicial” (HAEEren aldizkaria, 73, iraila-abendua 2005); “La directiva europea sobre los servicios en el mercado interior”, EUROBASK erakundeak argitaratutako La Directiva de servicios y la movilidad de trabajadores en la UE lan kolektiboan; “Avances y Limitaciones de las reformas legislativas en materia de violencia de género”, Galdakaoko Udaleko Aukera Berdintasunerako Sailak 2006ko ekainean argitaratutako II Jornadas Municipales de Igualdad, Violencia contra las mujeres liburuan; “Algunas refl exiones en torno a la paz”, Bakearen, Desarmearen eta Askatasunaren aldeko Mugimenduaren Tiempo de Paz aldizkarian (82 zk, 2006ko udazkena); “Un sistema judicial deseable”, Ttartalo argitaletxeak argitaratutako El País Vasco en sus encrucijadas. Diagnósticos y Propuestas liburu kolektiboan (2008).

Irakasle iraunkorra da Aranzadi Social Foroan, Bilbon eta Donostian. Espainiako Konstituzioaren euskarazko itzulpenean parte hartu du, EHUko Argitalpen Zerbitzuak argitaratua, eta zuzendaritza taldeko kide izan da ere Lan Prozeduraren Legearen euskarazko itzulpenean, EHUko Argitalpen Zerbitzuak ere argitaratua.

Eusko Ikaskuntzako Gizarte Bikaintasunaren Kontseiluko kidea da, 2004ko urriaz geroztik, baita Euskararen Aholku Batzordeko kidea ere.

MODERATZAILEA

#58

RODRIGO UPRIMNY YEPES

DeJusticia - Zuzenbide, Justizia eta Gizarte Ikerketen Zentroko zuzendaria. Zuzenbide Konstituzionaleko, Giza Eskubideetako eta Estatuaren Teoriako katedraduna. Bogotáko Unibertsitate Nazionala. Auzitegi Konstituzionaleko epailea. Kolonbia.

Kolonbiar abokatu honek Garapenaren Soziologiako DEA egin zuen Paris I Unibertsitatean eta Ekonomiako doktoretza Amiensko Unibertsitatean. Zuzenbide Konstituzionaleko eta Giza Eskubideen irakaslea, Unibertsitate Nazionalean. Irakasle bisitaria izan da Washingtoneko American University-n, Utrecht-eko Unibertsitatean eta Grenobleko Unibertsitatean. Magistratu laguntzailea izan zen Auzitegi Konstituzionalean. Gaur egun epailea da auzitegi horretan. DeJusticia - Zuzenbide, Justizia eta Gizarte Ikerketen Zentroko zuzendaria da.

Artikulu eta liburu ugari argitaratu ditu konstituzio-gaiei, justizia-administrazioari, justizia trantsizionalari eta eskubide sozialei buruz. Hona hemen azken urteetan kaleratu dituen zenbait liburu: Mauricio Garcíarekin eta Cesar Rodríguezekin batera: ¿Justicia para todos? Derechos sociales, sistema judicial y democracia en Colombia. Bogotá, Norma, 2006; “The Enforcement of Social Rights by the Colombian Constitutional Court:Cases and Debates” in Roberto Gargarella, Pilar Domingo eta Theunis Roux (arg.). Courts and Social Transformation in New Democracies: An Institutional Voice for the Poor? Ashgate, 2006. Luis Eduardo Pérezekin eta Cesar Rodríguezekin batera: Los derechos sociales en serio: hacia un diálogo entre derechos y políticas públicas. Bogotá, DeJuSticia, 2007; Diana Guarnizorekin batera “¿Es posible una dogmática adecuada sobre la prohibición de regresividad? Un enfoque desde la jurisprudencia constitucional colombiana” in Ferrer Mac-Gregor, Eduardo, Zaldívar Lelo de Larrea, Arturo (koord.). La ciencia del derecho procesal constitucional. Estudios en homenaje a Héctor Fix-Zamudio en sus cincuenta años como investigador del derecho, Mexiko, UNAM, Instituto de Investigaciones Jurídicas, 2008; “Transformative Reparations of Massive Gross Human Rights Violations: Between Corrective and Distributive Justice” in Netherlands Quarterly of Human Rights, 27. libk., 4. zk., 2009.

POSIBLE AL DA ESKUBIDE SOZIALEN BABES JUDIZIAL DEMOKRATIKO EGOKIA LORTZEA?

Eskubide sozialei buruz hitz egiten denean askotan haien justiziabilitatea eztabaidatzen da, hau da agintari judizialek oro har, eta bereziki justizia konstituzionalak, eskubide horiek babestu behar dituzten ala ez. Eztabaida hori oso modu itxian egin da batzuetan, erantzun absolutuak —bai ala ez— eman beharko balira bezala.

Badirudi, beraz, eskubide sozialak benetako eskubideak ote diren (eta, ondorioz, epaitegietan exijitu daitezkeen) ala, aitzitik, ideal politiko edo arau programatikoak besterik ez diren zehaztean datzala arazoa. Ideal gisa defi nituz gero, estatuaren norabide ideologikoa markatu badezakete ere, ez dute eragin juridikorik epaileen aurrean, gobernuek legeetan zehaztu eta arautzen ez dituzten artean.

Ikuspegi estu hori ez da baliagarria, justiziabilitatea (neologismo itsusi baina ezinbestekoa) adiera bakarreko kontzeptutzat hartzen baitu. Gauzak ez dira horrela, ordea. Kontzeptuei dagokienez, justiziabilitate maila eta molde desberdinak bereizi ditzakegu. Gainera, azken bi hamarkadetan oso herri desberdinetako auzitegiek (India, Hego Afrika, Kolonbia, Argentina eta Hungariakoek, gutxi batzuk aipatzearren) eskubide sozialak babestu dituzte, modu desberdinetara. Justiziabilitate molde horietako batzuek etorkizun oparoa dute, baina beste batzuk eztabaidagarriak dira ikuspegi demokratikotik. Justiziabilitate maila eta molde desberdinak daudela eta alor horretan esperientzia judizial enpirikoa badagoela ikusi eta gero, eskubide sozialen babes judizial demokratikoki egokirantz jotzerik dagoen aztertzen da ponentzian. Kontzeptuak eta arauak aztertuko ditugu, justiziabilitate-esperientzien gaineko azterketa konparatuak egitearekin batera.

#59

LUCIANO PAREJO ALFONSO

Zuzenbide Administratiboko katedraduna.Carlos III Unibertsitatea. Madril. Espainia.

Ikasketak: Zuzenbideko lizentziaduna (La Laguna, 1969). Laguntzaile zientifi koa Saarbrückenen (Alemania, 1969-70). Laguntzailea (Zaragoza, 1971-1972). Zuzenbideko doktorea Bartzelonako Unibertsitate Autonomotik (1977).

Ibilbide profesionala: Irakaslearen ondokoa, La Laguna (1980); bitarteko irakasle agregatua, Unibertsitate Complutensean (1981-1982); katedraduna, La Laguna (1983-1989), Alcalá (1989) eta UC3M (1990ez geroztik).

Irakasle gonbidatua unibertsitate hauetan: Paris-X Nanterre; SPISA (Bolonia); Erroma III; Institut Freiherr vom Stein (Münster); Meatze eta Energia Institutua (Bochum); Verwaltungshochschule (Speyer); Albert-Ludwigs-Universität (Freiburg); Viena; Externado, Javeriana eta Católica (Kolonbia); ITAM eta Autonomoa (Mexiko); Buenos Aires, Mendoza, Tucumán eta El Salvador (Argentina).

Ikerketa: “Hirigintza-jarduera eta gizarte-kohesioa: ingurumena, osasun publikoa eta arriskuen kudeaketa” ikerketa-taldeko ardu-raduna Madrilgo Carlos III Unibertsitatean; berrogeita hamarretik gora ikerketa-proiektu eta -kontraturen zuzendaria. 29 doktoret-za-tesi zuzendu ditu. Sei ikerketa-seiurteko onartuta dauzka, onartu daitekeen kopururik handiena.

Argitalpenak: Hogeitik gora liburu eta Espai-nian nahiz nazioarteko aldizkarietan argitara-tutako hirurehundik gora ikerketa idatzi eta editatu, Zuzenbide Publikoari buruz, oro har, eta gai hauei buruz, zehazki: Konstituzioa, Estatuaren lurralde-antolaketa, lurralde-anto-lamendua eta hirigintza.

Documentación administrativa aldizkariko zu-zendaria 1987tik (INAP) da, eta hainbat argi-taletxe eta aldizkaritako aholku-batzordeko ki-dea, hala nola: Der juristische Verlag (Lexxion, Berlin), Journal for European Environmental & Planning Law (Lexxion, Berlin).

Ardura akademikoak: UC3M: Gizarte eta Zuzenbide Zientzien Fakultateko dekanoa (1990-1993), Pascual Madoz Unibertsitate Institutuko zuzendaria 1991ean sortuz geroz-tik, Lurralde eta Hirigintza Politikari buruzko masterreko zuzendaria (19 edizio), Irakasleen eta Sailen errektore-orde eta idazkari nagusia (1993-2003), Koordinazioko errektore-orde (2004-2005). UIMP: Errektorea (2005-2006).

Ardura publikoak: Udal Administrazioen Ikasketa Institutuko zuzendari nagusia (1983-1985), Lurralde Administrazioko Ministerioko idazkariordea (1985-1986), Administrazio Publikoetarako Ministerioko idazkariordea (1986-1987), Administrazio Publikoko Insti-tutu Nazionaleko presidentea (1987-1989).

ESKUBIDE SOZIALEN ETORKIZUNA

1. Eskubide sozialen egitura berezia antolamendu konstituzionalean.1.1. Eskubideak dira zuzenean, Konstituzioaz geroztik? Espainiako Konsti-

tuzioko 53. artikuluaren interpretazioa, Konstituzioko I. idazpuruko sis-tematikaren argitan.

1.2. Doktrina konstituzionalaren bilakaera: oinarrizko eskubideen eta eskubide sozialen arteko lotura.

2. Estatua eta eskubide sozialak: 2.1. Eskubideon atzeraezintasuna bertan behera gelditzea krisi-garaietan. 2.2. Estatu sozialaren eta Estatu demokratikoaren baloreen arteko tentsioa

Zuzenbide Estatuaren argitan.2.3. Irizpidea: beharra eta proportzionaltasuna.3. Oinarrizko eskubideen eta eskubide sozialen arteko lotura.

Bigarrenak lehenen edukizko osagai gisa.4. Eskubide sozialen etorkizuna Estatu sozialaren barruan: 4.1. Segurtasunaren eta askatasunaren arteko tentsioak oinarrizko ordenuan

eragindako aldaketei lotutako arazoak. Segurtasunaren eboluzioa eta arriskuen gaineko erantzukizuna Estatuaren esku jartzeko joera gero eta handiagoa. Estatu soziala Estatu prebentibo gisa. Eskubide sozialak biga-rren mailan uztea.

4.2. Haien oinarrizko muina bereizi eta babesteko beharra: hezkuntza, osasuna, gizarte-segurantza eta ingurumena (naturarako eta hiri-espazio sozialerako eskubideak, bereziki).

4.3. Estatuaren erantzukizuna: existentzia eta unibertsaltasuna, ondasun eta zerbitzuen antolakuntza eta prestazioa gorabehera.

4.4. Antolakuntza eta eskubideak prestazio publikoen nahiz merkatuaren esku uztearen arteko aukeratu beharra: prestazio-Estatutik prestazioak ber-matzen dituen Estatura: ondasun publiko eta pribatuak, botere-jarduera publikoak (jarduera orokorrak stricto sensu), jarduera sozialak, interes ekonomiko orokorreko jarduerak eta jarduera ekonomikoak. “Oinarrizko zerbitzuekiko” erlazioa.

4.5. Zerbitzu publikoen eta ekimen publiko ekonomikoaren egungo zeregina.

#60 #61

MANUEL CALVO GARCÍA

Zuzenbidearen Filosofi ako eta Soziologia Juridikoko katedraduna. Zaragozako Unibertsitatea. Espainia.

Zuzenbidearen Filosofi ako eta Soziologia Juridikoko katedraduna da Zaragozako Unibertsitatean. Zigor Zuzenbidea, Zuzenbidearen Filosofi a eta Zuzenbidearen Historia Saileko zuzendaria da unibertsitate horretan bertan, eta hango Soziologia Juridikoko Laborategia koordinatzen du.

Oñatiko Lege Soziologiako Nazioarteko Erakundeko zuzendari zientifi koa izan da (2000-2003 ikasturteetan) eta Zuzenbide Juridikoko Nazioarteko Elkarteko Zuzenbidearen

Soziologiako Batzorde Zientifi koko batzorde eragileko kidea da.

Liburu eta azterlan ugari argitaratu ditu talde-lanean, hala nola: Teoría del derecho (2. arg., Madril, Tecnos, 2000), Los fundamentos del método jurídico: Una revisión crítica (Madril, Tecnos, 1994), El tratamiento de la violencia doméstica en la Administración de Justicia (Madril, CGPJ, 2003), Transformaciones del Estado y del Derecho (Bogotá, Universidad Externado de Colombia, 2005) eta Transformaçöes do Estado e do Direito. Do Direito regulativo à luta contra a violência de gênero (Porto Alegre, Dom Quixote, 2007).

Bestalde, Identidades colectivas y derechos humanos (Madril, Dykinson, 2002) eta La respuesta desde las instituciones y el derecho frente al problema de la violencia doméstica en Aragón (Madril, Dykinson, 2005) lanak koordinatu ditu eta Derecho y sociedad (Valentzia, Tirant lo blanch, 1998), Federalism/Federalismo (Madril, Dykinson, 2004) eta Globalización y derechos de la

KRISI EKONOMIKOA ETA ESKUBIDE SOZIALEN ERAGINKORTASUNA

Eskubide sozialen etorkizuna aztertzen dugunean, arlo juridikoen ikuspegi tradizionaletik haratago doazen ikus-puntuak mahaigaineratzen zaizkigu. Ikuspuntu horien arabera, oinarrizko eskubideen eraginkortasun eta efi kazia arazo tekniko-juridikoa besterik ez da. Horri jarraiki, eskubideak gauzatzen direneko testuinguruak alde batera utzi eta eskubideen eraginkortasunaren gaia sinplifi katu egiten da, tresna formal judizial nahiz sasi-judizialen bidez eskubideon babesa bermatzen duten babes-mekanismoak badaudela nabarmentzearekin batera.

Tesi horiek bermatzeko zailak diren eskubideak (ekonomikoak, sozialak eta kulturalak) benetako eskubideen katalogotik kanpo utzi dituzte luzaroan. Gaur egun beste ikuspegi bat nagusitzen ari da gai horren inguruan oina-rrizko eskubideak eta giza eskubideak bat direla esaten duena eta, ondorioz, eskubide sozialak eta ingurumen-eskubideak eskatzeko ahalmenaren inguruan lortutako aurrerapenen aurrez aurre aurkitzen da ikuspegi hori. Nolanahi ere, erantzun zabal-sakonagoa behar dugu eskubideon eraginkortasunari dagokionez. Une bakoitzean eskubideok gauzatzea oztopatu nahiz murriztu dezaketen baldintzei erantzun orokorra eman beharra daukagu. Hala, nire hitzaldian eskubide sozialen gauzapen eta aplikazioari buruzko gai orokor batzuk aipatzeaz gain, gaur egungo krisi ekonomiko eta fi nantzarioarekin zerikusia duten arazo zehatzagoak ere jorratuko ditut.

#61

• Gerry Stoker Politika eta gobernua irakaslea.Southampton Unibertsitatea. Reino Unido.

• Joaquim Brugué TorruellaZientzia Politikoko Saileko katedraduna.Bartzelonako Unibertsitate Autonomoa. Espainia. Gobernurako eta Politika Publikoetarako Institutuko(IGOP) zuzendariordea.

• Esther Raya DíezGizarte Laneko eta Gizarte Zerbitzuetako irakasle titularraeta Gizarte Laneko Ikasketen zuzendaria.Errioxako Unibertsitatea. Espainia.

BOSGARREN MAHAIA:ONGIZATEAREN GIZARTESAREEN ETORKIZUNA

NAGORE DE LOS RÍOS GARCÍA

Gobernu Irekia eta Komunikazioa Interneteko kanaleko zuzendaria. (Eusko Jaurlaritza).

Kazetaritzan lizentziaduna Euskal Herriko Unibertsitatetik. 5 urtez aritu da erredaktore lanetan COPE, Radio Euskadi eta SER irrati kateetako informazio zerbitzuetan.

Bilboko Udaleko talde sozialistako bi bozeramaileren (Dimas Sañudo eta Txema Oleaga) Prentsa Burua izan da, baita José Antonio Pastor Legebiltzarreko Bozeramailearena ere. Gainera, hauteskunde kanpaina ugaritan ere aritu da eginkizun berean: udal eta foru hauteskundeak, autonomikoak, orokorrak eta Europakoak.

Interneten espezializatuta dagoen ikus-entzunezkoen produktora bateko gerentea da, eta Patxi López Hautagai eta Lehendakariaren Interneteko kanpainaren arduraduna.

Hizlaria eta irakaslea komunikazioari eta “2.0 politika”-ri buruzko ikastaro, master eta jardunaldietan, gaur egun Gobernu Irekia eta Komunikazioa Interneteko kanaleko zuzendaria da, Eusko Jaurlaritzaren Open Government eredua garatzeko eginkizunetan.

MODERATZAILEA

#62

GERRY STOKER

Politika eta Gobernabilitateko irakaslea Southamptongo Unibertsitatean. Erresua Batua.

Herritartasun, Globalizazio eta Gobernantzarako Zentroko (http://www.soton.ac.uk/C2G2/) zuzendaria da. Hogeitik gora liburu idatzi eta 70 artikulu eta liburu-kapitulu baino gehiago argitaratu ditu. Gaztelania, italiera, poloniera, hebreera, portugesa eta txinerara itzuli dituzte bere lanak. Why Politics Matters da idatzi duen azken liburua, eta Erresuma Batuko Ikasketa Politikoen Elkartearen liburu politiko onenaren saria jaso zuen 2006an.

Gai hauek ikertzen ari da gaur egun: gobernantza-gaiak egoera konplexuetan, zientzia politikoko gaien diseinua, politikarekiko desengainua mendebaldeko demokrazietan, herritarren jabekuntza eta herritarren artean zibismoa sustatzeko estrategiak. Bere ikerketa-lanetan abangoardiako metodoak erabiltzen ditu, probetan eta praktikan oinarritutako politikarantz jotzen duen ikuspegi batean oinarrituta. Udal Gobernuen Sare Berriaren sortzaile-presidente izan zen Stoker (www. nlgn.org.uk). 2004ko Erresuma Batuko think tank garrantzitsuena izendatu zuten sare hori. Erresuma Batuko gobernuaren eta Europako Kontseiluaren aholkulari izan da azken hamarkadan zehar, udal-gobernuei buruzko gaietarako. Luze-zabal idatzi du kudeaketari, zuzendaritza estrategikoari, fi nantzei eta udal- eta erregio-gobernuen antolakuntzari buruz.

ONGIZATEA SORTZEKO SARE PARTEKATUAK:MOTIBAZIOAREN ETA GIZA JOKAMOLDEAREN KONPLExUTASUNA TxERTATZEA

Psikologo sozialen eta jokamoldearen ekonomialarien usteak gorabehera, ustezko arrazionaltasunaren mundu ordenatua erakargarria zaie ekonomialari eta arduradun politikariei, eta haiek askotan txundituta gelditzen dira pertsonok urrezko arauak eta alderdi sozial, moral eta kognitibo arruntak jarraitzen ditugula konturatzean. Gure jokamoldea baldintzatzen duten beste alderdi horiei muzin egiteak kostu handia eragin dezake. Lan honetarako berrikusi ditugun lanek argi eta garbi frogatzen dutenez, batzuetan pizgarri ekonomikoak motibagarri nahikoak badira ere, gure ezagutza-mapak, gizarte-sareak eta kultur arauak ere garrantzitsuak dira ongizate-politikari nola erantzungo diogun erabakitzeko garaian. Herritarrak ongizate-politiken erdigunean jartzen baditugu, emaitza sozialak ez dira zerbitzu publikoen eskaintzaren arabera baloratuko, zerbitzuaren erabiltzaileekin eta herritarrekin dugun harremanaren kalitatearen arabera baizik. Laguntza soziala emateko garaian, ezagutzari lotutako alderdiak eta alderdi sozial eta moralak nola aintzat hartu ditzakegun erakusten duten hasierako proba esperimental batzuk aurkeztuko ditugu ponentzia honetan. Laguntza sozialeko zerbitzuak herritarrentzat eta herritarrekin batera diseinatu nahi baditugu baliabideak urriak diren garai batean, zerbitzu publikoek herritarren bizitzaren “alde” jardun beharko dute inoiz baino gehiago, eta gure senideak eta herriko komunitateak mantentzeko dugun giza joerari ahalik eta etekin handiena atera beharko diote, halaber.

#63

JOAQUIM BRUGUÉ TORRUELLA

Zientzia Politikoko Saileko katedraduna.Bartzelonako Unibertsitate Autonomoa. Espainia.Gobernurako eta Politika Publikoetarako Institutuko (IGOP) zuzendariordea.

Bartzelona, 1963. Ekonomia Zientzietako lizentziaduna (UAB), Gizarte Zientzietarako Datu Analisiko gradu-ondokoa (Essex University) eta Politika eta Administrazio Zientzietako doktorea (UAB).

Ikerketa-egonaldiak egin ditut Oxfordeko eta Cambridgeko unibertsitateetan, biltzar eta mintegietan parte hartu dut eta ikastaroak eman ditut Espainiako, Europako eta Latinoamerikako hainbat unibertsitate eta erakunde akademikotan.

Unibertsitatean tituluaren koordinatzailea, ikasketen antolamenduko dekano-ordea, Kudeaketa Publikoko masterreko koordinatzailea eta doktoretza-programako zuzendaria izan naiz. Nire irakaskuntza eta ikerkuntza esparru hauetan garatu dut: kudeaketa publikoa, udal-gobernuak, herritarren parte-hartzea eta politika publikoen analisia.

Kataluniako Generalitateko Herritarren Parte Hartzerako zuzendari nagusia izan naiz 2004-2008 bitartean. UABko Zientzia Politikoko Saileko katedraduna eta Gobernurako eta Politika Publikoetarako Institutuko (IGOP) zuzendariordea naiz gaur egun.

HERRITARRAK ETA GIZARTE-SAREAK GIZARTE-INKLUSIORAKO

Gizarte-inklusiorako politikak prestatzeko nahiz aplikatzeko garaian, herritarren parte-hartzea eta gizarte-sareak sortzea ezinbestekoak direla azalduko dugu ponentzia honetan. Zigmund Bauman-en hitzak erabiliz, gobernuak eta administrazioak gaindituta daude bakarka konpontzerik ez duten errealitatearen konplexutasuna eta irismena ikusita. Gobernantza termino behin eta berriz erabiliak egoera horrexeri egiten dio erreferentzia, hots, besteekin batera, aniztasunetik, gobernatu beharrari. Gobernantzak sareko gobernua esan nahi du.

Gizarte-inklusioa lortzeko politika publikoak modu erlazionalean egituratu beharra dago, beraz. Ideia hori garatzeko, hiru zatitan banatu dut nire ponentzia: gizarte-bazterketa kontzeptu konplexua azalduko dut, kontzeptu horrek politika sozialetan duen eraginaz hitz egingo dut eta, azkenik, Bartzelonako adibidea emango dut, “herritarren ituna” delako ekimena egituratzen duen sarea aurkezteko.

• Hasteko, gizarte-bazterketaren hiru defi nizio emango ditugu: bazterketa egoera gisa, arrisku gisa eta prozesu gisa.

• Bigarrenik, bazterketa mota bakoitzak neurri publiko bereiziak eskatzen dituela ikusiko dugu: erantzun-politikak (egoerazko bazterketarako), aurre hartzeko politikak (arriskua den bazterketarako) eta politika estrategikoak (prozesua den bazterketarako). Puntu honetan, gizarte-sareek politika horietako bakoitzean duten zeregina aipatuko dugu, halaber.

• Hirugarrenik, goian azaldutako alderdi batzuk garatuko ditugu Bartzelonako Udalaren inklusio-politikaren bidez, eta “herritarren ituna” gobernu-mailakoa ez baizik eta udal-mailakoa den politikan parte hartzen duten eta konprometituak dauden gizarte- eta komunitate-eragileen arteko sarea den aldetik zer-nolako eginkizuna duen ikusiko dugu.

Hiru alderdi horiek aztertuta, espero dugu gai izango garela ongizaterako gizarte-sareak eratu beharra dagoela frogatzeko. Sare horiek sortzeko moduari eta espero ditzakegun emaitzei buruzko eztabaida piztu nahiko genuke, halaber.

#64 #65

ESTHER RAYA DÍEZ

Gizarte Laneko eta Gizarte Zerbitzuetako irakasle titularra eta Gizarte Laneko Ikasketen zuzendaria. Errioxako Unibertsitatea. Espainia.

Politika Zientzietako eta Soziologiako doktorea, Euskal Herriko Unibertsitatean (2001). Gizarte Zerbitzuen Kudeaketari buruzko masterra, Euskal Herriko Unibertsitatean (2004). 2005az geroztik Gizarte Laneko eta Gizarte Zerbitzuetako irakasle titularra eta Gizarte Laneko Ikasketen zuzendaria da Errioxako Unibertsitatean.

Gizarte Laneko irakasle izan da Euskal Herriko Unibertsitatean eta gizarte-proiektuetako teknikari jardun du udal-administrazioan eta Sartu federazioan. Bazterketa eta Inklusio Sozialeko Prozesuen Behatokia jarri zuen martxan bertan 2001ean.

Hainbat ikerketa-lanetan parte hartu du. Europar Batasuneko VII. Esparru Programak fi nantzatzen duen “Construction d’indicateurs de la participation des parents dans l’enseignement obligatoire” izeneko IPPE proiektuan parte hartzen du gaur egun, eta AECIDek fi nantzatutako “Ezintasunaren azterketa Piura erregioan (Peru)” izeneko proiektua zuzentzen du.

UNESCOren “Herritartasun demokratikoa eta kultur askatasuna” katedrako kidea da Errioxako Unibertsitatean.

Bere argitalpenen artean hauek nabarmentzen dira:

ONGIZATEAREN GIZARTE-SAREEN ETORKIZUNA

Gizarte-ekintzan eragile askok parte hartu izan dute historian zehar, gizartearen beharrei erantzuteko garaian. Ongizate-estatua hedatu eta eskubide sozial batzuk (herritartasun-eskubideak adibidez) sendotu ahala, beste gizarte-eragile batzuen jarduna garrantzia galtzen joan da. Krisiak, eta haren ondorioz ongizate-estatuak jasandako berregituratzeak, eszenatoki berria ekarri digute. Eszenatoki berri horretan hirugarren sektoreak lehentasuna hartu du gizarte-politikak garatu eta gauzatzeko garaian, programa eta zerbitzuen kudeaketari dagokionez bereziki.

Ongizate-sare sozialen etorkizuna aztertzeko, ongizate-sare sozial horiek osatzen dituzten eragileen ezaugarriak aztertzen hasiko gara, azken urteotan gizarte-babesean izandako onurei eta mugei arreta berezia eskainiz. Jarraian, ongizate-sistema sozialak gainditu beharreko erronkak ikusiko ditugu, maila askotako esku-hartze eta koordinazio metodologiak aintzat hartuz. Bukatzeko, ongizate-eredu berriaren barruan herritartasun soziala eraikitzeko garaian eragile bakoitzak duen zeregina aztertuko dugu.

2001: Política Social y Ciudadanía. La condición de las personas demandantes de prestaciones sociales de la Comunidad Autónoma del País Vasco, Eusko Jaurlaritzako Argitalpen Zerbitzua.

2006: Indicadores de medición de la exclusión social, EHUko Argitalpen Zerbitzua.

2007: Políticas sociales en el siglo XXI: Cambios en la atención a las personas de edad avanzada, en Envejecimiento, autonomía y seguridad, Universidad de la Rioja, 61-80. or.

2007: “Exclusión social: Indicadores para su estudio y aplicación para el Trabajo Social”, in Revista del Ministerio de Trabajo y Asuntos Sociales, 70. zk., 155-180. or.

2008: “Viejas y Nuevas pobrezas: Exclusión e incorporación social en el siglo XXI”, in Revista de Servicios Sociales y Política Social, 81. zk., 41-62. or.

2009: Elementos para el diseño de programas intergeneracio-nales en clave participativa”, in Giró, J. (koord.) Enve-jecimiento, tiempo libre y gestión del ocio, Errioxako Unibertsitatea.

2009: “I+D+i en intervención social” in Revista Española del Tercer Sector, 13. zk., 39-61. or.

2009: “La sociedad de la información y sus aportaciones para el Trabajo Social”, in Revista Portularia, IX, 17-34. or.

#65

• Olivier De Schutter Nazio Batuen Elikadura Right kontalari bereziak. Louvain-la-Neuve. Belgium.

• Luis Ortega Álvarez Zuzenbide Administratiboko katedraduna. Gaztela Mantxako Unibertsitatea. Espainia.

• Laura Gómez Urquijo Europar Batasuneko Ekonomiako eta Nazioarteko Ekonomiako irakasle titularra Deustuko Unibertsitatea. Bilbo. Espainia.

SEIGARREN MAHAIA: EUROPA SOZIALAREN ETORKIZUNA

#66

OLIVIER DE SCHUTTER

Lovainako Uniberstitate Katolikoko eta Collège d’Europeko (Natolin) Katedraduna. Brusela

Olivier De Schutter (LL.M., Harvardeko Unibertsitatea; Ph.D., Lovainako Unibertsitatea (UCL)) Lovainako Unibertsitate Katolikoko eta Collège d’Europeko (Natolin) irakaslea da, eta Nazio Batuen Erakunderako elikadura-eskubideari buruzko berriemaile berezia 2008ko maiatzaz geroztik. New Yorkeko Unibertsitateko Global Law School Facultyko kidea da eta Columbiako Unibertsitateko irakasle. Europako Oinarrizko Eskubideetako Aditu Independenteen Sareko burua izan zen 2002-2006 bitartean. EBko erakundeak oinarrizko eskubideen inguruan aholkatzen dituen goi-mailako aditu-taldea da Sare hori. Europako Kontseiluko eta Europar Batasuneko aholkulari izan da hainbat alditan. 2004tik

NBEko berriemaile berezi izendatu zuten arte, Giza Eskubideen Nazioarteko Federazioko idazkari nagusia izan zen globalizazioarekin eta giza eskubideekin zerikusia zuten gaietarako. Giza eskubideak eta oinarrizko eskubideak EBn dira bere aztergai nagusiak, eta eskubide ekonomiko eta sozialetan eta giza eskubideen eta gobernantzaren arteko erlazioan oinarritzen da gehienbat. International Human Rights Law (Cambridge Univ. Press, 2010) da argitaratu duen azken liburua.

EUROPA SOZIALAREN ETORKIZUNA

Europar Batasuneko jatorrizko itun soziala 1950eko hamarkadako joera nagusien arteko bat-etortze erdi ezkutu baten emaitza izan zen. Hauek ziren joera horiek: neo-funtzionalistak, ordoliberal alemanak eta sozialdemokratak. Bat-etortze horri jarraiki, Europako Ekonomia Erkidegoko jatorrizko sei kideen artean merkatu bateratua eratuz gero, eraginkortasun handiagoa lortuko zuen Erkidego osoak, eta estatu bakoitzak, bere mugen barruan, bere lan- eta bizi-baldintzak hobetzen joateko erabili ahal izango zituen lortutako onurak. Ez zen eskubide sozialak Erkidego osoan adostu edo bateratu behar izan, hiru arrazoirengatik: sindikatuak indartsu zebiltzan estatu-mailan langileek ere hazkunde ekonomikoaren onurak jasoko zituztela bermatzeko; Erkidegoko estatu guztiek, Europako Kontseiluko eta Lanaren Nazioarteko Erakundeko kide ziren aldetik, arau berberak bete behar zituztela eskubide sozialen alorrean; eta hazkunde ekonomikoa jarraitua izango zela. Horrenbestez, alderdi ekonomikoak eta sozialak bereizi egin zitezkeen: Erkidegoa integrazio ekonomikoaz arduratuko zen eta inklusio soziala, berriz, estatuen ardura izango zen, bakoitzak bere tradizioaren arabera jardunez.

Ikuspegi baikor hori auzitan utzi dute hainbat gertakarik. Europar Erkidegoa hedatu ahala, aniztasuna areagotuz joan da, eta horrek handitu egin du Erkidegoko kideen arauen artean lehia egoteko arriskua.Hazkunde ekonomikoa moteldu egin da 1972-1973az geroztik, aberastasunen sorkuntzan hazkundea etengabekoa izango zeneko ustearen mugak agerian utziz. Sindikatuen indarra nabarmen ahuldu da, bai eta sindikatuetako kideen kopurua ere, estatus eta ibilbide profesional gero eta indibidualizatuagoen ondorioz. Europako Kontseiluaren eta Lanaren Nazioarteko Erakundearen mekanismoetan oinarritutako eskubide sozialen babesa hasiera batean espero zena baino askoz ere ahulagoa izan da. Europako Justizia Auzitegiak askatasun ekonomikoez egindako interpretazioan auzitan jarri zuen hasierako itunean alderdi ekonomikoaz eta sozialaz egindako banaketa. Azkenik, globalizazio ekonomikoak —EBren eta munduko beste erregio ekonomiko batzuen arteko lehiak— presio handiagoa eragin du biztanleria landuneko talde ahulenengan bereziki.

Erronka horiei aurre egiteko hainbat tresna aipatu izan dira: EB osoan eskubide sozial batzuk bateratuko dituzten zuzentarauak onartzea, elkarrizketa soziala eratzea EB-mailan eta EBko kideen artean alderaketak egiteko ebaluazio-prozesu bat martxan jartzea, koordinazio-metodo irekiaren baitan. Arauen arteko lehia EB barruan nahiz EBren eta beste erregio ekonomiko batzuen artean garatu ahala, lehia horrek dakartzan arriskuei aurre egiteko aipatu ditugun tresnak aski ote diren aztertuko dugu ponentzia honetan. Eta EB barruan eskubide sozialak hobeto babesteko jorratu litezkeen norabide batzuk proposatuko ditugu, halaber.

#67

LUIS ORTEGA ÁLVAREZ

Zuzenbide Administratiboko katedraduna. Gaztela Mantxako Unibertsitatea. Espainia

Zuzenbide Administratiboko katedraduna eta EBko Zuzenbideko “Jean Monnet” ka-tedraduna. Europako ikerketa-programetako aditua. Atenasko Zuzenbide Publikoko Europar Akademiko kidea eta Gaztela Mantxako Unibertsitateko Europar Ikasketen Zentroko zuzendaria. EBko Zuzenbideari buruzko masterreko zuzendaria da unibert-sitate horretan, eta Kontsumoaren Zuzenbideari buruzko masterra zuzentzen du lan-kidetzan. Langile Publikoen Oinarrizko Estatutua prestatzeko eta aztertzeko batzor-deko kidea izan zen, bai eta Gobernu Presidentziako Gai Instituzionaletarako Saileko zuzendari nagusia ere. Felipe González presidentearen zuzenbide-aholkularitzako

arduraduna izan zen Gonzálezen lehenbiziko bi gobernu-aldietan. Aditu gisa jardun du Espainiako zenbait lege prestatzeko batzordetan: Hondakinen Legea, Estatuko Administrazio Orokorraren Antolamendu eta Funtzionamenduari buruzkoa, Admi-nistrazioarekiko Auzien Jurisdikzioari buruzkoa eta Gaztela Mantxako Kontsumitzaile eta Erabiltzaileen Legea.

Hirurogeita hamarretik gora artikulu argitaratu ditu Espainiako eta nazioarteko aldizkarietan, hizlaria izan da Europako eta Latinoamerikako jardunaldi askotan, bere liburuetan jasotako gaiez jarduteko.

Bere liburu ugarien artean hauek nabarmentzen dira: El sistema político y administrativo de España, Los derechos sindicales de los funcionarios públicos, El régimen constitucional de las competencias locales, La concepción subjetiva del derecho administrativo tras la Constitución Española de 1978, La Constitución europea. Era berean, Manual de Derecho Administrativo arrakastatsuaren egileetako bat da, eta Lecciones de Derecho del Medio Ambiente monografi a koordinatu du.

EUROPA SOZIALA

“Europa sozialaz” hitz egiten dugunean, kontzeptu batzuk argitu egin behar ditugu, lehenik eta behin. Bi ikuspegi aurkitzen ditugu hemen. Batetik, Europako erakundeen barruan garatutako politikak dauzkagu, eta ikusi beharra dago politika sozialak zenbateraino dauden jasota legeetan, merkatu libreko eta lehia askeko bestelako politiken aldean. Hau da, Europar Batasuna “Estatu soziala” ala “barne-merkatua” den ikusi behar da hemen.

Bestetik, Europa EB osatzen duten estatuek osatutako multzoa dela dioen ikuspegia dugu. Estatu horietako konstituzioetan Estatu soziala aipatzen da eta hura aplikatuz kudeatzen dira politika sozialak.

Ponentzian bi ikuspegi horiek azalduko ditut, biak uztartzen dituen hirugarren ikuspegi batekin batera. Alegia, EB osoko politikek (merkatuari eta lehia askeari dagozkionak bereziki) EBko estatuetako politika sozialak zenbateraino baldintzatzen dituzten ikusiko dugu.

Horren atzean sakoneko eztabaida bat dago erabakitzeko ea interes orokorrak kudeatzeko merkatu-teknikak erabili behar diren ala kudeaketa publikoko teknikak. Era berean, globalizazio ekonomikoak lehen aukera zenbateraino inposatu duen ikusiko dugu, eta joera horrek indarrean jarraitzen ote duen, azken aldiko krisi fi nantzarioa eta gero.

#68 #69

LAURA GÓMEZ URQUIJO

Europar Batasuneko Ekonomiako eta Nazioarteko Ekonomiako irakasle titularra. Deustuko Unibertsitateko Zuzenbide fakultateko Ikasketen Antolamenduko dekano-ordea. Bilbo. Espainia.

Zuzenbideko doktorea Deustuko Unibertsitatetik. Nazioarteko Merkataritzaren Zuzenbi-deko gradu-ondokoa Turingo Europar Ikasketen Institutuan eta Lanaren Nazioarteko Erakundean.

Europar Batasuneko Ekonomiako eta Nazioarteko Ekonomiako irakasle titularra. Deustuko Unibertsitateko Zuzenbide fakultateko Ikasketen Antolamenduko dekano-ordea.

Unibertsitate horretan bertan izandako beste ardura batzuk: Latinoamerikarako Giza Baliabideak Trebatzeko UNESCO katedrako zuzendaria (2002-2010) eta Europar Ikasketen Institutuko koordinatzailea (2000-2009).

Irakasle gonbidatua atzerriko hainbat unibertsitatetan: Derby (Erresuma Batua), Uppsala (Suedia), Sarajevo (Bosnia), Bogotako Javeriana (Kolonbia), Pontifi kal Katolikoa (Peru), Sorocaba (Brasil) eta Erromako Elkartasunerako Italiar Zentroa, besteak beste

Europar Integrazio arloko ikerlaria, Deustuko Unibertsitateko Europar Integrazioko Jean Monet katedraren barruan.

EBko politikei buruzko hainbat ikerketa eta argitalpen kaleratu ditu. Bere azken-azken lana Europako emisioen salerosketa-sistemari buruzko ikerlan bat izan da, Jaurlaritzak fi nantzatua eta Oregoneko Unibertsitatearekin eta Firenzeko Unibertsitate Institutuarekin egina elkarlanean.

Politika sozialei dagokienez, enplegu-politikari buruzko argitalpenak dauzka bereziki. Era berean, Espainiako Nazioarteko Lankidetza Agentziaren fi nantzazioarekin, Europako gizarte-politika bestelako integrazio ekonomikoetarako eredu gisa aztertzeko proiektuetan parte hartu du, bai eta Europar Batzordeak fi nantzatutako OBREAL ekimenean eta Europako Gizarte Funtsak Europako enplegu-politikari buruz fi nantzatutako ekimenean ere.

EUROPA SOZIALA DIRU- ETA EKONOMIA-BATASUNEAN: KRISIAREN BIDEGURUTZEA

Europar Batasunak bizi duen egoera bitxia dela eta, gogoeta egin behar dugu bere gizarte-ereduaren biziraupenaz. Eredu horrek egoera ekonomikoaren eragina jasaten du, batetik, eta Diru eta Ekonomia Batasunak markatutako joko-arauena, bestetik.

EBren integrazio-prozesuan zehar, politika sozialaren ikuspegi zabalduz joan da: hasiera batean langileen mugikortasun eta baldintzetan oinarritzen zen, eta beste arlo batzuk bereganatzen joan da, EBko estatuen arteko bat-egite soziala lortzearren bereziki, “koordinazio irekia” delako metodoaren bidez. EBren ekarpenok ez dute politika sozialen muina estatuetatik aldentzen, estatu bakoitzak bere zerga-politika izanik, ongizate-izatearen ikuspegi berezia baitu, halaber.

Testuinguru horretan, ikusten dugu Europa sozialean pisu handiagoa duela bat-egite ekonomikoak Europaren politika sozialak berak baino. Diru eta Ekonomia Batasunak inolako irizpide sozialik inposatzen ez badu ere, bere eskakizun ekonomiko-fi nantzarioek zeharo baldintzatzen dituzte beren gastuak kontrolatzera behartuta dauden estatuen politikak. Diru eta Moneta Batasuneko hasierako oparoaldia igarota, egungo krisia proba zorrotza izango da Europa sozialarentzat.

Bere garapen handia babes sendoa da egoera ekonomikoak herritarren bizi-mailan eta eskubide sozialetan izan dezakeen eraginari aurre egiteko garaian. Bestalde, EB presio handia egiten ari da defi zita kontrolatzearren gastu sozialak murrizteko (nazioarteko erakundeak ere iritzi horretakoak dira, herritarren nahiaren kontra). Bien bitartean, EBko estatu batzuk hasiak dira beste estatuei eman beharreko laguntzetan muga bat jartzeko proposatzen (“elkartasun mugatua”), eta, hortaz, EBren ezaugarrietako bat den gizarte-kohesioa auzitan dago oraintxe bertan.

#69

• Ramón Jáuregui Atondo Espainiako Ordezkaritza Sozialistako idazkari nagusia. Europar Parlamentua.

• Diego López Garrido Europar Batasunerako estatu-idazkaria eta Zuzenbide Konstituzionaleko katedraduna. Gaztela Mantxako Unibertsitatea. Espainia.

• María de la Luz Rodríguez Fernández Zuzenbideko doktorea eta Lanaren Zuzenbideko eta Gizarte Segurantzako irakasle titularra. Gaztela Mantxako Unibertsitatea. Espainia.

• Carlos Trevilla Acebo EAEko Gizarte eta Ekonomia Kontseiluko kidea. Aditu-taldea. Espainia.

• Mikel Mancisidor de la Fuente UNESCO Etxearen zuzendaria.

PATxI ARRATIBEL

EITBko Esplotazio eta Ingenieritza Zuzendaria.

MODERATZAILEA

MAHAINGURUA: ESTATU SOZIALAREN ETORKIZUNA

#70

RAMÓN JÁUREGUI ATONDO

Espainiako Ordezkaritza Sozialistako idazkari nagusia.Europar Parlamentua

Herreran (Donostia) jaio zen 1948an.Ingeniari teknikoa eta Zuzenbideko lizentziaduna da.

Ardurak:Donostiako alkatea (1978ko udal-batzordea) Donostiako Udaleko zinegotzia (1979-1980)EAEko UGTko idazkari nagusia (1980-1983)Gobernuaren ordezkaria EAEn (1983-1986)Eusko Jaurlaritzako lehendakari-ordea (1987-1991)Eusko Jaurlaritzako Justizia eta Lan sailburua (1994-1997)

PSEko eta PSOEko ardurak:PSE-EE (PSOE) alderdiko idazkari nagusia (1988-1998)PSOEko zuzendaritza federaleko kidea eta Politika Autonomikoko idazkaria (1993-2000)Arabako Diputatua Kongresuan eta PSOEren bozeramailea Batzorde Konstituzionaleko Politika eta Enplegu gaietarako (2000-2008)Parlamentuko Talde Sozialistako idazkari nagusia (2008-2009)2009ko uztailaz geroztik, Europar Parlamentuko kidea eta Talde Sozialistaren bozeramailea Europar Parlamentuko Batzorde Konstituzionalean.

#71

DIEGO LÓPEZ GARRIDO

Europar Batasunerako estatu-idazkaria etaZuzenbide Konstituzionaleko katedraduna.Gaztela Mantxako Unibertsitatea. Espainia

Ardura politikoakEuropar Batasunerako estatu-idazkaria (2008ko apirila)Diputatua V., VI., VII. eta VIII. legegintzaldietanAlderdi Sozialistaren bozeramailea Batzorde Konstituzionalean (VII. legegintzaldia)Parlamentuko Talde Sozialistako idazkari nagusia (VIII. legegintzaldia) (2004/04/13)Parlamentuko Talde Sozialistako bozeramailea (VIII. legegintzaldia) (2006/4/25)PSOEko Zuzendaritza Batzorde Federaleko eta Komite Federaleko kideaEuropar Konstituzioa egiteko Konbentzioko kidea, Espainiako Gorte Nagusien ordezkari gisa

IkasketakZuzenbideko lizentzia, Madrilgo Unibertsitate Konplutentsean (1969)Enpresa Zientzietako lizentzia,ICADEn (1970)Zuzenbideko doktoretza, Madrilgo Unibertsitate Autonomoan (1981)

Irabazitako oposizioakGorte Nagusietako legelari (1975)Zuzenbide Konstituzionaleko katedraduna, Gaztela-Mantxako Unibertsitatean (1990)

Atzerrian egindako ikasketakNazioarteko Zuzenbideko eta Giza Eskubideen Zuzenbide Konparatuko diploma. Giza Eskubideen Nazioarteko Institutua. René Cassin Fundazioa, Estrasburgo, 1973.Zuzenbide Humanitarioko eta Gerra Zuzenbideko diploma. Giza Eskubideen Nazioarteko Institutua, Estrasburgo, 1973.Giza Eskubideen Irakasleak Trebatu eta Birziklatzeko Nazioarteko Zentroko lehen saioa. René Cassin Fundazioa, UNESCO, Paris, 1973.Egonaldia Giza Eskubideen Europako Epaitegian. Estrasburgo, 1973ko uztaila-abuztua.EEEko Batzordeak antolatutako Europar Komunitateen Zuzenbideari buruzko ikastaroa, Brusela, 1984ko maiatza.Max Planck Institut für ausländisches öffentliches Recht und Völkerrecht. Heidelberg (Alemaniako Errepublika Federala). 1984ko abuztua.Max Planck Institut für ausländisches und internationales Strafrecht. Freiburg im Breisgam (Alemaniako Errepublika Federala). 1984ko abuztua.

- ¿Qué son unas elecciones libres?

- La Guardia Civil y los orígenes del Estado centralista

- Libertades económicas y derechos fundamentales en el sistema comunitario europeo

- Derecho comunitario europeo

- El aparato policial en España.Historia, sociología e ideología

- Antonio Cánovas del Castillo.Discursos parlamentarlos

- Terrorismo, política y derecho.La legislación antiterrorista en España, Reino Unido, República Federal de Alemania, Italia y Francia

- Código de la CEE

- La crisis de las telecomunicaciones.El fenómeno desregulador en Estados Unidos, Japón y Europa

- El tribunal Constitucional - jurisprudencia sistematizada (1981-1988)

- El Derecho de Asilo

- Código de la Comunidad Europea(I eta II lib.)

- El Tratado de Maastricht

- El Código Penal de 1995 y la voluntad del legislador

- ¿Qué era?. ¿Qué es? La izquierda

- 12 visiones de una política de progreso

- La ingeniería técnica y la arquitectura técnica. La profesión y el reto de Europa

- Crítica y futuro del Estado del bienestar:refl exiones desde la izquierda

- Crimen internacional y jurisdicción universal

- Nuevo derecho constitucional comparado

- Ser nacionalista

- El urbanismo y los ingenieros técnicos de obras públicas. Ley, planeamiento y competencias profesionales

- Construyendo la Constitucion Europea-Crónica política de la convención

- La Guardia Civil y los orígenes del Estado centralista (ed. ampliada)

- La Constitución Europea. Estudio.Texto completo, protocolos y declaraciones más relevantes.

Argitaratutako liburuak

#72

MARÍA DE LA LUZ RODRÍGUEZ FERNÁNDEZ

Enplegu, Berdintasun eta Gazteria sailburua.Gaztela Mantxako Gobernua. Espainia

Zuzenbideko doktorea eta Lanaren Zuzenbideko eta Gizarte Segurantzako irakasle titularra 2000tik 2005era, Gaztela Mantxako Unibertsitateko Zuzenbideko eta Gizarte Zientzien fakultatean.

María Luz Rodríguez Fernández Bitartekaritza eta Arbitrajeko Zerbitzu Interkonfederaleko Zuzenbide Arloko bitartekari eta arduraduna izan da, eta Gaztela Mantxako Laneko Arbitrajeko Epaimahaiko arbitroa. Laneko Zuzenbideari buruzko argitalpen ugari kaleratu ditu eta San Raimundo de Peñaforten lehen mailako errege-gurutze agurgarria jaso zuen, Lan Prozedurari buruzko Legea prestatzen egindako lanagatik.

Laneko eta Gizarte Gaietako Ministro Kabineteko kide-aholkulari izan zen 2005eko maiatzetik 2007ko uztailera, eta ardura horretan lege hauek osatzen eta martxan jartzen parte hartu zuen: Autonomia Pertsonala Sustatzeko eta Mendekotasuna dutenei Laguntzeko Legea, Emakumeen eta Gizonen Benetako Berdintasunerako Legea eta Langile Autonomoen Estatutuaren Legea. Lan-ikuskaritzaren arloan nahiz genero-indarkeriaren aurkako borrokan hartutako neurri politikoen jarraipena egiteaz arduratu izan da, halaber.

#73

CARLOS TREVILLA ACEBO

EAEko Gizarte eta Ekonomia Kontseiluko kidea.EAEko Aditu Taldea (GES). Espainia.

Teologiako lizentziaduna. Deustuko Unibertsitatea. Bilbo.Irakasle-ikasketak. Derioko Begoñako Ama eskola.Lan- eta gizarte-alorreko aditua (UNED).

Ardurak:EAEko UGTko idazkari nagusia (1998-2001).EAEko UGTko zuzendaritzako kidea (1978-2002).EAEko Aditu Taldeko (GES) kidea (2010).Lehendakariaren Aholku Batzordeko kidea (2010).

UGT-ren ordezkaria izan da:Lehenbiziko Lan Harremanen Kontseiluan (LHK).EHUko Gizarte Kontseiluan.Europako Gizarte Funtsean.EAEko Gizarte eta Ekonomia Kontseiluan (EGK).

Kolaborazioak:El País egunkarian.Hainbat hedabidetan:Radio Euskadin.SER katean.Herri Irratian.

#74

MIKEL MANCISIDOR DE LA FUENTE

UNESCO Etxearen zuzendaria.

UPV/EHUren Nazioarteko Harremanen Doktorego Programa. Eskola orduen programa amaituta. Zuzendaria: Kepa Sudupe katedraduna.

Nazioarteko Giza Laguntzaren Kudeaketa Espezialitatearen Diploma. Deustuko Unibertsitatea, Bilbo. Europako Batzordearen NOHA programaren parte-hartzailea (Network on Humanitarian Assistance). Nazioarteko Geopolitikaren Espezialitatea, Lavain-la-Neuve Unibertsitatean (Belgika). Sei hilabeteko egonaldia Lovainan, Erasmus Bekaren bidez.

Europar Ikasketen Espezialitatearen Diploma (Espezialitate Juridikoa). Europako Ikasketen Institutua. Deustuko Unibertsitatea, Bilbo.

Ingurumen Kudeaketako Masterra. AMIEC Ikerketa Ekologikoen Institutua, Londongo The Open International University-rekin lankidetzan.

International Institute of Human Rights René Cassin (Strasbourg) institutuaren 25 ikasketa saio.

Zuzenbideko lizentzia. Deustuko Unibertsitatea, Bilbo. Nazioarteko Zuzenbide Saileko bekaduna azken ikasturtean.

LANEKO ESPERIENTZIA

BESTELAKOAKTxostenak nazioarteko hainbat biltzarretan. Aurkezpenak eta adierazpenak nazioarteko ekitaldi ugaritan. Hainbat patronatutako eta zuzendaritza nahiz aholku kontseilutako kidea.

Artikuluak hainbat hedabidetan, eta liburu partekatuak.

Blog pertsonala: www.unescoetxea.org/blog

2004ko urria - gaur egun: UNESCO Etxearen zuzendaria.

2000 - 2004: Giza Eskubideen eta Zerbitzu Juridikoen Sai-leko koordinatzailea, PTM-mundubat-en.

2002 - 2004: OIDHACOren Zuzendaritza Batzordeko kidea; Kolonbiako Giza Eskubideetarako Europako Bulegoa.

1999 - 2000: Gernika Gogoratuz Fundazioaren koordi-nazio zuzendaria.

1999: PTM proiektuen ordezkaria eta koordinat zai-lea, Kolonbian. Europako Batzordearen Giza Laguntzako proiektuaren koordinatzailea; proiektuak Elkartasunaren Europar Saria jaso zuen. Medellingo Ikasketa Ekonomikoen Zentroaren sortzailea eta aholkularia.

1998-1999: hiru hilabete egin nituen Londonen inge-lesa hobetzeko; lana egin nuen, boluntario

moduan, CODEPko Zuzendaritzaren la-guntzaile gisa (Confl ict, Development and Peace Network, London).

1997-1998: Europako Batzordearekiko harremanen koordinatzailea. PTMk proiektuak gara-tzen zituen Europako Batzordearen sail hauekin: DGI, DGVIII eta ECHO.

1997-1998: John Hopkins University-aren Comparative Research Project on Non Profi t Sector- en ikerketan, legezko arloaren arduraduna Espainiako kasurako.

1995-1996: Proiektuen ordezkaria eta koordinatzailea Mexikon. PTM.

1994-1995: Nazioarteko Zuzenbideko Sailaren beka-duna, Deustuko Unibertsitatea.

#75

JOHN ROEMER

Politika Zientzia eta Ekonomiako irakaslea.Yaleko Unibertsitatea. New Haven. AEB.

Ekonomia Zientzietako doktoretza egin zuen Kaliforniako Unibertsitatean (Berkeley, 1974) eta Politika Zientzia eta Ekonomiako Elizabeth S. eta A. Varick irakaslea da. Econometric Societyko kidea da eta Guggenheim eta Russell Sage fundazioetako kidea izan da. Erresuma Batuko Royal Societyko kidea da.

Summa cum laude lizentziatu zen Matematiketan, Harvarden 1966an.

Ekonomia politikoa eta banaketan oinarritutako justizia ditu aztergai. Lehia Politikoko irakaslea da gaur egun eta Ekonomia Politikoko tailer bat ematen du. Hauek dira bere argitalpen batzuk: Political Competition, Harvard University Press, 2001; Equality of Opportunity, Harvard University Press, 1998; Theories of Distributive Justice, Harvard University Press, 1996; Racism, Xenophobia, and Distribution, Harvard University Press, 2008.

ETORKIZUNEKO BELAUNALDIEN ESKUBIDEAK KLIMA-ALDAKETAREN AURREAN

Etorkizuneko belaunaldiek oraingoek adina eskubide dituzte ongizate ekonomikoa izateko, eta oraingo belaunaldiek etorkizuneko belaunaldiek adina eskubide dute ongizatea izateko. Hori ikusita, baliabideak erabiltzeari dagokionez, oraingo eta geroko belaunaldi guztien ongizatea parekotzat jotzen duen bidea dirudi egokiena. Baina hemen azalduko dugunez, hori ez da hala gertatzen ezinbestean.

Biosferan metatutako karbonoak energiaren erabileran eragindako murrizketak kontuan hartuta, ziurtatu al dezakegu etorkizuneko belaunaldiak gu bezain ondo egongo direla? Nik frogatuko dudanez, posible da hori ziurtatzea, baina horretarako gure jarduerak aldatu eta orain baino garrantzi handiagoa eman beharko diegu hezkuntzari eta ezagutzak metatzeari. Era berean, berotegi-efektuko gasik gehien isurtzen duten bi herrialdeak —Txina eta AEB— beren isurpenak maila onargarrietara murrizteko itun bat proposatuko dut.

ITxIERAKO HITZALDIA