XORNAL GALEGO DE INFORMACIÓN XERALANO 5 - nº 64 febreiro 2016 - 2€

páx. xIV de hermes

páxs. II e III de hermes

páxs. VIII e Ix de hermes

páx. 6

páx. 8

páxs. x e xI de hermes

páx. 17páx. 10

páxs. xxII e xxIII de hermes

O Parlamento Galego aproba por unanimidade a ILP da CIG a prol dunha tarifa eléctrica galega

FOTO: CIG // NANDI, O POÑENTE DA ILP

O Secretario xeral da Confederación IntersindicalGalega, Suso Seixo analiza o feito de que o Parlamentode Galiza acordara aceptar a ILP impulsada pola cen-

tral sindical en demanda dunha tarifa eléctrica galega ede medidas que permitan combater a pobreza enerxética.

ENTREVISTA A TERE PÉREZ, CONCELLEIRA DE CULTURA DE SALCEDA DE CASELAS

REPORTAXE AS NEVES:A XXV FESTA DO REQUEIXO EDO MEL. ENTREVISTAS AO ALCALDE XOSE RODRÍGUEZ EAO XERENTE DA COOPERATIVADO CONDADO-PARADANTA.

páxs. IV, V, VI de hermes

FALAMOS CON XABIER ABOI, QUE ANALIZOU A SITUACIÓNDA FLOTA GALEGA DO CERCO

ENTREVISTA CON CRISTINACORREA, A ALCALDDESA DEOIA DO PP

COMO FOI O ENTROIDO DO HÍODESTE ANO?

O FÚTBOL EN MOS

BNG E PSOE NON APOIAN A BAIXADA NO SALARIODE JAVIER BAS NUNHA MOCIÓN DA AGRUPACIÓNDE ELECTORES DE REDONDELA

A A.C. ALMUINHA QUERE CONVERTIR MARÍN NUN REFE-RENTE DO SENDEIRISMO

páx. xVII de hermes

EN MAREA TERÁ AS PORTAVOCÍAS NAS COMISIÓNS DEAGRICULTURA E CULTURA DO GRUPO CONFEDERALNO CONGRESO DOS DEPUTADOS

FALAMOS CON DANI LAVESEDO, DE GZMÚSICA.COM

2 FEBREIRO 2016

EDITORIALAdrIáN sOlOVIO

En 1982, eu estudaba E.X.B., Non sei se por ana-loxía mimética co meu grupo de amigos,ou por cal-quera sórdida pulsión competitiva, tiña interese polofútbol. Alén de seguir os camiños dos Juanito, Arco-nada, Lopez Ufarte.. comezaba a experimentar asemocións dos primeiros enamoramentos da preado-lescencia.Esto último , sen dúbida, bastante máis agra-dable que aquelo outro.Naquel ano, desputouse omundial de fútbol en España.A presenza constante de“ Naranjito” invadía todos e cada un dos espazos emo-cionais da nosa xeración.Aqueles que vivimos a nosaadolescencia no post franquismo, estabamos coloni-zados pola abafante imaxe do citríco, que exercía desímbolo das esencias patrias.Nese mesmo ano, a ca-sualidade nos termos que literaturizou Julio Cortazar(“Debo decir que confío plenamente en la casualidad dehaberte conocido, que nunca intentaré olvidarte , y quesi lo hiciera no lo conseguiría…….que te quise , y quete quiero, aunque estemos destinados a no ser.”) fixoque se cruzara no camiño das nosas vidas, un profesorde Moaña, que unha vez nos preguntou que era Gali-cia para Nós.Todos os nenos e nenas respondimos queunha rexión de España.Cando o que vivía na mesmavila cá alcaldesa Leticia Santos, díxonos, aos que era-mos os seus alumnos, que Galicia é unha nación nomundo ,quedamos abraiados,pensabamos que o nosomestre tiña problemas de saúde mental.

Algúns e algunhas, quedaron nese estadio, pero

outros e outras ,pasamos de estarmos colonizados pornaranjito a sermos seducidos pola curiosidade, polodesexo de saber, polo anceio de comprender.Logodescubrimos a Rosalía, a Risco, a Ferrín, a Otero Pe-drayo, a Celso Emilio, a Mariano Abalo, a Camilo No-gueira e a Xose Manuel Beiras. Ficamos emocionadospor unha xeración de mulleres e homes valentes, bose xenerosos, que na sindical e política loita cotiá, de-fendían que a necesidade de que Galicia fose unha na-ción ceibe ,era a vía máis acaida, para podermosacadar unha vida digna para todas as persoas que aquívivimos.No mes de marzo do ano1996, deputados na-cionalistas galegos, deputados do BNG ,chegaban porvez primeira ao congreso español. En setembro desemesmo ano, debatíase unha proposición non de lei dopropio bloque , na que se demandaba a transferenciados ferrocarrís de vía estreita (FEVE) a Galicia. O de-putado do PP de Ourense, Angel Mario Carreño... re-feriuse, no devandito debate, á localidade de XOVE,como JOVE. O deputado do Bloque, Paco Rodríguez,contestou máis ou menos o seguinte:

”A mi francamente me jode muchísimo el Jove eseque me colocaron.Pido al Partido Popular que respetela legalidad y la dignidad de las personas que vivenen Xove y no en Jove”.Naquel momento, e aquí faloexclusivamente en primeira persoa, a inicial seducciónmudou a amor verdadeiro, pero desos amores que pe-netran ata os currunchos máis íntimos e profundos da

alma, desos amores que te fan querer, aínda que o seudestiño final sexa non ser.

Nas seguintes décadas, o BNG tivo unha presenzasalientable en Madrid, acadou un considerable poderlocal ,e mesmo participou xunto co PSOE no gobernode Galicia.Supoño que cometería erros, supoño quetamén faría cousas ben. Porén, estou seguro de que acapacidade de traballo, e o compromiso honesto e xe-neroso, das persoas que militan na fronte nacionalista,son dificilmente igualables. Hoxe o Bloque atravesaunha etapa moi delicada, semella que vai esmore-cendo aos poucos.O vindeiro 28 deste mes de febreiro,o BNG vivirá unha asamblea nacional na que a súamilitancia está chamada a decidiren o camiño quequeren percorrer. Non vou entrar a valorar os motivosque lles levaron a esa situación,nin desde logo a opinarsobre cal debe ser o futuro perfecto do Bloque. Estoucansado das persoas que se autositúan na superiori-dade moral ,e se cren con dereito de expedir certifica-dos de nacionalista, ou de esquerdista ,ou de persoadigna. Só quero dicir que; desexo que escollan o ca-miño correcto, que necesito que escollan o camiño co-rrecto, que deben escoller o camiño correcto,porqueteño a convicción de que o nacionalismo político so-berano, nestes tempos de negra escuridade, nestestempos de vendedores de crecepelo, é máis necesariopara as clases traballadoras de Galicia, do que o foinunca.

A nación galega e o BNG

Supoño que se Mahatma Gandhi vivise na Españaactual correría o risco de ser acusado de apologetado caos, de amigo de ETA, de tratar de subvertir asacrosanta e inviolable Constitución... Acto seguido,sería guindado con violencia aos negros fosos da ig-nominia de amigo dos terroristas, por Paco Ma-ruenda, Eduardo Inda ou calquera dos apologetas da“estabilidade e a orde”.

Deter e encarcerar a alguén por representar unhaobra de teatro, é estarrecedor e arrepiante, non hainada máis que dicir.

Dame absolutamente igual o contido da obra re-presentada, a calidade artística dos actores, o acaidoou inacaido de representar escenas violentas diantede nenos e nenas. Non me importa. Dame absoluta-

mente igual as elucubracións hipotéticas de quen es-pecula sobre se no canto de representar o aforca-mento de monecos vestidosde xuiz, se fixera conoutros segmentos sociais as reaccións serían dife-rentes, tampouco me importa

A relevancia de todo eso, é a mesma cá dunha

pinga de auga no medio dunha treboada violenta, dechuvia, lóstregos e ventos furacanados ,se o compa-ramos co feito demoledor de que dúas persoas esti-veron varios días en prisión, porque alguén interpretaque o contido dunha obra de teatro pode ser delictivo.Algo non funciona ben nunha sociedade que non seposiciona de maneira nidia e rotunda contra os bár-baros que defenden a licitude de derrubar a patadasun escenario teatral, se o que se representa non con-corda cos seus parámetros morais, e a lexitimidadede darlle un castigo exemplar aos actores. Desde ANova Peneira posicionámonos con claridade polapaz, pola cultura, pola liberdade e pola civilización.

Liberdade para os titiriteros!

Tino LagoDirector de A Nova Peneira

Os Titiriteiros“A causa da liberdade convírtese nunha burla,

se o prezo a pagar é a destrucción de quen deberan desfrutala”

Mahatma Gandhi

UN INTRE DA DEVANDITA REPRESENTACIÓN

3FEBREIRO 2016

OPINIÓN

Xosé VilasAsociación CulturalRonsel

A Xunta Electoral Central admitiu candidaturasseparadas. O Ministerio do Interior recompilou asíos datos do 20D porque así se rexistraron as can-didaturas. a Xunta Electoral Central recibiu e ad-mitiu que as coalicións foran separadasoutorgándolles personalidade xurídica propia. Ocriterio da XEC mantense no tempo.

O Ministerio do Interior recoñece a súa naturezaxurídica propia. Na páxina web do Ministerio doInterior figuran os resultados oficiais das elec-cións do 20 de decembro. Alí En Marea, EnComú Podem e Compromís-Podemos aparecende forma independente. E os resultados de Po-demos que recolle Interior non suman os datosdas tres candidaturas.

Para o Goberno, PP obtivo 123 escanos e 7,21millóns de votos, Podemos obtivo 42 escanos e3,18 millóns de votos, EN COMUN 927.940 votose 12 escanos, COMPROMIS 671.071 votos e 9 es-canos, EN MAREA 408.370 votos e 6 escanos . Asícomunicouno tamén a vicepresidenta do Goberno,Soraya Sáenz de Santamaría, na noite electoral, narolda de prensa que ofreceu co ministro do Interior,Jorge Fernández.

Noutros casos, como na coalición formada poloPP con UPN en Navarra ou Foro en Asturias, e poloPSOE con Nueva Canarias, a páxina web de Inte-rior non separa as candidaturas, pese ao seu ámbitorexional. Nin o fixo a vicepresidenta na súa roldade prensa.

No 2011 desbotou unha queixa interposta porEquo que reclamaba espazos televisivos propios ealegaba que debería contabilizarse xuntas a súa can-didatura nacional e a presentada na Comunitat Va-lenciana, onde ían en coalición con Compromís.Daquela, a XEC respondeu que a LOREG impidesumar candidaturas individuais con outras nas quese forme parte "de coalicións".

As confluencias non son como algúns pretendensucursais rexionalizadas de Podemos. Son coali-cións de partidos diversos, entre os que está Pode-mos. E probablemente o embrión de suxeitospolíticos diferenciados que configuran un novo

xeito de entender a política.Polo tanto está moi claro que tanto COMPRO-

MIS, EN COMUN PODEM ou EN MAREA, soncoalicións electorais que teñen todo o dereito a con-tar con Grupo Parlamentario. Inda que os mediosde comunicación e os partidos do máis rancio na-cionalismo español digan a gran mentira de quePODEMOS quere ter 4 G.P, senón que son catrocandidaturas con personalidade xurídica propia.

No seu artigo 23 o Regulamento do Congresoestablece as condicións que se teñen que cumprirpara a formación dos Grupos Parlamentarios. Siben é certo que a costume é que a Mesa do Con-greso, que é o órgano encargado de aplicar estanorma, fágao con certa lasitude cando algún partidoasí llo solicita.

Reglamento del Congreso de los Diputados. Ar-tículo 23

1. Los Diputados, en número no inferior aquince, podrán constituirse en Grupo Parlamenta-rio. Podrán también constituirse en Grupo Parla-mentario los Diputados de una o variasformaciones políticas que, aun sin reunir dicho mí-nimo, hubieren obtenido un número de escaños noinferior a cinco y, al menos, el quince por ciento delos votos correspondientes a las circunscripcionesen que hubieren presentado candidatura o el cincopor ciento de los emitidos en el conjunto de la Na-ción.

2. En ningún caso pueden constituir Grupo Par-lamentario separado Diputados que pertenezcan aun mismo partido. Tampoco podrán formar GrupoParlamentario separado los Diputados que, altiempo de las elecciones, pertenecieran a forma-ciones políticas que no se hayan enfrentado ante elelectorado.

Como vemos a candidatura de EN MAREAcumpre todos os requisitos deste regulamento, poiso último parágrafo do punto dous refírese a forma-cións políticas que van en coalición sen terse pre-sentado as eleccións en solitario ( exemplo : se ENMAREA tivese 12 deputados e 6 fosen de ANOVA.ANOVA non podería formar G.P. por non terse en-

frontado o electorado).Se facemos un pouco de memoria podemos ato-

parnos que nas lexislaturas IV, V, VI e VII o PNVtivo Grupo Parlamentario con porcentaxes de entreo 4% e 6% en Navarra onde tamén se presenta, encambio AMAIUR a pasada lexislatura con 14,87%en Navarra e co 22% nas provincias de Euzkadi nonlle permiten ter G.P, e permítenllo a UPyD sen tera porcentaxe mínima legal. Tamén ERC no 2004que non chegou a porcentaxe mínima puido formargrupo propio. Ou noutras ocasións, o PP cedeullesdeputados a UPN ou Coalición Canaria para que ti-vesen grupo propio, en cambio no 2000 non lle per-mitiron o BNG formar grupo, con tres deputados ecedéndolle un PNV e outro CIU.

En definitiva, o que queda claro é que se faiunha interpretación do artigo 23.1 totalmente arbi-traria, que contradí a interpretación que ate agoraviña facendo a Mesa do citado precepto regulamen-tario, que ademais vai na dirección contraria aoprincipio de interpretación máis favorable a cons-titución do maior número de Grupos Parlamenta-rios que tradicionalmente víñase mantendo naCámara, todo o cal supón a vulneración e intentode marxinación dunhas coalicións electorais que re-presentan a máis do 20 % do electorado das provin-cias onde se presentaron, é dicir a un total de2.007.381 cidadáns .

De este xeito, a Mesa non pode converter esa fa-cultade regrada -verificar a concorrencia dos requi-sitos para a formación dun Grupo Parlamentario-nunha facultade discrecional, procedendo a unhanova interpretación do Regulamento que vaia encontra do principio de interpretación máis favorablea constitución do maior número de Grupos Parla-mentarios que tradicionalmente mantívose na Cá-mara.

Catalunya, Valencia e Galicia, como sucedetamén con Euzkadi, teñen un mapa electoral dis-tinto ao de outras circunscripciones e non permitirque se exprese é non entender a natureza profundadesa diversidade . E supon violentar e vulnerar oregulamento do Congreso, para poñelo ao servizodos que controlan a Mesa e a interpretación do re-gulamento.

Ten criterios a Mesa do Congreso?

4 FEBREIRO 2016

OPINIÓN

Pedro CortegosoColectivo Nacionalista de Marín

Ence, popularmente coñecida como Celulosas,é unha empresa okupa que está asentada nuns te-rreos públicos polos que non paga nada, recibe untrato de favor no recibo da auga pagando menosque calquera familia, administración ou empresa e,con todo, paga impostos en Madrid. Deixa o lixona ría, no aire e os beneficios fora. Estamos ante atípica empresa de enclave propia dos países co-lonizados, Ence trata considera a Galiza comoo seu latifundio, unha enorme plantación de eu-caliptos para producir pasta (de papel e daoutra).

Que o goberno central en funcións permitaa permanencia desta industria concedéndolleunha prórroga por 60 anos é unha mala noticia.Esta decisión política é para favorecer uns in-tereses privados moi ben relacionados, sótemos que facer un repaso do consello de ad-ministración de Ence e comprobar como estáconformado por ex-ministras, ex-conselleiros eex-altos cargos de distintos gobernos do PP.

Con esta decisión estase condenando acadea perpetua os habitantes da ría, a ter que sofrere padecer a contaminación, os fedores e o impactovisual desta empresa, instalada polo franquismo epretendendo ser consolidada polos seus herdeiros.

Estamos ante un problema que non é só dos quevivimos preto da fabrica. A permanencia de Encesupón un grave problema para Galiza, a súa eco-nomía e a súa calidade medioambiental. A políticaforestal dunha Xunta en mans do PP faise o ditadoda empresa fomentando a masiva plantación de eu-

caliptos, unha especia que se alimenta do lume edos nosos recursos hídricos, para beneficiar en ex-clusiva a Ence.

O Sr. Rajoy, que non tivo a valentía de anun-ciarlle aos seus veciños e veciñas a prórroga, coacomplicidade do Sr. Feijoo, vai hipotecar a Ría du-rante varias xeracións facéndolle un regalo a unha

empresa condenada por delito ecolóxico. E lamen-tábel que sexa a propia empresa a que faga de por-tavoz do goberno do estado anunciandopublicamente esta concesión.

Temos que lembrar que o PP “considerou irre-nunciábel a continuidade de Ence na actual locali-zación”, como así o manifestaron nos programaselectorais para as autonómicas de 2009 e 2012.

Como defenden esta decisión? Prometendomanter e ampliar os postos de traballo. Uns postos

de traballo que cada vez son menos xa que a em-presa foi reducindo persoal nos últimos anos. Osempregos directos de Ence só representan o 1,1%dos postos de traballo da cidade de Pontevedra. Dastrece comunidades de montes do municipio só dúasteñen tratos coa empresa e son críticas coa inten-ción desta de facerse co control do mercado da ma-

deira.Mentres os que din defender o emprego,

mantendo unha industria contaminante, nonteñen problema en ver como desaparecen ospostos de traballo na ría ou en converter Galizanunha enorme plantación forestal de eucaliptosen detrimento de especies máis rendíbeis. Tam-pouco escoitamos nunca por parte deles cal-quera preocupación pola desaparición dosbarcos pesqueiros do porto de Marín.

Cal é o papel da Xunta en todo este procesoen todo este proceso? Elaborar un informe, quexa se encargaron fora positivo, para que unha“Directora General” da administración do es-tado conceda a prórroga. A isto podemos reducir

as competencias que o estado das autonomías daEspaña recentralizada lle permite a Galiza.

Mais aínda non está todo perdido como se de-mostro coa masiva manifestación polas rúas dePontevedra, un rexeitamento claro e contundente.Os e as que somos maioría, recorreremos a decisiónadministrativa, volveremos a manifestarmonos eseguiremos pelexando por ver unha Ría limpa e sencontaminación. A loita continua, a Ría é nosa e nonda celulosa!

Ence, todo pola pasta

5FEBREIRO 2016

CARTAS AO DIRECTORA PENEIRADA DO MES

Fai aproximadamente cinco meses, mu-dámonos a un piso de aluguer despois deque o seu dono nos asegurara que estaba enbo estado, a primeira pregunta que se llefixo foi se a vivenda tiña humidades e a suaresposta foi un non rotundo. Cando o vimosestaba recen pintado e a verdade e que pa-recía estar en boas condicións, asi que ca-rrexamos as nosas cousas con ilusión eocupamos dita vivenda.

Pero durounos pouco a ledicia pois osdous meses tivemos que pornos en contactoco dono para informalo de que na cociñaentraba auga, a sua explicación foi do maispintoresca e irrisoria, pois el nos explicouque o motivoera por que acasa sudaba.Negándose afacer as repara-cións pertinen-tes.

A día dehoxe non haihumidade nacociña... Haiunha cascadaque cae sobreunha tina quevaciamos a diario. No salón non so haiunha ou duas pingueiras, está totalmentecheo de elas e a mellor de todas e a que caedirectamente pola bombilla enrriba dosofá, e impide que acendamos a luz xa quefai saltar os plomos.

O armario onde deberia ter a roupa estatotalmente cheo d mofo e cheira a humida-des polo que todas as nosas pertenenciasestan pola habitación por que non podesestar gardadas. E que decir do resto dosmobles do salón, que son meus, cheos deauga e mofo.

Os meus fillos viven entre un caos demobles e roupa apilados e non lles deixoentrar na cociña por mor a que esvaren de-bido os charcos de auga que hai.

Por suposto imos marchar de aqui, xabuscamos outro sitio e volvemos mudar-nos, cargando cos mobles que antes trou-xemos pero q agora estan cheos d mofo eestropeados, despois de cinco mesesnestepiso que recorda a unha cova. Unha mu-

danza de novo con todo o que iso conleva,sacando tempo de onde sexa pa empaquetare carrexar, xa que somos unha parella e tra-ballamos os dous. Sumando a iso que teñodous fillos, un de doce anos e unha de dous,os cales terán que volver adaptarse a outravivenda e a outro ritmo de vida pois nosmudamos de Concello e iso fai que esténmais lonxe dos seus colexios, tendo quemadrugar mais

O peor de todo isto e que despois dechamar a consumo me din q non podenfacer nada por que non é unha empresa eme mandan chamar ao Concello, onde meinforman que dende o ano 2009 non existeunha oficina encargada de este tipo d casose que non saben como debo proceder para

presentar unhaqueixa...quenme paga osdanos dos mo-bles? Os gastosque conlevaoutra mudanza?Por non falardos danos mo-rais... Ninguén,non hai onderecurrir, e esteseñor seguira

alugando unha vivenda non habitable, se-guira gañando cartos a conta de familiasque se verán perxudicadas. Onde esta a lei?Un bar, restaurante taperia... Vese sometidoa inspecións e multas astronómicas se nonse atopa en condicións sanitarias adecua-das, este home esta alugando unha vivendaonde viven familias, con nenos, con per-soas e niguén fai nada por evitalo, non setrata dun lugar onde vaias tomar algo mediahora se trata dunha vivenda.

Marchamos, mudámonos e esquecemo-nos deste... Estafador pero detras de nosvirá outra familia enganada que vivirá omesmo que vivimos nos e acabara mar-chando cos mobles, a roupa,o calzado etodo o que se poida imaxinar cheo de mofo.

É triste que non haxa un número, unhaorganización ou simplemente aleguén quepoida informarte de que medida tomar eevitar que xente así poida vivir a conta defamilias enganadas. Que eviten que viven-das estean en aluguer, en condicións preca-rias e insalubres e nun estado totalmenteinhabitable.

Vida insalubreRosana Areal Carrera

Gustaríanos sacar nesta sección só cousas relativas á Galicia,pero é que o constante aluvión de prensa mala que nos chegaalén Padornelo eclipsa mesmo a uns vinte minutos de reló dosinformativos da galega en prime time adicados á unha hortalizaxigante colleitada nalgunha aldea do país.

Evidentemente, estamos a falar do xuízo do ano, ou do século, aesa muller que hoxe en día é voceira da institución municipal deMadrid e que se chama Rita Maestre. Curioso que se chame Rita a persoa á que están a xulgar, esaque hai cinco anos cometeu o pecado de entrar en sostén na ca-pela da Universidade Complutense esixindo que un edificio pú-blico non era un lugar para un templo relixioso, nun país enteoría aconfesional. Sen máis.Pedíronlle un ano de cadea... e todo isto foi televisado!A retransmisión do xuízo de Bárcenas, Rato, Blesa ou do damuller que nun futuro deixará de ser aforada, seguro que nonterían tan boa acollida entre o público...

No último programa de Jordi Évole, Salvados, tra-taba a problemática das condicións de vida, entodo o mundo, d@s traballadores e traballadorasdo sector téxtil, froito do sistema de libre mercadoque impera na maioría de países. Facía especial fincapé na experiencia galega de In-ditex e do modelo produtivo que foi desprazandoaos pequenos obradoiros que cosían para eles daárea da Coruña, na procura de man de obra máisbarata nos países asiáticos.

Unha bomba informativa que case ningún mediose atreveu sacar á palestra anteriormente polacantidade de intereses económicos que hai detrás.

6 FEBREIRO 2016

GALICIA

En Marea terá as portavocías nas comisións de Agricultura e Cultura do Grupo Confederal no Congreso dos DeputadosGómez-Reino será o voceiro da Comisión de Agricultura, Alimentación e Medio Ambiente e Miguel Anxo Fernán-Vello da de CulturaEn Marea terá presenza en todas as comisións lexislativas do CongresoYolanda Díaz e Ángela Rodríguez serán as portavoces adxuntas e vicepresidentas da comisión de Industria e Igualdade, respectivamente

Ademáis de poder levar todos osasuntos relativos a Galicia en todas ascomisións da Cámara, En Marea os-tentará no Congreso dos Deputados asportavocías do conxunto do GrupoConfederal nas comisións de Agricul-tura, Alimentación e Medio Am-biente, a través de AntónGómez-Reino, e na de Cultura a tra-vés do deputado e escritor lugués Mi-guel Anxo Fernán Vello.

Polo seu interese estratéxico parao noso país, En Marea será a voz doconxunto do espazo do cambio na co-misión de Agricultura, na que se diri-men asuntos fundamentais para ossectores produtivos do noso paíscomo son o lácteo ou o cerco, e com-partirá a de Industria, Enerxía e Tu-rismo con En Comù-Podem,correspondéndolle á deputada galegaYolanda Díaz a portavocía titular e avicepresidencia en todos os asuntosrelativos a Industria, tanto en comi-sión como en pleno, sendo o deputadocatalán Josep Vendrell o encargadodas cuestións enerxéticas. Na Comi-sión de Igualdade será portavoz ad-xunta e vicepresidenta a deputada deEn Marea Ángela Rodríguez.

A falta de que a semana que vénqueden constituidas a totalidade das

comisións lexislativas permanentes daCámara Baixa, En Marea chegou xa aun acordo cos seus aliados no GrupoParlamentario de Podemos-En Comú-En Marea que permitirá garantir a pre-senza da Agrupación ParlamentariaGalega a través dos seus 6 deputadose deputadas en todas as comisións,agás Defensa. En todas as comisiónsdo Congreso das que forman os depu-tados e deputadas serán portavoces deEn Marea. Alexandra Fernández seráa portavoz de En Marea na comisiónde Fomento e David Bruzos na comi-sión de Educación e Deporte.

Doutra banda, o acordo ao quechegou o conxunto do Grupo Confe-deral garante a capacidade dos/as par-lamentarios/as de En Marea de poderpresentar e defender todas as iniciati-vas relacionadas con Galicia no marcodas súas respectivas comisións.

Nos vindeiros días, En Marea re-xistrará as súas primeiras iniciativasparlamentarias, focalizadas nos aspec-tos prioritarios sinalados no programaco que concurriu ás eleccións do pa-sado 20 de decembro.

No Senado, Vanessa Angustia seráa portavoz de En Marea na Comisiónde Agricultura, Pesca e Alimentacióne José García Buitrón na de Sanidadee Servizos Sociais.

7FEBREIRO 2016

PUBLICIDADE

8 FEBREIRO 2016

GALICIA

O Parlamento de Galiza acordou, o pasado día26 de xaneiro, aceptar a ILP impulsada pola CIGen demanda dunha tarifa eléctrica galega e de me-didas que permitan combater a pobreza enerxética.Para a nosa central sindical é un grande éxito con-seguir que se inicie a tramitación parlamentariadeste proxecto de lei, que chegou co aval de pretode 18.000 sinaturas e o apoio das deputa-cións provinciais da Coruña, Lugo e Pon-tevedra e máis de 50 concellos, entre elesos de 6 das 7 grandes cidades de Galiza.

A Iniciativa Lexislativa Popular pro-pón, como cuestións esenciais, o recoñe-cemento do acceso á enerxía como undereito universal e a aprobación dunha ta-rifa eléctrica galega cunha bonificaciónnas peaxes do 30% -por ser Galiza quenproduce, quen exporta e quen sofre asconsecuencias sociais, económicas emedio ambientais da produción eléctrica.

Esta ILP demostra que na Galizatamén é posíbel dispormos dunha tarifaeléctrica máis baixa, dunha tarifa galega.A electricidade non é un ben de consumocalquera, é un ben básico, é un servizopúblico que esixe un papel protagonistada Xunta de Galiza. Por iso, nesta ILPdefinimos toda unha serie de medidas dasque se verían beneficiados o conxuntodos sectores produtivos galegos, que re-ducirían de forma importante os custos enenerxía e polo tanto incrementarían a súacompetitividade, ao tempo que isto supo-ría un aliciente para a instalación denovas industriais e favorecer así a crea-ción de emprego na nosa nación. Asímesmo, unha tarifa eléctrica galega máisbaixa, beneficiaría globalmente a toda apoboación ao reducir o gasto das familiasno consumo eléctrico, un dato especialmente rele-vante se temos en conta que na Galiza temos os sa-larios e as pensións das máis baixas do Estado e unnúmero cada vez maior de familias afectadas polapobreza enerxética.

Con esta ILP estamos pondo tamén enriba damesa propostas que axudarían a dar solucións á si-

tuación de industrias asentadas en Galiza, tanto asque desenvolven procesos produtivos intensivos nouso de enerxía (aluminio, aliaxes de ferro, etc.),como as que teñen menor consumo, pero de grandeimportancia estratéxica na economía galega, frontea situacións que amezan a súa viabilidade e poñenpolo tanto en perigo numerosos postos de traballo.

É inconcibíbel que nun país excedentario enenerxía eléctrica como é Galiza, non poidamos uti-lizar ese recurso tan valioso en beneficio do desen-volvemento económico do propio país e da mellorada calidade de vida de todos os galegos e galegas,tendo que pagar a enerxía ao mesmo prezo que co-munidades que son simplemente consumidoras

(exemplo Madrid) ou mesmo ter que soportar si-tuacións como que haxa xente sen luz na casa e senpoder acender unha calefacción. Se hai tarifas di-ferentes para outros produtos enerxéticos, como éo caso da gasolina ou o gasóleo, por que non podehaber tamén tarifas diferentes para a electricidade?

Galiza é un país rico en materias primas, polotanto cunhas enormes potencialidades dedesenvolvemento económico e polo tantode proporcionar emprego e unha calidadede vida digna a súa poboación. O queocorre é que os nosos recursos naturais,financeiros e humanos, por decisións to-madas en institucións políticas e financei-ras do Estado español ou da Unióneuropea, están postos ao servizo dos in-tereses da oligarquía española e non aoservizo do desenvolvemento do nosopaís. Por iso é tan importante que os ga-legos e galegas poidamos decidir por nósmesmos sobre o noso presente e o nosofuturo, e para iso é fundamental termosinstitucións galegas plenamente sobera-nas, para iso é fundamental que sexa noParlamento galego onde resida realmentea soberanía do pobo galego e que sexaesta institución a que democraticamente,sen ataduras alleas, determine aquelas po-líticas máis beneficiosas para os interesese a mellora da calidade de vida das clasespopulares galegas.

Desde a CIG agradecemos todos osapoios que recebemos da cidadanía e dediferentes institucións para conseguirmosque chegase ao Parlamento Galego estareivindicación. Cómpre agora seguir apresionar e a mobilizarse para o que fi-nalmente o que se aprobe sexa o que fi-guraba na ILP, pois é moi posíbel que o

PP, amparándose na súa maioría absoluta, aproveiteo trámite parlamentar para baleirar, tanto no espíritocomo na letra, o contido desta iniciativa popular,dando unha vez máis as costas aos intereses de Ga-liza e actuando en función dos intereses das grandescompañías eléctricas e das directrices que marca oPP desde Madrid.

Suso SeixoSecretario Xeral da CIG

Por unha Tarifa Eléctrica Galega

CONCENTRACIÓN DA CIG DEMANDÁNDOA

A EXECUTIVA DA CIG , CONVIDADA AO PARLAMENTO, NO DEBATE DA ILP

9

A LOURIÑA

FEBREIRO 2016

Din que o PXOM céntrase nocasco urbano da vila, desaten-dendo a calidade de vida queaporta o rural, “un xeito de vidaque é a que prefiren a maioríados salcedenses: a vivenda unifa-miliar e o desfrute da contornanatural”, asegura Santiago Rodrí-guez Davila, presidente e conce-lleiro do Partido Popular.

Os populares presentaronunescrito no que defenden “unhatransición para que o rural se in-tegre co urbano, facendo máis in-tegrador os espazos, os impactosvisuais e de ordenación dos dis-tintos tipos de inmobles”. Nestemesmo escrito solicitan unha pe-tición de ampliación do períodode exposición ao público dos do-cumentos de traballo do PXOM.“Despois de días de intenso tra-ballo cos veciños, recollendoopinións, propostas e suxestións,detectamos unha falla total devontade por parte do Goberno áhora de mostrar a documentacióndo PXOM, algo que tivo queaceptar ao ser proposto polamaioría do pleno (PP e PSOE), egrazas ao cal os veciños puideroncoñecer máis polo miúdo o es-tado actual do PXOM”.

Polo que respecta ao casco ur-bano, non comparten como estáplantexado o nó de comunica-ción e a distribución do tráfico noentronque da PO-510 ca estradaautonómica Salceda-Páramos, alocalización da zona deportiva ,o viario proposto dende a escolade música cara a antiga cámaraagraria, a contorna da Praza daDevesa e, sobre todo, as dimen-sións dos Ámbitos de Planea-mentos Remitidos (APR) queafectan a vivendas e frean o de-senrolo da vila.

O PP de Salcedasostén que o PXOMdesatende ao rural Anuncian o seu voto en contra

O Goberno municipal de Move-mento Salceda afirma que o PP e oPSOE de Salceda teñen que escoller:ou parar cos traballos do PXOM e dei-xalo morrer, ou continuar cunha mí-nima lealtade e "sentidiño". O GobernoMunicipal espera que desta vez a opo-sición tome a decisión mellor para opobo de Salceda, xa que urxe a Apro-bación Inicial do PXOM para conti-nuar cos traballos entre todos e todas.

Lembran dende o Goberno Munici-pal que o Documento do PXOM deSalceda aínda non foi aprobado inicial-mente, e está en grave perigo coa apro-bación este martes 9 de Febreiro danova Lei do Solo, xa que todo o traba-llo feito nestes anos pode ser baldío. Anova Lei, no caso de Salceda, obrigaríaa comezar a tramitación dende o prin-cipio.

A adaptación á nova Lei do Solo deGalicia pode supor ademáis a Resci-sión do Contrato da empresa redactoraConsultora Galega e a paralizacion de-finitiva do proceso, de feito, Consul-tura Galega xa advertiu que nin aadaptación á nova Lei, nin o procesode "suxerencias" das últimas semanasestaba nos Pregos nin no Contrato asi-nado.

Proba da importancia do momentoen que se atopa o PXOM de Salceda éque moitos Concellos están apurandonas últimas semanas as AprobacionsIniciáis e Provisionais dos seus docu-mentos (Ponteareas, Mos, Soutomaior)para escapar das negativas consecuen-cias da Lei.

Todos os Grupos do Parlamentopactaron unha Disposición Final para

que, por primeira vez na historia, anova Lei entre en vigor 1 mes despoisda súa saída no Diario Oficial de Gali-cia (DOGA), pensado precisamentepara conceder tempo a Concellos comoSalceda, O Rosal, Vilaboa ou Catoira,para que así poidan facer as Aproba-cións Iniciais.

Marcos Besada, Alcalde de Salceda,afirma que "urxe aprobar inicialmenteo PXOM e abrir un período de Exposi-ción Pública que pactemos (os 2 mesesda Lei... máis os que decidamos), paraque os veciños e veciñas e propieta-rios/as poidan facer as Alegacións quecorrespondan coa máxima transparen-cia e seguridade xurídica. Tempo tere-mos para cambiar o que haxa quecambiar: primeiro hai que SALVAR otraballo feito, e GARANTIR o futurodo proceso."

O Goberno Municipal urxe a PP e PSOE a AprobaciónInicial do PXOM para "salvar" a nova Lei do SoloAdvirte das graves consecuencias económicas e de prazos que perxudican aos veciños e veciñas de Salceda

O EQUIPO DE GOBERNO CO ARQUITECTO MUNICIPAL E O REPRESENTANTE DE CONSULTORA GALEGA, EMPRESA ENCARGADA DA REDACCIÓN DO PXOM,PARA ANALIZAR A SITUACIÓN ACTUAL DO DOCUMENTO.

sAlcedA

10 FEBREIRO 2016

A LOURIÑA

A Nova Peneira conversou coa Con-celleira de Cultura de Salceda de Case-las e aproveitamos para facerlle unhascantas preguntas encol da súa actividadeno Consistorio

Como valoras o entroido 2016?A valoracióndeste entroido tan longo

que vivimos é moi positiva. Os diferen-tes desfiles organizados transcorreronsen incidentes, que é o primordial paranós. Por outra banda, en cada un desesdesfiles as rúas de Salceda enchéronsede milleiros de persoas que quixeron vircoñecer e disfrutar un dos entroidosmáis antigos do País, e que fixeron queSalceda siga a ser referencia nesta festatan sinalada para a nosa vila.

Cales son os proxectos máis salien-tables que está a desenvolver a túaconcellería?

Tendo en conta que me encargo deáreas tan dispares como Cultura, Edu-cación ou Benestar Social, entre outras,a verdade é que hai varios proxectos

moi interesantes en marcha.Creemos que neste momento éfundamental traballar no benestardas persoas, sobre todo de aque-las que están a pasar situaciónmáis delicadas.

Nas vindeiras semanas vai en-trar en funcionamento a “Escolade maiores”, dirixida ás persoasmaiores do municipio. A Escolamárcase como obxectivo primor-

dial, ademáis da trasmisión de coñece-mentos aos participantes na actividade,sobre todo a integración, relación social,comunicación, mellora da calidade devida e envellecemento activo dos mes-mos, así como a oportunidade de desen-volver a súa creatividade, aptitudes ehabilidades.

Por outra banda, no Pleno Ordinariodeste mes de febreiro imos aprobar a en-trada do Concello de Salceda de Caselasna Rede de Cidades Amigas dos Nenos.Trátase dunha iniciativa que nace en1991 da man de Franceso Tonucci e queestá baseado en dous piares: que osnenos participen no goberno da súa ci-dade e e que estes recuperen a súa auto-nomía mediante un deseño axeitado dosespazos públicos. A idea é conseguirunha vila na que os nenos e nenas poi-dan ter autonomía propia, poidan saír árúa sen compaña dun maior e poidanparticipar directamente na organizacióne no día a día do pobo.

Outra actividade que botamos a

andar neste curso foi o Programa deApoio de Linguas para os menores in-migrantes. Un grupo de voluntarios evoluntarias encárgase de impartir esteproxecto, no que se consegue unhamaior integración destes cativos a travésdo xogo e da interacción contínua coneles.

Ademáis, seguimos a traballar polossectores máis desfavorecidos, con ini-ciativas como o Programa de Alimentosou o Roupeiro Municipal, que supoñenunha grande axuda aos que peor o estána pasar neste momento.

Como estás ti de ánimos en parti-cular?

Persoalmente atópome nun moi bomomento, e sobre todo con moitasganas. O cargo que ocupamos implicamoitas horas de adicación os sete díasda semana, pero as satisfacións que ou-torga son moi grandes. Ver Salceda atei-gada de milleiros de persoas nasdiferentes actividades organizadas e es-coitar como a xente pola rúa agradece otraballo que se está a levar a cabo faique siga a acudir ao Concello con máisganas que nunca e coa ilusión de estar afacer cousas pola nosa vila.

E a saúde de Movemento Salcedaen xeral?

Pois a saúde de Movemento Salcedaé envexable. Xa se demostrou na últimacampaña das eleccións municipais,

cando outras forzas políticas do muni-cipio tiñan que resolver os seus proble-mas internos, o que lles impedíatrasmitir a positividade que a xentepedía. Sen embargo Movemento Sal-ceda amosou dende a sua creación, esegue a amosar a unión ideal entre todosos seus membros, e os resultados do tra-ballo en equipo están á vista de todos.Seguimos a disfrutar dunha saúde enve-xable, que fai que falemos de Move-mento Salceda como unha gran familia.

Salceda é unha vila moderna,nova e dinámica. Que lle diría a Con-celleira de Cultura ás lectoras e lecto-res de A Nova Peneira de Marín,Redondela, A Guarda ou Vigo paraque se acheguen a coñecela en pro-fundidade?

Salceda leva cambiado moito nos úl-timos nove anos. A tendencia pasou deser a de ir a outras vilas a pasear e dis-frutar do tempo de ocio, a hoxe en díater as nosas rúas e as nosas sendas cheasde xente de Salceda e doutros munici-pios que nos escollen como destino paraas súas saídas. O enorme traballo que seleva feito en canto a humanizacións emellora de espazos públicos, xunto coanosa sinal de identidade que están a seras diferentes sendas que percorren osnosos ríos, xunto á creación de novosservizos como a área de autocaravanas,están a converternos en punto obrigadode visita para xente de todo o País.

¨Agora veñen persoas de outros municipios a pasear por Salceda¨Entrevista a Tere Pérez, Concelleira de Cultura de Salceda de Caselas

11FEBREIRO 2016

A LOURIÑA

Xa o teño dito aquí moitas veces e por motivos econtextos diferentes: o erro de orixe da política nonoso país é o abandono desta polas maiorías sociaise deixala en man dun elite case (ou sen case) profe-sional con intereses moitas veces alonxadas do bencomún. As consecuencias son coñecidas e estamos apadecelas, aínda que sen escarmentar del todo. Senembargo, existen maneiras de recuperar ou fomentara participación cidadá na política, máis aló dos pro-cesos electorais. Algunhas quedaron de manifestotralo 15 M e seguen a funcionar en moitos lugaresdo Estado; pero outras levan tempo a desenrolarse exa pasaron de experiencias a prácticas habituais nasinstitucións. Estou a falar dos “orzamentos partici-pativos”. Para min o proceso máis axeitado á hora deimplicar á cidadanía na política e a ferramenta idóneade participación e xestión democrática dos concellos.

A primeira experiencia de orzamentos participa-tivos foi en Porto Alegre, Brasil, no ano 1988. PortoAlegre era unha cidade de medio millón de habitan-tes e chegaba ao poder o Partido dos Trabalhadores.O novo Alcalde, despois de comprobar que só tiñapara investimentos un 2% dos orzamentos, ao estaro resto comprometido, tomou a decisión de que foranos veciños e veciñas os que dixeran en que se ía a in-vestir. No ano 1989 participaron só 403 personas,pero no 2005 xa participaron máis de 20.000. E sese teñen en conta a participación de asociacións e co-lectivos, a participación chegaba ás 100.000 persoas.

Pouco a pouco a experiencia de Porto Alegre ex-tendeuse por América e chegou a Europa, de tal xeitoque no 2005 xa había 50 países con experiencias de

orzamentos participativos, incluíndo España e Gali-cia (Ferrol).

Os orzamentos participativos deciden sobre gas-tos, investimentos, incluso sobre ingresos nalgúnscasos, e polo tanto parece unha pura cuestión econó-mica; de feito é unha cuestión económica, perodende Marx xa sabemos que o xeito de facer econo-mía condiciona o noso xeito de facer política. Así, osorzamentos participativos convértense nun xeito idó-neo de achegar á cidadanía dende a economía á po-lítica. Os orzamentos participativos teñen comoprincipal obxectivo a implicación directa da cidada-nía co fin de establecer as principais demandas epreocupacións dos veciños e veciñas en materia degastos e incluílos no orzamento anual do concello,priorizando os máis importantes e realizando un se-guimento dos compromisos alcanzados. O proceso élongo e traballoso, pois consta de diversas fases,todas igual en importancia, que non deben saltarseou minusvalorar se se quere que o proceso sexa re-almente efectivo. De xeito breve, o proceso sería oseguinte: primeiro se constitúen os grupos motoresque impulsarán o proceso e informaran e formaranaos veciños e veciñas e ao persoal do concello im-pricado; elabórase un regulamento e un calendariopara iniciar a fase asamblearia que terá carácter sec-torial ou por barrios, parroquias ou distritos, e queelixiran os seus representantes, ademais de facerpropostas das súas necesidades; todas as propostasdas distintas asambleas son sometidas a priorizaciónsegún un baremo previo e son levadas á asamblea

xeral para a súa aprobación. O determinante ao finaldo proceso é que as propostas se axusten ao criteriodo ben común, e non do particular ou específico dosbarrios ou parroquias.

O seu principal aporte é o asentamento da ideadunha cidadanía activa, que pasa a entender da xes-tión pública como algo que ten que ver coas nosasvidas, e que se pode, non só participar, senón taméndecidir sobre os asuntos públicos. Substitúese así aidea dunha cidadanía pasiva, ignorante dos asuntosimportantes do concello, os cales quedan en mans de“expertos”, por unha cidadanía activa, implicada, quepon regras de xogo que rexen o proceso, reflexio-nando activa e solidariamente, á vez que mellora ainterlocución e control entre a cidadanía e os políti-cos.

Partindo de algo tan sinxelo como é falar de comose gastan os cartos acábase creando espazos de par-ticipación, de profundización democrática, de apro-piación da política pola cidadanía, o que constitúe aesencia do político ou dunha “democracia real”.

Pronto no Porriño saíran novos orzamentos, a Al-caldesa convidou á oposición a facer propostas, aívai a nosa: orzamentos participativos. O primeiroano poderíanse sentar as bases, crear as ferramentas,levar a cabo campañas de formación e informaciónpara a cidadanía e dos traballadores e traballadorasdo concello. A partir de aí ir profundando nesta ex-periencia probada de democratización, participacióne transparencia nos concellos. Iso si, fai falla vontadepolítica, vencer as inercias e crer no que se fai.

"O peor analfabeto é o analfabeto político. Non escoita, non fala, non participados acontecementos políticos. Non sabe que o custe da vida, o prezo do pan, da fa-riña, do vestido, do zapato e dos medicamentos, dependen das decisións políticas.O analfabeto político é tan burro que vai presumindo e ensancha o peito dicindoque odia a política. Non sabe que da súa ignorancia política nace a prostituta, osnenos abandonados e o peor de todos os bandidos que é o político corrupto, me-quetrefe e lacaio das empresas nacionais e multinacionais.” Bertolt BrechtOrzamentos participativos

Pedro Ocampo CardaldaCoordinador deEsquerda Unida do Porriño

12

A LOURIÑA

FEBREIRO 2016

O Concelleiro Socialista EmilioMuiños denuncia que despois de co-municar en reiterados plenos variasdeficiencias no alumeado público,seguen sin ser subsanadas.

Entre moitas destacar cómo nal-gún punto funcionaron non na súatotalidade, pero por casualidade nacampaña electoral. Outros puntoslevan anos sin funcionar.

Otros moi cargados cando coinci-den en puntos lindeiros con outrosconcellos, onde con unha planifica-

ción levada a cabo por persoas cua-lificadas sin orixinar máis gasto ofre-cerían o servicio que os veciños deMos merecen, xa que son pagadoscos seus impostos.

Se despois desta denuncia tam-pouco son arranxadas estás deficien-cias polo concelleiro responsable,Emilio Muiños pensa que a Alcal-desa debe revisar a carga de traballosobre o concelleiro de alumeado conadicación exclusiva.

Os socialistas denuncian pública-mente que detrás deste desvalixa-mento do Meixoeiro, con tan so 26anos podese agachar un gran negociodebido a súa boa ubicación, pois nonsería ninguna sorpresa xa que o pa-recer o hospital Cíes xa vai a pasar amans dun hospital privado.

Non se entende que con so a aper-tura dun hospital como é o AlvaroCunqueiro se cerre o Hospital Xeral,

Hospital Cíes, Rebullón, e pouco apouco vaia desaparecendo o HospitalMeixueiro xa que isto ocasiona queas listas se demoren cada vez máis ,é que so beneficie a privatización dosservicios.

Por todo isto unimonos a peticióncolectiva para a rapertura a plenorendemento do Hospital Meixueiro,cómo as urxencias, quirófanos, reani-mación, UCI e así se poidan reduciras listas de espera.

O padroadoda FundaciónPazo de Mos or-ganiza a proxec-ción da película

dirixida por Gerardo Olivares, nomesmo Pazo, que contará coa pre-senza do protagonista real da histo-ria, Marcos Rodríguez Pantoja, opastor andaluz que é un dos poucoscasos documentados de nenos salva-xes do estado español e fonte de ins-piración da cinta.

O home, dende hai uns anos vivena aldea ourensana de Rante.

O PSOE de Mos califica a xestión do alumeado municipal de moi deficienteOs socialistas denuncian o mal chamado “Alumeado Municipal”

Tamén saen en defensa do Hospital MeixoeiroMilitantes socialistas colaboran na recollida de sinaturas para exisir a reapertura a pleno rendemento do Hospital Meixoeiro

Máis de un centenar e medio de ve-ciños e veciñas participaron nestaasemblea informativa sobre o PXOMde Mos. O concelleiro desgranou todasas ¨aberracións e perxuizos que ten

este plan do PP, a todas luces feito enbeneficio só dunha camarilla afín e es-quecendo o intrés xeral da veciñanza.Temos que revocar este PP-XOM¨conclúen desde GañaMos.

GañaMos organizou unha asemblea para recoller sinaturas e informar da súa postura en contra do PXOM

Proxección e charlade EntrelobosSábado, 27 de febrero ás 19h

mOs

mOs

XORNAL GALEGO DE CULTURA E DEPORTESNº34 (terceira xeira) febreiro 2016 - 2€

páxs. II e III

fOtO: xAbIcAs

GZMUSICA.comvontade e paixón pola música galegaA Nova Peneira estivo con Dani Lavesedo, fundador e acti-vista musical do proxecto GZMÚSICA, unha páxina web de-

dicada á música galega actual e que funciona como puntode encontro entre artistas e espectadores.

FEBREIRO 2016II

MÚSICA

Entrevista a Dani Lavesedo, de GZMÚSICA.com

Cando chegou Feijóo ao goberno,as dúas primeiras medidas que tomouforon, por un lado, pechar o portal deaudiovisual galego Flocos.tv e clausu-rar a Selección Galega de Fútbol. Oprimeiro, unha fiestra virtual ao ex-tenso mundo de traballos de cine, vi-deoarte, videoclips e formatosexperimentais feitos no noso país.Dende O carro e o home até os nososdías, pasando por Mamasunción deChano Piñeiro ou Salvamento e Soco-rrismo de Antón Reixa.

Adeus cultura, adeus identidade, xaque, como dicía o actor Carlos Blancocon moita retranca nun video que seconverteu en viral nas redes sociais:¨...Falta non fan. Se mañá quitasen aRadio-Televisión de Galicia seguiría-mos vivindo, ou non?...¨ e rematabacun ¨...O que pasa é que a algúns nonnos da a gana de que desaparezan¨.

O mesmo acontece co fútbol. Fáltanon fai, sen o deporte e o espectáculoseguiríamos vivido. Peor, pero segui-ríamos vivindo. ¨Mentres haxa de

comer... Eduquemos aos nosos fillos amonte!¨.

GZMÚSICA é en cuestión de von-tade, todo o contrario, un portal musi-cal na rede que tamén se nega a taména caer nas redes Fan 4 anos agora. Unportal que abrangue toda....

Falamos coa alma máter deste pro-xecto: Dani Lavesedo (1975), unhapersoa cunha capacidade enorme paralevar a cabo un proxecto desta enver-gadura.

Como comezou todo isto?A idea nace do meu blog persoal de

música, nese momento eu estaba afacer un libro para unha editorial, undiccionario da música galega enfocadoao folk.

Eu teño un colega, o Kiko, que é owebmaster de GzMusica e fixo a pá-xina Surfgz.com, baseada no surf engalego, que é algo totalmente alleoaquí no sur de Galicia, e me insistía en

facer o mesmo pero a nivel de música.O nome é idea del e bueno... decidimosfacer a web. Ao principio era só o car-tafol, que agora está un chisco desac-tualizado, que comprende ainformación dos grupos, iso era o queía ser o libro, e a partir de aí, fixemosa sección de novas.

E cadrou que parábamos no bar deSuso, en Cangas, o Guerrilla Radio. Alícoñecímonos Breixo, Martín e Leti. Eun deles era cámara, que lle estabadando voltas a facer un programa demúsica en galego e fixemos alí o pri-meiro programa, no propio bar. A partirde aí medrou todo. Redes sociais,xente que colabora... Pero todo istoempezou como un blog.

Existen outros sitios web que seadiquen á música en galego?

Si. Música en galego, Guieiro.com,e Ghastas Pista, que leva xa dende oséculo XX!

Isto é 100% altruísta?Si, claro. Bueno, algúns festivais

como o Revenidas, o de Vilariño e oCandeloria si que contratan os nososservizos. Pero isto xira en torno a pai-xón pola música, porque cartos non da.Ao contrario! Supón un gasto. Non nosdamos conta, pero se fixésemos contasao final de ano caeríasenos a alma aospés.

É un portal que recolle toda amúsica feita en Galicia, ou só en ga-lego?

Na música, o tema é moi compli-cado. Nós somos un pouco estrictosneste senso; música maioritariamentefeita en galego. pero ao final abres unpouco a man a certos grupos. Coa lite-ratura galega esta diferenciación estámoi clara: Camilo José Cela non é li-teratura galega, Valle-Inclán tampouco.Inda que sí sexan galegos. Pero na mú-sica é moito máis complicado, a linguanon é o veículo principal de expresión,existe a música instrumental... Se haigrupos que fan música en inglés ou encastelán pero a súa forma de comuni-carse é en galego, nas redes, comopode ser Agoraphobia, que é un grupoque canta en inglés... sí ten cabida.Agora, se nos vén un grupo como Si-niestro Total ou Miguel Costas, quetraduce ao castelán ¨Eu o que quero éxamón, xamón¨ (a que saía no xabarín)pois bueno... esta xente forma parte do

universo do rock en español. Que émoi lícito, abofé, pero non é o nosoeido.

Cal é o voso tipo de público e can-tas visitas tendes?

Todo depende de canto actualices aweb.

No verán cando facemos o segui-mento dos festivais, dispárase. Perocando realmente o petamos, que in-cluso caeunos a web do inmenso nú-mero de visitas que recibimos foicando botaron a Mónica de Nut dunpub de Sanxenxo. O dono do bar pa-roulle o concerto a golpe de ¨Esa pale-tada aquí no¨ Eu pensei que era apolicía, pero a cousa non ía por aí,seica pandeiretas nun garito pijo deSanxenxo non pegaba. E tiñamos alíun colabarador que nos pasou a exclu-siva. 15 ou 20.000 visitas nunha tarde,cando adoitamos ter 5000 ou 6000 vi-sitas únicas ao mes.

Cando fixemos o mapa festivaleiro,tamén tivemos moita presenza. Taméndepende da estación do ano. No veránaumenta moitísimo.

Con respecto ao tipo de visitantes,sobre todo xente festivaleira e rockei-ros. Non temos moito tirón no mundofolkie, que xa teñen os seus circuítospropios como Malmequer, GhastasPista... Nós estamos máis enfocados ámúsica rock. Xente que segue gruposcomo Ruxe Ruxe, Dakidarria, Zënzar...

Vós tedes predilección polo rock?Sí, igual son eu o mais folkie de

todos, pero si, claro.

Recibides algún tipo de axudapública?

Non, tampouco temos moitas posi-bilidades de solicitalas. Están maiori-tariamente enfocadas a grandeseventos, onde se cobra entrada. E dei-xan de lado proxectos máis pequenoscomo os festivais que cubrimos, gru-pos, webs como a nosa...

E que todo isto costa diñeiro man-telo, a web, a gasolina, os equipos, omaterial...Por exemplo, hai unha per-soa, Fer, que está todos os días dúas outres horas nas redes sociais, movendotwitter, facebook, enchendo a axendade concertos, buscando novas... E seiso tivésemos que pagalo... é un di-ñeiro. Ao mesmo tempo... Por un ladosí, está claro, penso que debera haberaxudas, pero non se deberan dar como

·Ademáis de novas, na web teñen 50 discos de música galega para descarga legal

¨O noso obxectivo é chegar a estar en papel¨

MÚSICA

IIIFEBREIRO 2016

se teñen dado noutras ocasións. Algomáis serio hai que facer. Hai que abrirun prazo publico para presentar os va-lorar os proxectos ben... Aquí ou nonse da nada ou se abre a billa para tododios e empezan a xurdir festivais quesó se sustentan por estes concursos eem noutros tem

É como os concursos de relatos cur-tos. Cantos concursos hai de relatoscurtos por todo o país? 100? Esa é a

forma de fomentaro idioma? Ten quehaber un proxectoserio detrás detodo.

Que servizosofrecedes?

Nós temos 50discos para a des-carga legal dendea web, de gruposque estaban enKomun ikando ,que cando pechou

esta web pasounos todo o seu reposi-torio.

A xente como podería colaborarcon GZMÚSICA? Está aberto atodo o mundo?

Sí claro, faría falta máis xente ac-tiva colaborando. Hai xente que nos es-crebe que quere mandar fotos deconcertos e textos de xente que cola-bora.

Os grupos suben eles directa-mente a música para que a xentepoida escoitala dende a súa casa?

A idea era esa. Facer unha especiede Bandcamp. Darlle un nome deusuario a cada grupo para que o fagandirectamente. Pero temos que actuali-zar a web, e precisamos algo de pastapara levalo a cabo. Hai partes da webque están a quedar obsoletas, e vai todotan rápido que temos que nos pór aspilas.

Habitualmente mándannos por co-rreo as cancións.

Até onde vos gustaría que che-gase este proxecto?

A nós gustaríamos pasarnos aopapel. Está guai a web, a tele, pero istoé un webzine, un fanzine dixital. Peroestamos co mesmo problema econó-mico para pagar a imprenta e a distri-bución... O obxectivo é estar en papel,inda que sexa dúas veces ao ano. Paraestar nos festis, ter presenza...

Temos a tenda pendente. Que a

temos preparada. Cando actualicemosa web ímola poñer en activo.

A idea é poder chegar a ter un parde persoas contratadas, aínda que sexamedia xornada, para que manteñantodo isto, profesionalizar unha parte dotraballo.

Moitas grazas Dani.

FOTOS: XABICAS

FEBREIRO 2016

O CONDADO

IV

Este ano a feira do requesón e melcelebra a 25 edición desta festa e cadrano 25 de marzo, como cada VenresSanto, o requeixo e o mel protagonizannas Neves unha cita gastronómica quedeu os seus primeiros pasos no ano 91.Esta festa está declarada de interese tu-rístico de Galicia dende o ano 2013 eprocedentes de toda Galicia achégansea esta vila atraídos polo requeixo, quese degusta acompañado polo mellormel da cooperativa ou polos viños tin-tos de Rubiós. Ademais destes produ-tos representativos da zona, na feiranon faltan outros pratos como o polboá feira, os chourizos ao viño e, por su-posto, a música.

É moi difícil concretar unha dataaproximada da existencia do Requeixodas Neves.

As primeiras feiras do requeixo emel abastecéronse das “queixeiras” e

os apicultoresdas aldeas demontaña desteconcello, ondeocupaba unlugar relevantepor achega deprodución SanXoan de Cer-deira.

Máis tarde,debido á granafluencia devisitantes a

esta feira, foi necesario organizar aprodución de “requeixo das Neves” deforma concentrada e nun lugar ondereunisen unhas condicións hixiénicasaceptables, polo que asumiu a respon-sabilidade de elaborar o requeixo a“Asociación de mulleres rurais dasNeves”, responsabilidade que cumpriucon fartura ata a XI Feira na que tomoua substitución a “Sociedade Coopera-tiva Agraria Condado Paradanta”.

Existen indicios dun camiño de pe-regrinaxe a Compostela pola zona, de-nominado Camiño dá Raíña e conta atradición oral que estes peregrinos, aochegar ao lugar coñecido como Pousa-doiro, no límite de San Xosé de Ribar-teme e Santa Eulalia de Batalláns,camiño da Franqueira, eran agasalla-dos con requeixo. Este produto, orixi-nario das zonas de montaña domunicipio, concretamente da parroquia

de Cerdeira, o lugar de Lentille enSanta Eulalia de Batalláns e Cernadaen San Xosé de Ribarteme, chegoupracticamente ata os nosos días comesmo proceso de elaboración.

O requeixo:Poñíase leite cru de vaca e de cabra

nunha pota próxima a unha fonte decalor, cando o leite estaba amornada selle espolvoreaba callo natural, (ralla-dura de estómago seco de cabrito le-chal) removendo o leite para deixalarepousar posteriormente durante 24horas cunha temperatura tépeda.

Unha vez callada o leite introdu-cíase en sacos de liño para o seu desue-rado. Eliminado o soro, baleirábase ocontido do saco e se amasaba para dar-lle ao queixo un aspecto homoxéneo eá vez cremoso. A continuacion moldeá-base para facer quesitos duns 85 gra-mos aproximadamente, cunha formaparecida ás croquetas, e ser envolvidosen follas de col. Esta presentación fí-xose posteriormente en panos de liño,papel prata e na actualidade en filmealimentario. Tamén desde moi antigousábanse estes quesitos vendidos porducias como moeda de cambio para ad-quirir outros bens para o consumocomo peixe, azucre e café.

Coa aparición de produtos farma-céuticos chegan os fermentos lácticosque substitúen á ralladura de estómagode cabrito. Nas zonas mencionadas

aínda quedan algunhas casas onde seelabora este producto para o autocon-sumo cunhas características peculiarese específicas debido á calidade dospastos.

O Mel:A comarca de Condado-Paradanta,

e en especial o Concello das Neves, foidesde sempre unha zona de forte tradi-ción apícola pola súa flora caracterís-tica.

Existe unha gran diversidade deflora melífera composta por eucalipto,árbores froiteiras, coles, castiñeiro,silva, ercáceas, carballo e prado, o quegarante unha produción constante docolmenar desde febreiro ata agosto.

Esta feira soe contar cunha afluen-cia de 5.000 visitantes, venda de máisde 12.000 requesóns e máis de 2.000kgde mel.

Conta con mostra de artesanía dacomarca, así como artesáns do vidro,marroquinería, ceramica, cereros, pratae madeira.Tamén se degustan outrosproductos como tortas, bica de Trives,augardente con mel, mel con pole, melcon xalea real e caramelos de mel.

O polbeiro que fai a degustacióndeste manxar, como é o polbo galego éo de carballiño.

De seguido lles deixamos unha en-trevista que tivemos con AlejandroMartínez, xerente da Cooperativa dorequeixo e mel de As Neves:

A festa do Requeixo e Mel do concello de As NevesG. fIGueIredO

V

O CONDADO

FEBREIRO 2016

Alejandro, Cóntanos a historiada cooperativa

Nacemos froito dunha inquedanzacolectiva da veciñanza.Resultado dostrocos nos medios de vida , que facíanperder os modos de vida tradicionais.Historicamente co excedente do leiteque se producía nasdistintas aldeas donoso Concello fa-cíase o requeixo. Xadesde comezos doséculo XX, despoisda lamprea era cos-tume consumir o re-queixo de As Neves.

Ti es nativo deAs Neves?.

Pódese dicir queson un madrileño deCerdeira.Eu coñecíno requeixo na casados meus avós na pa-rroquia de Cerdeira.Eu vivía en Madrid, pero viña noverán, no Nadal, na Semana Santa..esempre desexei vivir aquí e desenvol-ver os nosos productos.

E como comezou todo?Pois no ano 1996, xuntámonos va-

rias persoas que estabamos na sintoníade que cumpría formar unha coopera-tiva que recuperara a producción doMel e do Requeixo.Daquela era moicomplexo obter cota láctea,non demoschegado a un acordo, e pódese dicirque o ano no que comezamos a elabo-rar requeixo, foi no 2.002.

Pero a festa ten máis anos cá coo-perativa?

Si, a festa vai facer este ano 25, acooperativa ten 14 anos de historia.

Cal é o labor da cooperativa no

desenvolvemento da Feira?A festa é do Concello, organízaa o

Concello, nós colaboramos. Antes danosa chegada, a Feira só tiña un eixogastronómico. Consumíanse os pro-ductos e logo remataba.Nós colabora-mos co Concello , e engadímoslle unimportante contido de actividades lú-dicas, co gallo de prolongarmos a du-ración da festa ao longo de todo o día,e xa que logo dimensionar as potencia-lidades turísticas do evento.

Consideras que despois de dúasdécadas de vida, a Feira do Re-

queixo e do Mel, está inserida napsique colectiva da Vila de As Neves,como algo de seu?

Si, sen dúbida. Eu creo que é unhadas actividades das que a veciñanza sesinte máis orgullosa, xa que a produc-ción de requeixo, tócalle moi de cerca

a moitas familiasde As Neves.Erao que facían osseus devamcei-ros.Todas as bis-barras veciñasestán taménidentificadas coafeira. Defeitoven moita xentede toda Galicia.

No que res-pecta aos api-cultores, Houboproblemas coaVeleutina ?

Si, agora se-mella que ese é un problema cotiá.

Rematamos Alejandro, dille oque estimes oportuno aos nosos lec-tores e lectoras para que se ache-guen a finais de marzo a desfrutar aAs Neves da Feira do Requeixo e doMel

Desde logo animo a todas e todos,a vir ás Neves, a desfrutar dunha festaincomparable, nunha Vila incompara-ble.

Moitas grazas, Alejandro.

“Animo a todos os lectores de A Nova Peneira, a virás Neves, a desfrutar dunha festa incomparable.”

Salvaterra organiza activi-dades para conmemorar oDía de Rosalía e o Día daMuller traballadora

24 DE FEBREIRO, CELEBRA-CIÓN DO DÍA DE ROSALÍA

Ás 16.30 h Actividade infantil "Aprocura dun poema". Os nenos enenas que nos acompañen terán queencontrar os anacos dos poemas deRosalía e ordenalos para que ao re-mate se reciten, algúns deles acompa-ñados con guitarra.

Lugar: Praza do Concello, en casode choiva Salón da Casa de Cultura deSalvaterra.

8 DE MARZO, CELEBRACIÓNDO DÍA DA MULLER TRABA-LLADORA

Ás 16.30 actividade Infantil,Guiñol e elaboración da árbore dasprofesións.

Lugar: Praza do Concello, en casode choiva Salón da Casa de Cultura deSalvaterra

FEBREIRO 2016

O CONDADO

VI

Como valoras os primeirosmeses na alcaldía de As Neves?

Son meses dunha intensísimaaprendizaxe.Fumos capaces de iniciarprocesos de transformación, xa arte-llados nas nosas liñas programáticas ena conformación do pacto de goberno,e que agora comezan a tomar certocorpo.A experiencia de saber que lleestamos a prestar un servizo aos ve-ciños e veciñas é realmente enrique-cedora.

Como afectaron ao teu conce-llo, as terribles chuvias de media-dos do mes de febreiro?

Por fortuna puidemos controlar asituación, pero fomos víctimas deproblemas moi graves no que se re-fire ás nosas vías internas de comu-nicación , que foron profundamenteafectadas.

Algunha parroquia foi espe-cialmente afectada?

Si, esencialmente San Xosé deRibarteme e Santa Eulalia de Bata-lláns,foron as que tiveron as inci-dencias máis notables, pero a maiorparte das parroquias que están naparte norte, sufriron consecuenciasimportantes.A fin de semana de naque se produciron esas chuvias tanintensas, foi durísima para nós. Es-tivemos todos esos días de xeitocontinuado traballando arreo paraintentar solucionar as moitas inci-dencias.Estamos demandando á fe-deración de municipios unha acciónconxunta, para demandarmos ás ad-ministracións galega e estatal, unhaliña de axudas económicas que nospermita afrontar as terribles conse-cuencias sufridas.

Esperas unha resposta posi-tiva?

Pois agardo que si. Como non vanser sensibles as administración anteunha situación deste tipo!

Como te atopaches a situacióneconómica do Concello? A espe-rada? Ou algunha sorpresa desa-gradable?

A que esperabamos. Nós na oposi-ción tiñabamos ben fiscalizada a si-tuación económica do Concello. Nonlevamos a verdade grandes sobresal-tos.O que si teño que dicir, que as de-

cisión das distintas administraciónsdo Partido Popular fan que o financia-mento dun Concello como o noso,sexa absolutamente insuficiente.A nóspágannos 143 € por habitante, algoobviamente insuficiente.Necesitamosque se modifique con urxencia o sis-tema de financiamento

municipal.Vivir no rural é carp, haipoucos servizos.Os concellos como onoso, precisan xa unha decisión polí-tica, pero de verdade non de propa-ganda, que apoie ao rural.

O peche da escola de música foiabsolutamente necesario?Nonhabía algunha maneira de evitalo?

A única posibilidade era que se ti-veran tomado decisións políticasmoito antes de que nóschegaramos.Para nós foi unha deci-sión dura, pero responsable.De feito a

realidade xudicial que se esta po-ñendo en evidencia neste momentonos está avalando.

As Neves pode permitirse ter sóun policía municipal? É suficiente?

Pois esa é a nosa realidade, e nonlle vamos poder por 1 compañeiro,por

prescripcións legais. Xa que a lei nosobrigaría a pasar de 1 a 3.Manter 3policias locais non nolo podemospermitir económicamente.

Como valoras a recente festa doEntroido?

Pois desde o punto de vista da par-ticipación a miña valoración é magní-fica, quedamos moi contentos dacantidade de xente que nos acompa-ñou.No que atinxe á climatoloxía,pois obviamente non tivemos moitasorte.Somos un Concello moi afec-

tado pola vespa veleutina, por esoadoptamos a decisión simbólica daqueima da vespa veleutina.

Como sabes alcalde, o noso xor-nal distribúese en todos os Conce-llos do sur de Pontevedra.Que lledirías a un lector/a de Marín, deGondomar, de Redondela, de Sal-

ceda….para que se achegase coasúa familia o 25/03 a desfrutar dafesta do Requeixo e o Mel?

O 25 de Marzo, en plena semanade lecer, eu quixera propor a todosos lectores e lectoras de A Nova Pe-neira, que desta volta fixeran algodiferente e se achegaran a AsNeves.Comprobarán que o nosoproducto é realmente singular.A ca-lidade do requeixo de As Neves, éexcepcional, o xeito de elaboralo es-crupulosamente rexpectuoso co me-llor da tradición.E sobre todo, eugarantizo que atoparán en As Neves,un pobo orgulloso do seu, que poráo mellor de si mesmo, para que cadapersoa que nos acompañe se sintacomo na súa casa, nun entorno fer-moso.Para min ser o alcalde de AsNeves é un honor, e dígoo non por-que sexa a miña obriga, senón por-que o pensó realmente:As Neves éun lugar fermoso, non só para vir odía 25, senón para vir moitosdías.Insisto , probade a vir o25.Todo o pobo de As Neves, empe-zando polo seu alcalde poremos omellor de Nós mesmos, para quequen nos visite, marche con gañasde volver.

Rematamos alcalde, na ante-rior pregunta tiraches unha men-saxe para que a xente se acheguea As Neves, agora velaí tes asnosas páxinas para dicir o que che

pareza oportuno aos teus veciños eveciñas?

Entre todos e todas imos contruirun Concello mellor.Queremos quetodos opinen, queremos saber as ne-cesidades de todas e todos, para poderdecidir a donde vai o diñeiro públicoque temos a responsabilidade de xes-tionar.A participación cidadá é esen-cial para min.Para rematar, quero dicirque a miña ilusión é que os nenos enenas de As Neves, crean que o lugarno que viven sexa o lugar donde quei-ran vivir.

Xose Rodríguez Méndez. Alcalde de As Neves.

“Quero que os nenos e nenas das Neves consideren que o noso Concello é o mellor lugar para vivir”

�

O CONDADO

FEBREIRO 2016 VII

O BNG de Ponteareas, a travésdo seu Responsábel Local, SantiagoDomínguez, amosou a súa satisfac-ción pola aprobación do PXOM dePonteareas no pleno celebrado onte.

Segundo os nacionalistas, “trá-tase dun feito crucial e histórico,logo de trece interminables anos detramitación, que servirá para resol-ver os problemas de moitas persoase empresas e para abordar con pla-nificación o futuro de Ponteareas”.

O nacionalista salientou o “am-plísimo consenso” logrado polo go-berno municipal que preside XoséRepresas, "pois o Plan tan só tivo unvoto en contra. Este é o goberno dodiálogo e da capacidade de acordocoa oposición”.

O BNG felicita ao alcalde e aonovo goberno municipal “porque enseis meses lograron mellorar o PlanUrbanístico con cambios importan-tes e poñer fin a un proceso intermi-nable de máis dunha década,demostrando a capacidade e compe-tencia do actual goberno”.

Os nacionalistas recoñecen que“o Plan é un documento consen-suado, non é o plan do BNG, nin doPP nin do PSOE, cadaquén faría oplan dun xeito distinto, pero é o plando consenso, no que todos cedemospara aprobar as directrices que rexe-rán o desenvolvemento de Pontea-reas por un período mínimo de 12anos”.

O BNG considera crucial e histórica a aprobación do PXOM

pONteAreAs

O Club Patinaxe Artística Con-dado Salvaterra proclamouse Cam-pión Galego en Grupos ShowXuvenil, no campionato desenvolvidoo pasado sábado 13 de febreiro, en

Santiago de Compostela, organizadopolo Club Campus Stellae.

O C.P.A Condado Salvaterra debu-taba neste campionato coa coreografía"Rompiendo el Silencio" e obtivo aprimeira praza que lle dá o pase di-recto ao Campionato de España, quese celebrará o próximo 11 e 12 deMarzo en Alcoy (Alacante).

O grupo formado por 8 patinado-ras e adestrado por Eduardo Caride,conseguiu situarse no máis alto a nivelgalego de grupos show xuvenil en tansó dous anos de actividade nesta mo-dalidade. Completaron o podio o ClubCampus Stellae e o Carpa GV respec-tivamente.

Na modalidade de cuartetos, ouropara o Carpa GV, prata para o Anforae bronce para o Axel Arteixo.

O C.P.A Condado Salvaterra CampionGalego en Grupos Show Xuvenil

sAlVAterrA

FEBREIRO 2016VIII

SINDICALISMO

Xabier, para todos enxeral, pero particularmentepara os lectores e lectorascuxa realidade cotia estealonxe do mundo do mar,contanos cal e a situacion docerco galego?

A flota do cerco foi unhaflota de proximidade, de pe-quenos barcos. Hoxe Galiza ten151 barcos do cerco, a maiorflota do Atlantico e oCantabrico, mais chegamos ater mais de 100 barcos a maio-res dos que hoxe temos. Estaflota foi a que, en grande me-dida combateu e erradicou a di-namita. Desde os anos 80 aoano 2012, o cerco galego foicapaz de ponerse de acordo eauto-regularse. Diminuiu diasde pesca e capturas, para me-llorar a xestion do caladoiro,preservar especies e mellorar ascondicions de vida dos traballa-dores do mar. Foi a 1a flota enEuropa que rebaixou dias detraballo, a pesar de Madrid esen que intervise a Union Eu-ropea. Outras flotas doCantabrico Noroeste non o fi-xeron e pescaron mais ca nos.A orixe do conflito actual venporque non temos cota. Casenon temos cota de cabala, tam-pouco de xurelo. Hai cota deanchoa para os barcos grandesque poden ir Euskadi, mais ospequenos miran para ela. Nocaso da Anchoa Atlantica, An-dalucia ten o 99% da cota e Ga-liza o 1%, malia que a anchoapasa polas nosas costas. Ma-drid e a Xunta fixeron un planque fai o reparto segundo ascapturas “historicas” de cadabarco, e isto prexudica amaioria da flota galega, porqueten menos historicos de pesca,xa que como che dicia estabaautoregulada e pescaba menosque outras flotas. Este plan pe-naliza a quen se autoregulou. Eo mundo ao reves. A conse-cuencia e que nos ultimos dousanos despezaronse mais de 10barcos. E isto ira a mais se nonhai un reparto xusto.

Recentemente fuches aMadrid, en representacion daCIG a tratar os problemas

especificos do sector. Explica-nos as circunstancias desaxuntanza? Por que se produ-ciu? e cal foi o seu resultado?

Por desgraza, a CIG ten queir moitas veces a Madrid a de-fender este pais de decisionsque se toman sen ter en contaos nosos intereses. No caso docerco, esta era a reunion quecorrespondia despois de cele-brarse a xuntanza de Ministrosde Pesca onde se ditan as cotas.Dous anos antes, nunha reu-nion a nivel de Estado similar,acordouse fundamentar o re-parto en base aos criterios“historicos”.

Isto de-s e n c a d e o uunha situa-cion terribelpara o cercogalego e amobilizacionda xente.Cando nosenteramos deque ia haberesta reunion,a CIG comu-nicou que iaasistir e o oSec re t a r i oGeneral de Pesca do Ministeriode Agricultura, Alimentacion eMedioambiente tivo que admi-tir a nosa presenza. Por certo esintomatico que a Pesca non fi-gure nin no nome do Ministe-rio.

Nesta reunion mirouse benclaro quen vai a Madrid a de-fender a flota e quen queda ca-lado. Por desgraza de CCOO eUGT xa non nos sorprendenada. Si, sorprende que quenvai representando a FederacionGalega de Confrarias, despoisde case 5 horas de reunion, falepouco mais dun minuto etenamos que ser outros os quedeamos a cara pola xente.

Nesta xuntanza tamen pui-demos conecer o que pensa osector doutras partes do Estado.E tamen as diferenzas, porexemplo, entre a flota vasca e agalega. A flota vasca conta coapoio do seu goberno. Despoisdo acordado entre eles e o seugoberno, actuan coma unha soa

voz en Madrid. A flota galegaia dividida, ainda que unha dasasociacions aglutina a maioriados barcos. Pero a Xunta, comasempre, esta mais pendente doque lle mande o PP dende Ma-drid

Cremos que ante a pre-sion teran que actuar. A mobi-lizacion da xente e o que podemudar estas politicas. O 27 defebreiro teremos unha novaoportunidade.

que do que por xustiza co-rresponde ao cerco galego.

Ao final quedou claro o queesta disposto a facer o goberno

central. E e o de sempre.Madrid non vai facer modi-

ficacions do sistema de repartodas cotas. Unha das escusas eque o goberno esta en funcions.Para regalarlle a ria de Ponte-vedra a ENCE durante 60 anosmais, non esta en funcions...

Galiza entrou de perdedora en Europa.Sen un goberno quenos defendese.

A outra razon, a verdadeirarazon, e para nos o problema defondo, e que Madrid escudaseen que a Xunta e quen debefacer unha proposta consen-suada co sector. Dende a CIGtemos claro que Madrid nonvai solucionar os problemas dosector pesqueiro galego e docerco en particular. Pero cre-mos que ante a presion teran

que actuar. A mobilizacion daxente e o que pode mudar estaspoliticas. O proximo 27 de fe-breiro teremos unha nova opor-tunidade para defender a Galizamarineira.

Como esta xestionando ogoberno galego, ao teu xuizoa problematica do sector?

A Xunta esta dando as cos-tas ao sector pesqueiro. Entodo este proceso, tamen naspoucas xuntanzas que houbo,a Xunta fixo seguidismo doque ven de Bruxelas e do quelle manda o PP en Madrid.Xustificano todo, mesmo

cando o Mi-nisterio dis-criminou aflota galeganas paradasbioloxicas.So tiveronun minimocambio dea c t i t u d ecando a mo-b i l i z ac io nsocial apuxo contraas cordas. AXunta adi-

cou mais tempo a tentar divi-dir o sector, comprar vontadese utilizar os medios para into-xicar a opinion publica que endialogar e facer fronte aos pro-blemas de cota da flota. Du-rante mais de tres meseshoubo un campamento diantede San Caetano e a Xunta nonse dignou nin a falar, isto nonpasaria nun pais normal. Peroqueirano ou non fixolle danoao PP.

Por iso, cando se discutiu oreparto da miseria de cota dexurelo para este ano, tiveronque aceptar un minimo criteriosocial, co que garantir quepolo menos todos os barcostenan un minimo colchon enfuncion da sua tonelaxe e quetodos os barcos tenan legal-mente e cara o futuro unminimo para poder pescar.Pero isto non deixa de ser unparche, xa que o problema defalta de cota para que esta flotatena futuro esta por resolver.

Que papel xogan as insti-tucions europeas neste tema?

Estes problemas para a flotagalega, tenen unha orixe. Esaorixe e a entrada do EstadoEspanol na Union Europea.Galiza entrou de perdedora enEuropa. Sen un goberno quenos defendese. E asi seguimos.No que se refire a pesca enaugas comunitarias entramoscun tope, unha Espada de Da-mocles chamada principio deestabilidade relativa. Segundoeste principio correspondenosunha porcentaxe de cota, mi-serabel. Pola contra, Alemanacon 4 barcos ten unha porcen-taxe de case catro veces maiscota que toda a flota galegaxunta, con mais de 150 barcos.Isto e unha discriminacionclara. E iso que seica todossomos igual de europeos... Peronin a Xunta, nin o

Estado presionan paramudar isto. Non lles interesa.

PP e Psoe son responsabeisdo que esta a pasar. Elesmeteronnos aos galegos na UEe os seus gobernos estiveronpreocupados en asinar acordosna Union Europea beneficiosospara produtos mediterraneoscomo o aceite, ou a laranxa,deixando como moeda de cam-bio a nosa pesca. E iso que enEuropa saben que en Galiza apesca esta destinada para con-sumo humano e non para farinade peixe como fan outras flo-tas. Tenen un discurso queseica busca favorecer as comu-nidades locais, pero as politicasvan noutra direccion e favore-cen as grandes corporacionspesqueiras. Fixemonos na pro-posta de Lei de Acuicultura doPP ou o que pasou co acordoUE- Mauritania que deixoufora unicamente a nosa flotacefalopodeira, mentres garanteo acordo para os barcos factoriadoutras flotas europeas quepescan para farina de peixe.

Para rematar, como se de-beria abordar estaproblematica, segundo o cri-terio da CIG?

A CIG leva moito tempodefendendo medidas para o fu-

¨A mobilización da xente é o que pode mudar estas políticas. O 27 de febreiro teremos unha nova oportunidade¨

Entrevista a Xabier Aboi sobre a problemática do Cerco galego

FEBREIRO 2016 IX

SINDICALISMO

Aboi, que participou enrepresentación da CIG naxuntanza celebrada onte entrea Consellaría de Pesca, asasociacións de empresarios/asdo Cerco e a Federación deConfrarías, entre outros, en-tende que a solución defini-tiva para a flota do cercogalego pasa porque “dunhavez por todas os Gobernosgalego e español reclamen enEuropa a cota que os gale-gos/as historicamente tive-mos, e que se faga un repartoxusto tendo en conta o as-pecto social da pesca, o que apesca significa para Galiza, enon en función de quen pesamáis en cada momento e en

cada goberno”.Sostén que “é inadmisíbel

que siga habendo un repartoen Europa que Madrid aceptae o goberno de Feijóo noncuestiona, no que paísescomo Alemaña, con catrobarcos, teñen tres veces emedia e máis cota que toda aflota galega”. Para Aboi esereparto non é só “inxusto”senón mesmo “inmoral”. Poriso defende que “ hai quecambialo como sexa”.

A isto engade que “non érazoábel” que desde a conse-llaría se lancen campañas defoguetería e propaganda“como se foran as festas do

Carme de Bouzas” falando degran acordo para o cerco,cando o único que se fixo, aoentender da CIG, “foi un re-parto minimamente xusto, damiseria de cota de xurelo quehoxe ten a flota galega”.

A central entende que esteacordo non soluciona os pro-blemas do cerco galego, peropode empezar a abrir portaspara un camiño de futuro eademais amosa que hai boadisposición a falar e dialogarpor parte do sector.

Neste sentido, Aboi reiteraque aínda“nos queda por pe-lexar polo tema da anchoa,pois a flota galega ten tan sóo 1% e a flota andaluza caseo 99%, cando a anchoa pasatamén polas nosas costas”.Xunto a isto sinala que faltatamén un plan de recupera-ción da sardiña, con paradasbiolóxicas pagadas e nonalongadas no tempo, comopasou o ano pasado. “Sonmoitos temas que hai quefalar e negociar para que Ma-drid mude criterios de repar-

tos. Pero primeiramente pre-cisamos que a Xunta deixe dedarlle as costas ao sector e seconvenza de que a pesca podeser un sector con futuro naGaliza se está ben regulado eapoiado”.

Por iso, fronte á satisfac-ción amosada pola consella-ría, á que Aboi acusa de“tentar tapar, diante da opi-nión pública con fume e notasde prensa a súa nefasta xes-tión”, a CIG exixe “que sedeixe de entroidadas e que sepoña a traballar”.

A central adianta que se-guirá a rerclamar que se con-voque ao sector e ásorganizacións sindicais, asveces que fagan falta, paratratar os asuntos pendentes etraballar nunha proposta ga-lega do cerco. “Só así, candohaxa futuro para o medio devida de centos de familias e aeconomía de moitos conce-llos costeiros poderemos falarna CIG de satisfacción”, con-clúe o responsábel do sectordo Mar.

Desde a posta en marcha doNovo Hospital de Vigo, que atéo Presidente da Xunta recoñeceque foi apresurada e pouco pla-nificada, estamos atopando se-rios problemas defuncionamento en diferentesservizos relacionados con cues-tións organizativas, estruturais ede limitacións no cadro de per-soal.

A dirección semella que in-tenta mover ao persoal de enfer-maría dun servizo a outro parapaliar a situación, pero non sepode sacar persoal que xa é in-suficiente para desenvolver oseu traballo con dignidade paraas e os pacientes e para os pro-pios traballadores. Se é necesa-rio máis persoal o que ten quefacer a dirección e incrementaro cadro de persoal para adaptaloás necesidades reais das e dospacientes.

O persoal da planta de onco-loxía iniciou unha recollida desinaturas na plataformaChange.org que en 48 horas xaleva recollidas 1.500 sinaturas,na que din: “como ben é coñe-cido o traballo co doente onco-lóxico require unha especialatención no coidado por tratarsede doentes inmunodeprimidos,que pasan por un proceso dedolo durante a súa enfermidadexunto coas súas familias e estánsometidos a un estrés impor-tante pola agresividade dos tra-tamentos, o deterioro no seuestado e as técnicas invasivas.Isto require un maior tempo deatención que as traballadoras/esxa non dispoñemos na actuali-dade con 14 enfermeiras/os, eresulta obvio que cunha menosa calidade da atención vaise verafectada, así como o exceso detraballo sobre o resto de persoal,e por suposto, e o que é maisimportante, sobre os nososdoentes”.

A CIG cre que o acordo para o reparto da cota de xurelo é un "parche" e non unha solución definitivaXavier Aboi, responsábel do sector do Mar da FGAMT-CIG, considera que o acordo ao que se chegou na xuntanza maratonianacelebrada este xoves para o reparto das cotas de xurelo “non é a solución definitiva, máis ben un pequeno parche” que permiteque, polo menos, todos os barcos teñan un mínimo colchón en función da súa tonelaxe e que todos os barcos teñan legalmentee cara ao futuro un mínimo para poder pescar.

CIG-Saúde reclamada Xerencia da EOXIde Vigo que teña enconta ás reclama-cións do persoalE que non recorte o cadrode persoal en oncoloxía, eque se incremente nos ser-vizos onde sexa necesario

turo da flota do cerco, tantopolas familias que viven di-recta e indirectamente dela,como pola importancia queten na economia de moitasvilas marineiras.

Esta flota non pode serobrigada a unha reconversionsilenciosa. Non e de sentidocomun condenar a nosa flotamentres a outros lles sobracota.

Cremos que con este pano-rama e penoso que haxa orga-nizacions politicas, que se dinmodernas, que xustifiquen ascotas individuais, cando ascotas de pesca son un benpublico que non se pode pri-vatizar. Ese modelo de cotasindividuais acaba en mans deempresarios que mercadeancon elas, mesmo sen teren bar-cos, e outros barcos morren de

inanicion por non ter esascotas coas que outros fan ne-gocio. Temos exemplos decotas individuais no bacallau,no Gran Sol ou NAFO.

Alemaña con 4 barcosten unha porcentaxede case 4 veces máiscota que toda a flotagalega xunta, conmáis de 150 barcos.

Defendemos, polo tanto,un reparto de cotas xusto quepermita que a nosa flota poidavivir. O loxico, e o que de-manda a maioria do sector etamen a CIG, e que se tena enconta o criterio

socioeconomico, porque estesbarcos estan ligados a centosde familias, a localidades cos-teiras, e xeran outros postos detraballo: redeiras, subministrode gasoleo, xeo, reparacions,lonxas... Ademais, hai que teren conta que nos ultimos 15anos a flota do cerco tivo uncambio xeracional da xente dea bordo. Moita xente novatomou o mando e houbo unharenovacion importante. Este eun aspecto basico para o futurode calquera sector economicoe mais no pesqueiro que e es-pecialmente duro. Habendoxente disposta a tirar polo sec-tor non se pode permitir quenolo arruinen.

Defendemos que nin un sobarco galego mais vaia ao des-guace por falta de cota. Os car-tos dos desguaces deben ser

destinados a paradas bioloxi-cas subvencionadas para a re-cuperacion de especies como asardina.

Asi mesmo, parecenosterribel que o goberno daXunta en vez de loitar por maiscota diante de Bruxelas e Ma-drid o que faga e aceptar mise-ria e botar a pelexar o sector.Precisamos que a Xuntaexerza de goberno galegodunha vez, dicindo que non sevan aceptar estas decisions eponendo en marcha todos osmecanismos politicos e xudi-ciais necesarios para reverteresta situacion. Do contrarioacabaran por levar un sectorcon futuro a pique. Alemanacon 4 barcos ten unha porcen-taxe de case catro veces maiscota que toda a flota galegaxunta, con mais de 150 barcos.

FEBREIRO 2016X

BAIXO MIÑO

Nas eleccións municipais de maiodo ano pasado, o Partido Popular, dosempiterno Leandro, perdía a maioríaabsoluta da que desfrutaba no fermosoConcello de Oia. Semellaba que ociclo de goberno do PP remataba. Defeito, unha muller socialista, Rosa,accedía a alcaldía despois de pactar cogrupo Converxencia Galega. Esteconcello, presenta unha aritméticacomplexa: O PP, é a forza maioritariacon 4 concelleir@s, seguido poloPSOE e CG que empatan a 3, final-mente 1 concelleiro nacionalista doBNG completa as 11 cadeiras. Porén,medio ano despois, os populares con-seguían o apoio de Converxencia Ga-lega, e presentaba unha moción decensura, facendo perder a alcaldía aoPSOE, e colocaba no seu posto a unhamuller nova;Cristina Correa. A Nova

Peneira achegouse até Oia para coñe-cermos á nova alcaldesa, que nos re-cibiu con moita amabilidade. Alén,temos que recoñecerlle a valentía desometerse a ser entrevistada por unmedio de comunicación cunha liñaeditorial moi lonxana aos postuladosteóricos do Partido Popular, sen coñe-cer a priori as preguntas que lle iamosformular.

Cristina, como sabes o noso xor-nal distribúese por todos os Conce-llos do sur de Pontevedra. Para oslectores e lectoras que non che co-ñezan, cóntanos o máis salientableda túa propia historia. Quen é Cris-tina Correa?

Eu son unha muller de Viladesuso,unha persoa moi sinxela, humilde efamiliar. Estudei dereito na Universi-

Entrevista a Cristina Correa. Alcaldesa de Oia.

¨A dimisión de Leandro non foi moeda de cambio para opacto con Converxencia. Responde a unha decisión persoal¨

FEBREIRO 2016 XI

BAIXO MIÑO

dade de Vigo. O meu Pai sempre meinculcou, xa desde moi nena, a impor-tancia que ten estudar e formarse.Tra-ballei no sector privado, na asesoríade empresas. Despois da estarrecedoracrise, que primeiro afectou ao sectorinmobiliario (no que eu estaba), paseia traballar con comunidades de pro-pietarios.

Consideras que as medidas derecortes sistemáticos que aplica ogoberno do Partido Popular son asacaidas para solucionar a crise eco-nómica?

Imos ver, na situación de crise ga-lopante na que estabamos, onde houboque cumplir inexorablemente unhasmedidas que nos impuxo a UE, nonquedou máis remedio. Non foron me-didas agradables, por suposto, pero euentendo que necesarias.

Como iniciaches a túa actividadepolítica?

Eu levaba 12 anos indo nas listasdo PP, pero nos últimos postos. Con-sideraba máis importante para a miñaformación e aprendizaxe a experienciada empresa privada. Pero sempre meidentifiquei cos postulados do partido,e gustábame contribuír. Este ano,cando preparou Leandro a lista, des-pois dos seus achaques de saúde, pro-púxome ir de número dous, xapreparando a sucesión. A idea era quese gañabamos, Leandro gobernaría untempo corto e logo seguiría eu. Os re-sultados non foron o que esperaba-mos.

E Converxencia decide apoiar aRosa...

Nós deixamos marxe para que con-versaran co PSOE. Teño que dicir quenon tiñabamos moita confianza en que

chegaran a un acordo. O escepticismoinicial foi mudando porque xa noschegaba información de que si íahaber acordo.

Vós non intentastes pactar conConverxencia previamente?

Non. Nós pensabamos que non íanchegar a acordo e que ao sermos alista máis votada, gobernaríamos.

Como foron, ao teu xuizo, osmeses de goberno do PSOE?

Pois gobernaban como se tiveranmaioría absoluta, cunhas maneiras untanto autoritarias. Houbo desde o prin-cipio unha tensión importante e unpaulatino alonxamento entre os quepresuntamente eran socios de go-berno.

¨Eu non tería ningún problema en casar unhaparella homosexual¨

Honestamente Cristina, a ten-sión entre o PSOE e Converxenciafoi propiciada polo PP?

Non, de ninguna maneira. A xentede Converxencia non é allea, aquí noscoñecemos todos. Inevitablemente co-mentabamos ao sairmos dos plenos,pero o alonxamento entre PSOE eConverxencia foi producíndose polasformas de goberno empregadas.

O Pleno da moción de Censurasupoño que sería moi desagradable.Producíu algún tipo de fracturaentre a veciñanza ou xa están pe-chadas as feridas?

Efectivamente foi moi desagrada-

ble. Nesos días si que houbo moitatensión,sobre todo en Santa María deOia, pero semella que afortunada-mente se vai solucionando.

Como valoras os teus primerosmeses de mandato?

Tomando contacto con todo, por-que eu non estaba no Concello. Fa-cendo equipos de traballo, dándollecontido ás comisión de goberno, eprocurando adoptar decisións consen-suadas.

Ti entraches pola demisión deLeandro.

Si.

Esa dimisión foi a peaxe que vosobrigou a pagar Converxencia?

Non, como che dixen antes, Lean-dro tiña pensado marchar se gober-naba, asemade el xa estaba cansado.

Unha pregunta un tanto atípica:Se eu fose homosexual, e quixeracasar co meu mozo no teu Concello.Ti casaríasnos?

Por suposto, sen problema ningún.

Sabes por que che fago esta pre-gunta, non?

Si, imaxino que por aquelas decla-racións…

Sínteste cómoda cos teus compa-ñeiros de goberno?

Moito, hai un magnífico ambientede traballo, e hai moi bo rollo entrenós.

Como está a situación do Talaso,e cal é a posición do goberno que tipresides?

Hai unha orde de derrubo, e nonsei como acabará. Eu creo que todo o

que xere postos de traballo debe serprotexido, especialmente nun pobocomo o noso no que apenas hai indus-tria, e esa é a miña posición ao res-pecto.

E como está o tema do Mosteiro?Eu propuxen un convenio coa ad-

ministración autonómica e provincial.A posición da Consellería é favorable,e no que atinxe a administración pro-vinvcial pois aínda non atenderon amiña petición de reunión.

Sínteste maltratada pola deputa-ción?

Non o podo dicir. Eu solicitei unhacita para coñecer á presidenta noNadal, e tamén co responsable de cul-tura, e de momento estou esperando.Teño que dicir tamén que a Deputa-ción está sobre todo para atender aosConcellos pequenos como o noso, eespero que cumplan coas necesidadesde Oia, que son moitas por certo.

Rematamos Cristina, moitasgrazas pola túa amabilidade e velaítes as nosas páxinas, para tirar amensaxe que estimes á túa veci-ñanza:

Pois con toda a humildade, dígo-lles que este Concello é a casa detodos, sen ningún tipo de secta-rismo.Aquí atoparán un goberno mu-nicipal e unha alcaldesa,enormemente ilusionados en facer benas cousas, en construirmos xunto contodos os nosos veciños un Oia mellor.Tamén quero dicir que calquera ve-ciña ou veciño que o pase mal, quenon poida atender as súas necesidadesbásicas, que por favor veña por aquí eatenderémolo de maneira prioritaria.

FEBREIRO 2016XII

BAIXO MIÑO

O alumnado de Escola Municipalde Teatro estreou camisetas oficiais natarde de onte. A Alcaldesa, SandraGonzález e a Concelleira de Cultura,Cristina Martínez encargáronse deagasallar cunhas fermosas camisetasaos nenos e nenas que asisten semanal-mente ás aulas de teatro.

A Escola Municipal de Teatro é im-partida pola monitora Tamara Gonzá-lez da Compañía Migallas Teatro. Asclases, divididas en tres grupos contres turnas, teñen lugar os martes polatarde no auditorio de Goián.

Máis de 40 nenos e nenas de entre4 e 17 anos toman aulas recibindo for-mación teatral mais tamén adquirindocoñecementos culturais e valores cívi-cos.

Descubrir e fomentar recursos ex-presivos e comunicativos, estimular afantasía, desenvolver a imaxinación eas capacidades creativas; prepararlles

para o xogo dramático espontáneo elibre, vencendo a vergoña e a timideze motivando o traballo en equipo, coo-perativo e solidario, son só algúns dosobxectivos da Escola Municipal deTeatro de Tomiño.

Outros dos obxectivos da escolamunicipal de teatro, son a aprendizaxeactiva e gozo do folclore infantil poé-tico (cancións, devanditos, etc.) e dosxogos tradicionais galegos; o coñece-mento da propia localidade tomiñesa eda natureza que lles rodea (animais,plantas), así como tamén, a concien-ciación sobre o coidado da contorna, eo fomento da lectura en galego. Fami-liarizar aos pequenos coa escoita decontos; favorecer a fluidez na expre-sión oral e escrita en galego, e fomen-tar a non discriminación por razón dexénero, figuran tamén entre os fins dainstitución.

A Escola Municipalde Teatro responde ás in-quedanzas dos cativos ecativas e fomenta o inte-rese polo mundo que nosrodea e por temas actuais.De feito, o alumnado xacomezou a preparar aobra de teatro de fin decurso que versará sobretemas de actualidadetendo como punto de par-tida o “book crossing”, é

dicir, a actividade de liberar libros paraque outros os disfruten. A trama das di-ferentes obras de teatro, cada grupo le-vará a escea unha peza confeccionadapor eles mesmos, están enriquecidaspolas lecturas que fan nas clases, polostemas históricos que serven de contidoás aulas (actualmente os Reis Católi-cos) e as nocións de arte que van ad-quindo co estudo da vida e traxectoriade pictores (neste trimestre tócalle oturno ao Bosco).

A Alcaldesa, Sandara González,destacou o papel da escola municipalde teatro como actividade fundamentalna formación dos máis miúdos en ci-dadáns. Segundo González “a EscolaMunicipal de Teatro leva oito anosagasallandonos con actuacións que nosrecordan ano a ano a importancia dacultural na formación dos nenos enenas”.

A Escola Municipal de Teatro prepara un obra deteatro co “book crossing” como fío argumentalMáis de 40 nenos e nenas de Tomiño acuden semanalmente as clasesTamara González da Compañia Migallas Teatro é a encargada de impartir as aulas.

O Concello presentouas novidades do Programa de Maiores

As novidades veñen a mellorar e am-pliar as actividades que se ofertaban in-corporando ademáis unha atención máisindividualizada grazas a organización dosparticipante en dous grupos. Ás activida-des que se viñan desenvolvendo de formahabitual como estimulación cognitiva,socio educativas e fisioterapeutivas, en-gádeselle clases de informática. Imparti-ranse en dous grupos os martes e venrese a de socioeducativas farase co grupocompleto.

Os cambios no modelo de traballo doPrograma de Maiores ven a mellorar aatención prestada e atenden as demandase suxerencias tanto do persoal cualificadoque se encargar de impartir as actividadescomo dos propios participantes. Conti-nuarán desenvolvéndose no Centro deRecursos para persoas con DiscapacidadeVontade situado no Barrio da Rocha, e in-corporan a colaboración de duas volunta-rias municipais como persoal de apoionas actividades socieducativas.

tOmIñO tOmIñO

FEBREIRO 2016 XIII

BAIXO MIÑO

A Sección de sindical de CNT noGrupo de Emerxencias Supramunici-pal (GES) do Concello de A Guardaalerta unha vez máis da falta de me-dios e material en materia de segu-ranza e prevención para a realizacióndo seu labor nos concellos de Oia, ORosal, Tomiño e A Guarda.

O equipamento co que contan osGES de A Guarda desde fai anos “é unEPI mínimo de chaqueta e cubrepan-talón” insuficiente para as distintas ti-poloxías de intervención que aínda asíse realizan “como se pode” e “por nondeixar tirados aos veciños e veciñas”como declara un dos bombeiros guar-deses.

Tras as declaracións en prensa opasado ano por parte do Concelleiro

de Emerxencias Miguel A. Españolanunciando a chegada de novo equi-pamento e medios, a realidade é queos GES continúan na mesma situaciónde precariedade co agravante do con-tinuo deterioro e desgaste que sofrenos medios e materiais en cada inter-vención.

Segundo CNT, esta situación “fa-cilmente solventable con vontade po-lítica” constitúe un importante risco amaiores para a integridade física dostraballadores e traballadoras do Grupode Emerxencias nun traballo xa peri-goso de por si, tal como se lle deu tras-lado ao Concello da Guarda que é“perfectamente consciente” da proble-mática dos GES que, recordan “reper-cute na atención á cidadanía dosconcellos de Oia, O Rosal, Tomiño eA Guarda”.

Segundo indican fontes do sindi-cato agárdase que a reunión compro-metida co Concelleiro de EmerxenciasMiguel A. Español para esta primeirasemana de febreiro “impoña raciona-lidade” antes de que ocorra algunhadesgraza evitable.

A sección da CNT no GES da Guarda alerta máis unha vez da falta de me-dios de seguranza e prevención.O EPI fornecido polo Concello é insuficiente e o GES realiza igualmenteo seu labor por non deixar desamparados os veciños e veciñas.As promesas de Miguel A. Español continúan sen se materializaren.O sindicato CNT considera que a situación é facilmente solventable eacusa ao concelleiro de xogar conscientemente coa integridade físicados traballadores

O GES esixe medios e materiaisao Concello da Guarda

O Concello da Guarda quere con-memorar, o 179 aniversario do nace-mento de Rosalía de Castro. Para isoteñen programada a “Semana por Ro-salía” que será dende o 22 de febreiroata o 28. “Cada día un poema”, será ainiciativa que abarque toda a semana.O Concello quere que todos os veci-ños e veciñas da vila colguen cada día,nas súas redes sociais, imaxes, poemasou datos da biografía de Rosalía deCastro para facer unha pequena home-naxe a súa figura e aprender máissobre a súa vida.

Nesta iniciativa participarán os di-

ferentes perfiles que o Concelloda Guarda ten nas redes sociais.

Ademais durante toda a se-mana aos usuarios da BibliotecaMunicipal se lle agasallará unmarcapáxinas conmemorativode Rosalía de Castro.

O sábado, 27 de febreiro,haberá actividades tanto para ospequenos coma para os maio-res. Así pola mañá haberá unhasesión especial de “ContosContados”. Dentro deste cicloque se celebra cada mes na Bi-blioteca Municipal e que tenunha gran afluencia de público,o Concello da Guarda non que-ría deixar de celebrar o día deRosalía. Así, este sábado, osnenos escoitaran verbas dosseus poemas e ademais traballa-

rán nun obradoiro sobre a súa figura.Pola tarde-noite, no Centro Cultu-

ral haberá un evento para por en valortanto a biografía como a obra da nosaautora galega máis recoñecida. O ve-ciño guardés Manuel Cadilla Rey, co-ñecido como “Maruxo” será oencargado de recitar algún dos seuspoemas e grupos coma “Carainas”,“Ghaiteiros do Carreiro” e “Tremeli-que”, da Agrupación Cultural Guar-desa serán os encargados de pór amúsica a este acto.

O evento será presentado por BettyRey e comezará ás 20,30 horas.

Rosalía de Castro protagonistana Guarda nunha semana condiferentes actividades

FEBREIRO 2016XIV

O MORRAZO

O entroido da parroquia do Hío enCangas, é dos máis tradicionais e fes-teiros da comarca do Morrazo. Nestacelebración participan os veciños e ve-ciñas das sete aldeas do Hío: Liméns,Nerga, Vilariño, Igrexario, Vilanova,Pinténs e Donón. Cada unha destas al-deas contrata a un grupo de gaiteirosque deberá tocar unhas 13, 14 ou 15horas cada unha das dúas xornadas quedura a festa; eles son as verdadeiras es-trelas e son seguidos por toda a veci-ñanza disfrazada e bailando, formandounha sorte de procesión multicolor quepercorre a totalidade da parroquia.

Durante o luns e o martes faise un

percorrido por toda ao Hío cada aldeaescolle ás presidentas e/ou presidentesencargados de organizar cadansúacomparsa, que vai liderada polo estan-darte e os gaiteiros, detrás todos os par-ticipantes que van camiñando a visitaras demáis aldeas. En cada unha delasos anfitrións reciben ao resto das com-parsas botándose “vivas” uns aos ou-tros. Unha vez se chega ao centro daaldea báilase por turnos ao redor da“estrada”, palco construído e decoradopolos veciños, a onde se suben os gai-teiros de cada comparsa, para que osveciños bailen abaixo formando unharoda. As “estradas” fanse uns díasantes do comezo do Entroido, o normal

é que se xunten os mozos e mozaspolas tardes preparando o palco. Tradi-cionalmente o venres previo os homesvan ás “varas” e as mulleres a apañarmimosas, isto xa fai quencer o senti-mento carnavaleiro.

O percorrido comeza o luns polamañá indo a Vilariño, polo que seránquenes enceten a festa. As seguintes avisitar son O Igrexario, Pinténs e Vila-nova. E despois do último baile de Vi-lanova hai que voltar á casa, bailandoe coa música das gaitas por suposto.Logo de ter descansado un cachiño nacasa, vólvese á festa, pero desta vezcada comparsa celébraa na súa propiaaldea, no “Baile”, para isto acondició-

nase un baixo dunha casa, onde seconstrúe outra “estrada” máis pequenapara que os gaiteiros toquen ata ven en-trada a noite.

O martes de mañá vaise visitar Li-méns, logo Nerga, onde hai tradiciónde comer alí na propia aldea ou máisarriba na Cruz de Castro. Precísasetoda a tarde do martes para chegar ataDonón, onde se bailará por última vez.A estrada de Donón é moi especial, xaque desde fai uns anos faise ao pé daCaracola, onde comeza Cabo Home ea Costa da Vela, baixo o castro e ofacho mirando ás Cíes, unhas vistasimpresionantes para botar os últimos eemocionados “vivas”.

Se chove, deixa chovere... que no Hío festa ha de habere!

Chegado o entroido, no Hío semprese atopa festa. Unha sentida tradiciónque os veciños e veciñas non deixanpasar, haxa sol, vento ou chuvia.

Durante o mes previo todo se vaicocendo a bo ritmo para que nunca

falte de nada, nin a boas gaitas, nin oviño, nin o bo ambiente. Este martes decarnaval canceláronse as comparsaspolo mal tempo polo que non se com-pletou o percorrido pola parroquia doHío. Había alerta por chuvia e vento

pero a festa seguiu igual, peronas res-pectivas aldeas, nos bailes reservadospara as noites tocaron os gaiteirosdesde a mañá. E houbo algunhas com-parsas aventureiras, como a de Vila-riño, que fixeron o percorrido

igualmente. Este entroido enche de sentimento

á xente, polo que esta cancelación sógarantiza que para o ano que vén serámoito máis emocionante botar os vivasen Liméns, Nerga e Donón.

En que consiste o famoso Entroido do Hío?

cANGAs

O MORRAZO

FEBREIRO 2016 XV

FEBREIRO 2016XVI

O MORRAZO

O Festival SonRías Baixas encherá unano máis o Multiusos da Estacada de mú-sica e festivaleiros con ganas de troula. Acita será a fin de semana do 5 e 6 deagosto e xa está confirmada a presenza dedúas bandas de referencia no panoramarockeiro español e dous dos máximos ex-poñentes da provocación feita música enGalicia. Os míticos Lendakaris Muertos,máximos expoñentes do punk españolmáis gamberro e absurdo, regresan aosescenarios despois dun parón de dousanos e terán no SonRías a súa parada ofi-cial no noroeste peninsular. Os madrile-ños Boikot volven a Bueu, por

aclamación popular, despois de arrasar naedición de 2013 coa súa enerxía e diver-sión revolucionaria; tamén repiten os He-redeiros da Crus, outra das bandas máisqueridas do público, nun dos poucos con-certos de grande formato que ofreceráneste verán; e pechan este primeiro avanceos Poetarras, un colectivo arterrorísticoespecialista en cancións pegadizas e irre-verentes que os teñen convertido nos seuspoucos anos de vida nos máximos expo-ñentes da nova retranca galega.

A organización do festival prometemáis sorpresas para as próximas semanase pon xa á venda na súa web as primeiras

500 entradas a unprezo de 18,50euros máis gastos oabono dos dousdías, coa acampadaincluída, unhaoferta sen compara-ción nos festivaisda península. Oprezo na billeteríaserá de 35 euros.

O XIV FestivalSonRías Baixas éposible grazas aotesón da Asocia-ción Troula naBanda, ao apoio doConcello de Bueu eda Deputación dePontevedra, e á

axuda do Hoten Incamar, de Gadis, deMerc., da empresa de xestión culturalPlay Plan, produtora do evento, e de ReiZentolo, responsable da campaña gráfica.

A particular mestura de música, praiade gastronomía nun contorno privile-xiado é unha das principais marcas deidentidade do SonRías Baixas, que xa étoda unha referencia do verán en Galiciae no resto do Estado. De feito, a últimaedición do Festival conquistou en agostode 2013 a 12.000 persoas con tres días demúsica, praia e gastronomía, o que su-puxo para Bueu unha insección econó-mica de 830.000 euros.

O festival vaise celebrar o 5 e 6 de agosto no Multiusos da EstacadaEntre os grupos convidados están Lendakaris Muertos, Boikot, Heredeiros da Crus e Poetarras

O Sonrías encherá Bueu de rock o vindeiro agostoe confirma os primeiros grupos

Praza de Ponteporto:Trátase dunha mellora na

impermeabilización dunhaparte da praza Ponteporto queestá perxudicando ós garaxesque atópanse situados debaixoda mesma, esta actuación re-quire unha mellora na imper-meabilización da mesma paratratar de conseguir que estosefectos deixen de producirse,iniciare tamén nas próximassemanas.

Muro de Raposeiras:Esta actuación foi adxudi-

cada a C.C. CASAS, S.L. poloprezo de 81.402,14 €presen-tando a mellor proposta para asúa contratación das 5 queforan solicitadas.

O concello acomete estaobras polo perigro que ofreceeste muro posterior ás vivien-das e que o propietario titularnon acometeu cosas condiciónsesixibles de seguridade, o con-cello contratou un proxecto,unha dirección de obra e asobras consistentes no reforzo eseguridade, gastos que poste-riormente repercutirá no pro-pietario.

Obras da Praza dePonteporto e Murode Raposeiras

bueu mAríN

FEBREIRO 2016 XVII

O MORRAZO

A A.C. Almuinha solicita ao Con-cello de Marín unha política ambiciosaque conleve as actuacións precisaspara converter Marín nun referente dosendeirismo, coa criación nunha pri-meira fase de dúas novas rutas de sen-deirismo: a Ruta das Mámoas e a Rutado Río Lameira ou Río do Lago deCastiñeiras; a suficiente publicidade doRoteiro do Espazo Natural e Arqueo-lóxico dos Sete Camiños; e claridadeen canto a Ruta do Monte Penizas.

A Asociación Cultural fixo, o pa-sado mes, a andaina da "Ruta doMonte Penizas". Andaina que, malia

estar fortemente condicionada pola ad-versa climatoloxía, pois restou partici-pación e impediu que puideran gozardas fermosas vistas que desde o MontePenizas podemos ter da ría, foi tremen-damente interesante ao pasar por luga-res de tanta importancia do concellocomo as igrexas románicas do séculoXII de Santo Tomé de Piñeiro e SantaMaría do Campo, o menhir de Curráse o Castro da Subidá, onde contaroncoa participación do historiador mari-nense Aarón Franco, que deu unha pe-quena charla sobre o Castro.

A Asociación Cultural Almuinha quere convertir o concello nun referente do sendeirismo

mAríN

FEBREIRO 2016XVIII

TERRAS DE REDONDELA

FEBREIRO 2016 XIX

TERRAS DE REDONDELA

O PSOE e o BNG non apoian aproposta de AER de baixar o salariodo Alcalde de 45.000 a 27.500 euros.No pleno do 2 de xullo do 2015, aoprincipio deste mandato, esta corpo-ración aprobou a retribución que per-cibiría o alcalde de Redondela. AAgrupación de Electores, que tiñaunha proposta inicial de 41.000 eurosbrutos mensuais en 12 pagas para esesalario, permitiu que finalmente seaprobara a proposta do BNG, de45.000 euros, porque tamén se redu-ciron as asignacións económicas aosgrupos políticos (o que supón un afo-rro de 22.800 euros cada ano); xa quepara ese debate consideramos os gas-tos políticos como un conxunto, comounha cantidade global de gastos encargos e grupos políticos. Así mesmo,sempre asociamos o salario do alcaldea unha ocupación e adicación com-pleta ao servizo do noso Concello.

O pasado día 27 de novembro, Ja-vier Bas foi nomeado deputado pro-vincial, polo que agora o alcalde vaiestar pendente de moitos asuntos re-lativos á Deputación e ao Partido Po-pular, que pouco ou nada teñen quever coa actividade municipal nin coseu cargo de alcalde; Deixando de terunha ocupación total a Redondelacomo que tivemos en conta ao iniciodo mandato e que foi un dos factoresdeterminantes na nosa decisión.¨Apuntan desde AER.

¨Tendo en conta todo o anterior,consideramos que a retribución que

debe percibir Javier Bas do noso Con-cello tería que ser outra distinta daaprobada ao inicio do mandato.¨

Por outra banda, no pleno de no-vembro cuestionaron a competenciadun membro concreto do equipo degoberno, Arturo González, pedindo asúa reprobación en base á neglixenciae ás graves faltas de xestión e aten-ción coas obrigas das áreas nas queten responsabilidade.

Esta reprobación foi aprobada, xaque a maioría do pleno municipal ma-nifestou que dito concelleiro non estáa exercer debidamente as súas fun-cións.

Dende AER consideramos que osconcelleiros reprobados deben dimi-tir, e así o pedimos. Pasa o tempo enon vemos que o alcalde nin o seuequipo de goberno amose sinal algúnde responder a esta reprobación. En-tendemos que Arturo González Bar-beiro, concelleiro reprobado, nonmerece cobrar a retribución aprobadano seu día.

En base a todo o exposto, AERpropuxo ao pleno do Concello de Re-dondela unha moción cos seguintesacordos:

1.- Establecer que o Alcalde-Pre-sidente exerza o seu cargo percibindounha retribución bruta anual de27.500€ (en 12 mensualidades).

2.- Establecer que concelleiro Ar-turo Pérez Barbeiro exerza o seucargo percibindo

unha retribución bruta anual de5.134€ (en 12 mensualidades).

Javier Bas, agora tamén deputado provincial, percibirá arredorduns 70.000 euros AER tamén pediu unha baixada no salario do concelleiro de Interior,Arturo GonzálezA moción só foi apoiada pola concelleira “non adscrita”, Raquel Quin-táns.

BNG e PSOE non apoian a bai-xada no salario de Javier Basnunha moción de AER

Enrique Lago, acompañado na vice-presidencia por José Manuel Barbosa,Rosa Mª Amoedo no posto de Tesou-reira e Sandra Bastos no posto de Se-cretaria, presidirá dende hoxe un amplogrupo directivo ao que se suman ade-mais dez vogais que representan ao co-mercio, a industria e a hostalaría e quese irán configurando en comisións es-pecíficas de comercio, turismo e hosta-lería, industria e unha específica para aparroquia de Chapela tal e como puxode manifesto na súa primeira declara-ción de intencións.

A configuración dun organigramacon funcións específicas para as sec-cións de comercio, hostalaría e industriae un apartado específico para Chapelason as premisas sobre as que quere co-mezar a traballar este novo equipo. Ex-portar a Chapela o modelo de xestióndo Centro Comercial Aberto, adaptado,por suposto, as dimensións e caracterís-ticas particulares da actividade comer-cial de Chapela será outros dos retos. Aconsolidación do modelo de xestión co-mercial do núcleo de Redondela que éun hoxe un referente e que queremosseguir potenciando, seguirá sendo unhaprioridade. Aínda que somos conscien-tes que o pequeno comercio vive unreto continuo de modernidade e de su-peración de novas e cambiantes proble-

máticas que debemos anticipar e aportarsolucións ou ideas que ilustren a encon-trar o camiño a seguir, e dicir, quetemos que actuar como correa de trans-misión do cambio. Pero un municipiocomo Redondela ten que buscar un de-senvolvemento baseado en todas e cadaunha das súas potencialidades e debe-mos tornar a vista tamén hacia o tu-rismo, cun enfoque diferenciado xa queson moitos os recursos que dispón o te-rritorio e creemos que o enfoque debeser mais amplo mirando hacia a En-seada de San Simón e buscar interesescomúns cos pobos da nosa contornapara por en valor esta actividade.

Tamén a industria e para Redondelaunha materia pendente, a ordenaciónurbanística está detrás das causas daprecariedade coa que o sector industrialestá a desenvolver o seu traballo.

E por outra banda, a realidade deChapela dista moito da de Redondela eas accións de dinamización debe ter ne-cesariamente unha identidade propia.Isto sen dúbida engade dificultades axestión ao igual que pasa na prestaciónde moitos servizos municipais perotamén é unha oportunidade para queambas áreas zonas comerciais se sinto-nicen e xeren economías de escala naxestión. Estas son as primeiras refle-xións que nos achega Enrique Lagoquen tamén nos adianta que a Xunta Di-rectiva realizará un acto de presentaciónpara que todos os asociados e empresa-rios en xeral de Redondela se acheguena intercambiar pareceres a coñecer quenasumen o reto da dirección entidade. Acita será na primeira quincena de marzocoincidindo ademais co 30 aniversariosda Asociación de Empresarios de Re-dondela.

Na Asemblea Xeral Extraordinaria, celebrada o 16 de febreirom,configurouse un novo equipo directivo ao ser a única candidaturapresentada tralo proceso electoral aberto o pasado mes.

Enrique Lago preside o novoequipo directivo da Asociaciónde Empresarios de Redondela

FEBREIRO 2016XX

TERRAS DE REDONDELA

O día en que Redondela quedoucuberta por un manto de auga, por mordas abundantes chuvias (e o conse-cuente desborde do río) maila hora naque coincidía a pleamar, topamos acu-billo en TecnyShop; o negocio de re-paración de móbiles de Andrés, unamigo deste xornal dende hai xatempo, que nos abriu as portas pararesguardarnos do temporal. Aprovei-tamos para conversar con el sobre oseu traballo despois dunha longa pa-rolada sobre climatoloxía.

Andrés, canto tempo levasaberto?

Pois, en outubro do ano pasadofixo xa 3 anos.

E como afrontaches o feito deabrir en plena crise?

Ao principio a verdade é que foiduro. Pero bueno, mirando a necesi-dade do mercado, ás veces abres pen-sando nunha cousa... e ao final tes quever o que demanda o cliente.

Abrin cunhas expectativas detenda de accesorios de telefonía e aofinal adícome máis ao tema da repa-ración de telefónos, tablets... Hai queir adaptándose ao que che pide a xentepara sobrevivir. Ao final de mes haique pagar as facturas!

Entrou a crise no mercado do te-léfono móbil?

Todo o contrario, cada ano hai máisteléfonos.

Por que os clientes escóllenche a

tí no canto de iren ás grandes super-ficies de Vigo?

Precio e rapidez, é o que máis pre-cisa a xente. Ti vas a unha grande su-perficie, mercas un teléfono e adiósmuy buenas. Aquí se teñen calquera

dúbida, veñen e axúdolle á xente en-cantado, e non lles cobro nada. Eu seique noutros sitios por facer calquera

cousiña cóbranche. E logo o tema dagarantía. O feito de ter que ir a Vigopara facer calquera cousiña, por isoprefiren pagar 10 ou 20 euros máis equedar na casa.

E o trato personalizado, e a con-

fianza.

Veñen cada vez máis persoas deavanzada idade?

Cada vez veñen máis, abofé. Ooutro día veu un home de 80 anos queme dixo que tiña a necesidade que daro paso. E lanzouse! Sí que veñen cadavez máis persoas maiores.

A que idade empezan os rapa-ces?

Algúns demasiado pronto, aquíveñen chavales que con 8 anos. E nonprecisamente con móbiles de 50€,senón moito máis caro. Pero bueno, amedia ronda os 12 anos, e inda así,paréceme bastante cedo.

En xeral os pais non controlantodo e logo veñen asustados polotema dos virus, spam, pornografía...A educación é básica. Eu sempre llesrecomendo que traten de descargartodo de sitios oficiais, que deste xeitonon van ter problemas.

Como propietario dunhaPEME, que lle esixirias a adminis-tración?

Supoño que o de sempre, que bai-xen os impostos, ao final de ano queven todo xunto... e é un golpe benduro!

Un pracer Andrés. Que vaia todomoi ben!

Problemas co teu smartphone? En TecnyShop tes a solución

Mentres tanto na Vila dos Viadutos...

FEBREIRO 2016 XXI

TERRAS DE REDONDELA

Eu que son somentes un viciño temporal da vilaRedondela de Galiza, 30 000 viciños, 13 parro-quias, situada na Ria de Vigo, ria que nos tempos

antergos chamouse de Redon-dela, coas illas de San Simón eSan Antón, na bela enseada deCesantes. Que dende a parroquiade Ventosela gosto ollar e ademi-rar ao lonxe monte abaixo, endias de sol e ledicia no meio danatureza, no sol-pór da prima-vera, e escoitar os páxaros piar asua doce melodia de reclamo eagarimo, que os humáns coapresa cáseque non decatamos,nen sabemos valorar. Magoa.

Redondela de Galiza, vilasenlleira e festeira de seu, agora

parez xa engadida na área metropolitana de Vigo,ten os rios Maceiras, Pexegueiro e Alvedosa, a maisde alguns outros pequenos cursos fluviais., que

agora non lembro. Pois co gallo das intensas choi-vas que derradeiramente ten tido - e que eu consta-tei de persoa perante o mes de xaneiro -, o Alvedosaque podemos considerar o señor dos mesmos, dixobasta e escomenzou a desbordar polas ruas, prazase casas da parte baixa do concello, asolagandotodo, na zona comercial, causando enormes danos,e medo entre a xente. Até que o lume como a augacando perden o control sonche motivo de temor epreocupación. Agora imos ver o que fai o Rajoy emailo Feijoo, en axudar a reparar os danos?

Alomenos de xeito persoal e sinxelo, quero estare manifestar de preto a miña solidaridade moral atódolos afectados, para dicirlles que estou con-vosco, magoa que non vos poda botar unha mán,por estar niste momento lonxe de Redondela e devós.

Sedia-m'eu na ermida de San Simione cercaron-mi as ondas, que grandes son :

eu atende'o meu amigo,eu atende'o meu amigo.

Mendinho(Trovador galego-português, viviu entre os séculos XIII e XIV)

O RIO ALVEDOSA AO SEU PASO POR REDONDELA. A FOTO FOI COLLIDA O PASADO MES DE XANEIRO, CANDO

ESCOMENZABA A MEDRAR E AMEAZAR, MAIS QUE AS ONDAS DO MAR, POR PARODIAR AO BARDO MENDINHO.

Redondela de Galiza asolagada (12/02/ 2016)

Pere-Albert Barrufet-CouñagoEscritor do diario catalán AVUI, orixinario da Cova da Raposa, Ventosela.

FEBREIRO 2016XXII

DEPORTES

O Fútbol no Concello de MosO concello de Mos conta

con dez parroquias, das quesaen catro clubs de fútbol,tres masculinos e un femi-nino. Ata hai pouco taménestaba o histórico Louredoque por desgraza tivo que de-saparecer, pero para os seusseguidores informamos deque hai rumores que apuntaá súa volta inminente aomundo do fútbol. De seguidofalámoslles un pouco delespara que coñezan algo da súa

historia e os seus seguidorespoidan disfrutar un poucomáis dos seus equipos.

Nesta reportaxe entrevis-tamos á presidenta do AlertaSanguiñeda e ao do ClubLouro Tameiga,que nos de-bullan o máis salientable dosseus respectivos equipos.Ennúmeros sucesivos falare-mos con representantes doUD.MOS e do MONTIÑOfeminino.

U.D. MosA Unión Deportiva Mos

fúndase en 1979 coa fusión dedous antigos clubs, o Petelos eo Planeta.

Xoga no Campo de fútbolAs Baloutas.

A Unión Deportiva Mos re-presenta deportivamente aoConcello de Mos na súa tota-lidade.

Como o seu nome indica,creen na Unión de todos paraconstruír día a día un gran clubque leve o nome do seu conce-

llo con boa imaxe e honra alápor onde vaia.

Actualmente compite en Se-gunda Autonómica Grupo 13.

O seu lema: ORGULLO,PAIXÓN, UNIÓN, DE-PORTE, MOS.

O Alerta Sanguiñeda naceua principios da década dos 50do século pasado,estivo compe-tindo arredor de dúas décadas, edurante unha longa temporadanon houbo equipo federado.

Actualmente compite en ter-ceira Autonómica no grupo 17e conta con dous equipos, un fe-derado e outro de veteranos.

Xoga no campo de fútbol AsCerqueirás.

De seguido ofrecémoslleunha entrevista con María Pe-reira, presidenta do Alerta San-guiñeda.

Cóntanos brevemente ahistoria do equipo

O alerta Sanguiñeda naceu aprincipios da década dos 50 doséculo pasado,estivo compe-tindo arredor de dúas décadas, elogo distintas circunstancias fi-xeron que durante unha longatemporada non houbera equipofederado.

Nos lonxanos anos 50 doséculo xx, donde desputaba osseus partidos o Alerta Sangui-ñeda?

No mesmo campo queagora, o campo de Cerqueirásde Sanguiñeda.

Quen foi o fundador doequipo?

Bufff, pois non te poderíadicir. Sei que cando se refundounos anos 70 a maior parte deresponsabilidade tena o defuntode Segundo Vila, coa axuda xe-nerosa de moitos veciños ,como o señor José do MesónArgentino, Justo RodríguezLópez,Manuel Domínguez ealgún máis que seguro me es-quezo.

Ti, es nativa de Sangui-ñeda?

Non,eu estou casada en San-guiñeda.

Como chegaches ti á presi-dencia?

Foi o meu cuñado, que medixo que a anterior directivamarchaba,e foi chamando aunha serie de persoas meténdo-nos no allo. Foi no ano 2.006,comezei como secretaria, e tresanos despois accedin á presi-dencia.

A labor de presidenta égrata ou ingrata?

Hai de todo, ten unha partegrata no servizo que lle das aosrapaces, e unha parte de moitosacrificio persoal, que non tras-luce cara a fora.

De cantos equipos dispón oAlerta Sanguiñeda?

Agora mesmo, dous, un fe-derado e outro de veteranos

O equipo federado, com-pite en terceira. As expectati-vas para este ano,son subir asegunda?

Este ano non vai ser posible,hai unha remodelación estructu-ral das categorías moi impor-tante, temos moitos lesionados,en fin este é un ano duro paranós.

Cal é o rival local princi-pal, o equipo contra o que ospartidos se viven con máis in-tensidade?

Contra os veciños, o Louroe o Mos, pero creo que unpouco máis intensos son os par-tidos contra o Louro.

Como é a relación co Con-cello de Mos. Pórtanse bencon vós?

O Concello de Mos, tenoscompletamente olvidados, nonse preocupan en absoluto de siexistimos ou non.

Cal é o nivel de implica-ción dos veciños e veciñas deSanguiñedaco Alerta?

Moi pequeno, a maioría nonse decatan do difícil que é o díadía da xestión do equipo e doque agradeceriamos un poucode axuda.

Hai futuro para o Alertade Sanguiñeda?

Eu espero que Sí. A vontadee o compromiso dos nosos rapa-ces merece ter continuidade nasxeracións futuras.

O Montiño:Este equipo comeza a súa

andaina polo fútbol compe-tindo no Fútbol sala no ano2.007, con grandes éxitos de-portivos, subcampionas gale-gas, campionas cadete,campionas do trofeo cidade deVigo, etc.

No ano 2013 pasaron a

competir en fútbol 7 e foronsubcampionas de Liga.

No 2014 deron o salto acompetir na liga feminina defútbol 11 e no lles foi nadamal, nese mesmo ano queda-ron sextas na liga, e mesmo notorneo de copa, a súa porteiraCarolina foi a menos goleadadesa competición.

Na presente temporada, oMontiño retrotaeuse ás súas

orixes e volve competir na ca-tegoría de fútbol sala.Remata-mos a reportaxe dando todo onoso apoio ao fútbol feminino,pois por desgraza , como entodas as facetas vitais, aínda oteñen máis complicado parapoder sobrevivir có fútbolmasculino.

Ánimo equipos e moitasorte nas vosas competicións enos vosos partidos.

Club Deportivo Alerta de Sanguiñeda:“A vontade e o compromiso dos nosos rapaces merece ter continuidade nas xeracións futuras.”

G. fIGueIredO

FEBREIRO 2016 XXIII

DEPORTES

O Club Louro Tameiga deMos conta con 50 anos de vidae xoga no Campo de futbol deCoto Torrón.

Conta con 8 equipos e o se-nior compite en Segunda Au-tonómica no Grupo 13.

Patricio Farrapeira, presi-dente do Club Louro Tameiga,atendeunos moi amablementecando nos achegamos a con-versar con el.

Cóntanos brevemente ahistoria do equipo?

O Club LouroTameiga, fixo50 anos o ano pasado.

Fixestes algo especialpara celebrardes o medio sé-culo de vida?

Si ,fixemos un triangularentre o noso equipo, o Coruxo,e o Valadares.

Quen fundou o equipo?Buff, cóllesme en fora de

xogo.Eu levo tres anos de pre-sidente e seis de directivo. Pó-doche dicir que o primeiropresidente foi Emérito Correa.

Ti es nativo deTameiga?

Eu levo 25anos, vivindo enTameiga. Nacín enSalceda, pero xacase me sinto máisde Tameiga que deSalceda.

Como chega-ches Ti á direc-tiva?

Pois por un familiar, queteño. El ten un cativo xogandono equipo.Unha vez pediumeque lle botara unha man. Eraun momento que a min víñameben ter actividade, e a verdadeengancheime. Daquela o presi-dente era Moncho, e cómpre

destacar a súa gran labor, coidoque merece que se lle fagaunha homenaxe.

Cantos equipos ten oLouro?

Pois , entre biberóns e afec-cioados, temos oito equipos.

O equipo maior, compitena segundaautonómica.Cales son asvosas expectativas para esteano?

Manternos en segunda,

pero este é un ano moi compli-cado, van baixar moitos equi-pos, e ímolo ter xustiño,xustiño.Temos un magníficoequipo, pero moi mala sorte

coas lesións, defeito no partidocontra o Salva-terra, levamosde porteiro a unxuvenil.

Cal é o vosorival princi-p a l . C o n t r aque equipodesputades os

partidos con maiorintensi-dade?

A U.D Mos é o noso rivalprincipal sen ningunha dúbida.

A presidenta do AlertaSanguiñeda, non está nadacontenta co trato que recibendo Concello de Mos.E ti que

opinas?Pórtase ben con Vóso Concello?

Vamos ver, eu creo que noConcello de Mos dous equiposson suficientes.Con esto nonquero dicir nada contra oAlerta, que quede claro, teñentodo o meu apoio.Eu sería par-tidario de facer unha escola defútbol competitiva para os ra-paces a nivel Concello. Creoque sería positivo para todos.Eu estou moi contento co tratoe coa axuda que nos brinda oConcello de Mos.

Rematamos Patricio.Calé o nivel de implicación daveciñanza de Tameiga coLouro?

Moi pequeno. Aos que seimplican hai que darlle unhamatrícula de honra, pero enxeral hai moi pouca implica-ción.

Moitas grazas Patricio

Club Louro Tameiga:“Neste complicado ano, o noso obxectivo é manternos en segunda autonómica”

Este xornal imprimiuse enpapel reciclado

MIRADAS

Director: Tino Lago Vargasanovapeneirapublicidade@gmail.com

Edición, deseño e maquetación: Alberto Ardid de Caboanovapeneira@gmail.com

Redacción: G. Figueiredoanovapeneiraentrevistas2@gmail.com

Edita e publica: Edicións Mide S.L.Rúa García Lorca 3, 6º AB. 36209 Vigoedicionsmide@gmail.comTeléfonos: 662187102 / 670274709

Imprime: Publicaciones Tameiga S.L.Fotografía: Arquivo, Kevin&Donovan.Publicidade: Departamento propio.

Colaboradores: Guillermo Rodriguez, Adrián Solo-vio, Moncho Lareu, Vicente Alló, Carlos Rey, JosiñoAraújo, X. Santiago Páramos, Lucia Santos, SantiagoMallo, Segundo González, X. Carlos de la Fuente, Bal-domero Iglesias ¨Mero¨, Juan Karlos Pérez, PedroOcampo, José Manuel Durán.Corresponsal en Madrid: Juan Louzán / 665715149Depósito Legal: VG-195-2011

IGREXA DE MOSCOSO, PAZOS DE BORBÉN // PELIQUEIROS DE LAZAFOTOS: JOSÉ MANUEL DURÁN

Exposición de Gely Alonso nas PedriñasAta o 7 de marzo teremos a posibilidade de desfrutar da obrapictórica de Gely Alonso exposta nas instalacións do TerritorioCultural As Pedriñas de Mos.

Exposición gratuita e aberta a todo o público.

13FEBREIRO 2016

FEMINISMO

A Organización Mundial daSaúde hai xa varios anos quealertou desta pandemia a nivelglobal, ningún país está asalvo, as cifras son escandalo-sas e terribles, unha persoa decada tres, ti mesmo, ao longoda túa vida poderías ser a se-guinte vítima. Visto así, o ló-xico sería que se tomasenmedidas a nivel mundial parapoñer fin a esta pandemia. Haiun pero, estamos a falar demulleres e a ninguén importao que está pasando, pasou epasará.

Hoxe imos falar de cifrascoa esperanza de que así, pos-tas todas xuntas, sexamosconscientes todas as persoas,homes e mulleres, do escán-dalo permitido por unha socie-dade que non se rebela antesemellante pandemia .

– 1 de cada 3 mulleressofre violencia sexual polo seucompañeiro sentimental

– 2.600 millóns de mu-lleres e nenas viven en paísesque non penalizan a violaciónconxugal

– Só 52 países nomundo teñen leis que penali-zan a violación dentro do ma-trimonio

– O 55% das mulleresda Unión Europea sofre acososexual desde os 15 anos

– 1/3 das adolescentesafirma que a súa primeira rela-ción sexual foi forzada

– 133 millóns de nenas

foron sometidas a mutilaciónxenital feminina

– 700 millóns de mulle-res casaron antes dos 17 anos,delas 1/3 eran menores de 15anos

– 1 muller é agredidacada 15 segundos en SaoPaulo (Brasil)

– 22 mulleres foron asa-sinadas cada día na India

– 500.000 mulleres enenas foron violadas enRuanda

– 57% da infancia senescolarizar, son nenas

– 860 millóns de mulle-res e nenas foron violadas du-rante a II Guerra Mundial

A educación e prevencióné, non importante, senón nece-saria, e lamentablementevemos como determinadas ac-tividades dirixidas á infanciafan un dano terrible, están atratar con mentes abertas e queson esponxas, polo que o quese ofrece debera estar contro-lado e non o está e o dano quefan é terrible. Tamén é necesa-rio mudar as leis e non deixarimpune ese terrorismo queatenta contra a metade da po-boación, as mulleres. Precisa-mos unha prensa que vaia nomesmo camiño e lamentable-mente non é así, nin usan a lin-guaxe axeitada e tratan o temada muller de maneira inco-rrecta, só se lle concede im-portancia ao feminino o día damuller e o día da violencia dexénero, pero o resto do ano

nada, pola contra vemos nassúas páxinas anuncios sexistase que fomentan a violenciacontra a muller así nos vai. Étan importante dar voz ás mu-lleres! O medios non falandelas como deberan e candoalguén tenta facer algo, non sefan eco.

Esta pandemia globalexiste en todas as capas econó-micas e sociais, ten un custosocial enorme e afecta ao de-senvolvemento económico. Asociedade debe reaccionar,esixir que gobernantes mudenas leis e tomen medidas pre-ventivas, implicarse, denun-ciar aos maltratadores eaxudar ás vítimas, é misión dehomes e mulleres facer unharevolución, a definitiva, temosa obriga, non é un problema sódas mulleres, queda moito ca-miño por percorrer, moito queloitar, debemos ir xuntos daman homes e mulleres, a revo-lución será feminina ou nonserá. Para que haxa cambios asociedade debe implicarse,tomar partido e non podemosagardar nin un segundo máis.O sangue de tantas vítimasdebe ser a tinta con que se es-criban as leis que protexan ásmulleres e non queden impu-nes os homes que exerzan esaviolencia.

Por elas, por nós, fagamosun mundo onde “ser mullerNON prexudique gravementea saúde”.

Unha pandemia anunciada

Ana HermidaAsociación Lisístrata

Campaña da Marcha Mundial dasMulleres nas redes sociais poloSan Valentín

14 FEBREIRO 2016

VAL MIÑOR

A concesionaria do servizomunicipal de abastecemento esaneamento de auga, Aqualia,en colaboración co Concellode Nigrán vén deconcluír asobras de reparación no colec-tor de saneamento da rúa Ma-nuel Lemos (San Pedro de ARamallosa), que presentabanumerosas fendas e xuntasabertas polas que se filtrabanaugas fecais ao recinto do Co-lexio de Mallón e aos inmoblespróximos. Os incidentes levanrexistrándose dente hai anosnas canalizacións próximas aocentro educativo e ás vivendas,polo que se procedeu á inspec-ción da zona e á procura dunhasolución que arranxe de xeitodefinitivo un problema medioambiental grave que, asemade,

afectaba a un centro de educa-ción público. A reparación dostramos afectados supuxo a re-novación íntegra dos colecto-res, un de 54 metros e outro de42 metros, en mal estado e confiltracións de fecais cara ao co-lexio e ao vecindario. Tantodende Aqualia como dende osservizos técnicos municipaisinformaron de que as filtra-cións se levaban producindodebido a que a

canalización de sanea-mento existente está cons-truída en formigón e estesobrepasa a súa vida útil. Estasituación vese agravada polointenso tráfico que soporta arúa Manuel Lemos, o que pro-voca a desestabilización dacapa de apoio, causando a ro-

tura da mesma, a separacióndas xuntas e dando orixe aosverquidos rexistrados.

"Actuamos coa máxima ce-leridade unha vez se nos tras-ladou este problema por partedos responsables do centroeducativo e dos veciños deMallón. Manter as infraestru-turas en boas condicións é undos nosos obxectivos e moitomáis si estas producen un danomedioambiental e, por riba,afectan de cheo a instalaciónsescolares públicas do munici-pio”", apunta Juan González,alcalde da localidade, quexunto co Concelleiro de Edu-cación, Luis Sanromán, ache-gouse para comprobar o estadoe o remate das obras.

O Concello de Nigrán vénde concluír as obras de reno-vación do campo de fútbol dePoutón-Vilariño coa coloca-ción dunha das dez toneladasde caucho adquiridas grazas aunha subvención da Deputa-ción de Pontevedra. Esta inter-vención pretende evitar odeterioro que viña sufrindo océspede artificial do terreo dexogo debido á falta de mante-mento rexistrada nos últimosanos por parte do consistorio.

"Con esta remodelaciónqueremos consolidar o nosocompromiso co deporte nigra-nés de base e coas instalaciónspúblicas necesarias para faci-litar a práctica deportiva dasrapazas e rapaces do munici-pio. Esta actuación é necesariae imprescindible para queunha inversión tan importantecomo a que se fixo no seu díanon se perda por falta de coi-dados", declara Juan Gonzá-lez, alcalde de Nigrán.

O campo de fútbol de Vila-riño experimentou distintasadaptacións ao longo dos últi-mos anos. O ente provincialcolocou por primeira vezherba sintética neste terreo en2005 dentro dun proxecto in-tegral do estadio cuxa inver-

sión ascendeu a 600.000euros. Sete anos despois, foipreciso renovar de novo o cés-pede por falta de mantementocun investimento de 308.793euros.

As tarefas de remodelacióndo campo de Poutón-Vilariñoenmárcanse na solicitude reali-zada dende o Concello a co-mezos do pasado mes dedecembro á Deputación dePontevedra para a adquisiciónde equipamentos deportivospara as instalacións munici-pais. En total, compráronsedez toneladas de caucho porvalor de 3.509 euros. As quefaltan por colocar gardaransepara futuras intervenciónsnoutros espazos da localidade.Os cartos restantes desta sub-vención empregaranse ade-mais na substitución das vellascanastras do espazo deportivode Dunas de Gaifar por dúasfixas con aro e taboleiro(1.641 euros), así como dúasredes antivandálicas para aspistas de A Ramallosa (26euros).

“O Concello ten o deber defomentar o deporte entre a ve-ciñanza e a necesidade de pro-porcionar unhas instalaciónsque contribúan ao desenvolve-mento da práctica deportiva,xa que non falamos só do be-neficio que reporta a nivel desaúde, senón tamén do seupapel esencial para a transmi-sión de valores moi importan-tes na sociedade”, apuntaGonzález.

O Concello de Nigrán renovao campo de fútbol de Vilariño·No terreo colocouse unha tonelada de caucho froitodunha subvención da Deputación de Pontevedra·Esta intervención permite un óptimo mantementodo terreo de xogo para facilitar a práctica deportiva

A Xunta de Goberno localdeu luz verde esta semana aoproxecto de humanización darúa Emigrante, que, situada en

pleno centroda vila(entre asrúas Urzaize San Be-nito) realiza-rase en dúasfases, cunorzamentototal de1 1 3 . 5 9 4euros. Con-sistirán na

ampliación da beirarrúa si-tuada na marxe esquerda destarúa, a dotación de iluminacióne mobiliario urbano.

Doutra banda, o gobernolocal aprobou na súa reunióndesta semana a adxudicacióndas obras de mellora da capade rodaxe no camiño de Mos-teiro-Telleiro, na parroquia deDoas, cun orzamento de87.010,59 euros.

Por último, o gobernolocal gondomareño anunciouo inicio das obras de pavimen-tación e desraizado do viariomunicipal Sermán a executaren dúas fases cun orzamentode 58.679 euros.

Gondomar inviste 260.000 € en obras no centro urbano e acondicionamento de camiños e estradas na parroquia de Donas

Aqualia e o Concello de Nigrán conclúen as obras dereparación do saneamento da rúa Manuel LemosArranxáronse varios tramos do colector, que provocaba filtracións de augas fecais no Colexio de Mallón e en inmobles próximos

15

PUBLICIDADE

FEBREIRO 2016

16 FEBREIRO 2016

INTERNACIONAL

Juan Karlos Pérez ÁlvarezConcelleiro de EAJ-PNV

José Julio Fernández, o ata hai poucoValedor do Pobo de Galicia, presentouhoxe na Delegación da Xunta de Galiciaen Madrid-Casa de Galicia o seu primeirolibro infantil, “Astropal. Un comenta concorazón”, ilustrado por Laura González epublicado, en galego e en castelán, por

Hércules de Edicións.No acto participaron, ademais do

autor do texto, a xefa de Gabinete da De-fensora do Pobo, Carmen Comas-MataMira, o neno Alejandro Serrano Ruibal,que actuou de mestre de cerimonias e di-rixiu o diálogo entre ambos, a modo deentrevistador, e, en representación do de-legado da Xunta de Galicia en Madrid,José Ramón Ónega López, o coordinadorde Actividades Culturais da Casa, RamónJiménez, quen presentou o acto e aos pro-tagonistas. Na presentación non puidoestar a ilustradora do libro, a pontevedresaLaura González, porque se achaba enSuíza. Astropal é un cometa que percorre

a galaxia sen cesar e un día atópase cunobxecto estraño, encontro do que se de-riva un problema ao que se enfronta leste“cometa con corazón”. José Julio Fernán-dez apreciou que “a aventura de Astropalé unha aventura de solidariedade, que de-mostra que a colaboración ante os proble-mas axuda a resolvelos”, unha reflexiónque se traslada no libro ao espazo sideralnunha metáfora “futurista e prosopopé-yica”, e enxalzou o traballo de LauraGonzález, da que dixo que “conseguiucos seus trazos precisos e cores definidas,axuntar o caricaturesco e o realista”.

Segundo o autor do libro, “os contosinfantís estimulan a imaxinación, tanto de

nenos e nenas como de adultos, o que éespecialmente recomendable no tempoactual tan aburado polas présas e o pro-saísmo”. “Esta historia tamén posúe unaspecto pedagóxico, pois ensina de ma-neira distendida aos menores elementosde astronomía, como planetas, asteroides,galaxias e, por suposto, cometas”, enga-diu. Comas-Mata apreciou que “é unconto moi pedagóxico que tanto vale paranenos como para as nais/pais”, afirmouque se divertiu moito léndoo xa que aíndaque non ten fillos ten un espírito infantile felicitou ao autor e á debuxante que, va-lorou, “souberon resumir nun conto o ca-ricaturesco e o realista”.

José Julio Fernández presenta na Casa de Galicia en Madrid o seuprimeiro libro infantil, “Astropal. Un cometa con corazón”O ata hai pouco Valedor do Pobo de Galicia contou co traballo da ilustradora Laura González

Algunha forma de futuro merécese Canarias. Peronon sempre se consegue o que se quere, senón o quese pode, e é que é imprescindible coñecer as ferra-mentas coas que un conta, non nun escenario idílico.Non é como a un gustaríalle, senón como son as cou-sas, e desde como son, o como poderían ser nun de-terminado prazo temporal. Non convén esquecer aspalabras de Ortega e Gasset acerca de que non sabe-mos o que nos pasa, e iso precísamente é o que nospasa. Dúas cuestións teñen que ser resoltas e dúas re-flexións ser expostas. Unha primeira cuestión, pódesealcanzar a independencia participando no sistemaelectoral do inimigo? Segunda cuestión, un comitépara a transición nacional pode servir de algo? Pri-meira reflexión, a influencia dos de fóra versus a for-taleza interior. E segunda reflexión, a viabilidade doproxecto a medio ou longo prazo.

Empecemos coa primeira cuestión. E é que din sese pode lograr a independencia indo a eleccións.Aínda que podería poñerse á inversa, se se pode lo-grar a independencia sen ir a algún proceso electoral.En 1916 prodúcese o centenario do Eastern Rising,de domingo de resurrección, fundamentalmente enDublín. Pero esquécense que entre 1873 e 1882 naHome Rule League, e despois co Irish ParliamentaryParty entre 1882 e 1922 xamais deixaron os irlande-ses, salvo os condados unionistas da contorna de Bel-fast de outorgar entre 65 e 85 deputados irlandesesque defenderon como puideron a causa irlandesa. Eé así que tan importante como o 1916, ou talvez máis,foi o claro mandato electoral de 1921 que foi a clarabase da negociación do Estado Libre de Irlanda. Senese sustento continuado no corpo electoral irlandés,xamais poderían lograr a súa liberdade. Pero non éun caso único. E é que Australia tivo eleccións no sé-culo XIX cando aínda non era un dominio. Lembrarque foi nos anos 80 do século XX cando Australia re-patriou a súa constitución de Londres para poder mo-

dificala, que existe unha vinculación entre o Bancode Australia e o Banco de Inglaterra e que a xefa deEstado de Australia é a Raíña de Inglaterra. Ou aseleccións que en Cochinchina a comezos do séculoXX (o dominio durou entre 1862 e 1949) participaroncolonos franceses e nativos vietnamitas. Seguro haimáis exemplos. No pasado, ante calquera sistema ba-seado en eleccións, máis ou menos limpo, máis oumenos transparente, o correcto é participar. Non con-vén esquecer que, máis aló das actividades do ANCde Mandela, foi a tradición liberal británica de bran-cos que nunca deixou de participar nunhas elecciónsdo Apartheid quen, desde dentro do sistema, fixo po-sible o cambio de modelo político que acabou outor-gando dereitos civís e políticos á maioría poboacionalnegra en Sudáfrica.

Electoralmente quen se abstén asume o que amaioría decidiu. Quen non participa, confórmase coque vén dado por quen se se molesta en facer ver asúa vontade. Unha neura individual, é asumible. Moi-tas neuras particulares, non hai problema. O pro-blema é se quen ten unha visión da realidade, comopingas de auga, xúntanse, únense, e visualízase unconxunto marítimo que pensa nunha determinada di-rección, máis se cabe se son maioría nun determinadoámbito. E a mellor maneira, a máis probable e com-probable é a electoral, en que non caiban dúbidasacerca da verosimilitude desa maioría. Que ha de serestable durante certo tempo para estar lexitimada nassúas formulacións. Poden pretender ocultar esa reali-dade, obstaculizar a súa translación en representa-ción, pero iso non importa. Non pasa nada. Osnúmeros non menten, aí estarán as matemáticas paramostrar unha opción que numericamente, sobre ocenso, sobre o total da poboación sexa a preferida. Eiso non se pode ocultar. Aí está a clave do asunto.

Segunda cuestión, se constituír unha especie decomité nacional para a transición ten algunha utili-

dade real. Bueno, poida que conceptual e teorica-mente si que o teña, pero ha de ter un pobo detrás queo apoie. E algún tipo de actividade institucional queo encarne e de soporte. Porque pode ser moi bonitofacer política de arriba cara abaixo como fan os se-ñores casteláns, a semellanza dos seus mestres deorixe francesa na súa amada revolución comezada en1789, pero a verdadeira democracia xorde de abaixoe constrúese cara arriba. Por iso, a base é fundamen-tal. Sen ela, non hai nada. Os cataláns teñen un destesconsellos para a transición nacional, pero teñen unhamaioría parlamentaria que lle dá soporte, cun gobernoque a impulsa, cunha asociación de municipios paraa independencia que agrupa á maior parte de muni-cipios e comarcas de Catalunya. Con 6 anos de mo-bilizacións de entre 1 e 2 millóns de persoas, entre2010 e 2015, con probas de consultas por municipiosentre 2010 e 2011 que agruparon moitos centos demiles de persoas. Actividade na rúa, cunha sociedademobilizada e concienciada. Actividade política atodos os niveis, participación institucional e electoral.Un proceso de amplo espectro, culminado na transi-ción nacional. Que disto existe en Canarias?

É imprescindible comprender que para cando sefixo o referendo do 9 de novembro de 2014, a socie-dade catalá era consciente non só das preguntas,senón tamén das respostas. Tan consciente que nonimportou a prohibición, e fíxose dunha ou outra ma-neira, con case 2 millóns de votos independentistas.Non é só facer cousas con nomes bonitos, senón quea sociedade estea preparada para os pasos que hai quedar na senda que se elixiu, sexa a que sexa. É impres-cindible, posto que un estado pódese conseguir en 24horas, pero construír unha sociedade, unha nación,unha patria que lle dea corpo a ese estado novo quese quere construír, iso é moito máis complexo e levao seu tempo. É por iso que, normalmente, os procesosindependentistas adoitan ser lonxevos no tempo.

Canarias camiño dalgún futuro (parte 1)

17FEBREIRO 2016

ALÉM MINHO

‘Caminhar Cerveira 2016’Promover o turismo de na-

tureza associado ao benefício daprática desportiva continua a sera essência da 3ª edição do ‘Ca-minhar Cerveira’, que decorreentre abril e outubro. Roteiro de2016 propõe seis novostrilhos pedestres propor-cionando experiências úni-cas.

O território de VilaNova de Cerveira foi bafe-jado por uma beleza natu-ral ímpar, entre montanhae rio, e com uma históriaprofícua e pristina que,complementados, dotam oconcelho de um conjuntode potencialidades turísti-cas que cativam, cada vezmais, os cerveirenses a vi-venciar e os turistas a des-cobrir. A iniciativa‘Caminhar Cerveira’ pro-move a realização anual deseis caminhadas gratuitas emonitorizadas.

Em 2014 e 2015, no final decada caminhada proposta peloMunicípio de Vila Nova de Cer-veira e pelo Clube Celtas doMinho, a satisfação generali-zada dos participantes revelava-se como mais um motivo para

dar continuidade e reforçar a di-namização da Rede Municipalde Percursos Pedestres. Á ofertarecreativa-desportiva, interpre-tativa-educativa e histórico-cul-tural, os participantes

adicionavam o convívio, o re-gisto de momentos únicos e odisfrutar de paisagens e lugaresdotados de uma beleza incon-fundível.

De acordo com o autarcalocal, Fernando Nogueira, “o

turismo representa uma impor-tância estratégica para o desen-volvimento do concelho,através da disseminação perma-nente dos recursos endógenoscom a finalidade de gerar mais-

valias para os cerveiren-ses, como também para serum elemento potenciadorda própria região enquantodestino de excelência paraos turistas nacionais e es-trangeiros”

A temporada 2016 dascaminhadas decorre entreos meses de abril e outu-bro (com exceção deagosto), com a sugestão denovos trilhos, nomeada-mente, o Trilho Transfron-teiriço Cerveira-Tomiño(03 de abril), o Trilho dosGosendos (01 de maio), oTrilho do Vale da Cal (05de junho), o Trilho Celta(02 de julho), o Trilho doOuteiral (04 de setembro),

e o Trilho de Santa Luzia (02 deoutubro).

O público em geral podeparticipar gratuitamente, sendonecessário efetuar a respetivainscrição através do Clube Cel-tas do Minho

Adorada ou até mesmoidolatrada por muitos, a lam-preia faz parte da boa gastro-nomia tradicional portuguesa,em especial no território doVale do Minho abraçado pelaságuas do rio Minho que ofere-cem esta afamada iguaria.

Opções mais tradicionaisou contemporâneas, a escolhaé do cliente que tem a garantiade que as melhores receitas eos bons sabores serão servidoscom requinte e inovação. Alampreia é rainha à mesa de 15restaurantes de Vila Nova deCerveira e uma boa sugestãopara um almoço em família ouentre amigos, partilhando umaexperiência degustativa únicae genuína.

Do vasto programa de ani-mação associado, destaque emVila Nova de Cerveira para aexposição ‘Um trimestre, umpeixe, a lampreia’ patente no

Aquamuseu do rio Minho; oregresso, em março, das gar-galhadas do ETC… Encontrosde Teatro de Cerveira e a co-memoração dos 10 anos do es-petáculo Queima de Judas.Além das atividades progra-madas na agenda cultural, Cer-veira, ‘Vila das Artes’ propõeainda a descoberta da belezanatural, da arte ao ar livre e emmuseus, ou das várias feiras(Feira Semanal, Feira de Arte-sanato e Feira de Artes e Vel-harias).

Já na VII edição, a inicia-tiva “Lampreia do rio Minho –Um Prato de Excelência” é umprojeto da Associação de De-senvolvimento Rural Inte-grado do Vale do Minho, emparceria com os seis municí-pios do Vale do Minho – Ca-minha, Melgaço, Monção,Paredes de Coura, Valença eVila Nova de Cerveira -, e quevisa a promoção de um recursolocal com forte impacto naeconomia local – a lampreia –tornando o Vale do Minho umdestino gastronómico de exce-lência.

Um ‘manjar’ chamadolampreia do rio Minho

O nacionalismo existe porque é necesario. Porqueé a expresión da vontade do povo galego de ser algomáis que catro provincias dependentes de Madrid epermanentemente esquecidas e marxinadas. A ferra-menta imprescindíbel para a Galiza existir como na-ción e construír un futuro de soberanía, deprosperidade e de liberdade. Mais tamén porque é uninstrumento no presente para a defensa inmediata dosnosos intereses como País e dos intereses da nosaxente, do povo traballador galego. E o único conse-cuente co criterio de Galiza primeiro.

As últimas eleccións xerais permitiron, infeliz-mente, a constatación desta realidade. Os resultadosobtidos por Nós-Candidatura Galega deixaron fóra -con certeza, só temporalmente- a representación so-berana da Galiza no Congreso que fora exercidadignamente polo BNG durante 20 anos, sempre cosintereses populares galegos como prioridade. As con-secuencias están á vista: a axenda galega desapareceudo debate político e ninguén fala da Galiza, dos seusdereitos e dos seus problemas, á hora de estabelecerprogramas de Goberno.

Estes días foron diversos os medios que lembraron

a actuación do BNG -de forma especial en 2004, enque os dous deputados nacionalistas eran chave paraconformar maiorías- condicionando o apoio ao Go-berno a un aumento significativo dos investimentose á resolución de problemas que atinxían o noso Paíse a nosa xente. Contrasta con isto a absoluta desidiae desinterese da representación de En Marea de colo-car na mesa a axenda galega, incumprindo de paso oscompromisos electorais coa cidadanía que os votou.

Ben significativo é que En Marea renuncie a exer-cer como representación galega, non negocie direc-tamente co PSOE e que mesmo o Programa dePodemos para pactar cos socialistas non recolla nin-gunha proposta relacionada coa Galiza e nin sequeramencione unha soa vez o noso País. É a evidencia daplena asunción dun papel subordinado, que respondeexclusivamente á estratexia de Podemos e aos intere-ses políticos definidos en Madrid, no máis puro estilodo sucursalismo político de costume.

En todo o caso, tamén é a evidencia da necesidadedo nacionalismo. Da indispensabilidade de actuarmossempre de forma soberana, exclusivamente en fun-ción dos intereses da Galiza. A evidencia de que nin-

guén falará por nós se non o fixermos nós mesm@s,confiando nas propias forzas, desde a convicción deque a Galiza só existirá politicamente se contar conorganizacións políticas de seu, que non se subordinena ningún criterio nin decisión allea.

Para iso, o nacionalismo precisa recuperar o pulsoe actuar con decisión na sociedade e nas instituciónscun programa propio. Isto implica tamén a presenzanacionalista nos próximos procesos electorais, sen su-bordinacións nin dependencias. O Bloque Naciona-lista Galego está -como sempre estivo- en disposiciónde propiciar a máxima unidade das forzas políticas deobediencia galega para derrotar o PP e iniciar unhanova etapa. E promoverá tamén acordos post-electo-rais para conformar maiorías alternativas que impli-quen novas políticas e un novo rumbo.

A Asemblea Nacional do BNG de 28 de febreiroten de supor un punto de inflexión para a recupera-ción do apoio político e electoral do nacionalismo.Porque o noso País o necesita. Porque non podemosesperar nada que nós propios non formos capaces deconquistar. Porque queremos recuperar o futuro paraunha Galiza con benestar e con liberdade.

Néstor Rego CandamilMembro da ExecutivaNacional do BNG

Relanzar o nacionalismo,recuperar o futuro

18

PUBLICIDADE

FEBREIRO 2016

19FEBREIRO 2016

VIGO

As escolas interna-cionais do Celtaconxugarán valoressociais e deportivos

Un dos debates que se ten deslizado ao fío daAsemblea Nacional que o BNG vai celebrar o vin-deiro 28 de febreiro é o do cuestionamento do fron-tismo como expresión organizativa. O debate nadaten de novo. A aposta na desaparición do frontismoe a conversión do Bloque nun partido ao uso é unhaproposta tan lexítima como vella e reiterada. Porén,desta volta, a súa defensa encerra moitos elementosde contradición, ou no peor dos casos de cinismo.

Nas asembleas comarcais debateuse unhaemenda á totalidade, formulada por un colectivodos que integran a fronte, na que se avogaba poladisolución dos colectivos e partidos. Unha contra-dición ben sintomática. Quen di defender a adscri-ción individual (xa vixente), opta por se articularen corrente para defender a fin das correntes. Para-doxal.

Mais para alén desa cuestión, as maiores con-

tradicións saen á luz cando entrecruzas as posiciónssobre o debate orgánico (fronte ou partido) coas di-ferentes opcións a respecto da concorrencia elec-toral do BNG (autoorganización ou parcería conforzas españolas). É un exercicio ben interesante.Pois compróbase que as mesmas persoas, e colec-tivos, que defenden a necesidade táctica de confluírnunha articulación político-electoral que vaia aléndo campo do nacionalismo --por non dicir lideradapor forzas estatais, con proxectos antitéticos aos donacionalismo galego--, fano apelando a capacidadede sumar, de chegar a acordos, de convivirmos di-ferentes culturas políticas e ideolóxicas, ao servizodun obxectivo electoral. É dicir, que quen non lleve problema a converter a proposta política BNGnun vagón no tren da Marea tras a locomotora dePodemos, partillando nada menos que candidaturacon partidos tan distantes no estratéxico e tamén no

programático como a formación morada ou Es-querda Unida, si fai problema e causa do frontismoque permite a unidade arredor do proxecto comúnnacionalista de persoas e partidos que temos, paraalén desde denominador partillado, lexítimas dife-renzas ideolóxicas e sostemos proxectos estratéxi-cos distintos.

Malia que as acusacións de sectarismo e exclu-sión sempre pairan --inxustamente-- sobre as mes-mas, o certo é que o excluínte e sectario é removero marco que fai posíbel que unha pluralidade inte-gremos con unidade o Bloque. Porque no Bloque-partido que defenden Aymerich e os seus afíns, coseu respectábel nesgo ideolóxico (socialdemocraciaeuropeísta), non cabemos todas, como ben saben.De aí a contradición/equivocación maior, pois oúnico certo é que no Bloque non sobra ninguén.Fáltannos inda moitos e moitas compatriotas.

Frontismo e pluralidadeXabier Pérez IgrexasActivista contradiscurso.net

No apartado que lle adicamos cadames a un negocio histórico, falamosdesta volta con Marcos, propietariodunha tenda de toda a vida, dasde antes, Unha das poucastendas de comestibles que sub-sisten en Vigo, concretamenteno corazón do barrio da Do-blada. En Alimentación Finateñen de todo, como antano,pero adaptada aos novos tem-pos e a súa vez futuro de mo-delo produtivo nestes temposde crise que fan que nos re-plantexemos absolutamentetodo.

Marcos, canto tempo le-vades abertos?

30 anos. Os eus pais empe-zaron con este negocio, queestá practicamente igual quecomo cando empezamos.

Vendes produtos a gra-nell, tes incluso certos consu-mibles de moita calidade queasgrandes superficies non traballan...

Nós, por exemplo, mercamos direc-tamente as reses vivas. Imos a feira,compramos, e matamos. Os outros vandirectamente a mercar ao matadoiro. Asvacas, ou os polos que nós mercamosnon son de granxa, porque non poden irás feiras. Nós o que vendemos é de má-

xima calidade e autenticidade, o quehabía antes. Imos á feira e mercamos alío mellor.

Cal é o voso produto estrela?A carne e a froita. A carne vén da

Pastoriza en Lugo.

Achégase xente nova do barrio ousó veñen maiores?

Algunha ven, sobre todo cando que-ren algo concreto que non o teñen no

súper, algo específico e de máis cali-dade, pero sobre todo a nosa clientela éa de toda a vida.

Cando chegaron ossupermercados máisgrandes, notouse obaixón, verdade?

Sí, notouse. Porquenos foron comendopouco a pouco, peronós resistimos ben.

Como vos trata aadministración?

En proporción, com-parando coas grandesempresas, nos fríen.Aínda que digan quehai que botar unhaman... os pequenossamos sableados.

Tes constancia daviabilidade en Vigo deoutros colmados ouultramarinos, ou ten-

das de toda a vida como esta?Ao final as pequenas tendas van

subsistir e van proliferar máis, porqueo negocio do baixo prezo das grandessuperficies vai acabar indo ás aforas dascidades e aquí quedarán outro tipo detendas.

Completamente de acordo.

Alimentación Fina: Por algo será que resiste este histórico ultramarinos

O Real Club Celta de Vigo e asúa Fundación traballan con ilu-sión e intensidade para pór en mar-cha en varios lugares do continenteamericano escolas deportivas, al-gunhas delas cun claro compo-ñente social, co obxectivo deampliar fronteiras e estender aimaxe do celtismo. Para iso contarácoa colaboración e o apoio de dife-rentes promotores que se atopanestes días en Vigo para recibir for-mación e empaparse da metodolo-xía de traballo e os valores que sepromoven en A Madroa.

Estes coordinadores, co apoioda Fundación Celta porán en mar-cha ao seu regreso diferentes esco-las que buscarán ante todo aformación en valores e o desenvol-vemento persoal dos seus partici-pantes en países como México,Arxentina e Estados Unidos. Natarde de onte visitaron o estadio deBalaídos acompañados polo direc-tor da Fundación Celta, GermánArteta e polo coordinador de esco-las e campus, Álex Abalde.

20 FEBREIRO 2016

POLÍTICA

AGEe considera que o traballo debeser “todo declarado e con dereitos”,“mais a loita contra o traballo non de-clarado non debe penalizar ás traballa-doras e traballadores atrapados nel,unha situación que afecta ademais dexeito moi relevante ás mulleres e per-soas migrantes”, sinalou a eurodeputadaLídia Senra.

O obxectivo principal das medidaseuropeas neste sentido ten que ser dig-

nificar o tra-ballo, garantirque todas astraballadorase traballado-res teñamosdereitos so-ciais e labo-rais, así comosalarios dig-nos. Por iso,ademais dedesincentivaro traballo non

declarado, “é necesario eliminar as re-formas laborais que quitan dereitos, pre-carizan ás persoas e consagran a cadavez máis habitual figura das traballado-ras e traballadores pobres”. Tamén paraavanzar neste eido, resulta fundamental“oporse á converxencia regulatoria ex-plicitada en tratados coma o TTIP, xaque os EEUU non ratificaron moitas dasconvencións da Organización Interna-cional do Traballo (OIT) si asumidas

pola UE”.Tamén resulta significativamente

alarmante os numerosos casos de “fal-sos autónomos” como consecuencia daprecarización que conleva a práctica dassubcontratas. “Estamos falando en moi-tas ocasións de antiguos traballadores etraballadoras de empresas que son obri-gados a converterse en autónomos parapoder seguir traballando, pero nunhascondicións de enorme precariedade”,ilustrou Senra.

Aliás, predicións defuturo no eido laboralglobal como as realiza-das recentemente poloForo de Davos, nas quese contempla a desapa-rición de alomenos 5millóns de postos detraballo, debuxan un es-cenario no que “as me-didas que realmenteprecisan con urxencia

as traballadoras e traballadores para quesexan respectados, xa non só os dereitoslaborais, senón tamén os sociais e hu-manos, son o establecemento dun sala-rio mínimo europeo e o garantementodunha renda básica universal”, defen-deu a eurodeputada galega. Salario mí-nimo europeo e renda básica universalson instrumentos imprescindíbeis naloita pola dignificación do traballo.

·Debateuse a proposta de creación dunha alianza europea para previr e desincentivar o traballo non declarado nos Estados membros·Dende AGEe reivindican establecer un salario mínimo europeo e a renda básica para garantir os dereitos.

Lídia Senra: “Todo o traballo ten que ser declarado e garantindo dereitos sociais, laborais e salarios dignos”

Baldomero Iglesias DobarrioMero

Certamente, andamos polo gume dunha navallaque fere indefinidamente e convulsiona a hármo-nica convivencia dos pobos. Xa sabemos que a fra-xilidade humana promove medos, e dos medos vénese inmobilismo que nin sequera ousa cambiar aosgobernantes. Estar quedos sen facer sequera ondas,nin sequera probar a trocar postureos e protagonis-tas. Así estamos, nese medo ao cambio, ...por seacaso! Pero o que vemos diante non agoira nadabo. Falo de novo desta xustiza que nos paraliza,desta que é capaz de asumir que o culpable dasmortes nos Madrid-Arena, segundo a lei preconiza,enfróntase –como moito- a catro anos de cárcerepolos feitos que derivaron dunha actuación pre-versa e malintencionada, de egoísmo e con efectomortal en varias persoas. Pola contra “os 8 de Air-bus”, aqueles sindicalistas que defendían os seuspostos de traballo e que impediron –supostamente-a entrada doutros traballadores na fábrica, nuns fei-tos acontecidos o 29 de setembro do 2010, duranteunha folga de fame; mesmo contando que deseninstrucións para non deixar entrar e que –dubido-samente- agrediran aos policías, ben protexidos eamparados por escudos e cascos e que van en xuntofacendo corpo. Pois eses sindicalistas son xulgadosna Sala do Penal número 1 de Xetafe e pídeselles a

cada un 8 anos de cárcere e outras grazas de pagode multas e máis fame, aquela coa que protestaban.Condenas que nin se lle aventan aos inculpados detodas as tramas corruptas que sabemos e non sabe-mos, que son moitas máis. Isto forma parte desamentira colectiva que nos asombra e resulta xacompulsiva. Que palabras poderemos crer desaxustiza lenta e incumplidora da lei, da norma quedebe poñer orde, cando xa nos seus devaneos dañaa sensibilidade de todos nós? Como se lle pode crera esa xustiza que dá voltas tratando de exculpar aosculpables manifestos de tantos roubos? Como abanca, que foi rescatada cos cartos de todos nós acusto de tanto recorte e miseria, en tanto paro e de-sespero, resulta seguir roubándonos en comisiónsilícitas, tratos inhumanos, preferentes envelenadase outras “artes” intimidatorias que seguen a empre-gar impunemente.

Non se sabe dela, a xustiza non está como tam-pouco está para pararlle os pés aos que incrementanos impostos despois de prometer baixalos. Tam-pouco está para pararlle os pés aos partidos “todoseles” corruptos e putrefactos que tiveron a ben su-primir sanidade e educación, mesmo xustiza e be-neficios sociais a aqueles máis deficitarios.Tampouco dixo nada cando Facenda se puxo a per-

seguir con leis retroactivas utilizando informaciónsconfidenciais para silenciar no medo a grandes co-lectivos e persoeiros discrepantes coas súas actua-cións. Ou cando atacaron a liña de flotación que ACultura tiña, para flotar en augas mansas antes devir aqueles que, para protexerse, inventaron a LeiMordaza, e crearon unha “laboral reforma” queabríu horizontes ao despido libre e abríu brechasenormes de paro e de miserias laborais, de traballosque ofenden –na precariedade- os dereitos das per-soas e dos traballadores. E xa non falemos das po-líticas inmorais e inhumanas que se empregaron eaínda empregan cos inmigrantes, refuxiados –aosque quere combater- recibidos con navallas e coi-telas, con aramios de espiño tamén envelenado.Tampouco sabemos dos resortes desta xustiza para,á vista dos medios de comunicación que submeteo goberno (a TVE ou a TVG), nun arrouto de dig-nidade proclame a ineptitude dos informantes quedan as informacións sesgadas e insultantes, da de-sigualdade informativa, dos bochornosos espectá-culos, da excesiva violencia, dos insultos e arroutosde mala educación, ... e faga algo por erguer su-blime a necesaria, cada vez máis, Xustiza que so-ñamos! Porque isto que nos pasa, con Franco taménpasaba!

Líbrete Deusda xustiza dos homes!

GALICIA EN EUROPA

21FEBREIRO 2016

POLÍTICA

Moncho Lareu Militante de Anova e membro do Comité Central da FPG

Dixo Julio César, e despois Napoleón, “Divide etimpera”, divide e vencerás, unha máxima que inspiradende hai séculos a todo acto de dominación, saqueoe explotación dunha minoría forte e coesionada sobreunha maioría fébel, dividida. Empregouse ao longodo tempo, en variados lugares, en moitas circunstan-cias, con maior ou menor intensidade, pero semprecon éxito. Nos tempos máis recentes, dende aquelacontecer tráxico -pero desgraciadamente previsíbel-que significou para a clase traballadora do mundo ocolapso económico das primeiras experiencias de de-mocracia popular lideradas política, económica e mi-litarmente pola Unión Soviética, producíuseautomaticamente a fin da reacción oligárquica a estasdemocracias do proletariado por parte das burguesíasdos paises capitalistas e que foi acuñada como “Es-

tado do ben-estar”. “Os ricos gañaron”, como dixoWarren Buffet. E o capitalismo mundial iniciou a cru-zada, a reconquista do terreo que perderan cos logrospopulares esenciais polas que verteu o seu sangue aclase obreira como a educación obrigatoria, a sanidadepública, a igualdade entre sexos e a solidariedade entrepobos. Voltaron a producir grandes desigualdades ediferenzas evidentes entre as clases traballadoras. Di-ferenzas salariais dentro dun mesmo cadro de persoalou distintas condicións contractuais agochadas tras acortina das subcontratas ou das ETT´s. A fin é evi-dente. Desunir, fraccionar, potenciar o individualismoe facer que perdamos os mellores medios para defen-der as nosas conquistas históricas: a solidariedade e aunidade de clase. Foméntase así desconfianza e a di-visión entre persoas, entre sectores, entre disitintos co-

lectivos de xente asalariada. Acontece ao noso redor.Acontece na industria, acontece na hostelería e no te-lemárketing. Acontece cando hai folgas e distintas au-xiliares dun mesmo sector non se apoian. Acontececando hai despedimentos nun centro de traballo e sesuborna a boa parte do colectivo con indemnizaciónsou prexubilacións, e ao resto non. Está a aconteceragora mesmo entre as traballadoras do Hospital Pri-vado -de verniz público- Álvaro Cunqueiro que, segúnprocedan do Meixueiro, do Xeral ou das ETT´s, con-tan con distintos salarios e convenios, provocando ten-sións, desconfianzas e receos entre compañeiras. E asífunciona. César sabíao e Buffet, anque nos amole,leva razón. Cómpre logo recuperarmos a organiza-ción, a iniciativa e a unidade de clase. Do contrario,tan só viviremos con cadeas.

Divide e explotarás,máis e mellor

FEBREIRO 2016

PUBLICIDADE

22

23FEBREIRO 2016

CINEMAmuíñO dA feIxA. x.s.pArAmOsCONTOS

jOsIñO ArAújO

mais & Menos,

Como cadaano, en febreiro de-sátase a febre dospremios Oscar,aqueles que pre-suntamente deci-den cales son asmellores películasda tempada. Se-guindo o dito “senon podes con eles,

únete”, aproveito para comentar ostres filmes aspirantes aos galardónsque, ao meu parecer, destacan porriba dos outros:

O fillo de Saul.A premiadí-

sima películahúngara de Las-zlo Nemes, queestá nominadana categoría demellor películade fala non in-glesa, amósanosa “vida” (a pala-

bra non é a máis apropiada) dentrodun campo de concentración nazi através dos ollos dun xudeu membrodos Sonderkommando. Moita xentepreguntarase “Outra vez una películade nazis nos Oscar? Non se can-san?”, ao que se podería contestarcon palabras do magnífico directorfrancés Claude Lanzmann “O futuroé demasiado sombrío para permitirseo luxo de esquecer”. Precisamente oque consegue Nemes é mergullarnos

no inferno do holocausto para que assúas imaxes permanezan na nosa re-tina para sempre. A obra é un prodi-xio da técnica, creado a base deplanos secuencia de longa duraciónque, de forma claustrofóbica, perse-guen o protagonista na súa terroríficarutina, e nos que se nota a influenciaque tivo no realizador o seu compa-triota Bela Tarr, do que foi asistente.

Permítome ademais recomendara primeira curta de Laszlo Nemes,With a Little Patience (2007), dispo-ñible en youtube, na que o húngarocomeza a mostrar a súa proposta es-tética e temática.

Mad Max: Furia na estrada.Nesta revisióndo seu clásicode culto,George Miller,aos seus 70anos, lografirmar un filmtrepidante, cunritmo vertixi-noso que con-

segue deixar en evidencia ástaquilleiras sagas de películas de ac-ción nas que os coches ou as máqui-nas son os protagonistas. Mantendoa esencia western-punk da súa ante-rior triloxía, nesta ocasión o directoraustraliano mantén nun segundoplano o seu personaxe homónimopara ceder o protagonismo a ungrupo de mulleres encabezadas porCharlize Theron. Un claro exemplo

de como facer unha obra mestra sencontar cun guión sisudo.

O renacido. Ninguén

poderá dicir-lle a Leo-n a r d oDiCaprio quenon se dei-xou a vida enintentar con-seguir o seutan desexadoOscar, por-

que no novo film de Iñarritu ambien-tado no ano 1823, o actor, queencarna a un explorador que guía aun grupo recolectores de peles a tra-vés das profundidades da Américasalvaxe da época, vese obrigado aloitar contra todos os elementosdunha natureza hostil para, malferidotras o ataque dun oso, vingar a mortedo seu fillo, morto a mans dun dosseus compañeiros.

O poderío visual da película é in-negable, unha proeza técnica que faique observemos cada fotograma condeleite. É no aspecto “espiritual” noque a pretendida grandilocuencia deIñarritu sae máis perxudicada que oseu protagonista. O director mexi-cano, aproveitando que o seu magní-fico director de fotografía,Emmanuel Lubezki, tamén o é deTerrence Malick, intenta imitar o li-rismo que caracteriza a este último,sen lograr o éxito pretendido.

O RÁNKING DE JOSIÑO:

Os Oscar

- Os odiosos oito �����

- A mirada do silencio ����

- O fillo de Saul ����

- Do revés (4 estrelas) ����

- Mad Max: Furia na carreteira ����

- Ex machina ����

- Carol ����

- Anomalisa ����

- O renacido ���

- Sportlight ���

- A ponte dos espías ���

- A xuventude ���

- Mustang ���

- A habitación ���

- A gran aposta ���

- Marte ���

- Star Wars: O despertar da Forza ��

- Spectre ��

- Sicario ��

- 50 sombras de Grey �

-Que fai vostede aquí no meu barco …?+Pasarán tantos anos como xa pasaron e seguirei aquí meu roxo.-Pero vostede quen é…?+que quén son eu…? Dimo ti polgarciño

do carallo, non me ves a faciana?-Aaaaah…! agora caio, como cada día cam-

bia de personalidade non sabía que era vostede.+Vas caer vas ….! voute tirar eu…! son o

temible pirata Barbitúrico!-Ao verlle para esa cara de lúa e os dentes podres xa me decataría de quen era+E que lle queres pánfilo… se cada vez que

abordamos un barco leva ron ou droga.-Que ben…! Non…?+Si ben …! pero os dentes e o papagaio

foron ao carallo.-Entón, o papagaio tamén lle metía…?+Non…! Pero eu cando me cabreo bebo e

dáseme por matar galiñas, foi algo que meinculcou miña avoa cando de pequeno meensinou a matalas dábame augardente para quetivera carraxe. O do papagaio xa te imaxinas

-A todo isto, ti de nome propio como techamas…?

-Eu Canaan+A secas…?-Si…! non bebo.+Pois o papagaio mateino por que me dixo

que me puxera os cornos un tal como ti e deapelido Lampantín.

-Non…! eu de apelido son de los PalotesPitagol e teño que saír pitando.

Este xornal imprimiuse enpapel reciclado

Director: Tino Lago Vargasanovapeneirapublicidade@gmail.com

Edición, deseño e maquetación: Alberto Ardid de Caboanovapeneira@gmail.com

Redacción: G. Figueiredoanovapeneiraentrevistas2@gmail.com

Edita e publica: Edicións Mide S.L.Rúa García Lorca 3, 6º AB. 36209 Vigoedicionsmide@gmail.comTeléfonos: 662187102 / 670274709

Imprime: Publicaciones Tameiga S.L.Fotografía: Arquivo, Kevin&Donovan.Publicidade: Departamento propio.

Colaboradores: Guillermo Rodriguez, Adrián Solo-vio, Moncho Lareu, Vicente Alló, Carlos Rey, JosiñoAraújo, X. Santiago Páramos, Lucia Santos, SantiagoMallo, Segundo González, X. Carlos de la Fuente, Bal-domero Iglesias ¨Mero¨, Juan Karlos Pérez, PedroOcampo, José Manuel Durán.Corresponsal en Madrid: Juan Louzán / 665715149Depósito Legal: VG175-2012