XORNAL GALEGO DE INFORMACIÓN XERALANO 5 - nº 63 xaneiro 2016 - 2€

páx. xx de hermes

páx. VII de hermes

páx xI. de hermes

páxs. VIII e Ix de hermes

páxs. 8 e 9

páx. 14 de hermes

edITOrIAL páx. 22

páx. xVIII de hermes

páx. 17páx. 6

Por un 2016 sen machismoMAITE MOURIÑO, GAÑA O XUIZO POLO SEU DESPIDO.

ESPECIAL ENTROIDODE SALCEDA

ENTREVISTA EMILIANO LAGE,ALCALDE DE FORNELOS DEMONTES

ENTREVISTA AO ALCALDE DECANGAS: XOSÉ MANUEL PAZOS

ENTREVISTA A NESTOR REGO,SECRETARIO XERAL DA UPG

ENTREVISTA A ALBERTO GONÇALVEZ, SECRETARIO COMARCAL DA CIG DE VIGO

GAÑAMOS PIDE A DIMISIÓN DACONCELLEIRA DE URBANISMO

TOMIÑO PON EN MARCHA UNHAINICIATIVA DE COMPOSTEIROSCOMUNITARIOS

DANOS COLATERAIS DO CUNQUEIRO: COMERCIANTES DA ZONA DO XERAL DENUNCIAN OABANDONO DO LUGAR E O PECHE DE EMPRESAS

O CONCELLO DE NIGRÁN SELARÁ O VERTEDOIRO ILEGALAO CARÓN DO PUNTO LIMPO

CONMOCIÓN NO MUNDO DASLETRAS POLO PASAMENTO DONENO LABREGO.ESPECIAL XOSÉ NEIRA VILAS1928-2015

Ogallá noticias como esa non volvan ser portada de nin-gún xornal nunca máis, pero por desgraza, vémonos naobriga de abrir este primeiro número do ano d’A Nova Pe-neira con outros casos terríbeis de violencia machista quenos teñen que facer reflexionar necesariamente que clase

de sociedade estamos a construír e que sociedade queremosdeixarlle ás nosas crianzas. Debemos redobrar os esforzos,empezando polas administracións públicas, para erradicaresta lacra que xa se ten levado por diante a 4 persoas enGalicia só neste primeiro mes de 2016.

páxs. xIV e xV de hermes

2 XANEIRO 2016

EDITORIALAdrIáN sOLOVIO

Noa PresasExecutiva do BNG

O primeiro díado ano A NOVAPENEIRA estivona concentraciónconvocada en Vigopor mor dun novoasasinato machista.Desta volta foi Ma-rina. Unha veciñade Mos, da parro-quia de Tameiga,quen foi asasinada.

Non faleceu, nin apareceu morta de súpeto. Digá-molo con claridade meridiá; Foi asasinada por sermuller. Os medios de comunicación temos unharesponsabilidade importante en concienciar ás per-soas, de que estamos ante un problema graví-simo. Os asasinatos machistas, os malos tratos

físicos e psíquicos, a violencia sexual dos homescontra as mulleres, non resultan de incidencias pai-xoais, nin de ataques de ira, nin teñen unha expli-cación diferente, dependendo do caso concreto.Marina, Silvina, Teresa, Susana, Tamara... e cadaunha das 62 mulleres asesinadas polas súas parellasou exparellas, en España no ano 2.015 FORONASASINADAS POR SEREN MULLERES.

Foron víctimas do patriarcado. Un estereotiposocial inserido na psique colectiva polo que o xé-nero másculino manda, e o xénero feminino debeobedecer. Cando esta distribución desigual dopoder nas sociedades é contestada, os monstruosreaxen empregando a violencia. A sociedade nondebe permitir que se dean pasos atrás na loita polaplena erradicación do terrorismo machista, e polaradical igualdade entre os homes e mulleres. Inten-

tos de involucionar no combate contra a violenciade xénero, como as noxentas barbaridades que al-gunha representante do partido/experimento demarketing; Ciudadanos, manifestou na recentecampaña electoral, deben ser recibidos como semerecen , co máis absoluto dos desprezos.

Neste xornal, fomos moi duros nalgunha oca-sión co partido popular de Mos. Hoxe , pola contratemos que parabenizar ao goberno de Mos en par-ticular, e a toda a corporación municipal en xeral.Nunha faixa institucional, representantes do PartidoPopular, de GañaMos, do PSOE, e do BNG amo-saban, cóbado con cóbado, nun exercizo de digni-dade colectiva, que nun tema como este non cabendiferenzas. Todos e todas debemos de rexeitar ex-plícitamente, o machismo, esa repugnante forma deentender a realidade.

Non ao Machismo

Xaneiro comezou para moitas coa resaca dun2015 intenso e dalgunha que outra cervexa. Así ascousas, lin o correo que me pedía un artigo o pri-meiro día do ano, o mesmo que comezaba saíndo árúa para rexeitar o último feminicidio do anterior. Noacto, as compañeiras compartiamos as preocupa-cións recorrentes. Outra vez aquí. Parece que haimáis xente, será o Nadal ou chegamos a máis xente.Quen pasa pola rúa entende que pasa? Veu o fotó-grafo, porán algo na prensa? Unha compañeira pre-guntábase se normalizar a resposta na rúa con eseformato parecía que xa non incomodaba como antes,se perdera algo de efecto ou se pola contra acollía axente agora máis concienciada. Dubidaba se era ob-xectiva ou se a rabia era tanta que precisaba máis oudiferente.

As incógnitas e as contradicións son habituais,no feminismo e noutros campos de traballo. Nisto,en concreto, a rabia e as dúbidas son igual de pro-fundas. Para alguén que, coma min, escolleu exercera maior parte do seu activismo nunha organizaciónpolítica mixta e que traballa, entre outros, no campoinstitucional, as contradicións como feminista sonpermanentes. Pero por riba do esgotamento e das

frustracións, que as hai, está a virtude de navegar nascontradicións: que obrigan a pensar e a cuestionar.Estas, cando menos para min, máis que ningunhas.E isto é algo que só nós entendemos, ou só na nosapel. E entendémolo non só co raciocinio, máis aíndacoa intensidade de quen todos os días das nosasvidas, na militancia e fóra dela, vivimos que supónser muller e que supón ser feminista. Visceral adoitadicirse. E si, pode selo canto á parte da intensidade,pero ninguén pode discutirnos a racionalidade dosfeitos. Por iso, moléstame por riba doutras cuestiónsque se cuestione permanentemente que decidamos(ou non) ver estas contradicións e visibilizalas.

Na pasada campaña electoral alguén escribiu queo debate de Sermos fora “tranquilo, se cadra porqueeran mulleres”. Digo eu que igual se cadra porqueeran tres mulleres que así debaten ou decidiron de-bater. É máis, con todas as diferenzas que eu podoter con elas, están e constrúen nos seus espazoscando menos desde o común de militar en espazosmixtos. Xa sen entrar no moito que teñen que apren-der do feminismo desde estes marcos, iso garántemeque son absolutamente fortes e que poden debater,

se queren, na lea. Velaí máis contradicións. Candoexpresei que me molestaba esa condescendencia es-coitei repetidamente que iso non era o importante.Igualmente, cando tuiteei que o que viamos en Ca-talunya con Anna Gabriel e as descualificacións se-xistas era algo que tanto vivimos as mulleres queparticipamos na acción política, o grave non era ofeito senón que eu non estaba entrando a debater ofundamental, o ben ou mal que facía a CUP. Tamén,cando me chamaron grumete, pouca xente entendeuque o que me molestaba do artigo era a condescen-dencia con ese feminismo dogmático que non sabe-mos entender metáforas sobre o Manzanares.

Mentres penso isto, é xa día 13 de xaneiro e teñoque escribir tamén unha condena a outro feminicidio.Levo catro meses na Executiva do BNG e xa perdína conta de cantas fixen. Teño dúbidas, como aqueldía 1 coas compañeiras, de se serve, de que hai quefacer. Calquera outra nota non me daría tantas dúbi-das. Pero algo teño claro, malia as contradicións, asmulleres que decidimos participar da acción políticadebemos quedarnos e protagonizar os espazos, pú-blicos e orgánicos, para construír e transformar coasnosas lentes lilás.

Estarmos, para construír e transformar

3XANEIRO 2016

OPINIÓN

Neste noso país levamos xa un longo e persis-tente inverno demográfico sen que podamos albis-car de momento o seu final. No ano 2015 Galiciaperdeu máis de 16.000 habitantes, tendencia que semantén nos últimos tempos e que se suma a outrodato sociolóxico a destacar: o aumento da media deidade situándose xa por riba dos 46 anos. Estesdous feitos poñen cima da mesa o envellecementocada día máis acusado da poboación galega. Denon tomar quen ten responsabilidades de gobernoen Galicia decisións de tipo estratéxico e con ca-rácter urxente (que fagan de parapeto contra a ex-pulsión de xente moza, que axuden realmente afomentar a natalidade e que fixen poboación) imos,con certeza, cara aquel “suicicio demográfico” doque falara un ex-Primeiro Ministro francés. É unharesponsabilidade de toda a sociedade mais, sobretodo, é unha obriga dos gobernos que a sociedadeescolle.

A incorporación masiva das mulleres ao traballofóra dos fogares e a nosa participación na vida pú-blica fixo imprescindible a necesidade de rompercon estruturas herdadas da sociedade patriarcal naque vivimos. Deste xeito compartir os labores decoidados non só dentro de cada unidade familiar,cunha corresponsabilidade real entre homes e mu-lleres, senón tamén a necesidade de envolver á so-ciedade no seu conxunto nunhas tarefas que ata omomento se entendían de ámbito familiar ou pri-vado xa é algo que non se pode adiar por máistempo.

Dende o punto de vista dos coidados dos máispequenos e pequenas moitos son os avances que sederon ao longo de todo o século XX mais é certoque en moitos casos admitindo por boas situaciónsque dificultan e moito as relacións entre crianzas enais ou pais. A necesidade de escolas infantís pú-blicas de 0 a 3 anos que superasen o concepto degarda e custodia (parella educativa, redución de ra-tios, incorporación de carga pedagóxica), a amplia-ción e implantación de licenzas dematernidade/paternidade que abranguesen máis aláda recuperación propia dun parto e permitisen es-

tablecer relacións e vínculos estables entre as crian-zas e as súas nais e pais eran debates que xa pare-cían concluídos. Nada máis lonxe da realidade.

No noso país, dende o ano 2009, a Rede de Es-colas Infantís de Galicia veuse paralizada depen-dendo a súa ampliación, en grande medida, da boa

vontade de algunha fundación que se encargue daconstrución e posterior cesión de centros. Ademais,o goberno da Xunta non fai máis que botar o pechede escolas no rural (gran estímulo para a fixaciónde poboación!) ao tempo que se volve ao conceptode garda custodia, reducindo o número de mestras,coidadoras e persoal de servizos xerais dos centrosaínda que o número de crianzas se manteña.

Paralizouse totalmente o aumento previsto delicenzas de maternidade e paternidade e mesmo odebate a nivel europeo adiouse ata que a “economíasexa máis receptiva”. O Estado español segue a

manter unha das lexislacións máis restritivas a estenivel quedando moi lonxe dos países europeos dereferencia.

A pasada semana unha deputada do Congresoespañol levou á toma de posesión ao seu bebé comoxeito de visualizar a dificultade diaria que teñenmoitas mulleres e homes de conciliar a vida nos es-pazos públicos (traballo, política, lecer…) coa súacondición de coidadores. Pero tamén se puña noobxectivo das cámaras o dereito das crianzas a estarcoa súa nai ou co seu pai e a ser alimentado comoestablece a OMS e as asociacións de pediatría: lac-tancia materna exclusiva e a demanda durante seismeses, introdución de alimentos apropiados para aidade e seguros a partir de entón, e o mantementoda lactancia materna ata os 2 anos ou máis.

Este feito que en calquera sociedade avanzadanon debera pasar do anecdótico converteuse paraos mass media no foco de atención. Chocamos,unha vez máis, coa crúa realidade: os debates quenos países da nosa contorna xa teñen interiorizadosnestas latitudes están moi lonxe de se resolver. Éincontestable a necesidade de dotarnos dunhamaior rede de servizos e prestacións que axuden áconciliación e que nos permita unha toma de deci-sións non condicionada pola capacidade econó-mica, a promoción ou o mantemento do empregoou a existencia ou non de círculo familiar que sefaga cargo dos coidados.

Sirva, pois, esta anécdota para mudar o foco deonde o quixeron situar, intencionadamente ou non.Non se precisan “cheques” que paguen as vacinasque deberan estar incluídas no calendario e a dis-posición de toda a sociedade ou que se fagan cargodas garderías privadas. Precisamos, iso si, políticascon maiúsculas, transversais e planificadas, de ca-rácter estratéxico, que dean resposta á necesidadeque temos como sociedade a ser coidadores e deser coidados. Debemos tamén visualizar a crianzae traela ao espazo público xa que é unha máis dasmoitas etapas da nosa vida. Tal vez así as nosas fi-llas, os nosos fillos, podan algún día ver o comezodo fin deste longo e persistente inverno.

Mudar o foco, superar o inverno

Ana Olveira BlancoPresidenta da Unión deConsumidores de Galicia

4 XANEIRO 2016

OPINIÓN

Aristóteles (Grecia, século III a.C.) inicia o quese coñece como tradición republicana ao definir apolítica dentro duns límites que non deben confun-dirse con outras formas de relacións entre persoasou de poder: a tiranía non é política, pero tampoucoa relación patriarcal ou xestión da casa (economía),nin a monarquía. A política é diálogo entre seres li-bres, iguais, autónomos nos que a situación gober-nado-gobernante é alterna, non fixa. Case nada, sevotamos unha ollada aos lugares onde “teórica-mente” faise política: vivimos nunha “cultura polí-tica” onde o modelo de “xestión” nos nososconcellos, tamén noutras institucións, é o de gober-nante-cabeza de familia ou alcalde-pai seguindo unesquema patriarcal, sexa o gobernante home ou mu-ller. Un modelo que representa moi ben a a-políticaou a confusión que sinala Aristóteles como errocomún:

“Así, non están no certo cantos coidan que o go-bernante da cidade (politikós), o rei, o cabeza de fa-milia (oikonomikós) e o amo de escravos(despotikós) veñen sendo o mesmo, pois pensan quedifiren non polo que é propio de cada un, senón polonúmero alto ou baixo dos mandados, é dicir, se depoucos, é amo, pero se é de máis, cabeza de familia,e de aínda máis, político ou rei, como se dese omesmo unha familia grande ou unha cidade pe-quena”.

Identificación do cabeza de familia co político.En cada vila, cidade ou no Estado podemos atopar amesma imaxe: o gobernante pai-nai que xestiona a

cidade, vila ou país como se xestiona a casa e osasuntos privados (economía, no sentido que tiña nogrego clásico).

Hai pouco finaba o que fora Alcalde do Porriñodurante 23 anos, Manuel Barros, e moitas persona-lidades públicas e moitos veciños e veciñas facíanmanifestacións na prensa ou nas redes sociais. O quequedaba claro nestas manifestacións é o arraigoentre nós desa cultura política da que falaba arriba.A meirande parte dos Alcaldes-Alcaldesas que esti-veron anos e anos xestionando os Concellos respon-den a ese modelo, un modelo tan arraigado que ovemos como natural. Expresións como: pese ás di-ferencias políticas era un bo alcalde (cando se falade alguén que fai da política algo persoal); tiña uncarácter forte pero era bo cos veciños e veciñas notrato curto; tiña unha grande memoria (característicacomún en todos/as); non se lle escapaba nin unasunto do Concello; fixo cousas que non estaban benpero polo ben do pobo. En fin, as mesmas caracte-rísticas do cabeza de familia duro pero xeneroso cosseus; coñecedor de todo o que pasa na casa; protec-tor, vixiante, repartidor de dádivas e castigos e, im-portante, “apolítico/a”, o que importa é o pobo.

Un cabeza de familia-Alcalde que sempre deixaherdanza, descendencia, pegada difícil de borrar: fi-llos e fillas que repiten o patrón; fillos rebeldes copai pero idénticos nas formas; e, como non, o pare-cido cada vez meirande co pai a medida que os fillose fillas crecen. Por suposto, admiración e respectototal pola figura paterna, deixando de lado o nega-

tivo que co tempo dilúese e acaba desaparecendo.A memoria, sen embargo, é necesaria, e non só

para facer xustiza co que cada un foi, senón taménpara con aqueles/as que o sufriron; porque non édoada, cando menos, insufrible en moitos casos, aconvivencia con estas regras de xogo se un/unha estána oposición a estos/as personaxes políticos; seun/unha non acepta ou se resigna. A xustiza non sóse fai nos tribunais, que tamén (moitos/as destos per-sonaxes políticos os coñecen ben ou os temían),senón na memoria colectiva. O esquecemento é in-xustiza coas persoas que padeceron estas formas“anti (ou pre)-democráticas”. Vai eiqui o meu reco-ñecemento e memoria; que non nos esquezamosnunca con quen estamos e con quen nos situamos encada momento.

As eleccións municipais de maio do ano pasadopuxeron fin en moitos concellos a este modelo; nou-tros seguen. As últimas eleccións xerais en Galiciadan un aviso de ganas de emancipación; algúns/al-gunhas gobernantes contemplan con desconcerto ecerta tristura que os veciños e veciñas reclaman asúa maioría de idade a súa independencia. Pero ocerto é que xa non se consideran fillos/as senón ci-dadáns/cidadás nas mesmas condicións de aqueles eaquelas que seguen a querer seguir considerándosepais/nais.

Tomemos nota todos e todas dos novos tempos eas novas urxencias.

Saúde e memoria!

“A inmensa maioría dos homes consideran que o paso ámaioría de idade, ademais de pesado, é perigoso: iso pro-curan os titores que se encargaron bondadosamente do seucontrol (...) para a persoa individual é daquela difícil darsaído dunha minoría de idade case convertida en natureza.”

Kant, “Resposta á pregunta: ¿Que é a Ilustración?”

Pedro Ocampo CardaldaCoordinador deEsquerda Unida do Porriño

Maioría de idade

5XANEIRO 2016

GALICIA

A Secretaría Xeral de Política Lingüísticaconvoca para abril as probas de acredita-ción da lingua galega (Celga) do ano 2016

O Diario Oficial de Galicia publicahoxe a Resolución do 23 de decembrode 2015, da Secretaría Xeral de Polí-tica Lingüística, pola que se convocanas probas para a obtención dos certifi-cados de lingua galega, niveis Celga1, 2, 3 e 4, no ano 2016 (ED114A).

O prazo de inscrición nestes exa-mes, que se realizarán os días 2, 3, 9 e10 de abril en Santiago de Compostelae en Ponferrada (dado o especial inte-rese da promoción do uso do galegonos territorios galegofalantes doBierzo e Sanabria), está aberto desdemañá ata o vindeiro 8 de febreiro.Canda a publicación das listaxes deadmitidos definitivas, comunicarase olugar ou lugares onde se realizarán osexames.

As probas celebraranse nas fins desemana do 2 e 3 (Celga 4 e Celga 2,respectivamente) e do 9 e 10 (Celga 3e Celga 1, respectivamente). A convo-catoria completa pódese consultar noDiario Oficial de Galicia de hoxe e noPortal da Lingua Galega www.lin-gua.gal.

A Consellería de Cultura e Educa-ción reorganiza con esta convocatoria,que será a primeira do 2016, a loxís-tica pola que se vén desenvolvendo osistema de acreditación do Celgadesde a súa implantación no ano 2007.Por primeira vez, contarase nas probascon profesorado Celga que desde oano pasado forma parte do persoalpropio deste departamento.

Tamén se coordina o desenvolve-mento de cursos e probas Celga, para

o que se establece un cronogramaanual conxunto que contempla a cele-bración dos exames inmediatamenteposterior ao desenvolvemento doscursos preparatorios, con dúas quen-das neste ano, unha en cada semestre.

Así, a Xunta de Galicia xa está atraballar nunha segunda convocatoriaque se desenvolverá no segundo se-mestre de 2016, tras a correspondentequenda de cursos preparatorios que sefará pública proximamente.

O sistema CelgaO Celga é o certificado en lingua

galega que expide a Secretaría Xeralde Política Lingüística da Xunta deGalicia e que acredita o coñecementoda lingua en cinco niveis: Celga 1,Celga 2, Celga 3, Celga 4 e Celga 5.Trátase dun modelo de aprendizaxe,ensino e avaliación de lingua galegaadaptado ao Marco europeo común dereferencia para as linguas definidopolo Consello de Europa, no que sedescriben os coñecementos e habilida-des que se contemplan en diferentesniveis para que a comunicación sexaeficaz.

O sistema Celga proporciona unhabase común para a elaboración de pro-gramas de linguas, orientacións curri-culares, exames, manuais etc. en todaEuropa e configúrase en distintos ni-veis de coñecemento. Para isto, reco-lle as habilidades que reflicten acompetencia comunicativa nas distin-tas destrezas e agrupa os contidos enlingua e comunicación (aqueles aspec-tos relacionados coas funcións comu-nicativas) e lingua e sistema (osvinculados co coñecemento do códigoe contidos socioculturais).

Os exames realizaranse, nos seus catro niveis, os días 2, 3, 9 e 10de abril en Santiago de Compostela e PonferradaO prazo de inscrición estará aberto ata o vindeiro 8 de febreiro

A PENEIRADA DO MES

Todo o ruido mediatico no Congreso dos Deputados estas dúasúltimas semanas: En especial o balbordo xerado na prensa arre-dor das rastas do deputado canario de Podemos e do bebé deCarolina Bescansa (Un tipo de xornalismo amarelo que a máisde un fai que se nos arrepíen os coiros!).

A suposta exclusiva que deu Antena3 sobre un viaxe que fixo(hai xa varios anos) a deputada catalá da CUP Anna Gabriel conoutros acompañantes a Venezuela. Viaxe que foi anunciada noseu momento pola propia CUP.

*Esta lexislatura promete ser, cando menos, unha fonte insaciá-bel de contido para esta nova sección d’A Nova Peneira queinauguramos neste 2016: A Peneirada do Mes.

O desgarrador informe anual sobre a desigual-dade de Intermón Oxfam arroxa un escenarioterrorífico no que nestes ultimos cinco anoshoubo un notable aumento da concentraciónda riqueza e do número de persoas pobres. Seantes da crise 388 individuos tiñan tantos car-tos como a metade máis pobre da humanidade,hoxe 66 persoas teñen máis que 3600 Millónsde seres humanos.Neste informe, Intermón propón implementartres medidas básicas de choque: Acabar coaevasión de impostos, maior inversión no ser-vizo público, e aumentar os salarios máis bai-xos. Non pode ser que o 1% da poboación teñamáis que o 99% restante!

6 XANEIRO 2016

A LOURIÑA

Dende hai 4 meses o Grupo deGañaMos, recén incorporado aCorporación, detectou a construc-ción dunha voluminosa nave in-dustrial cun impacto paisaxísticonegativo desproporcionado que es-taba a crear unha alarma social nosveciños do entorno e tratou de in-vestigar a legalidade de esta obra afavor da empresa Redphone sita naAvda de Puxeiros á Peinador.

Durante estes 4 meses detecta-mos:

Que exsite unha licencia cadu-cada, concedida no 2009, que aConcellería en principio non reco-ñecía, e pola que non tomou medi-das pertinentes de actualización dedita licencia.

Un informe da Policía local, porrequerimento noso, que recoñecía ainexistencia de cartel de obra pre-ceptivo, sen que se realice nin-gunha sanción e siga sen colocar 3meses despois de haber sido recla-mado.

Incapacidade para presentar unInforme técnico que corrabore quea obra ten irregularidade graves de-tectadas: Non respectar a distanciaas vías públicas: sobreapasada, a al-tura e a construcción ocupa máisdo 50% da superficie que permitíaa licencia orixinal.

A construcción desta, obra, du-rante varios anos paralizada, acele-rouse nos últimos meses o que faipensar que existe un acordo tácitoentre o Concello e o propietariopara que esta obra se leve a cabocanto antes e despois alegar que porfeitos consumados non se pode co-rrexir. non importa para nada a le-galidade, a protecciónmedioambiental e o benestar dosveciñ@s nin transparencia da ac-ción política neste Concello.

GañaMos reclama que a Conce-lleira asuma a responsabilidade doseu mal facer por demorar a e di-mita ante a sua incapacidadde.

O Grupo GañaMos pediu a dimi-sión da Concelleira De Urbanismo,Julia Loureiro¨Por ser incompetente para levar dito Departamento, poismalia estar liberada, non organiza dito departamento paramanter a legalidade das obras, tal como sucede coa obrasita no nº 59 da Avenida de Puxeiros-Peinador en Tameigaque sigue en construción de forma acelerada.¨

mOs

7XANEIRO 2016

PUBLICIDADE

8 XANEIRO 2016

GALICIA

Nestor , para os que non te coñezan,fainos un resumo da túa traxectoriapersoal e política. Quen é Nestor Rego?

Unha persoa que cre no seu País e nassúas potencialidades. Un galego que des-cubriu de moi novo que vivía nunha na-ción negada e, en consecuencia, decidiuimplicarse na loita por unha Galiza libre epróspera, dona de si e do seu futuro. Entreina organización estudantil ERGA en1977, con 15 anos e, a partir de aí manti-ven permanentemente unha activa mili-tancia no nacionalismo. Tiven a honra deintegrar a Comisión Xestora que promo-veu a fundación do BNG en 1982. Parti-cipei activamente no movementoestudantil na Universidade e, posterior-mente, tamén no sindicalismo nacionalistacoa CIG-Ensino. Fun durante anos porta-voz do BNG e Tenente de Alcalde noConcello de Santiago e, desde 2012, sonSecretario Xeral da UPG. Tamén fagoparte da Executiva Nacional do BNG,onde desempeño a Secretaría de Iniciati-vas Políticas e Relacións Internacionais.

Ás veces, para comprender o quepasa no interior do nacionalismo galegocómpre ser un experto en criptografía.A maioría da sociedade vive fora davida política cotiá. Nestor, para esaampla maioría do pobo galego, breve-mente: Cal é a historia, os obxectivos, ametodoloxía de funcionamento, a situa-ción actual, e as perspectivas de futuroda Unión do Pobo Galego (UPG)?

Comezo por dicir que non concordocon esa afirmación. Si é verdade que fun-ciona como percepción social estereoti-pada, mais é apenas unha imaxeconstruída, unha caricatura que teñen ela-borado de nós os medios do sistema. Narealidade o nacionalismo non só é profun-damente democrático senón tamén trans-parente e todos os debates importantesteñen trascendencia pública, como está aacontecer na actualidade. Quero lembrarque hai apenas dous meses un estudo dainiciativa cidadá + Democracia sobre ca-lidade democrática dos partidos situaba oBNG como primeiro no ranking. É dicir,como a forza máis democrática e traspa-rente do Estado español de entre un totalde 14 partidos, dos que só dous aproba-ban.

Mais respondendo as outras cuestións,a UPG xorde en 1964 como resposta á ne-cesidade de reorganizar o nacionalismoactuante politicamente após a desfeita quesupuxo a guerra, a represión e a renunciado piñeirismo. Desde unha posición inicialnacionalista e marxista logo se definirácomo partido do proletariado galego. Maistamén entendeu que para loitar pola sobe-ranía da Galiza era precisa unha fronte pa-triótica que agrupase todas as persoas eorganizacións que, con independencia damaneira de pensar, coincidisen na necesi-dade de romper a dependencia e a subor-dinación política da nosa nación.Resultado desa idea é primerio a AN-PGe despois o BNG. Precisamente, o plura-lismo interno é un dos elementos diferen-

ciais e unha das fortalezas do naciona-lismo que representa o BNG. Aí todos par-tillamos o obxectivo estratéxico dunhaGaliza soberana e tamén a loita cotiá con-tra as políticas antisociais e antigalegas doPP, desde unha perspectiva de buscar per-manentemente a mellora das condiciónsde vida das persoas e avances na calidadedemocrática da sociedade e no recoñece-mento dos nosos dereitos como nación ecomo persoas. Por tanto, hai futuro para onacionalismo porque ten de haber futuropara a Galiza. Comparto totalmente a ideaexpresada por Castelao de que a nosa na-ción só deixará de loitar pola súa liberdadecando a conquiste.

Supoño que serás consciente de queen parte do nacionalismo galego, existea visión da UPG como unha organiza-ción case secreta e misteriosa, que ma-nexa o BNG e outras organizacións aoseu antollo. Por que motivo ao teuxuízo?

Tamén aí hai moito de caricatura cons-truída que non se axusta para nada á reali-dade. As persoas que partillamosmilitancia no BNG temos todas as mes-mas obrigas e os mesmos dereitos. OBNG non é unha coligazón nin unha fe-deración de partidos senón unha organiza-ción de afiliación individual e por tantotodas as decisións se adoptan sobre o prin-cipio de unha persoa un voto. As correntese partidos están recoñecidos precisamentepara dar carta de natureza ao pluralismointerno, mais iso non lles dá ningún de-reito para alén de ter un representante noConsello Nacional e iso na actualidadesupón 3 persoas de máis de 100.

Acontece que como a UPG compartetotalmente os obxectivos do BNG é ao tra-ballo na organización frentista que se des-tinan todos os esforzos militantes, até oextremo de ter renunciado á actividade pú-blica. Ao mesmo tempo, a nosa posiciónde firmeza en defensa dun proxecto nacio-nalista decidido e actuante na sociedadeten comportado críticas e descalificaciónsde persoas que optaron por outras vías, porexemplo a da colaboración con forzas es-pañolas, mais tamén o recoñecemento demoitas outras.

Acontece tamén existe un axioma quecontinúa sendo válido: se unha forza polí-tica cuestiona en verdade o sistema, se érealmente revolucionaria, entón será albode todo tipo de críticas, ocultación, detur-

pacións, manipulacións e até caricaturiza-cións por parte dos medios do sistema.Isto tamén serve en sentido contrario: seunha forza política, por moito que se digaanti-sistema, ten espazo informativo e pro-moción por parte dos medios sistémicos,entón é que o réxime non a considera nin-gún perigo senón que a utilizará ao seufavor para se perpetuar. Dedicar uns mi-nutos á observación e á reflexión sobreisto na actualidade pode ser moi útil parasabermos con que carta ficar. O naciona-lismo non ten abertos os platós televisivosde La Sexta nin de ningunha outra das te-levisións do poder. O noso principalmedio para chegar á xente é a propia mi-

litancia, o activismo permanente que des-pregamos na sociedade.

Para as xeracións máis novas de ga-legos e galegas, as xeracións das tablets,de Facebook e twitter... consideras queé acaída unha análise marxista da reali-dade? Como supoño que dirás que sí,de que maneira pode facerse que empa-ticen con esa forma de entender as re-lacións humanas?

O marxismo como ferramenta de aná-lise da nosa realidade continúa plena-mente en vigor. Non só o capitalismocomo sistema que institucionaliza a domi-nación e a explotación da clase traballa-dora pola burguesía se mantén senón queademais se radicaliza. Aproveitou a crisepara botar por terra as conquistas sociaisde moitos anos e, en consecuencia, a bre-cha das desigualdades ampliouse. Hoxe osricos son máis ricos e a maioría socialmáis pobre. No caso da Galiza, aumentoutamén a dependencia, o espolio e o empo-brecemento. Por tanto, unha alternativanacionalista e popular continúa sendo ab-solutamente necesaria. O que cómpre éactualizar as análises e as propostas e aomesmo tempo adoptar as formas e os me-dios de hoxe para chegar á xente. As xe-racións das tablets e das redes teñen máisrazóns que ninguén para se implicar naloita, porque son as que máis sofren asconsecuencias destas políticas: paro, pre-carización, emigración... En definitiva,están a lles roubar o futuro.

Se tiveras que escoller entre defi-nirte como un nacionalista, ou un mar-xista, por que opción optarías?

A cuestión é que non é preciso esco-

ller. O marxismo sérvenos para interpretara realidade galega como unha realidadecolonial, de dependencia económica e su-bordinación política. E tamén para articu-lar unha alternativa desde unhaperspectiva patriótica e popular, de de-fensa dos intereses do povo e das maio-rías. O nacionalismo galegocontemporáneo sempre entendeu que a li-beración nacional e social son insepará-beis. Ou o que é o mesmo: romper adependencia e asumir a soberanía é o pasoprevio imprescindíbel para podermosconstruír na Galiza unha sociedade dife-rente, radicalmente nova, realmente de-mocrática, xusta, igualitaria e libre.

Nestor, entre o pragmático dunsmagníficos resultados electorais, e o res-pecto escrupuloso aos principios. Haiun termo medio?

A chave está en que un proxecto na-cionalista ten que estar presente de formapermanente na sociedade, no traballo po-lítico, social e institucional, no debate deideas, na conformación de conciencia na-cional... E tamén no plano electoral. A so-ciedade galega ten dereito a poder votarunha alternativa nacionalista e a contribuírcon iso a fortalecer un proxecto de País.Renunciar a confrontar propostas, a evi-denciar as contradicións, a explicar queaquí os problemas sociais derivan directa-mente da dependencia e que, por tanto, acontradición principal é a que nos enfrontacon España, equivale a renunciar a faceravanzar Galiza como nación e o naciona-lismo como movemento transformador.Con todo, a defensa do programa nacio-nalista, se se fai cos modos e ferramentasadecuadas e desde a confianza plena noproxecto e no País pode e debe ter bos re-sultados electorais. Xa os tivo e aspiramose traballaremos para os recuperar e supe-rar, porque o nosa vocación non é en ab-soluto o resistencialismo, estamos aquípara conquistar a hexemonía social e paratriunfar.

Os 400.000 votos de En Marea, sonos 400.000 votos do BNG de 97? Porque non fostes quen de conservarlos?

Os contextos sociais e políticos son di-ferentes. En todo o caso, eses resultados siserviron para que o nacionalismo avan-zase socialmente. Neses anos o BNG me-drou en organización e influencia social eaínda hoxe é, para alén dos partidos do sis-tema, a organización máis numerosa, me-llor organizada e con máis implantaciónterritorial en toda a Galiza e cunha mili-tancia implicada socialmente, activa ecomprometida. Para alén das continxen-cias electorais ese é o noso grande activoe a base para a recuperación do apoio elec-toral.

Nestor, os resultados electorais deNÓS CANDIDATURA GALEGA,foron desastrosos. Cales son as razónsque explican ese fracaso?

A eleccións producíronse nun contextoextremamente complexo. A inmensa pro-moción televisiva das catro formacións

Entrevista a Néstor Rego. Secretario Xeral Da UPG

“A supervivencia do BNG non está en absoluto en perigo”

u

9

GALICIA

XANEIRO 2016

que garantían a 'unidade de España' emesmo a pervivencia do sistema -querdesde posicións inmobilistas, quer desdeoutras reformistas- excluíu deliberada-mente do debate as candidaturas naciona-listas que si cuestionaban realmente osistema. A promoción dos 'emerxentes'tiña por obxectivo fundamental canalizara desafección ao bipartidismo tradicionale frear o avance do nacionalismo e da es-querda real. E hai que recoñecer que fun-cionou. Isto, combinado coa percepción deque o único obxectivo válido era derrotaro PP e conformar maiorías alternativasfixo que a idea de dar voz política ao Paísdesde o nacionalismo pasase a segundoplano para parte do electorado. A probamáis evidente é como afectou non só o na-cionalismo galego -o máis feble, hai querecoñecelo- senón tamén a esquerda abert-zale e o independentismo catalán.

Isto non quere dicir que non debamosanalizar os erros que puidemos cometer.Niso estamos, identificándoos co melloránimo de os corrixir. Fixemos un procesopúblico en prol da unidade en chave dePaís que foi absolutamente necesario maisque nos restou tempo para asentar as nosaspropostas e mesmo para dar a coñecer unnome novo.

Nós CG está desactivada?, ou con-témplala como unha opción de futuro?

Nós-Candidatura Galega será o queentre todas as persoas e colectivos que aconformamos queiramos que sexa. Entodo o caso, no BNG temos claro que oque representou como un proceso de acu-mulación de forzas no ámbito do naciona-lismo é perfectamente válido e é unha liñaen que hai que continuar a traballar. Estepaís precisa un nacionalismo cada día máisforte e con máis capacidade transforma-dora para mudalo todo.

Está en perigo a supervivencia doBNG?

En absoluto. Xa dixen que continúasendo, no plano político e organizativo, aorganización máis forte e numerosa. Mais,para alén diso, teño a certeza de que o na-cionalismo responde a unha necesidadeobxectiva do povo galego se quere exisitirpoliticamente como nación e, por tanto,vai ter capacidade de reconectar coa socie-dade e de se recuperar.

A pregunta máis importante detodas, Nestor. Cal é o futuro do nacio-nalismo? A posición Soto? Corre perigoa transmisión ás xeracións futuras do

nacionalismo galego , da concepción deGalicia como un suxeito propio comounha opción política viva ou as fillas dosnosos fillos terano que estudar como unproceso histórico rematado e sote-rrado?

Como dicía, se temos en conta que onacionalismo é o único proxecto quepensa Galiza desde si propia e que tencomo razón de existir a liberdade do nosopovo e a prosperidade e benestar da nosaxente, tamén concluiremos en que é abso-lutamente necesario. É, na realidade, aúnica forza verdadeiramente transforma-dora, porque é a única que vai directa-mente á raíz dos nosos problemas que estána dependencia. A única que entende quea ruptura que precisamos non é só co 'ré-xime de 78' senón co sistema político es-pañol para, desde a propia soberanía,sermos unha nación libre no mundo. Acuestión é dar coas chaves na actuacióntáctica para reconectar, inicialmente cosegmento social que cre neste País e, a par-tir de aí, estar en condicións de avanzar.

Mais, na miña opinión, iso non se con-segue pretendendo apoiarse en forzas es-pañolas porque na prática implica apoiarforzas españolas. É dicir, sempre sonaquelas as que saen gañando, porque as di-námicas políticas españolas son máis po-tentes e gozan de máis apoio mediático.Non fai sentido pretender avanzar para asoberanía aliándose con forzas que estánen contra da soberanía. Avánzase con-fiando nas propias forzas e tendo a flexi-bilidade necesaria para mudar todo o quenon for esencial sempre que iso permitamellorar a capacidade de permeabilizaciónsocial do nacionalismo. Eu teño a certezade que o proxecto nacionalista ten ungrande futuro por diante e que depende ex-clusivamente de nós, das persoas que cre-mos na Galiza e confiamos no noso povo.A confianza e a estima colectiva son con-taxiosas e debemos transmitila con con-vicción e con entusiasmo.

Que crees que pasará no estado es-pañol. O PSOE cederá ás presións e da-ralle o goberno ao PP? PSOE ePodemos poderán chegar a algún tipode acordo ou contemplas a posibilidadede repetirmos as eleccións?

É un pouco axiña para aventurar unprognóstico cun alto grao de certeza maisteño a convicción de que o acordo para re-activar o proceso de independencia en Ca-taluña afastou a hipótese de se repetiren aseleccións. Afinal, o réxime buscará a me-llor maneira de enfrontar con forza a von-

tade de liberdade do pobo catalán e aí nondubidarán as forzas do sistema en se porende acordo. O tempo dirá, mais creo que isoserá así.

Como valoras a situación de Cata-lunya despois de que as CUP accedesena investir o alcalde de Girona comonovo presidente?

É claro que un proceso de soberaníaque o estado xa daba por fracasado foi re-activado e colleu novas forzas. Afinal im-perou o sentido de que por encima de todoestá o interese da nación xa que, mesmodesde unha óptica de esquerda anticapita-lista, a independencia é a premisa necesa-ria para poder construír unha sociedadediferente, unha sociedade socialista. Éclaro que dentro do Estado español non éposíbel. A decisión final evidenciou quenun contexto de loita pola soberanía a con-tradición principal é entre a nación opri-mida e o estado opresor e iso no plano dadialéctica política tradúcese en que o eixopredominante non é esquerda-dereitasenón nacionalismo-españolismo. Portanto, as alianzas estratéxicas son as quese estabelecen no campo do nacionalismoe a CUP, após todos os debates que tive-ron, soubo entendelo así. Bloquear a cons-titución dun goberno independentistapoñía en grave risco a soberanía de Cata-luña mais non afectaba para nada o sis-tema capitalista. Todo o contrario,fortalecíao.

Como valoras a posición de Pode-mos ao respecto do devandito acordo?

Pois serviu para constatar o que xa eraevidente. Son unha forza española que faicausa de ser o principal garante da 'uni-dade de España' e por iso se situaron sencomplexos no bloque do NON ao acordoe á soberanía, xunto ao PP, PSOE e Ciu-dadanos. A defensa dun referendo en quexa adiantan que Podemos votará NON nonpasa dunha postura formal pois saben per-fectamente que non será posíbel. Ademais,o pobo catalán non está a esperar que nin-guén lles dé autorización para seren libres.A liberdade conquístase e Cataluña estádecidida a conquistala.

Por outro lado a apelación retórica dePodemos á 'plurinacionalidade' para lograrun mellor encaixe das nacións non ocultaa verdadeira intención de manter intacta aestrutura básica do Estado español. Iso si,'federalizándoa'. O que acontece é que anós non nos serve que a Galiza teña 'unmellor encaixe', nós queremos que sexa unEstado soberano. A partir de aí poderemos

falar de cooperación entre nacións.

Como valoras o informe electoral dePodemos Galicia, no que critican queEn Marea fora excesivamente naciona-lista no canto de salientar a “transver-salidade” que significa Podemos”?

Supoño que onde Breogán Riobó di'transversalidade' debemos entender posi-ción desacomplexadamente españolista.En todo o caso, demostra que a unha forzacomo esta lle molesta todo o que soa a Ga-liza, mesmo que sexa só formal, porque,na miña opinión, o progarma con que con-corrían non era nacionalista nin nunca elespropios dixeron que o fose. Comezandopor que a fórmula xurídica empregada nacandidatura con presenza de forzas estataisimposibilitaba mesmo – como xa advertirao BNG- a conformación dun Grupo parla-mentar galego soberano. En fin haberá queesperar para ver como iso evolúe.

Paco Rodríguez é un demo comenenos?

Ha, ha, ha... Iso fai parte da caricaturade que falaba ao comezo. Nun tempo enque o que vende é o pensamento débil, tere actuar con principios e conviccións fir-mes non está ben visto por todo o mundoe é evidente que non polos donos dos me-dios que conforman opinión e atribúen eti-quetas. En fin, é o prezo que hai que pagar.

Para rematar Nestor, agradecertedesde logo a túa amabilidade e unha úl-tima cuestión:-Nós somos un xornal deMos, que ten unha grande presenza nascomarcas rurais do interior de Ponteve-dra. Que lle dirías a un lector/a de Tras-pielas, Pontellas, Torroso, Dornelas,Moscoso, Queimadelos …..para queconsidere o nacionalismo político comounha opción atractiva e útil?

Creo que todo o mundo concorda enque ninguén vai gobernar mellor a nosacasa que nós propios. Ninguén aceptaríaque un veciño ou veciña entrase na casade un e pretendese decidir por nós. Pois onacionalismo é iso, a forza que afirma queninguén de fóra debe decidir por nós por-que iso sempre significa que deciden con-tra nós. Somos os galegos e galegas os quedebemos tomar conta coas nosas mans danosa casa común, que é Galiza. E a partirde aí facer todas as mudanzas necesariaspara que todas as persoas que moramosnela poidamos vivir mellor. Iso é o nacio-nalismo, decidirmos nós para transformaro País en positivo e para construír un fu-turo diferente, de benestar e liberdade.

10 XANEIRO 2016

A LOURIÑA

O Grupo Municipal do PP de Mos,levou ao Pleno ordinario da Corpora-ción Municipal do pasado 30 de de-cembro, unha moción, que foiaprobada, para instar ó goberno daDeputación de Pontevedra a celebraro “Certame Concurso de Rondallas”e non facer desaparecer un elementocultural propio da provincia de Ponte-vedra.

O novo goberno da DeputaciónProvincial de Pontevedra tomou a de-cisión de non celebrar o tradicional“Certame de Rondallas” que esta ins-titución organiza dende 2010, data naque a administración que anterior-

mente realizaba esteevento, o Concello deVigo, decidiu anulalodespois de 34 edicións.

O “Certame deRondallas” é unha datasinalada no calendariodos máis de 1.500 ron-dalleiros e rondalleiras,e tamén para as pretode 12.000 persoas quecada edición enchen o

IFEVI.

Moi poucos eventos en toda Gali-cia poden presumir de acadar seme-llante éxito e seguir crecendo ao longodos anos, e isto débese a que as ron-dallas son un símbolo de identidadepropia desta provincia. Son parte doraigame da nosa cultura, na que parti-cipan multitude de persoas de tódolosámbitos, dende mestres e músicosprofesionais, ata afeccionados de tó-dalas idades que atopan nelas a formade achegarse á cultura popular dendea paixón que senten por formar partedunha rondalla cada tempada.

No Pleno ordinario do pasado mesde decembro, celebrado o mércores día30 no Pazo de Mos, aprobouse a adxu-dicación definitiva do dereito de super-ficie da parcela municipal Faquiña, deuso industrial. Con este procedementológranse ingresos para o Concello querevertirán en mellora dos servizos, ade-mais de activar a actividade empresarialna localidade e fomentar o emprego

O importe do canon anual a aboarpola empresa adxudicataria ascende a11.647,24 euros.

A alcaldesa de Mos, Nidia Arévalo,explicou que esta parcela xa saíra ante-riormente a procedemento aberto de ad-xudicación quedando este deserto, poloque volveuse a sacar unha nova licita-ción por tramitación urxente. Dita tra-mitación urxente implicou que osprazos se reducisen á metade respectodo anterior proceso.

A parcela municipal Faquiña (antigaCEPSA), sita na Avenida do Aeroporto,parroquia de Tameiga, ten forma trian-gular e conta cunha superficie de 7.170metros cadrados. O informe técnico-ur-banístico municipal establece o prezoda concesión e, polo tanto, o valor eco-nómico do contrato da mesma, en11.647, 24 euros.

A renda do contrato deberá de satis-facerse por anos naturais vencidos, den-tro do primeiro trimestre do anoseguinte. A anualidade correspondente

ó ano de adxudicación prorratearase enatención á data desta. O canon ten ca-rácter anual polo que o seu devengo seproduce a 1 de xaneiro de cada ano.

O criterio de valoración para a ad-xudicación da parcela a unha das 4 em-presas que se presentaron óprocedemento de licitación tivo enconta os seguintes puntos: incrementosobre o canon de aplicación, actividadea desenvolver, importe do investimento,número de traballadores, importe anualdos tributos a devengar, diminución doprazo da concesión sobre o máximoprevisto e prezo da concesión.

Os usos industriais ós que se desti-nará a parcela serán de almacén de ma-teriais de construción, laboratorio eoficinas da empresa adxudicataria, adi-cada á construción e excavacións. A al-tura máxima da nave de 1.500 metroscadrados a construír, deberá ser de tresplantas e/ou 10 metros.

A duración da concesión do dereitode superficie á empresa adxudicataria éde 50 anos con posibilidade de ser pro-rrogada durante 25 anos máis de comúne expreso acordo por ambas partes, quedeberán de asinar unha adenda ó con-trato inicial, pero recaendo a decisióndesta prórroga da concesión de xeitodiscrecional no Concello de Mos. Entodo caso a solicitude de prórroga fa-culta ó Concello de Mos para revisar ourecalcular o prezo da renda.

Mos aproba unha moción parainstar á Deputación a celebrar o“Certame Concurso de Rondallas¨Pídese que non se faga desaparecer un elemento cultural propioda provincia de Pontevedra

A parcela municipal Faquiña xa tenempresa adxudicataria

mOs

11XANEIRO 2016

A LOURIÑA

O pasado 30 de decembroo Concello de Mos sufriu aagresión urbanística máis im-portante da súa historia, dendea creación da nefasta AutovíaA-55 que conseguiu dividir epartir o territorio mosense endous.

O Partido Popular, coaabstención do grupo munici-pal socialista, e os votos encontra de GañaMos e BNG,aprobou o novo Plan Xeral deOrdenación Municipal que re-xirá nos proximos anos a or-denación territorial eurbanística deste Concello.

Este novo planeamentoconverte as zonas urbanas dePuxeiros-Portela e Monte-Sanguiñeda, así como algúns

nucleos rurais (como, porexemplo, o de Rexenxo na pa-rroquia de Petelos), en autén-ticos polígonos industriais.

Os barrios urbanos resi-denciais de Puxeiros-Portelapasarán a estar rodeados e es-trangulados por unha xigan-testa zona de solo urbanoindustrial. Se ven inicialmenteeste solo estaba previsto quese calificase como urbano ter-ciario, é dicir, se destinase aimplantación de naves comer-ciais ou de almacenamento,con esta nova clasificacióncalquera tipo de actividade in-dustrial (incluso ás denomina-das perigosas) se poderáninstalar nestas zonas urbanas.A aberración chega ó punto de

calificar como solo ur-bano industrial os te-rreos situados en frontedo Centro de Saude e doHospital Psiquiátrico doRebullón.

O mesmo sucede costerreos situados detrásda discoteca Queen e doestablecemento Depor-tes González en Sagui-ñeda. Estas zonasperxudicarán a vida dia-ria dos veciños comoconsecuencia do ruido e

a contaminación da actividadeindustrial, así como pola inse-guridade vial provocada polocontinuo tránsito de tráficopesado polo medio das zonasurbanas residenciais, xa quenon está previsto a evacuacióndeste tráfico por vías alterna-tivas con conexións a vialesde alta capacidade.

O Grupo Municipal Gaña-Mos Asemblea Veciñal criti-cou duramente, o igual quefixo a Subdirección Xeral deAvaliación Ambiental daXunta de Galicia, na sua Me-moria Ambiental do PXOM, epolos motivos expostos, a cla-sificación deste solo como in-dustrial, cando estasactividades se deberían trasla-

dar ó polígono industrial daVeigadaña, xa creado paraeste fin e que se atopa prácti-camente valeiro de actividade.

A pesares da informaciónenganosa que da o PP de Mos,os veciños deste concellodeben saber que o equipo degoberno presidido por NidiaArévalo levou ás presas e co-rrendo a aprobación provisio-nal do PXOM ao PlenoMunicipal sen ter subsanadopreviamente as deficienciasurbanísticas que presentaba aMemoria Ambiental do PlanXeral, que recolle exacta-mente estes e outros proble-mas: exceso de solo industrialque afecta, invade e perxudicaa zonas residenciais (tendo opóligono industrial da Veiga-daña prácticamente baleiro deactividade), enormes proble-mas acústicos derivados destesolo industrial e do tránsito detráfico pesado, etc.

Polo tanto, se a Xunta deGalicia aproba definitiva-mente o PXOM especulativoque aprobou provisionalmenteo PP de Mos, os veciños deMos verán a sua calidade devida minguada nos próximosanos.

O Plan Xeral de Mos convirte as zonas urbanas residenciaisde Puxeiros-Portela e Sanguiñeda en polígonos industriais

Nos primeiros días do anofalecía en Vigo o exalcalde deO Porriño Jose Manuel Barrosaos 74 anos. Despois de máisde dúas décadas na alcaldía davila, os múltiples problemasinternos da dereita porriñesaobrigáronno a deixar o bastónde mando nas máns de RaulFrancés, daquela no BNG.

A ninguén se lle escapa,que a forma de facer políticado PP en xeral e de Barros enparticular están nas antípodasda visión da realidade que teneste periódico. Porén, comonon podía ser doutra maneira,lamentamos profundamente asúa morte e trasladamos asnosas condolencias a toda asúa familia e seres queridos,especialmente a nosa granamiga Andrea.

Morreu JoséManuel Barros

O pOrrIñO

12

A LOURIÑA

XANEIRO 2016

Os grupos municipais GañaMose PP presentaron no Pleno extraordi-nario celebrado esta mañá unha mo-ción conxunta para manifestar o seupesar coa demora incomprensible naformación da Área Metropolitana deVigo.

Dita moción aprobouse por maio-ría contando co voto favorable de Ga-ñaMos e Partido Popular e o voto encontra de BNG e Partido Socialista.

Na moción aprobada ínstase a queos desacordos existentes entre as ins-titucións implicadas, non impidanque se poña definitivamente en mar-cha un proxecto como a Área Metro-politana, con todo o que elo suporíaen beneficios para a prestación deservizos ós cidadáns do Concello deMos.

Deste xeito o voceiro de Gaña-Mos, Francisco Troitiño, e a alcal-desa de Mos, Nidia Arévalo,declararon unánimemente que “que-remos así reclamar que de unha vezpor todas se dé impulso a esta novarealidade administrativa e que na súacreación non sexa impedimento aparticipación das diferentes institu-cións implicadas. Que polo tanto seimpoñan os intereses dos cidadánspor enriba de todo e se deixen a unlado os intereses políticos particula-res”.

Os acordos acadados na mociónson manifestar a necesidade urxenteda posta en marcha da da Área Me-tropolitana de Vigo, e que calqueramodificación da lei 4/2012, de 12 deabril, debe incluir: unha representa-ción equilibrada do Concello de Mos

nos órganos de goberno da Área Me-tropolitana, e un sistema de votaciónque garanta que os acordos sexan to-mados por amplos consensos; un sis-tema de financiación dos gastosordinarios da Área Metropolitana quegaranta que as aportacións económi-cas dos Concellos será proporcionalao seu numero de habitantes; e a in-tegración e coordinación na ÁreaMetropolitana do transporte metropo-litano, que deberá incluir o transporteurbano de Vigo (Vitrasa), garantindoque todos os cidadáns da Área Me-tropolitana poidan acceder ao mesmoen condicións de igualdade. Tamén seacorda dar traslado do aprobado áXunta de Galicia, aos grupos políti-cos con representación no Parla-mento de Galicia e aos Concellos queactualmente compoñen a Área Me-tropolitana de Vigo.

Dende o Concello de Mos consi-dérase que isto é imprescidible paraque a Área Metropolitana de Vigosexa en pouco tempo unha realidadee sexa a solución para a mellora dacoordinación na prestación dos servi-zos públicos, especialmente no trans-porte público. Sendo esta cuestión deespecial interés para os veciños doConcello de Mos.

Os representantes municipais es-peran que esta moción sirva comochamamento a fin de evitar maioresretrasos na posta en marcha da ÁreaMetropolitana de Vigo, entendendoque a integración do Concello deMos implicará o logro dunha maioreficacia e eficiencia na prestación dosservizos públicos.

O Pleno do Concello esixe cunhamoción que Mos teña o lugar que llecorresponde na Área MetropolitanaAprobouse por maioría contando co voto favorable de GañaMose Partido Popular e o voto en contra de BNG e PSOE

A presentación da moción do PPsobre a área metropolitana, xa dei-xaba entrever a verdadeira razón defondo que trae a súa aprobación, quenon é nin máis nin menos, que darunha baza á Xunta no enésimo en-frentamento con Abel Caballero.

O PP , aínda admitindo cambiosna moción, non chegou a ceder o su-ficiente como para chegar ao enten-demento que entre todos os partidospodiamos conquerir, que sería sófacer unha exposición de motivos,deixando de lado os puntos deacordo.

A exposición de motivos sería aseguinte :

“Dende o pleno de Mos, quere-mos mostrar o noso máis profundomalestar

coa demora que de xeito inxusti-ficado levamos sufrindo na forma-ción da

área metropolitana de Vigo.

Os continuos desacordos entre asinstitucións afectadas (nomeada-mente

Concello de Vigo e Xunta) , impi-den que os enormes beneficios que

suporía a implementación da Áreametropolitana poidan chegar aos ci-dadáns do noso concello.

Por iso facemos un chamamento,para que dunha vez por todas, selogre un acordo e se deixe de utilizara Área metropolitana como armaarroxadiza entre as institucións, epara que como non pode ser doutroxeito, se impoñan os intereses dos ci-dadáns sobre os intereses dos parti-dos" xa que existe un grave trastornopara os habitantes de Mos relaciona-

dos co coste e descoordinación deservizos públicos, especialmente cotransporte, derivado do retraso naposta en marcha da Area Metropoli-tana de Vigo, na que este Concelloquedaría integrado.”

Este texto demostra as claras cal éa posición de todos os partidos, e so-brarían máis puntos de acordo. A mo-ción aprobada por Gañamos e o PP,recolle este texto pero rebaixado otono de astío que demostra, e ademaistres puntos de acordo.

Retirando eses puntos finais habe-ría acordo, porque non se retiran?,deben de contestar os grupos que aapoiaron.

A propia convocatoria dun plenoextraordinario por este tema xustoantes da reunión da Xunta cos conce-llos, a publicación de notas de prensaestes días do PP claramente partida-rias, demostran e deixan clara quéquere o PP, unha instrumentalizaciónpolítica do acordo ao que se chegouno pleno de hoxe.

O Bng de Mos non vai entrarneste tipo de xogos políticos, estamosfartos do retraso da Área metropoli-tana, estamos cansos de ver como seutiliza a área como arma arroxadizaentre as institucións. Esto é un paripémáis de enfrentamento Abel versusXunta, que vai dilatar máis a ÁreaMetropolitana, que coa cercanía daseleccións galegas, vemos aínda máisdifícil que se leve a cabo.

O Bng tería apoiado a moción sesó fose o texto que máis arriba temosescrito, que consideramos suficientee sobrado para mostrar o ánimo doscidadáns.

O BNG vota en contra da mociónsobre a área metropolitana

mOs

¨É unha utilización máis da área para o enfrentamento político¨

mOs

XORNAL GALEGO DE CULTURA E DEPORTESNº33 (Terceira xeira) xaneiro 2016 - 2€

Alberto Gonçalvez, secretario da CIG da Comarca de Vigo , debulla no primeiro Hermes do ano a visión dacentral sindical sobre a realidade social da comarca, así como o máis salientable da súa propia historia persoal.

O futuro do sindicalismona nosa comarca

páxs. x e xI

XANEIRO 2016II

OPINIÓN

Os últimos aconteceres na Xustiza Española xerandúbidas sobre o sistema xudicial que nos afecta, nomundo enteiro. Así o proclaman fontes informativasalleas, de distintos puntos de Europa e América.Desde fóra vense como equivalentes a linchamentosou “suaves” tratos de favor a persoas con poder e pa-driño. Os mesmos alumnos das facultades rin do prin-cipio aquel que dá igual raseiro na xustiza, sobre todocando se ve que aos ricos se lles aplica a doutrinaBotín e demais marañas exculpatorias, mentres aosoutros se nos buscan as doutrinas Atutxa e demaisgravámes inculpatorios. Todo un exercicio de presun-ción de inocencia para os ricos e de culpabilidadepara o resto. Sempre foi así e, seica, quere seguirsendo.

Esperabamos un cambio, lixeiro asomo de inde-pendencia xudicial ou democracia. Non sucedeu.Unha cousa é ter toda a razón e outra, moi distinta,que a Xustiza cha dea. Dicíao Castelao: “Deus te libre–miña filla- da xustiza”, canta razón tiña.

A xustiza non cre, para nós, os argumentos válidose de defensa, apóiase en dúbidas e falsidades, ...senoutorgar o presunto dereito de inocencia. É a mesmaxustiza quen busca alivio nas responsabilidades pro-cesais, aducindo ignorancia como atenuante, como sea luz do Sol lles abrasara a intelixencia e as neuronasque transitan polo escaso cerebro, cando se trata dericos potentados.

O peor é que pretendan facernos parvos. Coma setodo fose un quentamento lóxico na ebullición guber-namental. Estamos nesa excesiva xudicialización da

política, e xa que logo: politización dos conflitos. Nacorrupción ideolóxica doutra institución. Non hai ins-titucións intermedias de arbitraxe e mediación quemiren ao lado do débil.

Hai un aparato inchado, confuso e dado a inter-pretacións subxectivas que o goberno de turno am-para, para eles mesmos ampararse. Hai excesivaspenas de cárcere para delitos menores, preventivos, emesmo centros de “internado” para estranxeiros queson auténticos cárceres nos que se lles priva dos de-reitos básicos. E non digamos esa Lei Mordaza ma-rabillosa que nos priva de todo.

Coa notoria escasez de recursos, chegamos aosexcesivos retrasos que xa, en si, supoñen a primeira

condena. Por riba a partidización descarada, lexisla-dores ávidos en trampas, prazos e falsidades. Os po-líticos de turno empregando as mesmas artes. É asícomo conseguimos o lamentable espectáculo.

Habería que sumar outros condicionantes como acrise, os pagos das defensas dignas de oficio, refor-mas, contrareformas, flexibilidades, reestruturacións,redimensionamentos, acordos previos, atenuantes degolfos evidentes, agravantes dos inocentes –e aquíquero lembrar a moitos “presos políticos” nosos, im-plicados sen probas pero coas retóricas imprecisiónsde pertenza a banda armada que non sabemos e nonson outra cousa que as débedas dunha transición pre-democrática que pervive no franquismo, ilegalizandoorganizacións políticas con trampas aínda pendentesde anular, por verdadeiras persoas de Lei.

Espectáculo vergoñento, unha burla que producedetencións irregulares, palizas e ameazas, abusos deautoridade diante das prohibidas cámaras, aquelas daspacíficas manifestacións de indignados ou roubadosnas preferentes, desafiuzamentos inhumanos, despi-dos improcedentes, querelas interpostas que son lin-chamentos, mentres por outro lado aparecenexculpacións de manifestos corruptos, que non sendoinocentes andan por aí esquiando e rindo de nós, in-culpados en tramas de crime, mala xestión, roubos,débedas, amezas, ....a repanocha!.

Non debemos estrañarnos: sempre pasou igual,non o sabiamos ou non saía á luz tan descaradamente.Todo isto pasa coa nosa xustiza, que pasaría se che-gara a verdadeira Xustiza onda a nosa ruín xustiza?

Baldomero Iglesias DobarrioMero

Xustiza, onde habitas?

¨LEX: CANTO PESA E COMO FEDE¨ DEBUXO DE CASTELAO

OPINIÓN

IIIXANEIRO 2016

Acostúmase asociar o concepto de "Saúde e Se-guridade no Traballo" á preocupación e ás medidasaplicadas para evitar accidentes que produzandanos persoais ou morte. Sería, entón, prestar unhaatención especial para evitar situacións que poidanxerar danos físicos no desempeño das súas funciónsnas áreas específicas onde se desenvolve a activi-dade laboral

Esta simplificación, moi do gusto da patronal,pretende obviar outras accións de especial impor-tancia incluídas no mesmo concepto. En efecto, aprevención de riscos laborais físicos é só un aspectoda "Saúde e Seguridade no Traballo", xunto da hi-xiene e os riscos psicosociais. De feito, a xenerali-zación das prácticas e condicións de precariedadelaboral que se están a impoñer en todo o mundo,provoca un aumento significativo en accidentes la-borais físicos, mais tamén, e moi especialmente, unacelerado aumento dos riscos psicosociais.

Unha definición, ao tempo conceptual, descri-tiva e taxonómica, é a utilizada no protocolo con-xunto establecido entre a OMS (OrganizaciónMundial da Saúde) e a OIT (Organización Interna-cional do Traballo). Nel, as dúas axencias da ONUpara a saúde e o traballo, designan como “factorespsicosociais” aqueles "factores de risco para asaúde que se orixinan na organización do traballoe desencadean respostas de tipo fisiolóxico (reac-cións neuroendócrinas), emocional (sentimentos deansiedade, depresión, alienación, apatía, etc.), cog-nitivo (restrición de percepción, da capacidade de

concentración, da creatividade, da toma de deci-sións, etc.) e de conduta (abuso de alcohol, tabaco,drogas, violencia, asunción de riscos innecesarios,etc.), que son popularmente coñecidos como "es-trés" e poden ser precursoras de enfermidade encertas circunstancias de intensidade, frecuencia eduración. "

Nunha investigación recente e extensa, a Uni-versidade belga de Namur anuncia que o 28% dostraballadores sofren de estrés durante todo ou amaior parte do seu tempo de traballo. Esta propor-ción é a mesma para homes e mulleres, difiren moipouco segundo os grupos etarios e ocorre en todosos oficios e sectores de actividade.

Pola súa banda, a Axencia Europea para a Se-guridade e a Saúde no Traballo,

(EU-OSHA), afirma que o estrés é o segundoproblema de saúde máis común no

Mundo do traballo, afectando ao 22% das tra-balladoras e traballadores dos 27 países da UniónEuropea.

Outros estudos publicados non deixan dúbidassobre a relación entre estrés e ausentismo, poñendoo estrés como a causa de 50-60% das baixas labo-rais por causas non físicas. A OIT cuantifica entreo 3 e o 4% do PIB, as perdas xeneradas nos paísesindustrializados polo ausentismo laboral e polamenor calidade constatada nos produtos elaboradosbaixo fortes doses de estrés.

Desde Dublín, a Fundación para a Mellora dasCondicións de Traballo no Mundo, conclúe que nosúltimos 5 anos, o número de casos de invalidez totalen traballadores por trastornos mentais aumentounun 37%.

Nunca o sufrimento humano causado polas con-dicións de explotación laboral causou preocupaciónempresarial no capitalismo, agás nos casos en quea taxa de ganancia e a conta de resultados quedenmoi por baixo dos niveis desexados.

Aínda hai moito por facer, sen dúbida. Mais apesar forza corporativa, a forte presión sindical estáabrindo fendas na tradicional posición empresarialque xa non se atreve - como fixo durante moitotempo - a culpar os propios traballadores das doen-zas psíquicas derivados das condicións de traballo

Moncho BoánResponsábel das Relacións Internacionais da CIG

Os riscos psicosociais no desempeñodo traballo asalariado

UN FOTOGRAMA DA PELÍCULA TEMPOS MODERNOS DE CHARLIE CHAPLIN

XANEIRO 2016

O CONDADO

IV

O Concello de Ponteareasvén de poñer marcha un pro-ceso aberto de recollida de in-formación online sobre anecesidades, suxestións e pro-postas dos seus residentes. Paratal fin, unha das ferramentasque se empregarán para escoi-tar as súas opinións é este brevecuestionario, garántindo dendeo Concello e a equipa de técni-cos colaboradores, o absolutoanonimato da identidade daspersoas que o contesten. Asípois, agradecendo de antemáno seu interese e colaboración,convidamos a toda a veciñanzainteresada a contestar as se-guintes preguntas.

O Concello pon enmarcha unha enquisapara coñecer mellor asopinións da veciñanza

A campaña inclúe medi-das de concienciación, ins-talación de papeleiras conexpendedores de bolsas, vi-xiancia e sancións

O alcalde de Ponteareas,Xosé Represas, anunciou oinicio dunha campaña diri-xida a evitar a presenza deexcrementos de mascotas enespazos e vías públicas. Acampaña inclúe medidas deconcienciación dos propie-tarios de mascotas, a insta-lación de papeleiras conexpendedores de bolsas paraa recollida de excrementos,un dispositivo de vixianciada Policía Local e a aperturade expedientes e imposiciónde sancións aos infractores.

Represas sinalou que“este goberno pretende nosvindeiros catro anos cam-biar radicalmente a imaxe eo aspecto da vila de Pontea-reas e convertela nun exem-plo de limpeza. Estamosdeseñando unha ampla cam-paña con este obxectivo quese dará a coñecer proxima-mente, pero solucionar oproblema específico dos ex-

crementos de cans é unhademanda social que nonpode agardar nin un díamáis”.

O alcalde lembrou queno ano 2004, a concelleríade medio ambiente, impul-sara a aprobación dunha or-denanza municipal delimpeza da vía pública quecontemplaba sancións paraos propietarios de mascotaspor non recoller as deposi-cións na vía pública. “Osposteriores gobernos do PPnon a aplicaron. Nós dare-mos un prazo prudencialpara concienciar aos propie-tarios e de seguido comeza-remos a aplicar a ordenanzae impoñer sancións aos quecontinuen ensuxando a nosavila”. As sancións poden serde até 30,05 euros.

As inspeccións e vixilan-cia se farán por parte da Po-licía Local e o goberno localincluirá o control do chipobrigatorio identificativo doanimal e a súa inscrición nocenso municipal habilitado atal efecto.

Ponteareas inicia unha campañapara evitar os excrementos demascotas nos espazos públicos

O Consello da Xunta vén aaprobar a prórroga cun aporteeconómico de 125.000 eurosanuais, o mesmo que no anteriorconvenio

Concello de Ponteareas vénde recibir o convenio asinadoentre a Xunta de Galicia, as De-putacións Provinciais e a Fede-ración Galega de Municipios eProvincias polo que se renova oaporte económico destinado a fi-nanciar o Parque de Bombeirosde Ponteareas, que contará con100.000 euros anuais proceden-tes da Xunta de Galicia e 25.000euros anuais da Deputación dePontevedra até o ano 2018, in-clusive.

Tanto o alcalde, Xosé Repre-sas, como a concelleira de Segu-ridade Cidadá, VanesaFernández, salientan que “setrata da mesma cantidade dis-posta no anterior convenio paraun servizo que precisa máis efec-tivos dos que ten na actuali-dade”. Neste senso, ámbolosdous edís lembraron que tanto o“Concello como a Deputaciónde Pontevedra están de acordoen incluír a Ponteareas no Con-sorcio Provincial de Bombeiros,

creando unha segunda sede doParque Comarcal do Porriño si-tuada na vila do Tea, de xeito quepermita dar un servizo mellor emáis profesional ao noso muni-cipio e tamén ao resto de conce-llos pertencentes ás comarcas doCondado e A Paradanta”.

As limitacións económicascoas que conta esta administra-ción son máis que coñecidas,polo que precisamos que aXunta de Galicia traballe con-xuntamente co Concello e a De-putación para incluír aPonteareas na rede de parquescomarcais e así garantir que sepresta un servizo da máxima ca-lidade”.

Ponteareas renova o conveniodo Parque Municipal de Bombeiros até 2018

V

O CONDADO

XANEIRO 2016

O Desfile de Comparsas e Carro-zas do Enterro da Lamprea do En-troido 2016, que terá lugar o sábado13 de febrero, ás 18.00 horas tenaberto o prazo de inscrición ata o día2 de febreiro. A inscrición farase naCasa do Concello en horario de lunsa venres de 9.00 a 14.00 e os sábadosde 9.00 a 13.00 horas. Tamén os par-tipantes poden recoller as bases daconvocatoria, onde figura a documen-tación que teñen que presentar ouconsultala na páxina do Concello

Os premios por participación decomparsas son de 150 euros para asintegradas por máis de 50 participan-tes e 100 euros para as de entre 20 e50 participantes.

As carrozas tamén van ser premia-das segundo o número de participan-tes. Así de 25 a 50 recibirán 200euros; as de 50 a 100, 400 euros; eas de máis de 100 participantes, 600euros.

Ademáis dun mínimo de 25 parti-cipantes as carrozas que concursencómpre que teñan unha lonxitude mí-nima de 5 metros de longo. Tanto ascomparsas como as carrozas, segundoas bases do concurso, deberán "gardarunha unidade temática tanto no seuvestiario como na súa actuación". Asbases do concurso rexeitarán aquelascarrozas ou comparsas que "repitan,

no sustancial", o disfrace de anos an-teriores.

A saída do desfile de Comparsas eCarrozas do Enterro da Lamprea doEntroido 2016 é dende a rúa Rosalíae descorre o desfile pola rúa Castelao,Fonte da Vila, Dona Urraca e praza doConcello.

A concelleira de Cultura, MartaValcárcel, anima a participar a tódolosveciños, especialmente aos nenos enenas de Salvaterra e de outras loca-lidades. "O Enterro da Lamprea é undefile de entroido xa consolidado nanosa vila que atrae pola súa singula-ridade no sábado de Entroido a moitaxente".

PROGRAMACIÓN DE EN-TROIDO NO CONCELLO DE SAL-VATERRA DE MIÑO

Igual que todos os anos, o Conce-llo ofrece unha programación diversaen Entroido, focalizada especialmentenos máis cativos. Así tanto o sábadocomo o luns, día 6 e 8 de febreiro, te-rase diversos obradoiros centrados noentroido, o martes 9 de febreiro terálugar o xa tradicional Festival Infantilna Casa de Cultura, con karaoke econcurso de disfraces, o mércores 10actividades ao aire libre na praza doConcello e o día 13 de febreiro ponsepunto e final co Enterrro da Lamprea.

Salvaterra abre o prazo de inscrición para o Enterro da Lamprea,que se engloba dentro da programación de Entroido do ConcelloOs premios para as comparsas van dos 100 aos 150 euros, segundo número de participantesAs carrozas, segundo o número de participantes e cunha lonxitude mínima de 5 metros, poden conseguir premios de entre 200 e 600€Segundo as bases do concurso, deberán "gardar unha unidade temática tanto no seu vestiario como na súa actuación"

XANEIRO 2016

O CONDADO

VI

As NeVes

O Concello de Ponteareas, a tra-vés da concellería de Igualdade xes-tionada por Verónica Carrera,informa de que a Deputación de Pon-tevedra vén de publicar no BoletínOficial da Provincia as bases regula-doras do programa Conectadas 2016.A partir do 12 de xaneiro e duranteun mes, as entidades que promoveno desenvolvemento das mulleres po-derán presentar as súas solicitudesnos rexistros da Deputación parapoder optar ás 267 prazas deste pro-grama.

Conectadas 2016, dotado de321.433 euros, ten por obxectivo po-tenciar a participación e a promocióndas mulleres, favorecer o intercam-bio de experiencias en igualdade, im-pulsar accións formativas paracontribuír a mellorar a empregabili-dade das mulleres e o seu mante-mento no mercado de traballo,facilitar o emprego da información eas novas tecnoloxías, así como incor-porar de maneira transversal os prin-cipios de igualdade,corresponsabilidade e conciliaciónda vida persoal, laboral e familiar.

Os bloques de contido de Conec-tadas 2016 son os seguintes: “Mulleremprende: iniciativas sostibles parao emprego” (plan de negocio, com-munity manager, e-commerce, aseso-ría laboral e fiscal, coaching…),“Muller e cultura: artes visuais” (fo-

tografía, pintura, percusión e teatro,entre outros), “Actualízate” (correoelectrónico, manexo de tableta, telé-fonos intelixentes, redes sociais…),“Coas túas mans” (cestería, traballosen tea, coiro, madeira e costura crea-tiva, entre outros), “Porque ti o fas”(arte floral e ornamentación, sosteni-bilidade, horta ecolóxica…), “Sú-mate ao cambio” (hábitos saudables,conservación de alimentos, mante-mento do fogar e xestión doméstica,corresponsabilidade doméstica e fa-miliar, coida o teu vehículo, brico-laxe…), “Ponte en forma” (pilates,taichí ou ioga, entre outros) e “Coi-dados persoais e saúde” (manexo doestrés, menopausa saudable, risotera-pia, musicoterapia…).

As accións formativas, de 35horas de duración, estarán abertas atoda a poboación da provincia e in-cluirán, de forma transversal, o trata-mento da igualdade entre mulleres ehomes a través dun módulo de sensi-bilización en igualdade de 5 horas deduración. Aínda que as mulleresterán preferencia se reservará o 25 %das prazas para homes, agás no blo-que “Súmate ao cambio”, no que aparticipación pode ser mixta, xa quese cubrirán as prazas ao 50 % co ob-xectivo de impulsar a participaciónactiva e conxunta de mulleres ehomes nas cuestións que se desen-volven no ámbito privado.

O Concello de Ponteareas informa da aper-tura de prazo por parte da Deputación paraoptar á oferta formativa “Conectadas 2016”

Apertura do Punto Limpo de luns axoves de 12:30 a 14 e sábados de 9 a 13.

Servizo de recollida de voluminosconcertado mediante chamada a 986648038 oubenestar.asneves@fegamp.gal

O Concello das Nevesabre un Punto Limpode Recollida de resi-duos voluminosos Co financiamento da Deputa-

ción Provincial de Pontevedra, oConcello de Mondariz Balnearioadquiriu un novo elemento para azona de lecer localizada na RúaEnrique Peinador, a carón do ríoTea. Trátase dunha pasarela detroncos que foi colocada na áreade xogos infantís, realizada en ma-teriais naturais, que harmonizanperfectamente co contorno, desti-nada o lecer dos máis pequenos.

Adquisición denovos elementospara o parque

mONdArIz-bALNeArIO

A LOURIÑA

XANEIRO 2016 VII

En Salceda celébrase un dos Entroi-dos máis antigos de toda Galiza, queconta con 125 anos de antiguidade, queven enfrontando tradicionalmente aosbarrios de A Feira e Castro Barreiro. Trá-tase de dous pequenos barrios (que per-tencen á mesma parroquia), que sonquen de organizar sendas verbenas oluns e o martes, en torreiros apenas se-parados por uns poucos metros, compe-tindo por ter as mellores orquestras, a

iluminación máis vistosa, o son máis po-tente…

O martes de entroido, festivo local enSalceda, as carrozas e as comparsas des-tes dous barrios vense as caras no centroda vila, despois de meses de duro traba-llo no máis absoluto dos segredos, du-rante os cales funciona o servizo deespionaxe para obter datos das temáticase contidos do barrio rival. Todo é rivali-dade: os traxes, a música, as coreogra-

fías, as carrozas, a potencia do son…Este entroido tradicional complétase

cada ano coa programación municipal,na que destaca o desfile de carrozas ecomparsas que se organiza na tarde dodomingo, e que acolle a centos de parti-cipantes que amosan o seu traballo antemilleiros de persoas polas rúas da Esfa-rrapada.

A concellería de festas do concello, acargo de Teresa Pérez, acaba de publica-las bases do concurso do entroido desteano o pasado 14 de xaneiro, cos seguin-tes requisitos:

As agrupacións deberán estar forma-das por un mínimo de 15 compoñentes,e poderán presentarse con ou sen ca-rroza, establecéndose diferentes catego-rías en ámbolos dous casos. Ademáis, odesfile completarase co concurso de co-plas no que participan tódalas agrupa-cións. Todas as comparsas admitidasrecibirán unha compensación económicapola súa participación, que varía entre os100 e os 700 € en función do número decompoñentes.

Ademáis da dotación económica, es-tablécese un xamón como premio paradiversas categorías: A mellor música endirecto, a mellor coreografía, a comparsamáis festeira, a comparsa con maior nú-

mero de componentes, o tema máis ori-xinal, o mellor vestiario, a carroza máistraballada, a carroza máis orixinal, o me-llor traballo en conxunto, as coplas máisdivertida, as coplas mellor recitadas e oparticipante de maior idade, así como unagasallo para o participante máis novo.

Se queredes máis información dasbases do concurso podedes consultalas através da páxina web do Concellowww.salcedadecaselas.es ou no tabo-leiro de anuncios do mesmo Concello.

Teresa Pérez, Concelleira de Cultura,diso o seguinte da festa deste ano: “Es-tamos ante a nosa festa máis tradicional,que en Salceda se remonta a máis dunséculo de tradición. Agardamos que unano máis o noso Concello sexa referen-cia na festa do Entroido e agardamos avisita de milleiros de persoas para o queestamos a traballar xa entre as diferentesconcellarías”.

O entroido deste ano celebrárase do5 ao 9 de febrero e desexámoslles, tandoós habitantes de Salceda como ós visi-tantes da vila, disfruten e festexen estescarnavais coas mellores sonrisas, cánti-cos e garden forzas para bailar e festexarao ritmo das comparsas e orquestas queamenizarán esta ano o “Entroido de Sal-ceda”.

Entroido de Salceda de Caselas 2016g. fIgueIredO

XANEIRO 2016VIII

SINDICALISMOAlberto Gonçalvez. Secretario Comarcal da CIG de Vigo

"Continuamos a ser a primeira central sindical da comarca de Vigo,a máis distancia co sindicalismo pactista de ámbito estatal"

Nun contexto de enorme hostilidadesistémica cara ao sindicalismo (U-lo in-dulto a Carlos e Serafín?), especialmentecara ao sindicalismo combativo, e moiespecialmente cara a todo o que teña quever co nacionalismo non español, a CIGvén de rematar, cunha clara victoriasobre CCOO E UGT, o recente procesode eleccións sindicais na nosa comarca.Semella que a central sindical resiste conafouteza as agresións sistémicas a todoo que soe a contestario. Achegámonosata o seu local da rúa Gregorio Espino deVigo, para conversarmos co seu secreta-rio comarcal, Alberto Gonçalvez, quenhai un ano substituía ao histórico SerafínOtero.

Quen é Alberto Gonçalvez?Ben, eu son un rapaz do Calvario que

xa leva 26 anos militando activamenteno sindicalismo nacionalista. Procedo daCXTG. Ao ano de iniciar a miña militan-cia sindical xa me presentei ás elecciónsna miña empresa e saín elixido, na em-presa que agora é Biofabri. Ao poucotempo de entrar no Comité, xa comezeia participar na vida orgánica do sindi-cato, da CXTG.

Ti es sindicalista de profesión ou deconvicción?

De convicción sen ningunha dúbida.Eu estou en excedencia na miña em-presa.

Como é a túa concepción do sindi-calismo?

Lévoo no san-gue. O que é sindi-calista nunca xamaisdeixa de selo. Peropara min, a miña si-tuación actual nonten que ser eterna.Coido que os cargosorgánicos nas es-tructuras sindicaisou políticas, nondeben prolongarseindefinidamente.

-Cando toma-ches posesión doteu cargo de secre-tario comarcal, di-xeches algo que mechamou a aten-ción: ”Eu necesitoda central sindicalna miña empresa,na miña vida e nasociedade”. Porque?

Eu son militante sindical, non comopasatempo. Son militante do sindica-lismo nacionalista porque considéroo uninstrumento necesario para transformara realidade. A sociedade debe transfor-marse a mellor en todos os eidos; no po-lítico, no asociativo e no laboral tamén.Preciso da CIG na empresa porque é nasfábricas donde está a base do sindica-lismo real, precísoa na miña vida, por-que, insisto, eu son militante, e precísoana sociedade porque é unha ferramentaimprescindíbel para mellorar a vida dasclases traballadoras.

Como valoras o teu primeiro anocomo secretario comarcal ?

O ano foi moi duro ao termos queconvivir a diario con situacións dramá-ticas.Por outra banda, para min supuxoun cambio importante. Eu veño da fede-ración de químicas e enerxía, e o traballofederativo é diferente, é máis de rúa, defábrica. A secretaria comarcal tamén tenesa faceta, pero hai que engadirlle uncompoñente importante de xestión orga-nizativa do propio sindicato.

Que me dis dos resultados no pro-ceso comarcal de eleccións sindicais?

Estou moi satisfeito. Volvemos ser aprimeira central sindical, mantemosunha diferencia de arredor de 200 dele-gados/as con UGT e CCOO. Cada vezrecibimos o apoio de máis traballado-ras/es, o que alonga a distancia cos sin-dicatos españois pactistas. O nosomodelo sindical, comprometido co nosopaís, Galiza, de clase, asembleario e in-

sobornabelmente combativo continúa aavanzar e iso permitirá que a clase traba-lladora galega estea en mellores condi-cións de confrontar coa patronal e lograrmellorar as condicións de vida e traballo.O empresariado sábeo. Por iso poñentantos atrancos á CIG, mesmo con prác-ticas mafiosas, que a veces contan coacolaboración doutros sindicatos, e coarepresión. E malia todo, somos primeiraforza, porque a xente sabe que a CIG é amellor ferramenta para defender os seusdereitos.

Agora que todo o espectro da es-querda fala de unidade e confluencia,cal é motivo de que sigamos no ab-surdo de dúas centrais sindicais na-cionalistas? Por que non se dan pasospara que a CIG e a CUT conflúan?

Nós defendemos a existencia da cen-tral sindical única galega. Agora é algoobviamente imposíbel con sindicatospactistas e españois. No caso da CUT,como sabes, xurde dunha escisión daCIG, algo que produciu importantes fe-ridas persoais, que espero que o tempofaga que se esvaezan. De feito, a CUTtivo unha escisión, a COGA. Os compa-ñeiros da COGA conversaron con nós edecidiron volver a integrarse na CIG. Es-pero que co tempo pase no mesmo coaCUT. Pero ben, a CUT terá que cesar noseu discurso inxustificadamente belixe-rante cara a nós.

Supoño que vós notaredes estabrutal crise, en forma de baixada deafiliación?

Ben desde logo que si, pero o quemáis notamos é a baixada da cuota afi-liativa, algo que por suposto repercute nanosa economía. Malia todo continuamosa manter unha afiliación elevada e moisuperior a doutros sindicatos. A baixadadas cotas, para un sindicato como o nosoque ten no autofinanciamento un alicercefundamental da independencia do nosoproxecto, abócano loxicamente a ter queapretar o cinturón para asegurar a viabi-lidade organizativa e manter os servizosá afiliación. Desde logo, nós non vamostraicionar os principios e facer pactismopara obter recursos adicionais.

Por que motivo o sindicalismo na-cionalista ten unha penetración tangrande na sociedade, non só consolidaapoios senón os aumenta, e o naciona-lismo político semella que esmorece?

Son realidades diferenciadas. A nosapráctica sindical, combativa e non clau-dicante fai que os traballadores, candoteñen necesidade de axuda e asesora-

mento, saiban que quen os vai axudar,quen vai pelexar cóbado con cóbado aoseu carón está aquí, e aquí adoitan vir,aínda que ideoloxicamente non estean nonacionalismo como concepción vital.

Supoño que o que defines como¨práctica sindical combativa” non éequivalente a accións irresponsables?

Desde logo que non. Nós negocia-mos, con firmeza, e cando logramosavances asinamos acordos, sempre con-tando coa participación dos e das traba-lladoras na toma de decisións. Ocombate é para responder aos abusos einxustizas.

Honestamente Alberto, ao teuxuizo CCOO E UGT son sindicatosque defenden á clase traballadora ,ouson “empresas” que compiten no mer-cado pola captación de recursos eco-nómicos?.

Eu creo que a súa práctica, en moitoscasos, non os coloca na defensa dos tra-balladores. Considéroos sumisos, xa quetragan con todo o que significa a reformalaboral e a través do mal chamado pactosocial imposto desde as cúpulas, teñendado vantaxe á patronal. De feito, vé-molo a cotío nas empresas, boa parte dosdelegados que captan CCOO e UGT sonpróximos ás estruturas de mando dasempresas, cando non partes explícitas dapropia cadea de mando.É unha desgrazapero ás veces é a propia empresa a quelle pon os delegados a estos dous sindi-catos. Esta errónea política, antitética doque é o sindicalismo, é unha das razónque explica o continúo crecemento daCIG.

Ti albiscas na comarca de Vigo arecuperación económica da que fala oPP?

Non, non existe. É unha falacia pro-pagandística do PP. O pouquísimo traba-llo que se crea é estacional, só no sectorservizos, e de moi mala calidade. Nuncapensei que se dera a situación dramáticaconsistente en que persoas que teñen tra-ballo, sexan na práctica pobres, pero pó-dese dicir; hoxe traballar non te aseguraunha vida digna. O sindicalismo real é,neste contexto histórico, máis necesarioca nunca.

Ves razóns para unha folga xeral ?Eu xa hai tempo que a levo propo-

ñendo a nivel interno na comarca. Xatrasladei a miña opinión a CCOO e UGTque ben, din que non se dan as condi-cións.

Como está o tema de Carlos e Se-

ALBERTO GONÇALVEZ NUN ACTO DA CIG

u

XANEIRO 2016 IX

SINDICALISMOrafín (dous sindicalistas sobre os quepesa a ameaza do ingreso en prisión)?

Paralizado á espera de saber que pasaco novo goberno. É unha vergoña quesobre dous traballadores honestos e pa-cíficos estea a espada de Damocles daignominia do ingreso en prisión. A CIGseguirá na rúa para que iso non suceda.

Que tal está a cohesión interna dacentral sindical ?

É certo que en Vigo vivimos uns anosde exaxerada crispación interna. Afortu-

nadamente a conciencia da inutilidade deese tipo de actitudes é cada vez máis ele-vada, e aos poucos fomos quen de ir es-vaecendo balbordos internos no canto doque debe ser. Pluralidade si, pero en ca-maradería e formulando a discrepanciacon actitude construtiva e con ánimo dechegar a acordos. daríalle un notablealto, grazas a todas e todos, á cohesióninterna da CIG Vigo. Hoxe a central estáfortemente unificada, na diversidade,arredor do noso proxecto sindical.

A NOVA PENEIRA é un xornalcon especial penetración nas zonas ru-rais do interior de Pontevedra. A CIGtamén pode ser útil ás persoas que alíviven?

Desde logo que si. Eu aconsello atodos os que lean esta entrevista que sesindicalicen. A organización é a mellorforma de defender os intereses da clasetraballadora. E no que respecta á miñaresponsabilidade cono secretario comar-cal da CIG Vigo, podo dicir que esta cen-tral sindical chegará ata o curruncho

máis lonxano para defender a calqueratraballador/a que precise axuda.

Para rematar Alberto. Cando o teuciclo como secretario se acabe, quetipo de CIG quererías deixar á per-soas que te sustitúa?

Pois unha CIG con máis afiliación,fortalecida, libre de calquera tipo de ata-dura, hexemónica e útil para as clasestraballadoras do noso país.

Moitas grazas Alberto.

O Consello de Ministros aprobouno dia de hoxe unha suba do 1% noSalario Minimo Interprofesional(SMI), que pasara a ser de 655 eurosao mes en 14 pagas. Dende a centralreiteramos a nosa proposta de todos osanos, formulada en base as recomen-dacions da Carta Social Europea: oSMI no Estado espanol debera repre-sentar o 60% do salario medio, queneste caso superaria os 940euros/mes.

O SMI, como referencia minimapara a aplicacion do salario interpro-fesional, ten cada ano mais importan-cia pola ampliacion dos ambitos queafecta. A reforma laboral aprobadapolo Partido Popular no 2012 esta ater unhas consecuencias desastrosas,perfectamente premeditadas co al-cance da reforma, e que causou a de-saparicion dunha cifra considerable deconvenios colectivos no Estadoespanol polos efectos da ultractivi-dade. Estimase que mais de 700 milasalariados/as quedaron sen convenionestes tres ultimos anos, segundodatos da Comision Estatal de Conve-nios. Para este colectivo, o SMI e a re-ferencia minima actual. Igualmenteafecta aos modelos de contratacion enformacion e practicas.

Do mesmo xeito, e por efecto dareforma laboral, os convenios de em-presa poden hoxe ser inferiores en sa-larios aos convenios de sector, coa

unica limitacion do SMI; polo queeste indicador e especialmente rele-vante nos sectores do mundo do tra-ballo mais precarios, nos que existemais fraude na contratacion e na xor-nada laboral.

O ultimo informe da Axencia Tri-butaria, do ano 2014, desvelou uncadro de pobreza que se instala de ma-neira estrutural entre osasalariados/as, reafirmando que tertraballo non asegura vivir fora da ex-clusion social. En Galiza, mais de 180mil asalariados/as ingresan menos de200 euros de media ao mes e un terzodo total percibe menos do SMI.Identica proporcion se repite no con-xunto do Estado. Esta e a realidade doemprego creado polo PP.

Por tanto, o SMI e un factor deter-minante na incidencia da pobreza. OPP foi especialmente agresivo coneste indicador, imponendo a sua con-xelacion nos anos 2012 e 2014 e apli-cando subas residuais o resto dosanos, de tal maneira que a diferenciade incremento entre os anos 2011 e2016 son 14 euros/mes.

Dende a CIG reiteramos a nosaproposta de todos os anos, formuladaen base as recomendacions da CartaSocial Europea: o SMI no Estadoespanol debera representar o 60% dosalario medio, que neste caso supe-raria os 940 euros/mes.

A CIG Ante a subida do SalarioMínimo Interprofesional

A FGAMT-CIG insta a Xunta deGaliza a convocar ao cerco e ás or-ganizacións sindicais para traballarnunha proposta galega para o sectordespois de que o secretario xeral dePesca confirmase hoxe que non ha-berá modificacións no sistema de re-parto das cotas. Dende a centralsosteñen que "ou Feijóo e a conse-lleira do Mar se comprometen a abrirportas ou será a súa responsabilidadearruinar o medio de vida de centos defamilias e a economía de moitos con-cellos costeiros".

Unha representación da FGAMT-CIG formada por Xabier Aboi e SusoGarcía participou hoxe na xuntanzacelebrada en Madrid co secretarioxeral de Pesca do Ministerio de Agri-cultura, Alimentación e Medioam-biente. Ao remate da reunión, dendea central nacionalista amosaron a súasatisfacción polo feito de que candomenos se tivese celebrado o encon-tro, “porque así sabemos o que pensao sector noutras partes do Estado esobre todo o que está disposto a facero Goberno español”.

Neste senso, o secretario xeral dePesca confirmou non vai haber mo-dificacións no sistema de reparto dascotas. “Din que hai dificultades por-que o Goberno está en funcións, maiso problema de fondo é o de sempre:Madrid escúdase en que é a Xunta aque debe facer unha proposta con-sensuada co sector”.

Deste xeito, dende a FGAMT-CIG entenden que a Xunta ten que“mover ficha” para abrir portas de

futuro para o sector, mais denuncianque o problema é que o Goberno deFeijóo “non exerce nin defende axente do mar, xa que até o de agoraactuaron con desidia, son uns incom-petentes; non é normal que estean osmariñeiros e as familias acampadasmáis de 80 días en Santiago e mobi-lizándose polo seu traballo e a Xuntasó se sente a recibilos cando a situa-ción é desesperada, e aínda así a esareunión nin tan sequera asistiu o pre-sidente”.

Recoñecen que o sector esta divi-dido, mais consideran que isto debeser escusa para que a Xunta non sesente a dialogar para buscar puntosde encontro que permitan un repartomáis xusto e que ningún barco sexadesgazado. “A conselleira do Mardebera deixarse de marear, enganar,intoxicar e manipular a opinión pú-blica e de insultar os mariñeiros e assúas familias por mobilizarse”.

Ao mesmo tempo, aseguran terclaro que dende Madrid non se vansolucionar os problemas do sectorpesqueiro galego e do cerco en par-ticular. “Por iso defendemos que oGoberno galego ten que moverse esolicitámoslle á Xunta que convoquenovamente a todo o sector e ás orga-nizacións sindicais a unha reuniónpara traballar nunha proposta galegado cerco; ou Feijóo e a conselleira secomprometen a abrir portas ou será asúa responsabilidade arruinar omedio de vida de centos de familiase a economía de moitos concelloscosteiros”.

A CIG insta a Xunta a convocar ocerco e aos sindicatos para traballarnunha proposta galega para o sectorRepresentantes da central participaron na xuntanza de Madridonde o secretario xeral de Pesca confirmou que non haberácambios no reparto das cotas

XANEIRO 2016X

BAIXO MIÑO

O Concello de Tomiño ven de soli-citar a Deputación da Pontevedra aoabeiro do das bases reguladoras doPlan de Obras e Servizos (Plan dosConcellos) 2016, unha subvenciónpola cal se contratarán 25 persoas ensituación de desemprego para levar acabo o “Plan de conservación e servi-zos do Concello de Tomiño 2016”.

O importe total do plan será de238.281€ dos cales o Concello de To-miño aporta 18.875€ e a Deputaciónsubvenciona os restantes 219.405€.

Os postos a cubrir refírense a dezPeóns da horticultura e xardinería,catro Peóns da construción de edifi-cios, dous Oficiais 1ª albanel, un PintorOficial 2ª, un Carpinteiro en xeral Ofi-cial 1ª, un Carpinteiro en xeral axu-dante, un Conductor-operador deretroescavadora Oficial 2ª, un Instala-dor electricista en xeral Oficial 1ª, unMecánico de mantemento, reparaciónda automoción en xeral Oficial 2ª, unSoldador de estruturas metálicas lixei-ras- axudante, un Empregado adminis-trativo en xeral e un Técnicoadministrativo en xeral.

As contratacións serán de 35 horassemanais, e a duración das mesmaspode ser de 8 ou 10 meses segundo ocaso. A data de inicio prevista destestraballadores será para os contratos de

10 meses o 1 de marzo de 2016 e paraos de 8 meses o 1 de abril de 2016.

Os procesos de selección para estespostos inciaranse mediante sondaxe naOficina de Emprego de Tui, e so pode-rán participar nos mesmos aquelas per-soas que na data en que a Oficina deemprego de Tui re-alice a correspon-dente sondaxe,figuren como desem-pregadas, non percep-toras de prestaciónsou perceptoras deprestacións sociaisdestinadas a garantiros recursos económi-cos mínimos de sub-sistencia (RISGA,RAI, PREPARA eoutros), este requisitodeberá cumprirsetanto no momento daselección como no dacontratación.

Plan de Práctica laboral nos Conce-llos da Provincia para 2016

Ademáis, o Concello de Tomiño so-licitou á Deputación Provincial de Pon-tevedra, o pasado 11 de decembro de2015, ao abeiro do Plan de Práctica la-boral nos Concellos da Provincia para

2016, catro bolseiros. A bolsa terá unha duración de seis

meses prorrogables por outros seismáis e desempeñarán as seguintes fun-cións: docencia no curso preparatoriopara proba por libre a Graduado enESO e para o Programa É Aprender,

ademais realizará ta-refas de asesora-mento en actividadeseducativa para o quese solicita a titula-ción de diploma-tura/grao en bioloxíacon preferiblementeCAP ou master quehabilite para impartira docencia de alum-nado de EducaciónSecundaria Obriga-toria; unha persoacon Diplomatura ouGrao en EducaciónSocial que prestaránlabores na elabora-ción e execución de

programa de actividades culturais; unEnxeñeiro/a Técnico Forestal con es-pecialidade en explotacións forestaisque xestionará expedientes de preven-ción de incendios, ornato público, xes-tión da biomasa e proxectos a levar acabo coas Comunidades de Montes da

localidade e deseño de sendas; e final-mente un Técnico/a Superior en Admi-nistración e Finanzas para xestiónsadministrativas dos distintos departa-mentos.

Os interesados en ocupar algunhadestas prazas teñen de prazo para pre-sentar as súas solicitudes ata o 8 de fe-breiro de 2016. A convocatoria quecontén os requisitos para acceder aalgún destes postos, así como o modelode solicitude pode descargarse no se-guinte enlace da páxina web da Depu-tación Provincial de Pontevedra.

http://www.depo.es/web/edepo/plan-de-practica-laboral-concellos-2016/bolseiros

A Alcaldesa de Tomiño, SandraGonzález, destaca a importancia destaconvocatoria xa que “favorecerá a in-tegración laboral de persoas desempre-gadas de larga duración e con cargasfamiliares.” Segundo González, “estenovo Plan de emprego ten a ventaxa deque encaixa cos horarios municipaiscompatibilizando o seu traballo coasnecesidades que o servizo require.Ademáis, ven a reforzar os traballos demantemento dos servizos públicos quedoutro xeito o Concello non consegui-ría prestar de xeito eficaz”.

O Concello de Tomiño contratará 25 persoas desempregadas ao abeiro dasbases reguladoras do Plan de Obras e Servizos (Plan dos Concellos) 2016Ademais, solicitou 4 bolseiros ao abeiro do Plan de Práctica laboral nos Concellos da Provincia para 2016

XANEIRO 2016 XI

BAIXO MIÑO

O Concello de Tomiño está promo-vendo unha iniciativa de compostaxecomunitaria nos núcleos urbanos doSeixo e Goián. A inicitiva responde aun proxecto da Deputación de Ponte-vedra que procura a reciclaxe da mate-ria orgánica por medio decomposteiros comunitarios nos nú-cleos urbanos.

O fin é facer un uso responsable docontenedor verde no que moitas vecesvan a parar materias orgánicas recupe-rables e que poden ser recicladas ou oque é o mesmo, compostadas. Trátasede restos orgánicos como mondas ecascas de productos hortícolas, vexe-tais ou froitícolas.

Este é un proxecto da Deputaciónde Pontevedra que leva por nome Pro-grama Provincial de Compostaxe Co-munitaria que consiste na implantaciónde composteiros comunitarios nos nú-cleos urbanos nos que non é viable usode composteiros individuais en cadadomicilio.

O Concello de Tomiño atópase nes-tos días presentando a iniciativa a co-mercios e veciños e veciñas dosnúcleos urbanos do Seixo e Goián. Asillas de compostaxe colocaranse no se-gundo trimestre do ano 2016 en variospuntos do Seixo e Goián.

Actualmente, o servizo de recollidade lixo no municipio tomiñés é defici-tario. É dicir, recauda menos do quepaga polo servizo. En cifras, o Conce-llo recauda 290.000€ mediante a taxaanual do lixo (39€ anuais por fogar) egasta máis de 600.000€ en cubrir o ser-vizo. Deses máis de 600.000€,382.000€ van destinados a pagar a em-presa encargada da recollida, Urbaser,e máis de 300.000€ ao seu tratamentod na planta que Sogama ten en Cer-ceda.

Ademáis dos gastos que supón a re-collida e tratamento do lixo, unha nor-

mativa europeaobriga a reciclar o25% da materiaorgánica. A lexis-lación é moi se-vera nestacuestión e pena-liza ás administra-cións que noncumplan coa nor-mativa.

O sistema decompostaxe é un

servizo que se leva posto en práctica enmúltiples lugares. O pasado mes de se-tembro, os concellos da provincia dePontevedra visitaron Navarra por me-diación da Deputación de Pontevedra,onde puideron comprobar os excelen-tes resultados deste sistema de com-postaxe comunitario en núcleosurbanos.

Actualmente, o Concello de To-miño é o municipio que menos reciclada comarca e esta situación estase con-vertindo en problemática. O Concellode Tomiño para poder equilibrar a ba-lanza precisa reducir entre un 30% e un50% os restos de materia orgánica quedeposita no contenedor verde.

As reunións informátivas para osveciños e veciñas do núcleo do Seixoserá o luns 4 de xaneiro ás 20h00 nosalón de plenos da Casa Consistorial eno núcleo de Goián o xoves 7 de xa-neiro ás 20h00 no Centro Goianés.

A iniciativa de compostaxe estásendo levada a cabo pola concelleira deMedio Ambiente, María Xosé Váz-quez. Segundo Vázquez, o Concello deTomiño “precisa reducir urxentementeo gasto en lixo. A materia orgánica tena vantaxe de que é recuperable nun80%. Os restos de horta e vexetais sonperfectamente reciclaves xa que sepode facer compost que logo emprega-mos como abono de plantas.” A conce-lleira de Medio Ambiente, destaca o“compromiso do departamento no fo-mento do tratamento respetuoso comedio ambiente e para elo é precisocambiar os hábitos como depositartodos os restos na bolsa de plástico quevai parar ao contedor verde. É unhaprioridade municipal o fomento da re-ciclaxe coa que ademáis todos e todasconseguiremos manter a balanza equi-librada dos gastos municipais e polotanto o bolsillo de todos os veciños eveciñas”.

Tomiño pon en práctica unha inicia-tiva de composteiros comunitariosÉ un proxecto da Deputación de Pontevedra que busca fomentara reciclaxe nos núcleos urbanosO Concello de Tomiño está presentando a iniciativa entre os co-merciantes e veciños do Seixo e Goián

O obxectivo é visi-bilizar o papel das mu-lleres no medio rural,pondo en valor a súacontribución ó desen-volvemento econó-mico, social e culturalda nosa historia.

Buscamos fotogra-fías de mulleres nomundo agrario, o mar,telleiras, negocios oucalquera outra profe-sión, entre vos anos 40e 80.

Queremos pedir atodos e todas as per-soas do Rosal, que nosacheguedes fotogra-fías antigas que faganalusión ó traballo damuller, tanto no ám-bito doméstico comofora do fogar, nos di-ferentes sectores nosque estea presente.

Con estas fotogra-fías organizaremosunha exposición con motivo do Día In-ternacional da Muller o 8 de marzo. Aexposición será inaugurada uns díasantes e estará aberta ó público durantetodo o mes.

Queremos facer un chamamento atoda a poboación para que participenesta actividade. Estamos seguros deque en cada casa consérvanse eses te-souros que son os nosos recordos, quereflexan fielmente a vida das nosasnais, avoas e en definitiva o noso pa-sado.

As fotografías poderán entregarseno mostrador do concello en horario demañá, na biblioteca municipal en ho-rario de tarde ou poderán ser enviadasó correo electrónico educacionfami-liar@concellodorosal.es .

Nos puntos de recollida encheraseunha ficha na que figurará: data deentrega das fotografías, datos per-soais de quen as entrega (nome, en-derezo e teléfono de contacto), arelación detallada das fotografías cunpequeno texto que permita a locali-zación, datas aproximadas e com-prensión da mesma.

Esta actividade non é un con-curso, polo que as fotos non compi-ten, e todas serán benvidas. No casode que o número de fotografías ex-

ceda a capacidade do recinto de expo-sicións farase unha selección en base áantigüidade das mesmas.

O prazo de presentación termina o22 de febreiro de 2016.

As persoas que participan nesta ac-tividade, coa súa achega están a auto-rizar a publicación das fotografías nosmedios empregados para esta exposi-ción. Cada fotografía será reproducida,quedando o concello cunha copia e de-volverase a orixinal á persoa propieta-ria nun prazo máximo de dúassemanas.

Esperamos que coa exposición fa-gamos unha homenaxe a todas as per-soas que aparecen nas fotografías, xaque co seu traballo e empeño colabo-raron na historia recente do Rosal.

O Concello do Rosal quere organizar unha EXPOSICIÓN DE FOTO-GRAFÍAS ANTIGAS, testemuño gráfico de mulleres do pobo. Unhaaposta pola visibilización das mulleres do Rosal

Quentando motores para o 8 demarzo no Rosal

XANEIRO 2016XII

BAIXO MIÑO

O Grupo de DesenvolvementoRural (GDR) MAIV- BAIXO MIÑOpechou a convocatoria dos fondos eu-ropeos do Programa Leader2007/2013. Este Grupo de Desenvol-vemento Rural foi premiado polaAxencia Galega de Desnvolvemnto

rural (AGA-DER) en xaneirodo 2014 con 3millóns de eurosmáis pola seueficaz labor de-senvolvida dendea súa creación noano 2007. Pró-rroga que acabade chegar ao seufin pechando ditaconvocatoria.

O fondos doPrograma Lea-der foron desti-nados aproxectos em-presarias, am-bientais e ded inamizac iónnos quince con-cellos do territo-rio da áreaintermunicipalde Vigo e oBaixo Miño.

Dos 250 expedientes presentados,136 foron aprobados conlevando a uninvestimento total de 19.137.952, 71€grazas ao Programa Leader. Este in-vestimento acadou a cifra de5.831.941,87€ de fondos públicos e13.306.010,84€ de investimento pri-

vado. Esta inxección de capital permi-tiu consolidar e crear proxectos empre-sarias de diversa índole dirixidos adinamizar o rural.

O programa Leader fixo realidadea 21 proxectos executados por Comu-nidades de Montes como o da Comu-nidade de Montes de Couso coaplantación de cogumelos shiitake.Tamén as entidades públicas se bene-ficiaron nas súa inicativas xerando si-nerxias empresarias. Foron 9 osproxectos executados por concellosentre os que atopamos a senda do ríoMiño levada a cabo polo Concello deTomiño. Ademáis, 8 iniciativas pro-movidas por entidades sen ánimo delucro foron levadas a bo porto conso-lidando actividades de benestar socialcomo o Centro da Asociación de Per-soas con Discapacidade Vontade si-tuado en Tomiño.

Pero son as iniciativas de execuciónde sociedades mercantís as que máisproxectos protagonizaron na recén pe-chada convocatoria dos Fondos Lea-der. Un total de 32 proxectos que teñencontribuido a modernizar empresas xacreadas e a ampliar a súa competitivi-dade en tempos de crise como foi osector do viveirismo de planta orna-mental como o proxecto levado a cabopor Viveiros Rio Tollo.

O pequeno empresario tamén con-

tou co acceso aos fondos beneficián-dose 9 proxectos de empresarios autó-nomos aos que engadimos a maiores 2iniciativas promovidas por sociedadesde base mutualista.

O resultado foi a creación de inicia-tivas de emprendemento no rural xera-dores do desenvolvemento e posta envalor do noso rural. Tamén empresasxa creadas puideron consolidar os seuspostos de traballo grazas ao investi-mento na ampliación e diversificacióndas súas actividades. O obxectivo doprograma concretouse na dinamiza-ción e desenvolvemento endóxeno esostible no territorio da área intermu-nicpal de Vigo e o Baixo Miño. Nestameta proxectos non produtivos de me-llora ambiental como a sendas e docontorno do rural así como a implan-tación de servizos para a poboaciónrural como o Centro da AsociaciónVontade.

A presidenta do Grupo de Desen-volvemento Rural (GDR) MAIV-BAIXO MIÑO e alcaldesa do Conce-llo de Tomiño, Sandra González Álva-rez, felicitou en nome da directiva, aoequipo técnico pola “extraordinariaxestión ao longo destos anos”. A Pre-sidenta ademáis sinalou “o impactodestes investimentos no rural que per-mitiron un desenvolvemento sostiblecreador de empregos con solidez alongo prazo”.

O Programa Leader chega ao seu fin con máis de 5 millóns de eurosconcedidos en axudas a proxectos no ruralO programa Leader incentivou a dinamización do tecido empresarial favorecendo o investimento privado e máis de 400 postos de traballo.A Axencia Galega de Desenvolvemento Rural premiou a boa xestión do GDR MAIV-Baixo Miño en xaneiro do 2014 coa dotación de tres millóns deeuros máis para a concesión de subvencións a proxectos empresariais

XANEIRO 2016 XIII

BAIXO MIÑO

Os Reis Magos chegaron avila da Guarda puntualmenteás 18 horas A Guarda. Xunto aun séquito de máis de trintapaxes, Melchor, Gaspar e Bal-tasar recibiron a todos osnenos e nenas guardeses naCasa dos Alonsos.

Acompañados pola músicada charanga “Os Zanfonos” edo grupo de gaitas da TerceiraIdade e tamén polo baile dogrupo Xamaraina, os espera-dos Reis Magos, foron aten-dendo un a un a multitude derapaces e rapazas que lles es-peraban.

Preto dos 700nenos e nenas puide-ron contarlle a Mel-chor, Gaspar e Baltasaro que pediran de re-galo e ademais, algúnsdeles, facerlle entregada carta de desexos.Outros, con ilusión,quixeron regalarlle di-vertidos debuxos, e in-cluso houbo algún quelle entregou o seu chu-pete.

Os Reis Magos fi-xéronse fotografíascon todos eles e ade-mais, fixéronlle en-trega dun pequenoagasallo e unha bolsade gomilonas.

Mentres, os paxes, perco-rreron a fila entregando cara-melos a nenos, pais e nais,avós e avoas. En total, repartí-ronse preto dos 300 quilogra-mos de caramelos.

A gran recepción real foiun éxito, e isto notábase nacara de ledicia dos pequenos epequenas que podían ver aosReis Magos de preto.

Dende o Concello daGuarda queremos dar as gra-cias a Melchor, Gaspar e Bal-tasar, e tamén a todos osguardeses e guardesas que fi-xeron desta celebración unmomento moi especial.

Melchor, Gaspar e Baltasar reci-ben aos nenos e nenas da Guarda

O Concello de Tomiñoiniciou onte as obras de urba-nización do entorno da novaescola infantil de Goián. Conesta actuación a rúa CamiñoVello no tramo entre a escolainfantil e a praza de abastospasará a incorporarse ao es-pazo público xerarando umamplio entorno de preferen-cia peonil.

A actuación pretende darcontinuidade as distintas ac-tuacións nos espazos públicosque ten feito o concello deTomiño, nomeadamente aPraza Pintor Antonio Fernán-dez. A obra consistirá no de-rrube do actual muro quedelimita a parcela, xerandoun amplio espazo público de

…….m2, con zonas verdes,árbores e mobiliario urbano.O proxecto contempla taména canalización dos servizosde telefonia e alumeado pú-blico e a pavimentación detodo o espazo, garantindo aaccesibilidade aos equipa-mentos públicos e eliminandobarreras arquitectónicas.

O importe da obra é de86.394€.

As obras de urbanizacióniniciaronse onte e teñen deprazo 3 meses, ainda que seas condicións climatolóxicasacompañan o Concello e aempresa aspiran a que sepidan finalizar antes das fes-tas de entroido.

Co remate destas obrasporase fin ao proxecto danova escola infantil, e aXunta poderá iniciar a súaapertura. A nova escola infan-til de Goián terá …… prazase completará o actual servizode escolas infantís de To-miño, pasando a ser o únicoconcello da comarca con 2escolas infantís.

O Concelleiro de Planifi-cación Territorial, Uxío Bení-tez, destacou a importanciadesta intervención xa que“outorga para disfrute dos ve-ciños e veciñas de Goián unnovo espazo humanizado naque os peóns teñen prioridadepor riba dos coches”. Se-gundo Benítez, “este pro-xecto continúa na liña deactuacións anteriores no Con-cello como a Praza do Seixoou o torreiro de Currás ven deser remodelado. O novidosodesta intervención é queaporta accesibilidade nun es-pazo de equipamentos públi-cos permitindo un uso paratodos e todas os veciños e ve-ciñas redundando na cali-dade de vida dos goianeses”.

O Concello de Tomiño urbaniza o entornoda nova escola infantil de GoiánA obra, cun importe de máis de 86.000 €, permitirá conformar un espazo público de preferencia peonil no Camiño Vello, conectando a praza de abastose a praza Antonio Fernández

XANEIRO 2016XIV

O MORRAZO

Entrevista a Xosé Manuel Pazos. Alcalde De Cangas

“A Xunta non trata igual a un concello gobernado polo PPque a outro que goberne outra forza política. Non estoudisposto a consentir que se siga ninguneando a Cangas”

En Marea, tivo uns resultados brillan-tes na totalidade de Galicia, pero se nal-gún sitio foron xa non sobresaíntes,senón de matrícula foi na Vila de Can-gas. Un 40% de votos é un resultado queracha calquera taboleiro, que non podeser explicado por unha mera coxuntura.Sen dúbida a veciñanza da vila do Mo-rrazo valora positivamente a xestión degoberno de ACE. Achegámonos ataCangas para conversarmos do divino edo humano co seu alcalde Xose ManuelPazos.

Como valoras os seis primeirosmeses de mandato?

Pois con moita intensidade, funda-mentalmente pondo orde no tremendodesorde no que deixou o Concello a an-terior administración municipal.

En algún aspecto en particular?Pois en xeral en todos, pero se tivera

que salientar algún, fundamentalmentediría que o eido económico, á nosa che-gada, estaba feito un caos. Asemade re-sulta moi curioso porque o PPfachendeaba dunha brillante xestión eco-nómica. Porén, foi todo o contrario, axestión económica do goberno de So-telo, foi un desastre. De feito , a súairresponsabilidade deixou ao Concellode Cangas abafado polas débedas, coaadministración do estado, coa SGAE, oasunto Promalar…

Hai uns meses A Nova Peneira en-trevistaba a Gestido, quen nos dicía,segundo o seu criterio, que non habíaun goberno de tres grupos, senón tresgrupos gobernando por libre. Aléndiso, Gestido considera que quen

¨manda¨ realmente no Concelloé Mariano Abalo. Que ten quedicir o alcalde ao respecto?

Esa será a opinión de Gestido,que respecto con esforzo, porquenon se corresponde en absolutocoa realidade, pero que non com-parto no máis mínimo. No que res-pecta á cohesión interna dogoberno, todo é mellorable desdelogo, pero eu estou moi cómodocoa compañía do BNG e deASPUN, e non é verdade, nin porasomo, que haxa tres gobernos porlibre. Eu son o alcalde dun go-berno que traballa unido, sempreen prol do interese xeral dos veci-ños e veciñas da Vila.

No que atinxe a afirmación deque no Concello manda Mariano; é tanridícula que case non paga a pena nincontestala. En Cangas non manda nin-guén máís ca veciñanza.Eu coordinounha equipa de goberno que está ao ser-vizo das veciñas e veciños.

Falando de Gestido; hai pouco linunhas declaracións túas nas que viñasa dicir que a súa mala xestión tiñamoito que ver coa débeda que tedescoa SGAE. Esto é así?

E tanto que si. De feito non sabemosdonde están as facturas de múltiples gru-pos musicais que viñeron a Cangas atocar nas festas, mentras el foi o conce-lleiro responsable. Incrible pero certo.Unha xestión na antítese da eficacia daque fachendeaba o PP. Pois esa bromasupón que a SGAE nos reclame 60.000€. Eu estou negociando a ver se somoscapaces de baixar sustancialmente a fac-tura, espero que si.

O asunto Promalar como vai?.Di-cíasme na entrevista de xullo, queiades loitar ata o final por non pagaresos 700.000€

Está moi fastiado, pero desde logoque imos pelexar ata o final.

A verdade, o tema de Promalar, es-capa a miña capacidade de compren-sión. Donde están esos cartos, alcalde?

Da túa e da de todos. Gastounos ogoberno do PP, o goberno de Sotelo.

Pero en que?Pois algo na piscina, e o resto en

gasto corrente. Non creas que fixeron al-gunha obra importante para a vila, ninque desenvolveran algún plan de cho-

que para axudar ás persoas que o pasanmal. Nonm non, esa fortuna foi dilapi-dada polo PP, e agora as consecuenciasdesa xestión irresponsable vainas pagara vila de Cangas.

O tema do centro de saúde do Híocomo está?

Pois quero dicir con rotundidade quepara nós, a concreción do centro desaúde de Hío é un asunto de fulcral im-portancia.Quero dicir tamén que estoufarto de solicitar unha xuntanza coa Con-sellería de Sanidade, coa vella e co novo,e non nos fan nin caso. Terei que ir di-rectamente onda Feijóo, porque teño cla-rísimo que non vou consentir queninguneen a Cangas.

Por que motivo pasa eso?Porque a Xunta non trata igual a un

Concello do PP, que a un Concello queestea gobernado por outra forza.

E ti,como alcalde, recibes igual atodo o mundo? Sexan da túa cor polí-tica, ou sexan doutra?

Rotunda, total e absolutamente, Sí.

A tensión entre feirantes, que tivounha expresión importante no merca-diño de Cangas, esta arranxada?

Toda actividade comercial, ten queestar debidamente regulada. En Cangasesta administración, ten clarísimo quevai ser así. De feito desde o 1 de xaneirodeste ano, todo está regulado. Confiemosque as tensións se esvaezan definitiva-mente.

Na campaña electoral dicías que sea veciñanza che daba a confianza, apolítica de atención social aos máisvulnerables ía ser un sinal de identi-dade do teu goberno. Agora que go-bernas, podes dicir que fixestes neseeido?

Por suposto que si. Antes que nadaquero dicir que calquera veciño ou ve-ciña que o pase mal que veña por favorpolo Concello, que aquí ímolo axudar. Asolidaridade cos que sofren, está no adnda esquerda e de calquera ser humanodecente. Nós puxémos en marcha o co-medor escolar no verán para a atencióndas nenas e nenos que o precisen. A pri-meira vez que se fai eso en Cangas.Atendemos á veciñanza que sofre des-fiuzamentos, hai unha partida de emer-xencia social para axudar a quen o

necesite. Imos meternos en todos osplans de emprego nos que haxa xenteque contratar.

Non vai haber criterios políticos naselección do persoal para eses plans deemprego?

Rotundamente Non.

ASPUN e ACE, poderedes volverconfluir?

Encantaríame, e que se sumara oBNG encantaríame aínda máis. Eu estoupola confluencia da esquerda.

Non te dececpcionou que ASPUNnon pedira o voto para En Marea?

Non, respétoo. Asemade sei que aampla maioría de Aspun votou a EnMarea.

Ti es membro do Consello Nacio-nal de Esquerda Unida. A ti pareceu-che ben a decisión de Yolanda Díaz deir de número 2 na candidatura de EnMarea pola Coruña?.

Non, non me pareceu ben.Parécemeun erro absoluto, porque se afasta un re-ferente fundamental en Galicia. Esa nonfoi unha decisión das bases de EU. Tam-pouco me pareceu ben que desde as elec-cións ata a data de hoxe, non houberaConsello Nacional para valorar o resul-tado das eleccións.

Imos supor que finalmente a mesado congreso permite a formación dogrupo parlamentar de En Marea.Nese caso haberá 1 deputada de EU(Yolanda) nun grupo,e outros dousnoutro (Garzón e o número dous porMadrid). Non resulta un tanto esqui-zofrénico?

Non, Yolanda non é deputada de Es-querda Unida, Yolanda é deputada deEn Marea. Así mesmo tede clarísimoque no esencial En Marea e EsquerdaUnida van votar a maioría de veces omesmo.

Claro, pero eso é un tanto peculiar.Os que levades moito tempo nesto , sa-bedes que os cargos institucionaisdunha organización política fan a po-lítica que lles dictan os órganos da or-ganización na que militan, e Yolandaserá deputada de En Marea pero nondeixa de ser militante de EsquerdaUnida...

Si vale , pero un dos grandes acertosu

O MORRAZO

XANEIRO 2016 XV

de En Marea, foi ensachar esa limitadavisión das cousas. Repito, Yolanda é de-putada de En Marea.

E se a mesa do congreso impide aformación do grupo a En Marea?

Pois sería unha fraude e unha estafaá cidadanía e teriamos que responder xu-dicialmente.

Contemplas a posibilidade de quenon se acade acordo para formar go-berno, e que se poidan repetir as elec-cións xerais?

Eu creo que esa é a hipótese máis ve-rosímil. Vexo máis fácil que o PSOE seabsteña e lle dea o goberno ao PP, que li-dere unha alternativa de esquerdas.

E non pensas que se fai eso, oPSOE vai acabar pasokizándose?

Sen dúbida.

Como se arranxa o tema de Cata-luña?

Cun referéndum. Non hai outra ma-neira. Aos problemas políticos hai quedarlle unha saida política.Non se pode

solucionar xuridicamente un conflictoque é político.

En Marea tivo uns resultados es-pectaculares. Pero o difícil ven agora.Como se consolidan eses 400.000votos?

Con moito sentidiño, con moito tra-ballo, sen separarnos nunca da rúa , nindo activismo social.A creación de estru-turas militantes, que consolidaran con-ciencias, foi algo que tanto Marianocoma min, sempre tivemos moi claro.

Como está o problema da auga?O .015 está salvado, e para o 2016 es-

tamos en negociacións durísimas coaempresa. Outro problema máis que dei-xou a irresponsabilidade do PP

Rematamos Pazos. Dille o quequeiras aos teus veciños e veciñas.

Cangas é un concello aberto e traspa-rente, este humilde alcalde estára sempreao dispor do pobo.

Moitas grazas señor alcalde.

XANEIRO 2016XVI

O MORRAZO

O Concello de Marín solicita di-versas axudas para eventos deportivosprincipalmente, e de dinamización tu-rística para poder acometer un calen-dario de actividades quecomplementará outras actuaciones eeventos que se financiarán en solita-rio.

O Concello pediu unha AXUDA áDeputacion de Pontevedra para ás se-guintes actividades:

V Carreira Popular + 10 Marin-Manuel Rosales. 5.000 €.

XIX Milla urbana San Miguel deMarín. 5.000 €.

V Festa Corsaria Gago de Men-doza. 10.000 €.

Copa Galicia de Ximnasia Acrobá-tica 2016. 2.000 €.

II Marín Atlantic Open- WorldCup Standard+Open Latino de bailesde salón. 6.000 €.

Torneo de selecciones autonómi-cas de mini basket 2016. 7.000 €.

O Concello aportará o restante decada orzamento para poder levar acabo estas actividades ó longo desdeaño 2016.

O Concello de Marín solicitou sendas axudasdentro do Plan Concellos da Deputación

O prazo de presentación de solici-tudes é de 20 días naturais a contardesde o 19 de xaneiro, e poderansepresentar todos os que posúan un títulouniversitario ou de formación profe-sionalA Deputación de Pontevedraacaba de convocar 200 bolsas paraprácticas laborais en Concellos e De-putación de Pontevedra ás que poderánoptar persoas con títulos universitariosou de formación profesional sen expe-riencia laboral previa no ámbito da súatitulación, E QUE ESTEAN EMPA-DROADOS NALGÚN DOS CON-CELLOS DE PONTEVEDRA. Afinalidade é promover e completar a

súa formación en áreas de coñece-mento ou actividades que poidan faci-litar a súa incorporación ao mercadolaboral. A dotación económica será de800 euros mensuais, e o prazo de pre-sentación é de vinte días naturais, con-tados a partir do 19 de xaneiro.

Concretamente, o Concello deBueu pediu catro bolseiros: un conLicenciatura ou Grao en Ciencias daActividade Física e do Deporte, un di-plomado ou graduado en Turismo, unlicenciado ou graduado en Dereito, eun diplomado ou graduado en Direc-ción e Xestión Pública.

A Deputación convoca 200 bolsas paraprácticas laborais en concellos da Provincia

Antonio Rial Boubeta é profesor ti-tular da Facultade de Psicoloxía da Uni-versidade de Santiago de Compostela einvestigador principal do proxecto quese presentou en Cangas. O proxecto“Modelización del consumo abusivo dealcohol en adolescentes: variables pre-dictoras, comorbilidad, perfiles deriesgo y validación de un programa deprevención” está financiado polo Minis-terio de Sanidade, Servicios Sociais eIgualdade.

Este proxecto, que se está a desenvol-ver nos tres centros de ensino secundariode Cangas (IES María Soliño, IES Ro-deira e Monte Carrasco) ten como ob-xectivo realizar un screening doconsumo de alcohol entre os adolescen-tes e, sobre todo, analizar as claves ouvariables subxacentes de maneira que sepoidan deseñar programas de prevencióneficaces. Participan arredor de 1300 ra-paces, o que supón poboación total deadolescentes da vila, a diferenza doutrosestudios nos que se extrapolan os datosa través de enquisas, polo que “moi pou-cos concellos en España teñen unha in-formación tan precisa e avariciosa”sentencia Rial. Rial destacou que Cangasé un dos concellos de Galicia máis novospolo que é “innegociable facer este pro-xecto nun lugar coma este”. Cos datosobtidos obterán información para pro-poñer intervencións e programas, paraconcienciar e previr, e, sobre todo, paraentender o por que destes consumos esaber como intervir. Outros municipiosnos que se está a desenvolver este es-tudo son: Ribeira, Catoira, Caldas eAmes.

Estanislao Graña e Alberto Cas-queiro, técnicos municipais traballado-res do ámbito de servizos sociais eprevención, agradeceron ao profesor a

axuda e o apoio, así como a oportuni-dade que se lles proporciona para cola-borar con estas iniciativas. Os técnicosrecordaron que anos atrás eles mesmosfixeron estudos relacionados e que todaaxuda é benvida para poder “desterrarmitos e crenzas” e saber mellor como ac-tuar no futuro.

Rial, por certo cangués e pai, quereque o efecto deste estudo sexa que a so-ciedade tome conciencia do problema edestaca que “o consumo abusivo de al-cohol é o primeiro problema de sanidadepública entre os adolescentes”. Aprovei-tou asimesmo para pedir máis axudas esubvencións para poder dinamizar e im-pulsar estes traballos de prevención,“rendible se o comparamos co custe sa-nitario que implica o consumo abusivo”.As ferramentas empregadas para este es-tudo están validadas a nivel internacio-nal, a recollida de datos faise en gruposreducidos e sempre por persoal cualifi-cado. É un proxecto de carácter interna-cional, coordinado coa Universidade deHarvard e financiado polo Ministerio deSanidade, Servizos Sociais e Igualdade,que facilitará un informe confidencialcos resultados obtidos a cada un centros.

Todos os adolescentes de Cangas participaránnun estudo sobre drogodependencia

mAríN

cANgAs

bueu

XANEIRO 2016 XVII

TERRAS DE REDONDELA

Este é xa o cuarto no queintérpretes de diferentes esti-los e orixe artística ofreceránun espectáculo onde a palabraé a protagonista. O obxectivodeste festival de monólogos econtadas é precisamente ese:laretar, falar sen control e senmedida, dicir o que se queiradándolle o protagonismo ab-soluto á palabra en lingua ga-lega.

O LARETApretende serunha propostacreativa e artís-tica que pro-move aoralidade, aotempo que des-cobre e divulgao traballo crea-tivo daqueles ar-tistas quedesenvolven oseu traballo nanosa lingua pro-pia.

Co aval doéxito de públicodas anterioresedicións, desen-volvidas en Re-

dondela e Chapela, o Laretaconverteuse nun referente naoferta cultural redondelá dosúltimos anos. Neste LARETA2016, que se celebrará os sá-bados 9, 23 e 30 de xaneiro, ás20.00 h, contaremos con Fe-derico Pérez, Paula Carba-lleira, e un espectáculo a tresbandas protagonizado porPedro Brandariz, Isabel Riscoe Fran Rei.

Programación:•9 de xaneiro. Federico

Pérez: “Está... porque tiña quehaber de todo”

•23 de xaneiro. Paula Car-balleira: “Os contos que nonche contaron”

•30 de xaneiro. PedroBrandariz, Isabel Risco e FranRei: “Falar sen cancelas”.

O prezo da entrada xeral éde 5 € e da reducida 3 € (parapersoas desempregadas, xubi-ladas, estudantes e menoresde 18 anos). A programacióné recomendada para maioresde 16 anos e o comezo dasfuncións é ás 20.00 h, no Au-ditorio da Xunqueira. A vendade entradas anticipadas farasedende dous días antes a cadafunción no multiúsos da Xun-queira, e dúas horas antes aocomezo do espectáculo napropia billeteira.

O Servizo de Normaliza-ción Lingüística anima a todaa veciñanza redondelá a parti-cipar desta proposta que rei-vindica o uso oral da linguapropia de Galicia e a súa ido-neidade para a transmisióncultural e o lecer.

Nova edición do LARETA, Festival de monólogos de RedondelaO Servizo de Normalización Lingüística, adscrito á Concellaría de Cultura, organiza un ano máis o festival de monólogos LARETA

O pasado dia 31 de decembro oFaro de Vigo publicou unha nova sobreo castelo de Rande onde se dicia, entreoutras cousas:

"[...]O Concello de Redondela ini-ciara un procedemento de inspeccion econtrol das obras que se executan nacontorna da fortaleza de Rande paraevitar que as ruinas poidan resultar da-

nadas coa accion dasmaquinas.[...]"

Cando non haitraballo previo e seatende as presions, oPP de Redondela saeao paso con declara-cions sen sentido. Ouse moven do pro-xecto as zapatasnovas a construir(que duas caen xustoenriba das murallas

do castelo), ou esas inspeccions dasque fala seran tan so un paripe mais dogoberno local neste asunto. Na comi-sion de seguimento das obras do 3 no-vembro, na cal o goberno local apenasfixo demandas, AER preguntou se oMinisterio de Fomento e a concesiona-ria tinan pensado mover as zapatas daampliacion da ponte para salvar o Cas-

telo de Rande. A resposta por parte deAUDASA, subscrita polo Ministeriode Fomento foi a seguinte:

"Non imos mover ningunha, temospermiso de Patrimonio para realizar ospilares como marca o proxecto.

AER ten que darlle os parabens aoconcelleiro de Cultura por lembrar amocion presentada por esta Agrupa-cion no pleno do 4 de abril do 2013 eaprobada por unanimidade onde sepedia:

“Solicitar a incoacion de expedientepara a declaracion de BIC dos restos daFortaleza de Rande, asi como o Carga-deiro do Aleman, o xacemento ar-queoloxico dos Pecios da Batalla e doContorno de Rande.”

Este expediente atopase en tramita-cion na Direccion Xeral de PatrimonioCultural da Xunta, ainda que segundoparece non o esta a ter moito en conta.

Por outra banda, dende AER resal-tamos que a declaracion de Ben de In-terese Cultural non salvara ao Castelode Rande, ao carecer o proxecto de am-pliacion dun apartado dedicado a suarecuperacion, e ao non existir alega-cions serias por parte do goberno daXunta, e mesmo do propio Concello deRedondela; que nos tempos de exposi-cion publica do proxecto esqueceusede defender o noso patrimonio. O pri-meiro punto que deberia de observar oconcelleiro de Cultura e que o trazadoda AP-9 pasa por enriba da fortaleza doseculo XVII, e para executar a obra,esta previsto construir vias de obra, es-cavar e mover centos de toneladas deterra sen ningun tipo de proteccion eestudo arqueoloxico serio por parte doMinisterio de Fomento e da concesio-naria, ata a data de hoxe.

AER: ¨Ou se cambia a ubicación das zapatas no proxecto de ampliaciónda ponte, ou os restos do Castelo de Rande veranse afectados de cheo¨

O CASTELO DE RANDE PINTADO POR SERAFÍN AVENDAÑO

redONdeLA

A Deputación de Ponteve-dra amosa máis interese poloservizo de emerxencias que oConcello de Redondela

Os Presidentes da Deputa-ción de Pontevedra, CarmelaSilva, Lugo, A Coruña propu-xeron á Xunta de Galicia es-tudar a xestión directa dosparques contra incendios eampliar o mapa de emerxen-cias para acadar o 100% dacobertura.

Os tres presidentes das de-putacións van a elaborar in-formes técnicos e xurídicossobre os custos e a situacióndo persoal dos parques paraavaliar con datos obxectivos aposibilidade de cambiar omodelo de xestión indirectaactual herdado a un modelode xestión público.

Tamén, solicitase a am-pliación do mapa de emerxen-cias e a defensa dun únicomodelo para obter unha maiorcoordinación xa que existentres modelos de servizo deemerxencias que fai imposi-ble facer fronte común.

Unha das primeiras medi-das conxuntas das deputa-cións son estas debido aosmodelos anteriores populares

que obtiñan reparos dos inter-ventores dos concellos. Aúnica opción presentada poloPartido Popular de Redondelaa pleno foi do 27 de setembrode 2012, mediante un conve-nio piloto de atención deemerxencias coa deputaciónde Pontevedra que foi votadoen contra por tódala oposición(BNG, AER e PSOE) debidoa que só cubría os tres mesesde outubro a decembro. Ade-mais, Redondela tiña quepoñer tódolos medios para osconcellos colindantes e o per-soal non tiña que pasar uns re-quisitos selectivos axeitadosao posto que tiñan que desen-rolar. Tamén, na xuntanza devoceiros e voceiras sobre oGES en 2013, o alcalde JavierBas limitouse a informar paradespois non levar ao plenoporque os técnicos do conce-llo poñían reparos polo tipode contratación e da maneirapouco clara de modelo queplantexeaba a Xunta de Gali-cia. Pola contra, o PP de Re-dondela rexeitou todos osplantexamentos dos grupospolíticos da oposición nestamateria.

O PSdeG de Redondela denuncia o in-cumprimento de Bas da creación dogrupo de emerxencias dende hai 5 anos

XANEIRO 2016XVIII

TERRAS DE REDONDELA

A falta de capacidade e de ideasson as dúas características que mellordefinen os máis de 16 anos de man-dato de Andrés Iglesias e os máis de30 do PP en Pazos de Borbén. Unhafalta de goberno, propiamente dito,que lle custa diñeiro aos veciños e ve-ciñas. No último pleno, AlternativaVeciñal denunciamos dous exemplosdesta mala xestión.

Por un lado, Alternativa Veciñaltemos chamado a atención do gobernomunicipal polo mal estado no que seatopa a rede de alumeado público, connumerosos puntos de luz rotos, en malestado e/ou obsoletos. Un servizo, odo alumeado público, que representaun dos gastos correntes máis grandesdo concello. Dúas boas razóns paraque o concello se tivera acollido ássubvencións concedidas pola Xuntade Galicia para a renovación da ilumi-nación pública, substituíndo as insta-lacións por outras máis modernas e demenor consumo. Sen embargo e con-tra toda lóxica, o goberno municipalnon solicitou estas axudas.

En canto a outro servizo que taménsupón un importante gasto para a ins-titución, a recollida de lixo, a malaxestión tamén custa diñeiro. O conce-llo ten que pagar por cada tonelada de

lixo procedente do contedor verde,fracción resto. Sen embargo, ingresadiñeiro por cada tonelada que se reci-cla procedente do contedor amarelo.Coa limitación de que se paga unhapenalización polos impropios, é dicir,a cantidade de residuos que van aocontedor amarelo erroneamente.Canto máis e mellor se recicle, pois,mellor para o medio ambiente e me-llor para a economía municipal.

Sen embargo, facendo unha com-parativa con concellos próximos e si-milares en canto a tamaño e carácterrural, Pazos de Borbén presenta aspeores cifras. É o concello que menose peor recicla. Unha vez máis, as me-didas adoptadas polo goberno muni-cipal para mellorar esta deficientexestión foron ningunha.

Ante a falta de iniciativas, Alterna-tiva Veciñal presentou unha mociónno último Pleno demandando que seadopten medidas para mellorar o ser-vizo de recollida de lixo. Aprobáronseparte delas, como levar a cabo unhacampaña explicativa sobre a reciclaxeou promover a compostaxe domés-tica. Agardamos que, xa que carece deideas propias, o goberno municipalsexan quen de levar as de AlternativaVeciñal cun mínimo de eficacia.

Luciano Otero: ¨O Concello dePazos de Borbén perde diñeiropola falta de goberno¨

O pasado 18 de decembro de2015 tivo lugar no xulgado do socialnº 1 de Vigo o xuízo polo despido la-boral da militante do BNG, MaiteMouriño Ricón. (No número anteriord’A Nova Peneira realizamos unhaextensa entrevista a Maite Mouriño epuxemos o seu caso enriba da mesa.)

O fallo da sentenza, que agora secoñece, declara improcedente ditodespido condeando a empresa “Equi-pos de Señalización y Control S.A.”(ESYCSA) a optar pola readmisiónda nosa compañeira ou a indemnizala

polo despido inxusti-ficado do que foi ob-xecto. Sendocoñecedores da in-tención da empresade recurrir esta sen-tenza, este feito con-l e v a r áinevitábelmente aprolongación notempo do procesoxudicial.

Lembremos queMaite Mouriño foidespedida do seuposto de traballonesta empresa trasda súa participaciónnas eleccións muni-cipais celebradas enmaio de 2015, como

candidata nº3 polo BNG-AsembleasAbertas no concello de Pazos de Bor-bén.

Desde o BNG entenden que ofallo desta sentenza ven recoñecer otrato inxusto do que foi vítima a súacompañeira. Neste sentido, dende oBNG din que seguirán a denunciarcalquera actuación que atente contraos máis elementais dereitos e liberda-des democráticos, tanto individuaiscomo colectivos.

Parabéns Maite!

Maite Mouriño gaña o xuízo pordespido da empresa ESYCSA

XANEIRO 2016 XIX

TERRAS DE REDONDELA

A Academia Trazos de Redondela éxa un referente no reforzo escolarna Vila dos Viadutos, malia teraberto hai poucos anos. A Nova Pe-neira falou con Patricia, alma materda iniciativa.

Bos días Patricia, canto tempoleva aberta a academia?

Este é o terceiro curso, desde agosto2013.

Abristes en plena crise, que va-lentes!

Si, a verdade que si, pois non que-daba outra. Cando eu rematei de estu-dar, animeime a dar clase a domicilioe vin que a cousa funcionaba e me gus-taba. Eu acababa de estudar e nonsabes se se te dará ben. Rematei, des-pois estiven 2 anos traballando a domi-cilio e ao final dixen: busco algopequeno para empezar, para ver comovai. Non buscaba nin sequera adicarmea isto, pero a vida da moitas voltas ehoxe en día sí que diría que traballaríae loitaría para isto, pero no principio,era algo provisional, mentres non saiaoutra cousa, un cole ou algo... Despoisde tres anos sei que é o que quero. Epolo momento vai moi ben. Comeceieu soa, aos seis meses, collín alguénpara máis inglés. Queríamos innovar emeter algo para adultos, linguaxe desingnos…pero foi máis complicado doque pensaba, porque traballamos enhorario de tarde e non había espazopara nenos e adultos.

Que servizos ofrecedes actual-mente?

Agora somos 4: inglés, mate, física,e francés

As familias pensan que é un gabi-nete e isto é una academia.

Aquí intentamos tamén traballarpero no terreo escolar, adaptando aoque están dando no colexio nese mo-mento, por exemplo se dan lírica, poisadaptamos a lectura que eu lle mande

a esa temática, os pais o que queren éque aproben as asignaturas ao final docurso, e nós traballamos máis aspectos,pero sabemos que ese é tamén funda-mental, son temas complicados, o dé-ficit de atención, dislexia, sonprogresos lentos, que ata pasadosmeses non se aprecian.

Cando o neno ten dificultade deaprendizaxe e consegues axudalocomo te sintes?

Moi realizada, e contenta por eles,son coma un libro aberto, e bueno xaves a miña mesa que está chea de aga-sallos, porque queren agradecerche oque consiguen e comparten a alegríacontigo claro. Son moi agradecidos. Epois é un traballo sacrificado pero moiagradable cando se conseguen asmetas.

Notas diferenzas nos nenos enenas de agora cos da túa xeración?

Si, e iso que eu son nova e comomoito lévolles unha ou dúas décadas.Creo que hoxe en día están menos for-mados que antes, tanto a nivel de cul-tura xeral, e creo que enresponsabilidade, en opinión propia, enautononmía básicamente, son menosmaduros do que eramos nós.

Temos nenos e nenas que teñen os16 anos e leva arrastrando os mesmosproblemas desde primaria.

Cres que é necesaria unha leieducativa que funcione?

Creo que sí é necesaria, e ademáisnon me quitaría “traballo” xa que sem-pre vaise precisar un reforzo por moiben que funcione a Educación. Damiña pouca experiencia extraio quecada neno é un mundo, non hai unigual.

Moitas veces o problema, polo queeles contan, que o sistema que hai nosinstitutos non é o axeitado. No colexiosí que creo que se está innovando, polomenos no de Redondela hai un grupo

de profesores que están intentandocambiar as cousas, que o sistema sexamáis significativo, para que os nenossaiban para que vale esta lección dematemáticas, por exemplo. Pero creoque no instituto, na ESO non se está in-novando nada polo que o cambio realnon se aprecia.

Se en primaria se consigue que ostemas sexan máis amenos e se usen asnovas tecnoloxías e chegan ao institutoe lles volven a dar un libro con tema-rios para que se estuden sen máis, poishaberá xente que non sexa capaz.

Os profesores de institutos teñen acarreira específica, pero creo que a for-mación para adaptarse a dar clase é in-suficiente, xa que é un traballo no queé necesaria certa vocación xa que se setoma coma un traballo calquera quesólo se exerce una vez entras no centronon podes ser un bo docente, hai quepreparar na casa moitos detalles paraque as clases funcionen.

Que opinas das diferenzas de sa-lario entre as profesións de “presti-xio” como poden ser avogado,médico, que están moi valoradaseconómicamente, e as profesións dedocencia?

Noutros países valóranse moitomáis. Creo que esta idea vén de que oter a media moi baixa para entrar á ca-rreira de Maxisterio, hai moitas per-soas que entran sen ter vocación real.En Finlandia é máis difícil acceder, in-cluso fanlles test psicolóxicos. Alí é aprofesión máis prestixiosa, e para che-gar a selo pois hai que esforzarse.

Seguirás traballando aquí naacademia ou queres chegar atraballar nunha escola?

De momento penso seguir aquíxa que estou moi contenta, etamén creo que pode chegar a serun traballo estable aínda que nonsexa funcionaria.

A nivel de empresa, como au-tónoma, que lle demandarías tiás institucións para facilitar aexistencia de academias? Exis-ten subvencións?

Si, cando abrín, eu por sermenor de 35 anos e emprende-dora, solicitei a unhas axudas paramontar a academia, para o mate-rial, as reformas, etc. Pedíanse unsrequisistos, gastarse un mínimo de3000 euros, eu soliciteino todo,aínda que non sabes se a vas con-seguir, finalmente viu denegadaporque non foi escollido entretodas as que se presentaron paraacadala.

Pediríalle ás institucións queademáis de axudas ao principio,

que no primeiro ano na declaración darenda foran máis flexibles, xa que casetes que volver pagar o invertido. Poroutro lado o pago de autónomos paré-ceme esaxerado, malia a bonificaciónpor darse de alta por primeira vez,agora mesmo acábaseme esa bonifica-ción porque pasan os tres anos. E haique ter en conta que ademáis hai quepagar as facturas, o aluguer, etc. E haique traballar moitísimo para acadar ossalarios. Tes que ter asegurados 15nenos apuntados para saber que cubresos gastos, eu teño agora mesmo 38nenos.

Traballamos en grupos reducidospolo que a academia énchese ense-guida. Cando os país chegan en outu-bro pedindo praza e lles dis que non haiquédanse sorprendidos.

Noutras academias sei que non haitraballo personalizado, porque os gru-pos son demasiado numerosos.

Como vos organizades?Pois faemos xuntanzas coas demáis

profesoras e ímos falando do que estáfuncionando ben ou onde hai proble-mas.

Entón primades a calidade antesda cantitade de nenos

Abofé. Cando me dín que porquenon me cambio a un local máis grandee así atendo a máis nenos, lles digo quenon é así, que eu por moito local queteña non vou ampliar o número denenos por grupo, xa que desa maneirasería agobiante para as profes e paraeles mesmos tamén.

A Academia Trazos é sinónimo de eficacia educativa

XANEIRO 2016XX

TERRAS DE REDONDELA

Nas pasadas eleccións municipais,a comarca de Redondela foi unha dasque mellor resistiu a debacle do PartidoPopular. Dos catro concellos que acompoñen, o PP conservou os tres go-bernos dos que dispuña. Con dificulta-des, pero segue a gobernar Redondela,Pazos e Soutomaior. Porén, o fermosoconcello de Fornelos de Montes seguea ser unha illa socialista nun mar de go-bernos populares. O seu alcalde Emi-liano Lage, non só conservou acómoda maioría absoluta que po-suía, senón tamén foi quen deampliala. A Nova Peneira ache-gouse a Fornelos, para conversar-mos co seu alcalde, quennovamente nos atendeu con sumaamabilidade.

Emiliano, fuches o único al-calde da comarca de Redondelaque nas eleccións municipais dopasado Maio conseguiu aumen-tar o número de Concelleiros.Supoño que estarás tremenda-mente honrado pola confianzaque os teus veciños e veciñas de-positan no goberno municipal,non?

Eu levaba 4 anos de alcalde emoitos de tenente de alcalde. Opobo de Fornelos correspon-deume, e subimos un concelleironeste segundo mandato. Estoumoi agradecido pola confianzaque os meus veciños e veciñas deposi-taron na nosa acción de goberno.

Urxe renovar o Parque damaquinaria do concello econstruír un velatorio

Esta entrevista realízase a piquesde que cheguen os Reis Magos. Quelle pides ás súas maxestades deoriente para o pobo de Fornelos?

Pois desde logo que lle pediría unincremento sustancial dos investimen-tos das administracións públicas nonoso pobo, polo menos o xusto paraatender as necesidades de Fornelos.Espero que co cambio de goberno nadeputación de Pontevedra, o compro-miso desa administración co noso pobomellore siginificativamente.

Cando Louzán gobernaba na de-putación, ti e outros alcaldes que nonsodes do PP, manifestabades que o

reparto de fondos era claramentediscriminatorio para os concellosque non gobernaban os populares.Supoño que agora coa socialistaCarmela Silva de presidenta as cou-sas faranse dunha maneira máisequitativa, non si?

Ben pois claramente as relaciónscambiaron a mellor, pero non pododicir que as relacións mudaran nun100%. Ata a data xa houbo un repartomáis xusto. Aínda non é todo o equita-

tivo que ten que ser. Así por exemplonos últimos anos a deputación fixocentenares de camiños nos concellosdo PP, e en Fornelos de Montes nonfixo ningún. Desde a administraciónmunicipal entendemos que esas defi-ciencias históricas cómpre corrixilas.Hai que darlle algo máis de tempo por-que a nova administración provincialacaba de chegar.

Hai algún proxecto que che pa-reza especialmente urxente paraFornelos de Montes?

É moi urxente renovar o parque damaquinaria do Concello. Este é moiantigo e temos que estar sempre nos ta-lleres con reparacións constantes. Ase-made urxe construirmos un velatorio.Todos os concellos da nosa contornaposúen un, e Fornelos non pode pasarmáis tempo sen velatorio. Temos quearranxar e modernizar o pavillón. Ecomo che dixen antes é imprescindiblemellorar sustancialmente a rede de es-tradas e camiños do noso municipio.

Como ves hai moitas cousas que me-llorar. Porén na acción política do go-berno municipal de Fornelos oprioritario sempre será a atención ásnecesidades sociais dos veciños e ve-ciñas máis desfavorecidos.

Calquera veciño de Fornelos queo pase mal,que non teña para comer,que non poida pagar os recibos bási-cos pode solicitar a axuda do Conce-llo?

Desde logo que si, de feito este anoaumentamos a partida para a atenciónás persoas máis vulnerables. A asis-tenta social ten esa orde prioritaria. Enesa liña política seguiremos sempre.

Falemos das relacións coa oposi-ción señor alcalde. Dicíasnos o anopasado que o PP de Fornelos erancomo a procesión dos caladiños, eque era Pedro do BNG o único quete facía oposición. O PP segue igual?Agora Pedro xa non está, foi susti-tuido por Jose Antonio de Traspielas.Mudou algo na oposición que fai oBNG?

O PP cambiou pero a peor. Fíxate,acabamos de aprobar os orzamentos eos concelleiros do PP non fixeron ninunha soa intervención.

Impresionante, non sei se rir ouchorar, verdadeiramente increible. Poisasí como cho digo, nin unha soa pala-bra, limitáronse a votar en contra epunto. Cero patatero non fan nin unhasoa intervención. No que respecta ao

BNG segue na mesma liña de facerunha oposición contundente.

Política Galega, señor alcalde.Besteiro candidato do PSdeG?

A situación de Besteiro é compli-cada. Eu como militante do PSdeG oque quero é que a súa situación xudi-cial se aclare dunha vez. En principio,mentras non se demostre o contrarioBesteiro é o meu candidato. Non des-carto que haxa un adianto electoral e o

partido ten que andar moi finocon ese tema. Pero a verdade éunha situación complicadísima.Imaxínate que o partido nomeaoutro candidato/a e que a poste-riori se amose que Besteiro non éculpable de nada. Pois dunha ma-neira inxusta a súa carreira polí-tica estaría rematada.

Política española Emiliano.Como narices se xestiona estebalbordo? Que cres ti que de-bera facer Pedro Sánchez?Estás de acordo co que está afacer Susana Díaz e outros ba-róns? Ou es máis da liña PatxiLópez, cando fala de que oPSOE está a dar un espectáculolamantable?

Eu son da opinión de PatxiLópez. Un espectáculo lamenta-ble que o PSOE, un partido con130 anos de historia, non se me-

rece. En Andalucía gobérnase con Ciu-dadanos. En Extremadura, Asturiasgobernamos con Podemos.Naquelmomento eses compañeiros tiveron oapoio da executiva nacional para pac-tar. Agora o compañeiro Pedro Sán-chez debe recibir o mesmo apoio dos“baróns” autonómicos. Pedro é o meusecretario, o meu candidato, e ao meuxuizo debe facer o que mandaron osespañois; non deixar gobernar ao PP epactar un goberno de esquerdas conPodemos e outros grupos. Estou segu-rísimo que se se fixera un referéndumentre a militancia do PSOE sería abru-madora a victoria para Pedro Sánchez.

Rematamos por hoxe, alcalde.Dlle o que che pareza aos teus veci-ños e veciñas:

Pois os meus mellores desexos desaúde e paz para todos, que entre todosfagamos un Fornelos mellor, e que oano que empezamos sexa o da despe-dida de Feijoo.

Moitas grazas Emiliano.

Entrevista a Emiliano Lage. Alcalde De Fornelos de Montes

¨O prioritario sempre será a atención ás necesidades sociaisdas veciñas e veciños máis desfavorecidos¨

XANEIRO 2016 XXI

TERRAS DE REDONDELA

No pleno do 2 de setembro de 2015,AER fixo un rogo para que se propor-cionase a posibilidade de que, duranteo reprantexamento e nos seguimentosda obras, se convidase a membros deAER e das demais forzas políticas aasistir, para coñecer as actuacións con-cretas con tempo suficiente e así poderavaliar o seu impacto e idoneidade, asícomo ofrecer as alternativas viablesoportunas.

A día de hoxe, ogoberno local nonse puxo en contactocon AER para quepuidese acompañarnesas visitas de se-guimento que o go-berno deberíarealizar antes do re-mate das obras, pararatificar e compro-bar a execución se-gundo o proxecto epara evitar erros oudetectar melloras necesarias antes dopeche definitivo da execución. Por estemotivo, o sábado 2 de xaneiro, a Agru-pación de Electores de Redondela,unha vez informada pola veciñanza deque as obras da senda do Maceiras seatopaban en estado de execución avan-zado, procedeu a realizar unha visita ázona para comprobar o estado das mes-mas.

Nesta visita observáronse diversas

deficiencias, así como posibles mello-ras que dende AER se expuxeron e no-tificaron ao goberno local medianterexistro, esperando que este asuma asúa responsabilidade de control dasobras e teña estas consideracións enconta:

Obsérvanse zonas por fóra dos“bordillos” da senda que presentan res-

tos de pedras das obras, que deberánser retiradas e como mínimo deberaseaplicar capa de terra vexetal para dei-xar esa superficie debidamente acondi-cionada.

Obsérvanse moitos tramos da beirado río sen arborado. Por ese motivoproponse realizar unha plantacióncomplementaria con especies arbóreasde ribeira, tales como ameneiros. Unha

posibilidade é que a Concellería deMedio Ambiente realizase en febreiro-marzo un “Día da Árbore” como acti-vidade participativa e didáctica e asífavorecer a participación da veciñanzanunha xornada de plantación.

As entradas dos tubos de desauga-doiro instalados que deben recoller asaugas de escorrentía natural atópanse

sen protección algunha, polo que existeo risco de que as terras cubran e entu-llen as tubaxes. Proponse que se em-preguen cachotes de pedra do país paraacondicionar as entradas das tubaxes econsolidar o terreo neses puntos.

Obsérvase a presenza de especiesalóctonas que non se eliminaron, comobambú ou outras máis propias de xar-dinería instaladas na zona. Proponse

eliminalas, tal como vén especificadonos proxectos da construción da senda.

Os pontillóns foron realizados enpedra granito gris, cando ao noso pare-cer deberían terse realizado en pedrapaís. Destaca o caso dun pontillón quetiña 2 lousas antigas en pedra país eque se complementaron insensible-mente con pezas de granito gris. Pro-

ponse estudar coaempresa a posibili-dade do troco des-tas pezas de granitogris por pezas depedra país.

Obsérvanse di-versos sendeirostradicionais que po-derían conectar asenda do Maceirascoa estrada N-555 adiferentes alturas(Tau Cerámica, Ra-badeira,...). Pro-

ponse realizar actuacións deacondicionamento destes tramos parafacilitar en diversos puntos da senda doMaceiras a interconexión coas zonashabitadas en torno á estrada N-555.

Tamén se observan varias irregula-ridades respecto da ocupación da zonade tránsito e descoñecemos se vaihaber algunha intervención para resti-tuír a legalidade.

AER demanda melloras complementarias na senda do Maceiras

XANEIRO 2016XXII

PUBLICIDADE

XANEIRO 2016 XXIII

OPINIÓN

Fernando SampilPresidente da Asociación deEmpresarios de Redondela

¿Cando chegamos a Peinador e vemos Redondeladende o aire, qué vemos? Vemos un territorio carac-terizado por unha franxa costeira estreita, cunha pai-saxe impresionante na enseada de San Simón, noentorno urbano de Vigo e próximo a Pontevedra. Todovantaxes. Ou iso cabería esperar.

Máis si baixamos á terra, qué vemos? Vemos queo que é unha sorte converteuse nun problema. Que asinfraestruturas pasan por aquí principalmente parafacer dano.

A Autopista do Atlántico si foi aquí unha nava-llada. En Chapela, sen apenas actuacións que mitiga-ran o seu impacto, partiu a parroquia en dúas eimpediu a continuidade dun trazado urbano do que xanon andaba moi sobrada. Sen embargo o servizo paranós é malo e caro: a autopista é gratuíta para o Mo-rrazo pero o tramo Redondela - Vigo segue a ser depago.

Soportamos as obras do "AVE". E soportaremos oseu trazado. E vimos como facían unha nova estación,atractiva e por fin no casco urbano. Pero a estaciónnon ten nin un só traballador e os trens limítanse a tresparadas diarias.

Na parroquia de Vilar está o aeroporto. Moi ben.Pero a estrada que comunica Redondela con el é es-treita, sen arcéns, cun trazado antediluviano, e en al-gúns puntos malamente colle un coche por outro.

E as estradas nacionais? Saturadas, cheas de tráficopesado, agresivas para os veciños.

¿Qué se necesita? Mellorar os trazados das estradas existentes. E nas

que son travesías solicitar a transferencia da titulari-dade para o concello. Pois tanto en Redondela comoen Chapela boa parte do seu trazado viario é propie-dade de administracións alleas ó concello, e polo tantosen capacidade de intervención.

En canto á autopista a solución é mitigar o seu im-pacto pero, sobre todo, construír un vial alternativoque comunique Vigo e Pontevedra polo interior enla-zando a AP-9 coa A-52 e que non ofrece máis quevantaxes: acceso inmediato a unha vía de alta capaci-dade e gratuíta, acceso directo o aeroporto, descon-xestionaría as estradas nacionais actuais e ademaisserviría de vía de circunvalación ás poboacións dacosta.

E o tren? Debería ser indiscutible un servizo decercanías dende a nova estación que cubra a demandaprincipal de mobilidade na comarca, o eixo Vigo -Pontevedra. Un servizo con moitas frecuencias, comoun metro de superficie.

¿E dende as propias competencias do concello? UnPlan Xeral de Ordenación Municipal con urxencia.Que poña orden e suture tanta ferida urbanística. Eque por fin xubile as nefastas Normas Subidiarias envigor.

Redondela necesitaun plan

Este xornal imprimiuse enpapel reciclado

MIRADAS

Director: Tino Lago Vargasanovapeneirapublicidade@gmail.com

Edición, deseño e maquetación: Alberto Ardid de Caboanovapeneira@gmail.com

Redacción: G. Figueiredoanovapeneiraentrevistas2@gmail.com

Edita e publica: Edicións Mide S.L.Rúa García Lorca 3, 6º AB. 36209 Vigoedicionsmide@gmail.comTeléfonos: 662187102 / 670274709

Imprime: Publicaciones Tameiga S.L.Fotografía: Arquivo, Kevin & Donovan.Publicidade: Departamento propio.

Colaboradores: Guillermo Rodriguez, Adrián Solo-vio, Moncho Lareu, Vicente alló, Carlos Rey, JosiñoAraújo, X. Santiago Páramos, Lucia Santos, SantiagoMallo, Segundo González, X. Carlos de la Fuente, Bal-domero Iglesias ¨Mero¨, Juan Karlos Pérez, PedroOcampo, José Manuel Durán.Corresponsal en Madrid: Juan Louzán / 665715149Depósito Legal: VG-195-2011

Antena 3 , ven de desenvolver estosdías unha vergonzosa campaña” infor-mativa” tratando de vencellar o tou-

ciño coa velocidade (PODEMOS,CUP, ETA, MADURO) coa presuntaintención de meter presión para difi-

cultar unpacto PSOE-PODEMOS,e levar aoPSOE aaxeonllarse edarlle o go-berno ao PP.Un exemplo,entendemosnós, de ma-nual, de

como un medio de comunicación noné máis ca un instrumento ao servizo dopoder. Antena 3 é propiedade do grupo

Planeta.Esta empresa xa ten Pedigríhistórico en actitudes moralmente no-xentas.

A principios deste século, com-praba á súa principal competidora nosector da venda domiciliaria de libros;CREDSA VOX destrozando unha em-presa con centos de traballadores e mi-lleiros de clientes. Na imaxe do 2.007,manifestación dos traballadores e tra-balladores de CREDSA (moitos delesgalegos/as) en Barcelona, na sede cen-tral do grupo Planeta, propietarios deAntena 3.

Redondela: Unha vila fermosa FOTOGRAFÍA: JOSE MANUEL DURÁNA NOSA AMIG ,ALBA FERNÁNDEZ, A NENA MOTEIRA DE REDONDELA,XUNTO CO SEU PAI

IVAN, FELICITA O ANO A TODOS OS LECTORES E LECTORAS D’A NOVA PENEIRA.

A NOVA PENEIRA NO BAR CASELAS, DA NOSA AMIGA NIEVES, ACUBILLO DE TANTOS VECI-ÑOS E VECIÑAS QUE ATOPAN UN ESPAZO DE PAZ, BOA COMPAÑÍA E MELLOR SERVIZO.

MANIFESTACIÓN DE TRABALLADORES DE CREDSA NO 2007

13XANEIRO 2016

A LOURIÑA

Un total de 24 veciños e veciñas deSalceda de Caselas contarán no 2016cun contrato de traballo ao abeiro doprograma de ‘Obras e Servizos deCompetencia Municipal 2016’, postoen marcha pola Deputación de Ponte-vedra e ao que se adheriu o Concellosalcedense solicitando o máximo de

postos permitidos para o seu caso.Os contratos, de 35 horas semanais,

terán unha duración variable de entre 6e 2 meses, dependendo da praza da quese trate. Os postos ofertados son 5peóns de limpeza, 5 peóns de albanel,4 peóns de xardinería, 1 animador/a so-ciocultural, 1 orientador/a laboral, 2 au-

xiliares administrativos, 1conductor, 3 monitores -so-corristas e 2 auxiliares de po-licía.

As persoas interesadasdeberán estar inscrita na Ofi-cina de Emprego do Porriñoe, entre as condicións im-prescindibles, están as denon ser perceptores ou Per-ceptoras de prestacións so-ciais destinadas a garantir osrecursos económicos míni-mos de subsistencia(RISGA, RAI ou PRE-PARA) e posuír a categoríade oficial ou peón, segundosexa necesario para o posto

ao que opten.Estas contratacións, segundo expli-

caba a concelleira de Emprego, LoliCastiñeira, cumpren o dobre obxectivode, por unha banda, “aliviar a situaciónpola que atravesan moitas familias queteñen un ou varios dos seus membrosen situación de desemprego” e, doutra

banda, facer un servizo público “xa quedesenvolverán labores de acondiciona-mento, limpeza e mellora das zonasmedioambientais; conservación e man-temento das infraestruturas, e presta-ción de servizos básicos ácomunidade”.

Loli Castiñeira suliñaba tamén ofeito de que con estas contratacións re-alizadas coa colaboración da Deputa-ción de Pontevedra, búscase “dar unmellor servizo aos veciños e veciñas endistintos eidos”, tanto no que fai refe-rencia ao mantemento e mellora de in-fraestructuras “como no que respecta apoder ofertar actividades que melloreno benestar da veciñanza”.

A responsable de Emprego do Con-cello de Salceda de Caselas, suliñaba,por último, a importancia que ten “ofeito de que estas persoas poidan adqui-rir unha experiencia profesional quelles permitirá mellorar a súa capacidadede inserción no mercado laboral”.

O Concello de Salceda contratará 24 persoas desempregadas ao longo do 2016

Manolo Camaño FandiñoSecretario Xeral da CUT

Preséntasenos hoxe como un feito incontestablea necesidade de que o sindicalismo de clase e osmovementos sociais deben de permanecer na rúa deforma constante e unitaria. Así se demostrou na tra-xectoria e nos logros acadados tralas accións leva-das a cabo polas Marchas da Dignidade a partir docamiño empezado en marzo do 2014 en Madrid eque teñen a súa expresión nacional no noso país naColumna Galega. Pero tamén é necesario falar,aínda que polo de agora nos situemos nun escenariolocal e intercomarcal, do 1º Encontro doSindica-lismo e os Movementos Sociais celebrado hai mese medio no histórico barrio obreiro de Teis. A se-gunda convocatoria estaría preto, por certo. Nestaimportante xuntanza, unha máis que nutrida repre-sentación da sociedade civil organizada da comarcade Vigo insistiu, a través das voces individuais e doscolectivos máis dispares, en construír e tender pon-tes a partir do que nos une que non é outra cousa,como en calquera outra parte do mundo, que a rai-gaña proletaria e obreira da inmensa maioría da so-ciedade galega. Esta circunstancia evidente,automaticamente, leva a procesar que as clases po-pulares, nas súas máis diversas manifestacións,deben permanecer unidas e consecuentemente coor-dinadas para non volver caer na trampa que nostende o sistema e que nos empuxa unha vez tras

doutra ao divisionismo e a “inutilidade” das loitassectoriais, por moi dignas e lexítimas que cada unhadestas sexan.

Nese sentido, entendemos, e promulgamoscomo unha máxima xa do noso catecismo organi-zativo, que non vai haber cambio rupturista nin aquebra total do réxime de 1978 sen a combinacióntáctica baseada na intervención da esquerda polí-tica, social e sindical que pasa por esa acción per-manente na rúa, necesariamente.

En aras da planificación sisuda dos nosos mo-vementos e das estratexias a tomar cómpre tomaren conta, tamén, unha análise dos acontecementospolíticos que tiveron maior importancia nas últimassemanas pois serven para detectar a capacidade derexeneración que ten o sistema dentro das fronteirasdo Estado Español. Referímonos, basicamente, áseleccións estatais do 20D e ao proceso independen-tista aberto en Catalunya que van presentar dúaslecturas que xa non resultan descoñecidas para nin-guén. Por unha banda, hai que ser consciente da ca-pacidade do réxime de metamorfosearse. Vemosque o PP segue mantendo a súa vixencia electoralmalia o declive a nivel de escanos e votos mentreso PSOE tende a agonizar pero, paradoxicamente epor desgraza, segue a roubar unha manchea de

votos progresistas naqueles sectores populares quecon todo o seu dereito practican “o voto útil de es-querda”. Despois resulta evidente a aparición noncasual dun novo partido ultra e anti-obreiro comose non abondase co que tiñamos. Ciudadanos, con-tando cun acusado e inhabitual apoio mediático coque non contan outras forzas, irrompe como o re-sorte imprescindible e necesario respondendo os in-tereses do gran capital e da Igrexa anti-abortista eanti-feminista que non deixan de clamar, como canscoa rabia, polo “pacto da estabilidade”. Esta novafigura política vén actuar de empaste para tapar osfurados e seguir a manter o réxime borbónico cu-brindo as carencias e a deriva do bipartidismo que,por primeira vez na historia, como estamos a falar,queda tocado de morte.

Nesa visión multipolar ante a que nos atopamose nesa paisaxe de fondo perfilada de inestabilidadeque presenta o novo escenario político e social,ábrense fendas de ilusión para o pobo galego e oresto do Estado que poderán transformarse nunharealidade sempre que se xogue con intelixencia e sesiga a persistir e mesmo se incremente a actividadeinsurxente na rúa partindo, inexorablemente, domovemento unitario no plano sindical, social e po-lítico. Non hai outra. Porque a rúa é nosa.

A rúa é nosa

OPINIÓN

14 XANEIRO 2016

VAL MIÑOR

O Concello de Nigrán, seguindocoa súa política de mellora da seguri-dade viaria nas diferentes parroquias,arranca o ano coa contratación dasobras de asfaltado en oito viais do mu-nicipio por un total de 56.332,88 eurose o pintado da estrada de Chandebritopor 2.371 euros. Concretamente, seránpavimentadas en Nigrán a Rúa doCasás, Carballiños e Seixas Alto; enPanxón, Paraviñal, Arquitecto Pala-cios e Camiño da Area; en Priegue oCamiño do Monte e, finalmente, enSan Pedro a rúa Manuel Misa. Nocaso da estrada de Chandebrito proce-derase ao seu pintado dende Fragoselo(onde arranca o término municipal deNigrán) e ata o núcleo da parroquia,tramo actualmente sen liñas e portanto perigoso, xa que a visibilidadenesta zona resulta en moitas ocasiónsespecialmente complicada. Todas

estas obras, cun prazo de execucióndun mes, serán financiadas íntegra-mente con cartos procedentes da De-putación de Pontevedra grazas a súanova política de devolver aos conce-llos o remanente resultante das baixasque se producen nas licitacións de tra-ballos.

“Unha da prioridades do goberno éa mellora da seguridade viaria nos ca-miños e estradas das diferentes parro-quias e, neste caso, se trata de lugaresmoi transitados en nun estado moi de-ficiente, polo que consideramos prio-ritario a súa renovación. Son obras quenon supoñen gran custe económico eque, pola contra, benefician a centosde veciños”, explica Juan González,alcalde de Nigrán. Segundo o propioinforme técnico, todos estes viais e ca-miños se atopan moi deteriorados de-bido precisamente ao uso intenso que

deles fan os veciños e que se manteráno futuro.

Nos últimos meses o Concello deNigrán asfaltou e acondicionou tresrúas na parroquia de Camos por im-porte de 79.454 euros (Milisozas, Lo-deiro e Rial), a Avenida Praia Américaincluíndo o acceso á subida de Mon-telourido ou Laxes en Chandebrito.Ademais, procedeuse á contratación,entre outras, das obras de mellora daseguridade viaria en Alcalde ManuelAlonso e Vilameán (Nigrán); en Prie-gue (rúa Rouxo , Condomínguez e An-tonexas) ou en Panxón (Espinosa,Gondomar e Area Alta). “Seguiremosnesta liña ao longo destes catro añosporque realmente somos conscientesde que moitas rúas están en mal estadoe precisan ser reparadas”, admite Gon-zález.

O Concello contratará por 45.000euros a unha empresa para que retireas toneladas de residuos acumuladasdurante anos. Supón un perigo sanita-rio e un desastre ecolóxico, non se en-tende que se deixou así durante anos enon encaixa na nosa política ambien-tal, sinala Juan González, alcalde deNigrán

O Concello de Nigrán contratarános próximos días por valor de 45.000euros a unha empresa para que sele deforma definitiva o vertedoiro ilegal si-tuado a escasos 100 metros do Punto

Limpo, na pa-rroquia de SanPedro. O es-pazo, situadonunha leira pri-vada de 3.576metros cadra-dos, foi permi-tido durante oanterior go-berno do PP,quen admitiuque lle dabatamén un usomunicipal. Así,durante anosfóronse acumu-

lando toneladas de residuos de todotipo que alí deixaban particulares eConcello: grava, restos de poda, cas-callos, electrodomésticos, pneumáti-cos, tubos... Unha situación quederivou na apertura de diferentes ex-pedientes por parte do Seprona e queempeorou a raíz do anuncio do anun-cio da suposta apertura do PuntoLimpo, xa que ao situarse na mesmaestrada pero 100 metros antes e nonestar realmente aberto, provocou quemoitas persoas abandonasen alí direc-tamente os seus residuos.

Como denunciamos desde o prin-cipio, a situación supón un grave pe-rigo sanitario e un desastre ecolóxicoe por suposto que non encaixa na nosapolítica ambiental, polo que hai quedarlle unha solución definitiva, quenon é outra que selalo e impedir quese volvan a depositar residuos, explicaJuan González, alcalde de Nigrán,quen aposta por unha economía sus-tentable. Así, o descontrol e perigo dovertedoiro xa quedou patente enagosto de 2014, cando precisamenteao día seguinte de inaugurarse preci-pitadamente o punto limpo produciuseun incendio. Nese momento o anteriorgoberno realizou un peche perimetralque durou 24 horas e prometeu pe-chalo inmediatamente, feito que nuncase produciu. A nova política municipalaposta, entre outros aspectos, polacompostaxe comunitaria, polo queinstalará no punto limpo do Concellounidades de compostadores para queusuarios particulares e hostaleiros de-positen alí materia orgánica (como so-bras de comida, froitas, verduras oumesmo as ramas de pódalas) para pos-teriormente recoller abono de alta ca-lidade de maneira totalmente gratuíta.

O Concello de Nigrán selará de forma definitiva overtedoiro ilegal situado á beira do punto limpoO espazo, situado nunha leira privada, foi permitido polo anteriorgoberno e empregado ademaispara uso municipal

Nigrán arranca coa contratación do asfaltado deoito vias en diferentes parroquias e o pintado daestrada de Chandebrito Co obxectivo de facer económica e

medioambientalmente máis sostible arecollida de residuos sólidos urbanos,Gondomar prepara a súa adhesión aoProgama Provincial de CompostaxeComunitario da Deputación de Ponte-vedra. O Concello plantéxase colocardous composteiros comunitarios, quese situarán nos arredores da Estaciónde Autobuses e na entrada da vila porRamallosa respectivamente. Os veci-ños e veciñas interesados en participarrecibirán un cubo para trasladar os re-siduos, así como unha guía de compos-taxe e poderán asistir de formavoluntaria a un curso sobre o tema queorganizará a Concellería de MedioAmbiente, así como tamén poderánaproveitar o compost obtido para assúas hortas ou xardíns.

Gondomar prepárase parao Programa Provincial deCompostaxe Comunitario

O vindeiro sábado 30 de xaneiro oCPA GONDOMAR en colaboracióncoa FGP organizan o XV CampionatoAutonómico de Grupos Show de Pati-naxe. Esperamos vervos a todos noPavillón Central das Travesas de Vigo,a partir das 17:00, a entrada será gra-tuíta.

Moitísima sorte a todos os partici-pantes. Será un gran espectáculo!

XV Campionato Galego deGrupos Show de Patinaxe

gONdOmAr

15

PUBLICIDADE

XANEIRO 2016

16 XANEIRO 2016

Os resultados para o soberanismo galego foron undesastre, asi se reconeceu na mesma noite electoral.Foi a cronica dun desastre anunciado polas manipula-das e tendenciosas enquisas. Tinamos o vento en con-tra e non fomos capaces de remontar. Son malostempos para defender os dereitos das nacions e dospobos, seica non e moderno.

Nunha situacion de crise economica e de recortessociais os que mandan no estado espanol foron capa-ces de darlle a volta a esta situacion de cabreo cunhaestratexia que tivo exito. O PP e o PSOE seguen man-tendo un gran respaldo social, os partidos “emerxen-tes” recolleron o descontento e puxeron contra ascortas aos nacionalismos de Galiza, Paisos Catalans eEuzkal Herria.

As eleccions da television.Os medios de comunicacion condicionaron as ulti-

mas eleccions as cortes espanolas. Estiverono facendocon moita antelacion promocionando figuras politico-mediaticas como Pablo Iglesias ou Albert Rivera. Fa-bricaron unha alternativa de esquerdas e outra dedereitas para que o descontento social non se lles des-controlara.

As voces discordantes e as propostas politicas al-ternativas que defenden unha esquerda real e un de-reito a decidir verdadeiro, o que lle corresponde asnacions sen estado, nunca tiveron unha oportunidadepara defender o seu ideario. Pola contra tivemos queaturar aos representantes de Podemos en canto pro-grama habia na television, por moi chabacano e deca-dente que fora, incluso unha vicepresidenta bailando.

A quen defenden estes partidos de laboratorio? Porque saen tanto nos medios cando outras alternativas,tanto a nivel de estado como nas nacions (CUP, BNG,Bildu, etc.), que levan anos existindo nunca se tiveronen conta? Quen son os donos dos medios de comuni-cacion privados que promocionan estas alternativas?Que intereses defenden? Coinciden cos do pobo ga-lego, vasco, catalan ou espanol? Os amos non van li-berar aos escravos por propia vontade, iso temoloclaro.Estamos ante un intento, polo momento triun-fante, de reconfigurar o panorama politico no estadoespanol. Cambiar para que nada cambie, o vello truco.Un cambio comodo que non che fai sair a rua, podesfacelo desde o teu sofa mirando a TV, dandolle ungustame no facebook ou mandando un chio no twit-ter.

O obxectivo desta estratexia e seguir garantindo aunidade de Espana e o modelo economico capitalista,a monarquia, a submision a Otan e a UE. Os do Ibex35poden descansar tranquilos, non hai revolucion.

NOS Candidatura GalegaCon este panorama e cun nacionalismo en horas

baixas, mais correcto seria dicir un BNG en horas bai-xas, presentamonos as eleccions cunha marca novaNOS Candidatura Galega.

Despois dun 25 de Xullo “unitario” tentouse con-formar unha unica candidatura galega para ter repre-sentacion propia nas cortes do estado. Xa sabemoscomo acabou ese intento e quen quixo apostar por elae quen non. Quen estivo facendonos perder o tempocando xa tinan un acordo para presentarse, apostandopolo oportunismo e os resultados faciles baixo o pa-raugas de Podemos. Agora temos unha Orga 2,0, unharesurreccion do pineirismo. Experimentos que demos-traron ser un fracaso e un mal camino para Galiza, quenon van servir para garantir a presenza de Galiza napolitica estatal cunha voz propia

e independente. Os favores hai que pagalos e oscompromisos con forzas alleas tenen o custe da sub-mision.

Perdemos moito tempo tentando acadar un acordoimposibel e chegamos as portas das eleccions tendoque facer un proceso de primarias para escoller as can-didaturas e elixir un nome para presentarmonos. Coidoque o nome foi o mais acaido, NOS Candidatura Ga-lega.

Mais as eleccions non se ganan en quince dias ,gananse antes. O pasado da organizacion maioritariado nacionalismo pesou moito nos resultados. O xirosoberanista non foi capaz de tapar un pasado marcadopola transformacion dunha organizacion asemblearianun partido tradicional que apostou pola via institu-

cional e deixou as ruas. Unha militancia transformadaen afiliados non e capaz de facer o traballo que precisaunha organizacion que ten un proxecto emancipador.Deixouse de lado o soberanismo e a esquerda.

Apesares diso, NOS Candidatura Galega ilusionoua moita xente que se incorporou a campana ou dou oseu apoio publico. Fixose un bo traballo na rua e nasredes sociais. O seu principal exito foi xuntar nese pro-ceso distintas organizacions politicas, persoas sen mi-litancia, persoas que militaron, traballando por estepais.

No future?O futuro do soberanismo pasa por facer unha re-

flexion conxunta que nos leve de novo as ruas, quenos transforme en militantes, que sexamos coherentescunha lina politica clara no camino da independencia,cun modelo asembleario e con mais esquerda.

Debemos darlle continuidade a NOS CandidaturaGalega, ou como lle queiramos chamar, dandolle ca-bida as organizacions e persoas que traballaron enNOS, mais tamen a moit@s outr@s que non o fixeronpero deben estar. Estoume referindo a esa esquerda in-dependentista, organizada e non organizada, que nonpodemos deixar fora. Hai persoas moi validas e traba-lladoras necesarias para que o barco leve o rumboaxeitado e non vaia contras as pedras.

Non podemos deixarnos levar polos cantos deserea que piden a domesticacion do soberanismo e asua disolucion en proxectos politicos distintos nasmetas e nas formas. Tampouco e o momento de fla-xelarnos polos resultados ou mirarnos o embigo e cri-ticar aos que deron a cara por esta candidatura.Reivindicar agora a marca BNG para estas eleccionse non comprender a realidade e tropezar unha e outravez na mesma pedra. Coa marca BNG non creo quese obtivesen mellores ou peores resultados, iso so exogar as adivinas, pola contra moitos e moitas dos queparticiparon nesta candidatura non o farian. Precisa-mos de lugares de encontro, NOS Candidatura Galegafoi ese lugar, e ese lugar.

Hai que seguir traballando por Galiza dun xeitoconstante e coherente cunha proposta clara e diferen-ciada, non con vistas as proximas eleccions autonomi-cas, senon para dotarnos dun instrumento util, para terun movemento soberanista forte que represente os in-tereses do pobo galego. Precisamos mais esquerda emais soberania.

CTRL+ALT+SUPRPedro CortegosoColectivo Nacionalista de Marín

OPINIÓN

17XANEIRO 2016

Martín Souto en St Mo-ritzO buenense representou aEspaña en dúas probas ante-riores, en Igls (Austria) e elLillihammer (Noruega) ebusca con esta proba asegurara clasificación para os xogosademais de coñecer a pis-taEsta semana, entre 4 e 9 dexaneiro, dispútase na locali-dade suiza de St Moritz a úl-tima proba do Monobob YouthSeries, unha serie de probasque dan acceso aos XogosOlímpicos da Xuventude2016, nos que participa o bue-

nense Martín Souto. España estivo presente en

dúas das tres probas anterio-res, en Igls (Austria) e el Lilli-hammer (Noruega), e nestabusca un duplo obxectivo:asegurar a clasificación paraos JJOO e coñecer a pista.

Así, o deportista de Bueufixo a súa primeira baixada napista o luns, e con dúas baixa-das diarias de entrenamentos,chegará á competición con tansó 10; polo que o obxectivoprimordial é seguir mello-

rando. Do luns ao mar-tes, os seus mellorestempos son de 1:21:17na primeira baixada,1:19:43, na segunda,1:18:44, na terceira, e1:17:74, na cuarta.

A pista de St Moritzé a única que se manténdentro do circuíto inter-nacional que segue fa-céndose de formanatural sobre o propiochan e coa neve acumulada,sendo a pista máis longa con1962 metros totais e 1722 cro-

nometrados e 19 curvas, dascales a última ten o nome dopiloto español de bobsleighAnfonso de Portago que lo-

grou un bronce nun Campio-nato do Mundo e foi fundadordo Club que xestiona o tra-zado suizo.

Martín Souto disputa a última proba en St. Moritzantes dos Xogos Olímpicos da Xuventude 2016

MARTÍN SOUTO EN ST MORITZ

DEPORTES

Constataron a desapariciónde 14 negocios e 33 empregos,mentres outros 52 establece-mentos con 167traballadores/as están en risco

Colectivos de comerciantesda contorna do hospital Xeralde Vigo denunciaron hoxe queo peche do centro médico estáa acelerar o deterioro econó-mico da zona, coa desapariciónde empresas e postos de traba-llo. Segundo constataron, alo-menos 14 negocios tiveron quepechar as súas portas dende otraslado ao novo hospital, o que

supuxo a perda de 33 empre-gos. Ao mesmo tempo, adver-tiron que outros 52establecementos que empregana 167 persoas corren o risco dedesaparecer.

Estas cifras foron presenta-dos hoxe en rolda de prensa porrepresentantes dos colectivosde comerciantes, das asocia-cións de veciños/as, da Xuntade Persoal da área sanitaria e daplataforma SOS Sanidade Pú-blica. Na comparecencia, quetivo lugar na sede da federaciónveciñal Eduardo Chao, explica-

ron que os datos obtivéronsemediante 80 enquisas realiza-das entre decembro de 2015 exaneiro de 2016.

Así, dende o abandono dohospital Xeral o 3 de setembroterían pechado 14 empresas (o17,5% do total), principalmentebares, cafeterías e restaurantes,debido ao descenso das ganan-cias, que alcanzou unha mediado 82,1%. Isto provocou aperda de 33 empregos.

Ao mesmo tempo, as enqui-sas constataron que a totalidadedas empresas que aínda mante-

ñen a súa actividade na zonasufriron unha importante redu-ción da súa actividade. “Untotal de 52 das 66 que perma-necen abertas (o 78,8%) estánen risco de pechar a curto oumedio prazo”, alertan. Destas,a maior parte son tendas, bares,cafeterías, restaurantes e hoteis,aínda que tamén hai farmacias,ortopedias, ximnasios, taxis epequenas empresas industriais.

Diante disto, consideranque a zona se atopa nunha “si-tuación dramática” pola granperda económica asociada a

peches de empresas e despedi-mentos e reclaman que se re-nove a actividade asistencial noedificio antes de que se dete-riore definitivamente, “si-tuando nel os servizossanitarios que a cidade pre-cisa”. Entenden tamén que nocaso de que o Sergas nonaposte por manter o uso sanita-rio do inmoble deberá ser oConcello o que “adopte as me-didas oportunas para evitar odeterioro do barrio”.

Claudio Beauvue, segundoreforzo invernal do Celta, pre-sentouse esta tarde en Balaí-dos acompañado dovicepresidente Pedro Posada edo director deportivo MiguelTorrecilla. Beauvue asegurouque leva seguindo ao club vi-gués desde hai tempo e que a

súa adaptación ao xogodo equipo será moi rá-pida: "A miña visióndo fútbol correspón-dese coa do Celta".

Tras a benvida dePedro Posada, quendeclarou que a contra-tación do atacante é"unha satisfacción",Miguel Torrecilla des-

tacou o seu "poderoso xogoaéreo" e asegurou que será unxogador que "achegará golese asistencias". Pola súa bandaBeauvue mostrouse moi felize ilusionado pola súa fichaxe:"Vou dar todo o que teño poreste equipo".

O fútbol mundial fixa a súa atenciónno traballo de canteira do Celta

A Madroa está a conver-terse ano tras ano nun refe-rente na formación defutbolistas internacionais.Durante esta tempada, produ-ciuse un importante crece-mento no número de novosfutbolistas que acoden a re-alizar parte da súa formaciónda man dos preparadores ce-lestes. Froito da internacio-

nalización dascategorías infe-riores do RealClub Celta e dasúa participa-ción en nume-rosos torneosinternacionais,i n s t i t u c i ó n s

como a Federación Coreanade Fútbol ou a Academia As-pire de Catar mostraron uncrecente interese e formalizaracordos para a formación defutbolistas.

A Madroa recibe estesdías a visita de tres novos co-reanos que acoden a Vigocomo parte do convenio asi-nado hai varios meses entre o

Real Club Celta de Vigo e aFederación Coreana de Fút-bol. A entidade asiática, orga-nizadora do prestixiosoGyeongju InternationalYouth Football onde o Celtaparticipou xa en dúas oca-sións, promoveu a viaxe detres dos seus mellores xoga-dores en categoría sub 12 aadestrar co equipo celeste ecoñecer a súa metodoloxía detraballo. Os mozos chegarona Vigo o días atrás e a súa ex-periencia estenderase até opróximo mes de marzo. Kim,Choi e Jang móstranse ilusio-nados ante esta oportunidadee moi motivados para apren-der.

Comerciantes da zona do hospital Xeral de Vigo denuncian pechede empresas e perda de empregos tras o traslado do centro

Beauvue: "A miña visióndo fútbol é a do Celta"

VIGO

18

VIGO

XANEIRO 2016

O alcalde de Vigo trasladou o pa-sado venres o compromiso do go-berno local de cooperar coa AlianzaTecnolóxica Intersectorial de Galicia(Atiga) conformada, entre outros porcinco centros tecnolóxicos instaladosen Vigo. Logo de manter un encontrocon Juan Vieites, secretario xeral deANFACO-CECOPESCA; FernandoVázquez, presidente de Aimen; An-tonio Santos, presidente de CTAG;Luis Pérez, presidente de GRA-

DIANT e Manuel Fer-nández, presidente deENERGYLAB, Caba-llero destacou a impor-tancia destes centros enEspaña e en Europa eavanzou que a adminis-tración local xa está atraballar con algún deles,en cuestións de tráfico,

como no uso de móbiles por parte deinvidentes para cambiar os semáfo-ros.

Caballero reiterou a súa vontadede que Vigo sexa a ser unha das ci-dades máis "smartizadas" de España,aclarando que nestes momentos o65% dos trámites co Concello xa sefan de xeito dixital. Aproveitar estacapacidade tecnolóxica, abondou, émoi importante para a cidade.

A Marea de vigo considera que osintereses dunha concesionaria privadacomo vitrasa e a indefinición do mo-delo de transporte que propón a xuntason os que impiden integrar o trans-porte local no metropolitano

O voceiro municipal, Rubén Pérez,sinalou hoxe que o debate sobre o mo-delo de xestión de transporte da áreametropolitana comeza a ter tintes es-perpénticos como a declaración do al-calde sobre a non participación deVitrasa no transporte metropolitano,“ninguén pide que os vitrasas cheguena Porriño”, sinalou Rubén Pérez senónque un vigués ou viguesa que traballealí teña opción de transporte públicointegrado”. Nesta lexislatura remata aconcesión a Vitrasa e é un bo momentopara que no prego de condicións da

nova concesión blíndese a obrigatorie-dade da participación do transporte pú-blico vigués nos modelos de transportemetropolitano público.

Marea de Vigo defende un modeloanálogo ao da área metropolitana deBarcelona, onde existiría un Consorciopúblico participado ao 51% pola Xuntade Galicia, o 25% polo Concello deVigo e un 24% polo resto dos conce-llos da área metropolitana. Isto solu-cionaría os problemas definanciamento do servizo xa que amaior parte do financiamento sería au-tonómica de acordo con esa participa-ción maioritaria no consorcio. Esta é aproposta na que traballa o grupo muni-cipal da Marea de Vigo que será pre-sentada á asamblea da mesma para asúa aprobación.

O Concello cooperará coa alianza decentros tecnolóxicos de Vigo

Marea de Vigo defenderá unha nova leide área metropolitana que blinde o mo-delo de xestión pública do transporte

19XANEIRO 2016

INTERNACIONAL

Juan Karlos Pérez ÁlvarezConcelleiro de EAJ-PNV

É un lugar comunmente aceptado que tanto aguerra de Vietnam que afectou fundamentalmenteaos Estados Unidos de América e a guerra de Af-ganistan que afectou fundamentalmente á UniónSoviética foron feitos bélicos nos que moita xentefaleceu, civís e militares. E hai moitos estudos e li-bros que se ocupan de ambolosdous conflitos e dador inmediata que xerou, do enfoque dos bandosenfrontados e a medición das forzas empregadas.Pero, indo máis aló, convén estudar os conflitos alongo prazo e as consecuencias máis duradeiras quepoden ter. E pódese comprobar, en ambos os casos,que dunha derrota sobre o terreo pódese lograr unhavitoria ao final, e dunha vitoria (ou algo así) sobreo terreo pódese alcanzar unha derrota. Polo menos,por agora.

En Vietnam, como se pode comprobar no mo-numento erixido en Washington DC faleceron máisde medio cento de miles de soldados norteamerica-nos. Unha derrota en diferido tras a vietnamizacióno 1 de maio de 1975 coa coñecida evacuación daembaixada americana en Saigon. Unha derrota quetardou moito en cicatrizar. En parte contribuíu á vi-toria de Jimmy Carter en 1976. Se atendemos aofeito militar, unha confrontación directa con solda-dos tardou en chegar case unha década ata o con-flito en Granada (que levou aos responsablesestadounidenses a afirmar ao Kremlin que o mar-cador reflectía, nos 80, un a cero ao seu favor). Ecun continxente importante, non foi ata a primeiraguerra do golfo cando os soldados estadounidensessaíron das súas bases para combater nun contin-xente de tamaño similar ao empregado en Vietnam,de preto de medio millón de homes. Custou moitono imaxinario colectivo, e reflíctese en películas eoutros medios de difusión da cultura. Aínda nosanos 90 a síndrome de Vietnam estaba moi enrai-zada na sociedade norteamericana.

Afganistan foi distinto. A Unión Soviética en-trou en 1979 no país, a semellanza doutras inter-vencións no seu pasado no seu hinterland ou patiotraseiro. Pero esta vez ía ser diferente. É coñecidoque na chamada guerra fría (ou, porque non, ter-ceira guerra mundial) os bandos soviético e ameri-cano non loitaban de fronte no que suporía aconflagración nuclear global. O MAD (mutual as-sured destruction, destrución mutua asegurada,deles dúas, e do resto do mundo, claro). Por iso va-líanse de persoas e grupos interpostos. E de aseso-res civís e militares. Así interveu a CIA no paíscentroasiático. Armou aos grupos que se opoñíanaos invasores soviéticos e os seus aliados locais.Pretendían un Vietnam Soviético. E sen dúbidacontribuíu á cáida da propia Unión Soviética, pois,sen un conflito sobre o terreo, nos 80, a carreira dearmamentos propiciada polo mal chamado sistemada guerra das galaxias (Star Wars) sería algo sobretodo teórico, e non práctico, como foi.

A 30 anos vista do final da guerra de Vietnam

pódese dicir que aquela derrota trouxo unha vitoriapara a diplomacia dos Estados Unidos. Porque seen 1994 Clinton levantou o embargo a Vietnam,antes de finalizar o seu mandato visitou como Pre-sidente o país outrora inimigo seu. E Bush visi-touno como Presidente en 2006. Así, a relacióncomercial, empresarial, económica, diplomática é,seguramente sorprendente, á vista de como se su-cederon os feitos entre 1964 e 1975, a guerra máislonga xamais combatida polos Estados Unidos.Dando, doutra banda, razón a aquela chamada Di-plomacia Triangular deseñada nos anos 70 desde aCasa Branca. Un custo enorme de vidas, en ambosos bandos, unha dor enorme, para o paso do tempo,pasar a ser estreitos socios. Así pois, pódese sinalarque o paso do tempo puido ir curando feridas e osenfrontados de onte poden ser os aliados de hoxe emañá.

Se facemos similar exercizo cunha guerra, a deAfganistán, que terminou coa saída dos soviéticosen 1989, poñamos, 30 anos vista no futuro, ao aíndanon alcanzado 2019 (estamos a 26 anos de entón)poderemos ver que o deixamento do escenarioafgán propiciou un baleiro de poder desde 1992 e acáida da capital, Cabul, en 1997. Un desentende-mento na estabilización dun país que custou moicaro. E parece, as consecuencias en diferido, segui-rán séndoo.

Antes de nada, convén sinalar un feito funda-mental. E é que os Estados Unidos, neste caso,como pode haber outros na historia, actúan comopotenciadores. Non velo así suporía, como é dogusto dos conspiranoicos, eliminar calquera inter-vención dos axentes locais. Un exemplo, cando seproduce a chamada crise dos reféns (estiveron 444días retidos) na embaixada dos Estados Unidos enTeherán convén lembrar que houbo unha votaciónno grupo que fixo a toma da legación diplomáticana que houbo outra alternativa: ir a pola embaixadasoviética. Lémbrese que producira esa superpoten-cia a invasión inxustificada do veciño país de Af-ganistán. E era un motivo de conflito cos soviéticos.O que máis tarde sería Presidente Iraniano, Mah-moud Ahmadinejahd lembra que foi dos minorita-rios que suxeriron descargar as súas frustraciónspolas inxustizas imperiais contra os soviéticos. E éque, como se dixo, as tésis conspiranoicas, decla-radas ou non, negan o papel local. As trazas do fun-damentalismo, primeiro láico musulman, logointegrista musulmán, xa se poden ver nas andanzasdo chacal nos anos 70, como se reflicte na películacoa súa biografía de 2010. Non é un asunto quecrease a intervención da CIA en Afganistán. Perose a elevou exponencialmente. E é orixe do actualmotivo de preocupación no mundo.

A Rusia, a diferenza dos Estados Unidos, nonlle custou tanto volver entrar en acción. Xa en 1994,mentres, para descoñecemento do gran público,Corea do Norte estivo a horas de invadir Corea do

Sur, evitado grazas a unha viaxe lóstrega de JimmyCarter, ás costas do entón Presidente Clinton, Yelt-sin viuse con ánimos para entrar na primeira guerrade Chechenia. E houbo máis casos nos anos poste-riores. Aínda coa desmembración da URSS, e aconsecuente separación de continxentes humanosmaioritariamente exógenos do ruso, dentro da pro-pia Federación Rusa existen rexións, oblasts, maio-ritariamente non rusos. E aí está China cos seusproblemas con certa parte da poboación de Xin-kiang. É dicir, na loita contra o terrorismo do ISISe o DAESH, están interesados no non desborda-mento, nin que chegue a afectar aos seus propiosdenominados terrorismos domésticos. I este é unelemento para valorar cara ao presente e futuro.

Unha vitoria indirecta en Afganistan por inter-postos supuxo a potenciación de integristas arma-dos e adestrados, que foron a semente de novoscentros de loita noutros países. O Ché Guevaraacertou, pero non con Vietnam, senón con Afganis-tan. A situación de Alxeria en 1992 co FIS e o GIAé en certa maneira herdeira daquela en Afganistán.E no Magreb e en Masret déronse achegas similaresnos anos 90 e no novo século XXI. As interven-cións en Iraq, Siria, Afganistán (agora os america-nos) ou Libia, son non creadores, senónpotenciadores de algo que xa estaba presente no ta-boleiro. E supuxo unha derrota estratéxica dunhavisión táctica e cortoplacista que pensaba nun todovale con tal de derrotar ao imperio do mal, a UniónSoviética, coa que separaba ideoloxía, é certo, peroigualaba un horizonte de modo de vida, pois desdeMoscova, era unha visión producida pola Rusia Eu-ropea a que se impoñía no subconsciente da URSS.Separaba a forma de repartición do sistema. Co fun-damentalismo islamita separan moitas máis cousas.Profundas. De longa data. De séculos.

Adoita dicirse que ao mundo islámico faille faltaunha revolución do estilo do renacemento que seproduciu en Europa nos séculos XV e XVI. Ou unVaticano que marque as directrices uniformizandoa realidade islámica. Poden ter o seu pouso derazón. Seguramente discutidos marcos os propos-tos. O que é certo é que as chamadas primaverasárabes supuxeron unha versión lampedusiana do sé-culo XXI, cambios na superestructura, cando o quenecesitan esas sociedades é cambios na infraestru-tura. E é que, en definitiva, son os propios paísesislámicos, os propios países musulmáns, os queestán en primeira liña de combate fronte ao terro-rismo. E é deles dos que depende, da súa vontade(e das forzas armadas de que dispoñan os árabes) aloita contra o terror e por unha convivencia pacíficano Islam e co resto de veciños. Así pois, esta é a di-ferenza. Co caso de Vietnam púidose transformarunha derrota nunha vitoria. No caso das consecuen-cias de Afganistán, de momento, é unha derrota.Agora todo depende dos árabes.

Vietnam e Afganistán: vitoria na derrota, derrota na vitoria.

20 XANEIRO 2016

De novo sobe o paro en decembroen Galiza, increméntase a temporali-dade, descenden as afiliacións á Segu-ridade Social e aumenta o risco deexclusión social. Un final de ano quenon convida ao optimismo, con 3.650persoas desempregadas máis que nomes de novembro (1,62% máis), o quedá un total de 228.808 parados/as rexis-trados/as.

Os datos de paro rexistrado en Ga-liza contrastan cos do conxunto do Es-tado español, onde se produciu un novodescenso e novamente nos sitúan no se-gundo posto, pola cola, en aumento doparo, só por detrás de Nafarroa.

O secretario confederal de Empregoe Industria, Miguel Malvido, sinala queo resto dos indicadores non son mello-res e chama a atención sobre o feito deque “nun contexto no que se nos repiteconstantemente que hai unha reactiva-ción económica en nun mes no que tra-dicionalmente sobe a contratación nunsector como o de Servizos, tamén aquí

houbo un incremento”.E é que o paro medrou en todos os

sectores, incluído Servizos, pero sobretodo en Construción, onde subiu en2.095 desempregados/as e en Industria,onde o incremento foi de 1.318 desem-pregos/as máis. A este respecto Malvidomatiza que “se ben poderiamos consi-derar estacional o incremento do parono sector da Construción, sobre todopolas condicións climatolóxicas galegasque, en todo caso, este ano non sederon, é alarmante o medre do desem-prego nun sector como o de Indus-tria”.Lembra que “lonxe da propagandado goberno galego o sector Industrialatravesa unha grave crise” e subliña queeste é precisamente o sector con máiscapacidade de crear emprego estruturale de calidade. Atribúe esta situación ás“nefastas” políticas económicas e labo-rais do PP á fronte da Xunta de Galizae exixe o inmediato deseño e posta enmarcha dun Plan galego de política in-dustrial que permita reverter esta situa-ción.

O 2015 rematou cunha nova suba do de-semprego, aumento da temporalidade ebaixada da afiliación á Seguridade SocialMáis da metade das persoas desempregadas non cobra ningúntipo de prestación

Vivimos tempos precipitados. Todo é veloz,para onte mesmo. Vese no mundo do deporte, ondetres resultados adversos fan que se destitúa a unadestrador; no mundo da empresa, onde o desastrexa está en non alcanzar as expectativas de crece-mento; ou na tecnoloxía de obsolescencia progra-mada, na que sempre temos que estar á última.

A política, como aquilo que todo o inunda, tam-pouco é quen de fuxir do apresuramento vital dosnosos días. E aínda por riba, anda adubada con in-cógnitas, incertezas e convulsións varias, nas que émoi difícil facer prognósticos. Nin sequera os prin-cipais protagonistas do teatro de Santo Xeromesaben moi ben por onde transitar. É ben certo queas présas e as inquedanzas son moi mala combina-ción. Xa é coñecida a recomendación xesuítica de“en tempo de tribulacións, non facer mudanzas”.Non é que eu sexa moi amigo desta máxima. Perosi o son da cautela de todo o que pode semellarfugaz, lixeiro ou inmediato, sobre todo no mundoda política. Velaí que me resulte complicado dis-cernir que é o que vai pasar no Reino de España eo que pode pasar na política galega.

Haberá acordo para un goberno no Reino de Es-paña? O goberno interino ten serios atrancos para

buscar apoios (non hai con quen falar). E o princi-pal partido da oposición vai agardar a que se visua-lice que o PP non é quen de acadalo para despoisdar a ver que é Podemos quen non quere. E unhagrande coalición? En Europa pode ser. Na culturapolítica hispánica sería o preludio da morte políticade alguén.

Haberá, xa que logo, repetición das eleccións?O PP está comezando a pensar seriamente a posi-bilidade de repetir eleccións ante a posibilidade derecuperar terreo fronte a Ciudadanos, pero é dubi-doso que o IBEX35 estea polo labor de prorrogaristo até mediados de ano. Ao partido de Rivera nonlle fai chiste, pero ao PSOE tampouco, ante o pá-nico de que Podemos lle adiante en número de es-canos. De feito, serían estes últimos os principaisbeneficiados desta “segunda volta”.

Que papel van ter os nacionalismos nestas le-xislatura? Sen as confluencias de Podemos co pro-blema do grupo parlamentario resolto, sen presenzade forzas nacionalistas na Mesa do Congreso, e amaior parte do nacionalismo amoreado no grupomixto, vai ser complicado que teñan a relevanciadesexada. Se é o caso, a cuestión nacional aniñaráas súas esperanzas no que poda acontecer en Cata-

luña e Euskadi.E que vai pasar nas eleccións galegas? Aínda

que xa se dá por feito que non se van adiantar, nondescartaría tan alegremente que non puideran coin-cidir cunha posible repetición das xerais. En cal-quera caso, as restantes forzas políticas debemosestar en perfecto estado operativo para entón. O calimplica que, se ten que haber conversas, debe ha-belas canto antes. É certo que as feridas abertas naanterior tentativa poden dificultar chegar a boporto. Isto só se pode superar cunha franqueza ab-soluta e cunha fórmula de concorrencia cómodapara todos.

E que vai facer Compromiso? Faremos o quedecida o conxunto da súa afiliación. A estas alturas,ninguén dúbida que somos a organización máis co-herente coa práctica de horizontalidade democrá-tica. Dicía Twain que “o valor é a resistencia aomedo, é o dominio do medo, non a ausencia demedo.” Esta frase, que pode asemellar a antagónicada de Ignacio de Loiola, estará presente no futuroinmediato de Compromiso. Sabendo, ademais quenon pode haber présa para quen constrúe unha ca-tedral, un país ou un partido como o que o noso as-pira a ser.

Présas, mudanzas, tribulaciónse resistencia ao medo.

Xoán BascuasSecretario Xeral de Compromiso por Galicia

POLÍTICA

O pasado 5 de xaneiro a policía dopresidente turco Erdoğan torturou e asa-sinou a tres mulleres feministas e acti-vistas kurdas. As víctimas foron SeveDemir, integrante do Parlamento poloPartido das Rexións Democráticas epromotora do lanzamento da IV Cara-vana Internacional Feminista da MarchaMundial das Mulleres dende o Kurdis-tán; Pakize Nayır, pertencente á Asam-blea do Pobo de Silopi e Fatma Uyar,activista do Congreso das Mulleres.

Estes asasinatos tiveron lugar na re-xión de Silopi -provincia de Sirnak, nonorte do Kurdistán-, baixo toque dequeda dende decembro, debido á inten-sificación da ofensiva militar de Er-doğan sobre as rexións kurdas dendeque perdeu a maioría en xullo de 2015debido á entrada do Partido Democrá-tico do Pobo (HDP) no Parlamento. Er-doğan ten decretado o estado deemerxencia até en 54 ocasións en 18 ci-dades e distritos.

Con estes crimes o Goberno turcopretende intimidar ao conxunto da po-boación kurda, e moi concretamente ámocidade, que se mantén na vangardada resistenza contra o rexime violentode Erdoğan. Fronte a esta situación, re-xistramos unha pregunta dirixida á Co-

misión Europea na que a eurodeputadade AGEe, Lídia Senra, solicitou saberque accións pensa tomar a ComisiónEuropea para "esixir ao Goberno turcoque estes asasinatos non queden impu-nes e que respecte as liberdades civís eos dereitos humanos do pobo kurdo".

Asemade, á vista da grave situaciónde violencia incentivada polo propioGoberno en Turquía, preguntamos á Co-misión se considera razoábel ter entre-gado o pasado mes de novembro 3.200millóns de Euros ao Goberno Erdoğanpara que reteña no seu territorio a mi-lleiros de personas que, precisamente,están fuxindo da guerra. Tamén quere-mos saber se a Comisión conta con me-canismos para garantir que parte destefinanciamento non está a ser empregadotambién para atacar a la poblaciónkurda.

Senra chamou ademais a atenciónsobre as responsabilidade da Represen-tante da Unión Europea para AsuntosExteriores, Federica Moguerini, a queninstou a "reaccionar xa" para que o Go-berno turco poña fin á masacre da po-boación kurda e ao toque de queda."Non podemos consentir que a UniónEuropea siga apoiando a dictadura doGoberno turco", aseverou.

AGEe diríxese á CE para denunciar o asasinato detres activistas kurdas e coñecer a posición da UE

21XANEIRO 2016

POLÍTICA

Moncho Lareu Militante de Anova e Membro do Comité Central da FPG

A improvisación total, a deficiencia de planifi-cación, a incompetencia na dirección e a precarie-dade de medios na que se están a ver enleados osprimeiros meses de actividade do Hospital-Negocio(pagado polo) Público pero (de beneficio) PrivadoÁlvaro Cunqueiro, volve a facer saltar todas asalarmas en relación coa silenciada realidade desaserie de causas que desgraciadamente rematan porderivar nos accidentes laborais e nas súas mortaisconsecuencias. Non podemos evitar poñer o foconos datos que revelan que cada ano se incrementanos sinistros sufridos desempregando as diversasprofesións, accidentes que son, tendo en conta a es-tatística, moito maiores nos sectores sociais máis ex-plotados e agredidos polos cada vez meirandesmarcos de precariedade: a mocidade e as mulleresda clase traballadora.

A ecuación é fatídica, funesta, obstinada: a maior

precariedade, maior perigo de ser vítima dun acci-dente laboral mortal. A xente que ocupa os empregosmáis arriscados traballa decotío por medio de sub-contratas e contratos temporáneos tal coma ocorreracoas traballadoras tráxicamente falecidas hai unhadécada en Navantia de Ferrol, polo que nin as em-

presas emisoras (Empresas de Traballo Temporal)nin as receptoras, se preoucupan o mais mínimo polaseguridade nin pola prevención laboral e candoacontece a morte dun obreiro realizando o seu tra-ballo, as unhas polas outras, a casa sen varrer. E de-paso, a culpa sempre para o maquinista, a condutora,o piloto, a chofer. Para a persoa traballadora.

Non podemos pechar os ollos ante esta realidadenin tampouco debemos esquecer que os accidenteslaborais teñen responsábeis: empresarios, institu-cións, patróns, administracións que priman o bene-ficio económico e o abaratamento de custes endetrimento da prevención de riscos e da seguridadelaboral das persoas empregadas, das persoas asala-riadas. Non podemos mirar para outro lado, pode-mos ser os seguintes. E, neste sentido, unha chapuzacoma o Cunqueiro é unha auténtica bomba de relo-xaría.

A CONSELLEIRA MOSQUERA ¨DANDO EXEMPLO¨

A precariedade laboral mata, e moito.

XANEIRO 2016

LETRAS

22

O ano que ven de rematar, deixounosa triste nova do falecemento duns dosmáis salientables autores da literatura ga-lega contemporánea.Morreu, Xosé NeiraVilas, morreu Balbino, metonimia detodos os nenos labregos do nosoPaís.Para todos e todas , repasamos omáis importante da súa biografía e pro-ducción literaria.

Xosé Neira Vilas naceu en novembrode 1928 en Gres (Vila de Cruces), Pon-tevedra e faleceu o 27 de novembro do2015.

En 1949 emigrou a Buenos Aires,onde desempeñou traballos diversos. Re-aliza estudios de comercio, música, xor-nalismo, literatura. Toma conciencia daidentidade de Galicia, en contacto, sobretodo, cos intelectuais do exilio: LuísSeoane, Rafael Dieste, Ramón Suárez Pi-callo, Lorenzo Varela, Ramón de Valen-zuela. Desenvolveu un intenso activismocultural galego. Secretario Xeral das Mo-cedades Galeguistas e co-director do pe-riódico Adiante. Participou na comisiónorganizadora do Primeiro Congreso daEmigración Galega. Casa en 1957 conAnisia Miranda, que é critora cubana filla

de emigrantes galegos. Xuntos fundan aorganización libreiro-editorial "FollasNovas" para difundir o libro galego enAmérica.

No ano 1961, Neira e Anisia van re-sidir a Cuba. Traballa na Administracióne fai xornalismo literario. En 1969 fundaa Sección Galega do Instituto de Litera-tura e Lingüística, que dirixiu durantevintedous anos. Dende 1983 ata que sexubilou, desempeñouse como redactor-xefe da revista infantil Zunzún. Nos trintae un anos que viviu en Cuba escribiu amaior parte da súa obra literaria. Na Ar-xentina e en Cuba fixo investigaciónssobre a presencia da emigración galeganeses e noutros países de América, e deua coñecer diversos libros arredor dotema. Cando se xubilan os dous, no ano1992 veñen a vivir a Gres, na aldea natalde Xosé, onde dirixen a Fundación cul-tural Xosé Neira Vilas.

Foi investido Doutor Honoris Causapola Universidade da Coruña e da Ha-bana. Foi membro numerario da RealAcademia Galega. Premio da Crítica Es-pañola (narrativa) e Premio da CríticaGalega (ensaio). Fóronlle outorgadas asmedallas Castelao, Pedrón de Honra eCelanova Casa dos Poetas. Parte da súaobra foi traducida a outras linguas.

Galicia está presenten na mirada deNeira Vilas e as súas experiencias da in-fancia e mocidade condicionan o seu tes-temuño. Xúntanse nas súas obras apreocupación social e o libre desenvol-vemento da afectividad, cunha linguaxedirecta que busca a rápida comunicaciónco lector. A continuación coméntanse al-

gunhas delas.Publica en 1960 o poemario “Dende

lonxe”, e en 1961 a novela “Memoriasdun neno labrego”, esta éunha novela deestrutura moi sinxela que, cunha linguaxede gran eficacia narrativa, profunda narealidade da Terra, no subdesarrollo dungrupo de xentes aldeás. O autor contadesde a mirada dun neno, Balbino, a vidadun neno mergullado nun mundo pe-chado, nunha aldea do interior de Galicia,ata que se ve obrigado a emigrar. Esta no-vela constitúe un fito na literatura galegade posguerra debido ao seu éxito e im-pacto popular.

“Xente no rodicio” (1965) é unha co-lección de relatos nos que o autor seguecoa exploración da vida campesiña. In-trodúcenos no mundo marxinal das tra-xedias aldeás, coas leiras requeimadaspola seca, as colleitas perdidas, coas xen-tes famentos e os nenos traballando comohomes.

“Camiño bretemoso” (1967) é unhanovela testemuña do home que emigra daaldea de vellas casas e leva unha existen-cia angustiosa en Buenos Aires e no surarxentino. O protagonista conta a súaodisea chea de angustia, tristeza, illa-mento e inhibición. O relato puidese serun monólogo pero está dirixido a un su-posto oínte, que escoita, ri e intervén conalgunhas palabras que non aparecen re-xistradas no relato.

Na mesma dimensión, enfrontando otema da emigración están os contos de“Historias de emigrantes” (1968). As si-tuacións marxinais da aldea reviven nosrelatos de “A muller de ferro” (1969) e o

mundo de Balbino co mesmo escenarioe algúns personaxes reaparece en “Cartasa Lelo” (1971).

“Remuiño de sombras” (1973) é unhanovela na que Neira Vilas emprega unhatécnica de colaxe (multiperspectivismo)para darnos unha visión completa dacomplexa vida da emigración. O seu pro-tagonista é colectivo: os emigrantes ga-legos maltratados polo éxodo e a historia.

“Naqueles anos do Moncho” (1977),Neira Vilas reflicte outros testemuños daaldea afastada, narrando acontecementosdo tempo terrible da guerra civil, nun es-cenario campesiño, con homes domina-dos polo medo.

“Nai” (1980) contén unha serie de re-cordos ordenadas ao redor da figura ma-terna e que constitúen unha homenaxe atodas as nais galegas.

“Querido Tomás” (1980) móstranos ainquietante confesión en primeira persoa-como Balbino nas Memorias- de Sara,mestra corentona, nas terras do Ulla e doDeza, escenarios comúns ás narraciónsde Neira Vilas. Sara queda na aldeacunha fidelidade resignada mentresTomás vese obrigado a emigrar a Amé-rica. Trátase dunha historia amorosa cre-bada pola emigración, polas estruturassocioeconómicas e polos sucesos políti-cos do pasado.

Dentro da narrativa para nenos publi-cou “Espantallo amigo” (1971), “O ca-baliño do buxo” (1971) e “A MarelaTaravela” (1974).

QUE A TERRA TE SEXA LEVE.BALBINO!

Xosé Neira Vilas, 1928-2015.g .fIgueIredO

23XANEIRO 2016

CINEMA

O sapo do Xabriña topousecon un home que comezaba odía con viño e acabábao conaugardente, ía pasiño a pasiñoarrimado a unha parede pero óchegar á esquina non tiña ondeagarrarse e parou, o sapo sau-douno:

- ¡Vas bo...!Deulle a risa e

díxolle que era un bebe-dor de pura cepa e gus-táballe o viño, tanto lledaba branco como tinto,bo, como malo, o casoera beber para que omundo lle dera voltas,xa que facía tempo quelle deixara de xirar porcasar con unha mullermala e quería estar con-tento... de súpeto come-zou a cantar:

- “O cura que mecasou debía estar borra-cho

nin sequera memirou si era femia ouera macho “

- ¡Ves sapiño...! Euquero estar sempre con-tento e que o mundo xire aomeu redor, falo cos paxaros,coas arbores coas paredes etodos me entenden, falo coaxente e so fai criticar... ¿e sa-piño...?, a ti che gustaría quefalaran mal de ti, ¿a que non?,- o sapo non contestou.

- Antes tiña medo do quedirán, agora que digan o quequeiran. E volveu cantar...todala mar esta llena de caramelosdel río,con tanta carameladano navega mi navío, etc, etc,cando se cansou dixo: Eu andopeneca porque son bo e débil,non son capaz de afrontar a re-alidade, dinme de conta cando

me dixeron que non tiña co-raxe, que so valía para traba-llar no campo, que era unburro, sendo que o traballo docampo ten a súa ciencia... sa-piño os campesiños somos fi-lósofos, cantautores, poetas,somos a ordia, pero a xentenon entende, eu necesito ex-

pansión cultural por iso andopolas tabernas, e ¡si...!, ¡bebo!, ¿ e qué...?, .é para falarmellor e estar contento, indaque o viño e mal amigo, candoestas contento aumenta a ale-gría e riste, pero canto estas

triste, aumenta a tristura einda é peor, miras sapiño, co-mecei cantando case estouchorando.

Nisto que se ve a luz duncandil, e unha muller, aché-gase a el, cóllelle o brazo ebótao por riba do pescozodela, e dille toda cariñosa:Anda homiño anda, vamospara a casiña, ti sempre igual

un dia vasme dar un desgusto.Unha noite de xaneiro facía

un frío de morrer e xeaba, aláapareceu o borracho a tombos,agarrándose a todo cantohabía, ata se agarraba ós toxosarnais, pero ao fin caeu nunrego sen auga, hoxe co fríoque tiña nin cantaba, o sapo

dáballe pena peronon podía facer nada,a ver si viña a mullerque era unha santa, omalo era el que eraun parrandas.

A c o r d á b a l l eagora o que lle dixe-ran na taberna, que ocoñac da calor, peroa borracheira de au-gardente da frío e eltiña moito frío, es-taba xeando en ribadel, intentou levan-tarse, pero non foicapaz, cando xa pen-saba que morría viu aluz dun candil, e pú-xose contento e gri-tou, ¡María...!,¡María...! estou aquí,

axúdame, morro de frío, a fi-gura da muller ergueuno edixo: Vamos, pero sentiu algoraro, alumeaba toda ela e pa-recíalle que era todo ósos, acara non lla vía porque a traiatapada cunha carapucha, ementres o levaba mirou o seucorpo alí tirado, agora si quese asustou. Inda lle deu tempoa ver como unha muller enxutaque ía cun candil collera obrazo da aquel corpo seu, pa-sarao por riba do pescozo ecase o ergue, mentas lle dicía:anda homiño anda vamos paraa casiña que un día vasme darun desgusto.

O sapo do Xabriña muíñO dA feIxA. x.s.pArAmOs

CONTOS

Se por algo destaca Ta-rantino é por facer do plaxiounha arte. O director ameri-cano toma un pouco de aquíe un moito de alá da longa eancha da historia do cinepara facer películas con selopropio, chegando ao puntode plaxiarse a si mesmo, oque, como dicía Hitchcock,xera estilo. E un estilo tandefinido como o seu sempreleva implícita a aparicióndun fiel séquito de seguido-res e outro de detractores.

Dentro do grupo de fans(no que, xa aviso, me in-clúo) o máis destacado re-presentante é o propioTarantino, que no seu novofilm, Os odiosos oito, gús-tase máis que nunca, re-creándose en aqueles trazosdistintivos que o fixeron fa-moso. E digo isto como algopositivo, aínda que para osseus non-fans sexan malasnovas.

No comezo dofilm ambientadonos anos posterio-res á Guerra deSecesión, a fan-tástica fotografíade Robert Ri-chardson fai queos invernais pai-saxes nevados deWyoming luzandunha forma ini-gualable. Por elescircula una dili-xencia ocupadapor un caza-re-compensas e a súapresa, cuxa últimaparada é a forca.A causa dunha te-

rrible tormenta, vense obri-gados a refuxiarse nunhacabana no medio da nada.Nela atópanse cuns desco-ñecidos alí hospedados. Apartir dese momento co-meza un xogo de personaxesdigno dunha novela deAgatha Christie, no que nin-guén é o que di ser, e do queTarantino se aproveita parapór en práctica e perfeccio-nar as súas calidades comodirector, cuns diálogos/mo-nólogos selo da casa; unhaabrumadora banda sonora(creada por Enio Morricone)que se converte nun perso-naxe máis; un Samuel L.Jackson insuperable, casesuperior ao de Pulp Fictione unha orxía de sangue quechega a salpicar aos espec-tadores. É esta a maxistralforma na que o directoramericano analiza con habi-lidade os alicerces da socie-dade americana. Unha xoia.

jOsIñO ArAújO

Os 8 máis odiados, o novofilme de Quentin Tarantino

Este xornal imprimiuse enpapel reciclado

Director: Tino Lago Vargasanovapeneirapublicidade@gmail.com

Edición, deseño e maquetación: Alberto Ardid de Caboanovapeneira@gmail.com

Redacción: G. Figueiredoanovapeneiraentrevistas2@gmail.com

Edita e publica: Edicións Mide S.L.Rúa García Lorca 3, 6º AB. 36209 Vigoedicionsmide@gmail.comTeléfonos: 662187102 / 670274709

Imprime: Publicaciones Tameiga S.L.Fotografía: Arquivo, Kevin & Donovan.Publicidade: Departamento propio.

Colaboradores: Guillermo Rodriguez, Adrián Solo-vio, Moncho Lareu, Vicente alló, Carlos Rey, JosiñoAraújo, X. Santiago Páramos, Lucia Santos, SantiagoMallo, Segundo González, X. Carlos de la Fuente, Bal-domero Iglesias ¨Mero¨, Juan Karlos Pérez, PedroOcampo, José Manuel Durán.Corresponsal en Madrid: Juan Louzán / 665715149Depósito Legal: VG175-2012