www.galicia.ccoo.es

Órgano de comunicación do S. N. de CCOONúmero 48 - xaNeiro de 2014

No ano 2013 batéronseen Galicia todos os in-dicadores negativos.

Así consta no balance que osecretario xeral de CCOOpresentou na última xun-tanza do Consello Nacional

do sindicato. Xosé ManuelSánchez Aguión denunciou

a elevada taxa de paro donoso país, así como a des-igual repartición dos esfor-zos contra a crise: os bene-ficios empresariais aumen-taron ao tempo que caeronos salarios. / PÁX. 9

A industria galegaa análise

A industria galegaa análise

GaLiCia SiNdiCaL Número 48 - xaneiro de 2014

2

www.galicia.ccoo.es

EDITA: S. N. de CCOO de Galicia / Secretaría de Comunicación / COORDINACIÓN: Gabinete de Comunicación / REVISIÓN: Gabinete de Normaliza-ción Lingüística / COLABORARON NESTE NÚMERO: Benxamín Rocha Coladas (O Retrovisor), X. Rodríguez (opinión), Armando Iglesias, Mercedes Carrera, Ni-colás Pato e Jesús Varela (análise) / CONTACTO: galiciasindical@galicia.ccoo.es / PECHE: 24/1/2014

Rir por non chorar

As trompetas que hai seisanos anunciaban a urxentenecesidade de refundar un

capitalismo que se lles viñaabaixo con apocalíptico estrondo,loan agora as receitas aplicadase pregoan, dunha beira á outrados océanos, a resurrección dodoente: hai «brotes verdes».Os autonomeados membros

do Consello de Sabios analizarona situación, diagnosticaron o male aplicaron sabias receitas: a xen-te do común está vivindo por ribadas súas posibilidades!Substituíron gobernos, modifi-

caron Constitucións, cambiaronleis laborais, promulgaron outraspara «pór á liña» as liberdades, esentenciaron que os dereitos dereunión, manifestación, opinión efolga eran prácticas trasnoitadas.Cumpría adecualas aos temposactuais.«O déficit público é o virus que

encarece a prima de risco e en-velena todo sistema. A solucióné cortar polo san». Así foi comoas rebaixas nos salarios e naspensións, o despedimento libre,os contratos lixo, o recorte nascoberturas sociais e de paro, adesatención e o encarecementoda educación, da sanidade e daxustiza, a privatización de hospi-tais, o sometemento das institu-

O RETROVISOR · por Benxamín Rocha

cións públicas ao ditado de po-derosos e escuros grupos depresión que dirixen as finanzas eo devir do país empobrecendo amaioría do pobo, se converteronno bálsamo capaz de inmunizar-nos contra outra crise. O tratamento foi moi doloroso,

pero pagou a pena: a Bolsa levavarios meses agatuñando sendesmaio pola gráfica do IBEX, vi-sítannos millóns de turistas e po-derosas familias encabezan alistaxe das dez grandes fortunasmundiais. Seica vivimos nun paísafortunado, outros afirman quevivimos nun país de fortuna.Pero neste paraíso hai un lado

escuro que nin os medios de co-municación dan ocultado: somoso segundo país da UE onde máismedra a desigualdade social e noque unha minoría posúe o 80%da riqueza total, case dous mi-llóns de persoas viven da cari-dade, catorce millóns están pordebaixo do limiar da pobreza,máis da metade da mocidadenon encontra traballo e a emigra-ción retrotráenos aos anos cin-cuenta e sesenta.O multimillonario Warren Buf-

fet dixo recentemente (en inglés,of course): «Claro que hai loita declases, e a miña é a que está ga-ñando». Pois iso.

No Parlamento de Galicianon sobran deputados,malia non pesar o

mesmo o voto dunha persoaresidente na Coruña e o votodoutra persoa residente en Ou-rense. O aforro que suporía re-ducir de 75 a 61 o número dedeputados non pasa de ser unxesto que non resolve ren, edeixa tocada para sempre ainstitución galega máis impor-tante.Dicir isto non implica estar a

favor de que se malgaste o di-ñeiro público. Se evitar a dila-pidación fose o motivo, opresidente da Xunta e do PP deGalicia podería tomar a deci-sión de que os deputados edeputadas do seu partido, quesó acoden aos plenos a votar oque leva o propio presidentepara a súa aprobación, non co-bren máis ca o desprazamentoe as axudas de custo impres-cindibles.Pero é evidente que os de-

putados que lle sobran son osda oposición. Emulando a LuísXIV, o autodenominado Rei Sol,cando dicía que «o Estado soneu», Núñez Feijóo, despois deobter maiorías absolutas nasdúas últimas eleccións gale-gas, non pode evitar pensarque «a democracia son eu», easí procede, monetarizando ademocracia coma se fose ungasto superfluo.A lei electoral pode mello-

rarse –se o que interesa éque sexa máis democrática–empezando por equilibrar opeso real de cada voto me-diante a circunscrición única,ou a combinación entre ascircunscricións provinciais ea única, de xeito que todosos votos conten e conten omesmo. E baixar o mínimodo 5% ao 3% dos votospara optar a ter deputadostamén democratizaría moitomáis a norma que rexe aseleccións galegas.Pero, na situación actual,

só faltaba que supuxese unproblema a representacióndemocrática da cidadanía noParlamento de Galicia. A de-mocracia nunca pode ser ungasto.

EDITORIAL

Menos deputadosnon é a solución

Núñez Feijóo,despois deobter maio-rías absolutasnas dúas últi-mas elecciónsgalegas, nonpode evitarpensar que «ademocraciason eu»

3

www.galicia.ccoo.es

GaLiCia SiNdiCaLNúmero 48 - xaneiro de 2014

SEN COMENTARIOS

Arriba, o ministro de Xustiza, Ruiz-Gallardón; abaixo, manifestación o pasado xuño da Plataforma Galega polo Dereito ao Aborto, da que forma parte CCOO

GaLiCia SiNdiCaL Número 48 - xaneiro de 2014

4

www.galicia.ccoo.es

AFederación de Construción,Madeira e Afíns de Comi-sións Obreiras de Galicia

(FECOMA-CCOO) desempeñounestes anos un papel fundamen-tal na defensa dos dereitos dostraballadores e traballadoras doseu ámbito. Esta tarefa non foidoada por mor dos continuosataques e recortes a que nosestán sometendo os Gobernoscentral e autonómico, pero es-tanse atallando desde o punto devista sindical.FECOMA foi peza clave para o

asinamento de todos os conve-nios que temos en Galicia nonoso ámbito, evitando a desregu-larización dos sectores da cons-trución, a madeira ou a pedra. Enon só iso: amais de non retro-ceder nos dereitos adquiridosnos últimos anos, conseguíronsesubas salariais e mitigáronse –namaioría dos casos– os retroce-sos da última reforma laboral.Todos os nosos sectores resul-

taron esnaquizados pola crise: a

desfeita comezou pola constru-ción, ferralla e primeira transfor-mación da madeira; a seguirforon a pedra, a pintura e os de-rivados do cemento; por último,todo o que abrangue a segundatransformación da madeira. Asímesmo, os tempos da criseforon distintos en función da lo-calización xeográfica, sendo asmáis afectadas as provincias daCoruña e Pontevedra e, máistarde, as de Ourense e Lugo.Como consecuencia, en catroanos traballan un 50% menos depersoas nos sectores do ciclo in-tegral da construción.Doutra banda, séguense a uti-

lizar os procedementos de EREtemporal ou de extinción, xa quea reforma laboral do PP simplifi-cou enormemente os motivospara executalos. Tamén teñenmoita incidencia os concursos deacredores que, aínda con cifrasinferiores a outros anos, destrúenunha gran cantidade de postosde traballo.

Aquí radica a diferenza queantes subliñaba entre as catroprovincias galegas. No últimoano diminuíron os concursos ouERE de suspensión e extinción nasprovincias da Coruña e Ponteve-dra, continuando Lugo e Ourenseen valores similares.Neste contexto, as distintas pa-

tronais porfían a cada momentona rebaixa das condicións labo-rais e salariais dos traballadores,intentando as non-aplicaciónssalariais ou desvinculacións deconvenio. A utilización desmesu-rada do contrato indefinido paraemprendedores e a temporali-dade do resto de contratos fanque o sector non teña a estabili-dade desexada.FECOMA-CCOO adiantouse en

moitos casos aos intentos dedesregularización que quere im-poñer o Goberno, con importan-tes avances. Deste xeito, oasinamento do V Convenio xeraldo sector da construción adian-touse á reforma laboral do ano

Jesús VarelaSecretario xeral de FECOMA-CCOO de Galicia

2012 e mantén unha vixenciatemporal ata o ano 2016. Conisto, logrouse que o sector teñamaior defensa fronte ás deci-sións empresariais unilaterais.No tocante aos convenios co-lectivos provinciais, no asina-mento dos novos garantimosque non se poidan aplicar moi-tas das novidades lexislativasque degradan os dereitos labo-rais ou, en todo caso, minimi-záronse os prexuízos.Esta acción sindical garante os

dereitos e salarios dos traballa-dores e traballadoras do ámbito,mantén os sectores regulados eevita as perdas salariais que seproducirían coa atomización danegociación colectiva, isto é, coapreeminencia do convenio deempresa sobre o sectorial.A maiores, FECOMA-CCOO im-

pulsou o pasado outubro de2013 un foro de debate sobre ociclo integral da construción noque estiveron presentes a UGT ea CNC, e achegóuselle unha so-lución a medio prazo ao Gobernopara evitar que se siga destruíndoemprego nos nosos sectores.Este ambicioso proxecto ofrecealternativas reais á falta de ideasdos Executivos central e autonó-mico: detállanse políticas de re-habilitación, de infraestruturas,de contención das morosidadesou de investimento público e pri-vado, entre outras cuestións.Pero, ante todo, afiánzase o diá-logo social tripartito.Como xa sucedeu hai anos coa

ratificación –en forma de lei– daILP promovida por esta federaciónpara regular a subcontratación,volvémonos colocar na van-garda, achegando solucións aosproblemas reais dos traballado-res e das traballadoras.

O V Convenioxeral do sectorda construción,con vixencia atao 2016, adian-touse á reformalaboral do 2012e dá garantíasfronte ás impo-sicións empre-sariais

5

www.galicia.ccoo.es

GaLiCia SiNdiCaLNúmero 48 - xaneiro de 2014

Acrise económica, que co-mezou sendo unha crise fi-nanceira, estendeuse coma

un virus por outros sectores daeconomía, batendo con durezana construción e, despois, na in-dustria. Dentro desta última des-taca con nome propio aconserveira, que dá empregoaínda hoxe a máis de dez mil per-soas en Galicia, a maioría mulle-res que traballan en xornadasintensas nas ducias de factoríasdiseminadas pola costa galega.Xa no 2007, último ano de cre-

cemento económico antes denos vir enriba a crise, estaba pre-sente a dobre ameaza da deslo-calización e da liberalización. EnCCOO, sindicato de clase, coñe-cemos ben o que pode represen-tar iso pola experiencia das no-sas compañeiras e compañeirosdoutros sectores, como téxtil.

A voltas coa OMCNo caso que lle preocupa á Fe-

deración Agroalimentaria de Co-

misións Obreiras de Galicia, onoso reto tamén vén de Asia. AOrganización Mundial do Comer-cio (OMC) leva desde o 2007 for-mulando a liberalización dasimportacións de peixe enlatadono territorio da Unión Europea.Para as factorías europeas re-

sultaría moi difícil, se non impo-sible, competir coas importa-cións asiáticas, baseadas –comoxa coñecemos por outros secto-res– nunha competitividade con-seguida á custa dos dereitoslaborais máis básicos. Referímo-nos a xornadas interminables,sen garantías de seguridade e acambio de salarios de miseria.

Dano económicoO principal expoñente disto é

Tailandia, primeiro produtormundial de atún e directa conco-rrencia do sector en España ePortugal, que concentramos astres cuartas partes da producióneuropea desta conserva. A en-trada sen control do produto tai-landés destruiría axiña milleirosde postos de traballo, a maioríade mulleres, provocando non sóun dano económico de grandesproporcións, senón tamén undrama social, sen esquecer osprexuízos para as comarcas cu-xas economías dependen dunxeito ou doutro do sector dasconservas.A liberalización, amais de fo-

mentar a importación dun pro-duto co que sería difícil competir,tamén alentaría a deslocalización,que xa golpeou con forza estesector os últimos anos, facili-tando a saída da produción a paí-ses con baixos custos salariais eenviando o produto manufactu-rado ao territorio de orixe sen opeso do arancel comunitario.

Mercedes CarreraSecretaria xeral de FEAGRA-CCOO

Conservas CucaNon quería rematar este artigo

sen facer unha mención especí-fica ás case setenta traballadorasde Conservas Cuca. Elas levanmeses loitando polos seus derei-tos, pola restitución do seu postode traballo na factoría de Vila-xoán, tras a decisión dos novospropietarios, o grupo Garavilla,de deslocalizar a produción á fá-brica do Grove, extinguindo oscontratos das traballadoras quenon aceptaron ese novo destinoa máis de corenta quilómetros.Estas traballadoras, loitadoras

incansables, contan co apoio deFEAGRA-CCOO e o aval de dúassentenzas favorables ás súasreivindicacións, unha do Xul-gado social n.º 2 de Pontevedrae outra do Tribunal Superior deXustiza de Galicia. Ambas as re-solucións xudiciais desestimanos motivos esgrimidos por Ga-ravilla para pechar Vilaxoán eesixen que se retome a produ-ción nese centro de traballo, ac-tualmente inexistente, xa que aempresa aproveitou o procesoxudicial para levar a maquinaria.Neste punto cómpre denunciara colaboración da policía coaempresa, máis alá do que seríanas súas atribucións, pois nocanto de impedir incidentes fa-voreceunos, ao reter as mulleresque facían garda nunha casetaás portas da factoría, posibili-tando así o baleirado da fábrica.O proceso aínda non rematou,

porque Garavilla anunciou queesgotará todas as vías legais aoseu alcance, mesmo sabendoque ten poucas trazas de que assúas pretensións prosperen, peroen fronte terá case setenta mulle-res decididas e un sindicato declase que as arroupa.

A pretensión da OMC de eliminar

os aranceis inundaría o mercado

europeo de importacións de atún

enlatado tailandés

A liberalizaciónfomentaría adeslocalizacióne destruiría desúpeto milleirosde empregos envarias comarcasgalegas

GaLiCia SiNdiCaL Número 48 - xaneiro de 2014

6

www.galicia.ccoo.es

Onaval e a automoción sondous dos sectores estraté-xicos para a economía ga-

lega polo seu peso, tanto noconxunto da produción como noemprego. Así, o sector navalachega o 5,6% da produción in-dustrial galega e o 4,9 % dos em-pregos industriais na Comu-nidade Autónoma de Galicia. Polasúa parte, o automóbil representao 11 % do PIB galego e o 11 % doemprego industrial galego.

Sector naval públicoA estreita vinculación da co-

marca de Ferrol coa constru-ción naval vén de vello: a súaevolución económica e o des-envolvemento social están for-temente condicionados poloscontinuos vaivéns desta activi-dade industrial.Á incapacidade da comarca

para crear outro tipo de industriaque permita a súa diversificacióne sexa capaz de absorber os ex-cedentes do naval, engádenselle

as especiais características dunsector que o converten nun dosprincipais motores da economíacomarcal, xa que necesita demúltiples actividades auxiliaresque xeran importantes niveis deemprego.O mercado de construción

naval recibiu un fortísimo im-pacto coa actual crise. Os seuspropios desequilibrios estruturaise a continua competencia deslealde terceiros países provocaronunha situación case insostiblepara o sector na nosa comuni-dade autónoma.A nula carga de traballo, por

mor da falla de contratación dosúltimos anos, está traendo ac-tualmente nefastas consecuen-cias ao emprego da comarcaonde, nos dous últimos anos,perdéronse máis de 3.500 em-pregos na industria auxiliar.Esta situación é consecuencia

da falla de xestión e compromisopolítico dos que teñen que darrespostas ao día a día. A constru-

Nicolás PatoSecretario xeral de CCOO-Industria

n No que atinxe ao naval, esixímoslles á Xunta e ao Goberno central que pasen das palabras aos feitos

ción do dique flotante e dunhasexta fragata son dous exemplosdas múltiples promesas incum-pridas por parte dos gobernos doPP, tanto da Xunta de Galiciacomo do Goberno central, pondode manifesto o total abandono dosector.Desde a Federación de In-

dustria esixímoslle á SEPI, aoGoberno e a Navantia quepasen das palabras aos feitos eacometan, rigorosa e respon-sablemente, esta problemática.Mentres isto non ocorra, estesindicato seguirá mobilizán-dose para conseguir que asu-man a súa responsabilidade.

Sector naval privadoO sector naval privado, locali-

zado na ría de Vigo, perdeu máisde once mil postos de traballodesde o 2009, emprego prove-niente, sobre todo, da industriaauxiliar.A situación actual está mar-

cada por unha serie de dificulta-des que puxeron o sector case aobordo do abismo. Entre outras,atópanse os efectos da crisemundial na contratación de bar-cos; a competencia dos paísesemerxentes pola vía dos custossalariais e as axudas estatais aosector; os graves problemas es-truturais e financeiros dos esta-leiros, como a baixa capitali-zación da maioría deles, a dificul-tade de encontrar crédito; o ex-pediente aberto por Bruxelasdesautorizando o noso sistemade bonificación fiscal (tax-lease).Na actualidade, a entrada de

PEMEX no capital de Barreras eo desbloqueo do novo tax-leasesupoñen un refacho de airefresco para o sector. O peche decinco contratos en Hijos de J. Ba-

O sector navalpúblico recibiuun duro golpecoa crise: osseus propiosdesequilibriosestruturais e acompetenciadesleal de ter-ceiros paísesprovocaronunha situacióncase insostible

A entrada dePEMEX no capi-tal de Barrerase o desbloqueodo novo tax-lease supoñenun refacho deaire fresco parao sector. O pe-che de cincocontratos enHijos de J. Ba-rreras xera gran-de expectación

7

www.galicia.ccoo.es

GaLiCia SiNdiCaLNúmero 48 - xaneiro de 2014

rreras xera unha grande expecta-ción en toda a industria navalpolo efecto de arrastre sobre oresto da industria, e que poderíapermitir a creación de máis de1.500 empregos a mediados doano que vén.A estas contratacións haberá

que sumarlles un buque hotelpara Barreras e un buque de in-vestigación pesqueira e oceano-gráfica para Freire. Tamén éprevisible que, en próximasdatas, se pechen máis contratos,o que contribuiría a que 2014 seconsolidase como o ano de recu-peración do sector naval privadoen Galicia.

Sector do automóbilO sector da automoción en Ga-

licia emprega a máis de 18.000traballadores e traballadoras.Agrúpase ao redor do Clúster daAutomoción de Galicia (CEAGA),que aglutina o centro de Vigo dePSA Peugeot-Citroën, as empre-sas de compoñentes e o CentroTecnolóxico de Automoción deGalicia, que é un referente en Es-paña e en Europa.Estas empresas, amais de des-

tinaren –algunhas en exclusiva–a súa produción ao centro deVigo, están diversificando osseus produtos captando distintosclientes no estranxeiro e outrasplantas de España.En 2013, estas empresas es-

tiveron inmersas en procesosde reestruturación para seadaptaren á demanda produ-tiva, e negociaron conveniosou plans de redución de custospara tomaren unha posición fa-vorable ante os novos produtosque as empresas construtorasrealizarán nun futuro.PSA Peugeot-Citroën Vigo

pechou o ano 2013 cunha subada súa produción do 37 %(406.000 vehículos fabrica-dos), o que supuxo a produ-ción de cen mil unidades máisca o ano anterior. Do mesmoxeito, as exportacións de vehí-culos incrementáronse o 32 %con respecto ao ano 2012, oque sitúa o sector como líder

no conxunto das exportaciónsgalegas.Este incremento de actividade

débese a que as vendas fóra deEuropa tiveron un papel determi-nante co lanzamento dos mode-los que se comercializaron noMagreb e nas rexións da Europado Leste.Citroën remata 2013 con

6.900 traballadores e traballa-doras, 200 máis que en 2012,a pesar de que parecía que areflotación de actividade permi-tiría xerar un milleiro máis depostos de traballo. Aínda así,estes empregos creados nafactoría viguesa ofrecen unhaesperanza para o rexurdimentodo sector.É evidente que este principio

de recuperación non sería posiblesen o diálogo social e o sacrificiodos traballadores e traballadoras.As perspectivas para este ano, colanzamento comercial do C4 Pi-casso e a forte consolidación dosmodelos fabricados (furgonetase sedán), son dunha produción li-xeiramente superior á do ano2013, por volta dos 425.000 ve-hículos, mostrando así cifras derecuperación en produción e em-prego, cun efecto positivo na in-dustria auxiliar galega.

Na imaxe superior, instalacións de PSA Peugeot-Citroën en Vigo; na fotografía

central, protesta do persoal de Navantia; na imaxe inferior, manifestación do navalprivado en Vigo

O sector da au-tomoción enGalicia empregaa máis de18.000 persoas.No caso de PSAPeugeot-CitroënVigo, a empresapechou o 2013cunha suba dasúa producióndo 37%

8

www.galicia.ccoo.es

GaLiCia SiNdiCaL Número 48 - xaneiro de 2014

Tratarei neste artigo a situa-ción dos sectores que con-forman o ámbito de actua-

ción da Federación de IndustriasTéxtil-Pel, Químicas e Afíns deComisións Obreiras de Galicia(FITEQA-CCOO).

Sector das químicasEste sector está conformado

maiormente polas empresas au-xiliares do automóbil e dá traballoa máis de tres mil persoas en Ga-licia. No ano 2013, malia o esce-nario xeral de destrución deemprego e de recorte de dereitoslaborais, non se viu moi afectadopor estas cuestións, aínda queé certo que Citroën –na maioríados casos cliente único destasempresas– quere e propón quese impoña o seu modelo organi-zativo. Isto supón un importanteconflito laboral, pois estamos afalar sobre todo da flexibilidadeda xornada e da masiva utiliza-ción de contratos a tempo par-cial. Ambas as cuestións teñen

un forte impacto negativo sobreos traballadores e traballadoras,xa que lles complica moito a con-ciliación da vida laboral e familiar,amais de que o salario se ve re-ducido de forma significativaneste modelo de contrato.O traballo que leva a cabo

FITEQA procura frear o impactodestas medidas, para o que ana-lizamos todas as situacións deforma individual en cada em-presa e temos en conta a súa ca-suística á hora de propormosmedidas alternativas. En liñas xe-rais, as nosas propostas encamí-ñanse a lles ofrecer ás empresasa flexibilidade que solicitan, ten-tando non utilizar o contracto atempo parcial e propondo com-pensacións económicas para ostraballadores e traballadorasafectados por xornadas irregula-res de traballo. A pesar de queestas propostas reducen consi-derablemente as consecuenciasque poderían ter as formula-das ao primeiro polas empresas,

FITEQA-CCOO entende que é devital importancia crear un foro deanálise e discusión sobre a situa-ción do sector, onde se poidanexpoñer propostas para o seuconxunto que garantan a viabili-dade do sector e as condiciónseconómicas e laborais das per-soas traballadoras.

Sector téxtilEste sector é importante en

Galicia desde hai anos debidoao elevado número de persoasque emprega, máis de catromil. Porén, estase debilitandopola dura competencia que su-poñen países como a China oua India; moitos pequenos talle-res de confección teñen quepechar e outros optan poladeslocalización. Incluso o gru-po Inditex, referente en Galicia,variou a súa estratexia de ne-gocio no noso territorio, des-localizando a produción e po-tenciando a loxística, o que setraduce nunha importante des-trución de emprego que, contodo, non é traumática grazasa un acordo moi vantaxoso deprexubilacións que asinamos.No entanto, temos claro que adía de hoxe parece complicadorecuperalo.Este sector regúlase cun

convenio de ámbito estatal decuxa mesa negociadora forma-mos parte. Está sendo compli-cado chegar a acordos pormor da actitude da patronal,cuxo obxectivo é flexibilizar aomáximo as condicións de tra-ballo das persoas traballa-doras. Igual ca no caso daindustria química, considera-mos necesario crear un foro deanálise para garantir a súa via-bilidade.

Armando IglesiasSecretario xeral de FITEQA-CCOO

n As industrias químicas, téxtil e hidrocarburos forman o eixe de actuación da FITEQA-CCOO

Sector dos hidrocarburosTrátase dun sector moi com-

plexo á hora de desenvolver untraballo sindical porque o maiornúmero de traballadores e traba-lladoras corresponde ás esta-cións de servizo. Dito isto,cómpre salientar que a negocia-ción do convenio de estacións deservizo estivo bloqueada durantetres anos, bloqueo provocadopor unha patronal intransixente econ pouca inclinación ao diálogo.Por sorte, chegouse a un acordoo pasado 25 de xuño, cuxa vixen-cia se estende ata o 31 de de-cembro do 2015.

A negociacióndo convenio deestacións deservizo estivobloqueada du-rante tres anos,bloqueo provo-cado por unhapatronal intran-sixente e conpouca inclina-ción ao diálogo.Por sorte, che-gouse a unacordo no veráncon vixencia atafinais do 2015

Número 48 - xaNeiro de 2014

Órgano de comunicación do Sindicato Nacional de CCOO

www.galicia.ccoo.es

Martes, 21 de xaneiro.A conselleira de Tra-ballo e Benestar, Bea-

triz Mato, acudiu á inau-guración dunha gardaría infan-til no concello de Ames, na co-marca de Santiago de Com-postela. Este municipio é undos que máis medrou en Gali-cia na última década: segundoos seus propios datos, xa su-pera os trinta mil habitantes eno 2013 rexistrou 340 novasincorporacións.Coas cifras na man, Mato ex-

presou o seu desexo de queAmes sexa un referente para oresto do noso envellecido paíse, levando a auga ao seumuíño, aproveitou para pro-mover o Plan Demográfico deGalicia, aprobado hai case dezmeses.Dificilmente este plan, xur-

dido das coordenadas ideoló-xicas do partido que goberna,solucionará o problema dopouco dinamismo da nosa pi-rámide de poboación. Augúro-lle o mesmo éxito que áspolíticas da Xunta para comba-ter o paro.É imposible que os galegos e

as galegas se animen a terdescendencia sen que medienpolíticas activas de emprego,sen que a cidadanía percibaunha mínima estabilidade la-boral, sen que haxa medidaspara a efectiva conciliación davida persoal, familiar e profe-sional.O Plan da Xunta ten como

eixe fundamental as caducaspolíticas pronatalistas, sen es-quecer o apoio explícito ás or-ganizacións antiabortistas; enon recolle unha soa propostadigna de mención das vocesautorizadas que pasaron polacomisión parlamentaria da quenaceu a proposta do Gobernoautonómico. Unha mágoa.

Dinamizacióndemográfica

O PUNTO XE

Por X. Rodríguez

Na súa reunión do pasado10 de xaneiro, o ConselloNacional de Comisións

Obreiras aprobou por amplamaioría o informe de xestión pre-sentado polo secretario xeral,Xosé Manuel Sánchez Aguión,que aproveitou a presentación dodocumento para facer balance doúltimo ano. Na súa opinión, reco-llida así no informe aprobado,2013 foi un ano «desastroso»para a maioría social de Galicia,pero o 2014 comeza coa ameazacerta de novos retrocesos enconquistas e dereitos sociais.Segundo Aguión, o bienio

2012-2013 foi para Galicia «opeor en moito tempo», xa que sebateron todos os indicadores ne-gativos. Despois do estanca-mento de 2010 e 2011, o PIBgalego volveu caer en 2012 econtinúa en negativo en 2013,sufrindo así unha dobre recesiónen cinco anos, «algo que non vi-viramos xamais na nosa historiarecente». Ás dificultades da criseúnese a política restritiva e de

axustes do Goberno central e daXunta que só serviron para agra-var a recesión.Para a maioría da cidadanía, «a

situación está a empeorar», por-que 2013 pechou nunha situa-ción de «emerxencia total» enGalicia, cunha taxa de paro do21,6% –máis de 270.000 per-soas desempregadas– e case90.000 fogares con todos osmembros activos en paro. Frontea esta dramática situación doemprego, os recursos que o Go-berno de Feijóo destina ás políti-cas activas de emprego en 2014son un 9,6 % inferiores aos do2013 e un 57 % menores ao2009. A situación é tal que cadavez son máis os galegos e gale-gas que marchan do país á pro-cura dun futuro mellor: desde oano 2008 emigraron máis de oi-tenta mil persoas.

Desigual repartición de esforzosOs indicadores económicos re-

flicten tamén o aumento das des-igualdades á hora de soportar o

peso da crise. En termos de re-partición da riqueza, obsérvaseun incremento do peso das ren-das do capital fronte ao descensodo peso das rendas do traballo:mentres medran os beneficiosempresariais o 1,7 %, a remune-ración das persoas asalariadasdescende un 3 %.Os Orzamentos Xerais do Es-

tado para o 2014 definen un es-cenario idéntico ao do 2013 erepresentarán «a prolongaciónda crise un ano máis», porquecontinúan a incidir nas políticasde austeridade en lugar de apos-tar polo cambio de modelo decrecemento. Os orzamentos,alerta Aguión, «provocarán máisdestrución de emprego, servizospúblicos máis febles e empobre-cemento da cidadanía pola redu-ción dos salarios e pensións». Nosector público, a conxelación sa-larial e a amortización de prazastradúcese nunha redución dosgastos de persoal dun 0,5 % eafonda na deterioración de servi-zos esenciais para a cidadanía.

nO Sindicato Nacional de CCOO fixo balance do 2013, no que se bateron todosos indicadores negativos para a economía galega, algo nunca visto