Música: Gluck. Música: Gluck. Orfeo e Eurídice.Danza e Eurídice.Danza Presentación:B.Areskurrinaga HCPresentación:B.Areskurrinaga HCEuskaraz:D.AmundarainEuskaraz:D.Amundarain

16 de novembro de 201433º Tempo ordinario(A)

Mateu 25, 14 - 30

Red evanxelizadora BUENAS NOTICIASDifunde a chamada de Xesús á creatividade.Pásao.

José Antonio Pagola

BUSCACREATIVA

A pesar da súa aparente inocencia,

a parábola dos talentos encerra

unha carga explosiva.

Sorprendentemente, o “terceiro servo” é condenado sen

ter cometido ningunha acción

mala. O seu único erro

consiste en “non facer nada”: non arrisca o seu talento, non o fai

frutificar, consérvao intacto nun lugar seguro.

A mensaxe de Xesús é clara.A mensaxe de Xesús é clara. Non ao conservadorismo, si á creatividade. Non ao conservadorismo, si á creatividade.

Non a unha vida estéril, Non a unha vida estéril, si á resposta activa a Deus.si á resposta activa a Deus.

No á obsesión pola seguridade,No á obsesión pola seguridade, si ao esforzo arriscado por transformar o mundo. si ao esforzo arriscado por transformar o mundo.

Non á fe enterrada baixo o conformismo, Non á fe enterrada baixo o conformismo, si ao traballo comprometido en abrir camiños si ao traballo comprometido en abrir camiños

ao reino de Deus.ao reino de Deus.

O gran pecado dos seguidores de Xesús

pode ser sempre o non arriscarnos a seguilo de maneira creativa.

É significativo observar a linguaxe que se empregou entre os É significativo observar a linguaxe que se empregou entre os cristiáns ao longo dos anos para ver en que temos centrado cristiáns ao longo dos anos para ver en que temos centrado

con frecuencia a atención: con frecuencia a atención: conservar o depósito da fe;conservar o depósito da fe;

conservar a tradición; conservar a tradición; conservar os bos costumes;conservar os bos costumes;

conservar a graza; conservar a graza; conservar a vocación...conservar a vocación...

Esta tentación de conservadorismo é máis forte en tempos de crise relixiosa.

É fácil entón invocar a necesidade de controlar a ortodoxia, reforzar a disciplina e a normativa; asegurar

a pertenza á Igrexa...

Todo pode ser explicable, pero, non é con

frecuencia unha maneira de desvirtuar o evanxeo e conxelar a creatividade

do Espírito?

Para os dirixentes Para os dirixentes relixiosos e os relixiosos e os

responsables das responsables das comunidades cristiás comunidades cristiás

pode ser máis pode ser máis cómodo “repetir” de cómodo “repetir” de

maneira monótona os maneira monótona os camiños herdados do camiños herdados do pasado, ignorando os pasado, ignorando os

interrogantes, as interrogantes, as contradicións e os contradicións e os planeamentos do planeamentos do home moderno,home moderno,

…pero, de que serve todo isto se non somos capaces de transmitir luz e esperanza aos problemas e sufrimentos que sacoden os

homes e mulleres dos nosos días?

As actitudes que temos que coidar hoxe no

interior da Igrexa non se

chaman “prudencia”,

“fidelidade ao pasado”,

“resignación”...

Levan máis ben outro nome: “busca creativa”, “audacia”, “capacidade de

risco”, “escoita ao Espírito” que todo o fai novo.

O máis grave pode ser que, o mesmo que

lle sucedeu ao terceiro servo da

parábola, tamén nós creamos que estamos

respondendo fielmente a Deus coa

nosa actitude conservadora, cando estamos defraudando as súas expectativas.

O principalO principal quefacer da Igrexa quefacer da Igrexa

hoxe non pode ser conservarhoxe non pode ser conservar o pasado, senón aprender a o pasado, senón aprender a

comunicar a Boa Nova de Xesús comunicar a Boa Nova de Xesús nunha sociedade sacudida por nunha sociedade sacudida por

cambios socioculturaiscambios socioculturais sen precedentes.sen precedentes.

BUSCA CREATIVA 

A pesar da súa aparente inocencia, a parábola dos talentos encerra unha carga explosiva. Sorprendentemente, o “terceiro servo” é condenado sen ter cometido ningunha acción mala. O seu único erro consiste en “non facer nada”: non arrisca o seu talento, non o fai frutificar, consérvao intacto nun lugar seguro.

A mensaxe de Xesús é clara. Non ao conservadorismo, si á creatividade. Non a unha vida estéril, si á resposta activa a Deus. Non á obsesión pola seguridade, si ao esforzo arriscado por transformar o mundo. Non á fe enterrada baixo o conformismo, si ao traballo comprometido en abrir camiños ao reino de Deus.

O gran pecado dos seguidores de Xesús pode ser sempre o non arriscarnos a seguilo de maneira creativa. É significativo observar a linguaxe que se empregou entre os cristiáns ao longo dos anos para ver en que temos centrado con frecuencia a atención: conservar o depósito da fe; conservar a tradición; conservar os bos costumes; conservar a graza; conservar a vocación...

Esta tentación de conservadorismo é máis forte en tempos de crise relixiosa. É fácil entón invocar a necesidade de controlar a ortodoxia, reforzar a disciplina e a normativa; asegurar a pertenza á Igrexa... Todo pode ser explicable, pero, non é con frecuencia unha maneira de desvirtuar o evanxeo e congelar a creatividade do Espírito?

Para os dirixentes relixiosos e os responsables das comunidades cristiás pode ser máis cómodo “repetir” de maneira monótona os camiños herdados do pasado, ignorando os interrogantes, as contradicións e os planeamentos do home moderno, pero, de que serve todo isto se non somos capaces de transmitir luz e esperanza aos problemas e sufrimentos que sacoden os homes e mulleres dos nosos días?

As actitudes que temos que coidar hoxe no interior da Igrexa non se chaman “prudencia”, “fidelidade ao pasado”, “resignación”... Levan máis ben outro nome: “busca creativa”, “audacia”, “capacidade de risco”, “escoita ao Espírito” que todo o fai novo.

O máis grave pode ser que, o mesmo que lle sucedeu ao terceiro servo da parábola, tamén nós creamos que estamos respondendo fielmente a Deus coa nosa actitude conservadora, cando estamos defraudando as súas expectativas. O principal quefacer da Igrexa hoxe non pode ser conservar o pasado, senón aprender a comunicar a Boa Nova de Xesús nunha sociedade sacudida por cambios socioculturais sen precedentes.

José Antonio Pagola