Un preguntoulle a Xesús:Un preguntoulle a Xesús:

El díxolles:El díxolles:

“Loitade para entrardes pola porta estreita, porque vos aseguro que moitos intentarán entrar e non poderán”

(Lc 12, 23-30)

Xa nalgúns textos Xa nalgúns textos dos profetas se anuncia dos profetas se anuncia

unha salvación unha salvación que rompe as que rompe as

fronteiras fronteiras dos pobos para abrirse dos pobos para abrirse

a horizontes a horizontes de universalidade. de universalidade.

( Is 66, 18-21)

San Paulo recorda que a persoa pode chegarSan Paulo recorda que a persoa pode chegar ao coñecemento de Deus, grazas á súa propia razónao coñecemento de Deus, grazas á súa propia razón cando le axeitadamente a marabilla da creación. cando le axeitadamente a marabilla da creación. (Rm 1, 20)(Rm 1, 20)

O Papa Paulo VI na exhortación “Evangelii Nuntiandi nº 80”

“Os homes poderán salvarse por outros camiños,

grazas á misericordia de Deus, se nós non lles anunciamos o Evanxeo;

pero, poderemos nós salvarnos se por neglixencia,

por medo, por vergoña, ou por ideas falsas omitimos

anuncialo?”

Tamén Xesús parece facerlle un acaneoTamén Xesús parece facerlle un acaneo á pregunta dun curioso á pregunta dun curioso

que quería saber se son poucos os que se salvan. que quería saber se son poucos os que se salvan.

““Esforzádevos por entrar pola porta estreita”.Esforzádevos por entrar pola porta estreita”.

A imaxe da porta resulta A imaxe da porta resulta evidente para todos.evidente para todos.

Hoxe vemos a moitos Hoxe vemos a moitos que non se achegan a ela, que non se achegan a ela,

por ignoranciapor ignorancia ou por falta de fe.ou por falta de fe.

Pero é fácil adiviñar Pero é fácil adiviñar a frustración dos que a frustración dos que

pretenden entrar pretenden entrar no Reino de Deusno Reino de Deus

e atopan pechada e atopan pechada a porta.a porta.

Xesús alude a esas xustificaciónsXesús alude a esas xustificacións ás que apelamos continuamente.ás que apelamos continuamente.

Ante a porta pechada algúns aducen falsos dereitos:

““Temos comido e bebido contigo Temos comido e bebido contigo e ti ensinaches nas nosas prazas”.e ti ensinaches nas nosas prazas”.

Crémonos cristiáns:

por ter un parente relixioso,por ter un parente relixioso,

por pertencer a unha por pertencer a unha asociación ou irmandade .asociación ou irmandade .

A resposta do “amo da casa” resoa cun eco dramático:

Para ser coñecidos polo SeñorPara ser coñecidos polo Señor non abonda terse achegado superficialmente non abonda terse achegado superficialmente

aos signos sociais que bordean as fronteiras da fe.aos signos sociais que bordean as fronteiras da fe.

O relato conclúe cunha O relato conclúe cunha advertencia ben coñecida: advertencia ben coñecida:

““Os últimos serán primeros”.Os últimos serán primeros”.

Só a fidelidade a esa fe Só a fidelidade a esa fe hanos facer recoñecibleshanos facer recoñecibles

polo Señor.polo Señor.

Terán que coidar que esa fe se manteña viva e dinámica para non quedar descualificados.

Os primeiros son tamén os que se glorían

da súa pertenza secular á Igrexa.

““Os primeiros serán os derradeiros”.Os primeiros serán os derradeiros”.

Señor Xesús, pedímosche que os nosos pobosSeñor Xesús, pedímosche que os nosos pobosnon perdan a fe dos nosos maiores e que,non perdan a fe dos nosos maiores e que,coa axuda da túa graza, conservemos a fe coa axuda da túa graza, conservemos a fe na túa palabra. Amén.na túa palabra. Amén.

José Román Flecha Andrés Palabra del Señor, Salamanca , Editorial.Secretariado Trinitario,2007

Presentación: Antonia Castro Panero