18º domingo tob bene pagola 2012

16
5 de agosto de 2012 18º Tempo ordinario (B) Xoán 6, 24-35 Red evangelizadora BUENAS NOTICIAS Anuncia a Boa Nova de Xesús. Pásao. José Antonio Pagola Música:Carrozas de Fuego:present:B.Areskurrinaga HC; euskaraz: D. Amundarain

Transcript of 18º domingo tob bene pagola 2012

Page 1: 18º domingo tob  bene pagola 2012

5 de agosto de 201218º Tempo ordinario (B)

Xoán 6, 24-35Red evangelizadora BUENAS NOTICIASAnuncia a Boa Nova de Xesús. Pásao.

José Antonio Pagola

Música:Carrozas de Fuego:present:B.Areskurrinaga HC; euskaraz: D. Amundarain

Page 2: 18º domingo tob  bene pagola 2012

Por que seguir Por que seguir interesándonos por interesándonos por

Xesús despois de vinte Xesús despois de vinte séculos? séculos?

Que podemos esperar Que podemos esperar del? del?

Que nos pode achegar Que nos pode achegar aos homes e mulleres aos homes e mulleres

do noso tempo? do noso tempo?

Vainos resolver acaso Vainos resolver acaso os problemas do os problemas do mundo actual?mundo actual?

Page 3: 18º domingo tob  bene pagola 2012

O evanxeo de Xoán fala dun diálogo de grande interese, que Xesús

mantén cunha multitude na beira do lago de Galilea.

Page 4: 18º domingo tob  bene pagola 2012

O día anterior compartiron con Xesús unha comida sorprendente e O día anterior compartiron con Xesús unha comida sorprendente e gratuita. Comeron pan ata fartarse.gratuita. Comeron pan ata fartarse.

Como o van deixar marchar? Como o van deixar marchar? O que buscan é que Xesús repita o seu xesto e os volva alimentar O que buscan é que Xesús repita o seu xesto e os volva alimentar

gratis. Non pensan en nada máis.gratis. Non pensan en nada máis.

Page 5: 18º domingo tob  bene pagola 2012

Xesús desconcértaos con un planeamento inesperado:

"Traballade, non polo alimento que perece, senón polo que perdura ata a vida eterna".

Page 6: 18º domingo tob  bene pagola 2012

Pero, como non preocuparnos Pero, como non preocuparnos polo pan de cada día? polo pan de cada día?

O pan é indispensable para vivir.O pan é indispensable para vivir. Necesitámolo e debemos traballar para que Necesitámolo e debemos traballar para que

nunca lle falte a ninguén.nunca lle falte a ninguén.

Page 7: 18º domingo tob  bene pagola 2012

Xesús sábeo. O pan é o primeiro. Xesús sábeo. O pan é o primeiro. Sen comer non podemos subsistir.Sen comer non podemos subsistir.

Por iso preocúpase tanto dos famentos e Por iso preocúpase tanto dos famentos e mendigos que mendigos que

non reciben dos ricosnon reciben dos ricosnin as migallas que caen da súa nin as migallas que caen da súa mesa.

Page 8: 18º domingo tob  bene pagola 2012

Por iso maldí os terratenentes insensatos que almacenan o gran sen pensar nos pobres. Por iso ensina os seus seguidores a pedir cada día

ao Pai pan para todos os seus fillos.

Page 9: 18º domingo tob  bene pagola 2012

Pero Xesús quere espertar neles unha fame diferente.

Fálalles dun pan que non sacia só a fame dun día, senón a fame e a sede de vida que

hai no ser humano. Non o temos que esquecer. Non o temos que esquecer.

Page 10: 18º domingo tob  bene pagola 2012

En nós hai unha fame de xustiza para todos, unha fame de

liberdade, de paz, de verdade. Xesús preséntase como ese Pan que nos vén do Pai, non para fartarnos de comida senón "para

dar vida ao mundo“.

Page 11: 18º domingo tob  bene pagola 2012

Este Pan, vido de Deus, "perdura ata a vida

eterna". Os alimentos que

comemos cada día mantéñennos vivos

durante anos, pero chega un momento

en que non poden defendernos da morte.

É inútil que sigamos comendo.

Non nos poden dar vida máis alá da morte.

Page 12: 18º domingo tob  bene pagola 2012

Xesús preséntase como ese Xesús preséntase como ese Pan de vida eterna.Pan de vida eterna.

Cada un ha de decidir como quere Cada un ha de decidir como quere vivir e como quere morrer. vivir e como quere morrer.

Page 13: 18º domingo tob  bene pagola 2012

Pero, crer en Cristo é

alimentar en nós unha forza indestrutible,

empezar a vivir algo que non rematará coa nosa morte.

Seguir a Xesús é entrar no misterio da morte sostidos

pola súa forza

resucitadora.

Page 14: 18º domingo tob  bene pagola 2012

Ao escoitar as súas palabras, aquelas xentes de Cafarnaún grítanlle desde o fondo do seu

corazón: "Señor, dános sempre dese pan".

Page 15: 18º domingo tob  bene pagola 2012

Desde a nosa fe vacilante, nós non nos atrevemos a pedir algo

semellante. Quizais, só nos preocupa a comida de cada día. e, ás veces, só a nosa.

Page 16: 18º domingo tob  bene pagola 2012

PAN DE VIDA 

Por que seguir interesándonos por Xesús despois de vinte séculos? Que podemos esperar del? Que nos pode achegar aos homes e mulleres do noso tempo? Vainos resolver acaso os problemas do mundo actual? O evanxeo de Xoán fala dun diálogo de grande interese, que Xesús mantén cunha multitude na beirs do lago de Galilea.

O día anterior compartiron con Xesús unha comida sorprendente e gratuíta. Comeron pan ata fartarse. Como o van deixar marchar? O que buscan é que Xesús repita o seu xesto e os volva alimentar gratis. Non pensan en nada máis.

Xesús desconcértaos cun planeamento inesperado: "Traballade, non polo alimento que perece, senón polo que perdura ata a vida eterna". Pero, como non preocuparnos polo pan de cada día? O pan é indispensable para vivir. Necesitámolo e debemos traballar para que nunca lle falte a ninguén.

Xesús sábeo. O pan é o primeiro. Sen comer non podemos subsistir. Por iso preocúpase tanto dos famentos e mendigos que non reciben dos ricos nin as migallas que caen da súa mesa. Por iso maldí os terratenentes insensatos que almacenan o gran sen pensar nos pobres. Por iso ensina os seus seguidores a pedir cada día ao Pai pan para todos os seus fillos.

Pero Xesús quere espertar neles unha fame diferente. Fálalles dun pan que non sacia só a fame dun día, senón a fame e a sede de vida que hai no ser humano. Non o temos que esquecer. En nós hai unha fame de xustiza para todos, unha fame de liberdade, de paz, de verdade. Xesús preséntase como ese Pan que nos vén do Pai, non para fartarnos de comida senón "para dar vida ao mundo“.

Este Pan, vido de Deus, "perdura ata a vida eterna". Os alimentos que comemos cada día mantéñennos vivos durante anos, pero chega un momento en que non poden defendernos da morte. É inútil que sigamos comendo. Non nos poden dar vida máis alá da morte.

Xesús preséntase como ese Pan de vida eterna. Cada un ha de decidir como quere vivir e como quere morrer. Pero, crer en Cristo é alimentar en nós unha forza indestructible, empezar a vivir algo que non rematará coa nosa morte. Seguir a Xesús é entrar no misterio da morte sostidos pola súa forza resucitadora.

Ao escoitar as súas palabras, aquelas xentes de Cafarnaún grítanlle desde lo fondo do seu corazón: "Señor, dános sempre dese pan". Desde a nosa fe vacilante, nós non nos atrevemos a pedir algo semellante. Quizais, só nos preocupa a comida de cada día. e, ás veces, só a nosa.

José Antonio Pagola